พิมพ์หน้านี้ - [เรื่องสั้น] >>>_You & I ใครเข้าใจ...ช่วยบอก(ผม)ที_<<< ตอนที่ 1 UP 12/08/15
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: Fal2_Away ที่ 12-08-2015 23:48:15
-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ 904เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com
ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
>>>_You & I ใครเข้าใจ...บอกกรูที_<<<
"เฮ้ยไอ้ฟาร์!!!!" ท่ามกลางความเงียบสงบภายในห้องสมุด เสียงแหกปากของใครคนหนึ่งที่ดังขึ้นมาอย่างไร้มารยาท
ทำให้ ผมถึงกับอยากจะมุดหัวให้จมหายลงไปในหนังสือตรงหน้ากันเลยที่เดียว
เพราะไอ้ห่าที่ยืนแหกปาก ไม่เกรงใจชาวบ้านชาวช่องอยู่ที่หน้าประตูห้องสมุดนั่นน่ะ...เพื่อนสนิทผมเองครับ = =
เพราะฉะนั้น "ไอ้ฟาร์ " ชื่อที่มันเรียกน่ะ...ชื่อตูเองโว้ยยย อยากจะตะโกนออกไปดังๆ แต่ก็อดกลั้นไว้ ไม่ใช่เพราะอะไรหรอกครับ แค่เพราะตอนนี้ ถึงผมจะไม่ได้ตะโกนอะไรออกไป อีกประเดี๋ยวผมก็จะกลายเป็นบุคคลที่จะถูกจับตามองแน่ๆล่ะ ผมกล้าพนันเลย ดูจากสายตาของบรรดาคนในห้องสมุดที่ส่วนใหญ่จะหันไปเขม่นแกมด่าผ่านทางสายตาใส่ไอ้เพื่อนรักของผมที่ยืนอยู่ที่ประตู :กอด1:และอีกส่วนหนึ่งที่เอิ่มม...ดูเหมือนจะกำลังกวาดสายตาหาไอ้บุคคลปริศนาที่ชื่อฟาร์นี่แหละ!!!!
บอกตามตรง ผมมั่นใจเลยว่าถ้าผมลุกขึ้นตอนนี้เนี่ย ทุกสายตาต้องหันมามองผมพร้อมทั้งยัดเยียดตำแหน่ง "บุคคลผู้เป็นต้นเหตุของมลภาวะทางเสียงแห่งปี" ให้ผมแน่ๆ คิดแล้วเศร้าแปป T^T
"วู๊ๆๆๆ ไอ้นายหัสดิน ศิลป์พนา มาหากูหน่อยย~"
ยังไม่พอครับ นอกจากมันจะมารยาททรามไม่เกรงอกเกรงใจชาวบ้านแล้ว มันยังถึงขั้นเอาชื่อจริงผมมาป่าวประกาศอีก ถึงขั้นนี้นี่ จะไม่ลุกไปหามันก็ไม่ได้แล้วล่ะผมว่า
ฮึบ!!! ทำใจก่อน 3 วิ ผมบอกตัวเองก่อนจะตีหน้านิ่งเหมือนไม่สนใจสิ่งรอบข้าง แล้วค่อยๆลุกขึ้นเดินไปหามัน
"ซุบซิบๆๆๆ"
นั่นไงครับ ผมว่าแล้ววว พอผมลุกขึ้นเดินตรงไปหาไอ้เพื่อนรักผมเท่านั้นแหละ เสียงซุบซิบตามหลังผมมาเป็นพรวน ถึงแม้มันจะค่อนข้างเบามากจนผมจับใจความไม่ได้ แต่เชื่อผมเถอะไม่ใช่คำชมในแง่ดีแน่นอน
เฮ้อ! หมดกันภาพลักษณ์ที่แสนดีของกู -3-
พอผมเดินมาถึงตัวไอ้เพื่อนผม ปากมันก็เริ่มเลยครับ เริ่มปล่อยสัตว์เลี้ยงออกมาวิ่งเล่นทันที =_=
"ไงว่ะ 'ไอ้ฟาร์' กูเรียกมึงอยู่ตั้งนานล่ะ แมร่งมัวแต่ชักช้าทำไรอยู่ว่ะ" มันบ่นครับ - -
ผมมองหน้ามันก่อนจะเดินผ่านมันไป กูไม่สนใจมึงหรอกโว้ยย ไอ้ห่าคราม มึงทำกูโกรธรู้ไว้ซะ ผมด่ามันในใจ -3-
"ไอ้ฟาร์~~~"
"แหกปากทำเหี้ยไรว่ะ" ผมพูดพลางหันหลังกลับไปหามันที่เดินอยู่
"โอ๋ๆๆๆ เชี่ยฟาร์อย่าโกรธกูเลยน๊าา เค้าขอโต๊ดที่ส่งเสียงดังรบกวนคร้าบบ"
ไอ้ปัญญาอ่อน'คราม' ผมคิดก่อนจะพูดกับมัน
"กูบอกมึงหลายครั้งแล้วนะ เวลามึงจะทำอะไร มึงช่วยทำให้มันปกติเหมือนชาวบ้านเค้าหน่อยเถอะ ขอกูอยู่แบบปกติๆ สงบสุขแบบคนอื่นเค้าหน่อยดิ๊ กูอยู่กับมึงทีไรกูโคตรละเหี่ยใจทุกที กูไม่ชอบเป็นจุดเด่นมึงเข้าใจกูบ้างมั้ยย" ผมพูดพลางเขม่นสายตาใส่มัน
คุณผู้อ่านครับ ผมบอกเลย นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มันต้องทำให้ผมอับอายขายขี้หน้าประชาชีทั้งหลายครับ ตั้งแต่ผมอยู่กับมันนี่ ผมเจอเหตุการ์ณอย่างนี้โคตรบ่อย
แรกๆผมก็เหมือนจะทนได้นะ แต่ปัจจุบันนี่ ตูข้าจะไม่ทนล่ะ ผมบอกตัวเองซ้ำๆ ใครไม่รู้ก็จงรู้ไว้ซะ กระผม 'นายหัสดิน ศิลป์พนา' หรือ'ไอ้ฟาร์'คนนี้น่ะ หน้ามันบางคร้าบบ บางมากๆๆๆด้วย พูดง่ายๆคือกูโคตรอายขายขี้หน้า จนไม่รู้จะถอดเอาหัวไปเก็บไว้ที่ไหนดีล่ะ กับวีรกรรมทั้งหลายที่ไอ้เชี่ย'คราม'มันก่อให้ผมไม่เว้นแต่ล่ะวัน ถึงช่วงหลังๆนี้มันจะเพลาๆลงไปเยอะเพราะผมเคยสติแตกด่ากราดมันเมื่อเดือนสองเดือนก่อนก็เถอะ
กลับมายังปัจจุบัน ตอนนี้ผมกับมันยังคงยืนอยู่หน้าห้องสมุดครับ
หลังจากผมแอบใส่อารมณ์ตะคอกมันไปหน่อยๆตะกี้
ตอนนี้มันยืนทำตัวลีบ ปั้นสีหน้าเจี๋ยมๆมองผมอยู่ตรงหน้านี่แหละ
"ก็กูรีบนี่หว่าฟาร์ ช่วงนี้มึงยิ่งมีเวลาว่างน้อยๆอยู่
นานๆทีมึงถึงจะยอมไปกินเค้กเป็นเพื่อนกู"
ไอ้นี่มันแปลกครับ เป็นผู้ชายตัวโตแต่ดันชอบกินเค้ก ชอบกินของหวานๆ
"ถ้ามึงจะรีบขนาดไม่ยอมเดินเข้าไปตามกูในห้องสมุดแล้วทำไมมึงถึงไม่โทรตามกูล่ะว่ะ"
"ก็กูโทรแล้ว แต่มึงไม่รับสายย"
ผมเลิกคิ้วมองมันก่อนจะใช้มือตบๆแปะๆไปที่กระเป๋ากางเกง
อุ๊ย!!! กูลืมหยิบโทรศัพท์มานี่หว่า o_O
ผมทำหน้านิ่งๆหลังจากหาโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงไม่เจอ ก่อนจะทำเนียนพูดกับคนตรงหน้าด้วยสีหน้าจริงจัง
"มึงก็เลยตะโกนข้ามห้องสมุดเพื่อเรียกกู ???"
หึหึ หน้ามันเจื๋อนสนิทยิ่งกว่าตะกี้อีกครับ
ไอ้ฟาร์นี่แถเก่งขั้นเทพจริงๆ
พอมันเงียบไม่ตอบ ผมก็เลยได้โอกาสจัดคอมโบ้เซ็ตใหญ่ให้มันต่อทันที
"ไอ้คราม ที่กูเตือนมึงบ่อยๆยังงี้น่ะ ไม่ใช่ว่ากูอยากจะเจ้ากี้เจ้าการอะไรกับนิสัยมึงหรอกนะ ยังไงกูก็เป็นแค่เพื่อน ไม่มีสิทธิ์อะไรจะไปบังคับมึงหรอก แต่มึงอย่าลืมดิวะ รอบตัวมึง คนรอบข้างจะมองมึงยังไง กูไม่ได้อยากจะให้ใครที่ไหนมามองมึงไม่ดี หรือด่าว่ามึงตามหลังหรอกนะ
กูขอร้องเถอะพลีสส ถึงมึงจะไม่แคร์ใคร แต่อย่างน้อยมึงก็ช่วยให้ความสำคัญตัวเองหน่อยสิ"
พูดจบผมก็ยิ่งได้ใจ คิดไว้แน่ๆว่าจะได้เห็นสีหน้ายิ่งกว่าสำนึกผิดของมันแน่ๆ แต่ที่ไหนได้ ทำไมผลมันเป็นงี้อ่ะ
ผมมองใบหน้าของคนที่สูงกว่าผมเกือบ 10 เซนติเมตรที่ยืนข้างหน้าผมตอนนี้ด้วยความไม่เข้าใจ
แทนทีมันจะมีสีหน้าสำนึกผิดคูณสองคูณสามอย่างที่ผมคิด
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้มันไม่ใช่
เชร็ดโด้...ไอ้อาการยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ยิ้มหน้าบานจนปากจะฉีกถึงหู พร้อมกับไอ้ประกายตาวิ๊บวับที่มองตรงมายังผมหลังจากผมเพิ่งด่ามันจบนี่คืออะไร ???
ไอ้ปฎิกิริยาผิดปกติของไอ้ครามตรงหน้าผมนี่คืออะร๊ายย เห้ยๆๆๆไอ้คราม มึงผิดบทไปมากโขเลยนะเนี่ย
เล่นเอาผมติดสถานะสตั้นด้วยความมึนงงชั่วคราว
เอิ่มม...ไอ้อาการของเชี่ยครามตรงหน้านี่ทำเอาผมตั้งตัวไม่ถูกจริงๆ ให้ตายเถอะ!!!!!
คุณผู้อ่านครับ ช่วยกรุณาบอกผมทีสิครับ นี่ผมพลาดอะไรไป o_O ????
//กราบสวัสดีผู้อ่านทุกๆท่านที่หลงเข้ามาในกระทู้นี้
ข้าพเจ้าช่างซึ้งใจยิ่งนัก ที่ท่านๆให้ความสนใจและหลงเข้ามารับชมผลงานของข้าพเจ้า
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า เรื่องราวข้างต้นที่ท่านได้อ่านไปนั้น เป็นนิยาย-เรื่องสั้น เรื่องแรกที่ข้าพเจ้าแต่งได้สำเร็จลุล่วง#
#แม้จะมีเนื้อหาเพียงนิดเดียวก็ตาม 555+
ดังนั้น แน่ใจเลยว่าด้วยความด้อยประสบการณ์ของข้าพเจ้า ก็ย่อมต้องมีจุดผิดพลาดบ้างเล็กน้อยถึงมากที่สุด -3-
ข้าพเจ้าต้องกราบขอโทษล่วงหน้าด้วย ^_^
และเพื่อการปรับปรุงแก้ไขในอนาคต วอนช่วยติ-พิจารณาในจุดที่ข้าพเจ้าผิดพลาดด้วยเถอะน๊าา
#รักคนอ่านทุกคนค่าา ขอบคุณที่เข้ามาอ่านมากๆเลยย <3
#Far_Away ^_^