พิมพ์หน้านี้ - {เรื่องสั้น} #เขาบอกว่าเขารักผม (ตอนเดียวจบ)
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: Foggy Time ที่ 29-06-2020 23:14:00
-
ภข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
-
::: ONE SHOT :::
เขาบอกว่าเขารักผม
แกร๊ง แกร๊ง
เสียงโซ่กระทบกันดังตามจังหวะการก้าวเดิน ก่อนที่เสียงจะหยุดลงตอนที่ผมไปหยุดยืนหน้าประตู และพยายามเขย่งเท้าเพื่อมองตาแมวบนประตู
“…”
หายไปไหนกันนะ?
ผมมองทางเดินว่างเปล่าข้างนอกด้วยความรู้สึกวูบโหวง
ผมคิดถึงเขาจัง
ผมกุมอกตัวเองที่อยู่ดีๆ ก็เจ็บแปลบขึ้นมาจนผมต้องครางหนักๆ ออกมาเพื่อระบายความเจ็บปวด ทั้งๆ ที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองเจ็บปวดเพราะอะไร
รู้แค่ว่ามันเจ็บมากๆ
เจ็บจนเหมือนกับว่ามันเคยถูกทำให้แหลกสลาย
กินเวลาไปพักหนึ่งกว่าที่ผมจะควบคุมอาการตัวเองได้ ผมเดินลากเท้าไปยังห้องครัว เพื่อเปิดหาอะไรกินในตู้เย็นก่อนที่จะพบว่านอกจากน้ำเปล่าแล้วก็ไม่มีอะไรเหลืออยู่เลย
แย่จัง
ผมเบะปาก รู้สึกเหมือนจะร้องไห้เพราะปกติแล้วในตู้เย็นจะมีของที่ผมชอบเสมอ ซึ่งคนที่เตรียมให้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากเขา
น้ำเปล่าก็น้ำเปล่า สงสัยออกไปซื้อของมาทำให้ผมกินล่ะมั้ง
ผมคิดปลอบใจตัวเองและเทน้ำใส่แก้วที่ซื้อมาใช้คู่กับเขา
“…”
ไม่มีน้ำ
ผมมองขวดเปล่าในมือตัวเองด้วยความรู้สึกงุนงงนิดๆ เพราะงงว่าทำไมถึงมีขวดน้ำเปล่าๆ ในตู้เย็น แล้วจะใส่ไว้ทำไม?
ผมทิ้งมันลงถังขยะก่อนที่จะไปเปิดตู้เย็นเพื่อเอาขวดใหม่มาเติม และพบว่าอีกสี่ห้าขวดในตู้เย็นก็เป็นขวดเปล่าเหมือนกัน ไม่มีขวดไหนมีน้ำเลยแม้แต่นิดเดียว
“…”
แกล้งกันรึเปล่า? ต้องแกล้งกันแน่ๆ เลยถึงได้ทำแบบนี้
ผมพยายามหาคำตอบให้ตัวเอง ซึ่งมันก็เป็นคำตอบที่ผมยอมรับได้ แต่ผมขมวดคิ้วมุ่นไม่พอใจนัก เพราะถ้าเป็นการแกล้งจริงนี้ก็ออกจะแรงไปหน่อย
ผมคอแห้งมากๆ เลย เหมือนไม่ได้กินน้ำมาสักพักใหญ่ๆ แล้ว
ผมจ้องก๊อกน้ำอ่างล้างจานอยู่นาน ในที่สุดผมก็พ่ายแพ้ให้กับสัญชาตญาณของร่างกาย ยอมกินน้ำประปารสชาติแปลกๆ ที่ผมไม่แน่ใจเท่าไหร่ว่ากินได้จริงรึเปล่า แต่ผมก็เผลอกินไปหลายแก้ว เพราะนอกจากผมจะหิวน้ำแล้วผมยังหิวข้าวมากๆ ด้วย
อยากให้เขารีบกลับมาไวๆ จัง
ผมเผลอมองไปทางประตูอย่างอดไม่ได้
ผมคิดถึงเขาชะมัดเลย
งั้นไปอาบน้ำรอเขาดีกว่า เขาชอบผมเวลาตัวผมหอมด้วยกลิ่นสบู่ที่เขาซื้อมา
ผมเดินลากเท้าไปยังห้องน้ำ และเผลอหยุดชะงักหน้ากระจกบานใหญ่ที่ตั้งไว้ข้างประตู
“…?”
ใครกัน
ผมกระพริบตาปริบมองคนในกระจกที่มีร่องรอยบาดแผลน่ากลัวบนร่าง ทั้งรอยช้ำม่วงเต็มไปหมดบริเวณช่วงเอว ตามหน้าอกมีรอยฟันอย่างเห็นชัด แต่ที่เด่นชัดที่สุดเห็นจะเป็นต้นคอที่เป็นรอยมือสีแดงก่ำคล้ายกับต้องการจะบีบให้เจ้าของร่างตายกันไปข้าง
ผมผงะถอยกลับเผลอแตะต้นคอตัวเอง ก่อนจะหลุดเสียงออกร้องออกมา
เจ็บ…
คนๆ นี้คือผมแน่เหรอ?
ผมมองตัวเองในกระจกอีกรอบอย่างไม่แน่ใจนัก เพราะตัวผมเองนั้นปกติจะค่อนข้างดูแลตัวเองเป็นอย่างดี ทำให้มีสภาพดูดีแทบจะตลอดเวลา ไม่มีทางเลยที่ผมจะปล่อยตัวเองให้เน่าแบบนี้ นอกเสียจากว่าผมจะป่วย
ผมหัวเราะหึและเดินเข้าไปในห้องน้ำ ไม่ใส่ใจคนในกระจกอีก
ไอ้คนผมกระเซิงกระเซิงแผลเต็มตัวเหมือนโดนซ้อมนี้คงไม่ใช่ผมหรอก แล้วอีกอย่างใครจะซ้อมผม เขาเหรอ? ไม่มีทาง เขารักผมจะตาย
ผมเข้าไปในอ่างอาบน้ำและเปิดน้ำอุ่นใส่
เขาชอบผมตอนตัวผมหอมๆ ฉะนั้นผมก็จะอาบน้ำรอเขา ตอนที่เขาเจอผม เขาจะได้ดีใจ
ผมเผลอหลุดยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงสีหน้าดีใจของเขา ก่อนที่จะหลุดร้องเสียงร้องซี้ดออกมาตอนที่น้ำในอ่างเริ่มสูงขึ้นมาปริ่มระดับเอวของผม
แสบจัง
ผมก้มมองขาตัวเองก่อนที่จะพบว่ามันมีรอยคล้ายถูกของมีคมบาดแถมบางแผลก็ยังไม่หายสนิท มีเลือดไหลซึมออกมาเจือจางกับน้ำจนย้อมให้น้ำเป็นสีแดงจางๆ
เกิดอะไรขึ้นกับผมกัน..
ผมมองร่างกายตัวเองอย่างไม่เข้าใจนัก
มีโจรเข้ามาขโมยของแล้วทำร้ายผมเหรอ?
ใช่ ต้องเป็นโจรแน่ๆ ที่ทำกับผมขนาดนี้ แล้วเขาก็เป็นที่ช่วยผมออกจากการโจรพวกนั้น ต้องเป็นแบบนั้นแน่ๆ เพราะเขารักผมที่สุด
ผมคือทุกสิ่งทุกอย่างของเขา
คือโลกทั้งใบของเขาที่เขาไม่สามารถหาจากใครได้อีก
“..ฮึก”
ทั้งๆ ที่มันเป็นแบบนั้นทำไมผมถึงรู้สึกเจ็บขนาดนี้ล่ะ
“..ไม่เป็นไร เดี๋ยวเรย์ก็กลับมาแล้ว ไม่เป็นไร”
ผมปลอบประโลมตัวเองที่อยู่ๆ ก็ตัวสั่นขึ้นมาอีกครั้ง รู้สึกหวาดผวาดและพยายามดึงตรวนที่ข้อเท้าข้างซ้ายตัวเองออกอย่างควบคุมไม่ได้เมื่อสิ่งที่ซุกซ่อนไว้ใต้สติอันพร่ามัวแจ่มชัดขึ้นมา
หนี.. ต้องหนี
ผมไม่รู้ว่าทำไมตัวเองถึงคิดแบบนั้น
แต่ร่างกายของผมก็ดิ้นรนตามคำสั่งของมัน
“แต่ถ้าเราหนี ใครจะรักเรย์ล่ะ”
ผมกระซิบกับตัวเองหากแต่มือผมก็ยังไม่ลดละความพยายามที่จะหาทางปลดตรวนออกจากข้อเท้าอันบอบช้ำ
หนี.. มีโอกาสก็หนีซะ
ต่อให้ต้องตายนายก็ต้องทำ
เสียงกระซิบในหัวพยายามเกลี้ยกล่อมผม ราวกับว่าการอยู่ในห้องของเรย์อีกเพียงหนึ่งวินาทีจะทำให้ผมตายได้ ทั้งๆ ที่ผมเป็นคนเสนอตัวเองที่จะมาอยู่กับเรย์ด้วยซ้ำ
เรย์..
อาจารย์คนโปรดของผม
มนุษย์คนแรกและคนเดียวที่หลงรักผมที่เป็นเพียงเด็กขายตัวอย่างหัวปักหัวปำ
ไม่รังเกียจที่ตัวตนของผมนั้นสกปรกและไร้หัวนอนปลายเท้า เป็นเพียงมนุษย์สถานะรองในสังคมอันกว้างใหญ่ที่ไม่มีใครให้ความสำคัญหรือสนใจ
มีเพียงเรย์เท่านั้นที่ได้ยินเสียงผมร้องไห้
มีเพียงเรย์เท่านั้นที่ได้เห็นตอนผมมีความสุข
ไม่ ผมจะไม่หนี ผมอยากอยู่กับเรย์!
ผมเถียงกับเสียงและความพยายามในหัวที่ยังดึงดันให้ผมหนีออกจากสถานที่แห่งนี้ ทั้งๆ ที่มันคือรังรักของผมกับเรย์ด้วยซ้ำ ทุกเช้าเราจะมีเซ็กส์กันก่อนที่ผมจะเป็นคนไปทำอาหารและรอแต่งตัวให้เรย์ที่อาบน้ำเสร็จ
ผมเขย่งสุดปลายเท้าเพื่อจูบเขาทุกครั้งก่อนที่เขาจะออกไปทำงาน
เขารักผม
รักผมที่บางครั้งแม้แต่ตัวผมยังทนความไร้ค่าของตัวเองไม่ได้
ชีวิตของผมจะมีค่าได้ก็ต่อเมื่อมีเรย์เท่านั้น
ผมไม่อยากไป!
“!!!”
ผมเกือบจะร้องออกมาตอนที่เห็นน้ำที่ปริ่มจนล้นออกจากอ่างนั้นถูกย้อมเป็นสีแดงฉาน
แผล แผลตรงไหนอีก
ผมสะอื้นฮักเพราะเมื่อมองแขนตัวเองถึงเห็นรอยกรีดยาวและแผลที่เปิดออก
เลือดสีแดงสดแบบเดียวที่เรย์ชอบก็ไหลบ่าออกมา
“ฮึก”
เจ็บ.. มันเจ็บมากจริงๆ
หนีสิ ถ้าหนีจากมันได้นายก็จะไม่เจ็บอีก
ชั่วขณะหนึ่งผมเกือบจะคล้อยตามเสียงในหัว อยากที่จะหลีกหนีจากความเจ็บปวดนี้ แต่ผมก็รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่มีทางสามารถปลดตรวนออกจากข้อเท้าด้วยมือเปล่า แม้แต่จะฆ่าตัวตายผมยังไม่กล้าด้วยซ้ำ
ของพรรค์นั้นอาศัยความกล้ามากเกินกว่าที่คนขี้ขลาดอย่างผมจะทำได้
ครั้งเดียว... ครั้งเดียวเท่านั้น ถ้านายทำสำเร็จนายจะไม่ทรมานอีก
ปีศาจนี่ไม่มีปัญญาตามนายไปถึงนรกแน่!
“วิน”
ตัวของผมชาวาบตอนได้ที่ยินเสียงคุ้นเคย
ชั่ววินาทีนั้นที่จิตสำนึกและความรู้สึกของผมขัดแย้งกันอย่างรุนแรง
สู้กับมันเดี๋ยวนี้!!! วิน!!!!
ไม่ ผมสู้กับเรย์ไม่ได้ สู้ไม่ได้ สู้ไม่ได้จริงๆ
“อาบน้ำรอผมเหรอ”
ผมเงยหน้ามองเจ้าของเสียงนุ่มนวลและยิ้มจนตาหยีเมื่อเห็นหน้าเขา
เห็นได้ไหมล่ะ วิน นายไม่มีทางหาใครที่ดีกว่าเรย์ในชีวิตได้หรอก
คนที่ทั้งหล่อและโปรไฟล์ดีขนาดนี้
“ครับ”
ผมผงกหัวรับและช้อนตามองเขาอย่างที่เขาชอบ
“ขอโทษที่ไม่ได้อยู่ด้วยจนถึงเช้านะ พอดีช่วงนี้ที่บ้านสงสัยผมน่ะ”
เรย์ทำหน้ายุ่งคล้ายกับรู้สึกผิด
“แต่เรย์ก็มาหาผมแล้วนี่”
ผมพยายามทำให้บรรยากาศดีขึ้นด้วยการพูดด้วยน้ำเสียงสดใส
โง่ ไอ้โง่ แกมันโง่ วิน
ผมไม่สนใจเสียงในหัวและขยับตัวขึ้นรับจูบหวานๆ ที่เรย์มอบให้ผม
จะว่าผมว่าอะไรก็ช่างเถอะ
ขอแค่ตอนนี้เรย์ ‘รัก’ ผมก็พอ
----------
ไม่ค่อยได้เขียนแนวนี้เลย เลยอยากลองเขียนดูค่ะ :mew2:
#เขาบอกว่าเขารักผม
-
แอบหลอนเลย... :hao5: