ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
++++++++++++++++++++++++++++
อาณาเขตรัก
By Sawachi Yuki
คำเตือน
เรื่องนี้ MPREG (ผู้ชายท้องได้) เป็นการท้องได้แบบเหมือนเป็นเรื่องปกติธรรมดา
ไม่มีเหตุผลทางวิทยาศาสตร์หรือทางการแพทย์ให้ปวดหัว
เป็นเรื่องที่สนองความต้องการของคนแต่ง เป็นเพียงจินตนาการของคนเขียนเท่านั้น
ถ้าไม่ใช่แนวที่คุณชอบก็ขออภัยด้วยนะคะ ติได้แต่อย่าด่าค่ะ ใจไม่สตรองพอ ฮ่าๆ
แยกมาเปิดอาณาเขตรักอีกกระทู้หนึ่ง เพราะเวลาลงรู้สึกสับสนเหลือเกิน
ชุดครอบครัวศักดินนท์ ประกอบไปด้วย
พ่อเลี้ยงอาทิตย์ (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=54899.msg3431657#msg3431657)
อาณาเขตรัก
อาณาเขตรัก
สารบัญ
:: 00 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=67076.msg3825390#msg3825390) ::
:: 01 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=67076.msg3825405#msg3825405) :: 02 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=67076.msg3825423#msg3825423) :: 03 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=67076.msg3826651#msg3826651) :: 04 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=67076.msg3828313#msg3828313) :: 05 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=67076.msg3831366#msg3831366) ::
:: 06 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=67076.msg3834313#msg3834313) :: 07 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=67076.msg3839452#msg3839452) :: 08 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=67076.msg3844888#msg3844888) :: 09 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=67076.msg3846471#msg3846471) :: 10 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=67076.msg3849536#msg3849536) ::
:: 11 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=67076.msg3851804#msg3851804) :: 12 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=67076.msg3853135#msg3853135) :: 13 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=67076.msg3854778#msg3854778) :: 14 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=67076.msg3856143#msg3856143) :: 15 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=67076.msg3858089#msg3858089) ::
:: 16 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=67076.msg3859321#msg3859321) :: 17 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=67076.msg3861147#msg3861147) :: 18 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=67076.msg3862469#msg3862469) :: 19 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=67076.msg3864495#msg3864495) :: 20 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=67076.msg3865856#msg3865856) ::
:: Special 1 (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=67076.msg3868025#msg3868025) ::
ขอฝากเรื่องนี้เอาไว้ด้วยนะคะ
มีอะไรติชมกันได้ค่ะ คนเขียนจะนำไปปรับปรุงต่อไปค่ะ
:mew2: :mew2: :mew2: :mew2:
20
เมฆาดูแลพ่อไม่ห่าง จนถึงตอนนี้พ่อเลี้ยงมนัสก็ยังไม่รู้ว่าห้องเอกสารของตัวเองผิดปกติ พ่อเลี้ยงมนัสแม้จะรู้ว่าศรันย์ถูกตำรวจจับไปแล้วก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไร เพราะคิดว่าศรันย์คงไม่ฉลาดพอที่จะสร้างหลักฐานมาหักหลังเขาได้ พ่อเลี้ยงมนัสยังมีตำรวจใหญ่ที่คอยหนุนหลังและยังมีผู้ทรงอิทธิพลคอยช่วยเหลืออยู่
ร่างโปร่งได้รับข้อความจากปริวัฒน์ว่าวันนี้จะเข้าไปเพราะได้หมายค้น หมายจับมาเรียบร้อยแล้ว
“พ่อเลี้ยงครับ!! ตำรวจมาครับ” ลูกน้องของพ่อเลี้ยงมนัสวิ่งเข้ามารายงานผู้เป็นเจ้านายอย่างแตกตื่นเพราะตำรวจมาค่อนข้างเยอะ ไม่แน่ว่าอาจจะล้อมทั้งไร่เอาไว้แล้วก็ได้
พ่อเลี้ยงมนัสที่กำลังนั่งดูทีวีอยู่อย่างสะบายใจก็ขมวดคิ้วแน่น หากก็ยังไม่รู้สึกกังวลอะไรมาก ไม่มีทางทำอะไรเขาได้หรอก
“มีอะไรครับคุณสารวัตร” พ่อเลี้ยงมนัสกอดอกถามคนอายุน้อยกว่า
“ผมพันตำรวจโทปริวัฒน์ พิทักษ์คุณ ขอจับกุมนายมนัส สมรชัย ในข้อหาค้ายาเสพติด จ้างวานฆ่าผู้อื่น...”
“นี่มันอะไร!!” พ่อเลี้ยงมนัสตะโกนลั่น
“ผมมีหลักฐานในการจับกุมในครั้งนี้และเชื่อว่าพ่อเลี้ยงจะต้องดิ้นไม่หลุด คุณศรันย์มีคลิปเสียงซัดทอดมาถึงคุณ และผมก็ได้หลักฐานเป็นเสียงบันทึกการสนทนาของคุณตอนสารภาพ และมีสมุดบันทึกการฆ่าที่คาดว่าเป็นของพ่อเลี้ยง ซึ่งต้องทำการพิสูจน์ลายนิ้วมือ…” ยังไม่ทันที่ปริวัฒน์จะพูดจบ พ่อเลี้ยงมนัสก็เริ่มสติแตก ประติประต่อเรื่องราวได้
ศตคุณ...คือคนที่เข้ามาในบ้านเขา และเขาก็ไม่เคยบอกรหัสประตูห้องลับกับใคร แต่วันนั้นเขาเมา เพิ่งเข้าใจตอนนี้นี่เองว่าเป็นการมอมเหล้า และล้วงความลับ
“มึงมาจับกูเหรอ!!! พวกมึงวางแผนล้วงความลับจากกู”
ความโกรธแค้นของพ่อเลี้ยงมนัสเริ่มทวีความรุนแรง หากพ่อเลี้ยงอาทิตย์ คณินและศตคุณอยู่ตรงนี้ เขาจะลงมือฆ่ามันให้หายแค้น
โธ่เว้ย!!!
“หากขัดขืน โทษของพ่อเลี้ยงจะหนักกว่าเดิมนะครับ”
“กูไม่ยอม กูไม่ผิด!!!
ร่างของพ่อเลี้ยงมนัสเริ่มถอยเข้าไปในบ้านเรื่อยๆ ก่อนจะวิ่งหนีไปหาปืนที่ลิ้นชักแล้วยิงขู่ทุกคนที่จะเข้ามาใกล้ เมฆาที่ยืนดูสถานการณ์อยู่ห่างๆ ก็ได้แต่มองด้วยความเสียใจ และวิ่งตามพ่อของตนไป
ปัง!!!
“อย่าเข้ามา กูยิงทุกคนแน่”
“มอบตัวเถอะพ่อเลี้ยง โทษหนักจะได้กลายเป็นเบา”
“เบาห่าอะไร ไม่ต้องมาหลอกกู พวกมันก็เหมือนกัน หลอกใช้กู ใช้กูเป็นเครื่องมือให้ไอ้ศรันย์มันโดนจับแล้วก็หักหลังกูแบบนี้ กูจะบอกให้นะ คนที่อยู่เบื้องหลังการค้ายาน่ะเป็นเจ้านายของพวกมึงนั่นแหละ ไอ้ผู้กำกับเวรนั่น กูมีหลักฐานทั้งหมด ในเมื่อมันทรยศกู กูก็จะเอามันให้จมดินเหมือนกัน!”
ปริวัฒน์ยกมือห้ามไม่ให้มีการวิสามัญ ยังไงก็ต้องจับเป็นให้ได้ เพราะคำให้การยังมีประโยชน์สาวไปถึงตัวการใหญ่ได้
เมฆาไม่รู้ว่าตัวเองควรทำยังไง แต่เขาเชื่อว่าพ่อจะไม่ยิงเขา หากพ่อยิงเขา เขาก็พร้อมที่จะรับผิดที่ทำให้พ่อตกอยู่ในสถานการณ์นี้
“พ่อครับ”
“หลบไปไอ้เมฆ!!!”
“มอบตัวนะครับ พ่อหนีไม่ได้แล้ว”
“มึงมันลูกเนรคุณ!!! มึงเห็นผัวดีกว่าพ่อตัวเอง มึงร่วมมือกับผัวจับกูเข้าคุก มึงมันอกตัญญู กูเกลียดมึงไอ้เมฆ อย่าเข้ามา กูยิงมึงแน่”
เมฆาเสียใจ เจ็บปวดยิ่งกว่าอะไรเสียอีกยามได้ยินผู้เป็นพ่อว่าแบบนั้น
“อาวัฒน์...ผมกับพ่อยอมมอบตัวครับ”
“เมฆพูดอะไร” ปริวัฒน์ทำหน้างง แต่ก็ไม่ละความความสนใจจากผู้ต้องหา
“ผมเองก็มีส่วนเกี่ยวข้อง หลักฐานอยู่ในห้องลับห้องนอนพ่อ มันชี้ว่าผมมีส่วนในการค้าและส่งยาเหมือนกัน” ปริวัฒน์หันมามองหน้าคนพูดทันที ส่วนพ่อเลี้ยงมนัสเองก็หันมามองหลังของลูกชายที่ตัวเองไม่เคยรัก
“เมฆ!”
“ผมร่วมมือกับพ่อ กับคุณศรันย์ค้ายานรกพวกนั้น” เมฆาพูดเสียงสั่น หลบตาทุกคน พ่อเลี้ยงมนัสอึ้งที่ลูกชายพูดแบบนั้น มันจะเกี่ยวได้ยังไง ในเมื่อเขาไม่เคยให้มันเข้ามายุ่มย่าม ไม่เคยให้มันรู้เรื่องพวกนี้เลย อย่าบอกนะว่าจะเอาตัวเองมารับโทษกับเขา
มนัสสับสน ยืนคิดอะไรต่างๆ นาๆ จนกระทั่งถูกรวบจากข้างหลังแบบไม่ทันตั้งตัว
“เฮ้ย!! ปล่อยกูนะ ไม่!!” เมฆาหันไปมองพ่อที่ถูกจับแล้วใส่กุญแจมือก็ถึงกับหันหน้าออก เดินไปหาปริวัฒน์แล้วยื่นมือทั้งสองข้างไปให้
“จับผมสิครับ”
“ทำไมทำแบบนี้”
“ผมแค่ทำหน้าที่ลูก”
“เมฆ…”
ปริวัฒน์หมดคำจะพูด ได้แต่พยักหน้าให้ลูกน้องมาคุมตัวเมฆาไปโดยใส่กุญแจมือเพราะเมฆามอบตัวเอง ตามหลักหากไม่มีพฤติกรรมที่จะหนี ก็ไม่จำเป็นต้องใส่กุญแจมือก็ได้
เมฆาถูกคุมตัวไปบนรถคันเดียวกับผู้เป็นพ่อ พ่อเลี้ยงมนัสนั่งหัวเสียงจ้องมองเมฆาด้วยสายตาที่อ่านไม่ออก
“ทำแบบนี้ทำไม”
“ผมจะอยู่สุขสบายในขณะที่พ่อลำบากได้ยังไง”
มนัสชะงัก สีหน้าอ่อนลง
“ทั้งๆ ที่ฉันไม่เคยดูดำดูดีแกเลยน่ะเหรอ”
“ผมมีแค่พ่อที่เหลืออยู่ตอนนี้ครับ แม่บอกว่า ต่อให้พ่อจะดีจะเลวยังไง พ่อก็คือพ่อ พ่อเป็นคนที่ทำให้ผมเกิดมา ผมยังไม่ได้ตอบแทนอะไรพ่อเลย จะให้ทิ้งพ่อได้ยังไง”
เวลาที่เลวร้ายในที่สุดของชีวิตที่เคยเผชิญมาคือช่วงที่พ่อฆ่าตัวตาย แม่หนีไปกับชู้ เขาโตมากับคำว่าแค้น แม้มีเมียมีลูกก็ไม่คิดสนใจใยดี มีคำพูดหนึ่งที่เข้ามาในหัวคือคนอย่างเขาไม่เหมาะที่จะเป็นพ่อของเมฆาจริงๆ คนตรงหน้าดีเกินไปที่จะเป็นลูกคนอย่างเขา
มนัสไม่เคยรู้สึกผิดกับอะไร ฆ่าคนมากี่คนเขาก็ไม่เคยรู้สึกผิด แต่ตอนนี้เขากำลังรู้สึกเสียใจ เสียใจที่ทอดทิ้งลูกชาย ลูกสาวของตัวเอง ทอดทิ้งเลือดเนื้อเชื้อไขที่เขาไม่ได้ตั้งใจให้เกิดมา เมียที่ได้มาก็มาจากการแย่งชิง ถึงจะตบแต่งอย่างสมเกียรติและความดีของเธอก็ไม่สามารถเอาชนะใจแค้นได้ เขาทำร้ายเธอเพราะเข้าใจว่าเป็นคนที่ตะวันรัก แต่ไม่ใช่ แม่ของเมฆาแสดงออกอย่างชัดเจนว่ารักเขา
หนุ่มใหญ่หลับตาลงเมื่อความรู้สึกทุกอย่างมันประดังประเดเข้ามา มีหลายคนที่รักเขา รักในตัวตนของเขา พ่อ ภรรยา และลูกชายคนนี้
“หึหึ ฉันจะยอมรับคำพูดอย่างหนึ่งของไอ้อาทิตย์มันก็ได้” พ่อเลี้ยงมนัสลืมตามองสบกับลูกชายที่มองด้วยสายตาเศร้าสร้อย ปากของคนเป็นพ่อแสยะยิ้มสมเพชตัวเอง “คนอย่างฉัน...ไม่เหมาะจะเป็นพ่อของแกจริงๆ”
คนพูดหันหน้าหนีเมื่อเห็นน้ำตาของลูกชาย มนัสกำลังร้องไห้เหมือนกันเพียงแต่มันไม่มีน้ำตา น้ำตาของเขามันหมดไปตั้งแต่วันที่พ่อฆ่าตัวตายต่อหน้าแล้ว
“พ่อครับ”
“หยุดพูดเถอะ ฉันไม่อยากฟัง”
เมื่อถึงโรงพักแล้ว เมฆากับพ่อเลี้ยงมนัสก็ถูกคุมตัวไปสอบสวนคนละห้อง ลูกน้องที่ถูกจับได้ก็เหมือนกัน ตอนนี้ที่ไร่ก็คงจะมีตำรวจอยู่สอบปากคำคนงานทั้งหมดอยู่ เมฆานั่งนิ่งๆ
“อาไม่อยากเชื่อเลยว่าเมฆจะทำแบบนี้ คิดยังไงถึงทำให้ตัวเองเข้าไปพัวพัน ถ้าเขตมันรู้มันจะเสียใจขนาดไหน นี่คงคิดแบบนี้มานานแล้วใช่ไหม” ปริวัฒน์เปิดปากถาม
“ครับ…”
“เมฆ อนาคตของเมฆเลยนะ ทำไม…”
“ผมไม่อยากทิ้งพ่อ ในชีวิตนี้ผมเหลือแค่พ่อ ผมจะมีความสุขได้ยังไงถ้าตราบใดที่พ่อยังเป็นทุกข์ อย่างน้อยผมก็ได้อยู่ใกล้ๆ พ่อ อยู่ข้างๆ พ่อ เพราะที่ผ่านมา พ่อรู้สึกว่าตัวเองตัวคนเดียวมาโดยตลอด”
“เฮ้อ...อาจะไปสอบสวนพ่อของเมฆแล้ว นั่งพักอยู่ในห้องนี้เถอะ”
เมฆานั่งกุมมือตัวเองแล้วบีบไปมาอย่างประหม่า
ทางด้านพ่อเลี้ยงมนัสก็นั่งทำหน้านิ่งๆ ไม่รู้สึกรู้สาอะไร แต่ไฟแค้นยังสุมเต็มอก หากรอดไปได้ แน่นอนว่าเขาต้องการคิดบัญชีกับพ่อเลี้ยงอาทิตย์แน่นอน
“ทุกคดีที่ว่ามาเนี่ย คุณยอมรับหรือเปล่า” ปริวัฒน์ถามหลังจากร่ายจำนวนคดีทั้งหมดให้ผู้ตังหาฟัง พ่อเลี้ยงมนัสนิ่งไปก่อนจะช้อนตามองอย่างแข็งกร้าว
“เออ!! กูทำทุกอย่าง ขายยา แล้วก็ฆ่าพวกมันที่มึงพูดมาทั้งหมดนั่นแหละ”
“แล้วเมฆล่ะ เขาเกี่ยวข้องกับการขายยาจริงไหม”
มนัสชะงักกึก คิดถึงใบหน้าที่แสนเศร้าของลูกชายแล้วก็ยิ่งรู้สึกว่ามีอะไรมันบีบรัดที่หัวใจอย่างรุนแรง คนเลวๆ อย่างเขา ก็มีคนรักเหมือนกัน รักบริสุทธิ์ของลูกชายอย่างที่เขาเองก็มีต่อพ่อที่จากไป
“ไม่...มันไม่เกี่ยวข้องอะไร ฉันไม่เคยให้มันยุ่งเรื่องนี้ ไม่ให้มันแตะ ไม่เคยให้มันรู้ เอกสารที่มันอ้างเป็นของปลอมที่มันทำขึ้น ของจริงจะเป็นกระดาษปั๊มนูนตราสัญลักษณ์สมรชัยเท่านั้นซึ่งมันคนละอย่างกับที่ใช้ในสำนักงานปกติ”
ปริวัฒน์นึกชื่นชมพ่อเลี้ยงมนัสอยู่เล็กน้อยที่ยังมีความเป็นพ่อไม่เอาลูกเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย เขายิ้มกับคำสารภาพพวกนั้นก่อนจะทำการสรุปต่างๆ แล้วขังพ่อเลี้ยงรอนำตัวไปเรือนจำ ส่วนเมฆาถูกปล่อยตัวไม่มีความผิดอะไร พอทราบเหตุผลก็ตรงไปหาพ่อตัวเองทันที
“พ่อทำแบบนี้ทำไม”
“แกนั่นแหละทำบ้าอะไร คิดจะเอาชีวิตมาจบในคุกทำไม ไปซะ! ฉันไม่อยากเห็นหน้าแกอีกแล้ว ปล่อยให้ฉันอยู่แบบนี้ไปเถอะ”
“พ่อ…”
“ฉันอยากอยู่คนเดียว ไปซะ!” หนุ่มใหญ่หันหลังให้ลูกชาย เมฆาเห็นแบบนั้นก็เดินร้องไห้ออกมานั่งที่ด้านนอก เขาฟังทุกอย่างจากปริวัฒน์หมดแล้ว และเขาก็อยากจะไปส่งพ่อให้ถึงสถานที่ที่พ่อจะอยู่จนกว่าจะขึ้นศาลฟังคำตัดสิน
พ่อเลี้ยงมนัสหันมามองตามหลังที่ลูกชายเดินไป ดวงตาสะท้อนถึงความรักที่มีให้กับลูกชายที่ตนทอดทิ้งเป็นครั้งแรกและเป็นครั้งสุดท้าย
เป็นสิ่งเดียวที่พ่อเลวๆ อย่างฉันจะทำเพื่อแกได้ จากนี้ไปฉันขอให้แกมีความสุข อยากจะทำอะไรก็ทำ ชีวิตแกเป็นอิสระแล้ว เจ้าเมฆ…
ร่างโปร่งนั่งมองรถที่พ่อของตัวเองนั่งอยู่ด้านหน้าอย่างเหม่อลอย แม้ว่ายังไม่มีคำตัดสินจากศาล แต่เมฆารู้ดีว่ายังไงพ่อก็ต้องโทษหนัก
เอี๊ยด!!!
“เกิดอะไรขึ้น!!” ปริวัฒน์ที่เป็นคนขับสบถออกมาเมื่อคนคันที่คุมตัวนักโทษเบรกกะทันหัน ก่อนจะเห็นว่ามีคนสองคนบุกชิงตัวพ่อเลี้ยงมนัสขึ้นรถไป แม้ว่าจะถูกเหล่าตำรวจยิงดักแต่ก็ไม่สามารถหยุดได้
(มีคนมาชิงตัวผู้ต้องหาครับสารวัตร)
“ตามไปจับให้ได้ จับให้หมด พยายามอย่าวิสามัญ”
(ครับผม)
ปริวัฒน์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรบอกเพื่อนสนิททันทีเพราะกลัวว่าพ่อเลี้ยงมนัสจะไปแก้แค้นเพื่อน ส่วนเมฆาก็ได้แต่ร้อนใจ ว่าทำไมถึงมีคนมาช่วยพ่อได้
ปัง ปัง ปัง!!!
เสียงปืนดังสลั่นไปตลอดทาง เมฆานั่งตัวสั่นด้วยความกลัว เกือบยี่สิบนาทีที่ขับตามรถกระบะที่พาตัวของพ่อเลี้ยงมนัสไป ทางตำรวจก็สามารถที่จะยิงยางรถของพวกมันได้ สองคนในรถพยายามที่จะพาพ่อเลี้ยงมนัสลงจากรถเพื่อนหนีเข้าไปในป่า แต่สองคนนั้นก็ถูกวิสามัญด้วยความจำเป็น ส่วนพ่อเลี้ยงมนัสก็หยิบปืนขึ้นมา เมฆากับปริวัฒน์รีบลงไปทันทีที่พ่อเลี้ยงมนัสจนมุม ตำรวจพยายามที่จะเกลี้ยกล่อมพ่อเลี้ยงมนัสอย่างเต็มที่ ส่วนเมฆาก็สบตากับ ผู้เป็นพ่อเสี้ยวหนึ่ง เขาอยากจะพูดให้พ่อหยุด แต่มันคงไม่มีประโยชน์
“พ่อเลี้ยง...วางปืนครับ” มนัสมองไปรอบๆ แล้วหลับตาลง นึกขอโทษผู้เป็นลูกชาย...หากต้องมาเห็นอะไรซ้ำรอยกับเขา แต่มันเป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้ว…
“ถ้าจะต้องโดนประหาร สู้ตายด้วยน้ำมือตัวเองดีกว่า”
“พ่อเลี้ยง อย่า!!!
ปัง!!!
พ่อเลี้ยงมนัสวัยสี่สิบปีตัดสินใจจบชีวิตตัวเองต่อหน้าผู้เป็นบุตรชาย ถ้าเขายังอยู่ แน่นอนว่าความแค้นมันเต็มอก ทุกข์ทรมานใจ รอวันตัดสินโทษที่รู้อยู่แล้วว่าตัวเองต้องตาย สู้ไปด้วยน้ำมือของตัวเองดีกว่า ฆ่าคนอื่นมาก็เยอะ แค่ฆ่าตัวเองมันคงไม่ยากเท่าไหร่ ความทรนงตัวของพ่อเลี้ยงมนัสไม่หมดไปแม้จะเจอทางตัน ถ้าไม่สิ้นหวังแล้วจริงๆ พ่อเลี้ยงมนัสคงไม่คิดทำแบบนี้แน่นอน…
ขอโทษด้วยที่เป็นพ่อที่ไม่ดี
“พ่อ!!!!” เมฆาตะโกนสุดเสียง ร้องไห้ออกมากด้วยความเสียใจ ยังไม่ทันที่ขาจะก้าวไปยังผู้เป็นพ่อ เมฆาก็หมดสติเพราะความตกใจที่เห็นภาพกระชากหัวใจเขาอย่างรุนแรง (ไม่ได้เป็นการสนับสนุนการฆ่าตัวตาย โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน)
ศักดินนท์เป็นเจ้าภาพจัดงานศพให้กับพ่อเลี้ยงมนัส เมฆากับมลลดาอยู่ทำงานในวัดตลอด ต้อนรับแขกเหรื่อที่มาร่วมแสดงความเสียใจ หญิงสาวตอนที่รู้ข่าวก็กรีดร้องจนเป็นลมไป เมฆาเลยต้องเข้มแข็งเพื่อเป็นที่พึ่งให้กับน้อง ด้านน้องสาวที่ไม่เคยเห็นใจพี่ชายเลยก็ได้แต่นึกเสียใจในการกระทำที่ผ่านมา เธอเห็นว่าชายต้องแบกรับอะไรมากมายก็อยากจะแบ่งเบาภาระ โชคดีที่ว่าที่สามีไม่รังเกียจเธอ ที่เป็นลูกของพ่อยังยืนยันใช้ชีวิตคู่ตามเดิม เธอเลยพยายามเปลี่ยนตัวเองให้ดีขึ้น จากที่เที่ยวประจำก็เลิก มาหัดทำอาหาร ทำงานบ้านเพื่อเป็นศรีภรรยาที่ดี
“พี่เมฆ...พักหน่อยเถอะ” คณินเองก็อยู่ข้างๆ กายเขาตลอด ไม่เคยไปไหนยามที่แอบร้องไห้ก็มีคนรักเดินเข้ามาโอบกอดไว้เสมอ จนรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้อยู่คนเดียว
“ไม่เป็นไร เข้าไปในศาลาเถอะ”
“อย่าฝืนได้ไหม เป็นห่วงเนี่ย”
“ขอบคุณนะเขตที่เป็นห่วง แต่งานของพ่อ ฉันอยากทำทุกอย่างให้เต็มที่ที่สุด” เมฆาดื้อดึงที่จะไม่พักแม้ว่าจะวูบๆ ไปบ้างเพราะนอนไม่หลับเลยตั้งแต่วันที่เห็นพ่อจบชีวิตตัวเอง
“เฮ้อ…” คณินได้ถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจ แต่ก็คอยดูแลไม่ห่างกาย ถ้าเมฆาไม่นอน คณินเองก็ไม่นอนด้วย...
หลังจากงานศพของพ่อเลี้ยงมนัสเรียบร้อยแล้ว เมฆาก็เดินเข้าบ้านไปพร้อมกับน้องสาว เขามองสถานที่แห่งนี้อย่างเศร้าสร้อย ตั้งแต่เกิดจนถึงตอนนี้ ที่นี่ยังไม่เคยให้ความสุขกับเขาเลย
“พี่เมฆ...ไปนอนบ้างเถอะ ขอบตาคล้ำหมดแล้ว”
“อื้อ...มลก็เหมือนกัน” เมฆายิ้มบางๆ ให้กับน้องสาว มลลดาเห็นแบบนั้นก็น้ำตาไหล ร้องไห้ออกมาเป็นเด็กๆ จนพี่ชายต้องคว้ามากอดเอาไว้
“มล...มล คือว่า”
“ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว ตอนนี้เรามีกันสองพี่น้องนะ แล้วมลก็แต่งงานแล้ว พี่คงหมดห่วง ไม่ต้องขอโทษพี่ แต่ทำหน้าที่ภรรยาที่ดีให้คุณเจนจบเพื่อพี่นะ เขารักน้องมาก ตอนแรกพี่ก็คิดอยู่ว่าถ้าเขาทิ้งน้องพี่จะทำยังไง มลต้องเป็นภรรยาที่ดีพอไม่ให้คุณเจนจบต้องอับอาย ใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์ มลเป็นภรรยาเขาแล้ว พี่ก็คงเข้าไปยุ่งอะไรได้ไม่มากเท่าไหร่ ไม่ดื้อ ไม่เอาแต่ใจ แล้วก็ทำงานนะ”
ใบหน้าสวยพยักหน้ากับอกของพี่ชาย สัมผัสเปียกชื้นทำให้เมฆารู้ว่าน้องร้องไห้
“มลขอโทษ ฮึก มลเป็นน้องที่ไม่ดี ฮือ ทำให้พี่เมฆลำบากตลอด ทั้งๆ ฮึก ทั้งๆ ที่ผ่านมาพี่เมฆทำหน้าที่แทนพ่อให้มลเสมอ แต่มลก็ยังดื้อ ฮึก เอาแต่ใจ มลขอโทษ”
“มลคิดได้ พี่ก็หายโกรธแล้ว เราเริ่มกันใหม่นะ ไม่มีอะไรสายเกินกว่าที่จะเริ่มต้น” เมฆาโอบกอดน้องสาวตัวเองเอาไว้ด้วยความรักทั้งหมด แหงนหน้าขึ้นไม่ให้น้ำตามันไหล แต่มันก็ไหลลงมาทางหางตาจนได้ กลไกธรรมชาติ หากไม่สามารถกลั้น มันได้ มันก็ต้องไหลรินเป็นธรรมดา ดวงตาเศร้ามองบ้านที่เงียบสงัดแล้วสะท้านในหัวใจ เขายังทำใจไม่ได้ ยังทำใจไม่ได้จริงๆ
ช่วงเช้าของวันใหม่
“พี่เมฆไม่อยู่ค่ะ” มลลดาตอบคำถามคณินด้วยใบหน้าที่แสนเศร้า มือเล็กยื่นจดหมายในมือให้กับร่างสูงที่มาหาเมฆาแต่เช้าตรู่
“ไปไหน ได้บอกไหม” คณินเห็นน้องสาวของคนรักส่ายหน้าแล้วก็ถอนหายใจ เปิดจดหมายอ่าน แต่แล้วข้อความในจดหมายก็กระชากใจของเขาอย่างรุนแรง
‘พี่จะไปตั้งหลักตัวเองสักระยะ ไม่รู้ว่านานแค่ไหน พี่อยากอยู่คนเดียวเพื่อทำใจกับเรื่องเลวร้ายที่ผ่านมา แต่ไม่ต้องห่วงหรอกนะ พี่ไม่คิดสั้นหรอก แล้วพี่จะกลับมา...เมฆ’
“เขียนไว้แค่นี้แหละค่ะ แต่พี่เมฆก็เป็นแบบนี้บ่อยๆ ชอบหนีไปเที่ยวคนเดียวตอนอยู่ที่เมืองนอก แต่ไม่นานเขาก็กลับค่ะ ครั้งนี้ก็เหมือนกัน แต่อาจจะนานหน่อยเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นมันร้ายแรงมาก” คณินฟังมลลดาพูดแล้วก็ยืนนิ่ง ก่อนจะไหว้ขอบคุณคนอายุมากกว่าแล้วขอตัวกลับไร่ตัวเอง คณินแทบจะหมดแรงที่คนรักหนีไปแบบนี้ หากแต่เขาก็พยายามที่จะเข้าใจและรอ...รอวันที่เมฆาจะกลับมาหาเขา
“เขตจะรอพี่เมฆ...เหมือนที่พี่เมฆเคยรอเขต”
พอถึงวันนั้น เขาก็จะกอดเมฆาเอาไว้ให้แน่นๆ จนไม่สามารถหนีไปไหนได้อีก...
The End
จบไปแล้วนะคะ สำหรับเรื่องอาณาเขตรัก ต่อจากนี้จะเป็นการลงตอนพิเศษน่อ ยูกิอยากเขียนตอนจบแบบนี้มานานแล้วค่ะ ฮ่าๆ แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ เจอกันตอนพิเศษค่ะ พี่เมฆกลับมาแน่นอน และครองรักอย่างมีความสุข เย้!
อ่านแล้วคอมเม้นท์ให้กำลังใจ ยูกิด้วยนะคะ ^^
ติดตามข่าวสาร พูดคุย ทวงนิยาย ได้ทางแฟนเพจนะคะ https://www.facebook.com/sawachiyuki/