fic เงิน ออกัส จบในตอน แถม ficเอิ้น&พีท จบในตอน
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: fic เงิน ออกัส จบในตอน แถม ficเอิ้น&พีท จบในตอน  (อ่าน 12405 ครั้ง)

ออฟไลน์ noi meemak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-1
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม






[ ….ในสายสัมพันธ์ของคำว่าเพื่อนร่วมงาน…….
……… กับมีสายใยที่ทักทอความรู้สึกที่แตกต่างไปมากกว่านั้น….]


8888888888888888888888888888888888888888888


เสียงพูดคุยหยอกล้อเฮฮาที่ค่อยๆเบาลง จังหวะฝีเท้าที่เริ่มเดินห่างออกไปของเหล่าบรรดาพี่ๆทีมงาน
 หลังหยุดพักกองรับประทานอาหารกลางวัน ในห้องแต่งตัว ออกัสกำลังถอดเสื้อที่ใส่เข้าฉากออก
 ก่อนหยิบเสื้อยืดสีขาวออกจากกระเป๋าที่เตรียมมาจากบ้านขึ้นมาสวมแทน

“ เออ  กูเอง  อะไร ก็ยังไม่เลิกกองนี่หว่า  ”

 เสียงที่ดังมาจากอีกด้านของห้อง
ทำให้ออกัสต้องเอียงคอหันมองเจ้าของเสียงทุ้มที่คุ้นชิน
กำลังนั่งในท่าสบายๆเหยียดขาไขว้กันบนโซฟา พูดโต้ตอบกับโทรศัพท์คงคุยกะเพื่อน
 เงิน  ชายหนุ่มที่อายุน้อยกว่าเขาหนึ่งปีเป็นนักแสดงที่ ฮอตฮิตอยู่ก็ว่าได้ในตอนนี้
ส่งยิ้มกว้างในแบบฉบับมาให้ เมื่อเห็นว่าเขาหันไปมอง
นั่นทำให้ออกัสรู้สึกว่าหัวใจของเขามันเต้นถี่ขึ้นแปลกๆ

“  เออเข้าฉากกะออกัสนั่นและ   อะไร !
 ไม่มีหรอกเรื่องนั้นนะ  เข้าใจคำว่าการตลาดหรือเปล่า  ”

การตลาด?  ออกัสทวนคำในใจพร้อมขมวดคิ้วสงสัย ว่าเงินกับเพื่อนคุยเรื่องอะไรกัน
 เมื่อรูปประโยคเหมือนจะมีเขาเข้าไปเกี่ยวข้อง
เพราะสงสัยมีมากกว่าทำให้ความคิดที่จะเอ่ยปากชวนเงินออกไปทานข้าวด้วยกันเป็นอันพับไป
ได้แต่หันหลังแกล้งยืนทำท่าลื้อกระเป๋าหาของไปมา

“ เออนั่นและ มันก็ต้องมีเซอร์วิสกันบ้างเพื่อเรียกกระแส
               ออกัส นะน๊ะ จะให้คิดแบบนั้นได้ไงคุณเพื่อน  ”

น้ำเสียงยียวนกวนประสาทเพื่อนที่ดังเข้าโสตประสาท ออกัสไม่รู้หรอกว่าเงินพูดด้วยสีหน้าท่าทางแบบไหน
แต่มันมีผลกับเขา เมื่อประติดประต่อรูปประโยคก็พอจะเดาทางการสนทนาออก
 หงุดหงิดสะมัดที่ผ่านมา เงินแค่  fake !! นึกว่าจริงใจ
แล้วทำไมหัวใจมันกระตุกรุนแรงแถมพ่วงด้วยอุณหภูมิที่สูงขึ้นภายในร่างกายละ
 คงเป็นเพราะที่สนิทกับเงิน ออกัสจริงใจและไม่เคยแสแสร้งแกล้งทำเลย  เขาดึงมือออกจาก
กระเป๋ารูดซิปปิด ก่อนหันหลังเดินไปทางประตูอย่างรวดเร็วโดยทิ้งกระเป๋าไว้ที่เดิม

“ เฮ้ย!แค่นี้ก่อนนะ  ”
 
เสียงลุกพรวดพลาดพร้อมการปิดสนทนากับเพื่อนดังไล่หลังมา
เงินคว้าข้อมือเขาไว้ก่อนจะทันได้เปิดประตูออกไป

“ จะไปไหน รอก่อนสิ ”

“  ปล่อย!  ”

ออกัส สะบัดข้อมือเต็มแรงเพื่อให้ตัวเองเป็นอิสระ
 แต่ดูเหมือนไม่เป็นผลเท่าไหร่ อีกทั้งยังถูกเงินดึงรั้งจนถอยมายืนอยู่ด้านหลังคนตัวโต

“ คลิ๊กก ”

“ เฮ้ย !! ล็อคประตูทำไม ”

“  ไม่อยากให้ใครรบกวน เรามีเรื่องต้องคุยกัน”

 เสียงทุ้มนุ่มลึกบวกริมฝีปากที่คลี่ยิ้มอย่างพออกพอใจเห็นแล้วยิ่งเพิ่มองศาเดือดให้อย่างไม่มีเหตุผล

 “ คุยกันวันหลังเหอะ  ”

 ออกัสใช้น้ำเสียงกระชากตอบกลับ เงินส่ายหน้าปฏิเสธ
ยังคงใช้กำลังที่เหนือกว่ายึดข้อมือเขาแน่นไม่ยอมปล่อย

 “  ปล่อยดิวะ ”

 คราวนี้ออกัสพูดเสียงลอดไรฟันอย่างคนบังคับอารมณ์โกรธ และมองสบสายตาคนตัวโตกว่าอย่างโมโห
 เพียงแค่คิดว่าความเป็นเพื่อนที่เงินให้มามันไม่ได้มาจากใจ
 ก็พาลไม่อยากให้อีกฝ่ายถูกเนื้อต้องตัว และดูคนตรงหน้าจะเข้าใจความรู้สึกของเขา
จึงปล่อยข้อมือของเขาให้เป็นอิสระ

“ ท่าทางแบบนี้ เป็นอย่างที่คิดไว้จริงๆสินะ ”

 เสียงของเงินดังขึ้นแววตาทอดอ่อนยกยิ้มกว้างที่ออกัสเห็นแล้วใจสั่นส่งมาให้เหมือนทุกที
 ถึงจะยังโกรธอยู่แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้หรอกว่าเขาแพ้ทางรอยยิ้มเพื่อนแบบนี้เสมอ

 “ อะไร   คิดอะไร ? ”

“  ที่คุยกับเพื่อนเมื่อกี้ แค่อยากรู้อะไรบางอย่าง   ”

ในขณะที่เงินพูดคนตัวโตกว่าก็ย่างเท้าเข้าหาใกล้เข้ามาเรื่อยๆ จนออกัสเริ่มเดินถอยหลังด้วยความหวั่นๆ

 “ อยาก ระ รู้   อะไร ” 

“ถึงเราจะสนิทกัน แต่บางทีก็อยากจะแน่ใจในอะไรบางเรื่อง และคิดว่ามันถึงเวลาแล้ว
ดังนั้นช่วยตอบเราตรงๆ เมื่อกี้ที่โกรธเพราะชอบเราใช่ไหม ”

 เสียงของคนตัวโตดังใกล้แทบชิดติดใบหู  ไม่มีที่ให้ถอยได้อีกแล้วในเมื่อเขาถอยหลังมาจนชนผาผนังห้อง
 แถมยังถูกอีกฝ่ายใช้แขนกั้นผนังไว้ทั้งสองข้าง ได้แต่ใจเต้นแรงยืนตัวสั่นพิงผนังห้องจ้องมองลึกเข้าไปในดวงตาคม
เมื่อกี้ที่โกรธเพราะชอบใช่ไหม ทวนคำถามของอีกฝ่ายในใจ คำตอบที่ได้รับคือชอบ

“ คือ  ก็ชอบ  เฮ้ย! มะ ไม่ใช่นะ เงิน คือแบบ เรา …. ”

 “ ทำแบบนี้อาจช่วยตอบคำถามในใจได้ชัดขึ้นนะ ”

“…………………………………………………………”

  ตึกตึก ตึกตึก ตึกตึก ออกัสใช้นิ้วแตะที่ริมฝีปาก อย่างเหมอๆ
สัมผัสอ่อนนุ่มเมื่อสักครู่มันคือ  เฮ้ย! เขาโดนเงินจูบ!!!!!!!!!!
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 20-07-2015 21:09:16 โดย noi meemak »

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3532
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
Re: fic เงิน ออกัส จบในตอน
«ตอบ #1 เมื่อ10-06-2015 18:06:25 »

อย่าลืมลงกฎด้วยนะค้าา..^^

ว่าแต่..จบยังคะเนี่ย :confuse:

ออฟไลน์ noi meemak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-1
Re: fic เงิน ออกัส จบในตอน
«ตอบ #2 เมื่อ13-06-2015 19:41:39 »

 ขอบคุณมากเลยที่เข้ามาอ่าน ลงกฎแล้วเนาะ จบแล้วนะ คือพยามแต่งเรื่องสั้นให้จบในตอนไว้อะเนาะ

 

ออฟไลน์ SheGame

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 103
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: fic เงิน ออกัส จบในตอน
«ตอบ #3 เมื่อ10-07-2015 16:18:15 »

คือสั้นมากกกกกก แต่เขินจริง   :m3: :m3:
จิ้นคู่นี้หนักมากกกกกกก :m1: :m1:

ออฟไลน์ noi meemak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-1
                           [ ……  เพื่อน หนึ่งคำนี้   
                            ขอบเขตและจุดสิ้นสุด
                      มันอยู่ที่ไหน…….]       

  “  เฮ้ย ยยย !!!! ไอ้ พีท ? ” 

 เสียงร้องตกอกตกใจของไอ้เอิ้น ปลุกผมให้ตื่นขึ้นมาขยี้ตาอย่างงัวเงีย
สงสัยผมกับมันจะเป็นแม่เหล็กต่างขั้วกัน
มันถึงได้ดีดตัวออกห่างผมแทบจะทันทีที่ลืมตาตื่น

 “ เออ  นั่นชื่อกู ดีใจชิปเป็นตัวเองสักที เห็นเรียกกูเป็นไอ้โน่อยู่ได้  ”
 “  ทำไมเป็นมึงวะ  ”   

 ไอ้เอิ้นถามผม แล้วเสียงมึงจะแห้งเหี่ยวไปไหนวะเอิ้น

“  ไงผิดหวังมากเลยเหรอครับเพื่อน ที่เป็นกูไม่ใช่ไอ้โน่  ”
 
ผมพูดประชดทันทีตามความรู้ภายในจิตใจ พลิกตัวเงยหน้าจากที่นอนจ้องตาไอ้เอิ้นอย่างจริงจัง
 เล่นหางเสียงกวนอารมณ์คนตรงหน้า

 “………………………..”   
       
  มันไม่ได้สวนกลับอย่างที่เคยทำ   คิดแล้วอยากจะตบกะโหลกตัวเองจริงๆเมื่อเห็นใบหน้าเศร้าๆ
เหมือนคนแบกโลกไว้ของอีกฝ่าย


 “ เออ!  ที่เป็นกูเพราะมึงโทรหากูเมื่อคืน ให้กูเดามึงคงกะจะกดเบอร์ไอ้โน่
แต่ดันเมาเลยตาลายกดผิดเป็นเบอร์กู ”

 “แล้วนี่เสื้อผ้ากูทำไม!? ”
 ไอ้เอิ้นเลิกคิ้วถามก้มลงมองตัวเอง
 เพราะทั้งเนื้อทั้งตัวมันสวมแค่บ๊อกเซอร์ตัวเดียว จะว่าไปก็เราทั้งคู่นั่นแหละ

“ มึงเมาแล้วอ้วกเป็นแมว เลอะเทอะไปหมด กูเลยสงเคราะห์ จำไม่ได้ ”

ไอ้เอิ้นส่ายหน้าไปมาสายตาสับสน ก่อนที่มันจะทำหน้านิ่งๆเหมือนคิดอะไรบางอย่าง

“  พีท…? เมื่อคืนมีอะไรเกิดขึ้นรึเปล่าวะ  ”

“  ทำไม? ”

“ ก็ …แบบว่า ” 

 ไอ้เอิ้นทำสีหน้าลำบากใจกับคำถามท่าทางมันเหมือนมีเรื่องติดใจ
{…ชาด่าดาด้า  ช่าดาด้าดา
ได้แต่ฟัง  เรื่อง ราวของเธอ
เรื่องเดิมๆ ที่เธอชื่นชอบใคร
เธอแอบ รักใคร...}       
หากผมยังไม่ทันได้ตอบอะไรมันเพลงพระจันทร์ยิ้ม เสียงสายเรียกเข้าของไอ้เอิ้นก็ดังขึ้น
พอได้ยินรู้สึกเจ็บที่หน้าอกขึ้นมา
 ไอ้เอิ้นหมุนตัวไปทางเสียงโทรศัพท์ คว้ามือถือที่วางอยู่บนโต๊ะหัวเตียง

 “ครับแม่  อยู่บ้านพีท  ครับ   เดี๋ยวกลับครับ   ครับหวัดดีครับ   ”
“ ………………”
 “  เดี๋ยวกู ต้องกลับบ้าน แม่บอกลุงกับป้าแวะมาหา ขออาบน้ำและยืมเสื้อผ้ามึงหน่อย  ”

ไอ้เอิ้นลุกขึ้นจากเตียงหลังวางสายแม่มัน ก่อนทิ้งโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะตามเดิม

“ เออ อยู่ในตู้นั่นแหละตามสบายเลย กูจะนอนต่อ  ”

 ผมว่าก่อนปิดเปลือกตาลง
ไม่นานผมก็ได้ยินเสียงเปิดปิดประตูห้องน้ำ
ผมไม่ได้คิดจะนอนอย่างที่บอกมัน สิ่งที่ทำคือนอนนิ่งๆจ้องมองเพดานฝ้า
คิดย้อนหลังในวันแรกของการศึกษาที่ผมย้ายมากลางเทอมตอนอยู่มอสาม

 ‘  นี่ยืมลิคควิดลบคำผิดหน่อยดิ! ’

เสียงทุ้มที่มาพร้อมรอยยิ้มกว้างเป็นมิตร ทำให้เด็กที่ย้ายมาใหม่อย่างผมรู้สึกดี
ปรกติผมเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยมีความมั่นใจในตัวเองแถมขาดทักษะในการเข้าหาคนอื่นๆ
ผมเลยไม่ค่อยมีเพื่อนจนย้ายมาเรียนที่ ฟ.ด. มันเป็นเพื่อนคนแรกที่เข้าหาผมก่อน
และดึงผมให้หยุดจากความโดดเดี่ยว นั่นทำให้ไอ้เอิ้นเป็นเพื่อนที่ผมสนิทที่สุด
ไม่ว่าเรื่องอะไรผมจะนึกถึงมันก่อนและคิดว่าไอ้เอิ้นก็คงคิดเหมือนผม
 จนเมื่อมันเริ่มให้ความสำคัญกับใครบางคนเกินหน้าเกินตา
น่าสมเพชที่ผมคิดว่าผมแค่หวงเพื่อน แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่
ผมเพิ่งรู้ตัว ว่าผมชอบไอ้เอิ้นเกินคำว่าเพื่อนสนิท ชอบมาตลอดตั้งแต่แรก
 เพื่อน   สำหรับผมกับไอ้เอิ้นคำนี้บางครั้งผมอยากขว้างมันทิ้ง
แต่…. คงทิ้งไม่ได้ถ้าไม่ใช่เพื่อน ผมจะเป็นอะไรได้ในสายตามัน
หลายวันมานี้ไอ้เอิ้นมันซึมอย่างหนัก แทบจะเป็นซอมบี้เหมอลอยตลอด

ไอ้เอิ้นจมอยู่ในโลกของมันไม่ว่าผมจะพูดจะคุยอะไรผมก็ไม่สามารถแทรกผ่านโลกที่มันสร้างขึ้นได้
โน่…. ชื่อนี้กระมัง
ที่ดึงสายตาไอ้เอิ้นได้ในทุกๆที่ มันเฝ้ามองประธานชมรมดนตรี

 ขณะที่สายตาผมก็ไล่ตามและเฝ้ามองประธานชมรมเชียร์อย่างมัน ไอ้เอิ้นเจ็บผมเจ็บ ไม่ต่างกัน
เมื่อคืนผมดีใจมากแค่ไหนที่มันโทรมาให้ไปหา  ผมอยากอยู่ในสายตามันบ้าง
สุดท้ายก็เป็นผมที่เป็นบ้า

‘ โน่มึงมาหากูจริงๆใช่ไหม กูยังหวังได้ใช่รึเปล่า ได้ไช่หมะโน่ ยังหวัง ’

ผมพยุงไอ้เอิ้นที่เมาพูดเสียงอ้อแอ้พร่ำเพ้อถึงไอ้โน่ไม่ขาด
กว่าจะพามันมาถึงบ้านผมก็ทุลักทุเลเต็มทน
 ผมปิดเปลือกตาลงอีกครั้งนึกสัมผัสของไอ้เอิ้นที่มอบให้
ใจมันเจ็บร้าวลึก สัมผัสเร่าร้อนและอบอุ่น เป็นของใครอีกคน
เซ็กส์ที่ผิดพลาด รู้สึกผิดทรมาน  แค่ต้องการให้ไอ้เอิ้นมันสมหวัง
เลยไม่ขัดขืนปล่อยให้มันคิดว่าเป็นไอ้โน่  เจ็บทั้งตัว เจ็บทั้งใจ ก็ไม่เป็นไร
ผมแกล้งทำเป็นหลับเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าไอ้เอิ้นเดินออกมาจากห้องน้ำ
 มันเดินผ่านไปยังตู้เสื้อผ้า
สักพักใหญ่ๆก็ได้ยินเสียงทุ้มๆของมันเรียกชื่อ พร้อมเขย่าตัวผมเบาๆ

 “ ไอ้ พีท   พีท    กูกลับบ้านก่อนนะ ”

“  เออๆ มึงกลับดีๆละ”
 ผมแกว่งมือไปมาในอากาศปากพูดทั้งที่ยังไม่ลืมตาอย่างคนง่วงนอนเต็มที่
………………………

เจ็บ…เชี่ยๆ
ผมเริ่มขยับตัวลุกขึ้นจากเตียงทั้งที่ร่างกายไม่อำนวยเดินไปหลังชั้นวางหนังสือ
เมื่อไอ้เอิ้นมันออกจากห้องไปแล้ว
ผมก้มลงเอื้อมมือสอดเข้าไปในชอกแคบๆระหว่างผนังห้องกับชั้นวางหนังสือ
หยิบสิ่งที่ผมซ่อนเอาไว้เมื่อคืนออกมา จะให้แม่ผมและใครในบ้านเห็นไม่ได้
ผ้าปูที่นอนมีคราบเลือดคราบน้ำรักเลอะเปรอะเปื้อนขนาดนี้
 ใครเห็นคงเดาได้ไม่อยากว่าเกิดอะไรขึ้น  มิตรภาพที่อยากรักษาไว้
ทำให้เมื่อคืนผมต้องข่มความเจ็บปวดตรงที่ถูกล่วงล้ำ
กัดฟันค่อยๆพลิกตัวไอ้เอิ้นที่หลับเป็นตายด้วยความอ่อนเพลีย เปลี่ยนผ้าปูที่นอนจนสำเร็จ
ฉับพลัน! ผมสะดุ้งตกใจสุดตัว เมื่อจู่ๆประตูห้องก็เปิดออก เสียงไอ้เอิ้นโผล่มาพร้อมตัว

 “ ไอ้พีท กูลืมเอาเสื้อผ้าเปื้อนอ้วกกูกลับไป สะ ชัก !!   ………………”
หลบไม่ทันแล้ว มันขมวดคิ้วมองผ้าปูที่นอนในมือผมอย่างสงสัยผมรีบเอาหลบไว้หลังตัวเอง
และดูเหมือนมันกำลังนึกถึงอะไรบางอย่าง ผมเริ่มกลัวว่ามันจะจำเหตุการเมื่อคืนได้ 

“  อะไร?! ”
ไอ้เอิ้นสาวเท้าเพียงไม่กี่ก้าวก็ถึงตัวผม มันยื่นมืออ้อมมาด้านหลังผมหวังจะคว้าผ้าปูที่นอน แต่ผมเบี่ยงตัวหลบ

“  ผ้าปูที่นอนมันมีอะไรมึงถึงให้กูดูไม่ได้ ”
“  มันแค่เปื้อน ไม่มีอะไรน่าดูมึงจะดูไปทำไมหวะ ”
“พีท ! มึงกับกูเป็นเพื่อนกันมานานแค่ไหน อย่ามาโกหกกู ”

ผมยืนกำผ้าปูที่นอนแน่น หัวใจกำลังถูกบีบอัด
ไอ้เอิ้นพูดเสียงหนักก็จริงแต่ผมรู้ว่าอาการมันไม่ปรกติ  ไอ้เอิ้นกำลังตัวสั่น ผมไม่อยากให้มันรู้สึกผิดแบบนี้ มันเจ็บเรื่องไอ้โน่มามาก ผมไม่อยากให้มันเจ็บปวดหรือทรมานไปมากกว่าที่เป็นอยู่ เพราะยิ่งมันเจ็บ  ผมจะเจ็บมากกว่า

 “ พีทเรื่องเมื่อคืน ถึงมันจะเลือนรางแต่กูพอจะจำได้ว่า..”
“  เพื่อน     คำนี้บางทีขอบเขตมันก็กว้าง จนหาจุดสิ้นสุดไม่ได้
 เพราะสำหรับมึง ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น หรือไม่มีอะไรเกิดขึ้น กูคงเป็นได้แค่เพื่อนสนิท
ดังนั้นมึงช่วยลืมไปเหอะ ”
 ผมพูดตัดบท ก่อนที่ไอ้เอิ้นจะทันได้พูดจบ ให้มันเป็นแบบนี้ดีแล้ว


ออฟไลน์ KAEHUB

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 74
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-0
จุก และ หน่วง สงสารพีท ยิ่งคำพูดประโยคสุดท้าย ยิ่งสะเทือนใจ คงเจ็บด้วยกันทั้งคู่ ทั้งเอิ้นและพีทเลย

ออฟไลน์ PiSCis

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 346
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-2
 :m15: สงสารพีทจัง

จะรอตอนต่อไปนะคะ

ออฟไลน์ noi meemak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-1
เราเขียนแนวแฟนฟีค ไม่แน่ใจว่ามันเป็นการละเมิดสิทรึเปล่าตามที่กฎหมายใหม่ออกมา
ส่วนที่เขียนเราโฟสก่อนกฎหมายจะออกเลยคิดว่าเอาใว้น่าจะได้ อยากเขียนต่อจัง

ออฟไลน์ Love Y

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 43
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ชอบๆ ออกัส(พีท) เป็นทำร้ายจิตใจไปแหละ
รอตอนต่อไปครับ ขอบคุณครับ

ออฟไลน์ noi meemak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-1
ฟีคเรื่องนี้เขียนขึ้นเพื่อแบ่งบันความสุขกับเหล่า
สาวกที่ชื่นชอบเอิ้น&พีท ไม่ได้หวังผลประโยชน์ไดๆทั้งสิ้นอะเนาะ

****************************************

{  เพื่อน….. ขอบเขตมันกว้าง
              …… จนไม่มีจุดสิ้นสุดจริงๆรึเปล่า !!?  }


เรื่องเมื่อคืนไม่ใช่ความฝันอย่างที่เข้าใจแต่แรกจริงๆ
ไอ้พีทยืนก้มหน้ามือมันกำผ้าปูที่นอนแน่น  ใช่! ก็อย่างที่ไอ้พีทพูด
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นมันและผมก็ยังคงเป็นเพื่อนกัน
แต่ว่าเรื่องเมื่อคืนมันจะปล่อยผ่านแล้วทำเหมือนว่าไม่มีอะไรได้ยังไง
ทำให้ผมเผลอโมโหขึ้นเสียงสูงกับไอ้พีท
“  มึงจะให้กูลืมจริงๆ รึหวะพีท !!  ”
 “ เออ! มึงลืมไปได้เลยไอ้เอิ้น!!  ”
 มันมองผมตาแววสวนกลับมาด้วยน้ำเสียงแบบเดียวกัน
 “ไอ้พีท! ถ้ากูลืมได้แล้วมึงละ!? บอกกูมาตามตรงว่ามึงลืมได้..!!  ”
ผมคว้าตัวไอ้พีทเขย่าไปมาอย่างลืมตัว น้ำเสียงเครียดหนัก ก็เห็นๆอยู่ว่ามันเป็นทุกข์
กับเรื่องเมื่อคืนนี้มากแค่ไหน
ก่อนจะคลายมือลงเมื่อเห็นว่าไอ้พีทมันเริ่มเจ็บ หึ ให้ตายสิ!
ผมเขย่าตัวมันไม่แรงเท่าไหร่มันยังเจ็บขนาดนี้ แถมตัวมันเริ่มร้อนผิดปรกติด้วย
 ยิ่งทำให้ผมรู้สึกผิดมากขึ้น 

ควรทำยังไงดี? ผมควรทำยังไงกับเพื่อนคนนี้
ก่อนจะตกใจถลาเข้าใกล้ไอ้พีทเพื่อหวังจะพยุงมันด้วยความเป็นห่วง!!!
เมื่อเห็นว่ามันเชถอยหลังติดชั้นวางหนังสือ แต่กลับถูกมันปัดมือออก
“ มึงไม่ต้อง ” 
 มันคงโกรธผมเรื่องเมื่อคืนแน่ๆ หึ!เป็นใครจะไม่โกรธกันเล่า
ผู้ชายด้วยกันถูกทำอะไรไปแบบนั้นมันต้องจำฝังใจอยู่แล้ว ขนาดนึกว่าฝันผมยังจำทุกสัมผัสได้
แล้วไอ้พีทละสติมันครบ ไม่ได้เมาฟิวขาดอย่างผม
แถมไอ้คนที่ทำดันเป็นเพื่อนสนิท คิดแล้วผมอยากเอาหัววิ่งชนกำแพงให้เลือดไหล ถ้าผมเจ็บตัว
อาจจะรู้สึกดีกว่าตอนนี้ขึ้นมาบ้าง

ผมมองไอ้คนปากเก่งบอกให้คนอื่นลืมแล้วมันละดูหน้าก็รู้ว่ามันทุกข์ใจขนาดไหน
เมื่อคืนไอ้พีทน่าจะถีบผมให้ตกเตียง ไปสะให้รู้แล้วรู้ลอด
 หืม???????

‘เดี๋ยวนะ!!! เมื่อคืนนี้ไอ้พีทไม่ได้ขัดขืนผม!? ’

ภาพฝันเมื่อคืนเด้งขึ้นมาในหัวทันทีที่ผมนึกถึง   
 ‘  ไอ้เอิ้นอย่า…กูไม่ใช่!!!!! ’
คนที่ผมกอดและร้องห้ามเป็นไอ้พีท หากผมไม่ได้สนใจ
 ตามันพร่าเลือนมองเห็นไอ้พีทเป็นไอ้โน่
ใจแค่ต้องการอยากครอบครองคนที่ผมแอบรักมานานปี
และทุกสัมผัสที่ผมมอบให้มีแต่การโอนอ่อนผ่อนตาม
 ทำไม?!!?
ในเมื่อผมเมาขนาดนั้นถึงแม้ในยามปรกติ ผมจะแรงเยอะกว่าไอ้พีทก็ตามเถอะ
แต่ยังไงคนเมาอย่างผมไอ้พีทมันก็จัดการได้สบายๆ  แล้วทำไม!? มันไม่ทำ?????

ผมว่าผมเริ่มเข้าใจแล้ว!!

“ อ่อนหวะมึง! ถามโง่ๆมาได้ไอ้เอิ้น กูลืมได้สบายอยู่แล้ว ”
ไอ้พีทบอกลืมได้แต่หน้าตามันสวนทางกับคำพูดมากเลยนะนั่น
ถ้ามึงลืมได้จริงไอ้สายตาเจ็บปวดที่มึงส่งมา
คนอย่างกูดูไม่ออกเลยว่างั้น รู้สึกเจ็บที่หน้าอกขึ้นมาเมื่อมองสบตามัน
ผมอยากบอกไอ้พีทให้เลิกทำเป็นเก่งฝืนยิ้มได้แล้วละ
เพราะยิ่งเห็นผมยิ่งจุกจนจะหายใจไม่ออกอยู่แล้ว
 ที่หมู่นี้มันชอบทำตัวจุ้นจ้านเกินความต้องการของผม
แถมเผือกไปสะทุกเรื่อง หรือเพราะว่ามัน!!!!

“  มึงแอบชอบกูใช่ไหมไอ้พีท?! ”  คำถามทะลุป้องทำให้ไอ้พีทมองผมตาโตอย่างตกใจ!!
มันสตั้นไปชั่วครู่ใบหน้าซีดสลับแดงกล่ำ มันคงนึกไม่ถึงว่าผมจะถามแบบนี้
และผมเองก็ไม่เคยคาดคิดว่าจะได้ตั้งคำถามทำนองนี้กับเพื่อนสนิท
ไอ้คนที่มีใบหน้าเหงาๆอยู่ตลอดเวลาเมื่อแรกเจอ
แถมไม่ค่อยมีเพื่อนจนผมอดสงสารมันไม่ได้
เลยหาวิธีตีสนิทกับมันแกล้งทำเป็นยืมลิคควิดลบคำผิด
ในตอนนั้นไอ้พีทยังทำหน้าเอ๋อเอ๋อจนผมต้องกลั้นขำ หลังจากนั้นมันก็ตามติดผมเป็นเงา
เฮฮากันทำตัวรั่วๆ ไปกับผมทุกที่ มันคือเพื่อนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจมากที่สุด

 “ มึงพูดอะไร?!! ”
ขณะที่ไอ้พีทพูดมันหันหน้าหนีหลบสายตาผม
มันเป็นช่วงเวลาที่น่าอึดอัดใจผมรู้ แต่ช่วยอย่าตีมึนทั้งที่กูจับไต๋ได้หน่อยเลยไอ้พีท
ผมจับใบหน้าไอ้พีทให้หันมาสบสายตาผมโดยตรง
และเริ่มขยับริมฝีปากเน้นทีละคำเสียงหนักๆให้มันได้ยินชัดๆ


“   กู
  ถามว่า
  มึง
 แอบ
 ชอบกู  ”
“  กูเปล่า กูไม่ได้ ชา ชะ…………………… .”
ทันทีที่ได้ยินคำว่าเปล่าผมก็ดึงไอ้พีทมาจูบอย่างรวดเร็วโดยที่มันไม่ทันตั้งตัว
เสียงของไอ้พีทถูกกลืนหายไป ผมไม่เข้าใจตัวเองว่าผมโกรธหรือโมโหอะไร
ผมบดจูบปากมันรุนแรงมากเรียกร้องให้มันยอมรับความจริง 
จนรู้สึกว่ามีน้ำอุ่นๆไหลกระทบไปตามใบหน้าผม
ทำให้ชะงักเปิดเปลือกตาขึ้นมอง หัวใจสั่นไหวรุนแรงไอ้พีทกำลังร้องให้
ผมถอนริมฝีปากออก

“  แล้วไงหวะไอ้เอิ้น!! ถ้ากูชอบมึงจริงๆ มันจะเป็นยังไง
มึงจะตอบรับความรู้สึกกูได้ไหม?!!  มึงจะเลิกชอบไอ้โน่
แล้วหันมามองกู เห็นกูได้ไหมละ  กูขอแค่เป็นเพื่อนมึงเหมือนเดิม
แค่ไม่อยากให้มึงมานั่งกลุ้มใจทุกข์ใจ หรือผะอืดผะอมเรื่องที่มึงเผลอมามีอะไรกับกู
กูผิดมากจนมึงต้องบีบกู ให้รู้สึกสมเพชตัวเองหนักขนาดนี้เลยเหรอหวะ!!! 
และถ้ามึงอยากฟังมากละก็ ใช่กูชอบมึง!! ”

“……………………………….”

ไอ้พีทส่งสายตาบาดเจ็บมาให้พูดไปร้องให้ไป ระบายความอัดอั้นตันใจใส่ผมไม่ยั้ง
มือมันรั้งคอเสื้อผมไว้แน่น ก่อนผลักอกผมให้ถอยห่าง
“  มึงควรกลับบ้านไปได้แล้ว  ”
มันไล่ผมปากคอสั่นแววตามันเศร้ามาก ผมพูดอะไรไม่ออกมันหน่วงไปหมด
ผมเริ่มเห็นตัวเองช้อนทับในตัวไอ้พีท การแอบชอบใครแล้วเขาไม่เคยมองตรงมาที่เราเลย
มันเจ็บมาก ไม่ว่าเราจะพยามแค่ไหน หรือเรียกร้องให้เขาสนใจแทบตาย
 ทุกอย่างก็ยังเท่ากับศูนย์ นั่นผมเข้าใจดี


 “  กูบอกว่าให้กลับไปไง! ไอ้เอิ้น!! ”

“………………………………….”



“ ปล่อยสิหวะไอ้เอิ้น!!มึงคิดจะทำอะไร!? ”

“…………………………………….”

“ เลิกกอดกู แล้วปล่อยกูเดี๋ยวนี้!! ”
“ หยุดดิ้นเหอะไอ้พีท แล้วมึงฟังกูให้ดี ถึงตอนนี้กูยังชอบไอ้โน่
และไม่รู้เมื่อไหร่กูถึงจะลบมันไปจากใจได้
แต่ว่ามึงรอได้ไหม แค่รอ เพราะต่อไปกูจะพยามมองให้เห็นแค่มึงกูสัญญา!!! ”

                       จบ



 

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ PiSCis

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 346
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-2
ห๊ะ!!!!! จบ!!!!!  :a5:

ปล.ดีใจมากเลยค่ะ ที่มาแต่งต่อ จะมีตอนต่อไปใช่มั้ยคะ   :hao7:

ออฟไลน์ noi meemak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-1
ห๊ะ!!!!! จบ!!!!!  :a5:

ปล.ดีใจมากเลยค่ะ ที่มาแต่งต่อ จะมีตอนต่อไปใช่มั้ยคะ   :hao7:


ขอบคุณเนาะที่เข้ามาอ่าน ถ้ายังไม่เบื่อละก้อ จะเขียนให้อ่านอีกแน่ๆ แต่ขอเวลาวางบทก่อนแล้วกันเนาะ  :bye2:

ออฟไลน์ PiSCis

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 346
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-2
 :katai2-1: รอได้ค่าาาาาาาา

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด