ผลไม้รถเข็น [UP 25-09-2020] ตอนจบ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ผลไม้รถเข็น [UP 25-09-2020] ตอนจบ  (อ่าน 4353 ครั้ง)

ออฟไลน์ Iloveyou

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 5
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฎเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฎจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************


เป็นเรื่องสั้น ๆ มาตามความคิดสร้างสรรค์
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 25-09-2020 16:10:53 โดย Iloveyou »

ออฟไลน์ Iloveyou

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 5
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: เรื่องสั้น
«ตอบ #1 เมื่อ23-08-2020 19:07:02 »

ผลไม้รถเข็น1


“เอามะม่วงเปรี้ยวสองลูก กับแตงโมหนึ่งถุงครับลุง” เสียงแทนสั่งผลไม้ที่ร้านขายผลไม้รถเข็นหน้าบริษัท

ในตอนช่วงเวลาพักกลางวันของพนักงานบริษัท ด้วยสภาพอากาศและแดดตอนเที่ยงของประเทศไทยคงทำให้หลายคนเลือกที่จะหลบหนีความร้อนและกลับเข้าไปนั่งพักผ่อนในออฟฟิศรอเวลาทำงานในช่วงบ่าย เช่นเดียวกันกับแทน

แทนเป็นพนักงานกินเงินเดือนในบริษัทขนาดใหญ่แห่งหนึ่งในจังหวัดที่ร้อนที่สุดในสามโลก(?) เขาเป็นคนร่าเริงจนพี่ ๆ ในแผนกบอกว่าเพี้ยนในบางครั้ง สูง 170 ซม. น้ำหนักเป็นความลับระดับโลกเพราะชอบกินมาก แก้มยุ้ย ๆ ตามประสาสายกิน เขาทำงานในแผนกการตลาดที่บริษัทนี้มาได้ประมาณครึ่งปีแล้วหลังจากพึ่งเรียนจบ และกิจวัตรประจำวันอย่างหนึ่งของเขาหลังทานข้าวกลางวันเสร็จคือเขาจะต้องแวะมาซื้อผลไม้ร้านรถเข็นผลไม้ที่หน้าบริษัทในช่วงกลางวันก่อนจะกลับเข้าไปนั่งกินในบริษัททุกวัน
ดูเหมือนเป็นสายเฮลที่ รักสุขภาพแต่จริง ๆแล้วก็แค่กินทุกวันเพราะมันอร่อยก็เท่านั้นเอง สายกินอย่างเราก็กินทุกอย่างที่อร่อยนั่นแหละ

“เอาพริกกะปิใช่มั้ยลูก?” คุณลุงที่คุ้นหน้ากันดีเพราะมาซื้อกินทุกวันเอ่ยถาม

“ขอพิเศษ 4 ถุงเลยครับลุง” เขาตอบกลับอย่างทะเล้นพร้อมชูนิ้วสี่นิ้วกลับไป

ก็แหม...พริกกะปิลุงมันอร่อยมากเลยนี่นา ถุงเดียวไม่เคยพอ ใครกินก็ติดใจกันทุกคน ไม่รู้เป็นเพราะกะปิที่แกใส่ให้เยอะแบบไม่หวงกะปิหรือเพราะผงชูรสที่แกใส่ให้เยอะแบบไม่หวงเช่นกัน กินทีนี่คอแห้งมากเลย ฮ่าๆๆ

“ได้ๆ เดี๋ยวลุงจัดให้ รอแป๊บนะ ลุงหั่นมะละกอให้คุณศิระเขาก่อน” ลุงพยักหน้าไปยังผู้ชายที่ยืนอยู่หน้าร้านขายผลไม้ก่อนเขา เขาจึงพึ่งสังเกตว่าคนที่ยืนอยู่ก่อนคือคุณศิระ

คุณศิระเป็นผู้ชายที่สูงมาก สูงกว่าเขาน่าจะประมาณ 10 กว่าเซนติเมตรได้ หน้าตาหล่อเหลาออกแนวสุขุม แทนคิดว่าคงจะต้องมีสาว ๆ ในบริษัทแอบชอบเขาเยอะมากแน่ ๆ สังเกตได้จากทุกครั้งที่เจอจะต้องมีสาวๆแอบมองเขาแทบทุกครั้ง แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่ได้สนใจเท่าไหร่นักเพราะมัวแต่จ้องผลไม้ที่ลุงกำลังหั่นให้อยู่

แทนไม่ได้รู้จักคุณศิระเป็นการส่วนตัว เขาแค่เคยบังเอิญเจอตอนเดินผ่านกันในตึกหรือเดินไปร้านอาหารบ้างในบางครั้งและแทบทุกครั้งในตอนที่เขามาซื้อผลไม้ที่ร้านรถเข็นของลุง

เมื่อประมาณสี่เดือนที่แล้วเขามาซื้อผลไม้ร้านลุงในตอนกลางวัน และได้เห็นผู้ชายคนหนึ่งมาซื้อผลไม้พร้อมกันในวันนั้น ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก แต่หลังจากนั้นมาก็เจอผู้ชายคนนี้มาซื้อผลไม้พร้อมเขาแทบทุกวัน จึงสอบถามจากลุงเจ้าของร้านได้ความว่า เขาก็มาซื้อผลไม้ตอนกลางวันทุกวันเหมือนเขา และได้รู้ว่าผู้ชายคนนั้นมีชื่อว่าคุณศิระ ทำงานอยู่ที่บริษัทเดียวกันกับเขา และหล่อมาก

หลังจากนั้นแทนก็ยังเห็นเขามาซื้อผลไม้พร้อมแทนแทบทุกวัน บางวันที่ไม่เห็นก็ได้ยินจากลุงว่าเขามาซื้อไปก่อนแล้ว แต่แทนก็ยังรู้จักแค่ชื่อของเขาเท่านั้น เพราะบริษัทนี้เป็นบริษัทที่ใหญ่มาก ทำให้พนักงานไม่ได้รู้จักกันหมดทุกคน แถมวัน ๆ เขาก็เอาแต่หมกตัวทำงานอยู่ที่แผนกไม่ได้ออกไปติดต่อฝ่ายอื่น ๆ ในบริษัท จึงไม่ค่อยรู้จักใครในบริษัทอยู่แล้ว

“ นี่ครับคุณศิระ มะม่วงเปรี้ยวกับมะละกอ 40 บาทครับ  ” ลุงยื่นถุงผลไม้มาข้างหน้า ทำให้เขาละสายตาออกจากหน้าคุณศิระ
จากหางตาแทนเห็นคนตัวสูงกว่าเอามือตบไปตามกระเป๋าเสื้อและกางเกงของตัวเอง

“ลุงครับ ผมน่าจะลืมหยิบกระเป๋าเงินลงมาด้วย เดี๋ยวผมขอขึ้นไปเอากระเป๋าเงินก่อน แล้วเดี๋ยวเดินลงมาเอาได้มั้ยครับ?” คุณศิระพูดขึ้นหลังจากค้นหาแล้วไม่พบกระเป๋าเงินของตัวเอง

“ได้อยู่แล้วครับ แต่..มันใกล้จะบ่ายแล้วด้วย ลุงต้องไปขายที่อื่นต่อ เอางี้...คุณศิระเอาผลไม้ไปก่อนแล้วพรุ่งนี้ค่อยมาจ่ายเงินก็ได้ครับ”

“ไม่ดีกว่าครับ ผมเกรงใจ งั้นวันนี้ผมไม่เอาก็ได้ครับ ไม่เป็นไร”

คุณศิระดูมีท่าทางเกรงใจมาก

“เดี๋ยวผมออกให้ก่อนก็ได้ครับ” ไม่รู้อะไรดลใจทำให้แทนพูดแทรกขึ้นมาก่อนที่ลุงจะได้พูดอะไร อาจเพราะเห็นใจคุณศิระที่จะต้องอดไม่ได้กินผลไม้ไปหนึ่งวัน เรื่องนี้คนชอบกินแบบเขาทนดูไม่ด้ายยย

“เอ่อ...ไม่เป็นไรดีกว่าครับ ผมเกรงใจ” คุณศิระปฏิเสธ

แทนหันไปยิ้มให้ “ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ เพราะลุงจะต้องไปขายที่อื่น แต่ผมยังทำงานอยู่ที่บริษัทต่อ เอาไว้ตอนเลิกงานคุณค่อยเอาเงินมาคืนให้ผมที่บริษัทก็ได้ครับ” แทนชี้นิ้วไปทางบริษัท

“คุณทำงานที่บริษัทนี้เหรอครับ?”

“ใช่ครับ ผมชื่อแทนครับ อยู่แผนกการตลาด”

“สวัสดีครับ ผมชื่อศิระ อยู่ฝ่ายบริหารบริษัทเดียวกันครับ” คุณศิระยิ้มมุมปากนิด ๆ ถ้าสาวๆได้รับรอยยิ้มนี้คงละลาย เพราะขนาดผู้ชายอย่างผมยังแอบใจสั่น

คนอะไรยิ้มละมุนมาก

“งั้นก็เอาตามนั้นก็แล้วกันนะครับ นี่ครับลุงจ่ายรวมกับของผมเลย” แทนรีบละสายตาออกจากรอยยิ้มนั้นก่อนที่จะหวั่นไหวเข้าจริง ๆ พร้อมยื่นธนบัตรใบละหนึ่งร้อยบาทให้ลุงคนขาย

แทนเป็นเกย์ เขารู้ตัวเองตั้งแต่มัธยม ถึงเขาจะไม่ได้ประกาศบอกใครต่อใครว่าเขาเป็นเกย์แต่คนรอบตัวที่สนิทกันก็รู้และรับได้กับเรื่องนี้กันทุกคน นั่นทำให้เขาต้องรีบหันหนีรอยยิ้มของคนหล่อ ๆ อย่างคุณศิระ

แทนไม่ใช่คนประเภทที่เห็นผู้ชายคนไหนก็ชอบไปหมดทุกคน แต่สำหรับคุณศิระนี่ขอเว้นไว้สักคน เพราะความหล่อละมุนนั้นทำให้คนหวั่นไหวได้ง่ายจริง ๆ

“โอเค มะม่วงกับแตงโมรอแป๊บนึงนะ” ลุงรับเงินไปและยื่นถุงมะม่วงกับมะละกอให้คุณศิระ แล้วหยิบมะม่วงกับแตงโมมาหั่นให้แทน

“ขอบคุณมากนะครับ เดี๋ยวผมจะรีบเอาเงินไปคืนให้” คุณศิระรับถุงผลไม้มาแล้วหันมาพูดกับเขา

“ไม่เป็นไรครับ ตอนเลิกงานก็ได้”

“ครับ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ ขอบคุณมากจริง ๆ”

“ไม่เป็นไรครับ” แทนยิ้มให้ก่อนที่คุณศิระจะเดินเข้าตึกไป

“ได้แล้วลูก ลุงแถมมันแกวให้ด้วยถุงนึงนะ”

“ขอบคุณครับ ลุงน่ารักที่สุดเลย” แทนรับถุงผลไม้มาพร้อมพูดหยอกลุงไปนิดหน่อย ก็แหม..อยากให้ผู้ใหญ่เอ็นดูเราก็ต้องทำตัวให้น่ารักเข้าไว้ เพื่อที่วันหลัวจะได้ได้ของฟรีอีกไง ส่วนวันนี้ก็ลาภปากแทนแล้ว เพราะมีผลไม้ให้กินตั้งสี่ถุง อิอิ





ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
Re: เรื่องสั้น
«ตอบ #2 เมื่อ24-08-2020 19:56:57 »

ผลไม้สื่อรัก..รอจ้า  :pig4:

ออฟไลน์ Iloveyou

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 5
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: เรื่องสั้น
«ตอบ #3 เมื่อ27-08-2020 00:35:04 »

ผลไม้รถเข็น 2


“กลับมาแล้วเหรอ ไปนานจัง” เสียงหญิงเพื่อนในแผนกของเขาดังขึ้นทันทีที่แทนเดินกลับเข้ามาในแผนก

“นั่นสิ พี่ก็นึกว่าเป็นอะไรไปซะอีก” พี่ตั้ม ชายโสดหนึ่งเดียวในแผนกพูด

“แหม...ทำเป็นพูดเหมือนห่วงน้อง แต่ที่จริงก็แค่กลัวผมไม่เอาของกินขึ้นมาแบ่งใช่มั้ยล่ะพี่”

“เออ ก็รู้หนิ งั้นก็เอาของกลางมาซะดี ๆ” พี่ตั้มเดินมาหยิบถุงผลไม้ในมือเขาไปนั่งกินที่โต๊ะพักผ่อนตรงกลางของแผนก

คนในแผนกที่แทนสนิทด้วยมี 6 คน พี่นพเป็นพี่ที่ใจดีมากแต่ก็เป็นคนที่บ่นได้เก่งเหมือนเป็นแม่ของทุกคนในแผนก พี่แก้วหญิงสาวใส่แว่นท่าทางเรียบร้อยแต่นิสับจริงเถื่อนอย่าบอกใคร พี่ชัยชายวัยกลางคนท่าทางใจดีกำลังเห่อลูกสาวที่พึ่งเกิด พี่เอกหนุ่มร่างท้วมสายกิน พี่ตั้มแล้วก็หญิงที่เป็นเพื่อนที่เรียนมาด้วยกันกับเขา

“แล้วสรุปทำไมมาช้านักล่ะแทน” พี่แก้วถามขณะที่ปากก็เคี้ยวมะม่วงจิ้มพริกกะปิไปด้วย

“ไม่มีอะไรครับ แค่รอนานนิดหน่อย” แทนเลือกที่จะไม่เล่าเรื่องคุณศิระเพราะคิดว่าอยากโดนคนในแผนกล้อเลียน

“งั้นก็รีบ ๆ มากินเถอะ เดี๋ยวจะหมดเวลาพักซะก่อน” พี่นพเตือน ทุกคนจึงเดินไปรุมกันที่ผลไม้ที่แทนซื้อมา

..............................................................................

ช่วงบ่ายสามที่น่านอน แทนทำงานไปหาวไปได้สักพักจึงรู้สึกว่าตัวเองเริ่มไม่ไหว เลยตั้งใจจะเดินไปชงกาแฟมาหล่อเลี้ยงอารมณ์ง่วงของตัวเองสักหน่อย

ในระหว่างที่ชงกาแฟอยู่แทนก็ได้ยินเสียงซุบซิบของพนักงานหญิงในแผนก เลยรีบกลับมาที่โต๊ะทำงานเพื่อดูว่ามีอะไรเกิดขึ้น

“เกิดไรขึ้นวะ ดารามารึไงอ่ะ หรือว่ามีอาหารแจกฟรี” แทนถามหญิงที่นั่งโต๊ะข้าง ๆกัน นี่ถ้าหญิงตอบว่ามีอาหารแจกฟรีจริงแทนจะได้รีบวิ่งเข้าไปมุงแย่งกับพวกผู้หญิง

เอ....แต่ก็ไม่เห็นพี่เอกอยู่ตรงนั้นนี่นา หรือจะเป็นอาหารที่ไม่อร่อย?

“ไม่แน่ใจอ่ะ แต่ได้ยินสาว ๆ เค้าพูดว่าใครมาสักอย่างนี่แหละ” หญิงทำลายความคิด(หิว)ของแทน “เกิดอะไรขึ้นเหรอคะพี่ตั้ม” พี่ตั้มเดินผ่านมาจากทางมุมที่มีสาว ๆ ในแผนกรวมตัวกันอยู่ตรงใกล้ ๆประตูพอดี

“พี่สิต้องถามว่าเกิดอะไรขึ้น เอ็งไปรู้จักคุณศิระเค้าตั้งแต่เมื่อไหร่วะแทน” พี่ตั้มหันมาถามแทน

“หืม คุณศิระ ฝ่ายบริหารหล่อ ๆ น่ะเหรอพี่ตั้ม” หญิงทำตาเป็นประกาย

“ใช่ นี่เดินมาถามหาเอ็งน่ะ พี่ก็เลยอาสาเดินมาตามให้ ว่าไงแทน รู้จักได้ไงวะ?”

“นั่นสิ รู้จักได้ไงอ่ะแทน นั่นคุณศิระเลยนะ”

“อ่า..ก็ไม่ได้รู้จักหรอกพี่ พอดีเมื่อตอนเที่ยงไปซื้อผลไม้พร้อมกันแล้วผมเห็นคุณศิระเขาลืมเอากระเป๋าเงินมา ผมเลยออกให้ก่อน เขาเลยเอาเงินมาคืนล่ะมั้ง” ตอนแรกแทนคิดว่าคุณศิระจะเอาเงินมาคืนตอนเลิกงานก็เลยไม่ได้คิดว่าจะเป็นคุณศิระที่มาหาเขา

“อ้าว แล้วเอ็งกล้าให้เค้ายืมเงินได้ไงวะถ้าไม่รู้จักกัน”

“ก็คนที่ผมเล่าให้ฟังไงพี่ว่าไปซื้อผลไม้พร้อมกันทุกวันอ่ะ” คนที่สนิทกับแทนในแผนกรู้กันอยู่แล้วว่ามีคนที่มาซื้อผลไม้พร้อมแทนทุกวัน แต่ไม่มีใครรู้ว่าเป็นใครเพราะแทนไม่ได้เล่ารายละเอียดมากนัก

“ห้ะ... คนที่แทนเล่าให้ฟังว่าไปซื้อผลไม้พร้อมกันทุกวันคือคุณศิระเนี่ยนะ” แทนไม่เข้าใจว่าทำไมหญิงดูตกใจกว่าพี่ตั้มซะอีก

“ใช่อ่ะ ทำไมต้องตกใจขนาดนั้น”

“ก็นั่นคุณศิระเลยนะเว้ย แทนน่าจะบอกอ่ะ เราจะได้ลงไปซื้อผลไม้ด้วยทุกวัน”

“แหม ไม่ค่อยบ้าผู้ชายเลยนะครับ น้องหญิง”

“บ้าพี่ตั้ม นี่เค้าไม่ได้เรียกว่าบ้าผู้ชาย เขาเรียกว่าชอบของหล่อ ๆต่างหากล่ะ”

“เหรอออออออออ”

“อะไรเล่า”

“หญิงรู้จักคุณศิระเหรอ” แทนรีบพูดแทรกก่อนที่หญิงกับพี่ตั้มจะตีกันต่อ สองคนนี้ชอบหยอกกันเป็นประจำ จนทุกคนในแผนกเบื่อที่จะห้าม

“ก็คุณศิระน่ะดังจะตาย เขาบอกว่าเป็นหลานเจ้าของบริษัท ได้ยินว่าไปเรียนที่เมืองนอกมาพึ่งจะเข้ามาช่วยบริหารงานที่บริษัทได้ไม่นานแต่ทำให้บริษัทได้กำไรเพิ่มขึ้นเยอะ ทั้งเก่งทั้งหล่อทั้งรวยสาว ๆ ในบริษัทก็เลยกรี๊ดกันแทบทุกคนแหละ”

“ขนาดนั้นเลยเหรอ” แทนได้ข้อมมูลของคุณศิระเพิ่มและแอบพยักหน้าเห็นด้วยกับหญิงในใจตอนที่บอกว่าหล่อ

“เออ ขนาดผู้ชายในบริษัทเรายังชื่นชมเขาบ่อย ๆเลย นี่พี่ก็อยากอิจฉาเหมือนกันนะ แต่ติดที่ว่าหล่อไม่เท่าเขานี่ดิ”

“โห พี่ตั้ม หญิงว่าอย่าอิจฉาเลย ไปทำศัลยกรรมทีเดียวเลยดีกว่าพี่”

“โห ไอ้น้องหญิง เดี๋ยวเหอะ!!” พี่ตั้มขู่แบบไม่ค่อยจริงจังเพราะรู้ว่าหญิงแค่แซวเล่น ๆ

“ชิ” หญิงสะบัดหน้าใส่พี่ตั้ม สองคนนี้นี่ชักจะเหมือนพ่อแง่แม่งอนกันเข้าไปทุกวัน “รีบไปเหอะแทน เดี๋ยวคุณศิระเค้าจะรอนาน”

“อืม งั้นเดี๋ยวมานะ” แทนเดินออกมาทางที่มีสาวมุงอยู่หน้าประตูทางเข้ามาในแผนก แล้วนี่เขาจะฝ่าไทมุงเข้าไปได้ยังไงล่ะเนี่ย เอาพุงดันเข้าไปเลยดีมะ?

“คุณแทน”

แทนยืนนิ่งอยู่พักหหนึ่งเพราะไม่รู้จะฝ่ากองทัพสาว ๆที่มุงอยู่ไปได้อย่างไร จนคุณศิระหันมาเห็นและทักแทนขึ้นมา ทำให้ทุกคนตรงนั้นหันมามองตามกันไปหมด จนแทนรู้สึกเขินแปลก ๆ

“เอ่อ...พี่ตั้มบอกว่าคุณศิระมาถามหาผมเหรอครับ”

“ใช่ครับ” คุณศิระพูดกับแทนและหันไปบอกพวกสาวๆ “ผมขอตัวนะครับ”

สาวๆ ทำหน้าเสียดายแต่ก็ยอมปล่อยให้คุณศิระเดินออกมาคุยกับเขา ไม่รู้ทำไมเขาถึงรู้สึกว่ามีสายตาโกรธๆ ส่งมาจากทางสาวๆด้วย เหมือนได้ยินว่าเสียดายๆอะไรนี่แหละ

แทนพาคุณศิระไปคุยที่ห้องพักผ่อนของบริษัทที่เขาไปชงกาแฟมาเมื่อสักครู่ ปิดประตูสักหน่อยเพื่อความเป็นส่วนตัว

“คุณศิระ ดื่มกาแฟหน่อยมั้ยครับ” แทนตั้งท่าจะชงกาแฟให้คุณศิระ

“ไม่เป็นไรดีกว่าครับ เดี๋ยวผมต้องรีบกลับไปทำงานต่อแล้ว ” คุณศิระนั่งลงบนเก้าอี้ในห้อง แทนจึงนั่งลงตามด้วยความเกร็ง

นี่ถ้าเขาเผลอทำอะไรบ๊อง ๆออกไปแล้วจะโดนไล่ออกไหมเนี่ย คงต้องทำตัวสุภาพเพื่อรักษามาดไว้หน่อย คุณศิระจะได้ไม่คิดว่าตัวเองมีลูกน้องที่ไม่ค่อยเต็มบาท

“ผมเอาเงินมาคืนคุณแทนครับ” คุณศิระยื่นธนบัตรใบละหนึ่งพันบาทมาตรงหน้าแทน

“อ่อครับ จริง ๆ คุณศิระไม่ต้องรีบเอามาคืนก็ได้นะครับ ผมไม่ได้ซีเรียสอะไร” แทนรับเงินมา “งั้นรอสักครู่นะครับ เดี๋ยวผมไปหยิบเงินทอนมาให้แป๊บเดียว” เขาทำท่าจะลุกขึ้นจากโต๊ะ

“ไม่ต้องหรอกครับ คิดว่าผมให้เป็นคำขอบคุณที่คุณแทนมีน้ำใจกับผม”

“ห้ะ ค่าตอบแทนตั้งเก้าร้อยหกสิบบาทนี่เหรอครับ” แทนตกใจจนลืมว่าต้องรักษาภาพพจน์ “ไม่ได้หรอกครับ ผมไม่อยากเจอคุณศิระอีกชาติหน้า”

“.....” คุณศิระขมวดคิ้วนิด ๆ หน้าตาดูไม่พอใจหน่อยๆ

“เอ่อคือ ไม่ได้หมายความว่าผมไม่ชอบหน้าคุณศิระหรืออะไรนะครับ คือผมหมายถึงผมมไม่อยากเป็นหนี้คุณศิระแล้วชาติหน้าต้องมาทำงานเป็นคนใช้คุณศิระแบบนั้นน่ะครับ” แทนรีบบอกกลัวคุณศิระเข้าใจผิด

“งั้นคุณแทนอยากเป็นอะไรล่ะครับ” คุณศิระคลายคิ้วออกจากกัน

“ครับ?” แทนงงกับคำถามที่จับต้นชนปลายไม่ถูกของคุณศิระมาก

“ก็คุณแทนบอกว่าถ้าเจอกันชาติหน้า คุณไม่อยากเป็นคนใช้ผม งั้นก็แสดงว่าอยากมีสถานะอื่นกับผม ผมก็เลยถามดูเผื่อว่าคุณแทนอยากมีสถานะเดียวกันกับที่ผมคิดไว้”
.
.
.
แทนเคยคิดว่ารอยยิ้มอ่อนโยนของคุณศิระเมื่อตอนกลางวันที่เขาเห็นนั้นมีพลังทำลายล้างสูงมากแล้ว แต่ตอนนี้เขาขอเปลี่ยนใจ



คุณศิระที่ยิ้มเจ้าเล่ห์พร้อมทำตาเป็นประกายเนี่ย พลังทำลายล้างแบบร้อยล้านกาแลคซี่มากกกกกกกกกกกกกกกก


แม่จ๋า ช่วยแทนด้วย แทนใจละลายยยย

........................................................................
จู่ๆ คุณศิระก็หยอดน้องแทนซะงั้น เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ต้องรอติดตามตอนต่อปายยย TBC


ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
Re: ผลไม้รถเข็น
«ตอบ #4 เมื่อ27-08-2020 23:15:42 »

หืม..มมมมมมม คุณศิระ   :hao7:
รบกวนคุณนักเขียนช่วยใส่วันที่อัพ ต่อท้ายชื่อเรื่องหน้าเพจหลักให้หน่อยจ้า ตามอ่านง่ายกว่า  :pig4:

ออฟไลน์ aoihimeko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3132
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +155/-9
Re: ผลไม้รถเข็น
«ตอบ #5 เมื่อ28-08-2020 07:23:07 »

จะมาต่อสินะคะ.. รอค่ะ

ออฟไลน์ Iloveyou

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 5
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: ผลไม้รถเข็น [UP 29-08-2020]
«ตอบ #6 เมื่อ29-08-2020 12:45:35 »

ผลไม้รถเข็น 3



ศิระ

ศิระ พึ่งเรียนจบจากต่างประเทศ ตอนแรกก็คิดว่าจะพักเที่ยวเล่นสักหน่อยก่อนค่อยทำงาน แต่คุณพ่อที่เคารพรักยื่นคำขาดว่าว่าถ้ายังไม่มาทำงานอีกก็จะไล่ออกจากกองมรดกแล้ว เขาจึงต้องเข้ามาทำงานที่บริษัทของครอบครัวเร็วกว่าที่คิดไว้

ครอบครัวของศิระเปิดบริษัทมาตั้งแต่รุ่นคุณปู่ พอคุณปู่วางมือจากบริษัทก็เป็นลูกคนโตหรือก็คือลุงของศิระมาบริหารบริษัทแทน ส่วนพ่อของศิระก็เป็นรองประธานบริษัท และศิระก็เข้ามาช่วยทำงานในฝ่ายบริหารของบริษัท

เนื่องจากศิระนั้นเรียนทางด้านการบริหารมาโดยตรง อีกทั้งยังเป็นคนหนุ่มไฟแรงตามที่คนในบริษัทเรียกกัน ทำให้ศิระนั้นทำกำไรให้บริษัทได้เพิ่มขึ้นมากแม้จะพึ่งเข้ามาช่วยบริหารงานได้ไม่นานทำให้เขาได้รับการยอมรับและชื่นชมจากผู้คนในบริษัทโดยเฉพาะเหล่าสาว ๆ ในบริษัทที่นอกจากจะชื่นชมด้านการทำงานแล้วยังชื่นชมในด้านหน้าตาและรูปร่างของเขาอีกด้วย

ศิระนับว่าเป็นคนที่หล่อมาก รูปร่างสมส่วนเพราะเป็นคนชอบออกกำลังกายและหลังจากทานข้าวเสร็จเขาก็จะทานผลไม้ทุกวัน เหตุมาจากคุณแม่ที่บังคับขู่เข็นให้ทานผลไม้มาตั้งแต่เด็ก ๆ เพราะบอกว่ามันดีต่อสุขภาพ จนศิระติดเป็นนิสัยที่จะต้องทานผลไม้ทุกวันตอนเที่ยงหลังทานข้าวแล้วเขาก็จะไปซื้อผลไม้ที่ร้านผลไม้รถเข็นหน้าบริษัท

“เอามะพร้าวหวาน ๆ หนึ่งลูกกับมะยมสองถุง ฝรั่งหนึ่งถุง แล้วก็ชมพู่สองถุงครับลุง” วันนี้ศิระมาซื้อผลไม้ที่หน้าบริษัทเหมือนทุกวันและเขาก็ได้ยินเสียงคนสั่งผลไม้ต่อจากเขา ซึ่งเขาคงไม่สนใจถ้าคนๆนั้นไม่สั่งผลไม้เยอะมากขนาดนั้นหรือถ้าเสียงนั้นไม่ใช่เสียงที่เขารู้สึกคุ้นเคยเอามาก ๆ

ศิระหันไปมองและเห็นคนตัวขาว ๆ ตัวกลม ๆ และแก้มพองเหมือนซาลาเปา สูงแค่ไหล่ของเขา

จริง ๆ ศิระสังเกตมาได้สักระยะแล้วว่าแทบทุกวันที่เขามาซื้อผลไม้ เขาจะต้องเจอคนคนนี้มาซื้อผลไม้เช่นกัน จึงคิดว่าคงจะเป็นพนักงานในบริษัทเดียวกันกับเขาแน่นอน ในช่วงแรกเขาก็ไม่ได้สนใจมากเท่าไหร่ แต่หลัง ๆ มากลายเป็นว่าถ้าเขามาซื้อผลไม้แล้วไม่เห็นคนๆนี้ เขาก็จะต้องมองหาอยู่เสมอ และเริ่มมองเห็นคนๆนี้ในสายตามากขึ้น จึงได้รู้ว่าก้อนซาลาเปาของเขาทำงานที่บริษัทเดียวกันจริง ๆ

“ได้เลยลูก” ลุงคนขายผลไม้หันไปตอบเจ้าก้อนซาลาเปาและยื่นผลไม้ที่เขาสั่งมาให้ “นี่ครับคุณ ฝรั่งสองถุงได้แล้วครับ”

ศิระรับถุงผลไม้และจ่ายเงินให้ลุงไป หันกลับไปมองด้านข้างก็เห็นว่าเจ้าก้อนซาลาเปาหันมาพอดี ส่วนทางนั้นเมื่อเห็นว่าหันมาสบตากันพอดีจึงก้มหัวเล็กน้อยและส่งยิ้มเป็นมิตรให้เขา ศิระคิดว่าคงทำเพื่อแก้เขินที่โดนจับได้ว่าแอบมองเขาเพราะตรงแก้มสองข้างที่เหมือนลูกซาลาเปานั้นขึ้นสีแดงนิด ๆ ทำให้ยิ่งดูเหมือนซาลาเปาที่แต้มสีแดงไว้บนแป้งด้านบน

ศิระยิ้มสุภาพและโค้งหัวนิดๆกลับไปและหันเดินกลับเข้าบริษัทไป


“อยากกินซาลาเปาจัง” ศิระยิ้มและพึมพำออกมาตอนที่เข้ามาอยู่ในลิฟท์คนเดียว
,
,
,
อืม......ที่ร้านอาหารจีนที่ชอบไปกินจะมีซาลาเปาแต้มสีแดงขายมั้ยนะ?

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

ขอบคุณมากๆเลยนะคะที่ติดตาม เราพึ่งเคยแต่งนิยายวายครั้งแรกเลย ถ้ามีตรงไหนที่อยากจะติชมกันก็ติชมได้เลยนะคะ และก็เป็นครั้งแรกที่แต่งนิยายลงในเว็บนี้ ถ้าทำอะไรผิดก็บอกได้เลยนะคะ พร้อมที่จะปรับปรุงค่ะ และก็ขอบคุณมากที่แสดงความคิดเห็นเข้ามาให้นะคะ มันเป็นเหมือนน้ำที่มาหล่อเลี้ยงจิตใจจริงๆค่ะ แสดงความคิดเห็นเข้ามาได้เยอะๆเลยนะคะ  :pig2: :pig4:
ขอความรักให้กับคุณศิระกับเจ้าก้อนซาลาเปาต่อไปด้วยนะคะ  :mew1: :mew1:
TBC
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29-08-2020 12:54:41 โดย Iloveyou »

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
Re: ผลไม้รถเข็น [UP 29-08-2020]
«ตอบ #7 เมื่อ29-08-2020 23:00:22 »

 ฮั่นแน่...ไม่ทันไรก็อยากกินซาลาเปาเสียแล้ว   :katai2-1:

ออฟไลน์ Iloveyou

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 5
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: ผลไม้รถเข็น [UP 25-09-2020]
«ตอบ #8 เมื่อ25-09-2020 16:09:34 »

ผลไม้รถเข็น ตอนจบ

ศิระ

หลังจากวันนั้น ศิระก็ได้เจอแทนแทบทุกวันโดยที่ยังไม่รู้จักกับแทน แต่เขาได้เห็นแทนในหลาย ๆ มุมมากขึ้น ทั้งตอนที่คุยกับลุงคนขายผลไม้อย่างเป็นกันเอง ตอนที่ช่วยคุณยายข้ามถนนหน้าบริษัท ตอนที่คุยหัวเราะสนุกสนานกับเพื่อนๆที่ทำงาน ล้วนทำให้ศิระรู้สึกอยากจะรู้จักกับแทนมากขึ้น

“ขอมะม่วงเปรี้ยวกับมะละกอครับลุง” วันนี้ศิระก็มาซื้อผลไม้หลังทานข้าวเสร็จเหมือนทุกวัน

“เอามะม่วงเปรี้ยวสองลูก กับแตงโมหนึ่งถุงครับลุง” ในขณะที่ลุงคนขายผลไม้กำลังหั่นผลไม้ให้เขาอยู่ก็มีเสียงคุ้นเคยดังขึ้น เมื่อศิระหันไปมองก็พบกับแทนที่มาซื้อผลไม้เช่นกัน

“เอาพริกกะปิใช่มั้ยลูก?”

“ขอพิเศษ 4 ถุงเลยครับลุง” แทนยิ้มกว้างให้ลุงคนขายผลไม้ ทำให้แก้มที่ดูพองอยู่แล้วกลับพองขึ้นไปอีกจนศิระกลัวว่าแก้มของเจ้าตัวอาจจะแตกออกมาก็ได้

“ได้ๆ เดี๋ยวลุงจัดให้ รอแป๊บนะ ลุงหั่นมะละกอให้คุณศิระเขาก่อน” ศิระรีบหันหน้าหลบสายตาของแทนที่มองมาทางเขา

“ นี่ครับคุณศิระ มะม่วงเปรี้ยวกับมะละกอ 40 บาทครับ  ” เพียงไม่นาน ลุงคนขายก็ยื่นผลไม้ที่เขาสั่งมาให้ ศิระล้วงมือเข้าไปหยิบเงินในกระเป๋าแต่จู่ ๆ ก็มีความคิดหนึ่งแล่นเข้ามาในหัว

อืม...ไหน ๆ ก็อยากทำความรู้จักเขานี่นะ ศิระทำเป็นตบมือไปตามตัวของตัวเอง

“ลุงครับ ผมน่าจะลืมหยิบกระเป๋าเงินลงมาด้วย เดี๋ยวผมขอขึ้นไปเอากระเป๋าเงินก่อน แล้วเดี๋ยวเดินลงมาเอาได้มั้ยครับ?”ศิระนั้นรู้อยู่แล้วว่าปกติแล้วลุงจะต้องออกไปขายที่อื่นต่อหลังจากนี้ เพราะฉะนั้นเขาจึงมั่นใจว่าทุกอย่างน่าจะเป็นไปตามแผนเขาได้ง่าย ซึ่งสิ่งที่ลุงตอบกลับมาก็เป็นไปตามที่เขาคิด

“ได้อยู่แล้วครับ แต่..มันใกล้จะบ่ายแล้วด้วย ลุงต้องไปขายที่อื่นต่อ เอางี้...คุณศิระเอาผลไม้ไปก่อนแล้วพรุ่งนี้ค่อยมาจ่ายเงินก็ได้ครับ”

“ไม่ดีกว่าครับ ผมเกรงใจ งั้นวันนี้ผมไม่เอาก็ได้ครับ ไม่เป็นไร” ศิระแกล้งทำท่าเกรงใจเพื่อให้ดูสมจริงโดยที่หางตาก็แอบมองคนด้านข้างไปด้วย

ตาใส ๆ มองมาที่เขาเหมือนเห็นใจมากที่เขาจะไม่ได้กินผลไม้ทั้ง ๆที่มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร

ศิระพยายามกลั้นยิ้มแล้วแกล้งทำหน้าตาให้ดูน่าสงสารมากกว่าเดิม

“เดี๋ยวผมออกให้ก่อนก็ได้ครับ” ในที่สุดเหยื่อของศิระก็ติดกับ

“เอ่อ...ไม่เป็นไรดีกว่าครับ ผมเกรงใจ” ศิระหันไปบอกแทนโดยพยายามบังคับเสียงไม่ให้สั่นเพราะการกลั้นหัวเราะ

“ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ เพราะลุงจะต้องไปขายที่อื่น แต่ผมยังทำงานอยู่ที่บริษัทต่อ เอาไว้ตอนเลิกงานคุณค่อยเอาเงินมาคืนให้ผมที่บริษัทก็ได้ครับ” แทนชี้นิ้วไปทางบริษัท

“คุณทำงานที่บริษัทนี้เหรอครับ?” ศิระแกล้งทำเป็นว่าไม่รู้ว่าแทนทำงานที่เดียวกันกับเขา

“ใช่ครับ ผมชื่อแทนครับ อยู่แผนกการตลาด”

“สวัสดีครับ ผมชื่อศิระ อยู่ฝ่ายบริหารบริษัทเดียวกันครับ” ศิระยิ้มโปรยเสน่ห์ตอบกลับคนแก้มกลม ซึ่งถ้ามองไม่ผิดเขาเห็นแก้มนั้นขึ้นสีแดงนิด ๆ

“งั้นก็เอาตามนั้นก็แล้วกันนะครับ นี่ครับลุงจ่ายรวมกับของผมเลย” แทนหันกลับไปจ่ายเงินค่าผลไม้

“ขอบคุณมากนะครับ เดี๋ยวผมจะรีบเอาเงินไปคืนให้” ศิระรีบบอกแทน

“ไม่เป็นไรครับ ตอนเลิกงานก็ได้”

“ครับ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ ขอบคุณมากจริง ๆ”

“ไม่เป็นไรครับ” ศิระเดินแยกออกมาพร้อมเผยรอยยิ้มที่พยายามกลั้นไว้มาตลอด

...

เวลาบ่ายสองกว่า


“คุณภาครับ เดี๋ยวผมมานะครับ ถ้ามีงานด่วนอะไรค่อยโทรเข้ามือถือผมนะครับ” ศิระแวะบอกเลขาหน้าห้องของตัวเองก่อนเดินลงชั้นล่าง “ค่ะ คุณศิระ”

ศิระเดินไปที่แผนกการตลาดพร้อมธนบัตรสีเทาในกระเป๋า แต่เมื่อเดินมาถึงหน้าบริษัทแล้วก็ต้องหยุดนิ่งเพื่อมองหาแทน แต่ดูเหมือนจะมีคนมองเห็นเขาก่อน

“คุณศิระสวัสดีค่ะ มีธุระอะไรรึเปล่าคะ” พนักงานสาวกลุ่มที่นั่งทำงานอยู่แถวนั้นหันมาเห็นเขาและทักขึ้น

“อ่า...ครับ คือผมมาหาคุณแทนน่ะครับ”

“อ่อ...น้องแทนเหรอคะ เดี๋ยวนิ้งไปตามให้ค่ะ” พนักงานสาวคนหนึ่งในกลุ่มนั้นอาสาไปตามคนที่ศิระตามหาให้

“ไม่เป็นไรนิ้ง เดี๋ยวพี่ไปตามให้เอง พี่คุยงานกับหัวหน้าเสร็จพอดี เชิญคุณศิระนั่งรอที่โซฟารับแขกสักครู่นะครับ” ยังไม่ทันที่ศิระจะได้กล่าวขอบคุณหญิงสาวก็มีเสียงผู้ชายพูดแทรกขึ้นมาพร้อมร่างของพนักงานชายคนหนึ่งเดินผ่านมา

“อ่า.....ขอบคุณครับ เดี๋ยวผมยืนรออยู่แถวนี้ก็ได้ครับ”

“ครับ งั้นรอสักครู่นะครับ เดี๋ยวผมไปตามให้” พูดจบผู้ชายคนนั้นก็เดินไปในแผนก

“คุณศิระ มีธุระอะไรกับแทนรึเปล่าคะ” เพียงครู่เดียวก็ดูเหมือนศิระจะถูกรุมล้อมด้วยเหล่พนักงานสาวแผนกการตลาดมากหน้าหลายตาซะแล้ว ศิระทำได้เพียงแค่ตอบคำถามที่ถูกถามตามมารยาทระหว่างรอแทน

เวลาผ่านไปสักครู่ ศิระจึงสักเกตเห็นชายหนุ่มที่ยืนเก้ ๆ กัง ๆ อยู่ไม่ไกลจากเหล่าพนักงานหญิงที่รุมล้อมเขาอยู่ ดูเหมือนก้อนซาลาเปาจะมาได้สักพักแล้วแต่ไม่กล้าทักเพราะเห็นเขาคุยกับพนักงานคนอื่นอยู่ เขาจึงเป็นฝ่ายทักออกไปก่อน

“คุณแทน”

“เอ่อ...พี่ตั้มบอกว่าคุณศิระมาถามหาผมเหรอครับ”

“ใช่ครับ” ดูเหมือนผู้ชายคนนั้นจะชื่อตั้มสินะ “ผมขอตัวนะครับ” ศิระขอตัวเดินออกมาจากวงล้อมของพวกพนักงานหญิงแล้วเดินตามแทนเข้าไปในห้องพักผ่อนของแผนก ที่เป็นห้องไว้สำหรับให้พนักงานเข้ามานั่งพักผ่อนดื่มกาแฟกันได้

“คุณศิระ ดื่มกาแฟหน่อยมั้ยครับ” แทนตั้งท่าจะชงกาแฟ

 “ไม่เป็นไรดีกว่าครับ เดี๋ยวผมต้องรีบกลับไปทำงานต่อแล้ว ” ศิระนั่งลงบนเก้าอี้ในห้อง เขารอให้แทนนั่งลงให้เรียบร้อยเขาจึงเริ่มพูดอีกครั้ง “ผมเอาเงินมาคืนคุณแทนครับ”

ศิระยื่นธนบัตรไปให้แทน

“อ่อครับ จริง ๆ คุณศิระไม่ต้องรีบเอามาคืนก็ได้นะครับ ผมไม่ได้ซีเรียสอะไร งั้นรอสักครู่นะครับ เดี๋ยวผมไปหยิบเงินทอนมาให้แป๊บเดียว”

“ไม่ต้องหรอกครับ คิดว่าผมให้เป็นคำขอบคุณที่คุณแทนมีน้ำใจกับผม”ศิระรีบห้ามไว้เมื่อเห็นแทนทำท่าจะลุกขึ้นไปหยิบเงินทอนให้เขา

“ห้ะ ค่าตอบแทนตั้งเก้าร้อยหกสิบบาทนี่เหรอครับ” แทนทำหน้าตกใจจนศิระต้องรีบกลั้นยิ้มของตัวเอง “ไม่ได้หรอกครับ ผมไม่อยากเจอคุณศิระอีกชาติหน้า”

ศิระเปลี่ยนจากขำมาเป็นขมวดคิ้วเมื่อได้ยินประโยคถัดมา และดูเหมือนแทนก็สังเกตเห็นเหมือนกันจึงรีบพูดแก้ตัวออกมา “เอ่อคือ ไม่ได้หมายความว่าผมไม่ชอบหน้าคุณศิระหรืออะไรนะครับ คือผมหมายถึงผมมไม่อยากเป็นหนี้คุณศิระแล้วชาติหน้าต้องมาทำงานเป็นคนใช้คุณศิระแบบนั้นน่ะครับ”

ใบหน้าตื่น ๆ ของแทนที่พยายามอธิบายเพื่อไม่ให้เขาเข้าใจผิดนั้นมันดูน่าแกล้งซะจนศิระอดใจไม่ไหวจึงเผลอพูดออกไปตามที่ใจคิด

“งั้นคุณแทนอยากเป็นอะไรล่ะครับ”

“ครับ?” แทนงงกับคำถามของศิระ แทนทำคิ้วขมวดเข้าหากันแถมแก้มยังพองออกมากกว่าปกตินิดหน่อยจนศิระรู้สึกเหมือนกำลังมองกระรอกที่ยัดลูกโอ๊กไว้เป็นเสบียง

“ก็คุณแทนบอกว่าถ้าเจอกันชาติหน้า คุณไม่อยากเป็นคนใช้ผม งั้นก็แสดงว่าอยากมีสถานะอื่นกับผม ผมก็เลยถามดูเผื่อว่าคุณแทนอยากมีสถานะเดียวกันกับที่ผมคิดไว้”

ศิระยิ้มเผลอยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา

ก็นะ..........ศิระคิดว่าเขาอยากจะกินซาลาเปาก้อนนี้อย่างจริงจังขึ้นมาแล้วแหละ

“ห้ะ...”แทนยิ่งทำหน้างงเพิ่มขึ้นอีก แต่ศิระแอบเห็นสีชมพูระเรื่อที่เกิดขึ้นบนแก้มซาลาเปาขาว ๆ นั้น

“หึ .. งั้นเอาอย่างนี้ดีกว่าครับ ผมจะรับเงินทอนจากคุณแทนแต่ผมจะขอเลี้ยงข้าวเย็นให้คุณแทนเป็นการตอบแทนก็แล้วกันครับ วันนี้ตอนหกโมงเย็นเจอกันที่ล็อบบี้บริษัทก็แล้วกันนะครับ ส่วนเงินทอนก็ค่อยเอามาให้ผมตอนนั้นก็ได้ ” ศิระพูดด้วยรอยยิ้มจบก็ลุกขึ้นเดินออกไปจากห้อง ปล่อยให้แทนนั่งอ้าปากค้างด้วยความงงงวยอยู่ตรงนั้น

มันเหมือนจะดีแต่ก็เหมือนเขาจะเสียเปรียบ แทนได้แต่คิดว่าเมื่อกี้นี้มันเกิดอะไรขึ้น เหมือนจู่ ๆ ก็ถูกคุณศิระมัดมือชกให้ไปทานข้าวด้วย

ซาลาเปาน้อยนั้นคงจะถูกกินซะแล้วล่ะ...

.............................................................................

END


ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
Re: ผลไม้รถเข็น [UP 25-09-2020] ตอนจบ
«ตอบ #9 เมื่อ25-09-2020 18:14:03 »

จบซะแล้ว...อยากอ่านต่อ   :mew2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ผลไม้รถเข็น [UP 25-09-2020] ตอนจบ
« ตอบ #9 เมื่อ: 25-09-2020 18:14:03 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Petit.K

  • Petit parapluie
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 840
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
Re: ผลไม้รถเข็น [UP 25-09-2020] ตอนจบ
«ตอบ #10 เมื่อ02-10-2020 02:12:21 »

 :katai2-1: :mew3: เป็นการจีบแบบเรยบง่ายแต่น่ารักมากเลยค่ะคุณศิระ :hao7:

ออฟไลน์ emoemo

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 5
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: ผลไม้รถเข็น [UP 25-09-2020] ตอนจบ
«ตอบ #11 เมื่อ03-10-2020 00:02:29 »

น่ารักมากกก กิกิ

ออฟไลน์ blove

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1423
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-0
Re: ผลไม้รถเข็น [UP 25-09-2020] ตอนจบ
«ตอบ #12 เมื่อ03-10-2020 01:26:07 »

น่าร๊ากกกกกกกกกกกก ขอต่ออีกได้ไหม พิเศษๆ 55555

ออฟไลน์ mhaparn

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 31
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: ผลไม้รถเข็น [UP 25-09-2020] ตอนจบ
«ตอบ #13 เมื่อ03-10-2020 21:41:28 »

งื้อ น่ารักจังเยยยยยย  :katai2-1:

ออฟไลน์ Freezz

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 271
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
Re: ผลไม้รถเข็น [UP 25-09-2020] ตอนจบ
«ตอบ #14 เมื่อ04-10-2020 02:48:03 »

ก้อนซาลาเปา   อิอิ

ออฟไลน์ daraneea

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 9
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: ผลไม้รถเข็น [UP 25-09-2020] ตอนจบ
«ตอบ #15 เมื่อ04-10-2020 18:56:31 »

สนุกมั๊ย

ออฟไลน์ คุณบี๋

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 119
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
Re: ผลไม้รถเข็น [UP 25-09-2020] ตอนจบ
«ตอบ #16 เมื่อ11-10-2020 22:23:07 »

ยังไม่อยากให้จบเลย ชอบมากค่า มีตอนพิเศษก็คงจะดีนะคะ  :impress2:

ออฟไลน์ JanTi

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 146
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
Re: ผลไม้รถเข็น [UP 25-09-2020] ตอนจบ
«ตอบ #17 เมื่อ17-04-2021 15:39:02 »

กำลังสนุกเลย อยากอ่านต่ออีก :hao5:

ออฟไลน์ กาแฟมั้ยฮะจ้าว

  • Let me hug you tight, and I’ll make you feel how important you are.
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 920
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +570/-0
Re: ผลไม้รถเข็น [UP 25-09-2020] ตอนจบ
«ตอบ #18 เมื่อ28-05-2021 08:35:08 »

 :pig4:

ออฟไลน์ mentholss

  • "เหตุผล" หรือ "ข้ออ้าง"
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1278
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-1
Re: ผลไม้รถเข็น [UP 25-09-2020] ตอนจบ
«ตอบ #19 เมื่อ08-08-2021 20:12:49 »

 :o8:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ผลไม้รถเข็น [UP 25-09-2020] ตอนจบ
« ตอบ #19 เมื่อ: 08-08-2021 20:12:49 »





 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด