ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐
M y N o v e l ::
๐ ▆ ▇ █ Maybe….I’ll try?-เล่นของสูง █ ▇ ▆ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41260.0) [F i n i s h e d ]
๐ ☀ ☼ Dear Sunshine : วาดตะวัน ☼ ☀ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51550.0) [ F i n i s h e d ]
๐ ※ MR.GREY ※ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=58733.0) [ F i n i s h e d ]
๐ ♦ Wake me up #รีบตื่น ♦ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=61411.0) [ F i n i s h e d ]
๐ [เรื่องสั้น] ✡ ส ม ห ม า ย ✎ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52526.0) [ F i n i s h e d ]
๐ [เรื่องสั้น] :: ◤| Summer Wine |⊿ :: (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52774.0) [ F i n i s h e d ]
๐ [เรื่องสั้น] ♪ ♫ :: SENSORY SERIES :: HEAR ♪ ♫ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=56968.0) [ F i n i s h e d ]
๐ [เรื่องสั้น]░【 GROWTH 】＃รีบโต (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=57556.0) [ F i n i s h e d ]
๐ [เรื่องสั้น] ｡• ✈ Page 49 ✈ •｡ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=59146.0) [ F i n i s h e d ]
๐ [เรื่องสั้น]♡ ☽ Lucky Cat ☾ ♡ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=60785.0) [ F i n i s h e d ]
๐ [เรื่องสั้น] ✖ Soon We'll be found ✖ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=61590.0) [ F i n i s h e d ]
๐ [เรื่องสั้น] #อย่าปล่อยให้ความตายหลงรักคุณ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=63610.0) [ F i n i s h e d ]
๐ [เรื่องสั้น] ▣ Don't kick the chair ▣ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=65435.0) [ F i n i s h e d ]
๐ [เรื่องสั้น] ■ Have a ghost day #ผีของผม ■ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=64808.0) [ F i n i s h e d ]
๐ [เรื่องสั้น]┼ In another life ┼ #หากชาติหน้า (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=66337.0) [ F i n i s h e d ]
❄ ❄ ❄ ❄ ❄ ❄
“Help! Help! The wolf is carrying away a lamp”
#บันทึกเด็กเลี้ยงแกะ
❄ ❄ ❄ ❄ ❄ ❄
Lies 15 :Once upon a lie
ผ่านไปหลายเดือนแล้ว ผมงอแงใส่ไจ หาว่าไจใจร้าย ไม่ยอมให้ผมไปหาฌาณ โวยวายใส่ก็หลายทีแต่ไจไม่มีท่าทีว่าจะใจอ่อน นี่เป็นครั้งแรกที่เขาไม่ตามใจผม และนั่นทำให้ผมหงุดหงิด ไจไม่เชื่อว่าฌาณจะรักผมจริง ผสมกับกลัวว่าผมจะเสียใจเหมือนเรื่องของไนล์อีกครั้ง...
ไจไม่ได้บอกหรอก แต่ฌาณเป็นคนบอก กบฏฌาณชอบแอบเอาเรื่องของไจมาบอกผมตลอด
ผมถามเขาเรื่องโบนิตา ฌาณบอกว่ากำลังจัดการ ตอนนี้บอกบิวที่เป็นน้องสาวไปแล้ว เบลล์เองก็รู้เรื่องแล้ว เหลือตะล่อมบอกกับคนแม่ แต่ฌาณบอกว่าไม่เป็นปัญหาอะไรหรอก คิดว่าท่านคงเข้าใจ อันที่จริงมันไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรมากมาย ไม่ได้ต้องการเวลาจัดการนานขนาดนั้น เพียงแต่หลักๆ ที่เขาไม่ยอมมาเจอผมก็เพราะไจขอไว้นั่นแหละ ถึงได้หาเรื่องอ้างให้ผมยอมกลับ ไม่งั้นคงเป็นเขาที่ต้องซวย
ผมโกรธไจแล้ว
งอนพี่ชายไปร่วมอาทิตย์แต่ในครั้งนี้ไจไม่ใจอ่อนเหมือนที่ผ่านมา อาจเพราะเขางานยุ่งด้วยเลยไม่มีเวลามาเห็นผมงอน เลยได้แต่หงุดหงิดงุ่นง่านอยู่คนเดียว
และผมเพิ่งรู้ว่าน้องสาวของโบนิตาเป็นผู้หญิงสวยๆ สมชื่อทั้งนั้น โบนิตาในภาษาสเปนก็แปลว่าสวย บิวก็มาจากคำว่าบิวตี้ เบลล์ก็เป็นภาษาฝรั่งเศสที่แปลว่าสวยเหมือนกัน สวยกันทั้งบ้านจนผมแอบหึงนิดๆ ที่ฌาณเคยรายล้อมด้วยผู้หญิงสวยๆ แบบนี้ มีความสุขมากมั้ยฮึ
ในช่วงสองเดือนแรก ผมโวยวายใส่ไจทุกวันจนปากเปื่อย ผมมั่นใจว่าผมชอบฌาณ ในเมื่อผมเอาแต่คิดถึงเขาทุกวัน อยากเจอทุกวัน อยากคุยด้วยทุกวัน แต่ไจก็ไม่สนใจผมเลยสักนิด เป็นครั้งแรกที่เขาปฏิเสธคำขอของผม ทำให้ผมไปไม่เป็น จนสองเดือนหลังก่อนถึงปีใหม่ผมไม่ค่อยโวยวายแล้ว และไม่รู้ด้วยว่าผมรักฌาณน้อยลงหรือเปล่า
มันยังคงมีความรู้สึกอยากเจอ คิดถึงเหมือนเดิม เพียงแต่มันไม่ได้มากจนล้นเหมือนที่ผ่านมา ครั้งนี้มันเป็นความคิดถึงแบบเงียบๆ ผมออกไปทำอย่างอื่นมากมาย แต่ถ้าเผลอปล่อยเหม่อก็จะมีความคิดว่า เฮ้อ คิดถึงฌาณจัง ประมาณนี้ มันเฉยจนกลัวว่าตัวเองจะลืมเขาไปสักวันเหมือนที่ผ่านมา
แต่คงไม่ลืมหรอก ครั้งยังเป็นเด็กกับครั้งนี้มันไม่เหมือนกันนี่
ผมติดต่อกับฌาณเป็นครั้งคราว เพราะไจไม่ค่อยว่างนั่นแหละ ถึงแม้จะงอแง ต่อรองว่าขอให้ผมติดต่อหาฌาณได้โดยตรงแต่ไจก็ไม่ยอม พอไจไม่ยอมฌาณเลยต้องยอมตามใจไจ เขาบอกว่าไม่อยากทำให้ว่าที่พี่เขยรู้สึกไม่พอใจ และต่อให้ผมหาทางติดต่อฌาณได้ แต่เขาก็จะไม่ตอบผมอยู่ดี สุดท้ายก็มีแต่ต้องอดทน อดทน อดทน จนคิดว่าตัวเองอดทนเก่งขึ้นโคตรๆ เลย
ผมนั่งกาปฏิทินทุกวัน ใกล้จะถึงวันปีใหม่แล้ว ฌาณเคยสัญญาว่าจะมาหา และเมื่อวันปีใหม่มาถึง ฌาณก็มาหาจริงๆ แต่มาเจอแค่ไม่กี่ชั่วโมงแล้วบินไปเชียงใหม่ ได้กอดแค่แป๊บเดียวเอง ได้คุยกันแค่แป๊บเดียวเองด้วย ไม่เห็นสมกับที่รอคอยเลยสักนิด ผมจะร้องไห้แล้ว ไม่สิ ผมร้องไห้ไปแล้ว
ไม่ได้เจอกันตั้งนาน ทำไมเหมือนมีแค่ผมคนเดียวที่อยากเจอเขาล่ะ
ฌาณไม่อยากเจอผมบ้างหรือไง
หลังปีใหม่ ผมหาอะไรทำ เช่นว่าไปช่วยทำงานกับเพื่อนที่เป็นเบื้องหลังการทำภาพยนตร์ ใช้ความรู้ในสายวิชาที่เรียนมาให้เป็นประโยชน์ รับแปลเอกสารบ้าง ไปช่วยเป็นล่ามบ้าง หาอะไรทำให้ตัวเองหยุดฟุ้งซ่านคิดถึงคนใจร้าย
ส่วนลินเองก็ท้องได้สามเดือนแล้ว ผมในตอนนี้ไม่หลงเหลือความริษยาอีกแล้ว กับไนล์เองก็กลับมาพูดคุยปรึกษากันได้เหมือนเคย ทว่าหัวใจก็เจ็บแปล๊บขึ้นมาเหมือนกันเมื่อคิดว่าคนที่ทำให้ผมตัดใจจากไนล์ได้กลับไม่ได้ดูแคร์ผมเหมือนที่ผ่านมา
ผมร้องไห้อีกแล้ว
สองเดือนแรกหลังปีใหม่เป็นช่วงทรมานที่สุดของผม แต่หลังจากนั้นมันก็เริ่มดีขึ้น ผมเริ่มเฉยชา ฌาณจะไม่รักผมก็ช่าง ผมก็หาอะไรทำก็ได้ จะได้ไม่นึกถึงเขา
แต่ผมรู้ ผมกำลังหลอกตัวเอง โกหกว่าไม่เป็นไรแต่ในใจมีแต่คิดถึงเขาตลอดเวลา และเจ็บปวดทุกครั้งที่คิดว่าฌาณอาจจะไม่รักผมแล้ว
ช่วงหลังมานี้ผมไม่ได้ติดต่อหาฌาณเท่าไหร่ หลังจากเขามาหาผมแป๊บเดียวแล้วไปเชียงใหม่ ฌาณก็ติดต่อมาแค่ครั้งเดียว และผมก็ไม่ติดต่อหาเขาเหมือนเคย ใจจริงผมอยากให้เขาง้อ แต่รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ ฌาณเชื่อมั่นในคำสั่งของไจราวกับเป็นลูกน้องผู้แสนภักดี จนผมนึกเคือง
โกรธก็โกรธ น้อยใจก็มาก แต่ยังไงผมก็คิดว่าตัวเองยังรักเขาอยู่ เมื่อความรู้สึกที่มีต่อเขามันไม่ได้จางลงเลย แต่ก็ไม่รู้ว่ามันเพิ่มขึ้นรึเปล่า
ผมคิดว่ามันพยายามเพิ่มขึ้นนะ แต่เพราะฌาณทำเหมือนผมไม่ได้สำคัญเหมือนที่เคยพูดไว้ ทำให้ผมไม่กล้ารู้สึกกับฌาณมากไปกว่านี้ ผมกลัวเขาจะเปลี่ยนใจ
เขาอาจจะเจอคนใหม่ที่ดีกว่าผมแล้วก็ได้ อย่างฌาณคงมีผู้หญิงสวยๆ เข้าหาเยอะน่าดู
หึ แล้วเขาก็คงไปกับคนพวกนั้น เผลอๆ อาจจะใช้คำพูดเดียวกันกับที่เคยบอกผมบอกคนพวกนั้น...ผมรู้ ผมกำลังคิดไปเอง แต่ทำไงได้ ฌาณไม่ทำให้ผมเชื่อใจแล้วนี่นา
ผมร้องไห้จนรู้ว่าร้องไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร ไม่มีคนปลอบ ไม่มีคนเห็นใจ
ผมปรึกษาเรื่องนี้กับไนล์บ่อยๆ แต่เขาบอกว่าฌาณคงมีเหตุผลที่หายไป เขาคงไม่ได้หมดรักหมดหรอก ฮึ จะจริงรึเปล่าก็ไม่รู้ ระยะเวลาที่ไจกำหนดที่จริงแล้วอาจจะต้องการพิสูจน์ความรู้สึกของฌาณมากกว่าล่ะมั้ง
แล้วจะทำยังไงถ้าฌาณหมดรักผมจริงๆ
แบบนั้นไม่เอานะ...
ไม่เอาแล้ว
ไม่ไหวแล้ว
ผมหมดความอดทนแล้วในเดือนที่สี่ อีกสองเดือนนจะถึงกำหนดวันที่เขาบอกให้เรามาเจอกัน แต่ตอนนี้ผมทนไม่ไหวกับความสัมพันธ์ที่เลือนรางนี้แล้ว และไม่ทนอีกต่อไปอยากให้มันชัดเจนเสียที ผมบุกเข้าห้องทำงานของไจ พยายามบีบบังคับให้เขาติดต่อฌาณให้ผม
“เจนใจเย็นๆ สิ พี่ทำงานอยู่นะ”
“ก็ถ้าไจยอมให้ผมติดต่อฌาณเองได้ผมก็ไม่ต้องมายุ่งกับเวลางานของไจหรอก”
“เราคุยกันแล้วไง เจนจะคุยกับฌาณได้ก็ต้องหลังจากพี่ทำงาน”
ผมสูดหายใจเข้า พยายามระงับความโกรธและน้อยใจที่พลุกพล่านอยู่ข้างใน
“ไจจะอะไรกับผมนักหนา ผมไม่มีสิทธิ์มีความรู้สึกเองเลยหรือไง”
“เจนก็รู้เหตุผลของพี่แล้วนี่ พี่ไม่อยากให้เรารีบคิดว่ามันเป็นความรัก ยิ่งถ้าเจนได้คุยกับฌาณก็จะยิ่งผูกพัน แต่สุดท้ายแล้วมันอาจจะไม่ใช่อย่างที่เราคิดก็ได้”
“แล้วไจเป็นใครมารู้จักความคิดผมดีนักหนา ผมตัดสินใจเองไม่ได้หรือไงว่าผมรักใครชอบใคร!”
“เจน! พี่ไม่อยากให้เจนเป็นเหมือนคราวของไนล์อีก พี่ไม่อยากให้เราเสียใจแล้วตัดสินใจบ้าๆ อีก”
“ตอนนี้ผมก็จะบ้าเพราะการตัดสินใจของไจนั่นแหละ! ไม่เอาแล้ว...ทำไม...ตอนนี้ผมเจ็บกว่าเรื่องของไนล์อีก...ทำไมต้องมาคิดแทน...ผมด้วย”
จากคำตะโกนเปลี่ยนเป็นเสียงสะอื้น ประโยคไม่ประติดประต่อกันอีกต่อไปเมื่อผมกลั้นน้ำตาไม่อยู่ สะอื้นไห้อยู่กลางห้องทำงานของไจ ที่รายล้อมด้วยสายตาพี่พนักงานคนอื่น ผมคงโดนมองว่าเป็นเด็กโข่งโง่เง่าเอาแต่ใจ แต่ใครจะสน ผมบ้าได้มากกว่านี้อีกถ้าไจยังทำอย่างนี้
“ไจไม่อยากให้...ผมรักฌาณ...ขนาดนั้นเลยหรือไง”
“เจน...พี่ไม่...”
“ผมไม่รักฌาณก็ได้...”
“...”
“...แต่ก็จะไม่รักไจด้วย จะไม่รักเจด ไม่รักพ่อแม่ ไม่รักตัวเองแล้วด้วย” ผมว่าด้วยเสียงสั่นเครือ ในเมื่อไม่อยากให้ผมรักฌาณ ถ้าอย่างนั้นผมก็จะไม่รักใครเลยก็แล้วกัน
จบคำพูด ผมพุ่งออกจากห้อง ไม่รู้หรอกว่าจะไปไหน เพียงแค่ความรู้สึกมันบอกให้ออกไป ออกไปจากตรงนี้ ไปหาที่ของผมใหม่ ที่ไม่รู้ว่าจะมีจริงอยู่ไหม
แม้จะรู้ว่าตัวเองงี่เง่าเอาแต่ใจอีกแล้ว ผมไม่ได้จะไม่รักไจหรือครอบครัวอย่างที่ว่า แค่อยากบอกให้รู้ว่าถ้าไจไม่ชอบที่ผมต้องรักกับฌาณขนาดนั้น ผมก็จะไม่ชอบไจแล้วเหมือนกัน
ผมได้ยินเสียงไจร้องเรียกชื่อผมตามหลังมา และสุดท้ายผมก็ทรุดตัวร้องไห้ ซบกับผนังข้างบันไดอย่างอ่อนล้า
มันเหนื่อยนะ กับการถูกจำกัดความรู้สึกเช่นนี้
เหมือนอย่างที่เคยบอกนั่นแหละ สุดท้ายผมก็ยังรับมือกับปัญหาได้ห่วยอยู่ดี
“เจน...”
“...”
“โอเคๆ พี่ยอมแล้ว โทรหาฌาณให้แล้ว เห็นมั้ย นี่ไงกำลังโทรออก ไม่ร้องแล้วนะ”
ผมเงยหน้ามองไจ เขาชูโทรศัพท์ขึ้นที่หน้าจอแสดงการโทรออกหาชื่อคนที่ผมคิดถึงที่สุด และไม่นานหน้าจอก็เปลี่ยนไป บ่งบอกว่าปลายสายตอบรับกลับมาแล้ว
“ฮัลโหล?” เสียงคุ้นเคยดังออกมาจากลำโพงโทรศัพท์ ไจยื่นมือถือมาให้ผมที่นั่งคุดคู้ห่อตัวอย่างน่าสมเพชเวทนา
“เจนนี่ไง พี่ให้คุยกับฌาณแล้วนะ”
“...”
“เจน?”
เสียงของฌาณดังขึ้น ผมหอบหายใจเข้าทั้งๆ ที่น้ำตาเปรอะหน้า พยายามข่มเสียงไม่ให้สั่น กลืนก้อนสะอื้นลงไป ก่อนกรอกคำพูดลงไปในสาย
“ฌาณ...ยังรักผมอยู่ไหม”
“...รัก”
ขอเพียงเท่านี้...
.
เดือนมิถุนายนมาถึง ผมรับกระเป๋าจากสายพาน ตรงเข้าด่านตรวจคนเข้าเมือง สนามบินไคร์ตเชิร์ชแปลกจากสนามบินที่โอ๊คแลนด์เล็กน้อย และอากาศข้างนอกคงหนาวกว่าที่โอ๊คแลนด์ด้วย ผมจึงสวมโค้ทหนาตั้งแต่ตอนนี้
ก็เกาะใต้นี่นา อุณหภูมิคงต่ำกว่าเกาะเหนือเท่าตัว ดีที่คราวนี้ผมสวมเสื้อกันหนาวมาพร้อม ปกป้องตัวเองจากลมหนาวที่พยายามจะเฉือนเนื้อผมให้ตายไปข้าง ผมไม่รู้ว่าทำไมฌาณต้องนัดเจอที่นี่ด้วย ทำไมไม่เจอกันที่โอ๊คแลนด์แล้วค่อยบินมาพร้อมกันทีเดียว เพราะถามเท่าไหร่ฌาณก็ไม่ยอมบอก แต่ก็ช่างเถอะ ถึงผมไม่รู้เหตุผลแต่ยังไงผมก็ทำตามที่เขาว่าอยู่ดี
หลังจากวันนั้น ผมไม่ติดต่อหาฌาณอีก แม้ว่าไจจะยอมให้ผมคุยกับเขาแบบส่วนตัวได้แล้วก็ตาม ผมไม่รู้ว่าที่ทำอยู่เรียกว่ากำลังประชดพี่ชายไหม แต่ถ้าไจอยากรู้ว่าผมรักฌาณจริงๆ ไหม ผมก็จะทำให้เขารู้ว่าเงื่อนไขของเขาทำอะไรผมไม่ได้ ผมไม่ติดต่อหาฌาณ ไม่รับสายจากฌาณ คุยกับไจน้อยลงด้วย
ผมคงงอนพี่ชายตัวเองจริงๆ นั่นแหละ
แต่เพราะคำรักของฌาณทำให้ผมเชื่อมั่นว่าเขารู้สึกเช่นนั้นจริงๆ และเชื่อว่าเขาจะทำตามคำพูด
ผมไม่ได้บอกฌาณว่าจะมาถึงที่นี่ตอนกี่โมง แต่ไจคงบอกฌาณไปแล้วล่ะมั้ง ก็เขาเป็นคนไปส่งผมที่สนามบินเอง... เอาเถอะ หลังจากได้เจอฌาณแล้ว กลับไทยคราวนี้ผมค่อยยอมคุยกับไจดีๆ ก็ได้
ยังไม่โตจริงๆ นั่นแหละเจนนินทร์
จริงๆ ผมก็หวั่นใจไม่น้อยกับการมาถึงครั้งนี้ ผมไม่ได้ติดต่อฌาณอีกเลยและกลัวว่าจะไม่เจอเขา ถ้าเป็นอย่างนั้นผมคงเสียใจน่าดู และคงเป๋จนไปไม่ถูก ถึงแม้จะแอบจองโรงแรมกันไว้ก็เถอะ ผมหอบเสื้อผ้ามาเป็นลัง ตั้งใจมาอยู่ที่นี่หลายเดือน ถ้าฌาณไม่มาหาผมก็คงต้องอกหักแบบเหงาๆ อยู่คนเดียวแน่เลย
แต่ความรู้สึกของผมเชื่อว่ามันจะไม่เป็นเช่นนั้น
และมันก็เป็นตามที่คาด เมื่อผมออกมาจากเกตก็เจอร่างคุ้นเคยนั่งรออยู่ที่ที่นั่ง เขาโดดเด่นออกจากทุกคนในนั้น ร่างสูงสวมเสื้อโค้ทสีเทายาวคลุมเข่า ใบหน้าหล่อเหลาเหมือนเคย แทบไม่แตกต่างจากตอนที่ผมจากมา ฌาณลุกขึ้นยืนมองมาทางผมเหมือนไม่เชื่อสายตาตัวเอง
เขาเดินเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ ครานี้ใบหน้าที่คิดถึงปรากฏขึ้นตรงหน้าจริง ไม่ใช่ความฝันเหมือนที่ผ่านมาอีกต่อไป ภายในหัวใจมันอัดแน่นไปด้วยหลากหลายความรู้สึกที่ทับถมมาตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา จนกลั่นกรองออกมาเป็นคำพูดไม่ได้
ขยับยิ้มให้เขา
“ผมกลับมาแล้ว”
❄ Once upon a lie #บันทึกเด็กเลี้ยงแกะ❄
-End-
❄❄❄❄❄❄
จบแล้ววว ;A;
เป็นเรื่องสั้นขนาดยาวที่เขียนยากเรื่องนึงเลยค่ะ
เพราะไม่ใช่คนโกหกเก่งด้วย ถ้าเรื่องออกมามึนๆ ก็ขออภัยด้วยนะคะ
ความคิดแรกที่อยากเขียนน้องแกะคืออยากลองเขียนอะไรที่โลเคชั่นไกลๆ และแปลกๆ จากเรื่องอื่นบ้าง
ทีแรกลังเลระหว่างญี่ปุ่นกับนิวซีแลนด์
แต่เพราะอยากนำเสนอประเทศนิวซีแลนด์บ้าง คิดว่าน่าจะเป็นประเทศที่ไม่ค่อยมีใครพูดถึงเท่าไหร่
จึงเป็นเลือกประเทศนี้ ด้วยเพราะเคยไปอยู่มารวมสองเดือนแล้วประทับใจในอะไรหลายๆ ในประเทศนี้ค่ะ
อาจจะใส่เรื่องราวของนิวซีแลนด์ได้ไม่ครบหรือขาดๆ ไปบ้าง เพราะกลัวว่าจะเป็นนิยายท่องเที่ยวไป 555
จากจุดเริ่มต้นมาจากแค่อยากเขียนที่ไกลๆ แล้วเลือกนิวซีแลนด์ และหลังจากนั้นก็คิดว่าที่นี่มีอะไรบ้างที่เด่นๆ
ก็มีแกะ
ก็เลยออกมาเป็นคอนเซ็ปต์เด็กเลี้ยงแกะอย่างที่เห็นค่ะ 55555
เป็นอีกเรื่องที่เขียนค่อนข้างยากเลย เราเป็นคนผูกปมไม่เก่ง แล้วปมมันโยงไปมาทั้งเรื่อง
ถ้าแก้ตอนนึงก็ต้องก็ทั้งเรื่องเลย เหนื่อยและท้าทายมากจริงๆ ค่ะ 5555
อย่างที่รู้ว่าเราเขียนไปด้วยทำทีสิสไปด้วย มันเลยเป็นอะไรที่ทรหดมาก
หมดแรงเขียนก็บ่อยมาก และเป็นเรื่องที่อัพช้ากว่าเรื่องที่ผ่านมาด้วย
ระหว่างทางของเรื่องนี้เหนื่อยมากจริงๆ 5555
เพราะอย่างนั้นจึงอยากขอบคุณทุกกำลังใจที่อยู่ด้วยกันระหว่างทางมากๆ เลยค่ะ
ถ้ามีอะไรผิดพลาดไปต้องขออภัยด้วยจริงๆ ค่ะ
เจนนินทร์เป็นตัวละครที่เรารักไม่แพ้เรื่องอื่นเลย เราชอบที่ได้เห็นความคิดและการเติบโตของน้อง
ถ้าทุกคนอ่านแล้วเอ็นดูเจนนินทร์กันสักนิด ก็มีความสุขแล้วค่ะ
ส่วนพี่ฌาณเป็นพระเอกเรื่องแรกที่ดูเป็นผู้เป็นคนสุดที่เขียนมา 55555
ที่ผ่านมามีแต่พระเอกอะไรไม่รู้กากๆ โจ๊กๆ 55555
พี่ฌาณจึงเป็นคนที่เราได้ทำความรู้จักกับนิสัยใหม่ๆ ที่ไม่ค่อยได้เจอ และแน่นอน เราก็รักพี่เขาไม่แพ้กัน
ตอนจบเดินทางมาถึงแล้ว แต่ยังมีตอนพิเศษรออยู่น้า
หวังว่าพอได้อ่านมุมมองของฌาณแล้วจะเอ็นดูน้องเจนขึ้นมาอีกนิด
ถ้าไม่เป็นการรบกวน ขอฝาก Once upon a truth ไว้ล่วงหน้าด้วยนะคะ,
รัก
:pig4: :L1: :pig4:
❄❄❄❄❄❄