พิมพ์หน้านี้ - [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ|บันทึกพิเศษ : ยังเร็วไปอีก 10 ปี| Up21/1/63

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: Ppkhth ที่ 12-11-2015 11:08:42

หัวข้อ: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ|บันทึกพิเศษ : ยังเร็วไปอีก 10 ปี| Up21/1/63
เริ่มหัวข้อโดย: Ppkhth ที่ 12-11-2015 11:08:42
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************





หน้าด้านจริงๆ เรื่องเก่าๆไม่อัพ แต่เปิดหัวข้อใหม่  :laugh:

ฝากผลงานเพิ่งเริ่มเขียนที่ผ่านมาด้วยค่า

[เรื่องสั้น] Secret Love  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=48543.msg3166401#msg3166401)
[เรื่องสั้น] ✕ MY UNCLE ✕  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49386.msg3203062#msg3203062)
[เรื่องสั้น] ★ ☆ Hidden Love ☆ ★  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=50103.msg3232781#msg3232781)
 [เรื่องสั้น] ♡ เมื่อพี่สาวผมเป็นสาววาย... (ಥ_ಥ) ♡  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=57296.msg3556311#msg3556311)

เรื่องยาวเรื่องแรก...
 [ 37 ℃ ] อุ่นรัก...พี่เลี้ยง ♡。◕‿◕。  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=58647.msg3593074#msg3593074)










☆เล่นสวาท☆

 บันทึกพิเศษ  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49965.msg3252827#msg3252827)
 บันทึกพิเศษ : Pokémon GO  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49965.msg3445192#msg3445192)
 บันทึกพิเศษ : ยังเร็วไปอีก 10 ปี  (https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49965.msg4022592#msg4022592)



*** ขอชี้แจงนีสนึงงงงง ชื่อเรื่อง 'เล่นสวาท' มันเป็นชื่อของชายรักชายค่ะ ตอนแรกกะจะตั้งชื่อเล่นเพื่อน แต่เพิ่งรู้ว่ามันใช้สำหรับหญิงรักหญิงค่ะ จริงๆเนื้อเรื่องไม่เกี่ยวกับชื่อเรื่องเหลยยยย  :laugh: ***


หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ [อัพแล้วจ้า]
เริ่มหัวข้อโดย: Ppkhth ที่ 12-11-2015 19:59:34





" อ๊ะ อ๊าาา "
เสียงครางแหลมดังขึ้นหลังบานประตูห้องนอนของพวกเขา หากเป็นเมื่อก่อนสยามคงบ่นไปสามวันแปดวัน หรือไม่ก็ออกไปข้างนอกเพราะทนฟังเสียงพวกนางๆทั้งหลายไม่ไหว แต่หลังจากใช้ชีวิตรูทเมทร่วมกันมาสามปีกว่า เขาก็เริ่มชินชาไปเอง ทั้งที่เป็นห้องที่ต้องใช้ร่วมกัน แต่สยามกลับต้องระเห็จมานั่งง่วงดูทีวีอยู่ด้านนอก

" อ๊าาาาา พี่..พี่แบงค์ อ๊ะ "

สยามกดเพิ่มเสียงทีวีอย่างนึกรำคาญ พรางเบ้ปากกับความไร้ยางอายของแฟนใหม่ของเพื่อน เขาพอเข้าใจว่ามันคงเสียวมากมาย แต่น่าจะเก็บเสียงบ้าง อย่างน้อยก็รู้อยู่แล้วว่าเขายังอยู่ในนี้ด้วย แล้วมันที่เช่าไว้ซุกหัวนอนก็ไม่ใช่ห้องหรูหราที่จะเก็บเสียงอย่างว่าได้เสียหน่อย

ร่างโปร่งนอนเหยียดยาวบนโซฟา ฟังเสียงรายการข่าวช่วงเที่ยงของวันประหนึ่งยากล่อมประสาท ไม่ได้รับรู้อะไรกับมันทั้งสิ้น เพราะตอนนี้สยามง่วงเกินกว่าจะนั่งรับข่าวสารอะไรทั้งสิ้น เมื่อคืนมัวแต่นั่งทำงานส่งอาจารย์จนเกือบเช้ากว่าจะได้นอนพัก แต่หลับไปไม่กี่ชั่วโมงไอ้รูมเมทมันก็เอาแฟนมาที่ห้อง ทำให้สยามต้องพยายามข่มตาหลับบนโซฟา ทั้งที่ไม่ชอบก็ตามที

เสียงครางใจจะขาดหายไปพักหนึ่งแล้ว แต่สยามก็ยังไม่หลับ เพราะโซฟามันนอนไม่สบายตัวเอาเสียเลย ทั้งปวดหลัง ขาก็ยาวเลยออกไป จะให้ขดตัวก็ลำบาก สุดท้ายก็เลยต้องลุงขึ้นนั่งพิงพนัก หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นเกมแทน ไม่นานประตูห้องก็ถูกเปิดออกพร้อมกับร่างของชายหญิงเดินออกมา ใบหน้าสวยเฉี่ยวของเธอขึ้นสีเล็กน้อยเมื่อเห็นสยามยังอยู่ในห้อง ต่างจากอีกคนที่ยิ้มกว้างอารมณ์ดีทิ้งตัวนั่งข้างๆเพื่อนแล้วพาดแขนกอดคอมองหน้าจอโทรศัพท์ที่เขากำลังเล่นเกมอยู่

" ไหนบอกว่าง่วงไงวะ "

สยามปลายตามองเพื่อนเล็กน้อยพรางคิดในใจ นี่มันยังกล้าถามเขาอีกเหรอ เล่นเอากันซะดังลั่นขนาดนั้นใครจะไปหลับลง

" เอ่อ... พี่แบงค์คะ อี๊ฟอยากกลับแล้วค่ะ " หญิงสาวเอ่ยขัดบรรยากาศชวนแปลกๆของเธอ

" อ้อ งั้นอี๊ฟกลับเลยก็ได้ กลับเองได้ใช่มั้ยครับ? "  ประโยคที่เหมือนไล่ให้กลับเองอยู่กลายๆ แถมจะไม่ไปส่งอีกด้วยทำให้หญิงสาวที่เพิ่งจะมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันไปเมื่อครู่หน้าตึงก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติ แล้วเยื้องย่างมานั่งลงข้างธนพนธ์ คนสามคนนั่งโซฟาตัวเดียวกันทำให้โซฟาตัวยาวเล็กลงไปถนัดตา

" ไหนบอกจะพาอี๊ฟไปทานข้าวไงคะ " เสียงใสกล่าว เกาะแขนแฟนหนุ่มอย่างเอาใจ ใบหน้าสวยเฉี่ยวยื่นเข้ามาใกล้แฟนหนุ่มจนสยามได้กลิ่นน้ำหอมของเธอ ใกล้แค่ไหนถามใจดู

" โอเวอร์แล้วไอ้ห่า! มึงเล่นยังไงของมึงวะเนี่ย เอามานี่เลยมา " เจ้าของเสียงนั้นไม่ได้สนใจสาวสวยเลย ซ้ำยังแย่งโทรศัพท์สยามไปเล่นเกมอีกต่างหาก

สามคนบนโซฟายาวมันอึดอัดเกินไป เพราะไอ้เพื่อนรักมันเบียดเขามาจนติดขอบ สยามเลยย้ายที่นั่งไปโซฟาตัวเล็กแทน เหลือบมองแฟนของเพื่อนที่นั่งเบียดเข้ามาทั้งที่พื้นที่ว่าข้างๆเธอยังเหลือตั้งเยอะ เบียดจนเนินเนื้อนิ่มแทบจะหลวมรวมกับแขนไอ้ธนพนธ์อยู่แล้วนะนั่น

" พี่แบงค์อ่ะ! ไม่สนใจอี๊ฟเลย " ว่าเสียงกระเง้ากระงอด " พอเสร็จแล้วพี่เป็นแบบนี้ทุกคนป่ะเนี่ย "

ถือว่าถามได้ตรงดี สยามก็อยากจะบอกเหมือนกันว่ามันก็สันดานนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ต่อให้เธอสวยหยาดฟ้ามาดินขนาดไหน แต่ถ้าไอ้คุณธนพนธ์มันไม่รักจริง ยังไงมันก็ไม่สนใจหรอก

ไม่รู้ว่าเผลอประเมินเธอทางสายตานานเกินไปหรืออย่างไร ดวงตาสวยของเธอตวัดมองมาที่เขา ก่อนจะเปลี่ยนปฏิกิริยาเป็นคลี่ยิ้มเชิญชวนในความรู้สึก หากเขาไม่ได้คิดไปเองผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ธรรมดาเหมือนกัน ดูทางท่าทาง วาจา กริยาแล้วคงจะเผ็ดร้อนน่าดู แต่เสียใจที่สยามไม่ได้รู้สึกพิศวาสในตัวหญิงสาวสักนิด ออกจะรู้สึกเฉยเมินกับท่าทางกรีดกรายเหล่านั้นด้วยซ้ำไป
 
สยามผินหน้าหนีไปทางทีวีที่ถูกเปิดทิ้งไว้ ทำให้เธอหน้าเสียเล็กน้อย แต่ก็ยังไม่วายออดอ้อนเพื่อนของเขาต่อ

" พี่แบงค์ อี๊ฟหิวแล้ว "

" งั้นอี๊ฟไปหาอะไรกินก่อนเลย เดี๋ยวคืนนี้พี่โทรหา " บอกทั้งที่ตายังไม่ละจากหน้าจอโทรศัพท์ หากสยามเป็นเจ้าหล่อนคงจะรีบหนีกลับเพราะอายที่อ่อยขนาดนี้แล้วผู้ชายยังไม่สนใจ

" ไอ้แบงค์กูง่วง " สยามว่าทำท่าจะดึงโทรศัพท์คืน แต่แล้วคนที่แย่งของเขาไปเมื่อครู่ใหญ่กลับขยับแขนหนี...ไม่ยอมส่งคืนให้กับเจ้าของเดิมได้ง่าย ๆ

" กูรู้แล้วๆ " ตอบแล้วกดสต็อปเกมไว้ ส่งคืนเจ้าของมัน " อี๊ฟจะกลับเหรอ ไปสิ " ร่างสูงลุกขึ้นพาแฟนสาวเดินออกจากห้อง โดยที่เธอยังทำหน้าไม่พอใจอยู่ ก็อย่างว่าแหละ ใครจะพอใจกันล่ะ

สยามปิดทีวีลุกขึ้นบ้าง บิดตัวไล่ความเมื่อยขบหลังจากอาศัยอยู่บนพื้นที่โซฟาอันคับแคบนานไปหน่อย ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำข้างห้องนอน เพราะแมนชั่นนี้ราคาไม่แพง อาศัยเช่าอยู่ร่วมกับไอ้ธนพนธ์ หรือไอ้แบงค์ที่เรียนอยู่คณะเดียวกัน มีแค่หนึ่งห้องนอน หนึ่งห้องน้ำ มีสองประตูเปิดจากห้องนอนก็ได้ จากห้องโถงก็ได้ จริงๆมันเป็นห้องสยามคนเดียว แต่เพราะธนพนธ์ไม่มีหออยู่ ทั้งที่บ้านก็รวยแต่พ่อแม่มันไม่ซื้อคอนโดให้(กลัวลูกไม่กลับบ้าน) ด้วยความที่หาตัวหารค่าห้องอยู่พอดี เลยตกลงให้มันมาอยู่ด้วย แรกๆก็ปรับตัวยากนิดหน่อย เพราะไม่ได้สนิทกันมากมาย และต่างคนต่างเป็นลูกคนเล็กด้วยกันทั้งคู่ การเอาแต่ใจที่เหมือนเป็นนิสัยส่วนตัวที่ติดมาจากที่บ้าน รวมถึงไลฟ์สไตล์ส่วนตัวด้วย ทำให้ดูเข้ากันไม่ได้ แต่กลับเข้ากันได้ดีกว่าที่คิดไว้จนกลายเป็นเพื่อนสนิทไปในที่สุด

ประตูห้องน้ำถูกออกหลังจากทำธุระเสร็จแล้ว แต่คนที่คิดว่าเสร็จธุระแล้วกลับยังไม่ไปไหน สยามรู้สึกเอือมระอากับสันดานเพื่อนตัวเอง รวมถึงแฟนใหม่ของมันที่กำลังดีฟคิสกันอย่างดูดดื่ม มือข้างหนึ่งของมันอยู่ในเสื้อตัวเล็กของเจ้าหล่อน ถ้ารอให้มันผละออกจากกันแล้วแยกย้ายสงสัยคงต้องรอให้เสร็จกันหน้าประตูห้องนั่นแหละ จึงเคาะประตูห้องน้ำเพื่อเตือนให้มันรู้ว่ากูอยู่ตรงนี้นะ ถ้าจะต่อให้ไปที่ห้อง หรือไม่ก็ออกไปต่อที่อื่นเถอะ ถึงสยามจะยอมรับเรื่องพามาทำที่ห้องได้ แต่มาทำให้เห็นแบบนี้มันก็อุจาดตาเกินไป

" เดี๋ยวพี่โทรหานะครับ " เสียงต่ำพร่าของมันบอก

" ไม่ไปกับอี๊ฟจริงๆเหรอคะ " เสียงพร่าไม่แพ้กันพยายามออดอ้อน พร้อมเบียดร่างของเธอกับร่างสูงอย่างยั่วยวน

" พี่ยังมีงานที่ต้องทำส่งอาจารย์พรุ่งนี้ ไว้พี่จะโทรหานะ "

ตอแหล สยามอยากจะโกนใส่หน้ามัน งานที่ทำคู่กันเขาทำส่งไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วเหอะ

" ก็ได้ค่ะ งั้นอี๊ฟกลับก่อนนะคะ " เธอกอดร่างสูง ก่อนจะส่งสายตาหยาดเยิ้มของเธอมองสยาม " อี๊ฟกลับก่อนนะคะพี่หยาม "

พยักหน้าเนือยๆ เขาขี้เกียจอ่านสายตาของเธอว่ามันส่อเจตนาอะไร สยามแค่ง่วง และอยากจะนอน ภาวนาให้ล่ำลากันเสร็จเสียทีเพราะรำคาญเต็มทนแล้ว

ธนพนธ์ส่งแฟนสาวเสร็จแล้วถึงได้เดินกลับเข้าห้องมาอีกครั้ง ส่งสายตาขัดเคืองให้รูมเมทหน้าง่วง " ไอ้ห่าหยาม มึงทำกูค้างเลย แม่ง "

" มึงจะไปต่อก็ได้ แต่เปลี่ยนผ้าปูให้กูก่อน " ชี้ไปทางห้องนอนที่ทั้งคู่เพิ่งทำกิจกรรมบนเตียงด้วยกันมา

มันเป็นข้อตกลงระหว่างพวกเขา คือใครก็แล้วแต่ที่เอาผู้หญิงมาทำเรื่องอย่างว่าต้องเปลี่ยนผ้าปูเตียงทุกครั้ง แต่ส่วนมากจะเป็นธนพนธ์ส่วนใหญ่ เพราะนานๆทีสยามจะพาใครสักคนมา โดยที่ธนพนธ์เองก็ไม่เคยเห็นสักครั้ง

" ให้กูชักว่าวก่อนไม่ได้ไงวะ แข็งโป๊กแล้วเนี่ย " พร้อมกุมส่วนกลางลำตัวโชว์ให้ดูว่ามันเป็นอย่างที่บอก อัปรีย์ไม่มีใครเกินจริงๆ 

" เออ ไอ้สัด "  สยามหลีกทางให้มันเข้าห้องน้ำไป แถมด่าไล่หลัง

สยามเกลียดที่มันชอบทำตัวห่าม ห้าวไม่เป็นเวลา อีกทั้งยังขี้เงี่ยน ชอบพาผู้หญิงมานอนที่ห้องไม่พอ ยังชอบดูหนังโป๊ช่วยตัวเองแบบไม่อายฟ้าอายดินกลางห้องอีกต่างหาก เข้าขั้นหน้าด้านเดินแก้ผ้าโทงๆเป็นชีเปลือยต่อหน้ารูมเมทอย่างเขาอยู่เรื่อย ซกมกเป็นที่สุด บางวันก็เอากางเกงในของเขาไปใส่ ถึงสยามจะเป็นไบเซ็กชวล(แน่นอนว่าไอ้คุณธนพนธ์มันยังไม่รู้)แต่ไม่ได้หมายความว่าจะต้องทนพฤติกรรมอย่างว่าของมันได้ ...ไม่รู้จริงๆว่าเขาทนอยู่กับมันได้ยังไง

จริงๆก็ไม่ได้ง่วงถึงขนาดตาจะปิดเสียให้ได้ แค่ง่วง และเพลียที่นอนน้อยเท่านั้น และร่างกายมันเรียกร้องจะพักอีก สยามยืนรอคนในห้องน้ำสักพัก สุดท้ายก็ติดสินใจเปลี่ยนผ้าปูเตียงเอง เพราะขี้เกียจรอ ซึ่งความจริงบนเตียงมันแทบจะไม่มีคราบอะไรให้เห็นเลยเพราะทั้งคู่ต่างเซฟเซ็กส์ไม่งั้นคงมีลูก ทั้งโรคไว้ให้ดูต่างหน้ากันตั้งแต่เข้าปีหนึ่ง เขาไม่ชอบกลิ่นเหงื่อไคล และน้ำหอมที่ติดผ้าปู ทำให้ต้องตั้งกฎนี้ขึ้นมา พอเปลี่ยนเสร็จไอ้คนขี้เงี่ยนก็ออกมาจากห้องน้ำพอดีพร้อมกับหน้าตาชื่นบานของมัน ยิ่งเห็นเขาปูเตียงใหม่แล้วเลยคลี่ยิ้มกว้างแล้วขึ้นมานอนบนเตียงอย่างไว

" ไอ้สัด ไม่เปลี่ยนแล้วเสือกนอนก่อน "

" มึงอยากเปลี่ยนเองนี่หว่า รอกูชักว่าวไม่ไหวเหรอ? " ช่างพูดไม่อายปาก " ง่วงก็มานอนมา มามะ "

มันว่าพรางตบเตียงปุปุ สยามส่ายหัวแต่ก็ล้มตัวนอนพื้นที่ว่างข้างๆมัน เตียงขนาดคิงไซส์สำหรับผู้ชายตัวโตสองคนมันดูพอดี ถ้ามีคนที่สามเข้ามาคงจะอึดอัดไม่น้อย สยามปรือตามองไอ้ธนพนธ์มันยิ้มก่อนจะหลับลงเมื่อแขนยาวของมันเอื้อมคร่อมตัวเขามาหยิบโทรศัพท์ไอโฟนที่มันเล่นเกมค้างเอาไว้ เจ้าอิเล็กทรอนิกส์มันถูกวางไว้ข้างตัวเขาซึ่งอยู่อีกฟากของมัน เพราะสมองที่พร่าเลือน และดวงตาที่ไม่อาจต้านทานความง่วงงุนไว้ได้ จึงทำให้ร่างโปร่งหลับไปในที่สุด






.






.







" วันนี้พี่แบงค์ไม่อยู่เหรอครับ "

" ไม่อยู่ " ร่างโปร่งตอบไม่ละหน้าออกจากซอกคอหอมของรุ่นน้องตรงหน้า ซึ่งเป็นเรื่องปกติเวลาที่เพื่อนไม่อยู่ห้อง สยามเองก็จะพาคนอื่นมานอนด้วย เพียงแค่ผู้หญิงบ้าง ผู้ชายบ้างเท่านั้นเอง และมันก็ไม่เคยรู้

" อ่ะ อือ...พี่หยาม "

โซฟาตัวยาวบริเวณห้องโถงกว้างใช้สำหรับดูทีวีอยู่ทุกวันแปรเปลี่ยนเป็นสมรภูมิรักอันร้อนแรงของร่างสองร่างที่กำลังตวัดลิ้นร้อนพัวพันแลกจูบกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ปัฐวีย์ หรือลูกปัดหนุ่มร่างเล็ก รุ่นน้องต่างคณะกำลังคบหากับเขามาได้สักพักแล้ว...ใช้ลิ้นหยอกล้อกับสยามอย่างยั่วยวน ยิ่งทำให้อารมณ์ลุกฮือขึ้นจนอยากจะขย้ำรุ่นน้องตัวเล็กตรงหน้าให้จมเขี้ยว แต่ยังไม่ทันจะอุ้มเข้าห้องไปทำอย่างที่หวังประตูห้องก็ถูกเปิดโดยอีกคนที่มีกุญแจอยู่เช่นกัน ทำให้สยามเงยหน้าจากใบหน้าจิ้มลิ้มมองรูมเมทของตัวเองอย่างตกใจ

" กูเข้ามาผิดเวลาหรือเปล่าวะ? " เจ้าของเสียงปลดล็อคประตูดังขึ้นถามด้วยความตกใจระคนความอึ้งที่เกิดขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว เมื่อยามฝ่ามือแกร่งออกแรงผลักสิ่งขวางกั้นให้เปิดออกพร้อมกับสายตาคมมองเห็นร่างเปลือยเปล่าไร้อาภรณ์มีเพียงกางเกงในตัวจิ๋วปกปิดส่วนตุงคับแน่นเอาไว้ภายใน...นั่งนัวเนียแลกลิ้นกันอย่างออกรสออกชาติอยู่บนโซฟากลางห้องโถง!!! ประเด็นสำคัญ!!คือ...หนึ่งในนั้นดันเป็นเพื่อนของเขานั่นเอง!!และอีกคนที่เขาเหมือนจะคุ้นหน้าคุ้นตา เป็นเด็กผู้ชายร่างเล็กหน้าตาน่ารักที่บัดนี้กำลังตกใจสุดขีดที่ได้เห็นเขา

" พี่หยาม " คนตัวเล็กขานชื่อคนเป็นพี่เสียงสั่นเทาก้มหน้างุดมุดอกของคนตรงหน้าในทันที โดยไม่รอช้าที่สยามเองจะกอดปลอบประโลมคนตัวเล็กเอาไว้ในอ้อมแขนทั้งที่รู้สึกกังวล

" ไหนมึงบอกว่าจะไปกับอี๊ฟ " สยามถามปั้นหน้านิ่งสู้

" ไปมาแล้วว่ะ เบื่อเลยกลับ " มันบอกก่อนจะถอดรองเท้าเก็บเข้าที่แล้วโบกมือไล่ " มึงไปต่อกันในห้องเลย เดี๋ยวกูดูทีวีรอ "

เมื่อเห็นว่าเพื่อนร่วมห้องไม่ได้ว่าอะไร...สีหน้าของมันก็ดูไม่ได้แย่อย่างที่คิดเอาไว้ หรือแม้แต่ท่าทางรังเกียจก็ไม่เห็นจะมี..สยามจึงพยักหน้าให้แก่เพื่อนพลางควานมือหาสาบเสื้อใกล้ตัวที่พอจะหยิบขึ้นมาคลุมเรือนร่างบอบบางให้เนื้อผิวขาวหลุดพ้นจากสายตาของใครบางคน ก่อนจะยันกายลุกขึ้นเต็มความสูงช้อนอุ้มปัฐวีย์เดินเข้าห้องนอนที่เปิดประตูทิ้งไว้โดยทันที เพื่อสานต่ออารมณ์คุกรุ่นที่กล้ำกลายในเวลานี้ให้หายไปเสียก่อน เรื่องอื่นก็ชั่งแม่ง...ค่อยว่ากันอีกทีหลังเสร็จกิจสวาทละกัน

สยามเดินออกมาจากห้องพร้อมกับปัฐวีย์อีกครั้งหลังจากหายกันไปพักหนึ่ง พวกเขาไม่ได้ทำอะไรเกินกว่าช่วยกันและกันให้เสร็จกิจกามเท่านั้น ไม่รู้ว่าเพราะอะไรที่ทำให้เขารู้สึกเกรงที่มีธนพนธ์อยู่ในห้องนี้ด้วย ทั้งที่มันเองก็ไม่เคยจะใส่ใจอะไร หรือเกรงเขาอย่างที่สยามกำลังเป็นอยู่ตอนนี้เลย

" หน้าตาสดใสเลยนะเมิงงง " มันพูดแซวทำให้รุ่นน้องที่เดิมตามหลังเขามาก้มหน้างุดแทบจะซุกใบหน้าเข้ากับแผ่นหลังอยู่แล้ว เขินได้อีก

" ไหนมึงบอกจะไปค้างกับอี๊ฟ " สยามเปลี่ยนเรื่อง จูงมือปัฐวีย์มานั่งที่โซฟาด้วยกัน

" กูเบื่อ ไม่ชอบคนร่ำไร " มันยักไหล่ " พี่ชื่อแบงค์นะครับ น้องชื่ออะไรอ่ะ? ใช่เดือนมนุษยฯป่ะ? "

" ชื่อปัดครับ " ใบหน้าขาวขึ้นสีพยักหน้าตอบรับ ปัฐวีย์มักจะขี้อายเวลาต้องเผชิญหน้ากับเพื่อนๆของเขา แต่สำหรับสยาม ผู้ชายคนนี้เป็นคนฉลาดที่มักแสดงท่าทางน่ารัก น่ามอง ทำให้เป็นที่สนใจไม่ว่าจะเป็นต่างเพศ หรือเพศเดียวกัน

" ปัดเป็นแฟนไอ้หยามเหรอ? พี่เพิ่งรู้นะเนี่ย " มันทำท่าได้โอเวอร์จนสยามแอบกรอกตา หมั่นไส้มันจริงๆ

" เอ่อ.. " จะให้ตอบว่ายังไง เพราะปัฐวีย์ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน

" เออ แฟนกู " ตอบอย่างช่วยไม่ได้ เห็นหน้าตาแดงๆ ทำท่าทางอึกอักแบบนั้นก็นึกสงสาร

" กูก็เพิ่งรู้นะเนี่ย ฮ่ะๆๆ " มันหัวเราะแห้งๆ ทำให้ปัฐวีย์ส่งยิ้มแห้งๆกลับไปเช่นกัน

" ปัดกลับก่อนก็ได้ " สยามเอ่ยบอกรุ่นน้องที่เพิ่งบอกออกไปว่าเป็นแฟน เพราะรู้ว่าปัฐวีย์กำลังอึดอัด พอๆกับไอ้รูทเมทที่ส่งสายอยากรู้อยากเห็นเสียเต็มประดา

" ครับ " คนตัวเล็กลุกขึ้นเดินไปหน้าประตูห้องโดยมีร่างโปร่งเดินไปส่ง

" พี่ไม่ไปส่งนะ "

" ครับ เดี๋ยวผมโทรหานะครับ " คนตัวเล็กบอก แล้วเขย่งเท้าหอมแก้มคนตัวสูงกว่าถึงจะรู้ว่าสยามไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ แต่ครั้งนี้ก็ไม่ได้ว่า หรือผลักออกหรือย่างไร ปัฐวีย์จึงคลี่ยิ้มกว้างโบกมือลาก่อนประตูห้องจะปิดลง

" ไอ้เหี้ย!! นี่มันอิมพอสซิเบิ้ล!! ไอ้สยามมีแฟน แถมเป็นผู้ชาย!!! " หลังจากประตูห้องปิดลงไอ้คนมาทีหลังตะโกนออกมาเสียงดังลั่นจนสยามเกรงว่าคนข้างห้องหรือห้องข้างล่างจะได้ยิน

" มึงจะประกาศให้รู้ทั้งแมนชั่นเลยมั้ยล่ะ "

" ก็กูตกใจอ่ะ เหี้ย! คือแบบ... "

" ... "  สยามยืนกอดอกรอประโยคต่อไป

" กูรู้ว่ามึงหล่อ "  มึงก็หล่อ 

" ... "

" มึงฮ็อต "  มึงฮ็อตกว่ากูอีก 

" ... "

" แต่ไม่คิดว่ามึงจะเอาผู้ชายนี่หว่า "

" ทำไม? รังเกียจ? " สยามนั่งลงบนโซฟาตัวเล็กข้างๆ

" เรื่อง? มึงชอบผู้ชายหรือใครยังไงก็เป็นเพื่อนกูเว้ย ที่กูตกใจคือมึงไม่บอกพวกกู "

ก็มึงไม่ถาม สยามตอบในใจ

" แถมยังไม่เคยเปิดตัวนี่หว่า แอบซุ่มนะไอ้สัด " มันว่า ก่อนที่จะขยับเข้ามาจนชิดขอบที่นั่งติดกัน " เป็นไงวะ ซี้ดเลยป่ะ "

สยามไม่ตอบกลับกระตุกยิ้มมุมปากเป็นอันว่ารู้กัน

" วู้ววว ถึงว่าล่ะพ่อสยามยิ้มยากแบบมึงถึงไม่เคยควงสาวให้เห็น " มันแซว ทำให้สยามโล่งใจที่มันไม่ได้นึกรังเกียจอะไร ซ้ำฟังดูตื่นเต้นจนน่าหมั่นไส้ ไม่รู้ว่ามันแกล้งหรืออย่างไร แต่ก็ทำให้สยามกล้าที่จะเปิดตัวเองให้อีกคนได้รับรู้อีกด้าน

" ผู้หญิงกูก็เคย แต่หลังๆมาผู้ชายถี่ว่ะ น้องปัดก็คุยกันมาสักพักแล้ว " มาเอาในห้องนี้ก็หลายหนอยู่ สยามเติมในใจ

" เป็นไบเหรอวะ? " สยามพยักหน้า " น้องมันก็น่ารักดี แล้วเมื่อกี้ทำไมไวจังวะ กูแทบไม่ได้ยินอะไรเลย "

" จะให้น้องมันครางแบบพวกเมียๆมึงรึไง " สยามแอบแซะผู้หญิงที่ไอ้ธนพนธ์พามา ก่อนจะตอบด้วยเสียงติดจะรำคาญ " กูไม่ได้ทำอะไร แค่ช่วยกันเฉยๆ ไม่อยากให้มึงมานั่งฟังเสียงพวกกู "

" จริงๆกูก็อยากฟังนะ อยากดูด้วย "

ไอ้สัด อยากจะด่าไอ้ท่าทางอยากรู้อยากเห็นทะเล้นๆมันจริงๆ แค่เอากับผู้ชายมันน่าสงสัยอะไรขนาดนั้น

" ไปลองทำเองแล้วกัน "

" เดี๋ยวมึงรู้เลย "

olo สยามไม่ตอบกลับ แต่ยกนิ้วกลางให้แทน





.






.







" ไปแดกเหล้ากัน! " ประโยคสั้นๆแต่มีอนุภาพทำให้นักศึกษาที่เพิ่งผ่านการสอบอันแสนโหดมารู้สึกมีพลังขึ้นอย่างน่าเหลือเชื่อ...แค่บางคนน่ะนะ

" กูขอบาย " สยามเอ่ยปฏิเสธ " ง่วงฉิบหาย "  แถมโปรเจคที่ต้องแก้ก็ยังไม่ได้เริ่มเพราะมัวแต่อ่านหนังสือสอบ

" ไอ้ห่าหยามมึงอย่ามาตอแหล มึง ต้อง ไป " ไอ้พีรพัฒน์ หรือพีมันด่า แล้วเน้นชัดถ้อยชัดคำบังคับให้เขาต้องไปเท่านั้น เพราะมันเป็นคนชวนและไม่ชอบให้ใครปฏิเสธ

" ทำไม? กลัวเมาแล้วคิดว่าคนอื่นเป็นเมียมึง? " มันยังพูดต่อ

" พ่อมึงสิ "

ด่ามันกลับ ก่อนจะทำหน้าง่วงแล้วฟุบหน้าลงกับแขนบนโต๊ะหินอ่อนหน้าคณะ ไม่รู้ว่าพวกมันเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนชีวิตปีสี่ของเด็กวิทย์คอมฯไม่ได้สบายกว่าคณะอื่นเท่าไหร่ จะตายเสียให้ได้ ไอ้พวกนี้ก่อนสอบเห็นโอดโอยกันจะเป็นจะตาย พอสอบเสร็จดันมีแรงชวนกันไปกินเหล้าเคล้านารี

" ไอ้หยามๆ มีเด็กมาหา "

เสียงไอ้ธนพนธ์ที่นั่งเล่นเกมข้างๆบอก มันสะกิดแขนเขาเบาๆ สยามเงยหน้าขึ้นจากแขนก่อนจะมองไปยังทิศทางนิ้วที่มันชี้ไป

" อ้าวปัด สอบเสร็จแล้วเหรอ? " ถามคนตัวเล็กที่ก้าวเข้ามาหาก่อนจะทิ้งตัวนั่งอีกข้างที่ว่าง

" สอบเสร็จแล้วครับ พี่หยามจะไปไหนต่อหรือเปล่าคือผมจะกลับบ้านเลยมาบอกพี่ไว้ก่อน " ปัฐวีย์เป็นเด็กจังหวัดใกล้ๆ จึงกลับบ้านบ่อย

" ไอ้หยามมันจะไปกินเหล้ากับพวกพี่แหละ ว่าจะชวนน้องปัดไปด้วยสักหน่อย เสียดายจัง ไว้คราวหน้าเนอะ " พีรพัฒน์เสนอหน้าสอด

" ฮ่ะๆๆ ผมดื่มไม่เก่งเท่าไหร่ " คนที่เด็กกว่าเอ่ยบอกยิ้ม เรื่องสยามกับปัฐวีย์เป็นอันรู้กันทั้งคณะ ทั้งมหาวิทยาลัยแล้วมั้ง เพราะธนพนธ์รู้ = โลกรู้ ซึ่งคนในกลุ่มก็ไม่มีใครว่า หรือรังเกียจ เพราะพวกมันเองก็ฟันผู้ชายมาไม่น้อยเหมือนกัน ถึงจะมีบางคนตีออกห่างไปบ้างก็เถอะ แล้วไง? ใครแคร์วะ

" ไอ้หยามก็ดื่มไม่เก่ง ถ้าปัดเมา ไอ้หยามเมา ใครจะดูแลใคร ฮ่าๆ " ไอ้อรรนพ หรือไอ้น้ำเอ่ยแซว

" ไร้สาระ " เอ่ยแทรกกลางวง ก่อนหันมาพูดกับร่างบางข้างตัว " ปัดจะกลับตอนไหน? " ถามพอเป็นพิธีไปอย่างนั้น ถามได้เขาไม่มีปัญญาไปส่งหรอก ทุกวันนี้ยังอาศัยรถรูมเมทมาเรียนทุกวัน อีกอย่างปัฐวีย์ก็นี่มีรถยนต์ส่วนตัวเป็นของตัวเองด้วย

" มาหาพี่หยามแล้วก็จะกลับเลย "

" อือ ขับกลับดีๆล่ะ " บอกก่อนจะฟุบหน้าลงอย่างเดิม ตามด้วยมือเล็กที่ลูบเส้นผมเขาเบาๆ ไม่นานร่างเล็กก็ลุกไป

" ไอ้ห่าหยาม ได้แล้วทิ้งขว้าง น้องปัดออกจะน่ารัก เลวนะมึง " อรรนพด่า แล้วขว้างอะไรสักอย่างใส่

" กูละสงสารน้องลูกปัดจริงๆ " พีรพัฒน์เสริม

" สงสารเพื่อนมึงบ้าง น้องปัดไม่อยู่หาที่ลงไม่ได้จะแย่ " ไอ้สัดธนพนธ์ หรือเพื่อนแบงค์คนจัง...

" สัด " ผมเงยหน้าด่ามันทันที ใครจะเหมือนมัน เปลี่ยนแฟนเป็นว่าเล่น คนที่แล้วยังจำชื่อไม่ได้เลย

" จะว่าไปมึงอยู่ด้วยกันไม่หงี่ใส่กันบ้างไงวะ?"

คำถามเล่นเอาสะอึกกันทั้งคู่ ไอ้เรื่องแบบนี้ใครๆก็เป็นกันทั้งนั้น ยิ่งผู้ชายที่คิดแต่เรื่องอย่างว่าแทบจะยี่สิบสี่ชั่วโมงอย่างมันแล้ว จะให้บอกยังไงดี... ถึงสยามจะชอบผู้ชายแต่ก็ยังตั้งเมื่อเห็นนมโตๆ หรือทรวดทรงยั่วยวนของผู้หญิง เวลาธนพนธ์เปิดหนังโป๊เวลาอยู่ด้วยกันพวกเขาก็ต่างคนต่างทำใครทำมัน เพียงแต่สยามไม่เคยทำกลางห้องแบบอีกคน

" ถามได้ส้นตีนมากไอ้เหี้ยน้ำ มึงเห็นหน้าง่วงๆของมันป่ะ เห็นแล้วหมดอารมณ์ ห่า "

" ทำอย่างกับกูมีอารมณ์กับมึงตายห่า ตัวอย่างกับควาย " สยามเถียงกลับ " กูชอบหุ่นอย่างลูกปัด "

" ใครจะรู้วะ เกิดแม่งสปาร์คกันขึ้นมา ไอ้แบงค์ตัวก็ไม่ได้ใหญ่กว่ามึงมากมายด้วย ถ้าโดนรุกมันอาจจะสู้มึงไม่ได้ "

คราวนี้ฝ่ามือธนพนธ์แปะลงบนหัวของพีรพัฒน์อย่างแรงจนผมกระจาย

" มันเตี้ยกว่ากู ผอมกว่ากู แรงก็น้อยต้องกว่ากู ถ้าจะเอากูต้องได้กดเว้ย " แทนที่มันจะแก้ตัวเรื่องเอากับผู้ชาย กลายเป็นว่ามันจะต้องได้กด ไม่ใช่สยามกดมัน

เออ ดี ไอ้สัด

ถ้าเทียบกันทางสรีระแล้วสยามสูงหนึ่งร้อยเจ็ดสิบเก้าเซนติเมตร ธนพนธ์สูงมากกว่าเจ็ดเซ็นต์ รูปร่างมันสมส่วนมีกล้ามเนื้อแน่น แม้จะไม่มากเหมือนพวกออกกำลังกายเป็นประจำ แต่ก็ไม่ได้ผอมแห้งจนไม่น่ามอง กลับกันคนมากมายดันชอบเสียอีก อาจจะเพราะหน้าตาบวกกับผิวที่ไม่ขาวจัด แต่ไม่ถึงกับเป็นสีแทนเหมือนเขาเลยให้มันเป็นที่นิยม ส่วนสยามเป็นชายไทยผิวสีแทนน้ำผึ้ง หุ่นก็พอๆกันตามประสาคนชอบนอนมากกว่าออกกำลังกาย แต่ดูโปร่งกว่าอยู่หน่อย แต่ถ้าพูดถึงเรื่องหน้าตา คนหน้าง่วงอย่างเขาก็เป็นที่นิยมไม่แพ้กัน

" ของแบบนี้มันดูที่ลีลาและชั้นเชิง " สยามไม่คิดจะเป็นฝ่ายถูกกดหรอก

" มึงคิดว่าลีลากูจะแพ้มึง? " มันทำหน้าแบบกูกดมึงได้แน่ กูลีลาเด็ดกว่ามึงแน่นอน

แล้วไง? สยามยักไหล่ บอกแล้วว่ามันอยู่ที่ชั้นเชิง

" พูดอย่างกับพวกมึงจะเอากันจริงๆ ไอ้ห่านี่ " พีรพัฒน์พูดไปเช็ตผมไป อรรนพพยักหน้าเห็นด้วย










...........
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ [อัพแล้วจ้า]
เริ่มหัวข้อโดย: Ppkhth ที่ 12-11-2015 20:03:11


.



.



.



" ไอ้หยามมึงไหวแน่นะ " ธนพนธ์ถาม พรางประคองเพื่อนรักไม่ให้ล่วงไปกองกับพื้น

" เออ " ตอบด้วยน้ำเสียงอ้อแอ้จนนึกขัดใจตัวเอง ไม่น่าไปกับพวกไอ้แม่งจริงๆ กินกันอย่างกับพรุ่งนี้จะไม่ได้กินอีก แล้วเป็นไง? สรุปสยามเมาคนเดียว ลำบากรูมเมทที่ต้องแบกชีวิตมันกลับมาที่แมนชั่นสำเร็จ แต่ดูท่าแล้วไม่น่าจะไหวอย่างที่ปากมันบอก

" ไปล้างหน้าล้างตาก่อนไป เดี๋ยวกูหาอะไรอุ่นๆให้กิน "

สยามเดินโซเซไปห้องน้ำอย่างว่าง่าย ทั้งที่กินไม่มากเท่าไหร่ แต่คนคออ่อนอย่างสยามก็ยังคงเมาอยู่ดี ต่างจากไอ้คอทองแดง ที่กินไปมากกว่ายังยืนชิลๆอยู่หน้าไมโครเวฟหาชาชงที่เหลืออยู่ในห้อง

หลังจากล้างหน้าล้างตาให้รู้สึกสดชื่นขึ้นมานิดหน่อย(ย้ำว่านิดหน่อย) สยามก็พาร่างอันอ่อนปวกเปียกของตัวเองมานั่งพักที่โซฟาตัวเดิมในห้องแล้วหลับตาลงอย่างเพลียๆ ไม่ได้อยากสภาพอ้อแอ้แบบนี้หรอก จะโทษใครได้นอกจากความคออ่อนของเขาเอง ยอมรับว่ากากเรื่องพวกนี้ก็ได้ เพราะตอนอยู่ต่างจังหวัดกับพ่อ แม่ เขาไม่ได้แตะต้องของพวกนี้เท่าไหร่เพราะแม่ไม่ชอบ และพ่อเองก็เลิกมานาน พี่สาวก็เป็นผู้หญิงเรียบร้อย จึงทำให้สยามไม่ค่อยสุงสิงกับแอลกอฮอร์เท่าไหร่ มีแค่บุหรี่ที่เอาไว้สูบเวลาต้องการผ่อนคลาย

" ทีหลังไม่ชอบก็ไม่ต้องบ้าจี้ตามไอ้พีมัน เอ้า " มันวางชาร้อนแก้วหนึ่งลงตรงหน้า แล้วนั่งลงข้างๆ " แดกซะ เผื่อจะหายมึน "

" ขอบใจ " บอกเสียงแผ่ว แต่ดีกว่าอ้อแอ้เหมือนก่อนหน้านี้

" หึหึ "

" หัวเราะเหี้ยไร? " เมาแล้วปากกล้าครับ

" หัวเราะมึงไงหน้าตาไม่น่าอ่อน ฮ่าๆๆ "

" สัด " ยกข้อมือขึ้นส่งนิ้วกลางไปให้ก่อนที่ชาร้อนของไอ้คนหาเรื่องจะถูกเขายกจิบเบา ๆ  สยามไม่เข้าใจว่ามันช่วยได้ตรงไหน แต่ก็ดีกว่าปล่อยให้ท้องว่างๆมีแต่น้ำเมาน่ะนะ

" มึงเอาของจริงมาชูใส่กูสิ " ธนพนธ์พูดขำๆ แต่คนเมามักจะใจกล้า มันไม่รู้เหรอ?

" ทำไม? จะเอากู? "

สยามเห็นมันเงียบไปพักหนึ่ง จึงแสยะยิ้มอย่างผู้ชนะ นั่งไขว่ห้างจิบชาให้ความรู้สึกผ่อนคลายขึ้นนิดหน่อย ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะนานๆทีรูมเมทของเขามักจะเถียง แถหัวชนฝา โดยเฉพาะเรื่องนี้ พอเห็นเงียบ เถียงไม่ออกแบบนี้มันก็ชอบใจเป็นธรรมดา

" กูได้แผ่นใหม่มา ดูมั้ย? " จู่ๆร่างสูงกว่าข้างๆก็เอ่ยชวน

" จะบิ้วต์กูรึไง " คนเมายังปากดี

" เดี๋ยวมึงรู้เลยไอ้สัดสยาม "

มันว่าก่อนจะเดินเข้าห้องนอนของพวกเขาไป ไม่นานก็ออกมาในสภาพบ๊อกเซอร์ตัวเดียวพร้อมกับแผ่นซีดีในมือ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าแผ่นใหม่ของมันเป็นหนังอะไร ไม่พ้นหนังกามๆ

ธนพนธ์จัดการใส่แผ่นหนังอย่างว่าแล้วเปิดทีวีหน้าจอสี่สิบเก้านิ้ว เอาให้เห็นยันรูขุมขนกันไปเลย ร่างสูงกลับมานั่งที่พร้อมยิ้มชั่วร้ายในความรู้สึกของสยาม แต่คนเมายักไหล่ เบะปากใส่

ไม่นานจอสี่เหลี่ยมก็ปรากฏคู่ชายหญิงกำลังนัวเนียกันอย่างออกรส อะไรวะ? รีบเหรอ? ไม่เกริ่นนำกูบ้างเล้ย? แล้วอะไรคือเห็นมือใหญ่บีบคลึงเนื้อนิ่มผ่านเสื้อตัวบางนั่นแล้วรู้สึกตื่นเต้น จนต้องยืดตัวมานั่งยันศอกเท้าหัวเข่าเอาไว้เกร็งๆ ซึ่งคนข้างๆก็มีปฏิกิริยาเดียวกัน

" นมเล็กสเป็คมึงเลยว่ะ "

สัด ปากดี

" กูไม่เน้นนม กูเน้นฟิต "

ก็บอกอยู่ว่าคนเมามักมีความใจกล้า หน้าด้าน รวมถึงวาจาที่เอ่ยออกมาราวกับคนละคนกับตอนไม่เมา

" หึหึ นางเอกคนนี้กูเห็นบ่อย ไม่น่าฟิต " น่าจะจริงอย่างที่ไอ้หน้าหล่อมันบอก เปิดออกมาที อื้อหือเลย

" อ่ะ!! "  สยามสะดุ้ง เมื่อจู่ๆมือของไอ้คนข้างๆก็วางหมับลงกลางลำตัวที่กำลังตื่นตัวภายใต้กางเกงยีนส์หนา

" แข็งไวนะมึง "

" ทำอย่างกับมึงไม่แข็ง " จับของมันคืน แล้วไอ้คนหน้าหนาอย่างมันจะอายมั้ย? ก็ไม่ นอกจากจะไม่ขยับหนีแล้วยังอ้ากว้างยกขาข้างหนึ่งไว้บนโซฟาเพื่อให้มือเรียวได้จับและรู้สึกถึงความดุดันสู้มือได้มากขึ้นเพราะบ๊อกเซอร์ตัวเก่าของมันช่างบางจนสัมผัสความร้อนได้

" หึหึ ห้ามชักหนีแล้วกัน " มันว่า

ใบหน้าสีแทนเห่อร้อนขึ้นเมื่อเห็นสายตาเจ้าชู้ของเพื่อนสนิท " เออ มึงเองก็อย่าป๊อดก็แล้วกัน " แต่ก็ยังไม่วายปากดี





.






.






"{ อ๊ะ อ๊า อ๊าา }" เสียงทีวีตรงหน้าชายหนุ่มทั้งสองถูกละความสนใจไปโดยสิ้นเชิง

" อึ่ก! แฮ่กๆ " เสียงกัดฟัน หายใจหอบเหนื่อยดังอยู่ใกล้หู สยามไม่แน่ใจว่าเป็นของใครกันแน่ เขา หรือมัน

ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ขาเรียวถูกพาดไว้บนหน้าขาของธนพนธ์ กางเกงยีนส์เนื้อหนาถูกเหวี่ยงทิ้งไว้สักทิศของห้อง เสื้อนักศึกษาของสยามถูกปลดกระดุมออกจนหมด สาบเสื้อหลุดลุ่ยถูกแยกออกจากกัน ต่างจากธนพนธ์ที่เปลือยท่อนบน ส่วนข้างล่างนั้นเพียงแค่เลื่อนบ๊อกเซอร์ลงเผยส่วนกลางลำตัวที่ผงาดขึ้นเท่านั้น ร่างทั้งสองอยู่ใกล้กันจนได้ยินเสียงแห่งความสุขทางกามารมณ์กำลังพุ่งทะยานสูง ร่างโปร่งยกสะโพกรับฝ่ามืออย่างเผลอตัว พร้อมกับช่วยอีกคนไปด้วย ส่วนอีกข้างที่ว่างนั้นคล้องคออีกคนเพื่อพยุงร่างตัวเองเอาไว้

" ซี้ดดดด อ้าาส์ "

" อะ..ไอ้แบงค์ อ่ะ! อย่ากัด ไอ้เหี้ย! กรอดด " สยามกัดฟันแน่นเมื่อถูกเล่นงานเข้าเกือบทุกทาง ทั้งฝ่ามือที่ชักรูดแกนกาย อีกข้างบดขยี้หัวนมสีเนื้อ และเรียวปากร้อน ลิ้นหยุ่นที่ลามเลีย กัดหัวไหล่ที่พ้นสาบเสื้ออย่างหมั่นเขี้ยว

" หึหึ " อารมณ์แบบนี้ยังมีกระจิตกระใจมาหัวเราะ ไอ้สัด

" กะ... หัวเราะหาพ่อมึงหรือไง "

" อ่าาาส์ ผิวเนียนว่ะมึง "

" ใช่เวลามั้ยวะ " สยามแทบจะคุมตัวเองไม่ได้ยามฝ่ามือนั้นขยับไวขึ้น จนเผลอจิกต้นคออีกฝ่ายอย่างแรง เผลอหยุดมือที่นำพาอารมณ์อีกฝ่ายทำให้เจ้าตัวต้องเป็นคนกอบกุมมือนั้นแล้วชักรูดไปพร้อมกัน

" อ้าาส์  "

" ซี้ดดด "

" ไอ้หยาม... ขอจูบ " มันพูดคลอเคลียอยู่ข้างหู ขบติ่งหูเบาๆ

" ไม่ อ่าา...ให้จูบ แฮ่กๆ  "

" อืมม สยาม... ขอจูบนะ "

ความเงียบคือคำตอบ ซึ่งนั่นทำให้ธนพนธ์คิดว่าเพื่อนอนุญาตแล้ว ริมฝีปากได้รูปบดจูบลงที่ปากอิ่ม ขยี้แรงตามอารมณ์ที่สูงขึ้นสุด ร่างโปร่งกระตุกเฮือกก่อนจะปลดปล่อยน้ำกามสีขุ่นพุ่งเปรอะเปื้อนหน้าท้อง และหน้าอกของตัวเองรวมถึงอีกฝ่าย โดยที่เรียวปากก็ยังถูกครอบครองไม่ห่าง ลิ้นร้อนที่เกี่ยวกระหวัดลัดเลาะโพรงปากแทบทุกซอกทุกมุม สยามโทษรสเหล้าจางๆในปากที่ทำให้เขามึนเมาจูบตอบอย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน ยิ่งบดขยี้ลงมาแรงเท่าไหร่ สยามยิ่งตอบสนองกลับไปแรงเท่านั้น ธนพนธ์เองก็เช่นกันจูบซับ ดูดดึง ขบย้ำริมฝีปากล่างจนกลีบปากอิ่มบวมเจ่อจึงผละออก

" กูยังไม่เสร็จ " บอกชิดเรียวปาก

" ... " สยามไม่ตอบอะไร เพียงแต่ขยับมือตามจังหวะที่มันเรียกร้อง ซุกหน้าลงที่ซอกคอของธนพนธ์เอาไว้จนร่างมันกระตุกเกร็งถี่แล้วปลดปล่อยออกมาตามกัน

" ขอจูบอีกที "

" แฮ่กๆ " คนเมาไม่รู้ว่าการที่ตัวเองหอบหายใจแรงนั้นถือเป็นการอนุญาตให้เรียวปากของมันประทับจูบอีกหรือเปล่า เพราะไม่ทันได้ขัดขืน ริมฝีปากก็ถูกช่วงชิมไปเรียบร้อยแล้ว

" อือ.. "





.







.







" กูจะออกไปข้างนอก เอาไรป่ะ "

สยามละสายตาจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่มีภาษาขยุกขยุยตรงหน้า ก่อนจะทำหน้าเหม็นเบื่อใส่ไอ้ชีเปลือยที่เดินออกมาจากห้องน้ำแบบไม่มียางอาย นิ้วเรียวดับบุหรี่ลงกับที่เขี่ยข้างๆ แล้วชี้ไปทางประตูห้องนอน

" ไปแต่งตัวในห้อง "

" ทำไม? เขิน "

ค ว ย

สยามพูดแบบไม่มีเสียงแต่มันกลับขำ แล้วเดินโทงๆ ทั้งแบบนั้นเข้าห้องไป แม่ง เกลียดมัน

ไม่นานมันก็ออกมาใหม่โดยมีเสื้อผ้าครบตามแบบที่เจ้าตัวชอบใส่ ดวงตาในกรอบแว่นที่พวกเขามักใส่ตอนต้องนั่งหน้าคอม หรืออ่านหนังสือนานๆ กวาดมองร่างสูง ...เสื้อเชิ้ตสีอ่อน พับแขนจนถึงข้อศอก และกางเกงยีนส์...ของเขาเอง

" ไอ้แบงค์ เอากางเกงกูมาใส่อีกนะไอ้สัด "

" ก็มึงไม่ซักให้กู " หน้าที่กูรึไง อยากจะถาม

ดีที่กางเกงตัวนี้ตัวใหญ่หน่อย เพราะปกติสยามจะซื้อพอดีตัว เลยไม่ค่อยได้ใส่มันจึงตกเป็นของไอ้เพื่อนร่วมห้องไปโดยปริยาย ใส่ไม่ซักด้วยต้องตามทำให้ตลอด ซกมกไม่มีใครเกิน

" ไปหา'ไรแดกกัน " มันชวน แต่ช่วยดูด้วยว่าโปรเจคที่เขากำลังแก้อยู่มันยังไม่พ้นวิกฤต มันเองก็ไม่ต่าง แต่ก็ชอบทำตัวเหมือนผ่านฉลุย สยามส่ายหน้า

" กูต้องแก้งาน "

" งั้นมึงจะเอาอะไร เดี๋ยวกูซื้อมาให้ " นานๆทีไอ้คุณธนพนธ์จะทำตัวเป็นคนดีกับเขาเหมือนกัน

" ฟุตลองไก่สอง โค้กด้วย "

" ชอบเหรอวะ? "

คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันฉับ หันหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัยมองร่างสูงที่ยืนยิ้มแปลกๆ ดวงตาภายใต้กรอบแว่นมองอย่างไม่เข้าใจ ก่อนจะเอ่ยถาม

" ชอบอะไร "

" โค้ก " กำลังจะตอบว่า เออ แต่ประโยคต่อมาสยามก็แทบจะประเคนบาทาใส่หน้าไอ้คนพูดทันที " โค้กแข็งปวย "

" ไอ้สัด! " ที่เขี่ยบุหรี่ข้างเครื่องพีซีเป็นอาวุธชั้นดี และสยามก็ไม่ลังเลที่จะขว้างใส่มัน แต่มันหลบได้ ที่เขี่ยจึงหล่นกระจายข้างหลังมัน พร้อมก้นกรองหกเลอะเทอะเต็มพื้นห้อง

" ฮ่าๆๆๆ "

เสียงหัวเราะดังลั่นจนห้องข้างๆอาจจะด่าได้ยิ่งทำให้สยามอยากจะกระทืบมันสักที สองที แต่มันก็ชิ่งหนีออกจากห้องไปก่อน

" เหี้ยเอ๊ย " สบถเบาๆ แล้วจัดการกับก้นบุหรี่ที่เกลื่อนพื้น โชคดีที่ไม่ปาไปโดนข้าวของเสียหาย ไม่อย่างนั้นต้องซื้อใหม่อีก จะซื้อก็เสียดายเพราะปีนี้ปีสุดท้ายแล้ว จบก็คงย้ายออก

เดี๋ยวก็ต้องห่างๆกันไป

ไม่รู้ว่าสยามจะเรียกความรู้สึกวูบโหวงในอกนี้ว่าอย่างไรดีเมื่อคิดไปถึงช่วงเวลาที่จะต้องแยกย้ายกันดำเนินชีวิตของแต่ละคน ไหนจะคำจำกัดความของความสัมพันธ์แปลกๆที่ก่อตัวหลังจากคืนนั้น...

จะโทษความเมาก็ไม่ใช่ สติของสยามแค่ถูกริบรอนออกไปเท่านั้น แต่ไม่ใช่ว่าควบคุมไม่ได้ ทุกอย่างเกิดขึ้นด้วยความเต็มใจ ต่างคนต่างสุขสม วินวินกันทั้งคู่ แต่หลังจากนั้นนี่สิ

มีครั้งที่หนึ่งแล้ว ถ้ายังมีอีกครั้งที่สอง เดี๋ยวครั้งที่สาม สี่ และต่อๆไปก็ต้องเกิดขึ้นเรื่อยๆ แล้วมันก็จริง ทั้งสยาม และธนพนธ์เริ่มช่วยกันสำเร็จความใคร่ให้กันบ่อยขึ้น ถึงบางทีเขาจะปฏิเสธแต่สุดท้ายก็ทนแรงชักจูงไม่ไหว มันจึงเลยเถิดมาถึงทุกวันนี้ อาจจะไม่ถึงขั้นสอดใส่ แต่ทุกครั้งสยามรู้ว่ามันเริ่มเยอะขึ้น พร้อมความรู้สึกที่ไม่เหมือนเดิม

ไม่มีใครคิดจะหยุด

และไม่มีใครรู้ว่ามันจะเดินไปในเส้นทางไหน

ไม่มีใครรู้เลยจริงๆ





.







.








ผ่านไปเกือบชั่วโมงกว่าธนพนธ์กลับมาห้องอีกครั้ง ไปคนเดียวแต่กลับไม่ได้มาคนเดียว ทำให้ปากที่จะเอ่ยด่ามันที่มาเอาป่านนี้หุบฉับ

" อ่ะ " มันยื่นถุงร้านสะดวกซื้อที่มีของตามสยามสั่งเอาไว้ มีเพิ่มเป็นหมากฝรั่งกับบุหรี่อีกซอง เขารับมาแต่โดยดี แล้วหันมาสนใจกับงานตรงหน้าเพราะรู้ดีว่าอะไรมันจะเกิดขึ้นหลังจากนี้

" ไอ้หยาม นี่น้องมิ้นท์รุ่นน้องที่คณะเรา ส่วนนี่เพื่อนพี่ ชื่อสยาม "

" หวัดดีค่ะ " หญิงสาวหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารักเอ่ยทักทาย สยามหันหน้าไปพยักน้อยๆ ให้เธอแล้วเมินกลับ เลยไม่ทันเห็นใบหน้าน่ารักยิ้มค้างรู้สึกเสียหน้า

" มันก็แบบนี้แหละ ไม่ต้องสนใจหรอก โลกส่วนตัวมันสูง มิ้นท์ไปนั่งเล่นกับพี่ในห้องดีกว่า ให้ไอ้หยามมันทำงานไปเดี๋ยวจะรบกวนสมาธิมัน "

ถึงไม่ได้หันไปมองแต่ก็พอจับน้ำเสียงตอแหลของมันได้ แววตาเจ้าชู้ของมันคงจะกวาดมองใบหน้าจิ้มลิ้มที่พามาจนเธอเขินแน่ๆ ไม่นานเสียงฝีเท้าก็ค่อยๆพากันเดินเข้าประตูห้องนอนไป

ปึก!

สยามวางมือลงกับโต๊ะคอมด้วยความรู้สึกหลากหลาย จะเรียกโมโหก็ไม่ใช่ รำคาญก็เคยแต่ไม่ถึงขั้นขัดหูขัดตาจนอยากจะเข้าไปเคาะประตูห้องดังๆให้พวกมันหยุดการกระทำทุกอย่าง ร่างโปร่งถอนหายใจยาว ก่อนจะหยิบบุหรี่ที่วางอยู่ใกล้ๆมาจุดสูบ ถ้าธนพนธ์รู้ว่านี่คือมวนที่แปดแล้วมันคงบ่น ช่วงนี้สยามพึ่งมันบ่อยๆจนเพื่อนๆกลัวว่าจะติด แค่ก็เถอะ เขาต้องใช้มันในเวลาแบบนี้นี่หว่า

" อุ๊ย! พี่แบงค์ " เสียงดังเล็ดลอดออกมาจากหลังประตูห้องนอนที่ปิดสนิท

" เหี้ยแม่ง " สบถอีกครั้งก่อนจะลุกขึ้นเต็มความสูง คว้ากางเกงยีนส์ที่พาดอยู่แถวๆนั้นมาใส่ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ กุญแจห้องแล้วออกจากห้องไป

ตอนนี้สยามอยู่ริมระเบียงบนคอนโดหลายสิบชั้นของเพื่อนสนิทอีกสองคน มันค่อนข้างแปลกใจที่เห็นเขามาหามันทั้งที่ปกติวันหยุดแทบจะไม่ได้เจอหน้ากัน เพราะสยามเป็นคนติดห้อง ถ้าไม่อันเชิญก็ไม่คิดจะโผล่หัวมา อรรนพมันว่าอย่างนั้น

" มึงมาหาพวกกูเพื่อเปลี่ยนวิวสูบบุหรี่? " ร่างสูงไล่เลี่ยกับเขาเอ่ยถาม

" เออ เบื่อห้องตัวเอง "

" ไอ้ห่านี่ " มันส่ายหน้า " ไอ้พี ไอ้หยามบอกว่าเบื่อห้องเลยมาหาที่สูบบุหรี่ใหม่ " อรรนพตะโกนบอกเพื่อนสนิท

" เออ มึงทะเลาะกับไอ้แบงค์เหรอวะ? " ไอ้ตัวดีรีบวิ่งสี่คูณร้อยเมตรมาถามด้วยความอยากเสือกล้วนๆ

" เกี่ยว'ไรกับมัน? " สยามถามกลับ

" เอ๊า! ก็เมื่อกี่ไอ้แบงค์มันโทรมาหามึง กูเลยรับให้มันถามว่ามึงอยู่ไหน "  ทั้งสยาม และอรรนพตั้งใจฟังว่ามันจะพูดอะไรต่อ  " กูเลยบอกว่าที่นี่ไม่มีคนชื่อมึงแล้วมันก็วางสายไปเลย "

" ถุ้ย " อรรนพแกล้วถุยน้ำลายหลังจากพีรพัฒน์พูดจบ แค่แกล้ง น้ำลายก็ไม่น่าจะกระเด็นไปใส่เสื้อมันจริง

" อี๋ ไอ้เหี้ยน้ำ! สัดหมา " เสียงไอ้คนตัวเล็กสุดในกลุ่มมันด่า แล้ววิ่งแน่บไปห้องน้ำก่อนที่จะโดนเพื่อนถีบ คงจะไปล้างคราบน้ำลายออก ไม่ก็เปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำกันเชื้อโรค

" ถามจริงมึงสูบมากี่มวนแล้ววะ " อรรนพเอ่ยถามหลังจากรูมเมทวิ่งหายไปแล้ว

" อืม... สิบสาม..สิบสี่มั้ง "  จะว่าไปก็เยอะเหมือนกันนะ

" เครียดเหี้ยอะไร น้องปัดมาขอคืนดี? "

สยามส่ายหน้าแทนคำตอบ พูดถึงปัฐวีย์ ตอนนี้พวกเขาเป็นได้แค่พี่น้องกันเท่านั้น ถึงแม้ว่าจะไม่มีใครอยากเป็นก็เถอะ คนตัวเล็กนั่นรู้ว่าสยามไม่ได้รักตัวเอง แต่เพราะความที่เจ้าตัวไม่เคยก่อเรื่องกวนใจ หรือเรียกร้องอะไร สยามจึงยอมตกลงเป็นพี่น้องกันตามที่ขอทั้งที่ตั้งใจจะตัดขาด เขาไม่ได้อยากจะทำร้ายจิตใจของคนตัวเล็ก แต่สยามไม่อยากให้ความหวังจนมันกลายเป็นปมยุ่งเหยิงหาทางแก้ไม่ได้ ทุกวันนี้มันก็วุ่นวายพออยู่แล้ว
 
" แล้วเป็นอะไรวะ? "

" อยากรู้หรืออยากเสือก? "

" มีค่าเท่ากัน ด่ากูเสือกก็ได้ " มันยักไหล่ยอมรับ

" กู.. คิดถึงแม่ว่ะ "

คำตอบของสยามทำเอาคนอยากรู้ที่ยอมรับว่าตัวเองเสือกเดินหนีเข้าในห้องไป มันคงจนปัญญาจะคุยกับเขาแล้วจริงๆนั่นแหละ แต่เขาก็ไม่คิดว่ามันไม่รู้ถึงการเปลี่ยนแปลงของเพื่อนสนิท เพียงแต่ไม่พูดออกมามากกว่า สยามหัวเราะเบาๆในลำคอ ก่อนจะอัดสารนิโคตินเข้าปอดครั้งสุดท้ายแล้วดับมัน ค่อยเดินเข้าห้องไปโดยไม่ลืมที่จะปิดประตูบานเลื่อนที่เปิดค้างเอาไว้

" ไอ้แบงค์โทรหามึงอ่ะ " อรรนพพยักพเยิดหน้าไปตรงโทรศัพท์เครื่องบางที่วางไว้บนโต๊ะ มันกำลังสั่นจนพวกมันทั้งสองคนคงจะรำคาญแย่

" รับสักทีไอ้ห่านี่ เป็นผัวเมียกันก็คุยกันดีๆ " พีรพัฒน์ว่า  เลยได้รับสายตาโหดๆของเพื่อนร่วมห้องไปเลยหุบปากฉับ

สยามถอนหายใจก่อนจะหยิบมันเดินออกไปนอกระเบียงอีกครั้ง แล้วกดรับสาย

" ว่า? "

"[ มึงยังแก้งานไม่เสร็จ ]"

" แล้ว? "

"[ ไปหาพวกมันทำไม ]"

" ...แล้วมึงจะทำไม? จะฝากซื้อถุงยางรึไง "

"[ ...ประชดกู? ]"

" เปล่า "

"[ กลับมาห้องเรา มีอะไรมาคุยกันดิวะ แม่ง ]"

" ไม่มีอะไร กูแค่มาคุยเรื่องโปรดเจค "

"[ ไอ้พีมันบอกมึงไปสูบบุหรี่เฉยๆ ]"

ไอ้ห่า ไหนบอกว่าที่นี่ไม่มีคนชื่อมึงแล้ววางสายไงวะ

" ... "

"[ หยาม ]"

" เดี๋ยวกูกลับไป "




.






.







สยามกลับมาที่ห้องจริงๆ ส่วนไอ้เพื่อนทั้งสองคนมันก็งงๆ ว่าทำไมกลับง่ายดายไม่เล่นตัวหน่อยเหรอ แต่ก็ยังไม่วายปากหมาแซวว่าจะรีบไปเกี่ยวก้อยคืนดีกันเหรอ เหอะๆ ไม่ได้ทะเลาะกันจะคืนดีได้ยังไง

หากย้อนกลับไปได้สยามเลือกไม่กลับดีกว่า เพราะตั้งแต่กลับมา ทั้งมัน และเขาก็ไม่มีใครพูดอะไรออกมา ต่างคนต่างอยู่ในโลกส่วนตัวที่สร้างขึ้น สยามพยายามจดจ่ออยู่กับรายการวาไรตี้ในจอทีวี ไม่อยากจะเหลือบตามองไอ้คนที่นั่งหน้าเครียดอยู่หน้าจอโน้ตบุ๊ค แต่ถ้าย้อนกลับไปได้จริงๆ สยามคงย้อนไปตั้งแต่คืนนั้นบนโซฟานี้ เขาจะทำทุกวิถีทางเพื่อไม่ให้มันเกิดขึ้นแน่ๆ

สุดท้ายคนที่ทนความอึดอัดไม่ไหวก็คงเป็นเขาเอง ร่างโปร่งเดินออกไปนอกระเบียง แล้วหยิบมวนบุหรี่ออกมาจากซอง ไม่รู้ว่าเป็นมวนที่เท่าไหร่ของวันนี้ หากเขายังจบเรื่องนี้ไม่ได้คงได้เป็นมะเร็งตายกันพอดี แต่ยังไม่ทันจะได้จุดไฟที่ปลายมวน ประตูบานเลื่อนก็ถูกเปิดออก พร้อมกับธนพนธ์ที่ดึงม้วนบุหรี่ออกจากเรียวปากอิ่ม

" สูบเหี้ยอะไรนักหนา " เขารู้ว่ามันไม่ค่อยชอบกลิ่นบุหรี่เท่าไหร่ แต่ก็สูบบ้างเวลาใช้ความคิด ไม่ได้ติดเหมือนที่สยามเป็นในช่วงนี้

" เสี้ยน "

" แต่กูเงี่ยน " บอกหน้าตายก่อนร่างสูงกว่าไม่กี่เซ็นต์จะเบียดเข้ามาจนชิด ไม่สนว่าข้างห้อง หรือตึกใกล้เคียงจะเห็นหรือเปล่าด้วยซ้ำ

เรื่องไร้ยางอายนี่ขอให้บอกมันเลยจริงๆ

" กูไม่อยาก " ใบหน้าสีแทนแสร้งหลบริมฝีปากที่ฉกฉวยเข้ามาอย่างฉิวเฉียด

" เดี๋ยวกูทำให้มึงอยากเอง " เสียงกระซิบข้างหูทำเอาขนลุกซู่ ก่อนจะเจ็บแปลบที่ลำคอเพราะถูกดูดดึงกัดย้ำ

" เจ็บ ไอ้เหี้ยนี่ " สยามผลักร่างมันเซออกไปเล็กน้อย พอเว้นระยะห่างหนึ่งช่วงแขนได้ ก่อนจะตะปบมือเข้ากับคอส่วนที่ถูกทำรอย " กูบอกว่าอย่าทำรอยไง "

" นิดๆหน่อยๆน่า "

" ไม่นิดแล้วไอ้สัด! " ว่าเสียงดัง หากนับรอยที่มันทำตามตัวแล้วขอบอกเลยว่าไม่นิด

" พูดคำด่าคำ เดี๋ยวมึงจะโดน "

" โดนตีนกูนิ่ " พูดจบก็หันหนีออกไปนอกระเบียง เพราะทนมองสายตาระยิบระยับของธนพนธ์ไม่ได้ ไม่รู้ว่าเป็นโรคแพ้สายตาไปตั้งแต่เมื่อไหร่ จึงเป็นโอกาสของร่างสูงเข้าประชิดซ้อนหลัง และยื่นมือวางทับมือของสยามที่จับราวระเบียงไว้ ทำให้เหมือนตกอยู่ในอาณัติของอีกคนโดยปริยาย

" หึหึ แล้วคราวที่แล้วมึงโดนยังไงล่ะ " เสียงทุ้มข้างหู ทำให้หน้าสีแทนร้อนฉ่า เมื่อคิดถึง 'คราวที่แล้ว' ของมัน ออรัสเซ็กส์ที่สยามไม่คิดจะทำให้ใคร แต่กลับมาทำให้กับมันและไม่ต่างอะไรกับมันที่ทำให้เขาคืนเช่นกัน บอกตามตรงว่าตอนนั้นอารมณ์ล้วนๆ พอคิดถึงตอนนี้ ให้ตาย! กูทำไปได้ยังไง!!?

" ... "

" มึงเป็นอะไร "  ธนพนธ์เอ่ยถามก่อนกดจมูกลงบนไหล่กว้างของเพื่อนสนิท จุมพิตเบาๆผ่านเสื้อยืดที่เจ้าตัวใส่

" กูอยากจะหยุด "

" หยุดอะไร " ไม่รู้ว่าโง่หรือแกล้งกันแน่ ฝ่ามือใหญ่วางลงที่เอวสอบแล้วบดเบียนส่วนร้อนรุอุภายใต้กางเกงบอลเสียดสีกับก้นของสยามบอกให้รู้ถึงความพร้อมของมัน

" ที่เราทำกัน... หยุดเถอะว่ะ " สยามหลุบตามองลงต่ำไปยังพื้นข้างล่างแมนชั่น

" ทำไม? " เสียงเรียบๆที่ไม่บอกความรู้สึกทำให้สยามนึกใจสั่น ยิ่งความดุดันกลางลำตัวกดคลึงมากขึ้นเท่าไหร่ ยิ่งทำให้เขารู้ตัวว่ากำลังจะแพ้ในอีกไม่ช้า

" กูกลัว... " ตอบตามตรง " กูกลัวว่าวันหนึ่ง มึงกับกูอาจจะไม่มองหน้ากันอีก "

" มึงอยากหยุดจริงๆเหรอ ทั้งๆที่มึงก็รู้สึกดีกับมัน " เสียงทุ้มพร่าข้างหู และลิ้นชื้นที่กำลังแหย่เข้าไปมันทำให้สยามอ่อนแรงที่จะต้านทานอารมณ์ป่วนปั่นในช่องท้อง

" มึงไม่เข้าใจ " สยามหันกลับมาพบใบหน้าที่อยู่ห่างไม่กี่เซ็นต์

" มึงก็ไม่เข้าใจ " ธนพนธ์บอกชิดริมฝีปาก ก่อนจะบดจูบลงไปตามที่ใจตัวเองต้องการ โดยที่สยามเองก็ไม่ขัด และจูบตอบกลับไปด้วยความไม่เข้าใจอย่างที่อีกฝ่ายบอก



(แพลนกล้องไปที่ระเบียง)  :hao6:





.






.





.
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ [อัพแล้วจ้า]
เริ่มหัวข้อโดย: Ppkhth ที่ 12-11-2015 20:09:57


และแล้ว...




" ปล่อยกู ไอ้สัด อึดอัด "


" แหม ทีเมื่อกี้อยากให้กูเบียด ได้แล้วจะทิ้งขว้างก็เหรอ " วงแขนเพิ่มแรงกอดรัดร่างภายใต้ผ้าห่ม

ผู้ชายสองคนเปลือยกายกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันบนเตียง น่ารักฉิบหาย!

" พ่อมึงสิ ปล่อยกูสักทีไอ้แบงค์ กูจะไปอาบน้ำ "

" ลุกไหว? "

" เออ แค่โดนเอา ไม่ได้โดนตัดขา "

" หึหึ "

สยามเกลียดเสียงหัวเราะของมัน หึหึ หึหึพ่อง! ไม่น่าเลย ไม่น่าเลยจริงๆ ปล่อยให้มันเลยเถิดมาถึงขนาดนี้ได้ยังไง ดีมันยังพากลับเข้ามาทำข้างในห้อง ถ้าจะโทษก็ต้องโทษความใจง่ายของตัวเองนี่แหละ เขาไม่ได้ไร้เดียงสาถึงขนาดที่ว่ายอมให้ขนาดนี้แล้วยังบอกไม่รู้ว่าตัวเอง 'รัก' มัน


เออ สยามรักธนพนธ์


ความรู้สึกนี้มันเกิดขึ้นมาสักพักก่อนเลิกกับปัฐวีย์ แต่เพราะรู้อยู่เต็มอกว่าสิ่งที่พวกเขาทำมันไม่ใช่ความรัก ธนพนธ์แค่สนุก อยากรู้อยากลอง และเขาเองก็ปล่อยให้มันเกิดขึ้นภายใต้ขอบเขตของคำว่าเพื่อน

ห้ามหวง

ห้ามหึง

ห้ามไปยุ่งไม่ว่าธนพนธ์จะเอาใครต่อใครมานอนด้วย

ห้ามแม้กระทั่งเผยความรู้สึกให้อีกคนรู้ว่าเขารู้สึกอย่างไร จนกระทั่งเหตุการณ์ไม่กี่ชั่วโมงก่อนที่สยามยอมเผยความรู้สึก และความต้องการออกมาจนหมดสิ้น แม้สถานะจะตกเป็นรอง แต่เขาก็ไม่ได้ซีเรียสหากจะเป็นธนพนธ์จะเป็นฝ่ายรุก

" นอนเฉยๆน่า ไว้ค่อยอาบก็ได้ " มันบอกก่อนจะฉกหอมแก้มเนียนจนสยามนึกรำคาญ

" นอนไม่สบาย "

" เป็นไร? " มันยังถามต่อ จะให้พูดยังไงดีล่ะมันถึงจะเข้าใจง่ายๆ และไม่เอามาหัวเราะทีหลัง

" กูไม่ใช่ผู้หญิง ปล่อยในมาได้นะไอ้สัด "

" ก็รู้ไง ปล่อยในมึงก็ไม่ท้อง "

" สัด! " อยากจะตบกะโหลกมันสักที " ไม่ท้องแต่กูก็ต้องไปเอาน้ำมึงออกอีก "

" ต้องเอาออกด้วยเหรอวะ "

สยามพยักหน้า ก่อนจะบอกเสียงเบา " เดี๋ยวท้องเสีย "

" งั้นกูเอาออกให้ มึงจะได้ไม่ลำบาก " ปากบอกว่าจะไม่ลำบากแต่ตามันเชื่อไม่ได้สักนิด

" ไม่ต้อง "

" เหอะน่า เดี๋ยวจะหาว่ารังแกมึง " ร่างสูงลุกขึ้นพรวด ทำท่าจะอุ้มร่างขนาดเท่าๆกัน ยิ่งทำให้สยามเกร็งเข้าไปใหญ่ เขาไม่ได้บอบบางร่างน้อยเสียหน่อย ตัวอย่างกับควาย มันเองก็หนากว่าไม่เท่าไหร่ กว่าจะไปถึงห้องน้ำคงได้ตกตายกันพอดี

" ไอ้สัด ไม่ต้อง " สยามพยุงร่างตัวเองลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะสูดปากเมื่อความเจ็บแปลบเล่นงานตั้งแต่ช่องทางจนถึงกระดูกสันหลัง เจ็บจนตั้งตัวไม่ทันทำให้ขาเรียวสั่นพรั่บๆอย่างไม่ตั้งใจ

" ให้กูอุ้มมั้ย "

" ซี้ดด... ดูตัวมึงกับกูด้วย แค่พยุงกันยังพาล้มได้เลย "

" งั้นกูพยุง "

สยามไม่อยากจะทำลายความหวังดีของมันจึงพยักหน้าตกลงแต่โดยดี รวมทั้งสังขารของเขาก็ใช่ว่าจะเต็มร้อยเสียเมื่อไหร่ โดนเล่นงานไปถึงกับเดินไม่ไหวอ่ะคิดดู

แต่พอเข้ามาถึงห้องน้ำแล้ว ไอ้คุณธนพนธ์ก็ยังไม่ออกไปไหน อ้างว่ากลัวสยามยืนในห้องน้ำคนเดียวไม่ได้ เลยกลายเป็นผู้ชายสองคนแก้ผ้าอาบน้ำให้กัน แล้วถามว่าไอ้ขี้เงี่ยนมันจะทำแค่อาบน้ำมั้ย? แน่นอนว่าไม่ สุดท้ายสยามเองก็ไม่รู้ว่าอยากจะอาบน้ำให้สบายตัว หรือหาเรื่องให้ตัวเองเจ็บตัวเพิ่มกันแน่

สยามได้นอนแบบสบายตัวอีกครั้งหลังจาก(บังคับให้มัน)เปลี่ยนผ้าปูเตียงใหม่แล้ว จะให้นอนทั้งอย่างนั้นก็คงไม่ไหว ทั้งอะไรมิต่ออะไรเต็มไปหมด อีกหน่อยคงต้องซื้อผ้าเปลี่ยนไว้เยอะๆ จะได้มีพร้อมเปลี่ยนได้ตลอด ร่างโปร่งใส่กางเกงบอลตัวเดียวนอนคว่ำหันหน้ามองใบหน้าหล่อในความมืดโดยที่มันก็มองหน้าเขาเช่นกัน

" เมื่อกลางวันมึงไม่ได้เปลี่ยนผ้าปูเตียงรึไง " สยามเอ่ยถามคนที่นอนแก้ผ้าข้างๆ ไม่รู้จักอายบ้างหรือไง ถึงจะเห็นบ่อยแต่ก็ไม่ชินที่ต้องมาเจอหน้ากับธนพนธ์น้อยทั้งเวลาโกรธ และเหี่ยวแบบนี้หรอก

" เปลี่ยนทำไม "

" ก็มึงเอามิ้นท์มา "

" ก็ไม่ได้เอา จะเปลี่ยนทำไม "

" ... "

" เงียบแบบนี้ไม่เชื่อกูอ่ะดิ "

เออ สยามหันหน้าหนี ซุกหน้าลงกับหมอนก่อนแผ่นหลังจะรู้สึกหนักเพราะวงแขนที่พาดกอด

" แค่เกือบ พอได้ยินเสียงมึงปิดประตูกูก็ให้น้องเขากลับแล้ว "

" ทำไม? " ถามอู้อี้อยู่กับหมอน

" คงจะเหตุผลเดียวกับมึงนั่นแหละ " มันเงียบไป " ว่าแต่... มึงรู้สึกเหมือนกูใช่มั้ยวะ "

ฉ่า... รู้สึกหน้าร้อนทั้งที่ประโยคมันเหมือนพึมพำกับตัวเองมากกว่าประโยคคำถาม เมื่อเห็นว่าสยามยังนอนนิ่งไม่ตอบอะไร ธนพนธ์จึงดึงผ้าห่มขึ้นจนคลุมหัวไหล่และกอดร่างโปร่งไว้หลวมๆ

" อือ... " ส่งเสียงออกมาจากลำคอแผ่วเบา ยอมให้ขนาดนี้ถ้าไม่เรียกว่ารู้สึก รัก ก็ไม่รู้จะเรียกมันว่าอะไร พอคนข้างกายได้ยินแล้วก็กดยิ้มออกมาไม่ได้

ก็พวกเขาในตอนนี้ไม่ใช่แค่เพื่อนกันธรรมดาแบบเมื่อก่อนแล้วนี่นา...

" นอนเถอะ ฝันดี "

" มึงด้วย... ฝันดี "





.






.









บทส่งท้าย

" พวกมึงสองตัวมีอะไรแปลกๆเปล่าวะ " จู่ๆพีรพัฒน์ก็เอ่ยขึ้นกลางบรรยากาศสีม่วงอมชมพูของเพื่อนทั้งสองคน พรางมองหน้าสยามและธนพนธ์สลับกันไปมา

วันนี้เป็นวันแก้โปรเจควันสุดท้ายก่อนจะไปพรีเซ้นต์ในวันพรุ่งนี้ ไม่รู้อะไรดลใจทำให้คู่หูอย่างอรรนพ และพีรพัฒน์ ระเห็จออกจากคอนโดหรูของตัวเองมานั่งพื้นหันโน้ตบุ๊คชนกันสี่ทิศอยู่ในแมนชั่นแคบๆแห่งนี้

" อะไร? " เป็นธนพนธ์ที่เอ่ยถาม แต่ใบหน้ายังไม่เงยออกจากหน้าจอ

" ไม่รู้ดิ แบบ... "

" มึงไม่รู้สักเรื่องได้มั้ยวะไอ้พี " อรรนพแทรกก่อนที่เพื่อนตัวเล็กจะได้ถาม

" อะไรวะ กูแค่อยากรู้เฉยๆไม่ได้ไง? "

" ไม่ต้องอยากไปรู้เรื่องของเขา รีบแก้โปรเจคมึงไปเถอะ ส่งพรุ่งนี้แล้วนะ "

" เออ แม่ง " ถึงอย่างนั้นร่างเล็กเองก็ยังไม่เลิกมองเพื่อนสองคนอยู่ดี

มันแปลกๆอ่ะ แปลกจริงๆนะ

แต่จ้องไปก็ไม่ได้ทำให้ได้คำตอบที่อยากรู้ จึงก้มหน้าเปลี่ยนไปจ้องงานที่ต้องแก้ในโน้ตบุ๊คต่อ ถึงจะยังสงสัยก็เถอะ เอาไว้ถามไอ้อรรนพตอนกลับคอนโดก็ได้วะ

ใบหน้าหล่อละออกจากหน้าจอคอมมองคนผิวสีแทนที่ชำเรืองมองมาที่ตัวเองเช่นกันแล้วอมยิ้มนิดๆ ถ้าถามว่ามีอะไรแปลกๆระหว่างสยามกับธนพนธ์ ก็คงจะเป็นหัวใจล่ะมั้ง ที่มันตรงกันได้เสียที ❤












------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 :katai5: เย่! พอดีเนื้อเรื่องอยู่ในคอมที่บ้านเลยมาลงเอาตอนนี้

เป็นเรื่องสั้นอีกเรื่อง คราวนี้รวดเดียวจบจริง

อยากลองแต่งเรื่องยาวดูเหมือนกัน แต่ดองเก่งเหลือเกิน กร๊ากกกกกกกก

หวังว่าคงจะชอบแบงค์สยามนะคะ  :กอด1:


-----------------------------------------------------

มาแก้ไขเนื้อหาบางส่วน และคำผิดค่ะ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ [อัพแล้วจ้า]
เริ่มหัวข้อโดย: -west- ที่ 12-11-2015 21:59:01
โอยยยย แบงค์นี่มันน่าโดนเตะเสียจริง
ดูเป็นผู้ชายกวนประสาททั้งๆที่ไม่ได้กวนเท่าไรแท้ๆ
แต่ดีจังที่จบแฮปปี้
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: MayA@TK ที่ 12-11-2015 22:01:26
อ่านตอนแรกแทบอยากจะถีบแบงค์ออกจากห้องที่พาผู้หญิงมานอนด้วย  :katai1: :katai1: :katai1:

แต่พอเจอประโยคที่บอกสยาม " เวลากูรักใครกูก็อยากเอากับคนนั้นคนเดียวว่ะ "  o13 o13 o13

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 12-11-2015 22:01:47
ชอบอ่ะ แมนๆๆๆกินกันเอง น่ารักอ่ะ
น่าจะมีอีกตอน อยากเห็นฉากหวานจนสยามต้องเขินอีก อิอิ ไม่ขอยตากล้องเลยอ่ะตัดไปที่ไหนไรู้ อดเห็นฉากเด็ดๆๆเลย ฮ่าๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: nevergoodbye ที่ 12-11-2015 22:15:48
แอบเขิน แมนๆคุยกัน  :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: แพรวฐา ที่ 12-11-2015 22:26:04
ปกติไม่ชอบอ่านแบบ แมนXแมน นะ แต่ไม่รู้ทำไมขอบเรื่องนี้ งื้ออออออออออออออ :mew1: :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: May@love ที่ 12-11-2015 23:25:36
ชอบอ่ะ นานแล้วที่จะเจอแมนๆได้กัน :impress2:
ถูกใจจริงๆ ขอบคุณสำหรับนิยายจ้า :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: fammi50 ที่ 12-11-2015 23:47:46
ชอบค่าาาาาา
ป.ล. อยากได้ตอนพิเศษจังงงงงงงง
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 13-11-2015 00:06:27
ชอบนะ แต่ก็สงสารปัด แงงง
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: Jploiiz ที่ 13-11-2015 01:09:49
แบงค์นี่ชอบแกล้งสยามจริงๆ นะ
ตอนแรกคิดว่าสยามดูจริงจังแบบนี้จะดราม่าซะอีด
ที่ไหนได้ น่ารักเชียว  :o8:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 13-11-2015 03:19:29
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: Ppkhth ที่ 13-11-2015 14:28:02
เหวยยยยยยยยยย ขอบคุณที่เข้ามาอ่านน้าาาาาาาาา  :pig4:
อิแบงค์มันเป็นผู้ประเภทกวนตีน นิสัยหื่นๆ ห่ามๆ แบบผู้ชายทั่วไป  :z2:
ส่วนพี่หยามเขาสายเหวี่ยง อิแบงค์มันเลยชอบแกล้ง :laugh:
เราพยายามไม่ให้เนื้อเรื่องมันวกวน และอ่านยาก กลายเป็นอ่านไปอ่านมางงเฉยเหลยยยยย
ขอบคุณทุกคอมเม้นเน้ออออ +1  :mew1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 13-11-2015 19:28:34
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: Viewonohm ที่ 13-11-2015 20:17:48
โอยย ชอบมากค่ะ อิแบงค์นี่มันกะล่อนจริงๆ   :ling3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: ★KVH™★ ที่ 14-11-2015 14:20:12
สยามโคตรแมน
แบงค์โคตรหื่น
ดีอ่ะ  :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: Bb nale ที่ 14-11-2015 16:27:19
โอ๊ย ดีดีเลย    Oro
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 14-11-2015 23:21:35
 :3123:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 15-11-2015 00:08:35
นึกว่าจะดราม่าซะแล้ว
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: นางสาวกานาเลส ที่ 15-11-2015 09:56:41
อ๊ากกกกก ชอบมากกก ขอตอนพิเศษค่ะ กราบบบบบบบ 555555555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: Peung002 ที่ 15-11-2015 21:24:12
แบงค์เจ้าเล่ห์มากอะ ใช้แผนหลอกล่อจนสยามต้องเผยความในใจ  :hao6:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: mucan99 ที่ 18-11-2015 14:47:15
กรัีดดดดดดดดดดด ยอมขนาดนี้แล้วยังต้องถามหรออ555+
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: whitelavenders ที่ 18-11-2015 16:46:57
ง่อววววว เขิน 5555555555 น่าจะมีอีกสักตอนเนาะ อยากเห็นหลังจากเป็นแฟนกัน แอบเสียดายน้องปัดนะ ดูเป็นเคะในฝัน ขอให้น้องได้เจอหนุ่มหล่อๆดีๆกว่าพี่หยามนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: gimini ที่ 19-11-2015 02:21:15
ชอบบบบบ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: TachibanaRain ที่ 19-11-2015 14:16:55
เพิ่งได้เข้ามาอ่าน เฮ้ยยย น่ารักอะถึงจะกวนๆเกรียนๆกันไปบ้างก็เถอะ แบงค์นี่เกรียนเต็มขั้นมากอะแอบคิดนะว่าบางทีแบงค์อาจชอบสยามอยู่ก่อนแล้วก็ได้ พอได้โอกาสเลยรุกเลย  :z1: :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: chaoyui ที่ 19-11-2015 15:17:13
แบงค์พูดตั้งเยอะ สยาม "อืม" สงสารรรรแบงค์ ฮ่าๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 19-11-2015 19:04:48
รู้สึกสงสารลูกปัด
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 22-11-2015 00:01:38
ดีที่หันมารักกัน จะน่าสงสารมากถ้าใครคนหนึ่งแค่คิดว่าเพื่อนรัก ไม่ได้รักเพื่อนในมุมมองนั้น
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: cinnsin ที่ 22-11-2015 15:06:51
จากเพื่อนรัก เปลี่ยนมาเป็นรักเพื่อน  :impress2: :impress2: :hao6: :hao6:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: หลิว ที่ 23-11-2015 21:48:56
้ข้าไปหาแรงบันดาลใจในเว็บนั้นบ่อยชิมิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 27-11-2015 21:18:30
สนุกดี  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 27-11-2015 22:33:17
อยากอ่านต่อค่าาาา//ชูป้าย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: benji ที่ 29-11-2015 23:01:57
เฮ้ยยยแบบว่า ชอบ แบงค์ ดูแบดๆ แต่ถ้ารักใครแล้ว รักจริง และ รักเดียว ชอบบบบบ :impress2:
ขออีกตอนเถอะนะ ตอนเป็นแฟนกันแล้วอะ แบงค์ คงมุ้งมิ้ง น่าดู ส่วน หยาม คงทำได้แค่เขิล แน่ๆ อิอิอิ  :heaven
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mintny14891 ที่ 05-12-2015 02:34:01
 :haun4: :haun4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: Seilong2 ที่ 05-12-2015 11:53:52
 o13 o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ
เริ่มหัวข้อโดย: PHA_ ที่ 05-12-2015 15:14:57
งืออ ชอบมากเลย
บรรยากาศในเรื่องดูจริงมาก
เราชอบบุคลิกของสยามมากๆเลย
สนุกมากๆ
มาลงเรื่องอื่นอีกเยอะๆนะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ [บันทึกพิเศษ] P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Ppkhth ที่ 09-12-2015 20:43:08




[ บันทึกพิเศษ ]






ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่เขาเอาแต่มองเพื่อนสนิท อาจจะตั้งแต่เริ่มทำความรู้จักกัน หรืออาจจะเป็นครั้งแรกที่ได้เห็นหน้า พอมารู้ตัวอีกทีก็หยุดมองไม่ได้เสียแล้ว ถึงแม้ว่าเพื่อนคนนี้จะเป็นผู้ชายก็ตามที...

มันเป็นผู้ชายรูปร่างสูงโปร่ง ไม่อ้วนและไม่ผอม ออกจะพอดีมีกล้ามเนื้อตามประสาผู้ชายแต่ไม่มีกล้ามจากการออกกำลัง ผมมันยาวละต้นคอดูยุ่งเพราะเจ้าตัวไม่คิดจะใส่ใจ จึงถูกเพื่อนตัวเล็กมัดจุกข้างหน้าเป็นน้ำพุเห็นแล้วตลกดี ผิวสีแทน(มันดำกว่าเขาล่ะนะ) ใบหน้าหล่อ ดวงตาคมดูดึงดูด แต่ติดที่มันชอบทำหน้าง่วง และไม่สนใจใครไม่อย่างนั้นมันคงรู้ว่ามีคนชอบมันเยอะแยะ แต่ถึงจะรู้ธนพนธ์ก็ไม่คิดว่ามันจะสานสัมพันธ์ วัน ๆ เห็นเอาแต่นอน เล่นเกม มาเรียนแล้วกลับหอ ไม่เคยจะมีแฟนเสียที ไม่รู้ว่าอินดี้หรืออะไร

"ไอ้หยามมันอยู่คนเดียว มึงลองขอ'เด็ดแม่มึงมาอยู่กับมันดิ"  พีรพัฒน์พยักหน้าเห็นด้วยกับเพื่อนสนิทอย่างอรรนพ ไอ้เรื่องขอแม่ออกมาอยู่นั้นมันไม่ยากหรอก เพราะตกลงกันแล้ว แต่เจ้าของห้องสิ ไม่เห็นมีปฏิกิริยาตอบรับ นอกจากขยับปลายนิ้วบนหน้าจอทัชสกรีนไปมา

ธนพนธ์กำลังหาหอพักนักศึกษาอยู่ หลังจากดื้อแพ่งจะมาอยู่ข้างนอกอยู่นานในที่สุดครอบครัวก็ยอมใจอ่อนให้ออกมาอยู่หอจนได้ แต่เพราะมันเปิดเทอมมาสักพักแล้ว หอในก็เต็ม หอนอกก็เต็ม อยากจะได้คอนโดกับเขาแม่ก็ไม่ซื้อให้ ส่วนอรรนพมันก็ให้พีรพัฒน์มาอยู่ด้วยเพราะมันสองคนเช่าร่วมกันมีสองห้องนอนพอดี เขาจึงไม่อยากเข้าไปรบกวนพื้นที่ส่วนตัวของพวกมัน

"ว่าไงหยาม ห้องมึงว่างเปล่า" พีรพัฒน์ถามคนที่นั่งเล่นเกมอยู่ข้างๆ

"...ไม่ว่าง มีแค่ห้องเดียว แต่ถ้าจะมาอยู่ด้วยก็ได้" คนเล่นเกมตอบ ก่อนจะละสายตาออกจากหน้าจอโทรศัพท์สบตาธนพนธ์วูบหนึ่ง "ห้องเล็กนะ"

"ก็ไม่เล็กมากนะ ออกจะกว้างไปเพราะมันอยู่คนเดียว แต่มีห้องแค่หนึ่งห้องนอน" อรรนพเคยไปหอสยามมาแถลงให้ฟัง "เตียงใหญ่อยู่นะ นอนสองคนได้พอดี ไม่อึดอัด"

"ไม่อยากรบกวนว่ะ" ธนพนธ์เอ่ยตามจริง คงต้องหาหออยู่ใหม่เทอมหน้าแทน

"ก็ไม่นี่ ถ้ามึงอยู่ได้ก็อยู่"

พอสยามพูดจบลง เพื่อนทั้งสองคนก็พยักหน้าตาม ความจริงแล้วมันไม่ใช่แค่ความเกรงใจเท่านั้น แต่เพราะยังไม่สนิทกันเท่าไหร่ เกรงว่าสยามอาจจะยังไม่รู้จักเขาดีพอและจะพาลมาไม่ชอบหน้ากันทีหลัง ต่างจากพวกเขาทั้งสาม ธนพนธ์ อรรนพ และพีรพัฒน์ เรียนห้องเดียวกันตอนมัธยมปลาย ส่วนอีกคนนั้นเพิ่งมารู้จักตอนเข้ามหาวิทยาลัย เห็นเดินคนเดียว ทำอะไรคนเดียว เลยชักชวนเข้ากลุ่ม แต่ไม่รู้ว่าพวกเขาเองหรือเปล่าที่อยากจะเป็นกลุ่มก้อนกับอีกฝ่าย เพราะส่วนมากพวกเขาเป็นคนเข้าหาก่อนตลอด

"มึงลองไปดูก่อนก็ได้" พีรพัฒน์เสนอ

"อยู่แก้ขัดไว้หาหอใหม่ได้ค่อยย้าย" เจ้าของห้องเสริม

"งั้นกูไม่เกรงใจล่ะนะ"

แล้วธนพนธ์ก็ไม่เกรงใจอย่างที่บอก เขารีบกลับไปบอกแม่ และเก็บของมาอยู่ห้องเพื่อนเลยในวันนั้น ถึงคนเป็นแม่เห็นห้องในแมนชั่นเพื่อนผิวเข้มแล้วไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ แต่ก็ไม่อยากผิดคำพูดกับลูกชายจึงยอมให้มาอยู่ และให้รถไว้ใช้หนึ่งคัน เพราะแมนชั่นห่างจากมหาวิทยาลัยพอสมควร

อยู่ไปแรกๆ ก็มีมึนตึงใส่กันเล็กน้อย เนื่องจากมันเป็นลูกคนเล็ก เขาเองก็เหมือนกัน ต่างคนต่างเอาแต่ใจ พีรพัฒน์ชอบบอกว่าสยามเป็นคนง่ายๆ เขาขอเถียงขาดใจ เพราะศึกษาเวลาอยู่ด้วยกันมา สยามเป็นคนดื้อเงียบ และเอาแต่ใจในแบบฉบับของตัวเอง ภายนอกอาจจะเห็นว่าง่าย ๆ อะไรก็ได้ แต่ความจริงแล้วเจ้าตัวเรื่องมาก ยามไม่พอใจก็จะนิ่งเงียบแฝงไปด้วยความอึมครึม บอกซ้ายไปขวา บอกให้เดินหน้ากลับเดินถอยหลัง ถ้าไม่ชอบก็จะค้านหัวชนฝา หากถูกขัดใจก็จะทำเหมือนเข้าใจซึ่งมันเป็นแค่การแสดงก็ในเมื่อสยามไม่ฟังซะอย่าง

แต่มีสิ่งหนึ่งที่เขารู้สึกชอบใจมากคือ การทำตัวสัปดนทำให้สยามหลุดมาดได้เหมือนกัน เจ้าตัวมักจะบอกเขาด้วยเสียงเข้ม ๆ ชี้นิ้วไปยังบานประตูให้ไปทำในห้องนอน แต่ผิวหน้าที่ไม่ขาวก็ยังพอเห็นริ้วแดงเห่อขึ้นมาจาง ๆ เท่านั้นธนพนธ์ก็ยิ่งทำจนอีกฝ่ายระอาจนไม่รู้จะระอายังไง

.

.

"[อ๊ะ อ๊ะ! อ๊าาาา! ไก-ก๊ะ! อ๊า]"

"อาาา ซี้ดดดด"

"ไอ้เหี้ยแบงค์! มึงเข้าไปดูในห้องเลยไอ้สัด!" เสียงดังจากด้านหลัง พร้อมปากกาเลเซอร์ลายพร้อยไม่ได้สร้างความสะดุ้งสะเทือน ซ้ำยังทำให้เขายิ่งเพิ่งเสียงกระเส่าจนเจ้าตัวเดินมาปิดหน้าจอโทรทัศน์ LCD ที่กำลังฉายเรือนร่างอรชรบิดเร่าด้วยความเสียวซ่าน ครางดังปานจะขาดใจ

"มึงไปดูในห้องเลย!" นิ้วเรียวชี้ไปยังห้องนอนที่ใช้ร่วมกันทุกวัน

"มันไม่มีทีวี อื้ออ อ๊าาา"

"อะ..ไอ้เหี้ย!!"

ใบหน้าสีแทนกำลังขึ้นสี ทำให้คนขี้แกล้งยิ่งได้ใจ ชักรูดลูกชายตัวเอง แอ่นกายโอ้อวดความแข็งขืนครางเสียงหลงให้อีกคนได้น้ำโหฉวยหยิบหมอนอิงใกล้มือมาปาใส่ไม่ยั้ง

"ไอ้เหี้ยหยาม โอ๊ย!! โดนลูกกู!" โดนเต็ม ๆ เลย จุก! ธนพนธ์เก็บของลับเข้ากางเกงบ๊อกเซอร์ตัวบาง กุมเอาไว้เพราะถูกประทุร้ายจากรูมเมท

"ไอ้สัด ใครใช้ให้มึงมาทำเรื่องเหี้ยๆแบบนี้วะ! ขนโน้ตบุ๊คไปดูในห้องเดี๋ยวนี้เลย!"

"มึงจะซีเรียสทำไมวะ แค่ชักว่าว หรือมึงไม่เคย?" มันเป็นธรรมชาติของผู้ชายที่มีความต้องการในสันดานดิบ ธนพนธ์ไม่เห็นว่ามันจะเสียหายตรงไหน เขากับอรรนพทำด้วยกันออกจะบ่อย หมายถึงช่วยตัวเองนะ ไม่มีใครช่วยให้ใคร

"กูไม่มีสมาธิ! ถ้ามึงยังจะอยู่ห้องนี้ก็เอาโน้ตบุ๊คเข้าไปดูในห้อง! หรือไปชักว่าวในห้องน้ำ!!"

ท่าทางโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงมันดูน่ารักมากกว่าน่ากลัวเสียอีก ธนพนธ์อาจจะคิดไปเองคนเดียวก็ได้ว่าสยามน่ารัก... ก็น่ารักน่าแกล้งดี

ร่างสูงเข้ามาในห้องนอนที่พวกเขาใช้ร่วมกันพร้อมกับโน้ตบุ๊คเครื่องเก่ง ก่อนจะปิดล็อคห้องลงกลอนแน่นหนา แต่ทว่าไม่ได้เปิดดูหนังอย่างว่าต่อ ธนพนธ์หยิบหมอนริมฝั่งห้องน้ำซึ่งเป็นของคนที่ทำงานอยู่ด้านนอกมากอด กลิ่นแชมพูอ่อนๆเพราะเจ้าตัวเพิ่งสระเมื่อคืนยังติดอยู่เลย

มือเรียวเริ่มขยับรูดรั้งลูกชายอีกครั้ง จินตนาการถึงเรือนร่างยามตกอยู่ใต้ร่างเขา

เจ้าตัวคงไม่รู้ตัวว่ากางเกงบอลตัวเก่ามันทั้งย้วย และเปื่อย แถมยังสั้น ขากว้างจนเผยให้เห็นขาเรียวเนียนสีน้ำผึ้ง เสื้อเองก็เหมือนกัน บาง และย้วยทำให้คอเสื้อตกไปยังไหล่อยู่บ่อยๆ บวกกับใบหน้าทั้งโมโหและอายนั่น...

"อาาา สะ..สยาม..."


.


.


.


เขาไม่รู้สิ่งที่เขาคิดกับสยามมันคือความรู้สึกแบบไหน สิ่งหนึ่งที่มั่นใจคือความรู้สึกระหว่างเขากับสยามมันมากกว่าเพื่อนมานานแล้ว แต่ยังไม่แน่ใจว่าอยากจะลิ้มลองรสบุรุษเพศสักครั้ง หรือชอบเจ้าตัวจริงๆ ธนพนธ์อาจจะดูเจ้าชู้ในสายตามัน เปลี่ยนแฟนเป็นว่าเล่น หากสังเกตุสักนิดมันจะรู้ว่าผู้หญิงที่เขาเลือกนั้นจะมีส่วนคล้ายคลึงกับสยามอยู่ไม่มากก็น้อย เขายอมรับว่าเลว เห็นความรักเป็นแค่ที่ระบายความใคร่ ยามที่เขานอนกับใครสักคนใบหน้าเฉยเมยของเพื่อนสนิทก็จะแวบเข้ามาในหัวราวกับว่าคนที่อยู่ใต้ร่างนั้นเป็นคนที่เขาคิดถึง

แล้วอีกเรื่องหนึ่ง ธนพนธ์ก็ได้รู้ว่าสยามไม่ใช่คนที่ไม่สนใจใคร ออกจะเป็นเสือซ่อนเล็บ เก็บความร้ายกาจไว้ภายใต้ความไม่สนโลกนั้น ไม่ใช่ว่าไม่มีแฟนแต่สยามเลือกจะไม่เปิดเผยกับใครต่างหาก หลายครั้งที่เขากลับเข้าห้องมาผ้าปูเตียงจะถูกเปลี่ยนซึ่งมันเป็นกฎเหล็กที่เราทั้งสองต้องปฏิบัติหากจะพาแฟนมาทำอย่างว่าในห้อง เพราะต้องใช้ร่วมกัน และมีกลิ่นน้ำหอมที่ไม่คุ้นเคยฟุ้งอยู่จาง ๆ บางทีก็มีข้าวของที่ไม่ใช่ของเขาทั้งคู่มาวางประดับในห้อง

"ไอ้หยามมันร้ายลึกจะตาย"

"เออ กูเห็นมันคุยโทรศัพท์บ่อย มึงไม่เห็นเอง"

เพื่อนทั้งสองคนพูดขึ้นหลังจากร่างโปร่งลุกขึ้นไปคุยโทรศัพท์เสียไกล แอบงงเล็กน้อยเพราะเขาไม่เห็นสยามคุยกับใครเลยเวลาอยู่ที่ห้องเห็นเล่นแต่เกม แต่ทำไมพีรพัฒน์ถึงเห็นบ่อยกว่าเขากัน

"มันมีแฟนเหรอวะ"

"คงไม่ใช่ว่ะ ไม่เคยเห็นแฟนมันสักที" พีรพัฒน์ขมวดคิ้วครุ่นคิด ก่อนจะตอบ

"กูเคยเห็นมาสอง-สามคนแล้ว แต่ไม่แน่ใจว่าแฟนมันหรือเปล่า"

ธนพนธ์เงียบเมื่อได้ยินคำตอบของอรรนพ รู้สึกแปลกๆอยู่ในหัวใจ ทำไมเขาถึงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสยามเลย ทั้งที่อยู่ในห้องเดียวกันแท้ๆ เข้าขั้นสนิทกันจนมองข้ามเรื่องหยุมหยิมเล็กน้อยไปหมดแล้ว แต่กับเรื่องส่วนตัวธนพนธ์คิดว่าพวกเขาไม่รู้จักกันเท่าไหร่ มีแต่เขาที่เปิดเผยอยู่ฝ่ายเดียวหรือไง

แต่ความลับมันไม่มีในโลก หลังจากจบชั่วโมงเรียนตอนสายตัวเดียว พอบ่ายเขาก็ออกไปกับแฟนคนล่าสุดบอกกับสยามว่าจะค้าง ไม่ก็กลับดึก แต่ไปยังไม่ถึงชั่วโมงเรื่องของสยามมันค้างอยู่ในหัวเต็มไปหมด สุดท้ายธนพนธ์ก็ชิ่งกลับมาที่ห้องก่อน เป็นจังหวะเหมาะพอดีได้เจอสยามอยู่กับผู้ชายหน้าตาน่ารัก...

ผู้ชาย!!

"กูเข้ามาผิดเวลาหรือเปล่าวะ?"  ภาพตรงหน้าทำเขาอึ้ง แต่ก็พยายามประคองสติของตัวเองให้มั่นก่อนจะเอ่ยถามออกไปด้วยน้ำเสียงแปลกใจ

ธนพนธ์ลอบกลืนน้ำลายเมื่อมองสรีระเพื่อนสนิทที่เหลือเพียงกางเกงชั้นในตัวเดียว เหมือนกับร่างบางขาวที่นั่งคร่อมสยาม กอดคอและซุกใบหน้าลงอย่างเขินอาย

"พี่หยาม" คนตัวเล็กเสียงสั่นเตือนให้ทั้งเขา และสยามรู้ตัว

"ไหนมึงบอกว่าจะไปกับอี๊ฟ"

"ไปมาแล้วว่ะ เบื่อเลยกลับ" ธนพนธ์บอกปัด ก่อนจะถอดรองเท้าเก็บเข้าที่แล้วโบกมือไล่  "มึงไปต่อกันในห้องเลย เดี๋ยวกูดูทีวีรอ"

สยามทำหน้ารังเรอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะหาสาบเสื้อของตัวเองคลุมร่างขาวโพลนเอาไว้ แล้วอุ้มไปยังห้องนอน ธนพนธ์มองบานประตูที่ปิดสนิทด้วยความรู้สึกหลากหลาย มือใหญ่กร้านกำแน่นเหมือนกับหัวใจที่กำลังบีบรัดตัวจนรู้สึกเจ็บ




ดีใจที่สยามชอบผู้ชาย แต่มันเจ็บที่คนๆนั้นไม่ใช่เขา!





.



.




ข่าวสยามเป็นเกย์แพร่สะพัดในเวลาต่อมา ทำเอาสาวๆเสียใจกันยกใหญ่ ที่เพิ่มขึ้นคือผู้ชายหลายคนที่มักจะมาขายขนมจีบให้เห็นอยู่บ่อยๆ รวมถึงเด็กรุ่นน้องอย่างปัฐวีย์ที่ยังคงไปมาหาสู่เรื่อยๆในฐานะแฟน ถึงแม้สยามมันจะไม่ได้สนใจตังเองไปมากกว่าคนอื่นๆก็ตาม สาบานให้ตายเลยว่าธนพนธ์ไม่ได้เป็นคนปล่อยข่าว แต่เป็นเพราะเดือนมนุษยฯต่างหากที่มาหาบ่อย และยังแสดงออกอย่างโจ่งแจ้ง ถึงเขาไม่ต้องไปป่าวประกาศคนก็รู้กันทั้งนั้น

บอกตรง! ธนพนธ์รู้สึกหมั่นไส้จนตะโกนแช่งในใจให้เลิกกันไปเสียที!

"มึงสองตัวรอแป๊บ พวกกูจะไปซื้อขนม" คนตัวเล็กบอก ลากตัวสยามที่กำลังนั่งเล่นเกมไปซื้อขนมด้วย ทั้งที่อีกไม่ถึงชั่วโมงก็จะสอบแล้ว พวกมันยังทำตัวชิล ๆ ราวกับทำข้อสอบเด็กประถม

เมื่อร่างทั้งสองหายไปในฝูงชนแล้ว ธนพนธ์ก็วางหนังสือลง แล้วเอ่ยเสียงจริงจัง

"ไอ้น้ำ... กูชอบไอ้หยามว่ะ "

คนตรงหน้าไม่ได้มีสีหน้าแปลกใจหรือ ตกใจอะไร แค่พลิกหนังสือแล้วหัวเราะเหมือนสิ่งที่เขาบอกมันเป็นแค่มุกตลกมากเสียอย่างนั้น

"ไอ้สัด ไม่ขำ"

"ฮ่า ๆ ๆ โทษที ๆ กูไม่คิดว่ามึงจะพูดออกมาเอง" คราวนี้อรรนพละสายตาจากหนังสือเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม นั่นแสดงว่าเพื่อนคนนี้รู้มานานแล้วว่าเขาชอบสยาม ก็อย่างว่า เขาสนิทกับอรรนพมานาน เรื่องแค่นี้มองดูก็รู้

"...กูต้องทำไงวะ"

"ก็ทำที่อยากทำ" พูดเหมือนเป็นเรื่องง่าย มันไม่ใช่แค่บอกว่า ‘ไอ้สยาม กูชอบมึง’ แล้วผลจะออกมาดี แฮปปี้เอนดิ้งเสียหน่อย

"ถ้ามันเกลียดกู"

"จีบคนมามากมาย เรื่องแค่นี้ไม่รู้หรือไงว่าต้องเข้าหายังไง"

"มันแบบ... พวกกูเป็นเพื่อนกันมานานแล้วอ่ะ สามปีมันนานนะเว้ย มันคิดแค่เพื่อน... คืออยู่ด้วยกันตลอด สันดานเป็นไงก็รู้ ๆ กันอยู่ แล้วมันก็-"

"มึงเข้าประเด็นเลยไอ้แบงค์ ไม่ต้องอ้อมค้อม" ยังไม่ทันพูดจบอีกฝ่ายก็สวนขึ้นมาทำหน้าเหม็นเบื่อ

"กูจะจีบมันยังไงดีวะ คือ.. มันไม่มีฟีลกุ๊กกิ๊กว่ะ ผีเห็นผีกันมาล้วนๆ" นี่แหละคือสิ่งที่ธนพนธ์หนักใจ ตลอดเวลาเขามักจะทำตัวห่าม และพูดจาอ้อล้อกับสยามจนติดเป็นนิสัย รวมถึงมันเองก็ไม่ได้มีท่าทีว่าสนใจเขามากกว่าเพื่อนคนหนึ่ง แถมยังทำท่าเกลียดนิสัยของเขาอยู่บ่อยครั้ง ถ้าจะให้ไปจีบเหมือนผู้หญิงมันคงแปลก ๆ คำว่าสุภาพมันไม่มีให้เห็นนานแล้ว

"มึงก็จัญไรไปตามเรื่องดิ แค่...รุกหนักขึ้น และอย่าเพิ่งให้ไก่ตื่น ต่อให้มันร้ายลึกแค่ไหน สำหรับมึงที่ร้ายกว่าเห็นๆ มันเดามึงไม่ออกคงยากจะรับมือ"

"แล้วไงต่อวะ"

"ไม่รู้โว้ย มึงชอบมันกูไม่ได้ชอบด้วย" เจ้าตัวโวย "ถ้าชอบก็เริ่มทำอะไรสักอย่างได้แล้ว"

"กูไม่รู้จะเริ่มยังไงว่ะ"

"งั้นสอบเสร็จไปแดกเหล้ากัน เดี๋ยวให้ไอ้พีชวน" เพราะถ้าเป็นพีรพัฒน์ชวน สยามจะไม่มีวันขัดใจแน่ๆ

.


.


หลังจากสอบโคตรโหดผ่านไป ร้านเหล้าร้านประจำก็ถูกใช้เป็นสถานที่ย้อมใจ พวกเขาสั่งเหล้า โซดา และกับแกล้มกินเล่น พรางคุยกันเรื่อยเปื่อย โดยมีพีรพัฒน์มือชงคอยส่งแก้วให้ตลอด ธนพนธ์เหลือบมองคนข้างกายเป็นระยะ ๆ สยามเป็นคนคออ่อน อ่อนถึงขนาดกินเบียร์แค่หนึ่งกระป๋องก็เมาแล้ว เจ้าตัวเลยไม่ค่อยดื่ม นั่งคุยเล่นเสียมากกว่า และด้วยความที่เป็นคนหน้าตาดีจึงมีผู้หญิงมาขอเบอร์ หากสวยถูกใจสสยามก็ให้ไป

และข้อสำคัญที่เขายังไม่ลืมก็คือ สยามเป็นไบเซ็กชวล ยิ่งทำให้ธนพนธ์รู้สึกหงุดหงิดอยู่ไม่น้อย

"แดกเหมือนไม่เคยแดก" เสียงกระซิบข้างหูเรียกความสนใจจากคนตัวสูงได้ดี ธนพนธ์วางแก้วที่เหลือเพียงน้ำแข็งแล้วโน้มตัวกระซิบกลับ จงใจแตะปากเข้าที่ใบหูสีแทน

"ก็อยากแดก"

"ไกล้ไปลละ เมาแล้วไปไกลๆ"  ว่าแล้วดันอกออก เมื่อรู้สึกว่าระยะห่างของพวกเขานั้นใกล้เกินความจำเป็น ร้านนี้เป็นร้านอาหารกึ่งผับธรรมดามีเวทีอยู่ด้านหน้า แบ่งโซนให้พอเป็นส่วนตัวอยู่บ้าง ไม่ใช่สถานที่อึกทึกถึงขนาดต้องกระซิบเสียชิดใบหูขนาดนั้น สยามจึงเข้าใจว่าเพื่อนนิสัยเสียคนนี้กำลังแกล้งตัวเอง

"หึหึ"

เขาหัวเราะเบา ๆ ในลำคออย่างชอบใจเมื่อได้สร้างโลกส่วนตัวกันสอง สยามคงจะไม่รู้ว่าตัวว่าเวลาตัวเองนั้นมันน่าแกล้ง ไม่ต้องให้ถึงเมาหรอก แค่กึ่ม ๆ อย่างที่เป็นอยู่ก็ทำให้ปากอิ่มนั่นกล้าขึ้น จนอยากจะงับสักที หากสยามรู้ว่าเขาแอบฉวยโอกาสยามเจ้าตัวหลับ หรือเผลอบ่อย ๆ มันคงประเคนเท้าใส่เขาบ้างแหละ จะโทษใครล่ะ ก็สยามชอบปล่อยตัวเองนี่หว่า

"พวกมึงสองตัวนี่สร้างโลกส่วนตัวกันอย่างกับผัวเมีย"

"พ่อมึงสิ" สยามว่า แต่ไม่ได้ขยับหนี ส่วนธนพนธ์ที่ชอบในคำแซวเพื่อนเลื่อนมือมาโอบไหล่กว้างแบบผู้ชายไว้หลวม ๆ บอกเสียงดัง

"มึงไม่รู้เหรอวว่ามันเป็นเมียกู"

ค ว ย  ปากอิ่มขยับไม่ออกเสียง ก่อนจะกระดกแก้วเหล้าที่วางไว้นานจนหยดน้ำเกาะรอบแก้วเข้าปาก คนทั้งโต๊ะหัวเราะครืน การที่สยามไม่ปฏิเสธเสียงแข็งนั้นยิ่งทำให้ธนพนธ์ยิ่งย่ามใจเลื่อนมือจากไหล่ลงมาวางที่เอวสอบแผ่วเบา



ไอ้คนที่มันมองอย่างสนใจพวกนั้นจะได้รู้ว่า ‘คนนี้ของกู’



นั่งดื่มกันไปสักพัก อาการมึนก็เริ่มเข้าทำงานคนคออ่อนอย่างจัง ร่างโปร่งที่เอนพิงร่างสูงของเพื่อนจึงขอตัวไปห้องน้ำ ธนพนธ์จะตามไปด้วยแต่เจ้าตัวห้ามเอาไว้ ก่อนจะลุกขึ้นเดินออกไป ถึงจะมึนอยู่บ้างแต่ก็ไม่ถึงกับเซ เดินไม่ตรงทางขนาดที่ต้องตามประกบ

"ชงให้ไอ้หยามเข้ม ๆ เลย" อรรนพบอกพีรพัฒน์หลังลับร่างของสยามไปแล้ว

"มันคออ่อนจะตาย จะให้มันรีบเมาไปไหน" เพื่อนตัวเล็กแย้ง

"กูสั่งมึงก็ทำตามสิ"

"มึงเป็นพ่อกูรึไง?"

"เดี๋ยวมึงจะโดน"

"กูชงเอง พวกมึงสองตัวเอาแต่ทะเลาะกันเดี๋ยวแม่งก็กลับมาก่อนพอดี" ธนพนธ์แย่งแก้วจากพีรพัฒน์มาจัดการเอง หากรอให้ทั้งสองคนมันเถียงกันจบ คงไม่ได้ชงกันพอดี

"พวกมึงทำเหมือนจะมอมเหล้ามันเลยว่ะ"

"นั่งแดกไปเงียบ ๆ เถอะ ไหนว่าเซี่ยนเหล้า" พวกเขาไม่ตอบ อรรนพเป็นฝ่ายยกแก้วเหล้าของตัวเองกรอกปากเพื่อนตัวเล็กจนเกือบสำลัก โดยโวยวายใส่ไปยกใหญ่

น้ำสีอำพันถูกเทไปถึงครึ่งแก้ว ตามด้วยโซดาอีกครึ่ง คนคออ่อนอย่างสยามดื่มขนาดนี้ไม่กี่แก้วเดี๋ยวก็เมา ปกติก็ใช่ว่าจะดื่มได้เยอะเสียเมื่อไหร่ ธนพนธ์วางมันไว้ตรงที่เดิมของมัน ไม่นานเจ้าของแก้วก็กลับมานั่งที่ด้วยท่าทางดีขึ้นกว่าเมื่อครู่ ร่างโปร่งดูรอบตัวเรื่อยเปื่อย ไม่มีท่าทีว่าจะแตะ จนทั้งเขา อรรนพ พีรพัฒน์ยกดื่มไปสองแก้วแล้ว เขาเห็นมันสองคนซุบซิบอะไรสักอย่างเหมือนวางแผนกันทั้งที่เพิ่งจะตีกันไปหมาดๆ

"มาๆ ดวดกันเลยดีกว่า ไม่หมดแก้วเป็นหมา" พีรพัฒน์ยกแก้วเหล้าขึ้น พูดด้วยความขี้เล่นแต่เอาจริง ถ้ามันพูดขนาดนี้แล้วล่ะก็ ใครไม่หมดแก้วเดี๋ยวได้โดนจับกรอกแบบที่มันเพิ่งโดนไปเมื่อครู่นี้

ถามว่าสยามจากที่มึนอยู่แล้ว โดนเข้ม ๆ ไปสี่แก้วติด  ๆ จะรอดมั้ย?

.

.

.

.


จบบันทึกพิเศษ





สั้นไปนิด ก็พี่แบงค์เขาเป็นคนใจร้อนอ่ะ -3-

 :z10:


หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ [บันทึกพิเศษ] P.2
เริ่มหัวข้อโดย: benji ที่ 09-12-2015 21:41:54
 :a5: ห๊าาาาาา จบแบบนี้เลยเรอะ ม่ายน้าาาาาา ขออีกๆๆๆๆๆๆ  :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ [บันทึกพิเศษ] P.2
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 09-12-2015 22:30:20
พี่แบงค์วางแผนทั้งหมดสินะ แล้วไม่ทราบจะพาอีหนูเข้าห้องบ่อยๆทำไมคะ?
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ [บันทึกพิเศษ] P.2
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 09-12-2015 22:42:05
ขออีกนิดจิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ [บันทึกพิเศษ] P.2
เริ่มหัวข้อโดย: cinnsin ที่ 09-12-2015 23:08:59
หูยยย ร้ายยยกาจจจมากพี่แบงค์  :hao6: :hao6: o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ [บันทึกพิเศษ] P.2
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 12-12-2015 23:49:11
เดี๋ยวๆๆๆ มันจบแล้วหรอ??? :a5: :a5: :a5:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ [บันทึกพิเศษ] P.2
เริ่มหัวข้อโดย: นางสาวกานาเลส ที่ 13-12-2015 22:25:05
กรี๊ดดดดดด มันสั้นไป๊ !!!!! ขออีกนิดนึงไม่ได้เหรอ อยารู้ถึงความรู้สึกของแบงค์ตอน จึก จึก จึก กับสยามอ่ะ 55555555  :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ [บันทึกพิเศษ] P.2
เริ่มหัวข้อโดย: udongjay ที่ 14-12-2015 01:37:17
ฮือออออออออออออออออออออออออออ เอาอีกค่ะ เอาอีก อย่าเพิ่งจบเลยนะ~~~~~~~~
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ [บันทึกพิเศษ] P.2
เริ่มหัวข้อโดย: MayA@TK ที่ 14-12-2015 13:49:56
จอมวางแผนมอมเหล้าสยามเหรอ :oo1:
เราจะรอบันทึกพิเศษตอนใหม่อีกนะ

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ [บันทึกพิเศษ] P.2
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 14-12-2015 22:12:29
หือออออ แบงค์ร้ายยยยยยย

แต่คิดว่าอรรนพน่าจะร้ายกว่า

ฮาาาา
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ [บันทึกพิเศษ] P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Sohso ที่ 07-06-2016 22:17:29
พี่แบงค์ชอบก่อน แหมๆลงทุน
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ [บันทึกพิเศษ] P.2
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 08-06-2016 13:53:28
 :pig4: พึ่งรู้ว่าแบงค์ก็ชอบสยามเหมือนกัน
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ [บันทึกพิเศษ] P.2
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 08-06-2016 16:02:24
แบงค์พาร์ทนี่แบบร้ายกาจจอะ
วางแผนมาเองหมดเลยย55555
ยาวๆไปจนจบกิจได้มั้ยย
อยากรู้ฟิลแผนการสำเร็จจะดีใจขนาดไหน
ตอนรู้ว่าใจตรงกันงี้

ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ [บันทึกพิเศษ] P.2
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 09-06-2016 10:32:24
จังไรแบงค์ วางแผนร้ายมาก 55+
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: Ppkhth ที่ 11-08-2016 00:34:33



[ บันทึกพิเศษ : Pokémon GO ]






“ไอ้หยาม มึงจะเดินไปไหน”


มือกร้านคว้าข้อมือสีแทนไว้เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงติดรำคาญ แต่สยามกลับปล่อยเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา มือซ้ายถือโทรศัพท์ส่วนมือขวาจิ้มหน้าจอทัชสกรีนไม่แยแสคนรอบกาย


“ไอ้หยาม” เสียงทุ้มเรียกอีกครั้ง แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผลเพราะข้อมือที่ถูกรั้งเอาไว้นั้นยังขืนเล่นต่อ


“...”


“สยาม!”


“อะไรของมึงวะ!” สยามโวยทันทีเมื่อโทรศัพท์สุดรักถูกธนพนธ์แย่งไปในขณะที่เขากำลังจะเหวี่ยงโปเกมอนบอล!


ใบหน้าสีแทนน้ำผึ้งเตรียมหันมาด่าเต็มที่ แต่เมื่อสบตาเข้ากับคนที่หน้าบึ้งจึงหุบปากฉับ สยามเม้มปากเป็นเส้นตรง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ เพราะตั้งแต่โหลดเกม Pokémon GO มาธนพนธ์ก็มักจะแสดงท่าทางหงุดหงิดทุกครั้งที่เห็นเขาเล่นเกมนี้


แล้วมันทำไมล่ะวะ!


จ้องมาจ้องกลับ ไม่กลัว!


“มึงเอาแต่เล่นเกม เดินจะชนกับคนอื่นไปทั่วแล้วรู้ตัวป่ะวะ”


“เอาโทรศัพท์กูมาก่อนเร็ว”


ธนพนธ์ไม่คืนแต่กลับเก็บเครื่องมือสื่อสารสีดำของอีกคนใส่กระเป๋า สยามทำหน้าเสียดาย จะอ้าปากท้วงก็ไม่ทันเสียแล้วเพราะข้อมือที่ถูกจับไว้ในตอนแรกถูกไอ้คนเอาแต่ใจออกแรงดึงให้เดินตาม


“วันนี้มึงชวนกูมาเที่ยว กูไม่ยอมให้มึงสนใจเกมมากกว่ากูหรอก”


ไอ้แบงค์แม่งเอาแต่ใจ!!




.



.



.




ธนพนธ์ขัดใจกับสยามมาสองวันแล้ว...


สาเหตุไม่ได้มาจากไหนหรอก มาจากเกม Pokémon GO ยอดฮิตเจ้าเดิม เพิ่มเติมคือธนพนธ์เกลียดไอ้เกมห่านี่!!


ตั้งแต่โหลดมาสยามก็ไม่ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน วัน ๆ เอาแต่เข้าสังคมก้มหน้าชวนเขาไปโน่นไปนี่เพื่อไปไล่ตามจับโปเกม่อนตามสถานที่ต่าง ๆ คราวแรกก็รู้สึกดีใจที่คนติดห้องอย่างสยามชวนออกไปเดท...ซะที่ไหน! ออกไปจับโปเกม่อนต่างหาก! เดือดร้อนเขาต้องคอยเดินตามคอยระวังไม้ให้อีกคนเดินไปชนใคร หรือตกพื้นต่างระดับในทางเท้า เริ่มบ่นเข้าหน่อยก็ไม่ยอมพูดด้วย พอไม่ให้เล่นก็งอน ไม่ยอมให้แตะต้องตัวเสียอย่างนั้น


ไม่เข้าใจ ทำไมใคร ๆ ถึงได้ชอบเกมนี้กันนัก เขาเคยลองโหลดมาเล่นแล้วไม่เห็นว่าจะสนุกตรงไหน แรก ๆ ก็ดีอยู่หรอกแต่พอเล่นไปสักพักก็เบื่อ แต่ดูเหมือนว่าจะมีแค่เขาล่ะมั้ง เพราะจากคำบอกเล่าของอรรนพแล้วไอ้ตัวเปี๊ยกก็หมกมุ่นไม่ต่างกันมากนัก หรืออาจจะมากกว่าเลยด้วยซ้ำเพราะล่าสุดพวกมันได้เสียเงินค่าปั่นเรือเป็ดเพียงแค่จะไปจับโปเกม่อนน้ำ!


ทั้งที่วันว่าง ๆ แบบนี้เขาควรจะได้พักผ่อนกอดก่ายร่างของเพื่อนสนิทพ่วงด้วยตำแหน่งแฟนอย่างสำราญใจแท้ ๆ แต่ต้องเดินขาลากเพื่อตามจับไอ้โปเกม่อน...


วัน ๆ หนึ่งเขาพูดถึงเรื่องโปเกม่อนไปกี่ครั้งแล้ววะ!


กูจะบ้าตาย!


ทำเอาอคติกับเกมห่านี่ไปเลย!


“ไอ้หยามมึงเก็บไข่ได้ด้วยเหรอวะ!?”


“เออ โคตรฟุลค” ไอ้คนที่เอาแต่มองหน้าจอได้โอกาสโม้ทันที


หลังจากนัดเจอกันเพื่อเดินตะลอนจับโปเกม่อนผีกันทั่วสยามจนปวดแข้งปวดขากันแล้วก็พากันมานั่งพักในร้านนั่งเล่นสไตล์ญี่ปุ่น พวกสั่งอาหารโฮมเมดมาทานเล่นกันนิดหน่อย และน้ำอีกคนละแก้วแก้กระหาย แต่ก็เช่นเดิม ธนพนธ์เห็นอยู่หลายคนเดินก้มหน้าก้มตาเล่นเกมนี้อย่างเอาเป็นเอาตาย แม้แต่คนที่บ่นว่าเมื่ออยากนั่งพักเมื่อครู่นี้ก็ยังนั่งกดโทรศัพท์อยู่ยิก ๆ พ่วงด้วยสายชาร์จแบตฯ เสียบเข้ากับเพาเวอร์แบงค์


เออ เอาเข้าไป


“เจอที่ไหนวะ กูไปมั่ง” พีพรพัฒน์ที่กำลังจดจ่ออยู่กับเกมนี้เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นตามประสาคอเกมด้วยกัน ทำให้ธนพนธ์อดเบะปากอย่างหมั่นไส้ไม่ได้


“ห้องน้ำว่ะ”


“ไข่มึงหรือเปล่า” พอหมั่นไส้แล้วก็อดที่จะสอดปากพูดเข้าไปไม่ได้...


“ค ว ย” แล้วก็โดนด่ากลับมา...


“เดี๋ยวกูไปหาดูบ้าง”


ซึ่งทางพีรพัฒน์เองก็รีบวิ่งไปห้องน้ำด้วยความเร็วแสงชนิดที่ว่าหมกมุ่นพอ ๆ กัน ทำเอาทั้งอรรนพและธนพนธ์ส่ายหัวอย่างเบื่อหน่าย...


“มึงหมกมุ่นเกินไปแล้วไอ้หยาม”


มือหนาเอื้อมไปปิดหน้าจอโทรศัพท์ของฝั่งตรงข้ามเพื่อให้หยุดแล้ว ซึ่งเจ้าตัวจิ๊ปากอย่างขัดใจก่อนจะปัดมือเขาออกแล้วค่อยยอมวางโทรศัพท์ไว้ใกล้กับจานแซนด์วิช


“พอกันกับไอ้พี ดีที่มันไม่ให้กูขับไปถึงทำเนียบรัฐบาล” ธนพนธ์พยักหน้าเห็นด้วย เมื่อเช้าก็เห็นเพิ่งออกข่าวไปอยู่เหมือนกันว่าเยอะอยู่พอสมควร


“กูไม่ขนาดนั้นหรอกน่า” เสียงทุ้มเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของสยามเอ่ยอย่างรำคาญพร้อมยัดแซนด์วิชอันพอดีคำเข้าปากตุ้ย ๆ ดูดน้ำไปหนึ่งอึกแล้วหยิบเครื่องสี่เหลี่ยมขึ้นมาเล่นใหม่ “เดี๋ยวกูไปตามไอ้พีแป๊บ”


พูดจบก็ลุกขึ้นเดินออกจากร้านโดยไม่มองหน้าใคร แน่นอนว่าทั้งธนพนธ์และอรรนพต่างรู้ดีว่าจุดประสงค์ที่แท้จริงแล้วคืออะไร


นี่ขนาดไม่ไม่เท่าไหร่นะ


ไม่อยากจะคิดเลยว่าสยามหมกมุ่นมันจะขนาดไหน



.



.



.





            Siam’Go! : อยากได้ตัวใหม่ ว่ะ

            Siam’Go! : เจอแต่ตัวเก่า

            Siam’Go! : มึงพอมีแหล่งเจ๋ง ๆ บ้างป่ะ




PP’GO! : ที่สวนสาธารณะxxxอ่ะเยอะ เห็นในเฟสมันแชร์กันมา



            Siam’Go! : ที่ไหนวะ




PP’GO! : แถว ๆ บ้านไปแบงค์อ่ะ

PP’GO! : มึงลองไปถามมันดิ




            Siam’Go! : โอเค

            Siam’Go! : Thx




PP’GO : ได้ยังไงบอกต่อด้วย เดี๋ยวกูชวนไปน้ำไป




            Siam’Go! : เออ




ตาคมในกรอบแว่นละออกจากแชทหน้าคอม สยามหมุนเก้าอี้ล้อเลื่อนไปทางร่างสูงที่กำลังนั่งกดรีโมททีวีเปลี่ยนช่องไปมาไม่เจาะจงดูช่องไหนเป็นพิเศษอย่างชั่งใจอยู่พักหนึ่ง



สยามพอรู้ตัวว่าช่วงนี้เขากำลังถูกงอนอย่างเงียบ ๆ อยู่ เพราะตั้งแต่โหลดเกมโปเกมอนโกมาเล่นธนพนธ์ก็ชอบทำท่าทีฮึดฮัดใส่เสมอเวลาที่เขาเอาแต่จับโปเกมอนจนลืมทุกสิ่งรอบตัว แต่เพราะสยามเป็นคนชอบเล่นเกม ไม่ว่าอะไรก็เล่นไปหมดทั้งคอม โน้ตบุ๊ก โทรศัพท์หรือไอแพดเองก็ยังต้องมีเกมติดไว้เยอะแยะ หากได้ลองเล่นแล้วต้องเล่นจนกว่าจะเบื่อถึงจะเลิกเล่นไปเอง


และในขณะนี้สยามยังไม่เบื่อเกมยอดฮิตที่กำลังตกเป็นกระแสสังคมอย่างต่อเนื่อง ถึงจะมีข่าวให้เห็นถึงความอันตรายและอุบัติเหตุให้เห็นทุกช่วงของวันก็ตามที แต่เขาคิดว่าเกมมันไม่ได้ผิดเสียหน่อย เพราะผู้เล่นต่างหากที่ไม่รู้จักระวังตัวเองและดูให้ดีก่อนจะเดินไปยังทางเท้าหรือสนามกีฬาหรือแม้แต่ท้องถนน


ซึ่งตัวเขาเองก็มักจะถูกธนพนธ์บ่นอยู่บ่อยครั้งที่สติหลุดทุกทีที่เจอโปเกมอน...



คนผิวสีแทนราวน้ำผึ้งเดือนห้าถอนหายใจยาว ไม่อยากรบกวนก็ไม่อยากแต่ก็ยังอยากได้ตัวโปเกม่อนใหม่ ๆ เหมือนกัน... แถวนี้บอกตรง ๆ ว่าตามเก็บจนจะหมดอยู่แล้ว เจอแต่ตัวซ้ำ ๆ



เอาวะ!



สยามสูดลมหายใจเข้าปอดอีกครั้งเพื่อรวบรวมความกล้าก่อนจะตัดสินใจทำเนียนไปนั่งลงชิดกับคนผิวขาวกว่าบนโซฟาตัวยาว


“มีอะไร?” เอ่ยถามคนมานั่งใหม่ แต่ตาก็ยังคงจดจ้องทีวีโดยที่มือกดเปลี่ยนช่องสลับไปมาจนน่าเวียนหัว


“ไอ้แบงค์”


“ว่า?”


“สนใจกูแป๊บนึงดิวะ”


คนที่รู้สึกเบื่อคลี่ยิ้มกว้างยอมมือกร้านวางรีโมททีวีลง แต่เปลี่ยนเป้าหมายมาโอบร่างขนาดพอ ๆ กันแล้วซุกไซร้คลอเคลียซอกคอเนียนละเอียดสีแทนแผ่วเบาโดยไม่ทันได้ตั้งตัว ซึ่งสยามกลับชินไปเสียแล้วกับกิริยาลามกที่ธนพนธ์มักจะแสดงออกมาเมื่ออยู่กันสองคน


“ฮื้อ ไอ้แบงค์” เรียกอีกครั้งพร้อมกับยกมือดันอกแกร่งเอาไว้


“เสียงมึงน่ารำคาญว่ะ” ว่าแล้วก็ประกบริมฝีปากเข้ากับเรียวปากสีอ่อนอย่างจงใจก่อนจะผละออก “แต่ถ้าเปลี่ยนเป็นเสียงคราง กูโคตรชอบ”


“อื้อ!” ว่าแล้วก็บดจูบลงไปอีกครั้งแต่คราวนี้ไม่ใช่แค่ปากแตะกัน แต่หากเป็นดีฟคิสที่ดูดดื่มอย่างเอาแต่ใจ ฟันขาว ๆ ขบลงที่ปากอิ่มอย่างหมั่นเขี้ยวจนสยามรู้สึกเจ็บจึงทุบหลังไปหนึ่งทีโทษฐานแกล้งกัน


ธนพนธ์ขยับตัวชันเข่าขึ้นกับโซฟาหนังเนื้อดีคร่อมตัวได้ถนัดแก่การรุกไล่เจ้าของริมฝีปากอิ่มที่ถูกร่างหนากว่าดันลง โดยมือแกร่งดันท้ายทอยและปรับองศาใบหน้าคมให้แนบชิดยิ่งขึ้น โดยที่สยามนั้นทำได้แค่คล้องคอคนเหนือกว่าไว้ข้างหนึ่ง อีกข้างชันศอกไม้ให้ตัวเองนอนราบไปกับโซฟาตัวยาวแต่ทว่าแคบเกินไปสำหรับผู้ชายสองคนนอนกอดก่ายกัน


“อือ...”


เสียงครางดังขึ้นผะแผ่วเคล้ากับเสียงหอบหายใจเมื่อรสจูบนั้นรุนแรงขึ้น เรียวลิ้นเปียกชื้นต่อสู้กันอย่างไม่มีใครยอมใคร ธนพนธ์บดจูบอย่างตะกละตะกรามด้วยอารมณ์ดิบที่พุ่งสูงขึ้นจนเกิดเสียงดังจ๊วบจ๊าบน่าอาย และร่างกายที่เบียดเสียดสีกันจนรับรู้ได้ถึงส่วนร้อนกลางลำตัวกำลังขยายพองคับกางเกงบ๊อกเซอร์เนื้อผ้าบาง


“ดะ...เดี๋ยวแบงค์” สยามที่คืนสติได้ก่อนเอ่ยห้ามทันทีเมื่อเรียวปากร้ายกาจผละออกจากริมฝีปากของตัวเองที่เจ่อจากความเร่าร้อนเมื่อครู่ แต่หากธนพนธ์ยังคงซุกไซร้ไปทั่วทั้งดวงหน้า ใบหูแหย่ลิ้นเข้าไปให้เสียวเล่นจนต้องย่นคอหนีก่อนเคลื่อนต่ำลงมายังลำคอ


“หือ?” รับปากเบาในลำคอแต่ไม่ยอมผละออกง่าย ๆ คนมือตุ๊กแกเริ่มปะป่ายไปตามแผ่นหลังผ่านเสื้อตัวเก่าที่เริ่มเปื่อย สอดมือเข้าไปสำรวจเนื้อเนียนอย่างย่ามใจใช้นิ้วไล้ร่องตรงกลางลากไล่ต่ำไปเรื่อย ๆ จนถึงขอบกางเกงบ๊อกเซอร์นั่นแหละสยามถึงได้ออกแรงผลักอออกแต่ก็ไม่ได้แรงนัก


“ขอนะ” เสียงนั้นเว้าวอนอยู่ในที และยังคงไม่ยอมหยุดง่าย ๆ


“ฮื้อ! ไอ้แบงค์พอก่อน!”


“อะไรวะ มึงไม่ให้กูมาสามวันแล้วนะ” ใบหน้าหล่อผละออกมาอย่างเซ็ง ๆ รู้สึกหงุดหงิดงุ่นง่านขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ จู่ ๆ ก็มาบอกให้หยุดกลางคัน มันใช่เรื่องไหม?


“จริง ๆ กูมีเรื่องของให้มึงช่วย”


“อะไร?”


“...พาไปจับโปเกม่อนหน่อย ที่สวนสาธารณะxxx”


“...มึงแม่งตลอดอ่ะ”


ร่างสูงมีกล้ามเนื้อสมส่วนถอยออกมาตั้งใจนั่งเว้นระยะห่างเพื่อให้คนผิวสีแทนได้รู้ว่าตอนนี้ธนพนธ์หัวเสียแบบสุด ๆ สุดท้ายแล้วอะไรก็ไม่พ้นเรื่องโปเกม่อน!


“พากูไปหน่อย ไอ้พีบอกว่าอยู่แถว ๆ บ้านมึง” สยามยังคงดื้อแพ่ง “นะ ๆ ”


ร่างสูงพอกันทว่าบางกว่าเขยิบเข้าไปนั่งติดกับธนพนธ์อย่างอ้อน ๆ สยามง้อที่สุดได้แค่นี้นี่แหละ ปกติเคยง้องแง้งแบบนี้เสียที่ไหน


ธนพนธ์ถอนหายใจออกมายาวเมื่อเห็นท่าทางอยากจะไปของสยามมาก ก็เลยพยักหน้าสองสามทีส่ง ๆ พร้อมบอกด้วยน้ำเสียงแข็งโป้ก


“เออ ๆ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าไป”


“เยส!” กำมือไว้ที่หน้าอกพร้อมร้องเยสเบา ๆ ก่อนจะลุกขึ้นเข้าห้องไปอย่างอารมณ์ดีโดยหารู้ไม่ว่าคนที่ทำหน้าเซ็งอยู่เมื่อครู่นี้กระตุกยิ้มมุมปากเหมือนกับตัวร้ายในละคร



อยากจับโปเกม่อนเหรอ? ได้...



ธนพนธ์เดินตามร่างของสยามเข้าไปติด ๆ เมื่อเห็นเป้าหมายยืนถอดเสื้ออยู่หน้าตู้เสื้อผ้า


กริ๊ก...



มือใหญ่ล็อคประตูอย่างแผ่วเบา นิ่งเข้าไว้...เดี๋ยวไก่จะตื่น



เข้าที่



เตรียมตัว



ระวัง



เข้าชาร์จ!!



“เห้ย!! ไอ้เหี้ยแบงค์!! อื๊อ!!! ปล่อยกู!”



“อยากจับโปเกม่อนเหรอมึง จับปิกาจูกูนี่มา!”



“ไอ้สัด! อื้ออออออ!! ไอ้เหี้ย”



“เร็ว ๆ ปิกาจูกูอยากพ่นน้ำจะตายห่าอยู่แล้ว”



“ปิกาจูบ้านพ่องมึงพ่นน้ำ!”



“เออ บ้านกูนี่แหละ”











---------------------------------------------------------------------------------------------------------


จบเถอะ  555555555555555555555555555555555555555555555555  :laugh:

สถานะยังไม่ได้ตรวจคำผิดค่ะ ง่วงมาก พรุ่งนี้จะเข้ามาตรวจนะคะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 11-08-2016 02:09:18
 :z1: :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: benji ที่ 11-08-2016 07:51:58
ปิกาจูพ่นน้ำ 55555555 ตัวนี้มีให้สยามจับได้คนเดียวนะเนี่ย ลิมิเต็ดเลยว่างั้น  :z2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: Viewonohm ที่ 11-08-2016 16:22:18
คิดว่าตาฝาด คิดถึงสยามมากๆ  :mew1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: Dolamon ที่ 12-08-2016 09:14:18
5555. ได้โปเกม่อนใหม่สมใจ  ปิกาจูพ่นน้ำ. รับรองไม่มีใครได้ อิอิอิ
  :z1: :z1: :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 12-08-2016 09:50:41
สนุกมากครับ หยามน่ารัก แบงค์โคตรหื่น
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 12-08-2016 20:03:09
แบงค์เจ้าเล่ห์ สุดท้ายสยามได้จับปิกาจูในห้อง อิอิ  :hao7:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: MayA@TK ที่ 13-08-2016 00:03:41
ิปิกาจูพ่นน้ำ ไม่รู้ว่าจะพ่นสักกี่ครั้งนะ :hao7: :hao7:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 13-08-2016 16:26:27
สรุปก็จับโปเกมอนอยู่ห้องสินะ

สยามเอ้ย หลงกลคนเจ้าเล่ห์แล้วล่ะ ฮาาาาา
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: yunjae123 ที่ 13-08-2016 18:02:42
เดี๋ยวๆๆๆ
ปิกาจูพ่นน้ำได้ด้วยเหรอ!!!!! ขอดูด้วยได้มั้ย!! :hao7:
สยามนี่ติดมากๆเลยเนอะ ธนพนธ์ต้องจัดการให้หนัก!! อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: anny_jr ที่ 13-08-2016 20:38:42
สนุกอ่ะ แบงค์หื่นดี 555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 14-08-2016 11:53:09
อร๋ายยยย พ่นน้ำได้ด้วย ปิกาจูบ้านไหนวะ 55555555555555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 14-08-2016 21:43:58
5555555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 14-08-2016 23:02:44
ปิกาจูพ่นน้ำ 555555555555555555555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: boboman ที่ 17-08-2016 03:32:17
ปิกาจูพ่นน้ำ  :hao6:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: mro ที่ 17-08-2016 23:14:05
น่ารักกก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: fida ที่ 17-08-2016 23:28:33
ชอบนายเอกผิวสีน้ำผึ้ง  :-[

แถมสยามก็นิสัยน่ารักด้วย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 18-08-2016 03:37:57
เรื้องนี้สนุกดีค่ะ
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: NewBaBy ที่ 21-08-2016 05:52:55
เอาอีกกก ชอบๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: Toon_TK ที่ 21-08-2016 16:08:45
ดีงามมมมมม
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 30-08-2016 14:29:58
เป็นการจับที่หื่นดีเนอะ  :haun4: :haun4: :haun4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 31-08-2016 08:06:17
เป็นคู่ที่ซึนพอกัน  :m20:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: กบกระชายไทยนิยม ที่ 11-10-2016 22:25:46
โอ้ย ฮาอะ ตอนจบแอบขำ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: kawoat ที่ 16-10-2016 17:18:17
โอยยยย น่ารักมาก มันดีต่อใจ อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: NewBaBy ที่ 03-01-2017 23:15:08
คิดถึงเรื่องนี้จัง อยากอ่านอีกอ่ะ
ถ้าตัวเองบังเอิญมาเห็น เกิดสงสาร
จะช่วยสงเคราะห์ลูกนกลูกกาตาดำๆ
แต่งตอนหวานๆอีกซักตอนสองตอนคงจะดีไม่น้อย
ปล.ร๊ากคนเขียนน้าาา เราชอบเรื่องนี้มากเลยย
 :กอด1: :impress2: :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 04-01-2017 15:32:33
น่ารักอ่า  น่าจะเป็นเรื่องยาว
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: tear0313 ที่ 04-01-2017 15:56:40
 :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: NewBaBy ที่ 24-04-2017 22:32:06
กลับเข้ามาอ่านรอบที่ล้านแปดดด
คิดถึงหยาม แบงค์ อยากจะอ่านตอนใหม่ๆอีกจัง
อยากเห็ยสยามอ้อนแบงค์อีกเยอะๆ ฟินมากกก
ปล.ถ้าคนเขียนเข้ามาอ่าน โปรดเห็นใจลูกนกลูกกา
จัดตอนพิเศษมาให้อีกสัก 3-4 ตอนด้วยเถิดดด
 :hao5: :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: heyguy ที่ 28-04-2017 20:28:05
มาอ่านรอบสองแล้ว กี่ครั้งก็น่ารัก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: ╰Äρρłәßәѓѓÿ╮ ที่ 30-04-2017 02:43:18
ยอมใจ :haun4: :pighaun: :m25:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: drasil ที่ 01-05-2017 03:24:06
พี่หยามดูเป็นแบดบอยในกำมือยังไงไม่รู้ค่ะ เรียกว่าแพ้ทางได้ไหมนี่ 5555 แต่น่าร้ากกก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : Pokémon GO | P.2 (11/08/16)
เริ่มหัวข้อโดย: oohsg94 ที่ 11-05-2017 21:35:30
ชอบบบ แมนแมนคุยกันโคตรรรร  :o8: :jul1: :hao7:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : เป็นทุกอย่าง 1/3 น้ำ-พี
เริ่มหัวข้อโดย: ืniyataan ที่ 05-07-2017 07:09:58
คิดถึง..รีบมาอ่านอย่างไว  :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : เป็นทุกอย่าง 1/3 น้ำ-พี
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 05-07-2017 14:46:47
 :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : เป็นทุกอย่าง 1/3 น้ำ-พี
เริ่มหัวข้อโดย: LoveAlone ที่ 05-07-2017 14:56:50
 :o8: :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : เป็นทุกอย่าง 1/3 น้ำ-พี
เริ่มหัวข้อโดย: วิหคเหมันต์ ที่ 05-07-2017 17:31:01
 :o8: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : เป็นทุกอย่าง 1/3 น้ำ-พี
เริ่มหัวข้อโดย: nevergoodbye ที่ 06-07-2017 10:11:40
เป็นทุกอย่างง
จะแฮปปี้เอนดิ้งไหมคะเนี่ย  :hao5:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : เป็นทุกอย่าง 1/3 น้ำ-พี
เริ่มหัวข้อโดย: Praykanok ที่ 06-07-2017 10:42:28
น่ารักกกกกกก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : เป็นทุกอย่าง 1/3 น้ำ-พี
เริ่มหัวข้อโดย: mickeyz.min ที่ 08-07-2017 09:00:10
มันก็จะดูหื่นไปหน่อย 5555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : เป็นทุกอย่าง 1/3 น้ำ-พี
เริ่มหัวข้อโดย: PHA_ ที่ 09-07-2017 12:48:18
ว้ายยยยยยย คิดถึง
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : เป็นทุกอย่าง (แก้ไข)
เริ่มหัวข้อโดย: insunhwen ที่ 10-07-2017 21:18:04
 :pig4: :L1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : เป็นทุกอย่าง (แก้ไขอีกแล้ว)
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 12-08-2017 13:15:55
แบงค์มันร้าย!!!  :hao7:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : เป็นทุกอย่าง (แก้ไขอีกแล้ว)
เริ่มหัวข้อโดย: Psycho ที่ 12-08-2017 16:08:40
 o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | บันทึกพิเศษ : เป็นทุกอย่าง (แก้ไขอีกแล้ว)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 20-08-2017 19:59:16
ดีไม่เสียเพื่อน นึกว่าจะเศร้าซะแล้ว แต่นึกว่าสยามจะเป็นรุกได้นะเนี่ย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ |
เริ่มหัวข้อโดย: MacaroonCookie ที่ 30-10-2017 21:20:27
ชอบบบ แมนๆเค้าได้กันงี้ งุ้ยย  :mew1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ |
เริ่มหัวข้อโดย: water ที่ 25-06-2018 22:43:13
ตอนแรกเนื้อเรื่องออกจะอึดอัดๆ คิดว่าจะไม่สมหวังแล้วว
สุดท้ายก็จบแบบน่ารักๆ  :o8:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ |
เริ่มหัวข้อโดย: unicorncolour ที่ 26-07-2018 18:27:55
 o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ |
เริ่มหัวข้อโดย: lostinthelight ที่ 23-12-2018 17:18:19
 :hao6: :hao6: :hao6:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ |
เริ่มหัวข้อโดย: van16 ที่ 24-12-2018 08:41:16
เอ็นดูสยามอ่ะ  :hao7:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ |
เริ่มหัวข้อโดย: Cyclopbee ที่ 24-12-2018 19:10:23
ชอบดิสคนเขียน 5555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ |
เริ่มหัวข้อโดย: mickeyz.min ที่ 27-01-2019 14:26:07
พอได้เค้าเท่านั้นแหละ อยากเอาต่อเรื่อยๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ |
เริ่มหัวข้อโดย: TrebleBass ที่ 28-01-2019 21:51:03
ได้อารมณ์ คนแมนๆ  ตั้งแต่รุ้จัก คุ้นเคย ยอมรับ และรัก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ |
เริ่มหัวข้อโดย: LoveAlone ที่ 30-01-2019 02:23:09
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ |
เริ่มหัวข้อโดย: PrayTime ที่ 30-01-2019 06:33:09
  o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ |
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 02-02-2019 13:05:50
เอ้อออ น่ารักอ่าาา สนุกๆ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ |
เริ่มหัวข้อโดย: Veesi3 ที่ 03-02-2019 00:40:35
สนุกมากเลยค่ะ สยามน่าแกล้งจริงๆนั่นแหล่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ |
เริ่มหัวข้อโดย: กวังกีเมย์บี ที่ 05-02-2019 14:28:13
 :jul1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ |
เริ่มหัวข้อโดย: JayNPL ที่ 27-02-2019 02:23:42
ตอนแรกคิดว่าจะมีดราม่า  แต่สุดท้ายคือน่ารักมากแมนๆไปดินุ้งสยาม5555555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ |
เริ่มหัวข้อโดย: ป่ามป๊ามป่ามปาม ที่ 26-03-2019 10:27:16
นึกว่าแบงค์จะไม่ชอบสยาม แต่ชอบสยามตั้งแต่แรกๆแล้ว
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ |
เริ่มหัวข้อโดย: Fufufeel ที่ 12-08-2019 21:49:43
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ |
เริ่มหัวข้อโดย: NormalVee ที่ 18-08-2019 07:51:24
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ |
เริ่มหัวข้อโดย: water ที่ 03-09-2019 08:59:52
ชอบมากค่า น่ารักก
ขอบคุณที่เขียนมาให้อ่านนะคะ  :-[ :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ |
เริ่มหัวข้อโดย: memozy ที่ 04-10-2019 16:12:01
แมนๆนะฮะ

ขอบคุณสำหรับนิยาย  :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ |
เริ่มหัวข้อโดย: Gatjang_naka ที่ 14-10-2019 10:29:17
ชอบจับโปเกม่อนดีนัก เลยโดนพาไปจับ ปิก้าจู  ได้ตัวแรร์ด้วยสิ :hao7:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ | ตอนพิเศษ ยังเร็วไปอีก 10 ปี|
เริ่มหัวข้อโดย: Ppkhth ที่ 21-01-2020 01:15:18


-- คิดจะรุกพี่ยังเร็วไป 10 ปีไอ้น้อง --



" แบงค์ "

" ว่า? "

" มึงน่ารัก "

" ... "

มือที่กำลังกดรีโมทหาซีรีส์ดูหยุดชะงักแล้วมองหน้าสยามราวกับเขาไปกินอะไรผิดแปลกมา ก็แค่เบียร์กระป๋องเดียวเอง...

" ทำไมน่ารักวะ "

สยามยืนยันอีกครั้ง เอียงคอพินิจใบหน้าเกลี้ยงเกลาของหนุ่มเมืองกรุงเผยยิ้มจาง ๆ น่ามอง ทำให้อีกฝ่ายตอบกลับด้วยน้ำเสียงเอ็นดูไม่แพ้กัน

" มึงก็น่ารัก "

" ไม่ แบงค์มึงน่ารักกว่า "

" เออ กูน่ารักมากกก พอใจมึงยัง? "

" อือ " พยักหน้าอย่างพอใจ

" ส่วนมึง น่าเอา "

พูดจบก็กระโจนเข้าใส่คนผิวสีน้ำผึ้งจนหงายหลังจมไปกับโซฟานวม ก้มลงจูบอย่างหมั่นเขี้ยว

" อื้อออออ " เสียงทุ้มประท้วงอยู่ในลำคอเมื่อถูกกัดย้ำที่ริมปฝีปากล่างอย่างแรง

เมื่อได้แกล้งสำเร็จจึงผ่อนแรงลงแต่ยังคงความดูดดื่มไว้ เพราะถูกจู่โจมเร็วทำให้สยามยังไม่ทันตั้งตัวถูกอีกฝ่ายนำเกมลูบไล้ภายในเสื้อตัวย้วยไล่ตั้งแต่หน้าท้องแบนราบไปจนถึงตุ่มไตเม็ดเล็ก สยามครางเสียงแผ่วในลำคออย่างพึงพอใจ มือข้างหนึ่งกดรั้งท้ายทอยปรับเอียงใบหน้าให้ถนัดยิ่งขึ้น และอีกข้างล้วงเข้าไปในชายเสื้อยืดลูบไล้แผ่นหลังขาวเนียนของคนตัวสูงกลับไปอย่างไม่ยอมแพ้

เสียงเฉอะแฉะน่าอายยังดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ พวกเขายังคงจูบกันอย่างดูดดื่ม ไม่มีใครยอมใคร แต่สุดท้ายคนที่เริ่มเหนื่อยหอบเพราะหายใจไม่ทันอย่างสยามก็ต้องเป็นฝ่ายประท้วงดันร่างที่กดทับเข้ามาเต็มกำลังออก

" จะฆ่ากูเหรอ "

" ไม่มีใครตายเพราะถูกจูบหรอกน่า " ธนพนธ์ยกยิ้ม ถอดเสื้อที่เกะกะนี่ออก

ไอ้...

ทันทีที่เสื้อยืดตัวเก่าพ้นจากหัวของ สยามก็ผลักให้อีกฝ่ายหงายไปแล้วพลิกตัวมาคร่อมไว้แทน ส่งยิ้มร้ายให้คนตัวขาวที่ยังตกใจอยู่

จังหวะนี้...

ต้องได้เป็นผัวบ้างล่ะวะ!!


.


.


.


เสียงผิวปากอารมณ์ดีดังรอดมาจากห้องน้ำ ยิ่งทำให้อารมณ์ขุ่นมัวของสยามข้นคลั่กลงไปอีก

อารมณ์ดีเหลือเกินนะไอ้เวร!

ร่างสูงโปร่งกระฟัดกระเฟียดอยู่พักหนึ่ง จนประตูห้องน้ำเปิดออก หมอนหนุนที่อยู่ใกล้มือที่สุดก็ลอยไปปะทะใบหน้ากวนบาทานั่นทันที

" อ้าว ตื่นมาก็เกรี้ยวกราดเลย บอกแล้วอย่าแดกหวานเยอะ "

" ค_ย "

" อยากได้อีก? ต่อได้นะ "

ไอ้ท่าทางยักคิ้วหลิ่วตากวนตีนน้อยที่ไหน สยามยกนิ้วกลางให้อย่างไม่สบอารมณ์ ทำไมเหตุการณ์ถึงได้กลับตาลาปัดไปหมดทั้งที่ตอนนั้นเขาเองก็เกือบจะทำสำเร็จแล้ว จู่ ๆ ไอ้ตัวควายก็พลิกตัวเขาให้กลับมาอยู่ข้างล่างอีกครั้ง แถมตอนนั้นสยามเองก็ให้ความร่วมมืออย่างดีอีกต่างหาก!

นั่นยังไม่น่าหงุดหงิดเท่ากับรอบสุดท้ายที่เขาพลิกตัวกลับมาข้างบนสมใจ แต่ดันเป็นออนท็อปไปเสียได้!

สยามขยี้หัวตัวเองอย่างหงุดหงิด นี่ก็เข้าปีที่ห้าที่คบกันมาอย่างเปิดเผย แต่ยังไงเขาก็ยังอยากลองที่จะเป็นฝ่ายรุกดูสักครั้ง ก็แน่ล่ะ ใบหน้าหมดจดเกลี้ยงเกลา ริมฝีปากยังคงสีธรรมชาติอยู่แม้ว่าจะสูบบุหรี่ก็ตาม ไหนจะผิวขาวอมชมพู รื่นมือแบบคนสุขภาพดี แถมสีของหัวนมที่มันยืนโชว์อย่างมั่นใจนั่นอีก

อยากจะรู้ว่าสีหน้าของอีกฝ่ายเวลาถูกรังแกเป็นแบบไหน....

" ทำหน้าอะไรของมึง "

" เปล่า "

สยามหน้าเห่อร้อนเมินหน้าหนีร่างที่ยืนเปลือยล่อนจ้อนอยู่ตรงหน้า ถึงจะคบกันมานานแต่นิสัยนี้ก็ไม่สามารถไปเปลี่ยนแปลงได้จริง ๆ แถมเขาเองเหมือนจะชินก็ไม่ชินสักที

" หน้าแดง คิดไม่ดีกับร่างกายกูป่ะเนี่ย "

ว่าแล้วก็เดินมาที่เตียงยืนโชว์ไอ้จ้อนในระยะประชิด ไม่พอกดหัวเขาเข้าไปใกล้อีก!

" ไอ้เหี้ยแบงค์! "

ทำไมกูถึงได้ไปคบคนอย่างมันได้วะ!!!


.

.


.




ธนพนธ์เคยเป็นเสือผู้หญิง... ดูดีไป เรียกว่ามันเป็นนักล่าแต้มเลยแล้วกัน

แต่สยามเองก็มั่นใจไม่แพ้กันว่าตัวเองก็แพรวพราวไม่แพ้มัน โอเคไหม?

                                                                        S. : ปัด

                                                                        S. : เราว่างไหม
Patthawee : อยู่ห้องอ่ะ

Patthawee : พี่สยามมีอะไรหรือเปล่า

                                                                         S. : พี่หล่อไหม

Patthawee : ...

Patthawee : sent a sticker. (หัวเราะท้องแข็ง)

Patthawee : ถามอะไรของพี่เนี่ย

                                                                         S. : น่าาาา

                                                                         S. : ตอบหน่อย หล่อเปล่า

Patthawee : หล่อแต่นิสัยไม่ดี :p

                                                                         S. : สรุปหล่อใช่ไหม

Patthawee : ก็หล่อ

                                                                         S. : พี่กับไอ้แบงค์ใครหล่อกว่ากัน

Patthawee : ...

Patthawee : เหมือนพี่จะขิงใส่ปัดอ่ะ

Patthawee : แบบพี่ว่าหล่อแล้ว แต่ผัวพี่หล่อกว่างี้

                                                                         S. : จริงจัง!!!

                                                                         S. : ซีเรียสมาก!

Patthawee : 5555

Patthawee : คนละแบบอ่ะ

Patthawee : อย่างปัด ปัดชอบแบบพี่สยามมากกว่า

                                                                         S. : แน่นอน ว่าพี่หล่อกว่ามัน

Patthawee : ยอม ๆ 5555

Patthawee : แล้วถามทำไมเหรอ

                                                                         S. : เรียกความมั่นใจ

                                                                         S. : พี่จะทวงคืนตำแหน่งรุก


Patthawee : …


อีกฝ่ายเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะอวยพรให้เขา


Patthawee : สู้ ๆ นะ

                                                                         S. : ขอบใจมากปัด

                                                                         S. : เดทกับเพื่อนพี่ให้สนุก

Patthawee : รู้เยอะ!



สยามปิดหน้าแชทของปัฐวีย์ลง ความจริงหลังจากเลิกกันไปเขาก็ไม่ได้ติดต่อกับคู่ขาเก่าอีก แต่ความบังเอิญที่เล่นตลก ทำให้มาเจอกันอีกแต่ในฐานะคนคุยของเพื่อนเท่านั้น แถมยังทำงานตึกใกล้กันอีกด้วย เพราะว่าพวกเขาไม่ได้รู้สึกอะไรต่อกันแล้วจึงมีบ้างที่คุยกัน อย่างไรเสียสายตาของปัฐวีย์ก็มองอะไรไม่เคยพลาด เช่นการเลือกเขาไปควงได้พักหนึ่ง...

ความจริงเขาไม่ได้ซีเรียสเรื่องโพสิชั่นเท่าไหร่ แต่ช่วงนี้เขามองเห็นว่าธนพนธ์น่ารักแปลก ๆ ยิ่งเวลามันหยุดทำตัวสัปดน ทำงานอย่างจริงจัง คิ้วขมวดเข้าหากันอย่างไม่สบอารมณ์นั้นเรียกสายตาของเขาอยู่เสมอ แถมพอมันทำงานแล้วไม่ค่อยได้ออกกำลังกายเหมือนเมื่อก่อน ผิวที่วัน ๆ หนึ่งอยู่แต่ในห้องแอร์ก็ขาวขึ้น บวกกับมันเป็นคนดูแลผิวพรรณเสมอทำให้ผิวของมันน่าสัมผัสไปหมด ผมก็หอม เนื้อตัวหอมไปทุกส่วน

เอาล่ะ พูดแล้วก็หยิบเบียร์ใส่รถเข็นหลาย ๆ แพ็ค พรุ่งนี้ยังเป็นวันหยุด เพราะฉะนั้นไม่ต้องห่วงเรื่องลุกไปทำงานไหวไม่ไหว

คนเจ้าแผนการผิวปากเดินเลือกซื้อของในซูเปอร์มาร์เก็ตอย่างอารมณ์ดี วันนี้ชายหนุ่มผิวสีแทนอยู่ในชุดลำลอง ผมที่เคยยาวประบ่าถูกตัดเข้าทรงเหมือนไอดอลเกาหลีดูดีไม่น้อย ก็นะ วันนี้เขาตั้งใจมาเช็คเรทติ้งตัวเองหลังจากห่างหายไปนาน

เดินไปโซนไหนก็มีแต่คนแอบมอง นั่นทำให้สยามพอใจกับผลลัพธ์เป็นอย่างมาก

" เดินลีลาจังวะ " ก็มีแต่ไอ้นี่แหละ ที่ทำหน้าไม่สบอารมณ์อยู่คนเดียว

" มึงนั่นแหละ รีบเหมือนห้างจะปิด "

ธนพนธ์หันหลังกลับมาสำรวจใบหน้าสีแทนที่วันนี้ดูดีเป็นพิเศษ ก่อนจะถอนหายใจ ระบายยิ้มกวน ๆ แล้วพูดด้วยเสียงที่ไม่เบานัก และแน่นอนว่าคนที่อยู่ละแวกนี้ได้ยินชัดเจน

" กลัวเมียมีชู้ "  ตบท้ายด้วยยักคิ้วหนึ่งข้างอย่างผู้เหนือกว่า

ไอ้..

เวร!!



.


.


.

กลับมาถึงห้องก็ปาเข้าไปสองทุ่มกว่า ไม่ง่ายเลยกับถนนในเมืองหลวง สยามทิ้งของในมือไว้พื้นห้องแล้วเดินโซเซไปนอนที่โซฟานวมอย่างเกียจคร้าน

" ไปอาบน้ำไป " ธนพนธ์ไล่

" ขี้เกียจ "

" งั้นมาเก็บของ เดี๋ยวกูไปอาบเอง "

สยามนิ่งไปพักหนึ่งก่อนจะคิดอะไรดี ๆ ออก จึงตอบตกลง

" อืม มึงไปก่อนเลย "

สยามกลับมาเอาของที่ทิ้งไว้แล้วเริ่มแกะเปลือกแล้วเก็บเข้าตู้ ไม่ลืมที่จะนำเบียร์แช่ฟรีซไว้ระหว่างรอ กว่าจะอาบเสร็จก็น่าจะเย็นจัดพอดี

ธนพนธ์ยืนมองท่าทางกระดี๊กระด๊าจนเกินเหตุของแฟนตัวเองก่อนจะส่ายหน้าไม่ให้อีกฝ่ายเห็น ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าเจ้าตัวกำลังคิดอะไร จะทำอะไร เพียงแต่เขาเห็นว่ามันก็น่าสนุกดีไม่น้อย สีหน้าเจ็บใจของสยามเวลาชนะเขาไม่ได้เป็นอะไรที่เขาโปรดปรานที่สุดแล้ว : )

" หยาม ไปอาบน้ำ "

ร่างสูงผิวขาวอมชมพูหลังอาบน้ำเสร็จใหม่ ๆ อยู่ในชุดที่มีเพียงบ็อกเซอร์ตัวเดียว มือเรียวสวยใช้ผ้าขนหนูเช็ดผมตัวเองแผ่วเบาเรียกสายคนที่นั่งกินเบียร์กับกับแกล้มอยู่ก่อนให้มองไล่ตั้งแต่จุดสีเข้มสองจุด ต่ำลงมาหน้าท้องที่มีกล้ามเนื้อน้อย ๆ จนผิวขาวหายไปในร่มผ้า พลางกลืนน้ำลายลงคอ

" สยาม "

" อ่ะ! หือ.. อ้อ อาบน้ำ " มือสีน้ำผึ้งยกลูบหน้าลูบตาตัวเอง " เบียร์แช่ในฟรีซนะ "

ตั้งสติ! ยังไม่เมา แต่ความขาวมันหลอกตา!

สยามใช้เวลาอาบน้ำนานเป็นปกติของคนรักสะอาดอยู่แล้ว คนผิวสีน้ำผึ้งสวมเพียงกางเกงบอล และเสื้อยืดเก่า ๆ อย่างเคย เมื่อออกมาห้องโถงก็ยิ้มพอใจเล็กน้อยเมื่อเห็นกระป๋องเบียร์วางเรียงลายอยู่หลายกระป๋อง แล้วตอนนี้ก็เปิดกระป๋องใหม่อีก

" มานั่งนี่ " ธนพนธ์ตบโซฟาปุ ๆ

คอนโดนี้เขาย้ายมาเมื่อปีก่อน เฟอร์นิเจอร์ทั้งหมดเขาสองคนเลือกกันอย่างเอาเป็นเอาตาย เพื่อให้ออกมาสะดวกสบายที่สุด แน่นอนว่าโซฟานวมตัวนี้มันกว้าง และใหญ่พอสำหรับผู้ชายตัวโตสองคนกอดรัดกันอย่างแน่นอน

" เมาแล้วเหรอ " สยามนั่งลงข้าง ๆ ยื่นแขนไปพาดกับผนังพิงไว้เท่ากับว่าธนพนธ์กำลังนั่งอยู่ในวงแขนนั้นแบบไม่รู้ตัว แต่ถึงจะรู้ตัวเขาก็จะแกล้วไม่รู้เอาไว้ก่อน

" ยังน่าา " เขาตอบกลับ หัวเราะเบา ๆ กับท่าทางตื่นเต้นที่ปิดไม่มิดนั้นแล้วยกเบียร์กระป๋องที่เพิ่งเปิดให้ ส่วนเขาเอากระป๋องใหม่แทน

สยามรับไปดื่มอย่างว่าง่าย วันหยุดพวกเขาถ้าไม่ได้นัดกับเพื่อนไว้ก็มักจะนั่งดูซีรี่ส์และดื่มเป็นประจำอยู่แล้ว แต่วันนี้พิเศษขึ้นมาหน่อยตรงที่สยามจะไม่ดื่มเยอะจนเกินความจำเป็น ต่อให้สยามจะดื่มเก่งขึ้น แต่คนคออ่อนยังไงก็ยังอ่อนอยู่วันยังค่ำนั่นแหละ...

ซีรีส์ต่างประเทศดำเนินเรื่องต่อไปเรื่อย ๆ และยังคงมีเครื่องดื่มมึนเมาทยอยมาเสิร์ฟให้เรื่อย ๆ จนตอนนี้โต๊ะกลางเต็มไปดูกระป๋องเบียร์เปล่า

" แบงค์ "

" หือ " ร่างสูงเอนตัวมาพิงซบที่ต้นคอสีน้ำผึ้ง เอาตรง ๆ ก็เพลินไม่ใช่น้อยที่สยามนั่งเล่นผมของเขา

" จั๊กกะจี้ " หดคอหนี ลมร้อน และริมฝีปากที่ขบเม้มเบา ๆ ไม่ให้เป็นรอย แต่ก็พอให้รู้สึกเจ็บ ๆ คัน ๆ

เขากลับมาอยู่นิ่ง ๆ อีกครั้งหลังจากก่อกวนลูกหมาป่าให้ตื่น ไม่เริ่มสักทีจนเขาเองที่จะเป็นฝ่ายทนไม่ไหวเสียเอง แล้วดูท่าคนผิวสีแทนดื่มไปหลายกระป๋องกลัวจะหลับไปก่อน

" แบงค์ " สยามเรียกอีกครั้ง

" ว่าไงครับ? " เอียงคอถามที่คิดว่าน่ารักที่สุด

" ...ขอได้ป่ะ "

" ... " เขานิ่งเงียบเหมือนใช้ความคิด ก่อนจะพยักหน้า " อือ มาสิ "

พูดจบร่างสมส่วนสีน้ำผึ้งสวยก็พุ่งเข้ามาหาเหมือนกับรอเวลานี้มานาน ริมฝีปากประกบเข้าหากันไม่เบาจนเจ็บจี๊ดขึ้นมา ก่อนได้กลิ่นคาวเลือดฟุ้งภายใน

เจ็บฉิบ...
 
เมื่อถูกทำรุนแรง เขาเองก็ไม่รอที่จะแก้แค้นโดยการกัดลงที่ริมฝีปากล่างของสยามอย่างหมั่นเขี้ยว

เราสองคนผละออกจากกันเล็กน้อยสยามดันร่างสูงให้นอนราบลงกับโซฟานวมคร่อมเขาไว้ใต้อาณัติ แล้วใช้เข่าดันขาของธนพนธ์ให้แยกออกจากกันก่อนจะแทรกตัวลงมาระหว่างกลางถอดเสื้อและถีบกางเกงบอลให้พ้นจากขาเรียว โดยไม่ลืมดึงบ็อกเซอร์ที่เกะกะของเขาออกเหมือนกัน

เรียวลิ้นเริ่มสำรวจซอกซอนตวัดเลียขบเม้ม ดูดดึงบนปลายยอดอกส่วนมือสีแทนก็ปะป่ายไปทั่วร่างกายสีขาวอมชมพูที่ทำเอาตาพร่า เนื้อตัวถูกสยามลูบเคล้นจนแดงไปหมดรวมทั้งสะโพกที่ถูกขย้ำอยู่ตอนนี้



วันนี้ธนพนธ์จึงรู้ว่าการถูกบริการมันสบายอย่างนี้นี่เอง

ริมฝีปากได้รูปคลี่ยิ้มลอบมองลูกหมาป่าที่กำลังเดินเข้าสู่กับดักที่ตัวเองวางไว้อย่างเชื่องช้า...

เมื่อถึงเวลาที่สยามเผลอเอื้อมมือไปหยิบ ky เจลที่แอบเอามาวางไว้เมื่อตอนอาบน้ำเสร็จ

แล้วก็ถึงเวลาที่สิงโตจะออกล่าสักที

" อ่ะ! เดี๋ยว!! "

" อยู่นิ่ง ๆ "


ผิวที่ตอนแรกแดงสุกเหมือนคนเขินอายอยู่ใต้ร่าง ตอนนี้พลิกตัวกลับมาอยู่ฝ่ายบนเนื้อตัวร้อนฉ่าจนสยามที่ยังมึนงงอยู่รู้สึกว่าเซ็กซี่จนเกินไปแล้ว

แต่ท่านี้มัน...

" คิดจะรุกพี่ยังเร็วไป 10 ปีไอ้น้อง "

" ไอ้เหี้ยแบงค์! อ๊ะ! อื๊ออ!! "

ฝากไว้ก่อนเถอะมึง!



FIN.






หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ|บันทึกพิเศษ : ยังเร็วไปอีก 10 ปี| Up21/1/63
เริ่มหัวข้อโดย: ืniyataan ที่ 21-01-2020 12:33:20
555 เอ็นดูสยาม อย่าเพิ่งท้อ พยายามต่อไป    :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ|บันทึกพิเศษ : ยังเร็วไปอีก 10 ปี| Up21/1/63
เริ่มหัวข้อโดย: GDNEE ที่ 22-01-2020 07:55:42
เกินสิบปีแล้วมารุกใหม่นะสยาม
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ|บันทึกพิเศษ : ยังเร็วไปอีก 10 ปี| Up21/1/63
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 22-01-2020 20:50:30
เอ็นดูสยาม
อย่าเพิ่งยอมแพ้เนอะ คราวหน้าเอาใหม่ ฮาาาาา
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ|บันทึกพิเศษ : ยังเร็วไปอีก 10 ปี| Up21/1/63
เริ่มหัวข้อโดย: sosi ที่ 24-01-2020 02:16:28
ครั้งหน้ายังมีนะสยาม. สู้ๆ  :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ|บันทึกพิเศษ : ยังเร็วไปอีก 10 ปี| Up21/1/63
เริ่มหัวข้อโดย: yunjae123 ที่ 28-01-2020 22:23:15
สงสารสยาม อุตส่าห์วางแผนซะดิบดี
แบงค์ก็หลอกให้สยามตายใจอ่ะ
ครั้งหน้าเอาใหม่นะสยาม สู้ๆๆๆ  :katai5:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ|บันทึกพิเศษ : ยังเร็วไปอีก 10 ปี| Up21/1/63
เริ่มหัวข้อโดย: skies ที่ 11-02-2020 17:00:47
 :-[ :-[ :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ|บันทึกพิเศษ : ยังเร็วไปอีก 10 ปี| Up21/1/63
เริ่มหัวข้อโดย: pamhicc ที่ 13-02-2020 11:07:35
สงสารสยามมมม นางอยากรุกใจจะขาด  :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ✩ เล่นสวาท ✩ ตอนเดียวจบ|บันทึกพิเศษ : ยังเร็วไปอีก 10 ปี| Up21/1/63
เริ่มหัวข้อโดย: Keane ที่ 25-05-2020 12:34:22
 :pig4: :pig4: :pig4: