พิมพ์หน้านี้ - {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: darin ที่ 28-02-2016 10:52:23

หัวข้อ: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 28-02-2016 10:52:23
อ้างถึง
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะ ครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรัก ชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้าม แจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะ ปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของ แต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้าม จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิด เดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม

6.การ พูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอม ให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้าม ลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อ ขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ด นิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยาย ที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง

16.นิยาย เรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วน หรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมด ออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้าม แจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

18.ใคร จะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17

เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม


My Friend The Series ♥  กลเม็ดเด็ดเพื่อน

ทั้งหมดเป็นเรื่องสั้นจบในตอนนะคะ  ( แต่ละตอนไม่มีความเกี่ยวข้องกัน)
ส่วนจะมีกี่ตอนนั้น  คนเขียนขอดูความสามารถของตัวเองอีกที แต่จะพยายามมาอัพบ่อยๆค่ะ
ขอให้มีความสุขกับการอ่านนะคะ ^^

...............................................

สารบัญ

เด็ดที่ 1 ♥ เต่ากับกระต่ายไวไฟ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52187.msg3319043#msg3319043)
เด็ดที่ 2 ♥ ผมรุกนะครับ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52187.msg3319934#msg3319934)
เด็ดที่ 3 ♥ สามวัน (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52187.msg3339964#msg3339964)
เด็ดที่ 4 ♥ Keep an eye on you (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52187.msg3350516#msg3350516)


............................................... :mew1: :mew1: :mew1:................................................................
หัวข้อ: Re:{เรื่องสั้นจบในตอน}My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่1] 28/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 28-02-2016 10:55:50

My Friend The Series 1: เต่ากับกระต่ายไวไฟ  [ซัน ♥ เน]

ผมนั่งมองแผ่นหลังของซัน นักกีฬาว่ายน้ำของมหาวิทยาลัยและเพื่อนร่วมชั้นปีของผม ผมนั่งมองซันแบบนี้มาสองปีแล้วครับ 
สองปีที่ได้แค่ยิ้มทักทายกันในบางครั้งถ้าซันบังเอิญหันมาหรือเราบังเอิญได้เจอกันที่ไหนสักแห่ง ผมไม่รู้ว่าทำไมผมถึงไม่กล้า
เข้าไปทำความรู้จัก ทั้งๆที่ซันก็ดูเฟรนด์ลี่ดี เขาว่าคนคิดไม่ซื่อมักจะมีพิรุธผมว่ามันจริงครับ
   
ผมเป็นหนุ่มหน้าตี๋ใส่แว่น บุคลิกเกือบเนิร์ดต่างกันแค่ผมไม่ได้ฉลาดขนาดนั้น หน้าตาผมหาได้ดาษดื่น ผลการเรียนกลางๆ  กีฬา
เกือบห่วย  ฐานะยังนั่งรถเมล์มาเรียนทุกวัน โปรไฟล์ของผมไม่มีอะไรโดดเด่น จึงง่ายต่อการนั่งเงียบๆ และเฝ้ามองซันโดยไม่มี
ใครสังเกตผม

“ไอ้ซัน คืนนี้มึงไปงานวันเกิดน้องแพรหรือเปล่าวะ” ผมเงี่ยหูฟังทันทีเมื่อมีชื่อของคนที่ผมแอบชอบ ถ้าผมรู้ว่าซันไปที่ไหนบาง
ครั้งผมก็แอบตามไป แต่ไม่ได้เป็นสตอคเกอร์หรอกนะครับ ไม่ได้ตามติดตามจ้องขนาดนั้น  ก็แค่ไปให้ได้เห็นหน้าบ้างก็เท่านั้น
   
“กูคงไปแต่ว่าจะตามไปทีหลัง กูต้องไปทำธุระให้พ่อก่อน”

“เออ งั้นเจอกันที่บารายเลยแล้วกัน”  ผมทราบพิกัดที่ซันจะไปคืนนี้แล้วครับ ก็ดีเหมือนกันผมไม่ได้ออกไปเปิดหูเปิดตามาหลาย
อาทิตย์แล้ว ถือเสียว่าไปเปลี่ยนบรรยากาศ

                                 ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

ผมมาถึงที่ร้านตั้งแต่สองทุ่ม ถือคติว่าต้องมาก่อนเป้าหมายเพื่อลดความน่าสงสัย ก็ผมนั่งอยู่ก่อนแล้วจะเรียกว่าตามได้อย่างไร
ฉลาดอยู่เหมือนกันนะนี่เรา
   
ผมนั่งดื่มไปเรื่อยๆ จนเวลาล่วงเลยไปสี่ทุ่มกว่าผมก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของซัน เพื่อนๆของซันเริ่มเมากันบ้างแล้ว  ผมคาดเดาว่า
ซันคงเปลี่ยนใจไม่มา อาจจะทำธุระให้พ่อยังไม่เสร็จ ผมจึงตัดสินใจเดินออกจากร้าน  วันนี้เห็นทีจะไม่รุ่ง


ผมเดินมาตามฟุตบาทกะว่าจะเดินให้หายมึนๆเสียก่อนเพราะดื่มไปเยอะ เอาหน้ารับลมเย็นสักหน่อยจะได้มีสติมากขึ้น

ผมน่าจะเดินห่างจากร้านมาได้ประมาณ 200 ถึง 300 เมตร กำลังเดินมองดูฟ้ากรุงเทพฯเพลินๆ ก็มีใครบางคนเดินเซมาชนผม
มือแข็งแรงโอบตัวผมไว้กันล้ม

ความคิดแรกของผมคือคนเมาหรือเปล่าวะ  แต่..ทำไมรูปร่างมันคุ้นๆ ตา ผมพยายามเงยหน้าขึ้นดู มือก็ผลักคนที่ซบอยู่ไปด้วย
ตัวหนาชะมัดผลักอย่างไรก็ไม่ขยับ

 เฮ้ย!! นี่มันซัน  ผมพยามมองดีๆ อีกครั้ง  ซันจริงๆ ด้วยนี่หว่า
   
“เป็นอะไรหรือเปล่า”  ผมถามซันออกไป ใช้มือทั้งสองข้างประคองลำตัวของซันเอาไว้

“นายเองเหรอ”  ซันก้มหน้าลงมองผม ซันจำหน้าผมได้ครับถึงจะไม่รู้เคยทักหรือรู้จักชื่อผมก็เถอะ

“สงสัยจะเป็นไข้ว่ะ  อยู่ดีๆ ก็เวียนหัวขึ้นมา”
   
“ให้เราไปเรียกเพื่อนให้ไหม”  อ้าว! ซวยแล้ว ผมลืมคิดไปซันจะงงหรือเปล่าว่าทำไมผมรู้ว่าเพื่อนของซันอยู่แถวนี้

“หมายถึงให้เราโทรตามใครให้ไหม เอาโทรศัพท์มาสิ” ผมหาทางเอาตัวรอดจนได้

“ไม่ต้อง แต่ช่วยส่งข้อความให้เราหน่อยแล้วกัน”  ซันหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ายื่นให้ผม

“ส่งที่กรุ๊ป deep blue sea ว่าไปไม่ได้แล้วธุระไม่เสร็จ”

“อื้อ” ผมรับโทรศัพทของซันมากดส่งข้อความให้ตามที่เจ้าตัวบอก


“ช่วยพยุงเราหน่อย”

“อื้อ” ผมจับแขนซันพาดบ่าก่อนโอบมือไปรอบเอวซัน หนักเหมือนกันครับเพราะซันทิ้งน้ำหนักมาพิงผมเต็มตัว

“ขับรถเป็นหรือเปล่า” 

“เป็น” 

“หยิบกุญแจรถในกระเป๋ากางเกงเรา แล้วขับไปส่งที่บ้านให้หน่อยได้ไหมเราขับไม่ไหว”

“ได้” ผมล้วงมือหยิบกุญแจรถออกมาจากกระเป๋ากางเกงซัน ใจเต้นไม่เป็นส่ำต้องพยายามบังคับตัวเองให้ดูเป็นปกติที่สุด

“เดินไปอีกหน่อยเราจอดรถถัดไปไม่ไกล”

“อื้อ” 

   
ผมมองเห็นรถซันที่จอดอยู่ริมฟุตบาทจึงประคองซันให้เดินอ้อมไปทางเบาะฝั่งข้างคนขับ กดเปิดประตูและดูจนซันนั่งเรียบร้อย
ดีแล้วถึงเดินอ้อมไปขึ้นรถฝั่งคนขับ ผมสตาร์ทรถเตรียมจะขับออกไปแต่ซันพูดขึ้นมาเสียก่อน

“คาดเข็มขัดให้หน่อยสิ” 

“อื้อ”  ผมขยับตัวไปดึงเข็มขัดนิรภัยมาคาดให้ซัน  ตอนคร่อมผ่านลำตัวหนาใจผมเต้นแทบไม่เป็นจังหวะ ผมไม่เคยใกล้ซันขนาด
นี้มาก่อนเลย หน้าผมห่างหน้าของซันแค่นิดเดียว
   
“รู้ได้ยังไงว่ารถเราคันไหน”

“หะ?” ผมสะดุ้งเฮือก แย่แล้วดันเผลอทำพิรุธออกไปจนได้

“ได้ยินแล้วน่าไม่ต้องทำเป็นไม่ได้ยิน”

“ก็..ก็เราเคยเห็นที่มหา’ลัย”

“เหรอ แต่คันนี้เราไม่เคยขับไปมหา’ลัยนะ”

“เรา..เราคงเคยเห็นที่อื่นมั้ง อาจจะเคยเห็นขับข้างนอก คงจำสถานที่ผิด” ผมหน้าซีดแล้วซีดอีก ทำไมทำอะไรไม่รอบคอบแบบนี้

“ไม่ถามเราเหรอว่าบ้านอยู่ไหน”

“หะ?” ดูเหมือนซันจะทำให้ผมตกใจได้เรื่อยๆ เล่นเอาผมหายใจไม่ทั่วท้องกลัวว่าจะทำอะไรพลาดออกไปอีก

“หึ คงรู้อยู่แล้วสินะ” คราวนี้ซันไม่ถามผมซ้ำ ผมหน้าแดงมากรู้สึกอายขึ้นมา  ต้องตั้งสติให้ดีเมื่อกี้ไม่น่าดื่มเข้าไปเยอะเลย


“นอนพักก่อนไหม ถ้าใกล้ถึงแล้วเราปลุกขึ้นมาถามทางอีกที”

“พูดยาวๆ เป็นด้วยเหรอ”ผมหันไปมองหน้าคนนั่งข้างๆ ก็เห็นกำลังมองมาที่ผม

“เป็นสิ”

“นึกว่าคืนนี้ทั้งคืนจะได้ยินแต่อื้อ แต่ก็ยังดีนะดีกว่าที่ผ่านมา “

“หือ?”  ที่ผ่านมาของซันหมายถึงเมื่อไหร่

“ขับไปเถอะ ไม่ต้องอยากรู้อยากเห็น”   

“จะแวะหาหมอก่อนไหม”

“ไม่ เดี๋ยวถึงบ้านกินยาเอา”

“อื้อ”
   
“ที่บ้านไม่มีคนอยู่” ประโยคพูดลอยๆ ของซันทำให้ผมต้องละสายตาจากถนนไปมอง

“หือ?” 

“บอกว่าที่บ้านไม่มีคนอยู่ เดี๋ยวช่วยพาเข้าบ้านหน่อยนะเดินไม่ไหว ไม่มีใครให้เรียกออกมาช่วย”

“ได้สิ”

   
ผมปล่อยให้ซันนอนพัก เมื่อเห็นว่าใกล้ถึงที่หมายแล้วผมจึงปลุกซันขึ้นมาถามทาง ความจริงผมรู้ว่าบ้านซันอยู่ไหนแต่คิดว่าถาม
เจ้าตัวเสียหน่อยน่าจะดูดีกว่า ซันขยับตัวปรับเบาะขึ้นมานั่งตัวตรงก่อนบอกทางผม ผมขับไปเรื่อยๆ ไม่ถึงสิบนาทีก็เข้ามาจอดใน
รั้วบ้านของซัน

ผมพยุงซันเข้ามานั่งในห้องรับแขก หันซ้ายหันขวาไม่แน่ใจว่าควรทำอะไรต่อดี

“งั้นเรากลับละนะ”

“เดี๋ยวสิ เรายังไม่ได้ทานข้าว ยาก็ยังไม่ได้ทาน” พูดแบบนี้คือซันอยากให้ผมจัดการให้หรือเปล่า

“ไม่มีแรง”

“อ๋อ เดี๋ยวเราช่วย”

“แม่ตุนของกินไว้ให้อยู่ในตู้เย็น เอามาอุ่นก็พอ”

“งั้นขอยืมครัวหน่อยนะ”  ผมเดินไปเปิดตู้เย็น มองคร่าวๆ ก่อนหยิบโจ๊กออกมาอุ่น แม่ของซันคงเตรียมไว้ให้มื้อเช้าแต่ไม่สบาย
แบบนี้ทานของอ่อนๆ น่าจะดีกว่า

   
“ได้แล้ว”  ผมวางชามโจ๊กลงตรงหน้าซัน

“ป้อนหน่อยทานไม่ไหว”

“ป้อน! ก็..ก็ได้”  ผมหยิบช้อนขึ้นมาตักโจ๊กป้อนซัน มือผมแอบสั่นนิดๆ นี่มันเกินกว่าที่ผมจิตนาการไปเยอะมาก
   
“เดี๋ยวเช็ดตัวให้หน่อยนะ”

“หะ?”

“หะ อีกแล้ว จะหะอะไรนักหนา”  ซันบ่นผมเบาๆ

“คือ.. อันนี้เราคงช่วยไม่ได้จริงๆ  ซันทำเองเถอะ”  ผมรีบปฏิเสธไม่กล้าหรอกครับ ขืนทำซันต้องจับความรู้สึกผมได้แน่ๆ

“รู้ชื่อเราด้วยเหรอ”

“ก็...ก็เคยได้ยินเพื่อนนายเรียก”  แย่แล้ว ผมหลุดปากเรียกชื่อซันออกไปจนได้

“งั้นก็ถือว่าเป็นเพื่อนกันแล้วแค่นี้ช่วยเราไม่ได้เหรอ ถ้าไม่เช็ดตัวเราจะนอนไม่สบาย จะได้ลดความร้อนด้วย”

“ซันก็ดูพอไหวแล้วนี่ เดี๋ยวทานยาแป๊บเดียวก็ดีขึ้น”

“ไหวอะไรตัวยังร้อนอยู่เลย”  ซันเอื้อมมาจับมือผมก่อนเอาไปวางแปะไว้บนหน้าผาก

“เห็นไหม”

“ไม่..ไม่เห็นร้อนเลย”

 “ร้อนสิ ไม่งั้นจับตรงนี้”  ซันจับมือผมสอดเข้าไปในเสื้อเชิ้ต วางทาบลงบนแผงอก ผมรีบชักมือออกหน้าแดงหูแดงไปหมด

“ยา..ยาอยู่ไหนเดี๋ยวเราหยิบให้ ไข้จะได้ลดเร็วๆ”

“อยู่ในตู้ยาตรงโน้นไง”  ผมหันไปมองตามมือซัน รีบเดินไปหยิบก่อนรินน้ำใส่แก้วเดินถือกลับมา

“เอ้า ทานยา”  ซันยื่นมือมารับ หย่อนยาลงคอแล้วกลืนน้ำตาม

“มานั่งนี่” เมื่อผมไม่ยอมขยับซันจึงพูดซ้ำ

“มาเร็ว”  ซันตบมือลงข้างตัว ซันนั่งโซฟาตัวยาวที่ตั้งอยู่ตรงกลางส่วนผมผมนั่งบนโซฟาตัวเดี่ยวที่ตั้งอยู่ใกล้กัน

“ตรงนี้ก็ได้”

“บอกให้นั่งตรงนี้”  ซันทำเสียงไม่พอใจแถมยังจะทำหน้าดุผมอีก

 “จะมาไม่มา”  เมื่อถูกเร่งเร้าผมจึงต้องย้ายตัวเองไปนั่งข้างคนป่วยที่โครตจะงอแง พอผมนั่งลงซันก็เลื่อนตัวลงนอนหนุนตัก ผม
ตกใจแทบช็อคเพราะตั้งตัวไม่ทัน

“เรา..เรากลับบ้านก่อนดีกว่า  ดึกแล้วซอยบ้านซันเปลี่ยวเดี๋ยวเราออกไปไมได้”

“ไม่ได้ก็นอนนี่ พรุ่งนี้เราดีขึ้นจะไปส่ง”

“ซัน”  ผมเรียกเสียงอ่อนใจในความดื้อดึงของอีกฝ่าย

“ เราต้องกลับจริงๆ ไม่ได้บอกแม่ไว้”

“ก็โทรบอกสิ โตแล้วแม่คงไม่ว่ามั้ง มหา’ลัยแล้วนะ” แม่ไม่ใช่ปัญหาหรอกครับ ผมโทรบอกได้ว่าค้างบ้านเพื่อน แต่ผมนี่แหล่ะตัว
ปัญหา จะอยู่เข้าไปได้อย่างไร

“ไม่ห่วงเราเหรอ เกิดคืนนี้เราไข้ขึ้นจะทำยังไงเราอยู่คนเดียวนะ”

“ว่าไงเน”

“หะ?”  ผมตกใจเมื่อถูกเรียกชื่อ ทำไมซันถึงรู้จักชื่อของผม

“ก็ชื่อนี่ไม่ใช่เหรอ”  คนที่นอนอยู่บนตักผมส่งยิ้มเจ้าเล่ห์มาให้

“นั่งด้านหลังเราประจำไม่เบื่อบ้างหรือไง”

“รู้..รู้ด้วยเหรอ” ผมพูดตะกุกตะกักเริ่มรู้สึกถึงสัญญาณอันตรายบางอย่าง

“รู้สิ”  ซันคว้ามือของผมไปวางไว้บนแผงอกก่อนเอามือตัวเองทาบทับไว้

“ชอบเราเหรอ”

“หะ?  พ...พูด..พูดอะไร  ไม่ใช่อย่างนั้นนะ” ผมพยายามดึงมือออก ถ้าหายตัวได้ก็อยากหายตัวไปเลยจะได้ไม่ต้องมานั่งอายอยู่
แบบนี้

ซันหัวเราะก่อนลุกขึ้นมานั่ง มือที่จับมือผมไว้ยังไม่ยอมปล่อย

“จริงเหรอ  แน่ใจนะว่าไมได้ชอบเรา”

“ไม่..ไม่ได้..ไม่ได้ชอบ” ผมก้มหน้างุด ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมาสบตาซัน แต่ซันเอามือมาดันคางผมให้เงยขึ้น

“มองตาเราด้วยสิแล้วลองพูดใหม่ ชอบเราหรือเปล่า”

“ไม่..คือ..อื้อ..เรา..เราชอบ”  พอมองตาคู่นั้นแล้วผมปฏิเสธไม่ได้ครับ ได้แต่บอกความจริงออกไป

“ก็แค่นี้แหละ”  ซันดึงผมเข้าไปกอด

“ช้าเป็นเต่าเลยนะเน  ซันรอให้เนเข้ามาทักตั้งนานแล้วเอาแต่มองอยู่นั่นแหละ"

“ซัน..ซันรู้ด้วยเหรอ”   ซันหัวเราะใหญ่เลยครับ เอามือเขกหัวผมเบาๆ

“มองซะขนาดนั้นใครไม่รู้ก็โง่แล้ว เนตามซันออกจะบ่อยไป  ไปไหนก็เห็น ไปเชียร์ซันว่ายน้ำทุกแมท แข่งที่ไหนก็ไป  แถมเอา
ขนมไปวางไว้ให้หน้ารถตลอด” ผมเขินมากครับ สรุปตลอดเวลาที่ผมทำเก๊กคือถูกซันจับได้ตั้งนานแล้วใช่ไหม

“รู้แล้วทำไมไม่พูดอะไรเลยล่ะ”

“ก็กลัวเนอายแบบนี้ไง”  ซันเอามือมาหยิกแก้มผม

“ก็เลยจะให้เวลาเน คิดว่าเนพร้อมก็คงบอกเองแต่ไม่ไหวเลยนะเรา ช้าจนซันทนรอไม่ไหวแล้วอยากกอดเต็มที”   

“กะ...กอดเหรอ” ผมทวนคำซันซ้ำสีหน้างงงวย กอด? ซันหมายถึงอะไร ทำไมถึงอยากกอดผม

“หรือว่า?” ผมตาโตเมื่อสมองประมวลผลสำเร็จ หรือว่า..ซันก็ชอบผม!!

“จะ..จริงเหรอซัน”    ผมละล่ำละลักถาม ซันพยักหน้ารับ สายตาที่มองตรงมาอบอุ่นและอ่อนโยน

“ชอบมาตั้งนานแล้ว พอรู้ว่าถูกมองแรกๆก็แค่มองกลับ หลังๆ ก็เริ่มมองหา ตอนนี้เลยมองอย่างเดียวไม่พอ”

“เนไม่ได้ฝันไปใช่ไหม..โอ๊ย!!  ซันทำอะไร”  ผมคลำแขนตัวเองป้อยๆ หยิกลงมาได้

“ทดสอบให้เนไงครับว่าไม่ได้ฝันไป”

“เดี๋ยวนะ ไหนเมื่อกี้บอกไม่มีแรง”  ผมมองคนที่นั่งอยู่ตรงหน้า ท่าทางร่าเริง  ยิ้มกว้าง นั่งหลังตรง  ไม่มีท่าทีอ่อนระโหยโรยแรง
เหมือนตอนเข้ามาสักนิด

“ซัน!!”  ผมขึ้นเสียงสูงเมื่อรู้ตัวแล้วว่าโดนหลอกแน่ๆ

“ก็บอกแล้วว่าเนช้าไม่ทันใจซัน” ซันยักคิ้วให้ผม รอยยิ้มกว้างแฝงไว้ด้วยความเจ้าเล่ห์

“ตอนเจอกันซันกำลังจะเดินไปที่ร้าน  เห็นเนเดินอยู่พอดีเลยเข้าทาง”

“นี่แหน่ะ! เข้าทางเหรอ”  ผมใช้มือตีซันไม่ยั้ง ทั้งอายทั้งเขินทั้งโมโห

“โอ้ย! พอแล้วเน”  ซันรวบมือผมไปไว้ข้างหลังก่อนก้มหน้าลงมาจุ๊บปากผมเร็วๆ หนึ่งที เป็นวิธีห้ามที่ได้ผลชะงักนักเพราะผมนิ่ง
สนิทไปเลย

“ทำร้ายร่างกายแฟนเหรอ”

“แฟน?”

“ใช่ เนเป็นแฟนซันแล้ว เป็นมาตั้งปีกว่าไม่รู้ตัวเลยหรือไง”

“โอ้ย! ทำไมซันถึงร้ายแบบนี้  เนชอบคนผิดหรือเปล่า” ผมโอดครวญเมื่อโดนอีกฝ่ายต้อนเอาๆ

“คิดได้ตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วล่ะเน"  ซันลุกขึ้นยืน แล้วจู่ๆ ก็ก้มตัวลงมาช้อนผมขึ้นอุ้มแบบไม่ให้ซุ่มให้เสียง

“ซันง่วงแล้ว ไปนอนกันเถอะ"  ดูเหมือนคนดื้อจะคิดทุกอย่างไว้ในหัวหมดแล้วโดยไม่ปรึกษาผมสักคำ แต่ผมไม่คิดจะห้ามหรอก
ครับ ก็ผู้ชายคนนี้คือคนที่ผมแอบหลงรักและเฝ้ามองมาตั้งนาน ทำไมผมถึงจะไม่อยากอยู่กับเขาล่ะ

   
"ไม่ต้องห่วงสัญญาว่าคืนแรกจะกอดอย่างเดียว” ซันทำท่าขึงขังประกอบคำพูดเพื่อให้ผมเชื่อถือ

“แต่..ขอหอมนิดนึงนะ” 

 “แล้วก็ขอจูบนิดนึงด้วย”    

“ แล้วก็ขอ...”  ผมเหนี่ยวคอคนพูดมากลงมาจนปากประกบปาก แบบนี้จะได้เลิกขอโน่นขอนี่เสียที

“อืม   คิดไม่ออกแล้ว แค่นี้ก่อนละกัน” ซันงึมงำก่อนก้มลงมาปิดปากผมอีกครั้ง  คราวนี้เนิ่นนาน

   
ผมไม่อยากเชื่อเลยว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความฝัน แต่ริมฝีปากที่ยังแนบชิดตอกย้ำผมว่ามันเป็นความจริง เฮ้อคิดๆ ไปแล้ว
ผมคงเป็นเต่าอย่างที่ซันพูดจริงๆ ถึงปล่อยให้ความรักครั้งนี้เนิ่นนานมาถึงสองปีโดยไม่ลงมือทำอะไรเลย

 แต่จะว่าไปแล้วถ้าผมเป็นเต่าอย่างที่ซันพูด คนที่จูบผมอยู่ตอนนี้คงเป็นกระต่ายสินะ กระต่ายไวไฟเสียด้วย ขอบคุณนะซัน
ขอบคุณที่เป็นคนเดินเข้ามาทำให้เต่าช้าๆ ตัวนี้สมหวังกับเขาเสียที


                                                      .......................END.......................


หัวข้อ: Re:{เรื่องสั้นจบในตอน} My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน[เด็ดที่1] 28/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 28-02-2016 10:59:27
    :L2:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน}My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่1] 28/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: MewSN ที่ 28-02-2016 11:02:27
รอเรื่องต่อไปน้า  :hao6: :hao6: :hao6:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน}My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่1] 28/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: treenature ที่ 28-02-2016 11:14:23
สนุกดี
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน}My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่1] 28/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 28-02-2016 11:43:11
โหหหหหห ซันร้ายกาจ 555
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน}My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่1] 28/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: brave ที่ 28-02-2016 12:00:22
 :-[ :-[ :mew1:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน}My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่1] 28/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: Billie ที่ 28-02-2016 16:41:23
 :L2: :pig4:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน}My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่1] 28/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 28-02-2016 17:32:38
ที่แท้ต่างฝ่ายต่างก็แอบมองกันอยู่สินะ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน}My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่1] 28/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: Natsuki-ChaN ที่ 28-02-2016 18:04:51
กรี้ดดด แง้ น่าร้ากกกกก  :o8:  :-[  :z3:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน}My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่1] 28/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: colorofthewind21 ที่ 28-02-2016 18:18:28
น่ารักกก คุณเต่าช้าไม่ทันใจ คุณกระต่ายเลยต้องลงมือเอง :katai2-1:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน}My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่1] 28/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 28-02-2016 18:58:51
กระต่ายไวไฟ ร้ายจริงๆ
รอเรื่องต่อไปค่า
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน}My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่1] 28/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 28-02-2016 19:53:29
อมยิ้มเลยอ่ะ น่ารักดีคู่นี้ แอบอยากส่องในห้องนอนต่อ ว่าเนอยู่บนเตียงแล้วจะช้าอีกไหม อิอิ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน}My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่1] 28/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: cinnsin ที่ 28-02-2016 21:33:20
ร้ายกาจ! -..- //ทำเสียงแบบรอน วีสลีย์
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน}My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่1] 28/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 28-02-2016 21:52:25
ซันนนน หมาป่ามาก  :hao7: ใครบอกกระต่าย ไม่ใช่แล้ว 555555
หัวข้อ: Re:{เรื่องสั้นจบในตอน} My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่1]28/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 29-02-2016 15:09:01

My Friend The Series 2 :  ผมรุกนะครับ [ภัทร ♥ บลู]

“ไอ้ภัทร ไอ้ภัทร” ไอ้นพตะโกนเรียกผมมาแต่ไกล ผมหันไปมองตามเสียง แม่งเป็นอะไรของมันวะวิ่งหน้าตาตื่นมาเลย

“ไอ้ภัทร ไอ้ภัทร”  มันยังเรียกชื่อผมไม่ยอมหยุด

“เชี่ยนพ เอ้าดื่มน้ำก่อน ติดอ่างแล้วมึงเรียกแต่ชื่อกูอยู่ได้” ไอ้นพหยิบแก้วน้ำที่ผมยื่นให้กระดกรวดเดียวหมดแก้ว

“ทีนี้มึงมีอะไรก็พูดมา”
   
“เมื่อกี้กูไปเข้าห้องน้ำ”

“เออ”

“คือกูปวดหนักไงอยู่ในห้องส้วม”

“ไอ้สัสนพ” ผมถีบเก้าอี้มันเข้าให้

“มึงไม่ต้องเว้นวรรคเยอะ เล่ายาวๆ มาเลยกูรำคาญ”  นพหันมาค้อนผมตาคว่ำแต่ก็ยอมเล่าต่อโดยดี

“กูได้ยินเสียงคนคุยกัน ตอนแรกกูก็คุ้นๆเสียงแต่ยังนึกไม่ออกว่าใคร สักพักกูได้ยินพวกมันเรียกชื่อกันกูถึงได้รู้ว่าเป็นกลุ่มไอ้บลู”

“แล้วยังไง” ผมยังไม่เข้าใจประเด็นของนพอยู่ดี ขนาดถีบเตือนสติมันแล้วมันก็ยังเล่าแบบผสมน้ำมาเยอะเหมือนเดิม ส่วนไอ้บลู
ที่นพพูดถึง มันเรียนคณะเดียวกับผมนี่แหล่ะครับแต่คนละเอก 

“พวกไอ้บลูพูดถึงมึงกัน”

“ทำไม มันจะดักต่อยกูหรือไง” ผมเดาเอาเพราะผู้ชายถ้าพูดถึงกันลับหลังก็มีไม่กี่เรื่องหรอกครับ

“เป็นแบบนั้นก็ดีสิวะ”  อ้าวไอ้เชี่ยนพ อยากให้เพื่อนโดนต่อยเสียอย่างนั้น
   
“ไอ้บลูมันพูดกับเพื่อนว่ามันชอบมึง มันบอกว่ามันอยากรุกมึง” ไอ้นพคลายจุดพีคออกมาได้พีคสมใจอยาก

“ไอ้สัส” ผมอุทานด้วยความโมโห แม่งแค่มันเป็นผู้ชายมาบอกว่าชอบผม ผมก็ขนลุกหน่อยๆแล้ว ไอ้ลูกหมานั่นยังเสือกคิดจะ
รุกผมอีก (ถึงผมไม่ใช่เกย์แต่ผมก็พอจะรู้จักศัพท์พวกนี้)

“มันอยู่ไหนวะ กูจะไปกระทืบให้แม่งใช้การไม่ได้ เสือกปากดีนัก”

“ไม่รู้  กูต้องรอให้มันออกไปกันก่อนกูถึงเดินออกมา”

“อย่าให้กูเจอนะมึง” ผมยังโมโหกับเรื่องที่ได้ยินไม่หาย
   
“มึงอย่าไปเตะมันเลย ไอ้บลูมันก็ตัวนิดเดียวเตี้ยกว่าบางกว่ามึงตั้งเยอะ”

“มึงไม่มาเป็นกู แม่งตัวอย่างกับลูกหมาเสือกคิดจะกดกู “

“งั้นมึงก็กดมันก่อนสิวะมันจะได้เลิกคิด”  ไอ้นพเสนอความเห็นได้ดีจนผมนึกอยากเตะมันก่อนไอ้บลู

“กูไม่แดกตัวผู้ “

“ไอ้บลูมันออกจะหน้าหวานหุ่นก็อย่างกับผู้หญิง มึงหลับหูหลับตาไปเถอะวะ”

“หุบปากมึงเลยไอ้นพ กูยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่วุ่นวายกับชีวิตกูฉิบหาย”

“เอาน่ามึงอย่าคิดอะไรมาก ไม่ชอบก็อย่าไปยุ่งกับมัน”

“กูไม่ยุ่งอยู่แล้ว แต่ถ้ามันยุ่งกับกูมากๆ เจอดีแน่ มึงคอยดูก็แล้วกัน”

“เออกูจะคอยดู”

                          ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪


 “นั่งด้วยคนนะ”  ผมนั่งกินข้าวอยู่ในโรงอาหาร จู่ๆ ก็มีจานข้าวมาวางตรงหน้า ผมเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของเสียงใสๆ  ไอ้บลูครับมัน
เดินมาให้ผมเชือดถึงที่

“เพื่อนไม่มากินด้วยเหรอภัทร” 

“มาก็เห็นแล้วสิ”

“แหม ต้องกวนตีนเราด้วย”  ขนาดมันว่าผมเสียงมันยังน่ารัก ผมนั่งมองหน้าบลู หน้าอย่างนี้เหรอจะรุกผม

“ภัทรมองอะไร”

“มองไม่ได้?” ผมเลิกคิ้วทำท่ากวนตีนใส่อีกฝ่าย

“งั้นเรามองคืนบ้างนะ”  ไอ้บลูมองหน้าผม ไม่มองเปล่าดันทำตาหวานใส่ผม ผมสบตากับมันอยู่ชั่วครู่ก่อนก้มหน้าลงทำเป็นสนใจ
กินข้าว หลบตามันครับจ้องต่อไม่ไหว ทำไมตามันหวานขนาดนั้นวะผมไม่เคยสังเกตเห็นเลย

“มึงจะแดกไม่แดกมองหน้ากูอยู่นั่นแหละ” ผมเงยหน้าขึ้นถามเมื่อเห็นบลูไม่เลิกมองผมเสียที

“ก็อยากมองนานๆ” บลูยิ้มกว้างก่อนเริ่มทานข้าวต่อ เชี่ย! ผมเขินทำไมวะไอ้หน้าหวานนี่ชักกวนตีนผมเกินไปแล้ว ผมรีบยัดข้าว
เข้าปาก ลืมไปเลยว่าจะเตะมัน

                                ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

“ภัทร” ผมหันไปตามเสียงเรียก เป็นไอ้หน้าหวานมากับกลุ่มเพื่อนมันครับ

“อะ ขนมเราซื้อมาให้” ผมมองถุงขนมที่บลูวางลงบนโต๊ะ

“กูไม่กินขนมมึงเอากลับไปเถอะ”   

“ภัทรเอาไว้ให้เพื่อนก็ได้นะ”

“มึงพูดไม่รู้เรื่องรึงไงหะ !!! กูบอกกูไม่เอา” ไอ้บลูหน้าเสียเลยครับเมื่อโดนผมตวาดเข้า

“เราขอโทษ” มันเอื้อมมือมาหยิบถุงขนมทำตาแดงๆ ไม่รู้ทำไมมือกับปากผมมันไม่สามัคคีกัน ผมคว้าถุงขนมออกจากมือไอ้บลู
มาโยนกลับลงบนโต๊ะเหมือนเดิม

“เออ เอาไว้นี่แหละเดี๋ยวไอ้พวกเด็กเตะบอลมันจะได้เอาไว้แดกเวลาหิวๆ”

“งั้นเราไปนะ ขอบคุณมากภัทร” ไอ้ตาหวานยิ้มดีใจเลิกหงอย โบกมือให้ผมก่อนถูกเพื่อนลากแขนเดินออกไป


“ไอ้ภัทร” เสียงไอ้นพครับ เมื่อกี้ไม่เห็นหัวตอนนี้เสือกโผล่มา มาถึงก็เปิดถุงขนมของไอ้บลูทาน

“มึงระวังตัวนะโว้ย ไม่เห็นเหรอมันเริ่มเดินหน้าจีบมึงแล้ว กว่าจะรู้ตัวระวังจะเสียตูดนะมึง” ผมสะดุ้งโหยงเมื่อได้ยินประโยคนี้

“ตูดพ่อมึงสิ ไม่มีทาง ไม่มีวัน”

“กูบอกมึงแล้วว่าให้มึงกดมันก่อนมึงก็ไม่เชื่อกู ใครไวกว่าได้เปรียบโว้ย” ผมครุ่นคิดตามคำพูดของไอ้นพ หรือน่าจะดี มันได้เลิกคิดจะรุกผม

เฮ้ย!! นั่นมันผู้ชาย ผมต้องเสียสติไปแล้วแน่ๆ ไอ้ภัทรเอ๊ย สติมา สติมา อย่าเขวสิวะมึง กดอะไรวะไม่ใช่แล้ว

                         ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

 “ภัทร” เสียงเรียกที่ตอนนี้ไม่ต้องหันไปดูผมก็รู้ว่าใครครับ ทุกวันนี้มันแทบจะตามติดชีวิตผมอยู่แล้ว

“ว่า?”  ไอ้บลูขับรถมาจอดข้างผม

“จะไปไหนเดี๋ยวเราไปส่ง”

“ไม่ต้อง”

“ขึ้นมาเถอะ เร็วๆ รถคันหลังบีบแตรไล่เราแล้ว” ผมหันไปมองก็เห็นมีรถจ่อท้ายรถไอ้บลูอยู่ ถ้าไม่ขึ้นมันก็คงทำมึนไม่ยอมขับ
ออกไป สุดท้ายผมก็ขึ้นมาจนได้
   
“ให้เราไปส่งที่ไหน” 

“มึงส่งกูหน้ามหา’ลัยก็พอ”

“แล้วภัทรจะไปไหนล่ะให้เราไปส่งดีกว่า” ไอ้บลูมันชอบพูดเพราะๆ ยิ้มหวานๆ ให้ พอเห็นแบบนี้ทีไรผมก็พาลด่ามันไม่ลงสักที 
ไอ้ที่เคยพูดว่าจะเตะมันผมเลิกคิดไปนานแล้ว เหลือแค่ว่าจะทำอย่างไรไม่ให้มันมายุ่งกับผมแค่นั้นพอ
   
“งั้นมึงไปกินข้าวกับกู กูหิว” ผมบอกบลูไป ใจก็คิดว่าหาที่คุยกับมันให้รู้เรื่องไปเลยดีกว่าเรื่องจะได้จบๆ

“เอาสิ แถวไหนดี” 

“ร้านป้ารินก็ได้ เงียบดี”   

“ตกลง”

                                         ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

ผมกับบลูเข้ามานั่งกันในร้านป้ารินได้สักพัก ผมสั่งอาหารเสร็จแล้วรอไอ้บลูมันสั่งอยู่ พอมันส่งเมนูคืนให้เขาไป มันก็หันกลับมา
ยิ้มให้ผม

“ดีใจจังได้ทานข้าวกับภัทรด้วย”

“มึงพูดมาก็ดีแล้วกูมีเรื่องจะถามมึง”

“ภัทรจะถามอะไรเราว่ามาสิ”

“ทำไมพักนี้มึงถึงวุ่นวายกับกูนักวะไอ้บลู กูไปทางไหนต้องเจอมึงตลอด”

“ภัทรรำคาญเราเหรอ”

“กูถามมึงก็ตอบ กูไม่ได้ให้มึงถามกลับ”

“ก็เราอยากเจอภัทร อยากเห็นหน้าอยากคุยด้วย” เจอคำตอบแบบนี้เข้าไปเล่นเอาผมชะงักไปเหมือนกัน แต่ถึงอย่างนั้นก็ต้องคุย
กันให้รู้เรื่อง

“ถามจริงๆ มึงชอบกูเหรอ” ผมแม่งโครตกระดากปากแต่ก็ต้องถามออกไป ไม่ชอบให้อะไรมันกวนใจ บลูหยุดมองหน้าผมนิดนึง
คงประเมินอยู่ว่าผมกำลังคิดอะไรอยู่

“ก็ใช่ เราชอบ เราชอบภัทร” 

“เชี่ย มึงเป็นเกย์เหรอวะ”

“ก็ถ้าชอบภัทรหมายถึงเป็นเกย์เราก็คงเป็นมั้ง” บลูแม่งตอบได้หน้าตาเฉยมาก กลายเป็นผมเสียเองที่รู้สึกเขินๆ ขึ้นมา

“แต่กูไม่ใช่” 

“ก็รู้อยู่แล้ว” บลูยิ้มออกมาแต่สายตาดูเศร้าจนผมรู้สึกได้

“รู้แล้วมึงยังเสือกมายุ่งกับกูอีก”

“ก็ถ้าภัทรชอบผู้หญิงสักคน พอเขาไม่ได้ชอบภัทร ภัทรก็ไม่คิดจะลองจีบดูก่อนเหรอ” มันเหมือนกันที่ไหนเล่านี่มันผู้ชายชอบ
ผู้ชายโว้ย มันไม่ปกติ

แต่..เดี๋ยวก่อน! มันพูดว่าจีบเหรอ  มันกำลังบอกว่ามันจีบผมอยู่เหรอวะ แล้ว..มันเปรียบเทียบกับชอบผู้หญิง.....

ไอ้เชี่ยบลู!! มึงเห็นกูเป็นผู้หญิงเหรอวะ แม่งจะเล่นตูดกูจริงๆด้วย  ไอ้ลูกหมาบลู  ตัวเท่าพุดเดิ้ลแม่งคิดจะเล่นไซบีเรีย
   
“ไม่มีอะไรจะพูดกับเราต่อเหรอ”

“ไม่มี กูบอกแล้วว่ากูหิวกูจะแดก” 

“งั้นเอาอะไรเพิ่มอีกหน่อยไหมเดี๋ยวภัทรไม่อิ่ม”

“มึงไม่ต้องยุ่งกับกู กูจัดการของกูเองได้ มึงแดกๆ ไปเลย” ถึงผมพูดไม่ดีด้วยไอ้บลูก็เอาแต่ยิ้มครับ ดูมีความสุขเหลือเกิน
เดี๋ยวเถอะมึง เดี๋ยวมึงโดนกูแน่


.”ไปส่งที่หอหน่อยสิอิ่มแล้วขี้เกียจเดิน”

“ได้สิ อยู่หอสี่ใช่ไหม” ผมพยักหน้ารับ ไอ้นี่มันรู้ด้วยว่าผมอยู่ที่ไหน 

“จะหลับ ถึงแล้วปลุกด้วย”

“อืม นอนเถอะ“ บลูเลื่อนมือมาปรับแอร์ให้ผม ผมอยากตะโกนบอกมันว่ากูไม่ใช่ผู้หญิงไม่ต้องมาดูแล แต่มันคงไม่สนใจฟัง ผมจึง
หลับตาลงแล้วเงียบเสีย

                                        ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

 “ภัทร ภัทร ถึงหอแล้ว” มือเย็นๆ เขย่าแขนผม ผมงัวเงียลุกขึ้นมานั่ง ว่าจะพักตาเล่นๆ ดันหลับไปจริงๆ

“มึงรีบกลับหรือเปล่า ขึ้นไปนั่งเล่นห้องกูก่อนไหม” บลูทำหน้าแปลกใจคงไม่คิดว่าผมจะเอ่ยปากชวน

“ได้เหรอ นึกว่าคงไม่ชวน” 

“ก็มึงมาส่งถึงนี้ กูไม่ได้แล้งน้ำใจขนาดนั้น”

“ไปสิ อยากไป” บลูยิ้มดีใจ ทำหน้าตาเหมือนเด็กๆ เวลาได้ของถูกใจ

   
“เข้ามาสิ” ผมเรียกบลูให้เดินตามเข้ามาในห้อง

“นั่งบนเตียงก็ได้ หอพักมหา’ลัยห้องมันแคบ นั่งได้ไหมล่ะ”

“ได้สิ”  บลูหยิบหนังสือที่กองอยู่บนเตียงไปวางรวมกันไว้ให้บนโต๊ะก่อนจะนั่งลง

“ภัทรอยู่คนเดียวเหรอ”

“อืม รูมเมทกูเพิ่งย้ายออก ยังไม่มีคนใหม่เข้ามา”

“ก็ดีนะ อยู่คนเดียวคงสบายกว่า”

“ใช่สบายดี” ผมถอดเสื้อนักศึกษาออกเหลือแต่กางเกงขายาว หันกลับไปเห็นบลูหลบตา หน้ามันแดงใหญ่  ผมเลยแกล้งเดิน
เข้าไปนั่งใกล้ๆ

“ทำไม มองกูแล้วอายเหรอ” บลูพยักหน้ารับก้มหน้างุด ไอ้บลูหน้ามันด้านเหมือนกันแฮะผมถามอะไรแม่งตอบตรงหมด

“ชอบก็มองสิจะอายทำไม มึงไม่ได้เห็นบ่อยๆ นะโว้ย” ผมเชื่อมั่นในซิกแพคของตัวเองครับ อีกอย่างผมอยากให้มันเห็นหุ่นผม
ชัดๆกับตา มันจะได้รู้ว่ามันตัดสินใจรุกผิดคนแล้ว

ผมนั่งรอบลูไม่นานในที่สุดมันก็เงยหน้าขึ้นมา หน้ามันแดงลามไปจนถึงหูถึงคอ  แม่งน่ารักโครต... เฮ้ย! ไม่ใช่! ก็หน้าแดงนั่น
แหละครับ

ผมยกมือขึ้นลูบแก้มบลูมันยิ่งอายหนักเข้าไปอีก ไอ้บลูแม่งเขินอย่างกับผู้หญิงแล้วทำเป็นปากดีนะมึง
   
“กูลองจูบมึงได้ไหม” ไอ้บลูตาค้างไปเลยครับเมื่อผมพูดจบประโยค เชี่ยไม่ใช่มึงจะช็อคไปนะเว้ย

“ไหน..ไหนภัทรบอกเราว่าไม่ชอบผู้ชาย”

“กูก็ไม่ได้พูดว่ากูชอบมึงนี่ กูพูดว่าลองจูบมึงได้ไหม” บลูหน้าจ๋อยไปนิดหนึ่งครับ ก่อนมันจะปรับสีหน้ากลับมายิ้มเหมือนเดิม

“แล้วว่าไง ได้ไม่ได้”  ผมถามมันซ้ำ บลูไม่ตอบเอาแต่พยักหน้าจนผมต้องจับคางมันเชยขึ้น มองดีๆ ปากบลูเหมือนปากผู้หญิง
เลยครับ ปากเล็กๆ สีชมพู น่าจูบ

ผมเหมือนโดนมนต์สะกด พอแตะปากลงไปสัมผัสมันทั้งนุ่มทั้งหวาน ถ้าผมหลับตาผมคงนึกว่าผมจูบอยู่กับผู้หญิง ผมมัวแต่คิด
อะไรเพลินๆ  อ้าวฉิบหาย! ผมจูบมันนานแค่ไหนแล้ววะ พอผมถอนหน้าออก บลูถึงกับหอบเพราะหายใจไม่ทัน

ผมผลักบลูลงไปนอนไม่ได้คิดจะทำอะไรมันหรอกแค่อยากให้มันเลิกคิดกดผมเท่านั้นเอง บลูไม่ได้ขัดขืนผมแถมนอนนิ่งดูเกร็งๆ
เหมือนกำลังกลัวปนๆกับตื่นเต้น
   
ผมก้มหน้าลงจูบบลูอีกครั้ง คราวนี้เว้นระยะให้มันได้หายใจบ้างแต่ก็คลอเคลียอยู่ชิดปากไม่ยอมห่างไปไหน บลูตัวสั่นนิดๆ จนผม
รู้สึกได้
   
“กลัวเหรอ” บลูพยักหน้า

“ก็เราไม่เคย”

“ไม่เคยจูบ?”

“บ้า จูบเคยสิ เราเคยจูบกับผู้หญิง”

“แล้วไม่เคยอะไร” 

“ไม่เคย....เอ่อ...ไม่เคยอย่างว่ากับผู้ชาย เราไม่รู้ต้องทำตัวยังไง”

“ไม่รู้เหรอ?”  ผมเลิกคิ้วขึ้น แปลกใจในคำพูดของบลู

“ทำไมถามเราแบบนี้ล่ะเราจะไปรู้ได้ยังไง “ บลูเอามือมาทุบหน้าอกผมแต่ไม่แรงนัก ผมจับมือเล็กๆนั้นมากุมไว้ยกขึ้นมาจูบก่อน
เอามาลูบเล่น

ผมขยับมานั่งข้างบลู เอาหมอนพิงหัวเตียงไว้ก่อนดึงบลูที่นอนอยู่ให้ขึ้นมานั่งพิงอกผมอีกที

“บลูไม่ได้เป็นฝ่ายรุกเหรอ” ผมถามบลูตรงๆ ด้วยความอยากรู้  พอจูบกับบลู สรรพนามเรียกชื่อเปลี่ยนทันทีครับ สงสัยผมจะหลง
มันเข้าให้แล้ว

“บ้า”  บลูเขินจนหน้าขึ้นสีแดงเรื่อ

“เราตัวแค่นี้จะเอาแรงที่ไหนมารุก”

“ก็เพื่อนภัทรมันได้ยินบลูคุยกับเพื่อนว่าบลูอยากรุกภัทร”

“เมื่อไหร่?  เราไม่ได้พูดแบบนั้นนะใครจะไปพูดเล่า”

“ในห้องน้ำชั้นหนึ่งคณะเราไง ประมาณวัน....”  ผมบอกวันเวลาคร่าวๆ ให้บลูฟัง บลูทำท่านึกอยู่นาน ก่อนจะร้องอ๋อ

“เราปรึกษาเพื่อนเรื่องที่เราแอบชอบภัทรแล้วเพื่อนมันก็เลยบอกให้เรารุก(จีบ)เลย เดี๋ยวใครจะแย่งภัทรไปก่อน เราเลยพูดว่าเรา
ตัดสินใจแล้วต่อไปนี้เราจะเดินหน้ารุก(จีบ)ภัทร ” ผมมองหน้าบลูตาปริบๆ   บลูหัวเราะใหญ่คงพอจะเดาเรื่องที่เกิดขึ้นได้

ไอ้เชี่ยนพ!! มึงตายย  เพราะมันคนเดียวเลยผมถึงสนใจไอ้ตาหวานมัน แถมตอนนี้แววจะได้แฟนเป็นผู้ชายแม่งมาเต็ม หันไปมอง
คนที่นั่งพิงอกผมอยู่ ดึงมันมาฟัดแก้มให้หายมันเขี้ยว  หอมชะมัด รู้สึกดีฉิบหาย สงสัยว่าผมคงหนีมันไม่พ้นเสียแล้ว

เอาวะเห็นแก่(ว่าที่)แฟนผมน่ารัก ผมจะไม่เตะไอ้นพมันก็แล้วกัน  หรือ...ผมควรจะเลี้ยงมันใหญ่ๆ สักมื้อ อืม... เอาเป็นว่า.....ผม
เลี้ยงมันแล้วกันครับ^^


                                                 ..........................END...................




หัวข้อ: Re:{เรื่องสั้นจบในตอน} My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่1]28/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 29-02-2016 15:11:55
 :L2:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่2]29/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 29-02-2016 15:28:03
มาแบบน่ารัก มาให้ฟิน และยังจิ้นกันต่อไป
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่2]29/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 29-02-2016 15:53:02
น่ารักดี บลูควรจะเลี้ยงเพื่อนคนนี้ของภัทรนะ ฮา
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่2]29/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 29-02-2016 20:08:01
 :pig4:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่2]29/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 29-02-2016 23:22:51
ชอบ สนุก ทั้งสองเริ่องเลย แต่สั้นจริงๆ มี nc บ้างก็ดีนะ :mew1:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่2]29/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 01-03-2016 21:07:06
ฮ่าๆๆๆๆๆ น่ารักอ่ะ หวานปนฮ่า อิอิ
รุก
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่2]29/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 02-03-2016 12:56:23
สนุกทั้งสองตอนเลยครับ น่ารัก เบาๆ ^^
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่2]29/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 02-03-2016 23:17:31
ขอบคุณค่ะ :L2:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่2]29/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 03-03-2016 06:32:24
น่ารัก
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่2]29/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: Wtftt ที่ 04-03-2016 00:12:25
ทั้งน่ารักทั้งฟินทั้งจิ้น โอ๊ย ชอบบบ
ไม่ทราบว่ามีแฟนเพจไหมคะ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่2]29/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 04-03-2016 06:55:07
จริงๆ ต้องขอบคุณนพนะภัทร 55555
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน [เด็ดที่2]29/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 12-03-2016 03:14:52
หื้อออ น่ารักจังเลยเขินน
คู่เนกับซันนี่ไวมาก5555555
พอจะรุกทีนี่รวดเร็วทันใจ น่ารักก มองกันไปมา

ส่วนคู่ภัทรบลู แบบ โห้ยยยย
น่ารักโคตรรร น่ารักมากกกก ฮืออออ
คลั่งน้องบลูมาก อยากฟัดดดดดด
ฮือออ ตัวเองบรรยายได้น่ารักมากๆเลยค่ะ เราชอบ
นี่ตามมาจากเรื่องยาว
รออ่านต่อนะคะ อิอิ ทั้งเรื่องยาวและเรื่องสั้นเลยน้า
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} My Friend The Series :กลเม็ดเด็ดเพื่อน[เด็ดที่2]29/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 22-03-2016 18:28:27
เด็ดที่ 3 :  สามวัน [เพลิง ♥ หมอก]


“หมอกวันเสาร์เราไม่มีคิวงานใช่ไหม” เสียงตะโกนถามมาจากห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า
“ไม่มี เสาร์นี้เพลิงว่าง” ผมตอบกลับไป

เพลิงหรือนายภูริช นายแบบแถวหน้าที่ก้าวขึ้นมาในเวลาอันรวดเร็ว 
เขาได้รับความสนใจทั้งจากลูกค้าและสื่อเกือบทุกแขนง ทำให้ตารางงานของเพลิงแน่นยาวไปถึงสิ้นปี 

ส่วนผมชื่อหมอกตามที่เพลิงเรียกนั่นแหล่ะครับ
ผมเป็นเพื่อนกับเพลิงตั้งแต่เรียนมหาวิทยลัย เรามาสนิทกันเอาเกือบปีสุดท้าย

หลังเรียนจบ เพลิงเข้ามาทำงานในวงการเต็มตัว และชวนผมมาทำงานเป็นผู้จัดการส่วนตัวให้

เพลิงให้สิทธิ์ในการทำงานผมเต็มที่ ผมสามารถตัดสินใจรับงานได้โดยไม่ต้องถามเพลิงก่อน
เพราะเพลิงเชื่อมั่นในการตัดสินใจของผม
เพียงแต่ในหนึ่งอาทิตย์ผมต้องจัดตารางให้เพลิงได้หยุดอย่างน้อยหนึ่งวัน  นั่นเป็นข้อแม้เดียวของเพลิง


“แล้ววันเสาร์หมอกจะไปไหน”  เพลิงส่งเสื้อของรายการคืนให้ผม
“ไม่รู้สิ นอนอ่านหนังสืออยู่ห้องมั้ง”   
“แล้วเพลิงจะพักหรือเปล่า อาทิตย์นี้หนักเอาเรื่อง”  ผมส่งเอกสารของทางรายการให้เพลิงเซ็น
“อยากพักเหมือนกัน แต่พิมโทรมาชวนเมื่อกี้ที่เราถามนั่นแหล่ะ  ก็คงออกไปกับพิมมั้ง”
“อืม” ผมรับเอกสารที่เพลิงยื่นมาให้

“รอแป๊บนะ เดี๋ยวเราจัดการเรื่องรับเช็คก่อน" นอกจากดูแลเรื่องคิวแล้ว ผมยังพ่วงตำแหน่งคนขับรถ
เลขาไปจนถึงแม่บ้านให้เพลิงด้วย

“เสร็จแล้วมาปลุกล่ะกัน ปวดหัวจะนอนพักหน่อย”
“อืม” ผมจัดการกางเก้าอี้สนาม เอาหมอนมาวางไว้ให้ 
เพลิงลงไปนั่งก่อนกล่าวขอบคุณ ถึงเราจะเป็นเพื่อนกัน และผมกินเงินเดือนเพลิงอยู่
แต่เพลิงไม่เคยลืมขอบคุณผม เวลาผมทำอะไรต่างๆ ให้ เพลิงให้เกียรติผมเสมอ
นั่นทำให้ผมทำงานนี้ได้อย่างสบายใจ




“จะนอนต่อไหม” ผมถามเพลิงหลังจากขับรถออกมาจากสตูฯแล้ว
“ไม่ล่ะ หายง่วงแล้ว” 
“อยากทานอะไรเป็นพิเศษรึเปล่า วันนี้เลิกไม่ดึกมาก แวะทานยังทันนะหรือเพลิงนัดใครไว้”
“ไม่ได้นัด แต่กลับห้องดีกว่า หมอกทำอะไรให้ทานหน่อยนะ ไม่อยากนั่งทานข้างนอก”
“ได้สิ”

ผมกับเพลิงพักอยู่คอนโดเดียวกัน แต่คนละห้อง และคนละชั้น เพื่อให้แต่ละคนมีพื้นที่ส่วนตัว
คอนโดนี้เพลิงก็เป็นคนซื้อให้ บอกว่าให้เป็นโบนัสผม



“หมอก”
“หือ?” 
“วันพุธหน้ามีงานด้วยเหรอ”
“ใช่”
“ปีนี้ก็ไม่ได้หยุดอีกแล้วสินะ”  เพลิงถอนใจ
“อืม ลูกค้ารายนี้จ้างงานเราประจำ ไม่อยากให้เขาเปลี่ยนไปเรียกใช้คนอื่นแทน”

“หมอกเลยต้องทำงานวันเกิดตัวเอง ไม่ได้หยุดเลย”
“ไม่เป็นไร เราไม่มีโปรแกรมอยากไปไหนอยู่แล้ว”
“ถึงอย่างนั้นวันเกิดก็ควรได้หยุดฉลอง ไม่ใช่ทำงานตั้งแต่เช้ายันดึก ปีที่แล้วก็เกือบสว่าง”

“ปีหน้าถ้าเลี่ยงได้ก็เลี่ยงนะหมอก เดี๋ยวใครจะหาว่าเราเป็นเจ้านายใจโหด
ไม่เคยให้หมอกได้ฉลองวันเกิดสักปีตั้งแต่ทำงานด้วยกันมา”
“จะพยายามนะ”
ผมตอบเพลิงแบบนี้มาสามปีแล้วครับ เวลาผ่านไปไวเหลือเกิน






ผมหยิบรูปที่วางบนโต๊ะทำงานในห้องนอนขึ้นมาดู
รูปวันรับปริญญาที่ผมถ่ายกับเพลิงและเพื่อนๆ 
สามปีที่ผมเรียนจบมา สี่ปีกว่าที่ได้เป็นเพื่อนกับเพลิงและหกปีที่ผมแอบหลงรัก

นั่นเป็นหตุผลเดียวที่ผมยอมทิ้งความรู้ที่เรียนมาเข้ากรุไป  โดยยังไม่เคยได้ใช้แม้แต่น้อย
หลายคนบอกว่าเป็นเพราะเงิน บ้างก็ว่าเพราะความสบายและชื่อเสียง 
แต่ผมเป็นเพียงคนเดียวที่รู้ว่าผมทิ้งทุกอย่างเพราะอะไร


ผมหยิบปฏิทินที่วางอยู่ข้างๆ ขึ้นมาเปิด
ผมวงกลมรอบล้อมวันเกิดตัวเองเอาไว้ เพลิงคงคิดว่าผมไม่ให้ความสำคัญกับมัน

แต่ความจริงแล้วผมให้ความสำคัญกับมันมาก

มากพอๆ กับอีกสองวันที่ถูกวงไว้ในปฏิทิน

วันนึงคือวันที่ผมเจอเพลิงครั้งแรก เขาคงจำไม่ได้ แต่ผมจำได้ขึ้นใจ
อีกวันเป็นวันที่เพลิงชวนผมให้มาทำงานด้วยกัน วันที่ผมรู้ว่าผมจะได้อยู่ข้างๆ เพลิงเสมอ


สามวันเท่านั้น สามวันในหนึ่งปี 
ที่ผมอยากใช้เวลาอยู่ด้วยกันกับเพลิงทั้งวัน 
ไม่ต้องมีผู้หญิงคนอื่น ไม่ต้องมีคนกอดแขน โอบเอว หรือจูบกับเพลิงให้ผมเห็น
แค่ผม เพลิง และงานที่ต้องทำเท่านั้น







“หมอก เมื่อกี้พี่แจ็คโทรมา”
“แล้วพี่แจ็คว่าไงบ้าง” ผมสาละวนอยู่กับการจัดของที่ต้องใช้
“แกโทรมาถามว่างานวันพุธ ถ้าเลื่อนไปถ่ายวันอื่นจะได้ไหม แกกลัวเราเสียวันทำงานเพราะล็อคคิวไปแล้ว
เลยโทรมาถามก่อน “ 

“ไม่ได้”  ผมลืมตัวขึ้นเสียง
“เดี๋ยวเราโทรหาพี่แจ็คเองว่ามันกระชั้นชิดไป เสียคิวงานเพลิงหมด”
“เราตอบตกลงไปแล้ว” เพลิงหยิบโทรศัพท์ของผมไปซ่อนไว้ข้างหลัง

“ไม่ได้นะเพลิง”
“ได้สิ หมอกไม่ดีใจเหรอ ลืมใช่ไหมว่าวันพุธวันอะไร นี่เพลิงใช้งานหมอกขนาดลืมวันลืมคืนเลยหรือไง”

“ไม่ลืมหรอก วันเกิดเรา” ผมลงนั่ง มันหมดแรง เหมือนแขนขามันอ่อนปวกเปียก

“นั่นไง ที่จริงต้องขอบคุณพี่แจ็คนะ เราไม่เสียลูกค้า แถมหมอกยังได้ฉลองวันเกิดตัวเองด้วย”
“อืม”

“หยุดแล้วแบบนี้จะกลับบ้านหรือเปล่า”
“คงไม่หรอก”
“จะจัดปาร์ตี้ที่ห้องไหม เดี๋ยวเราเชิญแขกให้ เอาเฉพาะเพื่อนมหา’ลัย กับนายแบบนางแบบที่สนิทกันก็พอ”
“อย่าเลย เราอยากพักสบายๆ มากกว่า เพลิงไปทำงานเถอะได้เวลาแล้ว เดี๋ยวสต๊าฟมาตาม”
“โอเค” 

“แต่เราสั่งเลยนะ ถ้ามีใครโทรเข้ามาถามคิววันพุธหน้า บอกไปเลยว่าไม่ว่าง ห้ามรับงานเป็นอันขาดเข้าใจไหมหมอก”
“รู้แล้ว ไปเถอะ”

ผมนั่งมองโทรศัพท์ตัวเองที่เพลิงวางคืนให้บนโต๊ะ แค่สิบนาทีเท่านั้นเอง
สิบนาทีของการเข้าห้องน้ำ และขี้เกียจหยิบมือถือไป
ตอนนี้ผมกลายเป็นเจ้าของวันเกิด  ที่แขกคนสำคัญไม่มางานไปเสียแล้ว




 “น่าทาน”  เพลิงที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ เข้ามายืนอยู่ข้างหลังผม
ก่อนงชะโงกหน้าข้ามไหล่ผม ก้มลงมาดู หยดน้ำจากผมของเพลิงตกลงบนบ่า
ผมรู้สึกหายใจติดขัด ยืนกันแบบนี้เหมือนเพลิงกำลังเอาคางมาเกยไหล่ผมอยู่

“หิวหรือยัง เกือบเสร็จแล้ว”
“ยัง” เพลิงตอบแล้วก็เอื้อมมือมาหยิบอาหารใส่ปาก
ผมหน้าแดง เพราะแผ่นอกของเพลิงโดนเข้ากับหลังของผม

“เพลิงไปนั่งรอก่อน เดี๋ยวเสร็จแล้วเราเรียก”
“หมอกจะได้มีเพื่อนคุยไง” ผมอยากจะบอกว่าไปยืนคุยไกลๆ ก็ได้ ไม่ต้องมายืนเสียชิดแบบนี้

“หมอกทำอาหารอร่อยจริงๆเลย” เพลิงดูดนิ้วมือที่ใช้หยิบอาหารเข้าปากเมื่อกี้นี้
ผมมองเห็นจากหางตา ได้แต่ส่ายหน้า

ผมหยิบกระดาษทิชชู่ออกมา ดึงมือเพลิงนมาเช็ดนิ้วให้ ก่อนจะดุออกไป
“โตแล้ว อย่าดูดนิ้วสิ”

ผมหันไปตักอาหารแล้วหันกลับมาป้อนให้
“ให้อีกชิ้นเดียวนะ เดี๋ยวรอทานทีเดียวตอนเสร็จแล้ว ”
“ครับผม” เพลิงอ้าปากทานอาหารที่ผมป้อน  แถมยกมือหนึ่งแตะเอวผมไว้ตอนก้มหน้าลงมา
ผมพยายามตั้งสติ ถือช้อนให้มั่น ไม่อยากให้เพลิงสังเกตเห็นว่ามือผมสั่น



“หมอก ปีนี้อยากได้อะไรเป็นของขวัญ “ 
“อะไรก็ได้”
“อย่าอะไรก็ได้สิ  เราคิดไม่ออกแล้วว่าจะซื้ออะไรดี”
“ไม่ต้องก็ได้นะเพลิง ปกติเพลิงก็ซื้อให้เราตลอดอยู่แล้ว ไปไหนก็ซื้อติดมาให้ มันก็เหมือนกันนั่นแหล่ะ”

“ไม่เหมือน ของขวัญมันก็ต้องพิเศษกว่าสิหมอก”
“งั้นแล้วแต่เพลิงจะให้ดีกว่า”

“วันพุธกลายเป็นวันหยุดแล้ว เพลิงไปไหนหรือเปล่า”
“ยังไม่ได้คิด ตอนแรกนึกว่าหมอกจะจัดงานวันเกิด ถ้าไม่จัด ไม่นอนเล่นอยู่ห้อง
ก็อาจจะออกไปกับพวกนั้นมั้ง (เพลิงหมายถึงกลุ่มนายแบบ นางแบบที่สนิทกัน)
“งั้นเหรอ”
“หมอกจะทำอะไรหรือเปล่าล่ะ ชวนได้นะ”

“คงไม่ได้ทำอะไร”
ผมอยากจะชวนเพลิงใจแทบขาดแต่ก็เข็ดแล้ว 
เพราะผมไม่สามารถบอกเพลิงได้ว่าให้ไปกับผมแค่สองคนได้ไหม 
ที่ผ่านมาเวลานัดไปทานข้าวด้วยกัน เพลิงก็จะมีสาวสวยที่ควงอยู่ ติดตามมาด้วยทุกครั้ง
ผมไม่อยากเห็นภาพแบบนั้นในวันเกิดตัวเอง



“ไม่เหงาเหรอวันเกิดทั้งที”
 ผมสั่นหน้า
“ว่าแต่ปฏิทินบนโต๊ะที่ห้องหมอก เราเห็นหมอกวงแบบเดียวกันไว้อีกสองวัน
วันเกิดใครเหรอ ชักน้อยใจแหะ ไม่เห็นหมอกวงวันเกิดเราเลย”
“น้อยใจทำไม วันเกิดเพลิงมีคนมาฉลองด้วยเยอะแยะ จนห้องเพลิงจะรับรองไม่พออยู่แล้ว”

“เราไม่สนพวกนั้น เราอยากให้หมอกเห็นเราสำคัญ หรือหมอกคบกับใครอยู่ไม่บอกให้เรารู้”
“บ้าเหรอเพลิง ถ้ามีก็ต้องเห็นสิ เราทำงานกับเพลิงตลอดเลยนะ”

“งั้นสองวันนั่นวันเกิดใคร หรือวันอะไร หมอกก็บอกมาสิ”
“เพลิงไม่รู้จักหรอก แล้วนี่มือบอนไปเปิดของเราดูได้ยังไง ใครอนุญาต”
“แค่ปฏิทินเองนะหมอก ทำไมเราจะเปิดไม่ได้ เดี๋ยวนี้เอะอะก็ไม่ให้ไปห้องโน้น
กินข้าวก็กินห้องนี้ คุยงานกันก็ห้องนี้ นั่งดูหนัง เล่นเกมส์ก็ห้องนี้ แถมนี่ยังมีพิรุธไม่ยอมบอกอีก”


“อย่าลืมนะ ถึงเป็นเพื่อนกันก็มีสัญญา หมอกเซ็นสัญญาแล้วว่าจะดูแลงานให้เรา 5 ปี จะมาแต่งงานทิ้งเราไปไม่ได้”
“แต่งงานก็ยังดูแลได้” ใครจะไปแต่งล่ะครับ แต่ผมแค่คิดว่าลอจิกเรื่องนี้ของเพลิงผิด

“ไม่ได้ หมอกก็รู้ว่าหมอกต้องไปกับเราตลอด เดี๋ยวไปต่างจังหวัด ต่างประเทศ งานโต้รุ่งยันเช้าก็บ่อยไป”
“แต่แบบนั้น แต่งงานก็ทำได้นะเพลิง”
“ไม่ได้ ไหนจะต้องขับรถให้เรา ทำอาหาร ดูแลเสื้อผ้า ดูแลห้องเรานี่อีก”
“ก็ทำได้ ใครมาแต่งกับเราก็ต้องรู้อยู่แล้วสิว่าเราทำงานแบบนี้”


“ตกลงกำลังคิดจะแต่งงานจริงๆใช่ไหม” เพลิงตบโต๊ะดังปัง
ผมสะดุ้ง เพราะเพลิงไม่เคยเสียงดังใส่ผมแบบนี้

“เพลิงเป็นคนพูดเรื่องแต่งงานขึ้นมาเองนะ เรายังไมได้พูดเลยว่าจะแต่ง
อีกอย่างสัญญาระบุว่าต้องดูแล 5 ปี  แต่ไม่มีระบุสักหน่อยว่าห้ามแต่งงาน”

“ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้ทำสัญญาตัวใหม่ ระบุเพิ่มเติมเข้าไปด้วยว่าห้ามแต่งงาน”
“ถ้างั้นเราไม่เซ็น ไม่ชอบคนเกเร”

“หมอกติดสัญญาเราอยู่นะ ไม่เซ็นได้ยังไง”
“ได้สิ เราเซ็นเพราะสัญญาไม่มีห้ามแต่งงานนี่ ถ้ามีตั้งแต่แรกก็ไม่รับทำงานแล้ว”


“หมอก”
“อะไร”
“จะทิ้งเราไปเหรอ”

“อะไรของเพลิงเนี่ย ไข้ขึ้น เพ้อหรือเปล่า พูดจาประหลาดจัง”
ผมเดินเอามือเข้าไปอังหน้าผาก คนที่อยู่ๆก็กลายเป็นคนเจ้าอารมณ์ ผีเข้าผีออกขึ้นมา

เพลิงดึงมือผมลง แต่ไม่ยอมปล่อย
“ถ้าหมอกมีใคร หมอกต้องบอกเรานะ”
“ไม่มีหรอก”
“ถ้าหมอกจะจีบใคร หรือมีใครมาจีบก็ต้องบอก”

“ตกคงใครเป็นผู้จัดการใครกันแน่”
“ก็เพราะหมอกเป็นผู้จัดการเราไง เราถึงต้องรู้เรื่องของหมอกด้วย”
“รับปากมาก่อน เร็ว”
“อื้อ”




“หมอก วันนี้เพลิงมันเป็นอะไร”
“ไม่เป็นไรนี่พี่ ทำไมครับ งานออกมามีปัญหาเหรอ”
“เปล่าๆ ปกติเห็นไม่ค่อยสุงสิงกับใคร วันนี้เดินทักเขาจะครบทุกคนแล้วมั้ง โดยเฉพาะนางแบบสวยๆ  ”
“คงอารมณ์ดีมั้งครับ” ผมบอกปัดพี่ตากล้อง แต่ความจริงผมแปลกใจค่อนข้างมาก



“เพลิง”
“ว่า?”
“เบื่อพิมแล้วเหรอ”
“ก็ไม่นี่ หมอกถามทำไม”
“เห็นวันนี้คุยสนุกกับพวกน้องๆ นึกว่าจะเปลี่ยนคน”
“เปล่า เราแค่ถามอะไรนิดหน่อย" 

" ทำไม?  หมอกคุยได้คนเดียวเหรอ เจอกันที่ไรเห็นทักเหมือนกับสนิทกันมาเป็นปี”
“ก็มันหน้าที่หมอก สนิทกันไว้มีอะไรจะได้คุยกันได้ “
“ไม่เห็นจำเป็นต้องไปสนิท ทำเกินหน้าที่”

ผมถึงกับส่ายหัวไม่ถามอะไรต่อ เงียบไปดีกว่า พักนี้ไม่รู้เป็นอะไรอารมณ์แปรปรวนชะมัด




“อื้อ” ผมกดรับโทรศัพท์ 
“เราจะออกไปหาพิมนะ หมอกจะเอาอะไรหรือเปล่า”
“ไม่ล่ะ กลับดึกไหม”  วันนี้ เป็นวันหยุดของเพลิง
“คงดึก เห็นพิมจะชวนไปต่อกับพวกนั้น  พี่ชาติเปิดผับใหม่เลยจะไปอุดหนุนกัน  หมอกจะไปด้วยกันไหม”
“เพลิงไปเถอะเรามีนัดแล้ว” ผมไม่ได้ไปไหนหรอกครับ แค่หาคำตอบให้แน่ใจว่าจะไม่ถูกลากไปด้วยเท่านั้นเอง

“นัดใคร” ปกติเพลิงไม่เคยซักผมแบบนี้ ตั้งแต่พูดเรื่องแต่งงาน สัญญาจ้างงานกันวันนั้น
ก็เข้มงวดกับผมมาตลอด เพลิงคงกลัวต้องหาผู้จัดการใหม่ คนดูแลเพลิงได้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

“เพลิงไม่รู้จักหรอก ไปเถอะ เราง่วง นี่ยังไม่ตื่นเลย”

“ ..... ”

“เพลิง?”

“หมอกพักเถอะ พรุ่งนี้เจอกัน”




ผมตื่นขึ้นมาใส่บาตรตั้งแต่เช้า เป็นวันเกิดที่ไม่ค่อยสดใสเท่าไหร่ครับ แต่ก็ทำใจได้
นอกจากโทรหาแม่แล้ว ผมยังนึกไม่ออกว่าวันนี้จะทำอะไรดี   
สามปีที่ผ่านมา ผมยุ่งอยู่กับงานของเพลิง ไม่ถ่ายโฆษณา ก็เดินแบบ หรือไม่ก็ถ่ายแบบ
ถึงไม่มีอะไรพิเศษ แต่ก็ได้อยู่ด้วยกันทั้งวัน

เพลิงยังไม่ได้โทรมาอวยพรวันเกิดผม ยังไม่ตื่นหรือลืม คงเคยชินกับการเจอหน้าแล้วค่อยบอก
พูดถึงเพลิง ผมว่าผมไปหาของขวัญให้เพลิงสักชิ้นดีกว่า
วันนี้เป็นวันพิเศษของผม ผมเลยอยากให้อะไรพิเศษๆ กับเพลิง




ผมเดินมาเกือบชั่วโมงยังไม่เจออะไรถูกใจ เพราะส่วนใหญ่เพลิงมีหมดแล้ว
ได้ของจากลูกค้าก็เยอะ ไหนจะจากแฟนคลับอีก บางอย่างเพลิงแทบไม่ต้องซื้อด้วยซ้ำ
ผมอยากให้อะไรที่เพลิงจะใส่ติดตัวไว้เสมอ ให้แหวนจะดีไหมนะ มันจะดูออกชัดไปหรือเปล่า

ผมตัดสินใจลองไปเดินเลือกดู จนได้แหวนเป็นทองคำขาวแบบเรียบ ฝังเพชรเม็ดเล็กๆ ไว้ตรงกลาง
ผมเลือกเป็นขนาดสำหรับใส่นิ้วชี้ อย่างนี้จะได้ไม่ต้องกังวลว่าเพลิงจะดูออก

พอนึกถึงก็โทรมา
“หมอกอยู่ไหน” ปลายสายไม่รอให้ผมทัก
“อยู่ห้างxxx” 
“จะไปทำไมไม่ชวน หรือไปกับคนอื่น”
“มาคนเดียว” ผมถอนใจเมื่อไหร่เพลิงจะเลิกระแวงเรื่องนี้เสียที

“เสร็จหรือยังกลับมาได้แล้ว เราหิว ไม่มีอะไรให้ทานเลย”
“ไม่มีได้ไง ในตู้เย็นมีตั้งเยอะ”
“อยากทานข้าว หมอกกลับมาตอนนี้เลยนะ”


“เดี๋ยวเพลิงอย่าเพิ่งวาง” ผมรีบเรียกไว้ ก่อนที่เพลิงจะกดวางสาย
“วันนี้นัดใครไว้หรือเปล่า หมายถึงเดี๋ยวจะมีใครมาหาไหม”
“ไม่มี ทำไมล่ะ”
“เปล่าๆ ถามไว้ก่อน จะได้ซื้ออะไรเข้าไปเผื่อไง”
“ไม่ต้อง รีบกลับมาเถอะ”



ผมผลักประตูห้องเพลิงเข้าไป
มองดูรอบๆ แล้วได้แต่แออบถอนใจ คิดไปได้ไงเราว่าเพลิงอาจมีเซอไพรส์ให้ผมก็ได้

“มาแล้ว” ผมตะโกนบอก เพลิงไม่ได้มาเปิดประตูให้หรอกครับ ผมมีกุญแจห้องนี้ เอาไว้เข้ามาทำธุระอยู่แล้ว
เพลิงเดินออกมาจากห้องนอน ยังอยู่ในชุดนอนอยู่เลย นี่จะบ่ายสามแล้ว มิน่าถึงโมโหหิว

“เราอาบน้ำก่อน หมอกทำอะไรให้ทานหน่อยนะ เอาข้าวผัดกับซุปก็ได้ ง่ายๆ”
“อืม”
ผมเข้าครัวทำอาหารให้เพลิง แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน เรียบง่าย ได้อยู่ด้วยกันสองคน
ผมฮัมเพลงเบาๆ รู้สึกตัวเองอารมณ์ดีขึ้นมาทันที


ผมวางจานข้าวบนโต๊ะอาหาร ตอนที่เห็นเพลิงเดินออกมาจากห้อง
“เพลิงจะออกไปไหนเหรอ” ที่ผมถามเพราะเห็นการแต่งตัวของเพลิง
“ไม่ได้ไปไหน เดี๋ยวพิมจะแวะเอาของมาให้ เราเลยไม่อยากใส่ขาสั้น”
“งั้นเรากลับห้องก่อนนะ เสร็จแล้ว เพลิงทานได้เลย”

“อ้าว ไม่อยู่ทานด้วยกันก่อนเหรอ”  เพลงเดินมานั่งที่โต๊ะ
ผมรีบหลบตา ไม่อยากให้เห็นความผิดหวังข้างใน
“ไม่ล่ะ เราอยากไปอาบน้ำมากกว่า เดินมาทั้งวัน”
“ไปเถอะ แต่ถ้าจะออกไปไหนโทรบอกเราด้วยนะ"
“คงไม่ได้ไปไหนหรอก แต่ถ้าไปจะโทรบอกแล้วกัน” ผมเลี่ยงออกมาจากห้องเพลิง
ไม่รู้จะตั้งความหวังให้ตัวเองผิดหวังทำไม 




ผมเก็บกล่องแหวนไว้ในลิ้นชักโต๊ะข้างเตียง สงสัยที่อยู่มันคงต้องเป็นที่นี่ถาวรแล้วล่ะนะ
ไม่ใช่ว่าผมโกรธเพลิง แต่แค่คิดได้ว่าไม่ให้อาจจะดีกว่าสำหรับเราทั้งคู่



เสียงกริ่งหน้าประตูดัง เวลาแบบนี้ก็คงมีแค่คนเดียว 
ผมเดินไปเปิดประตู เห็นพิมกับเพลิงยืนรออยู่ด้วยกัน
ผมพยายามเลี่ยงแล้วก็ยังตามกันมาถึงนี่จนได้

“พิมแวะมาแฮปปี้เบิร์ธเดย์หมอก มีความสุขมากๆนะคะ”  พิมส่งยิ้มให้ผม
“ขอให้คิดอะไรก็ได้ดั่งใจ แล้วก็ขอให้หาแฟนดีๆ ได้เร็วๆนี้เลย”
ผมเอ่ยคำขอบคุณออกไป อดเหลือบสายตามองคนที่ยืนอยู่ข้างๆ พิมไม่ได้
วันนี้ทั้งวัน ผมยังไม่ได้ยินคำนี้จากปากเขา

“งั้นพิมกลับก่อนนะคะ"
“ครับ”  หมดหวังแล้วสินะวันเกิดผม 
“เพลิงไม่ต้องไปส่ง เดี๋ยวหมอกเดินไปที่รถเองได้ เอาไว้โทรคุยกัน”
พิมหันไปบอกเพลิง ฝ่ายนั้นก็พยักหน้ารับ
ผมแปลกใจ นึกว่าเพลิงกับพิมจะออกไปข้างนอกด้วยกันเสียอีก
พิมหันมาโบกมือให้ผม ก่อนจะเปิดประตูห้องออกไป



“ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะหมอก”
“หือ?”
“ก็ทำหน้าอย่างที่หมอกทำอยู่ตอนนี้ไง”  เพลิงหมุนผมไปทางกระจกตู้หนังสือที่พอมองสะท้อนได้
“อ๋อ แค่แปลกใจ นึกว่าจะออกไปกับพิม”

“จะไปได้ยังไง ยังไม่ได้อวยพรวันเกิดหมอกเลย”
“รู้ด้วยเหรอว่ายังไม่ได้อวยพร” ผมอดไม่ได้จริงๆครับ ก็มันน้อยใจ
“รู้สิ รอมาทั้งวันแล้วเนี่ย”
ดูพูดเข้านะครับ ใครกันแน่ที่รอมาทั้งวัน คนพูดก็พูดมาเลยสิ คนรอฟังไม่มีสิทธิทวงนี่ครับ



“แฮปปี้เบิร์ธเดย์ครับหมอก ขอให้มีความสุขมากๆ อยู่กับเพลิงไปนานๆ นะ”
“ขอบคุณ” คือรอทั้งวันเพื่อพูดแค่นี้เหรอครับ โทรมาก็ได้นะ

“ไหนของขวัญล่ะ” ผมทวง ก็มันไม่รู้จะพูดอะไร
“ไหนว่าไม่ต้องซื้อก็ได้” ผมฟังแล้วยิ่งเซ็งเข้าไปใหญ่
“งั้นอวยพรเสร็จแล้วใช่ไหม กลับห้องไปได้แล้ว” ผมออกปากไล่ ไม่ไหวแล้วครับไม่อยากเห็นหน้าเพลิง
“งอนอะไรเนี่ย ไม่สมกับเป็นหมอกเลย”
“แล้วเราเป็นแบบไหนเหรอ” ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าเพลิงเห็นผมเป็นแบบไหน


“อะไรกันหมอกโกรธจริงเหรอ โกรธอะไรครับ”
“ไม่ได้โกรธ”

“งอนเอ้า”
“ไม่ได้งอน”
“ไม่ได้โกรธ ไม่ได้งอน งั้นเป็นอะไร”
“เหนื่อย จะพัก”

เพลิงถอนหายใจ แต่ไม่ยอมออกไป
“หมอก พักนี้เราทำอะไรก็ไม่ถูกใจหมอกสักอย่าง ถามจริงๆ เบื่อเรามากขนานนั้นเลยเหรอ”
“หมอกอยากทำงานกับเราอยู่ไหม หรือไม่อยากทำแล้ว”
“ยังไงก็ยังมีสัญญา เราต้องดูแลเพลิงไปอีก 2 ปี”   

“ถ้าไม่มีสัญญาล่ะ หมอกจะไปไหม”
“ไปมั้ง” ไม่รู้ทำไมผมถึงหลุดคำนี้ออกไป คงเพราะผมน้อยใจ เหนื่อย ท้อ ไม่รู้ต้องทำยังไง

“ไม่ให้ไป จะอีกสองปี สิบปี ก็ไม่ให้ไป หมอกห้ามไปไหนทั้งนั้น “
“หมอกไม่มีสิทธิ์ทิ้งเราไป เข้าใจไหม” เพลิงพุ่งเข้ามากอดผม
ประทับริมฝีปากลงมา จูบเบาๆแล้วค่อยบดเบียดขึ้นเรื่อยๆ จากความอ่อนโยนเปลี่ยนเป็นร้อนรุ่ม
เล่นเอาผมแทบยืนไม่อยู่


“เรารักหมอก รักมาตั้งนานแล้ว”
“เราไม่เคยกล้าพูดกลัวหมอกจะเกลียดเรา กลัวจะไม่อยากอยู่กับเรา แต่ต่อให้เราพยายามแค่ไหนหมอก็ยังจะทิ้งเรา
หมอกรักคนอื่น”

ผมตั้งตัวแทบไม่ติด เพลิงรักผมอย่างนั้นหรือ เหมือนที่ผมก็รักเพลิง
“เพลิงรักเราเหรอ”
เพลิงพยักหน้า ซุกหน้าลงมากับผมของผม


“รัก รักมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว เรามองหมอกมาตั้งนาน กว่าจะกล้าเข้าไปทำความรู้จัก”
“แต่เพลิงมีผู้หญิงมาตลอดเลยนะ” ผมยังอดกังขาไม่ได้ ก็ทั้งกอดทั้งจูบกันขนาดนั้น
“เราไม่อยากให้หมอกสงสัย เรากลัวหมอกจับได้เลยต้องทำตัวแบบนั้น เรารักหมอกแค่คนเดียว”

“เราก็รักเพลิง”  ผมบอกเสียงเบา เหมือนตัวเองกำลังจะลอยได้
“หือ หมอกพูดจริงหรือเปล่า” เพลิงระล่ำระลักถามผม
“จริงสิ เรายังนึกว่าเรารักเพลิงข้างเดียวเสียอีก”


เพลิงจูงผมไปนั่งที่โซฟา
“ไหน เล่าให้เราฟังหน่อย หมอกรักเราตั้งแต่เมื่อไหร่”
“ไม่เอา ไม่เล่า เราเขิน” ผมหน้าแดง
“งั้นวันหลังเล่าให้เราฟังนะ เราอยากรู้”
“อืม”

เพลิงหยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋า
“เราจองหมอกไว้แล้วห้ามไปมองใครอีก” เพลิงหยิบแหวนออกมาใส่ที่นิ้วนางข้างซ้ายของผม
กดจูบลงไปบนแหวน
“สุขสันต์วันเกิดครับหมอก”


ผมมองมือตัวเองที่อยู่ในมือเพลิงงงๆ
“ชอบไหม เราวาดแบบเองเลยนะ ให้พิมช่วยหาร้านทำให้”
“พิมเหรอ”
“ใช่ พิม ตอนแรกเรายังนึกว่าเสร็จไม่ทัน เขาหาเพชรแบบที่เราชอบไม่ได้ นี่เพิ่งได้มาสดๆร้อนๆเลยนะ
พิมเพิ่งเอามาให้เมื่อกี้เอง”

“เดี๋ยวนะเพลิง”  ผมพยายามทำความเข้าใจกับสิ่งที่ได้ยิน
“พิมกับเพลิงควงกันอยู่ไม่ใช่หรือไง”
“ข่าวโปรโมทน่ะ ช่วยพิม พิมเลยต้องช่วยเราคืนบ้างไง นี่ก็วิ่งเต้นทำให้ เราออกหน้าไม่ได้
ผู้หญิงสั่งแหวนมันไม่น่าสงสัย”

ผมแทบจะร้องไห้ แล้วที่เครียดที่เศร้ามาทั้งหมด เหมือนผมทำตัวเองทั้งนั้นเลย
“แล้วทำไมไม่บอกเรา ไหนว่ารักทำไมปิด”
“ก็เราอยากรู้ว่าหมอกรู้สึกอะไรกับเราไหม เลยไม่บอก แต่หมอกกลับไปสนใจคนอื่น”

“พูดหลายทีแล้วนะ เราไปรักคนอื่นที่ไหน มีหลักฐานเหรอ”
เพลิงลุกขึ้นยืน ดึงมือผมให้ลุกขึ้นตาม ก่อนจูงมือเดินเข้าไปในห้องนอนของผม



“นี่ไง หมอกวงกลมรูปหัวใจเอาไว้ นี่วันเกิดหมอก แล้วอีกสองวันวันอะไร วันเกิดใคร วันสำคัญอะไร”
เสียงถามผมขู่เอา ขู่เอา ท่าจะโกรธจริง

“อยากรู้จริงเหรอ” ผมแกล้งคนหน้าง้ำให้ง้ำเข้าไปอีก สนุกดีครับ
“อยากรู้สิ อยากรู้จะบ้า เที่ยวถามเขาไปทั่วว่าใครเกิดวันอะไร แต่หายังไงก็ไม่เจอ
อย่าให้รู้นะว่าใครจะมาแย่งหมอกไปจากเรา”

โถ่เพลิง ที่เที่ยวไปคุยกับนางแบบก็เพราะแบบนี้เองเหรอ ทำตัวน่ารักเกินไปแล้ว


“มาจะเฉลยให้ฟัง”
ผมหยิบปฏิทิน จับคนตัวโตแต่งองแงนั่งลง ก่อนทำใจกล้า(ที่สุดแล้ว) นั่งลงบนตักนั้น
ท่าทางเพลิงจะพอใจมาก รีบเอามือมากอดเอวผม เอาคางเกยไว้บนไหล่

ผมเปิดปฏิทินไปหน้าที่มีหัวใจวงไว้
“นี่วันเกิดเรา” ผมพลิกไปหน้าอื่น
“ นี่วันที่เราเจอเพลิงครั้งแรก แล้วนี่วันที่เพลิงชวนเรามาทำงานด้วย”
“เราวงไว้ทุกปี เพราะเราต้องเตือนตัวเองไม่ให้ลืมรับงานให้เพลิง เราขอแค่สามวันเท่านั้นที่เพลิงจะไม่ไปกับสาวคนอื่น”

คนที่นั่งฟังไม่พูดไม่จา จับหน้าผมหันไปจูบใหญ่
“หมอกน่ารักที่สุด ต่อไปไม่ต้องรับงานสามวันนี้แล้วนะครับ เราจะใช้เวลาอยู่ด้วยกันทั้งวัน”
ผมพยักหน้า



“อ๊ะ”
“เพลิงปล่อยก่อน เราจะไปหยิบของ”  ผมลุกออกจากตักเพลิง ไปเปิดลิ้นชักโต๊ะหัวเตียง
หยิบกล่องเล็กๆ รีบหันไปแล้วเอาซ่อนไว้ข้างหลัง

ผมเดินกลับไปนั่งบนตักเพลิงเหมือนเดิม วางกล่องลงบนตัก หยิบแหวนออกมาสวมให้กับเพลิง
“วันนี้เราไปเดินหาซื้อมา วันเกิดเรา เราเลยอยากจะหาของพิเศษๆให้คนพิเศษ”

ผมมองแหวนในมือเพลิงอย่างพอใจ ใส่แล้วสวยเหมือนที่คิดไว้
แต่ผมเงยหน้าขึ้นไป ทำไมคนได้ถึงหน้ามุ่ยแบบนั้น


“เพลิงไม่ชอบเหรอ เอาไปเปลี่ยนได้นะ เราคุยกับทางร้านไว้แล้ว เปลี่ยนได้ในราคาเท่ากันหรือเพิ่มเงินถ้าสูงกว่า”
“งั้นเอาไปเปลี่ยนเลย”
“ได้ๆ งั้นเพลิงไปเลือกเองดีไหม จะได้ๆ แบบที่ชอบ”
“เอาแบบที่หมอกเลือกให้นี่แหล่ะ แต่เอาวงเล็กกว่านี้ ต้องเอาไว้ใส่นิ้วนางสิ”
 ผมอ้าปากค้าง หน้ามุ่ยเรื่องนี้เอง

“เพลิงก็ใครจะไปกล้าล่ะ เราไม่อยากให้เพลิงรู้ว่าเราชอบ เลยเอานิ้วที่ไม่ชวนสงสัย”
“เราก็กลัวหมอกรู้ แต่เรายังอยากให้เป็นนิ้วนางอยู่ดี เห็นไหม”  เพลิงยกมือข้างที่ผมใส่แหวนอยู่ขึ้นให้ดู

“ครับ ครับ ทราบแล้วครับ ขอโทษครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้เอาไปเปลี่ยนให้ โอเคไหม”
“โอเครับ”

เรานั่งกอดกันเงียบๆ  มันเงียบแต่ผมไม่เหงาเลยสักนิด

“สุขสันต์วันเกิดครับ” เพลิงกระซิบข้างหูผม
ผมเงยหน้าขึ้นจูบให้รางวัลคนพูด  แต่ดูเหมือนคนได้รางวัลจะไม่พอใจกับรางวัลเล็กๆ น้อยๆ ที่ผมมอบให้
เลยค้าหาเอาเองจากริมฝีปากของผม

ผมคิดถึงปฏิทินแล้วอดยิ้มไม่ได้ วันครบรอบที่เราบอกรักกัน ผมไม่จำเป็นต้องจดเพิ่มเข้าไป
เพราะมันเป็นวันเกิดผมเอง


แต่ถึงอย่างนั้น  ผมก็ยังต้องวงวันสำคัญเพิ่มอีกวัน



วันเกิดของเพลิงไงล่ะครับ ต่อไปผมไม่ยกให้ใครอีกแล้ว



......................................................END.................................................................


หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 3 ] 22/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: cinnsin ที่ 22-03-2016 20:08:30
 :-[ โอ้ยยยยยยย หวานไปอีกกกกก :-[
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 3 ] 22/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 22-03-2016 21:09:28
มันน่ารักมาก 3 เรื่อง เข้าไปแล้วย่ะ ทวีคูณเลยอ่ะ
รอเรื่องต่อไปน่ะ ฟินนนนนน
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 3 ] 22/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 22-03-2016 21:45:56
โถ่ต่างคนต่างแอบรักกันมาตั้งนาน
นี่ถ้าเพลิงไม่หึงออกนอกหน้าคงไม่ลงเอยกัน55
แต่ชอบเวลาเพลิงงอแงใส่หมอกอะ
ตลกดี ดูต้องการความรักจากเพลิงมากๆเลย555
รออ่านเรื่องถัดไปนะคะ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 3 ] 22/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: MayA@TK ที่ 22-03-2016 22:03:23
 :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 3 ] 22/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: May@love ที่ 23-03-2016 06:52:58
น่ารักทั้งสามเรื่องเลย
ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 3 ] 22/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: Dezzerr ที่ 23-03-2016 08:21:03
น่ารักทุกเรื่องเลยค่ะ ชอบๆ นี่อู้ปั่นงานมานั่งอ่าน อ่านไปยิ้มไป  :hao5:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 3 ] 22/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 23-03-2016 12:53:25
 :katai2-1:ชอบบบ    :mew1: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 3 ] 22/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: Jadd ที่ 23-03-2016 20:21:41
 :mew1:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 3 ] 22/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 23-03-2016 23:09:33
 :-[
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 3 ] 22/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: QXanth139 ที่ 24-03-2016 14:05:54
น่ารักทั้งสามเรื่องเลย :-[
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 3 ] 22/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: wonderbe ที่ 24-03-2016 14:27:59
ดีงามค่ะ  :pig4:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 3 ] 22/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 24-03-2016 18:17:41
ชอบทั้งสามเรื่องเลย อยากอ่านอีกๆๆ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 3 ] 22/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: panitanun ที่ 24-03-2016 21:02:02
โง้ยยยยน่าร่ากกกชอบค่ารอติดตามๆ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 3 ] 22/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 25-03-2016 00:57:48
หวานมากกกกก
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 3 ] 22/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 25-03-2016 18:45:17
น่ารักทั้ง 3 เรื่องเลยคะ มาต่ออีกหลายๆเรื่องนะคะ ชอบๆ คะ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 3 ] 22/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 26-03-2016 14:15:01
หวานกันเข้าไป #โสดแล้วพาล ฮ่าๆ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 3 ] 22/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: Celestia ที่ 27-03-2016 04:01:07
น่ารักทุกเรื่องเลย
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 3 ] 22/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 28-03-2016 21:21:31
 :pig4:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 3 ] 22/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 28-03-2016 21:50:45
ชอบมาก  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 3 ] 22/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: aom2529 ที่ 02-04-2016 23:07:30
 o13
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 04-04-2016 16:51:55
เด็ดที่ 4 : Keep an eye on you [ไผ่ ♥ คีย์]

“สวย” ทุ่งดอกหญ้าท่ามกลางแสงอาทิตย์ ภาพนิ่งแต่กลับรู้สึกได้ถึงลมที่พัด คนถ่ายฝีมือไม่เคยตก
ผมกดติดตามแอคเค้าท์นึงในอินสตาแกรมมาได้เกือบปี เพื่อนที่สนิทกันรู้ว่าผมชอบดูรูปสวยๆ เลยส่งมาให้

Keepaneyeonyou แอคเค้าท์ที่ไม่เคยเห็นหน้าเจ้าของ แต่ผมกลับรับรู้ได้ถึงความรู้สึกมากมาย
สุข เศร้า เหงา ผ่านภาพถ่ายเหล่านั้น

pai_patdanai ที่ไหน?
keepaneyeonyou หลังมหาลัยเรา @pai_patdanai
pai_patdanai  รูปสวยเหมือนเคย
keepaneyeonyou ขอบคุณ^^ @pai_patdanai

เรามักจะทักทายกันสั้นๆ แค่นี้  ไม่เชิงเป็นเพื่อนกันผ่านโลกโซเชียล
เรียกว่าเป็นคนที่ผมชื่นชอบชื่นชมและรู้สึกพิเศษด้วยดีกว่า




“ไผ่” เสียงเรียกจากทางด้านหลัง ถึงไม่หันไปมองผมก็รู้ว่าใคร เสียงนี้เข้ามาในชีวิตผมได้สักพักนึงแล้ว
ผมเก็บมือถือลงกระเป๋า

“ว่าไงคีย์ไม่มีเรียนเหรอ”

“มี แต่คีย์โดดมาดูไผ่ซ้อม” รอยยิ้มหวานส่งมาให้

“วันหลังไปเข้าเรียนซะไม่ต้องมาเสียเวลาแถวนี้ แค่ซ้อมไม่ได้แข่งจริง”

“ก็อยากมาเห็นหน้า”  ผมแอบผ่อนลมหายใจเบาๆ ไม่อยากเสียมารยาทแสดงออกให้มันรู้ว่าผมรำคาญ

คีย์เป็นเด็กคณะเดียวกับผมแต่เรียนคนละภาควิชา ผมรู้จักมันตั้งแต่ปีหนึ่ง แต่มันเพิ่งมาเกาะแกะผมได้สักสี่ห้าเดือนมานี้


“ไอ้คีย์มาก่อกวนไม่หยุดเลยนะมึง”  เสียงพี่ฟิล์มรุ่นพี่ปีสี่ ตำแหน่งพอยต์การ์ด
แต่เห็นทักแบบนั้นกลับเดินมากอดคอมันยิ้มกว้าง ไม่ได้ทำหน้าดุมันเลยสักนิด

“ไม่ได้ก่อกวน มาหากำลังใจ” มันเหล่ตามามองผม ผมก็ทำเหมือนเคยๆ คือทำเหมือนไม่ได้ยิน

“มึงจะเอากำลังใจไปทำอะไร” ไอ้พี่ฟิล์มยังต่อปากต่อคำกับมันไม่หยุด

“เอาไปต่อลมหายใจ” มันพูดจบก็ทำท่าสูดลมหายใจยาวๆ แต่ดันมาสูดใกล้ๆ ผม ขนลุกพิลึก

“มึงนี่ออกตัวแรงดีจริง กินน้ำมันเครื่องมาเหรอวะ”

“ก็ออกตัวแรงขนาดนี้เขายังไม่ค่อยจะสน” มันยักคิ้วให้พี่ฟิล์ม ผมไม่อยากเป็นประเด็นให้มันแทะเล็ม
เลยลงไปวอร์มกลางสนามบาส ปล่อยให้พี่ฟิล์มอยู่เล่นหัวกับมันไป



สามชั่วโมงเรียกเหงื่อได้มากพอสมควร ผมเหมือนคนเพิ่งอาบน้ำมาใหม่ๆ เปียกโชก

“อะ”  ผ้าขนหนูสีขาวหอมกรุ่นถูกส่งมาให้ มันพกของมันมาได้ทุกวัน ซักมาอย่างดี

“สบายเชียวนะไอ้ไผ่ เมียมึงดูแลดีฉิบหาย” เสียงเพื่อนร่วมทีมแซวกันขรม

ผมค่อนข้างหงุดหงิด เพราะเหตุนี้ถึงทำให้เบื่อหน้ามัน ผมไม่ชอบเป็นตัวตลกให้ใครหัวเราะ


“วันนี้กูได้เงินพิเศษมาเดี๋ยวกูพาไปเลี้ยงข้าว” พี่ฟิล์มประกาศกลางวง ทำเอาพวกที่เหลือโห่ฮากันใหญ่

“มึงไปหรือเปล่าไอ้ไผ่”

“ไปพี่”

“งั้นเอาเมียมึงไปด้วย มันมานั่งเฝ้าสามสี่ชั่วโมงแล้วกูสงสาร”

ผมหันไปมองคนที่ยิ้มเผล่ดีใจออกนอกหน้า ตกลงผมต้องผูกติดอยู่กับมันใช่ไหม น่ารำคาญชะมัด





“กูถามจริงๆ ไอ้คีย์ มึงติดใจอะไรไอ้ไผ่นักหนาวะ ตามมันเป็นหมาตามเจ้าของอยู่ได้”  พี่ฟิล์มเมาได้ที่เริ่มเปิดประเด็น

“ไผ่สนใจผมก่อน” มันตอบหน้าตาเฉย ผมรีบส่าหน้าปฏิเสธ

“จริง” มันยังย้ำคำเดิม ทั้งโต๊ะทำตาโตเหมือนเจอความลับสำคัญเข้าให้

“จริงเหรอวะไอ้ไผ่ อยู่ต่อหน้าพวกกูทำเป็นเก๊กนะมึง”

“พี่ไปเชื่อมัน มีแต่มันตามผมไม่เลิก โครตรำคาญ”

“เฮ้ย ไอ้ไผ่มึงก็พูดแรงไป”

หน้าไอ้คีย์ซีดเผือด ผมไม่ได้ตั้งใจจะพูดแรงขนาดนั้น แค่ไม่ชอบใจที่มันโกหกคนอื่น

“ดื่มๆ “ พี่ฟิล์มหันเหความสนใจ ยื่นแก้วเหล้าไปชนกับมัน ไอ้คีย์มันก็ยิ้มให้ ก่อนยื่นแก้วไปชนกับคนอื่นรอบวง

“มาๆ ไม่เมาไม่เลิก” ผมเห็นมันยกแก้วกระดกพรวด เสียงเชียร์ดังรอบโต๊ะ พอมันชูแก้วที่เหลือแต่น้ำแข็งก็เฮกันใหญ่

ขืนดื่มแบบนี้ไม่พ้นสี่ทุ่มมันคงคลานเป็นหมา


ผมเลิกสนใจวงเหล้าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดแอฟโปรด ไล่ดูรูปในfeed คอมเม้นท์รูปที่น่าสนใจ
เข้าไปแซวเพื่อนบางคนบ้าง

เสียงเตือนว่าใครบางคนอัพรูปดังขึ้น ผมกดเข้าไปดู มีแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่ผมเปิดแจ้งเตือนเอาไว้

ภาพท้องฟ้าในเวลาแสงอ่อน ปรากฏแก่สายตาพร้อมคำบรรยาย...

เมฆสีขาว ฟ้าสีฟ้า
หยดน้ำตาไม่มีสี

pai_patdanai  เป็นอะไร
keepaneyeonyou Y_Y @pai_patdanai 
pai_patdanai ใครทำบอกมาเดี๋ยวไปจัดการให้
keepaneyeonyou  อกหัก @pai_patdanai
pai_patdanai มาทางนี้ 
keepaneyeonyou :P  @pai_patdanai
pai_patdanai พูดจริงๆ

 ผมรอจนแน่ใจว่าไม่มีการตอบกลับมา จึงพิมพ์อีกหนึ่งข้อความทิ้งเอาไว้
pai_patdanai เป็นห่วงนะ หายเศร้าไวๆ

ผมเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋ากางเกง เงยหน้าขึ้นมาเจอสายตาของคีย์จ้องอยู่

“มึงไม่ต้องมองกูตลอดเวลาก็ได้ กูอึดอัด”

คีย์ยิ้มมุมปากส่งมาให้ แต่ไม่มีคำพูดใดๆ หลุดออกมา มันดูซึมไปเยอะ
ผมรู้สึกผิดนิดๆ แต่คิดว่าแบบนี้ก็ดีแล้ว พูดกันตรงๆ ไปเลย มันจะได้เลิกตามตื้อผม

 


วันรุ่งขึ้นผมไม่เห็นคีย์ที่สนามบาส คิดว่ามันคงมาสาย หรือหมดสิทธิ์โดดแล้วมั้ง ขยันโดดเกิน
ผม ลงซ้อมตามปกติ แต่ทันทีที่ซ้อมเสร็จ ผมพบว่าผมไม่มีผ้าขนหนูสำหรับเช็ดเหงื่อ
ผมไม่ได้พกใส่กระเป๋ามาด้วย นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้หยิบมา หนึ่งเดือนหรือสองเดือน
มันรู้สึกโหวงๆ แปลกๆ ไม่ไหวสบายจนเคยตัวอย่างที่พี่ฟิล์มมันว่าไว้

“อะ” เสียงคุ้นหูดังมาจากข้างหลัง ก่อนคีย์จะเดินมายืนอยู่ข้างหน้าผม ยื่นผ้าขนหนูมาให้ มันหอบอย่างกับไปวิ่งแข่งมา
 
“โทษทีนะ คีย์โดดไม่ได้แล้วเลยช้าไปหน่อย ซ้อมเสร็จนานยัง”

“หายใจก่อนไหมแล้วค่อยพูด” ผมดุมัน แปลกที่รู้สึกโล่งอก ความรู้สึกโหวงๆ หายไป

“กูนึกว่ามึงจะไม่มาแล้ว” พี่ฟิล์มเดินเข้ามาตบหัวคีย์

“นึกว่ามึงนอนจมกองน้ำตาตั้งแต่เมื่อคืนยังไม่ฟื้น” ผมยอมรับว่าคำพูดหลายประโยคของผมเมื่อคืน
ทำเอาทั้งโต๊ะกร่อยกันไปหมด กลุ่มผมเอ็นดูคีย์มันเป็นพิเศษ เลยพากันจ๋อยตามมันไปด้วย

“น้ำตงน้ำตาอะไรกันพี่ อย่างคีย์ถือคติด้านได้อายอด อยากถูกกดต้องตามตื้อ”

พรวด ผมพ่นน้ำออกจากปาก คติบ้าอะไรของมัน

“ฮ่าๆๆ คติมึงสุดยอดไอ้คีย์ กูนับถือ ขอให้ได้ขอให้โดนสมใจอยาก”

“พี่ฟิล์ม” ผมลงเสียงหนัก

“มึงก็ยอมๆ มันไปเถอะวะ หน้าตาไอ้คีย์ก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่ หุ่นดีไม่น้อยหน้าผู้หญิง มึงอาจจะติดใจก็ได้”

“ไอ้พี่ฟิล์ม” ผมยื่นเท้าไปให้รุ่นพี่ที่เคารพรัก มันกระโดดหลบแทบไม่ทัน

“เออเรื่องผัวเมียกูไม่ยุ่งก็ได้ อยากให้กูเป็นเถ้าแก่ให้วันไหนก็บอก” ก่อนจะไปยังขอทิ้งทวนอีกนิด ผมชักไม่แน่ใจ
ว่าคีย์มันใต้โต๊ะพี่ฟิล์มให้คอยถือหางมันหรือเปล่า เชียร์เหลือเกิน


“เดี๋ยวไผ่ไปไหน หิวหรือเปล่า หาอะไรทานก่อนไหม”

ผมกำลังจะปฏิเสธ แต่คิดว่ามันอุตส่าห์วิ่งมาเสียหอบแดก ก็ไม่ควรแล้งน้ำใจ

“เออ แวะกินข้าวก่อนก็ได้  มึงรอกูแป๊บขอไปเปลี่ยนเสื้อก่อน ฝากกระเป๋าด้วย”

มันพยักหน้า ยิ้มเสียจนตาปิด แค่ไปหาอะไรกินง่ายๆ ทำไมต้องดีใจขนาดนั้นวะ ไม่ได้ไปเดทนะโว้ยอย่าเข้าใจผิด


ผมเข้าไปล้างหน้า เปลี่ยนเสื้อ ออกมาเห็นมันนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ พอเห็นผมก็เก็บใส่กระเป๋า

“ขอบใจ” ผมส่งผ้าเช็ดตัวคืนให้มัน จับเสื้อยัดใส่กระเป๋า ก่อนหยิบโทรศัพท์ออกมาดู
หน้าจอขึ้นแจ้งเตือนว่าคนที่ผมติดตามอัพรูป
ผมกดเข้าไป คราวนี้เป็นภาพใบไม้ที่ร่วงหล่นตามทางเดิน กับคำบรรยายสั้นๆ

ถ้าฉันเป็นหนึ่งในใบไม้เหล่านั้น เธอจะหาฉันเจอไหม?

pai_patdanai  อารมณ์ไหน?
 
เงียบไม่มีอะไรตอบกลับมา ผมมองเวลาที่อัพรูป เพิ่งผ่านไป 46 วินาที หายไปไหนของเขา

pai_patdanai  หายอกหักหรือยัง?
pai_patdanai เป็นห่วง 

“ไปกันเถอะหิวแล้ว” มือนุ่มแตะที่แขน ผมมัวแต่สนใจอย่างอื่นเกือบลืมว่าคีย์มันยืนรออยู่


“จะกินอะไรก็สั่ง ตอบแทนค่าผ้าขนหนู” พอไม่มีคนอื่นมาด้วย ผมก็อารมณ์ดีพอที่จะคุยกับมันได้ ไม่ต้องถูกใครจับตา

“งั้นคีย์สั่งหลายอย่างเลยนะ” คีย์ทำเสียงตื่นเต้น เฮ้อ เรื่องแค่นี้ไม่รู้จะดีใจอะไรนักหนา
“เออตามสบาย อย่าถึงกับให้กระเป๋าฉีกก็แล้วกัน”

“ถ้าฉีกคีย์รับผิดชอบเอง จะมาเลี้ยงข้าวไผ่ทุกวันเลย”

“ไม่ต้อง ไม่ต้อง” ผมรีบร้องห้าม ทำดีด้วยหน่อยชักเอาใหญ่



“ถามจริงๆ ทำไมถึงมาชอบกู”  ไหนๆ ก็อยู่กับมันสองคน ผมขอความกระจ่างหน่อยเถอะ
มันตามผมมาสี่เดือนไม่เคยได้พูดเรื่องนี้กันจริงจังสักครั้ง

“ก็บอกไปแล้วว่าเพราะไผ่สนใจเรา เราเลยสนใจไผ่มั้ง แต่พอมองๆดันตกหลุมรักก่อน เสียเปรียบเลย”

“เฮ้ย อยู่กันแค่สองคนไม่ต้องพูดให้ดูดี เอาความจริง”

“ก็เนี่ยความจริง”

“เป็นบ้าอะไรของมึงวะไอ้คีย์  มึงจำคนผิดแล้ว ไปช็อตกับใครในผับเมาจนจำมั่วเป็นหน้ากูหรือเปล่า”

“ไม่ผิดหรอก หน้านี้แหล่ะ ชื่อนี่แหล่ะ ไผ่ ภัทรดนัย ไม่ถูกเหรอ” มันยิ้มมีเลศนัย

“ชื่อกูถูก แต่เรื่องที่มึงพูดผิด กูไม่ได้สนใจมึง ไม่เคยสนใจมึง เข้าใจไหม”

มันเม้มปากเหมือนกำลังกลั้นน้ำตา ผมได้แต่ถอนใจ

“เออๆ ช่างมัน กูไม่คุยกับมึงเรื่องนี้แล้ว มึงจะเชื่อยังไงของมึงก็ตามใจ”

ผมหยิบโทรศัพท์ออกมาเล่น ระหว่างรอทานข้าว ไม่อยากคุยกับมันต่อ เดี๋ยวจะพาลทำมันร้องไห้ขึ้นมาจริงๆ

keepaneyeonyou  ยังไม่หาย ขอบคุณนะที่เป็นห่วง @pai_patdanai 
ผมอมยิ้ม ตอบกลับมาเสียที

pai_patdanai ใบริมขวาที่ไม่ถูกใบอื่นทับ
keepaneyeonyou อะไร?  @pai_patdanai
pai_patdanai ให้หาไม่ใช่เหรอ นี่ไงหาเจอแล้ว อย่างคนถ่ายรูปนี้ต้องโดดเด่นไม่มีอะไรบดบัง 
keepaneyeonyou ^^ ผิดแล้ว @pai_patdanai 
pai_patdanai เซ็งเลย อุตส่าห์มั่นใจ งั้นใบไหน
keepaneyeonyou ใบที่ถึงอยู่ตรงหน้าก็ไม่เห็น @pai_patdanai 
pai_patdanai มุขอะไรเนี่ย งง!!
keepaneyeonyou มุขเสี่ยว ^^  @pai_patdanai 

จะมีใครใช้อินสตาแกรมคุยกันเป็นเรื่องเป็นราวแบบผมบ้างไหม มันช่วยไม่ได้ ผมไม่รู้ช่องทางติดต่ออื่น
ไม่รู้กระทั่งชื่อของ keepeyeonyou รู้แต่ว่ารุ่นราวคราวเดียวกันและเป็นผู้ชาย

ใช่ครับผู้ชาย แต่ผมไม่รังเกียจหรอก ชอบก็คือชอบ เพศไหนก็ไม่สำคัญ


“แอบชอบใครอยู่เหรอ” เสียงคนที่นั่งเงียบไปนานถามผมขึ้นมา
ผมเงยหน้าจากจอเห็นอีกฝ่ายถือมือถืออยู่ในมือเหมือนกัน ยุคนี้มันก็เป็นแบบนี้แหล่ะ ต่างคนต่างก้มหน้า

“ทำไมถามอย่างนั้น”

“เห็นยิ้มน้อยยิ้มใหญ่”

“ก็ชอบมั้ง” ผมรับไปตามตรง

“เพื่อนเหรอ”

“ไม่ใช่”

“อย่าบอกว่าไผ่ชอบคนในโลกโซเชียลนะ”

“ถ้ากูตอบว่าใช่ล่ะ”

“มันก็บ้ามากนะสิ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวจริงเป็นคนยังไง ไผ่เจอตัวจริงอาจจะไม่ชอบก็ได้ อย่าหลงกับคำพูดหรืออะไร
ที่สัมผัสไม่ได้เลย”

“ใครว่าสัมผัสไม่ได้ มึงแค่ไม่เข้าใจ คนบางคนถึงกูไม่เคยเห็นหน้า กูก็รู้ว่าเขาเป็นยังไง รู้สึกอะไรอยู่”

“จริงเหรอไผ่”  ผมพยักหน้าให้มัน ผมเชื่ออย่างนั้นจริงๆ

“งั้นไผ่คิดว่าตอนนี้คีย์รู้สึกอะไรอยู่ คนที่นั่งอยู่ตรงหน้าไผ่ คนที่ไผ่มองเห็นหน้าได้ชัดๆแบบนี้  ไผ่ดูออกหรือเปล่า”

“ มึงกำลังเสียใจ”

“ก็คงใช่”  คีย์ก้มหน้าลงต่ำ มันกำมือถือไว้แน่น

“กูไม่ได้รังเกียจมึงนะ แต่กูไม่ได้ชอบมึง มึงเข้าใจไหม”

“อืม เราเข้าใจ ทานข้าวเถอะมาแล้ว”  คีย์เลื่อนจานข้าวส่งให้ผม

ผมมองมันที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตากิน เหมือนเห็นหยดน้ำตาหล่นลงบนจานข้าว

“คีย์”

“ไผ่รีบทานเดี๋ยวเย็นหมด” มันไม่เงยหน้าขึ้นมองผมด้วยซ้ำ ผมถอนใจยาวทำไมมันรู้สึกหน่วงๆ ในอก



ผมขับรถไปส่งมันที่หอ ก่อนจะกลับมาอาบน้ำกลิ้งตัวนอนบนเตียงที่ห้องตัวเอง

ผมอัพรูป แก้วน้ำสองใบที่วางอยู่บนโต๊ะ  ลงแคปชั่น  “บางทีก็ไม่เข้าใจตัวเอง”

Keepaneyeonyo สับสน?
pai_patdanai  ช่ายย @keepaneyeonyou
keepaneyeonyou  อยากเล่าไหม
pai_patdanai   ไม่มีอะไร แค่อยู่ๆ ก็รู้สึกแคร์ใครบางคนขึ้นมา ทั้งที่แต่ก่อนไม่เคยสนใจเลย @keepaneyeonyou
keepaneyeonyou ^^ 
pai_patdanai  ยังจะมายิ้ม @keepaneyeonyou 
keepaneyeonyou  ^^

ผมปิดโปรแกรมอินสตราแกรม ทำไมหน้าคีย์ตอนมันกลั้นร้องไห้ ถึงติดตาผมนักวะ
รูปแก้วสองใบที่ลงก็แก้วมันกับแก้วผมในร้านข้าวนั่นแหล่ะ เฮ้อ ไอ้ไผ่หนอไอ้ไผ่เป็นอะไรของมึงวะ



“ไผ่ ไผ่ ไผ่” เสียงเรียกมาแต่ไกล เหมือนเจ้าตัวกลัวจะไม่ทันผม เลยตะโกนเสียดังลั่น ผมน่าจะหงุดหงิดแต่คราวนี้กลับเฉยๆ

“เรียกทีเดียวก็พอ จะตะโกนให้ได้ยินทั้งคณะหรือไง” ผมอดบ่นมันไม่ได้ ไม่หงุดหงิดแต่เรื่องบ่นผมเหมือนเดิม

“จะขึ้นเรียนเหรอ”

“อืม”

“งั้นเรารอทานข้าวเที่ยงนะ ไปทานด้วยได้ไหม” คีย์มันสลับประโยคหรือเปล่า มันควรถามผมก่อนว่าได้ไหมค่อยบอกว่า
จะรอไม่ใช่เหรอ

“ตามใจ แต่ถ้าหิวก็ไปก่อน”

“ไม่ไปหรอกจะรอ ให้คีย์รอนะ”

“เออๆ “ ผมทำเสียงเหมือนขอไปที แต่หน้าเสือกเผลอยิ้ม มันก็อ้อนได้น่ารักเหมือนกันแหะ



“เฮ้ย ทำไมมึงมาด้วยกันวะ หรือกูต้องจุดพลุฉลอง มึงโดนกดแล้วเหรอวะไอ้คีย์” เสียงไอ้พี่ฟิล์มเล่นใหญ่อย่างกับแสดง
ละครเวที

“กดบ้ากดบออะไรวะพี่ แค่เดินมาด้วยกัน” ผมวางกระเป๋าลง หยิบเสื้อกับกางเกงกีฬาออกมา

“ฝากด้วย” ผมไม่เอ่ยชื่อ แต่มันรู้ตัวดี

“พี่ฟิล์มได้ยินไหม ได้ยินไหม” เสียงคนดีใจสุดขีดดังไล่หลังผมมา
“เชี่ยคีย์ มึงไม่ต้องเขย่ากูก็ได้ กูได้ยินเต็มสองหูเลย มึงพอใจหรือยัง แม่งทำยังกับได้มันเป็นผัวแล้ว”

ผมเนี่ยนะผัวมัน บ้ากันไปใหญ่ แก้มมันยังไม่เคยหอมด้วยซ้ำ

ผมถอดเสื้อนักศึกษาออกมองตัวเองในกระจก คีย์มันตัวบางกว่าผมมาก กล้ามก็เหมือนไม่ค่อยมี
เอวมันเล็กนิดเดียว เวลาถอดเสื้อมันจะเป็นยังไงวะ มันคงขาวไปทั้งตัว

เชี่ย!! อะไรบางอย่างในกางเกงผมขยับตัว อย่าบอกว่าแค่นึกถึงมันผมก็ตื่นแล้ว

โชคดีที่มันแค่ขยับยังไม่ตื่นเต็มตา ผมสูดลมหายใจเข้าออกช้าๆ ไม่กล้าออกไปสภาพนี้

ไอ้คีย์มึงเล่นกูจนได้



[ต่อด้านล่าง]
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 3 ] 22/03/16 P.1
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 04-04-2016 16:52:33

[ต่อจากข้างบน]


ผ้าขนหนูผืนสีขาวยังถูกเตรียมไว้ให้ผมอย่างดี มันต้องเอาผ้าโชกเหงื่อผมกลับบ้านทุกวันกระเป๋าไม่เหม็นบ้างเหรอวะ
คีย์มันเอามาแต่กระเป๋าใบสวยใบเดียว ไม่เหมือนผมที่เป็นกระเป๋ากีฬาโดยเฉพาะ

ผมหยิบเสื้อยืดที่เตรียมมาเข้าไปเปลี่ยน ผมไม่ชอบเอากระเป๋าเข้ามาด้วยไม่อยากให้มันเปื้อน มีคนมาดูก็ดีอย่าง
ใช้ให้มันเฝ้าได้

เสียงเตือนจากโปรแกรมโปรดดังขึ้น ผมขมวดคิ้ว เพ่งมองภาพตรงหน้า

รูปตึกต้องแสงอาทิตย์เห็นเป็นแค่เงา ไม่มีรายละเอียด 

“บ้านของฉัน”

pai_patdanai  เฮ้ย นี่มันคณะเรา
Keepaneyeonyo คณะเราต่างหาก @ pai_patdanai   
 pai_patdanai  เรียนอยู่ที่นี่?
keepaneyeonyou  ถูกต้อง @ pai_patdanai   
pai_patdanai   เราก็เรียนที่นี่ อยู่คณะเดียวกัน มหาลัยเดียวกันเหรอ โลกกลมเป็นบ้า
keepaneyeonyou ^^ @ pai_patdanai   
pai_patdanai  ชื่ออะไร เรียนภาคอะไร ปีไหน เฮ้ย เราต้องรู้จักกันแน่ๆ ตื่นเต้น ๆ ไม่คุ้นชื่อเราเลยเหรอ 
keepaneyeonyou ^^ @ pai_patdanai   
pai_patdanai  เอาแต่ยิ้ม ตอบมาก่อน
keepaneyeonyou  ไปแล้ว เพื่อนเรียก  @ pai_patdanai   

คนที่ผมชื่นชอบอยู่คณะเดียวกัน ข่าวดีสุดๆ



“ช้าฉิบหาย กูจะแดกลูกบาสแทนข้าวแล้วนะมึง สัสให้พวกกูนั่งรออยู่ได้”

“โทษทีพี่ ไปๆ เดี๋ยวผมเลี้ยงเองมื้อนี้”

“มึงพูดเองนะ เฮ้ย ไอ้ไผ่จะเลี้ยง ใครจะไปล้มทับมันตามมา” ไอ้พี่ฟิล์มตะโกนลั่นสนามบาส สมควรจะเลี้ยงมันอยู่ไหม
ไม่มีเลยความเกรงใจน้องนุ่งสักนิด

“ไผ่ขวนคีย์ด้วยไหม” ไอ้คนฝ้ากระเป๋าผมทำตาปริบๆ มันโง่จริงหรือแกล้งโง่วะ

“กูชวนหมดนั่นแหล่ะ ไปไม่ไปก็ตามใจมึง” ผมหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพายบนไหล่


“น้องคีย์เบื่อรถเก๋ง อยากตื่นเต้นเร้าใจ ซ้อนมอไซด์พี่ไปได้นะจ้ะ” พี่เฉินเซ็นเตอร์ของทีม ยืนส่งยิ้มกะลิ้มกะเหลี่ยให้คีย์

“ให้ผมบอกพี่ปักเป้าให้ไหม”

“ไอ้ห่าไผ่ มึงจะพูดถึงของสูงทำไมวะ นิสัยเสียนะมึง” พี่เฉินเดินหน้าเซ็งตามก้นพี่ฟิล์มไป

“ไปได้แล้ว” ผมลากแขนไอ้ตัวบาง ที่สมาชิกทีมก็ไม่ได้เป็นแต่โผล่มาเกือบทุกวัน
หงุดหงิดที่มันนั่งให้คนอื่นแทะโลมอยู่ได้

ผมมัวแต่โมโหจนลืมถามคนในกลุ่มว่ามีใครรู้จักคนใช้แอคเค้าท์ keepaneyeonyou บ้างไหม
ลืมไปทั้งๆ ที่เคยตื่นเต้นนักหนาแค่ทางโน้นอัพรูปขึ้นอินสตาแกรม
วันนี้เป็นวันที่ได้เข้าใกล้เขาอีกนิด แต่..ผมดัน ลืม



“พอได้แล้วมึงจะดื่มแข่งกับพี่ฟิล์มมันทำไมคนละชั้นเลย” ผมดึงแก้วเบียร์ออกจากมือคีย์

มันเริ่มคอพับคออ่อนมาสักพัก เสียงอ้อแอ้เต็มที แต่ดันไม่ยอมแพ้ ไอ้พี่ฟิล์มก็ท้าอยู่ได้

“พี่แทนผมพาคีย์มันกลับก่อนนะท่าจะไม่ไหวแล้ว” ผมหยิบเงินพันห้าออกจากกระเป๋าส่งให้พี่แทน

“ฝากพี่จัดการให้ด้วย ขาดเหลือยังไงเดี๋ยวค่อยว่ากัน”

“เฮ้ยไม่ต้อง ไอ้ฟิล์มมันพูดเล่นใครจะให้น้องเลี้ยงวะรู้ไปถึงไหนอายไปถึงนั่น มึงกลับเถอะ ดูไอ้คีย์ด้วย”

“ครับ” ผมรวบกระเป๋าสองใบขึ้นใส่บ่า จับมันลุกขึ้นยืน ให้มันคล้องคอผมไว้ ตัวมันเบากว่าที่คิด นี่ขนาดไม่ค่อยมีสติแล้ว




“คีย์ตื่น ถึงหอมึงแล้ว” ผมทั้งเรียก ทั้งเขย่า นอกจากเสียงอืออาแล้ว ก็ไม่มีทีท่าว่ามันจะรู้สึกตัว
ห้องมันหมายเลขอะไรวะ เพื่อนมันผมก็ไม่ค่อยรู้จัก เวลามันมาหามันก็ฉายเดี่ยว แล้วจะเอามันไปไว้ไหนดี

พามันกลับหอก่อนแล้วกัน ผมไม่เมาก็จริงแต่ใช่ว่าจะไม่มึน โดนไปหลายแก้ว


ผมขับรถกลับมาที่หอตัวเอง ประคองกึ่งลากกึ่งอุ้มมันจนถึงห้อง
เปิดประตูได้ก็ทิ้งมันลงบนเตียง แม่งไม่มีสติสักนิด
ผมคว้าผ้าเช็ดตัว เสื้อผ้าเดินเข้าไปอาบน้ำ กะว่าออกมามันคงพอรู้สึกตัวบ้าง

แต่เปล่าเลย ผมทิ้งมันไว้ยังไง ออกมามันก็กองอยู่สภาพนั้น
ผมจับมันพลิกตัวให้นอนหงาย ปลดกระดุมเสื้อมันออกก่อนจะลอกคราบจนเหลือแต่กางเกงใน

ทำไมผมต้องกลืนน้ำลายด้วยวะ เชี่ย ผู้ชายเหมือนกัน
จากที่คิดจะให้มันนอนทั้งแบบนี้ ต้องรีบวิ่งไปหาเสื้อกับกางเกงมาใส่ให้

จับตรงไหนก็ลื่นมือ ทำไมผิวมันสวยขนาดนี้วะ ผมมองแขนตัวเองต่างกันฉิบหาย
ผมยกเอวมันขึ้นเพื่อสอดกางเกงเข้าไป เวรเอ๊ย เอวมันคอดผิดผู้ชาย ผู้หญิงบางคนยังไม่ได้อย่างมันเหอะ

มองดูใกล้ๆ ถ้าจับมันใส่วิก ผมคงนึกว่าผู้หญิง ขนตางอน จมูกรั้น ปากบางสวย เอาใจก็เก่ง

เชี่ย แล้วผมจะมานั่งชมมันอยู่ทำไมวะ นอน นอน

ผมปิดไฟก่อนล้มตัวลงนอน พยายามให้ห่างมันมากที่สุด แต่เตียงขนาดห้าฟุตมันก็ไม่อำนวยเท่าไหร่

“อืออ” คีย์ป่ายมือไปรอบๆ เหมือนหาอะไรสักอย่าง สุดท้ายมาแปะอยู่บนแขนผม มันยิ้มดีใจเหมือนในที่สุดก็หาเจอ
มันพยายามดึงผมเข้าไปหา แต่แรงมันไม่มากพอทำให้ผมขยับได้ มันเลยขยับเข้ามาหาเสียเอง
เอาแขนกอดผม ขาป่ายขึ้นมาบนต้นขา หน้าซบลงกับอก มันครางเบาๆอีกครั้งเหมือนพอใจแล้วเงียบเสียงไป

ผมกลายเป็นคนมึน(เบียร์)ที่ควรนอนหลับแต่นอนไม่หลับ ตาค้าง ใจเต้นรัว

ไอ้คีย์มึงอย่าเอาเปรียบกูนอนสบายคนเดียวสิวะ ผมพยายามหาทางเขี่ยมันออกแต่ไม่เป็นผล
แขนขาอย่างกับคีมเหล็ก สุดท้ายผมเลยถอดใจ กอดมันแม่งเลย ไม่อยากถูกเอาเปรียบ

เออ แบบนี้ก็สบายดี ถึงใจจะยังเต้นรัว แต่ผมเริ่มง่วงขึ้นมาบ้างแล้ว

ราตรีสวัสดิ์  แต่...

ไม่รู้ผีตัวไหนเข้าสิง ผมก้มลงไปจูบหน้าผากมันสองทีติด ขนาดไม่อาบน้ำแม่งยังหอม
ลองแก้มนิดล่ะกัน เออก็ยังหอมอยู่ดี นิ่มด้วย ว่าจะหลับเลยตื่นขึ้นมาอีกหน ไล่หอมไล่จูบมันไปทั่วหน้า
เว้นริมฝีปากที่ยังใจไม่ถึง

ลูกชายผมเริ่มขยับ ชักไม่ได้การต้องหยุดก่อนที่จะคุมไม่ได้
สองครั้งแล้วที่คีย์สามารถปลุกลูกชายผมขึ้นมาถึงจะแค่งัวเงียตื่นไม่เต็มตาแต่ก็สร้างความประหลาดใจให้กับผม

ผมไม่ควรรู้สึกอะไรกับมัน แต่พักหลังนอกจากไม่รำคาญมันแล้ว ถ้ายอมรับกันตรงๆผมก็ชอบที่จะได้เห็นมันอยู่ข้างๆ
ตอนนี้ก็ชอบกอดจูบมันเพิ่มอีกอย่าง หรือจะได้มันเป็นเมียจริงๆ อย่างที่พวกนั้นมันชอบแซว

ผมถอนใจยาว พออะไรๆ มันเริ่มสงบ ผมก็พร้อมจะนอนเสียที แต่มาถึงขั้นนี้แล้วขอหน่อยเถอะนะ
ผมก้มลงไปจุ๊บปากบางเบาๆ ไม่กล้าประกบปากลงไป ไม่ใช่กลัวคีย์ตื่น ผมกลัวอย่างอื่นมันตื่นขึ้นมาอีก
กอดมันกระชับขึ้น  พรุ่งนี้ค่อยถีบมันออกก่อนมันจะตื่นก็ได้ นี่คือสิ่งสุดท้ายที่ผมคิดก่อนจะหลับไป



“ไผ่ ไผ่” เสียงใสๆ กับมือเย็นๆ ที่แตะอยู่บนแขน ทำให้ผมงัวเงียตื่นขึ้น
เชี่ย เสือกตื่นหลังมัน ไอ้คีย์อาบน้ำเรียบร้อยใส่เสื้อผ้าชุดเดิมแต่หัวเปียกลู่

“เรากลับหอก่อนนะ ขอโทษที่มารบกวน” ผมพยักหน้าให้มัน พยายามจินตนาการว่ามันตื่นมาเจอผมอยู่สภาพไหนวะ
คงไม่ใช่สภาพกอดกันกลมเหมือนตอนก่อนนอนนะ เสียเหลี่ยมแย่
แต่ก็ยังดีที่มันรู้ว่ามารบกวนผม ไม่ร้องแรกแหกกะเชอว่ามาอยู่ห้องผมได้ยังไง 

ผมมองนาฬิกาเพิ่งหกโมงเช้า ผมมีเรียนสิบโมง ยังนอนได้อีกหน่อย แต่ไหนๆ ก็ตื่นมาแล้วผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดู
ใครบางคนตื่นเช้าพอๆ กับผม รูปแสงอ่อนๆ ของแดดยามเช้า ฟุ้งกระทบผิวน้ำเป็นประกาย
“Start my new day with smile”
ทำไมสระน้ำมันดูคุ้นๆ ตาวะ

pai_patdanai  ยิ้มได้แล้ว?
keepaneyeonyou ^^ @ pai_patdanai   
pai_patdanai   ที่ไหน? เราคุ้นๆ
keepaneyeonyou  ไม่บอก ^^ @ pai_patdanai   
pai_patdanai  นึกออกแล้ว สระแถวหอใน อยู่หอเหมือนกันเหรอ เราก็อยู่
keepaneyeonyou ^^@ pai_patdanai   
pai_patdanai  ถามจริงเรารู้จักกันไหม
keepaneyeonyou  ไม่บอก  @ pai_patdanai   
pai_patdanai  อยากรู้จัก
keepaneyeonyou  เราเป็นผู้ชายนะเผื่อยังไม่รู้  @ pai_patdanai   
pai_patdanai  รู้อยู่แล้วแต่ไม่เห็นเป็นไร อยากรู้จัก
keepaneyeonyou จีบเหรอ :P  @ pai_patdanai   

ผมหยุดคิด ถ้าเป็นแต่ก่อนคงรีบพิมพ์ว่าใช่ แต่ตอนนี้เหลือแค่ความชื่นชม อยากเป็นเพื่อน
ความรู้สึกแอบชอบไม่หลงเหลือ มันหายไปไหนหมดวะ

pai_patdanai  อยากเป็นเพื่อน
keepaneyeonyou ว้าเสียดาย มีแฟนแล้ว?  @ pai_patdanai   
pai_patdanai  ยัง แต่ก็มีคนที่คิดว่าอาจจะชอบ
keepaneyeonyou ดีใจ ^^ @ pai_patdanai   
pai_patdanai  หา!!
keepaneyeonyou หมายถึงดีใจด้วย  @ pai_patdanai   
pai_patdanai  ขอบคุณ
keepaneyeonyou  ^^

เป็นการตอบโต้ที่ยาวเกินกว่าจุดประสงค์จริงของแอฟรูปภาพ แต่ผมไม่คิดจะขอช่องทางการติดต่ออื่นอีกแล้ว
ไม่รู้ความรู้สึกมันชัดเจนตั้งแต่ตอนไหน ว่าผมเริ่มหันมามองคนที่อยู่ข้างๆ มากกว่าคนที่ผมเฝ้ารอผ่านหน้าจอโทรศัพท์

คีย์ แค่นึกถึงมันผมก็ยิ้มได้แล้ว





“ตกลงมึงสองคนนี่ยังไง”  พักนี้ผมกับคีย์ไปไหนมาไหนด้วยกันเสมอ

“อะไร” ผมทำเป็นไม่รู้เรื่อง

“มึงไม่ต้องมาทำเนียน ตกลงมึงเป็นอะไรกัน ขอความชัดเจนให้พวกกูหน่อย” พี่ฟิล์มอาวุโสของกลุ่มเป็นตัวแทนซักฟอก

“ก็เป็นอย่างที่เห็น”

“แทงกั๊กนะมึง ไอ้คีย์มึงเลิกชอบมันเดี๋ยวนี้ เดี๋ยวกูหาให้ใหม่ ไม่ชอบพวกไม่ชัดเจน”

อ้าวไอ้พี่ฟิล์มหาเรื่องให้ผมซะแล้ว

“ไม่เอา เอาไผ่คนเดียว” ผมหันไปมองหน้าคีย์ มันก็ส่งยิ้มหวานจ๋อยมาให้

“คนนึงก็ไม่ชัดเจน อีกคนแม่งก็ออกนอกหน้า เออกูไม่เสือกเรื่องของพวกมึงแล้ว ไอ้คีย์อย่ามาร้องไห้ให้กูเห็นนะโว้ย”

“ไม่ร้องหรอก เนอะ”  มันมีหน้าหันมาพยักเพยิดกับผม ไม่รู้ไปเอาความมั่นใจมาจากไหน ผมยังไม่เคยบอกว่าชอบมันสักคำ
ทำตีมึนแบบที่ไอ้พี่ฟิล์มมันว่า แต่ไม่ใช่ว่าผมจะแทงกั๊กนะครับ แค่เขินตัวเอง พูดไปซะเยอะว่าไม่ชอบ รำคาญมัน
จะคืนคำเร็วก็ใช่เรื่อง



“คืนนี้ไปค้างห้องกูไหม” ผมชวนมัน หลังจากแยกย้ายกับคนอื่นๆ แล้ว

“ไม่เอาหรอก เดี๋ยวมีคนแอบขโมยหอม” เชี่ย มันรู้ได้ยังไงวะ

“งั้นหอมตรงๆ เลยไม่ขโมย”  ไหนๆ มันก็รู้แล้วนี่ครับ ผมดึงมันมาหอมแก้มเข้าไปฟอดใหญ่

“ไผ่” มันประท้วง หันไปมองนอกรถเลิกลั่ก

“ไม่มีใครเห็นหรอก ว่าไงไปหรือเปล่า”

“ห้ามเกเรนะ สัญญาก่อน”

“อืม”

“งั้นไปก็ได้”  ต้องว่าง่ายๆ อย่างนี้สิถึงจะน่ารัก





ผมดึงมันมานอนกอด คิดไปคิดมาเรื่องราวมันเปลี่ยนเร็วเกินไปหรือเปล่า
เหมือนผมเพิ่งรู้สึกรำคาญมันอยู่หยกๆ  จู่ๆ ก็อยากอยู่ใกล้  จู่ๆก็เลิกสนใจคนที่เคยสนใจ ตบท้ายด้วยการมานอนกอด
อย่างที่เห็น เฮ้อ มันคงถูกกำหนดเอาไว้แบบนี้แล้วมั้ง 

“คิดอะไรอยู่”

“คิดเรื่องมึง”

“คิดว่าไง” มันขยับตัวขึ้นมาให้หน้าอยู่สูงระดับเดียวกับหน้าผม

“คิดว่ากูชอบมึงหรือเปล่า”  มันยิ้มเขิน แก้มแดงไปหมด

“แล้วชอบไหม”

“อืม”
สั้นๆ ง่ายๆ ก็ผู้ชายกับผู้ชาย จะให้ผมพูดอะไรครับ จะให้มาบอกรักกันหวานแหววก็ทำไม่ลง
แค่ตัดสินใจจะคบกับมัน ก็แปลกใหม่พอแล้ว

“ไผ่” มันทำหน้าดีใจ อารมณ์เหมือนกำลังฟินกระจาย  ยกมือขึ้นคล้องคอผม

“งั้นเราคบกันเหรอ” คีย์เป็นฝ่ายถามผมขึ้นมา

“อืม” สงสัยคำตอบคงถูกใจคีย์มาก มันยื่นหน้ามาจุ๊บผมซ้ำๆ พอผมจะไล่ตามเพื่อปลี่ยนจุ๊บให้เป็นจูบมันกลับดันนหน้าออก

“เป็นแฟนกันใช่เปล่า”

“เอ่อ” 

“พูดไม่เพราะเลย”  มันทำหน้ายู่ ผมหมั่นไส้เลยก้มลงไปดูดปากมันเล่น คราวนี้ได้จูบจริงสมใจ”

“ทำไมชอบเราล่ะ”

“ไม่รู้ อย่ามาถาม”

“นอนได้แล้ว ถ้าไม่อยากให้เกเรก็รีบๆ หลับไปซะ” ผมไล่มันเสียงห้วน ไม่ได้โกรธหรอกครับ
แค่ของบางอย่างมันจะขึ้น เลยต้องปราม(ตัวเอง)ไว้ก่อน

“แต่ให้รอดแค่หนนี้หนเดียวนะ คราวหน้าห้ามมาขอแบบนี้อีก” ผมกระซิบคนที่รีบเข้ามาซุกอกผม
ทำเป็นหลับตาปี๋

“อื้อ คราวหน้าจะให้ไผ่กดนะ คีย์จะได้เอาไปคุยได้” ดูมันพูดครับ หลบหน้าหลบตาแต่ทำเป็นปากดี

“เอาไปคุยพรุ่งนี้เลยไหม” ผมแกล้งล้วงมือไปในเสื้อยืดตัวใหญ่ของผมที่คีย์สวมอยู่

“ไม่อาวววว คราวหน้าก่อนนะ ให้คีย์เตรียมใจก่อน”

“พูดแล้วนะห้ามเบี้ยว” ผมขู่สำทับ กดปากลงบนขมับหอมๆ ก่อนหลับตาตามมันไป
ไม่ได้ใจดีอะไรหรอก ผมก็ต้องขอเวลาไปศึกษาเหมือนกัน บอกตรงๆ กอดจูบพอไหว
ไอ้อย่างอื่นต้องขอศึกษาก่อนว่าเขาทำกันยังไง เคยแต่ได้ยินยังไม่เคยเห็น กลัวจะทำมันเจ็บตัว





“คีย์ไปเรียนชั่วโมงเดียว ไผ่รอด้วยนะห้ามไปสนามก่อน” คีย์สั่งผมซ้ำเป็นหนที่สอง กลัวจริงเรื่องผมจะทิ้งมันไว้

“พูดมากเดี๋ยวจะทิ้งจริงๆ”

คีย์แลบลิ้นให้ผม ก่อนจะวิ่งออกไป อย่างนี้ล่ะครับมัวแต่พูดมากเดี๋ยวได้เข้าเรียนไม่ทันกันพอดี

“ไผ่ ไผ่”

ผมยกมือขึ้น โบกไล่คนที่ไม่ยอมไปเสียที วิ่งไปแล้วก็ยังหยุดหันมาเรียกผมอีก

“แชะ” มันผิดเวลาไหมนี่ มาถ่ายรูปอะไรตอนนี้

มันลดมือถือลง ส่งยิ้มกว้างมาให้ผม

“คีย์รักไผ่น้า” คีย์ตะโกนเสียงดังก่อนวิ่งขึ้นตึกเรียน ทิ้งให้ผมยืนอายอยู่คนเดียว




อีกครึ่งชั่วโมงกว่าคีย์จะเลิกเรียน ผมหยิบมือถือขึ้นมาเปิดดูอะไรไปเรื่อยเปื่อย
เสียงสัญญาณการอัพเดทแจ้งเตือนเข้ามา

ผมกดเข้าไปดู

กดออกมา

และกดเข้าไปดูอีกครั้ง

นั่งกระพริบตาจนมั่นใจว่ารูปตรงหน้าเป็นรูปนั้นจริงๆ


รูปเงาของผู้ชายที่ยกมืกยื่นไปข้างหน้า มีแสงอาทิตย์ส่องอยู่ด้านหลัง

คำบรรยายที่ผมอ่านวนไปวนมาเป็นรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้


“ยอมรับไหมว่าสนใจเราก่อน”
“ Keep an Eye on You”



“ไอ้คีย์  ไอ้คนเจ้าเล่ห์ ทำไมผมไม่เคยสังเกตชื่อแอคเค้าท์มันวะ

Keep an Eye on You = KEY

ผมชอบคนๆ เดียวกัน แม่งว่าแล้วเชียวว่าไม่เคยบอกรักมัน แต่ทำไมมันไม่ถามผมสักคำ
เสือกชิงกึ่งสารภาพกับมันไปตั้งนานแล้ว มันน่าไหมล่ะ มันควรจะโดน ต้องโดนให้หนัก ผมคาดโทษมันไว้ในใจ

แต่ก่อนอื่น ผมต้องทำบางอย่าง


Pai_patdanai ยอมรับก็ได้ไอ้ตัวแสบ
Keepaneyeonyou หนีเราไม่พ้นหรอก หันไปทางไหนก็เจอ^^ @pai_patdanai
Pai_patdanai ลงมาเจอเดี๋ยวนี้เลย
Keepaneyeonyou ทนไม่ไหวแล้วเหรอ :P @pai_patdanai
Pai_patdanai  อยากรู้ก็ลงมา

เงียบไม่มีข้อความอะไรตอบกลับมา ผมหัวเราะคิดไปคิดมาผมก็โง่เอง มีหลายครั้งที่คีย์อัพรูปและคำบรรยาย
ที่เกี่ยวเนื่องกับเหตุการณ์ของเราแต่เพราะไม่เอะใจ ไม่คิดว่าจะเป็นมันถึงไม่เคยรู้ตัว
ไม่โกรธมันหรอกครับที่ไม่บอก หมั่นเขี้ยวมากกว่า


ผมเปิดอากู๋ค้นหารูปบางอย่าง ก่อนอัพรูปขึ้นอินสตาแกรมผมเอง แถมแท็กไปให้ด้วยกลัวไม่เห็น
รอไม่นานเหยื่อก็มาติดกับ


Keepaneyeonyou  ( > <) บ้า!!!

“ฮ่าๆๆ”


อยากรู้เหรอครับว่าผมอัพรูปอะไร อืม....

ผมอัพรูปกล่องเล็กๆ ที่มีหลายซองอยู่ข้างใน กล่องเดียวไม่พอผมเลือกรูปหลายๆ กล่อง
ไอ้ตัวดีมันจะได้รู้ว่าโทษมันหนักแค่ไหน อยากหลอกผมดีนักคืนนี้เจอดีแน่ 

Keep an Eye on You ผมจะกอดมันไว้ไม่ปล่อยเลย


..........................................................END........................................................................
Edit** แก้ไขตอนท้ายนะคะ เฉลยไปเลยว่ารูปอะไร เดากันออกแล้วเนอะ ^^



หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 04-04-2016 18:16:01
รอตอนต่อไปนะคะ :L1:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 04-04-2016 18:47:42
อยากอ่านตอนต่อแล้วววววววววว  :ling1:

ขอตอนต่อไปปปปปปปปปป
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Jadd ที่ 04-04-2016 19:06:55
 :mew1:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: MayA@TK ที่ 04-04-2016 19:47:08
สงสารคีย์ตอนน้ำตาหยดใส่ข้าวจริงๆๆ

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: taltal020441 ที่ 04-04-2016 21:46:18
สุดท้ายคนตรงหน้าก็ได้ใจมากกว่าคนในจอแล้วสินะ
ดีใจด้วยนะคีย์ o13
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: wonderbe ที่ 04-04-2016 21:47:07
กรุณาต่ออีกนิดเถอะค่ะ :hao5: อยากรู้ว่ารูปอะไร :z1:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 04-04-2016 22:38:38
ฟินก่อนนอน ละลายคาหมอน ฮ่าๆๆๆๆ
มันน่ารักน่าฟัดอะไรขนาดนี้
เห็นคีย์จู่โจมต่อหน้า แต่ไผ่อะแรงกว่าเยอะ แหมๆๆๆ มีแอบหอมแอบจูบตอนคีย์แกล้งหลับ ฮ่าๆๆๆ
อยากให้มีอีกตอน อยากจะรู้อ่ะว่าไผ่จะไปศึกษาหาจ้อมูลได้ดีแค่ไหน ก่อนจะกดคีย์ อิอิ
รอเด็ดต่แไปน่ะ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 04-04-2016 22:59:29
อยากรู้ว่ารูปอะไร
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: ★KVH™★ ที่ 04-04-2016 23:17:06
เป็นเรื่องสั้นจบในตอน
ที่น่ารักทุกตอนเลย
ทุกคู่ดีงามมาก  :-[
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: TheWanFah ที่ 04-04-2016 23:22:36
เจ้าของเดียวกับคุณวีร์น้องปุ่น
สนุกมาก
ว่าแต่เป็นรูปอะไรนะ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: nevergoodbye ที่ 05-04-2016 00:03:21
ชอบคู่2 จังง :o8:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: muiko ที่ 05-04-2016 03:23:53
น่ารักทุกคู่เลย
รอเรื่อบต่อๆไปนะคะ
 :pig4:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 05-04-2016 07:35:10
ใสๆ น่ารัก  ตามต่อ  :L2: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 05-04-2016 16:56:51
น่าร๊ากกกกกกกกก
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 05-04-2016 19:18:45
หน่วงนิดหน่อย พอกรุบกริบ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 05-04-2016 19:30:54
ตัลล๊าคคคคค
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 05-04-2016 22:12:20
สนุกทุกเรื่องเลย ^^
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 05-04-2016 23:29:18
รูปที่อัพน่ะ ถุงยางอนามัยป่ะ  :hao7:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: flimflam ที่ 06-04-2016 23:20:11
คีย์น่ารักมากกกกก -/////-
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 07-04-2016 01:07:17
ดีงามน่าร๊ากกกก
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 07-04-2016 19:44:04
น่ารักค่ะ
นี่ลุ้นว่าตกลงไผ่จะยังไงกันแน่
สุดท้ายก็ไปไหนไม่รอดจริงๆ ฮ่าๆ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: modisvip ที่ 08-04-2016 18:01:18
น่ารักกกกกกกก น่ารักทุกเรื่องเลย รอเรื่องต่อไปค่ะ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: mickeyz.min ที่ 24-04-2016 23:05:26
มันเป็นเรื่องที่แบบ feel good มากๆๆๆๆๆ หวานๆ อบอุ่น น่ารัก
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 25-04-2016 00:35:20
รูปคอนด้อมใช่หรือไม่  :haun4:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Grey Twilight ที่ 25-04-2016 23:10:52
เรื่องนี้เป็นซีรีย์เรื่องสั้นที่เขียนได้ดีมากครับ

ไม่มีอะไรจะพูดเยอะ เพราะแทบไม่ค่อยมีอะไรติครับ แนวการดำเนินเรื่องถูกโฉลกกับผม ใช้ภาษาได้ดี ปั้นคาแรกเตอร์ตัวละครได้ตรงสเปก ยอดเยี่ยม ยิ่งพล็อตเพื่อนนี่ยิ่งชอบครับเพราะมันเห็นโทนอารมณ์ของเรื่องง่าย

แนะนำนิดเดียว ผมสัมผัสได้ว่าโทนเรื่องน่ารัก อบอุ่น อ่านจบแล้วแอบยิ้มและมีฮอตหน่อยๆให้พอกรุบกริบเลยครับ ขาดอีกแค่ฟีลลิ่งเดียวจะทำให้เพอร์เฟ็กต์มากกว่านี้ คือเพิ่มความฮอตและร้อนแรงให้มากขึ้นครับ พูดง่ายๆ ขอฉากเรท ฮะๆๆ ผมคิดว่าสำหรับซีรีย์เรื่องนี้ เพิ่มฉากเรทเข้ามาไม่ทำให้องค์ประกอบวรรณกรรมเสียนะครับ ผมลองดูจากทั้งสี่ตอนแล้วก็ถือว่าโอเคเลย คุณคนเขียนมีกลวิธีในการสอดแทรกอีเวนท์และความรู้สึกได้เฉียบคมพอสมควร เพิ่มมาก็ไม่น่ามีปัญหา

ติดตามตอนใหม่อยู่นะครับ :)
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 27-04-2016 13:30:22
อร๊ายยยยย น่ารักอ่ะ มีลงอีกมั้ย อยากอ่านๆๆๆๆ :hao7:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 27-04-2016 14:07:27
ชอบตอนที่สี่ ไผ่ - คีย์ น่ารัก
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 03-05-2016 16:13:21
ชอบอะ หลายๆเรื่องสามารถต่อยอดเป็นเรื่องยาวสนุกๆได้ทั้งนั้นเลย จะรออ่านต่อไปนะครับ

ขอบคุณสำหรับเรื่องสนุกๆทุกเรื่องเลย
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 18-05-2016 05:25:05
ขอบคุณค่า
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Sohso ที่ 23-05-2016 01:11:44
ชอบ สนุกมาก
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 25-05-2016 01:21:03
ชอบทุกตอนเลยค่ะ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: RiyaKwon ที่ 28-05-2016 13:25:26
น่าร๊ากกกกก โดยเฉพาะเรื่องไผ่กับคีย์ โคตรชอบเลย
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 30-05-2016 23:47:43
 :impress2:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Raina ที่ 01-06-2016 07:59:19
ซึนกันทั้งเรื่องเลย เจ๊อิจฉาาาา  :mew4:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: ป้ากิ่งkingkarn ที่ 11-06-2016 18:18:12
น่ารักอบอุ่นหัวใจ อ่านแล้วมีความสุขค่ะ^^
3เรื่องแรกอมยิ้มตลอด เรื่องที่4มีน้ำตา
ชื่นชมการใช้ภาษาสละสลวยอ่านได้อย่างเพลิดเพลิน
อินตามทุกเรื่องเลยค่ะโดยเฉพาะตัวคีย์ชอบการไม่ยอมแพ้
การทุ่มเทเต็มที่แม้ระหว่างทางจะเต็มไปด้วยน้ำตา
 แต่เพราะหวังว่าปลายทางจะมีรอยยิ้มจึงยังสู้ต่อไป
อยากอ่านตอนต่อไปจังเลย รออ่านต่ออยู่นะคะ

หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 12-06-2016 19:16:06
รู้นะว่าเป็นเรื่องสั้นจบในตอน
แต่เรื่องไผ่คีย์ ขอตอนพิเศษ ตอนใช้ของในรูปที่ไผ่โพสต์  :hao6:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 13-06-2016 10:13:24
 :pig4: สนุกทุกเรื่องเลย รอตอนต่อไปจ้า
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 23-06-2016 01:27:49
 :pig4: :L2:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 25-06-2016 21:12:01
ดีงาม​ทุกคู่​  อ๊ายยยยยยยยย ชอบ​ :impress2:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: fida ที่ 20-07-2016 23:54:14
อ่านเพลินทุกตอนเลยค่ะ

น่ารักทุกคู่  :-[

สร้างสรรค์ออกมาได้เยี่ยมจริงๆ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: PrimYJ ที่ 21-07-2016 20:51:39
น่ารักมากเลย
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Coffeeblack ที่ 22-07-2016 20:24:10
โอ๊ยๆๆๆ แต่ล่ะเรื่อง แต่ล่ะคู่ น่ารักมากเลยฮะ

อิน ฟิน เลิฟฟฟฟฟ

 :mew1:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 23-07-2016 02:28:31
สนุกทุกคู่เลยค่ะ

 :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: lllittled ที่ 03-08-2016 11:51:46
 :mc4:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: puchi ที่ 14-08-2016 09:52:30
สนุกมากๆ สนุกทุกเรื่องเลย อ่านแล้วก็ยิ้มมมมม
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Mynun ที่ 16-08-2016 04:16:34
อ่านมาทุกเรื่อง ยิ้มทุกเรื่อง โอ้ยน่ารักสุดขีด
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: ♥►MAGNOLIA◄♥ ที่ 16-08-2016 07:27:34
ชอบบบบ ทุกเรื่อง
แต่ละเรื่อง น่ารัก สนุกกกก
keep an eye on you
 :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: กวังกีเมย์บี ที่ 21-08-2016 23:17:37
ชอบมากกกกกกกกกกกกกก
ฮืออออ รักนิยายแนวคู่ดารินจัง
แนวเราเลยยย. แอบชอบกัน ไม่รู้ตัว หน่วงๆ กรี๊ดดดดดด
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Hirose ที่ 04-09-2016 23:27:34
จะมีมาเรื่อยๆมั้ยค่ะ ชอบจัง น่าจับทำรวมเล่มอะ
 :mew6: :o8:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 06-09-2016 16:18:25
สนุก อยากอ่านอีกกกกก
งานดี อ่านเพลิน ชอบบบบบ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: TachibanaRain ที่ 06-09-2016 19:20:45
ชอบอะ ดราม่าตอนต้นแต่จบแฮปปี้
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: kitty08 ที่ 06-09-2016 23:49:07
รอติดตาม ตกข่าว 555
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Saji ที่ 09-09-2016 11:58:14
ชอบมาเลย รอเรื่องต่อๆไปอยุน๊า
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Aumy8059yaoi ที่ 19-09-2016 19:06:30
สนุกทุกคู่ น่ารักทุกตอนเลยค่าาาาาา
โอยยยย ฟินนนนนน :o8: มันดีต่อใจแอร๊ยยยยยยยย
อยากได้ตอนต่อไปแล้วค่ะ หุหุ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 20-09-2016 20:21:39
น่ารักทุกคู่เลยค่ะ แอบชอบน้องคีย์ อิอิ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: en foo ที่ 27-09-2016 22:50:53
สนุกทุกตอน ฟินทุกตอนเหมือนกัน
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: nuch-p ที่ 09-10-2016 09:28:47
 :pig4:
น่ารักทุกตอนนนน

 o13 o13
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: teamkoyza ที่ 15-10-2016 21:43:39
 :mew1:  อะไรคือ อ่านแล้วยิ้มทุกตอน กริ๊ด  :ling1: ฟินมากเล๊ยยย  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 27-10-2016 23:35:57
จะมีต่ออีกมั้ยคะ คือมันน่ารักมากกกกกกกกกกก ทุกตอนเลยอ่ะ :-[ :-[
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Cloudnine ที่ 03-11-2016 11:47:12
ฟินจนตาลอยเลยจ้าาาาาา :hao7: :hao6:
ชอบทุกตอนเลย นายเอกน่ารักน่าฟัดทุกคน

ขอให้มีต่อนะ พลีสสสสส
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: ~~viyage~~ ที่ 25-11-2016 01:50:02
ฮืออ ชอบ ชอบมากกก
ฟินมากกก ฟินแม่งทุกตอนเลย ฮืออออออ
ทำไงดี มาต่ออีกเยอะๆนะ ชอบบ
เราชอบเรื่องสั้นแบบนี้ อ่านแล้วฟินเร็ว โอ๊ยย รักก 555
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าหญิงในเงามืด ที่ 30-11-2016 15:24:41
ดีงามทุกเรื่องเลย รักเลยยยยย
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Legpptk ที่ 03-12-2016 07:58:00
 :-[ :-[ :o8:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: kiszy ที่ 21-12-2016 18:04:30
น่ารักทุกคู่เลยยย

แต่ละคู่ก็ให้อารมณ์ที่ต่างกันไป
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: tear0313 ที่ 29-12-2016 16:42:31
 :-[ :-[ :-[
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: เมื่อนั้นฝันว่า ที่ 07-01-2017 18:59:26
ตามมาจาเรื่องยาว รอเรื่องใหม่นะคะ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 08-01-2017 15:43:38
สนุกมาก ๆ ครับ น่ารักทุกคู่เลย ผมชอบคู่ ภัทร-บลู


ขอบคุณครับ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Toon_TK ที่ 22-01-2017 00:51:48
ชอบทุกคู่เลย
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Chk~a ที่ 05-02-2017 14:19:18
น้องคีย์ดีงาม
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: van16 ที่ 23-02-2017 22:16:02
 o13 สนุกทุกคู่เลยอ่ะ ชอบ keep an eye on you ที่สุด :impress2:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Motion_Lover ที่ 09-03-2017 08:12:30
อ่านแล้วยิ้มตามได้ทุกเรื่องเลยย ฟินมากค่าาา ละมุนนนนนน
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Calamal1122 ที่ 09-03-2017 10:21:59
 :oo1: o18 :laugh: :z1: :haun4:
รับทำเว็บไซต์ บึงกาฬ (https://www.wynnsoft-solution.com/รับทำเว็บไซต์-บึงกาฬ)
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: แทงกูดอทสิก ที่ 21-03-2017 23:28:51
สมัครแอคใหม่ทำลิ้งค์หาย กว่าจะหาเจออีก ฮือออออออ กลับมาอ่านยังสนุกเหมือยเดิมเลยย :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 24-03-2017 14:39:32
เป็นอีกซีรีย์ที่ชอบมากๆครับ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: somberness ที่ 01-04-2017 22:22:04
ชอบเด็ดที่ 2 กับเด็ดที่ 4 จังเลย  :m3: :m3:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: labelle ที่ 08-04-2017 08:53:39
55555 จัดว่าแน่ จัดว่าเด็ด

อ่านรัวๆค่ะ คนละแนว แต่ที่แน่ๆ รุกเร็วกันทุกคู่

ขอบคุณคนแต่งมากนะคะ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 09-04-2017 21:03:43
น่ารักทุกเรื่องเลยอ่ะ  :-[
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: hare21mrk ที่ 27-06-2017 23:58:08
งุ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย น่ารักทุกเรื่องเลยค่ะ
เราชอบแนวแอบรักเพื่อน หรือแอบรักแบบนี้มากๆ มันกร๊าวใจ
ฟินนนนนนนนนนนนนนสุดๆ ขอบคุณนะคะสำหรับนิยายสนุกๆ  :mew1:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: QXanth139 ที่ 15-07-2017 16:56:03
ไผ่คีย์น่ารักกกก
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: gackmanas ที่ 06-08-2017 01:32:40
น่ารักจุงเบย... ชอบมากกกกกก...
ไรท์ แต่งเรื่องสั้นหลายๆตอน แล้วรวมเล่มนะคะ...  :katai5:
อยากได้มาอ่าน ก่อนนอน... จะได้ฝันหวานนนน..
ชอบเรื่อง ไผ่-คีย์ จุงงงง  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: +MooN+ ที่ 06-08-2017 12:50:58
ชอบทุกเรื่องเลย น่ารัก หน่วงนิด หวานมากกกก :-[
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 13-12-2017 03:31:42
 o13
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: MacaroonCookie ที่ 13-12-2017 23:39:28
น่ารักทุกเรื่องเลยยย :mew1:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 30-12-2017 14:50:51
สนุกทุกเรื่องเลยค่ะ แต่ชอบสุด ๆ เห็นจะเป็นเรื่องของไผ่กับคีย์ ชอบคีย์ที่มั่นคงกับใจตัวเองมาก ๆ ชอบไผ่ที่แม้จะปากแข็งแต่พอชอบก็บอกชอบ ไม่หลอกตัวเอง ฮือ...ตอนจบก็น่ารักสุด ๆ ไปเลยค่า อ่านแล้วยิ้มไปด้วยตลอดเลย

ขอบคุณคุณดารินมาก ๆ นะคะสำหรับเรื่องสั้นสนุก ๆ ทั้ง ๔ เรื่อง
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: unicorncolour ที่ 30-12-2017 17:19:51
ซีรี่ย์ที่ดีงาม จนอยากให้ขยายตอน  o13 ..แต่ทุกตอนก็จบฟินอย่างสมบูรณ์แบบแล้วเนอะ  :heaven

ดีงามทุกคู่ทุกตอน  :-[ :-[ :-[
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: FeaRes ที่ 30-12-2017 22:46:33
น่ารักกก ชอบทุกคู่เลยยย
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: cinpetals ที่ 07-02-2018 07:09:19
 :L2: :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: silasa ที่ 12-02-2018 14:34:38
 :impress2: :impress2: :impress2:...มาเร็วเคลมเร็วเฟี้ยวๆ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Mayana ที่ 31-07-2018 18:00:40
สนุกทุกเรื่องเลย ชอบๆๆ o13
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 05-08-2018 12:16:29
สนุกมาก
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: CLShunny ที่ 13-08-2018 10:28:20
น่ารักทุกคู่เลยยยยยยย  น่ารักในแบๆๆของมันนเองงง น่ารักกกกก
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: nittanid33333 ที่ 23-05-2019 23:29:41
น่ารักกกกกก  :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: ืืnanana21 ที่ 23-06-2019 22:14:23
ดีงามทุกเรื่อง แต่ชอบมากสุดก็เพลิงหมอกค่ะ
ว่างๆก็มาแต่งเรื่องสั้นน่ารักๆอีกนะคะ
จะรอ
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: cutelady ที่ 07-06-2020 23:09:30
น่ารักทุกเรื่อง ชอบและรักเลย
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 26-08-2020 05:57:03
 :pig4:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: pedgampong ที่ 13-11-2022 08:01:07
 :pig4:
หัวข้อ: Re: {เรื่องสั้นจบในตอน} ♥ My Friend The Series ♥ [ เด็ดที่ 4 ] 04/04/16 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Sunset and Eeyore ที่ 19-12-2022 21:31:43
น่ารักมากเลยค่ะ ชอบอันที่ 4 ที่สุด เหมือนว่าพัฒนาการของเรื่องและภาษาดีที่สุดด้วย ละมุนมากค่ะ