พิมพ์หน้านี้ - K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{คิดถึงเลยมาหา อิอิ}23/6/59 P.41 END

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: pa_pa ที่ 29-06-2014 19:35:51

หัวข้อ: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{คิดถึงเลยมาหา อิอิ}23/6/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 29-06-2014 19:35:51

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************

สารบัญเพื่อคนอ่านที่รักทุกท่าน จุ๊บๆ

Intro (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2748877#msg2748877)
CH 1 กองขยะกับเด็กขายขนม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2749098#msg2749098)
CH 2 สนามแข่งกับเด็กเซ่อซ่า (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2749727#msg2749727)
CH 3 เพลงกล่อมเด็ก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2750459#msg2750459)
ตอนพิเศษ CH 1 บิวXเฟอร์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2751483#msg2751483)
CH 4 เด็กขนมกล้วย ? (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2752657#msg2752657)
CH 5 เด็กน้อยกับคุณแม่พี่คิง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2753643#msg2753643)
CH6 พี่คิงขอเคลียร์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2754563#msg2754563)
CH7 อิสรภาพของน้องครีม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2755549#msg2755549)
CH 8 ปาร์ตี้ของน้องครีม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2756354#msg2756354)
special 1 R X P☼ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2757295#msg2757295)
CH 9 ไปโรงเรียนวันแรกของน้องครีม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2758180#msg2758180)
CH 10เมื่อน้องครีมเจอลงโทษ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2758849#msg2758849)
special 2 B X F (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2759864#msg2759864)
CH11พี่คิงหมายหัวเมโล่ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2760786#msg2760786)
CH12น้องครีมเอาคืนคนขี้แกล้ง! (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2761669#msg2761669)
CH13พ่อลูกเชื้อไม่ทิ้งแถว (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2762852#msg2762852)
specia 2 R X P (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2763721#msg2763721)
CH14 ออมเล็ตของน้องครีม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2764606#msg2764606)
CH15ความพยายามของน้องครีม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2765444#msg2765444)
CH 17 น้ำตาของน้องครีม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2767181#msg2767181)
CH18 แผนของราชา (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2768152#msg2768152)
CH19 การพบเจอของสองหัวใจ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2768788#msg2768788)
special 3 B X F (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2769578#msg2769578)
CH20ราชา VS เจ้าชาย (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2770283#msg2770283)
CH 21พี่คิงกับเด็กมารน้อย (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2770945#msg2770945)
CH 22 ความลับของพี่คิง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2771626#msg2771626)
CH23ชีวิตใหม่ของน้องครีม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2772569#msg2772569)
{special 3 R X P } (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2773601#msg2773601)
CH 24 การเข้าค่ายของน้องครีม 1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2774178#msg2774178)
CH 25 การเข้าค่ายของน้องครีม 2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2775186#msg2775186)
CH 26 อ้อนใจ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2775716#msg2775716)
CH 27 คำทำนายเรื่องน้องครีม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2776480#msg2776480)
CH 28 ความผิดที่ไม่ได้ก่อ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2777933#msg2777933)
CH 29 ความเชื่อมั่นกับน้ำตา (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2778885#msg2778885)
CH 30 ล่อเสือออกจากถ้ำ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2779615#msg2779615)
CH 31ยอดดวงใจ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2780433#msg2780433)
CH32โอกาสครั้งใหม่ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2781132#msg2781132)
special 4 B X F {จบคู่ฮาร์ดคอ} (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2782013#msg2782013)
CH33ต้อนรับน้องเพชรสู่บ้านใหม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2782915#msg2782915)
CH34ก้าวแรกของเพชร (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2783955#msg2783955)
CH35 วันแม่ปีนี้ของน้องครีม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2784906#msg2784906)
SPECIAL 1 M & P H (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2785907#msg2785907)
CH36งานโรงเรียนของน้องครีม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2786952#msg2786952)
special 4 R X P (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2787715#msg2787715)
CH 37 ราชากับเจ้าหญิง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2788740#msg2788740)
CH 38 เจ้าหญิงกับดอกไม้ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2790670#msg2790670)
SPECIAL 2 M & P H (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2793937#msg2793937)
CH 39 วันเกิดราชา 1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2797625#msg2797625)
CH40เบิดร์เดย์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2811651#msg2811651)
CH 41 ความรู้สึกที่ชัดเจน (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2826511#msg2826511)
CH 42 ความจริงที่ไม่อยากรู้ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2834267#msg2834267)
CH 43 อดีตของเด็กน้อย (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2839025#msg2839025)
CH 44 น้ำตากับคำขอโทษ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2847101#msg2847101)
SPECIAL 3 M & P H (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2873669#msg2873669)
CH 45ชีวิตใหม่ของน้องครีม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2907819#msg2907819)
CH 46ทะเลปีใหม่กับน้องครีม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2917104#msg2917104)
CH 47 น้องครีมเจ็บนะ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2925431#msg2925431)
CH 48 เทวดาตัวน้อยกับราชา (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2930785#msg2930785)
CH 49 ห้ามใจ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2936885#msg2936885)
CH 50 ครีมจ๋าปวดฟัน (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2944565#msg2944565)
special 5 R X P (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2952522#msg2952522)
special 3 M&PH (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2977641#msg2977641)
CH 51 กระต่ายครีมน่ารัก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg2985845#msg2985845)
CH 52 เชื่อฟังพี่คิง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg3013372#msg3013372)
CH 53 น้องครีมไปสมัครเรียน (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg3023203#msg3023203)
special 6 R X P (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg3045964#msg3045964)
CH 54 เจ้าเพชรกับเรื่องไม่คาดคิด (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg3060936#msg3060936)
CH 55 มองข้ามอดีตของเพชร (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg3071591#msg3071591)

================================

อ้างจาก: basanti ที่ 05-04-2016 15:38:00

สารบัญยังไม่ครบ ขออนุญาตทำสารบัญตอนที่เหลือให้น้องครีมนะ :กอด1:

CH 56 หัวใจดวงน้อย (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg3085530#msg3085530)
CH 57 โศกนาฏกรรมความรัก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg3109161#msg3109161)
CH 58 รักที่จะอยู่ตลอดกาล (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg3128934#msg3128934)
ตอนพิเศษ1 พี่คิง & น้องครีม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg3154983#msg3154983)
ตอนพิเศษ2 พี่มิ่ง & น้องเพชร (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg3178114#msg3178114)
ตอนพิเศษ 3 รวมพลคนรักน้องครีม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg3291701#msg3291701)

Intro

ชีวิตผมเคยเป็นเด็กเกรียนๆธรรมดาๆ พ่อรวยแม่รวยครับสมัยนั้นเลยได้ใจ เคยเหลวแหลกอยู่ในโคลนตมของกิเลสทุกสิ่งอย่าง กินเหล้า เมายา มั่วหญิงไปตามเรื่อง ผมเคยเพื่อนเยอะครับ แต่ทันทีที่ผมเจอกับเขา ชีวิตผมเปลี่ยนไป ทั้งวุ่นวาย ว้าวุ่น สับสน และต้องเลิกคบกับเพื่อนไปซะเยอะเชียวแหละ … อ่ะ! อย่าพึ่งทุบกันสิที่รัก มาซบอกพี่มา โอ๋ๆ ฟังก่อนครับอย่าเพิ่งเหวี่ยง แต่ก็นั้นแหละครับมันทำให้ผมรักเขา รักแบบรักโคตรๆเลยเมียจ้า เพราะเมียน่ะน่ารัก เมียผมสวย ทำงานบ้านก็เก่ง อาหารก็อร่อย และไม่งอแงเลยสักนิด(กัดฟันพูด) จริงๆนะ ฮึฮึ

ถามน่ะหรือว่าผมเจอคนดีแบบนี้ได้ยังไง อ่อ! ผมเก็บเขามาจากกองขยะเปียกน่ะครับ … การเริ่มต้นมันอาจจะฟังดูเหม็นๆ แต่โคตรรักของผมน่ะ หวานเจี๊ยบอย่าบอกใครเชียวนะ !!!

29/6/57

======================

ฝากด้วยน่ะค่าาาาาาาา :)

รบกวนฝากนิยาย เรื่องนี้ด้วยนะคะ

SECRET LOVE บ้านนี้ผมแอบมีรัก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42848.0)

สองเรื่องหลากรสค่ะ สนุกไม่แพ้กันน๊า o13

:bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {Intro 29/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 29-06-2014 21:31:40

เรื่องเปิดใหม่ มาเยี่ยมมาชม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {Intro 29/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 29-06-2014 21:49:25

เป็นไงมาไงล่ะนั่น ถึงได้ไปเก็บมาจากกองขยะเปียก :laugh:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {Intro 29/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 29-06-2014 21:50:10

อัยยะ นายเอกมาอยู่กองขยะได้ไง แล้วพระเอกไปเจอได้ไง อยากรู้

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{Chapter 1กองขยะกับเด็กขายขนม 29/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 29-06-2014 22:15:48

กองขยะกับเด็กขายขนม

{ K } ♨

   ถ้าตอนนี้แผ่นดินไหวผมก็คงไม่รู้สึก เพราะไอ้ห่าเพลงนี้เสียงดังได้อีก แสงสีสวยงาม ภาพยั่วยวนรัดติ้วบาง ขาสั้นบาง กระโปรงพริ้วก็มี โอ้ว หัวใจจะวายถ้าไม่รวมกับน้องสุดสวยอกสะบึ้มใหญ่โตกว่าหัวเด็กที่นั่งบนตักผมนะ รายนี้ทำเอาอะไรต่อมิอะไรตื่นไปเป็นที่เรียบร้อยโรงเรียนสุดหล่อเลยล่ะครับแต่ยังก่อนยังไม่ถึงเวลาตอนนี้ต้องให้ความสนใจกับน้องเหล้าบาร์ก็พร้อมที่จะให้ผมกระเดือกลงคอนี้ซะก่อน

   “ไอ้เหี้ยคิง มึงกระดกเหล้าดีๆสิว่ะ หกเลอะน้องเขาหมดแล้ว เดี๋ยวก็ได้ล้วงกันใหญ่โต” จิ๊! พูดมากจริง มันคือแผนอ่ะเข้าใจม่ะแผนอ่ะ!!!

   ผมหันไปยักไหล่ให้ไอ้บิวเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดที่หัวเราะเย้ยผมอยู่ แหมมึงเองก็ใช่ย่อยว่าแต่กู อย่าคิดนะว่าไม่เห็นมือที่อยู่ในกระโปรงรัดรูปของเด็กที่อยู่บนตักมึงอ่ะ ล้วงกันเข้าปายยยย!

   “พูดมากว่ะ แดกก็แดกไปสิ” ผมว่าอย่างไม่สนใจก่อนจะหันมาเสพสุรานารีต่อ น้องแน่ใจนะว่าคืนนี้นมจะไม่แตกใส่หน้าพี่เนี้ย ?

   “พวกมึงอ่ะ เงียบๆไอ้สัดเสียงดัง”

   “ดังพ่องเด้!ไอ้เหี้ยปิง แค่นี้ก็ตะโกนกันแทบไม่ได้ยินล่ะ ไม่มีสาวให้เกาะก็บอกสิว่ะ”

ผมหัวเราะล่าเมื่อเสียงไอ้ราชลอยเข้ามา เออจริง ไอ้ปิงมันไม่ค่อย เอ่อ พูดไงดี เอาง่ายๆหน้าตามันเหี้ยนิดหน่อยแถมยังลงพุงเหมือนโอตาคุบ้าการ์ตูนอ่ะครับ สาวเลยไม่ชอบมัน และไอ้ราชที่ด่ามาเมื่อกี้ นั้นก็ขาโหดแม่งล่อเด็กผู้ชายน่ารักสองคนนั่งบนตักซะแทบจะเอากันอยู่ล่ะครับ ไม่ต้องบอกใช่ไหมว่ามันเป็นเกย์ เกย์ที่แสดงออกชัดว่าชอบผู้ชาย แต่ร่างกายหน้าตาและนิสัยมันแบบ เอิ่ม … โหดได้หมามากครับ!

   “พี่คิงค่ะ ทรายอยากกลับแล้วล่ะ ไปกันเถอะนะค่ะ” ไม่ว่าปล่อยครับยื่นหน้าอกหน้าใจที่ไม่เล็กเหมือนชื่อมาสีๆที่แขนผม เดี๋ยวมันเกิดประกายไฟนะครับแหม ตาเธอแดงเถือกท่าทางจะเมาเอาเรื่องอยู่ ไม่เป็นไรครับไม่เป็นไร เมาแค่ไหน พี่ก็จะกอดปลอบน้องเอาไว้ หึหึ

   “ตามบัญชาครับเจ้าหญิง พวกมึงกูกลับแล้วนะ” ผมกระซิบข้างหูเธอ ก่อนจะหันไปบอกไอ้พวกห่าที่ดูท่าทางจะอยู่ในโลกส่วนตัวกันแล้ว ขึ้นห้องกันมั้ยไอ้พวกเหี้ยยย! ยกเว้นไอ้ปิงคนเดียวที่นั่งเอานิ้วเขี่ยน้ำแข็งในแก้ว หน้าตาเซ็งสุดชีวิต เออมันถูกบังคับมาแหนะ ต้องมีใครลากมันสักคนออกมาจากโลกโอตาคุอ้วนของมันนะครับ!!!

   “โชคดีสำลีแปะหัว” มึงพูดกับกูกรุณามองหน้ากูไอ้บิวมองแต่นมไอ้เหี้ย

   “เอาถึงสวรรค์แล้วกันนะไอ้สัด” ไม่ต้องบอกกูก็ได้ไอ้ราช ถึงไม่ถึงก็รอดูแม่นางนี้แล้วกันอ่อนปวกเปียกให้ผมลากซะขนาด
นี้

   “เฮ้ย! กูกลับด้วย”

   “ไม่ต้องเลยมึงนั่งนี้แหละ แดกต่อไปไอ้โอตาคุปัญญาอ่อน” ไอ้ราชลากไอ้ปิงนั่งกับที่ ไอ้โอตาคุหลอน ทำหน้าอยากจะตายและพวกมันก็เถียงอะไรกันสองสามคำ ผมไม่สนใจอีก แบกตัวน้องนางไปสู่สวรรค์ของเรา หึหึ เสร็จโจร!

   ผมลากตัวน้องนางนมใหญ่กว่าจะมาถึงMaybach 57 S ลูกรักแสนหล่อของผมได้ ก็ทุลักทุเลกันไปก็แม่คุณทูนหัวนี้สิ เอะอะจะล้มเอะอะจะล้ม ส้นสูงนี้ผมจัดการถอดและโยนเข้าไปในรถเลยก่อนอื่น ก่อนจะพาตัวน้องนางมาวางประดับหน้ารถ เป็นน้องนางประดับรถพี่ 1 วันนะจ่ะที่รัก พรุ่งนี้เธอก็จะไม่มีโอกาสแล้วน๊า

   พอทุกอย่างเรียบร้อย ผมก็ออกรถมุ่งหน้าสู่คอนโดใหญ่ใจกลางเมืองกรุงเทพมหานคร เมืองที่ผมรักยิ่งงงงงงงงง!

   “อุ …” ขับได้สักพักน้องนางเธอก็เหมือนจะอยากพูดอะไรกับผม

   “ว่าอะไรนะค่ะน้องทราย”

   “จะ อุ…”

เอี๊ยกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

   มะ ไม่ต้องพูดแล้ว ลงไปอ้วกเดี๋ยวนี้เลยแม่คุณ อย่ามาอ้วกใส่รถกูนะ อย่าน๊า!!!! ผมหลุดคำหยาบออกมานิดหน่อยก่อนจะรีบวิ่งไปฝั่งน้องนางนมโตที่กำลังจะแจกนมผสมซีเรียลใส่รถพี่อยู่ตอนนี้ ไม่ได้น๊า! อย่ามาทำร้ายลูกกูน้องดำลูกพ่อ พ่อไม่ยอมให้ลูกมีราคีเด็ดขาด

   ผมลากเธอลงมาจากรถ ตรงนั้นเป็นกองขยะเหม็นเน่าพอดี ไฟแถวนี้ก็มีแค่ตรงนี้แหละครับที่เดียว มันเป็นซอยเล็กๆเปลี่ยวๆอยู่ข้างชุมชนแออัดและมันก็คือทางรัดที่ไวที่สุดที่จะไปถึงคอนโดผมนี้แหละครับ เอาว่ะตรงนี้แหละ เหม็นยังไงก็ต้องทน ไม่เช่นนั้นรถผมมันจะกลายเป็นกองขยะเสียเอง

   “เต็มที่เลยอีหนู!” ผมว่าก่อนจะจับเธอโก่งคอ และเธอก็จัดการบรรเลงเพลงของเธอไป ผมได้แต่ยืนดูอย่างขยะแขยง สวยแค่ไหนแต่พออาการแบบนี้มา นมโตกูก็ไม่ไหวว่ะ

   “… พี่ครับ” ในระหว่างที่ผมหันหน้าหนีน้องทรายนมโตอยู่ก็มีแรงสะกิดจากแขนเสื้ออีกข้าง หวังว่าคงไม่ใช่ผีกองขยะนะ ผมหันไปองเมื่อแรงสะกิดนั้นมาอีกที

   ให้ตายเถอะไม่ใช่ผีก็ไม่ต่างกัน ผมผงะเล็กน้อยเพราะไอ้คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าผมคือเด็กที่เนื้อตัวมอมแมม ผมของเขาถูกมัดสูงขึ้นเป็นเป็นปมอยู่บนหัว หน้าตาเขาเต็มไปด้วยคราบดำๆเต็มไปหมด เสื้อผ้าก็ขาดรุ่งริ่งเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาหลายวัน ตัวเขาสูงประมานข้อศอกผม เขายิ้มให้ผมนิดๆก่อนจะชูตะกร้าที่ถือมาด้วยให้ดูนิดนึง ผมไม่ได้สนใจตะกร้า แต่ผมสนใจกับเด็กคนนี้มากกว่า มาไงอ่ะ!!!!!

   “ช่วยซื้อขนมหน่อยได้มั้ยครับ ห่อสุดท้ายแล้ว ผมอยากกลับบ้าน” เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและดูจริงใจ ผมกระพริบตาถี่ๆ ก่อนจะก้มมองในตะกร้า มันคือขนมกล้วยครับ ผมก็เงยหน้ามองคนตรงหน้าอีก

   “น้องพักอยู่แถวนี้หรอ” ความจริงก็ไม่ได้อยากถามหรอก แต่อดไม่ได้ เพราะเนื้อตัวเหมือนคนจรจัด แต่มาเร่ขายขนมแบบนี้ โดนหลอกมารึเปล่าก็ไม่รู้ ผมก็ไม่ใช่คนดีหรอก แต่จะว่าเสือกก็ตามนั้นแหละครับ ไอ้เด็กนี้ยิ้มให้นิดๆเหมือนเคยพยักหน้าหน่อยๆ

   “ครับ ผมอยู่กับป้า เอ่อ … ช่วยซื้อหน่อยได้ไหมครับ”

   “เอาสิ เท่าไรล่ะ” ผมว่า เอาว่ะ แดกเหล้ามาก็มากแพงกว่านี้ก็เคยซื้อ ขนมแค่นี้มันจะเท่าไรกันเชียว

   “20 ครับ” ผมควักแบงค์พันที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อให้ เด็กคนนั้นมองอย่างตกใจและหนักใจ ก่อนจะเงยหน้ามองผมอีก ไอ้เด็กนี้ คอจะหักไหมเนี้ย นี้กูตัวสูงหรือเด็กมันโตช้าว่ะ จะว่าไปไอ้เด็กนี้ก็ตัวเล็กชะมัด อายุเท่าไรกันวะ พ่อแม่ไม่ให้กินนมหรือไง

   “พี่ครับผมไม่มีถอน”

   “ไม่ต้องถอนหรอก เอาไปเถอะ เก็บไว้กินขนม” ผมว่าอย่างอารมณ์ดี ไม่ได้สนใจน้องทรายนมโตที่ล้มไปแล้วเรียบร้อย แต่กำลังเพ่งพินิจไอ้เด็กคนนี้อยู่ ยังคาใจอยู่นะ เด็กตัวนิดเดียวขายของก็ดึกดื่นๆ ตัวก็มอมแมมแต่มีขนมมาขายแบบนี้ โดนหลอกมารึเปล่าว่ะ!!!!

   “ขนม … ขะ ขอบคุณครับ”

ไอ้เด็กนั้นไหว้ขอบคุณผม ก่อนจะยื่นขนมให้ ผมยิ้มนิดหน่อยก่อนจะหยิบถุงขนมมาและยื่นเงินให้ แต่ไอ้เด็กกองขยะนั้นกลับมองอย่างชั่งใจจนผมก็เรียกเตือนสติและก็ยอมหยิบมันออกไปจากมือผม เท่านั้นแหละครับไอ้เด็กนั้นก็หันหลังจะเดินไปทันที ผมมองตามจนเขาหายไปในความมืด ได้แต่ขมวดคิ้วกับตัวเองอยู่คนเดียว

   ตัวก็นิดเดียวแค่นั้น ทำไมมอมแมมได้โล่ …

   “อืมมมม เหม็น …” ผมตื่นจากภวังค์ก่อนจะนึกได้ว่าน้องนางนมโตของผมนอนอยู่ข้างกองขยะนี้หว่า ตายห่าล่ะ อย่างงี้จะขึ้นรถกูไม่ได้หรอก ถึงจะอยากสัมผัสน้องนางแค่ไหน แต่รถพี่นี้มิอาจทนต่อกลิ่นของน้องนั้นได้

   ว่าแล้วผมก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดหาคนที่บ้านให้มาหิ้วเธอไปทันที พอคนที่บ้านผมมารับเธอไปในเวลาไม่นานเกินที่คุกกี้รันของผมจะตายนั้น ผมก็ดิ่งตัวเองกลับคอนโด พร้อมกับห่อขนมกล้วยทันที แหมมมม! เพราะน้องนางอ้วกแตกแท้ๆ ผมเลยอดกินนมสดๆของคลินิกทำนมเลย เฮ้อเซ็งเป็ด

=========================

นิยายคลายเครียดจาก จะไม่ค่อยมีมาม่าเรื่องนี้ ถึงมีก็ไม่มาก อิอิ

ฝากด้วยนะค่ะ มาตามติดชีวิตผู้ชายปากหมาอย่างพี่คิงกับน้องอักษรย่อ C กันเถอะ

ใครไคร่หวานได้หวาน ใครไคร่ฮาได้ฮาจ้า :hao3:

ฝากนิยายอีกเรื่องนะค่ะ เรื่องนี้แฟนตาซีเต็มรูปแบบ นายเอกน่ารัก พระเอกอบอุ่น

กับเรื่องวุ่นๆเมื่อเจ้าชายหนีออกจากวังนะค่ะ

สมมุติข้าหนีออกจากวัง [นิยายพลิกทุกตำนานหลอกเด็ก]

V
V

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42402.0 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42402.0)

:bye2:

29/6/57

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {Chapter 1กองขยะกับเด็กขายขนม 29/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 29-06-2014 22:33:14

กิน(ขนม)กล้วยแทนนมไปแล้วกันนะพี่คิง :laugh:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {Chapter 1กองขยะกับเด็กขายขนม 29/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 29-06-2014 22:48:49

นายเอกเราน่าเอ็นดูจังเลยยยยย
ช่วยป้าขายขนมหรอลูกก งื้อออ น่าอุปการะ 5555555 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {Chapter 1กองขยะกับเด็กขายขนม 29/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: Loste ที่ 29-06-2014 22:51:52

555 คิงอดกินนมเลย :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {Chapter 1กองขยะกับเด็กขายขนม 29/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 30-06-2014 03:15:31

อยากอ่านอีกอะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {Chapter 1กองขยะกับเด็กขายขนม 29/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: Satang_P ที่ 30-06-2014 06:45:29

:katai3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {Chapter 1กองขยะกับเด็กขายขนม 29/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 30-06-2014 06:52:35

มาต่อเร็วๆน้า :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {Chapter 1กองขยะกับเด็กขายขนม 29/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 30-06-2014 08:28:54

น่าสนใจค่ะ^^
ตอนนี้ให้พี่คิงกินขนมแทนนมไปละกัน
รอจ้าๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {Chapter 1กองขยะกับเด็กขายขนม 29/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 30-06-2014 08:47:14

พี่คิงเปลี่ยนจากเก็บหญิงอ้วกแตก มาช่วยเด็กดีกว่านะ 5555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {Chapter 1กองขยะกับเด็กขายขนม 29/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 30-06-2014 08:51:17

อดกินนมแต่ได้กินกล้วยแทนนะ :hao6:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {Chapter 1กองขยะกับเด็กขายขนม 29/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 30-06-2014 09:26:01

คราวนี้ได้กินกล้วยแทนนมแน่ๆ555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {Chapter 1กองขยะกับเด็กขายขนม 29/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 30-06-2014 10:44:44

ขนมกล้วยยยยยยย หุหุ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {Chapter 1กองขยะกับเด็กขายขนม 29/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 30-06-2014 11:49:44

น้องนายเอกน่ารักจังเลยค่ะ
อยากอ่านอีก ตอนหน้าขอเยอะๆน
กินขนมดีกว่ากินนมเนอะ ขนมอร่อยกว่าเห็นๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 2 สนามแข่งกับเด็กเซ่อซ่า 30/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 30-06-2014 18:44:59

สนามแข่งกับเด็กเซ่อซ่า

{K}♨

“เออๆ กำลังไป มึงถ่วงเวลาอาจารย์ไว้ก่อน อย่าพึ่งให้เขาลงดาบกูนะเว้ย และจะเลี้ยงเหล้างานๆสองสัปดาห์ ฟรีหญิงให้ฟันอีกทั้งเดือน ถ้ากูไปทันนะ เออๆรู้แล้ววววว”

ผมวางสายโยนโทรศัพท์ลงกระเป๋าเสื้อนักศึกษา ก่อนไปหยิบเป้วิ่งหัวกระเซิงออกจากคอนโด วันนี้ผมมีเทสวิชาย่อย แต่คะแนนสูงปี๊ดเลยไอ้ห่า ตอน 8 .40 และตอนนี้มัน 8.30 แล้ววววว! ตื่นสายโว้ยยยยฉิบหายแล้วถ้าวันนี้รถติดผมก็เตรียมดรอปวิชาห่านี้ได้เลยไม่ต้องสืบ โดนป๊ายึดรถแน่งานนี้ พระเจ้าลงโทษพี่ทำไม ฮือๆ


   ผมใช้เวลาไม่ถึง 20 นาทีในการเหยียบมิดตีนหมามาถึงมหาลัยได้โดนไม่ชนตูดใคร แต่จะโดนใครด่าพ่อด่าแม่บ้างอันนี้ผมก็ไม่แน่ใจ จอดรถทิ้งไว้หน้าตึกฝากยามที่รู้จักกันดีเพราะผมเอาของไปเซ่นแกบ่อยให้แกดูแล ก่อนจะวิ่งหัวไม่ห่วงหล่อเข้าไปในตึกคณะบริหารจนสาวๆที่เดินผ่านไปมาเรียกไว้ผมก็หยุดไม่ได้ อ๊ากกกก รอพี่ก่อนสาวๆ ตอนนี้พี่นี้ติดธุระมิอาจเสวนากับน้องนางทั้งหลายได้ รอพี่ก๊อนนนนนนนนนนนนนน

   “นายอินทัช วารนนท์วิเขตศิลป์”


   “มาครับ!!!”

.

.

.

   “ไอ้ห่า นึกว่าจะสิ้นชีพซะล่ะ” ผมบ่นเมื่อออกมาจากห้องสอบทำตัวปวกเปียก สอบย่อยวิชาการจัดการนี้ทำดูดพลังงานกว่าที่คิด

   “มึงก็บ่นตลอด” ไอ้ราชบอกแต่มันยังก้มหน้าอยู่กับโทรศัพท์มันจิ้มจึกๆคุยกับเด็กมันไม่เลิก

   “เออวันนี้กูไปลงสนามนะ”

ผมหันหน้ามองไอ้บิวที่อย่างงๆ วันนี้ที่สนามไม่มีแข่งไม่ใช่หรอว่ะ อ่อ สนามที่ว่ามันคือสนามแข่งรถที่เอาไว้หารายได้เล็กๆน้อยๆ เอาสาวมากกข้ามคืนข้ามวัน และก็ไว้ประลองฝีตีนในการเหยียบคันเร่งน่ะครับ มีทั้งแข่งรถแบบรถยนต์ รถมอเตอร์ไซค์ ยันโน้นรถกระบะคันยักษ์ มีกติกาเหมือนสนามแข่งทั่วไป แต่ถ้าแข่งกันตัวต่อตัวและตั้งกฎได้ตามใจชอบ จะต้องเสียค่าสนามกว่าแสน แม่งหน้าเลือดฉิบหายแค่แข่งไม่กี่นาทีเอง แต่ก็นั้นแหละครับพวกผมชอบไป เพราะในนั้นอะไรมันก็ง่ายไปเสียหมด ได้ง่าย จบง่าย เสียง่าย ชิวๆ

“วันนี้มึงมีแข่งหรอไอ้บิว”

“เออ ไอ้ห่าเฟอร์แม่งท้ากูไว้เมื่อคืน” มันพูดอย่างหัวเสียและก็กระแทงนั่งลงกับเก้าอี้โรงอาหาร

“เจอกันหรอว่ะ”

“เออดิ ก็อีคนที่ก็ล้วงอยู่เมื่อคืนอะเด็กมัน ไอ้เหี้ยโลกโคตรกลมเลย เป็นเรื่องเป็นราวเฉยเลยไอ้ห่า” บ๊ะ! โลกกลมฉิบหาย ไอ้เหี้ยสาวมีเป็นล้านเป็นแสนคน เสือกไปคว้าเด็กคู่อริมากกเฉย ผมกลับก่อนสินะเมื่อคืนเลยไม่ได้ดูอะไรเด็ดๆ เซ็งเบย

“ไอ้เหี้ยเมื่อคืนเด็กกูตกใจแทบเยี่ยวราด ตอนที่มึงกับไอ้เหี้ยเฟอร์จ้องจะแดกกัน ยิ่งไอ้โอตาคุนี้นะมึงเอ้ย! วิ่งไปหลบหลังเคาเตอร์ตั่งแต่เมื่อไรไม่รู้ ดีแม่งไม่ตีกันตายห่า”

“ทำอย่างกับมึงห้ามมันแหนะไอ้ราช กูเห็นมึงไปยืนจะแดกหัวไอ้คนที่มากับไอ้เฟอร์เหมือนกันแหละ”

ไอ้ปิงว่า ผมนึกภาพตามแล้วก็ขำดี พวกไอ้เฟอร์กับผมไม้เบื่อไม้เมากันมาแทบนับไม่ได้ว่ากี่ปีกี่ชาติล่ะ เจอหน้ากันทีไรจ้องจะกระชากคอเสื้อมาตะบันหน้ากันตลอด ถึงแม่งจะไม่ค่อยมีเหตุผลก็เถอะ ยิ่งไอ้เฟอร์กับไอ้บิวเนี้ยนะแม่งเอ้ยยยยย!อย่าให้พูด พยายามที่จะหลบหน้ากันแต่ดวงพวกมันสองคนก็พามาให้ฟาดปากแทบจะฆ่ากันทุกที ส่วนผมไอ้ราช(ยกเว้นไอ้ปิงไว้คนนึงไอ้ห่านี้มีภัยทีไรเป็นกองหนุนที่ไม่เคยเห็นหัวตลอด)ก็แสกนหน้าพวกมันที่มีไม่ต่ำกว่า 10 ได้ขึ้นใจเจอทีไหนอะไรใกล้มือก็ต้องเกรียนใส่มันทุกทีไป บางทีแกล้งให้พวกมันคันตีนเล่นๆและใส่เกียร์หมาวิ่ง ก็เคย ฮ่าๆๆๆ นึกถึงตอนเอาไข่เน่าไปปารถพวกแม่งและฮากระจาย อันที่จริงผมก็มีเพื่อนอีกนะครับแต่ไม่ค่อยสนิท คบกันแบบผิวเผิน พอให้ช่วยอะไรได้นิดๆหน่อยๆ แต่ที่คบกันจริงๆก็มีไอ้สามตัวนี้เท่านั้นแหละ เราก็ตกลงกันว่าคืนนี้จะไปดูมันแข่งที่สนามซึ่งผมก็ต้องกลับไปเอารถด้วย เผื่อแข่งและจะได้นมหนองโพกลับบ้านสักกล่องสองกล่อง ฮิฮิ

   เสียงรถยนต์ดังกระหึ่มทันทีที่ผมลงจากรถ แม่งนี้ขนาดเหมาสนามแข่งนะ คนกับรถยังเยอะขนาดนี้ จริงๆมีแข่งคู่เดียวคือคู่ไอ้บิวกับไอ้เฟอร์เท่านั้นแหละ วันนี้ผมขับน้องแดง BMW M3 GTS มาแหละ ผมเดินเข้าไปในงานสาวๆต่างมองตามกันเป็นแถว คนดังคนหล่อก็แบบนี้แหละลงนัดไหนต่อให้เครื่องคู่ต่อสู้แรงกว่ากูก็ชนะทุกที มันขึ้นอยู่กับจังหวะการเหยียบมากกว่าจะตะเบ็งเหยียบน่ะนะ ต้องเข้าใจ

   “อ่ะ เฮียคิงมาด้วยหรอว่ะเนี้ย ฮ่าๆๆๆ ไม่ได้เจอกันซะนาน ”

   “นานพ่อง เพิ่งเจอกันเมื่อสัปดาห์ก่อน” ผมเอามือยันหน้าไอ้เกรียวเพื่อนในสนามแข่งก่อนที่มันจะวิ่งเข้ามาถึงตัว แม่งเอะอะกอดเอะอะกอด กูก็สยิวเป็นเหมือน หน้าตาอย่างกับศพเดินได้ไอ้ห่า

   “ฮ่าๆๆๆๆ เอาสักฟืดไหมล่ะมึง คึกคักดีแท้ล่ะน๊า ” มันว่าพร้อมส่งบ้องกัญชามาให้ นี้มึงเล่นพกติดตัวขนาดนี้ ไม่ใช่ติดธรรมดาแล้วล่ะ ติดแบบพร้อมลงโลงเผาได้ทุกเมื่อเลยล่ะ

   “ไม่เอาล่ะ ขี้ปากมึงติด เออว่าแต่ไอ้บิว ไอ้ราช มายัง”

   “มาแล้วเว้ย อยู่นั้นไง” มันชี้ไปอีกทางนึง เห้ย นั้นไอ้บิวกำลังจะแข่งแล้วนี้หว่า ผมรีบวิ่งไปหาพวกมันทันที

   “อ่ะ ว่าไงสวัสดี หึหึ” ผมเบรก่อนที่จะชนกับไอ้ห่าตัวยักษ์สองสามตัวที่อยู่ๆก็มายืนกั้นหน้าผม และกล่าวทักทายสวัสดีพวกมันที่ยืนทำหน้าตะกวดอยู่ พวกมันเป็นเพื่อนไอ้เฟอร์ครับและผมก็เคยเกรียนใส่พวกมันมาไม่น้อย เล่นตัวๆไม่ได้ครับตัวเท่ายักษ์ขนาดนี้ผมสิจะตาย เล่นแม่งลอบกัดนี้แหละ สะใจกว่ากันเยอะ

   “กูยังไม่ได้คิดบัญชีแค้นกับมึงที่ปาไข่เน่ารถกู” ไอ้ลิงหัวหน้าพูดขึ้น

   “อ่ะ … กูทำเหรอ มึงเห็นหรอว่ากูทำ” ผมยักไหล่กวนตีนมันนิดหน่อย แค่นั้นพวกมันก็สั่นเป็นเจ้าเข้าแล้วครับ

   “หน่อยยยยยยยย….”

   “มึงลูกนายทุนโรงแรม นิวยอนส์ใช่ไหม”

   “มะ มึงรู้ได้ไง”

   “ส่วนมึง พ่อมึงนอนคุกยังไม่ออกจะเอาแม่มึงเข้าคุกด้วยไหม เล่นพนันในบ่อนนักนี้”

   “ห๊ะ!!!”

   “และก็มึง น้องชายมึงนอนโรงพยาบาล KNP มากี่เดือนแล้วล่ะ ค่ารักษาพยาบาลแพงอยากให้น้องมึงพ้นทุกข์ไหมล่ะ หือออออ?”

   พวกมันอึ้งกันไป หึ! รู้จักกูน้อยไปซะแล้ว คิดว่าบ้านกูเอาสมบัติเก่ามานอนกินนั่งกินเหรอไงว่ะ บ้านผมทำธุรกิจหลากหลายครับ ทั้งโรงแรม บ่อนคาสิโน และโรงพยาบาล นี้ยังไม่รวมธุรกิจส่งออกของแช่แข็งที่บ้านไอ้เฟอร์ร่วมทุนอยู่ด้วยนะ แค่ผมกระติดนิ้วบอกป๊า พวกมันก็ฉิบหายกันหมดแล้ว แต่ผมไม่อยากทำ อยากจะเห็นปลาตัวเล็กๆวิ่งชนกันไปมาอยู่ในขวดโหล่ มันสนุกดี หึหึ

   “ถ้าไม่อยากฉิบหาย จำไว้อย่างเสือกมาเสนอหน้า” ผมเอามือยันหัวพวกมันคนล่ะทีก่อนจะเดินผ่านมาไม่สนใจไอ้พวกเปรตนรก แต่ก็มาช้าไปเพราะไอ้บิวขับรถไปประจำจุดออกตัวแล้ว

   “อ้าวไอ้เหี้ยมาช้า” ไอ้ราชพอเห็นหัวผมก็พูดจาทักทายอย่างสุภาพ

   “เออ วันนี้ไอ้บิวพร้อมใช่ปะว่ะ”

   “ก็ดูจะเป็นอย่างงั้น”

   “และมันพนันอะไรกัน”

   “1 แสน”

   โอ้ววววววว ไอ้พวกเหลือกินเหลือใช้ แต่ก็นั้นแหละครับศักดิ์ศรีทั้งที ผมไม่ถามถึงไอ้ปิงเพราะรู้ว่ามันไม่มาที่แบบนี้แน่ๆ ผมกับไอ้ราชมายืนดูกันที่ข้างสนามที่ตาข่ายกั้นไว้อีกชั้นด้วย

   เสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่มทันทีที่สัญญาณถูกส่งให้ออกตัว รถสองคันที่ถูกตกแต่งให้ดูโฉบเฉียวเร่งเครื่องอย่าไม่มีใครยอมใคร ดูเหมือนว่าวันนี้เครื่องไอ้เฟอร์จะเหนือกว่าของไอ้บิวนิดหน่อยนะ แต่ก็อย่างที่บอกไอ้บิวก็ไม่ใช่มือใหม่ ของอย่างงี้มันขึ้นอยู่กับจังหวะนั้นไงไอ้บิวนำไปหนึ่งรอบล่ะ ในระหว่างที่กำลังระทึกขวัญอยู่นั้นสิ่งที่ทำให้คนทั้งสนามช็อกก็เกิดขึ้น

   ไอ้เหี้ยยยยยย เด็กที่ไหนมันวิ่งถลาลงไปในสนามว่ะนั้นนนนนนนนนนนนนนนน!!!!!

เอี๊ยกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!

   เสียงเบรกดังลั่นสนาม ผมกับไอ้ราชตาค้างไม่ต่างจากทุกคน ก่อนที่เสียงด่าทอของไอ้เฟอร์จะดังขึ้น มันผลักประตุรถของมันออกมาและวิ่งเข้าไปกระชากไอ้เด็กนั้นอย่างแรง จนข้าวของที่ติดตัวมาหล่นเกลื่อน ไอ้บิวรีบวิ่งเข้าไปห้ามดึงไอ้เด็กนั้นออกมา ผมหลีตามองก่อนจะลืมตากว้างและรีบวิ่งลงไปในสนามโดยมีไอ้ราชวิ่งตามลงมาด้วย

   “ไอ้ห่าแม่ง ปล่อยมันมาให้กูกระทืบเดะ!!!! ลงมาได้ไงว่ะ อยากโดนฆ่าใช่ไหมไอ้เด็กสกปรก” พอเข้ามาในรัศมีที่ได้ยินเสียงเสียงไอ้เฟอร์ก็ดังขึ้นอย่างหัวเสีย ส่วนไอ้บิวนี้ซ่อนตัวเด็กตัวเล็กเสื้อผ้าขาดๆไว้ด้านหลัง แค่เห็นแค่นั้นผมก็จำได้แล้ว ไอ้เด็กขนมกล้วยตอนนั้นนิ

   “มึงอ่ะเงียบไปเลยไอ้เหี้ยเฟอร์แข่งไปมึงก็แพ้ ไอ้เด็กนี้มาช่วยชีวิตมึงหรอก จะแข่งใหม่ก็ได้ไอ้เหี้ย เอ๊า! ไอ้คิงไอ้ราชมึงเอาเด็กนี้ไป ” และมันก็จับเด็กนั้นโยนมาให้ผม และขึ้นไปบนรถ ไอ้เฟอร์ชี้หน้าไอ้เด็กที่อยู่ในมือผมอย่างฆ่าโทษ ก่อนจะเดินไปขึ้นรถ ผมก้มมองเด็กที่ยืนตัวสั่นตรงหน้า ก่อนจะพูดอย่างหัวเสีย

   “ใครสั่งใครสอนให้วิ่งเซ่อซ่าลงมาห๋า!”

   “ผะ ผมขอโทษ ผะ ผะ ผมหนีมา”

   “หนี หนีอะไร” เด็กนั้นก้มหน้าไม่ยอมตอบจนไอ้ราชต้องบอกให้ผมพาเด็กขึ้นไปในที่ที่ปลอดภัยก่อนที่ไอ้เฟอร์จะขับรถมาชน

   พอเริ่มแข่งอีกครั้งไม่กี่นาทีต่อมาผลก็ออกมาว่าไอ้บิวมันชนะเป็นที่เรียบร้อยและไอ้เฟอร์ก็เสียเงินแสนหายวับไปกับตาอย่างไม่ต้องพูดจาอะไรกันมาก ผมไม่ค่อยสนใจการแข่งแต่สนใจไอ้เด็กที่อยู่ตรงหน้านี้มากกว่า มันยังนั่งตัวสั่นไม่เลิก ขนาดไอ้ราชชวนคุยก็ไม่ยอมคุยด้วยสักคำ ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะพูดขึ้น

   “ถ้าไม่พูดงั้นฉันกลับแล้วนะ”

   “…”

   “ไปไอ้ราชกลับ ไม่ต้องสนใจแล้ว” ผมพูดพร้อมลุกขึ้นเมื่อเจ้าเด็กนี้ไม่ยอมแม้แต่จะเงยหน้ามองผม ตัวก็เล็ก เนื้อตัวก็สกปรก ใครเห็นและไม่สงสารก็ให้มันรู้ไปแต่เล่นไม่ยอมพูดยอมจาอะไรแบบนี้มันก็น่าทิ้งอยู่หรอก ดื้อซะไม่มี

   “ดะ เดี๋ยวครับ” แรงกระตุกกางเกงผมเกิดขึ้น ดีนะใส่กางเกงยีนต์ถ้าใส่กางเกงเลมาล่ะก็มีหวังมังกรได้ออกมาชมโลกแน่ๆ ผมหันไปมองขมวดคิ้วและทำหน้าตาทะเล้นใส่ไอ้เด็กตาใสที่มองผมไม่วางตา ทำหน้าตาเหมือนกำลังฮึดสู้

   “ผมขอไปอยู่ด้วยได้ไหมครับ!!!”

หือ??????

30/6/57

===========================

เด็ดดีแท้ไม่มีอ้อมค้อมแม้แต่น้อยน้องน้อยเรา ฮ่าๆๆๆๆๆ

ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ ฝากติดตามต่อไปนะค่ะ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 2 สนามแข่งกับเด็กเซ่อซ่า 30/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 30-06-2014 19:33:53

:sad4: :sad4: น้องน่าสงสารจัง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 2 สนามแข่งกับเด็กเซ่อซ่า 30/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 30-06-2014 19:40:44

น้องขนมเอ่อ...จะหนีเสือปะจรเข้รึเปล่าวะเฮ้ย :katai1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 2 สนามแข่งกับเด็กเซ่อซ่า 30/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 30-06-2014 20:38:30

รีบรับไปเลยพี่คิงงงงงง
น้องน่าฉงฉานนาาา :mew2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 2 สนามแข่งกับเด็กเซ่อซ่า 30/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: LiqueuR ที่ 30-06-2014 20:50:56

อ๊ายยย
โซตะค่อนน ใช่ไหม?

:z2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 2 สนามแข่งกับเด็กเซ่อซ่า 30/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 30-06-2014 21:01:39

คิงคุ่ใครไม่รุ้ แต่ตอนนี้เชียร์เฟอร์xบิว

กรี๊ดดดดดดดดด

ปอลอ ฮาๆงี้ล่ะค่ะชอบบบบบ ต่อๆๆๆๆๆ มาเรวๆน้าา

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 2 สนามแข่งกับเด็กเซ่อซ่า 30/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 30-06-2014 21:16:44

จากกองขยะมาสนามแข่งรถ แล้วมาได้ไงอะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 2 สนามแข่งกับเด็กเซ่อซ่า 30/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 30-06-2014 21:19:27

จากกองขยะมาสนามแข่งรถ แล้วมาได้ไงอะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 2 สนามแข่งกับเด็กเซ่อซ่า 30/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: atblueann ที่ 30-06-2014 21:32:11

ขออีกซักตอนได้ไหมอ่ะ สนุกดี มันค้างงงงงง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 2 สนามแข่งกับเด็กเซ่อซ่า 30/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: boyslover ที่ 30-06-2014 21:43:38

กินเด็กซินะ ซินะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 2 สนามแข่งกับเด็กเซ่อซ่า 30/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 30-06-2014 23:00:45

มาเป็นกำลังใจให้น้อง :กอด1: สู้ๆนะจุ๊บ :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 2 สนามแข่งกับเด็กเซ่อซ่า 30/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 30-06-2014 23:04:40

ไม่ต้องคิดอะไรมาก เอาไปเลี้ยงเลยจ้า เดี๋ยวก็ใช้งานได้แล้ว :hao6:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 2 สนามแข่งกับเด็กเซ่อซ่า 30/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 30-06-2014 23:47:28

รีบเอาไปเลี้ยงเลย ช่วยคนทำกุศลใหญ่นะ จะได้สอบผ่านหมด 5555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 2 สนามแข่งกับเด็กเซ่อซ่า 30/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 01-07-2014 00:00:56

หนูหนีใครมาคะลูกกกกก
คิงให้น้องไปอยู่ด้วยนะ. น้องน่ารักน่าเอ็นดู :hao5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 2 สนามแข่งกับเด็กเซ่อซ่า 30/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: Loste ที่ 01-07-2014 00:02:47

:mew4: :mew4:
ฮุ ฮุ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 2 สนามแข่งกับเด็กเซ่อซ่า 30/6/57}
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 01-07-2014 01:25:01

รับเลี้ยงไปเถอะค่ะ
ได้บุญ ได้กุศล แถมยังได้เมียอีกนะ อิอิ

ปล ใส่เลขหน้าด้วยก็ดีนะคะ พอหลายๆตอนไปมันหาง่ายดี ^^

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 3 เพลงกล่อมเด็ก 1/7/57} P.2
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 01-07-2014 13:18:54

เพลงกล่อมเด็ก

{ K } ♨

“ไอ้ราชมึงเอาเด็กนี้ไป”

“ไม่ได้ว่ะ เมียกูนอนอยู่ห้องเอาไปก็ตายห่าสิ”

ผมยืนเท้าเอวมองไอ้เด็กนี้ที่ผ่านมาครึ่ง ชั่วโมงแล้วนอกจากขอไปอยู่กับผมแล้วก็ไม่ยอมพูดยอมจาอะไรอีกจนตอนนี้ทั้งสนามเงียบสนิทมีเพียงผมไอ้ราชและไอ้เกรียวกับพวกมันอีกสองสามคนที่ยืนเสพกัญชากันโต้ลมสบายใจ ส่วนไอ้บิวตั้งแต่แข่งเสร็จผมก็ไม่เจอมันเห็นมันอีกคงกลับไปกับผู้หญิงของไอ้เฟอร์เรียบร้อยล่ะมั่ง กินนมสบายใจเลยนะมึง มีแต่กูเนี้ยต้องมายืนเฝ้าไอ้เด็กประสาทนี้อยู่คนเดียว ตอนที่ผมซื้อขนมมัน มันยังไม่หลอนเท่านี้นี้หว่า

ให้ตายสิและจะให้ทำยังไงว่ะ ทิ้งไปก็ไม่ได้ จะเอากลับไปด้วยก็ไม่รู้หัวนอนปลายตีน

“คิดอะไรมากว่ะ! ก็เอากลับไปบ้านใหญ่มึงสิ กูกลับล่ะนะ เมียไลน์มาตามหลายรอบล่ะ ไปล่ะ โชคดีมึง!”

“เดี๋ยวสิว่ะไอ้ราช ไอ้ราช!!!!” มันโบกไม้โบกมือให้ผมและขึ้นรถตัวเองขับออกไปทันที ไอ้เพื่อนเหี้ยยยยยยยยยยยยย! สบตากับกูสักนิดมึงจะเห็นว่ากูนี้รู้สึกเช่นไร มึงแม่งชั่วจริงๆเห็นเมียดีกว่าเพื่อนที่กำลังมีปัญหาสินะ

“เอาล่ะ เอาล่ะ เฮ้อ … ไอ้ตัวเล็กถ้าไม่ยอมพูดอะไรอีก ฉันก็จะต้องส่งเธอให้ตำรวจจัดการนะ”

ผมตั้งสติถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะก้มลงไปถามไอ้ตัวเล็กที่สั่นเป็นเจ้าเข้าอยู่ตอนนี้ หนาวหรือไงว่ะ ก็แน่ล่ะเสื้อผ้าก็บางแถมขาดวิ้นขนาดนี้ ลมก็แรง ให้ตายสิผมกำลังจะหลายเป็นสังคมสงเคราะห์ ต้องเสียสละเสื้อนอกให้ไอ้ตัวเล็กนี้อีกแล้วสินะ เฮ้อ

   “ยะ อย่านะครับ ขอร้อง อย่าแจ้งตำรวจ ผะ ผม …” เท่านั้นแหละครับตาแดงระรื้นปากคอสั่นเหมือนกลัวเอาซะมากๆ อาการเดิมเหมือนตอนแรงบังเกิดขึ้นอีก ผมขมวดคิ้วและค่อยๆถอดเสื้อแจ็คเก็ตหนังสีดำเอื้อมมือไปคุมหลังนั้นให้

   “หึ พูดได้แล้วหรอ บอกฉันได้หรือยังว่าเธอเป็นใคร เกิดอะไรขึ้น และ … หนีอะไรมา”

   “…ผมชื่อครีม ผะ ผะ ผม ฮึก ผมไม่รู้ มีคนดึงผมขึ้นรถมา และ และ พวกเขาก็จะตีผม แต่ผมหนีมาได้ วิ่งมาก็ ผะ ผมไม่ได้ตั้งใจ ฮึก ขอโทษที่ทำให้ลำบาก ฮึก”

ผมเบิ่งตามองตากลมๆที่เงยหน้ามองผมทั้งน้ำตาที่ไหลแหมะๆมาข้างแก้ม เสียงนั้นตะกุกตะกักเหมือนพยายามตั้งสติและเคล้นออกมาให้เป็นคำพูด

“แต่ผมกลับบ้านไม่ได้แล้ว ฮึก ผมไม่อยากกลับไปที่นั้นอีก ได้โปรด ได้โปรดเถอะให้ผมไปอยู่ด้วย นะ บ้านพี่รวยใช่ไหม ผมทำงานบ้านเป็น ได้โปรด ผมไม่อยากกลับไป มันโหดร้าย ฮึก ได้โปรด …”

   “อ้าว! เฮ้ย ไอ้หนู!!!”

ผมร้องเรียกทันทีที่อยู่ๆไอ้หนูนี้ก็เป็นลมล้มพับลงไป เกือบหน้าคะมำแล้วไหมล่ะดีรับไว้ทันเป็นหนี้บุญคุณแล้วนะเนี้ย ร้องไห้ขนาดนี้ได้ยังไงตัวก็มีแค่เนี้ย เฮ้อ ! เอาไงดีล่ะเรา

   “อะ อ้าว สลบไปซะแล้วหรอ นี้ๆ ถ้ามึงไม่เอาเด็กนี้ส่งมาให้พวกกูก็ได้นะ ท่าทางอาบน้ำสักหน่อยคงสดใช่เล่น ฮ่าๆๆๆๆ” ไอ้เกรียวเดินเอามาพ่นควันใส่ไอ้เด็กนี้ก่อนจะพูดจาหมาๆออกมา ผมเลยกระแทกศอกเข้าให้ลิ้นปี่ไปที มันสำลักควันออกมายกใหญ่ น่าจะกระทืบซ้ำอีกสักหน่อย

   เอาเถอะ พูดกับมันไปตอนนี้ก็ไม่มีประโยค จัดการอุ้มเจ้าเด็กขึ้นมา อ่า … ตัวเบาชะมัด! กินอะไรบ้างไหมเนี้ยวันๆ ตัวก็เหม็นอีกตั่งหาก อาบน้ำบ้านไหม และไอ้น้ำตาเนี้ย เมื่อไรมันจะหยุดนะ ?

.

.

.

เสียงเพลงลูกทุ่งกับ เสียงกรรไกรดัง ฉับ ฉับ ที่บรรจงเส้นผมอย่างรวดเร็วและแม่นยำ เก้าอี้สีแดงที่เอนตัวลงอย่างได้ระดับที่ถนัด วัยรุ่นหญิงคนนึงกำลังหลับตาพริ้ม รับการบริการจากช่างสาววัยกลางคน รูปร่างอ้วนท้วนสมบูรณ์ มีรอยยิ้มทุกรูปปากนั้นอยู่ตลอดเวลา

“ป้าเขม เอาสวยๆน๊า วันนี้หนูมีเดทนะ”

“แม่เอ็งรู้รึเปล่านิ” เธอถามขึ้นอย่างขำๆ

“แม่รู้ก็ไม่ได้ไปน่ะสิ อิอิ”

เธอส่ายหน้านิดหน่อยและบรรจงตัดผมต่อไปเด็กวัยรุ่นแถวบ้านเธอก็เป็นอย่างนี้แหละ เพราะที่นี้สภาพแวดล้อมรอบด้านคือชุมชนแออัดที่ทุกคนต่างเรียกว่าสลัม บ้านไม้ที่ถูกตั้งอยู่เรียงรายริมคลองน้ำเน่าผลเสียจากโรงงาน มีเพียงถนนให้ทั้งคนและรถเพียงเลนส์เดียวเท่านั้น ในบางซอยก็อาจจะเป็นเพียงไม้แคร่ที่เอาไว้เดินข้ามหากันอีกตั่งหาก เด็กที่โตที่นี้ มักจะไม่ค่อยไขว่คว้าหาสิ่งใดๆมากนักส่วนมากจะไปเป็นสาวโรงงานหรือไม่ก็ขโมยโจรหรือถ้าจะมีก็มีน้อยคนที่จะเอาตัวเองดิ้นหลุดไปจากสภาพแบบนี้ ผู้ใหญ่ก็เอาแต่ด่าทอกันเสียงดังโหวกเหวกโวยวายไปตามเรื่อง

มันอาจจะฟังดูแย่แต่จริงๆแล้วก็มีข้อดีอยู่ตรงที่คนภายในรู้จักกันทั่วถึง และเป็นกันเอง บ้านใครทะเลาะกับใครนี้ต้องรู้กันทั้งซอย ใครถูกหวยนี้ต้องจัดงานใหญ่โตถึงจะถูกแค่ 200 ก็ต้องจัดเป็นพิธีถึงแม้บิลเรียกเก็บที่หลังจะเป็นพันก็เถอะ นี้คือสลัมกลางเมืองหลวงที่ทุกคนต่างมองข้ามชุมชนเล็กๆแห่งนี้

   หญิงร่างท้วมเดินไปเต้นไปเหวี่ยงถุงขยะสีดำที่ใส่เส้นผมกองใหญ่อย่างอารมณ์ดี จนคนแถวๆนั้นมองอย่างขำขัน ตะโกนด่าทอให้พรกันเป็นแถม แต่แม่นางก็ไม่มีสะถกสะท้านยิ้มร่าอย่างอารมณ์ดี จนมาถึงกองขยะที่เน่าเหม็นและทับถม น้ำจากกองขยะไหลออกมาเป็นที่น่าสะอิดสะเอียนเธอเบ้จมูกนิดหน่อยก่อนจะโยนถุงเข้าไปในกองขยะ แต่แล้วก่อนจะกลับหลังหันเธอกลับได้ยินเสียง เสียงบางอย่างที่ทำให้ประสาทของเธอตื่นตัว

   เสียงนั้นเหมือนเสียงลูกแมวกำลังร้อง แต่ก็ไม่ใช่เหมือนลอยมาตามลมเบาๆ เธอค่อยๆเอียงหูฟัง และตกลงปลงใจกับตัวเองว่านั้นคือเสียงเด็กร้อง แต่เด็กที่ไหนจะมาร้องแถวนี้ล่ะ เธอหมุนตัวไปมาตามเสียง ก่อนจะหันมามองที่กองขยะตรงหน้า และตัดสอนใจเดินเข้าไปในกองเน่าเหม็นนั้นทันที ไม่ว่าเท้าของเธอเปียกไปด้วยน้ำขยะก็ตาม

   เธอสอดส่ายสายตามองไปทั่วก่อนจะเพ่งหรี่ตามองอยู่ที่ถุงขยะสีดำที่อยู่ไม่ไกลนัก มันเคลื่อนไหว ดุกดิกอยู่ ตาของเธอนั้นโตขึ้น ก่อนจะรีบคว้าเข้าที่ถุงและเปิดดูทันที

   “เด็กทารก!!!”

.

.

.

นกขมิ้นเหลืองอ่อนเอย
ค่ำแล้วจะนอนที่รังไหน
รังไหนนอนได้
สุมทุมพุ่มไม้เอย...ที่เคยนอน
ลมพระพายชายพัดเอย..มาอ่อน ๆ
เจ้าก็ร่อนเอย...มานอนรัง อืม...

   “โอ้ย! อีเขมมึงเป็นห่าอะไรของมึง กูจะนอน!!!!”

เสียงตะหวาดแว๊ดจากผู้เป็นพี่สาวที่กำลังหงุดหงิดจากเพลงกล่อมเด็กที่เธอร้องกล่อมเด็กน้อยในอ้อมแขนของเธอ จนเขมนั้นต้องรีบเอามือปิดหูเจ้าตัวเล็กทันที ก่อนจะเบ้ปากเล็กน้อยก่อนจะพึมพำกับลูกน้อยของเธอ เพียงเบาๆ

   “น้องครีม … หนูต้องโตมาสุขภาพแข็งแรงนะครับรู้มั้ย แม่รักหนูนะ หนูคือลูกของแม่ …”


.

.

.

   “แม่จ้า ครีมคิดถึงแม่ …”

เสียงพึมพำนั้นทำให้คนที่กำลังขับรถอยู่ค่อยๆหรี่เพลงที่ดังทั่วทั้งรถลง และเบาแอร์ให้เจ้าคนตัวเล็ก ตาคมลอบมองอย่างหนักใจ กับร่างกายอันสั่นเทากับน้ำตาที่ไหลอาบแก้มไม่ขาดสายภายในเสื้อแจ็คเก็ตของเขา เสียงหายใจหอบถี่ๆนั้นทำให้เขาขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอย่างหงุดหงิด

“ไอ้คิงนะไอ้คิง หาเหาใส่หัวแล้วไหมล่ะ!” เสียงเครื่องยนต์ออกตัวแรงทันทีที่เขาเหยียบคันเร่งมิดด้วยอารมณ์ที่ขุ่นมัว

1 / 7 / 57

========================

เอามาม่าไปก่อนจะได้ไม่ต้องมามาม่าหนักที่หลังนะจ่ะ

ขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะ จุ๊บๆ ขอกำลังใจน๊าาาา

ไหนดูสิใครจิ้นคู่ไหนกันบ้าง

พี่คิง X น้องครีม อันนี้ยังไงก็คู่เอก

มีใครแอบ จิ้น บิว X เฟอร์ มั้ยน๊าาาาา

เอ๊ะ เห็นคอมเม้นส์นึงเหมือนกันนับว่าเราใจตรงกัน ตอนหน้าเป็นตอนพิเศษนะค่ะ

น้อมรับคำติชมนะค่ะ เลขหน้ากับสารบัญศึกษาและจัดทำไว้เรียบร้อยแล้ว ขอบคุณที่แนะนำนะค่ะ o13

ฝากติดตามกันต่อไป กำลังใจขอเป็นคอมเม้นส์กับปวดเก็บก๊าบๆแล้วกันน๊า จุ๊บๆ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 3 เพลงกล่อมเด็ก 1/7/57} P.2
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 01-07-2014 13:53:03

แอบรันทด

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 3 เพลงกล่อมเด็ก 1/7/57} P.2
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 01-07-2014 14:16:44

ถ้าให้เดา ก็จะเดาว่าคืนนี้บิวหายไปกับเฟอร์. 555555 เหมือนจะไม่ชอบขี้หน้ากัน แต่ใครจะรู้ อาจจะแอบชอบกันแบบไม่รู้ตัวว อร้ายยยย

ส่วนน้องครีม ทำไมชีวิตรันทดจังเลยลูก
เป็นเด็กกำพร้าถูกทิ้งไว้ข้างกองขยะไปอีก. เห้อออออ
แล้วที่หนูบอกว่ากลับไม่ได้ ที่นั่นมันโหดร้าย คืออะไร ใครทำร้ายน้องครีมมมม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 3 เพลงกล่อมเด็ก 1/7/57} P.2
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 01-07-2014 14:18:21

รออออออ :mew1: น่าสงสารรร

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 3 เพลงกล่อมเด็ก 1/7/57} P.2
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 01-07-2014 14:23:54

กรี๊ดดดดดดดดด มีคู่บิวxเฟอร์จริงๆหรอคะ อวยๆๆๆ 555+
(ว่าแต่ใครเคะ เมะ คะ?)

อืมมม สรุปว่าหนูครีมเป็นเด็กถูกทิ้งสินะ แล้วพ่อกับแม่เป็นใครล่ะนี่ ตอนหลังจะมีเฉลยไหม หรือปล่อยให้ไม่รู้จักต่อไป มีพี่คิงคนเดียวก็พอแร้วววววววววววว

รอต่อค่า มาไวๆน้าาาาาาา ขอยาวๆๆๆๆๆ 555+ :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 3 เพลงกล่อมเด็ก 1/7/57} P.2
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 01-07-2014 17:11:19

น้องครีมน่าสงสาร :hao5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 3 เพลงกล่อมเด็ก 1/7/57} P.2
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 01-07-2014 17:56:03

น้องครีมน่าสงสาร
พี่คิงต้องอุปการะนะ :hao5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 3 เพลงกล่อมเด็ก 1/7/57} P.2
เริ่มหัวข้อโดย: GoodNice ที่ 01-07-2014 18:42:51

โถ่ น้องครีมมม :mew2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 3 เพลงกล่อมเด็ก 1/7/57} P.2
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 01-07-2014 18:55:48

ใครนะช่างใจร้าย เอาน้องครีมมาทิ้งได้ลงคอ

เอ๊ะ หรือน้องครีมจะเป็นลูกหลานไฮโซ แต่ถูกขโมยมาแล้วโจรเลี้ยงไม่ไหวก็เลยทิ้งไป

จะอะไรก็แล้วแต่ ตอนนี้หนูครีมก็ได้รับความเมตตาจากนายคิงพระเอกสุดหล่อแล้ว

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 3 เพลงกล่อมเด็ก 1/7/57} P.2
เริ่มหัวข้อโดย: KhunToOk ที่ 01-07-2014 19:24:22

สั้นจังเบย :katai1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 3 เพลงกล่อมเด็ก 1/7/57} P.2
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 01-07-2014 19:27:30

น่องครีมน่าสงสาร มามามากอดกัน
:กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 3 เพลงกล่อมเด็ก 1/7/57} P.2
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 01-07-2014 21:48:11

เด่วชีวิตหนูจะต้องดีขึ้นกว่าเดิมแน่ๆ ครีม
อยุ่กับพี่คิง ^^
บิวกับเฟอร์นี่ยังไงๆ หายไปด้วยกันอ่ะเปล่า 555

ปล ถึงจะสั้นไปหน่อยแต่ถ้าลงทุกวันแบบนี้กัอโอเคค่ะ แต่ถ้ายาวกัอดีนะ 555
มีเลขหน้าแล้วด้วย ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 3 เพลงกล่อมเด็ก 1/7/57} P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Loste ที่ 02-07-2014 01:58:01

:hao5:น่าสงสารน้องครีม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 3 เพลงกล่อมเด็ก 1/7/57} P.2
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 02-07-2014 08:17:59

สั้นไป มาต่อไวๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 3 เพลงกล่อมเด็ก 1/7/57} P.2
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 02-07-2014 09:53:04

ชีวิตน้องครีมรันทดตั้งแต่เกิดเลยเหรอเนี่ย :mew6:
นี่แสดงว่าไม่ได้อยู่กับช่างตัดผมที่เป็นแม่แล้วใช่ไหม
คงต้องติดตามกันไปเรื่อยๆ ถึงจะรู้ความจริงสินะ
ดังนั้น เราจะติดตามต่อไปนะคะ ^^ ถูกชะตาน้องครีม
ส่วนพระเอกถึงชีวิตจะดูโลดโผนไปหน่อยแต่ก็เป็นคนดี
หวังว่าน้องครีมจะมีชีวิตที่ดีขึ้นนะ น้องน่าสงสารมากๆ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 3 เพลงกล่อมเด็ก 1/7/57} P.2
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 02-07-2014 09:57:26

น้องครีมน่าสงสารจัง T^T

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {special 1 B ❤ F } 2/ 7 /57 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 02-07-2014 20:38:24

ตอนพิเศษ บิวXเฟอร์

{ B } 〄


   “เป็นบ้าอะไรนักหนา!!!”

ผมกระชากข้อมือไอ้ห่าเฟอร์ที่เดินหงุดหงิดงุนง่านหนีผมทันทีที่เก็บเสร็จ รถแม่งก็ไม่เก็บยังจะมาทำหน้าเหวี่ยง ใส่กูอีก เดี๋ยวปั๊ดจับกดซะนี้ เออ ไม่ต้องมองมันน่ะเมียกูเอง มนุษย์เมียที่โคตรจะเหวี่ยงวีนแตก และแมนจนผู้ชายบางคนต้องอายแม่ง แม่งเอ้ย 5 เดือนก่อน กูไปเอามันทำเมียได้ไงว่ะเนี้ย!!!!

   “ปล่อยกูไอ้สัด มึงจะไปกกหญิงที่ไหนก็ไปซะสิ ทีเมื่อคืนมึงยังไซ้นมอย่างกับจะแดกให้แตกคาปากขนาดนั้นเลย เลิกกับกูไปเลยไอ้เหี้ย ปล่อยกูไป!!!!!” มันเหวี่ยงมือผมออกและตะโกนว๊ากใหญ่ใส่หน้าผม หน้าขาวๆของมันตอนนี้แดงไปทั้งหน้า ตาคมรื้นไปด้วยน้ำตาแต่ยังมองผมตาเขียว ปากสั่นด้วยความโมโห โว้ยยยย! ดูแม่งพูดเด้!!!!!

   ผมกระชากมันที่ทำท่าจะเดินหนีผลักจนหลังมันติดกับกำแพงและเอามือบีบปากมันอย่างหงุดหงิด กูผู้ชายนะไอ้สัด กูรักมัน แต่กูก็ไม่ใช่เกย์ กูยังไม่สามารถหยุดได้ และสิ่งที่กูรู้คือกูขาดมันไม่ได้ เข้าใจกูบ้าง ไอ้เหี้ยนี้เอะอะเลิกเอะอะเลิก เลิกธรรมดาไม่ได้ต้องแข่งกับกูให้ชนะระบายความแค้นมันด้วย บังเอิญกูไม่ให้มึงชนะอ่ะมีไรไหม มึงเมียกู เมียต้องยอมผัวสิว่ะ!

   “เลิกพ่องเด้! กูก็แค่เล่นๆมึงจะอะไรนักหนาว่ะ!!!!”

   “เล่นเหรอ มึงบอกเล่นหรอไอ้บิว แล้วกูล่ะมึงกำลังเล่นอยู่ด้วยรึเปล่า กี่ครั้งแล้วว่ะที่มึงทำแบบนี้อย่าคิดว่ากูไม่รู้! มึงกับกูมีอะไรมั่นคงบ้างว่ะ กูถามจริงมึงจริงจังกับกูแค่ไหน ... เลิกๆกันไปเหอะเพื่ออะไรจะดีกว่านี้ ยังไงเรื่องนี้ก็ไม่มีคนรู้อยู่แล้ว”

มันปัดมือผมทิ้งและกระซิบพูดกับผมเสียงเบาหวิวจนผมใจหาย ใช่ เรื่องนี้ไม่มีใครรู้ ผมและมันปิดเรื่องที่คบกันเป็นความลับ ทั้งๆที่ผมและมันอยู่ด้วยกันเช่นผัวเมียกันแล้ว เรื่องอะไรกูจะบอกไอ้พวกห่านั้น ทะเลาะกันแทบจะตายห่ากันไปข้างเสือกมาได้เสียกันเองมันไปแปลกหรือไงว่ะ มันอาจจะเป็นเรื่องผิดพลาดสำหรับกูและมันในคืนนั้น แต่ตอนนี้มันเป็นของกู และกูไม่มีวันปล่อยมันไป

ผมมองหน้ามันอย่างหน้าขึ้นเลือดต่างจากมันที่มองผมด้วยตาอันว่างเปล่าและน้ำตาของมันก็ค่อยๆไหลออกมาจากคู่คมนั้น เท่านั้นเองใจผมก็หล่นวูบ ค่อยๆโอบกอดมันเอาไว้ในอกมันขัดขืนผมนิดหน่อย แต่ในที่สุดก็นิ่งให้ผมกอดมันอยู่อย่างงั้น ตัวมันเองไม่ได้กอดผมตอบและก็ไม่ได้ขัดขืนเอง

“ได้! ถ้ามึงไม่ยอมปล่อยกูกูก็จะไม่ไปไหน แต่!ใจกูคงไม่เหมือนเดิมแล้ว” มันกระซิบบอกผมข้างหู ก่อนจะผลักผมออก และเดินจากไป ผมรีบยื่นมือไปฉุดแขนมัน ก่อนจะพึมพำพูดออกมา

“ทำไมว่ะ ทำไมมึงต้องเป็นแบบนี้ว่ะไอ้เฟอร์ กูทำผิดมากขนาดนั้นเลยหรอว่ะ”

“หึ … ลองมาเป็นกูบ้างสิ เอาไหม?” มันเหลือบตามามองผม ก่อนจะแสยะยิ้มมุมปากก่อนจะพูดขึ้นด้วยความเฉยชา ทั้งๆที่น้ำตามันยังไหลอาบหน้าไม่เลิก ต่างจากกูมีไม่มีแม้แต่น้ำตา แต่ใจกูตอนนี้หวิวเหี้ยๆ

มันพูดแค่นั้นและเดินไปไม่หันกลับมามองผมอีกเลย ผมมองตามมันเห็นมันชะงักนิดนึก่อนจะหันหน้ามามองผม

“เจอกันที่ห้อง …”

เท่านั้นมันก็เดินไป น้ำเสียงมันไม่ใช่หวาดหยดย้อยสักนิดเสือกแข็งกระด้างจนน่าโมโหมันทิ้งให้ผมโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่คนเดียวในตรอกที่ทั้งแคบและมืด เมียหนอเมีย ยอดเมียที่เคารพ ต่อให้มึงพูดแบบนี้กับกูก็อย่าหวังที่กูจะปล่อยมึงไปเลย ใจมึงจะเป็นอย่างไรก็ช่าง แต่มึงต้องรักแค่กู หลงแค่กู มีกูคนเดียว ในเมื่อเรื่อง 5 เดือนก่อนมันประกาศชัดว่ามึงเป็นของกู ตลอดชีวิต มึงก็ต้องเป็นของกู

.

.

.

5 เดือนก่อน


   บิวชายร่างสูงใหญ่ใบหน้าของเขาคมเข้มรับกับดวงตาที่โปนแสดงถึงความเจ้าชู้เป็นนิสัยของเจ้าตัวที่ไม่มีวันแก้หาย เดือนๆหนึ่งเขาควงหญิงเป็นว่าเล่นไม่ต่ำกว่า 3 คน และดูเหมือนว่าสาวๆพวกนั้นก็รู้เกรียติศักดิ์ของเจ้าหนุ่มเป็นอย่างดี ยอมพลีกายให้อย่างเต็มใจเพื่อความสุขช่วงครั้งช่วงคราวของตนเอง ไม่มีใครคิดจะจับจองเขาเป็นเจ้าของ เพราะเขาเองก็ประกาศตัวชัดเจนว่าไม่เอาใครเช่นกัน

   “มึง พวกไอ้เฟอร์วันนี้แม่งไปกินเหล้าที่ ‘เบลอ’ ว่ะ สนใจไปหาอะไรแก้เครียดทำไหมว่ะ ฮึฮึ” คิงเพื่อนจอมเจ้าเล่ห์ทั้งหน้าตาและนิสัยนั้นไม่ได้แตกต่างกัน ยักคิ้วหลิ่วตามาให้เขาที่นั่งกินข้าวอยู่ข้างๆ

   “ลองไอ้คิงพูดแบบนี้ไม่ลองก็ไม่สนุกดิว่ะ”

ราชเพื่อนร่างบึกบึนที่นั่งตรงข้ามพูดอย่างขำๆและหันไปกระชากหนังสือการ์ตูนจากหนุ่มแว่นอ้วนตุ้ยนุ้ยอย่างขำๆแต่คนโดนแย่งไม่ขำศึกเล็กๆของทั้งคู่จึงเกิดขึ้น แต่เขาและคิงไม่ได้สนใจเพราะความเคยชิน จึงหันมายักคิ้วให้กันอย่างเจ้าเล่ห์และหัวเราะออกมาพร้อมกันเมื่อคิงพูดแผนการให้ฟัง

-เบลอ-

   เสียงเพลงดังกระหึ่มภายในผับที่ปิดทึบแสงสีสว่างวูบวาบ กลิ่นบุหรี่และเหล้าลอยปะทะหน้า ถ้าจมูกดีๆอาจจะได้กลิ่นของสารเสพติดอื่นๆที่กำลังเสพสุขกันอย่างไม่เกรงใจกฎหมาย พวกเขาสามคน มีภูมิต้านทานต่อสถานที่อับโคจรเหล่านี้ดี และรู้ตกเองอยู่เสมอว่ากำลังทำอะไรอยู่ ไม่ข้องแวะกับพวกยานรกแต่อย่างใด เพียงแค่กินเหล้าและสูบบุหรี่ตามภาษาเท่านั้น

   “ไอ้ห่าปิงไม่มาอีกแล้วหรอว่ะ”พอหาที่นั่งได้ คิงก็ถามขึ้นทันที แต่สายตากำลังมองหาเป้าหมายอย่างนึกสนุก

   “อย่าถามในสิ่งที่มึงรู้คำตอบสิว่ะ ไอ้คิง” ราชตอบขึ้นอย่างไม่ใส่ใจนัก มองไปรอบๆก่อนจะเอาลิ้นเลียริมฝีปากนิดๆเมื่อเด็กหนุ่มหน้าตาสะอาดสะอ้านที่เต้นส่ายสะโพกมองมาที่เขาอย่างยั่วยวนไม่ต่างจากบิวเองที่นั่งมองขาเนียนใต้กระโปรงพลิ้วตาโต

   “เอาๆ ไอ้ห่า มองแต่สาวไอ้ห่านี้ก็จ้องจะแดกถั่วดำอย่างเดียวเลยไอ้เหี้ย นั้นกูเห็นเป้าหมายแล้ว! ทำตามแผน Go Go Go” หนุ่มเจ้าเล่ห์ให้สัญญาณเพียงแค่นั้น ทั้งสามก็แยกย้ายทันที โดยคิงแยกมาอีกทางส่วนราชและบิวนั้นตรงไปที่โต๊ะของเฟอร์และพวก

   “ไง ไง ไง ไอ้เฟอร์ ~” บิวพูดทักทายน้ำเสียงสนุกสนาน รอยยิ้มนั้นทำให้คนตาหวานปนคมนั้นมองอย่างเหวี่ยงๆ หน้าขาวเนียนกับผมที่ซอยระดับบ่าอย่างเข้าทรงเชิดมองมาอย่างเย็นชา ส่วนเพื่อนในโต๊ะของเฟอร์ 2-3 คนนั้นต่างมองมาเป็นสายตาเดียว

   “ไอ้บิว ไอ้ราช มึงมาทำอะไรที่นี้ว่ะ” เฟอร์ถามขึ้นอย่างฉุนๆ

   “ทำไมว่ะ มาไม่ได้หรอ ร้านนี้ร้านมึงเหรอว่ะ” ราชพูด

   “กวนตีน! อยากกินตีนสินะ!!!”

คนในโต๊ะของเฟอร์พูดขึ้นพร้อมกับลุกฮือขึ้นทันทีคนในร้านแตกตื่นกันวุ่นวาย แต่ทั้งสองฝ่ายกับยืนเผชิญหน้ากันอย่างไม่วางตา ทันใดนั้นเองคิงที่หายไปก็ค่อยๆย่องเดินเข้าไปที่โต๊ะโดยที่ฝ่ายของเฟอร์ไม่รู้ ก่อนจะเอาแก้วเบียร์ที่ถือมาด้วยวางสลับกับแก้วของพวกของหนุ่มหน้าหวานอย่างครบถ้วนทุกกระบวนความ ก่อนจะทำสัญลักษณ์ โอเค และยิ้มแป้นให้พวกที่ยืนมองอยู่ และรีบวิ่งหายไปในฝูงชนทันที

   “เอาล่ะ เอาล่ะ กูยอมแพ้ก็ได้ แหม ทำเป็นขึ้นนะตัวเอง ไปเหอะไอ้ราช” บิวพูดแค่นั้นและก็เดินออกมาพร้อมกับราช ทั้งคู่ต่างหัวเราะให้กัน หันไปมองเฟอร์ที่นั่งลงเก้าอี้อย่างหงุดหงิดใจ

   “ไอ้เหี้ยอย่างฮา!” พอราชกับบิวมาเจอคิงที่หลังร้านได้ก็ปล่อยก๊ากออกมาเสียไม่ได้เมื่อนึกถึงสิ่งที่ตัวเองทำไป

   “เอาล่ะไอ้บิวตามึงแล้ว” คิงพูดไปหัวเราะไป บิวรับคำก่อนจะหยิบไอโฟน ขึ้นมาต่อสายทันที

   “ครับ เข้ามาได้แล้วครับ”

เขากรอกสายพูดแค่นั้นไม่ทันช่วงอึดใจเสียงโหวกเหวกโวยวายในร้านก็ดังขึ้น ลูกชายตำรวจใหญ่อย่างเขาจึงแสยะยิ้มออกมาอย่างนึกสนุก ยาที่เขาใส่ลงใบในเบียร์ให้พวกของเฟอร์กินนั้น คือสารเฮโรอีน ที่พอจะให้ฉี่เป็นสี่ม่วงได้ เท่านั้นแหละไม่ต้องใช้กำลัง แค่แกล้งหยอกไก่ใส่เสียเงินเล่นๆ แค่นี้ก็สนุกมากพอแล้วสำหรับพวกเขา

วัยรุ่นมากมายหนีออกมาจากทางประตูหลังร้าน คิงและราชวิ่งเข้าไปในร้านเพื่อดูสถานการณ์และบิวกำลังจะวิ่งไป แต่ราชเพรียวของใครบางคนก็ลอดออกมาตรงกระจกห้องน้ำข้างๆเขา

“ไอ้เฟอร์!!!!”

บิวตะโกนอย่างตกใจ แต่เฟอร์ที่หน้าแดงๆไม่สนใจกลับตั้งท่าวิ่งหนีไป เขาจึงตัดสินใจวิ่งตาม เพื่อจับตัวมาส่งตำรวจให้ได้ให้สมกับพี่เขาวางแผนไว้ ทั้งคู่วิ่งมาถึงตรอกซอยของโรงแรมแห่งหนึ่ง เขาจัดการตะครุบเจ้าคนที่วิ่งร่อแร่จะไม่ไหวและทรุดลงนั่งเรียบร้อย

“ไงล่ะ กูจับมึงได้แล้ว ไป! ไปกับกู!!!”

เขาฉุดร่างนั้นขึ้นและร่างนั้นไม่ต้านทานยืนขึ้นตามแรงฉุดแต่กลับทิ้งตัวลงและซบหน้าที่ซอกคอหนาเหมือนลูกแมวน้อย มือปัดป่ายอย่างสเน่ห์หา เขาฉุดร่างนั้นออกและกำลังจะแหกปากตะคอก แต่พอเห็นหน้าขาวๆนั้นแดงระรื้น ขอบตาทั้งสองหรี่ลงอย่างยั่วยวน ปากสีสดดูฉ่ำเยิ้มราวกับจะให้ดูดดื่ม ตัวขาวและไต่สีสดคู่เล็กที่ประดับอยู่บนหน้าอกที่บัดนี้กระดุมหลุดหายไปนั้นทำให้สติเขากระจัดกระเจิง

“ได้โปรด ช่วยเฟอร์ที … ” เสียงหวานนั้นทำให้เขาสติสัมปชัญญะหายวับก่อนจะแสยะยิ้มกัดหันพูดออกมาอย่างหมั่นเขี้ยว

“มึงขอกูเองนะไอ้เฟอร์!” ว่าแล้วเขาก็ลากร่างเพรียวเข้าโรงแรมโดยไม่คิดสิ่งใดอีกทั้งสิ้น

สองร่างฟัดเหวี่ยงกันบนเตียงสีขาวสะอาด เสียงแห่งความสุขสมปนเจ็บปวดดังออกมาไม่ขาดสาย และไม่มีท่าทางจะหยุดลงถ้าแสงอาทิตย์ไม่ส่องแสงในเช้าวันใหม่

.

.

.

   เช้าวันนั้นเองคิงที่นอนพาดยาวบนเตียงสะดุ้งตื่นด้วยเสียงนาฬิกาปลุกที่ดังลั่นห้อง ด้วยอาการปวดหัวของเหตุการณ์เมื่อคืนที่ทำเขาเมาหัวราน้ำโดยฉลองชัยชนะกับราชเพียงสองคนนั้น เขาเอามือปัดป่ายไปบนเตียงและสัมผัสกับซองบรรจุผงสีขาวเขายกมันขึ้นหรี่ตาดูอย่าง งง ๆ ก่อนจะผงะลุกขึ้นจากเตียงอย่างตกใจ!!!

   “ไอ้เหี้ยเมื่อคืนกูใส่ยาปลุกเซ็กส์ไปหรอว่ะ!!!!”

.

.

.

   บรรยากาศโรงแรมยามเช้าเงียบสงบ พนักงานต่างพากันนำอาหารเข้ามาเสริฟให้แขกทั้งหลายในโปรโมชั่นของโรงแรมอย่างแข็งขันและแข่งกับเวลา พนักงานสาวหน้าตาจิ่มลิ่ม เดินโฉบฉายออกมาจากอย่างสบายใจ

   “ไอ้บิว ไอ้หน้าเหี้ย ไอ้จัญไร!!!!!”

   “ว่าไงครับเมียจ้า”

พนักงานสาวผงะถอยหลังจนของในรถเข็นแทบกระจายนั้นจากเสียงดังโวยวายปาข้าวปาของราวกับเกิดสงครามออกมาจากภายในห้องที่เธอกำลังเดินผ่าน เธอนั้นรีบเดินผ่านห้องนั้นไปอย่างรวดเร็ว ความสัมพันธ์ของทั้งสองก่อตัวขึ้นจากความไม่ได้ตั้งใจและฉาบฉวย บทพิสูจน์ความรักของทั้งคู่จะเป็นเช่นไร โปรดติดตาม …

===============================

บิวแอบเลว ฮ่าๆๆๆๆ เกมของทั่งคู่คือใครเจ็บมากกว่าชนะ เชิญรอรับชมได้ในตอนพิเศษตอนต่อไปนะค่ะ

ตอนนี้จะเข้าตอนหลักแล้ว น้องครีมกับพี่คิงจอมวางแผนของเราจะเป็นเช่นไรน้อ

แต่ละตอนอาจจะไม่ยาวนะค่ะ แต่จะมาต่อทุกวันถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด

ขอกำลังใจคอมเม้นส์ติชมหรือปวดเป็ดด้วยน๊า ก๊าบๆ

ฝากติดตามนะค่ะ :hao7:

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {special 1 B ❤ F } 2/ 7 /57 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 02-07-2014 20:52:17

บิวเฟอร์เกินคาด :a5:
ที่แท้เขาแอบอยู่กินกันมานานแล้วนี่เอง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {special 1 B ❤ F } 2/ 7 /57 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Fellina ที่ 02-07-2014 21:01:45

เรา-ชอบ-คู่-เน้!!!!!
ยอมรับเลยปกติเวาลาอ่านจะเข้าข้างตัวพระ
แต่สำหรับคู่นี้เราเข้าข้างตัวนางล่ะ555
สนับสนุนให้เฟอร์ทำให้บิวหึงจนกระอักบ้างสักทีสองที

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {special 1 B ❤ F } 2/ 7 /57 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 02-07-2014 21:01:53

แหม!! เล่นกันแรงจริงๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {special 1 B ❤ F } 2/ 7 /57 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 02-07-2014 21:06:09

อ้าวววว อยู่กินกันแล้ว
ทำไมบิวเป็นแบบนี้ ถ้ายังมีแค่เฟอร์คนเดียวไม่ได้ก็ปล่อยเฟอร์ไปดิวะ.
ทำแบบนี้มันเห็นแก่ตัวหวะบิว
ฮรือออออิ สงสารเฟอร์

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {special 1 B ❤ F } 2/ 7 /57 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 02-07-2014 21:08:19

ตั้งใจหยิบยาผิดป่าวเนี่ยคิง
สนับสนุนให้กินกันเองค่ะ ดื้อๆแบบนี้แหละ น่าปราบให้อยู่หมัด
สู้ๆ นะบิว เมียเราก็ต้องเป็นเมียเรา 55555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {special 1 B ❤ F } 2/ 7 /57 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 02-07-2014 21:14:09

ไม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เชียร์เฟอร์ค่ะ ให้บิวเจ็บเยอะๆๆๆๆเลย ไม่สำนึก (แต่คุ่หลักขอดราม่านิ๊ดดดดดเดียวนะคะ แหะๆ)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {special 1 B ❤ F } 2/ 7 /57 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 02-07-2014 22:17:49

K&C B&F สองคู่ อั๊ยย๊ะ มันส์แน่งานนี้

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {special 1 B ❤ F } 2/ 7 /57 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 03-07-2014 00:25:53

o13

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {special 1 B ❤ F } 2/ 7 /57 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 03-07-2014 01:03:38

คิงจะเป็นอมตะอีกคนแหละ อิอิ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {special 1 B ❤ F } 2/ 7 /57 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 03-07-2014 09:00:52

คุ่นี้แรงเนอะ กว่าจะรักจะยอมลงให้กัน
คงตัองมีใครหรืออะไรทำให้เสียใจกันก่อนละมั้ง

บวกหนึ่ง บวกเป็ด เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {special 1 B ❤ F } 2/ 7 /57 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 03-07-2014 10:40:51

บิว-เฟอร์ อย่าเลิกกันน๊า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {special 1 B ❤ F } 2/ 7 /57 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: ohho99 ที่ 03-07-2014 11:59:01

ชอบคู่นี้ บิว-เฟอร์
ขอเรื่องคู่นี้อีกนะคะ

เป็นกำลังใจให้คนแต่งค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {special 1 B ❤ F } 2/ 7 /57 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 04-07-2014 10:24:45

คิดว่าคงสมใจใครหลายๆคน รวมเราด้วย :-[
คู่หลักน่าจะซอฟท์เพราะน้องครีมคงน่ารักมากๆ
แต่คู่นี้นี่สิ อย่างบิวมันต้องเจออย่างนี้แหละ
ปากก็บอกว่าเมีย แต่การกระทำเป็นอย่างที่เฟอร์ว่า
ตั้งห้าเดือนมันจะ ลด ละ เลิก บ้างไม่ได้เชียวเหรอ
เดี๋ยวยุเฟอร์ให้ทำบ้างหรอก แล้วจะรู้สึก :a14:
งานนี้คงมีแต่แม่ยกเฟอร์เป็นแน่ :laugh:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 4 เด็กขนมกล้วย 4 / 7 /57 } P3
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 04-07-2014 10:44:39

เด็กขนมกล้วย

{ K }♨

   ผมยืนดูป้าลินเช็ดตัวให้เจ้าเด็กขี้แยที่กำลังไข้ขึ้นสูงนอนพะงาบๆหายใจร้อนผาวอยู่บนเตียงห้องรับรอง อีกฝั่งของเตียงหมอประจำตระกูลผมกำลังตรวจเช็คร่างกายด้วยหูฟัง ป้าแกเป็นแม่บ้านของบ้านใหญ่ของผมครับ แน่นอนว่าผมไม่ได้กลับคอนโดในคืนนี้ เพราะกลับไปก็ทำอะไรไม่เป็นอยู่ดี เลยคิดว่าพามาบ้านใหญ่จะดีกว่า

   “ตายจริง เด็กคนนี้เลอะเทอะไปหมดเลย ถ้าไม่ติดว่าเป็นไข้ป้าจะจับขัดตัวให้สะอาดเชียว!” เธอตบพร้อมกับเอาผ้าลูบไปตามโครงหน้าเท่าบ่ามือผมของเด็กครีม อ่า ถ้าจำไม่ผิดนั้นชื่อของมันใช่ไหมครับ นั้นแหละน่าจะอย่างงั้น

   “แล้วนี้เธอเป็นใครค่ะ ทำไมสภาพถึงเป็นอย่างนี้”

   “อ่า … ลุงหมอครับอาการเป็นยังไงบ้างครับ”

ผมเลี่ยงตอบป้าแกที่กำลังเช็ดตามเนื้อตัวของเจ้าเด็กนั้น ป้าแกเหลือบมองก่อนจะหันไปหัวเราะคนเดียว เอ่อ … อย่าทำเป็นรู้ทันนักสิครับคือว่าลินแกน่ะเลี้ยงผมมาตั้งแต่ตัวเท่าฝาขนมครก ตอนนี้ตัวผมเท่าฝาบ้านเลยชอบรู้ทันผมไปซะทุกเรื่อง ตั้งแต่เรื่องความคิดในหัวเรื่องความรู้สึก บางทีก็เดาออกว่าผมกำลังเที่ยวอยู่ที่ไหนและส่งให้คนขับรถไปรับผมที่นอนเมาเป็นหมาอยู่ ป้าแกแอบโหดนิดหน่อยนะครับ แต่ตอนนี้ยังไม่แสดงออกเท่านั้นแหละ รับรองได้ ไม่มีใครอยากให้ป้าแกโมโหหรอกมันยิ่งกว่าภูเขาไฟระเบิดที่ปอมเปอีอีก

“ปอดบวมน่ะครับ รู้สึกว่าจะเป็นมานานสักพักแล้ว ลุงฉีดยาให้เขาแล้วล่ะ ส่วนถุงน้ำเกลือนี้ให้หมั่นเช็คตลอดนะครับ ให้เขานอนพักในที่อุ่นๆ สัก 2-3 วันจะดีขึ้นเอง”

ก็แหงล่ะ ตัวก็นิดเดียวแถมเสื้อผ้าก็ขาดริ้วเป็นผ้าเช็ดเท้าแบบนั้น ไม่เป็นปอดบวมก็ให้มันรู้ไปสิ ลุงหมอขอตัวกลับทันทีที่อธิบายขั้นตอนการเปลี่ยนสายน้ำเกลือให้ป้าลินแกฟังจบ ส่วนผมก็ยืนดูหน้าไอ้เด็กนั้นอย่างพินิจ เฮ้อ สุดท้ายกูก็ไม่เก็บลูกหมาลูกแมวที่ไหนมาว่ะ จะยกให้ไอ้บิวมันดูแลดีไหม พ่อมันก็ตำรวจใหญ่ อาจจะช่วยอะไรได้บ้าง

‘ยะ อย่านะครับ ขอร้อง อย่าแจ้งตำรวจ ผะ ผม …’ อยู่ๆภาพของไอ้เด็กน้ำตานองหน้าก็แวบเข้ามาในหัวผม แหม ตัวก็นอนอยู่เนี้ย ยังจะซ่าเข้ามาในหัวคนอื่นอีก เดี๋ยวปั๊บจับหักคอซะนี้! เออๆ กูไม่แจ้งก็ได้ตำรวจอ่ะ !! ออกไปสักทีสิ !

“เอาล่ะ คราวนี้ก็ไม่มีใครแล้วคุณชายน้อยยยยยย บอกป้าได้หรือยังว่าเด็กคนนี้เป็นใคร ? ” ผมค่อยๆหันไปมองสายตาเพชฌฆาตที่กำลังยืนกอดอกในเสื้อคอกระเช้ากับผ้าถุงลายไทยหยดน้ำ ผมลอนของป้ากับหุ่นกลมๆน่ารักน่าเอ็นดูของแกแกทำให้ผมนึกถึงขนมม้วน แต่เวลาตอนนี้มองให้แกเป็นมาริลิน มอนโรดีกว่า

“เอ่อ คือแว้ … ”

“บอกไว้ก่อนนะ เอาแต่เนื้อๆ ไม่เอาน้ำๆ คิดว่านี้มันกี่โมงกี่ยามแล้วเจ้าค่ะ?”

“โธ่วววววมาริลิน มอนโร ของโผ้มมมมมมมมม!”

ผมถล่าเข้าไปกอดเนื้อตัวยุ่นๆของแกแกขัดขืนเล็กๆอย่างงอนๆเหมือนสาวแรกรุ่น แต่ก็ยอมหัวเราะคิกคักเมื่อผมหอมแกไปฟ๊อดใหญ่ ผมรู้ครับว่าควรอ้อนแกยังไงเพราะผมอ้อนแกมาตั้งแต่เด็กแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ
ผมเล่าทุกอย่างที่ผมรู้เกี่ยวกับตัวเด็กคนนี้ให้ฟังป้าแกอุทานออกมาเป็นระยะๆ พอเล่าจบก็ปรี่ไปหาไอ้ตัวเล็กที่นอนหายในรวยรินอยู่ นั่งลงข้างเตียงและลูบผมที่มวยขึ้นไปเป็นจุกอยู่บนหัว อย่างสงสาร

“น้องครีมไปเจออะไรมาน่ะลูก”

“เบาป้าเบา แหมมมมม! เห่อจริงนะ!!!”

ผมพูดล้อเลียนป้าแกหันมาค้อนวงใหญ่ ก่อนจะสั่งให้เด็กข้างนอกเอาชุดนอนมาเปลี่ยนให้เด็กคนนี้ เอ่อ ขั้นตอนนี้ผมไม่เห็นหรอก เพราะผมเดินออกมานอกห้องก่อน แต่รู้ว่าป้าแกคงให้เด็กจัดการเช็ดตัวเท่าที่จะทำให้สะอาดที่สุดได้นั้นแหละ ป้าแกรู้ดีครับว่าควรดูแลยังไง ผมถอนหายใจนิดหน่อยก่อนจะเดินไปขึ้นรถตัวเองกลับคอนโดทันที กลับห้องนอนเหอะตี 3 กว่าล่ะ =_=’

.

.

.

   พอถึงคอนโดได้ก็ทิ้งตัวสะบัดสละทุกสิ่งทุกอย่างบนร่างกายทิ้งเหลือบ๊อกเซอร์พุ่งถลาลงเตียง พอตั้งสติได้ ก็รู้ว่าห้องกูนี้แม่งขั้วโลกเหนือสินะถึงได้เย็นจนเจ้ามังกรร้ายในหุบเขาเร้นลับของผมแทบแข็งขนาดนี้ และก็ต้องตบหน้าผากตัวเองให้อย่างหัวเสีย แม่งแก่ไปคงเป็นอัลไซเมอร์แน่เลยกู ลืมปิดแอร์ตั้งแต่เช้า เมื่อเย็นผมไม่ได้เข้ามาที่นี้น่ะครับ ไปบ้านใหญ่ไปเอารถและตรงไปสนามเลย อ่อ เรื่องที่ผมไม่นอนบ้านใหญ่น่ะ … ไม่เสือกนะครับปัญหาคนในบ้าน ฮ่าๆๆๆ โอ๋ๆ กูล้อเล่นนนนนนน

   ก็แค่ผมกับพ่อ ไม่ค่อยลงรอยกันเท่าไร ท่านดูจะเข้มงวดเกินกว่าที่ผมจะอยู่ด้วยได้น่ะครับ แต่ก็งั้นแหละ ไม่มีไรมาก บ่นไปบ่นมาชักจะหิวแล้วแฮะ

   “มีอะไรกินบ้างไหมเนี้ยห้องกู”

ผมเปิดตู้เย็นในห้องครัวส่องหาอาหารประทังชีวิต เหลือบไปเห็นขนมกล้วยของไอ้เด็กบ๊องที่นอนพะงาบ ๆอยู่ที่บ้านใหญ่ที่แช่แข็งเป๊กอยู่ในตู้เย็น ถอยหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะหยิบมันขึ้นมาดมๆ และโยนเข้าไมโครเวฟในไฟที่ต่ำที่สุด เดี๋ยวจะไหม้เป็นกองขี้ซะก่อน และในระหว่างรอผมก็เดินมาที่ห้องรับแขก ไปให้อาหาร ซีอุส ลูกรักตัวบักเอิ้กที่ไหว้ไปมาอยู่ในตู้ข้างห้อง มันคือปลามังกรหน้าตาน่ารักน่าชังนะครับ

    ยังเล่นกับลูกไม่ทันไรเสียงไมโครเวฟก็ดังขึ้น ผมวิ่งไปหาของกินทันที พอเอามาออกมาได้ ก็ส่งกลิ่นหอมไปทั่วทั้งหอม ใบตองรอบนอกของขนมมันไปด้วยหยดน้ำ เนื้อในสีเทากับมะพร้าวที่โรยหน้ากำลังได้ที่ ผมเบาให้มันแห้งและเย็นนิดหน่อยก่อนจะเอาใบตองออกและโยนเข้าปาก อืม รสชาติไม่เลวนี้หว่า หวานมัน มีกล้วยเยอะด้วย … มันทำเองหรือไงนะ ตัวแค่นั้นทำไมถึงทำเป็น

   ผมตัดสินใจได้แล้ว !!!!!

.

.

.

   “สวัสดีครับนายน้อย / สวัสดีค่ะนายน้อย” ยังไม่ทันยจะจอดรถสนิท อยากได้อยากมีก็เสนอหน้ากันมาออกันเต็มหน้าบ้าน นี้กูไม่ใช่นักร้องเกาหลี ญี่ปุ่น ลาว เขมร นะครับ กูเป็นลูกบ้านนี้ และอีกอยากเงินทองกูก็ยังเกาะพ่อเกาะแม่แดกอยู่เลยไม่ต้องมาหวังอะไรจากกูหรอกกกกกกกก!!!

   “ตาคิงงงงงงงง คิดยังไงถึงกลับมาบ้านล่ะเนี้ย ดูสิผอมไปเยอะเลย วันก่อนเห็นสมชาติบอกว่า เรามาเอารถและออกไปนี้ ไม่คิดจะอยู่รอแม่เลยสินะ กระซิกๆ” และคุณนายของบ้านที่อยู่ในชุดผ้ากันเปื้อนก็แสร้งปล่อยโฮออกมา อย่างที่ละครหลังข่าวช่องหลากสีชอบทำ

   “พอดีผมมีงานต้องไปต่อนะครับ คิดถึงจัง” ว่าและผมก็เอาใจด้วยการหอมแก้มกลิ่นแกงกระหรี่ไปฟอดใหญ่ ท่าทางวันนี้จะมีแกงกระหรี่หม้อใหญ่รสชาติที่ทุกคนต้องกัดฟันชมว่าอร่อยอีกแล้วสินะ เข้ามาผิดวันจริงๆกู

   “ลูกมีงานด้วยหรอ ได้ข่าวว่าขอเงินพ่อเขาใช่นี้”

   เอ่อ … นี้ล่ะครับแม่ผมเอง

   ผมคุยกับท่านอีกนิดหน่อยและสัญญาว่าจะมากินข้าวด้วย ก่อนจะปลีกตัวออกมาวิ่งไปเรือนหลังเล็กที่ไอ้ตัวเล็กนอนพะงาบๆอยู่ พอเข้าไปก็เห็นป้าลินกำลังนั่งทอผ้าอยู่ที่เครื่องทอ อ่า … เครื่องทอเครื่องใหญ่น่ะครับ คือป้าแกชอบผมก็เลยไม่ขัดศรัทธาให้ป้าแกหลบมาทอได้ตลอด เพราะเขาคือแม่นมของผม มีหน้าที่ดูแลทุกเรื่องของผมไม่จำเป็นต้องไปเป็นสาวรับใช้ไม่เหมือนคนอื่น นี้คือบ้านที่ผมยกให้แกเลย

   “แหม หาได้น้อยนะคะที่นายน้อยของบ้านจะกลับมาติดๆกันแบบเนี้ย” ป้าแกแซวผมยิ้มยกคิ้วให้และยกมือขึ้นไหว้ ป้าแกรับไหว้ก่อนจะโบกมือให้ผมเดินเข้าไปในห้องทางด้านซ้ายมือแบบไล่ๆ แหม ไล่เป็นหมาเลยนะ ชิชิ

   พอเข้ามาในห้องได้ ผมก็มองไปที่ไอ้ตัวเล็กขนมกล้วยที่นั่งอยู่เอาหลังพิงอยู่กับหัวเตียง นั่งมองตาผมอยู่ปริบๆ นี้มันใครว่ะ … ตากลมโตหวานแบบไม่น่าจะเป็นผู้ชาย แก้มขึ้นสีเลือดฝาดนิดๆ โครงหน้าเข้ารูปไข่ใบหน้าเนียนสีน้ำผึ้ง ไม่ขาวมากแต่ก็จัดว่าอยู่ในระดับที่ผู้หญิงบางคนต้องอาย ที่สำคัญปากจิ้มลิ้มนั้นออกสีชมพูปนส้มอย่างน่ารัก แถมผมยาวที่ปล่อยสยายคลอกับแก้มนั้น … และไอ้ชุดนั้นมันอารายยยยยยยยย! ผมมองเหลือบต่ำลงไปก็เห็นขาเนียนๆต้นขาอ่อนวับๆแวมๆออกมาจากชุดนอนแบบคลุมของผู้หญิง ถึงแขนจะยาวแต่ชุดมันสั้น!!!

“เอ่อ … สวัสดีครับคุณคิง” ฝันผมสลายทันทีที่สรรพนามผมดังขึ้น หน้าตาหน้ารักแต่พูดครับแบบนี้เอาถ่านร้อนๆมาจี้หัวใจกูเถอะ!!!!

“นะ นาย” หยุดไอ้คิงปรับจูนสติมึงเดี๋ยวนี้ !!!

“ครับ ?” เอียงคอทำม้ายยยยยยยยยยยยย มุ้งมิ้งน่ารักเกิ๊นรับไม่ได้!!!!!

“เอ่อ โอเค หายดีแล้วใช่มั้ย ?”

“ก็น่าจะเป็นแบบนั้นครับแต่ป้าลินไม่ยอมให้ผมทำอะไรเลย” ปากนั้นยิ้มร่ายิงฟันขาวมาให้ผม ผมสะบัดหัวสองสามทีก่อนจะออกคำสั่งเสียงดัง

“ไปเก็บของ ไปอยู่ห้องฉัน!!!”

หมอนั้นเอียงคออย่างสงสัย ผมมองแวบนึงแต่ก็สะบัดหน้ารีบเดินออกมาจากห้องก่อนที่มันจะสะกดจิตผมให้หลุดเก๊กออกมา ไม่ยอมหรอก ผมมันคนหล่อ จะหลุดเก๊กได้ยังไง

“หึหึ เจอฤทธิ์ลูกตาแมวน้อยเข้าไปหน่อยถึงกับไปไม่เป็นเลยสินะ”



จะแซวหาอะไรขุ่นป้า!!!!!!

4/7/57

[/color]

=============================

แงบๆ เมื่อวานไม่ได้มาต่อ เพราะติดกิจกรรมภาคนิดหน่อย พอเสรจกิจกรรมภาคเพื่อนมันก็ลากเข้าสถานที่อับโคจรอีก

สบายตื่นมามึนๆมาอัพ อิอิ

ใครคิดถึงน้องครีมบ้างงงงงง ตอนนี้คงได้รู้จักอีพี่คิงในระดับนึงล่ะ ผู้ชายกวนตีน เจ้าเล่ห์ ขึ้อ้อน ปากหมาและพยายามทำให้ตัวเองดูเข้มต่อหน้าน้องครีม

ตอนต่อไปคงได้รู้จักน้องครีมมากกว่านี้ อิอิ

เจอกันตอนต่อไปค่ะ :katai2-1: :katai2-1:

ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH4 เด็กขนมกล้วย ??? 4/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 04-07-2014 10:59:01

:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

พี่คิง พาน้องครีมกลับคอนโดไมทำมุ๊งมิ้ง 555

:hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH4 เด็กขนมกล้วย ??? 4/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 04-07-2014 11:36:10

:mew1: :mew1: :mew1:

กรี๊ดดดด ชอบป้าลินมากกกกกค่ะ รู้แกวคิงหมด เก่งมากเลยป้า กอดหนุบๆทีนึง :กอด1:

น้องครีมน่ารักแล้ววว ถอดรูปเจ้าเงาะเมื่อวานเลย งี้คิงเอาไปเป็นแม่ครัวส่วนตัวแหง

(ฮาคิงนิดนึง ตรงที่รู้ว่าเกาะป๊ากิน เพราะงั้นบอกสาวใช้ไม่ต้องมาทำคะแนน 5555+)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH4 เด็กขนมกล้วย ??? 4/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 04-07-2014 11:44:04

ไม่สบายหายเร็วจัง ชั่วข้ามคืนเองนะแล้วอีกอย่างถ้าคิงจะลืมไป น้องมันห่อผ้าขี้ริ้วมาจะให้เก็บของอะไรเจ้าค่ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH4 เด็กขนมกล้วย ??? 4/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 04-07-2014 11:49:20

แหมๆๆ มาถึงก็ลากกลับคอนโดเชียวนะ แล้วใครจะดูแลเด็กครีมล่ะ ให้ป้านมดูแลก่อนก็ไม่ได้ :beat:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH4 เด็กขนมกล้วย ??? 4/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 04-07-2014 13:39:51

ความมุ้งมิ้งของน้องครีมทำเอาพี่คิงไปไม่เป็นเลยที่เดียว
แหมมมม รีบเก็บกลับห้องเชียวนะ :katai3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH4 เด็กขนมกล้วย ??? 4/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 04-07-2014 13:40:32

น่าร๊ากกกกกกก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH4 เด็กขนมกล้วย ??? 4/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 04-07-2014 13:52:35

เพิ่งจะเม้นท์บิวกับเฟอร์ไปเมื่อเช้า คนเขียนมาเร็วจัง :m1:
น้องครีมถอดรูปแล้วน้า แค่วันแรกก็เล่นเอาพี่คิงเกือบหลุดแน่ะ
แล้วนี่ยังจะพาน้องไปอยู่ด้วย คิดดีแล้วหรือคะพี่คิง :z1:
หวังว่าน้องครีมจะทำให้ใครต่อใครเอ็นดูได้ไม่ยาก
สิ่งดีๆกำลังจะเข้ามาหาน้องครีมแล้วนะลูก :กอด1:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH4 เด็กขนมกล้วย ??? 4/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 04-07-2014 14:23:21

ให้น้องไปอยู่ด้วยอ้อออ หลงเสน่ห์เด็กน้อยแล้วอออ

คุก คุก คุก อ่ะเปล่าา

5555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH4 เด็กขนมกล้วย ??? 4/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 04-07-2014 15:06:54

ป้าลินนนนนดูจะเป็นกำลังสำคัญให้น้องครีมในภายภาคหน้าแน่ๆ55555555
พี่คิงเห็นน้องครีมหละทำเป็นอึ้ง. น้องน่ารักมากกกกใช่มั้ยยย
อร้ายยยยย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH4 เด็กขนมกล้วย ??? 4/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 04-07-2014 18:29:40

น้องครีม น้องครีม น้องครีม
น่ากิน น่ากิน น่ากิน :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH4 เด็กขนมกล้วย ??? 4/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 04-07-2014 18:59:18

เนื้อหาน่าสนใจมากเลยค่ะ
น้องครีมดูน่ารักน่าสงสาร #ป้าอวย

แต่คำผิดเยอะมาก
มาริลิน มอนโร
ลงรอย
ยิ้มร่า
กัดฟันชม
จิ้มลิ้ม
นะคะ
สรรพนาม
ถลา

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH4 เด็กขนมกล้วย ??? 4/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 04-07-2014 20:59:29

น้องครีมถอดรูปเงาะแล้ว 55555555

พี่คิงก็อย่าเพิ่งทำอะไรเด็กมันไปละ คุกแน่ๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH4 เด็กขนมกล้วย ??? 4/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: lukYRKM ที่ 05-07-2014 03:41:32

พี่คิงอย่าพึ่งพลีพลามเดี๋ยวน้องจะตื่น 555555555 หลงเสน่ห์เจ้าเด็กขนมกล้วแล้วละสิ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH4 เด็กขนมกล้วย ??? 4/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 05-07-2014 04:11:45

:hao4:

หืมมมมมม ?

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH4 เด็กขนมกล้วย ??? 4/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 05-07-2014 06:05:51

เดาว่าทีแรกอีพี่คิงคงไม่ได้คิดจะหอบน้องครีมกลับบ้านหรอก :katai2-1:

แต่พอเห็นชัดๆ แล้ว หอบกลับคอนโดดีกว่า แหม่ หลงน้องไม่รู้ตัวละสิ :-[

น้องครีมน่ารักอ่ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH4 เด็กขนมกล้วย ??? 4/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 05-07-2014 08:03:17

เอาน้องครีมไปทำครัวทำงานบ้านเหรอจ้ะ
ทำไปทำมา พี่คิงจะจับน้องกินเองรึเปล่าน๊าาาา
ถอดรุปแล้ว น้องน่ารักใช่ไหมล่ะ คึคึ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH4 เด็กขนมกล้วย ??? 4/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 05-07-2014 09:59:47

จะจับน้องกินล่ะสิเนี่ย รู้นะ!!!

หัวข้อ: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{CH5เด็กน้อยกับคุณแม่พี่คิง 5/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 05-07-2014 15:59:10

เด็กน้อยกับคุณแม่พี่คิง

{ K }♨

   “ใส่อะไรของนายเนี้ย ใหญ่ซะจนลากพื้นเชียวนะ ฮึฮึ” ผมยืนกอดอกถามไอ้ตัวเล็กที่เดินพับแขนเสื้อรุ่มร่ามออกมาจากห้อง กางเกงก็ใหญ่จนต้องรัดเข็มขัดเอาไว้ซะแน่น ผมยาวตรงสีดำสนิทจรดหลังของเขาถูกรัดรวบขึ้นไปเป็นซาลาเปาอยู่บนหัว หน้าตาดูมีสีชมพูเล็กน้อยเมื่อผมเอยทัก

   “ของลุงชาติเค้าน่ะครับ ผมไม่มีเสื้อผ้า …” ก้มหน้าก้มตาไม่มองหน้าผมตอบเสียงเบาเหมือนไม่อยากจะพูดด้วย … ทำหน้าตาน่ากลัวไปรึเปล่าว่ะกู

   “อ่า … ช่างเหอะ แล้วของล่ะ ?”

   “ผมไม่มีครับ เมื่อคืนคุณคิงพาผมมาตัวเปล่า” … ปิ๊งป๊อง ! เหมือนมีเสียงกริ๊งดังขึ้นในหัวผม หน้าชาตาร้อน เหมือนเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าก็ถูกของมัน และนี้กูลืมไปได้ไงว่ะ เฮ้อ อาการหนักแล้วไอ้คิง อาการหนักแล้ว

   “อะ อืม ไปกันเถอะ” ว่าแล้วผมก็เดินนำเจ้าตัวเล็กไป แต่แล้วป้าลินก็เรียกไว้ ผมเลยหันไปมอง ป้าแกก็ทำหน้าเหนื่อยใจ

   “นายน้อยจะเอาน้องครีมไปตอนนี้ ป้าว่าเค้ายังไม่หายดีนะคะ อย่างนี้ใครจะดูแลเธอล่ะคะ”

   “ผมไม่เป็นไรหรอกครับ” ตัวเล็กพูดส่ายหัวอย่างเลิกลั่กเหมือนกลัวผมจะต่อว่าเค้า อ่า ดูท่าทางจะกลัวจริงๆซะด้วย

   “อ่า เค้าบอกว่าไม่เป็นไรน่ะป้า เอาเป็นว่าผมจะไม่ใช่งานเค้าหนักแล้วกัน” ผมว่าและยกมือไหว้ป้าแก ไอ้หนูยกไหว้ตาม ก่อนจะเดินตามผมลงมา โดยมีมาริลิน มอนโร ยืนโบกมืออยู่หน้าบ้านด้วยความเป็นห่วง แต่ห่วงเจ้าตัวเล็กนะไม่ได้ห่วงผมแม้แต่น้อย เช้ออออออออออออออออออออออะ

   “นายทำอะไรกับป้าลินน่ะ บอกมาซะดีๆ” ผมถามก่อนจะก้าวขาขึ้นรถ

   “ผมหรอ?” เอียงคออีกล่ะ เอียงคออีกล่ะ เดี๋ยวปั๊ดกัดซะให้แก้มเขียว ทำเป็นมุ้งมิ้งน่ารักอยู่ได้

   “เออ ป้าแกดูเป็นห่วงเอาซะมากๆ”

   “คิก ก็คุณคิงเป็นคนขี้แกล้งนี้ครับ ท่านเลยกลัวว่าคุณคิงจะแกล้งผม” เด็กนั้นทำท่าหัวเราะคิกคักก่อนจะก้าวขึ้นผมนั่งเบาะหน้ารถผม และพูดด้วยน้ำเสียงล้อเลียน ไอ้เด็กนี้ไม่ใช่เด็กเงียบสงบและ ออกจะกวนตีนนิดๆด้วย ไอ้คิงฟันธง

   “แอบเม้าส์ฉันเพลินเลยสินะ” ผมกัดฟันถามพลางสตาร์ทรถ เอื้อมไปคาดเบลท์ให้ไอ้เด็กน้อย เพราะอาการเก้ๆกังๆคาดไม่เป็นนั้น เจ้าครีมขอบคุณผมเบาหวิวก่อนจะตอบคำถามด้วยน้ำเสียงเดิม

   “ไม่นะไม่ได้เม้าส์ ป้าลินท่านแค่พูดส่วนผมนั่งฟัง อ่อ และบางทีผมก็หัวเราะด้วยนิดหน่อยนะครับ”

   “ฮึม! เด็กบ้าทีเมื่อกี้ล่ะทำเป็นกลัวฉันทีนี้ล่ะพูดเป็นนกกระจอกเลยนะ”

   “ก็คุณไม่เห็นน่ากลัวสักนิด แค่นิสัยเหมือนเด็กเอง”

   “นี้!!!! เฮ้ย!”

เอี๊ยกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!

   คุณแม่ที่เคารพร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไม่ยืนกางแข้งกางขาขวางหน้ารถผมทำม้ายยยยยยยยย นั่นกระโดดมาจากไหน พุ่มไม้หรอ ?

   “เอ่อ … นั้น”

   “แม่ฉันเอง” ผมตอบอย่างเหนื่อยใจก่อนจะดับเครื่องปลดเบลท์ออก ไม่วายต้องเอื้อมมือไปกดปลดให้ไอ้เด็กซื่อบื้อ ก่อนจะค่อยๆเปิดประตูลงจากรถ

   “ไม่ให้ไป!!!!” พอลงไปได้แม่ก็ตะโกนดังลั่น ตะหลิวที่มือก็ชี้มาที่ผมเหมือนพร้อมจะเขวี้ยงมาได้ตลอดเวลา

   “แม่คร้าบบบบบบบบ อย่าดื้อสิ” ผมว่าเอามือท้าวเอว เอาสิแม่ไม่ยอมผมก็ไม่ยอมเหมือนกัน ใครจะไปกินแกงกระหรี่แบบนั้นได้!!!!!

   “ไม่เอา ลูกบอกแม่ว่าจะอยู่กินข้าวด้วย … หนูน่ารักคนนี้เป็นใคร” ว่าแล้วแม่ก็ชะเง้อมองไอ้ตัวเล็กที่ผลุบๆโผล่ๆอยู่ด้านหลังผม

   “เด็กรับใช้ผมเองครับชื่อครีม”

   “ครีมมาหาแม่สิ”

   “ครับ” เฮ้ย! ไอ้นี้ก็ใจง่ายเดินไปหาแม่เฉยยยยยยยยยยยยยยยย!!!! อ๊ากกกกกกกกกก ความรู้สึกเหมือนโดนหักหลังเบาๆ

   “หนูหิวข้าวไหมลูก”

   “เอ่อ … หิวก็ได้ครับ”

   “ดีมากค่ะ แม่มีแกงกระหรี่ให้ทานหนูอยากทานไหม?” ผมส่ายหัวส่งซิกให้ไอ้เด็กนั้น เพิ่งดีขึ้นจากปอดบวมเดี๋ยวคราวเนี้ยกระเพาะบวมแน่!!!!

   “ครับ ผมอยากทาน” ไอ้นี้ก็ใจง่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!

   “ไปค่ะ ไปทานกันน๊า ปล่อยให้คนไม่รักษาสัญญาเค้ากลับบ้านไปและหนูมาอยู่กับแม่ดีกว่านะ ดูสิผิวพรรณดีเชียว ผมหนูยาวใช่ไหมค่ะ แม่ไม่เคยเห็นหนูมาสมัครงานเลย แต่ก็ช่างเหอะ บลาๆๆๆๆ” และแม่ก็เดินโอบเอวเด็กครีมเดินผ่านผมไปอย่างไม่ใยดี เหมือนมีใบไม้ปลิวผ่านหน้าไป ดังฟิ้ววววว …

   ผมเดินตามทั้งคู่เข้ามาในห้องทานอาหารของบ้านที่ตกแต่งอย่างสวยงามอร่ามตาไปด้วยสีทองกับรูปปั่นและแจกันสวยงามมากมาย ต้นไม้มงคลเล็กๆถูกวางตามฮวงจุ้ย ตู้โชว์จานชามสังคโลกสองสามตู้ อ่า … ไม่ได้เข้ามาซะนานแต่งซะเว่อร์เหมือนไม่มีผิด

   “นั่งเลยหนูครีมนั่งเลยยยยยย! อ่ะ มาทำไมใครเชิญย่ะ”

นั้นไงครับพอเด็กนั้นเชิญนั่งเป็นดิบดีพอลูกตัวเองหันมาปรายตาและถามเสียงเขียว ใช่ซิ!!!!!!! มีแต่คนหลงไอ้เด็กนี้!!!!!! ผมมันหมาหัวเน่าแล้ว สมแล้วที่ผมจะเอามันไปเก็บที่คอนโดโผ้มมมมมมมมมมมมมม

   สองแม่ลูกเขาคุยอะไรกันหนุงหนิงก่อนที่คุณแม่จะวิ่งเข้าไปครัว ผมเดินไปนั่งฝั่งตรงข้ามกอดอกมองไอ้เด็กหัวซาลาเปาที่ฉีกยิ้มหวานให้ผมอยู่

   “ร้ายนักนะ”

   “ผมไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย”

   “เชอะ!” ผมเชิดหน้าหนี ได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักจากไอ้ตัวเล็กผมเหลียบมอง เห็นไอ้เด็กนั้นเอามือปิดปากหัวเราะจนหน้าแดง ฮึ้ยยยย!

   “มาแล้วจ้า น้องครีม ทานซะนะค่ะ”

   และข้าวที่มีของเหลวสีดำโปละบนหน้าก็ถูกมาวางตรงหน้าน้องครีมมมมมมมม!(ฉีกฟันยิ้มอย่างสะใจ) เป็นไงล่ะ เอ๋อเลย ฮ่าๆๆๆๆๆ

   อ้าว ทำไมไม่เอ๋อล่ะ ยิ้มทำไม =_=

   “น่าทานจังครับ” และไอ้เด็กนั้นก็ก้มลงกินอย่างอร่อย … ผิดคาดดดดดดดดดด!!!

   “อร่อยจังครับคุณนาย…”

   “อ๊ะ! เรียกแม่สิลูก หนูน่ะน่ารักมากเลยน๊า แม่อยากมีลูกอย่างหนูมากเลย ไม่เอาลูกเย็นชาปลากระป๋องแบบเจ้าเด็กหน้าเจ้าเล่ห์คนนี้หรอก เชอะ” แล้วก็หันมาเชอะค้อนวงใหญ่ใส่ผมผมทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เจอกันไม่ถึง ชั่วโมงรับเป็นลูกซะแล้วน่าหมั่นไส้ แต่พอเงยหน้ามองไอ้เด็กนั้นที่นั่งก้มหน้าน้ำตาหยดแหมะๆ ด้วยความตกใจผมเลยรีบชะเง้อหน้าไปดูใกล้ๆ แม่ผมรีบวิ่งเข้าไปกอดลูกหลังกันยกใหญ่

   “เป็นอะไรลูก ไม่เป็นไรนะ โอ๋ๆ บอกแม่ได้นะ”

   “ผะ ผม …” เด็กนั้นเงยหน้ามองแม่ผม และก้มหน้าลงไปอีก เหมือนไม่อยากจะพูดอะไร

   “โอ๋ๆ ไม่ต้องบอกแม่ตอนนี้ก็ได้จ๊ะ” และสองแม่ลูกก็กอดปลอบกันยกใหญ่ จนแม่ผมต้องเอาไอ้ตัวเล็กขึ้นไปด้านบน ทิ้งให้ผมนั่งมองอยู่แบบนั้น … เอิ่ม กูโดนทิ้งแล้วสินะ

{ C } ♨

คุณแม่ของพี่คิงพาผมขึ้นมาบนห้องด้านผม ท่านให้ผมนั่งรออยู่บนเตียงสีส้มอ่อนลายลูกไม้น่ารัก ห้องนี้แต่งซะเหมือนห้องของเจ้าหญิงเลย ผมชื่อครีมครับเป็นลูกของแม่เขม แม่ของผมท่านป่วยเสียชีวิตไปเมื่อครึ่งปีก่อน... และมันค่อนข้างทำใจยากมาก ผมพยายามทำทุกอย่างเพื่อยื้อชีวิตท่าน แต่ผมก็ทำไม่ได้ ...

ผมใช้ชีวิตอยู่กับป้า ป้าที่ไม่เคยเห็นผมเป็นหลานเลย … และไปๆมาๆ ผมก็มาอยู่ที่นี้โดยได้พี่คิงช่วยผมเอาไว้ ผมต้องตอบแทนพี่เค้าให้มากๆเพราะเค้ามีบุญคุณกับผม และให้ผมโดนพี่คิงรังแกซะยังจะดีกว่ากลับไปที่นั้น …

   “มาแล้วค่า! นี้ลูกไปอาบน้ำนะค่ะ แล้วใส่ชุดนี้ออกมานะ” ผมรับเสื้อผ้ามาอย่างงงๆ

   “แต่ว่าคุณน้า…”

   “อ่ะ! แม่บอกแล้วไงว่าให้เรียกคุณแม่”

   “แต่ …”

   “แม่จะโกรธแล้วนะ”

   “ครับคุณแม่”

ท่านมุ่ยปากผมเลยรีบตบปากรับคำอย่างแข็งขัน ก่อนที่ท่านจะยิ้มหวานให้ผมท่านเป็นคนสวยครับ ดูใจดี มากๆ ไม่แปลกใจเลยที่เป็นแม่ของพี่คิง ท่านจูงผมให้มาที่ห้องน้ำ ผมเดินเข้าไปก่อนจะถอนหายใจและยิ้มๆกับตัวเองมองเสื้อผ้าในมือวางมันลงกับชั้นวางของ เดินเข้าไปในอ่างเปิดน้ำให้อุ่น เพราะผมไม่อยากให้ไข้กลับมาอีก

.

.

.

{ K }♨

   “กรี๊ดดดดดดดด น่ารักมากเลยค่า!” ผมเอามืออุดหูเมื่ออยู่ๆแม่ก็กรี๊ดลั่นบ้านเมื่อไอ้เด็กเปี๊ยกเดินลงมาจากบันไดบ้านผม … ผมเงยหน้ามอง … เด็กผู้หญิงที่ไหนว่ะ!!! เอี๊ยมยีนส์สามส่วนกับเสื้อลายมิกกี้เมาส์ สวมถุงเท้าหุ้มส้นสั้นสีชมพูลายจุดลงมา ... แตกต่างแค่เปลี่ยนเสื้อผ้าเนี้ยนะ!!!!

   “แหม เก็บปากเลยเจ้าลูกบ้า” แม่เอามือมาดันคางผมและหัวเราะอย่างขำๆ ผมหน้าตึงทันที

   “น่าเกลียดไหมครับ”

   “น่าเกลียด/ไม่เลยจ่ะ!!! น่ารักมากกกกกกก” ผมกับแม่ตอบพร้อมกันทันทีที่ไอ้เด็กนี้มายืนตรงหน้า และก็หันมาฟาดฟันกันด้วยสายตา

   “นี้ชุดเก่าของคิงเค้าน่ะ โตมาไม่รู้ทำไมไม่ยอมใส่!” และเด็กนั้นก็หัวเราะคิกคัก แม่ยืนถุงป้าที่ใส่เสื้อผ้าอีกสองสามชุดให้เด็กบ้า ก่อนจะกระซิบกระซากอะไรกันสองคนและหัวเราะกันอยู่สองคน หมาหัวเน่าสินะกูเนี้ย

   “ไปกันได้หรือยังล่ะ!!!”

   “คะ ครับ คุณแม่ครับนี้ครับผมเคยทำงานเสริฟที่ร้านอาหารตามสั่งร้านนี้เค้าทำแกงกระหรี่อร่อยมาก สูตรผมจดให้แล้วนะครับ”

เด็กบ้ายื่นกระดาษใบเล็กๆให้คุณนายแม่ผม รายนั้นอุทานออกมาอย่างดีใจยกใหญ่ ผมรีบลากไอ้เด็กน้อยออกมาทันที แม่ตะโกนอะไรมาสองสามคำผมไม่สนใจจับยัดเข้าไปในรถและพาเหยียบมิดกลับคอนโดทันที ปล่อยให้ล่อลวงคนที่บ้านผมต่อไปไม่ได้ ต้องเอาไปเก็บ ไว้ในคอนโดโผ้มมมมมม (?????)

================================

:hao6: อีพี่คิงว่าแต่คนอื่นหลงน้อง ตัวเองนั้นแหละหลงกว่าชาวบ้าน

55555555 o18 ขอบคุณคอมเม้นส์ติชมนะค่ะ

ใครอยากให้เราตอบด้วยเม้นส์บอกท้ายคอมเม้นส์ได้นะค่ะว่าอยากให้ตอบหรืออะไร บลาๆๆ

รักนะค่ะ เจอกันตอนหน้าค่ะ :hao7:

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH5เด็กน้อยกับคุณแม่พี่คิง 5/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 05-07-2014 16:16:41

พี่คิงนั่นแหละที่จะโดนน้งครีมล่อลวงให้หลงรัก
น้องครีมน่าจะเป็นแม่ศรีเรือนด้วย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH4 เด็กขนมกล้วย ??? 4/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 05-07-2014 16:28:04

ใสๆน่าติดตาม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH5เด็กน้อยกับคุณแม่พี่คิง 5/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 05-07-2014 16:36:05

น้องครีมฝากตัวเป็นลูกสะใภ้เรียบร้อยแล้ว
:hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH5เด็กน้อยกับคุณแม่พี่คิง 5/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 05-07-2014 17:51:36

คิง กับคนที่บ้านแค่นี้ทำหวงนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH5เด็กน้อยกับคุณแม่พี่คิง 5/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 05-07-2014 18:21:47

กร๊ากกกกกกกก
ผ่านคุณแม่
ผ่านป้าลิน

เตรียมเป็นลูกสะใภ้แล้วหนูครีม อิอิ

แอบฮาคิง หมาหัวเน่าตั้งกะเข้าบ้านยันกลับคอนโด โฮะๆ

ขอตอนยาวๆๆๆๆเลยนะค้า อิอิ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH5เด็กน้อยกับคุณแม่พี่คิง 5/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 05-07-2014 19:52:59

พอคุณแม่เจอ(ว่าที่)ลูกสะใภ้แล้วก็ลืมเจ้าลูกชายไปเลย :laugh:
แหมพี่คิง ทำเป็นเข้มไปเห๊อออ เรียกร้องความสนใจจากน้องก็บอก
กลัวโดนคนอื่นแย่งน้องไปชิมิล่าาาา :katai3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH5เด็กน้อยกับคุณแม่พี่คิง 5/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 05-07-2014 20:14:15

มันง่ายดายผิดคาด ที่คุณแม่เอ็นดูน้องครีมตั้งแต่แรกเห็น
แต่เราชอบนะ ชีวิตน้องครีมคงลำบากมาเยอะแล้ว
ชีวิตใหม่ที่สดใสกำลังมา ดีใจกับน้องครีมจริงๆนะ
เริ่มต้นด้วยการเป็นลูก ต่อไปค่อยเปลี่ยนเป็นลูกสะใภ้ :-[
ความน่ารักน่าเอ็นดูคงทำให้ใครต่อใครรักได้ไม่ยาก
นั่นรวมถึงพี่คิงด้วยแหละ ถึงกับหอบหิ้วกลับคอนโดด้วย
เดี๋ยวได้โดนเด็กล่อลวงแบบเต็มใจในไม่ช้าหรอก :z1:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2: น้องครีมน่ารักมาก>\\\\<

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH5เด็กน้อยกับคุณแม่พี่คิง 5/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 05-07-2014 20:33:05

อะไรก็จะเก็บไว้ในคอนโด อิโถ่เอ้ย!! อยากเก็บไว้ดูควเดียวกะบอกมาเหอะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH5เด็กน้อยกับคุณแม่พี่คิง 5/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 05-07-2014 20:57:50

แม่สามีกับลูกสะใภ้เข้ากันได้ดีมากๆ หมดห่วงๆ

พี่คิงแกก็ดูเซ่อๆ รั่วๆ มึนๆ เหมือนกันอ่ะนะ

น่ารักดี

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH5เด็กน้อยกับคุณแม่พี่คิง 5/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 05-07-2014 21:11:43

พี่คิงจะถูกน้องครีมล่อลวง (ด้วยความน่ารัก)ก็คราวนี้แหละ :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH5เด็กน้อยกับคุณแม่พี่คิง 5/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Loste ที่ 05-07-2014 21:13:29

น้องครีมน่ารักอ่ะ :-[

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH5เด็กน้อยกับคุณแม่พี่คิง 5/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 05-07-2014 22:28:55

ท่าทางคุณแม่จะรักจะหลงมากๆ นะเนี่ย พี่คิงระวังตัวไว้นะครับ อย่าทำให้น้องครีมเสียใจเชียว

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH5เด็กน้อยกับคุณแม่พี่คิง 5/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 05-07-2014 22:38:57

คุณแม่รักครีมมากๆก็ดีแล้วนี่ พี่คิงจะได้ไม่กล้าทำอะไรทำร้ายจิตใจ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH5เด็กน้อยกับคุณแม่พี่คิง 5/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 05-07-2014 23:30:14

หัวพี่คิงนี่กลิ่นตุ ๆ แล้วนะ 555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH5เด็กน้อยกับคุณแม่พี่คิง 5/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 06-07-2014 00:53:32

:laugh:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH5เด็กน้อยกับคุณแม่พี่คิง 5/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 06-07-2014 01:12:49

ถ่อววว อิพี่คิงหวงน้องอ่ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH5เด็กน้อยกับคุณแม่พี่คิง 5/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 06-07-2014 07:10:42

ก้อเด็กมันน่ารัก
ใครๆก้อเลยหลงรักน่ะสิจ้ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH5เด็กน้อยกับคุณแม่พี่คิง 5/7/57} P.3
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 06-07-2014 13:15:21

:m3: อร๊ายยยย อีพี่คิงล่อลวงเด็ก

หัวข้อ: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH6 เรื่องนี้พี่คิงขอเคลียร์ 6/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 06-07-2014 15:02:40

เรื่องนี้พี่คิงขอเคลียร์

{ K }♨

   “เข้าไปสิรออะไร”

ผมดันหัวเด็กครีมเข้าไปในห้องเมื่อเห็นยืนค้างอยู่หน้าห้องผมนานเกินไปล่ะ พอเข้ามาได้ไอ้ตัวเล็กที่ยืนกอดถุงผ้าที่แม่ผมเตรียมไว้ให้อ้าปากค้างมองไปรอบๆห้องผมอย่างตื่นเต้น จนผมต้องเอามือตบหน้าผากตัวเอง และยืนกอดอกมองว่าเมื่อไรปากเล็กๆนั้นจะหุบลง ก็เข้าใจนะว่าเด็กมันไม่เคยเจอความเจริญ แต่ช่วยเก็บอาการนิดนึงมันทำให้กูรู้สึกผิดแปลกๆ

   ห้องผมมีสองชั้นครับ ชั้นบนคือห้องนอนใหญ่มีห้องน้ำในตัวตลอดทั้งชั้นนั้นคือห้องผม ชั้นล่างมีห้องรับแขก ห้องนอนเล็กซึ่งจะเป็นของเจ้าเด็กนี้ ห้องน้ำแยกออกมาห้องเก็บของและห้องครัวที่แบ่งเป็นสัดส่วนอย่างลงตัว ตกแต่งด้วยโทนสีขาวสลับดำและเทา ทำให้ดูมีระดับก็ใช่สิ ผมเป็นคนออกแบบเอง มันก็ต้องมีระดับเป็นธรรมดา

   “เอาล่ะๆ เลิกอึ้งได้แล้ว ”

ผมตบมือเรียกสติเด็กนั้น ก่อนที่หัวเล็กๆจะหันมามองผมและยิ้มแหยะๆ ผมพาไอ้ตัวเล็กไปดูห้องของตัวเอง ก่อนจะออกคำสั่งให้เอาเสื้อผ้าไปเก็บและจัดการทำความสะอาดเอาเอง เพราะผมปิดตายห้องนี้มาตลอดยกเว้นจะมีเพื่อนมาพักแต่ส่วนมากพวกมันจะนอนกันหน้า TV โน้น แดกเสร็จก็นอนตามภาษาตัวเหี้ยอ่ะนะ

   “ทำเสร็จแล้วไปหาฉันที่โซฟาล่ะ”

   “ครับผม” เด็กนั้นตอบเสียงแผ่วเบาก่อนจะเดินไปเปิดผ้าม่านและหน้าต่างเพื่อให้ลมเข้า ดีนะครับคอนโดผมอยู่ชั้นบนสุด มลพิษต่างๆเลยขึ้นมาไม่ถึง ผมมองท่าทางตื่นเต้นนั้นก่อนจะเดินออกมาล้มตัวนอนที่โซฟา

ฟุด ฟิด … กลิ่นอะไรในห้อง

   “ฮัดชิ้ว!!!!!!” ผมจามและสะดุ้งตื่นทันที โอ๊ยตายๆ ใครมาผัดกระเพราให้ห้องกูเนี้ย ผมถลาตัวลุกขึ้นนั่งสะบัดหัวสองสามที ก่อนจะวิ่งเข้าไปในครัว เห็นไอ้ตัวแสบยืนอยู่หน้ากระทะ กำลังผัดโชงเชงๆอยู่เลยแหละ

   ผมรีบไปยืนข้างหลังไอ้หนู ก่อนจะเอื้อมมือไปกดเครื่องดูดควันทันที ไอ้หนูตกใจหันเอาตะหลิวมาจากฟาดหัวอกผม ผมรีบจับมือไว้ก่อนจะเอามืออีกข้าวโอบเอวไม่ให้ไปกระแทกกับเคาเตอร์ครัว ตากลมเงยหน้ามองผมอย่างตกใจ ผมก็ก้มมองตอบนิ่ง … ตัวก็นิดเดียว แรงก็ไม่ค่อยมี อะไปสู้ใครเค้าได้

“ใครสั่งใครสอนให้ผัดกระเพราในห้องฉัน”

   “ขะ ขอโทษครับ ผะผมไม่ได้ตั้งใจ”

   “และนี้ไปเอามาจากไหน”

   “ผะ ผม เห็นคุณคิงหลับและนึกขึ้นได้ว่าคุณคิงยังไม่ได้ทานข้าว” น้ำเสียงสำนึกผิดสุดๆ

“เลยไปค้นของในตู้เย็นกะตื่นขึ้นมาคุณคิงจะได้ทานเลย ผมอาหารกล่องแช่แข็ง แต่ผมไม่รู้ว่าไมโครเวฟคุณคิงใช้ยังไงมันต่างจากที่ผมเคยใช้ ผมเลยไม่กล้า เลยเอามาผัดให้ในกระทะแทน” ผมเหลือบไปมองซากกล่อง ก่อนจะถอนหายใจเบาๆและลูบหัวเล็กๆนั้นสองสามที

   “โอเคๆ เดี๋ยวจะสอน เสร็จแล้วเอาไปให้ฉันที่โต๊ะกินข้าวล่ะกัน” ผมว่า ก่อนจะเดินมานั่งรอที่โต๊ะที่อยู่ไม่ไกลนัก ไอ้ตัวเล็กมองตามก่อนจะรีบหันไปปิดแก๊สเอาผัดกระเพราที่คุกข้าวเสร็จเรียบร้อยใส่จาน หยิบช้อนซ้อมที่วางอยู่ในตู้ด้านบนและวิ่งมาหาผมทันที วิ่งดีๆเดี๋ยวก็สะดุดขาตัวเองล้ม ขายิ่งสั้นๆอยู่ ฮึฮึ

   “ไม่ต้องมายิ้ม วางลงและก็นั่งลงด้วย” เจ้าเด็กบ้าหุบยิ้มก่อนจะวางจานลงตรงหน้าผม ข้าวส่งกลิ่นหอมฉุนขึ้นมาแตะจมูกผมทำเอาท้องร้องจ๊อกๆ ผมเหลือบมองคนที่นั่งหน้าจ๋อยตรงหน้าก่อนจะพูดขึ้น

   “หน้าที่ของนายคือ ทำความสะอาดทั้งห้องนี้ หาข้าวให้ฉันทานเวลากลับมา เงินเดือน เดือนล่ะ 2 หมื่น ตกลงไหม ?”

   “สะ สอง หมื่น ????”

   “อื้อ น้อยไปหรอ” ผมถามก่อนจะตักข้าวเข้าปาก ข้างแข็งไปหน่อยเพราะมันถูกแช่แข็งมาก่อน แต่อร่อยกว่าที่ผมเวฟกินเองเยอะ ไอ้เด็กนี้ล่อลวงผัดกระเพราด้วยสินะ ร้ายจริงๆ

   “คือผมแน่ใจว่าคุณคิงเคยรับคนมาทำความสะอาดหรือเปล่า แต่ที่ก่อนที่ผมเคยไปทำ เค้าให้ผมแค่ เดือนล่ะ 5,000เองครับ”

   “ก็พวกนั้นมันกระจอก ฉันรวยจบมั้ย ?”

   “คุณคิงเหมือนเด็ก” ไอ้เด็กนั้นพึมพำกับตัวเองและย่นจมูกเหมือน ตัวเองผู้ใหญ่ตายแหละ =_=’

   “ว่าแต่ฉันแล้วนายอายุเท่าไร”

   “สะ สิบห้าครับ”

   “หึ ห่างจากฉันครึ่งรอบแหนะ อย่ามาว่าคนอื่นเค้าเด็กอีก” ผมเอื้อมเอาช้อนไปเคาะหัวเหม่งๆก่อนจะมานั่งกินต่ออย่างสบายใจเหลือบมองเห็นไอ้เด็กน้อยลูบเหม่งตัวเองปรอยๆ และก็เกือบหลุดหัวเราะ

“นี้ … พ่อแม่นายล่ะและวันนั้นหนีอะไรมา”ผมอ้อมแอมถามอย่างไม่ใช่เรื่องสำคัญนัก ไม่อยากให้ไอ้เด็กนี้มองเป็นเรื่อจริงจัง อาการของเด็กนี้เท่าที่ผมสังเกตเหมือนหวาดระแวงอะไรบางอย่างอยู่ตลอดเวลา และยังอ่อนไหวกับเรื่องแม่อีกด้วย ก็ไอ้เด็กที่ไหนมันปลอบโฮกลางบ้านผมล่ะ

“แม่ผมชื่อเขมครับ ท่านเสียชีวิตไปเพราะโรคมะเร็งเมื่อครึ่งปีที่แล้ว” ผมชะงักช้อนส้อมทันที แต่ยังไม่เงยหน้าจากจานข้าว รอฟังเสียงเบาหวิวนั้นว่าจะพูดอะไรต่อ

“หลังจากที่แม่ผมเสีย ผมก็อยู่กับป้า … ป้าผมเขาติดการพนันครับ ไม่ว่าผมหาเงินมาให้เขาเท่าไรก็ไม่เคยพอ จนกระทั่งเขาเป็นหนีหลายล้านบาท … วันนั้นผมกลับเร็วเพราะขายขนมกล้วยหมดแล้วและร้านอาหารที่ผมทำงานอยู่เขาปิดร้านไปเยี่ยมพ่อที่ต่างจังหวัด ผมได้ยินป้าผมคุยกับ พวกไอ้ฉัตร พวกนั้นทุกคนในสลัมรู้ดีว่าทำงานอยู่ในซ่องเป็นคนที่จัดหาเด็กส่งให้ซ่อง”

ผมใจตกวูบ … เงยหน้ามองเด็กครีมที่นั่งดูมือตัวเอง บีบมันแน่น น้ำตาเริ่มคลอ ผมวางช้อนส้อมลงและเอามือท้าวค้างมองหน้าไอ้เด็กนั้นอย่างเงียบๆ ผมไม่รู้สึกรังเกียจถ้าหากเป็นอย่างที่ผมคิด แต่กลับรู้สึกสงสารอย่างประหลาด

“เขาคุยกันว่าจะขายผม … ผมหนี แต่ไม่รอด เขาพาตัวผมขึ้นรถ แต่ผมหนีออกมาได้ ผมวิ่งสุดชีวิต ล้มลุกคลุกคลาน ผ่านป่าหนามยอดหญ้าคมมันบาดจนเสื้อผ้าขาดไม่มีชิ้นดี จากนั้น … ผมก็ถลาลื่นลงไปในสนามแข่งรถ และผมก็เจอคุณ”

ผมลอบถอนหายใจอย่างโล่งอก ยังไม่มีใครทำร้ายไอ้เด็กนี้ และนับถือใจเด็ดของมันจริงๆ ที่กล้าและบ้าบิ่นเพื่อนอิสรภาพของตัวเอง ถ้าเป็นใครหลายๆคนคงจะยอมแพ้ไปแล้ว ผมลุกขึ้นและเดินอ้อมไปลูบหัวมันสองสามที ก่อนจะเดินขึ้นห้องมา ปล่อยให้ไอ้เด็กนั้นอยู่ด้านล่างไปตามลำพัง กูไม่รู้จะปลอบอะไรเว้ยยยยยย! ชีวิตนี้แค่กูอยู่ครบ 32 ประการก็มหัสจรรย์แล้ว !!!!

พอขึ้นมาได้ ผมก็จุดบุหรี่เอามะเร็งเข้าปอดตัวเองทันที ไอ้สันดานพระเอกที่อยากจะช่วยคนไม่รู้หัวนอนปลายเท้ามันเริ่มมาอีกแล้วครับ ผมหยิบไอโฟนมากดโทรหาไอ้บิวทันที

“ว่าไงมึง รีบๆพูดไอ้สัดกูนอนอยู่” อึดใจเดียวมันก็รับสาย นอนพ่องสิเสียงร่าเริงแบบเหี้ยๆแบบเนี้ย ผมแอบได้ยินเสียงหวานๆครางรอดออกมาด้วย มีคนจังไรกว่ามันอีกไหม

“นอนหรือกกสาวว่ะ”

“หึหึ”

“กูอยากให้มึงสืบบางอย่างให้กู”

.

.

.

   ผมเอาตัวเองมายืนหล่อเป็นสง่าอยู่หน้าทางเข้าสลัม บ้านเก่าของไอ้เด็กครีม … ใครคิดวิธีทำให้ไอ้สูทดำนี้เย็นขึ้นกรุณาคิดออกมาด่วนเป็นแสนกูก็ซื้อครับ ไอ้บิวใช้เวลาสองวันในการให้ตำรวจนอกเครื่องแบบบ้านมันสืบหาข้อมูลของเด็กครีมให้ผม และบังเอิญจริงๆ ป้าของไอ้เด็กนั้นเป็นลูกหนี้รายใหญ่ของคาสิโน บ้านผมซะด้วย เรื่องนี้เลยจัดการแบบง่ายๆไม่ต้องลงทุนลงแรงอะไรมากนัก ที่ผมมาเองก็แค่อยากเห็นสลัมสักครั้งว่าหน้าตามันจะเป็นยังไง

   “มึงถอดสูทเหอะกูขัดลูกตา ไอ้เหี้ยเก๊กอยู่ได้เป็นมาเฟียหรือไงไอ้ห่า” ไอ้ราชที่ยืนอยู่ข้างๆผมว่า … กูให้มึงมาประดับบารมีกูไม่ใช่ให้ผมมาขัดบทเก๊กของกูไอ้ห่า

   “แม่งกูอยากหล่อบ้างอะไรบ้าง” ผมพูดพลางถอดสูทเหลือแต่เสื้อเชิ้ตสีขาวโยนเข้าไปในรถ

   “ว่าแต่มาที่นี้กันทำไมว่ะ”

   “มึงจำไอ้เด็กคนนั้นที่สนามแข่งได้ม่ะ” ผมถามพร้อมหยิบเอกสารในซองน้ำตาลออกมาด้วย

   “อ่า … เออว่าแต่น้องเขาเป็นไงบ้างว่ะ”

   “เขาอยู่ห้องกู ทำงานเป็นแม่บ้านให้”

   “น้ำหน้าอย่างมึงเนี้ยนะเอาคนอื่นเข้าห้อง ไม่น่าเชื่อ มึงไม่ได้เก็บเด็กไว้แดกใช่ม่ะ”

มันทำท่าเจ้าเล่ห์ใส่ผม ผมแทงศอกมันไปทีก่อนจะพึมพำตอบออกมา ตลอดสองวันนี้ผมไม่เป็นเด็กอดอยากอีกแล้วครับ มีคนคอยทำอาหารให้กินทุกมื้อ ถึงจะออกไปกินเหล้ากลับมาก็มีโจ๊กให้กินก่อนนอน ตอนเช้าก็มีคนปลุกไม่ไปเรียนสาย นับว่ามีมาไว้ประดับห้องก็ดีถ่ม ไม่น่ารำคาญด้วยเพราะเจ้าตัวชอบอยู่เงียบๆผมไม่เรียกก็จะไม่มา แต่ต้องแก้นิสัยที่ชอบมีอะไรไม่พูดกันซะบ้างนิดหน่อยล่ะครับ

   “ใครจะคิดระยำได้เหมือนมึงว่ะ”

   “และมาทำอะไรที่นี้วะตกลง”

   “ถามอะไรมากมายว่ะ เดินตามมาเหอะ”

ผมและไอ้ราชเดินเข้าไปในซอยเล็กๆ กลิ่นน้ำเน่าและขี้หมาลอยมาเตะจมูกผมเป็นบางครั่ง เสียงซุบซิบนินทาดังเป็นระยะๆ ผมแวะถามที่อยู่ของคนที่จะมาหาจากร้านขายของชำของแป๊ะคนนึง ก่อนจะเดินกันต่อไป บ้านในชุมชนแห่งนี้เหมือนกันหมด แถมตั้งติดๆกัน และที่สำคัญในการเดินแต่ละครั่งกูต้องคอยหลบกับระเบิดของไอ้ตูบทั้งหลายด้วย หมาเหี้ยขี้ไม่เป็นที่เป็นทาง แถมยังจะมาไล่กัดกูอีก เข้ามากูจะให้ไอ้ราชกัดกับมึงเอาสิ =_=’

   “หลังนี้อ่อว่ะ” เรามายืนอยู่หน้าบ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านไม้ยกพื้นสูงขึ้นไปอีก มันดูโทรมเอาซะมากๆ เหมือนไม่ได้ซ่อมแซมหรือทำความสะอาดมานาน

   “มั่ง … ขอโทษนะคร้าบบบ!!!! มีใครอยู่ไหมคร้าบบ!!!!” ผมตอบไอ้ราชก่อนจะตะโกนเข้าไป

   “โวย! ต่อคิวสิโว้ย!!!!” ผมกับไอ้ราชผงะทันทีที่เสียงผู้ชาโหดๆดังออกมาจากภายในบ้าน หันมามองหน้ากันก่อนจะยักไหล่ และเดินขึ้นบนทันที

   โอ้วววววว! หนังสดดดดดดดดดดดดด!!! แต่กูจะอ้วกไอ้เหี้ยยยยยยย!!!! ภาพที่ผมเห็นคือผู้ชายตัวใหญ่ๆสองคน ทั้งดำและอ้วนกำลังซุกไซร้และกระเด้งกระดอนใส่ผู้หญิงที่อยู่ตรงกลางอย่างบ้าคลั่ง เสียงครวญครางดังไปรอบบ้าน

   “โห ไอ้เหี้ย … เหมือนงู อนาคอนด้าผสมพันธุกันเลยว่ะ!!!” ไอ้ราชที่โผล่ขึ้นมาหลังผมพูดขึ้นอย่างอึ้งๆ และวิ่งออกไปด้านนอกทันที

   “อ่ะ พ่อหนุ่มรอเดี๋ยวนะจ่ะ เดี๋ยวสองคนนี้เค้าก็เสร็จแล้ว หล่อๆแบบนี้เดี๋ยวลดราคาให้นะ อ๊า!!!”

ผมก็รีบตามออกไป แต่เสียงของผู้หญิงดังขึ้นทำให้ผมขนลุกเกรียวกลับไปกูจะเอาน้ำร้อนราดตาตัวเอง แม่งไอ้เด็กครีมนะ ทำให้กูมาเห็นภาพจังไรๆแบบเน้!! กลับไปจะคิดบัญชีให้เข็ด!!!!!!

“ว่าไงจ๊ะ พ่อหนุ่มมาหาพี่มีธุระอะไรหรอ ชั่วโมงล่ะ 500 นะสนใจไหม 2 คนพี่ให้ทั้งวันเลย 1 พัน”

ผมกับไอ้ราชมองหน้ากันเอง เมื่อธุรกิจของป้าแกเสร็จสิ้นตาลุงสองคนนั้นกลับไป ป้าแกก็นุ่มผ้าถุงกระโจมอกมายักคิ้วหลิ่วตาให้พวกผมสองคน โอ้ยยยยย! อีป้าครับ 20 กูยังคิดแล้วคิดอีกเลย นี้เหรอป้าของให้เด็กครีมมมมมม!

กูล่ะสงสารเด็กจริงจริ๊งงงงงงงงง!!!!

“ไม่ล่ะครับป้าเกรงใจ ผมมาจากบ่อนคาสิโนที่ป้าเป็นหนีน่ะครับ!” เท่านั้นแหละครับป้าแกอุทานอย่างตกใจและทำท่าเหมือนจะวิ่งหนี ไอ้ราชตะครุบตัวไว้ทันที ผมยิ้มให้อย่างเป็นมิตรก่อนจะพูดขึ้นอีก

“แต่ผมมีข้อเสนอดีๆ สำหรับ ลูกค้า VIP สำหรับป้านะครับ หึหึ”

6/7/57

=========================

อีป้านี้ สมควรแล้วที่น้องครีมหนีมาจางวงจรอุบาทนี้

พี่คิงจะจัดการอย่างไร ติดตามกันต่อตอนต่อไปนะค่ะ สำหรับพี่คิงไม่ตัดปัญหาง่ายๆหรอก

ต้องมีแก้เผ็ดคืนด้วยนิดหน่อย แต่ถึงขั้นลงทุนไปเองแบบนี้ พ่อคุณพ่อทูลหัวหลงน้องก็บอก

ฮ่าๆๆๆๆๆ เจอกันตอนหน้าค่ะ ขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะ

ฝากติดตามกันต่อไปนะค่ะ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH6 เรื่องนี้พี่คิงขอเคลีย 6/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 06-07-2014 15:54:53

อีป้าาาา :beat:
ตอนนี้พี่คิงอย่างหล่ออะ :o8:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH6 เรื่องนี้พี่คิงขอเคลีย 6/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 06-07-2014 16:24:14

:hao3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH6 เรื่องนี้พี่คิงขอเคลีย 6/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 06-07-2014 16:55:30

อยากให้น้องครีม มีความสุข

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH6 เรื่องนี้พี่คิงขอเคลีย 6/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 06-07-2014 18:46:19

พี่คิงกับราชนี่คู่หูดูโอ้เลยนะ ฮามากเวลาอยุ่ด้วยกัน

เด๋ยวดูว่าพี่คิงจะจัดการกับอิป้านี่ยังไง อย่าบอกว่าว่าครีมอยู่กับเค้า เด๋ยวอิป้ามาทวงบุญคุณ =x= แบบในละครไง

ปอลอ น้องครีมน่ารักกกกกกกก พี่คิงน่าจะพาไปเรียนต่อนะคะ สงสารเด็ก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH6 เรื่องนี้พี่คิงขอเคลีย 6/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 06-07-2014 19:02:22

เจอมนุษย์ป้าอีกแล้ว 55555555

อยากให้พี่คิงส่งเสียให้น้องได้เรียนหนังสือ

น้องจะได้มีความรู้ จะได้ไม่โดนใครข่มเหงได้ง่ายๆ โดยเฉพาะพี่คิงนั่นแหละ ก็เล็งๆ ไว้อยู่

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH6 เรื่องนี้พี่คิงขอเคลีย 6/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 06-07-2014 19:03:39

นี่ขำอีพี่คิงกะราชมากเลยนะ :m20:

อิพี่คิงกะน้องครีมก็ฮาอ่ะ น่ารักมากด้วย :o8:

จัดหนักอีป้าเลยค่ะพี่คิง :mew4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH6 เรื่องนี้พี่คิงขอเคลีย 6/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: lukYRKM ที่ 06-07-2014 19:49:11

ชีวิตของน้องครีมก่อนหน้านี้คงแบบแย่มากเลยเนอะ มีป้าแบบนี้ :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH6 เรื่องนี้พี่คิงขอเคลียร์ 6/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 06-07-2014 21:37:51

รอตอนต่อไป จ้าาา

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH6 เรื่องนี้พี่คิงขอเคลียร์ 6/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 06-07-2014 22:01:31

น้องเพิ่ง15 เองนะ
ส่งไปเรียน จะได้มีเรื่องตามหึงกัน
ให้ป้าๆคนอ่านหัวใจกระชุ่มกระชวย 555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH6 เรื่องนี้พี่คิงขอเคลียร์ 6/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 06-07-2014 22:15:54

หลงกันมากขนาดนี้เลย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH6 เรื่องนี้พี่คิงขอเคลียร์ 6/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 06-07-2014 22:51:22

คิงแกหลงน้องแบบหัวปักหัวปำแล้วก็บอกกกกกก

ถึงขนาดทำแบบนี้ คึคึ

:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH6 เรื่องนี้พี่คิงขอเคลียร์ 6/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 06-07-2014 22:57:44

เอาหนักๆนะคิง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH6 เรื่องนี้พี่คิงขอเคลียร์ 6/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 06-07-2014 23:54:47

โชคดีจริงๆที่น้องครีมรอดพ้นจากไอ่พวกชั่วมาได้
ฮรืออออออออออ ชีวิตน้องครีมรันทดมากจริงๆ :sad4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH6 เรื่องนี้พี่คิงขอเคลียร์ 6/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 07-07-2014 03:03:21

เอาอีกกก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH6 เรื่องนี้พี่คิงขอเคลียร์ 6/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: เลิฟลี่ ที่ 07-07-2014 10:41:01

หึหึ ปากแข็งนะ นี่ขนาดยังไม่ได้เป็นไรกันยังดูแลขนาดนี้นะเนี่ยะ :katai3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH6 เรื่องนี้พี่คิงขอเคลียร์ 6/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: kururu ที่ 07-07-2014 13:08:13

พี่คิงจัดไป น้องมันจะได้มีความสุขซะที

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{CH 7 อิสรภาพของน้องครีม 7/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 07-07-2014 15:18:07

อิสรภาพของน้องครีม

{ K }♨

   “กลับมาแล้วหรอครับ” เสียงไอ้ตัวเล็กดังออกมาทันทีที่ผมเปิดประตูเข้าไป และหัวทุยๆของมันก็ถลาออกมาจากห้องน้ำ พร้อมกับแปรงขัดส้วม ใส่เสื้อเชิ้ตตัวโคร่งที่ผมให้เอาไว้ใส่นอนเพราะเสื้อผ้าที่แม่ผมให้มามันเป็นแต่ชุดเที่ยวนะสิ พาไปซื้อสักหน่อยก็ดีก่อนที่เลือดกำดาวผมจะกระฉูด

   “ทำอะไรอยู่ล่ะ   ?” ผมเดินไปล้มตัวนอนที่โซฟาเร่งแอร์ เปิด TV วันนี้ไม่มีเรียน ว่างจุงเบยยยยยย!

   “ขัดห้องน้ำน่ะครับ สกปรกมากเลย” ผมย่นจมูกนิดหน่อยก็แน่สิ แม่บ้านน่ะอย่าได้มาหวังแตะห้องผมเลย จะก็จับไม้กวาดบ้างบางครั้งแต่ชีวิตวัยรุ่นอย่างมาเอาอะไรมากเลยแค่เวลาแดกเหล้าก็ 24 ชม แล้ว เสื้อผ้าก็ส่งซักเอาสภาพห้องเลยเละนิดหน่อย มีไอ้ตัวเล็กมาก็ดูเหมือนจะว่าดีขึ้น … นิดหน่อยล่ะม้างงงงงงงง

   “งั้นหรอ เออนี้เดี๋ยวขัดห้องน้ำเสร็จไปเตรียมตัวไปข้างนอกกับฉัน”

   “ไปไหนหรอครับ” ไอ้หนูมานั่งยองๆข้างหน้าผมเอียงคอน้อยๆถามผมเลยเอามือผลักหัวเล็กๆนั้นเบาๆอย่างขำๆ ทำตัวเป็นตุ๊กตาล้มลุกไปได้

   “ถามมากน่ะ บอกให้ทำก็ทำสิ”

   “คะ ครับ … ผมถามได้ไหมว่าเมื่อเช้าไปไหนมาหรอครับ”

   “ไปวางเบ็ดตกปลาน่ะ” ผมคอยอย่างไม่ใส่ใจนักพร้อมกับผลักหัวเด็กให้ไปอีกทางนึง มันบัง TV ผมที่กำลังดูเดินแบบชุดว่ายน้ำอยู่ ดูสินมอย่างตู๊มเลย แต่ก็ต้องถูกบังอีกด้วยหัวทุยของไอ้เด็กขี้สงสัย =_=’

   “หื้อ ?”

   “ถ้ายังถามอีกก็ซุกอยู่ตรงนี้แหละ!”

   “อื้ออออออ” ผมจัดการเอาหัวของไอ้ตัวเล็กซุกลงท้องอย่างขำๆ ไอ้เด็กดิ้นเหมือนหายใจไม่ออก สะบัดหัวไปมา จนหล่นไปได้และก็วิ่งหายเข้าไปในห้องอย่างไว ผมมองตามอย่างขำๆ ไอ้เด็กนี้มันต้องเจอดีซะบ้าง ขี้สงสัยดีนัก

.

.

.

{ C }♨

   ผมจับจมูกตัวเองโยกไปมาสองที ยังไม่หายเจ็บเลยที่กระแทกกับพุงของคุณคิงเมื่อกี้ คนอะไรท้องแข็งอย่างกับหิน นิสัยก็ไม่ดีชอบแกล้งผมอยู่เรื่อย ตลอดสองวันที่ผมอยู่กับเขามานี้ เขานิสัยเหมือนเด็กๆจริงๆนะ ชอบแกล้งผมตลอด แม้แต่ตอนผมอาบน้ำก็มาปิดไฟ ตอนผมทำกับข้าวก็มาจี้เอวให้ตกใจ เกือบโดนมีดบาดด้วย แต่เขาก็เป็นคนหัวเราะง่ายและก็ชอบเก๊กใส่ผมแบบแปลกๆ ซึ่งผมไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเก๊กใส่ผมด้วย ขนาดตอนนี้เขาขับรถอยู่กับทำเป็นเก๊กเอานิ้วเคาะพวงมาลัยเร็วร้องเพลงด้วย ไม่เห็นเท่ห์เลยเหมือนพวกติดยามากกว่า ทั้งๆที่หน้าตาคมชัดทุกส่วนขนาดนี้แท้ๆ

   “งอนไม่เลิกนะไอ้แสบ” เสียงทุ้มเขาฟังดูล้อเลียนผม ผมเบ้ปากก่อนจะหันหน้าหนี

   “ตามใจ ไม่อยากกินไอติมก็ช่างเนอะ”

   “ผมไม่ใช่เด็กนะที่จะเอาขนมมาล่อ” ผมพูดเสียงเบา แต่คนหูผีก็ได้ยิน

   “แล้วอยากกินไหมล่ะ”

   “… ผมไม่มีตังหรอก”

ถึงจะบอกว่าอยากกิน แต่ผมไม่มีเงินสักบาท เพราะเมื่อก่อนได้เงินมาเท่าไรก็ต้องให้ป้าหมด เลยไม่เคยได้กินขนมเลย เห็นเด็กคนอื่นเค้าสะพายเป้โรงเรียนถือขนมเดินกันเป็นกลุ่มๆแล้วอิจฉา เพราะผมต้องหยุดเรียนเพื่อมาดูแลแม่ที่ป่วย และพอแม่เสียไป ผมก็ไม่ได้เรียนต่ออีกเลย … นึกถึงเพื่อนที่โรงเรียนแล้วก็อยากเจอจัง ป่านนี้จะเป็นยังไงกันบ้าง

   “หักจากเงินเดือนไง” เขาพูดทำลายความคิดผม ก่อนที่จะเปิดเพลงเสียงดังจนผมต้องเอามืออุดหู อะไรจะแกล้งผมได้ตลอดเวลาแบบนี้!!!!

   เขาพาผมมาที่ห้าง ซึ่งตอนแรกผมยืนอึ้งอยู่หน้าประตูทางเข้าพักใหญ่แต่ก็โดนคุณคิงลากให้แขนให้เดินตาม ยิ่งกว่าเห็นห้องคุณคิงเขาครั่งแรกซะอีก เพราะผมไม่เคยมาเคยเห็นแต่ใน TV อย่างมากก็ซุปเปอร์เท่านั้นที่ผมมีโอกาสได้ไป ที่นี้มันทั้งใหญ่ คนเยอะมาก ทุกอย่างดูหรูหรา แถมแอร์เย็นกว่าซุปเปอร์มาก ไฟก็สวยเหลืองนวลไปหมด

   “ไงอยากกินอะไรก่อนหรือว่าจะเดินก่อน”

คุณคิงก็พาผมมาหยุดอยู่ตรงโซนเสื้อผ้าผู้ชาย ผมก้มมองมือตัวเองที่โดนจับแน่นก่อนจะเงยหน้ามองตาคมที่มองผมเหมือนจะถาม ก็ต้องถอนหายใจออกมานิดๆ บอกไปก็เท่านั้นแหละกับคนแบบนี้ ยิ่งผมบอกว่าให้เขาปล่อยมือ เขาก็ยิ่งจะแกล้งผมมากกว่านี้ ผมไม่อยากทำอะไรน่าอายๆต่อหน้าคนเยอะๆแบบนี้หรอก อย่างมากเขาก็คิดว่าพี่น้องกันนั้นแหละ

   “ดูสิเธอ คู่นั้นน่ารักจังเลยเนอะ” แอร๊ะ!!!!!!!

   “เอ้อคือปล่อย …”

   “ไปเหอะฉันอยากกินปลาดิบ” และผมก็โดนลากตัวปลิวอีกรอบ … เมื่อกี้ผมว่าเขาถามความเห็นผมนะ =_=’

   หลังจากที่เสด็จท่านคิงพาผมเข้าร้านที่ราคาที่ทำให้ตะเกียบผมสั่นได้ บอกตรงๆร้านนี้อร่อยมาก แต่ถ้าจะให้กินอีกเงินเดือนของผมคงหมดแล้วแน่ๆ แต่ดูคุณคิงสิรูดการ์ดสบายใจเชียว ฮึ้ย! น่าหมั่นไส้คนรวยจริง รอก่อนเถอะถ้าผมมีร้านเค้กเป็นของตัวเองเมื่อไรนะ ผมจะรวยกว่าคุณคิงให้ดู

   “คิดอะไรอยู่ว่ะ หน้าตาเหมือนปวดขี้” ผมหน้ามุ่ยทันทีที่หน้าหล่อๆนั้นก้มมามอง พอ

   “กินข้าวเสร็จแล้วก็ไปกันเถอะ” เห็นผมไม่ตอบก็ลากผมให้ยืนขึ้นและจูงมือให้เดินตามออกจากร้านไป ดีหน่อยที่ผมมือไวคว้าเอาใบเสร็จติดมาด้วย เก็บไว้พอเงินดือนออกผมจะได้เอามาคืนเขาถูก เขาลากผมไปโน้นมานี้จนได้ของมาเต็มไม้เต็มมือเราสองคน จนผมปวดขา เขาที่จูงมือผมเดินไปมาอยู่ข้างหน้าคุยโทรศัพท์อยู่ไม่ได้สนใจผม ผมเลยกระตุกมือให้เขารับรู้

   “แปปไอ้บิว” เขาหันมามองผมและบอกคนในสาย ก่อนจะเอามือถือใส่กระเป๋าเสื้อและก้มมาดูผมแบบเต็มตา

   “เป็นไรอ่ะ”

   “ผมปวดขาแล้ว ขอนั่งพักได้มั้ยครับ” ผมบอก เขาอมยิ้มนิดหน่อยก่อนจะพาผมมานั่งที่ลานน้ำพุแห่งหนึ่งและเอาของวางไว้ข้างๆผม ผมมองเขาที่ยืนคุยโทรศัพท์หันหลังให้ผมเงียบๆ สักพักเขาก็หันมามองผมแบบนัยน์ตาประหลาดๆ เหมือนมีแววดีใจและน่ากลัว

   “รอฉันอยู่ตรงนี้แปปนึงนะ”

   “ไปไหนหรอครับ” ผมเอียงคอถามเขา

   “เหอะน๊า แปปเดียว เดี๋ยวฉันมา” ผมพยักหน้าให้เขา ก่อนที่มือใหญ่ๆจะขยี้ผมของผมเบาๆและใบหน้าเปื้อนยิ้มนั้นก็ค่อยๆเดินออกไป … หวังว่าเขาคงไม่ทิ้งผมนะ

5 นาทีผ่านไป … เขายังไม่มาเลยไปไหนของเขานะ

10 นาทีผ่านไป … คนๆนั้นเขาจะรำคาญผมรึเปล่าเลยกะจะทิ้งผมไว้ที่นี้ …

15 นาทีผ่านไป จิตใจผมเริ่มคิดไปต่างๆนานา น้ำตาเริ่มคลอเบ้า มองไปรอบๆเห็นคนแต่งชุดสวยหล่อเดินผ่านไปมาอย่างวุ่นวาย ไม่เห็นเขาเลยแม้แต่เงา เขาอยู่ที่ไหนน่ะ … เขาจะทิ้งผมจริงๆใช่ไหม

   “ฮึก … อ่ะ!” ผมรีบหันไปทันทีที่รู้สึกถึงแรงจับไหล่จากด้านหลัง แต่แล้วสิ่งผมไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น รอยยิ้มใจร้ายของคุณป้า ….

   “ว่าไงเด็กไอ้เด็กทรยศ คิดว่าจะหนีฉันได้ตลอดไปงั้นรึ พวกแกจับมัน!!!!” ผมอยากจะวิ่งหนีแต่ชายร่างสูงใหญ่หลายคนกลับมาล้อมผมไว้ คนรอบข้างเริ่มตื่นตระหนกแต่ไม่มีใครเข้ามาช่วยผมสักคน ฮึก … คุณคิง คุณอยู่ที่ไหน …

{ K }♨

“แต่ผมมีข้อเสนอดีๆ สำหรับ ลูกค้า VIP สำหรับป้านะครับ หึหึ”

“ข้อเสนอ ข้อเสนออะไร!!!” ป้าแกตะโกนแตกตื่นพยายามสะพัดไอ้ราชให้ออกหลุด ค่อยๆป้าเดี๋ยวผ้าถุงจะหลุด เดี๋ยวก็ได้สยองกันข้ามคืนหรอก =_=’

“ผมต้องการเด็กคนนั้น คนที่ชื่อครีม” ผมพูดอย่างเด็กเดี่ยว ขอโทษนะไอ้หนูถ้าจะไอ้ป้าเลิกยุ่งกับนายและแก้แค้นในเวลาเดียวกันคงต้องยืมนายเป็นเหยื่อล่อชั้นดีสักหน่อยล่ะ

“เด็กนั้นมันหนีไปแล้ว!!!!”

“และยังไงแต่ด้วยลำพังคนของซ่องที่ป้าทำงานอยู่ก็มีอิทธิพลมากพอและมีเครือข่ายอยู่ทั่วประเทศนี้หนา แค่หาเด็กคนเดียวจะไปยากอะไรนักหนา หรือว่าป้าไม่อยากหมดหนี ก็ตามใจนะครับ ไปไอ้ราชกลับ” ไอ้ราชปล่อยบ้าแกและเดินตามผมที่เดินนำลงมาจากบ้านเก่าทรุดโทรมนั้นก่อนที่ป้าแกจะตะโกนเรียกเสียงหลง ผมหัวเราะในลำคอ ก่อนจะเดินกลับไปและยื่นซองสีน้ำตาลที่ติดมืออยู่ตลอดเวลาให้

“เซ้นต์ซะนะครับ นี้คือสัญญาของเรา ผมจะยกหนีทั้งหมดให้แลกกับตัวเด็กคนนั้น” ป้าแกไม่ทันอ่านหรอกครับ ควักใบออกมาได้ก็คว้าปากกาในมือผมไปเซ้นต์ทันที นี้แหละนิสัยคนเห็นแก่ตัวแบบสุดขีด หรือพูดง่ายๆคือนิสัยมนุษย์ป้าผู้มีอิทธิพลสูงในสังคมขอแค่อะไรที่ทำให้ตัวเองรอดยอมทำหมด ไม่เคยคิดไตร่ตรองก่อน ผมก็ได้แต่หัวเราะคนเดียว หึหึ

.

.

.

   จากเหตุการณ์นั้นที่ผมไปวางเบ็ดเอาไว้เรียบร้อย ผมก็พาไอ้ตัวเล็กออกมาเพื่อให้เหยื่อตะครุบเบ็ดได้ง่ายๆทันที โดยการที่ให้ไอ้บิวใช้อำนาจของบ้านมันค่อยติดตามดูท่าทีของป้าแกไว้ตลอดเวลา และไม่น่าเชื่อเหมือนสวรรค์เข้าข้าง ป้าแกจัดการให้คนของซ่องออกตามไอ้ตัวเล็กอย่างรวดเร็ว และเจอภายในเวลาไม่นาน ที่ห้างใจกลางเมืองที่ผมพาไอ้ตัวเล็กไป

โดยที่ผมคอยคอนโทนกับไอ้บิวตลอดเวลา เมื่อสบโอกาสอันเหมาะควรผมจึงปล่อยให้ไอ้ตัวเล็กอยู่คนเดียว และมาซุ่มดู สถานการณ์อยู่ไม่ไกลนัก โดยให้ตำรวจนอกเครื่องแบบและเจ้าหน้าที่ของห้างแห่งนี้ คอยล้อมอยู่ใกล้ๆ ไอ้ราชไอ้บิวและไอ้ปิงที่บัดนี้ยืนอยู่ข้างผมต่างตื่นเต้นและพากันเชียร์ยิ่งกว่ามวยลุมพินีต่อยคู่ต่อสู้ร่วงเวทีเสียอีก

   “ไอ้เหี้ย กูสงสารเด็กมึงดูดิจะร้องแล้ว” ไอ้ราชว่า

   “มึงอยากเคลมเด็กก็บอกไม่ต้องทำมาเป็นสงสารหรอก”

   “ใครจะคิดจังไรเหมือนมึงว่ะ”ผมไม่สนใจไอ้ปิงกับไอ้ราชที่ทะเลาะกันแต่ค่อยซุ่มดูอย่างใจจดใจจ่อ

   “ไอ้เหี้ยมากันแล้ว!!!!!” ผมแสยะยิ้มเมื่อเห็นอีป้าเดินเข้ามาพร้อมชายอีกประมาน 5-6 คนมาล้อมไอ้ตัวเล็ก … ติดกับดังโปล๊ะ เลยนะครับขุ่นป้า!!!!!!

   “รวบตัว!!!!!” ไอ้บิวออกคำสั่งผ่านโทรศัพท์มือถือทันทีที่เห็นท่าว่าไอ้ตัวเล็กกำลังจะถูกอุ้มไป

ทันใดนั้นเองชายกว่า 10 พร้อมอาวุธปืนก็เข้าคุมตัวกับพวกอีป้าทั้งหลาย โดยมีอีป้ายืนทำอะไรไม่ถูกและเตรียมวิ่งหนี ผมรีบกระโจนออกไปคว้าเข้าที่ไหล่ของป้าทันที

   “กะ กะ แก!!!!!”

   “ว่าไงครับคุณป้า” ผมทำเสียงทีเล่นทีจริงก่อนจะผลักป้าแกไปให้ไอ้ราชและไอ้บิวช่วยกันจับไว้ และเดินไปหาไอ้ปิงที่ยืนดูอาการให้หนูที่ล้มพับไปกับพื้นก่อนจะก้มตัวลงนั่งยองๆเอามือโยกหัวเล็กๆนั้นไปมา

   “ฉันปลดโซ่ให้นายแล้วนะ”

เขาเงยหน้ามองผมทั้งที่น้ำตายังนองหน้า และโหมเข้ากอดผมร้องไห้สะอึกสะอื้นด้วยความกลัว ผมก็โอบกอดเขาอยู่อย่างงั้น ก่อนจะค่อยๆพยุงตัวขึ้นและเดินออกมา แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเสียงมนุษย์ป้าโวยวายกรี๊ดกราดในขณะที่โดนตำรวจรวบตัวใส่กุญแจมือ

   ผมผละไอ้ตัวเล็กไปให้ไอ้บิวก่อนจะควักเอากระดาษสีขาวที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงซึ่งมันเป็นสำเนาที่ป้าแกเซ้นต์ไว้เมื่อตอนเช้า ออกมา ยื่นไปให้ป้าแกดู

   ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ ในสัญญาก็แค่เขียนไว้ว่า ข้าพเจ้าขอสัญญาว่าจะไม่เข้าใกล้หลานชายของข้าพเจ้า เด็กชาย อดิกันต์ XXXX อีกเป็นในระยะ 100 เมตร ถ้าหากข้าพเจ้าไม่ทำตาม ข้าพเจ้ายินดีที่จะติดคุกนาน 20 ปี บลาๆๆๆๆ ซึ่งแน่นอนมันมีผมทางกฎหมายเมื่ออยู่ในกำมือผมและมีผลรุนแรงขึ้นเมื่ออยู่ใต้อำนาจไอ้บิว แถมมีลายเซ้นต์ชื่อเรียบร้อยเสียด้วย เสร็จโจรสิครับงานนี้

   “ถ้าข้องใจ เจอกันในชั้นศาลได้นะครับคุณป้า”

   ผมพูดทำลายอาการช็อกของป้า วิธีการเอาคืนของผมต่างจากคนอื่นนิดหน่อยที่จะไม่ทำให้เหยื่อเจ็บทันที แต่จะปล่อยให้ดีใจก่อน และกระชากความหวังอันน้อยนิดออกและเหยียบขยี้ให้จมดินนั้นแหละคือวิธีการของผมถึงจะดูโรคจิตหน่อยๆแต่ก็สะใจดีไม่ใช่น้อย ผมหันหลังเดินกลับมาโอบร่างเล็กๆไว้ในวงแขน ทิ้งทุกอย่างให้ไอ้บิวจัดการ ท่ามกลางเสียงกรี๊ดร้องของอีป้า เจ้าครีมเหมือนทำท่าจะหันไปมองแต่ผมห้ามเอาไว้ … ไม่ต้องไปสนใจกับคนพันธ์นั้น ไม่ต้องสนอดีตของนาย ไม่ต้องรู้ว่าตัวเองเป็นใครอีกต่อไป รู้แค่ว่าตอนนี้ปลอดภัยแล้วก็พอ

   ก็บอกแล้วผมมันหล่อและใจดี ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

7/7/57

============================

มนุษย์ป้าโดนเก็บไปเรียบร้อย เท่ากับว่าตอนนี้น้องถูกปลดโซ่แล้ว

ต่อแล้วพี่คิงกับน้องครีมจะเดินจับมือกันไปในสภาพไหนต่อไปนะ

ความลับที่ตายไปพร้อมกับแม่เขมจะกลับมาอีกไหมหน่อ

ฝากติดตามกันต่อไปนะค่ะ :hao7:

ขอบคุณทุกคอมเม้นส์นะค่ะ o13

อ้างจาก: myapril ที่ 07-07-2014 20:46:28

พี่คิงมันวางแผนใหัอิสระกับน้องครีม
แต่ความจริงอีกนัยน์หนึ่งคือจะเคลมเด็กป่ะค่ะ 555

ขอเม้นต์ตรงนี้นิดนึงค่ะ
// ป้าแกไม่ทันอ่านหรอกครับ ควักใบออกมาได้ก็คว้าปากกาในมือผมไปเซ้นต์ทันที นี้แหละนิสัยคนไม่มีการศึกษา ขอแค่อะไรที่ทำให้ตัวเองรอดยอมทำหมด ไม่เคยคิดไตร่ตรองก่อน //

คนที่มีนิสัยยอมทำอะไรก็ได้ให้ตัวเองรอด
มันไม่ใช่ นิสัยของคนไม่มีการศึกษานะคะ ^^
น่าจะเป็นคนเห็นแก่ได้เห็นแก่ตัวเห็นแก่ผลประโยชน์ส่วนตน แบบนี้หรือเปล่า

ถ้าเราเข้าใจหรืออ่านอะไรตีความอะไรผิดไป ต้องขออภัยด้วยค่ะ
เราติงเพราะความหวังดีจริงๆ ^^

ขอบคุณค่า เราจัดการแก้ให้แล้วน๊า เราอาจจะใส่อารมณ์มากไปหน่อยตอนเขียน แต่พอมาอ่านอีกทีแล้วมันทำให้ดูไม่ดีจริงๆ

ติเตียนกันได้ตลอดนะค่ะ ไม่โกรธค่ะ ดีซะอีกมีคนคอยเอาใจใส่นิยายของเรา อิอิ ขอบคุณนะค่ะ

รวมถึงคนอื่นก็ติเตียนกันได้นะค่ะน้อมรับคำติชมค่ะ :mew1:

:bye2:
[/color]

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 7 อิสรภาพของน้องครีม 7/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 07-07-2014 15:37:07

:mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 7 อิสรภาพของน้องครีม 7/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 07-07-2014 15:38:50

เมนท์ๆๆๆๆๆๆ

1. ตอนสั้นเกินไปปปปปป
2. ดีใจกับหนูครีมด้วย อนาคตอยากเปิดร้านเบเกอรี่สินะ ฮุฮุ ทำให้พี่คิงกินคนเดียวก็พอแล้วววว

ยังจะมีดราม่ากับแม่เขมอีกหรอนี่ อย่าไปขุดมาเลย ปล่อยครีมอยู่กับคิงไปเถ๊อะ

(ฮาเพื่อนคู่นี้จริงๆ ออกโรงทีไรฮาตลอด)

กอดๆให้กำลังใจค่าาา ขอตอนหน้ายาวๆๆๆเลยนะคะ อิอิ :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 7 อิสรภาพของน้องครีม 7/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 07-07-2014 15:57:54

แผนเด็ด

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 7 อิสรภาพของน้องครีม 7/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 07-07-2014 16:34:44

พี่คิงหล่อแล้วยังใจดีอีกกกกก
น้องครีมเป็นอิสระแล้วนะลูกกกก :katai2-1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 7 อิสรภาพของน้องครีม 7/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 07-07-2014 16:40:07

ต้องยกนิ้วให้พี่คิงสักสิบครั้ง จัดการปัญหาได้รวดเร็วดีแท้
รีบจัดการได้เร็วเท่าไรน้องครีมก็จะเป็นอิสระเร็วเท่านั้นเนาะ
ต่อไปก็เดินไปข้างหน้าอย่าได้กลัวอะไร มันผ่านไปแล้ว
เริ่มจะเห็นความหล่อและความดีของพี่คิงเรื่อยๆแล้วล่ะ :laugh:
ต่อไปคงได้เห็นอะไรอย่างนี้มากขึ้นแล้วล่ะเนอะ :-[
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดค่ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 7 อิสรภาพของน้องครีม 7/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 07-07-2014 17:32:43

อิสระจากอดีต ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 7 อิสรภาพของน้องครีม 7/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 07-07-2014 19:01:20

โอ๊ยยยย พี่คิงงงงงง
แมนมว๊ากกกกกก :hao5:
ไม่น่าเชื่อนึกว่าจะรั่วไปวันๆ //me โดนพี่คิงเตะ
น้องครีมหลุดจากวงจรอุบาทว์ของอีป้าได้ซักที :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 7 อิสรภาพของน้องครีม 7/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 07-07-2014 19:37:42

งี้น้องครีมมันจะทันอิพี่คิงไหมเนี่ย :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 7 อิสรภาพของน้องครีม 7/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 07-07-2014 19:51:57

ไม่ต้องกังวลเรื่องป้าแล้ว
มากังวลเรื่องพี่คิงคอยแดล้งดีกว่า
พี่คิงตัวร้ายยยยยยย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 7 อิสรภาพของน้องครีม 7/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 07-07-2014 20:15:55

น้องครีมไม่ต้องกลัวแล้วนะ ไม่มีใครทำอะไรหนูแล้วละนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 7 อิสรภาพของน้องครีม 7/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 07-07-2014 20:29:44

ขอสถุนแพร่บ ถุ้ย! ไอ้คิงหล่อและใจดี สุดท้ายก็เคลมเด็กอยู่ดีนั่นแหละว้า :laugh:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 7 อิสรภาพของน้องครีม 7/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 07-07-2014 20:46:28

พี่คิงมันวางแผนใหัอิสระกับน้องครีม
แต่ความจริงอีกนัยน์หนึ่งคือจะเคลมเด็กป่ะค่ะ 555

ขอเม้นต์ตรงนี้นิดนึงค่ะ
// ป้าแกไม่ทันอ่านหรอกครับ ควักใบออกมาได้ก็คว้าปากกาในมือผมไปเซ้นต์ทันที นี้แหละนิสัยคนไม่มีการศึกษา ขอแค่อะไรที่ทำให้ตัวเองรอดยอมทำหมด ไม่เคยคิดไตร่ตรองก่อน //

คนที่มีนิสัยยอมทำอะไรก็ได้ให้ตัวเองรอด
มันไม่ใช่ นิสัยของคนไม่มีการศึกษานะคะ ^^
น่าจะเป็นคนเห็นแก่ได้เห็นแก่ตัวเห็นแก่ผลประโยชน์ส่วนตน แบบนี้หรือเปล่า

ถ้าเราเข้าใจหรืออ่านอะไรตีความอะไรผิดไป ต้องขออภัยด้วยค่ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 7 อิสรภาพของน้องครีม 7/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 07-07-2014 21:22:56

ยังจะมีความลับของแม่เขมอีกหรอ ไม่เอ้าาาาา :mew6:

ส่งน้องครีมเรียนเหอะ นะนะ :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 7 อิสรภาพของน้องครีม 7/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 07-07-2014 22:24:16

อร๊ายยย อิพี่คิงต้องเป็นโรคจิตแหงๆเบย :hao6:
ตอนหน้าถ้าจะมาม่า นู๋ขอแบบน้ำจิ้มๆพอนะคะ :hao5:
มาต่อไวๆนะคร๊า รออยู่จ้า :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 7 อิสรภาพของน้องครีม 7/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 07-07-2014 23:53:49

:z13:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 7 อิสรภาพของน้องครีม 7/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 08-07-2014 00:32:14

ปลดโซ่รอเคลมละสิพี่คิง

นายมันเจ้าแผนการรรรร

ร้ายกาจๆ หึหึ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 7 อิสรภาพของน้องครีม 7/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 08-07-2014 00:33:19

หวังว่าจะไม่มีมาม่าชามใหม่มาอีกนะครับ เท่านี้ก็พอแล้ว ใจไม่ค่อยดีเลย สงสารน้องครีม พี่คิงก็อย่าแกล้งน้องมากนะครับ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 7 อิสรภาพของน้องครีม 7/7/57} P.4
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 08-07-2014 00:44:02

อยากใหันัองได้เรียนหนังสือ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {CH 8 ปาร์ตี้ของน้องครีม 8/7/57} P.5
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 08-07-2014 13:50:23

ปาร์ตี้ของน้องครีม

{ K }♨

   ผมดันไอ้ตัวเล็กให้นอนลงกับเตียงนอนที่หอมฟุ้งไปด้วยกลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่ม ตาแดงๆนั้นจ้องผมเหมือนมีเรื่องอยากจะถามอกเยอะแยะ ผมเหยียดยิ้มให้และพยักหน้าเชิงอนุญาตให้ถามได้

   “ป้าเค้าจะติดคุกไหมครับ” พูดแค่นั้นก็เบะปากร้องไห้อีกรอบ ทำเอาผมมือสั่นทำอะไรไม่ถูก ขี้แยจังว่ะ!!!!

   “ก็ถ้าตามสัญญาก็ 20 ปี แต่ถ้ารวมกับคดีอื่นๆด้วยอาจจะเยอะกว่านี้”

   “คดีอะไรหรอครับ”

   “ค้ายาและค้าประเวณี” พอพูดแค่นั้นไอ้หนูก็หันหน้าไปอีกทางซุกกับหมอนสะอึกสะอื้นใหญ่ …

นี้ผมทำอะไรผิดรึเปล่า ??? ผมทำตัวไม่ถูกเลยเอื้อมตัวไปลูบหัวเด็กน้อยสองสามทีและเลี่ยงเดินออกมาจากห้องเสียงเบากริบ ไอ้เด็กนี้แทนที่จะดีใจเสือกร้องไห้เป็นปี่แตก เอาใจไม่ถูกเลยเว้ยยยยยยยย!!!!! ออกไปตั้งสติก่อนสตาร์ทแล้วกัน กูไม่เคยเลี้ยงเด็กนี้หว่า!!!!

ครืดดดดดดดดดดดดดด ครืดดดดดดดดด

   แผ่นดินไหวครับ แต่ไหวในกางเกงนะ ผมคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาดูเบอร์ ไอ้ห่าราช ก่อนจะกดรับสาย มันคงโทรมารายงานสถานการณ์

   “เออเป็นไงบ้างว่ะ” ผมล้มตัวนั่งที่โซฟามองไปที่ห้องของตัวเล็กเป็นระยะๆและกุมขมับด้วยความปวดหัว แม่งตอนกินเหล้ายังไม่ปวดเท่านี้เลยยยยย

   “เรียบร้อยอีป้าโดนซิ่ว ตอนนี้ไอ้บิวกำลังเคลียร์ให้อยู่ และน้องครีมอ่ะ”

   “แหกปากร้องไห้ห้องกูน้ำจะท่วมล่ะ ”

   “เอาน๊า มึงก็เข้าใจเด็กมันหน่อย”

   “เออๆ ฝากจัดการเรื่องด้วย กูไปดูไอ้เด็กนั้นก่อน”

   “แหมๆ ได้เคลมเด็กหน่อยเดียว เอาใจใหญ่เชียวน๊า กิ้วๆ ” มันชิ้งวางสายไปส่วนผมก็เลียบๆเคียงๆไปหน้าห้อง ก่อนจะค่อยๆแง้มประตูออก เสียงสะอื้นหายไปแล้ว

   “เป็นไงไอ้ตัวเล็ก ร้องทำไมนักหนา”

พอเข้าไปได้ผมก็นั่งลงข้างเตียงจับตัวเล็กๆที่ซุกอยู่อีกข้างให้หันมา ไอ้ตัวเล็กพอเห็นผมก็เบะปากอีกรอบด้วยความสงสารเลยอุ้มไอ้ตัวเล็กขึ้นมานั่งบนตัก กอดปลอบประโลมเหมือนเด็กตัวเล็กๆ รายนี้มุดคอผมจนคอผมเปียกไปหมด กูไม่ได้คิกอะไรจริงๆนะท่านี้กูแค่ปลอบเด็ก ยัง ยังไม่เลิกส่องกล้องอีก เดี๋ยวพ่อก็สั่งเก็บเรียงตัวเลยนี้ แต่เอาเมมโมรี่มาให้กูนะจะเก็บไว้ดูเล่น จ๊าก!!! กูล้อเล่น ฮ่าๆๆๆๆๆ

   “เลิกร้องได้แล้วน๊า”

   “ถ้าผมยอมความ ป้าผมจะถูกปล่อยไหมครับ” ผมชะงักก่อนจะค่อยๆผลักเด็กนี้ออกเบาๆ และมองด้วยความสงสัย ทำไมไอ้เด็กนี้ไม่มีความโกรธแค้นอะไรเลยหรอไง ตัวเองก็แทบจะถูกเอาไปทำอะไรต่อมิอะไรแท้ๆ

   “ผมเชื่อว่าป้าผมเขาสามารถกลับตัวได้ แต่ถ้าป้าผมอยู่ในคุก ป้าอาจจะไม่มีวันได้กลับตัว ฮึก เขาคือญาติคนเดียวของผม” โฮวววววววววววววววววววว!!!! โลกสวยยยยยยยยยยยย!!!! กูล่ะหน่ายมองไอ้เด็กหน้าแดงๆตาแดงๆนี้แล้วถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

   “ไม่โกรธเลยหรอไง”

   “โกรธครับ” ไอ้หนูพนักหน้าน้ำตาหยดแหมะลงที่กางเกงผม กูว่านะถ้าปลอบไอ้เด็กนี้เสร็จต้องเอาเสื้อผ้าที่กูใส่อยู่ไปปั่นแห้งแล้วล่ะ เปียกขนาดนี้ ต่อมน้ำตาทำงานดีจริงๆไอ้เด็กนี้

   “แล้วทำไมถึงอยากให้ป้าออกมา ทั้งๆที่เขาทำกับนายไว้ตั้งเยอะ” พอพูดแค่นั้นแขนเล็กๆก็กอดคอผมและเอาหัวถูๆเหมือนลูกแมว อ้อนสินะ … อย่าหวังว่าจะได้ผลไม่มีทาง ไม่มีทางที่กูจะไม่ยอมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!!!!

   “เออๆ เดี๋ยวจัดการให้เลิกร้องได้แล้ว!” ไอ้เด็กน้อยพยักหน้าก่อนจะเงยหน้าทั้งๆที่หน้ายักเปียกไปด้วยน้ำตาและขี้มูก ฮ่าๆๆๆๆ หน้าตาเกือบหน้ารักแล้วถ้าไม่มีขี้มูก

   “แต่ผมก็ขอบคุณคุณคิงมากนะครับที่ทำให้ป้าผมอาจจะไม่กล้าที่จะทำผิดอีก ต่อไปนี้ก็ให้ป้าผมแกเลือกชีวิตของตัวเองนะครับ” ผมพยักหน้าให้ไอ้ตัวเล็กก็ยิ้มกว้างและทำท่าจะคลานลงไปจากตักผม ผมเลยกระชับเอาไว้ไม่ให้ลง ตากลมมองผมอย่างสงสัย

   “แต่เดี๋ยวก่อนนะไอ้ตัวเล็ก ไหนเรียกฉันว่าพี่สิ”

   “เอ่อ …”

   “ก็นายเป็นลูกแม่ฉันแล้ว ก็ต้องเป็นน้องฉันด้วยสิ เรียกสิ … พี่คิง~” ผมทำเสียงล้อเลียนผู้หญิงที่ชอบเรียกผม เสียงเล็กๆยานๆ ไอ้หนูก้มหน้ามองมือตัวเองและพูดกระซิบอะไรที่ผมไม่ได้ยิน

   “พูดอะไรฟังไม่รู้เรื่อง”

   “พะ พี่คิงงงงงงงง” ไอ้หนูพูดออกมาเสียงดังจนผมหลุดขำ ฮ่าๆๆๆ ให้มันได้อย่างงี้สิ เรียกพี่ดีกว่าคุณอายุแค่ 21 ทำมาเป็นเรียกคุณ เดี๋ยวเถอะไอ้เด็กนี้ ทำตัวให้มันน่ารักน่าขย่ำแบบนี้ล่ะ พ่อจะแกล้งให้หนำใจเลยยยยยยยย!

.

.

.

   “ปาร์ตี้ … บ้านมึงเรียกว่าปาร์ตี้หรอว่ะไอ้คิงงงงงงงงงงงงง” ไอ้ราชโวยวายทันที่ที่เดินเข้ามาในสนามบ้านผมไม่ต่างจากไอ้บิวไอ้ปิงที่ยืนอ้าปากค้าง ตอนกูดูแปลนงานกูก็อ้าปากค้างเหมือนกัน แต่พวกมึงจงเข้าใจกูเถอะ กูมันคนหมู่น้อย คนหมู่มากเขาก็เลยไอ้สิทธิการตัดสินใจไปครอง =_=’

   สามวันต่อมาหลังจากวันนั้น บ้านผมจัดงานปาตี้ครับ โดยมีคุณแม่สุดที่รัก ป้าลิน และไอ้หนูครีมเป็นหัวงานหลัก แน่นอนถ้าสามคนนี้รวมพลังกันเมื่อไร ปาร์ตี้ที่กูใฝ่ฝันก็ไม่สามารถเกิดขึ้นได้

   ตอนนี้สนามบ้านผมถูกเปลี่ยนเป็นลานอาหารหวานครับ มีทั้งทองหยิบทองหยอด ขนมมากหน้าหลายตา มีทั้งขนมไทยและขนมฝรั่ง มีเค้กก้อนโคตรตะระใหญ่วางอยู่ตรงกลางลาน จากเหล้าเบียร์เปลี่ยนเป็นนมสดทั้งช็อกโกแลต สตอเบอรี่ รสกล้วยก็มีนะครับ ใครไม่ชอบกินแบบมีรสชาติก็มีรสจืดให้เลือกเป็นถังๆ น้ำผลไม้อยู่อีกมุมนึง เสาที่ประดับด้วยอมยิ้ม ทำเอาไอ้ขี้ยาทั้งหลายอึ้งตาค้าง

   “อ้าวมาแล้วหรอหนุ่มๆเชิญด้านในนะจ๊ะ” แม่ผมเดินตามพวกเราที่ยืนอึ้งตะลึงกันอยู่หน้างาน ในที่นี้ไม่มีคนใช้อยู่แล้วครับเพราะที่สำหรับพวกนั้นจะอยู่อีกสนามนึง ซึ่งแน่นอนเหล้ายาปลาปิ้งพร้อม !!!!

   “กะ กูกลัวไม่เข้านะ”

   “ไปไอ้เหี้ยมาถึงขนาดนี้แล้ว” ผมลากคอไอ้บิวตามหลัวไอ้ราชกับไอ้ปิงที่ตอนนี้โดนป้าลินกับคุณแม่ลากไปแล้ว ในระหว่างที่เดินๆดูไปผมเห็นไอ้ตัวเล็กยุ่งวุ่นวายอยู่ที่โต๊ะขนมไทยที่มีแขกของคุณแม่กำลังเลือกให้หยิบใส่จานอยู่เลยเดินเลี่ยงออกมา

   “อ่ะพี่คิง มาแล้วหรอครับ” พอเห็นผมก็ยิ้มและพูดทักทายทันที

   “เหนื่อยไหม”

   “ไม่ครับ สนุกดี ท่านอะไรไหม”

   “มีอะไรกินบ้างล่ะ”

   “อ้าววววววววน้องครีมมมมมมมมม”อยู่ๆไอ้ราชมาจากไหนไม่รู้เข้าไปกอดคอไอ้ตัวเล็กและโยกไปมา ไอ้ตัวเล็กที่ถือคีมคีบขนมอยู่ตกใจเลยเอาฟาดเข้าให้ที่หน้า ฮ่าๆๆๆๆๆ สมน้ำหน้า!!!!

   “อ่ะ ขอโทษครับพี่ราชครีมไม่ได้ตั้งใจ”

   “สมน้ำหน้าไอ้เหี้ย ไอ้ปิงไอ้บิวเอาไอ้ตัวห่านี้ไปเก็บ” ผมตะโกนลั่นก่อนที่ไอ้สองตัวจะวิ่งมาทั้งๆที่ปากและมือยังถือขนมกันมาคนล่ะชิ้นสองชิ้น ไอ้ห่าแล้วทีเมื่อกี้ทำเป็นไม่อยากเข้า !

   เรากินขนมไปคุยกันไป เล่นแหย่ไอ้เด็กครีมไปพลางๆ แม่ผมกับป้าลินต้อนรับแขกกันด้วยงานที่ล้นมือ จนในที่สุดก็ได้พักเมื่อแขกกับไปหมด แม่กับป้าจึงถือถ้วยขนมมานั่งรวมกับพวกผมที่นั่งคุยกันอยู่ก่อนแล้วที่โต๊ะ โดยที่มีเหล้าย้อมใจอยู่เพียงขวดเดียว กูแม่งวิ่งไปเอามาจากพวกคนงานในบ้านเลยนะเนี้ย!!!!

   “หนูครีมล่ะตาคิง”

   “โน้นยืนหัวทุยเก็บของอยู่”ผมโบ้ยปากไปอีกทางที่มีไอ้หนูวิ่งไปวิ่งมาอยู่

   “ตายจริงบอกแล้วว่าไม่ต้องทำ เฮ้อ ป้าลินไปดูแกทีนะค่ะ ฉันขอคุยกับหนุ่มๆนี้ก่อน” แม่ผมว่าก่อนจะนั่งลงเก้าอี้ข้างไอ้อ้วนปิงที่ยังยัดขนมไม่เลิก

   “เรื่องป้าของหนูครีมไปถึงไหนแล้วล่ะ หือ?”

   “ก็อยู่ในขั้นขอประกันตัวครับแต่ถึงอย่างไร ใบสัญญายังคงยังมีผลทางกฎหมายตลอดชีวิตครับ” ไอ้บิวตอบอย่าสุภาพ

   “ดีแล้ว นี้ แม่คิดว่าเราน่าจะให้หนูครีมเรียนต่อนะ น่าสงสารนะ ตัวแค่นี้ก็ไม่ได้เรียนแล้ว คงจะเหงาถ้าอยู่แค่ที่ห้องอย่างเดียว เพื่อนก็ไม่มี”

แม่ผมพูดแบบเพ้อๆ จริงๆผมก็คิดตั้งนานแล้วครับเพียงแต่ไม่มีเวลาติดต่อแค่นั้นเอง ผมเลยตอบตกลงและให้ท่านเป็นคนจัดการเรื่องนี้เอง แม่ผมดี้ด๊าใหญ่ พอได้สมใจแม่นางเธอแล้วก็วิ่งไปหาไอ้หนูทันที ผมมองตามไปก่อนจะหัวเราะเมื่อเห็นแม่ลูกเขากอดกันด้วยสีหน้าของไอ้หนูยิ้มแป้นด้วยความดีใจ เฮ้อ …

   “นี้พวกมึง …” ผมหันไปมองไอ้ปิงที่ยัดขนมอยู่ มันเงยหน้าที่มีน้ำตาลติดหน้าขึ้นมามองพวกผมและยักไหล่พูดขึ้นอย่าไม่ใส่ใจนัก

   “เดือนหน้ากูจะไปต่างประเทศนะ แม่กูเรียกตัว”

   “ไมไม่เห็นมึงบอกกูว่ะ” ไอ้ราชขมวดคิ้วถามเพื่อนมัน

   “ก็บอกอยู่นี้ไง”

   “และมึงจะไปนานแค่ไหน” ผมถามขึ้นบ้าง

   “ไม่รู้ดิ อาจจะ สัปดาห์ เดือน หรือไม่ก็อาจจะปีก็ได้ มึงก็รู้แม่กูเขาไม่เหมือนคนปกติ”

ไม่มีใครถามต่อมันอีก มีแต่ไอ้บิวที่เอามือไปตบหลังเบาๆเชิงปลอบใจมัน ลูกชายเพียงคนเดียวของธุรกิจที่กำลังจะล้มละลายอย่างมัน น่าลำบากใจนะครับที่ต้องเจอเรื่องอะไรแบบนี้ เวลาสนุกของมันคงจะหมดลงแล้วล่ะ ผมชนแก้วกับมันตลอดทั้งคืนเป็นการสั่งลา แต่ไม่ใช่ครั้งสุดท้ายก่อนไปต้องลากมันไปสั่งลาให้เต็มที่หาหญิงให้มันสักคนสองคน หึหึ

   แต่ยังไงผมก็บินไปหามันได้ตลอดอยู่แล้ว ยังไงไอ้อ้วนนี้ก็เพื่อนสนิทผมวันยังค่ำ …

===========================

ใครเชียร์น้องให้ได้เรียนได้เรียนสมใจแล้วนะค่ะ แอบรู้พล็อต ฮ่าๆๆๆๆๆ

สงสัยต้องเอาให้หักดิบกว่านี้จะได้เดากันไม่ถูก ฮ่าๆๆๆๆ

ตอนต่อไปเป็นตอนพิเศษนะค่ะ มาดูกันสิคู่ใครหน่อ ใช้ B X F รึเปล่าหนอออออ

SECRET LOVE บ้านนี้ผมแอบมีรัก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42848.0)

ฝากเรื่องนี้ด้วยนะค่ะ

ขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะ จุ๊บๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 8 ปาร์ตี้ของน้องครีม 8/7/57} P.5
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 08-07-2014 13:56:57

:mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 8 ปาร์ตี้ของน้องครีม} 8/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 08-07-2014 14:07:22

อาาา F4 แยกกลุ่มหรอ

หนูปิงจะไปตปท.ซะแล้ว TvT มีใครไปดามใจไหมค้าาาา งี้บทน้องปิงก็หายไปคนนึงแล้วสิ

(ดีใจกับหนูครีมด้วยน้า ได้เรียนต่อแล้ว แถมหม่ามี๊ทูนหัวก็หลงงงงงซะขนาดนี้)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 8 ปาร์ตี้ของน้องครีม} 8/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 08-07-2014 14:18:13

ปาร์ตี้ขนม น่ารักดีเนอะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 8 ปาร์ตี้ของน้องครีม} 8/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 08-07-2014 15:13:24

เราเดาว่าครีมเนี่ยจริงๆต้องเป็นลูกคนรวยแน่ๆเลย ถ้าจะเอาตามสูตรนิยายไทยอ่ะนะ 5555++

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 8 ปาร์ตี้ของน้องครีม} 8/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 08-07-2014 15:24:20

:a2: :a2: :a2: เย้ๆๆ น้องครีมได้ไปโรงเรียนแล้ว

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 8 ปาร์ตี้ของน้องครีม} 8/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 08-07-2014 16:04:01

คือนี่ขำคนแต่งนะ แบบ คิดว่าคนแต่งกะคิงนี่ ตลกอ่ะ o18

ดีใจกะน้องครีมที่ได้เรียน แล้วคุณแม่พี่คิงก็รัก :กอด1:

ลูกคนรวยตกยากมาแน่ๆ :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 8 ปาร์ตี้ของน้องครีม} 8/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 08-07-2014 16:08:43

พ้นทุกข์พ้นโศกนะครีม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 8 ปาร์ตี้ของน้องครีม} 8/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 08-07-2014 16:29:56

น้องครีมจะได้เรียนแล้ววว :katai2-1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 8 ปาร์ตี้ของน้องครีม} 8/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 08-07-2014 17:32:53

ฮิ้วววว น้องครีมผู้น่ารัก โลกสวยไปป๊ะลูก - -*

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 8 ปาร์ตี้ของน้องครีม} 8/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 08-07-2014 18:44:51

ปิงใช่ไหมที่อวบๆ มีสามีเถอะ :hao6:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 8 ปาร์ตี้ของน้องครีม} 8/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 08-07-2014 19:25:25

พี่คิงนี่จริงๆแล้วไม่ได้เข้มเหมือนที่แสดงออกใช่มั๊ย
ดีใจกับนัองครีมด้วยนะ ในที่สุดก็สมใจเรา :z2:
เรียกว่ามีพร้อมแล้ว ได้เรียนแล้วยังมีครอบครัวที่อบอุ่นอีก
ว่าแต่ได้เรียนแลัวก็ต้องให้พี่คิงเป็นคนดูแลเหมือนเดิมนะ
ต้องบอกว่าต่างดูแลกัน เพราะพี่คิงคงอีกเยอะอ่ะ :laugh:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 8 ปาร์ตี้ของน้องครีม} 8/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 09-07-2014 11:50:11

เดี๋ยวพอน้องไปโรงเรียน แล้วก็มีผู้ชายมาตามจีบ
พี่คิงก็จะออกอาการหึงหวง หน้ามืด เผลอปล้ำน้อง อิอิ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 1 R X P} 9/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 09-07-2014 14:59:37

special R X P☼

{ R }☼

   หลังจากเสร็จงานเลี้ยงขนมหวานจนน้ำตาลในเส้นเลือดกูสูงปี๊ดแล้วก็ขอตัวกลับทันที โดยมีไอ้ห่าอ้วนจอมกวนตีนนั่งมาด้วย ไอ้ปิงมันไม่ได้อ้วนมากมายหรอกครับแค่อวบๆเกือบจะอ้วน มันน่ะผิวขาวเพราะเป็นลูกครึ่ง แถมตามันก็สีฟ้าด้วย ซึ่งทำให้มันดูเหมือนลูกหมูในนิทาน แต่มันเสือกทำตัวซกมกไปวันๆ บางวันน้ำก็ไม่อาบไปเรียนปล่อยตัวไม่เอาอ่าว ชอบหมกตัวอยู่กับการ์ตูนจนมันเป็นไอ้แว่นโอตาคุ และสาวๆเลยไม่ชอบมัน ถ้าจับมันไปเข้าร้านหมอตัดผมทรงเหี้ยๆของมันทิ้งจับแม่งเข้าฟิตเนส รับรองไอ้คิงก็ไอ้คิงไอ้บิวก็ไอ้บิวเหอะ หลีกทางให้พี่อ้วนกันหมด ยกเว้นกูไว้คนนึงเพราะกูไม่อยากจะเอาตัวไปเปรียบเทียบความหล่อกับใคร เพราะกูหล่อสุดครับ

   ที่ผมรู้ก็เพราะมันเป็นเพื่อนผมตั้งแต่อนุบาลแล้วครับไอ้ห่าเนี้ย กวนตีนกันตั้งแต่เจอหน้า ตอนเด็กๆจำได้มันตัวเล็กเหมือนลูกหมี แต่พอโตขึ้นมาแม่งหมีควายดีๆนี้แหละ ฮ่าๆๆๆๆ มันเพิ่งจะมาทำตัวให้ไม่เป็นที่สนใจก็เมื่อเข้ามหาลัยนี้แหละครับเพราะบ้านมันประสบปัญหาใกล้จะล้มละลาย มันที่เป็นลูกนอกสมรสของพ่อเป็นน้องคนสามของครอบครัว ที่มี พี่อีกสองคนที่ต่างเป็นที่พึ่งให้ไม่ได้ พี่น้องนิสัยมันเหมือนกันหมดครับคือไม่อยากที่จะรับผิดชอบอะไร มันก็เช่นเดียวกัน แต่เหมือนตอนนี้ ทุกอย่างกำลังเปลี่ยนไป ตัวมันและความคิดของมัน … ผมเริ่มตามไม่ทันเข้าไปทุกที

   “มึงไม่เห็นบอกกูสักคำว่าจะไป” ผมพูดทำลายความเงียบ

   “… กูรอบอกพร้อมพวกมัน กูไม่อยากพูดหลายรอบ” มันไม่ได้ละตาจากนอกรถเลยด้วยซ้ำ

   “ทำไม … มึงไม่ให้กูช่วยบ้างว่ะ”

กูเสนอตัวจะช่วยมันมาแล้วหลายครั้งเกี่ยวกับธุรกิจของครอบครัวมัน เพราะครอบครัวผมก็ทำธุรกิจที่คล้ายๆกันและสามารถส่งเสริม เทคโอเวอร์กันได้ แต่ไม่ว่าจะพูดยังไง มันไม่เคยตอบรับความช่วยเหลือของผมสักครั่ง แม่งโคตรน่าหมั่นไส้เลยบอกตรงๆ จะบอกว่าไว้ใจผมไม่ได้มันก็จะแรงเกินไปเพราะคบกันมาตั้งแต่คลานออกมาจากท้องแม่ยันป่านนี้ แม่ง ไม่เคยไว้ใจกูก็เหี้ยมาล่ะครับ

   “ปัญหาของบ้านกู ไม่ใช่ปัญหาของมึง” มันพูด จังหวะเดียวกับที่ผมเผลอใส่อารมณ์ปีบแตร่รถเสียงดังรัวๆไล่ไอ้คันข้างหน้า หงุดหงิดแม่งอยากจะกระโดดถีบไอ้ติดกับประตู !!!

   “ไอ้ควาย!!!!!!!!!”

ผมด่ากรอกหูมันเสียงดังและเปิดประตูไล่ถีบแม่งลงไปจากรถ โมโหฉิบหายพอไอ้ปิงลงไปได้ ผมก็บึ้งขับออกมาทันที เมื่อก่อนมันไม่ใช่คนแบบนี้ ไม่ใช่แบบนี้ มันเป็นคนขี้อ้อน กวนตีน เอาใจเก่ง แต่เดียวนี้ มันทำเหมือนผมไม่ใช่เพื่อนมัน บางทีก็ชอบเก็บตัวอยู่คนเดียว และในบางครั้งผมก็นึกว่าผมเองไม่แม้กระทั่งรู้จักมันเลยด้วยซ้ำ!!!!

   กูมองไปที่กระจกหลัง เห็นไอ้ควายอ้วนเดินก้มหน้าอยู่ข้างถนน หันซ้ายหันขวา และโชคดีที่มีแท็กซี่ผ่านมา พอดีมันเลยโบกขึ้นไป … และกูก็ไม่ไว้ใจไอ้แท็กซี่นั้นจนได้ โจรขโมยสมัยเยอะจะตายห่า เป็นตายยังไงก็คงหาลูกมาคืนเขาไม่ได้ เลยต้องขับตามแม่งจนมาถึงหอพักมันเนี้ยและ ถึงกูจะโมโหแค่ไหน แต่สมองกูก็สั่งว่าต้องเห็นมันขึ้นหอซะก่อนกูถึงจะกลับได้ … กูจะบ้าตาย!!!!

ปัง!

   กูปิดประตูคอนโดตัวเองเสียงดังคนเมียกูคนล่าสุดที่นั่งเล่นไอโฟนอยู่สะดุ้ง พอเห็นกูก็ปรี่เข้ามาหา เอาหัวเล็กๆถูกับอกกูทันที ไอ้ห่านี้จะขออะไรกูอีกล่ะรอบนี้ กระเป๋า ร้องเท้า โทรศัพท์ เงิน ทอง เฮ้อ … กูไม่พูดอะไรแต่เดินไปหยิบเงินปึกใหญ่ในตู้เซฟที่มีผมรู้รหัสอยู่คนเดียวส่งให้ เมียคนล่าสุดผมดีใจกระโดดกอดคอ แต่ผมแกะออกและออกปากน้ำเสียงเด็ดขาด

   “หมดเวลาของมึงล่ะ จะไปไหนก็ไป”

   “พะ พะ พี่ราช …ผมรัก…อื้อ!” มันเงียบได้เพราะกูจัดการบีบปากแม่ง ไอ้เหี้ย! ทำมาเป็นพูดรักอย่างโน้นรักอย่างงี้ มีผัวอย่างมึงก็ไม่เก็บมาเป็นเมียให้เสียเวลาเยอะนักหรอก !!!!

   “เก็บปากมึงไว้แดกข้าว อย่าคิดว่ากูไม่รู้ว่าผัวมึงเป็นใครอีดอก” ผมสะบัดหน้ามันอย่างแรงก่อนจะจัดการถีบหัวส่งมันออกไปพร้อมเสียผ้าของมัน

พอเสร็จสิ้นผมก็เดินไปที่ตู้เย็นหยิบเบียร์เย็นๆมากินแก้หงุดหงิดเปิด TV ไม่ให้ห้องเงียบ แต่กูก็ลบสีหน้าเย็นชาของแม่งไม่ได้สักที มีเหี้ยอะไรไม่เคยบอกกู กูสิต้องเป็นคนรู้คนแรกไม่ใช่หรอว่ะ!!!!! ไอ้เหี้ยหมีควายไอ้สัตว์เพื่อนแม่งจังไร เย็นชากับกูกูเบื่อ!!!!!!

.

.

.

   “อ้าวไอ้เหี้ยราช ไอ้ปิงไม่มาเรียนอีกแล้วหรอว่ะ” ไอ้คิงเดินมาหาผมที่นั่งจกแล็กเชอร์อาจารย์หัวเหม่งวิชาการลงทุนอยู่ โดยมีไอ้ห่าบิวนั่งเล่นโทรศัพท์หน้าตาบอกบุญไม่รับอยู่ข้างๆไม่ถามแม่งหรอกคงจะทะเลาะกับน้องนมโตของมันคนไหนสักคนนั้นแหละ

   “มันไปเข้าห้องน้ำ” กูตอบ

   “อ๋อ … ”

   “ที่หอมันนะ”

   “พ่องงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!! มุขเหี้ยไรเนี้ย!!!!” กูแสร้งหัวเราะไปกับไอ้คิง จริงๆแล้วกูก็ติดต่อมันไม่ได้มาสองสามวันแล้วเหมือนกันมาก็ไม่มาเรียน โทรไปไม่รับไลน์ไปไม่ตอบ หอก็ไม่อยู่ กูจะแจ้งตำรวจอยู่และไอ้เหี้ย!

   “และน้องครีมเป็นไงว่ะ” ผมถามมัน

   “แม่งดื้อ!”

โอเคจบผมแหย่มันอีกนิดหน่อยและอาจารย์ก็เริ่มสอนเลยไม่ได้คุยอะไรกันมากจนกระทั่งเลิกเรียน ผมและพวกมันตกลงกันว่าจะไปกินข้าวข้าวซอยมหาลัยซึ่งกูไม่ได้เอารถไปกูขี้เกียจไปหาที่จอด ในซอยแม่งวุ่นวายยิ่งกว่ารังมด !

   “เฮ้ย! ตำรวจบ้านมึงปะว่ะไอ้บิว” ไอ้คิงแหกปากเมื่อระหว่างทางที่เดินไปมีชายร่างสูงใหญ่ในชุดสูทสีดำมายืนดักด้านหน้าพวกกู ไม่รู้แหละอะไรแต่กูตั้งกาดแล้วเรียบร้อย =_=’

   “กูไม่ได้สั่งให้มา ไม่ใช่คนของกู” ไอ้บิวว่า และกราดมองไปรอบๆ พวกนักศึกษาแถวนั้นต่างตกอกตกใจกันไป เป็นกูเห็นเหตุการณ์แบบนี้กูก็ตกใจ แต่ตอนนี้สภาพจิตใจกูแม่งเฉยๆแล้วว่ะ ไม่รู้จะตกใจทำไม มีเรื่องมาก็ตั้งเยอะ อาจจะเป็นคนของเมียเก่าผมคนใดคนหนึ่งก็ได้ ชินล่ะแม่ง !

   แต่แล้วไอ้ยักษ์ก็ควักซอกจกหมายออกมาจากด้านใสสูทและส่งให้กู ตอนนั้นในใจกูนี้เต้นเป็นกลองสะบัดช่า เพราะคิดไปต่างๆนาๆ

   “ผมเอาจดหมายมาให้ครับ คุณปิงฝากมาให้พวกคุณ”

   “ไอ้ปิง … แล้วตัวมันล่ะ” กูรีบถาม

   “คุณปิงเดินทางไปอังกฤษตั้งแต่เมื่อคืนแล้วครับ”

   “ฮ๊ะ!!!!!!” พวกกูอุทานออกมาพร้อมกัน ก่อนที่กูจะกระชากจดหมายแผ่นนั้นมา เปิดอ่าน พร้อมกับไอ้สองคนที่ชะเง้อมาอ่านด้วย …. เหี้ยไรเนี้ย!!!!!!

   “แม่ง ไอ้ห่าปิงไอ้หมีเข้าใจยาก!” ไอ้บิวยีหัวตัวเองเองแรงๆ ไอ้คิงนี้เข้าไปกระชากคอถามไอ้สองคนห่านั้นแล้วครับ ส่วนกูยืน มึนตึบอยู่จดหมายสั้นๆกวนตีน กวนอารมณ์ เหมือนมีมือยักษ์มาตบที่หน้ากู

   ‘ลาก่อนพวกมึง กูจะกลับมาถ้ามีโอกาส ไม่ต้องมาหากู คิดซะว่ากูไม่มีตัวตนบนโลกนี้แล้ว ไอ้คิงอย่าแกล้งน้องมันมากนักกูสงสาร ไอ้บิว อย่าแดกหญิงเยอะเดี๋ยวเป็นหนองใน ไอ้ราช … ไอ้เหี้ย มึงทิ้งกูไอ้สัดจังไรเหล้าก็อย่าแดกมากนักสงสารคนผลิตจะผลิตให้มึงแดกไม่ทัน ...แต่ยังไงกูก็รักมึง … ลาล่ะ’

ปิงปอง …

   ใครทิ้งมึง … มึงนั้นแหละทิ้งกู …

==============================

เพื่อน ... กูรักมึงว่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ โผล่มาอีกคู่ ไหนๆก็แต่งล่ะ

เอาให้กินกันเองสักคู่ แต่จะกินกันลักษณะไหนต้องรอชม ใน R X P ราชกับปิงของเรา!!!!

คู่นี้จะกระซิบบอกให้ว่า ดราม่าไม่เยอะ แต่เน้นความมึนของไอ้เจ้าปิงปองและความซื่อบื้อของไอ้เจ้าราชค่ะ

ตอนหน้าเข้าตอนหลักนะค่ะ ส่วนใครรอคู่ BXF อยู่ รอสักพักนะค่ะ

ขอบคุณทุกคอมเม้นนะค่ะ

ขอกำลังใจน๊า จุ๊บๆ

:mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 1 R X P} 9/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 09-07-2014 15:15:44

น้องครีมเป็นคนดีเกินไปแล้วนะลูก
แต่อย่างว่าเด็กดียังไงก็ต้องได้เจอแต่สิ่งดีๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 1 R X P} 9/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 09-07-2014 15:34:12

เด๋ยวๆ กลับมาก่อนนะคะะะะะะะะะ

ปิงกับราช ใครเคะใครเมะคะเนี่ยยยยยยย โอย ลุ้นๆๆๆ

แล้วสองหน่อนี้จะรีเทิร์นกันยังไงงงงงงง

(ลุ้นยิ่งกว่าคู่คิง-ครีมซะอีก 5555)

กอดกันๆ :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 1 R X P} 9/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 09-07-2014 16:03:33

:mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 1 R X P} 9/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 09-07-2014 16:54:47

กลับมาเร็วๆนะปิง :mew4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 1 R X P} 9/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 09-07-2014 17:48:22

มีเพิ่มอีก 1 คู่ ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 1 R X P ! } 9/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 09-07-2014 21:45:45

ชอบคู่เมนมากกว่า อิอิ

คู่รองไม่รู้จะเม้นท์อะไรดี

เดี๋ยวปิงก็กลับมาเนอะ รอกันไปก่อนทางนี้

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 1 R X P ! } 9/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 09-07-2014 21:48:24

อุ้ยกินกันเอง สองคู่เลยสิกลุ่มนี้ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว คนเขียนหาให้ครบกลุ่มเลยได้ไหม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 1 R X P ! } 9/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 09-07-2014 21:53:54

:hao4: อาร๊ายของคู่นี้เนี่ย อึนๆมึนๆทั้งคู่ เหอะๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 1 R X P ! } 9/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 10-07-2014 03:27:51

อีกคู่ล่ะ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 1 R X P ! } 9/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 10-07-2014 07:28:56

ราช แกถีบปิงลงกลางทาง นั่นแหละที่ปิงมันบอกว่าแกทิ้งมัน มันคงน้อยใจงัย :mew4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 1 R X P ! } 9/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 10-07-2014 09:55:47

คู่น้องครีมน่ารัก คิงตามใจน้องครีมมากเลย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 1 R X P ! } 9/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 10-07-2014 13:32:47

นายราช ไปตามหานายปิงเดี๋ยวนี้เลยนะ อย่าปล่อยให้หลุดมือ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 1 R X P ! } 9/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 10-07-2014 14:30:16

:mc4: ตอนรับคู่ใหม่ที่พึ่งลงจอไปสดๆร้อนๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 1 R X P ! } 9/7/57 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: oumpatta ที่ 10-07-2014 16:05:26

ชอบราชxปิง คือโดน :hao5:

หัวข้อ: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨ {CH9 ไปโรงเรียนวันแรกของน้องครีม }10/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 10-07-2014 21:02:02

ไปโรงเรียนวันแรกของน้องครีม

{ K }♨

   “ตัด!!!!!”

   “ไม่เอาครับ …”

   “มันยาวไป !”

   “ไม่เอาครับ …”

   “นี้อย่าดื้อ!!!”

   ผมเผลอตะหวาดเสียงดังเพราะไอ้เด็กนี้มันดื้อด้านดื้อทน อีกสองวันจะต้องไปโรงเรียนแล้ว ยังไม่ยอมตัดผมอีก ถึงโรงเรียนที่ผมส่งไปเรียนจะเป็นเอกชน แต่ผมของเด็กนี้มันยาวเกินไป ต้องตกเป็นเป้าสายตาแน่ๆ แค่หน้าตาก็แทบจะไม่มีใครมองผ่านล่ะ นี้ยังจะผมยาวๆนี้อีก เรานั่งเถียงกันมาครึ่งชั่วโมงแล้วครับ ไอ้เด็กนี้ยังเดินไปเดินมาทำความสะอาดห้องไม่สนใจผม ไม่รู้จะอะไรนักหนาแค่ตัดผม

   “ผมต้องตัดด้วยเหรอครับ” ไอ้หนูบ่นหงุงหงิง หันหลังให้ผม ล้างจานที่ผมเพิ่งกินผลไม้ที่ไอ้เด็กนี้ปลอกไว้ให้หลังจากที่กลับมาจากมหาลัย ผมเดินเข้าไปเอาแขนเท้าอ่างล้างจานข้างๆก้มมองหน้าเด็กดื้อที่ตอนนี้ไม่ยอมสบตากับผม

   “คุณแม่พี่ท่านบอกว่า โรงเรียนที่ผมจะไปอยู่ ผมไม่ต้องตัดก็ได้ …”

   “แต่นี้มันยาวเกินไป” ผมตอบเสียงอ่อน พยายามมองหน้าไอ้เด็กนี้ เฮ้อ เหมือนรังแกเด็กเลยกู

   “ผมรวบได้ครับ”

   “นี้ ครีมเงยหน้ามองฉันสิ” ผมจับหน้าเล็กๆให้เงยหน้า ตางี้แดงเทือกเลยครับ พอมองตาผมน้ำตาก็ไหลพรากลงมา อ้าวๆ กูตกใจนะเนี้ยยยยยยย!!!

   “อ้าวๆ ร้องไห้ทำไมเนี้ย!” ผมผวาตื่นเต้นเมื่ออยู่ๆให้หนูก็ไถตัวไปนั่งกอดเข่าร้องไห้ซะงั้น

   ผมก้มตัวลงไป ก่อนจะเอามือลูบหัวเบาๆ วันนี้ไอ้หนูปล่อยผมยาวทำให้เส้นผมพวกนี้บังแทบมิดตัวของไอ้เด็กน้อย แอบหลอนเบาๆ พอคิดถึงผีจูออน ฮ่าๆๆๆ ไม่ใช่เวลาขำนะไอ้คิงโอ๋เด็กสิ โอ๋เด็ก โอ๋ยังไงฟระ!!!!!

   ผมนั่งขัดสมาธิข้างหน้าไอ้เด็กดื้อ ก่อนจะค่อยๆเอื้อมมือไปจับแขนเด็กน้อยออกจากหน้า เท่านั้นแหละครับไอ้ตัวเล็กก็จู่โจมโหมมากอดผมเหมือนเด็กๆ ผมตั้งสติแปปนึงก่อนจะกอดตอบเบาๆ พูดพึมพำปลอบใจ

   “โอ๋ๆ ไม่ตัดก็ไม่ตัด บังคับแล้ว แต่บอกหน่อยได้ไหมทำไมถึงไม่ยอมตัดผม ไม่ร้องหรือไง?”

   “มะ แม่ผมเป็นช่างตัดผม ผมไม่อยากให้ใครตัดนอกจากแม่ ฮึก … ไม่ตัด” ผมสะอึกนิดๆ … ติดแม่มากขนาดนี้ แต่กลับต้องมาเสียแม่ไป … คิดถึงมากสินะ

   “โอเคๆ รู้แล้ว ไม่ตัดก็ไม่ตัด ไม่ต้องร้อง”

ในที่สุดผมก็ยอมไอ้เด็กนี้อีกจนได้ เห็นตัวเล็กๆแบบนี้ เวลาบอกจะดื้อ ก็ดื้อสุดขีดเหมือนกัน ผมก็ได้แต่ถอนหายใจและน้องโอ๋นานสองนาน ไม่เคยเลยครับโอ๋เด็ก เด็กเล็กไม่เคยจับ เคยจับแต่นมมหาลัย งานนี้เลยยากซะหน่อยปัจจุบันผมยังไม่รู้เลยครับว่าเอาไอ้เด็กนี้มาใช้หรือเอามาโอ๋เป็นทูนหัวของบ่าว ?

.

.

.

   “ไหนหมุนตัวสิ”

ไอ้หัวซาลาเปายิ้มล่าก่อนจะหมุนตัวให้ผมดู กางเกงสีฟ้าอ่อนขาสั้นกับเสื้อสีขาวปักชื่อของเจ้าตัว ถุงเท้าสีขาวกับรองเท้าผ้าใบที่คุณแม่ผมท่านเลือกให้อย่างพิถีพิถัน สะพายกระเป๋าเป้สีขาวล้วนเรียบร้อย ผมล่ะอดไม่ได้ที่จะอมยิ้มกับภาพตรงหน้า เหมือนลูกหมาตัวน้อยๆที่เอามาขัดถูจนกลายเป็นลูกหมามีราคา อยากจะอัพ สเตตัสและใส่ฟิวริ่งลงไปว่า ‘รู้สึกมีบุญ’ ฮ่าๆๆๆๆ

   “วันนี้เรียบวันแรก เดี๋ยวพี่จะไปส่ง วันต่อไปจะมีรถโรงเรียนมารับนะ แต่วันไหนว่างก็จะไปส่ง โอเคไหม ?”

   “ครับผม!”

   “เสียงเข้มแข็งดีมาก ปะ! ไปโรงเรียนได้แล้ว” ผมเดินจูงมือเล็กๆลงคอนโดมาท่ามกลางคำทักทายของแม่บ้าน ไอ้เด็กนี้สงสัยเที่ยวทำนัยน์ตาแมวน้อยใส่คนอื่นเขาไปทั่วแน่ๆ

   ตลอดทางมาโรงเรียนไอ้หนูยิ้มแป้นมาตลอดทาง ไม่ว่าผมจะแกล้งเปิดเพลงเสียงดัง เปิดกระจก หรือเปิดแอร์แกล้งให้หนาว ก็ไม่ว่าไม่แว้ดผมสักคำ นั่งพึมพำเพลงเบาๆมีบางจังหวะหันมายิ้มให้ผมบ้าง แหนะ! ไอ้เด็กนี้วอนโดนหยิกแก้มซะแล้ว!!!

{ C } ♨


   ผมอ้าปากค้างเมื่อมองเห็นโรงเรียนใหม่ของตัวเอง มันใหญ่มากซะจนผมรู้สึกตัวเล็กความจริงผมขอคุณแม่พี่คิงแล้วว่าขอกลับไปเรียนที่เดิม แต่ท่านไม่อยากให้ผมกลับไปอยู่ในสภาพนั้นอีก ท่านกลัวว่าผมจะเจอกับป้า กลัวว่าผมจะโดนทำร้าย กลัวสารพัด จนผมกลัวว่าท่านจะคิดมากเรื่องผมจนเกินไป แค่นี้บุญคุณก็มากล้นจนผมชดใช้ชาตินี้ไม่หมดแล้ว

   พี่คิงและคุณแม่ท่านให้ชีวิตใหม่กับผม ให้การศึกษาให้ที่อยู่ ให้ความรักความเอ็นดู คอนดูนะน้องครีมจะเรียนให้ได้เกรด A ทุกตัวเลยยยยยยยยยยยยยยย!

   “คิดอะไรทำหน้าประหลาดอยู่นั้นแหละ” ผมหันไปค้อนคนตัวโตที่นั่งเท้าคางกับพวกมาลัยรถมองผมอย่างขำๆไม่พอยังเอามือมาหยิกแก้มผมดึงไปมาอีก เจ็บมากอ่ะ!!! เพิ่งชมไปเองนิสัยไม่ดีชอบแกล้งน้อง

   พอแกล้งผมเสร็จก็พาผมมามอบตัวที่ห้องทะเบียน ก่อนจะนั่งรออาจารย์เป็นเพื่อนสักพักอาจารย์สาวท่าทางใจดี ก็เดินมาหาผมพร้อมรอยยิ้ม แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ยิ้มให้ผมนะ นี้! ผมเป็นคนมาเรียนนะ มองผมสิมองผมมองแต่พี่คิงอยู่นั้นแหละ!!!

   “ผู้ปกครองของเด็กชาย อดิกันต์ ใช่ไหมค่ะ”

   “เอ่อครับ ผมพาครีมมามอบตัว” พี่คิงชี้มาที่ผมก่อนที่คุณครูจะหัวเราะคิกคักและพูดอีก

   “ค่ะ งั้นไม่ต้องเป็นห่วงนะค่ะ เชิญกลับได้เลย เดี๋ยวดิฉันจัดการต่อเอง ไปครับน้องครีม ไปเจอเพื่อนๆกัน” และผมก็ถูกอาจารย์จับมือและจูงผมออกมาจากห้องทะเบียน ผมหันไปมองพี่คิงอย่างขอกำลังใจ คนตัวใหญ่ยิ้มให้ผมและชูสองนิ้ว แต่พอผมยิ้มให้เขาก็เปลี่ยนมาทำท่าปาดคอ! ฮึ คนขี้แกล้ง!!!!

   “นี้คือห้องของหนูนะ เพื่อนๆรออยู่เข้าไปทำความรู้จักนะค่ะ” ครูพาผมมายืนหน้าห้องเรียน ม. 3/5 และเดินนำผมเข้าไป ผมพยักหน้าอย่างมุ่งมั่นก่อนจะเดินตาม แอร์ในนี้เย็นมากครับ มันต่างจากโรงเรียนเก่าผมเยอะมากที่นั้นขนาดพัดลมเพดานยังมีเสียงดังเลยครับ

   ทั้งห้องเงียบกริบทันทีที่ผมเดินเข้าไป ผมไม่กล้าเงยหน้ามองใครทั้งสิ้น กลัวจังเลยอยากให้พี่คิงมาอยู่ด้วยจัง มันทั้งกดดันทั้งหนาวไปหมด จะพูดอะไรดีล่ะ

   “นี้เพื่อนใหม่เขาย้ายมาจากโรงเรียนเก่านะ ฝากดูแลเพื่อนด้วยนะค่ะ … เอ๊าน้องครีมแนะนำตัวสิค่ะ” ผมหันไปยิ้มแหยะๆให้ครู ก่อนจะเงยหน้ามองเพื่อนในห้อง ทุกคนกำลังจ้องมาที่ผมเป็นตาเดียว กระซิบกระซากอะไรกันใหญ่เลย

   “คะ คะ คือเราชื่อครีมนะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ … ระ เราทำขนมอร่อย ว่างๆจะทำมาให้กินนะ ”

   “ว๊า เด็กผู้ชายหรอเนี้ย น่าตาเหมือนตุ๊กตาเลย” พอพูดจบเด็กผู้ชายท้ายห้องท่าทางนักเลงก็พูดสวนขึ้นทำให้ทั้งห้องต่างวิพากษ์วิจารณ์หน้าตาผมกันยกใหญ่ จนผมแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนี ฮือๆ

   “เดี๋ยวเถอะ ภักษ์ภพ!!! เอาล่ะจ๊ะไปนั่งที่ว่างตรงโน้นนะ ” ผมมองตามมือครูไปก่อนจะหน้าซีดเมื่อเห็นว่าต้องนั่งกับคนที่แซวผม ทำไมผมต้องนั่งกับคนๆนี้ด้วย ต้องนิสัยไม่ดีแน่ๆ

   ผมค่อยๆเดินผ่านทุกคนไปจนถึงโต๊ะที่ว่างอยู่ และนั่งลงให้เบาที่สุด ดีหน่อยที่ห้องนี้เป็นห้องขั้นบันไดทำให้ผมสามารถมองเห็นกระดาษได้ถนัดถึงจะอยู่หลังห้อง ผมไม่กล้ามองหน้าเพื่อนใหม่ข้างๆแม้แต่น้อย เขาหน้ากลัวมาก

   “เฮ้ ตัวก็เล็กหน้าก็หวาน ผมก็ยาว ผู้ชายแน่หรอ”

   “ระ เราเป็นผู้ชาย”

   “โอเค ผู้ชายก็ผู้ชาย กูชื่อเมโล่ ยอมเป็นเพื่อนมึงก็ได้”

   “ระ เรา” จะบอกว่าไม่อยากเป็นได้ไหม ปากผมจะแตกรึเปล่า

   “ไม่เป็นไรไม่ต้องเกรงใจ”

หน้าเขาผมยังไม่กล้ามองเลย ผมจะไปปฏิเสธอะไรเขาได้ เฮ้อวันมาเรียนวันแรกของผม … ทำไมมันถึงได้น่ากลัวแบบนี้ อยากกลับบ้านไปหาพี่คิงจังเลย

==========================

เอาบทน่ารักๆมาให้กระชุ่มกระชวยหัวจายยยยย ฮ่าๆๆๆๆ

เจอกันตอนหน้าค่ะ

ขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะ

ชอบคู่ไหนมากที่สุกบอกหน่อยสิ อิอิ

:katai2-1: :bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH9 ไปโรงเรียนวันแรกของน้องครีม }10/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 10-07-2014 21:19:33

จะมีคนมาขายขนมจีบไหม น้องครีม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH9 ไปโรงเรียนวันแรกของน้องครีม }10/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 10-07-2014 21:37:31

:ling1:

ตอนนี้เชียร์ ราช*ปิง

ไม่รู้จะมาเจอกันยังไง ฮืออออ ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆ

(คู่อื่นลงตัวแล้ว ไม่น่ากลุ้มจายยยย)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH9 ไปโรงเรียนวันแรกของน้องครีม }10/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 10-07-2014 23:08:28

:impress2: ชอบทุกคู่เบยจ้าคนแต่งจ๋า
มีหลากหลายอารมณ์กันไปในแต่ละคู่ :m4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH9 ไปโรงเรียนวันแรกของน้องครีม }10/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 10-07-2014 23:55:43

พี่ก็ติดน้อง

น้องก็ติดพี่นะเนี่ย

:hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH9 ไปโรงเรียนวันแรกของน้องครีม }10/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 11-07-2014 00:02:07

รับรองได้ว่า ต่อไปไอ้คุณพี่คิง ต้องคอยตามเช็คทุกฝีก้าวแน่ๆๆ น้องครีมเรา hot ชัวร์

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH9 ไปโรงเรียนวันแรกของน้องครีม }10/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 11-07-2014 00:35:07

เมโล่ คู่แข่งพี่คิงสินะ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH9 ไปโรงเรียนวันแรกของน้องครีม }10/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 11-07-2014 02:23:44

น่ารักๆ รอๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH9 ไปโรงเรียนวันแรกของน้องครีม }10/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 11-07-2014 03:57:26

รออ่านในแต่ละคู่

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH9 ไปโรงเรียนวันแรกของน้องครีม }10/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 11-07-2014 08:33:57

ถึงเวลาที่น้องครีมไปโรงเรียนแล้วสินะ :hao3:
หวังว่าจะเจอเพื่อนดีๆ ไม่กลั่นแกล้งเพราะหน้าตาล่ะ
มีสารถีรูปหล่อไปส่งทุกเช้า ตั้งใจเรียนนะน้องครีม
ท่าทางน้องครีมจะเป็นเด็กหัวดีเรียนเก่งนะเนี่ย
เอาให้ครอบครัวใหม่ปลื้มไปเลยเนาะ :man1:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH9 ไปโรงเรียนวันแรกของน้องครีม }10/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 11-07-2014 09:58:31

เมโล่จะจีบน้องครีมหรือเปล่า
ถ้าเป็นแค่เพื่อนกันก็คงดี
จะได้คอยกันเด็กผู้ชายคนอื่นไม่ให้เข้ามาจีบน้อง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH9 ไปโรงเรียนวันแรกของน้องครีม }10/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 11-07-2014 10:53:42

พี่คิง เลี้ยงเด็ก อิอิ น้องครีมน่ารัก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH9 ไปโรงเรียนวันแรกของน้องครีม }10/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 11-07-2014 11:18:49

ไปเรียนวันแรกก็อยากกลับบ้านหาพี่คิงแล้วเหรอน้องครีม
ว่าแต่เมโล่คงจะดีกับครีมนะอย่าแกล้งครีมเลย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH10 เมื่อน้องครีมเจอลงโทษ }11/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 11-07-2014 18:58:04

เมื่อน้องครีมเจอลงโทษ

{ C }♨

“อายุเท่าไรหรอ ทำไมตัวเล็กจัง”

“น่ารักขนาดนี้มีแฟนรึเปล่า”

“เป็นเพื่อนกันได้ไหมตัวเล็ก”

   … ผะ ผมกลัว ทุกคนดูตื่นเต้นกันมาก วิ่งมารุมล้อมโต๊ะผมกับเมโล่ทันทีที่อาจารย์เดินออกจากห้องไป และตอนนี้ผมก็หิวข้าวมาก ผมเงยหน้ามองทุกคนอย่างเกรงๆพยายามยิ้มให้ทุกคนพวกเขามีทั้งผู้หญิงผู้ชาย ต่างจะเอามือมาจับหน้าผมเลยต้องหลบมือเหล่านั้นพัลวันไปหมด แง่ม!!! จะมาจับอะไรเล่า!!!

   “น่าร๊ากกกกกกกกกกก!”

ปั๊ง!!!

   ผมตกใจผงะเมื่ออยู่ๆเมโล่ก็ทุบโต๊ะเสียงดัง อะไรจะฆ่าผมรึเปล่า ผมทองๆของเขาสะบัดมองไปกวาดไปทั่ว

   “เป็นอะไรกันว่ะ!!! ไม่กินข้าวกันหรือไง!!!” ทุกคนพากันถอยหลังกรูหนีออกจากห้องกันไปหมดจนเหลือแค่ผมกับเมโล่ที่ตอนนี้นั่งลงที่เดิมอย่างหงุดหงิด เขาไม่มีเพื่อนเลยหรอ … ดูไปดูมาเมโล่เป็นเด็กผู้ชายที่หล่อมากเลย เขาสูงกว่าผมเยอะมาก ผิวขาวหัวสีทองตาสีฟ้า หน้าตาเขาไม่คมเข้มเหมือนพี่คิงแต่ขาวสะอาดจนเห็นเลือดฝาดที่แก้ม

   “มองอะไร! ไม่หิวเหรอไง!”

   “หะ หิวสิ” ผมสะดุ้งและก้มหน้ามองมือตัวเอง ก่อนจะถูกฉุดขึ้นและลากให้เดินตามเขาไป

   “เลิกติดอ่างสังทีได้ไหมว่ะ ไป ไปกินข้าว!!!”

   “เดี๋ยวๆ เมโล่เดี๋ยวผมเดินเอง”เขายอมปล่อยผมและเมินหน้าเดินนำไป ผมเดินตามเขาต๋อยๆ เมื่อเช้ากินแค่ขนมปังมา ผมตื่นเต้นจนไม่หิวแต่ตอนนี้หิวสุดๆ หวังว่าเขาจะพาผมไปกินข้าวอร่อยๆนะ

   “โหยยยยย น่าอร่อยทั้งนั้นเลย ดูสิมีให้เลือกเต็มไปหมดเลย ป้าครับผมขอชุด B ครับ” พอถึงโรงอาหารได้ผมก็วิ่งไปร้านที่ใกล้ที่สุดเป็นอาหารตามสั่งที่จัดไว้แล้วเป็นชุดๆ มีทั้งน้ำและขนมหวานด้วย ไม่แพงมากครับ เมื่อเช้าพี่คิงยันเงินใส่กระเป๋ามาซะเยอะจนผมเกรงใจจะคืนให้ก็ไม่เอา ผมล่ะเบื่อคนรวยจริงจริ๊งงงง

   ข้าวผัดทะเลน่าอร่อยกับแกงข่าไก่ นมกล่อง น้ำเปล่าอีกขวดนึง ขนมปังหมูหยองกลิ่นหอมกรุ่น อยู่ตรงหน้าผม ผมมองตาวิ้งๆก่อนจะหยิบแบงก์ร้อยส่งให้ป้าคนขาย แต่แกมองผมอย่างขำๆและพูดขึ้น

   “หนู ไปเติมเงินในบัตรนักเรียนมานะจ้ะ ที่นี้ไม่รับเงินสดน้า”

   “… ผมลืมไปข้างบนห้อง” ผมก้มหน้าอย่างสลด ผมไม่รู้ว่าที่นี้มีระบบแบบนี้สักหน่อย ฮือ ผมหิวมากเลยยยยยยย

   “อ้าว แย่จังเลยนะ เอางี้ป้าให้ติดไว้ก่อน พรุ่งนี้มากินร้านป้าอีกนะ”

   “จริงหรอครับ ขอบคุณมากนะครับป้า”

   “ขอป้าจับแก้มทีนึงได้ไหม มันป่องน่าหมั่นเขี้ยวมาก” ง่ะ!!! ผมมุ่ยหน้าอย่างคิดนิดนึงก่อนจะยิ้มให้ป้าเขาและยื่นหน้าเข้าไปให้ คิกๆป้าแกทำผมจั๊กจี้มากไม่เจ็บเลยไม่เหมือนพี่คิงบีบซะผมแก้มแทบพังแหนะ

   “นี้! ได้แล้วก็ไปสิ ยืนอยู่นั้นแหละ!!! ป้าผมเอาชุด C และนี้จ่ายของไอ้เด็กนี้ด้วย” ผมผงะอีกรอบ ทำไมเขาดุจังนะ!!!

    ถึงคนที่นี้จะเยอะแต่โรงอาหารนี้ก็ใหญ่พอสำหรับทุกคนมีทั้งโซนที่มีแอร์และโซนที่ไม่มีแอร์แต่ลมเย็นมาก เมโล่เป็นคนไม่ชอบอากาศร้อนเลยพาผมมานั่งโซนที่แอร์ลงเยอะๆ ซึ่งผมหนาวมาก!!! แต่ความหิวของผมมีมากกว่าผมจัดการกินข้าวตรงหน้าอย่างเอร็ดอร่อย

   “ทำไมชอบทำหน้าแบบนั้นใส่ชาวบ้านเค้า”

   “หน้าแบบไหนหรอ” ผมเอียงคอถามเมโล่ที่นั่งจ้องหน้าผมอยู่ สเต็กหมูตรงหน้าเขาไม่แตะเลยสักนิด

   “ก็หน้าแบบเนี้ย ”

   “เอ่อ … ขอโทษนะ เราไม่รู้ว่าเราทำอะไรให้ไม่พอใจ แต่เราไม่รู้จะเปลี่ยนยังไง” ผมก้มหน้าและอ่อมแอ้มตอบเขา เขาชอบทำเหมือนไม่ชอบผม

   “ก็น่ารักดี แต่อย่าไปทำใส่ใครมากแล้วกัน” ผมเงยหน้าเอียงคอมองเขาอีกรอบแต่เขากลับเมินผมไปอีกทาง ผมไม่เข้าใจที่เขาพูดแม้แต่น้อย

{ K}♨

   “แล้วก็นะพี่คิง เมโล่น่ะนะ เมโล่นะ บลาๆๆๆ” ไอ้เมโล่นี้มันใครทำให้ไอ้เด็กนี้พูดถึงอยู่ได้ อย่าให้พ่อเห็นนะจะจับทุ้มลงพื้นให้ดู ไปวันแรกก็เอาคนอื่นมาพูดถึงได้นานสองนานขนาดนี้ ผมไม่ได้ฟังมันเยอะหรอก เพียงแต่นับคำว่าเมโล่ที่ออกจากปากไอ้เด็กนี้อยู่ และขี้เกียจนับไปพักใหญ่ๆล่ะ

“พี่คิง เป็นอะไรหรอ” มือเล็กเอื้อมมาจับหน้าผมที่นั่งจ้อง TV ไม่สนใจ ผมแกล้งทำเป็นไม่มองดูสิจะทำยังไง มือนุ่มนิ่มลูบหน้าผมไปมา

“ไม่สบายรึเปล่า เอายาไหม”

“…”

“พี่คิง โกรธอะไรผมเหรอ”

“…”

“พี่คิง … อึก”

ผมเหลียบไปมองเห็นไอ้เด็กแสบจ้องหน้าผมน้ำตาคลอ ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะดึงเข้ามากอด ไม่อยากให้ร้องไห้เลยให้ตายสิ ไม่ว่าเมื่อไรผมก็โกรธเด็กนี้ไม่ลง วันนี้ผมได้รับข่าวร้าย ข่าวที่ว่าไอ้เหี้ยปิงแม่งหนีไปต่างประเทศไม่บอกพวกผมสักคำ แต่ช็อกที่สุดคือไอ้ราช เพราะสองคนมันสนิทกันมาก มันชิ้งหนีกับก่อนซึ่งผมกับไอ้บิวต้องอยู่พรีเซ้นงานอาจารย์ โทรหาเท่าไรก็ไม่ติดไม่รู้ไอ้ราชไปไหน กลับมาเลยอารมณ์เสียนิดหน่อยเจอเจ้านี้พูดถึงคนอื่นเป็นบ้าเป็นหลังแล้วมันทำให้ผมโมโห

“ผมขอโทษนะ ผมขอโทษ อย่าโกรธผมนะ”

“ขอโทษทำไม รู้หรือไงทำอะไรผิด” หัวเล็กๆส่ายไปมาที่อกผม ผมเผลออมยิ้มนิดๆ น่ารักจริงๆเลยน้า

“อย่าพูดถึงคนอื่นให้มากนักสิ รู้ไหม ?” หัวเล็กๆพยักขึ้นลงแรงๆ และมุดอยู่ที่อกผม เหมือนลูกแมวตัวเล็กๆ แย่แล้วผมกำลังหลงเด็ก คุกไหมเนี้ยไอ้คิงมึงเอ้ย !

ผมเอามือตบหน้าผากตัวเองนิดๆก้มมองหน้าแดงๆ และเกิดหมั่นเขี้ยวก้มไปหอมฟอดใหญ่ จนเจ้าตัวตกใจแต่ยอมให้ผมหยอกเอินไม่หนีไปไหนผมอยากจะผละออกด้วยจิตสำนึกที่ยังเหลืออยู่น้อยนิด แต่เจ้าของปากสีเข้มสวยนั้นกลับมองผมอย่างสงสัยเป็นหน้าตาที่ผมไม่อาจละสายตาได้

เอาว่ะงานนี้ คุกก็คุก!!!

“อ่ะ พี่คิง … อื้อ” ผมจูบไอ้เด็กนี้ให้หายหมั่นเขี้ยวอึดใจใหญ่ๆถึงปล่อยริมฝีปากนั้นปาก เด็กน้อยก้มหน้างุดมุดอยู่ตรงหน้าอกผม มือเล็กๆทุบผมเบาๆและพูดอย่างตัดพ้อ

“กัดปากผมทำไม ผมเจ็บนะ”

“ฮ่าๆๆ ก็ทำตัวน่าหมั่นไส้ทำไมล่ะ ห้ามให้ใครทำแบบนี้นะ ปากนี้พี่จอง” ผมพูดและก้มลงจูบอีกรอบ … นี้คือการลงโทษเด็กดื้อ!!! สมควรโดนซะบ้าง

.

.

.

จะส่องกล้องกันทำไมนักหนา !!! ไม่มีอะไรทำกันหรือไง!!!!

===================

ไม่ส่องแต่ตั้งกล้องไว้ได้ไหมค๊าาาาาาา

ฮ่าๆๆๆ เจอกันตอนหน้าค่ะ

ขอบคุณทุกกำลังใจและ ขอกำลังใจต่อไปเรื่อยๆนะค่ะ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH10 เมื่อน้องครีมเจอลงโทษ }11/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 11-07-2014 19:04:12

ไม่มีไรทำค่ะ! วันๆเอาแต่ส่องพี่คิงกับน้องครีม :laugh:

หนูเมโล่น่าจะชอบครีมเข้าแล้วสิ อย่า อย่าเลยหนู ครีมเขามีคนจองแล้ววววว

(สงสารราช เหลือตัวคนเดียว ฮือๆๆๆ เมื่อไหร่ราชจะกลับมาาา หรือต้องเรียนจบถึงจะเจอหน้ากันเนี่ย)

ปอลอ ตอนมันช่างสั้นนนนน :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH10 เมื่อน้องครีมเจอลงโทษ }11/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 11-07-2014 19:27:33

เมโล่แอบชอบน้องครีมรึเปล่าเนี่ยยยย. มีแววๆๆๆๆ
น้องครัมพี่คิงเค้าจุ้บจ้ะไม่ได้กัดดด55555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH10 เมื่อน้องครีมเจอลงโทษ }11/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 11-07-2014 19:42:05

หลงเสน่ห์ในความน่ารักของน้องครีมเข้าแล้วละสิ เมโล่ หึหึ
ระวังนะ เดี๋ยวจะโดนพี่่คิงกระทืบตาย ข้อหา มายุ่งกับเด็กในสังกัด

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH10 เมื่อน้องครีมเจอลงโทษ }11/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 11-07-2014 20:05:18

อัยย๊ะ พี่คิงของแท้ อิอิ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH10 เมื่อน้องครีมเจอลงโทษ }11/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 11-07-2014 22:42:10

โอ้ยอิพี่คิง คุกนะคุก

คุกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!

เขินตัวแตก น้องครีมน่ารักอ่ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH10 เมื่อน้องครีมเจอลงโทษ }11/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 11-07-2014 23:22:04

ไม่มีอะไรทำคะพี่ หนูก็แค่ตั้งกล้องอัดวีดีโอ ห้องพี่เฉยๆเอ๊ง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH10 เมื่อน้องครีมเจอลงโทษ }11/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 12-07-2014 01:24:45

ฮิ้ววววว น้องครีมจ๋า เสน่ห์นู๋แรงโคตรๆเบยอ่ะ :impress2:

ไป รร. วันแรกก็เจอคนแอบชอบซะแว้ว ( หรือเปล่า ) :laugh:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH10 เมื่อน้องครีมเจอลงโทษ }11/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 12-07-2014 02:07:13

อุ้ต้ะ!! คุก คุก คัก ไอเลยเรา 5555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH10 เมื่อน้องครีมเจอลงโทษ }11/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 12-07-2014 09:24:34

อีกไม่นานแน่ๆๆ อิพี่คิงคงได้เข้าคุก 555555555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH10 เมื่อน้องครีมเจอลงโทษ }11/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 12-07-2014 10:28:34

อีพี่คิงทำเด็กใจแตกนะ o18

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH10 เมื่อน้องครีมเจอลงโทษ }11/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 12-07-2014 11:47:07

พี่คิงมีคู่แข่งซะแล้วม้างงงงง :z2:
ไม่ส่องกล้องก็ได้แต่ขอเช้าไปยืนดูเงียบๆได้ป่าว :mew3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH10 เมื่อน้องครีมเจอลงโทษ }11/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: maxsextex ที่ 12-07-2014 13:42:09

อั่ยยะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH10 เมื่อน้องครีมเจอลงโทษ }11/7/57 P.6
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 12-07-2014 14:26:17

การลงโทษ ที่รุนแรงมากกก ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 2 B X F} 12/7/57 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 12-07-2014 19:26:57

special 2 B X F

{ F }

   เสียงเครื่องยนต์เร่งเต็มกำลังสูบ เสียงล้อเสียดสีถนน เสียงผู้คนมากมายที่กำลังส่งเสียโห่ร้อง ผมเคยชอบบรรยากาศนี้มากมันคือบรรยากาศแห่งความสนุกหรรษา มีเหล้ามีหญิงรายล้อมแต่ตอนนี้ผมกำลังไม่มีความสุข เพราะสมองคิดวกไปวนมาอยู่กับไอ้หน้าเหี้ยที่แม่งไม่เคยพอ ปากมันบอกไม่ปล่อยผมรักผม แต่มันกลับไม่เคยคิดที่จะหยุดที่ผม ผมยอมรับว่ามันเกิดจากความผิดพลาด ไม่รู้ว่าพลาดได้ยังไง แต่หลังจากนั้นมันทำให้ผมรักในตัวมันได้โดยง่าย หึ ก็กูมันคนใจง่าย รักมึงง่ายๆ ชอบมึงง่ายๆ ทั้งๆที่แต่ก่อนเกลียดกันจะตายสินะ มึงเลยทำแบบนี้กับกูไอ้บิว…

   “ไอ้เฟอร์ รอบนี้เล่นเท่าไรมึง”

   “3 หมื่น” ผมเงยหน้าไปตอบไอ้เกรียว และหันกลับมานั่งมองรถแข่งที่ตอนนี้กำลังขับเบียดเสียดกันเข้าเส้นชัยใจผมแม่งไม่ได้ตื่นเต้นอะไรเลย ไม่รู้ความรู้สึกมันหายไปไหนหมด

   “หึหึ โอเค ไอ้เฟอร์เล่น 3 หมื่นมีใครจะรับพนันกับมันไหม!!!”

   “ผมเอง”

ผมเงยหน้ามองไอ้คนที่ก้าวออกมาจากฝูงชนคนดู มันคือไอ้แว่นหน้าหล่อ มันสวมเสื้อยืดคอกว้างและ แจ๊กเก็ตหนังสีเลือดหมู ทำให้มันหล่อไม่เบา ผมยืนขึ้นไม่พูดอะไร เดินไปที่เฟอรารี่สีขาวของตัวเองและขับรถลงไปรอที่จุดแข่งขัน ก่อนที่จะมีคนลงมาเช็คความปลอดภัยของตัวรถ ไม่นานรถแลมโบกินี่สีเหลืองแสบตาก็เข้ามาเทียบท่าข้างๆผม กระจกของมันค่อยๆเลื่อนลงและทำท่าเหมือนจะส่งภาษาด้วย ผมเลยเปิดกระจกและขมวดคิ้วมองมัน

   “ผมชื่อชินนะครับ”

   “เฟอร์”

   “ชื่อเพราะจัง จบงานนี้สนใจไปทานข้าวกันไหมครับ”

   “ชนะให้ได้ก่อนค่อยว่ากัน” พอดีกับที่สัญญาณออกรถมาพอดีเลยเหยียบเร่งออกตัวเต็มพลัง ในเวลานั้นผมไม่ได้สนใจมันแม้แต่น้อยขับไปอย่างที่เคย แต่ความคิดผมมันกลับล่องลอยออกไป

   ‘มึงรู้ไหมทำไมเวลามึงแข่งรถทีไรแพ้กูทุกที’ ภาพของไอ้บิวที่นอนเล่นตุ๊กตาควายที่ได้จากตู้คีบวันที่ผมไปเที่ยวกับมัน หัวของมันหนุนอยู่บนตักของผมส่วนผมเองก็นั่งเล่นคอมอยู่บนโต๊ะญี่ปุ่นตัวเตี้ยๆ

   ‘ทำไมว่ะ’

   ‘มึงใจร้อนไง ใจร้อนแล้วมึงก็สับเกียร์ผิด จริงอยู่ที่มึงอาจจะชนะใครเขามาเยอะ แต่ถ้าแข่งกับกู มึงไม่มีทางชนะ’

   ‘แหม ถ่อมตัวบ้างก็ได้ไอ้เหี้ย’ ผมดันหัวมันลงจากตักและแกล้งทำเป็นหงุดหงิดนั่งไม่สนใจมัน แต่มันก็ค่อยๆเลื่อยมากอดผมจากด้านกลังและกระซิบอย่างแผ่วเบา

   ‘แต่กูแพ้มึงอยู่เรื่องนึงนะ’

   ‘อะไรอีกว่ะ!’ ผมหันไปตะหวาดมัน แต่มันกลับจับหน้าผมค้างไว้และจ้องตาผมมันเหมือนถูกมนต์สะกดให้ผมหยุดนิ่ง

   ‘กูแพ้ความรักของกูที่มีให้มึงไง’ ริมฝีปากของมันค่อยๆเลื่อนเข้ามาใกล้ผมและความอิ่มเอิบก็บังเกิดขึ้น ณ เวลานั้น …

ผมไม่ปฏิเสธว่ามีความสุขมากจนบางทีอยากจะหยุดเวลาไว้ผมไม่เคยแคร์ที่จะให้คนทั้งโลกรู้ว่าผมเป็นอะไรกับมันต่างจากมันที่พยายามปกปิดทุกอย่างไว้ พฤติกรรมของมันที่คิดว่าผมโง่มาตลอดเวลานั้นมันทำให้ผมค่อยๆชินชาและเริ่มที่จะรังเกียจสัมผัสของมัน แต่ถามว่ารักไหม รักสิครับ มันคือคนๆเดียวที่สอนให้ผมรู้จักความรักที่ไม่ใช่ช่วงครั่งช่วงคราวเหมือนสมัยก่อนหน้านั้น

… ถึงจะรักอย่างไรผมก็ไม่มีทางให้เรื่องนี้วกกลับไปที่เดิม จนกว่าจะแสดงให้ผมเห็นว่ามันหยุดที่ผมแล้ว หรือ เราจะห่างกันไปจนหายกันไปเอง หรือจะแยกย้ายจบสิ้นทุกอย่าง ผมสาบานกับตัวเองว่าจะไม่เป็นฝ่ายตาม … พอสักทีการตามที่เหมือนวิ่งวนไปวนมาแบบนั้น

เอี๊ยด!!!!

   ผมแตะเบรกทันทีเมื่อวิ่งเลยเส้นชัยมาแล้ว มองกระจกหลังเห็นแลมโบกินิตามมาติดๆ รอบนี้ผมชนะแบบขาดลอย 20 รอบต่อ 19 รอบ วน ผมลงจากรถเดินไปเคาะกระจกไอ้หล่อที่ยิ้มแป้นให้ผมอยู่ข้างใน มันเปิดกรจกลงก่อนจะยื่นเงินปึกนึงให้ผม

   “ชนะขาดรอยเลยนะครับ”

   “อื้อ ไปล่ะรอบหน้าก็มาแข่งใหม่ล่ะ” ผมโบกมือลามันก่อนจะเดินออกมา

   “เดี๋ยวครับเฟอร์” ผมชะงักหันไปมอง

   “ถึงผมจะแพ้แต่กรุณาไปกินข้าวกับผมหน่อยได้ไหมครับ”

   ผมขมวดคิ้วแต่และส่ายหน้าไปมาไม่สนใจแต่บังเอิญว่าหันไปเห็นไอ้บิวกำลังเดินหน้าโหดมาแต่ไกล เลยกระโดดขึ้นรถตัวเองทันทีไม่ให้มันจับผมได้ ก่อนจะบึ่งรถออกมาไม่คิดชีวิต ไม่อยากเจอหน้ามันตอนนี้อยากหนีไปให้ไกลๆ และถ้ามันรักผมจริงมันต้องตามผมเจอในทุกๆที่

   ผมมองกระจกหลังเห็นมันวิ่งตามเลยเหยียบมิดเกียร์มาไกลจนมองไม่เห็นมันอีก ผมจะหนีไปไหนดี …

   ทันใดนั้นเองผมก็รู้สึกเหมือนโดนกระแทกอย่างแรกเข้าที่ท้องและหน้าผมก็สั่นไปหมด ร่างกายเหมือนลอยได้ รู้สึกชาและเจ็บไปทั่งตัว เสียงดังคล้ายระเบิดดังขึ้นข้างหูและโลกของผมก็ดับวูบไป …

   ‘บิว กูอยากไปทะเล’

   ‘ร้อนจะตายห่า’

   ‘น๊า พากูไปหน่อย’

   ‘เออๆ เดี๋ยวกูพาไป วันอาทิตย์นี้แหละกูว่างพอดีมึงก็ทำตัวให้ว่างเข้าไว้ล่ะ’

ผมจำได้ว่าผมกระโดดกอดมัน …

.

.

.

{B}

   “เฟอร์ เฟอร์ มะ มึงอย่าเป็นอะไรนะ เฟอร์ได้ยินกูไหม เฟอร์!!!”

   “ญาติกรุณารอข้างนอกค่ะ”

   ประตูห้องฉุกเฉิดปิดลงพร้อมกับร่างที่อาบไปด้วยเลือดของเมียผม … ผะ ผม ผมทำอะไรไม่ถูก ผะ ผม … ไม่รู้จะทำยังไง หลังจากที่ได้รู้ข่าวว่าไอ้ปิงไปต่างประเทศแล้วผมกับไอ้คิงก็รอพรีเซ้นงานจบเสร็จจากนั้นกลับมาห้องก็ไม่เจอไอ้เฟอร์อยู่ เลยออกตามหามัน มาเจอมันที่สนามแข่งกำลังคุยกับผู้ชายคนอื่นอยู่ กูตอนนั้นคิดแค่ว่าหงุดหงิดมันขับรถหนีกู กูขับตามมันว่า แต่แล้วสิ่งที่กูเห็นต่อหน้าต่อตาคือรถของมันโดนรถที่ผ่าไฟแดงมา ชนยับกูทำอะไรไม่ถูกได้แต่เอาร่างของมันออกมาจากรถและกอดมันไว้ จนพวกเพื่อนมันตามมันเห็นรถพยาบาลจึงเอามันมาที่นี้ … กะ กูไม่รู้จะพูดยังไง กูไม่รู้จะพูดยังไง … ได้โปรด ได้โปรด

   “ไอ้บิวไอ้เฟอร์เป็นไงบ้างว่ะ” ไอ้คิงวิ่งมาพร้อมน้องครีมหน้าตาตื่นตกใจน้องครีมอุทานอย่างขวัญเสียเมื่อเห็นเลือดบนเสื้อกู …

   “มึงมาได้ไง”

   “ไอ้เกรียวโทรไปบอกกูให้มาดูมึง ไอ้เหี้ยเกิดขึ้นได้ไงว่ะ ไอ้เฟอร์มันไม่น่าจะขับชนได้ง่ายๆ”

   “เพราะกูเอง เพราะกูเอง …” ผมล้มน้ำนั่งกับเก้าอี้สำหรับญาติ เอามือสองข้างปิดหน้าน้ำตาลูกผู้ชายกูไหลอย่างไม่อาย กูเองกูเป็นคนทำให้ไอ้เฟอร์เป็นแบบนี้ กูเองกูผิดเอง กูไม่น่านอกใจมันตั้งแต่แรก กูเอง … ลงโทษกูแต่อย่าให้มันตายขอร้อง ฆ่ากูกูอยู่ไม่ได้หรอกถ้าไม่มีมัน

   “พี่บิว” เสียงเล็กๆแหบๆเอ่ยชื่อผมพร้อมกับสัมผัสที่ผ่ามือที่ปิดหน้าอยู่ ผมเอามือลงมองหน้าน้องครีมทั้งๆที่น้ำตายังไหลอาบอยู่ ไอ้คิงมองอย่างสงสัยแต่ไม่พูดอะไร

   “พี่เฟอร์ต้องปลอดภัยครับ พระจะคุ้มครองคนดีครับแม่ครีมสอนมา พี่บิวต้องเข้มแข็งนะจะได้เป็นแรงใจให้พี่เฟอร์” น้องพูดปลอบผมก่อนที่ไอ้คิงจะเดินมาตบไหล่ผมและนั่งลงข้างๆมันไม่พูดหรือถามอะไรสักคำ ลูกน้องไอ้เฟอร์สามคนวิ่งมาแต่ไกลจะมาเอาเรื่องผม แต่ไอ้คิงห้ามไว้ทัน

   “ไม่ต้องไอ้คิงปล่อยมัน ชกกูสิไอ้วิน กูเป็นต้นเหตุเอง”

   “มึงแม่งไอ้เหี้ยบิวถ้าพี่เฟอร์เป็นอะไรไปนะ กูเอามึงตายแน่!!!” ไอ้วินกันฟันกรอดและนั่งลงฝั่งตรงข้ามพวกผม ได้โปรดขอร้องอย่าเป็นอะไรเลยนะเฟอร์ กูขอโทษ กูขอโทษ กูจะไม่ทำอีกแล้ว ชีวิตนี้กูจะรักมึงคนเดียว อย่าเป็นอะไรเลย …

   หลังจากผ่านมานานถึงสองชั่วโมงเต็มๆที่กูนั่งกุมขมับโดยมีไอ้คิงและน้องครีมนั่งเป็นเพื่อน ได้ยินเสียงน้องครีมพูดกับไอ้คิงเป็นระยะๆแต่มันไม่พูดอะไรกับกูสักคำซึ่งมันเป็นการดีมาก เพราะกูไม่ต้องการตอบอะไรตอนนี้ทั้งนั้น มันบอกผมเพียงว่าติดต่อไอ้ราชไม่ได้มันเลยไม่ได้มา ผมพยักหน้ารับและคอยชะเง้อมองหน้าห้องอยู่ตลอดเวลา

   พลางนึกคิดสิ่งที่ผมทำพลาดมา หลังจากวันนั้นที่ทะเลาะกันครั้งใหญ่ ผมและเมียยังใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเหมือนเคยแต่มันนิ่งและเฉยชามาก ในทุกครั้งที่มีอะไรกันมันไม่ตอบสนองผมเหมือนเมื่อก่อน เหมือนท่อนไม้ไปวันๆ ผมเคยโมโหจนถึงขั้นอยากจะลงไม้ลงมือกับมันแต่พอมองหน้ามันแล้วผมก็ทำไมลง เลือกที่จะไปหาเศษหาเลยตามภาษามากกว่า เพราะยังไงผมก็รักมัน และคิดมาโดยตลอดว่าเป็นคนเห็นแก่ตัวที่ไม่เคยละทิ้งสิ่งยั่วยุ ทั้งป่วงเพื่อมันได้ แต่นับจากนี้ผมอยากขอโอกาส โอกาสที่จะทำเพื่อชดใช้ ได้โปรดอย่างให้เขาจากผมไปเลย อย่าเลย

ผลัก!

   ทันใดนั้นเองประตูก็เปิดออกพร้อมหมอและพยาบาลที่เดินออกมา ผมและไอ้คิงรีบวิ่งเข้าไปหาทันที

   “หมอครับเมียผมเป็นไงบ้างครับ”

   “อ่า … ถ้าหมายถึงคนไข้ล่ะก็ตอนนี้อาการปลอดภัยแล้วครับ แต่มีอาการขาหักและกระดูกซีกโครงหักสามซีก และมีบาดแผลเล็กน้อย ตอนนี้คนไข้หมดสติ กำลังจะทำการย้ายคนไข้ไปห้องพักฟื้นครับ”

   “ขะ ขอบคุณครับ ขอบคุณจริงๆ” แค่รู้ว่ามันไม่เป็นไรผมก็วางใจและโล่งอกเป็นอย่างมาก เมียกูไม่ตายกูยังมีมันอยู่ แค่นี้กูก็พอใจแล้ว …

   “ไอ้ห่าบิว จบงานนี้สงสัยกูกับมึงต้องคุยกันยาว”

   “พวกกูเองก็ต้องขอคุยกับมึงยาวๆเหมือนกัน”

   ผมหันไปมองไอ้คิงและพวกไอ้วินที่ตอนนี้มองหน้ากูเหมือนต้องการคำตอบ กูยิ้มแหะๆให้พวกมัน บางทีเรื่องนี้กูคงปิดต่อไปไม่ได้อีกแล้วล่ะมั่ง … แค่เมียกูไม่ตายกูกูก็ไม่สนอะไรอีกแล้ว …

===================================

:beat: :beat:

อย่าหวังว่าจะให้เฟอร์ดีกับแกง่ายๆเลยไอ้บ้าบิวววววววว!

นี้แค่เศษหนึ่งส่วนร้อยเท่าน้านนนนนนนน

เจอกันตอนหน้าค่ะ

ฝากคอมเม้นส์ด้วยน๊าจุ๊บๆ

ขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 2 B X F} 12/7/57 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Fellina ที่ 12-07-2014 19:35:02

อ่าาา อ่านพาร์ทนี้แล้วเห็นใจบิวนิดๆแฮะ
เอาเป็นว่าเอาให้หึง พอกรุบกริบพอละกัน
ยังไงคนมันก็รักกัน ถ้าบิวพรัอมจะเลิกหาเศษหาเลย
เฟอร์ก็อภัยให้หน่อยเถอะ

เรามีเวลาไม่ได้มากมาย. ถ้ารักกันแล้วก็ใช้เวลาให้คุ้มค่าเถอะ
อย่าเสียเวลาไปกับการแก้แค้นเพื่อความสะใจเลย
มันสะใจแค่ชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้นเพราะท้ายสุดแล้วจะเป็นตัวเราเองที่เจ็บ
เพราะเราก็ยังคงรักเขาอยู่

เอาใจช่วยบิวเฟอร์ค่ะ:)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 2 B X F} 12/7/57 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 12-07-2014 19:46:24

ความตายอยู่ใกล้แค่เอื้อม หากมัวแต่ง้องอนกันไปมา เกรงว่าจะเสียเวลาแห่งความสุขที่เราควรจะได้กลับคืน
แนะนำควรหันหน้าคุยกันอย่างเปิดอกจะดีกว่า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 2 B X F} 12/7/57 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 12-07-2014 20:10:35

ม่ายยยยยยยยยยย

บิวรีบคืนดีเลยนะ เด๋ยวเฟอร์งอน

(เค้าอยากได้ R x P อ่ะค่ะ แหะๆ)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 2 B X F} 12/7/57 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 12-07-2014 20:30:54

เอาตรงๆนะ การที่เรายอมให้คนรักไปหาเศษหาเลยหรือนอกกายนอกใจเรา ผมมองว่ามันไม่ใช่ความรัก
ใครจะสรรหาคำที่สวยหรู ว่าตัวเองเสียสละ และเข้าใจว่าเพราะมันเป็นธรรมชาติของฝ่ายชาย ผมโคตรไม่เห็นด้วย
เพราะเรามองว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา คนที่ทำมันถึงคิดว่าไม่เป็นไร แค่ปลดปล่อย แค่วันไนท์สแตนด์ โดยเฉพาะ
คนที่แต่งงานมีลูกมีเมีย ทำไมไม่คิดว่าตอนที่แกไปขอลูกเค้ามาดูแลแกสัญญากับพ่อแม่เขาว่ายังไงบ้าง และที่สำคัญ
ทำไมผู้หญิงหรืออีกฝ่ายนึงต้องมานั่งทำความเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา ให้อภัยไปเถอะ คือที่เราพูดมาทั้งหมดเนี่ย
เพราะคนมักมองว่าสันดารผู้ชายมันมักมาก สำส่อน เอาเรี่ยราด เป็นเพียงเรื่องปกติ ขนาดพวกรายการทีวี
เวลาพูดถึงเรื่องผู้ชายมีกิ๊ก ยังทำเป็นเรื่องตลก เล่นๆเหมือนเป็นเรื่องเล็กๆไม่ร้ายแรง แต่กลับกันถ้าเป็นผู้หญิงดูสิ
โดนตราหน้าต่างๆนา ความยุติธรรมมันอยู่ตรงไหนกัน มันน่าจะถึงเวลาที่เราจะปลูกฝัง
หรือปรับเปลี่ยนมุมมองใหม่ว่าไอ้เรื่องพวกนี้มันเป็นเรื่องที่ผิด ร้ายแรง หรือไม่เหมาะสม ไม่ว่าคุณจะเป็นเพศไหนก็ตาม
แทนที่จะต้องมานั่งทำใจหรือเข้าใจ ฝ่ายชายหรืออีกฝ่ายที่ชอบนอกกายนอกใจคู่ของตน พวกมันสิ ที่ต้องเปลี่ยนแปลงตัวเอง
ต้องหยุดพฤติกรรมอันน่ารังเกียจขยะแขยงแบบนั้นซักที อย่าคิดแค่ว่า มันเป็นเรื่องธรรมดาอีกต่อไปเลย อย่างที่เฟอร์ทำที่จะไม่
ตามตูดไอบิวอีกน่ะเรามองว่าถูกแล้ว เรายังมองไม่เห็นถึงความน่าสงสารหรือเห็นใจของมันเลยซักนิด ดีใจที่คนแต่งบอกว่า
แค่นี้เศษหนึ่งส่วนร้อยที่บิวต้องเจอที่บิวต้องชดใช้ ซึ่งเราชอบมากกกกกกก เป็นกำลังใจให้คนแต่ง สู้ๆนะคราฟฟฟ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 2 B X F} 12/7/57 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: alien.aiiwz ที่ 12-07-2014 22:26:40

เข้ามาอ่านรอบแรกตั้งแต่เริ่มจนถึงตอนนี้เลย
ติดใจความน่ารักว่านอนสอนง่าย(?)ของน้องครีม
555555

ตอนนี้อยากให้เฟอร์ค.จำเสื่อม จำอิตาบิวไม่ได้ไปเลย
นิสัยเสียดีนัก มีเมียแล้วยังจะไปหาเศษหาเลยนอกบ้าน
ถ้าอยากหาก็หากับเมียตัวเองสิ
อิพวกชอบอ้างนั่นนี่เนี้ย
อย่าเก็บไว้ทำสามีเลยค่ะเฟอร์
ต้องสั่งสอนซะมั่ง
เอาให้รู้กันไปเลยว่าเราจะไม่ยอมง่ายๆ อีกแล้ว :angry2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 2 B X F} 12/7/57 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 13-07-2014 15:13:31

3 คู่ ชื่นมื่น ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 2 B X F} 12/7/57 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 13-07-2014 18:00:18

อิบิวนิสัยเสีย :angry2:
เฟอร์อย่าไปยอมให้อภัยมันง่ายๆนะ :m31:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 2 B X F} 12/7/57 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 13-07-2014 18:28:19

กดติดตามค่ะ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 11 พี่คิงหมายหัวเมโล่} 13/7/57 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 13-07-2014 19:55:41

พี่คิงหมายหัวเมโล่

{ K }♨

   “ง่วงไหม ?” ผมหันไปตามเด็กน้อยที่ดื่มโอวันตินอยู่บนตักก็มีขนมนมเนยเต็มไปผมกำลังขับรถขับพาเด็กกลับคอนโดที่อยู่ค่อนข้างไกลจากที่นี้

วันนี้ไม่รู้อะไรครับแทนที่จะเป็นวันที่มุ้งมิ้งอยู่กับเจ้าเด็กน้อยนี้กลับต้องมารับรู้ว่าอยู่ๆไอ้เหี้ยบิวก็แอบกินไอ้เฟอร์มาซะครึ่งปีกว่าๆ เอ้อ ! มันก็เก่งนะครับแอบกันได้เป็นชาติ รู้ทีกูถึงกับช็อก พวกไอ้วินก็แทบลมจับเมื่อรู้ว่าลูกพี่มันเป็นเมียคู่อริ ถึงอย่างงั้นก็ช่างแม่งเหอะครับมีเมียเป็นตัวเป็นตนก็ดีล่ะ เรื่องต่อจากนี้ไม่ว่ามันจะเป็นยังไงเมียมันจะยอมคืนดีและมันจะเลิกหากินนอกลู่นอกทางไหม ก็แล้วแต่พวกมันแล้วกัน เรื่องผัวเรื่องเมียเพื่อนกูไม่ยุ่งครับ เพราะตอนนี้กูก็กำลังไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกัน

โว๊ะ! เด็กมันน่ารักเรื่องนี้กูไม่เถียงแต่กูก็ต้องขอเวลาให้ตัวเองแน่ใจได้ปะว่ะ!!! กูแม่งจะกลายเป็นโอตาคุ โชตะ รักเด็ก มีเมียเด็ก เหี้ยอะไรนั้นทั้งทีขอกูคุยกับตัวเองศึกษาก่อนแล้วกัน แต่ยังไงตอนนี้เด็กครีมนี้ก็อยู่กับกูอยู่ดี กูแค่รู้อย่างเดียวว่ากูพร้อมกับปกป้องเท่านั้นเอง เห็นทีต้องเตรียมทนายไว้สักคนเผื่อพลาดพลั้งอะไรไป ฮ่าๆๆๆ

“ไม่ง่วงเท่าไรครับ พี่คิงกินไหม” เด็กน้อยว่าก่อนจะยื่นขนมปังมาที่ปากผม ผมงับทั้งขนมปังทั้งนิ้วเล็กๆนั้นเอาไว้เบาๆ ตัวเล็กหัวเราะคิกคักด้วยความจั๊กกะจี้ก่อนจะดึงออกไปจากปากผม หึหึ

“ผมสงสารพี่บิวเหมือนกันนะครับ ร้องไห้ใหญ่เลย”

“ไม่ต้องสงสารมันหรอก มันเองก็ใช่ย่อย ”

“ยังไงหรอครับ ?” เอียงคออีกและ เดี๋ยวก็งับซะหรอก

“เอาน๊าอย่าไปสนใจมากนัก เดี๋ยวถึงห้องและรีบอาบน้ำนอน พรุ่งนี้ต้องไปเรียนแต่เช้านี้ จะตีหนึ่งแล้ว พรุ่งนี้ไปไม่ไหวจะโดยตี บอกว่าไม่ต้องมาก็ไม่เชื่อ” ผมบ่น

“ง่า อย่าดุผมสิ ตื่นไหวอยู่แล้ว แล้วพรุ่งนี้พี่คิงจะไปส่งผมรึเปล่า”

“ไปสิ” จะไปดูหน้าไอ้เด็กเมโล่สักหน่อย ดูสิจะหล่อเหมือนที่เจ้าเด็กนี้พูดไหม ตาสีฟ้าผมสีทองรึ เจ้าชายประเทศไหนว่ะ จะริอาจมาสู้กับคิงอย่างผมได้ หึหึ ไอ้เด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมเอ้ย!

“เออนี้ตัวเล็กเสาร์นี้ไปบ้านใหญ่นะ แม่กับป้าลินอยากเจอ” ผมว่าต่อก่อนจะงับขนมปังอีกคำที่ส่งมาถึงปากผม ตุ๊กตาหน้ารถตัวนี้ต่อให้เอาตุ๊กตายางมาแรกเห็นทีต้องคิดหนักเลยนะเนี้ยยยยย!

“ผมก็อยากเจอคุณแม่กับคุณป้า ว่าแต่คุณพ่อพี่คิงท่านไม่อยู่บ้านเหรอครับ”

“รายนั้นงานยุ่งตลอดแหละไม่ต้องสนใจหรอก” ผมว่าเพื่อไม่ให้เด็กน้อยที่ขมวดคิ้วอยู่ไม่ต้องถามอะไรอีกก่อนจะบอกให้ป้อนนมป้อนน้ำไปตลอดทาง อิ่มอกอิ่มใจครับงานนี้

.

.

.

   “ครีมตื่นได้แล้ววววว” ผมเคาะประตูห้องนอนเล็กเรียกไอ้แมวที่นอนไม่ตื่นอยู่ไหนใครบอกตื่นไหวๆ ง้าวๆอยู่เมื่อคืน ดูสิขนาดผมมาเคาะประตูแทบพังยังไม่มีเสียงตอบรับเลย ผมหาววอดใหญ่ก่อนจะขยี้ตาตัวเอง ผมก็ง่วงเหมือนกันครับเมื่อคืนกว่าจะกลับมาถึงห้องก็แทบจะตี 2 กว่าจะหลับกว่าจะนอนอีกก็เกือบตี 3 ผมตั้งนาฬิกาปลุกไว้เช้าหน่อยเพื่อไอ้ตัวเล็กงอแงด้วย เป็นไปอย่างที่คาดครับ

ผมค่อยๆแง้มประตูห้องออกเบามือที่สุดและย่องเข้าไปเห็นก้อนกลมๆอยู่ใต้ผ้าห่มผืนโต แอร์เปิดไว้ 26 องศาแต่ห้องนี้กลับเย็นซะขนาดนี้ ก่อนจะค่อยๆเลื้อยไปนอนใต้ผ้าห่มเดียวกัน หึหึ เสร็จโจร!!!

   “พี่คิงงงง อย่ากวนน้องสิน้องง่วง ฮึก” น้องลืมตามามองผมก่อนจะงอแง งอแงดีนักใช่ไหมได้เลยเจอนิ้วจิ้มปากจิ้มจมูกจิ้มแก้มวนไปมาอย่างงี้ดูสิจะทนได้ไหม สองมือปัดปายอย่างรำคาญผมเต็มที่

   “อย่าแกล้งสิ ง่วงมากเลยยยย”

   “ไหนใครบอกไม่งอแง ฮือ ฟอด!” และก็โดนหอมแก้มแดงๆนั้นไปฟอดใหญ่

   “หือ … กี่โมงแล้วครับ” พอเจอหอมไปตัวเล็กตาก็ปรือตามองผมแบบงงๆ ไม่รู้ตัวแบบนี้ก็เสร็จโจรสิอีหนู หึหึ ใครจะรู้ล่ะว่าเด็กตื่นนอนมันจะมึนๆได้แบบนี้ นี้ผมรู้แล้วคราวนี้ก็หวานคอ เจอกันทุกเช้านะเด็กน้อย ฮ่าๆ

   “7 โมงแล้ว” ผมกระซิบบอกเอาจมูกนัวเนียกับแก้มใสแขนก็โอบกอดร่างเล็กเอาไว้ ความอบอุ่นในโปรงผ้าห่มแบบนี้แหละที่ไม่มีสาวคนไหนให้ผมได้

   “ตื่นก็ได้ ผมง่วงจังเลย” ตัวเล็กซุกกับซอกคอผมผมถอนหายใจนิดๆยังๆกูยังพอมีสติพอ ผมผลักเอาผ้าห่มออกและอุ้มไอ้เด็กนี้ในท่าอุ้มเด็กเล็กๆ เจ้าตัวเหมือนยังงัวเงียอยู่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรพามาในห้องน้ำจัดการหาแปรงสีฟันยาสีฟันให้

   “ไม่ไปเรียนไม่ได้นะครีมนี้เพิ่งวันที่สองเอง เอาอาบน้ำเต่งตัวซะ พี่ไปรอข้างนอก” ผมว่าและเดินออกมาแอบหันกลับไปมองเห็นเจ้าตัวเล็กเอาแปรงเข้าปากแต่ตายังปิดอยู่ก็ยิ้มออกมานิดๆ เด็กนี้มันน่ารักจริงๆนั้นแหละ

.

.

.

   “ผมไปแล้วนะพี่คิง บ๊ายบายยยยยย!” ผมมองไอ้เด็กครีมที่วิ่งเข้าโรงเรียนไปอย่างร่าเริงผมยาวๆถูกรวบเป็นหางม้ามองข้างหลังเหมือนเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ทิ้งคราบเด็กขี้เซาน้ำลายฟูมปากไปซะแล้วก่อนจะควักบุหรี่ออกมาจุดสูบ วันนี้ต้องเห็นหน้าไอ้เด็กเมโล่อะไรนั้นให้ได้ไม่งั้นคืนนี้นอนไม่หลับแน่ๆ ผมสีทองตาสีฟ้างั้นหรือ จะมีสักกี่คนกันเชียว แอบตามเจ้าครีมไปดีกว่า

   “เอ่อ ผู้ปกครองใช่ไหมค่ะ” ก่อนที่ผมจะเดินเข้าไปในโรงเรียนก็ต้องชะงักเมื่ออาจารย์มีอายุคนนึงเดินมาห้ามผมไว้เสียก่อน … นึกถึงเจ้โหดสอนการตลาดที่มหาลัยเลยว่ะ

   “ครับ ?”

   “คือต้องขอโทษนะค่ะ นี้ก็เวลาเข้าแถวแล้วขอความกรุณาอย่ารบกวนเด็กเลยนะค่ะ แล้วอีกอย่างการสูบบุหรี่เป็นอันตรายต่อเด็กและเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีนะค่ะ ขอความกรุณาด้วยค่ะ” เจอมุขนี้เข้าไปคิงก็คิงเถอะ ถอยเหอะก่อนที่จะโดนเจ้แกเอาไม้มาทิ่มกบาล ผมก้มหัวให้นิดนึงหันหลังเดินกลับท่าทางวันนี้จะไม่เจอไอ้เด็กเมโล่นั้นแล้วว่ะ

ปั๊ก!

   “ขอโทษ” ห้วน สั้น และกระชับ … ผมมองตามหลังไอ้เด็กที่เดินชนผมไปเมื่อกี้ ก่อนจะนึกเอะใจ ผมสีทอง …

   “เฮ้ยเดี๋ยว!” ไอ้เด็กที่สูงไม่ถึงไหล่ผมชะงักก่อนจะเอี้ยวตัวมามองหน้าผมกวนตีนๆ ตาสีฟ้ามันมองผมอย่างขวางๆ ชัดเจนเลยหน้ามันฝรั่งจ๋ามาก

   “มึงชื่อเมโล่ใช่ไหม ?” ผมเดินเข้าไปใกล้มันและถามขึ้น มันขมวดคิ้วสงสัยก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว

   “ใช่ แล้วจะทำไม”

   “หึหึ … ระวังจะไม่โตเอานะ”

ผมพูดทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก่อนจะเดินหันหลังออกมา ดูท่าจะเอาเรื่องนะไอ้เด็กนี้ ต้องดูกันต่อไปว่ามันคิดจะแอ้มเจ้าครีมรึเปล่า หรือแค่เพื่อนธรรมดา ถ้ามันเป็นเพื่อนธรรมดาก็ดูพึงพาได้ แต่ถ้าคิดจะแอ้มก็ผ่านตีนกูไปสักทีสองทีล่ะกัน เด็กกูก็ไม่สนหรอกในเมื่อสายตามันไม่ได้บ่งบอกว่ากลัวผมแม้แต่น้อย เอาแผนอะไรมาจัดการกับไอ้เด็กนี้ดีน๊า ...

=======================

พี่คิงมันจะเริ่มวางแผนอีกแล้ว!!!!

คิดมีเมียเด็กไม่พอคิดจะแกล้งเด็กอีกตั้งหาก

:hao7:

เจอกันตอนหน้านะค่ะ

ตอนแต่ละตอนอาจจะสั้นไปหน่อยแต่มาต่อทุกวันหวังว่าจะให้อภัยน๊าาาาา

ขอกำลังใจน๊า

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 11 พี่คิงหมายหัวเมโล่} 13/7/57 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: jamlovenami ที่ 13-07-2014 19:59:21

แหมๆๆๆ พูด'เมีย'ได้เต็มปากเต็มคำเชียวนะ

ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา จริงๆ

นี่ถ้าแกต้องเสียเค้าไปอย่างไม่มีวันหวนคืน โดยตอนอยู่แกก็ไม่เคยทำอะไรดีๆให้เค้าเลย

แถมยังทำร้ายเค้าจากการกระทำของแกเองอีก แก้ตัวตอนนี้ ในตอนที่มีโอกาสให้น่ะดีแล้ว

ส่วนน้องครีม ถถถถถถ พูดถึงแต่ชายอื่นให้พี่คิงฟังบ่อยๆก็ดีนะ เจ๊ฟินจ่ะ โฮะๆๆๆ :hao6: :hao7:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 11 พี่คิงหมายหัวเมโล่} 13/7/57 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 13-07-2014 20:06:50

คิงจะรังแกเด็กแล้ววววว

เชียร์คิงคัฟ ไม่เชียร์เมโล่นะ อิอิ ไว้ค่อยหาคู่ให้เมโล่ทีหลังนะคะ :D :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 11 พี่คิงหมายหัวเมโล่} 13/7/57 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Kissing ที่ 13-07-2014 20:14:03

พี่คิง ถ้าแกรู้ใจตัวเองช้าระวังหมาคาบไปรับประทานนะยะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 11 พี่คิงหมายหัวเมโล่} 13/7/57 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 13-07-2014 20:26:10

หึงล่ะจิ พี่คิง 555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 11 พี่คิงหมายหัวเมโล่} 13/7/57 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 13-07-2014 20:28:12

เกิดศึกย่อมๆแล้วสินะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 11 พี่คิงหมายหัวเมโล่} 13/7/57 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 13-07-2014 20:31:42

:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 11 พี่คิงหมายหัวเมโล่} 13/7/57 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 13-07-2014 21:23:09

ลุงแมร่งนิสัยอ่ะ 555++ จะกินเด็กแล้วยังไปทะเลาะเด็กอีก 5555++

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 11 พี่คิงหมายหัวเมโล่} 13/7/57 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: jamelovelove ที่ 13-07-2014 22:02:55

อ่านนนนทีเดียวววรวบหมดเลยยยยยย
มาต่อเร็ววววววๆๆๆเน้อออออ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 11 พี่คิงหมายหัวเมโล่} 13/7/57 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 13-07-2014 22:08:34

แหมๆๆๆอิพี่คิง ออกตัวแรงเลยนะ 55555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 11 พี่คิงหมายหัวเมโล่} 13/7/57 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 13-07-2014 22:51:11

พี่คิงเม่งร้ายยย

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{CH 12 น้องครีมเอาคืนคนขี้แกล้ง!} 14/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 14-07-2014 15:42:18

น้องครีมเอาคืนคนขี้แกล้ง!

{ C }♨

   วันนี้ผมกับพี่คิงจะไปเยี่ยมคุณแม่ท่านล่ะ คิกๆ ใส่ชุดไหนไปดีน๊า คุณแม่ให้ป้าลินเอามาให้อีกตั้งหลายชุด จนผมเลือกใส่ไม่ถูกเลยไหนจะพี่คิงที่ขยันซื้อจนตอนนี้เสื้อผ้าเต็มตู้ผมไปหมดแล้ว พอเห็นเสื้อผ้าพวกนี้แล้วก็ทำให้ผมคิดถึงตอนที่อยู่กับป้าหลังแม่เขมเสีย เขาเอาเสื้อผ้าผมที่แม่เขมซื้อให้ไปขายหมดเลย และของใช้ที่แม่เขมอุตส่าห์ซื้อให้แพงๆด้วย ทั้งโทรศัพท์มือถือทั้งคอมพิวเตอร์ ถึงของพวกนั้นจะไม่ได้แพงเหมือนของที่พี่คิงมี และเป็นมือสองแล้วก็เถอะ คิดแล้วก็คิดถึงแม่เขมจังเลย ถ้าแม่เขมอยู่ป่านนี้ผมคงมีความสุข เราเคยสัญญากันว่าจะพากันออกมาจากบ้านหลังนั้นซื้อบ้านเล็กๆ อยู่แต่ท่านก็กลับมาล้มป่วยทุกอย่างเลยจบสิ้นลงไป … แย่จังมาคิดถึงเรื่องเก่าๆอะไรตอนนี้นะ ตอนนี้แม่เขมไปสบายแล้ว แล้วเราก็ได้ชีวิตใหม่แล้ว … ขอเวลาอีกนิดถ้าเราพอจะมีแรงพอที่ตั้งตัวเองได้ คงไม่ต้องลำบากพี่คิงอีก

หมับ …

   “คิดอะไรอยู่” เสียงนุ่มต่ำกระซิบข้างหูผม เอาอีกแล้วตาบ้าคนนี้แอบเข้าห้องน้องมาเงียบๆอีกแล้ว

   “ตื่นเช้าจังพี่คิง นี้เพิ่งจะ 7 โมงเองผมยังไม่ได้ทำกับข้าวเลย” ผมหันไปถามคนตัวโตยังไม่ยอมปล่อยแอบเอาคางสากๆที่ไม่ยอมโกนหนวดมาถูๆที่แก้มผมจนมันเจ็บไปหมด

   “ก็ตื่นมาเข้าห้องน้ำ แต่เห็นไฟห้องเราเปิดอยู่เลยมาดูใครจะไปรู้ว่าแอบมีเด็กตื่นเต้นลุกขึ้นมานั่งรื้อเสื้อผ้าทั้งๆที่นัดกันไว้ตอนเย็นโน้นนนนนนนน”

   “ก็ผมตื่นเต้นนี้หน่า! พี่คิงวันนี้ค้างที่โน้นได้ไหมครับ ตอนเช้าครีมอยากชวนคุณแม่กับป้าลินใส่บาตร” ผมถามมือก็พับผ้าที่รื้อออกมาจากตู้ไปด้วย เละเทะเลยทำไมเมื่อกี้เราถึงทำเละขนาดนี้นะ

   “อืม… ดูก่อนถ้าเป็นเด็กดีจะให้ค้าง ว่าแต่เรายังไม่เห็นเล่าเรื่องที่โรงเรียนให้พี่ฟังเลย สองวันแล้วนะ” ผมกัดปากตัวเองถ้าเล่าก็มีแต่เรื่องของเมโล่ และถ้าเล่าไปพี่คิงก็ต้องโกรธ เพราะเพื่อนคนเดียวที่อยู่ข้างๆผมตอนนี้คือเมโล่ส่วนคนอื่นๆชอบทำท่าน่ากลัวใส่ผม คอยจะเข้ามาแกล้งผมตลอด ไม่รู้ทำไมเวลาเผลอต้องมีมือปิศาจมาลูบมาคลำหน้าผมตัวผมทุกที ดูสิขนาดตอนนี้เจ้าปลาหมึกปิศาจยังเลื้อยไปมาอยู่ที่เอวกับแก้มผมไม่เลิกเลย

   “ก็ปกติดีครับ ไม่มีอะไรครูใจดีเพื่อนน่ารัก”

   “และเมโล่ล่ะ จุ๊บ” อื้อ! จุ๊บอีกแล้วพักนี้พี่คิงชอบจุ๊บผมบ่อยจนผมเริ่มชินแล้ว พี่คิงบอกว่าพี่น้องทำแบบนี้ไม่แปลกด้วยล่ะ

   “ก็เป็นคนพึงพาได้ครับ เขาพาผมไปกินข้าวทุกกลางวันเลย แถมคอยสอนเรื่องที่ผมยังตามไม่ทันด้วย อ่ะ อื้ออออออ เจ็บ” ผมตีหน้าพี่คิงเบาๆเมื่ออยู่ๆก็กัดแก้มผมจนเป็นรอยฟัน นิสัยไม่ดี ! เจ็บนะ ฮึก กัดทำไมอ่ะ ผมเอามือจับหน้าตัวเองและกัดปากมองหน้าคนใจร้ายที่แกล้งผมที่ตอนนี้ยิ้มเจ้าเล่ห์เหมือนสะใจ นิสัยไม่ดีเลย ผมจะฟ้องคุณแม่!!!

   “โอ๋ๆ เจ็บหรอ ก็อยากพูดถึงทำไมล่ะ”

   “แล้วใครถามล่ะ!!!” ผมตะหวาดเสียงดังสะบัดมือปลาหมึกทิ้งเดินออกมาจากห้องกุมแก้มตัวเองและเดินเข้าห้องน้ำล็อกประตูเลย คนบ้านับวันยิ่งแกล้งน้องแรงขึ้นเรื่อยๆ เมื่อวันก่อนก็กัดปากวันนี้ก็กัดแก้มซะเป็นรอยฟันเลย

พรึบ!!!

   ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่ออยู่ๆไฟในห้องน้ำก็ดับลงจะมีใครซะอีกล่ะก็พี่คิงนั้นแหละชอบแกล้งแบบนี้ประจำ!!! ตอนแรกก็กลัวหรอกไปๆมาๆเริ่มชินและตอนนี้ก็โมโหด้วย

   “เปิดไฟเดี๋ยวนี้นะพี่คิง!!!” ผมตะโกนออกไปรอแล้วรออีกเจ้าพี่ขี้แกล้งก็ไม่เปิดสักทีหงุดหงิดมองก็ไม่เห็น ผมค่อยๆคลำทางเดินไปหน้าประตูห้องน้ำ ค่อยๆเปิดและชะเง้อคอออกไปดู ห้องทั้งห้องเงียบไฟไม่เปิดสักดวงมีแต่แสงอาทิตย์ยามเช้าที่ลอดมาตามม่านหน้าต่าง คนขี้แกล้งไปไหนแล้วล่ะ

   “แบร่!!!!”

   “อ๊ากกกก!!!!” ผะ ผี!!!!!!!!

{ K }♨


ผมยืนมองไอ้ตัวเล็กที่วิ่งไปซุกหน้าอยู่หลังโซฟา … ไอ้หน้ากากผีขึ้นอืดที่ซื้อมาฮาโลวีนปีที่แล้วเนี้ยมันน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอ ดูสิทำเอาไอ้เจ้าดื้อจอมโวยวายหัวสั่นเป็นลูกนกตกน้ำเลย ผมตัดสินใจถอดหน้ากากทิ้งและเดินไปนั่งคุกเข่าข้างๆ พอเอามือแตะที่แขนเล็กก็สะบัดออกปากก็ร้องโวยวาย ร้องเรียกผมใหญ่เลย ผมเลยหัวเราะก๊ากออกมาอย่างขำขันก็ใครจะคิดล่ะว่าไอ้เด็กจอมโวยวายเมื่อกี้จะกลัวผีเข้าเส้นเลือดแบบนี้ ขนาดนี้เช้าแล้วนะ อยู่มาก็ตั้งนานยังจะมากลัวอีก ฮ่าๆๆๆๆ

   “พะ พี่คิง” หัวเล็กเงยมองดูผมน้ำตาคอหน่วงที่เบ้าตาอย่างน่าสงสารผมยื่นหน้าเข้าไปและกระซิบข้างหู

   “ว่าไง แบร่ ผีมาแล้ววววววว”

   “พี่คิงบ้า!!!!!! ไม่ทำข้าวให้กินแล้ว หากินเองแล้วกัน!!!!”

ปัง

   ให้ตายสิไอ้เด็กนี้ขี้โมโหชะมัด ผมโทรไปหาคนที่บ้านบอกป้าลินว่าเดี๋ยวจะพาไอ้ตัวเล็กเข้าไปเลย ป้าแกก็โวยวายดีใจใหม่ แหมมาริลิน มอนโล ไม่ได้คิดถึงผมเลยสินะ เชอะๆ พอวางเสร็จก็เดินไปเคาะห้องที่เงียบกริบไปแล้ว แหมมมมม! ล็อกประตูซะด้วย หึหึ ไม่รอดหรอกไอ้หนู อย่าลืมสินี้ห้องใคร ผมหัวเราะก่อนจะเดินไปหยิบกุญแจสำรองบนห้องมา หานานอยู่ครับแม่งแก่ล่ะลืมโน้นลืมนี้ว่าอยู่ไหน อ่ะนี้ไงเจอล่ะ ได้เวลาแกล้งเด็กแล้ววววว! ไม่เคยเบื่อเลยครับแกล้งเด็กคนนี้ ผมน่ะนะนิสัยชอบแกล้งอยู่แล้วยิ่งเด็กน่าหมั่นไส้มาอยู่ด้วยให้แกล้งทั้งวันทั้งคืนแบบนี้มีหรือจะไม่นึกสนุก ฮึฮึ หนีพี่ไม่พ้นหรอกอีหนู ป๊ะป๊ามาแล้ววววว

   ผมเดินควงกุญแจสำรองมาตามบันไดก่อนจะชะงักเมื่ออยู่ๆรู้สึกว่าได้ยินเสียงก๊อกแก๊งๆในครัว หายโกรธแล้วเหรอ แหม หิวล่ะสิ หึหึ ผมเดินเข้าไปในครัวเห็นเด็กตัวเล็กกำลังยืนทำอะไรสักอย่างอยู่หน้าเคาเตอร์ไม่ได้สนใจผมที่เดินเข้ามาข้างหลัง หึหึ ต้องแกล้งให้ตกใจสักหน่อยแล้วววววววว!

   “ทำอะไร!!!! … ว๊ากกกกกกกกกกกกกก!!!!!!” ผมร้องลั่นเมื่อหน้าที่หันมากลับเป็นหน้าของไอ้หนูที่เปื้อนไปด้วยเลือด ช้ำเลือดช้ำหนองอีกตั่งหาก ใบหน้านั้นแสยะยิ้มก่อนจะค่อยๆเดินเข้ามาใกล้ผมที่ถอยกรูไปชิดโต๊ะอาหาร มีดแหล่มที่ถือมาด้วยกำลังทำให้ผมช็อกผมหลับตานึกถึงพระ อ๊ากกกกกกกกกกก!!! ตายแล้วไอ้คิงมึงตายแน่ๆ

   “แบร่ …ผีมาแล้ว คิกๆ”

เสียงหวานกระซิบข้างหูผม พอลืมตาขึ้นก็เห็นหน้าผีนั้นเอามือปิดปากยิ้มหัวเราะอย่างสนุกสนาน มีดในมือก็เอาวางลงกับโต๊ะกินข้าว พอมองหน้าผมอีกก็หัวเราะอีก หน่อยยยยยยยยยยยยย! ไอ้เด็กนี้แสบนักนะ ผมแสยะยิ้มก่อนจะไล่จับไอ้เด็กแสบที่วิ่งไปมารอบห้องอย่างสนุกสนาน ไม่คิดว่าไอ้เด็กที่หน้าชอบอมทุกข์อยู่ตลอดเวลาจะมีมุมนี้กับเขาเหมือนกัน ได้รู้จักกันเพิ่มแล้วนะไอ้ตัวเล็ก

.

.

.

   “แล้วก็นะครับป้าลินคุณแม่ พี่คิงนะแกล้งผมปลอมเป็นผีมาหลอก ผมเลยแกล้งกลับแต่งหน้าเป็นผีมาหลอกบ้าง พี่คิงเกือบช็อกแหนะ คิกๆ”

ไอ้ตัวเล็กโม้ไปมือก็จัดการจัดหันสตอเบอรี่ไปด้วย คุณแม่กับป้าลินหัวเราะยกใหญ่สนุกเขากันแหละครับใช่สิผมมันคนนอกนี้ เชอะ! ดูสิพอพามาบ้านใหญ่ก็ไม่สนใจผมอีกเลยเอาแต่จับกลุ่มทำขนมอะไรก็ไม่รู้วุ่นวายไปหมดทิ้งให้ผมนั่งจับเจ๋ามองตาปิบๆ ก็เล่นนินทากันระยะเผาขนขนาดนี้น่ะนะ!!!

   “หนูเอาเครื่องสำอางที่แม่ให้ไปแกล้งพี่เขาหรอลูก เริ่ดมากค่ะ ต้องเจอแบบนี้แหละแกล้งดีนัก แล้วยังไงต่อค่ะๆ”

   “นี้แม่! จะสะใจอะไรขนาดนั้น และเอาเครื่องสำอางมาให้ไอ้เด็กนี้ทำไม”

   “ก็เผื่อเอาไว้น่ะสิ หน้าสวยๆแบบนี้น่ะต้องแต่งเติมสิถึงจะสวย ฉันอุตส่าห์หาซื้อสูตรอ่อนโยนต่อผิวหน้ามาเลยนะย่ะ เลิกบ่นสักทีเถอะ” ผมคิ้วกระตุกทันที สรุปนี้กูมีน้องผู้หญิงเพิ่มมาอีกคนสินะ =_=’

   “ทำอะไรกันน่ะ…” เสียงแหบต่ำดังขึ้นข้างหลัง ผมหันไปมองก่อนจะเมินหน้าไปทางอื่น

   “อ้าวคุณค่ะกลับมาแล้วหรอนี้ค่ะจะแนะนำหนูครีมให้รู้จัก ที่ฉันเคยพูดถึงอยู่บ่อยๆไง”แม่เดินเข้าไปหาพ่อช่วยถือกระเป๋าและเสื้อคลุมให้ ไอ้ตัวเล็กที่ยกมือไหว้ค้างไว้ ก่อนจะก้มหน้าไม่กล้าสบตาสายตาเย็นชาคู่นั้น

   “ไม่ล่ะ ฉันเหนื่อย ไอ้คิงเดี๋ยวขึ้นไปพบฉันที่ห้องทำงานด้วย”

   พูดจบเจ้าคนเย็นชาก็เดินขึ้นไปบนห้องโดยมีแม่ผมเดินตามขึ้นไปด้วย … นั้นแหละครับพ่อผม ตาแก่จอมเย็นชา โหดร้ายและหัวโบราณ

==================================

สมน้ำหน้าอีพี่คิง :z6:

ฮ่าๆๆๆๆ ขุ่นพ่อมาแล้วจ้ามาดูสิน้องครีมจะรับมือกับสถาณะการณ์ยังไง

รอตอนหน้านะค่ะ ส่วนคู่พิเศษ รออีกนิดนะค่ะ ทั้ง BXF RXP เลยยยยยย

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 12 น้องครีมเอาคืนคนขี้แกล้ง!} 14/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 14-07-2014 15:53:16

โอ้ว ป๊าคิงออกโรง หัวข้อพูดคงเดิมๆ บลาๆ เที่ยวเยอะ ไม่ตั้งใจเรียน รับช่วงกิจการต่อ อย่าหลีญเยอะ

ผู้หย่ายน่าเบื่อโน๊ะ

รอราช-ปิง อิอิ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 12 น้องครีมเอาคืนคนขี้แกล้ง!} 14/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 14-07-2014 16:11:57

น้องครีม สู้ๆๆๆ เอาความน่ารักเข้าสู้

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 12 น้องครีมเอาคืนคนขี้แกล้ง!} 14/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 14-07-2014 16:18:34

ง่าาาา คุณพ่ออย่าโหดนะคะ :mew4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 12 น้องครีมเอาคืนคนขี้แกล้ง!} 14/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 14-07-2014 17:23:30

คุณป๋าแอบเก๊กโหดหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 12 น้องครีมเอาคืนคนขี้แกล้ง!} 14/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 14-07-2014 17:29:31

คุณพ่อออกโรงมาวันแรกก็เล่นเอาเราไม่ปลื้มเลยแฮะ
คำพูดมีตั้งมากมายในการปฏิเสธ น้องครีมไม่ใจเสียแย่เหรอ
นี่ดีนะที่คุณแม่รักและเอ็นดู ไม่อย่างนั้นนะไม่อยากคิดเลย
เอาใจช่วยน้องครีมนะจ๊ะ เอาความดีและน่ารักเข้าสู้
คนแก่น่ะชอบให้เด็กมาอ้อนและเอาใจกันทั้งนั้นแหละ
แต่คุณพ่อจะเป็นกรณียกเว้นหรือเปล่าก็ไม่รู้เนาะ
ยังไงก็อย่างเพิ่งถอดใจซะก่อนล่ะ เชื่อว่าน้องครีมทำได้ :hao3:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 12 น้องครีมเอาคืนคนขี้แกล้ง!} 14/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 14-07-2014 18:18:49

อย่ามาแนวคุณพ่อเรียกไปคุย "แกต้องหมั้นกับหนู.....นะ" แบบจัดการหาคู่ให้ลูก
คือเบื่อแล้วอ่ะ หาแนวดราม่าอื่นเถอะ กลัวน้องสู้นางร้ายไม่ไหว ฉงฉาน
แต่ดีีหน่อยที่อย่างน้อยๆก็มีคุณแม่เป็นแบล็คอัพเนอะ สู้ๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 12 น้องครีมเอาคืนคนขี้แกล้ง!} 14/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Ella ที่ 14-07-2014 22:09:06

น้องครีม อ้อนคุณพ่อ ให้รัก ให้หลงเลย จะได้มีคุณพ่อให้ท้าย...... พี่คิงจะได้ไม่กล้าแกล้ง อิอิอิอิ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 12 น้องครีมเอาคืนคนขี้แกล้ง!} 14/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Aly-Q ที่ 14-07-2014 22:18:41

ตาแก้ขี้เหงาบ้างาน ถ้าเจอหนูขี้อ้อนสักหน่อยน่าจะหลงหัวปักหัวปำนะ
รึเปล่า!!!! เอาน่าน้องไม่มีพ่อนะขอพ่อใจดีหน่อยสิ จริงมะ จริงมะ
มาไวๆนะ

ตามตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 12 น้องครีมเอาคืนคนขี้แกล้ง!} 14/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 14-07-2014 22:33:53

:laugh: น้องครีม เอาคืนได้น่ารักน่าจุ๊ฟฝุดๆเลยอ๊า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 12 น้องครีมเอาคืนคนขี้แกล้ง!} 14/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 14-07-2014 22:41:41

น้องครีมปล่อยออร่าความแบ๊วใส่เอาให้ขุ่นพ่อหลงอีกคนเลยลูก :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 12 น้องครีมเอาคืนคนขี้แกล้ง!} 14/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 14-07-2014 22:41:42

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 12 น้องครีมเอาคืนคนขี้แกล้ง!} 14/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 14-07-2014 23:03:10

คุณพ่อโหดมาเชียว
น้องครีมอย่ากลัวนะลูก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 12 น้องครีมเอาคืนคนขี้แกล้ง!} 14/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 15-07-2014 01:04:30

โอ๊ะ นู๋ครีมลูก จะเจออะไรอีกเนี่ย T^T

สุ้ๆนะนู๋ครีม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 12 น้องครีมเอาคืนคนขี้แกล้ง!} 14/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: jamelovelove ที่ 15-07-2014 01:24:48

ต่อนิดเดียว เองรู้สึกว่ายัง ไม่จุจัยเลยยยยยยยอ่า นะ :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 12 น้องครีมเอาคืนคนขี้แกล้ง!} 14/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 15-07-2014 01:48:19

แล้วสุดท้าย คุณพ่อก็งรักน้องครีม ส่วนพี่คิงเป็นหมาหัวเน่าแบบสมบูรณ์ :hao3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 13 พ่อลูกเชื้อไม่ทิ้งแถว} 15/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 15-07-2014 16:21:33

พ่อลูกเชื้อไม่ทิ้งแถว

{ K }♨

   ตาลุงที่นั่งเต๊ะท่าไขว่ห้างสบายใจอยู่ที่โซฟาในห้องทำงานบรรยากาศอึมครึ้มมีคนเคยบอกว่าผมน่ะหน้าเหมือนเขาอยากกับแกะ แต่ขอโทษเถอะ เขาตั้งหากที่หน้าเหมือนผมเองใช่ว่าผมจะอยากน่าเหมือนเขาซะเมื่อไรแถมตาลุงนี้ก็ 40 กว่าปลายๆจะ 50 และ กูยังไม่แก่ขนาดนั้นนะครับผม

   “จะเรียกผมมาบ่นอะไรอีกล่ะพ่อ” ตาแก่เหลือบมามองผมนิดหน่อยก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ท่าทางเหนื่อยใจซะไม่มีอ่ะ แน่ล่ะสิมีลูกอย่างผมเหนื่อยมากสินะ เฮอะ!

   “เฮ้อ ไอ้คิงนะไอ้คิง ฉันอุตส่าห์หาผู้หญิงดีๆมาถวายแกซะตั้งเยอะ ดันไปเลือกเด็กไม่รู้หัวนอนปลายเท้าได้ยังไง”

   “จะพูดอะไรกันแน่” ผมขมวดคิ้วและเดินไปทิ้งตัวลงที่เก้าอี้ทำงานปุหนังสีดำของเขา นานเท่าไรแล้วที่ไม่ได้เข้ามาในห้องนี้ 5 หรือ 6 ปี

ตลอดเวลาที่ผมย้ายไม่อยู่คอนโดใช้ชีวิตเสเพไปวันๆ ผมไม่เคยที่จะลอดพ้นสายตาของพ่อได้ไม่ว่าผมจะไปเมาเหล้า มั่วหญิงอยู่ที่ไหน แต่นั้นแหละ พ่อพยายามยัดเหยียดผู้หญิงที่ดีพร้อมมาให้ผม แต่ผมรู้ตัวดีว่าไม่สามารถหยุดอยู่ใครได้ จึงพยายามผลัดไสไม่ยอมที่จะหมั้นหมายกับใคร และพอพ่อรู้เรื่องเจ้าครีมเข้า คงทำความแหลกใจให้สินะ หึหึ

   “ก็แค่อยากถามให้แน่ใจว่า เด็กคนนั้นแกพร้อมจะดูแลเขาไปตลอดงั้นเหรอ”

   “ก็อย่างที่เห็นแหละพ่อ ตอนนี้ยังไม่ใช่ แต่อีกไม่นานน่าจะใช่”

   “และถ้ามันไม่ใช่ล่ะ” พ่อหันมามองผมด้วยสายตาตรง อะไรจะเย็นชาขนาดเน้ แก่แล้วนะพ่อเดี๋ยวก็เป็นลมเป็นแล้งไปหรอก
   “แล้วทำไมถึงไม่ใช่ล่ะพ่อ” ผมหลีตาถาม

   “เด็กนั้นผู้ชายใช่ไหม” พ่อถามผมก็พยักหน้าเอาขาขึ้นมาพากบนโต๊ะทำงานของพ่ออย่างสบายอารมณ์ ตาแก่นี้พูดจาไม่ค่อยรู้เรื่องครับ แต่ครั่งนี้ยอมรับอย่างนึงว่ากลัวพายุตามมาที่หลัง =_=’

   “… อายุถึง 18 รึยัง”

   “ยัง กำลังจะ 16 อีกสองเดือน ตอนนี้เขาเพิ่งเข้าเรียนต่อ ม.3” ผมว่า

   “คุกสินะ บอกไว้ก่อนนะไอ้คิงฉันไม่ไปประกันตัวแกแน่” นั้นไงครับ ก็บอกแล้วไงว่ายังไม่ใช่ตอนนี้ ไม่คิดจะทำร้ายเด็กไม่มีทางสู้หรอกโว้ยครับ!!! ไม่ต้องมาทำเสียงเย็นชาจริงจังขนาดนั้นหรอก

   “แต่ … แกจะคบกับเด็กนั้นก็ได้นะ มีข้อแม้อยู่เพียงข้อเดียว”

   “อย่ามาบังคับให้ผมแต่งงานหรือไม่เดทกับลูกสาวบ้านไหนก็พอครับ และจะหาว่าไม่เตือน” เคยมีอยู่เคสหนึ่ง พ่อบังคับผมอย่างหนักขู่ว่าจะยึดรถตัดเงินไล่ออกจากบ้านไม่มีที่ซุกหัวนอนผมเลยไป แต่แหม พ่อไม่ได้บอกนี้ว่าห้ามพาขึ้นโรงแรม ผมเลยจัดไปหนึ่งดอก โอ้ยคุณเอ้ยเรื่องใหญ่เรื่องโตร้องไห้ร้องห่มกันเป็นเรื่องเป็นราว ผู้หญิงคนนั้นก็ใช่ว่าจะไม่เคยผ่านอะไรมาสักหน่อยไม่งั้นจะยอมขึ้นห้องกับผมง่ายๆงั้นหรอ เฮอะ ! คิดจะมาจับไอ้คิงให้อยู่ ไม่มีแดกกูหรอกเพราะสำหรับเฮียคิงไม่มีพลาดถุงยางพร้อมสองสามชั้นขนาดนั้นไม่มีรั่วแน่นอน แถมให้กินยาคุมทันทีอีก ว่าผมก็ไม่ได้อยากบังคับเองทำไม จากนั้นมาพ่อก็ไม่เคยบังคับผมอีกเลย

ไอ้คิงเลยอยู่สบายๆไปวันๆ แต่พอมาเจอไอ้เด็กครีมนั้น ชีวิตผมก็เปลี่ยนไปนิดๆละนะ จากกินเหล้า 6 วันต่อสัปดาห์เมาเป็นหมาลากหญิงไม่ซ้ำหน้า กลับตรงเวลาไปรับเด็กที่โรงเรียนกลับมาคอนโดนอนอยู่ห้องคอยแกล้งไอ้ตัวเล็กให้วิ่งรอบห้อง เหมือนลูกแมวผวาตลอดเวลานั้นซะอย่างงั้น

“ไม่หรอก ฉันรู้ว่าฉันบังคับแกไม่ได้ จากนี้ทุกเสาร์อาทิตย์ เด็กนั้นต้องมาอยู่ที่นี้ ส่วนแกไปฝึกงานที่บริษัทซะ”

“เน้!!!!! จะทำบ้าอะไรว่ะ” ผมตะหวาดลั่นลุกขึ้น ใครจะยอมให้ไอ้เด็กนั้นอยู่กับตาแก่เจ้าเล่ห์นี้ว่ะ!!!!

“อ่ะ จากจะแกล้งแค่ระดับ 2 เปลี่ยนเป็น ระดับ 3 ” ตาแก่ทำเสียงทีเล่นทีจริงหยิบรีโมตมาเปิดดูข่าวสบายใจ มีแต่ผมที่ยืนกัดฟันกรอดๆอยู่คนเดียว

“หน่อย ตาแก่!!!”

“ระดับ 5”

“…”

“ฉันน่ะพ่อแกนะไอ้คิง ไม่ว่าแกจะเจ้าเล่ห์ขนาดไหน ฉันย่อมเหนือกว่า รับข้อตกลงซะ ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจ ไล่ไอ้เด็กนั้นเหมือนหมูเหมือนหมา” ผมเดินปึ้งปังลงมาจากห้องตาแก่ไร้เหตุผลนั้นทันที แม่งเอ้ยส่งเนื้อเข้าปากเสือชัดๆไม่น่าพาไอ้หนูมาตั้งแต่แรกเล้ยยยยยยยยยย

{ C }♨

   เมื่อกี้คุณพ่อพี่คิงงั้นเหรอ หน้าเหมือนพี่คิงเดะเลยอ่ะต่างแค่เขาดูเป็นผู้ใหญ่และดูสุขุมมากกว่า แต่ดูนิสัยต่างกับพี่คิงเหมือนกันนะ เขาคงไม่ชอบผมแน่ๆ ขนาดผมไหว้เขาเขายังไม่รับไหว้เลย นี้ผมเป็นเด็กไม่ดีงั้นเหรอ แย่แล้วผมต้องทำอะไรสักอย่างไม่งั้นพี่คิง คุณแม่ ป้าลินจะเดือดร้อน … ผมจะทำอะไรดี ถ้าท่านไล่ผมจริงๆผมจะทำยังไง ผมจะไปอยู่ไหน ผมไม่มีบ้านให้กลับแล้ว …โรงเรียนล่ะ … ผมก็จะไปไม่ได้แล้วใช่ไหม เมโล่ ป้าคนขายข้าวใจดี กับเพื่อนๆในห้องทุกคน …จะไม่ได้เจอแล้วใช่ไหม

   “ไม่ต้องคิดมากหรอกน้องครีม คุณท่านไม่ใจร้ายหรอกค่ะ”

   “แต่ ป้าลินนนนนน ฮือ น้องครีมกลัว” ผมซุกอกป้าลินที่เอามือมาลูบหัวผมทันที ทันใดนั้นเองเสียงโวยวายจากด้านในบ้านก็ดังขึ้นผมผวามองไปทันที

   “ครีมกลับห้อง!!!” อยู่พี่คิงก็เดินหน้าบึ้งตึงมาฉุดแขนผมอย่างแรงจนเจ็บไปหมดท่ามกลางเสียงห้ามของป้าลินที่ตะโกนเรียกไม่ขาดสาย คุณแม่และคนอื่นๆพากันร้องห้ามเข้ามาห้ามพี่คิงกันใหญ่โต ผมอยากจะร้องไห้ทั้งเจ็บทั้งไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น พอพี่คิงลงมาจากห้องคุณพ่อก็มาอารมณ์เสียใส่ผมซะอย่างงั้น … ผมจะทำไงดี

   พอขึ้นมาบนรถได้พี่คิงก็บึ้งออกมาทันที ผมมองไปเห็นคุณแม่กับป้าลินยืนอยู่ทำหน้าตาน่าสงสารมาก เพราะผมรึเปล่า ?

“ต่อไปนี้ไม่ต้องมาที่นี้แล้ว ไม่ต้องขอมาแล้ว เข้าใจไหมครีม ”

   “แต่ …” เสียงพี่คิงดูสั่นๆเหมือนออกคำสั่งกับผมแต่ก็เหมือนขอร้องด้วย เกิดอะไรขึ้น …

   “ไม่มีแต่” น้ำเสียงเด็ดขาดทำผมสะดุ้ง แต่ก็รู้ว่าพี่คิงไม่ใช่คนโหดร้ายอะไร ยิ่งผมเงียบพี่คิงจะยิ่งโมโหมากขึ้น …

   “พี่คิงใจเย็นนะครับเป็นอะไร ? ” ผมยืนมือไปจับหน้าขอเขาทำให้เขารู้สึกปลอดภัยเพราะตอนนี้พี่คิงตัวสั่นเหมือนกำลังโกรธมาก แถมขับรถเร็วมากอีกด้วยพี่คิงหันมามองผมก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่และค่อยๆผ่อนแรงเหยียบลงทำให้รถช้าลงก่อนจะเอาเข้าจอดข้างทาง เรายังอยู่ในหมู่บ้านพี่คิงครับทำให้บริเวณนั้นไม่มีรถผ่านไปมาเยอะนัก

   “พ่อออกคำสั่งว่าทุกเสาร์อาทิตย์เราต้องมาอยู่ให้เขาแกล้ง พี่ไม่ยอมหรอก” เขาหันมารวบผมไปกอดแนบอกและลูบหัวผมอย่างแผ่วเบา

   “ถ้าให้เดา ถ้าผมไม่อยู่พี่คิงจะต้องลำบากใช่ไหมครับ” พี่คิงไม่ตอบแต่ถอนหายใจออกมาอีก ผมกัดปากอย่างนึกคิดก่อนจะพูดขึ้นเบาๆ

   “ผมไม่เป็นไรแน่ครับ ไม่ต้องห่วง แค่สองวันเอง พี่อย่ามาเดือดร้อนเพราะผมเลย” ผมว่าและซุกหัวอยู่ในอ้อมกอดนั้นเงียบๆ ผมรู้ว่าเขาใจดีไม่อยากให้ใครแกล้งผมแต่ตลอดเวลาที่อยู่กับเขาผมว่าผมก็เริ่มชินกับการถูกแกล้งแล้วเหมือนกัน คุณลุงอาจจะเหมือนพี่คิงที่ดูใจร้าย แต่จริงๆแล้วใจดีก็ได้

   “เรากลับไปที่บ้านกันเถอะนะครับ เดี๋ยวทุกคนจะเป็นห่วง” ผมว่าและเอื้อมมือไปลูบหลังเขาที่เริ่มหายสั่นเบาๆ

   “เฮ้อ ก็ได้ๆ” พี่คิงว่าก่อนจะผลักผมออกเบาๆลูบหัวอย่างอ่อนโยนแถมด้วยกัดปากผมไปอีกหนึ่งที เห็นไหมอ่ะครับคนขี้แกล้งไม่ใช่คุณลุงหรอก แต่เป็นพี่คิงนี้แหละ เฮ้อ …

   เมื่อพี่คิงใจเย็นลงเขาก็พอผมเลี้ยวรถกลับมาบ้านคุณแม่และป้าลินต่างเดินมาลูบหัวผมหน้าผมใหญ่ด้วยความเป็นห่วง พอทุกคนรู้ว่าพี่คิงไม่ได้ทำอะไรผมก็ต่างโล่งอก ส่วนพี่คิงรายนั้นไม่ยอมอยู่ห่างผมเลยครับ หมกตัวอยู่ในครัวกับผมและป้าลินทำกับข้ามมื้อใหญ่ด้วย ถึงคุณแม่จะว่าเกะกะหรืออะไรก็ตามรายนี้ไม่ย่อท้อยังคงนั่งปั้นหน้านิ่งกวนประสาทเราสามคนอยู่เรื่อยๆ เหมือนเด็กเรียกร้องความสนใจเลย คิกๆ ผมเล่าวีรกรรมที่พี่คิงแกล้งผมให้คุณแม่และป้าลินฟังในขณะที่ลงมือทำกับข้าวโปรดของคุณลุงไปด้วย บรรยากาศเฮฮากลับมาอีกครั้ง แต่ในใจผมยังคงกังวนเรื่องที่พี่คิงพูดไม่หาย …ผมต้องไม่ทำความเดือดร้อนให้ใคร ต้องให้คุณลุงยอมรับผมในฐานะอะไรก็ได้ ขอแค่อย่าไล่ผมไปตอนนี้ก็พอ …

   “ตื่นเต้นหรอลูกครีม” คุณแม่ถามขึ้นเมื่อเห็นผมนิ่งเงียบผมเงยหน้าส่งยิ้มให้และส่ายหัวไปมา คุณแม่ลูบแก้มผมอย่างแผ่วเบาอย่างให้กำลังใจ

   ตอนนี้ทุกอย่างบนโต๊ะอาหารพร้อมแล้วครับ เป็นอาหารที่คุณแม่บอกว่าคุณลุงชอบ ทั้งแกงหน่อไม้ ไข่เจียวปูอบ แกงส้มชะอมทอด และอื่นๆอีกมากมาย พี่คิงนั่งอยู่ตรงข้ามผมคอยมองและคอยเอื้อมมือมาเขกหัวผมด้วย เชอะ! คนขี้แกล้งสงสัยโดนหลอกผีไปเมื่อเช้าไม่เข็ดสินะ

   “พร้อมหน้าพร้อมตาเชียวนะ อ้าวไหนเห็นขับรถออกไปแล้วไงไอ้คิงกลับมาทำไมล่ะ” คุณลุงเดินมาในชุดสำรองและนั่งอยู่หัวโต๊ะ ผมเงยหน้าก่อนจะส่งยิ้มและยกมือไหว้ท่าน แต่ท่านกลับเมินไปทางอื่นอีก … ไม่ชอบผมจริงๆสินะ

   “หึ มาก็ช้ายังจะมาพูดดีอีก คนอื่นเค้าหิวกันจะตายแล้วแท้ๆ” ผมมองตาขวางส่งไปให้พี่คิงพูดแบบนี้กับคุณลุงได้ยังไงแต่พี่คิงไม่สนใจ คุณลุงก็ดูจะไม่ใส่ใจเหมือนกัน เอ่อ บรรยากาศแปลกๆแหะ

   คุณลุงเริ่มลงมือกินข้าวจานแรกที่ท่านตักคือไข่เจียวปูอบ อ๊าก จานนั้นผมทำเอง อิอิ คุณแม่ยังชมว่าทอดสวยมากเลยด้วย แถมสูตรนี้ก็ได้มาจากลุงแจ่มที่เคยไปทำงานพิเศษที่ร้านอาหารด้วยลูกค้าติดใจกันเป็นแถว คุณลุงต้องชมเราแน่ๆ

   “โอ้ ไข่เจียวปูอบ ใครทำเนี้ย”

   “น้องครีมน่ะค่ะ” ผมพยักหน้าเสริมและจ้องมองไปยังคุณลุงรอฟังคำชม

   “ถึงว่าเค็มเชียว น้ำปลาหกหรอ แล้วนี้ล่ะ” ง่ะ! … ไม่เป็นไรแกงจืดนั้นผมก็ทำต้องชมผมแน่ๆ

   “น้องครีมค่ะ” คุณแม่เริ่มกัดฟันตอบ

   “นี้ก็ทำน้ำตาลหกหรอ” ผมเริ่มก้มหน้า คุณลุงเอื้อมมาตักแกงส้มชะอมทอด อันนี้ผมก็ทำ …

   “อันนี้ล่ะ”

   “ผมครับ…”

   “มะขามเปียกเหลือหรือไง ไม่ได้เรื่อง!!!”

เคร้ง!

   ท่านปาช้อนซ้อมลงกับพื้นและเดินไปจากโต๊ะ … คุณลุงเกลียดผมจริงๆด้วย

   “ตาแก่นั้นเอาอะไรมาพูด นี้ก็อร่อยทุกอย่าง นี้ไงพี่กินให้ดูไม่ต้องไปสนใจตาแก่นั้นหรอกครีมดูสิ”

   “ใช่ๆลูกแม่ว่ามันอร่อยมากเลยนะ ว๊าย น้องครีมไม่ร้องนะลูกมาม๊ะมากอดแม่นี้นะ”

   พี่คิงกับคุณแม่พยายามพูดปลอบใจผมอีกสารพัดคุณแม่ก็ดึงผมเข้าไปกอดปลอบยกใหญ่ ผมไม่ได้ตั่งใจจะร้องไห้ แต่คุณลุงไม่ยอมแม้แต่จะชมผมเลย … ทำไงดี… เกลียดผมแล้วแน่ๆ … ผมเป็นเด็กไม่ดีสินะ ฮึก …

===============================

เชื้อไม่ทิ้งแถมจริงจริ๊งงงงงพ่อลูก คุณพ่อจะแกล้งน้องยังไงหนอ

รอชมตอนต่อไปนะค่ะ เอาใจช่วยน้องครีมด้วยเน้อ น้องยังเด็กแต่ต้องเจออะไรมากกว่าผู้ใหญ่บางคนซะอีก

แอบสงสารเหมือนกัน จะพยายามซอร์ฟๆลงและโยนดราม่าไปให้คู่อื่นแทนนะค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ :katai5:

ขอบคุณทุกกำลังใจ และขอกำลังใจด้วยนะค่ะ

:hao6: :bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 13 พ่อลูกเชื้อไม่ทิ้งแถว} 15/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 15-07-2014 16:39:07

ลุงงงงงงงง เหลือแกล้งระดับสองพอ นี่มันระดับห้าแล้วนะ !! จ๋งจ๋านเด็กบ้างจิ

ดราม่ามีนิดเดียวพอค่ะคู่นี้ จะได้ไม่ต้องโยนไปให้คุ่ไหนเลย อิอิ :katai4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 13 พ่อลูกเชื้อไม่ทิ้งแถว} 15/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 15-07-2014 16:46:17

เข้าใจนะว่าแกล้ง แต่บางครั้งก็เกินไปนะ น้องมันผ่านอะไรมามากมาย
ดีไม่ดีมากกว่าอีกตาแก่หนังเหี่ยว ชักอยากให้น้องเอาคืนเหมือนที่ทำกับพี่คิงจัง
แบบถ้าไม่อร่อยก็ไม่ต้องแด... เททิ้งไปเลย ให้มันไปกินข้าวคลุกน้ำปลานู่น หมั่นไส้! :z6: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 13 พ่อลูกเชื้อไม่ทิ้งแถว} 15/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 15-07-2014 17:00:22

:hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 13 พ่อลูกเชื้อไม่ทิ้งแถว} 15/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 15-07-2014 17:09:42

ตาแก่ :katai2-1: แล้วอย่ามาบ่นเหงาเวลาไม่มีน้องครีมอยู่ในบ้านนะ :m16:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 13 พ่อลูกเชื้อไม่ทิ้งแถว} 15/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 15-07-2014 17:21:31

ปากบอกว่าไม่อร่อย แต่จริงๆอาจจะแอบเสียดายเน้อ อิอิ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 13 พ่อลูกเชื้อไม่ทิ้งแถว} 15/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 15-07-2014 17:30:13

เดี๋ยวพอหลงน้องขึ้นมาจะให้พี่คิงพาน้องหนีไปซะให้เข็ด :hao3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 13 พ่อลูกเชื้อไม่ทิ้งแถว} 15/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 15-07-2014 18:08:01

อ้าว ลุง เพิ่งออกมาก็เล่นบทผู้ใหญ่ใจร้ายเลยเหรอเนี่ย ได้ไงๆๆๆ เราไม่ยอมนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 13 พ่อลูกเชื้อไม่ทิ้งแถว} 15/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 15-07-2014 18:13:45

ตาแก่แกล้งเด็ก!
ถนัดจังเลยนะไอ้เรื่องทำร้ายจิตใจคนเนี่ย แน่ใจนะว่านี่คือวิธีของผู้ใหญ่ ทำอย่างกับเด็กสามขวบ อร่อยขนาดนี้จะหากินได้จากที่ไหนอีก ไม่พอใจก็ไปหากินนอกบ้านเลยไป๊ ตาแก่!

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 13 พ่อลูกเชื้อไม่ทิ้งแถว} 15/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Aly-Q ที่ 15-07-2014 19:10:49

คอยดูนะ ถ้าหลงน้องครีมเมื่อไร จะให้น้องสะบัดบ๊อบใส่ซะเลย
:m31: :m31: :m31:

ตามตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 13 พ่อลูกเชื้อไม่ทิ้งแถว} 15/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: jamelovelove ที่ 15-07-2014 19:38:28

คุณลุงเป็น ไรเนี่ยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 13 พ่อลูกเชื้อไม่ทิ้งแถว} 15/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 15-07-2014 20:21:12

ตาลุง อย่าแกล้งน้องครีมให้เยอะนักสิ

เท่านี้น้องเค้าก็ร้องไห้โฮแล้ว

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 13 พ่อลูกเชื้อไม่ทิ้งแถว} 15/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 15-07-2014 21:15:11

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 13 พ่อลูกเชื้อไม่ทิ้งแถว} 15/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 15-07-2014 22:01:40

น้องครีม สู้ๆๆ นะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 13 พ่อลูกเชื้อไม่ทิ้งแถว} 15/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 15-07-2014 22:22:37

หน๊อยยยย อีตาแก่ จะแกล้งนู๋ครีมอ่ะ ให้น้อยๆหน่อยเสะ :angry2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 13 พ่อลูกเชื้อไม่ทิ้งแถว} 15/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 15-07-2014 22:25:28

คุณพ่อแกล้งแรงจัง เด็กกลัวหมดแร้ว

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 13 พ่อลูกเชื้อไม่ทิ้งแถว} 15/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 15-07-2014 22:48:49

ฮือ สงสารน้องครีมอะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 13 พ่อลูกเชื้อไม่ทิ้งแถว} 15/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 16-07-2014 00:27:08

เป็นตาแก่ขี้แกล้งและเรียกรร้องงความสนใจสินะๆ

:ruready :ruready :ruready

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 13 พ่อลูกเชื้อไม่ทิ้งแถว} 15/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 16-07-2014 01:03:49

แง๊งงงงงงงงงงงงงงงงงง
แกล้งน้องครีมทำไม น้องร้องไห้เลยยยยยย :mew6:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 13 พ่อลูกเชื้อไม่ทิ้งแถว} 15/7/57 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 16-07-2014 02:20:53

ไอนู๋อย่ายอมแพ้ลูก ทำให้หลงให้เข้ด

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ specia 2 R X P} 16/7/57 P.9
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 16-07-2014 15:36:29

specia 2 R X P

{ P }

   นี้เป็นครั้งแรกที่ผมมาอยู่ต่างประเทศ มันดูเหมือนจะสวยหรูทุกอย่างทั้งคอนโดที่กว้างเสียจนเดินไปไหนก็ดูว้าเว้ ผมสามารถกลิ้งบนที่นอนได้สามตลบใหญ่ๆ … อ่าจะว่าไงดีที่นี้ก็หนาวดีนะครับ ไม่ใช่สิเรื่องนั้นไม่น่าพูดถึง ผมมาที่นี้เพราะบังเอิญผู้ใหญ่ที่เคารพรักเกิดเห็นค่าในตัวขึ้นมาเมื่อยามที่ใกล้จะล้มละลายนะครับ หึหึ น่าตลกดีเหมือนกัน พอเคี้ยวเข็นพี่ไม่ได้ก็วกมาที่น้องอีก ทั้งๆที่เมื่อก่อนไล่กันเหมือนหมูเหมือนหมาแท้ๆ งี้แหละครับลูกเมียน้อย เป็นที่รองมือรองตีนคุณๆเขาไปวันๆ

   “เฮ้อ …” ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่เอเปิดตู้เย็นเจอแต่ผักแล้วผลไม้วางไว้ซะเต็มตู้ เปปซี่ก็ไม่มี แม้แต่นมหวานก็ไม่มี ขนมไม่ต้องพูดถึงเลย ทรมาทรกรรมจริงจริ๊งงงง พอมาถึงนี้ได้ก็มีคนมาคอยแจ้งตารางในแน่แต่วันให้ผมฟัง มาได้สองวันวันๆเอาแต่เข้าฟิตเนสไปวิ่งเป้นหนูติดจักรกับเข้าไปเรียนภาษาบ้าบอคอแตกอะไรมากมายไม่รู้ตั้ง 3 ภาษา หัวจะแตกตาย หนังสือการ์ตูนก็ไม่ให้ซื้อสักเล่ม น่าเบื่อจริงๆ อยากกลับไทยแต่ถ้ากลับไปก็เท่ากับขุดหลุมฝั่งทั้งตัวเองชัดๆ ซึ่งผมก็ฉลาดพอ แต่อาจจะโง่ที่ยอมมาง่ายๆก็เป็นได้

   “วันนี้มีเข้าฟิตเนสตอนเย็นนะครับคุณปิงผมนัดเทรนเนอร์เอาไว้แล้วนะครับ” ยังไม่ทันขาดคำไอ้ตัวจุ้นจ้านชีวิตผมก็โผล่เข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาตอีกตามเคย มาร์ค ผู้จัดการส่วนตัวที่มีไว้ให้ปวดกบาลเล่นเป็นฝรั่งหัวทองแต่พูดไทยชัดแจ๋วยิ่งกว่าเด็กสมัยนี้เสียอีก

   “ทำไมต้องเข้าทุกวันด้วยไม่เข้าใจ”

   “สำหรับสังคมสมัยนี้ หน้าตาคือฉากหน้าของบริษัทครับ” ไม่ว่าจะถามสักกี่รอบคำตอบมันก็เหมือนเดิมเหมือนถอดเทปกันมาเป๊ะๆ

   “เหรอ … เอาเหอะไม่มีไรแล้วใช่ม่ะ ”

   “มีครับ นี้วิตามินบำรุง กับยาเสริมอาหาร บลาๆๆๆ” ผมมองขวดยามากมายที่วางกองตรงหน้าอย่างมึนๆ … นี้กูต้องกินแทนข้าวเลยใช่ไหมครับผม ไม่แปลกใจเลยที่ทำไมลูกบ้านโน้นถึงไม่อยากทำงานในวงการนี้ ผมก็ชักอยากจะหนีไปให้ไกลและเหมือนกัน =_=’

   “อ่อ วันนี้มีคนโทรมาถามถึงคุณที่บริษัทอีกแล้วนะครับ เห็นพนักงานที่รับสายบอกว่าเขาพูดจากระโชกโฮกฮากราวกับจะกินเลือดกินเนื้อแหนะ ”

ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่จะมีใครซะอีกล่ะก็ไอ้ราชนั้นแหละมีอยู่ตัวเดียวที่ดุเหมือนหมาขนาดนั้น ผมไม่ได้ตั้งใจจะหนีมาหรอก แต่คนที่นี้เสือกไปรับซะถึงหอพักแทบจะอุ้มขึ้นรถดีที่ผมตัวหนักพวกมันเลยยกไม่ไหว จะว่าไงดีล่ะ ผมกับมันคบกันมาตั้งนานนมมากแล้วนะครับและก็รู้ดีว่ามันคิดยังไงกับผม ใครจะดูไม่ออกล่ะ มีแต่มันนั้นแหละที่ไม่รู้ตัวเองและยังสาระแนไปกินตับกับหนุ่มน้อยสาวน้อยไม่เลือกหน้า ผมก็เลยหมั่นไส้ปล่อยตัวเองซะเลย ไม่ใช่เหตุผลอะไรหรอกครับแค่อยากให้มันเลิกคิดเกินเลยกลับผมเสียทีเพราะอย่างไรเส้นทางของผมและมันก็เป็นได้แค่เพื่อนกันและอีกอย่างหน้าที่ที่ผมต้องรับผิดชอบที่มันเหมือนตราบาปติดตัวมาก็ไม่มีวันลบหายไปหรอก แต่ไอ้ราชก็ยังคงเป็นไอ้ราชมันยังคงมีดีแค่หน้าตา เฮ้อ … เลิกคิดเถอะตอนนี้ผมไม่ใช่ไอ้ปิงปองแล้ว แต่เป็นนาย กรศุทธิ์ ว่าที่ผู้อำนวยการของบริษัทยักใหญ่อภินันทนาการโคตรพ่อโคตรแม่!!!แต่ที่พูดมาในกรณี ถ้ามันไปรอดอ่ะนะ …

“ไม่มีอะไรแล้วใช่ม่ะ”

“ครับผม”

“เดี๋ยวอย่าพึ่งไป” ผมร้องเรียกไว้ก่อนที่เจ้าฝรั่งจะออกไปจากห้อง

“ครับ ?”

“มีช็อกโกแลตสักชิ้นไหม”

“ไม่มีครับ”

“ลูกอมล่ะ”

“ไม่มีครับ”

“หมากฝรั่งล่ะ”

“ไม่มีครับ”

เฮ้อ … แย่ว่ะ ผมโบกมือไล่ให้หมอนั้นออกไปได้ก่อนจะล้มตัวนอนกับโซฟาอย่างแรง … ป่านนี้ไอ้คิงจะเป็นยังไงหน่อ ไอ้บิวอีก … ไอ้ราชล่ะอาละวาดจนข้าวของพังไปกี่บ้านแล้วมันยิ่งบ้าพลังอยู่ แต่แม่งก็บ้านรวยช่างมันเหอะ เฮ้อ …. จะได้เจอกันอีกเมื่อไร …

{ R }

   “โธ่เว้ย ไอ้เหี้ยปิงไอ้ชาติหมา นรกส่งมาเกิดคิดจะไปก็ไปไม่ลาก็สักคำแค่จดหมายห่าเหวนี้ทิ้งไว้อยากให้กูบ้าตายนักใช่ไหมว่ะ!!!”

   ผมคำรามลั่นบ้านปาโทรศัพท์ในมือทิ้ง สองวันมานี้ผมปิดกั้นตัวเองตามหาไอ้ห่าปิงทุกเส้นทางถ้ากูบินไปได้กูบินไปแล้วแต่นรกเถอะพาสปอร์ทกูเสือกขาดเลยต้องระดำเนินการอีก 1 สัปดาห์ เลยได้แต่บ้าให้คนสืบหากันข้ามประเทศ มือก็กำจดหมายลายมือเหี้ยนั้นไว้อยากจะปาทิ้งถังขยะก็ทำไมลง ไอ้คิงไอ้บิวติดต่อผมมาตลอดครับแต่ยังไม่อยากคุยตอนนี้ ขอแค่กูรู้ก่อนว่าไอ้ห่าปิงมันเป็นตายร้ายดียังไงแล้วกัน รู้ทั้งรู้ว่าไปแล้วจะเป็นอันตรายก็ยังเสือกจะไป โง่รึเปล่าว่ะ!!!!

   “คุณราชคุณคิงโทรมาค่ะ ไม่ทราบว่าจะรับสายไหมค่ะ” ผมหันไปมองเด็กรับใช้ที่เดินเข้ามาพร้อมโทรศัพท์บ้าน

   “เออ ก็ได้” ผมว่า ก่อนที่โทรศัพท์จะถูกส่งมา

   “ไอ้ควาย มึงอยู่ไหน!!!!!” นั้นไงครับควายตัวแรกก็มา

   “บ้านมีเหี้ยไร”

   “พ่องมึงตายเหรอไอ้สัดติดต่อไม่ได้ เป็นเหี้ยไรนักหนาไอ้ปิงทำมึงบ้าแล้วหรอไงว่ะ”

   “… กูแม่งไม่รู้จะทำไงแล้วว่ะไอ้คิง กูติดต่อไปบริษัทแม่เลี้ยงมันแม่งก็ได้เรื่องให้คนสืบก็ยังได้ความอีก พาสสปอร์ทกูก็เสือกขาดแม่งงงงงง!” กูบ่นและยีหัวตัวเองอย่างหงุดหงิด

   “ควาย! งั่ง ปัญญาอ่อน ที่มึงหายไปสองสามวันเนี้ยเพื่อเรื่องแค่นี้เนี้ยนะ”

   “…”

   “มาหากูที่บ้านใหญ่กูมีเรื่องจะบอก” ผมหูผึงทันที

   “เรื่องไรว่ะ”

   “เรื่องไอ้ปิงกูเพิ่งได้ข้อมูลมาเมื่อเช้า ให้เวลา 30 นาที ไม่มาก็บายบ๊ายยยยย”

และไอ้ห่าเสียงกวนตีนก็วางสายไป พ่องเด้จากนี้ไปกว่าจะถึงก็ ไม่ต่ำกว่าชั่วโมงแล้วไอ้เพื่อนเหี้ย!!! ว่านู้นว่านี้ก็ไม่มีเวลาล่ะ ไปหามันก่อนล่ะกันค่อยว่ากัน ไอ้ห่าปิงอย่าให้กูเจอนะ พ่อจะตบให้กบาลแยกเป็นสองท่อนเลย!!!!

============================

เอามาให้หายคิดถึงนะค่ะสำหรับคู่นี้ ราช X ปิง ความจริวมันสั้นมากยอมรับแต่พอดีมีการบ้านที่ต้องทำแหนะ

กะจะทำยาวๆเพราะงานยากส่งพรุ่งนี้ด้วย :ling2: :ling1:

กลัวไม่ได้อัพเลยแว๊บมาอัพให้ก่อน ยังไงเดี๋ยวแก้ตัวให้ตอนหน้านะค่ะ

ตอนหน้าเข้าเนื้อหาหลักนะคะ แต่อาจจะมาแวบๆไปให้คู่อื่นบ้าง :katai4:

ติดตามกันนะค่ะ :o8:

อ่อ วันนี้เอาอิมเมจอีพี่คิงกับราชมามาฝาก เหมาะไม่เหมาะบอกกันด้วยน๊า อิอิ

รูปแรกพี่คิงจ้า :hao7:

(http://i62.tinypic.com/2u94953.jpg)

รูปสอง ราชจ้า :hao6:

(http://i59.tinypic.com/2h2mkax.jpg)

คนอื่นๆรอต่อนะค่ะ อินเมจที่หายากที่สุดคือน้องน้อยครีม ฮ่าๆๆๆ ใครมีมาแบ่งปันก็เอานะค่ะ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ specia 2 R X P} 16/7/57 P.9
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 16-07-2014 15:41:19

นั่งรออิมเมจน้องครีม :D

อิมเมจปิงแบบว่าเปลี่ยนเป็นเมะเหอะค่ะ ให้ราชเป็นเคะไป 5555555555555555555555555

ขอบคุณที่มาแปะนะคะ สั้นๆก็ยังดี TvT

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ specia 2 R X P} 16/7/57 P.9
เริ่มหัวข้อโดย: jamelovelove ที่ 16-07-2014 21:51:30

ถ้าจะมาน้อยเดียวขนาดนี้แล้วก็ นะ จร้า
ยัง คิดถึงน้องครีม อยุ๋เลยยยยย นะรีบ มาต่อได้แล้ววววว
:pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ specia 2 R X P} 16/7/57 P.9
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 16-07-2014 23:14:12

หึหึ เราสมน้ำหน้านายอะราช ก๊ากกกกกก :hao7: เอาหนักๆนะคนเขียน พอจะเจอก็ให้คลาดกันบ่อยๆ สะใจ :hao3:
เผื่อว่าราชจะสำนึกแล้วรักเดียวใจเดียวซะที o13

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ specia 2 R X P} 16/7/57 P.9
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 17-07-2014 01:53:30

เอิ่มมม!! สั้นจุง แต่มาต่อทุกวันก้อโอเค

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ specia 2 R X P} 16/7/57 P.9
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 17-07-2014 08:27:09

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ specia 2 R X P} 16/7/57 P.9
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 17-07-2014 14:12:15

อิมเมจ จิ้นสุดๆ ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ specia 2 R X P} 16/7/57 P.9
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 17-07-2014 17:22:23

แหม้ ไม่น่าบอกเลยว่าใครทำ ดูสิจะพูดว่ายังไง
ไม่รู้หรอกนะว่าไม่ชอบน้องครีมจริงๆหรือว่าแกล้ง
แต่ขนาดนี้มันเกินไปหรือเปล่าลุง :m16:
เด็กมันก็ตัวแค่เนี้ย รู้หรือเปล่าว่าเขาผ่านอะไรมาบ้าง
แค่ที่ซุกหัวนอน ที่เรียนกับข้าวอีกสามมื้อมันจะอะไรนักหนา
นี่แค่ไม่กี่วันจะรู้ได้ยังไงว่าเขาเป็นคนดีหรือไม่ดี
เรื่องอะไรก็ยังไม่ทันได้เกิด ร้อนตัวไปทำไม ไม่เข้าใจ
บางทีคนที่ผ่านอะไรมามากความคิดความอ่านก็น่าปวดหัวเนาะ
สู้คุยกับน้องครีมก็ไม่ได้ ทำอะไรก็น่ารักเจริญหูเจริญตาไปหมด
ตอนนี้จัดเต็ม ไม่เคยเม้นท์อะไรแล้วอารมณ์ขึ้นเท่านี้มาก่อน :เฮ้อ:
เอาเป็นว่าจะติดตามดูตาลุงจะหาเรื่องอะไรมาแกล้งน้องครีม
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH14 ออมเล็ตของน้องครีม} 17/7/57 P.9
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 17-07-2014 19:52:25

ออมเล็ตของน้องครีม

{ K }♨

คืนนั้นผมส่งไอ้หนูจอมขี้แงเข้านอนทันทีที่เลิกร้องไห้แล้วปลอบกันยกใหญ่โตเลยครับทั้งแม่ทั้งป้าลิน และไอ้เด็กนี้ก็ยิ่งโอ๋ยิ่งร้อง แต่พอถามจะกลับคอนโดไหมก็ส่ายหน้าลูกเดียว บางทีเด็กนี้ก็เข้าใจยากนะครับ ไม่แน่ใจว่าอยากชนะหรืออะไร แต่ถึงจะร้องไห้ความแน่วแน่และมั่นคงของเด็กคนนี้ก็ไม่เคยลดถอยเลย ไม่แปลกที่เขาสามารถอยู่ได้กับป้าที่เป็นทั้งโสเภณีและค้ายาคนนั้นโดยไม่หลวมตัวเข้าไปยุ่งแม้แต่น้อย ผ้าขาวที่ป้องกันตัวเองจากสีที่สาดมาคือของที่ล้ำค่าที่สุดเท่าที่ผมเคยมี ตอนนี้คงต้องผ่านอีกหนึ่งบททดสอบของตาแก่ไร้เหตุผลนั้น ทั้งผมและน้องจะไม่ยอมแพ้หรอก

“นอนได้แล้วตาบวมเชียว พรุ่งนี้จะลืมได้ไหม หืม ?” ผมลูบหัวเด็กตัวเล็กที่นอนลืมตามองผมอยู่เสื้อผ้าชุดนอนคุณนายแม่ก็ชั่งสรรหาไอ้แบบน่ารักๆมาให้ใส่ซะจริงๆ ไอ้ชุดฮูด กระต่ายสีขาวแขนขายาวมิดชิดแต่ความโนเนะน่ารักซะจนผมอยากจะนอนกอดไว้ทั้งคืนแต่ตาแก่นี้สิยื่นคำขาดว่าห้ามไม่เช่นนั้นระดับจะเพิ่มขึ้นเป็น 6 แต่ก็นั้นแหละถ้าไม่รู้ก็ไม่เป็นไรใช่ไหมล่ะ
ยังไม่ทันไรแขนเล็กๆก็โอบรอบคอผมดึงลงไปให้นอนด้วย ผมไม่ ปฏิเสธนอนให้เด็กถูหัวไปมากับอกและกอดไว้หลวมๆ และเอาฮูดหูยาวขึ้นมาสวมให้เด็กน้อยเงยหน้าขึ้นมามองผมตาบวมๆกระพริบปริบๆเหมือนจะพูดอะไร

“ผมมีการบ้านด้วย” ทีแรกผมกะว่าจะไปกลับตัวเล็กเลยไม่ได้เอาการบ้านมา ผมถอนหายใจอย่างยิ้มๆ ไอ้เราก็นึกว่าจะถามจะบอกอะไร ดันหวงการบ้านซะนี้

“เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปเอาให้”

“แต่พี่คิงต้องไปบริษัทนี้”

“ครับพี่ไปเอาให้ก่อน”

“ผมขอโทษที่ร้องไห้นะ” เปลี่ยนเรื่องไวชะมัด เข้าหมวดดราม่าแบบไม่ตั้งตัวเชียวนะเด็กน้อย

“หึหึ ไม่เป็นไร นอนซะนะ” ว่าแล้วก็ลูบหัวลูบตัวจนคนที่ซุกอยู่ที่อกพร่อยหลับไป ผมนอนมองหัวกลมๆสักพักใหญ่ก่อนจะค่อยๆหยิบหมอนข้างมาและบรรจงยกหัวตัวเล็กออก อย่าให้ตื่นเชียวนะไม่งั้นคงต้องนอนนี้จริงๆไม่ใช่ไอ้ตัวเล็กงอแงหรอกผมนี้แหละจะงอแง!!!

พอห่มผ้าห่มเด็กน้อยเสร็จก็ค่อยๆเปิดประตูออกมา ใครจะคิดล่ะครับพอออกมาก็เจอกับหน้าแก่ๆย่นๆของเฒ่าทารกยืนกอดอกพิงราวบันไดอยู่ นึกว่าเท่สินะ ฮึ้ยยยยยยยย! ไม่ติดว่าเป็นพ่อนะกระโดดชกไปแล้วบังอาจแกล้งเจ้าครีมได้ !!!

“กำลังนึกอยู่ว่าไอ้ลูกชายจะอยู่ในนั้นนานขนาดไหน เป็นไงล่ะปลอบกันไปถึงไหนล่ะ”

“จะเอาอะไรอีกตาแก่ แกล้งเด็กไม่พอใจหรือไง”

“ก็เปล่านี้ พรุ่งนี้อย่าลืมล่ะ เข้าบริษัทบ่ายโมงตรงห้ามช้าห้ามเรทห้ามสาย มิฉะนั้นเด็กนั้นอาจจะโดนไล่ออกจากโรงเรียนก็ได้นะ”

“เออน่ะ ขู่จังเดี๋ยวปั๊ดเทขายหุ้นบริษัทให้หมดซะนี้ น่าเบื่อ!!!!” ผมกัดฟันพูดอย่างหมั่นไส้ก่อนจะเดินปึงปังเข้าห้องตัวเอง ยัง ยังก่อน ตอนนี้ตาแก่เป็นต่อ อย่าให้ผมเอาคืนและกันจะทำให้ร้องไม่ออกเลย แต่บางทีอาจจะไม่ถึงมือผมก็ได้ เดี๋ยวก็รู้!!!

{ C } ♨

   ผมตื่นขึ้นมาแต่เช้าในห้องที่ไม่คุ้นเคยล้างหน้าแปลงฟันเสร็จก็ลงมาข้างล่างกางเกงที่คุณแม่ให้ผมใส่นั้นมันยาวมากจนผมต้องพับขึ้น พี่สาวที่ทำหน้าที่แม่บ้านที่ผมไม่รู้จักเริ่มตรงเข้ามาหาผมทันทีที่เขาเห็น

   “หนูครีมตื่นเช้าจังเลยค่ะ”

   “พอดีครีมไม่คุ้นที่น่ะครับ พี่ชื่ออะไรหรอครับ” เขาทำหน้าลอยๆยิ้มแบบแปลกๆก่อนจะเอามือมาหยิกแก้มผมเบาๆและพูดขึ้น

   “ชื่อฝนจ้า พี่กำลังจะไปทำข้าวเช้าไปกับพี่ไหมค่ะ”

   “แต่ …” ผมกำลังลังเลว่าจะทำดีไหมเพราะจากเมื่อคืนแล้วคุณลุงเขาไม่ชอบอาหารที่ผมทำเลย กลัวโดนดุอีกจัง …

   “ห้ามลูกครีมตื่นแล้วหรอค่ะ ป่ะไปทำอาหารกับแม่นะค่ะ” คุณแม่เดินลงมาจากด้านบนพอเห็นผมก็ถลามาหาทันที แม้แต่ตอนเพิ่งตื่นอยู่ในชุดนอนแท้ๆท่านยังดูสวยอยู่เลย

   “เดี๋ยวครับคุณแม่ ผะ ผม …”

   “ไม่ต้องกลัวจ๊ะถ้าคราวนี้ตาลุงนั้นว่าอะไรอีกแม่จะตีปากให้นะ มาม่ะไปทำกับข้าวกันเถอะ!” และคุณแม่ก็ลากผมเข้าห้องควรอีกตามเคย พี่ฝนเดินหัวเราะคิกคักตามมา มื้อเช้านี้ผมทำไข่ออมเล็ตกับแกงจืดเต้าหู้และข่าวสวยหอมๆ คุณแม่ยืนมองผมด้วยสายตาปลาบปลื้มจนผมชักเขินๆ

   “วันนี้ไม่ต้องบอกตาลุงนะว่าเราทำ แม่มีแผน ฮิฮิ” แม่กระซิบข้างหูผมตอนกำลังเคี้ยวแกงจืดอยู่ ผมหันไปมองตาวาวของคุณแม่ก่อนจะหลบตามาดูแกงในหม้อ บ้านนี้เขานิสัยเหมือนกันหมดเลยหรือไงน่ะ

   “ว่าไงกระต่ายน้อย ทำอะไรครับหอมเชียว” ผมถูกกอดจากด้านหลัง โดยไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร เดี๋ยวนี้คนขี้แกล้งตื่นเช้าตลอดเลย นอนพอบ้างรึเปล่านะ … ผมกำลังจะหันไปแต่คนตัวใหญ่ที่หัวแก้มสากๆมาถูแก้มผมเมื่อกี้ถูกกระชากออกไปก่อน

   “ทำอะไรลูกฉันย่ะ ไอ้ตาแก่น้อย! จะไปไหนก็ไปชิ้วๆ ”

   “โธ่วแม่! อย่ามาหวงน่า ครีมเป็นของผมนะ”

   “ต๊ายยยยยยยย เต็มปากเต็มคำ!!! พ่อแกก็พูดแบบเนี้ยตอนจีบใหม่ๆแล้วเป็นไงตอนนี้เย็นชาเป็นชาเย็นไม่ใส่นมเลย อย่าไปหลงคารมเด็กบ้านี้นะน้องครีม เชื่อคุณแม่นะค่ะ”แม่พูดและเอามือมาลูบหัวผมอย่างรักใคร่พี่คิงยืนกระทืบเท้าอย่างขัดใจ

   “แม่!!!!”

   “เสียงดังอะไรแต่เช้า เสียงดังไปถึงข้างบน” ผมหันไปมองคุณลุงที่เดินมาถึงในครัว ท่านยืนกอดอกมองเรียงตัวจนในที่สุดก็มองหยุดที่ผมถอนหายใจอย่างแรง ผมก้มหน้าไม่กล้าสบตาพี่คิงรีบมายืนข้างผมทันที

   “ตั้งแต่เด็กนี้เข้ามา บ้านไม่สงบเลยให้ตายสิ ฉันล่ะรำคาญจริงๆ”

   “นี้คุณพูดอะไรน่ะ!!!” และคุณแม่ก็เดินตามคุณลุงที่เดินออกไปก่อนหน้านี้ … นี้ผมทำบ้านนี้ไม่สงบหรอ ผมทำหรอ คุณลุงทำไมต้องว่าผมขนาดนี้ด้วย …

.

.

.

   บนโต๊ะอาหารทุกอย่างเหมือนเดิมแต่สำรับอาหารที่เปลี่ยนไป ออมเล็ตกลิ่นหอมฉุยกับแกงที่ผมตั้งใจทำสุดฝีมือ ลองให้พี่คิงชิมแล้วยังชมผมเลยว่าอร่อย หวังว่ารอบนี้คุณลุงจะไม่ดุผมอีกนะ

เคร้ง!

   ผมสะดุ้งทันทีที่อยู่ๆเสียงช้อนที่คุฯลุงถือตกลงพื้น ผมใจเสียนั่งก้มหน้างุดไม่กล้าเงยขึ้นไปมอง

   “ออมเล็ตนี้ใครทำ” ผะ ผมโดนดุอีกแน่ ฮืออออ

   “ฉันทำเองค่ะเป็นไงไม่ถูกปากหรอค่ะ” ผมหันไปมองคุณแม่ที่ตอนนี้จ้องคุณลุงท่าทางจะเอาเรื่อง อย่างงงๆ แต่ไม่กล้าพูด พอหันไปมองพี่คิงเขาก็แอบยักคิ้วหรี่ตามาให้ผมกวนๆตามภาษา

   “… เปล่า อร่อยดี แกงจืดก็ดูน่ากิน …ฝนเอาช้อนมาให้ฉันใหม่สิ” ผมแอบอมยิ้มในใจอย่างน้อยคุณลุงก็ชมอาหารที่ผมทำถึงท่านจะไม่รู้ว่าผมทำก็เถอะ

   พอทานข้าวเสร็จคุณลุงก็สั่งให้ผมไปอาบน้ำแต่งตัวให้เรียบร้อยและไปเจอท่านที่สวนด้านหลัง แถมให้เวลาผมแค่ 10 นาทีอีกตั้งหาก ผมแทบจะสะดุดชุดคุณแม่ล้มหัวแตกแหนะ ผมวิ่งไปหาคุณลุงในชุดที่ทะมัดทะแมงขึ้น พอวิ่งไปได้ก็เห็นคุณลุงยืนหันหลังสูบบุหรี่อยู่ควันฉุยไปหมด รอบๆเป็นเรือนกล้วยไม้หลายสายพันธุ์ มันสวยมากครับผมค่อยๆเดินเข้าไปก่อนจะไปยืนสงบเสงี่ยมอยู่ด้านหลังท่าน

   “ผมมาแล้วครับคุณลุง”

   “… เธอมาช้า 2 นาที ไม่มีวินัยเอาซะเลยนะ อย่างงี้โตไปจะเป็นผู้ใหญ่ที่ดีได้ยังไง” เขาหันมามองหน้าผมก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา … ผมกลัวตาเขาเขาเหมือนปิศาจเลย

   “ผะ ผม ขอโทษครับที่หลังจะไม่ให้เกิดอีก” ผมตะกุกตะกักเงยหน้าขึ้นไปมองแต่ท่านหลบตาผม …

   “ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนั้น วันนี้เธอต้องจัดการเปลี่ยนกระถางกล้วยไม้ให้หมด ก่อนบ่าย 3 และจัดการรดน้ำด้วย ถ้ามีต้นไหนมีปัญหาฉันเอาเรื่องแน่” ผมมองตามหลังท่านไปอย่างกลัวๆก่อนจะหันมามองเรือนกล้วยไม้ และถอยหายใจออกมานิดๆ … ผมไม่มีความรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยสิ … ทำยังไงดี ถ้าผมทำไม่ดีอีก ต้องโดนดุอีกแน่ๆ เฮ้อ … ตั้งหลายต้นผมจะทำเสร็จทันไหมนะ


========================

ฮิ้วววววววววว ปวดหัว ฮ่าๆๆๆ ส่งงานเสร็จแต่งานยังไม่เสร็จ อิอิ มาวิเคราะห์แต่ล่ะคู่กันดีกว่าเนอะ
เห็นเรื่องเดียวกันแต่ความสัมพันธ์ของความรักแตกต่างกันเน้อ

คู่พี่คิงกับน้องครีม คู่นี้น่ารักตามภาษาโชตะคอน ฮ่าๆๆๆๆ อีพี่คิงใจดีตามใจเด็ก
และความผิดจากอดีตก็ถือว่าทำบุญชดใช้ไปและแต่ในด้านปัจจุบันอีพี่คิงยังต้องสู้เพื่อน้องอีกเยอะ
น้องเองก็ต้องสู้เหมือนกัน นี้คือความรักของคู่หลัก :hao7:

ส่วนคู่ บิวกับเฟอร์ คู่นี้ก็แน่นอนต้องมาดูกันต่อว่าความรักจะชนะความต้องการและเจ้าชู้ของบิวได้รึเปล่า
ต้องชดใช้กรรมกับสิ่งที่ทำไว้กับเฟอร์อีกเยอะ ฮ่าๆๆๆๆ :hao6:

คู่สุดท้าย ราชกับปิง คู่นี้บอกตรงๆตอนว่าตอนแรกไม่ได้กะไว้ อยากจะให้ราชคู่กับเมโล่ด้วยซ้ำ แต่มันก็ซ้ำซาก
เลยโยงเข้ากับปิงเพื่อให้ข้าพ้นกับความรู้สึกของราชที่รักแต่ไม่รู้ตัวเองกับเจ้าปิงที่อมทุกข์อยู่ตลอดเวลาแต่แสร้งว่ามีความสุข :hao3:

จบการวิเคราะแต่เพียงเท่านี้ค่ะ สุดท้ายขอกำลังใจและฝากนิยายนะค่ะ :mew1:

▂▂ พยศร้ายหักลายราชสีห์ ▂▂ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42949.0)

SECRET LOVE บ้านนี้ผมแอบมีรัก ۩ﺴ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42848.0)

สมมุติข้าหนีออกจากวัง {พลิกทุกตำนานหลอกเด็ก} (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42402.0)

ขอบคุณทุกกำลังใจและขอกำลังใจต่อนะค่ะ อิอิ

:bye2:

.
.
.
.

แถม ฮ่าๆๆๆๆ :hao7:

(http://i61.tinypic.com/qr14w2.jpg)

ขอบคุณรูปจาก google

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH14 ออมเล็ตของน้องครีม} 17/7/57 P.9
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 17-07-2014 20:05:43

น่ารักดัีค่ะ ชอบๆๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH14 ออมเล็ตของน้องครีม} 17/7/57 P.9
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 17-07-2014 20:08:14

:katai2-1: :katai2-1:
มาจิ้มค่ะมาจิ้ม มาจองที่ด้วย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH14 ออมเล็ตของน้องครีม} 17/7/57 P.9
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 17-07-2014 20:14:14

:katai1: :katai1: :katai1: หนอยตาลุง ทำน้องครีมร้องไห้อีก โดนแน่ :z6: :z6: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH14 ออมเล็ตของน้องครีม} 17/7/57 P.9
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 17-07-2014 20:24:36

รอเด็จแม่ระเบิด ตาแก่ก็ตาแก่เถอะ โฮะๆๆ :m31:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH14 ออมเล็ตของน้องครีม} 17/7/57 P.9
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 17-07-2014 20:31:55

กับน้องครีม คุณพ่อก็ยังแกล้งน้องได้ลงนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH14 ออมเล็ตของน้องครีม} 17/7/57 P.9
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 17-07-2014 20:48:54

อย่าพึ่งไปต่อคู่อื่นนะครับ เอาตอนนี้ให้เคลียร์ก่อน
อยากรู้ว่าน้องครีมจะเป็นยังไง เบื่ออีต่าแก่ แก่จนจะลงโลงอยู่ล่ะ
ทำตัวไม่สมกับอยู่มานานเลย น่า :z6: :z6: มากๆอ่ะ แกล้งน้องมันอยู่ได้
เมื่อไหร่มันจะโดนเอาคืนบ้างนะ รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขอแบบจัดหนัก
ให้คุณแม่และน้องครีมเอาคืนให้มันเข็ดหลาบไปเลย คนไม่มีเหตุผล ไอ้แก่บ้า :katai1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH14 ออมเล็ตของน้องครีม} 17/7/57 P.9
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 17-07-2014 22:17:48

ตาแก่!!!

:z6: :z6: :z6:

แกล้งน้องอยู่ได้ น่าสงสารน้องครีม

วันนี้จะตาบวมอีกรอบมั้ยเนี่ย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH14 ออมเล็ตของน้องครีม} 17/7/57 P.9
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 17-07-2014 22:32:03

:laugh:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH14 ออมเล็ตของน้องครีม} 17/7/57 P.9
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 18-07-2014 09:57:11

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH14 ออมเล็ตของน้องครีม} 17/7/57 P.9
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 18-07-2014 10:07:46

ถ่อวววววว ตาแก่แกล้งเด็ก :m16:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH14 ออมเล็ตของน้องครีม} 17/7/57 P.9
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 18-07-2014 10:23:31

ลุง จะทำเกินไปแล้ว ตีๆๆๆๆ เลย :ling1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH14 ออมเล็ตของน้องครีม} 17/7/57 P.9
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 18-07-2014 13:03:26

ไอตาแก่นี้ก้อแกล้งเด็กจัง นู๋ครีมสู้ๆนะลูกกก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH14 ออมเล็ตของน้องครีม} 17/7/57 P.9
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 18-07-2014 13:39:03

พี่คิงนี่คิดไม่ซื่อกับน้องจริงๆใช่มั๊ยเนี่ย! ก็นะ เด็กมันน่ารักนี่นา :-[
ตาลุงเจอคุณแม่ดัดหลังเข้าให้ ต้องให้คุณแม่ออกโรง :hao3:
น้องครีมสู้ๆนะ พี่คิงเองก็ต้องทำในสิ่งที่ฝืนใจเหมือนกัน
น้องครีมมีผู้ช่วยหลายคนคงไม่เป็นอะไรมากหรอก มั้งนะ
เห็นท่าไม่ดีก็ให้คุณแม่จัดการ ตอนนี้ก็ต้องทำด้วยตัวเองก่อนเนาะ
เห็นชุดนอนแล้วอย่าว่าแต่พี่คิงเลย ใครเห็นก็ต้องอยากฟัดทั้งนั้นแหละ :z1:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
+1และเป็ดจ้า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH14 ออมเล็ตของน้องครีม} 17/7/57 P.9
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 18-07-2014 13:44:37

ตาลุงจะแกล้งน้องครีมทำไม หรือจะไม่ชอบน้องจริงๆ ถึงจะขัดขวางคิง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH15 ความพยายามของน้องครีม} 18/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 18-07-2014 17:45:56

ความพยายามของน้องครีม

{ K }♨

   หลังจากวางสายจากไอ้ราชไปผมก็ต้องปล่อยก๊ากออกมาอย่างเสียไม่ได้ เพื่อนผมแม่งรักเค้าก็เสือกไม่รู้ตัว ทั้งๆที่แทบคลั่งซะขนาดนั้นตัวเองมัวแต่หาเศษหาเลยไปทั่วพอเค้าจากไปจริงๆก็มานั่งโวยวายเหมือนหมา เฮ้อ เพื่อนแต่ล่ะคน กรรมตามสนองพอกัน อย่าว่าแต่พวกมันเลยตอนนี้กูก็กรรมตามสนองหนักหน่วงเหมือนกันตัวกรรมก็ไอ้ตาลุงทารก 2500 ปีนั้นแหละ และป่านนี้เจ้าครีมไปไหนแล้วล่ะ เห็นวิ่งดุกๆหายไปในห้องและก็วิ่งไปหลังบ้านนี้หน่า

   มองนาฬิกาเพิ่ง 9 โมงเช้าก็นึกครึ้มในใจแอบไปหาเจ้าตัวเล็กดีกว่า ป่านนี้คงไปเล่นซนอยู่ที่ไหนแล้วล่ะมั่ง ว่าแล้วก็ออกตามหาเจ้ากระต่ายหลงโผล่งทันที หึหึ อยากจะจับมาหอมสักฟอดพอนึกถึงกระต่ายตัวเมื่อคืนที่นอนตาบวมๆอยู่บนเตียง สงสารก็สงสาร หมั่นเขี้ยวก็หมั่นเขี้ยว สงสัยต้องสนับสนุนให้คุณแม่สุดที่รักซื้อชุดน่ารักๆมาบ่อยๆซะแล้ว หึหึ คิดแล้วก็อยากได้กล้องถ่ายรูปใหม่จริงจริ๊งงงงง เอาไว้ถ่ายกระต่ายยยยยยยยยยยยยย!


   “แฮ่!!!!ทำอะไรฮ๊าฟฟฟคนสวย โอ้ย!!!!” กำลังเดินหาเจ้าครีมอยู่แต่กลับเจอคุณนายแม่กำลังมุดอยู่แถวพุมไม้ท่าทางมีลับลมคมในเลยเลยเข้าไปทักทายอย่างนิ่มนวล แต่คุณนายสิกลับฟาดหลังมือมาหน้าแทบสั่น มือหนักฉิบ!!!!!

   “ตกใจหมด! มานี้!!!” ตบเค้าไม่พอยังมาฉุดเค้าแรงๆอีก กระซิก แม่ไม่รักหนูแล้วววววว

   ผมนั่งยองๆลงข้างๆแม่มองท่านด้วยความสงสัยเกิดนึกครึ้มอะไรมานั่งหอเห็บหอหอยแถวนี้น่ะ ยังไม่ทันจะเอ่ยปากถามท่านก็หันมามองหน้าและชี้ไปที่รูโหว่ของพุ่มไม้ใกล้ๆผมส่งภาษาใบ้ให้ผมดู ผมเลยเอาตาเข้าไปส่อง และก็ต้องจิ๊ปากออกมาอย่างขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน ก็กระต่ายน้อยเมื่อคืนของผมสิครับกลายเป็นหมาน้อยมอมแมม คลุกดินกำลังนั่งยองๆย้ายกระถางกล้วยไม้อย่างทุลักทุเลโดยมีลุงคนสวนดูแลอยู่ข้างๆ ดูเหมือนไม่ลำบากนะครับแม่มันลำบากมากเพราะต้องใช้ความละเอียดละอ่อนในการทำ กล้วยไม้ในเรือนเนี้ยมูลค่าเยอะกว่ารถหรูๆบางคันเสียอีก ไม่มีทางที่ไอ้ลุงแก่นั้นจะให้ใครจับต้องโดยง่ายนอกจากตัวเองและคนสวนอีกไม่กี่คน นี้ตาลุงนั้นกะจะแกล้งจริงๆนั้นแหละ พลาดสักต้นเดียวมีหวังหาเรื่องใหญ่เรื่องโตแน่ๆ และในเรือนนั้นมีไม่ต่ำกว่า 100 ต้นซะด้วย มีพ่อแบบนี้แทบจะไม่อยากเกิดมาเลยว่ะ ให้ตายดิ๊!!!

   “เดี๋ยว ห้ามออกไปนะ” แม่ฉุดมือผมให้นั่งลงเหมือนเดิม ผมงี้ตาเขียวปั๊ดเลย โมโหก็โมโห แต่นี้ก็แม่ทำอะไรมากไม่ได้

   “ทำไมอ่ะ ไม่เห็นหรือครับว่าครีมกำลังโดนแกล้งอ่ะ”

   “แม่รู้ แต่แหม พอเห็นความตั้งใจแล้วถ้าเราออกไปตอนนี้น้องอาจจะคิดว่าเราโอ๋มากเกินไป ยังไงสุดท้ายคนที่โดนดุมากที่สุดก็คือน้องไม่ใช่หรือไง ?” ก็จริงแต่แหมมมมมม ตาลุงนี้มันไม่ใช่ระดับ 6 แล้วโว้ยยยยยยยยยยยย

   “แต่ว่า …”

   “ดูอยู่เฉยๆเหอะ มีอะไรแม่รับหน้าเอง ว่าแต่แกเหอะ เอาจริงใช่ไหมกับหนูครีมเนี้ย” ผมหันมาถามผมด้วยน้ำเสียงทีเล่นทีจริง แต่ผมก็รู้แหละว่าถามจริงๆ ผมเกาแกล้งแก้เขินและตอบไปเสียงเบาๆ

   “ก็ไม่ปฏิเสธหรอกนะ ”

   “อย่าคิดว่าฉันจะยกลูกฉันให้ง่ายๆเลยย่ะไอ้ตาลุงจูเนียร์” ได้ข่าวว่าผมเนี้ยแหละลูกในใส้ไม่ใช่หรือไง เอ๊ะ หรือเป็นกูว่ะที่เขาเก็บมาเลี้ยงจากถังขยะ =_=’

   “เอาล่ะ ฉันไปทำของว่างดีกว่า ส่วนแกจะนั่งอยู่ตรงนี้ก็ตามใจนะ เดี๋ยวยกของว่างมาให้”

ผมคิดอยู่แวบนึงหันไปมองเจ้าครีมอย่างหน่ายใจและค่อยยันตัวลุกขึ้นเดินตามแม่ไปไม่ให้เด็กครีมรู้ตัว ลองเชื่อใจกระต่ายน้อยดูสักตั้ง ยังไงผมก็เชื่อว่าครีมเก่งกว่าทุกคนที่ผมเคยรู้จัก ลองได้ทำอะไรแล้วก็มักจะเก่งไปทุกเรื่อง ตัวแค่นี้ทำอาหารทำขนมได้อร่อยกว่าร้านดังบางร้านอีก งานบ้านก็ดีเลิศ เรียนก็หัวดี หน้าตาก็น่ารัก … แค่นี้เอง กระต่ายน้อยของพี่ทำได้อยู่แล้ว

“ไอ้คิง!!!!!!” ผมสะดุ้งทันที แม่งไอ้เหี้ยราชกูกำลังนอนดูการ์ตูนช่อง 9 เพลินๆ นึกว่า โคนันมาบ้านกูซะอีกกูเตือนไว้ก่อนนะถ้าเห็นเด็กใส่แว่นเหมือนไอ้โคนันมาเดินแถวบ้านล่ะก็ฉิบหายกันหมดแน่ แม่งไปที่ไหนมีแต่คดี เป็นกูกูคงเซ็งอ่ะ

เอ้ย กูก็หลงประเด็นอะนะ ไอ้ราชตอนนี้มันเดินหน้ายักษ์มายืนค้ำหัวผมมันหอบเหมือนหมาเหมือนรีบเอาซะมากๆ อะไร อีกตั้ง 2 ชั่วโมงกว่าจะเข้าบริษัทมึงรีบมาทำไม หึหึ

“ไอ้ห่าไหนมึงบอกให้กูรีบมา และมากระดิกตีนนอนดูโคนันเนี้ยนะ!”

“อ้าว กูบอกหรอ แหม จำไม่ได้สินะ” ผมกวนตีนมัน มันขบเคี้ยวฟันทำท่าจะด่าอะไรผม แต่แม่ผมเดินมาซะก่อนมันเลยต้องหันไปยกมือไหว้

“อ้าวราช มาแต่หัววันเลยนะลูก มาๆ มากินขนมนะ เดี๋ยวแม่ไปตามน้องก่อน”

“ครับแม่ … ว่าแต่มึงมีน้องแล้วหรอว่ะ เอ้อ แล้วครีมอ่ะ”

“ก็นั้นแหละน้องที่แม่กูพูดถึง รักยิ่งกว่ากูอี๊กบอกเลย” ผมทำเสียงสูงจนมันหัวเราะออกมานิดๆ ผมยืนตัวขึ้นตรงก่อนจะเอื้อมมือไปตบไหล่มันหนักๆสองสามที

“เพื่อนมึงก็มีเมียเป็นคู่อริไปและ มึงก็เจริญรอยตามมีเมียเป็นเพื่อนสมัยเด็กไปและกันนะ ว่าแต่มึงรู้ตัวบ้างไหมเนี้ย”

“พูดเหี้ยอะไรไม่เข้าใจไหนอ่ะข้อมูลไอ้เหี้ยนั้น” มันไม่สนใจที่ผมพูด ไอ้เหี้ยนี้มันซือบื้อครับ ยอมรับว่าตัวเองเป็นเกย์ได้เต็มปากเต็มคำ แต่ไม่เคยยอมรับว่ารักไอ้ปิงคิดว่าผมดูกันไม่ออกหรือไง เขาดูกันออกตั้งแต่แวบแรกแล้ว!!! มีแต่มันนี้แหละที่ไม่รู้ตัวเอง ไอ้เหี้ยปิงก็พอกันหนีอยู่ไดด้ความรู้สึกตัวเองอ่ะ โคตรวุ่นวายเลยบอกตรง

“ใจเย็นเซ่ เอ้อนี้ไอ้ราชมึงรู้ไหมไอ้บิวน่ะได้กับไอ้เฟอร์มาตั้งนานแล้วนะ” ผมเดินนำมันไปที่โต๊ะอาหารนอกชานบ้านที่แม่เอาขนมนมเนยไปวางไว้เต็มโต๊ะ

“ห๊ะ!!!!!! ฉิบหายสิแบบนี้” มันเดินตามมาท่าทางตกใจและช็อกเหมือนเห็นผี

“ฮ่าๆๆๆ แต่ก็น่ะคนแบบมันถ้าไม่ใช่ไอ้เฟอร์คงไม่มีใครเอามันอยู่” ผมว่าและกระเดือกน้ำส้มเข้าปากไปอึกใหญ่มันนั่งลงตรงข้ามผมเหมือนไม่หายช็อก ตอนนี้มันคงไม่อยากรู้เรื่องไอ้บิวที่เฝ้าเมียมันอยู่โรงพยาบาลหรอก มันคงอยากรู้เรื่องไอ้ราชมากกว่า
ผมเลยควักเอารูปที่เพิ่งปริ้นมาเมื่อเช้าสดๆร้อนๆจากกระเป๋ากางเกงส่งไปให้มันดู ไอ้ราชรับมาดูก่อนจะอุทานออกมาอย่างไม่เชื่อสายตา

“ไอ้ปิงนี้หว่า เป็นไปไม่ได้ไอ้ปิงเข้าฟิตเนส!!!” คือมึงช่วยโฟกัสที่คนได้ม่ะ =_=’

“เออ ตลอด สองสามวันมาเนี้ยอย่าว่าแต่มึงไอ้นักสืบตามหาเลย กูก็ให้คนของฝ่ายกูตามหาเหมือนกัน เขาเห็นมันที่ฟิตเนสในกรุงปารีส นี้ที่อยู่ของฟิตเนสนี้ส่วนที่อยู่ไม่ชัดเจนเพราะการคุ้มกันแน่นหนาพอดูเลยไอ้สัด ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับมึงแล้วว่าพร้อมจะไปเมื่อไร แต่อย่าลืมไอ้เหี้ยสัปดาห์หน้ามีเทสย่อย” ผมว่ากล่าวเอาขนมเข้าปาก ไอ้ราชหยิบกระดาษที่ผมเขียนที่อยู่ขึ้นมาจ้องนิ่งเหมือนคิดอะไรอยู่ ผมก็ไม่พูดอะไรอีกปล่อยให้มันคิดเอง โตแล้ว

“เทสย่อยวันไหนว่ะ” มันถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเบาหวิว

“ศุกร์”

“กูจะกลับมาให้ทัน พาสปอร์ทกูจะให้คนเดินเรื่องให้เสร็จภายในวันจันทร์”

“เออ เอาตามสบายมึง” ผมว่าและยกแก้วน้ำส้มขึ้นเหนือหัว มันยิ้มล่าก่อนจะหยิบแก้วมาเทน้ำส้มบ้างและเอื้อมมาชนกับกู แค่นี้แหละมิตรภาพของพวกกูไม่มีอะไรมากหรอก

“งั้นกูไปก่อนล่ะ โชคดีมึง” มันว่าและรีบวิ่งออกไป ไอ้นิสัยวู่วามแบบนี้แหละที่จะชวดเมียเอาไอ้ห่าเอ้ย

“เมื่อกี้พี่ราชหรอครับ เขารีบไปไหนน่ะ” ผมเงยหน้ามองเด็กมอมแมมที่เดินงงๆมานั่งที่ไอ้ราชเมื่อกี้ ผมเลยย้ายมานั่งข้างๆแทน หึหึ ก็แค่อยากอยู่ใกล้นิหน่า เด็กน้อยไม่เอะใจอะไรกลับมองขนมตรงหน้าตาวาวและใช้ซ้อมยิ้มขึ้นมากินหนุบหนับ หนุบหนับ เหมือนเลย … เหมือนกระต่ายกำลังเคี้ยวหญ้า!!!!!

“ไม่ไหวแล้ววววววววววววววววว! ฟอดดดดดดดดด!!!” ผมกระโจนเข้าไปหอมแก้มป่องๆนั้นดังฟ๊อดใหญ่ ก่อนจะรู้สึกว่าโดนเขกหัวจากด้านหลังดังโป๊ก

“ใครว่ะ!” ผมหันไปมองเห็นตาลุงเจ้าเล่ห์ยืนตาเขียวปั๊ดอยู่

“ฉันเองทำไมเหรอ มาทำอุจาดตาอะไรในบ้านฉัน ห๊ะ!!!”

“แค่หอมแก้มเนี้ยนะ!” ผมเถียง

“เออ แล้วแกไม่ไปทำงานทำการหรือไง ไอ้หนูนี้ก็เหมือนกันมานั่งอะไรตรงนี้ไปงานที่ให้ทำเสร็จแล้วหรือไง” ตาลุงว่าพลางนั่งลงไขว่ห้างตรงข้ามผม

“คะ ครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้ ขอโทษครับคุณลุง”

“เดี๋ยว!” ผมคว้ามือครีมที่ทำท่าจะลุกขึ้นไปให้นั่งลง เขาก้มหน้าไม่กล้าสบตาตามเคย

“จะอะไรนักหนาแค่พักนิดๆหน่อยๆ เวลางานผมก็ยังมาถึงสักหน่อย”

“หึ นี้ไอ้หนูต่อไปจากนี้อาหารทุกมื้อของเสาร์อาทิตย์นายต้องเป็นคนทำ และต้องให้ฉันบอกว่าอร่อยให้ได้ฉันถึงจะเลิกแกล้ง นี้คือข้อเสนอ” ว่าตาลุงก็ส่งเสียงในลำคอนิดหน่อยและไม่สนใจพวกผมอีก นั่งจิบชาอ่านหนังสือพิมพ์ ชิวเหลือเกินนะพ่อคุณ!!! ถึงมันอร่อยแต่ถ้าตาลุงบอกไม่อร่อยก็เท่านั้นแหละ ชิ!!! มุกตื้นๆ

“เข้าใจแล้วครับคุณลุงผมจะทำตาม …พี่คิง ปล่อยผมเถอะ ผมไปทำงานต่อดีกว่าเดี๋ยวไม่เสร็จ พี่คิงอย่าลืมเอาการบ้านมาให้ครีมนะครับ” ครีมกระซิบพูดกับผมก่อนจะแกะมือผมออกและวิ่งหายไป ผมหันมามองตาลุงและตุบตะดังปัง เดินเข้ามาในบ้านอย่างหงุดหงิดใจ คนแบบเนี้ย น่าจะจับหุ้นเทขายให้หมดสักทีสองที จะได้สำนึก!!!!!!

==========================

อย่าเพิ่งใจร้อนให้น้องครีมเอาคืนนะค่ะ นี้คือพ่อสามีในอนาคตของน้อง ฮ่าๆๆๆๆๆ

มาดูกันดีกว่าน้องครีมจะเอาชนะตาลุงจอมเจ้าเล่ห์นี้ได้ยังไง

บ้านนี้เค้าเจ้าเล่ห์กันทั้งบ้านบอกไว้ก่อน

:hao7:

วันนี้เอาอินเมจ บิวมาฝากจ้า

(http://i61.tinypic.com/az9pwj.jpg)

หล่อกระชากใจหนูฟุดๆเลยค่ะพี่ หน้าตาแบดบอยได้ใจมาก :impress2:

เจอกันตอนหน้านะค่ะขอกำลังใจน๊า

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH15 ความพยายามของน้องครีม} 18/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 18-07-2014 17:52:45

ห๊ะ นี่พ่อตายังแกล้งไม่เลิกอีกเหรอนี่

ว่าที่แม่ยายมาช่วยหน่อยเร้วววว
ปอลอ ราชจะบินไปหาปิงปองสินะ ยังอุส่าซื่อบื้อจนจบเลยนะเนี่ย ไม่รู้หัวใจตัวเองงง :beat:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH15 ความพยายามของน้องครีม} 18/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 18-07-2014 18:18:00

เลิกแกล้งได้แล้วม้างงงลุงงง :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH15 ความพยายามของน้องครีม} 18/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: เลิฟลี่ ที่ 18-07-2014 18:27:03

ลุงซึนสินะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH15 ความพยายามของน้องครีม} 18/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 18-07-2014 18:41:35

ตาแก่นี่มันขี้เหงาใช่มั้ย รักน้องครีมก็บอก ไปแกล้งอยู่ได้ :m16:

ถ้าเค้าไม่อยู่กันทั้งลูกตัวเอง ทั้งน้องครีม อย่ามาซึมนะ :3125:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH15 ความพยายามของน้องครีม} 18/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 18-07-2014 18:57:38

:fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH15 ความพยายามของน้องครีม} 18/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 18-07-2014 18:57:59

พ่อยิ่งกว่าลูกอีกนะเนี่ย
ฉันว่าพ่อแกล้งไปงั้นแหละ ที่จริงหลงยิ่งกว่าลูกเสียอีก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH15 ความพยายามของน้องครีม} 18/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 18-07-2014 20:20:12

มาให้กำลังใจน้องครีม :L2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH15 ความพยายามของน้องครีม} 18/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 18-07-2014 21:12:38

ไม่ชอบสรรพนามที่คิงใช้เรียกพ่อตัวเองเลย ถ้าผู้แต่งปรับเปลี่ยนได้ น่าจะดีกว่านะคะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH15 ความพยายามของน้องครีม} 18/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 18-07-2014 21:14:38

:laugh: น้องครีมสู้ๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH15 ความพยายามของน้องครีม} 18/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 18-07-2014 21:47:05

น้องครีมกะลังไฟ้ท์ >////<

แต่ดูพี่คิงจะหัวเน่าเนอะ 555555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH15 ความพยายามของน้องครีม} 18/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 18-07-2014 22:11:56

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH15 ความพยายามของน้องครีม} 18/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 18-07-2014 22:54:02

:-[

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH15 ความพยายามของน้องครีม} 18/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 18-07-2014 22:58:44

ถ้าลุงไม่ได้แกล้งน้องครีมคงจะนอนไม่หลับ

คิดซะว่าลุงแกล้งเพราะลุงรักแล้วกันนะน้องครีม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH15 ความพยายามของน้องครีม} 18/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 18-07-2014 23:20:49

ตาแก่แมร่งจี๊ดดดดดดด

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH15 ความพยายามของน้องครีม} 18/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 19-07-2014 01:12:29

กรี๊ดกร๊าด 55555เดี๋ยวลุงได้หงายแน่....

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH15 ความพยายามของน้องครีม} 18/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 19-07-2014 02:00:17

อร๊ายยยยย อีตาลุง แกอย่าแกล้งน้องครีมชั้นมากสิยะ :angry2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH15 ความพยายามของน้องครีม} 18/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 19-07-2014 10:32:43

เอ่อออ แกล้งแต่ละอย่าง พ่อลูกเหมือนกันเล๊ยยย แกล้งในเรื่องที่เค้าถนัด 555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH15 ความพยายามของน้องครีม} 18/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 19-07-2014 10:38:31

ตาแก่จะขี้แกล้งไปไหนเนี่ย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ CH15 ความพยายามของน้องครีม} 18/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 19-07-2014 13:01:13

:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:น้องครีมสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆจ้าาา :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH16 คาถาไล่หญิงของพี่คิง} 19/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 19-07-2014 15:20:10

คาถาไล่หญิงของพี่คิง

{ K }♨

   “สวัสดีค่ะครับคุณราชินทร์ ผมชื่อกิตติพงศ์ เรียกผมสั่นๆว่าพงศ์ก็ได้ครับ เป็นผู้ดูแลและสอนงานของคุณครับ เป็นเกียรติมากๆครับฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ ”

ยังไม่ทันก้าวเข้าประตูบริษัทก็มีไอ้ผู้จัดการผอมแห้งเหมือนไม้เสียบผีดูงกๆเงิ่นๆมายืนรอรับผมอยู่ก่อนแล้ว หมอนี้ขยับแว่นที่สวมไปมาดูท่าทางเกร็งๆ ผมก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆให้ ไม่รู้จะพูดอะไรเหมือนกัน อ่อ ราชินทร์นั้นชื่อผมเอง คุณนายเคยบอกว่ามันแปลว่าราชาผู้ยิ่งใหม่ แต่ดูตอนนี้สิราชาตกอับชัดๆ

   “อ่อ ไม่ต้องผมถือเองได้” อยู่ๆนายพงศ์ก็วิ่งมาเหมือนจะฆ่าผมทำเอาผงะนิดหน่อยหล่อนกว่าหนังผีที่ผมเคยดูเสียอีก เขาเข้ามาคว้ากระเป๋าหนังของผมจะไปถือแต่ผมแย่งเอาไว้ก่อน แต่เจ้าตัวก็ไม่ละความพยายาม สุดท้ายผมก็ต้องยอมแพ้ไม่งั้นมีกระเป๋าขาดแน่ กูล่ะหน่ายกับคนเป็นใหญ่เป็นโตจริงจริ๊งงงงงงงงง

   “มาเถอะครับ มันคือหน้าที่ผม” หมอนั้นว่าแล้วก็ยิ้มแป้นเห็นฟันครบ 30 ซีก อีก 2 ซีกด้านในเหมือนจะหลอลี่ไปแล้วเรียบร้อย ผมเลิกสนใจก่อนจะยื่นกุญแจให้กับเด็กรับรถให้เอาไปไว้ในที่จอดรถ ก่อนจะเดินเข้าบริษัทด้วยอารมณ์ที่ไม่ค่อยดีนัก อยากกลับบ้านไปหากระต่ายอ่ะเข้าใจปร้า!!!!! ป่านนี้ไม่รู้โดนปู้ยี้ปู้ยำไปถึงไหนล่ะ กระซิก …

   “ว้ายเธอ นี้ไงคุณราชินทร์ลูกชายคุณราเมนทร์หล่อเนอะ”

   “ใช่ๆหล่อเหมือนพ่อเลยเธอ ฉันล่ะอิจฉาคุณนายจริงๆทั้งลูกทั้งสามีหล่อทั้งคู่เลยเป็นฉันคงฟินตาย”

   “แต่ดูแล้วนิสัยเย็นชาทั้งคู่เลยนะเธอ ดูตาสิเจ้าเล่ห์เหมือนกันเลย อ๊ายยย สเป็ก!” นี้ขนาดนินทานะยังได้ยินมาถึงนี้และถ้าเดินมาด่าต่อหน้าแก้วหูกระผมไม่ทะลุหรืออย่างไรหน่อแม่หญิงทั้งหลาย

และนี้นะย่ะพวกหล่อน!!!! ผมน่ะนะ ใจดีกว่าตาลุงนั้นร้อยเท่า หล่อกว่าตาลุงร้อยเท่า แถมยังเป็นมิตรกว่าตาลุงร้อยเท่า เชอะ มาหาว่าผมเหมือนคนพันธุ์นั้นได้ยังไงน่ะ ผมน่ะนะไม่มีนิสัยเสียชอบแกล้งคนแบบนั้นซะหน่อย สาบานให้ฟ้าผ่าเลยก็ได้เอ๊า!!!

คลื่นน!!!!

   “อ่า ดูเหมือนฝนจะตกนะครับ” … ก็เหมือนจะเป็นอย่างงั้นเมื่อกี้ลูกพูดเล่นนะครับอย่าผ่าลงมาจริงๆนะเออ =_=’

   “นี้ครับห้องทำงานของคุณราชินทร์เห็นผู้อำนวยการบอกว่าคุณจะมาฝึกงานแค่เสาร์อาทิตย์ เราเลยเตรียมห้องเล็กไว้ให้ครับ และผมจะค่อยๆสอนงานคุณไม่แค่ผมเท่านั้นจะมีผู้รู้อีกหลากหลายสาขาผลัดกันมาสอนด้วยนะครับ”

นี้เล็กแล้วหรอว่ะ!!!! มันใหญ่พอๆกับห้องผมที่คอนโดเลยนะเนี้ย มีเครื่องอำนวยความสะดวกครบถ้วน มีห้องนอนเล็กๆอยู่ด้านในด้วย แถมมีห้องน้ำและยังมีโซฟากับเครื่องเล่นแบบครบชุดอีกตั้งหาก เพิ่งจะรู้ว่าบริษัทตัวเองใหญ่โตก็วันนี้แหละ เอาว่ะ เรียนรู้ไปก็ไม่เสียหายเผื่อวันไหนทรยศไปตั้งบริษัทเองแข่งกับตาลุงนั้นจะได้ไม่แพ้เขา ฮ่าๆๆๆๆๆ

   “ขอโทษนะค่ะ ขออนุญาตเข้าไปค่ะ” เสียงผู้หญิงดังขึ้นผมหันไปมองทันที วะ ว๊าวววววว! แม่คุณแม่ทูนหัวนั้นนมหรือหัวเด็กครับ เด้งขึ้นเด้งลงยั่วยวนสายตาพี่ยิ่งกระไร ไหนจะสะโพกใหญ่พอดีมือกับผิวขาวๆ หน้าตาหมวยเซ็กส์ซะขนาดนี้ เป็นภรรยาพี่ไหมครับ …. เฮ้ยยยยยยยยยยย! ไอ้คิง มึงมีตัวเล็กอยู่แล้วน๊า แต่แหมบางทีก็ขอส่องให้ชื่นใจบ้างไม่ได้คิดจริงจังสักหน่อย คิกๆ

   “เอ่อ…นี้คุณ พิมพ์พลอยครับเลขาของคุณ”

   “สวัสดีค่ะ คุณราชินทร์ เรียกดิฉันว่าพลอยก็ได้นะค่ะ”

   “ครับผม” ผมยิ้มล่าก่อนเจ้าหล่อนจะเหนี่ยมอายนิดๆตามจริตผู้หญิง แหมทำเป็นอาย ฮ่าๆๆๆ

   “ฮะแฮ่ม!!! ก่อนอื่นเลย คุณพิมพ์พลอยช่วยแนะนำสถานที่ต่างๆของบริษัทด้วยนะครับ ”

   “ได้ค่ะคุณพงศ์” เธอรับคำเสียงดังฟังชัดก่อนจะหันมายิ้มหวานให้ผมส่วนผู้จัดการส่วนตัวหน้าซอมบี้ตอนนี้หายออกไปจากห้องด้วยความไวแสงแล้วครับ เอาล่ะโว้ย … ทำไมไม่อยู่เป็นเพื่อนกันว่ะ มาช่วยกูควบคุมตัวเองไม่ให้เอานิสัยเดิมๆออกมาใช้ก่อนสิโว้ย!!!

ไม่ได้ต้องถ่องคาถาเตือนในตัวเองอยู่เสมอๆ น้องครีม น้องครีม น้องครีม …

{ C } ♨

   “ฮัดชิ้ว!”

   “ไหวไหมครับคุณหนูพักสักหน่อยเถอะ นี้ฝนก็มาครึ้มใหญ่แล้วด้วยนะครับ” ผมหันไปยิ้มให้คุณลุงคนสวน อ่า เหลืออีกตั้งเยอะผมยังทำไม่เสร็จเลย ถ้าไม่รีบคงไม่ทันเวลาแน่ๆ คุณฝนจ้าอย่าพึ่งตกนะ ไปที่อื่นก่อนได้ไหม น้องครีมต้องทำงานนะ ไม่งั้นคุณลุงต้องดุน้องครีมอีก คุณลุงจะเกลียดน้องครีมถ้าน้องครีมทำไม่เสร็จ

   ผมไม่สนใจคุณลุงที่ยืนถอนหายใจอยู่ห่างๆคุณลุงชื่อลุงมีครับเขาใจดีมากสอนผมทุกอย่างเกี่ยวกับต้นไม้เลย การเปลี่ยนกระถางไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย เพราะถ้ารากมันขาดเยอะไปกล้วยไม้จะออกดอกมาไม่สวย คุณลุงก็จะดุน้องครีมอีก สองชั่วโมงแล้วผมเพิ่งทำไปแค่ 20 กว่าต้นเอง ลุงมีก็จะช่วยแต่ผมไม่ยอมเพราะกลังลุงมีโดนลงโทษไปด้วยลุงแกก็อายุมากแล้ว ถ้าตกงานไปลุงจะลำบาก … ผมเองก็เช่นกัน อาจจะฟังดูแปลกๆผมไม่ใช่คนบ้านนี้ ความจริงทุกคนไม่ต้องสนใจผมก็ได้ แต่เพราะพี่คิงพี่คิงเป็นคนนำผมขึ้นมาจากกองขยะโสมมพวกนั้น คุณแม่และป้าลินก็ใจดีกับผม ทุกคนดีกับผม มีแต่คุณลุงคนเดียวที่ต้องการทดสอบผม ถ้าผมยอมแพ้อะไรง่ายๆ ทุกคนต้องผิดหวังแน่ๆ ผมต้องทำให้ได้ …


   “คุณลุงมีครับ ก่อนฝนจะตกคุณลุงช่วยปิดโรงเรือนให้ผมด้วยนะครับ และคุณลุงก็ไปพักเถอะ ผมทำได้ครับ”

   “เอางั้นหรือ งั้นเดี๋ยวลุงไปเอาเสื้อหันฝนให้นะ ที่นี้ถึงฝนจะไม่สาดเข้ามาแต่ละอองก็เยอะอยู่เดี๋ยวคุณหนูจะไม่สบาย เฮ้อ

… คุณท่านคิดอะไรอยู่นะ ปกติงานนี้ต้องทำกัน 5-6 คนถึงจะเสร็จภายในวันเดียวแท้ๆ” ลุงแกบ่นอย่างหัวเสียและเดินออกไปผมมองตามแกอย่างยิ้มๆ ก่อนจะหันมาสนใจกับกล้วยไม้แสนสวยตรงหน้า … เอาล่ะครีม ตั้งใจนะ ให้คุณลุงเห็นค่าในตัวเราให้ได้ สู้ๆ

.

.

.

   ในระหว่างที่เด็กน้อยกำลังก้มๆเงยๆอยู่กับเรือนกล้วยไม้ที่ตอนนี้ฝนเริ่มลงเม็ดเปลาะแปะๆ ชายวัยกลางคนยืนถือร่มมองดูอยู่ห่างๆ บุหรี่ในมือส่งควันฉุยออกมา แววตานั้นว่างเปล่าไม่ส่องประกายใดๆทั้งสิ้น เขาบอกตัวเองว่าแค่มาดูไอ้เด็กอวดเก่งที่ไม่เจียมสังขารตัวเองเท่านั้นตัวก็เล็กจี๊ดเดียวแต่สู้ไม่ถอยขนาดนี้ ดูสิว่าจะสู้ไปได้สักกี่น้ำ

   “มายืนทำอะไรตรงนี้ค่ะคุณผู้ชาย” เสียงของผ้าลินผู้ชุบเลี้ยงลูกชายของเขามาตั้งแต่แบเบาะดังขึ้นจากด้านหลังเขาหันไปเลิกคิ้วให้ผ้าลินที่เดินเข้ามาอย่างคนรู้เท่าทันความคิดของเขา

   “เปล่านี้ … ฝนตกแล้วเข้าบ้านเถอะ” เขาว่าก่อนจะหันหลังเดินสวนออกไป แต่ป้าลิน กลับชิงพูดเสียก่อนที่จะแยกจากไป

   “เด็กคนนี้เป็นเด็กน่ารักนะค่ะ ถึงจะดูบอบบางแต่ความซื่อตรง มั่นคง ก็มากกว่าผู้ใหญ่บางคนเสียอีก อย่าดูถูกเธอนะค่ะ อีกอย่างคุณคิงก็ทำตัวดีขึ้นตั้งเยอะเมื่อมีน้องครีมอยู่ข้างๆไม่ใช่หรือค่ะ”


ราเมนทร์ไม่ได้พูดจอตอบโต้แต่อย่างใดสาวเท้าก้าวเข้าบ้านอย่างคนไม่มีหัวใจ ป้าลิน มองตามหลังประมุขของบ้านไปก่อนจะแลบลิ้นล้อเลียนใส่และหันมามองเด็กตัวเล็กๆที่เริ่มจามหลายครั้งติดๆกัน และส่ายหัวเบาๆ ก่อนจะยิ้มเมื่อเห็นคนสวนใจดีที่ชื่อลุงมีวิ่งกลับมาพร้อมเสื้อกันฝนอย่างดี มาส่งให้

เธอเห็นคนตัวเล็กยิ้มก่อนจะยกมือขอบคุณลุงมีที่หัวเราะอย่างเอนดูนั้นอย่างขำๆ ก่อนที่ลุงมีจะเดินกลับไปพร้อมกับปิดโรงเรือนไม่ให้ฝนเทลงมาทำร้ายต้นไม้กล้วยไม้และน้องครีมได้ ก่อนที่เธอเองก็กลับบ้านมาในบ้านของตนเองก่อนที่ฝนจะโปรยปรายลงมา … ได้แต่คิดอยู่ในใจว่า ‘ต้องทำให้ได้นะหนูครีม’

=========================

อีพี่คิงลายจะออก ฮ่าๆๆๆๆ เจอคาถานี้เข้าไปรับรองหญิงไม่ไต่ตอมแน่นอน

ขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะ

สุดท้ายขอกำลังใจจากทุกคนนะค่ะ ตอนนี้ขอยืดเพื่อให้รับรู้ถึงจิตใจของแต่ล่ะคนก่อนเนอะ

และตอนหน้าเนื้อหาจะจัดเต็มกว่านี้ มาสั้นแต่มาจริงมาทุกวันนะค่ะ ฮ่าๆๆๆ :hao7:

อ้างจาก: dahlia ที่ 18-07-2014 21:12:38

ไม่ชอบสรรพนามที่คิงใช้เรียกพ่อตัวเองเลย ถ้าผู้แต่งปรับเปลี่ยนได้ น่าจะดีกว่านะคะ

ขอบคุณสำหรับคำติชมนะค่ะ ปรับปรุงแก้ไขเรียบร้อยนะค่ะจากตอนที่แล้วด้วยเช่นกัน ขอโทษที่ทำให้รู้สึกไม่ดีนะค่ะ

ขอบคุณที่ติดตามกัน มาตลอดตั้งแต่เรื่องเจ้าชายน้อยนะค่ะ อิอิ รักน๊าาาาาาา :mew1:

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH16 คาถาไล่หญิงของพี่คิง} 19/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 19-07-2014 15:36:30

"มาทุกวัน" ดีจายยยยมากกก

อยากรู้พ่อตาทำไมขยันแกล้งน้องครีมจัง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH16 คาถาไล่หญิงของพี่คิง} 19/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 19-07-2014 15:38:41

อย่าเอาแต่ท่องนะพี่คิง
ขณะที่น้องกำลังลำบากเพื่อพี่
ต้องห้ามนอกกายนอกใจน้องนะ :angry2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH16 คาถาไล่หญิงของพี่คิง} 19/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 19-07-2014 15:44:19

:L2: :L2:
มาเป็นกำลังใจให้คนแต่งมาลงทุกวัน

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH16 คาถาไล่หญิงของพี่คิง} 19/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 19-07-2014 15:51:56

สู้สู้ น้องครีม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH16 คาถาไล่หญิงของพี่คิง} 19/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 19-07-2014 16:03:38

น้องครีมสู้ๆ :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH16 คาถาไล่หญิงของพี่คิง} 19/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 19-07-2014 17:40:18

สู้ๆ นะ .. กระต่ายน้อย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH16 คาถาไล่หญิงของพี่คิง} 19/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: Aly-Q ที่ 19-07-2014 17:50:49

น้องน่ารักมากๆอ่ะ ชอบ...อยากได้แบบนี้ซักคนพี่คิงค่ะ ....ขอได้มั้ยน้องครีมอ่ะ555

ตามตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH16 คาถาไล่หญิงของพี่คิง} 19/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 19-07-2014 18:02:15

ท่องไว้พี่คิง
น้องครีม น้องครีม น้องครีม
อย่าให้หลุดนะเออออ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH16 คาถาไล่หญิงของพี่คิง} 19/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 19-07-2014 18:05:35

มาให้กำลังใจน้องครีม :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH16 คาถาไล่หญิงของพี่คิง} 19/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 19-07-2014 19:24:16

กรี๊ดดดดด ชะนีมาทำไม หนูครีม จัดการพี่คิงเลย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH16 คาถาไล่หญิงของพี่คิง} 19/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 19-07-2014 19:56:08

พี่คิงอย่าเผลอนอกใจหนูครีมนะ แม้เนื้อ นม ไข่ ตรงหน้า จะยั่วน้ำลายแค่ไหนก็ตาม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH16 คาถาไล่หญิงของพี่คิง} 19/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 19-07-2014 22:22:39

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH16 คาถาไล่หญิงของพี่คิง} 19/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 19-07-2014 22:37:16

พี่คิงลายออก

เดี๊ยะๆ

:beat: :beat:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH16 คาถาไล่หญิงของพี่คิง} 19/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 19-07-2014 23:17:01

ระลึกด้วยค่ะ ไม่ใช่แค่ท่อง....

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH16 คาถาไล่หญิงของพี่คิง} 19/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 20-07-2014 00:13:16

แง๊ๆ อยากอ่านอีกกกกกก!!

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH16 คาถาไล่หญิงของพี่คิง} 19/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 20-07-2014 07:30:17

:call:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH16 คาถาไล่หญิงของพี่คิง} 19/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 20-07-2014 07:47:33

ลุงทดสอบน้องครีมแรงไปอ่ะ เยอะเกินไป :mew2:

ถ้าน้องครีมไม่สบาย คนที่เดือดร้อนก็ลูกชายตัวเอง :mew5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH16 คาถาไล่หญิงของพี่คิง} 19/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 20-07-2014 07:58:45

หนูครีมสู้ๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH16 คาถาไล่หญิงของพี่คิง} 19/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 20-07-2014 10:53:37

พี่คิงแกอย่าตบะแตก ดูน้องครีมยังสู้ไม่ถอยเลย ตั้งพยายามเข้าทั้งสองคน

แต่ทำไมลุงแกถึงเย็นชาได้แบบนี้ ท่าทางจะแอบโหดไม่น้อย

ปล. ขอบคุณที่ช่วยแก้ไขเรื่องสรรพนามลุงแกนะคะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH16 คาถาไล่หญิงของพี่คิง} 19/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 20-07-2014 11:51:10

น้องครีมสู้ๆๆ นะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH16 คาถาไล่หญิงของพี่คิง} 19/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 20-07-2014 12:01:30

แหนะๆ พี่คิงคิดจะนอกใจนู๋ครีมรึไร :o9:
นู๋ครีมก็นะ ได้ป่วยแหงมๆ ตากฝนเนี่ย :m29:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH16 คาถาไล่หญิงของพี่คิง} 19/7/57 P.10
เริ่มหัวข้อโดย: jamelovelove ที่ 20-07-2014 16:36:47

กำลังหนุกเลยยยยยยย
รีบมาต่อนะค่ะ
สงสารน้อง ตรีมจังงงเลยยยยย
ร้องไห้แปปปปปปปป

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 20-07-2014 20:28:22

น้ำตาของน้องครีม

   “น้องครีมลูก กลับเข้าบ้านเถอะ ฝนตกหนักมากเลยนะ”

คนตัวเล็กที่กำลัง ขมักเขม่นกับงานตรงหน้าอยู่หันมามองคุณแม่คนสวยของตนที่เดินเข้ามาในโรงเรือนกล้วยไม้โปร่งโล่งที่ตอนนี้ปิดไว้เพื่อไม่ให้ฝนสาด แต่ก็ยังไม่สามารถกันละอองจากฝนที่เทกระหน่ำไม่ลืมหูลืมตาได้ ครีมเหยียดยิ้มกว้างก่อนจะเอ่ยถามขึ้นมือก็ยังจับกระถางกล้วยไม้อยู่ไม่ห่าง

   “กี่โมงแล้วครับคุณแม่”

   “4โมงเย็นแล้วค่ะ ดูสิหน้าสวยๆเลอะเทอะหมดเลย” แม่เดินเข้ามาสะบัดร่มที่หักครึ่งท่อนอย่างหัวเสียบ่นถึงสภาพอากาศด้านนอกก่อนจะเอ่ยตอบคำถาม เดินเข้ามาฉุดเด็กตัวเล็กขึ้นยืนและหัวมือลูบไปตามหน้าตาน่ารักที่เปื้อนเป็นปื้นไปด้วยดินสีดำ

   “ไม่เอานะ อย่าร้องนะ โอ๋ๆ ไปเถอะตาลุงว่าอะไรแม่จะตีปากให้ สัปดาห์หน้าค่อยมาทำต่อก็ได้นะค่ะ” คุณแม่ทำท่าทางประกอบก่อนจะเอาเด็กตัวเล็กที่ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ตากลมเริ่มแดงระรื้นขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด ความจริงตอนนี้ตัวเล็กก็ทำไปเกือบครึ่งแล้วแท้ๆ แต่กลับทำเพลินจนลืมเวลาซะนี้

   “แต่ครีมทำไม่สำเร็จ”

   “ใครจะไปทำเสร็จได้ล่ะ พ่อเขาก็รู้อยู่แก่ใจอยู่แล้ว หนูตัวแค่นี้เอง ทำก็ไม่เป็นทำได้แค่นี้ก็เก่งมาแล้วนะค่ะ ไปช่วยคุณแม่ทำอาหารดีกว่าเนอะ”

และคุณแม่ก็พาลูกน้อยที่เธอไม่ได้สนใจต้นกำเนิดเรื่องราวเป็นไปของครีมเลยแม้แต่น้อย แค่ถูกชะตาและคิดว่าเด็กคนนี้คือลูกของเธอจริงๆ อาจจะไม่ใช่ชาตินี้แต่เป็นชาติที่แล้วก็ได้ใครจะไปรู้ ก็นะ เด็กมันน่ารักซะยิ่งกว่าอะไร ลำพังเธอก็มีลูกชายอยู่ แต่ไอ้ที่มีดันไม่ตัวเล็กน่ารัก แบ๊วๆ ยิ้มสวย แก้มแดงเหมือนอย่างงี้เนี้ยสินะ

   “คุณแม่ครับ ผมมีเสื้อกันฝน เราเอาคลุมไปกันเถอะครับ เดี๋ยวเปียกมากและจะไม่สบาย” น้องครีมวิ่งไปหยิบเสื้อกันฝนสีชมพูที่ลุงมีคนสวนเอามาให้ไว้เมื่อตอนก่อนฝนจะตกมายื่นให้คุณแม่ยิ้มทั่งๆที่น้ำตาคลออยู่

   “โอ้ ดีมากเลยค่ะ ร่มแม่หักซะแล้ว ซื้อมาตั้งแพงเพราะลมนี้แหละไม่รู้จะแรงอะไรนักหนา” คุณแม่ยิ้มก่อนจะหยิบเอาเสื้อมาคลุมหัวไว้ทั้งสองคน ก่อนจะพากันเดินเข้ามาในบ้านใหญ่ที่ตั้งอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลมากนัก พอทั่งคู่เข้ามาในบ้านได้ ป้าลินก็ยืนรอรับพร้อมผ้าขนหนูสีขาวสะอาดอยู่แล้ว โดยที่น้องครีมโดนสั่งให้ขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าโดยไวก่อนที่จะเป็นหวัดเสียก่อน ตัวเล็กทำอย่างว่าง่ายและน่ารัก

น้องน้อยเดินขึ้นบันไดสีทองอร่ามตานั้นก่อนจะเลี้ยวไปทางปีกขวาของตัวบ้านเพื่อไปยั่งห้องของตัวเองที่อยู่ริมสุดทางเดิน แต่แล้วก็ต้องชะงักเมื่อห้องทางปีกซ้ายของบันไดเปิดออกพร้อมกับร่างสูงใหญ่ของคุณลุงของตัวเล็กที่เดินออกมาในเสื้อผ้าชุดสำรองเรียบร้อย ที่ขมับยังมีปากกาสีดำทัดหูอยู่เลย คนตัวเล็กมองอย่างฉงนเอียงคอมองปากกานั้นอย่างสนใจ คุณลุงหันมาเห็นเจ้าเด็กมอมแมมก่อนจะทำเมินไปทางอื่น เดินลงบันไดไปไม่สนใจ

“คะ คุณลุงครับ” น้องครีมอ้อมแอ้มเรียกขึ้น ทำให้คุณลุงหยุดชะงักแต่ไม่เงยหน้าขึ้นมามอง คนตัวเล็กเดินดุ๊กๆไปยืนใกล้ๆก้มหน้าก้มตายกมือพนมขึ้นกลางอก คนที่ทำเก๊กเหลือบมามองนิดๆและถอนหายใจเบาๆอย่างหน่ายๆ ก่อนจะหันมาก้มมองอย่างเต็มตา

“มาไหว้ฉันทำไม”

“คือ ผมต้องขอโทษคุณลุงจริงๆนะครับผมเปลี่ยนกระถางกล้วยไม้ไม่เสร็จ แต่พรุ่งนี้เลิกเรียนแล้วผมจะมาทำต่อ วันอังคารเลิกแล้วก็มาทำต่อ ผมจะทำต่อให้เสร็จครับ ผะ ผม …”

“ก็ตามนั้นแหละ ไม่ต้องพูดมาก รำคาญและนี้เป็นบ้าอะไรมาเดินตัวเปียกๆในบ้านฉันไปอาบน้ำอาบท่าและไปทำอาหารซะ ลืมแล้วหรือไงต้องทำให้ฉันกินจนกว่าจะบอกว่าอร่อยน่ะ” คุณลุงพูดจบเด็กน้อยก็พยักหน้าอย่างดีใจทันที ก่อนจะวิ่งเพื่อเข้าห้อง แต่ก็ชะงักหยุดมองตามหลังคุณลุงที่เดินลงบันไดไปอีก ก่อนจะวิ่งไปเกาะราวบันไดและตะโกนขึ้น

“คุณลุงครับ!” คุณลุงที่ตัวเล็กเรียกเงยหน้าขึ้นมามองตามเสียงหวานจ๋อยนั้นรวมถึงคนรับใช้คนอื่นๆที่กำลังเดินไปมาอยู่ด้วยสองสามคนหนึ่งในนั้นคือป้าลินที่กำลังเดินเอาเสื้อผ้ามาให้ตัวเล็กด้วย

“ปากกาครับ ปากกาอยู่ที่หู”

ไม่บอกเปล่าทำท่าประกอบด้วยการชี้ไปมาที่หูของตัวเล็ก ปากเล็กยิ้มสยายอย่างน่าดู แต่คุณลุงกลับไปยิ้มด้วยตะปบเอาปากกาที่เหน็บอยู่ที่อยู่ออกมาใส่กระเป๋ากางเกงอย่าไวและเดินอย่างหงุดหงิดลงบันไดมาก ปล่อยให้ป้าลินและคนอื่นๆยืนหัวเราะกับเด็กน้อยที่ไม่รู้ตัวว่ากำลังโดนคนตัวใหญ่โกรธเอาดอกใหญ่ๆ

{ C }♨

   ผมทำอะไรผิดรึเปล่า ทำไมดูคุณลุงเขม็งผมแปลกๆ ไม่ว่าผมจะหยิบจะทำอะไรก็เขม็งตลอด ผมแค่เอาชาก่อนอาหารไปให้ก็จ้องอย่างกับผมไปทำอะไรผิดซะอีก หรือจะโกรธที่ผมทำงานไม่เสร็จน่ะ แต่ท่านก็อนุญาตแล้วนี้ว่าให้ทำต่อพรุ่งนี้ได้ นึกไม่ออกจริงๆว่าทำอะไรผิด บอกให้เราไปอาบน้ำเราก็อาบแล้ว ผมก็เช็ดแห้งรวบขึ้นเรียบร้อยแล้วแท้ๆ แถมชุดเสื้อลายโดราเอม่อน กับเอี้ยมยีนต์ขาสั้นเหนือเข่ามีลูกไม้ตรงชายแบบนี้ป้าลินก็บอกว่าน่ารักมากๆคุณลุงต้องใจอ่อนแท้ๆ ทำไมกันน๊า!

   “ฮัดชิ้ว! ขะ ขอโทษครับ” ผมรีบเอาผ้ามาปิดปากทันที ก่อนจะหันมาคนต้มข่าไก่ต่อ อ้า กลิ่นหอมจังเลย วันนี้แหละคุณลุงต้องชอบเราแน่ๆ

   “น้องครีมเดี๋ยวไปกินยาหน่อยนะลูก เหมือนหนูจะไม่สบายนะค่ะ”

   “ครีมไม่เป็นไรครับแม่” ผมเงยหน้าบอกคุณแม่และยิ้มกว้างให้ คุณแม่อมยิ้มก่อนจะก้มมาหอมแก้มผมเบาๆ … แม่เขมก็ชอบทำแบบนี้ คิดถึงแม่เขมจังเลย

   “น้องครีมพี่คิงกลับมาแล้วนะลูกไปรับพี่เขาสิจ๊ะ” ป้าลินเดินมาบอกผมผมพยักหน้าอย่างเต็มใจก่อนจะวางอุปกรณ์ทุกอย่างลงและกะจะถอดผ้ากันเปื้อนลายลูกไม้น่ารักออก แต่คุณแม่บอกห้ามถอดเพราะมันน่ารักมาก ผมเลยจำยอมเพราะอยากให้พี่คิงเห็นผมน่ารักเหมือนกัน คิกๆ

   รถคันสีดำคุ้นเคยเข้ามาจอดหน้าบ้านใหญ่ปกติพี่คิงจะเอาไปจอกในโรงรถ แต่นี้ฝนยังตกไม่หายเลยมาจอดตรงนี้แทน ผมยืนยิ้มให้กับคนตัวโตที่แต่งตัวหล่อผิดปกติกว่าทุกวันเปิดประตูรถลงมา

   “พี่คิงงงงงงง”

   “อ้าวตัวเล็ก เดี๋ยวรอพี่แปปนึงนะ” เขาว่าและเดินออกมาอีกฝั่งของรถและเปิดประตูออก ผมมองไม่ชัดว่าอะไร แต่ก็ต้องตกใจเมื่อเห็นพี่คิงพยุงพี่สาวคนนึงออกมาจากรถด้วย … ใครกัน สวยจังเลยแถมยังหุ่นดีอีกตั่งหาก … มากับพี่คิงได้ยังไง … และทำไมต้องโอบประคองด้วย …

   “เข้าบ้านครับครีม” พี่คิงประคองพี่สาวคนนั้นที่ท่าทางดูมึนๆไม่มีแรงมาหาผมและบอกขึ้น ผมไม่ตอบแต่ยอมเดินตามเขาเข้าไปในบ้านเงียบ ๆ อะไรกันน่ะ …

   “ว้ายตาคิง พาใครมาน่ะ!!!”

   “คุณพิมพ์พลอยน่ะครับ เธอเป็นลมอยู่หน้าบริษัทผมเลยพามา ขอยาดมหน่อยสิฝน” พี่คิงตอบคำถามคุณแม่ที่เดินมาก่อนจะหันไปสั่งพี่ฝนที่หน้าตาตื่น และพาผู้หญิงคนนั้นไปนอนที่โซฟาของบ้าน … ไม่สนใจผมเลยหรอพี่คิง ผมใส่เสื้อผ้าใหม่ เพิ่งอาบน้ำ แถมยังใส่ผ้ากันเปื้อนด้วยนะ … ปกติต้องเข้ามากอดแล้วด้วยซ้ำ

   “ไปตาคิงไปเปลี่ยนเสื้อผ้าซะ เดี๋ยวแม่จัดการเอง ฝน ผิง มาช่วยกันพาคุณผู้หญิงคนนี้ไปห้องว่างที” พี่ฝนกับพี่ผิงที่อยู่บริเวณใกล้ๆต่างพากันมาช่วยพยุงพี่สาวคนนั้นขึ้นบันไดไป โดยมีคุณแม่ตามขึ้นไปด้วย พี่คิงมองตามเหมือนอยากจะตามขึ้นไปด้วยอีกคน … มองผมสิพี่คิงผมอยู่ตรงนี้นะ

   “ไอ้คิงร้ายนี้หว่าไปทำงานวันแรกก็ได้สาวกลับบ้านแล้ว” คุณลุงที่นั่งจิบชาอยู่โซฟาอีกตัวเอ่ยขึ้นเหมือนจะให้ผมได้ยินไปด้วย และผมก็ไม่ได้ยินอะไรอีกเพราะป้าลินเอามือมาปิดหูผมและพามาที่ครัวทันที … ทำไมล่ะ ? ไม่เข้าใจเลย …

.

.

.

   ทั่งโต๊ะอาหารเงียบสนิทได้ยินแต่เสียงคุยกระซิบของพี่คิงและพี่สาวคนนั้นที่อยู่ร่วมโต๊ะด้วยทั้งๆที่ตัวเองทำท่าไม่สบายอยู่ไม่ถึงชั่วโมงที่แล้วแท้ๆแต่ทำไมถึงได้ดูสดใสนักล่ะ เขาหัวเราะต่อกระซิกกันอยู่ตรงหน้าผม ทำไมนะผมถึงรู้สึกโลกทั้งโลกมันหนักแบบนี้

   “กับข้าว …”

   “ถ้าคุณพูดฉันจะตบปากคุณ” คุณแม่ชิงพูดก่อนคุณลุงที่กำลังจะเอ่ยขึ้น พี่คิงมองมาที่ผมก่อนจะตัดกุ้งตัวใหญ่มาให้ ผมฝืนยิ้มให้ก่อนจะตัดกุ้งตัวนั้นเข้าปากเคี้ยวอย่างยากลำบากเหมือนตัวกุ้งแข็งเหมือนหิน น้ำตามันเหมือนจะไหลทันทีที่ได้ยินเสียงคุณแม่และพี่สาวคนนั้นคุยกัน

   “บ้านหนูอยู่ไหนจ๊ะ หนูพลอย”

   “XXX ค่ะคุณแม่”

   “ว๊าย ไม่ได้นะค่ะ ห้ามเรียกน้าว่าคุณแม่สิ เราไม่ได้เป็นอะไรกันเสียหน่อย เดี๋ยวทานเสร็จจะให้คนไปส่งหน้าหมู่บ้านนะจ้ะ”

   “แม่แต่ฝนยังตกอยู่เลยนะ”

   “ทำตามที่ฉันบอก!!!” คุณแม่กัดฟันพูดให้พี่คิงได้ยินแต่หน้าท่านยิ้มเป็นมิตรเช่นเคย …

   “งั้นเดี๋ยวผมไปส่งเอง”

เคร้ง

   “ขะ ขอโทษครับ ผะ ผมขอตัวสักครู่นะครับ” ผมขอโทษก่อนจะก้มเก็บช้อนที่เผลอทำหลุดมือหล่นพื้นขึ้นมาวางไว้นอกจานตัวเองและลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องน้ำชั้นล่างโดยมีเสียงคุณแม่ตะโกนตามหลังมาซึ่งผมฟังไม่รู้เรื่อง

   พอเข้ามาในห้องน้ำได้ ผมก็นั่งลงกับชักโครกเอามือปิดหน้าในหัวคิดไปต่างๆนาๆ ซึ่งผมไม่สามารถหยุดมันได้ ทำไมนะ ผมถึงรู้สึกไม่ดีจริงๆ เหมือนโดนแย่งของรัก เหมือนกำลังจะสูญเสีย เหมือนความหวังจะดับวูบลง … เจ็บจัง แน่นอกไปหมดแล้ว … ฮึก …. พี่คิงเขาดูเหมาะกับพี่พลอยมากจริงๆ มากจริงๆ …

   อยู่ๆเจ้าน้ำตาก็ไหลออกมาซะอย่างงั้น ทั้งๆที่ผมไม่อยากที่จะร้องไห้แท้ ๆ…

========================

ไม่มีอะไรจะพูดตอนนี้ค่ะ แต่อยากให้ติดตามกันต่อไป :m15:

ขอบคุณทุกกำลังใจ เจอกันตอนหน้านะค่ะ :bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: puna ที่ 20-07-2014 20:39:17

สงสารน้องครีม
พี่คิงนะพี่คิง!!!!!นิสัย!!!!!!
#ค้างงงงงงงงงง อยากอ่านต่อ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: oiw08 ที่ 20-07-2014 20:56:31

สั้นจังเลยอะตอนนี้

แบบว่าสงสารน้องครีมจัง
:hao5: :hao5: :hao5:

มาต่อเร็วๆน๊า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: Ella ที่ 20-07-2014 21:09:14

:z3: :z3: :z3: พี่คิง นิสัย เสียอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 20-07-2014 21:35:14

ให้เดา พี่คิงแกล้งน้อง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 20-07-2014 21:38:46

:angry2: :angry2: :angry2: :angry2:ไอ้พี่คิงงงงงงงงงง :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 20-07-2014 21:39:25

อินี่มันมีแผน ต้องจัดการด่วนเลย อยากได้ลูกเจ้าของบริษัทมากเลยสินะ!!!

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 20-07-2014 21:54:06

น้องครีมมมมม :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: janji ที่ 20-07-2014 21:59:53

อยากอ่านต่ออ่ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 20-07-2014 22:06:07

พี่คิงทำน้องร้องไห้ทำมายยยย :angry2:
ยัยพิมพ์พลอย :z6:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 20-07-2014 22:41:24

เด๋วก้อไม่ให้แมร่งเดะตัวนู๋ครีมเลยนี่ ไอคิงลี่ เดะๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 20-07-2014 22:54:00

ไม่ว่าเหตุผลจะเป็นอะไร แต่มาทำน้องครีมร้องไห้
บอกเลยโกนธพี่คิงงงงง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 20-07-2014 23:49:22

คิง ฉันจะฆ่านาย นายเอาหญิงเข้าบ้านเพื่อ? ทำน้องร้องไห้อีก o18

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 21-07-2014 00:07:35

อิพี่คิงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

ทำน้องร้องไห้

ย๊ากกกกกกกกกกกกกก

:z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 21-07-2014 00:19:49

:hao5: น้องเค้กกก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 21-07-2014 01:26:52

สองพ่อลูกตระกูลนี้ร้ายกาจ ร้ายกาจเกินไปแล้ววววว

ขุ่นแม่คะช่วยน้องที~~~ :mew4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 21-07-2014 01:40:04

กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!! มาให้อยากแล้วเธอก็จากไป ไม่น๊า!!!!

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 21-07-2014 08:18:43

ไม่รู้ว่าแค่แกล้งน้องหรือมันเป็นเพราะสันดานนะคิง แต่ถ้าเป็นอย่างหลังก็ช่วยอย่าดึงน้องมันเข้าไปในวังวนเน่าๆ ที่มันเฟะของนายกับยัยนมโตนั่นเถอะ :angry2:

อ้อ .... แล้วถ้าแค่แกล้งนะช่วยหาวิธีแกล้งแบบอื่นเถอะ เล่นกับความรู้สึกกันแบบนี้ ระวังจะเป็นเหมือนเพื่อนนาย ครีมเพิ่ง15หยก16หย่อนๆ น้องมันคงไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของนายกับผู้หญิงนั่นหรอก

ไปดีกว่าเดี๋ยวจะอดด่าไอ้พระราชาบ้ากามอีกไม่ได้ เชอะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 21-07-2014 08:32:57

เกลียดดดดด คนที่ชอบข่มเหงคนอื่นแบบตาแก่ และอีพี่คิง ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด

เด็กอย่างน้องครีมไม่ได้ร้ายหรือลึกลับพอที่จะมาพิสูจน์อะไรบ้าๆ กันด้วยวิธีแบบนี้

น้องครีมได้พบเจอกับสิ่งเลวร้ายมาเยอะพอแล้ว ถ้าไม่รักไม่เอ็นดูก็ปล่อยเด็กมันไปเหอะ

น้องไม่ใช่ของเล่น ... การทำร้ายกันที่เจ็บปวดที่สุดคือการทำร้ายกันด้วยคำพูดและจิตใจ :mew2: :m15:

*อินไปหน่อย 555*

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 21-07-2014 08:44:37

รู้สึกเศร้าใจ น้องครีมดราม่า

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 21-07-2014 10:28:39

อ้าวววววววๆๆๆๆ
อิพี่คิงน้องร้องไห้นะโว้ยยยยย :angry2: :angry2:
ไปง้อเด๋วนี้!!! :ling1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 21-07-2014 10:38:22

:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 21-07-2014 11:27:08

อีพี่คิงนี่อารมณ์ไหนเนี้ย รู้จักกันแปปเดียวพาเข้าบ้านแล้วบ้าบอ

ไปส่งบ้านก็พอมั้ง

มีสาวมาลืมน้องลืมนุ่งเลยนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 21-07-2014 14:02:11

อ้าว อิพี่คิง คิดจะทำอะไร ตบรัวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 21-07-2014 17:15:23

ไอบ้าคิงแล้วจะพามาบ้านทำไม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH17 น้ำตาของน้องครีม} 20/7/57 P.11
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 21-07-2014 19:18:26

เพิ่งได้เข้ามาอ่านน้องครีมน่ารักอ่ะ แต่ตอนล่าสุดนี่สงสารน้องครีมมาก โดนตาลุงนั้นแกล้งไม่พอยังมาเจออิพี่คิงพาผู้หญิงเข้าบ้านอีก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 21-07-2014 21:32:40

แผนของราชา

หลังจากที่พี่คิงพาพิมพ์พลอยออกไปจากบ้านแล้ว คนของบ้านใหญ่สังเกตเห็นว่าเด็กน้อยของบ้านหายเข้าไปในห้องน้ำนานเกินไป คุณแม่จึงไปเคาะเรียกแต่ไม่มีเสียงตอบรับกลับมาจึงให้คนเอากุญแจสำรองมาเปิด ปรากฏเห็นร่างน้อยซุกตัวอยู่ซอกห้องน้ำไข้ขึ้นสูงหนักจึงพากันวุ่นวายพากันจะไปหาหมอ แต่ป้าลินห้ามไว้ก่อน กลัวระหว่างทางใกล้จะขึ้นสูงและเกิดอาการช็อกเสียก่อนจึงประถมพยาบาลเบื้องต้นด้วยการระบายความร้อนออกและเมื่อเห็นว่าน้องน้อยของบ้านพ้นขีดที่ต้องเป็นห่วงแล้วจึงช่วยกันอุ้มเหมือนเด็กน้อยต้องการการประคับประคองขึ้นมาบนห้อง เช็ดหัวให้อย่างรักสนิทและท่ามกลางความเป็นห่วงของทุกคนในบ้าน โดนเฉพาะอย่างยิ่งคุณแม่และป้าลิน และคนหน้าเป็นอย่างประมุขประจำบ้านที่นั่งทำคอไม่รู้ร้อนแต่หูกลับรับรู้และรับฟังทุกอย่างอย่างถือฟอร์ม

ในขณะที่ฝ่ายหนึ่งกำลังรู้สึกเหมือนโดนทอดทิ้งอย่างรุนแรงและกระทบต่อจิตใจอย่างหนัก อีกฝ่ายกลับเดินหน้าระรื้นลงมาจากรถอย่างอารมณ์ดีเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

คุณแม่พอเห็นลูกชายหัวแห้วหัวเผือกของตัวเองเดินมาก็ถลาเข้ามายืนเท้าสะเอวหน้าเชิดขึ้นสูงดักหน้าไว้ พี่คิงมองคุณแม่ของตัวเองอย่างฉงนสงสัย พลางชะเง้อมองหาเด็กน้อยน่ารักของเขา

“แม่น้องครีมล่ะ”

“หน่อยยยยย ยังจะถามหาอีกหรอ!!! ไปส่งกันมาถึงไหนล่ะยะ!!!”

“อย่าเพิ่งประชดน่ะแม่ น้องล่ะนอนแล้วหรอ อ่า 3 ทุ่มแล้วคงนอนแล้วสิเนอะ”

“นอนตัวร้อนจี๋เลยแหละย่ะ อีกคนไปเริงร่ากับสาวอีกคนพยายามทุกอย่างเพื่อพิสูจน์ตัวเอง ถามจริงๆเหอะตาคิงกำลังจะทำอะไร ฉันตามแกไม่ทันจริงๆ” คนเป็นแม่พูดอย่างระอาใจแต่เหมือนคนตัวสูงไม่ได้สนใจประโยคอื่นนอกจากประโยคหน้าสุดแม้แต่น้องคิ้วหนาขมวดอย่างสงสัยหน้าตาเริ่มตื่นตระหนกชัดเจน

“น้องเป็นอะไรนะครับ”

“ก็นั่งขุดดินขุดทรายตากฝน แถมยังร้องไห้หนัก เพราะไอ้หมาเจ้าเล่ห์กับตาแก่บ้าอำนาจน่ะสิ ว๊ายตาคิง!!!” คุณนายตัวแทบหมุนเมื่อลูกชายวิ่งขึ้นบันไดไปอย่างรวดเร็ว โดยมีตาคมกริบของประมุขของบ้านนั่งมองไม่ละสายตา

   ประตูห้องถูกเปิดออกอย่างแรงปรากฏร่างสูงใหญ่ของตัวต้นเหตุเดินเฉิบๆเข้ามานั่งมองร่างเล็กที่นอนหายในระทวยอยู่ไม่ห่าง ริมฝีปากแดงทำให้ร่างสูงแทบจะอยากร้องไห้ออกมาเสียตรงนี้ เขาโอบอุ้มร่างนั้นขึ้นมากอดประทับรอยจูบกับหน้าผาดมนอย่างรักไคร่ พึมพัมอะไรบางอย่างที่ฟังไม่ชัดเจนและค่อยๆวางร่างน้องน้อยลงอย่างเบามือ ลูบใบหน้าสวยนั้นอย่างหลงไหล่และค่อยๆถอยตัวออกมาจากห้องอย่างเงียบกริบ เดินเหมือนวัตถุไร้ชีวิตเข้าไปในห้องของตัวเองที่อยู่ข้างๆกัน

.

.

.

{ C }♨

   “เมื่อคืนไข้ขึ้นทั้งคืนเลยค่ะ เพิ่งดีขึ้นเมื่อตอนตี 4 กว่าเองค่ะ” เสียงพี่ฝนนี้หน่า … พี่ฝนคุยกับใคร พี่คิง คุณแม่ คุณลุง หรือป้าลินกันนะ ทำไมผมเจ็บตาหายใจไม่ออกเลย ผมไม่สบายหรือไม่ไงนะ เมื่อคืนผมจำอะไรไม่ได้เลย … แต่ที่ผมจำได้คือภาพของพี่คิงที่ไม่สนใจผมเลย… ผมคงตกกระป๋องแล้วมั้ง ฮะ ฮะ ฮะ …

   “นี้ ตื่นสิ …” เสียงคุณลุงนี้หน่า ทำไมถึงเป็นคุณลุงล่ะ ผมพยายามลืมตาแต่ลืมไม่ขึ้นสักทีเหมือนมันเย็บติดกันเลย

   “คะ คะคุณลุง” นั้นเสียงผมเหรอเหมือนเป็ดเลย แย่แล้ว คุณลุงต้องโกรธแน่ๆ

   “เสียงก็แทบไม่มีก็อย่ามาพูดใส่ฉัน ลืมตาขึ้นมากินข้าวกินยาซะ” เสียงแหบนั้นพูดพร้อมกับผ้าเปียกๆที่แปะมาที่ตาผม และความรู้สึกนวดคลึงๆที่ขมับผมให้ความรู้สึกที่ปวดตึบๆที่หัวเริ่มผ่อนคลายลงและสัมผัสนั้นก็ค่อยๆออกไปจากหน้าผม ผมค่อยๆลืมตาปรับสายตาให้เข้ากับแสงในห้องที่จ้าไปหมด

   “เป็นไงบ้างล่ะ” ผมหันไปมองคุณลุงที่นั่งข้างๆเตียงผมในมือถือถ้วยข้าวต้นที่ดูน่ากิน แต่ผมกลับไม่ได้กลิ่นอยู่ด้วย ใบหน้าเขาบึ้งตึงเหมือนไม่ค่อยเต็มใจเท่าไร ผมเลยก้มหน้าหลบตาลง

   “แม่แกไปธุระกับป้าลินของนายส่วนไอ้คิงไปเรียน บ่ายๆถึงจะกลับ วันนี้นายไม่สบายเลยโทรไปลาโรงเรียนให้แล้ว เอ๊าลุกขึ้นมากินข้าว แม่แกบอกให้ฉันป้อนไม่งั้นจะกลับมาฆ่า”

   “คะ ครับผม” ผมพยายามพยุงตัวลุกขึ้นพิงหัวเตียงอย่างยากลำบาก เหมือนคุณลุงจะขัดใจในความเฉื่อยชาของผมเลยเอื้อมตัวมาช่วยพยุง … ฮื้ออออออออ ผมขอโทษครับคุณลุง ผมขอโทษอย่าดุผมเลยยยยยยย

   “ไม่ต้องทำหน้าอย่างงั้น กินซะ อ้าปาก” ผมมองข้าวต้มคำใหญ่ที่มาจ่ออยู่ปากก่อนจะเงยหน้ามองคุณลุงที่ทำหน้าบึ้งตึงอยู่ พูดอ้อมแอ้มออกมา

   “ตะ แต่ผมยังไม่ได้แปรงฟัน”

   “กินซะ!!!”

   “คะ ครับ” แง๊!!!!! กินก็กินครับอย่าดุผมเลย …

   คุณลุงป้อนผมไปเรื่อยๆจนแทบจะหมดจานข้าวใหญ่โตนั้น ผมก็ขอให้เขาหยุดป้อนเพราะผมอิ่มมากไม่ไหวแล้ว เขามองอย่างรำคาญและยอมวางถ้วยลง ก่อนที่พี่ฝนที่ยืนอยู่ข้างห้องให้เอาจานไปเก็บ และโดนสั่งด้วยว่าห้ามเข้ามาจนกว่าคุณลุงจะเรียก ผมก้มหน้าไม่กล้าสบตาที่ดูเจ้าเล่ห์และดุดันนั้น … ผมโดนดุแน่ๆ ทำไงดี พี่คิงงงงง …. ไม่ได้สิตอนนี้พี่คิงคงไม่รักเราแล้ว … ฮึก … แย่แล้วครีม ต่อไปเราต้องกลับไปอยู่ที่นั้นอีกแน่ๆ พี่คิงต้องลืมเรา และเราก็ต้องกลับไปเจอกับคนพวกนั้น …

   “นี้!!! เอะอะๆก็จะแหกปากบ้าหรือไงว่ะ!!! เงยหน้า!!! เก็บน้ำตาเดี๋ยวนี้นะ!!!” ผมรีบตะกุยตะกายทำตามที่คุณลุงสั่งทันที ไม่ร้องครับผมจะไม่ร้อง จะไม่ร้องเด็ดขาด คุณลุงอย่าโกรธผมน้า ฮือออออ

   “เอาล่ะ … บอกฉันเกี่ยวกับเรื่องของเธอทั้งหมดสิ”

   “ครับ?” ผมเอียงคอมองคุณลุงที่นั่งกอดอกหน้าตาเฉยอยู่

   “บอกให้เล่าก็เล่า พ่อแม่พี่น้อง หัวนอนปลายเท้า อย่าคิดจะโกหกล่ะ”

   “คะ ครับ ผะ ผมชื่อครีม แม่ผมชื่อแม่เขมครับเป็นช่างตัดผมอยู่ในชุมชนแห่งหนึ่ง ส่วนพ่อผมแม่บอกว่าท่านเสียตั้งแต่ผมยังไม่เกิดผมกับแม่ใช้ชีวิตกันอย่างมีความสุขถึงแม้จะลำบากเรื่องเงินแต่ก็พอที่จะส่งผมเรียนและอาหารครบสามมื้อได้ เมื่อครึ่งปีก่อนแม่เขมท่านได้เสียชีวิตด้วยโรงมะเร็ง … จากนั้นผมก็อาศัยอยู่กับป้าครับ แต่ป้าผมติดการพนันอย่างมาก เขาจึงจะเอาตัวผมมาขายให้กับซ่อง … เอ้อ แต่ผมหนีได้ครับและมาเจอกับพี่คิง … พะ พี่คิงดูแลผะ ผมทุกอย่าง จัดการเรื่องป้า เรื่องบ้าน เรื่องเรียน … หะ ให้ผม เขาคือโลกทั้งใบของผม … ตะ แต่ ฮึก ผะ ผมผม ขอโทษครับคุณลุง ผะ ผมขอโทษ”

ผมพร่ำขอโทษคุณลุงเพราะอยู่ๆเจ้าน้ำตาก็ไหลออกมาซะจนผมไม่สามารถบังคับมันได้ พอคิดถึงวันเก่าๆ ความทรงจำเก่าๆมันก็กลับมาจากวันที่เคยเหมือนสุนัขข้างถนน กลับมาเป็นสุนัขที่มีคนเก็บมาเลี้ยงอย่างดี พอหมดความน่ารักเขาก็จะทิ้งไปอีก ฮึก … คนใจร้าย พี่คิงใจร้าย

“เฮ้อ … ฝน ! เข้ามาสิ!!!” คุณลุงร้องเรียกพี่ฝน และพี่ฝนก็เดินเข้ามาหน้าตาตื่น พอเห็นผมร้องไห้ ก็รีบเข้ามาโอ๋ทันที ผมซุกหน้าลงกับไหล่เล็กๆของพี่ฝน และปล่อยสะอื้นมาอย่างไม่สามารถควบคุมได้ ส่วนคุณลุง … เขาเดินออกไปไม่หันกลับมามองผมอีกเลย ไม่ไหวแล้ว เขาต้องโกรธผมแน่ๆ ผะ ผม อยู่ที่นี้ไม่ได้แล้วแน่ๆ

.

.

.


   พี่คิงเดินเข้ามาในบ้านหลังจากที่กลับมาจากไปเรียนคาบเช้ามาในช่วงเวลาเที่ยง บ้านทั้งบ้านเงียบสงัด ในตอนกลางวันอาจจะเป็นเพราะทั้งพ่อและแม่ต่างไปด้านนอกกันหมด เขาจึงตัดสินใจไปดูแก้มตาดวงใจของตนที่ด้านบน แต่แล้วก่อนที่จะได้เดินขึ้นไป เสียงแหบห้าวของคู่อริต่างวัยก็ดังขึ้นเรียกไว้เสียก่อนเขาหันไปมองด้วยความสงสัย

   “อ้าวพ่อไม่ไปทำงานหรอครับ”

   “เรื่องของฉัน” พี่คิงเบะปากอย่างไม่ใส่ใจเพราะคิดว่าเจอพ่อของตนกวนโอ้ยตามภาษาเลยทำท่าจะขึ้นไปอีก แต่แล้วก็ถูกกระชากกับไปที่เดิม

   “แกบอกฉันมาสิว่าแกคิดจะทำอะไร ?”

   “ทำอะไรครับ ?”

   “อย่ามาทำเป็นไม่รู้ไอ้คิง เมื่อคืนแกไปไหนมากับพิมพ์พลอยทำไมฉันจะไม่รู้”

   “แหม … ก็คิดว่าอยากได้ลูกสะใภ้สวยๆขาวๆนี้ก็เลยจัดให้”คิงหัวเราะร่า เพราะเขารู้มาโดยตลอดว่าพ่อของเขาให้คนตามทุกฝีก้าวเมื่อคืน ก็กะจะไปส่งที่บ้านอยู่หรอก แต่มันไปได้ครึ่งทางก็ถึงโรงแรมเสียก่อนเลยเลี้ยวเข้าไปเอง ก็ช่วยไม่ได้สินะ …

   “ไหนแกบอกฉันว่าจะดูแลไอ้เด็กนั้นตลอดชีวิตไม่ใช่หรือไงว่ะ ฉันอุตส่าห์ยอมแล้วแท้ๆเพราะเห็นเด็กมันทั้งใสและซื่อเสียขนาดนั้นปล่อยไปคงไม่รอด แต่แกกลับ…!!!! ทำอะไรว่ะ” ประมุขของบ้านตะโกนลั่นเมื่อเห็นลูกชายใช้มือถืออัดเสียงของเขาไว้ครบทุกคำ พี่คิงเอี้ยวตัวหลบร่างสูงใหญ่พอๆกันไปมาก่อนจะแสยะยิ้มมุมปากและพูดอย่างมีชัย

   “หึหึ ในที่สุดก็จะเลิกแกล้งตัวเล็กของผมเสียทีสินะคุณพ่ออออออออ” พี่คิงกัดฟันกรอดพูดอย่างอารมณ์ดี แต่เหมือนคนใบหน้าบึ้งตึงกลับยิ่งโกรธไปกันใหญ่

   “นี้แก!!!!!”

   “สองพันกับการแสร้งเล่นละครฉากใหญ่ ของแม่สาวเลขาหน้าสวยนั้นเป็นอย่างไรบ้างครับ แนบเนียนสินะ”

เสียงหัวเราะเยาะเย้ยนั้นดังสลับกับหัวเราะ ก่อนที่เจ้าตัวจะวิ่งขึ้นมาบนห้องอย่างอารมณ์ดี เสือมันต้องเจอกับสิงห์ เทพมันต้องเจอกับราชาถึงจะเหมาะสมกัน มาเชือดมาเฉือนคมกันให้รู้แพ้รู้ชนะกันให้สนุกดีกว่า … ยกนี้ราชาเป็นฝ่ายชนะขาดรอย !!!

{ K }♨

   ผมวิ่งขึ้นบันไดมาด้วยหัวจิตหัวใจที่เริงร่า แผนของผมสำเร็จไปตามคาดนี้ขนาดแค่วันเดียวยังไม่ผมขนาดนี้ หึหึ พิมพ์พลอยแม่เลขาสาวสวย แต่เห็นแก่เงินยิ่งกว่าอะไร ก็เข้าทางไอ้คิงสิคร้าบ!!!! จัดไปสองพันจ้างให้เล่นละครบทใหญ่ทั้งแซะกันบนรถ ทั้งจูบอันดูดดื่มก่อนเข้าโรงแรม โอ้ยแม่คุณแม่ทูนหัวเกือบจะห้ามตัวเองไม่อยู่ทีเดียว แต่จงรู้ไว้เถอะ 10 นมตอนนี้ก็ไม่เท่าตาหนึ่งคู่น่ารักของตัวเล็กๆปากแดงๆเรียกรอยยิ้มของผมได้หรอก หึหึ แบร่!!!! โดนหลอกแล้วจ้า ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

ที่รักของพี่พี่มาแล้วจ้า ต่อไปนี้จะไม่มีตาลุงเจ้าเล่ห์ที่ไหนมารังแกเราได้อีกแล้วนะ เมื่อคืนก็ร้องไห้ โอ๋ๆ เดี๋ยวพี่จะปลอบให้น๊า คิดถึงแก้มแดงๆนั้นชะมัด !

ผมเปิดประตูเข้าไปยิ้มร่ากะจะถลาเข้าไปกอดให้หายคิดถึงเมื่อคืนอยากจะกอดแทบตายแต่ถ้ากอดแผนก็แตกนะสิ อะไรที่เนียนแล้วต้องให้มันเนียนจนถึงที่สุดกับตาลุงนี้ใช้ไม้นิ่มมากไม่ได้ไม้แข็งไม่ได้ ก็ต้องลอบกัดกันด้วยสมองและสติปัญหากับเงินตราเท่านั้นแหละ

“ครีมจ๋า อ่ะ … ไม่อยู่นี้” ผมถลาเข้าไปรวบเจ้าตัวเล็กที่อยู่ในผ้าห่มแต่มันกลับเป็นหมอนข้างเสียนี้ไปไหนน๊า …
ผมเดินไปหาในห้องน้ำก็ไม่มี ในครัวก็ไม่มี ห้องโถงก็ไม่มี ห้องคุณแม่ก็ไม่มี … ครีม … น้องครีมอยู่ไหน

“ครีม!!!!! อยู่ไหนน่ะ!!!”

“ว้าย คุณคิงหาอะไรค่ะ” ผิงที่กำลังทำความสะอาดบ้านอยู่ตกใจเมื่อเห็นผมวิ่งสวนมา

“ครีมล่ะผิง ครีมอยู่ไหน!!!”

“เอ๊! ไม่อยู่ข้างบนหรือค่ะ”

“ไอ้คิงโวยวายอะไร เฮ้ยจะไปไหน!!!!”

ผมวิ่งผ่านตาลุงออกมาหน้าบ้านก่อนจะมองไปรอบๆไม่เห็นแม้แต่เงาของตัวเล็ก … ให้ตายสิว่ะ!!!!! ครีมอยู่ไหน ครีมไปไหน ได้โปรด บอกพี่ น้องครีม … ได้โปรด …

===========================

ใครอยากเอาคืนอีราชาบ้าง!!!!!

หึหึ จัดไป ผ่านด่านคุณพ่อล่ะค่าาาาาา

คุรพ่อไม่ชอบน้องได้แค่สองวันเท่านั้นแหละ แต่พอเข้าวันที่สาม

เจอน้ำตาน้องเข้าไปหน่อยก็ใจอ่อน เหมือนใครหน่อ ฮ่าๆๆๆ

ติดตามกันต่อไปนะค่ะ เนื้อเรื่องจะเข้มข้นมากกว่านี้อีกมาก

เจอกันตอนหน้าค่ะ มาสะใจกันดีกว่า ฮ่าๆๆๆๆ คู่นี้ดราม่าก็ดราม่าไม่นานพอให้มีรสชาติเนอะ

:hao3:

ขอคุณทุกกำลังใจ และขอกำลังใจด้วยนะค่ะ :bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 21-07-2014 21:42:36

ขออย่าให้มีอะไรเกิดขึ้นกับน้องครีมอีกเลยนะครับ ไม่อยากให้น้องต้องเสียน้ำตาอยู่ร่ำไป สงสารน้องจริงๆ นะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 21-07-2014 21:44:00

:mew1: :mew1:
มาจิ้มก่อนอ่าน :z13:
รอตอนต่อไปนะคะ
เป็นกำลังใจให้มาลงต่อบ่อยๆ สู้ๆนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 21-07-2014 21:44:47

อีพี่คิง(คอง) ผู้หญิงที่พามาด้วยเป็นใคร กล้าดียังไงทำนู๋ครีมร้องไห้ยะ :angry2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 21-07-2014 21:48:37

บ้านอิราชานี่ใหญ่มากขนาดออกจากบ้านยังไม่มีใครเห็นเลยเรอะ?

หรือน้องครีมแอบอยุ่ในตัวบ้าน??

ตอนหน้าร้องไห้หนักแหงเลย ปลอบน้องเร้ววววว คิงเอ้ยยย เฉลยแผนด้วย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 21-07-2014 21:50:49

โดนเทพซ้อนแผนจะหัวเราะให้ราชา :laugh:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: atblueann ที่ 21-07-2014 22:05:46

วันนี้มาช้าาาา นึกว้าจะไม่มา
น้องครีมน่ารักมากๆๆ คุณก็รักดี น่ารักแบบแปลกๆๆ แต่ก็น่ารัก ลงโทษพี่คิงเยอะๆๆนะ ฮ่าาาาาา

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 21-07-2014 22:11:24

น้องครีมหนีไปซุกตรงไหนอีกละ อันตรายน๊าาา :monkeysad:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 21-07-2014 22:15:59

แง้งงงงงงงงงงง น้องครีมมมม TT

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 21-07-2014 22:19:01

วางแผนหลอกพ่อแต่น้องดันเชื่อไปด้วยไงพี่คิง :m16:
น้องครีมไปอยู่ไหนอะลูกกก :ling1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 21-07-2014 22:40:03

รู้สึกสมน้ำหน้าคิง น้องหนีจนได้ หึ!!

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 21-07-2014 22:42:43

น้องครีม :sad4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 21-07-2014 23:55:10

:z3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: mutoo ที่ 22-07-2014 00:02:56

ความคิดของราชานี่ปัญญาอ่อนมากเลยนะ บอกตรง ไร้สติและทุเรศสุดๆ
เพื่อจะเอาชนะพ่อแต่การวางแผนดันทำร้ายน้องไปด้วย รักน้องภาษาอะไรกัน อายุสมองพระเอกเรื่องนี้เท่าเด็กประถม ความเป็นผู้ใหญ่น้อยมาก แบบนี้ดูแลใครไม่ได้หรอก..
พ่อมันก็ปัญญาอ่อนพอกัน เด็กตัวนิดเดียวจะเอาชนะเชี่ยไรนักหนาก็ไม่รุ.. คนแบบนี้ถ้ามีจริง จะถีบหน้าด่าเช็ดให้เลย
..โหวตเปลี่ยนพระเอกเหอะ คนบ้านนี้เป็นประสาท ไม่ควรให้น้องครีมมาอยู่ด้วย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 22-07-2014 00:51:02

โอ้ยย นู๋ไปไหนอีกละลูกก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 22-07-2014 00:51:21

รอค่ะรอ...

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 22-07-2014 01:31:55

น้องครีมมมมมมมมมมมมมม
หนู้อยู่ไหนลูกกก ฮรือออ อย่าเป็นอะไรไปนะ ไม่งั้นจะไม่มีวันอภัยพี่คิงเลย
แผนบ้าอะไรของอิพี่คิงวะ ต้องกอดจูบลูบคลำจริงๆ ไม่มีวิธีอื่นทำให้พ่อตัวเองยอมรับน้องได้แล้วรึไงงง
ยิ่งรู้ยิ่งโมโหหหหหหหหหหหห :katai1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 22-07-2014 01:33:32

ขอให้ได้ที่ซ่อนดีๆ เจอแต่คนดีๆนะหนูน้อย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 22-07-2014 01:55:18

สมน้ำหน้าคิง!!! แกล้งน้อง :angry2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 22-07-2014 06:14:05

ตายแล้วน้องครีมหายไปไหนลูก :serius2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 22-07-2014 08:16:30

สงสัยน้องหนีไปแล้ว

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 22-07-2014 08:59:29

คือถ้าตามหาครีมไม่เจอก่อนที่คุณแม่กับป้าลินกลับมานะ ตายแน่ๆทั้งพ่อทังลูกเลย น่าหมั่นไส้มาก บอกเลย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 22-07-2014 09:05:43

:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 22-07-2014 09:14:43

น้องครีมหายไปนานๆนะ :mew1:

เอาคืนพี่คิง o18

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: patsakon ที่ 22-07-2014 10:48:45

สมน้ำหน้าไอ้พี่คิง ให้น้องหายไปสัก3วันเลย :m16:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 22-07-2014 14:45:03

น้องครีมเสียใจหนักแล้ว
คงหนีไปทำใจ สมน้ำหน้าเนอะพี่คิง
นั่นแหละ ทำอะไรไม่คิด

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 22-07-2014 15:32:53

น้องคงกลับไปอยู่ที่ของตัวเองเรียบร้อยแล้วละคะ

ในเมื่อตอนนี้อยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์ คุณลุงก็ดูไม่ชอบหน้า พี่คิงก็ไม่สนใจแล้ว

จะอยุ่เกะกะทำไมละ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 22-07-2014 16:06:20

ตามหาๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 22-07-2014 16:15:34

อ่านหลายตอนเลย แต่เม้นท์รวบยอดครั้งเดียวเลย ไม่ว่ากันเนอะ :m23:
เอาตอนล่าสุดเลยแล้วกัน เพราะว่ามันพีคสุดๆแล้ว
ก่อนอื่นเลย คุณพ่อ อันนี้มั่นใจว่าน้องครีมผ่านด่านได้แล้ว
แถมยังมีมาป้อนข้าวป้อนน้ำด้วย แม้จะอ้างว่าคุณแม่สั่งก็เถอะ
ส่วนพี่คิง ตอนนี้เราโกรธมาก บอกเลย คิดได้ยังไงกัน :m16:
ต้องการพิสูจน์อะไร ตัวเองยังไม่ได้เป็นอะไรกับน้องไม่ใช่เหรอ
น้องยิ่งไม่สบายอยู่ แล้วก็รู้ว่าจิตใจน้องเปราะบางขนาดไหน
ไหนจะน้อยใจในโชคชะตา ไหนจะโดนพิสูจน์บาบออะไรนี่อีก
ถ้าน้องครีมหายไปจริงๆ จะดูสิว่าใครจะรับผิดชอบบ้าง
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดให้น้องครีม~

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH18 แผนของราชา } 21/7/57 P.12
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 22-07-2014 19:07:33

พ่อลูกพอกัน หาความคิดดี ๆ ไม่ค่อยจะเจอ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH19 การพบเจอของสองหัวใจ} 22/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 22-07-2014 19:23:50

การพบเจอของสองหัวใจ

{ K }♨

   “อะไรนะ! หาไม่เจอหรอว่ะ ! กูจ้างพวกมึงกันมาเป็นโขยงนี้ผ่านไป 2 วันแล้วมึงยังหากันไม่พบ !!! ถ้าน้องครีมเป็นอะไรไป กูจะฆ่าพวกมึงให้หมดทุกตัวเลยไอ้พวกสวะ!!!”

ผมโยนโทรศัพท์ทิ้งลงพื้นอย่างหงุดหงิดใจ สองวันที่ผ่านมานี้ตามหาเจ้ากระต่ายน้อยไปทั่ว ตะเวนหาตั้งแต่เช้าสุดท้ายก็มาจบที่ร้านเหล้าเป็นประจำ เป็นห่วงแทบขาดใจ รู้สึกผิดแทบอยากจะชกหน้าตัวเองวันล่ะหลายๆรอบ พอได้ฟังคุณแม่เล่าว่าช่วงเวลาที่น้องเห็นผมอยู่กับพิมพ์พลอยเป็นอยากไรและโดนตบกบาลไปจนหัวแทบลั่น วันนั้นแม่ร้องไห้หนักมากจนผมตกใจและผมก็แทบจะร้องไห้ตาม …

ผมนี้มันโง่ที่คิดว่าครีมจะเข้าใจและไม่ได้คิดว่าจะเป็นถึงขนาดนั้น ผมมันบ้าที่คิดว่าการเอาชนะพ่อตัวเองจะทำให้ทุกอย่างจบ จริงที่ผมสามารถเอาชนะพ่อได้โดยให้พ่อยอมรับและสงสารครีมได้สำเร็จ แต่ผมแม่งแพ้กระต่ายตัวเล็กๆจนเหมือนคนบ้าแบบนี้ โว้ย!!!! คิดถึงแก้มแดงๆ คิดตาตากลมๆ คิดถึงปากสีชมพู … คิดถึงจะตายแล้ว ป่านนี้ไปอยู่ที่ไหนน้องครีมเป็นตายร้ายดียังไง … จะไปเจอพวกที่คิดร้ายอีกรึเปล่า … ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ได้ยินไหมน้องครีม กลับมาเถอะจะให้ทำอะไรก็ยอม

“ใจเย็นดิมึง นี้ไอ้ราชก็ไม่อยู่มึงก็เสือกมาเป็นแบบนี้อีก เมียกูก็ไม่ยอมคืนดี เฮ้อ … อนาถทั้งกลุ่ม”

ไอ้บิวนั่งถอนหายใจอยู่ข้างๆผม ผมหันไปมองมันก่อนจะหันกลับมามองมือตัวเอง ไอ้ราชไปหาไอ้ปิงยังไม่กลับเลยครับไม่ส่งข่าวด้วย ไม่รู้แม่งไปตีกันตายคาที่รึเปล่า ส่วนไอ้บิวก็เดินหน้าง้อเมียมันสุดพลังเลิกเจ้าชู้แต่เสือกกินเหล้าหนักขึ้นทั้งๆที่เมียมันยังนอนขาเดี้ยงอยู่โรงพยาบาลนั้นแหละถึงจะแดกหนักแค่ไหนมันก็หอบร่างกายเหม็นเหล้ามันไปนอนเฝ้าเมียมันได้ทุกวัน ส่วนผมก็แทบจะบ้าตายอยู่ล่ะ ทำไมว่ะช่วงนี้ดวงความรักแม่งดิ่งตกเหวกันทั้งกลุ่มหรือไง คนนึงต้องตามหารัก อีกคนต้องตามง้อยอมทุกอย่าง ส่วนไอ้ควายตัวสุดท้ายเสือกทำดวงใจหาย โว๊ะ!!!! แม่งเหี้ยมากบอกเลย

“ตำรวจบ้านมึงก็ไม่มีเบาะแสน้องครีมหรอว่ะไอ้บิว”

มันส่ายหัวและกระดกเบียร์อึกใหญ่เข้ากระเพาะของมัน ผมก็เดินหยิบมาบ้างด้วยความสับสนเราทั้งคู่นั่งแดกเบียร์กันท่ามกลางห้องเงียบๆต่างใช้ความคิดของตัวเองจนถึงที่สุด และสักพักไอ้บิวก็ขอตัวไปเฝ้าเมียมันตายเคย ก็อวยพรขอให้ไอ้เฟอร์ใจอ่อนสักทีเหอะ อย่างน้อยมันก็ยังไม่ไอ้เฟอร์อยู่ … แต่กูนี้สิ มีอยู่แต่เสือกทำหาย หายไปไหนน่ะ เจ้ากระต่ายของพี่ … คิดถึงใจจะขาดแล้ว ถ้าเราเป็นอะไรไป ชาติหน้าหรือชาติหน้าพี่คงไม่มีวันให้อภัยตัวเอง

คลืดดดดดดดดดดด คลืดดดดดดดดดดดดดดดด

   ผมมองไปที่ไอโฟนที่แน่นิ่งอยู่บนโซฟาและถอนหายใจออกมาเฮือกใหม่เมื่อเห็นเบอร์ที่โชว์ขึ้นเป็นของตาลุงเจ้าเล่ห์พ่อของผมเอง ไม่อยากจะคุยเลยให้ตายสิ จะโทรมาเยอะเย้ยถากถางอะไรอีกก็ไม่รู้ แต่เดี๋ยวนะ อาจจะมีข่าวหนูครีมบ้างก็ได้ อาจจะเจอตัวแล้วก็ได้!!!

   “ฮัลโหลพ่อเจอน้องแล้วใช่ไหม!!!” ผมตะกุยคว้ากดรับสายแหกปากถามกรอกลงไปทันที

   “เป็นไงไอ้ลูกบ้าสองวันไม่มีไอ้เด็กนั้นอยู่สบายดีมั้ย”

   “โธ่พ่อ จะขาดใจตายอยู่แล้ว พ่อรู้ที่อยู่ของครีมแล้วใช่ไหมครับบอกผมเถอะไอ้ทำอะไรก็ยอม”

   “หึหึ แกคิดว่า 2 พัน กับ 2 หมื่น อันไหนมันน่าพิสมัยกว่ากันนะ ไอ้ราชา!”

   “นี้หมายความว่า!!!” หน่อยยัยเลขานั้นหน้าเงินชะมัด!!!

   “ฮ่าๆๆๆๆ ได้เห็นแกดิ้นเป็นเจ้าเข้าแล้วสะใจเป็นบ้าเลยว่ะ ฉันเอาตัวเด็กนั้นไปเองล่ะ แต่ไม่บอกหรอกว่าอยู่ที่ไหน ให้เวลาแกอีก 1 วัน ถ้าแกยังหาตัวเด็กนั้นไม่เจอฉันจะย้ายเด็กนั้นไปไว้ที่อื่น และจะย้ายไปเรื่อยๆจนกว่าแกจะตามเจอด้วยความสามารถของแกเอง แผนของแกมันเด็กๆไอ้ลูกชาย ในเมื่อแกเล่นวิธีหมาๆกับฉัน ฉันก็จะเล่นกับแก ดูสิใครจะชนะ จะดัดหลังแกให้สะใจเลยไอ้ลูกเวร!!!” ผมยืนงงฟังเสียงสัญญาณที่ถูกตัดไป เอ่อ … ไอ้คิงมึงเหี้ยแล้วมึงโดนเทพทารุณกรรมแล้วโว้ยยยยย!

   ผมกัดกันกรอดเก็บมือถือลงกระเป๋ากางเกงวิ่งออกจากคอนโดไปทันที เห็นทีต้องไปคุยกับคุณพ่อสุดที่รักนั้นให้รู้เรื่อง มาดัดลงดัดหลังอะไรว่ะ แค่นี้หัวใจกูก็จะแตกเป็นเสี่ยงๆแล้ว แต่ก็อดโล่งใจไม่ได้ว่าอย่างน้อยน้องก็ยังปลอดภัย …

.

.

.

   ให้ตายสิตาลุงบริษัทก็ไม่อยู่ คงอยู่ที่บ้านสินะ ทำไมเดี๋ยวนี้อยู่บ้านบ้านบ่อยจังว่ะปกติเห็นทำงานตลอด หน่อยยยยย จะอยู่บ้านเพื่อวางแผนตลบหลังลูกคนนี้สินะใช่สิ๊! เฮ้ย นั้นแม่กับป้าลินนี้หว่าจะไปไหนน่ะ …

   ผมมองตามท้ายเบนซ์สีขาวที่เลี้ยวออกมาจากหมู่บ้านไปอย่างฉงนและสงสัย จะไปไหนกันนะสองคนนั้นในเวลาแบบนี้ เมื่อกี้ดูคุณแม่ยิ้มพูดหัวเราะต่อกระซิกกับป้าลินซะด้วยทั้งๆที่เมื่อคืนเพิ่งโทรมาด่าร้องไห้ขู่ผมสารพัดว่าให้ตายหาน้องครีมให้เจอให้ได้ … น่าสงสัย น่าสงสัย

   ผมตัดสินใจหักรถเลี้ยวตามหลังไปทันที รักษาระยะห่างไว้เพื่อไม่ให้แม่หรือป้าลินจับได้ไม่แน่นะ แม่กับป้าลินอาจจะกำลังไปหาน้องครีมก็เป็นได้ … ขอให้เป็นอย่างงั้นเถอะ ขอให้เจอตัวก่อน จะให้ทำอะไรผมยอม จะฆ่าหรือจะตบผมสักกี่ทีผมก็ยอม …

{ C }♨

   คิดถึงพี่คิง … คิดถึงคุณแม่ คิดถึงป้าลิน คิดถึงคุณลุง คิดถึงเมโล่ คิดถึงคุณป้าร้านขายข้าว คิดถึงทุกคนเลย ผมเหงามากจริงๆนะอยู่ที่นี้ถึงจะมีทะเลสวยๆอยู่ตรงหน้า แต่ที่นี้ไม่มีใครเลยนอกจากพี่ฝนที่ถูกส่งตัวมาพร้อมกัน … คุณลุงอยู่ๆก็ให้ผมขึ้นรถมากับพี่ฝน … เอามาทิ้งไว้ที่นี้ โดยบอกเพียงว่าเดี๋ยวให้พี่คิงมารับโดยทิ้งผมไว้ในบ้าพักตากอากาศหลังใหญ่โตนี้ผมแทบไม่ได้กินอะไรเลย ผมเหงาผมกลัว ผมร้องไห้ … ผ่านไปสองวันแล้ว ยังไม่มีใครมาหาผมเลย ทำไมนะ ทำไมผมต้องมาอยู่ที่นี้ด้วย

   “น้องครีมกินข้าวนะค่ะ” ผมล่ะสายตาจากทะเลตรงหน้าหันไปมองพี่ฝนที่เดินลงมาบนหาดทราย ลมของทะเลพัดผมของพี่เขาสยายไปมา ผมยิ้มให้ก่อนจะลุกขึ้นวิ่งไปกอดร่างเล็กๆนั้นอย่างอ้อนๆ ผมอยากให้เขาพาผมกลับ อยากกลับแล้ว ผมยอมเห็นภาพพี่คิงกับพี่พลอยแต่ผมไม่อยากทนเหงาแบบนี้อยู่คนเดียว อยู่ในฐานะอะไรก็ได้ขอแค่อยู่ข้างๆพี่คิง …

   “ไม่เอาน๊า ไม่ร้องเนอะ ดูสิร้องทุกวันเลย เดี๋ยวคุณนายมาจะไม่น่ารักเอานะ” พี่ฝนเอามือลูบผมที่ตอนนี้ถูกปล่อยให้มันได้หายใจอยู่ ผมเงยหน้ามองพี่สาวใจดีตรงหน้าเอียงคอปาดน้ำตาที่อยู่ๆก็ไหลมาอีก

   “คุณแม่จะมาหรอครับ”

   “ใช่จ๊ะ เพิ่งโทรมาเมื่อกี้เอง คงมาถึงดึกๆล่ะ แอบพี่คิงกับคุณผู้ชายมาน่ะ” พี่ฝนพูดไปยิ้มไปเอามือจับผมของผมทัดหูผมดีใจมากที่คุณแม่จะมาหาผม

   “แล้วพี่คิงล่ะครับพี่คิงล่ะมาไหม”

   “เอ่อ … พี่คิงไม่รู้ว่าน้องครีมอยู่ที่นี้หรอกนะค่ะ”

   “… ทะ ทำไมครับ หรือว่าเพราะพี่พลอย”

   “ไม่ใช่ค่ะไม่ใช่ เพราะคุณท่านตั้งหาก คุณท่านต้องการที่จะดัดนิสัยของคุณคิง เลยพาหัวใจของคุณคิงหนีไงค่ะ … ให้ถึงเวลาเดี๋ยวพี่คิงของน้องครีมก็จะมาเองนะค่ะ” ผมเอียงคออย่างไม่เข้าใจ ทำไมล่ะทำไมต้องดัดนิสัยพี่คิงพี่คิงไม่ได้ทำอะไรผิดเสียหน่อย แล้วทำไมผมต้องมาอยู่ที่นี้ทั้งๆที่ดวงใจของพี่คิงตอนนี้คือพี่พลอยคนนั้นนี้หน่า

   “หึหึ ไปเถอะค่ะ ไปกินข้าวกันดีกว่า มื้อกลางวันนี้พี่มีของโปรดน้องครีมด้วย อ่อ ทานเสร็จเราไปซื้อของมาทำต้อนรับคุณแม่กันดีเนอะ” ผมหันไปยิ้มแหยะๆให้พี่ฝน ในหัวก็คิดที่พี่ฝนพูดแต่ผมกลับไม่เข้าใจอะไรสักคำ ผมคงโง่มากที่ไม่เข้าใจคำพูดพวกนั้นมากนัก …

.

.

.

   “เย็นนี้ทำอะไรดีค่ะน้องครีม” พี่ฝนที่กำลังถือตะกร้าเปล่าอยู่หันมาถามผมที่เดินเกาะเสื้อตามหลังมา วันนี้เป็นครั้งแรกที่ผมได้มาตลาดในตัวเมืองครับของขายเยอะมากเต็มสองข้างทางเลยทั้งนักท่องเที่ยวต่างชาติและคนไทย พวกเขาดูตัวใหญ่และน่ากลัวเอาซะมากๆเลย แง่ม … ตัวใหญ่เหมือนพี่คิงเลย

   “น้องครีมค่ะ เป็นอะไรรึเปล่า”

   “ปะ เปล่าครับ ทำอาหารทะเลปิ้งทานไหมครับ ผมเคยเห็นในละครว่าเวลามาทะเลต้องปิ้งหมึกปิ้งปลาทานกัน”

   “ก็ดีเนอะ ป่ะ นี้น้องครีมอย่าลืมตาตาแบ๊วๆใส่แม่ค้านะ จะได้ซื้อถูกๆ คิกๆ”

พี่ฝนกระซิบข้างหูผม ผมก็เผลอหัวเราะไปด้วย และวันนี้เราก็ได้ปลาทั้งสดและถูกกว่าปกติแม่ค้าที่นี้ก็ใจดีนักท่องเที่ยวก็มีแต่คนทำหน้าตลกๆใส่ผม แกล้งให้ผมหัวเราะตลอด บางคนเดินมามองหน้าผมและก็แลบลิ้นใส่ พอผมหัวเราะก็หัวเราะเสียงดังเอามือมาลูบหัวผมบ้างจับแก้มผมบ้าง ผมดีใจที่พวกเขาไม่เกลียดผม อิอิ

.

.

.

“คุณแม่ ป้าลินนนนนนนนนนนนนนนนนนน!” ผมวิ่งไปหาคุณแม่และป้าลินที่ออกมาจากรถที่เข้ามาจอดเทียบท่าหน้าบ้าน คุณแม่อ้าแขนรับผมเข้าไปซุกทันที คิดถึงอ้อมกอดนุ่มๆนี้ที่สุดเลยยยย

“ไหนสนุกไหมครับมาเที่ยวทะเล ตาลุงนั้นก็เหลือเกิ๊น กว่าจะบอกแม่ได้ว่าหนูอยู่ที่ไหนเคล้นคอกันตั้งนานแหละ” คุณแม่ลูบหัวผมไปก็พูดไป ผมไม่โกรธคุณลุงเลย ขอให้ผมได้เจอพวกเขาก็พอ ไม่โกรธ

“มานี้มามาให้ป้ากอดบ้างคนเก่ง” ผมหันไปซุกป้าลินอีกคน คิดถึงที่สุดเลย ฮึก ผมเหงามากเลย

“พี่คิงล่ะครับ มาด้วยรึเปล่าครับ” ผมเงยหน้ามองป้าลินกับคุณแม่สลับกันทั้งคู่มองหน้ากันและก็หันมามองผมอย่างสงสาร … ไม่มาสินะ ก็คงอยู่กับพี่พลอยนั้นแหละ …

“น้องครีม!!!!” ผมหันไปตามเสียงก่อนจะยิ้มกว้างออกมาละออกจากป้าลินและวิ่งไปหาเจ้าของเสียงนั้นก่อนจะหยุดตรงหน้าคนตัวสูงที่มองมาที่ผมเหมือนจะร้องไห้ท่ามกลางแสงอาทิตย์ที่กำลังจะลับขอบฟ้า แสงสีส้มฉายแววมาที่เขาทำให้ผมนึกถึงภาพที่เขาทำให้ผมมีความสุขมากในแต่ล่ะวัน เขานิ่งผมก็นิ่ง … พี่คิง … พี่คิงจริงๆด้วยผู้ชายตรงหน้าผมคือพี่คิง …

“พี่คิง … อ่ะ!” พี่คิงคุกเข่าลงมาก่อนจะรวบตัวผมเข้าไปกอดผมอึ้งนิดหน่อยก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมาเมื่อรู้สึกว่ามีน้ำอุ่นๆเปรอะเลอะอยู่ตรงพุงของผม … พี่คิงร้องไห้

“ขอโทษ พี่ขอโทษ พี่ขอโทษที่ทำอะไรไม่คิด ขอโทษที่ทำให้เสียใจ อย่าหนีพี่ไปอีกนะ ได้โปรด … อย่าหายไปจากพี่อีกนะ พี่อยู่ไม่ได้น้องครีม … พี่อยู่ไม่ได้เลย …”

“ไม่ร้องนะพี่คิงปกติพี่ต้องเป็นปลอบผมไม่ใช่หรอ ฮึก … อย่าร้องสิ” ผมกอดรอบศีรษะเขาไว้อย่างหวงแหน ถึงจะไม่รู้ว่าเขาขอโทษผมทำไม แต่ผมก็ไม่ได้อยากให้เขาร้องไห้ แค่ผมร้องคนเดียวก็น้ำตาท่วมจอแล้วให้ผู้ชายตัวใหญ่ๆคนนี้มาร้องแข่งกับผมอีกก็แย่สิครับ …

ยังไงก็ตาม … พี่คิงก็ยังคงเป็นพี่คิงของผมอยู่ดี …

====================

ลงโทษแค่นี้พอ ฮ่าๆๆๆ ความจริงมีบทดราม่ามากกว่านี้อยู่ในหัว

แต่แหม กลัวน้องร้องไห้มากกว่านี้และเดี๋ยวเรื่องใหญ่อีก ฮ่าๆๆๆๆ

แฟนคลับน้องจะฆ่าคนเขียน เอิ๊กกกกกกก! รอดูพัฒนาการของทั้งพี่คิงและน้องครีมนะค่ะ

เพื่อน้องครีมจะมีสกิลการอ้อนแบบใหม่ ฮ่าๆๆๆๆๆ

คุณพ่อก็ทำเพื่อพี่คิงกับน้องครีมล้วนๆ ถึงวิธีมันจะต่างจากลูกชายมากนัก
แต่คนเขียนเป็นพวกเกลือจิ้มเกลือค่ะใครทำอะไรมาก็อยากใช้วิธีเดียวกันให้ได้บทเรียน
ขออนุญาตใช้นิสัยส่วนตัวนิดนึงนะค่ะ ฮ่าๆๆๆ จริงๆแล้วคนเขียนนิสัยเหมือนน้องครีมนะ เอิ๊ก

ขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะ ตอนหน้าขอแวะไปดูคู่ BXF นะค่ะ

ส่วนนิยายอีกสามเรื่อง พรุ่งนี้จะเริ่มอัพปกตินะค่ะ

ขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะ :hao7:

แถมจ้ามโนว่าเป็นน้องครีมกับพี่คิงจอมงี่เง่าล่ะกัน

(http://i58.tinypic.com/303dy7k.jpg)

:bye2:

ขอบคุณภาพจาก http://mutsuki.exteen.com/20090609/cs-fanart-passion

[/color]

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH19 การพบเจอของสองหัวใจ } 22/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 22-07-2014 19:33:23

:impress2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH19 การพบเจอของสองหัวใจ } 22/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 22-07-2014 19:38:25

เอาตรงๆนะยิ่งมารู้อย่างนี้กลับไม่ได้รู้สึกดีเท่าให้น้องหนีออกมาเองเลยจริงๆ
สันดารสองพ่อลูกนี่มันยังไงกันว่ะ เห็นชีวิตน้องเป็นของเล่นรึยังไง
ที่เอามาเล่นเป็นเกมส์แก้แค้นกันไปกันมา แก่จนจะลงโลงทั้งพ่อทั้งลูก
ทั้งคุณวุฒิและวัยวุฒิก็มากโข มันไม่ทำให้มีความเป็นคนขึ้นมาบ้างรึไงสมองหมาปัญญาควายจริงๆเลย
ขอระบายหน่อยเหอะมันอัดอั้นอึดอัดมากอ่ะอ่านเรื่องนี้ คือสงสารน้องมากอ่ะ
อยากให้น้องเจอครอบครัวใหม่ที่ดีกว่านี้ อย่าอยู่เป็นของเล่นให้ไอ้สองพ่อลูกนรกนี่อีกต่อไปเลย
นี่ขนาดมาอยู่ได้แค่ไม่กี่วัน ถ้าอยู่นานๆต่อไปน้องคงต้องการเป็นเครื่องมือต่อรองของอีตาลุงแก่นั่นแน่ๆ
ถ้ามันอยากให้คิงทำอะไรให้ คงใช้น้องมาบีบบังคับ ส่วนตัวไม่สงสารคิงมันเลยซักนิด
แค่นี้ยังน้อยไปเหอะ น่าจะโดนหนักกว่านี้นะ สำหรับคนโง่งี่เง่าอย่างมัน ฮึ่ยส์!!! :z6: :beat: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH19 การพบเจอของสองหัวใจ } 22/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 22-07-2014 19:52:37

พ่อลูกเกรียนจริงๆ :ling1:

อย่าดราม่าเลยค่ะ คนอ่านจะหัวใจวาย

ปอลิง ตอนช่างสั้นอะไรเช่นเน้
ปอลิงลิง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH19 การพบเจอของสองหัวใจ } 22/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 22-07-2014 20:19:30

เจอกันเร็วจัง .. แต่ก้นะ เดี๋ยวน้องครีมจะร้องไห้เยอะกว่านี้~ :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH19 การพบเจอของสองหัวใจ } 22/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 22-07-2014 20:28:02

เล่นกับความรู้สึกของความรัก ไม่ดีเลยนะครับ ปวดใจไปตามๆ กัน T^T

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH19 การพบเจอของสองหัวใจ } 22/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 22-07-2014 20:40:07

ในที่สุดก็หากันจนเจอ เฮๆ
แหมตาลุงนี่แผนสูงชะมัดเลย
ดัดหลังพี่คิงซะกระอักเลย
โหดจริงๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH19 การพบเจอของสองหัวใจ } 22/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: ROCKLOBSTER ที่ 22-07-2014 20:58:34

ขอหัวเราะให้สะใจ :laugh: :laugh: :laugh:
บอกแล้วนะว่าจะโดนซ้อนแผน :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH19 การพบเจอของสองหัวใจ } 22/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 22-07-2014 21:04:14

กรี๊ดดดด เจอแล้วๆๆๆ เย้ๆๆๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH19 การพบเจอของสองหัวใจ } 22/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 22-07-2014 22:00:05

:angry2: :angry2: :angry2: :angry2:ถึงจะยังไม่หายงอนอิพี่คิงแต่ก็ไม่อยากให้น้องครีมร้องไห้ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :pig4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH19 การพบเจอของสองหัวใจ } 22/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 22-07-2014 23:26:20

แต่เราก็หากันจนเจอ~~~~

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH19 การพบเจอของสองหัวใจ } 22/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: jamelovelove ที่ 23-07-2014 02:49:44

อ่านะ สนุกมากกกเลยยย ค่ะ รอรอรอรอรอ ต่อไปนะค่ะ :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH19 การพบเจอของสองหัวใจ } 22/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 23-07-2014 03:16:49

น่ารักเกิ้นน

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH19 การพบเจอของสองหัวใจ } 22/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 23-07-2014 03:57:02

:heaven

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH19 การพบเจอของสองหัวใจ } 22/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 23-07-2014 06:18:50

เจอแล้ววว. :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH19 การพบเจอของสองหัวใจ } 22/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 23-07-2014 11:09:46

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH19 การพบเจอของสองหัวใจ } 22/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 23-07-2014 12:14:51

หวังว่าจะเข็ดนะ ทั้งพ่อทั้งลูกนั่นแหละ ชอบเอาน้องครีมมาเป็นตัวล่อ
อย่างนี้ต้องให้คุณแม่สอน คิดว่ายังไงคุณแม่ก็ใหญ่สุดอ่ะนะ
ปล่อยให้น้องร้องไห้ตั้งหลายคืน เดี๋ยวช่วยน้องครีมหาบทลงโทษ
คาดว่าต่อไปพี่คิงคงไม่ยอมให้น้องคลาดสายตาไปไหนอีกแน่
ตอนนี้ล่ะ อยากได้อะไรบอกพี่เขาไปเลย รับรองได้หมด :laugh:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH19 การพบเจอของสองหัวใจ } 22/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 23-07-2014 12:26:06

ได้เจอกันสักที o7 o7

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 3 B X F } 23/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 23-07-2014 18:34:52

special 3 B X F

{ B }

   “มึงดูนี้สิ ไม่มีเบอร์ใครแล้วน๊ามีแต่เบอร์เมียกับพวกเพื่อนและก็พ่อแม่”

ผมกำลังยัดเหยียดไอ้เมียหน้าสวยที่กำลังนอนเดี้ยงอยู่บนเตียงโรงพยาบาลให้ดูไอโฟนผมว่าผมลบเบอร์ กิ๊ก เพื่อนกิ๊ก เพื่อนของเพื่อนกิ๊ก และก็พวกที่กำลังจะกลายเป็นกิ๊กแล้วหมดสิ้น เพื่อที่มันจะยอมพูดกับผมเสียที ตั้งแต่มันตื่นขึ้นมา นอกจากคำว่า อืม กับเออ มันยังไม่พูดอะไรผมสักคำ นี้ก็เข้ามาได้เกือบจะอาทิตย์แล้วพรุ่งนี้ก็กลับหอแล้วด้วย มันยังไม่คิดจะเหลียวแลผัวมันสักนิด กระซิก กระซิก

   “ไม่ดูหรอ ไม่เป็นไร มึงคันเฝือกปะว่ะ นี้กูซื้อไม้เกาหลังมา มาเดี๋ยวเกาให้” ว่าล่ะผมก็เก็บไอโฟนลงกระเป๋าเพราะไอ้เฟอร์มันไม่สนใจดูเอาแต่จ้อง TV และคว้าเอาไม้เกาหลังที่ถือติดมามาด้วยออกมา ผมเคยมีประสบการณ์ตอน ม. 2 เหมือนกันตอนนั้นตกบันไดขาหักใส่ใส่เฝือกเป็นเดือน คันก็คัน เกาก็ไม่ได้ติดเฝือกเลยต้องหาไม้เกาหลังแหย่ๆมันเข้าไป ยอดเยี่ยมกระเทียมดองไปเลยครับ ฟินสุดๆ

   “มึงทำเหี้ยอะไรกูจั๊กจี้!” มันด่าผมลั่นเมื่อผมเอาไม้ไปแหย่ที่ขาใส่เฝือกมัน … มันพูดกับผมนอกจากคำว่าเออ และ อืม แล้ว ดีจายยยยยยยยยยยยย

   “เป็นห่าอะไรโดนด่าแล้วยิ้ม หรือว่าโดนเด็กมึงตบมาสมองเลอะเลือน” มันด่าผม แต่ผมก็ชื่นใจ ปากคอร้ายกาจแบบนี้สิเมียกู

   “ปัญญาอ่อน ปิด TV ได้แล้วกูจะนอน มึงจะไปไหนก็ไป” มันว่า ผมยิ้มแก้มแทบฉีกก่อนจะเดินไปปิด TV และก้มไปมองคนป่วยที่นอนตะแคงหลับตาอยู่ เมียใครน่าหน้าตาสวย ผิวก็ขาวสะเอียด หุ่นก็ดี เสียอย่างเดียวปากคอนี้เลอะร้ายซะยิ่งกว่ามีดโกน

   ผมหอมแก้มนิ่มๆของมันไปฟอดใหญ่มันลืมตามองผม ผมก็แกล้งหอมไปอีกฟอดใหญ่ มันยังจ้องหน้าผมอยู่อย่างงั้น ผมเลยจุ๊บมันที่ปากไปอีกที และคลอเคลียมันอยู่แถวๆหน้ามันอย่างรักใคร่

   “กูพูดตามตรงนะเฟอร์ กูดีใจที่มึงไม่ตาย ยังให้โอกาสกูได้แก้ตัว”

   “… แต่สำหรับกู… กูยังมีความรู้สึกว่าไม่อยากตื่นขึ้นมาเจอหน้ามึงอีกเลยว่ะ …ภาพอดีตที่มึงทำไว้มันหลอกหลอนกูจะเป็นบ้าตาย … ถามจริงๆเมื่อก่อนมึงไม่รักกูเหรอ มึงเพิ่งจะมารักกูตอนที่กูจะตายใช่ไหม ?” มันว่าด้วยน้ำเสียงเบาหวิว … ผมสะอึกฮัก …

นั้นสินะเมื่อก่อนผมคิดอะไรอยู่ผมก็บอกกับตัวเองไม่ได้ รักหรือแค่อยากจะรักก็ไม่รู้ เพียงเพราะว่ามันคือเมียผมนั้นคือสิ่งที่ผมบอกกับตัวเอง ผมมีสิทธิในตัวมันคือสิ่งที่ผมเข้าใจ และมันก็ไม่มีวันไปจากผม นั้นคือสิ่งที่ผมนึกคิดมาตลอด … จนสุดท้ายไอ้ความหลงตัวเองมันก็ทำร้ายผมตนแทบกระอักเลือดตาย ตอนที่มันนอนจมกองเลือด ดีเท่าไรแล้ว… ที่มันยังมีชีวิตอยู่

   “จนกว่ามึงจะคิดได้ … กูจะกลับไปนอนบ้าน” มันพูดพร้อมกับหลับตาลง

   “แต่ไอ้เฟอร์!!!”พอได้ยินแค่นั้นผมก็เผลอตะคอกมันลงไปทำไมว่ะ ทำไมเมียกูแค้นฝั่งหุ่นขนาดนี้!!!!

   “… มึงไม่มีสิทธิในตัวกูอีกต่อไปแล้วไอ้บิว มึงเคยมีและโยนทิ้งไป พอกันที … ปล่อยกูไป” มันพูดทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่มีแต่กูที่เดินไปมาอย่างหัวเสียรอบห้อง กูนึกสภาพตอนกูอยู่คนเดียวไม่ออกแล้ว กูจำไม่ได้ว่าก่อนหน้าที่กูจะมีมัน … กูอยู่ยังไง!!!

   “ทำไมว่ะ … ทำไมไม่ให้โอกาสกูบ้าง!!!!”

   “มึงอย่ามาร้องขอโอกาสจากกู … กี่ครั้งมึงเคยนับไหมตลอด 5 เดือนที่ผ่านมา กี่ครั้งที่กูทำเป็นตาบอด!!! นั้นไม่เรียกว่าโอกาสหรือว่ะ!!!” มันตะคอกใส่หน้าผม ผมสะอึกไปอีกรอบ … นั้นสินะ โอกาสมากมายในตอนนั้นผมเสือกมองข้าม …หึ มันก็สมควรแล้วที่เค้าจะไปจากมึง สมควรแล้วไอ้บิวที่มึงต้องอยู่คนเดียว …

   “แล้วก็ไปนอนค้างได้ไหม”

   “ไม่ได้”

   “กูขอไปกินข้าวได้ไหม เพื่อกูคิดถึงฝีมือห่วยแตกของมึง”

   “แดกมาม่าอยู่ห้องก็ค่าเท่ากัน”

   “และถ้ากูคิดถึง กูไปหาได้ไหม”

   “ในฐานะเพื่อน … คงได้” เหมือนเข็มนับร้อยทิ่มแทงหัวใจผมเล่มแล้วเล่มเล่า … เจ็บชะมัดยากเลยให้ตายสิว่ะ ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ตอนนั้นกูจะรักมันและไม่เป็นมันเป็นของตาย … กูเสียใจ

.

.

.

   “เดี๋ยวแม่จะให้คนไปขนของเฟอร์วันหลังนะจ๊ะ ขอบใจบิวมากที่ดูแลเฟอร์ตลอดนะจ๊ะ”

   “ครับผม” ผมยิ้มให้แม่ไอ้เฟอร์ที่นั่งอยู่ในรถเบนซ์คันสวย มีเมียผมนั่งอยู่ข้างๆมันไม่มองหน้าผมแม้แต่นิดเดียว หึ ต่อไปนี้ผมคงเรียกมันเมียไม่ได้แล้วสินะ … ต่อไปนี้คงไม่มีตัวหอมๆมานอนหนุนอกผม ไม่มีไอ้ขี้โวยวาย ไม่มีไอ้ปากจัด ไม่มีไอ้หน้าหยิ่งๆนี้ให้ผมหนีไปเที่ยวอีกล่ะ … หมดแล้ว ไอ้บิว ต่อไปนี้มึงก็เป็นอิสระแล้ว ….

   ผมมองท้ายรถของบ้านมันจนลับสายตาไป น้ำห่าอะไรว่ะ ฝนตกหรือไง และทำไมมันเปียกอยู่ที่ตากูที่เดียวว่ะ…

.

.

.

   “ไอ้คิงมึงอยู่ไหนว่ะ คืนนี้ไปร้านเดิมกันเปล่า …อ้าวเหรอ หาเจอก็ดีแล้วมึง อืม … ฮ่าๆๆๆ ไม่ต้องห่วงไอ้เหี้ยกูไม่เป็นไร แค่นี้นะกูไปฉลองชีวิตโสดกูแปป” ผมทิ้งตัวลงโซฟาถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่และล้มตัวนอนซุกกับพุงอ้วนๆของเจ้าหมีควายตัวเท่าบ้าน …

ให้ตายสิว่ะ ไอ้คิงเจอน้องแล้วสินะ ฮะๆ กูก็คงดีใจกับด้วยแหละ แต่ก็อดอิจฉาไม่ได้ และไอ้ราชก็ติดต่อไม่ได้ไม่รู้ป่านนี้ไปหลงทางอยู่เมืองไหนล่ะ ยิ่งซื้อๆบื้อๆอยู่ ไอ้ปิงไม่ต้องพูดถึง หายเข้ากลีบเมฆและไอ้ราชกำลังตามไปหา ทำไมทุกคนดูมีความสุขกับทุกสิ่งที่ทำกันจังว่ะ …แล้วทำไมกูถึงไม่รู้สึกว่าโสดเลยว่ะ … ทำไมกูยังรู้สึกว่ายังมีมันอยู่ข้างๆเสมอ คงเป็นไอ้หมีตัวยักษ์นี้ที่ผมเคยซื้อให้มันตอนคบ 2 เดือนสินะที่ยังมีกลิ่นของมันอยู่ … คงเป็นเสื้อผ้าของมันที่ยังมีอยู่เต็มตู้ คงเป็นหมอนของมันที่ยังมีเส้นผมและไออุ่นของมันไม่จางหาย เฮ้อ … ดราม่าสัดๆ อยากจะร้องไห้ให้รู้แล้วรู้รอด ทำไมกูถึงอับจนหนทางแบบนี้ว่ะ …

   ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเข้าไปดูในไลท์ … มันก็บล็อก … ในเฟชมันก็บล็อก ไอจีมันก็ปิดหนี …โทรไปก็ไม่รับ ส่งข้อความไปก็ไม่ตอบ … นี้สรุปผมโสดจริงๆใช่ไหมว่ะ … ฮะ ฮะ ฮะ โสดแล้วงั้นก็ออกไปเที่ยวให้ช่ำปอดเลยล่ะกัน มาแล้วไอ้บิวก็ออกล่าสาวเสียหน่อยหึหึ …

.

.

.

   กูจะออกล่าสาวไม่ใช่หรอว่ะ และทำไมกูมาล่ายุงอยู่แถวนี้!!!!

   “รู้งี้ซื้อยากันยุงมาซักหน่อยก็ดีหรอก!” ผมตบไอ้ยุงห่าเหวที่สะเออมากัด และท่อมๆมองๆอยู่ข้างรั้วบ้านไอ้เฟอร์

หวังเพียงว่าจะได้เจอมันออกมาทิ้งขยะหรือออกมาตามหน้าต่างบานไหน แต่กูลืมอะไรไปหรือเปล่าว่ะว่าไอ้เฟอร์มันแขนขาเดี้ยงอยู่ มันจะมาแบบในละครได้ยังไง มึงนี้ท่าจะเป็นมากนะไอ้บิวแถมบ้านมันคนใช้เป็นร้อยนับภาษาอะไรว่าลูกคุณหนูอย่างมันจะออกมาให้ยุงห่ามเล่น เฮ้อ …เอาว่ะ แค่ได้เห็นหลังคาบ้านมันก็ชื่นใจล่ะ … ขอแค่นี้ก็พอแล้ว และพรุ่งนี้กูก็จะสู้จีบมึงใหม่ตั้งแต่ต้น

   ไอ้เหี้ยอย่าคิดนะว่ากูจะยอมแพ้กับแค่วาจาเหี้ยๆของมึงนะที่รัก ยังไงมึงก็เมียกูล่ะว้า! ยังไงต้องมีสักวันที่เมียจะต้องให้อภัยผัวคนนี้ ต้องมีสักวัน!!! ฮ่าๆๆๆๆ ฮา ฮา ฮา … หัวเราะได้ขมขื่นมากเลยกู …

=========================

บิวเอ้ย ... ฉันล่ะเริ่มสงสารแกล่ะ แต่ยังก่อนที่รัก แกยังไม่ได้รับการให้อภัยนะจ๊ะ

จงเริ่มต้นใหม่กับความเป็นจริงของแกซะ ถ้าทำตัวดีฉันถึงจะยกเฟอร์ให้แก ว่ะ ฮ่าๆ

นี้แหละผลของกรรม อุทาหรณ์ของคนมีรักและไม่ยอมดูแลนะค่ะ :z2:

ปล. อีพี่คิงก็ไม่รอดกรรมนี้ และราชกับปิงคู่นั้นต้องมีกรรมร่วมกัน ฮ่าๆๆๆ

ขอบคุณทุกกำลังใจและขอกำลังใจนะค่ะ :mew1: :pigha2:

สโลแกนเดิมค่ะมาสั้นแต่มาทุกวันชัวร์สำหรับเรื่องนี้ ฮ่าๆๆๆ

เจอกันตอนหน้าค่ะ :bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 3 B X F } 23/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 23-07-2014 18:39:58

5 เดือน!! อิบิวไม่เค๊ยยย ไม่เคยยสำนึก

จงทรมานไปซะเถอะ จีบเฟอร์ใหม่ตั้งแต่ 0 :hao7:

แม่ยกสะใจ 555+

(ราชมันแค่ทึ่มมากเท่านั้นเอง อย่าแกล้งราชมากเลยนะค้าาา)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 3 B X F } 23/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 23-07-2014 19:00:07

Love น้องครีม :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 3 B X F } 23/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 23-07-2014 19:03:10

เฟอร์ทำดีแล้ว กับคนที่เมื่อก่อนไม่เคยสนใจเราแต่ตอนนี้กลับมาขอโอกาสอย่าไปให้มันนะ สู้ๆ นะเฟอร์ สู้ๆ นะคะคนเขียน รอตอนต่อไปค่า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 3 B X F } 23/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: boyslover ที่ 23-07-2014 19:05:48

สมน้ำหน้าไอ้บิว

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 3 B X F } 23/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 23-07-2014 19:21:36

เข้าคอนเซป รักแท้ดูแลไม่ได้

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 3 B X F } 23/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 23-07-2014 20:07:04

สมน้ำหน้าบิว เฟอร์อย่าใจอ่อนง่ายๆนะ ต้องทำให้เข็ดหลาบไปเลย จะได้ไม่กล้าเห็นเราเป็นของตายอีก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 3 B X F } 23/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 23-07-2014 21:42:58

รู้ว่ารัก....ก็สาย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 3 B X F } 23/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 23-07-2014 21:46:37

พี่บิวสู้ๆน้าาาาาาาาาาาาาาา
ง้อภรรยาให้สำเร็จ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 3 B X F } 23/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 23-07-2014 22:52:48

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 3 B X F } 23/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 23-07-2014 23:11:57

โดนโกรธนานๆหน่อยก็ดีนะคู่นี้อะ คิกคิก ขอสะใจอีกนี๊ดดดดด

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 3 B X F } 23/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: lukYRKM ที่ 24-07-2014 02:22:33

5555555 ขมขื่นเมียให้เมียกลับมาเป็นเมีย งงไหม๊? 5555555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 3 B X F } 23/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 24-07-2014 03:39:49

บ้าทั้งกลุ่ม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 3 B X F } 23/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 24-07-2014 09:37:22

สู้ๆ นะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 3 B X F } 23/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 24-07-2014 11:23:08

สะใจอ่ะ!!! ที่บิวโดนหนักๆๆ
ก้อแหม ทำเฟอร์ไว้เยอะ
แค่จีบใหม่แค่นี้ อย่ามาทำเป็นท้อแท้นะ 55555+

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 3 B X F } 23/7/57 P.13
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 24-07-2014 13:57:51

ก็อยากจะบอกว่าสมน้ำหน้าบิวอยู่อ่ะนะ ก่อนหน้าล่ะไม่คิด
ถูกอย่างที่เฟอร์ว่า ก่อนหน้านี้ทำอะไรอยู่ ไม่รักกันเลยใช่ไหม
พอเขาจะเป็นจะตายถึงมาบอกรัก ตัดใจจากผู้หญิงได้แล้วเหรอ
เห็นเคยบอกว่าต้องเข้าใจ จะให้ตัดขาดจากผู้หญิงเลยก็ทำไม่ได้
ตอนนี้ทำได้แล้วเหรอ พูดแล้วก็โมโหแทนเฟอร์ o18
ดัดนิสัยให้หนักเลยเฟอร์ ถ้าแค่นี้ทนไม่ได้ก็เลิกกันไปเลยเถอะ
เฟอร์ทนมาตั้งเท่าไร แค่นี้คงไม่หนักหนาอะไรหรอกมั้ง :hao3:
เข้าข้างเฟอร์เต็มที่ นายบิวตายแน่ :laugh:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH20 ราชา VS เจ้าชาย} 24/7/57 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 24-07-2014 17:54:39

ราชา VS เจ้าชาย

{ K }♨

   ตี 4.00 ผมอุ้มร่างน้อยของแมวน้อยวันนี้ชุดนอนเป็นแมวเหมียวครับน่ารักไม่แพ้กระต่าย ขึ้นรถกลับโดยไม่บอกแม่หรือป้าลินทันที ไม่เอาแล้วไม่อยากให้เด็กคนนี้ไปอยู่ไกลหูไกลตาอีกแล้ว ถ้าแม่ตื่นขึ้นมาต้องเกิดศึกชิงเจ้าตัวเล็กแน่ๆ เจ้าตัวเล็กละลืมละลือมามองผมที่กำลังเอื้อมตัวไปคาดเบลว์ให้ ผมเลยโน้มตัวเองไปหอมเหม่งน่ารักๆตรงหน้าอย่างรักใคร่ตัวเล็กหัวเราะคิกคักแต่ยังลืมตาไม่ค่อยขึ้น คงเพราะหนวดแหล่มๆของผมไปทำให้เขาจั๊กจี้แหละมั่ง น่ารักชะมัด

   “กลับคอนโดกับพี่นะ” เจ้าตัวพยักหน้าเสร็จก็ผล่อยหลับไปทันที ผมหัวเราะก่อนจะหยิบฮูทหูแมวสีขาวสวมให้ตัวเล็กและเอื้อมตัวไปหยิบแจ๊ตเกตสีดำของตัวเองมาคุมให้อีกที

เอาล่ะ ออกเดินทางตอนนี้คงถึงโน้นไม่เกิด 8 โมงเช้าเพราะถนนคงจะโล่งและระดับฝีตีนอย่างผมแล้วแค่นี้จิบๆ ไม่เอาแล้วต่อไปนี้จะไม่ให้น้องครีมคาดสายตาอีกแล้ว ไม่รู้ว่าใช่ความรักหรือเปล่า แต่ตอนนี้มันคือความหลงแบบชัดเจน เหมือนผู้หญิงหลายพันคนที่ตรงสเปค ผมมารวมตัวกันอยู่ในแมวเหมียวที่นอนหลับตัวนี้ เขาทำให้ผมมองข้ามเรื่องSEXไปเหลือไว้เพียงความรักและเอ็นดู แต่ถามว่าอยากมีด้วยไหม ใครล่ะจะไม่อยากมี ยังโชคดีที่สติผมยังคงไม่กระเจิงล่ะนะ รอให้แน่ใจและพร้อมกว่านี้ดีกว่า … เขาไม่เหมือนผู้หญิงมากหน้าหลายตาก่อนหน้านี้ที่ผมจะวันไนท์ได้ และผมกลัวว่าเขาจะจากผมไปอีก … ซึ่งมันโคตรจะไม่คุ้มค่า!!!!!

.

.

.

   เสียงก๊อกแก๊กจากนอกห้องดังในโสนประสาทของผม … จริงสิผมพาตัวเล็กกลับมาถึงห้องเมื่อเช้านี้นิน่า … และผมก็อุ้มมานอนกอดในห้องของเจ้าตัวเองชั้นล่าง หึหึ แมวน้อยคงเล่นซนอยู่ในห้องครัวสินะ ผมคว้าเอาไอโฟนมาดูเวลา 10 โมง … เพิ่งหลับไปได้ 2 ชั่วโมงเอง … อยากนอนต่อแต่ถ้านอนและน้องครีมหายไปล่ะ … คิดได้อย่างงั้นไอ้คิงก็ลุกขึ้นนั่งวิ่งออกไปหาเจ้าแมวน้อยทันที

   “อ้าวพี่คิงตื่นแล้วหรอครับ ว่าจะไปปลุกพอดี” ผมมองเจ้าตัวเล็กที่ถือตะหลิวในชุดนักเรียนสวมผ้ากันเปื้อนลูกไม้ …ผวาไปเองอีกแล้วไอ้คิง ใครจะมาเอาน้องไป มึงขยันผวาในความผิดตัวเองตลอดดดดดดดดดด

   “ทำอะไรกินครับ” ผมถามเปลี่ยนเรื่องตัวเล็กหันไปอะไรก๊องแก๊งๆต่อ

   “ต้มเลือดหมูกับไข่เจียวหมูสับน่ะครับ พี่คิงเดี๋ยวไปส่งผมที่โรงเรียนหน่อยน๊า ขาดเรียนมาสองวันแล้ว อ่ะ …” ตัวเล็กตกใจเมื่อผมเดินเข้าไปกอดเขาจากด้านหลัง ต้มเลือดหมูในหม้อเดือดน่าทานแต่กลิ่นแป้งเด็กของคนตรงหน้ามันน่ารักและหอมกว่าเยอะ เฮ้อ พอเห็นน้องครีมไม่รู้เรื่องไม่โกรธไม่โวยวายผมยิ่งรู้สึกผิด

   “พี่น่ะ… จ้างพิมพ์พลอยให้แสดงละคร เพื่อให้พ่อเลิกแกล้งเราพี่ไม่ได้ชอบไม่ได้รักเขาเลย เรื่องที่พี่จับเนื้อต้องตัวเขาก็เป็นความจริง แต่ไม่มีอะไรเกินเลยกันจริงๆนะ ครีมจะโกรธพี่ก็ได้นะ ตีก็ได้ พี่ยอม แต่ขออย่างเดียวอย่าให้ใครพาไปจากพี่อีก…”

   “… ทำไมผมต้องโกรธพี่ล่ะครับ … ในเมื่อผมแค่เด็กที่พี่เก็บมา ซึ่งพี่จะเล่นตลกกับความรู้สึกของผมยังไงก็ได้ … ไม่เห็นแปลก” ผมสะอึกทันที … ใครสั่งใครสอนให้เจ้าเด็กน้อยพูดแบบนี้นะ…

   “ไม่เอาครับไม่คิดแบบนั้นนะ ขอโทษ จะไม่มีครั้งที่สองอีก”

   “ฮึก … ครับยังไงชีวิตผมก็เป็นของพี่อยู่แล้ว” ผมค่อยๆพยุงตัวเล็กให้หันหน้ามาหาก่อนจะคุกเข่าลงไปเช็ดน้ำตาที่ไหลปรอยๆอย่าน่าสงสาร ก่อนจะรวบเข้ามากอดไว้ ไม่มีคำพูดใดๆที่จะปลอบใจตัวเล็กได้อีกแล้วนอกจากภาษากายที่ผมอยากให้เขารับรู้ว่า ผมจะไม่มีวันทำให้เขาเสียใจอีก … ไม่เอาแล้วมันไม่คุ้มกับน้ำตาของตัวเล็กเลยแม้แต่นิดเดียว

.

.

.

{ C }♨

   “ไม่เอาครับมันแพง”

พี่คิงบ้าแทนที่จะพาผมไปโรงเรียนกลับมาพามาห้างซะได้ไปตอนนี้ก็เลยคาบเที่ยงมาแล้วด้วย แถมจะให้ผมเลือกโทรศัพท์เครื่องล่ะเป็นหมื่นนี้อีก นี้ผมก็ ปฏิเสธมาเครื่องที่ 3 แล้ว ถ้าซื้อผมก็ขอซื้อเครื่องล่ะ 500 ก็พอ เอาพอโทรเข้าโทรออกได้ไม่ใช่เครื่องล่ะเป็นหมื่นแบบนี้ ผมเกรงใจ เฮ้อ ดูและดูทำหน้าเข้าสิ เหมือนถ้าผมไม่เลือกไอ้เครื่องล่ะเกือบสองหมื่นนี้จะจับผมกินซะให้รู้แล้วรู้รอดซะอย่างงั้น

   “น้องครีมอย่างดื้อสิ เอาสีขาวหรือสีดำ … หรือจะเอาเครื่องใหญ่จอกว้างๆไว้เล่นเกมก็ได้นะ เอาม่ะ”

   “ผมเกรงใจ” ผมว่าและมุ่ยปากอย่างอารมณ์ไม่ดี ทำไมไม่พาผมไปโรงเรียนพี่รู้ไหมผมขาดเรียนวันนี้ก็วันที่สามแล้วนะ คนเอาแต่ใจไม่รู้หรือไงว่ายิ่งขากเยอะการบ้านก็จะเยอะตามไปด้วย

   “อ้าวๆ โกรธพี่หรอ … พี่แค่อยากติดต่อครีมง่ายๆเอง เครื่องนี้เอาไว้เล่นไลน์ด้วยไงมีสติกเกอร์น่ารักๆไว้ส่งให้พี่ด้วยนะ ไว้เล่นเกมส่งขอขวัญให้กัน และเวลาอยู่ห่างๆกันก็เห็นหน้ากันได้ด้วย … ครีมไม่อยากคุยกับพี่สินะ ก็ได้งั้นเราไปซื้อเครื่องล่ะ 500 กัน” เขาจะจูงมือผมออกจากร้านที่พนักงานทำหน้าตาน่าสงสารอยู่ แต่ผมไม่ยอมไปขืนตัวไว้ เขาหันกลับมามองผมที่ยืนเกาแก้มอยู่ … ผะ ผมก็อยากเห็นหน้าเขาเวลาไกลๆเหมือนกัน อยากคุยกับพี่คิงทั้งวัน …

   “อะ อะ เอาเครื่องที่ถูกที่สุดนะครับ”

   “ได้ครับตัวเล็ก” พี่คิงยิ้มก่อนจะเดินไปจิ้มเครื่องสีขาวให้พนักงานพี่พนักนักงานรีบเร่งจัดการเอาเครื่องใหม่ที่อยู่ในกล่องออกมาให้พี่คิงดูและพี่คิงก็จัดการอะไรไม่รู้ไม่นานก็พาผมออกมาจากร้านในมือหิ้วถุงโทรศัพท์แสนแพงนั้นออกมาด้วย ผมจดๆจ้องๆมันก่อนจะแอบยิ้มอยู่ในคนเดียวในใจ จะได้คุยกับพี่คิงทั้งวัน ตอนไปโรงเรียนผมก็คุยกับพี่คิงได้ วันเสาร์อาทิตย์ตอนที่คิงไปทำงานผมก็คุยกับพี่คิงได้ … แค่คิดก็ดีใจแล้ว

   “ครีม …” ผมชะงักหยุดหันไปมองด้านหลัง เมโล่นี้หน่า …

   “อ้าวเมโล่!!! สะ สวัสดีครับคุณแม่” ผมยกมือไว้ที่คุณแม่ของเมโล่ แต่ดูยังสาวอยู่เลยนะ

   “ว๊าย พี่ไม่ใช่แม่คุณหนูหรอกค่ะเป็นพี่เลี้ยงน่ะค่ะ ชื่อสวย”

   “อะ อ่อครับ ขอโทษนะครับพี่สวย อ่ะ เมโล่มาทำอะไรที่นี้หรอ นี้พี่คิงนะ… พี่เราเอง” แย่จังผมก็น่าจะคิดว่าแม่ของเมโล่น่าจะดูมีอายุกว่านี้แท้ๆ ผมแนะนำคนตัวสูงที่ยืนทำหน้ายักษ์อยู่ตอนนี้

   “เคยเจอแล้วล่ะ” เมโล่บอกและเอามือเอื้อมมาจับมือผมไว้ ผมเอียงคอไม่เข้าใจสองคนนี้ไปเจอกันตอนไหน และทำไมผมถึงคิ้วกระตุกเหมือนจะเกิดเรื่องน่าปวดหัวขึ้นนะ …

.

.

.

{ K }♨

ทำไม ไอ้เด็กนี้ถึงมานั่งกวนประสาทอยู่ในห้องผมได้ ทำม้าย!!!!!!!

“นี้ตรงนี้ทำแบบนี้นะ นายไม่อยู่ตั้งสามวัน เดี๋ยวฉันจะสอนให้หมดเลยล่ะกัน” ไอ้เด็กหัวทองมันจี้ไปที่สมุดการบ้านตรงหน้าโดยมีเจ้าครีมก้มมองอย่างสนใจอยู่โต๊ะญี่ปุ่นกลางห้อง ส่วนกูน่ะหรอ! นั่งเป็นหมาหัวเน่าอยู่บนโซฟาได้แต่จ้องไอ้เด็กฝรั่งทำหน้าตากวนตีนใส่ทุกครั้งที่มีโอกาส ทำไมมันต้องมาอยู่ที่นี้ มันไมไม่กลับบ้านกลับช่องไปว่ะ!!!!!

“เย็นแล้วกลับบ้านไปได้แล้ว”

“พี่คิงอย่าเสียมารยาทสิครับ นี้เพิ่งบ่ายสามเอง รับปากพี่สวยไว้ห้าโมงไม่ใช่หรือไงครับ” ครีมเงยหน้ามาเอ็ดผม โดยมีแบล็กกาวเป็นไอ้ฝรั่งหัวทองแลบลิ้นให้ผม!!!! ได้มึงกลับเมื่อไรกูจะเอามึงไปทิ้งไว้กลางทาง !!!

ผมมุ่ยหน้าและหนีเข้ามาหาน้ำกินในห้องครัว ยังไม่ทันเปิดตู้เย็นไปเด็กแสบมันก็เดินมายืนข้างๆผมหันไปมองมันก็เงยหน้ามองผมแบบกวนตีน

“นี้พี่ครับ …ค่าสินสอดของครีมเท่าไรหรอครับ?” ผมนิ่งอึ้งไปทันที หน่อยยยยยยยยยยยย!!!! กูไม่ให้โว้ยของกู!!!!!!! ไอ้เด็กเหี้ยนี้มันวอนตีนพ่อซะแล้ว!!!!!

“มึง!...”

“พี่คิง เมโล่ อ่ะ … ทำอะไรกันหรอครับ” ผมกำลังง้างมือจะตบหัวทองๆของไอ้เด็กนี้ดีที่น้องครีมเข้ามาซะก่อนไม่งั้นนะมึงเอ้ยได้ตัวลั่นแน่ ๆผมไม่ตอบเดินเลี่ยงออกมาขึ้นห้องทันที ไม่รู้ไม่สนแล้ว!!!! อยากจะสอนจะทำอะไรก็ทำไปเลย งอน!!!!!

.

.

.

   แต่แล้ว … ผมก็มานั่งเป็นหมาอยู่ที่เดิม ใครจะปล่อยให้เด็กน้อยอยู่ในปากไอ้หมาขี้เรื้อนอย่างไอ้ฝรั่งหัวขี้นกนั้นล่ะ ผมนั่งมองน้องครีมสลับกับดู TV มีบางจังหวะก็แทบอยากจะง้างตีนถีบไอ้เด็กเมโล่ให้ล้มเพราะมันทำเป็นกระซิบกระซากหัวเราะกับครีมของผม เด็กมันวอนตีนต้องโดนตีนเข้าสักวันนั้นแหละ!!!!!

   “พี่คิงครับพี่คิง …อ่ะ” ผมรวบตัวเล็กที่เดินเข้ามาหาผมไว้ด้วยมือข้างเดียวทำให้น้องเผลอปล่อยตัวมานั่งบนตักผม ตาก็มองไอ้เมโล่ที่กำลังมองมานิ่ง ผมเลยจัดการหอมแก้มไปหนึ่งฟอด อยากดูนักดูไป หึหึ ยังไงกระต่ายของกูก็คือของกูนะครับจำไว้


“ปะปล่อยก่อนครับ คะ คืนนี้เมโล่ค้างที่นี้ได้ไหมครับ”

   “ไม่ได้!!!!” ผมเผลอตะคอกน้องครีมออกไปเสียงดังจนเจ้าตัวก้มหน้าซุกกับอกผมอย่างกลัวๆ และพูดอู้อี้ออกมาจับใจความไม่ค่อยได้ ผมเลยถอยหายใจออกมาเฮือกใหญ่และค่อยๆเอามือเชยคางสวยขึ้นมาให้เขามองผม

   “ว่าไงครับ ?”

   “ผมจะบอกพี่ว่า ข้างนอกฝนตกลมแรงมาก … ผมไม่อยากให้พี่ขับรถ มันอันตรายนะครับ ให้เมโล่นอนที่นี้สักคืนนะ พรุ่งนี้จะได้ไปเรียนพร้อมกันเลย เขาอุตส่าห์มาสอนการบ้านให้ผมด้วย” เฮ้อ … เจอลูกอ้อนไม้นี้เข้าไปไอ้คิงก็ไอ้คิงเหอะ แพ้เหมือนกันหมดแหละ หึหึ ก็ดีเหมือนกันจะได้ประกาศให้ไอ้เด็กมารนั้นรู้ไปเลยว่าน้องครีมเป็นของใคร …

จุ๊บ …

   “อื้อ ! พี่คิงบ้า!!!!” ว่าแล้วก็จัดไปหนึ่งจุ๊บ เป็นไงล่ะตาค้างเลยสินะไอ้เด็กมาร!!!!!!

===========================

เชียร์เมโล่ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ :hao7:

เจอกันตอนหน้าค่ะ :katai4:

ขอบคุณทุกกำลังใจน๊าค่ะ แล้วก็ขอกำลังใจด้วยน๊าาาา

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนที่ 20 ราชา VS เจ้าชาย} 24/7/57 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 24-07-2014 18:30:17

พี่คิงหลงเด็กกกกก :hao3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนที่ 20 ราชา VS เจ้าชาย} 24/7/57 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 24-07-2014 18:37:51

แหมอิพี่คิง ทำมาหวานเยิ้มมุ้งมิ้ง ได้ทีเอาใหญ่

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนที่ 20 ราชา VS เจ้าชาย} 24/7/57 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 24-07-2014 19:10:34

รู้ใจตัวเองจนได้นะพี่คิง ว่าแต่จะรอให้หนูครีมอายุเท่าไหร่ถึงเริ่มสอนอะจึ๋ยๆอ่ะคะ?

ปอลอ ขอโชตะๆๆๆๆๆๆๆๆ :hao6:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนที่ 20 ราชา VS เจ้าชาย} 24/7/57 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 24-07-2014 20:40:29

แหม่....อิพี่คิงได้ทีเอาใหญ่
เมโล่มาบ่อยๆนะให้ปวดหัวเล่นสมน้ำหน้า :laugh:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนที่ 20 ราชา VS เจ้าชาย} 24/7/57 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 24-07-2014 21:08:46

น่ารักๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนที่ 20 ราชา VS เจ้าชาย} 24/7/57 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 24-07-2014 21:25:37

อยากอ่านบิวเฟอรรรร์ เราชอบมาม่า อิอิ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนที่ 20 ราชา VS เจ้าชาย} 24/7/57 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 24-07-2014 21:36:17

หนูครีมก็ทั้งน่ารักน่าหลง ใครจะอดใจไหว

ฟัดรัวๆๆๆ :o8:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนที่ 20 ราชา VS เจ้าชาย} 24/7/57 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 24-07-2014 21:43:04

:mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:น้องครีมน่ารักกกกกกกกกกกก :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนที่ 20 ราชา VS เจ้าชาย} 24/7/57 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 24-07-2014 22:34:44

หลอนเรยสิ คิง~~~~~!!!!
กลัวน้องหาย 5555

ปล. ไงๆก้อเชียร์คิงคร้า FC กิกิกิ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนที่ 20 ราชา VS เจ้าชาย} 24/7/57 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 24-07-2014 22:39:59

แหมๆ พี่คิงหึงน้องครีมซะ :impress2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนที่ 20 ราชา VS เจ้าชาย} 24/7/57 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: jamelovelove ที่ 24-07-2014 23:03:28

โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยฟินอ่า
มาต่อออีกนะค่ะ
้เร็ววๆๆๆๆจะอดใจไม่ไหวแล้วกับความน่ารักของน้องครีมอ่านะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนที่ 20 ราชา VS เจ้าชาย} 24/7/57 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 24-07-2014 23:12:08

รักน้องครีมให้นานๆ นะพี่คิง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนที่ 20 ราชา VS เจ้าชาย} 24/7/57 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 25-07-2014 01:27:09

รักน้องหลงน้องแล้วละสิ มามะมาอยู่ในสมาคมด้วยกันนะคิง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนที่ 20 ราชา VS เจ้าชาย} 24/7/57 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 25-07-2014 07:51:23

เอิ่ม.....หวงหรือค่ะ?

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนที่ 20 ราชา VS เจ้าชาย} 24/7/57 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 25-07-2014 08:51:06

:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ น้องครีมตั้งใจเรียนนะ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนที่ 20 ราชา VS เจ้าชาย} 24/7/57 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 25-07-2014 08:51:53

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนที่ 20 ราชา VS เจ้าชาย} 24/7/57 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 25-07-2014 16:03:16

ลั่นวาจาไว้แล้วก็ทำให้ได้นะพี่คิง อย่าทำให้น้องเสียใจอีกล่ะ
พอผ่านเรื่องนั้นมาแล้วพี่คิงก็แสดงออกมากขึ้นนะเนี่ย
แล้วก็อย่าให้น้องมันคิดเองเออเองล่ะ บอกได้ก็บอกไปเถอะ
เพราะเดี๋ยวจะเป็นช่องว่างให้ผู้ไม่หวังดีมาสร้างปัญหาอีก
ตอนนี้ก็มีมารมาแล้วหนึ่ง เขาเรียนด้วยกันทั้งวันด้วยสิ :hao3:
แค่นี้ก็หงุดหงิดงุ่นง่านจนจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว :laugh:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนที่ 20 ราชา VS เจ้าชาย} 24/7/57 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 25-07-2014 17:52:49

หน้า 13 ..

หัวข้อ: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 21พี่คิงกับเด็กมารน้อย} 25/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 25-07-2014 17:53:12

พี่คิงกับเด็กมารน้อย

   ช่วงเวลาเย็นที่ฝนกระหน่ำตกลงมาไม่ขาดสายและเหมือนว่าทั้งคืนนี้จะไม่ยอมหยุดง่ายๆ ภายในห้องพักคอนโดหรูเปิดแอร์ในอุณภูมิที่กำลังเย็นสบายทั้งเด็กน้อยสองคนและผู้ใหญ่ไม่รู้จักโตอีกหนึ่งก็อาบน้ำอาบทาอยู่ในชุดนอนเรียบร้อยกำลังนั่งกินข้าวด้วยกันอย่างสงบสุขเบื้องหน้าอาหารถูกยกขึ้นมาจัดเลี้ยงเนื่องจากน้องครีมที่นั่งอยู่หัวโต๊ะตื่นเต้นที่เพื่อนสนิทมาร่วมโต๊ะด้วยในคืนนี้ ทุกอย่างดูเหมือนจะเข้าที แต่ก็ไม่ราบรื้นตามที่น้องครีมคิดเสมอไป

   “ครีมตักไก่ให้หน่อยสิเราตักไม่ถึง”

   “ได้สิ อ่ะ! พี่คิง!!!!” ยังไม่ทันที่น้องครีมที่อยู่ในชุดนอนฮูทน้องหมีเต็มตัวจะเอื้อมตัวไปตักน่องไก่ในจานตัวเองให้เด็กน้อยในชุดนอนที่น่ารักน่าชังไม่แพ้กันเมโล่กำลังจับจ้องน้องมาที่หมีน้อยด้วยด้วยแววตาสีฟ้าใสสว่างนั้นจานไก่ก็ถูกคว้าไปด้วยมือจอมร้ายที่คว้าเอาไปเทใส่ในจานตัวเองหมดทั้ง 3น่อง น้องครีมหน้าบึ้งตึงและไม่เข้าใจว่าพี่คิงผู้ใหญ่ขี้แกล้งจะหิวอะไรนักหนา เขาอุตส่าห์ทอดตามจำนวนคนแล้วแท้ๆ บนโต๊ะก็มีกับข้าวอีกตั้งเยอะ คิดแล้วก็อยากจะงอนให้รู้แล้วรู้รอดไป น้องครีมยังไม่ได้กินเลยนะ!!!

   “ไม่เป็นไรนะเมโล่ เดี๋ยวครีมไปทอดให้ใหม่ ปล่อยให้คนขี้งกเขากินไปเถอะจานนั้นอ่ะ”น้องครีมว่าแล้วก็ลุกขึ้นยืนอย่างโมโห คิงเลยต้องฉุดมือน้องไว้ก่อนที่จะเดินไป แต่ก็ถูกเด็กน้อยค้อนขวับเข้าให้เลยต้องยอมปล่อยแต่ก็ยังไม่วายหาเหตุผลข้างๆคูๆ

   “ทอดทำไมอีกอาบน้ำแล้วเดี๋ยวก็เหม็นกลิ่นน้ำมันหรอกน้องครีม ไม่ต้องไป”

   “ไม่ได้ เมโล่ยังไม่ได้กินสักน่องเลยครีมก็ยังไม่ได้กิน พี่คิงนิสัยเสีย!” น้องครีมว่าและเดินเข้าไปในเคาเตอร์ครัวที่อยู่ไม่ไกลมากนัก หยิบผ้ากันเปื้อนลูกไม้มาใส่ทับชุดนอน และไปค้นๆอะไรในตู้เย็น คิงหันมามองเมโล่ที่กำลังเคี้ยวปลาหมึกอยู่หนึบหนับๆและก็กัดฟันกรอดๆก่อนจะหยิบไก่ในจานของตัวเองขึ้นมาแทะอย่างขัดใจ

   “ตกลงเท่าไรหรอครับค่าสินสอดครีมน่ะ”

เคร้ง!


   “ครีมของกูมึงไม่ต้องมายุ่งไอ้เด็กเปรต”พี่คิงวางไก่ลงจานนิ่งๆก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองเมโล่ที่ทำหน้าเป็นอยู่อย่างเอาเรื่อง

   “ถามเค้าแล้วหรอครับ ผมว่าที่ครีมหายไปสามวันเนี้ยต้องเป็นเพราะพี่แน่ๆ ใช่ม้า~” พี่สะอึกทันที จะบอกใช่ก็คงใช่ แต่ใครจะไปบอกให้คู่อริวัยโจ๋แสบนี้ให้รู้ล่ะ ไอ้เด็กนี้โตอีกหน่อยคงไม่ต่างจากเขาสมัยก่อนหรอก เพราะฉะนั้นเขาไม่มีทางให้น้องครีมไปสุงสิงกับคนพันธุ์นี้เด็ดขาด!!!

   “เสือก” คิงกัดฟันพูดและไม่สนใจไอ้เด็กตรงหน้าที่ยิ้มเยาะอยู่ ทีใครทีมันแล้วกันตอนนี้เขาไม่สามารถจับทุ้มได้เพราะน้องครีมอยู่ใกล้แค่นี้เอง ฉะนั้น เขาต้องใจเย็นเข้าไว้

   “เวลาอยู่โรงเรียนครีมก็น่ารักเนอะ พออยู่บ้านก็น่ารัก อยู่ที่ไหนก็เลยมีแต่คนรัก ผมจะบอกอะไรให้น๊า พี่ชาย น้องคิงควรจะเจอคนที่ดีกว่าพี่อีกเยอะ ฉะนั้นยกเขาให้ผมเถอะ ถึงผมจะยังเด็ก แต่ผมก็จะดูแลเขาเอง”

   “จะกวนประสาทกันให้ได้เลยใช่ม่ะ!"


   “ผมเปล่าสักหน่อย แค่บอกเฉยๆ ผมว่าพี่น่ะแก่เกินไป ผมเคยดูรายการ TV นะเขาบอกว่าถ้าคนเราอายุห่างกันมากๆ จะมีช่องว่างระหว่างวัยและผมก็รู้ว่าพี่ไม่ใช่พี่ชายครีมหรอก หวังจะแอ้มเด็กใช่ไหมล่ะ”

   “หุบปาก…”

   “คุยอะไรกันอยู่เหรอ นี้เมโล่ครีมทอดให้ร้อนๆเลย”

น้องครีมเดินเข้ามาวางจานไก่ที่ทอดใหม่ๆลงอย่างไม่รู้ประสีประสาก่อนจะนั่งลงมองทั้งคู่อย่างสงสัย คิงไม่ได้ตอบแต่จ้วงข้าวในจานอย่างเอาเป็นเอาตาย ใจจริงอยากจะฆ่าเจ้าเด็กมารเสียให้ตายตรงนั้น น้องครีมถึงแม้จะพูดคุยกับเมโล่อย่างออกรสออกชาติ แต่ก็ยังคงชำเรืองมองพี่คิงที่นั่งเป็นตุ๊กตาปั้นอยู่เสมอๆและลอบถอนหายใจเบาๆอย่างเป็นห่วง

.

.

.

{ K }♨


   “น้องครีมมานี้สิพี่จะสอนเล่นโทรศัพท์”

เด็กตัวเล็กในชุดนอนหมีที่กำลังนอนเกลือกกลิ้งอยู่หน้า TV กับไอ้เด็กเปรต คลานดุ๊กๆมาหาผมที่นั่งขัดสมาธิอยู่ตรงโซฟา ผมยาวสลวยสีดำสนิทที่ตอนนี้ดูเหมือนจะยาวกว่าเดิมคลอเคลียอยู่ที่หน้าหวานนั้นอย่างน่ารัก มันทำให้ผมแทบสติแดกจับฟั๊ดให้แก้มช้ำเสียตรงนั้นแต่พอเหลีอบไปเห็นไอ้เด็กมารหัวทองที่เอี่ยวตัวมามองก็คิดแผนการดีๆให้ บังอาจนักบังอาจมาพูดจาหมาๆกับเฮียซะได้ ไอ้หนูเอ้ยนายมันยังเด็กด๋อยประสบการณ์ยิ่งนัก แก่กว่าแล้วไงว่ะ!!!!

   “มานี้คลานมาบนตักพี่นะเด็กน้อย”

ผมว่า เจ้าหมีอ้วนน่ารักก็ทำตามมานั่งแหมะอยู่บนตักผมหันหน้าออกไปมอง TV และเหมือนจะยิ้มควักมืดเรียกเจ้าเด็กมารมาซะด้วยไอ้เด็กนั้นก็ไม่รู้ปฏิเสธ พุ่งเข้ามานั่งข้างๆผมอย่างรวดเร็ว ผมมองหน้ามันอย่างหน่ายๆ แต่ก็ไม่ได้สนใจมันมากนักหันมาสอนเด็กน้อยที่กำลังถูๆไถๆไอโฟนเครื่องสีขาวในมือมากกว่า ผมเลยจัดการสอนให้เด็กน้อยเล่นไลน์ซะเลย เด็กน้อยเรียนรู้ไวครับสอนนิดสอนหน่อยก็เริ่มเป็นล่ะ แถมยังหัวเราะคิกคักเมื่อผมแกล้งส่งสติกเกอร์น่ารักๆไปให้อีกตั่งหาก

ติ๊ง!

   “อ่ะ มีคนทักผมมาด้วยล่ะพี่คิง”

   “ไหนดูสิใครหน่อ! … Malo_Malo…” ผมหันไปมองไอ้เด็กข้างๆที่กำลังยิ้มเจ้าเล่ห์มาให้ผมในมือมีโทรศัพท์มือถืออีกเครื่อง … ไอ้เด็กห่านี้!!!!!!

   “อ่ะอย่าบล็อกนะพี่คิง!!! … นี้ไลน์เมโล่นี้ เอามานี้นะ” น้องครีมแย่งมือถือไปจากมือผม … โธ่! เกือบจะบล็อกได้อยู่แล้วเชียว!!!!

   “ไปเถอะเมโล่นอนกันพรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าด้วย อ่อ เดี๋ยวพรุ่งนี้ใส่เสื้อครีมไปก่อนนะ” และน้องครีมก็ลุกจากตักผมเดินนำไอ้เด็กห่าที่หันมายักคิ้วให้ผมอีกต่างหาก เดี๋ยวเหอะมึงรอให้น้องครีมเผลอก่อนมึงได้แดกตีนกูแน่ครับไม่ต้องห่วง!!!!!!

   “คืนนี้พี่ไปนอนด้วย” ผมใส่ตีนหมาวิ่งไปดังหน้าน้องครีมไว้ทันที

   “ไม่ได้ครับพรุ่งนี้พี่คิงมีเรียนบ่าย จะได้นอนตื่นสายๆ ผมกับเมโล่ไปรถโรงเรียนได้ครับ” น้องครีมว่า ใช่ครับนั้นคือข้อตกลงของเราสองคน ถ้าผมมีเรียนเช้าผมจะแส่งน้องและเลยไปมหาลัยแต่ถ้าผมมีเรียนบ่ายน้องจะไปเอง แต่จนถึงตอนนี้น้องยังไม่เคยไปเองเลยสักครั้ง เพราะผมไม่ยอมเอง

   “ไม่เอา … พรุ่งนี้พี่จะไปส่ง ” น้องถอนหายใจก่อนจะเอื้อมมืออีกข้างมาจับผมไว้อย่าอ้อนๆ

   “แต่ห้องนอนเตียงผมเล็กแค่ผมกับเมโล่ก็เต็มแล้ว พี่คิงจะอึดอัดนะ”

   “งั้นไปนอนห้องพี่” ผมว่าก่อนจะจูงมือน้องเดินขึ้นห้องทันทีไม่สนเสียงทักท้วงของเจ้าตัว นอนสามได้ แต่ถ้านอนสองคนกับไอ้หมาเมโล่นั้นผมไม่ยอมหรอก พอมาถึงห้องผมก็กระโดดลงไปนอนตรงกลางและฉุดน้องมานอนข้างๆกอดหมับไว้ไม่ปล่อยหมีน้อยของพี่ขอกอดให้หนำใจนะครับเด็กน้อย หึหึ

   “เดี๋ยวครับ เมโล่นอนไหน” น้องตะกุยตะกายจะลุกขึ้นแต่ผมฉุดให้นอนลงอีก เหลือบไปมองไอ้เด็กเมโล่ที่ยืนกอดอกอยู่หน้าห้อง ไปนอนกับหมาหน้าคอนโดไป๊!!!!!

   “ปล่อยสิอยากนอนไหนก็นอน”

   “ไม่ได้นะพี่คิงอย่าใจร้ายนั้นเพื่อนครีมนะครับ เขยิบไปหน่อย เมโล่จะได้นอนข้างครีม” ผมไม่ขยับแกล้งนอนหลับตานิ่งไอ้ตัวเล็กในอกผมบ่นหงุงหงิงๆอะไรกับไอ้เมโล่ไม่รู้ สักพักก็รู้สึกว่าเตียงอีกข้างผมยุบลงไป หึ นอนตรงนี้งั้นรึ ได้เลยคืนนี้จะแกล้งนอนดิ้นจระเข้ฟาดหางให้!!!!

   ผมไม่สนใจอะไรอีกสูดกลิ่นกายของเด็กน้อยตรงหน้ากอดไว้ให้ความอบอุ่นกับลูกหมีของผมเส้นผมนุ่มบางเส้นสัมผัสกับใบหน้าและแขนผมมันทำให้ผมรู้สึกถึงความชื่นมืนของหัวใจ … ไม่มีวันปล่อยไปให้ใครหรอก น้องครีม …

.

.

.

{ C }♨

   “พี่คิงขับรถดีๆน๊า ตอนเย็นเจอกันครับ ไปเถอะเมโล่เดี๋ยวสาย” ผมว่า เมื่อคืนกว่าจะได้หลับได้นอนก็เพราะพี่คิงนั้นแหละขนาดหลับแล้วยังไปแกล้งเมโล่อีกทั้งฟาดมือทั้งเตะทั้งถีบจนเมโล่ตกเตียง ผมเลยต้องหาฟูกมาให้เมโล่นอนที่พื้น ผมเองก็ลงไปนอนด้วยเป็นเพื่อน ไม่เคยรู้เลยว่าพี่คิงนอนดิ้นขนาดนั้นตอนนอนด้วยกันยังไม่ดิ้นขนาดนี้เลย สงสัยจะเหนื่อยล่ะมั่ง ดีนะเมโล่ไม่เจ็บตรงไหนไม่งั้นผมโกรธพี่คิงจริงๆด้วย นิสัยไม่ดีเลย!!!!

   เมื่อเช้าก็อีก ไม่ยอมตื่นจนผมกับเมโล่จะออกมากันเท่านั้นแหละวิ่งลงบันไดมาแทบพัง เราสองคนเลยต้องอยู่รอ ทำให้เกือบสายแหนะ ถ้าผมเข้าเรียนสายอีก ผมก็จะโกรธพี่คิงเหมือนกัน!!!!

   “เดี๋ยวสิน้องครีม” ผมชะงัก ก่อนจะหันไป แต่ก็ต้องตกใจเมื่อปากตัวเองไปจุ๊บกับปากคนตัวใหญ่เข้าอีก แหงะ! แกล้งอีกแล้ว!!!!!

   “รางวัลของคนเก่งครับ” พี่เค้าว่า ผมอดอมยิ้มไม่ได้ก็หน้าตาพี่คิงนะสิเจ้าเล่ห์มากตอนนั้น

   “ไปเถอะครีมจะสายแล้วนะ” เมโล่พูดเตือนสติผมผมเลยรีบวิ่งลงมากจากรถโดยมีเสียงตะโกนของพี่คิงตามหลัง ผมกับเมโล่กำลังจะวิ่งเข้าโรงเรียนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามถนนโดยผมกับเมโล่จูงมือกันเดินข้ามแต่แล้วผมก็ต้องชะงักเมื่อเห็นผู้หญิงที่ยืนด้อมๆมองๆอยู่ด้านหน้าโรงเรียน … คุณป้านี้หน่า คุณป้า ... ผู้หญิงโหดร้ายคนนั้นคนที่ให้ผมทำงานหนักเช้าจรดเย็น รังแกผมสารพัด จะขายผมให้เป็นของบำเรอกามให้ใครต่อใคร ... คุณป้า ... มาทำอะไรที่นี้ ระ หรือว่า ... ผม?

   “ครีม ๆ ครีมเป็นอะไร”

   “ปะเปล่า เมโล่เข้าโรงเรียนไปก่อนนะ เดี๋ยวครีมตามเข้าไป”

   “ไปด้วยกันสิ”

   “ไม่เอา พะ พี่คิง!!!!!!!” ผมตะโกนลั่นจะหันหลังวิ่งไปหาพี่คิงที่พึงสุดท้ายของผม ปกป้องผมหน่อยพี่คิงขอร้อง ผมไม่เอาไม่อยากเจอผู้หญิงคนนั้น ไม่เอาแล้วไม่อยากกลับไปอีกแล้ว ไม่เอาแล้ว

เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด …

   “ครีม!!!!!!!!!!!!”

==========================

ตัดจ๊ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ แอมซอรี่น๊า :really2:

ชีวิตน้องครีมกว่าจะมีความสุขมันยากเย็นเนอะ แต่ก็อีกแหละความสุขแค่ชั่วข้ามคืนแปปเดียวก็ผ่านไป

ให้มีความสุขแบบตลอดไปดีกว่า ฟ้าหลังฝนสวยงามเสมอ

แต่จะไปในทิศทางไหนหน่อชีวิตของน้องครีมเนี้ย

ติดตามชมกันต่อไปนะค่ะ

ขอบคุณทุกกำลังใจและขอกำลังใจด้วยนะค่ะ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 21พี่คิงกับเด็กมารน้อย} 25/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 25-07-2014 18:34:05

น้องครีมมมมม
อย่าเป็นอะไรน๊าาาา :o12:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 21พี่คิงกับเด็กมารน้อย} 25/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 25-07-2014 18:53:52

ไม่นะ!!!

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 21พี่คิงกับเด็กมารน้อย} 25/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 25-07-2014 18:56:55

ป้ามหาภัยจะทำอะไรน้องครีมอะ
ค้างงงงงง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 21พี่คิงกับเด็กมารน้อย} 25/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 25-07-2014 19:57:11

ม่ายยยยยยยยยยยยย นะน้องครีม อย่าเป็นไรนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 21พี่คิงกับเด็กมารน้อย} 25/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 25-07-2014 20:14:05

อิป้ามาทำไรไม่ทราบ

พี่คิงหันรถมาด่วนเลย พาน้องครีมกลับบ้านด่วน

อิป้าสืบตามมาเจอได้ไงเนี่ย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 21พี่คิงกับเด็กมารน้อย} 25/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 25-07-2014 21:57:54

หมั่นไส้น้องครีมกรายๆๆๆๆ
คนอาร๊ายยยย ซื่อซะ 55555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 21พี่คิงกับเด็กมารน้อย} 25/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 25-07-2014 22:04:13

:katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:น้องครีมอย่าเป็นอะรัยน๊า :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 21พี่คิงกับเด็กมารน้อย} 25/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 26-07-2014 01:10:09

กรี๊ดดดด ไม่นะใครโดนชน

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 21พี่คิงกับเด็กมารน้อย} 25/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: paladin.kn ที่ 26-07-2014 04:47:42

น้องครีมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

อย่าโดนชนเลยน้า

:hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 21พี่คิงกับเด็กมารน้อย} 25/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 26-07-2014 09:07:26

เฮ้อ.....ดราม่าอีกล่ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 21พี่คิงกับเด็กมารน้อย} 25/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 26-07-2014 09:12:38

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 21พี่คิงกับเด็กมารน้อย} 25/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 26-07-2014 14:48:41

ขออย่าให้น้องครีมเป็นอะไรเลย แลัวยัยป้านั่นมาทำอะไร
ต้องให้คิงจัดการให้ยัยป้าไปไกลๆเลย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 21พี่คิงกับเด็กมารน้อย} 25/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 26-07-2014 16:19:46

อุปสรรค เริ่มเข้ามาแล้ว ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 22 ความลับของพี่คิง} 26/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 26-07-2014 21:59:00

ความลับของพี่คิง

{ K } ♨

   มันน่าจับตีให้เข็ดนัก นี้ถ้าไม่ติดว่านอนแก้มแดงผันผ้าพันแผลที่หัวเข่าอยู่นะ จะจับมาสั่งสอนซะให้เข็ด ใครสั่งใครสอนให้วิ่งมาแบบนั้น!!!! หัวใจจะวายรู้มั้ยครับโว้ยน้องครีมที่รัก!!! ตื่นมาพ่อจะจับตีก้นให้ลายเลย คอยดูสิ ถ้ารถชนขึ้นมาคนที่จะตายก่อนอ่ะมันกูนะครับที่รัก แหม!

   “น้องครีมแค่ตกใจจนสลบไปแค่นั้นแหละค่ะ ส่วนรอยถลอกก็น่าจะเกิดจากตอนล้มลง … พักสักครู่คงฟื้น ไม่ต้องห่วงนะค่ะ”

ผมเอามือลูบหน้าผากน้อยๆของน้องครีมที่กำลังพริ้มหลับเหมือนกระต่ายตัวน้อยๆ … ผมแทบบ้าตอนเห็นน้องล้มลงกับพื้น ซึ่งไอ้ผมเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดน้องหยุดชะงักอยู่หน้าโรงเรียน ก่อนจะสะบัดมือไอ้เจ้าเมโล่และจะวิ่งกลับมาหาผม แต่ไอ้ห่ารถเวรนั้นไม่รู้มาจากไหน พุ่งเข้ามาแต่โชคดีที่เบรกทัน มีแต่น้องที่ล้มลงไปกับพื้น ช่วงเวลานั้นผมแทบจะกระอักเลือดตาย โวยวายกับไอ้คนขับรถเป็นบ้าเป็นหลังทั้งๆที่มันไม่ได้ผิด รู้สึกตัวอีกทีก็อุ้มน้องวิ่งมาห้องพยาบาลที่ในวินาทีนั้นผมคิดว่ามันใกล้มือหมอที่สุดแล้ว

“ผมพยายามจับครีมไว้แล้วแต่ไม่ทัน …” ผมหันไปมองไอ้เด็กเมโล่ที่น้ำตาคลอเบ้าอยู่ข้างเตียง ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ยังไงไอ้เด็กนี้ก็ยังเด็ก คงจะช็อกไม่แพ้กันแหละมั่ง

   “ไม่เป็นไรหรอก นายไปเรียนเหอะ”

   “ไม่เอา ขอผมเฝ้าครีมด้วย” ผมไม่สนใจไอ้เด็กหัวทองที่นั่งจ้องน้องครีมเป้ง สงสัยจริงๆน้องครีมเห็นอะไร … ถึงทำท่าจะวิ่งเข้ามาหาผมแบบนั้น

   “นี้พี่ … คนที่ครีมเขาหวังพึงจริงๆน่ะ มันพี่นะ” ผมหันไปมองมันนิ่ง ว่าไปแล้วผมก็สังเกตตั้งนานล่ะว่าไอ้เด็กนี้ชอบทำตัวเหมือนผู้ใหญ่ คำพูดคำจาแม้แต่การวางตัวที่ดูเหมือนไม่แคร์คนทั้งโลก ผมบอกแล้วไงว่าไอ้เด็กนี้มันเหมือนผมตอนเด็กๆ โตมามันก็ต้องเหมือนผมตอนเนี้ยแหละ ฉะนั้นผมถึงไม่อยากให้น้องครีมยุ่ง

ผมรู้ว่าผมมันนิสัยเหี้ย แต่ถ้าผมยอมทุ้มเทกับอะไรสักอย่าง ต่อให้ฟ้ามาขว้างหรือนรกมากั้น ผมก็ไม่ยอมหรอก ผมยอมที่จะทรยศคนทั้งโลกเพื่อแรกกับสิ่งที่ผมทุ้มเท … ไอ้เด็กนี้ก็คงแคร์แค่คนๆเดียว เด็กตัวเล็กที่นอนอยู่ไม่รู้สึกตัวนี้ยังไงล่ะ คนที่เหมือนเทพพระเจ้าสร้างขึ้นมาจากความน่ารักทั้งปวง มี เสน่ห์กับทุกสิ่งที่เป็น มัดใจทุกคนอยู่มัด มันก็ไม่แปลกที่ไอ้เด็กปิศาจนี้จะชอบ แต่ขอโทษ คนนี้อ่ะของกูครับ

   “ไม่หรอก เวลาฉันไม่อยู่นายก็ต้องเป็นคนดูแลน้องครีม” ผมว่ามันทำหน้าบึ้งตึงและเชิดไปทางอื่น ขาที่ไม่แตะพื้นของมันแหว่งไปมาอย่างหงุดหงิด หึหึ แต่ถ้าไอ้เด็กนี้จะเป็นตัวแทนของผมก็ไม่แน่นะครับ

   “ ฮึก พี่คิง” ผมหันไม่มองเมื่อเสียงปนสะอื้นของเด็กน้องดังขึ้น เด็กน้อยของผมตอนนี้ลืมตาขึ้นมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลตามมาทันทีเมื่อเห็นผม เขาลุกขึ้นผวาเข้ากอดอย่างขวัญเสีย ฉิบหายล่ะไอ้คิง มึงต้องโอ๋เด็กนี้อีกล่ะ ไม่รู้ทำไมน้ำตากระต่ายตัวนี้ถึงไหลได้ไหลดี ใครสะกิดอะไรนิดอะไรหน่อยก็ไหล ทำไงได้ล่ะครับ หลงเขาแล้วนิ …

   “โอ๋ๆ พี่อยู่นี้แล้ว ไม่ร้องนะ ไหนบอกพี่สิทำไมถึงวิ่งมาแบบนั้นมันอันตรายรู้ไหม … ถ้าครีมเป็นอะไรไปพี่จะทำยังไง” เอาจริงๆตื่นขึ้นมาผมก็ไม่กล้าตีหรอกครับเจอลูกอ้อนเข้าไปร้อยทั้งร้อยมึงก็ไม่กล้าตีหรอก เอาหัวเป็นประกัน!!!!

   น้องยังคงสะอึกสะอื้นอยู่ไม่ขาดสาย ผมละสงสารเหลือเกินดูท่าจะไม่ยอมพูดจริงๆ จึงค่อยๆเอื้อมมือไปตะปบที่ขาทั้งสองข้างของน้องและจับอุ้มในท่าลูกลิง อย่าคิดถึง กูแค่จะอุ้มกลับบ้าน ไอ้เด็กเมโล่มองมาที่ผมผมยกมือขึ้นให้ช่วยหยิบกระเป๋าน้องให้หน่อยมันก็รีบหยิบส่งให้ผมเลยเอามือข้างนึงขยี้หัวมันแรงๆ

   “ไปเรียนได้ล่ะ เดี๋ยวฉันดูน้องครีมเอง มีอะไรก็โทรมาถามล่ะกัน” ผมว่ามันสะบัดหน้าอย่างหงุดหงิดเพราะผมเสียทรง ผมไม่สนใจเดินออกมาจากห้องพยาบาลโดยมีอาจารย์ประจำห้องตะโกนอะไรสักอย่างซึ่งผมไม่ได้ทันฟังเพราะเสียงร้องไห้ของน้องครีมดังไม่ขาดสายใกล้ๆหูผม

   “พี่คิง ฮึก ผมไม่กลับไปแล้วนะ ไม่เอาแล้ว”

   “ไปไหนครับ พี่จะพาเรากลับคอนโดไง ไม่ร้องนะเด็กน้อย” ผมว่าอย่างอ่อนโยนเพราะน้องไม่มีท่าทีว่าจะหยุดร้องเลย เหมือนขวัญเสียและระแวงเอามากๆ

   “ผมเห็น …ฮึก คุณป้ามายืนรอผมหน้าโรงเรียน พี่คิงผมกลัว ให้ผมอยู่ด้วยนะ ถ้าผมกลับไปผมต้องโดนตีหนักแน่ๆ ผมไม่อยากเจ็บตัว ฮึก ไม่เอา ไม่อยากไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ฮึก คุณป้าชอบตีชอบหยิกผม … ให้ผมอยู่ด้วยนะครับ” ผมหยุดเดินทันทีน้องยังคงพูดอยู่ข้างๆหูผมสะอึกสะอื้นหน้าสงสารมาก …อีมนุษย์ป้ามาที่นี้งั้นหรอ …

   “ไม่มีทางครับ พี่ไม่ปล่อยน้องครีมแน่นอนไม่ต้องห่วง นิ่งนะเด็กน้อง”

ผมว่าและเปลี่ยนให้น้องนั่งบนแขนข้างนึงของผมเหมือนเด็กๆ เจ้าตัวกอดคอซบอยู่ตรงซอกคอผมน้ำตายังคงไหลไม่เลิกจนเปรอะเลอะเสื้อผมไปหมด แต่ผมหาได้สนใจไม่ แค่รับรู้ว่าอีป้ายังไม่เลิกติดตามน้องครีม ในหัวผมก็มีแผนการชั่วคอยรับมืออยู่เป็นแสน! รับรองเลยคุณป้าที่เคารพ รัก กูได้จัดหนักจัดเต็มแน่ๆ ไม่ว่าในกรณีใดๆ การที่มายุ่งย่ามกับน้องครีมอีก ถือเป็นความผิดที่ผมไม่มีวันให้อภัย เตือนและไม่ฟังกันเลยใช่ไหม หาเรื่องนะป้าหาเรื่องเอง รับรองได้นอนซังเต 20 ปีไม่ขาดไม่เกินแน่ๆ

.

.

.

   “ว้ายน้องครีมของแม่ มานี้มาลูก”

แม่วิ่งมาหาผมพร้อมกับกอดปลอบตัวเล็กที่พึ่งหยุดร้องไห้ไปเมื่อกี้ พอเห็นหน้าแม่ก็ปล่อยโฮออกมาอีกรอบ แม่โอบน้องครีมพาเข้าบ้านไป ผมก็เดินตามไปติดๆ ก่อนที่ผมจะไปจัดการเรื่องอะไรก็ตามผมจะปล่อยให้น้องอยู่คนเดียวไม่ได้ เลยต้องเอามาฝากไว้ที่บ้านใหญ่ซะก่อน เพื่อที่ผมเองจะได้สบายใจด้วย บอกตรงๆตอนนี้ในใจผมว้าวุ่นไปหมด น้องเองพอหายร้องไห้ตั้งสติได้ก็ขอร้องให้ผมอย่างทำอะไรป้าแก แค่ปกป้องน้องไว้ก็พอ ผมเองก็รับปาก แต่ในหัวไม่ได้คิดแบบนั้น เมื่อไรล่ะเรื่องถึงจะจบ น้องต้องร้องไห้อีกเยอะแค่ไหนต้องคอยผวากับเรื่องเก่าๆที่มันจะมาหลอกหลอนทุกครั้งที่มีคนไปสะกิดต่อมเข้างั้นหรือ อันนี้ผมยอมไม่ได้ … มันน่าจะจบได้สักทีกับปัญหาอีป้านั้น น้องมีชีวิตใหม่แล้ว ทุกอย่างต้องสวยงามไม่ใช่มาติดๆขัดๆกับปัญหาซ้ำซาก!!! และในเมื่อเตือนแล้วไม่เชื่อก็ตามนั้นอย่ามาว่าไอ้คิงใจร้ายก็แล้วกัน

“คุณคิงมาคุยกับป้าสิ” ผมหันไปมองป้าลินที่เดินนำผมไปทางด้านบ้านสวน ผมหันไปมองน้องที่นั่งกอดกับคุณแม่อยู่ที่โซฟา เขาหันมามองผมนิดหน่อยและพยายามจะยิ้มให้ แต่ก็นั้นแหละใครจะไปยินดีถ้ายิ้มนั้นมันกำลังเปื้อนน้ำตา

“มันเรื่องอะไรกันค่ะ ป้าเห็นคุณนายบอกแค่ว่าคุณคิงจะพาน้องครีมมาส่งเฉยๆ แต่พอมาถึงน้องก็ร้องได้เป็นวรรคเป็นเวรขนาดนั้น”

“วันนี้ยัยป้านั้นไปที่โรงเรียนน้องครับ”

   “… เอ๊ะ อะไรกันเรื่องนี้มันจบไปแล้วไม่ใช่หรือค่ะ”

   “ครับ ผมเองก็ยังไม่ทราบรายละเอียด แต่น้องบอกว่าน้องเห็น และจังหวะที่จะวิ่งมาหาผมก็เกือบโดนรถชนเข้า แต่โชคดีที่ล้มลงไปซะก่อน”

   “คุณพระ!”

   “งั้นผมฝากน้องด้วยนะครับ”

   “เดี๋ยวคุณคิง ป้าว่าเราปรึกษากับคุณท่านก่อนดีกว่าไหม อย่าพึ่งทำอะไรลงไปเลยค่ะ เดี๋ยวเรื่องราวจะใหญ่โตและทุกอย่างจะแย่ไปมากกว่านี้” ผมหันไปมองป้าลินที่พูดให้ผมคิด ผมขมวดคิ้วอย่างคิดหนัก ใช่ครับถ้าผมออกไปตอนนี้วิธีเดียวที่ผมจะทำคือให้ทนายยื่นฟ้องศาลและเอาอีป้าเข้าคุกแค่นั้น … และถ้าเกิดถึงหูตาลุงจอมเจ้าเล่ห์นั้น … มนุษย์ป้าอาจจะต้องพบกับสิ่งที่น่ากลัวกว่าคุกก็ได้ … หึหึ ก็ดีเหมือนกัน

   “ป้าไม่แนะนำว่าให้ใช้กำลังนะค่ะ” ผมหันไปยิ้มให้ป้าแกที่พูดเหมือนรู้ว่าผมกำลังคิดอะไรอยู่ ผมก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆให้ป้าลินยังไม่ทันไรเสียงรถก็ดังขึ้น ผมหันไปก่อนจะยิ้มร่าเหมือนสวรรค์มาโปรด ตาแก่นั้นกลับบ้านไวซะด้วยวันนี้ได้การล่ะ!!!!

   ผมรีบเดินมาหาเขาที่กำลังเดินลงมาจากรถด้วยชุดสูทจัดเต็ม พอตาลุงเห็นผมเท่านั้นแหละขมวดคิ้วย่นเชียว

   “ยิ้มอะไรนักหนาว่ะ ขนลุกและคิดยังไงมาบ้าน ไอ้หนูล่ะ”

   “พ่อผมมีเรื่องจะคุยด้วย”

   “เออฉันก็มีเหมือนกัน” อะไรจะใจตรงกับขนาดนั้นหวังว่าจะไม่ให้ผมไปแต่งงานกับลูกบ้านไหนนะ อย่าลืมสิพ่อลุงยอมรับน้องครีมแล้ว ฉะนั้นห้ามนะครับห้ามไม่เช่นนั้นกระผมต้องตามหาน้องให้วุ่นอีกแน่!!!!! ไม่เอาแล้วเข็ด!!!!

.

.

.

   ภายในห้องทำงานของนักธุรกิจใหญ่โตของประเทศไทยและติดระดับการค้าของโลก คุณพ่อจอมวางมาดนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานอย่างสบายอารมณ์เสื้อผ้าที่เคยเนียบสง่าบัดนี้มันได้ถูกปลดสูทออกเหลือเพียงเชิ้ตสีฟ้าเข้มที่ปลดกระดุมออกสองเม็ด ถึงจะมีอายุแต่กับคนๆนี้มันกลับทำให้น่าหลงใหลและสร้างความหมั้นไส้ให้พี่คิงที่ยืนอยู่เพียงหน้าใม่ใช่น้อย

   “พ่อมีเรื่องอะไรจะบอกก็บอกผมมาก่อนและผมค่อยบอกของผม”

   “ก็ได้ แต่ฉันว่าแกคงช็อกไม่ใช่น้อย”

   “อะไร ? จะให้ผมไปแต่งกับลูกบ้านไหนหรือไง บอกไว้ก่อนเลยไม่เอา”

   “เปล่าเรื่องน้องครีมของแกไงล่ะ”

   “น้องครีม ? น้องครีมทำไม”พี่คิงหูผึงกระตือรือร้นที่จะรับฟังทันที ...

   “ฉันให้คนตามสืบประวัติของเด็กนั้นแล้วรู้อะไรไหมไอ้คิง … เด็กนั้นไม่ใช่ลูกของช่างตัดผมนั้นหรอก คนในสลัมต่างรู้กันดีกว่าครีมถูกเก็บมาเลี้ยงจากกองขยะ และช่างตัดผมคนนั้นต่างขอร้องให้ทุกคนช่วยเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ …ตลอดมาจนถึงบัดนี้น่ะนะ”

   พี่คิงนิ่งอึ้งไปทันที … ความสงสารมันตีขึ้นมาในหัวใจของราชาอย่างทันท่วงที เราถือว่าเกิดมาโชคดีกว่าคนอื่นล้านเท่านัก มีทั้งครอบครัวที่พร้อมหน้าทั้งทรัพย์สินเงินทองบารมีมากล้นไม่เคยขาดสนอะไร แต่กับเด็กคนนั้นคนนี้เคยมีเพียงแม่ … แต่ถ้าหากวันใดเด็กคนนั้นรู้ว่าตนไม่มีใครเลย ถูกทิ้งเป็นเพียงเศษขยะ … หัวใจดวงน้อยๆจะเป็นเช่นไร …

   “พ่อ … ผมอยากให้น้องใช้นามสกุลของเรา ”

คิงพูดออกมาเหมือนคนละเมอ แต่จริงๆแล้วเขาคิดมาก่อนหน้านี้นานมาก เพราะอยากที่จะใช้นามสกุลของตนปกป้องเด็กคนนี้ไว้ในบ้านที่มีทุกสิ่งอย่าง ให้เติมเต็มทุกความทุกข์ที่เคยได้รับให้ทดแทนทุกสิ่งที่เคยขาดและเขาเองก็พร้อมที่จะรับผิดชอบทั้งกายและใจของเด็กตัวน้อยน่าสงสารคนนั้น …

   “เฮ้อ ไอ้คิง คิดคิดๆนะ น้องมันอาจจะไปเจอครอบครัววันใดวันหนึ่งก็ได้ … และถ้าหากวันนั้นมาถึง นามสกุลก็ต้องเปลี่ยนเช่นกัน … ไม่แค่น้องมันจะสับสน แต่สังคมที่รู้เห็นจะพากันขุดคุ้ยประวัติเก่าของน้องมันขึ้นมา มันจะคุ้มหรือ ?” ราเมนทร์พูดเตือนสติลูกชายที่บัดนี้นิ่งเงียบเหมือนไม่ใช่คนเก่า ดูเคร่งขรึมและจริงจังกับพูด ไม่ใช่ผู้ชายที่หน้าเป็นอยู่ตลอดเวลาเช่นพี่คิงคนเก่า

   “ไม่มีวัน เรื่องนี้จะต้องเป็นความลับ พ่อผมขอร้อง อย่าบอกเรื่องนี้กับใคร ไม่ว่าจะเป็นคุณแม่ ป้าลิน และขอให้คนที่ตามสืบเรื่องน้องหยุดไม่ต้องสืบอีกต่อไป ขอให้น้องเริ่มต้นชีวิตใหม่ในครอบครัวนี้เถอะ ผมและพ่อเองก็ต้องลืม … และจำเพียงอย่างเดียว น้องครีมคือทุกสิ่งทุกอย่างของผม ”

   เสียงของราชากึกก้อง… อยู่ภายในห้องสี่เหลี่ยมที่ปิดมิดชิดไม่ให้ผู้ใดล่วงรู้ …มันจะต้องเป็นความลับ ตลอดไป …

===============================

:katai4: เกือบไม่ได้มาแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ เผลอหลับไป เกือบไม่ตื่น ขอโทษที่มาดึกนะค่ะ

:hao7:

เจอกันตอนหน้าค่ะ ตอนนี้บีบหัวใจเนอะ :mew2:

ตามเนื้อเรื่องอ่า ฮ่าๆๆๆๆๆ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 22 ความลับของพี่คิง} 26/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 26-07-2014 22:17:36

น้องครีมน่าสงสารรรร :o12:
แต่ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีอยู่
ที่ได้มาเจอกับครอบครัวของพี่คิง
บอกเลยว่าตอนนี้พี่คิงใจนายหล่อมาก :katai2-1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 22 ความลับของพี่คิง} 26/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 26-07-2014 22:33:23

:mew4: :mew4: :mew4: :mew4:สงสารน้องครีม :mew6: :mew6: :mew6: :mew6:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 22 ความลับของพี่คิง} 26/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 26-07-2014 22:44:41

สงสารน้องครีม แล้วยัยป้านั่นมาทำไมคะ
ขอความชัดเจนนนนนน

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 22 ความลับของพี่คิง} 26/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 26-07-2014 22:52:48

ตอนนี้อิพี่ิคิงโกยคะแนนได้อย่างท่วมท้น ปรบมือๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 22 ความลับของพี่คิง} 26/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 26-07-2014 22:55:31

เฮ้อ.....เศร้าเพิ่มได้อีก พักบ้างอะไรบ้างนะ รู้สึกจะเยอะเกิ๊น!!!

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 22 ความลับของพี่คิง} 26/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 26-07-2014 23:02:03

น้องครีมร้องค่อดน่ากอดปลอบเลย :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 22 ความลับของพี่คิง} 26/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 26-07-2014 23:16:56

แล้วป้าร้านทำผมเก็บน้องครีมมาจากไหนเนี่ย สงสัยอิป้าสืบมาแล้วเลยมารอหน้าโรงเรียน?

เรียนเด็จพ่อ ให้น้องครีมใช้นามสกุลเหอะค่ะ ตัดปัญหา 108 ไปเลยนะเนี่ย

(หนูเมโล่เข้าใจนะว่าน้องครีมเลือกพี่คิง ไว้แม่ยกจะหาคนอื่นมาจับคู่ให้นะคะ 555555555)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 22 ความลับของพี่คิง} 26/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 26-07-2014 23:24:46

เอิ่ม รู้สึกว่าตอนนี้จะออกแนวมาม่าแบบเบาๆนะเนี่ย :hao5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 22 ความลับของพี่คิง} 26/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: jamelovelove ที่ 26-07-2014 23:53:41

แค่ตื่น มาอัพนิยาย ก้อพอใจแล้วค่ะ คนเขียนนนนน :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 22 ความลับของพี่คิง} 26/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 27-07-2014 02:23:38

พี่คิงลี่ แมนม้วกกกกก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 22 ความลับของพี่คิง} 26/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 27-07-2014 08:38:05

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 22 ความลับของพี่คิง} 26/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 27-07-2014 08:55:46

:z6:ยัยมนุษย์ป้า พี่คิงจัดหนักไปเลย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 22 ความลับของพี่คิง} 26/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 27-07-2014 09:47:36

สงสารน้องครีมอีกแล้วอ่ะ พี่คิงช่วยน้องด้วยนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 22 ความลับของพี่คิง} 26/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 27-07-2014 11:01:48

รู้ได้นะถัาตราบใดยังมีพี่คิงอยู่ข้างๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 22 ความลับของพี่คิง} 26/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 27-07-2014 12:26:06

น้องครีมอะ ต้องลูกผู้ดีมีตังค์แน่ๆ
อยากให้ได้เจอพ่อแม่ที่แท้จริงอยู่เหมือนกัน (ถ้ามีอ่ะนะ)
แต่ถึงยังไง พี่คิงก็รักและดูแลน้องเสมอ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 22 ความลับของพี่คิง} 26/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 27-07-2014 13:07:04

มนุษย์ป้ามาทำไม หรือเจอพ่อแม่ที่แท้จริงแล้วจะเอามาคืน หรือจะมาขอโทษ หรือมาแก้แค้น

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 22 ความลับของพี่คิง} 26/7/57 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 27-07-2014 17:29:04

เป็นความลับตลอดไป ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 23 ชีวิตใหม่ของน้องครีม}27/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 27-07-2014 21:20:41

ชีวิตใหม่ของน้องครีม

{ K } ♨

   “ปล่อยฉันนะ!!!! แกจะทำอะไรฉัน ปล่อยสิโว้ย!!!!!”

ผมแทบเอามืออุดหูตัวเองเมื่อได้ยินเสียงมนุษย์ป้าคนเดิมเจ้าเดิมที่แม่งไม่เคยเข็ดราบกับบทเรียนในชีวิต กูไม่ให้เกียรติใดๆกับคนพันธุนี้แล้วในเมื่อบังอาจมาลูบคมไอ้คิงก็ต้องเจอแบบนี้แหละถึงจะสาสมกับน้ำตาของน้องครีม บุญคุณที่เคยทำไว้กับน้องครีมเท่าที่ได้ฟังจากสายสืบของพ่อก่อนหน้านี้มันแทบไม่มีเลย ทั้งขู่เข่น ทารุณ กักขัง ใช้งานสาราพัด ล่าสุดจะเอาน้องไปขายให้กับซ่องโสเภณี ก็นะ พอได้รู้จริงแล้วว่าน้องครีมไม่ใช่หลานของยายป้าคนนี้ ผมก็สบายใจ หึ

   ยัยป้าถูกนำตัวมาวางไว้ที่เก้าอี้เพียงตัวเดียวในห้องมืดสลัวโดยสภาพถูกปิดตามัดแขนมัดขาเข้ากับเก้าอี้ แสงไฟนีออนสีส้มนวลส่องมาที่แกเพียงจุดเดียว ผมยืนมองอยู่ภายในห้องกระจกอีกห้อง เหมือนมองตัวอะไรสักอย่างที่กำลังดิ้นทุรนทุรายแหกร้องกำลังจะถูกนำไปฆ่าในโรงเชือดสัตว์ เฮ้อ อานิจัง พูดไม่ฟัง เตือนไม่เชื่อ … ก็ต้องลงโทษ

   “สวัสดีคุณป้าที่เคารพ เจอแล้วนะครับ ยังจำเสียงผมได้ไหม” เสียงของผมกึกก้องไปทั่วทั้งห้องเพราะไมล์ที่ติดอยู่ที่ปกเสื้อ ป้าแกหันหน้าเลิกลั่กกายสั่นเทา

   “ใครจะไปจำได้ว่ะ!!!!! และอีกอย่างนะฉัน ยังไม่ได้ทำอะไรเด็กนั้นเลย จับตัวฉันมาทำไมว่ะ!!!!”

   “อ่ะ … ผมถามแล้วหรือว่าป้าทำอะไร ร้องตัวนี้ แสดงว่าจะทำจริงๆใช่ไหม”

   “ปะเปล่า …”

   “ตอบความจริง!!!!! เดี๋ยวกูก็โยนให้จระเข้แดกซะนี้!!!!!” ผมตะหวาดลั่นจนอีป้าร้องกรี๊ดออกมา อย่ามาทำเป็นเล่นลิ้นกับกูเวลากูโมโห!!!

   “จ๊ะ ป้าจะทำ ปะ ปะ ป้าแค่อยากได้เงินจากเด็กคนนั้น ปะ ป้าไม่ได้จะทำร้าย”

   “แล้วรู้ไหม!!! ตลอดเวลาที่เด็กคนนั้นมีชีวิตใหม่ เขาไม่เคยลืมเหตุการณ์อันโหดร้ายที่ป้าทำกับเขา ทำไมไม่ปล่อยไปสักที ทั้งๆที่เด็กคนนั้นช่วยป้าไม่ให้ติดคุก” ผมกัดฟันพูด กับอีป้าคนโลภมาก อิจฉาริษยาไม่เลิก อยากได้เงินงั้นหรือ เหอะ วิธีไหนล่ะจับเรียกค่าไถ่ ไถ่เงิน หรือจับตัวไปส่งให้ซ่องโสเภณีอีก โสโครกความคิดจัญไร กับเด็กตัวเล็กๆ จะมาหวังผลตอบแทน หวังบุญคุณบ้าบอคอแตก

   ผมโยนไมล์ที่คอเสื้อทิ้งและเดินไปอีกห้องนึงโบกมือให้การ์ดนับสิบถอยออกไปจากประตูห้อง ก่อนที่จะเดินยามก้ามเข้าไปภายในห้องมืดนั้น โอโห กลิ่นอับของปัดสวะกลิ่นตลบอบอวลไปหมด อีป้าคงกลัวจนเยี่ยวแตกไปแล้วเรียบร้อย น่าสมเพชจริงๆ ผมไม่สนใจกลิ่นพวกนั้นเดินเข้าไปใกล้ร่างที่สั่นเทาและสะอึกสะอื้นด้วยความหวาดกลัว ผมสแยะยิ้มก่อนจะล้วงเอาของที่อยู่ด้านหลังออกมา

กริ๊ก!

   “กรี๊ดดดดดดดด! ได้โปรดอย่าทำอะไรฉันเลย ขอร้องฉันจะไม่เข้าใกล้ไม่ให้มาเห็นหน้า ฉันจะไปจากกรุงเทพ อย่าฆ่าฉันเลย” คนเราเมื่อความตายมาจรดตรงหน้าเชงเช่นปืนที่กำลังจ่อหัวพร้อมลั่นไกได้ตลอดเวลาเช่นนี้ จากหน้ามือที่เคยปากคอหมาๆ ก็กลายเป็นลูกแมวน้อยแสนเชื่อง

   “ผมจะให้โอกาสป้าอีกที และจงจำใส่สมองอันน้อยนิดของป้าไว้ด้วย โอกาสครั่งที่สองเป็นเพราะครีมขอร้องไว้ … ต่อไปนี้จะไม่มีครั่งที่สามอีก จำไว้ให้ดี ”

พูดเสร็จแค่นั้นผมก็เอาปืนออกจากหัวป้าแกและเดินออกมานอกห้องออกคำสั่งให้เอาป้าแกไปส่งที่ไหนก็ได้ ก่อนจะมุ่งหน้ากลับบ้านที่ป่านนี้กระต่ายน้อยของผมรออยู่ … ถามว่าสิ่งที่ผมทำมันดูหน้าตัวเมียไหม ผมก็ตอบไม่ได้ แต่มันก็ยังไม่สาสมหรอก กับความกลัวแค่ไม่กี่นาทีที่ยายป้าโดน มันเทียบไม่ได้กับที่น้องโดนมาตลอด … หวังว่าคงจะไม่มีครั่งที่สามอีก เพราะผมจะไม่ฟังใครอีกแม้แต่น้องครีมถึงเวลานั้นคงดับไฟผมไม่สนิทเช่นกัน

.

.

.

{ C }♨

   “อือออออ พี่คิง …” ผมลืมตามองพี่คิงที่ล้วงมือเข้ามากอดผม … คนตัวโตพยักหน้า นี้กี่โมงกี่ยามกันนะ … ผมหลับไปนานแค่ไหน แล้วพี่คิงไปไหนมา เมื่อตอนเย็นพี่คิงเอาผมมาที่บ้านใหญ่สินะ คุณแม่ทำอาหารให้ผมทานในตอนเย็นกับคุณลุงที่ยังหน้าตาบึ้งตึงใส่ผม แต่เขาก็ไม่แกล้งผมแล้ว ตั้งแต่ตอนนั้นผมก็ไม่เห็นพี่คิงอีก ถามคุณแม่ป้าลินก็ไม่มีใครรู้ … ผมนึกว่าพี่เขาจะไปเที่ยวซะอีก แต่ไม่เห็นมีกลิ่นเหล้ากลิ่นบุหรี่เลย …

   “นอนนะเด็กน้อย นอนนะ พรุ่งนี้เราจะเป็นครอบครัวเดียวกันอย่างสมบูรณ์แบบ” เสียงกระซิบแกบพร่านของพี่คิงทำให้สติของผมเลอะเลือนและล่องลอยดับไป ในอ้อมกอดที่ปลอดภัยสำหรับผม … ขอบคุณนะครับพี่คิงของคุณที่ปกป้องกัน … รักนะ รักพี่คิง …

.

.

.


   “เซ้นต์ตรงนี้ก็เรียบร้อยแล้วครับ”

เจ้าหน้าที่จัดการเรื่องการเปลี่ยนนามสกุลของเด็กน้อยที่กำลังนั่งหน้าตาเหล่อหลาอยู่ที่โซฟาตัวใหญ่ในห้องรับแขกของบ้านใหญ่และอดไปเรียนอีกวันพูดขึ้น เจ้าตัวมองไปมาคุณแม่ที คุณลุงหน้าโหดที พี่คิงที่กำลังอยู่ข้างๆเอามือมาโอบหลังที … น้องครีมกำลังสับสนอย่างถึงที่สุดไม่เข้าใจอะไรสักอย่าง นี้เขากำลังจะทำอะไรงั้นหรือและทำไมตัวเองต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องยุ่งยากด้วย

   “อะไรหรือครับ” คนตัวเล็กเอียงคอหันไปถามพี่คิงที่อมยิ้มและก้มลงมาหอมแก้มป่องๆดังฟอดใหญ่

   “อนาคตไงครับเด็กน้อย แค่เซ้นต์เราก็จะเป็นครอบครัวเดียวกัน น้องครีมจะได้ใช้นามสกุลของพี่ไงครับ”

   “… เรื่องใหญ่ … ใหญ่มาก พี่คิง คุณแม่ คุณลุง … ผม ผมหรือครับ” เด็กน้อยพูดอย่างงงๆ เอามือชี้มาที่ตัวเอง

   “ใช่ค่ะลูกครีม เซ้นต์ซะนะ แล้วหนูก็จะมาเป็นลูกของพ่อของแม่ไง ไม่ดีใจหรือลูกรัก”

   “เอ่อ … ดะ ดีใจครับ ตะ แต่ว่า … ผะ ผมเป็นเด็กข้างถนน … ผมไม่เคยมีพ่อ … ไม่เคยมีครอบครัวที่ครบ … จะดีหรือครับที่เอาผมไปเป็นภาระ … แค่บุญคุญที่ทุกคนดีกับผมแค่นี้ผมก็ไม่รู้จะตอบแทนยังไงแล้ว … ฮึก ไม่รู้” เสียงกระท้อนกระแท้นนั้นพูดอย่างน่าสงสาร น้ำเล็กๆใสๆปริ่มออกมาจากดวงตากลมโตทั้งสองข้าง จนพี่คิงที่นั่งอยู่ใกล้ๆต้องโอบตัวเล็กมาไว้ที่ตักและลูบหัวอย่างปลอบใจ ผมยาวสลวยปล่อยคลอแก้มใสที่แดงระรื้นไปด้วยน้ำตา

   “ไม่เป็นไรครับ พ่อไปนี้ น้องครีมจะมีทุกอย่าง ความรัก ชื่อเสียง เงินทอง ครอบครัว ดีใจนะตัวเล็กอย่างร้องไห้นะ โอ๋ๆๆๆ ดูสิใครน่าแก้มแดงๆ ขี้แย น่ารักน่าหยิก โอ๋ๆ อ่ะๆ ยิ้มแล้ว มามา เซ้นต์นะครับเด็กน้อยของพี่” พี่คิงพูดโอ๋ไปหยอกล้อน้องไปจนตัวเล็กหัวเราะออกมานิดๆ พอได้โอกาสเจ้าตัวจึงเอื้อมตัวไปหยิบใบเอกสารขึ้นมาให้เด็กน้อยเซ้นต์ คุณแม่ที่นั่งยิ้มอยู่รีบคว้าปากกาส่งให้ทันที


   “ผมไม่มีลายเซ้นต์”น้องครีมรับมาอย่างงงๆ ก้มมองใบเอกสารตรงหน้าก่อนจะเงยหน้ามองพี่คิงอีก

   “ฮ่าๆๆๆๆ งั้นเขียนชื่อนะครับเด็กน้อย อย่าลืมล่ะ เราเปลี่ยนนามสกุลแล้ว จำได้ไหม พี่นามสกุลอะไร ?” พี่คิงถามขึ้นอย่างทีเล่นทีจริงไม่วายหอมแก้มใสไปอีกฟอดใหญ่

   “อือ ผมจำได้” เด็กน้อยปาดน้ำตาก่อนจะยิ้มและพยักหน้าอย่างแรก และก้มลงจรดปากกาลงกระดาษ บรรจงเขียนชื่อและนามสกุลใหม่ของตัวเองอย่าช้าๆ

   ตัวหนังสือเริ่มออกมาเป็นประโยคในลายมือที่สวยงามบรรจงแต่งของน้องครีมที่กำลังตั้งอกตั้งใจเขียนอยู่ สุดท้ายก็เสร็จจนได้ … เอกสารถูกยื่นให้พนักงานในทันที ท่ามกลางความปลื้ม ปิติของทุกคนที่รายล้อมทั้งสาวใช้แต่คนสวนที่ต่างพากันมายินดีด้วย ต้อนรับน้องคนใหม่ของบ้านที่เคยเป็นเพียงในนามมิใช้ด้านกฎหมายอย่างแท้จริง แต่บัดนี้ทุกอย่างเป็นไปอย่างถูกต้องแล้ว

   ชีวิตใหม่เริ่มต้นแล้วนะ เด็กชาย อดิกันต์ ภูมิรัตน์ชิรานนท์…

===============================

ตอนนี้สั้นโคตร แต่คงได้สะใจกันบ้างแหละมั่ง หรือน้อยไป?

สงสารน้องไม่อยากดราม่าอีก ฮ่าๆๆๆ แต่งเองก็ผูกผันเอง ผูกผันกับนิยายทุกเรื่อง 55555

เจอกันตอนหน้าค่ะ ไม่เอาดราม่า ช่วงนี้พักก่อนจ้า :katai5:

ขอบคุณทุกกำลังใจ และขอกำลังใจด้วยนะค่ะ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 23 ชีวิตใหม่ของน้องครีม}27/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 27-07-2014 21:35:25

พี่ราชไปปารีสเป็นไงแล้วมั่งเนี่ย
คู่พี่คิงเขาแฮปปี้กันแล้วน้า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 23 ชีวิตใหม่ของน้องครีม}27/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 27-07-2014 21:40:31

น้องครีมมมมมมมมมม

ป๊าเลิกแกล้งแล้วสินะคะ หุหุ เริ่ด

น้องครีมมีความสุขแล้ว หันไปจุฟๆพี่คิงด้วยนะคะ

ปอลอ ราชป่านนี้พ่นพิษเสร็จยังนี่ สงสัยตามไปอาละวาดยกใหญ่

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 23 ชีวิตใหม่ของน้องครีม}27/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 27-07-2014 21:42:29

:mew4: :mew4: :mew4: :mew4:หวังว่าน้องคตรีมจะมีความสุขซักที :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 23 ชีวิตใหม่ของน้องครีม}27/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 27-07-2014 21:54:32

จากนี้ก็เริ่มชีวิตใหม่กันเนอะ ว่าแต่คุณลุงไม่มีบทพูดอะไรกับลูกคนใหม่บ้างเลยเหรอ มานั่งทพหน้าโหดใส่เด็กอย่างเดียวเลย 5555555555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 23 ชีวิตใหม่ของน้องครีม}27/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 27-07-2014 22:00:28

ว้าวววว ข้าขอจิ้นเป็นเหมือนพิธีแต่งงานเงียบๆเลย เลิกร้องนะหนูครีม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 23 ชีวิตใหม่ของน้องครีม}27/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 27-07-2014 22:58:13

เฮ้อ...น่าจะไปทำบุญปัดรังควาญ ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 23 ชีวิตใหม่ของน้องครีม}27/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 27-07-2014 23:17:23

ถือซะว่าได้เริ่มต้นใหม่นะครีม สู้ๆนะเด็กน้อย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 23 ชีวิตใหม่ของน้องครีม}27/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 27-07-2014 23:30:47

บรืะะๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 23 ชีวิตใหม่ของน้องครีม}27/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: P.P ที่ 28-07-2014 07:39:03

:hao5: ขอให้มีความสุขกับ ครอบครัวใหม่น่ะ :bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 23 ชีวิตใหม่ของน้องครีม}27/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: jamelovelove ที่ 28-07-2014 08:25:24

มำไมมาสั้นจังงง่า อิอิ :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 23 ชีวิตใหม่ของน้องครีม}27/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 28-07-2014 09:21:41

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 23 ชีวิตใหม่ของน้องครีม}27/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 28-07-2014 09:40:17

น้องครีมต้องมีความสุขแน่ก็ครอบครัวใหม่ดีอย่างนี้

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 23 ชีวิตใหม่ของน้องครีม}27/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 28-07-2014 09:58:33

อ๊ายเค้าเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วอ่ะ
ต่อไปนี้น้องครีมจะมีแต่ความสุข :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 23 ชีวิตใหม่ของน้องครีม}27/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 28-07-2014 11:11:02

ขอให้น้องครีมมีเเต่ความสุข

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 23 ชีวิตใหม่ของน้องครีม}27/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 28-07-2014 16:42:59

หลายตอนที่ผ่านมาก็รู้ว่าน้องครีมเริ่มชีวิตใหม่แล้ว
แต่นั่นก็ไม่เท่ากับตอนล่าสุด มันเป็นจริงแล้ว :z2:
ในที่สุดน้องครีมก็มีครอบครัวที่สมบูรณ์เสียที
อย่าไปคิดเรื่องที่ไม่ใช่พ่อแม่แท้ๆ เพื่อบั่นทอนตัวเองล่ะ
วันนี้มีความสุขก็ดีแล้ว สิ่งที่ได้มาไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน
ทีนี้ทุกคนก็จะได้ดูแลน้องครีมได้อย่างเต็มที่ล่ะนะ
เป็นที่รักของทุกคนนี่มันดีจริงๆน้า~ :hao3:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
+1และเป็ดให้น้องครีมจ้า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 23 ชีวิตใหม่ของน้องครีม}27/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 28-07-2014 16:50:57

:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 23 ชีวิตใหม่ของน้องครีม}27/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: pachth ที่ 28-07-2014 20:57:59

มาอ่านรวดเดียวเลยล่ะ สนุกมาก
น้องครีมน่ารัก
พี่คิงก็ดูแลน้องดีมากกกกกก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 3 R X P} 28/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 28-07-2014 22:37:13

{special 3 R X P }

   กรุงปารีสเมืองหลวงของประเทศฝรั่งเศสถือเป็นสถานที่ติดอันดับของโลกหนึ่งแห่งที่คนทั่วทุกมุมโลกยอมควักกระเป๋าจ่ายเงินจำนวนมากเพื่อจะได้มาสัมผัสบรรยากาศเมืองแห่งอารยะธรรมตะวันตกอย่าแท้จริง นอกจากอาหารที่อร่อยและเป็นขุมทรัพย์แห่งขนมหวานแล้วเมืองหนาวที่กล่าวมานั้นยังเป็นเมืองที่อากาศเย็นตลอดทั้งปีทำให้มันทั้งเยือกเย็น โรแมนติกและเหน็บหนาวสำหรับบางคน มีวัยรุ่นคู่รักเดินจับมือกันถนนฌ็องเซลิเซ่ หน้าประตูชัยนโปเลียนที่เต็มไปด้วยกลิ่นไอของความอบอุ่น ผู้เฒ่าผู้แก่ก็พากันเข้าโบสถ์ดูน่ารัก ครอบครัวที่อบอุ่นก็พากันมาชื่นชมหอไอเฟลที่สูงจรดฟ้าอย่างมีความสุข จึงไม่แปลกที่กรุงปารีสจะขึ้นชื่อว่าเมืองมนตราแห่งรักอย่างแท้จริง

แต่บางคนนะ …บางคนอาจจะเป็นข้อยกเว้น … เช่นนายราชที่กำลังนั่งหัวเสียอยู่ในร้านอาหารพร้อมกับบอดิ้การ์ดคู่กายที่รอบรู้ไปซะทุกเรื่อง แต่นิ่งเป็นสากยืนอยู่ด้านหลัง

ปัง!!!

   “ไอ้ห่าโอตาคุแม่งไปตายห่าที่ไหนว่ะ!!!” คนอารมณ์ร้ายแต่ซื้อบื้อทุบโต๊ะดังปังจนคู่รักที่นั่งโต๊ะใกล้ๆตกใจลุกหนี เขาไม่ได้สนใจแต่อย่างใด คว้าแก้วน้ำชาร้อนขึ้นมากินพรวดเดียวหมด เขาเป็นคนขี้หนาวและไม่เคยพิศวาลเมืองนอกพอต้องมาจริงๆ ไอ้เสื้อหนังหนาๆของเขาก็ไม่ได้ช่วยอะไรสักเท่าไร

   “อะไรว่ะไอ้กาย มึงพูดได้ 5 ภาษา เรียนก็เสือกได้เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง ทำงานทำการก็ไม่เคยผิดพลาด แค่นี้ทำไมมึงไม่รู้ว่ะว่าที่นี้ที่ไหน!!! ” ราชโยนรูปปิงในฟิตเนสลงบนโต๊ะอย่างหงุดหงิด

    “ถึงจะมีรูปออกมา ผมก็ไม่อาจทราบหรอกครับว่าฟิตเนสนั้นที่ไหนและไอ้เรื่องที่พูดมาผมว่ามันก็ไม่เกี่ยว” หนุ่มบอดี้การ์ดพูดหน้าตาเฉยเขาอยู่กับราชมานานเกือบ 3 ปีแล้วเพราะตั้งแต่เขาจบมาก็ถูกส่งตัวมาดูแลเด็กบ้าพลังคนนี้ทันทีได้เห็นความกราง ซื่อบื้อและดันทุรังในหลายๆเรื่อง จนเขาเองก็ชินเต็มทน

   “ว๊ะ! น่าเบื่อฉิบ มาทำไมว่ะเนี้ยมึงอ่ะ”

   “มาให้คุณราชขึ้นไฟล์เครื่องทันและไม่ลงช่องตอนเครื่องลงผิดครับ”

   “หยุดพูดสิว่ะ!!!!” ทั้งร้านเงียบกริบทันที ก่อนที่ร่างสูงใหญ่จะเดินหัวเสียออกมานอกร้าน คว้าเอาบุหรี่ออกมาสูบดับอารมณ์หงุดหงิดในใจ เขาเพิ่งลงเครื่องได้ไม่กี่ชั่วโมงที่นอนก็ยังไม่มีออกตามหาคนที่อยากตะบันหน้าสุดล่าฟ้าเขียวก่อนในทันที

   ควันสีเทาลอยขึ้นไปในอากาศเจ้าราชมองอย่างเหม่อลอยอย่างเลื่อนลอย ในหัวตอนนี้มีแต่ภาพของเด็กตัวเล็กๆน่ารักกำลังวิ่งไปวิ่งมาอยู่รอบๆเด็กอีกคนที่ดูสูงใหญ่ตั้งแต่เด็ก ภาพของเด็กหัวเกรียนสองคนยกพวกตีกับโรงเรียนอื่นและเขาเองที่เป็นคนแบกร่างที่เพรียวกว่าขึ้นหลังส่งโรงพยาบาลเพราะหัวแตก สุดท้ายคือภาพของไอ้อ้วนโอตาคุบ้าการ์ตูนที่วันๆเอาจมอยู่หลังกองหนังสือแต่ถึงยังไงเขาก็ละสายตาไปจากคนๆนั้นไม่ได้ ... จนไม่มีคนที่เขาเรียกว่าเพื่อน ทั้งๆที่ในใจไม่ได้คิดแค่นั้น … อยู่ให้เฝ้ามอง …

   “ไหนๆก็มาแล้วลองไปเดินดูแถวถนนชองป์ เอลิเซ่ หน่อยไหมครับ แถวนั้นมีร้านขนมชื่อดังอยู่มาก แถมยังขึ้นชื่อเรื่องความสวยงามอีกด้วย ถ้าคุณปิงเป็นคนชอบกินล่ะก็ไม่น่าพลาดนะครับ ลองไปดูก็ไม่เสียหายอะไร”

ราชถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะพยักหน้า เขาไม่มีอะไรจะเสียแล้ว เขามาโดยไม่รู้จุดหมายขอแค่ได้ตามหาและยืนอยู่บนแผ่นดินเดียวกันก็พอ มีเวลาแค่สองวันเท่านั้น … อยากตามให้เจออยากเห็นหน้า อยากทักทาย อยากกอดคอ อยากต่อยหน้าสักหมัด … คิดถึง ใช้คำๆนี้ได้รึเปล่านะ …

   ณ ถนนชองป์ เอลิเซ่ ร้านขนมหลากหลายสไตล์เรียงราวอยู่ตลอดทางเดิน กลิ่นกาแฟและขนมปักอบใหม่ผสมปะปนไปด้วยกลิ่นชาฝรั่งเศสหอมกรุ่นเตะจมูกเจ้าราชที่กำลังเดินเอามือล้วงกระเป๋า สอดส่ายสายตาท่ามกลางผู้คนหลากเชื้อชาติที่มาเชื่อถนนแห่งนี้ เขาไม่รู้สึกอินกับของหวานน่าตาน่าทานที่อยู่ในตู้โชว์เท่าไรนัก เพราะส่วนตัวไม่ได้ชอบอะไรเป็นพิเศษ แต่เห็นแล้วมันยิ่งทำให้คิดถึง คนตัวอ้วนตุ้ยนุ้ยที่มักจะมีของหวานอยู่บนมือตลอดเวลา

   “ลองเข้าไปชิมร้านนี้ดูไหมครับ เขาว่ามาปารีสไม่กินครัวซองถือว่ามาไม่ถึงนะครับคุณราช”

   “มึงอยากไปก็ไปเหอะ กูเดินดูแถวนี้แหละ”

   “เฮ้อ โอเคครับ เดี๋ยวผมซื้อขนมมาฝากล่ะกัน อ่อ อย่าไปไหนไกลนะครับเดี๋ยวลำบาก ถ้าหาผมไม่เจอ ให้ไปแจ้งตำรวจแถวๆนั้นหรือไม่ก็กลับมาที่นี้นะครับ ผมจะอยู่แถวๆนี้”

   “ว๊ะ! กูไม่ใช่เด็กนะ” และราชก็คอตั้งสะบัดหน้าออกมาเดินเตร่ๆไปทั่ว แต่แล้วก็ต้องชะงักเมื่อเห็นคนรูปร่างอวบท้วมหนาที่คุ้นตาจากด้านหลังกำลังยืนมองตู้กระจกที่ประดับไปด้วยช็อกโกแล็ตน่าทานถึงจะไม่ชัดนักเพราะคนๆนั้นสวมฮูดตัวใหญ่ แต่เจ้าราชกลับขมวดคิ้วก่อนจะวิ่งเข้าไปไม่สนใจว่าต้องชนกับใคร และคว้าข้อมือคนๆนั้นไว้

   “เฮ! ไอ้ปิง!!!! เอ่อ … ขอโทษครับ” ประโยคหลังเขาพูดเป็นภาษาอังกฤษด้วยเสียงโทนต่ำสลดใจก่อนจะปล่อยมือฝรั่งคนนั้นไป และลอบถอนหายใจเบาๆเดินเอามือล้วงกระเป๋าเดินไปไม่สนใจสายตาผู้คนที่มองมาที่เขาอย่างเกรงๆ

   เขาเดินมาเรื่อยๆสอดส่ายสายตามองเข้าไปในร้านขายอาหารทุกร้านเพื่อหวังจะตามหาให้เจอให้ได้ แต่ก็ต้องพบกับความปิดหวังเมื่อสิ่งที่ตามหาไม่มาให้เขาเจอเสียที ชีวิตเขาไม่เคยต้องทุกข์ร้อนกับอะไรมากขนาดนี้ ไม่เคยต้องพยายาม ไม่เคยต้อง้องอนใคร ไม่เคยต้องเฝ้าขอความรัก … แต่ตอนนี้ดูเหมือนเขากำลังจะต้องเผชิญทุกสิ่งทุกอย่างเพียงลำพัง …

   จนมาหยุดยืนอยู่หน้าประตูโบสถ์แห่งหนึ่งที่สูงตระหง่านและสวยงามในแบบยุโรป เขาสอดส่ายสายตามองไปบนพื้นหญ้าที่เขียวขจีเบื้องหน้าก่อนจะคุกเข่าลงตรงหน้าประตูทางเข้าโบสถ์ ราชไม่ใช่คนที่ยึดติดกับศาสนาและไม่เคยคิดจะลบลู่แต่อย่างใด แต่เขากลับละอายต่อบาปที่เคยได้กระทำ … ทั้งกินเหล้าเมายา เปลี่ยนคู่ควงคู่ขาเป็นว่าเล่น เจ้าชู้ไม่เคย และเมื่อสุดท้ายเบื่อก็ทิ้งใครก็ตามได้อย่างโหดร้าย … เขาจึงไม่กล้าที่จะเข้าไปด้านใน ได้แต่นั่งสำรวมจิตรขอให้พระเจ้าทรงยกโทษให้แก่นกที่ไม่เคยบินได้อย่างภาคภูมิ เพื่อพระเจ้าจะอวยพรให้เขาได้เจอกับสิ่งที่ข้ามฟ้ามาตามหาจนเจอ …

   “ลูกเอ้ย … ทำไมไม่เข้าไปด้านในเหล่า ?” เสียงทุ้มต่ำของบาทหลวงดังขึ้นด้านหลังในภาษาอังกฤษซึ่งเป็นภาษากลางที่ให้กับทั่วโลก ราชหันไปมองก่อนจะยืนขึ้นและก้มคำนับเล็กน้อย บาทหลวงยิ้มยื่นไมตรีจิตร ก่อนจะเอ่ยขึ้นอีกครั่ง

   “พ่อเห็นเรามานั่งตรงนี้ตั้งนานแล้ว ทำไมไม่เข้าไปเหล่า ? กลัวหรือ?”

   “คือ… เอ่อ ผมไม่สันทัดเรื่องอย่างนี้นะครับ แค่อยากนั่งลงทำในให้สงบเฉยๆ”

   “เข้าไปเถอะ ด้านในอบอุ่นและทรงไปด้วยเมตตาของพระผู้เป็นเจ้า มา ตามพ่อมานะลูก”

และบาทหลวงก็เดินนำหน้าเขาไป เจ้าราชเกาหัวแกรกๆ ก่อนจะเดินตามเข้าไปอย่างงงๆ แต่เมื่อเข้ามาแล้วความอบอุ่นจากอากาศที่รุนแรงต่อเขาภายนอกก็เข้ามาแทนที รูปปั้นรูปสลักหรือรูปวาดที่สวยงามและบ่งบอกถึงความน่าเชื่อถือของโบสถ์แห่งนี้ทำให้ราชตื่นตาตื่นใจ เขามองไปที่รูปปั้นพระเยซูตรงหน้าอย่างเคารพก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้ตรงกลาง โดยที่หันไปมองบาทหลวงเมื่อสักครู่ก็ไม่เห็นแม้แต่เงา

   ยังไม่ทันที่เขาจะได้สงสัยอะไร ตาคมก็เหลือบไปเห็นแผ่นหลังของใหญ่บางคนที่คุ้นเคยนั่งอยู่ด้านหน้าสุดของที่นั่ง เขาขมวดคิ้วก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นเดินไป ... ภาวนาในใจว่าขอให้ใช่ ขอให้ใช่ และลูกจะเป็นคนดี … ละทิ้งทุกอย่างยอมรับกับหัวใจตัวเองว่าเขารักเพื่อนสนิทคนนี้มาตลอด … ได้โปรด … พระผู้เป็นเจ้า ได้โปรด

   แต่แล้วใบหน้าขาวซีดของใครบางคนที่ราชคิดถึงจับใจก็หันมา … ตาสีน้ำตาลอ่อนนั้นตื่นตระหนกและตกใจแทบจะตกเก้าอี้เมื่อเห็นเขายืนมองอยู่ …

   “อะ อะ ไอ้ราช”

   “เจอสักที … คิดถึง … คิดถึง” ราชไม่สนใจกับเสียงของปิงที่ตระหนกนั้นเขากลับกระซิบพูดกับตัวเองอย่างแผ่วเบา … ในที่สุด … ก็เจอ … เจอแล้วหัวใจจากนี้ไปควรจะยอมรับมันได้เสียที …

.

.

.

   บรรยากาศยามเย็นริมฝั่งแม่น้ำ อาทิตย์ส่องแสงเรืองกับสายน้ำที่พัดผ่าน… สองเพื่อนยืนคู่กันอยู่บนสะพาน โดยที่ต่างคนต่างเงียบงันจากที่เจ้าราชเป็นคนโหวกเหวกโวยวายแต่บัดนี้กลับนิ่งสงบ จนปิงเกรงว่าจะเป็นใบ้ไปเสียแล้ว

   “มึงสบายดีเปล่าว่ะ” คำถามง่ายๆออกมาจากปากคนที่หนีมาจากเมืองไทยซึ่งตอนนี้ดูผอมลงอย่างเห็นได้ชัดถึงจะได้ไม่ได้ต่างจากเมื่อก่อนแต่สำหรับราชมองจ้องไม่พูดไม่จาอยู่ข้างๆ เขากลับมองเห็นว่ามันช่างแตกต่าง

   “อืม สบายดี มึงอ่ะ หนีมาไม่บอกกูเป็นเหี้ยอะไร”

   “ขอโทษ … แต่มันจำเป็น”

   “จำเป็นมาก จนไม่มีเวลาติดต่อหากูหรือว่ะ”

   “… อย่าเป็นแบบนี้เลยไอ้ราช … มึงกับกูเป็นไปไม่ได้ ขนาดมึงยังไม่รู้ใจตัวเองเลย และมันจะเป็นไปได้ยังไง” ปิงพูดอย่างเลื่อนลอย เขาเองรู้ดีว่าราชเป็นคนยังไง และอาจจะเหนือความขาดหมายไปนิดตรงนี้โผล่มาเซอร์ไพร์เขาถึงที่นี้ และด้วยอะไรก็ตาม … นั้นทำให้เจอกัน …

   “กูรู้แล้ว … กูรู้”

   “หึ มึงเนี้ยนะ … จะรู้อะไร น่าขำว่ะ… อื้อ!!!” ปิงตกใจเมื่ออยู่ๆราชก็ก้มลงมาจับหน้าเขาและประทับริมฝีปากบดขยี้อย่างรุนแรง แต่เมื่อผ่านไปจากความรุนแรงก็เปลี่ยนเป็นสัมผัสอันอ่อนนุ่ม … จนปิงแทบระทวย …จนราชผละริมฝีปากออก แต่ยังคงคลอเคลียอยู่ข้างแก้มขาวนั้นน้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาอย่างมิอาจห้ามไว้ นี้อาจจะเป็นครั่งแรกที่ราชรู้สึกจริงๆ …

   “กูรักมึง … รักมาตั้งนานแล้ว นานแค่ไหนกูก็จะรอ รอจนกว่ามึงกลับไป แต่ได้โปรด อย่าทิ้งกูไว้ด้านหลัง … ไอ้ปิง…บอกสิว่ามึงไม่ได้คิดเหมือนกู” ปิงเงียบก้มหน้ามองมือตัวเอง แต่ก็ถูกราชเชยคางขึ้นมาให้สบตา ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนสบเข้ากับดวงตาสีดำสนิท ท่ามกลางความเสียงน้ำไหล เสียงของปิงก็ดังขึ้นราวกับกระซิบ

   “แล้วจะรีบกลับไป…”

==============================

จิกหมอน ฮ่าๆๆๆๆๆ ไม่คิดว่าจะเขียนคู่นี้ออกมาโรแมนติกซะ!

เอาเป็นว่าน่ารักพอกรุบกริบ ขี้เกียจดราม่าอ่ะ พักก่อนๆ อิอิ

ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจนะค่ะ และก็ฝากติดตามกันต่อไป ขอกำลังใจด้วยน๊าาาาา

เจอกันตอนหน้าค่ะ

แปะ! เห็นทีไรนึกถึงน้องทุกทีเย้ยยยยย

(http://i57.tinypic.com/xd6vlx.jpg)

แปะอีกรอบ นิยายเคะน้อยสายแข็งเรื่องแรกจ้า ปกติเขียนแต่เคะน้อยสายอ่อนตล๊อด ไปติชมกันนะค่ะ


♈ SERVITUDE ♈ จำนองรักแลกหัวใจไอ้แก่จอมร้าย (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43095.0)

:hao7:

ปล. วันนี้มาดึกเนอะ นอนกันยางงงงงงง :katai5:

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special3 R X P} 28/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 28-07-2014 23:04:42

ยังงงงงงงงงม่ายยยยยยนอนนนนนนนนนนนน

ใจตรงกันแล้วสินะคู่นี้ แม่ยกดีใจ :heaven

แต่ปิงยังไม่กลับจนกว่าจะเรียนจบสินะ (เด็จแม่ขีดเส้นไว้ให้อีก เซ็งจริงๆ)

แล้วงี้ราชจะย้ายสำมะโนครัวมาเรียนเป็นเพื่อนปิงไหมเคอะ คริๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special3 R X P} 28/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Nunng ที่ 28-07-2014 23:05:39

น้องครีมน่ารักง่า :-[

สนุกมากกกกกกก

ขอบคุณคนแต่งนะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special3 R X P} 28/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 28-07-2014 23:07:54

มาจิ้มก่อนอ่าน :z13:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special3 R X P} 28/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 28-07-2014 23:48:18

แอร้ย ราชตามหัวใจเจอแล้ว เย้

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special3 R X P} 28/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 29-07-2014 00:44:54

อรั้ยยย!><

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special3 R X P} 28/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 29-07-2014 09:12:44

ไม่ต้องดราม่าแล้วคู่นี้ ให้ราชใจเย็นกว่านี้หน่อยก็ดี

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special3 R X P} 28/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 29-07-2014 09:40:26

กรี๊ดดดดด โรแมนติกมาก ๆ แล้วอยู่เมืองที่โรแมนติกสุดๆแบบปารีสอีก สุดยอด

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special3 R X P} 28/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 29-07-2014 10:22:36

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special3 R X P} 28/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 29-07-2014 12:37:06

:mew1: :mew1: :mew1: :mew1:เจอแล้วหัวใจของราช :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special3 R X P} 28/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 29-07-2014 13:19:55

งืออออ สั้นปายยยยยย :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special3 R X P} 28/7/57 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 29-07-2014 14:02:54

แนะ พูดแล้วนะปิงห้ามคืนคำนะ รู้ป่าว

หัวข้อ: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{CH 24 การเข้าค่ายของน้องครีม 1 } 29/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 29-07-2014 20:05:03

การเข้าค่ายของน้องครีม 1

{ K }♨

   หลังจากนั้นเหตุการณ์ก็ผ่านไปกว่าสองอาทิตย์ทุกอย่างเป็นไปด้วยความราบรื้น น้องและผมก็กลับมาอยู่ที่คอนโดเสาร์อาทิตย์ถึงจะกลับบ้านใหญ่ แต่ถ้าคุณแม่สุดสวยยอดดวงใจงอแงขึ้นมาก็ต้องพาน้องกลับไปหาอยู่วันยังค่ำยิ่งนานวันยิ่งเห่อ เสื้อผ้านี้แทบจะเต็มตู้จนต้องซื้อลิ้นชักมาใส่เพราะมันเยอะมาก พอผมบอกว่าช่วงนี้ใกล้สอบไม่มีเวลาพาน้องไปซุปเปอร์ขนมนมเนยก็ถูกให้คนเอามาคอนโดทุกสามวันจนไอ้ตัวเล็กจะกลายเป็นหมู ส่วนตาลุงนั้นก็ยังวางมาดไม่เลิกปากบอกไม่รักไม่ชอบแต่ผมเห็นนะแหมพาน้องไปบ้านแต่ล่ะทีไม่เคยจะไปทำงานหรอก ซึ่งแปลกจากปกติที่คนๆนี้จะทำงานมันทุกวัน หลงเด็กก็บอกไม่มีใครว่าอะไรหรอกน๊า!!!!

   ส่วนไอ้บิวตอนนี้ก็เห็นมันวิ่งไปหาเมียตลอดวันๆนึงมันไม่ทำอะไรหรอกครับนอกจากเรียน แข่งรถ ไปตามง้อเมีย พูดคุยแต่ล่ะทีก็เหมือนหมาตรอมใจ อย่าว่าแต่ไอ้บิวเลยครับไอ้ราชก็หัวเสียหนักเพราะเวลาไม่ตรงกับไอ้ปิง จะสไกส์หากันแต่ล่ะทีก็ต้องหาเวลาที่ตรงกันแถมไอ้ปิงยังไม่ค่อยวาง จะไลน์จะโทรก็ไม่สะดวก มันเลยมีโปรแกรมว่าจะบินไปหาในเร็ววันนี้ เฮ้อ … ในบรรดาแก๊งมหาซวยดูท่าผมจะมีความสุขที่สุดล่ะ ก็แหม … ที่รักผมน่ารักซะขนาดนี้

   “ผมไปก่อนนะพี่คิง และจะไลน์หานะครับ” ผมยืนโบกมือให้เด็กน้อยในชุดพละโรงเรียนขาสั้นใส่หมวกหูแมวสะพายกระเป๋าเป้สีขาวกำลังโบกมือให้ผมขณะที่รถบัสกำลังออกไปจากประตูโรงเรียน … กระซิก น้องจะไปเข้าค่ายที่น้ำตกสามวัน ฮืออออออออ ไม่มีตัวเล็กมาอ้อนตั้งสองคืน ไอ้คิงนะไอ้คิงเจอน้องอ้อนนิดอ้อนหน่อยก็ปล่อยให้ไปแล้วถ้าเกิดอันตรายกับน้องล่ะ รถบัสตกเหว น้ำป่าไหลหลาก หรือน้องถูกล่อลวงไปล่ะ ไม่น๊า!!!!!! ไม่ให้ไปแล้ว !!!!

   “อั๊ก ปล่อยกูไอ้ราชไอ้เหี้ยกูจะไปห้ามน้อง!!!”

   “ฮ้าววววววว กลับบ้านนอนเหอะมึง” ผมที่กำลังตั้งท่าวิ่งตามโนไอ้ราชล็อกคอลากเข้ารถซะก่อน เมื่อคืนมันมานอนคอนโดผมเพราะต้องติวหนังสือ ไอ้บิวก็เป็นศพอยู่ห้อง แง๊มมมมมม น้องครีมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!

{ C }♨

   “ฮัดชิ้ว!!!”

   “ครีมไม่สบายหรอค่ะ นี้เอาเช็ดจมูก น๊า เอายาไหมค่ะครูเอาให้” ครูจอยที่กำลังเดินผ่านที่นั่งของผมเพื่อเช็คเพื่อนๆว่าขึ้นรถกันมาครบไหมหยุดมองก่อนจะหยิบเอาผ้าเช็ดหน้ายื่นมาให้ผมพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนลูบหัวผมเหมือนกำลังปลอบ อ่อนโยนจังเลยนะครับคุณครูจอยเนี้ย ผมยิ้มให้ก่อนจะส่ายหน้าไปมา เมโล่ที่นั่งอยู่ริมหน้าต่างข้างๆผมหันมามองนิดๆและหันไปเอาหมวดปิดหน้านอน นี้ก็ขยันเย็นชาจังเลย

   “มะ ไม่เป็นไรครับ ผมแค่จามเพราะฝุ่น อ่ะ ครูทานขนมไหมครับ ผมทำมาเผื่อครูและเพื่อนด้วย”ผมคว้าเอากล่องจากกระเป๋าเป้ตัวเองออกมาเปิด ขนมทองหยิบทองหยอดและฝอยทองอันแน่นอยู่สีทองของมันทำให้ เพื่อนๆที่อยู่รอบๆเข้ามามุงกันทันที

   “โห ครีมนี้เธอทำเองหรอ” เพื่อนผู้หญิงที่ชื่อฟ้าถามขึ้นผมพยักหน้าและส่งยิ้มให้

   “ใช่จ้ะ นี้อย่ามัวแต่มองสี หยิบไปคนล่ะชิ้นนะ นี้ครับครู” ผมว่าและใช้ไม้จิ้มฟันที่เตรียมมาด้วยจิ้มให้ครูไปชิ้นนึงและก็หันมาแจกไม้ให้เพื่อนคนล่ะอัน เพื่อนๆต่างแย่งกันจิ้มๆ จนผมกลัวว่าจะไม่เหลือให้เมโล่ ผมเลยต้องจิ้มไว้ให้เมโล่ชิ้นนึง หลังจากที่หมดกล่องแล้วเพื่อนๆก็เอาขนมตัวเองมาแลกบ้าง ผมก็เลยอิ่มขนมไปเลย

“เมโล่กินขนมสิ เราเก็บไว้ให้ด้วย” พอเพื่อนไปหมดผมก็ปลุกเมโล่ขึ้นมา เจ้าตัวเอาหมวดขึ้นก่อนจะจิ้มเอาขนมที่ผมยื่นให้ไปกิน อร่อยใช่ม้า สูตรเด็กของแม่เขมเลยน๊า

"อร่อยม้า~"

"อือ เอาไว้วันหลังทำมาอีกนะ" ผมยิ้มให้เมโล่ก่อนที่เจ้าตัวจะทำเป็นเมินผมกันไปมองนอกหน้าต่าง ... เป็นอะไรไปน๊า เมโล่พักนี้ดูแปลกๆ

ติ๊ง …

   ผมหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าเป้ที่อยู่บนตักออกมาดูปรากฏว่าพี่คิงส่งไลน์มา ผมยิ้มก่อนจะรีบเปิดทันที

King _K&C : กลับมาเถอะให้รถจอดที่ไหนก็ได้เดี๋ยวพี่ไปรับ

King _K&C : (ไอคอนร้องไห้)

   ผมขมวดคิ้วทันที รถเพิ่งออกมาจากโรงเรียนไม่ถึง 20 นาทีเลยนะพี่คิงแถวคุยกันรู้เรื่องแล้วนี้ว่าไม่ต้องเป็นห่วงผม ยังไงก็มีคุณครูกับเมโล่อยู่ด้วยนี้หน่า ผมเอานิ้วจิ้มๆอย่าไม่ถนัดมากนัก กว่าจะเป็นประโยคได้แทบตายแหนะ ผมไม่ค่อยได้เล่นเพราะอยู่กับพี่คิงตลอดนี้หน่า …

Craam_C & K : เป็นห่วงผมหรือ ??

King _K&C : ใช่ พี่จะร้องไห้แล้ว

   ผมหัวเราะคิกออกมาและกดจิ้มๆกดโทรออกไปหาพี่คิง ไม่ทันทีสัญญาณจะสองตืดพี่คิงก็รับสาย

   “น้องครีมมมมมมมมมมมมมมมมม”

   “โอ๋ๆ ไม่งอแงน๊า คิกๆ เดี๋ยวครีมก็กลับแล้วแค่ 2 คืนเอง” ผมว่า เดี๋ยวนี้พี่คิงง๊องแง๊งมากยิ่งกว่าเด็ก 3 ขวบอีก แถมไม่ยอมให้ผมไปไหนคนเดียว ขนาดตัวเองใกล้สอบยังตามติดผมไปทุกที่เลย แต่รอบนี้ผมนะกว่าจะอ้อนได้ตั้ง 3 วันแหนะ

   “แต่ว่า …”

   “พี่คิงครับ นี้เป็นครั่งแรกที่ครีมได้มาเที่ยวทำกิจกรรมกับเพื่อนนะครับ อย่างอแงเลยน๊า น้องครีมลำบากใจนะครับ” ผมอ้อนปากก็ยิ้มไปด้วย

   “ก็ได้ … แต่น้องครีมต้องโทรหาพี่ตลอดนะ”

   “เอ่อ … พี่คิงครีมลืมบอกว่า อาจารย์เขาจะยึดโทรศัพท์ไปตอนทำกิจกรรมนะครับ” ผมอ้อมแอ้มตอบ …

   “ห๊ะ!!! น้องครีม!!!”

   “เอาไว้โอกาสเหมาะน้องครีมจะโทรหานะครับ”

   ผมกดตัดสายพี่คิงและปิดเครื่องทันที … ขอโทษนะพี่คิงถ้าผมบอกพี่ตอนนั้นผมคงไม่ได้มา ไว้กลับไปผมจะชดเชยให้ที่หลังนะครับ

   “นิสัยไม่ดีเลยครีม” ผมหันไปทำตาละห้อยกับเมโล่ … แงงงงงงงง รู้สึกผิดแล้วอ่ะ

.

.

.

   “มึง มึง มึง ดูน้องครีม มึงดู๊!!!!!”

พี่คิงโวยวายลั่นเพราะน้องน้อยตัดสายเขาและปิดเครื่องหนีไป จนเพื่อนอีกสองคนที่ทำท่าซังกะตายอยู่หน้ากองชีทงานที่แทบจะสุ่มเต็มหัวต้องเงยหน้าขึ้นมามองและนอนต่อไปอย่าไม่สนใจ เขานั่งลงที่โซฟาและใช้เท้าทีบเจ้าราชที่นอนแอ้งแม้งอยู่ลงไปกองกับพื้นดังตุบ เจ้าตัวลุกขึ้นมาโวยวายแต่ก็หลับไปในไม่กี่วินาที พี่คิงได้แต่นอนก่ายหน้าผากหงุดหงิดใจ น้องครีมนะน้องครีมกลับมาเมื่อไรจะตีสั่งสอนให้ ทำไมดื้ออย่างงี้น๊า!!!

================================

ขออภัยวันนี้มาสั้นผิดปกติ พอดีคิดว่าถ้าเขียนออกมาไม่ดีและต้องมาแก้ไขที่หลังมันจะดูงงๆน่ะค่ะ

ยกยอดไปพรุ่งนี้เนอะสำหรับการไปเข้าค่ายของน้องครีม รับรองทั้งฮาในความแบ๊วของน้องครีมแน่นอนค่ะ

สำหรับใครยังไม่เต็มอิ่มในความน่ารักของน้องครีม เชิญไปชมความน่ารักของน้องขิงต่อนะค่ะ

รับรองต้องรักน้องไม่แพ้กันแน่ๆ


SECRET LOVE บ้านนี้ผมแอบมีรัก ۩ﺴ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42848.0)

ยังค่ายังไม่พอ ใครยังไม่เต็มอิ่มอีก เชิญไปชมความน่ารักของเจ้าชายน้อย ในนิยายแฟนตาซีครบสูตรของเค้าต่อไปนะค่ะ


สมมุติข้าหนีออกจากวัง {พลิกทุกตำนานหลอกเด็ก} (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42402.0)

และคุณจะหลงรักเด็กๆน้อยๆของเค้าน๊า น่ารักทุกเรื่องนิสัยแตกต่างกันทุกเรื่อง

:hao7:

ขอบคุณทุกกำลังใจและขอกำลังใจด้วยนะค่ะ :bye2:

แปะส่งท้ายจ้ามโนกันเองนะค่ะ อิอิ

(http://i60.tinypic.com/262ldsw.jpg)

ขอบคุณภาพของ google น่าค๊าาาา

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 24 การเข้าค่ายของน้องครีม 1 } 29/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 29-07-2014 20:26:15

ห่างกันพี่คิงจะเป็นบ้าทันทีเลย5555 ก็ใคร๊ใครจะทนไหว ขี้อ้อน น่ารักขนาดนี้ จุ๊บๆกลับมาเร็วๆน้าา คนเขียนมาต่อแบบเร็วมากกก ขอบคุณนะค๊าาา

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 24 การเข้าค่ายของน้องครีม 1 } 29/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 29-07-2014 20:41:02

พี่คิง หลงน้องขนาดหนัก เอายาลดอาการไหม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 24 การเข้าค่ายของน้องครีม 1 } 29/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: mtd ที่ 29-07-2014 21:25:06

ทำไงละทีนี้พี่คิง
คงต้องทำใจนับวันรน้องกลับสินะ :laugh:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 24 การเข้าค่ายของน้องครีม 1 } 29/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: pachth ที่ 29-07-2014 21:26:40

ติดน้องมากเลยนะนั่นพี่คิงเอ๋ย ไปไหนไม่รอดซะแล้ว

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 24 การเข้าค่ายของน้องครีม 1 } 29/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 29-07-2014 21:33:27

หวงขนาดนี้ ตามไปเฝ้าถึงที่เลยดีมั้ย

ระวังนะ อยู่ไกลตัว เดี๋ยวจะโดน....หึหึ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 24 การเข้าค่ายของน้องครีม 1 } 29/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 29-07-2014 22:33:57

อิพี่คิงแกนี่อ้อนยิ่งกว่าน้องครีมอีกนะ 555555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 24 การเข้าค่ายของน้องครีม 1 } 29/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 29-07-2014 22:53:54

แหม่ นึกว่าจะมีเซอร์ไพรส์พี่คิงตามไปที่ค่าย :hao3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 24 การเข้าค่ายของน้องครีม 1 } 29/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 30-07-2014 00:08:27

พี่คิงเหมือนปลาขาดน้ำอ่ะ 555555555
แบบเพ้อไปเรื่อย :m20:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 24 การเข้าค่ายของน้องครีม 1 } 29/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 30-07-2014 03:16:01

น่าสงสาร

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 24 การเข้าค่ายของน้องครีม 1 } 29/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 30-07-2014 07:55:12

พี่คิงที่โดนรังแก 555555555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 24 การเข้าค่ายของน้องครีม 1 } 29/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 30-07-2014 12:48:31

:mew3: :mew3: :mew3:น้องน้อยออกจากอก :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 24 การเข้าค่ายของน้องครีม 1 } 29/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 30-07-2014 13:52:58

คิงติดน้องครีมมากนะเนี่ย 5555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 24 การเข้าค่ายของน้องครีม 1 } 29/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 30-07-2014 15:48:16

ไม่ยักรู้ว่าพี่คิงกับน้องครีมเขาสลับตำแหน่งกัน :laugh:
กลายเป็นพี่คิงเองที่ง้องแง้งเวลาต้องห่างน้อง
ปล่อยให้น้องได้ใช้ชีวิตร่วมกับเพื่อนวัยเดียวกันมั่งเห๊อะ
เดี๋ยวจะไม่ทันใครเขา ให้ได้ทำอะไรตามวัยบ้างก็ดี
พี่คิงเป็นเอามากนะเนี่ย น้องกลับมาก็อย่าลงโทษหนักล่ะ
น้องชอบคนใจดี ลองปะเหลาะดูสิ น้องให้หมดแหละ :-[
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 24 การเข้าค่ายของน้องครีม 1 } 29/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 30-07-2014 18:45:32

55555....ติดเกิ๊น

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 24 การเข้าค่ายของน้องครีม 1 } 29/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: capool ที่ 30-07-2014 19:34:59

น้องครีมน่ารักจังเลยยยยย สมแล้วที่พี่คิงทั้งรักทั้งหลงจนโงหัวไม่ขึ้น :mew1:

หัวข้อ: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 25 การเข้าค่ายของน้องครีม 2 } 30/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 30-07-2014 23:42:51

การเข้าค่ายของน้องครีม 2

คณะกิจกรรมเข้าค่ายพักแรมของเด็กน้อย ม.3 เดินทางมาถึงด้วยรถบัสอย่างปลอดภัยทยอยกันลงมาเข้าแถวเป็นห้องตามคันรถ น้องครีมเดินลงมาอย่างตื่นเต้นหมวกหูแมวทำให้สกิลความน่ารักเพิ่มขึ้น 8 ระดับ

“อากาศดีจังเลยเนอะเมโล่” น้องน้อยถามเมโล่ที่เดินตามลงมา เมโล่พยักหน้าก่อนจะหันไปมองทิวทัศภูเขาและน้ำตกด้านหน้าสีหน้าวางเฉยแต่ในใจลึกๆก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน

“นี้เมโล่ถามอะไรหน่อยสิ”

“อะไรหรอ?”

“เอ่อ…”

“เอาล่ะค่ะทุกคน เดี๋ยวเราจะไปดูที่พักกันก่อน ห้องแบ่งตามนะค่ะ น้องครีมอยู่กับน้องเมโล่ น้องลิน อยู่กับน้องนะค่ะ ” ครูสาวยังคงพูดขานชื่อนักเรียนต่อไปตามลำดับในกระดาษที่เธอถือแต่เด็กน้อยไม่ได้สนใจฟังอีกแล้วเพราะได้รู้ว่าตนเองได้อยู่กับเพื่อนสนิท จึงหันไปยิ้มน่ารักเอียงคอมองเมโล่ที่ทำท่าทางวางเฉยเหมือนเดิม น้องครีมไม่รู้ว่าเมโล่เป็นไร แต่ไม่อยากที่จะถามเพราะกลัวเมโล่จะเกลียด เพราะยังไงก็เป็นเพื่อนที่สนิทใจที่สุดของน้องครีม

“ดีจังเลยเนอะได้อยู่ห้องเดียวกันด้วย ไปกันเถอะ”

เมื่อครูขานชื่อเสร็จน้องครีมก็คว้ามือของเมโล่เดินไปด้วยกัน มืออีกข้างก็ลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ที่ค่อนข้างจะหนักเพราะพี่คิงเป็นคนจัดให้ อาหารกระป๋องที่ดูมากเกินไป แต่น้องครีมก็ยังคงลากกระเป๋าใบนั้นมา เพราะไม่อยากจะปฏิเสธพี่คิงในเรื่องที่เขาเป็นห่วง เข้าใจดีว่าตัวเองทำให้พี่คิงเป็นห่วงแค่ไหน

บ้านพักเล็กๆสร้างด้วยไม้แต่ดูทนทานน่ารักมีห้องนอนห้องน้ำในตัวเป็นเตียงคู่สำหรับสองคน น้องครีมและเมโล่จัดการเก็บของพูดคุยตามภาษาส่วนมากน้องครีมจะเป็นคนเสียมากกว่าก่อนที่สัญญาณจากครูจะดังขึ้นทั้งคู่จึงเดินออกมาเข้าแถว คณะครูและเจ้าหน้าที่ดูแลป่าและน้ำตก มาสอนและแนะนำวิธีการเอาตัวรอดเวลาหลงป่า หรือตกลงไปในน้ำตก น้องครีมตั้งใจฟังเป็นอย่างมากต่างจากเมโล่ที่จ้องมองไปเรื่อยเปื่อย

   “เอาล่ะค่ะนักเรียน กิจกรรมต่อไป เราจะให้นักเรียนเล่นรอบกองไฟกัน มีเวลาให้เตรียมตัวอีก 3 ชั่วโมง ครูจะให้นักเรียนเตรียมการแสดงเอาไว้กลุ่มล่ะ 1 การแสดงจากมีการประกวนเอารางวัลกันด้วยนะค่ะ เอาล่ะ กลุ่มตามสีผ้าที่ครูจะแจกให้น๊า หลับตาๆ เดี๋ยวครูจะเดินเอาผ้าไปให้ทุกคน” น้องครีมรีบเอามือปิดตาตัวเองและอีกข้างก็เอาไปปิดตาเมโล่ด้วย

   “ขอให้ได้อยู่สีเดียวกันนะเมโล่” น้องครีมกระซิบบอกแต่ไม่ได้เสียงตอบกลับมา

   เมื่อครูบอกให้เปิดตาน้องครีมก็พบกับความผิดหวังเพราะตัวเองได้สีชมพูส่วนเมโล่ได้สีฟ้า แต่แล้วน้องครีมก็ถูกเพื่อนสีชมพูลากไปทันทีไม่ทันได้พูดอะไรกับเพื่อนสนิทที่ทำหน้าตาเฉยอยู่

   “เมโล่ นายกับพวกเราอยู่กลุ่มเดียวกันนะจะแสดงเป็นอะไรดี”

   “ไม่รู้สิ ไม่สนใจด้วยอยากทำอะไรก็ทำ”

เมโล่พูดจบก็เดินหนีเพื่อนสีฟ้ากลุ่มกันไป ในใจเขาไม่อยากที่จะทำการแสดง แต่อยากที่จะดูการแสดงเสียมากกว่าเพียงแต่ว่าการแสดงออกของเขาอาจจะทำให้คนอื่นไม่ชอบเอาเสียเลย ต่างจากตอนที่อยู่บนคอนโดของพี่คิงที่เขาแสดงอากับกิริยาชัดเจนว่าจงใจที่จะแกล้งพี่คิงให้ปั่นหัวเล่น แต่พอเหตุการณ์หน้าโรงเรียนวันนั้นเกิดขึ้นเขาก็โทษตัวเองมาตลอดว่าเป็นต้นเหตุให้น้องครีมเจ็บตัว ซึ่งเขาไม่ได้ตั้งใจ …
.

.

.

   ค่ำคืนรอบกองไฟมาถึงน้องน้อยถูกแต่งองค์ทรงเครื่องเป็นเจ้าหญิงที่เอาใบไหม้กิ่งไม้และดอกไม้มาประดับไปตามร่างกาย แลดูน่ารักน่าชังผมยาวสลวยถูกปล่อยและถักเปีย ทำให้แลดูเหมือนเจ้าหญิงแห่งพงไพรจริงๆ

แชะ!

   เสียงจากกล้องถ่ายรูปเกิดขึ้นท่ามกลางความวุ่นวายของพวกเด็กๆที่เริ่มเข้ามาล้อมกองไฟกัน ผ่านที่ถ่ายผ่านเลนส์กล้องคือภาพของน้องครีมที่กำลังถูกเพื่อนๆรุมล้อมแต่งตัวและนัดแนะคิวการแสดง โดยไม่ได้สังเกตเลยว่ามีมนุษย์ปิศาจสามคนกำลังซุ่มดูอยู่ในป่าที่ไม่ห่างมากนัก

   “มึงแม่งตามมาจนได้นะ” เสียงแหบๆของปิศาจหมายเลข1 ดังขึ้นก่อนที่จะมีเสียงโอดโอยตามมาที่หลังเพราะถูกเขกหัวเข้าให้โดยคนถือกล้อง

   “กูแค่มาตามถ่ายรูปน้องครีมแค่นั้นแหละ”

   “ตลกไอ้ห่า และทำไมต้องลากกูมาด้วยว่ะ” ปิศาจหมายเลข 2 พูดดักคอ

   “กูแค่อยากแบ่งปันประสบการณ์”

   “มึงมันไอ้เหี้ยคิง!!!” เสียงผสานระหว่างสองปิศาจดังขึ้นอย่างหัวเสีย จนพี่คิงต้องคว้าตะครุบปากทั้งคู่ไว้และดันหัวให้หลบลงที่โขดหินเดิม น้องครีมหันขวับมาทางนี้ทันทีเพราะรู้สึกเหมือนได้ยินชื่อคนสำคัญ แต่ก็ต้องหัวเราะกับตัวเองเพราะพี่คิงจะมาอยู่ที่นี้ได้ยังไงเป็นไปไม่ได้

   แต่มันเป็นไปแล้วน้องเอ้ย!!!!!

{ K } ♨

   “เบาๆสิว่ะ น้องหันมามองแล้วเห็นไหม!!!!” ผมกัดฟันบอกไอ้สองตัว ไอ้ที่กูอุตส่าห์ตามมาเนี้ยกูแค่มาถ่ายรูปน้องเฉยๆบวกกับความเป็นห่วงด้วยอีกนิดหน่อย และก็กลัวน้องจะมีอันตรายด้วย แค่มาดูอยู่ห่างๆไม่คิดจะไปให้เจอหรอก สามวันเลยนะ สามวันกับสองคืนที่จะไม่ได้เจอน้องไม่ได้คุยโทรศัพท์ไม่ได้ไลน์หา กระซิก … ไอ้คิงจะไม่ทน!!!!

   “อ๊อยอ๊ายแอ๊ว” ไอ้บิวพยายามแกะมือผมออก

   “ได้แต่ต้องสัญญาก่อนว่าจะไม่โวยวาย”

   “อือ” ไอ้ราชตอบรับแทนก่อนที่ผมจะปล่อยมันสองคนเป็นอิสระ มันลองคนพอออกไปได้ก็นั่งเอาอากาศเข้าปอดกันยกใหญ่ อ้าวกูปิดจมูกพวกมึงด้วยเหรอโทษทีว่ะ

   “โหะ! ตามมาจริงๆด้วยแหะ” ผมสะดุ้งหันไปมองทันที ให้ตายเถอะนรกที่ไหนส่งไอ้เด็กหัวทองตาสีฟ้านี้มาอีกว่ะ!!!!

   “อย่ามายุ่งน่ะ แค่มาดูเท่านั้นแหละ และอย่าไปบอกน้องครีมเชียวล่ะ”

   “ไม่บอกหรอกน๊า นี้ลุงๆ…”

   “ใครลุงว่ะ!” ไอ้ราชของขึ้นเดินไปยีหัวไอ้เจ้าเมโล่อย่างหมั่นไส้แต่ไอ้เจ้าเมโล่ก็ปัดมือทิ้งและกอดอกท่าทางกวนตีน

   “แก่แล้วนี้เรียกลุงก็ถูกแล้ว”

   “หน่อยยยยยยยย!”

   “เฮ้ยใจเย็น ไอ้หนูมีอะไรว่ามา” ผมเข้าไปห้ามไอ้ราชที่ทำท่าจะเบิดกระโหลกไอ้เด็กเมโล่เต็มทีไอ้เด็กนั้นทำหน้ากวนตีนก่อนจะชี้มือไปด้านบนและถอยหลังออกไปหลายก้าว ผมสามคนมองขึ้นไปก่อนจะรู้สึกถึงลางร้าย ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยย! ทำไม๊ต้นไม้เยอะแยะไม่ไปอยู่มาอยู่บนหัวกูเนี้ยและอย่าบอกนะ อย่าบอกว่าจะตกลงมา ...

   “แค่อยากจะบอกว่า บนต้นไม้มีรังมด”

ตุบ!

   มดรังเบอเริ้มตกใส่หัวพวกผมที่ยืนสุมหัวกันอยู่ จากนั้นก็จำอะไรไม่ได้แล้วครับรู้แต่ว่าพวกกูสามคนวิ่งผ่านแคมป์กองไฟลงน้ำตกข้างๆไม่สนใจเสียงนกเสียงกาที่หวีดร้องแต่อย่างใด โว้ยยยยยยยยยย! ตั้งนานมึงไม่ตกพวกกูไปมึงเสือกตกลงมา คัน คัน ค๊านนนนนนนนนนนนนน น้องครีมช่วยพี่ด้วยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!

{ C } ♨

   แคมป์รอบกองไฟแตกกระเจิงทันทีที่อยู่ๆมีใครก็ไม่รู้สามคนวิ่งออกมาจากในป่าผมมองไม่ชัดนัก แต่พวกโวยวายและกระโดดลงน้ำตกไป … แต่ผมจำได้มีเสียงของพี่คิงด้วยนี้หน่า … ไม่ผิดหรอกผมจำได้

   ผมรีบวิ่งไปที่น้ำตกนั้นก่อนที่พวกครูและเจ้าหน้าที่จะวิ่งตามไป และก็ต้องอุทานออกมาอย่างตกใจเมื่อเป็นพี่คิงจริงๆ ไม่แค่นั้นยังมีพี่ราชและพี่บิวอีกด้วย ดูท่ากำลังวุ่นอะไรกันสักอย่าง … ว่าแต่ว่า พี่คิงมาทำอะไรที่นี้นะ … ตามมางั้นหรอ … ชิ โกรธดีไหมนะ คนนิสัยขี้ห่วงแบบนี้

   “น้องครีม น้องครีมช่วยพี่ด้วยมดมันจะเข้าไปทำรังในกางเกงในพี่อยู่แล้ว อ๊ากกก!”

   “ลงไปเดี๋ยวนี้เลยพี่คิงอย่ามาแก้ผ้าตรงนี้นะ!!!!” ผมตะโกนลั่นเมื่อพี่คิงทำท่าจะวิ่งมาหาผมมือนึงก็จะปลดกางเกงตัวเองลง ผมหน้าร้อนผาวก่อนที่เจ้าตัวจะยอมลงไปในน้ำแต่โดยดี … เฮ้อ เป็นเรื่องเป็นราวอีกจนได้ … น้องครีมเพลีย

========================

มาดึกมาน้อยดีกว่าไม่มา ฮ่าๆๆๆๆๆ จะบอกว่าติดซีรีย์อ่า อิอิ

แอมซอรี่นะจ๊ะ เลิฟ ๆ :mew1:

อีพี่คิงสมควรโดนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน สะใจเล็กๆและก็แอบสงสารหน่อยๆ :hao7:

เจอกันตอนหน้าค่ะ

ขอบคุณทุกกำลังใจและขอกำลังใจด้วยนะค่ะ

ปล. นอนกันยังงงงงงงงงงงง รักเสมอน๊า อิอิ :katai5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 25 การเข้าค่ายของน้องครีม 2 } 30/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 30-07-2014 23:46:56

55555 กองทัพ..แพ้มด

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 25 การเข้าค่ายของน้องครีม 2 } 30/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 31-07-2014 00:51:10

อิพี่คิงเอ๊ย :laugh:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 25 การเข้าค่ายของน้องครีม 2 } 30/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 31-07-2014 06:33:51

เรื่องน้องครีมทำให้พี่คิงสมองลดอายุไปโขเลยนะเนี่ย

ว่าแต่แบกบิวกะราชมาทำไม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 25 การเข้าค่ายของน้องครีม 2 } 30/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 31-07-2014 08:04:37

ฮาพี่คิง อะไรจะหวงน้องครีมขนาดนั้น
สงสารเมโล่หาคู่ให้เมโล่ที

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 25 การเข้าค่ายของน้องครีม 2 } 30/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 31-07-2014 09:01:40

อิพี่คิงประสาท :m20:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 25 การเข้าค่ายของน้องครีม 2 } 30/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 31-07-2014 09:06:31

ฮ่าฮ่าฮ่า ก๊ากก :laugh: โอ๊ยปวดท้อง จะฮาไปไหน มดกัดเป็นไงบ้างพี่คิง ต้องหาหมอปะ ก๊ากกก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 25 การเข้าค่ายของน้องครีม 2 } 30/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: pachth ที่ 31-07-2014 09:08:52

ตามมาจนได้ ว่าแล้วววว

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 25 การเข้าค่ายของน้องครีม 2 } 30/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: boyslover ที่ 31-07-2014 09:22:09

ไม่บ้าจริงทำไม่ได้ ฮ่าๆ ชอบเมโล่ อยากให้เมโล่ได้สามีสักคน ฮ่าๆ :hao7:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 25 การเข้าค่ายของน้องครีม 2 } 30/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 31-07-2014 11:02:32

จะสงสารหรือจะฮาอิพี่คิงดี 55555555555555555555555555555555555555555555555555555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 25 การเข้าค่ายของน้องครีม 2 } 30/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 31-07-2014 11:23:07

ในที่สุดพี่คิงก็เหาะมาถ้ำมองน้องจนได้สิน่า
กลายเป็นตาแก่มีเมียเด็กไปได้พี่คิง :laugh:
เลยโดนรังมดแดงลงโทษซะเลย โทษฐานงอแง
งานนี้ได้ง้อน้องแน่ๆ เอาให้รู้กันไปเลยเนาะครีม
ต่อไปจะได้เชื่อฟัง ไม่นอกลู่นอกทาง :hao3:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 25 การเข้าค่ายของน้องครีม 2 } 30/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 31-07-2014 12:05:11

ปีศาจโดนมดปราบแล้วสินะ555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 25 การเข้าค่ายของน้องครีม 2 } 30/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 31-07-2014 13:01:25

จิงๆเล๊ยยย ตาลุงเนี่ย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 25 การเข้าค่ายของน้องครีม 2 } 30/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 31-07-2014 14:27:01

อิพี่คิง นี่แกเป็นพระเอก จริงหรือเปล่าเนี่ย ชักไม่แน่ใจ อิมเมจพระเอกจะไม่เหลือล่ะ :laugh:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 25 การเข้าค่ายของน้องครีม 2 } 30/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 31-07-2014 15:50:42

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 25 การเข้าค่ายของน้องครีม 2 } 30/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 31-07-2014 17:18:01

อิพี่คิงนี่้ห่างน้องครีมไม่ได้เลย สมน้ำหน้าเจอรังมดแดง 5555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 25 การเข้าค่ายของน้องครีม 2 } 30/7/57 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 31-07-2014 19:41:31

พี่คิงติ๊งต๊อง ทำตัวเด็กกว่าน้องครีมอีกอะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 26 อ้อนใจ } 31/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 31-07-2014 19:59:12

อ้อนใจ

{ C }♨

   “เข็ดไหมครับ”

ผมถามพวกพี่คิงที่นั่งเกาตามเนื้อตัวที่พอกไปด้วยคารามายจนกลายเป็นสีชมพู ในศูนย์พยาบาลของทางค่าย ยังมีหน้ามายิ้มอีก เพราะพี่คิงผมเลยไม่ได้ไปรอบกองไฟกับเพื่อนๆเลย จะโกรธก็โกรธไม่ค่อยจะลงก็ดูสิ ตัวชมพูแปร๋นกันทั้งสามคนเลยแต่มันน่าหมั่นไส้ตรงที่แอบตามคนอื่นเค้ามาเฉยๆซะอย่างงั้นเนี้ยแหละ

   “ไม่เข็ดหรอก ก็พี่เป็นห่วงน้องครีมนี้”

   “แต่กูเข็ด”

   “กูด้วย” ผมเกือบหัวเราะออกมาเมื่อพี่ราชกับพี่บิวพูดจบ ดูก็รู้ว่าไม่เต็มใจมา งั้นก็เหลือพี่คิงจองงอแงอยู่คนเดียวแล้วล่ะ ทำไมนะตั้งแต่ผมเปลี่ยนนามสกุลเหมือนสลับบทกันยังไงไม่รู้สิ

   “อย่าโกรธพี่นะน้องครีมพี่ไม่ได้ตั้งใจทำให้เรารู้ว่าตามมา แค่จะมาถ่ายรูปไปฝากแม่เฉยๆไง” ผมกอดอกหน้าบึ้งใส่พี่คิง แต่ในใจนี้ไม่ได้โกรธแล้วแค่เคืองๆ เพราะไม่อยากให้พี่คิงเป็นแบบนี้ ผมไม่ได้ไม่รักพี่คิงแต่ ผมก็อยากมีกินกรรมร่วมกับเพื่อนๆบ้าง ถ้าอย่างงี้ตอนผมไปไหนพี่คิงก็ต้องตามไปทุกที ไม่ใช่แค่ผมแต่พี่คิงเองด้วยที่จะต้องเสียงานเสียการด้วยน๊า อยากงี้น้องครีมก็ลำบากใจเหมือนกัน

   “ก่อนมาเราคุยกันแล้วนะพี่คิง”

   “ก็ … น้องครีมไม่ได้บอกพี่นี้ว่าเค้าห้ามใช้โทรศัพท์ และพี่ต้องนอนไม่หลับแน่ๆถ้าไม่ได้ยินเสียงน้องครีม”

   “และถ้าผมบอกพี่ผมจะได้มาหรอ” ผมเห็นพี่คิงสะอึกนิดหน่อยและเอามือเกาที่พุงตัวเองอย่างหงุดหงิด … ความจริงเรื่องนี้ผมก็ผิดนะ

   “คือ พวกกูสองคนไปรอมึงที่รถนะไอ้คิง”

ผมหันไปสวัสดีพี่เค้าสองคนและหันมามองพี่คิงที่ก้มหน้าก้มตาเกาตามแขนตามขาเค้าเงยหน้ามองผมนิดหน่อยและสะบัดหน้างอนๆเอื้อมไปเอาเสื้อตัวใหม่ที่เจ้าหน้าที่หามาให้ไปใส่ … ดูสิแกล้งมึนงอนกลับซะงั้น ผมผิดก็จริงแต่พี่เองก็ตามมาทำลายแคมป์รอบกองไฟผมเหมือนกันนะ และมางอนผมทำไมอ่า!

   “กูไปด้วย กลับเลยล่ะกันเด็กแถวนี้มันไม่รักแล้วนี้” และพี่คิงก็จะเดินตามพวกพี่เค้าไปผมล้มตัวนั่งหันหลังให้ อยากจะไปก็ไปเลย คนนิสัยไม่ดีแบบนั้นผมไม่อยากสนใจแล้ว ขี้แกล้งก็ขี้แกล้งขี้หวงก็ขี้หวง กลับไปผมก็จะไปอยู่กับคุณแม่กับป้าลินไม่อยู่กับพี่คิงแล้ว ! มีอย่างที่ไหนทำความผิดและตีเนียนงอนคนอื่นอ่ะ !

   “เฮ้ย มึงก็อยู่คุยกับน้องให้รู้เรื่องก่อนดิ ดูดิจะร้องไห้แล้ว” ผมได้ยินเสียงพื่ราชบอกและอยู่ๆน้ำตาก็หล่นลงมาจริงๆ ผมนี้แย่นะ เอะอะก็ร้องไห้ ไม่เคยเข้มแข็งเลย ทั้งๆที่ผ่านอะไรมาตั้งมากมายแต่ก็ร้องไห้ตลอด นึกว่าพี่คิงจะเป็นคนที่เข้าใจผมมากกว่าคนอื่นซะอีก แต่ที่จริงแล้วพี่คิงไม่เคยเข้าใจผมเลย …

   และพอทะเลาะกันก็จะหนีทิ้งผมให้ต้องตอบคำถามเพื่อนคนเดียวอีก และก็ปล่อยให้ผมเดินกลับไปแคมป์คนเดียวด้วย ฮึก

   “เฮ้อ พวกมึงไปกันก่อนเลยเดี๋ยวกูตามไป” ถอนหายใจด้วย ถอนหายใจทำไม เบื่อหรอ ฮึก เบื่อสินะ

   ผมได้ยินเสียงฝีเท้าของพี่สองคนนั้นเดินออกไปแล้วและอยู่ๆตัวผมก็โดนอุ้มตัวลอยไปนั่งบนตักอุ่นๆของคนนิสัยไม่ดี ผมด้วยความเคยชินเลยเอาหน้าซุกลงกับหน้าอกคนตัวใหญ่ก็คงเคยชินเลยกอดผมเอาไว้และลูบหัวปลอบเหมือนตอนกอดปลอบทุกครั่ง คงเป็นความเคยชินความจริงก็เบื่อแล้ว เบื่อเด็กขี้แงอย่างผมใช่ไหมล่ะ ฮึก

   “ไง๊ ร้องไห้ซะงั้นอ่ะตัวเล็ก”

   “ฮึก … ก็พี่คิงนิสัยไม่ดี ตามมาทำไม งอนทำไม เดินหนีทำไม ถอนหายใจทำไม เบื่อผมแล้วใช่ไหมล่ะ ฮึก” ผมทุบอกคนใจร้ายเบาๆไม่อยากทุบแรงเดี๋ยวพี่คิงเจ็บ แต่พี่เค้ากลับเอามือผมขึ้นไปหอมและก้มลงมาหอมแก้มผมดังฟอด ฮึก เบื่อแล้วมาทำแบบนี้ทำไมล่ะนิสัยไม่ดีเลย!

   “ใครเบื่อฮึ เบื่อแล้วจะตามมาขนาดนี้เลยหรอ”ผมสะอึกหน้าร้อนผ่าวทันที ก่อนที่มือใหญ่ๆ จะเช็ดน้ำตาให้ผมอย่างอ่อนโยนผมมองตาเจ้าเล่ห์ที่อบอุ่นและทำให้ผมรู้สึกปลอดภัยมันทำให้ผมไม่อยากจะงอแงแล้ว

   “แล้วพี่จะไปนอนที่ไหน มาแบบนี้มันอันตรายรู้ไหมถ้าเจ้าหน้าที่จับได้ก่อนพี่ต้องนอนในคุกแน่ๆ เอาแต่ใจทำไม ฮึก”ผมซุกหน้าลงกับอกเหมือนเดิมเอามือวางไว้ที่ไหล่กอดตอบคนขี้แกล้ง

   “โอ๋ๆ ไม่ร้องน๊า พี่จองรีสอร์ทแถวนี้ไว้แล้วครับถึงจะได้ห้องเล็กไปหน่อยก็นอนได้ แค่เห็นหน้าน้องครีมก็พอใจแล้ว คิดถึงมากเลยรู้ไหม พี่ไม่ได้ตั้งใจมาทำให้เราไม่ได้มีความเป็นส่วนตัว แค่กะจะมาแอบดูห่างๆ แค่อยากเจอรู้ไหมครับ”

   “อือ รู้แล้วครับ” ผมบอกทั้งๆที่ยังซุกอกอุ่นอยู่

   “งั้นขอจุ๊บที”

   “อื้อ… จุ๊บ” ผมเงยหน้าขึ้นมาจุ๊บคางสากๆนิดๆและก้มหน้างุดลงไปอีก ได้ยินเสียงหัวเราะพี่คิงก่อนที่เราจะนั่งกอดกันอยู่ตรงนั้นอยู่นาน … อยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้จัง

   “น้องครีมค่ะ … เอ่อขอโทษนะค่ะผู้ปกครองน้อง คือดิฉันมาตามน้องครีมไปเข้านอนน่ะค่ะ พรุ่งนี้น้องต้องตื่นแต่เช้าค่ะ” ผมก้มหน้างุดอยู่ที่เดิมหน้าร้อนผ่าวๆ ไม่กล้าเงยหน้ามองครูเลย ครูต้องมองผมเป็นเด็กน้อยแน่ๆ

   “หึหึ ครับ เดี๋ยวผมพาน้องตามไป”

   “ค่ะน้องครีมหลับหรือค่ะ”

   “ครับ หลับสนิทเลย” เสียงตอนท้ายล้อเลียนผมของจริงเลย ผมเลยงับหน้าอกไปหนึ่งที จนคนตัวใหญ่ร้องซี๊ดออกมา เจ็บหรอ ขอโทษครับอ่ะ หอมให้ล่ะคงหายเจ็บล่ะเนอะ

   พี่คิงอุ้มผมเดินตามคุณครูมาที่บ้านก่อนจะเดินเข้ามาวางผมไว้ที่เตียงของตัวเองเหมือนเมโล่จะอาบน้ำอยู่ล่ะมั่ง ก่อนที่จะก้มลงหอมเหม่งผมฟอดใหญ่ บอกฝันดีและเดินออกไปเงียบๆ … หวังว่าพรุ่งนี้พี่คิงจะมาหาผมอีกนะ ฝันดีนะครับพี่คิง …

.

.

.

{ K }♨

หึหึ รูปน้องเยอะแยะขนาดนี้ไถเงินคุณหญิงแม่ได้เป็นกองแน่ๆ ผมนั่งฟินกับรูปในกล้องมีทั้งรูปตอนน้องเล่นน้ำตกแต่เสื้อสีบางซะจนเห็นอะไรต่อมิอะไร ถึงจะมีแต่เด็กๆผมก็หวง! ผมเลยต้องรีบวิ่งเอาเสื้อสีดำไปให้เปลี่ยน เด็กน้อยทำปากยื่นแต่ก็ยิ้มออกมารับเอาเสื้อผมไปใส่ มีตอนที่ร้องนั่งกินข้าวแก้มตุ่ยมัดจุกหน้าปล่อยผมด้วย อ๊ายยยยย!ขอกรี๊ดทีเถอะน๊ารักเกินนนน ผมมองรูปแต่มือยังลูบหัวตัวเล็กที่นอนหลับหนุนตักผมอยู่ โดยมีไอ้ราชเป็นคนขับ ไอ้บิวไม่ต้องไปถามถึงมันครับแม่งกลับไปตั้งแต่เมื่อวานล่ะ มันบอกทนคิดถึงเมียไม่ไหว ตลอดสามวันที่ผ่านมาน้องแสดงความน่ารักสดใส๊สดใสให้คนอื่นเห็นจนผมอิจฉา ผมเลยหมั่นไส้แอบถ่ายไปซะหลายแบตหมดไปหลายที ดีนะตอนกลับทางโรงเรียนอนุญาตให้ผมน้องกลับด้วยเจ้าตัวหน้ามุ่ยอยากจะกลับกับเพื่อน แต่ผมอ้อนป้อนคำหวานจนน้องยอมกลับด้วย เด็กอะไรน่ารักชะมัด จุ๊บๆนะเด็กน้อยของพี่คิง

“มึงแม่งไม่ยอมให้น้องมันห่างตัวเลยนะ รักแล้วหรอว่ะ”

“คงงั้นล่ะ ถ้าไม่รักคงหลงจนตายแทนได้แหละมั่ง”

“หึ เสือหมดลายเลยนะ เมื่อก่อนไม่เห็นมึงเอาใครเกิน 3 เดือนสักคน ถ้ารักน้องมันอย่าทำให้น้องมันร้องไห้เยอะมากนัก กูสงสาร”

“อย่ามาห่วงกูเลยไอ้ราช ห่วงตัวมึงเหอะ ชาติไหนจะได้เจอกันอีกว่ะ ฮ่าๆๆๆๆ”

“อย่ามาล้อเลียนกูน่า ! เดี๋ยวก็หักรถชนเสาตายห่าทั้งคันหรอก”

ผมหัวเราะในขณะที่มันหัวฟัดหัวเหวี่ยง จนน้องทำท่าเหมือนจะตื่น เด็กน้อยลืมตาแดงๆมามองผมก่อนจะโหมเข้ากอด ร้องไห้ออกมายกใหญ่จนพูดจาไม่รู้เรื่อง ผมถึงกับเอ่อ ไม่ต่างจากไอ้ราชที่มองกระจกหลังมาอย่างงๆ ผมกอดปลอบน้องอยู่นานกว่าจะคุยรู้เรื่อง

“ผะ ผมคิดถึงแม่เขม ฮึก ฝันถึงแม่เขม แม่เขมบอกหิว พี่คิงพาผมไปหาพี่เขมหน่อย ฮึก นะครับ ผมคิดถึง เหมือนแม่เขมไม่สบายด้วย ฮึก แม่เขมน่าสงสาร น่าสงสาร” น้องพูดเหมือนเพ้อ จนผมต้องเอามือลูบหลังอย่างปลอบใจ

“น้องครีม น้องครีมครับ ไม่ร้องนะ เงียบเด็กน้อย ครับๆ เดี๋ยวพี่คิงจะพาไปนะ ไม่ร้องน๊า”

“จริงๆนะ ไม่โกหกน้องครีมนะ ฮึก ไม่โกหกน๊า”

“ครับไม่โกหก”

ผมกดหัวแดงๆตาแดงๆลงไปกับอก น้องสะอึกอยู่นานกว่าจะยอมหายร้องไห้ … ฝันร้ายแบบนี้น้องครีมไม่เคยเป็นนี้หน่า … เป็นห่วงจัง ดีเหมือนกันผมจะได้ไปดูหลุมศพแม่เขมคนนั้นด้วย อยากขอบคุณที่เก็บเด็กคนนี้มาเลี้ยงจนโตและให้เขาได้เจอกับผม …

=============================

น้องครีมหนูร้องไห้บ่อยมากๆ เจ้จะเป็นลมนะลูก แง๊มๆ แต่ยังไงเจ้ก็รักหนูนะ จุ๊บๆ
แต่ก็ดีแล้วเด็กน้อยที่ไม่เก็บไปอึดอัดคนเดียว

อีพี่คิงชอบบงการน้องต้องตบๆ ฮ่าๆๆๆๆ บอกตรงๆนิสัยพี่คิงเป็นนิสัยที่คนเขียนชอบผู้ชายแบบนี้นะ
เป็นผู้ใหญ่เวลาอยู่กับคนอื่นแต่จริงจังกับเรื่องของเราพร้อมที่จะกอดปลอบทุกเมื่อ
ตอนวางนิสัยนี้ร๊ากรักแต่พอเขียนออกมาหมั่นไส้ชอบกล ฮ่าๆๆๆๆ

ขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะ และขอกำลังใจด้วยเน้อ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 26 อ้อนใจ } 31/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 31-07-2014 20:04:56

พี่คิงคะ ไม่ทราบว่าจะไปไถเงินแม่ทำไมคะ

ปอลอ น้องขิงฝันถึงแม่เขมด้วยอ่ะ ไม่ใช่ว่าแม่เขมเป็นอะไรจริงๆนะ *-*

(แอบอยากได้อัลบั้มของน้องขิงบ้าง แหะๆ)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 26 อ้อนใจ } 31/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 31-07-2014 20:51:54

หลงน้องจนโงหัวไม่ขึ้นเลยนะคุณพี่

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 26 อ้อนใจ } 31/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 31-07-2014 21:45:28

น้องครีมจะทำอะไรก็น่าเอ็นดูจริงๆเลย
ขอเถอะพี่คิง 5555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 26 อ้อนใจ } 31/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 31-07-2014 22:21:33

อิพี่คิงรีบพาน้องไปทำบุญซะ น้องจะได้สบายใจเลิกฝันร้าย แต่จริงๆแล้วที่ฝันร้ายคืออยู่กับอิพี่คิงกันแน่ 55555555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 26 อ้อนใจ } 31/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 31-07-2014 22:27:59

น้องน่าร๊ากกกกกกกก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 26 อ้อนใจ } 31/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 31-07-2014 23:55:50

:hao7:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 26 อ้อนใจ } 31/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 01-08-2014 00:47:27

หลวเด็กหัวปักหัวปำอ่ะอิพี่คิง :pigha2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 26 อ้อนใจ } 31/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 01-08-2014 01:09:28

น้องครีมน่ารัก มาจุ๊บ 2 ที

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 26 อ้อนใจ } 31/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 01-08-2014 09:18:23

คิงทั้งรักทั้งหลงน้องครีมจนไม่รู้ว่าจะทำอะไรแล้ว
แต่น้องก็น่ารักจริงๆ แต่น้องร้องไห้คิดถึงแม่เขม
คิงพาน้องไปทำบุญให้แม่เขมเถอะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 26 อ้อนใจ } 31/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 01-08-2014 10:18:11

น้องน่ารัก พี่คิงถึงหลงไงเล่า

อย่าน้อยใจจิ โอ๋ๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 26 อ้อนใจ } 31/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 01-08-2014 11:10:18

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 26 อ้อนใจ } 31/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 01-08-2014 11:45:37

น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
อย่างนี้ทั้งพี่คิง ทั้งคนอ่าน ก้อทั้งรักทั้งหลงกันปายยย >//////<
ปล. ชอบตอนน้องร้องไห้อ่ะ ดูจิตนิดๆ 555 -.,-

หัวข้อ: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 27 คำทำนายเรื่องน้องครีม } 1/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 01-08-2014 20:17:10

คำทำนายเรื่องน้องครีม

{ K }♨

   “พี่คิงไปพรุ่งนี้เลยนะ นะ ไปทำบุญที่วัดที่แม่เขมอยู่นะครับนะ ”

   “พรุ่งนี้พี่มีสอบนะเด็กน้อย ไว้วันเสาร์ได้ไหม แล้วไงพรุ่งนี้เราก็ต้องไปเรียนไม่ใช่หรือไง หือ ?”

กลับมายังไม่ทันทำอะไรเจ้าน้องครีมก็ดูงอแงแล้วครับ ผมขนกระเป๋าน้องอีกมือก็จูงเดินขึ้นลิฟท์ หน้าเศร้าๆมองผมอย่างมีความหวัง แต่จะทำไงได้พรุ่งนี้ผมไม่ว่างจริงๆนี้หว่า มีสอบทั้งอาทิตย์เลย น้องเองก็มีเรียนด้วยและจะไปได้ยังไง แต่ดูเจ้าตัวเล็กสิก้มหน้าจะร้องไห้อีกล่ะ งอแงตลอดดดดดดดดดด หึหึ

ระหว่างรอลิฟท์ถึงชั้น ผมก็เลยวางกระเป๋าก้มหน้าไปหาเด็กตัวเล็กขี้น้อยใจตรงหน้าจุ๊บๆที่แก้มไปทีนึง น้องยังก้มหน้าไม่สบตาผมอีก ผมเลยอุ้มขึ้นมาไว้บนแขนและลูบหัวลูกหลังอย่างเอาใจ น้องก็ซุกลงกับคอผมบ่นงุงงิงๆอย่าคนเดียว เฮ้อ … สงสารแต่ยังไงพรุ่งนี้ก็ไม่ได้อยู่ดีกว่าน้องจะเลิกเรียนกว่าผมจะเลิกสอบก็หมดวันพอดีแล้ว

“ไม่เอานะครับไม่งอแงนะ เอาอย่างงี้พรุ่งนี้เช้าตื่นมาใส่บารตกันก่อนและวันเสาร์ค่อยไปเนอะ แม่เขมคงไม่ดีใจถ้ารู้ว่าต้องครีมโดดเรียนไปเนอะ” น้องพยักหน้าแต่ยังยึดคอซุกหน้าเอาแน่น ชื่นใจจัง หึหึ พอถึงชั้นผมก็อุ้มเด็กน้อยเดินออกมา

   “ว้าย น้องครีมใช่ไหมค่ะ เป็นอะไรค่ะเนี้ย ”เท่านั้นแหละครับป้าแม่บ้านที่กำลังเดินผ่านมาก็ร้องทักทันที โว้วๆ ไอ้เด็กนี้ไปโปรยเสน่ห์ไปถึงไหนเนี้ย

   “ครีมไม่ได้เป็นอะไรครับป้าน้อย” เด็กน้อยเงยหน้าจากซอกคอผมขึ้นไปมอง ป้าแกเดินเข้ามาลูบหัวเด็กน้อยเหมือนปลอบใจเด็กน้อยผมหัวเราะเพราะจักกะจี้เพราะป้าแกจั๊กเดียมน้อง น้องเริ่มดิ้นมากขึ้นผมเลยต้องปล่อยลงและยืนมองเด็กน้อยเล่นกับป้าแกอย่างเอ็นดู

   “เอ่อ เข้าไปในห้องผมก่อนไหมครับ ดูท่าจะคุยถูกคอกัน”

   “ได้เหรอครับ” น้องครีมหันมามองผม ยิ้มแป้น แหมเมื่อกี้แมวตัวไหนงอแงก็ไม่รู้ ผมยิ้มก่อนจะอุ้มเด็กน้อยมาไว้บนแขน อยากจะอุ้มเอาไว้ตลอดเวลา อยากจะฟัดแก้มหอมๆป่องๆไม่แบ่งให้ใคร เด็กน้อยเอียงคอมองผม จนไอ้คิงอดใจไม่ไหวต้องก้มไปฟัดแก้มแดงๆนั้น ต้องเอามือเล็กยันหน้าผมไว้อย่างอายๆ ผมเหลือบไปมองป้าแกที่ยืนทำหน้าฟินยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ เลยก้มไปกระซิบแทน

   “ก็ห้องนั้นก็น้องเด็กน้อยคนนี้เหมือนกันนี้หน่า” น้องหัวเราะคิกคักก่อนจะหันไปเรียกป้าแกให้เดินตามเราสองคนเข้ามาในห้อง พอป้าแกเข้ามาได้ไอ้น้องครีมก็ดิ้นลงจากอ้อมอกผม กระซิก อยากกอดเอาไว้ตลอดนี้หน่า ก่อนจะวิ่งไปเชิญป้าแกไปนั่งที่โซฟาและวิ่งคลุกๆเข้าไปในห้องครัวทันที ผมกะจะเอากระเป๋าไปวางไว้ในห้องน้อง แต่ตอนเดินผ่านป้าแก ก็ต้องชะงักเมื่อเสียงป้าแกพูดขึ้น

   “ดวงของน้องครีม เธอยังมีกรรมเก่าที่รออยู่ … ดูแลน้องดีๆนะค่ะ ถ้าเกิดพลาดพลั้งหรือวู่วามขึ้นมา … น้องครีมอาจจะจากไปตลอดกาล แต่ถ้ารอดพ้นมาได้ ความสุขและความยั่งยื่นจะบังเกิดขึ้น … ”

   “ป้าพูดอะไร ?” ผมถามขึ้นกำหูกระเป๋าของน้องครีมแน่น …

   “ป้าเตือนด้วยความหวังดีค่ะคุณคิง … ขอให้รอบครอบและอย่าปล่อยน้องไว้คนเดียวในช่วงนี้ ไม่อย่างงั้นคุณอาจจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิต”

   “ไร้สาระน่ะป้า” ผมเริ่มหัวฟัดหัวเหวี่ยง เอาอะไรมาพูดว่ะ!!!!!! ผมไม่มีทางเสียน้องและไม่มีทางเสียใจไปตลอดชีวิตหรอกน่า!!!

   “ดวงของคุณคิงเป็นผู้ปกปักอยู่แล้ว และดูจะเป็นคนวู่วามเอาซะมากๆ ขอให้ระวังเรื่องการลอบทำร้ายหรือภัยอันตรายจากการปกป้องด้วยนะค่ะ”

   “เฮ้ เลิกพูดได้แล้ว!!!!!” ผมตะคอกเสียงดัง อย่าหงุดหงิด! แม้มเอ้ยใครก็ได้ให้อีป้านี้หุบปากสักที!!! มันน่าหงุดหงิดชะมัดเลยว่ะ ถ้าป้าแกเป็นผู้ชายกูกระโดดต่อยปากไปและ!!!

   “พี่คิงโวยวายอะไรครับ นี้ครับคุณป้าครีมเอาขนมมาให้ครับ”

   “อ่า!ป้านึกได้ว่ามีธุระต่อ ขอโทษด้วยนะจ้ะน้องครีมและเจอกันนะจ๊ะ” ผมยืนมองน้องที่ทำหน้าผิดหวังและเดินออกไปส่งอีป้านั้น มือผมกำแน่นฟันขบกันจนเจ็บกรามไปหมด … ดวงอะไรว่ะไร้สาระยังไงน้องครีมก็ไม่มีทางเป็นอันตรายอยู่แล้วตราบใดที่ผมยังมีชีวิตอยู่ไม่มีทางหรอก!!!!

.

.

.

{ C }♨

   วันนี้ผมตื่นแต่เช้าลุกขึ้นมาทำกับข้าวที่แม่เขมชอบและลงไปซื้อขนมที่แม่เขมชอบที่ซุปเปอร์ด้านล่างเพราะไม่มีเวลาทำ ครีมขอโทษนะครับที่ไม่ได้โชว์ฝีมือทำขนมที่แม่สอนน้องครีม แต่ผัดหน่อไม้ ฉู่ฉี่ปลาทู กับแกงจืดเต้าหู้ ที่แม่ชอบทานบ่อยๆ หวังว่าแม่เขมจะอร่อยกับมันนะครับ น้องครีมคิดถึงแม่เขมมากๆเลยรู้ไหม รักที่สุดด้วย แม่เขมเป็นแม่ที่ดีมากๆ ครีมยังจำตอนที่แม่สอนครีมทำการบ้านถึงแม่จะสอนผิดๆถูกๆ แต่ครีมก็มีความสุขมากๆ… อ่ะ! แต่ตอนนี้ผมต้องไปปลุกพี่คิงก่อนเพราะเดี๋ยวพระจะมาแล้ว และวันเสาร์นี้แม่เขมจะได้รู้จักกับพี่คิงอย่างเป็นทางการนะครับ ถึงเขาจะเป็นผู้ใหญ่ขึ้งอแงแต่เขาก็เป็นคนสำคัญของผมล่ะ รอแปปนึงนะครับเดี๋ยวผมจะทำบุญไปให้แม่ทาน

   ผมละจากกับข้าวที่ตักใส่ถุงไว้แล้ววิ่งขึ้นไปบนห้องของคนตัวใหญ่ที่นอนไม่รู้ตื่นอยู่เมื่อคืนก็กอดผมซะแน่น แต่ตอนเช้าผมขยับตัวยังไม่รู้สึกเลย ชิ … ผมก้มมองพี่คิงอย่างพิจารณาคนอะไรกันนะ ทำไมถึงหน้าตาคมคายขนาดนี้ … ต่างจากผมที่ตัวก็ผอมแห้ง กล้ามก็ไม่มี แถมยังเด็กเอาซะมากๆด้วย และทำไมหน่อพี่สาวทั้งหลายจึงไม่มีใครเข้ามาเกาะเกี่ยวกับพี่คิงสักคนเลย แต่ก็ดีแล้วล่ะ พี่คิงจะได้รักผมคนเดียว จุ๊บๆ นะผู้ใหญ่จอมงอแง

   “จ้องเขาแบบนี้ให้แม่เอาขันหมากมาขอด้วยนะ พี่ท้องแน่ๆ”

   “บ้าคนนะไม่ใช่ปลากัด อ่ะ! พี่คิงเดี๋ยวไม่ทันพระน๊า” ผมจะตีคนขี้แกล้งแต่ก็โดนฉุดลงไปกอดซะเอง คิกๆ จักกะจี้ อ่ะ หนวดมันทิ่มหน้าผม

   “นิดเดียวครับตัวเล็ก… รักนะพี่คิงรักน้องครีมที่สุด” … ทำไมนะพอได้ยินคำนี้ทีไร ใจผมหวิวตลอดเลย … รักสิ น้องครีมก็รักพี่คิง รักมากๆเลย รักจนไม่รู้ว่าความรู้สึกที่ผมมีมันเรียกว่ารักจริงๆรึเปล่าด้วย …

.

.

.

   "อะภิวาทะนะสีลิสสะ นิจจัง วุฒาปะจายิโน, จัตตาโร ธัมมาวัฑฒันติ อายุ วัณโณ สุขัง พลัง,"

   ผมยกมือไหว้พระท่านก่อนที่ท่านจะเดินไปโดยมีลูกศิษย์วัดตัวน้อยเดินตามต้อยๆ เดี๋ยวน้องครีมกรวดน้ำให้นะครับแม่เขม … ทานให้อิ่มนะครับ

   “สบายใจรึยัง หืม ?”พี่คิงถามผมขึ้น ผมส่ายหน้าก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมอง นิ้วใหญ่ๆของพี่คิงยกขึ้นมาคลึงหว่างคิ้วของผมเบาๆ

   “ครีมต้องไปไหว้แม่ที่วัดก่อนถึงจะสบายใจ”

   “จ้าๆ แล้วพี่คิงจะพาไปนะ”

   “สัญญาแล้วนะ” ผมยิ้มให้ก่อนที่จะจูงมือพี่คิงไปที่ม้าหินข้างๆคอนโดก่อนจะเปิดน้ำในขวดที่เพิ่งซื้อมา ใส่แก้วที่เตรียมมาด้วย และเอาชามมารองไว้ด้านใต้ และจับมือพี่คิงแน่น เขางงนิดๆ ไม่เคยทำบุญหรือไงนะคนๆนี้ … ก่อนจะเริ่มกรวดน้ำให้แม่เขม .... ครีมรักแม่เขมมากนะครับ…

.

.

.

{ K }♨

   “พี่คิงขี้โกหก!!!!!!”

   “ตัวเล็ก พี่ไม่ได้ตั้งใจฟังกันบ้าง!”

   “อย่ามาตะคอกผมนะ พี่คิงบอกเองว่าจะพาผมไปหาแม่เขม แต่พอถึงวันพี่คิงกลับบอกว่าติดธุระ ทำไมอ่ะ! นิสัยไม่ดี”

ปัง!

   ผมยืนงงอยู่หน้าห้องน้องที่เพิ่งปิดประตูใส่หน้าผมเมื่อกี้ น้องไม่เคยเหวี่ยงแง่งอนขนาดนี้ แสดงว่าต้องโกรธมากแน่ๆ!!! โธ่เว้ย ทำไมแม่งต้องเลื่อนสอบมาวันนี้ด้วยว่ะ!!! ผมยืนหัวฟัดหัวเหวี่ยงกับโชคชะตาอันน่าอนาถของตัวเองอยู่ น้องอุตส่าห์ตื่นมาแต่งตัวนั่งรอเป็นตุ๊กตาและแท้ๆ ผมเองก็เพิ่งรู้เมื่อเช้าเองว่าวันนี้มีสอบ เพราะไอ้ราชโทรมาบอก ไม่งั้นคงได้ขาดสอบไปแล้ว คือ ผมไม่ได้ตั้งใจอ่ะครับจะให้ทำยังไง!!!!

   ผมระงับอารมณ์ตัวเองก่อนจะค่อยๆเคาะประตูน้องและบิดประตูปรากฏว่ามันล็อก!!! เฮ้อ … 8 โมงล่ะด้วยผมมีสอบตอน 8.40 … ให้คนมารับน้องไปบ้านใหญ่แล้วกันและค่อยพาน้องไปตอนบ่ายๆ …น้องครีมขอโทษนะขอโทษ

   “น้องครีม เดี๋ยวพี่ให้คนบ้านใหญ่มารับไปบ้านนะ และพี่จะรีบตามไป … พี่ขอโทษนะ” ผมเอามือแนบกับประตูและพูดออกไป ก่อนจะรีบวิ่งลงมาจากคอนโดทันที

โธ่เว้ยๆ แม่งเอ้ย!!!!!! หนังสืออีวิชาห่านี้ก็ไม่ได้แตะกะจะมาอ่านใกล้ๆวันสอบ น้องครีมก็มาโกรธอีกพระเจ้าลงโทษผมแท้ๆ และพี่จะรีบกลับมานะน้องครีม! (T^T)

============================

:ling2: ตอนนี้ไม่รู้จะว่ายังไง ฮ่าๆ

เอาเป็นว่าขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะ และขอกำลังใจด้วยเน้อ มาจุ๊บเหม่งคนล่ะสองที จุ๊บๆ

อ้างจาก: กุ้งเชอรี่ ที่ 31-07-2014 20:04:56

พี่คิงคะ ไม่ทราบว่าจะไปไถเงินแม่ทำไมคะ

ปอลอ น้องขิงฝันถึงแม่เขมด้วยอ่ะ ไม่ใช่ว่าแม่เขมเป็นอะไรจริงๆนะ *-*

(แอบอยากได้อัลบั้มของน้องขิงบ้าง แหะๆ)

แม่เขมเสียแล้วจ้า เพราะโรคประจำตัว น้องเลยต้องอยู่กับป้าา โดยรังแกจนมาเจอกับพี่คิง

อิอิ รักน๊าาาาาาา :mew1:

[/color]

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 27 คำทำนายเรื่องน้องครีม } 1/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 01-08-2014 20:41:51

สวัสดีค่าาาาาาา

(เออ ลืมเลย แม่เขมมม ในสมองจำอิป้านั่นได้คนเดียว หลอนมากมาย)

ตอนนี้พี่คิงปล่อยน้องครีมไว้คนเดียวแล้ว จะเป็นอะไรหรือเปล่าหนอ? น้องก็รอบคอบอยู่น้า ไม่น่าเกิดอุบัติเหตุได้ง่ายๆ

:hao5: :hao5:

ป้าคะ ป้าทักแรงจริงไรจริงนะ :z13: :z13: โดนสอยซะทีนะคะป้า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 27 คำทำนายเรื่องน้องครีม } 1/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 01-08-2014 20:53:58

พี่เค้ามีธุระ หัดเข้าใจบ้างงง แอบเคืองครีม :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 27 คำทำนายเรื่องน้องครีม } 1/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 01-08-2014 21:04:02

อิพี่คิงนี่ฝากผีฝากไข้ไม่ได้เลย ยิ่งคำนายเป็นแบบนี้ด้วย น่ากังวลใจจริงๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 27 คำทำนายเรื่องน้องครีม } 1/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 01-08-2014 21:15:01

ป้าคนนี้ดูแม่นใช่ม๊ายยย แต่น้องน่ารักนิสัยดี บุญคุ้มครองนะลูก อิพี่มันไม่ตั้งใจผิดคำสัญญานะ หนูท้องรึเปล่าา เหวี่ยงๆนะ5555555แซวๆ รักคนเขียน มาต่อทุกวันเลย จุ๊บ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 27 คำทำนายเรื่องน้องครีม } 1/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 01-08-2014 23:39:45

ป้าถ้าไม่แม่นก็ดีไป แต่ถ้าแม่นซวยนะคะครีมมี่ :serius2:
พี่คิงไปดูแลน้องเลยยยยยยยยยยยยย :angry2:
อะไทำไมน้องครีมดูงี่เง่า เอาแต่ใจ o18

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 27 คำทำนายเรื่องน้องครีม } 1/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 02-08-2014 00:28:33

จุดเปลี่ยนรึ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 27 คำทำนายเรื่องน้องครีม } 1/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 02-08-2014 00:38:56

พี่คิงงงงงงงงงง อย่าลบหลู่เด้
กลับไปเฝ้าน้องเบย!!!!

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 27 คำทำนายเรื่องน้องครีม } 1/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: patsakon ที่ 02-08-2014 01:11:54

ไอ้พี่คิงมึงเสียน้องแน่น !ฟันธง :m16:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 27 คำทำนายเรื่องน้องครีม } 1/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 02-08-2014 01:22:09

คำทำนายจากป้า น่ากลัวได้อีก แต่พี่คิงก็เหมือนจะไม่สนใจซะงั้น ระวังเถอะ...น้องครีมจะได้อยู่ให้ปกป้องอีก จะสมน้ำหน้าให้!!!

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 27 คำทำนายเรื่องน้องครีม } 1/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 02-08-2014 02:07:18

การเชื่อมั่นในตั่วเองมากๆ ก็เป็นบาป....

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 27 คำทำนายเรื่องน้องครีม } 1/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 02-08-2014 02:13:41

ถ้าบอกว่าน้องจะหายไปเนี่ย อย่างน้อยๆให้น้องไปอยู่กับครอบครัวที่แท้จริงของน้องก็ยังดี
เพราะจะได้เบาใจว่าน้องไม่ต้องตกไปอยู่ในอันตราย กลัวว่าจะเป็นอีป้าใจยักษ์นั่นน่ะสิ หวังว่ามันคงจะหยุด
ทำเรื่องเลวๆเพราะโดนคิงขู่ไปแล้วนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 27 คำทำนายเรื่องน้องครีม } 1/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 02-08-2014 14:38:42

อันตรายกำลังมาสินะ ต้องระวังตัวกันแล้วแหละ

แต่น้องครีมก็เอาแต่ใจเหลือเกินนะลูก พี่เค้ามีสอบ เข้าใจพี่เค้าหน่อยสิ อย่างอแง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 27 คำทำนายเรื่องน้องครีม } 1/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 02-08-2014 14:49:08

เชื่อป้าแกหน่อยนะพี่คิง

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 27 คำทำนายเรื่องน้องครีม } 1/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 02-08-2014 15:46:01

คำทำนาย ที่น่าสนใจ ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 27 คำทำนายเรื่องน้องครีม } 1/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 02-08-2014 15:49:37

ทำไมคิงนิสัยแย่แบบนี้ มีคนทักคนบอกก็รับฟังสิ
อะไรวะไปว่าเขาอีก เกิดอะไรขึ้นแล้วมาจะรู้
แต่อย่ามาเกิดกับน้องครีมนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 27 คำทำนายเรื่องน้องครีม } 1/7/57 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 02-08-2014 20:48:07

:katai1: :katai1: :katai1: :katai1:ตูว่าน้องครีมหนีไปคนเดีวยแน่ๆเลยงานนี้ :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 28 ความผิดที่ไม่ได้ก่อ } 3/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 03-08-2014 18:41:13

ความผิดที่ไม่ได้ก่อ

{ C }♨

‘ไว้พรุ่งนี้ค่อยไปหาแม่เขมพร้อมคุณแม่ป้าลินและพี่คิงก็ได้ ไม่เป็นไรน้องครีมรอได้’

   ทำไมนะ ผมถึงไม่พูดอย่างนั้นกับพี่คิง … ฮึก ทำไมต้องให้อารมณ์โมโหอยู่เหนือเหตุผลทุกอย่างจนเผลอตะคอกซะใหญ่โตด้วย พี่คิงมีเหตุผลที่เลี่ยงไม่ได้ไม่ใช่เขาไม่ใส่ใจผมพี่คิงดูแลผมดีมาตลอด เขาให้ทุกอย่างที่ดีสำหรับผม … แต่ผมกับงอแงบ้าบอไร้สาระกับคำสัญญาอะไรนั้น ทำเรื่องเล็กให้กลายเป็นเรื่องใหญ่ … ไม่น่าเลยครีม พี่คิงคือคนคนสำคัญที่สุดของผม ผมทำเขาโกรธไปแล้ว เขาจะเกลียดผมไหม ต่อไปนี้พี่คิงคงไม่สนใจผมแล้ว … แย่ ผมมันแย่ น้องครีมขอโทษพี่คิง อยากขอโทษ ถึงพี่คิงจะโกรธ แต่น้องครีมอยากขอโทษ …

ติ๊ง! ๆๆๆ

   ผมเงยหน้าตาลีตาเหลือกขึ้นมาจากเข่าตัวเองก่อนจะดันตัวลุกขึ้นจากซอกเตียงวิ่งออกจากห้องไปยืนอยู่หน้าประตูห้องคอนโด ... พี่คิง พี่คิงรึเปล่านะ อาจจะกลับมาแล้วก็ได้ แต่เพิ่งออกไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเลย หรือว่าลืมของ ? ยังไงก็ตามน้องครีมต้องขอโทษพี่คิงให้ได้

   ผมเช็ดหน้ากับแขนเสื้อก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึก เตรียมรับสภาพตามที่ทำเอาไว้ ค่อยๆดึงที่จับประตูออกและค่อบๆ มองรอดช่องเล็กๆของประตูนั้นไปด้วยใจระทึก ก็น้องครีมทำผิดนี้หน่า ต้องเป็นคนรับโทษ … แต่แล้วประตูก็ถูกดันเข้ามาอย่างแรงจนผมผงะถอยหลัง

   “ไฮ เซอร์ไพร์”

   “อ่ะ อ้าว เมโล่” ไม่ใช่พี่คิงหรอกหรอ …

   “ทำหน้าผิดหวังเชียวนะ กลับก็ได้ ไปล่ะ”

   “ดะ เดี๋ยวๆ เมโล่เข้ามาก่อนสิ” ผมรีบร้องห้ามวิ่งไปดักหน้าเมโล่ไว้ก่อนจะผลักเพื่อนสนิทเข้ามาในห้องอย่างน้อยตอนนี้มีเพื่อนอยู่ผมก็ยังดี ผมเดินเลี่ยงมาในครัวเอาน้ำและขนมกล้วยที่จะเอาไปทำบุญให้แม่เขม และแบ่งใส่กล่องเอาไว้ก่อนแล้ว เอาออกมาใส่จาน 4- 5ชิ้น รินน้ำเปล่าจากขวดในตู้เย็นรินใส่เหยือกและเดินถือถาดออกไปหาเมโล่ที่นั่งอยู่ที่โซฟา

   “ว่าแต่ เมโล่มีอะไรหรอมาหาครีมแต่เช้า” ผมถามขึ้นในขณะที่ตัวเองวางถาดขนมลงบนโต๊ะ เมโล่มองหน้าผมนิดหน่อยก่อนจะพูดขึ้น

   “เบื่อน่ะ … เป็นอะไรหน้าตาไม่ค่อยดี”

   “ไม่มีอะไรหรอก” ผมฝืนยิ้มให้เมโล่ แต่อยู่ๆน้ำตาก็ไหลออกมาเอง จนต้อวหลบหน้าเมโล่ก้มหน้ามองมือตัวเอง

   “ทะเลาะกับไอ้บ้านั้นหรอ”

   “มะ ไม่หรอก ครีมทำตัวไม่ดีเอง”

   “เฮ้อ ไปเหอะ” แขนผมถูกรั้งขึ้น ผมเงยหน้ามองเมโล่ที่จับแขนผมอยู่เอียงหน้ามองอย่างไม่เข้าใจ เมโล่เหยียดยิ้มนิดๆก่อนจะพูดขึ้นอีก

   “ไหนๆวันนี้ตาลุงนั้นไม่อยู่แล้ว หนีเที่ยวกันเถอะ”

   “ตะ แต่ว่า … เราอยากไปไหว้แม่มากกว่าไม่อยากไปไหนหรอก”

   “งั้นเดี๋ยวฉันพาไป”ผมพูดขึ้น เมโล่ถอนหายใจก่อนจะพูดออกมาอย่างไม่กังวนอะไร

   “แต่ … พี่คิงจะโกรธเอา” ผมอ้อมแอ้มขึ้นแต่เมโล่ไม่ยอมฟังลากแขนผมจะให้ไปด้วยให้ได้

   “ไม่ต้องไปสนใจน๊า เราอายุจะ 16 กันแล้วนะ ตอนอยู่เมกาฉันก็ไปไหนมาไหนคนเดียวตลอดไม่เห็นเป็นไรเลย ไปเถอะ”

   “ดะ เดี๋ยวอย่าลาก เมโล่ครีมขอหยิบของก่อน”ผมว่าเมโล่ยอมปล่อยและไปยืนรอหน้าห้อง ผมเดินเข้ามาหยิบของที่จะถวายพระและกระเป๋าเป้ใบสีขาวของตัวเอง คงไม่เป็นไรหรอกมั้งกลับมาพี่คิง เขาเหนื่อยกับผมมามากแล้ว แค่นี้เองผมไปกับเมโล่ก็ได้ เพื่อวันไหนผมไม่มีพี่เค้าจริงๆ ผมจะได้เดินกลับไปที่เดิมๆของผมถูก … แม่เขมครีมกำลังจะไปหาแม่นะครับ

.

.

.

   ลุงชาติชายวัยกลางคนขับรถของบ้านใหญ่เดินขึ้นมาบนคอนโดกล่าวทักทายกับพนักงานอย่างคุ้นเคย วันนี้เขาขึ้นมารับน้องน้อยของบ้านด้วยตัวเอง เพราะนายน้อยของเขาโทรไปขอความช่วยเหลือเอาไว้ เห็นว่ามีสอบอะไรสักอย่าง เขาไม่ได้สนใจ แต่ภารกิจที่เขาได้มาคือต้องมารับน้องครีมไปส่งบ้านใหญ่โดยสวัสดิ์ภาพ

   เขาเดินเข้าไปในลิฟท์ก่อนจะกดชั้นที่รู้ดี เมื่อลิฟท์ถึงชั้นก็เดินออกไปอย่างอารมณ์ดี เขาเองก็เป็นหนึ่งคนที่รักและเอ็นดูน้องครีมไม่ต่างจากผู้ใหญ่คนอื่นที่ต่างรุมหลงรักเด็กหน้าตาจิ้มลิ่มน่ารักคนนั้น ถึงตอนที่เจอกันครั้งแรกเด็กคนนี้จะเป็นเด็กที่ไม่มีใครรู้หัวนอนปลายเท้า แต่ด้วยความน่ารักสดใสทำให้ทุกคนไม่ให้ความสนใจกับอดีตหรือขุดคุ้ยมันออกมา

ติ๊ง !

   “คุณหนูครีมครับ ลุงมารับแล้วครับ” ลุงชาติกดกริ่งก่อนจะตะโกนเข้าไปในห้อง เพื่อให้เด็กน้อยรู้ตัวและออกมาเปิดประตู นานสองนานก็ไม่เห็นมีคนมาเปิด กดแล้วกดอีกก็ไม่มีคนออกมา จนเจ้าตัวเริ่มกังวนลุงชาติหวักเอามือถือเครื่องเก่าของตัวเองออกมาจะกดโทรหาพี่คิง แต่ยังไม่ทันกดเสียงแหบๆของคนมีอายุก็ดังขึ้น

   “มาหาน้องครีมหรือค่ะ”

   “อ่าใช่ ป้าเห็นไหม ผมกดแล้วกดอีกก็ไม่เห็นคุณหนูออกมา” เขาหันไปพยักหน้ากับแม่บ้านที่รับผิดชอบชั้นนี้

   “ป้าเห็นหนูครีมออกไปกับเด็กผมสีทองเมื่อสังครู่เองค่ะ”

   “อะไรนะป้า!!! ซวยล่ะไอ้ชาติเอ้ย ขอบคุณนะป้า” ลุงชาติพูดก่อนจะวิ่งออกมาพร้อมทั้งกดโทรศัพท์หาพี่ใหญ่ของบ้านทันที

.

.

.

   บนรถแท็กซี่น้องน้อยนั่งใจไม่ดีกลัวแปลกๆเพราะปกติจะไปไหนมาไหนแต่ล่ะทีต้องมีพี่คิงตัวโตคอยอยู่ข้างๆเสมอทำให้รู้สึกปลอดภัย แต่ตอนนี้มีแค่ตัวเองและเมโล่ที่นั่งมองนอกกระจกอยู่ เส้นทางที่ทั้งสองคนกำลังมุ่งหน้าไปเป็นไปตามที่น้องน้อยต้องการคือวัดที่แม่เขมของน้องอยู่ แขนเล็กกอดเครื่องถวายพระแน่นก้มหน้ามองโทรศัพท์ในมือ ชั่งใจว่าจะส่งข้อความบอกพี่คิงดีไหม … อาจจะทำให้เขารำคาญรึเปล่า … แต่ถ้าไม่ส่งพี่คิงอาจจะโกรธมากกว่านี้ก็ได้ …

   “ถึงแล้วครับ” ก่อนที่น้องครีมจะทันทำอะไรรถก็จอดเทียบหน้าวัดใกล้ๆชุมชนแออัดบ้านเก่าของเด็กน้อย เด็กน้อยสั่นนิดๆหายใจไม่ปลอดโปร่ง ภาพเก่าๆของคืนวันเดิมๆเริ่มเข้ามาทำร้ายเด็กน้อยให้รู้สึกไม่ดี ยิ่งตอนนี้ไม่มีคนคอยปกป้องยิ่งทำให้ใจสั่นแปลกๆ

   แต่แล้วมือเล็กก็ถูกบีบเบาๆจากเพื่อนตาสีฟ้าข้างๆ เด็กน้อยหันไปมองก่อนจะยิ้มและมุดออกจากรถตามเพื่อนไป เด็กตัวเล็กสองคนจูงมือกันเดินเข้าไปในวัดที่ไม่ใหญ่มากนัก บรรยากาศเต็มไปด้วยต้นไม้รมรื่นใจคนในวัดไม่ค่อยเยอะมากนัก ทันใดนั้นเองเด็กวัดหน้าตามอมแมม สองสามคนก็วิ่งมาหาตัวเล็กที่ยืนทำหน้ามึนอยู่

“เปา คิม จิ๋ว! ” แต่พอเห็นว่าเป็นเพื่อนเก่าของตัวเองที่โรงเรียนเก่าก็ระริกระรี้ดีใจเหมือนปลาได้น้ำทันที

   “ครีม ไอ้ครีมใช่ไหมว่ะ หายไปไหนมาว่ะ เพื่อนในห้องเป็นห่วง ถามป้าเอ็งก็บอกเอ็งหนีตามผู้ชายไป จริงปะว่ะ”คำพูดที่เหมือนหามๆไม่เข้าหูแต่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงเป็นใยทำให้เมโล่ที่ยืนอยู่ข้างๆหันขวับไปมองคนพูดหน้านิ่ง เพื่อนตัวใหญ่กว่าน้องครีมเข้ามาจับไม้จับมือน้องน้อยเหมือนจะสำรวจให้แน่ชัดว่าเพื่อนตัวเองจริงๆเขาไม่ได้ตาฝาด

   “ปะ เปล่าหรอก เปา ครีมปะ ไปอยู่กับญาติน่ะ” เด็กน้อยจำใจโกหก ก่อนจะเงยหน้ายิ้มหวานให้ทุกคนที่รายล้อม

   “ญาติหรอว่ะ เอ็งมีญาติด้วยหรอ ข้าไม่เคยได้ยิน” เจ้าเด็กอีกคนถามขึ้น ทำให้เด็กน้อยถึงกับสะอึก ใช่แล้วทุกคนที่นี้รู้ดีว่าเด็กน้อยอยู่กับแม่และป้ามีกันอยู่แค่สามคนเท่านั้น ไม่มีญาติที่ไหนสักคนเดียว …

   “เอ่อ … คือ”

   “ฉันนี้แหละพี่ครีม” อยู่ๆเมโล่ก็พูดขึ้นพลางเชิดหน้าและร่างกายที่ใหญ่โตกว่าเด็กไทยเพื่อนของเด็กน้อย ทำให้เจ้าสายสหายขยาดนิดหน่อย

   “ดีแล้วแหละที่เอ็งมีอนาคตดีกว่าพวกข้า มาหาแม่เอ็งเหรอว่ะ ไปสิว่ะ เดี๋ยวพวกข้านำไปเอง” เด็กน้อยพยักหน้าก่อนจะเดินตามสายสหายเข้าไปในโบสถ์เพื่อทำบุญก่อนและจึงไปหาแม่ที่ที่เก็บอัฐิของแม่เขม พร้อมกับจิตใจที่ไม่ค่อยปกติของตนเอง เหมือนกำลังจะมีบางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้นกับตัวเอง …

.

.

.

   เมื่อทำบุญและพูดคุยกับหลวงตาที่คุ้นเคยมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยเสร็จเด็กน้อยก็เดินมาที่เก็บอัฐิของแม่ ที่อยู่หลังวัด เด็กน้อยไม่เคยลืมแม้ที่เก็บอัฐิจะเยอะมากแค่ไหน เด็กน้อยจำได้ขึ้นใจเสมอว่าอัฐิของแม่เก็บไว้ที่ไหน แม้หลับตาก็ยังเดินมาถูก เพราะเมื่อก่อนน้องน้อยมาที่นี้เกือบทุกวัน

   เด็กน้อยมายืนอยู่หน้าที่เก็บอัฐิของแม่เขม เข่าเล็กๆค่อยๆทรุดลงเบื้องหน้ามือน้อยเอื้อมไปสัมผัสเนื้อหินอ่อนที่มีรูปของหญิงอ้วนท้วมขาวดำมีตัวอักษรบอกชาตะมรณะอย่างชัดเจน … จะปีนึงแล้วที่แม่เขมจากไป … แต่เมื่อน้องครีมคิดว่าแม่เขมต้องโดดเดี่ยวอยู่ที่นี้เพียงคนเดียว น้ำตาก็ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว … เหงาไหมครับ … หิวไหมครับ … ครีมคิดถึงแม่

   ผ้าเช็ดหน้าผืนเล็กๆถูกบรรจงลูบไปตามเนื้อหินอ่อนปัดเป่าฝุ่นละอองออกจากใบหน้าใจดีของแม่เขม เด็กน้อยปาดน้ำตาไปก็เช็ดไป เมื่อเช็ดเสร็จก็นำดอกกุหลาบสีชมพูดอกใหญ่ซึ่งเป็นดอกไม้ที่แม่เขมชอบมากที่สุดวางไว้ด้านหน้า ปากแดงๆขบกันแน่น ตาใสเอ่อล้นไปด้วยน้ำตาที่ไม่มีวันจางหาย ทำให้ดูน่าสังเวชและสงสารจับใจ เมโล่ที่เฝ้าดูอยู่ห่างๆทำท่าเหมือนจะเดินเข้าไป แต่ถูกเจ้าเปาจับไหล่ห้ามเอาไว้เสียก่อน

   “ปล่อยครีมไปเถอะ เจ้านั้นจะยิ่งเสียใจถ้ามีคนไปสงสารมัน เจ้านั้นถึงจะร้องไห้ขี้แยมากแค่ไหน แต่มันก็เป็นคนเข้มแข็ง … เผลอๆยิ่งกว่าพวกข้าเสียอีก” เมโล่ขมวดคิ้วอย่างสงสัยจะเอยถามเปาขึ้นอีก แต่ก็ยอมหุบปากมองภาพตรงหน้านิ่งเช่นเดิม

   “แม่เขม … น้องครีมมาหานะครับ ครีมคิดถึงแม่มากๆ ตอนนี้ครีมมี… มีคุณแม่ที่แสนใจดี มีคุณลุงที่น่ารัก มีพี่คิงที่คอยดูแลน้องครีม มีทุกๆคนคอยเคียงข้าง … แม่เขมครับ ไม่ต้องเป็นห่วงครีมนะครับ ครีมอยากให้แม่ไปอยู่ที่ดีๆ ฮึก … แล้วชาติหน้าเราค่อยเกิดมาเป็นแม่ลูกกันนะครับ …ฮึก รักครับ ครีมรักแม่เขมที่สุด รักมากๆ” ไม่ว่าจะบอกรักสักกี่ครั่งในตอนนี้ ก็ไม่มีเสียงอบอุ่นและอ่อนโยนตอบกลับมาเหมือนตอนที่แม่เขมมีชีวิตอยู่ …

   เด็กน้อยนั่งร้องไห้อยู่สักพักก็ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาจากมือตัวเอง ก่อนจะเหยียดยิ้มให้รูปถ่ายของแม่ เช็ดน้ำตาด้วยหลังมือเล็กๆและพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่มาดมั่นกว่าเดิม

   “ครีมจะเข้มแข็งครับ … ครีมจะเป็นคนดี เป็นเด็กน่ารักไม่ทำความผิดหวังให้ทุกคนที่รักครีมและหวังในตัวครีม …แม่เขมเป็นกำลังใจให้ครีมด้วยนะครับ ” เด็กน้อยค่อยๆพยุงตัวเองยืนขึ้น และยกมือไหว้พึมพำอะไรบางอย่าง ก่อนจะหันหลังเดินออกมากัดริมฝีปากตัวเองไม่หันหลังกลับไปมองอีกเป็นครั่งที่สอง …

ลมหอบใหญ่พัดผ่านตัวน้อยอย่างอ่อนโยนราวกับโอบอุ้มให้มิให้เจอกับสิ่งอันเลวร้ายขึ้นอีก เหมือนเกราะป้องกันอันตรายของผู้เป็นแม่ มันทำให้เด็กน้อยอบอุ่นประหลาด …

.

.

.


   “ขอบใจนะเมโล่ที่มาเป็นเพื่อนครีม”น้องครีมเดินตามหลังสามสหายที่จะเดินมาส่งที่หน้าวัด โดยมีเมโล่เดินอยู่ข้างๆก่อนจะหันไปยิ้มให้เพื่อนสนิทและพูดขึ้น

   “อือ … ครีม เสียใจมากไหมที่แม่จากไป”

   “ก็ต้องเสียใจสิ … แต่ทำไงได้ ครีมทำอะไรไม่ได้ แม่เขมสู้เต็มที่แล้ว แม่เขมควรที่จะได้พัก …”

   “หรือ … ดีจังนะ” เด็กน้อยขมวดคิ้วน้อยๆอยากจะถามเมโล่ที่ทำหน้านิ่งเฉยแต่ดูเจ็บปวดแปลกๆ ในบางทีก็ทำเหมือนเข้มแข็ง แต่บางทีก็ส่องประกายร้าวรานขึ้นจนน้องครีมตกใจ … สรุปแล้วเมโล่เป็นอะไรกันแน่… น้องครีมอยากจะรู้ เพื่อน้องครีมอาจจะช่วยเพื่อนได้บ้าง …

เอี๊ยดดดดด!

   เด็กน้อยหันขวับมามองด้านหน้าทันทีเมื่อรถตู้สีดำคันใหญ่มาจอดด้านหน้าชายวัยรุ่นสามสี่คนเดินลงมาจากรถถือไม้และอาวุธมาคนล่ะอย่างสองอย่าง เมโล่ดึงครีมมาไว้ด้านหลังจับมือแน่นเตรียมพาวิ่ง แต่แล้วก็ได้ยินเสียสามสหายที่อยู่ด้านหน้าน้องครีมร้องตะโกนเสียงดัง

   “พะ พวกแกมาทำอะไรที่นี้ว่ะ!!!!”

   “เสือกน่าไอ้เด็กวัดโสโครก” และหนึ่งในนั้นก็สะบัดมือตบฉาบเข้าที่หน้าของเปาจนเด็กน้อยกระเด็นออกไป เพื่อนอีกสองรีบวิ่งไปหาเปาก่อนจะถูกยืนล้อมเด็กสามคนเอาไว้ไม่ให้แส่หาเรื่องอีก ก่อนที่คนเป็นหัวโจกจะเดินก้ามสามขุมมาที่เมโล่ที่ยืนบังเด็กน้อยอยู่

   “ถอยไป ไอ้หนูฉันไม่มีธุระกับแก”

   “ไม่!!!!”

   “กูบอกให้ถอย!!!!!”

ผลั๊ว!

   เมโล่หน้าสะบัดตามแรงต่อยของเจ้าคนนั้น ก่อนจะโดนสมุนของมันลากออกไปกองรวมกับสหายทั้งสามคน เสียงตะโกนโหวกเหวกโวยวายและพยายามที่จะต่อสู้ของสหายสามคนที่อยากจะช่วยเพื่อนตัวเล็กแต่ก็ถูกตบตีจนต้องลงไปนอนอยู่ที่พื้น พระที่เห็นเหตุการณ์เริ่มโวยวายและจะเข้ามาช่วยเด็กๆแต่ถูกกลับพวกมารยกปืนขึ้นหมายจะทำร้ายหากก้าวเข้ามา
เด็กน้อยที่ยืนประจันหน้ากับวายร้ายก้มหน้าตัวสั่นด้วยความกลัวแต่แล้วก็ต้องเงยหน้าหันไปมองและตะโกนออกมาเสียงดังเมื่อเปาถูกเตะเข้าที่ชายโครงอีกรอบ

   “ยะ อย่าทำอะไรพวกเขา!!!!” เสียงหัวเราะของพวกมารดังขึ้นพวกมันยอมหยุดมือที่ทำร้ายทุกคนแต่เสียงแหบของชายตรงหน้าน้องครีมกลับดังขึ้น

   “หึหึ ว่าไงเด็กน้อยตามหาตัวเสียตั่งนานไม่คิดว่าจะมาเจอกันที่นี้เนอะ …ได้ข่าวว่ามีคนเก็บไปเลี้ยงนี้หว่า สบายและก็ใช้หนีที่ป้าแกติดฉันไว้ซะก่อนสิว่ะ ! ” คำพูดนั้นทำให้น้องรู้สึกคอแห้งผ่าวกระบอกตาร้อนขึ้นมาอีก … ตะกุกตะกักถามขึ้นด้วยเสียงที่สั่นเทาด้วยความหวาดกลัว

   “หนี้ ? หนี้อะไร ผมไม่รู้เรื่อง”

   “แบบนั้นสิยิ่งน่าสนุก … จะไม่มีใครในที่นี้เจ็บตัวอีก ถ้าแกไปกับฉัน … หึหึ หน้าหวานๆแบบนี้สิ ลูกค้าชอบกันนัก ไปใช้ร่างกายแทนหนี้ของป้าแกแล้วกัน!!!! ไปขึ้นรถ!!!!”

   “ไม่! ไม่ ไม่ไป ไม่ไป ช่วยด้วยพี่คิงช่วยผมดะ...อั๊ก!!!! ”

เด็กน้อยที่พยายามจะขัดขื่น สลบไปทันทีเพราะแรงหมัดที่ต่อยเข้าที่ท้องน้อยของตน ก่อนจะถูกรวบขึ้นบ่านำขึ้นรถตู้สีดำไปท่ามกลางเสียงหัวเราะของเหล่าปิศาจที่กระหายเลือดทั้งหลาย เจ้ารถตู้คันดำก็ขับออกไปและหายไปอย่างรวดเร็ว พระและคนภายในวัดรีบเข้ามาให้การช่วยเหลือเด็กน้อยทั้งสี่ที่นอนสะบัดสะบอมอยู่ที่พื้น…

=============================

น้องครีมลูกแม่!!!!!! o22

เอาจริงๆถ้าถามว่าเรื่องนี้ใครผิดบอกเลยอีป้าผิด!!!!!

กระซิกมาเป็นกำลังใจให้น้องครีมกันเถอะนะค่ะ

เมื่อวานไม่ได้มามีคนคิดถึงน้องครีมไหมน้า :hao7:

ขอบคุณทุกกำลังใจและขอกำลังใจด้วยนะค่ะ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 28 ความผิดที่ไม่ได้ก่อ } 3/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 03-08-2014 18:56:43

ดวงคนจะเจอ ก้ช่วยไรไม่ได้ :ling2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 28 ความผิดที่ไม่ได้ก่อ } 3/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 03-08-2014 19:21:48

ไม่รู้จะด่าอิมนุษย์ป้าเปรตนรกเดินดินนี่ยังไงถึงจะสาแก่ใจ
สร้างแต่ปัญหาไม่รู้จักจบจักสิ้น หวังว่าครั้งนี้พี่คิงจะทำให้ยัยป้านี่มันหายสาปสูญไปจากโลกนี้เลยนะ
เชียให้คิงฆ่ามันให้ายๆไปเถอะ อยู่รกโลกเปล่าๆ อ่านแล้วได้อารมณ์ว่ายัยป้านี่มันเป็นขยะสังคมจริงๆ :katai1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 28 ความผิดที่ไม่ได้ก่อ } 3/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: boyslover ที่ 03-08-2014 19:36:09

ไอคิงเต้นเป็นเจ้าเข้าแน่ๆเหอะๆ ไม่พาน้องมาเองช่วยไม่ได้ :m16:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 28 ความผิดที่ไม่ได้ก่อ } 3/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 03-08-2014 19:56:43

ห๊ะ!!! อิป้าหนี้งอกอีกแล้วเหรอนี่

ตายๆๆ พี่คิงวันนี้สอบเสร็จหัวยุ่งแน่นอน คนที่ซวยที่สุดคือหนูครีมกับเมโล่นี่ล่ะ โดนสวดยาวววววเลย

(ท่าทางพวกทวงนี้อาจจะศพไม่สวย เอาแบบฝังกลบไปพร้อมอิป้าก็ได้นะคะ ฟุฟุ)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 28 ความผิดที่ไม่ได้ก่อ } 3/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 03-08-2014 20:49:07

ก้อว่าแร้วววว
โดนจับเนี่ย จะโทษคิงก้อไม่ได้นะ
ก้อเค้าสอบอ่ะ สอบอ่าาาา

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 28 ความผิดที่ไม่ได้ก่อ } 3/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 03-08-2014 20:55:15

:katai1: :katai1: :katai1: :katai1:ตูเครียดดดดดดดดดดดดด :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 28 ความผิดที่ไม่ได้ก่อ } 3/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 03-08-2014 21:17:39

:o เฮ้ย น้องครีมโดนลักพาตัวไปไหนอ่ะ
แล้วพี่คิงจะตามมาช่วยทันเป่าอ๊า :hao5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 28 ความผิดที่ไม่ได้ก่อ } 3/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 03-08-2014 22:12:53

โดนอีกแล้ว จะไปว่าอิพี่คิงก็ไม่ได้นะเค้าติดธุระจริง
ขอให้รอดปลอดภัยนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 28 ความผิดที่ไม่ได้ก่อ } 3/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 03-08-2014 22:36:28

เอิ่ม เปงเรื่องจนได้

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 28 ความผิดที่ไม่ได้ก่อ } 3/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 04-08-2014 10:22:33

แย่แล้ว แย่แน่ๆ พี่คิง น้องโดนลักพาตัว รีบมาช่วยด่วน!!!!

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 28 ความผิดที่ไม่ได้ก่อ } 3/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 04-08-2014 12:40:02

น้องครีมโดนลักพาตัวไปแล้ว
พี่คิงไปช่วยน้องเร็วเข้า !!!!!!!

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 28 ความผิดที่ไม่ได้ก่อ } 3/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 04-08-2014 14:47:52

เด็กสิบหกคิดว่าตัวเองโตแล้ว?? โถชีวิต!!! :(

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 28 ความผิดที่ไม่ได้ก่อ } 3/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 04-08-2014 15:22:41

อ้าวว โดนจับไปเฉยเลย เพราะไม่เชื่อฟังพี่คิงนิแหละ

มันอัตรายนะ

รู้บ้างไหมฮึ

เมโล่ รีบโทรหาพี่คิงเร็ว จำทะเบียนรถไว้ด้วย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 29 ความเชื่อมั่นกับน้ำตา } 4/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 04-08-2014 23:22:15

ความเชื่อมั่นกับน้ำตา

{ K }♨

   ในที่สุด วันนี้ก็มาถึง วันที่กูได้ปิดเทอมสักที เฮ้อ … เกือบตายห่ากันอีวิชาสุดท้ายนี้แหละ เรียนกูก็ไม่ค่อยตั้งใจเรียน หนังสือก็ไม่ได้อ่าน ช่างแม่งไว้เครียดอีกทีตอนเกรดออกก็ได้กลับไปหากำลังใจดีกว่า ว๊ะ ฮ่า ฮ่า ก่อนอื่นต้องโทรหาตัวเล็กก่อนไม่รู้ป่านนี้หายโกรธหรือยัง ขู่เป็นแมวอยู่เมื่อเช้าก็น่าร๊ากไปอีกแบบเนอะ คึคึ

   “ไอ้ห่าคิงออกมาได้ก็จะโทรหาเด็กเลยนะมึง”

   “แน่นอน หึหึ” ผมหันไปหัวเราะกับไอ้บิวที่เดินเป็นซากศพออกมาคู่กับไอ้ราช รอโทรศัพท์ที่ปิดเครื่องไว้บูทเครื่อง พอเปิดเครื่องมาได้ ผมก็ต้องแปลกใจเมื่อขึ้นแจ้งเตือนว่าไม่ได้รับสายลุงชาติถึง 10 กว่าสาย คุณแม่อีก 30 กว่าสาย … ที่บ้านมีเรื่องอะไรงั้นหรอ แต่ผมให้ลุงชาติไปรับน้องครีมที่คอนโดนี้หว่า … น้องครีม น้องครีมเป็นอะไรรึเปล่า!!!!

   “เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ -”ผมกดวางสายแทบอยากจะปาโทรทัพศ์ทิ้งแต่กั้นใจเองไว้ก่อน เด็กดื้อน้องครีม เป็นอะไรรึเปล่านะ เป็นห่วงจริงๆให้ตายสิว่ะยิ่งน้องขู่ฟ่อๆก่อนออกมาแบบนั้นผมยิ่งไม่สบายใจ ผมขมวดคิ้วกดเบอร์คุณนายแม่ทันที

   “เป็นอะไรว่ะไอ้คิง”

   “เดี๋ยวอย่าเพิ่งถาม” ผมบอกไอ้บิวให้หุบปากและรีบกดโทรหาแม่ทันที

   “ตาคิงงงงงงง ทำไมปิดเครื่องล่ะ และนี้อยู่ที่ไหนน้องอยู่ด้วยรึเปล่า”ไม่ถึงอึดใจแม่ก็กรอกสายพูดกลับมา ผมขมวดคิ้วตั้งสติ ถ้าขืนบ้าตอนนี้ไม่มีทางรู้เรื่องหรอก

   “น้อง ? ผมให้ลุงชาติไปรับน้องครีมแล้วนี้”

   “ตายแล้ว! ลุงแกบอกว่าน้องครีมไม่อยู่ห้อง ถามแม่บ้านเค้าบอกว่าน้องออกไปกับเด็กผมสีทอง ตาคิง! น้องอยู่ไหน !!!”

   “ผมไม่รู้แม่ … แค่นี้ก่อนนะถ้าตามหาเจอแล้วจะโทรหา”

   “เดี๋ยวตาคิ-” ผมกดตัดสายแม่ … น้องครีมออกไปกับเมโล่งั้นหรือ …ออกไปไหนกันสองคน จะมีอันตรายรึเปล่า ไม่ได้ ต้องตามหาและจับมาตีก้นซะให้เข็ด!!! เด็กดื้อ !!! และไอ้เมโล่อีกตัว จับได้พ่อจะตบกระโหลกให้!!!!

   “กูไปก่อนนะพวกมึง”

   “เดี๋ยวไอ้คิง ไอ้คิงงงงง” ผมไม่สนใจเสียงเรียกพวกมันวิ่งลงตึกเรียนไปที่จอดรถด้านหลังทันที ที่เดียวที่น้องครีมอยากไปตอนนี้เดาไม่อยากหรอก ถึงผมจะไม่เคยไปวัดแถวบ้านน้องครีม แต่มันจะมีสักกี่วัดกันเชียว อย่างไรผมก็ต้องตามหาเด็กดื้อให้เจอจนได้ นั้นแหละ ดื้อนักเดี๋ยวจะจับฟัดให้เข็นเลย!!!!

.

.

.

{ C }♨

   “น้องครีม น้องครีม ลูกแม่” สัมผัสอันบางเบาลูบไล้ไปตามใบหน้าผม มันอ่อนโยนและอบอุ่นเหมือนที่ผมเลยสัมผัส เสียงที่ร้องเรียกชื่อผมพร้อมสัพนามของตัวเองที่แม่เขมมักใช้ประจำ … แม่เขมหรือ

   “แม่เขม …”

   “จ๊ะ แม่เอง ลืมตานะน้องครีม”

ผมค่อยๆลืมตาขึ้น แต่ก็ต้องหลับตาลงอีกเพราะแสงที่แยงตาเสียงหัวเสียงหัวเราะพร้อมสัมผัสบนกระหม่อมผมและตักนุ่มๆที่ผมนอนหนุนอยู่ ทำให้ผมรู้ทันทีว่าแม่เขมอยู่ตรงนี้ … ผมค่อยๆลืมตามองอีกครั้ง รอบกายผมเป็นปุยเมฆสีขาวรายล้อมอยู่ ผมค่อยๆลุกขึ้นจากตักนุ่ม และหันไปมองคนที่มอบสัมผัสอันคุ้นเคยให้ผม และน้ำตาผมก็ไหลออกมา แม่เขม … แม่เขมจริงๆด้วย ผู้หญิงตุ้ยนุ้ยน่ารักกับรอยยิ้มที่อ่อนโยนตรงหน้าผมคือแม่ของผมจริงๆ ฮึก …

   “แม่กลับมาหาครีมใช่ไหมครับ ครีมคิดถึงแม่ คิดถึงมาก” ผมโหมเข้ากอดแม่เต็มแรง แม่เขมกอดผมไว้แน่นเช่นกัน เรื่องจริงใช่ไหมผมไม่ได้ฝัน ผมไม่ได้ฝันใช่ไหม แม่ แม่อยู่กับผมจริงๆ ถึงมันจะงงๆว่าผมมาอยู่ที่นี้ได้ยังไง แต่ผมดีใจมาก ดีใจจริงๆ

   “น้องครีมครับน้องครีม ฟังแม่นะลูกแม่มีเวลาไม่มาก แม่ขอโทษที่ให้หนูมาเจอเรื่องแบบนี้นะลูก แม่พยายามที่จะเตือนหนูแล้ว”

   “เรื่องอะไรครีมไม่รู้แล้ว ครีมอยากอยู่ที่นี้กับแม่ให้ครีมอยู่ที่นี้นะ”แม่ดันตัวผมออก แต่ผมไม่ยอมโหมเข้ากอดแม่ใหม่ คิดถึง คิดถึงที่สุดเลย

   “น้องครีม ไม่ได้นะลูก … หนูฟังแม่นะ หนูมีพี่คิงไม่ใช่หรือไง เขาเป็นคนสำคัญของหนูไม่ใช่หรือ และคนอื่นๆอีกมากมายที่หนูเล่าให้แม่ฟังบ่อยๆตอนที่หนูสวดมนต์ให้แม่เสร็จทุกคืน … ” ผมเริ่มนิ่งและยอมให้แม่ดันตัวผมออกมา จริงสินะ … พี่คิง … คุณแม่ … ป้าลิน … คุณลุง … เพื่อนๆ และทุกคน …

   “ใช่ไหมลูก เพราะอย่างงี้หนูถึงต้องกลับไป ยากลำบากแค่ไหนหนูต้องอดทนเอาไว้ ร้องไห้หนูร้องไปเถอะ เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่หนูระบายมันออกมาได้ … แม่ขอโทษที่ช่วยอะไรไม่ได้ … ”

   “น้องครีมคิดถึงแม่นะครับ …”ผมจะก้มลงไปกอดแม่อีกครั้งแต่แม่รั้งตัวผมให้นั่งเหมือนเดิมก่อนจะค่อยๆดันให้ผมโน้มตัวนอนหนุนตักนุ่มๆอุ่นๆนั้นเหมือนเดิม

   “หึหึ แม่ก็คิดถึงหนูลูก แต่หนูไม่รักพี่คิงของหนูแล้วเหรอ”

   “… ระ รักครับ” รักครับผมรักพี่คิง … เขาคือโลกทั้งใบของผม

    “รักงั้นหรือลูก งั้นหนูหลับตานะ” แม่ค่อยๆเอามือมาปิดหน้าผมทันใดนั้นเหมือนโลกทั้งโลกมืดดับลง แต่เสียงอบอุ่นของแม่ยังดังอยู่ไม่เสื่อมคลายจากหัวใจผม

   “หนูเป็นลูกของแม่นะครีม … แม่รักหนูนะลูกรัก”

.

.

.

   “เฮ้ย!!!! ตื่นได้แล้วจะนอนไปถึงไหน!!!!”

   เด็กน้อยสะดุ้งตื่นจากภวังค์แห่งความอบอุ่นทันทีที่เสียงตะคอกดังลั่นขึ้นปลุก น้องครีมมองไปรอบๆก่อนจะเห็นว่าเป็นห้องที่ทั้งอับและชื้นไม่มีเฟอร์นิเจอร์แม้แต่ชิ้นเดียวและที่สำคัญ มีเด็กน้อยวัยไม่เกิด 18 ปีที่เนื้อตัวเต็มไปด้วยรอยเขียวช้ำ และสีหน้าหวาดกลัวนั่งเบียดชิดกันอยู่อีกฝั่ง ดวงตาของเด็กพวกนั้นดูอ่อนล้าและหม่องม่นจนน้องครีมกลัวไปด้วย

   “หึหึ ไม่ต้องกลัวหรอกเด็กน้อย” น้องครีมโดนจับเชิดคางขึ้นโดยปิศาจร้ายที่ลักพาตัวน้องมา มันแสยะยิ้มก่อนจะพูดทำลายขวัญของเด็กน้อยที่ไม่มีทางสู้ มือเล็กๆกำแน่น แต่ไม่สามารถตอบโต้อะไรคนๆนี้ได้ …

“เดี๋ยวก็มีความสุขเอง หึหึ เชื่อไหมพอถ่ายรูปไปให้แขกดูเท่านั้นแหละมีคนจองตัวแกถึง 5 คนในคืนเดียวเลยนะเว้ย คงเคยโดนมามั่งแล้วสินะ งั้นก็สบายล่ะนะ ฮ่าๆๆๆๆ” มันเหวี่ยงคางน้องจนน้องล้มลงไปกับพื้นอีกครั้ง และเดินออกไป ปิดประตูห้องเสียงดัง

นอนครีมซุกหน้าลงกับพื้นห้องที่ทั้งเลอะและเย็นเฉียบ อยากจะร้องไห้ออกมาดังๆ แต่กัดริมฝีปากสู้ยันตัวลุกขึ้นมานั่ง เด็กน้อยมองไปที่เพื่อนร่วมชะตากรรมนับสิบ ก่อนจะฝืนยิ้มและพูดขึ้นกับดวงตาของเด็กๆที่แสนหวาดกลัวพวกนั้น

“ไม่ต้องกลัวนะ … ไม่ต้องกลัว เดี๋ยวพี่คิงต้องมาช่วยแน่ๆ … อดทนนะ เชื่อเราเถอะ”

.

.

.

{ K }♨

   “ว่าไงนะ! ท่านบอกว่า น้องครีม น้องครีมถูกลักพาตัวหรือครับ!!!!!” ไม่จริงน่า ... บอกผมสิว่าที่หลวงตาพูดไม่เป็นความจริง ไม่จริงใช่ไหม

   “อาตมาแจ้งตำรวจแล้วโยม แต่ว่า …” หลวงตาเว้นวรรค ผมยกมือไหว้ท่านอย่างเข้าใจว่าท่านจะพูดอะไร เพื่อไม่ให้ท่านลำบากใจ

   “พวกเราอยู่ในเหตุการณ์ด้วย พวกมันบอกป้าของครีมติดหนีอะไรสักอย่างและจะเอาตัวครีมไป ใช้หนี้แทน” ผมมองไปที่เด็กอีกสามคนที่นั่งตาปูดปากเจ่อโดยมีชาวบ้านคอยเอาน้ำแข็งประคบให้ อีป้าอีกแล้วรึ เลวไม่เลิกไม่ลาเห็นทีต้องกำจัดแบบจริงๆแล้วละมั่ง!!! … ผมเหลือบไปมองไอ้เด็กเมโล่อีกครั่ง มันถูกมัดอยู่กับเสาในศาลาของวัด และทำท่าทางเหมือนหมาที่เจียมกะลาหัว ผมเดินเข้าไปใกล้มัน

   “เขาพยายามจะไปช่วยเด็กคนนั้นน่ะโยม อาตมาพูดเท่าไรเขาก็ไม่ยอมฟังจะไปท่าเดียว อาตมาเลยให้คนจับเขามัดไว้อย่างงี้แหละ” ผมพยักหน้าพยายามห้ามตัวเองไม่ให้สั่น

เดินเข้าไปหามันก่อนจะนั่งลงตรงหน้ามัน อยากจะตบให้สมองไหล มันเอาสมองส่วนไหนคิดที่พาน้องมาที่นี้ว่ะ พอเกิดเหตุการณ์ขึ้นตัวมันก็แค่เนี้ยจะไปช่วยอะไรได้ และยังจะมีปัญญาที่ไหนไปช่วยน้องครีมอีก!!!! ไม่เจียมกะลาหัว!

   “มึง ...” ผมง้างมือขึ้นกะจะสั่งสอนมัน มันก้มหน้านิ่มหลับตาเหมือนยอมรับชะตากรรม แต่แล้วผมก็ต้องชะงักเมื่อน้ำใสๆหยดแหมะลงกับพื้น

   “ผมไม่ได้ตั้งใจ ได้โปรดช่วยครีมด้วย ได้โปรด ผมไม่รู้ ผมขอโทษ” ไอ้เด็กนี้สะอึกสะอื้นออกมา ผมถอนหายใจก่อนจะวางมือลงบนหัวมันและขยี้เบาๆ ไม่ใช่ความผิดมัน ไม่ใช่ความผิดน้องครีม ความผิดของพวกมันที่ลักพาตัวน้องตั่งหาก หึ …

   “ผมจำเลขทะเบียนรถได้” ไอ้เมโล่เงยหน้ามองผมทั้งๆที่น้ำตาเปื้อนอยู่เต็มหน้า ผมเหยียดยิ้ม … แค่นั้นก็เพียงพอแล้วให้ตายสิว่ะ แค่นึกถึงว่าน้องครีมต้องร้องไห้มากมายขนาดไหน พ่อก็แทบคลั่งแล้ว อ๊ากกกกกกกกกกกกก !!!!แม่งเอ้ย!!!!

เพียะ!!!!!

   ผมตบหน้าตัวเองเรียกสติเพียะใหญ่จนทุกคนอ้าปากค้างจะมาคิดว่าน้องจะร้องไห้เสียใจไม่ได้ น้องครีมน่ะ น้องครีมเก่งอยู่แล้วในสถานณะการณ์แบบนั้นน้องต้องเข้มแข็งแน่ๆ ใช่!!!! ต้องเป็นแบบนั้น

รอก่อนนะน้องครีมไม่ว่าใครก็ตามที่ทำร้ายน้อย ผมต้องเอาคืนพวกมันเป็นสิบเท่า ให้มันจ่ายอย่างสาสมด้วยเลือดเนื้อของมัน ไม่ได้ตอนนี้ผมจะวู่วามไม่ได้ ผมควักโทรศัพท์ออกมากดเบอร์ปลายสายที่จำขึ้นใจ และกดโทรออกทันที

   “ว่าไงไอ้คิง” รอเพียงไม่นานเสียงปลายสายตอบกลับมา

   “พ่อช่วยอะไรผมหน่อย”ผมจะแสดงให้พวกมันเห็นว่าเล่นกับไฟมันร้อนและเจ็บจนอยากจะตายห่าให้รู้แล้วรู้รอดเป็นยังไง !!!!!!!

=====================

มาแบบมึนๆ ฮ่าๆๆๆๆๆ เอาเป็นว่าถ้าตอนนี้อ่านและมึนขอโทษด้วยนะ

เผลอหลับและตื่นขึ้นมาเขียนแหนะ

ความจริงตอนนี้อยากให้เห็นว่า น้องครีมและอีพี่คิงเชื่อในตัวกันและกันแค่ไหน

มาดูอีพี่คิงจะจัดการยังไงดีกว่าเนอะ

ขอบคุณทุกกำลังใจและขอกำลังใจด้วยนะค่ะ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 29 ความเชื่อมั่นกับน้ำตา } 4/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 04-08-2014 23:34:23

ต่อเลยได้มั้ยคะ มันคาใจอย่างแรง :mew4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 29 ความเชื่อมั่นกับน้ำตา } 4/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 04-08-2014 23:44:12

อา....เหนือกว่าราชายังมีกษัตริย์

มารอดูคุณป๊าพี่คิงออกฤทธิ์

ก๊าวววใจสุดๆ :hao7:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 29 ความเชื่อมั่นกับน้ำตา } 4/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 05-08-2014 00:13:47

อุ๊ยๆ สู้เค้านะน้องครีมมมม เดี๋ยวพี่ส่งตาคิงไปช่วย สู้ๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 29 ความเชื่อมั่นกับน้ำตา } 4/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 05-08-2014 07:54:52

คิงสู้ๆๆๆๆ มีตาลุงช่วยอยู่ทั้งคน
น้องต้องไม่เปนไรสิน่าาาา

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 29 ความเชื่อมั่นกับน้ำตา } 4/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 05-08-2014 08:34:11

:mew4: จัดการเก็บมันนนน อย่าให้เหลือออออออออ .5555555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 29 ความเชื่อมั่นกับน้ำตา } 4/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 05-08-2014 08:40:43

รีบๆช่วยน้องครีมเร็วๆๆๆนะ โอ๊ยยยย เครียด :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 29 ความเชื่อมั่นกับน้ำตา } 4/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 05-08-2014 12:36:48

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 29 ความเชื่อมั่นกับน้ำตา } 4/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 05-08-2014 12:54:05

รอ!!!!!!

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 29 ความเชื่อมั่นกับน้ำตา } 4/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: Cincere ที่ 05-08-2014 13:21:59

เยปปปปปปปปปปปปปปปปปปปป!! พี่คิงรีบไปช่วยน้องครีมเร็วดิ!!
:hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 29 ความเชื่อมั่นกับน้ำตา } 4/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 05-08-2014 13:55:14

น้องครีมเป็นเด็กดีอย่างนี้ต้องปลอดภัยอยู่แล้วล่ะ
ทุกคนรู้เรื่องแล้วอย่างนี้คนชั่วคงไม่รอดหรอก
กับพระก็ไม่เว้น ในวัดแท้ๆ ช่างชั่วได้ใจจริงๆเลย
ถือว่าตอนนี้พี่คิงมีสติพอควร ไม่วู่วามเหมือนทุกครั้ง
แต่ถ้าลดอาการใจร้อน และพูดกับพ่อดีกว่านี้ จะดีมากเลย
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดค่ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 29 ความเชื่อมั่นกับน้ำตา } 4/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 05-08-2014 14:15:53

ขอให้คิงไปช่วยน้องครีมทันด้วย และจัดการพวกมันไม่ให้เหลือ
ยัยป้าไม่โผล่มายังหาเรื่องให้น้องครีมได้อีก เบื่อเอาป้าไปเก็บเลย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 29 ความเชื่อมั่นกับน้ำตา } 4/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 05-08-2014 14:39:44

:katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 29 ความเชื่อมั่นกับน้ำตา } 4/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 05-08-2014 16:38:37

คุณป๊า จัดหนักๆไปเลยนะคะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 29 ความเชื่อมั่นกับน้ำตา } 4/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 05-08-2014 16:53:44

อุ้ต้ะ!! มาเฟียยยยยยย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 29 ความเชื่อมั่นกับน้ำตา } 4/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 05-08-2014 19:12:22

เล่นกับไฟ ในใจคน ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 29 ความเชื่อมั่นกับน้ำตา } 4/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 05-08-2014 19:36:27

:katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 29 ความเชื่อมั่นกับน้ำตา } 4/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 05-08-2014 20:46:25

สงสารน้องครีม พี่คิงไปช่วยไวๆเลย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 29 ความเชื่อมั่นกับน้ำตา } 4/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 05-08-2014 20:55:21

ช่วยน้องครีมด้วย
เบื่อยัยป้ามหาภัยจัง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 29 ความเชื่อมั่นกับน้ำตา } 4/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 05-08-2014 22:53:17

พี่คิงไปช่วยน้องเร็วๆนะ น้องกลัวใหญ่แล้ว

อย่าให้เกิดอะไรที่ต้องเป็นฝันร้ายกับน้องครีมอีกเลย แค่นี้หนูก็ชอกช้ำมาเกินพอแล้ว

ยัยมนุษย์ป้า ต้องจัดการขั้นเด็ดขาดสักที

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 29 ความเชื่อมั่นกับน้ำตา } 4/7/57 P.19
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 05-08-2014 23:04:44

:sad4: น้องครีมมม พี่คิงรีบๆไปช่วยน้องนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 30 ล่อเสือออกจากถ้ำ} 5/7/57 P.20
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 05-08-2014 23:36:55

ล่อเสือออกจากถ้ำ

{ B }

   แหม ! ชีวิตไอ้คิงนี้แม่งเหมือนพระเอกนะว่าม่ะ เก็บลูกใครไม่รู้มาเลี้ยวแถยังน่ารักน่าชังจนมันรักหัวปักหัวปำ แต่อีหนูนั้นดันมีเรื่องปวดหัวเป็นอดีต เลยต้องตามเคลียร์กันยาว นี้ก็โดนลักพาตัวไปไหนก็ไม่รู้ซะอีก ตอนมันโทรมาขอความช่วยเหลือผมก็แอบอึ้งๆนิดหน่อยลำพังตัวมันทำคนเดียวก็ฉิบหายกันเป็นทิวแถวสงสัยรอบนี้กะล้างบางเลยแหละมั่ง เอาเถอะก็สนุกดี ถึงเมียจะไม่คืนดีก็มีอะไรสนุกๆให้ทำ จะบอกอะไรให้นะ ไม่ใช่แค่ผมหรอกที่เคลื่อนไหว ไอ้ราชกับไอ้คิงก็แยกย้ายกันไป ปิดประตูตีแมวกันไป

   อ่อ ซอยนี้ล่ะมั้ง … ผมเลี้ยวรถแข่งหรูของตัวเองเข้าไปพร้อมกับลูกน้องที่มาในรถตู้ที่ขับตามหลังมาอีก 5-6 คน อยากเห็นจริงๆแหะ อยากเจอจริงๆอีมนุษย์ป้าตัวปัญหาไม่รู้จักพอ ทำร้ายเด็กตัวเล็กๆไม่มีทางสู้ ไม่ยอมปล่อย ไม่ยอมเลิกรา ผมก็รู้ด้วยว่าไอ้คิงเตือนป้าแกมาหลายรอบแล้ว ฉะนั้นรอบนี้จะเป็นรอบสุดท้าย พอสักทีกันความใจดี 20 ปี คงไม่พอแล้วมั่ง เอาสัก 50 ปีเป็นไง คงได้ตายกันในคุกนั้นแหละ

   ผมจอดรถหน้า อพาร์ทเม้นท์เก่าๆทรุดโทรม ก่อนจะขมวดคิ้วและเดินลงไปยืนเท้าเอวมองตำรวจนอกเครื่องแบบ ที่ผมเอามาด้วยพากันลงมาจากรถตู้

   “ที่นี้หรอครับนายน้อย”

   “เออ ตามแหล่งข่าวมันบอกชั้น 3 ห้อง 8” ผมว่าก่อนจะเดินเข้าไปในอพาร์ทเม้นท์เดินขึ้นไม่สนใจเจ้าของที่วิ่งเข้ามา ปล่อยให้ลูกน้องจัดการไป เก่าฉิบหายแม่งกูเดินไปจะผุพังลงไปตัวร้างข้างแตกเปล่าว่ะเนี้ยช่างเหอะ พาอีป้าไปใช้กรรมในคุกก็พอแล้ว

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

   ผมมายืนอยู่หน้าห้องก่อนจะเคาะประตูห้องสามครั้งตามหลัก … ไม่มีคนตอบช่วยไม่ได้

โครม!!!!!

   “กรี๊ดดดดดดดด มะ มึง มึงเป็นใคร” ผมก้มมองซากประตูที่เผอออกแรงถีบเยอะเกินไปหน่อยหลุดออกมาทั้งยวงเลย ก่อนจะเงยหน้ามองอีป้าที่สภาพโสโครกมาก ผมเผ้ายุ่งเยิงนุ่งกระโจมอกผ้าถุงเก่าๆตัวเดียวนั่งตัวสั่นเป็นเจ้าเข้าอยู่ริมกำแพง รอบๆห้องก็หมักหมมไปด้วยจานข้าวเก่าๆ กับเสื้อผ้าเก่าๆที่ดูเหมือนไม่เคยซักมาหลายสัปดาห์ นี้ไง นี้ไงครับกูถึงมีเมียเป็นผู้ชาย!!!!!!

   “มะ มึงจะเอาอะไร หนี้อะไรนั้นกูบอกให้มึงไปทวงกับเด็กห่านั้นแล้วนี้ ยะ อย่ามายุ่งกับกู!!!!” ยายมนุษย์ป้าผรุสวาทขึ้น
อยากจะหัวเราะให้ฟันหัก นี้ไอ้คิงขู่ไปมึงไม่เคยกลัวเลยหรือไง แค่หนีมาแค่นี้คิดว่าจะรอดหรือไงว่ะ พวกกูหาไม่ถึง 10 นาทีก็เจอแล้ว!!!!ผมจิ๊ปากเดินเข้าไปใกล้อีป้าก่อนจะนั่งยองๆลงตรงหน้า อีป้าก้มหน้าแทบจะติดพื้น


   “ถามจริงเหอะป้า เด็กมันทำอะไรผิดนักหนาว่ะ มึงถึงไม่ยอมเลิกสักที”

   “หมายความว่ายังไงกูไม่รู้เรื่อง กูไม่ได้ยุ่งกับมันแล้วนี้! ไอ้พวกนั้นมันเจอเองไม่เกี่ยวกับกู”

   “เฮ้อ … จะขอถามอีกรอบนะ มึงติดหนี้ใครครับคุณป้า!” กูตะคอกอีป้าลั่นห้องไม่พอยังเอาปืนที่เตรียมมาจ่อกบาลยุ่งเยิ่งของมันอีก ตัวมันสั่นเทาทันที และหุบปากเลิกปากดีมองผมอย่างขอความเห็นใจยกมือไว้ปลกๆ

   “ยะ อย่าทำอะไรฉันเลย ฉะ ฉันติดหนี้เจ้าสัวเตีย ที่คาสิโน่น่ะ ยะ อย่าฆ่าฉันเลยนะ”ผมเหยียดยิ้มก่อนจะลุกขึ้นและปล่อยให้ลูกน้องจัดการต่อ แค่เนี้ยหรอภารกิจของผม ง่ายยิ่งกว่าปลอกกล้วยเข้าปากอีก ยังไม่สนุกเลยว่ะ

   “ฮัลโหลว่าไง เรียบร้อยแล้วหรอว่ะ”เสียงไอ้คิงตอบกลับมาน้ำเสียงมันไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไรแม้แต่น้อย ออกจะมีแววดีใจด้วยซ้ำ ไอ้ห่านี้ร้อนใจจนสติหลุดไปแล้วหรือไงว่ะ

   “เออ เป็นไปตามข่าวที่สืบ อีป้าเป็นหนี้ไอ้เจ้าสัวเตีย”

   “อ่อ เหรอ ! งั้นก็ไม่ต้องไปหาไกลล่ะ กูกำลังไปเยี่ยมแกอยู่พอดี” กูเดินลงมาตามหลังลูกน้องที่ลากอีป้าสภาพน่าสมเพชเดินไป ท่ามกลางคนที่เปิดห้องออกมาดู นี้มันห้องเช่าหรือซ่องว่ะ!!!

   “เออ เดี๋ยวกูตามไป”

   “ไม่ต้องมา มึงไปรวมตัวที่สนามแข่งเลย เดี๋ยวรู้ต้นสายปลายเหตุและจะโทรไปบอก แค่นี้กูกับไอ้ราชสบายมาก”

   “โห ไรว่ะ! เออๆ ก็ได้”

   “เอ้อ ไอ้บิว กูได้ข่าวจากไอ้มนุษย์กัญชาเพื่อนมึงว่า ไอ้เฟอร์ก็มารวมตัวด้วยนะมึง”

   “โห!เป็นพระคุณมากขอรับ!!!”

ผมกดวางสายเมื่อสั่งลากันต่ออีกสองสามคำ และหันไปสั่งลูกน้องให้จัดการตามในสัญญาเอกสารที่มีลายมืออีป้าพร้อมกับข้อหาใหม่ที่เพิ่งได้ไปอีกกระทงทำร้ายผู้อื่นโดยเจตนา โธ่ๆ ไม่ต้องร้องไห้หรอกป้าน้ำตาไม่ได้ช่วยให้โทษที่มีอยู่มันน้อยลงหรอก กรรมใดใครก่อคำนั้นคืนสนอง โอกาสเคยมีให้ไม่รักษาเองสมควรแก่กรรมแล้ว อาเมนนะป้านะ ไปหาเมียดีกว่า คึกๆ

{ K }♨

   หลังจากที่วางสายไอ้บิวที่สอยคุณป้ามหาภัยร่วงลงไปคนหนึ่ง อ่อ! ไม่จบแค่นี้หรอก เดี๋ยวกลับไปเจอกูไปเวิ่นใส่ตำรวจอีกหน่อยก็ติดคุกไอ้อีกหลายปีเองแหละครับคุณป้า ไม่ต้องห่วงได้เข้าไปตีฉิ่งมันในห้องขังแน่ๆ

ผมก็เลี้ยวเข้าซอยหมู่บ้านใหญ่โตย่านคนรวยทันที บ้านไอ้เจ้าสัวเตียนักธุรกิจเพชรบังหน้าค้ามนุษย์และคาสิโนเถื่อนซึ่งเรื่องนี้พวกกูรู้กันมาตั้งนานแล้วเพียงแต่ยังไม่มีข้อมูลที่ชัดเจนพอ แต่พอมาค้นประวัติเลขทะเบียนรถ กูแหม เจอตอเลยนะครับ ชื่อแม่งขึ้นเต็มๆ นี้แหละน๊า เจ้าสัวจอมขี้งกไม่ยอมยกอะไรให้ใครทั้งสิ้น อิทธิพลเยอะสินะ หึหึ มาดูกันดิพวกกูแค่สองคนกับพวกมึงเป็นโขยงใครจะชนะ

   “เฮ้ย หลังนี้แหละ” ไอ้ราชบอก ผมหยุดรถก่อนที่ประตูบานใหญ่จะเปิดออกให้รถผมเข้าไป เตรียมตัวเตรียมใจเถอะไอ้เจ้าสัวเอ้ย! กูมาเคล้นคอมึงถึงที่แล้วครับ!!!!

   “อาคุงคิง อาคุงราช ช่ายมายคราบ ยิงลีต้อนรับ ยิงลี โฮ๊ะๆๆๆๆ” แม่งเอ้ย ภาษาวิบัติได้อีก อ่อ ลืมบอกไป กูให้พ่อโทรมาบอกมันว่าอยากซื้อเพชร น่ะนะ มาแบบแขกไม่ได้มาแบบบู๋ล้างผลาญ แบบนั้นกูก็ตายห่าพอดีสิครับ มาแค่สองคน =_=’

   “อ่า สวัสดีครับเจ้าสัว แหม ได้ข่าวว่าช่วงนี้มีเพชรมาใหม่ผมเลยสนใจ หึหึ” ผมเข้าไปกระลิ้มกระเหลี่ยทันที ไอ้เจ้าสัวอ้วนเอ้ยยยยยยยยยย!!!!

   พูดแค่นั้นมันก็ออกปากชวนผมไปนั่งที่โซฟาทันที ผมกับไอ้ราชนั่งคนล่ะฝั่ง และไอ้เจ้าสัวก็เริ่มให้คนเอาแคตตาล็อกมาให้เลือกอย่างไว ไอ้ราชสะกิดผมให้มองมันที่เหลือกไปมองบอดี้การ์ดที่ยืนคุมอยู่ สามสี่คน ท่าทางจะเอาเรื่องเหมือนกันนะเนี้ยเจ้าสัวเนี้ย เอาว่ะไม่เข้าถ้ำเสือและจะได้ลูกเสือปะล่ะ ใจเย็นๆไอ้คิงสติ ๆ มึงยังระเบิดไม่ได้ตอนนี้ เอาให้เจอตัวน้องก่อน น้องครีม พี่คิดถึงจุงเบยยยยยยยย อย่าเพิ่งเป็นอะไรน๊า !

   “ว่ายางล่าย เลือกล่ายหรือยาง” ผมเหลือบมองมันทีนั่งพุงโล้อยู่ตรงข้ามผม ก่อนจะปิดแคตตาล็อกลงและเอามือเท้าคางเหยียดยิ้มให้มัน มันขมวดคิ้วเหมือนคนรู้ทันว่าสิ่งที่ผมอยากได้ไม่ใช่เพชร ขอโทษที่บ้านกูก็มีซื้อทำไมให้เปลือง เก็บไว้เลี้ยงเด็กดีกว่า

   “ผมได้ข่าวว่า …คุณไม่ได้ทำธุรกิจนี้ธุรกิจเดียว หึหึ เอาตรงนะครับ ผมอยากได้เด็กสักคน”

   “ฮ่าๆๆๆๆๆ อาคุงคิง ลื้อรู้ยางง้านหรือ โอเคะ โอเคะ เลี้ยวผมให้เด็กเอารูปมาให้ก็เลี้ยวกัน ลื้อเอาเคะตาล็อ-” มันกำลังจะให้เด็กเอาแคตตาล็อกมาให้ผมดู ขอโทษทีเหอะ คนนะโว้ยไม่ใช่สิ่งของ แหมจะได้จิ้มเอาๆ

   “อ่า … เราอยากที่จะไปดูเองให้เห็นกับตามากกว่า คุณก็รู้เดี๋ยวนี้ย้อมแมวขายกันเยอะแยะ”

   “ฮ่าๆๆๆๆ เกลงว่ามันจะมายเหมาะม้างงงง”

   “ 1 ล้าน ค่าผ่านทาง จ่ายเงินสด” ไอ้ราชยกกระเป๋าที่ถือมาด้วยวางตรงหน้าทันทีไอ้เจ้าสัวที่ตาลุกวาวทันที ไอ้แก่ขี้งกเอ้ย!!!! คอยดูเหอะมึงเอาของกูไป 1 ล้านไม่เป็นไรกูไม่ถือแต่หลังจากงานเสร็จ กูจะให้มึงตกแลนด์มาร์คกูให้ล้มละลายเลยไอ้ห่า

   “โอเคะๆ ก็ล่าย ลื้อจะปายตอนนี้เลยม้าย” ผมเหยียดยิ้มทันที เป็นไปตามแผนเดะ!!! รอก่อนนะน้องครีม พี่กำลังไป

ผมยืนรอพรรคพวกของไอ้เสี่ยจัดขบวนห่าเหวอะไรสักอย่างมีรถตำรวจนำหน้าเสียด้วย เส้นใหญ่ฉิบหายเลยนี้หว่า แถมยังมีคนมายืนคุมพวกกูอยู่ด้านหลังอีก ไม่ไว้ใจกันซะด้วย หึหึ ผมหันไปมองไอ้บอดี้การ์ดสองคนที่ยืนมองผมไม่วางตา ผมสองคนถูกเชิญขึ้นรถตู้ และขับตามหลังรถเบนซ์เจ้าสัวไป พวกมึงแผ่อำนาจอิทธิพลกันได้ไม่นานหรอก

ผมกดส่งสัญญาณผ่านระบบติดตามที่ให้ไอ้ราชที่ทำธุรกิจอิเล็กทรอนิกส์ติดตั้งเข้ากับโทรศัพท์มือถือ ไปหาไอ้บิวตามที่ตกลงแผนกันเอาไว้ก่อนหน้านี้ มันรู้ดีว่าควรทำยังไง … ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามแผน รับรองได้มันจะเหลือแค่กระดูกกันคนล่ะชิ้นสองชิ้นและไปเกิดใหม่เอาชาติหน้า หึหึ

สัตว์ป่าอย่างพวกมันต้องเจอกับราชาอย่างผม กูจะสอยให้ร่วงให้หมดทุกตัวนั้นแหละ!!!!!!! โทษฐานที่มายุ่งกับดวงใจของราชา!!!!

.

.

.

   น้องครีมนั่งมองเพดานอยู่ริมห้องที่ไม่ห่างจากกลุ่มเด็กน้อยที่แสนหวาดกลัวมากนัก พยายามนึกถึงฝันเมื่อไม่นานมานี้ว่ามันคืออะไรกันแน่ แต่ไม่ต้องหาคำตอบน้องครีมก็รู้ได้อยู่แล้วว่าแม่เขมแน่ๆ แม่เขมมาหาน้องครีมให้กำลังใจและให้น้องครีมสู้ต่อไป น้องครีมจะไม่ร้องไห้ เพราะพี่คิงจะต้องมาช่วยอย่างแน่นอน …

โครม!

   ประตูห้องถูกเปิดออกน้องครีมสะดุ้งตัวโยนมองไปที่ปิศาจร้ายตนเดิมที่เดินเข้ามา มันแสยะยิ้มก่อนจะใช้นิ้วจิ้มไปที่เด็กคนที่อยู่กลางวงล้อมของเพื่อนๆ เด็กคนนั้นร้องไห้โฮใหญ่ออกมาทันที น้องครีมเห็นแบบนั้นก็รีบลุกขึ้นยืนและเดินตัวสั่นไปกางขากางแขนอยู่ตรงหน้าปิศาจร้าย

   “อย่านะ อย่าเอาเขาไป ทำไมพี่ถึงทำแบบนี้ล่ะ เห็นไหมเขาร้องไห้ใหญ่แล้ว”

   “มาใหม่และเสือกยุ่งหรือไงมึง หรือเสี่ยนอยากโดนเอง ไม่ต้องเป็นห่วงคืนนี้มึงก็โดนเองแหละ ถอยไป!!!!”

เพียะ!!!

   น้องครีมกระเด็นตามแรงตบมากระแทกกับผนังห้องจนเลือดออกมาริมฝีปากปากซิบๆและหัวโนออกมาเขียวช้ำน้องครีมนอนลงไปกับพื้นด้วยความเจ็บปวด หน้านิ่วคิ้วขมวดอยากจะร้องไห้แต่สู้กัดฟันพยุงตัวขึ้นมาคลานไปหาเด็กคนที่ถูกเลือกและกอดเอาไว้แน่นท่ามกลางเด็กๆที่ตัวสั่นเป็นลูกนก

“ฮ่าๆๆๆๆๆ มึงรู้รึเปล่าว่ะว่าอยู่ในสถานการณ์แบบไหน อย่ามาโง่หน่อยเลยไอ้หนูถอยไป!!!!” เจ้าสัตว์ในร่างคนแสยะยิ้ม ก่อนจะคำรามหัวเราะอย่างน่ารังเกียจก่อนจะกระชากน้องครีมและเหวี่ยงไปปะทะกับกำแพงออกรอบ เจ้าตัวจุกไปทั้งตัวนอนงอเป็นกุ้ง น้ำตาเริ่มคลอเบ้า

เจ้าสัตว์ร้ายกระชากเด็กคนนั้นที่มองมาที่น้องด้วยน้ำตานองหน้าสองมือไขว่คว้าเหมือนจะเอื้อมมาจับน้องครีมไว้ก่อนจะถูกพาดขึ้นมาก่อนจะแบกขึ้นบ่าอย่างง่ายดายเพราะมันร่างกายบึกบึนเหมือนสัตว์ป่าจริงๆ น้องครีมพอเห็นแบบนั้นก็เข้าพยุงตัวเองจะลุกขึ้นอีก แต่ถูกจับแขนไว้ น้องครีมหันไปมอง เห็นเด็กอีกคนที่ร่วมชะตากรรมเดียวกันส่ายหัวไปมาน้ำตาไหลพราก น้องครีมกัดฟันมองประตูที่ปิดลงไปแล้วก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมาเป็นทางอย่างกลั้นไม่อยู่

“พี่คิง … มาเร็วๆนะครับ ฮึก มาช่วยเพื่อนๆของครีมด้วย ครีมสงสาร สงสารมากๆ ”

=======================================

ใจเย็นๆค่ะ พรุ่งนี้มาสรุปกัน ฮ่าๆๆๆๆ เค้านั่งพิมพ์ตอนนี้ตั้งแต่ 6 โมงหัวไม่แล่นเย้ย ถ้ามีคำผิดบอกนะค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาแก้

นิยายเรื่องอื่นเริ่มอัพพรุ่งนี้นะจ๊ะ จุ๊บๆ

ขอบคุณทุกกำลังใจและขอกำลังใจด้วยนะค่ะ

เม้นสั้น เม้นยาวๆ เพื่อให้คนเขียนรู้ว่ายังมีคนอ่านเนอะ ฮ่าๆๆๆ

แต่ไม่บังคับน๊าแล้วแต่ความสมัครใจ รักทุกคนนะค่ะ

เป็นกำลังใจให้น้องกับให้พี่คิงด้วยเนอะ

ป.ล มาสั้นไม่จุใด ขออภัยน๊า เค้ามันพวกหัวไม่แล่นกลัวเขียนออกมาไม่ดีและคนอ่านไม่สนุก :katai4:

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 30 ล่อเสือออกจากถ้ำ} 5/7/57 P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Pakbung Mazo ที่ 05-08-2014 23:45:09

แหง่ สงสารน้องครีม พี่คิงมาไวไวไว
คนเขียนมาอัพซะดึกเลย พักผ่อนเยอะๆนะคะ :bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 30 ล่อเสือออกจากถ้ำ} 5/7/57 P.20
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 06-08-2014 00:00:30

อ๊ากกกกก ค้างมากกกกก คนแต่งรีบมา อิพี่คิงรีบมาด่วนเลย น้องครีมกีบเพื่อนๆจะแย่แล้ว

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 30 ล่อเสือออกจากถ้ำ} 5/7/57 P.20
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 06-08-2014 00:08:05

.......มันส์พะยะค่ะ 555555555

********

แต่เหมือนหนังไทยไปนิ๊ดดดนึง อาแปะสมองกลวงมาก ขนาดรู้ว่าหนูครีมอยู่ที่ไหน ไปพามาได้ แต่ไม่รู้ว่าหนูครีมอยู่ที่บ้านใครงั้นรึ

(หรือลูกน้องฟลุคเจอหนูครีมที่บ้านเก่าล่ะนี่??)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 30 ล่อเสือออกจากถ้ำ} 5/7/57 P.20
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 06-08-2014 00:28:24

กำลังลุ้นเลย :mew4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 30 ล่อเสือออกจากถ้ำ} 5/7/57 P.20
เริ่มหัวข้อโดย: matame ที่ 06-08-2014 00:45:38

อ่านตอนแรกก็จินคู่นี้เลย ชอบคู่นี้ R P

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 30 ล่อเสือออกจากถ้ำ} 5/7/57 P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 06-08-2014 01:12:10

คิง ด่วนเลยด่วน ถล่มให้ราบอย่าให้เหลือมดซักตัวนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 30 ล่อเสือออกจากถ้ำ} 5/7/57 P.20
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 06-08-2014 05:56:38

พี่คิงมาเร็วๆเลย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 30 ล่อเสือออกจากถ้ำ} 5/7/57 P.20
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 06-08-2014 10:11:20

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 30 ล่อเสือออกจากถ้ำ} 5/7/57 P.20
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 06-08-2014 10:21:14

ลุ้นสุดๆ พี่คิงรีบๆ ช่วยน้องครีมให้ทันนะครับ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 30 ล่อเสือออกจากถ้ำ} 5/7/57 P.20
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 06-08-2014 11:44:18

น้องครีมมมมมม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 30 ล่อเสือออกจากถ้ำ} 5/7/57 P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 06-08-2014 14:48:55

สู้ๆ ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 30 ล่อเสือออกจากถ้ำ} 5/7/57 P.20
เริ่มหัวข้อโดย: Cincere ที่ 06-08-2014 14:51:53

พี่คิงงงงงงงงงง!!! สร้างแลนด์มาร์คดักทางมันนนนนนนนนเล๊ยย!!!
เฮ๊ย!! ไม่ใช่ๆ ไปช่วยน้องครีมแอนด์เดอะแก๊ง(??)เร็ววววว :m31: :m31: :m31: :m31:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 30 ล่อเสือออกจากถ้ำ} 5/7/57 P.20
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 06-08-2014 18:18:23

ยัยป้านี่สุดๆเลยว่ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 30 ล่อเสือออกจากถ้ำ} 5/7/57 P.20
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 06-08-2014 19:21:12

น้องครีมไม่ต้องห่วงนะ
พี่คิงมาช่วยหนูกับเพื่อนแล้ว

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 30 ล่อเสือออกจากถ้ำ} 5/7/57 P.20
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 06-08-2014 22:15:57

ล่อเสือออกจากถํ้า หึหึ ตายแน่ๆๆ อย่าให้น้องเห็นตอนแกโหดนะ55555น้องจะกลัว

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 31 ยอดดวงใจ} 6/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 06-08-2014 23:06:20

ยอดดวงใจ

   ภายในห้องทะมึนไม่มีแม้แต่หน้าต่างให้คาดเดาเวลาได้ น้องน้อยไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว และตอนนี้พี่คิงกำลังมาช่วยรึเปล่า ไม่รู้แม้แต่ว่าพวกนั้นจะมาเอาตัวเองไปเมื่อไร … เด็กน้อยเฝ้าคิดคำนึงว่าตนเองจะทำเช่นไร จะถูกทำร้ายอะไรอีกบ้าง จะต้องเป็นแรงงานรับใช้จนกว่าหนี้ของป้าจะหมดสิ้น หรือจะต้องค้ากามให้พวกคนตัณหากลับมักมากในกาม จะแบบไหนน้องครีมก็ไม่อยากจะนึกถึง ทำไมนะ ทำไมต้องเป็นน้องครีมคนเดียวที่ต้องเจอกับเรื่องบ้าบอแบบนี้ … ทำไมไม่หลุดพ้นสักที ทำไม

น้องครีม ได้แต่ภาวนาของให้ที่พึงหนึ่งเดียวของเขามาช่วยโดยไว … น้องครีมเชื่อใครพี่คิงและน้องครีมจะเป็นเด็กดี จะทำตามที่พี่คิงบอกทุกอย่าง น้องครีมสาบาน …

   “ชื่ออะไรหรอ” น้องครีมหันไปมองเด็กที่ดูโตกว่าน้องครีมเล็กน้อยแต่ร่างกายผอมกะหร่องอย่างน่าสงสารเนื้อตัวเต็มไปด้วยรอยเขียวช้ำกำลังจ้องมองมาที่น้องครีมด้วยสายตาอ่อนแรง ดูแล้วเด็กคนนี้หน้าตาน่ารักหากได้รับการเอาใจใส่ … แต่มันช่างน่าเศร้าเหลือเกินที่เด็กคนนี้ตกเป็นเหยื่อกามไปเสียแล้ว … น้องครีมยิ้มหวานให้เด็กคนนั้นก่อนจะเอื้อมมือไปกุมมือผอมบางนั้น

   “ชื่อครีมจ๊ะ … นายล่ะ ?”

   “… เราจำไม่ได้แล้วล่ะ … มันสับสนไปหมด … นายอยากเรียกเราว่าอะไรล่ะ”

“อื้อ … เพชร ชื่อเพชรนะ เพชรที่ไม่ว่าอยู่ที่ไหนก็คือเพชร เพชรที่แข็งแรงและสวยงาม … อดทนอีกนิดนะ” น้องไม่เพียงไม่ถามถึงอดีตของเด็กชายคนนี้ เพราะน้องรู้ดีว่าคงไม่สู้ดีมากนัก น้องครีมยังโชคดีที่ยังได้พบกับพี่คิง … แต่เพชรเพื่อนคนนี้ … คงโชคร้ายกว่าน้องครีมมากโข เด็กชายยิ้มกับชื่อนั้น พึมพำชื่อตัวเองออกมาราวกับย้ำกับตนว่าตนนั้นยังไงมีชื่อ ชื่อที่แสนจะทรงคุณค่า … แรงบีบที่มือบ่งบอกให้เพชรรู้ว่า … ชีวิตของเขายังมีค่า … ค่าในโคลนตม …หวังเพียงว่าจะมีใครสักคนดึงเด็กคนนี้ให้หลุดพ้นจากนรกนี้สักที

“เดี๋ยวพี่คิงจะมาช่วยเราแล้ว ทุกคนด้วย ไม่ต้องกลัวแล้วนะ” น้องครีมพูดย้ำมองไปที่ทุกคนที่มองมาที่น้องครีมราวกับว่านี้คือแสงสว่าง แต่แล้วแสงสว่างก็ดับมืดลง เมื่อ… ความมืดเข้ามาครอบคลุม

โครม!!!!

   “หึหึ เอาล่ะ ได้เวลาของมึงแล้วไอ้หนู หน้าสวยๆอย่างมึงกูล็อกออเดอร์ให้สาสมเลยล่ะ มานี้!!!!!” น้องครีมถูกกระชากออกจากเพชร แต่น้องเพชรคว้าข้อมือบางของน้องไว้ก่อน น้องครีมน้ำตาคลอเบ้ามองมาก่อนที่จะร้องห้ามเสียงหลง เมื่อปิศาจร้ายจะทำร้ายเพชรมือหนานั้นชะงักก่อนที่รอยยิ้มปิศาจจะแสยะมาทางน้องครีมแทน

   “ร้ายนักนะ นังนี้น่ะ มันเคยพูดเคยจากับใครที่ไหน กูจะบอกให้ มันน่ะทำงานนี้มาทั้งแต่อายุ 13 ตอนนี้มัน 17 แล้ว ร่านฉิบหายไม่ร้องสักแอะ มึงไม่ต้องไปสงสารมันหรอก สงสารตัวมึงเองเหอะ!” น้องครีมถูกตะหวัดขึ้นบ่าหนาของเจ้าปิศาจน้องครีมมองไปที่ทุกคน ก่อนจะมองไปที่น้องเพชรที่หยดน้ำตาใสๆจะไหลลงมาข้างแก้ม …

   “เชื่อครีมนะ ว่าพี่คิงต้องมาช่วย เชื่อครีม”น้องครีมยิ้มให้ทุกคน ก่อนที่เสียงหวานจะพูดทิ้งท้ายไว้ในห้องที่เงียบสงัด …

.

.

.

   น้องครีมถูกพาตัวมาภายในห้องแต่งตัว ที่ครบวงจรทั้งห้องอาบน้ำอ่างใหญ่ที่โปรยไปด้วยดอกกุหลาบสีแดงร่างเล็กพาดนั่งพับเพียบด้วยร่างกายสั่นสะท้ายด้วยความกลัว อยู่ภายในอ่างด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่าผมยาวสลวยถูกปล่อยกระจัดกระจายในอ่างน้ำ กระเทยหน้ายักษ์แต่งหน้าจัดร่างใหญ่ที่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้น้องครีมตลอดการขัดตัว มือสากๆลากผ่านผิวลื่นละเอียดตรงสะดือน้อยๆที่บุ๋มเข้าไปอย่างน่ารัก อีกมือถูไปตามขาสวยอย่างหลงใหล น้องครีมสยิวจักกะจี้ไปทั้งตัว

   “สวย สวยมากๆ หนูสวยน่ารักมากๆเลยเด็กน้อย เส้นผมยาวสลวย ผิวกายละเอียดหน้าตาจิ่มลิ่มน่ารัก ตัวเล็กน่าฟัด เจ้เห็นและอยากจะเลิกเป็นกระเทยจริงๆ … หนูต้องเป็นดาวเด่นแน่ๆ โฮ๊ะๆ เชื่อตาอีเจ้เถอะหนูจ้า” น้องครีมไม่ตอบเพียงแต่นั่งก้มหน้านิ่ง … ปล่อยให้กระเทยยักษ์ลูบคลำไปตามใจชอบ พี่คิง … น้องครีมกลัว

.

.

.

{ K }♨

   หลังจากที่นั่งรถกันมาตลอด 3 ชม กว่าจะเข้าตัวเมืองจังหวัดที่อยู่ไม่ไกลจากกรุงเทพมากนัก รถตู้ห่าเหวที่ขับกระแทกมาตลอดทางก็เลี้ยวเข้ามาจอดในลานจอดรถโรงงานทอผ้าขนาดใหญ่ภายในหมู่บ้านรกร้างเอาจริงๆ กูจำได้ว่าเคยเห็นไอ้โรงงานเนี้ยในข่างเศรษฐ์กิจว่าโรงงานนี้แม่งทำครบวงจรและส่งออกผ้าไปต่างประเทศได้เงินเข้าประเทศไม่ต่ำกว่า 1 พันล้านต่อปี นี้หรือว่า …ปั๊ดโธ่!!! ที่แท้ธุรกิจพันล้านก็เป็นธุรกิจบังหน้าการค้ามนุษย์หรือว่ะเนี้ย!!!! โป๊ะแตกมากไอ้บิวเอ้ย รับรองพ่อมึงได้เลื่อนขั้นหลายตำแหน่งชัวร์!!!

   “เชงๆ คุงคิงคุงราช โผมหวังว่าเรืองนี้จะเกบเปงฟามลาบนะ” ไอ้เจ้าสัวโผล่หน้าเจ้ามาในรถ ไอ้เหี้ยกูหลอนหน้าอ้วนๆของมึงจริงๆ

   “เด็กๆอยู่ในนี้งั้นหรือครับ”

   “ช่ายเลี้ยว เดี๋ยวผมจาพาขาวปาย” ไอ้เจ้าสัวหัวเราะล่า ผมแสร้งยิ้มก่อนจะหันไปมองไอ้ราช มันพยักหน้าแอบส่งซิกว่าอีกสามนาทีเตรียมจุดประทัดได้ …ให้เป็นอันเข้าใจว่าแผนเป็นไปตามเดิม ผมเดินลงไปจากรถก่อนจะก้าวตามเจ้าสัวนรกเข้าไป ในตัวอาคารและสิ่งที่ผมเห็นคือ เครื่องจักรมนุษย์กำลังกำงานเย็บผ้ากันอยู่หนักหน่วงไม่วางมือ ที่สำคัญมีเด็กทั้งเด็กหญิงและเด็กชายปะปนอยู่ในนั้นด้วย นี้มันโรงงานนรกนี้หว่า ทำไมไอ้พวกตรวจสอบมันไม่รู้หรือไงว่ะ!!!! มันพาผมขึ้นมาบนชั้นสอง ก่อนจะเดินลัดเลาะไปตามซอกซอยภายในตึกท่ามกลางบอดี้การ์ดที่ล้อมหน้าล้อมหลัง มาหยุดอยู่หน้าประตูบานหนึ่ง …

   “เชิงคาบ เชิงพบกับ สถานเริงรมย์แห่งลับๆของราว” มันหันมาพูดกับผมก่อนจะผลักประตูเข้าไป ภาพตรงหน้ามันทำให้ผมแสยะยิ้มเพราะมาไม่ผิดที่แน่นอน ภาพของผับขนาดใหญ่แหล่งมัวลุ่มราคีทั้งเด็กชายและเด็กหญิงที่เต็มใจและไม่เต็มใจกำลังปรนนิบัติ ปรนเปรอกันในทุกๆรูปแบบ ทั้งนั่งดริ่งเหล้า ยันมีเซ็กกันต่อหน้าประชาชี ท่ามกลางแสงสีส่องสว่างแดงโล่ไปทั่วทั้งห้อง

   “เจ้าสัว สวัสดีครับ”

   “อ่อ วักลีวักลีอาชัย มีเลงมาใหม่มางม้าย”

   “มีคนนึงครับเจ้าสัวถูกขายมาใช้หนี้ไอ้ป้ามัน หน้าตาน่ารัก แต่เสียดายไม่เชื่องผมเลยต้องลงมือลงไม้กันไปบ้างแต่รับรองเมคอัพลงก็กลบหมดแล้วครับ … ลูกค้าใหม่หรือครับไม่เคยเห็นหน้า …” มันว่าอะไรนะ ? กูกำมือแน่น มองหน้ามันไม่วางตา ไอ้ห่านี้ใช่ไหมที่เอาน้องมาที่นี้

   “อ่อ นี้คุงคิงกับคุงราช ลูกค้าคงสำคาน”

   “คิง??? หรือครับชื่อเหมือนไอ้เด็กมาใหม่พูดประจำเลยครับ พี่คิงจะมาช่วย พี่คิงต้องมาช่วย ฮ่าๆๆๆๆ น่ารำคาณนะครับ แต่ถ้าเอาคำพูดนี้ไปครางใต้ร่างคงเร้าใจน่าดู น่าเสียดายนะครับคุณคิง คิวเต็มซะแล้- อั๊ก!!!!!!”

ผลั๊ว!!!!!

กูทนไม่ไหวเสยปลายคางไอ้ห่านี้ไปทีนึง เมื่อกี้มึงว่าอะไรนะ มึงพูดว่าอะไร!!!!! ไม่พอยังถีบมันเข้าไปในร้านลงไปชกไม่ยั่ง คนในร้านแตกกระเจิงไปเป็นแถว มันพยายามตอบโต้ แต่เสียใจไอ้การที่มึงพลาดครั้งแรก มันจะไม่มีครั้งที่สอง!!!!

   “ตายซะ ไอ้เหี้ย มึงทำอะไรน้องครีม มึงทำอะไร!!!!!!” กูตะคอกเสียงหนักก่อนจะย้ำมือย้ำตีนลงไปจนมันกระอักเลือดออกมาฟูมใหญ่ เสียงรอบข้างที่โหวกเหวกโวยวายกูไม่สนใจไอ้พวกบอดี้การ์ดจะยิงกูก็ช่างแม่ง ไอ้ห่านี้มันทำร้ายน้องมันทำร้ายดวงใจของผม เป็นมันที่จับน้องมา เป็นมันแน่ๆ ไอ้เหี้ย!!!!! จังไร!!! ตายคาตีนกูซะ ตาย ๆ ๆ ๆ !!!!

   “ไอ้คิงพอ ไอ้เหี้ย พอแล้ว!!!!” กูถูกกระชากออกมา และพยายามที่จะพุ่งเข้าไปหาไอ้ห่านั้นอีก!!!! ไม่สนสภาพปางตายของมัน กูหันไปมองหน้าไอ้บิวที่เข้ามาล็อกตัวผมได้ ก่อนจะตะหวัดแขนมันออกและคว้าเอาปืนที่เหน็บเอวมันขึ้นมาจ่อไปที่ไอ้ห่าสารเลวนั้น กูไม่รู้อะไรทั้งนั้น กูต้องฆ่ามัน ฆ่ามัน!!!!!! มันทำน้อง มันบอกเองว่าซ้อมน้อง!!! ฉะนั้นตายซะไอ้ห่าด้วยน้ำมือกูนี้แหละ!!!!!!!

ผลั๊ว!!!!!

   “สติไอ้ห่าสติ!!!!!!” กูถูกตะคอกและตบกระบาลอย่างแรงจนหัวทิ่ม ปืนหล่นไปที่พื้นก่อนจะเห็นไอ้ราชวิ่งเข้ามาเก็บและเอาไปจ่อที่ไอ้พวกกามนรกที่อยู่รอบข้าง กูสูดหายใจเข้าปอดเอือกใหญ่ ก่อนจะพ่นออกมาทางปากอย่างแรง

   “โอเค กูสงบและ… พวกมึงมาช้า” กูมองไปรอบๆเห็นพวกตำรวจบ้านไอ้บิวเต็มไปหมด พวกเจ้าสัวถูกรวบเรียบร้อย ไอ้บิงพร้อมมือกูก่อนจะตบไหล่กูเบาๆ กูหันไปมองไอ้ห่าชัยอย่างแค้นๆ มันถูกตำรวจรวบตัวไปทันที เดี๋ยวเหอะมึง ไม่จบแค่นี้แน่ ไอ้เหี้ย!!!!!

   “ยังไงกูก็มาทันก่อนที่มึงจะโดนยิงตายห่าแหละ ไอ้เหี้ยระห่ำอะไรนักหนาว่ะ!"

"โทษทีมันคันตีน! และมึงมาตั้งแต่เมื่อไร กำลังล่ะกี่นาย พวกไอ้เฟอร์ล่ะมาด้วยรึเปล่า" กูไถ่ถามหาทุกฝ่ายเพราะเรื่องนี้กูรับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว มันถอนหายใจเบาๆก่อนจะพูดขึ้น

" เฮ้อ ตั้งแต่ GPRS มันชี้ว่ามาเส้นทางนี้กูก็เดาได้ทันทีเลยให้กำลังมาล้อมไว้หมดแล้ว ส่วนพวกไอ้เฟอร์คุมเชิงอยู่ข้างล่าง 50 กว่าคัน รวมตำรวจบ้านกูด้วยก็ 300 กว่านาย แหม! งานใหญ่เลยว่ะงานนี้”

ไอ้บิวหัวเราะก่อนจะมองไปรอบๆผิวปากเบาๆ กูตาลีตาเหลือกวิ่งเข้าไปในซอกด้านในที่สงสัยว่าจะเป็นห้องไว้นอนของพวกกาม
นรก แต่แล้วก็เดินสวนกับตำรวจที่เดินนำ เด็กอายุเท่าๆกับน้องครีม 10 กว่าคนออกมาด้วย คงเป็นเด็กชายที่ถูกล่อลวงมาสินะ … น้องครีม น้องครีมอยู่ไหน น้องครีม…

   “พี่คิง … ใช่ไหม” กูเหลียบมองลงต่ำ ก่อนจะเห็นเด็กผอมกะหร่องดวงตามือม่นตรงหน้าก่อนจะพยักหน้าเบาๆ ไอ้เด็กนี้เป็นใครว่ะ รู้ชื่อผมได้ไง!!!

   “ผมชื่อเพชร ครีมเป็นคนตั้งให้ ห้องที่ครีมถูกพาตัวไปอยู่ด้านหลังครับ … ขอบคุณ” ประโยคหลังเบาหวิวก่อนมันจะเดินตามเพื่อนๆออกไป ไอ้ราชกับไอ้บิววิ่งตามผมเข้ามา ก่อนที่ผมจะรีบวิ่งไปตามที่เด็กคนนั้นบอก ไม่สนใจอะไรแล้ว ขอแค่เจอน้องครีม ขอแค่เจอ

   “โห ซ่องชัดๆเลยว่ะ!!!!” กูใจหายวูบเมื่อไอ้บิวพูดขึ้น พอพ้นโค้งมากูก็ต้องตะลึงงันเมื่อเจอกับห้องพักมากมายที่สร้างติดๆกัน มีไอ้พวกบ้ากามนรกถูกตำรวจจับกุมเดินหน้าสลดออกไป ไอ้บิวผิวปากเบาๆ ก่อนจะตบไหล่ผมหนักๆ ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ต่อให้อะไรจะเกิดขึ้น น้องครีมยังเป็นที่รักของผม ขอแค่ตอนนี้เจอน้องครีม ขอแค่เจอ

   ทันใดนั้นเอง ผมก็เหลือบไปเห็นเด็กน้อยคนนึงแอบมองผมอยู่หลังประตูห้องพักที่ไม่ไกลมากนักเหมือนกระต่ายน้อยที่หวาดกลัวสัตว์ป่าตัวร้าย เนื้อตัวขาวผ่องอยู่ในชุดอาหมวยน้อยชิ้น ผมยาวถูกผูกมัดขึ้นเป็นแกระสองข้างน่ารัก ตาประกายทั้งสองข้างเอ่อคลอไปด้วยน้ำตา … ผมเดินเข้าไปหาอาหมวยคนนั้นช้าๆ … ก่อนที่จะเห็นชัดกับตาว่าเด็กคนนี้สละสวยแค่ไหน … ตากลมโตขนตายาวเป็นแพร แก้มป่องน่ารัก ปากที่กำลังเบะก้มต่ำอยู่ทำให้ผมรู้ชัดเจน …

   “น้องครีม!... น้องครีมของพี่ ดวงใจของพี่!!!” ผมรวบเด็กน้อยเข้ามากอดเต็มแรงอุ้มขึ้นอย่างหวงหา ไม่เป็นไรแล้วเด็กน้อยของพี่ไม่เป็นไรแล้ว น้ำตาผมไหลออกมาไม่รู้ตัว แขนเล็กๆเกาะเกี่ยวคอผมและซุกเข้าที่ซอกคออย่างโหยหาเสียงสะอื้นฮักปนเปไปกับเรียกชื่อผมทำให้ผมแทบเป็นบ้า … เจอแล้ว … เจอแล้ว…

   “ขอบคุณที่มาช่วยผม ขอบคุณ ขอบคุณ รัก รัก รักพี่คิง ฮึก ขอบคุณ”

   “รักเหมือนกันครับ รักเหลือเกิน อย่าไปไหนอีกนะ อย่าไปไหนอีก …จะปกป้องเด็กน้อยไปตลอดชีวิต ไม่ต้องกลัวนะครับ ไม่ต้องกลัวอะไรแล้ว”

ผมปลอบโยนยอดดวงใจท่ามกลางภัยอันตรายรอบด้าน … ต่อจากนี้และตลอดไป น้องครีมไม่ต้องกลัวอะไรแล้ว … พี่สัญญา …

======================

รายละเอียดตื้นลึกหนาบางของเรื่องนี้ ตอนหน้านะค่ะ

ตอนนี้เอาให้ช่วยน้องให้ได้ก่อน บอกตรงจะร้องไห้ ฮ่าๆๆๆๆๆ

ขอบคุณทุกกำลังใจและขอกำลังใจด้วยนะค่ะ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 31 ยอดดวงใจ} 6/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 06-08-2014 23:14:29

น้องครีมรอดแล้ว เย่ๆ
เด็กคนอื่นก็รอดด้วย
ที่เหลือกำจัดพวกนั้นให้สิ้นซากนะ พวกเดนมนุษย์
พี่คิงต้องปลอบน้องชุดใหญ่แล้วละ :hao6:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 31 ยอดดวงใจ} 6/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 06-08-2014 23:19:04

ลุ้นฝุดๆ หวังว่าพวกนั้นจะไม่กลับมาทำร้ายอีกนะ :mew5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 31 ยอดดวงใจ} 6/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 06-08-2014 23:25:42

น้องเพชรกับคนอื่นจะเปนยังไงบ้างคะนี่ น่าสงสารมากเลย :hao5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 31 ยอดดวงใจ} 6/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: s.mosis ที่ 06-08-2014 23:27:34

:katai1:โหมาแบบตัดตอนอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 31 ยอดดวงใจ} 6/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 06-08-2014 23:42:48

เวลาอ่านอะไรที่เด็กๆโดนกระทำแบบนั้น แล้วปวดใจมาก เมื่อไรเรื่องเลวๆมันจะหมดไปจากสังคมซะที

น้องครีมกับเด็กที่เหลือปลอดภัยแล้ว ชีวิตต่อจากนี้หวังว่าจะโชคดีกว่าที่ผ่านมา โดยเฉพาะน้องเพชร

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 31 ยอดดวงใจ} 6/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: double9JH ที่ 06-08-2014 23:47:37

พี่คิงมาช่วยน้องครีมแล้ววว :mew1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 31 ยอดดวงใจ} 6/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 07-08-2014 00:21:23

ลุ้นสุดๆ กลัวว่าพี่คิงจะมาช่วยน้องครีมไม่ทัน

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 31 ยอดดวงใจ} 6/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 07-08-2014 03:14:36

น้องน่ารักเว้ยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 31 ยอดดวงใจ} 6/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 07-08-2014 05:47:12

ค่อยยังชั่ว น้องรอดพ้นเงื้อมมือมารแล้ว

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 31 ยอดดวงใจ} 6/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 07-08-2014 07:06:11

:hao5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 31 ยอดดวงใจ} 6/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 07-08-2014 08:21:36

สงสารเพชรขึ้นมาอีกคนละ :mew2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 31 ยอดดวงใจ} 6/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 07-08-2014 08:22:21

น้องปลอดภัยแล้ว เย้ๆ :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 31 ยอดดวงใจ} 6/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 07-08-2014 09:11:23

ปลอดภัยแล้วนะครีม พระคุ้มครองนะลูก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 31 ยอดดวงใจ} 6/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 07-08-2014 09:48:24

:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 31 ยอดดวงใจ} 6/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 07-08-2014 14:41:58

ดีใจที่คิงมาช่วยน้องครีมทัน

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 31 ยอดดวงใจ} 6/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 07-08-2014 17:22:29

เฮ้อ....โล่งอก....

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 31 ยอดดวงใจ} 6/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 07-08-2014 17:56:40

ทุกอย่างจะปลอดภัย ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 31 ยอดดวงใจ} 6/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 07-08-2014 20:56:38

น้องครีมจ๋าพี่จะบอกไว้เลยว่าอีพี่คิงมันคงตามติดแบบไม่ให้คลาดสายตาเลยทีเดียว เคยทำหัวใจหายแล้วไง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 31 ยอดดวงใจ} 6/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 07-08-2014 21:39:50

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 32 โอกาสครั้งใหม่ } 7/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 07-08-2014 23:00:58

โอกาสครั้งใหม่

ผมโอบน้องออกมาจากโรงงานนรก ซ่องนรก อะไรต่อมิอะไรที่มันนรกซึ่งผมก็ไม่สามารถสารยายให้ฟังได้ทั้งหมด น้องซุกหน้ากับกับเอวผมทันทีที่ออกมาได้ มันดูวุ่นวายอย่างถึงที่สุดเพราะทั้งกองทัพนักข่าวมากันเยอะจาเต็มพื้นที่ที่กำลังจะพุ่งเข้ามาหาเขาตำรวจอีกไหนจะพวกคนที่ตกเป็นเหยื่อการค้ามนุษย์ที่กำลังถยอยกันขึ้นรถตำรวจคันใหญ่สภาพทั้งน่าสงสารและน่าสมเพชไปในเวลาเดียวกัน บางคนเปลือยเปล่าจนตำรวจต้องหาผ้ามาห่มเนื้อตัวให้เลือดออกเปรอะเลอะขาจนน่ากลัว บางคนเป็นลมเป็นแล้งจนต้องห่ามขึ้นรถพยาบาลที่เพิ่งจะมาถึง

โว๊ะ! ไม่เอาไม่ให้น้องครีมเห็น โลกสวยดีแล้วอย่าได้มีอะไรมาทำให้น้องสะเทือนใจอีกเลย ผมรีบอุ้มเด็กน้อยขึ้นมาโอบกอดไว้ ไอ้ราชก็รู้ทันครับมันถอดแจ็ตเกตมาคุมน้องจนมิด ก่อนที่นักข่าวจะมาถึงตัวได้

รถหรูคันสีขาวของไอ้เฟอร์ดริฟตัดหน้านักข่าวมาจอดตรงหน้าผมและออกปากเรียกให้ผมขึ้นไปให้ไว นาทีนั้นผมไม่คิดอะไรแล้วครับนอกจากนำน้องออกไปจากที่นี้ให้ไวที่สุด

“เพชร พี่คิง รับเพชรไปด้วย” น้องมุดออกมาจากอกผมและพูดขึ้นทันทีที่ขึ้นรถและไอ้เฟอร์เหยียบตีนผีออกมาได้ ผมก้มไปหอมหน้าผากมนฟอดใหญ่ ยังคิดถึงคนอื่นอีกนะตัวเล็ก น่ารักจริงๆ

“เรื่องเพชรค่อยว่ากันครับ เหมือนกับเรื่องทุกเรื่องให้คนอื่นจัดการไปก่อน ตอนนี้เราไปจากที่นี้กันเถอะ ไม่ต้องจำเรื่องนี้นะเด็กน้อยลืมไปให้หมด ลืมว่าเกิดอะไรขึ้น ลืมว่าโดนอะไรมาบ้าง ลืมไปให้หมดนะเด็กน้อย ” น้องพยักหน้าก่อนจะเอามือที่รัดรอบคอผม รัดเข้าไปอีกจนผมโน้มคอลงไป น้องก็หอมแก้มผมฟอดใหญ่ยิ้มหวานน่ารัก เดี๋ยวเถอะ เดี๋ยวก็จับฟัดซะจนได้

“น้องครีมเชื่อว่าพี่คิงต้องมาตลอด เชื่อมาตลอดเลย ขอบคุณที่มาช่วยครีมนะครับ”

“ไม่มีวันที่พี่จะทิ้งหัวใจเอาไว้ที่ไหนหรอก … รักนะน้องครีม พี่รักน้องครีม”

ผมประทับริมฝีปากเข้ากับแก้มใสก่อนจะลากมาที่ปากบางที่ทาลิปก๊อตใสสีชมพูเอาไว้จนฉ่ำ ผมใช้ลิ้นควานหาลิ้นเล็กอยู่ไม่นานก็ต้องหัวใจฟองโตเมื่อลิ้นเล็กหอมหวานนั้นหนีผมไปทั่ว เด็กน้อยดูตื่นตกใจ ผมเลยผละออกเพื่อไม่ให้เด็กน้อยกลัวไปมากกว่านี้ คลอเคลียอยู่ที่แก้มใสและคอนวลระหง แขนทั้งสองข้างโอบกอดเอวเล็กที่อยู่บนตักผม … ขอบคุณ … ไม่ว่าน้องจะเป็นอะไร หรือโดนอะไรมาบ้าง ผมสนใจแล้ว รัก แน่ใจแล้วว่าคือรัก …

“เอ่อ … จะให้กูไปส่งที่ไหน บอกด้วย … มดจะขึ้นรถกูและไอ้ห่า” ผมเหลือบขึ้นไปมองไอ้เฟอร์ที่ใช้ตาคู่สวยดุของมันมองผ่านกระจกหลังมา

“อย่าดุมากสิว่ะ ว่าแต่มึงก็คนดีเหมือนกันนะเนี้ย พอกูขอความเชื่อเหลือไปแค่นั้นแหละบึ่งมาเชียว งี้สิผัวรักผัวหลง” ผมหยอกมันน้องครีมตีไหล่ผมเบาๆอย่างเขินๆ เขินอะไรล่ะเนี้ยไอ้ตัวเล็ก

“พูดมากเดี๋ยวกูก็ถีบลงตรงนี้และยึดน้องครีมไว้ซะนี้” อ้าวไอ้ห่านี้ ผมกอดน้องแน่นทำท่าห่วงๆใส่ไอ้เฟอร์ที่ยิ้มดุๆมาให้

“มีผัวและอย่าหือมากนัก ไปส่งกูที่บ้านจะเป็นพระคุณอย่างมาก ขอรับคุณนายบ้านนายพล” ผมว่า มันจิ๊ปากก่อนจะเลี้ยวกลับรถอย่างแรง จนหัวกูแทบคะมำ ดีใจด้วยไอ้บิว พยศขนาดนี้มึงคงรักมากสินะ ไม่เหมือนที่รักกู ดูสิเป็นอาหมวยแก้มแดงซุกอกกูนิ่งเชียว อิอิ

.

.

.

   “น้องครีม น้องครีมลูกแม่ แม่เห็นข่าวแล้วหัวใจจะวาย”

พอรถไอ้เฟอร์จอดสนิทหน้าบ้านผมเวลาดึกพอสมควร แม่และป้าลินกับคนอื่นๆในบ้านที่รอการกลับมาของน้องอยู่ ก็วิ่งออกมาร้องหาน้องครีมที่กำลังตะเกียดตะกายออกจากรถเพื่อออกไปหาแม่ผม พอน้องออกไปได้ก็ผวาเข้ากอดแม่ต่างคนต่างร้องไห้ทันที ผมยืนมองภาพแม่ลูกเขากอดปลอบกันก่อนจะหันไปมองป้าลินที่ยืนเช็ดน้ำตาอยู่ก่อนจะมุดเข้าไปในรถบอกขอบใจไอ้เฟอร์ที่นั่งมองภาพตรงหน้านิ่ง

   “งั้นกูไปแล้วนะ วันนี้มึงอยู่กับน้องเหอะมันดึกแล้ว พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน ปล่อยให้ไอ้ห่าบิวมันจัดการไปก่อนเหอะ”

   “หึ รู้ข้อดีของผัวเหมือนกันนี้หว่ามึงอ่ะ”

   “ถ้ามึงพูดอีกคำเดียว กูนี้แหละจะฉุดน้องไปเอง แม่งนิสัยเหมือนเพื่อนมึงไม่มีผิด ไอ้เหี้ย!!! ลงจากรถกูไป!!!!” มันตะหวาดผมลั่น ผมทำหน้าล้อเลียนมันก่อนจะหัวเราะและกล่าวขอบใจไอ้หน้าเหวี่ยงอีกครั้งก่อนจะมุดออกมา ทันทีที่ปิดประตูรถเสร็จไอ้ห่านี้ก็ใส่เกียร์หมาออกไปอย่าไว เพื่อนสะใภ้กูแม่งเหวี่ยงจริงอะไรจริง แต่ดูแล้วมันก็เป็นคนดีน่าสนับสนุนไอ้บิวให้ง้อกลับมาเป็นเมียให้สำเร็จ

   “ทำดีมาก” ผมหันไปมองพ่อที่ยืนอยู่ข้างหลัง อ้าวเฮ้ย ไหนบอกอยู่เชียงใหม่ไง!!!!

   “อ้าวพ่อ ไหนบอกไปทำงานที่เชียงใหม่ไง และทำไมมาอยู่นี้อ่ะ”

   “… พอดีมีงานด่วนต้องรีบกลับมาเคลียร์ว่ะ … มองแบบนั้นทำไม” แหมตาลุงเป็นห่วงน้องก็บอกมาเหอะ

ความจริงตอนที่ผมโทรไปหาแก แกบอกว่าแกอยู่โน้นเชียงใหม่ ผมเลยให้แกช่วยโดยการโทรไปหาไอ้เจ้าสัวห่าเหวที่กำลังเดินไปตกแลนส์มาร์คคูณ 10 ของผมว่าผมจะเข้าไปซื้อเพชรซื้อพลอยกับมัน เพื่อที่จะให้มันนำผมไปแหล่งค้ามนุษย์ของมัน ใครจะไปเชื่อล่ะว่าจะเจอทั้งค้ามนุษย์ทั้งใช้แรงงาน ค้าประเวณี ดูท่าจะพ้นมียาเสพติดอีก หลายกระทงเลยแหละ

   ส่วนเรื่องยัยป้ามหาภัยและเรื่องไอ้ชัยคนที่มาลักตัวน้องไป พรุ่งนี้ผมจะเข้าไปเคลียร์ เอาให้หลายๆกระทง ติดคุกตลอดชีวิตเลยเป็นไง

   “เข้าบ้านกันเถอะนะลูก ไม่มีอะไรแล้ว ขวัญเอยขวัญมานะ” แม่ผมโอบน้องเดินเข้าบ้านไปน้องหันมามองผมและเบะปากจะร้องไห้อีกรอบ ผมรีบเข้าไปอุ้มเด็กน้อยขึ้นมาไว้บนแขนตัวเองหอมแก้มเด็กน้อยฟอดใหญ่จนน้องย่นคอหนี

   “แหม แม่อยากอุ้มบ้างแต่แม่อุ้มไม่ไหวอ่ะ” แม่พูดอย่างขำๆทั้งๆที่หน้าตาตัวเองก็เลอะไปด้วยน้ำตานองหน้าไปหมด ผมหัวเราะก่อนจะใช้มืออีกข้างโอบเอวแม่เดินเข้าบ้าน…

   “กลับถึงบ้านแล้วนะตัวเล็ก” ผมกระซิบข้างหูเล็กเบาๆ น้องพยักหน้ายิ้มหวานให้ผมและซุกหน้าลงซอกคอผมมุดๆจนผมรู้สึกจักกะจี้ แต่ก็รู้สึกดี …

.

.

.

   หลังจากที่น้องชำระล้างร่ายกายเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนอนหมีพูห์สีเหลือตัวใหญ่ ยืนก้มมองมือตัวเองอยู่ปลายเตียงที่ผมนอนมองอยู่ด้วยความขบขันกับหน้าหมีพูห์น้อยที่แดงระรื้นน่ารักน่าชัง

   “มานอนได้แล้วเด็กน้อย” น้องพยักหน้าเล็กๆก่อนจะค่อยๆคลานเข้ามาหาผม ซุกลงที่อกเอาหัวถูไถไปมาอย่าออดอ้อนเอาใจ หึหึ เดี๋ยวไอ้คิงน้องขึ้นและหมีพูห์จะร้องนะครับ

   “ขอบคุณที่ไปช่วยผมนะครับพี่คิง”

   “พี่บอกแล้วไงว่าไม่ต้องพูดคำนี้แล้ว ไม่ว่ายังไงไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พี่ก็ไม่ปล่อยน้องครีมอยู่แล้ว … ไหนบอกพี่สิ น้องครีมโดนพวกมันทำอะไรบ้าง” ผมลูบหัวเด็กน้อยอย่างเอาใจตะล่อมถาม พรุ่งนี้จะได้เอาไปเคลียร์ถูก อะไรที่ทำกับน้องครีมไว้พวกมันต้องชดใช้คืน 100 เท่า 1000 เท่า

   “พี่คิงต้องสัญญาก่อนว่าห้ามอารมณ์เสียนะ” ผมพยักหน้า ก้มลงไปหอมกระหม่อมบางเบาๆ

   “พวกเขา … ต่อยท้องน้องครีม”โอเค พวกมันต้องโดนกระทืบท้องคนล่ะ 100 ที

   “ตบน้องครีม” พวกมันต้องโดนตบ 200 ที

   “กระชากแขน” หึหึ กูจะเอาม้ามาแยกร่างพวกมึง

   “และก็ … จะข่มขืนน้องครีม”

ปึก!!!!

   ผมต่อยกำแพงข้างๆเสียงดังจนน้องสะดุ้งรีบลุกขึ้นมาดู ก่อนจะรีบดึงมือผมไปกุมเอาไว้แน่น น้ำตาน้อยๆหยดลงกำปั้นผมริมฝีปากบางจูบลงเบาๆเหมือนพยายามให้มันหายเจ็บจากรอยแดง

   “ไม่ครับ พวกเขายังไม่ได้ทำน้องครีม … พี่คิงอย่าทำร้ายตัวเองเพราะผมอีกเลย ขอร้อง … ฮึก น้องครีมไม่ชอบเห็นพี่คิงเจ็บ”

ผมดึงเด็กน้อยเข้ามากอดปลอบเช็ดน้ำตานั้นก่อนที่จะจูบลงเบาๆที่ริมฝีปากน้อย ดีแล้วที่น้องไม่เป็นอะไร ดีแล้วจริงๆที่ไม่โดนพวกมันทำร้ายไปมากกว่านี้ ไปสร้างรอยแผลบาดลึกใจไปซ้ำรอยเก่าลงไปอีก ขอบคุณ ขอบคุณทุกสรรพสิ่งบนโลกที่ทำให้น้องรอดพ้นปลอดภัยมาได้ …

ราชาจะปกป้องไม่ให้ภัยพาลใดๆเข้ามาทำร้ายดวงใจแห่งรักนี้ได้อีก จะไม่มีวันที่น้องจะต้องเจ็บปวดอีก …

.

.

.

   รุ่งเช้าพี่คิงและราเมนทร์ผู้เป็นพ่อ เดินทางมายังศาลเพื่อฟ้องร้องเจ้าสัวเตียในข้อหาหนักหน่วงในทุกๆกระทงความ ศาลรับฟ้องและรอไต่สวนเพิ่ม คิงกัดฟันแน่น แต่ต้องให้มันเป็นไปตามกฎหมายเพราะฝั่งนั้นทนายก็เก่งใช้เล่นเหมือนกัน แต่หลักฐานที่มีอยู่ก็ทำให้คิงมั่นใจว่าคนผิดจะต้องได้รับโทษอย่างสาสม ซึ่งศาลได้ออกหมายยึดอายัดทรัพย์ทั้งหมดไว้ก่อนแล้ว

ส่วนไอ้ชัยคนชั่วกับป้ามหาภัยเจ้าบิวได้กักตัวเอาไว้ให้คิงเป็นพิเศษ เพื่อที่จะทำอะไรก็ได้ตามใจชอบ แต่สำหรับป้ามหาภัย คิงปล่อยให้ตำรวจดำเนินไปตามสัญญาและเพิ่มข้อหาเข้าไปอีกหลายกระทงตามความจริง สรุปแล้วโดนฝากขังโดยไม่รอลงอาญาเป็นเวลา 30ปี กับอีก 7 เดือน เมื่อออกมาแล้วสัญญาก็ยังคงอยู่ตลอดชีพ คือถ้าเข้าใกล้น้องครีมอีก ก็จะถูกขังอีก 20 ปี ซึ่งคิงก็ปล่อยให้มันเป็นไปตามนั้น แค่นี้คงน่าจะพอสำหรับมนุษย์ป้าแล้ว จบสิ้นกันเสียที ...

ส่วนไอ้ชัยและพวก ก็ถูกดำเนินคดีเช่นกันโดยเอาตัวมันไปฝากขังด้วยแถมด้วยการเบาหูนักโทษคนอื่นในเรืองจำว่าไอ้นี้มันหลอกล่อเด็กและกระทำชำเราต่อเด็กที่มีอายุไม่ 18 ปี แค่นี้ชีวิตไอ้ชัยในคุกก็ดูจะรวยสามีน่าดูชม หึหึ

   และเด็กที่ถูกกระทำก็ถูกส่งเรื่องให้ผู้ปกครองที่แจ้งเด็กหายไว้มาดูตัว ภาพของการโหมเข้ากอดของแม่และลูกทำให้คิงยิ้มออกมาได้ ส่วนเด็กที่ไม่มีญาติก็ถูกส่งไปสถานสงเคราะห์เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นั้น …

   “ทุกเรื่องที่เกิดขึ้น ผมไม่อยากให้น้องครีมรู้” คิงพวกกับผู้เป็นพ่อที่นั่งดูแฟ้มประวัติเจ้าสัวเตียเพื่อหาหลักฐานช่องว่างเพิ่มอยู่ภายในรถตู้ที่กำลังกลับไปยั่งบ้านที่มีน้องครีมและทุกคนรออยู่ ราเมนทร์เหล่มองลูกชายก่อนจะถอนหายใจและพูดขึ้น

   “ก็ตามใจแก … ฉันก็ไม่ชอบให้ไอ้เด็กนั้นร้องไห้เหมือนกัน”

   “พ่อ … จะเป็นไรไหม ถ้าผมจะขอให้พ่อรับเลี้ยงเด็กอีกสักคน” คิงทำเป็นเขยิบเข้ามาตีซี้พ่อตัวเอง หนวดไหล่อย่างเอาอกเอาใจ จนผู้เป็นพ่อขนลุกเพราะนานแล้วพี่ไอ้ลูกชายไม่แตะเนื้อต้องตัวเขา

   “… ไอ้เด็กครีมคนเดียวไม่พอหรือไง เดี๋ยวก็ได้ร้องบ้านแตกตายห่าหรอก”

   “ไม่ใช่ๆ แหม พ่อก็รู้ผมรักน้องคนเดียว! เอาเข้ามาในฐานะคนรับใช้ป้าลินน่ะ แกแก่แล้วเดินเหินไม่ค่อยสะดวกด้วย”

   “ฉันก็เห็นป้าแกวิ่งจ๊อกกิ้งอยู่ทุกเช้า”ราเมนทร์พูดอย่างไม่ใส่ใจ ก้มดูประวัติตรงหน้านิ่ง

   “จิ๊! น้องครีมชอบมากแท้ๆ …”พี่คิงทำเป็นพูดลอยๆตาเจ้าเล่ห์เหลือบมองคนปากแข็งไปด้วยแต่แล้วก็ต้องยิ้มล่าเมื่อเห็นผู้เป็นพ่อปิดสมุดเอกสารลงมองมาที่เขา

   “เป็นใครมาจากไหนล่ะ” คิงยิ้มล่าอย่างเจ้าเล่ห์

ก่อนจะค่อยๆสารยายให้ผู้เป็นพ่อฟัง แผนตาลุงหลงเด็กใช้ได้ผลจริงๆด้วยราเมนทร์นั่งฟังนิ่งลำพังครอบครัวเขาจะรับเลี้ยงเด็กส่งเสียให้เรียนมีข้าวให้กินสามมื้อมีที่อยู่ให้ ให้คุณภาพชีวิตที่ดีอีกสักกี่คนไม่ใช่เรื่องยากแม้แต่น้อย และยิ่งเป็นเพื่อนของน้องครีมด้วยนี้สิ ...

ไม่นานบ้านภูมิรัตน์ชิรานนท์ คงได้ต้อนรับสมาชิกใหม่อย่างแน่นอน…

===================================

เรื่องราวผ่านพ้นไป :hao7:

เรื่องดีๆกำลังเข้ามา ฮ่าๆๆๆๆๆ

เจอกันตอนหน้านะค่ะ น้องเพชรคือตัวละครใหม่ที่เอามาให้ลุ้นกันนะค่ะ

สปอยบุคลิกน้องเพชร

น้องเป็นผู้ป่วยความจำเสื่อมและเป็นโรคซึมเศร้าหลังจากเหตุการณ์ฝันร้ายนั้นดำเนินมานานกว่า 4 ปี

ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจา แต่รักและจงรักภักดีต่อน้องครีมที่หนึ่งเพราะน้องครีมเป็นผู้มอบชีวิตใหม่ให้

เรียนรู้ไว หัวดี ฉลาดเฉลียวค่ะ

มาตามกันต่อเนอะ เจอกันตอนหน้าค่ะ

ขอบคุณทุกกำลังใจและขอกำลังใจด้วยนะค่ะ

ปอลอ แอบแจ้งข่าวนิยายเรื่องสมมุติข้าหนีออกจากวัง นิดนึงนะค่ะ เผื่อในนี้จะมีใครรอติดตามอยู่

จะอัพเร็ววันนี้แหละค่ะ ขอโทษที่ให้รอนานนะค่ะ รับรองเจ้าชายยังน่ารักเหมือนเดิมค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 32 โอกาสครั้งใหม่ } 7/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 07-08-2014 23:15:58

ชอบ++++++ รอคอยนะค่ะ...

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 32 โอกาสครั้งใหม่ } 7/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 07-08-2014 23:42:47

จะมีอีกคู่รึ??

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 32 โอกาสครั้งใหม่ } 7/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: helpmeiiz ที่ 07-08-2014 23:53:38

ไม่เป็นอะไรแล้วน้องครีม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 32 โอกาสครั้งใหม่ } 7/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 07-08-2014 23:59:23

แค่หวังว่าคิงคงไม่หลงรักเพชร หรือเพชรมาหลงรักคิงจนเกิดปัญหานะ(สงสารน้องครีม แค่นี้ก็ดราม่ารันทดเกินพอแล้ว)
ส่วนเพชร ถ้าให้เดาเราว่างคงต้องเป็นญาติ หรือพี่น้องแท้ๆของครีมรึป่าว

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 32 โอกาสครั้งใหม่ } 7/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 08-08-2014 00:10:19

ขอเพื่อนของอีพี่คิงสักคนมาเป็นคู่น้องเพชรนะ :mew2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 32 โอกาสครั้งใหม่ } 7/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 08-08-2014 03:39:46

อุ๊ อย่ามาเป็นคู่แข่งคิงนะ แค่นี้ก็ปวดหัวละ คู่แข่งเพิ่มมีตาย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 32 โอกาสครั้งใหม่ } 7/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: acidic_crazy ที่ 08-08-2014 04:41:31

เย้ ๆๆ ดีใจที่น้องครีมไม่เป็รไร ลั้นลาแฮปปี้กะพี่คิง แล้วน้องเพชรก็มีโอกาสเริ่มใหม่ด้วย แฮปปี้ๆ คนเขียนใจดี ไม่มีดราม่าแล้วน้าาาา (อ้อนสุดฤทธิ์)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 32 โอกาสครั้งใหม่ } 7/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 08-08-2014 04:57:30

ลั้นลา แฮปปี้ค่ะ น้องไม่เป็นไรมาด :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 32 โอกาสครั้งใหม่ } 7/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 08-08-2014 06:51:30

ก้างขวางคอราชาบังเกิด
5555555555

:hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

น้องเพชรนี่เอง
(จะมีคู่กับเขาไหมคะ??)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 32 โอกาสครั้งใหม่ } 7/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: atblueann ที่ 08-08-2014 07:00:36

เป็นกำลังใจให้น้องเพชรนะจากนี้ขอให้น้องพบแต่ความสุขนะ
น้องครีมน่าร๊ากกกกก ฮ่าาาาา

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 32 โอกาสครั้งใหม่ } 7/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 08-08-2014 08:56:42

น้องเพชรเป็น กขค. ของพี่คิงรู้มั้ยคะ 55555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 32 โอกาสครั้งใหม่ } 7/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 08-08-2014 09:10:14

อิพี่คิงทำดีมาก งั้นก็ให้รับบทพระเอกต่อไป 555555
จะได้อ่านเจ้าชายแล้ว ดีใจ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 32 โอกาสครั้งใหม่ } 7/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 08-08-2014 09:41:10

ช่วยน้องได้พระเอกมากเรยคิง~~~~!!!!!!!
รอตอนใหม่ น้องเพชร ><

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 32 โอกาสครั้งใหม่ } 7/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 08-08-2014 10:06:41

ดีใจล่วงหน้ากับน้องเพชรด้วยนะครับ มีคนดีอย่างน้องครีม พี่คิง และครอบครัวพี่คิงมาคอยให้การอุปการะแบบนี้

ป.ล.สำคัญมากที่สุด...อย่าลืมหาใครสักคน (เพื่อนพี่คิงก็ได้) มาดูแลน้องเพชรด้วยนะครับ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 32 โอกาสครั้งใหม่ } 7/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 08-08-2014 11:01:05

คิงจะให้รับเด็กมาเลี้ยงอีกคนนี่ใช่เพชรหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 32 โอกาสครั้งใหม่ } 7/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: s.mosis ที่ 08-08-2014 14:00:36

ขอคู่เพื่อนพี่คิง กับ น้องเพชรนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 32 โอกาสครั้งใหม่ } 7/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 08-08-2014 16:22:02

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 32 โอกาสครั้งใหม่ } 7/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 08-08-2014 16:52:05

:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 32 โอกาสครั้งใหม่ } 7/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 08-08-2014 17:05:06

เมโล่ + เพชร ...

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 32 โอกาสครั้งใหม่ } 7/7/57 P.21
เริ่มหัวข้อโดย: kakaris ที่ 08-08-2014 22:11:20

ฮุฮุ จงหลงน้องเยอะๆนะจ๊ะ

หัวข้อ: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 4 B X F {จบคู่ฮาร์ดคอ} } 8/8/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 08-08-2014 23:14:20

special 4 B X F {จบคู่ฮาร์ดคอ}

{ F }

   เคยรำคาญหมาไหมครับ ? หมาที่เคยให้อาหาร เคยเลี้ยงดูมันอย่างดี แต่พอโดนมันกัด เราก็โกรธมัน และมันก็คอยมาส่งสายตาอ้อนวอนคลอเคลียจนน่ารำคาญเพื่อให้เราหายงอนและกลับไปให้อาหารเหมือนเดิม ไม่รู้สิ รักก็รักเพราะเราเลี้ยงมันมา แต่มันก็เจ็บใจที่มันกัดเราจนเป็นแผล เอาอย่างงี้ไหม คนล่ะครึ่งทาง ไม่โกรธ … แต่ไม่เข้าใกล้อีกแล้ว

   “ไอ้เฟอร์ !!! ” ผมหันไปมองไอ้มิ่งเพื่อนที่มหาลัยมันค่อนข้างจะบ้าพลังและติสแตกเดินด้วยกันอยู่ดีๆ ก็วิ่งขึ้นรถกลับบ้านไม่บอกไม่กล่าวเพื่อนทำเอาตกอกตกใจ พอโทรไปถามมันว่าเป็นอะไร มันบอกกลับมาขึ้นโครงงานต่อ ซึ่งมันคิดได้ว่าส่วนประกอบตรงนั้นใส่ยังไงถึงจะสวย … หมดปัญญาจะพูดกับมันครับ ผมเรียนอยู่มหาลัยรัฐบาลในคณะ สถาปัตย์ภาควิชาออกแบบภายใน ปี 3 วันๆก็เอาแต่วาดรูปขึ้นโครง แต่ชีวิตผมก็ยังชอบความเร็วและกลิ่นน้ำมันเครื่องของรถอยู่ จึงไปซิ่งรถที่สนามบ่อยๆ ไม่รู้อนาคตอันไหนจะเป็นงานหลักและงานรอง ก็ช่างมันเถอะ

เหมือนกับไอ้หมาตัวนั้น ก็ช่างมันเถอะ หลังจากที่ผมกลับมาบ้าน จนแขนผมหายเกือบเป็นปกติมันก็เอาแต่ตามผมจนน่ารำคาญ และไม่ยอมเข้ามาคุยพอผมรู้ตัวมันก็รีบหนีผม ซึ่งมันน่าหงุดหงิดใจ เป็นห่าอะไรนักหนา จบแล้วแท้ๆ ยังไม่ยอมจบอีก ล่าสุด ผมกลั้นใจไปเจอหน้ามันเพราะอยากช่วยไอ้คิงจริงๆ น้องครีมเป็นเด็กดี เคยมาเยี่ยมผมที่โรงบาลอยู่ครั่งสองครั่งอีกอย่างผมไม่ชอบการค้ามนุษย์ที่เอาเปรียบมนุษย์ด้วยกัน ขนาดอยู่ตรงหน้าแท้ๆ ยังไม่ทักผมสักคำ แต่พอผมหันหลังหรือเดินหนี ก็มักจะเจอมันมาดักหน้าดักหลังตลอด …ไม่รู้จะเอายังไงกันแน่ … ปากมันก็ยังพูดกับใครต่อใครว่าผมเป็นเมียมัน แต่ดูจากการกระทำมันเป็นของหมาหวงก้างมากกว่า …

   “แดกข้าวกัน” ผมพยักหน้ากับไอ้มิ่ง

ก่อนที่จะกอดคอกันเดินไปกินข้าวที่โรงอาหารคณะ ไม่ต้องไปไกลหรอกครับสาวคณะผมมีแต่เซอร์ๆสเปคไอ้มิ่งทั้งนั้นแหละ ส่วนผมก็ไม่รู้ดิ ไม่มีอารมณ์กับทั้งตัวผู้และตัวเมียอะแหละ ความรู้สึกมันยังคุมเครืออยู่กูไม่อยากหนีด้วยวิธีขี้คลาด ในเมื่อกูยังไม่หมดรักไอ้หมาห่าเหวนั้นด้วยตัวเอง กูก็ไม่สามารถรักใครได้เหมือนกัน นี้คงเป็นการลงโทษตัวเองที่เสือกให้เขาเอาง่ายๆ รักเขาง่ายๆแหละมั่ง ฮ่าๆๆ

   “เฮ้ย … มึง คนนั้นแม่งแผ่รังสีออร่าน่ากลัวสัต มึงหันไปดูดิ ” ไอ้มิ่งกระซิบข้างหูผม ผมหันไปมอง ก่อนจะถอนหายใจเมื่อเจอกับหน้าบูดบึ้งของไอ้บิวที่นั่งไม่ไกลจากผมมากนัก กำลังมองมาทางนี้ด้วยออร่าแห่งความเลว!!!! มึงนะมึง ขนาดมหาลัยกูมึงยังเนียนเข้าออกเป็นว่าเล่น แถมยังเจอตัวกูง่ายยิ่งกว่าแกะลำไยกินขนาดนี้ … มึงแม่งหมาหวงก้างจริงๆ

   ผมโยนช้อนซ้อมทิ้งลงพื้นดังเคร้งก่อนจะเดินปรี่เข้าไปหามันท่าทางเอาเรื่องไอ้มิ่งวิ่งตามมาร้องห้ามและพยายามเข้ามาจับ และผมสะบัดออก ไม่ลืมคว้าเอาแก้วนมปั่นของไอ้มิ่งมาด้วย มันทำท่าจะหนีผม แต่ผมเข้าไปกระชากคอเสื้อมันก่อนที่จะจัดการเทนมปั่นราดหัวมัน

   “เย็นไหมล่ะมึง ไอ้สัตว์ เป็นเหี้ยอะไรตามกูอยู่ได้ อยากเห็นกูบ้าตายใช่ปะ มึงอยากไปฟันหญิงที่ไหน ก็ไปสิว่ะ มาให้กูเห็นหน้าทำเหี้ยอะไร!!!!” ผมตะหวาดมันลั่น

แต่มันกลับยืนเฉยให้ผมทุบมันแล้วทุบมันอีก ทั้งๆที่มันเป็นคนขี้โมโห แต่วันนี้มันกลับยืนนิ่ง มันเป็นคนรักศักดิ์ศรีที่แน่ๆมันไม่ยอมให้ใครทำแบบนี้ต่อหน้าคนอื่น แน่ๆ แต่มันกลับนิ่งปล่อยให้นมปั่นเลอะตัวเต็มไปหมด มันไม่เคยประกาศให้โลกรู้ว่าผมเป็นอะไรกับมัน แต่ผมไม่เคยอาย ไม่เคยอาย มันกลับปล่อยให้ผมพูดคำพูดที่เด็กอนุบาลยังฟังออกว่าผมเคยเป็นอะไรกับมัน!!!! มันเป็นเหี้ยอะไร!!!!!

   “กูเกลียดมึง! จำคำพูดกูไว้นะไอ้บิว มึงแม่งหมาหวงก้าง อุ๊บ!!!!”

   “อ๊ายยยยยยยยยยย ” ไม่รู้สิว่าเสียงกรี๊ดของผู้หญิงดังขึ้นจากไหน ไม่รู้ว่ากลิ่นนมปั่นที่ตะหลบอบอวนนี้มาจากไหน แต่ผมจำสัมผัสนี้ได้ … มีคนเดียวที่ผมไม่เคยลืม … คนที่ทำให้ผมยิ้ม และก็ทำให้ผมอยากชกมันให้คว่ำ!

   “อึก ไอ้เหี้ย!!!” ผมผลักมันออกก่อนจะวิ่งออกมา น้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง … ทำไมว่ะ … มึงมาทำแบบนี้อะไรเวลานี้ เวลาที่กูต้องการจะเลิกทุกอย่าง … และเวลาที่กูโหยหา … มึงหายไปไหน …

.

.

.

   ผมหนีมายืนในศาลาริมสระน้ำกลางมหาลัยก่อนจะทรุดตัวลงนั่งกอดเข่ากับพื้น ผมมองท้องฟ้าและพื้นน้ำตรงหน้า ผ่านม่านน้ำตาที่ไหลอยู่ตลอดผมไม่สามารถห้ามมันได้ ไม่สามารถจริงๆ ทุกครั้งที่คิดถึงมันทีไร หัวใจก็บอกกับตัวเองว่าเจ็บจะตายแล้ว บัวเล็กๆดอกนั้นที่กำลังขึ้นมาจากตม … แต่ยังไม่พ้นน้ำ … เหมือนผมเลย…

   “แม่งไอ้หนุ่มนั้นง้อโคตรมีศิลปะมึงว่าปะ” ผมรู้สึกว่าไอ้มิ่งมานั่งข้างๆมือมันโอบรอบไหล่ผมอย่างปลอบใจ

   “แม่งเหี้ยมาก ฮึก … ”

   “เออ กูรู้ … แต่มึงทำไมเสียใจขนาดนี้ว่ะ ” ผมส่ายหัวไปมากัดริมฝีปากตัวเองแน่น มันสับสนไปหมด ณ ตอนนั้น

   “เฮ้อ … มึงเอาแต่ทุกข์จนลืมทุกอย่างเลยหรือว่ะไอ้เฟอร์ … มึงลืมความสุขหมดสิ้นเลยหรือว่ะ … วันเวลาดีๆของมึงและไอ้หนุ่มนั้นไม่มีเหลือเลยหรือว่ะ ???” ผมสะอึกฮักตัวโยนเมื่อนึกถึงภาพในอดีตที่เคยหวานละมุน ภาพของมันที่ออดอ้อนออเซาะ …
ภาพของมันที่เอาใจผม … แต่ภาพต่อมาคือภาพของมันกับผู้หญิงคนอื่นซ้ำแล้วซ้ำเล่า!!!!!

   “กูเจ็บจะตายแล้ว ฮึก กูรักมัน แต่กูก็เจ็บจนเข็ด ฮึก”

   “ทุกคนมันก็มีปัญหาเหมือนกันหมดนั้นแหละ … มึงเคยคิดปะว่ะ ถ้าไอ้หนุ่มนั้นกลับตัวได้จริง และมึงก้าวผ่านความรู้สึกโกรธและให้อภัยมันอีกสักครั้ง … ความสุขของการก้าวพ้นมันจะมีค่าแค่ไหน … กูว่ามึงหยุดทำร้ายหัวใจตัวเองเหอะ … ปากมึงก็บอกว่าเจ็บ แต่ทำไมมึงยังไม่เลิกว่ะ … แมนๆหน่อยไอ้สัตว์รักเขาก็อภัยให้เขา …มึงไม่เคยได้ยินอ่อ รักคือการให้ และการที่มึงให้มันครั้งนี้ ก็ถือว่าครั้งสุดท้ายจริงๆ ถ้ามีรอบหน้ามันทำมึงเสียใจอีก กูจะไปเผาบ้านมันให้ เอาม่ะ ?” ผมนิ่งฟังมันนิ่ง … ใครจะคิดว่าอารมณ์ติสของมันจะมาตอนนี้ล่ะ และคำพูดแต่ล่ะคำของมันก็แทงเข้าความรู้สึกผมเต็มๆ … อีกสักครั้งหรือ … สำหรับโอกาสของไอ้คนเห็นแก่ตัว …

   “แต่ถ้ามึงคิดว่าไม่ไหวแล้ว … กูก็พร้อมจะรับช่วงต่อนะ” มันกระซิบข้างหูผม ก่อนจะค่อยๆเอี้ยวตัวมาตรงหน้า ริมฝีปากหนาเข้ารูปของมัน … กำลังจะปะทับปากผมที่ชาไปเพราะแรงกัด … ก็ดี … กูจะได้ลืมไอ้บิวสักที … พอกันที …

โครม ตูม!!!!!!!

   ผมลืมตาขึ้นก่อนที่จะถูกฉุดและคว้าพาดบ่าแกร่งของใครบางคน ไอ้คนที่รวบผมขึ้นบ่าได้โดยไม่สถกสะท้านต่อความหนัก 50 กว่าโลของผม และกำลังมองเห็นเป็นโลกกลับหัวคือ ไอ้มิ่งที่หัวทิ่มตกน้ำไปอยู่กับบัวในสระ!!!!

   “เฮ้ย!!!! ปล่อยกูนะไอ้เหี้ย!!!!” ผมตะหวาดทันทีที่มองเห็นแผ่นหลังชัดเจนว่าเป็นไอ้บิว

   “นิ่ง!!!! กูบอกให้นิ่ง!!!!!!!!”มันตะคอกผมลั่น นานแล้วที่ผมไม่ได้ยินเสียงแบบนี้ของมัน ตั้งแต่ตอนไหนนะ … ตั้งแน่เมื่อ 3 เดือนที่แล้ว ที่ผมตัดสินใจบอกเลิกมันรึเปล่านะ ???

อั๊ก!!!

   ผมจุกทันทีเมื่อมันโยนผมเข้ามาในรถอย่างไม่ใยดี ก่อนที่ประตูรถจะปิดเข้ามาโครมใหญ่ มันเดินหัวเสียไปฝั่งคนขับ พอขึ้นมาได้มันก็บึ่งรถออกเหยียบมิดจนหัวใจผมแทบวาย แม่งคิดว่าอยู่ในสนามหรือไงว่ะ!!!! รถเมืองไทยมึงก็รู้วุ่นวายขนาดไหนยังจะขับซิกแซก บีบแตร่ไล่ชาวบ้านเค้าเป็นว่าเล่นอีก

   “ไอ้บิวมึงอยากตายหรือไงว่ะ!!!!!”

   “กูตายก็ได้ แต่เมียอย่างมึงจะไปมีชู้กูไม่ยอม!!!!”

   “ชู้เหี้ยอะไร นั้นเพื่อนกู และมึงก็เป็นคนอื่นด้วย”

   “เพื่อนเหี้ยอะไรจะจูบปากกัน ถ้ากูไม่ถีบมันหัวทิ่มลงไป คงได้เสียกันแล้ว!!!!”

   “และมึงเสือกอะไรกับชีวิตกูว่ะ!!!!!!”

เอี๊ยกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!

   “กูเป็นผัวมึงไง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” มันตะโกนลั่นรถทันทีที่รถจอดข้างทางสนิท … กูอึ้งกับสีหน้าแต่ท่าทางมัน ก่อนความขบขันจะเข้ามาแทนที่

   “ผัวหรือ … ฮ่าๆๆๆๆๆ มึงใช้คำนี้ผูกมัดกู ทั่งๆที่มึงไม่เคยรักษาสัญญาที่ให้ไว้กู! มึงยังมีหน้าบอกว่าเป็นผัวกูอีกเหรอ!!!!!”

   “เออ!!! กูยอมรับว่ากูมันเหี้ย!!! แต่พอไปเนี้ย กูจะรักษาสัญญา กูจะทำทุกอย่างไม่ให้มึงเสียใจ กูจะเป็นคนดีไม่นอกลู่นอกทาง กูสัญญาว่าจะมีมึงคนเดียว!!!!” มันตะคอกใส่กูลั่นพอจบประโยคมันก็ดึงกูเข้าไปกอด สะอึกฮักร้องไห้โวยวายออกมายกใหญ่ ขอโทษกูสารพัด … พอแล้วมั่ง …

   “… มึงสัญญาแล้วนะ ถ้ามีอีกมึงจะให้กูทำยังไง” กูกระซิบข้างหูมันหลับตาซบบ่าแกร่ง สัมผัสที่คิดถึงมานาน

   “กูจะให้มึงฆ่ากูให้ตาย” มันพูดมุบมิบที่ซอกคอผม

   “หึหึ กูฆ่ามึงไม่ลงหรอก” กูจูบที่ข้างหูมันเบาๆ จนมันขนลุกซู่ ... ไม่หรอกกูฆ่ามึงไม่ลงจริงๆนั้นแหละ ทำไม่ลงหรอก ฮึฮึ

   พอได้แล้ว ทำร้ายหัวใจตัวเอง เหมือนที่ไอ้มิ่งบอก … กูจะให้โอกาสมันอีกครั่ง โอกาสครั่งสุดท้ายของจริง … ถ้ารอบนี้มันยังทำตัวเหลวไหลอีก … กูเชือด ของมันทิ้งและโยนให้เป็ดแดก … พวกมึงเป็นพยานนะ

===================================

คนเขียนหัวใจจะวาย =_='

ฮ่าๆๆๆๆ แต่ก็ดีแล้วที่คู่นี้ไม่หวานจนเกินไป ออกจาะห่ามซะเจ้แอบกลัว

แต่ก็คิดนะว่าเหมาะกับคู่นี้แล้ว จบ ของคู่นี้ คือความรักที่แตกแยกกันนะค่ะ

แต่ยังคงมีตอนพิเศษฮาร์ดคอปนน่ารักของคู่นี้ออกมาเรื่อยๆ

อ่อ แอบเม้าส์อีบิวนิดนึง มันเป็นพวก จีบคนไม่เป็น เพราะที่ผ่านมาจะได้ก็ได้มาแบบง่ายๆ จึงไม่รู้จะเริ่มยังไงกับเฟอร์

ฮ่าๆๆๆๆ จนเฟอร์รำคาญนั้นแหละ

เอาเป็นว่า ขอบคุณทุกกำลังใจและขอกำลังใจด้วยนะค่ะ

ตอนนี้เข้าตอนหลักน้องเพชรมีบทแล้วนะค่ะ ส่วนจะมีคู่หรือคู่ไหน ไหนลองจิ้นมาดูจิ อิอิ

ส่วนใครลุ้นคู่ R X P อีกสักพักนะค่ะ :m21:

ป.ล

◖◗ SERVITUDE ◖◗ จำนองรักแลกหัวใจไอ้แก่จอมร้าย (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43095.0)

ใครติดใจแบบฮาร์ดคอ เชิญเรื่องนี้ต่อนะค่ะ แต่เรื่องนี้ฮาร์ดคอแบบนายเอกกร่างน่ะนะ ฮ่าๆๆๆๆๆ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 4 B X F {จบคู่ฮาร์ดคอ} } 8/7/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 08-08-2014 23:31:27

.....ทายไม่ออกแฮะว่าน้องเพชรคู่กับใคร รอลุ้นต่อไป

(อยากให้เฟอร์เจี๋ยนบิวให้เป็ดกินจัง)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 4 B X F {จบคู่ฮาร์ดคอ} } 8/7/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 08-08-2014 23:59:42

โอ่ะโหดดด!! อย่าลืมเปลี่ยนเดือนน้า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 4 B X F {จบคู่ฮาร์ดคอ} } 8/8/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 09-08-2014 02:01:49

อุ๊ย โหดดด

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 4 B X F {จบคู่ฮาร์ดคอร์} 8/8/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 09-08-2014 12:56:50

:m4: คู่นี้โหดแบบน่ารักอ๊า หุหุ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 4 B X F {จบคู่ฮาร์ดคอร์} 8/8/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 09-08-2014 14:34:33

โหดแบบแมนๆ ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 4 B X F {จบคู่ฮาร์ดคอร์} 8/8/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: kakax ที่ 09-08-2014 17:14:08

พึ่งเข้ามาอ่านจ้า ฝากตัวด้วยเน้อ

ปล.พึ่งสมัครสมาชิกได้ มันเล่นยังไงแว๊ :katai1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 4 B X F {จบคู่ฮาร์ดคอร์} 8/8/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 09-08-2014 17:18:44

ดีแล้วที่ดีกัน ถ้าบิวทำอีกเฟอร์ก็ตัดบิวน้อยไปเลยสิ 5555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 4 B X F {จบคู่ฮาร์ดคอร์} 8/8/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 09-08-2014 22:25:35

:hao3: :hao3: :hao3: :hao3:แล้วน้องเพรชจะคู่กับใครอะ :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:

หัวข้อ: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH33 ต้อนรับน้องเพชรสู่บ้านใหม} 9/8/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 09-08-2014 23:11:10

ต้อนรับน้องเพชรสู่บ้านใหม

   เมื่อเรื่องร้ายๆผ่านพ้น คนผิดโทษลงโทษจากทั่งทางกฎหมายและทางสังคมที่รุมประณามจนชั่ว เกือบหนึ่งเดือนแล้วที่ชีวิตของน้องครีมกลับมาสู่สภาวะปกติ น้องครีมได้ไปเรียนเหมือนเดิมโดยมีสารถีขี้หวงขี้ห่วงไปรับไปส่งตลอดจนเมโล่เองก็เริ่มที่จะคุ้นเคยและปรับตัวเข้ากับพี่คิงได้บ้างแล้วแต่สองหนุ่มต่างไซส์ก็ยังเขม่งกันแทบทุกครั้งที่คุยกัน นี้แหละมิตรภาพเมะเอ้ยลูกผู้ชายยยยยยยแท้จริง

เช่นเคยจันทร์- ศุกร์น้องจะอยู่คอนโดตลอด ไปไหนมาไหนต้องได้รับการอนุญาตจากคนขี้หวงก่อนและทุกครั่งต้องมีเขาหรือเมโล่ไปเป็นเพื่อนบังคับให้โทรหาทุกๆครึ่งชั่วโมง ไม่อย่างงั้นองค์จะลงให้พี่คิงดิ้นเป็นเจ้าเข้าและกลับมาปากน้องน้อยก็จะเจ่อแดงอย่างมี พิรุธ พอวันเสาร์อาทิตย์ น้องน้อยก็ต้องมาอยู่บ้านใหญ่เป็นจุดศูนย์รวมความน่ารักของบ้าน ให้คุณแม่ คุณป้าลินและประมุขของบ้านที่เดียวนี้หยุดอยู่บ้านเสาร์อาทิตย์ตลอด ได้ชื่นชมความน่ารักร่าเริงของกระต่ายน้อยที่วิ่งแก้มชมพูไปหาคนโน้นทีเอาใจคนนี้ที ที่สำคัญอาหารที่น้องครีมทำมันวิเศษที่สุดแล้วเพราะใส่ความน่ารักไปเต็มๆคำ แต่เหมือนศุกร์ สัปดาห์นี้จะมีอะไรพิเศษมากกว่านั้นมาเยือนบ้าน ภูมิรัตน์ชิรานนท์

    “พี่คิง ไฟตรงนั้นเอียงแล้วครับ ทำดีๆสิ พี่ราชอย่าทำของพังน๊า พี่บิวอย่ามัวแต่แกล้งพี่เฟอร์สิ เดี๋ยวผมโมโหและให้พี่เฟอร์เจื่อนเลยนะ คิกๆ(พูดเองก็เขินเอง) และเอ่อ … พะพี่ …” น้องครีมเดินไปพูดกับคนโน้นทีคนนี้ทีก่อนจะมาหยุดที่เจ้ามิ่งที่นั่งทำหน้ามึนเหมือนเมาค้างอยู่ที่โต๊ะวางกระติกน้ำมิ่งเงยหน้าขึ้นมามองก่อนจะยิ้มกว้างจนเจ้าตัวเล็กเห็นฟันขาวๆครบ 32 ซีก

   “พี่มิ่งครับมิ่งขวัญเพื่อนไอ้เฟอร์ ไม่ได้ตั่งใจจะมาช่วยหรอกครับ พอดีไอ้เฟอร์มันลากมาบอกไม่มามันจะเผาบ้านพี่ อ่อ ยินดีที่ได้รู้จักครับน้องครีมน่ารัก โอ๊ย!!!! ขอโทษคร้าบบบบบบ” มิ่งหนุ่มเซอร์หน้าตาหล่อเหลา หนวดเคราใต้คางกับผมยาวปะบ่าที่ถูกรัดรวบไว้ด้านหลังทำให้หน้าคมเข้มของเขาดูเถื่อน เกือบหงายหลังลงจากเก้าอี้ที่ตัวเองนั่งกระดิกเท้าอยู่ เมื่อหลอดไฟร้อนจี๋ที่พี่คิงเพิ่งลองใช้เมื่อกี้โยนมาโดนหัวฟูๆของตัวเอง ดีที่สมองเจ้ามิ่งนิ่มพอไม่ทำให้หลอดไฟแตกซะก่อน น้องครีมรีบหันไปมองค้อนพี่คิงที่ทำไม่รู้ไม่ชี้วงใหญ่ ก่อนจะหันมายิ้มให้พี่มิ่งอย่างน่ารัก

   “ขอบคุณที่มาช่วยงานต้อนรับพี่เพชรของน้องครีมนะครับ”

   “เอ่อ… ความจริงพี่ก็ไม่ได้ช่วย … อ่อ!!! นี้ๆพี่ทำได้นะ พี่ขอใช้ไม้เหลือๆพวกนั้นได้ไหม แปปเดียวไม่เกินครึ่งชั่วโมงรับรองเก๋ไก๋สไลด์เดอร์แน่นอน เชื่อมือพี่มิ่งเด้อออออออ” และเจ้ามิ่งก็วิ่งไปที่กองไม้ที่ราชเพิ่งเลื่อยกองทิ้งไว้ทำรั้วประดับรอบงานในสนามบ้านใหญ่ที่คุณแม่ยกให้ใช้ช่วยคราว น้องครีมเป็นหัวงานออกแบบงาน พี่คิงเป็นคนประดับไฟบนต้นไม้กับที่รั้ว เจ้าบิวและเฟอร์คู่รักฮาร์ดคอร์ก็ช่วยกันทำรั้วกับเจ้าราชที่ถอดเสื้อโชว์กล้ามแขนอยู่

น้องครีมดี้ด้าวิ่งไปมาเมื่อนึกถึงก้าวแรกที่เพชรหนุ่มน้อยโชคร้ายที่พึ่งออกมาจากการรักษาอาการทางจิตที่เรียกกันว่าโรคซึมเศร้ามาได้ 1 เดือนเต็ม คุณหมอที่ทำการรักษาต่างให้คำรับรองแล้วว่าเพชรมีโอกาสจะหายและกลับมาอยู่ที่บ้านได้แล้ว เพียงแต่อย่าให้อะไรก็ตามไปกระทบจิตใจอันเปลาะบางของเพชรไม่ว่าจะเป็นจากคำพูด หรือการกระทำที่ทำให้เพชรคิดถึงที่นรกนั้น นอกจากนี้เพชรยังเป็นผู้ป่วยความจำเสื่อมอีกด้วยและคุณหมอเองก็ไม่รับประกันว่า เพชรจะกลับมาจำอดีตได้ เพราะห่างจากการรักษามาได้ถึง 4 ปีและความทรงจำที่โหดร้ายก็เข้ามาทดแทนในทันที จึงต้องใช้เวลาในการรักษา หากจะกลับมาให้จำได้แต่อดีตก็คืออดีตผ่านมาแล้วเรื่องอะไรต้องไปจมปักกับมันอีกเหล่า …

น้องครีมไม่กลัวหรือรังเกียจใดๆทั้งนั้นเพราะคุณแม่และคุณลุงต่างให้พี่เพชรอยู่บ้านหลังนี้ในฐานะลูกบุตรธรรม ให้การรักษาทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อหวังให้เพชรเด็กคนร่าเริงและใช้ชีวิตใหม่ได้ หากวันไหนน้องเพชรอยากจะออกไปใช้ชีวิตของตัวเองพวกเขาก็ไม่ห้าม แต่หากวันใดลำบากกลับมาอีก บ้านหลังนี้ก็พร้อมอ้าแขนรับเสมอ และน้องครีมเชื่อว่าพี่เพชรสุดสวยของน้องครีมต้องกลับมาร่าเริงได้แน่ๆ … น้องครีมนี้แหละจะทำให้พี่เพชรกลับมาสดใสเอง ไฟท์โตะ!!!!

“ตัวเล็กคร้าบบบบบบบบบบบบ” เสียงยานคางของพี่คิงดังขึ้นทำให้น้องที่ยืนมองรังนกบนต้นไม้อยู่หลุดออกมาภวังค์หันไปมองคนขี้อ้อนก่อนจะถูกหอมแก้มเข้าฟอดใหญ่อย่างไม่ทันตั้งตัว น้องหัวเราะคิกเมื่อหนวดแหล่มๆทิ่มแก้มใส

“ทำอะไรอยู่ครับ พี่ติดไฟเสร็จแล้วนะ ไปดูไหม ?”

“น้องครีมอยากขึ้นไปดูลูกนกมากกว่าอ่ะ”

“หื้อ ? ไม่อยากดูไฟของพี่หรอ” พี่คิงแกล้งทำเสียงงอน เด็กน้อยเลยรีบหันไปมองโบกไม้โบกมือลนลานไปหมด กลัวพี่คิงจะเข้าใจผิด

“อยากดูครับอยากดู แต่ดูตอนนี้ก็ยังไม่สวยหรอกเพราะมันยังไม่มืด พี่คิงอุ้มน้องครีมไปดูหน่อยสิ น๊าๆ มันร้องจิบๆเรียกน้องครีมอ่ะ อิอิ” พี่คิงยิ้มกับแก้มใสที่กำลังเงยคอจนสุดคอชะเง้อชะแหง้ มองบนต้นไม้ที่ไม่สูงมากนัก ลำพังถ้าตัวเขาอุ้มน้องชูขึ้นจนสุดแขนก็พอจะเห็นได้เพื่อความสุขของน้องครีม พี่คิงทำได้ พี่คิงล้วงมือเข้าไปกับช่วงใต้รักแร้ของน้องน้อยที่ทำท่าตกใจ แต่พอรู้ตัวก็ใจเต้นตุบตับๆเพราะจะได้เห็นนกน้อยที่ร้องเรียกตัวเอง

“พี่จะชูขึ้นสูงแล้วนะน้องครีมไม่กลัวนะครับ”แขนแกร่งวางก้นน้อยๆลงบนบ่าตัวเองก่อนจะร้องถาม น้องครีมขานรับพยักหน้าจนหัวซาลาเปาที่อยู่ด้านผมโยกไปมา แขนแกร่งของพี่คิงที่ผ่านการยกเวทมาเกือบทุกวันทำหน้าที่ของมันได้ดี มันสามารถพยุงน้องน้อยขึ้นมาจนใบหน้าหวานน่ารักแก้มแดงระรื้นเมื่อเห็นลูกนกตัวแดงๆน่าตาน่าเกลียดน่าชังกำลังอ้าปากร้องไม่หยุด แต่น้องครีมก็พอเข้าใจว่าตัวมันเด็กอยู่ ตอนเด็กๆแม่เขมเคยบอกน้องครีมว่าตอนน้องครีมเป็นเด็กอ่อน ก็ตัวแดงแถมตัวเล็กร้องก็เก่ง น้องครีมเหมือนนกเลย คิกๆ

“น้องครีมทำอะไรกันอยู่ลูก ตาคิงถ้าน้องตกแม่จะตีเรานะ!!! มาอาบน้ำแต่งตัวได้แล้วนะน้องครีม เดี๋ยวพี่เพชรของหนูจะมาแล้วนะจ๊ะ” คุณแม่วิ่งมาบอกก่อนจะฆ่าโทษพี่คิงเอาไว้ คิงเบ้หน้าก่อนจะค่อยๆวางน้องไว้บนไหล่หนา น้อครีมเอามือเกาะคอแกร่งแน่นกลัวตก แต่คนตัวใหญ่กลับไม่สะทกสะท้าน

“ครับ คุณแม่ อ๊ะ พี่คิงปล่อยผมลงสิครับ”

“ไม่ปล่อย พี่จะอาบน้ำให้น้องครีม” และเจ้าของไหล่กว้างก็เดินทั้งๆที่ยังวางน้องไว้บนไหล่เข้าบ้าน ทิ้งให้เพื่อนสหายและลุงๆคนงานที่กำลังจัดเตรียมงานอยู่ด้านนอกมองตามกันอย่างขบขันเมื่อเห็นน้องน้อยบิดหูคนตัวยักษ์โทษฐานไม่ปล่อยน้องและยังพูดอะไรแปลกๆอีก

.

.

.

   ร่มอันใหญ่ที่ทำจากกองเศษไม้เหลือถูกตั้งเด่นอยู่กลางงาน เก้าอี้ถูกจัดเรียงอย่างสวยงามมีดอกไม้ประดับตามโต๊ะช่อใหญ่อย่างน่ารัก โซนอาหารมีทั้งแบบบุปเฟ่และแบบอาหารสดให้ปิ้งย่างในเตาถ่านที่เตรียมไว้ให้ รั้วรอบงานที่จัดแต่งขึ้นอย่างสวยงามไฟหลากสีสันระรานตา น้องครีมยืนมองงานที่ตัวเองวาดฝันได้เมื่อสามวันก่อนอย่างปลื้มใจในชุดเอี้ยมสีฟ้ากับเสื้อลายอียอสีขาวน่ารัก ผมยาวของน้องมัดเป็นซาลาเปาประดับไปด้วยดอกไม้ที่คุณแม่สรรหามาให้ ในมือเล็กๆมีมงกุฎที่ทำจากลวดและถูกตกแต่งด้วยดอกไม้จนแน่นด้วยดอกเบญจมาศสีชมพูและสีขาวสลับกัน เด็กน้อยตั้งใจทำมันมากเพราะดอกเบญจมาศนี้แสดงถึงความรักอันบริสุทธิ์และความร่าเริงที่น้องครีมอยากมอบให้กับพี่เพชรของน้องครีม พี่คิงและเพื่อนๆต่างอมยิ้มเมื่อเห็นน้องน้อยชะเง้อชะแหง้มองไปหน้าบ้านตลอด เมโล่ที่พึ่งมาได้ไม่นานก็เดินถือกุ้งสดตัวใหญ่มาแหย่ที่หน้าเด็กน้อย เด็กน้อยตกใจผงะออก แต่พอมองเห็นว่าเป็นกุ้งก็หันไปค้อนวงโตกับเพื่อนตัวแสบ

   “เมโล่บ้า”

   “ก็ยังดีกว่าคนบ้าบ้าเห่อแหละ”

หนุ่มน้อยหัวเราะก่อนจะเดินเอากุ้งไปวางไว้ที่เดิม ก่อนจะไปนั่งเขม่งใส่พี่คิงตามเดิม น้องน้อยเชิดหน้า 180 องศาใส่ ก่อนจะหันมามองหน้าบ้านต่อ แต่แล้วร้อยยิ้มน่ารักก็ปรากฏขึ้นเมื่อรถเบนซ์คันสวยของบ้านใหญ่ขับเข้ามา ก่อนจะจอดสนิทลงข้างๆสนามหน้า คุณลุงประมุขประจำบ้านเดินลงมาหน้านิ่งคุณแม่รีบวิ่งไปรับ ก่อนที่คนที่ทุกคนรอคอยจะค่อยๆก้าวลงมาจากรถ … ตาใสสีน้ำตาลอ่อนมองมาที่นี้นิ่งๆแต่มีแววประกายแห่งความดีใจ ผิวสีน้ำผึ้งเปร่งประกายรับกับแสงของดวงจันทร์และแสงสีจากดวงไฟ ร่างที่เคยผอมซีดเซียว บัดนี้ดูดีขึ้นอย่างน่าใจหาย ปากสวยได้รูปค่อยๆยิ้มรับทุกคน ก่อนที่น้องครีมจะวิ่งเข้าไปหากอดร่างนั้นอย่างคิดถึง เพชรอึ้งไปสักพักก่อนที่คุณแม่จะจับเข้าที่แขนของเขา และพยักหน้าเบาๆ เพชรจึงยิ้มและโอบกอดร่างกันตอบ

   “คิดถึงจังครับพี่เพชร ครีมรอตั้งนานแหนะ จนดอกไม้จะเหี่ยวหมดแล้ว นี้ครับครีมให้มันจะทำให้พี่ร่าเริงนะครับ”

เพชรมองมงกุฎดอกเบญจมาศในมือก่อนจะค่อยๆเอามันสวมลงบนผมสีน้ำตาลเงียบๆ … ไม่พูดจา เพียงแต่ยิ้มบางๆให้เด็กน้อยที่ยิ้มจนแก้มแทบปริ ก่อนที่จะจูงมือเข้าไปในงานที่มีทุกคนรออยู่ เพชรออกจะกลัวเล็กน้อยเมื่อเห็นผู้ชายตัวใหญ่ๆเยอะแยะไปหมดเพราะอดีตที่ฝั่งใจ แต่มือเล็กๆของน้องครีมที่จับไม่ปล่อยทำให้เขาอุ่นใจและสามารถยิ้มให้กับทุกคนได้ … ถึงจะไม่พูดไม่จาแต่ปาร์ตี้ต้อนรับเขาก็เต็มไปด้วยความสุข …

.

.

.

   เมื่อปาร์ตี้เลิกราในเวลาดึกมากแล้วเมโล่ถูกคนที่บ้านมารับกลับไปตั้งนานแล้วส่วนคนอื่นๆก็แยกย้ายกันไปนอน มีน้องครีมนี้แหละที่หลับคาตักพี่คิงหลังจากที่กินจนพุงเล็กป่องออกมาถูกอุ้มขึ้นไปนอนบนเตียงหนานุ่มกล่อมให้ฝันดีโดยเจ้ายักษ์ตัวใหญ่ ข้างล่างงานเจ้าพวกขี้เมาก็ยังไม่เลิกก๊งเหล้ากันต่อ ท่ามกลางอากาสยามค่ำคืน เพชรยืนมองร่มอันใหญ่ที่ทำจากเศษไม้มันดูไม่แข็งแรงแต่พอเอามือไปจับมันก็ไม่หัก จึงทำให้เขาสงสัยและพยายามหาคำตอบ แต่แล้วก็ต้องสะดุ้งเมื่อเสียงทะเล้นของใครบางคนดังขึ้น

   “น่ารักใช่ม้า!!! ผมทำเองแหละ … คุณรู้ความหมายของคำว่าร่มรึเปล่า ???”

   “…” คนตัวเล็กกว่าส่ายหน้าเบาๆ ก้มหน้าไม่กล้าสบตา

   “ร่มน่ะมันมีไว้บังฝนบังแดดก็ถูกแล้วแหละ … แต่ผมว่าถ้าเปรียบเทียบกับมนุษย์มันก็เหมือนร่มแหละนะครับ … มันสามารถปิดกั้นสิ่งที่จะทำร้ายตัวเราได้ แต่เมื่อเจอลมแรงๆร่มก็หักเหมือนกัน … แต่ถ้าวันไหนเราทิ้งมันลงและเผชิญหน้ากับมัน… ถึงบางทีอาจจะต้องเปียกฝนจนเป็นไข้ อาจจะต้องตากแดดจนผิวดำ แต่ถึงวันนึงเราก็จะได้เรียนรู้จากมันเอง …อ่ะ! โทษทีครับผมเผลอพูดไปหน่อย ฮะฮะ … ผมมิ่งครับยินดีที่ได้รู้จัก”เพชรมองมือที่ยื่นมาตรงหน้าก่อนจะทำท่าทางลังเลและเดินหันหลังวิ่งเข้าไปในบ้าน ทิ้งไอ้เจ้ามิ่งยืนอ้างว้างมองมือตัวเองอยู่ข้างๆร่มจากเศษไม้ของตนเอง

   “หว๊า แย่จังถูกเมินซะแล้ว”เขาพูดกับตัวเองทั้งๆที่ยังหัวเราะมองมือตัวเอง ก่อนจะวิ่งเข้าสมโรงในวงเหล้าต่อสังพักคิงก็วิ่งกลับเข้ามาในวงเหล้าเหล่าสหายนั่งก๊งเหล้ายาวๆต่อไปในราตรีนี้ โดยที่สมาชิกใหม่ของบ้านวิ่งเข้าห้องได้ก็ล้มตัวนอนมองเพดานห้อง นึกถึงเจ้าร่มที่ทำจากเศษไม้และก็อดหัวเราะออกมาได้ได้ ... กับไอ้ความอินดี้แปลกๆของเจ้ามิ่ง ...

=============================

เปิดคู่ใหม่จ้า!!!!!! M&PH

คู่รักนักกวี ฮ่าๆๆๆๆ ตั้งชื่อเล่นๆ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำให้น้องเพชรเปิดใจรับหรอกนะค๊าาาาา

อ่อ!วันนี้มาสั้นๆนะเมื่อยมากไปเดินเดินสวนจัตุจักรกับเพื่อนมาขาแทบลาก ฮ่าๆๆๆ

เจอกันตอนหน้าจ๊ะ รักนะจุ๊บๆ

ขอบคุณทุกกำลังใจและขอกำลังใจด้วยนะจ๊ะ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH33 ต้อนรับน้องเพชรสู่บ้านใหม} 9/8/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 10-08-2014 00:06:24

อย่ามีดราม่าโน๊ะะ :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH33 ต้อนรับน้องเพชรสู่บ้านใหม} 9/8/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 10-08-2014 00:13:10

รอจร๊า.....ยินดีกับคู่ใหม่ด้วย~~~

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH33 ต้อนรับน้องเพชรสู่บ้านใหม} 9/8/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 10-08-2014 01:36:34

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH33 ต้อนรับน้องเพชรสู่บ้านใหม} 9/8/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 10-08-2014 02:16:26

ยินดีต้อนรับน้องเพชรน๊าาาาาาา
เรื่องร้ายๆในชีวิตมันผ่านไปแล้ว ต่อไปจงเป็นเพชรที่ส่องแสงได้ด้วยตัวเองน้าาา :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH33 ต้อนรับน้องเพชรสู่บ้านใหม} 9/8/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 10-08-2014 06:50:13

คู่มิ่ง น้องเพชร รออ่านจร้า ^^

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH33 ต้อนรับน้องเพชรสู่บ้านใหม} 9/8/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 10-08-2014 08:44:45

พี่มิ่งงงงงงงงงง

มาทำคะแนนหนูเพชรหรอจร้าา แต่ถ้าน้องเพชรยังปิดกั้นตัวเอง พี่มิ่งก็คงกินแห้วอ่ะจ่ะ ฟุฟุ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH33 ต้อนรับน้องเพชรสู่บ้านใหม} 9/8/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 10-08-2014 08:55:50

เอาใจช่วยพี่มิ่ง พยายามเข้านะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH33 ต้อนรับน้องเพชรสู่บ้านใหม} 9/8/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 10-08-2014 10:30:27

Welcome home น้องเพชร อิอิ พี่มิ่งเอาจริงใช่ไหม?
อย่าให้น้องเพชรต้องเสียใจน๊า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH33 ต้อนรับน้องเพชรสู่บ้านใหม} 9/8/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 10-08-2014 11:29:10

น่ารักดีอะ ว่าแต่พี่มิ่งจะจีบน้องเพชรยังงัยน๊า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH33 ต้อนรับน้องเพชรสู่บ้านใหม} 9/8/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 10-08-2014 14:54:28

เปิด 1 คู่ ชู้ชื่น ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH33 ต้อนรับน้องเพชรสู่บ้านใหม} 9/8/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 10-08-2014 16:14:33

พี่มิ่งน้องเพชร :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH33 ต้อนรับน้องเพชรสู่บ้านใหม} 9/8/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 10-08-2014 17:13:17

มีพี่ไว้เล่นด้วยแล้ววุ้ย น่ารักน่าชังจริงๆ เพชรอยู่ที่ไหนก็เป็นเพชร

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH33 ต้อนรับน้องเพชรสู่บ้านใหม} 9/8/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 10-08-2014 21:34:53

:กอด1: :กอด1: :กอด1:น้องเพรชจะต้องมีแต่ความสุขแน่นอน :กอด1: :กอด1: :กอด1: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH33 ต้อนรับน้องเพชรสู่บ้านใหม} 9/8/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 10-08-2014 22:13:48

:z2: อุ๊ต๊ะ!!!! กำลังคู่ใหม่ถือกำเนิด M&PH.......

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH33 ต้อนรับน้องเพชรสู่บ้านใหม} 9/8/57 P.22
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 10-08-2014 22:24:59

อยากเห็นรอยยิ้มของน้องเพชร

พี่มิ่งทำให้ทุกคนเห็นด้วยนะ ฝากความหวังไว้ที่พี่แล้วงานนี้

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 34 ก้าวแรกของเพชร} 11/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 11-08-2014 00:11:16

ก้าวแรกของเพชร

   ในเช้าวันต่อมา น้องครีมตื่นแต่เช้ามาใส่บาตรพร้อมคุณแม่สุดที่รักป้าลินและพี่ชายคนใหม่ที่อายุห่างกันไม่มากแต่น้องครีมก็เต็มใจจะเรียกว่าพี่ น้องเพชรตื่นขึ้นมาได้เพราะน้องครีมเข้าไปปลุกถึงในห้อง ใจอยากจะนอนต่อเพราะเมื่อคืนกว่าจะได้นอนต้องสะกดตัวเองให้หลับอยู่หลายครั้งต่อหลายครั้งเพราะภาพความทรงจำอันโหดร้ายมันเฝ้าคอยหลอกหลอนน้องเพชรอยู่จนแทบอยากจะหนีตายเสียให้รู้แล้วรู้รอด แต่พอลืมตาขึ้นก็พบว่าตัวเองอยู่ในที่ใหม่ สถานที่ที่เปิดรับและให้โอกาสแก่เขาให้ได้ใช้ชีวิตตามปกติสามัญ จึงเลือกที่จะข่มตาหลับนึกถึงบทสวดชินบัญชรที่เขาท่องได้ทั้งแต่ต้นยันจบ มันตั้งแต่เมื่อไรที่น้องเพชรสามารถสวดได้ … ไม่รู้เขาจำไม่ได้ แต่พอสวดทีไร ใจที่เคยวุ่นวายก็ค่อยๆคลายลง …

   “พี่เพชรสบายใจไหมครับ” น้องครีมถามพี่ตัวเองที่ยืนมองพระท่านที่เดินผ่านไปแล้วหลังจากที่ให้พรเสร็จ เขาหันมามองเด็กยิ้มใสที่ยิ้มระรื้นให้เขาอยู่ก่อนจะเหลือบไปมองคุณแม่และป้าลินที่ยืนมองกันยิ้มๆพยักหน้าให้เขาเหมือนอยากให้ตอบอะไรน้องบ้าง เพชรหันกลับมายิ้มให้น้องครีมนิดๆ ก่อนจะค่อยๆพยักหน้าลง

   “ครับ … ไม่รู้ว่านานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้รู้สึกอากาศยามเช้าแบบนี้ ไม่รู้นานแค่ไหน ที่ไม่ได้ไหว้พระ ไม่รู้นานแค่ไหนที่ไม่ได้รู้สึกสบายใจ”

   “งั้นต่อไปนี้เรามาใส่บาตรกันเยอะๆนะครับ” น้องครีมยิ้มกว้างขึ้นไปอีก ไม่เอสคำพูดของเพชรมาคิด แต่ผู้ใหญ่ทั้งสองต่างมองหน้ากันและนึกสงสารเพชรจับใจ ไม่รู้นานแค่ไหนที่เด็กคนนี้จะยิ้มได้อย่างภาคภูมิ …

   “ตาคิงนี้แย่จริงๆเลยนะ น้องครีมมาดูพี่เราสิ”

คุณหญิงแม่บ่นงึมงำเมื่อเจอสภาพลูกชายกับเจ้าพวกเพื่อนตัวแสบอยู่ในห้องรับรองแขกแต่ล่ะคนเหมือนไม่เคยกินเหล้ากันมาก่อน คู่รักฮาร์ทคอร์ นอนอยู่บนเตียงใต้โปงผ้าห่มหนาจนมองไม่เห็น ส่วนเจ้ามิ่งก็นอนใส่บ็อกเซอร์ตัวเดียวกอดหมอนข้างอยู่ข้างเตียง และพี่คิงของน้องครีมนี้สิ นอนกอดกับเจ้าราชกลมเชียว เป็นภาพหนุ่มๆที่ชวนให้คุณแม่ปวดหัวจริงๆ น้องครีมเดินเข้ามาชะโงกหน้าดูบ้านก่อนจะเบ้ปากนิดๆย่นจมูกบ่นงึมงัมว่าน้องครีมเหม็นเหล้า แต่ก็กั้นใจเดินเข้าไปหาซากพี่คิงที่นอนกอดกับเจ้าราช เด็กน้อยหัวเราะคิกคักหยิบโทรศัพท์ขึ้นถ่ายรูปก่อนจะนั่งจิ้มแขนพี่คิงเบาๆ

   “พี่คิง ตื่นเถอะครับ เช้าแล้วน๊า น้องครีมอยากไปซื้อของ”

   “…คร่อกกก” เสียงกรนของพี่คิงดังขึ้นแทนคำตอบ เด็กน้อยย่นจมูกก่อนจะเขย่าตัวพี่คิงแรงขึ้น

   “พี่คิงงงงงงงงงง! ถ้าไม่ไปผมจะไปกับพี่เพชรสองคนนะ!!!”

   “อืออออ น้องครีมมมมมม” พี่คิงตะหวัดแขนออกจากเจ้าราชและกันมาตะหวัดเอาร่างน้อยของน้องเข้าไปกอดแทน น้องปัดป่ายตะกายอากาศเหมือนคนจมน้ำเพราะเหม็นเหงื่อของพี่คิงคุณแม่พอเห็นแบบนั้นก็จะเข้าไปช่วย แต่เพชรไวกว่าพาน้องออกมาจากแขนแกร่งที่เหมือนคีมเหล็กนั้นได้

   “หืออออ พี่คิงบ้า ไม่ยุ่งด้วยแล้ว” น้องครีมเดินงอนตุบป่องออกไปไม่สนใจพี่คิงที่นอนหมดสภาพอยู่ที่พื้น คุณแม่วิ่งตามไปและเรียกน้องเพชรให้ไปด้วย เพชรกำลังจะเดินตาคุณแม่ออกไปก็ต้องชะงักเมื่อเสียงแหบๆของใครบางคนดังขึ้นเสียก่อน

   “มีอะไรกันหรอครับ อ้าว น้องเพชร อรุณสวัสดิ์ครับ ฮ้าววววว!” เจ้ามิ่งลุกขึ้นนั่งพิงเตียงกล่าวทักทายของเพชรที่ยืนตัวแข็งอยู่ และยังไม่ทันจะทำอะไร ขาเรียวก็ก้าวออกมาจากห้องอย่างไม่คิดจะหันกลับมามองอีกเช่นเคย ทำให้เจ้ามิ่งนั่งเกาหัวฟูๆของตัวเองแกรกๆ

   โจ๊กในชามของน้องครีมไม่ลดลงเลยสักนิดเพราะน้องครีมงอนคนขี้เมาที่นอนอยู่ในห้องที่ก็คอยชะเง้อมองตลอดเผื่อพี่คิงจะตื่นขึ้นมาง้อน้องให้ไวกว่านี้ เพชรที่นั่งอยู่ข้างๆเห็นน้องไม่ยอมทานจึงค่อยๆตักโจ๊กในชามของตัวเองเลือกหมูเด้งๆเนื้อดีให้น้อง ก่อนจะสะกิดน้องครีมให้หันมา น้องครีมหันมามองพี่คนใหม่ ก่อนจะยิ้มและงับช้อนโจ๊กอย่างเต็มใจ เพชรป้อนน้องอยู่หลายคำจนตัวเองไม่ได้กิน น้องครีมเลยทำแบบเดียวกันคือตักข้าวในชามของตัวเองป้อนน้องเพชรบ้าง เพชรยอมกินเพราะน้องครีมเหมือนกัน ผู้เป็นแม่และพ่อมองลูกชายน่ารักคนละแบบป้อนกันไปมา ก่อนจะหันมามองหน้ากันเองและยิ้มให้กันอย่างมีความสุข ครอบครัวที่เติมเต็มมันยิ่งกว่าคำว่าความสุข … ถึงแม้เด็กทั้งสองจะไม่ใช่สายเลือดของทั้งสอง แต่มันก็ไม่จำเป็นเสียหน่อย แค่มีความสุข เติมเต็ม ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน … แบบนี้ล่ะที่เรียกว่าครอบครัว

   “คุณแม่ครับผมกลับแล้วนะครับ ขอโทษที่มารบกวนนะครับ” มิ่งเดินออกมาจากห้องในสภาพเหมือนเมื่อคืนวานน้องครีมหันไปมองก่อนจะยิ้มให้จนแก้มแทบปริ แต่เพชรกลับก้มหน้าไม่พูดไม่จา

   “อ้าว มิ่งกลับแล้วหรอลูก มากินข้าวก่อนสิ” ผู้เป็นแม่ชักชวนไว้เสียก่อนเขาจึงไม่อยากขัดสัทธา มานั่งข้างๆน้องเพชรที่ก้มหน้าอยู่ และสาวใช้ผิงก็เดินเอาชามโจ๊กมาเสริฟในเวลาไม่นานเขาก็ลงมือกินแบบไม่รักษาภาพพจน์ทันที

   “มิ่งเรียนอยู่มหาลัยเดียวกับเฟอร์ใช่ไหมจ๊ะ”

   “ใช่ครับ ผมเรียนศิลปกรรมครับผม”

   “อ่อ อย่างงี้ก็ต้องวาดรูปได้สิ นี้ๆสนใจรับจ๊อบไหมจ๊ะหนุ่มน้อยยยย” คุณแม่หูผึงทาบทามทันที พร้อมกับเหล่มองไปทางน้องครีมที่เคี้ยวข้าวตุ้ยๆมองมาตาแป๋วส่วนเพชรก็คอยป้อนข้าวน้องไม่ขาดปาก และไม่ยอมหันไปมองคนที่นั่งข้างๆที่จ้วงกินโจ๊กอย่างหิวกระหายอยู่ เจ้ามิ่งพอได้ยินอย่างงั้นก็เงยหน้าขึ้นจากชามข้าวและมองไปยังท่านทั้งสองอย่างสงสัย

   “คืออย่างงี้นะจ๊ะ แม่กับพ่อคุยกับคุณหมอเรื่องอาการน้องเพชรด้วยความเป็นห่วง คุณหมอเขาก็ไม่อยากให้น้องเพชรเข้าไปเรียนตามโรงเรียนปกติในปีนี้น่ะจ๊ะ อยากให้น้องพักผ่อนจิตใจ และแม่คิดว่าศิลปะดนตรีน่าจะช่วยน้องได้ นะจ๊ะมิ่ง ช่วยแม่หน่อยนะ”

   “ค่าจ้างไม่ต้องห่วง ฉันให้ไม่อั้น” ประมุขประจำบ้านพูดขึ้นเสียงนิ่งๆ จนเจ้ามิ่งไม่รู้จะปฏิเสธยังไง อีกอย่างเขาก็ไม่ใช่คนคิดมากอะไรและค่อนข้างจะเป็นคนปรับตัวเข้ากับคนอื่นได้ง่าย ที่สำคัญถึงน้องเพชรจะไม่ยอมพูดกับเขา แต่เซ้นต์ของเขาก็บอกว่าเด็กคนนี้ในใจลึกๆเป็นคนอ่อนโยนและน่ารัก ซึ่งไม่แปลกที่หน้าคมสันจะพยักหน้ารับข้อเสนอของพวกท่าน

   “งั้นเริ่มงานสัปดาห์หน้าเลยแล้วกัน ฉันให้เธอชั่วโมงล่ะ 500 มาได้ตามสะดวกเลยแล้วกัน” ประมุขของบ้านพูดขึ้นก่อนที่เจ้ามิ่งจะทำท่าตะเบ๊ะรับคำอย่างแข็งขันเรียกเสียงหัวเราะให้ทุกคนในโต๊ะได้เป็นอย่างดี

   น้องเพชรที่นั่งฟังอยู่ด้วยไม่มีความเห็นใดๆทั้งนั้นเพราะเขาเองก็คิดอยู่เหมือนกันว่าคงยังไม่พร้อมสำหรับโลกใหม่ในโรงเรียน … ไม่เคยเรียน ไม่รู้เขาจำไม่ได้เลย ถ้าจะต้องเข้าไปจริงๆแบบปุ๊บปั๊บ เขาเองคงไม่ไหวเหมือนกัน ถูกแล้วที่คุณแม่และคุณพ่อคุณธรรมของเขาไม่ปิดบังอาการของของเขา ไม่กีดกันเขาให้รู้สึกโดดเดี่ยว อยากจะพูดขอบคุณสัก พันครั้ง อยากกราบลงแนบตักสำหรับความเมตตา แต่ขอเวลาให้เพชรอีกสักหน่อย ขอเวลาให้ได้เจียรนัยตนเองอีกสักนิด … เขาเองก็อยากจะเป็นเพชรที่ส่องแสงได้ด้วยตนเอง … ให้สมกับที่น้องครีมที่มอบชื่อนี้ให้กับเขา

   “ขอฝากตัวด้วยนะครับ น้องเพชร” เสียงทุ้มต่ำแหบพล่าน ทำให้น้องเพชรอบอุ่นใจอย่างประหลาด

… เช่นกันครับ … พี่มิ่ง

.

.

.

   “น้องครีม พี่คิงขอโทษษษษษษษ”

   “ไม่รู้ไม่ชี้” น้องน้อยหันหน้าไปอีกทาง ไม่สนใจคนขี้เมาที่สร่างอีกทีก็เกือบจะหมดวัน ทั่งวันน้องน้อยชะเง้อมองตั้งนานพี่คิงก็ไม่ตื่นเอาแต่นอน น้องครีมเลยต้องเล่นกับพี่เพชรกันสองคน ถึงจะสนุกมากที่ได้ปลูกดอกไม้ในสวนกัน แต่ไม่มีพี่คิงก็ทำให้น้องครีมเหงา ส่วนเจ้าสหายรักทั้งสามก็กลับบ้านไปทันทีที่สร่างเมา

   “ไม่เอาน๊า หายงอนพี่นะ พี่ไม่รู้ตัวนี้”

   “แบร่!”

   “น้องครีมมมมมมมมมมมมม” น้องครีมแลบลิ้นให้คนขี้เมาก่อนจะวิ่งหนีไปหาพี่เพชรพี่นั่งมองอยู่ไม่ไกลนัก หัวเราะคิกคักพาพี่เพชรวิ่งหนีคนขี้เมาที่กำลังวิ่งตามมา เด็กน้อยจับมือของพี่ชายคนใหม่แน่น พาวิ่งไปรอบๆสวนในบ้านอย่างสนุกสนาน ซึ่งน้องครีมไม่ได้รู้ตัวเลยว่า ได้ทำให้เพชรเริ่มที่จะมีแสงในตัวเองขึ้นมาทีละนิดละนิด …

   “อย่าให้จับได้นะ พี่จะฟัดแก้มแรงๆเลย”

เสียงขู่คำรามอย่างทะเล้นทำให้น้องน้อยชะงักและหันมามองคนตัวยักษ์ที่วิ่งมาอย่างกลัวๆ แต่ก่อนจะวิ่งไปไหนได้ก็ถูกแขนแกร่งโอบรัดไว้เสียก่อนที่จะฟัดแก้มแดงๆนั้นอย่างหมั่นเขี้ยว เด็กน้อยหน้าแดงหัวเราะคิกคักเพราะหนวดมันทิ่มแก้มน้อง … เพชรยืนมองภาพนั้นริมฝีปากเหยียดยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย … อยากจะมีความสุขแบบน้องครีมได้บ้าง … อีกนานเท่าไรไม่รู้ แต่เพชรเองก็จะพยายาม …

=============================

ว๊ากกกกกกกกกกกกกกก วันใหม่แล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆ

ไม่มีไรมาก จะบอกว่าเจอกันวันนี้ตอนดึกๆนะค่ะ จะบอกพรุ่งนี้ก็ไม่ได้สินะ อิอิ

รักทุกคนนะค่ะ เป็นกำลังใจให้เพชรด้วยเนอะ แต่ไม่ใช่ตอนหน้านะ ตอนหน้าคิวน้องครีมพี่คิงจ้า

และต่อไปก็คู่ของราชและปิง

อิอิ ขอบคุณทุกกำลังใจและขอกำลังใจด้วยนะค่ะ

ช่วงนี้อัพนิยายบ่อยเพราะยังไม่เปิดเทอม เปิดเทอมวันที่ 18 เตรียมตัวอ่านน้องครีมแบบวันเว้นวันเลยน๊า :m8:

ฝันดีจ๊ะ :bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 34 ก้าวแรกของเพชร} 11/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 11-08-2014 00:21:32

วันเว้นวัน!!

โอเคคค่ะ ติดตามเรื่อยๆ *3*

น้องเพชรน่ารักมากก เอาแต่น้องครีมด้วยอ่า อย่าดื้อกับพี่มิ่งนะค้าา ให้พี่มิ่งทำคะแนนบ้างงงงงงง

:hao7:

หัวข้อ: Re: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 34 ก้าวแรกของเพชร} 11/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 11-08-2014 00:24:19

หวังว่าพี่มิ่งจะช่วยน้องเพชรให้ดีขึ้นในเร็ววันนะครับ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 34 ก้าวแรกของเพชร} 11/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 11-08-2014 00:54:52

น้องเพชรสู้ๆๆๆๆๆๆ คนเขียนก็สู้ๆ ด้วยนะคะ :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 34 ก้าวแรกของเพชร} 11/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 11-08-2014 05:31:22

สู้ๆนะเพรช สู้ๆ ก้าวแรกมักยากเสมอ แต่พอก้าวได้ ก้าวต่อๆไปมันจะง่ายมากเลย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 34 ก้าวแรกของเพชร} 11/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 11-08-2014 06:08:07

รักน้องเพชรมากขึ้รเรื่อยๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 34 ก้าวแรกของเพชร} 11/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 11-08-2014 07:35:53

น้องเพชรของพี่มิ่ง หายเร็วๆน้าาา

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 34 ก้าวแรกของเพชร} 11/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 11-08-2014 08:57:29

ขอให้น้องเพชรอาการดีวันดีคืนนะคะ พี่มิ่งสู้ๆนะ
:3123:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 34 ก้าวแรกของเพชร} 11/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 11-08-2014 09:46:54

ท่าทางมิ่งจะเป็นคนทำให้หัวใจน้องเพชรมีความสุขแบบน้องครีมบ้าง ส่วนอิพี่คิงเนี่ย เชอะ น้องครีมต้องทำโทษให้เข็ด :katai2-1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 34 ก้าวแรกของเพชร} 11/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 11-08-2014 11:12:38

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 34 ก้าวแรกของเพชร} 11/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 11-08-2014 11:26:35

:heaven

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 34 ก้าวแรกของเพชร} 11/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 11-08-2014 12:10:22

:katai2-1: :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 34 ก้าวแรกของเพชร} 11/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Tennyo_Y ที่ 11-08-2014 12:28:21

น่ารักจัง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 34 ก้าวแรกของเพชร} 11/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: s.mosis ที่ 11-08-2014 13:14:35

จะไม่หลับไม่นอนเลย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 34 ก้าวแรกของเพชร} 11/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: junpa ที่ 11-08-2014 13:58:44

สู้ๆ นะจ๊ะ น้องเพชร ไม่เป็นไรยังมีพี่มิ่งอยู่
:katai2-1: :katai2-1: :o8: :-[ :impress2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 34 ก้าวแรกของเพชร} 11/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_ban ที่ 11-08-2014 14:14:36

:L2: :กอด1: :L2: :กอด1: :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 34 ก้าวแรกของเพชร} 11/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 11-08-2014 14:56:39

น้องเพชรต้องหายแน่นอน

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 34 ก้าวแรกของเพชร} 11/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Wannida ที่ 11-08-2014 17:27:01

:L2: :L2: :o8:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 34 ก้าวแรกของเพชร} 11/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 11-08-2014 22:17:30

ทุกวันเลยก็ได้ พร้อมมมมม มากกก5555 น้องๆน่ารักจัง ครีม เพชร แล้วยังจะมีติสๆแบบมิ่งอีก คือครบ อ้อ ปล่อยตาคิงอยู่กับขวดเหล้าก่อน

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 34 ก้าวแรกของเพชร} 11/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 11-08-2014 22:45:07

:L2: :L2: :L2: :L2:น้องเพรชสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆจ้า :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 34 ก้าวแรกของเพชร} 11/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 11-08-2014 22:52:56

น้องเพชรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร
สู้ๆนะ อีกไม่นานต้องเป็นเพชรที่ส่องแสงได้อีกครั้งแน่ๆ
พี่มิ่งดูน้องด้วยน้าาา :katai3:

หัวข้อ: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 35 วันแม่ปีนี้ของน้องครีม} 12/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 12-08-2014 00:16:55

วันแม่ปีนี้ของน้องครีม

{ K }♨

   “น้องครีมทำอะไรแหนะ”

ผมรวบเจ้าตัวเล็กที่นั่งขัดสมาธิอยู่ที่พื้นมองหนังสือตรงหน้าอย่างเอาเป็นเอาตายเหมือนกำลังจะเพ่งมองให้ทะลุมากอด ก็แหม น้องไม่สนใจผมเลยนี้พอกลับมาจากโรงเรียนก็เอาแม่หมกมุ่นอยู่กับหนังสือเล่มนี้ และยังหน้านิ่วคิ้วขมวดด้วย จนผมล้างตู้ปลามังกรเสร็จน้องยังนั่งไม่เปลี่ยนท่าเลย

   “อื้ออออ ปล่อยก่อนครับ ผมกำลังจะทำเค้กแต่ผมไม่มั่นใจว่าจะทำได้รึเปล่า” อ่อ ที่เครียดนี้เครียดเรื่องเค้กหรอเนี้ย หึหึ น่ารักจริงๆเจ้าเด็กหัวซาลาเปาแก้มขนมโมจิ ว่าและก็ขอหอมขนมโมจิหน่อยน๊า ฟ๊อดดดดดดดดด!

   “อะไรที่ว่าไม่ได้ล่ะฮึ ?”

   “ก็อีก 3 วันจะวันแม่แล้วนี้ครับ ผมยังหาสูตรทำเค้กไม่ได้เลย” น้องหันมาย่นหน้าใส่ผมและพูดเหมือนจะร้องไห้ อ่อ จริงสินะ จะวันแม่แล้วนี้หน่า คงจะคิดมาเรื่องหาของขวัญให้คุณแม่ผมอยู่ล่ะมั่ง

   “เหลืออีกตั่งสามวันเด็กน้อย”

   “แต่ครีมอยากให้มันออกมาดีที่สุดนี้ … ปีที่แล้วผมก็ทำขนมให้แม่เขม … ปีนี้ผมเลยอยากทำให้คุณแม่บ้าง”เสียงน้องครีมเศร้าสร้อยลง ผมโยกตัวเด็กน้อยไปมา ฮึฮึ ถ้าเป็นแต่ก่อนคงปี่แตกไปและ แต่นี้กลับเงยหน้าขึ้นมายิ้มซะอย่างงั้น เข้มแข็งขึ้นแล้วเด็กน้อยของพี่

   “ไหนบอกพี่สิจะทำเค้กอะไร” ผมถามไปก็เล่นแก้มใสไป

   “ครีมอยากทำเค้กขนมไทยครับ แต่อุ๊บไว้ก่อน ไว้รอทานพร้อมคุณแม่นะครับ แต่ครีมยังทำเค้กไม่ค่อยคล่องเลย กลัวไม่อร่อย”

   “ถึงจะดำเป็นถ่านพี่ก็จะกินครับ”

   “พี่คิง!”

   “โอ๋ๆ งั้นมาลองทำกันไหม พี่พาออกไปซื้อของเดี๋ยวนี้เลยเอาไหมตัวเล็ก”

   “ได้หรอครับ จะมืดแล้วนะครับ” น้องเอียงคอถามอย่างน่ารัก

   “ได้สิ สำหรับน้องครีมได้ทุกอย่าง ป๊ะ ไปอาบน้ำก่อนเนอะ ซื้อเสร็จจะได้ไปทานข้าวนอกบ้านกัน” น้องยิ้มร่าวิ่งเข้าห้องตัวเองไป ผมมองตามหลังก่อนจะเหยียดยิ้มออกมาอย่างเป็นสุข

น้องครีมไม่รู้ตัวหรือไงนะว่าทุกอย่างที่ผมทำ ทั้งเรื่องน้องเพชรและทุกๆเรื่อง ก็เพื่อให้น้องครีมมีความสุข เฮ้อ ยังไงผมคงปฏิเสธไม่ได้แล้วล่ะว่าผมไม่รักน้อง แหมก็เด็กมันน่ารักซะขนาดนั้นเรื่องอะไรผมจะไม่รักล่ะถึงจะต้องใช้ความอดกลั้นมากก็ตามเถอะ … เฮ้อ มองไรกันว่ะ!!! ผมก็ผู้ชายนะต้องการเป็นเหมือนกัน ได้แต่พึ่งแม่นางทั้งห้านี้แหละที่ไม่ให้ผมกระโจนเข้าหาน้องน่ะ!!! ก็แค่ไม่อยากเห็นน้องร้องไห้เลยไม่ทำยังไงล่ะว่ะ !!!

.

.

.

   พี่คิงพาน้องน้อยมาห้างใกล้ๆคอนโดหรู เด็กน้อยวิ่งไปมาหยิบของใส่รถเข็นที่พี่คิงเข็นตามมา ล้วนแล้วแต่เป็นวัตถุดิบทำขนมทั้งสิ้นซึ่งเจ้าตัวแอบสืบตามอินเตอร์เน็ตมาด้วยว่าสินค้าแบรนไหนใช้ดีที่สุด ถึงจะแพงหน่อยแต่น้องน้อยก็เชื่อว่ามันจะทำให้คุณแม่และทุกคนที่ได้กินมีความสุข การทำเค้กเป็นสิ่งที่น้องครีมเฝ้าฝันอยากจะทำมากที่สุดในบรรดาขนมทุกชนิดแต่ด้วยกรรมวิธีการทำที่ต้องใช้เวลา ทำให้เด็กน้อยยังไม่เคยศึกษาและลงมืออย่างจริงๆจังอย่างมากก็ช่วยคุณแม่ทำบ้าง รอบนี้น้องครีมต้องทำเองทั้งหมดเลยออกอาการดี้ด้าจนพี่คิงต้องอมยิ้ม เรื่องอุปกรณ์ทำเค้กในห้องพี่คิงก็มีพร้อมไม่น่าเป็นห่วง เหลือแต่ซื้ออุปกรณ์เพิ่มอีกสองสามอย่าง

   “พี่คิงหยิบให้ผมหน่อย เอื้อมไม่ถึง” น้องน้อยที่เอื้อมจะหยิบมาการีนที่อยู่บนชั้นสูงไม่ถึงร้องเรียกพี่ใหญ่ที่ยืนมองเด็กน้อยอยู่เพลินๆ พอได้สติพี่คิงก็รีบวิ่งมาแต่แทนที่จะเอื้อมหยิบให้กลับอุ้มปีกเด็กน้อยให้ขึ้นไปหยิบเองเสียมากกว่า คนรอบข้างต่างพากันขำขันเมื่อน้องครีมอุทานออกมาอย่างตกใจลั่น

   “นิสัยไม่ดี!”น้องดุพี่คิง ทันทีที่ลงมาพร้อมกล่องมาการีนที่ติดมือลงมาด้วย

แต่อีตาคนโดนดุกลับไม่สะทกสะท้านยิ้มร่ายิงฟันจนน้องหมั่นไส้เชิดใส่เดินหนีไป ทิ้งให้คนขี้แกล้งเข็นรถตามง้อ จนน้องน้อยเผลอยิ้มหวานออกมาจนได้ มือใหญ่กอบเกี่ยวเอวน้อยเจ้ามาล็อกไว้ในวงแขนแกร่ง ก่อนจะค่อยๆเข็นรถเดินซื้อของไปเคียงคู่กัน ท่ามกลางผู้คนที่ยกมือถือขึ้นถ่ายเป็นระยะๆเพราะความน่ารักของเด็กน้อยแก้มแดงที่เดินก้มหน้างุดด้วยความอายที่พี่คิงปฏิบัติต่อตนแบบนี้ แต่อีกใจก็แสนจะอบอุ่น … ต่างจากคนตัวโตที่ไม่คิดและไม่สนใจอะไร นอกจากเด็กน้อยหัวซาลาเปาที่อยู่ในอ้อมแขน

.

.

.

{ K }♨

   “น้องครีมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม มม ม ให้พี่เข้าไปด้วยยยยยยยยย!!!!” ผมร้องตะโกนโวยวายแทบขาดใจ ให้เด็กใจร้ายเอาเชือกกั้นอาณาเขตนี้ออกไป แง๊มมมมมม ไม่เห็นต้องใจร้ายกับพี่อย่างงี้เลยน้องครีม แค่ทำเค้กแค่นี้ พี่ช่วยทำก็ได้ พี่ไม่ดื้อซักหน่อยยยยยยย!!!

   “ไม่เอา พี่คิงไปนอนเหอะ ผมจะทำเค้ก เข้ามาเดี๋ยวพี่ก็แกล้งผมอีก”

แง!!! น้องรังแกโผ้ม! จะฟ้องปวีณา หลายวันมานี้น้องเอาแต่หมกตัวอยู่แต่ในห้องครัวครับและที่สำคัญห้ามให้ผมเข้าไปยุ่งเกี่ยวด้วยการเอาเชือกที่แดงมาขึงกั้นเป็นอาณาเขตครัว และออกปากเด็ดขาดว่าห้ามไอ้คิงเข้าไปยุ่งเกี่ยว!!!! กระซิก! น้องใจร้ายยยยยย ยิ่งพรุ่งนี้แล้วจะเป็นวันแม่ไอ้ตัวเล็กถึงขนาดไล่ผมไม่นอน ไม่แม้แต่จะหันหลับมาสนใจผมที่ยืนมองด้วยน้ำตาเป็นสายเลือด!!!! น้องครีมมมมมมมมมมม! ทำกับพี่อย่างงี้ได้ยังง๊ายยยยยยยยยยยย!!!

   “เอาไว้ครีมทำเสร็จและจะไปนอนด้วยนะครับ” จากที่ใจเสียๆอยู่ใจผมแม่งพองฟูเป็นโลกโป่งทันที แง๊ม ไอ้เด็กน้อยจะพูดอะไรก็หันมามองหน้ากันหน่อยสิ อย่าเอาแต่ทำอะไรกุกักกุกกักอยู่คนเดียว อยากจะวิ่งชนเชือกให้เหมือนนักกีฬาตอนเข้าเส้นชัยและเข้าไปจับหัวเหม่งๆนั้นมาหอมและจับแก้มแดงๆมาขยำเล่นจุ๊บปากแดงๆให้สมกับที่ทำตัวน่ารักซะขนาดนั้น แต่ช้าก่อนถ้าทำแบบนั้นไอ้ตัวเล็กต้องโกรธผมแน่ๆ ฉะนั้นไอ้คิงจงขึ้นไปนอนตัวหอมๆรอเจ้าตัวเล็กข้างบนจะดีกว่า

   “น้องครีมหันมานี้หน่อย”น้องครีมชะงักก่อนจะยอมหันมามองผม ผมยิงฟันขาวใส่ก่อนจะทำท่าซารางเฮโย แอ๊บแบ๊วที่ชาตินี้ผมไม่มีทางไปทำให้ใครดูอีกแน่ น้องหัวเราะกิ๊กก่อนจะทำตอบผมบ้าง อ๊ากกกกกกกกกกก กล้องอยู่หน่ายยยยยยยยยยยยย!!!!!!

   “น้องครีม ค้างไว้นะ พี่หยิบกล้องก่อน”

   “พี่คิงบ้า!!!” น้องไม่ค้างแถมด่าตอกหน้าผมอีกตั้งหาก กระซิก น้องครีมใจร้าย แต่ก็ซารางเฮโยน๊า! จุ๊บๆ ฮ่าๆๆๆๆ

   ผมไม่ได้ขึ้นไปข้างบน แต่กลับมานั่งที่โซฟาหยิบหนังสือบอลมาเปิดอ่านเล่นฆ่าเวลารอเจ้าตัวเล็กที่ขมักเขม่นทำเค้กอยู่หลายต่อหลายชั่วโมงที่เด็กน้อยไม่แม้แต่จะออกมาจากห้องครัว จนบางทีผมก็สงสัยเลยแอบย่องไปดู ก็เห็นไอ้ตัวเล็กกำลังนั่งจ้องเตาอบที่มีเนื้อเค้กอยู่ในนั้น มันเริ่มจะส่งกลิ่นหอมของขนมปังสักพักก็ส่งเสียงร้องเรียกให้น้องครีมเอามันออก น้องครีมยกถาดขนมเค้กออก ปรากฏว่ามันไม่ใช่เค้กปอนด์ใหญ่ครับแต่เป็นแบบพับเค้ก น้องทิ้งไว้สักครู่ก่อนจะหันมามองผมและทำตาเขียวใส่ !!!! ว๊ากกกก!!!

   “เปล่านะ พี่แค่หิวน้ำอยากกินน้ำ แต่เข้าไปไม่ได้”

   “ไม่ต้องเลยครับ ผมเอาน้ำใส่ไว้ในตู้เย็นเล็กแล้ว ไม่ต้องมาอ้างเลย น้องครีมบอกแล้วไงว่ายังไม่ให้ดูอ่ะ ไปเลย!” ผมคอตกเดินกลับมานั่งที่โซฟาเหมือนเดิม มองนาฬิกาก็เกือบ 4 ทุ่มแล้วแท้ๆ ไม่ง่วงบ้างหรือไงน่ะ แต่ให้ตายสิ รู้สึกอยากเป็นแม่น้องครีมบ้าง กระซิก! อิจฉาแม่!!!!! โถ่ว อาการหนักซะแล้วไอ้คิง

   “พี่คิงครับพี่คิง …” ผมสะดุ้งเมื่อมือเย็นๆมาจับที่แก้มผม … อ่า เผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไรล่ะเนี้ย และไอ้เด็กแก้มแดงที่มายืนขมวดคิ้วเป็นน้องครีมอยู่เนี้ยต้องการอะไรจากผม อยากลองดีนักใช่ม๊ะได้เลย บังอาจปลอมเป็นน้องครีมดีนัก

   “อื้อ พี่คิงงงงงงงงงงง ปล่อยผมน๊า” ผมหัวเราะคลืนเมื่อไอ้เด็กน้อยร้องโวยวายเมื่อผมรวบมากอดแนบอก หึหึ ไม่ใช่ตัวปลอมแน่นอน

   “เสร็จแล้วหรือตัวเล็ก”

   “ครับ … ผมง่วงแล้ว” ก็แน่ล่ะ จะตี 1 แล้วนี้ ผมไม่พูดอะไรแต่อุ้มน้องเหมือนเด็กน้อยเดินขึ้นห้องตัวเองไป … กอดที่จะส่งตัวเองและน้องครีมหลับใหลไปในอ้อมกอดของกันและกันท่ามกลางกลิ่นเค้กมาจากตัวน้องที่ตลบอบอวนไปทั่วทั่งห้อง …

.

.

.


   “พี่คิงน้องครีมตื่นเต้น”

ผมมองไอ้ตัวเล็กที่นั่งอยู่เบาะรถข้างๆกอดถุงขนมที่บรรจุกล่องใส่เค้กมาด้วยแน่น ฮึฮึ พี่ก็ตื่นเต้นที่จะได้กินครีม เอ้ย! ได้กินเค้กของน้องครีมเหมือนกันแหละผไม่พูดอะไรแต่ยื่นมือไปหยิกยิ้มใสอย่างหยอกๆ น้องหันมายิ้มให้ผมเหมือนเริ่มคลายกังวน ผมไปรับไอ้ตัวเล็กจากโรงเรียนและตรงมาที่บ้านใหญ่ทันที และดูเหมือนคุณแม่จะรู้อยู่แล้วเชียวออกมายืนยิ้มหน้าบานรอรับอยู่ รถยังไม่ทันจอดดี แม่คุณก็วิ่งมาเปิดรถคว้าน้องครีมเข้าไปกอดลูบหน้าลูบตาจนน้องจะร้องไห้อยู่แล้วนั้นก่อนจะพากันเดินเข้าไปในบ้านไม่สนใจผม เชอะ! คุณแม่นะคุณแม่ลืมลูกชายคนนี้แหละสิท่า!!!

   ผมเหลือบไปเห็นพ่อกับเจ้าเพชรนั่งเล่นหมากรุกกันอยู่ในสวนจึงค่อยๆเดินเข้าไปหายกือไหว้พ่อที่เหลือบหน้าบึ้งตึงขึ้นมามองผม อะไรล่ะ แพ้เด็กหรือไง อารมณ์เสียน่ะ เจ้าเพชรพอเห็นผมก็ยกมือไหว้และหันกลับไปเดินหมากต่อ ดูจากกระดาษและเจ้าเพชรสู้ได้สูสีกับพ่อที่เดียวแหละ ถ้าเป็นผมนะ … ไม่เล่นหรอก เล่นไปก็แพ้ พอแพ้ก็โดนล้อให้เสียเชิงอีก !!!

   “แหม พ่อ พอรู้ว่าน้องจะมานี้หยุดอยู่บ้านเลยนะ โอ๊ย” ผมกระแซะกวนตีนแกก่อนจะโดนหมากตัวม้าปากบาลมาอย่างแม่นยำ พูดแทงใจหน่อยไม่ได้อารมณ์เสียตลอด หลงเด็กมันก็ออกไม่ต้องแอ๊กท่าหรอก ดูผมดิรักเขายังแสดงออกซะตั้งเยอะไม่รู้รู้ตัวมั่งปะน่ะ

   “คุณผู้ชาย คุณคิง คุณเพชร คุณนายเรียกที่โต๊ะอาหารค่ะ” ฝนสาวใช้ประจำบ้านคู่หูของน้องครีมเดินมาบอกพวกเรา ก่อนที่พ่อกับเพชรจะเดินนำหน้าไป ผมก็วิ่งเข้าไปตีซี้กับเจ้าเพชร ไหนๆผมก็เป็นพี่เพชรแล้วเหมือนกันนี้หว่า ต้องทำคะแนนเข้าไว้เพื่อน้องจะเห็นเราเป็นพี่ได้เร็วๆ

   “เป็นไงเราปรับตัวได้บ้างหรือยัง”

   “ครับผม”

   “และวันนี้มีอะไรมาให้คุณแม่รึเปล่า” เพชรชะงักก่อนจะยืนก้มหน้าและส่ายหัวไปมาผมยิ้มร่าก่อนจะตบลงที่ไหล่บางๆนั้นสองสาวที พูดจาปลอบใจน้อง

   “ไม่ต้องคิดมาก ไว้โอกาสอื่นก็ได้ ปะ เข้าบ้านกัน” ผมเดินเกาะไหล่เพชรที่เดินตัวแข็งเข้ามาในบ้านตลอดทางพยายามชวนน้องคุยแต่ดูเหมือนจะถามคำตอบคำเสียมากกว่า ก็พอเข้าใจล่ะนะ เจอเรื่องช็อคแบบนั้นมาคงต้องใช้เวลามากกว่านี้ และความหวังก็อยู่ที่ทุกคนนี้แหละ

   พอเข้ามาในบ้านได้ผมก็เห็นคุณแม่ คุณพ่อ ป้าลิน นั่งหน้าแป้นอยู่ที่โต๊ะ กะจะออกปากถามว่าน้องอยู่ไหนก็ต้องชะงักเมื่อร่างเล็กเดินออกมาจากครัวถือถาดขนมเค้กออกมา เพชรรีบเข้าไปช่วยเจ้าตัวเล็กที่ยิ้มแป้นทันที เพราะกลัวว่าถาดจะมาไม่ถึงเสียก่อน พอมาถึงคุณแม่ก็อุทานอย่างตกใจเมื่อเห็นเค้ก ก่อนจะเอามือทาบอกน้ำตาปริ่ม แน่นอนสิพับเค้กที่น้องทำมันน่ารักมาก ด้านบนตกแต่งด้วยตุ๊กตาน้ำตาลปั้นเป็นรูปพวงมาลัย แต่เนื้อครีมกลับเปลี่ยนเป็นขนมทองหยอดที่ทำเป็นฐานขึ้นมา เนื้อเค้กที่เป็นขนมปังถูกห่อหุ่มด้วยกระดาษสีทองและเงินสลับกัน จับจีบอย่างน่ารัก ในถาดมาพวงมาลัยดอกมะลิพวงใหญ่วางอยู่มันส่งกลิ่นหอมออกมา น้องหยิบพวงมาลัยเดินไปหาแม่ผมก่อนจะคุกเข่าลง วางพวงมาลัยลงบนตักคุณนาย ก่อนจะกราบลงที่เท้าของแม่ แม่ที่น้ำตาปริมอยู่แล้วก็ปี่แตกออกมาอย่างห้ามไม่ได้ลงไปช้อนเจ้าตัวน้อยขึ้นมากอดไว้แนบอก

   “ครีมขอบคุณคุณแม่มากนะครับที่ไม่รังเกียจครีม รักครีมเอ็นดูครีม ครีมสัญญาว่าจะเป็นเด็กดีครับ” น้องพูดไปก็สะอึกสะอื้นไปอย่างน่าสงสารผมมองภาพนั้นและชักไม่อยากกินเค้กแต่อยากกินครีมมากกว่า ป้าลินที่นั่งอยู่ข้างๆผมนี้สิปาดน้ำตาไปแล้วเรียบร้อย

“ลูกเพชร!” แม่ร้องเสียงหลงเมื่อเจ้าเพชรคุกเข่าลงบ้าง ก่อนจะค่อยๆก้มลงกราบแม่ผม ถึงจะไม่พูดอะไร แต่แม่ผมก็ก้มลงไปคว้าตัวเจ้าเพชรขึ้นมากอดคู่กับน้องครีม ส่วนผมลูกแท้ๆน่ะหรือ … ไม่เอาอ่ะ ขนลุก!!!!

   “แกล่ะไอ้คิง ไม่มีของให้แม่แกหรือ”

   “จะว่ามีก็มีหรอกพ่อ แต่เอาไว้ก่อนดีกว่า เดี๋ยวน้ำตาจะท่วมบ้านซะก่อน” ผมยักไหล่บอกพ่อ พอฉากเรียกน้ำตาที่ทำน้องครีมตาบวนผ่านพ้นไป ทุกคนก็ลงมือกินเค้กที่น้องครีมทำมาซะเยอะอย่างเอร็ดอร่อยไม่น่าเชื่อว่าน้องเพิ่งทำเองเป็นครั้งแรกด้วยซ้ำ ผมละเมียดละไมกินมันอย่างทะนุทนอม ราวกับวากลัวมันจะหมดลงไป น้องครีมหันมามองผมก่อนจะขมวดคิ้วและอ้อมแอ้มถามขึ้น

   “ไม่อร่อยหรือครับพี่คิง ขะ ขอโทษนะครับ ครีมจะปรับปรุงมันให้ดีกว่านี้”

   “มะ ไม่ใช่น้องครีม อร่อยมาก พี่แค่อยากค่อยๆกินมันน่ะ มันอร่อยจริงๆนะไม่เชื่อถามทุกคนสิ” เพชรพยักหน้าเสริมก่อนที่คุณแม่จะรีบบอกอร่อยและกินไปทั้งๆที่น้ำตายังคลอเบ้าอยู่น้องครีมหันไปมองพ่อที่นั่งจิบชาอ่านหนังสือพิมพ์เหมือนไม่สนใจ ก่อนจะแอบอมยิ้มจนแก้มแดง ก็แหม .. เค้กไม่ไหนซะล่ะ เหลือที่กระดาษห่อ เอาซะหมดเกลี้ยงเลยนะคุณพ่อ!!!!!

.

.

.

   ในระหว่างที่น้องครีมและเพชรกำลังนั่งเล่นอยู่คู่กันหน้า TV โดยมีคุณพ่อประมุขของบ้านนั้งรวมอยู่ด้วย พี่คิงก็แอบย่องเข้ามาหาแม่ตนเองที่กำลังทำอาหารเย็นอยู่ภายในครัวพร้อมกับป้าลินและแม่บ้านอีกสองสามคนเมื่อคุณแม่เห็นลูกชายเดินเข้ามาก็ออกปากจะไล่ออกไปเพราะลูกชายของเธอมักจะทำซุ่มซามในครัวจนได้แผลตลอดมาตั้งแต่เด็กๆ แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นหน้าลูกชายที่บึ้งตึงมาผิดปกติ เดินเป็นหุ่นยนต์โรบอทเข้ามาหาเธออย่างน่ากลัว

   “มะ มีอะไรรึเปล่าตาคิง” เธอร้องถามลูกชายของเธอที่มายืนอยู่ตรงหน้าด้วยร่างกายอันสูงใหญ่และน่าตาที่เคร่งเครียดแต่ดูเหมือนป้าลินจะรู้ทัน ท่านยืนมองอย่างขำๆกับปฏิกิริยาแข็งกระด่างของเด็กที่เธอเลี้ยงมากับมือ ก่อนที่จะพูดอะไรต่อคิงก็ยื่นถุงสีแดงเล็กๆที่อยู่ในมือให้ผู้เป็นแม่ ผู้เป็นแม่รับมันไปอย่างงงๆ

   “มีสองชิ้นแบ่งกันเอาเอง” คิงพูดแค่นั้นก่อนจะรีบก้าวออกจากห้องครัวไป

คุณแม่เอียงคออย่างงงงวยก่อนจะค่อยๆเปิดถุงสีแดงนั้นออกก่อนและเอามือปิดปากและหัวเราะออกมายกใหญ่ เรียกป้าลินเข้าไปดูทองน้ำหนัก 2 สลึงสองเส้นที่อยู่รวมกัน มีจี้พระเล็กๆอยู่ที่สร้อยนั้นเส้นละองค์ แลดูเป็นสิริมงคลยิ่ง เธออมยิ้มและหัวเราะกับท่าทีของลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเธอและไม่เคยคิดจะหยุดรักเจ้ายักษ์เจ้าเล่ห์นั้นแม้แต่วันเดียว ถึงแม้จะมีเด็กน้อยที่เธอทั้งรักและเอ็นดูอยู่อีกสองคนก็ตาม …

สัญชาติญาติความเป็นแม่ไม่เคยลืมลูก พร้อมที่จะเสียสละได้ทั้งชีวิต ขอเพียงถ้าชีวิตนั้นสามารถต่อลมหายใจของลูกน้อยของเธอได้แค่วินาทีเดียว … รักที่ไม่มีข้อแม้ รักที่ไม่ต้องการสิ่งตอบแทน … นี้แหละหน้าที่ของคนเป็นแม่ผู้ให้รักแก่ลูกทุกคน

==========================

สวัสดีวันแม่ค่ะ :hao7:

ขอให้คุณแม่และผู้ปกครองของเพื่อนๆมีแต่ความสุขและสุขภาพแข็งแรงนะค่ะ อ๊ะ! และไม่ใช่รักแม่แค่วันนี้วันเดียวนะค่ะ

ฮ่าๆๆๆ โดนแม่แซลบ่อยๆเหมือนกัน :mew1:

ขอบคุณทุกกำลังใจและขอกำลังใจด้วยเน้อ วันนี้มาดึกเกิ๊น เข้าวันใหม่อีกล่ะ

ความจริงตอนนี้จะเขียนดราม่าน้องครีม แต่แหม ... ฮ่าๆๆๆๆ ฝันดีค่ะ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 35 วันแม่ปีนี้ของน้องครีม} 12/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 12-08-2014 01:07:56

อ่านแล้วมความสุขมาก ปลื้มปริ่มน้ตาไหลเลย
หวังว่าต่อไปพี่คิงคงจะไม่ทำให้น้องเสียใจนะ ไม่งั้นแกโดนแน่

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 35 วันแม่ปีนี้ของน้องครีม} 12/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 12-08-2014 01:24:13

มม่ายยยยยยยยยยยยยยย

ดราม่าน้องครีม จะยังมีดราม่าอะไรอีกค้าาาาาาาา พอแล้ววววววววว

T T (สงสารน้องและคนอ่าน 555)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 35 วันแม่ปีนี้ของน้องครีม} 12/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: acidic_crazy ที่ 12-08-2014 01:58:49

อยากอ่านนะคะ แต่ กั๊ว กลัวดราม่า อยากให้ทุกคนมีความสุขเยอะ เย้ออออ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 35 วันแม่ปีนี้ของน้องครีม} 12/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 12-08-2014 03:03:07

อ่านตอนนี้แล้วมันน้ำตาซึม เต็มตื้นในหัวใจ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 35 วันแม่ปีนี้ของน้องครีม} 12/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 12-08-2014 03:07:57

ซึ้งอ่าาาา :hao5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 35 วันแม่ปีนี้ของน้องครีม} 12/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 12-08-2014 05:02:02

พี่คิงแอบน่ารักนะนี่

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 35 วันแม่ปีนี้ของน้องครีม} 12/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 12-08-2014 07:18:25

แหม พี่คิงน่ารักอ่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 35 วันแม่ปีนี้ของน้องครีม} 12/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 12-08-2014 07:46:39

อ่านถึงตอนน้องครีมน้องเพชรกราบเท้าแม่ น้ำตาไหลเลย คิดถึงแม่จัง :m15:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 35 วันแม่ปีนี้ของน้องครีม} 12/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 12-08-2014 09:32:37

น้ำตาจะไหล ซึ้งอะซึ้ง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 35 วันแม่ปีนี้ของน้องครีม} 12/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 12-08-2014 09:36:44

เย้ๆๆๆๆ รักคุณแม่ที่สุด~~~~

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 35 วันแม่ปีนี้ของน้องครีม} 12/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: junpa ที่ 12-08-2014 09:54:45

ซึ้งมากคะ อ่านแล้วคิดถึงแม่เลย^^

ต่อไม่นี้หวังม๊ากกกกกกกมากกกกกกกกกก ว่าจะไม่ต้องกินมาม่าแล้ว

เอาใจช่วย เป็นกำลังใจอยู่น้าาาาาาาาา สู้ๆๆๆๆๆ
:mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 35 วันแม่ปีนี้ของน้องครีม} 12/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 12-08-2014 11:02:08

อ่านตอนนี้แล้วคิดถึงแม่เลย
ป.ล.มาทำงานไกลบ้าน ไม่ได้กลับบ้านเลย #คิดถึงบ้าน

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 35 วันแม่ปีนี้ของน้องครีม} 12/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 12-08-2014 11:23:31

สุขสันต์วันแม่เช่นกันค่ะคนแต่งจ๋า :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 35 วันแม่ปีนี้ของน้องครีม} 12/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 12-08-2014 13:52:02

อิพี่คิงนี่อย่างฮาเลย 55555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 35 วันแม่ปีนี้ของน้องครีม} 12/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 12-08-2014 16:18:55

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 35 วันแม่ปีนี้ของน้องครีม} 12/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 12-08-2014 19:16:09

ทั้งซึ้งทั้งอบอุ่น น้องครีมเป็นที่รักของทุกคนจริงๆ

น้องน่ารักอย่างนี้ อยากให้มีแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิต

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 35 วันแม่ปีนี้ของน้องครีม} 12/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 12-08-2014 20:25:24

:mew4: :mew4: :mew4: :mew4: :mew4: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 35 วันแม่ปีนี้ของน้องครีม} 12/8/57 P.23
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 12-08-2014 20:27:42

กร๊ากกกกก :laugh: ขำอิพี่คิง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 1 M & P H } 12/8/57 P.24
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 12-08-2014 23:34:53

{SPECIAL 1 M & P H }

   อ่อ สวัสดีครับ แหม ไม่เห็นต้องเอากล้องมาส่องหน้าผมแบบนี้เลย เป็นไงครับรูขุมขนผมหล่อไหม ฮ่าๆๆๆ ผมชื่อณเดช นามสกุลหล่อนะจ๊ะ ครับถ้าคุณเชื่อน่ะนะ ! อ่ะๆ เลิกเล่นก็ได้ผม มิ่งขวัญครับผมกรุณาเรียกว่ามิ่งนะอย่าเรียกว่าขวัญนะมันจั๊กกะจี้ จะว่าไงดีผมเป็นเพื่อนของเพื่อนไอ้คิงซึ่งรู้จักกันได้ไม่ถึงสัปดาห์จากงานเลี้ยงและวงเหล้าที่ไอ้เฟอร์มันลากผมไป ส่วนไอ้เฟอร์ก็เป็นเพื่อนผมนี้แหละคบกันมาตั้งแต่ปีหนึ่งเข้าขั้นสนิทฟุดๆเลยแหละแต่แหมคนเรามันก็มีงานอดิเรกแตกต่างกันโน๊ะ! มันชอบแข่งรถแต่ผมเสือกเกลียดเสียงดัง ผมชอบป่าไม้ภูเขาต้นไม้หญ้าคามันติสดีเลยไม่ค่อยได้ไปไหนมาไหนด้วยกันเท่าไร ผมก็มีกลุ่มของผมมันก็มีกลุ่มของมันแต่ผมกับมันสนิทกันซี้บึ้ก! นึกออกปะความสัมพันธ์มันประมาญนั้นแหละ อย่างงเดี๋ยวผมงงตาม ฮ่าๆๆๆ

   อ่อ ลืมบอกว่าความรู้สึกตอนที่แกล้งจะจูบไอ้เฟอร์เพราะเห็นผัวมันตามมาด้านหลังและโดนถีบตกน้ำน่ะ มันรู้สึกถึงกลิ่นโคลนตมเลยแหละ คนอาร๊ายยยยตีนหนักไปอี๊ก!

   ในวันที่ผมเสนอหน้ามาบ้านไอ้คิงคอทองแดงน่ะนะ ผมเจอกันเด็กคนนึงแหละ เป็นคนแปลกที่ยิ้มได้แม้กระทั้งตากำลังจะร้องไห้ ไม่พูดไม่จาอะไรเลยทั้งๆที่ทุกคนต่างให้ความสำคัญขนาดจัดงานจัดการให้ขนาดนั้น ความจริงหลังจากวันนั้นคุณแม่ของไอ้คิงก็โทรมาคุยกับผมเรื่องน้องเพชรที่จะให้ผมสอนวาดรูปแล้วแหละ บอกถึงสาเหตุที่โคตรน่าสงสาร ผมไม่ใช่คนโลกสวยอะไรหรอก แต่ถ้าเป็นคุณเจอคนที่เจอเรื่องที่ร้ายกาจขนาดนั้นและคุณยังจะซ้ำเติมเขาได้อีก ก็แนะนำว่าให้ไปเกิดใหม่เถอะเปลืองข้าวชาวนา และพอเข้าใจว่าทำไมน้องถึงเป็นโรงซึมเศร้าได้ ในกรณีของน้อง ผมเองก็ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกันว่าเป็นประเภทไหน แต่คุณแม่บอกว่าก่อนที่จะมาอยู่บ้านได้พาไปรักษาตัวจนน้องดีขึ้นในระดับหนึ่งแล้วแต่ทันทีที่เผลอตัวหรือมีคนทำให้ตกใจ น้องจะพยายามทำร้ายตัวเองเสียให้ได้แถมเวลาอยู่คนเดียวก็มักจะร้องไห้ออกมาซะอย่างงั้น จึงต้องได้รับความดูแลอย่างใกล้ชิด

   สารภาพตอนแรกนะครับก็รับปากไปเพราะค่าแรงที่สูงปี๊ดดดดดดดดดด! ไอ้มนุษย์กินแกลบอย่างผมพอได้ยินก็หูกระดิกอ่ะดิแล้วก็เห็นน้องเป็นคนนิ่งๆไม่หือไม่อือก็ไม่คิดอะไรนึกว่าขี้อายที่ไหนได้โคตรน่าสงสารเลยครับ ถ้าผมไม่รับงานนี้คงต้องไปฆ่าตัวตายเพราะเปลืองอากาศของโลกแน่ๆ

   ไม่ต้องรอให้โลกเปลืองอากาศครับตอนนี้ผมกำลังเลี้ยวเวสป้าคันงามน้องนางน่ารักเข้าไปในบ้านน้องเพชรแล้วเรียบร้อย พอจอดรถได้ก็เห็นป้าแม่บ้านท่าทางใจดีเดินออกมาต้อนรับยกใหญ่ ผมยกมือไหว้ตามภาษาคนมือไม้อ่อน

   “เชิญค่ะคุณมิ่ง คุณท่านรออยู่ที่ห้องรักแขกแล้วค่ะ”

   “ครับ ป้าครับว่าแต่ป้าชื่ออะไรหรือครับ ผมเห็นป้าเดินไปมาสวยๆอยู่หลายวันไม่ทันได้ทัก”

   “อ่อ แหมชมคนแก่ ป้าชื่อลินจ้า มาแนวเดียวกับคุณคิงแบบนี้ป้าไม่หลงกลหรอกนะค่ะ ฮ่าๆๆๆ” และป้าแกก็ตีผมป๊าบใหญ่จนไหล่เบี้ยวก่อนจะเดินนำผมเข้าไปในบ้าน แหมเจ็บนะแต่ไม่แสดงออกไม่ให้รู้หรอก นี้ก็เพลงเก๊าเก่า ฮ่าๆๆๆๆ

   “สวัสดีครับคุณแม่ สวัสดีครับน้องเพชร” ผมยกมือไหว้น้องเหมารวมกับคุณแม่ไปด้วยน้องเพชรที่นั่งอยู่ที่พื้นนวดขาให้คุณแม่ที่นั่งบนโซฟาอยู่ก้มหน้านิ่ง ไม่สบตาผม อ่า… ผมว่าหน้าตาผมแอ๊บแบ๊วนะ

   “สวัสดีจ้า มิ่ง วันนี้พ่อเค้าไม่อยู่นะลูก ไหนจัดตารางมาแล้วใช่ไหมจ๊ะ แม่ขอดูหน่อย”

ผมเดินไปนั่งที่โซฟาก่อนจะหยิบกระดาษเอสี่ที่พับจนเล็กที่ซ้อนอยู่ในหมวกกันน๊อกออกมา ก็ผมกลัวมันหายอ่ะ ไว้แบบนี้แหละอุ่นใจดี ยื่นให้คุณแม่ไอ้คิงที่นั่งมองผมยิ้มๆเหมือนอารมณ์ดี และดูเหมือนน้องเพชรก็ยังไม่สนใจผมเหมือนเดิม แต่ไม่เป็นอุปสรรคผมยังคงยิงฟันลงไปให้ ไม่สนใจพี่หน่อยหรอพี่ฟันขาวนะ

   “อะไรกันจ๊ะ ทุกวันเลยเหรอนี้เราไม่มีเรียนหรือไง ฮึ มิ่ง แม่ว่าเราตัดวันจันทร์ อังคารกับวันศุกร์ที่เราต้องมาสอนน้องซะ 5 โมงนี้ไปเถอะ”

   “แต่ว่า ผมว่างนะครับ งานผมไว้ทำตอนน้องเสร็จก็ได้”

   “ไม่ได้จ๊ะ เสียการเรียนแม่ไม่สนับสนุนนะ เอาตามนี้นะจ๊ะ สอนวันล่ะ2 ชั่วโมงและแม่มีค่าน้ำมันให้อีกต่างหากด้วย ตกลงนะมิ่ง” ผมจำใจพยักหน้าให้คุณแม่ แอบเห็นน้องเพชรชม้ายตามามองผม พอเห็นผมมองก่อนก้มหน้าหลบนวดให้คุณแม่ท่านต่อ แหม น้องเพชรเป็นเด็กน่าตาดีครับ สีผิวน้ำผึ้งเสียด้วยไม่น่าล่ะไอ้พวกเลวมันถึงเอาตัวน้องไป โถ๊ะ! เดี๋ยวพ่อก็ตามไปตบถึงคุกเลยนี้!

   “งั้นเริ่มวันนี้เลยนะจ๊ะ”

   “ครับผม!!!” ผมทำท่าตะเบะใส่คุณแม่เรียกเสียงหัวเราะคิกคักดังขึ้น

อารมณ์ดีเพราะกินปลาดุกไม่มีทุกข์จะให้มีสุขได้ยังไงกอดหมอนนอนร้องไห้ น้องเพชรไม่สนใจ กระซิก กระซิก(กรุณาร้องเป็นเพลงนะครับแหม่!)

.

.

.

   ตอนนี้ผมนั่งมองหน้าน้องอยู่กันสองต่อสองในศาลากลางสวนของบ้าน บรรยากาศดีสุดๆ กลิ่นหอมจากดอกไม้ลอยมาปะทะหน้าผมดังป๊าบ! เสียงนกร้องแหว่วมาโดนหูดังเพี๊ยะ ลมพักเย็นๆเอื่อยๆมากระแซะผมดังตูม!!! ถึงผมจะใส่เอ็ฟเฟค เวอร์ผมก็หล่อนะจะบอกให้!!! อะฮ้าๆ

   “โอ้นวลละออ น้องจะเหนียมอายไปทำไม หันมาใกล้ๆพี่ซิจะอายไปไหนกัน” ผมร้องเพลงลอยๆแต่น้องกับชำเรืองมองผมก่อนจะหันไปมองทางอื่นต่อ … น้องเพชรนั้นท่าไม้ตายพี่แล้วน๊า!!!! สนใจพี่หน่อยยยยยยยยยยย! เมี้ยวๆ

   “อ่ะแฮ่ม! เอาล่ะนะน้องเพรช นี้คือกระดาษและนี้คือปากกา พี่อยากให้น้องเพชรวาดอะไรลงไปก็ได้นะครับ ตามใจไม่มีกฎอะไรบังคับนะ สบายๆพี่ใจดี คิกๆ” ผมหัวเราะปิดท้ายก่อนจะยื่นกระดาษกับปากกาหลากสีสันไปให้น้อง คือผมอยากจะรู้อาการของน้องตอนนี้น่ะครับ มีหลังจิตวิทยาอยู่ที่ผมเรียนมาทางสายศิลป์นิดหน่อยเหมือนกัน

   น้องไม่พูดอะไรแต่จับกระดาษไปและนั่งนิ่งอยู่นาน ก่อนจะเริ่มขีดเขียนอะไรลงไป ผมแอบชะโงกดูแต่จับไม่ได้แน่ชัดว่าน้องเขียนอะไร ไม่นานเด็กน้อยก็ค่อยๆวางปากกาลงและยื่นกระดาษส่งมาให้ผม

   ผมหยิบขึ้นมาดูก่อนจะขมวดคิ้วเมื่อในกระดาษ วาดเป็นดอกไม้โดนลูกศรจากนักรบที่อยู่บนกำแพงเจาะเข้ากลางดอก … ถ้าจะบอกให้ผมตีความหมายผมอาจจะตีไม่เปะเหมือนกัน แต่เหมือนน้องกำลังจะบอกว่าตัวเองเป็นดอกไม้รึเปล่าไม่แน่ใจ ผมเหยียดยิ้มวางกระดาษลงก่อนจะเอ่ยปากปลอบใจเขาขึ้นอ่อนโยนเท่าที่ผมจะอ่อนโยนได้

   “ถ้าเพชรคิดว่าตัวเองเป็นดอกไม้ที่ถูกทำลาย พี่ก็จะคิดว่าตัวเองจะเป็นอาชาม้าใหญ่วิ่งไล่ขวิดไอ้นักรบห่าเหวนี้เหมือนกัน …และพี่ก็จะเป็นทั้งแสงแดด สายฝน ให้ดอกไม้ผลิบานอีกครั้ง” น้องเงยหน้ามองผมทันที ก่อนที่น้ำตาหมดบักเอ้กจะร่วงหล่นลงมาจากดวงตาคู่สวยเพียงคู่เดียวก็ถูกมือเรียวนั้นปัดทิ้ง และอะไรดลใจมิทราบผมเอื้อมมือไปปาดน้ำตาอีกข้างที่กำลังจะไหลออกมาแสดงความอ่อนแอภายในให้ผมเห็น

   น้องเพชรไม่พูดอะไรเพียงแต่รางวัลของผมที่ได้สำหรับวันนี้มันค่อยๆแย้มยิ้มขึ้นบนใบหน้าสวยดวงนั้น … โอ๊ย!!! หัวใจจะละลายยยยยยยยยยยยยย ย

   ผมไม่ใช่คนฉลาดที่จะเข้าใจอาการของน้องได้ง่ายๆ แต่ผมก็ทุ้มเทและมั่นใจว่าถ้ามีผมอยู่น้องจะอาการดีขึ้นทุกๆวันแน่ๆ ผมมันโง่แต่ผมจะใช้ความโง่ของผมเจียรนัยเพชรน้ำงามและสักวันเพชรที่ผมเจียรนัยด้วยทุกอย่างที่ผมมีจะต้องส่องประกายเป็นรางวัลชิ้นโตให้ผมได้ชื่นชมแน่นอน…

===========================

รู้เหตุผลอ่ะยังว่าทำไมถึงไม่ให้คู่กับเมโล่

ฮ่าๆๆๆๆๆ อีพี่มิ่งนี้แหละเหมาะแล้ว คงเป็นคนเดียวและที่จะทำให้น้องเพชรยิ้มได้

ขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะและขอกำลังใจด้วยน๊า

อ้างจาก: seaz ที่ 12-08-2014 11:02:08

อ่านตอนนี้แล้วคิดถึงแม่เลย
ป.ล.มาทำงานไกลบ้าน ไม่ได้กลับบ้านเลย #คิดถึงบ้าน

สู้ๆนะค่ะ เราเป็นกำลังใจให้ :กอด1:

:bye2:
[/color]

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 1 M & P H } 12/8/57 P.24
เริ่มหัวข้อโดย: GETIIZ ที่ 13-08-2014 00:21:05

พี่มิ่งน่ารักจังเลยยยยยยยยยยยย
ดูเป็นผู้ชายทะเล้นๆที่แอบมีหัวใจที่อบอุ่น
น้องเพชร ต้องดีขึ้นแน่ๆๆ สักวันหนูต้องเปล่งประกายอีกครั้ง
พี่มิ่งจ๋าดูแลน้องดีๆนะ ทำให้รอยยิ้มของน้องกลับมาอีกครั้งให้ได้นะ :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 1 M & P H } 12/8/57 P.24
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 13-08-2014 01:34:56

ติสดีจิงๆ555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 1 M & P H } 12/8/57 P.24
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 13-08-2014 05:19:17

อุ๊ยๆ อู๊ยยย มิ่งเอ้ย จะขำดีไหม แต่ทำให้เพรชยิ้มได้ ให้จุบแทน จุ๊บๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 1 M & P H } 12/8/57 P.24
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 13-08-2014 09:31:22

พี่มิ่งอินดี้ว่ะ ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 1 M & P H } 12/8/57 P.24
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 13-08-2014 09:52:31

น้องเพชรสู้สู้ :กอด1:
ู้

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 1 M & P H } 12/8/57 P.24
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 13-08-2014 10:02:50

จะโอเคใช่ไหมมิ่ง? ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 1 M & P H } 12/8/57 P.24
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 13-08-2014 10:09:06

สู้ๆนะพี่มิ่ง
ชอบตอนพี่มิ่งบรรยายบรรยากาศมากอ่ะ
เห็นภาพเป๊ะเลย 555555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 1 M & P H } 12/8/57 P.24
เริ่มหัวข้อโดย: s.mosis ที่ 13-08-2014 11:06:04

เมื่อไหร่เพชรจะหาย เศร้าเหลือเกิน

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 1 M & P H } 12/8/57 P.24
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 13-08-2014 14:08:23

:mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 1 M & P H } 12/8/57 P.24
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 13-08-2014 14:19:15

:mew2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 1 M & P H } 12/8/57 P.24
เริ่มหัวข้อโดย: army_van ที่ 13-08-2014 14:41:40

พี่มิ่งรั้ววววว รั่ววววววว

ดูน้องดีๆนะเออออ อย่าพาน้องรั่วไปด้วยย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 1 M & P H } 12/8/57 P.24
เริ่มหัวข้อโดย: junpa ที่ 13-08-2014 17:35:13

คู่นี่ น่ารักดีน้าาาาาาาาาาา

มิ่งเอ้ยสู้ต่อไปนะ ซักวันน้องเพชรต้องกลับมายิ้มได้แน่ๆ

:mew2: :mew2: :impress2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 1 M & P H } 12/8/57 P.24
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 13-08-2014 21:02:39

:mew3: :mew3: :mew3:สู้ๆๆๆๆๆๆๆนะคู่นี้ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 1 M & P H } 12/8/57 P.24
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 13-08-2014 22:31:32

พี่มิ่งสู้ๆเน้อ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 1 M & P H } 12/8/57 P.24
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 13-08-2014 22:34:56

น่ารักอะ สู้ๆ พี่มิ่ง ชิงหัวใจน้องเพชรมาให้ได้

หัวข้อ: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨ {CH 36 งานโรงเรียนของน้องครีม } 14/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 13-08-2014 23:53:31

งานโรงเรียนของน้องครีม

   เนื่องจากเป็นชั่วโมงเรียนด้วยตัวเองของเด็กๆลูกลิงที่กำลังวิ่งวุ่นกันไปมาในห้องอย่างร่าเริง จึงไม่มีอาจารย์เข้ามาดูแล มีเพียงเด็กน้อยน้องครีมที่นั่งทบทวนบทเรียนหน้าตาเคร่งเครียดเพราะมีจุดเล็กๆที่น้องยังไม่เข้าใจ เมโล่ก็เอาแต่นอนอยู่ข้างๆไม่สนใจด้วยสิ จะกลับไปถามพี่คิงก็ไม่รู้จะรู้ไหม เลยตัดสินใจกับตัวเองว่าจะต้องไปถามอาจารย์ในตอนเย็นให้ได้ คิดได้แบบนั้นคิ้วเล็กๆที่ขมวดเป็นปมก็ค่อยๆคลายออก มือเล็กคว้าเอาไอโฟนที่เด้งไลน์ขึ้นเมื่อไม่กี่นาทีนี้มาเช็ค ปรากฏว่าเป็นอย่างที่เจ้าตัวเล็กคิดเลย เจ้าพี่คิงของเขางอแงที่ไม่ตอบไลน์อีกแล้ว ทำไมน้อเด็กมหาลัยอย่างพี่คิงถึงว่างนัก น้องน้อยได้แต่หัวเราะคิกคักและส่งสติกเกอร์หัวเราะน่ารักๆไปให้และไม่กี่วินาที พี่คิงก็ส่งตัวร้องไห้มาให้น้องครีมคุยกับพี่คิงอยู่นานโดยไม่รู้ตัวว่าสาวๆในห้องสามสี่คนมารุมล้อมเสียตั้งแต่เมื่อไร

   “ครีมจ้า!” น้องครีมสะดุ้งเมื่อลูกหมีสาวน้อยอ้วนตุ้ยนุ้ยเรียกและจับแก้มเด็กน้อยเบาๆ

   “มะ มะ มีอะไรหรอครับ”

   “คืออีกสองสัปดาห์โรงเรียนจะมีให้จัดกิจกรรมวันวิชาการล่ะ! อาจารย์ให้นักเรียน ม สามอย่างเราทำการแสดงและเปิดร้านแหละ เพราะจะ เปิดให้คนภายนอกมาด้วยล่ะ” นุ่นเด็กอีกคนพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น จนน้องครีม งงๆ เพราะที่โรงเรียนเก่าไม่มีอย่างงี้ซะด้วยสิเลยไม่รู้ต้องทำตัวยังไง

   “แล้วครีมช่วยอะไรได้บ้างไหมจ้ะ” น้องอ้อมแอ้มถามขึ้นอย่างเกรงๆ เพราะกลัวจะทำให้เพื่อนโกรธที่ตัวเองไม่รู้เรื่องอะไร
   สี่สาวมองหน้ากันอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะหันมามองน้องครีมที่นั่งยิ้มแหะๆเอียงคออย่างไร้เดียงสาไม่รู้เรื่องรู้ราว ...

.

.

.

{ K }♨

   “ไม่ ไม่ได้!!!! เจ้าหญิงบ้าเจ้าหญิงบออะไรไม่ได้!!!!”

   “แต่พี่คิง … ทำไมต้องตะหวาดด้วยล่ะ …” น้องเบะปากก้มหน้าทันที ก็จะไม่ให้โมโหได้ไงล่ะ เล่นมาบอกว่าจะขอแสดงละครเวทีเป็นเจ้าหญิงนินทรา!!! มันก็ต้องโดนเจ้าชายจุมพิษอ่ะดิ และคงหนีไม่พ้นไอ้เด็กหัวทองเมโล่ใช่ไหมล่ะ!!!! ไม่เอาอ่ะยังไงก็ไม่ให้ต่อให้น้องร้องไห้น้ำตาออกมาเป็นปีบผมก็ไม่ให้ แต่ทางที่ดีไม่ร้องจะดีกว่า!!!!

   “อย่าร้องสิ จะร้องทำไม ถึงจะร้องไห้แค่ไหนพี่ก็ไม่ยอม เรื่องอื่นมีแสดงตั้งเยอะทำไมไม่แสดงอ่ะ หวงอ่ะหวงรู้ไหม ไม่อยากให้ใครจุ๊บ!” ปากก็ร้ายนะครับแต่มือแม่งเสือกดึงน้องเข้ามากอดซะงั้นเจ้าตัวไม่ขัดขืนยอมซุกหน้าเข้าอกผมบ่นออกมาหงุงหงิงๆ ฟังไม่ค่อยรู้เรื่องแต่ก็พอกับใจความได้

   “แต่ไม่ได้จุ๊บจริงๆสักหน่อย และครีมก็ไม่ได้เป็นคนเลือกบทด้วยเพื่อนๆช่วยกันโหวต ฮึก ครีมแค่อยากมีส่วนร่วม ครั้งก่อนแคมป์รอบกองไฟ ฮึก ก็พังมาทีนึงแล้ว ฮึก” แหมเว่ย เอาซะกูรู้สึกผิดเลย =_=’

   “แต่พี่ไม่อยากให้ครีมไปแต่งตัวน่ารักให้ใครมองนี้ พี่อยากมองคนเดียว” ว่าแล้วผมก็จับให้เจ้าเด็กที่อยู่ในนอนกระต่ายน้อยขึ้นมาบนตักเชิดหน้าจิ่มลิ่มเปรอะไปด้วยน้ำตาที่เอ่อออกมาด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ ก่อนจะจุมพิษลงที่หน้าผากมนลากมาแก้มใสทั้งสองข้าง คางน่ารักและสุดท้ายก็ตักตวงเอาความหวานจากริมฝีปากน้อย … ทำใจไม่ได้ที่จะยกให้เป็นเจ้าหญิงของใคร ไม่อยากให้ใครมองน้องว่าน่ารัก ไม่อยากยกร่างกายให้ใครเรียกว่าเจ้าหญิง … โรงเรียนอนุญาตให้มีแคสติ้งนักแสดงไหมว่ะ กูจะไปแคสเป็นเจ้าชายแข่งกับไอ้เมโล่ตัวแสบ!!!!!

   “เฮ้อ … ก็ได้ครับ ยอมแล้ว หยุดร้องนะ” ผมถอนจูบออกมาก่อนจะกอดปลอบเด็กน้อยที่สะอื้นไม่หยุด เจ้ากระต่ายซุกไซ้เข้ากับซอกคอผมอย่างอ้อนๆ

   “แต่มีข้อแม้นะ” พอพูดแค่นั้นเจ้ากระต่ายก็เงยหน้าขึ้นมามองผมเอียงคออย่างน่ารักหน้าแดงๆทำให้ผมหมั่นเขี้ยว!

   “ซ้อมเมื่อไรพี่ต้องไปดูอยู่ด้วย และถ้าพี่ไม่ว่างน้องครีมต้องวิดีโอคอสมาหาพี่ทุกครึ่งชั่วโมง ห้ามซ้อมดึกเกิน 2 ทุ่มห้ามหลับเองต้องรอพี่ และในวันงานห้ามแต่งตัวน่ารักมากนัก พี่หวง!”

น้องมองหน้าผมงงๆก่อนจะหน้าแดงแปร้ดขึ้นพยักหน้าเบาๆก้มมองแขนตัวเองที่ดันหน้าอกผมไว้ หึหึ เด็กน้อย ผมจับแขนน้องรวบเอามาคล้องคอผมไว้ก่อนจะรวบมาชิมน้ำหวานอีกที ปากน้อยๆกลิ่นตัวหอมๆ กับความไม่รู้ประสีประสาทำให้ผมแทบคลั่งและหลงใหล … รักจังเด็กน้อยของพี่

.

.

.

{ C } ♨

   วันนี้เป็นวันซ้อมวันแรกของพวกเราซึ่งผมตื่นเต้นมากที่ต้องมายืนบนเวทีใหญ่ขนาดนี้ ก่อนจะมาผมอ่านนิทานเรื่องเจ้าหญิงนิทรามาแล้ว ไม่รู้สิผมว่าเจ้าหญิงออโรร่าน่าอิจฉากว่าเจ้าหญิงในเทพนิยายทุกเรื่องนะครับเพราะเธอมีทั้งโฉมที่สง่างาม เสียงก็ไพเราะแถมยังมีความสุขในรักอีกด้วยจะน่าสงสารก็ตรงต้องสาปของแม่มดใจร้ายเลยต้องพลัดพลาดจากพ่อแม่ไป สุดท้ายก็ต้องมานอนหลับใหลบนแท่น แต่ก็ยังดีที่มีเจ้าชายรูปงามและใจดีกล้าหาญมาช่วยจุมพิษให้ฟื้นคืนมาเอง …สุดท้ายก็จบอย่างมีความสุข …

   พูดถึงจุ๊บแล้วก็อดคิดถึงหน้าพี่คิงไม่ได้ … คนอะไรก็ไม่รู้ชอบมาแกล้งผมให้ร้องไห้และก็จุ๊บปลอบ นิสัยไม่ดีจริงๆ แต่ผมก็อบอุ่นมาก อยู่กับพี่คิงแล้วผมสบายใจปลอดภัยมั่นใจว่าพี่คิงจะต้องไม่ทิ้งผม แต่บางทีมันก็มากเกินไป …

   “พี่คิง ปล่อยผมก่อนเพื่อนเรียกแล้ว” ผมพยายามแกะมือที่กุมมือผมทั้งสองข้างอยู่ออกแต่มันก็แข็งยิ่งกว่าคีมเหล็ก ฮึก แกล้งผมอีกแล้ว และดูทำหน้าเข้าสิเหมือนสุนัขถูกทิ้งเลย พี่คิงเอามือผมขึ้นไปจูบเบาๆก่อนจะปล่อยและพูดขึ้นน้ำเสียงออเซาะ

   “อย่าจูบกับไอ้เมโล่นะ” ที่ห่วงเนี้ยเรื่องนี้ใช่ไหม ผู้ใหญ่บ้า!!!

   “คร้าบๆ ดูพี่ทำสิเพื่อนผมกลัวกันหมดแล้ว นั่งนิ่งๆนะ โอ๋ๆ” ผมว่าก่อนจะจับแขนพี่คิงแขวงไปมาเบาๆจนเจ้าตัวยิ้มออกมาได้

   “ครีมเพื่อนให้มาตามแล้ว แหม ลุงตามทุกที่เลยนะ” พี่คิงขู่ฟ่อๆรวบตัวผมเข้าไปกอดทันทีที่เมโล่ดินเข้ามาตามผม ผมหัวเราะก่อนจะตีพี่คิงเบาๆเจ้าคนขี้หวงง๊องแง๊งอีกนิดหน่อยก็ยอมปล่อยผมมาซ้อม กับเพื่อนๆที่กำลังกำหนดบล็อกให้แต่ล่ะคนยืนอยู่

   “พี่ครีมหรอ หล่อจัง” ปุยเพื่อนสาวผมพูดขึ้น ผมพยักหน้าหันไปยิ้มให้

   “มีแฟนรึยังหรอ และเขาชอบเด็กไหมอ่า อิอิ” ลูกหมีทำท่าเขินอาย ไม่รู้สิ … ถ้าพี่คิงชอบผมก็คงชอบเด็กมั่ง แต่ผมไม่ยกให้ใครหรอกนะ พี่คิงของผมอ่ะ T^T

   “แหมไม่เห็นต้องทำหน้าเศร้าเลย เราพูดเล่นน่ะ ไม่หวงพี่ชายนะเราล้อเล่น” ลูกหมีบอกพร้อมกับลูบหัวผมไปมา แต่ขอโทษ ตาลูกหมียังมองพี่คิงที่นั่งมองอยู่ตาเป็นมันเลย ผมกันไปค้อนให้พี่คิงทีนึงก่อนจะหันมาสนใจฟ้าสวยที่กำลังจะบอกบทผม ฮึ! พี่คิงนิสัยไม่ดี!!! ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียวนะ!

=============================

มาแบบสั้นๆ แต่ฟินกันยาวๆ ตอนหน้าสาบานว่าจะมาให้ยาวกว่านี้ ฮ่าๆๆๆๆ

แอมซอรี่เก๊าง่วง ฮ่าๆๆ เจอกันตอนหน้าค่ะ :man1:

อ่อ เห็นที่โหวตไหมไม่ได้ทำหวังอะไรหรอกทำเล่นๆแต่อยากให้โหวตจริงๆ ฮ่าๆอยากรู้เรื่องตอบรับอ่า

ขอบคุณทุกกำลังใจและขอกำลังใจด้วยนะค่ะ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 36 งานโรงเรียนของน้องครีม } 14/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 14-08-2014 00:19:09

อิพี่คิงนี่ความเป็นผู้ใหญ่ในตัวหายไปไหนหมด งอแงยิ่งกว่าน้องครีมอี้กกกก 555555555555555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 36 งานโรงเรียนของน้องครีม } 14/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 14-08-2014 00:59:22

เอาน่า.. ยังไงนายก็เป็นเจ้าชายในชีวิตจริงของน้องนะนายคิง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 36 งานโรงเรียนของน้องครีม } 14/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 14-08-2014 01:55:39

หวานๆ ตลอดเลย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 36 งานโรงเรียนของน้องครีม } 14/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 14-08-2014 02:29:34

มีหวง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 36 งานโรงเรียนของน้องครีม } 14/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 14-08-2014 07:57:29

อย่าอาละละวาดจนละครเวทีล่มก็พอ :fire: :hao7:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 36 งานโรงเรียนของน้องครีม } 14/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 14-08-2014 09:31:00

. . .

เมโล่เอ้ย อย่าได้จูบเชียวนะ เด๋ยวพี่คิงระเบิด :katai4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 36 งานโรงเรียนของน้องครีม } 14/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 14-08-2014 09:42:44

ไม่ได้อ่านซะหลายตอน บ้านใหญ่มีสมาชิกใหม่ด้วย
ต้อนรับน้องเพชรสู่ชีวิตใหม่นะ มีความสุขมากๆ
คนอื่นช่วยเราแล้วเราเองก็ต้องพยายามด้วยเหมือนกันนะเพชร
ต่อไปนี้พี่คิงคงจะงอแงมากกว่าเดิมแน่เลย น้องครีมปันใจ
มีพี่เพชรที่น่ารักมาอยู่ด้วยน้องครีมคงจะลั้ลลากว่าเก่า
แต่ยังไงพี่คิงก็ที่หนึ่งล่ะน่า :-[ เอาใจหน่อยเดี๋ยวคนโตงอแง
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 36 งานโรงเรียนของน้องครีม } 14/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 14-08-2014 11:15:28

อยากเห็นตอนน้องครีมหึงจุงเบยยยยย >///<

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 36 งานโรงเรียนของน้องครีม } 14/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 14-08-2014 13:28:28

น้องครีมได้เป็นเจ้าหญิงด้วย คงจะน่ารักมากก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 36 งานโรงเรียนของน้องครีม } 14/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 14-08-2014 14:36:51

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 36 งานโรงเรียนของน้องครีม } 14/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: s.mosis ที่ 14-08-2014 15:22:28

มีมาหน่อยเดียวเอง :ling1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 36 งานโรงเรียนของน้องครีม } 14/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 14-08-2014 16:11:20

คิงหวงน้องครีมมากน้องซ้อมละครยังมาเฝ้าอีก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 36 งานโรงเรียนของน้องครีม } 14/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 14-08-2014 16:27:01

:z1: คิงจัดการเลย :hao6:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 36 งานโรงเรียนของน้องครีม } 14/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 14-08-2014 19:31:07

น้องครีมน่ารัก ที่จริงก็น่ารักทุกคนเลยอ่ะ
ว่าแต่เมโล่ไม่มีคู่เหรอจ๊ะ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะ :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 36 งานโรงเรียนของน้องครีม } 14/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 14-08-2014 20:40:58

พี่คิงขี้หวง แต่น้องครีมก็น่ารักจนน่าหวงจริงๆนั่นแหละ
ขอคู่เมโล่ที

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 36 งานโรงเรียนของน้องครีม } 14/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 14-08-2014 20:56:24

:laugh: :laugh: :laugh: :laugh:งานเข้าพี่คิงอีกแล้ว :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 4 R X P }14/8/57 P.25 ล่าสุด!
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 14-08-2014 22:23:14

{special 4 R X P }

{ R }

   “ทำไรอยู่ว่ะไอ้สัต"

คำแรกที่ผมทักไอ้อ้วนหน้าตี๋ที่นอนแอ้งแม้งอยู่บนเตียวผ่านวีดีโอคอล มันยู่หน้าลงกับหมอนสภาพมันเหมือนเหน็ดเหนื่อยจากงานมากๆขนาดชุดสูทแม่งยังไม่ถอดเลยเป็นแบบนี้ประจำแหละครับผมต้องนั่งรอมันเกือบจะเที่ยงคืนกว่ามันจะโทรมาได้ จะด่ามันว่าไอ้แฟนเหี้ยก็ไม่ได้ เพราะฝรั่งเศสเวลาช้ากว่าไทยตั้ง 5 ชั่วโมงเป็นยังงี้มาตั้งแต่ผมกลับมาไทยนั้นแหละ มันและผมก็อย่างว่าดูดปากดูดดื่มกันไปและ ผมก็ได้ฤกษ์งามยามดีในการเลื่อนจากเพื่อนกว่าค่อนชีวิตมาเป็นผัวเมียกัน แต่ยังก่อนคืนนั้นที่ปารีส มันไม่ยอมเป็นเมียกูและกูก็ไม่ยอมเป็นเมียมันเลยสรุปขอเวลาทำใจทั้งสองฝ่าย ฮ่าๆๆๆ แต่ยังไงมันก็ต้องเป็นเมียผมนั้นแหละเปลี่ยนแปลงไม่ได้หรอก


   “เมื่อยอ่ะมานวดให้หน่อย” ผมหัวเราะกับภาพไอ้ตี๋อ้วนออดอ้อนออเซาะตีน ตอนนี้ล่าสุดน้ำหนักมันลวมาเหลือ 70 โลแล้วครับถือว่ามันลงเร็วมาก จะทำก็ทำได้ แต่กล้ามเนื้อที่เคยเป็นพุงมาตอนนี้เหี่ยวเป็นไขมันเหลวเลยครับต้องฟิตเก็บเนื้อให้เป็นกล้าม อีกนิดหุ่นมันก็ดีแล้วนอกนั้นมันก็ยังคงเป็นมัน ขาวหน้าตี๋โอตาคุเหมือนเดิม

   “ไม่นวดแต่นาบได้ปะ รับรองหาย 100 % น่าจ๊ะน้องหมู”

   “ตีนนิไอ้สัตว์” มันด่าผมแต่ปากสีส้มมันกลับยิ้มหวานตาจะปิดอยู่แล้วไอ้ตี๋เอ้ย

   “เหนื่อยมากเลยหรอว่ะ … พักผ่อนเหอะมึง กูสงสารหน้าตาแม่งชั่วสัตว์อ่ะมึงอ่ะ”

   “ไม่เอา … กูอยากคุยกับมึง” ผมนี้แทบจะยิ้มแก้มปริ แม่งขยันเอาใจผัวในอนาคตมันฉิบหายไม่ให้รักได้ไงว่ะ น่าแปลกที่กูโง่มาตั้งนานเสียมันไปถึงจะรู้สึกว่าอยู่ไม่ได้ … จะด่าตัวเองว่าควายก็ไม่ได้เพราะควายมันไถ่นาได้ฉลาดกว่ากู ฮ่าๆๆๆ

   “พรุ่งนี้กูต้องไปประชุมงานใหญ่เลยมึง … ขอกำลังใจหน่อย”

ผมยิ้มก่อนจะชูนิ้วกลางให้มัน ไอ้ตี๋หัวเราะตาจะปิดและชูกลับมาให้ เออดีอยู่ด้วยกันได้ กูเองก็คิดถึงมันเหมือนกัน อยากกอดอยากหอม เพราะตั้งแต่นั้นมา มันเป็นคนเดียวที่ทำให้รู้สึกว่ากูพอ ถึงกูจะไม่ได้ใช้ใครเป็นที่ระบายเหมือนก่อน และตอนนี้เหยียบกันอยู่คนล่ะแผ่นดิน … กูก็มีความสุขดีและไม่ลำบากเพราะไอ้เหี้ยแฟนกูแม่งส่งเซ็กซ์ทอยสำหรับช่วยตัวเองมาให้กูยกใหญ่ ไอ้แบบที่เป็นรูๆไม่เท่าไร แต่ไอ้แบบที่เป็นแท่งๆนี้เจอมันเมื่อไรกูจะเอาฟาดปาก =_=’

   “เอาดีๆดิไอ้เหี้ย มึงแม่งเป็นแฟนภาษาห่าอะไรให้กำลังใจกูแบบนี้ว่ะ”

   “อ่ะๆ ก็ได้ หลับตาจิตนาการและถอดเสื้อออก”

   “แม่ง! กูโมโหแล้วนะ!!!”

   “ง่ะ ก็จะให้กำลังใจอ่ะไม่ชอบหรอว่ะ โอเคๆ งั้นเอาหนามาแนบกล้องเดะ” ผมว่ามันทำหน้าเบื่อน่าหมั่นไส้ไปและไอ้ห่านี้ แต่น่ะมันก็ยอมทำตามที่ผมขอ เอาหนาที่ใสขึ้นจากเดิมที่แต่ก่อนมีแต่สิวของมันไม่ต้องไปสงสัยหรอกที่โน้นคงประเคนลาแมร์เอ้ยอะไรต่อมิอะไรเอ้ยไหนจะคอสผิวหนังอีก ไอ้ห่าหมูอ้วนดำเหี้ยมเกรียมของกูแต่ก่อนกลายร่างเป็นหมูพ่อพันธุ์เลยแม่ง! ก็อย่าให้รู้และกันว่ามีเก้งกวางบ่างชะนีที่ไหนมาจีบ ตามหมู่แน่!!!

   “ทำเหี้ยอะไรอยู่ว่ะ โทรศัพท์กูมันหมดล่ะ” มันหน้ายุ่งเอามือเช็ดคาบมันจากโทรศัพท์และหน้างอใส่กู กูเลยยกมืออีกข้างกระดิกเรียกให้มันเข้ามา มันจี๊ปากก่อนจะเอาหน้ามาแนบโทรศัพท์อีกครั่ง ผมยิ้มมุมปากก่อนจะเลื่อนโทรศัพท์เข้ามาหาปากตัวเองก่อนจะกระซิบมันเบาๆ

   “สู้ๆ กูรักมึง รักที่สุด รักมากๆ แต่จะรักมากกว่านี้ถ้ามึงให้กูนาบ”

   “เกือบซึ้งและไอ้ห่า!!!!” มันตะโกนใส่หูผมก่อนจะกดตัดไป ฮ่าๆๆๆๆ แม่งน่ารักว่ะ ขู่ฟ่อๆเป็นหมาเลย ผมกดส่งข้อความหามันอีกหน่อยก็ปิดไฟนอน พรุ่งนี้ตื่นมากูจะไปเซอร์ไพร์มัน…

.

.

.

- Paris-Charles de Gaulle Airport-

   แม่ง นั่งไปเหอะ 11 ชั่วโมงกว่าจะถึง ตูดกูชาดิกหมดแล้วเนี้ย!!! หลังจากที่เดินออกมาจากเครื่องบินได้กูก็ต้องเอามือนวดตูดกับเอวตัวเองอย่างเมื่อยขบมีแต่ไอ้กายบอดี้การ์ดหน้าเหี้ยที่ยืนคู่กับสัมภาระใบใหญ่ที่ทั้งของกูและของมัน ใช่แล้วตอนนี้กระผมนายราชได้มาหาไอ้แฟนถึงฝรั่งเศสแล้วววววว! มันต้องแปลกใจและดีใจมากแน่ๆ คึกๆ มาทำเซอร์ไพร์นะไอ้หมูน้อยมึงจงรักกูมากๆและเป็นเมียกูซะเถอะ!!!

   พอคิดได้แบบนั้นกำลังใจก็มาครับ !!!!

   “ไปไอ้กายพากูไปหาไอ้ปิง!”

   “คร้าบผมคร้าบ ตามบัญชาครับ ” และมันก็ทำหน้าเบื่อหน่ายนำหน้าผมไป จะได้เจอกันแล้วน้า คิดถึงที่สุดอ่ะไอ้เหี้ยของสามี~

.

.

.

   ตลอดเวลาที่เดินทางมาโรงแรมมันด้วยรถแท็กซี่ ผมพยายามโทรหาติดต่อมันไม่ติดสักทาง … อะไรว่ะ 3 ทุ่มเองนี้หว่า มันนอนแล้วหรอไง หรือว่าประชุมยังไม่เลิก เอ๊าเถอะไว้ค่อยไปเจอกันก็ได้ เราผ่านย่านตลาดกลางคืนที่มีแสงสีสวยงามเพราะไฟที่ตกแต่งตามทางผมเลยให้โชเฟอร์จอดให้ผมลงแปปนึงแหมไหนๆก็มาเซอร์ไพร์ล่ะ ขอหวานนิดนึงล่ะกันนะ เพื่อคืนนี้จะได้เป็นสามีมัน ฮ่าๆๆๆ กูหวังเรื่องเดียวแหละตอนนี้ไม่ต้องมาแบะปากใส่

   ผมเดินไปร้านขายดอกไม้ที่อยู่ไม่ไกลนัก ก่อนจะเลือกหยิบดอกดอกลินลี่สีขาว ชมพู และดอกออฟเดอะวัลเลเลย์ ขึ้นมาอย่างละสองสามดอกก่อนจะส่งให้พ่อค้าชาวฝรั่งเศสจัดให้มันเป็นช่อสวย ก่อนจะเดินกลับมาขึ้นรถแท็กซี่คันเดิมที่มีไอ้ห่ากายที่นั่งอยู่ด้านหน้ามองผ่านกระจงหลังมาอย่างหมั่นไส้ ต่อยกับกูไหม ?

   พอมาถึงโรงแรมที่พักของไอ้ปิงผมก็ให้ไอ้กายไปเช็คอินห้องของมันเลยไม่ต้องรอผม เพราะคืนนี้ผมจะนอนกับไอ้ปิง คึกๆ =,.= ว่าแล้วก็ตัวเองพร้อมสัมภาระและดอกไม้ช่อใหญ่ขึ้นมาบนชั้นห้องที่ผมไม่เคยลืม ถึงผมจะโง่ความจำไม่ค่อยดีแต่กับเรื่องนี้กูก็ลืมไม่ลงเหมือนกันผมยืนยิ้มสำรวจกลิ่นตัวกลิ่นปากสักพักเดียวก็เอื้อมมือไปกดกริ่งทันที



กิ๊ง!!!!

   ไม่มีเสียงตอบรับ…

กิ๊ง!!! กิ๊ง!!!!

   ไอ้ห่าแม่งตายแล้วหรอไงว่ะ! …

กิ๊ง!!! กิ๊ง!!!! กิ๊ง!!!!!! ๆๆๆๆๆๆ

แก๊ก …

   “ครับ ?” ผมชะงักมือค้างเมื่อไอ้ฝรั่งหน้าเหี้ยที่ไหนไม่รู้โผล่หน้ามึนๆของมันออกมาจากห้องแฟนกู แถมสภาพบ๊อกเซอร์ตัวเดียว ยะ อย่าบอกนะว่า … ชู้เรอะ!!!!!!!!

   “มึงตาย!!!”

ผลั๊ว!

   ผมปล่อยหมัดเข้าหน้าไอ้ฝรั่งหน้ามึนจนมันน่าสะบัดลงไปกองกับพื้นแต่ก่อนที่จะได้กระทืบซ้ำไอ้ห่ากายก็มาล็อกตัวกูเสียก่อน แม่งเอ้ย!!!! เมียมีชู้ ไอ้เหี้ยแม่งไอ้ปิงไอ้สัตเอ้ย!!!!!

   “เดี๋ยวใจเย็นครับ คุณเป็นใคร ?” ไอ้ฝรั่งเหี้ยพยุงกายขึ้นมามองผมแบบงงๆ เช็ดเลือดมุมปากนิ่งๆ

   “ผัวไอ้ห่าปิงไง!!! คนที่มึงเล่นชู้แล้วอ่ะไอ้เหี้ย!!! ปล่อยไอ้กายกูจะกระทืบมันปล่อยกู!!!!!!” ผมตะหวาดเสียงดังจนคนห้องข้างๆออกมาดู แม่งเอ้ย!!! ไอ้ห่ากายก็ล็อกแน่นจัง!!!!

   “… ผมว่ามีเรื่องเข้าใจผิดกันแล้วล่ะ ผมไม่ได้เล่นชู้ กับใคร และคุณปิงที่คุณว่าก็เป็นเจ้านายผม ผมอาสาเฝ้าห้องให้เขาครับ” อีกครั่งที่ผมต้องสตั๊น … ไอ้กายปล่อยผมเมื่อผมนิ่งลงแล้ว ไอ้ห่าเอ้ย! นี้มันเรื่องเหี้ยอะไรว่ะ

   “มีอะไรกันรึเปล่าคุณ”

   “ไม่มีครับขอบคุณ” ไอ้ห่าฝรั่งพูดไล่ยามที่วิ่งขึ้นมาดู ผมหายใจหอบยกใหญ่ยังคงเดือดๆอยู่ และไอ้ห่าปิงแม่งไปไหนว่ะ!!! มีห้องไม่อยู่ห้องไปแรดที่ไหนของมัน!!! เจอกูจะเอาดอกไม้ยัดปากแม่ง!!!

   “และไอ้ปิงอ่ะ” ผมกระชากเสียงถาม

   “คุณปิงไปประชุมที่ประเทศไทยครับ เห็นบอกอีกสองสัปดาห์จะกลับมา …ว่าแต่คุณมาจากประเทศไทยใช่ไหม ?”

=_=’

O_o

= [ ] =

………. …………… …………….!!!!!!!!!!!

ฉิบหายและครับ ….

.

.

.

   ในระหว่างที่เจ้าราชไปอาละวาดอยู่ที่ฝรั่งเศสก็หารู้ไม่ เด็กหนุ่มผู้ลัดฟ้ามาจากฝรั่งเศสนั่งหน้าง้ำอยู่หน้าห้องพักห้องเก่าที่เคยมาเที่ยวเล่นบ่อยๆสมัยอยู่เมืองไทย และปัจจุบันก็เป็นห้องของแฟนจอมบ้าพลังและโง่เง่าของเขา มือขาวมือโทรศัพท์ที่แบตหมดเกลี้ยงและไม่สามารถติดต่อใครได้ เขากำลังสงสัยว่าป่านนี้ไอ้เจ้าแฟนตัวแสบของเขาไปอยู่เสียที่ไหน … เขาอุตส่าห์หาเหตุผลข้ออ้างมาเมืองไทยแล้วแท้ๆเชียวนะ

เซอร์ไพร์ไหมล่ะ เจ้าราชเอ้ย!!!!!

====================================

เพื่อนๆคิดว่าใครจะเป็นเคะเป็นเมะ ฮ่าๆๆๆๆ

เจอกันตอนหน้าค่ะ จุ๊บๆ เข้าตอนหลักนะค่ะ

º● Not Fat อ้วนไม่รักงั้นผอมก็ได้!!!●º (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43282.0)

◖◗ SERVITUDE ◖◗ จำนองรักแลกหัวใจไอ้แก่จอมร้าย (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43095.0)

สมมุติข้าหนีออกจากวัง {พลิกทุกตำนานหลอกเด็ก} (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42402.0)
SECRET LOVE บ้านนี้ผมแอบมีรัก ۩ﺴ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42848.0)

ตามไปอ่านได้ตามสะดวกนะค่ะ นี้คือผลงานทั้งหมดของคนเขียนน๊า ฝากด้วยนะจ๊ะ มีทุกแนวเนอะแต่เน้นรักของเด็กน้อยๆ น่ารักๆ อิอิ :m19: :hao7:

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 4 R X P }14/8/57 P.25 ล่าสุด!
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 14-08-2014 22:26:36

ราชไม่ยอมโดนกด

แต่!!

ถีบให้ราชไปเป็นเคะนะคะ 555555555555+

เชียร์ปิงเป็นเมะค่าๆๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 4 R X P }14/8/57 P.25 ล่าสุด!
เริ่มหัวข้อโดย: boyslover ที่ 14-08-2014 23:24:11

มาถึงปุ๊บ บินกลับทันที สมเซอรืไพร์ไหมละ ฮ่าๆต่างคนต่างมาไม่บอกกัน สวนกันบนเครื่องบินไม่เห็นหรอไง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 4 R X P }14/8/57 P.25 ล่าสุด!
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 15-08-2014 01:59:05

สวนทางกันซะงั้น

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 4 R X P }14/8/57 P.25 ล่าสุด!
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 15-08-2014 08:32:20

แหมมม ชาตินี้จะได้เจอกันไหมเนี่ยิสวนกันไปสวนกันมาเนี่ย :mew5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 4 R X P }14/8/57 P.25 ล่าสุด!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 15-08-2014 12:22:38

ทำไม่ไม่ปรึกษากันก่อน เลยไม่เจอกันเลย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 4 R X P }14/8/57 P.25 ล่าสุด!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 15-08-2014 14:51:26

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 4 R X P }14/8/57 P.25 ล่าสุด!
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 15-08-2014 17:07:01

อ่านที่ 4 ตอนรวด ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 4 R X P }14/8/57 P.25 ล่าสุด!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 15-08-2014 20:28:37

:laugh: :laugh: :laugh: :laugh:ราชเอ๋ยยยยยยยยยยย :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 37 ราชากับเจ้าหญิง}15/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 15-08-2014 23:36:38

{CH 37 ราชากับเจ้าหญิง}

{ K }♨

   “น้องครีม ตีสามแล้วนะ”

ผมกระซิบข้างหูน้อยๆของเจ้าตัวเล็กที่นอนเป็นแมวตัวกลมสีขาวซุกตัวข้างๆผม เมื่อคืนกว่าจะซ้อมเสร็จก็ 4 ทุ่มเพราะวันนี้น้องต้องแสดงแล้ว ทำอะไรเสร็จก็โน้นแหละ 5 ทุ่ม ผมเลยหอบหมอนมานอนห้องน้องเพราะตัวเล็กชอบไม่ตื่นเพราะวันนี้น้องต้องไปซ้อมรอบสุดท้ายและแต่งหน้าทำผมยกใหญ่อีก เฮ้อ …เห็นน่ารักๆดื้อๆแบบนี้ขี้เซามากนะเนี้ย น่าแปลกนะที่แต่ก่อนผมไม่แม้แต่สนใจใคร คู่นอนจะไปจะมาเมื่อไรก็ไม่แคร์ แต่กับเด็กน้อยน่ารักคนนี้ผมกับทั้งอ่อนโยนขี้อ้อนติงต๋องได้ตามใจชอบ สุขกายสบายใจ อิอิ

   แต่อีกอย่างผมน่ะนะไม่แคร์สายตาคนอยู่แล้ว น้องน่ารักขนาดนี้ ขี้อ้อนขนาดนี้ อิจฉากันไปดิ คึกๆ

   “น้องครีม เจ้าหญิงตื่นสิ พี่จะจุมพิษแล้วนะจะได้ตื่น”

   “อือออออ … พี่คิงอย่าแกล้งนะน้องครีมง่วง”

   “วันนี้น้องครีมจะเป็นเจ้าหญิงแล้วนะ”

   “งืม … ตื่นก็ได้ ”

น้องลุกขึ้นขยี้ตามองหน้าผมก่อนจะยิ้มหวานให้ ชูแขนขึ้นทำหน้าอ้อนใส่ หึหึ นี้ไงล่ะประโยชน์ของการขี้เซาของน้อง ผมลุกขึ้นยืนก่อนจะเอื้อมตัวไปอุ้มน้องให้พาดตัวเหมือนเด็กๆ พาเจ้าตัวน้อยที่อยู่ในชุดนอนแมวเมี้ยวสีขาวเข้ามาในห้องน้ำ ก่อนจะพาไปนั่งที่ชักโครก เจ้าตัวสะลืมสะลือยื่นมือมาเกาะชายเสื้อผมแน่น จนผมบีบยาสีฟันใส่แปรงเสร็จและเดินมานั้นแหละน้องถึงจะยอมปล่อยมือไปถือแปลงกับแก้วน้ำ

   “อาบน้ำแต่งตัวนะ เดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำบ้าง”

   “งืออออออ” น้องพยักหน้าผมหัวเราะลูบหัวกลมๆนั้นก่อนจะเดินออกมาอาบน้ำแต่งตัวบ้าง กล้องผมน่ะพร้อมมาสามวันแล้วแบต สำรองอีกสามก้อน และยังให้แม่เอามาอีกตตัวด้วยรับรองทุกชอด แต่ถ้าไอ้เมโล่จูบน้องจริงๆล่ะก็ผมเอาไม้เตรียมตีหัวมันแน่ ฮึ้ย!!!!!

.

.

.

   เด็กน้อยน้องครีมกับพี่คิงขับรถมาถึงโรงเรียนในเวลา ตี 4 ซึ่งวันนี้โรงเรียนไม่ได้เงียบและมืดเหมือนทุกวัน ลาดสนามเต็มไปด้วยเด็กนักเรียนและผู้ปกครองอาจารย์มาช่วยกันจัดร้านกันอย่างสนุกสนานเด็กน้อยทุกคนตาสว่างเพราะความตื่นเต้นที่ได้เตรียมงานด้วยตัวเองถือเป็นการเรียนอย่างหนึ่งเช่นกัน ไม่ต่างจากน้องครีมที่ยังไม่ทันลงจากรถก็ใจเต้นตุ๊กตักตุ๊กตักนั่งเกร็งมองซ้ายทีขวาทีอย่างเกรงๆ จนพี่ใหญ่หันมาเห็นเอามือใหญ่ลูบหัวน้องเบาๆอย่างปลอบใจแต่เจ้าตัวเล็กก็ยังตื่นเต้น ดูสิ ขนาดยังไม่แสดงยังเป็นหนักขนาดนี้เลยและเจ้าหญิงองค์น้อยของเราจะไปรอดหรือนี้

   “ใจเย็นน้องครีม ไปซ้อมไปแต่งตัวก่อนครับ ตื่นเต้นขนาดนั้นเลยหรอ” พี่ใหญ่ถามขึ้นอย่างเป็นห่วงก่อนจะปลดสายนิรภัยอ้อมมาอีกข้างเปิดประตูและอุ้มน้องน้อยที่กลัวจนจะร้องไห้ออกมาอุ้มเหมือนเด็กน้อยปลอบประโลมอย่างเป็นห่วง

   “ผมนึกถึงตอนแสดงคนเยอะๆและกลัวอ่ะ ไม่อยากแสดงแล้ว ไม่เหมือนรอบกองไฟด้วยตอนนั้นมีแค่เพื่อนๆ แต่นี้ … ฮืออออออ กลับบ้านกันเหอะ” น้องน้อยหงุงหงิงอยู่กับไหล่พี่คิงน้ำตาคลอเบ้าอย่างน่าสงสาร ขณะที่ขาของพี่ใหญ่สาวเท้าไปที่โรงละครที่นัดหมายไปพลาง

   “หึหึ ไม่ได้นะครับ เพื่อนๆหวังในตัวน้องครีมนะ ไม่ต้องทำให้ดีที่สุด แต่ทำให้เต็มที่ที่สุดนะครับ พี่เชื่อว่าน้องครีมต้องเป็นเจ้าหญิงที่น่ารักที่สุด นะครับเชื่อพี่”

   “ฮือออออออ กอดแน่นๆหน่อยน้องครีมกลัว” พอเจออ้อนลูกนี้เข้าไปคนตัวใหญ่แทบทรุดก่อนจะทำตามบัญชาโอบกอดร่างน้องไว้แน่นกว่าเดิมอย่างหวงแหน จนถึงโรงละครถึงได้วางน้องลงแต่เด็กน้อยไม่เข้าใจยังกอดคอพี่คิงแน่นร้องฮือออกมาคำใหญ่เพราะไม่อยากให้พี่คิงปล่อย พี่คิงหัวเราะก่อนจะกระซิบบอกเบาๆ

   “เพื่อนมองแล้วตัวเล็ก” น้องยอมปล่อยคอพี่คิงหันไปมองเห็นเพื่อนกำลังนั่งต่อบทมีบางคนให้ผู้ปกครองแต่งตัวให้อยู่และพอน้องลูกหมีกับครูฟ้าเห็นน้องครีมก็ตรงปรี่เข้าหาเอาตัวไปจากอกพี่คิง พี่คิงโบกมือบ๊ายบายตัวน้อยที่ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้หันมามองเขา มือใหญ่คว้ากล้องได้ก็ถ่ายรูปไปแชะนึง ก่อนที่จะถูกมือเย็นๆจับเขาที่ต้นแขนจนสะดุ้ง

   “ตาคิงน้องละลูก” คิงหันมามองแม่ที่วิ่งเข้ามาในโรงละครก่อนจะขมวดคิ้วมองอย่างแปลกใจเพราะทำไมมากันแต่เช้าไม่ใช่แค่แม่แต่ยังมีน้องเพชรที่ยืนขนาบข้างนิ่งอยู่

   “แม่มาทำไมแต่เช้าอ่ะ”

   “แม่ก็มาแต่งตัวให้น้องครีมน่ะสิ อ่ะ น้องครีมแม่มาแล้วจ้า!” พอคุณแม่เห็นน้องเพชรก็รีบวิ่งไปหาทันที พี่คิงถอนหายใจก่อนจะเหลือบไปมองน้องเพชรที่ยืนนิ่งในคอแขวนกล้องDSLR อยู่ตัวนึงก่อนจะเหยียดยิ้มและถามขึ้นเบาๆ

   “ให้สอนไหมไอ้น้อง?” เด็กน้อยพยักหน้าทำเอาพี่คิงอึ้งไปพักนึง

   “ผมจำไม่ได้ว่าจำมาจากไหน … พี่ผมรู้ว่าถ้าปรับเป็รโหมด P แม้แต่คนที่เล่นไม่เป็นก็ถ่ายได้”

น้องเพชรพูดแล้วก็เปิดกล้องปรับโหมดและแชะรูปพี่คิงหน้าเหวอไปทีนึง ก่อนจะเดินผ่านพี่ชายของตัวเองไป คิงมองภาพความวุ่นวายที่มีเด็กเล็กๆวิ่งไปวิ่งมาเต็มไปหมด เพราะไม่ใช่มีแค่ห้องน้องครีมที่ต้องแสดง แต่มีเด็กห้องอื่นด้วยเช่นกัน ก่อนจะถอนหายใจอย่างยิ้มๆเมื่อเห็นน้องน้อยกำลังถูกคุณแม่จับมานั่งแต่งองค์ทรงเครื่อง และเจ้าตัวเองก็กำลังอ่านบทอยู่อย่างขะมักเขม้นจนดูน่ารัก และน้องเพชรก็ดูเหมือนจะชอบถ่ายรูปเก็บความทรงจำมาก ก็เล่นไล่เก็บภาพทุกซอกทุกมุมของน้องครีมซะขนาดนั้น

   “เฮ้ ลุงว่างปะ” คิงหันไปตามแรงสะกิดจากด้านหลังเห็นแม่รู้แต่แต่งหน้าทำผมเป็นเจ้าชายเรียบร้อยเหลือแค่ใส่ชุดก็เสร็จสิ้นยืนทำหน้าง้ำอยู่ เขาขมวดคิ้วก่อนจะดีดหน้าผากไปโทษที่บังอาจเรียกเขาว่าลุง

   “มีอะไร” เขาถามเด็กที่ลูบหน้าผากตัวเองปรอยๆ

   “พวกนั้นขนของมาตั้งร้านแต่ยกกันไม่ไหว จะขอแรงหน่อย” เขามองตามนิ้วที่ชี้ไปเห็นเด็กผู้ชายกลุ่มนึงที่ดูแก่นแก้วยกมือไหว้เขาอยู่ปลกๆราวกับเขาเป็นเจ้าพ่ออะไรก็มิปาน คิงทำหน้าเบื่อก่อนจะเอากล้องที่ตนถืออยู่คล้องคอเมโล่ถลกแขนเสื้อเชิ้ตของตัวเองขึ้นและเดินไปหาเด็กกลุ่มนั้นอย่างไม่อีดออด เรื่องใช้กำลังพี่คิงถนัดอยู่แล้ว!!!

.

.

.

-9.00 น.-

   บรรยากาศในโรงเรียนตอนนี้เต็มไปด้วยความคึกครื้นเมื่อเด็กๆช่วยกันจัดร้านด้านนอกเสร็จมีทั้งของคาวของหวานมีอาจารย์และผู้ปกครองส่วนหนึ่งคอยช่วยเหลืออยู่ส่วนซุ่มของห้องน้องครีมทำไอศกรีมสมุนไพรของไขมัน 0 % ที่พี่คิงขนของและมาช่วยจัดร้านให้เมื่อตอนเช้ามืด ดูเหมือนจะเป็นที่ชื่นชอบของผู้ปกครองและเด็กที่เดินซื้อของอยู่ไปมา

   แต่ในตอนนี้พี่คิงคุณแม่และน้องเพชรกลับตื่นเต้นกับการแสดงของเด็กน้อยประจำบ้านที่อยู่หลังม่านโรงละครของโรงเรียนที่ตอนนี้คนแน่นขนัดตา โดยที่จับจองที่แถมหน้าๆไว้เพื่อถ่ายรูปได้อย่างคมชัดระดับ HD พี่คิงดูเหมือนจะตื่นเต้นกว่าคนอื่นเป็นพิเศษจะวิ่งเข้าหลังเวทีลูกเดียวแต่เจอ ร.ป.ภ ของโรงเรียนที่ยืนคุมอยู่ห้ามเข้า ตอนแรกก็ไม่มีหรอก ร.ป.ภ น่ะ แต่คนบ้าอย่างพี่คิงจ้องจะย่องไปดูน้องหลังเวทีตลอดจนอาจารย์และเด็กห้ามกันไม่ไหว เลยต้องเรียกพี่เขามาคุมทางเข้าไว้ คนขี้หวงหน่อคนขี้หวงทั้งกลัวว่าน้องจะน่ารักเกินไปทั้งอยากจะเห็นน้องก่อนใคร เฮ้อ

   ทันใดนั้นเองแสงสว่างจากไฟโรงละครก็ดับวูบลงก่อนที่จะไปสว่างที่เวทีการแสดงเพียงทีเดียว พิธีกรสาวซึ่งเป็นครูฟ้าคุณครูประจำชั้นห้องน้องครีมเดินขึ้นมาบนเวทีโดนสวมชุดสีขาวสะอาดดูสุภาพและเหมาะสมเรียกเสียงตบมือได้ดังลั่นเพราะมันเป็นสัญญาณว่างานการแสดงของเด็กๆกำลังจะเริ่มขึ้น

   พี่คิงที่มัวแต่ส่องจะเข้าหลังเวทีให้ได้รีบวิ่งกลับมานั่งที่โดยดี แต่ก็ยังดูผิดหวังอยู่ไม่น้อยที่ตนเองไม่ได้เห็นน้องครีมก่อนใครเพื่อน

   “สวัสดีค่ะ ขอต้อนรับท่านผู้ปกครอง คณะอาจารย์ เด็กและๆทุกท่าน กิจกรรมภายในวันนี้ เราขอนำเสนอเพื่อให้พวกท่านได้เห็นถึงความคิดสร้างสรรค์ของเด็กตัวเล็กๆที่พยายามสร้างงานออกมาเป็นรูปร่างด้วยตัวของพวกเขาเอง เอาล่ะค่ะเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลามาชมโชว์ชุดแรกของเรากันเลยดีกว่านะค่ะ!!! ในโชว์เจ้าหญิงออโรร่ากับเจ้าชายในฝัน ของน้องๆ ม.3/1 กันเลยค่ะ”

ครูสาวพูดจบไฟทั้งเวทีก็ดับวูบลง ทันใดนั้นเองเสียงดนตรีบรรเลงเพลงรักสดใสของดีสนีย์ก็ดังขึ้นมันคือเพลง Once Upon A Dream ซึ่งประกอบในการ์ตูนเจ้าหญิงนินทรานั้นเอง

   เวทีค่อยๆสว่างไสวขึ้นก่อนที่ม่านเวทีจะเปิดออก ภาพแรงที่เห็นคือเจ้าหญิงองค์น้อยนั่งอยู่กลางวอลเปเปอร์ป่าเขาลำเนาไพรที่ลงสีตามภาษาเด็กน้อยอาจจะมีเลอะไปบ้างแต่ถ้ามองจากไกลๆก็สวยใช่เล่น แต่กับเจ้าหญิงองค์น้อยดูเหมือนจะเรียกเสียงเฮฮาตบมือในความน่ารักได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะอีตาพี่คิงที่อ้าปากค้างจนคุณแม่ต้องเอามือมาดันคางขึ้นไป แหมจะไม่ให้อ้าปากค้างได้อย่างไรในเมื่อน้องครีมบัดนี้ผมยาวตรงสลวยสีทองเหมือนกับออโรร่าดั่งในเทพนิยายอย่างไรอย่างงั้นสีสันบนใบหน้าถูกคุณแม่แต่งแต้มให้อย่างพองามกับชุดที่ฟูฟองสีชมพูสวยน่ารักสมวัย เด็กน้อยค่อยๆลุกขึ้นเมื่อเนื้อเพลงเริ่มร้องขึ้นบรรดาเด็กน้อยที่แต่งเป็นสรรพสัตว์ป่ากันเดินเรียงแถวมารายล้อมเจ้าหญิงน้อยเป็นวงกลม

I know you
I walked with you once upon a dream

เจ้าหญิงน้องเริงร่าไปกับเจ้าสรรพสัตว์ที่มาร่ายล้อมโดยการเดินหมุนไปเรื่อยๆอย่างน่ารักพลางลิปสริงเพลงไปด้วยอย่างคล่องปากไม่มีติดขัด แต่หน้าตาน้องยังดูเกร็งอยู่บ้างเล็กน้อยถึงอย่างงั้นทั้งกล้องจากมือน้องเพชรก็ยังระดมยิงถ่ายไว้ไม่ยั่งส่วนอีตาคนที่ตั้งใจมาถ่ายกลับนั่งมองอย่างเคลิบเคลิ้มดั่งได้เห็นเจ้าหญิงที่หลุดออกมาจากเทพนิยายจริงๆอย่างไรอย่างงั้น

I know you
The gleam in your eyes is so familiar a gleam

เจ้าหญิงน้อยผละออกจากเล่าสรรพสัตว์ไปหาเด็กน้อยที่แต่งตัวเป็นกระต่ายจับออกมาเต้นรำด้วยกัน เรียกเสียงหัวเราะได้อย่างดี

Yes, I know it's true
that visions are seldom all they seem
But if I know you, I know what you'll do
You'll love me at once
the way you did once upon a dream

ในระหว่างที่เจ้าหญิงน้อยกำลังเริงร่ากับสรรพสัตว์อยู่นั้นเจ้าชายหน้าตาน่ารักน่าชังที่แอบซุ่มอยู่ก็ออกมาโดนเข้ามาด้านหลังของเจ้าหญิงก่อนจะหมุนตัวเจ้าหญิงไปแทบจนเจ้าหญิงนั้นตกใจร้องอุทานออกมาอย่างตกใจ แต่แล้วเสียงเพลงก็ดับลงชั่วคราว เจ้าพี่คิงนั่งกัดเล็บดังกิ๊กๆลุ้นตัวโก่งจนผู้เป็นแม่ต้องหันมาตี

   “เจ้าช่างสวยเสียจริงๆแม่นาง ไม่ทราบว่าท่านชื่ออะไรหรือ ?” เจ้าชายผู้แสดงโดยเมโล่ลูบไล้ไปตามใบหน้านวลนั้นอย่างเบามือ จนพี่คิงอุทานออกมาเสียงดังด้วยความหงุดหงิดนิด เจ้าหญิงน้อยทำน่าลังเลก่อนจะเอื้อนเอ่ยออกมาเบาหวิว

   “ทะท่านคือคนแปลกหน้า ข้าไม่เคยพบท่าน …”

   “ไม่หรอกแม่นางที่รัก … ข้าพบเจ้าในฝันทุกครา” พอสิ้นเสียงนั้นเสียงเพลงก็เริ่มบรรเลงอีกครั่งเจ้าหญิงทำท่าจะหนีห่างจากเจ้าชายแปลกหน้าก็ถูกพันธการไว้ไม่ให้หนีหายด้วยอ้อมกอดนั้น

   “เพชรช่วยแม่จับพี่คิงหน่อย” ผู้เป็นแม่พูดก่อนที่เพชรจะถอนหายใจและเดินมารวบมือพี่คิงไว้ไม่ให้อาละวาด ซึ่งไม่น่าเชื่อว่าเด็กน้อยแรงเยอะเหมือนกัน

I know you
I walked with you once upon a dream
I know you
The gleam in your eyes is so familiar a gleam
Yes, I know it's true
that visions are seldom all they seem
But if I know you, I know what you'll do
You'll love me at once
the way you did once upon a dream

ในระหว่างที่เพลงบรรเลงเจ้าหญิงและเจ้าชายต่างเต้นรำกันท่ามกลางสรรพสัตว์ที่รายล้อม ก่อนที่จะมาหยุดอยู่หน้าเวทีเจ้าหญิงเอนพิงไหล่อันมั่นคงของเจ้าผมสีทองที่โอบกอดอยู่ทางด้านหลัง ก่อนที่หน้าทั้งคู่จะค่อยๆเคลื่อนเข้าหากันและม่านก็ถูกปิดลงอย่างช้าๆ พร้อมกับเสียงบรรเลงเพลงที่ค่อยๆจางหายไป … ทั้งโรงละครต่างตบมือกึกก้องมีแต่พี่คิงที่ลุกจากเก้าอี้วิ่งเข้าไปหลังเวทีผ่านด่าน ร.ป.ภที่ขวางอยู่อย่างง่ายดายเพราะหน้าตาของเขาตอนนี้น่ากลัวยิ่งกว่ายักษ์กว่ามารเสียอีก

พี่คิงเดินเข้าไปท่ามกลางเด็กๆที่เตรียมแสดงในชุดต่อไป พอเห็นน้องครีมเดินกลับเข้ามาก็รีบปรี่เข้าไปหาจับมากอดไว้แนบอกทันทีเด็กน้อยไม่ทันตั่งตัวเลยตกใจนิดหน่อยแต่พอเห็นว่าเป็นพี่คิงก็สะอึกสะอื้นออกมายกใหญ่

“ครีมทำได้พี่คิง น้องครีมไม่พลาดเลย”

“เก่งมากเด็กน้อยเก่งมาก น่ารักมากเจ้าหญิงของพี่”

“ครีมเห็นพี่คิงด้วย” น้องผละออกมาจากอกแกร่งก่อนจะเช็ดน้ำตาทิ้งและยิ้มแก้มแดงให้พี่คิงอย่าน่ารัก

“หึหึ เมื่อกี้ไม่ได้จุ๊บใช่ไหมน้องครีม”

“เปล่าครับ ครีมไม่จุ๊บใครหรอก … นอกจากพี่คิง”

พอพี่คิงได้ยินอย่างงั้นก็แทบจะจับมาจูบเสียให้เข็ดแต่ติดที่ที่นี้เด็กเยอะ รวมถึงเจ้าเมโล่ที่ยืนกอดอกมองอยู่ด้วยเลยหักห้ามใจตัวเองได้แต่ดึงน้องเข้ามากอดอีกที ส่วนคนพูดก็พูดเองอายเองเสียอย่างงั้นเจ้าหญิงน้อยเลยเอาแต่ซุกอกของราชาอย่างอบอุ่น …

“ไว้คืนนี้ราชาจะจุ๊บเจ้าหญิงนะครับ”

เสียงกระซิบที่ได้ยินเพียงสองคนทำให้หัวใจที่เต้นอยู่ของทั้งสองดวงพองโตราวกับจะกระเด็นออกมาเสียให้ได้ …

=======================================

:hao7:

ฮ่าๆๆๆๆ ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า การแสดงของน้องครีมเอามาจาก เนื้อขอของการ์ตูนเรื่องเจ้าหญิงนินทรา

และการที่เด็ก ม. 3 แสดงออกมาอาจจะดูไม่เหมาะนักที่มีฉากคล้ายจูบออกมา เพื่อกันดราม่า

คนเขียนขอบอกไว้ก่อนเลยว่าไม่ได้มีเจตนานะค่ะ แหะๆ ที่อยากให้น้องแสดงโชว์นี้เพราะชอบโดนส่วนตัวค่ะ

หวังว่าผู้อ่านจะเข้าใจน๊า ไม่ดราม่าเรื่องนี้นะคนเขียนแคร์มาก ฮ่าๆๆๆๆ :กอด1:

ใครอยากดูอยากชมเพื่อจะเอาไปจิ้นกันก็เชิญลิ้งนี้นะค่ะ เค้าใส่วีดีโอไม่เป็นหรอกซอรี่นะ

http://www.youtube.com/watch?v=zbsXjk6iZVQ (http://จิ้มๆ)

ขอบคุณทุกกำลังใจและขอกำลังใจด้วยนะค่ะ จุ๊บๆ

ปอลอ เอียนไหมเนี้ยมาทุกวันเลย กลัวคนอ่านเอียนและรอนานๆค่อยมาอ่าน

เดี๋ยวคนเขียนเหงานะ แหะๆ :m15:

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 37 ราชากับเจ้าหญิง}15/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 15-08-2014 23:41:42

ค่อดฮาพี่คิงเลยค่ะ ตั้งกะตกลงปลงใจกับน้องครีมแล้วเนี่ย แหม่ๆๆๆ

จากลุงวัยทำงานกลายเป็นเด็กอายุ12เลย(สมองน่ะ กร๊ากกกกกก)

รออ่านฉากราชาจุฟเจ้าหญิงครีมนะค้าาาาาาาา

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 37 ราชากับเจ้าหญิง}15/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 16-08-2014 03:07:52

น้องครีมเก่งมากเลย :L2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 37 ราชากับเจ้าหญิง}15/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 16-08-2014 04:58:29

เก่งมากลูกน้องครีม o13 :L2:
แหม่...อิพี่คิงนี่หื่นตลอด

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 37 ราชากับเจ้าหญิง}15/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 16-08-2014 09:33:05

อิพี่คิงหวงน้องเหมือนหมาบ้าเลยค่ะ :laugh:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 37 ราชากับเจ้าหญิง}15/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 16-08-2014 09:41:34

น่ารักอะเนอะน้องครีม อิอิ ทำเอาพี่คิงตะลึงเลย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 37 ราชากับเจ้าหญิง}15/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 16-08-2014 10:02:24

พี่คิงหื่นตลอดด 5555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 37 ราชากับเจ้าหญิง}15/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 16-08-2014 10:15:58

ดีนะที่พี่คิงไม่อาละวาด ฮ่า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 37 ราชากับเจ้าหญิง}15/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 16-08-2014 10:41:54

น้องครีมน่ารักอย่างนี้ ใครจะอดใจไหว จริงไหมพี่คิง อิอิ

แทะเล็มน้องได้ตลอดเวลา ตอดนิดตอดหน่อย ตามประสาพี่เค้าแหละหนา

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 37 ราชากับเจ้าหญิง}15/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 16-08-2014 11:42:46

เรื่องนี้ น่ารักดีอ่ะ มาตามอ่านด้วยคนนะ

ชอบทุกคนในเรื่องเลย ฮาดี จิตใจดีกันด้วย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 37 ราชากับเจ้าหญิง}15/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 16-08-2014 14:28:23

เจ้าหญิงหัวซาลาเปา ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 37 ราชากับเจ้าหญิง}15/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 16-08-2014 16:16:15

น้องครีมเก่งจัง คิงนี่จะหวงไปไหน

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 37 ราชากับเจ้าหญิง}15/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 16-08-2014 19:10:16

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 37 ราชากับเจ้าหญิง}15/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 16-08-2014 19:14:18

สรุปว่า อิพี่คิง ได้ถ่ายรูปน้องม้ายยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 37 ราชากับเจ้าหญิง}15/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 16-08-2014 21:07:46

ไม่เอียนๆ มาทุกวันนี่แหละดีแล้ววววว ว่าแต่ตอนที่คุณครูขึ้นมาบนเวทีพูดก่อนการแสดง ทำไมถึงอธิบายว่าเป็นคุณครูน้องเพชรล่ะ ครูน้องครีมไม่ใช่เหรอ เพชรมีครูมิ่งที่บ้านก่อน 55555 รักนะคนเขียน

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 37 ราชากับเจ้าหญิง}15/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 17-08-2014 02:19:22

น่ารักจิงๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 37 ราชากับเจ้าหญิง}15/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 17-08-2014 08:22:40

อู๊ยยยยย หวานอะ กิ้วๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 37 ราชากับเจ้าหญิง}15/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 17-08-2014 13:46:57

น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกก >///<

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 37 ราชากับเจ้าหญิง}15/8/57 P.25
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 17-08-2014 22:06:11

:กอด1 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :-[ :-[ :-[ :o8: :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 38 เจ้าหญิงกับดอกไม้}17/8/57 P.26
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 17-08-2014 23:18:29

{CH 38 เจ้าหญิงกับดอกไม้}

{ K }♨

   เจ็บใจนัก ลืมถ่ายรูป!!!! อยากจะเอาหัวชนฝาตายให้รู้แล้วรู้รอด หลังจากงานโรงเรียนเลิกเจ้าตัวเล็กก็กระโดดไปช่วยเพื่อนเก็บของทั้งในโรงละครและด้านนอกที่เป็นซุ้มจนเหงื่อชุ่มจนน่าสงสาร ไอ้ผมที่นั่งง้อขอเมมเมอร์รี่จากเจ้าเพชรอยู่ทนไม่ได้เลยต้องยื่นมือเข้าไปช่วยและก็เป็นผมที่ทำมันทั้งหมด … ช่างเหอะ มันน่าเสียดายที่ไม่ได้ถ่ายรูป! ฮือออออออ ดูเพลินไปหน่อยแค่นั้นเอง เฮ้อ … เซ็งเป็ด

แหมะ

   “เป็นอะไรหรอพี่คิง” มือเย็นๆน้อยๆของคนที่เพิ่งออกมาจากห้องน้ำในชุดนอน Hamsterลายสีน้ำตาลขาวตัวใหม่ที่คุณแม่ผู้ขยันเอาใจลูกรักลูกทูลหัวพึ่งซื้อให้ น้องเอาผ้าเช็ดผมตัวเองแต่แววตากลับเป็นห่วงผมเสียมาก ผมยิ้มก่อนจะฉุดตัวน้องลงมากอดไว้แนบอก ผมหอมๆแต่เปียกแฉะทำให้ผมรู้สึกอึดอัดที่มันมาพันหน้าพันตาผม แต่ผมก็รู้สึกอบอุ่นและมีความสุขมากกว่า

   “พี่ลืมถ่ายรูปเจ้าหญิงล่ะ เสียใจมากเลย”

   “และทำไมไม่ถ่ายล่ะครับ” น้องหงุงหงิงอยู่ที่ซอกคอผม

“ก็มัวแต่ดูเจ้าหญิงที่แสนน่ารักอยู่นะสิครับ … มาพี่เช็ดผมให้”ผมผละออกจากน้องเบาๆก่อนจะหอมที่แก้มใสเย็นๆฟอดใหญ่ ตัวเล็กหน้าแดงระรื้นก้มมองมือตัวเองที่บีบกันไปมา หึหึ ผมเรียกชื่อน้องอีกครั้งก่อนที่เจ้าตัวจะลงไปนั่งกับพื้นอยู่ตรงกลางหว่างขาของผม และผมก็บรรจงเช็ดผมยาวๆของน้องแต่พอเห็นว่ามันจะไม่ยอมแห้งง่ายๆผมเลยต้องวิ่งไปเอาไดร์เปาผมมาเป่าให้ก่อนที่น้องจะเป็นหวัดไปซะก่อน

ไม่เคยสังเกตเลยว่าผมน้องครีมจะยาวขนาดนี้ มันยาวแทบถึงก้นเจ้าตัวเล็กแล้วมั่งเนี้ย แต่ก็ยังตรงนุ่มฟูมีน้ำหนักตลอดเส้น … ไปโฆษณาซันซิลไหมตัวเล็กหลายตังนะ ผมเป่าผมไปเจ้าตัวเล็กก็จ้อง TV ที่ฉายโดเรม่อนตอนพิเศษตาไม่กระพริบไม่ต้องพูดจาแค่อยู่ด้วยกันก็มีความสุข ใครจะว่าผมหลงน้องก็ช่าง ก็ผมหลงจริงๆนี้ทั้งหลงทั้งรัก แต่ไม่รู้ว่าถ้าผมไม่พูด เจ้าเด็กน้อยแก้มใสคนนี้จะรู้ตัวหรือเปล่า ว่าเค้าที่ผมพบในวันแรกที่กองขยะ จะเข้ามาเปลี่ยนชีวิตของใครบางคนให้มีแต่ความสุขได้ขนาดนี้

พอผมน้องแห้งสนิทดีแล้วผมก็วางไดร์เป่าผมลงก่อนจะลงไปนั่งกับน้องที่พื้น คว้าเอาเจ้าตัวเล็กมานั่งบนตัก เด็กน้อยหัวเราะคิกคักเมื่อผมเอาหนวดแหล่มๆของตัวเองไปถูกับแก้มใสเบาๆ มือเล็กๆเอามือมายันหน้าผมไว้ก่อนจะหันมาจุ๊บๆที่คางสากผมเบาๆและหันไปมอง TV ต่อ ไม่รู้ว่าปฏิกิริยาแบบนี้เป็นเรื่องธรรมดาของเราสองคนไปเมื่อไรกัน และไม่รู้ว่าเจ้าตัวเข้าใจความหมายรึเปล่าด้วย จะว่าผมโฉยโอกาสไหมที่ไม่บอกให้น้องรู้ ฮ่าๆๆๆๆ

“ไหนให้ราชาจุมพิตได้รึยังเจ้าหญิง”

น้องสะดุ้งนิดๆก่อนจะก้มหน้านิ่ง ผมอมยิ้มกับท่าทีเขินอายนั้นค่อยๆจับตัวน้อยๆที่อยู่ในชุดแฮมเตอร์น่ารักหันมาหาตัวเอง น้องใช้ตาใสๆแววตาแมวน้อยมองผมอย่างน่ารัก ก่อนจะหลบตาลงต่ำไม่สบตาผม ผมค่อยๆเชยคางมนขึ้นมาก่อนจะหอมแก้มใสไปฟอดใหญ่และบรรจงจูบอย่างอ่อนโยนเหมือนทุกครั้งกับริมฝีปากที่ผมไม่เคยเบื่อ ลิ้นเล็กๆหนีลิ้นของผมไปมาผมชอบที่จะไล่ต้อนมันให้จนมุม ก่อนที่เสียงอึกอักของเด็กน้องจะดังเตือนผมว่าให้พอ ผมจึงยอมที่จะละริมฝีปากออกมาและจูบย้ำไปสองสามที … ไม่อิ่มเลย …

“พะ พอแล้วครับ พะ พี่คิงมือเย็นน้องครีมจั๊กกี้” น้องทักท้วงเมื่อไอ้มือเจ้ากรรมเสือกล้วงเข้าไปในพุงแฮมเตอร์ซะได้ แหม ซนได้พ่อมันจริงๆ ผมหยอกเอินกับน้องจนพอใจก่อนจะพาเจ้าตัวเล็กไปนอนในห้องใหญ่กับผม โอบกอดเจ้าหญิงให้เข้าสู่นิทราพร้อมราชาผู้จงรักและภักดี …

.

.

.

   ในวันหยุดพี่คิงพาน้องมาส่งบ้านใหญ่ก่อนที่ตัวเองจะบึ่งรถกลับไปทำงานที่มหาลัย คุณแม่กับน้องเพชรเลยเข้าครัวทำอาหารด้วยกัน มีแต่น้องครีมที่นั่งอยู่ในซุ่มไม้ในสวนเปิดหนังสือทำขนมอยู่อย่างขะมักเขม้น พร้อมกับกระดาษที่จดโน้ตไว้ตัวเล็กๆว่า

‘1 สิงหาคม วันเกิดพี่คิง น้องครีมจะทำเค้กปอนด์โตๆให้เพราะน้องครีมรักพี่คิงมากที่สุด’

แน่นอนว่ากระดาษโน้ตแผ่นนี้น้องครีมจะไม่ให้พี่คิงเห็นเป็นอันขาด ที่ต้องกุมขมับเพราะอีกหนึ่งสัปดาห์ก็จะถึงวันเกิดพี่คิงแล้ว น้องครีมยังไม่รู้เลยว่าจะทำเค้กอะไรให้ แถมของขวัญอีก น้องครีมก็ยังไม่ได้หา ทั้งๆที่เป็นวันสำคัญของพี่คิงแท้ๆ

“น้องครีม” น้องครีมเงยหน้ามองพี่เพชรที่ยืนอยู่ข้างๆก่อนจะยิ้มแหะๆให้เพราะตัวว่าพี่เพชรมายืนตรงนี้ตั่งแต่เมื่อไร

“เป็นอะไร ?” คำถามห้วนๆสั้นๆแต่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงของเจ้าเพชรทำให้น้องครีมแทบจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ แต่ก็กลั้นใจส่ายหน้าไปมายิ้มหวานให้พี่เพชรที่ขมวดคิ้วมองมาอย่างสงสัย

“เปล่าครับครีมแค่กำลังหาของขวัญให้พี่คิง”

“ของขวัญ?”

“ครับผม วันที่ 1 สิงหา จะวันเกิดพี่คิงแล้ว พี่เพชรช่วยครีมคิดหน่อยสิ ครีมคิดไม่ออก” เด็กน้อยกระซิบอ้อนขว้าเอามือน้องเพชรมาแกว่งเล่นไปปากเล็กยิ้มแป้นอย่างเอาใจคนเป็นพี่ที่หน้านิ่วคิ้วขมวด แต่พอน้องครีมเอาหน้าไปถูกับมือทั้งสองข้างเท่านั้นแหละน้องเพชรก็เหยียดยิ้มก่อนจะนั่งลงข้างๆแต่โดยดี น้องครีมให้รางวัลโดยการหอมแก้มไปหนึ่งฟอด

“น้องครีม”

“ครับ ?”

“พี่ไม่มีวันเกิดเลยหรอ …?”น้องครีมที่กำลังขีดเขียนสูตรขนมเค้กลงใบในสมุดจดชะงักก่อนจะวางปากกาลงและหันไปมองเพชรที่นั่งหันหน้าออกไปมองนกมองไม้อย่างเหม่อลอย ครีมเหยียดยิ้มก่อนจะโหมเข้ากอดน้องเพชรอย่างเอาอกเอาใจ

“น้องครีมไม่รู้วันเกิดพี่เพชรของจริงหรอก แต่น้องครีมอยากให้พี่เพชรใช้วันที่เราพบกันเป็นวันเกิดนะ เพราะวันนี้คือวันที่พี่เพชรได้ใช้ชีวิตใหม่ … ถึงแม้พี่เพชรจะจำอะไรไม่ได้ แต่วันนี้พี่เพชรมีน้องครีมกับทุกคนนะ” น้องเพชรหันมาเหยียดยิ้มให้ก่อนจะหอมแก้มป่องๆของน้องครีมบ้าง

“และวันนั้นพี่คิงให้อะไรน้องครีมหรอ ?”

“คิก …. น้องครีมไม่อยากเล่าหรอก แต่เห็นว่าเป็นพี่เพชรน้องครีมจะเล่าก็ได้” น้องน้อยกระซิบบอกก่อนจะเริ่มลำดับเหตุการณ์ของเมื่อ 3 เดือนก่อน

ในวันนั้นเป็นคืนของวันที่ 28 มีนาคม ซึ่งเป็นวันครบรอบ 16 ปีของน้องครีม ก่อนที่เหตุการณ์ร้ายๆจะเกิดขึ้นตัวน้อยได้เข้ามาใช้ชีวิตอยู่ในครอบครัวของพี่คิงโดยพี่คุณลุงประมุขของบ้านยอมรับอย่างมีความสุขถึงแม้จะผ่านน้ำตามามากก็ตามในคืนนั้นน้องครีมนอนพักกายอยู่ในผ้าห่มผืนโตภายในห้องเล็กชั้นล่างคอนโดของตนเองเพราะเป็นเวลาดึกที่สมควรแก่การพักผ่อนของเด็กนอน ไฟหัวเตียงถูกเปิดไว้สลัวๆให้พอเห็นลางๆ

แต่แล้วร่างสูงใหญ่ก็ค่อยๆเปิดประตูก้าวเข้ามาภายในห้องมืดสลัวนั้น ลมหายใจของเด็กน้อยแผ่วเบาได้จังหวะ ร่างนั้นค่อยๆย่องมาที่หัวเตียง ก่อนจะวางกล่องของขวัญเล็กๆที่ห่อด้วยกระดาษสีฟ้าอ่อนไว้ข้างหมอนตัวเล็ก ก่อนจะก้มลงหอมแก้มใสที่หลับปุ๋ยนั้นอย่างบางเบา และค่อยๆย่องออกมา

แต่เหมือนฟ้าไม่เป็นใจให้ราชากลายร่างเป็นแซนต้าครอสสักเท่าไรเมื่ออยู่ขาสูงก็สะดุดตัวเองล้มหน้าทิ่มโครมใหญ่ จนน้องน้อยตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจเลยถลาลงมาจากเตียงเหยียบเข้าสะโพกแกร่งเต็มแรงจนสะดุดล้มลงมาทับจนหัวน้อยๆโขดเข้าที่กรหม่อนของคนแผนสูง เจ็บเนื้อเจ็บตัวกันไปตามระเบียบ โดยที่น้องน้อยหัวโนปูดใหญ่ส่วนเจ้าแผนการเอวเคล็ดเดินงอเป็นกุมเจ็บหัวโนไปเหมือนกัน นี้คงเป็นการทำโทษแซนต้าครอสที่เจ็บตัวที่สุดของคนเจ้าแผนการโทษฐานทำให้น้องนอนน้อยใจคิดว่าถูกลืมจนผลอยหลับไปล่ะนะ สมควร ...

“คิกๆ แล้ววันต่อมาพี่คิงก็พาน้องครีมไปดูหนังกับกินข้าวล่ะ ถึงแม้จะเดินเป็นกุ้งก็ตาม” น้องครีมพูดไปหัวเราะไป ทำให้เพชรที่นั่งฟังอยู่พลอยสดชื่นไปด้วย น้องครีมเป็นเหมือนดอกไม้ไร้เดียงสา แต่สำหรับเพชร … อาจจะเป็นดอกไม้ที่เปื้อนสีรอฝนที่จะมาชำระล้างก็ได้

“แล้วพี่คิงให้อะไรน้องครีมเป็นของขวัญล่ะ”

เพชรถามขึ้นก่อนที่น้องครีมจะชูสร้อยข้อมือทองคำขาวบริสุทธิที่มีจี้ดาวห้อยอยู่เล็กๆดูน่ารักจิ้มลิ้ม น้องไม่ได้ใส่ติดตัวตลอดเวลาเพราะกลัวมันหาย แต่วันดีคืนดีอาจจะเอามันออกมาชื่นชมบ้างเป็นบางครั้งหากเวลาไหนต้องงการกำลังใจ ซึ่งพี่คิงอาจจะลืมไปแล้วว่าเคยซื้อของชิ้นนี้ให้น้องน้อย แต่น้องน้อยไม่เคยลืมว่าเคยอบอุ่นทุกวินาทีที่มีพี่คิง…

“แล้วปีหน้า … น้องครีมจะให้อะไรพี่เหรอ” เพชรถามแบบยิ้มๆด้วยแววตาเอ็นดูในตัวเด็กน้อยที่นั่งกุมข้อมือยิ้มเล็กยิ้มน้อยอยู่ น้องครีมขมวดคิ้วก่อนจะก้มหน้าพูดเบาๆ

“น้องครีมยังไม่รู้หรอกเพราะอีกตั่งนาน … แต่น้องครีมจะทำเค้กให้พี่เพชรก้อนใหญ่ๆเลยนะ แต่ตอนนี้ … น้องครีมให้มัดจำไว้ก่อน”

ว่าแล้วเด็กน้อยก็กระโจนไปหอมแก้มน้องเพชรอีกฟอดใหญ่ … ทำเอาเพชรที่ไม่ทันตั้งตัวเผลอเหยียดยิ้มหวานออกมาที่มุมปาก บางทีนะ … บางที่ฝนอาจจะตกไวกว่าที่เป็น หากดอกไม้ยังคงมีรากที่แข็งแรงเช่นนี้ …

=======================

แจ้งข่าวน้า ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป เขาขออัพนิยายวันล่ะเรื่องนะจ้า เพราะเปิดเทอมแล้วล่ะ

รับทราบทั่วกันน้า แต่สำหรับเรื่องนี้เค้าอาจจะมาวันเว้นวันเพราะถ้าไม่ได้พิมพ์น้องนานๆเค้าอาจจะไม่ชิน

ฮ่าๆๆๆๆๆ

ตอนหน้าเป็นคู่พี่มิ่ง- น้องเพชรนะจ้า จุ๊บๆ

เจอกันจ้า :mew1:

อ้างจาก: JustWait ที่ 18-08-2014 02:24:25

น้องเพชรกับน้องครีมน่าเอ็นดู

คำผิดประปรายเลยค่า เราดูให้บางส่วนน้า

ลองctrl+f แล้วเสิร์จแก้ตามนี้นะคะ (บางคำเราเห็นมากกว่าครั้งเดียว ถ้าแก้ดู คนเขียนลองเอนเทอร์หาคำละสักสองสามรอบนะคะ จะได้ไม่ตกหล่น)

และด้านนอกที่เป็นซุ่ม >> เป็น"ซุ้ม" นะคะ ซุ่มจะเป็นความหมายเชิงซุ่มหลบและซุ่มดู... (และเห็นซุ่มอีกครั้งตอนน้องนั่งในสวนที่บ้านพี่คิงค่ะ )

แฮมเตอร์ >> แฮมสเตอร์ มีบางคนใช้แฮมเตอร์เหมือนกันแต่มันเขียน Hamster ก็แฮมสเตอร์ดีกว่าเนอะ

ทำให้ผมรู้สึกอึดอัน >> อึดอัด ค่า

หอมที่แก้มใสเย็นๆฟ๊อดใหญ่ >> ฟอด

อันที่ไม่ค่อยมั่นใจก็คือ "แดงระรื้น"-->> รู้สึกจะเขียนได้ทั้งระรื่นและระรื้น แต่ไม่มั่นใจความหมายกับบริบทที่ใช้นัก เพราะระรื่นความหมายมันออกไปทางบ่งอารมณ์มากกว่าค่ะ หมายถึงแดงระรื่นตา หรือแดงระเรื่อ หรือเปล่าคะ?

ผมเรียกชื่อน้องอีกครั่ง >> ครั้ง (คำว่าครั่งนี่เห็นอยู่ประมาณสองจุดค่ะ อีกจุดอยู่แถวๆที่พี่คิงนัวน้อง)

ไม่ยอมแห่งง่ายๆ>>แห้ง

จุมพิษ >> จุมพิต ค่า

กับท่าทีเขินอาบ > อาย

จั๊กกะกี้ > จักจี้ หรือ จั๊กจี้ ค่ะ

หยอกเอิญ >> หยอกเอิน นะตัวเอง

นินทรา>> นิทราจ้า

จงรักษ์ >> จงรัก ไม่มี ษ์ จ้า

อีกประโยคที่เรารู้สึกไม่แน่ใจเรื่องบริบทการใช้คำก็คือ ผมผละน้องออกเบาๆ ผละนี่ส่วนใหญ่ประธานของประโยคจะเป็นฝ่าย ฉากออกค่ะ ประมาณ ผมผละออกจากน้อง น่าจะดีกว่าค่ะ

ก่อนที่ตัวเองจะเบิ่งรถกลับ >> ประโยคนี้เราขำก๊ากเลยค่ะ "บึ่ง"ค่ะ เบิ่งแปลว่าดูค่ะ ดูรถอย่างเดียวไปมหาลัยไม่ได้นะคะพี่คิง :laugh:

เอามือน้องเพชรมาแขวง >> แกว่ง เนอะ

แต่พอน้องเพชรเอาหน้าไปถูกับมือทั้งสองข้างเท่านั้นแหละน้องเพชรก็เหยียดยิ้ม >> หมายถึงน้องครีมหรือเปล่าคะ?

จิ่มลิ้ม >> รู้สึกจะ จิ้มลิ้ม นะคะ

เหมือนมีอีกแต่เป็นจุดที่เราไม่แม่นแล้ว ถ้ายุ่งมากไปก็ขอโทษนะคะ แบบมันอดไม่ได้ :z10:

ขอบคุณค่า เค้าไม่ชอบตรวจสอบก่อนเอาลงอ่ะ ฮ่าๆๆๆๆ แต่ต่อไปนี้จะพยายามนะจ๊ะ

และว่างๆจะกลับไปแก้ไขตอนเก่าด้วยเพราะมีตรงผิดๆเยอะมาก ฮ่าๆๆๆๆๆ

:กอด1:

คุณ กุ้งเชอรี่ กับ acidic_crazy

ใจเย็นๆนะค่ะ อิอิ

รักน๊า :hao7: :กอด1:

==================

รักทุกคนนะค่ะ มากอดๆๆๆๆ :กอด1:

ป.ล มีตรงไหนผิดอีก เม้นบอกได้นะค่ะ คนเขียนนิสัยเสัยพิมพ์เสร็จชอบเอาลงเลย ฮ่าๆๆๆ

:bye2:[/color]

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 38 เจ้าหญิงกับดอกไม้}17/8/57 P.26
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 17-08-2014 23:37:31

ตะเบ๊ะรับทราบจ้า

หนูเพชรอิจฉาพี่คิงหรอจ้าา แหม่ๆๆ
เด๋ยวพระเอกก็โผล่มาแล้วน้าา เป็นเด็กดีนะคะหนูเพชร

(ปอลอ มาไซโคอีตาเสาร์เป็นพระเอกค่ะ ถ้ามันทำตัวดีๆอ่ะนะ)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 38 เจ้าหญิงกับดอกไม้}17/8/57 P.26
เริ่มหัวข้อโดย: MK ที่ 18-08-2014 00:17:54

เพชรน่ารักอ่ะ :hao7: ตอนหน้าเจอพี่มิ่งน้องเพชรแล้ว เย้ๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 38 เจ้าหญิงกับดอกไม้}17/8/57 P.26
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 18-08-2014 00:22:18

น้องครีมน่ารัก

แต่น้องเพชรทำไมชีวิตช่างเศร้าแบบนี้นะ แต่เจอน้องครีมแล้ว ขอให้น้องเพชรมีความสุขมากๆ นะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 38 เจ้าหญิงกับดอกไม้}17/8/57 P.26
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 18-08-2014 01:10:44

น่ารักใสๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 38 เจ้าหญิงกับดอกไม้}17/8/57 P.26
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 18-08-2014 01:18:50

เปิดเทอมแล้วสู้ๆ นะค้า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 38 เจ้าหญิงกับดอกไม้}17/8/57 P.26
เริ่มหัวข้อโดย: acidic_crazy ที่ 18-08-2014 01:47:31

ขำคุณกุ้งเชอรี่ มาไซโคกันถึงนี่เลย....เอาใจช่วยน้องเพชรนะคะ อะไรไม่ดีที่มันผ่านมาก็ให้มันผ่านไป เริ่มต้นใหม่อย่างมีความสุขนะจ๊ะ น้องครีมน่ารักเหมือนเดิมเลย หุหุ.....อืม เราไซโคมั่งดีกว่า อยากให้อีตาเสาร์รู้สึกผิดบ้างว่าตัวเองใจร้ายกะปังไปนะจ๊ะ...จะโดนคุณ papa เตะออกนอกกระทู้ไหมน้อ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 38 เจ้าหญิงกับดอกไม้}17/8/57 P.26
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 18-08-2014 02:24:25

น้องเพชรกับน้องครีมน่าเอ็นดู

คำผิดประปรายเลยค่า เราดูให้บางส่วนน้า

ลองctrl+f แล้วเสิร์จแก้ตามนี้นะคะ (บางคำเราเห็นมากกว่าครั้งเดียว ถ้าแก้ดู คนเขียนลองเอนเทอร์หาคำละสักสองสามรอบนะคะ จะได้ไม่ตกหล่น)

และด้านนอกที่เป็นซุ่ม >> เป็น"ซุ้ม" นะคะ ซุ่มจะเป็นความหมายเชิงซุ่มหลบและซุ่มดู... (และเห็นซุ่มอีกครั้งตอนน้องนั่งในสวนที่บ้านพี่คิงค่ะ )

แฮมเตอร์ >> แฮมสเตอร์ มีบางคนใช้แฮมเตอร์เหมือนกันแต่มันเขียน Hamster ก็แฮมสเตอร์ดีกว่าเนอะ

ทำให้ผมรู้สึกอึดอัน >> อึดอัด ค่า

หอมที่แก้มใสเย็นๆฟ๊อดใหญ่ >> ฟอด

อันที่ไม่ค่อยมั่นใจก็คือ "แดงระรื้น"-->> รู้สึกจะเขียนได้ทั้งระรื่นและระรื้น แต่ไม่มั่นใจความหมายกับบริบทที่ใช้นัก เพราะระรื่นความหมายมันออกไปทางบ่งอารมณ์มากกว่าค่ะ หมายถึงแดงระรื่นตา หรือแดงระเรื่อ หรือเปล่าคะ?

ผมเรียกชื่อน้องอีกครั่ง >> ครั้ง (คำว่าครั่งนี่เห็นอยู่ประมาณสองจุดค่ะ อีกจุดอยู่แถวๆที่พี่คิงนัวน้อง)

ไม่ยอมแห่งง่ายๆ>>แห้ง

จุมพิษ >> จุมพิต ค่า

กับท่าทีเขินอาบ > อาย

จั๊กกะกี้ > จักจี้ หรือ จั๊กจี้ ค่ะ

หยอกเอิญ >> หยอกเอิน นะตัวเอง

นินทรา>> นิทราจ้า

จงรักษ์ >> จงรัก ไม่มี ษ์ จ้า

อีกประโยคที่เรารู้สึกไม่แน่ใจเรื่องบริบทการใช้คำก็คือ ผมผละน้องออกเบาๆ ผละนี่ส่วนใหญ่ประธานของประโยคจะเป็นฝ่าย ฉากออกค่ะ ประมาณ ผมผละออกจากน้อง น่าจะดีกว่าค่ะ

ก่อนที่ตัวเองจะเบิ่งรถกลับ >> ประโยคนี้เราขำก๊ากเลยค่ะ "บึ่ง"ค่ะ เบิ่งแปลว่าดูค่ะ ดูรถอย่างเดียวไปมหาลัยไม่ได้นะคะพี่คิง :laugh:

เอามือน้องเพชรมาแขวง >> แกว่ง เนอะ

แต่พอน้องเพชรเอาหน้าไปถูกับมือทั้งสองข้างเท่านั้นแหละน้องเพชรก็เหยียดยิ้ม >> หมายถึงน้องครีมหรือเปล่าคะ?

จิ่มลิ้ม >> รู้สึกจะ จิ้มลิ้ม นะคะ

เหมือนมีอีกแต่เป็นจุดที่เราไม่แม่นแล้ว ถ้ายุ่งมากไปก็ขอโทษนะคะ แบบมันอดไม่ได้ :z10:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 38 เจ้าหญิงกับดอกไม้}17/8/57 P.26
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 18-08-2014 06:20:53

น้องเพชรสู้ๆนะ :L2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 38 เจ้าหญิงกับดอกไม้}17/8/57 P.26
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 18-08-2014 06:57:42

:mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 38 เจ้าหญิงกับดอกไม้}17/8/57 P.26
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 18-08-2014 08:28:41

โอเค รับทราบเนอะ วันละเรื่องก็ได้แต่ห้ามลืมมาอัพน้องครีมนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 38 เจ้าหญิงกับดอกไม้}17/8/57 P.26
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 18-08-2014 10:32:23

น้องครีมน่ารักอย่างนี้ช่วยน้องเพชรให้หายไวแน่

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 38 เจ้าหญิงกับดอกไม้}17/8/57 P.26
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 18-08-2014 11:18:39

น้องเพชรของเรายังเศร้าอยู่เรยยย
รอตอนถัดไปจร้า ให้มิ่งมาช่วยน้องเพชรที อิอิ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 38 เจ้าหญิงกับดอกไม้}17/8/57 P.26
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 18-08-2014 12:40:31

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 38 เจ้าหญิงกับดอกไม้}17/8/57 P.26
เริ่มหัวข้อโดย: PURE LOVE ที่ 18-08-2014 14:03:02

น้องครีมน่ารักจริง ๆ เลย ความสดใสของน้องครีมนี่แหละ คือตัวช่วยเยียวยาจิตใจพี่เพชรอย่างดีเลยน้า
น้องเพชร จำวันเกิดไม่ได้ ไม่เป็นไรน้า ได้มีชีวิตใหม่แล้ว ใช้ชีวิตใหม่ที่ได้รับอย่างมีความสุขเถอะ
พี่คิงนี่ ฮาตลอดจริง ๆ โดนน้อง ๆ เอามาเม้าส์กันสนุกแล้ว รู้ตัวรึเปล่า 555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 38 เจ้าหญิงกับดอกไม้}17/8/57 P.26
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 18-08-2014 19:51:15

จุ๊บ จุ๊บ สดชื่น

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 38 เจ้าหญิงกับดอกไม้}17/8/57 P.26
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 18-08-2014 20:10:49

อิพี่คิง กำลังจะแก่เพิ่มอีกปีแล้วสินะ 55555

พี่เพชรไม่ต้องห่วงนะ อีกไม่นานพี่เพชรก็จะเป็นดอกไม้สวยๆไม่แพ้น้องครีมเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 38 เจ้าหญิงกับดอกไม้}17/8/57 P.26
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 18-08-2014 20:16:15

:L2: :L2: :L2: :L2:รับทราบจ้าาาาาาาาาาาา :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 38 เจ้าหญิงกับดอกไม้}17/8/57 P.26
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 18-08-2014 20:25:44

น้องยังน่ารักเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวแถลงการณ์แบบสั้นๆ}20/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 20-08-2014 21:52:43

แจ้งข่าวน๊า

เนื่องจากคนเขียนสมองเออเร่อ เพราะงานที่เปิดเทอมสองแรกปุ๊บก็สั่งมาเป็นกองทัพ

ขอโม้นิดนึงคนเขียนปีสามแล้วจ้า การบ้านเลยเข้มข้นฟุดๆ

เรียนนิเทศไม่ง่าย นี้แหละสัมผัสใหม่แห่งการศึกษาไทย ทำจริง ปฏิบัติจริง อาเมน :heaven

ทำให้คืนนี้ต้องจัดการทำตัดต่อให้เสร็จไม่รู้จะได้นอนตีอะไรแต่พรุ่งนี้มีเรียน 8 โมงเช้าและงานมันส่งพรุ่งนี้ 55555 (หัวเราะปลอบใจตัวเองแวบ)

ถ้าพรุ่งนี้งานเสร็จ จะมาอัพ คู่พี่มิ่งน้องเพชรให้ไวที่สุด

รักทุกคนนะค่ะ จุ๊บๆ

ขอกำลังใจหน่อยน๊าาาาาา :hao7:

ปล. เราได้ตอบจดหมายไว้ส่วนหนึ่งในตอนที่แล้วนะค่ะ :)

ถึงจะตอบที่ 3 อัน แต่รักทุกคนจริงๆน๊า :o8:

นี้แปะนิยายเปิดใหม่อีกเรื่องนะค่ะ รับรองจะหลงรักหมูปังเด็กอ้วนค่ะ

º● Not Fat อ้วนไม่รักงั้นผอมก็ได้!!!●º (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43282.0)

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวแถลงการณ์แบบสั้นๆ}20/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 20-08-2014 22:03:23

:L2: :mew1: :pig4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวแถลงการณ์แบบสั้นๆ}20/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 20-08-2014 22:03:45

:mew2: :mew2: :mew2:รับทราบจ้ายังงัยการเรียนกํต้องมาก่อนอยู่แล้ว :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวแถลงการณ์แบบสั้นๆ}20/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 21-08-2014 01:19:08

รอๆ ไฟท์ติ้ง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวแถลงการณ์แบบสั้นๆ}20/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 21-08-2014 01:37:37

น้องครีม~ จุบเพรชมากๆ ระวังเจ้าของเค้าโกรธน๊า~

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวแถลงการณ์แบบสั้นๆ}20/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 21-08-2014 10:26:02

เอาเรื่องเรียนก่อนเถอะค่ะ ว่างก็มานะ อิอิ

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
:กอด1: :L2: :L1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวแถลงการณ์แบบสั้นๆ}20/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 21-08-2014 10:44:09

ชีวิตใครจะสุขเท่าน้องครีมอีกน้า~ มีแต่คนรักคนเอ็นดู
แม้ว่าจะเคยผ่านเรื่องราวร้ายๆมามาก แต่วันนี้ก็สุขกายสุขใจแล้ว
ที่เหลือก็น้องเพชร ที่คงต้องใช้เวลาสักหน่อย อันนี้บอกพี่มิ่ง
ทุกคนก็พยายามช่วยกันเต็มที่ พี่มิ่งก็เป็นหนึ่งในความหวังเหมือนกัน
เอาใจช่วยพี่มิ่งและน้องเพชร เปิดรับสิ่งใหม่ๆให้เต็มที่ :hao3:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวแถลงการณ์แบบสั้นๆ}20/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: junpa ที่ 21-08-2014 11:07:51

สู้ๆ น้าาาาา :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวแถลงการณ์แบบสั้นๆ}20/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 21-08-2014 11:09:27

ตั้งอกตั้งใจทำงานก่อนก็ได้นะ ไม่ต้องรีบๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวแถลงการณ์แบบสั้นๆ}20/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 21-08-2014 11:52:11

รออ่านได้ค่ะ

เอาเรื่องเรียนก่อนนะ :กอด1: นักเขียน

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวแถลงการณ์แบบสั้นๆ}20/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 21-08-2014 14:17:29

รับทราบ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 2 M & P H}21/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 21-08-2014 21:25:52

{SPECIAL 2 M & P H}

“ว้าย ตายแล้วตามิ่ง! ได้นอนมั่งหรือเปล่าจ๊ะเนี้ย!!!”

เสียงคุณนายแม่ที่เดินออกมาจากครัวเห็นสภาพผมที่เดินเข้ามาในบ้านท่านผมปรือตาก่อนจะยิ้มแฮะๆให้และยกมือขึ้นไหว้ กว่าจะขับรถมาถึงนี้ได้ต้องรวบรวมสติสตางค์หยุดรถหากระทิงแดงกินไปซะสองขวด หลังจากที่วิกฤตการณ์แห่งประวัติศาสตร์ช็อกโลกของเด็กศิลป์ที่ต้องส่งงานทุกสิ่งทุกอย่างคาบเส้นตาย โฮกฮากร็อกแอนด์โลว์มาก พี่ณเดชอย่างผมเกือบตายคาที่ ขอบตาดำๆของผมฟ้องได้เป็นอย่างดีว่าไม่ได้นอนมาสามวันแล้ว ส่งงาน 5 ชิ้นทั้งงานดินงานปั้นงานวาดเสร็จก็บึ่งรถมาบ้านน้องเพชรทันทีหลังจากที่ลาไปซะเห็ดงอก ไม่รู้ป่านนี้น้องเพชรจะอาการทรุดรึเปล่า แต่ดูจากคุณแม่แล้วน้องไม่ไม่มีอะไรผิดปกติล่ะมั่ง

“สบายมากครับ แฮะๆ”

“ไปลูกไปนั่งรอที่ห้องรับแขกนะ เดี๋ยวแม่ให้น้องเอาน้ำเย็นๆให้ นะจ๊ะ ปะๆ”

“แล้วน้องเพชรล่ะครับ” ผมหันไปถามคุณแม่ที่ดันหลังผมให้เดินเข้าไปในบ้าน โอ้ยอย่าดันหลังณเดช ณเดชจะล้มมมม หลักยิ่งไม่ดีอยู่ครับคุณแม่

“แหม น้องหัดแกะสลักอยู่กับป้าลินจ้ะ เดี๋ยวแม่เรียกให้นะ”คุณแม่ทำหน้ากลุ้มกลิ่มก่อนจะโบกมือให้ผมเข้าไปนั่งรอเสียก่อน ผมพาตัวเองไปห้องรับแขกก่อนจะทิ้งตัวลงที่โซฟาสุดหรูในบ้านแอร์เย็นฉ่ำเย็นชื่นใจ อ๊า … สบายจังน๊าบ้านคนรวยเนี้ย

ผมมองซ้ายมองขวาเห็นไม่มีใครเลยล้มตัวนอนบนเนื้อผ้าเย็นๆของโซฟา ยืดกายสุดติ่งกะจะแค่พักหลังแค่แปปเดียว สามวันหฤโหดผ่านมานี้นี้คงเป็นแวบแรกที่ผมได้ล้มตัวนอนแบบเต็มๆหลังจากที่จำศีลอยู่ในถ้ำแห่งอารมณ์ติสมานานแสนนานดั่งพญานาคผู้มีฤทธิ์เดชอาคมแกร่งกล้า อ่ะช่า!!!!

แกร๊ง…

ผมลืมตามองเมื่อได้ยินเสียงแก้วกระทบกันก่อนจะเห็นน้องเพชรยืนขมวดคิ้วมองมาที่ผมอย่างสงสัย ผมกระเด้งตัวลุกก่อนจะยกมือไหว้น้องเขา … เอ้ย! แล้วจะไหว้น้องมันทำไมว่ะ น้องสิต้องไหว้เรา ไอ้นี้ก็มารยาทดีเกิ๊น

“เหนื่อยรึเปล่าครับ” น้องเอียงคอถามผมพร้อมกับนั่งลงด้านล่างโซฟา บร๊ะ! นี้เป็นเป็นเจ้าขุนที่ไหนเนี้ย ผมถลาลงไปนั่งขัดสมาธิข้างๆน้องที่นั่งพับเพียบอยู่และยิ้มกว้างให้ น้องผวาตกใจไม่ให้ผมเข้าใกล้ ผมน่าสะพรึงมากสินะ แหม ผมยิ้มแฮะๆ ก่อนจะยอมถอยห่างน้องมาพิงโซฟาน้องที่ก้มหน้าเหลือบขึ้นมามองผมแบบไม่ไว้วางใจ

“ไม่ต้องกลัวหรอก พี่ไม่ใจร้ายนะ”

ผมพูดเบาๆ น้องพึมพำอะไรที่ผมฟังไม่ออก พยายามเข้าไปใกล้แต่น้องขยับหนีผมอีก ผมเลยถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะยิ้มกว้างออกมา เอื้อมมือไปแปะลงที่กลุ่มไรผมสีน้ำตาลของน้องที่ตัวสั่นงั๊กๆก่อนจะยีหัวแรงๆจนน้องต้องปัดมือผมทิ้งและมองค้อนมาเพราะผมเสียทรง ฮ่าๆๆๆ เห็นม่ะ เด็กคนนี้เหวี่ยงจะตาย เหวี่ยงๆก็ดีออก ดีกว่าซึมๆ อิอิ ต้องยั่วโมโหมากๆน้องจะได้หายไวๆ

“เด็กอะไรหัวก็ฟู หัวสีน้ำตาลเชียว แถมหน้ายังหว๊านหวาน เสียอย่างเดียว ด๊ามดำ ฮ่าๆๆๆ โอ้ย เจ็บ!” ผมโดนตีแขนดังเพี๊ยะก่อนจะลุกขึ้นสะพัดหน้างอนๆเดินหนีไป ผมนั่งหัวเราะกิ๊กก่อนจะหยิบแก้วน้ำที่น้องเอามาเสริฟมากระดกเข้าปากอึกใหญ่ก่อนจะลุกตามน้องไป ผมแหย่โน้นแหย่นี้จนน้องรำคาญหนีเข้าไปในห้องครัวแอบอยู่หลังคุณแม่

“เป็นอะไรน้องเพชรมองพี่เค้าแบบนั้น” น้องงอนมองหน้าผมแบบไม่อยากให้เข้าใกล้ จนคุณหญิงแม่ที่นั่งนวดแป้งอะไรสักอย่างอยู่พูดอย่างขำๆ น้องไม่พูดอะไรเอาแต่จ้องผมตาไม่กระพริบ น่าร๊ากกกกกกกกก

“เด็กดำ ไปวาดรูปกันนนนนนน!” ห้องเบ้ปากก่อนจะนั่งหันหลังให้ผมคว้าเอาฟักทองไปแกะสลักขวับๆ ไม่สนใจผม หึหึ ผมจุ๊ๆให้คุณแม่ก่อนที่คุณแม่จะพยักหน้าอย่างขำๆและพากันเดินออกไป ผมย่องเข้าไปก่อนจะหยิบถั่วฝักยาวมาอันนึง ก่อนจะย่องๆเข้าไปด้านหลังน้องที่นั่งหันหลังให้ผมอยู่ หึหึ ไอ้เด็กขี้เหวี่ยงเอ้ย!

“ตะเอง” ผมดัดจริตเสียงอย่างออดอ้อนเอาถั่วฝักยาวสะกิดหลังน้องเบาๆ ไอ้ตัวขี้เหวี่ยงไม่สนใจผม ฮ่าๆๆๆๆ

“โกรธเค้าหรอ ?” น้องหันมามองผมตาขวางปากคว่ำอย่างงอนๆ สงสัยโกรธที่ผมเรียกว่าดำแน่ๆ โอ้ยยยยย น้องเจ้าพระคุณข๊าวขาว ข๊าวววววจั้ว!

“อย่างอนเค้าเลยนะน้องขาวววววววววว! โอ๊ะ! มีดสลักมันคมนะ” ผมถอยตัวล้อฟรีเมื่อน้องหันมาพร้อมมีดสลักในมือหน้างอทำให้นึกถึงผมแมวที่มองมนุษย์เป็นทาส น่ารักจิ่มลิ้มนะจ๊ะพ่อคุณ น้องบุ้ยปากให้ผมก่อนจะหันไปแกะสลักฟักทองของตัวเองต่อ เอ๊ะ นอกจากเหมือนแมวแล้วยังเหมือนแมวขี้หวงอีกด้วย จ๊ะทิงจา ฮ่าๆๆๆ

“ไปเห๊อะ ไปเรียนกันเถอะ” หัวฟูๆของน้องส่ายไปมา อ้าว ดื้อซะแล้ว

“ไม่เอางั้นไปเที่ยวกัน” น้องกระดิกหูแหงะหน้าหันมามองผมนิดๆก่อนจะหันไปแกะสลักต่อ แหมสนใจและทำเป็นไก๋น้า

“ไปไหม ? ไม่ไปพี่กลับแล้วนะ” ผมถามลองเชิงทำท่าจะเดินออกไป และแอบดูอยู่หน้าประตูห้อง น้องแกะสลักอยู่เงียบๆ สักพักก็ค่อยๆหันมามองหน้าประตู วางมีดสลักลงก่อนจะทำหน้ามุ้ยปากแทบจะชิดกับจมูกทำหน้างอนๆ บ่นอะไรออกมาหงุงหงิงอย่างหงุดหงิด และหันไปแกะสลักต่อ ว๊ายๆ อยากเที่ยวก็ไม่บอก อิอิ

ผมย่องเข้าไปด้านหลังก่อนจะรวบเจ้าตัวเล็กขึ้นบ่าเสียงมีดแกะสลักหล่นพื้นดังเคร้ง น้องอุทานออกมาอย่างตกใจอย่ามาร้องไปไอ้น้องชาย เดี๋ยวพี่จะพาไปขึ้นสวรรค์ ฮ่าๆๆๆๆ

.

.

.

   “อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!”

ผมแหกปากร้องลั่นในขณะที่ไอ้ตัวเล็กนั่งหลับตาปี๋บนเครื่องเล่นทอร์นาโดที่ดรีมเวอร์สวรรค์ของเด็กน้อยทั่งหลายที่ชีวิตหนึ่งจะต้องมาเสียวสยิวถึงจายยยยยยยยยยย ! พี่บอกแล้วว่าจะพามาสวรรค์ สวรรค์ไหมล่ะไอ้น้องเอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย!!!! เห็นขอบโลกไปเลยไหมล่ะ!!!!

   “อ้วกกกกกกกกกกก!”พอลงมาได้ก็ อ้วกพุ่งไปเลยครับโผ้ม สมใจอยากไหมล่ะ ไม่ใช่น้องเพชรหรอกนะ กูเนี้ยแหละครับ !!!!

   “ไหวไหมครับ” ดั่งเสียงสวรรค์ของนางฟ้ามาโปรด แต่นางฟ้าของผมยืนหน้าระรื้นถึงจะยังไม่ยิ้มแต่ผมก็มองออกว่าน้องมีคามสุขกว่าใครในตอนนี้ หึหึ แรกกับอ้วกกองนี้พี่ก็ดีใจที่เด็กดำของพี่มีความสุข

   พอตั้งตัวได้ก็รับน้ำจากน้องมากลั้วปากลมหายใจจะได้หอมสดชื่นก่อนจะพาน้องไปเล่นโน้นเล่นนี้ต่อ แต่เอาไอ้ที่มันซอร์ฟกว่าเดิมนะ ณเดชไม่ไหวล่ะคร้าบบบบบบ! เดินผ่านลูกโป่งน้องก็ไปยืนมองอยู่นานสองนานจนผมต้องซื้อลูกโป่งสไปเดอร์แมนที่ตัวอ้วนกลมบ๋องแบ๊วกว่าตัวในหนังเป็นล้านเท่าให้น้องเพชร เจ้าตัวพึมพำอะไรสักอย่างก่อนจะรับไป … สงสัยน้องจะสวดมนต์มั่ง ฮ่าๆๆๆ ดรีมเวอร์มีแค่ไหนผมพาน้องเดินจนแทบจะทุกตารางวา เจ้าตัวไม่ปริปากสักคำ เข้าบ้านผีสิงก็มีแต่ผมที่เกาะน้องไปตลอดทางเจ้าตัวเล็กเดินไม่สนใจผีเลย ผมว่าน่าสงสารผีเค้านะครับอุตส่าห์แต่งหน้าตั่งนานเสือกโดนเมินซะงั้น ฮ่าๆๆๆๆ

ก็ดีนะที่เด็กนี้ไม่กลัวอะไรเลย แต่บางทีเด็กดำของผมก็เลือกที่จะจมอยู่กับอดีตมากเกินไป ก็อย่างว่าอ่ะนะเป็นใครจะลืมได้ตั่งสี่ปีที่ต้องซึมซับความเลวระยำของมนุษย์ต่ำทรามพวกนั้น ก็เหมือนผ้าขาวที่ถูกสาดสีเทสีจนเปื้อนไปหมด ถึงแม้จะมีใครเอามันไปซักหรือป้ายสีขาวทับด้วยพูกัน มันก็คงไม่สะอาดเหมือนดั่งเดิม … แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีทางเสียหน่อย ผมยังยืนหล่ออยู่ตรงนี้ น้องเพชรคือลูกศิษย์ของผม และผมไม่มีวันทิ้งเค้า นั้นคืออารมณ์ติสที่ออกมาจากใจ ณเดชครับผม

   “เหนื่อยไหมครับ”

ผมถามน้องที่นั่งมองเด็กตัวน้อยๆกับพ่อกำลังถีบเรือเป็ดอยู่ท่ามกลางแสงสุดท้ายของวัน อย่างเหม่อลอย ในมือถือลูกโป่งสไปร์เดอร์แมนและขนมสายไหมรูปดอกไม้โดยไม่ยอมกินมัน จนมันจะละลายอยู่แล้ว เด็กดำหันมามองผมก่อนจะค่อยๆส่ายหน้าเบาๆและพูดขึ้นเสียงเบาจนผมแทบไม่ได้ยินแต่พอที่จะจับใจความได้

   “ขอบคุณมากครับ ที่ทำให้ผมมีความทรงจำดีๆ ต่อไปนี้ผมคงไม่ลืมแล้ว…” ผมยิ้มกว้างก่อนจะเอามือวางบนหัวน้องเบาๆรอบนี้ไม่สะดุ้งหรือหนีแล้วครับ ผมเลยค่อยๆดันหัวเขามาซบที่ไหล่ของผมอย่างนิ่มนวล แก้มนิ่มๆสัมผัสผ่านสาปเสื้อของผมจนรู้สึกได้ว่ามันนุ่มเหมือนขนมโมจิและคงเป็นใส่สตอเบอร์รี่แน่ๆเพราะมันแดง ปลั่งซะขนาดนี้

   “พี่ว่านะ บางทีหมออาจจะวินิจฉัยเราผิดก็ได้ … เราอาจจะไม่ได้ป่วย แต่เราไม่ยอมทิ้งอดีตตั่งหาก พี่รู้ว่ามันไม่ง่าย แต่ต่อจากนี้เรามีชีวิตใหม่ ครอบครัวใหม่ อย่าลืมสิว่าคนทั้งโลกไม่ได้เหมือนกันซะหมด อย่างน้อยก็มีคุณพ่อคุณแม่น้องครีม ไอ้คิง ป้าลิน ทุกคนในบ้านใหญ่ที่พร้อมจะดูแลเรานะ … และถึงแม้น้องเพชรจะไม่มีใคร ก็ยังมีพี่เสมอ จะเป็นให้เอง ทั้งพี่ชาย เพื่อน คนในครอบครัว อาจารย์ พี่จะเป็นให้เอง ไม่ต้องกลัวนะ”

ผมหอมลงกลุ่มผมหอมๆของน้องในวินาทีนั้นน้องไม่ได้พูดอะไรและผมก็ไม่ได้รู้ตัวว่าทำอะไรลงไปแค่อยากปลอบแค่อยากให้รู้ว่าน้องยังมีผมอยู่ แค่อยากปกป้อง ...

เราสองคนต่างเงียบและซึมซับทุกสิ่งอย่างไว้ในหัวใจ …

=======================

มาแย้ว ฮ่าๆๆๆๆๆ

กอดทีนะ :กอด1:

คิดถึงจางเลยยยยยยยยยย

ขอบคุณทุกกำลังใจและขอกำลังใจด้วยนะค่ะ

เจอกันตอนหน้าน๊า ไม่นานเกินรอแต่ขอให้รอหนูหน่อย ฮ่าๆๆๆๆ

มีคำผิดบอกกันได้น๊า มาสั้นไปหน่อย แต่จะพยายามมานะจ๊ะ จุ๊บๆ

เบื่อความทะเล้นของเจ้ามิ่ง เพราะคนเขียนออกจะเรียบร๊อยเรียบร้อย เชื่อม๊ะ อิอิ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 2 M & P H}21/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 21-08-2014 21:35:21

o22

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 2 M & P H}21/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: tumtok ที่ 21-08-2014 21:59:05

แหม ๆ พี่มิ่งจะเป็นทุกอย่างของน้องเพชร
รวมทั้ง :oo1: :z1:ด้วย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 2 M & P H}21/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 21-08-2014 22:16:01

พี่มิ่งอยากเป็นสามีน้องด้วยช้ะ :jul3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 2 M & P H}21/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 21-08-2014 22:16:24

หึๆๆ คนมีเสน่ห์~~

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 2 M & P H}21/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: junpa ที่ 21-08-2014 22:19:33

o13 o13 :impress2: :impress2:
มิ่งสู้เว้ย ชนะได้แน่นอนใจของน้องเพชรอะ

"อตีดคือสิ่งที่ผ่านพ้นไปและไม่มีวันกลับไปแก้ไขอะไรได้อีก ถ้าเรายังมัวยึดติดกับอดีตแล้วเราจะก้าวไปสู่อนาคตได้อย่างไร จงเก็บอดีตมาเป็นบทเรียน เพื่อก้าวไปสู่อนาคตที่เปี่ยมล้นไปด้วยความสุข"
ขอมอบคำพูดนี้แด่น้องเพชร เป็นคำพูดที่มาจากหนังสือการ์ตูนจำไม่ได้ว่าชื่ออะไร แต่จำคำพูดได้ชัดเจนเลย
"ขอให้ทางที่น้องข้าจะเดินไป อาบล้นไปด้วยแสงสว่าง"

คนเขียนก็สู้ๆนะคะ เอาใจช่วยอยู่เสมอ

:L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 2 M & P H}21/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 21-08-2014 22:24:06

น้องเพชรเปิดใจตั้งเยอะน่ะ ดีใจๆ

หวังว่าน้องจะไม่กลับไปหาอดีตนะคะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 2 M & P H}21/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 21-08-2014 23:17:13

สู้ๆนะคะน้องเพชร

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 2 M & P H}21/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 22-08-2014 00:19:40

พระเอกมากค่ะพี่

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 2 M & P H}21/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 22-08-2014 01:06:15

เนียนนะยู

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 2 M & P H}21/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 22-08-2014 08:35:15

แอบหวานนะพี่มิ่ง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 2 M & P H}21/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 22-08-2014 09:52:36

น้องเพชรจ๋า หนูลองทิ้งอดีตแล้วก้าวมาข้างหน้าดูนะ แล้วหนูจะรู้ อดีตที่ผ่านมามันเทียบกับตอนนี้ไม่ได้เลย ตอนนี้หนูมีทุกอย่าง คนที่รักหนูเป็นห่วงหนู พ่อแม่พี่และน้องของหนู ที่พร้อมจะเดินไปด้วยกัน

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 2 M & P H}21/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 22-08-2014 10:15:56

พี่มิ่ง ฮาอ่ะ ไม่มีความเป็นพระเอกเลย ทุกอย่าง

แต่เชื่อว่าถ้าน้องเพชรได้อยู่กับพี่มิ่ง จะมีความสุขได้ในที่สุด

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 2 M & P H}21/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 22-08-2014 13:08:55

มิ่งเหมารวม ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 2 M & P H}21/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 22-08-2014 18:22:44

คู่นี้เค้าอบอุ่นดีจริงๆ ทุกอย่างมันจะผ่านไปด้วยดีน้องเพชร

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 2 M & P H}21/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 23-08-2014 05:56:22

บางทีไอ้อารมณ์ติสท์ ไม่แคร์โลกนี่มันก็ดีเหมือนกันนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 2 M & P H}21/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 23-08-2014 08:40:17

น้องเพชรก็เริ่มสร้างความทรงจำใหม่ๆสิ พี่มิ่งยิ่งต้องจำนะ 5555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 2 M & P H}21/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 23-08-2014 09:55:17

อ่ะคร้าๆๆ
จะเปนให้ทุกอย่างเรยสิน๊า <3

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 2 M & P H}21/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 23-08-2014 11:48:33

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 2 M & P H}21/8/57 P.27
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 23-08-2014 19:05:52

:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:น้องเพรชสู้ๆจ้า :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 39 วันเกิดของราชา 1 }25/8/57 P.28
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 25-08-2014 22:26:50

{CH 39 วันเกิดราชา 1 }

น้องทำตัวแปลกๆ … แปลกจริงๆเลิกเรียนแล้วก็ชอบไปคลุกอยู่บ้านเมโล่ตลอดให้ผมไปรับที่โน้น และผมเองก็ไม่ต้องเป็นห่วงมากนักเพราะมีคนขับรถไปรับไอ้เมโล่บอดี้กาดอีกสองคนไอ้หมานี้มันลูกเจ้าพ่อครับ นั้นคือข้อมูลที่ผมเพิ่งรู้และด้วยช่วงนี้ผมเร่งทำโปรเจคไฟนอลด้วยเลยพอดิบพอดีกับที่ไม่ค่อยมีเวลากว่าจะเลิกก็สามสี่ทุ่มกว่าจะไปรับก็เกือบ 5 ทุ่มแล้ว ไปทำไมผมไม่รู้และน้องก็ไม่ยอมบอกผมด้วยสิ T^T

จนบางวันเจ้าตัวก็หลับคาบ้านเขาจนผมต้องอุ้มประคองจนมาถึงคอนโดเป็นแบบนี้มาเกือบสัปดาห์แล้ว ผมและน้องแทบไม่ได้คุยกันเลย

วันนี้ก็เหมือนกันผมกลับไวเลยไปรับตัวเล็กที่โรงเรียน เจ้าตัวที่กำลังนั่งกินไอศกรีมอยู่ในโรงเรียนทำหน้าแปลกใจที่เห็นผมมารับเนื่องจากผมไม่ไลน์มาบอกก่อนแต่ก็ไม่ได้ดื้ออะไรยอมกลับมากับผมแต่โดยดี ผมหลงคิดว่าน้องจะดีใจและได้กอดกันหอมกันจุ๊บกันให้หายคิดถึงแต่เปล่าเลย…

พอกลับมาจากโรงเรียนก็วิ่งเข้าห้อง พอถึงเวลากินข้าวก็ออกมาทำกินๆเสร็จก็เข้าไป ไม่รู้เคี้ยวละเอียดรึเปล่า ถามอะไรก็ถามคำตอบคำ เอาแต่ก้มหน้านิ่ง พอกินเสร็จก็วิ่งเข้าห้องล็อกประตูผมเรียกก็ไม่ยอมเปิด แถมต้องรอให้ผมขึ้นไปด้านบนก่อนถึงจะออกมาอาบน้ำอาบท่าก่อนจะเข้าไปในห้องเหมือนเดิม … น้องเบื่อผมหรอที่ผมจู้จี้ขี้บ่นตามมากเกินไปรึเปล่า เข้าสู่ช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อด้วยนี้ ม. 3 นี้แหละกำลังซ่า ผมตอน ม.3 ก็เที่ยวมีเรื่องชกต่อยไปเรื่อย … ตายล่ะหว่า ไม่ชอบอาการแบบนี้เลยให้ตายดิ เหมือนถูกลืม! ใครจะเมินก็ช่างแต่ผมไม่อยากให้น้องเมินผม กระซิก หล่อทำอะไรผิด คิดถึงน้องอยากกอด อยากหอม อยากจุ๊บ แต่น้องไม่ยอมเลย เฮ้อ =_=’

ก๊อก ก๊อก ก๊อก !

“น้องครีม ” ผมยืนเคาะประตูอยู่หน้าห้องน้องได้ยินเสียงก๊อกแก๊งๆจากข้างในก่อนที่ประตูจะเปิดแงมออกมีแต่ตาโตๆของน้องที่รอดออกมามองผม แต่พอผมมองด้วยความคิดถึงตาแบ๊วๆอยากจะหอมแก้มใสที่อยู่ในซอกประตูเสียให้ชื่นใจ มันน่าเจ็บใจนะทั้งๆที่อยู่แค่นี้ ดันคิดถึงกัน …

   “มีอะไรครับ ครีมจะนอนแล้ว”

   “โกรธอะไรพี่ครับ” ผมถามด้วยน้ำเสียงอ่อนใจ คิดถึงอ่ะ

   “ปะ เปล่าครับ ครีมแค่ง่วง” น้องบอกผมและเหมือนจะปิดประตูใส่หน้าผม ผมเลยเอามือดันเอาไว้ ก่อนจะผลักเข้าไปและอุ้มตัวเล็กจนตัวลอยและกอดไว้แนบอก 2 วันมานี้ผมไม่รู้ว่าน้องเป็นอะไรไม่พอใจอะไรผม … แต่ผมทนไม่ได้ที่น้องเมินผม … รักมันเอ่อล้นจนผมไม่อยากจะปล่อยน้องไป

   “พี่คิง … เป็นอะไรครับ”

   “ไม่อยากให้น้องครีมเมิน …”

   “… ครีมง่วงแล้วอ่ะพี่คิง” น้องบอกผมเบาๆก่อนจะดันอกผมออกผมเลยจำต้องปล่อยน้องลงกับพื้น น้องครีมยืนก้มหน้าอยู่ในวงแขนผมสักพักก็เขย่งขึ้นมาหอมแก้มผมฟอดใหญ่และก็วิ่งเข้าห้องไป … แหมไอ้ผมก็ลืมจับกระต่ายน้อยไว้เอาแต่อึ้งและยิ้มอยู่นั้นแหละ หนีเข้าโผล่งไปซะแล้ว แย่จัง

   “พรุ่งนี้พี่ไปกินเหล้ากับเพื่อนนะ” ผมตะโกนเข้าไปในห้องยังไม่ทันจะตดหายเหม็นประตูก็เปิดออกดังผลั๊ว! … กระต่ายน้อยของผมยืนหน้างอเป็นจวัก อะไรอ่ะ … ก็พรุ่งนี้วันเกิดผม ปกติผมก็ไปฉลองกับเพื่อนตลอด และดูทำหน้าเข้าสิ อย่างกับเด็กขี้เหวี่ยง

   “เอ่อ …”

   “นิสัยไม่ดี ฮึก” อ้าวเฮ้ย! ผมแทบจะอุทานออกมาหยาบๆเมื่อน้ำตาเม็ดโป้งๆของน้องครีมไหลออกมาจากดวงตากลมแดง แก้มชมพู กัดปากตัวเองแน่น กำมือเหมือนจะเอาเล็บจิกมือตัวเองให้เป็นรอยผมรีบเข้าไปกุมมือเด็กน้อยจะให้คลายออก แต่ถูกสะบัดออกเบาๆ ผมไม่อยากจับน้องแรงเลยจำใจต้องปล่อยออก ตัวเล็กสะอึกสะอื้นและกระต่ายน้องก็ถอยหลังเข้าห้องไป เงียบๆ … เดี๋ยวนะนี้ผมทำอะไรผิด ปกติถ้าผมจะไปกินเหล้าน้องไม่เคยเป็นแบบนี้นี้หว่า …

   “น้องครีม ถ้าไม่เปิดประตูมาคุยกันดีๆ พี่จะเอากุญแจไขเข้าไปแล้วนะ”

   “ไม่เอาอย่าเข้ามานะ ฮึก จะไปไหนก็ไปอยากไปกินเหล้าก็ไป ครีมไม่สนแล้ว”

   “ทำไมดื้อแบบนี้ฮะ! พรุ่งนี้วันเกิดพี่ไม่ให้พี่หอมให้ชื่นใจหน่อยหรือไง”

   “ไม่เอา! ถ้าพี่เปิดเข้ามาครีมจะโกรธพี่!!!”ผมพยายามจะเอากุญแจสำรองที่เอาติดมาด้วยเผื่อน้องดื้อแบบนี้ไขเข้าไป แต่น้องร้องห้ามเอาไว้ก่อน อะไรของตัวเล็กว่ะ! ผมเริ่มหงุดหงิดและเหมือนกัน ปกติไม่ดื้อขนาดนี้วันนี้เป็นอะไรนักหนา

   “แต่นี้ครีมก็โกรธอยู่ พี่ไม่ยอมหรอกนะ!”

   “ฮึก จะไปไหนก็ไปสิ …” ผมไม่สนใจว่าน้องจะโกรธอีกแล้วต้องรู้ให้ได้ว่าตัวเล็กเป็นอะไรนักหนาไม่ยอมอีกแล้ว พรุ่งนี้วันเกิดผมแท้ๆ ไม่อยากให้น้องเป็นแบบนี้

   “ไม่เอาอย่าดูนะ!” น้องกระโดดมาจะเอามือเล็กๆนั้นมาปิดตาผม แต่ผมรวบแขนและอุ้มน้องในท่าเด็กด้วยแขนมือเดียว ทำให้น้องต้องเอามือเกาะเสื้อผมไว้เพราะกลัวตก อีกมือก็พยายามจะเอามาเป็นหน้าปิดตาผม แต่ไม่เป็นผลเพราะผมเอามืออีกข้างจับมาไว้แนบอกเสียก่อน

   สิ่งที่เห็นตรงหน้าทำให้ผมประหลาดใจไม่น้อยเมื่อเห็นสายรุ้งหลากสีที่ถูกกองรวมๆไว้ด้านหนึ่งของห้อง และห่อลูกโป่งที่เป่าไปบ้างแล้ววางอยู่สุ่มๆอยู่มุมเดียวกัน กระดาษปากกาเกลื่อนเต็มห้องไปหมด … ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าน้องตั้งใจจะทำอะไร แหมน่ารักจริงๆ จะเซอร์ไพร์พี่หรือจ๊ะ แต่เสียใจกระต่ายน้อยของพี่ถูกจับได้เต็มเปาเลยแหละ หึหึ

   “ฮือออออออ ไม่เอาแล้วไม่ทำให้แล้ว ”

น้องบ่นหงุงหงิงกับไหล่ของผมที่ซบลงไปแก้มนุ่มๆเสียดสีกับไหล่ผมไปมา ผมหัวเราะในลำคอก่อนจะวางน้องลงบนเตียงเบาๆ เจ้าตัวขดตัวและดึงเอาผ้าห่มมาห่มไว้มิดตัว ผมเลยต้องขยำทั้งๆที่มีผ้าห่มกั้นอยู่นั้นแหละ เจ้าตัวเล็กเอ้ย พี่ล่ะหมั่นเขี้ยวเราจริงๆ ทำอะไรเลอะเทอะไปหมด แถมยังซุ่มทำซะไอ้พี่คิงคนนี้คิดมากจนนึกว่าโดนเกลียดไปซะแล้ว ต้องจั๊กจี้ให้เข็ด!

   “คิก คิก พี่คิงอย่าแกล้งน้องครีม อ๊ากกกก ฮ่าๆๆ โอ้ย ไม่ไหวแล้วขำไม่ไหวแล้ว” ตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ที่ผมเข้ามาเล่นผีผ้าห่มกับน้อง จนลมหายใจแถมจะกลื่นกันเป็นก้อนเดียว รัก … รักจริงๆ ขอบคุณสวรรค์ที่ทำให้ผมพบกันเด็กคนนี้โดยบังเอิญ และรักจนหมดหัวใจ คงไม่มีคนไหนที่ผมจะรักได้ขนาดนี้ …

   “อย่ามองผมแบบนั้นสิ … นี้พรุ่งนี้ไม่ไปกินเหล้าได้ไหม มะรืนค่อยไปนะครับ”น้องออดอ้อนเอาแขนเล็กๆมาเกาะไหล่ผมเอียงคออย่างน่ารักน่าชังผมยาวสีดำสยายเต็มหมอนหอมฟุ่งไปหมด … ไม่ไหวแล้ว …

   ผมบรรจงจูบลงที่ริมฝีปากนุ่มอย่างอ่อนโยนที่สุดเท่าที่จะทำได้ … น้องเก่งขึ้นเยอะพอที่จะต่อรองกับผมได้บ้างแล้วแต่ระดับปรมาจารย์ อย่างราชาไม่มีวันแพ้เด็กน้อยไร้เดียงสาแบบกระต่ายน้อยแสนรักตัวนี้หรอก น้องผ่ายแพ้ผมในเวลาไม่นานนัก และด้วยความตะกละตะกลามของผม จึงได้เฝ้าคอยแทะเล็มน้องไปเรื่อยๆทั้งหน้าผากมนสวย แก้มที่แดงปลั่งน่ารักจมูกจิ้มลิ้มน่าเอ็นดู ปากอิ่มสีชมพูน่าลิ้มลอง จนมาหยุดที่หน้าอกที่ตอนนี้ผมจอมซนของผมได้รูดซิบเสื้อนอนกระต่ายสีขาวชมพูลงไปแล้วเรียบร้อย หยุดเพื่อพิจารณาเม็ดทับทิมสวยคู่นั้น น่ารัก น่ารักจริงๆ

   “อ่า … พี่คิงครับพอเถอะนะ” เสียงน้องปลุกสติผมให้ตื่นขึ้นหลังจากได้ก้มลงไปจูบจุดนมน่ารักของน้องไปหนึ่งที … ให้ตายเถอะ ผมจะทนได้นานแค่ไหนนะ

   “ขอโทษนะเด็กน้อย”

   “ครีมไม่โกรธสักหน่อย … ครีมรักพี่คิงมากกว่าใครครีมไม่โกรธเลย ”น้องกระซิบบอกผมเสียงแหบพล่านเหมือนง่วงเต็มทน ผมยิ้มก่อนจะก้มลงไปหอมแก้มหนึ่งทีเป็นรางวัลคนเก่ง และค่อยๆรูดซิบชุดของน้องปิดปลุกคลุมให้ตัวเล็กอบอุ่นเหมือนเดิม ก่อนจะลุกขึ้นมาจากที่นอนน้องและห่มผ้านวมผืนหนาให้อย่างมิดชิด

   “พรุ่งนี้พี่คิงกลับห้องสัก 2 ทุ่มได้ไหมครับ …”ผมยิ้มก่อนจะพยักหน้าเบาๆ นั่งลงข้างลูบหน้าผากมนอย่างเอ็นดูเด็กน้อยยอดดวงใจ

   “และช่วยลืมเรื่องที่รู้แล้วได้ไหมครับเดี๋ยวไม่เซอร์ไพร์”

ผมขำพรืดออกมาก่อนจะยอมรับปากเมื่อมองเห็นหน้ามู้ทู้ๆของน้องครีม น้องครีมยิ้มหวานให้ผมก่อนจะบอกกู๊ดไนท์และหลับตาลง ปล่อยให้ผมนั่งลูบหัวกล่อมเหมือนเด็กน้อย ถ้าไม่รักอย่าหวังว่าผมจะทำให้ใครขนาดนี้เลยครับ แหม! ไอ้คิงยอดเจ้าพ่อเจ้าชู้สิ้นลายเพราะกระต่ายน้อยหลงทาง พูดถึงไหนอาถึงนั้น แต่ก็อีกแหละ ผมไม่แคร์แล้ว


   “พี่คิงรักน้องครีมนะ ฝันดีครับเด็กน้อยของพี่”

พอเห็นว่าน้องหายใจสม่ำเสมอในเวลาไม่นานนัก ผมก็บรรจงหอมลงหน้าปากมนสวยอีกทีเป็นการส่งเจ้าหญิงน้อยเข้าสู่นินทรา และผละตัวเองออกมาจากห้องตัวเล็กอย่างเงียบๆ และวิ่งเข้าห้องน้ำชั้นล่างอย่างรวดเร็ว … ไม่ต้องบอกก็รู้ใช่ไหมว่าเข้าไปทำไม แหม …บางทีก็ต้องเอาความรักที่มีต่อน้องออกซะบ้าง ก่อนที่จะไปจับกระต่ายน้อยขืนใจเสียก่อน ก็ทั้งรักทั้งหลงอยากได้มาครอบครองแต่กลัวน้องจะไม่รักนี้สิ … อาพับโรงเรียนราชา!

.

.

.

   1 สิงหาคมวันที่ผมรอคอย วันนี้เป็นวันเกิดพี่คิง และผมก็มีเซอร์ไพร์ ถึงเจ้าตัวจะรู้แล้วก็เถอะนะ เฮ้อ … อุตส่าห์เก็บเงียบอึดอัดมาตั้งหลายวัน แต่ดันมาความแตกเมื่อคืนซะก่อน เอาเถอะถึงพี่คิงจะรู้ว่ามีเซอร์ไพร์แต่ก็ไม่รู้สักหน่อยว่าน้องครีมจะเซอร์ไพร์อะไร จริงม่ะ!

   “ครีม เค้กนี้มันใหญ่ไปรึเปล่า ?”

เมโล่ถามขึ้นเมื่อผมเอาเค้กมาวางประกอบกันขึ้นเป็นสามชั้นเหมือนเค้กงานแต่ง แต่ทั้งสามชั้น ผมทำเองหมดเลยนะมีทั้งช็อกโกแลต รสนม รสกล้วย แถมยังมีรสสตอเบอรี่ที่พี่คิงชอบเปรี้ยวๆหวานๆด้วย และยังมีพับเค้กเล็กน่ารักๆมีน้ำตาลปั้นแตะหน้าสวยงามอยู่ด้านล่างหลายสิบชิ้น มาการองหลากสีที่ผมเพิ่งจะหัดทำ ถึงบางอันจะชืดเพราะเก็บไว้นานสองถึงสามวันแล้ว แต่ผมก็ภวานาว่าขอให้พี่คิงจับอันอร่อยๆขึ้นมากินเถอะ ผมไม่ค่อยมีเวลาทำเท่าไรนัก แต่วันนี้โชคดีที่อาจารย์ปล่อยเร็วผมเลยได้กลับไปบ้านเมโล่ที่เป็นฐานสุ่มทำขนมสำหรับผม และกลับมาจัดงานโดยมีคนของบ้านเมโล่เป็นคนช่วยด้วย

   และวันนี้ผมขอเซอร์ไพร์พี่คิงคนเดียวก่อน พรุ่งนี้ไปบ้านใหญ่คุณแม่คุยกับผมแล้วว่ามีงานฉลองใหญ่ในครอบครัวอีกเหมือนๆกัน และคุณแม่ก็เห็นดีเห็นชอบที่ให้ผมทำแบบนี้ด้วย เพราะคุณแม่บอกว่าพี่คิงชอบหนีงานวันเกิดตัวเองไปเที่ยว คงเป็นปีนี้ที่พี่คิงจะต้องทานเค้กก้อนใหญ่ๆนี้ให้หมด คิกๆ ผมยืนดูเค้กสามชั้นที่ตัวเองตั้งใจทำอย่างภูมิใจเพราะเค้กทุกชิ้น ขนมทุกอย่างผมใส่ใจทำลงไปมันทุกขั้นตอน ทำผิดทำถูกศึกษาเองเกือบครึ่งเดือน กว่าจะออกมาสำเร็จได้แบบนี้ ผมบอกแล้วว่าพี่คิงเป็นคนที่ผมรักและเคารพมาก จนอยากจะทำเค้กก้อนใหญ่ๆเป็นการตอบแทน และมันก็ออกมาตามคาด! น้องครีมดีใจมากๆเลยยยยยยย

   “ครีม สายรุ้งติดตรงไหน”

   “เดี๋ยวเมโล่ เดี๋ยวครีมจัดการเองนะ อ่อ พรุ่งนี้อย่าลืมไปบ้านใหญ่นะ ขอบคุณมากที่ช่วยครีมทุกอย่าง ขอบคุณน้าๆด้วยนะครับ” ผมวิ่งเข้าไปหาเมโล่ที่กำลังปีนโต๊ะจะขึ้นไปติดสายรุ่งด้านบน และหันมายกมือขอบคุณน้าๆที่มาช่วยยกของขนมนมเนยให้ เราลากันอยู่พักใหญ่เพราะเมโล่งองแง๊งจะช่วยผมให้ได้ แต่ผมก็ออกปากเสียงแข็งว่าอยากทำด้วยตัวเองไม่อยากให้เมโล่เดือดร้อนไปมากกว่านี้ สุดท้ายเขาก็ยอมกลับไปแต่โดยดี

   “เอาล่ะ! เค้กเสร็จแล้ว เหลือแค่ตกแต่งห้อง!”

ผมบอกกับตัวเองก่อนจะวิ่งเข้าไปในห้องเอาลูกโป้งที่เป่าเอาไว้เยอะมากมามัดเข้ากับเชือกริบบิ้นและปล่อยให้มันลอยขึ้นไปติดเพดาน จนเต็มห้องรับแขกไปหมด สายรุ้งก็เอามาติดหน้าห้องทำเป็นซุ้มน่ารักๆ สุดท้ายก็วิ่งเข้าไปหยิบสมุดรวมภาพซึ่งเป็นของขวัญวันเกิดที่แท้จริงของพี่คิงออกมาวางไว้ข้างๆโต๊ะเค้กใจกลางห้อง เอาล่ะ เหลืออีกครึ่งชั่วโมง ผมไปอาบน้ำดีกว่าและก็ใส่ชุดคอสเพลคุณหมีน้ำตาลที่คุณแม่เพิ่งซื้อให้และกัน อิอิ

   โดยไม่ทันสังเกตเลยว่าโทรศัพท์ที่ผมวางทิ้งไว้ด้านนอก จะสั่นเตือนสายเข้า ในชื่อของพี่คิง นับสิบสาย …

========================

ก็ไม่ได้อยากจะตัดตอนหรอกนะ แต่มันเป็นฟิลลิ่ง อิอิ

คิดถึงน้องครีมกันม้าย พี่คิงล่ะไหนขอเสียง FC หน่อย

อิอิ ขอบคุณทุกกำลังใจและขอกำลังใจด้วยนะค่ะ

เลิฟๆ เจอกันตอนหน้า :bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 39 วันเกิดของราชา 1 }25/8/57 P.28
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 25-08-2014 22:37:31

พี่คิงโทรมาทำมายยยย กลับบ้านด่วน ห้ามกินเหล้ากะเพื่อน ปล่อยให้เพื่อนรอไป

น้องครีมไม่รับทอสับแสดงว่าพี่คิงต้องมาหาน้องครีมด่วนมากกกกกก

(ท่องไว้ ไม่เอามาม่า ไม่เอามาม่า ไม่เอามาม่า ไม่เอามาม่า ไม่เอามาม่า ไม่เอามาม่า :katai1:)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 39 วันเกิดของราชา 1 }25/8/57 P.28
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 25-08-2014 22:48:12

อย่าบอกนะว่าพี่คิงมันกลับมาไม่ได้

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 39 วันเกิดของราชา 1 }25/8/57 P.28
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 25-08-2014 23:51:55

มีมาม่าได้มั้ยอิจฉาอ่ะหวานเกิ๊นนนนนนนนน อินี่โรคจิต 5555555555555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 39 วันเกิดของราชา 1 }25/8/57 P.28
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 26-08-2014 00:37:06

เกิดอะไรขึ้นอีกเนึ่ย บ้าจิง!!

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 39 วันเกิดของราชา 1 }25/8/57 P.28
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 26-08-2014 05:01:56

เกิอะไรขึ้นอีกล่ะเนี้ย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 39 วันเกิดของราชา 1 }25/8/57 P.28
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 26-08-2014 05:24:40

รอ :a5:

เหมือนเราเห็นคำผิดอยู่ประปรายนะตัวเอง แต่เราเจ็บตาอยู่เลยตรวจละเอียดให้ไม่ไได้ อย่าลืมตรวจดูนะคะ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 39 วันเกิดของราชา 1 }25/8/57 P.28
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 26-08-2014 08:23:08

o22 คิงโทหาน้องทำไม

น้องครีมโทรศัพท์จ้า :hao4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 39 วันเกิดของราชา 1 }25/8/57 P.28
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 26-08-2014 09:31:05

เอาแล้วไง ๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 39 วันเกิดของราชา 1 }25/8/57 P.28
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 26-08-2014 09:33:21

คิงโทรมาทำไม อย่าบอกนะว่ามาไม่ได้ :hao4:

สงสารน้องแย่เลย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 39 วันเกิดของราชา 1 }25/8/57 P.28
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 26-08-2014 09:36:48

พี่คิงอ่าทำให้น้องครีมดราม่านะ
ช้านไม่เอามาม่าาาา

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 39 วันเกิดของราชา 1 }25/8/57 P.28
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 26-08-2014 11:41:49

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 39 วันเกิดของราชา 1 }25/8/57 P.28
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 26-08-2014 11:55:20

โอ๊ะโอ มีลางสังหรถึงความวุ่นวายยยยยย :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 39 วันเกิดของราชา 1 }25/8/57 P.28
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 26-08-2014 12:24:57

:mew1: :pig4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 39 วันเกิดของราชา 1 }25/8/57 P.28
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 26-08-2014 13:16:52

:katai1: :katai1: :katai1: :katai1:อย่าบอกนะอิพี่คิงมาไม่ได้อะตูจะให้น้องครีมงอนยาวเลยนะ :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 39 วันเกิดของราชา 1 }25/8/57 P.28
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 26-08-2014 15:01:21

คิงโทรมาทำไม หรือว่าจะโทรมาบอกน้องครีมว่ามาไม่ได้

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 39 วันเกิดของราชา 1 }25/8/57 P.28
เริ่มหัวข้อโดย: titansyui ที่ 26-08-2014 18:34:32

อั๊ยยะ รอลุ้นตอนหน้า

ขอบคุณจ้า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 39 วันเกิดของราชา 1 }25/8/57 P.28
เริ่มหัวข้อโดย: PaTtO ที่ 26-08-2014 19:46:38

ไม่ใช่ปิงที่โอตาคุหรอก.. แต่เป็นคิงเนี่ยแหละ :laugh:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 39 วันเกิดของราชา 1 }25/8/57 P.28
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 27-08-2014 07:42:32

:katai4: รอลุ้นสินะ สินะ สินะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 39 วันเกิดของราชา 1 }25/8/57 P.28
เริ่มหัวข้อโดย: PURE LOVE ที่ 27-08-2014 08:49:10

พี่คิงมีปัญหาอะไรรึเปล่าเนี่ย ไม่คิดว่าพี่คิงจะผิดนัดน้องหรอก
แต่กลัวว่าจะมีเหตุอะไร ที่ทำให้พี่คิงมาตามนัดน้องครีมไม่ได้นี่สิ
หวังว่าจะไม่มีเรื่องอะไรร้ายแรงนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 39 วันเกิดของราชา 1 }25/8/57 P.28
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 27-08-2014 21:14:05

น้องครีมน่ารัก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 39 วันเกิดของราชา 1 }25/8/57 P.28
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 28-08-2014 15:55:43

เหมือนลางบอกเหตุจะไม่ค่อยดี ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 39 วันเกิดของราชา 1 }25/8/57 P.28
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 28-08-2014 16:22:53

อิพี่คิง โทรมาแบบนี้ แย่ละ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวจ้า }1/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 01-09-2014 21:57:35

แจ้งข่าวจ้า

ฮ่าๆๆๆๆ พักนี้มาบ่อยๆ กลัวเพื่อนๆบอกเราหายหัวอ่ะ T^T

ความจริงไม่ได้หายนะค่ะ เข้ามาดูตลอด แต่จะเข้ามาทางโทรศัพท์ว่าใครเม้นใครอ่านนิยายเราบ้าง แค่เห็นก็มีกำลังใจแล้ว

บอกก่อนนะว่าอยากเข้ามาอัพให้ทุกวันและปลื้มใจมากที่นิยายของเรามีคนอ่านและชื่นชอบพอสมควร

แต่ช่วงนี้ งานนอกงานในมาหมดเลย เค้าทำงานภาคที่ต้องจบภายในสัปดาห์นี้

แต่เค้าจะเขียนไปเรื่อยๆก่อน พอเยอะพอสมควรแล้วก็จะเอามาลงนะ

ใครที่คิดถึงน้องครีมกับอีพี่คิงอ่านอีกรอบและกันเนอะ ฮ่าๆๆๆ

ไม่นานเกินรอจ๊ะ สำหรับ K&C คิดถึงเสมอ

ฝากเป็นกำลังใจให้งานภาควิชาผ่านพ้นไปได้ด้วยดีด้วยนะค่ะ

ขอบคุณทุกคนจ้า

และเจอกันน๊า :katai5:

ปล. พักนี้มาแจ้งข่าวบ่อยเนอะ ฮ่าๆๆๆๆๆ

อ่านเรื่องอื่นได้นะจ๊ะ สนุกทุกเรื่อง ไม่ได้โม้ อิอิ

◖◗ SERVITUDE ◖◗ จำนองรักแลกหัวใจไอ้แก่จอมร้าย (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43095.0)
◐ ● พ่อผมเป็นนักเลง(ตัวเล็ก)● ◐ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43418.0)
SECRET LOVE บ้านนี้ผมแอบมีรัก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42848.0)
สมมุติข้าหนีออกจากวัง {พลิกทุกตำนานหลอกเด็ก} (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42402.0)
º● Not Fat อ้วนไม่รักงั้นผอมก็ได้!!!●º (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43282.0)

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวจ้า } 1/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 01-09-2014 21:59:09

:z3: ม่ายยยยยยยยยย นึกว่าจะมาพร้อมกับตอนใหม่

ขอให้งานเสร็จสมบูรณ์ไวๆนะค้า :3123:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวจ้า } 1/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: PaTtO ที่ 01-09-2014 22:12:23

สู้ๆจ้า o13

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวจ้า } 1/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 02-09-2014 02:42:57

o13 สู้ๆนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวจ้า } 1/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: junpa ที่ 02-09-2014 05:45:31

Fighto น้าา o13 o13

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวจ้า } 1/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 02-09-2014 06:12:27

สู้ๆจ้า รอได้เสมอ :3123:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวจ้า } 1/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 02-09-2014 07:11:52

สู้ สู้ :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวจ้า } 1/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: PURE LOVE ที่ 02-09-2014 07:44:23

เป็นกำลังใจให้น้า ขอให้งานภาควิชาผ่านพ้นไปได้ด้วยดีจ้า :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวจ้า } 1/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 02-09-2014 08:48:19

เป็นกำลังใจให้นะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวจ้า } 1/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 03-09-2014 12:17:58

สู้ๆ สู้ต่อไป รอกันต่อไป ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวจ้า } 1/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 06-09-2014 21:14:56

:katai5: มารอค่ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 40 เบิดร์เดย์} 10/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 10-09-2014 23:23:29

{CH 40 เบิดร์เดย์}

{ K }♨

    ผมนั่งนับเวลาที่อาจารย์จะปล่อยออกไปจากห้องเรียนหรรษาพาเพลินที่เรียนแม่งตั้ง 4 ชั่วโมงรวด กว่าจะปล่อยก็อีกชั่วโมงเต็มๆ กูล่ะหน่าย ปวดกบาลและสงสารตัวเองที่ต้องกล้ำกลืนฝืนทนยัดความรู้เข้าสมอง แต่เหมือนโยนมาร้อยผมรับได้แค่ 30 อีก 70 แค่สะดุดล้มก็ลืมหมดล่ะบอกเลย

เฮ้อ เย็นนี้ไอ้ตัวเล็กน้อยครีมจะทำอะไรเซอร์ไพร์ผมน่า น่าคิด ครีมชอบทำเค้กกลับไปคงมีเค้กก้อนใหญ่เบอเริ้มวางอยู่ในห้องแน่ๆ หึหึ นี้สินะที่แอบซุ่มทำมาตั้งนาน น่ารักจริงๆกระต่ายน้อยของผม

   “เย็นนี้เลี้ยงไหนว่ะไอ้คิง” ไอ้ราชตัวร้ายที่หันมากินโอตาคุเป็นอาหารจานหลักหันมากระซิบกระซากกับผมไอ้บิวเมียโหดก็หูผึง ใช่สิพวกมึงนะพวกมึงเรื่องเหล้านี้ไม่เคยมีวันปฏิเสธ แต่เสียใจวันนี้ตัวผมถวายให้น้องครีมที่รักหมดแล้ว วันเกิดปีนี้คงเป็นวันเกิดที่ผมมีความสุขที่สุดแล้วล่ะมั่ง คิกๆ แค่คิดก็จั๊กกะจี้แล้ว อยากได้น้องครีมผูกโบว์อ่ะ อยากได้ๆๆๆๆ

   “ไอ้สัดหน้าอย่างหื่น” ไอ้บิวด่าผมและผลักหัวแทบทิ่ม ผมหันไปแยกเขี้ยวใส่มันยังไม่ทันจะได้ทำอะไรเสียงออดหมดเวลาก็ดังขึ้นซะก่อน ฮึฮึ

“ไว้พรุ่งนี้มึง วันนี้กูมีนัด ไปและ”ไม่พูดพร่ำทำเพลงครับผมเก็บของใส่ลงกระเป๋าและวิ่งตาลีตาเหลือกออกมา 4.30 พอดีถึงโน้นคงก่อนเวลานัดแน่ๆ หึหึ ไปแอบดูดีกว่าว่าน้องจะทำอะไรให้ผม เอะ! หรือจะโผล่ไปตามเวลานัดดี นั้นก็ตื่นเต้นดีเหมือนกันนะ หึหึ เอาไงดีน้า …

ผลั๊ก!

   ผมหัวทิ่มเจ็บแปร๊บไปทั้งหัวซีกซ้าย =_=’ ใครว่ะช่างทำกับสุดหล่อสาวหลงได้ขนาดนี้ ผมหันไปก่อนจะแทบจะกระโดดถีบมันยอดหน้า ไอ้ห่าปิง!!!! แม่งมาไงว่ะเนี้ย!!!! ที่สำคัญนะที่สำคัญแม่งหล่อขึ้นเยอะมาก ขนาดมันไปอยู่เมืองนอกเมืองนามาไม่กี่เดือนแทบจะเปลี่ยนเป็นคนล่ะคน โว้ว เจ๋งสาดดดดดดดด!

   “ไอ้เหี้ยยยยย! เป็นไงบ้างว่ะ พุงมึงยุบไปเยอะที่โน้นเค้าเลี้ยงมึงอดๆอยากๆหรือไงว่ะ ฮ่าๆๆๆ หรือว่ามีผัวแล้วเลยต้องดูดี” ผมวิ่งเข้าไปกอดคอไอ้หน้าตี๋อ้วน ที่ตอนนี้เหลือแค่อวบๆ ฮ่าๆๆๆ แม่งนุ่มนิ่มไปทั้งตัว งี้แหละคนเพิ่งลดหุ่นมันยังไม่กระชับดี ออกกำลังอีกหน่อยรับรองหล่อเชดโด แต่น้อยกว่ากูนิดหน่อยนะมึ๊งงงงงง

   “ปากหมาไอ้สัด กูสิผัวมัน กลับมาได้สักพักและแต่กูขี้เกียจมาหาพวกมึง” แหนะ! ไอ้ห่านี้โลกส่วนตัวสูงอีกและ อย่างว่าอ่ะเนอะ กลับมาหาสามีก็ขออยู่กับสามีเค้าก่อน แต่ไม่แน่นะไอ้ราชอาจจะเป็นเมียมันก็ได้ แค่คิดก็จะอ้วกล่ะผู้ชายตัวบึกๆนอนให้อะจึ๊กๆ ไม่เหมือนลูกกระต่ายของผม แค่คิดก็เลือดกำดาวแทบพุ่ง!

   “อ้าวเจอกันแล้วหรอว่ะ นี้ไอ้คิงเพื่อนมึงอุตส่าห์มาหาวันเกิดมึงเลยนะเนี้ยยยยยย” ไอ้ราชเดินมากอดคอผมกับเมียมัน มาหากูเพราะวันเกิดกูพ่อง มาหาผัวและบังเอิญวันเกิดเพื่อนก็บอกกูมากูไม่โกรธหรอกไอ้สาดดดดดด

   “ไงมึงคืนนี้ตกลงจัดที่ไหน ที่เดิมปะ กูโทรจองโต๊ะให้ อ่อ! อย่าให้น้องครีมรู้เชียวล่ะ หึหึ” ไอ้บิวนี้ก็บิ้วจัง =_=’

   “กูไปได้แต่ไม่เกิน 2 ทุ่ม”

   “เหี้ย!!!!!!” ผมแทบจมกองตีนพวกมัน อะไรเล้า!!!! คนมองแล้วเห็นปะพวกมึงนี้ไม่เกรงใจสถานที่เลยไอ้ห่า!

   “ไปหาพ่อง นั่งแดกหมูกระทะหน้า ม แล้วกัน รีบไปไหนนักหนาว่ะไอ้สัด! ปกติเห็นเหล้าเป็นไม่ได้กระโจนหาตลอดจำศิลหรือไงมึง!” พูดกับกูมองกูสิมองแต่หน้าเมียมึงเห่อสินะ

   “กูว่าไม่จำศิลหรอกหน้าอย่างมันอ่ะ ติดน้องมากกว่า ใช่ไหมว่ะ!” บร๊ะ ไอ้บิวรู้ทัน

   “ก็นะ กูมันคนมีพันธะแล้วนี้ไอ้สาด ไว้พรุ่งนี้นะมึง” มึงว่าและวิ่งลงบันไดมาไม่รอให้พวกมันด่าต่อ ชิชะ ไปหาน้องครีมดีกว่า อิอิ

   ผมลั้นลาเดินไปที่รถของตัวเองที่จอดอยู่ลานจอดของมหาลัย แหมะนะ อากาศมันร้อนได้ใจขนาดจะ 5 โมงแล้วแท้ๆยังแดดเปรี้ยงขนาดนี้ สงสัยต้องรีบกลับไปให้น้องครีมเซอร์ไพร์ถึงจะเย็นขึ้น โฮ๊ๆ ก่อนเข้าไปหาน้องแวะซื้อไวท์สักขวดสองขวดดีกว่า เอาไว้กินแกล้มเด็กน้อย อะจึ้ย! อิอิ

   แอร์เย็นแล้ว เพลงเปิดแล้ว คนหล่อแล้ว ออกเดินทางได้ ผมขับรถออกมาด้วยความปลอดโปร่งโล่งสบายใจ คนมันมีความสุขนี้เนอะ รู้ไหมตั้งแต่ผมเจอน้องเนี้ยชีวิตผมมีความสุขทุกวัน เหมือนมันได้เป็นคนใหม่ เหมือนมีลูก เหมือนมีเมีย ในคนเดียวกัน ถึงจะยังไม่ซัมติงเพราะผมสงสารน้องก็เถอะแต่ปัจจุบันก็อยู่กันเฉกเช่นผัวเมียแล้วนี้แหละ หรือจะปฏิเสธ ฮ่าๆๆๆ ผมรักน้องไม่รู้น้องคิดว่าผมเป็นแค่พี่ชายหรือพ่อรึเปล่า แต่ในตอนนี้แค่มีเขาอยู่ข้างๆผมก็พอไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แค่นั้นพอ …

   แหมนะ แล้ววันนี้ก็วันเกิดผม ขออยู่กับน้องให้ฉ่ำใจซะหน่อย ดีใจนะที่ผมไปเก็บเด็กมอมแมมคนนึงมาและกลายเป็นกระต่ายแสนซนตัวเล็กๆที่คอยคลอเคลียผมตลอดเวลาแบบนี้ เลิฟนะยูวววววว!

   “เฮ้ย!”

เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!

   ผมเหยียดเบรกหัวทิ่มเมื่อกี้อะไรตัดหน้าผมไปว่ะ และรู้สึกผมจะเหยียบมันไปด้วย … ตายห่าแล้วคนป่ะว่ะ!!!! อย่านะเว้ย อย่าเป็นคนเชียวนะ!!!!!

   ผมรีบตั้งสติ ก่อนจะเปิดประตูรถลงไปดูทันที คนเริ่มมามุงกันใหญ่โต รอยเลือดมันลากเข้าไปใต้ท้องรถผม เสียงหงิงๆดังออกมาแผ่วเบา วาเว้ย! นี้กูชนอะไรว่ะเนี้ย!!! ไม่มีเวลามาคิดอะไรแล้วผมรีบทรุดตัวนั่งลงกับพื้นก่อนจะเอื้อมเข้าไปใต้ท้องรถตาก็ก้มมองไปด้วย พอเห็นวัตถุดำๆกำลังขดอยู่ในกองเลือด ผมก็ค่อยๆประคองมันออกมาพอออกมาได้ไอ้หมอตัวเล็กก็ครางหงิงร้องออกมาเสียงดังเหมือนเจ็บมาก มันคือลูกหมาสีดำเงาทั้งตัวขนของมันนุ่มเหมือนแกะสงสัยจะเป็นพันธุ์ทางผสมล่ะมั่ง ดีชะมัดที่ไม่ใช่คนแต่ไอ้ลูกหมาตัวดำเป็นถ่านนี้หมาใครว่ะเนี้ย
หงิงงงงงงงงงงงงงง หงิงๆๆๆๆ!

   “เออๆ เจ็บมากสินะไอ้เวร ร้องซะเสียงดังดูท่าก็ไม่เป็นอะไรมากนี้หว่า ปะไปหาหมอก็ได้ เฮ้อ …” ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะพอหมาเจ็บขึ้นรถไม่สนใจสายตาประชาชีที่พากันตบมือให้บางคนก็สาปแช่งที่ผมไปชนหมาเข้า ขอโทษเถอะคือกูไม่ได้ตั้งใจ ก็ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้นะไอ้สัด แหม!

   ตอนนี้ 17. 50 น เอาน่า!ท่านสบายเอาไอ้เด็กนี้ไปไว้ที่โรงบาลหมาก็น่าจะจบแล้ว ผมเอื้อมไปหยิบผ้าหลังรถมาลองไอ้หมาดำที่นอนหมอบอยู่ที่นั่งข้างคนขับไอ้หมานี้ทำท่าทางน่าสงสารเชียว เออ ทนหน่อยแล้วกัน อย่ามาตายในรถกูล่ะน้องครีมรู้ล่ะฆ่ากูตายคาที่แน่ หมาอะไรแม่งดำได้ทั้งตัว =_=’

.

.

.

   ไม่ติด … ทำไมผมโทรหาน้องไม่ติด!!!! ทำไมไม่มีคนรับสายมีอะไรเกิดขึ้นรึเปล่า ทุ่มครึ่งแล้วแท้ๆ ทำไมน้องไม่รับสายผม!!!!!

   ผมกดวางสายด้วยความหงุดหงิดใจมองไปที่ไอ้แมวขนฟูที่ใส่จานดาวเทียมอันเบอเริ้มที่คอเจ้าของมันไปจ่ายเงินที่เคาเตอร์อยู่ ไงไอ้หน้าแมวไม่เคยเห็นคนหล่อหรือไงว่ะ=_=’
เฮ้อ คนก็ห่วงหมาก็ห่วง ผมปลีกตัวไปไม่ได้เพราะไอ้หมานี้มันไม่มีเจ้าของและทางโรงพยาบาลสัตว์เค้าไม่สามารถดูแลได้ เค้าต้องให้ผมเป็นผู้ปกครองของไอ้หมานี้ช่วงคราว เอาง่ายๆนะ ตอนนี้ไอ้ดำมันเป็นหมาของผมแล้ว เข้าใจตรงกันนะ เออ กูไม่เข้าใจกับมึงหรอกครับ!!!

   และไอ้ดำก็เข้าไปนานฉิบหายตั้งแต่ 6.30 จนตอนนี้ ทุ่มครึ่งล่ะไอ้สาดดดดดด! น้องครีมก็ไม่รับสาย โอ้ยยยยย! หงุดหงิดดดดดดดด อ๊ากกกกก! ถ้าผมไปไม่ทันน้องต้องเสียใจมากๆแน่ ปั๊ดโธ่วววว!ขอมีความสุขมั่งไม่ได้หรือไงว่ะ!!!! ทำไมกูต้องมานั่งแก่วตรงนี้ด้วยว่ะ!!! โอ้ยหล่อเซ็ง!!!!!

ครืดดดดดดดดดด ครืดดดดดดดดดดดดด

   ผมรีบกดรับสายเมื่อเห็นว่าน้องครีมโทรเข้ามายังไม่ทันจะพูดอะไรเสียงหัวเราะคิกคักก็ดังขึ้นมาตามสายจนผมเคลิบเคลิ้ม ถ้าน้องครีมมาหัวเราะใกล้ๆผมแบบนั้นผมคงจับฟัดตรงนั้นแหละ

   “พี่คิงถึงไหนแล้วครับ ครีมรออยู่น้า!”

   “น้องครีมครับคือตอนนี้พี่อยู่โรงพยาบาลสะ…”

   “อ่ะ! พี่ไปทำไมครับ เป็นอะไร เจ็บมาไหม บลาๆๆๆๆๆๆ” โอ๊ะ มาเป็นชุด =_=’

   “เดี๋ยวครับน้องครีมใจเย็นๆนะ ฟังพี่คิงพูดก่อนนะครับเด็กดี พี่ไม่เป็นไรครับปลอดภัยดี” ผมพูดปลอบน้องให้น้องรู้จริงๆว่าผมไม่ได้เป็นอะไร เด็กน้อยขี้ห่วงเสียงสะอื้นดังลอดมาแล้ว หึหึ ห่วงมากจริงๆด้วยสินะ นี้ถ้าผมเป็นอะไรไปจริงๆน้องคงต้องเสียใจมากแน่ๆ

   “คะ ครับ ฮึก ครีมแค่ …”

   “หึหึ ตอนนี้พี่อยู่โรงพยาบาลสัตว์แถว XXX พอดีพี่ขับรถชนหมาบาดเจ็บน่ะ น้องครีมรอพี่ก่อนนะ เสร็จแล้วพี่จะรีบกลับนะ”

   “พี่คิงและหมาเป็นอะไรมากไหม”

   “ไม่รู้สิครับ”

   “และพี่คิงไปขับรถชนมันทำไมอ่ะ”

   “พี่ไม่ได้ตั่งใจจ้า ขอโทษนะ”

   “หรอ … แล้วหน้าตามันเป็นยังไงมีเจ้าของไหม ?”

   “ไม่มีจ้าที่รัก ตัวมันดำเป็นถ่านเลย และเป็นไทยผสมไม่ใช่ไทยแท้”ผมพูดไปยิ้มไปไอ้แมวจานดาวเทียมเริ่มลามปามเอามือมาตบๆขาผมให้เล่นด้วยแล้ว ผมเลยต้องยื่นมือไปลูบคางมันพอมันเห็นผมเล่นด้วยทีนี้ขึ้นมานอนบนตักเลย โว๊ว! ไอ้แมวใจง่าย!!!!

   “หรอ … งั้นพี่ต้องรีบพา “เบิร์ดเดย์” กลับมาหาครีมไวๆนะ ครีมจะไถ่โทษแทนที่คิง”

   “โอ๊ะ! นี้ตั่งชื่อแล้วงั้นหรือเด็กน้อย”

   “คิกๆ ใช่สิ ตัวมันเล็กมากไหม กินข้าวได้หรือยังพี่คิง”

   “อ่า … พี่ว่ามันยังไม่ถึง 2 เดือนนะน้องครีมเดี๋ยวพี่ถามหมอให้นะ” ผมพูดยิ้มๆเข้าของแมวจานดาวเทียมมาพอดีรีบมาอุ้มไอ้อ้วนออกไปขอโทษของโผยผมใหญ่และพาไอ้แมวจานดาวเทียมออกไปจากร้าน

   “คุณราชินทร์ เจ้าของสุนัขเชิญค่ะ” พยาบาลเรียกผมเสียงดังผมเลยต้องบอกวางสายน้องและสัญญาว่าจะโทรไปใหม่ก่อนจะเดินตามพยาบาลเข้าไปในห้องตรวจ ไอ้หมาดำที่เพิ่งได้ชื่อใหม่คือเบิดร์เดย์ใส่เผือกที่ขาหน้ากับแปะพาสเตอร์อันใหญ่สำหรับสุนัขที่หลังของมันจานดาวเทียมอันเล็กกว่าไอ้แมวยักเมื่อกี้ทำให้มันดูตลก ไอ้ดำสลบนอนหมอบอยู่เพราะหมอวางยาสลบให้มันพักผ่อน

   “น้องขาหมาหักค่ะ ที่หลังมีแผลหนึ่งแผล โชคดีนะค่ะที่เสียเลือดไม่มาก รับกลับได้เลยนะค่ะ และหมอจะนัดมาใหม่ รบกวนแจ้งประวัติน้องด้านหน้าด้วยนะค่ะ” ผมพยักหน้าก่อนจะเดินตามพยาบาลที่อุ้มไอ้ดำเดินนำหน้าผมไป ผมเดินไปเคาเตอร์ทำการกรอกประวัติไอ้หมาดำทันที

   “ไม่ทราบว่าไอ้ดำนี้กี่เดือนแล้วครับ พอจะรู้ไหมครับเขาพันธุ์อะไร??”

   “อืม น่าจะประมาณ 2 เดือนนะค่ะ ฟังน้องยังไม่ขึ้นดีเลย คอก็ยังไม่ค่อยแข็ง ส่วนเรื่องพันธุ์ตอนนี้ยังดูไม่รู้หรอกค่ะเพราะเค้ายังเด็กมาก แต่คงไทยผสมไว้โตขึ้นน่าจะพอดูออกแล้วเนอะ”

หมอพูดยิ้มๆก่อนจะยื่นใบเสร็จค่ารักษามาให้ผม โหววววววววววว! แพงไปอี๊ก!!! เอ๊าเถอะช่วยเพื่อนร่วมโลกไปหนึ่งตัวล่ะกัน ผมควักแบงก์พันออกมาจากกระเป๋า 5 ใบก่อนจะหันไปมองไอ้เด็กดำที่สลบคาอกพยาบาลสาว อิจฉานะไอ้เวรนี้ และดูทำแบ๊วเกิ๊น!!!

   “ขอโทษนะครับ ผมขอซื้อตะกร้าใส่สุนัข ที่นอนสุนัข กระบะทรายสำหรับสุนัขและจานข้าวสุนัข อ่อ อาหารพิเศษที่เหมาะกับไอ้ดำนี้อย่างล่ะหนึ่งนะครับ”

พนักงานสาวยิ้มๆตาหวานให้ผม ก่อนจะเดินมายื่นไอ้ดำให้ผมอุ้ม ผมรีบรับมาอุ้มเป็นเด็กเล็กๆเหมือนที่ชอบอุ้มน้องครีมบ่อยๆ ก่อนที่เธอจะเดินไปโซนขายของสำหรับสุนัข ผมพาไอ้ดำมานั่งที่เก้าอี้ตัวเดิม ก่อนจะถ่ายรูปไอ้หมาดำอัพขึ้นอินตราแกรมน้องครีมไม่มี IE หรอกผมไม่อยากให้เล่น ฮ่าๆๆ เดี๋ยวน้องครีมก็ได้เจอไอ้เด็กดำนี้แล้วคงต้องดีใจมากแน่ๆ หึหึ นี้คงเป็นวัดเกิดที่วุ่นวาย แต่ลงท้ายด้วยความอบอุ่นแน่ๆ

.

.

.

แคปชั่นภาพคือ “ลูกของเรา K&C”

=====================

มาแย้วววววววววววว! ไม่ดราม่านะ ฮ่าๆๆๆๆๆ

เจอกันใหม่จ้า ขอบคุณทุกกำลังใจและขอกำลังใจเหมือนเดิมนะจ๊ะ

มาช้าขอโทษทีเด้อ จุ๊บๆ งานวันเกิดพี่คิงตอนหน้าหวานหยด อิอิ

มีสมาชิกใหม่มาคือเบิดร์เดย์ ฮ่าๆๆ ที่ทำใครต่อใครหัวใจตกไปอยู่ตาตุ่มนึกว่าจะมีใครมีทำอะไรอีพี่คิงหรืออีพี่คิงจะเป็นอะไรไป หนังเหนียวจ๊ะบอกเลย ฮ่าๆๆๆๆ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 40 เบิดร์เดย์} 10/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 10-09-2014 23:39:14

มีลูกกันแล้ว!!! ยังไม่ได้อะจึ๋ยๆกันเลยนะ!!!

อ้ากกกกกกกกก น้อครีมน่ารัก

มีแขกรับเชิญหนุปิงด้วยยยยยยยยยยยย ไอ้ย่ะ ฟินนนน :katai4: :katai4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 40 เบิดร์เดย์} 10/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 10-09-2014 23:43:54

5555555
ไอ่เราก็นึกว่าจะมาม่า
สุดท้ายยย พี่คิงน่ารักอ่ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 40 เบิดร์เดย์} 10/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 11-09-2014 02:23:55

แสดงว่าชนไม่แรงมากสินะ น่าสงสารเจ้าเบิร์ดเดย์จริงๆยังเด็กอยู่เลย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 40 เบิดร์เดย์} 10/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: PaTtO ที่ 11-09-2014 04:09:13

แหม่.. ลูกของเรา :heaven

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 40 เบิดร์เดย์} 10/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 11-09-2014 07:46:03

ฮิ้ว ลูกของเรา อ๊าย :-[

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 40 เบิดร์เดย์} 10/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งข้าวหมาก ที่ 11-09-2014 08:00:31

เฮ้อ...โล่งไปไม่มาม่า แถมได้ลูกมาด้วย...อิ๊วๆ
:hao7:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 40 เบิดร์เดย์} 10/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: PURE LOVE ที่ 11-09-2014 08:08:16

“ลูกของเรา K&C” แหมมมม :-[
พี่คิงน่ารักจริง ๆ โชคดีของน้องเบิร์ดเดย์
ดีใจที่ไม่ดราม่า แต่คาดว่า น้องครีมเจอน้องเบิร์ดเดย์เมื่อไหร่
อาจมีดราม่าของพี่คิงตรงน้องครีมสนใจลูกมากกว่าอ่ะนะ :laugh:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 40 เบิดร์เดย์} 10/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 11-09-2014 08:44:41

หมาน้อยต้องทำให้น้องครีมหลงจนลืมอิพี่คิงแน่ๆ บอกเลย 555555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 40 เบิดร์เดย์} 10/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 11-09-2014 09:22:31

:L2: :L2: :L2: :L2: น่าร้ากกกก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 40 เบิดร์เดย์} 10/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 11-09-2014 09:30:44

แล้วมาดูกัน พี่คิง จะตกกระป๋องเพราะน้องหมารึเปล่า

555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 40 เบิดร์เดย์} 10/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 11-09-2014 09:47:11

ระวัง น้องครีมจะหลงลูก จนลืมพ่อ :laugh:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 40 เบิดร์เดย์} 10/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 11-09-2014 10:48:16

มีลูกแล้วจร้า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 40 เบิดร์เดย์} 10/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 11-09-2014 11:45:27

แหม่.....อิพี่คิง ไม่ค่อยเว่อร์เลยเนอะ 5555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 40 เบิดร์เดย์} 10/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 11-09-2014 13:42:02

น้องครีมเข้าใจตั้งชื่อลูกหมานะ เดี๋ยวจะหลงลูกหมาลืมพี่คิงแน่ 5555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 40 เบิดร์เดย์} 10/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 11-09-2014 13:56:01

น่าร๊าก ฟินอ่ะฟิน
หมาน้อยเบิร์ดเดย์ แต่เดาว่าพันธ์น้องหมาต้อไงไม่ธรรมดาแหงเรยอ่ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 40 เบิดร์เดย์} 10/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 11-09-2014 14:17:32

:hao3: :hao3: :hao3:ยังไม่ได้กินน้องดรีมเลยมีลูกซะแล้วววววววววว :hao3: :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 40 เบิดร์เดย์} 10/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 11-09-2014 16:55:41

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 40 เบิดร์เดย์} 10/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 11-09-2014 21:19:48

น้องครีมจะมีลูกแว้ววว อิอิ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 40 เบิดร์เดย์} 10/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 12-09-2014 01:25:11

อะๆมีลูกแร้ว5555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 40 เบิดร์เดย์} 10/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 12-09-2014 12:20:09

น้องหมา Birthday มีเพื่อนเป็น แมวดาวเทียม ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 40 เบิดร์เดย์} 10/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: tomnub ที่ 12-09-2014 23:19:23

มีลูกกันแล้ว....อิอิ น่ารักจริงๆๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 40 เบิดร์เดย์} 10/9/57 P.29
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 14-09-2014 18:22:06

ต้อนรับสมาชิกใหม่

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{แจ้งข่าวการอัพและขอคำปรึกษา} 16/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 16-09-2014 21:41:45

แง๊มมมมม

แจ้งข่าวมีมาไม่เว้นแต่ล่ะวัน เพื่อนๆคงเบื่อคนเขียนแล้วใช่ม๊า กระซิกๆ

แต่เค้าจะมาบอกว่า ตอนนี้งานรุมมากเย้ยยยยยยยย ทั้งเขียนข่าว เขียนสคิป ตัดต่อ ถ่ายงาน

เด็กนิเทศมันลำบากอย่างงี้แหละ ตอนตี 3 ทู๊กวันนนนนน จำไม่ได้แล้วว่านอน 8 ชั่วโมงครั้งล่าสุดตอนไหน ฮ่าๆๆๆ

อย่าอัพใจแทบขาดแต่หัวไม่แล้นจริงๆ

คือที่จะมาบอก เค้าของดอัพนิยายทุกเรื่องเป็นเวลา 2 วัน และไม่รับปากว่าวันที่ 3 จะมารึเปล่านะ

แต่พยายามจะมาน๊า และใน 2 วันนี้อาจจะมีแว๊บมาบ้างนิดหน่อยถ้าหัวแล้นและสามารถปลีกตัวออกมาจากกองงานได้

เออนี้เค้ามีเรื่องจะปรึกษาด้วย เค้าจะตั้งแฟนเพจในเฟชดีไหม คือเวลาแจ้งข่าวหรือโปรโมทอะไรก็จะได้ง่ายๆหน่อย ฮ่าๆๆๆ

เค้าคิดหลายตลบมากเพราะลำพังคนอ่านนิยายเค้าก็ไม่ได้เยอะแยะเหมือนคนอื่นเค้านี้สิถึงจะมีหลายเรื่องก็เถอะ คิกๆ

เอาเป็นว่าเราขอความเห็นหน่อยนะ หรือให้เค้าอัพแจ้งในนี้จะสะดวกกว่ากัน เอาที่สะดวกคนอ่านดีกว่าเนอะ ที่สำคัญสามารถทวงนิยายคนเขียนได้ตลอดเวลาไม่เว้นวันหยุดราชการ ฮ่าๆๆๆๆ

สุดท้ายนี้เราฝากด้วยนะค่ะ

◖◗ SERVITUDE ◖◗ จำนองรักแลกหัวใจไอ้แก่จอมร้ายพึ่งอัพตอน 10 ไป (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43095.0)
SECRET LOVE บ้านนี้ผมแอบมีรัก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42848.0)
สมมุติข้าหนีออกจากวัง {พลิกทุกตำนานหลอกเด็ก} (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42402.0)
º● Not Fat อ้วนไม่รักงั้นผอมก็ได้!!!●º>>>พึ่งอัพตอน 9 ไป (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43282.0)
◐ ● พ่อผมเป็นนักเลง(ตัวเล็ก)● ◐>>พึ่งอัพตอน3ไป (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43418.0)

:bye2:
[/color]

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพและขอคำปรึกษา} 16/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 16-09-2014 21:47:51

:mew2: เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ สู้ ค่ะ แล้วรีบมาอัพเน้อ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพและขอคำปรึกษา} 16/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: junpa ที่ 16-09-2014 21:54:06

สู้ๆน้า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพและขอคำปรึกษา} 16/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 17-09-2014 02:06:15

ดีเลยค่ามีแฟนเพจเชียร์ๆ พักผ่อนด้วยนะคะ โหมงานเยอะจัง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพและขอคำปรึกษา} 16/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 17-09-2014 03:32:59

:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆจ้าเป็นกำลังใจให้จ้า :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

ทำแฟนเพจก็ดีนะจะได้ติดตาม :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพและขอคำปรึกษา} 16/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 17-09-2014 08:58:50

สู้ๆ น้าคนเขียน

:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพและขอคำปรึกษา} 16/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 17-09-2014 09:02:55

สู้ๆค่าา :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพและขอคำปรึกษา} 16/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 17-09-2014 09:20:46

งานเยอะก็พักไว้ก่อนก็ได้ค่ะ เคลียร์งานเสร็จแล้วค่อยกลับมาทยอยลง
ส่วนเรื่องเฟซ ถ้าคนแต่งดูแลไหวจะเปิดก็ได้นะ แต่ข้าพเจ้าว่า แจ้งข่าวไว้ในกระทู้แบบนี้ก็โอเคนะคะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพและขอคำปรึกษา} 16/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 18-09-2014 16:34:11

ยังไงก็ได้ .. รอ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพและขอคำปรึกษา} 16/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 19-09-2014 09:28:51

เข้าใจจร้า o13 o13

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพและขอคำปรึกษา} 16/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: Noi ที่ 23-09-2014 09:36:19

:mew2: :mew2: :call:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพ} 25/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 25-09-2014 20:27:28

สำหรับเรื่องนี้อัพพรุ่งนี้นะจ๊ะ

เราตัดสินใจแย้วว่าจะไม่เปิดแฟนเพจ

กลัวแป้ก ฮ่าๆๆๆ เอาเป็นว่าถ้าอัพเรื่องไหนจะมาแจ้งแบบนี้แล้วกันเนอะ

ถ้าขาดการอัพก็จะมาแจ้งเรื่อยๆ

นี้ๆ คิดถึงน้องครีมกับอีพี่คิงกันม๊ะ อิอิ

ขอบคุณทุกกำลังใจและขอกำลังใจด้วยนะค่ะ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพ} 25/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 25-09-2014 21:30:04

รอต่อปายยย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพ} 25/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 25-09-2014 22:11:35

:mew1: :mew1: :mew1: :mew1:รอจ้าาาาาาาาาา :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพ} 25/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 25-09-2014 22:29:34

คิดถึงพี่คิงกับน้องครีมมากๆ คิดถึงคนเขียนด้วย อิอิ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพ} 25/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 25-09-2014 22:36:28

คราวนี้แหละ ได้เห็นพี่คิงตกป๋อง ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพ} 25/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 26-09-2014 06:18:08

วันนี้จะมาใช่มะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพ} 25/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 26-09-2014 16:57:36

o13 ปูที่นอนรอน้องครีมกับพี่คิงส์ รอรับขวัญลูกชายตัวใหม่ด้วย :hao3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 41 ความรู้สึกที่ชัดเจน} 26/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 26-09-2014 20:37:12

{CH 41 ความรู้สึกที่ชัดเจน}

{ K }♨

“น้องครีม นี้เค้กพี่หรอ”

“เบิร์ดเดย์เจ็บมากไหม ?”

หงิงงงงงงงง

   อ้อนๆ น่าหมั่นไส้ =_=’

   “น้องครีม…”

   “โอ๋ ไม่เจ็บนะๆ เดี๋ยวก็หายนะ วันหลังจะข้ามถนนก็ดูด้วยสิ คนขับก็ไม่ดูเลยเนอะ” แหนะ … มีกอดแนบอกด้วย =_=’ ไอ้หมานั้นก็รู้มากซบนิ่งเลย เดี๋ยวปั๊ดจับหักคอให้ตายซะนี้รู้สึกคิดผิดแล้วสิที่เอาไอ้หมาดำนี้กลับมา ฮึ้ยๆ

   “น้องครีม!!!”

   “พี่คิง เบาๆสิเดี๋ยวเบิร์ดเดย์ตื่นอ่ะ” ผมเงียบ … และทำไมกูต้องเงียบว่ะ!!!!! ผมกัดฟันกรอดๆมองไอ้หมาดำที่หาววอดใหญ่อยู่ในห่อผ้าที่น้องครีมเอามาห่อตัวเอาไว้ สบายเชียวนะมึ๊งงงงง

   “หึ!” ผมหันหน้าหนีเดินมาที่เค้กก้อนใหญ่กลางโต๊ะ ยืนมองมันก่อนจะนึกน้อยใจในโชคชะตา แง๊! น้องไม่มาอ้อนผมแล้วอ่ะ

หมับ!

   ผมคว้าพับเค้กอันเล็กๆขึ้นมาเคี้ยวกรุบๆ อาหย่อย แต่ไม่สบอารมณ์น้องน่าจะมานั่งป้อนผมเอาใจผมสิ ฮืออออออออออออ!

   “พี่คิง” มือเล็กๆกระตุกที่ชายเสื้อของผม มาง้อแล้วสินะ ชิชะ อย่างน้อยผมก็ยังสำคัญกว่าไอ้หมาดำนั้นแหละใช่ม๊า ...

   “เบิร์ดเดย์บอกว่าอยากนอนกับครีมอ่ะ ให้เบิร์ดเดย์นอนกับครีมนะ”

   “ไม่ได้!!!!”

   “ทะ ทำ ไมต้องตะคอกครีมด้วย”

   “ไม่ได้ตะคอก!!!! แค่พูด”

   “… ฮึก คะ ครีมทำอะไรผิด ฮึก ดุครีมทำไม …”

น้องครีมก้มหน้าบีบมือตัวเองน้ำตาหยดผล็อยๆ โธ่เว้ยบ้านผลิตน้ำตาหรือไงนะไอ้เด็กคนนี้ เฮ้อ … ผมรวบตัวน้องเข้ามากอดอุ้มเด็กน้อยขึ้นมาอุ้มก่อนจะพาไปนั่งที่โซฟาที่ไม่ไกลมากนัก เจ้าตัวน้อยนั่งซุกอกผมไม่ยอมห่างสะอึกสะอื้นพึมพำจนผมจับใจความไม่ได้ ไม่แค่คนเท่านั้นไอ้หมาตัวน้อยที่เมื่อกี้หลับอยู่บนโซฟาก็คลานตุบปะตุบเป้มาเกยพื้นที่ตักว่างของผม ครางหงิงๆ … งึมๆ กูจะร้องไห้บ้างแล้วนะครับ

“ดุครีมทำไมอ่า ฮือออออออ”

หงิงงๆๆๆๆๆ โฮ่ง ง๊องๆๆๆ

   “เอาล่ะๆ พอทั้งคนทั้งหมานั้นแหละ” ผมพูดเบาๆน้องเงยหน้ามามองผมนิดนึงก่อนจะมุดลงไปอีก ผมใช้มือข้างนึงลูบหัวน้องอีกข้างลูกหัวไอ้เจ้าเบิร์ดเดย์ แหมนะ เจอน้ำตาเข้าไปกูนี้ใจอ่อนได้ตลอดจริงๆ อ้อนเข้าไปนะไอ้ตัวเล็กอย่าให้ถึงตาพี่บ้าง หึหึ =,.=

   “ไม่ดุน้องนะ”

   “ครับๆ ไม่ดุ”

   “โกรธอะไรครีมอ่ะครับ บอกครีมหน่อยสิ ครีมไม่รู้”

   “เปล่าครับ”

   “ไม่จริงอย่ามาโกหก”

   “… หึหึ นี้แหนะเด็กน้อย” ผมกดหอมลงที่เหม่งน้อยๆของเจ้าหมีน้ำตาลน่ารักน่าชังที่ทำหน้ามุ้ยอยู่ ไม่หายมุ้ยสินะ ต้องซุกคอ น้องหัวเราะคิกคักผมเอาหนวดถูไถกับแก้มใสและจุ๊บลงบนปากแดงๆหลายต่อหลายทีจนเจ้าตัวหน้าแดงกล่ำ

   “ขอบขวัญพี่ล่ะเด็กน้อย”

   “เบิร์ดเดย์ไงครับ”

   “ไม่เอาสิ เบิร์ดเดย์พี่ให้น้องครีม … แล้วน้องครีมล่ะมีอะไรให้พี่ไหมเด็กน้อย”

   “ครีมไม่บอกหรอก” แหนะ เดี๋ยวนี้รู้จักทำหน้าตาเจ้าเล่ห์ใส่ผมซะด้วย อย่างงี้ต้องฟัด!!!!

   “จริงหรอ”

   “คิก จะ จริง อย่าแกล้งครีมสิ”

   “ไม่มีจริงๆหรอพี่น้อยใจนะ”

   “มะมี … วางอยู่ตรงโน้น”

   “เอ๊า ไอ้เบิร์ดเดย์ไปคาบมาสิ ทำตัวให้เป็นประโยชน์หน่อย!”

   “พี่คิง เบิร์ดเดย์เจ็บอยู่นะ!!!” น้องตีผมเบาๆคลานข้ามตัวผมไปอุ้มไอ้หมาดำมาไว้แนบอกและกลับมานั่งบนตักผมเหมือนเดิม หึหึ หมาอ้อนครีม ครีมอ้อนคิง อย่างงี้สิถึงจะยุติธรรม

   “คร้าบๆ ฮึบ!”

   “พี่คิงงงงงงงงงงงงงงง!” น้องร้องเสียงดังเมื่อผมอุ้มเด็กน้อยขึ้นพร้อมๆกับที่น้องอุ้มไอ้เบิร์ดเดย์ไว้ในอกเหมือนกัน หึหึ น่ารักจริงๆเด็กน้อยของผม

   ผมอุ้มน้องครีมเดินไปที่โต๊ะวางเค้กกองใหญ่เท่าบ้าน ก่อนจะกลับมานั่งที่เดิมพร้อมๆกับเจ้าตัวน้อยที่ซุกอกผมไม่ห่าง และหนังสือเล่มโตลายดอกไม้น่ารัก หึหึ เด็กน้อยทำอะไรให้ผมน้า …

   “อะไรน้า มีอะไรมาให้พี่หรอน้องครีม ในนี้มีอะไรหรอหมีน้อย”

   “ดะดูเองสิคนขี้แกล้ง” ผมหัวเราะในลำคอก่อนจะหอมลงเหม่งน้อยๆนั้นเบาๆและเปิดหนังสือเล่มโตนั้นออกด้วยความเบามือ

   หึหึ แอบไปถ่ายผมรูปนี้มาจากไหนน๊า ผมมองหน้าตัวเองตอนนอนหลับและเกือบจะหัวเราะออกมาดังๆคนอะไรหล่อแม้กระทั้งตอนนอน ยังไม่รวมแคปชั่นกับสีที่น้องใช้ตกแต่งแถมสติกเกอร์มุ้งมิ้งสุดๆ

   ‘พี่คิงนอนอยู่นั้นแหละ น้องครีมจะแอบถ่ายแล้วนะ อิอิ’

   และอีกหลายๆรูปที่ผมเผลอ ทั้งตอนที่ผมเล่นเกม อ่านหนังสือ เดินเข้าห้องน้ำ เดินออกจากห้องน้ำ กินข้าว ทุกอากัปกิริยา ที่ผมไม่รู้ตัวว่าน้องแอบถ่ายทั้งที่คอนโดและที่บ้านใหญ่ สงสัยตั้งแต่มีไอโฟนนั้นแหละ หึหึ เด็กโรคจิต ต้องจับลงโทษ!


   “แหม … อยากถ่ายกันก็ไม่บอกจะได้เก๊กหน้าหล่อๆให้ถ่าย เอาม๊ะๆ แชะสิแชะ หึหึ”

“ไม่อาววววววว … คิกๆ ชอบไหมครับ รูปพวกนี้มันทำให้ตลอดเกือบหนึ่งปีที่เราอยู่ด้วยกัน เราแทบจะตัวติดกันเลยนะครับ ครีมดีใจที่ทุกวันนี้ครีมมีพี่คิงอยู่” น้องว่าและซุกลงกับซอกคอผม หัวเล็กๆมุดไปมาอย่างออดอ้อน เอากระชับกอดเจ้าตัวน้อยเอาไว้ แหม ไอ้เจ้าเบิร์ดเดย์ป่านนี้คงแบนเป็นกล้วยทับแล้วมั่ง

   “พี่ก็ดีใจเด็กน้อย และปีหน้าเรามาทำอัลบั้มของเรากันไหม ?” ผมพูดและก้มลงไปหอมเด็กน้อยเบาๆ

   “ไม่เอาครีมจะถ่ายพี่คิงคนเดียว” เจ้าตัวน้อยพูดเสียงอู้อี้

   “อ่ะ … ขี้โกงนี้น่าตัวเล็ก”

   “มีความสุขมากๆ ครีมจะเป็นเด็กดี ไม่เชื่อรอดูเกรดเทอมนี้ได้เลยนะ อิอิ ”

   “รักน้องครีมนะ รักมากๆเลย ขอบคุณที่อยู่ข้างพี่นะ” น้องพยักหน้าก่อนที่จะร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ให้ผมคลอไปกับเสียงร้องครางหงิงของเจ้าเบิร์ดเดย์ … ผมมีความสุขจัง มีความสุขที่มีน้อง รัก คำ คำนี้มันชัดเจนกับผมมานานแล้ว และต่อจากนี้ผมคงไม่สามารถปล่อยน้องออกไปจากอ้อมอกได้อีกต่อไป ยอมแล้ว … แพ้แล้ว มีความสุขแล้ว …

   “พี่คิง”

   “หือ …”

   “พรุ่งนี้เอาเค้กไปให้น้องที่บ้านเด็กกำพร้ากันนะครับ”

   “ทำไมถึงอยากไปล่ะเด็กน้อย”

   “ครีมไม่อยากให้เด็กพวกนั้นเหงา … เหมือนครีมเคยเหงามาก่อน…”

ผมหอมแก้มน้องอย่างปลอบใจ ต่างคนต่างไม่พูดอะไรกันอีก ปล่อยกายให้โอบกอดกันใต้ความอบอุ่นที่โอบกอดหัวใจของกันและกัน

=====================================

มาแย้ววววว สั้นไปหน่อย แต่ก็มาตามสัญญาน๊า อิอิ

ขอบคุณทุกกำลังใจและขอกำลังใจด้วยนะค่ะ

เจอกันตอนหน้าจ้า เดี๋ยวแจ้งการอัพอีกทีนะค่ะ

ขออภัยที่มาไม่ได้บ่อยมากนัก ด้วยเหตุผลหลายประการ หวังว่าคนอ่านจะเข้าใจ

เทคแคร์เสมอนะค่ะ :man1:

มีรูปเบิร์ดเดย์มาฝากกกกกกกกก

(http://i60.tinypic.com/2d8l0mv.jpg)

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 41 ความรู้สึกที่ชัดเจน} 26/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: junpa ที่ 26-09-2014 20:55:41

ครอบครัวสุขสันต์ เบิร์ดเดย์แอบน่ารักนะ อิอิ
:katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 41 ความรู้สึกที่ชัดเจน} 26/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 26-09-2014 21:23:47

:mew1: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 41 ความรู้สึกที่ชัดเจน} 26/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 26-09-2014 21:29:00

o18 o18 o18 o18น้องครีมมีลูกแล้วววววววว :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 41 ความรู้สึกที่ชัดเจน} 26/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 26-09-2014 21:35:42

คิงแพ้เบิร์ดเดย์

คริคริ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 41 ความรู้สึกที่ชัดเจน} 26/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 26-09-2014 22:19:19

เบิร์ดเดย์น่ารัก 5555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 41 ความรู้สึกที่ชัดเจน} 26/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 26-09-2014 22:19:54

ต่อไปน้องครีมมีเบิร์ดเดย์มาเป็นเพื่อน อิพี่คิงตกกระป๋องแน่ๆๆๆ 55555

ปล. คนแต่งสู้ๆๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 41 ความรู้สึกที่ชัดเจน} 26/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 26-09-2014 22:38:34

เบิร์ดเดย์น่ารัก น่าหยิกจริงเชียว

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 41 ความรู้สึกที่ชัดเจน} 26/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 27-09-2014 02:20:11

น่ารักตลอดกาลเลยน้องครีม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 41 ความรู้สึกที่ชัดเจน} 26/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 27-09-2014 07:37:54

นึกว่า พี่คิง จะตกกระป๋องซะแล้ว 55555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 41 ความรู้สึกที่ชัดเจน} 26/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 27-09-2014 14:20:27

เบริ์ดเดย์น่าร๊ากกกกก พี่คิงหัวเน่า!! 55555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 41 ความรู้สึกที่ชัดเจน} 26/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 27-09-2014 14:48:42

ตอนท้ายนี่อบอุ่นน่ารักมาก เบิร์ดเดย์ก็น่ารัก พี่คิงจะตกกระป๋อง 5555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 41 ความรู้สึกที่ชัดเจน} 26/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 27-09-2014 17:06:22

Birthday แห่งความสุข ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 41 ความรู้สึกที่ชัดเจน} 26/9/57 P.30
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 27-09-2014 20:45:40

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งอัพจ้าแก้ไข} 1/9/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 01-10-2014 19:01:48

ฮัลโหลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลล ที่ร๊ากกกกก

เก๊ามาอัพพรุ่งนี้นะแจ๊ะ ขอเคลียงานก่อน

คือตอนนี้งานก็มานิยายก็มีธีมอยากจะเปิดเรื่องอีก ฮ่าๆๆๆๆ

พักก่อนเนอะสำหรับนิยายเรื่องใหม่

ขอบคุณทุกกำลังใจจ้าและขอกำลังใจด้วยนะ

พักนี้น้องครีมอืดเนอะ ครั้งหน้าไม่อืดล่ะ อิอิ

แก้ไขเป็นอัพวันที่ 4 /10/57 นะจ๊ะ เขียนบ่ออก ฮ่าๆๆ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งอัพจ้า} 1/9/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 02-10-2014 15:00:20

สู้ๆ ...

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งอัพจ้าแก้ไข} 3/9/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 03-10-2014 20:58:47

น้องครีมจร้า คิดถุงจุง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งอัพจ้าแก้ไข} 3/9/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: Nighttime ที่ 03-10-2014 22:25:09

:o8:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งอัพจ้าแก้ไข} 3/9/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: yaoisamasang ที่ 03-10-2014 22:59:38

:heave

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 42 ความจริงที่ไม่อยากรู้} 4/9/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 04-10-2014 23:26:00

{CH 42 ความจริงที่ไม่อยากรู้}

{ K }♨

วันเสาร์สกาวใจ ผมมองเด็กน้อยที่นั่งแป้นแล้นส่ายหัวดุ๊กดิกตามเพลงที่เจ้าเพชรเล่นเปียโนอยู่ ไอ้เด็กนี้เรียนรู้เร็วดี เรียนได้ไม่ถึงสองอาทิตย์เล่นเป็นเพลงซะและ ไอคิวมึงเท่าไรว่ะ อยากรู้จริงๆ

“พี่คิง พี่เพชรเล่นเก่งเนอะ ครีมอยากเล่นได้บ้าง” ผมโยกหัวเจ้าตัวเล็กที่วิ่งมาเกาะหลังผม เท่านั้นแหละครับไอ้ตัวอิจฉาอย่างเจ้าเบิร์ดเดย์ก็วิ่งมามุดๆเข้าที่ท้องผมด้วยคน นิสัยเหมือนกันจริงๆลูกกับแม่มัน ฮึฮึ น่ารัก

“ไอ้คิงเดี๋ยวพรุ่งนี้ไปต่างจังหวัดกับฉันนะ”

“ไม่ไปอ่ะพ่อ” ผมตอบพ่อได้ทันควันพร้อมกับรวบตัวน้องเข้ามากอดแนบอก ไอ้หมาเบิร์ดเดย์นี้แทบแบบเป็นกล้วยทับไหม้ ไม่เอาอ่ะผมไม่ไปผมจะอยู่กับน้องอ่ะ!

“ตลก ไปเก็บของ”

พ่อผลักหัวผมก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟาที่ไม่ไกลนัก เจ้าเพชรหยุดเล่นและเดินไปรินชาจากกาน้ำให้พ่อ แหมนะตาลุงสบายเชียวมีเจ้าเพชรดูแลไม่ขากตกบกพร่อง ยิ่งเพชรอยู่ในความดูแลของแม่ผมด้วยแล้วแม่ศรีเรือนยังยอมคำนับสามจอกเลยมั่ง

“ทำไมต้องไปอ่ะ ไปกี่วัน ปกติก็ไปคนเดียวได้ไม่ใช่หรือไง”

ผมใส่เป็นชุด อย่างว่าแหละถ้าคนๆนี้เอ่ยปากแล้วคงปฏิเสธได้ยาก แต่ก็ไม่อยากไปอ่ะ อยากอยู่กับน้อง บร๊ะแล้ว ผมกลายเป็นคนติดน้องมาก เหล้าบุหรี่นี้เกือบจะเลิกอยู่ล่ะเพราะครีมแพ้ ผู้หญิงนี้ไม่ต้องพูดถึงเลย จำไม่ได้แล้วจุดยุทธศาสตร์อยู่ตรงไหนหันมาสนใจหาผลกำไรของเด็กน้อยวันละนิดวันล่ะหน่อยสนุกกว่าเยอะเลย จะว่าไปจุดยุทธศาสตร์น้องอยู่ไหนนะ หุหุ=,.=

“กลับวันจันทร์เช้า เอ็งจำอานตได้ไหม คนที่เอ็งเคยขอให้เค้าซื้อของเล่นให้บ่อยๆตอนเด็กน่ะ เค้ากลับมาอยู่บ้านที่เชียงรายแล้วและเค้าก็อยากเจอเอ็ง”

“งั้นผมเอาน้องไปด้วย”

“ไม่ได้”

“ทำไมอ่ะ”

“ไอ้นตมันบ้าเด็กอยากโดนมันแย่งหรือไง”

ผมสะอึก … หน้าตาลุงที่เคยซื้อหุ่นยนต์มาประเคนให้ผมบ่อยๆตอนเด็กลอยเข้ามา … ไม่เอาอ่ะ ผมไม่อยากให้ใครเอาใจน้อง แต่ผมก็อยากไปขอบคุณเค้าที่ดูแลผมตอนเด็กด้วยเหมือนกัน … ง่ะ เอาจริงดิ นี้ผมต้องนอนโดยไม่มีตุ๊กตาน่ารักกอดถึงสองคืนเลยหรอ กระซิก

“ไปเถอะพี่คิง เดี๋ยวไลน์คุยกันนะ”

“แต่ว่า …”

“อิอิ เบิร์ดเดย์ดูสิคนแก่ขี้เหงาล่ะ” ผมเหง้าปากเมื่อน้องเอาไอ้หมาดำเดี้ยงขึ้นมาตรงหน้าผมแต่ก็ก้มลงหอมทั้งคนทั้งหมาคนล่ะฟอด ก็ได้ ผมจะลองดูแต่ถ้าไม่ไหวผมจะบินกลับทันที กระซิก ไม่อยากไป

.

.

.



“พี่เพชรครีมไม่อยากกินผัดกาดขาว พี่เพชรกินไหม”

ผมกระแอมขึ้นดักขอน้องครีมที่กำลังจะตักผัดกาดขาวในจานที่ผมพึ่งตักให้เมื่อกี้นี้ไปให้เจ้าเพชร รายนั้นก็ตามใจน้องน้องให้ทำอะไรก็ทำหมด ไม่ต่างจากผมหรอก แต่ถ้าเรื่องกินผมไม่ตามใจนะ น้องครีมเหลือบมองผมและเม้มปากเอาผักกาดขาวเข้าปากตัวเองและเคี้ยวยับๆ ทำท่าเหมือนจะอ้วกด้วยแต่สุดท้ายก็กลืนเข้าไปได้ ก่อนจะส่งยิ้มมาให้ผมแป้นแล้น หึหึ ถ้าไม่เกรงใจพ่อเกรงใจแม่ที่นั่งมองอยู่ผมจะจับฟัดให้หนำใจ มื้อเย็นที่ครบทั้งครอบครัวเต็มไปด้วยความสนุกสนาน เพราะเจ้าเบิร์ดเดย์และน้องครีมขยันทำอะไรน่ารักๆจนต้องหัวเราะออกมา

“น้องครีมหนูอยากเรียนศิลปะกับน้องเพชรไหมลูก พี่มิ่งสอนสนุกนะ เล่นดนตรีเป็นทุกอย่างด้วย เอาไหมจ๊ะ?”

“อย่าเลยแม่น้องครีมเรียนว่างแค่เสาร์อาทิตย์ให้น้องพักเหอะ”

“แต่แหม มันก็ไม่ได้หนักอะไรนี้เนอะ น้องเพชรยังชอบเรียนเลย เนอะ”

แม่ผมหันไปพยักเพยอให้เจ้าเพชร รายนั้นก้มหน้ากินข้าวนิ่งแอบหน้าแดงหน่อยๆ … ชักไม่แน่ใจแล้วสิชอบเรียนหรือชอบอะไร
กันแน่ ฮึฮึ ดีแล้วอย่างน้อยเพชรมันก็ไม่ได้จมปักกับอดีต ดีแล้วที่มีความสุข ส่วนไอ้มิ่ง ผมก็เห็นนะว่ามันก็คนดีถึงจะติสๆบ้าๆไปหน่อยแต่มันก็ไว้วางใจได้ ขืนมันทำอะไรเพชรสิ ผมนี้แหละจะบีบคอมันให้ตาย หรือไม่ก็น้องครีมนี้แหละจะไปร้องไห้ใส่หูมันจนมันอกแตกตายด้วยความสำนึกผิด

“ครีมอยากเรียนด้วยครับ”

“หึหึ ดีจ้าดี งั้นเสาร์อาทิตย์มาเรียนกับพี่เพชรเนอะ แม่จะได้บอกพี่เค้าไว้ว่ามีน้องน้อยน่ารักมาให้สอนอีกคนนึง อ่อ น้องครีมแม่ซื้อเสื้อผ้ามาให้หนูเพียบเลยสวยๆทั้งนั้น น้องเพชรชอบใจใหญ่เลยตอนแม่ซื้อมาให้ กินเสร็จแล้วเดี๋ยวไปห้องแม่เนอะ” แหนะ คราวนี้จะมีชุดสัตว์อะไรมาให้น้องครีมใส่อีกล่ะ คึกคึก ชักอยากเห็นแล้วสิ

“เอ็งดูตื่นเต้นกว่าน้องมันอีกนะไอ้คิง” ผมเหยียดยิ้มหวานให้พ่อทันที แหม ก็นะ เด็กมันน่ารักใส่อะไรก็น่ารัก

.

.

.

   ในตอนเช้าผมแทบไม่อยากจะตื่นเลย ตีสาม มีไฟล์บินตอน ตีห้า ต้องไปก่อนเวลาเพราะเสียเวลาด้านในอีกเยอะ ผมค่อยๆเลื่อนตัวออกจากเจ้าเด็กน้อยที่อยู่ในชุดนอนกบเขียวอื้อแต่น่ารักมาก ถ้าเป็นกบจริงๆคงเป็นกบตัวแรกที่ผมอยากจะจับปล้ำ หึหึ ฟอดดดดด ผมก้มลงไปหอมแก้มใสเบาๆก่อนจะลุกออกจากที่นอนมา แต่ยังไม่ทันจะพ้นเตียงก็ถูกดึงไว้เสียก่อน ผมหันไปแทบทรุดคืนสู่เตียงและพุ่งเข้าไปกอดเด็กน้อย เพราะแก้มแดงๆจมูกแดงๆกับตาแดงๆกำลังมองมาที่ผมแบบสะลืมสะลือ ปากน้อยค่อยๆขยับด้วยเสียงแหบพร่าน

   “ครีมไปส่งพี่คิงนะ”

   “หึหึ นอนเถอะเด็กน้อย เดี๋ยวตื่นแล้วโทรหาพี่นะ”

   “แต่ครีมไม่อยากนอนคนเดียว”

ผมใจอ่อนฮวบแต่ถ้าผมลงไปนอนกับน้องตอนนี้ ลุงนตคงไม่ได้เห็นหน้าผมไปอีกนาน ฮ่าๆๆๆ ไม่ได้ต้องใจแข็ง ผมก้มไปหอมน้องพูดกระซิบกล่อมเด็กน้อยอยู่นิดหน่อยเด็กน้อยก็ยอมปล่อยเสื้อผมและหลับตาลงหลับไปอีก ขี้เซาน่าจับปล้ำจริงๆ ผมค่อยๆเดินไปอุ้มเจ้าเบิร์ดเดย์ที่นอนอยู่บนเบาะนอนของมันอย่างเบามือเอามาไว้ข้างๆน้องครีม สองแม่ลูกเค้าก็ค่อยๆกอดกายกันเป็นภาพที่ผมปลื้มปิติจนหาไอโฟนมาถ่ายรูปไว้แทบไม่ทัน เอาล่ะตัดใจแล้วไป แค่วันเดียว … บร๊ะเจ้าหนึ่งวันหนึ่งคืนที่ผมต้องนอนช้ำใจอยู่คนเดียว ณ เชียงรายเมืองเหนือที่แสนโรแมนติกนะน่ะ …. แต่ก็ยังดีกว่าเอาน้องครีมไปเสี่ยงล่ะหว่า

ผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็มายืนมองดูเด็กน้อยที่นอนกอดหมาอย่างน่ารักน่าชัง ก่อนจะก้มลงหอมแก้มดังฟอดใหญ่และจุ๊บปากสีชมพูนั้นหลายต่อหลายทีเป็นการสั่งลา ก่อนจะตัดใจเดินออกมาจากห้อง แต่พอเปิดประตูออกมาก็เจอกับเจ้าเพชรที่กำลังจะเคาะประตูห้องผมพอดิบพอดี

“ว่าไงมาปลุกพี่หรอ”

“ครับ คุณพ่อให้มาเรียกครับ ท่านรออยู่ห้องรับแขก”

“โอเคเดี๋ยวพี่ไป พี่ฝากดูครีมด้วย” เจ้าเพชรพยักหน้าอย่างเข้าใจ ผมยกมือตบไหล่เค้าเบาๆก่อนจะลงบันไดไป พรุ่งนี้เจอกันนะเด็กน้อย จุบุ จุ๊บๆ

.

.

.

   พี่คิงไปตั้งแต่เมื่อไรกันน๊า …น้องครีมตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นแล้ว

   เด็กน้อยนั่งครุ่นคิดว่าตัวเองไม่ได้ตื่นไปส่งพี่คิงได้ยังไงในเมื่อตกลงกับตัวเองแล้วว่าต้องตื่นให้ได้ แถมพี่คิงก็ไม่ใช่คนทำอะไรเบาเงียบจนตัวเองไม่รู้สึกตัวสักหน่อย … เด็กน้อยไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองขี้เซาแค่ไหน

   เจ้าเบิร์ดเดย์กะเผกๆเข้ามาซุกที่หัวเข่าเด็กน้อยที่นั่งขัดสมาธิจ้องมองดอกไม้ในสวนอย่างเหม่อลอยอยู่พอรู้สึกถึงสัมผัสนุ่มนิ่มก็ก้มมายิ้มให้เจ้าหมาน้อยก่อนจะโอบอุ้มมันขึ้นไปไว้ที่อกราวกับมันนั้นเป็นลูกน้อยน่ารักของตัวเอง

   “เบิร์ดเดย์ เบิร์ดเดย์ว่าป่านนี้พี่คิงจะถึงรึยังนะ” น้องน้อยถามขึ้นอย่างเป็นห่วง เพราะตนเองจากเหตุการณ์ฝันร้ายครั้งนั้นก็ไม่เคยห่างจากคนตัวโตอีกเลย มีวันนี้ที่ต้องห่างกันมันทำให้ใจหวิว โทรไปก็ปิดเครื่องทำให้น้องครีมเป็นห่วงเอามากๆ

   “น้องครีม !” ครีมหันไปมองก่อนจะฉีกยิ้มเมื่อเห็นเพชรวิ่งเข้ามาหา

   “คุณแม่เรียก” น้องครีมรีบลุกพร้อมกับอุ้มหมาน้อยไปด้วย เด็กน้อยวิ่งดุ๊กๆมาในครัวก่อนจะรวบกอดเข้าที่เอวของป้าลินที่ยืนจัดขนมกล้วยลงในซึ้งเพื่อทำการอบ คุณป้าสูงวัยท่าทางใจดีหันมายิ้มก่อนจะก้มลงมาหอมแก้มเด็กน้อยอย่างเอ็นดู

   “ทำอะไรหรอครับป้าลิน”

   “ขนมกล้วยแหนะ อยากกินไหม”

   “ครับ ครีมชอบขนมกล้วย อิอิ พี่เพชรคุณแม่ล่ะครับ”

   “อยู่ในห้องหนังสือแหนะ”

เพชรที่กำลังนั่งเล่นกับเจ้าเบิร์ดเดย์อยู่พูดขึ้น เด็กน้อยเหยียดยิ้มก่อนจะวิ่งออกมาจากครัววิ่งดุ๊กๆจะไปหาคุณแม่ในห้องหนังสือที่คุณแม่ชอบหลบมาอ่านนิยายเป็นประจำแต่ก่อนจะถึงห้องหนังสือเด็กน้อยชะงักฝ่าเท้าเมื่อเห็นประตูห้องทำงานของคุณพ่อเปิดอ้าอยู่เอกสารกระจัดการจายเต็มไปหมดเพราะหน้าต่างถูกเปิดทิ้งเอาไว้ให้ลมพัดเข้ามาได้ …

   “แย่แล้วแบบนี้ก็แย่สิ” น้องครีมพูดกับตัวเองก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปปิดประต่าง และหันมามองเอกสารอะไรไม่รู้ที่หล่นเต็มพื้นไปหมด ก่อนที่เจ้าตัวเล็กจะถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ส่ายหัวอย่างขำๆและก้มลงเก็บเอกสารพวกนั้นทีล่ะใบทีล่ะใบ

   แต่แล้วมือเล็กก็ต้องชะงักกับกระดาษสรุปงานบางอย่างที่มือชื่อของเขาและชื่อของแม่เค้าขึ้นอยู่ ที่มันสะดุดตาเพราะเด็กน้อยไม่เคยลืมชื่อแม่ของตนเอง…

   มือน้อยสั่นเทาก่อนจะทิ้งเอกสารทุกอย่างลงกับพื้น กำกระดาษแผ่นนั้นแน่น ร่างน้อยทรุดลงกับพื้นอย่างเข่าอ่อน ตาแดงเอ่อคลอไปด้วยน้ำตาอ่านข้อความผลดีเอนเอนั้นซ้ำแล้วซ้ำเหล่า …

‘ไม่จริง’

เด็กน้อยพร่ำบอกับตัวเองแบบนั้น …

   “น้องครีมมาทำอะไรในนี้ลูกทำไมไม่ไปหาแม่ที่ห้องสมุดล่ะ ดูสิแม่มีหนังสือเล่มใหม่ให้หนูด้วยนะ… น้องครีมเป็นอะไรค่ะ น้องครีม! น้องครีมลูก!!! เพชร ป้าลิน ใครก็ได้ขึ้นมานี้หน่อย!!!!”

คุณแม่ร้องออกมาลั่นเมื่อร่างน้อยที่เธอเห็นว่ากำลังเข้ามาซนอยู่ในห้องผู้เป็นสามี ล้มฟุบลงกับพื้นอย่างที่เธอคาดไม่ถึง เพียงเวลาไม่นานคนในบ้านทุกคนแทบจะปรี่เข้ามาหาน้อง เพชรไวกว่ารีบวิ่งเข้ามาพยุงน้องไปห้องนอนของคุณแม่ที่อยู่ใกล้ที่สุดทันที
ร่างน้อยสั่นกลัวปากพึมพำอะไรบางอย่างออกมาทั้งๆที่กำลังหลับตาอยู่ เพชรเม้มปากก่อนจะหันไปบอกคุณแม่กับป้าลินที่ยืนกุมหัวใจดูด้วยใจระทึก

   “ตามอาหมอเถอะครับ น้องครีมเหมือนคนช็อก”

ผู้เป็นแม่รีบกุลีกุจอวิ่งหาโทรศัพท์ทันทีด้วยมืออันสั่นเทาเพราะความเป็นห่วงขีดสุด ในขณะที่ป้าลินรีบสั่งให้เด็กรับใช้ไปเอาผ้าขนหนูชุบน้ำมา เพชรจับมือน้องไว้แน่นก่อนจะขมวดคิ้วเมื่อเห็นมืออีกข้างของน้องครีมกำเศษกระดาษอะไรไว้แน่น

   เพชรหยิบมันออกมาดู … เขาไม่เข้าใจอะไรสักนิด กระดาษชิ้นนี้หรอที่ทำให้น้องครีมไม่สบาย มันเป็นเพราะอะไรทั้งๆที่ยังเห็นว่าน้องสบายดีร่าเริงอยู่หลักๆ …

   เพชรจ้องมองเด็กน้อยที่นอนหลับตาพึมพำอะไรออกมาไม่ได้ศัพท์ตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัวน้ำตาที่ไหลออกมาที่หางตา มันทำให้เขาแทบจะคลั่งตามไปด้วย … ไม่เอาไม่อยากให้น้องครีมเป็นแบบนี้ อยากได้เด็กน้อยน่ารักร่าเริงกลับมา …

====================

แววดราม่ามาแต่ไกล ทั้งหมดมันคือโชคชะตานำพา :เฮ้อ:

ไม่ได้อยากดราม่าแต่พล็อตมาแบบนี้ ฮ่าๆๆๆๆ :ling2:

ขอบคุณทุกกำลังจ้าเจอกันตอนหน้านะค่ะ :bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 42 ความจริงที่ไม่อยากรู้} 4/9/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: junpa ที่ 04-10-2014 23:54:17

เฮ้อ มีแต่เรื่องมาไม่หยุด แล้วเมื่อไหร่จะมีความสุขจิงๆจังๆหละเนี้ย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 42 ความจริงที่ไม่อยากรู้} 4/9/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 05-10-2014 00:03:56

เดาว่าต้องเป็นเอกสารเรื่องพ่อแม่ตัวจริงของครีมรึป่าว
ไม่นะ ห้ามแยกพี่คิงกับน้องครีมออกจากกันนะ :m15:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 42 ความจริงที่ไม่อยากรู้} 4/9/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 05-10-2014 00:47:56

น้องต้อยเจอเรื่องอีกแว้ววว

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 42 ความจริงที่ไม่อยากรู้} 4/9/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 05-10-2014 11:09:49

น้องครีม ได้รู้อะไรในกระดาษแผ่นนั้นกันแน่นะ ถึงกับทำให้ น้องครีม เป็นแบบนี้

อยากรู้ๆ มาต่อไวไวนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 42 ความจริงที่ไม่อยากรู้} 4/9/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 05-10-2014 12:46:51

โอ๊ะโอออออ O.o
เกิดอะไรขึ้นนนนนนน
น้องครีมเปนอาราย
พี่คิงห่างตัวทีไร เปนเรื่องทู้กที!!!!

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 42 ความจริงที่ไม่อยากรู้} 4/9/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: mutoo ที่ 05-10-2014 13:23:23

พล็อต เขียนงี้ จากคำว่า plot

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 42 ความจริงที่ไม่อยากรู้} 4/9/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 05-10-2014 16:18:14

เมื่อความจริงปรากฏ ทุกอย่างก็จะดีขึ้น ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 42 ความจริงที่ไม่อยากรู้} 4/9/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: capool ที่ 05-10-2014 18:23:45

:-[ โอ๊ยยยย!!! เบิร์ดเดย์น่ารักจังเลยยยยย แต่มีเรื่องเข้ามาอีกแล้ว อยากรู้จังว่าเกิดอะไรขึ้น :mew4: :mew6:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 42 ความจริงที่ไม่อยากรู้} 4/9/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 05-10-2014 21:58:38

:hao5: :hao5: :hao5:โอ๋ๆๆน้องครีมอย่าร้องไห้นะ :mew4: :mew4: :mew4: :mew4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 42 ความจริงที่ไม่อยากรู้} 4/9/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 05-10-2014 23:34:51

ทำไมต้องดราม่าเนี่ยยยยยยยย :m31:
เพลียยยย สงสารน้องครีม :mew4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 42 ความจริงที่ไม่อยากรู้} 4/9/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 06-10-2014 16:46:58

สวัสดีค่ะ เพิ่งเข้ามาอ่าน แหะๆ ปกติเราอ่านเรื่องปังปังล่ะ ฮ่าๆ
สนุกจังเลย น่ารัก อ่านแล้วรู้สึกชอบน้องครีมมากๆ
คิงก็นะ ขี้หวงมากก ชอบทุกคู่เลย
แต่รอลุ้น ปิงกับราช ฮ่าๆ
จะขอติดตามอ่านด้วยอีกคนค่า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 42 ความจริงที่ไม่อยากรู้} 4/9/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 06-10-2014 18:53:11

เฮ้ย เกิดไรขึ้น ผล DNA ของใคร อะไร อย่างไง ม่ายยยยยยยย ไม่เอาดราม่านะ :z3: :ling1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 42 ความจริงที่ไม่อยากรู้} 4/9/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 06-10-2014 19:08:28

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 42 ความจริงที่ไม่อยากรู้} 4/9/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 06-10-2014 19:22:29

พี่คิงไม่อยู่ซะด้วยสิ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 43 อดีตของเด็กน้อย} 9/10/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 09-10-2014 18:21:38

{CH 43 อดีตของเด็กน้อย}

   “ไอ้ครีม ไอ้ลูกพ่อแม่ทิ้ง ไอ้เด็กกองขยะ”

   “ครีมไม่ใช่นะ ครีมมีแม่”

   “แม่มึงเก็บมึงมาเลี้ยง เค้ารู้กันทั้งซอย แบร่ๆ ไอ้กองขยะ ไอ้กองขยะ ไอ้กองขยะ”

   “ไม่นะ ไม่จริง ครีมมีแม่ ครีมมีแม่เขม!!!!”

   “น้องครีม น้องครีม! หยุดพูดอะไรบ้าๆนะไอ้พวกเด็กบ้า!!!”

เด็กตัวน้อยวัย 6 ขวบ ถูกรวบเข้าไปกอดไว้แนบอกมารดาร้องไห้สะอึกสะอื้นแทบขาดใจ แก้มแดงปลั่งขึ้นจนกลายเป็นสีเข้ม น้ำตาไหลริน ปากน้อยเบะร้องไห้อย่างน่าสงสาร กอดจับเสื้อผู้เป็นมารดาที่กำลังด่าไล่เด็กชายวัยคะนองทั้งหลายไว้แน่น มันเป็นแบบนี้ประจำ สมัยนั้น น้องครีมเป็นเด็กชายตัวน้อยที่ไม่สามารถสู้ใครได้เลย ไม่มีความเข้มแข็งรั้งแต่โดยรังแกตลอดมา ด้วยเหตุผลดั่งกล่าว เด็กทุกคนจึงเห็นว่าเป็นเรื่องสนุกที่ได้กลั่นแกล้งคนที่อ่อนแอกว่าโดยความรู้เท่าไม่ถึงการว่าจะทำให้เด็กน้อยคนหนึ่งเสียใจตลอดมา

“ครีมมีแม่นะ ครีมมีแม่ นี้ไงแม่ของครีม อย่ามาว่าครีมนะ ฮึก อย่าว่าครีม”

“อย่าไปสนใจลูก เชื่อแม่นะ แม่รักครีม แม่รักครีมที่สุด แม่เป็นแม่ของครีมนะลูก” แม่เขมหญิงร่างท้วมหอมลงกระหม่อมบางเบาๆก่อนจะอุ้มลูกน้อยกลับบ้านท่ามกลางสายตาของเด็กหญิงเด็กชายที่กำลังทำท่าทางล้อเลียนไม่เลิก

   สลัมแห่งนี้ น้องครีมรู้ทุกซอกทุกซอยเพราะตัวเองอยู่มาตั้งแต่เด็กๆ แต่แม่แขมไม่ค่อยให้น้องไปไหนคนเดียวมากนัก เพราะกลัวขี้ปากใครต่อใครจะมาทำให้ลูกน้องเคืองใจ คนในสลัมต่างรู้ดีว่าน้องครีมไม่ใช่ลูกของเธอ และถ้าคนที่ใจดีหน่อยก็จะปิดปากเงียบ เว้นแต่พวกปากหอยปากปูที่ชอบเอาไปเม้าเอาไปนินทาใส่สีตีไข่จนเกินจริง ทั้งว่าแม่เขมแอบไปมีชายชู้ท้องไม่มีพ่อจนเกิดว่าเป็นน้องครีม บางก็ว่าน้องครีมเป็นลุกขอทานที่แม่เขมแบบไปมีสัมพันธ์ด้วย บางก็ว่า แม่เขมสมสู่มั่วจนเป็นเอดส์แถมยังมีน้องครีมมาอีก แต่คนพวกนั้นก็โดนแม่เขมด่ามานัดต่อนัดแล้ว แม่เขมเป็นช่างตัดผมอารมณ์ดีเธอมักจะร้องเพลงเต้นรำเวลาตัดผมไปด้วยทำให้มีลูกค้าติดเธอมากแต่ถ้าเมื่อไรที่มีใครมาว่าลูกของเธอเสียๆหายๆ เมื่อนั้นคนโดนด่าคงต้องไปรดน้ำมนต์ 7 วัด กันเลยทีเดียว

   “ครีม กินข้าวสิลูก เดี๋ยวของหวานมีขนมกล้วยของโปรดลูกด้วยนะ” ผู้เป็นแม่เกลี่ยกล่อมลูกน้อยที่นั่งขัดสมาธิก้มหน้าพยายามกลั่นน้ำตาอยู่ข้างๆเธอ บ้านของเธอเป็นบ้านไม้เก่าๆที่ปลูกติดกับบ้านข้างๆในไม่มีเฟอร์นิเจอร์หรูหราอะไรมีเพียงแสงไฟนีออนเล็กๆ กับห้องนอนห้องน้ำที่อยู่ถัดไปในตัวบ้าน

   “โว้ย! รำคาญจริงโว้ย นั่งโอ๋กันอยู่ได้ อีเขมไปเอาข้าวมาให้กูด้วยสิ กูก็หิวนะ” ภาพนั้นมันช่างบาดตาป้าใจร้ายที่เพิ่งกลับมาจากการเสียไพ่จนหมดตัวเธอกระแทกก้นนั่งลงรวบผ้าถุงชันเข่าขึ้นไม่ไว้ลายกุลสตรีไทย

   “อยากกินก็ไปหากินเอาเองสิพี่ ครีมไม่ต้องลูกนั่งลงกินข้าว และไม่ต้องร้องไห้ด้วยนะ ถ้าร้องแม่จะไม่โอ๋แล้ว”

น้องครีมที่ทำท่าจะลุกไปหยิบข้าวในครัวมาให้ป้าต้องรีบนั่งลงที่เดิมและปาดน้ำตาข้างแก้มทิ้ง อ้าปากกินข้าวที่แม่เขมป้อนมาให้ถึงปากน้อยๆนั้นอย่างขมขื่น เสียงของเด็กชายเด็กหญิงที่พากันโห่ไล่โห่ร้องมันยังดังอยู่ในโสนประสาทเด็กน้อยไม่เลิก

   “ชิ เอาใจกันเข้าไป ไปเก็บลูกใครมาก็ไม่รู้รักซะเหมือนงูห่วงไข่ โว้ย น่าเบื่อ ภาระ ๆๆๆๆ โอ๊ย! อีเขม!!!!! นี้มึงกล้าทำกูหรอ กรี๊ด โอ๊ย!!!!!!! ”

เสียงป้าใจร้ายดังตะหวาดขึ้นเมื่อแม่เขมเดินไปจิกหัวผู้เป็นพี่และตบปากดังเพี๊ยะก่อนจะโยนลงมาจากบ้านก้นกระแทกพื้นดังพลั๊กโดยไม่สนใจเสียงโหวกเหวกโวยวายของผู้เป็นพี่แม่เขมยืนท้าวสะเอวมองผู้เป็นพี่ที่นอนดิ้นอยู่ด้านล่างเรือนบ้านโดยมีน้องครีมเกาะอยู่ที่ขา แม่เขมก็พูดขึ้น

“ใครกันแน่ที่ภาระ พี่ตั้งหากวันๆไม่ทำห่าอะไรหาแต่หนี้แต่สินถ้าไม่เป็นกับความเป็นพี่เป็นน้องกูจะตบไม่เลี้ยงมากกว่านี้อีก จำไว้นี้ลูกกูถ้ามึงยังพูดจาพล่อยๆ อย่าหวังจะได้มีที่ซุกหัวนอน และคืนนี้ก็ไม่ต้องเข้ามาในบ้านไปนอนบ้านผัวแมงดามึงโน้น!!!!!”

แม่เขมตะหวาดลั่นจนคนข้างๆบ้านพากันออกมามองน่าแปลกที่ทุกคนต่างแสดงถึงความสะใจออกมาเมื่อเห็นแม่เขมที่นานๆจะแผงฤทธิ์จัดการพี่สาวผู้ไม่เอาอ่าวซะอยู่หมัด มีแต่น้องครีมที่เบะปากจะวิ่งลงไปช่วยป้าของตัวเอง แต่ผู้เป็นแม่อุ้มไว้และพาเข้าบ้านเสียก่อนไม่สนคำด่าตะโกนของผู้เป็นพี่สาว สักพักเสียงของพี่สาวเธอก็เงียบหายไป เหลือเพียงเสียงจิ้งหรีดที่ร้องในค่ำคืนที่มีเพียงสองแม่ลูกในบ้านไม้หลังเดิม

“แม่จ้า … ครีมเป็นลูกแม่ใช่ไหม”

“อืม … ครีมเป็นลูกแม่ … แม่เขมรักน้องครีมที่สุด… ไม่ต้องสนใจใครนะลูก เชื่อแม่คนเดียว” เด็กน้อยพยักหน้าก่อนจะหลับไปอย่างสุขใจในอ้อมกอดอันอบอุ่นรักของแม่เขมที่นอนมองฝาพนังไม้เก่าๆที่ผุเพราะปลวกกินเป็นรู … พลางคิดในใจอยู่คนเดียว

‘น้องครีม คือลูกของเธอ ไม่ว่ายังไง เธอก็คือแม่ของเด็กคนนี้ …รัก แม่รักน้องครีม รักที่สุดลูกของแม่ …’

"นกขมิ้นเหลืองอ่อนเอย
ค่ำแล้วจะนอนที่รังไหน
รังไหนนอนได้
สุมทุมพุ่มไม้เอย...ที่เคยนอน
ลมพระพายชายพัดเอย..มาอ่อน ๆ
เจ้าก็ร่อนเอย...มานอนรัง"

เพลงกล่อมนอนส่งเด็กตัวน้อยเข้าสู่นินทรา ...

.

.

.

   “ฮึก … ไม่จริง ครีมไม่เชื่อ แม่เขมไม่ตายนะ ไม่ตาย นี้ไงหมอครีมมีเงินรักษานะ รักษาแม่ให้ครีม แม่จ๋า แม่!!!!!”

เสียงร้องร่ำไห้ของเด็กน้อยวัย 15 ปี สวมเสื้อผ้ามอมแมมกับใบหน้าที่เลอะเทอะไปด้วยคราบน้ำตา ปล่อยถุงเงินเก่าๆที่ตัวเองแอบเก็บไว้ให้รอดพ้นจากมือป้าใจร้ายที่สั่งให้ทำงานอย่างไม่มีวันพัก เข้าไปกอดร่างนิ่งสงบของมารดาที่จากไประหว่างที่เด็กน้อยกำลังรีบมาที่โรงพยาบาลด้วยโรงมะเร็ง กระจุกผมของแม่เขม หล่นเกลื่อนไปทั่วบริเวณเตียงนอน แต่นั้นก็ไม่เท่ากับน้ำตาของเด็กน้อยที่ไหลออกมาเหมือนไม่มีวันหมด

   “แม่จ๋า แม่ ไม่เอานะ อยู่กับครีมสิ ไหนแม่บอกแม่จะไม่ตายไง ครีมมีเงินนะ ครีมจะรักษาแม่เอง ฮึก หมอครับ ช่วยแม่ผมนะ แม่ผม …”

   “หนู ทำใจดีนะ แม่หนูเสียแล้วลูก หมอเสียใจด้วยนะ”

   “ไม่จริง!!!!!!! แม่ แม่ แม่เขม ฮึก ไม่เอาแบบนี้ ไม่เอาแบบนี้!!!! ไม่เอา ป้า ป้า ป้าครับ แม่เขมฮึก แม่เขมไม่ตาย”

เด็กน้อยหันไปเห็นป้าใจร้ายที่เดินเข้ามาในห้องก็คลานเข้าไปกอดขาร้องไห้สะอึกสะอื้นหวังให้ป้านั้นช่วยแม่เขมให้ฟื้นขึ้นมา แต่แล้วน้องครีมก็ถูกผลักจนเซถลามาติดเตียงของผู้เป็นแม่ ก่อนที่ป้าใจร้ายจะเดินเข้าไปหยิบถุงเงินของน้องครีมขึ้นมา และชี้มือมาที่หน้าของน้องครีมอย่างโกรธแค้น

   “มึงนะมึง บังอาจซ่อนตังกูหรอ แม่มึงตายก็เรื่องของมันสิโว้ย!!!!”

เสียงผรุสวาทนั้นทำให้น้องครีมสะอึกค้างไปชั่ววูบหนึ่งก่อนที่น้ำตาจะเอ่อล้นมองแผ่นหลังของผู้เป็นป้าเดินจากออกไป มีเพียงคุณหมอและพยาบาลที่พยายามจะเข้ามาพยุงตัวน้องน้อยขึ้น แต่แล้วร่างเล็กนั้นก็กระตุกอย่างแรงและหมดสติฟุบลงไป แต่ที่แปลกก็คือ มือของผู้เป็นแม่ที่หมดลมหายใจไปนั้นอยู่ๆก็ร่วงลงมาข้างเตียง … ราวกับจะพยายามคว้าตัวลูกน้อยของเธอเอาไว้

... แต่ฝ่ามืออบอุ่นคู่เดิมนั้น …

ไม่มีสามารถกอดลูกรักของเธอได้อีก …

ตลอดกาล...

.

.

.

-ปัจจุบัน-

   “น้องครีมเกิดอาการช็อกขั้นรุนแรงทำให้หมดสติไปครับ หมอจะให้น้ำเกลือนอนพักสักครู่คงจะรู้สึกตัว ว่าแต่เด็กคนนี้ไปตกใจอะไรมาหรือ” ลุงหมอประจำตระกูลถามคุณแม่สุดสวยที่นั่งกุมมือน้องครีมที่นอนหน้าซีดสงบอยู่บนเตียงราวกับเจ้าหญิงที่ถูกแช่ด้วยน้ำแข็งมานานกว่าหลายร้อยปีนั้นไม่ห่างขึ้น คุณแม่ส่ายหัวก่อนจะพูดขึ้นเบาๆ

   “ฉันก็ไม่รู้ค่ะ อยู่ๆน้องครีมก็ไปเป็นลมในห้องสามีฉัน จากนั้นอาการก็อย่างที่เห็น”

   “แม่ครับ … ผมว่าผมทราบ” ทุกคนมองไปที่น้องเพชรที่นั่งกุมขมับในมือถือกระดาษที่ยับยู่ยี่อยู่ ป้าลินเดินไปหาน้องเพชรก่อนจะถามขึ้นเบาๆ

   “อะไรเจ้าเพชรเรารู้อะไร และนั้นกระดาษอะไร ?”

   “ผล DNA ของน้องครีม กับ … เอ่อ … คุณเขมอักษร คนนี้คือแม่ของน้องครีมใช่ไหมครับ”

   ป้าลินกับคุณแม่ขมวดคิ้วก่อนจะทำหน้าเหว่อออกมาพร้อมกันก่อนจะพากันมายืนตรงหน้าน้องเพชรเหมือนตะหงิดใจอะไรบางอย่างคุณแม่สะอึกออกมาเหมือนจะร้องไห้จนต้องเอามือปิดปากเอาไว้

   “ใช่แล้วจ๊ะ น้องครีมเล่าให้แม่ฟังเกี่ยวกับแม่เขมบ่อยๆ นะ ในกระดาษนั้นมีอะไรหรอน้องเพชร”

   “มันชี้ออกมาชัดเจนครับ ว่า … น้องครีมไม่ใช่ลูกของแม่เขม…”

   “ว๊ายตายแล้ว ! โอ้ย ฉันจะเป็นลม” ป้าลินกับน้องเพชรรีบเข้ามาประคองคุณแม่ให้ไปนั่งที่โซฟาก่อนที่ลุงหมอจะรีบเข้ามาประถมพยาบาลคุณแม่อย่างเร่งด่วน

นี้คงเป็นสาเหตุที่ทำให้น้องครีมช็อกขนาดหนัก เพราะตลอด 15 ปีที่ผ่านมา น้องครีมเข้าใจมาโดยตลอดว่าตัวเองเป็นลูกของแม่เขม ถึงแม้ใครจะพูดยังไง น้องครีมไม่เคยเชื่อ … แต่แล้วเมื่อความจริงปรากฏ ความมั่นใจ ความเชื่อใจ มันถูกทุบแตกสลายหายไปเป็นธาตุอากาศ

“ใช่จริงๆ นี้คือใบผล DNA ของจริงไม่ผิดแน่” ลุงหมอเอากระดาษใบนั้นไปดูก่อนจะพูดออกมาเบาๆ ป้าลินเม้มปากแน่นก่อนจะมองไปที่น้องครีมที่เริ่มมีน้ำตาไหลรินออกมาจากหางตาที่ปิดสนิท

“ฮึก แม่เขม แม่เขม ไม่จริง พี่คิง พี่คิงช่วยครีมด้วย พี่คิงฮึก พี่คิง” เสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นทำให้ป้าลินรีบวิ่งไปที่โทรศัพท์บ้านทันทีปล่อยให้น้องเพชรและลุงหมอดูแลน้องครีมที่กำลังอ่อนแอต่อไป

เมื่อถึงโทรศัพท์ป้าลินรีบยกหูก่อนจะกดเบอร์ที่เธอต่างจำได้ขึ้นใจ นั้นคือเบอร์ของเด็กน้อยที่เธอเฝ้าดูแลมาตั้งแต่ยังเด็กในฐานะแม่นม …

“ครับ ผมเพิ่งถึง กำลังจะโทรไปบอกพอดี” ปลายสายรับในเวลาไม่นานเพราะเพิ่งถึงสนามบินปลายทางพอดิบพอดี

“ตาคิงนี้ป้าเองนะ”

“ครับมาริลิน มอนโรของน้อง ฮ่าๆๆๆๆ”พี่คิงพูดด้วยน้ำเสียงขี้เล่นตามภาษานิสัยตัวเอง แต่ป้าลินต้นสายกลับไม่ขำเหมือนก่อน น้ำตาเม็ดใสคลอเบ้าเมื่อนึกถึงความปวดร้าวที่เด็กน้อยได้รับ มันก็แทบจะทำให้หัวใจคนเอ็นดูแทบจะสลายตามๆไปด้วย

“ตาคิง รีบกลับมาตอนนี้เลยได้ไหม”

“มีเรื่องอะไรครับป้า … น้องครีมเป็นอะไรรึเปล่า ?” พี่คิงน้ำเสียงนิ่งลงราวกับมีอะไรสะกิดใจอยู่ก่อนแล้ว

“คือ …”

ป้าลินกรอกตาไปมาก่อนจะถอนหายออกใจออกมาเฮือกใหญ่ …

======================

:hao5: น้องครีมมมมมมม พาป้าๆ เอ้ย พี่ๆ ซดดราม่ากันอึกใหญ่เลยน๊าาาาาาาา :mew6:

คนเขียนยอมรับผิดทุกประการที่เขียนดราม่าน้องครีมค่ะ :z6:

มาเป็นกำลังใจให้น้องครีมกันเต๊อะ :เฮ้อ:

เจอกันตอนหน้าจ้าาาาา

☂ร่มไทรกับเด็กกำพร้า ☂◆ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43895.0)

แปะจ้าเค้าเพิ่งเปิดเรื่องใหม่ :mc4:

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 43 อดีตของเด็กน้อย} 9/10/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 09-10-2014 21:24:44

:mew4: :mew4: :mew4: :mew4:สงสารน้องครีมอะ :mew6: :mew6: :mew6: :mew6:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 43 อดีตของเด็กน้อย} 9/10/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 09-10-2014 21:39:15

เปิดหลายเรื่องเยอะมากเลย จะมีเรื่องไหนใกล้จบแล้วบ้างไหมคะนี่?

ปอลอ ถ้าแม่เขมไม่ใช่ แล้วใครแม่แท้ๆล่ะนี่?

แล้วทำไมผลดีเอ็นเอนี้ถึงอยู่ที่บ้านได้ ใครสืบ? สืบเพราะอะไร??

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 43 อดีตของเด็กน้อย} 9/10/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: junpa ที่ 09-10-2014 21:39:41

ไม่เป็นไรนะน้องครีม ถึงจะไม่ใช่แม่แท้ๆ แต่ก็เป็นแม่ที่รักน้องครีมที่สุด

ซึ้งๆน้ำตาซึมกันทีเดียว สงสารน้องครีมอะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 43 อดีตของเด็กน้อย} 9/10/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 09-10-2014 21:42:07

น้องครีมยังมีพี่คิงนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 43 อดีตของเด็กน้อย} 9/10/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 09-10-2014 21:55:00

สงสารน้องครีม เมื่อไรจะหมดเวรหมดกรรมนะลูกกกกก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 43 อดีตของเด็กน้อย} 9/10/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 09-10-2014 22:03:14

โธ่ๆ เด้กน้อยยย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 43 อดีตของเด็กน้อย} 9/10/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 09-10-2014 22:53:32

อิพี่คิงมันเป็น superman ของครีมอยู่แล้ว เดี๋ยวอิพี่คิงจะกลับมาปกป้องน้องครีม น้องครีมไม่ต้องกลัว

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 43 อดีตของเด็กน้อย} 9/10/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 09-10-2014 23:47:22

สืบเพื่อ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 43 อดีตของเด็กน้อย} 9/10/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: black sakura ที่ 10-10-2014 00:00:39

พี่คิงงงงงงงมาปลอบน้องครีมด่วนเลยยยยยย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 43 อดีตของเด็กน้อย} 9/10/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 10-10-2014 09:13:51

ไม่เป็นไรนะ น้องครีม หนูยังมี พี่คิง กับบครอบครอบของพี่คิง อยู่นะ

เราสงสัยว่าทำไมผลตรวจ dna ถึงมาอยู่ที่โต๊ะ คุณพ่อพี่คิง ล่ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 43 อดีตของเด็กน้อย} 9/10/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 10-10-2014 12:19:44

เจ้าหญิงครีม น่ารักกกกกกก :heaven :heaven :heaven :heaven

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 43 อดีตของเด็กน้อย} 9/10/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 10-10-2014 13:13:44

ดราม่าเบาๆ ฮือออออ :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 43 อดีตของเด็กน้อย} 9/10/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 10-10-2014 13:42:53

พี่คิงรีบกลับมานะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 43 อดีตของเด็กน้อย} 9/10/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 10-10-2014 14:56:50

:m15: :m15: :m15: :monkeysad: :monkeysad: :impress3: :impress3: :impress3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 43 อดีตของเด็กน้อย} 9/10/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 10-10-2014 15:12:43

พ่อของคิงจะสืบเรื่องแม่ของน้องครีมทำไม น่าสงสารน้องเสียใจมากเลย
พี่คิงรีบกลับมาปลอบน้องครีมเร็วๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 43 อดีตของเด็กน้อย} 9/10/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 10-10-2014 16:26:51

บินไป บินกลับ อย่างรวดเร็ว ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 43 อดีตของเด็กน้อย} 9/10/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 11-10-2014 09:37:37

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 43 อดีตของเด็กน้อย} 9/10/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: kimjuy_o ที่ 11-10-2014 10:00:32

:hao5: สงสารน้องครีม
เป็นใครก็ต้องช็อคละนะ
แต่อย่าเสียใจไป เราเจอครอบครัวที่ดีแล้วนะครีม
รอตอนต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 43 อดีตของเด็กน้อย} 9/10/57 P.31
เริ่มหัวข้อโดย: ssipra ที่ 15-10-2014 12:14:07

พึ่งได้มาอ่าน ติดตามนะคะ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งการอัพแก้ไข} 16/10/57 P.32
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 15-10-2014 21:22:01

น้องครีมพี่คิง แก้ไขจ๊ะ เนื่องจากงานไม่เสร็จขอพลัดเป็นวันพรุ่งนี้ค่ะ 17/10

ขออภัยที่ช้า คนเขียนขอไปคิดประเด็นส่งอาจารย์ก่อน

หนักหน่วงเหลือเกิน =_='

:a5: :bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งการอัพ} 15/10/57 P.32
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 15-10-2014 21:30:08

:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:รอจ้าสู้ๆๆๆๆๆๆนะ :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งการอัพ} 15/10/57 P.32
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 16-10-2014 19:14:28

สู้ๆ ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 44 น้ำตากับคำขอโทษ} 17/10/57 P.32
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 17-10-2014 22:47:33

{CH 44 น้ำตากับคำขอโทษ}

   น้องครีมรู้แล้ว น้องครีมรู้แล้ว น้องครีม … รู้แล้ว โธ่เว้ย!!!! ทำไมมันเป็นแบบนี้ไปได้ว่ะ!!!!!!


   “ไอ้คิง ไฟต์ที่ไวที่สุดคืออีกครึ่งวัน”

พ่อผมเดินมาบอกพร้อมกับยื่นกาแฟกระป๋องให้ แย่ชะมัดสภาพผมตอนนี้เป็นห่วงน้องครีมเอาซะมากๆ กว่าจะไปถึงคงเย็นแน่ๆ เฮ้อ ผมไม่น่าทิ้งน้องเอาไว้เลย ไม่น่าจริงๆ เราห่างกันทีไร เป็นเรื่องตลอด ทำไมต้องเกิดเรื่องแย่ๆกับน้องครีมตลอด ผมสงสารน้องและโทษตัวเองที่ดูแลน้องไม่ดี ไอ้ผล DNA นั้นผมให้พ่อเป็นคนเก็บไว้ และดูแน่ชัดแล้วว่าพ่อต้องเก็บไว้ในเอกสารลับไม่น่าจะมากระจัดกระจายในห้องได้ … น้องครีมไม่น่าไปเจอ ไม่น่าเลย

   “เอาไงต่อ”

   “คงต้องรออย่างเดี๋ยวแหละพ่อ ผมไม่เข้าใจเลย น้องไปเห็นผล DNA ได้ยังไง ในเมื่อเรา …”

   “บางเรื่องก็เป็นไปตามชะตากรรมนั้นแหละ ความจริงคือความจริง แต่ถ้าหากจะสืบจริงๆมันก็ไม่ยาก …” พ่อลงนั่งไขว่ห้างข้างๆผมก่อนจะพูดขึ้น … มีคนจัดฉากให้น้องครีมไปเจอเอกสารงั้นหรอ

   “พ่อหมายความว่าไง”

   “มีไม่กี่คนหรอกที่จะทำเรื่องฉลาดๆแบบนี้ได้น่ะ”

“เพชรงั้นหรอพ่อ แล้วเพชรจะทำแบบนี้ทำไม”

“ไม่รู้ว่ะ … แต่ข้าว่าเพชรไม่เคยคิดร้ายกับเจ้าครีมหรอก เฮ้อ เอาเถอะกลับไปถึงให้ได้ก่อนแล้วค่อยว่ากัน” พ่อพูดจบก็กดโทรศัพท์หาลุงนตทันที ผมไม่เข้าใจอะไรสักอย่างอะ ทำไมเพชรต้องทำแบบนั้นด้วยหรือว่าไม่พอใจอะไรน้องครีมกันแน่ … แต่เพชรก็รักครีมมากนี้หน่า … โอ้ย งงไปหมดแล้วโว้ย!!!!

.

.

.

เพชร

   ผม … ไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ …

   ผมเป็นคนทำร้ายน้อง ผมเป็นคนให้น้องไปเจอ … ผมเอง เพียงแต่ว่าผมไม่คิดว่าน้องจะรับไม่ได้ถึงขนาดช็อกไปทั้งๆอย่างนั้น ผมคิดว่าน้องอาจจะแค่เสียใจ และทุกคนก็จะช่วยกันปลอบแลกกับการที่ได้รู้ความจริง ว่าแท้จริงแล้วตัวเองไม่ใช่ลูกของคนในสลัมคนนั้น … ผมแค่คิดว่าถ้าน้องครีมรู้ว่าตัวเองไม่มีแม่แบบนั้น … น้องครีมจะเลิกคิดว่าตัวเองต่ำต้อย เพราะบ่อยครั้งที่ผมคิดว่าตัวเองต้องเป็นน้องครีม และรู้ว่ามีแม่ที่จากไปเพราะโรคร้าย ผมก็รับไม่ได้แล้ว … ผมแค่อยากให้น้องครีมเลิกโทษตัวเองเพราะอย่างน้อย คนๆนั้นก็ไม่ใช่แม่ของน้องครีม

   แต่ผมคิดผิด … ผมคิดผิดทั้งหมด น้องครีมไม่เคยโทษตัวเองที่แม่เขมคนนั้นต้องตาย แต่เด็กคนนี้เลือกที่จะมองในมุมที่น่าจดจำ … ในความทรงจำของน้องครีมมีแต่แม่ผู้รักตนทำทุกอย่างเพื่อตน … ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจ ผะ ผมผิดเอง ผิดเองทั้งหมด ผม …

   ผมแค่คิดว่ามันนานเกิดไปแล้วกับความจริง … ผมแค่คิดว่าน้องควรจะรู้ความจริงด้วยตัวเอง และก่อนที่เด็กคนนี้จะเติบโตโดยที่ไม่รู้ความจริง … ผมแค่คิดว่าคนครอบครัวนี้สามารถทดแทนความเจ็บปวดนั้นได้ … แต่ไม่ใช่เลย … น้องครีมไม่เคยเอาความรักของใครมาแทนที่ใคร …

   ผมทำกับน้องแบบนี้ได้ยังไง …

   ผมค่อยๆเอาผ้าชุบน้ำเช็ดใบหน้าหวานของน้องครีมอย่างเบามือ ถ้าน้องตื่น … ผมอยากจะขอโทษน้อง ผมอยากจะกอดน้องเอาไว้ ผมอยากจะพูดความจริง … ผมเอง ผมเอง ผมเองที่เป็นคนทำเรื่องโหดร้ายแบบนี้

   “เพชร น้องครีมเป็นไงบ้างลูก”

   “ยังไม่ตื่นเลยครับ … แม่ครับ… ผม… ผม”

   “เพชร แม่รักหนูนะ … เรายังเด็กและอาจจะคิดอะไรแบบเด็กๆ แต่แม่เชื่อว่าหนูไม่เคยคิดร้ายกับน้องครีม เพชรรู้ไหม น้องครีมน่ะเห็นแบบนี้เข้มแข็งมากนะ หนูเองก็ต้องเรียนรู้ บางทีการรู้ความจริงมันไม่ใช่ทางออกทุกอย่างหรอกนะ มาม่ะ มาให้แม่กอดหน่อยสิ”

ผมเม้มปากน้ำตาค่อยๆไหลออกมาเป็นทาง ก่อนจะเข้าไปกอดคุณแม่เอาไว้ จริงสินะ … ผมเองก็ลูกใครก็ไม่รู้ ความจริงบางทีมันก็ไม่สำคัญเท่ากับความจริงในปัจจุบัน … ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจ

.

.

.

   ลงจากรถแท็กซี่ได้ผมก็วิ่งเข้าไปในบ้านทันที ไม่สนใจคุณแม่กับป้าลินที่ออกมารับหน้าตาตื่น วิ่งขึ้นไปบนห้องนอนของผมและน้องครีม ทันใดที่เปิดประตูเข้าไปได้ผมก็เห็นร่างเล็กสั่นเครือร้องไห้อยู่บนตักของเจ้าเพชร พอเจ้าเพชรเห็นผมก็ยกมือไหว้และดันน้องออก … เพชรเป็นคนทำน้องครีมร้องไห้ … เพชรเป็นคนทำ

   “พี่คิง ฮึก พี่คิง ครีมเสียใจ แม่เขม ฮึก แม่เขมไม่ใช่แม่ของน้องครีม ไม่ใช่อ่ะ” ผมรีบเข้าไปโอบกอดน้องครีมเอาไว้ น้องเกาะผมแน่นซุกหน้าลงกับไหล่ผม น่าสงสาร น่าสงสารเหลือเกิน ผมไม่เคยเห็นน้องครีมร้องไห้ฟูมฟายขนาดนี้

   “ไม่เป็นไรนะครับ ถึงจะไม่มีแม่ที่แท้จริง แต่น้องครีมมีคุณแม่ที่รักน้องครีมมากๆ มีแม่สุดสวย มีพี่คิง มีทุกคนอยู่นะครับ ไม่เป็นไรนะ”

ผมก้มลงไปหอมแก้มแดงๆเปียกชื้นนั้นก่อนจะกระซิบน้องข้างหู … ผมสงสารน้อง เด็กคนนี้เหมือนเอาน้ำตาแห่งความเสียใจตลอดทั้งชาตินี้มาใช้ในวันนี้หมดสิ้น สายน้ำเกลือที่เจาะลงบนแขนผิวบางนั้นค่อยๆมีเลือดซึมออกมาเพราะน้องครีมขยับเยอะ ผมกอดน้องไว้แน่นก่อนจะหันไปมองเจ้าเพชรที่ยืนก้มหน้าอีกมุมนึง เพชรเงยมามองผม ก่อนจะก้มหน้าลงไปอีก … ผมแค่ไม่เข้าใจทำไมต้องทำร้ายน้องครีม

   “ครีมกลัว ครีมกลัวมากเลย ตอนนั้นที่มีคนมาล้อครีมว่าครีมไม่มีแม่ คะ ครีมกลัว น้องครีมกลัว ฮือออออ พี่คิงน้องครีมไม่อยากจำได้แล้ว แม่เขมโกหก ฮึก โกหกกัน”

   “ไม่เป็นไรนะ น้องครีม ไม่เป็นไร นิ่งนะ อย่าร้องไห้ น้องครีมมีพี่นะเด็กน้อย อดีตคืออดีต ตอนนี้น้องครีมมีทุกคนที่รักน้องครีม … อย่างน้อยก็พี่ … พี่คิงรักน้องครีม รักมากๆ ชีวิตนี้พี่คิงมีแค่น้องครีม มีแค่คนเดียวตลอดไป”

   “พี่คิงไม่โกหกกันใช่ไหม ต่อไปนี้จะไม่มีใครโกหกน้องครีมใช่ไหม น้องครีมไม่อยากมีรู้ที่หลัง … นะ น้องครีมไม่อยากมาเสียใจอีก ฮึก ”

   “ครับ … ไม่มี” ผมหันไปมองเจ้าเพชร รายนั้นเม้มปากแน่นก่อนจะเดินเข้ามาใกล้เตียงน้องและนั่งลงข้างๆผม

   “น้องครีม … พี่เอง พี่เป็นคนทำให้น้องครีมเจอเอง พี่ขอโทษ พี่คิดว่าความจริงจะทำให้น้องครีมไม่นึกถึงอดีตอีก พี่ไม่เคยคิดทำร้ายน้องครีม”

   “ฮึก … พี่เพชร ฮึก มะ ไม่โกรธ ครีมไม่โกรธ ฮึก ครีมรักพี่เพชรมากเลย” น้องครีมกอดผมแต่เอามือไปจับแขนเพชร ผมหันไปมองเจ้าเพชรที่น้ำตาไหลออกมา … ไอ้ห่านี้กูอยู่ท่ามกลางเด็กน้อยขี้แยซะงั้น หึหึ

   “เพชรขอโทษนะครับพี่คิง”

   “เออ”

ผมว่าและเอามือไปวางบนหัวของไอ้เด็กนั้น จากที่โกรธๆเป็นไฟปะทุอยู่บนเครื่องบิน แค่เห็นน้ำตาผมก็ใจอ่อนวูบแล้ว คนเรามันผิดพลาดกันได้ อีกอย่างเจ้าเพชรไม่ได้คิดทำร้ายน้องครีม … แต่อย่าให้มีแบบนี้อีกได้ไหมว่ะ ใจผมจะเป็นบ้า ดูน้องครีมดิ ร้องไห้ไม่หยุดเลยอ่ะ ร้องจนตัวร้อนไปหมดแล้ว

   “น้องครีม ไม่เอานะ หยุดร้องเถอะ”

   “ฮึก ก็ครีมเสียใจ … แค่กๆ ครีมเสียใจ” นั้นไงไอแล้ว ผมนั่งปลอบน้องต่อไป เฮ้อ เด็กคนนี้ต่อให้ร้องไห้ยังไง ผมก็ยังมองว่าน่ารัก ถึงตอนนี้น้องจะเสียใจ แต่จะผิดไหมที่เวลาน้องร้องไห้ผมคิดว่าน่าจับปล้ำที่สุด… รักนะเด็กน้อย ไม่ว่ายังไง น้องครีมจะเป็นลูกใคร ไม่มีพ่อไม่มีแม่ … พี่ก็ยังรัก

   “มีพี่นะน้องครีม มีพี่นะครับ”

   “อื้อ ครีมรักพี่คิงมาก … ตะ แต่ตอนนี้น้องครีมคิดถึงแม่เขม ฮึก แม่เขมเป็นแม่ที่ดีมากๆ ตอนนั้นแม่เขมคงลำบากมากที่ไปเก็บลูกใครมาเลี้ยงก็ไม่รู้ ฮึก น่าสงสาร แคกๆ ฮึก ครีมขอโทษ ฮึก ครีมไม่ได้ตั้งใจเป็นภาระ”

   “ไม่เอาเด็กน้อย ไม่คิดแบบนั้นนะ แม่เขมรักน้องครีมมากๆ เชื่อพี่สิ ทุกคนก็รักของครีมมากๆ รักมากๆนะครับ”

   “ฮึก จริงๆน๊า จริงๆนะ ฮึก” น้องครีมสะอึกสะอื้นกอดคอผมแน่น ผมลูบหลังน้องจนสักพักน้องเบาลง และค่อยๆพล่อยหลับไปด้วยความเหนื่อย … หายเศร้าไวๆนะเด็กน้อย พี่คิงจะอยู่ข้างๆ จะคอยกอดเอาไว้ไม่ห่าง … รัก เจ้าหญิงของพี่ …

=====================

ไม่อยากมาม่าไปมากกว่านี้แล้วอ่า :mew4:

ความจริงคุณพ่อสืบเรื่องน้องครีมมาตั้งนานแล้วจ๊ะ แต่พี่คิงให้คุณพ่อปิดบังเก็บเอกสารไว้ไม่บอกใครแม้แต่คุณแม่

ใครนึกไม่ออกลองกลับไปอ่านตอนที่ 22 นะ

น้องครีมใกล้จบแล้วนะค่ะ

ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ มาสั้นนะค่ะตอนนี้ เพราะเดี๋ยวต้องกลับไปปั่นงานต่อ ฮ่่าๆๆๆ

:katai5: :katai4: :bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 44 น้ำตากับคำขอโทษ} 17/10/57 P.32
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 17-10-2014 23:00:07

มาม่าหมดลังยังค้าาา?

แล้วใครแม่จริงๆล่ะคะนี่?

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 44 น้ำตากับคำขอโทษ} 17/10/57 P.32
เริ่มหัวข้อโดย: junpa ที่ 17-10-2014 23:07:40

น้องครีมสู้ๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 44 น้ำตากับคำขอโทษ} 17/10/57 P.32
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 17-10-2014 23:27:52

:mew4: :mew4: :mew4: :mew4:น้องครีมสู้ๆๆๆๆๆๆๆนะคนดี :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 44 น้ำตากับคำขอโทษ} 17/10/57 P.32
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 17-10-2014 23:39:18

พี่ก็ว่าแล้ววววว ว่าเพชรต้องเป็นคนทำ :เฮ้อ:
แต่ก็ดีนะที่ให้น้องครีมรู้ความจริง น้องจะเข้มแข็งขึ้นไง
เอาพี่ติสแตกมาปลอบน้องเพชรเร๊วววววววววว :hao5:
รอตอนต่อไปน้าาาาาา

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 44 น้ำตากับคำขอโทษ} 17/10/57 P.32
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 18-10-2014 01:02:45

ต่างคนก็ต่างความคิดล่ะนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 44 น้ำตากับคำขอโทษ} 17/10/57 P.32
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 18-10-2014 02:00:31

ยังไงก็อย่าให้น้องครีมเศร้าไปกว่านี้เลยนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 44 น้ำตากับคำขอโทษ} 17/10/57 P.32
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 18-10-2014 11:03:22

ครีมสู้ๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 44 น้ำตากับคำขอโทษ} 17/10/57 P.32
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 18-10-2014 11:14:12

ความเศร้า บางครั้ง ทำให้คนเราเข้มแข็งขึ้น ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 44 น้ำตากับคำขอโทษ} 17/10/57 P.32
เริ่มหัวข้อโดย: Bb nale ที่ 18-10-2014 20:46:12

เพชร มองจากภายนอกแลเป็นผู้ใหญ่แต่ที่จริงก็ยังเป็นเด็กน้อยที่มีความคิดไม่ประสีประสาอยู่ดี

แต่ไม่โกรธ เพราะชอบน้องเพชร(เกี่ยวไหม?)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 44 น้ำตากับคำขอโทษ} 17/10/57 P.32
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 18-10-2014 21:24:26

เอาล่ะๆ เจ๊รู้ว่าน้องเพชรหวังดี
ไม่โกรธค่ะ ไม่โกรธ
แต่คราวหน้าต้องปรึกษาผู้ใหญ่ด้วยเนอะ จะได้ไม่เกิดเหตุผิดพลาดอีก ^ ^

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 44 น้ำตากับคำขอโทษ} 17/10/57 P.32
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 19-10-2014 08:18:57

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพ} 24/10/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 24-10-2014 20:12:47

เย้ สวัสดีจ้า มาแจ้งสถานการณ์คนเขียนตอนนี้

ฮ่าๆๆๆๆๆ

การบ้านเยอะมาก! คิดงานไม่ออก นิยายไม่ต้องพูดถึงเลย ไม่อยากฝื่นกลัวเขียนออกมาแล้วแปลกๆ

ขอผลัดน้องครีมไปวันอาทิตย์นะค่ะ อาทิตย์ที่ 26 ดึกๆ เนอะ ขอโทษที่หายไปนานสำหรับเรื่องนี้

เจอกันค่ะ :bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพ} 24/10/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 25-10-2014 00:34:14

จะรอครับบบบ. :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพ} 24/10/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 26-10-2014 06:16:19

:katai4: :katai4: :katai4: :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพอีกรอบจ้า} 27/10/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 27-10-2014 22:00:41

สถานการณ์ตอนนี้งานคนเขียนสงบแล้วจ้า

วันนี้ส่งงานชิ้นใหญ่ไปสองชิ้น 5555

แต่คนเขียนนอนตี 4 มาสามวันแล้ว

เพราะแบบนี้เลยมาขอผลัดอัพเร็วที่สุดคือวันพรุ่งนี้นะค่ะ (27/10)

ช้าที่สุดวันอาทิตนะค่ะ ขอโทษในความไม่สะดวกค่ะ :)

ขอตัวไปนอนก่อนน๊า งานเพิ่งผ่านตอน 3 ทุ่ม 5555555 :z3:

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพอีกรอบจ้า} 27/10/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: Bb nale ที่ 31-10-2014 18:47:43

พักผ่อนให้เต็มที่แล้วค่อยกลับมาลุยต่อก็ได้ จะได้ฟิตๆ 55

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพอีกรอบจ้า} 27/10/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: SarA_note ที่ 07-11-2014 15:43:01

หายเด้

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพ} 8/11/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 08-11-2014 17:38:17

หลังจากที่เลื่อนอัพมานานมาก ฮ่าๆๆๆๆๆ

เค้าจะอัพนิยายทุกเรื่องหลังวันอังคารนะค่ะ

พอดีงานเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกก

ต้องเครียให้เสร็จก่อนวันนั้นอ่ะ งิงิ

รอน้องครีมกันหน่อยนะค่ะ จุ๊บๆ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวการอัพ} 8/11/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: Bb nale ที่ 08-11-2014 19:06:13

รอได้ๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 3 M & P H } 13/11/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 13-11-2014 19:06:04

{SPECIAL 3 M & P H }

   น้องครีมไม่สบายเพราะร้องไห้หนักผมสงสารน้องเพราะน้องครีมร้องไห้ตลอดเวลาจนตาบวมเป่งแทบปิดตื่นมาก็ร้องไห้ ร้องไห้จนพล่อยหลับไป ผมไม่มีอะไรที่สามารถช่วยน้องได้ นอกจากดูแลอยู่ห่างๆในช่วงที่พี่คิงไปเรียน นอกนั้นพี่คิงก็แย่งหน้าที่ผมไปหมด ผมนั่งมองน้องครีมที่นอนอยู่บนเตียง หน้าซีดนั้นทำให้ผมใจหาย ถึงแม้ลุงหมอจะบอกว่าทางร่ายกายไม่เป็นอะไร แต่ผมก็อดเป็นห่วงไม่ได้ ยิ่งเป็นเพราะผมด้วย … ผมยิ่งรู้สึกผิดเอาซะมากๆ

   “น้องเพชร” เสียงร่าเริงของพี่มิ่งดังขึ้นพร้อมกับประตูที่เปิดออก

ลืมไปเลยแหะว่ามันนี้มีเรียนศิลปะกับพี่มิ่ง ไม่รู้ทำไมแค่เห็นหน้าเค้า ผมก็เหมือนปลดปล่อยทุกอย่างออกมา น้ำตาที่เคยคิดว่าจะไม่ไหลแล้วก็ไหลออกมาอีก ความรู้สึกผิดถาถมเข้ามาจนผมตั้งตัวไม่ติด พี่มิ่งดูมึนๆหน้าตาแตกตื่นรีบวิ่งเข้ามาหาผมและยังไม่ทันจะพูดอะไรอีกเค้าก็ดึงผมเข้าไปกอดไว้แน่น ผมซบลงบ่าพี่มิ่งร้องไห้พยายามกลั้นเสียงเอาไว้ กลัวน้องครีมตื่น … น้องครีมเป็นคนช่วยชีวิตผม … ผมสำนึกไว้ในใจตลอด ไม่เคยคิดจะทำร้าย …แต่ผมก็ทำ

.

.

.

-มิ่ง-

   “อ่ะ หม่ำๆ”

ผมพาไอ้เด็กขี้แยออกมานั่งสูดอากาศ สวนสุขภาพแถวๆหมูบ้าน เจ้าเด็กน้อยเงยหน้ามองไอติมโคนกะทิในมือผมและทำท่าจะปฏิเสธผมเลยจิ้มเข้าไปในปากหนึ่งที เจ้าเพชรเลยหยิบไปกินแต่โดยดี แหมนะเล่นเอาณเดชหล่อตกใจหมด เข้าไปหากะจะวิ่งสไลด์เข้าไปแกล้งแต่อยู่ๆมองหน้าและก็ร้องไห้ซะงั้น พอถามไปถามมาก็ได้ความว่าไปทำแสบกับน้องครีมเอาไว้ เด็กยังไงก็คือเด็กวันยังค่ำ ผมล่ะไม่อยากจะเชื่อเลย หึ ดูทำหน้าเข้าสิ เหมือนเด็กหลงทางเลย ปากแดงแก้มแดงตาแดงไปหมด หมดคราบไอ้เด็กยอมหยิ่งเลยว่ะ

   “ขี้แย”

   “…”

   “เด็กขี้แย”

   “…”

   “แว่! ไอ้เด็กขี้แยยยยยย โอ๊ย!!!” แง๊ม จมูกณเดชหักขึ้นมาจะทำยังไง ใจร้ายชะมัดเห็นเอาแต่ก้มหน้าผมเลยมุดเข้าไปหาแค่นั้นเอง ผมมุ้ยหน้าทำเป็นงอนหันหน้าไปทางอื่น รอแล้วรออีกไอ้เด็กบ้าก็ไม่ง้อผมสักที แอบหันไปมองก็เจอตาแป๋วๆเศร้าๆมองมาที่ผม แง๊ะ ใคร๊จะใจร้ายไปแกล้งเด็กขี้แยลงน๊า

   “คิดมากน๊า เล่นกระดานหกกันไหม” ผมชวนเจ้าเพชรเล่น ไม่ได้เล่นนานล่ะ คิดถึงอ่ะ

   “ผมไม่ใช่เด็กล่ะนะ”

   “อ้าวเหรอ ก็เห็นร้องไห้เป็นเด็ก หึหึ”

   “ก็ผมเสียใจนี้หน่า”

   “ไม่มีใครโทษเรานะ ทุกคนเข้าใจ”

   “ผมอยากหนีไปไกลๆ พาผมไปหน่อยได้ไหม” ไอ้เด็กน้อยอ้อนผมที่ผมไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน

   “ถ้าเราไป … และน้องครีมล่ะ ไม่รับผิดชอบหน่อยหรอ ?” เจ้าเพชรส่ายหน้าพึมพำบอกอยากจะดูแลน้องครีม น้ำตาคลอเบ้า อ๋อย เหมือนหมาโดนดุหลงทางมาเลยแหะ =_=’ เอาไงดี

   “โอเค งั้นไปเที่ยวกัน”

   “ไม่เอาอ่ะ … จะกลับไปดูน้องครีม กลับกันเหอะ”

   “ไปเหอะน๊า ไอติมละลายหมดแล้ว”

ผมก้มลงไปกินไอติมในมือเด็กขี้แยที่ยืนเอ๋อเกาะเสื้อผมแน่น พอเห็นว่าผมก้มไปกินเจ้าตัวก็แกล้งผมด้วยการเอามาจิ้มหน้าผมเฉย เดี๋ยวปั๊ด ปล่อยทิ้งกลางทางซะนี้ ก็ได้แต่คิดล่ะครับจริงๆก็พาเดินมาที่เวสป้าน้อยๆแสนน่ารักของผมและยื่นหมวกให้เด็กแมวหง่อย ผมพาน้องขับออกมานอกเมือง สายลมเริ่มเป็นใจ แขนน้อยๆที่รัดพุงผมอยู่ทำให้รู้ว่าคนข้างหลังยังไม่หลับ

   “เป็นไงได้ลมเย็นๆ ดีขึ้นรึยัง” ผมถามโต้ลมจนเหงือกแห้ง น้องเพชรเอาหน้าที่ที่ซุกกับหลังผมส่ายไปมาเหมือนลูกแมวอ้อนๆ ใครไม่รู้จักไอ้เด็กคนนี้ คงไม่คิดว่าจะมาโมเม้นต์แบบนี้สินะ ขอร้องอย่างอิจฉาพี่ทำบุญมาเยอะ ฮิฮิ

   “อยากไปไหน?” ไอ้ตัวเล็กส่ายหัวอีก แหมนะ ถ้าเป็นคนไม่บริสุทธิ์ใจคงพาน้องเลี้ยวเข้าโรงแรมด้านหน้าแน่ๆ แต่ผมคนดี ผมก็เลยพาเลี้ยว… เลี้ยวเข้าซอยร้านอาหารชื่อดังน่ะนะ ฮ่าๆๆๆๆ

   “อยากกินอะไร” ผมถามเจ้าเพชรที่นั่งมองน้ำในแก้วพลาสติกของตัวเองเพลิน ร้านที่ผมพาน้องมามันไม่ใช่ร้านหรูอะไรหรอกครับ เป็นข้าแกงธรรมดา ผมมากินกับไอ้เฟอร์บ่อยอยู่เพราะอาหารอร่อยถึงพ่อค้าจะถ่อยไปหน่อยก็เหอะ

   “กินไร” นั้นไงยังไม่ทันไรไอ้เฮียหน้าโหดพ่อครัวหัวป่าก็เดินมาที่โต๊ะผม คิดเอาแล้วกันมากินบ่อยจนสนิทกับเจ้าของร้านอ่ะ ไม่ได้โม้นะ แค่คุยให้ฟัง

   “ใจเย็นดิเฮียนี้ลูกค้านะ”

   “ไม่อ่ะ กูทำให้แดกและยังบ่นแล้วไอ้ทอมนี้ใครว่ะ”

   “แหม ผู้ชายเฮียยยย เฮียนี้เพชร เพชรนี้เฮี้ย” ผมแอบเดิมไม้โทไป โต๊ะข้างๆแอบฮาแต่ไอ้คุณเฮียนี้หน้ายักษ์ไปอี๊ก อะไรว่าเนียนแล้วเชียว

   “อ่ะ ยิ้มแล้ว แฮ่ ไม่ต้องเก๊กหน้าหรอก”

   “ผมเอาต้นจืดหมูสับ” ผมอมยิ้มเมื่อปากบางๆนั้นแยมยิ้มออกมา ก่อนที่จะร้องห้ามไอ้เฮียที่เดินเข้าไปในห้องครัวแล้ว แหมมมมมมม! ผมยังไม่ได้สั่งเลยอ่ะ ใจร้ายจริงๆ

   เรานั่งกินกันสักพักเจ้าเพชรก็กินมุบมับๆ ดูเหมือนจะไม่คิดมากแล้วมั้ง ก็ดูขยันรับมุขผมด้วยการเงียบตามปกติไม่เบะปากทำท่าจะร้องไห้เหมือนเมื่อตอนเช้า เด็กคนนี้ไม่มีวันคิดจะทำร้ายใครหรอก ในเมื่ออดีตครั้งนั้นมันพิสูจน์แล้วว่าน้องไม่ทำร้ายใครทั้งสิ้นทั้งๆที่มีโอกาสหลายๆต่อหลายครั้ง ผมนึกไม่ออกเหมือนกันถ้าวันไหนเพชรจำได้ ผมยังจะมีเรื่องราวอยู่ในวงจรชีวิตของน้องอีกรึเปล่า

   “ผมอยากกินบัวลอย” ช่างเถอะ เอาว่าตอนนี้น้องมีความสุขผมก็ดีใจแล้ว ปล่อยมันไป … ว่าแต่ไอ้เฮียนี้เอาบัวลอยมาเสริฟไวไปปร๊า!!!!

.

.

.

   นกน้อยบินถลาลงมา… จิกเข้าที่หัวผม!!!! โว๊ะ ไอ้นกบ้านี้ อาหารก็มีเยอะแยะจะมาจิดหัวตูทำไมว่ะ!!!!

   ผมปัดไอ้นกพิราบที่บินมาเกาะหัวผมออก และเหลือบมองไปที่เจ้าเพชรที่นั่งโปรยอาหารให้นกอยู่ข้างๆ หน้าตาด้านข้างของเจ้าเด็กนี้ไม่ต่างจากผู้หญิง ผิวสีน้ำผึ้งเนียนกับตาคมสวยที่เหม่อมองนกที่บินมากินอาหารจากมือ ในบรรยากาศยามเย็นแสงอาทิตย์ทอแสงเป็นสีส้มนวล … ให้ตายสิ ผมกำลัง เบี่ยงเบน แต่ทำไม … ผมถึงรู้สึกมีความสุขจัง … พ่อจ้าแม่จ้า ลูกว่าลูกค้นพบตัวเองแล้ว .. ให้ตายสิ ขนลุกชะมัด

   “เพชร”

   “หือ”

   “ไม่คิดมากแล้วนะ น้องครีมไม่โกรธเราแล้วเนอะ”

   “แต่ยังไงผมก็คือคนทำร้ายน้อง …”

   “ต่อจากนี้ไป น้องครีมก็จะเข้มแข็งขึ้น และเพชรเองก็ต้องเข้มแข็งด้วยรู้เปล่า”

   “ครับ …”

เจ้าเพชรรับคำผมก่อนจะก้มหน้ามองอาหารนกในมือตัวเอง เหมือนคิดอะไรบางอย่างอยู่ เป็นภาพที่ผมอยากจะหยิบกล้องถ่ายรูปขึ้นมาถ่ายซะให้รู้แล้วรู้รอดมันมหัศจรรย์นะที่ผู้ชายคนนึงจะสวยดุถึงขนาดนี้ และมันก็มหัศจรรย์ที่ผมกำลังหลงรักเด็กคนนี้

   “เพชร”

   “หือ …” คราวนี้ผมไม่รอให้เด็กน้อยทำหน้าจะร้องไห้อีก ครับยืนหน้าเจ้าไปและจุ๊บลงที่ริมฝีปากบางอย่างบางเบา … แม่ผมสอนเสมอว่าให้ซื้อตรงกับใจตัวเองดีที่สุด

   “มันไม่ดีนะพี่มิ่ง … เพชรไม่ดีนะ” น้องผลักหน้าผมออก แต่ผมไม่สนใจจับเด็กน้อยฟัดแก้มเสียให้หายหมั่นเขี้ยว เด็กคนนี้มีอะไรไม่ดีงั้นหรอ ผมว่านะชีวิตของทุกคนไม่มีใครสมบูรณ์แบบหรอก เพราะต้องหาชีวิตของอีกคนเข้ามาเติมเต็ม … ตอนนี้ผมก็เชื่อว่าผมเป็นส่วนนั้นสำหรับเพชร และเพชรก็คืออีกส่วนสำหรับผม ไม่รู้ล่ะ มัดมือชกเลยล่ะกัน

   “เป็นแฟนกันนะ”

   “แต่ …”

   “เป็นแฟนพี่แล้วนะ ฮึฮึ” ผมยืนหน้าเข้าไปจุ๊บปากใสน่ารักนั้นเป็นการปิดปากตัวน้อย เจ้าตัวแก้มแดงถึงหู น่ารักไปอีก

   ผมไม่สนใจอดีตหรืออนาคต …

   ผมนึกถึงแค่ปัจจุบัน…

=========================

พี่มิ่งจอมมโน ฮ่าๆๆๆๆๆๆ แต่มโนแบบนี้เจ้อยากได้จุง อิอิ

เจอกันตอนหน้าจ้า ขอโทษที่ช้านะ อิอิ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 3 M & P H } 13/11/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 13-11-2014 19:51:05

น่ารักไปนะพี่มิ่ง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 3 M & P H } 13/11/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 13-11-2014 20:08:49

น้องครีมไม่เป็นไรหรอก น้องเพชรอย่าคิดมาก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 3 M & P H } 13/11/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 13-11-2014 21:12:14

:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 3 M & P H } 13/11/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 13-11-2014 21:34:18

มิ่งสวดยอดดดดดดดด
ตัดบทเข้าข้างตัวเองได้เจ๋งมาก ^^
น้อเพชรไปไหนไม่รอดแน่ๆ 5555

ปล. มาต่อแร้ว ดีใจมากกกกก ^3^

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 3 M & P H } 13/11/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: junpa ที่ 13-11-2014 21:40:51

มิ่งแมร่งโคตรหล่อสาดดดดดดดดดดดดดดด
o13 o13

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 3 M & P H } 13/11/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 13-11-2014 22:32:38

อย่างนี้เค้าเรียกมัดมือชกนะ พี่มิ่ง 555

ฝากดูแล น้องเพชร ด้วยนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 3 M & P H } 13/11/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: black sakura ที่ 13-11-2014 23:01:24

พี่มิ่งจอมมโนซ้ำยังขี้ตู่อีก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 3 M & P H } 13/11/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 14-11-2014 00:20:52

มัดมือชกน้องซะงั้น

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 3 M & P H } 13/11/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 14-11-2014 07:15:07

รอตอนหน้าค่ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 3 M & P H } 13/11/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 14-11-2014 07:37:24

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 3 M & P H } 13/11/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 14-11-2014 09:12:20

มโน มโน มโน ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 3 M & P H } 13/11/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: Bb nale ที่ 16-11-2014 18:44:30

พี่มิ่งมโนสุด แต่แบบนี้ก็แล้วมัดมือชกเลย 555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 3 M & P H } 13/11/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 16-11-2014 20:03:10

แหมๆ พี่มิ่ง แล้วน้องเพชรจะปฏิเสธยังไงล่ะเนี่ย อิอิ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 3 M & P H } 13/11/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 16-11-2014 20:28:09

แหม แหม พี่มิ่งมัดมือชกน้องเพชรซะขนาดนั้น :o8: :-[

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 3 M & P H } 13/11/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 16-11-2014 21:12:07

คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงง
น้องเพชรน่าร๊ากกกกกก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 3 M & P H } 13/11/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 17-11-2014 08:28:32

แหม กะเก็บน้องเพรชไว้คนเดียวใช่ไหม ตอบ!!! :hao4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 3 M & P H } 13/11/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 13-12-2014 08:14:51

เดือน 12 แว้วววว มาป๊ะกันได้แล้วว ตัวเอง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{SPECIAL 3 M & P H } 13/11/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 14-12-2014 13:01:46

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 45ชีวิตใหม่ของน้องครีม } 19/12/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 19-12-2014 20:15:24

{CH 45ชีวิตใหม่ของน้องครีม }

   น้องครีมตัวน้อยนั่งเอียงคอมองไอ้ตัวเบิร์ดเดย์ที่ครางหงิงๆอยู่บนตักอย่างออเซาะ ไอ้หมาเด็กขี้อ้อนพอปล่อยเข้ามาให้เจอน้อยครีมที่ไม่ได้เจอกันร่วมอาทิตย์ก็พุ่งออกจากอกผมกระโดดขึ้นเตียงนอนซบเด็กน้อยเลยทีเดียว น้อยครีมก้มลงไปหอมหัวเหม่งของไอ้ลูกหมา แหมระริกระรี้เลยนะมึงนะไอ้เบิร์ดเดย์

   น้องครีมเพิ่งฟื้นไข้เป็นทีเป็นนานนอนซบเกือบสัปดาห์ เด็กคนนี้แข็งแรงมากแต่พอได้ไม่สบายแล้วจะหายยากมากๆ ลุงหมอต้องมาดูทุกๆวัน ผมไม่อยากให้น้องไปโรงพยาบาลเพราะดูอาการไม่หนักมากและผมก็ไม่สบายใจที่จะให้น้องนอนที่นั้น

   “ไปเลยไอ้ดำ ลงไปก่อน” ผมว่าและก็อุ้มไอ้ดำตับเป็ดลงไปข้างๆเตียง มันไม่พอใจพยายามจะยืนสองขา แต่ขาไม่ถึง หึหึ ไอ้เตี้ย

   “พี่คิงครับ”

   “หื้อ ว่าไงครับ” ผมหอมลงขมับน้องเบาๆเด็กน้อยครางหงุงหงิงในลำคออะไรสักอย่างผมจับใจความไม่ได้ ผมเหยียดยิ้มก่อนจะจุ๊บลงใบหูเล็กๆลูบเส้นผมที่ลื่นสวยเหมือนเส้นไหม

   “ครีมจะตัดผมไปบริจาคให้คนที่เป็นมะเร็งและผมร่วง … พี่คิงจะว่ายังไง”

   “ตามใจน้องครีมครับ เพราะยังไง เด็กคนที่อยู่ตรงหน้าพี่ก็คือน้องครีมอยู่ดี หึหึ รักนะครับ ทุกคนรักน้องครีม” ผมว่าและเล่นเส้นผมน้อง เพิ่งสังเกตว่าตอนนี้มันยาวเกือบถึงขอบกางเกงของน้องแล้ว ตัดไปเถอะ เพราะยังไงผมก็รักของผมอยู่แล้วน้องหันมายิ้มให้ผมก่อนจะพูดขึ้นอีก

   “พี่คิงอย่าโกรธพี่เพชรนะ พี่เพชรไม่ผิด” หึหึ น้องบอกผมจนจำได้ทุกคำล่ะ บอกทุกวัน

   “คร้าบ รีบหายนะ เพื่อนที่โรงเรียนคิดถึงกันแย่แล้ว” น้องครีมพยักหน้าผมยิ้มก่อนจะหันไปหยิบชามข้าวต้มที่วางไว้บนโต๊ะข้างเตียงมาป้อนน้องก่อนจะให้กินยาและนอนพักต่อไป

   ผมเดินลงจากบ้านเห็นแม่สวยกำลังสอนเจ้าเพชรร้อยมาลัยอยู่ตรงชานบ้าน พอเห็นผมก็รีบเข้ามาอุ้มเจ้าเบิร์ดเดย์ไปนั่งลูกขนบนตัก เออ เอาสิกับลูกกับเต้านี้ไม่เค๊ยไม่เคย เจ้าเพชรมองผมอย่างกล้าๆกลัวๆเพราะผมแกล้งมองหน้าแบบโหดๆ เจ้าเพชรจะยกถาดดอกไม้จะเอาไปเก็บ แต่ผมไปนั่งข้างๆดักไว้เสียก่อน เป็นแบบนี้มาหลายวันล่ะ ลงโทษพอล่ะสำหรับเด็กที่ฉลาดแต่โง่เกินไปแบบนี้

   “นั่งลง”

   “เอ๋ ตาคิง อย่าดุน้องนักสิ” แม่ผมพูดแต่ปากคุณนายนี้ยิ้มหวานเชียว เจ้าเล่ห์เพทุบายที่สุด เจ้าเพชรมองผมก่อนจะก้มหน้าลงไปอีกรอบ

   “ครีมบอกว่าห้ามโกรธนาย นายว่าฉันควรโกรธไหม ???”

   “…” เงียบแฮะ ฮ่าๆๆๆๆๆ

   “ว่าไง แล้วนี้ร้อยอะไร”

   “พวงมาลัยถวายพระครับ … พี่คิงจะโกรธผมก็ได้นะครับ แต่ผมขอโทษไม่คิดว่าเรื่องจะออกมาเป็นแบบนี้ แต่ถ้าพี่ไม่พอใจให้ผมอยู่บ้านนี้ ผม ….”

   “อะไร !” ผมขึ้นเสียงเจ้าเพชรสะดุ้ง

   “ตาคิง!!!” ผมหันมาห้ามผม เฮ้ย ไอ้เด็กนี้มันคิดอะไรของมันอยู่ว่ะ เรื่องแค่นี้ถึงกับคิดว่าผมจะไล่ออกจากบ้าน อยากไปเป็นหมาข้างทางเหมือนเดิมหรือไง ไม่เจียม!!!!

   “ลูกเพชร หนูเลิกคิดแบบนี้เลยนะ บ้านนี้ไม่มีใครไม่ต้องการหนูนะลูก” ไอ้เด็กบ้านนี้มันเป็นอะไรชอบคิดว่ามีคนจะไล่ จะออกจากบ้านนี้ท่าเดียว ฮู้ย ! อารมณ์เสียฉิบหาย

   “จะไปอยู่ที่ไหนถ้าไปจากที่นี้ ไอ้มิ่งหรือไง เอาใหญ่แล้วนะ เห็นปล่อยหน่อยไม่ได้ใช่ไหม!” ยังไงมันก็น้องผม สิทธิหวงสิทธิห่วงมันก็มีเหมือนกัน เจ้าเพชรที่ซบอยู่ในอกแม่เม้มปากน้ำตาเม็ดโป้งหล่นแหมะลงมา แม่ผมนี้ไม่รอช้าจะพาไอ้เจ้าเพชรหนีผมไปที่อื่น เพราะรู้ว่าถ้าอยู่ผมต้องด่ามันอีกแน่ หึ จากที่ไม่โกรธแล้วกูนี้จะโกรธอีกแล้วสินะ ไม่ชอบโว้ย โวยวายๆไม่พอใจทำผิดอะไรก็จะหนีออกจากบ้าน!!!!

   “พี่คิง”

ผมเหลือบขึ้นไปมองน้องครีมที่เดินลงมาจากบันไดช้าๆในชุดนอนหมีสีน้ำตาล ผมยาวถูกปล่อยสยายเต็มหลังแก้มที่เคยซีดเพราะพิษไข้เริ่มปรั่งขึ้นอีกครั้ง ผมระงับสติตัวเองจากการโกรธเจ้าเพชรเดินไปอุ้มน้องในท่าเด็กและพาเดินไปนั่งที่โซฟา น้องครีมเอียงคอมองผมที่นั่งอยู่ที่พื้นกลางหว่างขาน้องอย่างน่ารัก ก่อนจะเหยียดยิ้มและลูบไปตามใบหน้าของผมอย่างอ่อนโยน

   “โมโหอะไรครับ คิ้วขมวดเชียว” หน้าผมบ่งบอกขนาดนั้นเลยหรอ ผมส่ายหน้าก่อนจะซุกลงพุงนิ่มๆของน้อง

   “หายสักทีนะไอ้ตัวเล็ก ทำไมไม่นอนล่ะหื้ม”

   “ครีมนอนจนชาตินี้ไม่ต้องนอนได้ล่ะ คิกๆ” นี้แหละที่ผมรอมาเกือบอาทิตย์ รอยยิ้มแบบนี้แหละ

   “พี่คิง วันนี้พาครีมไปตัดผมเลยได้ไหม”

   “ทำไมใจร้อนล่ะเด็กน้อย”

   “ครีมอยากไปตัดผมเอาไปบริจาคไวๆ และครีมอยากไปไหว้แม่เขมด้วย” น้องครีมเสียงสั่นเล็กน้อยแต่ไม่ได้ร้องไห้ออกมา เข็มแข็งขึ้นแล้วนะเด็กน้อย ผมเอื้อมตัวขึ้นไปหอมแก้มกับจุ๊บเล็กๆที่จมูกอย่างเอ็นดู น่ารักน่าชังไม่เคยเปลี่ยนแปลงเลยนะเด็กคนนี้ … เลิฟๆน๊า อิอิ

.

.

.

   “อ้าวเฮียไม่เจอกันตั้งนาน แหมๆ เดี๋ยวนี้ควงสองเลยนะ น้องสาวสองคนนี้ชื่ออะไรครับ”

   “ไอ้มาร์ค เดี๋ยวจะโดนตีนมอง ออกมาให้ห่าง” ผมว่า แหมไอ้ช่างผมโรคจิตรุ่นน้องผม เรียนก็ไม่เรียนไม่จบดอดมาเปิดร้านตัดผมสักเต็มตัว แต่ดันดังซะอย่างงั้น ร้านมันตั้งอยู่ในห้างดังย่านกลางเมืองมีดารานักร้องมาตัดกันเพียบ ราคานี้พรีเมียมสุดๆ น้องครีมกับเจ้าเพชรยืนจับมือกันอยู่ข้างๆผมในขณะที่คนนึงยิ้มหวานหยาดเยิ้มจนผมเคลิ้ม อีกคนกับทำหน้านิ่งสลด ไม่กล้าสบตาผม ถ้าไม่ใช่เพราะน้องครีมไปอ้อนเจ้าเพชรคงไม่ยอมมา ดื้อ สุดๆ

   “โหไรว่ะพี่ ว่าแต่คนไหนเด็กพี่ว่ะ น่ารักทั้งคู่เลยแต่คนผมยาวนี้สุดๆล่ะ อีกคนก็หน้าเหวี่ยงร้ายไปอี๊กกกกกก”

   “ไอ้ห่า นี้น้องครีม นั้นเจ้าเพชร น้องครีมอ่ะของกู ไอ้เพชรอ่ะของไอ้มิ่ง ที่สำคัญ ผู้ชายทั้งคู่มึงและอย่าเสือกมายุ่ง”

   “เฮ้ย จริงดิ โคตรเหมือนผู้หญิง!!!!”

   “หุบปากเลย และตัดผมให้น้องครีมด่วนๆ”

   “โอ้ยยยยยยยยยยยย เป็นบุญของไอ้มาร์คจริงจริ๊งงงงง” ไอ้มาร์คเดินไปเลื่อนเก้าอี้ที่มันคิดว่านั่งสบายที่สุดไปที่หน้ากระจกบานใหญ่ ในร้านของมันเป็นร้านเล็กๆ คิวจองถึงเดือนหน้า นี้มาได้รัดคิวล้วนๆบอกเลย แต่แหมคิดผิดคิดถูกที่พาน้องมาตัดร้านนี้ว่ะ ดูหน้ามันเซ่!!!! น้องครีมยิ้มแหะๆก่อนจะบีบมือผมแน่น …

   “ตื่นเต้นหรือเด็กน้อย” ผมนั่งคุกเข่าลงถามน้อง

น้องครีมเม้มปากก่อนจะพยักหน้าผมหัวเราะเบาๆ วันนี้น้องครีมแต่งตัวน่ารัก เสื้อเชิ้ตสีชมพูกับกางเกงเอี้ยม ดูเรียบร้อยน่ารัก เจ้าเพชรก็ถูกคุณแม่แต่งตัวให้ไม่ต่างกันแต่เพชรดูเป็นผู้ใหญ่กว่า เสื้อเชิ้ตขาวล้วนกับกางเกงยีนต์เข้ารูป ผมที่เริ่มยาวบะบ่า ทำให้ผมคิดว่าเจ้าเพชรก็ควรที่จะตัดผมด้วยเหมือนกัน

   “หึหึ คิดซะว่าเริ่มใหม่ทุกอย่างเนอะ พี่จะอยู่ข้าวเราเอง ไม่ต้องกลัวนะ”

   “เสร็จจากนี้ ไปวัดกันนะครับ” ผมพยักหน้า

ก่อนที่จะหันไปเหลือบมองไอ้มาร์คที่ยืนผิวปากรออยู่อย่างกวนตีน ผมพาน้องครีมไปนั่งที่เก้าที่ที่ไอ้มาร์คเพิ่งปัดฝุ่นแล้วปักฝุ่นอีก ก่อนที่จะยิ้มให้น้องผ่านทางกระจก และค่อยๆเอี้ยวตัวไปแก้หนังยางที่มัดผมซาลาเปาออก ผมยาวสลวยของน้องสะพลั่งออกมาจรดปลายผมดำเงาสนิท ไอ้เจ้ามาร์คผู้หลงใหลในเส้นผมนี้อ้าปากค้าง ผมลูบผมน้องก่อนจะพยักหน้าให้ไอ้มาร์ค มันพยักหน้าก่อนจะจรดปลายกรรไกรลงเส้นผม น้องครีมหลังตาแน่น พอๆกับที่บีบมือผมไว้เช่นกัน

ฉับ ….

C ♨

   ผมยืนอยู่หน้าอัฐิของแม่เขมหลังจากที่ไปทำสังฆทานชุดใหญ่เสร็จแล้ว ลมพัดอยู่ตลอดเวลา ทำให้ความเศร้าของผมหายไปพร้อมๆกับสายลม ผมเสียใจมามากพอแล้ว ผมรู้ดีว่าแม่เขมรักผมมากแค่ไหน จะไม่เสียใจอีกแล้วถึงแม่เขมจะไม่ใช่แม่ที่แท้จริงของผม แต่ความรักที่เอาผมมาเลี้ยงโดยไม่สนว่าเป็นลูกของใครนั้นล่ะคือของจริงใช่ไหมครับแม่ และจริงของพี่คิงที่บอกว่าผมยังมีเค้า ผมยังมีทุกคน เพราะวินาทีนี้เค้ายังยืนอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน … ตะ แต่เค้าจ้องผมเยอะเกินไปนะ น้องครีมเขินง่ะ ยิ่งไม่มั่นใจในทรงผมใหม่อยู่ ที่คนนั้นตัดซะสั้นเลยอ่ะ กลายเป็นเด็กหัวเห็ดเลย … พรุ่งนี้ไปโรงเรียนเพื่อนต้องตกใจแน่ๆ

   “น่ารักจัง” แหงะ _////_ ผมอายนะ อยู่ต่อหน้าแม่เขมด้วย อย่าจ้องกันแบบนี้สิ

   “น่ารักมากๆ ตอนผมยาวก็น่ารักตอนผมสั้นก็น่ารัก เนอะเจ้าเพชรเนอะ”ยังจะพาพี่เพชรมาล้อเลียนผมอีก แหงมมม งอน พี่เขมคืนนี้ไปหลอกพี่คิงเลยนะ เอาแบบน่ากลัวฟุดๆเลยนะครับ

   “เอ๊าเอา ไปกอดแบบนั้นมันไม่ดีนะครับ วันนี้พี่พาไปกินซูชินะ ไปไหม”

ผมพยักหน้าปล่อยเสาที่มีอัฐิแม่เขมอยู่เข้าไปกอดแขนพี่คิงแทน แม่ครับ ต่อไปนี้ ครีมจะมีชีวิตใหม่ ผมของครีมครีมจะเอาไปบริจาคให้คนที่เค้าเป็นมะเร็ง เค้าจะได้มีวิกผมที่สวยๆใส่ … น้องครีมจะเป็นเด็กดี … จะเป็นเด็กดีให้มากเลยนะ แม่เขมอวยพรให้ครีมด้วยนะครับ … รักนะครับ รักแม่เขมมากๆเลย …

.

.

.

   ผมนอนเล่นกับเบิร์ดเดย์ในอ้อมกอดของพี่คิงที่นอนอ่านหนังสืออยู่ไม่ห่างตัวผม พอผมเผลอๆพี่คิงก็ชอบก้มลงมาหอมกระหม่อมผมบ่อยๆ ทั่งห้องเต็มไปด้วยความเงียบแต่อบอุ่นมาก คุณแม่สุดสวยกับป้าลินดีใจใหญ่โตที่เห็นผมแข็งแรงขึ้น เค้าเตรียมฉลองให้ผม แต่ผมห้ามไว้ก่อน มันสิ้นเปลืองนะผมว่า แต่ท่านก็บอกว่าเสาร์หน้าจะพาผมไปเที่ยวทะเลล่ะ รอคุณพ่อกลับมาจากทำงานต่างประเทศก่อน อบอุ่นจังเลยน๊าครอบครัวนี้ เค้ารักผมในไม่มีเงื่อนไขว่าผมเป็นอะไร ผมยังโชคดีกว่าเด็กหลายๆคนมากนักที่ยังเจอพวกเขา … เหมือนแสงสว่างที่ส่องประกายจริงๆ … ผมไม่รู้จะขอบคุณยังไง …

   “อ้าว เป็นอะไรเด็กน้อยอยู่ๆก็ร้องไห้ ฮือ ไหนพี่ขอดูหน้าน้อยๆของคนเก่งของผมหน่อยสิ” พี่คิงเชิดหน้าผมขึ้นไปมอง ก่อนจะเช็ดน้ำตาให้ผมอย่างอ่อนโยน

   “ร้องทำไมครับเด็กน้อย”

   “น้องครีมดีใจ … ดีใจที่มีพี่คิง มีทุกคน” พี่คิงหัวเราะผมก่อนจะดึงผมเข้าไปกอดไว้แนบอก …อบอุ่นเหลือเกิน ผู้ชายคนนี้เป็นคนที่ดึงผมขึ้นมาจากกองขยะ … ขอบคุณที่ให้ผมได้เจอกับพี่คิง …

   “รักนะครับน้องครีม …” ริมฝีปากหนาจรดลงปลายจมูกผมก่อนจะค่อยๆสัมผัสเบาๆที่ริมฝีปาก …

จากนั้นมันเหมือนผมล่องลอยอยู่บนอากาศ … มีความสุข …ผมจะมีความสุขให้มากๆกับชีวิตใหม่ที่ได้รับ … ผมจะรักทุกคน และรักให้มากขึ้น … โดยเฉพาะพี่คิง ที่โอบกอดผมไว้ด้วยแขนแกร่งคู่นี้ตลอดเวลาที่ผมทุกข์ใจ …

=========================

มาช้า มาน้อย โปรดอภัย ฮ่าๆๆๆๆ

ขึ้นเดือนใหม่กันเลยทีเดียว ติดสอบ ติดงาน ติด เกม บลาๆๆๆๆๆ

ยังไงขอให้ทุกคนยังรักและคิดถึงน้องครีมน๊า มีเพจแล้วนะรู้ยางงงงง

ห้องเก็บนิยาย pa_pa (https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2-pa_pa/596706590458802)

กดติดตามความเคลื่อนไหวในเพจได้น๊าค่า ทวงนิยายได้ด้วยน๊าาาา ขอบคุณมากๆ รักทุกคนค่ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 45ชีวิตใหม่ของน้องครีม } 19/12/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 19-12-2014 21:51:50

รักๆๆๆๆ รักน้องครีม ที่สุดคือรักคนเขียนมากก มาบ่อยๆนะคะะะ เค้ารอ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 45ชีวิตใหม่ของน้องครีม } 19/12/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 19-12-2014 22:19:53

:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:มาต่อแล้ววววววววววววว :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 45ชีวิตใหม่ของน้องครีม } 19/12/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 19-12-2014 23:50:36

ทีกับครีมล่ะอ่อนโยนเชียว อ่อนโยนกับเพชรบ้างก็ได้นะดุเอาๆ เป็นใครก็ต้องคิดว่าจะโดนไล่ทั้งนั้นแหละที่ไปทำให้คนรักของเจ้าของบ้านเสียใจอ่ะ น้องเพชรน่าสงสารมากเมื่อไหร่จะได้สดใสกับคนอื่นเค้าเสียที

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 45ชีวิตใหม่ของน้องครีม } 19/12/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 20-12-2014 08:41:54

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 45ชีวิตใหม่ของน้องครีม } 19/12/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 20-12-2014 18:30:57

สู้ๆ เริ่มต้นวันใหม่ๆ ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 45ชีวิตใหม่ของน้องครีม } 19/12/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 20-12-2014 19:53:38

ดีใจที่น้องครีมเข้มแข็งขึ้นนะ
ทีนี้ก็เหลือน้องเพชรล่ะ
พี่มิ่งก็ดูแลน้องด้วยน้าาา :กอด1:
ีรอตอนต่อไปเน้ออออ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 45ชีวิตใหม่ของน้องครีม } 19/12/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 20-12-2014 19:57:41

:L2: ให้ดอกไม้น้องครีม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 45ชีวิตใหม่ของน้องครีม } 19/12/57 P.33
เริ่มหัวข้อโดย: Caramel Syrup ที่ 26-12-2014 22:12:43

พี่คิงส์เลิกแกล้งน้องเพชรได้แล้ว น้องสำนึกผิดแล้ว น้องครีมก้อกลับมาสดใสแล้วด้วย :katai4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 46ทะเลปีใหม่กับน้องครีม} 29/12/57 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 29-12-2014 12:02:47

{CH 46ทะเลปีใหม่กับน้องครีม}

   “ครีมปีใหม่ไปเที่ยวไหนหรอ”

ผมหันไปยิ้มให้ลูกหมีเพื่อนผู้หญิงน่าตาน่ารักในห้องก่อนจะส่ายหน้าไปมา น้องครีมก็ยังไม่รู้เหมือนกัน พี่คิงงานยุ่งมากทั้งงานที่มหาลัยกับงานที่บริษัท ผมสงสารพี่คิงมากเลยกลับมาบ้านแต่ล่ะทีนี้เหมือนซอมบี้เลย น้ำก็ไม่อาบเหม็นฉึ่งเลยอ่ะ น้องครีมเลยไม่งอแงกลัวพี่คิงเบื่อ

   “งั้นไปกับลูกหมีไหม ป๊าม๊าใจดีน๊า”

   “ขอบใจน๊าลูกหมี แต่เราไม่เป็นไร เที่ยวให้สนุกนะ” ผมว่าแล้วยิ้มหวานให้ลูกหมี ลูกหมีหน้าแดงน้อยๆ ก่อนจะพยักหน้าพอดีกับเสียงแตร่รถสีขาวที่จอดเทียบท่าอยู่ดังขึ้น

   “เอางั้นหรอ ก็ได้จ๊ะ งั้นลูกหมีไปก่อนนะคุณแม่มารับแล้ว”

   “บ๊ายบาย” ผมโบกมือบ๊ายบายลูกหมีจนขึ้นรถไป ก่อนที่โรงเรียนยามเย็นจะเงียบเฉียบลง … วันนี้คุณแม่บอกลุงชาติจะมารับสงสัยรถจะติด … วันนี้พี่คิงจะกลับบ้านดึกรึเปล่านะ ป่านนี้จะกินข้าวรึยังนะ เฮ้อ … เป็นห่วงจังเลยคิดถึงด้วย

   “ทำอะไรครับเด็กน้อย” อ่ะ ผมตกใจหันไปมอง พี่คิง … มายังไงอ่ะ

   “พี่คิง …”

   “ครับ ไปครับกลับบ้านกัน”

มือใหญ่อบอุ่นจับเข้าที่มือน้องครีมที่ยื่นไปให้พี่คิงตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ เขาหันมายิ้มให้ผมก่อนจะพาผมเดินไปขึ้นรถพี่คิงที่จอดอยู่ไม่ไกลมากนัก วันนี้พี่คิงมารับผมในรอบสัปดาห์ถึงจะรู้สึกเกรงใจมากเพราะรู้ว่าเค้าเหนื่อย แต่ผมก็มีความสุขมากๆเลยนะ จริงๆนะน้องครีมน่ะมีความสุขมากๆที่ได้อยู่ใกล้พี่คิง …

   พี่คิงพาผมมาทานข้าวที่ห้างเพราะคืนนี้ไม่มีคนอยู่บ้าน คุณลุงกับคุณแม่รวมถึงพี่เพชรไปงานเลี้ยงปีใหม่ที่บริษัทคุณพ่อ ถึงจะบอกว่างานเลี้ยงแต่พี่คิงบอกมันเหมือนกับงานพบปะพวกหน้าเงินมากกว่า ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าที่พี่เค้าพูดหมายความว่ายังไง แต่ที่พี่คิงไม่ไปเพราะพี่เพชรไปแทน

   “น้องครีมไปเที่ยวทะเลกันไหม” ผมชะงัดตะเกียบที่กำลังจะคีบหมูมาต้นในหม้อ … ท้าเล ทะเล อิอิ อยากไป อยากไปจุง ครั้งที่แล้วไปก็เอาแต่เศร้าเลยไม่ได้มองว่ามันสวยงามเลย รอบนี้ถ้าได้ไปน้องครีมจะเล่นน้ำให้ช่ำปอดเลยยยยยยย

   “ไม่ปายยยยยยย” ผมแกล้งแลบลิ้นปลิ้นตาใส่พี่คิง หน้าเหว่อไปเลยอ่ะ อิอิ น่าฉงฉานนะ

   “เอ๊ะ ทำไมอ่ะครับ”

   “น้องครีมจะไม่ไปคนเดียว ต้องมีคุณพ่อคุณแม่ ป้าลิน พี่เพชรด้วย อิอิ เดี๋ยวโทรชวนพี่เฟอร์ พี่บิว พี่ราช พี่ปิง พี่มิ่ง ที่สำคัญต้องมีเพื่อนครีมด้วย อ่อ แล้วอย่าลืมเบิดร์เดย์ อิอิ” ว่าและก็คีบหมูใส่ในจานพี่คิง พี่คิงก็บ้าอยู่ๆก็มาหอมแก้มเค้าเฉยเลย ไม่อายผู้ใหญ่โต๊ะข้างๆเลย เขินนะ …

.

.

.

   “ลั๊นลา ลั๊นลา อ่ะเบิร์ดเดย์อย่าขุดดินนะ ตรงนั้นน้องครีมปลูกดอกไม้ไว้นะ”

ผมว่าก่อนจะวางสายยางที่ใช้รดน้ำกล้วยไม้ลง ไปอุ้มเจ้าเบิร์ดเดย์ตัวเล็กขึ้นมาอุ้ม เดินออกมาจากเรือนกล้วยไม้ วันนี้วันหยุดยาววันแรก พี่คิงยังไม่ตื่นเลย พรุ่งนี้แล้วที่น้องครีมจะได้ไปทะเล เมื่อคืนคุณแม่ก็กลับดึกเลยไม่ได้คุยกันเลย วันนี้ล่ะ ผมจะไปอ้อนพวกคุณแม่ให้ไปกับผม เราจะไปเล่นน้ำทะเลกับกินกุ้งกัน กุ้งตัวหย่ายยยยยยย ใหญ่เท่าเบิร์ดเดย์เลย อิอิ

   “คุณแม่คร้าบบบบบบบบ” พอเห็นเป้าหมายกำลังนั่งขัดเครื่องเพชรอยู่ที่โซฟาผมก็กระโจนเข้าไปหากอดเอาไว้หลวมๆที่ตักพี่เพชรที่เดินออกมาจากในครัวพร้อมกับถาดน้ำพอเห็นผมก็เดินมาวางน้ำลงที่โต๊ะและมาชะเง้อมองผมอยู่ข้างๆ อิอิ พี่เพชรมัดจุกน่ารักสุดอ่ะ

   “จ๋าลูก ดื่มน้ำก่อนสิครับ ดูคึกแปลกๆนะ” ผมหัวเราะคิกก่อนที่พี่เพชรจะหยิบแก้วน้ำแดงส่งให้ผม อีกมือก็ใช้ผ้าซับเหงื่อให้ด้วย ถึงพี่เพชรจะไม่ยิ้ม แต่พี่เพชรใจดีมากๆเลยนะ น่าระฟุดๆล่ะ รักน๊า

   “คุณแม่กับพี่เพชรไปเที่ยวทะเลกันเถอะครับ ครีมจัดกระเป๋าแล้ว เมื่อคืนกลับดึกครีมนอนก่อนอ่ะ พี่คิงจะพาไป นะครับ น๊าคร้าบบบบบบ”

   “ตายจริงลูก แม่กับพ่อไม่ว่างครับต้องไปงานบุญบ้านป้าใหม่เพื่อนแม่จ๊ะที่เชียงรายแหนะ เฮ้อ หนูไปกับพวกพี่ๆเค้าเถอะนะลูกนะ”

   “งืออออออออออออ”ผมส่งสายตาอ้อนวอน คุณแม่ดึงผมเข้าไปลูบหัวก่อนจะพูดปลอบขึ้นอีก

   “ไม่ได้จริงๆครับ แม่รับปากเค้าไว้แล้ว”

   “แล้วป้าลินล่ะครับ”

   “ป้าลินกลับบ้านไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วครับน้องครีม กินขนมก่อนนะ” พี่เพชรว่าก่อนจะเลื่อนถาดขนมที่พี่ฝนถือมาวางไว้ ผมหน้างอก่อนจะถูกป้อนด้วยคุกกี้ พี่เพชรยิ้มให้ผมนิดๆ ก่อนที่จะนั้งป้อนน้ำป้อนขนมจนผม จนผมไม่มีโอกาสได้ตัดพ้ออะไรเลย ตัว
ร้ายไม่ยอมเข้าข้างน้อง งอนแย้ว!

   “หน้างออะไรครับเด็กน้อย” พี่คิงเดินลงมาจากบ้านได้ก็หอมเหม่งผมไปหนึ่งฟอด ผมย่นจมูกใส่ก่อนจะพูดฟ้องใหญ่โต

   “ก็คุณแม่กับป้าลินไม่ยอมไปอ่ะพี่คิง เราต้องไปกันเองโดยไม่มีผู้ปกครองนะ น้องครีมกับพี่เพชรยังเด็กอยู่เลย คุณครูบอกว่าอันตราย” ผมบ่นหงุบหงิบ ทุกคนหัวเราะครืน หัวเราะอะไรกันอ่ะ … ผมจริงจังนะ T^T

.

.

.

{K}♨

   “เป็นอะไรครับน้องครีม”

ผมแอบหัวเราะเมื่อเห็นน้องครีมนอนคว่ำในชุดนอนกระต่ายสีชมพูวาดรูปอยู่บนที่นอนท่าทางหงุดหงิดใจมาก ถึงจะหงุดหงิดแต่เสื้อผ้าก็พร้อมเดินทางนะครับ คืนนี้เรากลับมานอนที่คอนโดเพราะพวกไอ้บิวจะได้มาเจอผมกันง่ายๆสะดวกกว่าที่บ้านใหญ่ เจ้าเพชรนอนอีกห้องป่านนี้คงหลับไปแล้ว ส่วนน้องครีมนอนกับผมดีเหมือนกัน ช่วงนี้อยู่แต่บ้านไม่ค่อยมีเวลาส่วนตัวกับน้องครีม คืนนี้จะกอดให้สมใจเลย

“ฮึ” น้องครีมหันมามองผมก่อนจะค้อนเข้าวงใหญ่และหันไปกอดเจ้าเบิร์ดเดย์พาเข้าไปนอนในโปร่งผ้าห่มเฉย อ้าวๆ งอนอะไรผมล่ะนั้น

   “น้องครีม เป็นอะไรครับ” ผมโถมตัวลงกอดเจ้าตัวเล็ก แต่ดูเหมือนจะมีเสียงฟืดฟาด หงุงหงิงๆ หึหึ งอนอะไรเล่าเด็กน้อยยยยยยย


“พี่อยากเห็นหน้าน้องครีมจัง”

   “ไม่!”

   “อยากเจอจัง เด็กน่ารัก” ผมหอมลงบนผ้าห่ม ดูเหมือนตรงหน้าจะเป็นแถวๆหน้าน้องครีมนะ โอ๊ ปากน้อยๆนั้นรึเปล่านะ หึหึ

   “ไม่เอา”

   “งอนอะไรพี่ครับ” ว่าแล้วก็หาทางมุดเข้าไปในผ้าห่ม เสียงเจ้าเบิร์ดเดย์เห่าบ๊อกๆออกมาเหมือนจะเล่นด้วย ง้อคนในผ้าห่มให้ทีสิไอ้หมาเด็ก

   “หึ”

   “โอ้ยยยยย น่าร๊ากกกกกกก” ว่าแล้วผมก็กอดรักทั้งคนทั้งหมา หึหึ

   “อื้ออออออออ แฮ่กๆ หายใจเกือบไม่ออกแหนะ” ผมหัวเราะก๊าก

ก่อนจะก้มลงไปหอมเหม่งเด็กปากยื่นกับเจ้าหมาเด็กตัวดำที่กำลังดื้อพอๆกันอยู่ อยู่ๆก็มาตั้งแง่กันแบบนี้ งงนะ แต่น่ารักสุดๆ ถึงน้องจะตัดผมแล้ว แต่ดีกรีความน่ารักไม่ได้น้อยลงแม้แต่นิดเดียว จะเพิ่มขึ้นทุกวันน่ะสิไม่ว่า น่ารักเกินที่จะเป็นเด็กผู้ชายและด้วยซ้ำ และผมก็ไม่ได้มองน้องเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายมาตั้งนานและ ผมมองน้องเป็นเด็ก เด็กที่ผมจะรักไปจนตายนั้นแหละ ก็ดูแก้มสิ ดูปากสิ ดูตา ดูทุกสัดส่วนของน้องสิ มันน่าหลงขนาดไหนและยังจะนิสัยน่ารักๆนี้อีก หึหึ อยากจะพูดคำนี้ อีหนูตาแก่อยากกินหนูจริงๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

   “งอนอะไรพี่ครับเด็กน้อย”

   “น้องครีมอยากไปเที่ยวกับคุณลุงคุณแม่ กับทุกคน ฮึก อยากไป”

   “โอ๋ๆ ไว้คราวหน้าเนอะ พาไปกันครบๆ พ่อกับแม่เค้าไม่ว่างจริงๆ เดี๋ยวพี่ให้เค้าตามไปไหม” น้องครีมส่ายหัวจนหัวเห็ดด้านบนสั่นไปมา ตาแดงแก้มแดงไปหมด โอ้ยยยยย พ่อคุณเอ้ยน่ารักเกิ๊น

   “คุณลุงกับคุณแม่เหนื่อย” ฮ่าๆๆๆๆๆ แล้วจะให้พี่ทำยังง๊ายยยยยยย

   “ไม่เป็นไรนะ โอ๋ๆ พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้า งอแงแบบนี้เดี๋ยวจะไม่สบาย อดไปนะ”

   “ไม่ๆ ครีมจะไป ฮึก ครีมอยากไปทะเล”

นั้นไงแบบนี้ก็งอแงแบบนั้นก็งอแง สรุปจะงอแงสินะ ผมไม่พูดอะไรอีก อุ้มเข้าเบิร์ดเดย์ที่กำลังจะหลับแหล่ไม่หลับแหล่ลงมานอนที่นอนของมันที่ริมห้องห่มผ้าให้เรียบร้อย ไม่ถึงวิ ไอ้หมาเด็กก็ถีบผ้าออกนอนหงายท้องแอ้งแม้ง เออดี และเดินไปปิดไฟในห้องน้องครีมรีบเอื้อมไปตะครุบเปิดไฟหัวเตียงทำให้ห้องมือสลัวๆ น้องครีมไม่ชอบนอนมืดๆ ก่อนจะนอนหันหลังให้ผม ตายล่ะ จริงจ๊างจริงจัง

   ผมนอนลงก่อนจะรวบน้องเข้ามากอดปลอบประโลมจนกระต่ายน้อยของผมหลับไป ที่ทำทุกอย่างก็เพื่อน้องครีมนะ อย่าโกรธอย่างอนกันเลยนะเด็กน้อย …

.

.

.

   หกโมง ขบวนก็เริ่มออกเดินทาง เราเอารถกันไป 2 คัน เก๋งหนึ่ง รถตู้อีกหนึ่ง ไอ้มิ่งแอบกวนตีนมาเอามอเตอร์ไซต์เวสป้าของมันมาและบอกจะพาเพชรซ้อนท้ายตามไป ไอ้ห่าจะให้น้องกูหัวฟูไปพร้อมๆกับมันสินะ ตั้งแต่รู้ว่ามันกำลังจีบเพชรอยู่ผมก็เริ่มไม่ถูกชะตา ก็น้องผมอ่ะ ฮึ แต่สุดท้ายไอ้มิ่งก็ลากเพชรไปนั่งรถตู้กับพวกไอ้ราชไอ้ปิง ดีที่ไอ้ปิงยอมกลับมาจากเมืองนอกเพราะทนไอ้ราชงี่เง่าใส่ไม่ไหว สมัยนี้ไม่เหมือนสมัยก่อนแล้วนะโว้ย หล่อขึ้นเยอะมันอ่ะ ส่วนผมมากับไอ้เฟอร์ไอ้บิว เฮ้อ แต่มันแย่หน่อย เพราะเมื่อเช้าน้องครีมองค์ลงนิดหน่อย ก็มันง่วงนี้หน่า …

   “น้องครีมเป็นไรว่ะไอ้คิง”

ไอ้เฟอร์ถามผมในขณะที่น้องครีมหมกตัวกลมอยู่ข้างๆผม ไอ้บิวสามีมันเหลือบมองมาทางกระจกหลัง สอดรู้สอดเห็นจริงนะมึง แต่ก็นะมันอาจจะเห็นว่าตั้งแต่ขึ้นรถมาน้องไม่ค่อยพูดจาเหมือนปกติ เรื่องมันมีอยู่ว่าน้องปลุกผมและไม่ตื่น ข้าน้อยน้อมรับความผิดขอรับดูเหมือนผมจะโดนโกรธซ้ำแล้วซ้ำเล่าสินะ แย่จุง

   “งอนอ่ะดิ” ผมว่าพลางยื่นมือไปหาน้อย อ้าว หลับซะแล้ว ผมเหยียดยิ้มก่อนจะโอบน้องที่นั่งพิงประตูอยู่เอนตัวลงนอนบนตักผม

   “เหมือนกันเลยว่ะ” ไอ้บิวที่กำลังขับรถอยู่ชี้ไปที่ไอ้หมาเด็กที่นอนหลับปุ๋ยอยู่บนตังเมียมัน ฮ่าๆๆๆๆ เออจริง

   “จริงจังแค่ไหนว่ะไอ้คิง” ไอ้บิวถามขึ้น มันกับผมก็เป็นเพื่อนกันมานาน เรื่องแค่นี้ผมไม่โกรธที่มันจะถาม

   “ก็เท่าๆมึงกับไอ้เฟอร์ที่แอบแดกกันมานานแสนนานนั้นแหละ”

   “สัตว์!” ไอ้เฟอร์ด่าผมเหวี่ยงๆ แหมทำเขินนนนนนนนนน ผัวมันนี้หัวเราะล่าเหมือนจะถูกใจ โรคจิตพอกันอ่ะแหละมมันทั้งคู่อ่ะ

   “พี่คิง …” ผมสะดุ้งก้มลงไปนอนน้องครีม ละเมองั้นหรอ ก็ตาน้อยๆยังหลับอยู่เลยนี้

   “ใจร้าย ….” นั้นไง คราวนี้ไอ้สองตัวด้านหน้าหัวเราะออกมาพร้อมกัน สามัคคีเชียวนะมึงคราวนี้ พี่ไปทำอะไรให้น้องครีมเสียใจนักหนาครับ หือ ?

.

.

.

   “งอแง”ผมว่าพร้อมกับจูงน้องเข้าไปในโรงแรมที่จองเอาไว้ เรามาถึงที่พักที่จองไว้ในเวลาบ่ายๆแก่ๆ น้องครีมที่งอแงมาตลอดทางเอาแต่เล่นกับเบิร์ดเดย์ ไม่สนใจ ไม่ฟังผม พูดง่ายๆทำเหมือนผมไม่มีตันตน จนไอ้เพื่อนระยำของผมสะใจกันเป็นแถวๆ เห็นกูทุกข์ใจนี้มึงมีความสุขกันมากสินะ แต่ยังไม้ทันที่จะเข้าน้องก็งอแงขึ้นอีกรอบ อ่ะ เอาให้สบายใจ

   “ครีมจะไปนอนกับพี่เพชร”

น้องพูดก่อนจะก้มหยิบกระเป๋าตัวเองลาก(ถือไม่ไหว)ไปหาเจ้าเพชรที่ยืนเก้ๆกังๆข้างไอ้มิ่งที่ทำท่าดี้ด้าอยู่ข้างๆ ผมขมวดคิ้วก่อนจะเอียงคอมอง ดูเหมือนเจ้าเพชรจะรู้สึกตัวก่อนชาวบ้านมองมาที่ผมอย่างเกรงๆ ก่อนจะก้มลงกระซิบกับน้องครีมนิดๆ น้องครีมงอแงเกาะแขนเจ้าเพชร เฮ้อ ชักไม่สนุกแล้วนะ

   “ก็ดีนะ” ผมว่าก่อนจะหยิบกระเป๋าตัวเองเดินเข้าโรงแรมไปเช็กอินโดยมีไอ้พวกเวรเดินตามหลังมาเป็นขบวน

   “มึงนี้ตีมึนกลับเลยนะ” ไอ้ราชเข้ามากอดไหล่ผม

ผมยักไหล่ให้ก่อนจะรับกุญแจและเดินขึ้นห้องตัวเองไป เราจองห้องไว้สี่ห้องสำหรับไอ้พวกห่าคู่รักที่แม่งมาเป็นคู่ๆตอนแรกกูจะให้ไอ้เพชรนอนกับพวกกูโดยจองห้องใหญ่ แต่ไอ้มิ่งไม่ยอม ซึ้งไฟต์กับกูทางโทรศัพท์ไปรอบนึง กูเลยให้มันสาบานว่าจะไม่ทำอะไรน้องกู มันตกลง แต่ก็ไม่ได้คิดว่าน้องครีมจะมางอแงอะไรแบบนี้ ผมเลยค่อนข้างจะหงุดหงิด ถ้ามันพอน่ารักกรุบกริบจะไม่ว่าเลย แต่นี้งอแงเกินไป ผมไม่ชอบที่น้องทำแบบนี้เหมือนผมไม่มีตัวตน ผมไม่ชอบที่น้องไม่เห็นผมในสายตา มันเจ็บนะ ก็คนมันรักมากนี้หน่า

แก๊ก …

   ผมเหลือบไปมองที่หน้าประตู น้องครีมเปิดประตูเข้ามายืนก้มหน้าพร้อมกับกระเป๋าใบใหญ่ที่เจ้าตัวยกไม่ไหวเลยต้องลากของตัวเองกับเจ้าหมาเบิร์ดเดย์ที่วิ่งเข้ามาเล่นในห้องแล้วเรียบร้อย วันนี้น้องแต่งตัวน่ารักมากเสื้อสีฟ้ากางเกงยีนต์เอี้ยมกับหมวดอีกหนึ่งใบบนหัว ถ้าเป็นปกติผมคงไม่อยากอยู่ห่างน้องแล้ว แต่ตอนนี้ไอ้คิงงอนมากและอยากให้น้องง้อมากๆ ง้อสิ มาง้อกันสิ หึหึ

   “พี่คิง …” ผมไม่ตอบแกล้งเดินไปเปิดประตูหน้าต่างที่ระเบียงและหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ เสียงก๊อกแก๊กในห้องทำให้ผมแข็งใจไม่หันกลับไปดู

   “โกรธน้องหรอ” ไอ้ตัวเล็กโผล่หน้ามาตรงหว่างแขนของผม หึหึ

   “น้องล้อเล่นนะอย่างโกรธน้องนะ” ยังไม่พอโพล่หน้ามาอีกข้าง เหมือนตัวการ์ตูนเลยแหะ

   “อย่างอนเลยนะ โอ๋ๆ” ผมเผลอหัวเราะออกมาเมื่อน้อยสอดตัวเองมายืนตรงหน้าผมและเอื้อมมือมาหยิกแก้มผมเบาๆ น้องครีมยิ้มกว้างเมื่อเห็นผมยิ้ม

   “อยากนอนห้องโน้นไม่ใช่หรือไง”

   “ไม่เอาแล้ว น้องครีมแค่อยากงอแงเฉยๆ” น้องทำแก้มป่องน่ารักใส่ผม สรุปแค่อยากงอแงจริงๆสินะ อยากให้ผมเอาใจเฉยๆใช่ไหม

   “พี่ไม่ชอบนะ” ผมแกล้งทำเสียงเข้ม

   “… ขอโทษครับ น้องครีมจะไม่งอแงแล้ว” สลดเชียวไอ้ตัวเล็ก หึหึ

   “งอแงได้ แต่อย่ามองพี่ไม่มีตัวตนนะ” ผมว่าก่อนจะก้มลงไปหอมแก้มน้องครีมฟอดใหญ่ รักนะ รักมากๆเลย ปีใหม่ปีนี้ได้อยู่กับน้องครีม ผมก็พอใจแล้ว คงมีความสุขมากๆ แต่ถ้างอแงขึ้นมาอีก คงได้จับเด็กกดต้อนรับวันปีใหม่นี้แหละ หึหึ หื่นเลยยยยยยยยยยย

   “คิดอะไรอยู่ครับ ทำไมหน้าแปลกๆ”น้องครีมตีจมูกผมเบาๆ ผมหัวเราะออกมาเสียงดังก่อนจะกอดน้องเบาๆ ไม่ได้คิดอะไรเลยน๊า จริงๆนะ หึหึ

==========================

ตอนหน้าน้องครีมจะพาเที่ยวทะเลนะค่ะ อาจจะเลทปีใหม่ไปหน่อยเนอะ

เมอร์รี่คริสต์มาส&สวัสดีปีใหม่นะค่ะ รักนะค่ะ แล้วเจอกันเน้อ

ห้องเก็บนิยาย pa_pa (https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2-pa_pa/596706590458802)

ติดตามผลงานอื่นๆได้ที่เพจนะค่ะ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 46ทะเลปีใหม่กับน้องครีม} 29/12/57 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: tawanna ที่ 29-12-2014 12:23:57

น่ารักตลอด นะน้องครีม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 46ทะเลปีใหม่กับน้องครีม} 29/12/57 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 29-12-2014 12:41:05

น้องครีมงุ้งงิ้ง น่ารัก :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 46ทะเลปีใหม่กับน้องครีม} 29/12/57 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 06-01-2015 10:02:27

:katai2-1: ตอนหน้าน้องครีมใส่ชุดว่ายน้ำๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 46ทะเลปีใหม่กับน้องครีม} 29/12/57 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 06-01-2015 11:23:54

เพิ่งเห็นว่าเรื่องนี้มาต่อแล้ว -*-
น้องครีมอย่างอนเลยนะ อุตส่าห์มาเที่ยวทะเลทั้งที เล่นน้ำ กินอาหารทะเลให้พุงกางเลยดีกว่า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 46ทะเลปีใหม่กับน้องครีม} 29/12/57 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 06-01-2015 13:05:26

เหตุผล 'แค่อยากงอแง' นี่
ถ้าไม่ใช่น้องครีม มันจะไม่น่ารักขนาดนี้นะเนี่ยยย
แต่อันนี้ ผ่านนนนน 5555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 46ทะเลปีใหม่กับน้องครีม} 29/12/57 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: wirachat timtep ที่ 06-01-2015 13:45:49

:3123: :L1:รักน้องครีม มาได้แล้วนะคัฟ :z13: :impress3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 46ทะเลปีใหม่กับน้องครีม} 29/12/57 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 06-01-2015 15:24:13

ทะเล สดชื่น ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 46ทะเลปีใหม่กับน้องครีม} 29/12/57 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: Psycho ที่ 06-01-2015 16:26:21

จะเอาน้องครีมกลับบ้าน :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 46ทะเลปีใหม่กับน้องครีม} 29/12/57 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 06-01-2015 17:05:20

โถถถถถ เด็กน้อย เมื่อไหร่จะโต
พี่คิงกะได้กด เอ๊ย!กอดได้เต็มไม้เต็มมือ :hao7:
รอตอนต่อไปน้าาา

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 46ทะเลปีใหม่กับน้องครีม} 29/12/57 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 06-01-2015 17:16:31

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 47 น้องครีมเจ็บนะ} 7/1/58 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 07-01-2015 22:03:38

{CH 47 น้องครีมเจ็บนะ}

   “อ๊ากกกกกกกกกกกกก ไอ้เหี้ยบิวแม่ง!!!!อุ๊บ ”

ตู๊มมมมมม!!!!!

“พี่คิงครีมอยากเล่นแบบนั้นบ้าง!!!!!”ผมตาเป็นประกายเขย่าแขนพี่คิงที่เอาแต่บังคับให้ผมทาครีมกันแดด ไม่เอาอ่ะ ครีมอยากเล่นน้ำเลย เมื่อกี้พี่บิวจับพี่เฟอร์ไปโยนลงทะเล น่าสนุกมาก!!!!

“น้องครีมอย่าเพิ่งซนสิ ทาครีมก่อนแดดแรง”

ผมหันไปย่นจมูกใส่พี่คิง หึ พี่คิงหัวเราะก่อนจะหันไปพยักหน้ากับพี่ราชพี่ปิงเหมือนจะส่งสัญญาณให้ดูผม ทำไมอ่า ก็ผมอยากเล่นนี้ ไม่เห็นต้องทาเลย ผมหน้างอก่อนจะหันมามองพี่เพชรที่นอนอ่านหนังสือ พี่มิ่งกำลังวิ่งกลับมาพร้อมกับน้ำแตงโม … น้องครีมก็อยากกิน

“ไอ้มิ่งนั่งหัวโด่กันอยู่ สี่ห้าคน ซื่อมาให้คนเดียว มันใช่หรอว่ะ”

“ราชดูมือผมนะครับ นู้น ร้านอยู่ตรงนู้นนนนน” ผมหัวเราะกิ๊กเพราะพี่มิ่งตลก พี่ราชบ่นหงุบหงิบๆ

“น่าอร่อยจัง”พี่ปินบ่น ผมเองก็หันมาทำตาวิ้งๆให้พี่คิงที่จ้องผมอย่างเอ็นดู เห็นสายตาผมไหม ???

“กูขอให้มึงอ้วนไอ้ห่าแว่น” พี่ราชพูดและนอนลงที่เดิม พี่ปิงยักไหล่ก่อนจะลุกขึ้นยืนและหยิบกระเป๋าเงินพี่ราชไป อิอิ ครีมไปด้วย

“พี่คิง ครีมไปซื้อน้ำแตงโมก่อนนะ”

“พี่ไปด้วย” พี่เพชรรีบบอก

พี่คิงพยักหน้าก่อนจะลูบหัวผมสองสามที น้องครีมมู๋หน้าใส่และลุกขึ้นยืนยื่นมือไปให้พี่เพชรที่นั่งและฉุดพี่เพชรให้ยืนขึ้น พี่ปิงที่ยืนรออยู่ก่อนแล้วยิ้มให้ผมสองคนก่อนจะเดินนำผมไป เดี๋ยวครีมจะซื้อมาฝากน๊าพี่คิง รอแว๊บนึงนะขอรับ จุ๊บๆ

“น้องครีมเดินดีๆนะ เดี๋ยวรถชน” พี่เพชรจับผมเข้ามาด้านในส่วนตัวเองไปเดินริมฟุตบาตร วันนี้พี่เพชรน่ารักมากเลย ใส่เสื้อกล้ามสีขาวเสื้อบางๆสีฟ้ากับกางเกงขาสั้นมีแว่นดำมีหมวกพร็อบพร้อมมาก น่าร๊ากกกกกก ผมนะอยากแต่งแบบนี้บ้าง แต่พี่คิง จับผมผมใส่เสื้อแขนยาวหนาอย่างกับชุดว่ายน้ำ กับกางเกงสามส่วนเข้ารูป หมวกปีกใหญ่ ถ้าจับผมใส่หมวดกันน๊อกได้คงจับไปแล้ว ฮื่อ

“พี่ปิง ครีมอยากกินขนมปังเนยด้วยครับ หยุดแปปนึงน๊า” ผมจับมือพี่เพชรและเอื้อมไปจับมือพี่ปิงก่อนจะยิ้มหวานให้พาเดินมาร้านขนมปังเนยที่เดินผ่านมาเมื่อกี้ น่ากินมากครีมได้กลิ่นลอยมาหอมมากกก

“พี่เพชรพี่ปิน ครีมอยากกินผลไม้ด้วย อ่ะ โน้นก็น่ากิน นี้ก็น่ากิน มีแต่งของน่ากิน” มีแต่ของน่ากินทั้งน้านเลยยยยยยยยยย กว่าจะเดินมาซื้อน้ำปั่นได้ ผมก็ถือของกินเต็มมือแล้ว เอ๊ะ ไม่ใช่แค่ของน้องครีมนะ ของพี่ๆที่รออยู่ด้วย ยิ่งของพี่คิงนะ ครีมเลือกหมูปิ้งไม้ใหญ่ๆให้เลยนะ แค่หมูปิ้งนะพี่คิง อิอิ

“น้องครีมเอาอะไร” ผมยืนมองดูเมนูหน้าร้านแล้วตาลาย … เยอะมว๊าก เลือกไม่ถูก อยากกินน้ำแตงโม แต่พอมาเห็นเมนูเยอะขนาดนี้ … ฮืออออ น้องครีมลังเล

“แตงโมไว้กินกับพี่ก็ได้นะ” ผมยื่นปากให้พี่เพชรอย่างเห็นใจ เค้าคงเห็นว่าผมตัดสินใจไม่ได้สักที

“ส้มเดี๋ยวกินกับพี่แล้วกัน” ผมหันไปยื่นปากให้ผมปิงเหมือนกัน น่าร๊าก น้องครีมอยากกินเยอะๆอร่อย

“งั้นครีมเอาผลไม้รวม” ผมดีดนิ้วดังเป๊ะ อิอิ

“เอ่อ … แล้วอะไรรวมกับอะไรล่ะ” พี่ปิงก้มลงมาถามแบบงงๆ อย่างงสิ เดี๋ยวครีมงงตาม

“ทุกอย่างเล้ยยยยย ครับ” ผมหันไปยิ้มให้ทั้งพี่ปิงและพี่เพชร เค้าสองคนหัวเราะรวมถึงแม่ค้าด้วย … อะไรอ่ะ ครีมแค่อยากกินผลไม้รวม … ก็ครีมเลือกไม่ถูกนี้ (_////_)

   และผมก็ได้ผลไม้ปั่นสมใจอยาก แต่เป็นมะเขือเทศกับบีบรูทนะ … เอ๊ะ ตอนแรกผมจะกินผลไม้ไม่ใช่หรือ ทำไมได้น้ำผักปั่นมาล่ะ อือ ช่างมันเถอะ ครีมชอบ พี่ปิงก็บอกดีต่อผิวด้วย อิอิ พี่คิงจะได้ให้ผมเลิกทาครีมสักที

   “โอ้โห … เยอะไปไหมครับลูกหมู”พี่คิงร้อนทักทันทีที่ผมเดินไปวางของและเกาะหลังเค้า อุ้มหน่อยนะ ครีมอยากให้พี่คิงอุ้มครีมเหมือนพี่บิวกับพี่เฟอร์เมื่อกี้ เอาครีมลงทะเลที อ๊ากกกกกกกกกกกกก

   “ครีมจะเล่นน้ำพี่คิงพาไปหน่อย” ผมพูดอ้อนๆ อ้อนเยอะๆพี่คิงจะได้ตามใจ นี้น้องนะตามใจหน่อย

   “อะไรไอ้ลูกหมู ซื้อของมาก็กินก่อนสิ แล้วคึกอะไรฮื่อ ? ทำไมวันนี้ดูซนจัง”

   “ก็ผมรู้ไงพี่คิงใจดี กินเสร็จแล้วพี่คิงต้องพาครีมลงทะเลนะ” พี่คิงยิ้มก่อนจะลูบหัวผมอย่างเอ็นดู พอดิบพอดีกับที่พี่เฟอร์กับพี่บิวขึ้นมาจากทะเล ทุกคนก็เลยพากันมารุมของกินที่ผมซื้อมา กินเยอะๆน๊า น้องครีมซื้อมาเผื่อทุกคนเลย

.
.
.

   “อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก พี่คิง อย่าๆ ครีมขาไม่ถึง อย่าปล่อยน๊า” ผมตะกายกอดคอพี่คิงแน่น พอแบบนี้ล่ะจัดหนักเชียวนะ พามาที่ลึกทำไม ครีมกลัว ทำไมไม่พาครีมไปเล่นกับน้องๆตรงโน้น ฮืออออออออ

   “อ้าวก็อยากตีลังกาไม่ใช่หรอ เห็นแว๊ดๆว่าอยากจะเล่นเหมือนไอ้เฟอร์”

   “ไม่เอาแล้ว ครีมกลัว” ผมว่าเกาะคอพี่คิงแน่น ไม่คิดว่ามันจะน่ากลัวแบบนี้อ่ะ

   “ลองเอาขาแตะพื้นดูน้องครีม แค่อกพี่เอง น้องครีมยืนได้อยู่แล้ว ฮึฮึ” ผมกัดฟันมองหน้าพี่คิงตาพร่า จะร้องแล้วนะ ทำไมชอบแกล้งน้องนัก

   “เชื่อพี่คิงรูปหล่อสิ”

   “คิก” ผมหัวเราะเมื่อพี่คิงพูดตลก ผมพยักหน้าก่อนจะค่อยๆฝื่นตัวเองค่อยๆเอาขาย่อนลงไปในน้ำ อ่ะจริงด้วยเหยียบเจอพื้นทรายแล้ว … นุ่มนิ่มมากเลยยยย

   “ตาวาวเชียว ไหนให้รางวัลพี่หน่อย” ผมเขินก้มหน้าทันทีที่พี่คิงยื่นแก้มมาตรงหน้าผม เขินอ่ะ คนเต็มเลย เด็กก็มี คนสูงอายุก็มีมันไม่ดีนะ … แต่ถ้าเป็นพี่คิง ที่ตามใจน้องทุกอย่าง … ก็ได้ เง้อออออ >/////<

ฟ๊อดดดดด

   “แค่เนี้ย ?” ผมก้มหน้างุดเหมือนเดิมเกาะเอวพี่คิงแน่น … ก็แค่เนี้ยแหละ ครีมเขินนะพี่คิงบ้า

ฟ๊อดดดดดดด

   “อ่ะ แง่ม” ผมร้องออกมาเบาๆเมื่อพี่คิงหอมแก้มผมกลับ ผมกันไปมองรอบๆไม่มีคนสนใจ … ค่อยยันชั่วหน่อย

   “พี่รักน้องครีมนะ” ผมยิ้มหน้าร้อนผ่าว … บ้าจัง ครีมก็รักพี่คิง อิอิ

   “ครีมก็รักนะ” ว่าแล้วก็ทำมือเป็นรูปหัวใจให้พี่คิง แต่พี่คิงสั่นหัน ผมหุบยิ้มหน้ายู่ … ไม่รักน้องครีมแล้วหรอ

   “ไม่เข้าใจพี่หรอ … พี่ไม่ได้รักแบบพี่น้องกับเรานะ พี่รักแบบไอ้บิวรักไอ้เฟอร์ รักแบบไอ้ราชรักไอ้ปิง เหมือนกันไอ้เพชรกับไอ้มิ่ง …เข้าใจพี่ไหมครับเด็กดี” แล้วพี่คิงพูดแล้วก็อุ้มผมที่เกาะเป็นลิงอุ้มมาน้ำลึกกว่าเดิม ผมไม่ได้สนใจน้ำแล้ว แต่ผมกำลังงงกับพี่คิง … พี่เค้าเป็นแฟนกันนะ … แล้วที่พี่คิงบอก

   “เอาเป็นว่า พี่รักเรานะน้องครีม รักตั้งแต่วันแรกที่เจอกันกลางกองขยะเลย”

   “ฮึก … ตอนนั้นครีมมอมแมม”

   “พี่ก็ใจสกปรก”

   “ตอนนี้ครีมไม่น่ารัก”

   “น่ารักเสมอ”

   “ตอนนั้นครีมไม่มีใคร”

   “ตอนนี้มีพี่คิง … ไม่ร้องไห้นะ ค่อยๆคิด ที่พี่บอกเพราะไม่อยากเก็บเอาไว้อีกแล้ว รักน้องครีมมากๆนะครับ” และพี่คิงก็หอมแก้มผมฟอดใหญ่ แถมด้วยจุ๊บปากไปเบาๆก่อนจะจับหัวผมไปซุกที่ไหล่ อบอุ่นจังถึงผมจะไม่ค่อยเข้าใจ แต่ผมรักพี่คิงนะ … ผมเพิ่งสังเกตว่าพี่คิงพาผมมาไกลจากผู้คนมาก … มากจนเหมือนทะเลเป็นของเราเลย

   ผมเองก็ไม่กล้าปล่อยมือที่กอดเค้าไว้แน่น ผมกลัวตกทะเล คิกๆ … งั้นขอน้องครีมกอดพี่คิงแน่นๆแบบนี้ต่อไปนะ …

.
.
.

{K}♨

   โล่งใจ พวกเอ็งเคยเป็นแบบนี้กันปะ พอได้บอกใจแม่งก็โล่งไปหมด น้องครีมน่ารักขึ้นทุกวันทุกคืนถ้าไม่รีบจองไว้ซะก่อน คือกูก็กลัวจะมีหมาคาบไปแดก ไอ้ฝรั่งทั้งหลายนี้จ้องตาเป็นมันส์เลยนะ ก็น้องน่ารักขนาดนั้นนี้ แต่ตอนนี้กูจองแล้วนะ น้องครีมเป็นของกูรอน้องโตอีกหน่อยค่อยรังแก หึหึ แต่รังแกด้วยความรักนะตัวเล็ก

   ผมพาน้องลงทะเลต่ออีกสักพักก็พากลับมานั่งก่อทรายกับเด็กน้อยคนอื่นๆ เจ้าตัวดูเริงร่ามากไอ้เพชรวิ่งตามมาดูเลยถูกน้องชวนเล่นด้วย ผมก็ทำหน้าที่หาเปลือกหอยมาประดับปราสาทน้อยๆของเจ้าหญิงครีม

   “พี่คิงดูนี้สิ ปราสาทของน้องครีม โอ้ย!!!!”

   “น้องครีม!!!” ผมทิ้งเปลือกหอยสวยๆทั้งหมดวิ่งไปหาทันทีที่เห็นน้องวิ่งมาหาผมที่หาเปลือกหอยใกล้ๆอยู่ดีๆก็ล้มทรุดลงไปนั่งกับพื้น หน้าตาดูเจ็บมาก

   “ฮื่อออออ เท้าครีม เจ็บ เท้าจริงเจ็บ”

พอเข้าไปถึงน้องก็โหมเข้ากอดผมทันที เจ้าเพชรวิ่งมาดูหน้าตาตื่น ผมก้มไปมองที่เท้าก่อนจะขมวดคิ้วเมื่อเห็นเศษแก้วจากขวดเบียร์ชิ้นไม่ใหญ่มากนักเจาะเข้าฝ่าเท้าน้อยๆของน้องจนเลือดไหลออกมาเต็มไปหมด แม้งเอ้ย ไอ้ห่าที่ไหนแดกเหล้าและไม่เก็บว่ะ เจอตัวนะพ่อจะฆ่าให้ตาย ทำหวานใจกูเจ็บได้ยังไง!!!!!

   “ใจเย็นๆนะครับ” ผมอุ้มน้องในท่าเจ้าหญิงก่อนที่การ์ดจะเดินมาพร้อมกับกล่องประทมพยาบาล ผมเลยอุ้มน้องไปวางที่เปลชายหาดที่ที่สะอาดพอที่จะไม่ให้ทรายเข้าแผลน้อย พวกไอ้ราชวิ่งตามมาพอเห็นสภาพน้องครีมก็พากันบ่นด่าไอ้ห่าเวรตะไล กูนี้แค้นฉิบหาย แม่ง

   “อย่านะ อย่าจับ ฮื่อออออ น้องครีมเจ็บ”

น้องครีมร้องห้ามเมื่อเห็นการ์ดพยาบาลจะเอาเศษแก้วออกให้ผมสงสารน้องจับใจเอาน้อยเข้ามากอดปลอบไม่ให้น้องมอง พูดปลอบประโลมสารพัดแต่เหมือนจะไม่ทำให้เจ้าตัวหายตกใจ พยายามชักขาตัวเองออก จนพวกไอ้ราชไอ้บิวต้องมาช่วยกันจับ เจ้าเพชรก็พยายามชวนคุย น้องร้องว๊ากเมื่อถูกสะกิดที่เศษแก้ว ผมล่ะน้ำตาจะไหลตาม สงสารจริงๆ

   “อดทนหน่อยนะน้องครีม เดี๋ยวก็หายนะ”

   “ครีมเจ็บ ฮึก ทำไมต้องทำครีมด้วย ครีมไปทำอะไรให้ ฮึก ถ้าเด็กคนอื่นโดนจะว่ายังไง ฮึก ครีมเจ็บมากเลย ” ผมลูบหัวน้องทั้งกอดทั้งจูบซับน้ำตาที่ไหลออกมาไม่ขาดสาย เหมือนกับเลือดของน้องที่ไหลออกมาจนน่ากลัว

   “อดทนหน่อยนะครับ มันค่อนข้างลึก เดี๋ยวพาไปที่หน่วยพยาบาลใหญ่ให้ผ่าออกดีกว่านะครับ”

   “ผ่าเลยหรอครับ”

   “ครับ ถ้าดึงตอนนี้ รับรองน้องเจ็บกว่านี้แน่ เพราะมันเข้าไปเต็มแรงเลย”

   “ฮืออออออออออออออ ครีมกลัวววววววววววววว!” น้องว๊ากขึ้นอีกรอบ

ผมอุดหูน้องไม่ให้ฟังอะไรอีกอุ้มน้องในท่าอุ้มเด็กขาน้องตอนนี้ถูกพันด้วยผ้าพันแผลข้ามเลือดไว้ช่วงคราวเจ้าเพชรถือมา ผมพยายามปิดตาไม่ให้น้องมอง แต่เสียงสะอึกสะอื้นนั้นก็ดังข้างๆหูผมจนน่าตกใจ เมื่อไหร่น้องครีมจะหมดเวรหมดกรรมเลิกเจ็บใจเจ็บตัวสักที …

-สถานพยาบาล-

   “อดทนนะน้องครีม” ผมจูบลงขมับเด็กตัวน้อยที่หลับอยู่บนเตียงเล็กด้วยการที่ผมหลอกล่อให้กินน้ำที่ผสมยาสลบ น้องจะได้ไม่ทรมานมาก ผมเพิ่งเห็นว่ามันเข้าไปลึกแค่ไหน น้องครีมคงลงเท้าเต็มที่และมองไม่เห็นเพราะตั้งใจจะวิ่งมาหาผม …

   ผมพยักหน้าให้หมอก่อนที่นั่งลงกับเก้าอี้ ลูบใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาอย่างน่าสงสาร นั่งรอจนการผ่าตัดเล็กๆจะผ่านไปด้วยดี อย่าว่าแต่น้องจะร้องเลยที่รู้ว่าต้องผ่า ผมก็แทบอยากจะโวยวายเหมือนกัน แค่แก้วปักเข้าไปผมก็เจ็บแทนแล้วนี้รู้ว่าต้องผ่าอีก แต่ทุกอย่างก็ผ่านไป เมื่อน้องขาของน้องครีมถูกพันด้วยผ้าพันแปลแบบพิเศษ ผมอุ้มน้องกลับมาทันทีที่รับยามาแล้ว อยากจะพาน้องครับกรุงเทพไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลใหญ่ แต่ตอนนี้มืดมากแล้วและแผลก็ทำเรียบร้อยแล้วคงต้องรอให้เช้าถึงจะพาน้องกลับไปได้ ผมสงสารน้องมากพอคิดถึงที่เด็กน้อยของผมต้องเจ็บเท้าและเดินไม่ได้ไปอีกนานแค่ไหน ไม่เป็นไรนะ พี่คิงอยู่ตรงนี้

   “รักนะเด็กน้อย” ผมวางน้องครีมลงกับเตียงในโรงแรมหรู

ก่อนที่เจ้าเพชรจะเข้ามาเช็ดตัวเปื้อนเสื้อผ้าให้ตกดึกในคืนนี้ธรรมดาผมตั้งใจจะพาน้องไปกินร้านอาหารหรูๆ อร่อยๆ แต่ก็ไม่ได้ไป ตั้งใจจะตั้งวงแดกเหล้าก็ไม่ได้แดก … แต่แค่ผมได้กอดน้องเอาไว้ ปลอบประโลมจนน้องหายเจ็บ แค่นั้นก็พอแล้ว … ถือว่าฟาดเคราะห์ต้นปีนะน้องครีมเริ่มปีใหม่ ทุกอย่างจะดีขึ้น แต่ผมล่ะอยากจะเอาขวดฟาดหัวไอ้คนทิ้งฉิบหาย!!!! ฮึ้ม!

   หายไวๆนะดวงใจของพี่ …

==================================

:hao5: ผมเคยโดยรอบนึง เจ็บอิ๊บอ๊ายเลยยยยยย เสี่ยวเท้าเลยง๊ะ

เจอกันตอนหน้าจ้า :katai5:

ห้องเก็บนิยาย pa_pa (https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2-pa_pa/596706590458802)

เพจติดตามความเคลื่อนไหวจ้า :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 47 น้องครีมเจ็บนะ} 7/1/58 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 07-01-2015 22:16:29

:hao5: :hao5: เคยเหมือนกันมันเป็นแผลเป็นเลยนะเข้าลึกมาก ( โดนที่ส้นเท้าเลย ) เจ็บโคตร :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 47 น้องครีมเจ็บนะ} 7/1/58 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 07-01-2015 22:22:41

น้องครีมมมมม :sad4:
โอ๋ๆ หายไวๆนะลูก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 47 น้องครีมเจ็บนะ} 7/1/58 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 07-01-2015 22:28:33

ฟาดเคราะห์ลูก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 47 น้องครีมเจ็บนะ} 7/1/58 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 07-01-2015 23:04:32

ถือว่าฟาดเคราะห์นะน้องครีม ขอให้เคราะห์ทั้งหมดหายไปกับครั้งนี้นะเด็กดี

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 47 น้องครีมเจ็บนะ} 7/1/58 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 07-01-2015 23:46:57

:katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 47 น้องครีมเจ็บนะ} 7/1/58 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 07-01-2015 23:57:35

หายไวๆ นะน้องครีม เป่า เพี้ยงๆๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 47 น้องครีมเจ็บนะ} 7/1/58 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 08-01-2015 09:05:59

โธ่ถัง น้องครีม กำลังสนุกดันมาเจ็บตัวซะได้ หายเร็วๆนะ จุ๊บๆๆๆ :heaven

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 47 น้องครีมเจ็บนะ} 7/1/58 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 08-01-2015 09:59:51

ไม่เป็นไรน้า น้องครีม เดี๋ยวก็หายแล้ว

โอ๋ๆๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 47 น้องครีมเจ็บนะ} 7/1/58 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 08-01-2015 10:06:58

เดินบนทรายต้องใส่รองเท้า = =

เคยเกือบโดนแต่ยังดีที่ใส่รองเท้า เพราะแม่มทะลุรองเท้าขึ้นมาเลย เจ็บนิดนึง โชคดีไป

หอกหัก!

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 47 น้องครีมเจ็บนะ} 7/1/58 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 08-01-2015 12:46:02

:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:โธ่น้องครีมของพี่ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 47 น้องครีมเจ็บนะ} 7/1/58 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: nuja ที่ 08-01-2015 17:26:16

น้องครีมหายไวไวนะ

เคยโดนเหมือนกันค่ะแต่เข้าไปไม่ลึกเท่าไร จำได้ว่าแสบสุดใจ

ยิ่งเมื่อแผลมาเจอกับน้ำทะเลแทบจะลงไปนอนดิ้นอยู่ตรงนั้น เพราะพี่ที่ไปด้วยให้เอาแผลไปล้างเอาทรายออกก่อนจะได้ดูรอยแผล แผลไม่กว้างแต่ลึก

จำจนเดี๋ยวนี้เวลาเดินตามชายหาดจะต้องใส่รองเท้ารัดส้นไปเดินไม่เคยเดินเท้าเปล่าอีกเลย ตอนลงดำน้ำในทะเล(ดำผิวน้ำ)ยังใส่รองเท้าไปเล่นด้วยเลย

เป็นกำลังใจให้นะคะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 47 น้องครีมเจ็บนะ} 7/1/58 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: มะเขือม่วง ที่ 10-01-2015 20:39:55

สงสารน้องครีม :mew2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 47 น้องครีมเจ็บนะ} 7/1/58 P.34
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 11-01-2015 13:35:11

หายไวๆ นะ ..

หัวข้อ: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 48 เทวดาตัวน้อยกับราชา} 12/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 12-01-2015 21:49:55

{CH 48 เทวดาตัวน้อยกับราชา}

{ K }♨

   “ฮึก น้องครีมเจ็บขาจัง” ผมสะดุ้งตื่นเมื่อคนที่อยู่ในอ้อมกอดสะอื้นหงุงหงิงขึ้น

ตั้งแต่กลับมาน้องครีมนอนไข้ขึ้นจนผมต้องคอยเช็ดตัวให้เป็นระยะๆ และปลุกขึ้นมากินยาทุก 4 ชั่วโมง ตื่นมาทุกครั้งก็จะร้องไห้ทุกครั้ง บอกมันเจ็บๆ ตึงๆ ขยับขาไม่ได้อึดอัดสารพัดสารเพ จากเดิมที่ขี้อ้อนออเซาะอยู่แล้วพอเป็นแบบนี้น้องครีมยิ่งงอแงเข้าไปใหญ่

   ผมก้มมองเด็กแก้มใสที่เบะปากช้อนตามองผมอยู่ตรงอกและก้มลงไปหอมหัวเหม่งใส่ซะหนึ่งที ก่อนจะลูบผมน้องเบาๆอย่างปลอบโยนเหลือบไปมองนาฬิกาที่เพิ่งจะตี 2

   “น้องครีมขอโทษที่ทำให้ตื่นครับ” น้องซุกลงที่อกผมพูดจาอู้อี้ๆ เช็ดน้ำตากับอกผม ผมเอามืออังหลังคอน้องก่อนจะถอนหายใจวูบไข้ลดแล้วแต่ก็ยังไม่หาย เอาว่ะ! กูก็เรียนจะจบล่ะ สมควรมีคนที่ต้องดูแลแบบสุดใจขาดดิ้นล่ะ นอกจากแม่สวยป้าลินแล้วก็ตาลุงขี้เก๊กที่บ้านอ่ะนะ

   “หึหึ ไม่เป็นไร เจ็บมากไหม”

   “พี่คิงเหนื่อยไหมน้องครีมขอโทษนะ”

   “ตอบให้ตรงคำถามสิเด็กน้อย แค่นี้ไม่เป็นไรสักหน่อยเนอะ”

   “งั้นครีมก็ไม่เป็นไรเหมือนกัน ครีมโตแล้วแค่นี้ไกลหัวใจ” หรอออออออออ หึหึ และใครร้องไห้ไม่หยุดอยู่แบบนี้หนอ น้องออดอ้อนผมสักพักใหญ่ๆก่อนจะผล่อยหลับไป ไอ้คิงก็เลยต้องหลับด้วย ผมเปล่าง่วงนะ ไม่ง่วงเลยจริงจริ๊งงงงงงง

ผลั๊ก

   ผมสะดุ้งตื่นขึ้นทันทีที่เสียงโครมครามดังอยู่ข้างเตียง คลำไปข้างๆก็ไม่เจอน้องครีม พอได้ยินเสียงสะอื้นเท่านั้นแหละผมรีบเด้งตัวมาดูข้างเตียงทันที อ้าวววววว ไปหาอะไรกินใต้เตียงล่ะที่รัก

   “ฮึก เจ็บจัง พี่คิงน้องครีมเจ็บ” ผมลุกขึ้นไปอุ้มน้องครีมในท่าเด็กน้อยตบหลังอย่างปลอบโยนพาไปนั่งที่โซฟามุมห้อง

   “ทำไมไม่ปลุกพี่จะไปไหนครับ”

   “น้องครีมจะเข้าห้องน้ำ ไม่อยากปลุกพี่คิง เลยกะจะเดินกระต่ายขาเดียวไป” น้องก้มหน้าพูดเหมือนเด็กกลัวความผิด อ๋อ แล้วขาอีกข้างก็หมดแรง จนหล่นปุ๊ลงข้างเตียงสินะ ฮึ้ย น่าหงิกแก้มให้ความความดื้อความซนที่หนึ่งของเด็กน้อยคนนี้ซะจริงๆ

   “ไม่เอาแล้วนะครับ มีอะไรก็เรียกเนอะ ปะ พี่พาไปเข้าห้องน้ำนะ” น้องครีมพยักหน้าน้อยๆอ้าแขนสองข้างให้ผมอุ้มท่าเด็กต่อ ผมยิ้มก่อนจะอุ้มเด็กน้อยมาแนบเอวและพาน้องไปเข้าห้องมอง แผลน้องยังมีเลือดซึมอยู่น้อยๆเลยแหะ น่าสงสารจริงเชียว ไม่อยากคิดถึงตอนน้องต้องแกะออกมาล้างเลยแหะ

   “ออกไปสิ น้องครีมจะนั่งส้วม”

   “หึหึ คนน่ารักก็อึ๊เป็นหรอครับ”

   “พี่คิงงงงงงง!” น้องหน้าแดงแปร๊ด น่าย๊ากกกกกกกกกก

   “คร้าบๆ” ผมหยอกล้อน้อยด้วยสายตาก่อนจะเดินออกมารอหน้าประตูห้องน้ำ และก็ต้องสะดุ้งเมื่อเห็นเจ้าเพชรยืนเป็นกุมารทองหน้านิ่งอยู่หน้าประตู

   “วันนี้กลับเลยไหมครับ ผมไม่อยากเที่ยวแล้วน้องไม่สบายขนาดนี้”

   “เออ งั้นวานให้ไปบอกไอ้ราชไอ้บิวทีว่าให้พวกมันอยู่เที่ยวต่อ จะพาน้องครีมกลับเลย ให้ลุงหมอดูแผลอีกที” ผมว่า เจ้าเพชรขานรับก่อนจะเดินออกจากห้องไป

   “พี่คิง … ” ผมเปิดประตูเข้าไปก่อนจะอุ้มพาน้องครับมานั่งที่เตียง น้องครีมเอียงคอมองผมและถามขึ้นเบาๆ

   “เราต้องกลับกันแล้วใช่ไหมครับ”

   “ครับเด็กน้อย พี่ต้องพากระต่ายน้อยของพี่ไปหาลุงหมอ”

   “แต่ครีมอยากเที่ยวต่อ ไม่อยากให้ทุกคนหมดสนุกเลย ฮึก น้องครีมจะจำเอาไว้ว่าเดินชายหาดต้องใส่รองเท้า ฮึก น้องครีมขอโทษ” โอ้ยยยยยยยยยยยยย แค่นี้หัวใจไอ้แก่ก็ละลายจนเอาไปแช่ตู้เย็น3 วัน 3 คืนก็ไม่แข็งแล้ว ยังทำตัวน่ารักน่าชังแบบนี้อีก กะจะให้หลงไม่ให้ไปไหนเลยใช่ไหมมมมมม

   “ไว้คราวหน้าพี่จะพามาใหม่เนอะ”

   “มีคราวหน้าอีกหรอครับ”

   “ช่ายยยย พี่จะพาน้องครีมมาทุกๆครั้งที่น้องครีมอยากมา จนกว่าจะแก่จนเดินไม่ไหวไปข้างนึงเลย”

   “แหงะ! ครีมไม่อยากแก่ ฮิฮิ” แหมมมมมม เด็กน้อยเจ้าเล่ห์ของพี่ ผมจุ๊บลงขมับน้องเบาๆ น้องก็ไม่น้อยหน้าหอมแก้มผมคืนอย่างอ้อดอ้อนออกเซาะ ทำแบบนี้บ่อยๆเดี๋ยวป๊าให้ทิปนะที่ร๊ากกกกกกก

   “กลับไปคุณแม่ต้องดุน้องครีมแน่เลย”

   “หึหึ อาบน้ำนะ เดี๋ยวพี่อาบให้” สาบานเลยนะ ผมจิตใจบริสุทธิ์และหวังดีกับน้องจริงๆ

   “ไม่เอา น้องครีมอาย” ไม่ต้องอายที่รัก หึหึ

   “มาม๊ะ”

   “พี่คิง อย่ารังแกน้อง ครีมเช็ดตัวก็พอ” น้องผลักอกผมที่จะเดินเข้าไปอุ้ม หึหึ ก็ได้ เช็ดตัวก็ได้ยังไงก็มีค่าเท่ากัน หึหึ เนื้อสวยๆของน้องครีมจะต้องเป็นของพี่คิง โอ้ยยยย หื่นนนนนนน >3< แต่หื่นเพราะรักน๊า ขอค่าแรงที่เฝ้าไข้หน่อยจิ ที่ร๊ากกกกกกกกก

   “พี่คิง ผมบอกพี่ราชแล้วนะครับ เค้าบอกจะขออยู่เที่ยวต่อ ส่วนพี่มิ่งกลับด้วยครับ” แหนะ ไอ้พวกห่านี้เพื่อนฝูงไม่ค่อยจะสนใจ แต่ก็ดีแล้วครับสนใจมากน่ารำคาญแห่กันกลับหมดเดี๋ยวน้องครีมจะยิ่งรู้สึกผิดไปมากกว่านี้

   “พี่คิง น้องครีมจะให้พี่เพชรเช็ดตัวให้” น้องก้มหน้ามองไปที่เจ้าเพชรเหมือนลูกแมวขอความช่วยเหลือ อารายยยยย ผมไม่หื่นน๊า ผมรักน้อง T^T

   “อ้าววววว ทำไมล่ะคร้าบบบบ ไม่รักพี่แล้วหรอ”

   “รักครับ แต่ผมอาย น้องครีมหิวข้าว พี่คิงทำข้าวให้ผมกินหน่อยน๊า… น้า” น้องเอาหน้าถูไถกับแขนผมอกผมอย่างออดอ้อน

ผมบุ้ยปากงอแงใส่น้องสักพักก็ยอมลุกขึ้นมาสั่งอาหารจากห้องอาหารด้านล่างให้น้อง ส่วนเจ้าเพชรจัดการล็อกประตูเรียบร้อย ฮื่ออออออ อดเข้าไปดูเนื้อผ่องๆของน้องครีมเลย ร้ายนักนะไอ้เจ้าเพชร ประตูโรงแรมนี้ผุพอจะมีรูสักรูสองรูไหม หาแปป

.
.
.

   “น้องครีมมมมมมม ไหนแม่ดูหน่อยสิ เจ็บมากไหมลูก” พอเปิดประตูรถได้ยังไม่ทันอุ้มน้องแนบเอวดี คุณแม่สุดสวยนี้ไม่รู้วิ่งมาจากไหน เข้ามาดูน้องอย่างจู่โจมจนผมเองก็แอบตกใจเจ้าเบิร์ดเดย์วิ่งลงจากรถดุ๊กๆไปตะกายขาแม่จนแม่ต้องอุ้มไอ้หมาขึ้นมาอุ้มผมมองไปทำหน้าเซ็งๆเมื่อเห็น ไอ้เมโล่หัวทองที่เดินออกมาจากบ้านหน้านิ่ง เอ้อะ ลืมไปเลยแหะว่าไอ้เด็กนี้ยังมีชีวิตอยู่

   “มะ ไม่ครับ คุณแม่สกปรกครับ” น้องครีมทำท่าอึกอักเมื่อคุณแม่เดินไปถือข้าวของน้องขึ้นมาดูอย่างสงสาร แม่ปล่อยขาน้องก่อนจะหันมาหน้าง้ำใส่ผม

   “ดูแลน้องยังไงห๊ะ เดี๋ยวเหอะ เดี๋ยวจะโดน หนูครีมหนูเพชร ตามิ่งไปลูกเข้าบ้านกันเถอะ ไปจ๊ะแม่ทำขนมไว้รอแล้วนะ” ผมล่ะอยากจะลงไปดิ้นงอแงซะจริงๆ แม่ลำเอียงอย่างเห็นได้ชัด เฮ้อ แต่ก็เพราะผมนั้นแหละน้องเป็นเด็กจะไปรู้อะไร ผมสิเป็นผู้ใหญ่ไม่รอบครอบ ไม่ดูเหนือดูใต้ เฮ้อ ผมก้มลงไปยิ้มเมื่อน้องครีมเอามือมาลูบหน้าผมเหมือนปลอบใจ

   “ไม่งอแงนะครับ น้องครีมไม่เป็นไร”

   “ครับ ไม่งอแง” ผมว่าแล้วก็หอมลงขมับน้องหนึ่งที ไม่วายยักคิ้วให้ไอ้หนูเมโล่ที่มองตาค้างเชิดหน้าไปที่อื่น พี่กับน้องมันกระดูกคนล่ะเบอร์ ขอร้องอย่ามางัด ฮ่าๆๆๆๆ

   ผมวางน้องลงบนเตียงก่อนที่จะให้ป้าลินโทรตามลุงหมอ ผมนั่งมองน้องที่นอนอ่านหนังสือที่ไอ้เมโล่น้อยเอามาฝาก เจ้าเพชรเดินเข้าเดินออก เป็นห่วงน้องครีมไม่ต่างจากผม ส่วนมากจะเดินเอาขนมนมเนยมาให้และออกไป เพราะไอ้มิ่งก็นั่งอยู่ด้านล่าง คุณแม่นี้ไม่ต้องพูดถึงแทบจะมานั่งเฝ้าน้องแทนผม เสียใจไม่ให้ ฮิฮิ น้องครีมเป็นของผมนะแม่นะ อย่ามาแย่งสิ

แก๊ก

   “ว่าไงเด็กน้อยไปโดนอะไรมาล่ะ”

   “สวัสดีครับลุงหมอ” ผมกับน้องครีมพูดขึ้นพร้อมกันเมื่อลุงหมอชายมีอายุหน้าตาใจดีกับกระเป๋าใบใหญ่ที่ผมเห็นมาตั้งแต่เด็กเดินเข้ามาพร้อมกับเจ้าเพชรที่ถือกะละมังใส่น้ำเดินตามหลังมาด้วย น้องหน้าชะแง้วเบะปากลงเหมือนรู้ชะตากรรม ผมส่งยิ้มให้อย่างอ่อนโยน

   “แก้วปักครับ เมื่อวาน”

   “หึหึ ดื้อสิน๊า เอาล่ะเดี๋ยวลุงหมอขอดูหน่อยนะครับเด็กดี” ลุงพูดกับน้องครีมแต่แอบหันมาส่งซิกให้ผมเข้าไปปลอบน้อง ผมรีบเข้าไปอย่างไม่รีรอ กอดน้องไม่ให้มอง น้ำตาเด็กน้องเม็ดโป้งเริ่มใหลออกมาจนผมเริ่มสงสาร

   “จะเจ็บไหม น้องครีมไม่ชอบเจ็บ”

   “ไม่เจ็บครับ เชื่อพี่นะ” ผมลูบหน้าลูบตาน้องและไม่ให้น้องมองแผล ลุงหมอค่อยๆแกะผ้าออกอย่างเบามือผมยิ้มให้น้องก่อนจะพูดขึ้นเบาๆ

   “น้องครีมพี่เล่านิทานให้ฟังเอาไหม”

   “ฮึก น้องครีมกลัว” น้องครีมไม่ฟังผม กระตุกขาด้วยความกลัวและเริ่มเจ็บเพราะแผลกินเนื้อผ้า อาหมอต้องใช้น้ำค่อยๆหล่อให้มันเปื่อย เนื้อเท้าขาวๆกับรอยแปลแดงๆที่ยังสดๆ ผมเลยต้องพยายามทำให้น้องไม่สนใจ

   “มีราชากระหายรักหนึ่งคน ชอบเที่ยวเตร่และชอบกินผู้หญิงเป็นว่าเล่น”

   “ราชาเป็นยักษ์หรอชอบกินคน”

   “ครับราชาเป็นยักษ์” ผมว่าและทำเสียงคำรามข้างๆหูน้องจนน้องย่นคอและหัวเราะคิกคักออกมา แต่ก็ต้องซี๊ดปากเมื่อลุงหมอแกะผ้าพันแปลออกหมดแล้วเหลือแต่เท้าอันเปลือยเปล่าของน้อง

   “วันนึงชีวิตของราชาก็เปลี่ยนไป เมื่อเช้าชายได้เจอกันเทวดาตกสวรรค์ตัวน้อย ร่างกายอันมอมแมมของเทวดาทำให้ราชาสงสารจับใจ เลยพาเทวดาตัวน้อยมาอยู่ในราชวังใหญ่ที่สวยงาม”

   “ราชาก็เป็นคนดีนะครับเพียงแต่อาจจะนิสัยเด็กๆนิดนึง ครีมแสบจังเลยพี่คิง” ผมหัวเราะน้อยๆไม่แสบได้ไงล่ะ ก็ลุงหมอกำลังเช็ดแผลน้องอยู่นี้หนาเด็กน้อย ผมหัวเราะก่อนจะเล่าต่อ

   “ราชามีความสุขมากเวลามีเทวดาตัวน้อยอยู่ข้างๆ ชีวิตนี้เค้าสาบานว่าจะลักพาเทวดาตัวน้อยให้อยู่ในเพียงอ้อมอกของตัวเอง และดูแลเอาไว้ตลอดกาล น้องครีมคิดว่าราชาเห็นแก่ตัวไหมครับ ?”

   “ไม่ครับ เพราะถ้าเทวดาไม่มีความสุข … เทวดาตัวน้อยคงไปจากราชวังตั้งนานแล้ว” น้องพูดอย่างไร้เดียงสาและยิ้มให้ผมก่อนจะซุกหน้าลงอกแกร่งอย่างออดอ้อน ผมยิ้มเมื่อมองเห็นลุงหมอกำลังพันผ้าให้น้องใกล้เสร็จ

   “เก่งมากเด็กน้อย ไม่เจ็บเลยเนอะ”

   “มันไม่เจ็บถ้ามีพี่คิงอยู่เล่านิทานให้น้องครีมฟังทุกครั้ง” ว๊า อย่างน้องราชาแย่น่ะสิ ฮึฮึ

   “ได้ทั้งนั้นเลยเด็กน้อย” ผมว่าและส่งยิ้มให้ลุงหมอที่ทำแผลเสร็จ

   “อย่าให้โดนน้ำนะเจ้าคิงหลานครีมเดี๋ยวจะอักเสบ และลุงหมอจะมาทำให้ทุกวันเนอะ”

   “ทุกวันเลยหรอครับ” น้องครีมเหงื่อตก ผมหัวเราะชอบใจก่อนจะกระซิบข้างหูน้องเบาๆ

   “พี่คิงรักน้องครีมนะ” น้องหันมามองผมจังหวะนั้นริฝีปากน้อยๆไม่ทันระวังจุ๊บเข้าปากผมพอดิบพอดี ผมหัวเราะชอบใจในขณะที่น้องอายม้วนต้วน หึหึ ไม่หื่นนะบอกเลยยยยยยยย

==============================

หงุงหงิงง๊องแง๊ง น่าร๊ากกกกกกกก

เจอกันตอนหน้าค่ะ

ห้องเก็บนิยาย pa_pa (https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2-pa_pa/596706590458802)

ฝากเพจจ้า จุ๊บๆ

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 48 เทวดาตัวน้อยกับราชา} 12/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 13-01-2015 01:35:19

:katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 48 เทวดาตัวน้อยกับราชา} 12/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 13-01-2015 06:36:55

หายไวๆน้าน้องครีมมมมม :กอด1:
นิทานราชายักษ์นี่ มาจากชีวิตจริงพี่คิงเลย
รอตอนต่อไปน้าาาา

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 48 เทวดาตัวน้อยกับราชา} 12/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 13-01-2015 07:50:35

น้องครีมน่ารัก :-[

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 48 เทวดาตัวน้อยกับราชา} 12/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 13-01-2015 08:11:19

ขอบคุณ :)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 48 เทวดาตัวน้อยกับราชา} 12/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 13-01-2015 12:47:30

ตอนนี้อิพี่คิงทำดีนะเนี่ย อะ ปรบมือให้ก็ได้

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 48 เทวดาตัวน้อยกับราชา} 12/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 13-01-2015 16:33:27

เทวดาตัวน้อยน่ารัก :hao3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 48 เทวดาตัวน้อยกับราชา} 12/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 13-01-2015 17:54:18

หายไวๆ ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 49 ห้ามใจ} 18/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 18-01-2015 20:24:00

{CH 49 ห้ามใจ}

   หลายเดือนต่อมาแผลของน้องครีมหายสนิทและเข็ดการเดินชายหาดเท้าเปล่าไปอีกนาน น้องกลับไปเรียนได้ตามปกติตอนแรกน้องงอแงจะอยู่บ้านกับเบิดร์เดย์หลังจากที่เจ้าหมาดำเริ่มตัวใหญ่ขึ้นเรื่อยๆผมเลยสงสารอยากให้มีพื้นที่วิ่งเล่นมากกว่าคอนโดแต่ดันมีไอ้ตัวน่ารำคาญอย่างเมโล่ขยันมานอนเล่นที่บ้านซะเหลือเกิน ผมเลยต้องหอบน้องกลับมานอนคอนโดและกลับไปที่บ้านเสาร์อาทิตย์เหมือนเดิม ถึงน้องจะงอแงแต่ไอ้คิงงอแงมากกว่าน้องเลยต้องยอม ฮ่าๆๆๆๆ

   “ว่าเว้ยยยยยย วันนี้มีเด็กมาคุม”

ไอ้ห่าราชปากหมาทันทีที่ผมเดินจูงน้องครีมเดินเข้าไปหาพวกมันที่กำลังนั่งปัดแปรงสีลงคัตเอ้าท์อันใหญ่อยู่ คืออีก สองอาทิตย์คณะบริหารกูมีงานใหญ่ เลยต้องระเหดมานั่งทำกันที่ลาดกว้างในมหาลัย ก็นะกลับไปคอนโดน้องครีมก็ต้องอยู่คนเดียวสู้กูพามานั่งมุ้งมิ้งให้หมาอิจฉาเล่นจะดีกว่า

   “พี่ราชพี่บิว สวัสดีครับ”

   “ไม่ต้องไปไหว้มันหรอกน้องครีมเปลืองมือ” ผมว่า น้องครีมทำหน้าเหวอ เรียกเสียงฮาได้เป็นอย่างดี

   “ใครค่ะพี่คิง น่าตาน่ารักเชียว” เมไรรุ่นน้องสาวในคณะที่จ้องจะงาบผมวันนี้เธอยักอกอึ้มเหมือนเดิมแถมยังใส่กางเกงขาสั้นจู๋มาซะด้วย เดี๋ยวดึกๆก็ยุงกัดขาหรอก ผมแค่เป็นห่วงนะ

   “น้องครีม เด็กน้อยของผมครับ” ผมว่าและหันไปมองน้องครีมที่ยกมือไหว้เมไรอย่างเกรงๆ แต่แหมพอบอกแค่นั้นเมไรเธอก็เริ่มไม่สบอารมณ์แล้วสิ

   “หมายความว่าไงค่ะ เด็กน้อย ???”

   “พี่คิง ครีมกลัว”

   “ขอตัวนะครับ” ผมยิ้มให้เธอก่อนจะพาน้องมานั่งที่ม้าหินใกล้ๆ ถ้าเป็นเมื่อก่อนเมไรอาจจะเสร็จผมไปแล้วแต่ตอนนี้มันไม่ใช่ ผมชอบหน้าอกแบนๆของน้องซะมากกว่าอกตูมๆซะแล้วล่ะ

   “เหมือนเค้าไม่ค่อยชอบครีม น้องครีมอยากกลับแล้ว” ผมลูบหัวน้องสองสามทีก่อนจะพูดออกมาอย่างปลอบใจ

   “ไม่เป็นไรนะครับ แปปเดียวเนอะ พี่อยู่ไม่มีใครทำอะไรน้องครีมหรอก”

   “เค้าชอบพี่คิงครีมดูออก”

   “หึหึ รู้ดีน๊าตัวเล็ก มาให้พี่หอมทีสิ”

   “ไม่เอา น้องครีมไม่ให้” ผมหัวเราะเมื่อน้องครีมทำท่าทางน่ารักใส่ผม ผมเอางานมานั่งกับพื้นทำใกล้น้องครีมที่นั่งเล่นเกมในโทรศัพท์และเหมือนไลน์จะเด้งบ่อยซะเหลือเกินนะไอ้ตัวเล็ก

   “ใครไลน์มานักหนาน้องครีม” ผมเงยหน้าขึ้นไปมองตาขวางใส่น้องครีมที่นั่งบนม้าหินข้างๆ

   “มึงนี้ไอ้คิงอะไรนักหนากับน้องว่ะ”ไอ้บิวตบหัวผมโครมใหญ่

“เอ๊า เด็กกูก็ต้องห่วงสิว่ะ มึงนั้นเสือกจัง!” ผมว่าขำๆ

“น้องมันก็มีเพื่อนมีฝูงบ้างสิ เนอะน้องครีมเนอะ” น้องครีมเก็บโทรศัพท์แล้วนั่งทำปากจู๋ใส่ผม หึหึ หวงสวัสดิ์ภาพตัวเองแล้วสินะ

“พี่คิงค่ะ เมไรซื้อน้ำมาฝากค่ะ” ผมเงยหน้าได้ยินเสียงไอ้ราชไอ้เมียทิ้ง ผิวปากหวือ ไอ้ห่าหาเรื่องตลอดไอ้พวกเวร

“ขอบคุณนะครับ”

ผมว่าและรับน้ำเปล่าเย็นๆมาถือไว้ น้องเมไรไม่พูดพร่ำทำเพลงนั่งแหมะลงข้างๆ ผมกับไอ้สองสหายมองหน้ากันและยักไหล่ไม่ได้สนใจอะไร แต่น้องครีมนี้สินิ่งไปเลย ผมมองเด็กน้อยเป็นระยะๆและก็ไม่ได้สนใจกับน้องเมไรที่เกาะแกะเท่าไหร่นัก ดูเหมือนเธอจะมีสัญชาติญาณเรื่องผมกับน้องครีมเป็นอย่างดี อย่างว่าอะไรนะคนมันหล่อ ฮ่าๆๆๆ

“พี่คิงค่า พรุ่งนี้เมไรมีสอบเสร็จงานแล้วไปติวหนังสือกันไหมค่ะ” โว๊ะ เดี๋ยวนี้ผู้หญิงเค้าบุกกันขนาดนี้เลยหรอว่ะ ผมเหลือบมองน้องเมไรที่คลอเคลียอยู่ที่แขนผม และเหลือบไปมองน้องครีมที่ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์แต่ตาแป๋วๆนั้นแอบมองผมไม่วางตา หึหึ ไหนหึงพี่คิงสิเด็กน้อย

“ที่ไหนล่ะครับ”

“เฮ้ย ไอ้คิง” ไอ้บิวเรียกผมเบาๆ มึงแม่งเขี้ยวเล็บหายไปไหนหมดว่ะะตั้งแต่ทวงเมียกลับมาได้นี้รู้สึกเปลี่ยนไปเยอะนะ ฮ่าๆๆๆๆ

“ที่ไหนดีหรอ … ถ้าพี่บิวกับพี่ราชจะไปด้วย ก็ไปเพื่อนห้องเมไร”น้องส่งสายตาหวานช่ำไปให้ไอ้ราชกับไอ้บิวคนพวกมันขนลุกน้องครับมันมีเมียมีผัวกันหมดแล้วครับน้อง ส่วนพี่ก็มีเด็กน้อยของพี่แล้วแต่แหมอยากจะเห็นเด็กหึงซะหน่อย คิกๆ

“แต่ถ้าพี่คิงจะไปคนเดียว … ไปห้องเมไรก็ได้ค่ะ”

“พี่คิง น้องครีมง่วงแล้ว” ผมสะดุ้งนิดๆเมื่ออยู่ๆน้องก็โผล่หน้าเข้ามาที่ซอกแขนของผม หึหึ ผมเหยียดยิ้มก่อนจะอุ้มน้องมานั่งคล่อมตักและลูบหน้าลูบหลังอย่างเอ็นดู จนน้องเมไรหน้าเหวอ พอแล้วล่ะ แค่นี้ก็ชื่นใจแล้ว

“พี่คิงค่ะ … นะ น้องคิงขี้อ้อนเนอะ”

“ไม่ใช่ขี้อ้อนอย่างเดียวนะครับ น่ารักด้วย” ว่าแล้วผมก็หอมฟอดเข้าที่กระหม่อมน้องเบาๆ หึหึ เด็กเจ้าเล่ห์หลับตาพริ้มอมยิ้มแก้มแดง อะไรครับแกล้งหลับหรอ ฮ่าๆๆๆ น่ารักจริงเชียว

“เอ่อ เมไรขอถามแค่คำถามเดียวนะค่ะ น้องครีมคือน้องหรือ ฟะ แฟนค่ะ”

“ฮื้อ”

น้องครีมส่งเสียงในลำคอและซุกลงกับซอกคอผมเหมือนเป็นการให้คำตอบ ร้ายนักนะ! ผมเหยียดยิ้มยักคิ้วให้ไอ้พวกห่าที่นั่งมองว่าผมจะทำยังไงกับเหตุการณ์แบบนี้ โอ้ย ถ้าเป็นเมื่อก่อนกูนี้ปฎิเสธพันละวันเลย แต่ตอนนี้กูชัดเจนพอครับ

“เป็นอะไรดีล่ะ ญาติกันก็ไม่ใช่ แฟนน้องก็ยังไม่ยอมตกลง งั้นเป็นส่วนสำคัญของชีวิตแล้วกัน”

“พะพี่คิงค่ะ แต่นี้เด็กผู้ชายนะค่ะ”

“แล้ว ?” ผมหันไปมองน้องเมไรในขณะที่แขนทั้งสองข้างลูบหลังลูบฟัวเด็กน้อยที่เกาะผมเป็นหมีโคล่าอยู่

   “ก็ … พี่เป็นเกย์ได้ยังไงค่ะ พวกนี้น่ารังเกียจออก”

   “งั้นกูก็น่ารังเกียจด้วยสิไอ้ราชเมียกูเป็นผู้ชายเหมือนกัน”

   “ไอ้ห่า กูก็เป็นมาตั้งแต่มีเมียคนแรกเป็นผู้ชายเหมือนกัน”

ไอ้ห่าสองตัวกวนตีนทันที มันเอาหมัดชนกันและก็ก้มหน้าทำงานต่อ คือแบบถ้าน้องเมไรไม่โลกแคบพวกกูก็ไม่ว่าอะไรอ่ะนะ ถ้าการที่ผมมีแฟนเป็นผู้ชายและทำให้ผมน่ารังเกียจจากสังคมก็ตามนั้นแหละ กูไม่แคร์

   “ตามใจน้องครับจะคิดยังไงก็ช่าง” ผมว่าและนั่งทำงานต่อไปโยมีน้องอยู่ในอ้อมกอดตลอดเวลา สักพักได้ยินเสียงหายใจสม่ำเสมอของน้องแสดงว่าเด็กน้อยของผมได้หลับไปแล้วหันไปมาอีกทีน้องเมไรไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ผมเลยตัดสอนใจพาน้องกลับ

   ผมเปิดรถพาน้องเข้าไปนั่งเบาะข้างๆคนขับ เจ้าเด็กตัวน้อยยังคงหลับไม่รู้เรื่องรู้ราวผมเลยต้องทำให้เบามือที่สุด เด็กน้อยส่งเสียงคำรามในลำคอน้อยๆเมื่อผมคาดเบลท์ให้น้องแต่เผลอทำเสียงดัง ตากลมปรือมองผมเล็กน้อยและยิ้มให้ผมอย่างน่ารักน่าชัง

   “น้องครีมหิวมากเลย ซื้ออะไรไปทำกินที่คอนโดกันไหมครับ”

   “หึหึ ดึกป่านนี้ไม่ทำล่ะครับตัวเล็ก แต่พี่พาเราไปกินดีกว่าเนอะ อยากกินอะไรล่ะ ฟ๊อด!”

   “อะไรก็ได้ครับ ใกล้ๆยิ่งดีเลยน้องครีมหิวมากถ้าไม่กินคืนนี้จะต้องนอนไม่หลับแน่ๆ”

   “อ่อเหรอ แล้วเมื่อกี้ใครน๊า นอนกลับเป็นหมีขี้เซาเลย”

   “ฮิฮิ น้องครีมเอง” น้องครีมหัวเราะคิก หึหึ ดีแล้วที่น้องไม่คิดมากเรื่องเมื่อกี้ เพราะยังไงสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตก็คือน้องไม่ใช่ผู้หญิงหรือผู้ชายคนอื่น อ่อ มันคนล่ะส่วนของพ่อแม่ผมล่ะนะ ฮ่าๆๆๆ

   ผมพาน้องที่ร้านอาหารตามสั่งข้างๆมหาลัย น้องสั่งข้าวผัดกับต้มยำและก็ผัดกะเพราะมาเผื่อผมกินเสร็จต่อด้วยขนมหวานบัวลอย แหมมมม ไอ้เด็กอ้วนแก้มเริ่มย้วยแล้วนะ ฮ่าๆๆๆ

   “มองอะไรน้องอ่ะ” น้องครีมแก้มแดงตักบัวลอยเข้าปากน้อยๆของตัวเอง ผมไม่ได้คิดลามกนะ แต่น้ำกะทิข้นๆขาวๆที่ติดขอบปากน้องทำให้ผมค่อยข้างจะเคลิ้มน้อยๆ

   “มองเด็กอ้วน”

   “ครีมจะกินให้อ้วนเลย”

   “ดีเลย พี่จะได้กอดเต็มไม้เต็มมือ”

   “ครีมไม่ให้กอด”

   “หึหึ ไม่ให้กอดจริงหรอ”

   “ช่ายยยยย” น้องยิ้มแป้นผมไม่ตอบอะไรต่อมองน้องกินต่อไป ไม่พอใจต้องหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปเอาไว้ด้วย เอาไว้ทำเป็นอัลบัมน้องครีมน่าร๊ากกกกก

   พอกินอิ่มปุ๊บน้องครีมก็หลับคารถผมปั๊บ ผมเลยต้องทำหน้าที่อุ้มน้องขึ้นมาบนห้องเจ้าเด็กน้อยยังไงกลับไม่รู้เรื่องในขณะที่ผมวางร่างเล็กลงบนเตียงที่เต็มไปด้วยตุ๊กตาที่แม่ผมขยันหามาให้น้อง ผมยิ้มก่อนจะค่อยๆก้มลงไปกระซิบข้างๆหูน้องเบาๆ

   “ถ้าไม่ตื่นพี่คิงจะแก้ผ้าแล้วน๊า”

   “ฮื่อ ใจร้าย” นั้นไง ผมว่าแล้ว หึหึ ไอ้เด็กขี้อ้อนอยากอ้อนให้ผมอุ้ม 15 แล้วน๊าแต่ยังเหมือน 5 ขวบ ดีแล้วล่ะ ผมชอบแบบนี้ คิกๆ โชตะคอนเลยไหมล่ะมึง

   “ไม่คิดมากเนอะ”น้องครีมย่นหน้าก่อนจะลุกขึ้นนั่งมองผมอย่างงอนๆ ผมหมายถึงที่เมไรพูด

   “น้องครีมเจอเรื่องหนักกว่านี้มาตั้งเยอะ แค่นี้ไม่คิดหรอกครับ” ผมยิ้มก่อนจะหอมแก้มใสเบาๆลากมาจุ๊บปากกลิ่นบัวลอยที่น้องเพิ่งกินมา หึหึ หอมกะทิจัง พอไดสัมผัสก็อยากกินมากกว่าเดิน ผมจุ๊บลงนับครั้งไม่ถ้วนจนในที่สุดลิ้นสากๆของผมเองก็เข้าไปกวาดต้อนลิ้นเล็กที่หนีผมซะหัวซุกหัวซุน หึหึ ลูกแมวน้อยของพี่คิง

   “อื้อออ”

เสียงครางของน้องทำให้สติผมแทบหลุดแต่เจ้าของมือเล็กกลับผลักผมออกหน้าตาตื่นตกใจนั้นทำให้ผมรู้สึกผิดพอสมควร ผมเช็ดขอบปากน้องก่อนจะเดินออกมานอกห้องสงบสติอารมณ์ตัวเองให้เข้าที่ … มึงอย่างหื่นไอ้คิง น้องครีมยังไม่บรรลุนิติภาวะเลยไอ้ห่า

   “เฮ้อ”

ผมถอนหายใจอย่างอ่อนใจก่อนจะเดินไปที่ห้องของตัวเองอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ล้มตัวนอนในห้องเย็นฉ่ำ แต่ยังไม่ทันที่จะหลับได้สนิท ก็รู้สึกถึงแขนเล็กๆที่กอดก่ายที่ลำตัวผมเบาๆ เนื้อเย็นๆและกลิ่นหอมประจำตัวทำให้ผมรู้ทันทีว่าเป็นใคร

   “น้องครีมขอโทษ”

เสียงอ่อนหวานของน้องผมให้ผมหันไปกอดเอาไว้แนบอก … โกรธอะไร ผมสิต้องโกรธตัวเองที่เผลอจะทำร้ายน้องซะแล้ว … ก็คนมันรัก จนแทบบ้านี้หว่า …

   “พี่รักน้องครีมนะ”

   “น้องครีมก็รักพี่คิง …”

หึหึ แค่นี้ก็พอแล้ว …

============================

มาสั้น มาน้อย มาช้า

ครบเลย ฮ่าๆๆๆๆๆ

คือแบบเปิดเทอมแล้วนึกออกไหมและแบบงานบางทีมันจะเข้ามาก็เข้ามาไม่ทันจะตั้งตัว กรี๊ดดดดด :z6:

รักน้องครีมไปนานๆนะค่ะ เรื่องนี้จะค่อยๆเป็นค่อยๆไปไม่รู้จะจบเมื่อไหร่เหมือนกัน

ฮ่าๆๆๆๆ แต่ใกล้ฉากที่รอคอยแล้วล่ะ :hao6:

เจอกันตอนหน้าค่ะ

ห้องเก็บนิยาย pa_pa (https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2-pa_pa/596706590458802)

ฝากเพจจ้า ติดตามผลงานได้ที่นี้นะค่ะ :z2: :bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 49 ห้ามใจ} 18/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 18-01-2015 21:14:55

ชอบตอนน้องครีมหึงจิงๆ น่าร๊ากกกกก
แต่กันพวกเห็บไร ได้ชะงักค่ะ 5555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 49 ห้ามใจ} 18/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 18-01-2015 23:11:18

น้องครีมน่ารักที่สุดเลย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 49 ห้ามใจ} 18/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: NOPKAN ที่ 18-01-2015 23:25:20

คนแต่งยังใช้ คะ ค่ะ ผิดอยู่นะคะ

ลองอ่านออกเสียงดูค่ะ แล้วจะรู้ว่า ตรงไหนควรใช้ คะ ตรงไหนควรใช้ ค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 49 ห้ามใจ} 18/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 18-01-2015 23:37:24

พี่คิงไม่ค่อยจะหลงว่าที่เมีย :ruready
มีทำอัลบั้มด้วย!! อะไรจะขนาดน้านนนน
รอตอนต่อไปเน้ออออ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 49 ห้ามใจ} 18/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 18-01-2015 23:40:57

อดทนไว้นะราชา อดทนไว้ (ทำเสียงแรมโบ้)

รอครีมน้อยเตรียมตัวก่อน เดี๋ยวราชาก็ได้กินครีมจนอ้วนพลี :hao7:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 49 ห้ามใจ} 18/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: black sakura ที่ 19-01-2015 12:55:54

น้องครีมอย่าอ่อยอิพี่คิงมันมาก
แค่นี้ก็จะอกแตกตายไปแล้วมั้ง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 49 ห้ามใจ} 18/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 19-01-2015 17:48:06

อ้อน อ้อน ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 49 ห้ามใจ} 18/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 19-01-2015 20:50:55

น้องครีมน่ารักตลอด
พี่คิงอย่าทิ้งน้องนะครับ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 50 ครีมจ๋าปวดฟัน} 25/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 25-01-2015 21:36:44

{CH 50 ครีมจ๋าปวดฟัน}

   “ครีม ทำไมไม่กินล่ะ ของโปรดครีมไม่ใช่เหรอ” ใช่ ลูกชิ้นลูกนั้นของโปรดน้องครีม … น้องครีมอยากกิน แต่น้องครีมกินไม่ได้ ฮึก T^T

   “เป็นอะไรรึเปล่า” ผมเงยหน้ามองเมโล่ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามและหันไปมองลูกหมีที่อยู่ข้างๆอย่างเป็นห่วงก่อนจะส่ายหน้าและก้มลงมองข้าวกล่องของตัวเองและเพื่อนๆ …

   “ครีม”

   “ยะ อย่า โอ้ย เจ็บ ฮืออออออออ” ผมหลบมือของเมโล่ที่ยื่นจะมาจับแก้มผมแต่แล้วก็ต้องน้ำตาเล็ดเมื่อรู้สึกเจ็บแปลบที่ฟันซีกในสุดของปาก ทำไมล่ะ ผมก็แปรงฟันทุกวัน ทำไมผมยังเจ็บได้ ไม่เข้าใจเลย

   “ปวดฟันเหรอ ฮึ เด็กจริงๆ” ผมกุมแก้มข้างซ้ายที่เริ่มบวมน้อยไว้มองเมโล่ตาละห้อย ฮือออออ ไม่ได้ตั้งใจนะ มันเป็นเอง ฮึก น้องครีมเจ็บมากเลย

   “ไปหาหมอไหมครีม เดี๋ยวเราพาไป”

   “ไม่เป็นไร เดี๋ยวก็เลิกเรียนแล้ว” ผมว่าแต่จริงๆเหลืออีกตั้ง 3 คาบ ฮืออออ ผมเจ็บมากเลย มันตุ๊บๆ จี๊ดขึ้นสมองด้วย ฮึก แต่ก็ไม่อยากไปเจอหมอฟัน แม่เขนเคยพาผมไปทีนึง ฮึก ตอนนั้นแก้มผมบวมเป็นลูกมะนาวเลย ไม่อยากเป็นแบบนั้นอีก

   “ดื้อแหะ รออยู่นี้ก่อนแล้วกัน” ผมก้มหน้ามองมือที่ถือโทรศัพท์ตัวเองค้างอยู่ ป่านนี้พี่คิงทำอะไรอยู่นะ ไม่เห็นโทรมาหาน้องครีมเลย ฮึก น้องครีมปวดฟันมากเลย ต้องทำงานอยู่แน่เลย ใช่ไหม ฮึก

   ผมกัดฟันก่อนจะส่งสติกเกอร์ไลน์ รูปหมาน้อยร้องไห้ไปให้พี่คิง ปกติพี่คิงต้องรรีบตอบกลับมาภายใน 2 วิ แต่นี้ครีมนับ 1-50 แล้วยังไม่ตอบกลับมาเลย T^T

จี๊ดดดดดดดดดดดดด

พุบ

   “ครีมมมมมมม” ลูกหมีร้องลั่นเมื่อผมฟุบหน้าลงกับโต๊ะ ฮืออออออออออออ ปวดมากเลยยยยยยย

   “อ่ะนี้ แปะซะน่าจะช่วยได้บ้าง” ผมเงยหน้ามองเมโล่ที่ยื่นเก๊อะเอี้ยแผ่นติดแก้ปวดให้ผม ฮึก มันเย็น

   “อย่างอแงแปะไปก่อน ไม่งั้นเราจะบอกคุณครูนะ”

ผมพยักหน้าก่อนจะรับเอามาแปะที่แก้มตัวเองผมไม่อยากบอกคุณครู เดียวจะเป็นเรื่องใหญ่ แค่ปวดฟันเอง เดี๋ยวก็หาย แต่ตอนนี้ปวดมากเลย รู้สึกแก้มปูดๆด้วย ฮืออออ น้องครีมจะกินขนมไม่ได้แล้วววววววววว

ติ๊ง

   ผมรีบก้มดูโทรศัพท์และน้ำตาก็รื้นออกมาเมื่อเห็นว่าเป็นพี่คิงส่งไลน์กลับมา ฮึก ช้าจัง นิสัยไม่ดี

King _K&C : ร้องไห้ทำไมครับเด็กน้อย

Craam_C & K : อยากเจอพี่คิง

King _K&C : งอแงเด็กน้อย เดี๋ยวตอนเย็นพี่ไปรับนะครับ พี่ขอทำงานก่อนนะ

   ตะ แต่ น้องครีมปวดฟันมากเลยนะ ฮืออออออออออออออออ … อ่ะ แต่ไม่ปวดแล้วนี้ …

   น้องครีมยกมือขึ้นกุมหน้าตัวเองก่อนจะเอียงคออย่างแปลกใจ เอ๊ … กอเอี๊ยะนี้ทำให้เราหายปวดสินะ งั้นผมก็กินขนมได้แล้วสิ เย้!!!

   “อย่าซ่า ยังไงก็ต้องไปหาหมออยู่ดี” ผมหน้างอลงเมื่อเมโล่พูดแบบนั้นแถมลูกหมียังหัวเราะอีก … แต่ผมหายแล้วนี้ไม่เห็นต้องไปหาเลย

   พอเรียนเสร็จผมก็มานั่งรอพี่คิงที่สนามเด็กเล่นที่เดิมไม่หนีไปไหน เพราะถ้าพี่คิงมาแล้วไม่เจอผมอาจจะโดนทำโทษก็ได้ เจ้าแผ่นกอเอี๊ยะนี้ก็ดีนะ ผมจะซื้อมาแปะจนกว่าจะหายเลย อิอิ จะได้ไม่ต้องไปหาหมอ ผมหัวเราะคิกคักเอามือลูบหน้าตัวเองเบาๆ

จี๊ดดดดดดดดดดดด

   อึก … ทะ ทำไมมันเจ็บอีกแล้วง่ะ ฮืออออออออออออ หรือว่าฤทธิ์ของเจ้าแผ่นนี้มันหมดแล้ว ไม่ยอมนะ น้องครีมไม่อยากปวดฟัน

ปี๊ดๆๆๆ

   ผมเงยหน้าน้ำตาเล็ดมองรถคันคุ้นเคยที่บีดแตร่มาแต่ไกล พี่คิงมาแล้ว พี่คิงน้องจับน้องขึ้นเขียงให้หมอถอนฟันแน่ๆ กระซิก น้องครีมไม่อยากถอนฟัน ฟันน้องครีมสวยอยู่แล้ว ฮือออออ ต้องฟันหลอแน่ๆ

   “น้องครีมขึ้นรถครับ” พี่คิงเปิดกระจกลงเรียกผมขึ้นไปบนรถที่จอดอยู่ตรงหน้าผมอยู่ น้องครีมก้มหน้าลุกขึ้นเดินขึ้นไปอย่างว่าง่าย แต่ใครจะเข้าใจว่าตอนนี้มันจี๊ดถึงสมองเลย ตุ๊บๆ เหมือนกำลังโดนดีดฟันอยู่เลย ฮืออออออออออออออ อยากได้กอเอี๊ยะ!!!!

   “เป็นอะไรครับก้มหน้าไม่พูดไม่จา”

   “…” ผมส่ายหน้า แก้มผมต้องปูดพี่คิงต้องรู้แน่ๆ

   “ว่าแต่แปะไอ้นี้ไว้ทำไม ปวดฟันเหรอครับ”

   “อ่ะ อย่าจับนะ” ผมรีบเอามือกุมหน้าตัวเองทันที ฮืออออ อย่ามาจับสิ น้องครีมเจ็บมากเลยนะ พี่คิงใจร้ายมากกกกกกกกกกกกกกก

   “น้องครีม พี่ว่าเราควรไปหาหมอกันนะ”

   “มะ ไม่ … ฮึก น้องครีมไม่อยากไป” พี่คิงไม่พูดอะไรแต่โน้นตัวมาจุ๊บหน้าผากผมและหันไปขับรถมองข้างทางเหมือนหาอะไรอยู่ ฮืออออออออ ไม่ต้องเอาจุ๊บมาหลอกน้องครีมเลยนะ !!!!

   จนแล้วจนรอดพี่คิงก็ไม่เคยฟังน้องเลย เลี้ยวรถเข้าคลินิกหมอฟันเฉยเลยยยยย ฮืออออออ น้องครีมกอดเข่าซุกตัวแน่น ปวดฟันแต่ถ้าผมลงไปก็ต้องเจ็บตัวเลือดออก แถมกว่าเลือดจะหยุดตั้งนานไม่รู้ฟันจะขึ้นอีกรึเปล่าด้วย พี่คิงไม่เข้าใจน้องไม่เคยเข้าใจอะไรเลย

   “มาเร็วน้องครีม พี่อุ้ม” พี่คิงเปิดประตูฝั่งผมและจะอุ้มผมขึ้นอุ้ม แขนของเค้าเผลอโดนแก้มผมไปหนึ่งที โฮ้ยยยยยยยยยยย ต่อยน้องครีมทำไม ฮึก

   “ฮึก แกล้งน้องครีมทำไม แงงงงงงงงงงงงง” เจ็บก็เจ็บปวดก็ปวด เสียใจก็เสียใจ พี่คิงแกล้งผม

   พี่คิงอุ้มผมขึ้นไปอุ้มในท่าเด็กก่อนจะลูบหัวลูบหลังปลอบผมยกใหญ่ ผมซุกหน้าลงกับไหล่ร้องไห้ไม่สนใจใครที่เดินผ่านไปผ่านมา ไม่มีใครเข้าใจน้องครีมหรอก ฮึก

   “มีอะไรให้ช่วยรึเปล่าค่ะ” พยาบาลคนนึงเดินออกมาจากร้านหน้าตาตื่น คนในร้านที่มีอยาสองสามคนมองน้องครีมใหญ่
เลย ตัวเองก็ปวดฟันไม่ใช่หรอ จะมามองน้องทำไม ฮึก

   “เด็กคนนี้งอแงเพราะปวดฟันครับ ช่วยเปิดประตูให้ผมหน่อย” ใครบอกว่าน้องครีมร้องเพราะปวดฟัน น้องครีมร้องเพราะไม่อยากหาหมอตั้งหาก ฮืออออออออออออ

   “ค่ะๆ” พยาบาลคนนั้นขานรับ

ก่อนจะเดินไปเปิดประตูให้พี่คิง พี่คิงไม่สนที่ผมหงุงหงิงอยู่ที่หู พาผมเดินเข้าไปในร้านและวางผมลงที่โซฟา ลูบหน้าลูบตาที่แดงปรั่งของผม แก้มผมต้องปูดแล้วแน่ๆ ฮึก น้องครีมไม่อยากเจ็บแล้ว ทำไมผมต้องเจอแต่เรื่องแบบนี้ด้วย ไม่สงสารกันเลยหรอ

   “ไม่งอแงนะครับ นั่งรอพี่นะ เดี๋ยวพี่ไปกรอกรายละเอียดก่อนนะ เด็กน้อย” ผมเบะปากมองหน้าพี่คิง

เค้าก้มลงมาหอมผมหนึ่งฟอดก่อนจะเดินไปที่เคาเตอร์ที่มีคนยืนต้อนรับสีหน้าไม่ค่อยดีนักที่เห็นผมร้องไห้เข้ามาในร้านขนาดนี้ น้องครีมแค่ 15 เองนะ ยังมีสิทธิ์งอแงนี้หน่า ฮึก ไม่เห็นต้องมองอย่างงั้นเลย น้องครีมงอแงกับพี่คิงคนเดียวด้วย ไม่มีใครรักน้องครีมเท่าพี่คิงหรอก

ฮึก

   “ไม่งอแงนะครับ เดี๋ยวก็หายปวดแล้วเนอะ” พี่คิงเดินมานั่งข้างๆผมก่อนจะเอามือโอบหลังผมไว้

   “น้องครีมไม่ชอบเลย น้องไม่อยากเข้าไปหาหมอ ฮึก น้องเจ็บนะ” ผมซุกหน้าลงกับอกของพี่คิง ฮึก ปวดฟันมากด้วย กลัวหมอด้วย ฮือออออ

   “โอ๋ๆแปปเดียวเนอะ พอหายแล้วพี่คิงจะพาไปกินบุฟเฟ่เค้กเอาไหม ?”

   “ฮึก ครีมอยากกินเค้ก” ผมพูดเบาๆ พี่คิงหัวเราะก่อนจะกระซิบข้างหูผมเบาๆ

   “แต่น้องครีมต้องแปรงฟันให้สะอาดหลังจากนี้นะ”

   “น้องครีมแปรงสะอาดทุกวันอยู่แล้วนะ” ผมหน้างอเช็ดน้ำตาลวกๆทันที ผมแปรงฟันตลอดจริงๆนะ T^T

   “โอเคครับ โอเค แปรงก็แปรงเนอะ ไม่งอแงนะครับ” ผมพยักหน้าเบาๆก่อนจะซบลงอกพี่คิงอีกรอบ มันช่วยให้ผมไม่ค่อยเจ็บอย่างประหลาดด้วยล่ะ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อนะ คิกๆ

   “น้องน่ารักจังนะค่ะ ผู้ชายหรอค่ะ” ผมเงยหน้าขึ้นไปฝืนยิ้มให้พยาบาลคนเดิมที่ออกไปต้อนรับผมเมื่อกี้ แก้มผมปูดใช่ไหมถึงหัวเราะออกมาแบบนั้น ฮืออออออ

   “ครับ ชื่อน้องครีม”

   “ว๊า น้องครีม กี่ขวบแล้วครับตัวเล็กจัง”

   “ให้ทายครับ” ผมหันไปย่นจมูกใส่พี่คิงทันที ทำไมต้องทายด้วยอยากคุยกับพี่สาวคนนี้มากใช่ไหม ฮึ คิดได้แบบนั้นผมก็โขกหัวลงกับอกพี่คิงอย่างแรง นี้แหนะ!

   “เอ่อ … 12 มั่งค่ะ”

   “15 ครับ” ผมตอบแทนเลย ผม 15 แล้วนะ ไม่ใช่ 12 แบร่ ทายผิด

   “น่ารักจังนะค่ะ”

   “ครับ น่ารักมาก” พี่คิงว่า ก่อนที่ผมจะได้ยินอีกสองสามประโยค และพี่สาวคนนั้นก็เดินไป

“น้อง อดิกันต์ เชิญที่ห้องตรวจ 2 ค่ะ”

“พี่คิง ฮึก”

“ไม่ร้องนะครับ พี่สัญญานะว่าไม่เจ็บ ปะ พี่อุ้มนะ ฮึบ ฟอดดดด” พี่คิงหอมแก้มผมหนึ่งทีก่อนจะพาผมเดินไปที่ห้องตรวจ วางผมลงบนเตียงที่กลิ่นแปลกๆ

“นอนลงนะครับขอหมอดูฟันหน่อย” คุณหมอใต้หน้ากากพยาบาลบอกผม

ผมเม้มปากก่อนจะค่อยๆอ้าออก ฮึก พี่พยาบาลคนนึงก็มาดึงกอเอี๊ยะข้างแก้มผมออกด้วย จากนั้นผมก็ได้ยินพี่คิงพูดกับหมอสองสามคำแล้วเสียงเครื่องมือน่าปวดหัวก็ดังขึ้น ฮืออออออออออออ ไม่ชอบแบบนี้เลย

“อดทนนะเด็กดี” เสียงของพี่คิงดังขึ้นในสมองของผม ทำให้ผมแข็งใจต่อไปได้อีกหน่อยและภาวนาขอให้เวลานี้จบลงไวๆ

.
.
.

{ K }♨

   “อร่อยไหมเนี้ยกินใหญ่เลย” ผมถามเจ้ากระต่ายตัวน้อยที่กินเค้กแก้มตุ้ย

หลังจากผ่านมาสัปดาห์หว่าๆผมทำตามสัญญาว่าถ้าหายจะพามากินเค้กบุฟเฟ่ ตอนนั้นเด็กน้อยเป็นรากฟันอักเสษอยู่ในช่วงการรักษานี้แหละวันนั้นน้องครีมเจ็บฟันหมอเลยไม่รักษาให้ แต่กรอฟันเพื่อลดการกระทบของฟันให้ก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้แหละเจ้าเด็กน้อยจะต้องไปขึ้นเขียงเดียวเฉียด หึหึและถ้าน้องไม่ได้กินวันนี้ต้องงอนพี่คิงแน่ๆ ผมลองดูในเน็ตก็บอกกินได้แต่ต้องแปรงฟันให้สะอาด จากนี้ไปน้องครีมคงมีบทเรียนราคาแพงเกี่ยวกับฟันแน่ๆ ฮึฮึ เจ้ากระต่ายน้อยฟันผุ

   “ไหนป้อนกันบ้างสิ กินอย่างเดียวเลย” ผมแกล้งยั้วะน้อง ฮ่าๆๆๆ เด็กน้อยเงยหน้าขึ้นมาทั้งๆที่เค้กเต็มปากก่อนจะยิ้มให้แก้มป่องก่อนจะยกช้อนป้อนขนมเค้กช็อกโกแล็ตให้ผมคำใหญ่ ฮ้า อร่อยเชียว แต่เค้กที่นี้ครีมอร่อยกว่าเยอะ

   “อย่าจ้องครีมแบบนั้นสิ ครีมไปตักเค้กก่อนนะพี่คิงจะเอาอะไรไหม”

ผมส่ายหน้าก่อนจะมองตามหลังเด็กน้อยที่เดินไปที่วางขนมเค้กและขนมหวานอื่นๆหลากสีสันน่ากินอย่างเพลิดเพลิน … ไม่รู้สิ ผมอาจจะตามใจน้องมากไป แต่เด็กคนนี้เจออะไรมาเยอะ ให้แกได้งอแง ได้ออดอ้อน ได้มีความสุขซะบ้าง … แค่นี้คงไม่เป็นไร และอีกอย่างนะ … ผมก็มีความสุขด้วย

=============================

ตอนหน้าจะเป็นตอนของ ปิงXราช นะค่ะ แล้วต่อด้วย มิ่ง X เพชร

ตอนนี้น้องครีมแอบดื้อและน่ารักเนอะ คิกๆ อยากได้กระต่ายนิสัยแบบนี้สักตัวจังว่าปะ คิกๆ

:hao7:

ห้องเก็บนิยาย pa_pa (https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2-pa_pa/596706590458802)

ฝากเพจติดตามผลงานได้นะค่ะ :bye2:

แก้ไขตรง เด็กชายแล้วค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ เบลอๆลืมหมดทุกสิ่งทุกอย่าง ฮิฮิ ขอบคุณนะค่ะ *3*

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 50 ครีมจ๋าปวดฟัน} 25/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 25-01-2015 21:48:31

555 น้องครีม 15 เป็นนาย ไม่ใช่เด็กชายแล้วนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 50 ครีมจ๋าปวดฟัน} 25/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: black sakura ที่ 25-01-2015 22:08:41

ขนาดตอนงอแงยังดูน่ารักอ่ะน้องครีม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 50 ครีมจ๋าปวดฟัน} 25/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 25-01-2015 22:10:55

น้องครีมมมมมม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 50 ครีมจ๋าปวดฟัน} 25/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 25-01-2015 22:37:27

อดทนหน่อยนะ น้องครีม เดี๋ยวก็หายแล้วน้า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 50 ครีมจ๋าปวดฟัน} 25/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: ตัวไหมอ้วนกลม ที่ 25-01-2015 22:49:31

น้องครีม ขอกินหนมเค้กด้วยคนสิคร้าบ :m13: :m13: :m13:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 50 ครีมจ๋าปวดฟัน} 25/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Robinhood.ha ที่ 25-01-2015 23:34:07

อยากมีคนมาอ้อนแบบนี้มั่ง น่ารักสุดๆน้องครีมจ๋า :mew3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 50 ครีมจ๋าปวดฟัน} 25/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: titansyui ที่ 26-01-2015 01:48:59

:pig4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 50 ครีมจ๋าปวดฟัน} 25/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 26-01-2015 07:31:24

กระต่ายน้อยยยยยยย
ปวดฟันแร้วอ้อนพี่คิง เลเวลสูงสุดไปเรยอ่ะ คิคิคิ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 50 ครีมจ๋าปวดฟัน} 25/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 26-01-2015 10:45:11

น่าสงสารน้องครีม หายจากเจ็บเท้า ก็มาปวดฟันต่อ ทีอิพี่คิงไม่เห็นจะไปอะไรกับเขาบ้างเลยเชอะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 50 ครีมจ๋าปวดฟัน} 25/1/58 P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 27-01-2015 16:03:40

งอแง เล็กน้อยถึงปานกลาง ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 5 R X P } 3/1/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 03-02-2015 00:35:00

{special 5 R X P }

   “แม่ง มึงคิดดู แม่งไม่ยอมกูอ่ะ คบกับมา 20 กว่าปีแล้วนะมึง”

   “ตอแหละ อย่านับรวมที่เป็นเพื่อนกันแต่เด็กสิไอ้ห่า” ผมโบ้ยปากแยกเขี้ยวใส่ไอ้ห่าคิงที่พูดหน้าตาเฉย ทีอยู่กับน้องครีมนะ พี่คิงอย่างโน้นน้องครีมอย่างนี้ ถุ้ย ไอ้ซาตานคราบพระเอก!!!!

   คืองี้นะพวกมึง ตัวผมอ่ะ กำลังคล่องใจมาก ผมกับไอ้ปิงปองโอตาคุหน้าแมวนั้นคบกันในฐานะว่าที่ผัวเมียกันมาก็นานโขแล้วนะตั้ง 6 เดือน มึงได้ยินปะตั้ง 6 เดือนที่อันตัวกูไม่มีใครมาอะจึ๊กอะจึ้ยนอกจากแม่นางนิ้วมือทั้ง 5 ของตัวเอง ไอ้ว่าที่เมียก็อยู่ไกล๊ไกล นานๆจะกลับมาหากูที กูจะไปก็ไม่ให้ไป แม่งเรื่องมาก แต่กูก็รักมันไปแล้วนี้หว่า ฮือออออออออออ มึงคิดกันดูว่ากูน่าสงสารแค่ไหน T^T

   “มึงก็ไปลงกับเด็กๆมึงสิ เหมือนที่มึงเคยทำ ไอ้ปิงมันไม่ว่าอะไรหรอกสันดานมึงมันรู้กว่าใคร”

   “ไม่เอาไอ้ห่า มึงอย่ายุ เดี๋ยวบ้านแตก”

ผมว่าและผลักหน้าไอ้ห่าบิวเหี้ยตัวพ่ออย่าว่าแต่ผมเลยพวกมันสองตัวก็อดๆ เหมือนกันนี้แหละ ยิ่งไอ้คิงที่นั่งเล่นไลน์ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่เนี้ยยิ่งหนัก จะปีแล้วปะ ฮ่าๆๆๆ หนักกว่ากู สะใจ ส่วนไอ้บิวเมียมันก็เหวี่ยงบ่อยงอนบ่อย อดๆเหมือนกันนั้นแหละ โธ่ทำเป็นเซียนไอ้ห่า

   “อีกสองวันมันจะมานี้ มึงก็จับกดเลยดิ มึงกดนะไม่ใช่มันกดมึง”

   “อ้าว อีกสองวันมันจะมาเหรอ” ทำไมกูไม่รู๊วววววววววววววว ไอ้เมียเลวไม่บอกกูแต่บอกไอ้พวกเวรตะไลนี้

   “เมียมึงไม่รักมึงนะไอ้ราช ฮ่าๆๆๆๆๆ ดูท่ามันจะเป็นผัวมึงซะมากกว่า”

   “สัด” ผมตบหัวไอ้คิงไปหนึ่งทีก่อนจะมานั่งส่งไลน์ไปด่าไอ้ห่าอ้วนที่ตอนนี้ไม่อ้วนแล้วเป็นชุด แม่งเหี้ยมาก ไม่บอกกู น้อยใจนะเว้ยยยยยย คิก … แต่กูก็ดีใจนะที่มันมาหากูจะได้จับมันกดสักที ฮิ้วววววววววววว

.
.
.

   สัตว์มากครับ เครื่องดีเลย์ไป 2 ชั่วโมงแล้วนะ สาดดดดด จะให้กูรอไปถึงเมื่อไหร่ล่ะ ถ้าไม่หวังงาบมันนะกูนี้กลับไปนอนรอตีพุงดูโคนันอยู่ห้องแล้ว ไอ้เพื่อนชั่วสองตัวก็ทิ้งผมให้มาคนเดียวได้ลงคอ ชิชิ ใช่สิกูไม่น่ารักหน้าหยิงสวยเหมือนเมียพวกมึงเนี้ย ฮึ ไม่แคร์ เดี๋ยวกูก็ได้ไอ้ตี๋ขาวๆของกูเป็นเมียแล้วเหมือนกัน เมียปิงปองจ๋า!!!!

   “ทำไร”

   “ฉิบหาย! มึงมายืนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่” ผมสะดุ้งพรวดจากเก้าอี้ที่นั่งเอนหลังมองเพดานสนามบินอยู่ ไอ้ปิง … ขาวเกิ๊น เห็นแล้วหมั่นไส้ ไม่เหมือนไอ้อ้วนโอตาคุตอนเด็กๆที่กูชอบแกล้งบ่อยๆสักนิดเดียวดูจาดแขนใต้เสื้อแขนยาวที่ดำของมันแล้วกล้ามมันโตขึ้นหน่อยแล้วนะ จะแข่งกับกูใช่ปะ

   “ตั้งแต่มึงนอนกระติกตีนไม่อายใครนี้แหละ คิดยังไงมารับกู” มันนั่งลงข้างๆผม กระเป๋าเดินทางของมันเหมือนจะมาอยู่นาน ฮิ้ววววว น่ารักจุง อยู่กับกูนานๆน๊า กูคิดถึงมึงที่สุด ว่าแล้วก็ก็วาดมือไปโอบมันจากด้านหลังทันที มันไม่ใส่ใจมากนักแต่เลิกคิ้วเหยียดยิ้มเหมือนจะสงสัย อ๊ายยยยย ไอ้แว่นมึงเปลี่ยนไปเยอะมาก กูเขิน ฮ่าๆๆๆๆๆ

   “ว่าไง มึงเป็นห่าอะไร ไม่ตอบกูกลับล่ะนะ”

   “โธ่ววว อะไรล่ะคร้าบที่รัก กูก็มารับมึงไง กูออกจะรักมึงใจแทบขาดรอนๆ” กูซบหน้าออดอ้อนว่าที่เมียทันที มึงไม่รู้อะไรที่ห้องกูอะ เตรียมไว้หมดแล้ว คึกๆ เสร็จกูแน่ไอ้โอตาคุ ฮิฮิ

   “… มึงมันเลว คิดอะไรเลวๆอยู่ใช่ไหม” มันกระซิบข้างหูผม ผมแสร้งหน้างอทันที แม่งรู้ทัน

   “ก็แบบเนี้ย พอกูทำตัวดีก็ว่ากู”

   “เออๆ ไม่ต้องตีมึน พากูไปหาอะไรกินก่อน หิวจะตายล่ะ”

   “คร้าบบบบบบบ” ว่าแล้วก็ลุกขึ้นเข็นรถกระเป๋าเดินทางของมันเดินนำไปทันที ตอนนี้พาไปกินพิซซ่า ตอนกลางคืนค่อยไปกินไส้กรอกที่ห้องกูเนอะ คิกๆ

.
.
.

“มึงมาอยู่นานไหม”

กูถามไอ้ปิงที่มาห้องกูได้ก็ทิ้งทุกอย่างถอดเสื้อถอดกางเกงพุ่งเข้าหาคอมกูเปิดเน็ตหาการ์ตูนอ่านตามเรื่องมัน ขอโทษเหอะ หุ่นมึงหน้าปล้ำมาก ขอเถอะ ไม่สร้างมันและบรรยากาศเนี้ย กูเดินเข้าไปกอดมันจากด้านหลังและหอมที่ท้ายทอยที่เคยอ้วนเป็นชั้นของมัน ผมบอกรึยังว่ามันตอนนี้หล่อแค่ไหน ถึงจะไม่เหมือนแนวเด็กน้อยที่กูชอบเมื่อก่อน แต่ตาตี๋ๆคมๆปากแดงๆจมูกโด่งๆ ผิวขาวๆของมันที่จับทีก็แดงขึ้นรอยมือ ก็มัดใจกูไปแล้ว … เคยรักเมื่อก่อนมากแค่ไหน ตอนนี้กูรักมันมากขึ้นกว่าเดิมมาก …

“เป็นเมียกูเถอะ” ผมกระซิบข้างหูมันก่อนจะจูบใบหูตามสเต็ปลากริมฝีปากมาที่ข้างแก้มและใช้มือข้างนึง นวดบริเวณลำคอมันไม่ให้เกร็ง มืออีกข้างจับหน้ามันหันมาจูบปากกับผมตรงๆ หึ … อ่อนไปๆ กูจัดการเองไอ้ที่รัก

กูฟัดกันนัวเนียจนมาจบที่เตียง ไอ้ห่ามึงฝึกฝีปากกับอีแหม่มที่ไหนมารึเปล่าเนี้ย ทำไมมันเก่งจังกูนี้แอบระทวยไปด้วยเลย มึงอย่านะ กูผัวมึงนะ กูผละตัวออกมานั่งคล่อมไอ้ปิงก่อนจะถอดเสื้อตัวเองและของมันออกอย่างรวดเร็ว ไอ้สาด 6 เดือนที่มึงไปอยู่ต่างประเทศมา กล้ามมึงขึ้นสวยขนาดนี้ ขอโทษนะ มึงทำยังไง ของกูเล่นทั้งปียังได้เท่านี้เลย แม่งเอ้ย อยากจะกัดให้แหว่ง หมั่นไส้

“มึงแอบไปทำกับใครมารึเปล่า”

“กูนะไม่ใช่มึง” มันเลิกคิ้วและเอื้อมตัวมากอดคอผมทำให้ผมก้มลงจูบมาอีกรอบ … กูแล้วไง กูก็ไม่มีใครเหมือนกัน เห็นกูเหี้ยๆแบบเนี้ย เวลากูรัก กูก็รักของกูเงียบๆแบบนี้แหละ

“กูก็ไม่เคยมีใครหลังจากที่มีมึง เชื่อกูบ้างดิ”

“เชื่อได้หรือไง”

“ได้ครับ …เฮ้ย!!!” กูตะโกนลั่นเมื่ออยู่ไอ้ปิงแม่งเกี่ยวขาผมทำให้ตัวมันคล่อมผมแทนที่ อ๊ากกกก ไอ้เมียเลว มึงจะทำอารายยยยยยย

“งั้นพิสูจน์ดิ”

“มึงจะทำอะไร”

“แหม … ไม่น่าถาม รักกูจริงเปล่าล่ะ” แววตาไอ้ตี๋ตอนนี้ทำกูหลงมาก

   “ไอ้รักอ่ะกูรัก แต่มึงต้องเป็น มะ เมีย อื้อออออออออ” กูโดนปิดปากเป็นที่เรียบร้อยแถมร้อนแรงมากกว่าเมื่อกี้ด้วย ไอ้มือปลาหมึก ไอ้เชี้ย กูพยายามขัดขื่นแล้วนะ แต่ไอ้นี้มันแพรวพราวกว่าที่คิดไว้ โอ้ยยยยยยย ไม่อ๊าววววววววววววววววว กูจะเป็นผัววววววววววววว

   “เดี๋ยวมึง” ผมผลักมันออกจากตัวเอง ทันที

แม่งมือหรือปลาหมึก คือกูไม่มีประสบการณ์ด้านรับมึงนึกออกปะว่ากูเป็นรุกมาตลอด และอยู่ๆมาให้เป็นรับอ่ะ มึงบ้าปะ แต่กูก็รักของกูนะ เห็นหน้ามันตอนนี้แล้วใจกูอ่อนฮวบ คือแบบ ให้เวลากูทำใจหน่อยดิ

   “กูไม่พร้อมจะเป็นรับอ่ะ”

   “แล้วจะทำยังไง” มันว่า ใบหน้าเจ้าเล่ห์ของมันทำให้ผมขนลุกประหลาดๆ คือแบบ … ไอ้สาด กูอยากได้มึงเป็นเมียมากกว่ากูยืนยัน

   “มึงก็มาเป็นเมียดิ เนี้ยกูซื้อถุงยางไซส์กูมาเยอะมากเลยนะมึง”

   “ไอ้เลว”

   “เลวแต่กูก็รักมึงนะ ฮิฮิ”กูแกล้งหัวเราะแบบในการ์ตูนมันหัวเราะตามแต่ก็ยังไม่ยอมผมอยู่ดี

   “งั้นรอบนี้มึงทำ แต่รอบหน้ามึงโดน”

   “จริงอ่ะ ?”

   “เออ” กูนี้ไม่ถามต่อโถมตัวเข้าหาเมียทันที กรี๊ดๆ กูไม่สนแล้วรอบหน้าก็รอบหน้า แต่รอบนี้กูขอฟั๊ดไอ้ที่รักกูให้หน่ำใจทีเถอะ อ๊ากกกกกกก ฟินเวอร์ >/////<

.
.
.

   “มันเป็นไรว่ะ” ไอ้คิงถามไอ้ปิงที่นั่งจิบเหล้าเบาๆอยู่ในห้องของมัน โดยมีน้องครีมเกาะอยู่ไม่ห่าง

ไอ้บิวขมวดคิ้วมองผมอยู่เช่นกัน ไม่ต้องมองกันเลยไอ้พวกห่า เจ็บสะโพกฉิบหาย รู้ถึงไหนอายถึงนั้น ใครจะรู้ว่ารอบสองมันจะมาต่อรอบหนึ่งเลยว่ะ แม่งเอ้ยยยยยยยยยยย ไอ้เมียเลว ทำกับผัวได้ =_=’ ไอ้เพื่อนชั่วพวกนี้อีก นัดห่าอะไรคืนนี้ก็ไม่รู้ไม่ปล่อยให้กูได้พักเลยสักนิด ทำไมไอ้ปิงมันไม่รู้สึกเหมือนผมบ้าง ไอ้หนูของผมก็ไม่เล็กนะ ฮือออออออ รู้สึกเสียเซลล์ อย่างน้อยก็น่าจะเจ็บบ้างสิ ทำไมกูเจ็บคนเดียวววววว

   “น้องครีมครับไปนอนเนอะดึกแล้ว” ไอ้คิงอุ้มน้องครีมขึ้นแนบตัวเหมือนเด็กน้อยทำท่าจะเดินพาเด็กไปนอนในห้อง แต่น้องครีมกลับชะเง้อชะแง้มองโต๊ะที่เต็มไปด้วยกับแกลมและเหล้าเบียร์

   “ครีมจะกินด้วย”

   “ไม่เอาเนอะ ปะ เดี๋ยวพรุ่งนี้หลังเลิกเรียนพี่พาไปกินซูชิ กินไหมครับ”

   “กินครับ น้องครีมอยากกิน” แล้วมันก็พาไอ้เด็กโอเมะเหมือนผ้าขาวเข้าไปในห้อง ไอ้บิวก็เหมือนจะรู้ยกโทรศัพท์ออกไปคุยกับเมียมันที่ระเบียงเหลือกูกับไอ้ปิงสองต่อสอง แหมนะ =_=’ เป็นใจกันเชียวนะพวกมึงนะ

   “โกรธกูหรอ” มันเริ่มเปิดศึก … คือกูไม่ได้โกรธ กูเจ็บตูดจบไหม =_=’

   “เปล่านี้”

   “หน้ามึงฟ้อง ก็เจ๊ากันและมึงโกรธอะไร”

   “กูไม่ได้โกรธ” ผมโดนไอ้ห่าเมียยันเลย์เข้ามาในปากคำใหญ่ อร่อยนะ ผมชอบรสนี้

   “กูนึกว่าโกรธ ถ้าโกรธ ก็อด”

   “กูไม่ได้โกรธ กูแค่เจ็บ ใครจะเหมือนมึงไม่เจ็บสักนิด”

   “มึงรู้ได้ไง” เอ๊า ไอ้ห่า! ก็มึงไม่เดินขาถ่างเหมือนกูนี้!!!! กูเริ่มไม่ไว้ใจแล้วนะ =_=’

   “ก็มึง …”

   “ไอ้สัตว์เลิกพูด มึงทำเก่งจนกูไม่เจ็บหลังจากมีอะไรกันแล้วจบไหม กูเพิ่งกับมึงคนแรกกูเลยกะแรงไม่ถูก ทีนี้ก็เลิกคิดมากสักที รำคาญ เดี๋ยวก็หนีกลับแม่ง” มันพูดเสียงกดต่ำเบาๆให้พอได้ยินกันสองคน พอได้ยินแบบนั้นหูที่เคยลู่ของกูตั้งขึ้นเหมือนหมาน้อยน่ารักๆ คิกๆ จริงเหยอออออออออออออออ

   “งั้นต่อไปนี้ถ้ามึงไม่เจ็บ มึงก็รับให้กูตลอดไปดิ”

   มันไม่ตอบแต่ชูนิ้วกลางให้ โธ่วๆ ที่รักปากแข็งนะจ๊ะ ฮิฮิ เถื่อนไหมล่ะรักของกู แต่กูก็เป็นแบบนี้ กูก็รักของกูแบบนี้แหละ ไอ้เมียที่รัก อยู่ด้วยกันตลอดไปเด้อ จุ๊บๆ

=====================

ปิงราช ราชปิง มาหาแบบสั้นๆเอาให้หายคิดถึง อิอิ

เจอกันตอนหน้าค่า

ฝากเพจโน๊ะ

ห้องเก็บนิยาย pa_pa (https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2-pa_pa/596706590458802)

รักเสมอนะค่ะ ตอนต่อไปน้องเพชรกับพี่มิ่งนะค่ะ :bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 5 R X P } 3/1/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: Freja ที่ 03-02-2015 04:13:47

ราช-ปิง อารายกันเนี่ย?

เครื่องรีเลย์ - ดีเลย์นะคะ delay (เลื่อน)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 5 R X P } 3/1/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 03-02-2015 05:25:25

:haun4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 5 R X P } 3/1/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 03-02-2015 08:36:45

กร๊ากกกกกกก ตกลงคู่นี้สลับข้างกันได้ใช่ไหมคะเนี่ย มีเจอแบบนี้ไม่เยอะ ช้อบชอบบบบบบบ :hao7:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 5 R X P } 3/1/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 03-02-2015 08:58:00

:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 5 R X P } 3/1/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 03-02-2015 09:23:35

สรุปคู่นี้สลับกัน o22
ไม่ใช่ละ พี่ราชยอมครั้งนี้ครั้งเดียวนะเฮ้ยยยยย :laugh:
เสียหมดๆ :m20:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 5 R X P } 3/1/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 03-02-2015 09:44:01

ไม่นึกว่าคู่นี้เค้าจะผลัดกันนะ 5555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 5 R X P } 3/1/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: ohho99 ที่ 03-02-2015 10:40:45

ปิงราช ราชปิง เป็นคู่รักที่เถื่อนมาก มีสลับกันด้วย
แต่ก็มีมุมมุ้งมิ้งกันสองคน น่ารักแบบดิบๆ ชอบค่ะ
รออ่านคู่พี่มิ่ง กับคู่บิวด้วยค่ะ

เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 5 R X P } 3/1/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: black sakura ที่ 03-02-2015 14:26:32

อ้ากกกกกเค้าผลัดกันอ่ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 5 R X P } 3/1/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 03-02-2015 14:44:38

คนนึงเก่ง อีกคนไม่เคย ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 5 R X P } 3/1/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 03-02-2015 16:08:49

ขำคู่นี้

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 3 M&PH } 28/2/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 28-02-2015 19:24:14

{special 3 M&PH }

-มิ่ง-

   “น้องเพชรอยากไปเที่ยวไหนไหม”

   “ไม่ครับ เพชรอยากอยู่บ้าน”

   “แล้วอยากกินอะไรไหมเดี๋ยวพี่แว้นไปซื้อมาให้”

   “เพชรอิ่มแล้ว”

   “แล้วเพชรอยากทำไรนอกจาก… เอ่อ แบบนี้ไหม”

ผมสะดุ้งเมื่อน้องเพชรชายตาคมกริบมามองหน้าผมนิ่ง ในมือวางเข็มเล่มใหญ่ที่ร้อยพวงมาลัยค้างอยู่ลงบนพานใส่ดอกไม้ คะ คือว่า ผมแค่อยากให้น้องทำอย่างอื่นบ้าง ผมเห็นน้องเพชรนั่งร้อยพวงมาลัยมาทั้งหลายชั่วโมงแล้ว จริงอยู่ที่มีเป็นภาพที่งดงามจนทำให้ผมหลงใหลและมีแรงบันดาลใจนานับในการสร้างผลงานชิ้นเอกตามภาษาผม แต่ … น้องไม่สนใจผมเลย กระซิก เราเป็นแฟนกันน๊า T^T

   “พี่มิ่งต้องการอะไร สอนผมเสร็จแล้วเมื่อไหร่จะกลับบ้าน”

   “หือออออออ ทำไมพูดกับพี่แบบนี้ล่ะ กระซิก T^T” ผมตีหน้าเศร้าเอาหัวถูไถกับแขนผอมบางของน้องเพชร ฮือออออออ ทำร้ายจิตใจกันเกินไปแล้วนะ

   “พรุ่งนี้วันพระใหญ่ คุณแม่คุณพ่อน้องครีมพี่คิงจะไปวัดกัน” น้องเพชรพูดออกมาเสียเบาหวิว ผมรู้สิทำไมจะไม่รู้ น้องรักครอบครัวนี้ขนาดไหน

   “น้องเพชรก็ไปด้วย ทำไมไม่รวมตัวเองไปด้วยล่ะ” ผมว่า และเงยหน้ามองหน้าซีกซ้ายของน้องที่จับจ้องอยู่กับการร้อยพวงมาลัยอย่างตั้งใจต่อ รอยยิ้มน้อยๆเหยียดยิ้มหน่อยๆ รูปหน้าสวยนั้นทำผมทั้งสงสารและหลงใหล

   “ผมรู้ว่าที่นี้เป็นแค่ที่พักพิงชั่วคราว”

   “เอ๋ เด็กขี้เหวี่ยงของพี่ยังไม่หยุดคิดแบบนี้อีกหรือไง พี่ไปฟ้องคุณป้าดีกว่า”

   “อย่าเอ็ดไปนะครับ”

   “งั้นขอจุ๊บแก้มหนึ่งที”

   “ฝันไปเถอะ”

น้องเพชรเอามือยันหน้าผมและยกพานดอกไม้ขยับไปให้ห่างจากผมอีกศอกใหญ่ๆ ทิ้งให้ผมเจ็บคางแปรบๆ ดันขนาดนี้หยอกๆใช่ไหมล่ะเด็กขี้เหวี่ยงของพี่ ผมหัวเราะน้อยๆ ก่อนจะมองซ้ายมองขวาไม่มีใคร อ๊า แอร์บ้านนี้เย็นสบายจริงๆ ไอ้มิ่งสุดหล่ออย่างผมก็ไม่ได้นอนมา 3 วันติดล่ะ ให้ตายสิ งานใกล้ไฟนอลนี้มันโคตรเยอะฉิบหาย ไม่มีสอบแต่ความบรรลัยนี้เกินร้อยจริงๆ ยิ่งผมรีบเคลียงานเพื่อมาหาเพชรด้วยแล้ว ทุกอย่างมันคูณ 2 ไปหมด แต่ผมก็เต็มใจนะ

   “กลับบ้านไปเลย” ผมลืมตามองน้องเพชรที่นั่งพับเพียบก้มลงมามองผมด้วยหน้าตาบึ้งตึง

   “ทำไมชอบไล่พี่นัก เด็กดำ”

   “มานอนแบบนี้มันไม่ดี” หน้างี้นิ่วคิ้วนี้ขมวด แบบไหนที่เรียกว่าไม่ดีล่ะครับ หึหึ วันนี้คุณป้าไปวัดกับป้าลิน คุณลุงไม่อยู่ไปทำงาน ไอ้คิงกับน้องครีมอยู่คอนโดพรุ่งนี้ถึงจะกลับ ผมอยู่เป็นเพื่อนน้องแบบนี้ไม่ดีตรงไหน

   “แบบไหนไม่ดีครับ แบบนี้รึเปล่า”

ผมแกล้งมึนยกหัวขึ้นไปนอนบนตักน้องและกอดหมับเกาะไว้อย่างแน่นหนาต่อให้น้องจะหนีไปไหน ก็สลัดผมไม่หลุดหรอก คิกๆ อย่าดัดหัวพี่มิ่งสิ ตัวห๊อมหอม ใช้น้ำยาปรับผ้านุ่มอะไร อยากอยู่ตรงนี้นานๆ แต่ผอมไปหน่อยนะ เดี๋ยวจะขุนให้มีเนื้อมากกว่านี้ หมาป่าจะได้งาบได้เต็มคำ อิอิ

   “พี่มิ่งง่วงมากเหรอครับ”

   “ฮื่อ” ผมขานรับตาจะปิดอยู่แล้ว ขอหนุนตักหน่อยน๊าเด็กขี้เหวี่ยง

   “ง่วงก็ไปนอนดีๆครับ”

   “ไม่เอา”

   “ทำไมดื้อจัง ให้กลับไปนอนที่บ้านก็ไม่เอา โน้นก็ไม่เอานี้ก็ไม่เอา น้องครีมยังโตกว่าพี่มิ่งอีก”

   “หือ …” ผมว่าแล้วหลับตาลง เข้าไปในความฝันที่ยุ่งเหยิงเพียงลำพัง มันก็เหมือนวิ่งเข้ามาอาบน้ำในห้องน้ำคนเดียวนั้นแหละ แต่ผมกลับอบอุ่น … อยู่แบบนี้แหละดีแล้ว ผมเชื่อในความรู้สึกแรกของผมเสมอ

-เพชร-

   ผมลูบผมแข็งกระด่างของพี่มิ่งที่เหมือนไม่ได้สระผมมานาน จะเป็นฤษีหรือยังไง ผมเห็นติสๆแบบนี้มีเยอะมากที่ทำตัวสกปรก แต่ความจริงพี่มิ่งเคยบอกว่าพวกเค้าไม่ได้ตั้งใจสกปรกซกมกหรอก แต่เพราะไม่มีเวลา งานเยอะเลยขี้เกียจ อย่างผู้ชายคนนี้แค่ระดับไม่ชอบสระผม เมื่อวันก่อนมาขอผมไว้ผมยาว ผมเลยเอาเก้าอี้มาตั้งแต่เล็มผมจนสั้นเหมือนเดิม ผู้ชายผมยาวไม่เท่นะ สำหรับผม มีแค่น้องครีมที่ผมยาวแล้วน่ารัก สำหรับพี่มิ่ง ผมสั้นแบบนี้แหละดีแล้ว

   บางทีผมก็อิจฉาพี่มิ่งนะ ที่เหมือนมีความสุขอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะเจอกับสถานการณ์แบบไหนลอยยิ้มจากใบหน้าที่ดูไร้เดียงสามีหนวดของเค้า น่ารักดี …

   “พี่มิ่ง”

   “… คร่อกกกกกฟี้” แปปเดียวเอง กรนซะแล้ว เฮ้อ ผมยิ้มก่อนจะเอื้อมตัวไปหยิบพานดอกไม้มานั่งร้อยต่อ พรุ่งนี้วันพระใหญ่ คุณแม่บอกว่า ทำดอกไม้ถวายพระชาติหน้าเกิดมาจะสุขสบาย ชาตินี้ผมไม่มีบุญแล้ว ชาติหน้าแล้วกัน

   “น้องเพชร” ผมแอบสะดุ้งหน่อยๆอยู่ๆพี่มิ่งก็เรียกผมแอบก้มลงไปมองเด็กชายมิ่งที่นอนหลับอุดตุอยู่ “อย่าคิดมากน้า แจ๊บๆๆ”

ละ เมอ … หึหึ เป็นผู้ชายที่ไม่มีมาดจริงๆ

   ผมยิ้มก่อนจะค่อยๆร้อยมาลัยต่อไป บนตักก็มีหมีตัวยักที่นอนเหมือนเด็กน้อยอยู่ไม่ห่าง อีก 3 ชั่วโมงกว่าทุกคนจะกลับมา และยังมีเวลาเตรียมอาหารเย็นอีกถ่มเถ พักสักหน่อยเถอะนะพี่มิ่ง ไม่ได้นอนจนขอบตาดำหมดและ อย่าน้อยไม่มีมาดก็ดูแลตัวเองสักหน่อยเถอะ

.

.
.

   “ฮื่อ กี่โมงแล้วครับ” ผ่านไปสองชั่วโมง พี่มิ่งสะดุ้งหัวฟูเงยขึ้นมามองผมที่กำลังขยับขาตัวเองให้หายแหนบกิน หัวหนักไปนะบางที ผมแกล้งมุ่ยหน้านวดขาตัวเอง พี่มิ่งหน้าเสียทันที ฮึฮึ

“ปวดมากเลยเหรอครับ ไหนพี่นวดให้นะ” พี่มิ่งดึงขาผมไปวางบนตักทันที อะไรจะขนาดนั้นแค่ผมขาชาเอง หึหึ เหมือนหมีตัวยักตื่นตูมเลยนะ

“พี่ขอโทษนะ ทำไมไม่ปลุกพี่ล่ะ”

“ทำอย่างกับว่าผมปลุกแล้วจะตื่น”

“… งะ งั้น เดี๋ยวน้องเพชรหายปวดแล้ว พี่กลับเลยแล้วกัน น้องเพชรจะได้ไม่รำคาญพี่แบบนี้” พี่มิ่งก้มหน้าทำท่าทางน้อยอกน้อยใจ โธ่ น้ำตาจระเข้อีกแล้ว พี่มิ่ง ผมรู้ทันหรอก พี่ก็ไม่ใช่คนดูยากอะไรสักหน่อย หึหึ

“นวดแรงอีกหน่อย ผมปวดจะตายแล้ว”

“ครับ” พี่มิ่งทำเจียมเจี้ยมนวดผมแรงขึ้นอีกหน่อย

ขาผมค่อยๆดีขึ้น จะว่าไป ผมก็ไม่เคยให้ใครนอนตักมาก่อนเลยนะ พอมีหมีตัวยักษ์มานอน ผมก็ไม่รู้สึกเมื่อยสักนิดกลับอบอุ่นและมีความสำคัญขึ้นซะอีก แต่พอลุกไปเท่านั้นแหละ รู้เรื่องเลย

“ดีขึ้นไหมครับเด็กดำ”

“หมีควาย”

“หึหึ หมีก็หมีของเด็กดำนะ”

“พอเลย ไหนเมื่อกี้ยังเศร้าอยู่เลย เลิกเล่นบทดราม่าแล้วเหรอ”

“ก็เด็กไม่ง้อ”

“ดีแล้ว ปะ ผมหายแล้วไปทำกับข้าวกัน คุณแม่คุณพ่อป้าลินกลับมาจะได้ทานกันเลย”

“ได้เลยครับว่าพี่หล่อน่ารักแล้ว ฝีมือทำอาหารนี้ อย่างงี้เลยนะครับ” นิ้วโป้งเท่าตัวเต่าเกือบโดนหน้าผม ผมหลุดขำมาหน่อยๆ ก่อนจะยื่นมือให้พี่มิ่งที่ยืนขึ้นไปยิ้มฟันขาวแล้วเรียบร้อย พี่มิ่งยิ้มล่าก่อนจะก้มลงมารวบผมขึ้นไปอุ้มในท่าเจ้าหญิงซะอย่างงั้น

“พี่มิ่ง ปล่อยผม ไม่เอาแบบนี้ เดี๋ยวมีคนเห็น”

“ก็เพชรปวดขานี้” ไม่พูดเปล่ายังก้มหน้ามาจมูกแทบชนหน้าผากผม เจ้าเล่ห์นักนะ

“อย่าเล่นแบบนี้ เพชรโกรธนะ”

“คร้าบ”

พี่มิ่งขานรับอย่างอารมณ์ดีก่อนจะปล่อยผมให้ยืนบนพื้นเอง ถึงขาจะชาๆอยู่หน่อยๆ แต่ก็พยุงตัวเองอยู่ได้ไม่ยากเย็น พี่มิ่งบ้าเล่นอะไรไม่รู้เรื่อง ผมกระเผกๆเดินมาที่ครัวหันไปทำตาขวางใส่เสียงหัวเราะของคนบ้าที่เดินตามหลังมาเป็นระยะๆ ว่าจะทำซุปอร่อยๆให้กินแก้ง่วง ไม่ทำให้แล้ว งอน

“โอ้! งอนพี่เหรอออออออออออออออ”

   “ไม่ต้องมายุ่ง เอ้! เดี๋ยวคนอื่นมาเห็นพี่มิ่ง!!!” ผมตวาดเสียงเพราะพี่มิ่งนั้นแหละกอดผมจากด้านหลังทำไม เราไม่ได้อยู่กันสองคนนะ พี่ๆแม่บ้านก็เดินไปเดินมาอยู่นั้นอ่ะ

   “โอ้ย ไม่ต้องสนใจพวกพี่หรอกค่ะ พี่ชอบ” พี่บัวพูดเสร็จก็หัวเราะคิกคักเดินผ่านไป แง๊ม กัดแขนให้ขาดสักทีดีไหมเนี้ย ผมหันไปค้อนพี่มิ่งวงใหญ่ แต่เจ้าตัวยักษ์กลับยักคิ้วยิ้มหวานให้ผมอีก ฮึ จะฟ้องน้องครีม

   “ไหนทำอะไรทานครับวันนี้”

   “เพชรไม่ทำให้พี่หรอก ให้พี่มิ่งกลับไปกินที่หอตัวเอง หึ!”

   “โอ้ยยยยยย ไม่เหวี่ยงนะครับ ฟอดดดดดดดดดดดดดด” … พะ พี่มิ่ง บ้าบอที่สุด

   ผมก้มหน้างุด ใบหน้าร้อนผ่าวไปหมด ผมไม่เคยโดนหอมโดนกอดแล้วรู้สึกดีแบบนี้มาก่อน ตอนที่อยู่ตรงนั้นผมเหมือนเป็นขยะที่ใครจะทำอะไรก็ได้ แม้จะกล้ำกลืนฝืนทนแค่ไหนก็ต้องทำ มันมีทั้งความอัดอั้นและเจ็บปวดจนแทบจะอยากฆ่าตัวตายไปให้รู้แล้วรู้รอด แต่ผมก็ทำไม่ได้ ไม่ใช่ว่าไม่อยากทำ แต่พวกนั้นบังคับให้ผมมีชีวิตต่อ มันเจ็บปวดมากนะความรู้สึกเวลานั้น ต่อให้ทั้งชีวิต ผมก็ไม่มีทางลืมได้ … มันคือฝันร้ายที่เวลานี้ผมตื่นแล้วแต่ยังตราตรึงไม่เสื่อมคลาย แย่นะ ทั้งๆที่ใครต่างอยากให้ผมลืม ผมก็ทำได้แค่แสร้งทำ …

   “น้องเพชร … ร้องไห้ทำไมครับ” มือแกร่งพลิกตัวผมไปชนที่อกแกร่งและซับน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน … ไม่เคยเลย ผมไม่เคยได้สัมผัสความอบอุ่นแบบนี้ ฮึก ไม่เคยเลย

   “โอ๋ๆ ไม่ร้องนะครับ ไม่ร้องน๊า ” อ้อมแขนใหญ่รวบผมเข้าไปกอดไว้แนบอก ผมไม่ได้หายร้องเหมือนที่คิดไว้แต่กลับร้องหนักขึ้น นานแค่ไหนแล้วที่ผมไม่ได้ร้องไห้ทั้งรอยยิ้มแบบนี้

   “เด็กดำขี้แย ว๊ายๆ เด็กดำขี้แย อิอิ ขี้แยจริงๆ”

   “พี่มิ่ง!!!” นี้แหนะ ทุบเลย แกล้งดีนัก คำก็ดำสองคำก็ดำ ดำแล้วมายุ่งกับเค้าทำไมล่ะ ฮึ!

   “หึหึ แต่น่ารักนะ รักนะครับ ไม่งอแงนะ ” รอยยิ้มน่ารักนั้นทำให้ผมเผลอยิ้มออกมาด้วยแทบจะไม่รู้ตัว

   “เอ๊าล่ะ เดี๋ยววันนี้พี่โชว์ฝีมือเองดีกว่าว่าแต่ญาติผู้ใหญ่บ้านนี้ชอบทานอะไรครับ”

   “ไม่บอกหรอก”

   “ว๊า แบบนี้ก็แย่นะสิ”

   “แย่อะไรของพี่”

   “ก็ไม่ได้เอาใจ พ่อตาแม่ยายยังไงล่ะ”

   “แบร่” ผมแลบลิ้นใส่พี่มิ่ง ก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆ ลูบหน้าลูบตาตัวเองที่เขลอะไปด้วยคราบน้ำตา บางทีผมก็รู้สึกดีนะที่เวลาผมงอแง เวลาผมยิ้ม เวลาผมคิดมาก เวลาผมมีความสุข ก็มีหมีตัวยักษ์หน้าตาระรื่นอยู่ข้างๆแบบนี้ …

อย่าทิ้งผมไปไวนักนะครับ ก่อนจะไป บอกผมล่วงหน้าสัก 3 เดือนนะ …

   “เพชร”

   “หืออ่ะ …” จมูกผมชนกับจมูกพี่มิ่งที่รออยู่แล้ว ตาเราผสานกันท่ามกลางกลิ่นเครื่องเทศที่ผมถือไว้ในมือ

   “ต่อไปนี้ ไม่ต้องคิดมากอีกแล้วนะเด็กดี…” ผมพยักหน้าน้อยๆก่อนจะหลับตาลงรอรับสัมผัสอ่อนหวานนุ่มนิ่มของพี่มิ่งเจ้าหมีตัวใหญ่

   “อ้าวตามิ่งยังอยู่อีกหรอลูก มาม๊ะ มาช่วยป้าถือของหน่อย” ผมดีดพี่มิ่งจนเค้าเซไปอีกทาง และรีบเดินก้มหน้าออกมาหาคุณแม่และป้าลินที่กำลังเดินเข้ามาในห้องครัวพร้อมกับพี่บัวในมือถือถุงใบใหญ่หลายใบเต็มไปหมด

   “เป็นอะไรลูกหน้าแดงเชียว” คุณแม่ลูบแก้มผมอย่างเอ็นดู ผมส่ายหน้าไปมาก่อนจะยกมือไหว้ เกือบลืมสวัสดีคุณแม่กับป้าลินแล้วนะเพราะพี่มิ่งเลยเล่นอะไรก็ไม่รู้

   “งั้นเดี๋ยวแม่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ” ผมพยักหน้าก่อนที่คุณแม่และป้าลินจะเดินออกไป ยังไม่ทันที่คุณแม่จะคล้อยหลัง
ไปดี พี่มิ่งก็เข้ามาประกบตัวผมและหอมเข้าที่โหนกแก้มผมฟ๊อดใหญ่ คะ คะ คนบ้า …

   “มัดจำนะครับ”

   “ถ้าพี่ทำแบบนี้อีก เพชรจะไม่ให้พี่หอมแล้วนะ” ผมว่าน้ำเสียงเด็ดขาดและหยิบเอาเป็ดย่างตัวใหญ่ออกมาจากถุงเดินไปที่เคาเตอร์ไม่สนใจเจ้าหมีตัวใหญ่ที่ยืนคอตกอยู่ที่เดิน

หึ … ผมไม่ฟ้องคุณแม่ก็ดีแค่ไหนแล้ว คนบ้ากาม แบร่ !

===========================

หายไปนานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน มากกกกกก

ติดงานค่ะ ไปส่งพื้นที่ทำสารคดีเชิงข่าวต่างจังหวัดมา

กลับมาก็ไข้ขึ้นไม่สบายอีก ฮ่าๆๆๆ ชีวิตดี๊ดี

เจอกันตอนหน้าค่ะ น้องครีมมาน่ารักตามปกตินะค่ะ

ฝากเพจค่า

ห้องเก็บนิยาย pa_pa (https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2-pa_pa/596706590458802)

:katai5: :bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 3 M&PH } 28/2/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: jay10-8 ที่ 28-02-2015 19:38:59

:z13: :z13: :z13:
:laugh: :laugh: :laugh: :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 3 M&PH } 28/2/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 28-02-2015 19:54:31

น้องเพชรเปิดใจเยอะขึ้นนะคะ
ดีแล้วๆ รอตอนต่อไปปปป

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 3 M&PH } 28/2/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 28-02-2015 20:28:04

มิ่งหมียักษ์ยังน่ารักกับน้องเพชรเหมือนเดิม :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 3 M&PH } 28/2/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 28-02-2015 21:44:37

คิดถึงมากเลยยหายไปนาน. น้องเพชรอย่าคิดมากนะ ทุกคนรักและเอ็นดูน้องเพชรนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 3 M&PH } 28/2/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 28-02-2015 22:35:50

คู่นี้เค้าน่ารักแฮะ

น้องเพชร ต่อไปนี้มี พี่มิ่ง ดูแล แล้วนะจากนี้ต่อไปก็จะมีแต่เรื่องดีๆ เข้ามาหานะ น้องเพชร

:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 3 M&PH } 28/2/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 28-02-2015 23:47:26

:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 51 กระต่ายครีมน่ารัก } 8/3/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 08-03-2015 20:26:36

{CH 51 กระต่ายครีมน่ารัก }

{K} ♨

   “พี่คิงงงงงงงงงงงงงงงง น้องครีมอยากขึ้นสวนสัตว์ อิอิ พาน้องครีมไปหน่อยจิ” เอาแล้วเสียงง๊องแง๊ง จ๊องแจ๊งมาอีกแล้ว
ไม่พอเอาหัวมาถูไถกับแขนผมเหมือนลูกแมวน้อย เอ๊อะ! การบงการบ้านไม่ต้องทำแม่งล่ะ ผมถอดแว่นตา และหันไปโอบเอวน้องมานั่งตัด ลูบผมที่เริ่มยาวบะบ่าสีดำเงางามของน้อง เอานิ้วจิ้มแก้มป่องๆน้องยิ้มละลายใจจนผมแทบจะจับฟัดให้รู้แล้วรู้รอด

   “ถ้าไปแล้วน้องครีมหลงขึ้นมาจะทำยังไง” ผมแกล้งเย้าน้อง ทั้งๆที่รู้ว่าสวนสัตว์แค่นั้นจะไปหลงได้ยังไง ฮ่าๆๆๆ

   “ไม่หลงๆ น้องครีมจะจับมือพี่คิงแบบนี้ไว้ตลอด” ไอ้เด็กขยันอ้อนชูมือตัวเองที่กำผมมือไว้แน่น ถึงจะได้แค่ครึ่งมือ แต่รอยยิ้มกับตายี๋นั้น ผมก็รู้ทันทีว่าน้องมีความสุข

นั้นแหละที่ผมต้องการ นั้นแหละคือกำลังของไอ้คิง น้องครีมสอนบทเรียนให้ชีวิตผมมากมาย ทั้งความอดทนอดกลั้น การเป็นผู้ใหญ่ที่ต้องดูแลใครสักคน สอนให้ผมรัก ในแบบที่ไม่ฉาบฉวยเหมือนทุกครั้งที่ผมเคย รักหลอกๆกับผู้หญิงมาเกือบครึ่งชีวิต

“เอาไว้ให้พี่เคลียงานเสร็จก่อนนะ พี่จะพาไป”

“สัญญาน๊า ครีมอยากไปเที่ยวกับพี่คิง พักนี้พี่คิงดูเครียดมากเลย” น้องเอามือน้อยๆลูบแก้มผมอย่างเป็นห่วง โว้ย ใครมาขโมยน้องไปจากอกผมผมจะไปเผาบ้านมันจริงๆนะพูดเลย ทั้งรักทั้งหลงจนไม่เป็นอันทำอะไรแล้วกูอ่ะ ฮ่าๆๆ

“หึหึ งานเยอะครับ เฮ้อ ” ผมซบลงหน้าอกน้อยๆของน้องกระชับกอดเข้ามาอีก กอดกันๆๆๆ

“งั้นผมไปเอาบะหมี่ในตู้เย็นมาอุ่นให้น๊า ทำงานดึกๆพี่คิงจะได้ไม่หิว” แล้วน้องก็ลงจากตักผมวิ่งหายเข้าไปในครัว

ทิ้งให้ผมมองตามอย่างยิ้มๆและก้มลงมาทำงานโปรเจคที่ค้างอยู่ งานต้องส่งอีกสามวันข้างหน้า แม่งโคตรบันทอนความรู้อันน้อยนิดของกูมาก สภาพไอ้บิวกับไอ้ราชก็ไม่แตกต่าง ป่านนี้มันคงอ้อนเมียให้เอาใจมันอยู่นั้นแหละ แต่ล่ะตัว =_=”

“ได้แย้ววววววววว หม่ำๆน้องครีมป้อน อิอิ น้องครีมป้อนน๊า อ่ะ!”

โครม! เคล้ง!!!

“น้องครีม!!!!” หน้าจอโน๊ตบุ๊กผมดับวูบแต่ผมไม่สนใจผมทุกอย่างวิ่งไปหาไอ้เด็กน้อยที่สะดุดสายปั๊กโน๊ตบุ๊กของผมล้ม

ชามก๋วยเตี๋ยวร้อนๆคว่ำลงน้ำนองพื้น แต่โชคดีที่น้องไม่เป็นอะไรมาก น้องครีมนั่งพับเพียบก้นจ้ำเบ้าทำท่าจะร้องไห้ เงยหน้ามองผมและเบะปาก ผมรีบอุ้มน้องเข้าไปในห้องน้ำทันทีเพราะตัวน้องมีแต่น้ำก๋วยเตี๋ยว

“ฮึก ครีมไม่ได้ตั้งใจ” ทันทีที่วางน้องลงบนอ่าง เจ้าตัวแสบก็ก้มหน้ามองมือตัวเอง ไม่กล้าสบตาผมแม้แต่นิดเดียว

   “ครับไม่เป็นไร ไม่ต้องร้องนะ”

ผมยิ้มลูบหัวเด็กน้อยก่อนจะกระซิบบอกให้น้องอาบน้ำใหม่ซะก่อนที่ตัวเองจะออกมาเอาเสื้อผ้าชุดใหม่ให้น้องครีม เอ๋ … หึหึ วันนี้ให้น้องใส่กาฟิวส์ดีกว่า มุ้งมิ้ง จุ๊งจิ๊ง น่าร๊าก ฮ่าๆๆๆๆ เรื่องงาน มันไม่หายเยอะหรอก ผมเซฟตลอดนั้นแหละ หึหึ คอยดูเดี๋ยวมีเด็กแก้มแดงตาแดงมานั่งออดอ้อนผมแน่นอน

   “พี่วางชุดไว้ตรงนี้นะ” ผมวางเสื้อผ้าไว้หน้าห้องน้ำ ที่มีเสียงน้ำออกมาจากด้านใน

และเดินเก็บกวาดพื้นให้เรียบร้อย แหมเจ้าอร่อยซะด้วย พอทำความสะอาดเสร็จไอ้คิงก็ต้องยอมรับชะตากรรมเปิดโน๊ตบุ๊กเปิดเครื่องทำงานต่อ อ่า หายไปสองบรรทัด หึหึ

“พี่คิง …” ผมเงยหน้ามองน้องที่เดินออกมาจากห้องน้ำตัวแห้งสนิทในชุดแมวอ้วนสีเหลือง แก้มปรั่งแดงไปทั้งหน้า ตางี้แดงไปหมด ดูท่าเมื่อกี้อาบน้ำไปร้องไห้ไปใช่ไหมล่ะไอ้ตัวเล็ก น้องไม่กล้าสบตาผม ก้มหน้ามือไม้พันกันเหมือนไม่รู้จะทำอะไร

“มานี้มาเด็กซุ่มซ่าม” น้องครีมกัดปากน่ารัก ก่อนจะค่อยๆเดินมานั่งข้างๆผม ผมปิดหน้าจอคอมลงก่อนจะหันไปมองน้องแบบตรงๆ เฮ้อ เจ้ากระต่ายตัวน้อยจอมคิดมาก

“เป็นอะไรคร้าบ” ผมถามและเชยคางมนขึ้นให้สบตาของผม ตาหวานหยาดของน้องมันช่างเซ็กซี่ซะเหลือเกินนะ เดี๋ยวปั๊ดจับฟัดซะให้หายหมั่นเขี้ยว

“น้องครีมขอโทษ”

“หึหึ ชดใช้ยังไงดีครับที่รัก” ไอ้หมาป่าคิงซุกแก้มน้อยออดอ้อนกระต่ายน้อยหยอกล้อหวังจะแดก ฮ่าๆๆๆๆๆ เหี้ยมจริงๆ

“น้องครีม ฮึก น้องครีมช่วยทำ ฮึก น้องครีมไม่มีเงิน ไม่รู้จะชดใช้ยังไง” ตาแดงๆเงยมองผมซะผมใจอ่อนฮวบ จากเดิมที่คิดจะรวบหัวรวบหางหายไปอีกครั้ง ไอ้คิงใจป๊อด ฮ่าๆๆๆๆๆ

“ร้องทำไมครับ งานพี่หายแค่ 2 บรรทัด”

ผมพูดความจริงก่อนจะกดจมูกหอมหัวเหม่งน้อยๆของกระต่ายขี้แย น้องเกาะชายเสื้อผมแน่น ก่อนจะเอาหัวมาถูๆแขนผมและกระเถิบเข้ามากอดเอวผมไว้แน่นไม่ยอมปล่อยเหมือนเด็กน้อยกอดตุ๊กตาตัวโปรด หึหึ น่ารัก บรรลุนิติภาวะสักทีสิ พี่จะได้ขยำเราสักที

จมูกน้อยๆเชิดขึ้นมองผม สลับกับจ้องโน๊ตบุ๊กที่ผมปิดลงมาเอาใจโอบกอดเด็กน้อยเอาไว้แนบกายกันอากาศของเครื่องปรับอากาศที่เปิดซะเต็มที่ ไอ้คิงชอบที่เย็นๆครับ มันทำให้กูสงบคิดอะไรออก ที่สำคัญ ไม่ร้อนด้วย ต่างจากน้องครีมที่ขี้หนาว แต่พอผมบอกให้ปรับลงก็ไม่เอา ชุดนอนของน้องเลยมิดชิดน่ารักแบบนี้แหละ

   “ตัวเล็ก ไปนอนก่อนนะครับ ดึกแล้ว พรุ่งนี้น้องไปเรียนแต่เช้านะครับ”

   “งือ น้องครีมอยากอยู่กับพี่คิง” กระต่ายน้อยทำความผิดเลยต้องเอาใจยกใหญ่ว่างั้นเถอะ หึหึ

   “หึหึ ไม่ดื้อนะ ไปนอนนะครับ เดี๋ยวพี่ทำงานเสร็จแล้วตามไป”

   “ก็ได้ … แต่วันนี้น้องครีมนอนห้องใหญ่นะ” เอ๊า เด็กมันยั่วซะงั้น ฮ่าๆๆๆๆ แต่เรื่องยั่วน้องครีมชอบเป็นโดยไม่รู้ตัว ส่วนมากจะมาจากการอยากเอาใจผมซะมากกว่า ดูทำหน้าเข้าสิ เหมือนกับว่าผมจะใจร้ายพอที่จะไม่ให้เข้าไปนอนในห้องอย่างงั้นแหละ

   “ไปนอนตีพุงได้เลยครับ หึหึ” ผมกระซิบข้างหู

จนน้องต้องย่นคอและหัวเราะคิกคักตีผมเบาๆอย่างเขินๆ น้องกระโดดหอมแก้มผมก่อนจะวิ่งดุ๊กๆขึ้นไปชั้น 2 ผมนั่งยิ้มอยู่คนเดียว ถอนหายใจวูบใหญ่และหันมาสนใจงานตรงหน้าตาต่อ ฮึบ ผ่านงานนี้ไปจะพาเด็กไปโยนบ่อไอ้เข้ หึหึ

.
.
.

   “คิกๆ น้องครีมขอเดินเอง” ผมวางน้องครีมลงบนพื้นก่อนที่เจ้าตัวจะวิ่งเป็นกระต่ายหลงโผล่งไปยืนหน้าตัวคอสเพลมิกกี้เม้าส์ถือลูกโป่งหลากสีตาแป๋วยิ้มหวานให้เจ้านั้น

   หลังจากมรสุมงานท่วมหัว ผมก็ทำตามสัญญาโดยพาน้องครีมมาสวนสัตว์ เจ้าตัวระริกระรี้ตั้งแต่เช้าวิ่งไปวิ่งมาแต่งตัวรอมานั่งเป็นกุมารทองข้างๆเตียงผม แต่ไม่กล้าที่จะปลุกผมเพราะน้องครีมรู้ว่ากว่าผมจะได้นอนก็เกือบเช้า หึหึ เพราะแบบนั้นแหละ ผมถึงได้ทั้งรักทั้งหลง โอ้ย ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาพรรณนาความรู้สึก

และดูแต่งตัวเข้าสีความจริงน้องก็แต่งชุดเสื้อยีดกับกางเกงสามส่วนสีดำธรรมดานี้แหละแต่พอใส่หมวกอาลาเล่มีปีกเข้าไปเลยทำให้แอ๊บแบ๊วน่ารักซะเหลือเกิ๊น หมั่นเขี้ยวว้อย!

“น้องครีมขอลูกนึงได้ไหมครับ”

ผมคิ้วกระตุกเมื่อไอ้มิกกี้เม้าส์เสือกอ้าแขนออกเหมือนจะให้น้องเข้าไปกอดแม่ง ดูดู๊ มันทำ น้องครีมก็ซื่อซะเหลือเกินจะวิ่งเข้าไปกอด แต่ผมไวกว่ารีบไปคว้ามือน้องเอาไว้ น้องครีมเลยหันมามองผมแบบงงๆ ผมเลยส่งสายตาอำมหิตใส่ไอ้มิกกี้เม้าส์นรก มันรีบหยิบลูกโป่งส่งให้ทันทีสองรูป ผมยื่นมือไปหยิบยื่นให้น้องครีมที่รับไปอย่างงงๆ

ก่อนจะพาน้องครีมเดินเข้ามาด้านใน วันนี้เป็นวันเสาร์คนเลยเยอะนิดหน่อย ผมเลยจับมือน้องเอาไว้ตลอด ถึงรู้ว่าน้องคงหลงไปไหนไกลไม่ได้ แต่ไอ้คิงก็ไม่เสี่ยงอยู่ดีนั้นแหละ

“พี่คิง น้องครีมอยากดูลิง”

“นี้ไง ลิงน้อย” ผมย่อตัวลงไปจับปีกหมวกของน้องขยับไปมา น้องครีมบุ้ยแกใส่ผม และเดินงอนนำหน้าผมไป แต่มือเราสองคนก็ไม่ปล่อยออกจากกัน

ผมพาน้องไปจนทั่วน้องดูตื่นเต้นไม่ว่าจะพาไปดูตัวอะไรก็ตาม ยิ่งหมีหมาที่ยืนมองน้องอย่างสงสัยกับฮิบโบที่ตัวใหญ่น้องยิ่งหัวเราะเอิ๊กอ๊ากไปกันใหญ่ หึหึ แต่ผมว่าไม่ว่าจะตัวอะไรมาจากไหนก็น่ารักไม่เท่าน้องครีมหร๊อก เชื่อหัวไอ้คิงสิ

“น้องครีมเมื่อยแล้ว หิวด้วย”

“งั้นกลับกันเลยนะ เดี๋ยวพี่พาไปกินสุกกี้เอาไหมครับ”

“น้องครีมอยากเดินอีกรอบ พี่มะลิน่ารัก” น้องหมายถึงฮิปโปที่ชื่อมะลิน่ะครับ ผมยิ้มก่อนจะนั่งยองๆเอาชิทชู่มาเช็ดเหงื่อที่ไหลลงมาที่แก้มแดงๆจากพิษแดด

“วันหลังพี่พามาอีกนะครับ วันนี้น้องครีมเหนื่อยแล้วนะ”

“ก็ได้ … น้องครีมจะซื้อของไปทำเค้กให้คุณพ่อคุณแม่ทานด้วยได้ไหมครับ”

“หึหึ ครับ เด็กน้อย” พอรับปากเสร็จ ผมก็พาน้องครีมมาขึ้นรถ

เปิดแอร์เย็นฉ่ำให้เด็กน้อยที่หอบแฮกๆเพราะอากาศด้านนอก พอโดดแอร์ไปน้องครีมก็หลับไปอย่างรวดเร็ว พอขับฝ่ารถติดจนถึงห้างใกล้ๆได้ผมเลยยื่นหน้าเข้าไปใกล้น้องครีมที่หลับอยู่ข้างๆจริงจังน่าดูในการนอนหลับ

“ฟู่!”

“ฮืออออ” น้องครีมเอามือมาปิดหูตัวเองที่ผมเป่าลมใส่ไปเมื่อกี้ หึหึ

“น้องครีม สุกกี้ไหมครับ”

“น้องครีมง่วง ฮึก” ผมขมวดคิ้วทันทีที่อยู่ๆน้องครีมก็งอแงซุกตัวหันหน้าหนีผม

“งั้นกลับบ้านเลยเนอะ”

“ไม่เอา น้องครีมจะกินสุกกี้” ผมหัวเราะน้องครีมที่หันมาร้องไห้หน้าดำหน้าแดงใส่ผม ก่อนจะก้มไปหอมหัวเหม่งๆของน้องฟ๊อดใหญ่ๆและเดินไปเปิดประตูอีกข้างอุ้มน้องขึ้นมาในท่าอุ้มเด็กน้อยและพาเดินเข้ามาในห้าง

สำหรับสายตาคนอื่นน้องอาจจะเป็นแค่เด็ก 7-8 ขวบเพราะตัวเล็กน่ารักซะจนมองเผินๆไม่รู้ว่าจะ 16 อยู่แล้ว และผมเองก็ไม่ได้สนใจสังคมอะไรมากนัก ใครจะคิดอะไรก็ปล่อยเค้าไป ผมรักของผมใครจะทำไม แค่ผมมีความสุข น้องครีมมีความสุขแค่นี้ไม่พอหรือไง ถือว่าชดเชยกับสิ่งที่น้องเคยเจอมาในชีวิตก็แล้วกัน

“พี่คิง” เสียงอู้อี้ของน้องที่ซุกอยู่ที่ซอกคอของผมในขณะที่กำลังเดินหาร้านสุกกี้ชื่อดัง

“หื้อ …”

“น้องครีมขอโทษที่งอแงนะ”

“หึหึ น่ารักออกพี่ชอบ”ผมว่าและเดินเข้าร้านสุกกี้พาเด็กขี้แงมากินให้พุงกลาง ผมวางน้องครีมลงบนเก้าอี้ด้านในก่อนจะพาตัวเองนั่งข้างๆ เจ้าตัวก้มหน้าไม่กล้าสบตาผมที่ยื่นเมนูให้ นอยส์อะไรเนี้ยเจ้าตัวเล็ก

“ถ้าสักวันน้องครีมเจอครอบครัวของน้องครีม … น้องครีมอยู่กับพี่คิงต่อได้ไหม” ผมชะงัก ก่อนจะวางเมนูลงโบกมือให้เด็กเสริฟไปก่อน ก่อนจะวางมือลงบนหัวนุ่มนิ่มของน้องอย่างอ่อนโยน

ผมพยายามจะไม่อารมณ์เสียสิ่งที่น้องพูดออกมา ถึงผมจะไม่ชอบก็ตามที เรื่องนี้ทำไมผมจะไม่เคยคิด ผมคิดอยู่ทุกวันและทุกเวลา คิดว่าผมไม่อยากรู้หรอว่าใครมันช่างใจร้ายพาเด็กคนนี้มาทิ้งได้ลงคอ คิดว่าผมไม่สืบอยู่หรือไง แต่ไม่ว่าจะยังไงดวงใจดวงน้อยของผมจะห่างจากร่างกายไม่ได้เด็ดขาด …

“และถ้าวันนึง น้องครีมเจอครอบครัวที่แท้จริง ….น้องครีมจะทิ้งที่ไหม ?” ตากลมน้อยๆเงยมองผม น้ำตาระรื้นจนผมใจอ่อนลง … และก็ชื้อใจขึ้นเมื่อหัวของน้องส่ายไปมาอย่างแรงจนผมสะบัด

ผมเหยียดยิ้มก่อนจะหอมแก้มแดงๆนั้นไปหนึ่งทีเป็นรางวัล … ดีแล้วน้องครีม … ดีแล้วครับ อย่าไปสนใจใครก็ตามที่ทิ้งน้องเอาไว้ด้านหลัง เพราะพี่พร้อมจะดูแลน้องตราบชั่วชีวิต …

โครกกกกกกกกกกก ครากกกกกก

   ป๊าดดดดดดดดดด นั้นเสียงท้องหรอไอ้เด็กน้อย ฮ่าๆๆๆ ดับอารมณ์ดราม่าได้ดีจริงๆ ผมหัวเราะให้น้องที่ยิ้มอย่างอายๆ ก่อนจะเรียกพนักงานมารับออเดอร์

   “ไว้คืนนี้ น้องครีมนวดให้นะ” ผมอมยิ้มทันทีที่เสียงเล็กๆกระซิบบอกผม … ไอ้คิงมันฟินเวอร์ไปเลย ฮึฮึ

======================

มาน้อย แต่มาทิ้งระเบิดไว้ตูมใหญ่ๆ ฮ่าๆๆๆๆๆ

เจอกันตอนหน้าค่ะ :bye2:

ฝากเพจน๊า

ห้องเก็บนิยาย pa_pa (https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2-pa_pa/596706590458802)

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 51 กระต่ายครีมน่ารัก } 8/3/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 08-03-2015 20:38:23

ถ้าพี่คิงจะกินน้องวันนี้ก็ไม่แปลกใจเลยยยย
เด็กอาไร๊ น่าหมั่นเขี้ยวจริงๆ
รอตอนต่อไปน้าาาาา

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 51 กระต่ายครีมน่ารัก } 8/3/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: nirun4 ที่ 08-03-2015 20:38:47

จะเจอครอบครัวเหรอ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 51 กระต่ายครีมน่ารัก } 8/3/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 09-03-2015 02:31:36

นวดดดดด อย่างเดียวเหรออออิอิ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 51 กระต่ายครีมน่ารัก } 8/3/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 09-03-2015 09:10:23

เจอก็เจอสิ อิพี่คิงคงไม่ยอมปล่อยมือน้องครีมแน่ๆ ฟันธง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 51 กระต่ายครีมน่ารัก } 8/3/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 09-03-2015 10:05:39

คงไม่มีมาม่าาหรอกใช่ม้ายย :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 51 กระต่ายครีมน่ารัก } 8/3/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 09-03-2015 11:12:55

เด็กน้อยจิงๆเรย น้องครีม ^0^
ส่วนพี่คิง ก้อยังคงเปนตาแก่หลงเด็กตล๊อดๆๆ 5555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 51 กระต่ายครีมน่ารัก } 8/3/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 09-03-2015 12:52:37

น้องครีม ขี้อ้อนเกินไปแล้วน้า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 51 กระต่ายครีมน่ารัก } 8/3/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 13-03-2015 12:54:24

โครกคราก ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 51 กระต่ายครีมน่ารัก } 8/3/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 13-03-2015 17:07:15

คู่เพชร+มิ่ง กับ คิง+น้องครีม น่ารักมาก แต่ชอบน้องครีมทีสุดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 51 กระต่ายครีมน่ารัก } 8/3/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 22-03-2015 09:41:39

น้องครีมพูดแบบนี้ก็เสร็จพี่คิงสิค๊า :z2:
+1และเป็ดจ้า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 51 กระต่ายครีมน่ารัก } 8/3/58 P.36
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 25-03-2015 20:26:44

กำลังเตรียมใจรับดราม่า เจอโครกครากเข้าไปทีเดียว ผมนี่หงายหลังเลย

ปล."สุกี้" จ้า ไม่ใช่ สุกกี้

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 52 เชื่อฟังพี่คิง} 4/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 04-04-2015 23:03:44

{CH 52 เชื่อฟังพี่คิง}

K ♨

“Well hey
So much I need to say
Been lonely since the day
The day you went away
So sad but true
For me there's only you
Been crying since the day
The day you went away”

   เอวบาง ร่างน้อย ผมสีดำเงางามระดับบ่าพลิ้วไหวไปตามแรงส่ายหัวน้อยของสุดที่รักของผมตามจังหวะเพลงที่เป็นคลอในห้องครัวของคอนโดผมที่น้องครีมเอาเชือกริบบิ้นสีผ้ามากั้นประตูเอาไว้ไม่ให้ผมเข้าไปรบกวนหรือผมตกใจในเวลาที่น้องทำขนมเพลินๆ ผมเคยฝ่าฝืนไปครั้งนึง งอนตุ๊บป่องไปหลายวันเลย ผมเลยไม่กล้าที่จะขัดคำสั่งน้อง ไม่ได้กลัวคุณแฟนนะ แค่เกรงใจ

   น้องครีมผมเริ่มยาวขึ้นและตัวเริ่มสูงขึ้นแต่ความเพียวตัวน้อยอรชรน่ารักของน้องก็ไม่เปลี่ยนแปลง น้องครีมกำลังเติบโตและมีความสุข เจ้าตัวจะรู้ไหมว่าจะวันเกิดครบ 16 ของตัวเองแล้ว น้องกำลังจะได้ขึ้น ม ปลายและดูท่าสิ่งที่ผมหนักใจจะใกล้เข้ามา จะอะไรซะอีกล่ะ ก็ไม่เด็กช่วงวัยนี้มันแรดจะตายยิ่ง ผู้ชายนี้ คึกคักตื่นเต้นที่ได้เป็นหนุ่ม กลัวจริงๆ กลัวจะมีคนจีบหวานใจของผม … แค่คิดก็หงุดหงิดล่ะ

   “อ่ะ พี่คิงมายืนทำอะไรตรงนี้ น้องครีมตกใจหมด” ผมก้าวออกมาจากหลังประตูทำหน้าอ้อนใส่ที่รัก … ถ้าไม่หันจะมาหยิบมาการีนก็คงไม่เห็นผมที่ยืนแอบมองน้องอยู่ตรงประตูนานสองนาน อยากจะเข้าไปกอดจากด้านหลังและคลอเคลียเสียให้สมใจ แต่ก็ไม่หาญกล้าทำให้น้องครีมโกรธ …

   “น้องครีมจ๋า ม 4 น้องครีมอยากเรียนที่ไหน”

   “คะ คือ น้อง … พี่คิง น้องครีมจะไม่เรียนแล้ว …” คนตัวขาวเดินมาจับชายเสื้อผ่านริบบิ้นที่แบ่งกั้นเราไว้คนล่ะฝั่งก้มหน้าหลบตาผม ไอ้คิงขมวดคิ้วทันที ทำไมเด็กน้อยที่รักผมถึงมีความคิดแบบนี้ ปัจจุบันไม่ว่าวงการไหนแม่งก็ตีค่าจากใบปริญญาทั้งนั้น … ต้องมีอะไรแน่ๆ

   “ทำไมล่ะครับ ออกมาคุยกับพี่ดีๆดีกว่าเนอะ”

   “ไม่ดุน้องนะ”

   “ครับๆ มาคุยกันด้วยเหตุผลเนอะ” น้องอ้าแขนให้ผมอุ้มอย่างออดอ้อน ผมเหยียดยิ้มก่อนจะออกแรงอุ้มน้องในท่าเด็กน้อย กลิ่นขนมอบใหม่ลอยฟุ้งไปทั่วห้อง ไอ้คิงล่ะอยากจะกินให้หมดทั้งตัว

   “ว่ายังไงครับเด็กน้อย มีอะไรงั้นเหรอ” ผมพาน้องมานั่งที่โซฟา

เจ้าตัวน้อยนั่งคล่อมตักผมซุกลงอกผมไม่ไม่ยอมให้ผมใจแข็ง หึหึ ตั้นแต่เราเจอกัน มีครั้งไหนที่ผมใจร้ายกับน้องด้วยหรือไง แต่ถ้าเห็นไม่สมควร ผมก็คงต้องบังคับกันบ้าง การศึกษาสำคัญ เด็กน้อยต้องได้รับอย่าเท่าเทียมคนอื่น เพื่อตัวของน้องเอง ไม่ได้เพื่อใคร เพื่อนที่เด็กน้อยของผมจะเติบโตได้อย่างอิสระจากสังคมจอมปลอมในอนาคต …

   “คือ น้องครีมเห็นโบรชัวนี้หน้าโรงเรียนครับ” ผมรับกระดาษมาดู ก่อนจะขมวดคิ้วและจ้องมองหน้าเด็กน้อยที่แก้มแดงระรื้นน้ำใสๆกรอกกลิ้งในตาท่าทางจะเครียดหนักเลยนะเนี้ย

   “เค้าบอกว่าจะสอนทำขนม แถมยังรับทำงานอีกด้วย ผมจะได้ทำขนมทั้งวัน ถะ แถมยังได้เงินด้วย ผะ ผมอยากทำงาน ทุกวันนี้ผมใช้เงินพี่คิงมาเยอะแล้ว … น้องครีม อื้อ …”

   ผมไม่รอให้เด็กน้อยพูดจบ ก้มลงไปจูบปากเล็กๆนั้นอย่างหมั่นเขี้ยว ทุกวันนี้น้องไม่รู้หรือไงว่าผมเต็มใจเลี้ยงดูเค้าแค่ไหนไม่คิงจริงจังและเติบโตไปพร้อมๆกับเด็กที่ผมรัก ผมให้ได้ทุกอย่าง ขอแค่น้องมีความสุขขอแค่น้องอยู่กับผม น้องไม่รู้หรอกว่าผมเปลี่ยนแปลงมากแค่ไหน จากผู้ชายไม่เอาไหนไม่เคยเอาใจหรือดูแลใคร นิสัยเห็นแก่ตัวและไม่เคยเห็นหัวใคร กลายเป็นไอ้คิงคนนี้ที่รักน้องเพียงคนเดียว … คนเดียวจริงๆ

   “อื้อ พะ พี่คิง ฮึก ยะ อย่าครับ พะ พี่คิง”

ไอ้คิงสติขาดกระเจิงเมื่อเนื้อขาวๆตรงต้นคอของน้องน้อยปรากฏอยู่ตรงหน้าผมมือไม้อยู่ไม่นิ่งชอนไชเข้าไปในสาบเสื้อยืดบางสีขาว มือลูบไล้ไปตามแผ่นหลังและหน้าท้องเรียบเนียนลื่นซะยิ่งกว่าใครทั้งสิ้น … ไม่ไหวแล้ว รักเหลือเกิน

   “พี่รักน้องครีมนะ …” ผมโน้นตัวลงไปจูบจมูกเล็กๆนั้นอย่างรักใคร่น้องปรือตาน้อยๆครางเสียงอ่อนเมื่อมือหยาบกระด้างของผมสะกิด เม็ดบัวน้อยๆอย่างหยอกล้อ …

   “พะ พี่คิง ฮึก พะ น้องรักพี่คิงนะ” เสียงหวานกระซิบข้างหูผมทำให้สติที่ขาดหาย สาบสูญไปทันที ความอดทนอดกลั้นตลอดปีของผมสูญเปล่า … หลงชะมัด ไม่รู้จะสรรหาคำไหนแล้วจริงๆ ทั้งรักทั้งหลง ถ้าน้องคิดจะปลอกลอกผม … ผมคงหมดตัวเป็นแน่ … เมียจ๋า …

   “อ่ะ ยะ อย่าครับครีมอายอย่าถอด อ่ะ พี่คิง มะ มัน … อื้อ”

กรี๊ก ๆๆๆๆ

   ผมชะงักเมื่อเสียงกริ๊งหน้าห้องดังขึ้น … ใครว่ะ!!!!!!! ผมไม่สนใจแต่หักเหสติสตางค์มาที่พุงขาวๆกับเม็ดบัวสีแดงสดตรงหน้า … หึหึ พ่อจะฟั๊ดให้หนำใจเลย

กริ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

   “พะ พี่คิง มีคนมา ฮึก อย่าเลียครับ” น้องสะดุ้งน้อยๆเมื่อผมชโลมลิ้นลงร่องสะดือน้อยๆ มือเล็กกอดหัวผมแน่นเหมือนไขว่คว้าหาตัวช่วย หึหึ น่ารัก ผมไถตัวขึ้นไปหอมแก้มเนียนกระซิบบอกรักข้างหูเด็กไร้เดียงสาที่นอนตัวสั่นเทาอยู่ใต้ร่างผม … เมียจ๋าของพี่คิง

กริ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

   “โว้ย ใครว่ะ รอพี่เดียวนะครับน้องครีม” ผมหอมเหม่งน้อยๆของน้องที่ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ นี้ผมกำลังทำให้น้องร้องไห้งั้นเหรอ … ทำไมน้องถึงไม่มีความสุขล่ะ … ผมพลาดอะไร

   “น้องครีม”

   “ฮึก ครีมไม่เป็นไร พี่ทำเถอะ ครีมไม่เป็นไร”

   “เฮ้อ … ไปอาบน้ำนอนนะครับ” ผมว่าก่อนจะลุกขึ้นจากตัวเด็กน้อย สวมเสื้อที่ถูกตัวเองสะบัดหลุดตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ผมกำลังทำให้น้องกลัว ยังไม่ถึงเวลานั้น เรื่องนี้ผมน่าจะรู้ดี หึ

หมับ

   “น้องครีม” ผมขานชื่อน้องเบาๆเมื่อแขนเล็กกอดเกี่ยวผมจากด้านหลัง แก้มนุ่มๆซบลงบนหลังหนาๆของผมมันนุ่มนิ่มผ่านสาบเสื้อผมมาอย่างน่าหลงใหล … เดี๋ยวไอ้คิงก็สติขาดอีกรอบไปทำยังไง

   “ฮึก ทะ ทำต่อได้นะครับ ฮึก มะ มันเป็นสิ่งเดียวที่น้องครีมจะตอบแทนพี่คิงได้ ฮึก ”เสียงสะอึกสะอื้นดังขึ้นอีกครั้ง… ใครจะไปกล้าทำดวงใจผมร้องไห้อีกล่ะ แค่นี้ที่รักก็ตัวสั่นเป็นเจ้าเข้าแล้ว ทางที่ดีตอนนี้ผมอยู่ให้ห่างจากน้องดีกว่า ที่ผมต้องการไม่ใช่แบบนี้ ไม่ใช่ค่าตอบแทน …

   “พี่รักน้องครีมนะ”

ผมพูดก่อนจะแกะมือเล็กๆออกจากเอวของผมเดินไปที่หน้าประตูที่ไอ้คนกดแม่งกดรัวๆไม่ยอมหยุด จะอะไรกับกูนักหนาแค่ตอนนี้ปัญหากูก็มากพอและมึงไม่รู้หรือไงว่ะ!!!! ผมชะงักก่อนจะเปิดประตู หันไปมองนั่งครีมที่นั่งเปลือยครึ่งท่อนห่อตัวอยู่ที่โซฟามองมาที่ผมตาแป๋วไอ้น้ำตาเวรตะไลของน้องก็ยังไหลไม่หยุด

   ผมถอนหายใจก่อนจะเดินกลับมาหาน้อง หยิบเสื้อเชิ้ตตัวเล็กมาห่อเด็กน้อยเอาไว้ อุ้มเข้าไปในห้องน้ำ หอมแก้มใสฟอดใหญ่ ปลอบปะโลมจนน้องหายหวาดกลัว และยอมอาบน้ำเองแต่โดยดี น้องครีมถึงจะขี้แยแต่ไม่เคยงอแงให้ผมลำบากใจ
มีแค่ไอ้คิงที่ใจแข็งไม่พอ หึ หายซ่าไปเลยสิกู ไม่กล้าแม้แต่กระดิกตัว ไม่กล้ามีใคร ไม่กล้าบังคับใจน้อง ไม่กล้าทำน้องเสียใจ ปอดแหกฉิบหาย สิ้นลายง่ายๆเรียกว่าไอ้คิงว่าหมาได้ไม่โกรธ ฮ่าๆๆๆๆ

   เอ้อ … กริ๊งเงียบไปแล้วแหะ ผมขมวดคิ้วเดินไปที่ประตู ก่อนจะเปิดออกไปมอง และถึงกับผงะกับภาพตรงหน้า

   “อ๊ายคิงงงงงง ทามมายึงเปิดช้าจริ๊งงงงงงงงง อ้วกกกกกกกกกกกกกกก” อือฮื้อ … เต็มเสื้อกูเลยไอ้ห่าราช!!!!! อ้วกมึงเนี้ย!!!!!!

.
.
.

C ♨

   “ไปเมาที่ไหนไปได้ แต่มาอ้วกใส่กูไอ้ห่าราช ไอ้เวรตะไล ไอ้หน้าแข้งหมาแก่!!!” เสียงพี่คิงง๊องแง๊งๆอยู่ข้างๆหูผมที่กำลังเช็ดเนื้อตัวของพี่ราชที่นอนนิ่งในชุดพี่คิงอยู่โซฟา เป็นไงมาไงไม่รู้พอออกมาจากห้องน้ำผมก็เห็นพี่คิงก่นด่าพี่ราชที่นอนสลบอยู่ที่พื้นหน้าห้องใหญ่โต ส่วนตัวพี่คิงก็มีแต่อ้วนเหม็นเหล้าไปหมด เป็นภาพที่จะขำก็เกรงใจ …

   “หัวเราะอะไรเด็กน้อย” พี่คิงกระซิบข้างหูจนผมขนลุกซู่ย่นคอหนี …

พี่คิงตอนนี้ต่างจากเมื่อกี้มาก เหมือนคนล่ะคน คนนี้ใจดีอ่อนโยนแต่คนเมื่อกี้ … ผมกลัว แต่ถ้าพี่คิงอยากได้อะไรในตัวผม … ผมก็ปฏิเสธไม่ได้ เพราะผมมีวันนี้ได้ก็เพราะพี่คิงคนเดียว พี่คิงเป็นผู้มีพระคุณแถมเป็นคนที่ผมรัก ครั้งหน้า … ผมจะไม่ร้องไห้ให้พี่คิงต้องหม่นหมองใจแบบนี้

    “ปะเปล่าครับ”

   “ปล่อยมันไว้ตรงนี้แหละ ไปคุยกับพี่ดีกว่านะ”

พี่คิงกอดผมจากด้านหลังแถมยังหอมแก้มแบบนี้แล้วผมจะปฏิเสธได้ยังไง ผมพยักหน้าก่อนจะวางผ้าเปียกลงในอ่างน้ำที่เตรียมไว้บนโต๊ะเล็กๆก่อนจะพยักหน้าหอมแก้มพี่คิงกลับพี่คิงหัวเราะและอุ้มผมขึ้นมาบนห้อง ไม่ลืมที่จะโยนผ้าขนหนูผืนใหญ่ไปคลุมร่างของพี่ราชจนมิด

   “เมื่อกี้พี่ขอโทษนะ” พี่คิงวางผมลงบนเตียงหนานุ่มภายในห้องใหญ่ชั้นสองของพี่คิง ผมก้มหน้ากัดปากตัวเอง มือหนาเชยคางผมขึ้นไปจุ๊บเบาๆที่จมูกของผมอย่างอ่อนโยน นี้สิพี่คิงของน้อง พี่คิงที่แสนจะอ่อนโยนของน้อง …

   “น้องครีมยังไม่พร้อมพี่รู้ดี แต่เมื่อกี้พี่ …”

   “ไม่เอาแล้วครับ ไม่พูด ผมอาย … ผมขอโทษที่งอแง ผะ ผม …”

   “หึหึ พี่ไม่โกรธครับ น้องครีม … ทุกวันนี้น้องครีมมีความสุขไหมครับที่ได้อยู่กับพี่”

   “ที่สุดครับ” ผมปีนขึ้นไปนั่งบนตักพี่คิงกอดคอพี่คิงเอาไว้แน่น ผมมีความสุขที่สุด อย่าทิ้งผมไปนะ อย่าเอาผมไปทิ้งที่ไหน จะทำอะไรผมก็ได้ จะใจร้ายกับผมก็ได้ ตีผมก็ได้ แต่อย่าทิ้งผม ฮึก อย่าทิ้งน้องครีมนะ

   “ไม่ร้องนะครับ ที่พี่ทำทุกวันนี้ พี่ทำเพื่อน้องครีมนะ พี่อยากสร้างฐานะให้มั่นคง มีความสุขในชีวินบันปลายของเราสองคน แต่ตายไปพร้อมๆกันอย่างมีความสุข พี่ไม่ได้ไขว้คว้าหาโอกาสใดๆจากน้องครีมเลย พี่มีแต่วามรัก หวงใย หึงหวง หลง อะไรอีกทีล่ะ พี่ไม่รู้จะสรรหาคำไหนแล้วครับที่รัก”

พี่คิงกอดผมเอาไว้แน่นลูบหัวผมอย่างที่ผมชอบ หอมกระหม่อมเหมือนเจ้าของปลอบใจสัตว์เลี้ยง … ผมก็เหมือนแมวที่ถูกทิ้งไว้ข้างทางนั้นแหละ พอมีคนมาเก็บผมมาเลี้ยง … ผมก็แค่อยากให้เค้ารักผม ให้เค้าไม่ทิ้งผมไป ฮึก ผม ไม่อยากกลับไปที่เดิมอีก ผมกลับไปไม่ได้ ผมไม่มีใครสักคน …

“ผม … ฮึก ผมแค่ ฮึก ไม่อยากโดนทิ้ง ฮึก ถ้าวันไหนพี่คิงทิ้งผมไป ผมก็ไม่มีใครแล้ว ไม่เหลือใคร ฮึก ผมกลัว ” ผมเงยหน้ามองพี่คิงที่ทำหน้าอ่อนใจอยู่ หน้าตาผมตอนนี้คงทุเรศมาก

“ไม่เอาครับไม่ร้องตาบวมแล้วนะ ไม่มีวันนั้นหรอกนะ เชื่อพี่คิงสิ”

พี่คิงจุ๊บลงเบาๆที่ปากผมก่อนจะรวบผมเข้าไปกอดอีก … อบอุ่นจัง ผมรู้สึกปลอดภัยที่อยู่ในอ้อมอกนี้ ผมรักพี่คิง นึกถึงสิ่งต่างๆที่ผ่านมาที่พี่คิงทำเพื่อผมแล้ว … ผมไม่เห็นต้องห่วงอะไรสักหน่อย ฮึก ผมไม่ต้องห่วงอะไร ไม่ต้องมีใคร … ไม่ต้องมีใครก็ได้ …

“ส่วนเรื่องเรียน … ยังไงน้องครีมก็ต้องเรียนนะครับ เรื่องทำขนม พี่จะสมัครเรียนพิเศษให้ แต่เรียนในวันเสาร์นะครับเด็กน้อย วันอาทิตย์อยู่กับพี่นะครับ” ผมพยักหน้าอย่างจำยอมก่อนจะจุ๊บแก้มสากของพี่คิงอย่างขอบคุณ … ผมจะตั้งใจนะครับพี่คิง … ผมจะไม่ทำให้พี่คิงผิดหวัง

“รักนะครับน้องครีม ทั้งรักทั้งหลงเลย” ผมเอียงคอหลบริมฝีปากซุกซนของพี่คิง จั๊กกะจี้อ่ะ …

ปังๆๆๆๆๆ

   “อ๊ายคิงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง”

   “ไอ้เชี่ยราช!!!!” พี่คิงคำราม เสียงดังพอๆกับเสียงเคาะประตูกับเสียงพี่ราชที่ตะโกนอยู่ด้านนอก … เฮ้อ … ลำบากหน่อยนะครับพี่คิง คิกๆ

   “โอ้ย! หนักโว้ย มึงนอนไปเลยไอ้ห่า นอนไป!!!!!!” พี่คิงแบกพี่ราชลงมาด้านล่างและโยนร่างของพี่ราชที่บ่นอะไรไม่รู้พึมพัมๆลงไปกองที่โซฟาอีกรอบ … ดังตุ๊บเลย เจ็บไหมครับพี่ราช

   “เบาๆสิครับ เดี๋ยวพี่ราชจะเจ็บเอานะ” ผมว่าและก้มลงไปสำรวจตัวพี่ราช … ไม่เป็นไรจริงๆนะครับ ว่าแต่ทำไมพี่ราชถึงเมาแบบนี้มาล่ะ ผมไม่เข้าใจเลย ทำไมต้องกินเหล้ากันด้วย ไม่เข้าใจผู้ใหญ่เลยเวลามีความทุกข์ก็กินเหล้ามีความสุขก็กินเหล้า ประหลาดจัง

   “ช่างแม่ง ไปนอนครับน้องครีม” พี่คิงเดินมาโอบไหล่ผม

   “ดะ เดี๋ยวนะครับ ผมเอาผ้าห่มให้พี่ราชก่อน” ผมว่าและหยิบผ้าห่มที่พื้นห่มให้พี่ราชเหมือนเดิม

   “น่ารักจัง” พี่คิงชมก่อนจะก้มลงมาหอมแก้มผมอีกฟอดใหญ่ … ขะเขินนะคนบ้า ต่อหน้าพี่ราชแท้ๆ ถึงพี่ราชจะไม่รู้เรื่องก็เถอะ

   “หึหึ อ่ะเดี๋ยวนะครับ …” พี่คิงหยิบโทรศัพท์ที่สั่นเป็นเจ้าเข้าอยู่ในกระเป๋าเสื้อตัวเองขึ้นมาดู ก่อนจะมองมาที่ผมแปลกๆ … มีอะไรเหรอ ครีมงงจัง

   “น้องครีมขึ้นไปรอพี่ด้านบนก่อนนะ เดี๋ยวพี่ตามไปนะ”

   “… ครับ” ผมรับคำอย่างเชื่อฟัง

ก่อนจะเดินหันหลังขึ้นมาบนห้องของพี่คิง ขดตัวนอนบนเตียงหนาโอบกอดตัวเองเอาไว้ … รีบมานะพี่คิง ครีมหนาว มากอดน้องหน่อย …

================================

มาแล้ว มาสั้นด้วย ฮ่าๆๆๆๆๆ

เจอกันตอนหน้านะค่ะ รักเสมอนะค่ะ :hao7:

เรื่องนี้ใกล้จบล่ะ :mew1:

ฝากเพจนะ พบกับผลงานชิ้นอื่นๆของเราได้ในนี้นะค่ะ

ห้องเก็บนิยาย pa_pa (https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2-pa_pa/596706590458802?ref=bookmarks)

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 52 เชื่อฟังพี่คิง} 4/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 04-04-2015 23:16:42

:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ ยังไงน้องครีมก็ต้องเรียนนะ จบ ม.ปลาย ค่อยไปเรียนทำาขนมก็ยังไม่สาย อิอิ :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 52 เชื่อฟังพี่คิง} 4/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 05-04-2015 00:37:08

น้องครีมไม่ต้องกลัวอิพี่คิงจะทิ้งนะ แค่คิดจะทิ้งอิพี่คิงก็ต้องโดนประชาทัณฑ์แน่นอน 5555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 52 เชื่อฟังพี่คิง} 4/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 05-04-2015 00:59:50

มีปัญหาเกี่ยวกะนีองครีมมาอีกแน่ๆ เลย :mew4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 52 เชื่อฟังพี่คิง} 4/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 05-04-2015 01:46:24

ครีมน้อยน่ารักทีสุด :-[

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 52 เชื่อฟังพี่คิง} 4/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 05-04-2015 07:47:27

น้องครีมยังน่ารัก ส่วนอิพี่คิงยังหื่นเหมียนเดิม :L2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 52 เชื่อฟังพี่คิง} 4/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 05-04-2015 08:32:10

หื่นจนน้องร้องไห้เรยยยยยน 5555
คราวหน้าก้อค่อยๆระ เด๋วไก่ตื่น
อิอิอิ -.,-

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 52 เชื่อฟังพี่คิง} 4/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 05-04-2015 09:12:36

น้องครีมช่างอ้อนเหมือนเดิม :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 52 เชื่อฟังพี่คิง} 4/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 05-04-2015 17:36:15

ราชมีปัญหาอะไรกับปิงมารึเปล่า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 52 เชื่อฟังพี่คิง} 4/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 05-04-2015 18:11:57

น่ารักน่ากอดจริงๆ เลยนะ น้องครีม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 52 เชื่อฟังพี่คิง} 4/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 05-04-2015 19:31:55

เชื่อพี่คิงที่ไร น้องครีมเปลืองตัวทุกที :impress3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 52 เชื่อฟังพี่คิง} 4/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าหญิงน้ำแข็ง123 ที่ 06-04-2015 09:51:30

จะเกิดเรื่องไรอีกรึป่าวน้าาา :hao5: รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 52 เชื่อฟังพี่คิง} 4/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 06-04-2015 19:36:43

เรียนทำขนมกับ อ.ยิ่งศักดิ์
มีอะไรๆ ก็ใส่ลงไป ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 52 เชื่อฟังพี่คิง} 4/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 07-04-2015 20:39:01

ชอบมากกกก
คาเร้ตเตอร์พระเอกโดน

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 52 เชื่อฟังพี่คิง} 4/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: มะเขือม่วง ที่ 10-04-2015 15:21:22

o13

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 52 เชื่อฟังพี่คิง} 4/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 10-04-2015 16:00:43

รีบมานะพี่คิงงงง :-[

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 53 น้องครีมไปสมัครเรียน} 13/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 13-04-2015 22:08:53

{CH 53 น้องครีมไปสมัครเรียน}

   “น้องครีม ตื่นได้แล้วเด็กน้อย”

ผมเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าคลุมอาบน้ำในตอนเช้า 8 นาฬิกา ภารกิจวันนี้ผมต้องพาน้องไปสมัครเรียนทั้ง ม.ปลาย โรงเรียนเอกชนแถวๆโรงเรียนเดิมผมสืบมาหมดแล้วว่าที่นี้การดูแลค่อนข้างปลอดภัย มียามประจำจุดแทบทุกจุดและจากบริษัทเชื่อถือได้อุปกรณ์การเรียนครบ เดินทางสะดวก และสังคมค่อนข้างจะไฮโซไปสักหน่อยแต่ก็ไม่ใช่ปัญหาเพราะน้องครีมก็กลมกลื่นเปล่งออร่าน้อยซะเมื่อไหร่

หึหึ ยิ่งใส่ชุดกระต่ายน้อยนอนบนเตียงอยู่ตอนนี้นะยิ่งน่ารักจนผมแทบจะกอดเอาไว้ไม่ให้ลุกไปไหนทั้งวันทั้งคืนมีอีกภารกิจนึงสำหรับวันนี้คือพาน้องไปสมัครคอร์สทำขนม ที่ผมให้เพื่อนผู้หญิงที่มหาลัยเป็นเจ้าของโรงเรียนทำขนมจัดการเรื่องให้แค่วันนี้น้องครีมต้องไปรายงานตัว

   “น้องครีม วันนี้พี่จะพาไปสมัครเรียน ม.ปลาย กับคอร์สทำขนมนะครับไม่อยากไปเหรอ”กระต่ายน้อยของผมหน้ายุ่งเมื่อผมเดินลงไปทิ้งตัวนอนหนุนแขนตัวเองเอานิ้วเขี่ยจมูกฟุดฟิดๆของเจ้ากระต่ายตัวน่ารักอย่างเอ็นดู

แต่น้องครีมเหมือนจะรำคาญพลิกตัวหันไปอีกข้างสะบัดผ้าห่มที่ห่มเอาไว้ครึ่งเอวขึ้นมาคลุมโปรง เสียงกรนน้อยๆดังออกมาในเวลาไม่ถึงครึ่งนาที ผมชินแล้วเพราะน้องเป็นเด็กที่ตื่นยากถ้าไม่อยากจะตื่นเอง และมักจะทำกิริยากระต่ายขี้หงุดหงิดต่างจากตอนที่ตื่นริบลับ น่ารักดีออกนะผมว่า จะสักกี่คนที่เห็นมุมดื้อๆของเด็กน้อยของผม หึหึ เดี๋ยวปั๊ดพ่อจับกระทำชำเราซะนี้!!!

   “ถ้าดื้อแบบนี้พี่ไม่รักน๊า” ผมแกล้งพูดเล่นๆ

แต่ได้ผลจริงเมื่อน้องครีมหันมาลืมตาแดงๆมองผม และเขยิบเข้ามาใกล้ยกแขนเล็กวาดกอดผมไว้แน่นไม่พอใจเอาขาก่ายไว้อีกต่างหาก หน้าเล็กๆนุ่มๆซุกไซ้ไปตามแผงอกแข็งๆของผมอย่างออดอ้อน เจอไอ้คิงก็เคลิ้มสิครับรอเหี้ยน้อยวิ่งมาตัดริบบิ้นหรือไง

“ไม่เอาน๊า รักน้องสิพี่คิง รักน้องน๊า … ฟี้ …” ตื่นมาอ้อนแล้วก็หลับต่อ เอากับเค้าสิครับ น่าดูเอ็น เอ้ย เอ็นดูเสียยิ่งกะไรแม่เอ้ยพ่อเอ้ย!!!

ครืดดดดดดดดดด ครืดดดดดดดดดดดด

   ผมขมวดคิ้วเมื่อโทรศัพท์ที่วางอยู่หัวเตียงของผมสั่นเป็นผีเข้าอยู่ ใครมันโทรมาแต่เช้าวะ ยังไม่ทันจะได้หาคำตอบ กูก็ต้องเอื้อมไปกดรับสายและเดินออกมานอกระเบียงห้องด้วยความไวแสง

   “ไอ้คิงก็ไปอิตาลีนะ ฝากลาป่วยให้กูด้วย แค่นี้แหละ”

   “ไอ้ราช เดี๋ยวๆ … ไอ้ห่าวางไปซะและ” ผมมองหน้าจอโทรศัพท์แบบงงๆ

พักนี้ไอ้ราชมีท่าทีแปลกๆวันก่อนก็เมาเป็นหมามาห้องผมทำให้ผมอดหม่ำน้อง เวลาเรียนทำงานก็ใจล่องลอยไม่อยู่กับเนื้อกับตัวจนผมกับไอ้บิวต้องคอยเบอดกระโหลกไขลานให้กลไกสมองมันทำงาน ถามก็ไม่ตอบ เรื่องไอ้ปิงปองผมก็ว่าใช่แหละแต่ถ้าทะเลาะกันธรรมดาแปปเดียวผัวเมียคู่นี้มันก็หายแล้ว แต่นี้ข้ามสัปดาห์ละ เอ๊อะ มันคงไปเคลียกันนั้นแหละถ้ามันสบายใจอยากเล่าเดี๋ยวก็คงเล่าเองไปบังคับก็เท่านั้น แม่งอินดี้ อินเดีย อินดง เกิ๊นนนนนน

   “พี่คิงงงงงงง” เสียหวานยานคางไพเราะจับใจของกระต่ายตัวน้อยของผมดังขึ้นจากด้านหลังทำให้ผมหันไปเห็นภาพเด็กน้อยยืนขยี้ตาจนแก้มแดงไปหมดเหมือนกระต่ายอมแครอทยังไงอย่างงั้น

   “ตื่นแล้วเหรอครับน้องครีม” ผมเดินเข้าไปอุ้มเอาไว้แนบอกก่อนจะก้มไปหอมแก้มนุ่มนิ่ม จับมือที่ขยี้ตาไม่เลิกของน้องลงและปัดปอยผมที่แยงตาออกมาให้อ่อนโยน น่ารักจัง อยากดูแลที่รักแบบนี้ตลอดไป โตแค่ไหน แก่แค่ไหน ผมก็อยากทำแบบนี้ ดูแลแบบนี้ไปจนกว่าผมจะหมดลงหายใจ

   “พี่คิงรักครีมไหมครับ”

   “หื้อ อ้อนอะไรแต่เช้าครับ”

   “ครีมรักพี่คิงน้า” ผมหัวเราะก่อนจะอุ้มน้องมาวางไว้ในอ่างอาบน้ำ กระซิบข้างหูเด็กน้อยที่ทำท่าสะลืมสะลือเบาๆ

   “พี่คิงรักน้องครีมมากกว่าใคร หลงน้องครีมยิ่งกว่าอะไร และหวงมากกว่าไข่ในหินซะอีกนะครับ แต่ตอนนี้เด็กดีอาบน้ำก่อนนะ พี่จะพาไปกินโจ๊กหน้าปากซอยเอาไหม?” น้องครีมพยักหน้าก่อนจะโน้มคอผมไปหอมฟอดใหญ่ พลังงานเต็มถังเลยกู หึหึ

.
.
.

   หลังจากที่ผมพาน้องครีมไปสมัครเรียนที่โรงเรียนเอกชนชื่อดังเสร็จด้วยความรวดเร็ว ก็พาเด็กน้อยตะล่อนนั่งรถมาที่ที่เราสองคนตกลงกันเอาไว้ โรงเรียนสอนทำขนมของน้องครีมที่รักของผม หึหึ

   “พี่คิง ที่นี้หรือครับ”

ผมพยักหน้ายิ้มๆก่อนจะพาน้องครีมเดินเข้าไปในร้านขนมที่ค่อนข้างจะใหญ่แบ่งเป็นโซนเอ้าดอร์อินดอร์อย่างชัดเจน กลิ่นกาแฟกับขนมปังอบใหม่ตลบอบอวนไปทั่วทันทีที่เปิดประตูร้านเข้าไป บรรยากาศด้านในกุ๊กกิ๊ก แต๊วแต๊นซะจริงๆ แต่ร้านนี้เป็นร้านแบบสองชั้น ด้านบนจะเป็นด่านฟ้าที่เหมือนสวนเล็กๆไว้พักผ่อนหย่อนใจ ร้านนี้แหละโรงเรียนสอนทำขนมของน้องครีม

   “ไอ้คิงมาแล้วเหรอวะ” ผมพยักหน้าเชิงทักทายให้ไอ้วิวที่เดินออกมาหาผมในชุดพนักงานสีดำของร้าน

ไอ้วิวมันเป็นทอมครับเป็นทอมที่โคตรหล่อมาดแมนแฮนซั่มยิ่งกว่าผู้ชายบางคน และที่สำคัญมันเป็นทอมที่ไม่ขี้เก๊กชอบเต้นแร้งเต้นกา ชอบลุยและที่สำคัญเมียดี้มันทำขนมเก่งมาก และมันเองก็เรียนบริหารได้ A ทุกวิชา บวกกับที่บ้านมันรวยด้วยเลยลงทุนเปิดร้านกาแฟ ‘ภาพฝัน’ นี้ขึ้นกับแฟนมัน แน่นอนว่าแฟนมันชื่อฝัน ส่วนมันชื่อ วิว ชื่อร้านแม่งเลยลาวได้ใจแบบนั้นแหละ

“ เด็กคนนี้เหรอที่จะให้กูสอน น่ารักจังชื่ออะไรครับแล้วทำไมมาอยู่กับไอ้กะล่อนนี้ได้ครับ” น้องครีมตาโตมองไอ้ทอมหล่อตรงหน้าก่อนจะหันมาเงยหน้ามองผมอย่างตื่นๆ และหันไปมองไอ้ทอมต่อ ริมฝีปากเล็กๆคลี่ยิ้มบางๆออกก่อนจะพนมมือยกขึ้นไหว้อย่างนอบน้อม

   “ผมชื่อครีมครับ พี่คิงเก็บผมมะ …”

   “มึงจะถามอะไรนักหนาไอ้วิว เดี๋ยวกูก็ต่อยหน้าแหก นี้ครีมแฟนกู”

   “อ้าวๆ หาเรื่องกูหรอมึงอ่ะ”

   “วิว ทำอะไร … อ้าวคิงสวัสดีคะ … นี้น้องที่จะให้ฝันสอนใช่ไหมค่ะ น่ารักจังเลย ชื่ออะไรเอ่ย พี่ชื่อฝันนะคะ” ฝันเมียไอ้วิวเดินออกมาจากหลังร้านด้วยชุดกุ๊ก ทำให้ลูกค้าผู้ชายที่เพิ่งเดินเข้ามาถึงกับเคลิ้มน้อยๆ แน่ละหน้าตาอย่างกับนางฟ้า หุ่นยังกับสาวแมคซิมขนาดนี้

   “ผมชื่อครีมครับพี่ฝันสวยจังครับ”

   “แหม … น้องครีมก็สวยคะ หน้าเหมือนผู้หญิงเลย มามะ ไปนั่งตรงโน้นก่อนนะคะ เดี๋ยวพี่ฝันเอาขนมให้เนอะ” และนางฟ้ากับคิวปิคตัวน้อยน่ารักก็เดินไปท่ามกลางเหล่ามารผจญที่นั่งมองกันตาเป็นมัน โทษนะไอ้วิวถ้ากูเตะลูกค้ามึงกูต้องเสียค่าปรับเท่าไหร่ หึ =_=’

   “เอาเป็นว่า ฝันคิดเดือนละ 2,000 ค่าเรียนพอนะคิง แต่ฝันมีเบี้ยเลี้ยงประจำวันให้น้องด้วยเพราะน้องน่ารักมาก”
ฝันที่นั่งอยู่ตรงข้ามผมหันไปเช็ดครีมสีขาวที่เปื้อนมุมปากของน้องครีมอย่างเอ็นดู ก่อนจะเอียงคอมองน้องครีมกินเค้กของร้านอย่างมีความสุขอยู่บนเก้าอี้สีขาวสะอาด น้องครีมเงยหน้ามาขอบคุณพี่สาวคนใหม่ก่อนจะเหลือบมองผมและยิ้มหวานให้จึกนึง … น่าร๊ากกกกกกกกกกกกก!

   “ไม่ต้องก็ได้นะฝันค่าเบี้ยเลี้ยงน่ะ เพราะทางผมมารบกวนนะ” ผมค้านขึ้น คือผมมาสมัครเรียนและค่าเรียนก็ถูกแสนถูก และยังจะให้โรงเรียนแถมค่าเบี้ยเลี้ยงอีก ขอโทษนะครับไม่ทราบว่ากำไรได้จากตรงไหนครับเนี้ย

   “อย่าพูดมากได้ไหมไอ้คิง ฝันบอกอะไรมึงก็ทำแบบนั้นสิ เรื่องเยอะจริง” ไอ้วิวเดินเอากาแฟไปเสริฟโต๊ะด้านในก่อนจะเดินมาแขวะผมหนึ่งทีและเดินหายไปชงกาแฟหลังเคาเตอร์กาแฟต่อ … มึงก็ขวนขวายที่จะมีบทจริงนะไอ้ห่า

   “นะคะคิง คิดซะว่าให้น้องมาอยู่เป็นเพื่อนฝันนะคะ น้องน่ารักขนาดนี้ฝันรักแล้วนะ”

   “แต่บอกไว้ก่อนนะครับ สัปดาห์หน้าน้องครีมจะสอบไฟนอลและปิดเทอมอีกสามเดือนในระหว่างนั้นน้องจะมาอยู่ที่ร้านนี้จันทร์-ศุกร์กลับไปเกิน 6 โมง แล้วพอน้องเปิดเทอม ผมให้น้องมาแค่เสาร์อาทิตย์นะครับ”

   “ได้คะได้ ฝันตกลง”

   “ว่าไงครับน้องครีม โอเคไหม” น้องครีมเงยหน้าขึ้นมาจากแก้มนมเย็นอย่างงงๆ มองหน้าคนโน้นทีคนนี้ที ก่อนจะพยักหน้ายิ้มหวานตกลงอย่างไม่คิด หึหึ ฟังบ้างหรือเปล่าเนี้ยเด็กน้อยของพี่

   “งั้นฝันให้กรอกเอกสารเลยนะคะ วิวคะฝันขอเองสารหน่อยค่ะ” ไม่ถึงนาทีไอ้ทอมกลัวเมียก็จรลีเอาแผ่นเอกสารมาเสริฟถึงที่ พร้อมชาแอปเปิ้ลร้อนหอมฟุ้งให้เมียมันอีกแก้ว กูนี้ ตั้งแต่มายังไม่ได้แดกอะไรสักอย่างเลย เมียมึงแดกไปสองสามแก้วละไอ้ห่าทอมเลว

   “ทำหน้าเหมือนหมาหิว เดี๋ยวกูไปเอาน้ำก๊อกหลังร้านให้” และมันก็เดินลอยหน้าลอยตาไป ทิ้งให้ผมขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอยู่คนเดียว

   “พี่คิงหิวน้ำเหรอครับ ทานของครีมไหม เยอะไปครีมทานไม่ไหว” น้องครีมทำตัวน่ารักยื่นแก้วนมเย็นที่เหลืออยู่เกือบเต็มมาทางผม และยิ้มหวานยิงฟันขาวมาให้ไอ้คิงจนตัวผลุน

   “แค่พี่มีน้องครีมอยู่ข้างๆพี่ก็ไม่หิวไม่เหนื่อยแล้วครับ” ผมหยอดไปหนึ่งที นี้!!! เป็นไงละเขินหน้าแดงเลย หึหึ

   “… คนบ้า”

   “แหม ฝันเขินไปด้วยเลย” ผมหัวเราะก่อนจะก้มลงเขียนประวัติของน้องที่ผมรู้ดีซะยิ่งกว่าตัวของน้องเองทันทีและก็ต้องสะดุ้งเมื่อไอ้ทอมมาทิ้งตัวลงนั่งข้างๆพร้อมแก้วชาร้อนจี๋ที่วางเบียดกับท่อนแขน ไอ้ห่าร้อน!!!!

   “พอเลยๆ เขินอะไรตัวเอง เอานี้ชามะลิแดกลดเบาหวานซะหน่อยนะมึงอะ”

   “ฝันถ้าผมเตะแฟนฝันผมต้องเสียค่าทำแผลให้มันเท่าไหร่”

   “โอ้ย ฟรีเลยคะ”

พอสิ้นเสียงฝันที่เปิดทางสะดวกให้ผมก็หันไปแสยะยิ้มให้ไอ้ทอมเลวที่ทำหน้าถอดสีอยู่ข้างๆมันยิ้มให้ผมแห้งๆก่อนจะลุกขึ้นพรึบไปคลอเคลียเป็นลูกหมาใกล้ๆเมียรักมัน น้องครีมหัวเราะคิกคักอย่างอารมณ์ดี หึหึ มุดโต๊ะมานั่งตักพี่ไหมที่รัก

.
.
.


   “คุณแม่สวัสดีครับ”

   “น้องครีมลูกแม่ คิดถึงจังเลยคะ”

   “โหแม่ ทำอะไรน้องอะเลอะเทอะหมดแล้ว”

ผมแว๊ดขึ้นเมื่อเดินเข้าบ้านมาได้แม่ก็เอาดอกชบามาทัดหูน้องทันที โดยมีทัพหลังเป็นไอ้เจ้าเพชรที่ยืนถือถาดใส่ทอดไม้นานาชนิด ทั้งชบา บอกรัก บอกกุหลาบ อะไรเยอะแยะไปหมดนี้ผมไม่ได้พาน้องครับมาบ้านแค่สองอาทิตย์ เองนะทำไมบ้านผมเต็มไปด้วยดอกไม้เยอะขนาดนี้

   “เลอะเทอะอะไรเจ้าคิง ออกจะน่ารัก เนอะน้องครีมเนอะ โอ๋ๆ กอดกันๆๆๆ” น้องครีมที่ยกมือไหว้ทุกคนในบ้านอยู่ถูกรวบตัวเข้าไปกอดไว้แนบอกคุณแม่

“คุณแม่น้องครีมก็คิดถึงนะครับ”และน้องก็ถูกเสียบดอกไม้อีกหลายดอกไว้ประดับเด็กน้อยน่ารักของผม เอ๊าๆ จะกลายร่างเป็นต้นไม้แล้วที่รักผม

   “พอแล้วน่ะ แม่แล้วพ่อละ” ผมรวบตัวน้องเข้ามากอด ก่อนจะได้ยินเสียงน้องหัวเราะคิกคักพูดอะไรบางอย่างกับเจ้าเพชร

   “คุณพ่อไปทำงานต่างจังหวัดครับ”เจ้าเพชรตอบ ผมพยักหน้าก่อนจะพาเด็กน้อยเดินไปนั่งที่โซฟาในบ้าน นั่งคุยถามสารทุกข์สุขดิบกันสักพัก น้องครีมกับเจ้าเพชรก็จูงมือกันเดินเข้าครัวทำข้าวย็นกันตามภาษาแม่ศรีเรือน หึหึ

   “เป็นไงเจ้าคิง ไม่พอน้องมาหาแม่เลยนะยุ่งมากหรือไง”

   “ก็พอสมควรครับแม่ ผมทำงานโปรเจคจบปีสามด้วย แม่ผมพาน้องไปสมัครเรียน ม.4กับคอร์สเรียนทำขนมแล้วนะ”

   “ดีๆ แม่ก็ว่าจะพาเพชรไปเรียนปรับพื้นฐานบ้าสักที ปีหน้าจะได้เข้ามหาลัยได้เลย แล้วเรื่องที่แม่ให้ไปสืบละ”ประโยคหลังแม่สวยเบาเสียงลงให้ได้ยินกันแค่สองคน

เรื่องที่แม่สวยให้ผมไปสืบคือเรื่องพ่อแม่ของเจ้าเพชรที่พักนี้เหมือนจะมารบกวนครอบครัวเราตงิดๆ คือพวกเรารู้กันทั้งนานแล้วครับว่าใครคือพ่อแม่ที่แท้จริงของเพชร แต่นั้นแหละ ครอบครัวที่แท้จริงไม่ใช่ว่าจะดีและสมบูรณ์เสมอ ผมเช็คประวัติการเงินแล้วมีทั้งหนี้ มีทั้งพนัน มีทั้งคดีอาญา ถ้าส่งเพชรกับไปมีหวังได้กลับไปอยู่ทีๆเดิมถูกขายไปอีกแน่ๆ ตอนนี้พวกเราเลยแต่กันให้ห่างเข้าไว้ และคาดว่าที่กลับมารบกวนพวกเราแบบนี้ก็คงไม่พ้นเรื่องเงินๆทองๆนั้นแหละ

“วันก่อนพ่อของเจ้าเพชรไปที่บริษัทครับ โวยวายเรียกค่าเลี้ยงดูพ่อเลยจัดการลากออกไป และก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก ต่อจากนี้ก็อย่าให้เพชรไปไหนคนเดียวนะครับ”

“อืม คนสมัยนี้ก็อะไรไม่รู้เนอะ ขายลูกขายเต้า และพอลูกสบายก็ไม่ยอมปล่อย เฮ้อ … ดีนะที่น้องครีมยังโชคดีกว่าน้องเพชร แม่ละสงสารใจแทบขาด”

ผมวางมือบนเข่าแม่สวยอย่างปลอบใจ ก่อนที่แม่สวยจะเงยหน้าขึ้นมายิ้มอย่างเพลียๆ คุณแม่รักเพชรกับน้องครีมเหมือนลูกตัวเองไมแปลกเลยที่จะเป็นกังวนกับเรื่องพวกนี้ แต่ผมในฐานะพี่ใหญ่ของบ้าน ก็คงไม่ยอมให้ใครมาพรากชีวิตสดใสของน้องผมเหมือนกันนั้นแหละ พ่อผมก็คิดแบบเดียวกัน … เพราะน้องครีมเลยมีเจ้าเพชร เพราะมีเจ้าเพชรน้องครีมจึงมีความสุข สองคนนี้แยกจากกันไม่ได้เด็ดขาด

“พี่คิงๆๆๆ ดูนี้สิ ดอกไม้เต็มไปหมดเลย” ผมได้ยินเสียงน้องครีมตะโกนมาจากหลังบ้านและหันไปมองหน้าแม่สวยที่หัวเราะคิกคักอยู่

“พอดีเจ้ามิ่งแนะนำให้น้องน้องเพชรปลูกต้นไม้ดูน่ะ สวนหลังบ้านเลยมีแต่ดอกไม้” ผมกระตุกยิ้มนิดๆ ก่อนจะนึกภาพกระต่ายน้อยของไอ้คิงเริงระบำอยู่ท่ามกลางสวนดอกไม้ … น่ารัก

“ว๊าย ตาคิง ตกใจหมด ว่าแต่จะรีบไปไหน”แม่ผมตกใจเมื่อเห็นผมลุกขึ้นอย่างไม่บอกกล่าวก่อน ช้าไม่ได้ ของดีไอ้คิงต้องไปส่องแถวหน้า กล้องอยู่ไหนกล้อง!!!

“ดูกระต่ายเต้นระบำน่ะแม่”

============================

มาแล้วจ้า มาเสริฟร้อนๆนะคะ

น้องครีมตัวน้อยของเรากำลังจะเติบโต เจ้าราชกำลังมีปัญหาอะไร แล้วเรื่องของน้องเพชรจะลงเอยอย่างไร

ติดตามกันต่อไปนะคะ ช่วยสงกรานต์เดินทางไปไหนมาไหนใช้สติเป็นที่ตั้งนะคะ ดูแลรักษาเนื้อรักษาตัวด้วย :mew1:

ฝากเพจจ้า

ห้องเก็บนิยาย pa_pa (https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2-pa_pa/596706590458802)

:bye2:

(http://i57.tinypic.com/2n6rno6.jpg)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 53 น้องครีมไปสมัครเรียน} 13/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 13-04-2015 22:19:27

อยากกอดกระต่ายยยยยยยย

:กอด1:

หวังว่าพ่อหนุ่มที่ลาป่วยไปอิตาลีจะคืนดีได้ซํกทีนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 53 น้องครีมไปสมัครเรียน} 13/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 13-04-2015 22:58:58

สงสารน้องเพชร พี่คิงจัดการให้เด็ดขาดไปเลยนะ :hao5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 53 น้องครีมไปสมัครเรียน} 13/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: kitty08 ที่ 14-04-2015 00:37:37

เพิ่งเข้ามาอ่านสนใจครีมน่ะ ต้องติดตามอ่านต่อซะแหละ :katai5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 53 น้องครีมไปสมัครเรียน} 13/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าหญิงน้ำแข็ง123 ที่ 14-04-2015 01:32:01

เข้ามารอค่ะ :impress2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 53 น้องครีมไปสมัครเรียน} 13/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 14-04-2015 08:28:29

จะขอพี่คิงดูรูปกระต่ายน้อยบ้างจะได้มั้ยน้อ โดนพี่คิง :z6:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 53 น้องครีมไปสมัครเรียน} 13/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: black sakura ที่ 14-04-2015 08:46:00

น้องเพชรน่าสงสารอุตส่าห์ได้อยู่กับ
ครอบครัวดีๆที่รักน้องแล้วพวกที่เห็น
แก่ตัวก็โผล่มาสร้างปัญหาอีกแล้วนะเนี่ย
พี่คิงดูแลน้องดีๆด้วยน้าาพี่มิ่งด้วยยยย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 53 น้องครีมไปสมัครเรียน} 13/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Inwoสูs ที่ 14-04-2015 09:32:52

เบื่อ พ่อแม่เพชร อะไรกันนักหนา ขายไปแล้วก็จบดิจะมากวนอะไรอีก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 53 น้องครีมไปสมัครเรียน} 13/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 14-04-2015 11:01:50

5555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 53 น้องครีมไปสมัครเรียน} 13/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 14-04-2015 12:10:38

แหมมมมม อิพี่คิงขี้หวงงงงงงง
พี่ราชก็มีปัญหากับพี่ปิงอีก
เรื่องเพชรก็ยังไม่จบ
รอตอนต่อไปน้าาาาา

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 53 น้องครีมไปสมัครเรียน} 13/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 14-04-2015 13:02:46

น่าร๊ากกกกกกก กระต่ายน้อย >\\\<

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 53 น้องครีมไปสมัครเรียน} 13/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: pandorads ที่ 14-04-2015 13:17:06

ดูพี่คิงเห่อน้องมาก!! :hao7:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 53 น้องครีมไปสมัครเรียน} 13/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: kitty08 ที่ 22-04-2015 23:55:58

:katai2-1:เรื่องนี้น่ารักมากๆ อ่านได้ไม่เบื่อเลย น้องครีมเหมือนเด็กประถมเลยน่ะ เห็นขี้แงๆ แต่บทจะเข้มแข็งก้อโอเคเลย ชอบทุกคู่มากๆ น้องเพชรก้อน่ารักมาก เหมาะกับมิ่งมาก ๆเลย แต่หลังๆบทเมโล่หายๆปเลย น่าเสียดายจัง ยัง
ไงจะรอติดตาใน่ะจ้ะ ตอนนี้กำลังตามอ่านผลงานของคุณคนเขียนน่ะจ้ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 53 น้องครีมไปสมัครเรียน} 13/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 23-04-2015 12:42:14

:hao7: :hao7: :hao7: :katai5: :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 53 น้องครีมไปสมัครเรียน} 13/4/58 P.37
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 23-04-2015 18:19:09

พ่อแม่น้องเพชร จะโดนมิใช่น้อย ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨ {special 6 R X P } 3/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 03-05-2015 23:59:50

{special 6 R X P }

ง้ำ!!!! ไอ้เมียเลว!!! ผมสบถในใจและงับแฮมเบอร์เก้อไก่เข้าปากคำโต บรรยากาศรอบตัวตอนนี้แม่งอย่างหนาว รอบนี้ก็ไม่มีไอ้บ้าบอดิการ์ดเฮงซวยมาด้วยซะด้วยสิ นี้กูรีบมาสุดๆลืมแม่ง ทุกสิ่งทุกอย่างไว้หมดอะเสื้อผ้ากูก็มีที่ห่อตัวอยู่นี้แหละ ภาษากูก็ไม่ค่อยแข็ง บัตรเครดิตก็เสือกลืมอยู่ที่บ้าน คิดว่ามากระทืบไอ้เมียไม่รักดีถึงโรงแรมแล้วจะรอด ที่ไหนได้เสือกไม่อยู่ห้อง ให้กูรอหน้าห้องแบบนี้มึงคิดจะลองดูกับกูสินะ!!!!! ทำกูโมโหไม่พอ ยังปิดเครื่องใส่กู พอกูมาหาก็เสือกไม่อยู่ ฮึ้ย คอยดูนะมึง คอยดูกลับมาเมื่อไหร่ไม่กระทืบเมียอย่าเรียกกูว่าไอ้ราชเลย!!!

เรื่องมันมีอยู่ว่า มึงก็รู้ๆกันอยู่ใช่ไหมละว่าไม่มันก็กูจะต้องนัดไปหากันอย่างน้อยก็เดือนละครั้งซึ่งส่วนมากจะเป็นมันที่มาหาผม เพราะชีวิตของมันที่นี้ค่อนข้างอิสระ เรียนก็เรียนแค่สัปดาห์ละสามวัน ทำงานก็เข้าก็ได้ไม่เข้าก็ได้ ในตอนแรกก็ดูเหมือนมันจะถูกเอามาทรมานไปไหนมาไหนไม่ได้ ที่ไหนได้ สบายเหี้ยๆ แต่มึงรู้ไหม ล่าสุดมันบอกกูว่าจะมาหากู แต่พอถึงวัน กูโทรไปหามันว่าจะมากี่โมงไฟล์ลงกี่โมงกูจะได้ไปรับ! แต่ก็ไม่รับสายกู๊วววววววววววววววววววววว!!!! โทรศัพท์มีไว้ปาหัวหมาสินะ

ไม่ใช่แค่วันหรือสองวันแต่นี้ทั้งสัปดาห์!!! ไลน์ไป เฟชไป สไกป์ไปไม่ตอบไม่ออน ไม่มีจุดเขียว!!!! ใครไม่เป็นห่วงบ้างวะ!!!!
แม่งนอนอืดตายคาห้องไปทำไง!!! แล้วเมื่อวานกูก็ตัดสินใจได้เลยว่ากูต้องมาหาแม่งไม่งั้นกูไม่สบายใจนอนไม่หลับแน่นอน!!! กูเลยมาแล้วลืมแม่งทุกสิ่งทุกอย่างบินลัดฟ้ามาอิตาลีหาเมียเหี้ยถึงที่ โทรบอกแค่ไอ้คิงกับไอ้บิวให้มันลาให้กูด้วย แล้วดูมันทำกับกูสิ!!!!

“ไอ้เชี่ยปิง ไอ้ห่าหมูโอตาคุ! ถ้ามึงไม่มาภายใน 10 นาที กูจะพังประตูเข้าไปแล้วนะ” ไม่ต้องถามว่ากูพูดกับใครหรือพูดคนเดียวเหมือนในละครน้ำเน่าหรอกนะ กูพูดกับไอ้เมียเลวที่แม่งไม่โผล่หัวมานี้แหละ “Hi Can I help you ?” ผมเหลือบมองบริกรผู้ชายที่เดินเข็นรถเสริฟอาหารกลิ่นเตะจมูกมาทางกู ไม่สงสารกูที่นั่งกินอาหารขยะอยู่เลยนะมึงนะ

กูยกมือโบกไปให้มันเชิงบอกมันว่าไม่ต้องเสือกกูอารมณ์ไม่ดีเดี๋ยวก็ฆ่าแม่งซะนี้ มันเดินผ่านผมไปอย่างงงๆ เฮ้อ นี้คนที่ 4 แล้วนะที่มาถามกู อีกไม่นานยามจะต้องมาไล่กูออกไปตากหิมะด้านนอกแน่ๆ สาดดดดดดด กูคนขี้หนาวนะว้อย กลับมาสักทีสิวะ เอาเป็นว่า กูจะลดโทษให้กึ่งนึงก็ได้นะไอ้ปิงปองงงงงงงงง

ผมโยนห่อแฮมเบอเกอร์ไปข้างๆตัวอย่างหงุดหงิดยกน้ำขึ้นดื่มอึกๆและคว้าเอาโทรทัพศ์ในกระเป๋าเป้ที่เปิดเครื่องไว้ตลอดแต่ไม่รับสายใครสักคน ยกเว้นถ้าไอ้ปิงโทรมาเพราะกูขี้เกียจตอบคำถามใครทั้งสิ้นนั้นแหละผมเลื่อนดูเบอร์ที่ไม่ได้รับและถอนหายใจวูบใหญ่ มีเบอร์ไม่คุ้นโทรมา 3 สายประมาณ 3 เบอร์กับที่บ้านอีก 10 กว่าสายไอ้คิงอีก 2 สาย ไอ้บิวอีก 1 สาย ไม่มีใครห่วงกูเท่าที่บ้านกูจริงๆ แม้แต่ไอ้ห่าปิง กูฆ่าแม่งทิ้งซะดีไหมวะ ยิ่งรู้สึกว่าชัดเจนความรู้สึกกับมันกูยิ่งเป็นคนขี้น้อยใจเหมือนผู้หญิงมากขึ้นเท่านั้น สาดดดดด กูเป็นแค่เกย์นะโว้ยไม่ใช่กระเทยแต่งสาว !!!

แม้ม ๆๆๆๆ หงุดหงิด เป็นห่วง เฮ้ออออออ ถ้าเป็นแบบเมื่อก่อน กูคงไม่มานั่งปวดกบาลแบบนี้ คิดจะเอาใครก็เอา แต่ตอนนี้เหมือนกูจะขาดอิสรภาพด้านเพศที่กูก็เสือกเต็มใจที่จะรอและก็เหมือนคนบ้าแบบนี้อยู่ร่ำไป แสดดดดดดดดดดด

   “ไอ้ราช … มึง มะ”

ผลั๊ว

   กูลุกขึ้นยืนได้ไม่ฟังห่าอะไรทั้งนั้นก็พุ่งเข้าไปชกหน้าไอ้ห่าปิงจนหน้ามันสะบัดล้มไปอีกทางด้านหลังมีไอ้ห่าฝรั่งที่กูเจอมันเปลือยอยู่ห้องเมียกูครั้งก่อน สาดดดดดดดดดดดดด กูเป็นห่วงแทบตายมึงเสือกมีความสุขหน้าระรื้น!!!!

   “เฮ ยู สตอป!!!!!”

ไอ้หน้าฝรั่งนั้นเข้ามาล็อกตัวกูที่จะเข้าไปถีบไอ้ห่าเมียเลวที่มองหน้าผมอย่างงๆ มันรู้ดีว่าผมนิสัยยังไงเพราะคบกันมาตั้งแต่เด็กๆ กูไม่ชอบแบบนี้ กูทำมันกูไม่ได้อยากทำกูแค่โมโห กูรู้สึกผิดกว่าตอนที่ชกมันตอนเป็นเพื่อน แต่นาทีนี้ กูรักมันรักมากจนอยากจะทำอะไรสักอย่างให้กูระบายความโกรธให้หายไปซะเดี๋ยวนี้ เพราะกูรักมัน เป็นห่วงมันกูเลยโมโหแบบนี้ จะว่ากูใช้กำลังก็แล้วแต่ แต่นี้คือตัวกู ไอ้ห่าราชคนนี้มันเป็นนักเลงไม่มีห่าอะไรดีสักอย่าง !!!!!

   “ปล่อยกู!!!!!!” กูตะคอดลั่นไอ้ห่าฝรั่งปล่อยกูขวับและทำท่ายอมแพ้เมื่อกูหันไปมองมันตาขวาง

เรื่องผัวเมียถ้ามันมายุ่งใครกูก็ไม่ไว้หน้า คิดว่ากูฆ่ามันเหรอ ไม่อะ แค่นี้กูก็สบายใจอีกอย่างเมื่อก่อนกูรังแกมันบ่อยจะตายแค่นี้ไม่ทำส่วนไหนมันสึกหรอหรอก หึ ก็ดี เห็นมันปลอดภัยก็ดี กูจะได้ไม่เป็นห่วง แค่นี้แหละที่กูอยากมาเห็นกับตา ต่อจากนี้ ถ้ากูจะต้องเลิกกับมัน กูก็คงไม่มีอะไรติดค้างแล้ว สาดดดดดดดดดดด

กูจะร้องไห้ นี้เป็นครั้งแรกที่กูรู้สึกถ้าต้องเลิกกับใครสักคน ประสบการณ์ชีวิตกูว่ากูก็เยอะนะ แต่นี้ถือเป็นประสบการณ์ที่เหี้ยที่สุดในประวัติความรักกูเลย บอกตรงๆ กูทนกับความอินดี้ของแม่งไม่ไหว คิดจะไปก็ไป คิดจะมาก็มา แล้วใจกูอะมันไม่ห่วงบ้างเหรอไง กูแฟนมันนะ แต่ดูท่าตอนนี้คงไม่ใช่แล้วละ หึ!

กูหันไปมองหน้าไอ้ปิงตรงๆ มันมองมาที่ผมอย่าง งง ๆ ไม่พูดอะไรสักคำ ไม่มีคำขอโทษหรือด่าทอ ตรงที่โดนผมต่อยข้างแก้มมันแดงขึ้นเป็นทางเพราะผิวมันขาวโดนอะไรนิดๆหน่อยก็เขียวช่ำไปหมด … ตอนนี้กูรู้สึกผิดอีกแล้ว เดี๋ยวนะหลายอารมณ์เกินกูก็ตามไม่ทันเหมือนกันนะ ตัวกูเองเนี้ย!!!!

ก่อนที่กูจะใจอ่อนกูเลือกที่จะเดินหันหลังออกมา พอกันทื กูเบื่อมาก มากที่สุด เดี๋ยวนะ …

“มึงไม่คิดจะห้ามกูหน่อยเหรอ” กูหันไปถามไอ้ห่าปิงที่ยืนมองผมอยู่ไม่วางตาตอนนี้กูเดินมาจะถึงลิฟอยู่ละ มึงไม่ห้ามกูหน่อยเหรอ!!!

“หัวเราะหาพ่อ!!!” ผมหันไปด่าไอ้ฝรั่งที่โบกไม้โบกมือยอมแพ้ผมอยู่หยอยๆแต่มันก็ยังไม่เราะไม่เลิก นี้กูเพื่อนเล่นมึงหรือไง!!!!

พอเห็นไอ้ห่าปิงไม่พูดอะไรนอกจากมองหน้าผมไม่วางตา ผมก็ถอนหายใจและรู้สถานะตัวเองทันที ในเมื่อต่างคนต่างทนอยู่มันจะอยู่กันไปทำไม ความจริงกูกับมันก็ไม่สมควรเลื่อนความสัมพันธ์กันมาตั้งแต่แรกแล้ว กูผิดเองแหละ พอกันทีก็จะเลิกฝืนใจใครสักที

.
.
.

   สุดท้ายผมก็ต้องมาทำตัวเร่ร่อนจนได้ เงินไม่พอซื้อตั๋วเครื่องบินกลับ มาปัญญาแค่เช่าโรงแรมกระจอกๆรังหนูแบบนี้อยู่ โชคดีที่ยังเอาชีวิตรอดเพราะภาษาใบ้ผสมอังกฤษงูๆปลาๆของกู โทรบอกที่บ้านแล้วละ ไอ้แมท(ชื่อบอดิการ์ดที่สมควรจะมีชื่อสักที ฮ่าๆๆๆๆ)ขึ้นไฟล์บินเร็วที่สุดก็กลางคืนนี้คงถึงเย็นของอีกวัน เอาเป็นว่าตอนนี้กูควรมีชีวิตดูแลใจช่ำๆของตัวเองในห้องรังหูที่มีแต่เตียงเก่าๆกับห้องน้ำขึ้นราแล้วก็เหล้าในมือไปก่อน หึ กินให้มันตายห่าไปซะ มีเมียรักก็เสือกเลิกกับเมียด้วยเหตุผลไร้สาระห่าเหวนี้ เฮ้อ … นี้กูต้องเลิกกับมันจริงๆหรือไงวะ หึ กูยังไม่ได้เตรียมใจเลย แต่ทำไงได้ ทำยังไงก็เข้าไปถึงมันสักที ฝืนคบกันต่อไป มันก็คงต้องเสียเวลากับคนเหี้ยๆอย่างผมอยู่แบบนี้นั้นแหละ กลับไปใช้ชีวิตโง่ๆของตัวเองในที่เดิมๆของกูยังดีกว่า นั้นมันคงทำให้ไอ้ปิงสบายใจนั้นแหละ

   “หึ ไอ้สัด น่าสมเพช ไอ้เหี้ยราชมึงแม่ง เหี้ยอย่างมึงใครเค้าก็รักมึงไม่ลงหรอก ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”

ในใจกูตอนนั้นแม่งเหมือนโหวง ๆ บวก โล่งใจ รู้สึกผิดอีกต่างหากที่เสือกไปชกหมัดตรงเข้าหน้าขาวๆของมัน ภาพที่มันยืนมองไม่พูดอะไร ดวงตามันว่างเปล่า … ไม่มีอะไรสักอย่าง ต่างจากกูที่แสดงทุกสิ่งทุกอย่างออกมาหมดผ่านการกระทำ แค่นี้ก็ต่างกันฉิบหายแล้ว หึหึ เหล้า แดกเหล้าดีกว่า เอาแค่ลืมมันจนกว่ากูจะกลับถึงไทยก็พอ ยังไงไอ้ห่าแมทก็มารับกูอยู่แล้ว พอกันที พอกันเท้!!!!!!!!

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

   ใครวะ … ไอ้ปิง … ไอ้ปิงมาง้อกูเปล่าวะ!!!! คิดได้แบบนั้นกูก็หมุนสามสี่ตลบล้มลุกคลุกคลานไปเปิดประตูอย่างไม่ทันได้คิดว่ากูกำลังงอนมันอยู่ ตอนนี้คิดไม่ทันหรอก คิดแค่ว่าอย่างน้อยขอเห็นหน้ามันก็ยังดี แต่ถ้ามันมาง้อกูตอนนี้ อาจจะแถมโปรโมชั่นจับมันกดสัก 3 ทีและหายโกรธก็ได้

   “yo!!! Pizza Delivery บลาๆๆๆๆๆ”

   “สต๊อปปปปปปป อันนี้ มันนี่ ค่าพิซซ่า ยูโกทู บ้านมึงไป๊!!!!”

กูกระชากพิซซ่ามาจากมือไอ้ฝรั่งต่างชาติที่พ่นคำบ่นอะไรออกมาเยอะแยะจนน่ารำคาญ ปิดประตูล็อกกลอนเสร็จกูก็กลับมานั่งง่ออยู่บนเฟอร์นิเจอร์เพียงชิ้นเดียวของห้อง นั้นคือเตียง ชีวิตกูวันนี้แม่งอาพับสัดๆ แดกแต่อาหารขยะ เครื่องดื่มก็ทำลายตับ แถมเลือกโดนเมียทิ้งอีก จำเริญๆนะชีวิตไอ้ราช

แดกๆ แคร์เชี่ยอะไรมากมาย!!!

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

   “โว้ย !!! ใครนักหนาวะ!!!!!” พิซซ่ายังไม่ทันเข้าปากก็มีมารมาขัดคอหอยอยู่ร่ำไป คราวนี้ใครอีกละ … หรือว่าจะเป็น … ไอ้ปิง!!!! เป็นอีกครั้งที่กูต้องทิ้งทุกอย่างรวมทั้งพิซซ่าที่คว่ำหน้าลงไปเละอยู่ที่พื้นห้องเก่าๆที่ราขึ้นตรงมุมห้อง

   แต่มันไม่ใช่อย่างที่กูคิด

   “ummmmmm …”

ไอ้เด็กส่งพิซซ่าคนเดินทำหน้าแบ๊วใส่ผมและชูบิลให้ตรงหน้าผม … เมื่อกี้ผมให้เงินไม่พอสินะ ให้ตายสิโว้ยยยยยยยยย !!!! หงุดหงิดหัวใจจริงจริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!! ทำไมสวรรค์ไม่เข้าข้างคนหล่ออย่างกูบ้าง!!!!!

พอจัดการกับไอ้พิซซ่าเจ้าปัญหาได้กูก็ต้องกลับมานั่งกุมขมับมองพิซซ่าที่เละอยู่กับพื้นอย่างปลงๆ นี้กูเป็นอะไร ทิ้งทุกอย่างเพื่อไอ้คนที่ไม่แม้แต่จะแคร์จิตใจของกูสักนิด ไม่แม้แต่นิดเดียว สาดเอ้ยยยยยยยยยยย อยากจะฆ่าตัวเองให้ตายแม่งตอนนี้ เพราะกูโมโหมาก กูไม่ได้โมโหไอ้ปิง แต่กูโมโหตัวเอง โมโหที่กูชอบทุ่มเทให้กับอะไรที่กูก็รู้คำตอบอยู่แล้ว เฮ้อ …

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

   “เฮ้ย!!!!! ว่างนักหรอไงไอ้เหี้ย !!!!”

ปั๊ก!!!

   “เหี้ยอะไรอีก เดี๋ยวพ่อก็ฆ่าหมกพิซซ่าซะนี้!!! … อะ แฮ่ม …” กูกระแอมเก็กตอนนี้ทันไหม …ไอ้ห่าปิง… แม่งใครปล่อยคิวมาตอนนี้วะ เสียฟอร์มจริงๆเลยกูอ่ะ!!!!

   “มึงชกหน้ากู” … เดี๋ยวนะนี้คือคำแรกที่มึงเจอกู มึงพูดจาแบบนี้เหรอ … อินดี้ไปไอ้เชี่ย ตามไม่ทัน!!!!

   “… แล้วไง” ตอนนี้ต้องตีหน้านิ่งก่อน =_=’ แต่จริงๆรอยแดงตรงหน้าของไอ้ปิงก็กลายเป็นช่ำแล้ว … แงงงงงงงงงงงงงงงง กูรู้สึกผิด

   “มึงไม่เคยทำ” มันดันหน้าอกผมให้เดินเข้ามาในห้องกูก็ใจง่ายเดินเข้ามาปล่อยให้มันดินเข้ามาในห้องตามใจชอบ

   “เคย ตอน 8 ขวบที่มึงเอาแต่อ่านการ์ตูนไม่สนใจกู กูเลยต่อยมึงไปหนึ่งที”

   “… ก็ตอนนั้นมึงชวนกูไปเล่นเกม กูก็ไม่ชอบเหมือนกัน”มันพูดเสียงเซ็งซี่จนกูแทบทรุด มึงนะมึง ยังจะตามมาหว่านสเน่ห์ใส่กูอีกนะ

   “ก็ … กูว่ามันผิดประเด็นแล้ว” ผมดันหน้าอกไอ้หมาปิงที่เข้ามาใกล้จนปากแทบจะชนกัน มันยังมีความผิดติดตัวอยู่อย่ามาตีสนิทกับกู

   “มึงต่อยกูแรงมากรู้ตัวไหม”

   “ก็กูโมโห”

   “โทรหามึงก็ไม่ติด กูแทบจะเป็นบ้า” เดี๋ยวนะ นั้นควรเป็นบทของกู แล้วมือมึงเนี้ยอยู่เฉยๆหน่อย เราเลิกกันแล้วนะโว้ย เลิก … กัน … แล้ว ดูปากไอ้ราชนะคะ เลิกกันแล้ว … สาด ลูบถึงคอห่านกูเลยไหมละมือมึงอ่ะ!!!

   “โทรหาเชี่ยอะไรมึงต่างหากกูโทรหาก็ไม่ติดไลน์ก็ไม่ตอบ เฟชก็ไม่ออน เป็นห่าอะไรนักหนา!!!” กูตะคอกมันเสียงดังและผลักมันลงไปนอนกับเตียงก่อนจะโหมตัวขึ้นคร่อมซะเลย หึหึ … เตียงจะหักไหมเนี้ย คืนนี้ดูท่าทางจะต้องใช้งานหนักเสียด้วยสิ

   “มึงนั้นแหละบ้าจนบ๊อง กูไปประชุมมาและที่กูไปมันไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ก่อนไปโทรศัพท์กูตกน้ำ กูใช้เบอร์อื่นโทรไปเสียค่าโรมมิ่งไปตั้งเยอะแต่มึงก็เสือกไม่รับ ใครวะที่สมควรเป็นห่วง” มันเอามือมาคล่องคอผมตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ แต่ที่รู้ๆตอนนี้กูหน้าชา แต่ชาแค่หน้านะ มือกูนี้เลื้อยไปอยู่ในเสื้อมันเรียบร้อย หึ

   “กูไม่รับเบอร์แปลก”

   “และจะให้กูทำยังไงไอ้ยักษ์บ้าอย่างมึงจะหายโกรธ”

   “เมื่อกี้กูเพิ่งคุยกับตัวเองว่าถ้ามึงมาง้อกู … กูจะหายโกรธถ้าได้กดมึง 3 ทีรวด” ก่อนที่มันจะทันด่าอะไรผมออกมาผมก็ประกบปากนิ่มนุ่มของมันเสียก่อนแล้ว … ไม่ไหว ยังไงกูก็ตัดใจไม่ลง เพราะกูรักมันมากกว่าเบื่อมัน กูเคยอ่านเจอในเฟชบุ๊กอยู่ประโยคนึง มันเป็นประโยคสั้นๆแต่กูว่ามันเหมาะกับกูตอนนี้มาก

   ‘คู่ชีวิต เบื่อกันไม่ใช่เรื่องแปลก แต่จะจัดการกับความเบื่อให้กลายเป็นรักมากขึ้นได้อย่างไร ขึ้นอยู่กับความวิเศษชองแต่ละคู่ …’

   หึ … กูรักมึงนะไอ้หมูโอตาคุของกู

.
.
.

   ในขณะที่ฝากฟ้าหนึ่งมีความสุขในเมืองที่โรแมนติกที่สุดในโลก หิมะสิขาวกับบรรยากาศที่แสนหวานถึงจะเป็นโรงแรมเล็กๆเก่าทรุดโทรมเพียงใดแต่ก็คละคลุ้งไปด้วยไอรักที่แผ่ออกมาจากสองร่างที่กอดรัดกันด้วยความรักอันร้อนแรงมากกว่าที่จะบรรยายออกมาได้อีกฝากฟ้าหนึ่งก็มีชายผู้ทำเวรทำกรรมมาตั้งแต่ชาติก่อนหนักหนาเลยต้องมาชดใช้กรรมในชาตินี้ รับหน้าที่ดูแลนายน้อยผู้เอาแต่ใจตั้งแต่เด็กยันโตมาด้วยกัน แมทบอดิ้การ์ดหนุ่มผู้อาพับกำลังนั่งรอไฟล์บินอยู่ที่สนามบินใหญ่ในกรุงเทพ ด้วยใบหน้าที่หงิกงออย่างกับปลาทูทอดกรอบในน้ำมันเดือดๆก็ไม่ปาน เมื่อนึกถึงสิ่งที่เขาต้องเจอหลังจากที่นายน้อยหายไป

   “แกทำงานยังไงให้นายน้อยหายไป ถ้าคุณท่านรู้แกตายแน่ไปตามหามา!!!”

   “ตายแล้ว ตาราชลูกแม่”

   “คุณหญิงครับคุณหญิง ยืนดูอยู่นั้นแหละไปตามหานายน้อยมาให้ได้!!!!”

   นั้นแค่ออเดิฟที่เขาต้องเจอ ยังมีบุฟเฟ่มื้อใหญ่จากนั้นอีกเยอะ หลังจากที่เขาตามหาหัวหมุนพอหอมปากหอมคอแล้ว เบอร์โทรที่เค้าเฝ้ารอคอยก็โทรมาและแทบช็อกลงไปนอนดิ้นๆกับพื้นเมื่อรู้ว่านายน้อยที่โคตรเอาแต่ใจนั้นไปอยู่เสียไกลถึงอิตาลี เป็นไอ้แมทนี้มันยากเสียจริงๆ เฮ้อ …

   และเจ้าตัวก็ยังไม่รู้เสียด้วยว่าถึงไปรับถึงที่ นายของมันตอนนี้ก็ไม่กลับมาง่ายๆหรอก …

โป๊ะ!!!

   “ขอโทษ”

เสียงห้วนๆนั้นทำให้ร่างสูงหันไปมอง แววตาคมใต้แว่นตาสะท้อนภาพของเด็กที่ให้เดาตัวคงไม่ถึงเอวเค้าที่กำลังก้มลงไปหยิบกระเป๋าเสื้อผ้าใส่ล้อลากที่เกือบเหยียบเท้าเขาไปเต็มๆแต่โชคดีที่สัญชาติญาณของบอดี้การ์ดของเขายังดีเลยกระตุกขาหลบทัน และดูเหมือนเจ้าเด็กหัวทองคนนี้จะตกใจพอกันเลยเผลอทำกระเป๋าตกไปกับพื้นตรงหน้าของเขา

“ไม่เป็นไรครับ” แมทตอบอย่างสุภาพ

แต่ดูเหมือนเจ้าเด็กหัวทองแก้มใสจะนึกสงสัยเลยเงยหน้ามองเขาด้วยสายตาตรง และไม่มีท่าทีจะหลบสายตาด้วยกันทั้งคู่ต่างกันที่สีหน้าและแววตา บอดี้การ์ดหนุ่มมองและเหยียดยิ้มแววตาเต็มไปด้วยความนึกสนุกที่ได้เล่นกับเด็กจอมแก่น แต่กับเจ้าเด็กน้อยกลับนึกสงสัยที่ทำไมผู้ใหญ่คนนี้ทำให้นึกถึงตัวร้ายในซีรีย์ต่างประเทศเสียได้นะ …

   “เมโล่ไปเร็วลูก เครื่องจะขึ้นแล้วครับ”

เสียงของหญิงที่แต่งตัวดีใบหน้าสวยและอ่อนโยนดังขึ้นทำให้เด็กน้อยหลุดจากอาการเหมือนโดนสะกดจิต ก่อนจะรีบลากกระเป๋ามาหามารดาที่ยืนรออยู่ไม่ไกลนัก ไม่วายหันมามองเจ้าจิ้งจอกตัวร้ายอีกรอบและก็ต้องหันไปทันทีเมื่อรู้ว่าแววตาเจ้าเล่ห์หลังกรอบแว่นนั้นยังคงจับจ้องมาพร้อมรอยยิ้มที่เด็กน้อยไม่ชอบเอาเสียเลย …

นั้นคือการพบเจอกันครั้งแรกระหว่างหมาป่าและเจ้าชาย …

=========================

:hao7: ราชจอมดื้อ แบ๊วอย่างกะผู้หญิง ฮ่าๆๆๆๆๆ

คู่นี้ก็ลงเอยกันนะคะ รอลุ้นคู่อื่นกันต่อไป

คนเขียนแอบเกริ่นคู่เซอร์ไพร์ไปนิดนึง ฮ่าๆๆๆๆ งานหาคู่ให้เมโล่ก็มา

แมท กับ เมโล่ จ้าๆ ฮ่าๆๆๆๆๆ แต่คู่นี้จะไม่ได้อยู่ในเรื่องนี้นะคะ จะแยกออกเป็นเรื่องของ หมาป่าและเจ้าชายเลย

แต่ต้องรอให้สักเรื่องของ Pa_Pa จบซะก่อนนะคะ จะได้ไม่เป็นภาระ ของ เค้าด้วยช่วงนี้แอบเรียนเยอะงานเยอะ

ฝึกงานอีกกลัวไม่ไหว แต่รับรองถ้าเรื่องหมาป่ากับเจ้าชายไม่ต้องอ่านน้องครีมและจำไปหมดทุกอย่างก็รู้เรื่องคะไม่เกี่ยวกันสักเท่าไหร่ เอาเป็นว่าไปรอลุ้นกันเองเนอะ ไม่นานเกินรอ

ฝากเพจนะคะ

ห้องเก็บนิยาย pa_pa (https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2-pa_pa/596706590458802)

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 6 R X P } 3/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 04-05-2015 00:25:39

งอนกันไปง้อกันมา สุดท้ายก็ลงเอยที่เตียง 5555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 6 R X P } 3/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 04-05-2015 01:05:44

เด็กเมโล่จะโดนงาบแล้วเหรอคะ

ดีใจกับคู่ต๊องด้วยนะคะ กว่าจะลงเอยกันได้นี่...รากเลือด

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 6 R X P } 3/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: kawisara ที่ 04-05-2015 07:25:27

ราชแกเหวี่ยง

หรือ

แกหื่นกันกันแน่

คุ้มดี คุ้มร้ายชอบกล

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 6 R X P } 3/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 04-05-2015 18:57:17

คุ้มค่า ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 6 R X P } 3/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: kitty08 ที่ 04-05-2015 21:05:16

:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:ว๊าว ดีใจจังเลย ที่เมโล่มีคู่กับเขาด้วยน่ะ แต่เปิดตัวแบบเคะมากเลยน่ะน้องเมโล่ ตอนอยู่กับครีมออกจะเท่ห์ซะขนาดนั้นน่ะ ส่วนพี่ราชทำไมกลายเป็นหนูน้อยไปเลยล่ะ 555 :mew3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 6 R X P } 3/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 06-05-2015 16:29:33

ราชงอนได้สาวแตกมากเลยนะ ยังคิดจะไปกดเค้าอยู่อีกเหรอ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{special 6 R X P } 3/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 13-05-2015 17:56:15

:กอด1: :z2:

หัวข้อ: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 54 เจ้าเพชรกับเรื่องไม่คาดคิด}16/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 16-05-2015 20:54:09

{CH 54 เจ้าเพชรกับเรื่องไม่คาดคิด}

   “โฮ อะไรน๊า พี่คิงห้ามพี่เพชรออกจากบ้านทำไม ครีมอยากไปซื้อของทำขนมกับพี่เพชร ฮือออออออออ” เสียงแง๊วๆของน้องเล็กสุดโวยวายเข้าไปเกาะพี่ชายคนรองสุดที่รักที่นั่งกอดตอบน้องอย่างมึนๆ

ข้างกายมีถาดนึ่งข้าวต้มมัด ใบตอง และอุปกรณ์ที่ใช้สำหรับห่อขนมข้าวต้มมัด ทั้งใบตอง ตอกที่ใช้มัด ข้าวเหนียว ถั่วดำ หลากหลายไส้ทั้งกล้วยสุก เผือก หรือแม้กระทั่ง หมูหวานแดง แสนอร่อย เห็นว่าคุณแม่เปิดเพจขายขนมหวานเป็นเรื่องเป็นราวคนในบ้านเลยได้คึกคักกันใหญ่โตเพราะมีออเดอร์สั่งมาไม่หยุด รวมถึงน้องครีมที่เริ่มทำงานร้านกาแฟได้สามวัน ก็ถูกให้เอาไปวางฝากขายด้วย เพราะลูกค้าส่วนใหญ่บางคนก็ไม่ชอบ เค้กที่มีความหวานในตัวมาก ต่างจากขนมไทยที่มีความมันควบคู่กันไปเอาใจกลุ่มลูกค้าที่มีอายุถือว่าเพิ่มรายได้ได้อีกทางเลยทีเดียว เพราะหลังจากที่เอาไปขายวันแรกก็มีลูกค้ากว่าครึ่งที่เขียนคอมเพลนไปในทางที่ดี พี่ฝันเป็นสุดๆ น้องครีมก็พลอยอยากจะทำขนมหวานไปด้วย

แต่วันนี้คุณแม่กับป้าลินไม่มีใครว่างที่จะพาน้องไปซื้อเลยเพราะต้องเอาของไปส่งให้กับลูกค้าที่สั่งผ่านเว็พไซต์คุณแม่สวยบอกว่าถ้าไปแนะนำตัวกับลูกค้าด้วยตัวเองไม่อยากไปคนเดียวเลยพาป้าลินไปด้วยคนที่บ้านน้องครีมก็ไม่อยากรบกวน เหลือพี่เพชรคนเดียวที่รู้เรื่องการทำขนมหวาน แถมพี่คิงกับคุณพ่อก็ไม่อยู่ด้วยบอกไปทำธุระที่บริษัท ไม่ลืมแอบกระซิบกำชับกับเพชรว่าห้ามออกจากบ้านเด็ดขาด ถึงเพชรจะไม่รู้เรื่องรู้ราวแต่ก็ยอมรับคำเป็นมั่นเป็นเหมาะ ถึงอย่างงั้นน้องครีมก็ไม่เข้าใจอยู่ดี เพราะคิดว่าออกไปแค่ตลาดเอง น้องครีมไปได้เดี๋ยวน้องครีมพาพี่เพชรไปเอง แม่ค้าที่ตลาดใจดีไม่เห็นมีอะไรน่ากลัวเลย

“เดี๋ยวพี่ไปเป็นเพื่อนไหมคะ” พี่ใจพยายามยื่นความช่วยเหลือเพราะเห็นใจทั่งคู่

คนนึงก็รักน้อง อีกคนก็รักพี่อยากให้พี่ไปด้วย เธอเองก็ไม่เข้าใจคุณๆทั้งหลายเหมือนกันทำไมถึงห้ามน้องเพชรนักหนา แค่ออกไปหน้าปากซอยยังไม่ได้เลย แต่คำสั่งคือคำสั่งถ้าขืนน้องเพชรออกไปเธอต้องโดนดุแน่ๆ

   “แต่ว่า …” น้องครีมก้มหน้าเบะปาก แขนน้อยๆยังไม่ยอมปล่อยเพชร ทำหน้าตาน่าสงสารเหมือนกระต่ายขี้น้อยใจ
น้องครีมไม่ได้รังเกียจที่ใจ เพราะพี่ใจก็น่ารักนิสัยดีไม่เคยรังแกน้องแต่ยังไงน้องครีมก็อยากไปกับพี่เพชรมากกว่า นานๆทีน้องครีมจะได้หยุดสักที อยากไปกับพี่เพชรมากกว่า ฮือออออออ

   “ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวเพชรพาน้องไปเอง แปปเดียวคงไม่เป็นไร แต่รีบซื้อรีบกลับนะครับน้องครีม ไม่แวะกินไอติมกะทิที่ตลาดนะ”

   “ครับๆ ไม่แวะครับ … แต่ซื้อมากินบ้านได้ไหม ฮิฮิ” เจ้ากระต่ายแอบเจ้าเล่ห์ แต่คนเป็นพี่ก็ยอมเพราะความน่ารัก
น้องเพชรลุกขึ้นไปล้างมือพาน้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าหยิบหมวกแก๊ปสีขาวสะอาดใส่ให้น้อยกันแดดแรงยามบ่ายด้านนอก ส่วนตัวเองก็ใส่ด้วยแต่เป็นสีน้ำเงิน คว้าเอาร่มขึ้นมาถือไว้อีกคันกลัวว่าหมวกจะไม่พาที่บดบังผิวกายบอบบางของน้อง

“เบิร์ดเดย์อย่ากัดเสื้อน้องเดี๋ยวขาด” เพชรเอ็ดเข้าเบิร์ดเดย์ที่กำลังแทะกระชากเรียกร้องความสนใจจากชายกางเกงเอี้ยมขายาวของน้องครีม

ดูเหมือนเจ้าตัวจะชอบหัวเราะเอิ๊กอ๊ากแต่พอพี่เพชรดุเลยต้องบอกให้เบิร์ดเดย์หยุดและลูบหัวมันสองสามทีบอกให้มันลงไปให้พี่ใจอาบน้ำให้ มันเห่ารับหนึ่งทีก่อนจะวิ่งดุ๊กๆจากไปน้องครีมมองตามและหัวเราะเพราะตอนนี้เบิร์ดเดย์ตัวใหญ่ขึ้นมากทั้งๆที่อายุยังไม่ถึงหนึ่งขวบสง่างามคอชูตั้งสูงใหญ่ขนสีดำฟูฟองน่ากอดที่สำคัญเจ้าหมาน้อยจอมเจ้าชู้ยังโตพอที่จะวิ่งหูตั้งไปส่องสาวโกวเด้นข้างบ้านแล้วด้วย

“ไปครับเดี๋ยวพี่คิงจะกลับมาซะก่อนแล้วอดนะ”

“อื้อ!” น้องครีมพยักหน้ารักก่อนจะจับมือพี่เพชรไว้แน่นเดินลงมาจากบ้าน อย่างอารมณ์ดี

เพชรพาน้องเดินออกมาจากบ้านมาจากบ้านในตอนแรกลุงสมอาสาจะเป็นคนขับรถให้ แต่เพชรปฏิเสธเห็นว่าเดินไปแค่หน้าปากซอยและต่อรถสองแถวอีกแค่สองป้ายไม่อยากให้เดือนร้อน อีกอย่างเดี๋ยวพี่คิงรู้ขึ้นมาจะเป็นเรื่องใหญ่ ทั้งเขาและน้องน้องครีมอาจจะโดนดุไปด้วย

“ครีมไปก่อนน๊าเบิร์ดเดย์เดี๋ยวครีมซื้อขนมมาฝาก”

โฮ่ง!

   เจ้าเบิร์ดเดย์ที่เล่นน้ำอยู่ในกะละมังหน้าบ้านเห่ารับก่อนจะทำท่าวิ่งมาหาทั้งๆที่ตัวเต็มไปด้วยฟองสบู่เปียกลื่น น้องครีมหน้าเหวอรีบกระชับมือพี่เพชรวิ่งหนีเจ้าเบิร์ดเดย์ออกมาอย่างรวดเร็วเล่นเอาหอบแฮกๆทั้งคู่

เพชรกางร่มก่อนจะเดินเคียงคู่กับน้องออกมาจากซอยบ้านหรู พี่ยามหน้าหมู่บ้านทำตะเบะให้อย่างเป็นกันเอง น้องครีมชอบลุงยามคนนี้เพราะแกทำหน้าที่อย่างสนุกสนาน เจ้าตัวเล็กอารมณ์ดีเลยทำตะเบะครับเรียกเสียงหัวเราะจากผู้เป็นพี่ได้ดีในระหว่างทางไม่ว่าจะเจออะไรน้องครีมก็จ้องจะแวะตลอดทั้ง เจอแมวน้อยก็แวะจะเข้าไปจับแต่มันก็วิ่งหนีไปเพชรเองก็ชักหนักใจเพราะตัวเองวิ่งตามน้องไม่ทัน แต่ยังดีที่เมื่อขึ้นออกมาถนนใหญ่แล้วน้องครีมไม่ดื้อเลยยอมให้จูงมือไปนิ่งๆ แต่ก็ไม่วายคอยเอาใจจะถือร่มเอง หงุงหงิงๆ อยู่ตลอดเวลา เมื่อทั่งคู่ขึ้นรถได้เพชรก็จัดแจงให้น้องไปนั่งด้านในสุดของรถสองแถวตัวเองนั่งข้างๆ ดีที่ในช่วงเวลานี้ไม่มีคนมากนักรถเลยไม่อึดอัดมากนัก

ไม่นานก็ถึงหน้าตลาดเพชรพาน้องครีมลงมาจากรถจ่ายเงินเสร็จน้องครีมก็ร้องอยากกินไอติมเพราะอากาศร้อนเกินไปจะเดินเลย สุดท้ายเจ้าเพชรก็ต้องยอมน้องแต่คนละครึ่งทางให้น้องครีมใส่ถ้วยและเดินกินไปในระหว่างซื้อของ ไปด้วย น้องครีมบอกเค้าว่าอยากทำหลายอย่างมาก ทั้งทองหยิบทองหยอด ดองมงกุฎ ขนมกง ขนมต้ม ขนมน้ำดอกไม้ บลาๆๆๆ เจ้าตัวเล็กร่ายชื่อเต็มไปหมดจนเค้ามึนๆ สรุปคืออยากเรียนแบบสูตรสำเร็จเลยสินะเด็กน้อยคนนี้ คนเป็นพี่ซื้อของหลักๆในการทำขนมไทย กะทิ น้ำตาลปี๊บ น้ำตาล ไข่ไก่ ไข่เป็ด สีผสมอาหารธรรมชาติ อีกสารพัดที่นึกได้จดจำมาจากแม่สวยที่คอยป้อนวิชาให้บ่อยๆ

“พี่เพชรอยากทำเค้กไหมเดี๋ยวครีมสอน อิอิ”

“ยังไงก็ได้ครับ”

“งั้นครีมขอซื้อแป้งไปทำด้วยนะ เดี๋ยวน้องครีมสอนเองงงงงง” น้องน้อยลั๊นล๊าวิ่งพุ่งไปที่แผงขายแป้ง ปล่อยให้เพชรเข็นรถที่ใส่ของเต็มไปหมดตามหลังอย่างอารมณ์ดี

ที่เห็นน้องครีมคนที่มอบชีวิตใหม่ให้มีความสุข เพชรดีใจที่มีน้องครีมอยู่ข้าง ๆ มีครอบครัวที่รักเค้าจากใจจริง มีพี่มิ่งที่คอยดูแลอยู่ไม่ห่าง หึหึ แต่ไม่รู้ป่านนี้พี่มิ่งของน้องเพชรจะหัวหมุนกับงานจ๊อบนอกแค่ไหน เห็นโทรมาบ่นแง๊วๆว่าอยากเจอแต่งานไม่เสร็จก็ไม่ได้เพราะลูกค้าจะเอาพรุ่งนี้ตอน 9 โมง ทำให้วันนี้และคืนนี้พี่หมีตัวใหญ่ของเจ้าเพชรต้องรับกรรมหนักไปตามยถากรรมเด็กศิลป์ฝีมือดี

แก๊ก!

“ขอโทษครับ”

น้องเพชรเอ่ยปากพูดก่อนจะก้มหน้านิ่งเมื่อรถเข็นของตัวเองไปชนกับคนที่สวนไปมา ถึงอาการของเจ้าตัวจะดีขึ้นมาก แต่ความหวาดระแวงคนนอกก็ยังมีให้เห็นอยู่บ่อยครั้ง โดยเฉพาะกับผู้ชาย เพชรทำท่าจะเดินไปเมื่อน้องครีมตะโกนเรียกอยู่แง๊วๆ และเห็นว่าคนตรงหน้ายืนนิ่งไม่พูดจาอะไรเช่นกัน

“ไอ้เพลง” เพชรขมวดคิ้วเงยหน้าขึ้นไปมองคนตรงหน้าก่อนจะหลบวูบเมื่อเห็นแววตาที่เหมือนปิศาจร้าย ใบหน้าไม่น่าไว้วางใจของวัยกลางคน ตัวอ้วนฉุ เพชรเม้มปากนึกไม่ออกว่าเคยเห็นใบหน้านี้ที่ไหนแต่ที่แน่ๆเพชรไม่อยากอยู่ตรงนี้นานๆ

“จะไปไหนวะ แม่มึงรอมึงอยู่ที่บ้าน มึงกลับไปกับกูเดี๋ยวนี้!!!”

เพชรสะบัดมือที่กอบกุมตัวเองไว้อย่างหยาบคาย แต่ไม่หลุด ปากอยากจะร้องโวยวายแต่ทำไม่ได้เหมือนมีบางอย่างในหัวที่หมุนวนไปซะหมด ภาพของเขายามร้องไห้ ภาพของเค้าที่อ้อนวอนขอความเห็นใจ ภาพของเค้าที่ถูกกระชากขึ้นรถตู้ และถูกกระทำอย่างสัตว์ป่า … ทุกอย่างมันโหดร้าย

“พี่เพชรๆๆๆๆ ปล่อยนะ ปล่อยพี่เพชรของครีม!!!! ช่วยด้วยช่วยพี่เพชนของน้องครีมด้วยใครก็ได้” เสียงของน้องครีมตะโกนขอความช่วยเหลือมีพ่อค้าแม่ค้าพยายามจะให้ความช่วยเหลือโดยการปาของที่ใกล้ตัวใส่ บางคนวิ่งเค้ามาจับแต่ดูเหมือนชายร่างอ้วนคนนี้จะแรงเยอะมิใช้น้องฉุดกระชากเพชรจะพาไปให้ได้

“โว้ย รำคาญเรื่องของพ่อลูกพวกมึงเสือกอะไรด้วย!!!”

เสียงนั้นตวาดขึ้นจนน้องครีมเผลอปล่อยแขนอ้วนที่เต็มไปด้วยเนื้อและไขมันจนโดยตวัดสะบัดจนกระเด็นไปอีกทาง คนในตลาดเช่นกันเมื่อได้ยินแบบนั้นก็พากันมองหน้าและปล่อยแต่โดยดี เพชรที่ตอนนี้นิ่งร่างกายอ่อนปวกเปียก น้ำตานองไหลหยดออกมาอย่างไม่มีเหตุผลอย่างไม่ขาดสาย เหมือนหลุดไปอยู่ในอีกโลกที่ไม่มีใครจะเอื้อมถึง

“ไม่นะ คนๆนั้นจะเอาพี่เพชรไป ป้าจ้าลุงจ้าช่วยพี่เพชรด้วย”

“อยากจะช่วยนะหนู แต่ …”

“ป้าโทรเรียกตำรวจแล้วลูกใจเย็นๆนะ” ทุกคนพากันปลอบน้องครีมแต่น้องครีมไม่สนใจวิ่งตามเพชรไป จนสะดุดเจ้าแมวข้างทางที่เดินออกมาอย่างไม่รู้เรื่องราวล้มลงขาขูดพื้นจนถลอกขาแดงไปหมด

“ไม่เอา ครีมไม่ยอม พี่เพชร พี่เพชรอย่าไปนะ ฮึก พวกนั้นอันตราย พี่คิง ฮึก พี่คิง” มือเล็กรนรานหาโทรศัพท์ในกระเป๋าเสื้อของตัวเองขึ้นมากดเบอร์โทรฉุกเฉินหาพี่คิงที่พึ่งสุดท้ายของน้องครีม

ปัง!!!

   น้องครีมสะดุ้งเผลอปล่อยมือจากมือถือจนมันหล่นกระแทกพื้น เมื่อเสียงปืนดังมาจากด้านที่คนๆนั้นพาเพชรไป ก่อนจะได้ยินเสียงชลมุน วุ่นวาย น้องครีมฝืนตัวลุกขึ้นและวิ่งกะเผลกไม่ยอมให้ใครช่วยเพราะตอนนี้น้องครีมโกรธทุกคนที่ไม่ยอมช่วยพี่เพชร แค่คำเดียวทุกคนก็ไม่ยอมช่วยพี่เพชรแล้ว ถึงจะเป็นเรื่องพ่อลูก หรือ เรื่องของสามีภรรยา จะใครก็ไม่มีสิทธิทำแบบนี้ น้องครีมไม่เข้าใจเลย ผู้ใหญ่เป็นอะไรกันไปหมด ไม่เข้าใจจริงๆ

   “พี่เพชร…”

น้องครีมครางชื่อพี่ชายของตัวเองออกมาเบาๆข้างตัวของพี่เพชรมีร่างของชายคนนั้นนอนร้องโอดเลือดเต็มพื้น ข้างๆมีชายสองคนในชุดสูทไม่ปกติในการเดินตลาดสดน้องครีมมองเห็นปืนในมือที่หนึ่งในนั้นถืออยู่ก็รู้ทันทีว่าคนๆนี้เป็นคนยิงคนอ้วนนิสัยไม่ดีคนนั้น แต่ถึงอย่างงั้นน้องครีมก็ไม่ไว้ใจอยู่ดีเพราะคนถือปืนทุกคนไม่น่าไว้ใจสักคน รีบถลาเข้าไปกอดเพชรที่นั่งอยู่ที่พื้นเอาไว้แน่น

“อย่าทำพี่เพชรนะ ถ้าทำพี่เพชรน้องจะฟ้องพี่คิง พวกพี่ไม่รู้หรอกพี่คิงน่ะโหดแค่ไหน!!!” คำพูดเด็กๆนั้นตรงข้ามกับท่าทีของกระต่ายน้อยที่สั่นเทาแต่ไม่ยอมให้พี่ชายตัวเองโดดเดียวอยู่ท่ามกลางอันตรายเพียงลำพัง

   “ใจเย็นๆครับคุณครีม พวกผมเป็นบอดี้การ์ดที่คุณท่านส่งมาดูแลคุณทั้งสองคนครับ”

… คุณท่านที่ว่า … คุณพ่อเหรอ ?

{K}

   เรื่องมักมักจะเกิดตอนผมไม่อยู่เสียทุกทีไป เพราะอย่างงี้ไงถึงไม่อยากห่างน้องครีมไปสักวินาทีเดียว แต่ให้ตายสิ คนมันจะซวยช่วยไม่ได้จริงๆ เฮ้อ ผมเลี้ยวเข้าโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังของกรุงเทพทันทีที่ได้รับสายของบอดี้การ์ดที่ผมส่งไปดูแลทั้งน้องครีมและเจ้าเพชรว่าเกิดเหตุร้ายขึ้น ในตอนแรกผมยอมรับว่าตกใจและเป็นห่วงทั้งคู่มากยิ่งเจ้าเพชรที่ตอนนี้กำลังตกเป็นเป้าด้วย เพราะทางผมและพ่อไม่ยอมจ่ายเงินที่เรียกร้องมากว่า 10 ล้านนั้นให้เพราะถ้าให้ไป ก็จะกลับมาขออีกเรื่อยๆไม่สิ้นอีกอย่าง ณ ตอนนี้ พ่อของผมรับเจ้าเพชรเป็นบุตรบุญธรรมโดยชอบธรรม

ไม่มีใครสามารถมาทำอะไรได้ทั้งสิ้น ถึงจะเป็นพ่อแม่ก็เถอะ ถ้าเรื่องถึงศาลอย่างไรพวกนั้นก็ไม่มีทางชนะคดี แถมวอนติดคุกอีกต่างหากเพราะส่งเสริมขบวนการค้ามนุษย์แถมยังเป็นลูกตัวเองด้วย คราวนี้แหละมึงเป็นเรื่องใหญ่โต พวกพ่อแม่ของเจ้าเพชรสารเลวนั้นเลยใช้แผนที่จะเรียกค่าไถ่ตามสัญชาตญาณคนโลภ ขายได้แม้กระทั้งลูกตัวเอง เสียงร้องสิทธิอันไม่น่าที่จะใช่คน ฉะนั้น ผมถึงไม่มีทางยอมคืนเจ้าเพชร หรือแม้กระทั่งให้เงินสักแดงเดียว …

   โดยกำชับห้ามให้ออกจากบ้านจนกว่าผมจะจัดการเรื่องเสร็จและดูสิตอนนี้เกิดอะไรขึ้นน้องครีมนะน้องครีมดื้อไม่เข้าเรื่อง เฮ้อ เกือบไปแล้ว ทันทีที่ผมรู้เรื่องก็บึ่งออกมาจากบริษัทโดยปล่อยให้พ่อรับหน้าการประชุมไปคนเดียวก่อนที่จะตามมาภายหลัง จะตีให้เข็ดเลยกระต่ายจอมดื้อ … จะตีจริงๆหรอ ไม่หรอก ฮ่าๆๆๆ แต่อย่างน้อยผมต้องคุยกับน้องและเจ้าเพชรให้รู้เรื่อง ว่าขณะนี้ควรที่จะปฏิบัติตัวอย่างไร อาจจะเป็นเพราะผมเองที่ไม่ยอมบอกก่อนนี้หละที่ผิดด้วย แต่ก็อีกนั้นแหละผมบอกไป … ทุกคนก็ต้องเป็นห่วงจนเกินความเหตุ ให้เรื่องนี้มีแต่ผมกับพ่อที่จัดการดีกว่า เฮ้อ …เป็นเรื่องเลยให้ตายสิ แต่ก็อาจจะคุ้มก็ได้นะ จะได้จับเจ้าซังเตแบบมีหลักฐานเหมาะๆสักที หึหึ

   “น้องครีม” ทันทีที่ผลักประตูห้องพิเศษเข้าไป สิ่งแรกที่ผมเห็นแค่น้องครีมที่นั่งกอดคุณแม่อยู่บนโซฟาโดยมีเจ้าเพชรที่นอนหลับอยู่บนเตียงคนไข้ ป้าลินเดินออกมาจากห้องครัวเล็กๆด้านในพร้อมผลไม้ในจาน

   “พี่คิง ฮึก พี่คิงน้องครีมขอโทษน้องครีมดื้อเอง น้องไม่รู้ ฮึก ” น้องกะเผลกๆเข้ามาหาผม ผมอุ้มน้องครีมขึ้นมาแนบอกให้น้องซุกที่ไหล่เสื้อสูทของผมอย่างออดอ้อน ผมพึ่งสังเกตว่าพี่ขาน้องมีผ้าพันแผลแปะอยู่กับเค้าเหมือนกัน

   “เด็กดื้อ พี่บอกแล้วไงว่าห้าม ทำไมไม่ฟัง”

   “ฮึก น้องครีมขอโทษ นะ นะ น้องครีม ฮึก ฮือออออออออ”

   “โอ๋ๆ ไม่ร้องนะ ไม่ร้องเดี๋ยวเจ้าเพชรตื่นนะน้องครีม” น้องครีมยอมนิ่งแต่ไม่วายสะอึกฮักๆ จนผมอกสงสารไม่ได้ เฮ้อ เดี๋ยวค่อยคุยกันส่วนตัวแล้วกัน ตอนนี้เอาเจ้าเพชรก่อน

   “แม่หมอว่าไงบ้างครับ”

   “ช็อกน่ะสิ เฮ้อออออ เมื่อไหร่จะหมดเวรหมดกรรมสักที หมดรอบนี้แล้วมีอีกไหม แม่ไม่อยากต้องมานั่งเฝ้าลูกไม่สบายอีกแล้ว แม่สงสารรรรรรรรรรรรรรรรรร”แม่ลากเสียงยาวอย่างเหนื่อยใจก่อนจะเดินไปลูบหัวเจ้าเพชรอย่างเอ็นดู สำหรับเจ้าเพชรไม่มีแล้วละ เพราะต่อจากนี้พ่อกับแม่เจ้าเพชรจะได้นอนคุก แต่สำหรับน้องครีม ผมพยายามจะไม่ให้เกิดเด็ดขาด

“เดี๋ยวผมไปคุยกับหมอก่อน น้องครีมไปกับพี่ไหม” น้องครีมพยักฟน้าเงิกๆ และดูทำท่าจะไม่ยอมปล่อยผมจากการอ้อนเลเวลระดับ 10 ของน้อง หึหึ คร้าบๆ แค่นี้ผมก็หลงจนจะตายคาอกอยู่แล้วขอรับกระต่ายของเจ้าชาย หึหึ

“น้องเพชรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร” พอเปิดประตูออกไปได้ไอ้มิ่งก็วิ่งสวนเข้ามาอย่างรวดเร็ว สภาพมันไม่ต่างจากผีตายซาก เข้าไปกอดร่างปวกเปียกของเจ้าเพชร แม่สวยตกใจปรี่เข้าไปตีดังเพี๊ยะเพราะเดี๋ยวลูกเค้าช้ำหมด อะ เอาเข้าไป บ้าให้เต็มที่

“พี่มิ่งนี้ครับ”

“ปล่อยไปก่อน ไปคุยกับหมอกันก่อน”

ผมว่าและพาน้องในวงแขนเดินไปหาคุณหมอที่ดูแลเจ้าเพชรอยู่ โดยสรุป เจ้าเพชรมีอาการช็อก และหมดสติไป ต้องรอดูอาการตอนฟื้นขึ้นมาอีกที่ ในกรณีแง่ดี เจ้าเพชรไม่เป็นอะไรกลับมาเป็นปกติ ในกรณีที่แย่ที่สุด คือกลับมาเป็นเช่นเดิม ความจำบางส่วนในอดีตอาจกลับมาทำร้ายจิตใจ พูดง่ายๆคือตอนนี้ร่างกายของเจ้าเพชรปกติแต่ หากแต่จิตใจตั้งหากที่เจ็บป่วย … เออนั้นแหละที่กูกังวน

เมื่อเสร็จเรื่องเสร็จราวแล้วเราอยู่เป็นเพื่อนเจ้าเพชรที่นอนหลับไม่ยอมตื่นจนกระทั่งหมดเวลาเยี่ยมจึงยอมกลับกัน ผมได้สั่งให้คนในบ้านผลัดกันมาดูเพชร 24 ชั่วโมง โดยคืนแรก ป้าลิน และเด็กรับใช้ที่จะให้ตามไปที่กลังเป็นคนอยู่เฝ้าไข้ ผมน้องครีมและแม่กลับมาบ้านด้วยสภาพจิตใจของทั้งคู่ที่ดูย่ำแย่พอกัน ผมปฏิเสธที่จะให้ข้อมูลแม่เพราะไม่อยากให้เรื่องใหญ่โตเพราะยังไงเรื่องก็จบสิ้นแล้ว แม่ผมก็เข้าใจดี ยอมขึ้นห้องไปพักผ่อนเพราะเวลานี้ดึกมากแล้ว

“น้องครีมอาบน้ำนะเดี๋ยวมานอน ดึกแล้ว” ผมบอกน้องครีม น้องนั่งอยู่ปลายเตียงอย่างซึมๆ ยอมเดินเข้าไปในห้องน้ำ แต่แล้วไอ้คิงต้องรีบเดินไปดักหน้าเอาไว้ก่อน น้องครีมเงยหน้ามองผมอย่างงงๆ เหมือนกระต่ายไม่รู้เรื่องรู้ราว

“แผลห้ามโดนน้ำครับ ไม่อย่างงั้นพี่จะจับทำแผลใหม่” ผมขู่เล่นไปตามเรื่อง น้องครีมเบ้ปาก และกระโดดกอดผมเต็มเปาจนผมไม่ทันตั้งตัวล้มลงไปก้มจ้ำเบ้ากับพื้น โอ้ยยยยย ไอ้ตัวผมไม่เท่าไหร่แต่ถ้าน้องครีมพลาดท่าเจ็บตัวไปอีกคน ผมต้องโดนแม่ฆ่าแน่ จอมดื้อ !!!

“ฮึก ครีมขอโทษ ฮึก ครีมไม่ได้ตั้งใจเลย พี่คิงดุครีมหน่อย ฮึก ฮือออออออ” เอ๊าล๊ะ งานเข้ากูแล้ว เง้ออออออ ร้องไห้ตอนคนเยอะๆไอ้คิงสงสาร แต่ร้องไห้ตอนอยู่สองต่อสองไอ้คิงหมั้นไส้นักแล!!!

“เด็กดี ไม่ร้องนะครับ ที่หลังพี่สั่งอะไร น้องครีมต้องเชื่อนะ บางอย่างอาจจะเหมือนไม่มีเหตุผล แต่ที่พี่ทำทุกอย่างพี่หวังดีทั้งสิ้น รู้ไหมครับ” น้องน้อยพยักหน้าซบอกผมนิ่ง ผมเชยคางมนสวยขึ้นมาจุ๊บมุมปากเบาๆอย่างปลอบใจ

“เรื่องครั้งนี้ผ่านมาก็ให้มันผ่านไป แต่ขอร้องนะครับ อย่าดื้อแบบนี้อีก”

“ฮึก น้องจะไม่ดื้อแล้ว น้องไม่ดื้อแล้ว ฮืออออออออ” ผมยิ้มกริ่มออกนอกหน้าเมื่อน้องครีมจุ๊บมุมปากผมกลับแขนทั้งสองโอบรอบคอผมอย่างออดอ้อน

คงคิดว่าผมโกรธจนต้องง้อด้วยวิธีนี้ บวกกับความรู้สึกผิดที่ทำให้เจ้าเพชรต้องมาเป็นแบบนี้ เฮ้อ … ผมนึกไม่ออกเลยถ้าหากวันไหนน้องครีมจะต้องกลับไปสภาพแบบเดินอีกครั้งแรกที่เราเจอกัน และผมก็ไม่มีทางยอมให้เป็นแบบนั้น แค่เจ้าเพชรในตอนนี้ก็เกินกว่าที่ครอบครัวผมจะรับได้แล้ว

“เอ๊าละ ไปอาบน้ำอาบท่านะเด็กดี เดี๋ยวมานอน พรุ่งนี้ต้องไปทำงานนะตัวเล็ก” น้องครีมยอมพยักหน้า ผมเลยพยุงตัวน้องลุกขึ้นและปล่อยให้กระต่ายเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างเหงาหงอยพร้อมแผนกันน้ำเข้าแผล

ในคืนนั้นเด็กน้อยของผมเหงาหงอยจนเจ้าเบิร์ดเดย์ที่นอนอยู่ข้างเตียงพลอยเหงาไปด้วย ผมทำได้แค่กอดน้องเอาไว้ในอ้อมอกอย่างอ่อนโยนหวังเพียงว่าความอบอุ่นจะทำให้น้องครีมกลับมาร่าเริงเหมือนเดิม ...

=================

มาแร้นนนนนนนนนนนนนนน :katai5: :katai4:

ไม่เอาแล้วดราม่า ฮ่าๆๆๆๆๆๆ เจอกันตอนหน้าคะ

ฝากเพจเด้อคะ

ห้องเก็บนิยาย pa_pa (https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2-pa_pa/596706590458802)

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 54 เจ้าเพชรกับเรื่องไม่คาดคิด}16/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 16-05-2015 21:07:32

โอ้วววววว TT
เพชรทำใจดีๆไว้นะลูก อย่าพึ่งช๊อคจนกลับไปเปนแบบเดิม เฮ้อ มีเรื่องร้ายมาตลอดสินา~~~~
ส่วนน้องครีม ดื้อจนได้เรื่อง ต้องง้อพี่คิงแบบเปลืองเนื้อเปลืองตัวจนได้ 555555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 54 เจ้าเพชรกับเรื่องไม่คาดคิด}16/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 17-05-2015 01:53:56

น้องเพชร ต้องไม่เป็นอะไรนะ

หนูยังมี น้องครีม พี่คิง พี่มิ่ง คุณพ่อคุณแม่พี่คิง อยู่นะ

น้องครีม คราวหลังต้องเชื่อฟัง พี่คิง นะ อย่าซนรู้มั้ย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 54 เจ้าเพชรกับเรื่องไม่คาดคิด}16/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 17-05-2015 07:02:40

น้องเพชรน่าสงสาร :hao5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 54 เจ้าเพชรกับเรื่องไม่คาดคิด}16/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 17-05-2015 09:07:37

อืมมมมมมมมมม

ถ้าคนที่รู้เรื่องนี้อธิบายให้น้องครีมฟังก่อนตั้งแต่แรก เรื่องก็คงไม่เกิด

ชอบเก็บเป็นความลับ เลยลงท้ายด้วยแบบนี้ :hao4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 54 เจ้าเพชรกับเรื่องไม่คาดคิด}16/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: black sakura ที่ 17-05-2015 09:52:05

อิพี่มิ่งมาดูแลน้องเพชรด่วนๆเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 54 เจ้าเพชรกับเรื่องไม่คาดคิด}16/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 17-05-2015 15:05:24

//กระทืบอีคนเลว

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 54 เจ้าเพชรกับเรื่องไม่คาดคิด}16/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 17-05-2015 15:38:05

ต่อไปอย่าดื้อแบบนี้อีกนะน้องครีม เป็นเรื่องเลย เพชรน่าเป็นห่วงจริงๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 54 เจ้าเพชรกับเรื่องไม่คาดคิด}16/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: kitty08 ที่ 17-05-2015 15:41:41

น้องครีมน่ารัก สงสารน้องเพชรจังเลย กว่าจะมาอัพนานจังเลย อ่านไปต้องรำลึกกันนิดนึง :mew6:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 54 เจ้าเพชรกับเรื่องไม่คาดคิด}16/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: kawisara ที่ 17-05-2015 16:56:02

โถ....เพชรเอ๊ย ลูกเข้มแข็งใว้นะ

อย่ามีอะไรมาทำให้จิตใจเจ็บปวด

ไปกว่านี้เลย แค่นี้ก็ โหดร้ายเกินไปแล้ว

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 54 เจ้าเพชรกับเรื่องไม่คาดคิด}16/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 17-05-2015 19:21:06

สู้ๆ ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 54 เจ้าเพชรกับเรื่องไม่คาดคิด}16/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 18-05-2015 01:02:47

:a5: :a5: o22 o22 o22

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 54 เจ้าเพชรกับเรื่องไม่คาดคิด}16/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 18-05-2015 12:17:42

น้องครีมคราวหลังไม่ดื้อ
แบบนี้แล้วนะยังดีที่พี่คิง
มาช่วยไว้ทัน :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 55 มองข้ามอดีตของน้องเพชร}25/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 25-05-2015 21:03:00

{CH 55 มองข้ามอดีตของเพชร}

   ความทรงจำชั่วๆ … ผมเรียกมันว่าแบบนั้นได้ไหม … อยากจะลืมมันไปให้หมดสักที แต่ไม่ว่าเมื่อไหร่ที่หลับตา ผมกลับปฏิเสธตัวเองไม่ได้สักที ว่ายังจำมันได้ทุกเสี้ยววินาทีได้ขึ้นใจ …หลายต่อหลายครั้งที่ต้องผวาตื่นขึ้นมาร้องไห้กลางดึง หลายต่อหลายครั้งที่ไม่กล้าก้าวเข้าไปในสังคมอันโหดร้าย ผมพยายามแล้ว … รู้ทั้งรู้ว่า ณ ตอนนี้ไม่เหมือนเก่า ผมมีครอบครัว มีน้องชายน่ารักที่ชื่อน้องครีมมีพี่ชายสุดโหดแต่ใจดีชื่อ พี่คิง มีคุณแม่ที่สุดแสนจะใจดี คุณพ่อที่สุดแสนเคราพรัก ป้าลินที่ดูแลผมเป็นอย่างดี แล้วก็ยังมีพี่มิ่งที่ทำให้ผมรู้ว่าผู้ชายไม่ได้เหมือนกันทั้งโลก … ผมไม่กังขาในความรักอันบริสุทธิ์ของพวกเขา แต่กลับเป็นผมเอง ที่ยังยึดติดกับทุกสิ่ง … ยังไม่เคยลืมเลือน ความฝันอันโหดร้ายทีเกาะกินหัวใจเหมือนกำแพงเหล็กกล้าที่ไม่มีวันละลาย …

   ผมยังจำได้ดี ว่าคนที่ผมรักและเชื่อใจมากที่สุด เคยทำอะไรกับผมไว้บ้าง …

พ่อผมเสียชีวิตไปจากอุบัติเหตุเมาและขับตั้งแต่ผมอายุได้ 10 ขวบ ผมอาศัยอยู่กับแม่สองคนใน ซอยเล็กๆของเมืองหลวงที่มีความเจริญอันสูงสุดในประเทศไทยแล้ว ความเป็นอยู่ของเราแม่ลูกเป็นไปตามยถากรรมแม่ของผมเป็นบุคคลที่ล้มเหลวในชีวิต กินเหล้าเมายาเล่นการพนัน อบายมุขทุกอย่างที่ทำได้ ผมยังเด็กไม่สามารถแม้แต่จะห้ามปรามเขาได้ ได้แต่ก้มหน้ารับกรรมที่
ก่อเอาไว้ในชาติที่แล้วต่อไป

ผมทำงานส่งตัวเองเรียนตั้งแต่พ่อที่เป็นเสาหลักจากไป ด้วยการเป็นลูกจ้างในล้านก๋วยเตี๋ยวและจากรายได้เสริมอีกหลายต่อหลายอย่าง ผมยังจำได้ดีว่าผมเคยร้องไห้หนักแค่ไหนตอนที่หกล้มแขนไปลวกกับหม้อต้มแขนเป็นแผลเป็นจนถึงปัจจุบัน ในตอนนั้นแม่ของผมไม่ได้สนใจผมเลย มีแค่ป้าช้อยในตลาดที่คอยดูแลผมอยู่ห่างๆ หายามาทาหาข้าวให้กิน บางครั้งถ้าแม่ไล่ออกจากบ้าน แกก็มักจะให้ผมไปนอนด้วย แกไม่ลูกมีหลานอยู่ตัวคนเดียว เป็นอย่างงี้อยู่ 3 ปี แกก็จากผมไปอีกคนด้วยโรคไตวายเฉียบพลัน … ผมร้องไห้แทบขาดใจ เพราะรู้ตัวเองดีว่าหมดแล้วคนที่คอยรักและเป็นห่วงผม … ไม่มีใครอีกแล้ว

จากวันนั้นผมก็อยู่ด้วยตัวของตัวเองทนกัดฟันโดนตีบ้างโดนด่าบ้างไปตามภาษา ผมเคยคิดว่าอยากจะหนีไปให้ไกล … แต่ผมก็ทิ้งแม่ไม่ได้ … จนผมอายุ 14 แม่มีสามีใหม่ … นั้นคือจุดเปลี่ยนทุกสิ่งของผม

พ่อคนใหม่ของผม ชื่อนุ้ย เป็นชายร่างอ้วนที่วันๆ ไม่ทำอะไร มีงานเป็นลูกน้องนายทุนหน้าเลือดที่ตามเก็บหนี้คนในตลาด ในตอนแรกเขาทำตัวเป็นพ่อที่แสนดี รักผม ดูแลผมในฐานะของผู้เป็นพ่อ ซึ่งผมไม่เคยได้รักไม่ว่าจะจากพ่อหรือจากแม่ จนผมหลงระเริงและตายใจ

ครืด!!!

   เสียงฟ้าร้องดังคะนองขึ้นท่ามกลางคืนอันมืดมิด สายฝนโปรยปรายลงมาอย่างไม่ขาดสาย ผมที่นอนหลับไปในมุ้งเก่าๆในบ้านหลังโทรม ด้วยความอ่อนเพลียจากการเรียนและทำงานไม่สนใจว่าฝนจะตกหรือหลังคาจะรั่วแต่อย่างใด ในคืนนั้นผมไม่รู้ว่าแม่ของผมไปไหน ผมอยู่กับพ่อเลี้ยงกันสองคน ปกติแล้วเราจะแยกกันนอน แต่ในคืนนั้นพ่อเลี้ยงกับขอมานอนกับผมด้วย ผมก็ไม่ขัดขืนแต่อย่างใดเพราะความเชื่อใจที่มีให้มันมากกว่า ผมเชื่อว่า เขามีความเป็นมนุษย์ที่ดีคนนึง เขาให้ความรักผม เขาให้ของเล่นกับผม … แต่ผมคิดผิด

“เพลง…” เสียงกระซิบและสัมผัสอันหยาบกร้านนั้นทำให้ผมสะดุ้งตื่น

ทันทีผมก็ตระหนักได้ว่าเป็นพ่อเลี้ยงใจทรามของผมเอง ผมตื่นมาด้วยความงุนงงตามภาษาเด็กและผมก็ต้องตกใจเมื่อมือข้างนั้นล้วงเขาไปในเสื้อและมืออีกข้างพยายามที่จะถอดกางเกงของผมออก ผมยังเด็ก ไม่มีแม้แต่แรงที่จะสู้คนที่ตัวใหญ่กว่าถึงสองเท่าตัว … ไม่มีกำลังและอ่อนแอ ไม่สมควรอย่างยิ่งที่จะเกิดมาเป็นมนุษย์

“พะ พ่อ จะทำอะไร”

“เพลงพ่อรักเอ็ง” เสียงของเขากระซิบข้างหู

เป็นเสียงที่ไม่ได้ทำให้ผมอบอุ่นเลยสักนิดมันมีแต่ความหื่นกระหายในราคี มัวเมาในกรามคนน่าขยะแขยง ผมพยายามที่จะปัดป้องตัวเอง แต่ก็ไม่เป็นผล มือของเขาจับแขนผมล็อก และทำการกระทำดั่งสัตว์ป่า ที่หิวกระหาย …

“พ่อ ยะ อย่า อย่า!!!! อื้ออ!”

ในคืนนั้นมันช่างโหดร้ายและทารุณยิ่งนัก ผมร้องไห้แทบขาดใจเมื่อตื่นขึ้นมาในตอนเช้าที่พบว่าร่างกายของผมบอบช้ำมากแคไหน หลังจากนั้นพ่อเลี้ยงก็กระทำเช่นนั้นเรื่อยมาก และหนักขึ้นเรื่อยๆในทุกครั้งที่แม่ไม่อยู่ และผมก็ได้แต่ฝืนทน ผมยังจำได้ ว่าผมไม่สบายในบางครั้งที่ตื่นขึ้นมาในตอนเช้าหลังจากเพลิงราคะจบสิ้น แต่ไม่มีใครเลย … ที่เรี่ยวแลผม ไม่มีใครสนใจว่าเด็กคนนึงต้องเจ็บปวดแค่ไหน … ไม่มีใครเลย ถึงอย่างงั้นผมก็ยังรักแม่ผมสุดหัวใจ ไม่ให้เขาได้รับรู้ว่าสามีของเขาทำอะไรกับผมไว้บ้าง เพื่อที่จะให้เขาได้มีความสุขให้อ้อมกอดของผู้ชายคนที่ทำร้ายผม … เป็นอย่างงั้นเรื่อยมาจนเวลาล่วงเลยไป ปีกว่าๆ

เด็กชายเพลงกลายเป็นเด็กไม่มีใครคบ เพราะมีนิสัยประหลาดไม่ชอบเข้าสังคม ไม่ชอบคุย ไม่ชอบเล่น เรียนเสร็จก็ไปทำงานที่ตลาดทันที พอทำงานเสร็จก็กลับบ้านมาทำงานบ้าน เป็นเครื่องมือระบายอารมณ์ทั้งแม่และพ่อเลี้ยงในทุกๆอย่างที่พวกเขาพอใจ ดุ ด่า ว่า ตี กระทำการอะไรก็ตามที่พวกเขาเห็นว่าผมสามารถทนได้ ใช่ ผมทนได้ เพราะผมรักแม่ … ที่ผมไม่หนีไปเพราะผมกลัว กลัวว่าแม่จะเหงา กลัวว่าแม่จะเกลียด จะโกรธ กลัวว่าแม่จะร้องไห้ แต่ผมลืมคิดไป …ว่าจิตใจของแม่ตอนนี้ ไม่มีผมหลงเหลืออยู่แล้ว หรือมันจะไม่มีอยู่แล้วตั้งแต่ต้น … ผมก็ไม่รู้

“ไอ้เพลง พรุ่งนี้เอ็งไปลาออกจากโรงเรียนซะ ข้าจะพากลับไปอยู่บ้านนอก” ตอนนี้ ผมไม่รู้เรื่องรู้ราวใดๆ ได้แต่ทำตามคำสั่งนั้นอย่างไม่มีข้อกังขา ชีวิตผมขอแค่ได้อยู่ข้างๆแม่ ได้ตอบแทนบ้างก็พอ

ผมลาออกจากโรงเรียน เก็บเสื้อผ้าของตัวเองลงกระเป๋า ด้วยจิตใจที่ไร้ความรู้สึก ไม่มีแม้แต่ความสงสัยในการกระทำของผู้เป็นแม่เพราะยังเชื่อว่าเขาเป็นแม่ของผม แม่ทุกคนย่อมรักลูก แม่ทุกคนย่อมหาสิ่งที่ดีที่สุดเพื่อลูก แต่เป็นอีกครั้งที่ผมคิดผิดและคงเป็นสิ่งที่ผมเสียใจมาจนทุกวันนี้

“เอ็งขึ้นไปรอข้าบนรถ เดี๋ยวข้าเข้าไปเอาของในบ้านก่อน”

“จ้ะ” ขาเล็กๆของผมก้าวขึ้นไปบนรถตู้คันสีดำติดฟิล์มแน่นทึบ

เมื่อผมขึ้นไปนั่งได้ประตูก็ปิดและล็อกอัตโนมัติ รถตู้คันนั้นขับออกมาด้วยความเร็วสูง … ผมทำอะไรไม่ถูกทั้งโวยวายทั้งทุบตีคนขับ แต่ก็ถูกทำร้ายจนสลบไป

ครั้นเมื่อลืมตาตื่นขึ้นมา นรกก็รอผมอยู่ตรงหน้าแล้ว … ผมกลายเป็นเครื่องมือมนุษย์ราคะโดยสมบูรณ์แบบ ไม่สามารถมีอิสรภาพได้ ไม่สามารถมีข้อโต้แย้ง ทำตัวเหมือนขยะที่ไม่มีค่า ไม่มีปากมีเสียง และไม่มีหัวใจ … มีเพียงน้ำตา ที่ยังคงบอกว่าผมยังเป็นมนุษย์ … และไม่นาน น้ำตานั้นก็แห้งเหือดไป … ผมเลือกที่จะปิดกั้นตัวเอง ลืมอดีตทุกอย่าง จำตัวเองไม่ได้ จำทุกคนไม่ได้ ทำหน้าที่เป็นหุ่นยนต์ที่ดีรับใช้สัตว์นรกไปอย่างไม่มีวันจบสิ้น วันเวลาล่วงเลยไม่นานแสนนานเท่าไหร่ผมไม่เคยจะรับรู้ แสงเดือนแสงตะวัน ไม่มีวันจะได้เห็นมัน มีเพียงเสียงกรีดร้องภายในใจที่ดังก้องอย่างทุกข์ทรมาน …

   จนเมื่อผมได้พบน้องครีม … จากเพลงเด็กชายผู้โชคร้าย ถูกชุบประกายอันน้อยนิดให้กลายเป็นเพชร ที่ดูภายนอกอาจจะดูส่องประกายสดใส แต่ภายในมันก็เป็นแค่เพียงโคลนตมอันไร้ค่า … ไม่มีราคาแม้แต่นิดเดียว

แต่ผมยังอยากจะเป็นเพชรมากกว่าเพลงอยู่ดี …

   “เพชร…” เสียงใครเรียกชื่อผม … ผมค่อยๆลดมือที่ปิดหน้า ลืมตามองโลกสีเทา ที่รอบข้างไม่มีอะไรเลย …

   “น้องเพชร …” อีกแล้วเสียง ของใครกัน ความรู้สึกอบอุ่นและคุ้นเคยนี้ ผมค่อยๆยันตัวลุกขึ้น ยกมือทั้งสองข้างปาดน้ำตาที่แก้มทั้งสองข้าง มองซ้ายขวาหาต้นเสียง คิดถึงจัง คิดถึงเสียงนั้นจังเลย

   “เพชรครับ นี้พี่มิ่งนะ ฟังพี่หน่อยได้ไหมคนดี” พี่มิ่ง … พี่มิ่ง พี่มิ่งของน้องเพชร ฮึก ผู้ชายคนที่เฝ้าบอกว่ารักผมใช่ไหม คนที่สอนให้ผมรู้ว่าคนทั้งโลกไม่ได้เหมือนกันหมด ฮึก พี่มิ่ง … อยู่ไหนครับ อยู่ไหน เพชรอยากเจอ …

   “สองวันแล้วนะครับ … เหนื่อยไหม หิวไหม ร้อนไหม หนาวไหม คิดถึงพี่บ้างไหมครับเด็กดี … พี่คิดถึงน้องเพชรมากเลยนะ ลุกขึ้นมาดุพี่หน่อยสิ พี่ไม่ได้ไปทำงานมาสองวันแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ ตื่นขึ้นมาเคาะหัวพี่หน่อย” เสียงนั้นทำให้ผมต้องหัวเราะออกน้อยๆเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะของพี่มิ่ง คิก ... เค้ายังอารมณ์ดีเหมือนเคยเลยนะ

   เมื่อคิดได้แบบนั้นเหมือนโลกสีเทาของผมถูกสายลมประหลาดที่พัดผ่านสลายหมอกควันให้หมดสิ้น รอบข้างผมส่องประกายระยิบระยับคล้ายแสงของเพชรน้ำดี ในขณะที่เสียงของพ่อหนุ่มอารมณ์ดีของผมยังเจื้อยแจ้วเล่าโน้นเล่านี้ไปเรื่อย ผมนั่งลงและหลับตาฟัง บรรยากาศคล้ายมีกลิ่นหอมของดอกไม้บางชนิดที่ทำให้ผมผ่อนคลาย ลืมความทุกข์ทั้งหมดไป น้ำตาที่เคยหลั่งไหลตอนนี้มันแห้งเหือดไปหมดสิ้น … ไม่ใช่เพราะชินชา แต่ผมได้รับการปลอบประโลมอย่างอ่อนโยนด้วยเสียงหัวเราะ …

   “ตื่นขึ้นมานะครับเด็กดี พี่คิดถึงเหลือเกิน” ตัวของผมเหมือนได้รับสัมผัสอันอบอุ่นที่ห่อหุ้มไปทั้งร่าง … มันเหมือนแสงอาทิตย์อันอบอุ่น

ทำให้ผมคิดถึงใบหน้าอันหล่อเหลาแถมยังเจ้าเล่ห์เปื้อนไปด้วยรอยยิ้มเหมือนเด็กๆของพี่มิ่งจัง … คิดถึงคนที่สอนศิลปะให้ผมที่ดูไร้สาระแต่มันก็สามารถทำให้ผมผ่อนคลายความเครียดไปได้เยอะ คิดถึงเรื่องเล่าตลก ที่พี่มิ่งคอยเล่าให้ผมฟังและดีใจทุกครั้งที่ผมหัวเราะ คิดถึงมนุษย์ที่ชอบพาผมซ้อนซ้ายรถมอเตอร์ไซค์คันเล็กๆไปทุกที่ คิดถึงมือใหญ่อันอบอุ่นที่คอยกอบกุมมือของผม และไม่มีวันปล่อยมือไม่ว่าผมจะสะบัดออกแค่ไหนก็ตาม คิดถึงคนที่มองข้ามอดีตของผม … ไม่สนใจ ไม่ซักถาม ไม่เคยหวังสิ่งตอบแทนจากผม … ผมคิดถึงเค้าจังเลย …

“พี่มิ่ง … ผมคิดถึงพี่” ผมพูดออกมาเบาๆ หลับตาลงช้าๆ … ไม่รู้ว่าเขาได้ยินไหม แต่ผมอยากบอกเขา จากใจเพชรในตมโครมที่โสโครกคนนี้ …

.
.
.

   “ตื่นขึ้นมานะครับเด็กดี พี่คิดถึงเหลือเกิน”

เสียงกระซิบข้างหูของเพชรที่ดังออกมาจากปากเรียวหนาของมิ่ง หนุ่มอารมณ์ดีที่เต็มไปด้วยความจริงใจ เขาโอบกอดร่างเพียวที่นอนนิ่งอยู่บนเตียงใหญ่ในห้อง VIPโรงพยาบาลเอกชน มิ่งเองก็ไม่ทำงานทำการเพราะอารมณ์ติสทั้งหมดทั้งมวลหายไปเมื่อได้รู้ข่าวร้ายที่ทำร้ายจิตใจของคนที่เขารัก ทันทีทันใดก็ลากสังขารทรุดโทรมจากการโหมงานหนักตามภาษามาหาในทันใด

เล่าให้ใครฟัง ก็คงด่าว่าเขาทั้งโง่ทั้งซื่อบื้อที่ไปรักใครไม่รัก ดันไปรักเด็กที่มีรอยแผลในอดีต แต่เขานั้นเลือกที่จะมองข้ามทุกสิ่งและทำตามหัวใจตัวเอง แต่ไหนแต่ไรเขาก็ไม่เคยสนสายตาของใครอยู่แล้ว เขาสนใจในสิ่งที่เขาอยากจะสนใจเท่านั้นและตอนนี้มีเพียงหัวใจดวงน้อยๆของคนตรงหน้าเท่านั้น

“พี่มิ่ง… ผมคิดถึงพี่”

“เพชร เพชร เพชรว่าอะไรนะ เพชรฟื้นแล้ว หมอ หมอ หมอ!!!!!” เจ้ามิ่งลนลานไปทั่ว

วางร่างเล็กลงเตียงอย่างเบามือและวิ่งสติแตกออกไปนอกห้อง ทั้งๆ ที่หัวเตียงก็มีเครื่องระบบเรียกพยาบาลอยู่แล้ว ทั้งๆที่พยาบาลที่ดูแลอยู่ประจำย้ำแล้วย้ำอีกว่าไม่จำเป็นต้องวิ่งออกไป เพราะเอือมกับเจ้ามิ่งที่ไม่ว่าเพชรจะขยับมากน้อยแค่ไหนก็วิ่งแหกปากร้องลั่นพยาบาลทำให้คนไข้คนอื่นพลอยตกใจไปด้วย คราวนี้ก็เช่นกัน

   “เจ้ามิ่งวิ่งไปไหนลูก!...” คุณแม่สวยที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำร้องเรียกเจ้ามิ่งที่วิ่งสติแตกออกไป ไม่ไว้ลายพระเอกนิยาย

   “คุณแม่” เสียงเรียกนั้นทำให้คุณแม่ต้องหันไปมอง ก่อนจะยิ้มแก้มปริและน้ำตาไหลออกมาด้วยความดีใจ เมื่อเห็นภาพลูก
ชายคนโปรดของตัวเองพยายามยันตัวลุกขึ้นนั่ง

   “เพชร เพชรลูกแม่ฟื้นแล้ว เพชรลูกแม่” คุณแม่ปรี่เข้ามาหอมแก้มซ้ายขวาและกอดไว้แนบอก

น้องเพชรที่พึ่งตื่นมาทำหน้างุดงงเพราะยังปรับจูนสติไม่คงที่ แต่ก็ยกแขนเล็กๆนั้นขึ้นกอดตอบมารดาบุญธรรมของตนอย่างรักใคร่เช่นกัน ในใจตอนนี้ของเพชร ไม่ได้ลืมอดีตแม้แต่น้อย เพียงแต่ ณ ตอนนี้ เป็นความทรงจำที่ดีกว่ามากเท่านั้นเอง

   “เพชรไม่เป็นไรนะลูก ไหวไหมคะ จำแม่ได้นะ”

   “จำได้ครับ เพชรจำได้ทุกอย่าง น้องครีม พี่คิง คุณพ่อ คุณแม่ ป้าลิน ป้าสม ลุงชัย ลุงชาติ พะ…”

   “พอแล้วลูกพอแล้ว แม่เชื่อแล้วคะ เดี๋ยวแม่โทรไปบอกน้องครีมก่อนนะลูก หนูนอนอยู่ตรงนี้นะอย่าไปไหน พวกเรารักเพชรนะคะ” แม่สวยยกมือนุ่มนั้นลูบแก้มใสนั้นอย่างอ่อนโยน

เพชรพยักหน้ายิ้มๆ แม่สวยหัวเราะด้วยความดีใจ ก่อนจะวิ่งกึงเดินไปที่กระเป๋าของตนเอง เพชรมองตามคุณแม่ไป ก่อนจะชะเง้อมองไปที่ประตูห้องที่รู้สึกได้ยินเสียงของพี่มิ่งวิ่งตะเลิดออกไป แย่จริงๆ อะไรจะตื่นตูมปานนั้น

.
.
.

   “พี่เพชรรรรรรรรรรรรรรรรจ๋า!!!!!”

เสียงเจื้อยแจ้วของน้องครีมดังก่อนที่ประตูจะเปิดซะอีก เจ้ามิ่งที่กำลังออกอ้อนออเซาะน้องเพชรด้วยการเอาอกหัวใจป้อนข้างป้อนน้ำท่ามกลางสายตาหมั่นไส้ของคุณแม่และป้าลินที่นั่งกอดอกมองอยู่ที่โซฟา เดี๋ยวเถอะถ้าทำลูกชายเจ้าของบ้านช้ำขึ้นมาสักนิดละ มีหวังโดนตีแน่ๆ

   อาการของน้องเพชรตอนนี้ปกติดีทุกอย่าง หมอใหญ่ได้เข้ามาตรวจถามคำถามเจ้าเพชรสองสามคำก็ให้นอนดูอาการให้น้ำเกลืออีกหนึ่งคืนก็กลับบ้านได้ แถมยังบอกให้ครอบครัว “ภูมิรัตน์ชิรานนท์” ดีใจอีกด้วยว่าน้องเพชรได้ก้าวผ่านความทรงจำเหล่านั้นมาแล้ว เพราะน้องเพชรจำอดีตที่ตัวเองเคยปิดกั้นไว้ได้หมดสิ้น แต่ตอนนี้ น้องเพชรเลือกที่จะลืมมันด้วยตัวของเขาเอง และให้ทุกคนในครอบครัวดูแลน้องเพชรอย่างใกล้ชิดเช่นเคย เป็นสัญญาณว่าอีกไม่นาน น้องเพชรจะได้เข้าสู่สังคมเช่นคนปกติเสียที … คนที่ดีใจมากกว่าครอบครัวน้องเพชรก็เห็นจะเป็นพี่มิ่งนั้นแหละ …

   “พี่มิ่งพอแล้วครับ เพชรอิ่มแล้ว ลงไปเถอะเดี๋ยวน้องครีมมาเห็นนะครับ”เพชรพูดจาตะลอมพี่มิ่งเหมือนเด็กน้อย

ใจจริงก็อยากโดนเอาใจนานๆเหมือนกัน แต่ตอนนี้ อยากกอดน้องมากกว่า เดี๋ยวน้องกลับค่อยให้พี่มิ่งเอาใจใหม่ก็ยังไม่สาย แต่ตัวเองก็ชักไม่แน่ใจว่าอยากให้พี่มิ่งกลับไปพักผ่อนซะแล้ว เพราะดูจากสภาพคนตัวใหญ่คงไม่ได้นอนเลยตลอดหลายคืนที่ผ่านมา

   “บุ้ย ก็ได้ งั้นพี่ลงไปซื้อขนมมาดีกว่า คุณแม่ป้าลินจะเอาอะไรไหมครับ”

   “ต๊ายยยยยยย เพิ่งรู้เหรอว่าแม่อยู่ด้วย ฮ่าๆ ไปเถอะจ๊ะ อ่ะ น้องครีม ระวังลูกพี่เขาไม่สบายอยู่” คุณแม่พูดปรามในจังหวะเดียวกับที่น้องครีมเปิดประตูเข้ามาและพุ่งหาพี่ชายตัวเองที่นอนอยู่บนเตียงกอดเอาไว้ไม่ปล่อยเหมือนกระต่ายตัวน้อยที่เก็บความเป็นห่วงปนดีใจเอาไว้ไม่อยู่

   พี่คิงเดินเข้ามา พร้อมกับยกมือถือตัวเองขึ้นถ่ายรูปเก็บความน่ารักของน้องครีมไว้ในทันทีน้องครีมทั้งหัวเราะทั้งร้องไห้ ทำให้คนที่ยืนดูอยู่ไม่รู้จะสงสารหรือดีใจไปด้วยดีแต่ที่รู้ๆตอนนี้น้องเพชรอบอุ่นมาก ที่ได้อยู่ในครอบครัวที่น่ารักเช่นนี้ เหมือนได้เกิดใหม่ขึ้นมาจริงๆ จนน้ำตาเม็ดใสไหลออกมาด้วยความดีใจ กอดน้องครีมผู้ให้ชีวิตใหม่เอาไว้แน่น … สร้างความประทับใจให้แก่ทุกคน ยกเว้นเจ้ามิ่งที่ยืนเชิดปากอย่างอิจฉาน้องอยู่ข้างๆพี่คิง จนพี่คิงรับรู้สึกรังสีประหลาดและหันไปตบหัวฟูๆนั้นดังโผล๊ะ เรียกสติสตางค์คนไม่เต็มอย่างเจ้ามิ่งให้กลับมา

   “น้องครีมขอโทษ น้องครีมจะไม่ดื้ออีกแล้ว ฮึก อย่าป่วยอีกเลยน๊า น้องครีมอยากกอดพี่เพชร ทำให้พี่เพชรหัวเราะ เพราะงั้น อย่าป่วยอีกเลยน๊า ฮืออออออออออออ”

เจ้าตัวหัวเราะออกมาและยอมเกี่ยวก้อยสัญญากับน้อง กอดน้องเอาไว้แน่นๆ … ต่อจากนี้ ไม่ว่ายังไง พี่เพชรก็จะทำหน้าที่พี่ชายของน้องครีมให้ดีที่สุด พี่เพชรจะไม่สนใจอดีตที่เฝ้าทำร้ายอีกแล้ว พี่เพชรจะพยายามเพื่อน้องครีม พี่มิ่ง และทุกคน …

.
.
.

-มิ่ง-

   งืออออออออออออออออออออออออออออออออ

   “พี่มิ่งกลับไปนอนได้แล้วครับ”

   งืออออออออออออออออออออออออออออออออ

   “อย่าทำหน้าหมาน้อยแบบนั้นสิ พรุ่งนี้เจอกันนะครับ กลับไปนอนเถอะ”

   ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ไม่กลับ ยังไงไอ้มิ่งก็ม้ายกลั๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบบ ไม่มีท๊างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

   ผมเกาะน้องเพชรแน่น ณ ตอนนี้ทุกคนกลับไปพักผ่อนกันหมดแล้ว เพราะคุณแม่ได้ให้พยาบาลพิเศษคอยดูแล เห็นว่าน้องเพชรได้สติแล้วเลยเบาใจลง แต่ผมยังไงก็ไม่กลับ จะอยู่กับน้องเพชร จะอยู่กับน้องเพชรที่รัก เฮ้ รักน้องน้องเพชร เฮ้ น้องเพชรของพี่มิ่ง แฮ่!!!! (จะเชียร์เพื่อ?)

   ผมเกาะน้องเพชรแน่นไม่ยอมปล่อย แต่น้องก็ไม่วายไล่ผมอยู่นั้นแหละ น้อยใจแล้วนะ ฮืออออออออออ น้องไม่รักพี่แล้ว ใช่สิ พี่มันไม่หล่อแล้วนี้ โทรมก็โทรมเพราะไม่ได้นอน หัวก็ฟูก็มันไม่ได้สระมา 3 วันแล้วนี้ แต่พี่ก็อาบน้ำนะ หอมให้น้องเพชรที่ตื่นขึ้นมาจะได้กอดได้ทันที ฮืออออออ อย่าไล่พี่สิ พี่ใจจะขาดแย้วววววววว

   “อย่าไล่พี่เลยน๊า งือออออออออออออออ” ผมครางหงิงๆ เอาหัวถูกับแขนน้องไปมา เห็นใจไอ้หมาตัวใจตาดำๆนี้เถอะ มันคิดถึงน้องใจแทบขาดขอกอดขอหอม ขอจุ๊บ สักหนึ่งทีจะได้ม้ายยยยยยยยยย

   “ผมไม่ได้ไล่นะครับ แต่ตอนนี้พี่โทรมมากเลย” มือเล็กๆของน้องยกขึ้นลูบแก้มของผม ว๊าย! เค้าเขินจัง แต่เค้าก็ชอบมากๆเลย ฮิฮิ มือน้องนุ่มจางงงงงงงงงง

   “จะดูแลผม อย่าลืมดูแลตัวเองสิครับ” เสียงนุ่มๆของน้องทำให้ผมไม่อาจละสายตาจากใบหน้าที่สวยคมดุนั้นได้ … ใจไอ้มิ่งจะละลายอยู่แล้วน้องเอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!

   “ก็ได้ ก็ได้ พี่นอนก็ได้ แต่พี่จะนอนกับน้องนะ ฮิฮิ เขยิบไปหน่อยขอนอนด้วย” น้องเพชรบ่นอุบน้อยๆแต่ก็เขยิบไปอีกทางให้ไอ้มิ่งที่เอาหัวดันน้องอยู่ได้จังหวะก็กระโดดขึ้นเตียงปั๊บ คว้าน้องเข้ามากอดปุ๊บ ฮ่าๆๆๆ หอมจางงงงงง นุ่มจางงงงงงงงงง ฟินจางงงงงงงงงงงงงงงง

   “เดี๋ยวพยาบาลเข้ามาดุเอานะครับ”

   “อย่าไปสนใจเลย นอนเถอะ” ผมพูดและกระชับอ้อมกอดเด็กน้อยเข้าไปอีก

หัวเล็กๆซบลงบนอกผม ในขณะที่ผมเองก็หอมหัวน้องฟินต่อไป ฮิฮิ วันหลังจะคว้าเอาเด็กน้อยไปกอดสักคืนสองคืน … รออีกหน่อยนะที่รัก รอพี่ทำงานเก็บเงินให้มั่นคงกว่านี้หน่อย รับรองว่าพี่จะมารับน้องมิ่งไปอยู่ด้วยในฐานะแฟนอันที่เคราพรักเลยแหละคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

   “อย่าเป็นอะไรอีกนะเด็กดี พี่อยู่ตรงนี้น้องเพชรไม่ต้องกลัวอะไรแล้วนะ” ไม่มีเสียงตอบกลับจากเด็กน้อยของผม แต่ผมรับรู้ดีว่าตอนนี้น้องเพชรเองก็มีความสุขมากแค่ไหน บางครั้งการหนีหายจากปัญญาก็ไม่ใช่ทางออกที่ดีที่สุด มันอยู่ที่มุมมองที่เลือกมองให้เสียมากกว่า วันนี้น้องเพชรได้เรียนรู้แล้วในเรื่องนั้น และจากนี้ตลอดไปเด็กคนนี้จะเข้มแข็งขึ้นเป็นอย่างมาก … ผมเชื่อแบบนั้น

   ภายในห้องเงียบสนิทลงในเวลาไม่นาน เด็กน้อยผงกหัวดูคนตัวใหญ่ที่กอดตัวเองไว้แน่นไม่ยอมปล่อยและก็รู้ว่าตอนนี้หมีตัวใหญ่ของเขาหลับสนิทไปแล้ว ไหนเมื่อกี้ใครบอกไม่ง่วงกันแน่นะ น้องหัวเราะคิกอยู่คนเดียว ก็หันมาซบนอนลงด้วยความอบอุ่นใจ … นึกขอบคุณคนตัวใหญ่อยู่ในใจ … ขอบคุณที่ใช้เสียงหัวเราะอัน บริสุทธิ์ปลุกน้องขึ้นมาจากความฝัน ใช้ความอ่อนโยนฉุดน้องขึ้นมาจากความเสียใจ … ขอบคุณทุกอย่างที่ให้กัน …

แก๊ก…

   “ อ่ะ ขึ้นไปนอน …”

น้องเพชรเอามือจ่อที่ริมฝีปากตัวเองและส่งยิ้มให้พยาบาลสาวที่เดินเข้ามาตรวจเช็คในห้อง พยาบาลได้แต่ถอนหายใจและยิ้มตอบกลับมาก่อนจะเดินออกไป ทิ้งให้น้องเพชรตักตวงความอบอุ่นให้มากที่สุด … จนคล้อยหลับไปอีกคน


====================

มาแง๊ววววววววววววววววววววววววววว

น้องเพชรมีอดีตอันน่าสงสาร T^T

ยังไงการก้าวข้ามไปด้วยตัวเองและทำให้เข้มแข็งมากขึ้น มันก็ดีกว่า ถูกลบเลือนไปแต่ยังกลับมาสร้างความเจ็บปวดให้สม่ำเสมอละนะ ฮ่าๆๆๆๆๆ

เจอกับกระต่ายน้อยตอนหน้าค๊า แง๊วๆ

*** อัพเดตสารบัญถึงตอนล่าสุดแล้วนะคะ ขอบคุณคุณ BlueCherries ที่เตือนนะ :mew1:

ฝากเพจนะ

ห้องเก็บนิยาย pa_pa (https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2-pa_pa/596706590458802)

:bye2:

แถมๆ

พี่เพชรจ๊า น้องครีมขอโทษ น้องครีมจะไม่ดื้อแง๊วว

(http://i57.tinypic.com/el86mv.jpg)

เจอตาแบบนี้ไป ใครจะไปโกรธลง ฮิฮิ

:hao7:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 55 มองข้ามอดีตของน้องเพชร}25/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 25-05-2015 21:49:42

พี่มิ่งแบ๊วได้อีก ฮา
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 55 มองข้ามอดีตของน้องเพชร}25/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 25-05-2015 22:09:49

สงสารเพชรรรรรรรร :m15: :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 55 มองข้ามอดีตของน้องเพชร}25/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 25-05-2015 22:24:32

:z3:

สังคมสวะ ไม่น่าเชื่อว่าไอ้พ่อบุญธรรมยังจะรอดมาได้

งี้อย่าปล่อยไว้เลย ภัยสังคมเปล่าๆ

.........

โยนให้จระเข้กินบ้างก็ได้มั้ง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 55 มองข้ามอดีตของน้องเพชร}25/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 26-05-2015 08:55:49

ตกลงว่าพี่ดูแลน้องหรือจะให้คนน้องดูแลคนพี่ดีเนี่ย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 55 มองข้ามอดีตของน้องเพชร}25/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 26-05-2015 09:37:34

ช่วยอัพเดทสารบัญได้ไหมคะ?

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 55 มองข้ามอดีตของน้องเพชร}25/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 26-05-2015 10:00:20

:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: น้องเพชรสู้ ๆ นะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 55 มองข้ามอดีตของน้องเพชร}25/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: kitty08 ที่ 26-05-2015 14:28:31

:katai1:น้องเพชรช่างน่าสงสารเหลือเกิน ต่อไปนี้ได้เริ่มชีวิตใหม่แล้วน่ะ สู้ ๆ พี่มิ่งน่ารักโคตรเลยอ่ะ :mew3: ไม่เจอพาร์ทน้องครีมกับพี่คิงนานแล้วน่ะ คิดถึงจังเลย :hao5:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 55 มองข้ามอดีตของน้องเพชร}25/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 26-05-2015 15:55:02

ตอนนี้เกินรับได้จริงๆ กับอดีตของ น้องเพชร

ไอ้พ่อเลี้ยงสารเลวน่าจับมันมัดไว้กับเสา แล้วเอามีดเฉือนจู๋มันใส่เครื่ิองปั่น ปั้นให้มันดูแล้วเอาเทให้ปลาปิรันย่ากิน จากนั้นค่อยทรมานมันเหมือนกับที่มันทำกับ น้องเพชร แล้วค่อยให้มันตายอย่างช้าๆ ให้มันสาสมที่มันทำกับ น้องเพชร แบบนั้น

ส่วนอิแม่ใจชั่ว น่าจะส่งไปขายในซ่องบ้างท่าจะดี มันจะได้รับรู้ว่า น้องเพชร ต้องเจอกับนรกแบบไหนอยู่ เอาให้สำนึกไปเลย

น้องเพชร ตอนนี้ถือว่าฟาดเคราะห์ไปนะลูก ตอนนี้หนูไม่ต้องเจอเรื่องเลวร้ายแล้วนะ

พี่มิ่ง ต่อไปนี้ต้องดูแล น้องเพชรให้ดีนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 55 มองข้ามอดีตของน้องเพชร}25/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: kawisara ที่ 26-05-2015 19:12:12

น้องเพชรต้องเข้มแข็งให้มากกว่านี้นะลูก

อย่าปล่อยให้ความโหดร้ายของอดีตกลับมาทำร้ายหนูได้อีก

ความกตัญญูย่อมส่งผลให้หนูเจริญแต่ ถ้าบุพการีที่มีแต่ความเสื่อม

หนูก็ต้องเลือกทางเลือกใหม่ให้ตัวเองนะลูก อย่าไปเอาตัวเข้าไปเกี่ยวข้อง

กับความเสื่อมนั้น

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 55 มองข้ามอดีตของน้องเพชร}25/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 27-05-2015 19:13:50

ดีใจที่น้องเพชรเข้มแข็งขึ้นมาได้ :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 55 มองข้ามอดีตของน้องเพชร}25/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 30-05-2015 13:12:33

:กอด1: :L1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 55 มองข้ามอดีตของน้องเพชร}25/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 30-05-2015 13:51:00

กระต่ายน้อย ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 55 มองข้ามอดีตของน้องเพชร}25/5/58 P.38
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 05-06-2015 13:30:15

คิดถึง :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 56 หัวใจดวงน้อย}7/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 07-06-2015 23:18:33

{CH 56 หัวใจดวงน้อย}

{ K }

วันคืนผ่านไป ทุกอย่างดีเหมือนจะเรียบร้อยดี ไอ้คิงสุดหล่อผ่านการฝึกงานที่หนักยิ่งและเรียนต่อว่าจนจบ ปีหน้าถึงจะรับปริญญาที่เฝ้ารอจนเหงือกแห้งมาซะนาน ส่วนสุดที่รักของผมน้องครีมก็ขึ้น ม.5 แล้ว ผมยังจำได้วันแรกที่น้องครีมเข้าเรียนที่โรงเรียนใหม่ น้องร้องไห้เป็นเด็กน้อยที่เพิ่งไปอนุบาลวันแรก กว่าจะยอมเดินเข้าประตูโรงเรียนไปต้องปลอบแล้วปลอบอีก ทำเอาไอ้คิงที่ฝึกงานวันแรก ไม่เป็นอันทำอะไรเป็นห่วงจนต้องโทรและไลน์หาเป็นระยะๆ แต่พอวันที่สอง น้องวิ่งเข้าโรงเรียนไม่จุ๊บลาผมสักจุ๊บ โธ่ๆ ที่รัก น่ารักจนคนรอบข้างหลงกันเป็นแถวเลยสิท่า กระซิกๆ จากวันที่น้องจบ ม.3 ออกมา ผมก็ได้ข่าวไอ้เมโล่เด็กหัวทองเป็นระยะๆจากน้องครีมที่วีดีโอคอล์คุยกันบ่อยๆ เห็นว่าไปเรียนอยู่อังกฤษ แหม ไอ้เด็กผู้ดีอังกฤษเอ้ยยยยยยย

ครอบครัวผมก็เป็นไปตามอัตภาพ พ่อก็ยังคงทำงานหนักทุกวันถึงแม้จะเป็นถึงประธานบริษัทที่ควรจะอยู่นิ่งๆแล้วก็เถอะ แต่เสาร์อาทิตย์มักจะอยู่ให้น้องครีมเอาอกเอาใจ เป็นตาลุงจอมขี้เกลียด เดี๋ยวนี้ม่ธรรมดานะฮะ ตาลุงเองก็ชอบตามใจน้องเหมือนกันเอ็นดูแสดงออกมากขึ้นกับทั้งน้องครีมและเจ้าเพชร แม่สวยเองก็ทำขนมขายเป็นจริงเป็นจังกลายเป็นร้ายขนมออนไลน์ชื่อดังไปซะแล้วอีกไม่นานเห็นว่าจะหาทำเลเปิดร้านเป็นจริงเป็นจังส่วนเจ้าเพชรเองก็แจ่มใสขึ้นมาก เห็นว่าแม่พาไปสมัครเรียนภาคปกติแล้วรอสอบเทียบเข้ามหาลัยที่มหาลัยเก่าของผม ไอ้เจ้ามิ่งเองก็มือถึงตลอด กลับไปเสาร์อาทิตย์ทีไรเจอมันอยู่บ้างละมือกระตุกตลอด อยากจะโบกเสียให้หายหางกระดิก เข้าหาทางแม่กูตล๊อดดดดดดดดดด

“พี่คิงฮะ”

เด็กตัวน้อยเดินเข้ามานั่งจุมปุ๊กลงข้างๆผมที่นั่งดูหนังอยู่บนโซฟาห้องรับแขกที่คอนโดของเราสองคน น้องครีมตัวสูงขึ้นอีกแล้ว แต่ตัวยังคงบางและแก้มแดงน่ารัก ที่สำคัญตอนนี้น้องครีมผมยาวเหมือนตอนที่เราเจอกันครั้งอรกแล้วด้วยซึ่งผมปลื้มปิติมาก ผมสั้นก็น่ารัก ผมยาวยิ่งน่ารักกว่า กรี๊ดๆ ตั๊ลล๊ากที่ส๊วดดดดดดด

“ว่ายังไงเจ้าหนูน่ารักของพี่คิง” ว่าแล้วก็รวบเจ้าตัวน้อยเข้ามานั่งบนตัก หอมแก้มไปอีกฟอดใหญ่ จนน้องหัวเราะคิกเพราะหนวดของผมทำน้องจั๊กจี้ กลิ่นเค้กหอมๆติดตัวน้องเพราะน้องเพิ่งกลับมาจากร้านของไอ้วิวและน้องฝัน กลับมายังไม่ทันทำอะไรก็อ้อนแบบนี้เดี๋ยวก็ได้เสียตัวกันพอดี ฮ่าๆๆๆ

“พรุ่งนี้น้องครีมขอไปเที่ยวกับฟ้าน๊า เดี๋ยวน้องครีมกลับเอง”

“ที่ไหนครับ ไปยังไง พรุ่งนี้น้องครีมมีเรียนนี้หน่า กลับดึกๆอันตรายนะครับ” ผมขมวดคิ้ว ทำเอาน้องยู้หน้า และก้มลงมาเอาหัวน้อยๆซุกที่ไหล่ผมถูไปถูมาอย่างอ้อนๆ ฮั๊นแน่ มาไม้นี้อีกแล้วเจ้าเด็กน้อยคนนี้ หึหึ

“ฟ้าได้บัตรดูหนังฟรีมา เลยชวนไปดูด้วยกัน ไปกับพิวกับเบญแล้วก็แฟนเบญอีกคนนึงด้วย ห้างใกล้ๆ มหาลัยเลยพอดูเสร็จน้องครีมจะรีบกลับเลย จะบอกลุกแท็กซี่ให้ซิ่งด้วย นะครับนะ ให้น้องครีมไปนะ” ผมบอกหรือยังว่าเด็กน้อยของผมสกิลการอ้อนพุ่งแค่ไหน เฮ้อ … น้องเองก็โตแล้วนะ ผมก็น่าจะผ่อนให้น้องบ้างได้แล้ว เด็กคนนี้เองก็ต้องการการเรียนรู้ที่รอบด้านไม่ใช่แค่ซุกตัวอยู่ในอ้อมกอดของผมตลอดไป

“ก็ได้ แต่พอเลิกแล้วโทรหาพี่ เดียวจะไปรับ โอเคนะครับ”

“งื้ออออออออ น้องครีมกลับเองก็ได้นะ กลัวพี่คิงเหนื่อย” น้องยังคงอ้อมผมอย่างต่อเนื่องด้วยความหมั่นไส้เลยก้มไปจุ๊บปากน้อยๆแสนบอบบางนั้นหนึ่งที หึหึ หอมกลิ่นเค้กซะจริงๆเลยเจ้าหญิงน้อยๆของผม ถึงน้องจะเป็นผู้ชายก็เถอะ หึหึ

“ไม่เหนื่อยครับ แค่น้องคิงปลอดภัยพี่ก็ไม่เหนื่อยแล้ว”

น้องยิ้มและเอาอกเอาใจผมอยู่ซักพัก ก็วิ่งดุ๊กดิ๊กๆไปอาบน้ำและหลับไปในอ้อมกอดของผมเหมือนทุกวัน หึหึ เดี๋ยวนี้ผมกับน้องนอนด้วยกันตลอด ห้องด้านล่างแทบจะไม่ได้ใช้แล้ว ดีเหมือนกันเพราะผมคงนอนไม่กลับถ้าไม่ได้กอดเจ้ากระต่ายน่ารักตัวนี้ หึหึ ต่อให้ต้องเสียอะไร ผมก็ไม่มีทางปล่อยเด็กคนนี้ไปให้ไกลจากสายตาแน่นอน ก็เค้ารักของเค้านี้ตะเอง จ๊วบๆ อิอิ

.
.
.

   “ครีมเลิกเรียนแล้วเดี๋ยวไปกันเลยนะ”

   “อื้อ ไปเลยจ๊ะ” น้องครีมพยักหน้าให้กับเพื่อนแก๊งใหม่ที่เพิ่งคบกันได้ปีกว่าๆ ‘ฟ้า’ เด็กสาวที่เริ่มจะแตกเนื้อสาวใหม่ๆ ผิวกายสีน้ำผึ้งคล้ำกว่าน้องครีมแต่เนียนเหมือนๆกัน ทรวดทรงอกเอวที่เริ่มชัดใต้ชุดนักเรียนเอกชนนั้นดูเป็นผู้ใหญ่มากกว่าทุกคน ใบหน้าคมและตาคมๆทำให้ดูเหวี่ยงๆคนเป็นคนที่น้องครีมฝากชีวิตเอาไว้ได้ อย่าดี

   “กรี๊ดดดดดดด น่าร๊ากกกกกกกก” น้องครีมถูกรวบเจ้าไปกอดอย่างไม่ทันตั้งตัวจนไอติมมือน้อยๆที่ถืออยู่หล่นลงไปกับพื้น น้องครีมเบะปากจะร้องไห้แต่ก็ร้องไม่ออกมาเวียนหัวและไม่ชินสักทีกับเหตุการณ์แบบนี้

   “ไอ้พิว ครีมมันเวียนหัวและนั้น” เพื่อนสาวอีกคนของน้องปรามเพื่อนตัวเองที่กำลังกอดน้องครีมเหวี่ยงไปเหวี่ยงมาเหมือนกอดตุ๊กตากระต่ายสีชมพู

‘พิว’ ย่นหน้าหวานๆ กัน ก่อนจะสะบัดบ๊อบผมปะบ่าของตัวเองไม่สนใจร่างอวบๆนั้นยังคงรักแรงของครีมไม่สนใจใคร ‘เบญ’ กุลสตีท่าทางเรียบร้อย แต่ใครจะรู้ว่าเบญเด็กสาวหน้าตาน่ารัก ไว้หางเปียยาวจรดเอว จะมีแฟนก่อนชาวแก๊ง เป็นพี่โจ้ ม.6 เดือนโรงเรียน เห็นว่าพ่อแม่รับรู้แล้ว คบกันอยู่ในขอบเขต ที่สำคัญพี่เจ้ก็รักเบญมาก จนน้องครีมอิจฉาหน่อยๆ แอบกลับไปอ้อนพี่คิงเป็นประจำ

   “ก็ครีมน่ารักนี้ คบกันมาปีกว่าๆ ยังไม่ชินสักทีที่ครีมเป็นผู้ชาย น่าร๊ากกกกกกกก” น้องครีมหัวเราะเมื่อเพื่อนสาวหอมแก้มน้องหยอกๆ มือน้อยๆผลักพิวออก โวยวายเสียงเล็กเสียงน้อยตามภาษากระต่ายแต่ไม่อาจสู้แรงสาวอวบอย่างพิวได้ ทั้งสองคนหยอกล้อเหมือนทุกๆวัน จนฟ้าและเบญที่นั่งมองพลางแก้มแดงกับความน่ารักไปด้วย บรรยากาศมุ้งมิ้งโลกสวยน่ารักฟุ้งไปทั่วทั้งโรงอาหารจนคนอื่นๆต้องหันมามองความน่ารักของน้องครีม

   น้องครีมเอง เสน่ห์แรงใช่เล่น มีหนุ่มๆเวียนมาหาขายขนมจีบขอเบอร์ขอไลน์แต่ก็ถูกสามสาวสกัดตายกันไปเป็นแถวๆ มีบ้างที่หลุดลอดไปเพราะน้องครีมอย่ากเป็นมิตรกับทุกคนและคิดว่าคนพวกนี้เข้าหาน้องด้วยความบริสุทธิ์ใจก็ถึงมือพี่คิงที่ต้องจัดการ และสามสาวก็ตื่นเต้นและฟินทุกครั้งที่น้องครีมเอามาเล่าให้ฟังด้วยความไร้เดียงสา

   แน่นอนมีคนรักก็ต้องมีคนเกลียด น้องครีมเองก็ถูกจับตามองจากรุ่นพี่ ม. 6 กลุ่มเกเรที่คอยแกล้งน้องอยู่ตลอดเวลาที่มีโอกาส น้องครีมเคยโดนเอาน้ำสาดจนตัวเปียกตอน เข้ามาใหม่ๆ แต่น้องกลับหัวเราะและพูดว่า เย็นจังเลย ไม่คิดว่าแค่คำพูดนั้นจะทำให้กลุ่มเด็กสาวเกเรของขึ้น จนทำร้ายน้อง มีเรื่องมีราวกันจนแก้มปูด ดีที่ฟ้ามาเห็นก่อนจะจัดการด้วยหมัดของลูกสาวค่ายมวยจนพวกนั้นพากันอ่วม เรื่องถึงห้องปกครอง น้องครีม ร้องไห้ทันทีที่เจอพี่คิงเดินเข้ามา ในห้องปกครอง พลอยทำให้พี่คิงของน้องใจอ่อนไปด้วย ไปเอาเรื่องรุ่นพี่เกเรที่หน้าเขียวกันไปเป็นแถว แต่น้องครีมกับทุกคนก็ถูกทำบัณฑ์บนไปตามระเบียน

จากนั้นมา น้องก็พยายามไม่เข้าใกล้ใครก็ตามที่ดูไม่เป็นมิตรกับน้องเพราะไม่อยากให้พี่คิงผิดหวังอีก รู้ว่าตอนนี้พี่คิงเหนื่อยมากกับการที่ต้องทำงานทุกๆวัน ถ้าน้องไปสร้างปัญหาให้อีก สักวันพี่คิงจะต้องเบื่อและทิ้งน้องครีมไป ซึ่งน้องครีมไม่อยากให้เป็นแบบนั้นเพราะน้องรักฮีโร่ของน้องมากที่สุด

“มึงไปซื้อไอติมมาให้น้องมันใหม่เลยอีพิว” ฟ้ากระชากพิวออกเมื่อเห็นน้องครีมเหนื่อยจะต่อกรกับแม่สาวแรงเยอะคนนี้แล้ว

“ไม่เป็นไรๆ ครีมไม่กินแล้ว เราไปเรียนกันเถอะถึงเวลาละนะ” น้องครีมหัวเราะน้อยๆก่อนจะจูงมือพิวและฟ้าเดินขึ้นไปบนตึกเรียน โดยมีเบญเดินตามมาอย่างเงียบๆ

.
.
.

{ C }

   ตกเย็นฟ้าพาผมขึ้นรถเม ที่แว้นสุดพลัง จนผมมึนหัว แต่ก็สนุกดีๆนะ ไม่บ่อยนักที่ผมได้ขึ้นรถเมแบบนี้เพราะพี่คิงไปรับไปส่งผมตลอด ถ้าไม่ว่างก็ให้ลุงชาติมารับ วันนี้พี่คิงใจดี ปล่อยน้องให้มาเที่ยวกับเพื่อน ฮิฮิ ถ้าพี่คิงใจดีแบบนี้ทุกวันคงดีเนอะ ว่าไหม ? ตลอดทางพิงหยอกล้อผมตลอดจนผมเขินก้มหน้าหนีคนบนรถก็มองกันเป็นแถวจนฟ้าต้องปรามพิวถึงจะหยุด

   “ครีมแกลาที่ร้านกับพี่คิงแล้วใช่ไหม” พอเดินเขาห้างไปได้ ฟ้าที่เดินอยู่ข้างๆผมก็หันมาถาม ส่วนพิวและเบญก็เดินตามมาด้านหลังโดยมีพี่โจ้เดินอยู่ด้วย

   “จ้า” ผมพยักหน้าและเก็บโทรศัพท์ลงหลังจากที่ไลน์รายงานพี่คิงเรียบร้อย ส่วนที่ร้านผมบอกไว้ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ฮิฮิ เพราะพี่วิวใจดีเลยไม่ดุน้อง

   “เออดีละ เฮ้ย เดี๋ยวไปกินขนมกันก่อนนะกว่าหนังจะเข้าอีกตั้งชั่วโมง” น้องหัวเราะนิดๆกับฟ้าที่ทำตัวห้าวกว่าผู้ชายคนอื่นซะอีก แต่ฟ้านิสัยดีมากเลยนะคอยปกป้องผมตลอด ผมเองก็อยากแข็งแกร่งแบบฟ้าบ้างจัง เดี๋ยวลองตะล่อมขอพี่คิงไปซ้อมมวยที่บ้านฟ้าบ้างดีกว่าเผื่อจะมีซิกแพคเหมือนพี่บ้าง คิกๆ

   พิวแนะนำร้านขนมแสนน่ารักให้ พวกเลยตกลงจะไปกัน ภายในร้านเป็นร้านแนวญี่ปุ่นมีโต๊ะญี่ปุ่นเล็กๆตั้งเรียงอยู่เป็นแนวและมีเบาะสีเขียววางให้เรานั่ง ผมนั่งด้านในริมสุดและฟ้าคว้าเอาหมีมาวางบนตักน้องก่อนจะนั่งลงข้างๆ นุ่มจังเลย พอไอติมมาเสริฟผมก็นั่งกินไปมองคู่เบญกับพี่โจ้ที่น่ารักมุ้งมิ้งอยู่ตรงหน้าและก็เขิน คิดถึงพี่คิงขึ้นมาเลย ไม่เป็นไรเดี๋ยวกลับไปค่อยอ้อน ฮิฮิ ป่านนี้คงกำลังทำงานอยู่สินะ พี่คิงเข้าทำงานในฝ่ายบริหารที่บริษัทคุณพ่อ พี่คิงกลับมาบ่นตลอดว่าคุณพ่อชอบแกล้งให้งานเยอะ แต่ผมก็ขำนะเพราะพี่คิงเหมือนเด็กน้อยเลย

   พอถึงเวลาเราก็เจ้าโรงหนังกัน เรื่องที่พวกผมเลือกดูเป็นหนังประเภทตลก ตลกจนผมหัวเราะน้ำตาไหลเลย แต่ที่น่าหัวเราะกว่าก็เสียงหัวเราะของฟ้ากับพิวนี้แหละ หัวเราะลั่นโรงเลย อยากให้พี่คิงมาด้วยจังน้องจะได้ซบไหล่พี่คิงและหัวเราะให้พี่คิงเอ็นดูเล่น เฮ้อ … พี่คิงเหนื่อยไหมนะวันนี้ เดี๋ยวกลับไปน้องครีมจะนวดให้ดีกว่า ถึงผมจะโตขึ้น แต่ผมก็ยังเป็นน้องครีมคนเดิมของพี่คิงนั้นแหละ คิกๆ

   “แล้วก็นะพี่คิง พี่คิงรู้ไหม ตอนนั้นน้องครีมขำมากเลย คิกๆ แต่เสียงพิวน่าขำกว่า” ผมเอาหัวไปซบกับไหล่พี่คิงที่ขับรถกลับคอนโดหลังจากที่มารอรับผมกลับบ้านหน้าโรงหนัง วันนี้พี่คิงหล่อมากด้วย ใส่ชุดสูทสีดำเนคไทแดงเหมือนพวกยากูซ่าในหนังเลย แต่พอขึ้นรถได้ พี่คิงแทบจะเป็นชีเปลือย ถอดเสื้ออกหมดเหลือแค่เสื้อกล้ามกับกางเกงยีนต์ แง่มๆ นี้แหนะ กัดกล้ามเลย ขำน้องดีนัก

   “โอ้ย กัดเอาอะไรครับ ฮึ” พี่คิงหันมาหอมแก้มผมฟอดใหญ่ ก่อนที่จะหันไปขับรถต่อ ดูสิ ยังหัวเราะผมอยู่นั้นแหละ พี่คิงนิสัยไม่ดีเลย หึ

   “หัวเราะอะไรอ่า” ผมเริ่มงอแง หน้างอ ออกมานั่งกอดอก ย่นหน้ามองพี่คิงอย่างเอาเรื่อง โกรธแล้วนะ โกรธแล้ววววว

   “โอ๋ๆ ขู่ฟ่อๆเลย กลัวจัง หึหึ” แหนะ ยังจะทำแบบนี้อีก พี่คิงนะพี่คิง กลับไปกะจะผัดข้าวให้กินสักหน่อย ไปได้สูตรใหม่มา ไม่ทำให้แล้ว นิสัยไม่ดีเลยยยยยยยย

   “งื้อออออ ทำไรอะ ฮ่าๆๆๆๆๆ” ผมหัวเราะเมื่ออยู่ๆพี่คิงก็หันมาทำหน้าหมูใส่ผม

ก่อนที่พี่คิงจะจอดรถในที่จอดรถของคอนโดพอดี พี่คิงจูงมือผมขึ้นคอนโด ตลอดทางเอาแต่แหล้งหงอกผมอยู่นั้นแหละ จะรำคาญก็ไม่ได้ พอผมทำท่าหงุดหงิดก็ยิ่งแกล้งใหญ่ เหมือนยิ่งหงุดหงิด ยิ่งชอบ หึ พี่คิงนี้นะ น่าตีจริงๆ อย่าให้น้องโมโหนะ จะไม่รักเลย … หยอกเล่นหรอก ผมไม่รักพี่คิงได้ยังไง ถ้าผมไม่รักผมคงต้องตายแน่ๆ ลืมไปแล้วด้วย ว่าเมื่อก่อนการใช้ชีวิตโดยไม่มีความอบอุ่นแบบนี้มันเป็นยังไง ถ้าผมต้องกลับไปเป็นแบบเดิมนั้นอีก ผมคงต้องบ้าแน่ๆ ต้องร้องไห้แน่ๆ …

“ตัวเล็ก เป็นอะไร อยู่ๆก็ซึมไป” พี่คิงก้มมามองผมอย่างเป็นห่วงเมื่อเห็นผมเงียบไป

“อุ้มหน่อยจิ”พี่คิงหัวเราะก่อนที่จะอุ้มผมขึ้นไปอุ้มไว้เหมือนเด็กๆ … อบอุ่นจังเลย

พี่คิงไม่อายที่จะอุ้มเด็กตัวใหญ่อย่างผมเข้าซุปเปอร์ด้านล่าง ซื้อเบียร์กับกับแกล้มและขนมอีกสองสามอย่างให้ผมด้วย พรุ่งนี้เป็นวันหยุด เห็นว่าพี่คิงโหลดหนังที่ผมชอบมาอยากให้ดูด้วยกัน พอสายๆถึงจะไปบ้านใหญ่ น้องครีมคิดถึงเจ้าเบิดร์เดย์มันตัวใหญ่มากเลย เหมือนพันธุ์เซ้นเบอร์นาดเลย แต่เจ้าเบิดร์เดย์ดันหูตั้ง หน้าตามันเลยประหลาดๆ ไม่เหมือนใครดี นี้ก็หลุดไปทำดิ๊กกี้ หมาพันธุ์ลาบาดอร์ข้างบ้านท้อง เห็นว่าใกล้คลอดแล้ว อยากเห็นจังเลยว่าลูกหมาที่ออกมาหน้าตาจะเป็นยังไง คิกๆ คงพึลึกน่าดู

   ไม่ใช่แค่เบิร์ดเดย์น่า น้องครีมยังคิดถึงพี่เพชร คุณพ่อคุณแม่แล้วก็ป้าลินด้วย กลับไปจะอ้อนให้เข็ดเลย ตอนเช้าพรุ่งนี้ก็จะไปทำบุญให้แม่เข็มด้วย คิดถึงจังเลยอยากให้แม่รู้ว่าน้องครีมไม่โกรธทุกๆสิ่งกับทุกคนที่เคยทำกับน้องครีมไว้ อยากให้รู้ว่าตอนนี้น้องครีมอยู่ได้แล้ว กับคนที่น้องครีมรักและในที่พักพิงที่เรียกว่าบ้านอันอบอุ่นสุดหัวใจ …

   “หิวจัง” เสียงกระซิบของพี่คิงดังขึ้นข้างหู

ในขณะที่ผมนั่งซุกตัวอยู่ในอ้อมกอดของพี่คิงตาดูหนังบนจอยักษ์ ไปด้วย ผมเงยหน้าเอียงคอมองหน้าด้านข้างของพี่คิงและหัวเราะคิกคักออกมาเมื่อพี่คิงทำเสียง คลืดๆในลำคอเหมือนน้องหมูเวลาร้อง ก่อนจะหันมาทำจมูกหมูใส่ผมไม่พอจะแกล้งด้วยการฟัดลงที่แก้มผมอีกตั้งหาก แง่มๆ รู้แล้วน่า อยากกินข้าวผัดของน้องใช่ไหมละ

น้องครีมลุกขึ้นไปผัดข้าวโชงเชงใส่กระทะไม่ลืมที่จะเอาเชือกมากั้นหน้าประตูด้วยเผื่อคนตัวใหญ่เข้ามารังแกผมถึงในครัวอีก พี่คิงเคยลอบเข้ามาด้วยเจอผมงอนไปวันนึงเต็มๆ จากนั้นพี่คิงก็ไม่กล้าลอบเข้ามาอีกเลย ผมชอบตกใจกลัวจะทำเขาบาดเจ็บ ในนี้มีทั้งของมีคม ทั้งของร้อน เดี๋ยวพี่คิงจะเป็นอันตราย ถ้าเป็นอย่างงั้นผมต้องรู้สึกผิดมากแน่ๆ

พอเสร็จผมก็ยกจานข้าวกลิ่นหอมฉุยเดินเชิ๊บๆไปหาพี่คิงก่อนจะนั่งจุ่มปุ๊ก ป้อนพี่คิงไปป้อนตัวเองไปด้วย ผมต้องอ้วนตายแน่ๆขื่นเป็นแบบนี้ ไม่เป็นไร แข่งกันอ้วนกับคนตัวใหญ่คนนี้แล้วกัน คิกๆ

“น้องครีม”

“งือ” ผมขานรับวางจานข้าวลงที่โต๊ะข้างหน้าตาก็มองหนังตรงหน้าไม่วางตา

“พรุ่งนี้พี่จะพาไปเที่ยวนะ”

“เที่ยวไหนครับ”ผมหันไปถามพี่คิงทันที อยากเที่ยวน้องครีมอยากไปเที่ยวกับพี่คิงสองคน คิกๆ พาน้องไปหน่อยน๊า

“หึหึ ไม่บอกรอลุ้นแล้วกัน” ผมหน้างอ แต่แปปเดียวก็ต้องหันกลับไปสนใจหนังตรงหน้าต่อ เชอะ รอดูเอาเองก็ได้ ไม่ว่าพี่คิงจะพาไปไหน ผมไปหมดแหละ แต่อย่าพาน้องไปทิ้งไว้ที่ไหนก็พอ ถ้าทิ้งกันขึ้นมาจะไม่รักเลยคอยดูสิ ฮึ !

.
.
.

{ K }

   “น้องครีมเสร็จยัง”

   “แปปนึงน๊า” เด็กน้อยของผมตะโกนออกมาจากในห้องของตัวเอง

โดยมีผมยืนหล่อรออยู่หน้าห้องนั้นแหละ วันนี้เป็นวันพิเศษผมเลยแต่งหล่อหน่อย ใส่สูทผูกไทเรียบร้อย ตื่นเช้ากว่าน้องหน่อยจัดเครื่องแต่งกายให้เรียบร้อยและดูเหมือนน้องจะไม่หือไม่อือ เพราะกำลังโมโหผมที่ไปปลุกเอาซะแต่เช้า หึหึ เจ้ากระต่ายน้อยขี้เซา ผมมีความสุขทุกครั้งที่ได้แกล้งเจ้าเด็กคนนี้ให้หน้างอได้ ก็อยากน่ารักทำไมละ

   เกือบ 2 ปีที่ผ่านมา เราสองคนตัวติดกันแทบจะเป็นคนๆเดียวกัน น้องน่ารัก ไม่มีวันไหนที่ทำให้ผมเบื่อได้เลย ผมมีความสุขที่ได้ดูแลน้อง ได้เฝ้าดูการเติบโตไปทีละเล็กละน้อย ตั้งแต่วันแรกจนวันนี้ น้องนำพาสิ่งใหม่ๆ มาให้ผม ทำให้ผมรู้ซึ้งของคุณค่าของชีวิต ทำให้ผมได้มีหัวใจที่เป็นมนุษย์มากขึ้น เสียสละทุกสิ่งอย่างเพื่อดูแลกระต่ายน้อยน่ารักคนนี้ และผมก็ยินยอมที่จะรักและโอบกอดความอบอุ่นไว้ตลอดกาล ฮิ้วววว … น้ำเน่าไปอี๊กกกกกกกกกกก

   “เสร็จละครับ”

เด็กน้อยเดินออกมาจากห้องในชุดเอี้ยมยีนส์สีดำกับเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาด ผมยาวสลวยถูกมัดปมขึ้นไปเป็นจุกซาลาเปาน่ารักแก้มแดงสะอาดนั้นทำให้ผมแทบอยากจะลงไปฟัดเสียให้ขาดใจตรงนี้ เด็กเอ่ยเด็กน้อย รู้ตัวไหมว่าทำให้ไอ้ราชาคนนี้สั่นไหวแค่ไหนอยากจะตะครุบเอามาไว้ในกรงเล็บและฟัดเสียให้แก้มช้ำ ฮึ้ยๆๆๆ หมั่นเขี้ยวนัก!

   ผมจูงมือเด็กน้อยลงมาด้านล่างคอนโดนั่งกินโจ๊กเจ้าอร่อยที่น้องครีมชอบเสร็จก็พาขับรถออกมา ดูเหมือนจะเช้าไปหน่อยกระต่ายตัวน้อยของผมเลยนอนสลบกอดตุ๊กตาหมีที่ผมซื้อเป็นของขวัญวันเกิดให้น่ารักน่าชัง จนอดใจไม่ไหวต้องเอาโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปไปแชะใหญ่ๆ โดยที่เจ้าเด็กน้อยหลับไปไม่รู้เรื่องรู้ราว หึหึ โดยแน่ เดี๋ยวจะเอาลงอินตราแกรมและคำพูดตลกๆดีกว่า รับรองพวกไอ้บิวมีลั่นหัวเราะแน่ หึหึ พักนี้เมียมันก็งี่เง่าใช่เล่น อิจฉากูกันใหญ่ ฮ่าๆๆๆๆ

   ผมขับรถต่อไป ขาออกนอกเมืองวันเสาร์รถค่อนข้างติด จนเวลาล่วงเลยมาเกือบเที่ยง ผมเลยปลุกเด็กน้อย หาที่กินข้าวเติมพลังกันเสียหน่อย น้องครีมมีพลังขึ้นมาบนรถได้ก็พูดแจ๋วๆ ไม่หยุด เปิดเพลงไหนก็ร้องได้ตลอด ผมเลยแกล้งเปลี่ยนเพลงที่น้องร้องได้เปลี่ยนไปเป็นเพลงที่น้องร้องไม่ได้ เท่านั้นแหละได้ดูกระต่ายเต้นเลย ฮ่าๆๆๆๆ น่ารักจริงๆ

   ผมพาน้องขับรถมาจนถึงจังหวัดที่ห่างจากกรุงเทพค่อนข้างมาก ก่อนจะจอดรถที่ลานจอดรถของวัดแห่งหนึ่งซึ่งเป็นวัดที่ค่อนข้างใหญ่มีต้นไม้และ ศาสนสถานที่ค่อนข้างสวยสง่า ดูอังการงานสร้างมากน้องครีมค่อนข้างงงที่คนอย่างผมพาน้องมาเข้าวัด เพราะปกติผมนี้พาน้องเลี่ยงวัดตลอด หึหึ แค่จะพามาหาใครบางคน ที่คิดว่าต้องพามาหาให้ได้สักครั้ง เท่านั้นเอง

   “พี่คิงที่นี้ที่ไหนเหรอฮะ” ผมยิ้มก่อนจะย่อตัวลงไปขยับหมวดสีดำบนหัวน้องให้เข้าที่ พาเดินจูงมือเข้ามาในวัด โดยมีกระต่ายน้อยเดินตามต้อยๆไม่รู้เรื่องรู้ราว

   ผมพาน้องเดินเข้ามาในโบสถ์ที่อยู่กลางวัด ก่อนจะหันไปบอกให้น้องถอดรองเท้าซะให้เรียบร้อย น้องทำตามอย่างว่าง่ายแก้มใสนั้นยังคงส่อแววสงสัยไม่เลิก ประตูโบสถ์ลวดลายวิจิตร ถูกมือของผมดันเข้าไปด้านใน บรรยากาศแห่งความสงบและสุขใจสาดส่องออกมาจากด้านใน น้องบีบมือผมแน่นขึ้นหันไปเจอประกายตาไร้เดียงสานั้นทำให้ผมสุขใจได้ไม่แพ้กัน

   “มาแล้วหรือโยม”

   “ครับหลวงพ่อ” เสียงเย็นนั้นทำให้ผมขานรับในทันที ก่อนจะหันมามองเบื้องหน้าที่ปูด้วยพรมแดงไปทั่วทั้งพื้นโบสถ์ ตรงหน้าเป็นพระพุธรรูปประดิษฐ์ สถานอยู่อย่างสง่างาม ทั่วทั้ง อณาบริเวณ ถูกแกะสลักอย่างสวยงามด้านบนเป็นรูปที่วาดจาดสีน้ำมันเหมือนเราสองคนเข้ามาในโลกอีกใบที่ผมไม่รู้จัก … ก็ไอ้คิงมันคนบาปหนานี้หว่า หึหึ

   “ไปครับ” ผมจูงมือเด็กน้อยให้เดินเข้าไป ก่อนที่จะพากันคุกเข่าคลานเข้าไปใกล้พระภิกษุที่นั่งขัดสมาธิบนอาสน์สงฆ์ตรงหน้าพระพุธรรูปองค์ใหญ่ หันหลังให้เราทั้งคู่ ความสงบนั้นทำให้เราทั้งคู่ใจสงบเช่นเดียวกัน

   “นมัสการครับหลวงพ่อ ผมพาน้องมาแล้วครับ” ผมและน้องนั่งในชันเข่าห่างจากท่านไม่ห่างมากนัก ก่อนที่ผมจะเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบงัน

   “พะ พี่คิง” น้องครีมกระซิบผมอย่างระแหวง ไม่มีอะไรต้องระแหวงเลยครับเด็กน้อย ไม่มีเลย

   “ไม่มีอะไรครับเด็กน้อย”

   พระท่านค่อยๆหันมา ก่อนที่จะหันมาประจันหน้ากับเราทั้งสอง ท่านเป็นพระวัยกลางคน รูปร่างสูงโปร่งใบหน้าคมสันสมวัย ในเครื่องสงฆ์ทำให้ท่านดูน่านับถือและดูสง่าในแสงแห่งธรรม หลวงพ่อที่ผมเฝ้าตามหาเพื่ออุดช่องโปว่ในใจของสุดที่รักของผม

   “โยมดูสบายดีนะ” เมื่อท่านได้มองน้องครีมอย่างชัดแจ้ง ก็เอ่ยพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอบอุ่น น้องครีมเม้มปาก ก่อนที่ตากลมนั้นจะเริ่มมีน้ำตาหน่วงๆจนผมต้องกระชับมือบางมากขึ้น ให้รู้ว่าผมยังอยู่ตรงนี้ อยู่ข้างๆกัน

   “ท่านเองก็ดูสบายดีนะครับ” ผมพูดอย่างยิ้ม ท่านหัวเราะน้อยๆ สำรวมกายสำรวมใจ ก่อนจะหันมามอง

   “ก็ตามสภาพแหละโยมคิง ว่าแต่โยมเด็กน้อยนี้ชื่ออะไร”

   “คะ ครีมครับ” เสียงสั่นเทานั้นตอบขึ้นอย่างตะกุกตะกัก ผมชักอยากจะพาน้องกลับแล้ว

ขนาดเด็กคนนี้ไม่รู้อะไรยังเป็นแบบนี้เลย และถ้าหากได้รับรู้ความจริงที่หายไปนานหลายสิบปีนั้น เด็กคนนี้จะเป็นอย่างไร … แต่ผมก็ได้ตัดสินใจแล้ว ว่าจะให้น้องได้รับรู้เรื่องของตัวเอง … จะอยู่ข้างๆเด็กคนนี้ คอยโอบกอดและปลอบใจ ถึงแม้น้องจะต้องร้องไห้แทบขาดใจ แต่ถ้าหากน้องไม่เคยได้รับรู้เรื่องของตัวเอง … น้องคงจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิต

   “ครีมครับ นี้หลวงพ่อเมฆ … ท่านเป็นพ่อแท้ๆของเรานะ” ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบเมื่อสิ้นเสียงของผม น้องครีมตาค้าง หันมองผมที มองหลวงพ่อที น้ำตาหยดลงแก้มใสจนน่าสงสาร ปากคอสั่นแก้มแดงเหมือนกระต่ายที่หวาดกลัว โธ่ … เด็กน้อยของพี่

   “พะ …พ่อของน้อง … ฮึก ไม่เอาน้องไม่เอา!!!”

   “น้องครีม!!!!!”

ผมร้องเรียกน้องครีมสุดเสียงเมื่อเขาสะบัดมือผมออกลุกขึ้นและวิ่งออกไป ผมเองนั้นก็ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้นวิ่งตามออกไปเช่นกัน … โธ่เว้ย นี้กูคิดผิดหรือคิดถูกวะเนี้ย!!!!!!!!

.
.
.

   “น้องครีม”

ผมเรียกเด็กน้อยเสียงเบาเมื่อมองเห็นน้องครีมนั่งหันหลังให้ผมอยู่กลางศาลาที่ตั้งยื่นออกไปกลางน้ำหลังจากที่ตามหาให้วุ่น เห็นตัวเล็กๆน่ารักๆแบบนี้บอกจะหนีก็หนีไวซะอย่างงั้น เฮ้อ … แผ่นหลังเล็กๆนั้นสะอื้อขึ้นอย่าแรงเป็นจังหวะผมไม่คิดหน้าคิดหลังเดินเข้าไปจับหลังเล็กๆนั้นก่อนที่ตัวกลมๆจะหันมาซุกในอกของผม บ่นพึมพำอะไรสักอย่างที่ผมจับใจความไม่ได้

“เด็กดี ใจเย็นๆครับใจเย็นๆนะ ไม่มีใครทิ้งหนูนะครับ ใจเย็นๆ ค่อยๆพูดนะ”

“ฮึก มะ ไม่เอา ฮึก พี่คิงจะทิ้งผมแล้ว พี่คิงไม่รักกันแล้ว ฮึก ไม่เอาแบบนี้ เขาทิ้งผมไป ฮึก แล้ว ละ แล้วตอนนี้พี่คิงก็จะทิ้งผมอีก ฮึก ไม่เอา ไม่เอา ฮืออออออออออออออออ ”

ใบหน้าเปื้อนน้ำตานั้นเงยมองผมอย่างน่าสงสาร ถ้าไม่เกรงใจว่านี้คือวัด ผมคงจับจูบไปแล้ว ใครใช้ให้คิดแบบนี้เนี้ย ที่ผมพามาหาพ่อแท้ๆของน้องแบบนี้ ผมแค่อยากให้น้องได้รับรู้ทุกอย่างที่น้องเคยเป็น ความจริงของเจ้าตัวที่ควรจะรู้ ว่าไม่ใช่ลูกกำพร้า ไม่ใช่เด็กที่ถูกทิ้งอย่างไร้ค่า ไม่ใช่อะไรก็ตามที่ตามหลอกหลอนจิตใจอัน บริสุทธิ์ดวงนี้

“น้องครีม น้องครีม ฟังพี่นะครับ” ผมผลักน้องออกเอาๆ ก้มลงไปใช้มือเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาไม่เลิก เหมือนเขื่อนแตก แก้มใสนั้นทำให้ผมสงสารแทบขาดใจไม่ต่างกัน

“พี่จะทิ้งผม ฮึก พี่ไม่รักผมแล้ว พี่อยากให้ผมหายไป ฮึก”

“ไม่ครับ ไม่จริง พี่รักน้องครีม ไม่มีทางทำแบบนั้น ที่พี่พามาเจอความจริงแบบนี้ เพราะพี่คิงรักน้องครีม นี้คือความจริงครับน้องครีม ความจริงที่น้องครีมควรรู้ เชื่อพี่นะว่าทุกอย่างมันจะดีขึ้นหลังจากนี้”

“มะ ไม่อยากรู้ ฮึก น้องไม่อยากรู้ น้องครีมอยากอยู่กับพี่คิง อยากอยู่แบบนี้ มันดีแล้ว ฮึก ดีจริงๆ”

“ครับตอนนี้มันดีจริงๆ แต่ คนเราทุกคนต้องก้าวผ่านอดีตเพื่อไปหาอนาคตที่มั่นคงและสดใส ถ้าหากยังมีอะไรที่ติดใจดวงน้อยๆอยู่อย่างนี้ หัวใจอันบริสุทธิ์ดวงนี้ก็จะด่างพร้อยไม่จบสิ้น น้องครีมเชื่อพี่คิงไหมครับ ว่าพี่ทำทุกอย่างเพื่อนเรา … เราทั้งคู่ที่จะจับมือกันไปตลอดนับจากที่เราได้ก้าวผ่านความทรงจำอันโหดร้ายนี้ไป”

“ฮึก … กะ ก็ได้ น้องครีมเชื่อพี่ … เชื่อพี่คิง เชื่อกว่าทุกคนด้วย ฮึก”

ผมหัวเราะก่อนจะก้มลงไปแอบหอมแก้มใสนั้นหนึ่งทีอย่างอดใจไม่ไหว ก่อนจะก้มตัวลงไปอุ้มเด็กน้อยขึ้นมาแนบกายให้ใบหน้าเล็กๆนั้นซุกกับไหล่ผมร้องไห้ได้ตามใจชอบ หันหลังเตรียมจะเดินกลับ แต่แล้วก็ต้องชะงักเมื่อมองเห็นหลวงพ่อเมฆยืนสงบกายและจิตอยู่ตรงหน้า … นับจากนี้ไปนะน้องครีมของพี่ … นับจากนี้ไป เราจะไม่ปล่อยมือกัน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม …

===================

น้องครีมอัพแล้วจ้า ขอโทษที่ให้รอนานนะ

ตอนหน้าทุกอย่างอดีตของน้องครีมจะถูกเปิดเผยละ

เรื่องก็ใกล้จะจบเต็มทน เอาใจช่วยกระต่ายน้อยกันเถอะ

มีคำผิดเดี๋ยวมาแก้เด้อ คนเขียนมาต่อช้าหน่อยนะคะ เพราะเข้าฤดูกาลการฝึหงานแล้ว

กลับมาก็เหนื่อยสลบเลยจ้า

เจอกันตอนหน้าฮับ ฝากเพจด้วยเด้อ

ห้องเก็บนิยาย pa_pa (https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2-pa_pa/596706590458802)

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 56 หัวใจดวงน้อย}7/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 07-06-2015 23:52:57

ขอบคุณจ้าา

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 56 หัวใจดวงน้อย}7/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 08-06-2015 01:23:08

อีพี่คิงห้ามเอาน้องมาปล่อยวัดนะ งืัอออ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 56 หัวใจดวงน้อย}7/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: kawisara ที่ 08-06-2015 08:50:16

โถ๋ เด็กเอ๋ยเด็ก

น้องครีมกลัวโดนทิ้ง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 56 หัวใจดวงน้อย}7/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 08-06-2015 12:59:43

โถ่วๆๆๆๆ ใจเย็นน้องครีม
พี่คิงจะทิ้งน้องครีมได้ยัง หลงน้องขนาดนี้ 5555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 56 หัวใจดวงน้อย}7/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 08-06-2015 13:40:28

อยากห่อน้องครีมเอากลับมาเล่นบ้านบ้าง :hao3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 56 หัวใจดวงน้อย}7/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: New_Tai ที่ 08-06-2015 13:41:55

:pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 56 หัวใจดวงน้อย}7/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: kitty08 ที่ 08-06-2015 16:37:01

อ่านเรื่องนี้ทีไรต้องอมยิ้มทุกครั้ง น้องครีมน่ารักจริง ๆ ใกล้จบแล้ว เสียดายจังเลยอ่ะ :mew2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 56 หัวใจดวงน้อย}7/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 08-06-2015 17:16:33

คงได้โดนอบรม ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 56 หัวใจดวงน้อย}7/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 09-06-2015 11:09:27

ไม่เป็นไรน้า น้องครีม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 56 หัวใจดวงน้อย}7/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 10-06-2015 10:08:55

น้องครีมเข้มแข็งนะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 56 หัวใจดวงน้อย}7/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: GuoJeng ที่ 11-06-2015 03:18:34

อ่านทันแล้ว น้องครีมสดใสน่ารักดี น้องครีมโชคดีกว่าเพชรมากนะ ยอมรับความจริงให้ได้เร็วๆแล้วจะสุขใจ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 56 หัวใจดวงน้อย}7/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 11-06-2015 11:06:24

อิพี่คิงตอนนี้ดูดีเลอเลิศมาก บอกเลย 55555555

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 56 หัวใจดวงน้อย}7/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 19-06-2015 13:23:11

:z2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 56 หัวใจดวงน้อย}7/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 21-06-2015 11:02:02

แอบมาส่อง :m22:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 56 หัวใจดวงน้อย}7/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: Shxtaop ที่ 26-06-2015 02:12:42

เพชรน่าสงสารกว่าน้องครีมอีกอ่าาาาาาา สู้ๆๆนะพี่มิ่งน่ารักกกกก มุ้งมิ้งกว่าพี่คิงอีกก
สู้ๆๆนะคะ รอรอรอนะคะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 56 หัวใจดวงน้อย}7/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: nuja ที่ 26-06-2015 06:58:51

คิดถึงน้องครีมแล้วกระต่ายน้อย. รีบมาไวไวนะค่ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 56 หัวใจดวงน้อย}7/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 26-06-2015 08:38:14

น้องครีมน่ารักตลอดเลย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 56 หัวใจดวงน้อย}7/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 27-06-2015 09:33:40

คิดถึง :L1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 56 หัวใจดวงน้อย}7/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 27-06-2015 18:00:23

สนุกมากจริงๆ
:mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 57 โศกนาฏกรรมความรัก}29/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 29-06-2015 21:09:46

{CH 57 โศกนาฏกรรมความรัก}

{ K }

   จมูกแดงๆ ของกระต่ายน้อง ฟุดฟิดๆไปมากับต้นคอผม ไม่ยอมหันไปมองพระพ่อเขยผมที่ยืนสงบนิ่งอยู่ตรงหน้าเราสองคน แก้มใสที่เหนียวเหนอะไปด้วยน้ำตาที่ไหลอาบแก้มไม่หยุดซุกไซอยู่ตรงไหล่ของผม จนแฉะไปหมด เสียงแขนเล็กกอดคอผมไม่ปล่อยส่วนไอ้คิงก็ทำหน้าที่เป็นแฟนที่ดี อุ้มเด็กน้อยเอาไว้ราวกับเด็กตัวน้อยที่ต้องการอ้อมกอดที่พักพิง มือหนาลูบหลังที่สันเทาอันอย่างเบามือที่สุดเท่าที่จะทำได้ จะร้องทำไมนักหนา ฮื่อ เด็กน้อยของพี่ พี่จะขาดใจตายซะก่อนแล้วนะ

   “ไม่ร้องนะครับ โอ๋ๆ ” ผมกระซิบข้างหูเด็กน้อยที่สะอื้อขึ้นเสียงดังเมื่อเห็นว่าผมโอ๋อยู่ หึหึ สรุปเสียใจจริงๆ หรือจะอ้อนกันแน่ เจ้ากระต่ายเด็ก หึหึ

   “มะ ไม่ทิ้งน้องไว้วัดจริงๆใช่ไหม” โอ้ยยยยยยยยย ดูพูดเข้า ใครจะทิ้งเอาไว้วัดลงไม่ใช่ลูกหมาลูกแมวสักหน่อย นี้ลูก
กระต่าย ใครจะไปทิ้งล๊งงงงงงงงงงงงงง

   “หึหึ ไม่ทิ้งครับ หันหน้าไปหาหลวงพ่อกราบท่านสักหน่อยนะเด็กดี”

   “แต่เค้าทิ้งน้อง”

   “เด็กน้อยฟังพี่นะครับ … เหตุผล บางครั้งมันอาจจะไม่สมเหตุสมผล แต่ทุกอย่างเราต้องรับรู้และก้าวผ่าน และไม่มีใครเกลียดน้อง เชื่อพี่นะครับ ทุกคนรักน้องครีม เพียงแต่โชคชะตาอาจเล่นตลกไปสักหน่อย ลืมตานะครับเด็กดี … เชื่อพี่คิงสักครั้งนะครับ”

   “ฮึก นะ น้องเชื่อใจพี่คิงตลอด แต่สัญญานะว่าอย่าทิ้งน้อง รักน้องเยอะๆด้วย ฮึก นะครับ” แก้มแดงๆนั้นก้มลงมาถูไถกับแก้มสากของผมอย่างออดอ้อนน่ารัก จนไอ้คิงจะละลายตายอยู่แทบเท้า จะให้หลงกันไปถึงไหนเนี้ย ฮืม เด็กน้อยของพี่

   “ฮะ แฮ่ม โยมลูก โยมคิง เกรงใจพระเกรงใจเจ้าบางเถอะ”

ผมหันไปกล่าวขอโทษหลวงพ่อตา ก่อนที่จะเห็นเจ้ากระต่ายเด็กหันไปมองท่านและรีบหันกลับมามองผมหน้าตาตื่นปากแดงๆนั้นขมุบขมิบจับใจความไม่ได้ ก่อนจะซุกลงไหล่ผมอีกรอบ แต่รอบนี้ไม่ร้องไห้แล้ว เพียงแต่หายใจฟุดฟิดเพราะมีน้ำมูขอยู่เต็มจมูก จนผมสงสารต้องพาน้องมาที่ห้องน้ำในวัด โดยนิมนต์หลวงพ่อตาท่านให้ไปรอที่กุฏิของท่านเสียก่อน

   “สั่งน้ำมูกก่อนเด็กดี เดี๋ยวน้ำมูกยืดนะ หึหึ”

ผมหัวเราะและคว้าเอาทิชชู่ในกระเป๋าตัวเองออกเดินไปยืนอยู่ข้างๆเด็กน้อยที่นั่งอยู่บนขอบรางน้ำที่ถ้าผมขึ้นไปนั่งอาจจะถล่มลงมาได้ แต่กระต่ายน้อยตัวเบาเลยนั่งหน้าหน้าแดงมองผมอยู่ได้ ขาน้อยๆที่อยู่เหนือพื้นขึ้นไปตีไปมาเบาๆ เหมือนอยากจะเล่นแต่ก็กำลังเสียอกเสียใจอยู่ โธ่ๆ อยากจะเล่นก็เล่นครับเด็กดี

   “เดี๋ยวน้องเช็ดเอง”

   “เดี๋ยวพี่ช่วยนะ”

   “งื้อ น้องครีมไม่ใช่เด็กนะ อีกอย่าง เดี๋ยวเลอะเทอะแถมหน้าอายอีกต่างหาก ฟืดดดด” นั้นไงจมูกยืดเลย หึหึ น่ารัก หน้าหยิกจริงๆ ผมไม่สนใจเสียงง๊องแง๊งเข้าไปจับหัวเล็กๆนั้นก้มลงมาที่ทิชชู่ที่ผมถือเอาไว้ในระดับเดียวกับน้องครีม

   “สั่งเลยเด็กดี”

   “ฟืดดดดดดดดดดดดดดด” น้องครีมทำตามคำสั่งผม พอโพลงจมูกเจ้ากระต่ายโล่ง ผมก็พามาล้างหน้าล้างตาให้เรียบร้อย โดยมีกระต่ายน้อยเกาะอยู่ไม่ห่าง คงกลัวว่าผมจะทิ้งจริงๆนั้นแหละ น่ารักน่าสงสารซะจริงๆ

   “พี่คิง กลับบ้านได้ไหม”

ในระหว่างที่เราสองคนเดินไปที่กุฏิพระท่านโดยที่เด็กน้อยไม่ยอมแม้แต่จะปล่อยมือของผมออกจากอุ้มมือน้อยๆของกระต่ายเด็ก เค้ายอมเดินตามผมต้อยๆ ถึงแม้จะบ่นหงุงหงิงๆมาตลอดทาง

เจอเจ้าหมาวัดตัวอ้วนขนฟูที่นอนอยู่หน้าลานดูเป็นหมาสะอาดฉลาดพอเห็นน้องเดินมาก็พาร่างอ้วนของมันมาออเซาะ น้องครีมแทบกรี๊ดลืมเรื่องลำบากใจของวันนี้จะเข้าไปเล่นด้วย แต่ผมห้ามเอาไว้ก่อนสัญญาว่าถ้าเสร็จเรื่องจะพามาเล่นน้องก็เบ้ปาก แต่ก็ยอมเดินตามผมต่อ … เด็กคนนี้พอเจออะไรเขาหน่อยความไร้เดียงสาบริสุทธิ์ที่ผมหลงจนแทบโงหัวไม่ขึ้นก็เปล่งประกายออร่าออกมาจนผมแทบจะลมจับ อยากจะเข้าไปฟัดเข้าไปหอมให้หนำใจ ผิดก็ตรงที่อยู่ในวัดในวาต้องสำรวมสติเอาไว้ให้มั่นเคลียเรื่องให้เสร็จกลับไปจะนอนกอดให้ตัวแดงเลย ฮิฮิ

   “พี่คิงงงงงงงง” ผมก้มลงไปมองตัวเล็กที่เกาะเอวผมแน่น

เรามายืนกันหน้ากุฏิหลวงพ่อตาของผมตรงชานบันได น้องมองบนสลับกับเด็กน้อยที่วิ่งเล่นกันอยู่ลานวัดใกล้ๆกับเจ้าลูกหมาสี่ห้าตัวที่นอนขดกลมรวมกลุ่มกันอยู่ใต้กุฏิโดยมีแม่ของมันเฝ้าอยู่ไม่ห่าง กลัวก็กลัวอยากเล่นก็อยากเล่น ไอ้กระต่ายเด็กเอ้ยยยยย

   “ไปเถอะครับ ที่น้องครีมผ่านมามันดูน่ากลัวกว่าเยอะ แล้วตอนนี้มีพี่อยู่ ก็ไม่เห็นต้องกลัวอะไร เนอะ !”

   “แต่ …”

   “หึหึ อยากกินปลาดิบไหมครับ”

   “อยากกินเทมปุระด้วย”

   “เดี๋ยวพี่พาไปกินนะเด็กดี”

   “แล้วขึ้นไปน้องต้องทำตัวยังไงง่ะ” น้องครีมเงยหน้ามามองผมทั้งๆที่น้ำตาหน่วงที่ขอบตาอีกรอบ สมองกระต่ายเด็กตอนนี้คงคิดไปไกลแสนไกลเสียแล้ว

   “ทุกอย่างมันจะผ่านพ้นไป แค่น้องครีมเปิดใจยอมรับความจริงนะครับ”

   “ตะ แต่ เค้าทิ้งน้องครีมนี้น่า … เค้าไม่รักน้องครีมเท่าพี่คิงหรอก ฮึก เค้าปล่อยให้น้องครีมอยู่บนกองขยะ และถูกคนใจร้ายทำร้ายน้อง ฮึก ถะ ถ้าน้องไม่เจอแม่เขม กับพี่คิง คุณแม่ คุณพ่อ ป้าลิน พี่เพชร น้องครีมคง ต้องตายแล้วแน่ๆ ฮึก น้องครีมต้องตายแน่ๆ”

   “โอ๋ๆ ไม่ร้องนะเด็กดี แต่ถ้าไม่เป็นอย่างงั้น น้องครีมคงไม่ได้เจอพี่ ไม่ได้เจอทุกคนใช่ไหม … คิดในแง่บวกอย่างที่เด็กน้อยของพี่เป็นมาทุกทีสิครับ แล้วชีวิตต่อจากนี้ของกระต่ายเด็กของพี่จะมีแต่ความสุข ปล่อยให้พี่เป็นคนดูแลทั้งหมดเองเนอะ …ไม่ต้องร้อง … ไม่ต้องคิดมาก ไม่ต้องเสียใจ ทุกอย่างมันเป็นแค่อดีตที่เราต้องก้าวผ่านมันไปด้วยกันนะครับ”

เด็กน้อยของผมยอมสงบลง พยักหน้าจนแก้มใสกระเพื่อมเล็กน้อย ผมเลยพาเด็กน้อยขึ้นมาบนกุฏิอย่างเบากริบเพราะทั้งหลังทำจากไม้ผุๆ กลัวว่าจะหล่นโครมลงไปทั้งคู่ พอขึ้นมาได้ ผมก็คุกเข่าลงที่หน้าประตูของกุฏิของพระพ่อตาที่นั่งขัดสมาธิหลับตานิ่งมือขวาทับมือซ้ายสงบกายใจอยู่บนพื้นไม้ที่เย็นเฉียบและใกล้จะพุพังลงไปเต็มทีแล้วก่อนที่น้องครีมจะนั่งลงข้างๆผมในท่าเดียวกัน ผมเหลือบไปมองกระต่ายเด็กที่สั่นอยู่ข้างๆ และอดไม่ได้ที่จะวาดมือไปตบหลังน้อยๆปลอบใจอย่างเบามือ

“ชื่อครีมใช่ไหมโยมลูก”

“… ฮึก คะ ครับ ผะ ผมชื่อน้องครีม ฮึก” เสียงสะอื้นเบาๆนั้นทำให้หลวงพ่อตาลืมตาขึ้นมอง แววตานั้นดูสงบราวกับไม่รู้สึกอะไร แต่ก็ไม่รอดพ้นที่จะมีเส้นเลือดแดงๆแสดงถึงความเสียใจในแววตาคู่นั้น …

ความผิดพลาดทำให้ทุกอย่างของผู้ชายคนนึงพังครืนลงมาไม่เหลืออะไรสักอย่าง ผมอาจจะไม่เข้าใจนัก แต่ผมสัมผัสมันได้ว่า ณ ตอนนี้บรรยากาศแห่งความปิติยินดี และน้ำตาแห่งความรู้สึกผิดกำลังท้วมท้นล้นหัวใจท่านอยู่ไม่ต่างจากกระต่ายน้อยที่แสดงออกมาอย่างหมดสิ้น

“อาตมา ชื่อเมฆนะโยม … โยมคงลำบากมากใช่ไหม คงไม่มีคำพูดไหนที่จะสามารถขอโทษโยมลูกได้ … อาตมารู้ดีว่า ใจของอาตมาเป็นบาปมากนัก … ต่อให้ชดใช้อย่างไรก็ไม่มีวันหมดสิ้น … แต่อาตมาจะขอไถ่โทษจากนี้ด้วยการเล่าประวัติของโยมลูกครีม ด้วยความจริงอันเป็นศีลของผ้าเหลือง … โยมลูกครีมจะยอมรับฟังความจริงอันเป็นบาปของอาตมาหรือไม่ ?”

เสียงแหบแห้งนั้นปานจะขาดใจเสียให้ได้ เพียงแต่กลั้นใจสำรวมอยู่ในผ้าเหลืองที่ปกคลุมสกัดกั้นโลกภายนอกเอาไว้เสียจนมิดชิด ผมเงียบปล่อยให้กระต่ายเด็กน้อยของผมตัดสินใจด้วยตัดสินใจด้วยตัวเอง อุ้มมือขาวคล้ายมีอุ้มมืดปุ่มสีชมพู บีบมือหนาของผมแน่น ก่อนจะก้มหน้าสะอึกฮักออกมาอีกรอบก่อนจะพยักหน้าขึ้นลงอย่างไร้เดียงสา ถึงจะต้องเสียใจ มันก็จะคุ้มค่ากับความจริงหลายประการลง

“ย้อนกลับไปเมื่อ 17 ปีที่แล้ว วันคืนแห่งความอัปยศเกิดขึ้นในวันที่ฟ้าเปลี่ยนสี”

.

.

.

ครืน!!!!

   “คุณแอบไปมีมัน!!!!!!!... ได้ยังไง น้ำท้องลูกของเราอยู่นะ พี่เมฆ!!!!”

เสียงตะโกนของหญิงสาวใบหน้าจิ้มลิ่มผมยาวถูกรวบขึ้นไปอย่างลวกๆไม่สนลุคเหมือนเมื่อยามสาวว่าจะสวยสดแต่อย่างใด กายขาวใสถูกห่อหุ้มด้วยชุดคลุมท้องสีเทา แข่งกับสายฟ้าที่ฟัดฟาดลงทอแสงประกายพิโรธยามท้องฟ้าสีแดงฉาน ฝนเม็ดเล็กๆเริ่มหนาเม็ดขึ้นจนโหมพัดกระหน่ำกลายเป็นพายุ ไม่ต่างจากบ้านเดียวที่เคยอบอุ่นในหมู่บ้านใหญ่ใจกลางเมืองหลวง ดูมีราคาในระดับที่พนักงานออฟฟิชคนนึงพอที่จะทุ้มทำงานทั้งกายใจดาวส์ออกมาให้เมียรักพร้อมกับลูกในท้องแก่อยู่กันอย่างสะดวงสบายใจ แต่ดูเหมือนโชคชะตาไม่เป็นอย่างที่คิด เมื่อไฟราคะ ของหัวหน้าครอบครัวลุกโชนและบ้าคลั่งไม่ต่างจากท้องฟ้าในค่ำคืนนี้เลยแม้แต่น้อย

   “คุณจะอะไรนักหนา เขากับผมแค่นอนด้วยกัน ชดเชยสิ่งที่คุณให้ผมไม่ได้ไงน้ำ!!!”

   “คุณพูดอย่างนี้ได้ยังไง ได้ยังไง!!!!! คุณเมฆ คุณมันเห็นแก่ตัว!!!!” สาวท้องแก่

ถลาเข้าไปทุบร่างหนาของสามี ที่ยืนสง่าสูงกว่าเธอถึงศอกครึ่ง ด้วยความหงุดหงิดใจและรำคาญเกินทนกับเสียงโวยวายและศักดิ์ศรีลูกผู้ชายทำให้แขนหนา วาดผลักร่างบางท้องโย้ของภรรยารัก จนล้มลงกับพื้นกระแทกอย่างแรง จนภรรยาสาวลงไปนั่งกุมท้องอย่างเจ็บปวด กัดริมฝีปาก ไม่แม้แต่จะปริปากร้องออกมา เพียงแต่นาทีนั้นกลับมีน้ำตาไหลออกมาอย่างไม่ขาดสายอย่างน่าสงสารปานจะขาดใจ

   “คุณไม่รักลูกของเราเลย ฮึก คุณมันเลว ฮึก ไม่รักฉัน ไม่รักลูก ไม่เคยรักกันเลย” เสียงพึมพำนั้น

ทำให้ร่างหนาของสามีที่ยืนหันหลังสูบบุหรี่อยู่ หันมามองอย่างรำคาญใจแต่แล้วก็ต้องตกตะลึงเมื่อกลิ่นคาวเลือดคลุ้งขึ้นไปทั่วและเลือดสีแดงฉานก็ไหลออกมาจากกระโปรงเสื้อคลุมท้อง ใบหน้าขาวไร้เครื่องประทินผิว ซีดลงอย่างเห็นได้ชัดก้มหน้าปล่อยร่างน้อยของตัวเองจมกองเลือดดั่งคนขาดสติ

   “น้ำ น้ำ โธ่น้ำของพี่ พะ พี่ขอโทษ น้ำ ….”

   “ไม่รักเลย พี่ไม่รักเราเลย … ไม่รักกัน ฮึก ปล่อยน้ำให้ตาย ปล่อยเราและลูกให้ตาย และคุณจะไปตายที่ไหนก็ไป ฮึก จะไปเสพสุขที่ไหนก็ไป”

เสียงสะอื้นนั้นดังอยู่ในโสนประสาทของร่างสูงที่ถลาเข้ามาหาภรรยารัก ก่อนที่จะตัดสินใจรวบร่างไร้สติสัมปชัญญะ นั้นขึ้นมาบนอกแกร่ง ก่อนที่จะขับรถออกมาท่ามกลางสายฝนที่พัดกระหน่ำซ้ำเติม ในตลอดทั้งทางร่างเล็กของน้ำ คุณแม่ยังสาวพึมพำเพียงประโยคเดียว ที่ทำให้เมฆสามีผู้ทรยศตอความรักนั้น รู้สึกถึงความผิดพลาดของตัณหา ราคะ ที่ไร้เหตุผลของตนจนหมดสิ้น

   น้ำถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลเอกชนที่ใกล้ทีสุดและถูกนำตัวเข้าห้องฉุกเฉินในทันที ใบหน้าและคำพูดของภรรยารักตราตรึงอยู่ในสมองของร่างสูงที่เสื้อเชิ๊ตสีขาวหลุดลุ่ยและแต่งแต้มไปด้วยรอยเลือดเต็มไปหมดกลิ่นคาวเลือดนั้นทำให้เขายกมือหนาขึ้นเช็ดจมูกตัวเอง ก่อนที่จะลงไปนั่งกับเก้าอี้หน้าห้องฉุกเฉิน น้ำตาของลูกผู้ชายเอ่อล้นด้วยความรู้สึกผิดของตน

   “น้ำ ผมขอโทษ … พ่อขอโทษนะลูก อย่าเป็นอะไรนะ” เหมือนคำขอของชายบาป จะสัมฤทธิ์ผลขึ้น ภรรยารักและลูกรักของเขา รอดจากมือมัจจุราชอย่างเฉียดฉิว

โดยที่เจ้าเด็กตัวแดงคลอดก่อนกำหนด แต่ปลอดภัยและแข็งแรงพอสมควร เพียงแต่ว่าต้องดูแลอย่างใกล้ชิดอยู่ในห้องอบเด็กอ่อนอยู่ระยะหนึ่ง ส่วนน้ำ ภรรยาสาวเองก็ปลอดภัย ถูกย้ายมาอยู่ในห้องพักฟื้นผู้ป่วยเดียวที่สามีพยายามเอาอกเอาใจเป็นพิเศษมาเฝ้าเช้าเย็น แต่ถึงอย่างงั้น น้ำก็ยังคงไม่ลืมความอัปยศที่ลูกผู้หญิงคนนึงได้รับ

   “น้ำ … ผมขอโทษ ได้โปรด พูดกับผมสักคำเถอะนะ” ช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา ไม่มีแม้แต่คำเดียวที่ออกมาจากปากภรรยารัก จนเขาเองก็จนปัญญา ก้มศีรษะเอามือบางของภรรยารักวางไว้บนศีรษะหนาของตัวเอง เว้าวอนให้ยกโทษให้ แต่โอกาสสำหรับเขา มันหมดลงไปแล้ว

   “เมฆค๊า”

เสียงแจ๊นของมุณีอดีตเพื่อนร่วมงานของเมฆและความผิดพลาดครั้งใหญ่ของครอบครัวอันอบอุ่นในชุดรัดติ้วสีดำ สั้นเหนือคืบ อย่างที่น้ำไม่เคยคิดว่าตนจะใส่ ถึงแม้เนื้อหนังมังสาของเธอก็ไม่ได้น้อยหน้ากว่าเธอคนนี้เลย น้ำหันหน้าหนี ก่อนจะพยายามลงจากเตียงคนไข้หนีให้ห่างจากหญิงร้ายชายเลวคู่นี้ให้ไกลที่สุด … ลูก … ลูกของแม่ ฮึก เรามีกันแค่แม่ลูกแล้วนะลูกรัก

   “เมฆไม่ติดต่อหามุณีเลย ที่แท้ก็มาอยู่ที่นี้เอง ไปคะ เราไปกันเถอะ อ่ะ เมฆ” ร่างหนาของเมฆถลาเข้าไปรวบเอวของภรรยารักที่กำลังก้าวลงจากเตียง ก่อนจะกอดเอาไว้จากด้านหลัง ใบหน้าหนาหันไปตวาดใส่ชู้รักที่ไม่ยอมปล่อยมือของเขาไปเสียที

   “ผมจะอยู่กับลูกเมียผม”

   “ทำไมพูดแบบนี้ละคะ คืนนั้นเรายังสนุกกันอยู่เลย”

   “หยุดพูดสักทีได้ไหม ผมกับคุณไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันแม้แต่น้อย แค่คืนเดียวเท่านั้น เทียบอะไรไม่ได้กับภรรยาของผม ไม่มีวันเทียบกันได้!!!!”

   “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด! อีนังสาวเลว แย่งผัวฉันได้ยังไง!!!!” เสียงกรี๊ดนั้นดังสนั่นไปทั่วทั้งห้อง ก่อนที่ร่างเพรียวของมุณีจะถลาเข้าไปหาน้ำที่นั่งนิ่งอยู่อีกด้านและด้วยความที่เมฆไม่ทันตั้งตัวเลยไม่สามารถปกป้องภรรยารักได้อีกครา

เพี๊ยะ!!!!!

   “น้ำ!!!! คุณทำอะไร!!!!”

ร่างของมุณีปลิวไปกระแทกกับตู้ที่ตั้งอยู่ใกล้ๆ ด้วยแรงของร่างสูงที่พยายามจะไถ่โทษให้แก่ครอบครัวที่ร้าวรานของตนเอง แต่เหมือนว่ารอยนิ้วที่แก้มใสของน้ำ ไม่อาจเจ็บได้เทียบเท่ากับแผลในใจที่เหวอะจนแทบแหลกสลาย … ความเชื่อใจ ความไว้ใจ ถูกพังถลายด้วยความเห็นแก่ตัวของคนที่รักหมดใจ …

ผลั๊ก!!!!

   “คุณผลักฉัน !!!! … ฮึ แล้วคุณจะเห็นว่าฉันทำอะไรได้มากกว่าที่คุณคิด คุณเมฆ!!!”

ปัง!!!

   ประตูของห้องพักคนไข้ถูกปิดลงเสียงดังจนน้ำเผลอสะดุ้งออกมานิดๆ ก่อนจะถูกรวบเข้าไปกอดไว้ในอ้อมอกหนานั้นอย่างอ่อนโยน … แต่เธอไม่สามารถสัมผัสถึงความอบอุ่นนั้นได้ ทำตัวเป็นตุ๊กตามีชีวิตที่ความรู้สึกถูกปิดผนึกเอาไว้ตลอดกาล ...

   “น้ำ นั่งตรงนี้ก่อนนะครับ”

วันเวลาผ่านไป น้ำดีขึ้นจนกลับมาพักที่บ้านได้ ในอ้อมอกประคองลูกชายแสนรักน่าตาน่าชัง หลับใหลอยู่ในห่อผ้าสีชมพูหวานไม่ห่างกาย ค่อยๆนั่งลงบนเก้าอี้โยกตัวโปรดที่เธอนั่งกล่อมลูกรักตอนท้องอยู่เป็นประจำ บรรยากาศภายในบ้านดูอบอุ่น และหดหู่ในเวลาเดียวกัน เมื่อเธอนึกถึงสิ่งที่เธอเคยได้รักจากผู้ชายคนที่อยู่ตรงหน้า ปฏิบัติต่อเธอราวเจ้าหญิงจำแลงมาในคราบหญิงธรรมดาสามัญ

“กินน้ำก่อนนะครับ แล้วเดี๋ยวเมฆพาไปดูห้องของลูกเรา”

ภรรยาสาวมองหน้าสามีตัวเองนิ่งไม่พูดจาอะไร ก่อนจะหลบตาคมตรงหน้าลงมามองแก้มใสของลูกแสนรักของตนเองที่ยังไม่มีแม้แต่ชื่อ … เธอรักลูกของเธอ แต่ไม่อยากให้ลูกชื่อเดียวกับที่เธอร่วมกันคิดกับคนที่ทำร้ายเราแม่ลูก … รอหน่อยนะลูก … รอแม่พร้อม เราจะไปอยู่ด้วยกันสองคนตามภาษาแม่ลูก … นะ ลูกนะ …

เมฆถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะลุกขึ้นไปหยิบน้ำในครัวให้ภรรยารัก แต่น้ำไม่แม้แต่จะแตะแก้วนั้นเลยแม้แต่น้อย เธอลุกขึ้นเมินสามีไปที่ห้องเด็กอ่อนชั้นล่าง ที่ตกแต่งด้วยสีฟ้าสีที่เธอชอบ ทั่วทั้งห้องมีเครื่องเล่นของเด็กวัยกำลังซนและตุ๊กตามากมายที่วางอยู่ใกล้ๆเตียงนอนเด็กอ่อนกลางห้อง

เธอเดินไปวางลูกรักบนเตียงของเด็กอ่อน ก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้ นั่งมองลูกรักอยู่อย่างงั้น ดั่งเช่นตุ๊กตาที่ไร้ความรู้สึก ….

“น้ำ พูดกับผมทีเถอะนะ ผมขอโทษ จะไม่เกิดเหตุการณ์แบบนั้นขึ้นอีกแล้ว … ผมสัญญาว่าต่อจากนี้ …”

“ก็ต่อจากนี้ ฉันสามารถตอบสนองคุณได้แล้วสิ … ถ้าฉันท้องอีก ไม่มาสามารถตอบสนองคุณได้อีก คุณก็คงทำแบบนี้อีก … คนเห็นแก่ตัว ยังไงก็ยังไงก็แก้สันดานไม่หาย” ประโยคนั้นทิ่มแทงหัวใจแกร่งจนแทบจะดิ้นตายอยู่ตรงนั้น ภรรยารัก ไม่ให้อภัยเขาอีกแล้ว ครอบครัวของเขาพังลง เพราะความไม่รู้จักพอของเขาเอง …

ตุบ …

   ร่างหนาลุกเข่าลงตรงหน้าภรรยารัก อย่างสำนึกผิด … ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาขอโทษภรรยารัก ไม่รู้จะทำยังไงให้หายโกรธ ไม่รู้จะทำยังไงให้แก้วใบร้าวกลับมาสดใสเหมือนเดิม จะมีไหม … จะมีทางหรือเปล่า

   “ฉันจะกลับไปอยู่บ้านแม่”

   “ไม่นะ น้ำ ไม่นะ ตาหนูลูกของเรานะน้ำ ได้โปรด ได้โปรดอยู่กับผม ผมขอโทษ ผมขอโทษนะครับ อย่าไปจากผมเลย ได้โปรด ได้โปรด” เมฆทิ้งลายทั้งหมด เข้าไปกอดร่างบางเอาไว้ น้ำตาลูกผู้ชายเอ่อล้นออกมา ถ้าเขาปล่อยภรรยารักไปตอนนี้ อาจจะไม่มีโอกาสอีกเลยก็ได้ … ไม่ยอม เขารักน้ำ รักลูกของเรา … ไม่มีทาง ต่อให้ตายก็ไม่มีทางปล่อยให้ไปเด็ดขาด

   “ฉันเชื่อใจคุณ เชื่อใจมาตลอด และดูคุณทำกับเราสิ ดูคุณทำกับฉัน คุณทรยศเราแม่ลูก ฮึก จะให้ฉันทำยังไง คุณจะให้ฉันทำยังไง!!!!!!!!”

   “งะ แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง” เสียงร้องของเด็กอ่อนดังขึ้นเมื่อน้ำตวาดขึ้น ก่อนที่มือเล็กจะปาดน้ำตาใสด้วยหลักมือและผลักแขนหนาออก เขาไปโอบอุ้มลูกรักเอาไว้ในอ้อมอก ทิ้งสามีให้คุกเข่าอยู่ที่พื้นไม่สนใจใยดีแม้แต่น้อย …

.
.
.

ต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 57โศกนาฏกรรมความรัก}29/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 29-06-2015 21:10:32

   “น้ำ คุณจะไปไหน”

   “…”

กระเป๋าใบใหญ่ถูกยกขึ้นแท็กซี่ เป็นใบสุดท้าย เมฆที่เพิ่งกลับมาจากทำงาน ถลาลงมาจากรถพยายามห้ามภรรยารักที่หอบลูกเต้าขึ้นแท็กซี่ หลังจากที่เขาคิดว่าภรรยาจะใจอ่อนแต่หลังจากนั้นเพียงสามวัน เหตุการณ์นี้ก็เกิดขึ้นจริงๆ … เขากำลังจะสูญเสียครอบครัวที่เขารักไป …

   “นะ น้ำ น้ำ !!! ได้โปรด ได้โปรด น้ำ ฟังผม น้ำ!!!!!!!”

   “ออกรถคะพี่” ภรรยารักของเขาไม่แม้แต่จะสนใจ ฝืนปิดประตูที่มีร่างสูงของเมฆยืนเคาะประตูอยู่นอกรถที่ล็อกอย่างหนาแน่น ในอ้อมแขนมีลูกรักของเธอ อิงพักกายน้อยๆอยู่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร … ก่อนที่รถแท็กซี่จะค่อยๆถลาออกตามคำสั่งของผู้โดยสารสาว เมฆพยายามวิ่งตามรถคันนั้น … แต่ไม่ว่าจะวิ่งอย่างไร ก็ไม่มีวันตามทัน ทิ้งกายนั่งทรุดลงกับพื้น ร่ำไร้ออกมาทิ้งลายราชสีห์ร้ายหมดสิ้น … พังแล้ว … ทุกอย่างที่สร้างมากับมือ …

   ไม่ต่างจากร่างบางในรถโดยสารที่เกินจะฝืนทนอีกต่อไป น้ำตาเม็ดใสเอ่อล้นออกมาอย่างห้ามไม่ได้ … ใครไม่เสียใจบ้าง … แต่ … แต่เธอก็ไม่อาจทนอยู่กับความอัปยศอดสูที่ได้รับได้ อย่างน้อย ก็ขอไปเริ่มต้นชีวิตใหม่กับลูกน้อยอย่างสงบในบ้านนอกที่เธอจากมากหวังแสวงหาโชคในเมืองใหญ่ที่มีแต่คนลวง …

   โดยที่เธอไม่รู้เลยว่า มีรถตู้เก่าๆ ขับตามเธออยู่ไม่ไกลนัก …

   “เท่าไหร่คะ”

เสียงหวานถามราคารถบัตรทัวร์ที่กำลังจะพาเธอไปจากเมืองหลวงภายในท่ารถต่างจังหวัด ข้างกายมีกระเป๋าใบใหญ่วางอยู่ ในอ้อมอกมีลูกน้อยประคองอยู่ไม่ห่าง ก่อนที่คนขายบัตรในช่องขายจะเหลือบมองแม่ลูกด้วยสายตาเหยียดๆ ถึงเธอจะไม่พอใจนัก
แต่ต้องฝืนทนเอาไว้ พอไปถึงบ้านนา ลูกของเธอก็จะสบายแล้ว

   “รถหมด ต้องรอพรุ่งนี้เช้า”

   “ว่าไงนะ นี้เพิ่ง ทุ่มครึ่งเองนะคะ”

   “ก็บอกรถหมดไง” น้ำไม่ต่อล้อต่อเถียงอีก

ได้แต่เดินพยุงกายมานั่งที่เก้าอี้ในท่ารถที่อยู่ไม่ไกลจากที่ขายตั๋วมากนัก เธอลงมือหยิบถุงนมที่เธอปั๊มจากเต้าใส่ถุงแล๊ปอย่างดีเตรียมให้ลูกน้อยเมื่อมองนาฬิกาแล้วว่าถึงเวลาที่ลูกน้อยจะตื่นขึ้นมากินนมแล้ว ลืมความช้ำทั้งหมดสิ้นลงไป ในเวลานี้เธอควรพาลูกน้อยไปหาโรงแรมที่ไหนนอนสักที่ จะให้ลูกของเธอนอนข้างถนนเช่นนี้ไม่ได้

“ลูกแม่ อดทนหน่อยนะลูกรัก” พอป้อนนมลูกรักเสร็จ ก็พากระเตง ออกมาด้านนอก ถามหาโรงแรมจากคนแถวนั้น จนได้โรงแรมเล็กๆที่ตั้งอยู่ในซอยเปลี่ยวโดยไม่สังเกตเลยว่าร่างหนาของชายที่ไม่รู้จัก กำลังเดินเขามาหาเธอ

“เอาเด็กมา!!!” แรงเล็กของเธอถูกกระชากไปจากอ้อมอก เธอไม่ทันตั้งตัวเลยเผลอปล่อยออกไปจากแขนเล็กๆของเธอ เสียงแหล่มๆของเด็กน้อยดังขึ้นด้วยความตกใจ นั้นกรีดแทงลงไปในโสตประสาทของผู้เป็นแม่อย่างเสียไม่ได้

“กรี๊ด!!! ยะ อย่านะ อย่าเอาลูกฉันไป อะ โอ้ย!!! ละ ลูกแม่ ลูกแม่!!!!!!” เธอทิ้งทุกอย่างพยายามต่อสู้กับคนร้ายที่พยายามลักพาตัวลูกของเธอไป ด้วยน้ำตาที่อาบหน้า แต่แล้วมีดปลายแหล่มก็แทงเข้าทำร้ายเธอที่หน้าท้องอย่างไท่ทันได้ตั้งตัว จนเธอทรุดลงนั่งกับพื้นด้วยความเจ็บปวด …

เด็กน้อยถูกพาตัวขึ้นรถตู้ก่อนจะขับออกไปต่อหน้าต่อตาของเธอ ร่างบางของเธอค่อยๆพยุงกายขึ้นกุมท้องที่มีเลือดไหลออกมาอย่างหน้าหวาดกลัว เดินตามออกมาช้าๆ พยายามร้องหาลูกรักของเธอไม่ขาดสาย เมื่อถึงถนนใหญ่ ที่มีรถขับผ่านเสียงหวีดร้องของคนรอบข้างก็ดังขึ้นเมื่อเห็นร่างของหญิงหน้าตาสวยสด เดินออกมาจากซอยด้วยร่างกายบอบช้ำและเจ็บหนัก ทรุดลงนั่งร้องไห้กับพื้นร้องหาแต่ลูกน้อย ใครเข้ามาพูดด้วยก็ไม่สนใจ แต่พลเมืองดีก็โทรเสียกตำรวจและรถพยายามให้และประถมพยาบาลเบื้องต้นห้ามเลือดให้

เมฆที่ขับรถตามหาภรรยารักอย่างไร้จุดหมาย สะดุดตากับไทยมุง ตำรวจและรถพยาบาลที่กำลังทำการช่วยเหลือร่างบางอันคุ้นเคยอยู่ เขารีบจอดรถและถลาลงไป และก็อย่างที่ใจแกร่งหวาดกลัวเมื่อเห็นร่างที่แสนรักของเขาถูกช่วยพยุงขึ้นรถพยาบาลด้วยร่างกายที่บอบช้ำและอ่อนแรง ไม่เห็นแม้แต่เงาลูกรัก เขาวิ่งแทรกฝูงคนเข้าไป ก่อนจะพุ่งเข้าไปหาน้ำที่ยังคงมีสติ ถึงแม้จะน้อยนิด เมื่อเห็นเขาก็ลุกขึ้นมากอดเอาไว้อย่างอ่อนแรง

“นะน้ำ … น้ำของผม ผมขอโทษ ใครทำคุณ ใครทำคุณ ลูกละ ลูกของเราละ ทะที่รักของผม ที่รัก …” มือสั่นเทานั้นโอบกอดร่างบางตอบ

“ฮึก ลูกถูกขโมยไปแล้ว เมฆ เมฆหาลูกได้ไหม … ดะได้ไหม”

“ได้ครับได้ เมฆจะหาลูกเอง น้ำอย่าเป็นอะไรนะ อยู่กับเมฆก่อน”

“… ต้องหาลูกนะเมฆ … เมฆต้องหาลูกนะ”

เสียงหวานพร่ำบอกสามีรัก ก่อนที่จะถูกพาตัวขึ้นไปบนรถพยาบาล และเมฆเองก็ทิ้งทุกอย่างกระโดดขึ้นไปบนรถนั้นด้วยเช่นกัน … แต่แล้วก็ไม่อาจยื้อชีวิตของน้ำเอาไว้ได้ ภรรยารักของเขาเสียชีวิตในเวลาหลังจากนั้นเพียงไม่นานด้วยทนพิษบาดแผลไม่ไหว

   หลังจากงานศพของน้ำผ่านพ้นไป ด้วยคำครหาของคนรอบข้างโดยเฉพาะฝั่งของภรรยาที่แทบจะสาปส่งเค้าให้ไปตาย เขาก็ไม่เคยย้อท้อที่จะตามหาลูกน้อยของเขา และเพียงไม่นานก็จับตัวคนทำไปลงโทษได้เป็นอย่างที่คาดว่า คนร้ายที่จ้างวานจนร้ายนั้น คือ มุณี ชู้รักของเขา และคำให้การของเธอก็ไม่ได้ทำให้เขาหาลูกเจอเลย กลับสะเทือนใจเมื่อรู้ว่าลูกน้อยของเขาถูกเอาไปโยนทิ้งที่กองขยะ

เขาเป็นบ้าเป็นหลังตามหาเป็นคนจรจัดที่ตามหาไปทั่วขยะในทุกๆที่ที่เจอเป็นเวลาหลายปี จนกระทั่งสติสัมปชัญญะของเขากลับคืนมา แต่ไม่อาจเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้อีกแล้ว จึงได้แต่เพิ่งร่มโพธิ์แห่งพระธรรมเยียวยาหัวใจอันบอบช้ำของคนบาปเช่นเขา … จนบัดนี้ที่ได้เจอกันอีกครั้ง ลูกน้อย ลูกน้องของเขาและภรรยาที่เขารัก …

.
.
.

{ K }

   ผมจ้องมองเด็กน้อยที่สบหลับอยู่ที่อกของผมขับรถออกมาจากวัด หลังจากที่เด็กน้อยฟังเรื่องราวโศกนาฏกรรมความรักของครอบครัวที่เคยสมบูรณ์แบบกลับต้องพังเพราะอารมณ์ชั่ววูบของตัณหา น้องร้องไห้จนหลับไป ผมสัญญาว่าจะพาน้องกลับมาหา หลวงพ่อตาเมื่อน้องพร้อมแล้ว ท่านเองก็เจ็บปวดจนผมโกรธไม่ลงอีกต่อไป ยอมรับว่าตอนที่ฟังครั้งแรกผมแทบจะอดใจเข้าไปชกเสียไม่ไหว แต่พอคิดดูแล้ว ก็ไม่มีใครหรอกอยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น ท่านพยายามแก้ไขปัญหาทุกอย่าง แต่ไม่อาจแก้ไขได้อีกต่อไป ได้แต่ไถ่ความผิดเท่าที่จะทำได้ … กระต่ายเด็กของผมน่าสงสารเหลือเกิน … ผมควรจะทำอย่างไรให้เยียวยาหัวใจดวงน้อยดวงนี้ดี …

   “พี่คิง”

   “ตื่นแล้วเหรอครับ” ผมถามเด็กน้อยที่กอดผมซุกลงหอมไหล่ของผมอย่างออดอ้อน จนต้องหาที่จอด กลัวจะเกิดอุบัติเหตุ เมื่อรถจอดแล้วก็หันไปอุ้มเด็กน้อยมาวางบนตักหนาของตัวเอง ก้มลงไปหอมหัวเหม่งใสตรงหน้า อย่างปลอบใจ

   “น้องยังไม่หลับเลย แต่น้องอยากกลับบ้านเลยแกล้งกลับ ฮึก น้องมีแม่ … แต่แม่น้องตายอย่างอนาถ น้องมีพ่อ แต่พ่อของน้องก็นอกใจแม่ ฮึก แต่ท่านก็พยายามแล้ว พยายามตามหาน้องจากคนใจร้าย น้องโกรธไม่ลงเลย ฮึก พี่คิง พี่คิงบอกน้องครีมที ว่าน้องครีมต้องทำยังไง น้องครีมควรทำยังไงดี”ผมดึงเด็กน้อยเข้ามากอดเมื่อน้ำตาใสๆเอ่อล้นออกมาอย่างน่าสงสารและร้องไห้ปานจะขาดใจ

   “ให้อภัยนะครับเด็กดี ทุกคนผิดพลาดกันได้ เพียงแต่ว่า เราจะให้อภัยเขาไหม เรื่องที่เกิดขึ้นจริงอยู่ที่เกิดจากไม่รู้ไม่จักพอ มันมันบานปลายเพราะไม่มีการให้อภัยกัน ถูกไหมครับ” น้องครีมพยักหน้ารับผม ก่อนที่ผมจะหอมลงที่แก้มใสที่เต็มไปด้วยน้ำตาเหนอะหนะ ใช้หนังมือเช็ดที่ขอบตาของเด็กน้อยอย่างรักใคร่ ผ่านพ้นไปนะครับเด็กดี ทุกอย่างมันจะต้องผ่านไป …

   “เรื่องอดีต คือเรื่องของอดีต ตอนนี้น้องครีมควรจะมองแต่อนาคต อย่าเอาอดีตมาฉุดรั้งให้เสียใจ จมอยู่กับน้ำตาที่อย่างไรก็ไม่มีทางกลับไปแก้ไขมันได้อีกด้วย”

ผมกระซิบบอกน้องครีมเสียงเบา ๆก่อนที่ริมฝีปากเล็กๆนั้นจะหอมลงที่แก้มสากของผมอย่างเอาใจ และพยักหน้ารับผม ทิ้งตัวลงกอดผมเอาไว้เหมือนลูกหมีโคล่าเกาะแม่ ผมก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากกอดปลอบเด็กน้อยอยู่อย่างงั้น ... เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่ผมทำได้ในตอนนี้ …

“กลับบ้านกันนะครับ” ผมบอกกระต่ายเด็กและเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมา ก็ก้มลงไปจุ๊บปากแดงๆนั้นอย่างโฉยโอกาส ปลอบใจกระต่ายเด็กของผมอย่างเสียมิได้ …

พี่จะไม่มีทางให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยถึงแม้ตัวเองจะต้องเจ็บปวดด้วยไฟราคะที่สุมอยู่เต็มอกก็ตาม … แต่รีบๆพร้อมนะเด็กดีเฮียใจจะขาดแล้ว งื้ออออออออออออออ

========================

สงสารน้องครีม :hao5:

แต่ทุกอย่างก็ต้องผ่านพ้นไป อยู่กับปัจจุบันดีกว่านะลูกนะ

พี่คิงก็อย่าดีแตกซะละ เดี๋ยวแม่ยกกระต่ายเด็กมาฆ่าไม่รู้นะ ฮ่าๆๆๆๆ

ช้ามาก ฮ่าๆๆๆ ไปจังหวัดเลยมาสัปดาห์นึงถ้าใครติดตามเพจอยู่คงรู้ งิงิ

เจอกันตอนหน้าค่า

ฝากเพจน๊า

ห้องเก็บนิยาย pa_pa (https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2-pa_pa/596706590458802)

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 57โศกนาฏกรรมความรัก}29/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: AMINOKOONG ที่ 29-06-2015 21:27:25

เอาตรงๆนะความจริงไม่น่าให้น้องมารู้ความจริงเลย แอบโกรธอิพี่คิงแล้วอ่ะ
แต่ก็นะแค่บวชทั้งชีวิตมันก็ชดใช้ความชั่วความเห็นแก่ตัวของตัวเองได้ไม่หมดหรอก
ยิ่งต้องมาทำให้น้องไม่มีครอบครัวครบถ้วนต้องตกระกำลำบากขนาดไหน
เราก็ยิ่งเกลียดพ่อคนนี้มากขึ้นไปอีก โชคดีแค่ไหนที่น้องมีคนเก็บไปเลี้ยงและรักน้องจริงๆ
หวังว่าถ้าเมฆตายไปก็คงจะตกนรกไปชดใช้กรรมนะแม้จะบวชตลอดชีวิต
ก็ใช่ว่าสิ่งเลวๆที่ทำมันจะมาทดแทนกันได้ ฮึ่ยส์!!!! อ่านและอินแล้วพาลให้เกลียดหลวงพ่อมากๆอ่ะ

ปล.อยากรู้บทสรุปอีชู้นั่นว่าสุดท้ายมันเป็นยังไง ถ้ามันยังอยู่ก็ฝากพี่คิงจัดการมันให้ด้วยก็ดี แค้นมากกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 57โศกนาฏกรรมความรัก}29/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: jay10-8 ที่ 29-06-2015 21:32:13

:z13: :z13: :z13:
:mew4: :mew4: :mew6: :mew6: :mew6:
สงสารน้องครีมจัง แต่พี่คิงก็ให้ความคิดดีนะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 57โศกนาฏกรรมความรัก}29/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 29-06-2015 22:13:34

สงสารน้องครีม :katai1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 57โศกนาฏกรรมความรัก}29/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 29-06-2015 22:40:44

เฮ้อออ. สงสารแม่ครีมกะครีมมากๆ. พ่อเมฆเลวมากกก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 57โศกนาฏกรรมความรัก}29/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: ikou ที่ 29-06-2015 23:37:17

สงสารทุกคนเลย :m15:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 57โศกนาฏกรรมความรัก}29/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: kitty08 ที่ 30-06-2015 12:29:15

แต่ละคนนี่อดีตดราม่ากันทั้งนั้นเลยน่ะ สงสารทั้งน้องครีมน้องเพชรเลยน่ะ :katai1: แต่โชคชะตายังให้ได้จบตอนท้ายอย่างมีความสุขน่ะ เขาถึงว่าข้อผิดพลาดเพียงนิดเดียวนำพาให้ชีวิตดิ่งลงเหวจริง ๆ :mew2: มาอัพต่อไว ๆ น่ะจ้ะ
ไม่ทราบว่าเปิดนิยายหลายเรื่องมีจะตีพิมพ์สักเรื่องไหมจ้ะ ยังไงขอโหวตให้ตีพิมพ์เรื่องนี้กับเรื่องพ่อโทนกับลูกไม้น่ะ ชอบน่ะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 57โศกนาฏกรรมความรัก}29/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 30-06-2015 17:03:17

สงสารน้องครีม :hao5: พี่คิงต้องรักน้องมากๆนะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 57โศกนาฏกรรมความรัก}29/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 30-06-2015 17:17:02

พ่อเมฆของครีม ก็ผิดจิงๆผิดมากๆอย่างไม่มีข้อสงสัย กว่าจะรู้ตัวว่าผิดขนาดไหนก้อสายเกินแก้ไปแล้ว
แต่ก้อยังดีที่เค้า "รู้ตัว" เพราะเมื่อรู้ตัวก้อแสดงว่ารู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำลงไป และเค้าพยายามแก้มันแล้ว แม้จะไม่ทัน กรรมของเค้าคือการเสียใจมาตลอดชีวิต

เพราะฉะนั้น จึงควร "ให้อภัย" นะน้องครีม
ตามคำแนะนำพี่คิง ^^

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 57โศกนาฏกรรมความรัก}29/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 05-07-2015 17:32:06

สู้ ๆ ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 57โศกนาฏกรรมความรัก}29/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 05-07-2015 21:52:27

ถือว่าได้รับรู้ความจริงว่าตัวเองมาจากไหนนะ น้องครีม แม้จะโหดร้ายแต่พระพ่อก็ได้ทำดีที่สุดแล้วนะ ถึงจะชดใช้ในสิ่งที่เกิดขึ้นครั้งอดีตไม่ได้ก็เถอะ

อย่าเศร้าใจไปเลยนะ ต่อไปนี้ พี่คิง ต้องดูแล น้องครีม ได้ดีแน่ๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 57โศกนาฏกรรมความรัก}29/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 12-07-2015 14:19:39

:mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 57โศกนาฏกรรมความรัก}29/6/58 P.39
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมโก๋ ที่ 12-07-2015 14:25:02

น้องครีม :sad4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 58 รักที่จะอยู่ตลอดกาล}19/6/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 19-07-2015 20:39:46

{CH 58 รักที่จะอยู่ตลอดกาล}

“ตาคิง น้องครีมเป็นอะไรลูก ไม่สบายเหรอ” แม่สวยเดินมารับผมที่อุ้มกระต่ายเด็กที่หลับอยู่บนไหล่ของผม แก้มนุ่มๆซบหาความอบอุ่นกับซอกคอของผมอย่างน่ารักน่าชัง แต่แอบสงสารที่เด็กน้อยยังเศร้าและร้องไห้ไม่เลิกจนเหนื่อยและหลับไป

“เสียงคุณแม่เหรอครับ” เสียงแหบน้อยๆของเจ้าตัวเล็กดังขึ้นข้างๆหูผม

ก่อนที่หัวทุยซาลาเปายุ่งๆของผงกขึ้นหันไปมอง พอเห็นคุณแม่ก็เบะปากจะร้องอีก ผมละลุ้นใจแทบขาด แต่น้องก็ไม่ร้องสะอึกฮักในลำคอนิดๆแต่ก็ยอมยิ้มหวานออกมาตะเกียดตะกายลงจากตัวของผม ผมเลยจำใจต้องวางกระต่ายดื้อลงกับพื้น ปล่อยให้วิ่งๆปกอดแม่สวยกับป้าลินที่เดินมาสมทบ หงุงหงิงๆกันอยู่สามคนและพากันเดินเข้าครัวไป ไม่ยักจะเห็นพ่อกับเจ้าเพชรแหะ

“แม่พ่อกับเพชรละ” ผมเดินเข้าไปนั่งข้างๆน้องครีมที่หั่นพริกหยวกอยู่ในครัว เจ้ากระต่ายเด็กอ้อนเอาหัวมาชนกับไหล่ผม ผมเลยต้องวาดมือไปกอดไหล่เจ้ากระต่ายน้อยเอาไว้ หึหึถ้าไม่อยู่ต่อหน้าแม่ผมอาจจะหอมแก้มใสๆนี้ไปแล้วก็ได้ น่ารัก จริ๊งจริง แฟนใครหนอออออออออ

“พ่อไปทำงานอังกฤษ เจ้าเพชรไปหอเจ้ามิ่ง”

“ไปอีกแล้วเหรอแม่ ทำไมปล่อยให้มันไปบ่อยจัง”

“อย่าเลือกพี่เพชรว่ามันสิพี่คิง นิสัยไม่ดีเลย” แหม ทำเป็นห้าว เมื่อกี้เด็กคนไหนร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวรกลัวผมจะเอาไปทิ้งวัดกันนะ ฮึฮึ

ดีแล้วที่น้องครีมรู้จักเข้มแข็ง ไม่ร้องไห้โยเยเสียความรู้สึก ผมรู้ข้อนี้ดี จึงยอมให้น้องครีมไปรับรู้ความเป็นจริงที่แสนโหดร้ายด้วยตัวเอง ความจริงผมสืบเจอพ่อพ่อตาเมฆมาตั้งแต่ต้นปีที่ก่อนแล้ว ได้พูดคุยความจริงกันมาตั้งหลายต่อหลายครั้ง ในครั้งแรกผมยอมรับว่าโกรธมากตามสันดานใจร้อนของไอ้คิง

แต่เมื่อมาลองคิดหน้าคิดหลังดูแล้ว ผมไม่มีสิทธิปิดกั้นความจริงของน้องได้ เลยยอมที่จะเปิดใจเสียก่อนที่จะอโหสิกรรมให้แก่ท่าน และเฝ้าดูพัฒนาการทางจิตใจของน้อง จนในที่สุดน้องครีมก็พร้อมเสียที ทุกอย่างมันอาจจะดูแย่ไปเสียหมด แต่ในความรู้สึกแย่ๆ และอดีตที่เจ็บปวดนั้น มันมีความรักของพ่อและแม่ของน้องครีมตลบอบอวนอยู่ด้วย ผมรู้ว่าน้องสัมผัสถึงเรื่องนี้ได้อย่างแน่นอน

ส่วนเรื่อง พระพ่อตา ท่านจะสึกหรือไม่ คงแล้วแต่ท่านพิจารณา ในความรู้สึกของผม ท่านคงไม่สึกเพราะความผิดที่อัดแน่นอยู่ไม่จางหายนั้นทำให้ท่านระอายแก่ใจที่จะออกมาใช้ชีวิตในทางโลภอีกครั้ง แต่ถ้าหากท่านอยากที่จะสึกออกมาเพื่อดูแลน้องครีมเติมเต็มส่วนที่น้องครีมขาดหายไป ก็คงต้องมาคุยกันอีกที แต่ที่แน่ๆ ผมเองก็ไม่ยอมให้ใครมาพรากกระต่ายตัวน้อยของผมไปจากอ้อมอกหรอก เอาจริงๆ มันสายเกินไปที่จะมาทวงคืน แต่ถ้าแค่แวะมาเฝ้ามาดู แค่นั้นคงไม่เป็นไร

“อย่ามาห่วงน้องหน่อยเลยนะ น้องมันก็โตแล้ว อีกอย่างเจ้ามิ่งก็จริงใจนะเท่าที่แม่ดู”

“รู้หน้าไม่รู้ใจหรอก” ผมเบ้ปากนิดๆ เจ้าเพชรเองก็โตขึ้นเยอะหลังจากวันแรกที่เจอกัน เข้าสังคมไปเรียนมหาลัยได้แล้วเมื่อต้นเดือนก่อนถึงจะช้ากว่าถึง 2 ปี แต่ก็ไม่ห่างมากนัก ซึ่งแน่นอน เจ้ามิ่งนี้รุกเจ้าเพชรหนักๆ ไปรับไปส่งทุกวันจนน่าหมั่นไส้ ถึงสภาพจิตใจเจ้าเพชรจะดีขึ้นมากก็เถอะ แต่ยังไงผมก็เป็นห่วงเจ้าเพชรอยู่ดี ยังไงมันก็คนในครอบครัวผมละ

“ว่าแต่น้องมันนั้นแหละ เอาตัวเองให้รอดก่อน งานการไม่ทำลอยชายไปวันๆไม่มีสิทธิไปว่าคนอื่นหรอกนะ”

“คิกๆ แรงงงงงงง” เจ้าเด็กข้างๆผมหัวเราะกิ๊ก ผมเลยต้องหยิบแก้มอย่างหมั่นเขี้ยวไปหนึ่งทีหันไปขอความช่วยเหลือจากป้าลิน มาลีริน มอนโรที่ยืนหัวเราะเงียบๆอยู่นาน

“ไม่ต้องมามองป้าเลย ก็จริงอย่างคุณสวยพูดนั้นแหละ หึหึ”

“โธ่! อย่ารุมกันสิ ตอนนี้สมัครงานไปแล้ว รอแค่เรียกเท่านั้นละ เห็นว่าที่ฝึกงานก็ต้องการตัวอยู่หรอกนะ หล่อๆ ทำงานดีแบบนี้หา
งานไม่ยากหรอก”

“จ้าๆ บริษัทตัวเองมีไม่ทำ ชอบดิ้นรน ไม่มีงานทำก็สมน้ำหน้าแล้วละ”

“พี่คิงแค่อยากดูแลผมน่ะครับ เลยไม่อยากไปทำงาน เนอะๆ คิกๆ”

“ช่ายยยยยยยยยยยยยย พี่คิงหลงน้อง ฟอดดดดดดดด” ผมก้มลงไปหอมแก้มเจ้าเด็กขี้เอาใจฟอดใหญ่ จนกระต่ายเด็กย่นคอหนีหัวเราะคิกคักออกมา เป็นไงละ เด็กคนนี้ปกป้องผมด้วย เอาจริงๆ น้องมันก็ดูแลตัวเองได้แหละ แต่ผมเองที่หางานไม่ได้ กร๊ากกกกกกกกกกกก

“จ้าๆ เข้าข้างกันเข้าไป ตาคิงจะช่วยทำไม ถ้าไม่ช่วยก็ออกไปด้านนอกเลยนะ”

“คร้าบๆ แล้วเจอกันนะตัวเล็ก”

ผมกระซิบบอกน้องก่อนจะเดินออกมาจากห้องครัว ขึ้นมาบนห้องเพื่อชำระล้างร่างกายให้สะอาดเสียก่อน พอลงมาจากห้องอีกครั้งก็เดินตามหาน้องครีมให้วุ่นเพราะไม่เจออยู่ในห้องครัว แม่กับป้าลินเองก็หายไปด้วย เดินไปจนทั่ว จนมาเจอเด็กน้อยกับแม่ผมนั่งกอดกันในสวน เหมือนแม่กำลังโอ๋กระต่ายดื้อที่ซบหน้าลงบนตักของแม่ผม… อะไรกันน่ะ

   “มีเรื่องอะไรกันครับ”

   “อ้าว ตาคิง มาพอดี พาน้องไปนอนดีกว่านะลูก”

   “อ้าว น้องหลับหรือ … ว่าแต่มีอะไรหรือเปล่า” ผมเดินไปอุ้มกระต่ายน้อยในท่าอุ้มเด็กอย่างเคยชิน ก่อนจะหันไปหาแม่ที่ตาแดงๆพอๆกับน้องครีมที่ตอนนี้ขนตางอน มีประกายน้ำตาติดอยู่รื้นๆ

   “พาน้องไปนอนก่อนเถอะ เดี๋ยวค่อยคุยกัน” ผมตกลง

ก่อนจะพาน้องครีมขึ้นมานอนบนห้องใหญ่ของผม โดยมีแม่ผมเดินตามมาด้วย โดยไม่ลืมเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าขจัดคราบเหงื่อไคเสร็จสรรพ แม่ผมก็เดินเข้ามาในห้อง ในมือมีแจกันดอกไม้สีขาวสะอาดแบบที่น้องครีมชอบ ก่อนจะมานั่งข้างเตียงใช้มือบางปัดปอยผมด้านหน้าของน้องอย่างเอ็นดู

“น่าสงสารจริงๆนะเด็กคนนี้ เฮ้อ … ว่าแต่หลวงพ่อท่านจำวัดอยู่วัดไหนตาคิง แม่จะคุยกับท่านเสียหน่อย”

“วัดXXX น่ะแม่ … น้องเล่าให้แม่ฟังเหรอ”

“แม่บังคับเด็กคนนี้เองแหละ บอกจะเข้มแข็งก็เข้มแข็งซะจนแตกใจ บอกจะบอบบางก็บอบบางจนน่าสงสาร ทำเวรทำกรรมอะไรไว้นะลูก ชีวิตหนูกับพี่เพชรถึงต้องมาเจอเรื่องแบบนี้อยู่เรื่อยๆ”

“เอาน่ะแม่ นี้คงเป็นกรรมก้อนสุดท้ายละ”

ผมว่าและก้มลงหอมแก้มใสของน้องครีม กล่อมเด็กน้อยให้จมสู่นินทราอย่างมีความสุข ปัดเป่าสิ่งชั่วร้ายให้สลายหายไปจากแสงสว่างของเด็กน้อยคนนี้ … อัศวินอย่างพี่ จะปกป้องกระต่ายน้อยของพี่เองนะครับ ไม่ต้องกลัวอะไรแล้วต่อจากนี้ไป

.

.

.

{ C }

   ในความฝันเหมือนภาพทับซ้อนไปมา มีหลายคนที่เข้ามาในหัวสมองของผมตอนนอน แต่ดูเหมือนคนที่ชัดเจนที่สุดจะเป็นพี่คิงที่รอยยิ้มและแววตาอันอ่อนโยนที่คอยปลอบประโลมผมในทุกๆครั้งที่ผมเสียน้ำตา ผมได้ยินคำบอกรักของพี่คิง ของคุณแม่ ของคุณพ่อ ของแม่เขม ของพี่เพชร ของป้าลิน ของเมโล่ และยังมีเสียงแว่วๆจากไกลแสนไกลของผู้หญิงและผู้ชายที่ผมไม่รู้จัก แต่ผมก็สำนึกตัวเองได้ว่า คงเป็นพ่อแม่ของผม … คงจะเป็นหลวงพ่อเมฆ กับแม่น้ำ … ของผม … ให้อภัยครับ ผมให้อภัยพวกท่านแล้ว … เพราะอย่างน้อย พวกท่านก็รักผม รักผมแล้วอย่างเต็มที่ ผมไม่รู้สึกขาดอะไรอีกแล้ว ต่อจากนี้ไป ผมจะจำแต่ความทรงจำดีๆ คำพูดดีๆ เลือกคิดในสิ่งที่ดี …

   ผมตื่นขึ้นมาในความมืด เพราะรู้สึกแรงกอดรัดรอบตัวและก็หิวด้วย น้องมานอนอยู่บนเตียงให้โปรงผ้าห่มแถมถูกกอดจนแน่นๆไปหมดตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ จำได้ว่าล่าสุดอยู่กับแม่สวยที่สวนนี้หน่า และดูพี่คิงสิ กอดผมอย่างกับผมจะหายไปไหนอย่างงั้น … กี่โมงกี่ยามแล้วนะ ทำไมมันรู้สึกว่าดึกจังเลย ผมหลับไปนานแค่ไหนกัน คิกๆ ดูหน้าพี่คิงสิ ขนาดในความมืดยังคมกริบขนาดนี้ … จมูกเป็นสันเขื่อนเลย ทำบุญด้วยอะไรนะ ถึงได้เกิดมามีหน้าตาแบบนี้น้องครีมจะไปทำบ้างอยากแมนๆ ฮิฮิ

โครกกกกกกกกกกกกกกกก

   เง้อออออออออออ ร้องดังแข่งกับเสียงแอร์เลยนะท้องของน้องครีมเนี้ย หิวจังเลย ผมพยายามเอาตัวออกจากอ้อมกอดคนใจร้ายที่จะยึดน้องเอาไว้คนเดียว ใช่สิตัวเองกินอิ่มแล้ว แต่น้องนอนเลยเวลา เลยไม่ได้กินข้าวเลย หิวอ่ะ งื้ออออออออออ ออกไม่ล่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

   “พี่คิง”

   “…”

   “พี่คิง น้องครีมหิว”

   “…”

   “พี่คิงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!”

   “คะ ครับ … ตื่นแล้วเหรอเด็กดี” ผมย่นหน้ามองพี่คิงในความมืด หึ คนขี้เซา ไม่ยอมตื่นจนน้องต้องตะโกนใส่หู ก็น้องออกไม่ได้เพราะมีหมาป่าใจร้ายกอดเอาไว้แบบนี้อ่ะ

   “น้องครีมหิว”

   “หิวเหรอครับ … อ่อ กี่โมงแล้วเนี้ย ไปครับ พี่พาลงไปกินนะ” พี่คิงดูจะมึนๆ ยอมปล่อยผมออกจากอ้อมแขนแกร่ง ก่อนจะลุกขึ้นนั่งใช้มือลูบแก้มผมไปมาสองสามที ผมออกมาจากผ้าห่มได้แปปเดียวก็ต้องผลุบเข้าไปอีก … พี่คิงเปิดแอร์หนาวไปนะ T^T

   “ไม่เป็นไรครับ น้องลงไปคนเดียวได้”

   “งืม ไม่เป็นไรครับ ปะ ลงไปพร้อมกันเนอะ” ผมเลยยอมตกลง เพราะพี่คิงดื้อ

พี่คิงหัวเราะเมื่อเห็นท่าทีของผมที่ยึกๆยักๆ ไม่อยากออกจากผ้าห่ม เลยลุกขึ้นเดินไปหยิบเสื้อคลุมหมีคุริมะ มาให้ผมใส่ ก่อนจะพาผมลงบันไดมาชั้นล่าง โดยที่มือของเราไม่ปล่อยออกจากกัน ผมยังไม่ได้ดูเวลาเลย และไม่ได้อยากจะดูด้วยเพราะตอนนี้มีแค่พี่คิงก็พอ พอแล้วจริงๆนะ

   ลงมาด้านล่างบ้านที่เปิดไฟตามทางเดินไว้สลัวๆ ก่อนที่จะสว่างทั้งบ้านเพราะพิ่คิงเอื้อมมือไปเปิดไฟให้ ก่อนจะลากผมเข้าไปในห้องครัว มีสำรับอาหารแช่อยู่ในตู้เย็นหนึ่งชุด ผมมองสลับกับพี่คิงที่ยืนยิ้มอยู่ข้างๆผม ถึงจะไม่เต็มตาก็เถอะ น่าสงสารจังเลย

   “แม่คงเตรียมไว้ให้เราน่ะตัวเล็ก รีบกินเถอะ จะได้ไปนอนละ เที่ยงคืนกว่าละ” ผมพยักหน้าก่อนจะยิ้มตายี้ให้พี่คิงที่เดินไปรอผมที่โต๊ะอาหารแล้ว ผมลงมืออุ่นข้าวไม่ลืมชงนมข้าวโพดให้พีคิงด้วยไปนอนต่อจะได้หลับสบายๆ

   “พรุ่งนี้ไปเที่ยวไหมเด็กดี” ผมชะงักก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองพี่คิง … พูดแบบนี้อีกแล้ว วันนี้ก็พาผมไปช็อกมาซะแบบนี้ พี่คิงจะพาผมไปไหนอีก ไม่อยากไปเลย

   “หึหึ ไม่ต้องมาเอ๋อเลยกระต่ายดื้อ คราวนี้ไปเที่ยวจริงๆ บินไปใต้เที่ยวทะเลกันสักวันสองวันไหม?”

   “ตะ แต่น้องมีเรียน”

   “พรุ่งนี้วันอาทิตย์ ลาสัก สองวันคงไม่เป็นไรหรอกนะครับ เดี๋ยวพี่โทรไปลาให้วันจันทร์เนอะ”

   “ยังไม่ได้เก็บเสื้อผ้าเลย”

   “แปปเดียวครับเดี๋ยวพี่ช่วยเก็บ”

   “แต่ไม่ได้จองตั๋วเลยนะ”

   “หึหึ เรื่องเล็กครับ”

   “นะ น้องกลัวความสูง”

   “หึหึ ที่โยเยนี้เพราะเรื่องนี้ใช่ไหม” กะ ก็ใช่นะสิ บินไปมันสูงนะ ถ้าเครื่องตกขึ้นมาจะทำยังไง แงงงงงงงงงงงงงง

   “มีพี่อยู่ไม่ต้องกลัวครับ” พี่คิงกระซิบก่อนจะเอี้ยวตัวมาหอมแก้มผมฟอดใหญ่ ผมเลยเอาหัวไปพิงไหล่พี่เขา นั่งกินข้าวไปเรื่อยๆจนอิ่ม … จะได้ไปทะเลใต้ … ครั้งแรกในชีวิตเลยนะ คิกๆ ตื่นเต้นจังเลย …

.

.

.

   “พี่คิงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง” ผมวิ่งขึ้นมาบนรถที่ลุงชาติจอดรออยู่หน้าบ้าน

พี่คิงนั้นแหละช้า ช้าที่สุดอ่ะ น้องตื่นเต้นจะตายแล้วนะ 8 โมงแล้ว ไฟต์เครื่อง ตอน 10 โมงเมื่อคืนกว่าผมจะได้นอน ก็เอาแต่สืบว่าไปยังไงไปที่ไหน ไปเมื่อไหร่ขึ้นเครื่องบินต้องทำตัวยังไงด้วย ตื่นเต้นจนแทบไม่ได้นอนเลย เค้าบอกว่าต้องไปเช็คของก่อน งื้อออออออ ต้องเผื่อเวลานะ ต้องเผื่อเวลา! อย่าใจเย็นแบบนี้สิ ต้องตื่นเต้นจะตายแล้วนะ คิก ๆอยากให้ถึง เกาะภูเก็ตไวๆจางงงงง อยากเล่นน้ำ แต่ก่อนอื่น ผมต้องไปสู้กับความสูงของเครื่องบินก่อนนนนนนนนนนน ย๊ากก! น้องครีมไม่ยอมแพ้หรอกนะ ฮึ่มๆ

   “คร้าบๆ ใจเย็นนะ”

พี่คิงพอขึ้นมาได้ก็ลูบหน้าลูบหลังผม ผมชะเง้อโบกมือบ๊ายบายให้พี่เพชรที่ยืนส่งผมอยู่ด้านนอก เสียดายมาก พี่เพชรไม่ได้มาด้วยเพราะติดกิจกรรมที่มหาลัย ผมนี้ร้องไห้ออดอ้อนอยู่ตั้งนาน คุณแม่ป้าลินเองก็ด้วย อยากจะงอน แต่ก็งอนไม่ลง ทริปนี้เลยมีแค่ผมกับพี่คิงสองคน บุ้ยยยย

พอมาถึงสนามบิน พี่คิงก็ลากผมไปโน้นไปนี้ จนมานั่งรอขึ้นเครื่อง ประมานชั่วโมงกว่าๆ ก็ได้ขึ้นเครื่อง น้องครีมก้มหน้าเดินอย่างเดียวเลย พอขึ้นมาบนเครื่องได้ ทุกอย่างก็เหมือนกับใน TV เลย เราสองคนได้ที่นั่งตรงปีกเครื่องพอดีเลย ผมขอนั่งด้านใน เพราะยังไงก็กลัวอยู่ดี

“พี่คิงๆ เครื่องบินจะบินสูงแค่ไหนอะ” ผมรู้สึกปากคอสั่นน้อยๆ พี่คิงเลยต้องลูบหลังผมปลอบผมใหญ่ งื้อออออ จะบินสูงไหมละ ผมอยากรู้จะได้เตรียมตัวถูก มีชูชีพไหม มีไหม งื้ออออออออออออออ T^T

“หึหึ ไม่รู้ครับ นี้กินขนมซะนะเด็กดี พี่คนสวยเค้าอุตส่าห์เอามาให้นะ” พี่แอร์โฮสเตสหัวเราะและยิ้มหวานให้ผม ผมมองไปที่ขนมตรงหน้า ก่อนจะหยิบขนมปังเข้าปาก … อร่อยง่ะ

“มีหนังให้ดูด้วยนะน้องครีม” พี่คิงลูบหน้าผมก่อนจะชี้ไปที่โทรศัพท์เครื่องใหญ่สุดเครื่อง อ่ะ เป็นหนังการ์ตูนที่ผมชอบด้วย คิกๆ จะมีอะไรมีคามสุขกว่าการให้อยู่ในอ้อมแขนของคนที่ผมรักกับการ์ตูนที่ผมชอบกันละ …ฮิฮิ

.

.

.

มีต่อด้านล่าง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 58 รักที่จะอยู่ตลอดกาล}19/6/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 19-07-2015 20:40:43

{ K }

แผนหลอกเด็กของผมจบลงอย่างสวยงาม น้องครีมร่าเริงตลอดทาง จนเผลอหลับไป และงัวเงียตื่นขึ้นในช่วงบ่ายๆของวันเมื่อถึงปลายทาง โยเยเล็กน้อยแต่ยอมที่จะไม่ดื้อเดินลงจากเครื่องบินพร้อมๆกับผม ก่อนจะมานั่งสะลืมสะลือรอโหลดกระเป๋าจากเครื่องบิน ไม่นานก็เสร็จ ก่อนที่จะกระจองงอแงตามภาษาเพราะหิวข้าวหนัก ตามบัญชาไอ้คิงต้องรีบหาร้านให้เด็กน้อยของผมกินก่อนที่เจ้ากระต่ายดื้อจะหิวไส้กิ่ว แค่นี้ก็กิ่วจนน่าสงสารแล้ว เด็กอะไรกินเท่าไหร่ก็ไม่เคยอ้วน หึหึ

ผมพาน้องมานั่งที่ร้านใกล้ๆสนามบิน เป็นคาเฟ่เล็กๆบรรยากาศดีมีขายตั้งแต่อาหารคาว ยันของหวานและเครื่องดื่ม สมูทตี้ผลไม้ตามฤดูการยันเหล้าปั่น ราคาก็ระดับหนึ่งนั้นแหละแต่ไม่แพงมาก ไม่งั้นน้องครีมไม่ยอมกิน เด็กคนนี้รู้จักคำว่าประหยัดมากกว่าใครหลายๆคนเพราะน้องเคยบอกว่าตัวเองไม่เคยมี เลยอยากเก็บเงินไว้เยอะๆ และเกรงใจผมด้วย ด้วยความน่ารักผมเลยอดหอมแก้มแดงๆนั้นไม่ได้ น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก


   “อร่อยไหมเด็กดี” น้องครีมเงยหน้าขึ้นมาจากไอติมกะทิของหวานมายิ้มตายี๋แก้มใสให้ผม หลังจากที่ฟาดข้าวจานใหญ่ไป

   “บอกให้กินไม่กินตั้งแต่แรก น้องไม่ให้พี่คิงกินหรอก” เจ้าตัวชักถ้วยไอศกรีมหลบผม เมื่อผมจะขอลองชิมบ้าง ปากล่างเม้มปากบนเหมือนตัวในการ์ตูน หึหึ

   “อ้าวๆ ขี้งงๆ” ผมแกล้งว่า เอามือไปบิดจมูกน้อยๆของคนข้างๆ น้องครีมหัวเราะคิกวางถ้วยไอติมลงเอามือนิ่มๆมาจับมือของผมเอาไปอิงแก้มใส ตาหวานตาลงโชว์ขนตางอนสวยริมฝีปากมีรอยยิ้มจิ่มลิ่ม หึหึ

   “ไม่ได้ขี้งกนะ แต่น้องครีมกินแล้ว พี่คิงเป็นผู้ใหญ่กินต่อจากน้องไม่ดี ถ้าอยากกินเดี๋ยวน้องครีมสั่งให้นะ”

   “จากตรงนี้อร่อยกว่านะ” จะลงไปจุ๊บริมฝีปากที่เปื้อนฟองไอศกรีมก็เกรงใจสายตาประชาชี ผมเลยยกมืออีกข้างขึ้นป้ายฟองนมขึ้นชิม หึหึ หวานจริงๆ

   “คนบ้า” แก้มใสเปล่งแดงขึ้นในทันที ทำให้ผมหัวเราะออกมาอย่างเอ็นดู ทริปนี้น้องครีมจะมีความสุข มีรับประกัน

   พอเราสองคนอิ่มท้อง ผมก็พามาที่บังกะโลที่พักริมหาดที่สงบไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวมามากนักอาจจะเป็นช่วงที่ไม่มีทัวร์และโลซีซั่นก็ได้ก็ดีเหมือนกัน สงบๆแบบนี้น้องครีมจะได้เล่นได้เต็มที่ไม่เป็นอันตราย อีกอย่างชายหาดตรงหน้าของที่พักก็ดูสะอาดดีไม่มีเศษไม้หรือเศษแก้วมาตำเท้าน้องอีกเป็นแน่

   “สวยจังเลยพี่คิง” น้องครีมกระชับมือที่จับกันไว้แน่น

พึมพำออกมาเมื่อเห็นที่พักตรงหน้าบังกะโลตรงหน้าเราเป็นบังกะโลเล็กๆ มีสองชั้น 1 ห้องนอน 2 ห้องน้ำ มีห้องรับแขกและห้องครัว ลานหน้าบ้านปลูกดอกไม้สีสวยไว้เต็มไปหมด และสระน้ำเล็กๆอยู่ทางด้านซ้ายมือ ส่วนด้านหลังบ้านติดกับชายหาดทรายละเอียด ทุกสัดส่วนในบ้านทาสีขาวและฟ้าเป็นสีที่น้องครีมชอบทั้งหมดทั้งสิ้น

   “ไปครับ เข้าไปด้านในกันนะ” น้องครีมพยักหน้าก่อนที่ผมจะพาน้องเข้ามาในบ้าน ว่าข้างนอกเจ้าตัวเล็กอึ้งแล้ว เข้ามาในบ้านยิ่งตะลึงจนปากหวอไปอีก อะไรเนี้ยเด็กคนเนี้ย ที่บ้านใหญ่หรูกว่านี้อีก แค่นี้ทำเป็นอึ้ง ฮ่าๆๆๆๆ

   “เช็ดน้ำลายหน่อย” ผมเอานิ้วไปปาดปากเจ้ากระต่ายดื้อ น้องเงยหน้าขึ้นมาทากแจ็บๆ

   “เค็มอะ”

   “ก็แน่สิ เพิ่งไปเกาตูดมา”

   “แหงะ ทุเรศง่า!”

   “หึหึ สวยไหม ?” ผมจูงน้องครีมมานั่งที่โซฟาสีขาวสะอาดที่อยู่ไม่ไกลนัก ก่อนที่จะจะนั่งลง ส่วนเจ้าตัวดียังยืนและทำหน้าแง่งอนผมที่เอามือเกาตูดไปให้น้องครีมชิม หึหึ นี้คิดว่าผมทำจริงๆงั้นเหรอเนี้ย

   “ไม่คุยด้วยหรอก”

   “ขี้งอน จริงๆ ฮึบ!” จนแล้วจนรอด ผมก็ต้องอุ้มเจ้ากระต่ายเด็กมาไว้บนตักและฟัดแก้มให้หนำใจ แก้นิสัยขี้งอนของเจ้าตัวให้หาย สุดท้ายก็ยอมหัวเราะคิกคักออกมาตามภาษากระต่ายอารมณ์ดีนั้นละ

เราสองคนนอนพักผ่อนในห้องที่ตกแต่งแนวคลาสสิกบนเตียงหนานุ่มกว้างพอสำหรับ 4 คนบนชั้นสอง โดยไม่มีใครมารบกวนจิตใจ น้องครีมเองก็สงสัยว่าทำไมไม่มีเจ้าของหรือใครมาหาพวกเราเลย ผมเลี่ยงที่จะตอบ รอไปก่อนนะเด็กดี ยังไม่ถึงเวลา หึหึ
พอผมเลี่ยงไม่ตอบหนักๆขึ้น เจ้ากระต่ายเด็กก็เลิกก่อกวนและคลานมานอนบนแขนของไอ้คิง ผมเลยก้มลงไปจุ๊บปากเล็กๆนั้นอย่างเอาอกเอาใจและพาน้องดูหนังจนจบไปหนึ่งเรื่อง แสงอาทิตย์ยามบ่ายแก่ๆใกล้จะเย็น ทำให้เจ้ากระต่ายเด็กตื่นเต้น กระโดด เหย่งๆไปมา ชวนผมตั้งแต่หนังยังไม่จบนั้นแหละ ฮ่าๆๆๆ เดี๋ยวก็สะดุดดขาตัวเองก็เท่านั้นละ

“น้องครีมเปลี่ยนชุดนะ แดดร่มละพี่พาไปเล่นน้ำ” ผมลุกขึ้นบิดขี้เกียจก่อนจะพูดประโยคที่เหมือนแจ็คพอตให้กับน้องที่วิ่งไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในทันทีทันใด ฮ่าๆ ดูสิ เด็กคนนี้ทำผมยิ้มได้กี่ครั้งแล้วในวันเดียวกัน

น้องครีมสวมรองเท้าแตะวิ่งกระโดดโหย่งๆลงทะเลไปในชุดเสื้อยืดสีฟ้าแขนสั้น กับกางเกงสามส่วนพร้อมกับหมวกใบใหญ่ที่ผมบังคับให้ใส่ผิวขาวสะอาดของน้องครีมส่องประกายกับแดงอ่อนๆ แขนขาเล็กๆ กับก้นงอนๆที่ซ้อนไม่มิดในเนื้อผ้ายีนต์แนบเนื้อที่เวลาโดนน้ำแล้วมันจะเห็นชัดขึ้น โรคหื่นขึ้นตาแล้วมั้งกูเนี้ย เก็บอาการแปป ฮ่าๆๆๆๆ

“พี่คิง มาเล่นๆ พาน้องไปลึกๆหน่อย” มือเล็กๆนั้นควักเรียกผมหยอยๆ

ก่อนที่ผมจะทำตามบัญชา เดินลงทะเลพาน้องครีมขี่คอไปไกลจากฝั่ง พอที่ขาจะยืนได้ และว่ายน้ำไปอีกหน่อย จนน้องครีมโวยวายเกาะคอผมแน่นขอให้ผมพากลับฝั่ง นั้นแหละไอ้คิงเลยต้องยอมอีก พาน้องมานั่งเล่นที่ใกล้ๆริมหาด โดยนั่งอยู่ข้างๆไม่หายไปไหน มองน้องครีมทีไรโลกก็สดใสทุกที หึหึ

   “พี่คิง พระอาทิตย์สวยมากเลย” ผมละสายตาจากกระต่ายเด็กตรงหน้า หันไปมองตามที่น้องครีมบอก … ก็จริงนะ แสงสีส้มนวลๆที่กำลังจะลับขอบฟ้า ส่องประกายกับน้ำทะเลสีเขียวใสเห็นตัวปลาที่ว่ายไปมา มันมีสงบ และสดใส เหมือนตัวเล็กของผมที่นั่งอยู่บนกองทรายข้างๆ ตากลมขนตางอน เหม่อมองไปข้างหน้า แก้มใสกับปากแดงๆ แสยะยิ้มอย่างน่ารักน่าชัง ก่อนจะหันมายิ้มกว้างให้ผมจนตาปิด

   ผมอดทนรอคอยไม่ไหวอีกต่อไป ก้มลงไปจูบปากแดงๆนั้นอย่างจู่โจมแต่อ่อนโยนที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้ น้องครีมบอบบาง ไม่เหมือนกับผู้หญิงทุกคนที่ผมเคยพบพามา สอนให้ผมรู้จักหักห้ามใจและรอคอย และสอนการใช้ชีวิตอีกมากมายที่คนๆนึงพร้อมที่จะถวายชีวิตปกป้องใครสักคนโดยธรรมชาติ และตอนนี้ผมรู้สึกชื้นใจและกะดี้กะด้ามากที่น้องตอบสนองผมกลับมาถึงแม้จะดูไร้เดียงสาก็ตามที แขนเล็กกอดคอผมด้วยความสั่นเทา ก่อนที่จะครางในลำคอน้ำเสียงน่ารักน่าชัง ณ ตอนนั้น เหมือนเวลาทั้งหมดสิ้นหยุดหมุนลงในพริบตา … มีความสุขชะมัดเลยให้ตายสิ

   “พี่คิง” จมูกเล็กๆไกล่ไปมากับจมูกของผม ก่อนที่เสียงกระเส่าจะเอ่ยชื่อผมออกมาอย่างแผ่วเบา …เคลิ้มสิครับรอพ่อใครมาตัดริบบิ้นละ หึหึ

   “หืม ?”

   “น้องครีมหิว”

ผมปล่อยก๊ากออกมา โธ่ว ! น้องรักของพี่ ดูบรรยากาศบ้างไหมเนี้ยหนู !!!!

.

.

.

   ตะวันตกดินไปกว่าชั่วโมงแล้ว เด็กน้อยตัวเล็กยังคงวุ่นวายกับกระเป๋าเสื้อผ้าที่ปิดไม่มิดสักทีในชุดเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงผ้าขายาวตัวใหญ่โคร่ง ท้องเล็กๆส่งเสียงโครกครากๆออกมาให้ปากเล็กๆย่นเล่น หน้าผากขาวมัดจุกผมขึ้นไปเปิดรับแสงจากไฟนีออน ผมยาวถูกปล่อยสลวยเหมือนแพรไหมชั้นดี โดยมีพี่ชายตัวใหญ่เดินออกมาจากห้องน้ำในชุดเสื้อยืนสีขาวและกางเกงผ้าแทบจะเหมือนของเด็กน้อยทุกตารางนิ้วต่างกันแค่ทุกอย่างมันดูพอดีเปะไปเสียหมดแต่ของน้องครีมกลับหลวมโคร่งจนต้องพับแขนพับขา เป็นภาพที่น่าเอ็นดูเหลือคณา จนเจ้าคิงต้องหยิบมือถือมาถ่ายไว้ไม่ให้เสีย ลงคอลเลกชั่นกระต่ายน้อยสีขาวของตัวเองต่อไป

   “พี่คิง มันปิดไม่ได้ ฮึบ” ตัวเล็กยังคงพยายามต่อไป จนพี่คิงหัวเราะและเดินไปนั่งขัดสมาธิข้างๆ ยื่นจมูกโด่งๆไปหอมหน้าผาดมนอย่างหมั่นเขี้ยว

   “หิวไม่ใช่เหรอ ลงไปกินข้าวกันเถอะ”

   “แต่ว่า มันปิดไม่ได้” น้องครีมยังย่นหน้า กับประเป๋าเจ้าปัญหาที่แน่นเอียดไปด้วยเสื้อผ้าและข้าวของเครื่องใช้ต่างๆนาๆ

   “เดี๋ยวพี่ขึ้นมาปิดให้ครับ” พี่คิงหัวเราะ ก่อนจะลุกขึ้นจูงคนน่ารักลงบันไดมาด้านล่าง น้องครีมยังคาใจกับกระเป๋าอยู่ เลยไม่ได้สนใจกับอะไรมากนัก พี่คิงพาน้องมาหลังบ้านที่เป็นชายหาด

   “น้องครีม”

   “พี่คิง กระเป๋า …. สะ สวย … มะ มาก”

น้องครีมชะงักตาเป็นประกายเมื่อหันกลับมาเจอกับใบหน้าคมสันของพี่คิงอันเป็นที่รัก แต่ด้านหลังนี้สิ กลับประดับประดาไปด้วยดวงไฟเล็กๆ ที่ประดับพันอยู่ตามต้นไม้ สว่างไสวสลัวๆยามหัวค่ำที่มืดสนิท เสียงน้ำทะเลกัดแซะชายฝั่งดังสนั่นไปทั่วฟังดูน่ากลัว แต่โคมไฟที่วางประดับอยู่บนพื้นทรายที่ลุกโชนจนคลายคามน่ากลัวของทะเลสีดำในยามนี้ไปแทบหมดสิ้น

   โต๊ะอาหารกลมเล็กๆ มีอาหารทะเลหลากหลายชนิดที่ล้วนแต่เป็นของดี มีเทียนสีแดงวางอยู่ตรงกลางโต๊ะทำให้น้องครีมเขินอายรวมถึงเตาปิ้งอาหารที่วางอยู่ไม่ไกลนักและสุดท้ายที่ทำให้น้องครีมงงงวยคือร่างของบริกรหนุ่ม สองสามคนที่ยืนสงบนิ่ง รออำนวยความสะดวกให้แก่ทั้งคู่

   “เด็กดี กินข้าวกันนะครับ”

   “พะ พี่คิง ทะ ทำไม … ” น้องครีมเกาะเสื้อของพี่คิงแน่น แววตาดูหวาดกลัวเล็กๆ แต่พอมือใหญ่นั้นลูบปลอบปะโลมกระต่ายดื้อจากด้านหลังก็ยอมสงบลงและเดินไปนั่งที่โต๊ะอาหารท่ามกลางลูกไฟที่ส่องแสงสว่างให้ในยามนี้

   บริกรหนุ่มเริ่มบรรเลงเพลงที่น้องครีมชอบบรรยากาศเลยคลายความกังวนของน้องขึ้น น้องครีมเลือกที่จะไม่ถามอะไรอีก แต่กลับยิ้มอย่างเป็นมิตรให้แก่บริกรกล่าวขอบคุณเมื่อข้าวเม็ดสวยถูกบรรจงตักลงมาในจานข้าวของของตนและพี่คิงที่อยู่ข้างๆ จากนั้นน้องครีมก็ไม่สนใจอะไรอีกนอกจากอาหารตรงหน้า และความผะเน้าผะนอเอาอกเอาใจของพี่คิงและเพลิดเพลินกับบรรยากาศอันเป็นส่วนตัว

   “อิ่มมากเลย … ดูพุงน้องสิ”

พอบริกรกลับไปแล้ว เด็กน้อยก็เดินมานั่งที่ชิงช้าใกล้ๆ เรียกให้พี่คิงที่นั่งจิบไวท์อยู่หันมาดู พุงน้อยๆใต้เสื้อบางเสียงหัวเราะของคนตัวใหญ่ดังขึ้น ก่อนที่จะเดินมานั่งคุกเข่าตรงหน้ากระต่ายเด็กที่ตอนนี้แก้มใสเปล่งประกายสีแดงระรื้นขึ้นมาอีกครั้ง ตากลมไม่กล้าที่จะเงยหน้ามองพี่ชายตรงหน้าได้แก่ก้มมองมือตัวเองที่ถูกกอบกุมไว้อย่างอ่อนโยน

   “ชอบบ้านหลังนี้ไหมครับน้องครีม”

   “ชะชอบครับ”

   “หึหึ งั้นเก็บไว้ดีๆนะครับ” เด็กน้อยเอียงคอมองพี่คิง

ก่อนที่จะเอ๋อเข้าไปอีกเมื่อฉโนดที่ดินที่ซ้อนอยู่ด้านหลังของพี่คิงจะถูกเอามาวางไว้บนหน้าตักของเด็กน้อย น้ำตาเม็ดใสๆเอ่อล้นออกมา น้องน้อยไม่รู้จะพูดอะไร ได้แต่เม้มริมฝีปากมองคนตัวใหญ่ตรงหน้าที่ยิ้มกลับมาอย่างอ่อนโยนจนหัวใจน้อยๆแทบละลายตรงนี้

“น้องรับไว้ไม่ได้หรอก มันเยอะเกินไป นะ น้องครีม … จะเอาไปทำอะไร น้องมาเองไม่เป็น ถ้าพี่คิงให้น้องเอาไว้ น้องก็ไม่รู้จะเอาไปเก็บไว้ที่ไหน”

คนตัวเล็กตะกุกตะกัก ตอบโดยไม่เงยหน้ามองคนที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าด้วยความเขินอายและรู้สึกว่าอบอุ่นมากเกินไปจนแทบกระอักอาหารทะเลออกมาซะอย่างงี้ พี่คิงนะพี่คิงขยันเอาอกเอาใจน้องครีมแบบนี้ ถ้าวันไหนน้องเคยตัวขึ้นมาจะทำยังไง น้องครีมคิดไปเขินไป

“งั้นฝากพี่ไว้นะครับ วันไหนที่น้องครีมอยากมา พี่จะพามา ไม่ว่าจะติดอะไร พี่จะรีบเคลียร์งานมาเลยนะครับ”

“จริงๆนะ ตลอดไปเลยไหม”

“ครับ ตลอดไปเลย” จมูกแดง ไล่หอมไปทั่วแก้มใส

จนคนตัวเล็กแอบย่นคอหนีด้วยความจั๊กกะจี้ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะมอบความอบอุ่นให้แก่ริมฝีปากน้อยตรงหน้าอย่าไม่รู้จักเบื่อหน่าย ให้เกรียวคลื่นเป็นพยานให้แก่ความรักที่ตลอดกาลของทั้งคู่ตลอดไป …

END ….

=======================

เห็น END ไม่ต้องตกใจนะคะ ยังมีตอนพิเศษให้อีก 2-3 ตอน อย่าลืมสิ น้องครีมยังบริสุทธิ์อยู่เลย

ต้องให้อีพีคิงสมหวังซะบ้าง เดี๋ยวจะชักตายซะก่อน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ คิดว่าคงถึงจุดที่ทั้งคู่จะร่วมหอลงโลงกันสักที

แต่ ณ เวลานี้มีใครจะโชคดีไปกว่าอีพี่คิงและน้องครีมอีกไหมนะ อิจเป็นบ้า งืมๆ

ปล. เรื่องของเมโล่และแมช คงไม่มีในเรื่องนี้นะคะ ถ้าเขียนคงตั้งเรื่องใหม่เลย

:mew1:

เจอกันตอนพิเศษคะ ขอบคุณที่ติดตามน้องครีมตลอดมา เลิฟๆ :hao6:

ฝากเพจจ้า

ห้องเก็บนิยาย pa_pa (https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2-pa_pa/596706590458802)

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 58 รักที่จะอยู่ตลอดกาล}19/6/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 19-07-2015 21:30:27

แอร้ยยยย ... จบแล้ว

อยากอ่านเรื่องของน้องครีมตอนโตจังเลย :katai2-1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 58 รักที่จะอยู่ตลอดกาล}19/6/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: nuja ที่ 19-07-2015 21:51:35

น่ารักมากเลย

มาต่อตอนพิเศษด่วยเลยจ้า พี่คิงจะได้สมหวังสะที อิอิ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 58 รักที่จะอยู่ตลอดกาล}19/6/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 19-07-2015 21:59:57

อร๊ายย. รออ่านฉากอีพี่คิงสมหวังได้เคลมน้อง อิอิ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 58 รักที่จะอยู่ตลอดกาล}19/6/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 19-07-2015 23:27:59

:L2:

จบอีกเรื่องแล้ว แต่ไม่เป็นไร เรารอตอนพิเศษอยู่นะคะ เหอๆ :hao7:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 58 รักที่จะอยู่ตลอดกาล}19/6/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 20-07-2015 00:00:55

ดีใจกับน้องครีม กับเพชรด้วย มีความสุขกันซะที อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกดี ตัวละครน่ารัก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 58 รักที่จะอยู่ตลอดกาล}19/6/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: poppycake ที่ 20-07-2015 07:21:11

จบแร้งวววววว
น้องครีมของเราในที่สุดก้อผ่านพ้นเรื่องร้ายไปจนได้
รอตอนพิเศษ พี่คิงได้สมหวัง (คนอ่านด้วย!!) อิอิ ^.,^

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 58 รักที่จะอยู่ตลอดกาล}19/6/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: manami_01 ที่ 20-07-2015 12:42:56

ขอตอนพิเศษด้วยจ้า

เป็นหลังจากน้องคลีมเรียนจบแต่งงานกะพี่มันอ่ะ

อิอิ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 58 รักที่จะอยู่ตลอดกาล}19/6/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: black sakura ที่ 20-07-2015 12:54:34

ขอบคุณนะคร้าาสำหรับนิยายน่ารักๆเรื่องนี้

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 58 รักที่จะอยู่ตลอดกาล}19/6/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: kitty08 ที่ 20-07-2015 13:11:56

จบแล้วเรอะ ไม่อยากให้จบเลย น้องครีมน่ารักอ่ะ แล้วเรื่องของเพชรกับมิ่งคงมีตอนพิเศษด้วยใช่ไหมอ่ะ :hao6: อยากอ่าน ชอบจังเลยเรื่องนี้อ่านแล้วยิ้มไปด้วย :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 58 รักที่จะอยู่ตลอดกาล}19/6/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: NuTonKaw ที่ 20-07-2015 15:37:04

o13 o13 o13 o13 o13

น้องครีมน่ารัก อยากเห็นตอนโตจัง

พี่คิงคงต้องตามเฝ้ากันพวกหนุ่มๆแน่ๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 58 รักที่จะอยู่ตลอดกาล}19/6/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 20-07-2015 21:15:25

:pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{CH 58 รักที่จะอยู่ตลอดกาล}19/6/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 02-08-2015 14:45:10

รอ ตอนพิเศษ มิ่ง-เพชร

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ1 พี่คิง & น้องครีม}15/8/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 15-08-2015 22:52:33

{ตอนพิเศษ1 พี่คิง & น้องครีม}

   ฟู่!

   ไข่ไก่สีเหลืองนวลสองใบที่ถูกตีจนฟูเทลงกระทะน้ำมันระอุ จนเกิดเสียงดัง พร้อมกับเสียงพัมเพลงในลำคอระหงสีน้ำผึ้งนวลนั้น มือเรียวเล็กที่จับกระทะอยู่มือนึงอีกมือจับตะหลิวลงมือเจียวไข่อย่างชำนาญเกิดเป็นเสียงดังโชงเชงๆเหมือนทุกวันที่ใครได้ยินก็สุขใจ

ครืดดดดดดดดดด

   โทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะอาหารด้านหลังสั่นขึ้นเสียงดัง จนร่างเพียวที่อยู่หน้าเตาชะงัก ก่อนจะเร่งทอดไก่หอมกรอบให้เสร็จและตักขึ้นไปไว้ในตะแกรงรองน้ำมันที่วางอยู่ข้างๆ ก่อนจะเช็ดมือน้อยๆนั้นกับผ้ากันเปื้อนลูกไม้สีฟ้าสลับขาวที่ใส่อยู่ เดินไปคว้าโทรศัพท์ที่สั่นเป็นเจ้าเข้าพร้อมรูปโปรไฟล์เป็นชายหนุ่มหน้าตาคมเข้มในชุกรับปริญญากำลังแกล้งเด็กน้อยที่ถือช่อดอกไม้กับตุ๊กตาหมีตัวใหญ่เอาไว้แทบจะบังตัวมิด และยังต้องรับกับผู้ใหญ่นิสัยไม่ดีของเจ้าตัวน้อย แต่นั้นก็เป็นภาพของความสุขที่เจ้าของเครื่องพลอยภูมิใจไปด้วยหวังว่าในสักวันจะทำให้คนๆนี้ภูมิใจที่ได้เห็นตัวเล็กใส่ชุดครุยที่แสนภาคภูมิใจนี้

   “ครับพี่คิง” เสียงใสของน้องครีมในชุดนักเรียนคลุมด้วยเสื้อกันเปื้อนลูกไม้สีฟ้าตัวโปรดที่คุณแม่ให้มารัดเกล้าผมทรงสูงขึ้นไปทำให้หางม้าปัดไปมาด้านหลังจนเกือบถึงบั้นท้ายเล็กๆ

   “ซนหรือเปล่าครับ” เสียงของพี่คิงสุดหล่อที่เด็กน้อยคิดคำนึงถึงตลอดเวลา ทำให้ริมฝีปากเล็กๆนั้นสยายยิ้มกว้างจนเห็นฟันขาวครบทุกซีก ตากลมยีลงจนกลายเป็นสระอิ แก้วเปล่งแดงระรื้น

   “ไม่ครับ วันนี้ครีมนั่งรถเมกลับเองด้วย สนุกมากๆเลย”

   “ฮื่ม ? รถเม ทำไมไม่นั่งแท็กซี่ครับ พี่ให้เงินไว้ไม่พอใช้เหรอ มันอันตรายนะรู้ไหมครับ?” น้ำเสียงอบอุ่นนั้นเจือเสียงดุเอาไว้หน่อยๆ ทำให้เด็กน้อยหน้าถอดสีลงเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าตัวเองพลาดสารภาพไปอย่างแรง

   “พอครับพอ แต่น้องครีม …”

เจ้าตัวเล็กนึกไปถึงเหตุการณ์ที่หลังจากออกมาจากร้านพี่ฝันพี่วิวที่ทำงานพิเศษอยู่ก็จะเดินไปขึ้นแท็กซี่ตามคำสั่งพี่คิง แต่รถเมเจ้ากรรมดันมาจอดตรงหน้าน้องและตาใสก็เหลือบไปเห็นว่าผ่านป้ายที่จะลง เลยนึกสนุกก้าวขึ้นรถเมและยังพอจำได้ว่าเมื่อก่อนแม่เขมพาขึ้นบ่อยๆเลยไม่ติดขัดอะไรแถมสนุกคิดถึงอดีตที่มีความสุขในอ้อมกอดอุ่นๆของผู้เป็นแม่ที่ประคองกอดอย่างรักใคร่บนรถประจำทางท่ามกลางผู้คนที่ตีหน้ายักษ์ใส่กัน

   “อยากลอง?”

   “…” เด็กน้อยก้มหน้าลงงุดอย่างรู้สึกผิดที่ขัดคำสั่งของพี่คิงราวกับว่าคนที่ดุตัวอยู่ตรงหน้า ณ เวลานี้ด้วย

   “หึหึ เอาเถอะ ไม่เป็นอันตรายก็ดีแล้วครับ ถ้าอยากขึ้นให้มีเพื่อนขึ้นด้วยนะครับวันหลัง แล้วต้องบอกพี่ก่อนด้วยรู้ไหม ?”
ปลายสายหัวเราะหึหึ ขึ้นมาอย่างมีเลศนัยหยอกล้อและเดาเหตุการณ์ออกว่าตอนนี้เด็กน้อยของตนกำลังรู้สึกผิดแค่ไหน และถ้าแกล้งไปมากกว่านี้อาจจะร้องไห้จนกลายเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโตได้และเขาก็ไม่สบายใจนักถ้าหากเด็กคนนี้จะร้องไห้ออกมาให้ใจเขาเสียเปล่าๆ อีกอย่างเด็กคนนี้ก็เติบโตขึ้นทุกวัน จะไปกีกกันอะไรมากไม่ได้เพราะเขาเองก็เคยผ่านที่ต้องการอิสรภาพบางอย่างเหมือนกัน

   “ครับ … พี่คิงถึงไหนแล้วครับ” เด็กน้อยใจชื้นขึ้นแต่ก็ยังไม่วายรู้สึกผิดถามขึ้นเสียงอ้อมแอ้มน่ารัก

   “เพิ่งออกครับ ทำอะไรอยู่เด็กดี”

   “ทำกับข้าวครับ พี่คิงรีบกลับมานะครับแล้วก็ขับรถระวังๆน้องครีมเป็นห่วง” เจ้าเด็กตัวน้อยพูดงองแง๊งออกมาทำเอาปลายสายหัวเราะน้อยๆและขานรับพูดกันคำสองคำก็วางไป

น้องครีมพอวางสายจากพี่คิงไป ก็เดินกลับมาทำอาหารในเมนูที่คิดเอาไว้อีกสองสามอย่างอย่างมีความสุข ก่อนจะเดินเอากับข้าวไปจัดวาวไว้ที่โต๊ะตัวเล็กๆที่ห้องรับแขกคอนโดหรู จัดแจงวางแก้วน้ำสองใบไว้ข้างๆกับจานเปล่าที่วางอยู่คู่กัน พอจัดองศาทุกอย่างให้สมดังหมายเอาไว้ เด็กน้อยก็ลุกขึ้นไปให้อาหารพี่เสือปลามังกรตัวใหญ่ของพี่คิงที่น้องครีมตั้งชื่อให้ พลอยคิดถึงเบิร์ดเดย์หมาดำตัวยักษ์ที่บ้านใหญ่และคิดว่าวันศุกร์นี้จะซื้อของเล่นไปฝากลูกรักด้วย

นั่งเล่นกับพี่เสืออยู่พักนึงก็เดินมาเลือกหนังที่ไปเช่ากับพี่คิงเอาไว้เมื่อวานเอาไว้สองสามเรื่องวางอย่างเรียบร้อยไว้หน้า TV เครื่องใหญ่ ก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปล้างหน้าบ้วนปากกลั้วคอตามที่พี่คิงสั่งสอนเอาไว้นักหนา หลังจากเช็ดหน้าจนแห้งก็เดินออกมารินน้ำเปล่าเย็นๆแช่ตู้เย็นเตรียมพร้อมเอาไว้ให้พี่คิงยามที่เหนื่อยกลับมา ก่อนจะมาล้มตัวนั่งที่โซฟา หัวเราะคิกๆมองดูอาหารที่ตัวเองทำอย่างเป็นสุข คว้าเอารีโมตมาเปิดดูการ์ตูนเรื่องโปรดและคว้าเอาสมุดออกมานอนทำกับพื้นพรมสีขาว ที่พี่คิงซื้อมาเอาใจน้องกันน้องครีมที่ชอบลงไปเล่นกับพื้นห้อง

ทุกวันของน้องครีมเป็นไปอย่างเรียบง่าย ตื่นเช้ามาก็นั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถให้พี่คิงไปส่งถึงหน้าโรงเรียน นั่งเรียนกินข้าวกับพวกเพื่อนในกลุ่มที่เอ็นดูและคอยดูแลน้อง ถึงเมโล่จะไปต่างประเทศแล้ว แต่กลุ่มใหม่ของน้องครีมก็พอให้พี่คิงวางใจได้ หลังเลิกเรียนบ่าย 3 ก็นั่งแท็กซี่มาลงที่ร้านขนมน่ารักๆที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากคอนโดมากนักในบางวันที่พี่คิงกลับจากการทำงานในบริษัทของคุณพ่อไวก็จะมารับกลับด้วยกัน วันไหนที่กลับช้าก็จะให้น้องกลับเองและต้องถ่ายทะเบียนรถส่งไลน์ไปให้พี่คิงเพื่อป้องกันอันตรายที่อาจจะเกิดขึ้นอย่างไม่ไว้วางใจรวมถึงโทรเช็กอยู่แทบทุก 5 นาที เมื่อถึงห้องก็จัดแจงทำกับข้าว หรือในบางวันที่เหนื่อยมากๆ แค่บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ทั้งคู่ก็พอใจในสิ่งที่เป็นอยู่ ณ ขนาดนี้แล้ว

ส่วนพี่คิง หลังจากที่จบออกมาแล้วก็เข้าทำงานบริหารที่บริษัทคุณพ่อในทันทีเพราะท่านตั้งใจให้พี่คิงสืบธุรกิจต่อในฐานะผู้สืบสกุล แต่ไม่มีอภิศิทษ์เหนื่อกว่าคนอื่นใดๆตั้งสิ้น เข้าไปในบริษัทในฐานะพนักงานธรรมดาๆ แต่ไต่เต้าขึ้นไปเอง และก็รู้ๆกันอยู่ว่า ราเมนทร์ ภูมิรัตน์ชิรานนท์ ไม่เคยอ่อนข้อให้ใครแม้กระทั้ง ราชินทร์ ภูมิรัตน์ชิรานนท์ ลูกชายเพียงคนเดียวของเขาก็ตาม และดูเหมือนจะแกมแกล้งเล็กๆอีกด้วย ทำให้ทุกครั้งที่พี่คิงกลับมาน้องครีมต้องเอาใจให้มากๆ เพราะเจ้ากระต่ายเด็กรู้ดีว่า พี่คิงเหนื่อย เพื่อสร้างอนาคตของเรา

แก๊ก

   “อ่ะ พี่คิง!” เด็กน้อยผงกหัวขึ้นทันทีที่ได้ยินเสียงประตูด้านนอกที่เป็นทางยาวไม่เกิด 10 ก้าวมันกว้างพอที่จะทำเป็นชั้นวางรองเท้าดังขึ้น ก่อนกระต่ายเด็กของพี่คิงจะเริ่มปฏิบัติการอย่างซุกซนแขนเล็กๆดันพื้นลุกขึ้นมายืนจังก้าและวิ่งไปที่ตู้เย็นหยิบแก้วน้ำที่จัดเตรียมเอาไว้ วิ่งออกไปยืนยิ้มอยู่หน้าประตูห้องตอนโดด้านใน

แก๊ก

   “สวัสดีฮะพี่คิง”

เด็กน้อยยิ้มจนตาปิดให้ชายร่างสูงใหญ่ในเสื้อเชิ๊ดสีน้ำเงินหลุดๆหลุยๆอย่างไม่แยแสนัก เสื้อสูทสีดำพาดอยู่กับไหล่ กางเกงยีนย์ตัวเก่ากับรองเท้าผ้าใบไม่ได้แมทเท่าไหร่กับเสื้อที่เป็นทางการ แต่ ณ ตอนนี้ความเหนื่อยของพี่คิงหายเป็นปลิดทิ้งเมื่อเจอกับหน้าใสๆของน้องครีมเป็นกำลังใจอยู่ ณ ตอนนี้

   “น่าร๊ากกกกกกกกกกกกก” คนตัวใหญ่ทิ้งข้าวทิ้งของมาคว้าหมับรอบเอวเล็กๆนั้นเข้าไปซบกับอกและก้มลงไปหอมแก้มใสนั้นอย่างหมั่นเขี้ยว จนน้องครีมย่นคอหนีเพราะหนวดเล็กๆของพี่คิงทิ่มแก้มใสนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนน้องเจ็บ

   “น้องเจ็บแก้มแล้ว” เด็กน้อยย่นหน้าพูดกะปอกกะแปกทำให้ที่คิงเผลอหัวเราะออกมาและหอมแก้มฟอดใหญ่ผละออกและมองเด็กน้อยตรงหน้าอย่างรักใคร่

   “เด็กดีของพี่น่ารักจังเลย”

   “น้ำจะหกแล้วนะพี่คิง ทานสิครับกลับมาเหนื่อยๆ” น้องครีมว่าและยื่นแก้มน้ำที่กระเฉาะออกไปหลายหยดส่งให้พี่คิงก่อนที่มือหนาจะหยิบขึ้นไปกระดกอั๊กๆจนหมดแก้วอย่างรวดเร็ว น้องครีมยิ้มออกมาอย่างดีใจและกระโดดหอมแก้มสากนั้นหนึ่งทีเป็นการให้รางวัลทำเอาพี่คิงยิ้มแป้นอย่างสุขใจ

   ข้าวมื้อนั้นผ่านไปอย่างเรียบง่าย ทั้งคู่ลงมือกินไปอย่างช้าๆ เปิดหนังเรื่องโปรดที่น้องครีมให้พี่คิงเป็นคนเลือก ดูกันไปกินกันไปคุยกันไป คงไม่มีอะไรสุขใจไปมากกว่านี้แล้วหลังอาหารเย็น น้องครีมวิ่งไปหยิบไอศกรีมรสโอริโอ้แบบโฮมเมดที่น้องเป็นคนทำไว้ในกล่องรักษาความเย็นเดินถือก้าวอย่างอารมณ์ดีมาทิ้งตัวลงข้างๆคนตัวใหญ่ที่นั่งจ้องเด็กน้อยสลับกันหนังแอ็กชั่นที่ดังกระหึ่มไปทั่งห้อง ก่อนที่แขนแกร่งจะวาดไปกอดไหล่คนตัวเล็กกว่าและก้มหน้าลงซบกับไหล่เล็กๆนั้นเหมือนเด็กที่ต้องการความอบอุ่น

   “เหนื่อยมากไหมครับ กินไอติมก่อนนะน้องทำเอง”

   “รสอะไร” คนตัวใหญ่ไม่ตอบตรงคำถามแต่เปลี่ยนคำตอบเป็นคำถามเอาซะเองแต่เด็กน้อยก็ไม่คิดจะเซ้าซี้เพราะเห็นๆอยู่ว่าพี่คิงเหนื่อยแค่ไหนในแต่ละวัน

   “โอริโอ้ที่พี่คิงชอบครับ”

   “หื่ม น่ารักจัง อร่อยด้วย”

เสียงนั้นกระซิบข้างๆหูเด็กน้อยทำเอาขนลุกซู่ และน้องครีมก็ย่นหน้าเมื่อรู้ว่าคนๆนี้ต้องคิดอะไรลามกอยู่แต่ๆเลยตักไอติมคำโตขึ้นมาไว้บนช้อนยาว ก่อนจะป้อนใส่ปากคนนิสัยไม่ดีอย่างขำๆ พี่คิงร้องลั่นเพราะความเย็นแต่ก็แค่เสี้ยววินาที นอกนั้นก็แปลเปลี่ยนเป็นความอร่อยและความสดชื่นใจ

   น้องครีมผลัดป้อนตัวเองและป้อนพี่ชายตัวใหญ่จนหมดไปครึ่งกล่องก็เดินไปเก็บเพราะกินมากมันไม่ดีต่อสุขภาพ หนังก็จบเรื่องพอดี เลยพากันขึ้นชั้นบนผลัดกันเข้าไปอาบน้ำโดยที่พี่คิงไล่น้องตัวเล็กไปอาบก่อน น้องครีมออกมาในชุดนอนกบเคโระสีเขียวน่ารัก ทำเอาคนที่ทำงานอยู่หน้าคอมอยากจะเอาเข้ามาฟั๊ดแก้มซะให้หนำใจแต่หักห้ามใจเอาไว้ เดินมาลูบหัวเด็กน้อยสองสามทีและเดินเข้าไปในห้องน้ำชำระล้างร่างกายที่หมักหมมมาตั้งแต่เช้า

   “น้องครีม นอนได้แล้วนะครับ”

คนตัวสูงที่เดินออกมาจากห้องน้ำเปลือยครึ่งท่อน ร้องบอกเด็กน้อยที่นอนเล่นโน้ตบุ๊กอยู่บนเตียงหนาตีขาเล่นใต้ชุดกบสีเขียว หมวกฮูดถูกยกขึ้นมาใส่ บังแอร์ที่เปิดเสียเย็นไปทั่วทั้งห้อง หน้าขาวใสหันมาก่อนจะยิ้มฟันขาวและลุกขึ้นมากระแซะยืนด้านหลังพี่คิงที่ยืนแต่งตัวอยู่หน้ากระจกอย่างอารมณ์ดี

   “พี่คิงจ๋า พี่คิงจำฟ้าได้ไหม” พี่คิงนึกอยู่พักนึงก็นึกหน้าสาวน้อยผิวเข้มที่แก่นแก้วยิ่งกว่าผู้ชายเพื่อนน้องครีมออก ก่อนจะขานรับพยักหน้าเบาๆ เปิดตู้เอื้อมเข้าไปหยิบชุดนอนออกมาจากตู้แต่ก็ต้องชะงักเมื่อน้องครีมพูดเสียงหวานมาจากด้านหลัง

   “เสาร์นี้วันเกิดฟ้าครับ แล้วคร่าวนี้เพื่อนๆจะไปฉลองกันที่ระยอง น้องครีมอยากไปบ้างจังเลย” พี่คิงทำเป็นไม่ได้ยินหยิบเสื้อออกมาใส่และหันกลับไปมองเด็กน้อยที่นั่งอยู่ริมเตียงใช้มือทั้งสองยันไว้กับที่นอนขาก็แกว่งตีกันเล่นไปมาด้านล่าง ตากลมเหลือบมองเขาแล้วก็หลบต่ำลง

   “แล้วไงครับ”

   “พี่คิง … น้องครีมขออนุญาตไปกับเพื่อนได้ไหมครับ” น้องครีมกลั้นใจพูดออกมาอย่างคนที่รวบรวมกำลังใจมาแล้วในตลอดทั้งวัน

   “ไม่ครับ อันตราย” คนตัวใหญ่พูดออกมาแทบจะในทันทีเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงานของตัวเองหน้านิ่งอย่างรักษามาด แต่ในใจนี้ทั้งกลัดกลุ้ม เขาอยากจะปล่อยให้น้องครีมมีอิสระนะ แต่ก็เป็นห่วงมากเพราะน้องเองก็ตามใครไม่ค่อยจะทันอีกอย่างไปแบบนั้น ต้องมีสิ่งของมึนเมาอยู่แล้ว เขาเคยผ่านจุดนั้นมาแล้วทำไมเขาจะไม่รู้

   “แต่ … ” น้องครีมยังไม่ลดละ เดินเข้าไปยืนด้านหลังพี่คิงอย่างก้มหน้านิ่งเอามือทั้งสองผสานกันอย่างน่าเอ็นดู และพี่คิงก็หักห้ามหัวใจตัวเองไม่ให้หันไปมอง เดี๋ยวจะใจอ่อนซะเปล่าๆ

   “น้องครีมอายุเท่าไหร่ครับ ถึงไปกันแค่ลำพังแบบนั้น ฉลองกันในกรุงเทพไม่ได้หรือไงครับ” คนตัวใหญ่พูดทั้งๆที่ไม่ทันมามองทำให้เด็กตัวน้อยเบ้ปากทำหน้าเหมือนจะร้องไห้เอามือทั้งสองข้างไปกอดรอบคอซบหน้าลงกับแผ่นหลังนั้นอย่างออดอ้อน ทำเอาพี่คิงตัวแข็งทื่อ ตายๆ เจอไม้นี้เข้าไปไอ้คิงตาย

   “น้องครีมไม่ได้ว่าน้องครีมจะไปคนเดียวนี้ ฟ้าชวนพี่คิงไปด้วยนะ นะครับเราไปเที่ยวทะเลกันนะ”

คนตัวใหญ่ลอบถอนหายใจ ก่อนจะยิ้มออกมาคว้าเอวน้อยๆนั้นเข้าไปนั่งบนตักแกร่ง ทำให้หน้าของทั้งคู่อยู่ห่างกันเพียงฝามือเดียว มือทั้งคู่ของน้องวางบนไหล่หน้าส่วนมือของพี่ชายกอดอยู่รอบตัวอย่างหลวมๆอยากรักใคร่ไม่ต่างกัน แค่คิดว่าจะปล่อยให้เด็กน้อยคนนี้ไปอยู่ท่ามกลางคนที่ไม่น่าไว้ใจในสถานที่เปลี่ยวไร้คนที่จะคอยดูแลอย่างเขา ไอ้คิงก็ทำใจไม่ได้แล้ว

   “รู้ใช่ไหมครับว่าพี่เป็นห่วงแค่ไหน” เสียงอ่อนโยนนั้นถามเบาๆคนตัวเล็กพยักหน้าเบาๆอย่างเข้าใจก่อนจะโถมตัวลงมาซบลงที่อกแกร่งนั้นเบาๆ พูดอ้อมแอ้มออกมา

   “ไปนะครับ ฟ้าช่วยครีมไว้หลายอย่างเลย เอาของขวัญไปให้อยู่แปปเดียวค่อยกลับก็ได้ นะครับพี่คิง”

   “หึหึ ก็ได้ครับก็ได้”

   “เย้! พี่คิงใจดีจังเลย ฟอดดดดดดดดด” น้องหอมแก้มพี่ชายตัวใหญ่เป็นการให้รางวัลก่อนจะนั่งกระแซะอย่างอย่างงั้นปล่อยให้พี่คิงเคลียงานที่บริษัท จนเจ้าตัวหลับคาอกไป

   เจ้าคิงหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ตีเมื่อเห็นเด็กน้อยหลับไปอย่างรวดเร็วค่อยๆพยุงกายลุกขึ้นเหมือนอุ้มลูกลิงตัวน้อยๆ ไปวางไว้บนที่นอนหนานุ่ม จักการห่มผ้าห่มให้อย่างมิดชิดและมั่นใจว่าเด็กคนนี้จะนอนหลับสบาย ก่อนจะนั่งมองใบหน้าขาวใสนั้นอยู่สักพัก ก็จูบราตรีสวัสดิ์กับปากอวบอิ่มตรงหน้า และกลับมานั่งทำงานต่อเงียบๆ ในห้องที่ปิดไฟสลัวเปิดไว้เพียงโคมไฟบนโต๊ะทำงาน กินเวลาไปกว่าค่อนคืนก็ล้มตัวลงนอน กอดร่างเล็กเอาไว้แนบอกใต้ผ้าห่มหนาที่ห่อหุ้มทั้งคู่เอาไว้ปานดวงใจ

   ก่อนไปงานวันเกิดฟ้าสองวัน พี่คิงยอมเลิกงานไววันเพื่อพาเด็กน้อยไปเลือกซื้อของขวัญให้เพื่อนสาวในตอนเย็น น้องเองก็ขอลางานที่ร้านด้วยเหมือนกัน น้องครีมชอบการเลือกซื้อของเล็กๆน้อยๆ มาประดิบประดอยเป็นของขวัญชิ้นโต อย่างปีคิงในแต่ละปีจะได้อัลบัมรูปตลอดทั้งปีในสไตล์ที่แตกต่างกัน ล่าสุดน้องเอารูปไปอัดและตัดเป็นภาพตัดแปะ เอาหลายๆภาพมาสร้างเป็นเหตุการณ์ประกอบด้วยตัวการ์ตูนหรือลายดอกไม้จุกจิกๆอย่างน่ารักน่าชังทำเอาคนได้รับยิ้มหน้าบานไปหลายวัน ซึ่งคนตัวเล็กมองว่ามันสำคัญที่จะนั่งทำให้คนสำคัญให้เห็นความตั้งใจและความรักเอาอกเอาใจบวกกับความละเอียดอ่อนช่างคิดช่างทำ ทำให้คนได้รับของขวัญแต่ละชิ้นมีความสุข

ส่วนพี่คิง จะให้ของน้องแต่ละอย่างคิดแล้วคิดอีก ไม่มีคำว่าเซอร์ไพร์จะหิ้วน้องไปเลือกเอาเลย ล่าสุดของขวัญที่น้องได้เป็นเครื่องอบขนาดเล็กอยากทำขนมเมื่อไหร่ก็ทำได้เลยซึ่งน้องครีมเป็นคนเลือกเองกับมือ

   “คิดหรือยังเด็กดีว่าจะทำอะไรให้ฟ้า” พี่คิงถามกระต่ายเด็กที่เดินเลือกกระดาษสีสวยๆอยู่ในร้านกิ๊ฟช้อปขนาดใหญ่ข้างๆสวนสารธารนะ ร้านประจำที่น้องชอบมาเดินซื้ออุปกรณ์ทำของขวัญ เพราะไม่แพงและมีของสวยๆให้เลือกเยอะไปหมด

   “กรอบรูปดีไหมครับพี่คิง” น้องพูดพร้อมกับเดินไปดูดอกไม้อบแห้งที่อยู่ในกล่องใสใบใหญ่ จำแนกดอกไม้เอาไว้หลายชนิด ใช้มือล้วงเข้าไปจับกลีบดอกกุหลาบยกขึ้นมาดมและยื่นให้พี่คิงดมต่อ คนตัวใหญ่ดมและย่นจมูกน้อยๆ

   “งั้นไปซื้อแบบสำเร็จรูปเลยดีไหม ไม่ต้องเหนื่อยด้วย”

   “ไม่เอาครับ เห็นแบบนั้นฟ้าก็ชอบดอกไม้มาก น้องเคยเห็นฟ้าแอบถ่ายรูปดอกไม้ทุกทีที่เห็นเลย”

   “เพื่อนน้องครีมคนที่แข็งแกร่งเหมือนผู้ชายน่ะนะ”

   “เดี๋ยวน้องจะฟ้องฟ้า”

   “ฟ้องเหรอ งั้นต้องโดนหอม”

   “คิก เอาไว้ก่อนน้า”

น้องครีมดันคางสากออกจากหน้าของตัวเอง ก่อนจะเดินไปหยิบตะกร้าเล็กๆ เลือกซื้อของอย่างเพลิดเพลินโดยมีพี่ชายตัวยักษ์เดินตามก่อกวนอยู่ใกล้ๆ เสร็จสรรพ พี่คิงก็พอเด็กน้อยไปทานข้าวในร้านประจำ ก่อนจะพากลับห้องในเวลา 3 ทุ่มกว่าๆ เด็กน้อยไม่พูดพำทำเพลงจัดการเอาของที่จัดเตรียมไว้เข้าไปเก็บไว้อย่างเรียบร้อยและเป็นสัดส่วน เพื่อที่พรุ่งนี้กลับมาจะได้เริ่มทำเลยส่วนตัวน้องนั้นเดินไปอาบน้ำเสร็จก็ออกในชุดจระเข้สีม่วงพร้อมกับสมุดการบ้านมานั่งทำข้างๆ พี่คิงเองที่นั่งดู TV อยู่หน้าโซฟา ดูเหมือนจะเป็นความเรียบง่ายที่พบเจอได้ในทุกๆวันของคนเรา แต่แค่นี้มันก็พอแล้ว สำหรับทั้งคู่

“ครีมถึงไหนแล้ววววววววววววววววววว”

เสียงร่าเริงดังออกมาจากปลายสาย ทำเอาคนที่กำลังรีบขนของขึ้นรถเพราะตื่นสายจากการนอนไม่หลับเพราะตื่นเต้นและนาฬิกาก็ไม่ปลุก ทั้งตัวเองและพี่คิงก็เลยตื่นสายไปก็เวลาเดินทางถึง 2 ชั่วโมง โชคดีที่ช่วงเช้างานยังไม่เริ่มแค่ครีมอยากจะไปช่วยฟ้าจัดงานแค่นั้นเอง เพราะจะมีเพื่อนและญาติผู้ใหญ่ของฟ้ามาเยอะมากในงานนี้

“กะ กำลังจะออกจากกรุงเทพแล้วฮะ คะ แค่นี้ก่อนนะ ฟ้าเดี๋ยวใกล้ถึงแล้วเราโทรหา” น้องครีมจำใจต้องโกหกถึงจะไม่อยากแค่ไหนก็ตามให้ฟ้าไม่ดุตัว จากนั้นก็หันไปมองพี่คิงที่เดินในชุดเสื้อยืนกางเกงสามส่วนแบบชิวๆ แล้วก็เดินมาแบบชิวๆ ทำเอาน้องครีมหงุดหงิดหงุงหงิงเล็กน้อย

   “พี่คิงอ่ะ ไวๆหน่อยสิครับ!”

   “รีบไปไหน งานเริ่ม 4 โมงเย็นไม่ใช่เหรอครับ”

   “ก็น้องบอกแล้วไง ว่าน้องอยากไปช่วยฟ้าจัดงาน พี่คิงนั้นแหละ น้องบอกให้ตั้งนาฬิกาปลุกก็ไม่ยอมตั้ง เอาแต่ทำงานไม่สนใจน้องเลย” คนตัวเล็กออกอาการงอแงอย่างที่นานๆจะเป็นที ทำเอาคนตัวโตที่เดินมาเปิดประตูรถ ชะงักเลิกคิ้วสูงก่อนจะยิ้มกลุ้มกริ่มออกมาเดินไปกระแซะเด็กน้อย ใช้ไหล่หนาๆชนแก้มบางๆของน้องเบาๆ เพราะตัวน้องเตี้ยกว่าเขามาก

   “น้อยใจเขาเหรอตัวเอง”

   “เปล่าสักหน่อย!”

เด็กน้อยเชิดหน้าไปอีกทางก่อนจะมุดเข้ารถไปอย่างหลบหน้าคนใจร้าย แต่คนใจร้ายดูจะดีใจกว่าในสิ่งที่กระต่ายเด็กของเขาเป็นในตอนนี้ เพราะอย่างน้อยก็รู้ว่าน้องน้อยของเขามีความรู้สึกน้อยอกน้อยใจเหมือนคนอื่นๆเหมือนกัน เป็นสิ่งที่ยืนยันว่าน้องรักเขามากแค่ไหน

พี่คิงหัวเราะในลำคอ ก่อนจะเดินเข้าไปในรถฝั่งคนขับมองหน้าเด็กดีที่หันไปมองกระจกด้านข้างตาคว่ำตาหงายใช้มือไปสะกิดนิดๆที่ไหล่ ทำเอาคนที่ถูกสะกิดสะดุ้งหันมาทำปากคว่ำใส่และเชิดหน้าไปอีกทาง ก่อนที่มือใหญ่จะลวนลามไปที่คอของน้องจนเจ้าตัวเล็กต้องย่นคอหนีหัวเราะคิกคักออกมา จากนั้นมืออีกข้างก็ตะปบเข้าที่แก้มแดงๆนั้นและก้มไปหอมหน้าผากเด็กน้อยแรงๆหนึ่งที ทำเอาเด็กน้อยหน้ามุ่ยใส่แต่ก็ไม่วายหัวเราะออกมาเพราะพี่คิงน่ารัก

“หายงอนแล้วใช่ไหมครับเด็กดีของพี่ หน้าตาก็น่ารัก แต่งตัวก็น่ารัก นิสัยก็น่ารัก อย่าทำหน้างอไปเลยเด็กดีมันเสียสุขภาพนะครับ”

“ก็พี่คิงแกล้งน้องอ่ะ” น้องครีมงอแง หยิบหมวกสีขาวของตัวเองมาถือเอาไว้อย่างทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะหัวเราะออกมาเพราะพี่คิงยิ้มน่ารักอยู่ตรงหน้า ว่าแต่น้องครีมน่ารัก พี่คิงก็น่ารักสำหรับน้องครีมเสมอเหมือนกันนั้นแหละ ทำเป็นพูดเล่นไป

จากนั้นสองคนตัวใหญ่กับตัวเล็กก็ออกเดินทาง พี่คิงไม่ลืมพาน้องครีมแวะทางข้าวหน้าปากซอยก่อนจะซื้อสะเบียงติดเอาไว้เป็นมื้อกลางวันและระหว่างทางเพราะน้องครีมอยากที่จะถึงระยองให้ไวที่สุดพี่คิงเลยต้องเป็นสารธีที่ดีพาเดินน้องน้อยเดินทางยาวๆมุ่งหน้าสู่ระยอง

“ฟ้าครีมถึงระยองแล้วนะ อยู่ตรงตลาด XXX อือ … อือ แปปนึงนะ คุยกับพี่คิงดีกว่าเราฟังเรื่องเส้นทางไม่รู้เรื่อองหรอก” น้องครีมยื่นโทรศัพท์ตัวเองส่งให้พี่คิงที่นั่งมองอยู่ก่อนแล้ว คนตัวโตรับโทรศัพท์ไปคุยสักพักก็ยื่นกลับมาให้น้องและออกรถต่อไปทัน น้องเม้มปากก่อนจะขยับตัวไปมาอย่างเมื่อยขบจากการนั่งเป็นเวลานาน

“เป็นอะไรน้องครีม” คนตัวโตสังเกตเห็นอาการเลยถามขึ้นในขณะที่ตายังมองถนนที่เต็มไปด้วยรถยนต์ที่หนาแน่น คาดว่าอีก10กว่ากิโลเมตรจะเข้าเขตทะเลและรถจะน้อยขับได้สะดวกมากยิ่งขึ้น

“น้องครีมเมื่อยจังเลย แต่แปปเดียวก็คงถึงแล้วเนอะ ครีมทนได้”

“เหมือนสีทนได้ไหม ?”

“คิก! สาบานว่ามุข?” น้องตัวเล็กหัวเราะคิกหันไปมองคนตัวโตตาใสแก้มแดง พี่คิงนึกหมั่นไส้ผมยาวสีน้ำตาลเข้มที่ปล่อยยาวสลวยราวกับไหมที่อ่อนนุ่มนั้นเลยละมือใหญ่ออกมาเกียร์มาวางบนหัวเล็กๆของเด็กน้อยและยีเบาๆอย่างอ่อนโยนไม่ให้น้องน้อยต้องเจ็บตัว หัวเราะออกมาเสียงดังและอยากจะลงไปฟัดแก้มใสนั้นให้เต็มที่ ด้วยความรักอย่างสุดหัวใจ

“หิวไหม แวะกินก่อนไหม เขาบอกว่าตลาดตรงนี้มีขนมอร่อยนะ”

“งืม…น้องครีมก็อยากกินขนมนะ แต่นี้เที่ยงจะบ่ายโมงแล้ว ครีมอยากไปเจอฟ้าเร็วๆ”

“หึหึ งั้นขากลับพี่แวะซื้อให้เนอะ”

“ครับ!” น้องครีมขานรับเสียงใสไม่มีความโยเยในน้ำเสียงให้คนตัวโตที่มักใจแคบกันคนอื่นแต่ใจดีสำหรับตนเสมอ

ก่อนที่ทั้งคู่จะพากันขับเลียบชายทะเลที่เป็นทางตัดวันเวย์ น้องดูแตกตื่นและตื่นเต้นกับทะเลสีฟ้าครามกลิ่นไอทะเลทำให้เด็กน้อยซน กดเปิดกระจกรับลม พี่คิงก็ไม่ว่าอะไรพลอยเห็นดีเห็นงามไปด้วยเป็นอย่างมากถ้าไม่เปิดกระจกอย่างที่เขาไม่ทันตั้งตังแบงก์พันที่อยู่หน้าคอนโซนรถหายวับไปกับถนนอย่างที่เขาและน้องตะครุบไม่ทัน เจ้าตัวน้อยมองตามอ้าปากค้างมือเรียวชี้ไปในทิศทางที่แบงก์ปลิวไปก่อนจะหันมามองพี่คิงตาเบิ่งกว้างและค่อยๆหรี่ซึมลงนั่งมองมือตัวเองอย่างเด็กที่ทำความผิด

.
.
.

ต่อด้านล่างคะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ1 พี่คิง & น้องครีม}15/8/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 15-08-2015 22:58:07

   “พะ พี่คิงจ๋า … เงินปลิวไปแล้ว”

   “แล้วทำยังไงครับ จะกลับไปเก็บตอนนี้ก็คงปลิวไปแล้ว”

   “นะ น้องครีมมีเงินเก็บอยู่ในกระปุกพี่หมูที่คอนโด เอาไว้น้องกลับไปแคะให้นะครับ อย่างอนน้องนะ”เจ้าเด็กดีรู้ตัวดีว่าเวลานี้ควรทำตัวยังไง หัวเล็กๆผมสยายไปทั่วทั้งหลังนั้นเอามากระแซะออดอ้อนพี่คิงด้วยการเอาหัวถูไถไปตามไหล่แกร่งนั้นเหมือนลูกแมวตัวเล็กๆ

   พี่คิงไม่พูดอะไรแต่ลอบหัวเราะในลำคอและแกล้งพองลมในแก้มขึ้นจนป่อง พอน้องครีมเหลือบขึ้นมาเห็นก็ยิ้มและหอมแก้มพองลมนั้นยกใหญ่จนพี่ชายตัวโตชื่นใจ น้องครีมหัวเราะเมื่อพี่คิงหันมาจุ๊บตัวเองกลับและทั้งคู่ก็ต้องหยุดเล่นเพราะกลัวรถจะตกทะเล

พี่คิงพาน้องขับมาอีกประมาณ 2 กิโลเมตรก็เลี้ยวเข้ารีสอร์ทขนาดกลางและในทันทีที่จอดรถน้องครีมก็ยิ้มออกมาได้เมื่อ เพื่อนสาว ฟ้าเจ้าของวันเกิดที่อยู่ในชุดเสื้อตัวใหญ่สีขาวโชว์ไหล่ด้านในเป็นบีกินนี่สีฟ้ากางเกงขาสั่นดูโตกว่าเพื่อนด้วยทรวดทรงอกเอวที่มากกว่าอายุนั้น เบญ สาวน้อยน่ารักในชุดเดรชสีชมพูยาวระดับเข่าดูน่ารักมุ้งมิ้งไม่เข้ากับบรรยากาศทะเล แต่ก็ดูสมวัยพร้อมกับแฟนหนุ่มโจ้รุ่นพี่ ม.6 ที่ดูสะอาดหน้าตาตี๋ๆ ทั้งสามคนพากันมาต้อนรับ เจ้าของวันเกิดกระโดดกอดน้องน้อยก่อนจะหอมแก้มนุ่มๆนั้นเสียงดังฟอด ไม่ได้สนใจกับพี่คิงที่เดินลงมาจากรถแม้แต่น้อย

   “แก้มเย็นจังเลยครีมน่ารัก อ่ะ พี่คิงสวัสดีคะ มาด้วยเหรอคะ”

   “กวนตลอดไอ้หมา” พี่คิงพูดพร้อมเดินมาดึงน้องครีมที่แก้มจะหลุดคาจมูกโด่งๆของฟ้าไปเพราะโดนกระหน่ำหอมและหันไปรับไหว้เบญกับโจ้ที่ดูเรียบร้อยกว่า ไอ้หมา ที่พี่คิงตั้งชื่อให้ใหม่ ตั้งแต่เจอกันครั้งแรกตอนไปรับน้องครีมจากโรงเรียนเมื่อตอนที่น้องเข้าเรียนวันแรกที่โรงเรียนใหม่ของน้อง

   “โธ่ หนูชื่อฟ้านะ ไม่ใช่หมา”

   “ก็หัดใหม่มันเรียบร้อยเหมือนคนอื่นซะบ้างสิ” พี่คิงพูดอย่างขำๆ ก่อนจะถูกน้องครีมเอามือปิดปากหันไปหัวเราะให้เพื่อนสาวคนโดนว่าที่ทำหน้าบึ้งหันไปแยกเขี้ยวใส่เบญที่เอามือปิดปากหัวเราะออกมาคิก

   “พิวละ ยังไม่ถึงเหรอ”น้องครีมถามเสียงหวานขึ้น ทำเอาทุกคนหยุดหยอกล้อกันช่วงคราวหันมาให้ความสำคัญกับเด็กผู้ชายตัวน้อยที่ยื่นเหมือนตุ๊กตาผมยาวในชุดเอี้ยมสียีนต์ขาสั้น กับเสื้อยืดสีขาวเรียบๆ ดูน่ารักกว่าทุกวันที่ใส่ชุดนักเรียนชายไปโรงเรียน

   “เห็นว่าใกล้แล้วละ ปะ เข้าไปในบ้านก่อนนะ แม่ฟ้ากำลังทำกับข้าวอยู่”

ฟ้าเดินนำน้องครีมและพี่คิงเข้าไปในรีสอร์ทบ้านเดี่ยว 2 ชั้น ที่ติดกับชายทะเลและมีสระน้ำในตัว ด้วยความที่ทางครอบครัวของฟ้าค่อนข้างที่ฐานะทางสังคมเพราะบ้านของสาวน้อย ทำธุรกิจส่งออกระดับประเทศแต่ฟ้าเป็นผู้หญิงที่แก่นแก้วด้วยหน้าตาที่เหวี่ยงตาคมกริบผิวสีแทนสีน้ำผึ้งมากกว่าน้องครีมหน่อยนึง ลุยๆเหมือนผู้ชายเพราะเรียนศิลปะป้องกันตัวทุกชนิด มีหุ่นซิกแพคน้อยๆที่ผู้หญิงหลายๆอิจฉา และดูแลน้องครีมได้เป็นอย่างดี อันนี้เป็นสิ่งที่พี่คิงไว้วางใจได้พอๆกับตอนที่เมโล่อยู่ข้างๆน้องครีมเหมือนกัน

   ทันทีที่น้องครีมเห็นแม่ของเพื่อนสาวกำลังทำกับข้าวอยู่ก็ปรี่เข้าไปสวัสดีด้วยรอยยิ้มที่ทำให้สาวใหญ่ในชุดกันเปื้อนอยู่ยิ้มแป้นออกมาเพราะรู้สึกว่าน้องครีมเรียบร้อยกว่าลูกสาวของตัวเองเป็นกอง ก่อนที่น้องและเบญจะลงมือช่วยเธอทำกับข้าวอย่างแข็งขัน ในขณะที่ลูกสาวของเธอเองก็ชวนชายหนุ่มทั้งโจ้และพี่คิงไปติดไฟระยิบที่สวน ไว้เปิดเมื่อตอนที่ตะวันตกดินไปแล้ว พักเดียวเท่านั้นพิวสาวร่างท้วมในชุดเสื้อยืดพอดีตัวสีดำกับกางเกงลูกไม้สีขาว ดูเปรี้ยวตามแบบฉบับสามมั่น ก็มาถึงและช่วยจับโน้นทำนี้ จนทุกสิ่งทุกอย่างเสร็จทันก่อนฟ้ามืด

   ที่สวนหน้าบ้านงานถูกจัดขึ้นมาอย่างเรียบง่าย โดยมีลูกมือที่น่ารักอย่างน้องครีมช่วยอย่างเต็มที่ บนโต๊ะไม้ถูกปูด้วยผ้าคลุมลูกไม้สีขาว วางอาหารมากมายเป็นบุฟเฟ่ที่มีของคาวและของหวาน ข้างๆเป็นโต๊ะอาหารทะเลดิบพร้อมเตาปิ้งอาหารขนมใหญ่ โต๊ะกับเก้าอี้สีขาว ที่จัดวางอยู่ 5-6 โต๊ะ ไฟระยิบระยับที่เปิดขึ้นท่ามกลางแสงอาทิตย์ที่กำลังจะลับขอบภูเขาที่มองเห็นอยู่ไกลริบๆไปน้องครีมมองเห็นและตาลุกวาวอยากให้ทุกคนในครอบครัวของน้องอยู่ที่นี้ด้วย อยากให้รู้ว่าที่นี้อากาศดีแค่ไหน เสียงคลื่นซัดชายหาดกลายเป็นเสียงที่คลอเคล้าเข้ากับบรรยากาศอันน่าจดจำนี้ เป็นอย่างมาก

   ยิ่งเย็นมากเท่าไหร่ เพื่อนของฟ้าทั้งเพื่อนเก่าและเพื่อนใหม่ก็พอกันมาอย่างไม่ขาดสาย ทุกคนล้วนแต่สนิทกับฟ้าทั้งสิ้น ของขวัญมากมายถูกเอาไปวางไว้ใต้ต้นสนเล็กๆเหมือนวันปีใหม่ น้องครีมเองก็ถือของขวัญที่อยู่ในกล่องขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่ไว้ในมืออย่างเก้ๆกังๆโดยยืนรวมกับเพือนสนิทอีกสองคน พี่คิงและโจ้ยังพากันจัดสถานยกโต๊ะยกเก้าอี้อยู่อย่างวุ่นวายเพราะทำท่าจะไม่พอกับแขกที่มี ต่างพากันโล่งใจที่มีแต่เด็กๆไม่มีผู้ใหญ่และจัดงานใหญ่โตมากมายอย่างที่คิด

   “ครีมเอาอะไรมาให้ไอ้ฟ้าเหรอ”

   “ไม่บอกจ๊ะ ” น้องครีมยิ้มหวานให้กับเพื่อนพิว ก่อนจะถูกรวบเข้าไปกอดและหอมฟอดใหญ่ วันๆนึงเด็กน้อยต้องโดนหอมแก้มช้ำไปแล้ววันละหลายๆรอบ

   “อะไรก็เถอะ เอาไปให้กันไหม ดูท่าเจ้าตัวจะวางกับการรับแขกแล้ว คนเยอะแบบนี้เบญไม่ค่อยชอบเลย คืนนี้จะนอนรวมกับคนพวกนี้เหรอ” เด็กสาวผู้เรียบร้อยและมักจิตตกอยู่เสมอเพราะไม่ชอบการเข้าสังคม แต่แล้วพิวก็หันมาหัวเราะและเดินไปลูบหัวเปียยาวถึงเอวนั้นเบาๆ ก่อนจะตีป๊าบเข้าให้ที่หน้าผากหน้าเย้าๆ

   “แกก็รู้ไอ้ฟ้ามันรวย โรงแรมมีตั้งเยอะตั้งแยะเดี๋ยวมันก็ให้พวกเพื่อนๆมันไปนอนโน้นเองแหละ ยังไงไม่รู้คืนนี้ครีมต้องนอนห้องด้วยกัน หึหึ เนอะครีมเนอะ”

   “แกจะโดนพี่คิงฆ่านะสิ” พิวค้อนเพื่อนสาวที่ลูบหัวตัวเองอยู่ปอยๆในขณะที่มือก็ยังไม่ปล่อยน้องครีมให้เป็นอิสระ ทั้งสามคนพากันเดินเอาของขวัญมาให้ฟ้าหลังจากที่เจ้าตัวรับแขกจนเหนื่อยแล้ว งานปาร์ตี้ก็เริ่มขึ้น น้องครีมนั่งข้างๆคนตัวโตที่ขยันป้อน ขยันเอาใจ คุยเรื่องต่างๆกับเพื่อนใหม่อย่างเป็นกันเอง มีเด็กหนุ่มเพื่อนฟ้าหลายคนที่แอบลอบมองเด็กน้อยหน้าใสผมยาวจรดหลังที่มัดจุกขึ้นสูงแล้ว ณ เวลานี้ แล้วก็โดนพี่คิงแสดงความเป็นเจ้าของโดยการกอดเอาไว้แนบชิดตัวแทบจะตลอดเลยพากันนั่งคอตกกันไปเป็นแถว

   “อร่อยไหมครับ” พี่คิงถามน้อยครีมที่เคี้ยวอาหารทะเลอยู่ตุ้ยๆ จนปากเล็กๆและแก้มใสนั้นมันแผล่บไปด้วยคราบอาหาร พี่คิงจิบเบียร์ก่อนจะอมยิ้มและหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดปากน้อยๆนั้นอย่างเอ็นดู น้องครีมยิ้มล่าพยักหน้าอย่างอารมณ์ดี

   จากปาร์ตี้แบบน่ารักๆในช่วงหัวค่ำ ตอนช่วงดึก ฟ้าเริ่มเมาขึ้นไปยืนบนเนินดินเล็กๆที่เปรียบเสมือนเวทีของเธอเริ่มร้องเพลงและเต้นออกมาจนน้องครีมที่พุงป่องไปเพราะกินอิ่มหัวเราะคิก เสียงเชียร์และเสียงโห่ร้องของเพื่อนๆนับ 20 กว่าคนที่ตอนนี้น้องครีมรู้จักแล้วเกือบหมด ทำให้ฟ้ายิ่งคึก แต่ผู้เป็นแม่ที่นั่งอยู่ข้างๆน้องครีมถึงกับกุมขมับและหัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อเห็นสภาพของลูกสาว ไม่นานผู้เป็นแม่ก็ลาไปนอนก่อนเพื่อน ปล่อยให้เด็กปาร์ตี้กันต่อไป

   เป็นอย่างที่พิวคาด ทุกคนต่างพากันกลับโรงแรมที่ฟ้าจองเอาไว้ให้ก่อนล่วงหน้าในเวลาตี หนึ่งด้วยความที่ไม่ไกลมากนัก เลยทำให้เดินทางสะดวกและพิวเป็นคนที่โทรเชคว่าทุกคนถึงโรงแรมปลอดภัยแล้วแทนฟ้าที่ตอนนี้พูดเบญและโจ้หิ้วปีกขึ้นไปนอนบนห้องแล้วเรียบร้อย ก่อนที่พิวจะขอตัวไปนอนเพราะง่วงเอาซะมากๆ พยายามให้ครีมนอนด้วยให้ได้ แต่พี่คิงไม่ยอมและยืนยันว่าจะพาน้องไปนอนที่โรงแรมเพราะจะพากันกลับแต่เช้ากลับบ้านใหญ่ในวันพรุ่งนี้ พิวเซ็งๆแต่ก็ยินยอมมาส่งน้องน้อยขึ้นรถส่วนตัวเองก็ขึ้นไปนอนกับฟ้าด้านบนบ้าน

   “ไปครับน้องครีม”

พี่คิงพูดพร้อมกับจูงมือเล็กๆนั้นมาขึ้นรถที่จอดอยู่หน้าบ้าน น้องครีมตาปรือน้อยๆจนคนตัวโตต้องอุ้มขึ้นมาเหมือนเด็กน้อยลูบหัวเล็กๆนั้นอยากเอาใจ ตบหลังเป็นสัญญาณว่าให้เด็กคนนี้หลับได้ตามที่ต้องการ เด็กดีของเขาเลยหลับคาไหล่ ทั้งๆที่ยังไม่ถึงรถเลยด้วยซ้ำ

พี่คิงพาเด็กน้อยของเขามาอีกโรงแรมนึงที่ดีที่สุดและเลือกห้อง VIP ในเวลาตี 2 กว่าๆ โดยที่น้องเด็กน้อยยังหลับไม่รู้เรื่องอยู่ที่อกของเขา เมื่อทำการเช็กอินเสร็จพนักงานก็เดินนำทั้งคู่มาที่ห้องในทันที ห้องที่ถูกเปิดออกเป็นห้องที่ราวกับห้องบรรทมของเจ้าหญิงและเจ้าชาย ทุกอย่างถูกจัดด้วยโทนสีขาวและฟ้าอ่อนมีทุกอย่างอำนวยความสะดวกพร้อม ทั้งห้องนอน ห้องนั่งเล่น ห้องครัว ห้องอาบน้ำที่จัดสรรเป็นสัดส่วน คนตัวโตไม่สนใจสิ่งของพวกนั้นแต่เดินพาเด็กน้อยที่สุดแสนจะบอบบางน่ารักนั้นไปนอนอยู่บนเตียงสีขาวสะอาดและก้มลงกระซิบข้างใบหูนั้นเบาๆ

“ถึงแล้วนะเด็กดี อาบน้ำก่อนไหมและพี่จะไม่กวนน้องครีมนะครับ” ดวงตากลมที่ถูกประดับด้วยขนตายาวนั้นค่อยปรือขึ้นมองหน้าคนตัวโต ก่อนจะผลิกหันไปอีกข้างกอดก่ายหมอนข้างนุ่มๆเอาไว้ครางหือออกมา เบาๆอย่างดื้อดึงเล็กน้อย

“เด็กตัวเหม็น อาบน้ำนะครับจะได้หลับสบายๆ”

“เช็ดตัวให้น้อยหน่อย ฮึก” เสียงสะอื้นนั้นดังออกมา เมื่อเด็กน้อยถูกปลุกขึ้นมา ตาแดงๆลืมขึ้นหันมามองพี่คิงที่ใจหายวูบ เขารู้ดีว่าเด็กคนนี้มักจะโยเยทุกครั้งที่ถูกปลุกขึ้นมากลางดึกแต่ถ้าเกิดน้องครีมไม่ได้อาบน้ำทั้งๆที่มีกลิ่นติดตัวติดผมอยู่แบบนี้ตื่นมาจะอารมณ์เสียมากกว่าเดิม

“น้องครีมไม่สระผมเหรอเด็กดี เหม็นกลิ่นคาวที่น้องครีมไม่ชอบนะ”

“นะ น้องครีม … พี่คิงจ้า น้องครีมง่วงนอนมากเลย ฮึก พรุ่งนี้ก็ต้องตื่นเช้า ฮึก น้องครีมอยากสระผมแต่กว่าจะได้นอน น้องครีมไม่อยากทำให้พี่คิงลำบากเลย”

“หึหึ เราอยู่เที่ยวต่อกันสักวันก็ได้นี้เนอะ วันจันทร์ที่โรงเรียนของน้องครีมหยุดไม่ใช่เหรอครับ” เมื่อเห็นเด็กน้อยงอแงเขาก็หมั่นไส้เลยต้องรวบเข้ามากอดอย่าเอ็นดูพูดปลอบสารพัด ความจริงก็คิดอยู่แล้วที่จะพามาพักผ่อนกันสักวัน เลยเลือกที่จะพามาอีกโรงแรมนึงเพื่อนสะดวกต่อการพักอาศัย

“แล้วบ้านใหญ่ละครับ ฮึก น้องครีมคิดถึงคุณแม่คิดถึงพี่เพชร คิดถึงคุณลุงป้าลี กับเจ้าเบิร์ดเดย์”

“เอาไว้เราค่อยไปหาเนอะ”

“น้องครีมไม่เห็นรู้เลยว่าวันจันทร์หยุด” เจ้าเด็กตัวน้อยของเขาพูดอู้อี้กับลำคอแกร่งที่ไม่มีความง่วงงุงงงแม้แต่น้อยในเวลานี้ มีแต่หัวใจที่พองโตปานจะระเบิดออกมาเสียให้ได้ ไม่ชินสักที กับการที่ได้สัมผัสเจ้าเด็กตัวนุ่มๆคนนี้

“เค้าหยุดวันนี้กันทั้งประเทศครับ”

“เอ๊ … น้องครีมไม่เห็นรู้” เด็กแก้มใสเงยหน้าขึ้นมามองอย่างฉงวนเพราะไม่เห็นรู้ว่าวันจันทร์เป็นวันหยุดนักขัตฤกษ์

“หึหึ พี่ไม่โกหกนะครับ ตื่นแล้วใช่ไหม ไปอาบน้ำนะเด็กดี”

“ตะ แต่ พี่คิงต้องเป่าผมให้น้องนะ”

“ตามบัญชาครับผม” น้องครีมหัวเราะคิก

จะเดินเข้าห้องน้ำอย่างเกียจคร้าน แต่ก็ต้อวชะงัก เพราะตัวเองไม่มีชุดมาเปลี่ยน พี่คิงเลยหัวเราะชี้ไปที่กระเป๋าเดินทางที่ตัวเองแอบจัดไว้เอามาขึ้นรถเมื่อตอนน้องครีมหลับดึกของวันวาน น้องครีมแปลกใจเล็กน้อยแต่ก็ยอมเดินมาหอมพี่คิงฟอดใหญ่และไปค้นข้าวของเสื้อผ้าออกมาวิ่งเข้าห้องน้ำไปทิ้งให้พี่คิงนั่งจ้องมองจนหายลับเข้าไปก่อนจะถอนหายใจเฮือกออกมาเสียงดังโดยที่น้องไม่รู้เลยว่าทุกวันนี้พี่คิงต้องใช้ความพยายามแค่ไหนในการควบคุมความรู้สึกของตัวเองให้ไม่ทำร้ายน้อง โดยที่เด็กดีไม่เต็มใจยอมตัดใจนอนลงกับเตียงหลับตาเข้าภวังค์รอเด็กน้อยที่อาบน้ำอย่างเป็นสุข

   น้องครีมเดินออกมาจากห้องน้ำในชุกเสื้อตัวโคร่งสีเทากับกางเกงผ้าขาสั้น ผมยาวเปียกไปด้วยน้ำลู่ลงมาทำให้เสื้อเปียกไปหมดน้องใช้ผ้าเช็ดตัวเช็ดไปตามหน้าและผมวุ่นวายไปหมด ร้องเรียกพี่ชายตัวโตเบาๆ ก็เห็นว่าพี่คิงนอนหลับไปแล้วอยู่บนเตียง หน้าหวานมุ่ยลงเพราะคนตัวโตบอกว่าจะเช็ดผมให้ เดินเข้าไปใกล้ทำท่าจะปลุก แต่มือเรียวต้อองชะงักเมื่อได้ยินเสียงกรนเบาๆในลำคอของพี่คิง คิ้วที่มัดเป็นมอยู่เริ่มคลายออกและปากที่เชิดขึ้นสูงก็เม้มเป็นเส้นตรง ในใจเด็กน้อยรู้สึกสงสารคนๆนี้สุดหัวใจ เมื่อนึกถึงว่าตัวเองเอาแต่ใจแค่ไหนที่ผ่านมา

   จะมีสักกี่คนที่ใช้ชีวิตอยู่เพื่อคนที่ไม่รู้หัวนอนปลายเท้า จะมีสักกี่คนที่ใจดีไม่เหมือนใคร ดูแลช่วยเหลือโอบอุ้ม และรักเดียวใจเดียว ตามใจน้องน้อยที่เป็นเด็กน้อยอยู่ตลอดเวลา ให้ทุกสิ่ง ให้ทุกอย่าง ทั้งชีวิตใหม่ ครอบครัวใหม่ การศึกษา ที่อยู่อาศัย ที่พักกายอย่างเป็นสุข … ใครกันละ ถ้าไม่ใช่ผู้ชายคนนี้ คนที่เหมือนแสงสว่างของน้องครีม จะมีใครกันละถ้าไม่ใช่อัศวิน ของน้องครีมคนนี้ …

   เด็กน้อยนั่งลงข้างๆเตียงพิจารณาใบหน้าคมกริบด้านข้าง พี่คิงเป็นผู้ชายตัวสูงใหญ่มีกล้ามเนื้อจากการออกกำลังกายพอสมควรไม่มากและไม่น้อยเกินไปทำให้ใส่เสื้ออะไรก็ดูหล่อไปซะหมด ใบหน้าที่มีสันกรามชัดเจน ริมฝีปากหนาอบอุ่นเสมอเวลาที่เหยียดยิ้มจมูกโด่งรับกับรูปหน้า ตาคมโปนเล็กน้อยอย่างเจ้าเล่ห์และแลดูขี้โกงเจ้าชู้ แต่เอาจริงๆ พี่คิงนั้นเป็นคนที่มีสัจจะในคำพูดและมักจะเสียสละให้กับผู้อื่นเสมอๆ ถึงปากจะเสียไปบ้าง แต่น้องครีมก็รักพี่คิงสุดหัวใจเหมือนกัน รักแบบที่อยากให้ทุกอย่าง อยากให้พี่คิงพอใจบ้าง … อยากให้พี่คิงรักน้องครีม รักน้องครีมตลอดไปเลย

   “พี่คิงครับ”

   “หืม … เสร็จแล้วเหรอครับ” พี่คิงของน้องปรือตาขึ้นก่อนจะเหยียดยิ้มและใยกมือขึ้นจับใบแก้มใสของน้องครีมที่จดจ้องเขาอยู่ตรงหน้า ลุกขึ้นนั่งทำท่าจะหยิบผ้าขึ้นมาเช็ดผมให้เด็กน้อยของเขา แต่ก็ต้องชะงักเมื่อน้องครีมถลาเข้ากอดคนตัวโตเต็มรัก ซ่อนใบหน้าที่เห่อแดงเอาไว้ไม่ให้คนตัวโตรู้ความรู้สึก

   “พี่คิงจ๋า น้องครีมรักพี่คิงนะครับ ขอโทษที่น้องครีมเอาแต่ใจตลอดมานะครับ”

   “หึหึ เป็นอะไรครับ”

   “พี่คิงจ๋า” เสียงหวานเรียกชื่อเขาขึ้นอีก

   “ครับ …”

   “น้องครีมพร้อมแล้วนะ”

   “หืม ?” คนตัวโตผละเด็กน้อยออกเล็กน้อย ก่อนจะเห็นว่าแก้มทั้งคู่นั้นเปล่งแดงขึ้นมาแค่ไหน ด้วยความเอ็นดูนั้นทำให้หมั่นเขี้ยวและก้มลงไปหอมอีกฟอดใหญ่ ก่อนจะผละออกมาจ้องมองหน้าสงสัย

   “ทะ ถ้าพี่คิงยะ อยาก นะ น้องครีมพร้อมแล้วนะคะครับ … น้องเขิน” เจ้าเด็กน้อยก้มหน้างุด เมื่อเห็นว่าคนตัวโตจ้องไม่เลิก พี่คิงที่นั่งเอ๋ออยู่ ไม่รู้จะทำหน้ายังไงเพราะทั้งดีใจ ทั้งแปลกใจคิดว่าตัวเองกำลังโบยบินอยู่ในความฝันที่ไม่มีวันเป็นจริง

   “น้องครีมไม่จำเป็นต้องฝืนนะครับ พี่คิงทนได้ เพราะพี่คิงรักน้องจริงๆ ทุกสิ่งทุกอย่างพี่ให้น้องครีม โดยไม่หวังผลตอบแทนใดๆทั้งสิ้นนะครับ ไม่ต้องคิดมากนะ”

   “นะ น้องครีม … พี่คิงครับ ครีมรู้ว่าพี่คิงรักน้อง แต่ถ้านี้เป็นสิ่งเดียวที่เหลือที่น้องจะให้พี่คิงได้ … เหลือแค่นี้จริงๆ”

   “โธ่ เด็กดีของพี่”

พี่คิงใช้จมูกโด่งของคนสีไปมากับจมูกน้อยๆนั้นก่อนจะเคล้าคลอไปตามหน้าผาก แก้ม และริมฝีปากนั้นอย่างอ่อนโยนประทับรอยจูบอย่างแผ่วเบาลงริมฝีปากเล็กๆนั้นอย่างเต็มไปด้วยความรักอันบริสุทธิ์ ตะกองกอดเด็กน้อยเอาไว้ในอ้อมแขน ก่อนจะพลิกเป็นฝ่ายอยู่ด้านบนซะเอง

   เขาผละออกมาให้ใบหน้าของกันและกันอยู่ห่างกันเพียงคืบ ก่อนจะใช้มือใหญ่นั้นไล่ละไปตามใบหน้าและต้นคอของเด็กน้อย เหยียดยิ้มให้และกระซิบถามอย่างแผ่วเบา

   “จากนี้ไป พี่จะไม่หยุดแล้วนะครับ ถ้าน้องครีมไม่อยากบอกพี่ซะตอนนี้นะครับ” ร่างน้อยที่สั่นเทาเพราะถูกสัมผัสนั้นส่ายหน้าไปมา ก่อนจะใช้มือทั้งสองข้างคล้องคอคนตัวโตเอาไว้ให้ก้มลงมาจูบตนอีกครั้ง ใจของทั้งคู่เต้นประสานกันในห้องที่เปิดไฟไว้เพียงสลัวๆ

   มือหนาไล่ละไปตามร่างกายอ่อนนุ่มนั้นถอดเสื้อตัวใหญ่ออกไปให้พ้นกายขาวเนียนตรงหน้าหน้า ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะละไปตามลำคอระหงมาถึงปลายยอดเม็ดบัวสีชมพูหวานกายเล็กสะดุ้งเฮือกและกอบกุมศีรษะใหญ่เอาไว้ด้วยมืออันสั่นเทา ทั้งความตื่นเต้นและความสะท้านทำให้น้องครีมกัดฟันทนต่อสัมผัสนั้น เสียงครางน้อยๆของน้องครีมทำให้พี่คิงตะเลิดไปหมด มือหนาไล่ไปตามท่อนกายส่วนล่างถอดกางเกงผ้านั้นออกง่ายราวกับปลอกกล้วยก่อนจะลูบไปตามขาเนียนที่เขาไม่เคยคิดว่าจะได้สัมผัสอย่างเต็มไม้เต็มมือมาก่อน

   สัมผัสร้อนๆค่อยๆเคลื่อนไหวต่ำลง จนน้องครีมสะดุ้งสะท้านครางออกมาเสียงดังมากขึ้น ก่อนที่จะร้องเรียกชื่อของสุดที่รักออกมาเมื่อริมฝีปากนั้นสัมผัสกับส่วนที่อ่อนไหวกลางลำตัวของน้อง ทุกสิ่งทุกอย่างน้องไม่เคยได้สัมผัสมาก่อนทำให้ถึงฝั่งฝันไปในทันที

   “ยะ อย่ากลืนนะครับสกปรก”

เสียงหวานร้องออกมาทันทีเมื่อพี่คิงเงยหน้าขึ้นมามองและกลื่นน้ำรักของตนลงลำคอไป พี่คิงหัวเราะ ก่อนจะถอดเสื้อของตัวเองออก น้องครีมเม้มปากน้อยๆ ก่อนจะลุกขึ้นนั่งขึ้นไปกอดพี่คิงเอาไว้แน่น พลิกให้ตัวเองอยู่ด้านบนบ้าง พี่คิงก็ไม่ขัดขืนปล่อยให้เด็กน้อยของเขาเรียนรู้ไป น้องเป็นเด็กที่เรียนรู้ไวอย่างที่เขาคิด ทำเหมือนกับที่เขาทำให้เมื่อกี้ถึงจะเก้ๆกังๆ แต่ก็เต็มไปด้วยความสุขที่หาไม่ได้เลยจากผู้หญิงคนไหน

ค่ำคืนนั้นเสียงหวานครางอย่างไม่ขาดสายไปทั่วทั้งราตรี ผสมกับเสียงแห่งความสุขของร่างสูงที่กอบโกยทุกสิ่งทุกอย่างไปอย่างโลภมากและตะกละตะกาม ปล่อยให้อารมณ์ราคะเข้าครอบงำ มอบความสุขและสมหวังให้กับตนเองในขณะเดียวกันก็พยายามทำให้กระต่ายเด็กของตนมีความสุขไปด้วยกับสิ่งที่เป็นไปตามธรรมชาติของมนุษย์ท่ามกลางบรรยากาศที่หนาวเย็น แต่กายของทั้งคู่สั่นสะท้านแลกเปลี่ยนความเร้าร้อนผ่านผิวกายที่เสียดสีกันไปมาอย่างอ่อนโยนในบ้างขณะก็รุนแรงตามเกมส์ที่พี่คิงกำหนดให้เป็น

เกือบที่อาทิตย์ของวันใหม่จะสว่างขึ้นเพียงเล็กน้อย ร่างทั้งสองถึงจะผละออกจากกันไม่รู้นานเท่าไหร่ ไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบที่ร่างสูงกระทำอย่างไร้สติ จนน้องครีมสลบไปในทันทีที่เขาลุกขึ้นจากเตียง และค่อยๆตวัดผ้าห่มขึ้นมาห่มร่างเล็กเอาไว้ ส่วนตัวเองหยิบผ้าขนหนูมาพันไว้รอบเอวเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ ก่อนจะออกมาพร้อมกับกะลามังใส่น้ำเล็กพร้อมผ้าขนหนูผืนเล็ก

มานั่งข้างๆเตียง มองแผ่นหลังเนียนที่โผล่พ้นออกมาจากผ้าห่มหนา น้องครีมนอนตะแคงหันไปอีกทาง เขาจัดการเช็ดไปตามไหล่เล็กๆนั้น ก้มลงจูบเบาๆอย่างอ่อนโยน ค่อยๆเปิดผ้าห่มออก จะชำระร่างกายให้แต่ก็ต้องสบถออกมาเมื่อมองเห็นรอยเลือดเป็นดวงๆที่ผ้าปูที่นอนสีขาว และก็ต้องตกใจเมื่อมองไปเห็นสะโพกกลมๆเล็กๆนั้นมีร่องรอยเขียวช้ำไม่แตกต่างจากตามแขนและตามขาหน้าอกลำคอของน้องที่เต็มไปด้วยรอยจูบห่อเลือดนั้น

“มึงนะมึง”

พี่คิงกัดฟันในลำคอ ร้องด่าตัวเองอยู่ในใจ ก่อนจะอุ้มเด็กน้อยไปในห้องน้ำ ชำระล้างร่างเล็กทั้งภายนอกและภายในเช็ดตัวและมัดผมที่ยาวสยายไปทั่วแผ่นหลังนั้นขึ้นไปให้เรียบร้อยก่อนจะจับใส่เสื้อผ้าที่มิดชิด อุ้มพามาไว้บนเตียงหนา ในขณะที่เด็กน้อยไม่รู้สึกตัวแม้แต่น้อยลองใช้มืออังหน้าผากดูก็ร้อนดั่งไฟเผา เลยต้องไปค้นหายาในกระเป๋ามาให้น้องทาน

“น้องครีมครับน้องครีม” เสียงนุ่มเรียกเด็กน้อยขึ้นเบาๆ ตาสวยปรือลืมขึ้นมอง ก่อนจะเหยียดยิ้มอย่างยากลำบาก ลำคอแห้งผาดนั้นทำให้พูดออกมาจับใจความไม่ได้มากนัก

“กินยานะครับ พี่ขอโทษนะเด็กดี ไม่น่าเลย ไม่น่าจริงๆ ขอโทษนะครับพี่ขอโทษ” ร่างเล็กไม่ดื้อไม่ซนยอมกินยาจากมือหนาและกินน้ำตามก่อนจะหลับตารับสัมผัสของพี่คิงที่กอดตนเองไว้แนบอก

“ไม่ร้องนะครับ โอ๋ๆ”

เสียงแหบพร่านของน้องร้องปลอบพี่คิงที่เสียงสั่นเทาด้วยความรู้สึกผิดน้ำตาของลูกผู้ชายรินไหลออกมาอย่างหมดคราบหนุ่มเพลบอย เพราะไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่เขาจะทำให้เด็กคนนี้เจ็บปวด จะโทษใครไม่ได้เลยนอกจากตัวเองที่โลภมากเกินที่เด็กคนนี้จะรับไหว มือเล็กลูบไปมาที่แผ่นหลังของเปลือยเปล่าของพี่คิง จูบลงเบาๆที่หน้าอกนั้น ก่อนที่จะหลับตาลงและหลับไปอย่างรวดเร็วเพราะหมดแรงที่จะทำอะไรต่อไปได้ทั้งสิ้น

พี่คิงปล่อยให้เด็กน้อยของเขานอนลงกับที่นอนให้สบายขึ้น ก่อนจะล้มตัวนอนตะกองกอดเอาไว้ในโปรงผ้าห่มเดียวกัน ร่างสูงซุกตัวอยู่กับร่างเล็กนั้นซ่อนใบหน้าที่เปื้อนน้ำตาเอาไว้ด้วยความสงสารเด็กน้อยสุดหัวใจ ก่อนที่ทั้งคู่จะเข้าภวังค์หลับไปในห้องที่เหมือนเรือนหอของทั้งสองคน

ในวันนั้นน้องครีมไม่ได้แม้แต่จะได้เห็นทะเล เพราะมัวแต่จับไข้ไม่สบาย โดยมีบุรุษพยาบาลหนุ่มคอยดูแลอย่างใกล้ชิด และถึงชาตินี้จะไม่ได้เห็นทะเลอีกเลย น้องครีมก็มีความสุขที่ได้อยู่ข้างๆคนช่างเอาใจอย่างพี่คิง … ขอบคุณนะครับพี่คิง … ขอบคุณที่ยังรักกัน ในวันนี้ที่น้องครีมไม่มีอะไรเหลือให้พี่คิงแล้ว

“พี่คิงครับกอดน้องหน่อย”เสียงเล็กกระซิบขึ้น พี่คิงยิ้มล่าก่อนจะเดินทิ้งทุกอย่างมากอดร่างเล็กเอาไว้แนบแน่น จูบซับไปตามดวงตาและแก้มเนียนนั้นบอกรักอย่างไม่ขาดสาย ก่อนที่ตัวเล็กจะย่นคอเพราะจั๊กจี้เต็มทน ไอสำลักออกมาน้อยๆเพราะหัวเราะกับท่าทางเด็กน้อยของพี่คิง

“ขอโทษนะครับ”

“ไม่ต้องขอโทษน้องแล้ว น้องครีมเต็มใจ” น้องครีมบอกเสียงเบา ก่อนจะหอมแก้มสากเต็มไปด้วยหนวดที่เพิ่งขึ้น จนพี่คิงหัวเราะออกมาเพราะความน่ารักของน้อง ที่นั่งอยู่บนเตียงกว้างไม่สามารถขยับไปไหนมาไหนได้

“งั้นเปลี่ยนมาเรียกเมียจ๋าดีไหม หึหึ ? โอ้ยเจ็บนะครับ” พี่ชายหัวเราะทั้งๆที่โดนตีเข้าป๊าบใหญ่ๆ ก่อนจะลงคลอเคลียกับจมูกเล็กของกระต่ายเด็กตรงหน้า

จากนี้และตลอดไป อัศวินจะปกป้องเจ้าชายของเขาตลอดกาล …

===================

มาช้า 55555555

ฉากเลิฟซีน เขียนไม่เป็นจะค่อยๆพัฒนานะคะ ขอบคุณที่ติดตามน้องครีมมาถึงตอนนี้

ตอนนี้หวานน่ารักกรุบกริบๆ เปลี่ยนฉากไวไปมาและยาวมาก ฮ่าๆๆๆๆ

เจอกันตอนพิเศษตอนหน้าคะ มิ่ง & เพชร นะคะ

:bye2:

ฝากเพจจ้า

ห้องเก็บนิยาย pa_pa (https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2-pa_pa/596706590458802)

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ1 พี่คิง & น้องครีม}15/8/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 15-08-2015 23:26:33

หว่ายยย อีพี่คิงงง ทำรัยน้องงง :katai2-1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ1 พี่คิง & น้องครีม}15/8/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: titansyui ที่ 15-08-2015 23:30:34

:pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ1 พี่คิง & น้องครีม}15/8/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: nuja ที่ 15-08-2015 23:49:51

ยินดีกับพี่คิงด้วยน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา :mew4:

รักน้องกระต่ายน้อยตัวนี้ให้มาก ๆ นะคะ :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ1 พี่คิง & น้องครีม}15/8/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 15-08-2015 23:51:10

:mew1: :pig4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ1 พี่คิง & น้องครีม}15/8/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 16-08-2015 00:28:27

โธ่ ปลาบปลื้มแทนอิพี่คิง ในที่สุดๆๆๆ ดีใจด้วยจริงๆๆ นึกว่า จนจบเรื่องก็ยังแห้วอยู่ ก๊ากกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ1 พี่คิง & น้องครีม}15/8/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: mypink801 ที่ 16-08-2015 08:45:30

พี่คิงทำอะไรน้องงงงง นอนซมเลยย :hao6:
ในท่าสุดพี่คิงก็ได้กินเด็กดื้อสมใจ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ1 พี่คิง & น้องครีม}15/8/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: kitty08 ที่ 16-08-2015 14:26:30

:impress3: :impress3: :impress3:น่ารักจังเลยอ่ะ ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :mew1: :mew1: :mew1: รอตอนน้องเพชร :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ1 พี่คิง & น้องครีม}15/8/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 16-08-2015 16:05:03

วี๊ดวิ้ว ...

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ1 พี่คิง & น้องครีม}15/8/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 19-08-2015 19:51:54

น้องครีมน่ารักน่าฟัดจริงๆ :z2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ1 พี่คิง & น้องครีม}15/8/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: black sakura ที่ 19-08-2015 21:31:16

ปริ่มคร้าาาาาในที่สุดอิพี่คิงก็ได้กินเด็ก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ1 พี่คิง & น้องครีม}15/8/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: NuTonKaw ที่ 19-08-2015 23:21:52

ในที่สุดก็ถึงวันนี้ที่รอคอยนะพี่คิง :katai2-1:

น้องครีมน่ารักมากกกไม่ว่าเมื่อไหร่ก็น่ารัก o13

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ1 พี่คิง & น้องครีม}15/8/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 22-08-2015 18:27:29

:z2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ1 พี่คิง & น้องครีม}15/8/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 28-08-2015 19:02:41

รอรอรอรอรอ :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ1 พี่คิง & น้องครีม}15/8/58 P.40
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 07-09-2015 13:04:13

คิดถึงงงงงงงงงง :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ2 พี่มิ่ง & น้องเพชร}14/9/58 P.41
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 14-09-2015 21:42:56

{ตอนพิเศษ2 พี่มิ่ง & น้องเพชร}

“เจ้ามิ่งมารับหรือเปล่าลูก”

“… วันนี้พี่มิ่งไปทำงานที่หอศิลป์ครับ”

ผมตอบในขณะที่ตักข้าวต้มในชามขึ้นมากินเป็นอาหารเช้าของวันใหม่ ชีวิตใหม่ เพราะวันนี้เป็นวันแรกที่ผมจะเข้ามหาวิทยาลัยปี 1 หลังจากที่คุณแม่ส่งผมเรียนศิลปะกับพี่มิ่งเพื่อปรับจิตใจ และพี่คิงก็ส่งผมไปเรียนที่สถาบันปรับพื้นฐานให้เทียบเท่ากับ เด็ก ม. 6 ในหลักสูตรที่เร่งรัด ผมเรียนจบได้ก่อนหลักสูตรซะอีก ก่อนที่ที่คิงจะให้ผมเข้าเรียนมหาลัยเก่าของพี่คิงโดยให้ผมเลือกคณะที่อยากเข้า …

ผมเลยขออนุญาตเข้าคณะบริหารหวังที่จะตอบแทนบุญคุณในอนาคต แค่พี่คิงไม่อนุญาต ตอนแรกผมก็งงเหมือนกันว่าทำไมเขาถึงค้าน แต่น้องครีมมากระซิบบอกว่าพี่คิงอยากให้เลือกในสิ่งที่ผมชอบจริงๆ พี่คิงถึงจะอนุญาต ตอนเขียนใบสมัครผมเลยติ๊กที่คณะดุริยางคศิลป์โดยมีน้องครีมนั่งยิ้มสบแขนผมอยู่ข้างๆ

จากนั้นมาพี่คิงก็ไม่เคยพูดเรืองเรียนกับผมอีกเลยปล่อยให้ผมโตและรู้จักชีวิตด้านสว่างและทางเดินอีกด้านของชีวิต พี่มิ่งเคยบอกผมว่า ไม่มีใครเป็นทุกข์ได้ตลอด แล้วก็ไม่มีใครสุขได้ตลอด … และตอนนี้ผมควรที่จะมีความสุขได้แล้ว … ถึงเวลาที่ผมต้องเรียนรู้และมีความสุขสักที

“เพชรลูก ไม่เป็นไรแน่นะ ถ้าหนูไม่อยากไปแม่จะไม่บังคับ” มือนุ่มๆของผู้หญิงที่ดูแลผมด้วยดีมาตลอดมาหลายปีจนผมสนิทใจที่จะเรียกว่าแม่ปลอบประโลมลูบศีรษะของผมอย่างอ่อนโยนจนรู้สึกเหมือนเติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไปของผม

“เพชรพร้อมแล้วครับแม่อย่าเป็นห่วงเลย”

“ให้ลุงชาตินะเจ้าเพชรป้าบอกให้แล้ว”

“ไม่รบกวนดีกว่าครับเดี๋ยวเพชรขึ้นรถเมไปดีกว่า ใกล้แค่นี้เอง”

“อย่าเลยลูก อันตราย มีรถก็ใช้รถเถอะ”

“แต่ …”

“อย่าบังคับแกเลยคะคุณผู้หญิง ถ้าแกอยากจะใช้ชีวิตก็ปล่อยแกเถอะ ป้าลินเชื่อว่าเจ้าเพชรพร้อมแล้วละ”

“เฮ้อ ก็ได้ๆ น้องเพชร มีอะไรโทรหาแม่ได้ตลอดเลยนะ”

“ครับ” ผมรับปากอย่างขำๆ เพราะแม่สวยน่ารักเสมอไม่ว่าจะกับผมหรือน้องครีมหรือพี่คิง ดูท่านจะเป็นกังวนมากกว่าผมซะอีก ในขณะพี่ผมรู้สึกเฉยๆ เพราะผมคิดว่า ชีวิตผมผ่านความตื่นเต้นมาเยอะแล้ว

หลังจากพี่ทานข้าวจนหมดจาน ผมก็หิ้วกระเป๋าเดินออกมาจากบ้านโดยมีคุณแม่และป้าลินยืนส่งอยู่หน้าประตูบ้าน น้องครีมเองก็โทรมาแต่เช้าก่อนผมตื่นซะอีก แค่นี้กำลังใจผมก็เต็มที่แล้ว จะเหลือก็แต่พี่มิ่งที่ออกไปทำงานแทนรุ่นพี่ที่ลาไปงานศพของญาติแล้วตั้งแต่เช้า … เลยไม่ได้มารับผมอย่างที่ตกลงกันเอาไว้ก่อนหน้านี้ แต่พี่มิ่งก็ไม่ผิด เพราะเขาก็เพิ่งรู้เมื่อคืนพร้อมๆกับผมที่ได้รู้หลังจากนั้นเพียงไม่กี่นาทีเพราะพี่มิ่งโทรมาบอก … เฮ้อ วันหลังก็ได้ไม่เป็นไรหรอกนะ

ครืดดดดดดดดดดดดด ครืดดดดดดด

   ในขณะที่ผมกำลังขึ้นไปบนรถเมล์ที่จอดรออยู่ก่อนแล้วที่ป้ายหน้าหมู่บ้าน โทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋าเป้ด้านหลังสั่นซะจนผมรู้สึกได้ ผมรีบขึ้นไปนั่งที่เบาะสำหรับคนเดียวที่อยู่ใกล้ที่สุด ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับสายทันทีที่มองเห็นว่าเบอร์ใคร

   “ครับพี่มิ่ง”

   “เด็กของพี่ไปมหาลัยหรือยังครับ”

   “อยู่บนรถครับ …มหาลัย XXX เท่าไหร่ครับ”

   “13 บาทจ้า” ผมหยิบเงินให้ เอียงคอฟังพี่มิ่งเหมือนได้ยินเสียงวิ่งเสียงหอบดังออกมา กำลังจะไปไหนนะคนดื้อคนนี้

   “น้องเพชรถึงไหนแล้ว”

   “เพิ่งขึ้นรถครับ”

   “เหรอครับ งั้นนั่งดีๆนะ เจอกันที่หน้ามหาลัยเนอะ”

   “เอ๋! พะ พี่มิ่ง” ผมมองค้างโทรศัพท์ในมือ ก่อนจะกดโทรกลับไปก็ไม่มีคนรับสาย อะไรอ่ะ นี้พี่มิ่งโดดทำงานมาหาผมงั้นเหรอ … เอางั้นเลยเหรอ ผมไม่ชอบเลยแบบนี้ ผมว่ามันจะดูเหมือนผมเยอะเกินไป …

   แต่อีกใจนึงผมรู้สึกดีจังเลย …

“เพชรจ๋า!!!”

พอลงจากรถมาได้เสียงเรียกจากพี่มิ่งก็ดังขึ้น ผมหันซ้ายหันขวาก่อนจะไปเจอกับร่างสูงโปร่งในเสื้อสีขาวคอย้วยเปื้อนสีกับกางเกงยีนต์ตัวเก่าที่ใส่แล้วใส่อีก พี่มิ่งบอกชอบเพราะผมซื้อให้เป็นของขวัญครบรอบของเรา กำลังนั่งคล้อมอยู่บนรถมอเตอร์ไซค์เวสป้าสีชมพูแปร๋นคันเก่าที่ผมเคยซ้อนเป็นประจำและตอนนี้เขากำลังโบกมือให้ผมอย่างบ้าคลั่ง จนคนแถวๆนั้นมองและหัวเราะกันใหญ่เลย แหนะ แอบยิ้มให้นักศึกษาหญิงอย่างเป็นมิตรอีก ทำให้ผู้หญิงคนนั้นแก้มแดงไปอีก … น่าทุบจริงๆ

“โอ้ย ตีพี่ทำไม”

ไม่ทันขาดความคิด ผมจ้ำอ้าวไปตุบดังอั๊กที่หัวไหล่คนเจ้าชู้ และเสหน้าไปทางอื่น ไม่อยากมองคนบ้าที่ทำหน้าใสซื่ออยู่ แบบนี้หลายรอบแล้วชอบส่งยิ้มให้ใครต่อใครทั้งๆที่คบกับผมอยู่ทั้งคน ผมมันคนขี้หึงเพราะไม่รู้ว่าจะไว้ใจใครได้เท่าพี่มิ่งอีก …ฉะนั้นอย่าทำร้ายผมเลย

“ตัวเองงงงงงงงงง โกรธอะไรเขาเหย๋อ วันนี้ตัวเองแต่งตัวหล่อจัง สาวๆต้องติดตรึมแน่ สาวๆไม่เท่าไหร่ หนุ่มๆนี้ไม่เอานะ เดี๋ยวไอ้มิ่งหล่อสู้ไม่ได้” ลมหายใจข้างหู ทำให้ผมจั๊กกะจี้ต้องผละออกว่าจะหน้าบึ้งใส่ก็ต้องหัวเราะเพราะพี่มิ่งทำจมูกหมูใส่ ตลกได้ทุกสถานการณ์จริงๆ

“พี่มาได้ไงไม่ทำงานเหรอ ไม่เอาห้ามจับคนเยอะ” ผมรีบชักมือออกจากมือใหญ่โตของหมีตัวยักษ์ที่จ้องจะแกล้งผมตลอดเวลา

“พี่ฝากงานไว้กันคนอื่นแวะมาหาเด็กดำที่ไปเรียนวันแรกน่ะ”

“มาส่งผมหรือมาส่องสาวกันแน่”

“ฮั่นแน่ หึงจริงๆด้วย น่ารักจริงๆน้องน้อยของพี่มิ่ง ขอจูบหน่อย งื้ออออออ” จูบมือผมไปก่อนนะคนบ้า ผมหัวเราะเจ้าหมีตัวใหญ่ที่จูบฝ่ามือผมอย่างไม่ลดละความพยายาม จนคนที่เดินผ่านไปผ่านมามองกันตาเป็นมันส์บางคนหัวเราะ บางคนก็ทำเหมือนผมกับพี่มิ่งกำลังจูบหันอย่างงั้น เฮ้อ เลิกเล่นดีกว่าผมไม่อยากตกเป็นเป้าสายตาของคนแบบนี้เลย

“ผมไปเรียนก่อนนะครับ”

ผมบอกพี่มิ่งและชักมือกลับมาซุกเข้าที่เสื้อกันหนาวที่ใส่คลุมเสื้อนักศึกษามาอีกที ก่อนจะยิ้มให้พี่มิ่งอย่างที่เขาชอบให้ผมยิ้มให้ดู พอผมจะเดินออกมามือใหญ่ๆก็จับข้อมือผมไว้ทำให้ผมหันไปมองหน้าตาคมคายของพี่หมีตัวใหญ่ของผม ไม่ว่าเขาจะดูซกมกเพราะผมยาวสีขลับดำที่มัดรวบเอาไว้ หรือหนวดเคราที่รุงรังเสื้อผ้าที่มอซอแค่ไหน คนๆนี้ก็ยังดูหล่อและมีสไตล์ ผมเชื่อว่าใครก็ตามที่ได้รู้จัก มองเห็นเขา ก็ต้องหลงรักเป็นธรรมดา ผมก็เช่นกัน

เขาเป็นคนเดียวที่สามารถทำลายเกราะกำแพงภายในใจของผมได้ … นอกจากครอบครัวของผม ก็มีแต่พี่มิ่งคนเดียว ที่มองเห็นค่าโคลนตมอย่างผมให้กลายเป็นเพชรได้

    “จำคาถารักของพี่ได้ไหมครับ” ผมยิ้มนิดๆก่อนจะพยักหน้า คาถารัก ที่มีผมกับพี่มิ่งเท่านั้นที่รู้ มันเป็นคาถาที่ทำให้จิตใจผมสงบลง ต่อให้มีเรื่องร้ายแรงแค่ไหน แค่ผมท่องคาถานั้นในใจ ทุกอย่างก็จะพลั่นมลายหายไป

   “จำได้ครับ พี่มิ่งไม่ต้องห่วงนะ เพชรอยู่ได้”

   “แล้วถ้ามีอะไรเกิดขึ้น เพชรรู้ไมต้องทำยังไง”

   “ท่องคาถา … ถ้าไม่ไหวให้โทรหาคุณแม่”

   “หลังจากโทรหาแม่สวยละ”

   “ให้โทรหาพี่มิ่งด้วย และพี่มิ่งจะรีบมารับ” ผมพูดอย่างคล่องแคล้วเพราะทั้งคุณแม่น้องครีมและพี่มิ่งต่างพูดกรอกหูผมทุกวันมาหลายเดือนแล้ว

   “ก่อนไป ท่องคาถาให้พี่ฟังให้ชื่อใจหน่อยสิ”

   “ตรงนี้เลยเหรอครับ”

   “ใช่ๆ หึหึ เขินละสิ น๊าท่องหน่อย” ผมถอนหายใจก่อนจะก้าวเข้าไปใกล้พี่หมีของผมอีกรอบ ก้มลงไปข้างหู ก่อนจะแกล้งเบาหูเบาๆ พี่มิ่งขนลุกหัวเราะออกมา

   “คุณแม่รักเพชร คุณพ่อรักเพชร ป้าลินรักเพชร พี่คิงรักเพชร น้องครีมรักเพชร พี่มิ่งรักเพชร พี่มิ่งหลงเพชร พี่มิ่งจะรักเพชรคนเดียว”

พอพูดเสร็จผมก็ผละออกมามือใหญ่ลูบหน้าผมอย่างเบามือแววตามีแต่ความจริงใจ เราคุยกันอีกสองสามคำ พี่มิ่งก็รับปากว่าวันนี้จะพาผมไปกินข้าวเย็นด้วยกันและจะโทรไปขออนุญาตที่บ้านให้ผมด้วย จากนั้นผมก็ก้าวเข้าประตูมหาลัยที่อยู่ไม่ไกลนัก … ต่อแต่นี้ชีวิตของผมได้ก้าวไปอีกขั้น …สินะ

“พี่เพชรจ้า!” เสียงใสดังกรอดออกมาจากปลายสาย

ในขณะที่ผมกำลังเดินไปที่หน้ามหาลัยหลังจากที่กิจกรรมแนะนำคณะเสร็จสิ้น วันแรกไม่ค่อยมีอะไรมากนัก พรุ่งนี้พวกพี่ๆนัดพวกเราแต่เช้าเพื่อเข้าร่วมกิจกรรมรับน้องทุกคนสนุกเฮฮาและไม่มีท่าทีจะเป็นอันตรายกับผม มีรุ่นพี่บ้างคนเดินมาแนะนำตัวอย่างเป็นกันเองกับผมและกอดคออยากล้อกันอย่างสนิทสนม ผมไม่จำเป็นต้องพึ่งคาถา เพียงแต่ยอมเปิดใจเท่านั้นเอง แต่ก็ไม่ได้ประมาท ลืมเลือนความผิดพลาดในอดีตที่เป็นบทเรียนของชีวิต

“แพรวไปก่อนนะเพชร เจอกันพรุ่งนี้นะ”

   “ครับน้องครีม” ผมตอบในขณะที่ยกมือโบกให้เพื่อนใหม่ที่แยกไปอีกทาง เธอเป็นผู้หญิงร่างบางผมดำขลับยาวจรดหลังท่าทางอ่อนหวานและเรียบร้อย และผมก็เชื่อว่าเธอจะเป็นเพื่อนที่ดีสำหรับผมต่อจากนี้

   “วันนี้พี่เพชรเป็นไงบ้าง ดีใช่ไมมหาลัยน่ะ”

   “ครับ ไม่ต้องเป็นห่วงพี่นะ พี่โอเค”

   “ดีจังเลย แล้ววันนี้พี่เพชรกลับบ้านไหม มานอนกับครีมเถอะ เดี๋ยวตอนเช้าครีมไปส่ง อิอิ”

เสียงของน้องครีมสดใสและร่าเริงจนผมหัวเราะออกมา ตลอดที่อยู่ด้วยกันผมเห็นน้องเศร้าเพียงไม่กี่ครั้งและในแต่ละครั้งน้องก็น่าสงสารมากน้องครีมเข้มแข็งมาก มากจริงๆไม่เพียงแค่ทำตัวเองให้มีความสุขได้ ยังสามารถ ทำให้ใครต่อใครที่ใกล้ชิด มีความสุขได้เช่นกัน

“ขอพี่ดูก่อนนะเด็กดี”

“อะไรอ่ะ คร่าวก่อนก็บอกแบบนี้ พี่มิ่งกำลังแย่งพี่เพชรไปจากครีมใช่ไหม ฮึ!”

“โอเคๆ เดี๋ยวพี่ไปนอนกับน้องครีมก็ได้ครับ แต่หลังจากที่พี่ไปทานข้าวกับพี่มิ่งแล้วนะ”

จนแล้วจนรอดผมก็ต้องยอมแพ้เจ้าเด็กน้อยที่ทำท่าจะโกรธผมไปกันใหญ่ ผมไม่ได้ไม่อย่างนอนกับน้องครีม แต่ผมเป็นห่วงที่บ้านมากกว่า ไม่เกี่ยวกับพี่มิ่งสักนิด ครอบครัวส่วนครอบครัว คนรักส่วนคนรัก พี่มิ่งและผมเข้าใจในข้อตกลงนี้ดี และเขาก็ให้อิสระในการให้ผมอยู่กับครอบครัวได้ นั้นละคือพี่มิ่ง ก็มีเหมือนกันที่วันดีคือดีเจ้าหมีตัวยักจะมานอนกับผมที่บ้านใหญ่ซึ่งพ่อและแม่สวยก็ไม่ได้คัดค้าน

ดีซะอีก เพราะได้อยู่ในสายตาผู้ใหญ่ คุณแม่บอกผมไว้อย่างงั้น พี่มิ่งเลยเดินเข้าเดินออกบ้านผมได้อย่างอิสระเปรียบเสมือนลูกชายบ้านนี้อีกคน ไม่ต่างจากพี่บิวพี่เฟอร์พี่ราชและพี่ปิง

“เย้! รักพี่เพชรที่สุดเลยยยยยยยย ม๊วฟ!”

“จ้า งั้นแค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวพี่เข้าไปจะโทรหาอีกที อย่าดื้อละ” ผมแกล้งหยอกเจ้าตัวเล็ก

น้องครีมหัวเราะรับคำ ก่อนจะบอกลาและกดวางสายไป พอคุยกับน้องครีมเสร็จก็เดินมาถึงหน้ามหาลัยพอดี เวลาบ่าย 2 กว่าๆ ยังไม่ถึงเวลาเลิกงานของพี่มิ่งเลย เอาละ ไปหาที่หอศิลป์เลยแล้วกันไม่ไกลจากที่นี้เท่าไหร่เอง

   พอคิดได้อย่างงั้น ไม่เกินบ่ายสองครึ่ง ผมก็มายืนอยู่หน้าหอศิลป์ ที่พี่มิ่งทำงานอยู่ มันเป็นสถานที่เงียบสงบและไม่ค่อยมี
คนจะมาเข้าชมนักเพราะอารยะธรรมที่เข้ามาทำให้ดึงดูดความสนใจจากสถานที่แห่งจินตนาการไปเสียหมด ต่างจากผมและพี่มิ่งที่พากันคลุกคลีอยู่ที่นี้จนเปรียบเสมือนบ้านหลังที่สอง ทำให้ผมได้ซึมซับศิลปะ จนหลงรักมันทั้งเส้นสีแสง รูปร่าง เสียงเพลง ในทุกๆแขนงในขณะที่วิชาการผมก็ไม่ทิ้ง ยังคงไปเรียนกวดวิชาในทุกๆวันอาทิตย์อย่างต่อเนื่องถึงจะไม่ได้ชอบเหมือนศิลปะ แต่ก็อยากจะเรียนให้มากๆ เผื่อจะได้ช่วยอะไรคุณพ่อและพี่คิงได้บ้าง อย่างน้อยก็ขอให้สอนการบ้านให้น้องครีมบ้างก็ยังดี

   “สวัสดีครับพี่ธง”

ผมทักทายพี่ธง เจ้าของหอศิลป์เอกชนแห่งนี้ทันทีที่เดินผ่านประตูอัตโนมัติเข้าไป แสงสีทองโทนหลักของหอศิลป์แห่งนี้เปล่งประกายออกมา จากพื้นและกำแพงเฟอนิเจอร์ที่ดูหรูหรา แต่ไม่ได้เป็นเฟอร์นิเจอร์แพงอะไร แค่เอามาปรับแต่งในเทคนิคศิลปะแค่นั้นเอง ผมค่อนข้างทึ่งตอนได้รู้ว่าทั้งหมดนี้พี่ธงและเพื่อนๆของเขาเป็นคนออกแบบเองทั้งหมด

ส่วนผลงานตั้งใส่กรอบอยู่ส่วนมากจะเป็นของนักศิลปะมือสมัครเล่นที่พี่ธงให้โอกาส หลายต่อหลายรูปมีของพี่มิ่งด้วย เราดีใจกันแทบตายตอนผลงานของพี่มิ่งขายออก ถึงจะไม่ค่อยมีมูลค่านัก แต่อย่างน้อยก็มีคนเห็นค่าของมันเหมือนที่พวกเราเห็นและผมเชื่อว่าอีกไม่นาน พี่มิ่งจะต้องเก่งขึ้นและโด่งดังในศิลสาขาที่พี่มิ่งรัก

   “อ้าวเจ้าเพชร มาพอดี ช่วยเอากระป๋องสีตรงนั้นไปให้เจ้ามิ่งที่ห้องวาดทีนะ” ผมพยักหน้ารับ ขณะที่พี่ธงกำลังยุ่งอยู่กับบัญชีอะไรสักอย่าง

หยิบกระป๋องสีสองถังได้ผมก็เดินไปตามทางเลี้ยวซ้ายจนสุดถึงห้องสุดท้ายอย่างคุ้ยเคย เดินประตูเข้าไปในทันที ห้องสีขาวแอร์เย็นฉ่ำเหม็นกลิ่นสีแต่มีช่องระบายอากาศอยู่โดยรอบ ขาตั้งกระดาษตั้งอยู่ริมห้องไม่ต่ำกว่า 10 ขา และภาพวาดกับรูปปั้นที่วางอยู่กับพื้นบ้างวางบนโต๊ะบ้าง หรือบางอันก็ยังอยู่บนขาตั้งกระดาษ

ผมมองเห็นพี่มิ่งที่กำลังขมักเขม่นในการจรดปลายบางกาวาดลงบนผืนผ้าขนาดใหญ่ที่วางอยู่ที่พื้น ผมยังมองไม่ออกว่าเขาวาดอะไร แต่โทนของมันเป็นสีเหลืองและขาวสลับดำปะปนกันไป ดูเป็นลวดลายที่ไม่มีความหมายนั้นแค่สำหรับผมไม่ใช่พี่มิ่งที่รู้ซึ้งถึงจิตวิญญาณของรูปภาพในพื้นผ้าผืนนี้

    “ทำอะไรครับ” ผมร้องทักขึ้นเมื่อไม่เห็นท่าทีว่าพี่หมีของผมจะเงยหน้าขึ้นมามองโลกภายนอกบ้างเลย

   “อ่ะ … น้องเพชร … มายังไงครับ พี่บอกแล้วไงว่าพี่จะไปรับ”

   “ขื่นรอพี่ผมก็เฉาตายพอดี”

พี่มิ่งหัวเราะและทำท่าจะลุกขึ้นมาหาผมแต่ผมก็โบกมือให้เขานั่งอยู่ตรงนั้น เป็นตัวผมเองที่เดินไปหาเขาวางกระป๋องสีลงและนั่งขัดสมาธิข้างๆเขา มือทั้งสองเปิดกระเป๋าเป้ หยิบขนมซองเล็กๆสองสามซองขึ้นมาฉีกวางไว้ในถุงพลาสติกและหยิบขวดน้ำเย็นที่ผมเพิ่งซื้อมาเปิดส่งให้พี่มิ่งดื่มแก้กระหาย เขารับไปก่อนจะกระดกเกือบหมดขวดและส่งคืนให้ผม ไม่วายก้มลงมาหยอกล้อกับแก้มของผม จั๊กกะจี้จนต้องย่นคอหนี

“คิดถึงจัง” พี่มิ่งก้มลงมาหอมผมอีกรอบ ผมหัวเราะและเอามือยันหน้าอกดีดตัวหนี ลุกขึ้นยืน

เดินไปที่รูปภาพที่วาดเสร็จแล้ววางพาดอยู่ตามกำแพงห้องในกรอบไม้ที่ตีเอาไว้ลวกๆ เอานั่งยองๆลงมองรูปของเด็กตัวสีแดง ที่กำลังร้องไห้ทั้งรอยยิ้ม รอบตัวมีสีต่างๆแต้มเอาไว้เป็นจุดๆ ดูแล้วมีความสุขปะปนไปกับความเศร้า มือเล็กๆของหนูน้อยนั้นถือของเล่นเอาไว้ มันเป็นตุ๊กตาคนแก่ตัวเล็กๆที่มีหนวดยาวตามใบหน้า

   “ลูกของเราไง โอ้ย! ตีพี่จำม๊ายยยยยย” เสียงนั้นร้องออกมาหลง เมื่อผมตีเข้าที่หน้าอกแข็งเป๊กนั้นอย่างหมั่นไส้ ขยันหยอกจริงๆคนอะไรก็ไม่รู้

   “ก็หาเรื่องเอง ใครวาดรูปนี้เหรอ”

   “พี่” เขาชี้ไปที่อกตัวเองอย่างภูมิใจ ผมหัวเราะออกมานิดนึงก่อนจะหันไปและจิ้มหน้าอกนั้นอย่างมันเขี้ยว

   “พี่วาดไงมันเลยไม่ได้ออกไปจัดแสดง งื้ออออ”

เสียงของเราหายไปกับริมฝีปากที่ทาบลงมาฉวยเอาอากาศหายใจของผมไป แต่กลับกันมันกลับรู้สึกดี … ดีอย่างที่ผมไม่เคยได้รับจากใครเลย มันมีตั้งความอ่อนโยนหยอกเอิญ ขี้เล่นและทะนุถนอมกันสุดหัวใจ ดีจังเลยที่ได้ออกมาจากนรกแห่งนั้น ดีจังเลยที่ได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ … ดีจังเลย ที่ผมมีวันนี้ … ขอบคุณครับ ไม่รู้จะขอบคุณใคร น้องครีม พี่คิง คุณพ่อ คุณแม่ หรือพี่มิ่ง … ที่ทำให้ผมมีความสุข … ถึงจะให้ตายตอนนี้ก็ไม่เป็นไรแล้ว

   “อีก 5 ปีนะครับ รอพี่นะ … แล้วพี่จะไปรับน้องเพชรมาอยู่ด้วย … พี่สัญญา” เสียงกระซิบนั้นทำให้ผมไม่อาจสู้สายตาที่มองมาได้ … ผมจะไปได้เหรอ … ในเมื่อที่บ้านของผม คุณแม่ … น้องครีมยังอยู่ด้านหลัง … ผมทิ้งไปไม่ได้หรอก … ไม่มีทางเลย พวกเขามีบุญคุณ บุญคุณที่ผมไม่มีทางลืมได้ และไม่มีวันจะลืมด้วย

   “ผม … ผม เป็นห่วงที่บ้าน”

   “พอถึงวันนั้นทุกคนจะเข้าใจ … ไม่ต้องห่วงนะพี่จะพาน้องเพชรไปเยี่ยมทุกคนตลอดเวลาที่น้องเพชรอยากไป” ผมไม่ตอบอะไรอีก เพียงแต่อยู่ในอ้อมกอดนั้นให้นานที่สุด เท่าที่จะทำได้ … รัก ผมก็รักพี่มิ่งเหมือนกัน …

.

.

.

   “น้องครีม ทำการบ้านหรือยัง”

เสียงของพี่คิงทำลายบรรยากาศของเราสองพี่น้องที่กำลังเล่นเกมในมือถือกันอย่างเมามัน จะพูดให้ถูกน้องคนเดียวต่างหากที่เล่น ผมเป็นแค่พี่เลี้ยงนั่งพับผ้าอยู่ใกล้ๆ คอยฟังน้องครีมเล่นไปบนไป พี่มิ่งมาส่งผมเมื่อ 1 ชั่วโมงที่แล้วหลังจากที่พาไปทานข้าวที่ร้านริมน้ำที่ประจำที่เราชอบไปหลายต่อหลายเรื่องยกมาเป็นประเด็นทำให้พี่มิ่งพูดไม่หยุด ผมรู้ความหมายของภาพเด็กนั้นแล้วละ พี่มิ่งบอกว่า เป็นความปรวนแปรของเด็กที่มีความคิดความอ่านที่บริสุทธิ์ น้ำตาคือปัญหาที่ต้องเจอในภายภาคหน้าที่แก่ตัว อะไรประมานนี้ละ เอาเถอะ พี่มิ่งก็ยังคงเป็นพี่มิ่งนั้นละนะ

   ‘อีก 5 ปี รอพี่นะ’

ผมเม้มปากเมื่อนึกถึงคำพูดสุดท้ายที่พี่มิ่งกระซิบข้างหูเอาไว้ก่อนจากกัน เราไม่ได้ไปไหนหากจากกัน … พี่มิ่งและผมยังยู่ที่เดิมเพียงแต่5 ปีต่อจากนี้ พี่มิ่งจะดำเนินชีวิตและสร้างรากฐานจากสิ่งที่เขาเป็น … เพื่อผม … ใช่ เพื่อผม เพราะพี่มิ่งบอกอย่างงั้นผมจึงมาความหวัง ต่อให้รอนานแค่ไหน 10 ปี 20 ปี ถ้าพี่มิ่งยังรักผม … ผมก็รอได้ รอได้ตลอดไป

   “น้องครีมไม่อยากทำ น้องอยากเล่นเกม วันนี้น้องเมื่อยมากเลย นวดแป้งจนกล้ามขึ้นแล้ว”

เสียงของน้องครีมปลุกผม ทำให้ผมหันไปมองเจ้าแมลงง๊องแง๊งที่กำลังแผลงฤทธิ์ใส่พี่คิง รายนั้นก็เพิ่งกลับมาจากทำงาน แต่ไม่มีท่าทีจะโมโหเอากับน้องเลย มีแต่ใบหน้าเปื้อนยิ้มยืนเท้าเอวส่ายหัวไปมาอยู่ข้างๆน้องครีม ผมมองทั้งคู่และยิ้มออกมาได้ เหมือนพ่อกับลูกเลยนะ … แต่ก็มีความสุขกันมากเลย

   “ถ้าไม่ไปอาบน้ำทำการบ้าน คืนนี้พี่ไม่กอดนะ”

   “อะไรอะ เมื่อกี้บอกให้น้องทำการบ้านอย่างเดียวและอาบน้ำมาจากไหน พี่เพชรดูพี่คิงสิ!”

   “อะๆ ชี้ใส่ผู้ใหญ่แบบนี้ไม่สุภาพนะเด็กดี มามะ ไปอาบน้ำกับพี่แล้วเดี๋ยวมาทำการบ้าน พอเสร็จแล้วพี่นวดให้เอาไหม” ผมเอ็ดน้องพร้อมยื่นข้อเสนอ

น้องครีมทำเหมือนคิดนิดหน่อยก่อนจะค้อนพี่คิงตาคว่ำและหันมากอดผมแทน ผมหัวเราะเพราะท่าทางออดอ้อนของเด็กผมยาวคนนี้ พี่คิงส่ายหัวไปมาก่อนจะเดินหายเข้าไปในครัว ยังไม่ทันที่ผมจะกระเตงน้องไปอาบน้ำ เยลลี่เย็นๆก็ถูกยกออกมาเอาอกเอาใจน้องครีมจานโต น้องครีมหายงอนพี่คิงไปในทันทียิ้มแป้นเคี้ยวเยลลี่หยับๆ และพร้อมจะไปอาบน้ำกับผมด้วยความร่าเริงเป็นปกติ

หลังจากที่อาบน้ำเสร็จเรียบร้อย ผมพาน้องครีมที่สวมชุดนอนเป็นกระต่ายเด็กมานั่งทำการบ้านที่พรมในพื้นห้องรับแขก โดยมีพี่คิงทำงานอยู่บนเก้าอี้ไม่ไกลนัก น้องเป็นเด็กดีสอนง่ายและเข้าใจอะไรได้ง่ายฉลาดมากด้วย เสร็จด้วยความรวดเร็วเป็นเวลา 3 ทุ่มกว่าๆ ผมเลยพาน้องขึ้นมานอนบนห้องของพี่คิงตามที่พี่คิงอนุญาติส่วนตัวของเขาอาสาที่จะนอนห้องเล็กด้านล่างแทน

“พี่เพชรจ๋า … พี่เพชรมีความสุขไหม”

“กินนมอุ่นๆก่อนนะจะได้หลับสบาย”

เสียงใสนั้นงัวเงียถามผมขึ้นในขณะที่ผมเข้ามาในห้องและมองเห็นเจ้าตัวกลมกำลังซุกตัวอยู่ในผ้าห่ม มือน้อยๆยื่นออกมาจากผ้าห่มคว้าเอาแก้วนมเข้าไปนั่งกินใต้นั้น ผมมองอย่างเอ็นดูและรับแก้วที่หมดแล้วมาวางไว้บนหัวเตียงก่อนที่จะแทรกตัวเข้าไปใต้ผ้าห่มเดียวกันหลบความหนาวเย็นของแอร์ในฤดูฝนแบบนี้

“พี่เพชรยังไม่ตอบครีมเลย” เสียงนั้นยังคงงัวเงียแขนเล็กๆกอดก่ายมารัดผมเอาไว้เหมือนเจ้ากระต่ายที่เอาแต่ใจแต่ก็น่ารัก

“มีสิครับ … มากๆเลย”

“พี่มิ่งดูแลพี่เพชรดีใช่ไหมครับ”

“… ครับ”

“ดีจังเลย พี่เพชรมีความสุขแล้ว ต่อจากนี้ไปยิ้มเยอะๆนะครับ ครีมรักพี่เพชร พี่คิงก็รัก คุณแม่ก็รักคุณพ่อก็รัก ป้าลินก็รัก พี่มิ่งก็ด้วย … ทุกคนรักพี่เพชรนะครับ ยิ้มเยอะๆนะครับ ให้เหมือนที่น้องครีมยิ้มให้กับทุกวัน …”

เสียงประโยคหลังเบาหวิว จนได้ยินเสียงของลมหายใจที่สม่ำเสมอ … น้องครีมหลับไปแล้ว มีเพียงผมที่น้ำตาไหลออกมาทั้งๆที่กำลังยิ้ม … ใช่ มันไม่ใช่น้ำตาของความทุกข์ ความสุขก็ทำให้น้ำตาไหลได้ …

~ไลน์~

   เสียงของไลน์ดังขึ้นเบาๆใต้โปร่งผ้าห่มที่มีผมและน้องครีมนอนอยู่ ผมเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ตัวเองที่อยู่ข้างๆมาเปิดดู เช็ดน้ำตาด้วยหลังมือและกดอ่าน เป็นข้อความจากพี่มิ่ง

   ‘5 ปีเท่านั้นที่รักของพี่มิ่ง แล้วเจอกันในความฝันนะครับเพชร ’

   ผมยิ้มและหัวเราะออกมากับสติกเกอร์กวนๆของพี่มิ่งมันเป็นเสียงหัวเราะพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด ตายๆ ผมต้องกระอักกับความสุขนี้ตายแน่ๆ พอควบคุมตัวเองได้ ก็รีบพิมพ์ตอบกลับไป เป็นประโยคสั่นๆและหวังว่า พี่มิ่งจะเข้าใจเหมือนกัน

   ‘เพชรจะรอ ด้วยความรัก ฝันดีครับพี่มิ่ง’ ผมยิ้มผลิกตัวหันไปกอดน้องครีมเอาไว้มือกุมโทรศัพท์เอาไว้แน่นและท่องคาถาที่พี่มิ่งสอนอยู่ในใจและเผลอหลับไป … ผมมีความสุขมากๆ ขอบคุณนะครับ … ขอบคุณจริงๆ

==================

น้องเพชรมาแล้วจ้า รู้สึกซาบซึ้งแล้วจะร้องไห้ตอนเขียนฮ่าๆๆๆ เหมือนตามติดชีวิตคนที่โดนอะไรมาหนักๆจนถึงวันที่เขามีความสุข อิอิ เป็นเหมือนกันไหม

มาช้ามากเพราะติดเรียนจ้า ขอโทษนะ คู่ต่อไป บิว&เฟอร์ คู่รักฮาร์ดคอ อิอิ

เจอกันค่า ฝากเพจน๊า

ห้องเก็บนิยาย pa_pa (https://www.facebook.com/%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2-pa_pa-596706590458802/timeline/)

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ2 พี่มิ่ง & น้องเพชร}14/9/58 P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 15-09-2015 00:53:11

น่ารักที่สุดเลยครอบครัวนี้เนี่ย

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ2 พี่มิ่ง & น้องเพชร}14/9/58 P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Min*Jee ที่ 15-09-2015 06:25:14

น่ารักกกกกกก สู้ๆนะพี่มิ่ง

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ2 พี่มิ่ง & น้องเพชร}14/9/58 P.41
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 15-09-2015 09:24:14

ดีใจมากในที่สุดเพชรก็มีความสุขจริงๆซะที ปลื้มปริ่ม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ2 พี่มิ่ง & น้องเพชร}14/9/58 P.41
เริ่มหัวข้อโดย: black sakura ที่ 15-09-2015 09:47:37

ยิ้มได้ซักทีนะร้องเพชร

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ2 พี่มิ่ง & น้องเพชร}14/9/58 P.41
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 15-09-2015 11:37:10

ต่อไปจากนี้ก็จะมีแต่เรื่องดีๆ เกิดขึ้นนะ น้องเพชร

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ2 พี่มิ่ง & น้องเพชร}14/9/58 P.41
เริ่มหัวข้อโดย: NuTonKaw ที่ 15-09-2015 11:57:34

ดีใจที่เพชรมีความสุข ยิ้มได้เต็มที่ o13

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ2 พี่มิ่ง & น้องเพชร}14/9/58 P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 15-09-2015 13:49:12

ดีใจ ที่ได้อ่านอีก ได้อ่านเรื่อย ๆ ..

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ2 พี่มิ่ง & น้องเพชร}14/9/58 P.41
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 15-09-2015 15:47:19

พี่มิ่ง น้องเพชร น่ารัก :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ2 พี่มิ่ง & น้องเพชร}14/9/58 P.41
เริ่มหัวข้อโดย: kawisara ที่ 15-09-2015 15:56:22

ขอให้น้องเพรชมีความสุขกับชีวิตใหม่จริงซะที

เปิดใจรับครอบครัวใหม่ให้เต็มหัวใจนะลูก

ลืมอดีตที่เลวร้ายให้หมด

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ2 พี่มิ่ง & น้องเพชร}14/9/58 P.41
เริ่มหัวข้อโดย: kitty08 ที่ 15-09-2015 20:54:17

น่ารักมาก ๆ ชอบน้องเพชร อยากให้มีตอนพิเศษอีกอ่ะ :impress3: ยังไงจะรออัพต่อน่ะ และ อยากให้เรื่องนี้ลงพิมพ์เป็นเล่มน่ะ เรื่องราวน่ารักผสมซาบซึ้งดราม่าแบบลงตัวเลยน่ะ :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ2 พี่มิ่ง & น้องเพชร}14/9/58 P.41
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 16-09-2015 17:36:37

น้องเพชรมีความสุขมากๆนะ :L1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ2 พี่มิ่ง & น้องเพชร}14/9/58 P.41
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 19-09-2015 19:40:31

:กอด1: :L1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ2 พี่มิ่ง & น้องเพชร}14/9/58 P.41
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 20-09-2015 21:47:11

:mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ2 พี่มิ่ง & น้องเพชร}14/9/58 P.41
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 29-09-2015 14:13:47

กว่าจะมีวันนี้ได้แต่ละคนเจอกับเรื่องหนักหนาสาหัสมากมาย
ดีใจที่วันนี้มีความสุขกันเสียที อบอุ่นๆ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ2 พี่มิ่ง & น้องเพชร}14/9/58 P.41
เริ่มหัวข้อโดย: GBlk ที่ 24-11-2015 00:27:51

ลงชื่อติดตาม

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวจ้า}17/1/59 P.41
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 17-01-2016 18:20:41

ฮัลโหล คิดถึงจังงงงงงง :katai5:

ขอโทษที่หายไปนะคะ พอดีติดงานใหญ่โปรเจคจบปี 4 เลยไม่ได้มาต่อซะนาน

คิดถึงนะคะ ไม่ต้องห่วง ตอนพิเศษของเรื่องนี้ มาต่อแน่นอนคะ

แต่จะเป็นตอนสุดท้าย รวมทุกตัวละครสำหรับนิยายเรื่องนี้

ขอโทษที่ต้องเป็นแบบนี้คะนะเรารักนิยายทุกเรื่องแต่งานเลี้ยงต้องมีการเลิกลา

ถยอยปิดทีละเรื่อง และเปิดผลงานใหม่ให้ติดตามกันนะคะ

คิดถึงน้องครีมพี่คิง กับพี่ๆทุกคน ขอเสียงหน่อยน๊า

ติดตามผลงานได้ที่เพจนะคะ

ห้องเก็บนิยาย pa_pa (https://www.facebook.com/%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2-pa_pa-596706590458802/)

:mew3:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{แจ้งข่าวจ้า}17/1/59 P.41
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 18-01-2016 13:56:39

รอ รอ รอ

หัวข้อ: K❤C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก ♨{ตอนพิเศษ 3 รวมพลคนรักน้องครีม}25/1/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 25-01-2016 00:12:56

{ตอนพิเศษ 3 รวมพลคนรักน้องครีม}

   “พี่คิงครับหมดเวลาทำงานแล้วนะครับ”

   “ครับ”

   ผมขานรับเจ้าเพชรร่างเพรียวในชุดสูทสีสะอาดตาที่ผลักประตูทำงานเข้ามาบอกผม ก่อนที่เจ้านั้นจะพยักหน้าและเดินออกไป ผมที่ก้มหน้าทำงานอยู่ ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะปิดแฟ้มงานลง เอนหลังพิงพนักเก้าอี้ ยกขาทั้งสองข้างขึ้นมาวางไว้บนโต๊ะทำงานหลับตาลงอย่างเหน็ดเหนื่อย ใครจะคิดว่านั่งทำงานอยู่บนโต๊ะเฉยๆแม่งจะเหนื่อยขนาดนี้ละ

   อ่อ แหม ลืมสวัสดีไปเลยครับ สวัสดีครับ ผมไอ้คิงสุดหล่อ เพิ่มเติมคือความแฮนซัมมาดแมน โตเป็นผู้ใหญ่เต็มตัวมีภรรยาที่รักอย่างน้อยครีม ทำงานเป็นผู้บริหารใหญ่ของบรรดาบริษัทลูกของตระกูลของผม ส่วนพ่อของผมก็ปลดตัวเองอยู่บ้านเฉยๆไปเรียบร้อย เฮ้อ ... 5 ปีแห่งการเปลี่ยนแปลง ทุกอย่างเปลี่ยนไปซะหมด ไม่น่าเชื่อว่าจะผ่านมาได้ ฮ่าๆๆๆ ไม่ใช่แค่ผมที่เปลี่ยนแปลงไปเป็นคนละคน จากไอ้เด็กไม่มีอนาคต ทำตัวเหลวแหลกไปวันๆ ตอนนี้มีหน้าที่รับผิดชอบมากมายหลายชีวิต เจ้าเพชรเองก็เรียนจบและมาช่วยผมทำงานที่บริษัทในฐานะรองประธานฝีมือดีถึงอายุน้อยมีไฟที่แรง สามารถทำงานได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง เฉียบขาดสามารถตัดสินใจแทนผมได้หากผมไม่อยู่ด้วยบุคลิคนิ่งสงัดของเจ้านี้ทำให้กลบเสียงติฉินนินทา นานาลงได้ แต่ที่น่าปวดหัวคือเจ้าเพชรออกไปอยู่เจ้าเจ้ามิ่งที่กลายเป็นศิลปินวาดภาพมีชื่อเสียงไประดับโลก ถึงมันจะดูมีอนาคตแต่ผมก็ไม่ปลื้มอยู่ดี แม่ง กูก็หวงน้องกูเป็นธรรมดาปะวะ

   ไอ้ราชกับไอ้ปิงลงทุนร่วมหุ้นเปิดร้านอาหารและธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่ปารีส บินไปกลับมาหาพวกผมบ้างเป็นบางครั้ง ไอ้บิวกับไอ้เฟอร์เองก็เปิดอู่แต่งรถด้วยกันผมเองเวลาเบื่อๆก็ไปแข่งรถบ้างตามภาษาและสันดาน ส่วนทุกคนในครอบครัวของถึงพวกท่านจะอายุเยอะขึ้นแต่ก็ยังแข็งแรงกันทั้งสุขภาพจิตและสุขกายโดยไม่มีโรคภัยมาก่อกวนให้ผมเป็นห่วง ส่วนน้องครีมสุดที่รักของผมน่ะหรือครับ …

   “พี่คิงจ๋า”

   “หึหึ ว่าไงครับเมียพี่” ผมหัวเราะขึ้นมาทันทีที่เสียงหวานเรียกผมจากหน้าประตูพร้อมกับประตูที่เปิดเข้ามา กลิ่นเค้กที่ติดตัวมาทำให้ทั้งห้องตลบอบอวนจนผมอยากจะกินเมียผมไปทั้งตัว

   ร่างเพรียวผิวกายสะอาดผมยาวจรดหลังที่น้ำตาลถูกปล่อยสยายคลอเคลียไปกับใบหน้าหวานเปื้อนรอยยิ้มที่คุ้นเคย สองแก้มเนียนแดงเป็นลูกมะเขือเทศ อย่างน่าหมั่นเคี้ยว ตากลมหวานทำให้ผมผ่อนคลายจากงาน น้องมาในชุดเสื้อยืดสีขาวคอวีกับกางเกงสีดำขายาวพอดีตัวรองเท้าผ้าใบสีชมพูที่ผมซื้อให้เพราะเหมาะกับน้อง

   “เหนื่อยไหมครับ”

   ร่างเล็กมายืนข้างๆผม ก่อนที่ผมจะทำอะไรก็ตวัดมือเอาน้องเข้ามากอดไว้แนบกาย น้องเสียหลักล้มลงที่ตักของผมก่อนที่จมูกเล็กๆจะย่นขึ้นอย่างค่าโทษผมไว้ ผมหัวเราะเสียงดังกับท่าทางน่ารักนั้นก่อนจะก้มลงฉกชิ้มริมฝีปากใสที่มีรสชาติของขนมหวานจนน้ำตาลในเลือดของผมพุ่งพล่าน

    “หายเหนื่อยแล้วครับ” ผมกระซิบเมื่อละริมฝีปากออกอย่างเสียดาย เวลา 5 ปีสำหรับผมมันผ่านไปเร็วเสมอเมื่อมีน้องอยู่ แต่ทุกวินาทีที่ผ่านไป ผมมีความสุขมาก น้องเข้ามาเติมเต็มทุกอย่างในชีวิตของผม

   “งั้นเรากลับบ้านกันนะครับ น้องง่วงมากเลยวันนี้ลูกค้าเยอะสุดๆ”

   น้องครีมยกมือเรียวขึ้นกอดคอผมและซุกหน้าหวานลงกับไหล่ของผมอย่างออดอ้อนน่ารัก หึหึ ถ้าเทียบกันเมื่อ 7 ปี ก่อนที่เจอน้องที่กองขยะ เด็กคนนี้เติบโตน่ารักหาใครเทียบไม่ติด และยังน่ารักจุ๋มจิ๋มเหมือนเดิม

   “รับคนเพิ่มไหมครับ” ผมแกล้งเย้าเด็กน้อย น้องที่นั่งอยู่บนตักผมส่ายหน้าไปมาอย่างน่าเอ็นดูก่อนจะพูดออกมาเสียงหวาน

   “ไม่เอาเดี๋ยววันหยุดพี่คิงอู้ไม่ยอมไปช่วยน้องครีมขึ้นมาทำยังไง” หึหึ ดูแผนของเด็กน้อยของผมสิ น่ารักจริงๆ

   น้องครีมเรียนจบแล้วครับ รอรับปริญญาอยู่ และตามที่น้องต้องการ ผมเปิดร้านขนมให้น้องตามที่น้องใฝ่ฝัน ชื่อ ‘ราชา&เจ้าหญิง’ ร้านขนาด สามคูหาใจชานเมืองกรุงเทพมหานคร ตกแต่งด้วยโทนสีฟ้าม่วงและขาวมีทั้งโซนอินดอร์และเอ้าดอร์ และขนาดร้านของน้องอยู่ไกลจากตัวเมืองมาก ยังมีลูกค้าไปอย่างเนืองแน่นเกือบทุกวัน เพราะฝีมือการทำขนมของน้องทำให้มีคนเจ้าไปชื่นชมในโซเชี่ยว ทำให้เหล่านักชิมเดินทางมาอย่างไม่ขาดสาย เด็กน้อยของผมมีความสุขทุกครั้งที่อยู่ในร้าน ทำขนมให้ผู้คนมากมายได้กินและมีความสุขกับรสชาติที่ละมุนลิ้น หึหึ

   “พี่คิงหน้าหื่น”

   น้องตีจมูกมือเบาๆ ก่อนจะขืนตัวลงจากตักผม แต่มีหรอที่จะปล่อยให้เด็กคนนี้หลุดมือไป ผมก้มหน้าลงไปหาเมียรักและจุ๊บเบาๆที่ริมฝีปากแดงระรื้นนั้นอีกรอบ ลิ้นร้อนๆของผมกวาดไปทั่วโพล่งปากนิ่มหอมกลิ่นเค้กไม่ว่าชิมกี่ครั้งก็ไม่เบื่อ ก่อนที่น้องจะประท้วงในลำคอเมื่อไอ้คิงใช้สกิลมือปลาหมึกล้วงเข้าไปในเสื้อบางสัมผัสกับผิวเรียบเนียนลื่นมือของเด็กน้อย มือหนาของผมสะกิดยอดอกสีชมพูอ่อนของน้องทำให้เด็กน้อยของผมสะดุ้งเล็กๆ ก่อนที่มือน้อยๆจะตีผมเบาๆที่หัวไหล่แต่ผมก็ยังไล่เกี้ยวลิ้นน้อยๆนั้นอย่างไม่ลดละ หึหึ หอมหวานจริงๆเมียของผัว

   “อ๊ะ พี่คิง นี้ห้องทำงานนะครับ”

   “เราทำกันออกจะบ่อย” ผมคลอเคลียกับลำคอระหงที่ขึ้นลงเพราะเหนื่อยจากการล่วงล้ำอากาศหายใจ

   “ตะแต่ …”

   “หึหึ งั้นกลับบ้านนะครับ”

   ผมหัวเราะกับหน้าตาน่าเอ็นดูของน้องก่อนจะหอมฟอดใหญ่เป็นการส่งท้าย ไอ้คิงสัญญากับตัวเองมาตั้งนานแล้วว่าจะไม่บังคับจิตใจน้องหากไม่จำเป็น และจะไม่ทำให้เด็กคนนี้ลำบากใจหรือไม่สบายใจเมื่ออยู่กับผม เพราะเด็กคนนี้ในวัยเด็ก เจออะไรมามากพอแล้ว ผมไม่ต้องการให้ใครพรากเอาความสุขไปจากยอดดวงใจของราชา

   “พี่เพชรฮะ กลับกับครีมไหม วันนี้พี่คิงจะพาครีมไปกินซูชิด้วย ไปนะ นะ นะ น๊า”

   ออกมาจากห้องได้ก็กระโดดเข้าไปในห้องเกาะคอเจ้าเพชรที่นั่งจัดเอกสารอยู่ที่ห้องที่ย่อมลงมาจากห้องผมเพียงแค่เป็นกระจกที่สามารถมองเห็นด้านนอกได้แต่ด้านนอกไม่สามารถมองเห็นด้านใน เพราะเจ้าเพชรจะได้คอยลอดส่องถ้ามีผู้หญิงคนไหนมาหาผม น้องครีมกล่าวหยอกๆผมเอาไว้ แต่ไอ้คิงนี้แอบเสียวสันหลังวูบวาบเลย แหมเมียพี่น่ารักลีลาเด็ดขนาดนี้ใครจะไปมีน้อยลง หึหึ

   “เห็นทีจะไม่ได้นะครับน้องครีม พอดีพี่นัดกับพี่มิ่งเอาไว้ว่าจะเดินทางไปดูบ้านใหม่ที่กาญ”

   “เอ๊ … ทำไมไปไกลจัง … พี่เพชรจะทิ้งน้องหรอครับ” น้องครีมเริ่มงอแง ถึงเราจะคุยกันรู้เรื่องแล้วแต่น้องครีมก็ยังไม่เข้าใจและไม่เห็นด้วยที่เพชรพี่ชายสุดที่รักจะออกไปบ้านใหญ่ ความจริงน้องไม่ได้ไม่ชอบไอ้มิ่งหรือไม่อยากให้เพชรมีความสุขหรอก แค่น้องครีมหวงและเป็นห่วงเจ้าเพชรมากเท่านั้นเอง

   “พี่จะทิ้งน้องพี่ได้ยังไง เพียงแต่ว่า ทุกคนมีชีวิต มีหน้าที่ของแต่ละคน พี่ก็ไม่ได้ไปไหน แวะเวียนไปหาที่บ้านใหญ่และยังทำงานอยู่ที่นี้ทุกวัน ถ้าน้องครีมคิดถึงก็มาหาพี่ได้ตลอด บ้านพี่เป็นบ้านสวน คิดซะว่าพี่กับพี่มิ่งซื้อเอาไว้ให้น้องครีมไปพักผ่อนเป็นไงครับ เราจะไปพักกี่วันกี่คืน หรืออยู่ตลอดชีวิตเลยก็ได้ โอเคไหมครับ ?” เจ้าเพชรพูดเกลี้ยกล่อมน้องอย่างอ่อนโยนก่อนจะก้มลงไปหอมเหม่งน้อยๆของเด็กงอแงที่กำลังหน้าบึ้งเบ้ปากอยู่ แต่สุดท้ายน้องครีมก็ยอมตกลง แม้จะเสียงอ่อยก็ตาม

   “ช่วงคราวน่ะไปได้แต่ถ้าตลอดชีวิตเห็นทีต้องเปิดศึกกันยกใหญ่” ผมว่าและเดินไปคล่องคอเด็กน้อยของผมจากด้านหลังก้มลงไปหอมเส้นผมสีน้ำตาลอ่อนของน้องอย่างถือสิทธิ

   “ขี้หวง”

   “แน่นอน” เจ้าเพชรเบ้ปากและหันไปจัดของต่อ เด็กน้อยของผมที่มองคนโน้นทีคนนี้ทีอย่างไม่เข้าใจก็หันมามองผมก่อนจะหลบสายตาผมแก้มแดงขึ้นมาซะอย่างงั้น สงสัยเพิ่งนึกได้ว่าต้องเขิน หึหึ

   “ไปกันเถอะน้องครีม”

   “ฮะ พี่เพชรน้องครีมไปก่อนนะครับ แล้วพี่เพชรต้องมารับน้องครีมไปบ้านสวนด้วยนะ”

   “ครับ เอาไว้อะไรลงตัวพี่จะไปรับน้องครีม คุณพ่อคุณแม่ป้าลินไปนะ”

   “สัญญากับน้องครีมก่อน”

   เจ้าเพชรหัวเราะเมื่อเด็กน้อยของผมยื่นนิ้วก้อยเล็กๆไปตรงหน้า ก่อนจะยื่นมือมาเกี้ยวก้อยกับน้องเป็นคำสัญญา รอยยิ้มของเจ้าเพชรตรงหน้าผมเป็นหลักประกันอย่างดีว่า เด็กคนนี้ทิ้งอดีตที่แสนจะโหดร้ายเอาไว้เบื้องหลังอย่างไม่มีวันที่จะหวนกลับไปคิดถึงมันแล้ว ส่วนหนึ่งก็ต้องยกความดีความชอบให้ไอ้มิ่งไปถึงจะไม่คอยชอบหน้ามันก็ตาม

   ผมพาน้องครีมมากินซูชิตามที่บอกน้องเอาไว้ที่ห้างใกล้ๆที่ทำงานผม น้องครีมชอบอาหารญี่ปุ่นมาก ยิ่งถ้าเป็นพวกตระกูลปลาอย่างแซลม่อน ซาบะ และชนิดต่างๆนะ น้องสู้ไม่ถอย ก็ดูเด็กน้อยผมตอนนี้สิ กินเป็นหมูเลย แก้มป่องเชียว

   “น้องครีมสนใจพี่หน่อย”

   “งืม อร่อยจังพี่คิง น้องสั่งอีกได้ไหม น้องอยากกินซูชิแซลม่อนโลว์”

   “ครับๆ” ดูเหมือนผมจะดึงน้องออกจากมนต์ของแซลม่อนไม่ได้แล้วละ ฮืออออ

   “พี่คิง อืออออ น้องอยากดูหนังเรื่องนี้”

   พอกินอิ่มแล้ว เด็กน้อยของผมก็กระแซะมานั่งฝังเดียวกับผมและเอาหัวถูไถๆในมือข้างนึงก็ยื่นโทรศัพท์มาให้ผม ได้ยินเสียงหวีดร้องจากโต๊ะรอบข้างเหมือนได้รังสีอำมหิตความอิจฉาจากรอบด้าน หึหึ ผัวหล่อรวย เมียสวยน่ารักใครๆก็อิจฉา หึหึ

   “อะไรครับ สนใจพี่ด้วยเหรอ”

   “งื้อ งอนอะไรน้องเหรอออออออออออ งุงิๆ” น้องมุดเข้ามาในซอกแขนผม เสียงง๊องแง๊งทำให้ผมหลุดหัวเราะออกมาก่อนจะยกมือขึ้นยีหัวไอ้เด็กน้อย และเรียกพนักงานมาเช็คบิล ก่อนจะพาไอ้ตัวเล็กขึ้นไปดูหนังบนชั้นบนสุดของห้าง

   “นั่งธรรมดาก็พอนะครับ” พอมาถึงหน้าโรงหนังที่คนค่อนข้างพลุกพล่านแต่น้องครีมก็ยังโดดเด่นในสายตาผู้คนเหมือนเดิม ผมก้มลงหอมแก้มใสคนน่ารักก่อนจะกระซิบข้างหูเด็กน้อย

   “นั่งฮันนีมูนดีกว่านะเด็กดี พี่อยากให้น้องครีมนั่งสบายๆ”

   “เป็นแบบนี้อีกแล้วนะครับพี่คิง”

   น้องครีมหันมาทำหน้าย่นใส่ผม อ่อ ผมลืมไป น้องเคยบอกว่าอยากให้ผมประหยัดเพราะเราสองคนมีลูกให้พ่อให้แม่ไม่ได้ เลยให้เราสองคนใช้ชีวิตเหมือนคนปกติทั่วไปไม่อยากให้หรูหราเหมือนหน้าที่การงานที่ผมทำอยู่ หึหึ นอกจากซูชิแล้วน้องยังชอบกินของข้างทาง ริมฟุตบาทอย่างหมี่เกี้ยวหน้าปากซอยคอนโดนะ ต่อให้อิ่มแค่ไหนก็ต้องซื้อขึ้นคอนโดไปโซ้ยต่อ หึหึ ไอ้หมูน้อยน่ารัก

   “อะ ครับ ก็ได้พี่ตามใจน้องครีม”

   “ฮะ ไปฮะ ไปซื้อบัตรกันเถอะ”

   น้องยิ้มหวานก่อนจะจูงมือผมไปซื้อบัตรที่ตู้กด ผมยืนมึนกับหนังที่น้องเลือก แหม งานการ์ตูนก็ เฮ้อ น้องไม่เท่าไหร่หรอกอายุยังพอน่ารัก ผมนี้สิ จะ 30ละเดินเข้าโรงดูการ์ตูนเนี้ย ไม่เท่เอาซะเลย แต่เอาเถอะ น้องน่ารักแบบนี้ผมอภัยให้ ฮิฮิ ดูแล้วไม่ค่อยมีคนดู เอาไว้หาโอกาสกอดหอมจูบน้องในโรงหนังแล้วกัน หึหึ เด็กอะไรน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

   หลังจากดูหนังเสร็จ เด็กคนนี้ก็โวกับการ์ตูนเรื่องโปรด(ตอนนี้)จนขึ้นรถต้องก็ยังจ้อไปเลิก สักพักไอ้เด็กน้อยก็หลับไป เด็กอะไรกินเล่นเสร็จแล้วก็หลับ เลี้ยงง่ายดีชะมัด พอติดไฟแดงผมก็หันมาให้ความสนใจกับกระต่ายเด็กน้อยที่นั่งหลับตาพริ้มแก้มแดงด้วยไอเย็นของแอร์ผมเอื้อมไปหยิบเสื้อสูทที่โยนไว้เบาะหลังมาห่มให้น้องอย่างรักใคร่ ก่อนจะก้มลงไปจุ๊บแก้มใสเบาๆ ยิ้มให้กับความใสซื่อบริสุทธิ์ของน้อง

   ตอนมหาลัย น้องเคยขอผมไปร้านเหล้ากับเพื่อน ผมต้องทะเลาะกับน้องทุกครั้งไป เพราะเคยปล่อยให้ไปทีนึงผมก็แทบบ้าต้องตามไปแอบมองอยู่ห่างๆพอน้องได้ที ผมก็พากลับ เป็นแบบนี้อยู่ร่ำไป ดีหน่อยที่น้องไม่ค่อยสันทัดเรื่องเที่ยวนักเพราะเน้นเรียน จะไปก็แค่เข้าสังคมและ ปฏิเสธไม่ได้จริงๆ ยิ่งเวลาน้องต้องทำกิจกรรมนะ ผมก็ถามหาทุกชั่วโมงยังดีที่น้องยังมีเพื่อนดีไม่เกเร ถึงใครว่าจะหาว่าผมหวงไม่เข้าเรื่องแต่ผมก็ไม่สน เพราะเด็กคนนี้คือชีวิตของผม ผมไม่มีวันให้น้องหายไปอีกแน่ ผมนึกไม่ออกจริงๆในวันที่น้องไม่อยู่ผมจะมีสภาพเป็นยังไง คงกลายเป็นไอ้บ้าแน่เลยวะ

   “งืมมมมมมมมม”

   น้องงึมงำในคออย่างขัดใจเมื่อผมอ้อมไปเปิดประตูและอุ้มเด็กน้อยมาแนบอกเมื่อจอดรถหน้าบ้านใหญ่เรียบร้อยแล้ว ผมกับน้องตัดสินใจกลับมาอยู่บ้านเพราะจะได้ล่นระยะเวลาการเดินทางไปร้านเค้กของน้องครีมให้น้อยลงน้องจะได้ไม่ต้องเหนื่อยและยังไม่ไกลจากบริษัทผมด้วย อีกอย่างพ่อแม่ของพวกเรานับวันก็ยิ่งแก่ชรา ถึงจะเตะปี๊บดังกันทุกคนก็เถอะ น้องครีมอยากจะอ้อนอยากจะอยู่ใกล้ๆพวกท่านไม่ต่างจากลูกหลานคนอื่นๆ

   “คุณคิง อ่ะ น้องครีมหลับเหรอครับ”

   “ชู่ว หลับซะเด็กน้อย ครับลุงชาติ พ่อแม่นอนหมดแล้วเหรอครับ” ผมปลอบเด็กน้อยที่ทำท่าฮึดฮัดเพราะมีคนก่อกวนก่อนจะหันมาพูดกับลุงชาติคนขับรถที่วิ่งออกมาดูจากเรือนคนงาน

   “คุณท่านไปงานเลี้ยงครับ อีกสักพักคงจะกลับครับ”

   “ครับ ฮึบ ไปครับเด็กน้อย”ขานรับลุงชาติเสร็จก็กระชับเด็กน้อย และอุ้มน้องครีมขึ้นมาบนห้องก่อนจะวางน้องลงบนเตียงอย่างสุภาพ น้องน้อยขยับตัวนิดๆ พลิกไปหาหมอนข้างก่ายอย่างสบายใจเขาละ หึหึ ผมจ้องมองหน้าใสของน้องครีมก่อนจะก้มลงไปเหม่งน้อยๆอย่างหมั่นเขี้ยว คนอะไรหน้าปล้ำไปทุกการขยับร่างกาย เหมือนยั่วผมอยู่ตลอดเวลา ยิ่งโตยิ่งเซ็กซี่ทรมานใจไอ้คิง

   “ฮือ พี่คิง อย่าแกล้ง”

   ดูเหมือนผมจะหื่นไปหน่อยน้องเลยเอ็ดขึ้นและดันหน้าผมที่ไซ้ซอกคอขาวๆของเขาอยู่ น้องเป็นอีกหนึ่งมนุษย์เด็กน้อยที่ไม่ชอบให้ใครปลุก เพราะจะอารมณ์เสียเอาซะมากๆ เพราะปกติน้องจะตั้งนาฬิกาปลุกและตื่นเองจนเป็นนิสัย หึหึ อย่าตื่นมาขบหน้าพี่นะ กระต่ายตัวน้อย แต่ถ้าขบ ... หึหึ ก็ได้อยู่

   “น้องครีม”

   “งื้อ พี่คิงอย่าแกล้ง ฮึ่ม …” น้องปัดมือผมที่ลูบหน้าเขาออกก่อนจะหันไปอีกข้าง หึหึ น่ารัก

   “เมียจ๋าไปอาบน้ำก่อนครับ”

   “ไม่เอา ครีมง่วง” ตาใสลืมขึ้นมามองผม น้ำสีใสคลอหน่วยปากบางเบ้เล็กน้อย หึหึ ต่อให้โตแค่ไหน เด็กคนนี้ก็ยังเด็กสำหรับผมอยู่เสมอ

   “งั้นพี่คิงอาบให้นะ”

   “ก็ได้ …” เจ้าทางไอ้คิงสิครับแบบนี้ ผมอุ้มน้องในท่าเด็กขึ้นมาอีกครั้ง มือน้อยๆก็เกาะไหล่ ขาก็เกี่ยวเอวเหมือนหมีโคล่า ก่อนที่ผมจะพาเด็กน้อยเข้าไปในห้องน้ำใหญ่ในห้องตามภาษาผัวเมีย หึหึ

   “อ่ะ พี่คิง งื้ออออ”

.

.

.

   สองสัปดาห์ ผ่านไป บ้านภูมิรัตน์ชิรานนท์ เป็นไปอย่างเรียบง่ายและมีความสุขวนเวียนป็นวัฏจักรซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในทุกๆวันพี่คิงจะเดินทางออกแต่เช้าเพื่อไปส่งน้องครีมที่ร้าน ราชา & เจ้าหญิง ไม่ขาดตกบกพร่อง ก่อนจะวกกลับมาทำงานของตัวเองอย่างขยันขันแข็ง ถ้าน้องครีมปิดร้านไว พี่ที่ร้านเค้กที่คิงไว้ใจจะเป็นคนมาส่งน้องที่บริษัทเพื่อกลับพร้อมกันแต่หากวันไหนพี่คิงเลิกไวจะไปรับน้องด้วยตัวเอง และถ้าพี่คิงไม่มีงาน ก็จะไปช่วยงานที่ร้านเสมือนเป็นร้านของตัวเอง น้องครีมไม่ได้รับอนุญาตให้ขับรถเองเพราะพี่คิงจะไม่ยอมเสี่ยงอะไรทั้งนั้น ทั้งสองคนมีวันหยุดอยู่ด้วยกันเพียงอาทิตย์ละ 1 วันเท่านั้น แต่ก็มีความสุขเพราะสองหัวใจต่างเข้าอกเข้าใจและคลอเคลียอยู่ข้างกายสานสัมพันธ์แห่งรักไม่เสื่อมคลาย

   ในสัปดาห์นี้ ร้านราชา & เจ้าหญิง และบริษัทจะขาดประธานใหญ่ กับรองประธาน ทิ้งงานให้ผู้ไว้ใจได้ดูแล พร้อมๆกันถึง 3 วันเพราะครอบครัวจะเดินทางไปพักผ่อนที่บ้านสวน บ้านหลังใหม่ของพี่เพชร พี่ชายคนโปรดของน้องครีมและลูกชายคนโปรดของบ้านที่แสนจะอบอุ่น

   “เก็บของเรียบร้อยแล้วนะตาคิง”

   ร่างสูงของราชาเดินลงมาจากห้องนอนในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงสีดำเสมอเข่า ใบหน้าแจ่มใสเพราะได้พักผ่อนเต็มอิ่ม มองไปทางแม่และพ่อของตัวเองที่กำลังเดินไปหน้าบ้านด้วยชุดสุภาพสบายๆ ราเมนทร์เซมองลูกชายตัวเองนิดๆ ก่อนจะเดินนำออกไปตามนิสัยนิ่งๆของตัวเอง คิงพยักหน้าขานรับผู้เป็นแม่ตาก็เซมองไปทางพ่อของตัวเองอย่างฉงนก่อนจะหัวเราะออกมานิดๆเมื่อคิดได้ว่านิสัยของพ่อตัวเองเป็นยังไง

   “แล้วน้องละ” ผู้เป็นแม่ถามอีกรอบ อย่างอารมณ์ดีเพราะวันนี้อากาศดีและเป็นฤกษ์งามยามดีที่จะไปบ้านใหม่ของลูกรักหัวแก้วหัวแหวนของตัวเอง

   “หึหึ กระดี๊กระด๊าไปรอที่รถแล้วครับ”

   “ต๊ายยยยยยยยยยยยย น่าเอ็นดู”แล้วแม่สวยก็กระดี๊กระด๊าตามลูกรักคนเล็กไปอีกคน คิงมองตามหลังไปอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะเดินตามออกไป

   “เบิร์ดเดย์ขึ้นรถเลย ฮึบ ดีมากเก็บมาก เลิฟๆ ฟอด”

โฮ่ง!

   เสียงง๊องแง๊งของเด็กน้อยที่กำลังหนุงหนิงกับเจ้าหมาสีดำตัวใหญ่ พอมันโตขึ้นถึงได้รู้ว่าเป็นพันธ์ไทยผสมลาบราดอร์ เหมือนลาบราดอร์ทุกอย่างยกเว้นหูที่ตั้งขึ้นที่ส่อชาติพันธ์ว่าเป็นหมาไทย ตัวมันใหญ่ขนาดที่ยืนสองขาก่ายหัวของครีมได้ แต่มันจงรักภักดีและฉลาดเป็นกรดและดูเหมือนวันนี้จะไปกับพวกเราด้วยเพราะถูกน้องครีมเอาขึ้นไปกอดไปลูบหัวอยู่หลังรถที่เป็นแค๊บรถกระบะแล้วส่วนพ่อของเขาก็ไปรถตู้อีกคัน น้องครีมพอเห็นพี่คิงกับแม่ตัวเองเดินมาหันมายิ้มหวานไว้ แม่สวยคุยเล่นทักทายก่อนจะหันมามองคิงเหมือนเพิ่งนึกอะไรได้

   “ว่าแต่เพื่อนเราละเห็นว่าจะมาด้วยกันนี้หน่า”

   “พวกมันไปเจอกันทีโน้นเลยนะแม่ ป้าลิน มีอะไรให้น้องครีมกับผมกินบนรถไหม เรารีบออกกันแบบนี้เห็นทีจะกินอะไรไม่ทัน”

   พี่คิงตอบผู้เป็นแม่เสร็จก็หันไปหาป้าลินแม่นมของตัวเองที่ถือตระกร้าอาหารปิ๊กนิค ผ่านมาพอดีพลางส่งสายตาหยอกล้อไปยังน้องครีมที่กระดี๊กระด๊ากว่าเพื่อน เจ้าตัวพอรู้ว่าโดนล้อก็ทำท่าฮึดฮัดหันไปซบเจ้าหมาดำตัวยักษ์อย่างเจ้าแง่แสนงอน

   “แหม มีสิคะ น้องครีมกินแซนวิชไปก่อนนะเดี๋ยวสายๆคุณพ่อคงสั่งให้แวะร้านอาหารดีๆสักที่นะคะ”

   “ฮะ” น้องครีมหันมายิ้มหวานให้ป้าลินรับกล่องแซนวิชไป ทิ้งอาหารแง่งอนไปเพราะแซนวิชกล่องเดียว พี่คิงคุยกับคุณแม่และป้าลินอีกคำสองคำทั้งคู่ก็เดินคู่กับไปยังรถตู้ที่จอดอยู่ใกล้ๆ

   ก่อนที่จะเดินอ้อมไปยังฝั่งคนขับขยับกระจกมองหลังไปยั่งหน้าสวยที่นั่งกอดเจ้าเบิร์ดเดย์อยู่ไม่ห่าง วางแซนวิชบนตัก ก่อนจะเพลิดเพลินไปกับใบหน้าขาวใสไร้เมคอัพที่รวบผมครึ่งศรีษะและมัดเป็นจุกกลมๆไว้ระดับท้ายทอย เลยทำให้เส้นผมบางเส้นคลอเคลียอยู่ที่ข้างแก้มอย่างน่าหลงใหล วันนี้น้องครีมอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวพอดีตัวกับกางเกงสีดำระดับเข่าเหมือนพี่คิงเป๊ะเพราะน้องครีมเป็นคนจัดเสื้อผ้าให้พี่คิงเอง

   “ใจคอจะปล่อยให้พี่นั่งข้างหน้าคนเดียวเหรอครับ”

   “น้องครีมงอน”

   “หึหึ ตามใจครับ”

   “ฮึ ไม่ง้อน้องเลย!”

    น้องครีมตะโกนลั่นอย่างเจ้าอารมณ์ก่อนจะหอมเหม่งไอ้หมาหนึ่งทีและเดินลงจากรถมาขึ้นด้านหน้าแทน พอขึ้นมาได้ก็นั่งหน้ามุ่ยทันที ร่างสูงหัวเราะนิดๆก่อนจะก้มลงไปจุ๊บจมูกของคนขี้งอนหนึ่งที ก่อนจะเอี่ยวตัวหยิบสายคาดเบลล์มาคาดเจ้าตัวเล็กไว้อย่างไม่ประมาท และหันมาสตาร์ทเครื่องเริ่มออกเดินทางทันที โดยแสร้งทำเป็นไม่สนใจกระต่างหน้ารถที่หน้าแดงเป็นลูกมะเขือเทศข้างๆ

.
.
.

หัวข้อ: K❤Cเก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{ตอนพิเศษ 3 รวมพลคนรักน้องครีม}25/1/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 25-01-2016 00:14:03

   การเดินทางใช้เวลากว่าสามชั่วโมงจากกรุงเทพ เพราะแวะนู้นนี้กันอย่างสนุกสนาน น้องครีมอิ่มพุงโตเมื่อคุณพ่อสั่งให้เลี้ยวทานอาหารกันที่ร้านอาหารชื่อดังอากาศดีริมแม่น้ำตามที่ป้าลินคาดเอาไว้ ก่อนจะเดินทางต่อจนมาถึงบ้านสวนของเพชรและมิ่งที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากตัวเมืองกาญจนบุรีมากนักเพียงแต่ต้องเข้าซอยลึกหน่อยเท่านั้น แต่ไม่ได้มายากลำบากอะไรหากมีรถยนต์ส่วนตัว

   “พี่คิงพี่มิ่งอยู่แบบนี้ไม่อันตรายเหรอครับ” น้องครีมหันมาถามพี่คิงหลังจากลืมว่าตัวเองงอนเมื่อมองสองข้างทางที่รถแล่นผ่านเริ่มเห็นว่าไม่มีผู้คน มีเพียงไร่นากับป่าเท่านั้น

   “ไม่หรอกครับ”

   มือใหญ่ลูบใบหน้าคนคิดมาก ก่อนจะหันมาขับรถต่อ จนจอดที่หน้าบ้านสวนหลังหนึ่งที่ตั้งสันโดษอยู่ท่ามกลางทุ่งนาและป่าไม้ น้องครีมชะเง้อมองก่อนจะตาลุกวาวเพราะตนถูกอกถูกใจไปหมดทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นทรงบ้าน ไทยผสมยุโรป หรือการตกแต่งสวนที่ดูวิจิตรบรรจงอย่างน่าหลงใหล ต้นไม้น้อยใหญ่ถูกวางเรียงเป็นระเบียบ บ่อปลาคาฟขนาดใหญ่ที่มีน้ำตาขนาดย่อมอยู่ตรงกลางทำให้น้องครีมตื่นเต้น

   “เออ กูอยู่หน้าบ้านแล้วออกมาเปิดประตู” เสียงพี่คิงโทรศัพท์ไม่ได้ดับความตื่นเต้นของน้องเลย สักพักร่างสูงใสเสื้อยืนสีดำกางเกงยีนต์เดินออกมาเปิดประตู น้องครีมหัวเราะออกมาทันทีเมื่อเห็นว่าเป็นพี่ราช น้องครีมกับพี่ราชค่อนข้างนิสัยเข้ากันได้

   “พี่ราชมาพี่ปิงก็ต้องมาใช่ไหมครับ”

   “ช่ายยยย แล้วทายสิใครมาอีก” คิงถามในขณะที่เลี้ยงรถเข้าไปในบ้าน น้องครีมขมวดคิ้วมองออกไปนอกหน้าต่างก่อนจะตาโตเมื่อเห็นร่างสูงทั้งหลายนั่งมองมาทางนี้อยู่ที่ซุ้มดอกกุหลาบสีแดงที่เพิ่งผ่านมา

   “พี่บิว พี่เฟอร์ อ่ะ นั้นเมโล่ละ นั้นใครอ่ะครับน้องไม่รู้จัก” น้องครีมเอียงคอมาถามพี่คิงชี้ไปที่ร่างสูงหน้าตาเจ้าเล่ห์สวมแว่นที่นั่งอยู่ข้างๆเมโล่

   “หึหึ คนนั้นชื่อแมท เป็นคนของไอ้ราชครับ”

   “อ่อ … พี่แมท”

   น้องขานชื่ออย่างไร้เดียงสา ก่อนจะลืมความแคลงใจไปในทันทีเมื่อเห็นว่าพี่เพชรกับพี่มิ่งยืนยิ้มเคียงคู่กันอยู่เบื้องหน้า น้องครีมรีบกระโดดลงจากรถไปหาในทันที กอดที่ร่างเล็กทั้งคู่จะวิ่งเข้ามากอดกัน คิงค่อยๆเดินลงมาจากรถตาม และเมื่อไหร่ไม่รู้ ที่ราเมนท์มายืนอยู่ข้างๆเขาตรงหน้าของมิ่งที่บัดนี้ร่างกายสูงใหญ่เบื้อนยิ้มอยู่ในชุดลำลองสบายๆ

   “สวัสดีครับคุณพ่อตา สวัสดีครับพี่เขย”

   “กวนตีน” คิงเอ่ยขึ้นเบาๆ อย่างไม่สนใจอะไร มิ่งเกาท้ายทอยอย่างเขินๆ ทำเอาราชาคันเท้ายุบยิบ ไม่ใช่ว่าคิงไม่ชอบมิ่งหรอกนะ เพียงแต่เขาไม่ชอบขี้หน้าทุกคนที่ยุ่งกับน้องครีมหรือน้องเพชร ไม่ว่าจะกรณีใดๆทั้งสิ้น

   “บ้านสวยดีนะ”

   “ขอบคุณครับคุณพ่อตา” มิ่งยกมือไหว้อย่างสุภาพ แต่ประมุขของบ้านก็ยังทำหน้านิ่ง ก่อนที่ริมฝีปากจะเอ่ยคำที่ทำให้มิ่งขนลุกซู่

   “เห็นทีเราต้องคุยเรื่องความปลอดภัยกันสักหน่อย”

   “คะ ครับ”

   พี่คิงเหยียดยิ้มเมื่อเจ้ามิ่งโดนคุณพ่อกอดคอไปคุยเรื่องบ้าน เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่แค่คิงที่หวงน้องครีมและน้องเพชร แต่ยังมีรุ่นใหญ่ที่ดูเหมือนจะหวงกว่าเขาซะอีก ขื่นความปลอดภัยบ้านนี้ไม่ผ่านประมุขใหญ่ของบ้านสิ เพชรได้ลอยกลับไปอยู่บ้านใหญ่แน่ๆ ศิลปินเองที่พรีเซ้นต์แต่ภาพวาดเห็นทีวันนี้ต้องพรีเซ้นต์โปรเจคใหญ่ที่สุดในชีวิตซะแล้วละ

   “กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่วะ”

    คิงหันไปถามเมโล่ที่บัดนี้กลายเป็นหนุ่มน้อยรูปร่างเพียวบางผมสีทองยาวปะบ่าหยิกเล็กน้อย ดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลสะท้อนกับแสงแดดยามสายใต้ร่มเงาของซุ้มดอกกุหลาบ ริมฝีปากเรียวบางเป็นกระจับสีแดง อยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีฟ้ามีเสื้อกักสีดำสวมทับอีกทีกับกางเกงขายาวสีดำพอดีตัว ดูเป็นเจ้าชายอังกฤษที่หลุดออกมาจากเทพนิยาย

   “2 สัปดาห์ ก่อนครับ ผมอยากเจอครีมเลยขอตามพี่แมทมาด้วย”


“หือ พี่แมท ?”

    คิงเลิกคิ้วสูงและมองไปยังชายฉกรรจ์4 คนที่ช่วยกันยกลังเครื่องดื่มกับอาหารสดแช่แข็งลงมาจากรถ โดยมีบิวคอยไล่ตะคอกไม่ให้เฟอร์ถือของหนักในขณะที่คนร่างบางก็จะช่วยให้ได้ ส่วนปิงกับราชก็ช่วยกันอย่างขยันขันแข่งไม่มีเกี่ยงงอนอะไรกัน จะมีบ้างที่ราชจะคอยแกล้งปิงที่บัดนี้กลายเป็นชายร่างสูงใหญ่ผิวขาวสะอาดใบหน้าอินเตอร์อย่างสม่ำเสมอเช่นกัน แต่พวกนั้นไม่ได้อยู่ในสายตาเขาไม่แต่เขากำลังลอบมอง แมทที่กำลังถือกล่องลังบางอย่างด้วยตัวคนเดียว ไอ้คนใบหน้าเจ้าเล่ห์ที่ทำให้เขานึกตงิดใจ ถึงเมโล่จะไม่ใช่น้องชายแท้ๆของเขาแต่ในระหว่างที่เด็กนี้อยู่อังกฤษ เมโล่และครีมก็ยังติดต่อกันไม่ขาดสาย คิงก็พลอยที่จะผูกพันไปด้วยโดยอัตโนมัติ รู้สึกเรด้าหวงน้องจะทำงานอีกครา

   “พี่คิง เมโล่ มาดูอะไรนี้!”

   “เดี๋ยวเราค่อยคุยกัน”

   “คุยอะไรพี่ ?”

   “เออน๊า!” คิงผลักหัวทองก่อนจะกอดคอร่างบางเดินไปหาน้องครีม ที่ควักมือเรียกอยู่หยอยๆซอยเท้าอย่างตื่นเต้น พอพี่คิงมาประชิดตัวน้องน้อยก็รีบคว้ามือใหญ่และลากคิงไปตัวของเขาแทบลอยจากพื้น ดูเหมือนเด็กคนนี้จะเจออะไรที่ถูกใจมากเข้าซะแล้ว

   “คาวาอี้~~~~~~~~” เสียงยานคางของน้องครีมที่แทบจำพุ่งเข้าไปในสวนของกระต่ายน้อยใหญ่สี่ห้าตัวที่เลี้ยงแบบฟาร์มเปิด มีกรงไว้สำหรับให้กระต่ายนอนและมีพื้นที่วางโล่งเตียนให้กระต่างได้วิ่งเล่นกันอย่างอิสระ พี่คิงกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะมองไปที่เพชรที่ยืนกอดอกมองน้องครีมอย่างพึงพอใจ

   “เอาใจกันขนาดนี้เลยเหรอเพชร”

   “ครับ แค่เพชรเห็นน้องครีมชอบเพชรก็ดีใจ อ่ะ!เบิร์ดเดย์ห้ามเข้านะ” เพชรเอ็ดเบิร์ดเดย์ที่จะวิ่งตามน้องครีมกับเมโล่เจ้าไปในสวนกระต่าย เจ้าหมาถูกเพชรจูงออกไปในขณะที่ร่างแมทจอมยียวนกวนประสาทจะมายืนข้างๆ

   “ผมคงเคยเจอคุณคิงตัวเป็นๆก็ครั้งนี้ครั้งแรกสินะครับ”

   “หึ” คิงหันไปยิ้มมุมปากให้แต่วางท่าทีไม่ได้สนใจจะสนทนาด้วยในความจริงแล้วเพียงจะรองเชิงเจ้าหมาป่าเจ้าเล่ห์ตัวนี้เท่านั้นเอง

   “เย็นชาจังน๊า ไม่เห็นเหมือนที่เมโล่คุยโวเอาไว้เลยว่าเป็นตาแก่พูดมาก เอาแต่ใจ แล้วก็หวงทุกอย่างที่เป็นของตัวเอง”

   “อย่ามาเสือกให้มากนักเลย อ่อ แล้วอีกอย่างถ้าอยากตายศพสวยๆก็อย่ามาหลอกไอ้เด็กนั้น ไม่งั้นกูฆ่ามึงแน่” พี่คิงพูดผ่านไรฟังออกมาให้ได้ยินกันเพียงสอง แมทเลิกคิ้วสูงก่อนจะใช่นิ้วดันแว่นตาขึ้นไปนิดๆ และเหยียดยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์

   “เมโล่ครับ ด้านหน้ามีสตอเบอรี่เยอะแยะไปทานกันดีกว่านะครับ”

   “อื้อ” เด็กน้อยลูกฝรั่งยืนขึ้นเต็มสัดส่วนก่อนจะเดินออกมาจากสวนกระต่ายตามแมทไป คิงมองจนสุดสายตา ถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะเข้าไปนั่งข้างๆน้องครีมที่อุ้มกระต่ายตัวน้อยมาไว้บนตักลูบขนของมันอย่างเบามือน่าแปลกที่กระต่ายสัตว์น้อยขี้ตื่นพวกนี้ไม่แสดงสัญชาติญาณความหวาดกลัวของตัวเองกับน้องครีมแม้แต่น้อย

   “ไม่หิวเหรอครับ”

   “ฮึ น้องครีมอยากเล่นกระต่าย น่ารักไหมครับ” น้องครีมยกกระต่ายขนปุยขึ้นมาใกล้จมูกพี่คิง

   “หึหึ กระต่ายตัวนี้น่ารักกว่า” ร่างสูงหัวเราะก่อนจะผลักกระต่ายออกจากตัวเองและก้มลงไปจุ๊บปากน้อยๆของคนตรงหน้าทำให้น้องครีมตัวแข็งทื้อทันที

   “บะ บ้า” น้องครีมก้มหน้านิ่งไม่ยอมสบตาคนเจ้าเล่ห์ กระต่ายในมือกระโดดลงจากตัก แต่ต้องครีมคว้าตัวอื่นมากอดไว้แทนอย่างเขินอาย

   “ผัวรักเมียนะครับ รักคนเดียว โอ้ย!”

   “พอแล้วไม่อยู่ด้วยแล้วคนบ้า!”

   น้องครีมตะโกนลั่นก่อนจะลุกขึ้นและวิ่งดุ๊กดิ๊กหนีไป คนที่เพิ่งโดนตบนั่งมองตามหลังไปเหมือนว่าก้นน้อยๆนั้นมีหางฟูน่ารักผุดขึ้นมาจริงๆ เขาได้แต่ยิ้มคนเดียวอยู่ตรงนั้น และผ่านไปไม่กี่นาทีน้องครีมก็มาเรียกพี่คิงให้ไปอยู่ข้างกาย มีหรือที่ราชาจะไม่ทำตามประสงค์ของเจ้าหญิง

.

.

.

   บ้านของมิ่งและเพชร ไม่ได้ตกแต่งดูดีเพียงด้านนอกเท่านั้น ด้านในยังบิ้วอินอย่างมีสไตล์ไปซะทุดส่วน มีห้องนอนสองห้อง ห้องน้ำ สามห้อง ห้องครัวกว้าง ห้องรับแขกที่บรรจุคนได้เยอะ รวมไปถึงห้องทำงานของมิ่งที่อยู่ตรงชานบ้านมองออกไปเป็นทิวเขาสวยงามอุปกรณ์วางรูปวางอยู่ครบถ้วน ส่วนห้องทำงานของเพชรจะเป็นห้องที่มีชั้นหนังสือและโต๊ะคอมพิวเตอร์วางอยู่ สองสไตล์ที่สอดคล้องกันอย่างลงตัวและดูเหมือนทั้งคิงและทุกคนจะเห็นพร้อมต้องกันแล้วว่าบ้านหลังนี้น่าอยู่เอาซะมากๆ

   “เห็นว่าต่อไปพี่มิ่งจะเอาม้ามาเลี้ยงเหรอครับ”

   น้องครีมถามขึ้นกลางวงอาหารหลากหลายที่แม่สวยป้าลิน น้องครีมน้องเพชรช่วยกันทำที่วางเรียงรายกันอยู่บนโต๊ะของสวนหน้าบ้านที่จัดอย่างสวยงามทุกคนที่คุยกันอย่างออกรสออกชาติอยู่ชะงักหันไปมองมิ่งเป็นตาเดียว เจ้าตัวหัวเราะแห้งก่อนจะจิ้มเอาหมูชิ้นโตเข้าปากอย่างสำรวม เกรงใจพ่อตาและพี่เขยอย่างเสียมิได้

   “ช่วยพี่ห้ามทีสิ” เพชรกล่าว และตักอาหารใส่จานน้องครีมโดยมีพี่คิงนั่งอยู่ขนาบอีกข้างของน้องเล็ก

   “ไม่เอาน้องครีมอยากขี่ม้าด้วย”

   “ก็มีน้องครีมนี้แหละที่เข้าใจพี่”

   เจ้ามิ่งได้ทีหัวเราะล่าคุยโวต่อ เสียงหัวเราะพูดคุยจอแจทำให้บรรยากาศบ้านสวนเต็มไปด้วยความสุข สงบ และอบอุ่นจนหัวใจของใครหลายๆคนเผลอเป็นสุขไม่ได้อย่างเหลือเชื่อเพราะกลิ่นไอของความรักที่ลอยตลบอบอวนไปทั่วทุกแห่งหน

   เมื่องานเลี้ยงเสร็จสิ้น ทุกคนก็พากันแยกย้ายเข้านอน คุณพ่อคุณแม่ นอนอยู่ห้องใหญ่ น้องเพชร เมโล่ นอนอีกห้องนึงที่ถัดออกมา ส่วนอีกหนึ่งห้องให้ป้าลินนอนกับเพชร หนุ่มๆที่เหลือขนผ้าปูที่นอนหมอนมุ้งมานอนที่ห้องรับแขกอย่างเสียมิได้ แต่เพราะที่นี้บรรยากาศดีลมเย็นพัดผ่านตลอดเวลา ทำให้ไม่มียุง พี่คิงที่อยู่ในชุดนอนเสื้อยืดกางเกงขายาวแอบเสียดายที่ได้นอนกับน้อง 2 ต่อ 2 แต่ก็ต้องทำใจเพราะไม่มีห้องว่างแล้ว อีกอย่างมากับผู้ใหญ่เขาก็ไม่อยากทำอะไรที่ประเจิดประเจ้อมากนัก ทั้งหมดคุยถึงแผนในวันพรุ่งนี้กันเรียบร้อยก็แยกย้ายกันนอนเพื่อเอาแรงพักผ่อนจากการเดินทางตลอดทั้งวันงดสุราสังสรรค์เพราะพรุ่งนี้ยังต้องเดินทางไปทำบุญกันแต่เช้า

    พี่คิงเลือกที่จะนอนริมสุดข้างๆมีเจ้าราชที่นอนกอดปิงปอง ขนาบข้างด้วยแมทที่นอนติดกับบิวปิดท้ายด้วยเฟอร์และมิ่ง ก่อนที่เขาจะหลับท่ามกลางความมืดและเสียงของลมที่พัดใบไม้ด้านนอกเขาก็ต้องสะดุ้งเมื่อสัมผัสเย็นๆมาแตะที่แขนของเขา

   “น้องครีม” เขาพูดด้วยเสียงกระซิบเมื่อลืมตาขึ้นเห็นใบหน้าขาวเม้มปากอย่างวิตก

   “มีอะไรครับ” พี่คิงลุกขึ้นและถามต่อ

   “น้องครีมนอนไม่หลับ มันเหงา … น้องครีมขอนอนตรงนี้ได้ไหม” น้องครีมว่าแล้วก็ล้มตัวนอนข้างๆพี่คิงบนพื้นเย็นๆ คิงรีบอุ้มน้องให้ลุกขึ้นนั่งก่อนจะถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ยิ้มอย่างอ่อนใจกับความน่ารักของภรรยา จึงค่อยๆลุกขึ้นจูงมือน้องย่องออกมาด้านนอก

   ร่างแกร่งจูงมือน้อยๆมาหยุดที่ระเบียงไม้ของบ้านสวน ที่มองออกไปจะเห็นทิวเขาใต้เงาจันทร์ ลมอ่อนๆทำให้น้องสั่นเล็กน้อยก่อนที่แขนใหญ่จะรวบเข้าไปกอดเอาไว้แบ่งไออุ่นในร่างกายให้แก่ร่างเล็ก น้องครีมกอดเอวพี่คิงเอาไว้ซุกหน้าลงกับอกแกร่งพูดอู้อี้ออกมาจนคิงฟังไม่รู้เรื่อง ก่อนจะผละออกและก้มหน้าลงไปมองน้องครีมด้วยสายตาเอ็นดู

   “ว่าไงมีอะไรครับ”

   “ครีมอยากนอนกับพี่คิง น้องครีมเหงา”

   “เมโล่ก็นอนด้วยนี้หน่า”

   “ไม่เหมือนกัน พี่คิงไม่เหงาหรอที่ไม่มีครีมอยู่ด้วย” น้องเอียงคอมองผมอย่างสงสัย ผมดึงน้องเข้ามากอดพูดปลอบด้วยความจริงใจ

   “เหงาสิครับ สุดหัวใจเลย แต่ข้างนอกมันหนาวน้องครีมไปนอนในห้องอุ่นๆดีกว่านะ”

   “แต่น้องครีมทนหนาวได้” เด็กน้อยพูดออกมาอย่างมั่นใจ

   “หึหึ ที่รักพี่น่ารักจัง งั้นพี่คิงจะกอดน้องครีมเอาไว้ให้หายหนาวดีกว่าเนอะ” พี่คิงพูดก่อนจะก้มลงไปหอมแก้มที่ปลั่งแต่งแต้มไปด้วยสีแดงอ่อนๆนั้นอย่างรักใคร่

   “อื้อ กอดน้องครีมแน่นๆนะ”

   “ไม่ได้ยั่วพี่ใช่ไหมครับ”

   “เอ๊ … อื้อ” เสียงหวานหายไปเมื่อราชาก้มมาจุมพิษเจ้าหญิงแสนหวาน

   ดื่มด่ำเพียงเล็กน้อยก็ผละออกและพาเจ้าหญิงคนน่ารักเข้ามาในบ้านค่อยๆย่องไปที่นอนเดิม แต่ราชาไม่ทันสังเกตว่าที่ว่างข้างๆปิงเจ้าสุนัขจิ้งจอกได้หายไปแล้ว แต่เขาให้ความสนใจกับเจ้าหญิงสุดที่รักตรงหน้ามากกว่า ร่างสูงนอนลงก่อนที่จะดึงคนตัวเล็กให้มานอนเงยอยู่บนอกทั้งตัวก่อนจะดึงผ้าห่มให้มาคุมกายทั้งสองคนเอาไว้

   “หนักนะครับน้องครีมนอนพื้นได้”

   “ไม่หนักเลยครับ นอนนะเด็กดี” ร่างแกร่งที่มีกระต่ายนอนอยู่บนอกพึมพำตอบกลับก่อนจะจุมพิษที่หน้าผากเบาๆมือทั้งสองกอดร่างน้อยลูบไปมาบนหลังเนียนใต้เสื้อบางอย่างปลอบปะโลม

   ก่อนที่ลมหายใจของเด็กน้อยจะค่อยๆสม่ำเสมอ เป็นสัญญาณว่าเจ้าหญิงได้เจ้าบรรทมบนอกแกร่งของราชาผู้ยิ่งใหญ่แล้ว พี่คิงลอบมองคนตัวเล็กอย่างสุขใจก่อนจะค่อยๆหลับตาลง และเจ้าสู่ห้วงนินทรารมณ์หวานไปเช่นกัน และปล่อยให้จังหวะของตัวใจที่ผสานกันเอาไว้ บรรเลงไพเราะฝากทิวเขา เมกไม้ สายลมและจันทราเป็นพยานรัก

   พี่คิงจะรักน้องครีมตลอดไป

   ครับ … น้องครีมก็จะรักพี่คิงของน้องตลอดไป …

จบบริบูรณ์

===================

หายไปราวกับว่า 5 ปีจริงๆ ฮ่าๆๆๆๆๆ

คนเขียนแวะมาปิดเรื่องนี้คะ น้องครีมกับพี่คิงจบแฮปปี้เอนติ้งแล้ว ขอบคุณที่ติดตามกันมา

หากคนเขียนเขียนอะไรผิดพลาดไปขออภัยไว้ ณ ที่นี้แล้วนะคะ

ส่วนเรื่องพี่แมทกับเมโล่ ถ้ามีโอกาสเหมาะจะนำเรื่องมาลงนะคะ น่ารักแน่นอน

สุดท้ายขอบคุณที่รักกันคะ ฝากติดตามนิยายเรื่องอื่นต่อไปนะคะ

ห้องเก็บนิยาย pa_pa (https://www.facebook.com/%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2-pa_pa-596706590458802/)

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{ตอนพิเศษ 3 รวมพลคนรักน้องครีม}25/1/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 25-01-2016 02:00:09

:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{ตอนพิเศษ 3 รวมพลคนรักน้องครีม}25/1/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 25-01-2016 06:44:53

:mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{ตอนพิเศษ 3 รวมพลคนรักน้องครีม}25/1/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 25-01-2016 09:28:56

:katai2-1:

:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{ตอนพิเศษ 3 รวมพลคนรักน้องครีม}25/1/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 25-01-2016 14:04:14

:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{ตอนพิเศษ 3 รวมพลคนรักน้องครีม}25/1/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: kitty08 ที่ 25-01-2016 22:53:02

:impress3: น่ารักจริง ๆ แฮ็ปปี้ :กอด1: ชอบจังเลยน่ะ หนู ๆ น่ารักกันทั้งนั้นเลย ดีใจกับเพชรและมิ่งจริง ๆ เลยน่ะ :mew1: และทุก ๆ คู่ด้วยน่ะ ยังไงอย่าลืมมาเปิดเรื่องของเมโล่กับแมทด้วยน่ะ อยากอ่าน :mew1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{ตอนพิเศษ 3 รวมพลคนรักน้องครีม}25/1/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: juiilann ที่ 27-01-2016 12:47:52

อ่านอยู่สองวันรวดเดียวจบเลย สนุกมาก น้องครีมน้องเพชรน่ารักมาก แต่เค้าแอบสับสนในตัวเองแบบมีรำคาญน้องครีมเป็นระยะทั้งๆที่ก็รู้สึกว่าน้องน่าเอ็นดูมาก ป้าขอโทษนะลูกน้องครีม พี่คิงนี่ดีเสมอต้นเสมอปลายดีมากเลยเค้าฟินกับพระเอกคนนี้สุดๆไปเลย เอาจริงๆเค้าชอบทุกคู่ในเรื่องนี้เลยอะ แต่ยังไม่ได้สัมผัสกับคู่แมทเมโล่เนอะ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่ารักๆแสนอบอุ่นที่ทำให้อิ่มอกอิ่มใจแบบนี้นะคะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{ตอนพิเศษ 3 รวมพลคนรักน้องครีม}25/1/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 28-01-2016 06:44:51

:man1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{ตอนพิเศษ 3 รวมพลคนรักน้องครีม}25/1/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: NymPhet ที่ 01-02-2016 10:36:19

น้องครีมน่ารักกกกกก :กอด1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{ตอนพิเศษ 3 รวมพลคนรักน้องครีม}25/1/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: littlepink ที่ 03-02-2016 21:08:55

น่ารักทุกคู่เลยยย หลงรักน้องครีมไปแล้วเด็กอะไรหนอขี้อ้อนจังงงง อยากจะฟัดแก้มจริงๆเลย ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่ารักๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{ตอนพิเศษ 3 รวมพลคนรักน้องครีม}25/1/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: Gatjang_naka ที่ 06-02-2016 10:03:57

น้องครีม น่ารัก มากอะ อิจฉาพี่คิงจังยืมน้องมากอดสักวันจะได้ไหมน๊า :mew2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{ตอนพิเศษ 3 รวมพลคนรักน้องครีม}25/1/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 14-02-2016 00:22:10

:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{ตอนพิเศษ 3 รวมพลคนรักน้องครีม}25/1/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: Rosnest ที่ 14-02-2016 22:49:46

:katai2-1: ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ

ฟินมากเลย แฮะๆ :hao7:

และจะติดตามผลงานต่อๆไปนะคะ ขอบคุณค่า :laugh:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{ตอนพิเศษ 3 รวมพลคนรักน้องครีม}25/1/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: แมลงมีพิษชนิดหนึ่ง ที่ 02-04-2016 16:05:18

อ่านแล้วมันขัดใจตรงน้องดรีมนิดนึง คือน้องครีมนี่แน่ใจนะว่าเรียน ม.ปลายแล้ว บุคลิก คำพูดคำจายังกับเด็กอนุบาลเลย ตามความน่าจะเป็นมันน่าจะดูโตกว่านี้หน่อยนะ แบบที่เป็นอยู่มันดูเด็กเกินไปกว่าที่ควรจะเป็นเยอะเลย เพราะเด็กสมัยนี้มันแก่แดดแก่ลมตั้งแต่ยังไม่ขึ้นม.ต้นด้วยซ้ำ

:hao4: :hao4: :hao4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{ตอนพิเศษ 3 รวมพลคนรักน้องครีม}25/1/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: basanti ที่ 05-04-2016 15:38:00

สารบัญยังไม่ครบ ขออนุญาตทำสารบัญตอนที่เหลือให้น้องครีมนะ :กอด1:

CH 56 หัวใจดวงน้อย (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg3085530#msg3085530)
CH 57 โศกนาฏกรรมความรัก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg3109161#msg3109161)
CH 58 รักที่จะอยู่ตลอดกาล (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg3128934#msg3128934)
ตอนพิเศษ1 พี่คิง & น้องครีม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg3154983#msg3154983)
ตอนพิเศษ2 พี่มิ่ง & น้องเพชร (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg3178114#msg3178114)
ตอนพิเศษ 3 รวมพลคนรักน้องครีม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=42719.msg3291701#msg3291701)

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{คิดถึงเลยมาหา อิอิ}23/6/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: pa_pa ที่ 23-06-2016 21:54:06

คิดถึงจังเลย มีใครคิดถึงพี่คิงน้องครีมไม่น่าาาาา

อยากอ่านตอนพิเศษกันไหมค่ะ :z13:

หรือว่าอยากให้รวมเล่มนิยายเรื่องนี้ไหม

ตอนนี้ปาปามีนิยายใหม่หลายเรื่องมากเลยนะคะ อยากให้ทุกคนได้อ่าน :katai4:

ฮ่าๆๆๆๆ

ปาปาคิดถึงน้องเลยเข้ามาทักทาย ว่างๆไปหากันที่เพจบ้างนะคะ

:katai2-1:

ห้องเก็บนิยาย pa_pa (https://www.facebook.com/%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%9A%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2-pa_pa-596706590458802/)

:bye2:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{คิดถึงเลยมาหา อิอิ}23/6/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: kitty08 ที่ 24-06-2016 16:19:49

:impress3:น่ารักมาก อยากอ่านเรื่องน้องแมทกับเมโล่มากๆ รอน่า

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{คิดถึงเลยมาหา อิอิ}23/6/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 24-06-2016 22:45:07

:pig4: ตามอ่านจนจบแระ หลงรักน้องครีมไปด้วยอีกคน

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{คิดถึงเลยมาหา อิอิ}23/6/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 28-06-2016 07:47:45

o13

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{คิดถึงเลยมาหา อิอิ}23/6/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 24-12-2016 17:40:11

สนุกมาก ๆ ครับ มีดราม่าบ้างพอให้หน่วง ๆ ใจ แต่ผมชอบคู่รองสองคู่มากกว่า ชอบ บิว-เฟอร์ , ราช-ปิง

ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{คิดถึงเลยมาหา อิอิ}23/6/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: armsa2531 ที่ 02-11-2017 22:46:24

ง่าาาาาอยาก กินเดกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{คิดถึงเลยมาหา อิอิ}23/6/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: O-RA DUNGPRANG ที่ 05-11-2017 01:11:26

:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{คิดถึงเลยมาหา อิอิ}23/6/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: Polsa ที่ 13-12-2017 10:06:30

อยากอ่านคู่รองบ้างอ อยากให้เอารองมาเป็นคู่หลักบ้างจะราช ปิง บิวเฟอร์

หัวข้อ: Re: K ❤ C เก็บโคตรรักจาก กองขยะเปียก♨{คิดถึงเลยมาหา อิอิ}23/6/59 P.41 END
เริ่มหัวข้อโดย: Nobodylove ที่ 27-11-2020 16:24:27

:z13:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: pa_pa ที่ 29-06-2014 19:35:51