เพราะว่าถูก...คลุมถุงชน (ตอนเดียวจบ) ประกาศเขียนต่อเป็นเรื่องยาว***
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: เพราะว่าถูก...คลุมถุงชน (ตอนเดียวจบ) ประกาศเขียนต่อเป็นเรื่องยาว***  (อ่าน 3232 ครั้ง)

ออฟไลน์ candleguard

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 75
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +57/-1
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************

เรียน   ท่านสมาชิกทุกท่านทราบและโปรดดำเนินการอย่างเคร่งครัด

เรื่อง  กฎกติกาและมารยาท

          กรุณาอ่านข้อความข้างล่างที่แนบมาด้วยข้าล่างนี้   ด้วยความระมัดระวังยิ่ง

เพราะเป็นบรรทัดฐานที่พึงยึดและปฏิบัติตามอย่างไม่สามารถพิจารณาเป็นอื่นได้

หากผู้ใดฝ่าฝืน  ทางเราจะดำเนินการลงโทษอย่างเด็ดขาดต่อไป


      จึงเรียนมาให้ทราบโดยทั่วกัน

                                                                                 นับถือ

                                                                            อิเจ้  โมดุเรเตอร์





Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-02-2020 07:33:25 โดย candleguard »

ออฟไลน์ candleguard

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 75
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +57/-1
การถูกบีบบังคับให้เเต่งกับใครสักคน ...มันไม่ใช่เรื่องสนุก

(ในเรื่องนี้เป็นยุคที่การเเต่งงานของเพศเดียวกันนั้นถือเป็นเรื่องปกติ เเละมีกฎหมายคู่ชีวิตรองรับเเล้วค่ะ)






เพราะว่าถูก...คลุมถุงชน
[/b]






“แม่! ผมยังเรียนอยู่นะ จะให้แต่งงานได้ยังไง!” ผมถามอย่างไม่เข้าใจทันทีที่แม่บอกผมว่าพรุ่งนี้ผมจะต้องแต่งงานกับคนที่พ่อแม่เห็นชอบ



ไปตระเตรียมงานกันมาเมื่อไหร่ แล้วอีกฝ่ายเป็นใคร ทำไมผมไม่รู้เรื่องเลยล่ะ!?



“แม่ครับ ผมยังไม่เคยเห็นหน้าอีกฝ่ายเลยนะ ทำไมแม่ไม่ถามความเห็นผมก่อน!” ผมยื้อแขนแม่เอาไว้ แต่แม่ก็หันหลังไปคุยธุระเรื่องการจัดงานกับคนอื่นต่อโดยไม่สนใจผมเลย



“พ่อ!!” ผมพยายามขอให้พ่อเห็นใจ แต่พ่อก็ทำแค่วางมือลงบนศีรษะผมแล้วยิ้มบางๆ



ทำไมถึงยังยิ้มแบบนั้นได้ทั้งที่ลูกชายน้ำตานองหน้าขนาดนี้แล้ว



“พ่อ! คนไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน เจอกันจะให้เอากันลงได้ไงวะ!” ผมร้องไห้น้ำตานองหน้า



“พ่อครับ ผมไม่อยากแต่งงาน ฮือๆๆๆ” ผมร้องไห้น้ำหูน้ำตาไหลกอดพ่อไว้แน่น หวังให้น้ำตาสร้างความสะเทือนใจต่อผู้พบเห็นบ้างไม่มากก็น้อย



“ไม่แต่งนะ ผมไม่อยากแต่งงาน” ผมพูดคำนี้วนไปวนมาราวกับคนเสียสติ พ่อผละจากผมไป ผมได้แต่ยืนเคว้งคว้างอยู่ท่ามกลางโถงทางเดินหรูหราในโรงแรมแห่งหนึ่งที่ตนไม่รู้จัก เดินกระเซอะกระเซิงไม่สนสายตาใครไปยังบริเวณสระน้ำซึ่งมีบันไดหินทอดยาวลงไป ที่ตรงนั้นมีคนนั่งอยู่ริมสระหนึ่งคน ผมไม่สนใจ เดินลงไปทรุดตัวลงนั่งข้างๆ มือเท้ายันกับขอบสระชะโงกหน้ามองลงไปก็พบว่าสระนี้ลึกจนมองไม่เห็นก้นบึ้ง ขณะที่นึกประหลาดใจปนทึ่งว่าราคาค่าทำสระนี้บนตัวตึกจะสูงขนาดไหนมือก็ลื่นเกือบจะไถลลงไปในสระ ดีที่ผมยั้งตัวเองไว้ทันไม่อย่างนั้นถ้าต้องตกลงไปในสระที่มองไม่เห็นก้นบึ้งนั่นล่ะก็…แค่คิดก็หนาวแล้ว



สักพักก็มีเสียงผู้คนเดินมาตามทางที่อยู่เบื้องหลัง ผมหันไปมองอย่างตกใจ ก่อนจะพบกับกลุ่มคนในชุดสูทท่าทางจะเป็นพวกเจ้าหน้าที่กับพวกคนใหญ่คนโต หลังจากพวกเขาเดินเข้าไปในห้องบอลรูมห้องหนึ่งแล้ว ด้วยสังหรณ์ใจอะไรบางอย่างจึงทำให้ผมตัดสินใจก้าวเดินตามไปทางนั้น



บริเวณหน้าห้องโถงยังเหลือคนในชุดสูทและชุดราตรีหรูหรายืนอยู่ประปราย แต่น่าแปลกที่ไม่มีใครสนใจสารรูปกระเซอะกระเซิงน้ำตานองหน้าของผมสักคน ผมดันประตูเปิดเข้าไปเงียบๆ แอบเข้าไปยืนอยู่ในมุมอับสายตาเพื่อฟังบทสนทนาของคนด้านในโดยที่ไม่มีใครสังเกตเห็น



“ได้ข่าวว่าคุณกำลังจะแต่งงาน” ชายร่างสูงคนหนึ่งถามชายท่าทางภูมิฐานอีกคน บทสนทนานั้นทำให้ผมอดไม่ได้ที่จะหันไปมอง แล้วก็ได้พบกับชายคนหนึ่งอายุน่าจะประมาณ35ปีหน้าตาหล่อเหลาเคร่งขรึมแค่มองก็รู้ว่าน่าจะฉลาดเอาการ



เสียงในใจบอกผมว่า นั่นต้องเป็นว่าที่เจ้าบ่าวคลุมถุงชนของผมแน่ๆ



ถ้าหากเป็นคนนี้จริงๆ ล่ะก็ผมไม่แปลกใจเลยที่พ่อแม่จะเห็นดีด้วยจนมองข้ามความต้องการลูกชายตัวเอง พยายามบังคับผมให้แต่งงานโดยไม่ฟังคำทัดทานอะไรทั้งนั้น



หึ ตาแก่อยากแอ้มเด็ก 23



แค่คิดว่าจะต้องถูกผู้ชายคนนี้ที่ไม่เคยรู้จักไม่เคยพูดคุยเห็นหน้าค่าตามากระทำย่ำยีในคืนแรกที่เข้าหอผมก็รู้สึกทนไม่ได้แล้ว



คนใหญ่คนโต กับ นักศึกษาทันตแพทย์ ดูๆ ไปแล้วก็ไม่มีอะไรไม่เหมาะสม คนหนึ่งร่ำรวยภูมิฐานดูมีอำนาจ ส่วนอีกคนกำลังอยู่ในช่วงวัยสะพรั่ง เรียนในคณะที่ดีตามค่านิยมในสังคม



บ้าไปกันใหญ่แล้ว! ผมยังเรียนอยู่เลยนะ พรุ่งนี้แต่งงาน มะรืนกลับไปเรียนพร้อมสถานะสมรสแล้ว เพื่อนต้องมีตกใจอ้าปากค้างกันบ้างล่ะ



ใครจะไปคิดว่าคนอย่างผมที่ลั่นวาจาไว้ว่าคงได้แต่งงานเป็นคนสุดท้ายในแก๊งเพื่อนดันได้แต่งงานเป็นคนแรก แถมแต่งตั้งแต่เรียนอีกต่างหาก



ขณะที่ผมกำลังจมอยู่กับความคิดสับสนของตัวเองเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้งก็ตกเป็นเป้าสายตาของทุกคนในห้องจัดเลี้ยงนี้แล้ว



ผู้ชายคนนั้นยืนอยู่ตรงหน้าผม ห่างออกไปประมาณสองเมตร เขายิ้มและผายมือมาทางผม



“นี่คือว่าที่ภรรยาของผมครับ” อีกฝ่ายแนะนำด้วยรอยยิ้มยินดีก่อนจะค่อยๆ สาวเท้าเดินมาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ



“ผมเป็น….การแต่งงานกับผมเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องแล้ว” เขาพูดชื่อตำแหน่งของเขาซึ่งทำเอาผมเบิกตากว้างไม่คิดไม่ฝันว่าอีกฝ่ายจะมีตำแหน่งสูงขนาดนี้แล้วยังงงอีกด้วยว่าพ่อแม่ไปรู้จักกับคนคนนี้ได้อย่างไร



เขายื่นมือมาตรงหน้าผมที่ทรุดตัวอยู่บนพื้นตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ รอบข้างเงียบกริบ ผมได้แต่ลนลาน ทำยังไงดี! ทำยังไงดี! ไม่อยากแต่งงาน! ไม่อยากแต่งงาน!



ผมตะเกียกตะกายลุกขึ้นวิ่งหนีออกจากห้องบอลรูมนั้นก่อนจะมาพบว่าตัวเองกลับมาอยู่ที่บ้านได้ยังไงก็ไม่รู้ ตรงหน้าผมคือลุงและบรรดาญาติๆ ที่กระจัดกระจายนั่งเล่นกันอยู่ในส่วนต่างๆ ของบ้าน



ผมถลาเข้าไปกอดลุงด้วยน้ำตานองหน้า



“ผมไม่อยากแต่งงาน! ผมไม่อยากแต่งงาน! ช่วยผมด้วย ลุงช่วยผมด้วย ฮือออออๆๆๆ” ผมร้องห่มร้องไห้อย่างที่คิดว่ามากมายที่สุดในชีวิต ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะต้องมาเสียน้ำตาฟูมฟายมากขนาดนี้ในวัยที่ก้าวเข้าสู่ความเป็นผู้ใหญ่แล้ว แต่พอคิดว่าผมจะต้องหลับนอนกับใครก็ไม่รู้โดยที่ตัวเองไม่เต็มใจจะแต่งด้วย ผมก็ได้แต่อ้อนวอนสุดชีวิต



หรือผมจะหนีไปเลยดี วิ่งหนีออกมากลางงานแต่งเหมือนในละครเลยได้ไหม แต่อีกใจก็ค้านขึ้นมาว่าจะไปทำอย่างนั้นในโลกแห่งความเป็นจริงได้ยังไงเล่า



พอพ่อกับแม่กลับมาที่บ้าน ผมก็เข้าไปร้องไห้ฟูมฟายกอดขาอ้อนวอนให้ยกเลิกงานแต่งอีกครั้ง ปกติผมเป็นลูกรักของแม่ ไม่ว่าอยากได้อะไรแม่ก็จะให้หมด แม่มักจะหยิบยื่นสิ่งที่ดีที่สุดให้ผมเสมอผมรู้ดี และบางครั้งแม้ผมจะไม่ต้องการท่านก็จะยัดเยียดมันให้เพราะมันดีต่อผม เรื่องในครั้งนี้ท่านก็คงคิดเช่นนั้น ดังนั้นไม่ว่าผมจะร้องไห้อ้อนวอนจนร่างกายเย็นเฉียบ ปากสั่นระริก ขยี้ผมจนกระเซอะกระเซิงราวกับคนเสียสติสักแค่ไหนท่านก็ทำเพียงหันหลังให้ไม่มองมาเท่านั้น



“ผมไม่แต่งงาน ผมไม่อยากแต่งงาน…” ผมได้แต่รำพึงซ้ำไปซ้ำมาพร้อมน้ำตาที่ไหลเงียบๆ ไม่ยอมหยุด ดวงตาเหม่อลอยมองคนอื่นเดินไปเดินมาจัดเตรียมงานแต่ง



หลายชั่วโมงผ่านไป เมื่อเห็นว่าตัวเองคงไม่มีทางขัดขืนงานแต่งนี้ได้แล้ว ผมถึงคิดได้ว่าฉุกละหุกขนาดนี้เพื่อนผมจะมาเป็นเพื่อนเจ้าสาวในงานแต่งได้ยังไง



“ถ้าไม่ทันก็ไม่จำเป็นต้องมีก็ได้” แม่ว่าก่อนจะหันไปยุ่งกับงานตรงหน้าต่อ



จะบ้าเหรอ ถ้าผมไม่มีเพื่อนเจ้าสาว แต่เจ้าบ่าวมีเพื่อน มันก็ดูเหมือนผมไม่มีเพื่อนคบเลยไม่มีใครมาเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้น่ะสิ!



แล้วจู่ๆ ผมก็มาเจอกับเพื่อนตัวเองที่โรงแรมได้ยังไงไม่รู้ งงเหมือนกันว่าทำไมสถานที่มันเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาได้เร็วนัก เดี๋ยวก็อยู่บ้านเดี๋ยวก็อยู่โรงแรม หรือผมร้องไห้จนเลอะเลือนไม่รู้สึกตัวไปแล้วนะ



“กูแม่งโคตรแปลกใจจริงๆ ที่มึงดันเป็นคนแรกในกลุ่มที่ได้แต่งงาน!”



“แถมยังลาหยุดเรียนมาแต่งกลางคันด้วยนะ แซ่บไปอีกเพื่อนกู!”



หลังจากตกลงกันแล้วว่าเพื่อนคนไหนจะมาบ้างผมก็ถูกแม่ลากไปแปลงโฉมสลัดสารรูปกระเซอะกระเซิงนี่ออกไป



“แม่ไม่คิดจะให้ผมได้เจอเขาก่อนจริงๆ เหรอ เกิดผมไม่ชอบเขาล่ะ ผมต้องทนอยู่กับคนที่ไม่ชอบไปตลอดชีวิตเลยนะ”



“อยู่ๆ กันไปก็รักกันเองนั่นแหละ”



ผมพยายามดึงแขนออกจากมือของแม่ แต่ไม่รู้ทำไมถึงสู้แรงไม่ได้ มันรู้สึกอ่อนแอไปหมดทั้งกายและใจจนดูเหมือนจะล่องลอยตามมือใครไปก็ได้ทั้งนั้น



ผมถูกจับให้นั่งลงบนเก้าอี้ มือมากมายเข้ากลุ้มรุมจนตาลาย ผมร้องไห้ไปนั่งให้คนจัดการกับตัวเองไป น้ำตาไม่เคยเหือดแห้งไปจากใบหน้าเสียทีแต่คนรอบข้างก็ไม่ได้สนใจมันเลย



“ผมไม่อยากแต่งงาน…ผมไม่อยากแต่งงาน…” ผมพึมพำอยู่อย่างนั้นซ้ำไปซ้ำมาด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง



ได้โปรดเถอะ ผมไม่อยากแต่งงานจริงๆ

















เฮือก!!



ผมลืมตาโพลงขึ้น ที่แท้…ก็แค่ฝันร้ายเท่านั้นเองเหรอเนี่ย มิน่าล่ะฉากถึงตัดไปตัดมาไม่ปะติดปะต่อกัน





#เพราะว่าถูกคลุมถุงชน





























ผมลุกขึ้นนั่งยกมือขึ้นปาดน้ำตาจากใบหน้า ลากมือมายังหัวตาแล้วบีบนวดเบาๆ ก่อนจะเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างที่สูงจากพื้นจรดเพดาน ข้างนอกนั่นคือสวนหน้าคฤหาสน์กว้างสุดลูกหูลูกตา เเละผืนน้ำนิ่งสงบของสระน้ำขนาดใหญ่ราวกับทะเลสาบ



น้ำตายังคงไหลไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่หยุดเสียที



ผมเหม่อมองเเสงจันทร์ที่ส่องกระทบผืนน้ำสีดำอย่างเงียบงัน มือที่ผอมจนเเทบเห็นกระดูกยกขึ้นสัมผัสผนังกระจกที่ติดกับเตียงพลางซบศีรษะลงบนกระจกเย็นเยียบอย่างอ่อนล้า



จู่ๆ ความอบอุ่นก็เข้าทาบทับที่แผ่นหลัง มือหนาที่เห็นเส้นเลือดปูดโปนขึ้นมาเล็กน้อยจากการออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอสอดประสานทาบทับเข้ากับมือที่อยู่บนกระจก ขณะที่อีกมือปาดน้ำตาออกให้อย่างแผ่วเบาก่อนจะตามมาด้วยจุมพิตที่ขมับซ้าย



“ฝันร้ายอีกแล้วเหรอ” เสียงนั้นกลั้วหัวเราะ



มือหนาเอื้อมโอบรอบเอวผมดึงเข้าประชิด ก่อนที่ศีรษะจะรับรู้ถึงน้ำหนัก เพราะอีกฝ่ายวางคางลงบนหัวผม



“คุณทำให้ผมถูกจับคลุมถุงชน ทั้งๆ ที่ผมไม่ได้รักคุณเลยสักนิด เเล้วผมก็มีคนที่แอบชอบอยู่เเล้วด้วย” ผมพูดทั้งที่สายตายังคงไม่ละไปจากภาพนอกหน้าต่าง



“อยู่ๆ กันไปเดี๋ยวก็รักกันเองนั่นแหละ” เสียงทุ้มกล่าว มือที่กอดเอวอยู่เริ่มเลื้อยลอดเข้าไปใต้ร่มผ้าสัมผัสลงบนแผ่นอกเปลือยเปล่าของผม



“นี่ก็ผ่านมาสามปีแล้ว ผมก็ยัง…” ..ไม่รู้สึกรักคุณเลย



จู่ๆ ผมก็รู้สึกวูบไปเพราะการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วของอีกฝ่าย รู้สึกตัวอีกทีผมก็นอนหงายอยู่ใต้ร่างเขาแล้ว



“ไม่เป็นไร” อีกฝ่ายปลดกระดุมชุดนอนผมไปด้วยพูดไปด้วยท่าทางสบายๆ



ผมเบือนหน้าหนี หลับตาลงปล่อยให้น้ำตาไหลรินเงียบๆ ขณะที่ใบหน้าของอีกฝ่ายซุกไซร้ลงที่ซอกคอ













“เธอยังมีเวลาที่จะรักฉันชั่วชีวิต”





_____________________________________     

ฉงฉานน้องงงงงง เเต่ไรท์ชอบมาก5555 :hao7:
เออใช่ เรายังมีเรื่องสั้นอีกเรื่องมาเเนะนำด้วยนะคะ ลงไว้นานเเล้วเเต่กลัวคนอ่านจะหาไม่เจอ><
—>ลักพาตัว<— https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=66645.0
Hug you 1 minute https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=66687.0
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 20-10-2019 07:40:32 โดย candleguard »

ออฟไลน์ tasteurr

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 573
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0
จากเรื่องราวงงๆตั้งตัวไม่ทัน เปลี่ยนฉากฉับๆๆ เดี๋ยวบ้านเดี๋ยวโรงแรม น้องนายเอกพูดแค่ว่าผมไม่อยากแต่งงานๆๆ อ่านมาเรื่อยๆคิดว่าจะหักมุมเป็นนายเอกฝันไปเองทั้งหมดสรุปหักมุมอีกทีกลายเป็นจบแบบดร่าม่าสะงั้น คาราวะคนเขียนเลยค่ะ  o13
น้องนายเอกไม่มีใจให้คุณสามีสักนิดเลยเหรอ ถ้าเป็นงี้ก็น่าสงสารน้องมากๆเลยต้องกลายมาเป็นนกน้อยในกรงทอง

พระเอก(?)เรื่องสั้นคุณcandleguardค่าตัวแพงบทพูดน้อยทุกเรื่องเลยถึงเรื่องนี้จะมากกว่าคุณพระเอกเรื่องลักพาตัวเยอะมากแล้วก็ตาม ส่วนน้องนายเอกมีชะตาชีวิตเดียวกันเหมือนเป็นชาติภพใหม่ของเรื่องลักพาตัวเลยค่ะ เราชอบนะคะพระเอกร้ายๆอยากได้อะไรก็ต้องได้อยากได้นายเอกก็บังคับมาอยู่ด้วย มันกร๊าวใจดี แต่อยากให้น้องนายเอกมีความสุขด้วยกลัวน้องตรอมใจ  :hao5:

 :pig4:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 20-10-2019 00:13:32 โดย tasteurr »

ออฟไลน์ unicorncolour

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1001
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
ถึงจะงงหน่อย ๆ แต่ทำไมชอบก็ไม่รู้...ชอบพระเอกร้าย ๆ  :hao6:

ออฟไลน์ candleguard

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 75
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +57/-1
จากเรื่องราวงงๆตั้งตัวไม่ทัน เปลี่ยนฉากฉับๆๆ เดี๋ยวบ้านเดี๋ยวโรงแรม น้องนายเอกพูดแค่ว่าผมไม่อยากแต่งงานๆๆ อ่านมาเรื่อยๆคิดว่าจะหักมุมเป็นนายเอกฝันไปเองทั้งหมดสรุปหักมุมอีกทีกลายเป็นจบแบบดร่าม่าสะงั้น คาราวะคนเขียนเลยค่ะ  o13
น้องนายเอกไม่มีใจให้คุณสามีสักนิดเลยเหรอ ถ้าเป็นงี้ก็น่าสงสารน้องมากๆเลยต้องกลายมาเป็นนกน้อยในกรงทอง

พระเอก(?)เรื่องสั้นคุณcandleguardค่าตัวแพงบทพูดน้อยทุกเรื่องเลยถึงเรื่องนี้จะมากกว่าคุณพระเอกเรื่องลักพาตัวเยอะมากแล้วก็ตาม ส่วนน้องนายเอกมีชะตาชีวิตเดียวกันเหมือนเป็นชาติภพใหม่ของเรื่องลักพาตัวเลยค่ะ เราชอบนะคะพระเอกร้ายๆอยากได้อะไรก็ต้องได้อยากได้นายเอกก็บังคับมาอยู่ด้วย มันกร๊าวใจดี แต่อยากให้น้องนายเอกมีความสุขด้วยกลัวน้องตรอมใจ  :hao5:

 :pig4:

ขอบคุณนะคะที่ติดตามกันมาตั้งเเต่เรื่องก่อน เปิดมาเราตกใจมากเลยที่เจอเม้นท์ยาวขนาดนี้ เเต่ก็ดีใจมากเลยค่ะ สำหรับเรื่องนี้เราเขียนขึ้นเพราะฝันว่าตัวเองถูกคลุมถุงชน มันโคตรทรมานใจเลยอ่ะถึงอีกฝ่ายจะโคตรหล่อเเละโคตรรวย ตื่นมานี่น้ำตาซึม ก็เลยเอาความรู้สึกนั้นมาเขียนค่ะ ฉากก็เลยสลับไปมาเเบบเละเทะ ตอนเเรกก็เเต่งเก็บไว้อ่านเองเพราะกลัวคนอ่านไม่รู้เรื่อง เเต่เก็บไว้คนเดียวก็เสียเเรงพิมพ์เลยเอามาลงเเม้คนอ่านอาจจะงงก็ตามค่ะ555

ออฟไลน์ pj25

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 39
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
สรุปไม่ได้ฝันร้าย  แต่ถูกคลุมถุงชนจริง ๆ  ร้องไห้จริง   :katai1:

ออฟไลน์ dear2001

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 1
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
อยู่ๆกันไปเดี๋ยวก็รักกันเองนี่จะจริงกี่percentนะ เห้ออออ  :monkeysad:

ออฟไลน์ Fufufeel

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 138
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
หักในหักจริงๆค่ะ อะไรจะหลายตลบขนาดนี้ :katai1: สงสารน้อง ในฝันคือน่าสงสารมาก พูดอยู่ซ้ำๆว่าไม่อยากแต่งงาน :o12:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 21-11-2019 00:45:17 โดย Fufufeel »

ออฟไลน์ candleguard

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 75
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +57/-1
เเจ้งข่าวค่ะ!
 
เพราะว่าถูก...คลุมถุงชน กำลังจะเขียนเป็นเรื่องยาวเเล้วจ้าา>< ฝากติดตามกันด้วยน้าาา

ออฟไลน์ tasteurr

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 573
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ shinyface

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 20
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-1
รอๆ น่าหนุกอะ แต่มันจะไปพวกแนวมาเฟียอะไรงี้ไหมคะ ?

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด