พิมพ์หน้านี้ - [ตอนเดียวจบ] เงื่อนตาย
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: larza ที่ 07-12-2018 01:07:11
-
***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฎเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฎจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฎ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฎข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฎข้อ 17
เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*****************************************************************************************
-
“ผมสัญญาว่ามันจะเป็นความลับแค่เราสองคน”
อีกฝ่ายเอ่ยพลางยกนิ้วขึ้นจรดริมฝีปากนิ่ม มุมปากนั้นขยับขึ้นเล็กน้อย คล้ายจะยิ้ม แต่ก็ไม่ แลดูเป็นท่าทางที่ยั่วยวนอย่างน่าประหลาด
ผมกลั้นหายใจตอนที่เขาบรรจงถอดเสื้อผ้าทีละชิ้น ตั้งแต่เสื้อจนกางเกง ภาพนั้นให้ความรู้สึกงดงามเสียจนหยุดหายใจ ขณะเดียวกันก็ปลุกปั่นอารมณ์ส่วนล่างให้ทวีคูณขึ้น
ร่างกายยังคงนั่งนิ่งอยู่บนเตียง ผมจ้องมองเขาราวกับเห็นผลงานศิลปะก้าวออกมาจากภาพตัวเป็นๆ แสงอาทิตย์ทอตกกระทบลงบนเรือนร่างขาวนวลจนเปล่งประกาย
ครั้นเมื่อรู้สึกตัวอีกที ร่างนั้นก็ขยับก้าวขึ้นมาบนเตียง กดตัวผมให้นอนลงกับฟูก จงใจขยับต้นขาเสียดสีกับส่วนนั้นอย่างช่ำชอง
ผมหายใจถี่ขึ้นเล็กน้อย ทว่ายังคงนิ่งเสมือนร่างกายเป็นหิน
เขาหัวเราะเมื่อเห็นว่าสีหน้าของผมเต็มไปด้วยความรู้สึกยากที่จะอธิบาย
“เสียใจหรือ” เขาถามพลางโน้มใบหน้าลงมา กดจูบลงบนแพขนตาที่สั่นระริกและเปียกชื้นเล็กน้อย “แต่ผมไม่เสียใจหรอก”
ผมสูดลมหายใจ พยายามสะกดกลั้นอารมณ์ขณะเบือนหน้าหนีไปอีกทาง
เขาขยับยิ้ม สอดประสานเข้ากับมือของผมที่แผ่ราบอยู่บนพื้น จากนั้นก็ออกแรงกดทาบทับจนร่างกายผมแทบจะจมหายไปในฟูกนั้น
อีกฝ่ายจงใจปลุกปั่นอารมณ์ ฉุดกระชากขึ้นไปถึงเบื้องบน แล้วฉุดกระชากลงมาด้วยการหยุดขยับมือ จงใจไม่ให้ถึงฝั่งฝันซ้ำแล้วซ้ำเล่าราวกับจะทรมาน
ผมหอบหายใจ บิดเร้าร่างกายด้วยความทรมาน ขณะที่ส่วนนั้นสอดใส่เข้ามาด้านในอย่างเชื่องช้า
ทั้งที่รู้สึกดี ทว่าน้ำตากลับกลั่นตัวเป็นหยาดหยด ไหลลงมาจนกระทั่งแก้มเปียกชื้น ผมเอ่ยขอร้อง วอนขอให้อีกฝ่ายหยุด หยุดก่อนที่จะไปไกลกว่านี้ทั้งน้ำตา
“พอเถอะ..” ผมพูดเสียงสั่น แม้แต่ตอนที่เอ่ยห้ามอีกฝ่ายยังหอบหายใจและบิดเร้าร่างกายด้วยความรู้สึกดี มือโอบรอบคออีกฝ่ายราวกับจะเรียกร้องมากกว่านี้
“รู้สึกผิดหรือเปล่า” เขาถามยิ้มๆ ขณะสอดใส่เข้ามาลึกขึ้น ลึกเข้าไปราวกับจะกดทุกอย่างให้จมหายเหมือนความลับเราสองคน “ในเมื่อคุณสวยขนาดนี้ ผมไม่อยากหยุดหรอก”
ผมยกแขนขึ้นมาก่ายหน้าผาก บอกไม่ถูกว่าตนกำลังรู้สึกอย่างไรดีระหว่างสำนึกผิดกับเจ็บปวด ทุกอย่างปนเปกันไปหมด ยามนี้แม้แต่ภาพที่มองผ่านม่านน้ำตา ภาพคนตรงหน้ายังดูบิดเบี้ยวราวกับปีศาจร้าย
ทว่าหัวใจกลับเต้นเร่าด้วยความปรีดา
เหตุการณ์นี้เริ่มขึ้นตั้งแต่ปีก่อน
ผมเสียภรรยาแสนสวยไปจากอุบัติเหตุรถชน เธอขับรถกลับมาจากที่ทำงานในยามดึก จากนั้นรถคันหนึ่งก็ขับชนเธอเข้าอย่างจัง
เธอตายทันทีในที่เกิดเหตุ สภาพศพดูแทบไม่ได้ แต่ข่าวดีในข่าวร้ายนั้นคืออย่างน้อยเธอก็ตายทันที ไม่ต้องทนเจ็บหรือทรมานจากพิษบาดแผลมากนัก
ผมเป็นคนที่ไม่มีเพื่อนมาก พอแก่ตัวลงการตัดขาดการติดต่อกับเพื่อนย่อมไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ครั้นเมื่อถึงเวลาที่อยากจะโทรไประบายหรือคุยกับใครสักคน ผมจึงนึกชื่อของใครไม่ออกเลย
หลังจากที่เลื่อนมือถือด้วยความใจลอยพักใหญ่.. มือก็กดโทรเข้าหาเบอร์หนึ่ง
ผมกับเขาขาดการติดต่อกันมานานมากแล้ว เขาดูไม่ค่อยชอบขี้หน้าผมเท่าไร แต่เขาเป็นคนๆ เดียวที่ผมสามารถเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ให้ฟังได้
ผมคุยกับเขา เล่าให้ฟังว่าภรรยาของตัวเองตายแล้ว ทว่าเขากลับตอบมาเพียงแค่ว่า ‘งั้นเหรอ ถ้าอย่างนั้นจะผมกลับไปหาคุณนะ’
แวบแรกผมคิดว่าเขาพูดเล่น เป็นที่รู้ๆ กันอยู่ว่าเขาไม่ชอบผม ทว่าเย็นวันนั้นเขาก็กลับมาหาผมจริงๆ หลังจากที่ตัดขาดการติดต่อกันไปถึงห้าปี
ผมรู้สึกตื้นตั้นใจอย่างบอกไม่ถูก ในวันที่เลวร้ายที่สุดของชีวิต อย่างน้อยก็ยังมีเรื่องดีๆ เข้ามาหาบ้าง
จากนั้นเขาก็ขับรถพาผมไปที่ร้านเหล้า จ่ายเงินซื้อเหล้าให้ดื่ม ฟังเรื่องที่ผมเล่าและร้องไห้โดยไม่ชักสีหน้าเลยด้วยซ้ำ อีกฝ่ายทำเพียงแค่เอื้อมมือมาแล้วสวมกอดผมราวกับต้องการจะปลอบใจ
เขาสวมกอดผมอย่างรักใคร่ อุณหภูมิร่างกายส่งต่อถึงกัน เขาลูบหลังผมอย่างเชื่องช้า ก่อนที่จะค่อยๆ กดปลายนิ้วไล้ไปตามแนวกระดูกสันหลัง ไล่ลงมาถึงด้านล่าง
พอรู้สึกตัวอีกทีผมก็ตื่นขึ้นมาบนเตียงในสภาพที่ไม่ได้สวมใส่อะไรเลย
ผมอึกอักกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ถึงขั้นคิดอะไรไม่ออกไปพักใหญ่ตอนที่เขาโผเข้ามาสวมกอดผมแล้วพร่ำบอกว่า เขารักผมมานานแล้ว เพียงแต่ไม่กล้าที่จะพูดออกไปเลยจำใจต้องตัดขาดต่อกัน
ผมมองเขาด้วยแววตาสั่นพร่า พูดอะไรไม่ออก
จากนั้นเขาก็พูดกับผมด้วยใบหน้ายิ้มๆ ว่า ‘ถ้าไม่ตอบรับรัก จะไปแล้วไม่กลับมาอีก’
แน่นอนว่าผมปฏิเสธเขา เขาก็กลับไปโดยไม่คิดมาเหลียวแลอีก
เมื่ออยู่คนเดียวได้ประมาณอาทิตย์กว่า ความเหงากับความเศร้าก็เข้ามากัดกร่อนจิตใจ ผมนั่งเหม่อมองรูปคนรัก ไม่ได้กินข้าวจนกระทั่งซูบผอม
จากนั้นผมก็อดคิดถึงเขาขึ้นมาไม่ได้ ในหัวนึกแต่ภาพที่ถ้าเขาอยู่ด้วยก็คงดี อย่างน้อยผมจะได้ออกไปกินข้าวกับเขา ออกไปเที่ยวด้วยกันเหมือนอย่างที่เคยทำแบบเมื่อก่อน
สุดท้ายคืนนั้นผมก็โทรไปหาเขา
..แล้วบอกว่า ‘ตกลง’
ทุกอย่างจบลงเมื่อเขาปลดปล่อยถะถั่งเข้ามาด้านใน ผมปล่อยให้เขาช้อนตัวที่อ่อนปวกเปียกเข้าไปด้านในห้องน้ำ ชำระล้างคราบสกปรกที่ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่มีวันเลือนหายจากร่างกาย
ผมจ้องมองสายน้ำที่ไหลผ่านตัวด้วยสายตาเหม่อลอย
“เป็นยังไงบ้าง..”
“ครับ?”
“หมายถึงงาน เรื่องทั่วๆ ไปน่ะ”
“ก็สบายดีครับ” เขาตอบยิ้มๆ สอดนิ้วเข้าไปด้านหลังเพื่อล้างคราบสกปรก จากนั้นอีกฝ่ายก็กดจูบเข้าที่ข้างหูผม “แล้วคุณล่ะ”
ผมตัวสั่นเมื่อปลายนิ้วนั้นชำแรกเข้าไปด้านใน ความเจ็บทำให้ผมส่งเสียงครางออกมา “ก็..สบายดี วันพรุ่งนี้มีทำงานไม่ใช่หรือไง รีบอาบน้ำและไปนอนได้แล้ว”
“ครับ” อีกฝ่ายกดจูบลงบนข้างแก้ม ก่อนเช็ดตัวทำความสะอาดให้ผมอย่างนุ่มนวล “ถ้าอย่างนั้นฝันดีนะครับ..”
“..พ่อ”
----------------------------------------------------------------------------------
[Talk]
ไม่เคยคิดที่จะเขียนแนวincestมาก่อน ลองเขียนเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกค่ะ ตั้งใจจะให้มันหักมุมหน่อยๆ แต่คิดว่าคนอ่านน่าจะพอเดาได้อยู่แล้ว555555555
เงื่อนตาย = ปมออดิปุส
-
คิดไม่ถึง มัวแต่ปล่อยใจ แต่ชอบมากค่ะ อยากให้เขียนอีกเลย
-
o22 o22 o22
-
อื้อหือ...ตอนจบนี่กระชากทึ้งทุกอย่างพังทะลายหมดเลยค่ะ ถึงกับอึ้งกันไปเลยทีเดียว ฮือ...บทรักที่วาบหวาม แต่กลับกลายเป็นมืดมนเมื่ออ่านจบ แต่ยังไงก็ขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นนะคะ ชอบมากค่ะ
-
หักมุมนะคะสำหรับเรา อ่านซ้ำสองรอบแหนะ เพราะรู้สึกว่ามันค่อนข้างดาร์ก อ่านแรกๆก็เหมือนจะอิโรติคนิดๆ พออ่านดีๆมันดาร์กมากแกรรร แบบว่าดูโดนบังคับให้ยอมแบบไม่มีทางเลือกอะค่ะ อารมแบบไม่มีที่พึ่งอื่นแล้ว สงสารมาก คนแต่งเก่งมากค่ะ
-
ระแวงอยู่เพราะชื่อเรื่อง อ่านมาถึงบรรทัดสุดท้าย ยอมแล้วว หักมุมจริๆ
-
อ่านไปไม่ได้เอะใจอะไรเลยนะ มาพีคที่คำสุดท้าย :a5: o22
-
ว่าแล้วกลิ่นมันทะแม่งๆ 5555555 แต่ยังไหว คนเขียนเก่งมากหลอกซะเนียนเชียว :katai3:
-
ก็คิดว่าดาร์กแหละ แต่ไม่คิดว่าจะดาร์กขนาดนี้
-
เงื่อนตายสมชื่อเรื่องเลยค่ะ สุดยอดเลย ดาร์กมาก T-T
-
โอ้โห อื้อหือ อ้าหา หัก หักทุกอย่าง :katai1:
-
คิดไม่ถึงงงงง :a5:
-
:a5: เดี๋ยวนะเดี๋ยวนะะะะะะ คำเดียวช็อกไปหมดดดด พ่อ...... ว้ากกกกกกกก
-
พีค..
-
:a5: :a5: :a5:
-
ตกใจมากกกกก :a5: :a5:
บรรยายดีมากเลยค่ะ
-
สุดยอดค่ะ สั้นๆ แต่กระชากใจมาก :3123:
-
อื้ออหื้อออออ โอ้ววววว ถูกจริตเราจริง แนวบาปต้องมา ชอบอ่ะชอบ อยากอ่านอีก 55555
-
อ่าา เข้าใจละะ ว่าสิทำไมถึงโทรไม่ได้ ตัดขาดกัน แต่ต้องคุยกับคนนี้ อ้อออ