ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
-------------------------------------------------------------------------------------------------
เมฆ ฤ จะเหนือภูเขา™ ☁☁ ⇋ ♣♣
สวัสดีค่ะ
ขอนำเสนอเรื่องใหม่ค่ะ ^^ หวังว่าเรื่องนี้จะถูกใจคนอ่านทุกท่านนะคะ ^__________^
ฝากผลงานที่เคยแต่งค่ะ :o8: กว่าจะเข้ากันได้ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51505.0)
ฝากทวิตเตอร์เพื่อพูดคุยหรือติดตาม ได้ที่นี่ค่ะ จิ้มตามไปเลย twitter (https://twitter.com/khemmakan)
:mew1: :mew1: :mew1:
สารบัญ บันเทิง
ภูเขาลูกที่หนึ่ง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=54963.msg3434471#msg3434471)
ต่อค่ะ
-------------------------
'Chill Bar & Resturant'
ร้านนี้เปิดเพลงดี เพลงเพราะ ผมเคยมากับไอ้ธร 2-3 ครั้ง มาแล้วก็รู้สึกผ่อนคลายดี ที่นี่ไม่ได้เปิดเฉพาะเพลงที่กำลังฮิตอยู่ในปัจจุบัน แต่ยังมีแทรกเพลงเก่าๆ พอให้คนวัยทำงานรู้สึกคุ้นเคยกับเพลงบ้าง ร้านนี้มีไม่กี่โต๊ะที่ไว้สำหรับรับประทานอาหารจริงจัง ส่วนใหญ่จะเป็นโต๊ะเล็กๆ ไม่มีเก้าอี้นั่งมากกว่าไว้สำหรับสายเต้น วันนี้วันธรรมดาคนไม่เยอะเท่าวันศุกร์หรือเสาร์ ผมเลยได้โต๊ะนั่งบริเวณแถวกระจก มองออกไปเจอม่านน้ำตกขนาดกำลังดี มีปลาคาร์ฟตัวใหญ่แหวกว่ายหลายตัว มองแล้วก็เพลินตา พนักงานยื่นเมนูอาหารมาให้ เฮียกับผมต่างคนต่างสั่งอาหารให้ตนเองเสร็จแล้วก็คืนเมนูให้กับพนักงาน
"เฮีย ผมดื่มเหล้าได้มั้ย" รอคำสั่งอนุมัติครับ มากับผู้ปกครองมันก็ลำบากแบบนี้แหละ
"พรุ่งนี้มีเรียนไม่ใช่เหรอ" เฮียไม่ได้ปฏิเสธแต่คำพูดก็สื่อออกมาชัดเจน
"นะ เฮีย พรุ่งนี้เรียนบ่าย แล้วผมก็มากับเฮีย คุณป้าไม่ว่าหรอก"
"คี" เฮียพูดเสียงต่ำอย่างระอา
"เอาน่าเฮีย นิดๆ หน่อยๆ เอง"
"อย่าดื่มเยอะล่ะ" ไชโยโห่ฮิ้ว กรีดร้องเสียดังภายในใจ ผมไม่รอช้า ยกมือเรียกพนักงานในร้านสั่งเครื่องดื่มให้ตนเองพร้อมสรรพ
"เฮียดื่มด้วยมั้ย"
"ไม่ล่ะ ต้องขับรถ" ถูกของเฮีย แต่ดื่มคนเดียวมันก็เซ็งๆ เนาะว่ามั้ย
อาหารที่สั่งไปเริ่มทยอยมา เฮียกับผมนั่งทานกันเงียบๆ ไม่ได้พูดอะไร โดยปกติก็เป็นแบบนี้แหละ เฮียเป็นคนพูดน้อย ผมเคยถามคุณลุงว่าเฮียพูดน้อยแบบนี้จะคุยงานยังไง เพราะต้องอธิบายเรื่องแบบที่เขียน เรื่องข้อตกลงต่างๆ คุณลุงหัวเราะดีดหน้าผากผมเบาๆ แล้วบอกว่า
