ตอนพิเศษ สุขสันต์วันพ่อ (16 มิถุนายน)
16 June 20xx “Dad is coming home from Croatia trip with uncle Andre, uncle Ben and uncle Bas. Are you excited to see them? (เดี๋ยววันนี้คุณพ่อจะกลับมาจากทริปโคเอเชียกับอาเดน อาเบน อาบาสแล้ว มิชลินตื่นเต้นที่จะได้เจอพวกเขามั้ยครับ)” ไร้สัญญาณการตอบรับ เพราะปลายทางปากไม่ว่าง ผมหัวเราะด้วยคามเอ็นดู
สองหนุ่มกำลังนอนดูดนมจากขวดอยู่บนฟูกนอนที่ปูบนพื้นห้องโถงของบ้านอีกที โชว์สยิวด้วยการใส่แค่แพมเพิสคนละตัว ด้านบนโชว์หน่มนมตั้งเต้าและพุงแน่น ๆ น่าบีบ สายตากำลังนอนพี่มิเนี่ยนช่วยกันกู้โลกบนจอทีวี ผมมองแล้วก็ขำ หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายรูปสองหนุ่ม แม้จะไม่ได้เผยแพร่ที่ไหนแต่ผมก็ชอบถ่ายรูปลูกเก็บไว้ในโทรศัพท์จนกินพื้นที่เมมไปเยอะมาก
“โอ่โห นอนโชว์โป๊เลยรึลูก” พ่อผมที่กลับมาจากซื้อของข้างนอกกับแม่และออสตินเดินมาแซวหลานชาย ออสตินเดินถือของจากตลาดแถวบ้านไปทางครัว แม่ผมเดินมานั่งข้าง ๆ สองหนุ่มที่นอนดูดนมตาแป๋ว
“สบายจังเลยเนาะลูกเนาะ” แม่ผมยิ้มแซว ยื่นมือซ้ายไปจับพุงแฮคเตอร์และบีบเบา ๆ เจ้าตัวเล็กกะพริบตาปริบ ๆ มองคุณยายที่หัวเราะ
“เดี๋ยวแมทจะพาแฝดออกไปไหว้พ่อเขาที่สุสานนะ”
“มีอะไรพิเศษเหรอ” พ่อผมเงยหน้าถาม
“วันนี้เป็นวันพ่อของทางตะวันตกน่ะ”
“อ้าว แล้วไปมือเปล่า ๆ กันน่ะเหรอ ไม่ซื้อดอกไม้อะไรไปด้วยรึไง”
“แมทฝากออสตินซื้อไปแล้ว” ผมตอบคำถามของแม่
“มิน่าล่ะ วันนี้ที่ตลาดดอกไม้เยอะแยะเลย” พ่อผมพึมพำ
สองตายายของแฝดคุ้นเคยกับตลาดสไตล์อังกฤษแล้ว เวลาบินมาเยี่ยมหลานก็ชอบออกไปเที่ยวไปช็อปปิ้งกัน แรก ๆ ไม่กล้าหรอก แต่พอมาบ่อย ๆ เข้าก็คุ้นเคย เดี๋ยวนี้คือคล่องแคล่ว เคยนั่งรถไฟเข้าลอนดอนไปกันสองตายายด้วยนะ แต่ขากลับดันกลับไม่ถูก ฮ่า ๆ ออสตินเลยต้องขับรถไปรับ
“ให้ลูกนอนก่อนมั้ย กินนมเสร็จเดี๋ยวคงง่วง” ผมพยักหน้าให้กับแม่ หางตาเห็นร่างออสตินเดินกลับออกมาจากครัว ในมือถือดอกไม้สีแดงสดติดมือมา ผมคลี่ยิ้มแล้วยื่นมือไปรับมาจากบอดี้การ์ดหน้านิ่ง พ่อกับแม่หันมามองด้วยความงง ผมเคลื่อนตัวลงจากโซฟา ไปนั่งใกล้กับพ่อแล้วยื่นดอกกุหลาบสีแดงให้
“สุขสันต์วันพ่อ” พ่อผมยิ้มบาง ผมยื่นหน้าไปหอมแก้มเขาหนึ่งที พ่อผมรับดอกกุหลาบไว้ในมือ พยักหน้าน้อย ๆ แล้วยกมือซ้ายขึ้นลูบหัวผมหนึ่งครั้ง เขาหอมแก้มผมกลับ ผมยิ้มกว้าง หันไปมองแม่ก็เห็นว่าแม่ยิ้มด้วยความปลื้มใจ
“แอ๊ะ” เราสามคนก้มลงมองสองแฝดที่เอาขวดนมออกจากปากพร้อมกันแล้วกำลังมองพ่อผมเป็นสายตาเดียว
“They saw grand-pa kiss mama’s cheek. (สงสัยเห็นคุณตาหอมแก้มคุณแมท)” ออสตินที่ยืนอยู่บอก ผมหัวเราะตาหยี ผมแกล้งหอมแก้มพ่ออีกที แล้วพ่อผมก็เลยหอมแก้มผมกลับบ้าง สองแฝดตาแข็งค้างตาไม่กะพริบราวกับกำลังช็อค ตากับยายหัวเราะร่วน
“ตะลึงเหรอลูกที่มีผู้ชายหอมแก้มแม่” คุณยายแกล้งแซวหลาน สองแฝดหันไปมองคุณยายพร้อมกันทั้งที่ตายังค้างเติ่งอยู่แบบนั้น แม่ผมก็ยิ่งหัวเราะชอบใจ
“หวงแม่แมทเหรอ ฟอด” พ่อผมแกล้งหอมผมอีกที สองแฝดหันกลับมามองผมกับพ่อ จากนั้นก็ขมวดคิ้ว เฮคเตอร์ชี้มือขวาขึ้น
“Nah.” เจ้าตัวเล็กบอกเสียงเคือง ๆ แต่ก็กลายเป็นดูน่ารักจนทำเอาผู้ใหญ่สี่คนขำ พ่อผมก้มลงไปฟัดพุงทั้งสองคน จากหน้าตาขุ่นข้องหมองใจก็เปลี่ยนเป็นหัวเราะคิกคัก สองมือจับหัวตาไว้เพื่อไม่ให้ปั่นพุงตัวเอง
“แอ๊ คิกๆๆ”
“ฮี่ๆๆ” ผมมองแล้วก็ยิ้มด้วยความชื่นใจกับความอารมณ์ดีของแฝด
“Tell me if you are ready to leave. (จะออกไปตอนไหนก็บอกผมนะครับ)” ผมหันไปหาออสตินพักหนึ่งก่อนหันกลับไปมองแฝดที่กำลังเล่นกับคุณตาคุณยายสนุกสนาน ทิ้งให้พี่มิเนี่ยนส่งเสียงเป็นแบ็คกราวด์ด้านหลัง
“We leave now. They are waking up. (ออกไปเลยแล้วกัน แฝดกำลังตื่น)” ผมหันไปตอบออสติน ตอนนี้สิบเอ็ดโมงแล้ว ถ้าหลับแล้วกว่าจะตื่นก็คงบ่ายสองโน่น
“แม่ๆ เดี๋ยวแมทพาแฝดไปหาพ่อกับแม่เขาเลยดีกว่า กลับมาจะได้หลับยาวๆ”
“เอางั้นเหรอ” ผมพยักหน้าให้แม่ ลุกเดินไปทางห้องแฟมิลี่เพื่อไปหยิบเสื้อผ้าแฝดออกมาใส่ให้ทั้งสองคน ไมเคิลกับลูก ๆ ที่นอนอยู่หน้าเตาผิงผงกหัวขึ้นมองพร้อมกันแปบนึงแล้วมันก็กลับไปนอนต่อราวกับตื่นขึ้นมาเช็กเฉย ๆ ว่าคนแปลกหน้าหรือเปล่า
“แต่งตัวกันค้าบแฝด” ผมถือเสื้อไหมพรมสีเทาที่ถักตัว H สีเลือดหมูไว้กลางเสื้อออกมาสองตัว และกางเกงวอร์มตัวน้อยสีเทาอ่อนสองตัว เดินไปนั่งตรงปลายเท้าแฝด สองหนุ่มพอเห็นผมถือเสื้อผ้าก็ลุกพรวดและคลานเข่าเข้ามาหา ผมยื่นอีกชุดนึงให้แม่กับพ่อช่วยใส่ให้แฮคเตอร์
“We are going to see your angel-dad and angel-mom. Are you excited? (เรากำลังจะไปหาพ่อเทวดากับแม่นางฟ้าของมิชลิน ตื่นเต้นมั้ยครับ)”
“Yeah, เย้” สองหนุ่มตอบพร้อมกัน ผมหัวเราะด้วยความเอ็นดู
ไม่รู้หรอกว่าจะไปไหน หรือจะทำอะไร แต่ส่วนมากถ้าผมถามว่าตื่นเต้นมั้ย สองหนุ่มจะตอบว่าตื่นเต้นไว้ก่อน แต่ถ้าเป็นพ่อยักษ์ถามน่ะเหรอ เงียบใส่ ฮ่าๆๆ
“เดี๋ยวแม่ทำข้าวกลางวันให้”
“ทำเผื่อถึงเย็นเลยก็ได้นะแม่ ไม่รู้ว่าพวกวิคเตอร์จะกลับมาถึงตอนไหน” แม่ผมพยักหน้า ผมก้มลงมองแฝดที่กำลังเดินเตาะแตะวนรอบตัวคุณตา
“แฝด ไปกันครับ บ๊ายบายคุณตากับคุณยายก่อน” สองหนุ่มเดินเตาะแตะมายืนข้างผมแล้วหันไปโบกมือบ๊ายบายให้ตากับยาย สองตายายยิ้มเอ็นดู ผมเดินนำแฝดออกไปทางประตูบ้านอย่างไม่เร่งรีบ ผมพาแฝดลงบันไดหน้าบ้านช้า ๆ ทีละขั้นจนกระทั่งเดินถึงพื้นปูหิน เราสามคนแม่ลูกเดินไปตรงครอสโอเว่อร์คาร์สีดำที่จอดอยู่หน้ารั้วบ้าน ออสตินเดินตามออกมาพร้อมกับดอกกุหลาบสีแดงสดในมือ เขากดปลดล็อครถ ช่วยอุ้มแฮคเตอร์ไปขึ้นรถ ผมอุ้มเฮคเตอร์ไปขึ้นรถอีกฝั่ง ปิดประตูเรียบร้อยก็เข้าประจำที่ข้างคนขับ รับดอกไม้จากออสตินมาวางบนตัก
“เปิดเพลงให้แฝดหน่อยสิ” ออสตินหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาจิ้ม ๆ พักหนึ่งแล้วก็มีเสียงเพลงจังหวะสนุก ๆ ดังขึ้น
“ยา…” สองแฝดครางเสียงตื่นเต้น ผมหันไปมองแล้วก็หัวเราะ สองแฝดยิ้มกว้าง หันมองกันแล้วก็ผงกหัวไปตามจังหวะดนตรี ผมยกโทรศัพท์ขึ้นมากดอัดวิดีโอไปสิบห้าวิแล้วกดส่งให้วิคเตอร์ทางวอทสแอพ
“ออสติน…” ผมเม้มปากอย่างไม่แน่ใจนัก
“…คุณ เอ่อ”
“จะถามเรื่องพ่อผมเหรอครับ” ออสตินพูดด้วยน้ำเสียงและท่าทีปกติ ผมพยักหน้าหนึ่งครั้ง
“ผมไปเยี่ยมเขาที่สุสานไม่บ่อยหรอกครับ แต่ผมก็รักเขาเสมอ” ผมคลี่ยิ้ม พยักหน้าด้วยความเข้าใจ
ที่ผมถามเพราะกลัวว่าการพาแฝดไปสุสานจะไปสะกิดใจเขาเรื่องพ่อหรือเปล่า แต่จริง ๆ ออสตินก็แสดงออกมาหลายปีแล้วละว่าเขาอยู่ได้ เขาบอกว่าเขายังโชคดีที่ยังทันได้เห็นหน้าพ่อกับแม่ด้วยสายตาตอนที่เริ่มจำความได้แล้ว ไม่เหมือนแฝดที่เห็นหน้าพ่อกับแม่ตอนที่ยังเล็กมาก ไม่ได้อยู่ในความทรงจำชัดเจนขนาดนั้น นอกซะจากจะมาย้อนดูภาพถ่ายครอบครัวที่ถ่ายด้วยกันก่อนที่ทั้งสองคนจะจากไป
“คุณเก่งมากเลยที่โตมาอย่างมีคุณภาพ” ทั้งรูปร่างหน้าตาและความสามารถ
“สองแฝดก็เก่ง และเขาจะเก่งยิ่งขึ้น เพราะมีคุณแมทกับคุณวิคเตอร์คอยเป็นกำลังหนุนให้” ผมหันไปยิ้มกับบอดี้การ์ด ออสตินก็ยังคงหน้านิ่งตามนิสัยตัวเอง
“คุณก็เป็นอีกแรงหนุนของแฝดเช่นกัน” แต่แม้จะนิ่ง เขาก็หน้าแดงกับประโยคนี้นะ
ใช้เวลาราวสี่สิบนาทีในการขับรถจากบ้านมาสุสานที่คริสเตียนกับไวโอล่าอยู่ด้วยกัน ตอนแรกไม่มีความคิดจะเศร้าหรืออาวรณ์อะไรเลย แต่พอมาถึงสุสานน้ำตาผมดันรื้นขึ้นมา
“Why you crying?.” เสียงเล็ก ๆ ของแฝดดังขึ้น ซึ่งไม่รู้ว่ามาจากแฝดคนไหน เพราะทั้งสองคนกำลังมองผมเป็นตาเดียว ผมคลี่ยิ้มและพยายามห้ามไม่ให้น้ำตาไหลออกมา
“Let’s go to see dad and mom. (ไปหาพ่อกับแม่กันครับ)” ผมเดินจูงมือแฝดคนละข้าง มีออสตินถือดอกไม้เดินตามหลังมา เราเดินไปตรงหลุมฝังศพสองหลุมที่อยู่ติดกัน ผมยืนมองป้ายหินสีขาวที่สลักชื่อทั้งสองคนด้วยความรู้สึกคิดถึง โดยเฉพาะไวโอล่าที่ผมคิดถึงเธอจับใจ น้ำตาผมไหลออกมาเงียบ ๆ สองมือผมโดนกระตุก ผมก้มลงมองก็เห็นแฝดกำลังเงยหน้ามอง ผมนั่งลงคุกเข่าตรงกลางระหว่างเขาทั้งสองคน สองหนุ่มยื่นมือคนละข้างมาช่วยปาดน้ำตาออกจากแก้มผม แม้จะปาดออกไม่หมด แต่ผมก็ยิ้มด้วยความซึ้งใจ
“Thank you.” ผมหอมแก้มลูกหมูของพ่อยักษ์ไปคนละที สองหนุ่มหันกลับไปมองป้ายหลุมศพพร้อมกัน
“That’s angel-mommy. (นั่นแม่นางฟ้าครับ)” ผมยกมือซ้ายชี้ไปที่ป้ายหลุมศพของไวโอล่า สองหนุ่มมองตามด้วยความไม่เข้าใจ ผมเปลี่ยนเป็นชี้ป้ายหลุมศพข้างกัน
“That’s angel-daddy. (นั่นคุณพ่อเทวดา)” สองแฝดหันมามองผมหน้าตางุนงง ผมคลี่ยิ้มอ่อน หันไปขอดอกไม้จากออสตินที่ยื่นส่งมาให้ ผมมอบดอกกุหลาบให้แฝดคนละสองดอก และตัวเองถือไว้สองดอก
“Give it to angel-mommy first. (ให้คุณแม่นางฟ้าก่อนครับ)” ผมนำแฝดวางดอกกุหลาบลงบนฐานป้ายหลุมศพ แฮคเตอร์ที่อยู่ข้างขวามือย่อเข่าลงวางตามผม เฮคเตอร์เดินเตาะแตะไปย่อเข่าหน้าหลุมศพของแม่แล้ววางดอกกุหลาบลงบ้าง
“And this is for angel-daddy. (และอันนี้ก็ของพ่อเทวดา)” ผมวางกุหลาบลงบนฐานป้ายหลุมศพของคริสเตียน สองแฝดทำตามผมอีกครั้ง
แฝดรู้ว่าที่นี่คือบ้านหลังสุดท้ายของพ่อกับแม่อีกคนที่พวกเขาไม่เคยเจอ ผมอธิบายว่าทั้งสองคนมีพ่อกับแม่เป็นเทวดานางฟ้าอยู่บนท้องฟ้า คอยดูแลทั้งสองคนอยู่ข้างบนนั้น ส่วนข้างล่างก็เป็นผมกับพ่อวิคเตอร์ที่คอยดูแลทั้งคู่อยู่บนโลกมนุษย์ แฝดยังเด็กก็เลยไม่ได้ถามซอกแซกอะไรมาก แค่ถามว่าทำไมเขาถึงไม่ลงมาหาบ้างอะไรแบบนี้ ผมก็บอกว่า เขามาตอนแฝดหลับ เขาให้ใครเห็นตัวไม่ได้ จนตอนนี้เรื่องนี้เป็นดั่งนิทานเรื่องโปรดของแฝดแล้ว
ผมคิดว่าเดี๋ยวพอเขาโตขึ้นกว่านี้ค่อยอธิบายเพิ่มเติมว่าแท้จริงแล้วพ่อที่เป็นเทวดา แม่ที่เป็นนางฟ้านั้นเป็นใครมาจากไหนกันแน่ ที่ตอนนี้ผมเล่าไปแบบนี้เพราะอยากให้พวกเขาคุ้นเคยชื่อของคริสเตียนกับไวโอล่าเอาไว้ก่อน
“Today is father’s day. You wanna say love to angel-daddy? (วันนี้เป็นวันพ่อแหละ แฝดอยากบอกรักพ่อเทวดามั้ยครับ)” สองหนุ่มพยักหน้า
“เยิฟยู แองเจลแด๊ดดี้” เฮคเตอร์พูดก่อนแล้วก็ยิ้มเขิน ผมยิ้มขำแล้วหอมแก้มเขาไปที
“ไอเลิฟยูว แด๊ดดี้เจิล” ผมหัวเราะกับประโยคบอกรักของแฮคเตอร์ ผมหอมแก้มเขาด้วยความชื่นใจ
“He heard your both voices already. (พ่อเขาได้ยินเสียงแฝดแล้วครับ)”
“Really?” เฮคเตอร์หันมาถามหน้าตาตื่น ๆ ผมหัวเราะทั้งน้ำตาและพยักหน้า
“Yes.”
“Wow.” แฮคเตอร์ทำหน้าตาตื่นตาตื่นใจกับสิ่งที่ได้ยิน หันไปมองป้ายหลุมศพด้วยความสนอกสนใจ ผมยกสองมือเช็ดน้ำตาจนแห้งแล้วลุกขึ้นยืน
“Go back? (กลับมั้ยครับ)” สองแฝดหันมามองผมแล้วพยักหน้า
“บ๊ายบาย to angel-daddy and angel-mommy. (บ๊ายบายพ่อเทวดากับแม่นางฟ้า)” สองแฝดหันไปโบกมือบ๊ายบายให้กับป้ายหลุมศพทั้งสอง ผมมองดอกกุหลาบบนป้ายหลุมศพทั้งสองแล้วคลี่ยิ้ม
Happy Father’s Day, Christian.
เม้าท์เม้าท์เม้าท์กะขุ่นเจ้จริง ๆ จะอัพตั้งแต่ภายในวันที่ 16 หรือ 17 แล้วค่ะ แต่ติดตรวจต้นฉบับอีกเรื่องอยู่เลยเลทมาเป็นวันนี้
วันที่ 16 มิถุนายน ของทุกปี ถือว่าเป็นวันพ่อของทางฝั่งตะวันตก ตอมก็เลยมีตอนพิเศษของวันนี้มาฝากคนอ่านทุกคน โดยพูดถึงพ่อคนสำคัญอีกคนของเรื่องที่ทำให้พวกเราได้เจอกับน้องมิชลินทั้งสอง
ซึ่งจริง ๆ เดือนนี้น่าจะมีตอนพิเศษมาให้อ่านกันอีกตอนนึงด้วยค่ะ ถือเป็นการฉลอง Pride month ตอนแรกคิดไว้ใหญ่มากว่าจะเขียนสี่ตอน อัพวีคละตอน แต่เพราะต้องเคลียร์อีกเรื่องด้วยก็เลย น่าจะมาได้แค่ตอนเดียว ฮ่าาาๆ
ก็ถือว่ามาเพราะคิดถึงเนอะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
