***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
******************************************************************************
ตอนที่ 1
“ถ้าหากพี่ต้องการอย่างนั้นแล้ว ผมก็ไม่ขัด” เสียงของญาติผู้น้อง ผู้มีตำแหน่งเป็นนายของชายหนุ่มไปพร้อมๆกันเอ่ยเรียบ เข้าการตัดสินใจของชายหนุ่ม
“ขอบใจ ซือม่าน” คนเป็นพี่ยิ้มบางให้น้องชาย
“พี่อี้หลิง” เสียงหวานของหญิงสาวข้างๆเขาเอ่ยอีกชื่อของเขาที่ใช้ยามอยู่ฮ่องกง น้ำเสียงเจือความกังวล
“อย่ากังวลเลยเพ่ยจือ อย่างนี้ดีแล้ว” ชายหนุ่มยืนยันหนักแน่นกับน้องสาวที่มีสายเลือดเกี่ยวดองกัน
“พ่อของพี่ทรยศตระกูล พี่ก็ไม่สมควรมีหน้าอยู่ต่อ พี่คิดทบทวนดีแล้ว เป็นการดีต่อตัวพี่เองและทางนี้ด้วย”
หลังจากพ่อของเจเดนซึ่งมีศักดิ์เป็นอาแท้ๆของประมุขตระกูลชานซึ่งได้แก่ซือม่าน ได้ถูกปลิดชีวิตข้อหาทรยศแล้ว ตัวเขาที่เป็นลูกแท้ๆจึงไม่คิดที่จะอยู่อาศัยร่มเงาเดิมอีก
ไม่ดีนัก หากมีคนคอยกังขาในตัวเขาเพราะสายเลือดของพ่อ
แม้ตัวเขาเองไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับแผนการของพ่อที่ผ่านมาเลยก็ตาม เพราะตัวเขาเองอยู่ในประเทศไทยตลอดเวลา พ่อส่งเขาไปคุมสาขาในไทยเพราะความเป็นสายเลือดฮ่องกงแค่ครึ่งเดียวทำให้ไม่เป็นที่ยอมรับในตระกูลเมื่ออยู่ในกลุ่มที่นี่นัก ชายหนุ่มได้สายเลือดอีกครึ่งจากแม่ชาวรัสเซียผู้ไม่เคยแม้แต่จะได้เห็นหน้าสักครั้ง
เมื่อธุระทุกอย่างจัดการเป็นที่เรียบร้อย เจเดนเดินทางออกจากฮ่องกงทันที
ธุรกิจใต้ดินทั้งหมดของตระกูลชานไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับเขาอีก
ไม่มีสิ่งใดสำคัญกับเขาในผืนแผ่นดินแห่งนี้
ทิ้งอดีตไว้.....เบื้องหลัง
เมื่อได้รับการยินยอมจากนายใหญ่ ชายหนุ่มก็เหลือแค่สะสางและร่ำลาเล็กน้อยกับที่ที่เขาคุ้นเคยมาตลอดตั้งแต่ก้าวย่างเข้ามาในผืนแผ่นดินไทย
“แล้วต่อจากนี้นายจะเอาไงต่อ ยังไงก็กลับมาดื่มด้วยกันบ่อยๆแล้วกัน คนที่นี่ต้อนรับนายตลอดนะเจ” ชายหนุ่มผู้สูงวัยกว่าเจเดนเล็กน้อยตบหลังตบไหล่ชายหนุ่มเป็นการอำลารุ่นน้องคนสนิทที่อยู่ในความดูแลมานาน
“ขอบคุณครับพี่กริชที่คอยช่วยเหลือผมมาตลอด แล้วผมจะมาดื่มกับพี่บ่อยๆครับ” เจเดนสวมกอดร่ำลาชายหนุ่มผู้พี่ที่เหมือนพี่ชายแท้ๆ แล้วเดินกลับออกมาจากบาร์หรูที่ในอดีตนั้นแทบจะเหมือนออฟฟิศของเขา
เจเดนหันหลังมองสถานที่คุ้นเคยรอบๆตัว ที่ๆเขาคุ้นเคยมายาวนาน คนภายนอกอาจมองว่าเป็นแหล่งอบายมุข เขาไม่เถียง แต่อีกด้านมันคือที่ๆเขาใช้ชีวิตมามากกว่าสิบปี และเขากำลังหันหลังให้กับมันจากนี้ไป
ชายหนุ่มตัดสินใจถอนตัวทันทีจากวงการมาเฟียหลังจากพ่อแท้ๆของตนที่ฮ่องกงตาย เนื่องจากพ่อทรยศหักหลังหัวหน้ากลุ่มที่เป็นหลานแท้ๆของตัวเอง ปัวเจียคิดชิงอำนาจจากซือม่านแต่ไม่สำเร็จ ผลของการทรยศจึงย้อนเข้าหาตัวอย่างไม่มีทางหนีพ้น
เจเดนไม่ได้รู้สึกเสียใจต่อการจากไปของพ่อสักนิด แน่นอน เพราะเขาผูกพันกันเพียงสายเลือดเท่านั้น พ่อไม่เคยเลี้ยงดูอุ้มชูเขาด้วยตนเอง พ่อไม่ได้ตั้งใจให้เขาเกิดด้วยซ้ำ แต่เมื่อเขาเกิดมาพ่อก็ไม่ได้รังเกียจ เพราะเหมือนได้แขนขาเพิ่มขึ้นมาด้วยเพราะลูกนั้นเป็นผู้ชาย เขาถูกเลี้ยงดูที่ฮ่องกงจนอายุสิบห้าปี และถูกส่งมาอยู่ที่ไทยเพื่อที่จะเรียนรู้การดูแลสาขาธุรกิจในไทยของกลุ่มมาเฟียจากฝั่งตะวันตกของเกาะฮ่องกงที่มีสัญลักษณ์เป็นหงษ์เพลิง
เจเดนนั้นมีสายเลือดครึ่งหนึ่งจากแม่ซึ่งเป็นผู้หญิงรัสเซีย แม่เป็นหญิงขายบริการที่อยู่ในความดูแลของมาเฟียรัสเซียที่พัทยา และถูกส่งมาเป็นของกำนัลปรนนิบัติพ่อของชายหนุ่มอยู่พักใหญ่
ไม่ทันรู้ตัวเธอก็ตั้งครรภ์ ปัวเจียรอจนรู้ว่าเด็กในท้องเป็นผู้ชาย เขาจึงไม่สั่งให้เอาเด็กออก แต่มีข้อแม้ว่าเมื่อเด็กเกิดแล้ว ต้องตกเป็นกรรมสิทธิ์ของเขาผู้เดียว ปัวเจียให้เงินก้อนหนึ่งแก่หล่อนเพื่อกลับไปตั้งตัวที่ประเทศของตนเอง ชายหนุ่มจึงไม่เคยได้พบหน้าแม่ของเขาเพียงสักครั้งเดียว
“เฮ้ย อะไรวะ ปล่อยโว้ยย!”
ชายหนุ่มขมวดคิ้วเงยหน้าขึ้นหาต้นเสียงโวยวายของใครสักคนที่ดังขึ้น ภาพที่เขาเห็นคือเด็กผู้ชายตัวเล็กบางที่กำลังตั้งการ์ดจะสู้กับลูกน้องตัวโตๆสองคนของเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย เจเดนรู้ว่าลูกน้องสองคนไม่ได้เอาจริงเอาจังอะไร เขาจึงไม่ได้คิดห้ามปราม เพียงแค่ยืนดูอยู่ห่างๆ
เขารู้สึกตลกดีที่เห็นร่างบางนั้นคิ้วขมวด พยายามตะแบงเสียงข่มความกลัว ตัวนิดเดียวแต่ใจสู้น่าดู ลูกน้องเขาก็คงว่างมากหรือไม่ก็ประสาทเสียที่มาแกล้งเด็กหนุ่มตัวเล็กๆเล่นแบบนี้
“เอ้าๆ พอได้แล้ว ไม่มีงานมีการทำหรือยังไง”
หลังจากคนตัวเล็กตรงหน้าเริ่มหอบเหนื่อยแถมดูจะไม่จบง่ายๆ เขาจึงปัดรำคาญยื่นมือออกไปห้ามปรามคนของเขาให้เลิกเล่นสนุกได้แล้ว เมื่อลูกน้องของเขาเลิกการละเล่นแล้วกลับไปทำหน้าที่อย่างเรียบร้อย ชายหนุ่มก็ก้าวขาออกเดิน เขาไม่ได้มีธุระอะไรกับเด็กนี่
“เดี๋ยว!” ชายหนุ่มชะงักเท้าเมื่อเสียงแหวดังขึ้นจากคนตัวเล็ก
“จำไว้นะพวกคุณน่ะ คนล้มอย่าข้ามนะโว้ย ถ้าผมไม่เดือดร้อนก็ไม่มาก้มหัวขอกู้เงินดอกเบี้ยมหาโหดขนาดนี้หรอก โถ่ ถ้ารวยเมื่อไหร่จะมากว้านซื้อที่ให้หมดเลย เอาเซ่!” คนตัวเล็กพาลพาโล ตะโกนเสร็จก็หอบร่างโยน เดินฮึดฮัดจากไป ทิ้งให้ชายหนุ่มยืนงง
อะไรจะใจกล้าขนาดนี้ รู้ไซส์ตัวเองบ้างรึเปล่า เขาไม่แปลกใจเลยที่ลูกน้องเขาจะแหย่ลูกหมาตัวนี้เล่น
ชายหนุ่มเดินผิวปากออกไปที่ลานจอดรถ แดดเปรี้ยงๆตอนบ่ายแก่ๆทำให้เขาต้องหยิบแว่นกันแดดราคาแพงขึ้นมาสวม รูปลักษณ์ของเขาตอนนี้ หากจะไปยืนอยู่บนรันเวย์เดินแบบก็ไม่ได้ขัดหูขัดตาเลย
เมื่อร่างสูงเดินพ้นมุมตึกไปทางด้านหลัง สายตาก็เหลือบไปเห็นเด็กหนุ่มจอมโวยเมื่อกี้กำลังก้มเก็บของบางอย่างจากพื้นข้างๆรถของเขา เมื่อเพ่งมองก็เห็นว่านั่นเป็นกระเป๋าเงินของเขาเอง
“ชิบหาย เอ๊ย โชคดีจังวะ เป๋าตังใครวะ ต้องเป็นของเจ้าของรถนี่แน่ๆ แม่งเอ๊ย รถหรูขนาดสิบล้าน เงินในกระเป๋าจะมีสักเท่าไหร่เนี่ย” ร่างเล็กดีใจรีบเปิดดู แต่แล้วก็ปิดหมับทันควัน
“ห่า นี่กุริอ่านจะเป็นขโมยแล้วหรอวะ อาม่ารู้เข้าจะเป็นไงวะเนี่ย แต่ตอนนี้ก็ต้องใช้เงินจริงๆนี่หว่า เอาไงดีวะ” เด็กหนุ่มคิดไม่ตก ก้มลงนั่งยองๆยีหัวตัวเองจนยุ่ง เดี๋ยวเปิดเดี๋ยวปิดกระเป๋าเงินนั้น โดยที่ก็ไม่ยอมเปิดดูจำนวนเงินข้างในสักที
ทุกอย่างอยู่ในสายตาของชายหนุ่มที่ยืนขำอยู่เงียบๆกับท่าทีสับสนนั่น และนึกแปลกใจว่าหากเป็นเขาก็คงหยิบๆเงินนั่นไปให้จบๆแล้วก็เก็บกระเป๋านั่นไปทิ้งถังขยะไกลๆหน่อยแค่นั้น ทั้งๆที่ปากบอกว่าร้อนเงินแต่ทำไมจึงดูลังเลนัก นึกอยากแกล้งคนตัวแสบสักหน่อย
“นั่นของชั้น”
:กอด1: ขอบคุณแอดมินที่เข้ามาแนะนำกฎและก็คุณสมุนเป็ดที่มาช่วยเตือนนะคะ แหม่ เกือบผิดกฎซะแล้วนะนี่
หากทำผิดอะไรต้องขออภัยไว้ก่อนนะคะ ยังไม่รู้เรื่องรู้ราวเท่าไหร่ ต้องขอคำแนะนำอีกเยอะแยะเลย
:hao3:
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ นะครับ
:hao6: