***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฎเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฎจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฎ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฎข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฎข้อ 17
เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*****************************************************************************************
กล(รัก)เกียร์ ภาค.2
"น้องปีหนึ่งรักพี่ปี2 น้องปี2รักพี่ปีสาม จังเลยครับ"
จากใจฟูจิซัน^^ :mew3:
....กลับมาสวัสดีแฟนๆกล(รั)กเกียร์และทักทายนักอ่านคนใหม่ๆกันอีกครั้งนะครับ ฮู่วววว หายไปนานมากกกกก 6ปีเลยนะเนี่ย
วันนี้กล(รัก)เกียร์ กลับมาอีกครั้งในเรื่องราวของภาคที่2 ต่อจากภาคแรก ภาษา การเล่าเรื่องก็ยังคงเป็นแนวเดิมๆที่ผู้เขียนถนัด อาจจะไม่สละสลวยเหมือนนักเขียนมืออาชีพ แต่รับรองได้เสิร์ฟความน่ารัก ความฟิน ความกวนโอ๊ย ความสนุกครบรสกันทั้งเรื่องแน่นอน คิดถึงคนอ่านทุกๆคนมากๆครับ เราหายไปนานจริงๆ นานจนทุกๆคนอาจจะลืมไปแล้ว แต่ไม่เป็นไรเรามารื้อฟื้นกันใหม่น๊าาาาา ^^
กล(รัก)เกียร์ ภาค.1 :mew3:
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=60006.0
กล(รัก)เกียร์ ภาค.2
ตอน สวัสดีพี่ปี2
"ตื่นได้แล้วม้างงง พี่ปี2เนี่ย นอนขี้เซาชิบ" พี่ดินเอ่ยปากปลุกผม พร้อมกับเอามือมาบีบจมูกของผมเบาๆ
ผมงัวเงียลืมตาตื่นมามองคนตรงหน้า
"อืออออ ขอนอนต่ออีกหน่อยนะครับ" ผมบอกพี่ดินแล้วพลิกตัวพร้อมกับม้วนผ้าห่มมาห่มไว้
ช่วงเวลากว่า2อาทิตย์ที่เปิดเทอมมานี้ ชีวิตปี2ของพวกผมวุ่นวายมาก ไหนจะเรื่องเรียน แล้วก็เรื่องการทำกิจกรรมรับน้องใหม่ เหมือนกับที่พวกผมเคยร่วมกิจกรรมมาเมื่อตอนเป็นน้องปีหนึ่งไงหล่ะครับ พอได้เป็นทีมงานที่ต้องช่วยเตรียมงานกิจกรรมเอง ก็เลยรู้ถึงความทุ่มเทและตั้งใจของรุ่นพี่เมื่อปีที่แล้วเลยว่าต้องสละเวลา พลังแรง พลังใจในการเตรียมงานเพื่อพวกผมกันขนาดไหน และปีนี้หน้าที่ของผมก็คือทีมงานสวัสดิการและพยาบาลนั่นเองครับ รวมไปถึงไอ้เทียนก็มาอยู่ทีมงานเดียวกับผมด้วย ส่วนไอ้คิมก็แน่นอนแหล่ะครับ งานมันหนักกว่าผมอีกเพราะมันมีตำแหน่งเป็นถึงประธานสาขาวิชา ก็ต้องรับผิดชอบงานเยอะหน่อยครับ
"ไอ้ฟ้า ตื่นเดี๋ยวนี้ วันนี้ต้องไปทำอะไร ไอ่น้องเทียนไลน์มาหลายข้อความแล้วเนี่ย" พี่ดินออกปากดุผม
//วันนี้ต้องไปทำอะไร// ประโยคนี้ของพี่ดินทำให้ผมต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาในทันที
"เชี่ย วันนี้น้องปลดเชียร์ครับพี่" ผมบอกพี่ดินแล้วรีบลงจากเตียงไปเตรียมอาบน้ำ
"พี่ดินครับ พี่ตอบไลน์ไอ้เทียนไปทีว่าผมอาบน้ำอยู่"
"เออๆ ไม่ต้องรีบ แล้วจะใส่ชุดไหนไปจะได้เตรียมไว้ให้" พี่ดินถามผม
"เกงยีนส์สีซีดแขวนอยู่นอกระเบียงกับเสื้อตราห่านสีขาวในตู้ครับ" ผมตะโกนบอกพี่ดิน
"รับทราบครับเจ้านาย" พี่ดินบอกผม
แกเตรียมเสื้อผ้าให้ผมเสร็จ ก็บอกผมว่าขอกลับไปอาบน้ำที่ห้อง เพราะมีกิจกรรมที่คณะเหมือนกัน
ผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็รีบลงจากหอไปหาไอ้เทียนที่ร้านข้าว ซึ่งมันรอผมอยู่ก่อนแล้ว
"โทษทีว่ะ ที่ตื่นสาย" ผมรีบเอ่ยปากขอโทษไอ้เทียน
"มาๆกินข้าวก่อนเลยมึง ยังมีเวลา" ไอ้เทียนบอกผมพร้อมกับดันจานข้าวไข่เจียวมาไว้ตรงหน้าผม
ผมก็ลงมือกินมื้อเช้าที่แสนอร่อย ก่อนที่จะต้องไปเผชิญกับกิจกรรมรับน้อง ซึ่งวันนี้เป็นวันปลดเชียร์ก็คือวันที่กิจกรรมในห้องเชียร์จะจบลงและเริ่มมีการผ่อนคลาย มีการสันทนาการ การพูดคุยกันแบบสนุกสนานระหว่างรุ่นพี่และรุ่นน้อง ผมว่าวันนี้เหนื่อยแน่ๆ เพราะกิจกรรมแน่นทั้งวัน แถมยังต้องอยู่ทำซุ้มสำหรับให้น้องๆปีหนึ่งได้ลอดซุ้มและรับสร้อยคณะเพื่อเป็นการจบกิจกรรมรับน้องที่สมบูรณ์แบบในวันพรุ่งนี้ด้วยครับ
สร้อยคณะ : สำหรับสร้อยคณะอุตสาหกรรมเกษตรของผมจะเป็นเชือกสีดำพร้อมกับจี้รูปต้นไม้ที่มีกิ่งยื่นออกมา5กิ่ง หมายถึงทั้ง5สาขาวิชาของคณะอุตสาหกรรมเกษตรครับ ซึ่งปีที่แล้วผมก็ได้รับมาเหมือนกันและก็เก็บรักษาไว้อย่างดี
ผมกับไอ้เทียนกินข้าวเช้าเสร็จ ก็พากันไปคณะ ด้วยจักรยานคันเดิมและไอ้เทียนก็ยังคงเป็นสารถีปั่นจักรยานให้ผมซ้อนเหมือนเดิม
"สวัสดีจ้า น้องฟ้าน้องเทียน แหม่ วันนี้แต่งตัวหล่อกันเชียว" เสียงพี่โอปอทักทายผมมาแต่ไกล
ไอ้เทียนเบรกจักรยาน เพื่อทักทายพี่โอปอเช่นกัน
"สวัสดีครับพี่โอปอ" ผมกับไอ้เทียนไหว้สวัสดีพี่โอปอ
"วันนี้ข้าวกลางวันมีอะไรกินครับ" ผมถามพี่โอปอ ซึ่งมีหน้าที่แจกข้าวที่ได้รับการสนับสนุนจากสโมสรนักศึกษาให้คนทำงานหน่วยงานต่างๆได้กินกัน
"แหม่ ยังไม่ทันจะเที่ยงน้องฟ้าของพี่ก็หิวแล้วหรอคะ" พี่โอปอแซวผม
"น้องฟ้าอยากกินอะไรหล่ะ เดี๋ยวพี่จัดให้ค่ะ"
"ไก่กระเทียม ไข่ดาว ก็ดีครับพี่" ผมบอกพี่โอปอ
"จัดให้ค่ะ ตั้งใจทำงานกันนะเด็กๆ พี่ไปละวันนี้สันทนาการพร้อมมากกกก ทีมพยาบาลเตรียมยาดมได้เลยค่ะ เผื่อน้องๆเต้นจนเป็นลม ฮ่าๆ" พี่โอปอบอกพวกผมแล้วแกก็หัวเราะ
ผมกับไอ้เทียนจอดจักรยานเสร็จก็รีบไปที่ห้องพยาบาลเพื่อประชุมและรับการแบ่งงานจากรุ่นพี่ ในห้องพยาบาลขวัญข้าวแฟนไอ้เทียน กับเพื่อนคนอื่นๆที่เป็นทีมงานเดียวกันก็มารออยู่ก่อนแล้ว
"รุ่นพี่ยังไม่มากันหรอ" ไอ้เทียนหันไปถามขวัญข้าว พร้อมกับช่วยเช็คยาในกระเป๋ายา
"มากันครบแล้ว แต่ว่าออกไปประชุมกับพวกสตาฟแล้วก็สันทนาการอยู่ เดี๋ยวก็คงเข้ามา" ขวัญข้าวตอบไอ้เทียน
"เออ ขวัญข้าว เดี๋ยววันนี้ขวัญข้าวกับตุ๊กตาไปนอนที่ห้องฟ้านะครับ เดี๋ยวฟ้าไปนอนกับไอ้เทียน" ผมบอกขวัญข้าว เพราะคืนนี้ต้องช่วยกันทำซุ้มให้น้องๆ งานน่าจะเสร็จดึกเลย ขวัญข้าวกับตุ๊กตาเพื่อนในสาขาวิชากลับบ้านลำบาก ผมก็เลยเสนอให้ขวัญข้าวกับตุ๊กตาเตรียมเสื้อผ้ามานอนที่ห้องของผม จะได้ไม่ต้องกลับบ้านดึกๆแล้วก็ไม่ต้องรีบตื่นเช้าในวันพรุ่งนี้ด้วย
"ขอบใจมากนะฟ้า ขวัญข้าวขอพ่อกับแม่แล้วหล่ะ เก็บกระเป๋ามาพร้อมเลยเนี่ย"
"ห้องเต็มยังครับ ขอคิมไปนอนด้วยคน" ไอ้คิมพูดแล้วก็มานั่งข้างๆพร้อมกับกอดคอผม
"จะไปนอนห้องกูหรือห้องไอ้หิน เอาดีๆไอ้คิม" ไอ้เทียนถามไอ้คิม
"ไปนอนห้องมึงดิ เกี่ยวไรกับไอ้หินวะ" ไอ้คิมบอกไอ้เทียน พวกผมก็ยิ้มๆกัน
สำหรับไอ้หินกับไอ้คิมก็ยังคงเหมือนเดิม ก็เพราะความสัมพันธ์ระหว่างมันสองคนที่กำกวมนี่แหล่ะ ทำให้เพื่อนๆชอบแซว แต่ไอ้คิมมันก็ไม่ได้สนใจอะไรหรอกครับ มันก็จะตอบแค่ว่ามันสบายใจ ยิ่งถ้าไปถามไอ้หินยิ่งไม่ได้คำตอบ เพราะมันจะบอกว่าขอเปลี่ยนคำถามครับ ฮ่าๆ
"ท่านประธานกินอะไรมายังครับเนี่ย" ผมหันไปถามไอ้คิม
"ยังเลย พูดแล้วก็หิว" ไอ้คิมตอบผม
"คือจะอ้อนฟ้าให้พาไปกินข้าว" ขวัญข้าวพูดดักไอ้คิม
"รู้ทันจริงๆนะขวัญข้าวเนี่ย ก็เดี๋ยวฟ้ากับคิมไปกินข้าว ขวัญข้าวจะได้อยู่กับไอ้เทียนสองคนไง ช่วยกันจัดกระเป๋ายา" ไอ้คิมบอกขวัญข้าว
"ไร้สาระนะมึงเนี่ย ไปเลยจะไปไหนก็ไป" ไอ้เทียนว่าไอ้คิม พวกผมก็หัวเราะกัน
"มึงกล้าว่าประธานสาขาหรอครับ มึงเป็นครายยยยย" ไอ้คิมถามไอ้เทียน
"ก็เป็นเจ้าของห้องที่มึงจะไปนอนคืนนี้ไงครับ" ไอ้เทียนตอบไอ้คิม
"โอเค จบ ผมขอตัวไปหาอะไรกินก่อนนะครับ เดี๋ยวนี้ชักคำพูดเยอะนะไอ้เทียน ฝากไว้ก่อนๆ" ไอ้คิมบอกไอ้เทียน พวกผมก็หัวเราะกัน
ผมกับไอ้คิมเดินออกไปโรงอาหารกลางน้ำของคณะ
"พี่คะ พี่คะ" เสียงรุ่นน้องผู้หญิงเรียกผมกับไอ้คิม ผมหันไปมองมีน้องผู้หญิงสี่คนกำลังเดินเข้ามาหา
"เอ่อ น้องๆมีอะไรครับ" ผมถามน้อง
"เอ่อ พอดีเพื่อนค่ะ เพื่อนปวดท้องประจำเดือน เดินไม่ไหวนั่งอยู่ตรงโน้นอ่ะค่ะ"
"ตรงไหนครับ พาพี่ไปเร็ว" ไอ้คิมบอกน้องพร้อมกับเดินตามน้องไป ผมก็รีบตามไปด้วย เจอน้องผู้หญิงนั่งกุมท้องอยู่
"ลุกเดินไหวมั้ยครับ ห้องพยาบาลอยู่ใกล้ๆนี่เอง เดี๋ยวพี่พาไป "ผมนั่งลงไปถามน้องผู้หญิงคนนั้น
"เดินไม่ไหวค่ะพี่ ขอโทษนะคะหนูลุกเดินไม่ไหวจริงๆ มันปวดมากค่ะ"
"เอางี้ เดี๋ยวพี่อุ้มไป ขอโทษนะครับ" ไอ้คิมเอ่ยปากขอโทษน้องผู้หญิงแล้วก็อุ้มน้องไปที่ห้องพยาบาล ผมก็รีบวิ่งนำไปก่อน เพื่อจะบอกให้ทางห้องพยาบาลเตรียมเตียงและยาเอาไว้ให้พร้อม
"ขวัญข้าวช่วยเตรียมยาแก้ปวดประจำเดือนให้ที คิมกำลังพาน้องมา เดี๋ยวฟ้าไปจัดเตียงก่อน" ผมบอกขวัญข้าวแล้วรีบเข้าไปจัดเตียงไว้รอ
ไอ้คิมก็อุ้มน้องผู้หญิงเข้ามาพอดี มันวางน้องลงบนเตียง แล้วก็ยืนหอบเบาๆ คงจะเหนื่อย
"กูว่ามึงรออยู่นี่แหล่ะคิม เดี๋ยวกูไปหาซื้ออะไรมาให้กินเอง อุ้มน้องมาเหนื่อยๆไปนั่งพักก่อนเถอะ" ผมบอกไอ้คิม มันก็พยักหน้า
"แค่แซนวิชกับไวตามิลด์กล่องนึงก็พอ ต้องรีบกินเดี๋ยวจะไปห้องสโมฯต่อ ขอบใจนะมึง" ไอ้คิมบอกผม ผมก็พยักหน้าให้มัน
"ฝากดูน้องด้วยนะขวัญข้าว" ผมบอกขวัญข้าวแล้วก็รีบเดินไปโรงอาหารซื้อของมาให้ไอ้คิม
ความรู้สึกของผมในตอนนี้ จากเหตุการณ์เมื่อกี้ทำให้รู้สึกว่า ผมกับไอ้คิมทำหน้าที่พี่ปีสองได้อย่างดีเยี่ยม ได้ช่วยเหลือน้องปีหนึ่งในสภาวะที่ฉุกเฉิน ได้แก้ปัญหาเฉพาะหน้า และผมก็ได้ทำหน้าที่สตาฟพยาบาลในหน่วยงานที่ได้รับผิดชอบ เป็นการเริ่มต้นชีวิตพี่ปีสองที่ดีจริงๆครับ
หลังจากกิจกรรมช่วงเช้าได้เสร็จสิ้นลงไป ในกิจกรรมช่วงบ่ายก็เป็นการสันทนาการ แน่นอน ทีมงานสันทนาการของพี่โอปอก็ไม่ทำให้ผิดหวัง น้องๆปีหนึ่งได้ผ่อนคลายกันมาก หลังจากต้องอยู่ในห้วงของการเข้าเชียร์มานาน ช่วงเวลานี้มีแต่ความสนุกสนานของพี่กับน้อง แต่ผมกับเพื่อนๆที่อยู่หน่วยงานสวัสดิการและพยาบาลก็ไม่สามารถไปร่วมสนุกแบบนั้นได้เพราะต้องทำหน้าที่ของตัวเอง ที่ต้องดูแลน้องๆไงหล่ะครับ
"อือออ นวดอีกๆ โคตรเมื่อยอ่ะ" ผมบอกไอ้เทียน หลังจากที่เสร็จสิ้นการประชุมสรุปงานในวันนี้ของหน่วยงานสวัสดิการและพยาบาล ตอนนี้รุ่นพี่ปล่อยให้พวกผมได้นั่งพักกัน เพื่อรอกินพิซซ่า KFC ที่ทางสโมสรนักศึกษาจัดมาเพื่อเลี้ยงขอบคุณหน่วยงานต่างๆ ที่ร่วมมือร่วมใจกันทำกิจกรรมเชียร์
"พรุ่งนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วนะครับน้องๆ ช่วยกันอีกนิด อีกอึดใจเดียวเองนะครับ" พี่บุ๊ค พี่ปีสี่ที่เป็นประธานหน่วยงานบอกพวกผม
"น้องๆปีสองเดี๋ยวเสร็จจากนี้ก็ต้องไปทำซุ้มรับสร้อยกันต่อใช่มั้ยครับ" พี่บุ๊คถามพวกผม
"ใช่ครับ/ใช่ค่ะ"
"โอเค สู้ๆกันนะ เหนื่อยหน่อยนะครับ แต่เดี๋ยวพวกพี่ก็อยู่ดูแลพวกเราต่อนี่แหล่ะ มีอะไรให้ช่วยบอกได้เลยนะครับ"
"ขอบคุณครับ/ขอบคุณค่ะ" พวกเราขอบคุณพี่ปีสามและปีสี่
"ในนามสตาฟกิจกรรมเชียร์พี่ขอขอบคุณน้องๆหน่วยงานพยาบาลและสวัสดิการมากเลยครับที่ช่วยเหลืองานและดูแลน้องๆปีหนึ่งได้อย่างดีเยี่ยม ขอบคุณมากๆครับ" พี่แม๊ก ปีสี่ ประธานสตาฟกิจกรรมเชียร์เข้ามากล่าวขอบคุณหน่วยงานพยาบาล
"คืนนี้ยาวไปครับ พวกพี่ก็จะอยู่กับน้องๆนี่แหล่ะครับ ซุ้มรับสร้อยของเราต้องสวยงามแน่ๆ พี่จะรอดูครับ" พี่แม๊กบอกพวกผม
นี่ทำให้เห็นว่า ความสัมพันธ์ระหว่างรุ่นพี่กับรุ่นน้องรวมไปถึงความสามัคคีระหว่างเพื่อนๆในรุ่นของผม มันดีจริงๆ แค่คำพูดให้กำลังใจจากพี่ๆก็ทำให้พวกผมรู้สึกดี อบอุ่นและมีแรงที่จะทำสิ่งดีๆเพื่อส่งต่อให้กับรุ่นน้อง ในวันพรุ่งนี้
ซักพักรุ่นพี่ที่ออกไปซื้อของกินมาให้พวกเราก็กลับมาพร้อมกับพิซซ่าและKFCกล่องใหญ่หลายกล่อง น้ำแข็งและน้ำอัดลมก็มีเพียบเลย
"เอาหล่ะพวกเรา จัดการได้เลยครับ กินให้อิ่มเลยนะ จะได้มีแรงทำงานต่อคืนนี้" พี่ปีสามและปีสี่บอกพวกผม แล้วพวกเราหน่วยงานพยาบาลและสวัสดิการก็รับประทานอาหารเย็นด้วยกัน บรรยากาศเต็มไปด้วยความสุข คุยกันสนุกสนาน
และคืนนั้นพวกผมปีสองก็อยู่ช่วยกันทำซุ้ม เพื่อให้น้องๆลอดตอนออกมารับสร้อยคณะ พี่โอปอเคยบอกไว้ว่า ความหมายของการลอดซุ้มนี้ก็คือเปรียบเสมือนการเกิดใหม่ในครอบครัวของคณะอุตสาหกรรมเกษตร การรับสร้อยก็เพื่อแสดงสัญลักษณ์ว่าเราคือครอบครัวเดียวกัน ซุ้มที่พวกเราทำจะประกอบไปด้วยทางมะพร้าวหรือไม่ก็กิ่งของต้นหมากที่หาได้จากในคณะ นำมาผูกเป็นซุ้มโค้งๆคล้ายๆถ้ำลอด ให้ได้ความยาวระยะนึง ส่วนปลายซุ้มที่น้องๆจะโผล่มารับสร้อยนั้นจะเป็นฉากไม้ทำเป็นรูปอะไรก็ได้ ซึ่งในแต่ละปีจะไม่เหมือนกัน ปีที่แล้วตอนพวกผมลอดออกมาปลายซุ้มเป็นฉากรูปดอกบัวหลวงสีชมพูครับ เพราะเป็นดอกไม้ประจำคณะของพวกผม พอมาปีนี้พวกเราปีสองประชุมกันแล้วว่า จะหยิบเอาสัญลักษณ์ต้นไม้5กิ่ง ที่อยู่บนจี้สร้อยคณะมาทำเป็นฉากปลายซุ้มครับ
พวกเราแบ่งงานกันทำตามที่รุ่นพี่แนะนำมา ผมกับไอ้เทียนไปช่วยเพื่อนๆตัดกิ่งต้นหมาก เสร็จแล้วก็มาช่วยงานทาสีแผ่นไม้ที่จะประกอบเป็นฉากต้นไม้5กิ่ง ตามสัญลักษณ์บนสร้อยคณะ ส่วนขวัญข้าวกับเพื่อนผู้หญิงคนอื่นๆก็ช่วยกันนั่งร้อยจี้กับสร้อยเชือกเข้าด้วยกันเพื่อเตรียมไว้มอบให้กับน้องๆปีหนึ่งในวันพรุ่งนี้ ในระหว่างนั้นรุ่นพี่หน่วยงานสวัสดิการก็มีชงโอวัลตินร้อนๆ น้ำแดงหวานเย็นชื่นใจพร้อมขนมปังปี้บ มาเสิร์ฟให้กับพวกเราตลอดเลย รุ่นพี่บางส่วนก็มาช่วยงานพวกเราอีกด้วย
ตี1กว่าๆ งานทุกอย่างก็เลยเสร็จเรียบร้อยด้วยดี ประชุมเตรียมงานในวันพรุ่งนี้เสร็จแล้วก็พากันแยกย้ายกลับไปพักผ่อน
ผมเปิดโทรศัพท์ดู มีแจ้งเตือนจากพี่ดินไลน์มากับโทรมาหา2สาย ผมก็เลยโทรกลับไป
"มีเวลารับโทรศัพท์กูแล้วหรอ"
"งานยุ่งทั้งวันเลยครับพี่ ขอโทษนะครับ ไลน์ก็ไม่ได้ตอบเลย" ผมรีบขอโทษพี่ดิน
"เออ กูเข้าใจ แล้วงานเสร็จยังเนี่ย"
"เสร็จแล้วครับ กำลังเดินกลับหอกับเพื่อนๆ"
"ใครวะ ไอ้เทียนหรอ"
"ครับพี่ ไอ้คิมด้วย แล้วก็เพื่อนผู้หญิง2คน จะไปนอนที่ห้องผมครับ"
"อ่าว แล้วมึงจะไปนอนที่ไหน"
"ห้องไอ้เทียนครับพี่ พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าเลย นัดที่คณะ7โมงครับ"
"เออ โอเค งั้นพักผ่อนเถอะ ไอ้หินไอ้ทิวก็เพิ่งกลับไปกันไปเมื่อกี้"
"แล้วพี่อยู่ไหนครับเนี่ย ยังไม่กลับหอหรอครับ"
"อยู่ชมรม เดี๋ยวประชุมงานกันต่อ แค่นี้แหล่ะ มึงก็รีบกลับไปอาบน้ำนอน"
"คร้าบบบบ"
ผมวางสายจากพี่ดิน ไอ้คิมกับไอ้เทียนก็บ่นหิว เลยพากันไปนั่งกินข้าวต้มกุ๊ยกัน ก่อนที่จะกลับหอ
ที่ร้านผมเจอไอ้หินกับไอ้ทิวกำลังนั่งกินข้าวต้มอยู่กับกลุ่มเพื่อนของมันเหมือนกัน
"อ่าว ไอ้ฟ้า นี่มึงเพิ่งกลับจากคณะหรอเนี่ย" ไอ้หินที่ลุกออกมาตักน้ำพอดี ถามผมพร้อมกับหันไปทักทายไอ้เทียนกับไอ้คิม
"เออดิ เพิ่งเตรียมงานพรุ่งนี้เสร็จอ่ะ เดี๋ยวกินข้าวต้มเสร็จก็จะกลับไปนอนละ"
"เออ ไปๆรีบนั่งรีบสั่ง จะได้กินเร็วๆ"
"ไอ้ฟ้า กูกับไอ้ทิวไปนอนห้องมึงได้ป่ะ" ไอ้หินถามผม
"ไม่ได้ คืนนี้เพื่อนผู้หญิงมานอนห้องกูอ่ะ กูกับไอ้คิมจะไปนอนห้องไอ้เทียน"
"อ่อ หรอ โอเค ไม่เป็นไร"
"เป็นอะไรครับเนี่ย ไอ้หิน จะอ้อนอะไรกูอีกครับ" ผมถามไอ้หิน
"ป่าวๆ ไม่มีอะไร แค่เหนื่อยๆว่ะ ปี2 งานเพียบ"
"เออ กูก็เหนื่อยเหมือนมึงแหล่ะ งานเยอะเหมือนกัน แต่ถ้าเสร็จกิจกรรมเชียร์พรุ่งนี้ก็คงจะพอมีเวลาว่างบ้างแล้วหล่ะ"
"ไม่ค่อยได้เจอมึงเลยเนอะ ห้องใกล้กันแค่นี้" ไอ้หินพูดเหมือนตัดพ้อ
"เออน่า เอางี้ เสาร์ทิตย์นี้กูคงว่างแล้ว เดี๋ยวไปกินหมูทะกัน บอกไอ้ทิวไว้ด้วยหล่ะ"
"ได้เลยคร้าบบบ นี่แหล่ะที่กูต้องการ ปาร์ตี้หมูทะ" ไอ้หินค่อยยิ้มได้ขึ้นมาหน่อย เมื่อเอ่ยปากถึงหมูกะทะ
หลังจากที่กินข้าวต้มเสร็จ ผมก็ยืนรอจ่ายตังค์กับไอ้คิม ส่วนไอ้เทียนก็พาขวัญข้าวกับตุ๊กตาไปเซเว่นฝั่งตรงข้ามเพื่อซื้อของใช้ที่จำเป็น
ผมจ่ายเงินเสร็จก็เดินออกจากร้าน แต่ก็หันไปชนกับคนคนนึงที่กำลังเดินเข้าไปในร้าน
"โอ๊ะ...!! ขอโทษครับ" ผมกับคนคนนั้นเอ่ยปากขอโทษพร้อมกัน แล้วต่างคนก็ต่างเดินต่อ แต่ผมเห็นสิ่งหนึ่งร่วงอยู่บนพื้น ก็เลยก้มลงไปเก็บขึ้นมา
มันเป็นป้ายชื้อ เขียนไว้ว่า น้องโกเบ เด็กแปรฯ
"ป้ายชื่อน้องคณะเรานี่หว่า" ผมบอกไอ้คิม
"เอาไปคืนน้องเค้าสิ" ไอ้คิมบอกผม แต่ผมไม่ทันได้เห็นหน้าเลยว่าไอ่น้องโกเบนี่คือคนไหนน่ะสิ
"น่ะ กูเห็นน้องเดินไปโต๊ะนั้น" ไอ้คิมบอกผมแล้วพาผมเดินเข้าไปหากลุ่มน้องๆ
"คนไหนน้องโกเบครับ น้องทำป้ายชื่อหล่น" ไอ้คิมพูดแล้วก็เอาป้ายชื่อไปถือไว้
"ของผมครับพี่ ขอบคุณครับที่เก็บไว้ให้"
"อ้าว พี่สตาฟพยาบาล" ไอ่น้องโกเบเห็นหน้าผมแล้วพูดออกมา
"จำพี่ได้ด้วยหรอเนี่ย"
"จำได้สิครับ พี่อยู่กับกระเป๋ายา คอยดูแลพวกผมตลอด แต่ว่าพี่ชื่ออะไรหรอครับ"
"พี่ว่าเอาไว้ทำความรู้จักกันพรุ่งนี้ดีกว่านะ วันนี้ดึกแล้ว พวกเรากินข้าวเสร็จก็รีบกลับไปนอน เดี๋ยวจะตื่นสาย พรุ่งนี้นัด8โมงที่คณะนะครับ" ไอ้คิมบอกน้องๆแล้วก็ลากผมออกมาจากตรงนั้น
"แหม่ทำเป็นเข้มนะครับท่านประธาน" ผมได้ทีแซวไอ้คิม
"เออ ต่อหน้าน้องก็ต้องวางมาดกันหน่อย ฮ่าๆ" ไอ้คิมบอกผมแล้วก็หัวเราะ
"แต่ว่าชื่อไอ่น้องโกเบนี่ แปลกดีเนอะ" ผมบอกไอ้คิม
"เออดิ สงสัยพ่อแม่มันชอบกินเนื้อโกเบ" ไอ้คิมพูดแล้วก็หัวเราะ
**ไว้เจอกันใหม่ตอนหน้านะครับ^^