ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
___________________________________________________
สารบัญ
มีจำหน่ายเป็น E-book จิ้มๆเลย (https://www.mebmarket.com/ebook-134001-อินเทิร์นจอมจุ้น...วุ่นหัวใจหมอศัลย์-Intern-VS-General-Surgeon)
สั่งซื้อรูปเล่ม จิ้มๆ (https://www.readawrite.com/?action=view_preorder_detail&article_guid=85b4dfa8579583fcf7982a60b8fe925c)
Intro (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4040957#msg4040957)
ตอน 1 รับน้องโควิดวิบ (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4040958#msg4040958)
ตอน 2 สต๊าฟจอมโหด (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4041042#msg4041042)
ตอน 3 ปลาหมอ (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4041162#msg4041162&gsc.tab=0)
ตอน 4 พี่...ช่วยผมด้วย (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4041266#msg4041266&gsc.tab=0)
ตอน 5 สปาเก็ตตี้คาโบนาร่า (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4041454#msg4041454&gsc.tab=0)
ตอน 6 Emergency room (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4041662#msg4041662)
ตอน 7 พี่ขออนุญาต…นิวนะ (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4041842#msg4041842&gsc.tab=0)
ตอน 8 วนมา OR (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4042073#msg4042073&gsc.tab=0)
ตอน 9.1 Idol?? (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4042310#msg4042310&gsc.tab=0)
ตอน 9.2 หน่วยแพทย์เคลื่อนที่ (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4042456#msg4042456&gsc.tab=0)
ตอน 10 คนไม่สบาย (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4042754#msg4042754&gsc.tab=0)
ตอน 11 งอนแหละ ดูออก (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4043020#msg4043020&gsc.tab=0)
ตอน 12 อยู่เวรวนไปสิ (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4043225#msg4043225&gsc.tab=0)
ตอน 13.1 ชำระความ (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4043402#msg4043402&gsc.tab=0)
ตอน 13.2 ทะเลหวาน? (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4043523#msg4043523&gsc.tab=0)
ตอน 14.1 หมอ…นวด? (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4043692#msg4043692)
ตอน 14.2 เริ่มชอบพี่บ้างรึยัง…ครับ (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4043930#msg4043930&gsc.tab=0)
ตอน 15 เสร็จ หรือ ไม่เสร็จ (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4044103#msg4044103&gsc.tab=0)
ตอน 16 ก็มาดิคร๊าบ (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4044229#msg4044229&gsc.tab=0)
ตอน 17 เค๊กส้ม (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4044382#msg4044382&gsc.tab=0)
ตอน 18 ที่ปรึกษา(ใจ) (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4044521#msg4044521&gsc.tab=0)
ตอน 19.1 เป็นแฟนกันไหม? (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4044628#msg4044628&gsc.tab=0)
ตอน 19.2 อยากจูบเธอ (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4044698#msg4044698&gsc.tab=0)
ตอน 20.1 เบื้องหลัง (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4044867#msg4044867&gsc.tab=0)
ตอน 20.2 ทัศนคติที่เปลี่ยนไป (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4044987#msg4044987&gsc.tab=0)
ตอน 21 นายแบบ (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4045137#msg4045137&gsc.tab=0)
ตอน 22 ใส่ใจ (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4045386#msg4045386&gsc.tab=0)
ตอน 23 ลงใจ (nc?) (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4045517#msg4045517&gsc.tab=0)
ตอน 24 ปริ่มใจ (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4045669#msg4045669&gsc.tab=0)
ตอน 25 ดูแล (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4045820#msg4045820)
ตอน 26 เวลาคือสิ่งมีค่า (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4046065#msg4046065)
ตอน 27 ความเมีย (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4046371#msg4046371&gsc.tab=0)
ตอน 28.1 นอกกาย? (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4046565#msg4046565&gsc.tab=0)
ตอน 28.2 เปิด หรือ ปิด (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4046734#msg4046734)
ตอน 29 ‘52’ ไม่ใช่ ‘56’ (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4046826#msg4046826&gsc.tab=0)
ตอน 30 เรียนรู้และจดจำ (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4046999#msg4046999&gsc.tab=0)
ตอน 31 คำรัก (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4047191#msg4047191&gsc.tab=0)
ตอน 32 มันดีกว่าที่คิด (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4047389#msg4047389&gsc.tab=0)
ตอน 33 วันสบายๆ (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4047637#msg4047637&gsc.tab=0)
ตอน 34 ไม่เหมือนเดิม (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4047858#msg4047858&gsc.tab=0)
ตอน 35 เปิดโปง (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4048066#msg4048066&gsc.tab=0)
ตอน 36 สิ่งที่ไม่คาดฝัน (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4048206#msg4048206&gsc.tab=0)
ตอน 37 หรือฉันคิดไปเอง (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4048393#msg4048393&gsc.tab=0)
ตอน 38 บทสรุป (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4048561#msg4048561&gsc.tab=0)
ตอน 39 จบบริบูรณ์ (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4048759#msg4048759)
ตอนพิเศษ #1 ยังงายยย ยังไง (ฟิล์มเต็ม) (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4049034#msg4049034&gsc.tab=0)
ตอนพิเศษ #2 โลมาไม่ใช่ปลา (ฟิล์มเต็ม) (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=72060.msg4049162#msg4049162&gsc.tab=0)
ตอนที่ 1 รับน้องโควิดวิบวับ
เช้าวันรุ่งขึ้น
ตามกำหนดการของวันนี้ ต้องพบปะพี่เลี้ยงในการรับน้องเข้าทำงาน แต่ก็ไม่มีอะไรมากครับ เพราะสถานการณ์โควิดทำให้จัดกิจกรรมอะไรมากไม่ได้ ช่วงเช้าจึงเป็นการแนะนำตัวให้เพื่อนๆ พี่ๆ รู้จักกัน การรับน้องครั้งนี้จะประกอบด้วยสายวิทยาศาสตร์สุขภาพทุกคนที่จบแล้วเข้ามาทำงานปีนี้ในจังหวัดนี้ ประกอบด้วย แพทย์ ทันตแพทย์ เภสัชกร พยาบาล แพทย์แผนไทย และนักวิชาการสาธารณสุข
แต่วิธีการแนะนำตัวของพี่ๆ เขานี่สิครับ บอกดีๆ ก็ไม่ได้นะเออ ต้องบอกชื่อ แล้วบอกว่าจะไปทำอะไรที่ดวงจันทร์ เช่น
“ผมชื่อนาย ผมชื่อนาย จะไปค้าขายอยู่บนดวงจันทร์”
“จะไปค้าขายอยู่บนดวงจันทร์ จะไปค้าขายอยู่บนดวงจันทร์ เด้อนางเด้อๆๆ เด้อเด้อนางเด้อ ตึงๆ” นี่เป็นเสียงพี่เลี้ยง และเสียงกลองที่ประสานกัน พร้อมออกท่าทางสเต็ปแดนซ์ โยกหน้า โยกหลัง ถ้าโยกเบาก็จะให้โยกอยู่นั่นจนพี่ๆ จะพอใจ
“โอเคๆๆ ผ่านค่ะ คนต่อไปเลยค่า”
เป็นคิวของผมครับที่ต้องออกไป ผมลุกจากเก้าอี้แล้วเดินออกไปหน้าห้อง รับไมค์จากพี่เค้ามาถือไว้
“น้องชื่ออะไรคะ ดูจากน้าตาแล้ว ไม่น่าจะเป็นคนแถวนี้” พี่พิธีกรถามขึ้น
“...” ยิ้มแหยะๆ ไปก่อนครับ
“อ่ะๆ ให้น้องแนะนำตัวแบบเพื่อนเมื่อกี้นะคะ เริ่มเลยค่ะ” สิ้นเสียงพี่พิธีกร ก็มีเสียงกลองรอรับอยู่แล้ว
“ผมชื่อนิว ผมชื่อนิว จะไปดูงิ้วอยู่บนดวงจันทร์”
“จะไปดูงิ้วอยู่บนดวงจันทร์ จะไปดูงิ้วอยู่บนดวงจันทร์ เด้อนางเด้อๆๆ เด้อเด้อนางเด้อ ตึงๆ” ผมโยกหน้าโยกหลังตามจังหวะไปครับ แต่มันคงเบาไป พี่เค้าเลยขออีกรอบ
“เบาไปๆๆ ไม่เห็นเลยยยย”
คราวนี้ผมจัดให้แรงกว่าเดิมนิดหน่อย ก็อายๆ เขินๆ อยู่นะครับ เพื่อนใหม่หมดเลย เดี๋ยวภาพลักษณ์ผมจะเสียหมด ฮ่าๆๆ
“น่ารักอ่ะ” มีเสียงหนึ่งตะโกนดังขึ้นมาครับ จนผมต้องหันไปดูเจ้าของเสียงคือ ผู้ชายล่ำๆ คนหนึ่ง จากการมองเห็นป้ายชื่อในระยะไกล เป็นเภสัชกรจบใหม่รุ่นเดียวกันกับผม พี่พิธีกรได้ยินเข้าจึงเรียกออกมาแนะนำตัวบ้าง
“ชื่ออะไรเราอ่ะ แซวเพื่อนซะดังเลยนะ”
“ก็น่ารักจริงๆ นี่ครับ” พูดจบ มีการจ้องมาที่ผมด้วยนะ เอ่อ.. มองมาทำไมครับ แล้วคนในห้องก็มองมาทางผมเป็นตาเดียวด้วย จะบ้าตาย นี่กูผู้ชายนะครับ ผมก็ทำได้แค่ยิ้มแหยๆ ล่ะครับ
“เอาล่ะๆ ค่อยไปจีบกันทีหลังนะคะ ตอนนี้มาแนะนำตัวนิดนึงค่ะ”
ร่างสูงของเจ้าของเสียงที่แซวผมเดินออกมาหยุดอยู่หน้าห้อง พร้อมกับหันไปฉีกยิ้มกว้างให้กับเพื่อนๆ ทุกคน โดยเฉพาะผม ไม่น่าจะคิดเข้าข้างตัวเองนะครับ เพราะตอนที่พี่พิธีกรบอกให้ผมกลับเข้าที่นั่ง เพื่อนคนนี้ก็มองตามผมเข้าไปด้วย
“ผมชื่อฟิล์ม ผมชื่อฟิล์ม จะไปนั่งยิ้มอยู่บนดวงจันทร์”
“จะไปนั่งยิ้มอยู่บนดวงจันทร์ จะไปนั่งยิ้มอยู่บนดวงจันทร์ เด้อนางเด้อๆๆ เด้อเด้อนางเด้อ ตึงๆ”
“น้องฟิล์มคะ ยังเบาไปค่ะ ขออีกรอบนะคะ”
“คร๊าบบบ” แล้วฟิล์มเภสัชก็จัดอีกรอบจนทุกคนร้องกรี๊ดออกมาเลยครับ ส่วนผมก็ยิ้มๆ สนุกดีครับ
“อ่ะ เหลือคนสุดท้ายแล้ว ออกมาเลยค่า” คนสุดท้ายที่กำลังลุกจากที่นั่งมาคือ ไอ้กี้ ไอ้คนไม่มีมารยาทและหลงตัวเองเมื่อวานนี้ละครับ
“เชิญแนะนำตัวเลยค่า”
“ผมชื่อกี้ ผมชื่อกี้...จะไปนอนปี้อยู่บนดวงจันทร์”
เสียงทุ้มดังขึ้น พร้อมด้วยข้อความติดเรทสุดๆ ทำเอาสาวๆ และพี่เลี้ยงกรี๊ดกร๊าดกันด้วยความพึงพอใจ
“กรี๊ดดดดดดดดด อร๊ายยยยยยย”
คงต้องเพิ่มข้อเสียให้ไอ้นี่อีกข้อแล้วล่ะ ‘ไอ้ทะลึ่ง’ จริงๆ ชื่อมันมีอะไรให้เล่นเยอะมากกกก แต่ไม่เล่นไง ชอบอะไรเชี่ยๆ แบบนี้
“จะไปนอนปี้อยู่บนดวงจันทร์ จะไปนอนปี้อยู่บนดวงจันทร์ เด้อนางเด้อๆๆ เด้อเด้อนางเด้อ ตึงๆ”
“เดี๋ยวๆ ค่ะน้อง ตรงท่อนเด้อนางเด้อ พี่เห็นไม่ชัดนะคะ”
สิ้นเสียงของพิธีกร ก็แทนที่ด้วยเสียงกลอง และเน้นอยู่ประโยคเดียวนั่นละครับ ส่วนไอ้กี้ก็จัดหนักๆ จนทุกคนกรี๊ดกร๊าดดังกว่าเดิมเสียอีกครับ โอ้ยยยยย ไอ้ทะลึ่ง ชอบมากสินะมึง เด้งหน้าเด้งหลังเนี่ยยยย
“อย่าเพิ่งไปนั่งที่ มาคุยกับทุกคนก่อนค่า” พี่พิธีกรยังไม่ยอมปล่อยให้มันไปนั่งง่ายๆ
“ครับ ว่าไงครับ” น้ำเสียงกวนประสาทสุดๆ
“มีคนอยากรู้ว่ามีแฟนรึยังคะ กลัวว่าจะหาคนไปปี้ที่ดวงจันทร์ไม่ได้ค่ะ กรี๊ดดด”
มันยิ้มกวนตีน พร้อมกับตอบว่า “ก็กำลังหาอยู่นี่ไงคร๊าบบบ”
“กรี๊ดดดดดดดด”
เสียงสาวๆ และพี่เลี้ยงพร้อมใจกันกรี๊ด กว่าจะดึงสติแต่ละคนกลับมาได้ ผมก็นั่งขำเบาๆ เหมือนกันนะครับ ไอ้บ้า โคตรอ่อยเลย พูดออกไปได้ โถวววววว
“หัวเราะอะไรวะ” เสียงไอ้ขี้อ่อยดังเบาๆ อยู่ข้างผมครับ พร้อมกับยิ้มพราวบนใบหน้า
“ไอ้บ้า พูดออกไปได้นะมึง”
“...เป็นแฟนกูให้หน่อยดิ”
สะดุ้งสิครับ หันมามองหน้ามันเต็มๆ เลย พร้อมกับชี้หน้าตัวเอง แล้วพูดออกไปอย่างชัดถ้อยชัดคำ
“กู ชอบ ผู้หญิง”
แถมหัวเราะแก้อาการหน้าร้อนผ่าวๆ นิดนึง ที่หน้าร้อนนี่ไม่ใช่เพราะเขินนะครับ แต่ช๊อค...เพราะโกรธมากกกก คนบ้าอะไร
‘ไม่มีมารยาท’
‘หลงตัวเอง’
‘ทะลึ่ง’
‘ขี้อ่อยเป็นที่สุด!!’
.
.
.
.
ช่วงบ่ายไม่มีกิจกรรมอะไรมากครับ เป็นการเข้ากลุ่มเพื่อค้นหาเป้าหมายของการทำงานในรูปแบบสหวิชาชีพ เน้นแสดงความคิดเห็น แล้วเลือกตัวแทนไปพรีเซ้นท์หน้าห้องครับ
พอถึงช่วงเย็น มีกิจกรรมบายศรีสู่ขวัญ พบปะผู้บริหาร ต่อด้วยเล่นดนตรี folk song โดยพี่เลี้ยง ใครอยากขึ้นไปร้องเพลงแจมด้วยก็ได้ ส่วนผมนั้นนั่งกินข้าว พูดคุย ทำความรู้จักกับเพื่อนคนอื่นๆ ในโต๊ะ
“นายชื่อนิวใช่มั้ย...เราเต็มนะ” เพื่อนผู้ชายหน้าตี๋คนข้างๆ ผมถามและบอกเล่าในประโยคเดียว เหลือบมองป้ายชื่อจบแพทย์เหมือนกันครับ
“ใช่ เราชื่อนิว เต็มเป็นคนจังหวัดไหนเหรอ”
“เราเป็นคนทุกที่น่ะ” เออเว้ย มุกห้าบาทสิบบาทก็เล่นเว้ย เอากับมันหน่อยสิ
“ฮ่าๆๆ กวนตีนละคร๊าบ”
“ฮ่าๆๆ ก็อยากสนิทด้วยไวๆ หาเพื่อนเล่นการ์ด มึงเล่นเป็นมั้ย” เอาอีกละ เพื่อนรุ่นนี้แม่งไม่มีปกติดีซักคน
“เล่นเป็น มึงเอามาด้วยเหรอ”
“เอามาด้วยสิ งั้นคืนนี้มึงไปเล่นห้องกูนะ ห้อง 1032”
หลังจากนั้นผมกับไอ้เต็มก็คุยกันดีๆ มันบอกมันเป็นคนจังหวัดนี้ เกิด เรียนประถม มัธยมก็อยู่ที่นี่ เว้นมหาลัยไว้เพราะที่นี่ไม่มีมหาลัย จบกลับมาก็ต้องมาประจำจังหวัดนี้ เพราะพ่อแม่คาดหวังว่าแก่ตัวมาอยากให้ลูกดูแล ลักษณะท่าทางไอ้เต็มก็เป็นคนคล้ายๆ ผมนะ ชอบเล่นการ์ด เล่นเกมเหมือนกัน ลักษณะทางกายภาพภายนอกก็คล้ายๆ กันอีก เออเว้ย ผมรอดแล้ว มีเพื่อนแล้วโว้ยยย
คุยกันกับเพื่อนเต็มไปได้ซักพัก ก็ได้ยินเสียงห้าวขึ้นไปร้องเพลงแจมกับพี่เลี้ยง เสียงคุ้นๆ พอมองไปเวที อ่อ ไอ้คนหลงตัวเองนี่หว่า
“เพลงนี้ขอมอบให้กับทุกคนที่มองหาความรัก..นะครับ”
ผมมองไปเวทีแวบนึง พอรู้ว่าเป็นไอ้กี้ ก็ไม่มีอะไรน่าสนใจอีกแล้วบนเวทีนั้น ร้องเพลงอะไรก็ไม่รู้ด้วยซ้ำ ไม่ได้ฟังด้วย ผมหันมาคุยกับเพื่อนเต็มต่อ กำลังคุยออกรสออกชาติถึงการ์ดตัว rare item ซึ่งไอ้เต็มมีใบที่ผมอยากได้ และผมกำลังต่อรองขอซื้อกับมัน ละมันก็ไม่ยอมขายให้ผมด้วย โด่วววว อะไรวะ เซ็งเลย
“กรี๊ดดดดดด หล่อมากเลยยยย”
เสียงกรี๊ดของบรรดาสาวๆ ทำให้ผมต้องมองไปเวทีอีกครั้ง ก็ทันเห็นไอ้กี้ส่ง mini heart ให้สาวๆ ด้านล่างเวที ไอ้นี่ก็อ่อยจังวะ เห็นแล้วรำคาญลูกกะตามากๆ คือหน้าตามันก็ดีอยู่แล้วไง ละยังอ่อยเรี่ยราด ผู้หญิงคนไหนจะไม่หลงวะ แล้วเมื่อไหร่จะมีผู้หญิงตกถึงท้องกูเนี่ยยย ถ้าแม่งจะเล่นใหญ่ขนาดนี้ หมั่นไส้มากครับในสายตาผู้ชายด้วยกัน
“เอาอีก เอาอีก เอาอีก”
ทั้งเสียงบรรดาพี่เลี้ยง เสียงสาวๆ พยาบาล สาวๆ ทันตแพทย์ สาวๆ เภสัชตะโกนขอให้ไอ้กี้ร้องเพลงอีก มันก็ได้ใจร้องต่ออีกสิครับ หมดกัน สาวๆ ที่ผมแอบเล็งไว้ แต่ละคนมีสายตาไว้มองไอ้กี้คนเดียวเลย
“เพลงต่อไป ขอมอบให้กับคนน่ารักทุกคนนะครับ”
มันพูดและกวาดสายตามองคนด้านล่างเวทีมาเรื่อยๆ จนมาหยุดและยิ้มให้ผม เป็นเวลาสามวินาทีได้ ไอ้บ้า นี่มึงเย้ยกูเหรอว่ามึงหล่อมาก สาวๆ กรี๊ดให้งี้ โอ้ยยยยย จะบ้าตาย คนหลงตัวเอง!
พอมันเริ่มร้องเพลง ผมก็หันมาคุยกับเพื่อนเต็มต่อครับ แลกเปลี่ยนประสบการณ์การเล่นการ์ดกัน แลกเบอร์โทร แลกไลน์แลกเฟซกันเรียบร้อยแล้วครับ พอมีการ์ดมาเป็นตัวเชื่อม กลายเป็นว่าเราสนิทกันเร็วมากๆ แถมนัดแนะเล่นการ์ดคืนนี้กันเสร็จสรรพ
“กรี๊ดดดดดดดดด เอาอีก เอาอีกได้มั้ยค๊า”
เป็นเสียงของสาวๆ อีกแล้วที่ทำให้ผมกับไอ้เต็มต้องหันไปสนใจหน้าเวที
“ใจเย็นๆ นะคะสาวๆ คืนนี้ยังมีเวลาอีกเยอะค่ะ ก่อนที่น้องกี้จะร้องไปหลายเพลงกว่านี้ พวกพี่มีอะไรจะมาเล่าให้ฟังค่ะ” พี่พิธีกรพูดแทรกเสียงกรี๊ด พร้อมกับเดินเข้าไปยืนข้างๆ ไอ้กี้
“วันนี้พวกพี่มี surprise นิดหน่อยค่ะ ... surprise อะไรต้องให้คุณหมอกี้เล่าเองนะค่ะ”
สิ้นเสียงพิธีกร ไอ้กี้ก็ค่อยๆ ลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่นั่งร้องเพลง พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูจริงจังขึ้นมาหน่อย
“สวัสดีครับน้องๆ ผมชื่อ กี้ นะครับ จบ General Surgery ประจำอยู่ที่โรงพยาบาลจังหวัดของเรา...”
เหี้ยแล้ว…
“ผมปลอมตัวมาเป็นพี่แอบ ผมอยากรู้จักน้องๆ รุ่นนี้ว่าแต่ละคนนิสัยใจคอเป็นยังไงบ้าง”
เหี้ยแล้วกู!!
ซวยแล้ววววว
อาจารย์หมอก็มา!!
TBC.
Talk : เอาแล้วๆๆๆ น้องนิวจะเป็นยังไงน้อออ ชักเป็นห่วงแล้วสิ // ขอกำลังใจหน่อยนะคะ ❤️❤️
เภฟิล์มหมอเต็ม #4 ลบไม่ได้ช่วยให้ลืม (จบ)
- หมอเต็ม -
หลังจากวันนั้น ผมก็เจอกับไอ้ฟิล์มน้อยลง มันไม่ค่อยมาหาผม ซึ่งปกติมันจะเป็นคนเข้าหาผมก่อนอยู่แล้ว เมื่อมันไม่เข้าหาผม แน่นอนว่าเราก็ค่อยๆ ห่างกันไป เพราะผมก็ไม่ติดต่อไปเหมือนกัน
วันนี้หลังเลิกงาน ผมมีนัดดูหนังกับน้องพริก เป็นเดตแรกของเรา หลังจากที่คุยกันทางไลน์มาสองอาทิตย์กว่า ผมขับรถไปรับน้องที่ทำงาน ซึ่งน้องเป็นพนักงานธนาคารแห่งหนึ่ง
"พริกคิดไว้รึยังครับว่าจะดูหนังเรื่องอะไร" ผมเอ่ยถามน้องหลังจากรับขึ้นมาบนรถแล้ว
"พริกอยากดูมู่หลานค่ะ พี่เต็มอยากดูเรื่องอื่นรึเปล่าคะ"
"พี่ดูอะไรก็ได้ที่น้องพริกอยากดูครับ" พูดจบ ก็ส่งยิ้มให้คนข้างๆ
"งั้นพริกหารอบหนังเลยนะคะ"
"ครับผม"
จากนั้น น้องก็ได้รอบหนังตอนเกือบสองทุ่ม เราจึงต้องหาข้าวกินกันก่อน ผมก็ถามน้องอีกตามเคยครับว่าอยากกินอะไร น้องอยากกินอาหารญี่ปุ่น ผมก็พาไปกินครับ พอกินเสร็จก็รีบมารอดูหนังในห้างสรรพสินค้าที่มีหนึ่งเดียวของจังหวัด ซึ่งเป็นศูนย์รวมของทุกสิ่ง หนึ่งในนั้นก็มีติวเตอร์ต่างๆ
ในขณะที่ผมกับพริกกำลังจะเดินไปดูหนัง สายตาผมก็ไปสะดุดกับแผ่นหลังที่คุ้นเคย ข้างกายมีนักเรียนม.ปลาย ทั้งคู่เดินจับมือกัน กำลังพูดคุยยิ้มหัวเราะให้กันราวกับโลกนี้มีเพียงพวกเขาสองคน
ทำไมใจผมมันเจ็บแปล๊บๆ ขึ้นมาอีกแล้ว
"พี่เต็ม นั่นใช่พี่ฟิล์มไหมคะ" น้องพริกชี้ไปที่คนคู่นั้น แล้วเอ่ยถามผมออกมา
"ไม่แน่ใจอ่ะ เห็นแต่ด้านหลัง พี่จำไม่ได้หรอก"
"แต่พริกว่า ต้องใช่แน่ๆ ค่ะ ว่าแต่…เด็กข้างๆ เป็นใครกันนะ ทำไมเค้าจับมือกัน"
"อันนี้พี่ก็ไม่รู้ครับ"
"พี่เต็ม! หรือว่าพี่ฟิล์มเค้าเป็น?! "
"เอ่อ พี่ไม่ทราบครับ"
"พริกว่าเราไปทักเค้าหน่อยไหมคะ? " ตอนนี้น้องพริกที่แสนเรียบร้อย พูดน้อย น่ารัก กลายเป็นอีกคนไปแล้วครับ ผมนึกเอ็นดูอยู่ในใจ
"ไม่ดีมั้งครับ เค้าอาจจะอยากมีเวลาส่วนตัว"
"พี่เต็มรู้อะไรแน่ๆ เล่าให้พริกฟังหน่อยสิ นะคะ นะคะ" น้องพริกใช้สองมือเล็กๆ เขย่าแขนผม เหมือนเด็กน้อยเอาแต่ใจ ผมจึงเอื้อมมือไปกุมมือเล็กของอีกฝ่ายให้หยุดเขย่า พลางเปลี่ยนเรื่องให้อีกฝ่ายเลิกสนใจ
"พี่ไม่รู้อะไรจริงๆ ครับ ใกล้ถึงเวลารอบหนังเราแล้วนะ เราไปนั่งรอตรงโน้นดีกว่าไหมครับ" ผมพยายามพูดกับน้องด้วยความอ่อนโยน งงตัวเองเหมือนกัน พูดแบบนี้ก็เป็นด้วย โคตรจะแมนเลย
ระหว่างที่ผมคุยกับน้องพริกอยู่นั้น ไอ้ฟิล์มกับเด็กมันก็เดินเข้ามาใกล้พวกผม พอหันไปเจอ มันก็จำเป็นที่จะต้องทักทายแล้วล่ะครับ
"ไงมึง มาดูหนังเหรอ" มันทักผมก่อน
"อืม แล้วมึงล่ะ"
"มารับน้องเรียนพิเศษเสร็จ แล้วจะเลยไปส่งที่บ้าน"
"อ่อ งั้นพวกกูขอตัวก่อนนะ หนังใกล้เริ่มแล้ว"
"อือ"
แล้วผมก็จูงน้องพริกเลี่ยงออกมา พาเดินไปซื้อป๊อปคอร์นและน้ำอัดลมเพื่อรอเข้าไปในโรงหนัง ผมอดที่จะมองตามคนอีกคู่ไม่ได้ ก็เห็นกำลังเดินคล้องแขนกันลงบันไดเลื่อน เด็กมันพูดเจื้อยแจ้วอยู่ข้างๆ มองดูแล้ว…เหมาะสมกันดี
ผมเบือนหน้าหนี หันมาสนใจร่างเล็กคนที่อยู่ข้างๆ ผม ที่ตอนนี้ก็พูดเจื้อยแจ้วไปเรื่อย สดใส มีชีวิตชีวา ร่าเริง น่ารัก อยู่ด้วยแล้วน่าจะสบายใจ แต่…ผมกลับรู้สึกไม่แฮปปี้ ใจผมวนเวียนคิดถึงแต่หน้าไอ้ฟิล์ม ยิ่งมาเห็นมันเดินยิ้มมีความสุขกับเด็ก ใจผมยิ่งอยู่ไม่เป็นสุข
"พี่เต็ม! พี่เต็ม! ฟังพริกอยู่ไหมคะเนี่ย?! "
"อ่อๆ ฟังครับ" เปล่าครับ ไม่ได้ฟังเลย
"งั้นเมื่อกี้พริกพูดอะไรคะ"
"พริกบอกว่า…บอกว่าอะไรนะ…เอ่อ…อะไรน๊าาา"
"ไม่ต้องเลย ไม่ตั้งใจฟังพริกอ่ะ"
"งั้นน้องพริกพูดใหม่ เดี๋ยวคราวนี้พี่ตั้งใจฟังเลยครับ"
"ไม่เอา พริกไม่พูดแล้ว"
ไม่พูดเปล่านะครับ งอนเดินหนีผมแล้ว อิหยังวะ เรื่องแค่นี้ก็โกรธเหรอ? ผมงงเล็กน้อยตามประสาคนไม่เคยมีแฟนครับ
ผมกลับห้องมาด้วยความรู้สึกเซ็งๆ ไม่ใช่เพราะน้องงอนผมนะครับ เพราะน้องงอนผมแค่แป๊ปเดียว ผมแค่ซื้อลิปสติกให้หนึ่งแท่ง น้องก็หายงอนแล้ว แต่ที่เซ็ง เพราะในหัวผมมีแต่ภาพไอ้ฟิล์มกับเด็กนั่นเต็มไปหมด คิดจินตนาการไปต่างๆ นานา ว่าเค้าไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว
นี่ผมชอบมันจริงๆ เหรอครับ?
ทำยังไงถึงจะสลัดความรู้สึกนี้ออกไป ทั้งที่พยายามทุกทาง ไม่ว่าจะขีดเส้นอย่างชัดเจนว่าให้มันเป็นแค่เพื่อน หรือพยายามไปคบคนอื่นเพื่อลบภาพมันออกจากหัว แต่ทุกทางที่ทำไปไม่ได้ช่วยให้ผมลบภาพมันออกไปได้เลย
มีแต่ 'ชัดเจน' มากขึ้นทุกวัน
ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป อกผมต้องระเบิดเข้าซักวันแน่ๆ
- เภฟิล์ม -
วันนี้ผมต้องไปรับน้องจากที่เรียนพิเศษเหมือนเคยครับ ผมทำแบบนี้ได้อาทิตย์กว่าแล้ว ก็ตั้งแต่ที่ไอ้เต็มมันไล่ให้ผมไปมีแฟนนั่นแหละ ผมก็เริ่มเดินหน้าพัฒนาความสัมพันธ์กับน้อง น้องก็น่ารักตามวัย ยังใสๆ ยังอ่อนต่อโลก ครอบครัวเค้าเลี้ยงมาดี ผมก็ไม่กล้าทำน้องเค้าแปดเปื้อนหรอกครับ อย่างมากก็เดินจับมือกันใสๆ แค่นั้นน้องเค้าก็เขินจะแย่อยู่แล้วครับ
"วันนี้พี่ฟิล์มอยู่เป็นเพื่อนบีมก่อนได้ไหมครับ พ่อกับแม่ไปงานเลี้ยงยังไม่น่าจะกลับ" น้องเอ่ยชวนผม ระหว่างที่ใกล้ถึงบ้านน้องแล้ว
"ได้สิครับ" ผมหันไปส่งยิ้มน้อยๆ ให้ด้วย
พอถึงบ้านน้อง ผมก็ขับรถเข้าไปในบ้านอย่างคุ้นเคย แต่ผมก็เคยเข้าไปแค่ห้องรับแขกนะครับ เพราะน้องเคยพาผมเข้าไปสวัสดีพ่อกับแม่ โดยที่แนะนำว่าผมจะมาติววิชาอื่นๆ ที่น้องไม่ได้เรียนพิเศษให้ พ่อกับแม่น้องจึงต้อนรับขับสู้ผมอย่างดี
จอดรถเสร็จ ผมก็เดินตามน้องเข้าไปในบ้าน แล้วก็นั่งลงโซฟารับแขกเหมือนเคย แต่น้องบอกว่าเข้าไปนั่งเล่นห้องนอนน้องก็ได้ น้องก็คงเชื้อเชิญเพราะไม่คิดอะไรมาก แต่สำหรับผม คนที่ผ่านโลกมาพอสมควร ก็อดคิดไม่ได้ว่า…โอกาสมาถึงแล้ว
ผมเดินตามน้องเข้าไปในห้องนอน เป็นห้องเรียบๆ ไม่มีอะไรตกแต่งมาก มีโต๊ะคอมฯ ตู้เสื้อผ้า และเตียงนอนใหญ่อยู่กลางห้อง และประตูเปิดสู่ห้องน้ำส่วนตัว
"พี่ฟิล์มนั่งเล่นที่เตียงบีมก็ได้นะครับ เดี๋ยวบีมไปอาบน้ำก่อน"
ผมรั้งแขนน้องไว้ น้องก็หันหน้ามามองผมด้วยความแปลกใจ แต่ผมอาศัยจังหวะนั้นฝังเรียวปากของตัวเองลงไปยังริมฝีปากอิ่มเต็มตรงหน้า ดูดเม้มเบาๆ ก่อนจะผละออกมา ผมจ้องตาน้องนิ่ง พร้อมกับพูดขึ้นว่า
"อย่าชวนใครเข้าห้องนอนง่ายๆ แบบนี้อีกนะครับ…มันอันตราย"
"คะ ครับ"
"รีบไปอาบน้ำเถอะครับ ก่อนที่พี่จะอดใจไม่ไหว"
"คะ ครับ"
"พี่ออกไปรอข้างนอกนะครับ"
"…ครับ"
พูดจบ ผมก็ปล่อยมือน้อง แล้วเดินออกมานั่งรอที่ห้องรับแขก ที่ผมเดินออกมา ไม่ใช่เพราะผมจะอดใจไม่ไหวหรอกนะครับ แต่ขณะที่ปากผมจูบกับน้องบีม หน้าไอ้เต็มกลับลอยเข้ามาในหัว นี่ผมท่าจะอาการหนักแล้วนะครับ
จริงๆ ผมเริ่มหัวเสียตั้งแต่เห็นมันยืนกุมมือน้องพริกอยู่หน้าโรงหนังแล้วครับ แต่ผมก็แสดงออกไม่ได้ สิ่งที่ทำได้คือ เดินเข้าไปใกล้ๆ เพื่อทักทาย แต่ก็ดูมันไม่อยากให้ผมเข้าไปทักนักหรอกครับ
แต่ก็ช่างเถอะครับ ผมก็ไม่อยากทนมองภาพบาดตาบาดใจนั้นซักเท่าไหร่ ก็ดีแล้วที่มันรีบขอตัวเดินออกไป เพราะถ้าอยู่นานกว่านี้ อาจเป็นผมที่ควบคุมตัวเองไม่ได้
ผมคิดไปถึงวันที่มันบอกให้ผมไปมีแฟน ดูท่าทางมันก็คงอยากให้ผมมีแฟนจริงๆ เพราะมันจะได้ไม่ตัวติดกับผมไง แล้วที่ผมมาคุยกับน้องบีมก็เพราะมันเลยนะ ถ้าวันนั้นมันบอกให้ผมไม่สนใจเด็กคนนี้ ผมก็จะไม่สนเลย เพราะยังไงผมก็แคร์มันมากกว่าอยู่แล้ว
ไม่ใช่ว่าผมโทษมันนะที่ผมต้องมาเป็นแบบนี้ แต่ผมเต็มใจทำตามสิ่งที่มันต้องการ…ผมเต็มใจทำเพื่อมันเอง
พอพ่อแม่น้องมาถึงแล้ว ผมก็ขอตัวออกมาเลยครับ โดยที่น้องยังอาบน้ำไม่เสร็จ ผมขับรถออกมาเรื่อยๆ โดยไร้จุดหมาย ยังไม่คิดจะกลับหอพัก เปิดเพลงเบาๆ คลอไปกับบรรยากาศเหงาๆ ยิ่งทำให้ความรู้สึกจมดิ่งสู่เบื้องลึกของจิตใจ
บางครั้งอาจถึงเวลาที่ต้องให้ค่ากับ 'ความรู้สึกของตัวเอง'
ชอบ…ก็บอกไปเลยว่าชอบ
ผลจะออกมาแบบไหน ก็ต้องยอมรับ เพราะถ้าเก็บไว้อีกต่อไป ความรู้สึกเหล่านี้มันคงจุกอกผมตายเข้าซักวัน
ผมขับรถกลับหอพักอย่างคนที่มีเป้าหมาย ยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดูก็พบว่าเป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว แต่ผมไม่สนใจเวลาแล้วครับ ผมเดินเข้าไปในหอพักแพทย์ กดลิฟต์ไปยังชั้นห้า ออกจากลิฟต์ก็ไปเคาะประตูห้องบานที่คุ้นเคย
ไม่นานประตูก็เปิดออก…
หลังบานประตู คือ ไอ้เต็มในสภาพที่เหมือนคนหลับไปแล้ว หัวเหอยุ่งเหยิงยืนหน้าหงิกมองผมอย่างเคืองๆ
ผมไม่สนใจแล้วว่ามันจะอยู่สภาพไหน ผมเดินเข้าไปในห้องของมัน ปิดประตูตามหลัง ทันทีที่ได้ยินเสียงบานประตูกระทบกัน เป็นสัญญาณว่า…โลกทั้งใบมีเพียงเราสองคน ผมก็สาวเท้าเข้าไปกอดมัน กอดแนบแน่นชนิดที่ไม่ยอมให้อากาศลอยผ่านได้เลย มีแรงยั้งตัวจากมันนิดหน่อย แต่แค่นิดหน่อยจริงๆ เพราะหลังจากนั้นมันก็โอบกอดผมตอบ…แนบแน่นไม่ต่างกัน
หลังจากที่เรายืนกอดกันนิ่งนาน เป็นเวลากี่นาทีก็ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆ มันรู้สึกดีจนผมไม่อยากละอ้อมแขนไปไหนเลย แต่ก็เป็นไอ้เต็มอีกนั่นแหละครับที่ผละตัวออกมาก่อน แต่ผมก็รั้งแขนมันไว้ ราวกับว่า กลัวมันจะหายตัวไปเสียอย่างนั้น มันเลยจับมือผมแล้วจูงไปนั่งลงที่ปลายเตียงนอน
สัมผัสอบอุ่นจากมือนุ่มของมันทำให้ผมจับไว้ไม่ยอมปล่อย แม้ว่าเราจะนั่งอยู่ข้างกันก็ตาม ผมก้มลงไปมองหน้ามันที่เงยมองผมอยู่ก่อนแล้ว นัยน์ตาฉายแววสับสน มีความกล้าๆ กลัวๆ อยู่ในดวงตาคู่นี้ เรื่อยลงไปเป็นจมูกโด่งรับกับริมฝีปากอิ่มที่ตอนนี้เผยอน้อยๆ ภาพตรงหน้าทำให้ผมอดใจไม่ไหว ฝังจมูกและปากลงไปยังใบหน้าคนข้างกาย รับรู้ถึงการตอบรับอันดี ไม่ใช่แรงต้านอย่างที่นึกกลัว
ลิ้นร้อนไล้เลียขอบปากอิ่มอย่างเชื่องช้า ไม่เร่งร้อน ไม่เร่งเร้า ราวกับต้องการจดจำทุกสัมผัสให้ติดตรึงไว้ในความรู้สึก…
ผ่านไปนานพอสมควร ผมถึงยอมปล่อยริมฝีปากมันให้เป็นอิสระ เรานั่งจ้องตากันนิ่ง ไม่มีคำพูดใดๆ หลุดออกมาจากปากแต่ละคน เหมือนกลัว…กลัวว่าถ้าฝ่ายใดพูดออกมาแล้วจะกลายเป็น 'คนแพ้'
เพราะความสัมพันธ์ของพวกผมมันเป็นความสัมพันธ์ที่ 'แข่งขัน' กันมาตลอด
แต่ท้ายสุดแล้ว…ผมก็ต้องยอมแล้วล่ะครับ ยอมเป็นคนแพ้ในการแข่งขันนี้
"วันนี้กูนอนด้วยนะ…"
ผมพูดออกไป โดยที่ไม่รู้จะเริ่มพูดอะไรที่ดีกว่านี้แล้ว มันก็พยักหน้าหงึกหงักเหมือนเป็นการอนุญาตไปในตัว ผมจึงยอมปล่อยมือมัน เพื่อจะลุกไปนอนโซฟาซึ่งเป็นที่ของผม แต่มันก็กระตุกข้อมือผมไว้ แล้วเอ่ยขึ้น
"นอนเตียงด้วยกันก็ได้…จะได้นอนสบาย"
พูดจบ มันก็หลบสายตาผม ผมจึงมองไม่เห็นว่านัยน์คู่นั้นฉายแววอะไรออกมา แต่ในเมื่อมันชวนแล้ว ผมก็ทำตามที่มันบอก ล้มตัวลงนอนแทบจะในทันที มันก็เดินไปปิดไฟ แล้วกลับมาล้มตัวนอนอีกด้านของเตียง เตียงเล็กๆ ที่มีผู้ชายสองคนนอนข้างกันก็ทำให้เราตัวติดกันไปโดยปริยาย
เรานอนหงายมองเพดานไปได้ซักพัก ผมก็ตะแคงข้างหันมาหามัน และมันก็เปลี่ยนมานอนแบบผม ตอนนี้เราจึงจ้องหน้ากันนิ่ง รับรู้ได้ถึงลมหายใจที่รินรดกันและกัน แต่ก็ไม่มีใครยอมพูดอะไร
ผมหายใจลึกๆ อีกครั้งก่อนจะตัดสินใจพูดบางอย่างออกมา
"ถ้าตอนนี้ เรากำลังแข่งกันอยู่ เกมนี้มึงชนะว่ะเต็ม…กูแพ้ราบคาบเลย"
"ทำไมวะ"
"กูว่า…กูชอบมึงเข้าแล้วว่ะ มึงชนะกูแล้ว กูยอมมึงทุกอย่างแล้ว"
"…ไม่ว่ะ มึงไม่ได้แพ้ เกมนี้เราเสมอกัน เพราะกู…ก็ชอบมึงเหมือนกัน"
"กูไม่ได้ชอบมึงแบบเพื่อนนะ"
"แล้วมึงคิดว่ากูชอบมึงแบบเพื่อนรึไง…ไม่มีเพื่อนที่ไหนเค้าเอากันหรอก"
"มึงนี่น๊าา แล้วอะไรคือการไล่ให้กูไปมีแฟน"
"ก็กู…กลัว"
"กลัวอะไรของมึง"
"…กลัวแพ้มึงไง"
จบประโยค ผมก็ดึงมันเข้ามากอดแนบอกอุ่น…บอกตัวเองว่าจะไม่ยอมปล่อยอ้อมกอดนี้อีกแล้ว ต่อให้เป็นการแข่งขันที่ผมต้องแพ้ ผมก็ยังจะอยู่ตรงนี้ รอกอดมันอยู่อย่างนี้ตลอดไป…
End.
Talk : จบแล้วนะคะ สำหรับเภฟิล์มกับหมอเต็ม :mew1: :mew1:
สำหรับหนังสือเปิดพรีออเดอร์แล้วนะคะ ตามไปที่ลิงค์นี้ค่ะ (มีตัวอย่างตอนพิเศษให้อ่านด้วยค่ะ) https://www.readawrite.com/?action=view_preorder_detail&article_guid=85b4dfa8579583fcf7982a60b8fe925c
ส่วน e-book ลิงค์นี้เลยจ้า https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMzk4NDA4NyI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjEzNDAwMSI7fQ&page_no=1
ตัวอย่างตอนพิเศษ #หมอกี้น้องนิว 3 ตอน **ไม่ลงที่ไหน**
Special : พี่เลี้ยงจำเป็น (Mini NC) (ประมาณ 21 หน้า raw)
"ลูกชายคนโตหิวรึยังครับ หึหึ" พี่กี้แซวผม
"หิวครับ" ผมก็เล่นไปกับเค้า
"ให้แกะสปาเก๊ตตี้ให้เลยไหมครับ"
"ไม่หิวสปาเก๊ตตี้ครับ…หิวแด๊ดดี้น่ะครับ หึหึ" แซวผมดีนัก เอาคืนซะเลย ฮ่าๆๆ
"กินแด๊ดดี้ไม่ได้นะครับอานิว" ข้าวกล้องเอ่ยขึ้น ในระหว่างที่เคี้ยวอาหารหมดคำแล้ว
"ทำไมละครับข้าวกล้อง" ผมเอ่ยถามเด็กน้อยอย่างขำๆ
"ก็คุณครูสอนมาว่าป่าป๊า ก็คือพ่อ แล้วพ่อก็คือ daddy ซึ่ง…พ่อ ไม่ใช่ อาหาร นะครับ งั้นอานิวกิน daddy ไม่ได้นะครับ" เด็กน้อยขยายความให้ผมเข้าใจ นั่นแทบจะทำให้ผมกลั้นหัวเราะไม่ได้ เด็กหนอเด็ก
"โอเคๆ อานิวเข้าใจแล้วครับ อานิวไม่กิน daddy แล้วก็ได้"
ผมมองไปที่พี่กี้ ก็เห็นอีกฝ่ายยิ้มรอรับอยู่ก่อนแล้ว จากนั้นก็เดินมากระซิบที่ข้างหูผม ให้ได้ยินกันสองคน
"แต่ daddy กินลูกชายได้นะ"
ผมมองตอบพี่กี้เขินๆ อย่างไม่รู้จะตอบโต้ยังไงดีแล้วครับ…คนหื่นก็คือคนหื่นนั่นแหละ!
Special : ในวันที่เราต้องไกลห่าง (ประมาณ 26 หน้า raw)
ผมตื่นแต่เช้าขึ้นมาในห้องที่เริ่มจะคุ้นเคย เพราะอาศัยมากว่าสองอาทิตย์แล้ว ห้องที่ไม่ได้ใหญ่มาก มีเพียงเตียงนอน และห้องน้ำในตัวเท่านั้น สภาพกลางเก่ากลางใหม่ ถูกดัดแปลงมาจากห้องพักผู้ป่วย แต่บัดนี้กลายมาเป็นห้องพักแพทย์เสียแล้ว
ตอนนี้ผมเป็นอินเทิร์นสอง หมายความว่า ทำงานเข้าสู่ปีที่สอง และในปีนี้จะต้องถูกส่งไปโรงพยาบาลชุมชน หรือ รพช. หรือ โรงพยาบาลประจำอำเภอที่มีขนาด 10-120 เตียง ผมจับฉลากกับเพื่อนๆ ได้รพช. ขนาด 30 เตียง ก็จัดว่าเป็นขนาดเล็ก ไม่วุ่นวายเท่ารพท. (โรงพยายาลประจำจังหวัดทั่วไป) ที่เคยอยู่มา ปริมาณคนไข้น้อยกว่า แต่ต้องมีความรู้แทบทุกด้าน เพราะมีหมอแค่ 3 คน รวมผู้อำนวยการโรงพยาบาลแล้ว
หนึ่งในหมอ 3 คนก็มีไอ้ตะวันด้วย ดวงผมจะสมพงษ์กับมันเกินไปแล้วนะครับ ตอนเป็นอินเทิร์นหนึ่งก็วนวอร์ดเดียวกันตลอด พอมารพช. ยังได้โรง'บาลเดียวกันอีก แต่จริงๆ แล้วผมก็แอบอุ่นใจนะที่เป็นมัน เพราะทำงานร่วมกันบ่อย จนคิดว่ารู้จักกันดีประมาณหนึ่งแล้ว
เรื่องงานก็หนักใจไปอีกแบบ แต่ก็ไม่มาก รอให้เข้าที่เข้าทางก็คงดีกว่านี้ แต่เรื่องที่มีผลต่อจิตใจมากกว่า คือ ต้องอยู่ห่างไกลกับพี่กี้เป็นระยะทางเกือบ 100 กิโลเมตร เพราะเป็นอำเภอที่อยู่ติดกับอีกจังหวัด
ผมไม่เคยต้องอยู่ไกลกับพี่กี้มากขนาดนี้ และนานขนาดนี้ ใจมันก็หวิวๆ หน่อยครับ ปกติมีคนกินข้าวด้วย มีคนนอนรออยู่ที่ห้อง แต่ตอนนี้มองไปทางไหนมันก็ว่างเปล่าไปหมด ยิ่งต้องมาอยู่ในสภาพ 'ห้องผีสิง' ที่กรีนให้คำนิยามไว้ ใจมันยิ่งห่อเหี่ยวอย่างบอกไม่ถูก...
Special : Honeymoon trip (NC) (ประมาณ 27 หน้า raw)
เราผละริมฝีปากออกจากกัน น้องมองตาผมนิ่ง…นาน
ก่อนจะเอ่ยขึ้นเบาๆ ทว่า…ชัดเจน
"ทีนี้ ตาผมแล้วนะ"
"หืมม์? "
ผมถามด้วยความงงงวย มีเครื่องหมายคำถามตัวเบ้อเริ่มอยู่ในหัว
"ก็ที่พี่บอกจะให้นิวไง"
"ให้อะไร"
"ให้นิวรุกพี่"
"เอิ่มมม"
"ไม่ต้องเอิ่ม ป่ะ ไปต่อที่เตียงกัน"
พูดจบ น้องก็กึ่งลากกึ่งจูงผมขึ้นมาจากน้ำ ส่วนผมนั้นยังขาอ่อนปวกเปียกจากการเสียน้ำเมื่อครู่อยู่เลยครับ น้องลากผมเข้าไปชำระล้างร่างกายภายใต้ฝักบัวอันเดียวกัน โรแมนติกสุดๆ แต่จะโรแมนติกกว่านี้ ถ้าฉากต่อไป ไม่ใช่ผมที่ต้องเสียตัวให้น้อง!
///////////////////////////////////////////////////
หากชอบ ก็ฝากอุดหนุนเป็นกำลังใจให้เรา เพื่อจะได้มีแรงแต่งนิยายเรื่องต่อไปหน่อยนะคะ ขอบคุณมากๆ ค่ะ (รัก)
ำหรับหนังสือเปิดพรีออเดอร์แล้วนะคะ ตามไปที่ลิงค์นี้ค่ะ (มีตัวอย่างตอนพิเศษให้อ่านด้วยค่ะ) https://www.readawrite.com/?action=view_preorder_detail&article_guid=85b4dfa8579583fcf7982a60b8fe925c
ส่วน e-book ลิงค์นี้เลยจ้า https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMzk4NDA4NyI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjEzNDAwMSI7fQ&page_no=1