ตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน
ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว..
ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้
ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ.
ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน
เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว
ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18
เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ
ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ
โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้า
เรื่องสั้นเรื่องแรกของฟูฝากติชมด้วยนะคะ
สารบัญ
บทนำ (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=69349.msg3931325#msg3931325)
ตอนที่1 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=69349.msg3931967#msg3931967)
ตอนที่ 2 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=69349.msg3934694#msg3934694)
ตอนที่3 30% 1/4/62 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=69349.msg3960704#msg3960704)
ตอนที่ 2
[/b]
ผมนั่งรอในร้านกาแฟของพี่หลินเป็นเวลาเกือบๆ 1 ชั่วโมง ร่างสูงโปร่ง หุ่นนักกีฬา หน้าตาดูดี แต่เรียบนิ่งก็เดินเข้ามาในร้าน ผมรีบหลบมุม เพราะกลัวว่าพี่เขาจะเห็นหน้าของผม พี่เขามองซ้ายมองขวา เหมือนหาอะไรอยู่สักอย่างแต่คงจะหาไม่เจอเพราะคิ้วของเขาขมวดนิดหน่อย แล้วจึงหันไป พูดกับพี่หลินและพี่แพรว ผมที่แอบอยู่หลังเสาร์ ไม่ได้ยินว่าพี่เขาพูดอะไรแต่ ผมเดาได้ว่า เขาน่าจะสั่งโกโก้กปั่นไม่หวานเหมือนเดิมเป็นเมนูที่พี่เขากินเป็นประจำเวลาที่มาร้านนี้ จากนั้นผายมือมาทางผม ผมรีบผลุดหัวกลับไปหลังเสาร์ตามเดิม ไอ้มอสที่นั่งตรงข้ามผม หรือก็คือนั่งชิดผนังด้านในหัวเราะออกมาด้วยความตลกท่าทีของผม ผมถลึงตาใส่มันไปที แล้วโผล่หัวออกไปมองใหม่ ปรากฏว่าพี่นายนั่งหันหลังให้ผมในโต๊ะถัดไปประมาณ 2-3 ตัว ผมนั่งมองพี่เขาไม่นานโกโก้ปั่นของพี่เขาก็ถูกพี่แพรวยกมาเสิร์ฟ พี่แพรวเหล่ตามามองแล้วยักคิ้วให้ผมเป็นเชิงบอกว่า ทุกอย่างโอเค
‘สุดยอดเลยพี่แพรวสมแล้วที่เป็นพี่รหัสผม แต่เอ๊ะ หรือควรขอบคุณพี่หลินดีที่ยอมเขียนข้อความให้ผม’
ผมไม่กล้ามองว่าถ้าพี่เขาเห็นแล้วจะมีสีหน้ายังไงเลย ตัดสินใจหันมาหามอส แล้วนั่งเหงื่อตก
“มึงถ้าพี่เขาไม่โอเคอะ กูจะทำยังไงดี ถ้าพี่เขาเกลียดกูหละ ถ้าพี่เขาคิดว่ากูปัญญาอ่อนอะ กูจะทำยังไง กูคงทนไม่ได้ถ้าพี่เขามองกูด้วยสายตาที่เหมือนกูเป็นขี้อะมึง กูไม่กล้า มองเลยมึง มึง มึง มึง มื๊งงงงงงง” ผมระบายออกมาด้วยความอัดอั้น ทนไม่ไหวแล้ว กลัวไปหมด มือผมก็มีแต่เหงื่อ หน้าผมก็มีแต่เหงื่อ ใจเต้นแรงมากเลย
“ใจเย็นๆมึง พี่เขาจะรู้ได้ไงในเมื่อเราไม่ได้เสนอตัวออกไปนะเขาจะรู้หรอว่าคนที่สั่งโกโก้ให้เขาอะคือมึง” มันพูดท่าทีกลั้วหัวเราะ
“เออ นั่นสิ กูลืมไปเลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า” ผมถอนหายใจอย่างโล่งอกเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าผมไม่ได้แสดงตัวออกมา
หลังจากนั้นผมก็นั่งคุยกับไอ้มอสไปเรื่อยๆ ประมาณ 40 นาที พี่เขาก็เรียกเก็บเงิน พี่หลินเดินมาพูดอะไรวักอย่างพี่เขาก็ขมวดคิ้ว เถียงกันไปสักพักพี่นายก็เดินออกจากร้านไป ผมออกมาจากมุมที่แอบอยู่ก็รีบวิ่งไปถามพี่หลินด้วยความอยากรู้อยากเห็นทันที
“พี่เขาว่าไงบ้างพี่ เขาเห็นข้อความแล้วทำยังไงบ้าง”
“ไม่รู้อะ หน้ามันนิ่งมากเลยพี่ก็เดาไม่ถูก”
“แล้วตอนจ่ายเงินอะพี่เขาว่ายังไง”
“มันจะจ่ายเองแต่ พี่บอกว่าคนให้เขาอยากให้มึงจริงๆนะทำแบบนี้เขาอาจเสียใจ มันเลยบอกว่าคราวหน้าไม่ให้จ่ายเงินแทนมันอีก” ผมหน้าจ๋อยทันทีเดาว่าพี่เขาคงไม่ชอบที่ผมไปแสดงออกว่าชอบแบบนั้น
“พี่เขาคงไม่ชอบสินะ”
“อย่าทำหน้าแบบนี้ดิวะไอ้น้อง นายมันบอกไม่ให้จ่ายเงินหนิ แต่ไม่ได้บอกว่าห้ามเขียนข้อความนะ” พี่แพรวปลอบผม
"ใช่แล้วมึงมึงยังคงส่งความรู้สึกมึงผ่านแก้วโกโก้ได้อีกนะ" คราวนี้เป็นมอสที่ปลอบใจผม
"นั่นดิ งั้นพรุ่งนี้เขียนใหม่นะพี่หลินเขียนแบบเดิมเลยนะพี่"
"เอ๊ะ พี่หลินพี่เขียนอะไรให้ไอ้ครามมันอะ" ไอ้มอสถามแต่พี่หลินมีอาการสะดุ้งนิดหน่อย จากนั้นก็ยิ้มหวานส่งมาให้ผมแล่วตอบว่า
"เขียนว่า ผมชอบพี่ครับ ไงจ๊ะ" ดีจังที่พี่หลินไม่ได้เขียนอะไรประหลาดๆลงไปยิ่งขี้แกล้งอยู่ด้วย แต่ผมคงคิดมากไปที่เห็นมุมปากพี่หลินแกยกขึ้นนิดนึง
"ผมกลับก่อนนะพี่ อยากกลับไปเล่นเกมส์ต่อแล้ว"
"เออๆ กลับดีๆนะ ว่าแต่พรุ่งนี้เขียนเหมือนเดิมไหม" พี่หลินถาม
"ครับพี่เขียนแบบเดิมเลย"
พี่หลินทำมือบอกว่าโอเค ผมกับไอ้มอสโบกมือลาแล้วเดินออกจากร้านไป แยกย้ายกันเข้าหอใครหอมัน
หลังจากทั้ง 2 คนออกจากร้านไป
"ฉันเชื่อว่าแกไม่ได้เขียนคำว่า ผมชอบพี่ครับ ใช่ไหมหลินหน้าตาแกมันบอกแบบนั้น" แพรวถามเพื่อนสนิทเสียงอ่อนใจ เพราะเชื่อว่ายังไงเพื่อนตัวเองก็ไม่มีทางเขียนอะไรดีๆลงไปแน่นอน
"ฉันเขียนว่า ผมชอบพี่ครับ ลงไปจริงๆนะ" หลินตอบเพื่อนรักเสียงร่าเริง
"..."
"แต่แค่ว่าฉันบอกไม่หมดเท่านั้นเอง"
"แกเขียนอะไรลงไปอีก"รอยยิ้มร้ายกาจผลุดขึ้นบนใบหน้าหวานสวย พร้อมกับดวงตาใสที่ปกปิดเพื่อนสนิทไม่มิดว่าภายในดวงตานั้นกำลังสั่นระริกด้วยความสนุก
"ก็เขียนว่า ผมชอบพี่ครับเป็นผัวผมเถอะ ยังไงหละ ฮ่า ฮ่า ฮ่า"
แพรวถอนหายใจและคิดว่า น้องรหัสของเขามันชั่งซื่อจริงๆที่เชื่อคำพูดของปีศาจหน้าสวยตนนี้
ครบรอบ 1 อาทิตย์แล้วที่ผมให้พี่หลินเขียนข้อความผ่านแก้วโกโก้ของพี่คราม ผมรู้สึกดีที่ผมทำแบบนี้นะ พี่เขาก็ดูไม่รู้สึกรำคาญอะไรผมด้วย
"ไอ้ครามวันนี้ไปกินเหล้ากับกูไหม" ระหว่างที่ผมกำลังนั่งคิดถึงพี่นาย ไอ้พี่เจ็ทพี่รหัสไอ้มอสมันก็เข้ามาทัก
"มีใครบ้างอะพี่"
"มีกู ไอ้ครีม ไอ้เดย์ ถ้ามึงไปด้วยอก็ชวนน้องรหัสกูหน่อยนะ มันโกรธกูไม่ยอมพูดกับกูกูกะจะพามันไปง้อวันนี้"
"มันโกรธอะไรพี่อะ" ผมถามไปด้วยความสงสัย สายรหัสของไอ้มอสมันรักกันมากไม่เคยเห็นมันเถียงกันด้วยซ้ำไปทำไมจู่ๆไอ้มอสถึงโกรธพี่เจ็ทได้นะ
"กูเอาของฝากไปให้มันที่ห้องแล้วเผลอเหยียบเลโก้ที่มันกำลังต่ออยู่พัง พอมันเห็นก็ด่ากู จากนั้นแม่งก็ไม่คุยกับกูเลย" พูดไปพี่มันก็เกาหัวไป
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า อ๋อ พี่ไม่รู้จริงๆหรอ ไอ้มอสอะมันรักเลโก้ขนาดไหน มันเป็นคนชอบต่อเล่โก้มาก เวลามันต่อใครไปกวนมัน มันจะหัวร้อนมาก นี่พี่เหยียบแตกไม่แปลกที่มันจะโกรธ" ผมนึกไปถึงตอนที่มันกำลังตั้งใจต่อแล้วผมไปกวนมันให้มันไปกินข้าวกับผม ตอนนั้นมันหัวร้อนมากเลยลุกขึ้นมาชี้หน้าด่าผมใหญ่เลย จนผมต้องรีบขอโทษแล้วไปซื้อขนมง้อมัน
"มิน่า แม่งโกรธกูขนาดนั้น ยังไงมึงพามันมากับมึงให้ได้นะ"
"ผมยังไม่ได้บอกเลยนะว่าจะไป"พูดจาเย้าแหย่พี่เจ็ทไปนิดหน่อย
"ไอ้เหี้ย กูบังคับมึงไปในฐานะรุ่นพี่"
"ล้อเล่น น่ะพี่ ยังไงก็ไป เรื่องไอ้มอสอะแค่ผมเอ่ยปากชวนยังไงมันก็ไปอยู่ดี"
"เออๆ ขอบใจมากมึงกูไปละเอางานไปส่งให้ไอ้ครีมก่อน"พี่มันเอามือวางบนหัวผมแล้วตบเบาๆ และก็เดินจากไป
"พี่หลิน พี่แพรวสวัสดีครับ" ผมมาที่ร้านเหมือนเดิมทุกวันนั่งในมุมอับสายตาเหมือนเดิม นั่งรอประมาณ 20 นาทีพี่นายก็เดินเข้ามาในร้าน แต่วันนี้ที่ไม่เหมือนเดิมคือ พี่นายดูหงุดหงิดผิดปกติ คิ้วสวยที่ผมชอบมอบขมวดมุ่น ดวงตาคมคู่นั้นดูดุดันผิดปกติ ปากเรียวสวยตอนนี้มุมปากมันคว่ำลง ใครกันที่ทำให้พี่นายอารมณ์เสียนะ ดูสิหน้าตาน่ากลัวมากเลย ถึงแม้ปกติจะน่ากลัวอยู่แล้วก็เถอะ
ผมลองเปิด facebook กดหาชื่อเฟสที่จำได้ขึ้นใจเพราะนั่งส่องทุกวัน แอคเคาท์ของพี่นายไม่ค่อยอัพเดทอะไรเดือนนึงจะเช็คอิน 1 ที แต่แปลกที่วันนี้พี่นายเขาโพสต์อะไรบางอย่างลง facebook ไม่รอช้าผมต้องรีบไปอ่าน
nine anon 2 ชั่วโมงที่แล้ว
ถ้าชอบกันจริงอย่าไปยิ้มให้คนอื่นสิ
พี่นายมีคนที่ชอบแล้วหรอและดูเหมือนคนๆนั้นจะชอบพี่เขาด้วยแต่คนคนนั้นกลับไปสนิทกับคนอื่น แบบนี้พี่นายเขาหึงสินะ
อา เจ็บจัง พอรู้ว่าพี่นายมีคนที่ชอบแล้วมันเจ็บที่อกมากๆเลย อกหักใช่ไหนเนี่ยไอ้คราม
ผมรู้ตัวนะว่าปกติพี่เขาก็ไม่สนใจผมอยู่แล้ว แต่พอยิ่งรู้ว่าพี่นายมีคนที่ชอบ ผมก็ยิ่งเจ็บผมนั่งอ่านคอมเมนท์ไปได้สักพักก็ตัดสินใจกลับหอของตัวเอง วันนี้ผมไม่อยากเห็นี่นาย เพราะถ้าเห็นผมคงรู้สึกแย่มากแน่ๆ
ตอนนี้ผมอยู่ที่ร้านบาร์บี้ เป็นร้านเหล้าประจำของคณะผม ที่นั่งโต๊ะอยู่ตอนนี้มี ผม ไอ้มอส พี่เจ็ท พี่ครีม พี่เดย์ อยู่ครบทุกคน
ไอ้มอสที่นั่งข้างผมน่าตามันไม่ค่อยดีเท่าไหร่ คงหงุดหงิดที่โดนผมหลอกมาเจอพี่เจ็ท ผมยกเหล้าเข้าปากไปเยอะพอสมควรจนผมคิดว่าผมคงเมาเข้าให้แล้ว
"พอแล้วไอ้คราม" เสียงเหมือนไอ้มอสเลย
"อืม ม่าย อาว จา กีน อีกกกกกก"
"เมาแล้วไอ้คราม ไอ้มอสพาเพื่อนมึงกลับบ้านดิ๊" เสียงเหมือนพี่เดย์เลย ไอ้นี่พูดมากจริงๆ
"ไม่เอาผมงอลมันอยู่"
"เล่นตัวสัส งั้นมึงเลยไอ้เจ็ท รู้หอมันไม่ใช่หรอ"
"เออๆ กูเอง ลุกมาเลยมึงไอ้คราม แมร่งยังแดกไม่สะใจเลย
ไอ้มอสก็ยังไม่ได้คุย ต้องมาแบกมึงกลับบ้านเนี่ย" เสียงอะไรเห่าข้างๆหูวะ รำคาญจัง
อีกฝั่งของร้าน
ร่างสูงใหญ่ของนักกีฬาหนุ่มนั่งมองร่างเล็กของน้องถูกผู้ชายที่เขาเห็นว่าคุยกันอย่างสนิทสนมกับน้องของเขาอุ้มออกจากร้านไป แก้วเหล้าในมือถูกบีบจนคนที่เห็นกลัวว่ามันจะแตกเอา
"เป็นอะไรของมึงไอ้นายทำหน้ายังกับจะฆ่าใคร"
"หึง"
ใบหน้่ของเพื่อนสนิทเบือนไปในทิศทางที่ร่างสูงมอง ทันทีที่เห็นภาพของหนุ่มหน้าหวานกำลังโดนอุ้มออกจากร้าน ร่างสูงไม่แพ้กันก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา
" ฮ่า ฮ่า ฮ่า ถ้าหึงขนาดนี้ก็แสดงตัวเถอะว่ามึงเองก็มองน้องมันอยู่จะเก๊กทำห่าไรวะ เดี๋ยวก็โดนคาบไปแดกหรอก"
"อืม ก็ว่าอยู่ เดี๋ยวกูจัดการเอง"
"หึ หึ "
มือใหญ่ยกโทรศัพท์ขึ้นมาเข้าแอพสีฟ้ารูปตัว F นิ้วยาวพิมพ์สถานะลงไปแล้วกดโพสต์
nine anon เมื่อสักครู่
อย่าเมามากเป็นห่วง และก็อย่าให้ใครอุ้มด้วยหึง
TBC
คาดว่าอีก 1-2 ตอนคงจบขอโทษที่หายไปนะคะไปค่ายมา 3วัน 2คืน และก็เตรียมงานนิทรรศการเปิดบ้านที่โรงเรียนงานเยอะจริงๆเพิ่งว่างมาต่อขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่าน
[/size]