พิมพ์หน้านี้ - ••/////โดน\\\\\•• ตอน8《11.08.57》แจ้ง+จบ
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: เบนโตะอร่อยดีㅋㅋ♥ ที่ 06-08-2014 10:48:17
-
***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*****************************************************************************************
-
.จิ้ม รออ่านนน
-
:m3: :m3:โดนอะไร....อะไรโดนน้าา รอรอ :mew1: :mew1:
-
สวัสดีคับ ผมชื่อลี่ เป็นเด็กต่างจังหวัด เหตุการณ์นี้เกิดเมื่อประมาณปีที่แล้วได้
คือเรื่องของเรื่องคือผมต้องย้าย รร มาเรียนที่ กทม สาเหตุหลักๆคือผมติดเพื่อนคับ
แล้วเพื่อนแต่ล่ะคนของผมนี่แบบว่าเหี้ยมาก มันทำตั้งแต่ แดกเหล้า พี้ยา ขายยา
ข่มขื่นผู้หญิง(อันนี้ส่วนมากฝ่ายหญิงเค้าสมยอม) ส่งยา เอาเป็นว่าเยอะอ่ะคับ
แล้วผมก็เคยลองมาหมดแล้วยกเว้นข่มขื่น ผมไม่กล้าพอ ถ้าผมกล้าน่ะป่านนี้มีลูก
เป็นโหลๆแล้ว 5555
ผมคบกับพวกมันเรื่อยๆตั้งแต่ม.1จนถึงม.4 การเรียนผมจากที่ได้เกรดสี่บ้างเกรดสามบ้าง
ตอนนี้0กับร. เข้ามาแทน จากครูที่เคยรักผมก็พากันเกลียดผม ก็ผมมีปัญหาเยอะเข้าห้องปกครองบ่อย
จนครูฝ่ายปกครองจำหน้าผมได้แล้วมั้ง
พ่อกับแม่ผมก็ห้ามผมคบกับเพื่อนกลุ่มนี้มาตลอดแต่ผมก็ไม่เชื่อฟังพ่อกับแม่เลย แถมยังเถียง
สู้อีกต่างหาก จนพ่อกับแม่ผมต้องให้พี่ชายผมเข้ามาจัดการอย่างเด็ดขาด
เหมี๊ยววววว เหมี๊ยว~
"โหล ว่าไงเฮียอั่ง"
"เอ่อ ไอ่ลี่อาทิตย์หน้ามึงเตรียมตัวย้ายมาอยู่กับกูที่ กทม กุจัดการที่เรียนให้แล้ว" พี่ผมพูแจบก็กด
ตัดสายไปทันทีเลย ไม่รอฟังความเห็นของผมสักนิด
ตอนนั้นผมคิด เฮ้ย อะไรว่ะ พี่กุต้องล้อเล่นแน่ๆ มีอย่างที่ไหนจู่ๆจะให้ผมย้าย รร. แบบไม่มีปี่มีขลุ่ย
แล้วอีกอย่างพี่ชายผมอ่ะ มันชอบอยู่คนเดียวมันไม่ชอบให้ใครเข้าไปยุ่งด้วยเพราะฉะนั้นเป็นไปไม่ได้
ที่พี่ผมจะให้ผมไปอยู่ด้วย ผมก็เลยยังทำตัวชิวๆไปเรื่อยๆจนถึงอาทิตย์ที่ผมต้องไป กทม
"ไอ้ลี่ นี่มึงยังไม่เก็บข้าวเก็บของอีกเหรอ" เฮ้ย เฮียอั่งมาได้ไง หรือว่าที่เฮียบอกผมวันนั้นจะเป็นเรื่องจริง
โอ้โห ตอนนั้นตกใจมาก คิดไปสารพัดว่ากุจะทำไงดีว่ะ ไม่อยากไปเลย
"ไม่เอา ลี่ไม่ไป" ผมบอกเฮียพร้อมกับทำตาขวางใส่
"ต้องไป"เฮียพูดจบ ก็ดึงผมขึ้นบนบ้านไปเก็บของ แต่ผมสะบัดมือเฮียทิ้ง
"มึงนี่ ทำไมไม่หัดคิดบ้างห้ะ คบแต่กับไอ้พวกเหี้ยนั่น มันทำให้ชีวิตมึงดีขึ้นไม๊ การเรียนก็แย่ลง
ไม่ยอมกลับบ้าน อย่าคิดว่ากุไม่รู้ว่ามึงชอบแอบไปพี้ยากับพวกมันที่กระท่อมท้ายหมู่บ้าน มึงทำ
ให้ม๊ากับป๊าเสียใจกับมึงมานานแล้วน่ะ ม๊ากับป๊าแก่ขึ้นทุกวันๆ ทำไมมึงไม่คิดบ้าง....บลาๆ...."
มาเป็นชุด ความจริงเฮียด่าแรงและเยอะกว่านี้ แต่ผมจำไม่ค่อยได้ความจิงคือไม่อยากจำอ่ะ เฮียด่าแรง
ตอนนั้นน่ะ ผมร้องไห้เลยเหละ
"เฮียไม่ต้องมายุ่งกับชีวิตของลี่ ลี่เกลียดเฮียเกลียดพ่อแม่เกลียดทุกคน"
เพี๊ยะ
"โอ้ยยย เฮียตบลี่ ฮือออ "
ผมโดนตบแบบล้มทั้งยืนไม่คิดว่าเฮียจะตบผม เฮียตบแรงมากเลือดกลบปากเลย คิดถึงตอนนั้นแล้วนี่
ปากผมชาหน้าผมชาไปหมดเลย เฮียตบแบบไม่ออมแรงเลย พอผมลุกขึ้นได้ผมวิ่งลงบันได้ลงมา รีบไป
วิ่งไปหน้าบ้านขึ้นควบมอไซที่ผ่านการแต่งมาอย่างโชกโชน บิดสุดแรงพุ่งออกนอกบ้านหวิดชนรถอีแต๋น
ที่ขับผ่าน เกือบตายเหนะ
พอขับมาได้สักพักผมก็คิดเอ่อ กุออกมาแล้วกุจะไปอยู่ที่ไหนว่ะ
....................
(LY)
-
ผมขับรถมาเรื่อยๆพลางคิดว่าคืนนี้จะไปนอนไหนดี คิดไปคิดมาหน้าไอ้เหี้ยบาสลอยขึ้นมา
สรุปแบบไม่ต้องคิดไรแล้ว ผมบึ่งไปบ้านมันทันที ไอ้บาสเนี่ยมันเป็นเพื่อนกับผมตอนอยู่ประถม
ตอนม.1ก็ยังคบกันอยู่ จนกำลังจะเข้าม.1เทอม2 มันก็ย้ายไปเรียนในเมือง หลัง
จากไอ้บาสย้ายไปผมก็มาเข้ากลุ่มกับไอ้นัส(เหี้ยที่สุดในรร.แล้วคับ)
ผมขับลัดเลาะตามตรอกตามซอยต่างๆ ในใจพาวนาอย่าให้เจอกับพ่อเลยไม่ได้หยิบทั้งกระเป๋าตัง
และก็โทรศัพท์ ถ้าเจอใส่พ่อนี่โดนยึดรถแน่ๆ ขับไปขับมา อ้าวทำไมมาที่เก่าหล่ะเนี่ยสรุปคือ
มัวแต่ใจลอยเลยขับรถวนซ้ายมาสามรอบแล้ว เปลืองน้ำมันเลยกุ
ในที่สุดผมก็มาถึงบ้านไอ่บาสจนได้ ผมจอดรถไว้หน้าบ้านมันเดินไปกรดกริ่งที่หน้าบ้าน สักพักก็มี
ผู้ชายตัวสูงเดินออกมาเปิด
"มาหาใครคับ"
"เอ่อออ บาสอยู่ป่าว"
"ยืนตรงหน้ามึงนี่ไง ไอ้ลี่" อ้าวเย็สสสสส มึงโตเร็วไปมั๊ย ทำไมหน้ามึงเปลี่ยนจังว่ะแล้วทำไมกุจำ
หน้ามึงไม่ได่ว่ะ งงสัส
"ไอ้สาสสสส ทำไมมึงหน้าเปลี่ยนจังว่ะ"ผมอดถามมันไม่ได้
"หล่อหล่ะสิมึง"มันเก็กหล่อใส่ผม
"ถุ้ย เท่าขี้เล็บตีนกุก่อนค่อยมาพูด คว.."
"เอ่อๆ เข้าบ้านก่อนมึง"
ผมเดินไปนั่งที่โซฟา แล้วเริ่มสำรวจบ้านมันผมเป็นพวกชอบสำรวจบ้านคนอื่นอ่ะ มันเป็นนิสัยแล้ว
เวลาไปบ้านใครชอบสำรวจบ้านเค้า
"พ่อแม่มึงไปไหนอ่ะ"
"พ่อแม่กูเค้าย้ายไปอยู่เชียงใหม่เมื่อปีที่แล้ว ทิ้งกุอยู่คนเดียวเนี่ย"พูดเสร็จไอ้บาสแม่ง ทำหน้าเหงาๆ
ใส่ผม สะดิ้งมาก ผมหมั่นไส้มันเลยแจกตีนให้
โครม
"ไอ้แมสส มึงออกบ้านกุไปเลยไป กล้าถีบเจ้าบ้านน่ะมึง"มันโวยใหญ่เพราะผมถีบเต็มแรงจนมันตกโซฟาอ่ะ
"อย่าน่ะมึง กุว่าจะขอมาอยู่อาศัยกับมึงสักเดือนสองเดือนหรือตลอดไป"
ตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอม1อ่ะคับเลยอยู่กับมันได้ประมาณอาทิตย์หนึ่ง แล้วพี่ชายผมก็มาลากตัวกลับไป
ผมนี่โคตรอายเลย พี่ผมนีมาถึงจับผมเหวี่ยงเข้ารถเลย ไอ้บาสนี่ทำหน้างงเลยแต่มันก็ไม่ได้ตามมาน่ะ
เดินเข้าบ้านมันไปเฉยเลย
ในรถ
"กุเก็บของให้มึงแล้วไอ้ลี่"
"อื้อ แล้วตอนนี้เฮียจะไปไหนอ่ะ"
"กทม"
"แต่ เฮีย....."
"ถ้ามึงเลิกคบกับห่าพวกนั้นมึงก็ไม่ต้องย้ายรร.กลางเทอมอย่างงี้หรอก"
"แต่ลี่ยังติด0ติดร. อยู่เลยน่ะเฮีย"
"กุแก้ให้แล้ว"
จบ จบเลยกุ สรุปผมหมดสิทมีปากมีเสียงทันที เฮ้ออออออ
กทม
และแล้วผมก็ถึงจนได้ มีเวลาให้ผมเตรียมตัวไปรร.ใหม่อีก1อาทิตย์ ผมเครียดมาก กลัวไปหมดทุกอย่าง
คือผมมาจากบ้านนอกไง กลัวเค้าดูถูก กลัวไม่มีเพื่อนใหม่ ผมค่อนข้างเข้ากับคนอื่นยากน่ะ ผมค่อนข้าง
เป็นคนเงียบๆเหมือนมนุษสัมพันธ์ไม่ค่อยดี แต่ถ้าสนิทกันแล้วผมเป็นคนที่พูดมากน่ะ แค่ก้าวออกซอยบ้าน
นี่ผมพูดตลอดทางอ่ะ จนเพื่อนต้องบอกให้หยุดพูด บางครั้งพวกมันเอาสำลีมาอุดหูเลยหล่ะ 555
.
.
.
.
.
1อาทิตย์ผ่านไป
วันนี้ผมมารร.วันแรก ตื่นเต้นมาก สั่นไปหมดเลย ผมได้อยู่4/4 ห้องวิทย์คณิต ตอนอยู่รร.เก่าผม
ก็อยู่สายนี้น่ะ พวกเพื่อนๆผมก็อยู่สายนี้ ไม่รู้พวกมันเข้าได้ไง เหอๆ
7.45
อาจารย์หน้าเสาธงเรียกเข้าแถว ผมพึ่งมาใหม่ยังไม่รู้เค้าเข้าตรงไหนแล้วห้องผมอยู่ตรงไหน ผมก็
วิ่งตามเค้าไป ก็เลือกแถวมั่วๆไป จนร้องเพลงชาติสวดมนต์เสร็จ คนในแถวก็เดินมาเช็คชื่อจนมาหยุด
ตรงผม
"อ้าว เด็กใหม่เหรอ" ไอ้สกินเฮ็ดถามผม
"อื้อ"
"ชื่อไรหล่ะ"
"กชพร ..."ผมพูดจบมันก็ไล่หาชื่อผมในใบเช็คชื่อ
"ผิดห้องรึป่าว ในนี้ไม่มีน่ะ"มันทำหน้า งงๆใส่ผม
"อ้าวหรอ แล้วห้องไรเนี่ย"
"6/4"
"เอ่อ ขอโทษคับพี่"
"แล้วน้องอยู่ม.ไร"
"ม.4/4คับ"
"ม.4 ฝั่งนั้น น้อง"
"อ้อ คับๆ"พูดจบผมกำลังจะวิ่งไปฝั่งม.4 ไอ้พี่สกินเฮ็ดจับแขนผมไว้ ผมเลยหันหน้ามีรูปเควชชั่นมาร์คตอบกลับไป
"พี่ชื่อ เฟย"พูดจบมันก็ยิ้มกว้างให้ผม ชิมีลักยิ้มด้วย ผมไม่สนใจมันวิ่งไปทางฝั่งม.4 ถามครูแถวๆนั้นว่าห้อง4 ยืน
แถวไหน
พอเข้าแถวตอนอช้าเสร็จก็แยกย้ายกันเข้าห้อง ผมก็ตามๆเค้าไป ครูประจำชั้นก็แนะนำผม แล้วให้ผมไปนั่งที่นั่งได้
ผมเลือนั่งชิดฝั่งหน้าต่างแถวๆตรงกลางฝั่งนั้น จะให้ผมเลือกได้สักกี่ที่หล่ะก็มันเหลืออยู่ที่เดียว คนที่นั่งข้างๆผมค่อน
แก่เรียนใส่แว่นหนาชิบหาย มเนก็ถามนั่นถามนี่ผมเรื่อยตั้งแต่คาบแรกยันคาบสุดท้ายอ่ะ ผมก้ตอบไปสั้นๆ ก็มันยังไม่
สนิทกันก็ไม่รู้จะคุยอะไร
พอเลิกเรียนผมก็มารอพี่ที่หน้ารร. รอไปรอมามีคนยื่นน้ำแข็งใสมาให้ผม ผมก็มองไล่ตั้งแต่มือยันหน้า ที่แท้ก็ไอ้พี่เฟย
ยิ้มหวานแถมมาให้ผมอีก
"พี่ให้"พูดเสร็จยื่นถ้วยน้ำแข็งใสจนช้อนแทบจิ้มตาผม เหนะ
"ไม่เอา"สะบัดหน้าใส่มัน ไม่อยากเสวนาด้วย มันไม่ฟังจับมือผมไปแบแล้วยัดถ้วยใส่ในมือ
แล้วมันก็วิ่งไปขึ้นรถเมย์เฉยเลย
ปิ๊น
แสส ผมสะดุ้งเกือบทำน้ำแข็งใสคว่ำ ก็อยู่ดีๆมีรถมากดแตรใส่ผมอ่ะ ไม่ใช่ใครที่ไหนพี่ชาย
ผมเองคับ ผมรีบวิ่งขึ้นรถทันที อายมากอ่ะคนหันมามองเต็มเลย
หลังจากนั้นผมก็ไปเรียนโดยมีพี่ไปส่งและไปรับผมก็สนิทกับเพื่อนๆในห้องมากขึ้นโดยมีเพื่อนที่
สนิทมากๆก็ไอ้เนิร์ดที่นั่งข้างๆผมไง มันชื่อพิม แล้วอีกอย่างทุกๆเย็นไอ้พี่เฟยมันจะชอบซื้อน้ำแข็งใส
ให้ผมกินทุกวัน ตอนแรกผมก็ไม่รับน่ะแต่นานวันเข้าผมเกรงใจมันมะนซื้อมาให้ตลอดอ่ะ แล้วอีกอย่าง
ผมแพ้ของฟรีผมก็เริ่มรับของที่มันซื้อให้กินมาตลอดจนชินอ่ะ บางวันผมก็ไปกินข้าวกลางวันกับมัน
บ้าง
จนสอบไฟนอลเสร็จก็ปิดเทอม พี่ชายผมต้องย้ายไปประจำการที่ต่างจังหวัดผมก็เลยขอพี่ผมกลับ
บ้านช่วงปิดเทอม แต่พี่ผมไม่ยอมเอาผมไปฝากไว้กับเพื่อนพี่แก ผมนี่โกรธมากอ่ะทำไมไม่ให้ผม
กลับบ้านไปหาพ่อแม่แล้วก็พวกพี่ๆบ้าง แถมยังไม่พอแค่นั้นพี่ผมยังบอกอีกว่าอาจจะไปประจำการ
ที่นั่นอีกหลายปี แต่ก็ยังฝากผมไว้กับเพื่อนพี่ ให้เพื่อนพี่แกเป็นผู้ปกครองผมอีกต่างหาก ไม่ยอม
ให้ผมออกไปอยู่หอ
แล้วก่อนวันที่พี่ผมจะไปประจำการ1วันพี่ก็พาผมไปหาเพื่อนเค้า ชื่อพี่จั๊บ เป็นทหารบ้านพี่จั๊บอยู่
ในค่าย เป็นบ้านข้าราชการทั่วไปเหละ
ผมมานี่ไม่ได้ขนเอาเสื้อผ้าอะไรมาเลยคือพี่ผมบอกว่า พี่จั๊บซื้อชุดใหม่ให้ผมแล้วซื้อมาหลายชุดด้วย
ผมงี้ดีใจชิบหายคิดว่าพีเค้าต้องใจดีแน่ๆ ก็เล่นซื้อให้ผมจนเต็มตู้เลยนี่(อันนี้พี่ผมบอกมา แต่มันก็ไม่ได้เห็นหรอกน่ะมันโม้อ่ะ แต่ผมก็เสือกเชื่อมัน)
พอพี่ผมมาส่งหน้าบ้านมันก็บึ่งรถออกไปทันทียังไม่ทันได้ปิดประตูรถสนิทด้วยซ้ำ จะรีบอะไรกัน
ขนาดนั้นก็ไม่รู้ ผมเดินเข้ามาข้างในบ้านไม่มีใครอยู่สักคนเดินสำรวจบ้านอย่างที่เคย จนวนเข้า
มาในตัวบ้านอีกครั้ง เข้าไปแทบผงะ
....................
(LY)
-
มารอครับ :z2:
-
รออออ :katai2-1: :katai2-1:
-
:3123:รอจร้าาาาาาาาาาาาาาาาา
-
อยากรู้แล้วนะว่าโดนอะไร ที่ไหน กับใคร
มีใก้เดาตลอดเลยว่ากับใคร ออกมาทีล่ะคนๆ
-
ผงะ??? :confuse:
เป็นไรอ่ะ เจอพี่เฟยหรอ
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:pig4:
-
ผงะอะไรคะน้องแมส :hao7: อ่านกำลังเพลินเลย ทำไมมีแค่นี้มาต่ออี๊กกก
-
โอ๊ย ค้าง!!!!!!!!!!! :katai1:
-
เยี้ยยยยยยยยยย
พี่จิ๊ด! มาได้ไงว่ะ
"อ้าว น้องลี่"
"พี่จิ๊ดมาทำไรอ่ะ"
"พี่มาหาน้องชาย แล้วลี่อ่ะ"
"มาอยู่ที่นี่"
"หรอ รู้จักน้องชายพี่ได้ไงเนี่ย"พี่จิ๊ดพูดจบก็เดินมาจับมือผมไปนั่งที่โซฟาหน้าทีวี
"พี่จั๊บอ่ะเหรอ"
"ช่ายยยยย พี่ก็นึกว่าเด็กที่ไหนจะมาอยู่กับไอ้จั๊บมัน ที่แท้ก็น้องลี่ของพี่นี่เอง"
พี่จิ๊ดดึงผมไปกอด แล้วผมกับพีจิ๊ดก็โม้กันอย่างเมามันตามประคนที่ไม่ได้เจอกันนาน พี่จิ๊ดเป็นแฟนกับพี่ชายคนโต
ผมเฮียตั๊ว
"แล้วเฮียตั๊วกลับมากับพี่จิ๊ดป่าว"
"ไม่อ่ะ พี่หนีมา5555"เย็จจจจ เดี๋ยวโดนจัดหนักหรอกพี่สะไภ้
"จิง"
"ป่าว พี่โม้อ่ะ ความจิงมาเอาของอ่ะ"
"งั้นเฮียก็มาด้วยอ่ะดิ"
"อื้อ อยู่ที่ร้านกาแฟรอพี่"
"แล้วจะกลับบ้านม๊าป่ะ"
"ไปมาแล้วจะกลับวันนี้แล้วเนี่ย"จ๋อยเลยกุ กะจะกลับไปด้วย
"T.T"
ปัง
พรึบ
ผมกับพี่จิ๊ดหันไปมองผู้มาใหม่ สูงอีกแล้ว ทำไมกูเจอแต่คนสูงว่ะ แม่มเอ้ย ทำไมต้องทำหน้าโหดใส่กุด้วย
เดี๋ยวขาคู่หรอก
"มึงมาเอาไรจิ๊ด แล้วไอ่ที่นั่งหน้าสลอนนี่ใคร"
"ก็น้องของอั่งไง แล้วไหนอ่ะของ"พี่จั๊บพยักหน้าแล้วเดินไปเอาของให้พี่จิ๊ด พอพี่จิ๊ดได้ของก็หันมาบ๊ายบาย
ผมแล้วเดินออกบ้านไปสต๊าดรถขับออกไป เหลือไว้แค่ผมกับพี่หน้าโหด เออ ทำไงดี รู้สึกเคว้งคว้างจุงๆ
"เอาของขึ้นไปเก็บสิ เสื้อผ้าเอาไว้ท่างซ้ายของตู้น่ะ"พี่แกพูดจบก็เดินไปเลย
อ้าวไหนเฮียอั่งบอกว่าพี่จับซื้อเสื้อผ้าให้ผมแล้ว ผมไม่ได้เอาไรมาสักอย่างอ่ะ ไม่รู้จะทำไงเลยเดินขึ้นชั้นสองเข้า
ห้องนอนไปนอนดีกว่า เย็นๆค่อยชวนพี่จั๊บไปเอาเสื้อผ้าที่บ้านเฮียอั่ง
....................
(LY)
:นี่เดือน8แล้วหรอ ???
-
เหวยยยยยยยย รออออ
-
บอกได้คำเดียว := สั้น
:ruready
-
มาต่อเร็วๆนะะะะ อยากอ่านอีกกกกกก
-
มันค้างอีกแล้ว :katai1:
สงสัยจะโดนพี่หน้าโหด คริคริ
-
ผมรู้สึกเหมือนกำลังฝันอยู่ ฝันว่าพี่จั๊บแม่งกำลังบีบก้นของผม เช็ชชชช โอ้ไม่
ผมต้องรีบตื่นเดี๋ยวนี้
"เหี้ยยยยยย"
โครมมม
"โอ้ย ไอ้สัด"
ผมไม่ได้ฝันอ่ะ เรื่องจิงเลยไอ้พี่จั๊บแม่ง จันไรหว่ะ ตื่นมานี่มันทั้งบีบทั้งไซร้คอผม
อยู่เลย หลักฐานจะจะคาตายังงี้ ไม่มีสิทร้องขอสิ่งใด พอผมถีบมันเต็มแรงจนไอ้
เชี่ยพี่จั๊บตกเตียง ผมรีบลุกขึ้นปรี่เข้าไปขึ้นคร่อมมันทั้งต่อยทั้งตบมั่วไปหมด ก็คนมัน
โกรธอ่ะ โมโห แม่งทำยังงี้กับกุได้ไงฟ่ะ
"โอ้ย สัส ตีกูหาพี่มึงหรอ โอยยยยย มึงจะเล่นกับกุใช่มั๊ย"พูดจบมันถีบผมออกจากตัว
มัน ผมนี่อย่างจุกอ่ะ ถีบแรงมาก ตอนนี้นอนงอเป็นกุ้งอยู่ข้างโต๊ะคอม
"กุแค่จะเก็บค่าเช่านิดๆหน่อยๆ ตอนแรกกุกะจะค่อยๆเป็นค่อยๆไป ตอนนี้กุเปลี่ยนใจ
ล่ะ ชอบแรงๆก็ไม่บอกน่ะมึง"
มันพูดไปด้วยเดินมาหาผมไปด้วย ผมงี้โคตรกลัวเลย จะหนีก็ไม่ได้ขนาดจะลุกยังจุกเลย
พอถึงตัวผม มันจับไหล่ของผมทั้งสองข้างแล้วอุ้มพาดบ่ามาวางไว้บนเตียง ตอนนั้นนี่
อธิบายอารมย์ความรู้สึกไม่ถูกเลยคับ หน้าของพ่อแม่และพวกพี่ๆลอยขึ้นมา ถ้ามันทำผม
เสร็จแล้วจะฆ่าผมทิ้งรึป่าว โคตรกลัว คิดไปสารพัด
เข้าใจความรู้สึกของเหยื่อที่ถูกข่มขืนเลยเหละ มันถอดเข็มขัดจากกางเกงทหารของมันมา
มัดแขนผม รัดแน่นมากอ่ะ
"พี่ปล่อยผมเหอะ อย่าทำอะไรผมเลยน่ะ"ผมพูดประโยคนี้ซ้ำๆแต่เหมือนมันจะฟังเข้าหูซ้าย
ทะลุหูขวา พูดจนตอนนี้มันถอดเสื้อผ้าผมหมดแล้วอ่ะคิดดูดิ แสบคอไปหมดแล้วทั้งร้องทั้ง
ตะโกน
"ปล่อยมึงก็หนีดิ กว่ากูจะได้มึงมาอยู่ด้วยกุรอมาเป็นสิบปี ปล่อยกุก็โง่เกินไปแล้ว"มันเอามือ
ด้านๆของมันมาบีบหน้าอกผม มึงจะบีบเหี้ยไรของมึ้งงงงงง เจ็บจะตายห่าแล้ว
"ฮืออออ เจ็บโว้ย ไอ้เหี้ย"น้ำตาไหลเลย เจ็บจิงๆนมก็ไม่มีเสือกมาบีบของกุอีก เวร
"เอ่อ กุเบาๆก็ได้"แล้วมันก็ผ่อนแรง
"โอเคยัง"กุไม่โอเว้ยยังไงกุก็ไม่โอ
ทั้งบีบทั้งนวดอ่ะ ผมก็ทั้งร้องทั้งแหกปาก สักพักมันบีบค้างไว้ แล้วมันก้มลงมาเลีย
คราวนี้ผมกรี๊ดเลยคับ เกิดมาไม่เคยกรี๊ดนี่ครั้งแรกเลย ก็ผมอ่ะกับผู้หญิงยังไม่เคยเลย
ผมเป็นพวกแปลกๆคือ ผมไม่กลัวน่ะที่จะลองยาส่งยาหรือยกพวกตีกันเรื่องพวกนี้ผม
ไม่เคยกลัวน่ะ แต่ผมกลับกลัวเรื่องเซ็กหรืออะไรที่คนอื่นเค้าไม่กลัวกัน ผมไม่เคยมี
แฟนจีบยังไม่กล้าเลย ถึงจะมีคนที่ชอบก็เหอะ แต่ผมอ่ะ15เองน่ะ ผมรู้สึกว่ายังไม่พร้อม
....................
(LY)
:เดี๋ยวต่อเย็นๆกั๊บบบบ เรียนก่อน ♥3♥
-
จะรอดไหมมม :katai1: :katai1:
-
อิพี่จั๊บมือไหวใจเร็วไปไหนนน น้องมาอยู่ด้วยยังไม่ถึงวันเลยแกกก 555555
-
:pig4:
-
ง่ะ อิพี่จั๊บนี่ยังไง ตัวเองเป็นทหาร แล้วนั่นผู้เยาว์นะเว้ยยย ถึงน้องมันจะนิสัยเสียหน่อยก็เถอะ
-
โดนนนนนนนนนน
โดนตามชื่อเรื่อง :hao7:
-
ต่อๆ
ไอ้พี่จั๊บมันทั้งบีบทั้งขย้ำจนมันพอใจแล้ว มันก็จับผมพลิกช้อนสะโพกผมขึ้น
แต่ไหล่ผมยังติดอยู่ที่เตียง ผมปวดไปทั้งแขนทั้งไหล่เพราะเมือกี้ผมนอนทับ
แขนตัวเองนานมันมัดมือผมไว้ด้านหลัง
"สีสวยดีนี่"ไม่ต้องมาชมกุ
"ไอ้เหี้ย"
เพี๊ยะ
"โอ้ยยย"
"ปากดี"
เพี๊ยะๆๆๆ
มันตีก้นผมรัวๆเลยตีเสร็จมันก็มาลูบบ้างขย้ำบ้าง ผมรู้สึกแปลกๆก็มือพี่แกมัน
สากๆอ่ะ เสียวชิบ ผมเริ่มมีอารมย์ร่วมกับมันผมที่ไม่ประสาเรื่องพวกนี้พอโดน
นิดๆหน่อยก็อ่อนเป็นขี้ผึ้งโดนไฟลน ไอ่พี่จั๊บลากมือมาที่น้องชายของผมแล้ว
ชักให้
"หือออ อื้ออ พอ กี๊ดดดพอ หะฮื้อ"
ผมครางดังมากอ่ะไม่ได้สนใจว่าใครจะได้ยิน เสียวจนไม่ได้สนใจอะไรเลย ถ้า
ย้อนกลับไปได้น่ะผมจะไม่ส่งเสียงน่าอายๆอย่างนั้นออกไป มันพลิกผมมานอน
หงายจับขาผมแยกออกกว้างอย่างน่าเกลียด
"ซี๊ดดด อื้ม"
ผมเสร็จคามือมันเยอะมากด้วย ไม่ได้เอาออกมานาน ไอ้พี่จั๊บแกะเข็มขัดที่มัด
ไว้ให้ผม ผมล้มตัวลงไปนอนตะแคงอย่างหมดแรง ไอ้พี่จั๊บล้มต้วลงตามดึงผม
เข้ามากอด ตอนนี้พี่มันนอนกอดทางด้านหลังผมไว
"ดูนี่สิ"มันยื่นโทรศัพท์มาตรงหน้าผมแล้วเล่นวิดีโอ
"เสียงมึงร้องได้น่าเย็_มากอ่ะ"ผมอึ้งมาก ทำไรไม่ถูกร้องไห้แม่ง
"อย่าคิดที่จะหนีไปจากกุ"
"พี่ลบเถอะน่ะ สงสารผมเหอะผมเป็นน้องของเพื่อนพี่น่ะ ฮืออ"
"ไอ้อั่งก็อยู่ส่วนมัน มึงก็อยู่ส่วนมึง มึงเป็นของกุ"
"พี่...."
"กว่ากุจะได้มึงมาอยู่ด้วยกุรอมาเป็นสิบปี ตอนนี้ได้มึงมาอยู่กับ
ตัวกุไม่ปล่อยมึงไปหรอก"
"แต่พี่คับลบเหอะน่ะ ผมไม่หนีพี่ไปไหนหรอก จิงๆน่ะผมสัญญา"
"ไม่! นอนกุง่วง เย็นค่อยออกไปกินข้าวข้างนอก"
ผมหลับไม่ลงหรอกคับ ผมไม่สบายใจเรื่องคลิปนั่นผมกลัวพ่ีเค้า
จะเอาไปปล่อย กลัวมาก ถ้าพี่จั๊บปล่อยไปผมจะทำยังไงถ้าสมมติ
เพื่อนพี่หรือญาติผมมาเจอ ผมจะอธิบายยังไง คิดจนปวดหัว ปวด
จนอยากอ้วก ถ้าเครียดมากๆผมจะเป็นอย่างงี้ตลอด
ผมคิดอยู่อยู่อย่างนั้นวนไปวนมาจนพี่จั๊บมันตื่น มันจับผมไปล้างตัว
แล้วจับแต่งตัวก็ชุดที่ผมใส่มาเมื่อเช้านั้นเหละ
พี่จั๊บพาผมมากินข้าวที่ห้าง พี่เค้าให้ผมเลือกว่าจะกินร้านไหนแต่ผม
ไม่ตอบไม่อยากคุยด้วย พวกเรายื่นเงียบกันอยู่หน้าฮอทพอทเหมือน
เล่นสงครามเย็นใส่กันต่างคนก็ต่างไม่พูด นานพอสมควรพีจั๊บคงรำคาญ
เลยดึงแขนผมเข้าร้าน
ในร้าน
พี่จั๊บเดินไปเอาผักเอาหมูแล้วเดินกลับมาที่โต๊ะนั่งลงแล้วเอาของที่ไปตัก
มาเมื้อกี้ลงหม้อรวดเดียว
"อ้ะ กินข้าวผัดก่อนข้าวเที่ยงก็ยังไม่ได้กิน ในหม้อมันยังไม่สุข"พี่จั๊บดัน
จานข้าวผัดมาให้ ผมก็ตักกินนิดหน่อยยังไม่ถึงครึ่งจานผมก็อิ่ม
ปกติผมเป็นคนที่กินน้อยอยู่แล้วถ้าเวลาที่ผมคิดมากหรือเวลาที่เครียด
ข้าวแทบไม่จำเป็นกับผมเลย มันไม่มีความรู้สึกหิวสักนิด
"กินอีกสิ"
"อิ่ม"
"อ้ะ ในหม้อสุกพอดีกุตักให้"
ผมก็กินที่มันตักให้ไปถ้วยนึงมันกำลังจะตักถ้วยที่สองให้แต่ผมเบรกไว้
ก่อน กินไม่ไหวแล้วจิงๆ พอหมดเวลาผมกับพี่จั๊บก็ออกจากร้าน
"พี่จั๊บ ผมไม่ได้เอาเสื้อผ้ามา"
"เดี๋ยวใส่ของกุ"
สรุปกลับบ้านไปผมก็อาบน้ำแล้วก็ใส่เสื้อผ้าของพี่จั๊บ เสื้อผ้าของพี่เค้า
ตัวใหญ่มาก ก็พี่เค้าตัวใหญ่อ่ะสูงมากด้วย ถ้าเอาพี่จั๊บมาสร้างผมน่ะ
สามารถสร้างผมได้สองร่างเหนะ ผมค้นกางเกงในตู้มาใส่แต่ใส่ไม่ได้
สรุปผมก็ไม่ได้ใส่กางเกงนอน ใส่ไม่ได้ เหอๆ ขนาดเป็นกางเกงเอวยาง
ยืดผมยังใส่ไม่ได้เลย เวรของกรรม จิงๆ
ผมนอนคิดที่พี่จั๊บพูดกับผมว่าพี่เค้าอ่ะรอผมมาสิบกว่าปี นี่พี่จั๊บ
กับผมรู้จักกันมานานขนาดนั้นเชียว ทำไมผมจำพี่แกไม่ได้เลย
ผมเป็นลูกหลงอ่ะคับแม่ผมมีลูก5คนรวมผมด้วยน่ะ ผมหลงมาตอน
ที่แม่อายุประมาณ40ล่ะ ตอนผมคลอดเฮียอั่งอายุ15เฮียอั่งเป็นลูก
คนที่3ลูกคนแรกคือเฮียตั๊วตอนนี้อยู่ญี่ปุ่นกับเมียมันคนที่2คือเฮียฮวง
ตอนนี้อยู่ภูเก็ตคนที่4คือเฮียเพียนคนนี้บวชเป็นพระอยู่จังหวัดบ้านเกิด
ผม สรุปน่ะคับแต่ล่ะคนอายุเท่าไหร่จะได้ไม่งงกัน
เฮียตั๊ว 33
เฮียฮวง 32
เฮียอั่ง 30
เฮียเพียน 28
ผม 15
อันนี้ตอนที่เกิดเหตุการณ์น่ะครับ
....................
(LY)
:ขอโทษที่ช้า มาซ่ะดึก555 ตอนแรกพิมแล้วแต่เราพิมสดพิมเสร็จพอดี
กำลังจะกดโพส หน้าจอดับ พรึบ แบตหมด เวรจิงๆ เลยต้องพิมใหม่
เราลืมบอกที่ลงมาตั้งแต่แรกเราแต่งล้วนๆน่ะ เราชอบนิยายที่บรรยาย
เหมือนเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นมาจิงๆ ขอโทษที่บอกช้าน่ะกั๊บบบ ขอโทษจิงๆ
-
น่ากลัวว คนแบบนี้ :katai1:
-
ขอบคุณค่า
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
o13 o13 o13 :hao7: :hao7: :hao7:
-
พี่จั๊บ ถึงจะรุนแรงไป แต่ก็ไม่หักหาญน้ำใจ
ดีนะที่ไม่ข่มขืน อะ ให้อภัยพี่เขา
:o8: :o8: :o8:
-
อ่านแบบนี้ก็สนุกดีค่ะ เหมือนเรื่องเล่าดี
ได้อารมณ์อีกแบบ :pig4:
-
พี่จั๊บก็ใจดีอยู่นะ
เหมือนจะโหดไปสักนิด
แต่ก็ไม่ทำะไรลี่ คงแค่เอาไว้ขู่
แต่เล่นรอมาตั้ง 10 ปี นับถือๆ
-
:katai2-1:
-
สนุกดีจร้าน่าติดตามเล่าเหมือนเรื่องเกิดขึ้นจิงเลย
ถ้าไม่บอกเราก็นึกว่าเรื่องจิงนะเนี่ย
-
ผมอยู่ที่บ้านพี่จั๊บได้สองอาทิตย์แล้ว ผมไม่ค่อยได้ออกนอกบ้านเลยถ้าไม่จำเป็น
ก็มันไม่ให้ผมออกอ่ะ ได้แค่ดูทีวีเล่นคอมแล้วก็ทำงานบ้านก็ซักผ้ารีดผ้าล้างจาน
ประมาณนั้น แลดูเป็นแม่บ้านอย่างยิ่ง555
โทรศัพท์ผมโดนยึดคับ เซ็งงงง โดนยึดตั้งแต่วันแรกเลย มันมาบอกทีหลังว่า
ว่ากลัวผมโทรหาเฮียอั่งแล้วฟ้อง กลัวพวกเฮียๆผมมากระทืบมันว่างั้น ความจิง
พี่จั๊บมันเป็นคนทีขี้กลัวมากๆ ผีก็กลัวหมานกหนูแมวมันก็ยังกลัว ดูแล้วไม่น่าจะ
เป็นทหารได้เลยจิงๆ
เวลาที่จะติดต่อกับครอบครัวผมจะต้องใช้โทรศัพท์มันและต้องคุยต่อหน้ามันด้วย
น่ะไม่งั้นมันไม่ให้คุย ระแวงอะไรขนาดนั้น
วันนี้มันจะไปราชการกลับพรุ้งนี้เย็นๆ วันนี้มันเลยคืนโทรศัพท์ให้ผม1วันไว้โทร
เช็คผม พอได้คืนผมก็เปิดเครื่อง เปิดปุ๊บทั้งไลน์ทั้งข้อความทั้งสายที่ไม่ได้รับเด้ง
ขึ้นมาจนโทรศัพท์ค้าง
ตึ้ง
Pimm:ลี่โทรไปไมไม่ติดอ่ะเป็นไรรึป่าวหลายอาทิตย์แล้วน่ะ
พิมส่งlineมาเมื่อสามชั่วโมงก่อนที่จิงส่งมาเยอะมากตั้งแต่วันที่ผมมาอบู่กับพี่จั๊บ
แล้วผมไม่ได้ติดต่อหา พิมมันlineมาทุกวันอ่ะ
LiLy:โทรสับเสีย โทษทีๆ
Pimm:อ๋อ ไปดูหนังป๊ะ
LiLy:ไปๆ แปบน่ะขอพี่ก่อน
ส่งข้อความเสร็จผมวิ่งขึ้นบันไดไปขอพี่จั๊บ พี่จั๊บมันจะเดอนทางตอนบ่ายตอนนี้พึ่ง
สิบโมงอยู่ มันเลยมานั่งทำงานที่ในห้องนอน
"พี่จั๊บ ไปดูหนังกับเพื่อนน่ะ"
"ใครคนไหน"มันละสายตาจากจอคอมหันมามองผม
"พิม"
"ผู้หญิง"
"ป่าว ผู้ชาย.."
"ไม่ต้องไป!"ผมยังไม่ทันพูดจบประโยคมันตะคอกสวนมาเลยคับ ตกใจชิบหาย ปกติ
มันก็พูดเสีบงดังอยู่แล้ว ยิ่งตะคอกใส่นี่แก้วหูผมแทบทะลุอ่ะ
"แต่ พี่คับผมอยากเจอเพื่อนน่ะ น้าๆๆ"
ผมเดินเข้าไปอ้อนมัน ทุกๆคนคงจะงงใช่รึป่าวว่าทำไมผมไม่กลัวมันแล้ว ก็หลังจากที่
กลับจากห้างวั้นผมไม่คุยกับมันเลยข้าวก็ไม่ค่อยกินเหม่อลอยอีกต่างหาก น้ำหนักผม
ลดไป2-3โล วันที่สามที่ผมอยู่กับพี่จั๊บผมอ้วกไปสองรอบปวดท้องมาก ผมคงเครียด
มากเกินไป พี่จั๊บมันคงกลัวผมจะตายเลยโยนโทรศัพท์ของมันมาให้ผมลบคลิป
หลังจากนั้นมาอาการของผมก็ดีขึ้น ความเครียดค่อยๆลดลง ผมกับพี่จั๊บคุยกันมากขึ้น(มั้ง)
คือผมเป็นคนที่โกรธง่าบหายง่ายอ่ะ พอคลิปถูกลบผมก็หายโกรธพี่เค้าทันที ไม่ต้องมีคน
ค้ำประกันเลย
เข้าเรื่องต่อ
"น้าาาาา"อ้อนแม่งเต็มที่
"ไม่"
"พี่คับบบบบ"
"พูดรู้เรื่องบ้าง ไม่ต้องไป"
"ฮือออ พี่จั๊บผมไม่ได้เจอเพื่อนเลยน่ะฮึก..ตั้งแต่ปิดเทอม.ม..พี่ไม่สงสารผมเหรอ อึกฮืออ.อ"
บีบน้ำตา นี่คือวิธีการที่จะทำให้ไอ้พี่จั๊บใจอ่อน ตี้งแต่ที่อยู่กับมันมาผมหมดน้ำตาไปเป็นลิตรแล้วมั้ง
55 ผมไม่ใช่คนที่ร้องไห้ง่ายขนาดนั้นแต่พอมาอยู่นี่ไม่ต้องบิ้วมันก็ไหลออกมาโดยอัตโนมัติ ร้องที
ไรยอมผมทุกที
"น้าาาฮึกอือออ..ฮือน้า.าา"
"เอารูปเพื่อนมาให้ดูก่อน"บอกแล้วมันต้องยอมผม หึหึ
ผมเปิดรูปในโทรศัพท์ให้มันดู
"เดี๋ยวไปส่ง"
เย้
พี่จั๊บพาผมไปส่งที่ห้างที่นัดกับพิมไว้ วันนั้นผมดูหนังแนวแฟนตาซีมั้งผมจำไม่ค่อยได้แต่หนัง
สนุกมาก พอดูหนังเสร็จผมกับพิมไปกินไอติมกันต่อ พี่จั๊บมันส่งไลน์มาหาผมตอนที่กำลัง
จะเดินออกร้านพอดี
JUB:คืนนี้นอนที่บ้านเพื่อนมึงเลย ไม่ต้องกลับบ้าน
ผมเลยส่งกลับไป
LiLy:ทำไม
JUB:อยู่คนเดียวมันอัตราย
LiLy:อยู่ได้
JUB:ถ้าไม่ทำตามวันหลังกุจะไม่ให้มึงออกไปข้างนอกอีก เดี๋ยวกุจะซื้อโซ่มาล่าม
แม่ง ถ้าซื้อโซ่มาล่ามผมจิงน่ะผมจะโทรฟ้องเฮียอั่งว่าเพื่อนมันทำร้ายผมและกักขังหน่วงเหนี่ยว
ไม่พอมันยังคิดจะพรากผู้เยาอย่างผมอีก
....................
(LY)
:ช่วงนี้หลอนมากเลย จะไปที่ไหนในรร.ต้องพกเพื่อนไปด้วยไม่งั้นอยู่ไม่ได้จิงๆ
เมื่อเช้านี้ที่รร.ตักบาตรให้ครูที่พึ่งเสียไปเมื่อวันจันทร์เราไปไม่ทันอีกอย่างไม่ได้
ซื้อของไปใส่ด้วย เซ็งงงง
RIP. น่ะฮับครู T_T
-
ขอบคุณค่า
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่แกคงขาดความรักนะ :z10:
-
หลังจากเดินห้างสักพัก ผมกับพิมก็โบกแท็กซี่กลับบ้านพิม มาถึงก็เกือบสองทุ่ม
เดินกันนานมากกก เดินวนไปวนมาอ่ะเหละไม่มีไรทำ
เดินเข้ามาในบ้านเจอแม่มันกำลังดูซีรีเกาหลีเลยเข้าไปแจมกับแม่ไอ้พิมพักนึง แม่ง
พระโคตรเหี้ยอ่ะ อย่าให้กุเป็นน่ะ ผมเคยมาบ้านไอ้พิมหลายครั้งแล้วแต่ไม่เคยนอน
ครั้งนี้ครั้งแรกเลยที่มานอนบ้านมัน
"กินข้าวมารึยังลูก"
แม่ไอ้พิมถามตอนหนังจบแผ่นแล้วคือกว่าแผ่นหนึ่งจะจบแม่งนานเกือบชั่วโมงนู่นมั้ง ผมมาแจมตอนสองทุ่มตอนนี้จะห้าทุ่มแล้วแม่พึ่งจะมาถามผมว่ากินข้าวรึยังแม่ไม่ถาม
พรุ้งนี้เลยหล่ะค๊าบบบ นึกในใจน่ะคับพูดออกไปไม่ได้เดี๋ยวเค้าไล่ผมนอนนอกบ้าน
"กินแล้วคับแล้วแม่หล่ะ"
"สลัดผักเมื่อ5โมงเย็นแล้วค่ะลูก ไปอาบน้ำไปมันดึกแล้วเดี๋ยวผิวจะเสียหน้าจะไม่
สวยน่ะลูก"
"คับๆ"
"กู๊ดไนจ้ะ"
แม่ไอ้พิมเป็นผู้หญิงที่มั่นใจในตัวเองสูงม๊าก รักสวยรักงามก็แม่มันเป็นแอร์หนิก็ต้อง
ดูแลตัวเองเป็นธรรมดา แม่เค้าชอบซื้อของจากต่างประเทศมาฝากผมด้วย เห็นอะไร
น่ารักๆเป็นไม่ได้กว้านซื้อหมด
มีครั้งหนึ่งแม่ไปเที่ยวที่ญี่ปุ่นเค้าซื้อชุดนอนมาฝากผมด้วยคือมันเป็นชุดนอนหวานๆ
ของผู้หญิงอ่ะกระโปรงพริ้วๆมีลูกไม้ แล้วผมเสือกไปเปิดที่รร.แต่ไม่แค่นั้น ก็ไอ้พิม
ดันเอามาให้ตอนเคารพธงชาติ ผมก็แกะของฝากตอนนั้นเลย จนถึงตอนนี้เพื่อนใน
ห้องมันยังล้ออยู่เลย
เพื่อนผู้หญิงในห้องบางคนมันก็ซื้อให้ผมในวันเกิดผม ซึ้งจิงๆแถมหวาบหวิวกว่าที่
ที่แม่ไอ้พิมซื้อให้อีก เพื่อนเวรรรร
ผมเดินเข้าห้องนอน พอเข้ามาเห็นไอ้พิมพึ่งออกจากห้องน้ำ
"มึงไม่ใส่กางเกงหรอว่ะ"
ผมเห็นมันใส่เสื้อแขนยาวสีส้มตัวใหญ่ๆแต่ไม่เห็นกางเกงมันโผล่พ้นเสื้อออกมา เลย
วิ่งไปดึงชายเสื้อมันขึ้นถึงเอว พอดีผมเป็นคนที่ขี้สงสัยเห็นป่ะว่าผมเนี่ยเหมาะกับสาย
วิทย์ขนาดไหน ต้องเป็นคนที่ชอบสังเกตุ(ขี้เสือก)ชอบที่จะต้ังปัญหาและหาคำตอบ
ของปัญหานั้นๆ
และคำตอบที่ได้ก็คือมันไม่ใส่คับ ถกขึ้นมาเห็นเกงในมันเลยสีขาว ไอ้พิมหน้าแดงปิด
แทบไม่ทัน 555
"ไปอาบน้ำเลยไป๊"
"ยืมชุดนอนหน่อย"พิมมันวิ่งไปที่ตู้เสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว
"เอ้า เอาไป"
"อ้าว ไหนกางเกง"
"ชุดนอนไม่มีกางเกง"
ผมก็เดินงงๆเข้าไปอาบน้ำ อาบเสร็จก็ใส่ชุดที่พิมมันเอาให้ ออกมาก็ตรงดิ่งไปที่เตียงเลยง่วง
เหมี๊ยวววว เหมียวว~
พี่จั๊บโทรมา
"โหล"
"ทำไรอยู่"
"กำลังจะนอน"
"อื้ม เที่ยวสนุกไหมวันนี้"
"สนุกมากกกกกกก ปวดขาไปหมดเลยเดินวนตั้งหลายรอบ"
ผมโม้ให้พี่จั๊บฟังนานมากเกือบครึ่งชั่วโมง
"วีดีโอคอลมั๊ย กูอยากเห็นหน้า"พูดจบพี่จี๊บมันก็กดวางสายโทรมาใหม่ทันทีเลย เร็วมาก
ยังไม่ทันได้ตอบไรเลย
ผมก็คุยกับพี่จั๊บอรกเกือบสิบห้านาทีผมทำหน้าตลกๆให้มันดูด้วยมันหัวเราะใหญ่เลย แล้ว
ผมก็ถ่ายไปรอบๆห้องนอนของพิมให้มันดู ไอ้พี่จั๊บมันชมว่าห้องสะอาดจัดเป็นระเบียบดี
คุยไปคุยมาตาชักลืมไม่ขึ้นผมเลยบอกจะไปนอนแล้ว พี่จั๊บมันบอกฝันดีแล้วก็วางสายกันไป
ดูเหมือนข้าวใหม่ปลามันดีจัง55 แต่ตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไรแนวนี้เลยเพราะปกติผมก็คุย
กับพวกเฮียๆอย่างงี้อยู่แล้ว
ตึ้ง
"คิดถึงมึงน่ะ"
สาสสพี่แม่ง เขิลสึ้ดๆ แล้วผมจะเขินทำไมเนี่ยยยย
....................
(LY)
-
แหมะ ตอนนี้อีพี่อารมณ์ดีนะ :katai5:
-
พี่จั๊บน่ารักอ่ะ. เค้าชอบบบ!!!!!
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:katai1:
-
่จั๊บน่ารักว่ะ แม้จะโหดต้นเรื่องก้อตาม
-
ตอนที่7 ต้อนรับเปิดเทอม
ก่อนเปิดเทอมหนึ่งวันพี่จั๊บมันพาผมมาซื้อของใช้สำหรับเรียน ตอนนี้ผมอยู่ในร้านเครื่องเขียน
กำลังเลือกปากกาอยู่อย่างเมามัน ลองมันแม่งทุกด้ามใครเป็นแบบผมบ้างด้ามไหนที่ลองจะไม่
เอาด้ามนั้นแต่จะเอาอีกอันที่เหมือนกันแต่ไม่ได้ลอง
ส่วนพี่จั๊มมันรออยู่ที่ซีเอ็ด ผมอยากได้กระเป๋าใส่ปากกาอันใหม่พอดีอันเก่ามันขาดแล้ว ผมเลย
เดินไปอีกล็อกหนึ่งเลือกไปเลือกมาหันไปเจอพี่เฟยกำลังเลือกสีน้ำอยู่เลยเดินเข้าไปทัก
"พี่เฟย"
"เชี๊ยะ"
"พี่ด่าผมไม"
"ขอโทษค๊าบบ พี่ตกใจมาไม่ให้สุ้มให้เสียง"พี่เฟยกอดผมแล้วโยกไปมา เดี๊ยะๆถึงเนื้อถึง
ตัวกุตลอด
"แล้วพี่มากับใครอ่ะ"
"มาคนเดียว เดี๋ยวซื้อเสร็จไปดูหนังกับพีมั๊ยพี่เลี้ยง"
"ไปๆ"
แล้วผมกับพี่เฟยก็เดินไปจ่ายตังที่เค้าเตอร์ พี่เฟยใจดีจะจ่ายค่าของให้ผมด้วยผมก็ไม่ขัด
สัทธาให้พี่เค้าจ่ายให้ จ่ายเสร็จก็ไปโรงหนังซื้อตั๋วเหลืออีกสิบนาทีต้องเข้าโรง พี่เฟยเอา
ตังให้ผมไปซื้อป็อบคอนกับน้ำ ผมก็เลือกเอาชุดใหญ่เลยคับเดี๋ยวไม่อิ่ม ได้แล้วก็เดินไปหา
พี่เฟยที่นั่งรอตรงโซฟา
"ซื้อมาทำไมชุดใหญ่เนี่ย ตัวเองกินหมดเหรอ"
"กลัวพี่กินไม่อิ่มไงเลยสั่งชุดใหญ่มา"
"อ่าว แล้วลี่ไม่กิน"
"กินแค่แป็ปซี่พอ ไม่ชอบป็อบคอนอ่ะ"
"ไม่ชอบแล้วสั่งมาซ่ะชุดใหญ่"
"พี่ก็กินดิ"
พูดจบก็เดินเข้าโรงเลย ก็มันถึงเวลาแล้วนี่พี่เฟยมันก็วิ่งตามมาอย่างเร็วแล้วพากันกอดคอเข้า
โรงไป นั่งดูไปครึ่งเรื่องพึ่งนึกได้ว่าพี่จั๊บรออยู่ที่ซีเอ็ด ตอนนั่นของฟรีมันบังตาอะไรก็ลืมไป
หมด 555 พอนึกได้ปุ๊บผมเริ่มนั่งไม่ติดเก้าอี้หันซ้ายหันขวาจนพี่เฟยมันสงสัย
"เป็นไรเนี่ยอยู่ไม่สุขเลย"
"ลืมพี่ไว้ที่ร้านหนังสืออ่ะดิ"
"ไม่เป็นไรหรอก ดูหนังจบก่อนค่อยไปนี่ก็ใกล้จบแล้ว"ผมก็เลยดูหนังต่อจนจบด้วยใจที่กระสับ
กระส่าย
หนังจบผมแทบเหาะออกไปหาพีจั๊บไม่ใช่เพราะคิดถึงแต่กลัวโดนกระทืบมากกว่า พี่เฟยเดินมาส่ง
ผมด้วย เข้าไปในร้านหาพี่จั๊บไม่เจอเลยวิ่งไปที่ลานจอดรถไอ้พี่เฟยมันก็เสือกวิ่งตามผมลงมาอีก
ผมเห็นพี่จั๊บยืนพิงรถเลยเดินเข้าไปหากะจะขอโทษ
"มึงไปไหนมาห้ะ! กูหาแทบตาย"
"โอ้ยยย"พอเห็นหน้าผมเท่านั้น ไม่พูดพร้ำทำเพลงกระชากแขนผมอย่างแรงแล้วตะตอกใส่หน้าทันที
"พี่คับใจเย็นๆ"พี่เฟยเข้ามาไกล่เกลี่ย
"มึงเป็นใคร"
"เอ่อออ เป็นรุ่นพี่ที่รร.คับ"
"อย่าเสือก"
พี่จั๊บพูดตอกหน้าพี่เฟยเสร็จ ก็จับผมยัดเข้ารถแล้วเหยียบคันเร่งแทบมิด ผมโคตรกลัวเลย สั่นเป็นเจ้าเข้า
แม่งหน้าอย่างยักษ์ กลับบ้านไปผมจะโดนไรบ้างว่ะเนี่ยยย โดนอีกแล้วกูรับเปิดเทอมเลย
....................
(LY)
-
ก็ลืมเค้าไว้นิ โดนแน่ :katai3:
-
:mc1:
มีลืมด้วย หนีไม่พ้น โดนแน่ ๆ
-
จัดหนักๆ เลยนะคะ :hao6:
-
ลืมพี่จั๊บเฉยย :hao7: :hao7: o13 o13 :pig4: :pig4:
-
รอดยากลูกเอย.. ก็เห็นของฟรี ดีกว่า ต้องโดนแน่ๆๆ
-
ลืมไปได้ยังไงนี่
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:pig4: คับ
-
ตอนที่8 บ่น
พอรถเลี่ยวเข้าบ้านมาจอดที่โรงรถ พี่จั๊บมันก็ลงรถแล้วเดินเข้าบ้านไปอย่างรวดเร็ว
ไม่รอผมเลยสักนิด ผมรีบวิ่งตามลงไป
"พี่จั๊บบบบบบบ"
"อะไร!"หันมามองตาขวาง
"ขอโทษคับ"
"แล้วไปกับมันทำไม ห้ะ! รู้มั๊ยพี่หาแทบตาย ห่วงน่ะ วันหลังอย่าทำแบบนี้อีกจะไป
ไหนก็มาบอกก่อน"
"คั๊บบบบ"
"แล้วไอ้เหี้ยนั่นเป็นใคร"
"รุ่นพี่ที่รร."
"แล้วมันชวนไปไหน"
"ดูหนัง"
"สนิทกันแค่ไหน"
"ก็มากก"
บลาๆ
พี่จั๊บถามเยอะ คิดดูถามตั้งแต่เข้าบ้านยันเข้านอนอ่ะไม่พอถามซ้ำวกมาคำถามเดิมอีก
"พี่พอแล้วถามเยอะเกินไปแล้ว"ผมบอกมันแล้วทำหน้ามุ่ยใส่
"พี่เป็นห่วงนี่"แล้วมันก็ดึงผมไปกอด
"อื้อรู้แล้ว วันหลังจะไม่ทำอีก"
"ยังจะมีวันหลังอีกเหรอ ถ้าอยากดูหนังก็บอกพี่จะพาไปดูไม่เห็นต้องให้คนอื่นพาไปเลย"
"พี่จั๊บไม่มีเวลานี่"เอ๊ะ ทำไมผมรู้สึกน้อยใจว่ะ ไม่ใช่สาวน้อยน่ะเฮ้ย
"วันพรุ้งนี้ไปกินหมูกะทะกันเน๊าะ"
พี่จั๊บรู้สึกได้ว่าผมงอลเลยเอาของกินเข้าล่อผม และผมก็ติดกับ
"จิงๆน้า"
"คับ"
พี่จั๊บก้มลงมาหอมเหม่งผมทีนึงและผมก็หันไปจุ๊บแก้มพี่จั๊บคืน ผมกับพี่จั๊บทำอย่างนี้กันก่อน
นอนเป็นประจำ ก็ตั้งแต่ที่ลบคลิปอ่ะเหละ พี่จั๊บเป็นคนเริ่มก่อนตอนแรกผมก็ไม่ชอบอ่ะแต่พี่
จั๊บชอบบังคับให้ผมทำตอบทำไปทำมาเลยเกิดเป็นความเคยชิน พอพี่จั๊บหอมเหมางปุ๊บผมต้อง
หอมแก้มปั๊บ มันเป็นความเคยชินจิงๆเชื่อผมสิ
.
.
.
.
ตอนนี้สั้นมากกกคับ พอดีผมงอลไอ่พี่จั๊บมันเลยเขียนไม่ค่อยดีเท่าไหร ขอโทษเป็นอย่างสูง
เรื่องของเรื่องที่งอลคือช่วงนี้ไอ้พี่จั๊บมันติดMVของ4L ดูได้ดูดีดูทั้งเช้าทั้งเย็น ลองไปเสิร์ส
หาดูน่ะคับ เซ็งมีไรดีกว่าผมฟระ! มันกำลังจะเป็นติ่งเกาหลีคับ เหอๆ
....................
(LY)
-
:pig4:
-
คิดต่อไม่ออก จะต่อไงก็ต่อไม่ได้ ตันจิงๆ ขอจบแค่นี้น่ะคับขอโทษจิงๆ กระผมคงเขียนได้แต่เรื่องสั้น
เรื่องยาวคงไม่ไหว ตอนแรกก็คิดออกมาเป็นฉากๆแล้วว่าจะลงตามที่คิด แต่ตอนนี้คิดไม่ออกว่าจะต่อเรื่อง
ยังไงจิงๆ ขอโทษคับ T○T
-
ตอนนี้คิดยังไม่ออก ก็พักไว้กาอน
รอให้สบายใจ คิดออกตอนไหน
ก็ค่อยมาต่เรื่องก็ได้นะคะ สู้สู้ค่ะ
-
:serius2: :serius2: :serius2:
-
:a5:
เงิบบบบบบบบ
จะตัดจบจริงๆ หรอคะ เสียดายจัง ยังไงก็เคารพการตัดสินใจของคนเขียนค่ะ :กอด1:
-
:hao7: o13 o13 o13
-
ไว้ใจร่มๆอยากกลับมาเขียนก็รออ่านน้า เปนกำลังใจให้ครัช o13
แต่ก็จบแบบมุ้งมิ้งอ่ะเนอะ :impress2: มีจุ๊บเหม่งด้วย
-
กำลังน่ารักเลย จบซะแล้ว
-
เข้ามาอ่านแล้วอึ้ง
จบอย่างนี้เลยเหรอคะคนเขียน T-T
-
:hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
-
จบแล้วเหรอคะ?!!
กำลังอ่านอย่างเมามัน
ยังไงก็ขอบคุณนะคะ
:กอด1:
-
:z3:
จะเอาอีก
-
เนื้อหาของเรื่องไม่จบนินา เฮ้อออออ
ค้างเลย :seng2ped:
-
:mew1:
-
บิดสุดแรงพุ่งออกนอกบ้านหวิดชนรถอีแต๋น
ที่ขับผ่าน เกือบตายเหนะ
สันดานแบบนี้น่าตายมาก