-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
**********************************************
วิศวะสัมพันธ์
(http://image.free.in.th/v/2013/if/150518122513.jpg)
เรื่องสั้นเรื่องอื่นๆในเซตมหา'ลัย...
Special Valentine's day วิศวะสัมพันธ์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45524.0)
คณะที่ 1 วิศวกรรมประสาท (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47597.0)
คณะที่ 2 รักฐศาสตร์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=47795.0)
คณะที่ 3 พยายามศาสตร์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=48648.msg3206114#msg3206114)
คณะที่ 4 นิเทศศาสตร์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=48648.msg3215712#msg3215712)
คณะที่ 5 สถาปัตยกามศาสตร์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=48648.msg3229370#msg3229370)
คณะที่ 6 นิติสท์ศาสตร์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=48648.msg3242008#msg3242008)
คณะที่ 7 แพทยสัตว์ PART1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=48648.msg3247937#msg3247937) PART2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=48648.msg3262021#msg3262021)
คณะที่ 8 ศึกษาดูใจศาสตร์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=48648.msg3269810#msg3269810)
-
วิศวะสัมพันธ์
รถโดยสารสองชั้นเคลื่อนตัวออกจากมหา’ลัยของผม ซึ่งอยู่ใจกลางกรุงเทพฯ มุ่งหน้าสู่มหา’ลัยอีกแห่งหนึ่งในภูมิภาค นี่คือครั้งแรกเลยที่ออกเดินทางมาไกลขนาดนี้พร้อมกับเพื่อนๆ โดยไม่มีป๊า ม้า หรือพี่สาวตามมาด้วย
ตลอดเส้นทางผมไม่สามารถปิดเปลือกตาให้หลับได้เลย เหมือน...เป็นเรื่องใหม่และได้เผชิญกับโลกกว้าง ที่จริงต้องขอบคุณกิจกรรมอย่างหนึ่งซึ่งจัดกันเป็นธรรมเนียมทุกปีอยู่แล้ว หมุนวนผลัดกันเป็นมหา’ลัยเจ้าภาพ โดยที่มีมหา’ลัยเข้าร่วมถึง 5 แห่ง ที่นี่ผมจะได้รู้จักกับเพื่อนใหม่
ปั่ก!
หัวโขกกระจกไปที เพราะรถตกหลุมระหว่างเดินทาง
ผมจะได้รู้จักรุ่นพี่ และรุ่นน้องซึ่งเรียนในต่างสาขา ต่างมหา’ลัย แต่คณะเดียวกันมากมาย
ปั่ก!
หลุมอีกแล้ว
ผมจะมีบัดดี้ ได้เที่ยวรอบๆ มหา’ลัยของพวกเขา
ปั่ก!!
“โว้ยยยยยยยย! หัวกูจะโนอยู่แล้วนะเว้ย ทางข้างหน้ามันยางมะตอยไปมหา’ลัย หรือทางไปนรกครับถามจริง!” ผมตะโกนลั่น จนเพื่อนที่อยู่รายล้อมหันมามองเป็นตาเดียว บ้างถอดหูฟังตวัดสายตาใส่ บ้างเช็ดน้ำลายขมวดคิ้วเพราะโดนผมทำลายช่วงเวลาการนอน
“ขอโทษครับ”
สุดท้ายก็ได้แต่บอกเสียงอ่อย นั่งเงียบๆ ดูวิวข้างทางไป
ถึงแม้ผมจะดูบ้าๆ บอๆ ไปบ้าง แต่ก็เป็นคนน่ารักดี
เชื่อสิ
เชื่อผม
แล้วเจอกัน
เพื่อนๆ อีกสี่มหา’ลัย
‘วิศวะสัมพันธ์’
“อ้าว ปีหนึ่งรีบๆ ลงมา ปีสองหิ๊ววววววหิว!” เสียงรุ่นพี่ปีสองตะโกนโหวกเหวกโวยวายบนรถ วันนี้อากาศค่อนข้างร้อน พอรถจอด แอร์ดับ ก็เป็นอย่างที่เห็นนี่แหละ จั๊กกะแร้เปียกไปตามๆ กัน
ผมค่อยๆ เดินตามหลังเพื่อนลงไปด้านล่าง จุดแรกที่ผมสัมผัสเลยคือ...
“ยื่นมือมา” โห...นี่มันเดอะฮังเกอร์เกมชัดๆ ใส่เครื่องติดตามไปที่แขน
ถุย!!
“รับแล้วก็ไปสิน้อง คนอื่นรอนาน” ทีมสต๊าฟมหา’ลัยผมเนี่ยแหละยื่นข้าวกล่องใส่มือให้ แอบแง้มๆ เปิดดู อื้อหือ ข้าวไข่เจียว นี่กินจนลูกบวช ไข่ที่มีอยู่มันก็ไม่เพิ่มขึ้นมาอีกฟองหรอกนะ แม่งจะบ้า! คิดเมนูกันไม่ออกหรือไง บางทีผมก็อยากกินอะไรที่มันแปลกๆ บ้างเหมือนกัน
“ไอ้จูน เร็วดิ มัวแต่ระลึกชาติอยู่นั่นแหละ ไปลงทะเบียนเร็ว”
นั่นเพื่อนผมครับ ตัวสูงโย่งร่างกายผอมบาง มันชื่อโจ้ เรียนวิศวะเคมีเหมือนกัน ส่วนชื่อที่อีกฝ่ายเรียกนั้นก็ผมเองนั่นแหละ
แนะนำตัวเลยแล้วกัน สวัสดีครับ ผมชื่อจูน เพราะเกิดเดือนมิถุนายน อายุ 19 ปี เพิ่งเรียนปีหนึ่งหมาดๆ เป็นเฟรชชี่หน้าใส อยู่แถวหน้าของคณะเสมอ ไม่ใช่เพราะความฮอต แต่เป็นความสูง เดือนที่แล้วเพิ่งวัดไป กว่าจะสูงถึง 165 ซม. ได้นี่แทบหืดจับ เขย่งโกงความสูงจนเพื่อนส่ายหน้าให้
ส่วนเรื่องนิสัยไม่ต้องพูดถึง เป็นคนเรียบร้อย มีสัมมาคารวะ
แต่เอาจริงๆ มั้ย ตลกโปกฮาไปเรื่อย ถึงจะเป็นอย่างนั้น ผมก็โคตรขี้อายเลยนะเว้ย เพื่อนมันถึงล้ออยู่บ่อยๆ เพราะชอบทำตัวหลบหลังเสา
“ไอ้จูน! กูจะเรียกอีกที รีบไปลงทะเบียนเลย ปีหนึ่งเขารวมแถวกันแล้ว เดี๋ยวถ้ากูเห็นมึงหยิบมือถือขึ้นมาคุยกับตัวเองอีก กูจะโบกให้หน้าหงายเลยแม่ง!”
“คร้าบบบบบบบบบ” ตลอดอ่ะไอ้โจ้
ผมก็เป็นอย่างนี้แหละครับ โลกส่วนตัวสูง ชอบคุยกับตัวเอง นี่ก็สร้างแอคเคานท์เฟสบุ๊กขึ้นมาได้สองปีละ คุยกับตัวเองตลอดจนเพื่อนสงสัยว่าคุยกับสัมภเวสีหรือเปล่า
เรื่องนี้จูนจะไม่ยุ่ง เพราะสัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่าง ฮ่าๆ
เอาล่ะ ไร้สาระกันมากแล้ว รีบตามเพื่อนๆ ไปที่จุดลงทะเบียนดีกว่า
“มึงจะรีบเรียกกูทำเหี้ยไร แถวก็ยาวขนาดนี้” สุดท้ายก็มาติดแหงกทำหน้างอง้ำอยู่ปลายแถวอีกตามเคย ผมล่ะเบื่อ
มหา’ลัยอื่นก็ทยอยกันมาไม่ขาด
“ก็มาต่อไว้ก่อน เผื่อลืม”
“ลืมก็ไม่เห็นเป็นไรเลย ไหนๆ ก็มาถึงแล้ว”
“กูจะไม่มีบัดดี้อ่ะดิ นี่เจ้าถิ่นเลยนะเว้ย”
“เออจริง”
เป็นธรรมเนียมอีกเหมือนกันที่หลังลงทะเบียนเสร็จจะมีการนำรายชื่อมาจับหาบัดดี้ส่วนตัวแบบวันบายวัน ข้อดีของมันคือบัดดี้ที่คู่กับผมหรือมหา’ลัยอีกหลายแห่งนั้นจะต้องมาจากมหา’ลัยเจ้าภาพในปีนี้เท่านั้น พูดง่ายๆ คือเป็นเจ้าถิ่น จะได้พาไปเที่ยว หรือกินอะไรได้สะดวกเพราะรู้แหล่งนั่นแหละ
สามวันสองคืนไม่ใช่ขี้ๆ นะเว้ย บัดดี้ดีมีชัยไปกว่าครึ่ง
“เซ็นตรงนี้เลยใช่มั้ยครับ”
“ค่ะ” ก้มถามสต๊าฟของมหา’ลัยเจ้าถิ่น ก่อนอีกฝ่ายจะหยิบเสื้อสีม่วงๆ ซึ่งเป็นเสื้อประจำงาน ‘วิศวะสัมพันธ์’ ในปีนี้ให้กับผม
“ขอบคุณครับ”
เซ็นชื่อเสร็จก็แยกแถว อ้าว เพื่อนกูเข้าที่พักกันหมดแล้ว เหลือสองหน่อมองหน้ากันเลิกลัก
“ไปเก็บกระเป๋าเถอะจูน กูหนัก”
“ไปเที่ยวก่อนดิ”
“เที่ยวพ่อง!! ตอนเย็นจับบัดดี้เสร็จค่อยออกไป กูขอนอนสักงีบเถอะ” ผมเลยพยักหน้าตามใจ ไอ้เพื่อนตัวผอมเลยเดินไปยังที่พักซึ่งถูกจัดเตรียมเอาไว้ในมหา’ลัย
ที่นี่เขาจัดโซนให้เรียบร้อย มหา’ลัยผมนอนตึกเครื่องกล ส่วนที่อื่นก็ลดหลั่นและสลับตึกกันไปให้เพียงพอต่อจำนวนคนที่มาถึง 600 คนต่อแห่ง หันมามองปีหนึ่งชายด้วยกันก็ละเหี่ย มันถอดเสื้อผ้าโยนลงพื้น นอนตากพุงกันสบายใจเฉิบ ส่วนปีสองโชคดีหน่อย ขยับไปนอนอีกชั้นหนึ่งเพื่อไม่ให้รบกวนกัน
มีปีสามโผล่มาหลอมแหลมเพื่อควบคุมความประพฤติ แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น
ประเด็นคือส้วมที่ใช้เนี่ย ส้วมรวม!
เกิดมายังไม่เคยพบเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน ตอนมัธยมเข้าค่ายลูกเสือ แม่ก็หาเรื่องส่งใบลาแพทย์มั่วๆ ไปที่โรงเรียนเพื่อให้ผมไม่ต้องเข้าค่าย แต่ตอนนี้...แม่งทำไงดีวะ
“อาบน้ำมั้ยไอ้จูน” ผมสะดุ้งโหยงหันไปมองไอ้โจ้
“เป็นห่าอะไรของมึง ขวัญอ่อนจริงๆ”
“ปะ...เปล่า”
“แล้วสรุปจะอาบมั้ย รีบไปอาบก่อนที่เขาจะแย่งส้วมกันใช้”
“มึงไปก่อนเลย กูยังไม่ร้อนเท่าไหร่ เดี๋ยวค่อยกลับมาอาบตอนดึก” ฟวย! นี่หรือไม่ร้อน แล้วไอ้ที่นั่งเยี่ยวเหนียวอยู่บนฟูกคืออะไร
“ตามใจมึงแล้วกัน ถ้าไม่อาบก็นอนไปซะ เออ อย่าลืมเสื้อวิศวะสัมพันธ์ด้วยล่ะ เขาให้ใส่ไปเปิดงานตอนหนึ่งทุ่ม พร้อมกับของเทคบัดดี้ที่มึงเตรียมมาอ่ะ”
อีกฝ่ายสาธยายออกมาเป็นหางว่าว ก่อนจะเดินเหวี่ยงผ้าขนหนูเข้าไปยังห้องน้ำรวม ซึ่งได้ยินเสียงเซ็งแซ่จากเหล่าผู้ชายหน้าไม่อาย หรือผมหน้าบางเกินไปวะนั่น
สุดท้ายก็ได้แต่ล้มตัวลงนอนเอาแรง ปล่อยให้ความง่วงงุนขจัดทุกอย่างออกจากหัว จนกระทั่งใกล้เวลานัดหมายถึงได้รีบกุลีกุจอเปลี่ยนเสื้อผ้าทั้งที่ไม่ได้อาบน้ำนั่นแหละ พร้อมกับออกไปรวมตัวกับพวกปีหนึ่งตรงลานกว้างหน้าตึกเครื่องกล
“น้องๆ จัดแถวค่ะ ปีหนึ่งด้านซ้าย ปีสองด้านขวา ปีสามกับปีสี่ยุบแถวรวมเลย”
สต๊าฟมหา’ลัยเจ้าบ้านกำลังจัดระเบียบอยู่ วุ่นวายครับเพราะไม่ได้มีแค่มหา’ลัยเดียว นี่เล่นมากันเป็นโขยงอย่างกับงานฝังลูกนิมิตแถวบ้าน คนจะบานไปไหน
ผมถูกเบียดโน่นเบียดนี่จนตาลายไปหมด ดีที่ยังมีไอ้โจ้คอยถือพัดให้ ทั้งที่จริงๆ แล้วมันก็พัดหน้ามันนั่นแหละแต่ได้อานิสงส์จากมันมาเลยโชคดีไป
“ต่อไปนะคะ จะมีกล่องใส่รายชื่อ ให้น้องๆ จับชื่อบัดดี้เสร็จแล้วเดินเข้าไปในงานตามลำดับเลยนะคะ”
ตื่นเต้นแล้วคราวนี้
แถวเริ่มขยับขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนแม่งเริ่มกลัวละ
จะเป็นใคร ผู้ชายหรือผู้หญิง นิสัยเป็นยังไงบ้าง จะใจดีมั้ย สารพัดคำถาม
สุดท้ายก็ถึงตาผมที่ต้องจับ หลังจากไอ้โจ้สอยไปแล้วใบหนึ่ง
ผมล้วงมือลงไปคล้ายจับใบดำใบแดง หยิบได้กระดาษสีขาวม้วนต้วนเป็นวงกลมทุเรศทุรังออกมาแผ่นหนึ่ง แต่ก็ยังไม่ได้เปิดออกในทันที ผมเลือกที่จะเดินตามหลังไอ้โจ้ไปยังห้องโถงขนาดใหญ่ ซึ่งมีเวทีเขื่องๆ ตั้งตระหง่านอยู่ข้างหน้า ส่วนมื้อค่ำของที่นี่ไม่เหมือนที่ไหน เพราะจัดแบบขันโตก
ก็มาเหนือทั้งที ผมเลยตื่นตากับเรื่องพวกนี้เข้าไปอีก
“นั่งเลยเชี่ยจูน ได้ใครวะ” ที่บริเวณขันโตกแต่ละอันจะมีเพื่อนๆ มหา’ลัยเดียวกับผมนั่งล้อมรอบประมาณ 8 คน และไอ้พวกนี้ก็รู้จักมักจี่กันเป็นอย่างดี เลยพร้อมที่จะแชร์ทุกอย่างเต็มที่
“มึงล่ะได้ใคร”
“ชื่อบอส รหัส GEAR4021 แล้วมึงอ่ะ เร็วๆ อย่าลีลา”
“ไม่ได้จะลีลา แต่ยังไม่ได้เปิดต่างหากเว้ย” หันไปทำเสียงขุ่นใส่มัน ก่อนจะคลี่กระดาษในมือออก
“ชื่ออะไร”
“ท้องฟ้า GEAR3116”
ผู้หญิงครับ
เพื่อเป็นการช่วยให้บัดดี้หาตัวได้ง่ายขึ้น จึงมีการแจกกระดาษเขียนชื่อและหมายเลขแปะหลังเอาไว้ตัวเท่าฝาบ้าน พร้อมกับกิจกรรมหน้าเวทีที่เริ่มขึ้น และทั่วพื้นที่ก็ชุลมุนวุ่นวายไปด้วยนักศึกษาเจ้าถิ่นที่กำลังทำตัวเป็นม็อบกู้ชาติเดินขบวนกันให้ควัก
แล้วถามว่าผมกับไอ้โจ้ตื่นเต้นมั้ย ต้องบอกว่าก็นิดหน่อย...ประมาณ 5 วินาทีได้มั้ง
เวลาที่เหลือก็จัดการฟาดอาหารบนขันโตกเรียบเพราะหิวกันเต็มแก่ ข้าวกล่องที่ได้ไปมันประทังชีวิตได้ที่ไหนกันล่ะ แล้วไม่อยากจะบอกว่าอาหารเหนืออร่อยมาก น้ำพริกอ่อง แคบหมู ถึงจะเผ็ดไปบ้างแต่ก็กินได้หายห่วง ยิ่งข้าวเหนียวร้อนๆ กับแกงฮังเลอีก ไอ้จูนอยากแดดิ้น
“น้อง...น้อง...พี่ชื่อบอสนะ GEAR4021” ไอ้โจ้รีบยัดแตงกวาใส่ปาก ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองคนมาใหม่ หูยยยย แม่งเท่ฉิบหาย หน้าแบดๆ ตัดผมเกรียนสกินเฮด สึด!
“อ๋อ หวัดดีครับบัดดี้ ผมชื่อโจ้ เรียนปีหนึ่ง”
“อื้ม...พี่ปีสี่ ดูได้จากรหัสเกียร์ตัวแรก นั่งกินข้าวด้วยคนนะ หิว” เสร็จแล้วพี่แกก็นั่งแทรกแถวเลยครับ
“ภาคอะไรเนี่ย ผมเรียนเคมีนะ” ไอ้โจ้ถามกลับไป
“เครื่องกล อ้อลืม นี่ของเทคบัดดี้” พี่มันโยนของใส่มือไอ้โจ้ ตอนแรกก็สงสัยว่าเป็นอะไร แต่พอเห็นเป็นตุ๊กตาประจำมหา’ลัยเท่านั้นแหละขำก๊ากเลย ของเทคบัดดี้น่ารักไม่ไหว
ส่วนคนอื่นๆ ก็ทยอยกันพบปะกับบัดดี้แบบตัวต่อตัว
“บัดดี้หล่อฉิบหาย!” นั่นเสียงเพื่อนมหา’ลัยข้างๆ ครับ ตื่นเต้นกันยกใหญ่เมื่อมีผู้ชายหล่อมายื่นขนมกับช็อกโกแลตให้ แล้วท้องฟ้าของผมอยู่ไหนวะนั่น
“เธอ...เธอ...” สักพักก็มีผู้หญิงคนหนึ่งมาสะกิด ผมจึงเงยหน้าขึ้นมองสบตา...เธอน่ารักมาก
“ครับ”
บัดดี้ของผม ทำไมน่ารักอย่างนี้ก็ไม่รู้
“บัดดี้ฝากมาให้” ว่าพลางยื่นถุงพลาสติกซึ่งใส่ของไว้ด้านในมาให้ด้วยรอยยิ้ม
“อ้าว...แล้วเธอไม่ใช่บัดดี้เราเหรอ”
“เปล่า บัดดี้นายติดธุระ ซ้อมดนตรีกับเพื่อนยังไม่เสร็จ เดี๋ยวตามมา”
“อ้อ! ขอบใจนะ” เสร็จแล้วเธอก็เดินจากไป ท้องฟ้าไม่ได้มา โผล่มาเฉพาะของเทคบัดดี้ ผมเปิดดูด้านใน เจอขวดน้ำผลไม้รสแครอทอยู่ขวดเดียว พร้อมกับโพสต์อิทเขียนข้อความว่า
‘ถ้าอยากกินแบบเย็นๆ ก็ไปซื้อน้ำแข็งมาเอง’
จ้า...บัดดี้กู เลอค่าที่สุดในสามโลก นี่อยากถามจริงๆ ว่าเป็นคนประเภทไหนวะนั่น
“ฮ่าๆ อะไรเนี่ย น้ำแครอท” ไอ้โจ้แซว
“น้องได้ใครเป็นบัดดี้ล่ะ” พี่บอสแทรกขึ้น
“ท้องฟ้าครับ ปีสาม”
“อ๋อ ฟ้า...เดี๋ยวก็คงมาล่ะมั้ง”
ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงเต็มๆ
การแสดงบนเวทีของแต่ละมหา’ลัยเริ่มขึ้นและจบไปหลายการแสดงแล้ว อาหารซึ่งอยู่ในขันโตกก็พร่องลงไปมากแล้วด้วย จนห่วงว่าบัดดี้ที่เหลือเพียงคนเดียวนั้นจะไม่ได้กินกับคนอื่นเขา ผมหันไปมองขันโตกข้างๆ รวมถึงเพื่อนคณะอื่นซึ่งแน่นอนว่าทุกคนก็มีบัดดี้กันหมดแล้ว
บ้างนั่งพูดคุย สนิทสนมสร้างความสัมพันธ์ การเรียน สภาพสังคม ที่เที่ยว ที่กิน สารพัดจะขุดมาพูด
ส่วนผม...ก็ได้แต่นั่งรอท้องฟ้า
นี่ถ้าโผล่มาแล้วทำตัวไม่น่ารักอีก พ่อจะเอาหัวโขกหน้าผากให้แตกแม่งเลย
“เฮ้ย! สมบัติเพิ่งมาเหรอ แดกข้าวยัง” เสียงของเพื่อนมหา’ลัยเจ้าถิ่นทักทายคนมาใหม่ ผมก็ได้แต่ขำ ไม่กล้าเหลียวหลังไปมองกลัวจะเสียมารยาท
“ยัง”
“พี่สมบัติ หวัดดีครับ”
“กองไว้ตรงนั้นแหละมึง เป็นเด็กเป็นเล็กเล่นพ่อกูเลยเหรอ” คราวนี้ผมยิ่งขำใหญ่ ‘สมบัติ’ เป็นชื่อพ่อ เด็กที่นี่แปลกเนาะ เล่นบุพการีกันสนุกปากเชียว
“หาบัดดี้เจอยังอ่ะ”
“ยังไม่เจอ กำลังหาอยู่ แม่งไม่รู้ไปมุดหัวอยู่ไหน อย่าให้กูเจอนะ จะเตะให้น่องพับ หายากหาเย็น” เสียงทุ้มบ่นงุบงิบ แล้วคุณเคยเป็นมั้ย ขนลุกชันโดยไม่มีสาเหตุน่ะ คงไม่ใช่หรอก คนที่ไม่เจอบัดดี้ยังมีอีกเยอะ
“อ้าว เฮ้ย สมบัติ! นี่ๆ คู่บัดดี้มึงอ่ะ นั่งนี่”
เชี่ยละ!! ไอ้พี่บอสชี้หน้าผมพลางตะโกนโหวกเหวก ไอ้ผู้ชายที่มีพ่อชื่อสมบัติเลยหันหน้ามา เราสบตากันในสภาพที่ผมแหงนหน้าจนคอแทบหัก ส่วนมันก็ยืนค้ำหัวก้มหน้าลงมามอง
ใจ...สั่น...
นี่น่ะเหรอท้องฟ้า ชื่อแม่งน่ารักฉิบหาย แต่พอเจอตัวจริงแทบไปไม่ถูก คนเหี้ยอะไรวะโคตรหล่อเลย ผิวนี่ขาวยิ่งกว่าท้องฟ้าเจอแสงอาทิตย์ตอนกลางวัน ดวงตา จมูก ริมฝีปาก แม้แต่ใบหูยังดูดีอ่ะ อ๊ากกกกกกก กูจะบ้า
“วะ...หวัดดี” ผมเริ่มกล่าวทักทายก่อน
“อืม หวัดดีปีหนึ่ง กูชื่อฟ้า เหลืออะไรให้กินบ้างเนี่ย” มาถึงก็ถามหาของแดก
“ก็...เหลืออยู่ตรงนี้อ่ะ เอ่อ...เราชื่อจูน”
“เออๆ งั้นกินแล้วนะ” เสร็จแล้วท้องฟ้าปีสามที่เข้าใจว่าเป็นผู้หญิงมาตลอดก็นั่งลงเคียงข้าง ใบหน้าหล่อเหลายื่นมาประชิดเป็นครั้งคราวเวลาตักอาหาร ผมกลั้นหายใจนับครั้งไม่ถ้วนเพราะเราใกล้กันมากเกินไป มันทำให้จังหวะการเต้นของหัวใจผิดปกติ แม้แต่คราบเหงื่อซึ่งไหลซึมบนใบหน้าก็ยังไม่น่ารังเกียจ
คือกูบ้าไปแล้ว คิดอะไรกับบัดดี้ป่ะวะเนี่ย
“ว่าจะถาม น้ำแครอทกินหรือยัง” พี่มันถามทั้งที่ปากยังเคี้ยวข้าวอยู่
“ยะ...ยัง”
“งั้นขอ ของชอบกู” เชี่ย พูดไม่เพราะแถมตะกละอีกต่างหาก ท้องฟ้าตัวจริงกับที่คิดไว้ต่างกันคนละโยชน์เลย จากที่คิดว่าเป็นผู้หญิงก็เป็นผู้ชาย จากที่คิดว่าสวยก็กลายเป็นหล่อ จากน่ารักก็กลายเป็นกวนตีน เจอของดีแล้วมั้ยล่ะ
“อะ...เอาไปเลย” ยื่นไปให้ ไอ้หน้าหล่อเลยแกะขวดแล้วกระดกคาตา
“ลืมไป กูมีของมาให้มึงด้วย”
“อะไร”
“นก” ที่พูดหมายถึงนกกระดาษสีเหลืองในมือหนา เจ้าตัววางไว้บนมือผมก่อนจะจัดการเปิบอาหารตรงหน้าต่อ ผมมองเห็นข้อความบนนกกระดาษตัวนี้ แต่ไม่สามารถอ่านได้นอกจากจะแกะมันออกมาเท่านั้น
“อ้อ เราก็มีเหมือนกัน นี่!” เป็นหัวเข็มขัดมหา’ลัยครับ ก็ไม่รู้จะซื้ออะไรให้เขาจดจำได้นี่หว่า
“ขอบใจ ไว้กูใส่ไปเรียน”
“ได้ด้วยเหรอ”
“หัวอุลตร้าแมนมันยังใส่ไปเรียนมาแล้วเลย ฮ่าๆ” กลายเป็นพี่บอสที่แทรกขึ้นมา พร้อมกับหัวเราะเสียงร่า
“พี่เรียนภาคเดียวกันเหรอ เห็นสนิทกัน”
“เปล่า...กูเรียนไฟฟ้า” พี่ฟ้าตอบเสียงเรียบ
“อืม อีกอย่างพี่ไม่ได้สนิทกับมันหรอก แต่นี่เดือนมหา’ลัยตอนปีหนึ่ง ใครไม่รู้จักก็บ้าละ”
“ฮะ!!”
“ตกใจอะไร กูคนไม่ใช่ผี”
เดือนมหา’ลัยตัวเท่าบ้าน ถึงว่าดูดีจังวะ
ในช่วงเวลาที่กิจกรรมการแสดงหน้าเวทีได้รับความสนใจ พี่ฟ้ามันก็นั่งเงียบมองไปยังเวทีเพียงอย่างเดียวเหมือนกับคนอื่นๆ ผมเลยใช้ช่วงเวลานั้นคุยกับเฟสบุ๊กซึ่งเป็นอีกแอคเคานท์หนึ่งที่ชื่อ...
‘แฟนจูน ในอนาคต’
สองปีได้แล้วที่ผมคุยกับตัวเอง แบ่งปัน และแชร์ประสบการณ์ต่างๆ มันดีที่เหมือนมีใครอีกคนหนึ่งที่เข้าใจเรามากๆ อยู่เคียงข้าง ไม่เถียงเวลาผมโกรธ ไม่ด่า ไม่ทำอะไรเลย หรือบางครั้งก็จะมาโพสต์ปลอบใจเวลาผมเหงา ทั้งที่ความจริงแล้วมันเป็นการกระทำโง่ๆ ของผมเพียงคนเดียว
นี่ผมยังคิดเลยว่า ถ้าเจอคนที่ใช่จริงๆ แล้ว ผมจะให้ใครคนนั้นดูแลแอคเคานท์นี้ต่อไป
นิ้วของผมจิ้มลงบนตัวอักษรบนหน้าจอโทรศัพท์ ตอนนี้ผมตัดขาดจากสิ่งรอบข้าง และอยู่กับตัวเองจริงๆ อีกครั้ง
June Chattawan
มันคงเป็นความบังเอิญที่ช่วงเวลานี้ท้องฟ้าสวยกว่าทุกวัน
ถูกใจ แฟนจูน ในอนาคต
แฟนจูน ในอนาคต ได้ข่าวว่ายังไม่ได้เดินออกไปมองท้องฟ้าเลยด้วยซ้ำ
June Chattawan ก็มองอยู่นี่ไง >> ข้างๆ น่ะ
เออเว้ย กูก็มึนโพสต์เองตอบเองอ่ะ นี่แอคเคานท์อันนึงออนใน Opera อีกอันออนใน Chrome วุ้ย สนุกมือเลย ถามเอง หัวเราะเอง ตอบเอง คิดภาพออกนะ
เป็นแบบนี้มาสองปีแล้วอ่ะ
“นี่...มัวแต่เล่นมือถือ กูนี่ยังสำคัญอยู่มั้ย” ผมหลุดออกจากโลกแสนหวาน หันมามองบัดดี้หน้าหล่อแต่ปากหมาอีกครั้ง
“ก็เบื่อการแสดง”
“ของมอมึงนะนั่น”
“แล้วพี่ไม่ไปแสดงอ่ะ เป็นเดือนไม่ใช่เหรอ”
“ให้ปีหนึ่ง อีกอย่างวิศวะปีนี้ก็เดือนมหา’ลัย เอาใครไปก็ชนะหมดแหละ” จ้า! เก่งจริงๆ เรื่องหลงตัวเองเนี่ย
“ไอ้จูน เดี๋ยวกูไปก่อนนะ บัดดี้บอกจะพาไปเที่ยวสถานเริงรมย์น่ะ บายยยย”
“เฮ้ย...อย่าเพิ่งไป เขาไม่อนุญาต” ห่าราก ไม่ทันซะละ ผมมองหลังของเพื่อนสนิทที่ห่างออกไปเรื่อยๆ ไอ้โจ้ก็อย่างนี้แหละ ถือคติมีกฎไว้ให้แหกเสมอ ผมล่ะเซ็ง หรือควรต้องแหกกฎไปกับมันดีวะ
“เพื่อนมึงนี่ดีเนาะ ทิ้งมึงไว้ด้วย”
“อืม นั่นดิ”
“ง่วงยัง”
“เพิ่งนอนไปเมื่อตอนเย็น”
“ออกไปหาอะไรกินมั้ย กูเป็นบัดดี้ เดี๋ยวพาไปเอง แต่มึงต้องจ่าย” สึด! ดีจริงๆ เลย แต่ออกไปแบบนี้ก็กลัวรุ่นพี่ว่า อีกอย่างเพิ่งแดกข้าวไปยังจะกินอีกเหรอวะ
“เอ่อ...”
“เร็ว! พรุ่งนี้กูไม่มีเวลาพามึงไปเที่ยวนะ ต้องแข่งกีฬาสัมพันธ์”
ไม่พูดพร่ำทำเพลง ท้องฟ้าของวันก็คว้ามือผมคลานกระดึ๊บออกจากห้องโถงไป บัดดี้พาผมมานั่งกินนมเล่นๆ ที่คาเฟ่หลังมหา’ลัย เราเริ่มต้นบทสนทนาด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง จนตอนนี้มันก็ยังไม่เป็นเรื่องเหมือนเคย จนกระทั่ง...
“มึงมีแฟนยังเนี่ย”
ถามอะไรวะ แค่กูคุยกับตัวเองสองปีคงมีใครเข้ามาหรอก
“หาอยู่ แล้วพี่อ่ะ”
“เพิ่งเลิก”
“นอกใจเขาอ่ะดิ” ใบหน้าหล่อเหลาเรียบตึง สัด! สงสัยพูดแทงใจดำแน่ๆ
“เปล่า...เขาขอเลิก”
“หน้าตาอย่างพี่เนี่ยนะ”
“เออ คนหล่ออกหักไม่ได้หรือไง”
“ดูพี่ไม่ค่อยเสียใจ”
“เสียใจดิ แต่ผ่านไปแล้ว”
“เดี๋ยว ที่บอกว่าเพิ่งเลิกนี่เมื่อไหร่”
“วันนี้”
ไอ้สัด! ผมนี่อยากเอาหัวเขกโต๊ะสักร้อยที นี่มาหวั่นไหวกับคนที่เพิ่งเลิกกับแฟนไปหมาดๆ เนี่ยนะ เชื่อเถอะ อีกไม่ถึง 24 ชั่วโมงเขาก็กลับไปคืนดีกัน นี่กูหวังอะไรอยู่วะ
“คุยกันดีๆ มันอาจไม่จบแค่นี้ก็ได้”
“จบแค่นี้แหละ กูไปบอกเขาไงว่ากูชอบผู้ชาย”
“...”
“ตอนแรกก็กะโกหก เพราะไปกันไม่ได้เลยอยากหาเหตุผลที่ไม่ต้องทะเลาะกันให้มากเรื่องขึ้นมา”
“...”
“แต่พอเจอกับมึงปุ๊บ”
“...”
“คำว่า ‘ชอบ’ มันก็วิ่งวนอยู่ในหัวกูเต็มไปหมดเลยว่ะบัดดี้”
-
“สมบัติ!!! สมบัติ!!!!”
“พี่ฟ้าสู้ๆ ท้องฟ้าสู้ตาย”
เสียงเชียร์กระหึ่มลั่นสนามกีฬาในร่มของนักศึกษามหา’ลัยเจ้าถิ่นทำให้งานครื้นเครงขึ้นมาก และคนที่เป็นตัวเด่นของงานก็คงไม่ใช่ใครนอกจากไอ้เดือนมหา’ลัยปีสามอย่างพี่ท้องฟ้าคนนั้น
เมื่อคืนกว่าจะกลับเข้านอนก็ปาไปเกือบเที่ยงคืน ย่องไปแบบไม่ให้ใครรู้ แถมยังสบายได้ใช้ห้องน้ำคนเดียวอีกต่างหากเพราะคนอื่นหลับหมด ผมวางนกกระดาษไว้ในกระเป๋า กะว่าจะแกะอ่านตั้งแต่เมื่อคืนแต่ก็ง่วงนอนเสียก่อน วันนี้ตื่นเช้าก็ต้องรีบมาร่วมกิจกรรมเชียร์กีฬาเลยยังไม่ได้อ่านอีกนั่นแหละ
“ไอ้โจ้ เมื่อคืนกลับมากี่โมง” ผมเอี้ยวตัวไปถามเพื่อน ที่ตามันดูจะเลื่อนลอยไปหน่อย อาจเพราะแฮงก์เหล้าหนักล่ะมั้ง ส่วนบัดดี้ผมแม่งก็ใจดีจริงๆ พาไปแดกนมแล้วส่งเข้านอน ถุยยยยย
“ตีสามเกือบตีสี่”
“ไปไหนมาวะ”
“คลับแถวนั้นแหละ เต้นจนลืมโลกอ่ะ แล้วบัดดี้มึงล่ะพาไปไหน”
“ร้านนม”
“ฮ่าๆ กากสัด!” ผมหรี่ตามองเพื่อน ก่อนจะหันไปให้ความสนใจกับเกมในสนามเพราะเบื่อจะฟังคำล้อเลียนของมัน
สิ่งแรกที่เห็นในโฟกัสสายตาก็คือ...ท้องฟ้า
คนมันจะเด่นอะไรก็ฉุดไม่อยู่ สูง ยาว เข่าดี ตำแหน่งสมอลฟอร์เวิร์ด ชู้ตลูกสามแต้มลงห่วงไม่ต่ำกว่าสิบรอบได้แล้วมั้งตั้งแต่เริ่มเกม และชาวประชาทั้งมหา’ลัยผม รวมถึงมหา’ลัยข้างๆ ต่างก็พากันส่งเสียงกรี๊ดสนั่นหวั่นไหว
บางคนเข้ามาบอกว่าอิจฉาที่ได้บัดดี้ดี เออ...มันก็ดีนั่นแหละเรื่องหน้าตา
อย่างอื่นนี่ไม่แน่ใจ เพิ่งรู้จักกัน รู้แค่ว่ามันชื่อท้องฟ้า มีพ่อชื่อสมบัติ เรียนวิศวะไฟฟ้าและก็เคยเป็นเดือนมหา’ลัย แถมเพิ่งเลิกกับแฟนเมื่อวานเท่านั้น
ส่วนเรื่องมันบอกชอบนี่คงเป็นคำพูดตลกร้ายจากการสูญเสียของหวงจนหัวใจเสียสมดุลไปเท่านั้นแหละ ไม่ได้คิดอะไรเลย
แต่ทำไม...หัวใจกลับเต้นแรง
เมื่อเกมในสนามจบลง ด้วยการที่เจ้าภาพชนะขาดลอยเกือบ 20 แต้ม ไอ้บัดดี้ของผมแทนที่จะมาเทคของ แต่มันกลับถูกเทคจนมือไม่ว่างเพราะไปรับซองขนมกับช็อกโกแลตจนเต็มมือ ดูยังไงก็กอบโกยไม่หวาดไม่ไหว
โอ๊ย อิจฉา มึงจะฮอตไปไหน ไอ้หล่อ ไอ้สมบัติ!
โทษๆ เล่นพ่อเดี๋ยวบาปแดก
พอเกมวอลเลย์บอลหญิงเริ่มขึ้น คุณท้องฟ้าก็ปลีกวิเวกจากแฟนคลับมาหาผมจนได้ แต่ตลอดระยะทางที่มันเดินมานั่นแม่งเต็มไปด้วยสายตาพิศวาส รวมถึงพลังแร้งทึ้งที่ส่งมาให้ผมไม่ขาด
ผมเปล่า ผมเป็นแค่คู่บัดดี้ อย่าฆ่าผมด้วยสายตาแบบนั้น!!
“กินข้าวยังบัดดี้” เสียงทุ้มถาม พลางนั่งลงเคียงข้างบนแสตนด์
“กินแล้ว” ผมตอบกลับ แต่ไม่วายเหลือบตามองคนรายล้อมไปด้วย
“แต่กูยังไม่ได้กินอ่ะ มาถึงก็ชู้ตบาสเลย ไปเป็นเพื่อนหน่อยดิ”
“แต่วันนี้รุ่นพี่ไม่ได้ปล่อยฟรี ต้องร่วมกิจกรรมของงานก่อน” พี่มันส่ายหน้า กวักมือเรียกเพื่อนที่ชอบทักแกด้วยชื่อพ่อให้มาหา และไม่นานต่อจากนั้นข้าวกล่องโฟมซึ่งบรรจุผัดกะเพราหมูสับเอาไว้ก็เป็นของแกโดยสมบูรณ์
“กูเล่นเป็นไง” พี่มันถาม
“ก็ดี เสียงกรี๊ดตรึม” ผมพูด แต่ไอ้โจ้ซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ กับพี่บอสเบะปากใส่
“แล้วมึงกรี๊ดป่ะ”
“ทำไมต้องทำเรื่องอย่างนั้นด้วย”
“อ้าว...กูไม่เท่เหรอ”
ทำหน้าทำตา นี่มึงอ่อยกูป่ะเนี่ยท้องฟ้า เจอกันแค่สองวันทำไมเสน่ห์ในตัวมันดึงดูดให้กูเข้าหาตลอดแบบนี้วะถามจริง
“ก็เท่ไง”
“เออ กูมีของเทคมาให้ด้วย” พี่มันหยิบเอานกกระดาษซึ่งเละเป็นกระดาษเช็ดตูดยื่นมาให้ ก่อนผมจะรับไปใส่ไว้ในกระเป๋าเหมือนคราวก่อน จะว่าพี่มันเทคดีมั้ยก็ดีนะ ถามไถ่ตลอด แต่ถ้าเรื่องของแดกนี่ไม่ต้องหวังเพราะมันไม่เคยซื้อมาให้
“คิดอะไรในใจป่ะ”
“เปล่า แค่อยากถามว่าแถวมอพี่มันไม่มีร้านสะดวกซื้อหรือไง คนอื่นเขาเทคของกินกันหมด” อดถามไม่ได้จริงๆ
“ที่กูไม่ซื้อเพราะมีคนซื้อให้มึงเยอะแล้ว”
“...”
“ไว้วันข้างหน้าตอนไม่มีใครซื้อให้มึง กูจะเลี้ยงเอง”
“ยังคิดว่าจะได้เจอกันอยู่เหรอ”
“โลกก็แค่นี้เอง มึงไม่ได้ออกนอกอวกาศสักหน่อย”
“ก็ว่าอยู่”
แต่ทฤษฎีโลกกลมมันเป็นไปไม่ได้จริงๆ นั่นแหละ ไม่มีเบอร์โทร ไม่มีเฟสบุ๊ก ไม่มีไลน์ ไม่มีไอจี ไม่มีอะไรเกี่ยวกับท้องฟ้าเลย จริงๆ อยากเสิร์ชหาใน google มากเพราะพี่มันต้องเป็นคนดังแน่ๆ แต่แล้วไงล่ะ ก็ไม่กล้าแอดอยู่ดี
“ตอนเย็น...” ท้องฟ้าเลือกทำลายความเงียบ
“อะไร”
“ตอนเย็นไปเที่ยวอ่างแก้วกัน”
“อืม...ไปๆ”
ผมนั่งดูเวิ้งน้ำกว้างๆ พร้อมกับมนุษย์ท้องฟ้าที่นั่งอยู่เคียงข้าง ผมว่าเขาเป็นบัดดี้ที่ดีนะ ปีแรกกับงานวิศวะสัมพันธ์ ต่อให้ผ่านไปอีกกี่ปีก็ไม่มีวันลืมหรอก
บัดดี้คนแรกที่มีแต่เรื่องแปลกๆ เข้ามาให้สัมผัสเสมอ
“ครั้งแรกที่เจอกัน มึงรู้สึกยังไงวะ” พี่ฟ้าถาม ผมเลยมองเสี้ยวหน้าของเขาแว้บหนึ่งก่อนจะกลับมามองพื้นตรงหน้าอีกครั้ง
“เห็นแค่ชื่อ...นึกว่าเป็นผู้หญิง แล้วก็คงน่ารักมากด้วย”
“ฮ่าๆ”
“แต่พอเจอตัวจริง แม่งคนละโลกเลยว่ะ หล่อแถมปากหมา”
“แซะกูนี่มีความสุขใช่มั้ย”
“พูดความจริงเถอะ แล้วพี่ล่ะรู้สึกยังไง”
“เจอมึงครั้งแรกเหรอ...” เจ้าตัวยกมือขึ้นมาลูบคางเหมือนกำลังใช้ความคิด
“...”
“ความจริงเห็นป้ายที่หลังมึงนานแล้ว แต่อยากแกล้ง น่าแกล้งดี”
“พี่แม่ง!” ที่บอกว่าจะกระทืบนี่ถึงขนาดเก็บเอาไปฝัน ไม่กล้าต่อล้อต่อเถียงเพราะกลัวจะโดนตีนเข้าจริงๆ
“มึงน่ารักดี พูดอะไรทำอะไร ขออะไรก็ให้หมด แถมไม่จู้จี้จุกจิกให้ประสาทเสียด้วย”
“แล้ว...”
อยากถามถึงสิ่งที่อยู่ในใจ อะไรก็ได้สักคำถาม กำลังเลือกอยู่
Rrrrrrrrrrrrrrrrr
แต่เสียงโทรศัพท์เครื่องหรูของคนตัวสูงกลับดังขึ้นมาซะก่อน ผมมองอีกฝ่ายนิ่ง ริมฝีปากได้รูปนั้นขบเม้มแทบเป็นเส้นตรง
“เขาโทรมาว่ะ”
ผมรู้ว่าเขาที่หมายถึงคือใคร คงจะเป็นคนคนนั้นนั่นแหละ
“แล้วพี่จะรับมั้ย” ผมถาม
เจ้าตัวไม่ตอบแต่กดรับในเวลาต่อมา ร่างสูงปลีกวิเวกออกไปคุยเพียงลำพัง กลับมาอีกทีพร้อมกับคำพูดที่ทำเอาหัวใจกระตุกวูบ
“กูต้องไปหาเขา”
“ไม่เป็นไร ไปเถอะพี่ เดี๋ยวเรากลับเอง”
“เดี๋ยวไปส่ง”
“เสียเวลาน่า แค่นี้เอง”
“บอกว่าเดี๋ยวไปส่งไงบัดดี้!” ผมยอมทำตามแต่โดยดี กลับถึงที่พักด้วยความรู้สึกโหวงหวิว มองดูแผ่นหลังกว้างตึงค่อยๆ ห่างไกลออกไปเรื่อยๆ
เป็นแค่บัดดี้จะหวังอะไร สองวันหนึ่งคืนมึงใจง่ายขนาดนี้เลยเหรอไอ้จูน
ผมเคยคิด ถ้าเขาไม่หล่อแบบนี้ ไม่มีตำแหน่งเป็นถึงเดือนมหา’ลัย ผมจะชอบเขามั้ย
คำตอบก็คงเป็น...
วันสุดท้ายสำหรับวิศวะสัมพันธ์ก่อนจะเดินทางกลับ แม่งแย่ว่ะ ทั้งที่วันนี้เป็นวันฟรีเดย์ บัดดี้ของแต่ละคนต่างก็พาเที่ยว แต่สำหรับตัวผมจำต้องกระเตงไปไหนมาไหนกับไอ้โจ้พร้อมกับพี่บัดดี้ของมัน เพราะไม่เจอท้องฟ้าอีกเลย แต่ก็ดีแล้ว ผมพยายามนะ...เพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่จะทำให้เราต่างไม่รู้สึกแย่กันไปมากกว่านี้
บางที...ไม่เจอกันคงดีกว่า
ผมใช้เวลาทั้งวันในการเที่ยวสัญจรไปทั่ว จนกระทั่งทุ่มกว่าเวลาของการเดินทางมาถึง ผมกระชับกระเป๋าเป้สะพายหลังให้มั่น มองดูไอ้โจ้กับพี่บอสเตะตูดกันพร้อมกับมอบของเทคบัดดี้เป็นครั้งสุดท้าย
อิจฉาว่ะ
ผมเองก็ไม่มีอะไรให้บัดดี้หรอก ก็แค่อยากลาก่อนจะไม่เจอกันอีกเท่านั้น
“เอ้า! ปีหนึ่งรถจะออกแล้ว เร็ว!!”
เสียงเร่งของรุ่นพี่ปีสูงทำให้หลายๆ คนกุลีกุจอขึ้นรถพัลวัน
“ไปก่อนนะพี่ ไว้มาเชียงใหม่เมื่อไหร่จะโทรหา” ไอ้โจ้โบกมือให้พี่บอส ก่อนจะเดินขึ้นรถไป หน้าที่ของผมตอนนี้ก็ควรทำเช่นนั้น หากแต่กลับถูกมือของใครบางคนฉุดเอาไว้เสียก่อน
“เธอ...”
เป็นผู้หญิงคนนั้น ที่เป็นคนเอาของเทคบัดดี้มาให้ผมในวันแรก
“มะ...มีอะไรเหรอ”
“มีคนฝากมาให้ ไปละ” เธอยื่นของในมือให้ ก่อนจะผละออกไป ผมมองดูขวดน้ำแครอทในมือ พร้อมกับนกสีเหลืองอีกตัวที่เพิ่งได้รับ
นาทีนี้ผมคิดถึงนกอีกสองตัวที่ได้ก่อนหน้านี้ แต่ไม่มีโอกาสแกะอ่านสักที ผมเลยคิดว่า มันคงจะดีไม่น้อยถ้าได้อ่านข้อความจากบัดดี้ก่อนจะเดินทางกลับไป
อย่างน้อยมันก็คือความทรงจำที่ดีของเรา
นกตัวที่หนึ่งฝากข้อความไว้ว่า...
หวัดดี กูเป็นบัดดี้ของมึง ไม่รู้ล่ะว่าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย แต่กูชื่อท้องฟ้า เรียนปีสามวิศวะไฟฟ้า มีพ่อชื่อสมบัติ เพื่อนเลยชอบเรียกอยู่บ่อยๆ ขอโทษที่มาช้าด้วย แต่น้ำแครอทนี่อร่อยจริงๆ เลยอยากให้ลอง
นกตัวที่สองฝากข้อความไว้ว่า...
วันนี้เล่นบาสโชว์มึง ไม่เห็นมึงจะกรี๊ดเหมือนคนอื่นเลย โคตรน้อยใจ ถามจริง เสน่ห์ในตัวกูมันน้อยขนาดนั้นเลยเหรอวะในความคิดของมึง
และนกตัวสุดท้าย...
อย่าลืมรหัส GEAR 3116 นะเว้ย
มีนกก็ต้องมีฟ้า ถ้ามึงเห็นท้องฟ้ากับนกที่ไหน ขอให้คิดถึงกู
เคยรู้สึกมั้ยว่าหัวใจมันโหวงหวิวแปลกๆ ผมมองไปรอบๆ มองหาท้องฟ้าผืนนั้น นาทีนี้ผมไม่สนแล้วว่าเขาจะกลับไปคืนดีหรือสร้างความสัมพันธ์กับใครคนใหม่หรือเปล่า แต่ที่ผมสน...ก็คงเป็นเพียงมิตรภาพที่อยากให้ยาวนานกว่านี้ อย่างการเป็นบัดดี้หรือรุ่นน้องมันก็โอเคเหมือนกัน
“ปีหนึ่งขึ้นรถเร็ว จะออกแล้ว!”
ผมละล่ำละลัก เห็นแผ่นหลังกว้างตึงแสนคุ้นเคยกำลังผละออกไป ผมถึงได้วิ่ง ไม่สนหรอกรถที่กำลังออกตัวน่ะ แต่ผมสนแค่บัดดี้คนนี้มากกว่า แค่ขอสักครั้ง ได้พูดอะไรสักอย่างก็ยังดี
“ท้องฟ้า พี่! พี่ฟ้า!”
ผมร้องเรียก ถือกระดาษสีเหลืองซึ่งถูกแกะเอาไว้ในมือ
“พี่ฟ้า!!”
ผมไม่สนอีกแล้ว...
ว่าจะเป็นยังไง
“ขอเบอร์หน่อยครับ!”
หนึ่งปีผ่านไป...
ผมก้มหน้ากดมือถือพัลวัน เพื่ออัปเดตสถานะในเฟสบุ๊กเฉกเช่นทุกครั้ง
June Chattawan
ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน ท้องฟ้าก็ยังสวยงามเสมอ
ถูกใจ แฟนจูน ในอนาคต
แฟนจูน ในอนาคต ก็ต้องสวยงามอยู่แล้ว เพราะจะได้เจอกัน ^^
June Chattawan รีบๆ มาเลย คิดถึงจะแย่
เฟสบุ๊กที่ผมใช้คุยกับตัวเองถึงสองปีนั้น ตอนนี้มีคนดูแลแล้ว...
“มัวแต่ก้มหน้าก้มตาไอ้จูน” เสียงของไอ้โจ้ขัดอารมณ์ขึ้นมาฉับพลัน
“อะไรของมึง”
“ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลยนะ ได้ข่าวว่าพี่มันจะมาหามึง นี่เปิดห้องไว้รอเลยเหรอ”
“แล้วไง ก็เรียนไกลกันนี่หว่า เดือนไหนเจอกันทีมันก็ต้องรู้สึกอิ่มเอมเป็นธรรมดา”
ก่อนสเตตัสตรงหน้าไทม์ไลน์จะปรากฏขึ้นมาด้วยฝีมือของใครอีกคน
แฟนจูน ในอนาคต
มิถุนายน ชื่อนี้ สวยงามกว่าทุกเดือน
ท้องฟ้า
END
-
น่ารักมากกกกกก อ่านแล้วฟินมาก
o13 o13 o13
-
น่าลัก เอ๊ย น่ารักจังเลย
นุึกว่าจะเป็นแค่ความทรงเสียแล้ว แต่ดีนะที่จูนกลัวออกปากขอไป
เห็นเสื้อสีม่วง ว่าแล้วเป็นมช มาเจออ่างแก้วอีกทีชัดเลย
คนเขียนเด็กมชหรือเปล่าเอ่ย?
ขอบคุณมากค่ะ
-
มุ้งมิ้ง ฟรุ้งฟริ้ง น่ารักอ่าาาา ชอบๆๆๆๆ
-
ชอบบบบบบบ :hao7:
-
น่ารักกกกก มุ้งมิ้ง :-[ :o8: :-[
-
ไม่น่าเป็นเรื่องสั้นเลยค่ะ ชอบมากกกกกกกกกกกกก :-[ :impress2: :3123: :L2: :กอด1:
-
น่ารักมุ้งมิ้งดีจังเลย :impress2:
-
ท้องฟ้าเป็ฯคนปากหมาที่หน้าตาดี
เลยได้ใจเราไปฝุดๆ 55555555
-
ชอบมากๆ ประทับใจมากๆๆๆ เลยค่าาาาาาาา o13 o13 o13 o13
-
ชอบ o13 o13 o13
-
พี่ฟ้ากับน้องจูน มุ้งมิ้งดีนะ
-
น่ารัก
-
:กอด1: น่ารักดีค่า
:pig4:
-
ชอบค่ะ o13 :pig4:
-
สนุกมาก อยากอ่านจูน & แฟนจูนต่ออ่ะ ขอเป็นเรื่องยาวได้ไหม
-
หวานนนนนฉ่ำ
-
ชอบมาก :ling1: :-[
-
อ่านตอนแรกๆเหมือนพี่ฟ้าใจร้ายอะ
ถ้าน้องจูนไม่ใจกล้า พี่แกจะสานสัมพันธ์ต่อมั๊ยเนี่ย :ling3:
ดีนะที่ตอนจบ พี่ฟ้ามาดูแล account fb ให้ 55555
-
น่ารักจังเลย อยากให้มีต่ออีกหน่อย
-
ชอบมากเลยยย อยากให้เป็นเรื่องยาวจัง
-
ตอนที่บอกว่า "เขาให้ไปหา" นี่ทำเราน้ำตาซึมสงสารหนูจูนเลย แต่ตอนจบนี่อยากฟินเลย ชอบมากค่ะ
-
อยากอ่านเรื่องยาวเลย
เรื่องราวน่ารักมากๆ
o13 o13
-
งอนนนนนนนน
เข้าให้ไปหาก็ไปหรอ
ไหนว่าเลิกแล้ว
ถึงที่สุดแล้วจะเป็นของเราแต่ยังงอน :a14: :a14: :a14: :a14: :a14:
-
เห้ยยยยย น่ารักอ่ะ ชอบจัง สั้นๆ อ่านแล้วอมยิ้ม
-
ฟิน~~
นี่ดีนะที่จูนตัดสินใจขอเบอร์ ไม่งั้นคงไม่จบแบบมีความสุข
อยากอ่านแบบเรื่องยาวจังเลย~
-
จะน่ารักมุ้งมิ้งกันไหน :-[ :-[ :-[ :-[
-
น่ารัก หวาน ชวนซึ้ง
สรุปคือชอบอะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นดีๆ ค่ะ
-
ท้องฟ้ากับมิถุนา
อ่านแล้วอยากมีแฟนเลยอ่ะ
:mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:
-
ว๋ายๆๆๆๆ รูหลวม (คนเขียนกระโดดถีบขาคู่) ฮ่าๆๆๆๆ
ชอบจังค่ะ อยากไปจิ้นหนุ่มๆในงานวิศวะสัมพันธ์บ้างจัง
-
อ่านแล้วฟินนนนนน :hao7: :katai2-1: :-[
-
อยากให้เป็นเรื่องยาวจัง
พี่ฟ้าของน้องจูน..
:hao7:
-
:-[ :-[ :-[ :-[
-
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยย
น่ารักอ่าาาา น่ารักมากกก
ชอบๆๆๆๆๆ ฟินพี่ท้องฟ้าา
จะมีตอนพิเศษมั้ยน้าาาาา :katai5:
-
น่ารักอ่า❤️
-
เพิ่งแวะมาอ่านเรื่องสั้นของคุณจิตติเห็นบอกในเฟสบุ๊คอยู่ อ่าน่ารักจริงๆเลยน้า :กอด1:
-
พี่ฟ้ากะน้องจูนจะได้ครองคู่กันมั้ย :katai5:
-
โครตน่ารักอ่ะ
-
:L2: จูนน่ารัก
-
ประทับใจค่ะน่ารักมากๆ
น่าจะมีต่อ สนุกค่ะ
ปอลอ ตามมาจากกระทุ้แนะนำค่ะ
-
:L1: :pig4:
-
น่ารัก แอบหวานนะเนี่ย
-
น่ารักจังเลยย น้องจูนนนน นิสัยน้องจูนนี่เหมือนคนที่เรารู้จักเลยคะ บ้าๆบอๆแบบนี้เลยยย เเต่ยังไม่มีเเฟน5555555555555555555555555555555 :laugh:
-
น่ารักจังเลยย อ่านไปยิ้มไป พี่ท้องฟ้าฮ๊อทอ่ะะ >< น้องจูนก็น่ารักก
ขอบคุณมากๆนะคะที่มาแบ่งปันความฟิน อิอิ
-
จะน่ารักไปถึงไหน
-
เป็นอะไรที่น่ารักมากๆ จูนนี่ได้ทั้งท้องฟ้าและเดือน(มหาลัย)มาครองไว้เลย :impress2:
:mew1: :L2:
-
อิจฉามาก พูดเลย!!!
-
น่ารักมากเลย
-
ชอบ ชอบ ถึงชอบที่สุดครับ
คิดถึงชีวิต อินทาเนีย เหมือนกัน
:heaven :heaven :heaven :heaven :heaven
ถ้าชีวิตจริง ...เราเจอกัน รักกัน รู้ใจกัน ตั้งแต่แรกพบก้อดีเนอะ
พี่ฟ้ากับน้องจูน มุ้งมิ้งดีนะ
เห็นด้วยฮับ :กอด1:
-
สนุกกกกกกกก
ชอบนิสัยจูนอะค่ะ แปลกประหลาดมากมายฮ่าาาาๆๆๆๆ
พี่ฟ้าแน่มาก! ทำให้น้องจูนมีแฟนในอนาคตคุยด้วยจริงๆ ฮ่าาาา
-
น่ารัก
-
สนุกอ่ะ อยากเจอท้องฟ้ากับจูนอีก
-
ชอบมากกกถึงขนาดตั้งเฟสหลุมตามมม
ท้องฟ้าน่ารักกก :impress2:
-
แค่เรื่องสั้น ยังรู้สึกได้เลยว่าพี่ท้องฟ้าทั้งมีเสน่ห์และเท่ห์สุดๆ :haun4:
น่าร๊ากกกก ชอบๆๆๆ อ่านแล้วอบอุ่นใจ จนอยากให้แต่งเรื่องยาวเลย :really2:
-
น่ารัก
-
:3123: น่ารักดีค่ะ
-
น่าร้ากกกก~ :-[ ชอบจังแฟนจูนในอนาคต
-
:hao7:กุ๊กกิ้กหัวใจดีจังเลย
-
ตามอ่านจากกระทู้แนะนำค่ะ
น่ารักมุ้งมิ้งดีค่ะ ไว้จะตามไปอ่านเรื่องใหม่นะคะ
+1 เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^
-
มุ้งมิ้งน่ารัก
ขอบคุณคนเขียนค่ะ
-
ชอบจังเลยเรื่องนี้ มุ้งมิ้งมาก ><
-
น่ารักอ่า
มุ้งมิ้งมากกกก
-
เรื่องมันน่ารักมาก อ๊ายยๆ
แต่ถ้ามีอีกคงจะดี คึคึๆ +1
-
“เห็นเงียบๆ รูหลวมนะมึง”
:haun4: :haun4: :haun4:
คงเป็นเพราะ "ท้องฟ้า" ที่ถาโถมสินะ (ถึงนานๆ จะเจอกันสักทีก็เถอะ)
:oo1: :oo1: :oo1:
-
กรีดร้อง นอนดิ้น เพิ่งเห็นเรื่องนี้
เป็นเรื่องสั้นที่น่ารักมากๆค่ะ อยากให้มีต่ออีกสักนิด o13
-
:-[
-
:m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
-
น่ารัก ฟรุ้งฟริ้ง มุ้งมิ้งมากๆเลย
:-[ :-[
-
:o8: :-[
-
มิถุนากับท้องฟ้า ชอบตั้งแต่แรกเจอ น่ารักมากๆเลย.... :o8: :heaven
-
พี่ฟ้าน้องจูน น่ารักกกกอ่ะ คือมุ้งมิ้งน่ารักมากค่ะ
อ่านแล้วแบบอารมณ์ดี. แต่แบบน้องจูนนี่ หายากนะคะในดงวิดวะ 5555
ตอนเราเรียนนี่ ไม่มีให้จิ้นเลยค่ะ คือ ถ่อยไปไหน ฮ่าๆ
แอบอยากอ่านพี่บอสน้องโจ้ด้วย อิอิ ชอบแบบความสัมพันธ์แบบ. คนนี้พิเศษกว่าคนอื่นนะ แต่ไม่เรียกว่าแฟนอ่ะค่ะ (นี่ก็มโนไปเรื่อย)
ชอบมากๆค่ะ ไว้แต่งมาอีกนะคะ :)
-
น่ารักมากอ่ะ :-[ :-[ :-[ :-[
-
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
:o8: :o8: :o8: :o8:
-
โอ่ยยย น่ารักอ่ะ
-
น่ารักค่ะ
ขอบคุณนะคะ~^^
-
น่ารักจัง
-
น่ารัก
-
:-[ น่ารักมากๆ เลยค่ะ
-
น่ารักมากเลยยย :-[
-
มุ้งมิ้งน่ารัก
อ่านไปเหน็บกินไป
เขินจนแข็งไปทั้งตัวแล้ว 555555
-
น่ารักกกกกก
:hao7: :hao7: :hao7:
อยากอ่านเป็นเรื่องยาวเลยยยย
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ชอบอ่ะะะะ :-[
:pig4: :pig4:
-
อยากได้จูนกลับบ้านค่าาาาาา น่าร้ากกกกกกกก
-
น่ารักกกกกกกกกกกกก
-
ชอบมากเลยครับ ซึ้งมากๆ ครับ น้ำตาเกือบซึม
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ นะครับ
-
:man1:
-
นานๆเข้ามาอ่านเรื่องสั้นเปลี่ยนฟิล
เรื่องนี้น่ารักอ่ะ ไม่หวือหวา ไม่ฟินจิกหมอน แต่น่ารัก
จูนน่ารัก โลกส่วนตัวสูงมากกกกกกกกกกก
แต่ไม่ค่อยเข้าใจฟ้า ว่าวันสุดท้ายทำไมไม่มาหาจูน
-
น่ารักกกอะ
ไม่ได้ฟินมาก อบอุ่นมากมาย แต่เป็นอะไรที่ พอดี (:
ท้องฟ้าเดือนมิถุนา ♥
-
น่ารัก :katai2-1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:pig4: :pig4: เม้นอะไรไม่ถูกแต่อิ่มเอมไปด้วยรักทางไกล ไม่ได้เป็นปัญหาจริงๆ
-
โอยยย
น่ารักขนาดดดด
o13 o13 o13
-
มันมุ้งมิ้งมาก พี่ฟ้าาา น้องจูน
-
น่ารักเนอะ อยากมีท้องฟ้าเป็นของตัวเองมั่ง
-
น่ารักกกกก เฟสนั้นก็มีคนดูแลแล้วสินะ อยากทำแบบจูนบ้าง เก๋ดี 555
-
:mew3:
น่ า รั ก ม า ก ค่ ะ . . .
เ รื่ อ ง สั้ น ๆ แ ต่ ดู อ บ อุ่ น ม า ก น่ า จ ะ ทำ เป็น เรื่อง ยาว ๆ เนาะ
-
สนุกทุกเรื่องนี้
เรื่องนี้มุ้งมิ้ง
แต่เหมือนจะสั้นกว่า
-
เจ้าหนูจูนมันฮาเกิน ฟ้าก็จะรักแรกพบเร็วไปไหม
รักทางไกลยังไงก็สู้ๆ
-
ฮือออ ทำไม ท้องฟ้า กับ มิถุนา น่ารักกันจังเลย
ตอนนี้ มีคนใช้เฟส แฟนจูนในอนาคต แล้วนะคะ น้องจูน
แต่ว่าเปลี่ยนจาก แฟนจูนในอนาคต มาเป็น ท้องฟ้าแฟนจูน ดีไหมคะ? :-[
น่ารักไม่หยอกเลยน้า คิคิ เขินแทนน้องจูนเลยค่ะ
ขอบคุณที่แต่งเรื่องสนุกๆมาให้นะคะ อ่านไปยิ้มไปเขินไปกับความน่ารัก
ขอบคุณมากๆค่ะ
-
น่ารักมาก ๆ ครับ
-
สนุกจนอยากให้เป็นเรื่องยาวเลยค่าาาาา ><
อยากรู้ช่วงเวลาระหว่างปีนั้นด้วย
โอ๊ยยยย เขินสมบัติ เอ้ย ท้องฟ้า >< น่ารักจริงงงงงง
จูนก็ตลก เรื่องยาวเถอะนะคะคุณจิตติ 55555
-
มันสนุกอ่า
โวๆๆๆ เรื่องยาวได้ไหม?
ขอบคุณที่แต่งเรื่องสนุกๆมาให้อ่านนะ
-
น่ารักมากๆอ่ะ
-
:-[
-
จูนกับท้องฟ้า น่ารักทั้งคู่ แต่เพราะบรรยากาศ และฉากของท้องเรื่องทำให้ยิ่งหวานเข้าไปใหญ่
ขอบคุณค่ะ :mew1:
-
น่าฮักขนาดเลย.... :o8: :really2: เดี๋ยวเปิ้นจะไปเซาะหาผ้อง.............. :-[ :-[เผื่อจะเจอ
-
อยากให้มีตอนต่ออ่ะ :กอด1:
-
งานนี้จูนรุก(ขอเบอร์)ตอนท้าย
ก็เลยได้เปิดประตู(รับ)ท้องฟ้าตลอดไป
-
น่าย้ากกกกก พี่ฟ้าโคตรเท่
จูนนี่น่าร้ากกกก
-
ชอบอะ ท้องฟ้าในเดือนมิถุนา อบอุ่น เต็มอิ่มในใจจัง
-
โอย ท้องฟ้าในเดือนมิถุนา ละมุนจัง
-
น่ารักดีค่ะ ^^
-
มันเป็นแค่เรื่องสั้นๆ...
แต่มันเป็นเรื่องที่ทำเอา...ฟินนนนยาวมากกกก งื้อออ น่ารักก :ling1:
-
น่าร๊ากกกกกกก :-[
-
อร๊ายยยยชื่อจูนด้วยยย :mew2:
-
จูนเอ้ยยย นี่โลกส่วนตัวมากไปป่าวลูกสร้างเฟซสองอันเพื่อใช้คุยกับตัวเองเนี่ย ขำจนน้ำตาแทบไหล แต่สุดท้ายอีกเฟซก็มีตัวจริงมาดูแลให้จนได้ เอ..เราทำแบบนี้บ้างดีมั้ยนะเผื่อจะหาแฟนได้แบบจูนมั่ง :hao3::hao3:
-
จูนโคตรมึนอ่ะ อ่านแล้วรู้สึกเอ๋อ :jul3:
-
น่ารักมากกกกกก
-
โหยยยย หวานนนมากกกกกก >///////< :-[ :impress2: :-[ :impress2:
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นน่ารักๆ
ไม่รู้ว่าเค้ารู้สึกไปเองคนเดียวรึป่าว แต่อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกอบอุ่นมาก ในประโยคหลายๆประโยค
#ขอบคุณนะคะ o13
-
เนื่อเรื่องน่ารักมากก จูนน่ารักมาก แอบงอนพี่ฟ้าเลาๆ
-
ต่อไปนี้น้องจูนจะได้ไม่ต้องพูดคนเดียวอีกแล้วนะ :-[
-
ได้อ่านเรื่องนี้แล้วสนุกมาก ขอยาวๆกว่านี้นะขอรับ :mew1: :mew1: :mew1:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด พี่ฟ้าดีงามมมมมมม
บทน้อยไปหน่อย แต่อ่อยใช้ได้ 5555
-
ตอนแรกก็หวั่นใจจะจบแบบแฮปปี้เอ็นไหม
พอจบละโอ้ยยยยยย ละมุนมากไหม :katai2-1:
-
น่ารักสุด ๆ อ่านไปยิ้มไป
-
:pig4:
-
น่ารักอ่ะ
ท้องฟ้าอย่างน่ารัก
เรียนจบแล้วมาทำงานใกล้ๆกับมหาลัยจูนเถอะ
อยากให้อยู่ใกล้ใกล้กันจัง :กอด1:
-
น่ารักมากกก พี่ท้องฟ้ากับน้องจูน
อบอุ่นหัวใจดีจัง :กอด1:
-
อ่านจบนี่เผลอเบ้ปาก มองแรง :katai3: ต่อได้ไหม ถามใจเธอดู :call: :call:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
o13
-
ท้องฟ้าในเดือนมิถุนา 555555
กรี๊ดๆๆเลย นึกว่าไปคืนดีกันซะแล้ว
-
ท้องฟ้าไม่เอานกมาให้เองนี่คือกลัวหวั่นไหวไม่อยากให้จูนกลับใช่ป่ะ? อิอิ
ขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นอีกเรื่อง กะจะตามเก็บให้หมด (ถ้ามีเวลา) 5555
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:-[ มาเพื่ออ่านเรื่องนี้โดยเฉพาะเลย สมใจล่ะ น่ารัก :-[
-
จูนนี่ดูเป็นเด็กที่แปลกดีนะ
แต่พี่ฟ้าก็ไม่ต่าง 555
ว่าแต่ หลวมจริงอ่ะ :hao7:
-
น่ารักจัง จูนคิดถูกแล้วที่เรียก
ดีนะฟ้าไม่ได้มาแต่ฝากของ ยังเอาตัวมาด้วย เขิน ^^
-
จูนโลกส่วนตัวสูงเกินคนปกติไปแล้ว 555
-
:haun4:
“เห็นเงียบๆ รูหลวมนะคร้าบบบบ” << โจ้พูดถูกจายยย
น่ารักมากๆ เขินเลย
:impress2:
-
มุ้งมิ้ง :mew1:
-
บรรยากาศอบอุ่นมากค่า
-
น่าร้ากกกกก
-
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
-
เขินเนอะ.///.พี่ฟ้านี่ถ้าน้องไม่เรียกไว้แล้วจะคิดสานต่อมั้ยเนี่ย
มาแต่นกกระดาษ คงเริ่มชอบน้องแล้วอะเนอะ
น่ารักจนอยากให้ต่อเรื่องยาวเลย ฮือ
-
:pig4:
-
อยากให้มีตอนพิเศษใส่ไข่ :hao4:
-
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ :pig4:
-
กลับมาอ่านอีกรอบ
| วิศวะสัมพันธ์ | ท้องฟ้าถึงแม้จะดูกวนๆแต่รู้สึกว่าท้องฟ้าอบอุ่นและออกฮาๆด้วยเพราะเพื่อนเรียกถึงชื่อพ่อสมบัติ55555555555555 จูนน่ารักและดูจะบ๊องๆ จากการคุยกันสองแอคเนี่ยเราก็เคยทำ มันรู้สึกสบายใจมากนะ5555555555555 อ่านไปเขินไป ท้องฟ้าจูน คู่นี้น่ารักตะมุตะมินะ รักเลย :กอด1:
-
ฮือออ โครตน่ารักเลย~ :-[
-
ฮิ้วววววววว :mc2: :mc3:
-
โอ้ยยยย ขอพื้นที่ให้คนโสดหน่อยยยย :katai1:
-
น่ารักกกกก
-
:pig4:
-
สนุกทุกเรื่อง :pig4:
-
จิตติ เมื่อไหร่จะเขียนเรื่องสั่้นอีก คิดถึงๆๆ
-
น่ารัก น่ารัก น่ารัก
เห็นทวิตเตอร์คุณจิตติเขียนถึงท้องฟ้า เลยต้องมาอ่านเลย 55555
-
โง้ยย ดีนะที่จูนไปขอเบอร์ ไม่งั้นคงไม่ได้คบกัน
ขอบคุณคุณจิตตินะคะะะ สนุกทุกเรื่องเลย
-
:-[
-
:กอด1:
-
เกลียดที่เพื่อนแซวววว :hao7: :hao7: