พิมพ์หน้านี้ - ร้อยถ้อยคำ ออกจากใจ ผ่านลงในเรื่อง "บาปบริสุทธิ์"
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: sorry_jai_Y ที่ 26-07-2008 17:58:00
-
ลำนำคำกลอน
เรื่อง ราวนี้ เรียบเรียง เพื่อรำลึก ด้วยสำนึก สิ่งผิด ทำพลาดไว้
บาป มหันต์ ก่อเกิด ขึ้นที่ใจ สุดอาลัย รจนา มาเป็นกลอน
บริ เขต เนื้อหา ล้วนจริงแท้ เอามาแฉ ให้เป็น อุทาหรณ์
สุทธิ์ ใจจาก ดวงนี้ จะวิงวอน อ่านแล้วสอน ได้ข้อคิด ให้ตนเอง.
****
ก่อนจะกล่าว เนื้อเรื่อง ตามลำบท ขอประณต มือไหว้ พนมหัตถ์
น้อมบูชา เอกองค์ พระไตรรัตน์ ผู้ขจัด โพยภัย ให้แผ้วพาน
อีกทั้งคุณ บิดา และมารดา ชุบเลี้ยงมา ด้วยรัก สมัครสมาน
พร้อมทั้งคุณ ครูบา แลอาจารย์ ที่สืบสาน สั่งสอน แก่ศิษย์มา
ขอพระคุณ ทั้งห้า ช่วยป้องปัด อย่าติดขัด การแต่ง ในเนื้อหา
แต่งได้คล่อง แต่งได้ออก นำสุขมา ป็นคุณค่า ให้ผู้อ่าน ทุกท่านคน
ขอความสุข จากการอ่าน เป็นกุศล สนองผล บุญนี้ คลายร้อยรน
ให้ใจข้า ได้ผ่าน ความทุกข์ทน ให้หลุดพ้น จากบาปกรรม ที่ก่อมา.
****
-
๑.แรกเริ่มเดิมที
มาจะกล่าวบทไป
ถึงเรื่องราว ความรัก ของชายหนุ่ม ที่ระรุม ด้วยสองชาย กับหนึ่งสาว
เป็นเพื่อนรัก กันมา แต่เยาว์คราว ก่อเรื่องราว น่าจดจำ จนวันตาย
ชายหนุ่มหล่อ นามโก้ ระบือศักดิ์ เป็นเพื่อนรัก ของอู๋ มามิหน่าย
ตั้งแต่เรียน ประถม มัธยมปลาย ยังมิวาย มหาลัย ก็เพื่อนกัน
ตั้งแต่เด็ก โก้คอย ปกป้องอู๋ เจอใครขู่ อู๋ฟ้องโก้ เป็นได้มันส์
โก้ฟาดแข้ง หมัดต่อย เข้าโรมรัน ไอ้พวกนั้น ต้องล่าถอย ยอมแพ้ไป
มีครั้งหนึ่ง เกิดขึ้น เมื่อปอสี่ พวกไอ้หมี รุมรังแก อู๋ร้องไห้
โก้ไม่ถาม สาเหตุ ประการใด รี่เข้าไป ชกไอ้หมี จนฟันหลุด
เพื่อนพ้องต่าง ช่วยกัน แยกยื้อยุด กว่าจะหยุด เมื่อครูมา หมีเกือบตาย
โก้โดนตี หลายที ไม่มีร้อง คนที่หมอง คืออู๋ ร้องเป็นสาย
ลงโทษเสร็จ อู๋กอดโก้ เพื่อผ่อนคลาย ใจสลาย เหมือนอู๋ ถูกตีเอง.
****
มาทีนี้ จะกล่าวถึง ครอบครัวโก้ ไม่ไฮโซ แต่มีเกียรติ คนรู้จัก
พ่อของโก้ เป็นทหาร มากยศนัก เมียที่รัก เป็นคุณนาย แม่ศรีเรือน
โก๋พี่ใหญ่ โก้คนกลาง มิลืมเลือน ไม่แชเชือน เก๋น้องรัก คนสุดท้อง
ห้าชีวิต เป็นครอบครัว รักแบ่งปัน แสนสุขสันต์ ชื่นมื่น ทุกวันคืน.
****
จะกล่าวถึง ฝ่ายอู๋ ที่รู้จัก ป๊าเป็นนัก ธุรกิจ หุ้นรายใหญ่
แม่ได้ทิ้ง นายอู๋ พรากจากไป แต่งงานใหม่ ไม่เคย หวนกลับมา
บ้านของอู๋ ฐานะดี มีเงินใช้ ถูกตามใจ แต่เล็ก เพราะคุณป้า
เป็นคนเลี้ยง แทนแม่ ที่จากลา คุณอาป๊า จึงให้เงิน เลี้ยงทดแทน.