"เด็กโง่ เรานี่ไม่รู้อะไร พี่เขาน่ะ ตอนทำงานพูดเยอะเสียจนลูกค้าปฏิเสธไม่ทันเลยเชียวล่ะ" ผมไม่ได้โง่นะ แต่คุณลุงชอบพูดแบบนี้อยู่เรื่อย
ผมน่ะ นึกภาพไม่ออกเลยว่าในช่วงเวลานั้น เฮียพูดได้จริงอย่างที่คุณลุงบอกหรือไม่ บางทีผมก็คิดนะว่าเฮียพูดภาษาไทยได้จริงหรือเปล่า หรือพูดได้เท่านี้ หรือว่าเฮียอมอะไรไว้ในปาก ผมล่ะ งงจริงๆ
"คิดอะไรพิเรนทร์อยู่" เฮียทักผมระหว่างที่กำลังคิดเรื่องเฮียอยู่พอดี
"เปล่าครับ " ใครจะกล้าตอบว่ากำลังนินทาเฮียอยู่ในใจกันล่ะ
"โกหก"
"เปล่าจริงๆ เฮีย"
อิ่มจากมื้ออาหารแล้ว ผมเริ่มดื่มน้ำสีอำพันในมือไปเรื่อยๆ สักพักก็เริ่มมึน เพลงกำลังเพราะ บรรยากาศก็ดี ผมโยกตัวไปมาตามจังหวะเพลงเบาๆ เฮียดื่มน้ำเปล่า มองผมที่ดูจะมีความสุขอยู่ตามลำพัง แล้วเฮียก็ยิ้มให้ผม เฮียยิ้มไม่บ่อย ผมรู้สึกว่าเฮียไม่ค่อยยิ้มเอาเสียเลย ทั้งที่เป็นคนที่ยิ้มแล้วออกจะน่ามอง ผมเจอเฮียทีไร ใบหน้ามักเรียบเฉยอยู่ตลอด จะเห็นเฮียยิ้มมากหน่อยเวลาคุยกับคุณป้าจันทรา ผมอยากให้เฮียยิ้มบ่อยๆ นะ
"คุณครับ" พนักงานเดินมาหยุดที่ตรงหน้าผม ยื่นกระดาษสีขาวขนาดเล็กมาให้ ผมมองตามนิ้วของพนักงานที่ชี้ไปยังโต๊ะอีกฝั่งใกล้ประตูทางออก สบตากับคนส่งที่มา ผมยิ้มให้เขาแล้วค่อยรับกระดาษแผ่นนั้นมาอ่าน
'ชื่ออะไร ผมขอเบอร์ได้มั้ยครับ คนสวย'
อารมณ์ที่กำลังดีของผมสะดุดกึก อะไรวะ คนสวย ไอ้นี่ มึงวอนหาเรื่องตายมากใช่มั้ย จะจีบใครทั้งที เสือกมีตาหามีแววไม่ ผมขอยืมปากกาของเฮียที่เหน็บอยู่ตรงกระเป๋าเสื้อเชิ้ตแล้วมาขีดๆ เขียนๆ อะไรบางอย่างลงไปก่อนจะยื่นกลับไปให้พนักงานคนเดิม
'คนสวยอะไรวะ กูเป็นผู้ชาย และถ้ายังไม่รู้กูจะบอกให้เอาบุญ กูมากับผัวกู มึงแหกตาดูบ้างมั้ย' เขียนลงไปแบบซอฟท์ๆ นะครับ ไม่อยากหาตีนให้เฮีย ถ้ามา สองคนกับไอ้ธรล่ะก็ ผมไม่ทำแค่เขียนครับ เดินไปกระทืบหน้าแม่ง ข้อหาตาไม่ดี พูดจากวนโมโห
"เฮียเมฆ กลับกันเถอะ" บรรยากาศกำลังดี แต่เจอแบบนี้อารมณ์เสียครับ
"คิดเงินเลยละกัน" เฮียไม่ถามให้มากความ พูดจบก็เรียกพนักงานมาเก็บเงิน
ผมรอจนเฮียจ่ายเงินเรียบร้อย รอจนเฮียลุกขึ้นยืนผมก็รีบปรี่เข้าไปคล้องแขนเฮียเอาไว้ ผมเซไปเล็กน้อย คงเป็นเพราะดื่มไปหลายแก้วทีเดียว ศีรษะพิงไหล่เฮีย ประหนึ่งง่อยเปลี้ยเสียขาไปแล้ว เงยหน้ายิ้มให้เฮีย เฮียมองผมด้วยสายตาประหลาดใจแต่ก็ไม่เอ่ยอะไร เฮียเลยจำต้องประคองผมนิดหน่อยเพราะผมใกล้จะเป็นอัมพาตแล้ว เราสองคนเดินผ่านโต๊ะนั้น ผมเห็นสายตาของมันมองผมอย่างไม่เชื่อในสายตาของมันเอง ชูนิ้วกลางให้มันไปทีนึง ช่วยไม่ได้ ผมหน้าสวยแต่ไม่ได้เป็นผู้หญิง แถมยังปากหมา สันดานเสียด้วย
"เป็นอะไร" เฮียเอ่ยถามผมหลังจากขึ้นมาบนรถแล้ว
"ไอ้เ-ยนั่น มันจะจีบผม ขอเบอร์ผม แต่เสือกลงท้ายว่าคนสวย โคตรโมโหเลย" เฮียฟังแล้วก็หัวเราะเบาๆ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีเรื่องที่มีคนคิดว่าผมเป็นผู้หญิง แต่มันก็ยังทำใจไม่ได้สักที ยิ่งเจอบ่อยเข้าจากไม่ชอบเลยกลายเป็นเกลียดไปโดยปริยาย
"ยังไม่ชินอีกหรือไง"
"ใครจะไปชิน ถ้าผมหน้าเหมือนเฮียนะ โอ้ย พูดแล้วโมโหว่ะ"
"หน้าเหมือนพี่? หน้าเหมือนพี่แล้วทำไม"
"ถ้าผมหน้าเหมือนเฮียนะ ผมจะ... จะ" เออว่ะ ถ้าหน้าเหมือนเฮียเมฆ แล้วผมจะทำอะไรวะ
"ทำไม"
"ช่างเถอะ ยังไงมันก็เป็นไปไม่ได้อยู่ดี" ผมตัดบทไป เฮียก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไรอีก
"แล้วคีเขียนอะไรลงไป"
"ผมเขียนว่า กูเป็นผู้ชาย มีผัวแล้ว" เฮียหัวเราะเสียงดังกับความเวอร์วังของผม เฮียเมฆไม่ได้โกรธเพราะรู้เรื่องความใจร้อนของผม มือใหญ่ของเฮียเอื้อมมายีหัวผมเบาๆ ด้วยความเอ็นดู ไม่บ่อยนักที่เฮียจะทำ เฮียเคยบอกว่า ผมโตแล้วคงไม่ชอบให้ใครมาเล่นหัวสักเท่าไหร่ แต่ผมไม่เคยรู้สึกนะ ถึงแม้บางทีจะเคยโมโหบ้างเพราะผมที่อุตส่าห์เซทมาเพื่อตั้งใจจะไปจีบสาวแล้วก็ดันเสียทรงเอาซะได้
"หน้าตาแบบนี้แหละดีแล้ว"
"มันจะดีได้ยังไง เฮีย"
"บางทีก็รู้สึกเหมือนมีน้องสาว" อย่าได้ดูถูกเรื่องปากของเฮียนะครับ ทุกท่าน ถ้าอารมณ์ดีๆ ไม่เครียด เฮียเมฆปากหมาไม่แพ้ใครเลย อ้อ ตีนหนักด้วยนะครับ ผมเองไม่เคยโดนหรอก แต่เคยเห็นคนมีเรื่องกับเฮียก็เข้าโรงพยาบาลไปหลายรายอยู่ เฮียเป็นพวกพูดน้อยต่อยหนัก ประมาณนั้นแหละครับ
"เฮียพูดแบบนี้ คือจะเอาใช่ป่ะ" ผมหรี่ตามองเฮีย เพิ่งพูดอยู่หยกๆ ว่าไม่ชอบ ยังมากวนอารมณ์อีก
"ล้อเล่นน่า"
"เฮียรู้ป่ะ หลายครั้งที่มีเรื่องชกต่อย เพราะไอ้พวกนั้น เรียกผมว่าไอ้หน้าตุ๊ด หลายครั้งที่โดนจับตูดเพราะมันคิดว่าผมเป็นผู้หญิง"
"รู้สิ คีบอกพี่เป็นร้อยรอบแล้ว" เฮียหัวเราะเบาๆ สงสัยผมคงจะเมาครับ เพราะเมาทีไรจะพูดซ้ำๆ เหมือนเดิม เรื่องเดิมๆ แต่เฮียก็ไม่เคยรำคาญเลย
รถหรูแล่นเข้ามาจอดหน้าบ้าน เมฆาเรียกเด็กในบ้านมารับดอกไม้เพื่อไปจัดใส่แจกันตรงห้องทานข้าว พรุ่งนี้กลิ่นดอกไม้คงจะหอมทั่วไปห้อง สายตาคมดุมองคนที่หลับอยู่ข้างๆ อดไม่ได้ที่จะส่ายหน้าระอากับสิ่งมีชีวิตนี้ ร่างสูงโน้มตัวลงไปอุ้มคีรินทร์ ค่อยๆ สอดแขนข้างหนึ่งไปช้อนใต้คอ ส่วนอีกข้างสอดเข้าไปใต้ขาระหว่างข้อพับบริเวณหัวเข่า คนที่หลับอยู่ถึงจะไม่ใช่คนที่มีรูปร่างใหญ่หนาอะไรนัก แต่ก็สูงไม่น้อยเลยทีเดียว ยิ่งหลับสนิทแบบนี้ น้ำหนักที่ทิ้งตัวลงเป็นทวีคูณ เมฆารีบสาวเท้ายาวๆ ตรงขึ้นไปห้องของน้องชาย ที่อยู่ชั้นสอง ติดกับห้องนอนของตน
"นอนห้องเฮียนะ" คนที่หลับมาตลอดทาง สะลึมสะลือตื่นขึ้นมาพูด
"ไม่ได้"
"ผมไม่อยากนอนคนเดียว นะครับ พี่เมฆ" พี่ชายตัวโตถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเดินเลยต่อไปห้องติดกัน ชายหนุ่มเปิดประตูอย่างทุลักทุเลเล็กน้อย ร่างสูงใหญ่ตรงไปที่เตียงก่อนจะวางในอ้อมแขนลงอย่างเบามือ
เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น เมฆาเดินไปเปิดดูก็พบว่าเป็นป้าสายใจ แม่บ้านที่พ่วงตำแหน่งแม่ครัวของที่นี่ ป้าสายใจยกอ่างเล็กๆ ในนั้นบรรจุน้ำอยู่ครึ่งหนึ่ง พร้อมผ้าขนหนูผืนเล็กสีขาวแช่อยู่ ส่วนมืออีกข้างก็ถือชุดนอนของคนที่ยังหลับอยู่
"ป้าเอามาให้ค่ะ เห็นน้อยบอกว่าคุณคีกลับมาทั้งที่ยังหลับอยู่ ป้าเลยคิดว่าคุณเขาอาจจะนอนไม่สบายตัว"
"เมาน่ะป้า ขอบคุณครับ" เมฆารับอ่างเล็กนั้นมาไว้
"ให้ป้าเช็ดตัวคุณคีเองมั้ยคะ" ป้าสายใจอาสาด้วยความหวังดี
"ไม่เป็นไรครับ นี่ก็ดึกแล้ว ป้าไม่พักเถอะ ผมไม่กวนแล้ว"
"ป้ายินดีค่ะ ว่าแต่คุณคีไม่ยอมกลับไปนอนห้องตัวเองอีกแล้วเหรอคะ"
"ครับ โตแล้วแต่ก็ยังทำตัวเหมือนเด็ก"
"คุณเมฆเองก็เอ็นดูเธอไม่ใช่หรือคะ"
"ก็เพราะแบบนี้แหละครับ เลยไม่ยอมโตสักที" เมฆาหันไปมองคนก่อปัญหาในห้อง แล้วส่ายหน้าเบาๆ
"คุณคี เธอเป็นคนน่ารัก ใครจะกล้าขัดใจล่ะคะ งั้นถ้าคุณเมฆจะเช็ดตัวให้เอง ป้าขอตัวไปนอนก่อนนะคะ มีอะไรก็เรียกป้าหรือยัยน้อยได้เลยนะคะ"
"ขอบคุณอีกครั้งครับป้าสายใจ น้อยด้วย" ชายหนุ่มปิดประตูลง หลังจากป้าสายใจกลับไปแล้ว
เมฆาวางอ่างเล็กพร้อมชุดนอนไว้ที่พื้นข้างเตียง จับคีรินทร์พลิกร่างไปมาจนกระทั่งถอดเสื้อผ้าของคนตรงหน้าได้หมด ก้มลงไปบิดผ้าชุบน้ำให้หมาด แล้วเริ่มเช็ดตัวคนที่หลับอยู่ คีรินทร์ส่งเสียงประท้วงฮึดฮัดเพราะความหนาวเย็นของน้ำ ผนวกกับอากาศที่ถูกเปิดแอร์จนเย็นฉ่ำ คีรินทร์จึงขดตัวเล็กน้อย เพราะรู้สึกหนาวขึ้นมา
"อยู่เฉยๆ จะเสร็จแล้ว" เมฆาเอ่ยเสียงเรียบเพราะตอนนี้เจ้าตัวเริ่มไม่ให้ความร่วมมือง่ายๆ เสียแล้ว
"หนาว พี่เมฆ"
"รู้แล้ว ถึงให้อยู่เฉยๆ ไง ขยับไปมาแบบนี้ เมื่อไหร่จะเช็ดตัวเสร็จ"
"ผมหนาว" เช็ดตัวไปได้รอบเดียว เมฆาจำต้องล้มเลิกความคิดที่จะเช็ดตัวรอบที่สอง ชายหนุ่มวางผ้าขนหนูผืนเล็กลงในอ่าง แล้วหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่ให้คนประท้วง กว่าจะเสร็จก็ทำเอาเหนื่อยล้า
เช้าวันนี้เขาต้องตื่นเร็วกว่าปกติเพราะมีงานด่วนที่รอไม่ได้ กว่าจะเลิกก็ค่อนข้างดึก สงสารเด็กดื้อคนนี้ที่อดทนรอเขาตั้งหลายชั่วโมง เลยยอมตามใจเด็กมีปัญหา เมฆาลุกขึ้นเอาอ่างไปเก็บ แล้วชายหนุ่มก็เริ่มอาบน้ำชำระร่างกายของตนเองบ้าง เมฆาอาบน้ำเสร็จก็รู้สึกผ่อนคลายกว่าเดิม ร่างสูงเดินเข้ามานอนบนเตียงที่ยังพอมีพื้นที่ว่างให้เจ้าของได้นอน ในใจอยากจะดีดหน้าผากคนหลับนี่เสียจริง ห้องก็ไม่ใช่ห้องตนเองแต่มายึดครองไปเสียเกือบหมด
เมฆาล้มตัวนอนก็หันไปมองร่างข้างๆ ที่กำลังหลับ ชายหนุ่มเอื้อมไปลูบผมสีดำตรง เส้นเล็กที่ค่อนข้างยาวนั้นเบาๆ
"ฝันดีนะ คี" พูดจบเมฆาก็หลับตาเตรียมเข้าสู่ห้วงนิทรา แต่ยังไม่ทันจะหลับ ชายหนุ่มก็รับรู้ได้ถึงแรงกอดที่มาจากคนข้างๆ คีรินทร์เขยิบตัวเข้ามากอดเขาไปไว้เต็มตัว ศีรษะได้รูปยกขึ้นมาวางที่หน้าอกแข็งแรง ขายาวของเจ้าตัวก่ายเกยขึ้นมา เมฆาถอนหายใจเบาๆ นี่เขาไม่ใช่หมอนข้าง เจ้าเด็กนี่ขนาดหลับยังก่อความวุ่นวายไม่เลิก
เมฆาปรายตาลงไปมองศรีษะที่นอนทับบนหน้าอกของเขาแทนต่างหมอนแล้วก็อยากจะเขกกะโหลกเด็กนี่สักที แต่ความคิดก็ต้องหยุดชะงักลงเมื่อเห็นว่าคนที่น่าจะยังหลับอยู่ บัดนี้กลับจ้องมองมาที่เขาเช่นกัน
"ตื่นแล้วเหรอ พี่ไม่ใช่หมอนข้างนะคี ลุกออกไปได้แล้ว"
"ผมก็ไม่เคยคิดว่าพี่เป็นสักหน่อย แค่อยากกอดพี่เมฆแบบนี้ต่างหาก"
"โตแล้ว ไม่ใช่เด็กๆ"
"ก็เพราะว่าโตแล้วไง มันถึงเป็นแบบนี้ พี่เมฆลูบหัวบ่อยๆ สิ ผมชอบ"
"นี่ยังไม่หายเมาใช่มั้ย" ถึงจะถามไปแบบนั้นแต่เมฆาก็ตามใจน้อง มือหนาลูบศีรษะคีรินทร์เบาๆ
"มึนๆ อยู่เลย" มือขาวเอื้อมมือมานวดเบาๆ บริเวณขมับ
"ดื่มไปซะหลายแก้ว เป็นเด็กเป็นเล็ก นิสัยเสียจริงๆ"
"พี่เมฆนี่เมาแทนผมใช่ป่ะ ตะกี้เพิ่งบอกว่าผมโตแล้ว ตอนนี้บอกว่าเด็ก จะเอายังไงกันแน่" เสียงทุ้มบ่นอู้อี้อยู่บนหน้าอกของเมฆา
"มันไม่เหมือนกัน"
"แล้วอะไรที่เหมือนกันล่ะ"
"เมาแล้วอย่าเรื้อน อย่าพาลได้มั้ย"
"ผมเปล่า พี่เมฆนั่นแหละพูดจาไม่รู้เรื่อง"
"นอนเถอะคี วันนี้พี่เหนื่อย" เมฆาไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับคนเมา ตัดบทเพื่อให้คีรินทร์ได้นอนต่อ
"พี่เมฆ จูบก่อน"
"ไม่"
"ถ้าไม่จูบ ผมไม่นอนจริงๆ ด้วย"
"คี" เมฆาพูดด้วยความอ่อนใจ
"เร็วๆ พี่เมฆ"
"ถ้าพี่จูบแล้ว คีต้องนอนนะ"
"ตกลง"
แต่เมฆาก็ไม่ได้จูบคีรีนทร์อย่างที่บอกออกไป กลับเป็นคีรินทร์ที่กระเถิบตัวขึ้นมาแทน ริมฝีปากบางจูบลงเน้นหนักบนปากอิ่มของพี่ชาย คีรินทร์แทะเล็มอีกฝ่ายอยู่นาน แต่ก็ยังไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองจากคนข้างใต้ คนที่เริ่มก่อนส่งเสียงฮึดฮัดในลำคอด้วยความขัดใจ ส่งผลให้เมฆาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะในลำคอกับท่าทางของคนเก่งด้านบน
"พี่เมฆ" เสียงทุ้มของคีรินทร์เริ่มไม่พอใจกับท่าทางของพี่ชายที่เอาแต่นิ่งเฉย เขาเองรู้ดีว่าตนเองไม่ได้ด้อยประสบการณ์เรื่องบนเตียง แต่การที่ถูกอีกฝ่ายเฉยใส่แบบนี้แสดงว่าเจ้าตัวกำลังโดนแกล้งอยู่แน่นอน
"อืม" เมฆาตอบรับเท่านั้นก่อนจะเปลี่ยนเป็นฝ่ายรุกไล้ริมฝีปากของอีกฝ่ายแทน
ร่างสูงใหญ่กว่าพลิกตัวคนข้างบนให้เป็นฝ่ายนอนอยู่ภายใต้ร่างของเขาแทน เมฆากวาดลิ้นหนาเข้าไปในโพรงปากของอีกฝ่าย รสเหล้ายังอวลอยู่ในปากของคีรีนทร์ แต่มันกลับทำให้รู้สึกแปลกออกไปอีกแบบ อุณหภูมิเย็นฉ่ำภายในห้อง แต่สองร่างกลับมีแต่ความร้อนรุ่มอยู่ภายใน รสจูบนั้นดูทีท่าจะไม่หยุดลงง่ายๆ หากคีรีนทร์ไม่ได้ประท้วงขอหยุดเอาไว้เสียก่อนเพราะตัวเขาเองใกล้จะขาดอากาศหายใจเสียแล้ว เสียงหอบหายใจยังได้ยินชัดในความรู้สึก
"ทีนี้ก็นอนได้แล้วนะ" เมฆารอจนปรับลมหายใจได้เป็นปกติจึงพูดขึ้น
"อือ" เมฆากระชับผ้าห่มให้น้องชาย ดูจนแน่ใจแล้วว่าเจ้าตัวจะไม่หนาวกลางดึก จึงหลับตาลงหมายจะนอนเสียที แต่มือหนายังโอบคนข้างๆ ไว้แนบชิดกับตัวเอง ส่วนอีกฝ่ายก็พลิกกอดพี่ชายเสมือนเป็นหมอนข้าง ก่อนที่ทั้งคู่จะหลับไปด้วยกัน
-----------------------------------------------------------
เป็นยังไงกันบ้างคะ ติชมได้เล้ยยยย
เจอคำผิดตรงไหน แจ้งมาได้เลยค่ะ ไม่ต้องเขินนนน แล้วเจอกันตอนหน้าค่ะ
รักคนอ่านทุกคนค่า :mew1: