พิมพ์หน้านี้ - นิยายแบบไหนที่เจอแล้ว ปิด! ทันทีคะ ไม่อ่าน
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => พูดคุยทั่วไป => คลังกระทู้เก่า => ข้อความที่เริ่มโดย: 123shark ที่ 01-11-2015 23:24:32
-
คืออยากรู้ว่าไม่ชอบนิยายแบบไหนกันมั่งคะ
สำหรับเรานะ นิยายที่เปิดเรื่องมาก็กระดึ๊บกันเลยนี่ปิดเลยจ่ะ :oo1: ไม่ใช่ไม่ชอบncนะ แต่ถ้ามันเยอะไปก็ไม่ไหว
หรืออ่านๆไปรู้สึกนายเอกสาวมากจนเหมือนผู้หญิง ง่อยเปลี่้ยมากก็ไม่อ่าน
แบบทำร้ายจิตใจกัน ข่มขืน ก็บายจ้า :katai3:
ทั้งนี้ทั้งนั้นก็แล้วแต่ความชอบอ่าเนอะ แล้วคนอื่นๆไม่ชอบแบบไหนกันบ้างคะ
ป.ล. อยากอ่านนิยายแนวเย็นชาอ่ะ พระเอก หรือนายเอกก็ได้ สนุกๆ นายเอกไม่สาวแตก ขอภาษาสวยๆพอจะมีแนะนำมั้ยคะ? เอาแบบจบแล้วหรือแต่งไปหลายตอนแล้วก็ได้ ขอบคุณค่ะ :L1: :pig4:
-
ตามหัวข้อนะ ที่เคยทำ เข้าไปอ่านละเจอที่เป็นแบบผู้ชายท้องได้ ผมนี่ปิดทันทีเลย 555+
(คือบางเรื่องนักเขียนก็ไม่ได้บอกไว้ตรงหัวเรื่อง)
-
เรื่องที่เจอแล้วปิดเลยคือเรื่องแนวใสๆวัยรุ่นที่ดูโทนเดียวกันไปหมดเลยอ่ะ เช่น
เปิดมามีนาฬิกาปลุก นายเอกวิ่งไปชนพระเอกที่เป็นนักเลงประจำรร.หล่อมาก
แล้วบรรยายแบบมุ้งมิ้งอ่า5555 เช่น
ปั้ก+++ ผมชนกับใครบางคน พอเงยหน้าไป โหวว หล่อมากก >-<
นั่นมันอะตอม เดือนโรงเรียนนี่ ซวยลยยยยยย
หรือประเภทอีตานายเอกเป็นผู้ชายแมนๆเตะบอลแต่มามีเรื่องกับพระเอกที่หล่อมาก
แล้วก็วนไปที่เรื่องพระเอกลากนายเอกไปคอนโดแล้วข่มขืน พระเอกรวยเป็นคุณหนู โทนเรื่องดูดาร์คๆแต่บรรยายมุ้งมิ้ง
ไรงี้ก็ไม่ไหวน่ะ5555 เช่น
หูววว มันหล่อมากเลยครับ ขนาดเป็นผู้ชายผมยังอิจฉาในความหล่อ O-O
ไม่น้าาาาาา มันจะข่มขืนนนผมแล้ว ผมเป็นผู้ชายน้าาาา ม่ายยย
คือมันเต็มใจรึเปล่าอ่า ทำไมบรรยายแบบนี้555
-
เรื่องที่เจอแล้วปิดเลยคือเรื่องแนวใสๆวัยรุ่นที่ดูโทนเดียวกันไปหมดเลยอ่ะ เช่น
เปิดมามีนาฬิกาปลุก นายเอกวิ่งไปชนพระเอกที่เป็นนักเลงประจำรร.หล่อมาก
แล้วบรรยายแบบมุ้งมิ้งอ่า5555 เช่น
ปั้ก+++ ผมชนกับใครบางคน พอเงยหน้าไป โหวว หล่อมากก >-<
นั่นมันอะตอม เดือนโรงเรียนนี่ ซวยลยยยยยย
หรือประเภทอีตานายเอกเป็นผู้ชายแมนๆเตะบอลแต่มามีเรื่องกับพระเอกที่หล่อมาก
แล้วก็วนไปที่เรื่องพระเอกลากนายเอกไปคอนโดแล้วข่มขืน พระเอกรวยเป็นคุณหนู โทนเรื่องดูดาร์คๆแต่บรรยายมุ้งมิ้ง
ไรงี้ก็ไม่ไหวน่ะ5555 เช่น
หูววว มันหล่อมากเลยครับ ขนาดเป็นผู้ชายผมยังอิจฉาในความหล่อ O-O
ไม่น้าาาาาา มันจะข่มขืนนนผมแล้ว ผมเป็นผู้ชายน้าาาา ม่ายยย
คือมันเต็มใจรึเปล่าอ่า ทำไมบรรยายแบบนี้555
คือเราฮาเม้นนี้ จะเป็นไรไหมเนี่ย :pigha2: แต่เราก็เป็นนะ คือถ้ามีแบบความเห็นที่คุณคนอ่านว่ามาเราก็ปิดเหมือนกันจ้า
-
คือนักเขียนที่เขียนแบบ กรู มรึง เมิง คือรำ คือไม่อ่านเลยปิดเลย
ถึงคนจะอ่านเยอะ ตอบเยอะแค่ไหนเราก็ไม่อ่าน
อ่านแล้วเมื่อยปากอ่ะ :ling2:
ดราม่า นี่บายเลยจ้า พระเอกโหดมากๆก็ไม่ไหว เรื่องที่อ่านจบมีเรื่องเดียวคือบุพเพวายร้าย
คือแบบเกลียดพระเอกมากกกกกกกกกกกกก งงมากว่าอ่านจนจบได้ไงท้งๆที่ไม่ชอบแนวนี้เลย :ling1:
-
นายเอกใจง่าย แอ๊บแมน สำส่อน ใจอ่อนไหวอ่อนแอเยี่ยงหญิงสาวน้อย
เห็นแล้วยี้ๆๆๆๆเลย อีกแบบคือนายเอกท้องได้ คือถึงจะเป็นแนวแฟนตาซี
มันเป็นไปไม่ได้เลยค่ะที่ผู้ชายจะท้องได้ ท้องได้ต้องมีมดลูกค่ะ และถ้าท้อง
ได้นี่จะคลอดออกมาทางไหนเหรอคะ ทวารหนักไหม
-
คงเป็นแนวที่นายเอกสาวแตกเกินไปจนคิดสงสัยว่านี่อ่านนิยายชายชายหรือชายหญิงอยู่ ไม่ก็แนวที่คดีพลิก ไอ้คนที่เราเชียร์ว่าเป็นเมะดันกลายเป็นเคะตอนสุดท้ายอะไรงี้อ่ะ เรารู้สึกตะเตือนไตเลยกดออกทันที
:katai4:
#คหสต
-
เราดูที่การบรรยายเป็นหลักนะ บางพล็อตที่ไม่ชอบ คนเขียนบางคนก็การบรรยายดีซะจนอ่านจนอ่านจบ แต่บางเรื่องชอบพล็อตสุดๆ แต่บรรยายได้สุดแสนจนงงงวย ก็ได้แต่ปิดไปแล้วนั่งทำใจว่าทนอ่านไม่ได้ อย่างนายเอกหน้าหวานบอบบางแบบปลิวลม นิสัยอ้อนน้อมเป็นลูกผู้ดี บางเรื่องอ่านจนจบแต่บางเรื่องก็ปิดทันที่บรรยายลักษณะออกมา
ส่วนอีกเรื่องคือการวิบัติคำและคำผิด การวิบัติเพื่อเสียงและความสนุกเรารับได้ แต่บางครั้งอย่างคำว่ากรู เมริง นี่ทนไม่ได้จริงๆ ในความเป็นจริงไม่มีใครใส่ร เรือในคำว่ากู มึงทุกประโยคที่พูดหรอก
คำผิดบางครั้งรับได้ เราไม่ใช่พจนานุกรม ผิดนิดหน่อย อ่านได้ แต่บางครั้งเกินไปเหอะ อ่านสามคำเจอผิดสองคำอะไรแบบนี้อ่ะ อ่านทวนนิดหนึ่ง
ป.ล.แรงไปต้องขอโทษด้วยนะค่ะ คหสต.
-
ของเราคงเป็นนิยายแนว ม. ต้น ม. ปลาย มีอ่่านบ้างนะ แต่น้อยมากกกกกกกกก แล้วก็นิยายที่ชอบใส่อิโมจิ TT >< เป็นต้น คือการแล้วไม่อินค่ะ บรรยายเศร้ามาก แต่ใส่ TT มา คือแบบ 55555555555555555555 แล้วก็พวก กรู เมิง ทามมาย อะไรแบบนี้ก็น่าลำไยพอกัน
-
ผู้ชายท้องได้
ปิดเหอะ
กรูงง
-
เรื่องที่เจอแล้วปิดเลยคือเรื่องแนวใสๆวัยรุ่นที่ดูโทนเดียวกันไปหมดเลยอ่ะ เช่น
เปิดมามีนาฬิกาปลุก นายเอกวิ่งไปชนพระเอกที่เป็นนักเลงประจำรร.หล่อมาก
แล้วบรรยายแบบมุ้งมิ้งอ่า5555 เช่น
ปั้ก+++ ผมชนกับใครบางคน พอเงยหน้าไป โหวว หล่อมากก >-<
นั่นมันอะตอม เดือนโรงเรียนนี่ ซวยลยยยยยย
หรือประเภทอีตานายเอกเป็นผู้ชายแมนๆเตะบอลแต่มามีเรื่องกับพระเอกที่หล่อมาก
แล้วก็วนไปที่เรื่องพระเอกลากนายเอกไปคอนโดแล้วข่มขืน พระเอกรวยเป็นคุณหนู โทนเรื่องดูดาร์คๆแต่บรรยายมุ้งมิ้ง
ไรงี้ก็ไม่ไหวน่ะ5555 เช่น
หูววว มันหล่อมากเลยครับ ขนาดเป็นผู้ชายผมยังอิจฉาในความหล่อ O-O
ไม่น้าาาาาา มันจะข่มขืนนนผมแล้ว ผมเป็นผู้ชายน้าาาา ม่ายยย
คือมันเต็มใจรึเปล่าอ่า ทำไมบรรยายแบบนี้555
คืออ่านแล้วขำ นึกภาพออก
เราดูที่การบรรยายเป็นหลักนะ บางพล็อตที่ไม่ชอบ คนเขียนบางคนก็การบรรยายดีซะจนอ่านจนอ่านจบ แต่บางเรื่องชอบพล็อตสุดๆ แต่บรรยายได้สุดแสนจนงงงวย ก็ได้แต่ปิดไปแล้วนั่งทำใจว่าทนอ่านไม่ได้ อย่างนายเอกหน้าหวานบอบบางแบบปลิวลม นิสัยอ้อนน้อมเป็นลูกผู้ดี บางเรื่องอ่านจนจบแต่บางเรื่องก็ปิดทันที่บรรยายลักษณะออกมา
ส่วนอีกเรื่องคือการวิบัติคำและคำผิด การวิบัติเพื่อเสียงและความสนุกเรารับได้ แต่บางครั้งอย่างคำว่ากรู เมริง นี่ทนไม่ได้จริงๆ ในความเป็นจริงไม่มีใครใส่ร เรือในคำว่ากู มึงทุกประโยคที่พูดหรอก
คำผิดบางครั้งรับได้ เราไม่ใช่พจนานุกรม ผิดนิดหน่อย อ่านได้ แต่บางครั้งเกินไปเหอะ อ่านสามคำเจอผิดสองคำอะไรแบบนี้อ่ะ อ่านทวนนิดหนึ่ง
ป.ล.แรงไปต้องขอโทษด้วยนะค่ะ คหสต.
ไม่แรงหรอกค่ะ คนเขียนมาอ่านจะได้รู้ว่าจุดไหนควรปรับปรุง ซึ่งเราเห็นด้วยทั้งหมด การบรรยายนี่สำคัญจริงๆ เรานับถือนักเขียนที่บรรยายเก่งและใช้ภาษาสวยมากๆ ลองมาเขียนนิยายเองแล้วรู้เลยว่าอยากโคตรรรรรรร ที่จะบรรยายทุกสิ่งทุกอย่างให้หัวออกมาเป็นตัวอักษรให้คนอ่านเข้าใจและรู้สึกไปกับเรา
-
เรื่องที่ลงฉาก NC ระหว่างช-ญอย่างเกินเหตุ ไม่ชอบค่ะ เนื้อเรื่องสนุกเเค่ไหน
เเต่พอมีงี้หมดอารมณ์ที่จะอ่าน คือมันเป็นนิยายวายอ่ะ ไม่ต้องถึงพริกถึงถึงบรรยายระเอีดยิบขนาเนี้
ภาษาที่ใช้ค่ะ เปิดมาเจอภาษากุ๊กกิ๊กมุ้งมิ้ง หรือการใช้อิโมจิ O_O -__-'' เราปิดเลย
นายเอกที่ทำตัวเหมือนผู้หญิง ทั้งๆ ที่ยืนยันว่าตัวเองชายเเท้นะ เเหม...
การเดินเนื้อเรื่องตามพล๊อตที่ตัวเองตั้งไว้ โดยที่ไม่คำนึงถึงตัวละคร
อย่างเช่นนายเอกที่เป็นนักเลง ชนะคู่จ่อสู้มาตลอด เเต่พระเอกพลักหน่อยก็ตัวปลิวล่ะ
-
ของเราเปิดมาอย่างแรก ดูภาษาก่อนค่ะ
ถ้าอ่านง่าย ภาษาสวย บรรยายดี ก็อ่าน
ส่วนที่สอง ตัวเอก คือชอบแบบ นายเอกแมนๆ ไม่สาว
ถ้านายเอกออกสาวคือ บอกตัวเอกว่าเป็นเกย์เลย ไม่ใช่บอก แมนๆ แล้วสาวแตก เราเลิกอ่าน
ไม่ชอบเวลานานไปคาแรคเตอร์ตัวละครเปลี่ยนไป
ทั้งนี้ทั้งนั้นอยู่ที่เนื้อเรื่อง การบรรยายของนักเขียน
-
นิยายวายช่วงนี้ส่วนใหญ่มาแนวที่หลายคนคอมเม้นต์เลยค่ะ
สรุปได้นะคะว่าคนอ่านหลายคนไม่ชอบนิยายวายนายเอกแอ๊บ สาวแตก
อารมณ์อ่อนไหวเยี่ยงสตรีนะคะ คนแต่งหลายเข้าใจนะคะ
นิยายจะ HOT หรือ TOP ส่วนหนึ่งดูที่การติดตามคอมเ้นต์นะคะคนแต่ง
-
ผมเองก็เป็นนักเขียนมาหลายปีแล้ว หลังจากที่ซุ่มอ่านในเล้ามาตั้งแต่เปิด ก็ยังเขียนไม่ถึงสิบเรื่องหรอกครับ
เข้าใจหัวอกนักเขียนด้วยกันดี รู้ซึ้งเลยว่าอะไรหลายๆ อย่างไม่ง่ายอย่างที่คิด
ตอนที่เราอ่านเราก็จะมีแบบที่ชอบไม่ชอบ เหมือนกับที่ทุกคนว่ามาข้างบนเลย แต่พอเขียนจริง บางอย่างก็ไม่ง่ายนะ
เช่น การบรรยายให้ได้ภาพและความรู้สึกที่สื่ออารมณ์ได้มากที่สุด ได้รายละเอียดแต่ไม่เยิ่นเย้อ ฯลฯ
ของพวกนี้ต้องอาศัยประสบการณ์ทั้งนั้น ต้องอดทนฝ่าฟันอุปสรรคปัญหาต่างๆ ที่จะเขียนต่อไปให้ได้เยอะขึ้นและดีขึ้น
ผมให้ความสำคัญกับการใช้ภาษามาเป็นอันดับแรก เขียนผิดๆ ถูกๆ กับคำง่ายๆ นี่ผมจะไม่อ่านเลย
สมัยนี้ใช้กูเกิ้ลค้นหาคำที่เขียนถูกไม่ใช่เรื่องยาก พจนานุกรมออนไลน์หรือแอพก็มีเยอะแยะ มีเครื่องมือช่วยเยอะไปหมด
เป็นเรื่องที่คนเขียนนิยายต้องใส่ใจครับ
ส่วนเรื่องอื่นๆ ก็มีเช่น
นายเอกสาวเกินไป ยกเว้นว่าออกตัวชัดเจนไปเลยว่าเป็นกระเทย อันนี้โอเค ถ้าบอกว่าแมนแต่ทำเหมือนผู้หญิง ผมจะไม่ค่อยอ่าน
ผมไม่ชอบการใช้คำบรรยายผู้ชายว่า ร่างบาง ร่างหนา ขนตางอน จมูกรั้น ตาโต ฯลฯ เพราะทำให้ดูเป็นผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย
พวกนี้เป็นภาษาที่นักเขียนรุ่นเก่าชื่อดังมักใช้เขียนกับนิยายชายหญิง ผมอ่านนิยายพวกนี้เยอะมาก แต่พอเขียนนิยายชายชายแล้ว
ผมจะพยายามเลี่ยงการใช้ภาษาพวกนี้เป็นอย่างมากเพราะต้องการให้นิยายชายชายมีเอกลักษณ์ของมันเอง
ไม่งั้นก็ไปอ่านนิยายชายหญิงไม่ดีกว่าหรือ (มีอ่านอยู่บ้าง แต่น้อยมากๆ ในตอนนี้)
ฆ่า ข่มขืน รุนแรง เซ็กซ์เว่อร์ ทำให้เรื่องไม่ดี เช่น ยาเสพติด เป็นเรื่องธรรมดา ฯลฯ อันนี้ก็ไม่อ่านเลยครับ มันรุนแรงไป
นิยายที่มีแต่ความรัก ง้อกันไป งอนกันมา แบ๊วทั้งเรื่อง อันนี้ผมก็จะไม่อ่าน ชีวิตไม่ได้มีแต่ความรัก อย่างอื่นที่สำคัญในชีวิตก็มี
พระเอกรวย ไฮโซ รวยล้นฟ้า แต่ไม่รู้ว่าทำอะไรบ้าง ไปทำงานก็มีแค่ประชุมกับเซ็นเอกสาร บางทีคนอ่านก็อยากรู้ว่าที่รวยล้นฟ้าน่ะ
ทำอะไรบ้าง ทำยังไง สอนให้ทำหน่อยได้ไหม ให้รายละเอียดหน่อยได้ไหม เผื่อจะไปทำบ้าง ผมซีเรียสนะเรื่องนี้
นายเอกที่น่าสงสารเหมือนพจมานแห่งบ้านทรายทอง มันทำให้ดูเหมือนผู้หญิงไปหน่อย อ้อ นายเอกท้องได้นี่ผมก็ไม่อ่านเลย
รู้สึกว่ามันไม่ใช่สิ่งที่จำเป็นต้องมีสำหรับคู่รักชายชาย พวก 3p 4p 5p ก็ไม่อ่านครับ
ผมชอบนิยายที่เขียนถึงคนธรรมดาอย่างเราๆ แต่ประสบความสำเร็จในชีวิตได้ อ่านแล้วได้แรงบันดาลใจ
ชอบนิยายที่พูดถึงงานหรือธุรกิจที่ทำ ให้รายละเอียด มีสาระ มีแง่มุมชีวิตให้คิด ให้แนวคิดคนสำเร็จ
จะเขียนเรื่องคนรวยก็ได้ แต่ต้องให้รายละเอียดนิดนึงว่าทำอะไรบ้าง ทำยังไง ทำงานทำการบ้าง ไม่ใช่เอาแต่เที่ยว
แต่ยังไงๆ ทั้งหมดนี้ก็เป็นความคิดเห็นส่วนตัวครับ นักเขียนอย่านอยด์นะครับ พยายามกันต่อไป
ยังไงๆ เราก็หัวอกเดียวกัน 5555
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
Sarawatta
-
ของพี่มีหลายแบบมาก ที่แบบเจอปุ๊บกดกากบาทปั๊บ
1. กรู เมริง เจอปุ๊บปิดเลยจ่ะ มันขัดใจพี่มาก คือพี่ก็ไม่เข้าใจ กู มึง มันก็พิมพ์ง่ายกว่าไหมครับ
2. ใช้สรรพนามซ้ำกันบ่อยๆ เช่น ผมตื่นนอน แล้วผมก็ลุกจากเตียง ผมอาบน้ำแปรงฟันแล้วผมก็ลงไปกินข้าว มื้อเช้าของผมวันนี้เป็นของโปรดของผมเลย .... หรือ ร่างบาง ร่างบาง ร่างบาง บางจนพี่นึกว่านายเอกจะขาดเป็นสองท่อนละ ร่างสูง ร่างโปร่งก็เหมือนกัน
3. คำแรกที่เห็นคือ อ๊ะ คำต่อมา คือ อ๊า อ๊า อ๊าง อะไรก็ว่ากันไป คือไม่ใช่ไม่ชอบNCนะ แต่เปิดมาเจอเลยหรือมีเยอะเกินไปพี่ก็ไม่ไหว บางเรื่องถ้าพล็อตถูกใจแต่ฉากแบบนี้เยอะๆพี่ก็ข้ามไปจนเสร็จกิจเลย แล้วอ่านต่อ (กราบขออภัยผู้เขียนด้วย)
4. แนว mpreg พี่โอเคนะอ่านได้ เพราะพี่ชอบเรื่องที่มีเด็ก มันน่ารักอ่ะ (แต่ถ้าประมาณลูกติดหรือนายเอกไม่ได้ท้องเองพี่จะอินกว่า) แต่แบบที่พี่ไม่อ่านคือ พล็อตประมาณพระเอกทำร้ายนายเอก นายเอกก็ท้องแต่พระเอกไม่รู้ ก็ยังคงทำร้ายนายเอกต่อไป สุดท้ายนายเอกเสียใจจนหนีไปแล้วบอกกับลูกในท้องว่าลูกไม่จำเป็นต้องมีพ่อหรอกนะ แม่จะเป็นทั้งพ่อทั้งแม่ให้ลูกเอง แล้วสุดท้ายก็มาเจอกันอยู่ดี พระเอกก็ง้อสำเร็จ จบแบบแฮปปี้ คืออยากจะบอกว่าถึงสถานการณ์จะต่างกัน แต่พล็อตหลักซ้ำมาก จำเจมากครับ
5. การกระทำของตัวละครไม่สมเหตุสมผลกับความรู้สึกที่บรรยาย เช่น บอกรักมากแต่การกระทำเหี้ยมาก (เจอแบบนี้พี่จะถามตัวเองในใจตลอดว่าตัวเอกมันสับสนกับชีวิต หรือมันเป็นไบโพลาร์รึเปล่าวะ...ครับ)
6. เริ่มต้นบทนำด้วยการเล่าประวัติของตัวเองประมาณหล่อโคตร รวยโคตร กิจวัตรประจำวันคือกินเหล้าปี้สาว เว่อร์วังอลังการล้านแปด
ึ7. เปิดเรื่องมาก็เล่าประวัติตัวเองเสร็จสรรพแบบละเอียดถี่ยิบ แล้วก็ตามมาด้วยพ่อแม่ ญาติโกโหติกา เพื่อนฝูง รุ่นพี่รุ่นน้องมาหมด คือพี่ชอบแบบค่อยๆทำความรู้จักตัวละครเรื่อยๆ เหตุการณ์ไหนควรใส่เรื่องราวของคนๆนี้ลงไปก็ค่อยใส่ ไม่ใช่มาทีเดียวหมดเหมือนนั่งอ่านชีวประวัติของโคตรเหง้าศักราชเลยอ่ะ พี่มิไหว
ึ8. บรรยายแบบง๊องแง้ง มีอีโม มี555+ คือถึงจะเปิดเรื่องได้งดงามอลังการงานสร้างแค่ไหน พอมาเจอ พวกอีโม 555 อิอิ หุหุ พวกนี้คือจุดดับของนิยาย พี่บอกเลย
9. นิยายหลายหลายPครับ รักกันแค่2คนก็พอเนอะ เยอะเกินพี่ปวดหัว
10. แนวข่มขืน พระเอกร้ายสารพัด แต่นายเอกก็ยังไปตกหลุมรัก (มันรักเข้าไปได้ยังไง..พี่งง) แล้วพอนายเอกหนีไป พระเอกก็เพิ่งรู้ตัวว่าฉันขาดเธอไม่ได้นะ ต้องตามไปง้ออีก และพี่เกลียดบทแก้ตัวให้พระเอก ประมาณมึงทำไปขนาดนั้น เหตุผลของมึงคือขนาดนี้ เฮ้อ...พี่เหนื่อย
11. ที่สำคัญคือคำผิดครับ นิดหน่อยพี่โอเค แต่ผิดแทบทุกบรรทัดพี่จะไม่ทน บอกเลย แล้วก็ภาษาที่ใช้ในการบรรยายครับ บรรยายดี ชัดเจน อ่านง่าย ไม่วกวนไม่กำกวมชวนพี่มึน เรื่องนี้พี่ก็บอกขอบเขตที่แน่ชัดไม่ได้ เอาเป็นว่าเรื่องไหนที่พี่ไม่ต้องอ่านประโยคหนึ่งซ้ำๆจนกว่าจะเข้าใจ หรืออ่านไปไม่ต้องขมวดคิ้วไปและไมเกรนไม่แดกหัว นั่นคือดีงามครับ
12. การผูกเรื่องครับ บางครั้งเหตุการณ์ตอนหลังมันไปขัดแย้งกับตอนก่อนๆ ประมาณว่า เฮ้ย...ก็ตอนนู้นจำได้ว่ามันเป็นงั้น แล้วทำไมมันกลายเป็นงี้ได้ คือบางครั้งผู้เขียนก็ลืมว่าเขียนอะไรไปบ้าง โดยเฉพาะนิยายที่นานๆจะมาต่อสักที ซึ่งบางทีคนอ่านก็ยังลืมเหมือนกัน แต่ถ้าได้อ่านรวดเดียวเลยจะจับติดครับ
13. เรื่องที่ตัดจบแบบพี่ยังเง็งครับ เหมือนโดนผู้เขียนทิ้งเลย ถ้าพี่จะอ่านนิยายที่จบแล้ว พี่จะไปดูคอมเมนต์ท้ายๆว่ามีการบ่นในแนวตัดจบหรือเปล่า คือบางเรื่องจบทั้งที่ปมยังไม่คลี่คลาย อ่านไปอ่านมากำลังได้ฟีลเจอ THE END เฉย พี่นี้ ห๊ะ? เลยครับ
14. ชื่อเรื่องคือความประทับใจแรกครับ ไม่ว่าจะเป็นภาษาอะไรก็ตรวจทานให้ดีนะ โดยเฉพาะชื่อเรื่องที่เป็นภาษาอังกฤษจะเห็นสะกดผิดหรือสะกดตกหล่น บางทีผิดก็คือผิด บางทีผิดแล้วความหมายเปลี่ยนไม่ตรงกับเนื้อเรื่อง (แต่ถ้าเป็นในกรณีของการเล่นคำ เล่นประโยค พี่ไม่ได้ว่าอะไรนะ)
15. เรื่องที่ข้อมูลแน่นปึ๊ก พี่ชอบ เพราะแสดงถึงความใส่ใจและตั้งใจจะหาข้อมูลของผู้เขียน แต่ที่สำคัญคือการถ่ายทอดข้อมูลที่ได้มาถึงตัวผู้อ่านยังไงถึงจะไม่หน้าเบื่อ เข้าใจได้ง่าย ไม่ใช่เอามาแปะทั้งดุ้นเลย ประมาณ1หน้ากระดาษA4 กลายเป็นว่าพี่กำลังนั่งอ่านบทความวิชาการหรืออ่านหนังสือเตรียมสอบไปซะงั้น
ทั้งหมดนี้คือความคิดเห็นส่วนตัวนะ ถามมาก็ตอบไป ถ้าหากว่าไปกระทบต่อผู้เขียนท่านใดหรือผู้อ่านที่ชอบแบบที่พี่ไม่ชอบ พี่ก็ต้องขออภัยเป็นอย่างสูงนะครับ
-
เรื่องแนวอภินิหาร ตัวเอกมีพลังพิเศษไรงี้ เว้นพวกตำนานปรัมปรา
เรื่องแนวเว่อร์วังอลังการ หล่อ รวย หมื่นล้าน พันล้าน มันเว่อร์เกินไปนิด
เรื่องแนวข่มขืนโดยไม่มีสาเหตุเพียงพอ
หลาย P
Incest
นายเอกบอบบางเกินไป สาวแตกสนั่นลั่นทุ่ง หรืองามงดดุจดั่งนางฟ้า คือมันผู้ชายไหมอะ ผู้ชายต่อให้น่ารักหน้าหวานขนาดไหนมันก็ไม่ถึงไม่ใช่อะ
MPEG นี้ บางเรื่องที่น่าสนใจก็อ่าน
แต่ทุกอย่างย่อมมีข้อยกเว้น ถ้าเนื้อเรื่องน่าสนใจผมก็อ่านนะ แต่พวกสาวแตกสนั่นทุ่งนี้ขอยอมแพ้
-
เห็นด้วยกับคุณ Titania มากๆค่ะ ทุกข้อเลย
พี่ไม่ทน เช่นกัน :mew5:
-
ผู้ชายท้องได้ .... ไม่อ่าน
-
- นายเอกท้องได้ (คือ ???????????????)
- จ้องแต่จะ XXX กันอย่างเดียว (ประหนึ่งว่าชีวิตนี้กูไม่ต้องทำมาหาแดกอะไรแล้ว ปี้อย่างเดียวพอ ???)
- บรรยายว่านายเอกงดงามราวกับผู้หญิง (งั้นไปอ่านนิยายชายหญิงดีกว่ามั้ย - -)
หลักๆ คงมีเท่านี้มั้งครับ
ส่วนเรื่องภาษานี่ บางทีมันก็พูดยากนะ เพราะเป็นเอกลักษณ์ของแต่ละคน
เอาแค่ว่าให้อ่านง่ายแล้วเข้าใจก็พอ (พูดง่ายทำยากนะ เพราะพอลองเขียนเองจริงๆ ก็ยากเหมือนกัน)
ปล. ลองอ่านๆ ข้างบน โชคดีที่นิยายตัวเองไม่เป็นแบบนั้นเสียส่วนใหญ่ 555+ (เพราะตัวเองก็ยังไม่ชอบ)
แต่ติดก็คงแค่เรื่องภาษา เพราะยอมรับว่าเป็นการบ้านที่ยากจริงๆ แต่ก็พยายามที่จะปรับปรุงตัวเองอยู่ตลอด
-
นายเอกที่บอกตัวเองเป็นชายแท้ๆ แต่นิสัยผู้หญิงๆเกิน และแนวตั้งแต่สามพีขึ้นไป
ส่วนเรื่องนายเอกท้องได้เมื่อก่อนไม่ชอบถึงขั้นปิดไปเลยเหมือนกัน
แต่ว่ามีอยู่เรื่องหนึ่งแนวแฟนตาซีหลงเข้าไปอ่าน ไม่รู้มาก่อนว่านายเอกท้องได้
ต้องยอมรับในฝีมือของนักเขียนเรื่องนั้นจริงๆ ที่ทำให้คนที่เคยแอนตี้แนวผู้ชายท้อง
ยอมเปิดใจ มันเป็นอะไรที่ไม่ได้ฝืนความรู้สึก หาเหตุและผลปูเรื่องมาจนทำให้เราคล้อยตามในที่สุด
-
คุณ sarawatta : ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์ดีๆนะคะ
"บางอย่างก็ไม่ง่ายนะ เช่น การบรรยายให้ได้ภาพและความรู้สึกที่สื่ออารมณ์ได้มากที่สุด ได้รายละเอียดแต่ไม่เยิ่นเย้อ" ใช่ๆๆอันนี้ยากมากกกกกจริงๆค่ะ
"พระเอกรวย ไฮโซ รวยล้นฟ้า แต่ไม่รู้ว่าทำอะไรบ้าง ไปทำงานก็มีแค่ประชุมกับเซ็นเอกสาร บางทีคนอ่านก็อยากรู้ว่าที่รวยล้นฟ้าน่ะ ทำอะไรบ้าง ทำยังไง" อ่านแล้วนึกถึงละครไทยเลย :laugh: ที่พระเอกรวยมาก แต่ไม่เห็นทำอะไรนอกจากขับรถหรู ร่อนไปร่อนมาไปวันๆ
คุณ Titania : มาเต็มมากค่ะ ขอบคุณมากๆ ชอบ ทำให้รู้ว่านักเขียนควรปรับปรุงตรงไหน มันมีประโยชน์มาก เรานี่จดยิกเลย เห็นด้วยทุกข้อค่ะ :katai4: นิยายตัวเองนี่โดนไปประมาณสอง สามข้อ
จากที่อ่านมาทุกความเห็น สรุปได้คร่าวๆว่า ไม่ค่อยปลื้มแนวท้องได้ นายเอกปากบอกว่าแมนแต่พฤติกรรมสาวแตกบายยย พวกอีโมจิและภาษาวิบัติบายย และการบรรยายสำคัญมากๆๆๆ
ปล. นักเขียนท่านใดมาอ่านก็อย่าได้นอยด์ไปนะคะ เราหัวอกเดียวกัน เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะอยากรู้ เราจะได้เอาไปปรับปรุง พัฒนาการเขียนของตัวเองต่อไป :katai4: :katai4:
-
อ่าถ้าเป็นของผมจะแบบ
1. เปิดมา นายเอกที่นิยามตัวเองแมนโคตรๆชายร้อยเปอร์เซ็น แต่ยังไม่บรรยายถึงรูปลักษณ์อันนี้ผมลุ้นยิ่งกว่าหวยออก ถ้าเจอท่อนที่บอกว่าตัวเล็กเอวบาง ร่างบาง หน้าหวานกว่าผู้หญิงนิปิดเลย ล็อคกลอนให้ด้วย
2. แนว พระเอกหรือนายเอกที่มั่วเซ็กส์มากเกินไปได้ทั้งชายทั้งหญิงแบบเปิดมาต้นเรื่องก็ ฟาดนางเอก นางแบบ อะไรทำนองนี้ก็บายๆเหมือนกันครับ
3. แนวละครไทย พระเอกจบสูงแต่โง่ นายเอกอ่อนแอจนน่าเบื่อ(ถ้าอ่านไปได้สักพักแล้วมันได้กลิ่นแนวๆนี้ก็รีบเดินออกมาก่อนที่จะอ่านไปมากกว่านี้อะนะ)
4. แนวฆ่าตัวละครนิยายตัวเอง เช่นการตายของพระเอกหรือนายเอกทั้งแบบมีเหตุผลและไม่มีเหตุผล(สำหรับผมคือไม่อ่านเลยแนวนี้เพราะไม่นิยมดราม่า ยิ่งตัวเอกตายยิ่งทำให้ความสนใจในนิยายเรื่องนั้นดรอปลงไปแทบทั้งหมด คือไม่รู้ว่าจะอ่านไปเพื่ออะไร) **โดนมาเรื่องหนึ่งตามอ่านมาตั้งแต่ตอนแรกและไม่เคยรู้ไม่เคยมีกลิ่นดราม่าว่านายเอกจะตายตอนจบซะด้วยความรู้สึกเหมือนโดนคนแต่งหักหลังฮ่าๆ แต่ก็อ่านจบนะและไม่กล้าอ่านเรื่องอื่นของเจ้านั้นอีกเลยกลัวโดนเซอร์ไพรส์แบบนี้มันบั่นทอนการอ่านนิยายของเรื่องอื่นๆด้วยแหละครับต้องหลบไปนั่งเล่นเกมส์อยู่หลายวันกว่าจะตั้งสติมาอ่านเรื่องอื่นๆต่อได้ ฮ่าๆ
ปล.นึกได้อีกจะมาแก้ไขครับ ฮ่าๆ
แต่เรื่องไหนที่สามารถดึงดูดความสนใจให้อ่านจนจบได้ถึงจะมีแบบที่กล่าวมาก็ถือว่าดีสำหรับผมนะ
-
ที่ไม่ชอบแบบไม่ชอบเลย คือนิยายหลาย p เกิน 3p นี่รับไม่ค่อยได้
แต่ชอบอ่าน3p โดย 3p นี้ต้องเป็นคนที่เกี่ยวข้องกันนะ เช่น ฝาแฝด เพื่อนสนิท พี่น้อง หรือคนที่เกี่ยวกับจนตัดไม่ขาด เลือกไม่ได้ ไม่ใช่ว่าเลือกได้ แต่เสือกเลือก 2 อันนี้คือหลายใจและจะไม่ทน
นิยายที่ท้องได้ อันนี้ชอบมาก แต่ที่ไม่ชอบคือ ไม่มีเหตุผล จู่ๆคนนี้ก็ท้องได้ แล้วคนรอบข้างก็มองแค่ว่า อ่อ คนนี้เป็นคนพิเศษ
กรรมจริงๆ
นิยายที่เจ็ดจะย่อง อย่างเดียว ชีวิตไม่ทำมาหากิน เจอหน้าก็จะ... เลย อันนี้ไม่ทน ยกเว้นว่าคาแรคเตอร์ตัวเอกเป็นสันดานแบบนั้น อันนี้อ่านได้
นิยายที่พระเอกมาครบ สูตร หล่อ รวย ไฮโซ ดัง เจ้าชู้ ดูประสบความสำเร็จ อย่างแปลกๆ
ถ้าเป็นลูกคนรวย พอเข้าใจ หรือถ้าปูเรื่องมาไฮโซ เจอไฮโซ อันนี้เก็ท แต่ถ้าออกแนวนางซิน แบบ ไร้ เหตุ ผล
เดินชนกัน ได้กัน หนี ง้อ ชอบกัน คบกัน ดราม่า ง้อ รักกัน จบ
อันนี้เกลียดแรง
นิยายขายดราม่า พอเข้าใจใช่มั้ยว่าประมาณไหน นั้นแหละไม่ชอบ
นิยาย กรู เมริง เกลียดจริง
นิยายที่นายเอก สวย สวยกว่าผู้หญิง
หน้าหวาน หน้าใส หล่อ น่ารัก หน้าสวยได้หมด แต่ไม่โอเคถ้าจะ สวยเกินไป
นิยายที่พระเอก นอกใจจริงๆ ไม่ว่าติดขนาดไหน ขอปิด
นิยายที่นายเอก ร่าน
ถ้าร่านแต่แรกจะโอเค ถ้าร่านหลังเจอพระเอก เช่นกลับไปนอนกับคู่ขาเก่า ตอนที่สับสนในชีวิต ไม่ได้เลย
ทั้งพระเอกและนายเอก
นิยายแนวมัธยม แต่ครบสูตร เช่น นายเอกอ่อนแอ พระเอก รวยล้นฟ้า พ่อแม่บังคับหมั้น บลาๆๆ
ท่องไว้ มัธยม ใสๆค่ะ
คิดอออกแค่นี้ 555555555
-
เรื่องที่ลงฉาก NC ระหว่างช-ญอย่างเกินเหตุ ไม่ชอบค่ะ เนื้อเรื่องสนุกเเค่ไหน
เเต่พอมีงี้หมดอารมณ์ที่จะอ่าน คือมันเป็นนิยายวายอ่ะ ไม่ต้องถึงพริกถึงถึงบรรยายระเอีดยิบขนาเนี้
ภาษาที่ใช้ค่ะ เปิดมาเจอภาษากุ๊กกิ๊กมุ้งมิ้ง หรือการใช้อิโมจิ O_O -__-'' เราปิดเลย
นายเอกที่ทำตัวเหมือนผู้หญิง ทั้งๆ ที่ยืนยันว่าตัวเองชายเเท้นะ เเหม...
การเดินเนื้อเรื่องตามพล๊อตที่ตัวเองตั้งไว้ โดยที่ไม่คำนึงถึงตัวละคร
อย่างเช่นนายเอกที่เป็นนักเลง ชนะคู่จ่อสู้มาตลอด เเต่พระเอกพลักหน่อยก็ตัวปลิวล่ะ
โดนใจใช่เลย เห็นด้วย จะบรรยายฉากเซ็กซ์ของพระเอกกับผู้หญิงอื่นทำไมเยอะแยะ
เราอ่านนิยายวายนะ ไม่ได้อยากรู้ว่าพระเอกเอาผู้หญิงยังไงบ้าง จะบรรยายมาทำไมเยอะแยะ เล่นท่าไหนบ้าง ทำกี่รอบ กี่ชั่วโมง
และเรื่องที่เขียนบรรยายหยาบคายมากๆเยอะเกินพอดี จนสะท้อนความสถุลส่วนตัวของคนเขียนออกมา เช่น
"สาสสส ตัวแม่งจะบางไปไหนวะ โดนถีบแม่งคงกระเด็น"
"เมื่อคืนกูไปให้ผู้ชายด้วยกันเอามาแล้ว"
"อ้าว ไอ้เหี้ย มึงเอาตูดไปให้เขาล่อ ขำๆฟรีๆหรอ"
"เอาไงล่ะมึงงง ตัวบุ้งกลายเป็นตัวเหี้ยไปซะแล้ว ดีออกกกกกก สันดานชิบหาย"
เรื่องที่พระเอกดีแตก นอกใจ อยู่ๆกลับไปเอาแฟนเก่า หรือผู้หญิงคนใหม่ แล้วนายเอกยอมคืนดีให้อภัยง่ายๆซะงั้น
-
- นิยายที่ตัวหลักตัวรองเป็นเกย์กันทั้งแก๊งค์อ่ะค่ะ (ประมาณว่ามีหลายคู่เกิน2คู่ในเรื่องเดียว)
แบบทั้งแก๊งค์มาดแมนมาก ฮามาก เถื่อนมาก สุดท้ายมีผัวกันหมดไรงี้อ่านแล้วรู้สึกแปลกๆ
- พระ-นายมุ้งมิ้ง-อ่อนแอเกินไป อันนี้ก็กดปิดเลยทันที
หรือแบบที่เรียกแทนตัวเอง เช่น สมมตินายเอกชื่อโอ้ย ก็จะเรียกแทนตัวเองว่าโอ้ย ให้โอ้ยทำนะ ให้โอ้ยนั่นนะ โอ้ยนี่นะ
รู้สึกสยึยแปลกๆ แต่ถ้าเนื้อเรื่องสนุกก็ยังพอฝืนอ่านไปได้ค่ะ
เพราะเราเป็นสายเถื่อนๆชอบแนวแบบมึงมาพาโวย 555555+ (ยกเว้น พระ-นายจะเรียกแทนตัวเองกับผู้หญิง ไรงี้)
- สลับกันเสียบ ถ้าเป็นมังงะโดจินเราจะชอบมากนะ แต่พอเป็นนิยายนี่ปิดทันทีไม่รู้ทำไม 5555+
- พระ-นายที่ปฏิบัติต่อผู้หญิงแบบ... (บอกไม่ถูก) ถึงตัวร้ายผู้หญิงในบางเรื่องจะน่าตบก็ตามเราก็ยังคิดว่าควรให้เกียรติผู้หญิงอยู่ดี
ถึงจะพยายามบอกตัวเองว่าเป็นนิยายแต่เราก็ยังยึดหลักตามจริงอยู่อะค่ะ 555+
- นิยายที่เรียกกันว่า ไรเตอร์ กับ รีดเดอร์ (เกี่ยวมั้ย? 55555555555) อันนี้กดปิดทันทีไม่ดูเนื้อเรื่องแน่นอน รู้สึกอคติกับ 2 คำนี้สุดๆค่ะ 55555555555555
โดยประมาณนี้ค่ะ :D :katai5:
-
- นายเอกท้องได้ แต่ก็อ่านจบไปหลายเรื่องล่ะ ถ้าจะเล่นเรื่องท้องได้ก็รีบๆให้มีลูกออกมาแล้วเลิกพูดถึงประเด็นนั้นไปซะ เคยอ่านบางเรื่อง บรรยายตอนตั้งท้องซะละเอียด ร่างกายอุ้ยอ้ายมวลกล้ามเนื้อหายไขมันพอกพูน สะโพกผายออก แถมเน้นตอนคลอดอีก ละเอียดประหนึ่งคนอ่านไปช่วยทำคลอด มันขยะแขยงอ่ะ นิยายวายนะอย่างไรก็ขอเน้นความเป็นผู้ชายบ้าง
- แต่งไปคิดพล็อตไป พอคนอ่านเม้นท์เดาทางถูก ก็เขียนเปลี่ยนไม่ให้ตรงกับที่คนอ่านเดา ทั้งๆที่ก็ปูเรื่องมาให้แบบนี้
-ใช้ศัพท์ ร่างบาง กายแกร่ง บ่อยเกิน มันควรหาคำอื่นๆมาบรรยายแทนบ้าง จะเอา ชื่อ ฉายา คำคุณลักษณะ อะไรก็ใช้ไป
- พระเอกที่ทำประหนึ่งนายเอกเป็นสัตว์เลี้ยงในกำมือ ยั่วโมโหให้หัวปั่น เล่นงานที่จุดอ่อน ทำให้นายเอกพลาดท่าเสียทีให้ได้อับอายขายหน้าบ่อยๆ เราว่ามันล้อเล่นกับความรู้สึก ศักดิ์ศรีความเป็นคนมากเกินไป ถ้างั้นก็ไปหาทาสมาเลี้ยงแทนเถอะ ยิ่งผสมโรงกับนายเอกที่ดีแต่ขู่แว้ดๆแต่ไม่มีปัญญาทำอะไรเหมือนชิวาว่าเห่า แล้วก็อ่อนเป็นขี้ผึ้งลนไฟเมื่อถูกพระเอกเล้าโลมนิดๆหน่อย สรุปจบที่เตียง นายเอกไปไหนไม่พ้นเป็นทาสเซ็กส์พระเอกไปซะงั้น
- คนแต่งทำการบ้านในเรื่องที่จะเขียนไม่พอ คือ แม้จะเป็นนิยายรักๆใคร่ๆ แต่มันก็ต้องมีบริบทมุมอื่นบ้าง บางเรื่องอ่านแล้วก็ยังงงๆว่าไม่มีการมีงานทำเหรอไงเนี่ยะ วันๆมีแต่ตามจีบ ง้องอน มุ้งมิ้งกัน วางโปรไฟล์ตัวเอกมาอย่างเริ่ดส์แต่ไม่พูดถึงมุมนั้นบ้างเลย
-มีแต่คู่ ช-ช ทั้งเรื่อง ไม่มีรสนิยมปกติเลย แถมถ้ามีผญ.โผล่มาในเรื่องก็ต้องเป็นสไตล์ชะนีร้ายโรคจิตตลอด มันดูเกินจริงไป
-บรรยายนายเอกสวยหวาน บอบบาง ราวกับผู้หญิง เทคฮอร์โมนรึไงนั่น อ่านแล้วก็พาลจะคิดว่าเป็นสาวดุ้นตลอด
-
ตามหัวข้อนะ ที่เคยทำ เข้าไปอ่านละเจอที่เป็นแบบผู้ชายท้องได้ ผมนี่ปิดทันทีเลย 555+
(คือบางเรื่องนักเขียนก็ไม่ได้บอกไว้ตรงหัวเรื่อง)
เคยอ่านเรื่องหนึ่ง คือแบบกว่าจะถึงฉากผู้ชายท้องนี้ก็คือจบแล้วไง แต่ก็หนุกดีนะ แต่พอถึงฉากท้องนี้เงิบเลยอ่ะ 555 :a5: :a5: :a5:
-
1. ติ๊งต๊องเกินเหตุ
2. ดราม่าจัด มันจะเครียดไปไหน
3. ดำเนินเรื่องเอื่อยเฉื่อย
4. อ่าไป 3 ตอนแล้วไม่น่าสนใจ(นอกจากมีบอกไว้ก่อนว่าให้ทนอ่านผ่านตอนที่... ไปก่อนแล้วจะสนุก เคยเจอนะ แล้วก็หนุกจริงๆ)
5. เรื่องเดินวนไปมา ไม่ไปไหน
6. ตัวเอก ไม่ว่าจะเป็น พระเอก นายเอก แม่งหาที่ลงไม่ได้ ไม่รู้จะเลือกใครดี โลเล จนน่ารำคาญเลือกไม่ได้จนจบเรื่อง อ่านแล้วเซ็ง
:hao4: :hao4: :hao4:
-
เคยอ่านเจอเรื่องนึง แทนตัวเองว่าผม แต่บรรยายถึงตัวเองว่า มือเรียวเอื้อมไปหยิบ.... , ตาคมทอดมอง, อะไรแบบนี้ อ่านไปก็สะดุด
- แนวข่มขืน วันก่อนตามลิงค์ที่มีคนแนะนำไปอ่านเรื่องนึง เปิดเรื่องมาก็แจ๊คพอต กดออกแทบไม่ทัน
- แนวร่างโปร่ง ร่างแกร่ง ร่างบาง ร่างหนา เฮ้อออ
- 3 p บางเรื่องพออ่านได้ เคยเจอเรื่องนึง 3 p และครั้งแรกของนายเอกแล้วเข้าไปพร้อมกัน เออ..ใครช่วยบอกหน่อยสิว่ามันเข้าไปพร้อมกันได้
เหรอ หรือ เข้าได้ หรือยังไง อยากรู้จริงๆอันนี้ เพราะอ่านเรื่องอื่น คนเดียวก็เห็นเจ็บจนไม่สบายกันไป งง
- เหมือนเมนท์บนๆ ที่เจอบทบรรยาย nc เยอะๆมี อ๊ะ อ๊า ไรนี่ ข้ามไปอ่านจบกิจแล้วเหมือนกัน 555
ปล.ขอโทษคนแต่งแนวๆที่พูดถึงด้วยนะ เออ แต่งให้อ่านยังจะมาบ่นอีกนะ 5555 :กอด1:
-
ตามที่หลายๆๆเม้นบอกเลยค่ะเราจะดูภาษาเป็นอย่างแรก นี่ยังไม่เข้าใจ นักเขียนบางคนทำไมชอบใช้คำว่า ไอ ไอ่ จะไอ้เลยไม่ได้หรอ เคยเจอแบบพรุ่งนี้ แต่ย่อเป็น พน สงสารเป็นส่งสาร คือตอนแรกคิดว่าพิมพ์ผิดอ่านๆไปตั้งใจพิมพ์นิ อ่านแล้วหงุดหงิดใจมาก พอๆกับใช้ คะ ค่ะ ผิดเนี่ยแหละ เอาจริงนะรักที่จะเขียนนิยายน่าจะเขียนและใช้คำให้ถูกต้องนะ
-
เป็นนิยายที่เปิดมาถึงตอนแรกเป็น NC จะดูก่อนว่าน่าอ่านมั้ย
มีเนื้อเรื่องอะไรน่าสนใจให้ตามต่อมั้ย
แต่ถ้าผ่านไป 2 ตอนก็ยังไม่เลิกอีก 3 ตอนก็ไม่พอ จะปิดเลยค่ะ
ชอบ NC นะ แต่รู้สึกเยอะไปมันจะน่าเบื่อ ยิ่งเป็น NC แบบไม่มีสตอรี่อะไรขายแต่ฉากเรตยิ่งเบื่อ
ชอบแบบให้ลุ้นมากกว่า คืออยากรู้จักตัวละครก่อน เวลาอ่านฉากเมคเลิฟจะได้อิน
-
นิยายที่ใช้ภาษาเขียนแบบผิดๆค่ะ เช่น แมร่ง จากกัน เป็นกาน ถ้าผิดแบบนิดๆหน่อยไม่เป็นไร
แต่ถ้าตอนแรกก็เยอะแล้ว ไม่เอาค่ะ อีกแบบคือNC แบบไม่มีเหตุผลค่ะ เนื้อเรื่องไม่เป็นเหตุเป็นผลกัน
แล้วก็นิยายที่มีฉากข่มขืน ถ้าเป็นปมของเรื่อง แล้วบรรยายแค่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น จะอ่านต่อ
แต่ถ้าบรรยายฉากข่มขืนแบบละเอียดนี่จะปิดเลย แบบที่นายเอกโดนพระเอกทำร้ายสารพัด แต่ยังรัก
เราว่ามันไม่ค่อยสมเหตุสมผล คร่าวๆก็ประมาณนี้ค่ะ :)
-
คล้ายๆกับหลายๆคนค่ะ เราไม่ชอบอ่านแนวข่มขืน แบบพระเอกทารุณนายเอกแบบเอะอะจับทุ่มใส่เตียง --"
- อีกอย่างคือ ภาษาค่ะ เราไม่มีปัญหากับการเห็นคำหยาบในนิยาย เรามองว่ามันเรียลดี แต่เขียนแบบผิดๆ เล่น มึง กู เป็น มรึง เมิง / กรู กุ มันขัดตามากเลย ต่อให้เนื้อเรื่องสนุก แต่เราจะสะดุดกับรูปคำแบบนี้ตลอดจนหงุดหงิดแล้วอ่านไม่จบ
- ส่วนนิยายที่เปิดมาบทแรก ตัวหนังสือติดกันเป็นพรืดดดดดดดด เราก็บายค่ะ ปวดตาพาลให้อ่านไม่สนุกเลย
- นิยายที่การกระทำของตัวละครไม่มีเหตุผลนี่ก็ปล่อยผ่านค่ะ นายเอกง้องแง้งไม่มีเหตุผล พระเอกหึงเรี่ยราดอีก หึงไม่มีเหตุผลหน้ามืดตามัว
-
-ผู้ชายท้องได้หรืออะไรที่มันแฟนตาซีจนหลุดโลกเกินไป
-
ตามที่หลายๆๆเม้นบอกเลยค่ะเราจะดูภาษาเป็นอย่างแรก นี่ยังไม่เข้าใจ นักเขียนบางคนทำไมชอบใช้คำว่า ไอ ไอ่ จะไอ้เลยไม่ได้หรอ เคยเจอแบบพรุ่งนี้ แต่ย่อเป็น พน สงสารเป็นส่งสาร คือตอนแรกคิดว่าพิมพ์ผิดอ่านๆไปตั้งใจพิมพ์นิ อ่านแล้วหงุดหงิดใจมาก พอๆกับใช้ คะ ค่ะ ผิดเนี่ยแหละ เอาจริงนะรักที่จะเขียนนิยายน่าจะเขียนและใช้คำให้ถูกต้องนะ
เข้ามาจดๆๆๆๆๆๆๆ
โดนผมเลยเรื่อง "ไอ" เนี่ย 555+
ไว้รอแก้ตอนรีไรท์ :pig4:
-
ผู้ชายท้องได้ - อ่านแล้วไม่อินอ่ะ
-
เรื่องหลายๆ P ค่ะ จริงๆ แค่นิยายที่มีพระรองบางทีอ่านแล้วยังหงุดหงิดเลย
ไม่ชอบเรื่องที่เป็นแนวฮาเร็ม หลายๆ คนมาชอบนายเอกหรือพระเอกเยอะๆ (แต่ถ้าหึงกันกุ๊กกิ๊กชอบนะ ><)
นายเอกท้องได้ มันจินตนาการตามไม่ค่อยออกน่ะค่ะ
ถ้ามีเด็กชอบแนวลูกติดหรือรับมาเลี้ยงมากกว่า
แล้วก็นิยายที่เน้นแต่ฉากเรท แรกๆ อาจจะตื่นเต้นนะ แต่นานๆ ไปจะรู้สึกเบื่อ
ฉากเรทก็มีแต่เดิมๆ แบบเดิม ท่าเดิม อยากอ่านเนื้อเรื่องมากกว่า
ทั้งนี้ทั้งนั้นก็มีบางเรื่องตามที่กล่าวมาที่ทำให้เราตามอ่านจนจบ จนติดเพราะสนุกจริงๆ ค่ะ :กอด1:
-
1.เราจะอ่านเนื้อเรื่องก่อนสัก1-2ตอน ถ้าน่าสนใจก็จะรอติดตาม แต่ถ้าปัญญาอ่อนเกินไป ง๊องแง๊งเกิน ผช ปกติเค้าทำกัน ก็จะปิด และจะไม่แลเรื่องนี้อีกเลย แม้ว่า คนอ่านเยอะแค่ไหนก็ตาม
2.เรื่องภาษาเราว่า ภาษาสำคัญนะ ผิดเล็กๆน้อยๆไม่เป็นไร แต่ถ้าจงใจเขียนอย่างเช่น ไอ ไอ่ เมิง กรู ทั้งเรื่อง แต่พล๊อตดันน่าสนใจ คะแนนในใจเราเริ่มติดแล้ว แต่ก็ยังคงอ่านต่อไป ถ้าเจอจุดจับผิดอีกสักจุดสองจุด เราจะเลิกอ่านทันที ใช้ค่ะ คะ ผิด ก็เหมือนกัน จะรู้สึกเซ็งมาก อาจจะไม่ปิดทันที แต่คะแนนความชอบก็ติดลบในใจไปเรียบร้อย รอวันเลิกตาม
3.นายเอกท้องได้ ปิดทันที
4.เรื่องที่ให้ ผญ ออกมาเป็นเพียงตัวร้ายเท่านั้น คะแนนจะติดลบในใจทันที
5. เรื่องไม่สมเหตุสมผล ฉาก nc ที่อยู่ๆก็โผล่มา
6.เราไม่ค่อยชอบที่คนเขียนอธิบายตัวเอกว่า บอบบางร่างน้อย หน้าสวยกว่าผู้หญิง น่าทะนุถนอม หรือ ร่างสูง ร่างโปร่ง ร่างหนา แต่ส่วนมากก็ชอบใช้กัน ถ้าจะปิดเลย มันก็คงค่อนข้างจะไม่มีเรื่องให้อ่านเลยล่ะ คงต้องได้แต่ทำใจ แล้วอ่านไป
7.มากกว่า2p แค่เห็นชื่อก็ไม่กดเข้าไปอ่านแล้วนับประสาอะไรกับปิดทันที ส่วน2p พออ่านได้ถ้าเนื้อเรื่องน่าสนใจ+คนเขียนอธิบายใช้ได้
8.เอาไอ้ที่ก่อนกดเข้าไปอ่านดีกว่า จริงๆชื่อเรื่องมีส่วนอย่างมากนะ ชื่อเรื่องไหนที่ดูง๊องแง๊ง บ้าบอ หรือให้ความรู้สึกไม่มืออาชีพ เราแทบจะไม่กดเข้าไปอ่านเลย อย่างเช่น รักนี้ยียวนกวนส้นตีน อะไรแบบเนี้ย(ขออภัยที่นำชื่อเรื่องมายกตัวอย่างนะคะ เราไม่เคยอ่านเนื้อเรื่องแต่ประการใด เพียงแค่คิดว่าน่าจะบอกกล่าวบ้าง ว่า ถึงเนื้อเรื่องข้างในจะดีแค่ไหน แต่ภาพลักษณ์(ชื่อเรื่อง) ที่โชว์หรา มันควรดึงดูด กว่านี้นะคะ ขออภัยแฟนคลับเรื่องนี้ด้วยค่ะ เราไม่ได้เจตนาดูถูกนิยายแต่ประการใด)
-
1. นิยายคำหยาบจ๋า - เปิดตัวมาก็พ่นคำแย่ๆ ตั้งแต่ต้นประโยคยันจบประโยค
2. พระเอกรวยมากเป็นเจ้าของโลกใบนี้ - ตามนั้น มันเอียน ทำให้ตัวละครไม่มีมิติเลย
3. นิยายพอเราเมา.. เราก็เอากัน - ส่วนตัวนะ ถ้าเปิดเจอปั๊บ เราปิดเลย
.
.
.
ที่สำคัญ นิยายที่ทั้งจักรวาลเป็นเกย์หมด ... บายยยยยยยยยยยยย
:z6:
-
นิยายที่เปิดมาแล้วนายเอกได้กับคนอื่นก่อน
นี่กดปิดเลยค๊าา า
-
ของพี่มีหลายแบบมาก ที่แบบเจอปุ๊บกดกากบาทปั๊บ
1. กรู เมริง เจอปุ๊บปิดเลยจ่ะ มันขัดใจพี่มาก คือพี่ก็ไม่เข้าใจ กู มึง มันก็พิมพ์ง่ายกว่าไหมครับ
2. ใช้สรรพนามซ้ำกันบ่อยๆ เช่น ผมตื่นนอน แล้วผมก็ลุกจากเตียง ผมอาบน้ำแปรงฟันแล้วผมก็ลงไปกินข้าว มื้อเช้าของผมวันนี้เป็นของโปรดของผมเลย .... หรือ ร่างบาง ร่างบาง ร่างบาง บางจนพี่นึกว่านายเอกจะขาดเป็นสองท่อนละ ร่างสูง ร่างโปร่งก็เหมือนกัน
3. คำแรกที่เห็นคือ อ๊ะ คำต่อมา คือ อ๊า อ๊า อ๊าง อะไรก็ว่ากันไป คือไม่ใช่ไม่ชอบNCนะ แต่เปิดมาเจอเลยหรือมีเยอะเกินไปพี่ก็ไม่ไหว บางเรื่องถ้าพล็อตถูกใจแต่ฉากแบบนี้เยอะๆพี่ก็ข้ามไปจนเสร็จกิจเลย แล้วอ่านต่อ (กราบขออภัยผู้เขียนด้วย)
4. แนว mpreg พี่โอเคนะอ่านได้ เพราะพี่ชอบเรื่องที่มีเด็ก มันน่ารักอ่ะ (แต่ถ้าประมาณลูกติดหรือนายเอกไม่ได้ท้องเองพี่จะอินกว่า) แต่แบบที่พี่ไม่อ่านคือ พล็อตประมาณพระเอกทำร้ายนายเอก นายเอกก็ท้องแต่พระเอกไม่รู้ ก็ยังคงทำร้ายนายเอกต่อไป สุดท้ายนายเอกเสียใจจนหนีไปแล้วบอกกับลูกในท้องว่าลูกไม่จำเป็นต้องมีพ่อหรอกนะ แม่จะเป็นทั้งพ่อทั้งแม่ให้ลูกเอง แล้วสุดท้ายก็มาเจอกันอยู่ดี พระเอกก็ง้อสำเร็จ จบแบบแฮปปี้ คืออยากจะบอกว่าถึงสถานการณ์จะต่างกัน แต่พล็อตหลักซ้ำมาก จำเจมากครับ
5. การกระทำของตัวละครไม่สมเหตุสมผลกับความรู้สึกที่บรรยาย เช่น บอกรักมากแต่การกระทำเหี้ยมาก (เจอแบบนี้พี่จะถามตัวเองในใจตลอดว่าตัวเอกมันสับสนกับชีวิต หรือมันเป็นไบโพลาร์รึเปล่าวะ...ครับ)
6. เริ่มต้นบทนำด้วยการเล่าประวัติของตัวเองประมาณหล่อโคตร รวยโคตร กิจวัตรประจำวันคือกินเหล้าปี้สาว เว่อร์วังอลังการล้านแปด
ึ7. เปิดเรื่องมาก็เล่าประวัติตัวเองเสร็จสรรพแบบละเอียดถี่ยิบ แล้วก็ตามมาด้วยพ่อแม่ ญาติโกโหติกา เพื่อนฝูง รุ่นพี่รุ่นน้องมาหมด คือพี่ชอบแบบค่อยๆทำความรู้จักตัวละครเรื่อยๆ เหตุการณ์ไหนควรใส่เรื่องราวของคนๆนี้ลงไปก็ค่อยใส่ ไม่ใช่มาทีเดียวหมดเหมือนนั่งอ่านชีวประวัติของโคตรเหง้าศักราชเลยอ่ะ พี่มิไหว
ึ8. บรรยายแบบง๊องแง้ง มีอีโม มี555+ คือถึงจะเปิดเรื่องได้งดงามอลังการงานสร้างแค่ไหน พอมาเจอ พวกอีโม 555 อิอิ หุหุ พวกนี้คือจุดดับของนิยาย พี่บอกเลย
9. นิยายหลายหลายPครับ รักกันแค่2คนก็พอเนอะ เยอะเกินพี่ปวดหัว
10. แนวข่มขืน พระเอกร้ายสารพัด แต่นายเอกก็ยังไปตกหลุมรัก (มันรักเข้าไปได้ยังไง..พี่งง) แล้วพอนายเอกหนีไป พระเอกก็เพิ่งรู้ตัวว่าฉันขาดเธอไม่ได้นะ ต้องตามไปง้ออีก และพี่เกลียดบทแก้ตัวให้พระเอก ประมาณมึงทำไปขนาดนั้น เหตุผลของมึงคือขนาดนี้ เฮ้อ...พี่เหนื่อย
11. ที่สำคัญคือคำผิดครับ นิดหน่อยพี่โอเค แต่ผิดแทบทุกบรรทัดพี่จะไม่ทน บอกเลย แล้วก็ภาษาที่ใช้ในการบรรยายครับ บรรยายดี ชัดเจน อ่านง่าย ไม่วกวนไม่กำกวมชวนพี่มึน เรื่องนี้พี่ก็บอกขอบเขตที่แน่ชัดไม่ได้ เอาเป็นว่าเรื่องไหนที่พี่ไม่ต้องอ่านประโยคหนึ่งซ้ำๆจนกว่าจะเข้าใจ หรืออ่านไปไม่ต้องขมวดคิ้วไปและไมเกรนไม่แดกหัว นั่นคือดีงามครับ
12. การผูกเรื่องครับ บางครั้งเหตุการณ์ตอนหลังมันไปขัดแย้งกับตอนก่อนๆ ประมาณว่า เฮ้ย...ก็ตอนนู้นจำได้ว่ามันเป็นงั้น แล้วทำไมมันกลายเป็นงี้ได้ คือบางครั้งผู้เขียนก็ลืมว่าเขียนอะไรไปบ้าง โดยเฉพาะนิยายที่นานๆจะมาต่อสักที ซึ่งบางทีคนอ่านก็ยังลืมเหมือนกัน แต่ถ้าได้อ่านรวดเดียวเลยจะจับติดครับ
13. เรื่องที่ตัดจบแบบพี่ยังเง็งครับ เหมือนโดนผู้เขียนทิ้งเลย ถ้าพี่จะอ่านนิยายที่จบแล้ว พี่จะไปดูคอมเมนต์ท้ายๆว่ามีการบ่นในแนวตัดจบหรือเปล่า คือบางเรื่องจบทั้งที่ปมยังไม่คลี่คลาย อ่านไปอ่านมากำลังได้ฟีลเจอ THE END เฉย พี่นี้ ห๊ะ? เลยครับ
14. ชื่อเรื่องคือความประทับใจแรกครับ ไม่ว่าจะเป็นภาษาอะไรก็ตรวจทานให้ดีนะ โดยเฉพาะชื่อเรื่องที่เป็นภาษาอังกฤษจะเห็นสะกดผิดหรือสะกดตกหล่น บางทีผิดก็คือผิด บางทีผิดแล้วความหมายเปลี่ยนไม่ตรงกับเนื้อเรื่อง (แต่ถ้าเป็นในกรณีของการเล่นคำ เล่นประโยค พี่ไม่ได้ว่าอะไรนะ)
15. เรื่องที่ข้อมูลแน่นปึ๊ก พี่ชอบ เพราะแสดงถึงความใส่ใจและตั้งใจจะหาข้อมูลของผู้เขียน แต่ที่สำคัญคือการถ่ายทอดข้อมูลที่ได้มาถึงตัวผู้อ่านยังไงถึงจะไม่หน้าเบื่อ เข้าใจได้ง่าย ไม่ใช่เอามาแปะทั้งดุ้นเลย ประมาณ1หน้ากระดาษA4 กลายเป็นว่าพี่กำลังนั่งอ่านบทความวิชาการหรืออ่านหนังสือเตรียมสอบไปซะงั้น
ทั้งหมดนี้คือความคิดเห็นส่วนตัวนะ ถามมาก็ตอบไป ถ้าหากว่าไปกระทบต่อผู้เขียนท่านใดหรือผู้อ่านที่ชอบแบบที่พี่ไม่ชอบ พี่ก็ต้องขออภัยเป็นอย่างสูงนะครับ
อิฉันเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งคะ
-
ประเด็นหลักๆของเราคือ ใช้ 'คะ' 'ค่ะ' ผิดค่ะ
เจอปุ๊บจะปิดทันที ไม่อ่านต่อ ไม่ว่านิยายเรื่องนั้นจะสนุกแค่ไหนก็ตาม :hao7:
-
ประเด็นหลักๆของเราคือ ใช้ 'คะ' 'ค่ะ' ผิดค่ะ
เจอปุ๊บจะปิดทันที ไม่อ่านต่อ ไม่ว่านิยายเรื่องนั้นจะสนุกแค่ไหนก็ตาม :hao7:
อันนี้เป็นเหมือนกัน เวลาเจอจะหงุดหงิดมาก รำคาญ ปิดเลย รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องง่ายๆพื้นฐานที่ไม่ควรจะผิด ยิ่งจะเป็นนักเขียนด้วยแล้ว ไม่ว่าจะเขียนเล่นๆหรือจริงจังเราว่ามันก็ไม่ควรผิด
-
ของเรามีหลายข้อเลย เจอแล้วก็กดปิดทันที โดยไม่สนใจว่าเนื้อหามันจะสนุกหรือไม่สนุกก็ตาม :เฮ้อ:
- นิยายที่ใช้ภาษาไม่ถูกต้อง โอเคบางเรื่องไม่มีคะค่ะ แต่บางเรื่องนี่คะค่ะใช้ผิดเต็มๆ อยากอ่านนิยายแบบไหลลื่นไม่ใช่ต้องมานั่งอ่านไปแก้คำไป มันหงุดหงิดมาก
- นิยายที่จัดหน้าบทความไม่สวย ตัวหนังสือติดกันไป ไม่มีเว้นวรรคเว้นบรรทัด อ่านแล้วอาจมีสับสน ตกลงล่ะกันว่าไม่อ่านเลย
- นิยายที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งต้องตายจากกัน ไม่เอาเลยนะ ดราม่าเกินที่จะรับไหว บางเรื่องโดนหลอกให้อ่านจนจบกลับตายซะงั้น
- นิยายที่เจอหน้ากันก็จึ๊ยๆเกือบทุกตอน บางคนอาจจะชอบ แต่เราไม่ชอบเลยสักนิด หรือว่าเราอาจจะโลกสวย(?)
- นิยายที่บรรยายนายเอกจ้องแต่จะจับพระเอก เห็นแล้วจะเบะปากใส่อย่างรุนแรงมาก ไปเป็นตัวร้ายดีกว่ามั้ย อย่าเป็นมันเลยนางเอกอ่ะ
- นิยายออกแนว3P อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน โหย ทาทามาเอง จริงๆก็อ่านได้แหละ แต่เลี่ยงที่จะอ่านมากกว่า โดยส่วนใหญ่แล้วก็กดปิดนั่นแหละ
- นิยายที่ออกแนวข่มขืน ฮัลโหลลล ข่มขืนเสร็จแล้วรักกัน จะมีความสุขอะไรเช่นนั้น นี่รับไม่ได้อย่างแรง
- นิยายที่นายเอกเลือกมาก จะมาประมาณว่าฉันสวย ฉันฮอต ฉันเลือกได้ คนต้องการฉันเยอะ ไม่เอาเลยค่ะ เราไม่ชอบนายเอกที่มีนิสัยแบบนี้
- นิยายที่ออกแนวกลิ่นบ้านทุ่ง คือพยายามทำใจอ่านอยู่พักนึงแต่ไปไม่รอดจริงๆ
น่าจะมีเท่านี้นะคะ ที่เจอแล้วขอโบกมือลาไม่อ่านต่อ :z2:
-
ก็นิยายตอนนี้เกือบทุกเรื่องเลยนะคะ มาแนวเดียวกันหมด
ที่ทุกคนพูดมาทั้งหมด
-
ถ้าเจอแบบอ่านยาก ใช้ภาษาไม่ดีก็ปิดเลยแหละ หรือไม่ก็แนวง้องแง้ง นายเอกสไตล์สาวน้อยก็บายยย
-
- ภาษาค่ะ ถ้าผิดนิดๆหน่อยๆยังพอให้อภัยกัน แต่ถ้ามากๆก็ขอบาย
- การลำดับเรื่องราว เปิดมาตอนแรกถ้ายังอ่านไม่รู้เรื่อง ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร มาทำอะไร ยังไง จนต้องมาอ่านทวนเกิน 2 รอบก็ปิดค่ะ
-
ภาษาเลยค่ะ เจอคำผิดมากกว่าสิบครั้งเราปิดหนีทันที แต่ไม่น่าหงุดหงิดเท่าใช้คะค่ะผิด
อันดับสองการจัดหน้า ถ้าจัดชิดบรรทัดเว้นห่างแบบเคาะสเปซบาร์ไม่เท่ากันหรือไม่ใช้กดแท๊บ เราปิด คือมันปวดตามากตอนเพ่งอ่าน
ฉาก nc ถ้าบรรยายไม่สวยจริง แล้วเอะอะจะทำๆ เราก็ปิด คือมันเน้นหื่นแต่เราดันเน้นเนื้อหาอะ พวกแบบกักขังหน่วงเหนี่ยวข่มขืนก็ไม่เอา นายเอกอ่อนแอปวกเปียกสวยหวานเกินไป ไม่มีความแมนความเฮ้วก็ไม่เอา
อีกอย่างหนึ่งคือถ้าบทพูดมันมากกว่าบทบรรยายเกิน 80% นี่กลอกตาปิดเลย
วั้ย ทำไมเรื่องมากจัง ... มาตรฐานเราโคตรเยอะ หานิยายถูกใจๆ ให้อ่านต่อจนจบนี่ยากมาก :z3:
-
ที่ปิดและไม่เคยอ่านเลย คือ
- 3P รับไม่ได้ที่แชร์นายเอกอ่ะ แต่ถ้าพระเอกนอกใจไปมีคนอื่นนนี่พอได้ :ruready
- ท้องได้ คือ นิยายวายรึชายหญิง :beat:
- แฟนตาซี แต่พีเรียด ผีไทยอ่านได้นะ อิอิ o22
-
นายเอกสาว คือไม่ชอบมากๆ ยิ่งบรรยายว่านายเอกหน้าหวานราวกับผู้หญิง ....บาย :hao7:
ไร้เหตุผล บรรยายวกไปวนมา
คำผิดเยอะ อ่านแล้วสะดุด ต้องมานึกในใจว่าพิมพ์ให้ใหม่พร้อมใส่*ไว้ข้างหลังว่าอะ แก้ให้แล้วนะ
ถ้าเจอเรื่องแบบนี้คือปิดทันที บอกลาเลยจริงๆ :bye2:
-
เรื่องที่เจอแล้วปิดเลยคือเรื่องแนวใสๆวัยรุ่นที่ดูโทนเดียวกันไปหมดเลยอ่ะ เช่น
เปิดมามีนาฬิกาปลุก นายเอกวิ่งไปชนพระเอกที่เป็นนักเลงประจำรร.หล่อมาก
แล้วบรรยายแบบมุ้งมิ้งอ่า5555 เช่น
ปั้ก+++ ผมชนกับใครบางคน พอเงยหน้าไป โหวว หล่อมากก >-<
นั่นมันอะตอม เดือนโรงเรียนนี่ ซวยลยยยยยย
หรือประเภทอีตานายเอกเป็นผู้ชายแมนๆเตะบอลแต่มามีเรื่องกับพระเอกที่หล่อมาก
แล้วก็วนไปที่เรื่องพระเอกลากนายเอกไปคอนโดแล้วข่มขืน พระเอกรวยเป็นคุณหนู โทนเรื่องดูดาร์คๆแต่บรรยายมุ้งมิ้ง
ไรงี้ก็ไม่ไหวน่ะ5555 เช่น
หูววว มันหล่อมากเลยครับ ขนาดเป็นผู้ชายผมยังอิจฉาในความหล่อ O-O
ไม่น้าาาาาา มันจะข่มขืนนนผมแล้ว ผมเป็นผู้ชายน้าาาา ม่ายยย
คือมันเต็มใจรึเปล่าอ่า ทำไมบรรยายแบบนี้555
เม้นนี้ ชอบอ่านมากค่ะ ฮาดี แถมตรงใจด้วย เจอแบบที่คุณคนอ่านเจอ เราก็เลิกอ่านเหมือนกันค่ะมันเซง
ของพี่มีหลายแบบมาก ที่แบบเจอปุ๊บกดกากบาทปั๊บ
1. กรู เมริง เจอปุ๊บปิดเลยจ่ะ มันขัดใจพี่มาก คือพี่ก็ไม่เข้าใจ กู มึง มันก็พิมพ์ง่ายกว่าไหมครับ
2. ใช้สรรพนามซ้ำกันบ่อยๆ เช่น ผมตื่นนอน แล้วผมก็ลุกจากเตียง ผมอาบน้ำแปรงฟันแล้วผมก็ลงไปกินข้าว มื้อเช้าของผมวันนี้เป็นของโปรดของผมเลย .... หรือ ร่างบาง ร่างบาง ร่างบาง บางจนพี่นึกว่านายเอกจะขาดเป็นสองท่อนละ ร่างสูง ร่างโปร่งก็เหมือนกัน
3. คำแรกที่เห็นคือ อ๊ะ คำต่อมา คือ อ๊า อ๊า อ๊าง อะไรก็ว่ากันไป คือไม่ใช่ไม่ชอบNCนะ แต่เปิดมาเจอเลยหรือมีเยอะเกินไปพี่ก็ไม่ไหว บางเรื่องถ้าพล็อตถูกใจแต่ฉากแบบนี้เยอะๆพี่ก็ข้ามไปจนเสร็จกิจเลย แล้วอ่านต่อ (กราบขออภัยผู้เขียนด้วย)
4. แนว mpreg พี่โอเคนะอ่านได้ เพราะพี่ชอบเรื่องที่มีเด็ก มันน่ารักอ่ะ (แต่ถ้าประมาณลูกติดหรือนายเอกไม่ได้ท้องเองพี่จะอินกว่า) แต่แบบที่พี่ไม่อ่านคือ พล็อตประมาณพระเอกทำร้ายนายเอก นายเอกก็ท้องแต่พระเอกไม่รู้ ก็ยังคงทำร้ายนายเอกต่อไป สุดท้ายนายเอกเสียใจจนหนีไปแล้วบอกกับลูกในท้องว่าลูกไม่จำเป็นต้องมีพ่อหรอกนะ แม่จะเป็นทั้งพ่อทั้งแม่ให้ลูกเอง แล้วสุดท้ายก็มาเจอกันอยู่ดี พระเอกก็ง้อสำเร็จ จบแบบแฮปปี้ คืออยากจะบอกว่าถึงสถานการณ์จะต่างกัน แต่พล็อตหลักซ้ำมาก จำเจมากครับ
5. การกระทำของตัวละครไม่สมเหตุสมผลกับความรู้สึกที่บรรยาย เช่น บอกรักมากแต่การกระทำเหี้ยมาก (เจอแบบนี้พี่จะถามตัวเองในใจตลอดว่าตัวเอกมันสับสนกับชีวิต หรือมันเป็นไบโพลาร์รึเปล่าวะ...ครับ)
6. เริ่มต้นบทนำด้วยการเล่าประวัติของตัวเองประมาณหล่อโคตร รวยโคตร กิจวัตรประจำวันคือกินเหล้าปี้สาว เว่อร์วังอลังการล้านแปด
ึ7. เปิดเรื่องมาก็เล่าประวัติตัวเองเสร็จสรรพแบบละเอียดถี่ยิบ แล้วก็ตามมาด้วยพ่อแม่ ญาติโกโหติกา เพื่อนฝูง รุ่นพี่รุ่นน้องมาหมด คือพี่ชอบแบบค่อยๆทำความรู้จักตัวละครเรื่อยๆ เหตุการณ์ไหนควรใส่เรื่องราวของคนๆนี้ลงไปก็ค่อยใส่ ไม่ใช่มาทีเดียวหมดเหมือนนั่งอ่านชีวประวัติของโคตรเหง้าศักราชเลยอ่ะ พี่มิไหว
ึ8. บรรยายแบบง๊องแง้ง มีอีโม มี555+ คือถึงจะเปิดเรื่องได้งดงามอลังการงานสร้างแค่ไหน พอมาเจอ พวกอีโม 555 อิอิ หุหุ พวกนี้คือจุดดับของนิยาย พี่บอกเลย
9. นิยายหลายหลายPครับ รักกันแค่2คนก็พอเนอะ เยอะเกินพี่ปวดหัว
10. แนวข่มขืน พระเอกร้ายสารพัด แต่นายเอกก็ยังไปตกหลุมรัก (มันรักเข้าไปได้ยังไง..พี่งง) แล้วพอนายเอกหนีไป พระเอกก็เพิ่งรู้ตัวว่าฉันขาดเธอไม่ได้นะ ต้องตามไปง้ออีก และพี่เกลียดบทแก้ตัวให้พระเอก ประมาณมึงทำไปขนาดนั้น เหตุผลของมึงคือขนาดนี้ เฮ้อ...พี่เหนื่อย
11. ที่สำคัญคือคำผิดครับ นิดหน่อยพี่โอเค แต่ผิดแทบทุกบรรทัดพี่จะไม่ทน บอกเลย แล้วก็ภาษาที่ใช้ในการบรรยายครับ บรรยายดี ชัดเจน อ่านง่าย ไม่วกวนไม่กำกวมชวนพี่มึน เรื่องนี้พี่ก็บอกขอบเขตที่แน่ชัดไม่ได้ เอาเป็นว่าเรื่องไหนที่พี่ไม่ต้องอ่านประโยคหนึ่งซ้ำๆจนกว่าจะเข้าใจ หรืออ่านไปไม่ต้องขมวดคิ้วไปและไมเกรนไม่แดกหัว นั่นคือดีงามครับ
12. การผูกเรื่องครับ บางครั้งเหตุการณ์ตอนหลังมันไปขัดแย้งกับตอนก่อนๆ ประมาณว่า เฮ้ย...ก็ตอนนู้นจำได้ว่ามันเป็นงั้น แล้วทำไมมันกลายเป็นงี้ได้ คือบางครั้งผู้เขียนก็ลืมว่าเขียนอะไรไปบ้าง โดยเฉพาะนิยายที่นานๆจะมาต่อสักที ซึ่งบางทีคนอ่านก็ยังลืมเหมือนกัน แต่ถ้าได้อ่านรวดเดียวเลยจะจับติดครับ
13. เรื่องที่ตัดจบแบบพี่ยังเง็งครับ เหมือนโดนผู้เขียนทิ้งเลย ถ้าพี่จะอ่านนิยายที่จบแล้ว พี่จะไปดูคอมเมนต์ท้ายๆว่ามีการบ่นในแนวตัดจบหรือเปล่า คือบางเรื่องจบทั้งที่ปมยังไม่คลี่คลาย อ่านไปอ่านมากำลังได้ฟีลเจอ THE END เฉย พี่นี้ ห๊ะ? เลยครับ
14. ชื่อเรื่องคือความประทับใจแรกครับ ไม่ว่าจะเป็นภาษาอะไรก็ตรวจทานให้ดีนะ โดยเฉพาะชื่อเรื่องที่เป็นภาษาอังกฤษจะเห็นสะกดผิดหรือสะกดตกหล่น บางทีผิดก็คือผิด บางทีผิดแล้วความหมายเปลี่ยนไม่ตรงกับเนื้อเรื่อง (แต่ถ้าเป็นในกรณีของการเล่นคำ เล่นประโยค พี่ไม่ได้ว่าอะไรนะ)
15. เรื่องที่ข้อมูลแน่นปึ๊ก พี่ชอบ เพราะแสดงถึงความใส่ใจและตั้งใจจะหาข้อมูลของผู้เขียน แต่ที่สำคัญคือการถ่ายทอดข้อมูลที่ได้มาถึงตัวผู้อ่านยังไงถึงจะไม่หน้าเบื่อ เข้าใจได้ง่าย ไม่ใช่เอามาแปะทั้งดุ้นเลย ประมาณ1หน้ากระดาษA4 กลายเป็นว่าพี่กำลังนั่งอ่านบทความวิชาการหรืออ่านหนังสือเตรียมสอบไปซะงั้น
ทั้งหมดนี้คือความคิดเห็นส่วนตัวนะ ถามมาก็ตอบไป ถ้าหากว่าไปกระทบต่อผู้เขียนท่านใดหรือผู้อ่านที่ชอบแบบที่พี่ไม่ชอบ พี่ก็ต้องขออภัยเป็นอย่างสูงนะครับ
เห็นด้วยมากกกกกที่สุดค่ะ กรู เมริง ไม่ไหวมากกกกก ความเห็นในข้ออื่นๆ ใช่มากค่ะ เจอแล้วเลิกอ่าน เห็นด้วยมากกก พูดได้ตรงใจทุ๊กกกกข้อเลยค่ะ ไม่ชอบจริงๆแนวแบบนี้ โดยเฉพาะ...เกิน 2P คือรักกันน่าจะสองคนพอ
-
ตอนนี้ตามอ่านเรื่องนึงได้ซักพักก็ตัดสินใจเลิกอ่าน อ่านต่อไม่ลงจริงๆไอ้ประเภท นายเอกโง่มากกกกกกกก พระเอกเลวมากกกกกก แล้วทุกอย่างมันไม่สมเหตุสมผลเลย เหมือนอยากให้มีฉากอะไรก็ใส่ๆมาไม่ได้คิดถึงสถานการณ์ก่อนหน้ามันเป็นยังไง ตัวละครที่โง่ก็โง่แบบไม่มีมิติ แล้วโง่นานจนเลยจุดที่ทนอ่านต่อได้แล้ว ปิดดีกว่า
-
ประเด็นหลักๆของเราคือ ใช้ 'คะ' 'ค่ะ' ผิดค่ะ
เจอปุ๊บจะปิดทันที ไม่อ่านต่อ ไม่ว่านิยายเรื่องนั้นจะสนุกแค่ไหนก็ตาม :hao7:
อันนี้เป็นเหมือนกัน เวลาเจอจะหงุดหงิดมาก รำคาญ ปิดเลย รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องง่ายๆพื้นฐานที่ไม่ควรจะผิด ยิ่งจะเป็นนักเขียนด้วยแล้ว ไม่ว่าจะเขียนเล่นๆหรือจริงจังเราว่ามันก็ไม่ควรผิด
โอ้ยโดนใจอันนี้
บางทีเราก็เตือนนะว่าใช้ผิด แต่พอตอนต่อมาก็ยังเป็นอยู่ ทำให้คิดว่า เห้ย นักเขียนไม่อ่านคอมเมนท์หรือยังไง ทำไมกลับมาเหมือนเดิมอีก??
หลังจากนั้นก็อ่านบ้าง ไม่อ่านบ้าง แล้วก็เลิกอ่านก็มี
-
1. เรื่องแบบติงต๋องมากๆ
2. นายเอกท้อง
ไม่ค่อยชอบประมาณนี้
-
นายเอกมีแต่คนหล่อๆมารุมชอบ แบบเยอะมาก
คือมันเวอร์ไป ขอลาก่อน
-
คำตอบของผมก็คงจะเหมือนหลายๆความเห็นด้านบนๆนั่นแหละครับ คิดว่านักอ่านส่วนใหญ่ก็มีพล้อตนิยายที่ไม่ค่อยชอบคล้ายๆกัน แต่บางเรื่องก็ทนอ่านได้เพราะนักเขียนบรรยายดีเกิน555
ถ้าพูดถึงนิยายที่ไม่ชอบผมจะแยกเป็นสองประเภทคือ 1.ไม่ชอบพล้อตของนิยาย 2. ไม่ชอบคาแรคเตอร์ของนิยาย 3.นักเขียนชอบพาออกทะเลครับ
อย่างพล้อตที่ผมโคตรจะไม่ชอบเลยจริงๆคือ ผู้ชายท้องได้หรือ mpreg (ขอโทษนักเขียนและนักอ่านหลายๆคนที่เขียนหรือชอบแนวนี้ด้วยนะครับ อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวของผอมจริงๆ) คือถ้าทำเป็นนิยายแฟนตาซีไปเลยประมาณว่า ไปหลบหลู่สิ่งศักดิ์สิทธิ์อะไรก็ว่าไปเลยโดนสาปให้ท้องได้อะไรทำนองนี้มันจะน่าอ่านมากครับ แต่พวกที่เป็นเลิฟสตอรี่ธรรมดาแล้วท้องได้เนี่ย ผมว่ามันออกจะแปลกๆไปสักนิดนึง ไม่รู้ว่านายเอกจะคลอดลูกยังไง คลอดผ่านช่องทางสีหวานรึเปล่า5555
พล้อตที่ไม่ชอบอย่างต่อไปก็คือพล้อตแนวรักไฮสคูล..... ไฮสคูลที่พระเอกรวยมาก เป็นมาเฟีย ถือปืนไล่ยิงพวกโจรที่จะมาทำร้ายนายเอก.... บางคนอาจจะมองว่าเฮ้ย ก็พล้อตเรื่องแหวกแนวไงไม่ซ้ำ... อันนี้ไม่เถียงเลยครับ แต่ผมว่ามันทะแม่งๆ และจินตนาการ(ที่จำเป็นมากสำหรับนักอ่าน)ยากพอสมควร การที่ต้องจินตนาการเด็กนักเรียนอายุ 15-18มาถึงปืนไล่ยิง ลีลาการต่อสู้ในแบบจาพนมต้องยกมือไหว้ไม่หยุดแบบนี้ผมก็โบกมือหยอยๆเลยครับ (แต่รักแนวไฮสคูลปกติผมก็อ่านได้ปกตินะครับ555)
ส่วนคาแรคเตอร์ที่ผมค่อนข้างจะไม่ชอบก็จะเหมือนๆกับความเห็นด้านบนๆครับ ผมรับได้นะถ้านักเขียนออกตัวมาเลยว่านายเอกเป็นสาว ออกสาว แล้วทำตัวสาว แต่ผมไม่ชอบคือร่างบางหน้าหวานตัวเล็ก แมนมากเล่นกีฬาเก่ง ฟันหญิงมาโชกโชน กินเหล้าเก่ง มีเรื่องไปทั่ว แต่พอเจอพระเอกปุ้ป เอะอ่ะเดี๋ยวงอนบ้าง เอะอ่ะเดี๋ยวร้องไห้บ้าง อันนี้เอือมระอาจริงๆ 555 ยิ่งมาเจอคำบรรยายที่บอกว่า "ร้องไห้ทำไมครับ หยุดร้องได้แล้วคนดี ดูสิตาแดงจมูกแดงหมดแล้ว เดี๋ยวก็ปวดหัวเป็นไข้หรอก" อ่านถึงตรงนี้ผมนี่เอือมเลย คือที่ผ่านมาโดนต่อยโดนเตะอะไรมาไม่เป็นไร แต่ไข้จะจับเพราะร้องไห้อันนี้ก็แล้วแต่โลจิกในการรับชมของแต่ละคนเลยครับ555
อีกอย่างที่ไม่ชอบ(แต่พอทนได้)ก็คือ เพื่อนนายเอก... ที่ต้องเคยหลงรักนายเอก ยอมทำทุกอย่างให้นายเอก ดูแลทุกอย่าง อันนี้พอเข้าใจได้ถ้าเพื่อนนายเอกคนนี้มีดีกรีเป็นพระรอง แต่ส่วนใหญ่นิยายพล้อตอมตะ จะมีตัวละครเพื่อนนายเอกแบบนี้เยอะ เยอะในที่นี้คือในหนึ่งเรื่องจะมีหลายคนจนเหมือนกำลังอ่านมะรุมมะตุ้มรุมรักแมรี่อยู่ 555
ส่วนเรื่องนักเขียนพาออกนอกทะเลผมคงไม่ต้องบรรยายอะไรมาก คาดว่านักอ่านหลายท่านก็คงเคยประสพพบเจอกันมาบ้างแล้ว
ทั้งนี้ทั้งนั้นผมไม่ได้เจาะจงนักเขียนคนใหนและไม่ได้ต้องการจะแอนตี้นิยายเรื่องใหนเลยครับ ความเห็นนี้เป็นเพียงการแสดงความเห็นในฐานะนักอ่านเฉยๆ ไม่ได้มีเจตนาจะบลัฟนิยายหรือนักเขียนแต่อย่างใด
เชื่อว่านักเขียนทุกคนก็ตั้งใจเขียนและกว่าจะเขียนนิยายให้เป็นเรื่องๆนึงจนจบได้มันไม่ใช่เรื่องง่ายครับ เป็นกำลังใจให้นักเขียนทุกคนครับ
-
แนวที่นายเอกอ่อนแอค่ะ แบบอะไรนิดอะไรหน่อยก็ร้องไห้ คืองง :katai5: :katai1:
-
นิยายที่คนเขียนไม่เคาะแป้นค่ะ ติดกันเป็นแพ ขี้เกียจอ่านขึ้นมาเลย555555555555555
-
เคยอ่านเจอเรื่องนึง แทนตัวเองว่าผม แต่บรรยายถึงตัวเองว่า มือเรียวเอื้อมไปหยิบ.... , ตาคมทอดมอง, อะไรแบบนี้ อ่านไปก็สะดุด
- แนวข่มขืน วันก่อนตามลิงค์ที่มีคนแนะนำไปอ่านเรื่องนึง เปิดเรื่องมาก็แจ๊คพอต กดออกแทบไม่ทัน
- แนวร่างโปร่ง ร่างแกร่ง ร่างบาง ร่างหนา เฮ้อออ
- 3 p บางเรื่องพออ่านได้ เคยเจอเรื่องนึง 3 p และครั้งแรกของนายเอกแล้วเข้าไปพร้อมกัน เออ..ใครช่วยบอกหน่อยสิว่ามันเข้าไปพร้อมกันได้
เหรอ หรือ เข้าได้ หรือยังไง อยากรู้จริงๆอันนี้ เพราะอ่านเรื่องอื่น คนเดียวก็เห็นเจ็บจนไม่สบายกันไป งง
- เหมือนเมนท์บนๆ ที่เจอบทบรรยาย nc เยอะๆมี อ๊ะ อ๊า ไรนี่ ข้ามไปอ่านจบกิจแล้วเหมือนกัน 555
ปล.ขอโทษคนแต่งแนวๆที่พูดถึงด้วยนะ เออ แต่งให้อ่านยังจะมาบ่นอีกนะ 5555 :กอด1:
เคยเจอ GV ที่เข้าไปพร้อมกันได้ค่ะ
-
ทุกเรื่องในปัจจุบันค่ะ หานิยายที่น่าอ่านไม่เจอเลย
ผู้แต่งนิยายดีๆรุ่นก่อนๆหายไปไหนหมด
-
อ่านแล้วนึกเจ็บใจจังค่ะ... แนวที่เราเขียนยังไม่ป๊ะกับอะไรที่คนไม่ชอบเลย แต่สงสัยคนก็ยังไม่ชอบอยู่ดี
ทำไมตอนเขียนที่ยังมีเรื่องที่คนไม่ชอบอยู่คนอ่านเยอะจังหนอ :ling2:
-
แนวที่นายเอกตื่นมาปิดนาฬิกาปลุก แล้วก็สวัสดีคนอ่าน
รีบอาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียนเพราะสายแล้ว........ o22 :a5:
เจอแบบนี้ไม่มีรอ ปิดเลยจ้าา !!!!! :z3: :z3:
-
เราดูจากภาษาการเขียนว่าสละสลวยหรือเปล่า การใช้ภาษาไทยที่ถูกต้อง คำผิดเยอะนี่ปิดเลยนะ บางเรื่องใช้กรู เมิง คือใช้แบบซักนิดหน่อยพองามได้ แต่เคยเจอแบบ ใช้แทนตัวไปเลย งั้นก็บายจ้าา 555555
ปล. เราไม่อ่านIncestกับฮาเร็มค่ะ Incestนี่เคยอ่านแบบพ่อเดียวคนละแม่ แบบนี้พอถูไถได้ แต่ฮาเร็มนี่เคยเจอเรื่องนึงแบบโดนใจใช่เลยมาก ภาษาการบรรยายเพอร์เฟคโฮกกกก แต่ทำใจไม่ได้ที่เป็นฮาเร็ม เค้านิยมรักเดียวใจเดียวง่ะ :sad4:
-
ส่วนตัวเท่าที่เราอ่านมาแบบเรื่อยๆ ประมาณ 1-2 ปี อาจไม่เยอะเท่าคนอื่น ที่เราไม่อ่านเลยนะ อ่านไปเจอปุ๊บถอยเลย (ขอโต๊ดน้าาาา) คือ
1.ผู้ชายท้องได้ คือพออ่านแล้วมันไม่อินอ่ะ งงๆ มันจิ้นไม่ไหวอ่ะ
2.เด็กมัธยมที่กิจกรรมแต่ละวัน ไปหลับในห้องเรียน แช๊ต เล่มเกม เดินห้าง และซั่มกัน (อย่างเอาเป็นเอาตาย) ลูกค๊าาาาา มันโลกสวยไปม๊ายยยย
แบบแชร์กันขำๆ เนอะ :t2:
-
อันนี้คงไม่มีใครเหมือน
คือ ชื่อตัวละครเชยๆค่ะ แฮ่ เป็นอะไรไม่รู้แต่คิดว่าน่าเบื่อ -...-
ความเห็นส่วนตัวนะคะ ^^"
-
อย่างแรกเลยคือภาษาค่ะ เช่น เม่งเอ้ย กรู เมิง เมริง แร้ว นะค่ะ ขอบคุณคะ ไม่เป็นไรค้ะ นี่ปิดเลย อ่านไม่ได้ อคติมาก
สองคือเรื่องการบรรยายกับอิโมจิที่เยอะเกินไปค่ะ
สามคือ NC เราเป็นคนที่ใส่ใจกับฉาก nc มาก อะอ๊า ไม่เท่าไหร่ แต่มาเจอ ตับๆๆๆๆ แจ๊ะๆๆๆๆ นี่ไม่ไหวอะ จะอ้วก55555 :katai1: :m31:
-
เรื่องที่มีอีโมติคอนค่ะ คือถ้าไม่ได้กำลังแชทกันผ่านเฟสบุ๊คหรืออะไรทำนองนี้เรารับไม่ไหวจริงๆ :z3:
แล้วก็นิยายที่บรรยายว่านายเอกร่างบาง หน้าสวย หน้าหวาน อะไรทำนองนี้ค่ะ อันนี้รสนิยมส่วนตัวล้วนๆ
-
ชื่อตัวละครแปลกๆแบบว่าดูเว่อร์เกิน หรือดูไม่เหมือนชื่อคนอ้ะค่ะ
-
เราเป็นคนที่ค่อนข้างโฟกัสกับการจัดหน้านิยายมาก คือถ้าเรื่องไหนจัดหน้าอ่านยาเราปิดทันที
-
พิมพ์ติดกันเยอะเกินไป ไม่เคาะบรรทัด เว้นวรรคคำ
:katai4:
-
เรื่องที่ เราไม่สามารถทำให้เราจินตนาการออกมาได้ว่า หน้าพระเอกเป็นยังไง เพราะถ้าถึงฉาก NC เราจะนึกไม่ออกว่าเราจะมีเพศสัมพันธ์กับคนที่หน้าตายังไง
ปล.เวลาอ่านนิยาย ทุกเรื่องชอบคิดว่าตัวเราเองเป็นนายเอกตลอด 55555555555555
-
นิยายที่จบไม่ happy ending นายเอกนางเอกไม่ได้ครองรักกันตอนจบ
เคยไปเจอหลายเรื่อง เราอ่านไปแล้วเราก็ไม่รู้ว่ามันจบไม่ดี พอถึงตอนจบเท่านั้นแหละ
หึหึปวดใจโคตร จิตตกไป 2-3 วัน เข้าใจนะว่าอาจจะอิงจากความเป็นจริง
แต่ที่เราเข้ามาอ่านนิยายเพราะเราอยากหนีโลกแห่งความเป็นจริง
อยากอยู่ในโลกจินตนาการ โลกเพ้อฝัน อยู่บนโลกความเป็นจริงก็เจออะไรหนักพอแล้ว
ขอฟิน พร่ำเพ้อ ในโลกที่ทำให้เรามีความสุขบ้างแค่นี้แหละ อุ๊ย!! บ่นยาวเลย 5555