ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
WORKS THE MAGIC !
สัวสดีค่ะ ขุ่นเจ้ เอง บางคนอาจคุ้นเคยกับนามปากกานามนี้บ้างจากเรื่อง Love, no boundaries (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47347.msg3092658#msg3092658)
วันนี้วันที่ 28/11/58 ขุ่นเจ้ก็มีเรื่องใหม่มาฝากคนอ่านค่ะ หวังว่าจะชอบกันนะคะ
ก่อนอ่านเรื่องนี้ มีประเด็นที่อยากแจ้งก่อนอ่าน
- นายเอกเรื่องนี้สาว สาวมาก จริตเกินชายไปเยอะมาก ถ้าในวงการเกย์เก้งกวาง นายเอกคนนี้จะมียศ ขุ่นแม่ เลยทีเดียว
คนอ่านนิยายชายรักชายคนไหนไม่โอเคกับนายเอกสาว อาจจะไม่ถูกใจ แต่หากอยากทดลองอ่านความแซ่บ เปรี้ยว เยี่ยวราด ของนายเอกคนนี้ก่อน ยินดีต้อนรับเลยค่ะ
- นายเอกเรื่องนี้มีพฤติกรรมที่ค่อนข้างร้าย แรง ไม่ใช่คนใสสะอาด คำพูดคำจาของเขาบางทีอาจจะรุนแรงอยู่บ้าง และนี่คือหน้าที่คนเขียนที่ว่าจะทำอย่างไรให้คนอ่านรักนายเอกร้ายๆ คนนี้ จะพยายามทำให้ดีที่สุดค่ะ
- เรื่องนี้เป็นงานเขียนนะคะ เกิดจากจินตนาการและอิงความเป็นจริงด้วยเบาๆ
คนเขียนรักตัวละครในแบบที่เขาเป็น และหวังว่าคนอ่านจะรักตัวละครอย่างที่เขาเป็นนะคะ ^^
ไม่อนุญาตให้คัดลอกหรือดัดแปลงนิยายเรื่องนี้ หากใครฝ่าฝืน จะขอดำเนินเรื่องตามกฏหมาย ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.๒๕๓๗ ให้ถึงที่สุด ถ้าคนไหนคิดจะคัดลอกผลงาน คนเขียนมีเพื่อนเป็นทนายที่พร้อมจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุดค่ะ
HashTag #WorksTheMagic
สารบัญ
ตอน 1-2 เลื่อนอ่านหน้าแรกเลยจ้า
EP.3 50% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3249667#msg3249667), 100% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3253682#msg3253682), EP.4 50% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3257445#msg3257445), 100% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3263312#msg3263312), EP.5 50% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3270436#msg3270436), 100% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3275744#msg3275744), EP.6 50% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3280993#msg3280993), 100% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3297453#msg3297453), EP.7 100% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3317055#msg3317055), EP.8 50% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3344237#msg3344237), 100% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3358357#msg3358357), EP.9 50% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3413434#msg3413434), 75% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3428587#msg3428587), 100% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3431475#msg3431475), EP.10 50% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3448373#msg3448373), 100% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3452363#msg3452363), EP.11 50% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3455545#msg3455545), 75% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3458986#msg3458986), 100% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3460523#msg3460523), EP.12 35% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3464069#msg3464069), 70% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3473361#msg3473361), 100% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3476205#msg3476205), EP.13 35% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3478199#msg3478199), 70% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3480998#msg3480998), 100% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3482866#msg3482866), EP.14 40% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3486076#msg3486076), 70% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3488051#msg3488051), 100% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3491370#msg3491370), EP.15 35% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3494686#msg3494686), 70% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3496996#msg3496996), 100% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3499859#msg3499859), EP.16 35% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3503615#msg3503615), 70% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3507467#msg3507467), 100% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3510041#msg3510041), EP.17 35% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3512594#msg3512594), 70% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3515089#msg3515089), 100% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3516928#msg3516928), Ep.18 ครึ่งแรก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3519918#msg3519918), ครึ่งหลัง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3521942#msg3521942), EP.19 35% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3524740#msg3524740), 70% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3527981#msg3527981), 100% (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50360.msg3531733#msg3531733)
คาถาที่ ๔ :: Devil meets Tiger. [50%] นางมารพบพยัคฆ์
“แกแน่ใจเหรอเรียวว่าแบบนี้มันจะเวิร์ค” เป็ดถามใบหน้านิ่วคิ้วขมวดพลางมองความเขียวขจีของทุ่งหญ้าที่ตัดกับสีเหลืองของดอกไม้ดอกเล็กๆ ที่อยู่ตรงบริเวณเกือบตีนภูเขาสีเขียวขจีที่ตัดกับท้องฟ้าสีสดใส ทิวสนเรียงติดกันเป็นเหมือนรั้วขนาดใหญ่อยู่ฝั่งซ้ายมือของฟาร์ม ณ จุดที่ทั้งสองคนยืนอยู่ตอนนี้
“มันต้องเวิร์คน่า!” เรียวจันทร์ที่เช็กสภาพตัวเองจากเงาสะท้อนตรงกระจกประตูรถตอบกลับแบบไม่คิดอะไรมาก
“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนวะ” หนุ่มหน้าหวานจิ๊ปากพร้อมกับทำหน้าเซ็ง ผละออกจากหน้าต่างรถเดินมายืนข้างเป็ด
“เอางี้ อย่างน้อยนะ ที่เรามาวันนี้ โอกาสต้องสักห้าสิบแหละที่จะเป็นไปได้…” เป็ดทำหน้าว่า เหรอ โดยไม่พูดออกเสียง เรียวจันทร์บิดริมฝีปากแล้วกลอกตา
“…คือวันนี้ยังไม่ต้องเอาความสำเร็จอะไรมากเว่ย ฉันแค่จะมาสร้างเมมโมรี่ระหว่างเขากับฉัน ให้เขาจำฉันได้ก่อน ถึงแม้จะเลือนราง แต่พอครั้งหน้าเจอกัน เขาจะได้ อ้าว คุณนั่นเอง” เรียวจันทร์ทำสีหน้าว่า เก็ทมั้ย? เป็ดยื่นปากน้อยๆ แล้วพยักหน้าเบาๆ ก่อนที่จะขมวดคิ้วฉับ
“แต่ไอ้วิธีที่แกบอกฉันอะ มันไม่ใช่เรื่องที่น่าจดจำเลยนะ” แทนที่จะเซ็งที่เพื่อนยังคงขัดใจ แต่เรียวจันทร์กลับยิ้มตาเป็นประกายแทน
“นั่นแหละ เขาจะยิ่งจำฉันได้แม่นขึ้น!” พ่อหนุ่มร่างเพรียวบางยิ้มกรุ้มกริ่มทำสายตามีเลศนัย ทิ้งความไม่เข้าใจไว้ให้เพื่อนสาวอย่างเป็ดที่ไม่ค่อยจะโอเคเท่าไหร่กับวิธีการที่อีกฝ่ายลองพูดให้ฟังคร่าวๆ ระหว่างทางที่อยู่บนรถ
“แต่ถ้าพลาด แกเจ็บตัวมากเลยนะ”
“เออ นั่นแหละ เจ็บตัวสิยิ่งดี” เป็ดอ้าปากย่นจมูกหน้าเหวอใส่เพื่อน
“อีโรคจิต” เรียวจันทร์ไม่โต้อะไรกลับ ทำเพียงยิ้มแพรวพราวแล้วไหวไหล่หนึ่งที
นางหันไปมองวิวทิวทัศน์ของท้องทุ่งเบื้องหน้าจากจุดเนินจอดรถที่อยู่ตรงข้ามกับฟาร์ม ลมเย็นๆ พัดโชยมาตลอดเวลาอาจเพราะมีต้นไม้เยอะแล้วยังอยู่ติดภูเขา นางไม่อาจปฏิเสธได้ว่าแม้จะต้องขับรถเข้ามาลึกและไกลจากถนนใหญ่มาก ขับผ่านดงป่า ดงหญ้า ดงต้นไม้ แต่ความสวยงามของที่นี่ก็ทำเอาคิดว่ามันคุ้มค่ามากที่ฝ่าดงถนนดินลูกรังเข้ามา แอบไม่เข้าใจว่าอีตาเจ้าของฟาร์มทำไมถึงไม่ทำถนนให้มันดีๆ หน่อย
“สวยเนอะ” เรียวจันทร์หันไปพึมพำกับเป็ดระหว่างเดินลงจากเนินตรงไปยังทางออกลานจอดรถ เป็ดพยักหน้ากลับมาอย่างเห็นด้วย แล้วเลื่อนสายตาไปมองลอดผ่านซุ้มไม้ซุงขนาดใหญ่ที่เป็นทางเข้าของฟาร์ม แม้ที่เห็นนั้นยังไม่ใช่ภาพกว้าง แต่ก็พอจะเดาไว้คร่าวๆ ว่ามันต้องมี ต้นไม้ ภูเขาโอบล้อม ทุ่งหญ้า ทุ่งดอกไม้ กองฟาง ถนนดินลูกรังสีน้ำตาลแบ่งเป็นซอกเล็กๆ ในไร่ ทำให้ตัดกับสีเขียวของทุ่งหญ้า ตรงหน้าของทั้งสองคนตอนนี้คือซุ้มทางเข้าที่ทำจากไม้ซุงใหญ่ๆ มีป้ายเขียนเป็นภาษาไทยและภาษาอังกฤษว่า
‘ฟาร์มอรุณพยัคฆ์’
‘Welcome to the Sun-Tiger land’
“เสืออาทิตย์?” เป็ดอุทานด้วยความงง ไม่เข้าใจความหมายของชื่อฟาร์มสักเท่าไหร่
“ที่นี่ดูไม่น่าจะมีเสือ แต่น่าจะมีแค่ม้า แค่วัว แล้วอาจจะมีแกะหรือแพะเพิ่มเข้ามา” เรียวจันทร์เองก็พูดแบบงงๆ แต่ก็ไม่ได้ถึงกับเก็บเอามาครุ่นคิดเป็นวรรคเป็นเวรขนาดนั้น
“ซื้อตั๋วตรงไหนอะ อ๋อ นั่นไงที่ขายตั๋ว” เป็ดชี้ไปที่สำนักงานที่อยู่ติดกับเสาขนาดใหญ่ของซุ้มฝั่งขวามือเมื่อมองจากลานจอดรถที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกัน เป็นลักษณะคล้ายบ้านหลังเล็กๆ ที่ทำจากไม้ ถัดจากนั้นเห็นเป็นคล้ายหลังบ้านของบ้านสี่ชั้นหรืออาจจะห้าหรือหกหลังเรียงติดกัน โดยที่หลังบ้านมีต้นสนต้นใหญ่เรียงกันเป็นแถบเหมือนเป็นรั้วอีกชั้นอีกที ทั้งสองคนมองซ้ายมองขวาบนถนนลูกรังสีน้ำตาลสักพักเพื่อมองรถ แต่อันที่จริงไม่มีรถมาถึงจุดที่พวกนางยืนอยู่หรอก เพราะรถทุกคันจะถูกบังคับเลี้ยวให้เข้าไปในลานจอดรถก่อนถึงซุ้มประตูยักษ์นี่แล้ว ส่วนซ้ายมือท่าทางน่าจะเป็นป้อมยาม ติดกับป้อมยามก็เป็นเหมือนหอคอยสูง ที่คนสามารถขึ้นไปยืนด้านบนได้ เรียวจันทร์เห็นคนในชุดเสื้อลายสก็อตสีแดงยืนอยู่ด้านบนกำลังใช้กล้องส่องทางไกลมองอะไรสักอย่างที่อยู่อีกฝั่งของฟาร์มอยู่ ถัดจากหอคอยเป็นเหมือนห้องอะไรสักอย่างที่มีลักษณะเป็นตัวแอลเข้ากับมุมพื้นที่ที่เหลือพอดี ห้องนั้นติดกระจกเรียงกันเป็นแถบยาว มองเห็นผู้คนที่อยู่ด้านในได้
“แก เข้าไปในสุดนั่นคืออะไรวะ” เรียวจันทร์พยักพเยิดไปทางถนนที่เป็นเนินสูงพอประมาณ ก่อนถึงเนินมีร้านอาหารขนาดใหญ่ของทางฟาร์มตั้งติดกับลานจอดรถ หลังร้านเป็นตึกสีขาวมุกขนาดใหญ่ ที่เห็นไม่ชัดว่ามันคืออะไร แต่ขนาดนอกฟาร์มก็ยังจัดบรรยากาศได้น่ารักมาก มีต้นก้ามปูขนาดใหญ่แผ่ขยายกว้างอยู่เหนือหน้าร้านอาหาร ตรงลานจอดรถก็มีดอกไม้ปลูกติดกับรั้วสีขาวที่มีต้นสนกันไว้อีกที หลังต้นสนคือถนนใหญ่ที่เป็นถนนสายหลัก และจะมีทางเลี้ยวเข้ามาในฟาร์มนี้ ท่าทางเจ้าของที่นี่จะชอบต้นสน ปลูกเต็มไปหมดเลย
“ฉันก็มากับแกครั้งแรกป้ะวะ” เรียวจันทร์เลิกสนใจถนน แล้วเดินเข้าไปต่อคิวซื้อตั๋ว คนไม่ค่อยเยอะมาก เนื่องจากวันที่เลือกมาเป็นวันธรรมดา แล้วอีฟาร์มนี้ก็จะเปิดให้เข้าแค่วันจันทร์ วันพฤหัสบดี แล้วก็เสาร์กับอาทิตย์ ส่วนวันที่เหลือเท่าที่หาข้อมูลจากจอมทัพได้ เขาบอกว่าปิดทำการเพื่อให้ฟาร์มได้พักผ่อน
ฟาร์มพักผ่อนเนี่ยนะ เจ้าของพักเองซะมากกว่ามั้ง ฟาร์มมันจะพักไปทำไม มันก็อยู่ของมันเฉยๆ
“สองใบค่ะ” เป็ดเอ่ยเสียงหวานกับพนักงานสาวขายตั๋ว พอจ่ายเงินไป เธอก็ให้บัตรคล้องคอที่เขียนว่า TOURIST มาให้
“รอบบ่ายโมงนะคะ ก่อนออกจากประตูทางออกคืนป้ายนี้ให้กับเจ้าหน้าที่ประจำประตูด้วยนะคะ” ทั้งสองคนพยักหน้ารับงงๆ ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่ให้ตั๋วฉีกมา ลงทุนทำป้ายคล้องคออย่างดีให้เลยเนี่ยนะ
“เอ่อ ไม่ทำตั๋วฉีกเหรอคะ” ไม่อยากเก็บความสงสัยเอาไว้นาน เลยถามดีกว่า
“เมื่อก่อนทำค่ะ แต่ว่านักท่องเที่ยวบางส่วนชอบทิ้งตั๋วไว้ตามพื้นจนสกปรก เจ้าของฟาร์มเลยทำวิธีนี้ แล้วก็แบ่งนักท่องเที่ยวเข้าชมฟาร์มเป็นรอบๆ นี่แหละค่ะ แต่ละกรุ๊ปจะอยู่ได้ไม่เกินสองชั่วโมง”
“โอ้โห นี่เหมือนการเข้าไปชมภาพยนตร์เลยนะคะเนี่ย” เป็ดเอ่ยด้วยเสียงตะลึงเบาๆ
“ใช่ค่ะ รอบที่ฮิตที่สุดคือรอบเย็น เพราะส่วนมากจะมารอดูพระอาทิตย์ตกกัน” สาวพนักงานขายตั๋วเล่าให้ฟังอย่างเป็นมิตร สองเพื่อนซี้ยืนฟังด้วยความสนใจ จนลืมคนที่ต่อคิวอยู่ด้านหลังไปแล้ว
“อ้าว นังเรียว แกพลาดละ ทำไมไม่มาตอนเย็นวะ”
“แกลืมแล้วรึไงว่าเราไม่ได้มาเที่ยว” เรียวจันทร์กัดฟันบอกเพื่อนยิ้มๆ เป็ดที่เหมือนจะลืมจุดประสงค์ของการมาครั้งนี้ทำหน้าเข้าใจขึ้นมาทันที
“เอ่อ… ถ้ายังไง ขอให้คิวต่อไปได้ซื้อตั๋วหน่อยนะคะ ส่วนคุณสองคนเข้าไปรอที่ห้องรับรองได้เลยค่ะ เดินเข้าไปแล้วเลี้ยวซ้ายไปตามทางเดิน” ทั้งสองคนก้าวเท้าออกจากบริเวณหน้าจุดขายตั๋ว เดินก้าวเข้าไปในซุ้ม แม้จะสามารถมองเห็นวิวบางส่วนจากด้านนอกซุ้ม แต่พอเข้ามาด้านในนักท่องเที่ยวจะไม่สามารถเดินตรงเข้าไปในฟาร์มได้เลย เนื่องจากมีรั้วกั้นอยู่ แล้วพอก้าวเท้าเข้ามาก็ต้องเดินไปตามทางที่บังคับเดินโดยจะมีลูกศรชี้บอกให้เดินไปตามทางที่เป็นซุ้มโค้ง ระหว่างทางเดินเช้าไปในห้องรับรอง เรียวจันทร์มองเห็นซุ้มโค้งที่เชื่อมกับประตูทางออกของห้อง โดยตรงนั้นจะมีละอองน้ำฟุ้งอยู่จางๆ ได้ยินเจ้าหน้าที่ที่อยู่แถวนั้นประกาศบอกว่าเป็นน้ำยาฆ่าเชื้อ แล้วก่อนที่จะเข้าชมฟาร์มนักท่องเที่ยวทุกคนต้องล้างมือก่อนด้วย
“โห โคตรจะสะอาดเลยอ่ะ” เป็ดหันมากระซิบกับเพื่อนในขณะที่ก้าวเท้าเดินเข้าไปหาที่นั่งในห้องกระจกใสที่มีคนนั่งอยู่ประปราย ตรงนี้เหมือนเป็นจุดนั่งรอมากกว่า เป็นเพียงห้องกว้างๆ มีม้านั่งสีน้ำตาลแก่ตัวยาวตั้งเรียงรายเป็นระเบียบ มีกระจกใสติดรอบห้อง ภายในห้องมีแอร์เย็นฉ่ำ จากจุดนี้ก็พอที่จะเห็นวิวทิวทัศน์ของฟาร์มได้มากขึ้น หลายคนตื่นเต้นกับบรรยากาศของฟาร์มโดยการถ่ายรูปผ่านกระจกซะตั้งแต่ในห้องนี้
“อ๋อ แก ไอ้บ้านที่มันติดๆ กัน มันเป็นร้านอาหารกับร้านของฝาก” ร้านอาหารที่ว่าเป็นร้านอาหารจำพวกอาหารตามสั่ง ก๋วยเตี๋ยว ร้านนมสดนมปั่น ขนมทานเล่น
“มีชิงช้าด้วยแก” เรียวจันทร์ชี้เครื่องเล่นไม้กลมๆ คล้ายชิงช้าสวรรค์ แต่อันที่นางเห็นเป็นกระเช้าไม้ไม่มีหลังคา มีแค่ที่นั่งสำหรับสองคนกับที่ล็อคกันตกเท่านั้น มันตั้งอยู่ท่ามกลางดงดอกไม้หลากสีที่อยู่เกือบกลางฟาร์ม บริเวณนั้นยังมีลานหญ้ากว้างซึ่งมีสนามเด็กเล่นขนาดใหญ่ที่ทำจากไม้สักเก้าสิบเปอร์เซ็นต์เห็นจะได้ คงเอาไว้ให้สำหรับเด็กเล่น แล้วผู้ใหญ่ก็คงจะเล่นได้ด้วย มีกองฟางวางไว้สำหรับนั่งพักผ่อน มีโรงนาขนาดใหญ่และวางตัวยาวสร้างจากก้อนอิฐสีหินกระเถิบออกไปจากลานสนามเด็กเล่น
“แกๆ ซื้อตั๋วเอทีวีตรงนั้นไง” เป็ดชี้ไปตรงโต๊ะไม้ที่มีเจ้าหน้าที่นั่งขายตั๋วประจำล็อคเล็กๆ เหนือหัวของเจ้าหน้าที่มีป้ายบอกวิธีการเข้าชมฟาร์มด้วยยานพาหนะที่แตกต่างกัน เรียวจันทร์พยักหน้ารับแล้วมองลาดเลาก็เห็นว่ายังไม่มีคนต่อคิวซื้อ เขาเลยก้มลงมองนาฬิกาข้อมือก็เห็นว่าอีกสิบนาทีถึงจะบ่ายโมง
“สวัสดีนักท่องเที่ยวทุกๆ ท่านค่ะ…” ไกด์สาวคล้องโทรโข่งไว้บนไหล่มายืนอยู่ตรงกลางห้องรับรอง ทุกคนที่เกาะกระจกมองวิวอยู่หันมามอง เธอบอกให้ทุกคนมานั่งเพื่อรับฟังข้อปฏิบัติในฟาร์ม
“…ทุกท่านมีเวลาเที่ยวชมฟาร์มสองชั่วโมง โดยกรุ๊ปของท่านมีลูกทัวร์ยี่สิบคน สำหรับวันนี้ทางเราไม่บังคับค่ะว่าจะเที่ยวชมฟาร์มในรูปแบบใด เนื่องจากลูกทัวร์น้อย แต่ให้ระมัดระวังในการใช้ถนนร่วมกันสักนิดหนึ่ง เราจะมีเจ้าหน้าที่จราจรคอยให้สัญญาณ ขอความร่วมมือว่าอย่าทำลายสิ่งของใดๆ ในฟาร์ม ตรงบริเวณบ้านของท่านเจ้าของฟาร์ม ทุกคนสามารถถ่ายภาพด้านนอกได้ แต่ห้ามเข้าไปด้านใน ตรงบริเวณหมู่บ้านคาวบอย ให้ระวังในการเยี่ยมชมม้า จงเชื่อฟังคำเตือนของเจ้าหน้าที่ในส่วนตรงนั้น ตรงบริเวณที่พักแคมป์ปิ้งห้ามเข้าไปรบกวนลูกค้าที่มาพัก…” ไกด์สาวพูดถึงข้อควรปฏิบัติและข้อห้ามต่างๆ อีกมากมายจนจบก่อนที่จะปล่อยให้ลูกทัวร์ลุกขึ้นไปซื้อตั๋วข้อมือสำหรับการเที่ยวชมฟาร์มในรูปแบบที่สนใจ
“แก ฉันอยากนั่งเกวียนม้าอะ” เป็ดบ่นกระปอดกระแปด มองซุ้มซื้อตั๋วสำหรับนั่งเกวียนม้าตาละห้อย
“นังเป็ด” เรียวจันทร์เรียกชื่อเพื่อนเสียงกดต่ำพร้อมกับกดหน้าลงแล้วมองเพื่อนด้วยสายตาเบื่อหน่าย เป็ดจิ๊จ๊ะนิดหน่อยแต่ก็ไม่เถียงอะไรกลับมา
“ถ้าขับไม่เป็นให้บอกเจ้าหน้าที่นะคะ เขาจะได้สอนก่อนขับ” คนขายตั๋วบอกพลางพันข้อมือของทั้งสองคนด้วยสายรัดขอมือพลาสติกสีขาวที่เขียนว่า ATV
“โอเคค่า” เป็ดตอบรับด้วยรอยยิ้มทั้งที่จริงแม่นางสองคนเคยขับเอทีวีจากทริปที่ไปเที่ยวด้วยกันมาก่อนๆ หน้านี้บ้างแล้ว
ทั้งสองคนเดินออกจากห้องรับรอง เดินผ่านซุ้มน้ำยาฆ่าเชื่อแล้วออกไปสู่ความกว้างขวางและความชัดเจนของฟาร์มอรุณพยัคฆ์ สองเพื่อนซี้ยืนตื่นตะลึงอยู่ตรงเนินหญ้าหน้าตึกไม้ มองภาพวิวที่สวยงามราวกับภาพวาดจากฝีมือจิตรกรเอกของโลก มองลอดซุ้มประตูทางเข้าว่าสวยแล้ว พอได้มาเห็นเต็มตาก็สามารถพูดได้เต็มปากเต็มคำว่าที่นี่สวยมาก ภูเขาโอบล้อมรอบฟาร์ม ทุ่งดอกไม้หลากสีมีอยู่สี่ห้าแปลง แต่ละแปลงอยู่ห่างกันออกไปเพื่อกระจายความสวยงาม ทุ่งหญ้าสีเขียวขจีแบบขจีของแท้ ฝั่งขวามือเหมือนจะเป็นหมู่บ้านคาวบอยที่ไกด์ว่า มีกระโจมใหญ่ลายขาวแดงเหมือนโรงละครสัตว์หรืออาจจะเป็นม้าหมุนอยู่เบียดไปทางขวาของฟาร์มโดยอยู่ห่างจากชิงช้าสวรรค์ไกลออกไป เรียวจันทร์คิดว่านั่นอาจจะเป็นม้าหมุนก็เป็นไปได้ เพราะไหนๆ ก็มีชิงช้าไปแล้ว จะมีม้าหมุนด้วยจะแปลกอะไร ถัดจากกระโจมเป็นฉากไม้อันใหญ่มากที่เห็นแต่ด้านหลัง เปรียบเป็นฉากกั้นห้องก็คล้ายคลึงอยู่
“นั่นบ้านเจ้าของฟาร์มเปล่าวะ” เป็ดชี้ไปที่บริเวณเหนือเนินเกือบถึงตีนเขาที่มีบ้านไม้ตัดสลับกับการประดับกระจกใสหลังใหญ่โตมากหลังหนึ่งโผล่พ้นจากยอดต้นไม้ใหญ่มาให้เห็น รั้วไม้สีน้ำตาลกั้นหน้าบ้าน รั้วบ้านก็ไล่ระดับขึ้นไปตามความสูงของเนินหญ้าที่ตัวบ้านตั้งอยู่ จากมุมที่เรียวจันทร์ยืนอยู่ ดูๆ แล้วไม่น่าจะเป็นเนินสูงลาดเอียงมากนัก แค่ยกสูงขึ้นจากสิ่งปลูกสร้างอื่นๆ ในฟาร์ม บ้านหลังนั้นแยกออกจากส่วนต่างๆ ของฟาร์มออกไปไกลพอสมควร แต่ก็ไม่ได้อยู่ติดกับตีนเขาแต่อย่างใด
“คงใช่แหละ โดดเด่นซะขนาดนั้น” บ้านหลังนั้นท่าทางจะสวยมาก แค่เห็บแวบๆ แพลมๆ ยังดูดี เรียวจันทร์เลื่อนสายตาไปมองหมู่บ้านคาวบอยที่ไกด์สาวบอก เป็นบ้านไม้ซึ่งคาดว่าคงสร้างจากสิ่งที่ทำมาให้เหมือนไม้มากกว่า ใกล้กันนั้นเป็นคอกม้าขนาดใหญ่ที่แบ่งโซนเป็นคอก มีหลังคากับคอกลานกว้างให้ม้าอยู่อย่างเป็นอิสระ มีโรงนาสีแดงขนาดใหญ่ที่เป็นตัวกั้นคอกม้ากับหมู่บ้าน
“ฉันว่าฉันเจอจุดยุทธศาสตร์แล้วเป็ด” หญิงสาวมองตามสายตาเจ้าเล่ห์ของเพื่อนไป ก่อนจะอ้าปากหวอทำหน้าตกใจ หันมาสั่นหัวกับเพื่อนรัวๆ
“แกจะบ้าเหรอ มันอันตรายนะ” เรียวจันทร์ย่นคิ้ว
“อันตรายตรงไหน ชิลๆ”
“แต่ตรงนั้นมันคือจุดที่เขาเตือนว่า อย่า!”
“อย่ารอช้าไง!” พูดจบก็เดินไปตรงศาลาลานจอดเอทีวีของฟาร์มทันที เป็ดรีบเดินตามและพยายามห้ามเพื่อน แต่หนุ่มหน้าหวานหันกลับมาทำหน้าดุใส่
“นี่ ใครทำกันแน่นังเป็ด ฉันทำ ไม่ใช่แก”
“ก็นั่นแหละ ฉันเป็นห่วงแกนะ เจ้าของเขาเอาเรื่องแกหนักแน่เลย” เรียวจันทร์ยักไหล่ ทำสีหน้าว่าฉันไม่แคร์
“แล้วฉันมาที่นี่เพราะอะไรล่ะ” เรียวจันทร์สตาร์ทเครื่องยนต์หลังจากสมหมวกกันน็อคเสร็จ เจ้าหน้าที่แนะนำการใช้ แล้วให้เซ็นเอกสารประกันชีวิตของตนเอง พอเป็ดเห็นเอกสารนั้นก็ยิ่งตาโต แต่ไม่ทันแล้ว เรียวจันทร์เซ็นอย่างรวดเร็วก่อนที่จะบิดเอทีวีสีดำที่นางเลือกออกไป
“อีเรียววว!” เป็ดแผดเสียงแข่งกับเสียงเครื่องยนต์ รถของเรียวจันทร์แล่นไปตามเส้นทางดินลูกรังสีน้ำตาล หล่อนรีบขึ้นคร่อมรถสีแดงของตัวเอง ยื่นเอกสารคืนหลังจากเซ็นเสร็จ แล้วบิดรถตามเพื่อนออกไป
เรียวจันทร์ขับเอทีวีไปตามทางอย่างชิลๆ ดื่มด่ำกับบรรยากาศท้องทุ่งหญ้า ดอกไม้ ใบไม้ ลมเย็นดีมาก แม้แดดจะแรงไปบ้าง แต่ลมที่พัดมานั้นทำเอาไม่กังวลกับแดด แต่อาจจะต้องไปกังวลกับการถูกรังสียูวีไหม้ผิวแทน ทางดินที่มีไว้สำหรับให้ยานพาหนะเที่ยวชมฟาร์มไม่ได้กว้างมาก เป็นถนนเลนเดียว แล้วเป็นเส้นทางที่บังคับให้ไปตามจุดต่างๆ อยู่ที่ว่าใครจะหยุดชมตรงจุดไหน อย่างตอนนี้เรียวจันทร์กำลังขับผ่านโรงนาอิฐที่อยู่ตรงช่วงกึ่งกลางของฟาร์ม มีร้านอาหารกึ่งคาเฟ่เรือนกระจกเล็กๆ ยื่นออกมาจากโรงนา ด้านในโรงนามีลักษณะคล้ายพิพิธภัณฑ์ มีรถไถ รถกระบะเก่าๆ แล้วก็อุปกรณ์มากมายตั้งเรียงรายอยู่ มีกองฟางวางไว้เป็นที่นั่งและมีมุมถ่ายรูปสวยๆ เก๋ๆ ด้วย
“นังเรียว!” เสียงแป๋นๆ ของเป็ดดังตามหลังมา เรียวจันทร์เอี้ยวหน้าไปมองผ่านไหล่แวบหนึ่งแล้วหันกลับไปสนใจทางตรงหน้าต่อ นางหันไปมองวิวด้านขวามือ เป็นบ่อดอกบัวขนาดยาว บนฝั่งมีต้นตะแบกสีม่วงสดใสออกดอกสะพรั่ง ตั้งเรียงรายเว้นช่องไฟอย่างพอดี มีเก้าอี้ให้นั่งพักผ่อนหย่อนใจริมสระบัว ติดกับแนวต้นตะแบกนาเป็นถนนลาดยางสั้นๆ ขนาดกว้างที่กั้นระหว่างฝั่งเรือนไม้สำนักงานของฟาร์มกับแนวต้นตะแบก เรียวจันทร์สอดส่องสายตามองไปเรื่อย ขับไปตามทางดินขรุขระ ตอนนี้นางกำลังขับผ่านทุ่งหญ้าสีเขียวที่อยู่ติดกับรั้วต้นสน ใกล้กันมีทุ่งดอกปอเทืองสีเหลืองอร่าม พอขับไปได้อีกสักพักก็เจอคอกวัวนม มีเป็นโซนหลังคาแล้วก็โซนโล่งคล้ายกับคอกม้าที่อยู่กันคนละฝั่งไกลลิบ ปล่อยให้วัวเดินกินหญ้าได้อย่างอิสระ ถัดจากคอกวัวมีรั้วกั้นพื้นที่สีเขียวของต้นหญ้าสูงๆ ที่กว้างขวางไกลสุดลูกหูลูกตา เรียกได้ว่าฟาร์มแห่งนี้ยังมีพื้นที่เหลือใช้อีกมากมาย
“วัวตัวใหญ่มากแก!” เรียวจันทร์หันไปบอกเป็ดที่ขับตามมาติดๆ กัน ด้านหลังเป็ดที่ไกลลิบๆ ออกไปคือรถเกวียนม้าของคนที่มาเที่ยวรอบเดียวกับพวกนาง
“แวะถ่ายรูปหน่อยได้มั้ยอะ?!” เป็ดตะโกนถามกลับมา
“แกอยากถ่ายก็ถ่ายไปคนเดียว” ว่าแล้วก็บิดรถไปตามทาง ขับผ่านไร่ข้าวโพด หลังไร่ข้าวโพดเป็นดงต้นไม้เขียวขจี มีที่พักแบบกางเต็นท์อยู่ในบริเวณนั้น ซึ่งอนุญาตให้เข้าไปเฉพาะผู้ที่มาพักที่ฟาร์มแห่งนี้ แต่นั่นไม่ใช่จุดที่เรียวจันทร์สนใจ นางบิดรถผ่านอาคารสำนักงานอย่างเชื่องช้าเพื่อมองลาดเลา พอเห็นเงียบๆ ก็เลยบิดรถต่อไปอีก แต่ก็ชะลอความเร็วลงเพื่อชมความงามของแปลงดอกกุหลาบใกล้กับสำนักงาน ใบหน้าหวานคลี่ยิ้ม มองแปลงกุหลาบด้วยความสนใจอยู่ครู่หนึ่ง มันไม่ใช่มีแค่กุหลาบสีแดง แต่มันมีกุหลาบสีส้ม สีขาวและสีชมพูด้วย แต่ไม่ได้ปลูกรวมกัน ทางฟาร์มปลูกคนละแปลง แต่ก็อยู่ใกล้ๆ กันนั่นแหละ มีซุ้มประตูอิฐอยู่ท้ายแปลง เชื่อว่าคงเป็นมุมถ่ายรูปอยู่แถวนั้น แต่ตัวนางเองก็ไม่ได้สนใจจะหยุดถ่ายรูป
ใบหน้าสวยและยังหวานผินหน้ากลับไปมองถนนลาดยางต่อ พอพ้นหน้าสำนักงานไป ถนนก็กลับกลายเป็นถนนดินตามเดิมแล้วลากยาวโค้งกลับไปทางห้องรับรองที่เพิ่งจากมา แต่ก็ไม่ใช่ว่าบิดแล้วถึงเลยทันที ระยะทางก็ยังดูไกลลิบจากตรงนี้ ระหว่างทางก็จะผ่านซุ้มกระโจมม้าหมุน มีแปลงดอกไม้ที่จัดเอาไว้สำหรับถ่ายรูป หนึ่งในนั้นคือดอกทานตะวันบานสะพรั่ง พ้นกระโจมไปเป็นแบ็คกราวด์ที่เห็นก่อนขับรถมาด้านนี้ เป็นฉากไม้มีอุปกรณ์ทำการเกษตรขนาดใหญ่ยักษ์แขวนไว้ มีรถไถสีส้มสดจอดไว้เป็นพร็อพ มีกองฟางก้อนๆ ตั้งเรียงกัน
ยังมีถนนอีกเส้นฝั่งซ้ายมือ ใช้สำหรับขับอ้อมไปใกล้กับประตูทางออก เพื่อใช้เป็นเส้นทางขับรถไปในหมูบ้านคาวบอย เรียวจันทร์บิดคันเร่งไปจอดพักรถตรงบริเวณเขตรั้วรอบนอกหน้าบ้านเจ้าของฟาร์ม รั้วนอกรอบเป็นรั้วสีขาวเตี้ยๆ ที่เป็นปูนแต่ทำเป็นในลักษณะของไม้สี่เหลี่ยม ตั้งยาวสองฝั่งของสวนสวยหน้าบ้านที่แบ่งเป็นสองโซน ทั้งสองสวนจัดเป็นสวนสไตล์อังกฤษ เน้นไม้จริง เน้นหิน เน้นดอกไม้สีสด ของประดับกระจุ๊กกระจิ๊กวางไว้เป็นหย่อมๆ ฝั่งขวามือมีน้ำพุรูปปั้นคิวปิดเป่าแตร ฐานของคิวปิดคือบ่อรองรับน้ำกลมๆ เป็นวงเวียนสามารถนั่งถ่ายรูปได้ ชวนให้นึกถึงประเทศอิตาลีไม่ก็ฝรั่งเศส ซ้ายมือไม่มีน้ำพุ แต่มีศาลาไม้ทรงกระโจมโล่งๆ สีขาว มีซุ้มไม้ที่ดอกไม้เลื้อยเกี่ยวพันจนออกมาสวยงาม ถ้าคู่บ่าวสาวอยากหาโลเคชั่นถ่ายพรีเวดดิ้งละก็ เรียวจันทร์จะรีบแนะสวนกั้นบ้านเจ้าของฟาร์มอรุณพยัคฆ์ทันที
“แก พอเถอะ ฉันว่ารอคุณจอมทัพเขาส่งแกมาทีเดียวเลยดีกว่า” เป็ดเบรกรถข้างๆ เพื่อนกะทันหันจนฝุ่นตลบแล้วรีบเอ่ยห้ามเพื่อนด้วยความเร็วปรื๋อจนลิ้นแทบม้วนตัว มีเจ้าหน้าที่เป่านกหวีดอยู่ตรงด้านหน้า ทำสัญญาณมือว่าให้ทั้งคู่หลบรถเกวียนม้า สองเพื่อนซี้ขับเข้าไปจอดติดรั้วไม้ปลอมสีขาวที่กั้นถนนเที่ยวชมฟาร์มกับพื้นที่แถวทางเข้าบ้านเจ้าของฟาร์ม เรียวจันทร์เหลียวไปมองบ้านหลังนั้นด้วยสายตามีแผน แล้วหันกลับมามองเพื่อนอีกที
“แกนี่ยังไงนะ หน้าที่แกคือแอคติ้งโอเวอร์เข้าไว้ตอนที่ฉันพุ่งไปถึงที่นั่น” เรียวจันทร์บิดเครื่องเป็นสัญญาณว่าเตรียมพร้อม เป็ดอ้าปากหวอ ใจเต้นระรัวอย่างกับมีกลองเปิงมางตีอยู่ในอก วินาทีที่เพื่อนสาวอย่างเรียวจันทร์พุ่งตัวออกไป สาวผิวเข้มก็กรี๊ดตกใจเบาๆ
“แอร๊ยยย!!!” เจ้าหน้าที่ที่คอยดูแลจราจรบริเวณนั้น เป่านกหวีดเตือนเป็นเชิงให้ระวังเรื่องความเร็ว แต่เรียวจันทร์ไม่สนใจ บิดคันเร่งอย่างแรงไปตามทางที่ใช้อ้อมเพื่อเข้าไปในหมู่บ้านคาวบอย พอถึงทางโค้งที่อยู่ใกล้กับประตูทางออก เอทีวีสีดำของเรียวจันทร์ก็เอียงตัวอย่างน่าหวาดเสียว นางเกร็งร่างกายเพื่อบังคับทิศทางของมันให้กลับไปวิ่งสี่ล้อได้ดังเดิม เมื่อเลี้ยวเข้าไปในถนนพาไปสู่หมู่บ้านคาวบอย เรียวจันทร์ก็บิดคันเร่งเร็วกว่าเดิม แล้วแทนที่จะขับไปเต็นท์จอดรถ แต่กลับหักคอรถไปทางขวามือซึ่งไม่ใช่ทางหลักแต่เป็นทางพุ่งไปตรงคอกม้าแทน
บรื๊นนน!!!
ปรี๊ดดด!!!
“คุณครับ ไม่ใช่ทางนั้นครับคุณ!!!” เสียงตะโกนของเจ้าหน้าที่ตะโกนบอกเสียงดังพร้อมกับเริ่มวิ่งไปทางร่างบาง แต่ไม่ทันแล้ว เรียวจันทร์บิดรถตัดสนามหญ้าเข้าไปใกล้รั้วไม้สีน้ำตาลแก่จนเริ่มคล้ำ แล้วก็!!
“เฮ้ยคุณ!!!” เจ้าหน้าที่เป่านกหวีดเสียงดังลั่นฟาร์ม ก่อนที่จะตะโกนเรียกเรียวจันทร์ ทำเอานักท่องเที่ยวคนอื่นหันมาชะเง้อมองจุดเกิดเหตุเต็มไปหมด
“อีเรียววว แอร๊ยยยย!!!!” เสียงเป็ดตะโกนดังตามหลังแว่วๆ เรียวจันทร์หลับตาปี๋ บิดคันเร่งไว้ไม่ยอมผ่อน แล้วเอทีวีคันใหญ่ก็พุ่งชนรั้วล้อมคอกม้าที่ทำจากไม้อย่างแรง ราวกับมีใครขว้างเรียวจันทร์มาอีกฝั่งด้วยแรงมหาศาล เพราะมันพังทะลุคอกไม้ม้าเข้าไปด้านในจนเป็นช่องโหว่
“อ๊ายยย!!!” เรียวจันทร์กรี๊ดสุดเสียงในตอนที่หัวรถพุ่งพังทลายรั้วไปส่วนหนึ่ง ตอนนั้นเองที่สตินางหลุดจริง ยิ่งพอเห็นฝูงม้าแตกฮือกันไปคนละทิศ ก็ทำเอาสมองตื้อ แรงกระแทกเมื่อกี้ทำเอาหูอื้อ รู้สึกเจ็บปวดแปลบตามตัว เสียงควบเท้าของม้าทำเอาหวาดผวาในหัว แต่ตอนนี้นางสติแตก บังคับรถไม่อยู่ เอทีวีสีดำตีโค้งเลี้ยวพุ่งไปชนรั้วอีกด้านของคอกม้าที่อยู่ใกล้กับโรงนาสีแดง
“อีเป็ดดดด!!!!”
โคร่ม!!!!
V
v
v
❤️ HAPPY NEW YEAR 2017 ❤️
สวัสดีปีไหม่ ๒๕๖๐
ขอให้ไรท์ มีความสุข มากกกกกกก
｡◕‿◕｡
:L1: :L1: :L1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: