คนหนึ่งเย็นชากับทุกคนแต่ยอมให้แค่คนคนเดียว
อีกคนหนึ่งอ่อนโยนกับทุกคนแต่ไม่มีใครพิเศษเท่าคนคนนั้น
คิง x ควิน
"..."
" :) "
+++++++++++++++++++++
"พี่ควิน..."
"หืม?"
"พี่ควิน..."
"ครับคิง :)"
ถึงคิงจะพูดน้อย...แต่คิงน่ารัก
ถึงคิงจะเอาแต่ใจ...แต่คิงน่าเอ็นดู
ถึงคิงจะเย็นชา...แต่คิงน่าหลงใหล
ถึงคิงจะเป็นยังไง...พี่ก็ชอบคิง
พี่ควินใจดี...ใครๆก้ชอบ
พี่ควินอ่อนโยน...ใครๆก็หลง
พี่ควินชอบยิ้ม...ใครๆก็รัก
แต่พี่ควินเป็นของผม...คนเดียวเท่านั้น
ณ ร้านอาหารกึ่งบาร์ร้านหนึ่ง ร่างสูงในชุดเสื้อเชิ๊ตสีดำใส่คู่กับรองเท้าและกางเกงสีเดียวกันกำลังเดินเข้ามาในร้าน ด้วยส่วนสูงกว่า 185 เซนติเมตร ผิวขาวใบหน้าคมคาย คิ้วเข้ม ดวงตาคมดุ จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากที่คล้ำเนื่องจากบุหรี่แต่รวมๆแล้วทำให้เป็นจุดเด่นได้ง่ายๆ ด้วยหน้าตาที่นิ่งสงบไร้อารมณ์ทำให้ใบหน้าหล่อเหลานั่นยิ่งดูมีเสน่ห์เข้าไปอีก เพียงระยะทางสั้นๆที่ร่างสูงเดินจากทางเข้าไปยังโต๊ะที่นัดกับเพื่อนไว้ก็มีสายตาหลายสิบคู่ในร้านจดจ้องมาที่เขาอย่างสนอกสนใจ อยากจะพุ่งเข้ามาทำความรู้จักเสียให้ได้
คนที่ถูกสนใจชินชากับการเป็นเป้าสายตา ไม่ว่าจะที่ไหนเขาก็มักจะเป็นจุดเด่นได้เสมอ ไม่ว่าจะที่มหาลัย ห้าง สนามฟุตบอลหรือไม่ว่าที่ไหนก็ตามที่เขาไปมักจะเป็นเช่นนี้เสมอ แต่ช่างเถอะ เขาสนใจที่ไหนกันล่ะ
เดินฝ่าสายตานับสิบมาจนถึงโต๊ะแล้วทิ้งตัวลงนั่งทันที เพื่อนๆเขามาถึงครบกันแล้ว พอนั่งลงเพื่อนๆก็พากันบ่นเรื่องที่เขามาช้า ร่างสูงทำเพียงแค่ปรายตามองหน้าเพื่อนอย่างเบื่อหน่าย เขาก็มาช้าประจำไม่รู้พวกมันจะบ่นทำไม ร้านนี้เป็นร้านกึ่งบาร์นั่งฟังดนตรีชิลๆที่เขาและเพื่อนๆมากันบ่อยๆ ไม่ใช่เพื่อนๆเขาไม่ได้จะชอบมาที่ร้านนี้หรอกนะพวกมันชอบไปที่ผับ กินเหล้าเคล้านารีอะไรพวกนั้นมากกว่า แต่ที่มาที่ร้านบ่อยๆนั้นมันเป็นเพราะเขาต่างหาก
"เห้ยคิง มึงจะอยากมาที่นี่ทำไมนักหนาวะ กูอยากไปผับอ่ะ อยากไปหาหญิงโว้ยยยย"
"นั่นดิ กูเห็นมึงมาร้านนี้ทีไรก็เอาแต่นั่งกินเหล้าเฉยๆซะงั้น ถ้ามาแค่นี้จะมาทำไมวะ"
เสียงเพื่อนๆของเขาบ่นมาไม่หยุด คนที่ถูกถามทำเพียงแค่ส่งสายตาบอกให้เพื่อนของเขาหยุดพูดเท่านั้น ใครจะบอกกันล่ะ ว่าเหตุผลที่เขามาที่นี่เพื่อฟังดนตรี...ที่คนๆนั้นเป็นคนร้อง
22:00
ยิ่งเริ่มดึกคนยิ่งเยอะขึ้นทุกที ร่างสูงโปร่งของคนๆนึงก้าวเดินขึ้นมาบนเวที ทันทีที่ก้าวขึ้นมาร่างโปร่งก็เป็นที่จับตามองทันที ทั้งๆที่เขาไม่ใช่นักร้องประจำ ไม่ใช่นักร้องคนดัง เป็นแค่ลูกของเพื่อนเจ้าของร้านที่นานๆทีจะขึ้นมาร้องเพลงแต่กลับเป็นที่รู้จักของลูกค้าหลายๆคน บางคนมาบอกเขาว่าเป็นแฟนคลับเลยก็มี
ร่างบางยืนอยู่กลางเวทีในชุดเสื้อยืดสกรีนลายกราฟฟิกกับกางเกงยีนส์ขาดๆแบบแฟชั่น ผิวขาวจัดจนออกซีด ส่วนสูง 180 เซนติเมตร ใบหน้าเรียว คิ้วเข้ม ดวงตากลมโต จมูกโด่งรูปหยดน้ำ ปากเรียวบางเป็นกระจับสีกุหลาบธรรมชาติ รูปร่างเพรียวบางทำให้เขาเป็นขวัญใจของที่นี่ไม่ว่าจะเพศหญิงหรือเพศชาย หลายๆคนมาที่นี่เพียงหวังว่าจะได้สานต่อความสัมพันธ์กับร่างบางนี้ แต่ก็ยังไม่มีใครที่สามารถครอบครองคนคนนี้ได้เสียที
ขณะที่ยืนอยู่บนเวทีดวงตากลมโตก็กวาดสายตาไปทั่วร้าน สำหรับคนอื่นอาจจะคิดว่าร่างบางนั้นกำลังมองสำรวจลูกค้าเฉยๆ แต่ความจริงนั้นคนบนเวทีกำลังมองหาใครบางคนที่เป็นเหตุผลให้เขาอยากมาร้องเพลงที่ร้านนี้ จนเมื่อหันไปมองมุมหนึ่งของร้าน ก็ได้สบตากับดวงตาคมดุคู่หนึ่งที่มองมาที่เขาก่อนแล้ว พอได้เห็นเพียงเท่านั้นก่อนที่จะเบนสายตามองไปทางอื่นและเริ่มร้องเพลง
ตลอดเวลาที่คนบนเวทีร้องเพลงอยู่นั้นก็มีสายตาหลายคู่จับจ้องอยู่แต่มีเพียงคู่เดียวเท่านั้นที่ไม่ได้ละสายตาไปไหนเลย
#สวัสดีจ้า วันนี้เอาแค่อินโทรสั้นๆเปิดเรื่องมาลงให้ทุกคนได้อ่านดูน้า นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เราแต่ง อาจจะไม่ดีมาก ติชมกันได้เลยนะคะ จะพยายามทำออกมาให้ดีที่สุด ฝากด้วยนะคะ