มาเฟียร้ายพ่ายตะวัน
He’s dangerous MAFIA
คิมห์ตะวันหลับตาพริ้มลง ปล่อยให้น้ำตาไหลรินอย่างไม่คิดฝืนต้านทานเมื่อได้ยินคำขับไล่ไสส่ง ตอนแรกคิดต้องการที่จะหนีหายไปจากเขา ไม่อยากเกี่ยวข้อง ไม่อยากพบเจอ แต่เมื่อได้ยินคำยืนยันจากปากเขาที่เอ่ยไล่อย่างไม่ใยดีราวกับไม่ต้องการกันอีกต่อไปแล้ว หัวใจดวงน้อยก็เจ็บปวดจนชา และกลับมาปวดร้าวทรมาน จนแทบจะหายใจต่อไปไม่ไหว ดวงตาคู่สวยลืมขึ้นเพื่อมองใบหน้าหล่อเหลาของผู้ชายที่สุดแสนรักอีกครั้งเพื่อเก็บไว้ในความทรงจำ ขาเรียวก้าวถอยหลังช้าๆ น้ำตาหลั่งไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย
ผู้ชายที่แสนดีคนนั้นหายไปจากโลกใบนี้แล้ว ตอนนี้เหลือเพียงแค่มาเฟียหนุ่มที่แสนร้ายกาจเพียงเท่านั้น ทำไมเขาถึงได้ใจร้ายขนาดนี้ ทำไมถึงต้องทำร้ายหัวใจน้อยๆ ดวงนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
คิมห์ตะวันหันหลังกลับ และเริ่มก้าววิ่ง น้ำตายังคงไหลริน ภาพความทรงจำดีๆ ที่เคยมีร่วมกันผุดพรายขึ้นมาในสมอง จิตใต้สำนึกบอกว่าไม่อยากจากเขาไปไหนเลย แต่ขากลับก้าวออกไปเรื่อยๆ
คลาสเตอร์มองภาพเบื้องหน้าอย่างเจ็บปวด แผ่นหลังบอบบางที่เขาเคยปกป้อง ดูแล ทะนุถนอม และได้สัมผัสอยู่ทุกวันทุกคืนกำลังห่างออกไป
เขามั่นใจในความรู้สึกของตัวเองแล้วในตอนนี้ รู้หัวใจตัวเองในวันที่ใครอีกคนไม่อยู่รอฟัง คนตัวเล็กกำลังจะหนีหายจากไป ความปวดร้าวเกาะกินหัวใจแกร่งทีละนิดๆ จนเริ่มหายใจไม่ออก ใบหน้าหล่อเหลาเศร้าหมอง ดวงตาคู่คมเป็นประกายวิบวับด้วยน้ำใสๆ ที่เอ่อคลอขึ้นมา
มือหนายกปืนขึ้นช้าๆ เล็งไปทางด้านหน้า รู้ฝีมือตัวเองดีว่าแม่นยำแค่ไหน รอยยิ้มแสนเศร้าเผยออกมาบนใบหน้าคร้ามคมที่ฉายแววเจ็บปวด ไม่อาจจะทำใจยอมรับได้ ไม่สามารถโกหกตัวเองได้อีกต่อไปแล้ว ไม่มีทางปล่อยให้จากไปไหนอย่างเด็ดขาด
ถึงจะต้องทำร้ายคนตัวเล็กแค่ไหน เขาก็จะทำ
ปัง !