****
ที่ทั้งสอง รู้จักกัน เพราะคุณป้า ที่ได้มา เป็นเพื่อน ของแม่โก้
บ้านก็ห่าง จากกัน ไม่ถึงโล อู๋กับโก้ เป็นเพื่อนกัน แต่นั้นมา
โก้ทำไร อู๋ทำด้วย ไม่มีผิด เหมือนสนิท เป็นแฝด ที่ต่างฝา
อู๋จะทำ ทุกอย่างที่ โก้นำพา สุดเฮฮา ตามประสา ของเยาว์วัย
อยู่ต่อมา วันหนึ่ง จบปอหก เรื่องก็ผก เมื่อมี คนมาใหม่
เป็นหญิงสาว แรกแย้ม ดูสดใส นามเธอไซร้ ว่าหมิง สาวสุดสวย
หมิงเป็นญาติ จะมา อยู่บ้านอู๋ เพื่อช่วยดู คุณป้าที่ กำลังป่วย
และตัวหมิง จะมาเรียน ทีนี่ด้วย เลยได้ฉวย โอกาสนี้ ไปพร้อมกัน
****
-
เข้ามาเจิมเรื่องใหม่
วิธีการเขียนแปลกดีนะคะ มาเป็นกลอนสัมผัสเลยทีเดียว
+ 1 เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะคะ :L2:
-
แปะไว้ก่อน เดี๋ยวค่อยอ่าน
แปลกดี :a11:
-
:L2: มาใฟ้ทำลังใจ
-
หุหุ รอลุ้นว่าจะแต่งจบเรื่องรึเปล่า :m32: :m32: :m32:
เป็นกำลังใจให้นะ แรกๆ อาจจะดูติดขัดนิดหน่อย แต่ต่อไปคงลื่นขึ้น o13
-
:L2: ให้กำลังใจค๊าป น่าสนุกจัง เป็นกลอนด้วยแปลกดี ให้ +1 ประเดิมเลยค๊าป
-
จิ้มๆไว้ก่อน
:a4:
แหวกแนวดีคับ
-
๒.มีรักปักใจ
เข้ามอหนึ่ง โรงเรียนใหม่ มีเพื่อนใหม่ ที่ไม่ใหม่ สามสหาย โก้อู๋หมิง
ห้องเดียวกัน ร่วมเรียน ทั้งชายหญิง มีสุขจริง วันคืนผ่าน ล่วงเลยไป
เด็กทั้งสาม เรียนเก่ง เด่นในห้อง เพื่อนหมายปอง ขอเข้ากลุ่ม จะได้ไหม
หมิงใจดี ยิ้มหวาน แล้วตอบไป ไม่เป็นไร เข้าได้ เพื่อนด้วยกัน
โก้ก็ยิ้ม มุมปาก มีเสน่ห์ สุดจะเท่ เพื่อรับ เพื่อนคนใหม่
มีแต่อู๋ ที่สีหน้า ไม่พอใจ เป็นอะไร หมิงถาม ไม่ตอบพลัน
ในใจอู๋ ตอนนี้ ใครจะรู้ คิดไรอยู่ สุดแท้ จะแปรผัน
คบกับโก้ ที่เคย เป็นเพื่อนกัน เคยโรมรัน ปกป้องจาก อันธพาล
มาบัดนี้ ความรู้สึก ของอู๋เปลี่ยน เมื่อเริ่มเรียน มอหนึ่ง ภาคเรียนสอง
ตอนไปค่าย น้ำตก ห้วยนางรอง หนุ่มทั้งสอง กับหมิง ไปด้วยกัน
ตอนเล่นน้ำ ครูเตือน ระวังลื่น โก้ที่ยืน เห็นอู๋พลัด ตกหินชัน
รีบกระโดด ลงน้ำช่วย อย่างเร็วพลัน พร้อมกันนั้น หมิงตะโกน เอ่ยเรียกครู
เด็กทั้งสอง ไหลไปตาม กระแสน้ำ ครูวิ่งตาม ช่วยมาได้ ใจสุดสั่น
อู๋โชคดี มีสติ ฟื้นเร็วพลัน แต่โก้นั้น แน่นิ่ง สลบไป
คงเป็นเพราะ ตอนกระโดด หัวโหม่งหิน ทำให้สิ้น สติ ไม่สั่นไหว
ครูรีบพา ไปโรงบาล อย่างเร็วไว ถ้าช้าไป เดี๋ยวจะไม่ ทันท่วงที
ในตอนนั้น น้ำตาอู๋ กว่าน้ำตก ไหลซกซก นองหน้า น่าสงสาร
ใจของอู๋ เจ็บปวด ทรมาน สุดร้าวราน เป็นลม สลบไป
ถึงโรงบาล พอโก้ฟื้น ถามถึงอู๋ อยากจะรู้ ว่าอู๋นั้น อยู่ที่ไหน
ฝ่ายอู๋ฟื้น ถามหาโก้ เป็นอย่างไร เหมือนกับใจ สองดวง ถามหากัน
หมิงที่คอย ดูอู๋ ก็ตอบว่า โก้นั้นหนา นอนอยู่เตียง ห้องข้างๆ
อู๋ถามต่อ อาการเป็น อย่างไรบ้าง หมิงตอบพลาง ยิ้มให้ ว่าปลอดภัย
อู๋ได้ยิน ยิ้มออก น้ำตาร่วง สุดจะห่วง นายโก้ เป็นไฉน
รู้ว่าดี ก็บอกหมิง ให้ออกไป อยู่ใกล้ๆ กับโก้ คอยดูแล
หมิงก็ทำ หน้าที่ ตามอู๋บอก คอยมาปลอก ผลไม้ ให้ทานยา
ตัวโก้เอง ซาบซึ้งใจ เป็นหนักหนา ที่หมิงมา คอยดูแล เอาใจตน
จึงก่อเกิด เป็นรัก ให้กับหมิง ส่วนฝ่ายหญิง ก็มีใจ ให้สมสน
อู๋ที่รู้ เรื่องราว เพื่อนของตน ได้แต่ทน เก็บไว้ อึดอัดมา
-
สงสารอู๋ :m15:
โก้กับหมิงคบกัน แล้ว อู๋ ล่ะ จะเป็นเช่นไร :a6: :o12:
เป็นกำลังใจให้เจ้าของเรื่องนะคะ :L2:
-
:m15: :m15: :m15: รักสามเศร้า :m15: :m15: :m15:
-
+1 เป็นกำลังใจให้แต่งให้จบเรื่องนะจ้ะ มาแปลกแหวกแนวดี :L2:
แต่อ่านแล้วไหงมันดูจะเศร้าละเนี่ย :sad2:
-
ชอบในการนำเสนอนะครับ เป็นร้อยกรองน่าสนใจดี แล้วก็เป็นรูปแบบการประพันธ์ ที่ผมชอบด้วย ก็เลยอยากจะแนะนำอะไรเล็กน้อยครับ
เรื่องแรกคือ บทไหว้ครู ตามปรกติควรจะเริ่มก่อนการเกริ่นครับ
เรื่องต่อมาคือ สัมผัสใน เท่าที่อ่านดูยังมีอยู่น้อย แต่ถ้าลองเกลาดู จะสามารถแก้ไขได้หลายจุดครับ
อีกเรื่องผมจำไม่ได้ว่าคำประเภทนี้เรียกว่าอะไร คือพ้องเสียงสระน่ะครับ อย่าง -าว กับ เ-า ใช้แทนกันได้ เพราะเสียงคล้ายกัน
เป็นกำลังใจให้นะครับ
-
๓.ไม่พอขอเพิ่ม
วันคืนล่วง ผ่านเดือน เป็นนานปี ถึงมอสี่ โก้ขอหมิง คบเป็นแฟน
ด้วยเหตุผล ดูใจ มานานแสน ขอแน่นแฟ้น มากกว่าเพื่อน หมิงยินดี
คนที่เศร้า หดหู่ อู๋นั่งเหมอ นอนละเมอ เพ้อถึงโก้ โอ้ยอดศรี
เป็นเพื่อนกัน คบมา อยู่ดีดี มาวันนี้ ขอเป็นแฟน แสนเจ็บใจ
อู๋ได้แต่ เก็บไว้ไม่ แสดงออก ที่บ่งบอก อารมณ์ ขื่นขมหลาย
ได้แต่มอง ด้วยสายตา เป็นปลายปลาย หวังคาดหมาย ให้โก้รู้ สู่ใจตน
แต่โก้หมิง ยิ่งสวีท กรีดใจอู๋ เพราะไม่รู้ ใจของอู๋ ที่หมองหม่น
อู๋จึงเก็บ เอาไว้ และอดทน หวังข้ามพ้น ช่วงนี้ ไปให้ไว
และแล้ววัน กีฬา ก็มาถึง ที่ตราตรึง ในจิต ทั้งอู๋โก้
หมิงเป็นหลีด ถึงเวลา ออกมาโชว์ ส่วนตัวโก้ เล่นบาส อู๋นั่งเชียร์
บาสเริ่มแข่ง หลีดก็เต้น มันกันล่ะ บาสชนะ รุ่นพี่ชวน ไปดื่มเบียร์
หมิงกับอู๋ ที่ดูเหมือน จะอ่อนเพลีย โก้รีบเคลียร์ ให้อู๋หมิง กลับก่อนตน
ใครจะคาด ตอนขากลับ โก้รถล้ม นอนระบม อยู่ข้างทาง ระหว่างกลับ
มีคนเห็น ใจดี เลยช่วยรับ พร้อมสนับ สนุน ส่งโรงบาล
พ่อและแม่ ทราบข่าว เลยรีบรุด เหมือนถูกฉุด ดวงใจ ก็มิปาน
พอมาถึง เข้าพบหมอ ไม่เนิ่นนาน หมอบอกขาน ปลอดภัย ไว้ใจได้
วันต่อมา อู๋ทราบข่าว กะไปเยี่ยม เลยแอบเนียน ไม่ชวนหมิง ที่ป่วยอยู่
พอไปถึง โก้หลับ อู๋แอบดู แล้วก็รู้ ถึงเวลา ต้องเช็ดตัว
อู๋เลยขอ พยาบาล เช็ดตัวให้ เขาไว้ใจ ว่าเป็นเพื่อน ไม่ซี้ซั้ว
อู๋รับผ้า มาเช็ด รู้สึกกลัว ใจจะรั่ว ทำตาม ที่อยากทำ
โก้นอนนิ่ง อู๋เช็ด ด้วยมือสั่น ในใจนั้น คิดว่าเพื่อน เตือนตัวไว้
สิ่งที่อยาก อย่าทำ เดี๋ยวผิดใจ ไม่เป็นไร โก้นอนอยู่ ลองดูกัน
การกระทำ ของอู๋ ไว้กว่าคิด มือประชิด แท่งแกนกาย นายโก้นั้น
ใจของอู๋ เต้นเป็น พัลวัน แต่โก้นั้น นอนหลับ ไม่รู้ตัว
เห็นโก้หลับ อู๋ได้ใจ เลื่อนมือใหญ่ อีกทั้งไซร้ ก้มลูบ จูบตรงแก้ม
พร้อมไล่มา จูบปาก ที่เริ่มแย้ม มีเสียงแซม ครางอื้อ ออกมาพลัน
อู๋ตกใจ หน้าซีด เพราะโก้ตื่น น้ำตาตื้น ไหลออกมา ด้วยซะงั้น
ปล่อยมือออก แล้วก็ หมุนหนีหัน เห็นอย่างนั้น โก้ก็เรียก อู๋เบาๆ
อู๋ไม่ตอบ นั่งนิ่ง ในใจคิด เราทำผิด ถ้าโก้โกรธ ก็ยอมรับ
แต่ผิดคลาด โก้ลุกนั่ง เอื้อมมือจับ พร้อมกันกับ ให้มืออู๋ สู่ที่หมาย
อู๋ตกใจ แต่ทำตาม โก้ต้องการ ไม่ช้านาน โก้ปล่อยสาร ความเป็นชาย
แล้วอู๋ก็ เช็ดตัวโก้ อย่างง่ายดาย พร้อมยิ้มอาย มีสุข อยู่คนเดียว
ออกโรงบาล มาอยู่บ้าน หมิงมาหา ถึงเวลา เช็ดตัว โก้เรียกอู๋
หมิงออกไป ช่วยแม่โก้ ให้อู๋ดู แต่หารู้ ว่าสองชาย สุขสันต์กัน
ถึงตอนนั้น โก้ก็ยัง คบกับหมิง แต่แอบอิง มีอะไร กับนายอู๋
เหมือนมีแฟน นอกใจ ไปมีชู้ หมิงไม่รู้ เลยไว้ใจ ว่าเพื่อนกัน
ตัวโก้เอง ก็คิด ไม่บอกหมิง ไม่ใช่หยิ่ง แต่คิด แค่สนุก
เรื่องของตัว กับอู๋ แค่ล้อเล่น ไม่ได้เป็น แฟนกัน เกย์รับรุก
ส่วนอู๋คิด เป็นจริงจัง กับนายโก้ แต่โลเล คอยหยั่งเชิง เลยไม่บุก
ความสัมพันธ์ ทั้งสาม ยังขมุก ตะลุมพุก ไม่ชัดเจน ไม่ลงตัว.
-
ถ้าหมิงรู้ โก้กับอู๋ ทำไรกัน
ไม่หวาดหวั่น หรอกเหรอ คุณน้องหมิง
หากโก้อู๋ เป็นอะไร กันจริงๆ
คุณน้องหมิง นั่นแหล่ะ จะเสียใจ
-----
-
๔.เคลิ้มรักหักใจ
ความสัมพันธ์ ที่คลุมเครือ ดำเนินมา ถึงมอห้า ผ่านมอหก ผกผันเปลี่ยน
เมื่อถึงคราว วันฉลอง ปิดภาคเรียน เพราะความเงี่ยน ความเมา เราเอากัน
เรื่องมันเกิด เมื่อเหล้า เข้าปากโก้ เลยอยากโชว์ ความใหญ่ เป็นชายนั้น
เพื่อนในวง ต่างก็ยุ พากันมันส์ โก้เร็วพลัน ลุกยืนโชว์ เพราะความเมา
เพื่อนคนอื่น เห็นอย่าง เอาตามบ้าง จากหนึ่งร่าง เป็นสองร่าง และสามสี่
จากวงเหล้า กลายเป็นวง เรื่องบัดสี อู๋รีบหนี เข้าบ้าน เพราะอยากอาย
เป็นโชคดี หรือโชคร้าย ของอู๋แน่ ที่ย่ำแย่ อารมณ์อู๋ กระเจิงกระจาย
อยู่ดีๆ ได้เห็น ความเป็นชาย ของเพื่อนทั้งหลาย มากมาย น่าอายใจ
โก้เดินตาม เข้ามาหา อู๋ในบ้าน เข้ามานาน ไม่ออกไป นั่งร่วมวง
จะเป็นด้วย บุญกุศล หรือกรรมส่ง ดวงสมพงษ์ ให้บ้านอู๋ ไม่มีใคร
มีแต่อู๋ กับโก้ สองต่อสอง ยิ่งรับรอง ให้สม อารมณ์ใหญ่
ความเมาโก้ บวกกับอู๋ ที่เป็นใจ เสร็จเร็วไว ให้สองคน กลายเป็นหนึ่ง
พอสร่างเมา โก้บอกอู๋ ว่าขอโทษ อย่าถือโกรธ คนเมา นักเลยหนา
เรื่องทั้งหมด เมื่อคืน ที่ผ่านมา ให้ถือว่า เป็นเพื่อนกัน ช่วยกันได้
อู๋นิ่งเงียบ ไม่ตอบ เพราะเสียใจ ที่ผ่านไป ทำด้วยใจ ให้สมหมาย
แต่โก้นั้น บอกว่า แค่ตาลาย เมามากมาย ทำไป ไม่รู้ตัว
อู๋ไม่อยาก เสียเพื่อนที่ เป็นคนรัก ปากจึงหนัก บอกว่า ไม่เป็นไร
ตัวเราเอง ก็เมา มากเกินไป เรื่องจัญไร เลยเกิดขึ้น อย่าสนมัน
แต่จากนั้น เป็นต้นมา หากโก้เมา ตัวโก้เขา มักจบลง แบบคืนนั้น
แต่กับหมิง ก็ยังคบ เป็นแฟนกัน แล้วตัวฉัน ควรทำตัว อย่างไรดี
คนหนึ่งญาติ กับคนที่ แอบรักอยู่ มาเป็นคู่ ดูเหมาะสม กันมากมาย
ทางผู้ใหญ่ เห็นชอบด้วย อารมณ์หมาย หญิงกับชาย คู่กัน ก็สมดี
มีใครเล่า จะเข้าใจ ในตัวอู๋ ที่แอบดู ห่างๆ อยู่อย่างนี้
เป็นแฟนหมิง เวลา ปกติดี เวลาที่ เมามา เป็นแฟนเรา
เป็นอย่างนี้ เรื่อยมา ไม่มีใครรู้ จนเมื่ออยู่ ปีสอง ของมหาลัย
ทั้งสามคน เรียนด้วยกัน ต่างคณะ คงเป็นจะ เลือกตาม ความสนใจ
แต่เรื่องเกิด เมื่อหมิง มาบอกอู๋ ให้ได้รู้ ว่าท้องแล้ว ทำไฉน
พ่อของเด็ก ในท้อง ไม่ใช่ใคร ก็คนใกล้ ตัวหมิง คือโก้เอง
อู๋ได้ฟัง หัวใจ เหมือนหล่นวูบ เหมือนมีธูป มาจี้ ที่สมอง
คิดมากเรื่อง จะทำไง ที่หมิงท้อง และเรื่องของ ใจตัว ที่รักโก้
หมิงตัดใจ ไม่บอกใคร จะทำแท้ง อู๋หมดแรง ทัดท้าน ว่าหมิงโง่
อยากเรียนต่อ ไม่ยอม ให้เด็กโต แล้วตัวโก้ เขาว่าไง ไปถามกัน
หมิงร้องไห้ พูดว่า ไม่บอกโก้ ไม่โต้ตอบ คำถาม ของอู๋อีก
อู๋จะถาม อย่างไร ก็หลบหลีก อู๋จึงปลีก ตัวออกมา อยู่คนเดียว
แล้วนั่งคิด เรื่องเรียน กับเรื่องท้อง สิ่งทั้งสอง สำคัญ สำหรับหมิง
แต่เรื่องไหน ตอนนี้ สำคัญยิ่ง ต้องให้หมิง ตัดสินใจ เราทำตาม
และแล้วอู๋ ก็พาหมิง ไปทำแท้ง โดยไม่แจ้ง บอกใคร ให้รู้สิ้น
แต่ความลับ ไม่มี เคยได้ยิน เรื่องทั้งสิ้น ถึงหูโก้ ก็เดือดดาล
ด้วยโก้คิด ว่าอู๋ อิจฉาหมิง จึงไม่บอก ความจริง ที่รู้มานาน
โก้แสดง รับผิดชอบ พร้อมยืนกราน จะแต่งงาน กับหมิง เมื่อเรียนจบ
แต่ตอนนี้ จะขอหมั้น กับหมิงก่อน เมื่อถึงตอน เรียนจบ ครบกำหนด
จะแต่งงาน ตามสัจ ไม่มีปด พร้อมทั้งจด ทะเบียน สมรสกัน
หมิงดีใจ ยิ้มออก บอกไม่ถูก ถึงเสียลูก แต่ได้โก้ มาแบ่งปัน
หมิงดีใจ ที่โก้ มายืนยัน แต่อู๋นั้น เหมือนใจจะ ขาดรอนๆ
-
สงสารอู๋จัง :o12: :o12:
-
อู๋ ทำไมถึงยอมได้ขนาดนั้นอ่ะ :sad2:
-
อู๋น่าสงสารจัง :m15:
โก้ถ้าไม่เมาก็ไม่สนอู๋เลย แล้วหมิงอีกให้อู๋พาไปทำแท้ง แต่พอเรื่องแตก อู๋กลับกลายเป็นคนผิดซะงั้น :m31:
เป็นกำลังใจให้ต่อไปนะคะ :L2:
-
:sad2:
-
๕.ใช้กรรมทำไป
โก้ประกาศ หมั้นหมาย ไปกับหมิง โดยความจริง เรื่องแท้ง ไม่มีใครรู้
คนที่เจ็บ เก็บกด นั้นเป็นอู๋ สุดอดสู คนรัก หมั้นญาติตน
หลังงานหมั้น โก้กับหมิง สวีทใหญ่ โก้ไปไหน หมิงตามติด ไปด้วยคน
แต่ถ้าเมา จะไล่หมิง ไปให้พ้น สาละวน อยู่กับอู๋ จนสมใจ
อู๋ก็ยอม ทั้งที่รู้ ว่าทำผิด เหมือนจะคิด ทรยศ คนเป็นญาติ
แต่อู๋เอง ก็ต้องการ ใจจะขาด เลยมิอาจ บังคับ หักใจตัว
ได้แต่ปล่อย ให้เป็นไป เลยตามเลย หมิงเหมือนเคย ไม่รู้เรื่อง อันแสนชั่ว
โก้ไม่บอก อู๋ปกปิด เรื่องตนมั่ว เรื่องไม่รั่ว เลยมาจน จบมหาลัย
จนวันหนึ่ง หลังเรียนจบ มาสองปี งานแต่งมี กำหนด อีกหนึ่งเดือน
อู๋หมดหวัง บอกรักโก้ ดูลางเลือน ได้แต่เตือน บอกตัว ว่าเพื่อนกัน
แต่โก้ทำ เหมือนอู๋ ไม่ใช่เพื่อน ยามเมาเยือน มาเรือนอู๋ สู่สมมันส์
อู๋ก็ยอม ทุกครั้งเล่น บทอัศจรรย์ สมใจนั้น โก้จากลา เหมือนไม่มีอะไร
อีกหนึ่งเดือน ถึงงานแต่ง ของโก้หมิง ฝ่ายเจ้าหญิง ไปลองชุด สุดพิสมัย
งามล้ำตา ดูเฉิดฉาย กว่าใครใคร โก้ก็ไป อู๋ก็ด้วย ช่วยกันดู
พอลองเสร็จ พากัน ไปกินข้าว คู่บ่าวสาว ป้อนกัน ช้ำใจอู๋
ภาพบาดตา บาดใจ ไม่อยากดู มิทนอยู่ ขอตัวไป เข้าห้องน้ำ
โก้เห็นอู๋ ไปนาน เกินเวลา จึงเดินมา หาอู๋ แต่ไม่เจอ
กลับไปเจอ หลังร้าน อู๋นั่งเหม่อ น้ำตาเอ่อ หลั่งริน ไม่รู้ตัว
โก้จึงเดิน เข้าไปถาม ว่าเป็นไร ไม่สบาย หรือว่าใคร ทำให้กลัว
ในใจอู๋ ตอนนั้น เริ่มสั่นรัว ขมุกขมัว สับสน บอกออกไป
อู๋รักโก้ โก้เคย ได้รู้ไหม ตั้งแต่ไหน อย่าถาม อู๋ไม่รู้
รักโก้มาก ไม่อยากเห็น ไม่อยากดู ภาพอดสู ที่หยอกแหย ล้อเล่นกัน
โก้ได้ยิน อู๋บอก ถึงกับอึ้ง เพิ่งรู้ซึ้ง ความในใจ ของอู๋นั้น
ในขณะ ที่ทุกอย่าง ยังนิ่งงัน แต่ก็ทัน หมิงออกมา รู้ความจริง
หมิงเสียใจ วิ่งเข้า ไปในร้าน แล้วลนลาน คว้ากระเป๋า ขับรถหนี
โก้พอได้ สติ สมประดี บอกอู๋ที่ ยืนร้องไห้ เป็นแค่เพื่อน
โก้พูดจบ เดินเข้าร้าน ไม่เจอหมิง ก็รีบวิ่ง ไปดูรถ มีรอยเลื่อน
จึงโทรตาม ได้ยิน เสียงบอกเตือน ว่าเป็นเหมือน ปิดเครื่อง เรื่องจบกัน
ฝ่ายของหมิง รู้เรื่อง เพื่อนคนรัก สุดจะหัก ห้ามใจ ไม่คิดได้
น้ำตาร่วง พร้อมกับ ขับรถไป ไร้จุดหมาย ใจเคว้งคว้าง ไม่สมดี
แต่เหมือนกับ พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก เกิดเบรกแตก แค้งโค้ง รถป่นปี้
ตัวหมิงเอง ก็สิ้นใจ ในทันที มิรอที่ ให้ใคร ได้ล่ำลา
รู้ข่าวหมิง ทุกคน เสียใจหนัก ยิ่งเพื่อนรัก คนรัก อู๋และโก้
อู๋คร่ำครวญ ว่าทำผิด สิ่งที่โง่ ส่วนตัวโก้ นิ่งเงียบ ไม่พูดกับใคร
ผ่านงานหมิง ไปได้ จะถึงเดือน ทุกคนเตือน ให้โก้ เรื่องทำใจ
เพราะตัวโก้ ไม่ยอม ทำอะไร ไม่ไปไหน นั่งซึม อยู่แต่บ้าน
กับอู๋เอง ก็ไม่ยอม ไปเจอหน้า อู๋มาหา โก้เดินหนี เข้าห้องนอน
อู๋มาตาม ผลักประตู แต่ใส่กลอน ได้แต่ย้อน กลับบ้าน ด้วยว่างเปล่า
ตัวอู๋เอง เสียใจไม่ น้อยกว่าโก้ ได้แต่โอ๋ ปลอบตัวเอง ให้คลายเหงา
อู๋ยังหวัง ว่าสักวัน คงมองเรา ไปแทนเขา ได้บ้างไหม ไม่รู้เลย
มาวันหนึ่ง โก้บอก กับทุกคน ว่าตนนั้น จะขอบวช ให้กับหมิง
พ่อกับแม่ ได้ยิน ดีใจยิ่ง หวังว่าสิ่ง นี้คงช่วย โก้ทำใจ
อู๋ทราบข่าว ก็พลอย โมทนา สาธุหนา ยินดี พร้อมจะไป
อุปฐาก ดูแล อย่างว่องไว มิต้องให้ ลำบาก ตอนบวชเลย
เมื่อได้เป็น พระโก้ สมใจอยาก ก็เริ่มพาก เพียรตน ทำกิจสงฆ์
บิณฑบาต ทำวัตร จิตจำนง หวังบุญส่ง ให้กับเรื่อง ที่ผ่านมา
ตัวอู๋เอง มาใส่บาตร แทบทุกเช้า แต่ต้องเศร้า เพราะพระโก้ ไม่รับหนา
เดินผ่านเลย เหมือนไม่อยู่ ในสายตา แม้แต่หน้า ยังไม่มอง หมองสุดใจ
ถึงกระนั้น อู๋ก็ ใส่ทุกเช้า เมื่อถึงคราว ยามว่าง ไปเยี่ยมหา
แต่พระท่าน ก็ไม่ยอม จะออกมา ให้พบหน้า ทักทาย ทุกข์สุขกัน
ใจของอู๋ ตัดโก้ ไม่ได้ขาด ถึงขนาด เป็นพระ ยังคิดฝัน
แต่พระโก้ ไม่ได้เป็น เหมือนอย่างนั้น เฝ้าคืนวัน บำเพ็ญเพียร เรียนพระธรรม
เดินจงกรม สมาธิ ไม่ลดละ ตั้งใจจะ ตัดทางโลก ให้หมดสิ้น
บางวันอด ไม่นอน ไม่ฉันกิน ทำจนชิน ผ่านเป็นเดือน ก็ล้มป่วย
ถึงกับเข้า โรงบาล เพื่อหาหมอ ต้องนอนรอ ค้างคืน หลายวันด้วย
เพราะถ้าเกิด ติดเชื้อ อาจจะม้วย อู๋เลยช่วย มานอนเฝ้า คอยดูแล
-
เศร้า o7
อย่างกับเรื่องเซงเป็ดเลย
-
สงสารอู๋ครับ มากๆ
-
:sad2: :o12: :pig4:
-
อวสานแห่งบาป
อู๋มาเฝ้า พระโก้ ที่อาพาธ สุดจะอาจ คิดถึง เมื่อวันเก่า
ตอนที่เข้า โรงบาล มีเพียงเรา เช็ดตัวเขา ทำเสร็จ สมอารมณ์
มาตอนนี้ เขาเป็นพระ แล้วซิหนา เราจะมา ทำเหมือนเก่า ดูไม่สม
แต่คงด้วย ตัณหา พามืดมน อู๋สุดทน ห้ามใจ ขอซักที
ได้โอกาส เช็ดตัว ให้พระโก้ อู๋โลเล เช็ดตัวไป ใจก็สั่น
ว่าแล้วก็ เอื้อมมือ จับที่นั่น หวังสัมพันธ์ พระโก้ จะกลับคืน
แต่พระโก้ ได้แต่ อยู่นิ่งๆ ไม่ไหวติง ไม่ส่งเสียง เรียกความหื่น
เห็นอย่างนั้น อู๋จำใจ สุดกล้ำกลืน แต่ก็ฝืน ทำจนเสร็จ สมอุรา
อู๋ก้มกราบ ขอขมา ที่แทบเท้า บอกเสียงเบา ขออภัย ด้วยเถิดหนา
ที่ทำไป เพราะอยากได้ ใจคืนมา รู้แล้วว่า ไม่มีทาง ขอตัดใจ
พระโก้นิ่ง มองอู๋ สำนึกผิด ได้แต่คิด แล้วบอกว่า ให้อภัย
อู๋น้อมรับ สาธุ แล้วออกไป พระโก้ไซร้ พอหายป่วย ก็กลับวัด
กลับถึงวัด เข้าพบ พระอาจารย์ มิช้านาน เล่าเรื่อง ปลงอาบัติ
พระอาจารย์ ว่าใจ ไม่กำหนัด ไม่ผิดขัด ต่อธรรม ต่อวินัย
ให้รีบเร่ง ภาวนา อย่าไปคิด มุ่งให้จิต เกิดสงบ สว่างไสว
เพื่อให้ถึง มรรคผล ได้โดยไว เข้าป่าไป วิเวก จึงจะดี
เวลาผ่าน ไปได้ ห้าปีนี้ พระโก้ที่ ไม่ติดต่อ กลับปรากฏ
มายืนอยู่ ตรงระเบียง วิหารคด อู๋สลด ปนดีใจ ที่ได้เจอ
เข้าไปถาม ห้าปี ท่านอยู่ไหน เป็นอย่างไร สบาย ดีอยู่เหรอ
อู๋เร่งถาม มากมาย เหมือนพร่ำเพ้อ ขอให้เธอ จงหยุด พระโก้บอก
อู๋จึงนิ่ง นั่งเงียบ คอยฟังอยู่ พระโก้ดู อู๋สงบ เลยเอ่ยตอบ
อาตมา ออกธุดงค์ ไปโดยรอบ เพราะได้มอบ กายนี้เพื่อ ศาสนา
อู๋สงสัย เรื่องอดีต จึงนึกคิด ท่านไม่ติด ค้างในใจ บ้างหรือหนา
พระโก้รู้ ความคิด จึงตอบมา อาตมา ละแล้ว ซึ่งทั้งปวง
อู๋ได้ยิน ตกใจ แสนหวั่นไหว รู้ได้ไง แค่คิด มิได้ถาม
พระโก้ตอบ ที่อู๋คิด ทุกถ้อยความ อู๋น้อมตาม สาธุ สดุดี
พระโก้ท่าน บรรลุ ธรรมวิเศษ ละกิเลส ได้หมด เป็นสุขี
ท่านมาโปรด เมตตา ในคราวนี้ อะไรที่ พอช่วยได้ ให้บอกมา
พระโก้จึง เทศนา ให้กับอู๋ ให้ได้รู้ ถึงบาปกรรม เราทั้งสอง
บาปที่หนึ่ง คบกัน ผิดครรลอง บาปที่สอง ทำแท้ง อนาถใจ
บาปที่สาม หมิงตาย เราเป็นเหตุ บาปสี่ทุเรศ เป็นสงฆ์ สำเร็จใคร่
บาปทั้งหมด ล้วนเกิด ขึ้นจากใจ รอวันให้ อภัยเป็น บาปบริสุทธิ์
กรรมทั้งหมด ผ่านมา ขอยกโทษ อย่าได้โกรธ อาฆาต กันเลยหนา
สรรพสัตว์ ทั้งหมด ล้วนเกิดมา ต่างตั้งหน้า ตั้งตา รอวันตาย
เราจงใช้ เวลา ที่เหลืออยู่ เพื่อจะสู้ ทำความดี ให้สมหมาย
จงรับเลี้ยง เด็กกำพร้า ให้สบาย เพื่อบั้นปลาย ไม่ต้องทุกข์ มีสุขกัน
ส่วนตัวเรา ขอใช้ ชีวิตนี้ เพื่อยอมพลี แผ่พระธรรม ให้ไพศาล
ให้สัตว์โลก พ้นทุกข์ จากบ่วงมาร สิ้นกาลนาน ชั่วชีวิต ลิขิตไป
มาถึงตอน ปัจจุบัน ณ วันนี้ อู๋ได้มี มูลนิธิ เลี้ยงเด็กไว้
ส่วนพระโก้ ก็บอกสอน พระธรรมไป ต่างสุขใจ ในหน้าที่ ตามตนทำ
จุด ทั้งหมด ที่เล่ามา มีประสงค์ ผลบุญส่ง ชดเชยบาป ด้วยเถอะหนา
จบ แล้วได้ ข้อคิด น้อมนำมา ใส่เข้าหา แก่ตัว ประโยชน์มี
แห่ง ปัจฉิม ลิขิต ปิดตอนท้าย ให้สมหมาย ในทุกสิ่ง เป็นสุขศรี
บาป เคราะห์กรรม ใดใด อย่าได้มี ทุกคนที่ ได้อ่าน สำราญเอย.
-
o7 o7 o7 o7
-
เข้ามา o7 o7 o7
และกดบวกให้คนแต่งคะ
เก่งจังเลย
-
สัมผัสของกลอนคงต้องปรับปรุงอีกเยอะ แต่เนื้อหา และ บทสรุปของเรื่องดีมากๆ เลยครับ
-
จบอย่างเศร้า
:o12:
แต่ว่า ก็ดีแล้วคับ ทุกคนเกิดมาย่อมใช้กรรมที่ตัวเองก่อไว้
เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร
:m4:
ผมคงไม่ได้โพสกระทู้นี้แล้วดิเนี๊ย
-
สุดยอดค้าบเก่งจังอ่ะ
เป็นแนวที่แปลกดีค้าบอ่านเป็นบทกลอน
อิอิ
-
o7 เยี่ยมมาก ๆ อ่ะค่ะ :pig4:
ขอให้มีสุข ในทางที่เลือกเดินนะคะ :L2:
-
:L2:
ชอบครับ
แปลกดี
เนื้อเรื่องเข้าท่ามากครับ
:L2:
-
เอ่อ..มิน่าหายไปไหนจบซะแล้ว เพิ่งจะมาเห็น
ตอนจบเป็นบทสรุปของทุกสิ่งจริง ๆ
ขอเป็นกำลังใจให้นะคะกับสิ่งดี ๆ ที่คุณอู๋ตั้งใจทำ
พยายามต่อไปนะคะ :L2:
-
:m15:
โอ้หนอชีวิตเป็นเช่นนั้นเอง
ยังไม่สิ้น ก็ต้องดิ้นไป มันยังมีอะไรให้เรียนรู้อีกมากมาย
เขียนได้ดี ความพยายามเป็นเลิศ เป็นกำลังใจครับ
:L2:
-
o13 สามารถมากค่ะนำเรื่องราวมาผูกเป็นกลอนได้
ที่ผ่านมาก็ให้แล้วไป จากนี้ก็ขอให้มีความสุข พบเจอแต่สิ่งดีๆนะค่ะ
:a2:
-
สุดยอดดดด o13
เก่งมากเลยค่ะ แต่งร้อยแก้วว่ายากแล้ว
แต่งเป็นร้อยกรองอีก...เก่งจริงๆ
-
ไม่ง่ายเลยที่จะแต่งกลอนให้เป็นเรื่อง เป็นราวได้ตามเหตุการณ์
เรื่องที่เกิดขึ้นก็คงไม่มีใครผิด...แต่มันเป็นกรรม... :เฮ้อ:
-
:pig4:
-
เป็นเรื่องที่เศร้าอะไรเช่นนี้
ขออนุโมสาธุ ///TT
+1 ไป
ปล.เหมือนกะเป็นเรื่องจริงเลย
-
เก่งมากๆ ชอบ ขอบคุณที่เขียนนิยายดีๆมาให้อ่านนะ o13
-
เริดมาก สุดยอดๆๆๆๆๆ ชอบๆๆๆๆๆๆ
-
:"รัก"ก็ได้แค่"รัก"สินะ
-
โอ้มันซึ้งมันเศร้า :hao5: แต่จบแบบนี้ก็ดี สาธุโมทนา แต่งเก่งมากเลย แต่งนิยายแบบกลอน อ่านลื่นไหล เข้าใจไม่ยาก สนุก ชอบค่ะ
-
:pig4: