พิมพ์หน้านี้ - หมี่ขาวหมูน้ำตก
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => Boy's love story => ข้อความที่เริ่มโดย: TheQuill$ ที่ 30-12-2021 23:21:53
-
***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฎเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฎจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
******************************************************************************
...
"ดิน เดี๋ยวช่วยอาจารย์ยกของไปห้องธุรการหน่อย"
"ดินไหนครับจารย์?"
"ทั้งสองดินนั่นแหละ"
...
"ดิน อาจารย์สิตาเรียก"
"ดินไหนพราว?"
"เอ่อ แหะๆ พราวลืมถาม ไปสองดินเลยได้มั้ย"
...
"ไอ้ดิน ปีนี้ลงกีฬาให้พี่นะ"
"ดินไหนพี่?"
"เอ่อ สองดินเลย"
...
"พี่คะ หนูฝากช็อกโกแลตให้พี่ดิน6/1หน่อยค่ะ"
...
"ดินมีน้องฝากช็อกโกแลตมาให้ว่ะ เอ่อ ต้องแบ่งครึ่งกันปะวะ กูยังไม่ทันถามว่าดินไหนน้องเขาก็วิ่งไปแล้ว"
"..."
...
-
- หมี่ขาวหมูน้ำตก -
"ดิน"
"อือ"
ผมไม่ได้เงยหน้าขึ้นจากชีทในมือที่ทบทวนเตรียมจะเข้าควิซช่วงบ่ายแค่ขานรับในคอให้คนที่เรียกชื่อเท่านั้น เพราะรู้ดีว่าเสียงใครเรียกและเสียงนั้นเรียกใคร
"เงยหน้ามองคนเรียกบ้างดิ๊"
ชีทในมือถูกดึงออกไป ทำให้ผมต้องเงยหน้ามองไอ้คนดึงที่ทำหน้ายุ่งๆเหมือนหงุดหงิดอะไรมา แต่ไม่น่าใช่มันคงตั้งใจมาหงุดหงิดผม
"อะไรของมึงวะดิน"
พราวถามขึ้นออกแนวหงุดหงิดปนเอือมๆ ผมเหลือบมองพราวแวบนึงก่อนจะหันไปจ้องไอ้คนที่แย่งชีทจากมือผมไปนิ่งๆ มันทิ้งตัวลงนั่งฝั่งตรงข้ามวางชีทของผมลงบนโต๊ะแล้ววางศอกเท้าคางทับไม่มีทีท่าว่าจะคืนให้
"เอาคืนมา"
"กูกับชีทนี่อะไรสำคัญกว่ากัน?"
"เอาชีทมา"
ผมเรียกร้องของของผมคืนเพื่อย้ำคำตอบให้อีกคนรู้ว่าอะไรสำคัญในตอนนี้
"มึงควรรู้ตัวได้แล้วนะดินว่ามึงไม่มีความสำคัญเลย"
พราวว่า น้ำเสียงอย่างคนเหนือกว่าก่อนจะขำชั่วร้ายให้อีกคนได้หงุดหงิดใจเล่นๆ ผมยื่นมือจะหยิบชีทคืนมา ไอ้คนก่อกวนก็วางแขนลงทับกั๊กชีทไว้ทันที
"จิ๊ บอกก่อนว่ากูก็สำคัญเดี๋ยวกูคืนให้"
"อือ"
"อืออะไร?"
ผมกะจะครางรับคำในคออย่างขอไปทีให้จบๆไป แต่อีกคนมันกลับไม่ยอมลงให้เหมือนอย่างทุกที
"ก็อือไง"
"อืออะไรล่ะ?"
"ดิน"
"พูดสิ"
"หมี่ขาวหมูน้ำตก"
ผมรู้ว่ามันแกล้งเดี๋ยวมันก็ยอมคืนชีทให้ผมเองนั่นแหละแต่ต้องยอมให้มันกวนจนมันพอใจก่อนนะ ถ้าไม่ทำอะไรเลยให้จบๆไปมันก็จะหาเรื่องก่อกวนผมอยู่นั่นแหละ ไอ้คนก่อกวนยิ้มกว้างทันทีที่ได้ยินประโยคเมนูอาหารนั้น ก่อนจะหัวเราะร่าแล้วยื่นชีทคืนให้ผมอย่างอารมณ์ดี ผมดึงชีทมาอ่านทบทวนต่อไม่ได้ใส่ใจอีก
"มึงหิวหรอ"
พราวถามขึ้นอย่างสงสัย ผมได้ยินแต่ไม่ตอบ อีกคนก็เอาแต่ขำ ผมที่ตัดตัวเองออกจากโลกภายนอกทบทวนเนื้อหาในชีทก็ยังไม่วายได้ยินเสียงพราวโวยวายอย่างหงุดหงิดใจ
"อะไรของพวกมึงเนี่ย!"
ผมชื่อดินครับ ภูวดินทร์ ปีสองวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ ส่วนไอ้คนก่อกวนนั่นแฟนผมเอง มันก็ชื่อดิน บดินทร์ วิศวกรรมเครื่องกลปีสอง เรื่องของเราสองคนมันเริ่มขึ้นตอนมอปลายไม่ได้เป็นแฟนกันตั้งแต่ตอนนั้นนะครับ เพราะตอนนั้นยังเขม่นกันเพราะชื่อซ้ำกันอยู่เลย..
...
"ดิน เดี๋ยวช่วยอาจารย์ยกของไปห้องธุรการหน่อย"
"ดินไหนครับจารย์?"
"ทั้งสองดินนั่นแหละ"
...
"ดิน อาจารย์สิตาเรียก"
"ดินไหนพราว?"
"เอ่อ แหะๆ พราวลืมถาม ไปสองดินเลยได้มั้ย"
...
"ไอ้ดิน ปีนี้ลงกีฬาให้พี่นะ"
"ดินไหนพี่?"
"เอ่อ สองดินเลย"
...
"พี่คะ หนูฝากช็อกโกแลตให้พี่ดิน6/1หน่อยค่ะ"
...
"ดินมีน้องฝากช็อกโกแลตมาให้ว่ะ เอ่อ ต้องแบ่งครึ่งกันปะวะ กูยังไม่ทันถามว่าดินไหนน้องเขาก็วิ่งไปแล้ว"
"..."
...
ตอนมอปลายเรียนห้องเดียวกันครับเป็นเด็กห้องคิง เวลามีคนเอ่ยถึงดินเพื่อนเป็นต้องถามว่าดินไหน ไม่ว่าจะรูปร่างก็พอๆกัน สีผิวเป็นคนผิวขาวทั้งคู่ หน้าตากินกันไม่ลงครับ ยิ่งเรื่องการเรียนกิจกรรมก็จะตีคู่กันมาเสมอ ขนาดที่ว่าม.4เทอมแรกผมได้ที่1 เทอม2ไอ้ดินมันก็จะต้องเอาที่1คืนให้ได้ เป็นแบบนี้จนจบม.6 เคยถามเหตุผลมันบอกก็เคยเป็นที่1มาตลอด พอผมที่ชื่อเล่นเหมือนกันเข้ามาเอาที่1จากมันไปมันเลยรู้สึกยอมไม่ได้
สำหรับผมที่ต้องคว้าที่1ไม่ใช่อยากเอาชนะมัน แต่เพราะขอพ่อกับแม่ไว้ว่าอยากเรียนวิศวะท่านบอกถ้าได้ที่1 จบเกรดเฉลี่ย4.00ได้ก็จะยอมให้เรียน ใจจริงพวกท่านอยากให้เรียนหมอเหมือนพวกท่าน กลัวลูกอยากเรียนเพราะแค่เห็นว่ามันเท่อะไรแบบนั้น แต่ผมก็บอกว่าที่อยากเรียนเพราะหาข้อมูลแล้วจริงๆ
ไม่มีใครสงสัยเหรอ ทำไมหมี่ขาวหมูน้ำตกถึงทำให้ไอ้ดินพอใจได้ แต่ผมว่าทุกคนน่าจะพอเดาได้ ผมชอบกินหมี่ขาวหมูน้ำตกครับ...
...
"มึงไม่คิดว่ามันเป็นพรหมลิขิตหรอวะ"
ผมที่กำลังปรุงก๋วยเตี๋ยวหมูน้ำตกอยู่เงยหน้าขึ้นมองมันงงๆที่จู่ๆก็พูดอะไรลอยๆขึ้นมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย
"นอกจากจะชื่อเหมือนกัน อะไรหลายๆอย่างเหมือนกัน ยังชอบกินเหมือนกันอีก"
"หมี่ขาวหมูน้ำตกได้แล้วค่าา"
ผมมองตามคนที่ลุกไปเอาของที่ตัวเองสั่งนิ่งๆ แล้วก้มลงมองหมี่ขาวหมูน้ำตกในถ้วยตรงหน้าแล้วปรุงต่อ
กึก!
ผมเงยหน้าขึ้นมองไอ้คนที่วางถ้วยก๋วยเตี๋ยวเสียงดังแบบที่ใครก็รู้ว่ามันจงใจ เป็นจังหวะที่มันเท้ามือกับโต๊ะโน้มหน้าเข้าใกล้ผมพอดี
"กูชอบมึง"
"ไอ้ดิน มึงเอางี้เลยเหรอวะ"
เพื่อนๆที่ต่างแยกย้ายไปซื้ออาหารของตัวเองกลับมาพอดีได้ยินประโยคนั่น ผมถึงกับอึ้งไปเลยไม่ได้แปลกใจเพราะมันเป็นคนที่นึกอยากจะพูดอะไรก็พูดเลย แต่ที่อึ้งเพราะมันแมนๆเตะบอลไม่ได้เล่นมุขนะครับมันชอบเตะบอลจริงๆ
"เออ"
"มึงว่าไงอ่ะดิน?"
ไอ้ทิวที่ดูเหมือนจะตั้งสติได้ก่อนเพื่อนคนอื่นถามผมทันที คงอยากจะรู้ว่าจะยังไงกันต่อเพราะไอ้ดินเปิดประเด็นมาขนาดนี้แล้ว
"แล้วมึงยุ่งอะไรกับมัน แล้วพวกมึงอ่ะจะยืนกินกันรึไง"
ไอ้ดินว่าตัดจบสถานการณ์กระอักกระอ่วนก่อนจะเริ่มปรุงก๋วยเตี๋ยวเหมือนไม่ได้มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นมาก่อน
"เฮ้ย เอาดีดีนะเว้ย กูไม่อยากให้มองหน้ากันไม่ติด"
ตั้มพูดขึ้น เพราะพวกผมเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน ผู้ชายในห้องสิบกว่าคนเวลาไปกินข้าวหรือเข้าเรียนมักจะยกโขยงไปด้วยกันหมด
ไอ้ตัวต้นเรื่องเริ่มกินก๋วยเตี๋ยวของมันเหมือนไม่ได้ยินว่าเพื่อนพูดอะไร ผมก็กินตามเงียบๆเหมือนอย่างที่เคยเป็นไม่ได้พูดหรือถามอะไรออกไป ผมไม่รู้ว่าพวกมันทำหน้ายังไงกับความเงียบของผมกับไอ้ดิน
ดินกินเสร็จก็ลุกออกไป กลับมาอีกทีพร้อมกับแก้วน้ำสองแก้วที่วางลงตรงหน้าผมแก้วนึง มันกินเองแก้วนึง
"พวกกูนั่งหัวโด่อยู่นี่4-5คน"
"กูมีสองมือ จะยกกระติกมาเลยก็เกรงใจโต๊ะอื่นเขา"
ผมถึงกับหลุดขำกับความกวนตีนของมัน มือที่กำลังจะเอื้อมจะไปหยิบแก้วน้ำที่ดินมันเอามาเผื่อชะงักไปนิดเมื่อได้ยินประโยคของไอ้ปาย
"ถ้ามึงไม่ได้รู้สึกแบบเดียวกับมันก็อย่ากินน้ำมัน"
"สัส! มึงไม่ต้องฟังมัน กินไป กูไม่ได้คิดอะไรกูอยากทำกูก็แค่ทำแค่นั้น"
ผมยกแก้วขึ้นดื่มเงียบๆไม่ได้พูดอะไร จนเพื่อนต่างพากันกินเสร็จกันหมดแล้วจึงพากันลุกมุ่งสู่เขตห้างสรรพสินค้าเพื่อตากแอร์กันอย่างทุกที
"ไปดูหนังปะวะ"
"เอาดิ่"
"พวกมึงไปกันเลย เดี๋ยวกูไปหาดูหนังสือ"
ผมบอกก่อนจะเดินแยกตัวออกมา ผมตั้งใจว่าติวเสร็จจะไปหาดูหนังสือกลับไปอ่านเพิ่ม เพราะเทอมนี้ไอ้ดินเอาที่1ไปครองแล้วผมก็ต้องพยายามมากขึ้นอีก มันเป็นคนเก่ง หัวไว ที่ผมมีเหนือกว่ามันคงเป็นความพยายาม
"กูไปด้วย"
ผมหันกลับมามองคนที่ตามหลังมาก่อนจะพยักหน้ารับแล้วเดินไปยังโซนร้านหนังสือที่ตั้งใจไว้
"มึง ไม่ได้คิดมากเรื่องที่กูพูดไปใช่ไหมวะ"
"ไม่ยักรู้ว่ามึงเป็นคนคิดมากกับเขาก็เป็นด้วย"
ผมพูดออกไปอย่างที่คิดเพราะปกติเห็นมันเป็นคนร่าเริงกวนๆทำตัวเหมือนไม่มีเรื่องอะไรให้กังวลในชีวิต
"ปกติก็ไม่เป็น"
ผมไม่ได้พูดอะไรต่อมันก็ไม่ได้ถามย้ำอะไร เลยให้มันช่วยดูหนังสืออ่านเพิ่มเติมและดูพวกหนังสือเตรียมฯได้มา4เล่มที่ผมเห็นว่าสมควรซื้อจึงเดินไปจ่ายตังค์ ออกจากร้านหนังสือผมก็ขอแยกกับมันกลับบ้าน
D1N: มึง
ผมกดเข้าอ่านแต่รออยู่สักพักมันก็ยังไม่ส่งอะไรมาอีก ผมเข้าใจความรู้สึกมันนะ มันคงสับสนกับตัวเองอยู่มาแบบนี้แล้วจะเป็นยังไงต่อ
PHUWADIN: ปล่อยให้มันเหมือนหมี่ขาวหมูน้ำตกอ่ะ
D1N: ยังไงวะ??
PHUWADIN: ถ้าคนมันชอบเหมือนกันมันก็ชอบเองแหละ
-
:hao6:
-
:pig4:
:L2:
-
:mew1: o13
-
-1-
"ดิน พราวกลับก่อนนะวันนี้มีนัดกินข้าวที่บ้านสุดสัปดาห์"
พราวบอกลาเมื่อควิซเสร็จก่อนเวลา ผมพยักหน้าบอกกลับบ้านดีๆแล้วนั่งทบทวนที่ควิซไป ผมเป็นคนเอาจริงเอาจังพอตัวเพราะไม่อยากให้เกรดหลุดเรทมากนัก ลำพังแค่เรียนคนละสายกับที่พ่อแม่ตั้งใจให้เรียนท่านก็กังวลจะแย่แล้ว
ปกติเรียนเสร็จผมก็จะกลับหอเลยแต่ถ้าวันไหนไอ้ดินบอกให้รอผมก็จะนั่งรอเช่นวันนี้ เพื่อนในห้องเรียนมอปลายที่เรียนมาด้วยกันต่างก็รู้ว่าพวกผมคบกัน ที่จริงก็ไม่ได้ประกาศหรือบอกเพื่อนกันนะครับดินมันชัดเจนในส่วนของมันส่วนผมก็ทำตัวปกติเหมือนเดิม
"เฮ้ยดิน"
เสียงเรียกดังขึ้นพร้อมกับคลิปบอร์ดวางลงตรงหน้าผม ผมมองหน้าพี่พาร์ทรุ่นพี่อดีตเดือนคณะวิศวะแต่คนละสาขากับผม กระดาษบนคลิปบอร์ดเป็นช่องตารางเปล่าๆที่หัวกระดาษเป็นชื่อประเภทกีฬา
"สนใจลงกีฬาให้กูหน่อยมั้ย"
เป็นคำถามที่ฟังไม่เหมือนคำถามสักเท่าไหร่ เพราะปากถามแต่เขียนชื่อดินลงไปในใบรายชื่อแล้ว
"ผมไม่เล่นฟุตบอลนะพี่"
ผมบอกรุ่นพี่ที่เขียนชื่อเล่นผมไว้ลวกๆอย่างมั่นใจในใบจั่วหัวข้อฟุตบอลเรียบร้อยแล้ว
"อ่าว ไอ้เจษบอกกูว่าให้เอามึงลงฟุตบอล"
"ผม? ผมว่าพี่เจษคงไม่ได้หมายถึงผม น่าจะหมายถึงดินเครื่องกลรึเปล่าพี่"
"กูก็นึกว่าดินมึง แล้วกูจะไปหามันที่ไหนวะ แล้วนี่มึงเล่นอะไรได้กูไม่อยากเสียเที่ยว"
"บาสครับ"
"เออดีๆในที่สุดก็มีคนลงกับกู คณะเราแม่งเป็นห่าไรไม่รู้หาคนลงบาสแม่งโคตรยาก ทีฟุตบอลนี่ตัวสำรองเป็นสิบๆ"
พี่พาร์ทบ่นไปเปิดหาใบกีฬาบาสไปแล้วจดชื่อดินใส่วงเล็บไว้ว่าคอมท้ายชื่อไว้แถมดอกจันกำกับเพิ่มอีกตัว
"ว่าแต่มึงรู้มั้ยว่าไอ้ดินฟุตบอลมันเรียนตึกไหน"
"พี่รีบมั้ยครับ ถ้าไม่รีบพี่รอมันที่นี่ก็ได้เดี๋ยวมันก็มา ถ้าพี่รีบก็ลงชื่อมันไปเลยก็ได้เดี๋ยวผมบอกมันให้"
"กูไม่รีบหรอก แต่ฝากบอกมันให้ด้วยกูไปละ ต้องไปหาคนลงอีกเดี๋ยวซ้อมกันไม่ทัน"
ผมมองตามคนที่บอกไม่รีบแต่ก็ไม่รอลุกเดินจากไป เรื่องกีฬาไอ้ดินไม่น่าจะมีปัญหาเพราะปกติมันก็ชอบเล่นฟุตบอลของมันประจำอยู่แล้วมันคงไม่ปฏิเสธ
"ใครวะ?"
เสียงถามดังขึ้นจากด้านหลัง ผมหันไปมองเป็นไอ้ดินมีไอ้ปายที่เดินตามหลังมันมาติดๆ
"มันหึงมึง"
ไอ้ปายพูดขึ้นก่อนจะวางของลงบนโต๊ะแล้วสอดตัวลงนั่งเอนตัวบิดขี้เกียจ ผมหันมองหน้าไอ้คนที่นั่งลงม้านั่งตัวเดียวกับผมซึ่งมันมองผมอยู่ก่อนแล้ว ผมไม่ได้เชื่อที่ไอ้ปายมันพูดผมว่าดินมันคงแค่สงสัยว่าใครมาคุยด้วยมากกว่า
"พี่พาร์ทมาหาคนลงกีฬา พี่เจษบอกให้เอามึงลงฟุตบอล"
"ผิดดิน?"
"เออ แกนึกว่าดินกู"
"ก็ดินมึงไง ดิน...มึง"
มันนิ้วชี้ที่ตัวมันแล้วชี้มาหยุดที่ผม ผมหลุดยิ้มกับมุกหยอดง่อยๆของมันส่วนมันน่ะยิ้มกว้างไปแล้ว
"ถามจริงพวกมึงนี่เคยมีโมเม้นต์หึงหวงกันบ้างมั้ยวะ"
"มึงเคยเห็นมั้ยล่ะ"
"ไม่เคยสิวะ ถ้าเคยกูจะถามมั้ย"
"ไม่เคยก็แปลว่าไม่มีปะวะ มึงยังจะถามทำไม?"
"ไอ้สัสนี่! แต่พี่พาร์ทหล่อนะเว้ยดีกรีเป็นถึงเดือนคณะแน่ะ ถ้าสมมุติว่าเขาสนใจไอ้ดินล่ะ?"
"กูไม่คิดว่าพี่เขาจะชอบผู้ชายนะ อีกอย่างกูเองก็หล่อ"
"เออไอ้หล่อ ขนาดมึงกูก็ยังไม่คิดว่ามึงจะชอบผู้ชายเลย"
"กูชอบไอ้ดิน"
"ก็ใช่ไง ไอ้ดินมันก็เป็นผู้ชายไง"
"ไม่ มึงไม่เข้าใจ ที่รู้สึกมันแค่ไอ้ดิน"
ผมปล่อยให้พวกมันเถียงกันไป มือเก็บชีทที่ยังอ่านไม่จบดีกับของใช้ใส่กระเป๋า สงสัยไอ้ปายแหย่ไอ้ดินไม่ได้เลยเปลี่ยนเป้าหมายมาหาผมแทน
"ดินถามจริงนะ มึงเขินบ้างมั้ยเวลามันบอกรักบอกชอบมึงแบบนี้"
ผมเงยหน้าจากกระเป๋าที่จัดเสร็จแล้วขึ้นมองคนถามแล้วหันมามองคนข้างๆที่มันนั่งเท้าคางหันมาจ้องผมอยู่มันเลิกคิ้วค้างอย่างรอคำตอบทั้งที่มันน่าจะรู้ดีอยู่แล้ว
"มึงเคยเห็นมั้ยล่ะ?"
ผมย้อนถามไอ้คนช่างซัก มันทำหน้าเอือมๆแล้วไม่พูดอะไรต่อ มันไม่เคยเห็นหรอกครับพวกเพื่อนไม่มีใครเคยเห็นโมเม้นต์นั้น ด้วยความที่ดินมันชัดเจนและเป็นคนตรงๆตั้งแต่แรกเลยทำให้ผมชินกับการบอกชอบของมัน ยกเว้นตอนอยู่ด้วยกันตามลำพังก็มีบ้างที่มันทำให้ผมทำตัวไม่ถูก
"วันนี้กลับบ้านนะ"
ผมบอกไอ้ดินเพราะแม่ไลน์มาบอกให้กลับไปกินข้าวบ้านบวกกับเสาร์อาทิตย์นี้มีแพลนไปค้างบ้านสวนปู่กับย่าเหตุผลก็คือพวกท่านบ่นหาอยากเจอผม
"อือ กลับหอก่อน"
ผมพยักหน้ารับ สะพายกระเป๋าแล้วบอกลาเพื่อน ไอ้ดินอยู่คุยกับไอ้ปายสองสามประโยคแล้วเดินตามผมออกมา มันยกแขนขึ้นพาดคล้องคอผมไว้หลวมๆเดินข้างกันไปโรงรถ
"กลับบ้านมั้ย"
"ไม่อ่ะมีงานกลุ่ม นัดทำที่หอนะ"
"แล้วบอกแม่ยัง เดี๋ยวก็โดนบ่นอีกหรอก"
"ยังไม่ได้บอก ทำไงได้วะมันติดงานจริงๆ งานเดี่ยวยังพอหอบกลับไปทำที่บ้านได้"
"แต่ก็ควรโทรบอกก่อน ท่านจะได้ไม่ต้องรอ"
"เออ ถึงหอค่อยโทร"
พอถึงหอก็แยกย้ายกันทำธุระส่วนตัวไอ้ดินกดโทรหาแม่บอกสัปดาห์นี้มีทำงานกลุ่มไม่ได้กลับส่วนผมวางกระเป๋าไว้บนโต๊ะแล้วหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำเลย กลับออกมาก็เจอมันนอนพิงหัวเตียงเล่นเกมอยู่
หอผมเป็นหอใกล้มอมีตู้เตียงโต๊ะยาวติดผนังที่ใช้ทั้งวางของ ทำงาน เป็นที่กินข้าว สารพัดประโยชน์ใช้สอยตามแต่พื้นที่จะอำนวยให้ แต่พวกตู้เย็นเครื่องใช้ไฟฟ้าคือของตัวเอง แต่งตัวเสร็จผมเลือกหยิบโน๊ตบุ๊คแล้วเดินไปหย่อนตัวลงนั่งขอบเตียงก่อนจะเปิดเครื่องเพื่อเข้าเน็ตหาข้อมูลงานที่อาจารย์สั่งไว้
"ดิน"
"หืม?"
ผมละสายตาจากจอโน๊ตบุ๊คมองคนเรียกผมที่นอนเล่นมือถือพรวดพราดดีดตัวนั่งอย่างสงสัย
"มึงคิดว่ามึงชอบกูตรงไหนวะ เพราะกูหล่อปะ? "
"มั่นหน้าไปดิน คนอื่นหล่อกว่ามึงก็มี"
"งั้นเพราะอะไร"
ผมอดส่ายหัวให้ความหลงตัวเองของมันไม่ได้ ถ้าให้คิดหาเหตุผลคงเพราะผมชอบความชัดเจนของมัน ชอบบอกชอบ แบบพอดีไม่ได้ให้อารมณ์หวานเกินไป ไม่ก็คงเป็นความสบายใจบนความสัมพันธ์ที่มันให้ ผมไม่เคยต้องอึดอัดใจกับความชอบผมของมันเลยสักครั้ง หรือไม่ก็คงเป็นความเอาใจใส่เล็กๆน้อยๆที่ไม่ได้ทำให้รู้สึกว่ากำลังถูกเอาใจ ชอบทั้งหมดนั่นแหละครับ ทั้งหมดที่มันมี ทั้งหมดที่มันเป็น และทั้งหมดที่ได้จากมัน
"เพราะเป็นมึงมั้ง"
"อันนี้ดี เหตุผลเพราะเป็นกูที่มึงชอบ ดีว่ะ ฟังแล้วรู้สึกดีชิบหาย ฟังแล้วแบบต่อให้ใครหล่อและดีกับมึงมากแค่ไหน แค่ไม่ใช่กูมึงก็จะไม่ชอบ"
ไอ้คนพูดมันขยับมานั่งหน้าผมวางมือบนหัวผมแล้วโยกเบาๆมันยิ้มกว้างจนตาปิดจนผมเผลอยิ้มตาม มืออีกข้างมันฉวยมือผมไปทาบทับหน้าอกฝั่งซ้ายก่อนจะพูดประโยคที่ทำให้ผมมีอาการทำตัวไม่ถูกขึ้นมา
"มึงดูดิใจกูเต้น.... กูจูบนะ"
มันเลื่อนมือที่วางบนหัวลงรั้งต้นคอผมเข้าหาก่อนจะขยับหน้าเข้ากดปากจูบ สัมผัสนุ่มยุ่นบดปากผมเบาๆก่อนที่ สัมผัสชุ่มชื้นจะแทรกเข้ามา ผมเปิดปากรับสัมผัสที่มันมอบให้ ใจของผมรู้สึกได้ว่าจังหวะมันเปลี่ยนไปเต้นหนักขึ้นของไอ้ดินก็ไม่ต่างเพราะมือผมที่วางทาบอกซ้ายมันอยู่ไม่ได้ย้ายไปไหน
ดินมันขยับตัวเข้าหาผม ปากยังบดจูบไม่ได้ห่างออกไป ผมรู้สึกว่ามือถูกมือหนาของมันดึงออกจากอกมันกดลงกับเตียงพร้อมๆกับแผ่นหลังผมที่สัมผัสที่นอนนุ่ม อารมณ์ตอนนี้คือวูบวาบไปทั้งตัว
จูบของผมกับมันเป็นรสชาติที่ไม่เคยชิน เหมือนความแปลกใหม่ที่ทำให้ตื่นเต้นประหม่าได้ทุกครั้งไป มันบดจูบอย่างเอาแต่ใจผมก็ตอบรับอย่างยินยอม ผมใช้มือข้างที่ว่างรั้งท้ายทอยมันไว้เอียงหน้ารับความดูดดื่มที่ทำให้ใจเต้นระรัว มือมันเริ่มบีบเค้นตามตัวผมส่วนล่างภายใต้ชายผ้ากั้นเบียดเสียดกันจนรู้สึกได้ถึงความโป่งพอง
ผมขืนตัวก่อนที่อะไรมันจะเลยเถิดไปกว่านี้ มันยอมผละหน้าออกห่างแค่จมูกเฉียดกัน รู้สึกถึงลมหายใจร้อนๆของกันและกันได้ดี
"ต้องไปบ้านสวน"
"อยากไปด้วยว่ะ"
ผมรู้ว่ามันหมายถึงอะไร บ้านสวนคือที่ที่ครอบครัวผมรวมญาติ ไม่ว่าจะเทศกาลหรือวันสำคัญต่างๆก็รวมตัวกันที่บ้านสวนครับ เราต่างยังไม่มีใครบอกครอบครัวว่าคบกันเพราะเหตุผลหลายๆอย่าง
"ไปจัดการตัวเองก่อนเลยมึงอ่ะ"
"ทำด้วยกัน"
"แม่นัดไว้ห้าโมง"
ผมบอกปัดก่อนจะดันตัวมันออกแล้วลุกขึ้นนั่ง ถ้าทำด้วยกันอย่างที่มันขอคงเลทนัดแม่แน่ๆ ผมกับมันต่างแยกย้ายไปจัดการตัวเอง ตั้งแต่ตกลงคบกันเรายังไม่เคยมีเซ็กส์กันเลยสักครั้ง มีแค่ทำด้วยกันนั่นแหละครับ..
สี่โมงกว่าๆไอ้ดินก็ขับรถมาส่งผมที่บ้าน แม่เลยชวนให้มันอยู่รอกินข้าวด้วยกันอย่างหลายครั้งที่มันมาบ้านผม จนกินข้าวเสร็จมันก็ขอกลับไป
ผมที่ไม่รู้จะทำอะไรเพราะว่างแล้วเลยกดเข้าเแอพพลิเคชั่นน้ำเงินขาว ดูความเคลื่อนไหวทั่วไปของเพื่อนๆ ส่วนของผมนั้นแทบจะไม่ค่อยได้อัพเดทอะไรเลยครับ นานๆทีเดือนละครั้งสองครั้ง
ดิน บดินทร์
5hr ago
หมี่ขาวหมูน้ำตกมั้ยครับ
328Likes 25comments
ผมกดไลค์แล้วเลื่อนผ่านไป ไอ้ดินมันชอบเล่นโซเชียลครับ อัพแทบจะทุกวัน บางวันก็อัพหลายรอบ เรียกได้ว่าเป็นนักโซเชียลเลยล่ะ คนติดตามมันก็เยอะด้วยความหน้าหล่อบวกกับอัธยาศัยดีของมันทำให้มันค่อนข้างเป็นที่รู้จักพอตัว ผมเลื่อนอ่านสเตตัสของเพื่อนไปเรื่อยดูอะไรเรื่อยเปื่อยแล้วกดรีเฟรชหน้าฟีดใหม่
ดิน บดินทร์
10m ago
แค่เป็นผมคุณก็ชอบแล้ว ชีวิตนี้ขนอื่นก็คงไม่จำเป็น
123Likes 40comments
Tiw Tawiphob ขนขา
ตั้ม อัศวิน ขนแขน
Jessada kub ขนในที่ลับ
Spy On the way Jessada kub เช่นขนรักแร้
U Utthapat ขน*มอยเป็นต้น
พราว พราว เหี้ยไรวะเนี่ย! Phuwa Din
ผมเลื่อนอ่านคอมเม้นท์ หยุดคิดไปนิดก่อนจะคอมเม้นท์ลงไป
Phuwa Din แล้วขนของมาอยู่กับพี่ล่ะครับจำเป็นมั้ย?
-
:z1: :hao6: :mew1: