ตอนพิเศษ
เซอร์ไพรส์ วันครบรอบ
Ta-kiang’s part
“หยุดเดี๋ยวนี้ทั้งคู่เลย ทำกับอาแบบนี้ได้ยังไง”เสียงเจ้าชีสโวยวายวิ่งตามเด็กน้อยฝาแฝด คู่แสบประจำทริป ตอนนี้ผมเค้ก เจ้าชีส นายลูกอมและลูกๆ อยู่กันที่หัวหิน นายลูกอมซึ่งตอนนี้กลายเป็นเพื่อนซี้ของพวกเราไปแล้ว เห็นว่าชีวิตมันรันทดหรอกครับพวกผมเลยยอมสนิทด้วย คนอะไรจะชีวิตบัดซบได้ขนาดนั้น รักผู้ชายด้วยกันต่ดันแต่งงานกับผู้หญิง สุดท้ายเมียก็ทิ้ง คนรักเก่าก็ไม่เอา เรื่องดีๆ ในชีวิตของหมอนี่คงมีแค่ คู่แสบเด็กแฝดนรกลูกๆ เค้านี่แหละครับ ซึ่งบางทีก็แสบจนผมอยากเบิดกะโหลก
ตอนนี้เราทั้งหมดอยู่หัวหินกันครับ เช่าบ้านไว้หนึ่งหลังสำหรับสุดสัปดาห์นี้ จริงๆ งานนี้ผมกะเซอร์ไพร์สบางอย่างให้กับเค้ก เลยให้นายลูกอมเค้าชวนเค้กมาที่หัวหินนี่ โดยอาศัยคู่แสบลูกๆ เค้าเป็นข้ออ้างกับเค้กว่า จะพาเด็กๆ มาเที่ยว แล้วเจ้าเค้กก็ค่อนข้างเอ็นดูเด็กสองคนนี้เป็นพิเศษอยู่แล้วด้วย ทุกอย่างเลยลงตัวอย่างง่ายดาย
“อาเค้กช่วยอิ๋งด้วย /ช่วยอั๋นด้วย”ตัวแสบทั้งคู่วิ่งมาประกบซ้ายขวาของเค้ก ที่นั่งอยู่ริมสระน้ำกับผมและโอเล่ ตอนแรกผมก็ไม่รู้ว่าคู่นี่ไปทำอะไรเจ้าชีสมาหรอกนะครับ แต่พอเจ้าชีส วิ่งตามมา ทั้งผมทั้งเค้กก็หลุดหัวเราะออกมาเพราะสภาพเจ้าชีสตอนนี้ ผมถูกมัดเป็นกระจุกๆ ไว้หลายกระจุก ส่วนบนหน้าก็ถูกวาดลวดลายต่างๆ เต็มหน้าไปหมด
“พี่เล่ ดูลูกพี่ทำกับผมเซ่ อย่าคิดว่าใช้ไอ้เค้กเป็นกำบังแล้วจะรอดนะ”เจ้าชีสทำท่าจะเอาเรื่อง แต่เรื่องนี้ผมเดาตอนจบได้เลยครับว่างานนี้คู่แสบรอดอีกแน่ๆ ไม่ใช่ว่าคนเป็นพ่อจะไม่ดุลูกนะครับ ขานั้นไม่ใช่เกราะป้องกันของคู่นี้ คนที่ให้ท้ายจนเด็กสองคนนี้จะนิสัยเสีย คือแฟนผมนี่แหละครับ สงสัยผมต้องปรามเค้กบ้างเสียแล้วละครับ
“อั๋น อิ๋ง ทำไมทำแบบนี้”โอเล่ถามเจ้าคู่แสบเสียงดุ จนทั้งคู่กระแซะเข้าหาเค้กเพิ่มขึ้นไปอีก ซึ่งคู่นี้ฉลาดครับเพราะสิ่งที่ทั้งคู่ทำได้ผล เค้กห้ามไม่ให้โอเล่ดุลูกๆ นี่ตกลงคู่นี้ลูกใครกันแน่เนี่ย
“ไหนบอกอามาสิว่า ทำไมแกล้งอาชีสเค้าแบบนี้”เจ้าเด็กพวกนี้ ผมว่าผมเห็นทั้งคู่แอบแลบลิ้นใส่เจ้าชีส เด็กพวกนี้ร้ายกว่าที่ผมคิดนะครับเนี่ย ปกติตัวผมก็ไม่เคยเจออิทธิฤทธิ์คู่แสบนี่เท่าไหร่หรอกครับ สงสัยคู่นี้จะรู้ว่าไม่ควรแกล้งสามีของพ่อทูนหัวพวกเค้าอย่างผม ส่วนใหญ่ก็เห็นมีแต่เจ้าชีสนี่แหละครับโดนอยู่คนเดียว
“อาชีสไม่ให้ขี่หลัง/ อาชีสไม่ยอมเล่นขอแต่งงาน”โอ้โห ดูเหตุผลของแต่ละคนสิครับ คาดว่าคงอาศัยช่วงที่เจ้าชีสผลอยหลับไป เล่นงานเจ้าชีสเป็นแน่ แต่รอบนี้เค้กดูจะไม่ให้ท้ายทั้งคู่เสียแล้ว แต่เค้กก็ไม่ได้ออกแนวดุนะครับ เป็นการห้ามและเตือนอ้อมๆ มากกว่า แล้วเหมือนเจ้าคู่แสบก็จะรับฟังอย่างสลดเสียด้วย แสดงว่านี่เค้กเองก็เริ่มคิดแล้วเหมือนกันว่าไม่ควรให้ท้ายเจ้าพวกนี้มากไป
แต่ดูเหมือนเจ้าคู่แสบจะสลดได้แปปเดียว เพราะสักพักก็วิ่งฉิวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมจะมาลงสระ ส่วนคนเป็นพ่อก็เตรียมห่วงยางเล็กๆ ให้กับทั้งคู่ไว้รอครับ นี่ถ้าผมเป็นพ่อคนบ้างจะเป็นไงบ้างก็ไม่รู้นะครับ
“อาชีส เล่นน้ำ”เพิ่งแกล้งกันไปหยกๆ เด็กหนอเด็กนี่ชวนกันเล่นอีกแล้ว ส่วนเจ้าชีสนั่นก็ ตะกี้ยังวิ่งไล่เด็กด้วยความโมโหอยู่เลย ตอนนี้โดดลงสระไปเล่นด้วยกันแล้ว
“นี่ถ้าสองแสบไปอยู่กับแม่ที่เมืองนอก จะไม่เหงาแย่เหรอ”เค้กหยิบกระป๋องเบียร์ขึ้นดื่ม พร้อมกับหันไปถามนายลูกอม ก็พอรู้นะครับว่าเมียเก่าเค้าตอนนี้ แต่งงานใหม่แล้วก็ย้ายไปอยู่เมืองนอกแล้ว นี่กราฟชีวิตนายลูกอมนี่คงยังดิ่งลงไม่ต่ำพอ สรุปชีวิตเค้าจะไม่เหลือใครเลยรึไงเนี่ย
“ก็คงเหงาแหละ แต่เพื่ออนาคตของลูกๆ อีกอย่างก็ตกลงกับอ้อนไปแล้วด้วย”ใจจริงนายลูกอมนี่ก็คงไม่อยากให้ลูกไปเท่าไหร่หรอกครับผมว่า แต่อย่างว่า การตัดสินใจมันไม่ใช่จากเค้าเพียงคนเดียว
“แล้วกับเค้าคนนั้นละ เห็นเล่ว่าเค้าก็ยังไม่มีใครนิ ทำไมไม่ลองดูอีกสักครั้ง”เค้กเอ่ยถามในสิ่งที่ผมเองก็สงสัย ถ้าเปรียบผมเป็นเค้านะครับ แล้วคนรักผมคือเค้ก ป่านนี้ผมว่าผมคงกลับไปรวบหัวรวบหาง คืนดีกันไปแล้ว แต่อย่างว่า เค้าไม่ใช่ผม และผมก็ไม่ใช่เค้า สถานการณ์ของเรามันต่างกัน ต่างกันมากเลยทีเดียวแหละครับ
“บางทีความรักมันก็คงไม่ได้ถึงการครอบครองเสมอไป แค่เราสองคนอยู่ในความทรงจำของกันและกันมันอาจจะดีกว่า”พระเอกมาก พระเอกจริงๆ ถ้านี่คือละครเรื่องเดียวกัน นายลูกอมคงเป็นพระเอกผู้แสนดี พระเอกผู้เสียสละ ส่วนผมนี่คงตัวร้ายจอมเจ้าเล่ห์
“นี่กูมีเพื่อนเป็นพระเอกตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ไหนขอชนป๋องกับพระเอกหน่อยดิ”ไม่อยากให้พ่อพระเอกเค้าเศร้าครับ พูดเรื่องนี้ทีไรหน้าจ๋อยทุกที แถมแฟนผมก็สะกิดเรื่องนี้บ่อยเหลือเกิน พอเข้าใจครับว่าอยากเห็นเพื่อนสมหวังกลับไปหาคนรัก แต่คงต้องให้เวลากับทั้งสองคนอีกเยอะครับ เยอะมากๆ ด้วย
“กูไม่ใช่พระเอกหรอก พระเอกที่ไหนจะทำเรื่องเชี่ยๆ มาตั้งเยอะ จนเรื่องราวมันยุ่งเหยิงขนาดนี้”นั่นไงลากเข้าดราม่าอีกจนได้ ไม่ต้องแปลกใจไปนะครับที่สรรพนามระหว่างผมกับไอ้ลูกอมมันเปลี่ยนไป พอดีความสนิทสนมระหว่างเรามันสวนทางกับความสุภาพ พอสนิทกันมากขึ้น ความสุภาพมันก็น้อยลง
“เค้าคงไม่มีความสุขหรอกถ้าอยู่กับกูแล้ว ต้องรู้สึกผิดตลอดเวลา”ยังครับ ยังไม่จบ นี่ชวนมาสังสรรนะโว้ย ไม่ได้ชวนมาเปิดเสวนาศาลาคนเศร้า
“หยุดครับคุณเพื่อน วันนี้มาสนุกกันดื่มกันดีกว่า”แฟนผมเบรคอารมณ์ของพ่อพระเอกลูกสองด้วยการชวนดื่ม แต่วันนี้ผมจะให้เค้าดื่มมากไม่ได้ เพราะคืนนี้เดี๋ยวผมจะอดเซอร์ไพร์สเค้า ผมรีบส่งซิกให้นายลูกอมว่าต้องรีบเริ่มแผนการก่อนที่เค้กจะเมาเสียก่อน
“อั๋น อิ๋ง ลูกเลิกเล่นแล้ว ไปอาบน้ำกันดีกว่าป่ะ เดี๋ยวพ่อให้เล่นที่เราสัญญากันไว้”สองแสบที่เล่นน้ำอยู่กับเจ้าชีสหันมาขยิบตา อย่างน่าหมั่นไส้ นี่เจ้าเด็กพวกนี้มันไปหัดทำแบบนี้มาจากไหนกันเนี่ย ดูเจ้าเล่ห์ขึ้นทุกวัน
ผมหันไปสบตากับเจ้าชีสว่าต้องทำอะไรต่อตามที่เราวางแผนกันมา เจ้าชีสเองขึ้นจากสระน้ำ พร้อมกับชิงเข้าบ้านไปอาบน้ำ ตามพ่อลูก 3 คนนั้นไปติดๆ เหลือผมที่นั่งดื่มกับเค้กอยู่สองคน
“อย่าเพิ่งดื่มเยอะละ คืนนี้เรายังมีปาร์ตี้ต่อน้า และคืนนี้เค้กอาจไม่ได้นอน เพราะงั้นอย่าเพิ่งเมานะครับที่รัก”ผมแกล้งทำท่ายั่วยวนเค้า พร้อมขยับเข้าไปพ่นลมหายใจรดต้นคอเค้าใกล้ๆ เค้าผลักผมออกเบาๆ ก่อนจะส่ายหน้าใส่ผมอย่างหน่ายๆ แหมทำเป็นผลักไส เดี๋ยวเถอะ คืนนี้จะจัดให้เรียกหาผมทั้งคืนเลย คอยดู
“ป่ะ เราก็ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า มารอปาร์ตี้ตอนเย็นต่อกันดีกว่า”ผมเอ่ยชวนเค้าออกจากริมสระ เพื่อเปิดทางให้เจ้าชีสได้ทำตามที่ตกลงไว้ ผมแอบแกล้งเค้าเล็กน้อยในตอนจะอาบน้ำเพื่อถ่วงเวลา กว่าเราทั้งคู่จะอาบน้ำเสร็จก็คาดว่าเจ้าชีสน่าจะจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้เค้กรู้เพียงว่า เจ้าชีสไปรับอาหารทะเลจากร้านที่เราสั่งไว้มาปิ้งย่างในคืนนี้
“อาเค้ก อาเค้ก”เสียงเจี้ยวจ้าวของเจ้าคู่แสบมาทุบประตูห้องของผมสองคน นี่แสดงว่าปฏิบัติการของพวกผมจะเริ่มขึ้นแล้ว ผมเดินไปเปิดประประตูให้คู่แสบทั้งที่ยังใส่แค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว แต่ไม่ต้องคิดว่าผมทำอนาจารให้เด็กดูนะครับ เจ้าสองแสบนี่แทบจะทำเหมือนผมเป็นอากาศธาตุ วิ่งผ่านผมไปหาอีกคนอย่างรวดเร็ว
“อาเค้ก พ่อเล่บอกจะให้อิ๋งเล่นขอแต่งงาน อาเค้กเล่นเป็นเจ้าบ่าวให้หน่อยนะคะ”แสบหนึ่งบอกเสียงเจื้อยแจ้ว
“อั๋นขอเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวด้วยนะค้าบ นะค้าบ”แสบสองก็แสดงดีไม่แพ้กันครับ มาถึงตรงนี้น่าจะพอเดาออกแล้วใช่ไหมครับว่าผมจะเซอร์ไพรส์อะไรเค้า อย่าครับอย่าเพิ่งคิดไปไกลว่านี่ผมกับเค้าจะแต่งงานกัน คือจริงๆ ผมก็เคยคิดนะครับว่าจะจัดงานแต่งเล็กๆ กับเค้า แต่พอคุยกันเค้าก็บอกกับผมว่า แค่อยู่ด้วยกันไปอย่างนี้ ทำทุกวันให้มีความสุขก็เพียงพอแล้ว ซึ่งผมก็เห็นด้วยนะครับ
แต่ก็อยากมีวันพิเศษอะไรบ้าง และวันนี้คือวันครบรอบ ครบปีที่เราตกลงเป็นแฟนกัน ซึ่งคุณแฟนของผมเนี่ยไม่ค่อยจะจำหรอกครับ ว่าวันไหนคืออะไรบ้าง นี่ไม่รู้วันเกิดผมเค้าจำได้รึเปล่าก็ไม่รู้ แต่ผมก็เข้าใจเค้านะครับ ดีเสียอีกที่เค้าจำไม่ได้ ผมจะได้ทำแผนมาเซอร์ไพรส์เรื่อยๆ อย่างวันนี้ก็กะว่า ทำเป็นเหมือนงานแต่งเล็กๆ มีเพื่อน น้องแล้วก็หลานเป็นสักขีพยาน ให้วันครบรอบของเรามีสีสันเพิ่มมาหน่อย
“งั้นอาเค้กขอแต่งตัวหล่อก่อนนะครับ อั๋นกับอิ๋งลงไปเตรียมตัวรอข้างล่างได้เลยครับ”เค้าบอกกับสองแสบอย่างเอ็นดู ซึ่งทั้งคู่ก็ร้องเฮ อย่างยินดี
“โห นี่จะทิ้งเราไปแต่งกะเจ้าพวกแสบนั่นเหรอเนี่ย”เค้าหันมาหัวเราะกับคำพูดของผม ผมพยายามจับสังเกตุว่านี้เค้าเริ่มสงสัยแผนของผมบ้างรึเปล่าเนี่ย แต่จากที่ดูก็ไม่มีพิรุธอะไรนี่นา ผมหยิบชุดสำหรับเราสองคนออกมาวาง เป็นกางขาสั้นสีขาว สบายๆ ทั้งของผมแหละเค้า ส่วนเสื้อก็เป็นเชิ้ตสีขาว แต่มีลวดลายกันคนละแบบ นี่ผมว่าผมเลือกชุดให้ดูมีพิรุธน้อยที่สุดแล้วนะครับ แต่ถ้าเค้กจะจับได้นี่คงเพราะชุดเจ้าคู่แสบนั่นมากกว่า จัดมาซะจะเป็นเทวดา กับนางฟ้าซะขนาดนั้น
“อาเค้กมาแล้วววว”สองแสบช่วยกันประสานเสียงทันทีที่ผมกับเค้กลงบันไดมา แถมกระโดดโลดเต้นกันอย่างสนุกสนาน
“งั้นเดี๋ยวบาทหลวงออกไปรอรับข้างนอกนะครับ บ่าวสาว”ผมกับนายลูกอม รีบแยกตัวออกมาด้านนอก สิ่งที่ผมเห็นถือว่าน่าพอใจครับ มีไฟประดับนิดหน่อย มีมุมที่จะเซอร์ไพรส์ ที่เหลือก็แค่ให้สองแสบนั่นพาเค้กออกมา จากการซักซ้อมไปหลายรอบแม้ทั้งคู่จะเป็นเด็กแต่ผมว่าฝีมือการแสดงของทั้งคู่นี่ก็แพรวพราวพอตัวแหละครับ
“ตือ ดื่อ ดือ ดือ ตื่อ ดื๊อ ดื่อ ดือ”เสียงประสานของสองแสบที่ผิดคีย์บ้าง ถูกคีย์บ้าง ส่งเสียงสัญญานออกมา พร้อมกับภาพของเค้ก ที่เดินออกมาพร้อมกับมีสองแสบขนาบข้าง ผมยืนยิ้มมองภาพที่ค่อยๆ ใกล้เข้ามา โดยที่มีนายลูกอมกับเจ้าชีสที่ส่งเสียงหัวเราะอย่างเอ็นดูอยู่ข้างหลัง
“เป็นเจ้าบ่าวให้เราหน่อยนะ”ห๊ะ ตะกี้เค้กพูดว่าอะไรนะ ผมหน้าเหวอเพราะที่เตี๊ยมกันไว้ มันไม่ใช่แบบนี้ ตามที่ตกลงคือพอสองแสบพาเค้กออกมา ผมต้องเป็นคนเซอร์ไพรส์ขอให้เค้าเป็นเจ้าสาวของผมนิ ผมหันมองหน้านายลูกอมกับเจ้าชีส นี่แผนผมแตกเหรอนี่
“เซอร์ไพรส์”ทั้งคู่บอกกับผมพร้อมกัน ตามด้วยรอยยิ้มที่ผมคิดว่า นี่ผมคงโดนซ้อนแผนเข้าให้แล้ว ผมหันกลับมาหาเค้ก แต่ไอ้เจ้าคู่แสบนี่แลบลิ้นรอผมอยู่แล้ว พร้อมชูมืออย่างผู้มีชัย
“สไปรท์”เสียงตัวแสบทั้งสองตะโกนออกมาจนผม เกือบจะหลุดขำ สรุปนี่จากที่จะมาทำเซอร์ไพรส์ กลายเป็นว่าผมโดนเซอร์ไพรส์กลับเหรอเนี่ย ไอ้ผู้ใหญ่สองคนข้างหลังผมนี่ไม่เท่าไหร่ครับ แต่เด็กแสบสองคนนี่สิ เล่นเนียนต้มผมซะเปื่อยหมดเลย
“สุขสันต์ วันครบรอบนะเกี๊ยง”เค้กส่งยิ้มพร้อมบอกกับผม นี่ใครมันหักหลังผมเนี่ย ผมแกล้งทำงอนมองเค้าอย่างเคืองๆ เคยแต่ทำเซอร์ไพรส์เค้า พอโดนเซอร์ไพรส์กลับแบบนี้ ไปไม่เป็นเลยครับผม
“เราจำได้หรอก แล้วเราก็เตี๊ยมกับพวกนี้ก่อน เกี๊ยงจะมาเตี๊ยมกับพวกนี้เสียอีก”โหยนี่เล่นต้มผมมาตั้งแต่ต้นเลยเหรอเนี่ย เดี๋ยวๆ คืนนี้ผมต้องเอาคืนให้สาสม
“เอ้าบ่าวสาว แลกแหวน หอมแก้ม พิธีจบ เร็วๆ จะได้ปาร์ตี้ต่อ”เสียงเจ้าชีสสั่งเร่งพวกเรา ทั้งผมและเค้กต่างหัวเราะให้กัน ผมดึงเค้ามากอด ก่อนจะหอมแก้มไปหนึ่งฟอดแรงๆ ตามด้วยกระซิบเบา เบา ให้เค้าได้ยินแค่คนเดียว ซึ่งน่าจะได้ผลตามที่ผมต้องการ เพราะตอนนี้เค้กหน้าแดงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ผมถอยออกจากเค้าก่อนจะก้มลงอุ้มเจ้าอั๋น ตามด้วยเค้กที่อุ้มอิ๋งขึ้นมา เราถ่ายรูปกันไว้เป็นที่ระลึกอย่างสนุกสนาน ก่อนจะหันมาสนใจอาหาร เครื่องดื่ม วันนี้ช่างเป็นวันที่ผมมีความสุขมากๆ อีกวันนึงเลย
“อิจฉาว่ะ”นายลูกอมพูดขึ้นทำให้ผมต้องละสายตาจากเค้กที่โดนคู่แสบยึดไปครอบครอง ไม่ปล่อยให้เค้กได้มาอยู่กับผมเลย แต่ไม่เป็นไร ไว้ถึงเวลาเข้าหอเมื่อไหร่เค้กชิ้นนี้ก็เป็นของผมคนเดียวอยู่แล้ว
“อิจฉานักก็หาแฟนสิพี่”เจ้าชีสแทรกเข้ามา จนผมต้องหันไปยกมือกดไลค์ให้ เรายกแก้วเครื่องดื่มชนกันอีกครั้ง ก่อนที่จะต่างคนต่างยกจนหมดแก้ว ผมหันไปมองเค้กของผมกับคู่แสบอีกครั้ง แล้วเหลือบดูเวลา นี่ก็ดึกแล้วเจ้าแสบคู่นี้ควรไปนอน และคืนเค้กให้ผมได้แล้ว
“อั๋นอิ๋ง ดึกแล้ว พ่อพาไปนอนป่ะ”ดีมากครับคุณเพื่อน รู้สึกรักมันเพิ่มขึ้นมาเลยครับ
“วันนี้อิ๋งจะนอนกับอาเค้ก/ อั๋นก็จะนอนกับอาเค้ก”นี่ความคิดสองแสบนี่จริงๆ หรือความคิดแฟนผมเนี่ย
“จะพากันนอนกับอาเค้กแล้ว จะให้อาเกี๊ยงไปนอนไหนละลูก”ทำดีมากครับคุณเพื่อนลูกอม
“อาเกี๊ยงไปนอนห้องพ่อไง”พร้อมใจกันตอบยังกะท่องบทกันมาเลยนะไอ้แสบพวกนี้ ผมกำลังจะอ้าปากแย้ง แต่โดนสุดที่รักผมออกปากมาก่อนว่า ผมกับเค้าก็นอนด้วยกันทุกคืนอยู่แล้ว คืนนี้ยกให้หลานสักคืนจะเป็นไรไป ผมอยากจะเถียงใจจะขาด แต่ผมมันคนขี้เกรงใจเมียไงครับ เลยเถียงไม่ออก แต่เมียจ๋า นี่มันคืนวันครบรอบของเรานะ เมียจ๋าจะทำแบบนี้กับผัวไม่ได้
สุดท้าย ผมก็ต้องมานอนเตียงเดียวกับนายลูกอม นี่กราฟชีวิตผมจะดิ่งลงเหมือนมันไม่ครับเนี่ย ที่ต้องมานอนเตียงเดียวกันแบบนี้ ผมแอบเงี่ยหูฟัง เสียงหัวเราะ ของห้องข้างๆ นี่คู่แสบต้องกำลังเยาะเย้ยผมอยู่แน่ๆ
“เอาวันครบรอบผมคืนมา”ทำได้แค่ตะโกนในใจนะครับ
END
เดี๋ยวครับเดี๋ยว ขอพื้นที่ให้ผมอีกนิด
“มึงว่าลูกมึงหลับรึยังวะโอเล่”ผมสะกิดไอ้คนที่นอนข้างๆ ที่เหมือนจะหลับไปแล้ว
“หลับแล้ว”เสียงอีกคนตอบมางัวเงีย
“งั้นช่วยไรกูหน่อย”
“กูเนี่ยหลับแล้ว...จะนอน”อ้าวไอ้นี่
“มึงจะไปอุ้มลูกย้ายมานอนนี่ หรือจะให้กํไปอุ้มเค้กแล้วมึงย้ายตัวเองไปนอนนั่น”แต่ดูสภาพมันแล้วผมว่าผมไปย้ายคู่แสบนั่นมาเองก็ได้
“หึหึ”
END (จบ...อีกที)
“อย่าเสียงดังนะมึง เดี๋ยวลูกกูตื่น”
โอ้ยไอ้นี่ไปได้แล้ว ลูกก็ย้ายให้แล้วคราวนี้ขอเป็นเวลาส่วนตัวของนายตะเกียงคนนี้ได้แล้วครับ คืนนี้ผมมีหนังเรื่องยาวให้เล่นทั้งคืน มีใครสนใจอยากดูหนังเรื่องนี้ไหมครับ
“นายตะเกียงกับเค้กแสนอร่อยของเขา”
END (จบจริงๆสักที)
เรื่องปิดไปตั้งนานแล้ว
แต่ไรท์เกิดครึ้มอกครึ้มใจ
เผื่อมีใครคิดถึงเกี๊ยงกับเค้ก (แถมอิเล่กับลูกๆ ด้วย) :hao3:
เอาตอนพิเศษที่เกิดจากความคิดถึง (ของไรท์เอง) มาฝากคร๊าบบบ
555