พิมพ์หน้านี้ - ○ หลงรักเร่ ○ บทที่ 10 ○ 12/10/2020
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => Boy's love story => ข้อความที่เริ่มโดย: Tulah ที่ 13-09-2020 15:04:21
***************************************************************************************
ขออนุญาตลบเพื่อทำการรีไรท์เนื้อหาส่วนที่ไม่สมบูรณ์ เเละจะกลับมาเร็วๆนี้หากสถานการณ์บ้านเมืองดีขึ้นค่ะ
ขออนุญาตลบเพื่อทำการรีไรท์เนื้อหาส่วนที่ไม่สมบูรณ์ เเละจะกลับมาเร็วๆนี้หากสถานการณ์บ้านเมืองดีขึ้นค่ะ
ขออนุญาตลบเพื่อทำการรีไรท์เนื้อหาส่วนที่ไม่สมบูรณ์ เเละจะกลับมาเร็วๆนี้หากสถานการณ์บ้านเมืองดีขึ้นค่ะ
ขออนุญาตลบเพื่อทำการรีไรท์เนื้อหาส่วนที่ไม่สมบูรณ์ เเละจะกลับมาเร็วๆนี้หากสถานการณ์บ้านเมืองดีขึ้นค่ะ
เนื้อเรื่องดีงามมาก ดราม่ามากมั้ยคะ สงสารปัณ
ดราม่ามาแน่ๆๆๆๆๆๆ :katai5: :katai5: :katai5:
เรื่องดีมากกกก ติดตามจ้า
ขออนุญาตลบเพื่อทำการรีไรท์เนื้อหาส่วนที่ไม่สมบูรณ์ เเละจะกลับมาเร็วๆนี้หากสถานการณ์บ้านเมืองดีขึ้นค่ะ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
เรื่องนี้มีปมดราม่าเยอะจัง ติดตามๆ :katai2-1:
เอีะ อย่าบอกนะว่าไม่ใช่ลูกคุณกุนต์
ทีมกฤษณ์ปัณณ์
ขออนุญาตลบเพื่อทำการรีไรท์เนื้อหาส่วนที่ไม่สมบูรณ์ เเละจะกลับมาเร็วๆนี้หากสถานการณ์บ้านเมืองดีขึ้นค่ะ
:m15: :m15:
โหดเกิ๊น คนเขียน :z3:
ชีวิตปัณบัดซบจริง! หนีเสือปะจระเข้? ความสุขจริงแท้ที่จะได้พบคงอีกนาน ไม่ใช่สิ ความสุขจริงแท้ของปัณเจอมานานแล้วตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอกันและแม้ตอนนี้ก็ยังมีอยู่ เพียงแต่มันบางเบาและเป็นแค่บางช่วงเวลาสั้นๆเท่านั้นที่เจอกัน เขาคือความสุขเดียวของปัณ เริ่มจากชอบ มาหลงไหล ใจเต้นไม่เป็นตัวเอง ซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นกับใครในความรู้สึกนี้ มันใกล้กับคำว่ารักเข้าไปทุกที หรือมันใช่แล้วแต่ไม่รู้ตัวเท่านั้น และกับทั้งสองคนนั่นละที่ซุกซ่อนความปรารถนาต่อกันไว้ในซอกหลึบของหัวใจ แต่อย่างน้อยก็ได้จูบแรกมาด้วยความเต็มใจ อุ๊กรี๊ด! เขิน (>///<) 5555 เวลาฉากที่ปัณกับอาจารย์อยู่ด้วยกัน มันให้ความรู้สึกแปลบวาบ เสียดเสียว วาบหวาบ อีโรติกอ่ะ แบบ อ่าา~~ :-[ 5555 //อะไรกันอย่าบอกนะว่าแย่งหญิงคนเดียวกันแล้วจะมาแย่งชายคนเดียวกันอีก ครั้งนั้นน้องได้ไป แต่ครั้งนี้มันเป็นของพี่มาตั้งนานแล้ว (ใจ) อาจารย์เจออะไรมากับคำว่า "กินไม่เลือก" ถึงได้เจ็บปวดขนาดนั้น จะเจอซ้ำรอยอีกไหม? //ในใจลึกๆเรา ในสักวันนึง ถ้ากุนต์รู้ว่าอาจารย์กับปัณมีความสัมพันธ์กัน เรารู้สึกแอบสะใจยังไงไม่รู้หว่ะ ร้ายนะว่าไหม 55555 โอเคกุนต์ก็ดีอยากช่วยปัณ มันก็แค่เสี้ยวนิดเดียว แต่อีกส่วนมากเสี้ยวนั้นคืออยากได้อยากครอบครองเขา และนั่นปัณก็ไม่ได้มีความสุขไปด้วยเลย คนอย่างปัณลำบากกายได้แต่สุขใจมันก็ย่อมดีกว่า ไม่ใช่หรือ แต่ก็ไม่รู้ว่าต่อจากนี้จะเป็นยังไงเมื่อปัณเสนอไปแบบนั้น สนุกม๊ากกกกแม่มเอ๊ยยย ชอบอ่ะชอบ ดราม่า โรแมนติก ภาษาดี บรรยายลื่นไหล คำผิดมีประปราย จบ 5 ตอนรวดแทบรอตอนต่อไปไม่ไหวแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะที่แต่งและมาอัพใน thaiboys ให้ได้อ่านกัน FCเรื่องนี้ 55 :pig4: :pig4: :pig4:
เรือกฤษณ์ปัณณืยังคงแล่นได้อยู่ แงงงงงงงงงงงงงงงง น้องงงงงงงงงงงงงง :katai1:
พี่น้องจะทะเลาะกันมั้ยเนี่ย
ขออนุญาตลบเพื่อทำการรีไรท์เนื้อหาส่วนที่ไม่สมบูรณ์ เเละจะกลับมาเร็วๆนี้หากสถานการณ์บ้านเมืองดีขึ้นค่ะ
กุณก็โหดกะเมีย สงสารผู้หญิงมารับบทนี้
เป็นการเชิญชวนอย่างมีชั้นเชิง
เรือกฤษณ์ปัณณ์มาาาาาาาแน่
ต่างคนต่างอ่อยแบบเนียนๆ โอ๊ยยเขิน (>///<) :-[ คึคึ มันคือความตั้งใจละปัณ ใช่หรือเปล่านะอาจารย์ อย่าให้เก้อเด้อ 5555 ปัณคิดและคาดหวังไปแล้วนะ โกโก้ร้อนนั้นของใครกันแน่ ฮู้~~ ฮ่า // “เอาไว้เธอเต็มใจเมื่อไหร่ เราค่อยมาพูดเรื่องนี้กัน” ไม่มีวันเต็มใจมีแต่จะจำยอมใจเพื่อทดแทนบุญคุณ แต่ถ้าจะให้ดีก็ไม่อยากให้ใช้ร่างกายทดแทนนะ หึ :hao3: สงสารก็แต่เมีย แต่ก็นะ หึหึหึ เออว่าแต่ปัณรู้ไหมว่ากุนต์มีเมียที่กำลังท้องอยู่ อ่านพลาดไปรึป่าวว่ะตรู 5555 //สนุกกกกกก ไม่ได้คาดหวังความโลกสวย ทุกคนล้วนเทาๆ เพราะงั้นจะแต่งไปบทไหนยังไงว่ามาเล้ยค่ะ รออ่าน จบตอนนี้ก็อยากอ่านตอนต่อไปแล้ว คิดผิดคิดถูกไม่รู้เข้ามาอ่านกำลังออนแอร์ 5555 ชอบบบบบ ขอบคุณนะคะที่มาต่อ :pig4: :pig4:
ขออนุญาตลบเพื่อทำการรีไรท์เนื้อหาส่วนที่ไม่สมบูรณ์ เเละจะกลับมาเร็วๆนี้หากสถานการณ์บ้านเมืองดีขึ้นค่ะ
ผมนี่ต้องเข้ามาเขียนคอมเมนท์เลยครับ อ่านแล้วประทับใจมาก ที่ประทับใจที่สุดจนต้องเข้าเขียนคอมเมนท์ คือเมนชันโน๊ตด้านล่างของตอนล่าสุดเนี่ยแหละครับ
เราอ่านให้รู้ว่าเป็นนิยาย เป็นเรื่องแต่งเพื่อความบันเทิง
ระแวงอะไรละจ๊ะ? ระแวงเพื่อ?ก็ในเมื่อตัวเอง...... ระแวงใคร? มันถึงจะอร่อยละหืม? 555 กับกุนต์นี่เราคงอารมณ์เดียวกับปัณ คนไม่ใช่ยังไงก็ไม่ใช่ คนที่รักยังไงก็รักแม้เขาดูจะเย็นชา นิ่งๆ ยกเว้นว่าถ้าเหี้ยไปก็คงไม่ไหว 555 //ช้องนางก็รู้อยู่ก่อนแล้วว่าเขายังไม่พอ หาคนอื่นต่อเรื่อยๆ เมื่อแต่งงานแล้วจะคาดหวังให้เขาหยุดหรือเลิกไปเลยก็.... ยังไงดีละ?? แต่ก็เข้าใจนะที่เธอแอบคาดหวังว่าเขาจะดีขึ้น อาจจะเมื่อคิดว่าเขายังยอมแต่งงานเลย คงต้องดูแลเราอย่างดี แต่นี่อะไร?? คือยอมแต่งนะ แต่ผิดนัดสำคัญ ไม่ค่อยเอาใจใส่และโกหกอยู่ตลอดเวลาจนเธอชาชินนี่คือ?? ยอมแต่งเพื่อครอบครัวตัวเองโดยดึงผู้หญิงดีๆคนนึงให้มาต้องทุกข์ระทมใจกับความไม่พอของสามี มันใช่?? หนีไปไม่ต้องโดนจับแต่งงานแบบอาจารย์กฤษณ์ เห็นแก่ตัวกับครอบครัวตัวเอง ยังดีกว่าดึงเอาคนอื่นมาทุกข์ใจไปด้วยรึป่าว? บอกแม่ไปสิว่าให้รอจนรู้สึกว่าพอ จึงจะแต่งงานให้ ออกไปหาใช้ชีวิตให้พอซะ ยังไม่พอยังไม่อยากหยุดที่ใครก็ไม่ต้องแต่งแม่ง แต่.... ก็นะ แฮะๆ พูดง่าย อาจจะทำยาก 555 //จุดนี้เราไม่มองจรรยาบรรณหรืออะไรแล้ว เรามองแต่เพียงจิตใจของทั้งสองคนเท่านั้น กับอาจารย์กฤษณ์ ดูดีๆก็มีความแคร์ปัณ สั่งโกโก้ให้เพื่อจะได้รองท้องว่าจะพาไปดูหนังสารคดีที่ปัณชอบ และอยากจะขอโทษที่เผลอหลับแล้วอาจทำให้ปัณโกรธ ก็ถือว่าแคร์มากแล้วนะในโซนอาจารย์ที่กับคนอื่นเย็นชา ความรู้สึกของอาจารย์ช่วงนี้มันอาจคือความสับสน หรืออยากลองดูว่าถ้ากับเด็กคนนี้มันจะดีไหม จะเป็นไปได้ไหม เพราะในใจลึกๆก็รู้สึกชอบพอเด็กคนนี้ จึงกระทำต่างๆออกมานอกเหนือขอบเขตลูกศิษย์ เหมือนกำลังจะเปิดใจ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นที่ลุ้นอยู่ต่อจากนี้คือถ้าอาจารย์รู้เรื่องปัณกับกุนต์นี่ ไม่อยากจะคิด เกลียดสิ่งนั้นแต่ดันมาเจอกับคนที่รักทั้งสองคน เดาไม่ถูกเลยว่าอาจารย์จะทำยังไง ตอนนี้แหละอาจารย์จะได้ไปต่อหรือเปล่า ต้องดูสติและวุฒิภาวะกันสักหน่อย 55555 รักแต่คิดว่าไม่คู่ควร รักแต่ก็ไม่อาจจะเชื่อใจเมื่อรู้ มันจะเป็นยังไงละนี่???? แต่บอกเลยเดทเบาๆวันนี้ทำเราเขินมากกก (>///<) ปัณก็อ่อย อาจารย์ก็อ่อนให้ โอ๊ยยยย :-[ :o8: 555 //กับตัวเรา เราไม่ซีเรียสนะว่าจะแต่งผิดจรรยาบรรณหรือศีลธรรม ผิดต่อสังคมยังไง บทตัวละครจะชั่วช้าเลวทรามทำร้ายจิตใจแล้วจะจบดีหรือไม่ดี ก็ไม่วอรี่ เพราะเราแยกแยะได้ว่ามันเป็นนิยาย ไม่อยากตีกรอบการแต่งของผู้แต่ง แล้วอีกอย่างมันเหมือนด้านมืดของจิตใจเราเองที่บางทีก็อยากอ่านอะไรๆที่มันแนวบาป แต่อย่าไปหาทำกับคนอื่นในสังคมจริงก็พอ ถ้ามีนักอ่านที่แยกแยะไม่ได้ มันก็ไม่ใช่ความผิดของผู้แต่งนะ เพราะงั้นจะแต่งยังไงก็แต่งมาเถอะค่ะ เป็นกำลังใจให้จากนักอ่านโฉดๆจิตๆคนนี้ 55555 รอตอนต่อไปเลยค่ะ ขอบคุณนะคะที่มาต่อ :pig4: :pig4:
เข้่ามาเป็นกำลังใจให้คุณนักเขียนนะคะ
ขออนุญาตลบเพื่อทำการรีไรท์เนื้อหาส่วนที่ไม่สมบูรณ์ เเละจะกลับมาเร็วๆนี้หากสถานการณ์บ้านเมืองดีขึ้นค่ะ
ปัณณ์!!!!! โกรธอ่ะ
:oo1:
ยังๆยังไม่เสร็จถึงขึ้นที่จะเป็นของเขาแบบสมบูรณ์ หึหึ อิอิ //ถึงวันนั้นปัณก็รับผลไปตามการตัดสินใจและการกระทำของตัวเองแล้วกัน ณ วันนี้ถ้าเมื่อถึงวันนั้น นี่ว่าเทใจความสงสารให้กับอาจารย์มากกว่า ดูท่าอาจารย์จะคาดหวังและเปิดใจขึ้นมาก มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะหลุดกรอบของตัวเองเพื่อใครสักคน ถ้าอาจารย์รู้ว่าชีวิตเป็นแบบนี้คิดว่าอาจารย์จะไม่ช่วยหรอ ยิ่งเกิดกับคนที่เหมือนจะมีใจก็ยิ่งยินดีหรือเปล่าถ้าเขาขอความช่วยเหลือ แต่นี่คือไม่ไง อาจารย์ไม่รู้เมื่อคิดว่าคนนี้จะใช่แล้วแต่ดันมารู้เรื่องที่ซ่อนอยู่ในเรื่องที่ตนเกลียดเกิดกับคนที่ชอบ มันคงเหมือนถูกขังแล้วจับถ่วงน้ำ อ่า.... ความรู้สึกตอนนั้นและหลังจากนั้น........ ไม่ง่าย เรื่องราวจะจบลงหรือจะไปแนวไหนนี่เดาไม่ถูกเลย แต่ขอบอกว่าลุ้นมาก 55555 ไม่แน่พอถึงตอนนั้นจริงๆอาจจะสงสารปัณมากกว่า แต่ที่น่าสงสารไม่สร่างคือช้องนาง อะจ๊ะ สนุกกกกกก ชอบ ขอบคุณนะคะที่มาต่อ รอตอนหน้าเลย :pig4: :pig4:
ชอบมาก นี่แหละชีวิต ไม่ขาวไม่ดำ
ขออนุญาตลบเพื่อทำการรีไรท์เนื้อหาส่วนที่ไม่สมบูรณ์ เเละจะกลับมาเร็วๆนี้หากสถานการณ์บ้านเมืองดีขึ้นค่ะ
ก็เข้าใจแหละว่าศักดิ์ศรีมันกินไม่ได้ แต่.......... โอ้ยเนาะสูๆๆๆๆ เป็นสูนๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คุณกุนต์ก็เห็นแก่ตัว ปัณณ์ก็เลือกที่จะขายศักดิ์ศรี อาจารย์กฤษณ์ก็พร้อมที่จะผิดจรรยาบรรณวิชาชีพครู สรุปคนที่น่าสงสารที่สุดคือคุณช้องนางกับลูกในท้อง
อาร๊ายยยความผิดบาปในใจมันจะเบาบางลงหรือจะเพิ่มความอึดอัดมากขึ้นยามเมื่อยู่ต่อหน้าคนที่เรารักมีใจให้ละหึปัณ อย่างที่บอกว่า “หลอกใครก็หลอกได้ อย่าหลอกใจตัวเองก็แล้วกัน” กับปัณที่คิดว่าอะไรมันฝืนใจเกินไป ไม่น่าจะทำได้? อย่างเช่นเป็นของกุนต์มันดูฝืนเกินไป อย่างอื่นก็พอทนนะ แต่เป็นของเขานี่?? หรือเราประเมินปัณสูงไปว่ะ จะเสร็จอยู่รอมร่อละ 555 คือรู้สึกว่ามันทะแม่งๆเฉยๆ 55555 กับพี่ชายอาจารย์กฤษก็ไม่ได้คิดอยากแข่งอะไรกับน้องเลยนะ ไม่เคยคิดเลย ทำไปตามวิถีทางของตัวเอง แต่มันดันออกมาดี มีแต่กุนต์เองที่อยากจะแข่งความแพ้ชนะกับพี่ตรรกะ loser ที่แท้ และก็คือเพิ่งเจอกับเมียหลวง เด็กเก็บอย่างปัณก็ยังไม่รู้ต่อไป กุนต์ก็ลอยตัว มีพันธะแต่ว่าก็.... ตรรกะเห็นแก่ตัว แต่ก็เอาเถอะ ใครทำอะไรไว้ ผลจะออกมายังไง นี่รอแค่จะไประยองแทบจะไม่ไหวแล้วค่าาา ใช้เวลาให้คุ้มนะ เปิดใจกันไปเลยว่าคิดอะไรยังไงจะเอาไงต่อ :impress2: 55555 สนุกกกก ชอบมาก ดาร์กดี ขอบคุณนะคะที่มาต่อ รออ่านตลอดค่า ไฟท์ติ้ง!! :pig4: :pig4: :pig4:
เข้าใจความสับสนของปัณณ์นะ ด้วยช่วงวัยด้วยแหละ
ขออนุญาตลบเพื่อทำการรีไรท์เนื้อหาส่วนที่ไม่สมบูรณ์ เเละจะกลับมาเร็วๆนี้หากสถานการณ์บ้านเมืองดีขึ้นค่ะ
o22
ปัณณ์จะนอนหลับมั้ย ตื่นเต้นแทน
น่าติดตามแต่ดูท่าแล้สดราม่าน้ำตาม่วมแน่เลย
น่ารักกกกกกกก :katai5: :katai4:
สองพี่น้องจะแย่งผู้ชายคนเดียวกันหรือนี่
เป็นปราการชั้นหนึ่งที่สร้างขึ้นมาเท่านั้น ความเฉยชามันเพิ่งจะพังทลายเมื่อปัณเข้ามานี้แหละ :o8: อุกรี๊ดเขากอดกันแล้ว แง๊ :กอด1: :-[ มาระยองครั้งนี้ต้องเป็นของอาจารย์ทั้งตัวและหัวใจแล้วนะ >///< 5555 กุนต์ช้ากว่าพี่ทุกเรื่องไม่เว้นแม้แต่เรื่องของช้องนางและปัณ และเป็นมาตลอดเลยตั้งแต่เด็กที่พี่เด่นกว่า จะโทษพี่ก็ไม่ได้นะ จะพาลก็ไม่ถูกเพราะตัวช้าเอง แล้วก็ถ้าถึงขึ้นรู้ว่า 'ในแววตานั้นไม่มีแม้เศษเสี้ยวของความใคร่' เพราะงั้นควรจะรู้ว่าที่ปัณยอมเหตุผลเดียวคือเพื่อตอบแทนบุญคุณเท่านั้นนะ หึหึ สนุกโว้ยยยย อยากอ่านตอนต่อไปแล้วค่ะ รรรรรรร ขอบคุณนะคะที่มาต่อ เป็นกำลังใจให้ค่ะ :L1: :pig4: :pig4: