หัวข้อ: [เรื่องเล่า]ความสัมพันธ์ของเราสอง..มันคือ..ความรัก..ความใคร่..หรือเพียงแค่ทางผ่าน

[namtaan]

หวัดดีค่ะคุณวิน

จริงๆ่อ่านเรื่องนี้จบตั้งแต่เมื่อเช้ามืดนี้
แต่่ว่าค้างเมนท์ไว้ จริงๆคือยังเมนท์ไม่ออก
หากว่าเรื่องนี้เป็นนิยายก็คงละทิ้งความรู้สึกบางอย่างได้
แต่เมื่อเป็นเรื่องเล่าจากชีวิตจริงของคนเขียนจึงทำให้รู้สึกว่า "กานต์" ใจร้ายจัง

ส่วนความสัมพันธ์ของคุณวินกับกานต์จะเรียกว่าอะไร ตอบยากมากค่ะ
เพราะมันคลุมเีครือมาตั้งแต่แรก และจากข้อมูลที่อ่านความรู้สึกของทั้งสองคนก็น่าจะไม่เท่ากัน

แต่หวังว่าประสบการณ์ครั้งนี้คงไม่ทำให้คุณวิน เจ็บและจำ จนปิดกั้นตัวเองกับการเริ่มต้นเรียนรู้ใครใหม่ใช่มั้ยคะ

ส่วนแนวทางการเขียนและการใช้ภาษา มีทักษะการใช้ภาษาที่ดีนะคะ
สื่อสารให้เข้าใจง่าย คงเก่งทั้งภาษาไทยและภาษาต่างประเทศ (อย่างน้อยก็ภาษาอังกฤษหละน่า)

รอ(ถ้ามี)บทส่งท้ายนะคะ
และรอผลงานเรื่องใหม่ด้วยค่ะ

บวก 1 แต้ม และเป็นกำลังใจสำหรับงานชิ้นต่อๆไปค่ะ 

[MawinK]

    มาต่อบทส่งท้ายให้นะครับ….ก่อนที่เรื่องเล่านี้จะถูกเก็บเข้ากรุเรื่องที่เขียนจบแล้ว.... ขอบคุณทุกคนที่ติดตามเรื่องราว  คอมเมนต์  กำลังใจ และข้อคิดต่างๆ ที่ส่งผ่านมาทางบอร์ดนะครับ   
.................................
บทส่งท้าย
ความสัมพันธ์ของผมกับกานต์มันเริ่มต้นขึ้นง่ายๆ  และมันก็จบลงง่ายๆ  เมื่อคนหนึ่งเลือกที่จะหยุด...  พยายามเรียนรู้และเข้าใจคนอีกคนหนึ่ง  หากแต่อีกคนยังคงคิดว่าตัวเองมีโอกาสที่จะเจอผู้คนอีกมากมาย...  สองคนกับทางเดินที่สวนทาง  ปลายทางของเราจึงแตกต่างกัน

ถึงความรักจะเป็นสิ่งที่แต่งเติมสีสันให้กับชีวิต  แต่ความรักก็ไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต ยังงัยชีวิตเราก็ต้องเดินต่อไป  เราคงย้อนกลับไปแก้ไขอดีตที่เลวร้ายอะไรไม่ได้   เราควรเลือกที่จะเก็บเพียงแค่ภาพความสุข ความทรงจำดีๆ 

ผมเองมีโอกาสได้เจอกานต์อีกครั้ง   ตอนผมกลับเมืองไทยช่วงปิดเทอม...   ผมเลือกที่จะกลับไปชารต์แบตที่เมืองไทย  แทนที่จะไปเที่ยวที่อื่น  ทั้งๆ ที่ผมมาอยู่ที่นี้ได้แค่ครึ่งปีกว่าๆ   ผมเองไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมผมเลือกที่จะโทรหากานต์อีกครั้งทั้งๆ ที่เรื่องราวของเรามันจบลงไปแล้ว   และผมเองก็แทบจะลืมเรื่องราวต่างๆ ระหว่างเรา

กานต์เองดูอึ้งๆ  ในวันที่ผมโทรหากานต์   คำถามที่หลุดออกมาคือ “ ทำไมพี่ยังเก็บเบอร์ผมไว้อีก....”  ผมเองไม่รู้ว่าจะตอบกานต์ยังงัย...ได้แต่พูดสั้นๆ ..... “ แล้วทำไม...พี่ต้องลบเบอร์เราทิ้งด้วย...”  ผมเล่าให้กานต์ฟังว่า...ว่าช่วงนี้ปิดเทอมก็เลยกลับมาเมืองไทยและอาทิตย์หน้าผมจะขึ้นเชียงใหม่และอยู่ที่เชียงใหม่สักสัปดาห์.... และคำถามที่ผมไม่น่าถามกานต์...... “  กานต์อยากเจอพี่ไหม.... ”   

โดยลึกๆ ใจผมคงอยากเจอกานต์.... เรื่องของเราจบแบบไม่เคลียร์   ผมเลือกที่จะใช้โอกาสนี้เจอกานต์และจบเรื่องของเราแบบจากกันความความรู้สึกที่ดี... แบบไม่ต้องคิดค้างอะไร.... กานต์เองยังทำตัวอ้อนเหมือนเดิม.... ยังถามไถ่ถึงของฝากจากอังกฤษ.... . “ พี่วิน...มีไรจากอังกฤษ..มาฝากกานต์บ้างอ่ะ....”    ผมสะอึก...กับคำถามของกานต์... ได้แต่ตอบแบบเลี่ยงๆ ไป “ พี่ไม่คิดว่าจะเจอเราอ่ะ.... เลยไม่ได้ซื้ออะไร.... เดี๋ยวยังงัยจะซื้อขนมจากที่บ้านไปฝากแล้วกัน.... ”  เราถามไถ่เรื่องราวของกันและกัน... และก็ตกลงเรื่องการนัดเจอกันของเรา...   กานต์ถามเรื่องที่พักผมที่เชียงใหม่.... และเสนอให้ผมไปค้างกะเขาได้...  ผมเองลังเล...เรื่องที่จะไปค้างกับกานต์... แต่ผมเองคืนบ้านพักที่ทำงานแล้ว  หากผมขึ้นไปเชียงใหม่คงต้องนอนโรงแรม   และท้ายที่สุดผมเลือกที่จะตอบรับขอเสนอของกานต์.... 

ผมกับกานต์ก็โทรคุยกันบ้างช่วงก่อนที่ผมจะขึ้นเชียงใหม่... ผมตอบตัวเองไม่ได้ว่าทำไมผมเลือกที่จะเจอกานต์อีกครั้ง   แต่สิ่งหนึ่งที่ผมมั่นใจคือ... ผมไม่ได้อยากกลับไปคบหรือขอให้เรื่องของเราเป็นเหมือนเดิม....

วันที่ผมขึ้นเชียงใหม่... ผมโทรหากานต์เพื่อนัดเวลาที่จะเจอกัน... “กานต์... เลิกงานกี่โมงครับ... พี่คงถึงเชียงใหม่ไม่น่าจะเกิน  5 โมง...อ่ะ...”
“ ผมคงเสร็จธุระประมาณ 6 โมง... โน้นอ่ะ.... พี่รอได้ปล่าว...”
“โอเค..ครับ... ไว้เจอกัน...เดี๋ยวไปทานข้าวด้วยกันนะ.... ”  ผมตอบกานต์...
.... “ เดี๋ยวพี่... พี่ผ่านพิษโลกยังอ่ะ....ซื้อขนมสาลี่มาให้กินด้วยดิ.... กานต์อยากกินอ่ะ...” 
“ สาลี่...เขาขายแถวสุพรรณไม่ใช่เหรอกานต์... เนี้ยพี่ถึงอุตรดิต์แล้วด้วย...”   ผมตอบกานต์แบบงง   งงทั้งเรื่องสถานที่  งงทั้งอาการที่กานต์ยังคงอ้อนผมเหมือนเดิม....

ผมเริ่มลังเล...และย้ำถามตัวเองว่า   ผมคิดถูกไหมที่ผมเลือกจะเจอกานต์ในครั้งนี้...... ผมฆ่าเวลาในการรอกานต์.... ด้วยการขับรถเล่นรอบเมืองเชียงใหม่.... เชียงใหม่ช่วงฤดูฝน...ต้นไม้ที่เขียวครึม....ทำให้บรรยากาศดูสดชื่นไปอีกแบบ
ผมโทรหากานต์... เมื่อได้เวลานัดของเรา....ตอนนี้ 6 โมงเย็นแล้วกานต์น่าจะเลิกงานแล้ว... แต่สิ่งที่ผมคาดไม่ถึงก็เกิดขึ้นอีกครั้ง.... ผมติดต่อกานต์ไม่ได้.... กานต์ไม่ยอมรับสาย.... ผมให้กดหมายเลขเดิมๆ ซ้ำอีกหลายครั้ง...  ไม่มีสัญญาณใดๆ ตอบรับจากปลายสาย...   ผมยังคงเลือกที่จะรอ....
ผมเปลี่ยนไปเดินเล่นที่กาดสวนแก้ว.... และโทรหากานต์อีกครั้งตอนประมาณ 2 ทุ่มครึ่ง... ผมเองยังคงติดต่อกานต์ไม่ได้เหมือนเดิม... แต่ตอนนี้ผมไม่เลือกที่จะเป็นฝ่ายรอแล้ว.... ผมเช็คอินเข้าพักในโรงแรม...ไม่รอกานต์ติดต่อกลับและเลือกที่จะไปค้างกับกานต์แล้ว... ผมเรียนรู้ที่จะไม่ตามกานต์  วางเฉย ไม่ใส่ใจและเต้นไปกับการกระทำของกานต์

ผมติดต่อกานต์ได้... ก็เกือบจะ 4 ทุ่ม...  ผมโว้ยวายกับกานต์เรื่องที่ผมติดต่อกานต์ไม่ได้...  กานต์พยายามอธิบายว่ามีปัญหาที่ทำงานนิดหน่อย... ลูกทัวส์ไปล่องแพ  แล้วได้รับอุบัติเหตุ..ต้องส่งโรงพยาบาล....  ผมถามกานต์ว่ายังจะออกมาเจอผมหรือทานข้าวกันไหม.... กานต์เองให้ผมเป็นคนตัดสินใจเพราะนี้มันดึกแล้ว...และเขาเองก็เหนื่อยอยากพักผ่อน....... ผมเองเลือกที่จะไปเจอกานต์... ผมตอบกานต์ไปว่า... “ เดี๋ยวเจอกันวันนี้เลยก็ได้.... เพราะจะได้เอาขนมไปให้เราด้วย....”   

ผมไปรับกานต์ที่เดิม.... ที่ๆ เราเจอนัดกันครั้งแรก    กานต์เองดูเปลี่ยนไป  อาจจะดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้น...  เราเลือกหาอะไรทานง่ายๆ ร้านเงียบๆ นั่งคุยกัน... เราต่างถามไถ่สาระทุกข์สุขดิบ..เรื่องราวความเป็นไปของกันและกัน  แต่สิ่งหนึ่งที่เราไม่พูดถึงกันคือเรื่องของเรา.... เรารู้ว่าเรื่องระหว่างเรามันจบไปแล้ว  คงไม่มีประโยชน์อะไรที่เราจะรื้อฟื้น    กานต์บอกว่าผมดูเปลี่ยนไป... ดูนิ่งๆ แปลกๆ     ผมคงดูเปลี่ยนไปในสายตากานต์จริงๆ  เพราะสถานภาพของเราเปลี่ยนไป  กานต์เองตอนนี้เป็นเพียงแค่คนรู้จักของผม   ผมจึงไม่ได้เอาอกเอาใจกานต์เหมือนเดิม  นั้นอาจจะเป็นสาเหตุที่กานต์คิดว่าผมดูเปลี่ยนไปมาก....    กานต์เองก็ดูไม่เหมือนกานต์คนเดิมของผม   กานต์คนที่ดูสดใส  ร่าเริง  น่ารัก...คนเดิมของผม

หลังจากที่เราทานข้าวเสร็จ  ผมเองก็ไปส่งกาต์กลับหอ   ผมกล่าวลากานต์...และคำพูดสุดท้าย...ที่ผมพูดกับกานต์คือ.... “ โชคดีนะครับกานต์....หากในไหนที่กานต์มีใครสักคนที่กานต์รัก...ใส่ใจ..และเอาใจใส่เขาให้มากกว่า.... ลาก่อน....”   
   
หลังจากที่ผมแยกกับกานต์..... ผมหยิบโทรศัทพ์ขึ้นมา...ไล่หาชื่อ... ชื่อและเบอร์ที่คุ้นเคย  .. “ กานต์ ”   ผมกดลบเบอร์นี้ทิ้ง.... เรื่องราวของเรามันจบไปแล้ว.... ผมกับกานต์ไม่มีอะไรติดค้างกันอีกแล้ว.... 
................................


หลายๆ คนคงอยากรู้ว่าชีวิตผมตอนนี้เป็นยังงัย... หลังเจอรักที่ไม่สมหวังกับกานต์แล้วผมจะปิดกันตัวเองไหม... ไม่ครับ.... ผมเองยังคงเปิดโอกาสที่จะเรียนรู้และรับใครต่อใครที่พร้อมจะเดินเข้ามาในชีวิตของผม.... แต่ผมคงไม่กระโจนเข้าหาความรัก...หรือวิ่งหนีรัก   ปล่อยให้เป็นไปตามทางที่ควรจะเป็น....

ตอนนี้ผมมีคนหนึ่ง.... คนที่พิเศษมากสำหรับผม... แต่เรายังไม่เข้าใจและชัดเจนในสถานภาพของเราทั้งสอง... เรารู้เพียงว่าเราคือพี่น้องที่สนิท  ใส่ใจซึ่งกันและกัน  แต่เราความสัมพันธ์ของเราเองยังคงคลุมเครือ...ว่าจริงๆ แล้วเราสองคนรักกันแบบไหน....

“ วิท ”   เป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยนที่มหาวิทยาลัยของผม.... เมื่อเดือนพฤษภาปีที่ผ่านมา   Professor  ให้ผมเป็นคนดูแล  “ วิท ”  ในช่วงเวลาที่น้องเขาอยู่นี้ 2 เดือน...   “ วิท ”  กับผม...นิสัยคล้ายกันมากๆ .... เราชอบอะไรหลายๆ อย่างเหมือนกัน...เช่น.. เราชอบเล่นแบด... ชอบทำกับข้าว.... แนวคิดหรือLife Style...ของเรา      และอาจจะด้วยวัยที่ไม่ต่างกันมาก... จึงทำให้เราสนิทกันง่ายมาก....   วิทกับผม  เราแทบจะตัวติดกันตลอดระยะเวลาที่วิทอยู่ที่นี้   เพื่อนๆ หลายๆ คนที่นี้ยังแอบแซวผมว่า    ผมดูมีความสุขมากที่มีน้องชายคนใหม่...เราเหมือนคู่หู Duo  “ Win & Witt”

เหมือนโชคจะเข้าข้างผม.... ส่งใครสักคน  คนที่พิเศษ...มาเป็นเพื่อนผมช่วงที่ผมเรียนอยู่ที่นี้...  “ วิท...”  กลับมาเรียนต่อเอกที่อังกฤษเมื่อต้นที่นี้เอง...  ผมไม่รู้ว่าความรู้สึกของผมที่มีต่อวิท...มันเริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไร....นี้ก็ปีกว่าๆ แล้วที่ผมเองรู้จักกับวิท.... อาจจะเป็นเพราะความน่ารักของวิท...การใส่ใจและเอาใจใส่ของวิทที่มีให้ต่อผม.... มันทำให้ผมหลงรักเพื่อนรุ่นน้องคนนี้เข้าไปโดยไม่รู้ตัว....

ผมเองก็รับรู้ได้ว่า....วิทเองก็มีความรู้สึกๆ ดีๆ ต่อผม....หากแต่ผมยังไม่แน่ใจว่าความรู้สึกที่วิทมีให้ผมมันมากกว่าพี่ชายหรือเพื่อนคนพิเศษไหม..... การกระทำหลายๆ อย่างของวิท...ทำให้ผมคิดเข้าข้างตัวเอง.... บ่อยครั้งที่เราข้ามถนน... วิทจะเขามาเกาะแขนผม...  ทุกครั้งที่เราไปเที่ยวและถ่ายรูปด้วยกัน... วิทจะต้องกอดคอผม..แทบทุกครั้งและทุกภาพ.......   เวลาที่เราเจอกัน...เราจะกอดทักทาย...และกอดลาแทบทุกครั้ง...    และหลายๆ ครั้งที่ผมไปค้างที่ห้องวิท...  วิททำให้ผมรู้สึกว่า... ผมคือคนพิเศษของเขา.... ตื่นนอนตอนเช้า... วิทจะเตรียมน้ำอุ่น   นม  และขนมปังไว้ให้ผมตลอด   หรือมีบางครั้งที่วิททำถึงขนาด...บีบยาสีฟันใส่แปรงไว้ให้ผม... 

ในช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน... วิทมักจะบอกหรือถามผมอยู่เสมอ... ว่ามันคือช่วงเวลาที่ดีที่สุดสำหรับเราใช่ไหม.......  อารมณ์ประมาณเพลง BoydPod “ ช่วงที่ดีที่สุด ”   
http://www.youtube.com/watch?v=hRXAS5WXAqQ

ข้อความจาก e-mail   หรือข้อความจากโปรการ์ด...ที่เราส่งถึงกันเวลาที่เราไปเที่ยว..... ยังคงแสดงถึงความรู้สึกดีๆ ของเราเสมอ...  ปกติถึงแม้เราจะไปเที่ยวด้วยกัน..เราเองจะส่งโปรการ์ดส่งถึงกันเองเสมอครับ...ลองอ่านข้อความที่วิท  เขียนโปรการ์ดถึงผมดูนะครับ.... คุณคิดว่ายังงัย.....   
ท่านพี่..Win, 
จัดไปอย่าให้เสีย  ตามสูตรหล่อเล็กหล่อใหญ่  ไม่มีอะไรเสี่ยวเท่ห์เท่าส่ง Postcard หากันเองแล้วครับ  ทั้งที่นอนอยู่ตรงนี้ในห้องเดียวกัน  ต้องขอบคุณพี่วินจากใจ  ที่มี Postcard สวยๆ จาก Berlin ถึง 2 ฉบับ รวมถึงยังเป็นคนแนะนำงาน Conference ที่ Glasgow นี้ให้ผมทราบอีก!   นี่ผมจะอยู่ยังไงเนี้ยถ้าไม่มีท่านพี่คอยแนะนำสิ่งดีๆ เหล่านี้ให้ ผมก็ยังคงอยู่ในกะลาแล้วไม่ได้เปิดหูเปิดตาแบบนี้  โอกาสหน้าอยากให้มาถึงเร็วๆ ที่เราจะได้ออกลุยด้วยกันอีกนะครับพี่  มันคงไม่มีอะไรนอกจากความสนุก Happy ตามสไตล์เราสองครับ..
Best Wishes ครับ
................
To P’Win ,
As promised and our usual treat, this lovely postcard is meant to let you know that the wonderful moments we’ve share in the region of “ CORNWALL” will fast forever in my mind. The beauty of the natural scenes here simply put our hearts and souls together. Next trip there will be krab.
............
Witt
พี่วิน...... ความสุขของการมาเที่ยวมันคงไม่ได้อยู่ที่สถานที่มากกว่าคนที่ได้มาเที่ยวด้วยจริงๆ อย่างที่พี่วินว่าจริงๆ ครับ   แต่โชคดีที่ทั้งสถานที่ และเพื่อนร่วมทางในทริปนี้พิเศษและทำให้การเดินทางสั้นๆ เป็นความทรงจำที่สวยงามไปตลอดกาล  ขอบคุณท่านพี่ที่นำสิ่งดีๆ มาให้ผมตลอดมาเลยนะครับผม  แล้วพบกันทริปหน้านะครับพี่วิน....วิท

ตอนนี้ผมอยู่ในอาการเดียวกับเพลง... .. “ อยากรู้แต่ไม่อยากถาม.... ”    ผมมีความสุขกับสถานภาพที่เราสองคนที่อยู่... ทุกอย่างที่วิททำให้ผมมันเหมือนผมดูเป็นคนพิเศษสำหรับเขา.... แต่ลึกๆ ผมเองก็แอบคิดว่า..จริงๆ ทุกสิ่งที่วิททำ..อาจจะเป็นเพราะว่าด้วยความน่ารักและนิสัยอย่างวิท...ทำให้ผมคิดอะไรไปเอง     ผมเองแอบอยากรู้ว่าวิทเองคิดเหมือนผมไหม....  หากผมถามอะไรหรือบอกอะไรออกไป...วิทจะเปลี่ยนไปไหม.....   

ผมควรทำยังงัยดีครับผม..... มีใครแนะนำผมได้บ้างเนี้ย..... มีขอแนะนำอะไรดีๆ  ไหม.... เดี๋ยวเอาไว้ผมว่างๆ   ผมจะมาบอกเล่าเรื่องเรา..............หากหลายๆ คนได้อ่านเรื่องราวหรือข้อความที่วิทกับผมส่งถึงกัน... คงพอจะช่วยให้คำแนะนำผมได้....  ผมรู้เพียงแค่ว่า..ตอนนี้ใจผมให้วิทไปแล้ว....แต่ผมเองไม่รู้เลยว่าวิทเขาคิดเหมือนผมไหม....ผมไม่อยากเป็นแค่พี่ชายที่แสนดีของวิทอ่ะ........... ผมต้องทำยังไงต่อไป.... มีใครตอบผมได้บ้าง....    

[mecon]

โล่งอกคะ เรื่องของกานต์กับคุณวินก็จบลงไปแล้ว
ดีเหมือนกันนะคะ ได้เจออีกครั้ง เราเปลี่ยนไปเพราะว่าเค้านั่นแหละ
ทำให้เราเปลี่ยนมุมมองอะไรไปหลายๆอย่าง กานต์เค้าก้อคงมีความสุข
ในแบบของเค้าอ่ะนะคะ
ส่วนคุณวินกับน้องวิท เหอะๆๆๆ จริงๆถ้าอยากรู้ก็ถามเลยก็ได้คะ
การคิดไปเองฝ่ายเดียวแล้วอีกฝ่ายอาจไม่ได้คิดแบบนั้น
เราเองก้อทุกข์นะคะ กล้าเปิดใจถามสักหน่อยจะเป็นไรไง
อย่ากลัวกับสิ่งที่เราคิดนำหน้าไปเองนะคะ 

สู้ๆคะ +1 จัดให้

[ChiOln]

รักห่างไกล


 

[กิมตี๋หัดขับ]

อ่านเรื่องราวของพี่วิน  รู้สึกมีความสุขจังอ่ะ

จากที่เล่ามา วิทเองก็มีความรู้สึกดีๆให้พี่วินมากทีเดียว

แต่ 2 คนอาจคิดเหมือนกัน คือ รอให้อีกฝ่ายเปิด เกมส์รุก  ทีนี้เลยไม่มีใครพูดถึงความรักกัน

2 คนอาจคิดเหมือนกัน คือ กลัวว่าพูดไปแล้ว อีกคนจะเปลี่ยนไปหรือไม่

แต่ถ้าคิดแบบ แสดงว่า วิทก็รอพี่วินอยู่ไงครับ

แล้วพี่วินจะรออะไรอีกละครับ  คิดภาพที่สวยงามไว้  แล้วก็ลงมือเลยครับ

อาจจะเลี่ยงแบบอ้อมๆ หรือว่า ซื้อแหวนสวมนิ้วให้เลย อิอิอิ

หรือไม่ก็บอกไปเลย    "ผมรักคุณ"  วิกวิ้วววววววววววววววววววว   

ปล. ความรักจงเจริญ

[StillLoveThem]

 ...ขอให้รักครั้งใหม่ สมหวัง และมั่นคง
...พี่ว่า...ทั้งสอง...ใจตรงกันนะ
...ถ้าดูจากลักษณะที่เล่า การปฎิบัติ มันก็ใช่เลย
...ถ้าจะให้ชัวร์...อยากรู้ก็ต้อง..ถาม รู้เร็วก็ดีกับทั้งสองฝ่าย
...แต่พูดกันไว้ก่อนว่า..ถ้าไม่ใช่..ก็จะไม่โกรธกัน และ..ขอให้เหมือนเดิม
...เป็นกำลังใจให้นะ และ จะรออ่านเรื่องของ..วิน กับ วิท ต่อไปจ้า

[lizzii]

เรื่องของพี่วินกับกานต์จบลงแล้ว
ประโยคที่กานต์บอกว่าพี่วินดูเปลี่ยนไป .. โหยย
ทำพี่วินพี่วินเสียใจขนาดนั้นนน ถ้าพี่วินยังเหมือนเดิมก็แปลกแล้วล่ะคะ
ผ่านเรื่องเศร้า  ๆ กับความรักครั้งเก่าไปแล้ว
สำหรับความรักครั้งใหม่ เป้นกำลังใจให้นะคะ

 

[namtaan]

ความสัมพันธ์ครั้งเก่าปิดฉากไปแล้วโดยสมบูรณ์
ปราศจากการติดค้าง คุณวินจบมันไปได้ดีจริงๆค่ะ
แสดงให้เห็นถึงการอภัยและไม่ติดกับความรู้สึกเดิมๆ
กานต์เค้าคงประหลาดใจไม่น้อยเลยหละมั้งคะ

ส่วนความมิตรภาพระหว่างคุณวินกับน้องวิท คืออะไร
มันจะงอกเงยเกินกว่าความเป็นเพื่อนพี่น้องหรือไม่
คุณวินกับน้องวิทเท่้านั้นหละค่ะที่จะตอบได้ดีที่สุด
เราก็คงได้แค่เดา คาดเอาจากข้อความในโปสการ์ด และการกระทำของน้องวิท
เพราะคิดเหมือนเข้าข้างคุณวินว่า "พี่น้องที่ไหนจะเขียนข้อความแบบนี้ให้กัน อย่างน้อยถ้าไม่คิดอะไรก็ต้องเกรงว่าคนอื่นจะเข้าใจผิดบ้างหละมั้ง"
ยังไงจะรออ่านข้อมูลเพิ่มต่อไปนะคะ
บวก 1 แต้มให้ค่ะ

[pooinfinity]

ความรักมันก็ต้องเรียนรู้กันไปเนอะ

เจอคนนี้ไม่ใช่ ก็ทำใจแล้วเดินต่อไปเรื่อยๆ

สักวันมันก็ต้องเจอสักคนล่ะ

+1 ค่ะ

[chatkub]

เพิ่งได้มาอ่านเองครับ

อ่านตอนแรกรู้สึกเหมือนจะดี รักกันดี

พออ่านจนจบ เศร้าดีจิงๆๆ

เป็นกำลังจัยให้นะครับ

ขอให้เจอคนดีๆๆ

เกย์ดีๆๆยังมีอีกเยอะครับ

ผมว่า สักวันคุณคงเจอคนดีๆที่ใช่ สำหรับคุณเอง

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 
ความรักครั้งใหม่ ต้องลองดูครับบางครั้งต้องกล้าที่จะเสี่ยงดูครับ
ลองเปิดใจเลยไม่งั้นอะไรๆมันก็จะเป็นอย่างนี้เป็นแค่พี่น้องไปเรื่อยๆ
แล้วจะรออ่านต่อนะครับ
นิว

[POR_KA_DUN]

ดีใจด้วยนะครับคุณวิน ที่มีอะไรใหม่ๆ เข้ามาในชีวิตนะครับ
ทำให้ชีวิตเงียบ ๆ ในบางมุนของโลก หัวใจพองโตขึ้นมา
ผมมีเพลงมาฝากนะครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ
เป็นกำลังใจให้ค้นหาคน ๆ นัั้นของคุณวินนะครับ

http://www.musicatm.com/view.php?No=1050

วันที่ผ่านมานั้นอาจจะไม่ใช่วันของเรา
แต่สำหรับวันนี้ และวันข้างหน้า
อย่างน้อยคงมีสักวันล่ะครับที่เป็นวันของเรา

[kiss88]

เรื่องของกานต์นี่ทำให้คนอ่านอินได้จริงๆเลยค่ะ อ่านแล้วอึดอัด อัดอั้น ไม่เข้าใจกานต์ แต่คนที่ไม่ใช่ยังไงก็ไม่ใช่อ่ะเนอะ
ปล่อยเค้าไปแล้วเราก็เปิดใจรับคนใหม่ที่เค้าจริงใจ ไม่โกหกหลอกลวงดีกว่า ดีแล้วที่พี่วินเลิกกับกานต์ได้

ส่วนเรื่องของวิท อ่านแล้วคิดว่าน่าจะมีใจให้พี่วินนะ แบบว่าเค้าก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าพี่วินมีใจให้เค้ารึเปล่า
เหมือนกับว่าวิทบอกอ้อมๆว่าเค้ามีความสุขเวลาที่ได้ใช้เวลาร่วมกับพี่วิน 
อยากให้พี่วินลองเปิดใจถามดู หรือถ้าไม่กล้าก็ชวนดื่มแล้วจับปล้ำดูมั้ยพี่ (ออกแนวเลว-*-) แต่แผนแบบนี้ได้ผลน้า หึหึ

แต่จากที่อ่านดูเนี่ย วิทมีใจให้พี่วินชัวร์อ่ะ
ยังไงมาเล่าให้ฟังด้วยนะคะ ตามอ่านอยู่น้า

ปล. พี่วินเขียนดีจัง ชอบการเขียนแบบพี่อ่ะ ไม่เวิ่นเว้อ กระชับ ได้ใจความ ได้อารมณ์ 

[EunSung87]

ขอแสดงความยินดีด้วยนะค่ะ

ที่พี่วินจะได้เจอกับสิ่งใหม่

แต่ก็เสียดายเวลาที่ผ่านมานะค่ะ


ที่อุส่าห์ร่วมสร้างมากับพี่กานต์


แต่ดันมาโกหกกันซะนี่


ไม่ไหวเอาซะเลย


แต่ก็ขอให้พี่วินเก็บเรื่องราวดีๆที่เคยสร้างไว้ก็พอนะค่ะ


คิดซะว่าครั้งหนึ่งของชีวิต


อย่างน้อยมันก็เป็นความรักก้าวแรกที่จะทำให้เราก้าวต่อไป


และก้าวอีกต่อไปคิดสะว่ามันเป็นบันได(อย่าลืมนะค่ะว่าบันไดไม่ได้มีแค่ก้าวเดียว)



ยังอยากรู้เรื่องราวของพี่วินอยู่นะค่ะ

มีอะไรที่สนุกๆหรืออะไรที่พี่ประทับใจก็อย่าลืมแบ่งปันกันบ้างนะค่ะ

[teenza]

การรู้จักกันผ่านอินเตอร์เน็ตและทำความรู้จักกันด้วยเซ็กส์เมื่อแรกเจอ คนหนึ่งปิดบังชื่อและนามสกุลจริงและมหาลัยที่ตัวเองเรียนอยู่

ในขณะเดียวกันก็ติดต่อกับคนอื่นๆในโลกอินเตอร์เน็ททั้งๆที่คบกันอีกคนอยู่ แค่นี้ก็บอกอะไรได้หลายอย่างว่าเขาคิด รู้สึก และเปิดรับอีกคนมากแค่ไหน

ในขณะที่อีกคนเปิดเผย และพาคนที่คบอยู่ไปรู้จักที่ทำงาน และเพื่อนๆ มันก็ชัดเจนนะคับว่าใครจริงใจ

ส่วนตัวผมว่าผมได้คำตอบแล้วละ และคิดว่าเจ้าของเรื่องก็ได้คำตอบแล้วเช่นกัน

  ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวครับ

[DEMON3132]

+1 เป็นกำลังใจให้สำหรับเรื่องราวดี ๆ ที่คุณวินเขียนให้อ่าน
มีความเห็นเช่นเดียวกับ reply อื่น ๆ ที่เหมือนได้นั่งอ่านบันทึกชีวิต
ส่วนตัวของใครสักคน มีทั้งเรื่องราวที่มีความสุข ความทุกข์ และ
ความเศร้า ยินดีที่ความรักกับคนเก่าจบแบบไม่เจ็บปวดสาหัสอะไร
แค่เจ็บ ๆ คัน ๆ เหมือนเกาแผลตกสะเก็ด แต่ก็ถือว่าเป็นบททดสอบ
ที่จะทำให้ชีวิตเข้มแข็งขึ้น และแล้วเวลาก็จะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้นจน
ได้มาพบกับรักครั้งใหม่ แต่เห็นว่า ควรที่จะกล้าเสี่ยง กล้าที่จะถามเพื่อ
ให้รู้ได้ชัดเจนขึ้น การซื้อเวลาด้วยความไม่กล้าอาจจะทำให้เราพลาด
โอกาสอะไรที่ดี ๆ ไป ดูจากที่เล่าคิดว่าน้องวิทก็น่าจะมีใจให้คุณวิน
เหมือนกัน แต่อาจจะคิดเหมือนคุณวินก็ได้คือ อยากรู้แต่ไม่อยากถาม
แต่ถ้าคิดว่า อยู่แบบนี้แล้วมีความสุขเพียงพอแล้ว ก็คงต้องแล้วแต่คุณวิน
มีเรื่องอะไรที่จะแบ่งปัน ก็เข้ามาเยี่ยมเยียนพวกพี่ ๆ น้อง ๆ ในบอร์ดนี้ได้
ตลอดเวลา พวกเราจะเป็นกำลังใจให้สำหรับรักครั้งนี้ ขอให้สมหวังทั้งเรื่องรัก
และเรื่องเรียน 

[keem]

กานต์นี่นิสัยเกย์ชัดเจนมาก

[BaoBao]

 :เฮ้อ:คุณ MawinK 
 
ตามมาอ่านตอนจบไม่ทัน มาถึงก็มีส่งท้ายด้วยอีก อารมณ์เลยจมไปกันใหญ่
----- ขอบรรยายรวมเลยนะคะ

อย่าหาคำจำกัดความกับสิ่งที่เป็น หรือสิ่งที่กำลังเกิด ดีไหมคะ?

ชีวิตคนเรา หากมันมีคำว่า โชคชะตา กันจริงๆ
เดินตามโชคชะตานั้นไปเถอะค่ะ ---- สิ่งที่เราได้อาจคือ ความทรงจำและประสบการณ์ ที่เราใช้ชีวิตเพื่อให้ได้มันมา

คำจำกัดความ เป็นสิ่งที่เราสร้างมันขึ้น เมื่ออนาคตมันจับต้องไม่ได้ อย่าไปหาหรือควบคุมมันเลยค่ะ

ทำ ณ เวลานี้ให้ดี อยู่กับเวลาที่ดี ทำทุกวันให้ดี เท่าที่ชีวิตเราจะทำมันได้

คำจำกัดความที่คุณหา มันจะคืออะไร หรือเรื่องมันจะเป็นอน่างไร แม้ว่าในอนาคตคุณจะได้ความทรงจำแบบไหนมาเก็บไว้ ---ถือเสียว่าทุกอย่างเป็นประสบการณ์ชีวิต----

ขอให้ชีวิตของคุณ ก้าวเดินไปด้วยรอยยิ้มและความสุขตลอดเส้นทางนะคะ 

[REDMOON]

อ่านจบแล้ว แต่คงไม่กล้าเม้นท์อะไรมาก อ่านแล้ว  เหมือนโดนใจยังไงไม่รู้
  ที่นำเรื่องราวมาแบ่งปันให้ได้อ่าน 
และขอให้คุณวินได้พบเจอคนที่ดี ๆ คนที่จริงใจผ่านเข้ามา และอยู่กับคุณวินตลอดไป ขอให้มีรักที่ดีค่ะ 

[meadthat]

อ่านจบแล้วเป็นเรื่องคล้ายๆๆตัวเองมากเลยอะครับ ขอให้สมหวังในความรักนะครับ

[คุณหมาหยอกไก่]

เพิ่งได้อ่านคับ

เม้นไม่ออกจริงๆ.......

มันเป็นความรู้สึกที่ .....................

ชอบคำนึงมากที่บอกว่า  ใช้ใจมากกว่าเหตุผล

นั่นคือสิ่งที่ผมต้องเจอกับคนรักเก่า

คือ ผมใช้ใจมากเกินไป จนมองไม่เห็นถึงความผิดปกติต่างๆที่เข้ามา 

สุดท้ายเมื่อเขาคิดจะไปมีใคร

ผมก็เป็นแค่แฟนเก่าที่เลิกกันนานแล้วของเขาไป (แม้ว่าไม่เกิน 2 วันที่แล้วเรายังอยู่ด้วยกัน)

 

ผ่านแล้วก็ผ่านไป   รักตัวเองและครอบครัวให้มากๆนะครับ

 

[noina]

อ่านแล้วรู้สึกว่าพี่เป็นคนนึงที่เข้มแข็งเหมือนกันนะ   ถึงพี่อาจจะไม่ได้อ่านรีนี้แต่ก็อยากบอกว่า ขอบคุณที่ทำให้ได้เห็นอีกมุมของชีวิต  ทำให้รู้ว่าเรื่องบัดซบที่เคยเกิดกับตัวเองก็ไม่ได้เลวร้ายเท่าไหร่  อย่างน้อยก็ไม่เจ็บปวดเท่าพี่ตอนนั้น   พี่เข้มแข็งมากๆค่ะ

[nava]

อยากเป็นกำลังใจให้นะครับ

[wasawath]

พึ่งได้อ่านเรื่องนี้ อ่านแล้วเศร้าอ่ะ T^T  เห้ออออ U-U

[AB^Ton^]

รักแท้ แพ้ลูกอ้อน

[kamikame]

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่นำมาแบ่งปันกันนะฮ๊าฟฟฟ

[GMT101]