หวัดดีค่า แวบมาแต่งเรื่องสั้น เรื่องยาวยังไม่จบเลย
ยังไงก็ฝากติกตามอีกเรื่องด้วยนะคะ
>>เหล่าคุณชายตัวร้าย VS นายซินเดอเรล่า<<
ฝากทั้งสองเรื่องเลยน้าา... :pig2:
นายเอกเรื่องนี้ มีดีกรีเป็น'นางาม'(?)
INTRO“และผู้ที่ได้รับตำแหน่ง มิสแมงกุดจี่ ประจำปีนี้ได้แก่...”
แทน ทะ ทะ แดน แทน แถ่น แถ่น แทน แท้น~(ซาวนด์ประกอบ)
“น้องข้าวฟ่าง!! เจ้าเก่าเจ้าเดิมของเรานั่นเอง ปีนี้ก็เป็นปีที่สามแล้วที่น้องข้าวฟ่างครองตำแหน่ง ขอเสียงปรบมือดังๆให้น้องข้าวฟ่างด้วยครับท่านผู้ชมม..”แปะๆๆๆๆๆๆ
เสียงปรบมือที่ดังสนั่นนั่นทำเอาผมน้ำตาแทบไหลด้วยความปรื้มปิติ ผมเดินออกไปรับมงกุฏและสายสะพานอย่างสง่างาม ยิ้มกว้างให้ผู้ชมด้านล่าง และโบกมือเดินโชว์ตัวบนเวทีอย่างกับพยาหงส์..
“ลูกผมเองครับ ลูกผมเอง ช่างสวยเหมือนแม่อะไรอย่างนี้ลูกพ่ออ..”นั่นพ่อของผมเอง ท่านคงปรื้มปริมมากที่มีลูกแบบผม เห็นพ่อดีใจขนาดนั้นผมก็สุขใจ
โฉมเอย โฉมงาม อร่ามแท้แลตะลึง...(เสียงเพลงประกอบ)
“สวยมากกลูกพ่ออ สมแล้วที่เกิดเป็นลูกแม่แก..”พ่อผมยังพร่ำบ่นไม่เลิก ผมเดินฉีกยิ้มให้ผู้คนที่มาเที่ยวงานวัดด้านล่างเวที แต่
แล้วสายตาของผมก็เหลือบไปเห็นอะไรลายๆเป็นกลุ่มๆอยู่แถมร้านไข่ปิ้ง ไอ้อะไรลายๆที่ว่านั่นผมรู้แล้วว่าคงเป็นเสื้อลายดอกที่
คนใส่มาต้องมั่นใจในความหล่อของตัวเองมาก และเจ้าของเสื้อที่ยืนส่งยิ้มหวานหยดมาให้ผมนั่นก็หล่อจริงๆและมันคือ
‘ไอ้เข้ม’