ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.เมื่อนิยายจบแล้วให้แก้ไขหัวกระทู้ต่อท้ายว่าจบแล้ว
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
THE CURRY แกงรัก (YAOI)
…………………………………………………………………..
บทนำ แกงอารัมภบท<<<มีด้วยเรอะ
ผมมีความเชื่ออยู่อย่างหนึ่งว่า หากเราไม่รู้จักกันก่อนก็ไม่สามารถคุยกันได้อย่างสนิทใจนัก
งั้นผมขอแนะนำตัวก่อนเลยนะครับ บ่ายคล้อยๆสวัสดิ์ครับ ผมชื่อแจ๋ม ม.5/4 อายุ 16 ปี สูง 170
(จริงๆแล้ว 165กว่าๆ แต่อินายเอกมันปัดไปเป็น170 ดูมัน- -) หนัก น้อยกว่าช้างนิดนึง
เอาเป็นว่าผมไม่ได้อ้วนละกันแค่อวบๆและมีแก้มยุ้ยๆ(ย้อยๆ)พอให้ดูน่ากอดรัดฟัดเหวี่ยงและตามด้วย
กระทืบซ้ำอีกรอบ นั่นเป็นเรื่องของรูปร่างแต่ หน้าตา หากใครถาม ขอประกาศไว้ ณ ตรงนี้ว่า ผมจะตามไป
บึ้มบ้านมัน ล้อเล่นน่ะ ผมเป็นเด็กนอกเมืองครับแต่ดันสอบติดโรงเรียนมัธยมในเมืองตอน ม.4 พ่อและแม่จึง
พร้อมใจสมัครสมานสามัคคีถีบส่งผมมาอยู่ในห้องเช่ารังหนูที่อยู่ใกล้ๆโรงเรียนคนเดียวทำให้ต้องพลัดพราก
จากบ้านนาอันแสนอบอุ่น พ่อบอกว่าจะได้ไม่ต้องเทียวไปเทียวมาระหว่างบ้านนอกกับในเมืองให้เสียเวลา
และเสียค่ารถ โดยที่พ่อแม่จะส่งเงินให้ใช้เป็นรายเดือน เดือนละห้าพัน จัดสรรเงินใช้แต่ละวันเอาเอง แต่ถ้า
หมดก่อนจะไม่มีการเพิ่มให้เด็ดขาด โหดดีมั้ยครับ ปิดเทอมถึงจะได้กลับบ้าน แต่นานๆทีวันไหนที่พ่อแม่
เก็บเกี่ยวข้าวเสร็จก็จะแวะเวียนมาเยี่ยมบ้าง วันนั้นล่ะผมต้องเก็บห้องจ้าล่ะหวั่นกันเลยที่เดียว ผมมีพี่สาวคน
หนึ่งครับชื่อพี่จูง แต่แกเรียนจบ ทำงาน แต่งงาน มีลูกไปแล้วจนแกไปอยู่เมืองฝรั่งแล้ว ผมลืมบอกไปว่าสามี
แกเป็นชาวสวีเดนครับ ส่วนเรื่องความรักของผม ขอให้ทุกคนเข้าใจตรงกันว่า ‘ผมชอบพี่เวทย์ น้องพี่วิทย์
ลูกพ่อวัฒน์ ร้านขายข้าวแกงน้านิด!!!’ เอาเป็นว่าจบเรื่องราวของผมไว้เพียงเท่านี้ เพราะผมหิวและกำลังจะ
ออกจากห้องเช่ารังหนู เพื่อไปหาของกินมาประทังชีวิตให้อยู่รอดพ้นในบ่ายวันเสาร์นี้
และด้วยความที่ทรัพยากรด้านการใช้จ่ายของผมนั้นร่อยหรอมากกก ผมจึงตัดสินใจเดินเข้าร้าน The Curry ที่
อยู่ใกล้ห้องเช่าผมมากที่สุดและเป็นมิตรกับกระเป๋าตังค์ผมมากที่สุด แหม ตั้งชื่อร้านซะอินเตอร์แต่แปลเป็น
ไทยมันก็ร้านขายข้าวราดแกงแหละครับ
“ข้าวราดแกงจานนึงครับน้า เอาพะโล้กับพะแนงหมูนะครับ”
ผมเดินเข้าไปสั่งอาหารที่หน้าร้านกับ ‘น้านิด’ ที่กำลังง่วนกับการตักกับข้าวอยู่ ‘น้านิด’ เป็นเจ้าของร้าน
ข้าวราดแกงและว่าที่แม่ยายของผมในอนาคต >///< อ่า…อย่าเพิ่งทำหน้าหมั่นไส้ผมอย่างนั้นสิ ที่ผมว่า
ในอนา ‘คต’ น่ะ มัน ‘คด’ จริงๆนะ เพราะน้านิดแกดันไม่มีลูกสาว มีแต่ลูกชายทั้ง 3 พระองค์ เป็นเจ้าชาย
แห่งร้านขายข้าวราดแกงและควบตำแหน่งมาสคอตประจำร้านคอยเรียกลูกค้าวัยรุ่นสาวๆ หญิงแก่ แม่ม่าย
และป้าๆยายๆทั้งหลายที่ริอาจอยากกินหญ้าอ่อนเคี้ยวนุ้มๆ แต่ละพระองค์นี่หล่อลากกระฉากมดลูกผมดีแท้
เอ้อ! ลืมไป ผมไม่มีมดลูกนี่หว่า - - เริ่มจากคนโต ชื่อพี่วิทย์ อายุน่าจะประมาณ 26-27 แกเรียนจบไป ‘นาน’
แล้วและทำงานเป็นเภสัชกรในโรงพยาบาลรัฐแห่งหนึ่ง เงินเดือนที่สูงลิบลิ้วกับหน้าตาอันสะอาดสะอ้าน
หล่อคมๆแบบชายไทยของแก ทำให้มีผู้หญิงผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนเข้ามาหาแกเป็นว่าเล่น แต่แกหยิ่งครับไม่
สนสักคน แกจึงโสดมาจนถึงปัจจุบันนี้ สาวๆคนไหนสนใจเภสัชกรรูปหล่อ ร่างสูง แลดูสุขุมเยือกเย็น
ติดต่อผมได้นะครับ ผมคิดถูกๆราคากันเองๆ หึหึ
ต่อมาคนกลาง ชื่อพี่วุฒิ คนนี้ก็เพิ่งเรียนจบไปหมาดๆครับอายุประมาณ 22-23 อาชีพปัจจุบัน ยังไม่มีครับ
แต่ป้านิดแกโม้ให้ฟังเมื่อวันก่อนว่า พี่วุฒิแกสอบสัมภาษณ์เป็นนักบินผ่านแล้ว ในอนาคตอันใกล้นี้คงไม่พ้น
ตำแหน่ง สจ๊วตหนุ่มสุดหล่อแห่งร้านThe curry อ๊ะๆ แต่พี่วุฒิคนนี้ขอเว้นไว้สักคน พี่เค้ามีแฟน
แล้วครับ พอดีแกเป็นคนคารมเป็นต่อรูปหล่อพ่อรวยนะครับ ไม่แปลกที่จะมีแฟนแล้ว
ส่วนคนสุดท้าย ว่าที่คนรักของผมในอนาคต(คด) ชื่อพี่เวทย์ อายุ 19 ปี เรียนปี 1 ดีกรีเดือนคณะคหกรรม
พี่เวทย์เป็นคนผิวสีน้ำผึ้งเหมือนอาวัฒน์ พ่อของพี่แกที่ไปทำงานอยู่ในเมืองกรุง หน้าหล่อเหลาคมคายไม่แพ้
พี่ชาย ทำอาหารเก่ง เป็นที่ต้องการของเหล่าสาวๆทั้งหลาย แต่บางคนพอรู้ว่าพี่เวทย์เป็นลูกแม่ค้าขายข้าวแกง
ก็พากันหนีหมด นี่ละครับเขาเรียกรักไม่แท้ นี่ถ้าพี่เวทย์หันมาชอบผู้ชายแล้วมาคบกับผมนะ ผมจะรัก
จะดูแลแบบยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ตอมเลยล่ะ แต่คงจะมีวันนั้น ก็พี่เวทย์น่ะเป็นผู้ชายแท้ๆน่ะสิครับ ผมจึงได้แต่
แอบมองแอบมโนถึงพี่เค้าอยู่แบบนี้ ดีกว่าบอกไปแล้วจะเกลียดขี้หน้ากันเปล่าๆ พี่เวทย์เป็นคนใจดีมากๆเลย
ครับ อ่อนโยนทั้งกับคนกับสัตว์ไม่เว้นแม้แต่พืช ก็ผมเคยแอบเห็นเวลาที่พี่เวทย์รดน้ำต้นไม้พี่เค้าดูอ่อนโยน
มากๆเลยอ่า ถึงแม้เสื้อกล้ามสกรีนลายลิเวอร์พูลที่พี่แกใส่จะทำผมนอยด์หน่อยๆก็เถอะ ก็ผมเชียร์สเปอร์นี่
คิดถึงพี่เวทย์แล้วก็ต้องชะโงกหน้าหาเสียหน่อย ไม่เห็นแฮะ เอ้?แล้ววันนี้สามีผมไปไหนแล้วซะล่ะ สงสัยคง
จะไปเรียนกระมัง เห็นผมมโนไปเรื่อยว่าพี่แกเป็นสามีผม แต่ผมก็ยังไม่เคยคุยกับแกเลยสักครั้งเดียว ปล่อยผมไป~
“จ้าๆ รอแป๊บนะลูก วันนี้คนเยอะน่ะ เข้าไปหาโต๊ะนั่งก่อนนะจ๊ะ” ป้านิดพูดกับผมแต่ยังง่วนอยู่กับการตัก
กับข้าว
“ครับๆ” หลังจากที่ผมสั่งอาหารเสร็จก็เดินเข้าไปหาโต๊ะนั่งในร้านที่แทบจะไม่มีที่ว่าง โชคดีที่ลุงโต๊ะ 5
กำลังลุกพอดี ผมจึงได้โอกาสเสียบครับ เอ่อ..หมายถึง เข้าไปนั่งแทนน่ะครับ ผมพูดส่อไปรึเปล่าเนี่ย วันนี้
คนแน่นร้านอย่างที่ป้าแกบอกจริงๆล่ะครับ วันหยุดที่อากาศร้อนอบอ้าวจนเห็นไอร้อนๆลอยขึ้นมาจากถนน
ทั้งแสงแดดยังทำร้ายเซลล์เยื่อบุบนหนังหน้าอย่างแสนสาหัส พวกนักเรียนนักศึกษาที่เช่าห้องเช่าหออยู่แถว
นี้คงไม่อยากออกไปไหนไกลๆหรอกครับจึงพากันมานั่งตากพัดลมกินมื้อเลยเที่ยงที่ร้าน The curry จะให้ไป
เดินห้างตากแอร์ก็คงไม่มีทุนทรัพย์ เพราะนี่มันก็จะสิ้นเดือนแล้ว ว่าแต่เขาผมนี่เหลือไม่ถึงห้าร้อย กำลัง
ภาวนาให้ผ่านพ้นเดือนนี้ไปด้วยดี อย่าให้ไอ้พวกเวรชวนไป ‘สักกลมสองกลม’ ที่ไหนเลย ถึงผมจะไม่กิน
กับพวกมันก็เถอะ แต่ไปด้วยทีไรก็เสียทุกที
“เฮียเวทย์!ๆโต๊ะ 4 สั่งข้าวพะแนงเขียวหวานเพิ่มจ้า”
“คร้าบ พี่นก”
อะไรนะ! รู้สึกจะได้ยินอะไรคล้ายๆ ชื่อว่าที่สามี พี่เวทย์กลับมาแล้วเหรอ!
“ตาเวทย์! ตักกับข้าวเสร็จเอาจานนี้ไปเสิร์ฟโต๊ะ 5”
หา?!!!! ว่าไงนะ! โต๊ะ 5 มันโต๊ะเรานี่หว่า!!!
......................................................................
ฝากด้วยนะคะ เพิ่งหัดลง ผิดพลาดประการใดต้องขออภัย