***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*****************************************************************************************
คุณคิดว่าการเกิดมาในครอบครัวที่ไม่เหมือนคนอื่น มันควรจะรู้สึกยังไง ?
อันที่จริงชีวิตผมมันก็ไม่ได้แตกต่างจากคนทั่วไปเท่าไหร่นักหรอก
ผมใช้ชีวิตเป็นปกติในทุกวัน นอน กิน เล่น ไปโรงเรียน มีเพื่อน ชกต่อย จีบสาวตามประสา
แต่มันมีอยู่เรื่องหนึ่งที่ทำให้ผมแน่ใจว่า ผมไม่เหมือนคนอื่นแน่นอน
ครอบครัวสุดหรรษา และตัวผมเองยังไงละ
ปราบผี ปลูกรัก
บทนำ (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=73123.new#new&gsc.tab=0)
บทที่ 1 มันๆ วัยรุ่นคุยกัน (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=73123.new#new&gsc.tab=0)
บทที่ 2 เดินหน้าหาผี (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=73123.new#new&gsc.tab=0)
บทที่ 3 เมื่อผมโดนผีสิง (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=73123.new#new&gsc.tab=0)
บทที่ 1 มันๆ วัยรุ่นคุยกัน
“เปอร์....เปอร์.....ไอ้เปอร์ มึงดูสองคนนั้นดิ กระหนุงกระหนิงอย่างกับแฟนกันเลยวะ”
“......”
“แต่คนเสื้อขาวน่ารักดีวะ”
“สวัสดีครับนักศึกษาทุกท่าน ผมอาจารย์เกียรติเป็นอาจารย์ใหญ่ของโรงเรียน Ghost Hunter แห่งนี้ ผมคิดว่าทุกคนที่ตั้งใจมาเรียนที่นี่รู้อยู่แล้วว่าโรงเรียนของเราเป็นโรงเรียนที่สอนเกี่ยวกับอะไร ซึ่งผมคงไม่ต้องอธิบายอะไรมาก ในเนื้อหาของการเรียนอาจารย์ผู้สอนที่รับหน้าที่ดูแลนักศึกษาในแต่ละชั้นเทอมจะเป็นผู้อธิบายพวกคุณทีหลัง
ผมจะขอแนะนำในส่วนของโรงเรียนแล้วกัน เรามีอาคารเรียนก 2 อาคารสำหรับคนที่เรียนเทอม 1 และ 2 ใช้ตึก A ด้านขวามือของพวกคุณ ตึก B ทางด้านซ้ายมือสำหรับคนที่เรียนเทอม 3 และ 4 พวกเราจะเรียกคนที่เรียนเทอม 1และเทอม 2 ทุกคนว่าคลาส B จนเมื่อพวกคุณผ่านการทดสอบไปถึงเทอม 3 ได้ พวกคุณจะกลายเป็นคลาส A และ ในเทอมสุดท้ายคือคลาส S
อาจารย์ที่โรงเรียนมีทั้งหมด 5 คน รวมถึงผมด้วย อาจารย์ริณ ผู้ช่วยอาจารย์ใหญ่และอาจารย์ภาคทฤษฎี”
อาจารย์เริ่มแนะนำอาจารย์ท่านอื่นโดยเริ่มจากซ้ายมือ อาจารย์สอนภาคทฤษฎี เป็นอาจารย์ผู้หญิงหน้าตาหมวยๆ น่ารัก ชื่ออาจารรย์ริณ ถัดไปอาจารย์ภักดี ถ้าไม่เห็นว่าแกยืนอยู่ที่โรงเรียนสอนเรื่องผี เรื่องวิญญาณ ผมอาจหลงคิดไปได้ว่าแกเป็นพวกอาจารย์วิทยาศาสตร์ชอบทดลองสิ่งประดิษฐ์ติ๊งต๊อง
อีกฝากเป็นอาจารย์สมบัติ ชื่อนี้เข้ากับแกจริงๆ นึกว่าสมบัติ เมทะนีมาเอง แล้วก็อาจารย์รัชนก นี่ก็คมเข้มไม่แพ้กัน สอบภาคปฏิบัติและภาคสนาม
“และตัวผมเองอาจารย์เกียรติสอนภาคปฏิบัติและภาคสนาม แต่ตอนนี้ผมไม่ค่อยได้ลงสอนเท่าไหร่หรอกถ้าไม่จำเป็นอะนะ นักศึกษาทุกคนน่าจะได้รับเข็มกลัดแล้วตั้งแต่วันที่พวกคุณมาสมัคร ตลอดที่คุณอยู่ในโรงเรียนขอให้ติดเข็มกลัดไว้ที่หน้าอกเพื่อที่เราจะได้รู้ว่าพวกคุณอยู่คลาสไหน”
โห เหมือนจะไม่เคร่งก็เคร่งเหมือนกันนะเนี่ย
“อย่างที่พวกคุณรู้ โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนทางเลือกที่เปิดถูกต้องตามกฎหมาย พวกคุณจะได้ใบรับรอง ใบประกาศนียบัตร แต่มันไม่สามารถใช้สมัครงานได้ พวกคุณสามารถใช้วิชาความรู้ที่เรียนมาไปประกอบอาชีพของตัวเองได้ แต่ทางโรงเรียนไม่รับรองว่าคุณจะทำมาหากินขึ้นกับวิชาความรู้ที่คุณได้เรียนไปไหม"
“ห๊ะ”
“วอชชช”
แล้วเสียงพูดคุยยังดังต่อเนื่องไปอีกสักพัก
“ฮะ...แฮ่ม”
“.....”
“ตามหลักสูตร และนโยบายของโรงเรียน เราได้ประกาศชัดเจนแล้วว่า เป็นการเรียนการสอนเพื่อเปิดกว้างทางทัศนคติและเพื่อเป็นความรู้เท่านั้น เพราะฉะนั้นคุณอยากจะเรียนจนจบเพราะไม่มีอะไรทำ หรือ คุณอยากถอนตัวออกกลางทางไม่มีใครว่าหรือบีบบังคับคุณได้ทั้งนั้นมันคือสิทธิของพวกคุณ หรือหลังจากจบไปแล้วคุณจะใช้ความรู้ที่เรียนมาไปทำมาหากินนั่นมันก็เรื่องของพวกคุณ จะถูกหรือผิดกฎหมายมันก็เรื่องของพวกคุณเหมือนกัน การกระทำของพวกคุณรับผิดชอบกันเอาเอง แต่ผมขอเตือนพวกคุณไว้อย่างเดียวการกระทำอยู่ที่ตัวเองใครไม่รู้แต่ตัวเรารู้”
นั่นคือการแนะแนวของอาจารย์ในวันแรก
“โห อาจารย์แม่งพูดโคตรเก่งอะ แนะแนวทีล่อไปครึ่งวัน ดีนะอยู่ในอาคารเลยไม่ร้อน”
“ขี้บ่นจังวะ”
“หรือมึงไม่คิด ไอ้กัส”
อาจารย์ดูแลพวกคลาส B อย่างผมคืออาจารย์ริณ หลังจากต้องฟังอาจารย์ใหญ่พูดเมื่อเช้า นี่ต้องมาฟังอาจารย์ประจำคลาสแนะแนวต่อ
โอ้ ก๊อดดดดดดดดดดดดดด
อาจารย์ริณบอกว่าพวกคลาส B อย่างพวกผมเราจะเรียนแต่ทฤษฏีกันตลอดเทอม 1 แต่เมื่อขึ้นเทอม 2 จะเรียนทฤษฎีกับปฎิบัติควบคู่กันไป แต่ผมได้ยินคนเขาเม้ากันว่าพอขึ้นเทอม 2 ไปไอ้ที่เห็นเรียนกันเยอะๆ อย่างเนี้ยก็เริ่มลดลง ยิ่งเทอม 3 เหลือไม่ถึง 10 คนซักกะเทอม
“ไอ้กัส มึงว่าเราจะอยู่จนครบ 1 เทอมไหมวะ”
“อ้าวไอ้นี่ปากหมา ครบดิวะ แต่ถ้ามึงกลัวอยากจะเปลี่ยนใจยังทันนะ”
“ไม่เว้ยยย กูจะอยู่กับมึง”
เฮ้อ กลัวผีแต่มาเรียนโรงเรียนผี กูละกลุ้ม
นักศึกษาที่นี่มีไม่มาก ยิ่งเรียนมาก่อนยิ่งเหลือน้อย จากที่ดูก็ เด็กใหม่อย่างพวกผมกะด้วยสายตาน่าจะ 30-40 คน พวกเทอมสองคร่าวๆก็ไม่เกิน 25คน ที่เหลือก็พวกเทอม 3 กับ 4 ให้เด็กอนุบาลนับก็นับได้ 10 ถ้วนพอดิบพอดี
“สวัสดีค่ะนักศึกษาทุกท่าน ดิฉันอาจารย์ริณนะคะ รับหน้าที่เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของพวกคุณในเทอมนี้ ซึ่งวิชาที่เราจะเรียนกันในเทอมนี้มี 2 ทฤษฎีเท่านั้น โดยอาจารย์กับอาจารย์ภักดีรับหน้าที่สอนพวกคุณ”
หลังจากนั้นอาจารย์ก็ใช้เวลาอีกครึ่งชั่วโมงในการแนะนำการเรียนการสอน
โดยอาจารย์ริณจะสอนทฤษฎีว่าด้วยสิ่งที่เรียกว่าวิญญาณ วิญญาณคืออะไร พลังงานวิญญาณมาจากไหน ลักษณะ ประเภท นิสัย ของวิญญาณแต่ละประเภท รวมถึงความสามารถของวิญญาณ
ผมก็เพิ่งรู้ว่าวิญญาณก็ต้องจำแนกแยกแยะเหมือนกัน
ส่วนอาจารยภักดีสอนเรื่องการทำความรู้จัก การเข้าหา วิญญาณในทุกรูปแบบ
ถามจริง ผมต้องเข้าหาวิญญาณด้วยเหรอวะ ในเมื่อผมอยากจะกำจัดทิ้ง
“ก่อนอื่น อาจารย์ขอทำความรู้จักพวกเธอก่อน...”
มนัส – ครับ
รจนา – ค่ะ
มนัสวี – ค่ะ
อุดม – ค่ะ
.
.
.
กฤตภูมิ – ครับ
นพพล – ครับ
กองทัพ – ครับ
วาโย – ครับ
“หูยยยยยยยยย ชื่อน่ารักอะ แต่ไม่เข้ากับหน้าเท่าไหร่นะ” ผมหันไปมองไอ้สามคนด้านหลัง ตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ ผมได้ยินพวกมันแซวผมกับไอ้โยตั้งแต่อยู่ในแถวตอนเช้า
“และคนสุดท้ายของห้อง ปิโยรส ชื่อเพราะนะ ความก็ดี ปิโยรส ลายอันเป็นที่รัก ท่าทางพ่อแม่จะรักมาก ไหนยืนขึ้นให้อาจารย์ดูหน้าหน่อยซิ”
ทำไมต้องเป็นคนสุดท้าย แถมยังต้องมาทำอะไรที่เป็นจุดสนใจอีกเนี่ย
“ครับ”
“ชื่อโคตรเพราะอ่า น่ารักด้วย”
“เออจริง ใช่ไหม ใช่ปะ เนอะๆ ไอ้คุณกองทัพ”
“เสียงดัง เงียบปากได้แล้ว”
เจอพวกปากหมาจนได้ ไม่ว่าจะไปที่ไหนคนเรามักจะพบเจอคนใหม่ๆ ตลอดเวลา ในบรรดาคนเหล่านั้นก็มีคนหลายประเภท หนึ่งในคนหลายประเภทก็จะมีคนประเภทนี้อยู่เสมอ
พวกปากหมา...
ไอ้โยก็ดูท่าจะไม่ชอบเท่าไหร่ ก็โดนแซวไม่หยุดซะขนาดนั้น
"ไอ้พวกนี้มันจะตามก่อกวนไปไหนวะ ในบรรดา 3 คนนั้นมีไอ้หน้าหล่อดูแล้วน่าคบอยู่คนเดียว ไอ้สองตัวที่เหลือ โดยเฉพาะไอ้อปป้าขี้เก๊กนั่นแม่งน่าโดนจึ้งซะจริงๆ"
"อปป้า? แล้วอะไรของมึงวะ จึ้ง?"
"มีงนี่ไม่เข้าใจภาษาวัยรุ่นเล้ยยย จึ้งอะจึ้ง ก็แบบแทนทุกอย่างอะ"
"ยังไงวะ?"
"ก็แบบแทนที่จะพูดว่า เดี๋ยวเตะเลย เดี๋ยวโดนตบเลยเดี๋ยวโดนโน่นนี่นั่น ก็พูดคำเดียว จึ้ง จบ เข้าใจ๋"
"มึงจะพูดอะไรให้เข้าใจยากวะ"
"กูว่าที่เข้าใจยากอะ คือมึงมากกว่า"
"แล้ว อปป้า ใครวะ"
"ก็ไอ้หน้าขาว ใส่ตุ้มหูข้างเดียว เขียนขอบตาดำ นั่นไง นึกว่าเป็นอปป้าเกาหลี หลุดมาจากไหนวะ"
อ๋ออออ อปป้าคนนั้นน่าจะหมายถึงคนขวาสุด ถัดไปใส่แว่นดูวิชาการเต็มที่ ริมสุดนั่นน่าจะหมายถึงไอ้หน้าหล่อที่ไอ้โยพูดถึง
หล่อตรงไหนวะ กูหล่อกว่าอีก
"มองอะไรไอ้กัส"
"ป่าวววว"
"แน่ใจ?"
แหนะ ยังมาทำตาเหลือกใส่กูอี๊กกก
"ทำไม มึงมีปัญหาอะไร"
"ก็ปกติมึงไม่ค่อยสนใจใครนี่หว่า ขนาดเดินสวนผ่านหน้ามึงยังไม่ได้มองเขาเลย"
"รู้ดีนักนะมึง"
"แน่น้อนน แล้วสรุปมึงมองอะไร"
"กูก็แค่มองพวกนั้นตามที่มึงพูดแค่นั้นเอง เห็นมึงสาธยายว่าคนนั้นหล่อ คนนั้นน่าคบ ไม่น่าคบ มึงไปรู้เขาได้ยังไง"
"หึ....ไม่รู้"
"เอ้า"
มันกอดคอผมแล้วทำหน้าเจ้าเล่ห์ ก่อนจะกระซิบข้างหูว่า
"ก็กูหล่อไง คนหล่อเหมือนกันดูกันออกเว้ย"
"โว๊ะ บ้าบอ"
หลังจากต้องทนฟังอาจารย์บรรยายตลอดครึ่งเช้า ตกบ่ายพวกผมต้องเริ่มเรียนรู้ไปกับบทเรียนว่าด้วยเรื่องวิญญาณ ซึ่งต้องบอกว่า โคตรยากกกก วิญญาณบ้าบออะไรวะ ทำไมมันต้องแยกแยะให้วุ่นวานด้วย เล่นเอาซะมึนตึบ
"ไอ้กัส
.
ไอ้กัส
.
ไอ้กัส"
"โอ้ย มึงจะเรียกอะไรนักหนาวะ ไม่กินหรือไงข้าว"
"กิน แต่กูอยากอ้วก หือออออ ทำไมมันยากกว่าฟิสิกส์ เคมีอีกว้าาา"
"กูบอกแล้ว กลับไปเรียนมหาวิทยาลัยตามที่พ่อแม่มึงต้องการไหม"
"ไม่!!!"
"เด็กวะ"
เอาล้าวววว
"อะไรของพวกมึงวะ มีปัญหาอะไร"
"ป่าวววว"
"กูไม่เชื่ออะ มันต้องมีอะ"
"เอ้า ก็บอกว่าไม่มีไง มึงคิดไปเองเปล่า"
"ถ้าไม่มีอะไร แล้วทำไมพวกมึงถึงชอบแซวพวกกูกันจัง"
"ก็เห็นว่าน่ารักดี ก็เลยอยากขอเป็นเพื่อนด้วยก็แค่นั้น"
"อยากเป็นเพื่อน? ก็เดินมาคุยกันดีๆดิ เที่ยวเห่าแซวชาวบ้านเขาไปทั่ว เป็นหมาหรือไง"
"อุ้ยยยย"
เวลาไอ้โยมันไม่สบอารมณ์ ปากมันจัดยิ่งกว่าผู้หญิงอีก ขนาดผมบางทียังไม่รอด
ผมเลยเลือกที่จะเงียบ เพื่อนไอ้อปป้าอีกสองคนก็น่าจะรู้ทาง เพราะมันก็เงียบไม่พูดไม่จาเหมือนกัน
แต่ว่าทำไมผมรู้สึกร้อนหน้าผ่าวๆ เหมือนถูกจับจ้องยังไงก็ไม่รู้วะ ผมเลือกที่จะไม่ทน เลยดึงมือไอ้โยแล้วเตรียมจะลากมันออกมา
"โย พอ ไปเหอะ"
"ไม่ ถ้ากูยังไม่เคลียร์กูไม่ไป"
นั่นไง ไอ้นิสัยนี้มาอีกล้าวววว
"อยากเคลียร์อะไรกับผมหรือครับ"
"ไอ้กฤตมึงพอได้ละ อยากขอเขาเป็นเพื่อนก็บอกเขาดีๆซิ ไม่แกล้งเขาทำไม"
"กูพูดดีแล้วนะ แต่เขาอะพูดไม่ดี มึงดูซิ"
โอ้ยยย กูเพิ่งเคยเห็น ผู้ชายสูง 170 ใส่เสื้อหนังกางเกงยีนส์ ทำตัวอ้อนเพื่อนน
มายก๊อดดด
"ว่ายังไงครับ พวกผมจะขอเป็นเพื่อนกับพวกคุณได้ไหม?"
เป็นไอ้หน้าหล่อที่ถามออกมา แล้วทำไมต้องมาจ้องหน้าผมเหมือนรอคำตอบแบบนั้นด้วยละ ควรจะถามไอ้โยไม่ใช่เหรอ
"ว่ายังไงครับ"
มันยังคงถามมองหน้าผมและถามคำถามเดิม
ไม่ กูจะไม่ตอบ ไม่พูด กูจะเงียบ ข่มใจไว้ไอ้กัส
ขะ......
"เออ เป็นก็เป็นซิ พูดกันดีๆ แบบนี้ก็จบไม่นานแล้ว"
เชี้ยยยยยย ไอ้โย ไอ้เพื่อนเลว กูก็เห็นทำเสียงแข็ง หัวแข็ง กูก็นึกว่ามึงจะไม่เอาด้วย
เสือกตอบตกลงเขาซะง่ายแบบนั้น
"ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ผมเปอร์"
.
"นพ" มันบอกชื่อพร้อมกับก้มหน้ามองลอดแว่น นี่มึงอายุ 20 เองนะ ทำไมทำตัวเป็นลุงละวะ
.
"ผมกฤตสุดหล่อ"
.
"หล่อตายอะ....กู โย"
.
.
"เอ้า ไอ้กัส ก็บอกชื่อเขาไปซิ ยืนบื้ออยู่ได้"
นี่มึงอารมณ์ค้างช่ะ?
แต่กูได้ยินว่ามึงบอกชื่อกูไปละนะ
"เออ กู ออกัส"
สุดท้ายผมก็ต้องเออออห่อหมก ตามไอ้โยไป เจ็บใจตัวเอง เห้อออออออออ