ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*****************************************************************************************
คำโปรย : แมน นักเขียนนิยายบอยเลิฟ(ที่คิดว่าว่าตัวเอง)หน้าสวย แถมพื้นฐานลึกๆ ยังเป็นคนตลก มาดูกันว่าเขาจะนก หรือเขาจะได้
Chapter 1 : Let me introduce myself
สวัสดีครับ คุณผู้อ่านที่น่ารักทุกท่าน
กระผมนาย ‘แมน’ แฟนไม่มี หน้าตาดีไปวันๆ คันหลังทีไรไม่มีใครช่วยเกา ชอบกินข้าวผัดไข่ แต่ไม่กินแตงกวา อยากเลี้ยงหมา แต่ที่หอไม่ให้ อยากไปตามนักร้องเกาหลี แต่ยังไม่เป็นเศรษฐีเลยไม่เคยไปสักครั้ง ติ่งทุกอย่างตั้งแต่สากกะเบือยันเรือสำเภา ว่าแล้วผมว่าเราว่าเข้าเรื่องกันเถอะครับ
คำคล้องจองข้างต้นบ่งบอกความเป็นตัวผมได้ครบถ้วนเป็นอย่างดี เนื่องจากการสั่งสมและเก็บประสบการณ์ด้านนิยายมาเป็นเวลานานของผม ตัวเอกมักจะแนะนำตัวในตอนต้นเรื่องซะส่วนใหญ่ ดังนั้น ในยุคที่อะไรๆ ก็เป็นเงินเป็นทองไปซะหมด ผมจะเริ่มแนะนำตัวเองอย่างละเอียดเพื่อไม่ให้เสียเวลาดังนี้
ผมชื่อ ‘แมน นันทสิทธิ์’ อย่าแปลกใจที่ชื่อเล่นกับชื่อจริงของผมไม่ได้ขึ้นต้นด้วยพยัญชนะตัวเดียวกันเหมือนในนิยายทั่วไป ก็นี่มันเรื่องเล่าชีวิตจริงของผมนี่นา จะให้มันเพอร์เฟ็คเหมือนในนิยายได้ยังไง
ผมเกิดในครอบครัวที่ป๊าเป็นคนไทยเชื้อสายจีน แต่แม่เป็นคนไทยแท้ ครอบครัวทำธุรกิจโรงงานผลิตน้ำพริกสำเร็จรูปแม่ละอองโดยละอองนั้นคือชื่อของคุณยาย เจ้าของต้นตำรับน้ำพริกแต่ดั้งเดิมนั่นเองครับ
ผมมีพี่น้องรวมตัวผมเองเป็น 3 คน ได้แก่ เฮียฮวง อายุ 33 ปี พี่คนโตผู้ประกอบอาชีพเป็นแพทย์ สถานะ แต่งงานแล้ว มีลูก 2 คน เจ๊หยง อายุ 29 ปี พี่คนรอง สถานะ อยู่อาศัยกับแฟนสาว ไม่ผิดครับ แฟนสาว เจ๊หยงของผมนั้นเป็นผู้หญิงข้ามเพศหรือที่เรียกว่าทอม และตามความเป็นจริงนั้นเธอไม่ให้ผมเรียกเธอว่าเจ๊ด้วย ยกเว้นเวลาอยู่ต่อหน้าป๊ากับแม่ ประกอบอาชีพร้านกาแฟสด และเบเกอรี่ร่วมกับแฟนสาวของเฮียแกนั่นเอง
และคนสุดท้าย กระผม นายแมน...
กำลังงงสินะว่าทำไมชื่อผมไม่เป็นภาษาจีนเหมือนคนอื่นในบ้านเขา...
ผมเองก็เคยสงสัยในตอนเด็กๆ ครับ คิดมาโดยตลอดว่ามันคือปมด้อย แท้จริงแล้วผมอาจไม่ใช่ลูกของแม่กับป๊าก็ได้ พวกท่านจึงไม่ให้ความเท่าเทียมแก่ผมเลย มารู้จากแม่ทีหลังตอนที่โตและพอเข้าใจอะไรแล้วว่า การปฏิสนธิครั้งสุดท้ายของป๊ากับแม่ในวัยที่พวกท่านอายุขึ้นเลข 4 กันแล้ว ในทีแรกแม่ไม่สมยอม แต่ป๊าดึงดันจะเอาให้ได้ แม่จึงยื่นคำขาดว่า ถ้าบังเอิญ พลาดพลั้ง มีผมหลุดออกมา จะต้องให้ตัวเองเป็นคนตั้งชื่อตามแบบที่ตัวเองชอบ
และบังเอิญว่าผมมันมีบุญจริงๆ จึงได้เกิดมาเป็นนายแมนอย่างทุกวันนี้
และเนื่องจากผมเป็นลูกคนสุดท้อง แต่เฮียฮวงก็ได้สร้างหน้าตาชื่อเสียงแก่วงศ์ตระกูลด้วยการเป็นหมอให้ป๊ากับแม่แล้ว ส่วนเจ๊หยงก็มีกิจการเป็นของตัวเอง ประสบความสำเร็จเป็นอย่างดี ลูกหลงอย่างผมจึงไม่ถูกคาดหวังอะไรมากมาย ดังนั้น ปัจจุบันผมศึกษาอยู่คณะเศรษฐศาสตร์ ที่มหาวิทยาลัยรัฐแห่งหนึ่งอย่างสบายๆ ในชั้นปี 4 อายุก็กำลังเอ๊าะๆ ห่างจากเจ๊หยง 7 ปี นั่นคือ 22 ปีนั่นเอง
เนื่องจากอายุผมค่อนข้างห่างกับพี่ๆ ของตัวเองมากพอสมควร ทำให้ผมไม่มีเพื่อนเล่น และกลายเป็นเด็กขี้เหงา ผมได้หาวิธีแก้เหงาตัวเองด้วยการเล่นเกมส์ อ่านการ์ตูน ดูอนิเมะ อ่านนิยาย ติ่งนักร้องเกาหลี ฟังเพลงตะวันตก ติ่งกามิกาเซ่ ติ่งนายแบบ ติ่งเน็ตไอดอล และอีกมากมาย
ซึ่งล้วนแล้วแต่หามีสาระไม่...
นอกจากนั้น สิ่งที่น่ากลัวกว่าการที่ผมทำแต่เรื่องไร้สาระในชีวิต ผมพบว่าผมได้รับอิทธิผลอย่างสูงจากนิยาย และการ์ตูน นั่นคือ...
ผมสนใจแต่เรื่องราวที่เป็นชายรักชาย
และเหนือกว่านั้น ผมได้ค้นพบว่าตัวเองมีพรสวรรค์อย่างยิ่งในการสรรสร้างผลงานที่เกี่ยวข้องกับรักร่วมเพศ อย่างการแต่งนิยายที่เรียกชื่ออ้างอิงตามภาษาญี่ปุ่นว่า นิยาย Yaoi หรือที่คนทั่วไปจะเรียกกันว่านิยายเกย์นั่นแหละครับ
ผมแต่งนิยายเกย์ครับพี่น้อง และผมทำมันเป็นอาชีพด้วย!
ก็แหม... คณะผมมันไม่ได้เรียนหนักเหมือนพวกหมอ วิศวะ อะไรนั่นนี่ครับ เลยเหลือเวลาว่างเยอะ ไอ้ครั้นจะปล่อยเวลาว่างไว้เฉยๆ มันดูน่าเสียดายออก
ตอนที่ค้นพบตัวเองแรกๆ ผมก็คิดนะว่าควรทำดีไหม ถ้าป๊า แม่ เฮียฮวง และเจ๊หยงรู้เข้าเขาจะหาว่าผมเบี่ยงเบนหรือไม่ แต่พอลองเอาลงเว็บ และมีแฟนคลับตามกรี๊ดกร๊าดนิยายของผมมากมาย ผมก็เลยได้รู้ว่า เอ๊ะ นี่มันก็สนุกดีเหมือนกันนี่หว่า ของแบบนี้ต้องลองเองครับ
และจากการที่ผมเป็นหนุ่มวาย(คล้ายๆ กับสาววายแต่ใช้ในกรณีที่เป็นเพศชายอย่างผม) ผมจึงชอบการออกกำลังกาย และดูแลตัวเองให้มีรูปร่าง และบุกคลิกภาพคล้ายกับตัวละครของนิยายที่ผมแต่ง และชื่นชอบ
เพราะแบบนี้หรือเปล่านะ เขาถึงได้บอกว่าถ้าจะหาเกย์ ให้ไปหาตามฟิตเนส ไอ้ผมก็ชอบไปฟิสเนตซะด้วยสิ
แต่คงไม่จริงหรอก ผมไม่ใช่เกย์ซะหน่อย ผมแค่แต่งนิยายเกย์เท่านั้นเอง
พูดถึงฟิตเนส ผมเพิ่งจะเล่นเสร็จเมื่อกี้เองครับ ปัจจุบัน ผมกำลังนั่งเช็คคำผิดนิยายตัวเองเป็นรอบที่ร้อย หลังจากโดนเจ๊เจ้าของสำนักพิมพ์โทร.มาจิกให้ส่งต้นฉบับ ทำให้ผมต้องขึ้นลิฟต์จากฟิตเนสหอพัก มาบนห้องของตัวเอง
ผมรู้สึกว่าถ้าให้พูดถึงตัวเองตอนนี้ ผมคงมีลักษณะเป็นเกย์รับ หรือที่เรียกกันเป็นภาษายุ่นว่า เคะ ที่ดีมากๆ เลยล่ะครับ ร่างกายของผมตอนนี้มีมัดกล้ามเนื้อพองาม ผมไม่สูงมาก ตัวค่อนข้างโปร่งเพรียว และมีต้นคอที่เรียวระหง รวมที่มีลูกกระเดือกที่เซ็กซี่ ผมสีน้ำตาลมะฮอกกานีที่ร้านย้อมให้ยาวระต้นคอ มองยังไงก็สมบูรณ์แบบ
ถึงหน้าตาผมมันจะธรรมดาเกินไปหน่อยก็เถอะ แต่เรามองๆ ข้ามมันไปก็ได้มั้ง
เอาจริงๆ ก็คือผมดูต้นแบบมาจากนักร้องเกาหลีคนหนึ่งที่ตัวเองชอบนั่นแหละครับ ผมว่าเขามีรูปร่างเป็นเคะที่ผมชอบ เลยพยายามคอสเพลย์ตัวเองเป็นนักร้องคนนั้นซะเลย
น่าเสียดาย ที่ผมเกิดมาเตี้ยเกินกว่าจะเป็นเมะที่ดีได้ ผมจึงไม่ทำได้ดีที่สุดคือการเป็นเคะเท่านั้น
แต่ผมก็เจอแล้วนะครับ คนที่สามารถเป็นเมะอย่างที่ผมชอบได้ ทั้งลักษณะ หน้าตา บรรยากาศรอบๆ ตัว บุคลิกมันใช่มากๆ ผมมักจะเอาเขามาจินตนาการเป็นตัวเอกในนิยายตัวเองบ่อยๆ ไม่ใช่ใครที่ไหนครับ เป็นเดือนคณะของผมเอง ผมรู้จักน้องเขาก็ตอนน้องแกประกวดดาวเดือนนั่นแหละ
ถ้าผมคิดจะมีแฟนสักคน และผมชอบผู้ชายจริงๆ ผมคงจะอยากได้แฟนเป็นน้องคนนี้แน่ เพอร์เฟ็ค ไม่มีใครเทียบได้อีกแล้ว ผมน่ะ สะสมรูปน้องเขาไว้ในคอมเป็นอัลบั้มๆ เลยนะครับ มีเกือบทุกอิริยาบถ เซฟมาจากเฟซบุ๊กน้องเขาบ้าง ขอจากสายลับส่วนตัวของตัวเองบ้าง นอกจากนั้นผมยังมีหมอนข้างที่สกรีนลายน้องเขาด้วยล่ะครับ
อะไรนะ ผมได้ยินแว่วๆ เหมือนมีคนบอกว่าผมโรคจิตล่ะ!?
ผมคิดว่าไม่นะครับ มันก็อารมณ์เหมือนพวกคุณคลั่งไคล้ศิลปินสักคนนั่นแหละ นอกจากติดตาม ซัพพอร์ต สูบรูป แต่งฟิค คุณก็อยากจะอยู่ใกล้ๆ เขา มันก็เป็นเรื่องธรรมดาไม่ใช่เหรอครับ อย่าบอกนะครับว่าคุณไม่เคยซื้อหมอนข้าง หมอนอิงสกรีนหน้าศิลปินที่ตัวเองชอบกัน?
ผมเองก็เป็นหนึ่งในคนจำพวกนั้นนั่นแหละครับ เปลี่ยนแค่ผมคลั่งไคล้น้องเขาในฐานะที่น้องเขาเป็นเมะแบบที่ผมชอบเท่านั้นเอง
เล่ามาตั้งนาน อยากรู้จักน้องเขาแล้วล่ะสิท่า งั้นผมจะบอกให้พวกคุณรู้ก็ได้ น้องเขาน่ะ ชื่อ....
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
โอ๊ะ! ใครมาเคาะประตูห้องผมกันนะ
ผมกดเซฟไฟล์งาน แล้วพับฝาคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คตัวเองลง ก่อนจะลุกจากโซฟาซึ่งเป็นที่สิงสถิตในขณะนี้ ไปที่ประตูห้อง แล้วเปิดประตูออก
โอ้! พระ! เจ้า!
ผมลอบไล่สายตามองผ้าเช็ดตัวที่ขมวดหลวมๆ พันเป็นปมอย่างหมิ่นเหม่อยู่แถวสะโพก ขึ้นไปยังกล้ามแน่นๆ เป็นลอนที่ประดับไปด้วยหยดน้ำแพรวพราว ก่อนที่สายตาจะมาหยุดอยู่ที่ใบหน้ากึ่งตะวันตกของคนตรงหน้า
เฮ้ย นี่มัน...
“โทษนะครับ รบกวนช่วยหยิบบ็อกเซอร์ให้ผมที มันปลิวไปอยู่ระเบียงห้องนายน่ะ”
น้องแมทธิว!!!
“อะ.. เอ่อ ได้ รอแป๊บนะ”
ปัง!!!
ผมเผลอกระแทกประตูอย่างแรงด้วยความตื่นเต้น มือไม้สั่นอย่างควบคุมไม่ได้ แอร์ในห้องที่เปิดทิ้งไว้ตั้งแต่ก่อนลงไปฟิตเนสไม่ช่วยบรรเทาอาการหน้าร้อนเพราะความเขินของผมได้เลย ผมเดินขาสั่นๆ เพื่อไปเปิดประตูระเบียงและเดินไปหยิบบ็อกเซอร์สีน้ำเงินเข้มลายสก๊อตของคนที่ยืนอยู่หน้าห้องมาถือไว้ในมือ พลางจ้องมองมันสลับกับประตูห้อง
น้องแมทธิวตัวเป็นๆ โคตรเหลือเชื่อ!!!
ผมเข้าสังคมไม่ค่อยเก่ง เลยไม่สนิทอะไรกับใครมากมาย ยิ่งกับเดือนคณะอย่างน้องเขานี่มันคนละไลฟ์สไตล์กับผมเลยล่ะ
ตอนนี้เขามายืนเปลือยรอผมอยู่หน้าห้อง และบ็อกเซอร์น้องเขาก็อยู่ในมือผม !
ผมเดินถือมันไปที่ประตูห้อง ชั่งใจว่าจะแอบดมดูสักนิดดีไหม แต่จิตใต้สำนึกด้านดีก็สั่งให้หยุดไว้แค่ความคิด ผมรู้สึกได้ถึงลมหายใจตัวเองที่ติดขัด กับใจที่เต้นแรงจนแทบทะลุอกออกมาเต้น cover dance รอบห้องพลางค่อยๆ เอื้อมมือไปบิดลูกบิดประตู
น้องเขายังยืนรออยู่เลยอ๊ะ!!!
ผมยื่นบ็อกเซอร์ให้คนตรงหน้า หวังเป็นอย่างยิ่งว่าน้องจะไม่เห็นอาการผิดปกติของผม อันได้แก่ หัวใจเต้นแรง หน้าแดงทุกที ใช่เธอหรือนี่ ที่คอยตลอดมานะ มือหนาๆ ของแมทธิวเอื้อมมารับบ็อกเซอร์ผม ซึ่งมันช่างเชื่องช้าราวกับภาพสโลว์ในสายตาของผมเหลือเกิน
วินาทีที่มือของผมสัมผัสกับมือของแมทธิว ผมก็รู้สึกเหมือนมีกระแสไฟฟ้าแล่นผ่าน ในหัวของผมมันตื้อ ยิ่งสายตาเลื่อนไปเห็นไรขนบางๆ ที่หน้าท้องแน่นๆ ซึ่งอุดมไปด้วยกล้ามเนื้อ เลือดผมมันก็ยิ่งสูบฉีด ผมรู้สึกตาพร่ามัว และโลกเอียง ทำให้ทรงตัวไม่ได้ ผมรับรู้ถึงกลิ่นคาวเลือด และสัมผัสได้ถึงของเหลวที่ไหลออกมาจากจมูก แต่ก่อนที่โลกของผมจะดับวูบ และมืดสนิทไป ผมก็ทันสังเกตเห็นว่าร่างสูงที่เปลือยท่อนบนตรงหน้า ถลาเข้ามารับร่างของผมไว้
อา... ตายตอนนี้ก็ไม่เสียเปล่าล่ะ ยมบาลเจ้าค่าเอ๋ย...
.
.
.