พิมพ์หน้านี้ - ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (ตัวอย่างตอนพิเศษ2)21/4/2558

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: gayandmay ที่ 17-05-2014 12:35:02

หัวข้อ: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (ตัวอย่างตอนพิเศษ2)21/4/2558
เริ่มหัวข้อโดย: gayandmay ที่ 17-05-2014 12:35:02
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 สวัสดีค่ะ

นี่เป็นนิยายที่แต่งออกมาทดแทนเรื่องที่แล้วที่เราไม่มี
ใจจะเขียนแล้ว

นิยายชุด ซีรี่ย์นิทานก่อมเป็ด นี้

คนเขียนตั้งใจที่จะทดแทนและขอโทษผู้อ่านทุกคนค่ะ

ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าซีรี่ย์นี้จะมีกี่ชุด

ต้องแล้วแต่เม้น ของผู้อ่านค่ะ

นิยายแต่ละชุดจะเป็นนิทานสั้นๆ แต่อาจหลายตอน

ยังไงกํฦากติดตามด้วยนะค่ะ

 :mew2:

ส่วนเนื้อเรื่องจะลงช้าหรือเร็วแล้วแต่ความสนใจของผู้อ่านค่ะ

เม้นเค้าบ้างๆ ก็ได้ๆๆ
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์ชุดนิทานกล่อมเป็ด ชุดที่1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ(บทนำ) 17/5/2557
เริ่มหัวข้อโดย: gayandmay ที่ 17-05-2014 13:09:41
บทนำ
[/size][/color]

ณ เล้าเป็ด(แหล่งรวมหนุ่มวาย สาววาย)

จอแจ....จอแจ....กรี๊ดดดดดดดด.......ฟินนนนนนนนนนนนนนนนนนน

ใครก็ได้ขอเลือดด่วนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

555555+..................น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกก

พระเอกหื่นมากอะ...........ว้ายนายเอกของฉันนนนนน

เสียงของเหล่าเป็ดน้อยใหญ่ในเล้า ดังขึ้นเป็ยระยะๆ

ภายใต้ค่ำคืนอันเงียบสงบ(มั้ง)

มาเถิดลูกเป็ดน้อยทั้งหลาย

ได้เวลานอนแล้ว

มาสิ...มา

เราจะเล่านิทานให้ฟัง

จะได้นอนหลับฝันดี(จะหลับจริงหร้อ)

เร่เข้ามา....เร่เข้ามา

...

กาลครั้งหนึ่ง.....นานมาแล้ว.......................

.....................................

...................

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ลูกเป็ดทั้งหลายใครอยากฟังนิทาน

รายงานตัวด่วน

ถ้าเกิน 5 คนจะแล้วจะเล่าให้ฟัง

นะจ๊ะ

 :pig2: :pig2: :call: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์ชุดนิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (บทนำ) 17/5/2557
เริ่มหัวข้อโดย: IsDeer ที่ 18-05-2014 00:25:26
 :katai5: มารอ
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์ชุดนิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคแรก) 26/06/2557
เริ่มหัวข้อโดย: gayandmay ที่ 26-06-2014 19:15:24
 
   แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ [{^¿^}]

          กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว........ท่ามกลางป่าเขาลำเนาไพร  อันเป็นที่อยู่ของเหล่าสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย
     ที่อาศัยอยู่อยางเงียบสงบ

          "แจ็ค...แจ็ค...แกอยู่ไหน! มานี่สิ! " เสียงตระโกนโหวกเหวกโวยวายของหญิงม่ายลูกติดวัยเลขสาม
     ผู้มีอารมณ์ร้าย และชอบทำร้ายผู้เป็นลูก ดังขึ้น

          " ครับ! จะไปเดี๋ยวนี้แหละครับ...คุณแม่ " เสียงตอบรับของเด็กหนุ่มวัย 16 ปี ผู้มีรูปร่างโปร่งบาง
     ที่ซึ่งเป็นบุตรชายคนเล็กของหญิงม่ายดังขึ้น

          ร่างบางที่ตัวเล็กผิดกับเด็กทั่วไป พาขาเรียวกึ่งวิ่งกึ่งเดินไปหามารดา อย่างเร่งรีบ  เพราะหากไปช้า
     จะผิดใจมารดาผู้ขึ้โมโหเอาได้

           " แกมาช้า! ...แกกล้าให้ฉันยืนรอแกตั้งนานขนาดนี้เลยหรือ ห๊า!! แจ็ค! แกมันไม่ได้เรื่อง หัดดูพี่แก
     เป็นตัวอย่างเสียบ้าง อย่าเอาแต่ทำตัวไร้ประโยชน์แบบนี้" เสียงบ่น กลาวเปลียบเทียบระหว่างแจ็คกับ
     พี่ชายดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

          แต่แจ็คได้แต่ยืนนิ่งฟังเสียงบ่นเท่านั้น แม้ในใจจะค้านว่า พี่ชายตนไม่ได้ไปทำงานหาเงิน หากแต่เพียง
     นอนรอเวลาไปขโมยของๆคนอื่นเท่านั้น มันไม่ใช่งานทั่ดีเลย แจ็คจึงไม่อยากทำ

          "ผม...ขอโทษครับแม่  คุณแม่จะให้ผมทำอะไรหรอครับ" แจ็คตอบกลับอย่างเกรงๆ

          มารดาของแจ็คเปรยตามองแจ็คแล้วจึงเดินนำเด็คหนุ่มออกไปทางที่ตั้งของคอกวัว ที่มีวัวแก่ตัวเดียว
     นอนอยู่  อย่างเกรียจคร้าน

          "  แกเห็นมันไหมแจ็ค" หญิงม้านถามลูกชายคนเล็กพร้อมทั้งมองไปทางที่มีวัวแก่นอนอยู่

          "เห็นครับ"

          "มันคืออะไรหรือ"

          "คุณวัวแก่ครับ"

          "อืม ใช่ มันคือวัวแก่ไร้ประโยชน์ต้วหนึ่ง ที่สุขสบายอยู่ในคอก แกว่าฉันควรจะทำยังไง...
     กับมันดีละหือ แจ็ค" มารดาของแจ็คเปรยขึ้นมา หยั่งเชิง

          "ผมไม่รู้ครับ" เด็กหนุ่มตอบอย่างใสซื่อ

          "ถ้าแกไม่รู้ฉันก็จะบอกให้นะ... เอา มัน ไป ขาย ซะ ...เข้าใจไหมแจ็คลูกรัก!" หญิงม่าย
     เน้นคำย้ำชัด ทีละคำ และยังทำเสียงเข้มประชดแจ็คตามท้ายอีกด้วย

          "เออ...จะดีหรอครับ   คือมัน....."แจ็คอยากจะค้านแต่หากถูกมองด้วยความดุดันของมารดา
     จึงจำยอม พยักหน้ารับเบา แล้วเข้าไปจูงวัวแก่ในคอก เพื่อที่จะนำไปขาย ตามคำสั่งของมารดา

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 เอาแค่นี้ก่อนเนอะ

พอดีเราพิมพ์กับแท็บแล็ต อะ

เม้นเยอะๆ จะรีบมาต่อนะ

ขอบคุณที่รอค่ะ

 :pig4:
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์ชุดนิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (บทนำ) 17/5/2557
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 26-06-2014 19:17:25
ปาดดดดดดดดดดด

เข้ามานั่งรอแจ็คค่าาาา


(จบแฮปปี้ๆๆๆๆๆๆๆ)
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์ชุดนิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคแรก) 26/06/2557
เริ่มหัวข้อโดย: namnance1234 ที่ 26-06-2014 19:44:31
หยิบเตียงมานอนเหรอ  :-[

หวาาา แจ็คน่ารักอะะะะะะะ
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์ชุดนิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคแรก) 26/06/2557
เริ่มหัวข้อโดย: IsDeer ที่ 26-06-2014 22:47:03
 :katai4: มาเข้าคิวรอด่วน
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์ชุดนิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคแรก) 26/06/2557
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 26-06-2014 23:00:01
 :mc4:
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์ชุดนิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคแรก) 26/06/2557
เริ่มหัวข้อโดย: PiSCis ที่ 26-06-2014 23:13:46
 :katai5: รอค่าาาาาาาาาา
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์ชุดนิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 2) 03/07/2557
เริ่มหัวข้อโดย: gayandmay ที่ 03-07-2014 19:26:05
  แจ็คกับถั่ววิเศษ  วรรคที่ 2
     
     มือเล็กจับเชือกจูงวัวแก่ เดินไปตามทางเดินที่มุ่งไปยังเมืองที่อยู่ไม่ไกลจากหมู่บ้านเท่าไรนัก
พลันพบเข้ากับนักทำนายแก่ ผู้เดินทางมาจากที่ห่างไกล ดูอ่อนล้า นั่งพิงต้นไม้ใหญ่อยู่ข้างทาง

    "ท่านนักทำนายท่านมาจากที่ไหนหรอครับ"ด้วยความสงสัยและแปลกใจทำให้แจ็คถามออกไป

    " เรามาจากอีกเมืองหนึ่ง เราเดินทางไปเรื่อยเร่ หากแต่ไร้ซึ่งพาหนะ" นักทำนายตอบ

    " การเดินทางโดยไม่มีพาหนะมันลำบากมากเลยนะครับ" ร่างบางออกความคิดเห็น

    " ใช่ ลำบากมาก ว่าแต่เจ้าจะนำวัวแก่ตัวนั้นไปที่ใดหรือ" นักทำนายถามไถ่

    " ผมกำลังจะพาคุณวัวไปขายครับ" แจ็คตอบเสียงเศร้า

    " แลดูเหมือนเจ้าไม่อยากขายมัน แล้วทำไมถึงได้จะเอาไปขายเล่า" นักทำนายถามต่อ

    " เพราะว่ามันเป็นคำสั่งของคุณแม่ครับ ผมต้องทำตาม" แจ็คตอบเสียงสั่น น้ำตาคลอ

    "เอาอย่างนี้สิเจ้าหนูเราขอวัวแก่ตัวนี้แลกกับถั่ววิเศษและเงินที่เรามีได้ไหม...เราเองก็ต้องการพาหนะรับรองได้ว่าเราจะไม่ทำร้ายมัน " นักทำนายยื่นข้อเสนอ

    "จริงหรอครับ!ท่านจะไม่ทำร้ายคุณวัวจริงๆหรอครับ!ผมตกลงครับ"
แจ็คตอบรับข้อเสนออย่างยินดี

    " เจ้าช่างเป็นคนที่มีจิตใจดีนัก อะนี่ เราขอบใจเจ้านะ" นักทำนายตอบพร้อมทั้ง
มอบถั่ววิเศษที่ว่าและเงินอีกจำนวนหนึ่งให้แก่แจ็ค

    "ครับขอบคุณครับ ขอให้ท่านโชคดีนะครับ" แจ็คกล่าวลา และยิ้มอย่างยินดี

    "เช่นกันหนุ่มน้อย... ขอให้เจ้าได้พบกับเนื้อคู้ของเจ้านะ" นักทำนายกล่าวลา

    'ถั่ววิเศษนั้นจะพาเจ้าไปพบเขา ผูเป็นคู่แท้ที่รอคอยเจ้ามาแสนนาน'

    "เอ๋???เหมือนได้ยินอะไรเนื้อคูๆนี่ เฮ้อ ช่างมันละกัน" ร่าบางพึมพลำ

    เวลาเย็น ดวงอาทิตย์กำลังเคลื่อนลาลับขอบฟ้า สาดแสงสีส้มสว่างโอบล้อม
เรือนร่างบอบบางวิ่งกลับบ้านอย่างยินดี วันนี้เค้าต้องนำวัวแก่ไปขายทั้นที่ไม่เต็มใจ แต่เค้าก็พบ
คนใจดีอย่างนักทำนายรอนเร่ ที่รับซื้อวัวแก่ไปโดยไม่นำวัวแก่ไปฆ่า ที่โรงฆ่าสัตว์ในเมือง
   
    แจ็กรีบวิ่งกลับมาบ้านเพื่อที่จะได้นำเงินไปให้ผู้เป็นแม่และพี่ชายที่รออยู่ในบ้าน อย่างสบาย
ใจ แจ็คเหลือบมองทิศตรงข้ามกับดวงอาทิตย์ยามเย็น มองเห็นเมฆฝนครึ้มมาแต่ไกล คาดว่า
ตกค่ำ ฝนคงตกเป็นแน่แท้ เรียวขาบางจึงรีบรุดกลับบ้าน

    "แม่ครับ ผมกลับมาแล้วครับ" ใบหน้ายิ้มแย้มทักทายมารดา
   
    "อ่าว แจ็คแกกลับมาแล้วหรอ ไหนละเงินหน่ะเงิน" ผู้เป็นพี่ชายเอ่ยทวงเงิน

    "นั้นสิ แกได้เงินมาเท่าไร เอามาให้ฉันสิ"มารดาของแจ็คเอ่ย

    " นี่ครับคุณแม่ พี่เจย์" แจ็คตอบทั้งยังยื่นทั้งเงินและถั่ววิเศษให้กับแม่

    " อืม เอะ! นี่อะไร แจ็คแกซื้อเมล็ดถั่วนี่มาทำไมหา! มิน่าละเงินของฉันมันถึงเหลือน้อย
แกเอาถั่วนี่มาทำไมหา!" มารดา กรนด่าแจ็ค

    " แกนี่มันไม่ได้เรื่องเลยนะแจ็ค ไอ้เด็กเหลือขอเอ้ย หึๆ แม่ผมไปก่อนนะ" เจย์พี่ชายต่างบิดา
ของแจ็คเยาะเย้ย แจ็คแล้วจึงขอตัว เพราะได้เวลาที่นัดกับเพื่อนเพื่อที่จะไปปล่นชาวบ้าน

    "แต่ คุณแม่ครับนี่หน่ะมันเป็นถั่ววิเศษนะครับ" แจ็คอธิบาย

    "แกว่าอะไรนะ หึ ไอ้เด็กโง่นี่! ไม่ได้เรื่องเลย แก นะแก! " มารดาทำเสีบงไม่พอใจ พร้อมทั้ง
โยนเมล็ดถั่วทิ้งนอกหน้าต่าง ทั้งยังลงไม้ลงมือกับแจ็ค

    "โอ้ย! คุณแม่ครับผมเจ็บ พอเถอะครับ" แจ็คอ้อนวอน

    " ได้! วันนี้ท่าฝนคงจะตกและฉันไม่ต้องการเห็นหน้าแก ไปนอนในคอกวัวซะ! ไป!! " มารดา
ของแจ็คตวาดใส่แจ็ค พร้อมทั้งผลักแจ็คออกจากบ้านไป

    เด็กหนุ่มเจ้าของร่างบอบบางรีบเดินไปยังคอกวัวเก่า ก่อนที่แม่ของเค้าจะอารมณ์เสีย
มากไปกว่านี้ คอกวัวเก่านั้นตั้งอยู่ไม่ไกลจากบ้านซักเท่าไร ดีที่คอกวัวนั้นมีหลังคาอยู่ครึ่งคิก
ทั้งยังมีกองฟางกองใหญ่ตั้งอยู่ ทำให้ค่ำคืนนี้ แจ็คยังพอมีที่ซุกต้วนอน

    ตกดึก เม็ดฝนค่อยๆโปรยปรายลงสู่พื้นดิน มอบความชุ่มชื้นให้แก่พื้นดินและต้นไม้ รวมทั้ง
ยังทำให้เมล็ดถั่ววิเศษที่ถูกโยนทิ้งค่อยๆเติบโตขึ้นเรื่อยๆๆ และเรื่อยๆๆ จนกระทั้งไมสามารถมอง
เห็นยอดของต้ยถั่วใหญ่ยักษ์ ซึ้งตั้งตระง่านอยู่ข้างบ้านหลังเล็กของครอบครัวแจ็ค
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์ชุดนิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 2) 03/07/2557
เริ่มหัวข้อโดย: pamnana ที่ 03-07-2014 20:31:52
อยากอ่านต่อ น้องแจ็คชีวิตดูรันทด :katai4:
เนื้อคู่หรอ หึๆๆ :hao3:
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์ชุดนิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 2) 03/07/2557
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 03-07-2014 20:39:20
ใกล้เวลาที่แจ็คจะได้พบกับเนื้อคู่แล้ว 555

พาแจ็คหนึแม่กับพี่ชายแบบนี้ไปเถอะ แจ็คน่าสงสาร
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์ชุดนิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 2) 03/07/2557
เริ่มหัวข้อโดย: fon270640 ที่ 03-07-2014 20:40:30
อุ๊ตะ!!!!  เนื้อคู่คือคุณยักษ์เเน่ๆเลย

ใช่ไหมคะ?
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์ชุดนิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 2) 03/07/2557
เริ่มหัวข้อโดย: IsDeer ที่ 04-07-2014 01:45:10
 o22 ได้ยักษ์เป็นเนื้อคู่
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์ชุดนิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 3) 04/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: gayandmay ที่ 04-10-2014 14:44:43
แจ็คกับถั่ววิเศษ วรรคที่ 3


   “แจ็คแกปีนขึ้นไปดูสิ ว่าข้างบนต้นถั่วนี้มีอะไร พอจะทำเงินได้บ้าง” น้ำเสียงเฉียบขาดสั่งการแกร่างบาง
แล้วหันไปกระซิบเสียงแผ่วกับโจคเกอร์

   “โจค แกไปกับเด็กนั้น อย่าให้มันตุกติก ฉันไม่ไว้ใจมัน”

   “ครับคุณแม่/...ครับ”แจ็คกับโจคเกอร์รับคำพร้อมกัน

“อึบ
.
.
.
อ๊ะ
.
.
.
แฮ่กๆๆ
.
.
.
จะ...จะถึง...จะถึงแล้ว
.
.
.
มะ...ไม่ไหวแล้ว”



“แค่นี้ก็เหนื่อยแล้วหรอ แจ็ค!! นี่มันแค่ครึ่งทางเองเว้ย!! แกอย่าทำให้ฉันเสียเวลาได้ไหม ไอ้เด็กนี่!!”
โจคเกอร์เหลือบมองแจ็คอย่าดูถูก

“ผมเหนื่อยแล้วนะครับพี่ ผมขอพักก่อนได้ไหม”น้ำเสียงอ้อนวอนร้องขอ เพราะแจ็คต้องปีนต้นถั่วยักษ์นี่
ตั้งแต่เช้า จนจะเที่ยงแล้วพึ่งจะถึงครึ่งหนึ่งของความสูงเอง

“พูดมากน่า รำคาญ!! แกรีบๆปีนได้แล้ว”

“...ครับ...”

     เมื่อทั้งสองปีนต้นถั่วจนถึงยอดทั้งคู่ก็ได้พบกับสวนปลูกผักขนาดใหญ่ ที่ไม่ได้ใหญ่แค่สวน
แต่พืชในส่วนก็ใหญ่ด้วยไม่ว่าจะเป็นแครอธสูงถึงหัว ผักกาดยักที่สามารถนำใบมาทำเป็นที่นอนได้สบายๆ
และอีกมากมาย
     แจ็คเดินตามพี่ชายของตนไปตามทางเดินที่ทำจากหินสีขาวแผ่นใหญ่ๆเรียงต่อกัน
ร่างบางมองสิ่งต่างๆรอบตัวอย่างตื่นเต้น จนกระทั่ง... แจ็คและโจคเกอร์เดินไปหยุดอยู่หน้าประตู
บานหนึ่งซึ่งมีขนาดใหญ่มากๆทั้งยังประดับไปด้วยเพรชพลอยระยิบระยับไปหมด
จนทำให้โจคเกอร์ตาวาวขึ้นมาเลยทีเดียว

“ฮึฮึฮึ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ รวยแน่งานนี้!! ฉันต้องรวยแน่ๆฮ่าๆๆๆ”โจคเกอร์หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
ซึ่งเป็นเสียงที่ทำให้แจ็คไม่สบายใจเลย เพราะรู้ว่า พี่ชายตนต้องวางแผนที่จะมาขโมยของที่นี่แน่ๆ ในไม่ช้า

“เอ่อ...พี่โจคเกอร์ครับ ใกล้จะค่ำแล้ว เรากลับดีกว่านะครับ”แจ็คเอ่ยชวนอย่างกล้าๆ กลัวๆ

“แกไม่ต้องมาทำเป็นสั่งฉัน!!”ว่าแล้วก็ผลักแจ็คลงกับพื้นแล้วเดินกลับโดยไม่หันมามองร่างบางอีก
แจ็ครีบวิ่งตามพี่ชายไปโดนไม่ลืมเอ่ยคำขอโทษเจ้าของที่ที่ไม่รู้ว่าอยู่ไหนด้วย

‘ขอโทษที่แอบเข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาตนะครับคุณเจ้าของที่’


////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////


     โดยที่แจ็คและพี่ชายไม่รู้ตัวเลยว่าตั้งแต่ทั้งสองขึ้นมาถึงยอดต้นถั่วก็ถูกจับตามองอยู่ตลอดเวลา
ด้วยแววตาแปลกๆที่มองแจ็ค และแววตาไม่พอใจละรังเกียจที่มองโจคเกอร์

“ต้องไปรายงานนายท่าน ว่ามีผู้บุกรุกที่มีเจตนาร้าย และ...เด็ก”เสียงแผ่วเบาดั่งขึ้นหลังจากที่แจ็ค
และพี่ชายลงไปแล้ว

“เด็กนั้นน่าสนใจนะพวกเจ้าว่าไง”

“ข้าว่าเด็กคนนั้นอาจเป็นเนื้อคู่ของนายท่านตามคำทำนายก็ได้นะ”


“เอ่อ ข้าก็ว่างั้นแหละ”

“แต่ข้ารู้สึกไม่ชอบไอ้คนที่มากับเด็กน้อยเลย เจ้าว่าไหม”

“ข้าก็ว่างั้น”

“ข้าว่าพวกเราไปรายงานนายท่านก่อนดีกว่า”

“นั้นสิ มัวแต่คุยจนเกือบลืมแนะ”สิ้นเสียงกลุ่มคนที่แต่งกายด้วยชุดที่คล้ายคนทำสวนแต่ดูดี
รูปร่างสูงใหญ่แต่มีดวงตาเพียงดวงเดียวละมีเขางอกบนหัวผิวออกสีเขียวเหมือนใบไม้
ก็เดินไปยังประตูบานใหญ่นั้นทันที

     เบื้องหลังประตูบานใหญ่นั้นคือปราสาทสีน้ำเงินเข้มหลังใหญ่อลังการซึ้งจะเรียกว่าพระราชวัง
ก็คงไม่ผิดเท่าไรนักเมือกลุ่นคนสวนเดินเข้าไปก็พบกับห้องโถงขนาดใหญ่และด้วยในสุดนั้นมีบันลัง
ที่ประดับด้วยเพรชนิลจินดามากมายเป็นบันลังคู่หากแต่มีคนนั่งอยู่แค่คนเดียว บันลังข้างๆว่างเปล่า
ไร้เงาคนซึ้งก็น่าไม่แปลกใจเท่าใดนัก เพราะเป็นตำแหน่งของคนที่นายท่านรักที่สุดนั้นเอง

     นายท่านที่กล่าวถึงนี้คือผู้ที่นั่งอยู่บนบันลังอันวิจิตรแต่เพียงผู้เดียวนั้นเอง
เรือนกายสูงสง่าประกอบด้วยกล้ามเนื้อที่สวยงานสมชายเรือนผมสีดำดั่งรัตติการไล่สั้นลงมาปะบ่า
แล้วยังไว้ผมด้านขวาไว้ยาวๆเป็นจุกเล็กๆ ใบหน้าหล่อเหล่าดั่งรูปปั้นเทพเจ้า
ดวงตาสีแดงสดดุจดั่งโลหิตและยังมีเขาสีดำสนิดอยู่บนศรีษะ ร่าสูงสง่าอยู่ในชุดสีดำทั้งตัวทั้งยัง
มีเสื้อคลุมสีดำขลิบทอง แลดูสูงศักดิ์ ดวงตาสีแดงนั้นเหลือบมองเหล่าคนสวนที่เข้ามาหาตน

“มีอะไร”เสียงทุ้งทรงพลังเอื้อนเอ่ย

“ขอรับนายท่านเมื่อสักครู่มีผู้บุกรุกเข้ามายังดินแดนของเราในเขตสวนการเกษตรขอรับ”คนสวนตอบ

“เป็นใครเผ่าพันธุ์ไหน”

“เป็นผู้ชายท่าทางขี้โลภ อายุประมาณ 20 และเด็กชายหน้าหวาน เอ่อ...แลดูสวย น่ารัก
และไรเดียงสา ซื่อๆ จิตใจดี อายุประมาณ 16-18 ขอรับ เผ่าพันธุ์มนุษย์
เข้ามาทางต้นถั่ววิเศษตามคำทำนายขอรับนายท่าน”

“หืมต้นถั่วนั้นข้าจำได้ว่านักทำนายบอกกับข้าว่ามันจะนำเนื้อคู่มาให้ข้าสินะ ข้าชักอยากเห็นผู้บุกรุกทั้งสองเสียจริง”

“ข้าว่าชายผู้โลภมากจะต้องมาอีกแน่ขอรับคงอีกไม่นานหรอกนายท่าน แต่ถ้าเป็นเด็กคนนั้นข้าก็ไม่อาจรู้ได้ขอรับ”

“อย่างนั้นหรือ”ชายผู้มีดวงตาสีแดงสดตอบพลางคิดในใจ

‘เนื้อคู่ของข้าอย่างนั้นหรือ ’

     ดวงตาสีแแดงฉายนั้นเม่อลอยเมื่อคิดว่าเนื้อคู่ของตนนั้นจะเป็นเช่นใด..................



...



สวัสดีค้า

หายหน้าหายตาไปนาน จะมีคนคิดถึงบ้างรึปล่าวน้าาา

งิงิ :mew1:

คือว่าเค้างานยุ่ง บวกกับ ความน้อยใจที่ ไม่ถึง 5 เม้นซะที

เค้าเลยงอลลลลลล

แต่ตอนนี้ โอเคละ

จะมาลงต่อให้จบ แล้วก็

ขึ้นนิทานเรื่องอื่นวะทีเนอะ

ใครอยากฟังนิทานเรื่องอะไรก็บอกเราได้น้าาาา

จะไปคิดดูเพราะยังไม่รู้เลยว่าจะเอาเรื่องอะไรดี

อิอิอิ

อย่าลืมเม้นน้าาาาาาาาาาาาาาาาาา

รักคนอ่านค้าาาาา

 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์ชุดนิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 3) 04/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: Fuzz ที่ 14-10-2014 20:03:44
คำทำนายนำมาพบกัน  :mew1:
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์ชุดนิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 3) 04/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: pamnana ที่ 14-10-2014 21:04:25
หายไปจนนึกว่าคนเขียนลืมเรื่องนี้ซะแล้ว   :sad4:
น้องแจ็คจะเจอกับคุณยักษ์แล้วสินะ แล้วตัวใหญ่อย่างนั้นน้องแจ็คไม่กลัวรึ  :mew2:
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์ชุดนิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 3) 04/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: IsDeer ที่ 14-10-2014 23:05:18
แล้วพระเอกเป็นยักษ์จะคู่กันยังไง  :hao3:
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์ชุดนิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 3) 04/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 14-10-2014 23:45:30
เนื้อคู่กำลังจะมา
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์ชุดนิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 3) 04/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: ~ ฤดูใบไม้ผลิ ~ ที่ 15-10-2014 19:52:12
สนุกดีค่ะ มาต่ออีกน้าา   :กอด1:
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์ชุดนิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 3) 04/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: PoppyPrince ที่ 15-10-2014 20:38:40
รอตอนต่อไปครับ
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์ชุดนิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 3) 04/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: noo123 ที่ 15-10-2014 20:42:49
กำลังสนุกเลย   :hao6:   มาต่ออีกน้า  :hao3:
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์ชุดนิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 3) 04/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: rinny ที่ 15-10-2014 21:54:24
อยากฟังนิทานต่อแล้วค่าาาา สนุกมากๆเลย
เอาจริงสงสารแจ็คมาก นึกว่าเป็นนางซินนะเนี่ย
มีเนื้อคู่เป็นยักษ์แบบนี้ โหยยย นึกภาพมะออก
มาต่ออีกไวๆน้า มาหลายๆเรื่องเลยน้า จะรอๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์ชุดนิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 3) 04/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 15-10-2014 22:03:05
แจ๊คผู้ฆ่ายักษ์หรือซินเดอเรลล่าเนี่ย555

ชีวิตรันทดจริงๆไปอยู่กับคุณยักษ์เลยยยย
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 4) 16/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: gayandmay ที่ 16-10-2014 21:48:53
          แจ็คกับถั่ววิเศษ วรรคที่ 4


        เมื่อแจ็คและโจคเกอร์ลงมาถึงพื้นแจ็คก็โดนไล่ให้ไปทำอาหารและทำงานบ้านต่างๆ
โดยที่แม่ของแจ็คและพี่ชายไปนั่งคุยกันอยู่บนโซฟาเก่าๆถึงเรื่องที่ขึ้นไปสำรวจตันถั่ว
ทั้งคู่ช่วยกับวางแผนที่จะขโมยของกัน

   “โจค แล้วแกรู้ไหมว่าที่นั้นมีใครอยู่ไหม”

“ไม่รู้อะ แม่ ไม่เห็นใคร แต่โจคมีแผนสำรวจคนอยู่นะ”

“มันอันตรายนะ แกจะทำยังไง”

“ก็บอกแล้วไงว่ามีแผน” พลางเหลือบไปมองร่างบางที่ทำความสะอาดบ้านอยู่อย่างเงียบๆ

“อ้อ ฉันเข้าใจแกแล้วละ”

“แจ็คมานี่สิ”หญิงหม้ายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นมารดาของร่างบาง แสดงกิริยาว่ารู้ทันความคิดของบุตรคนโต
จึงเอ่ยปากเรียกเหยื่อของพวกเขา

“ครับ...คุณแม่ มีอะไรหรอครับ” แจ็คขานรับพร้อมทั้งเก็บอุปกรณ์ทำความสะอาดที่เพิ่งทำเสร็จ
แล้วเดินไปหามารดา

“อืม...ก็ไม่มีอะไรหรอกนะแจ็คลูกรัก...แม่มีเรื่องอยากจะให้ลูกช่วย...นิดๆหน่อย แจ็ค ช่วยแม่กับพี่ได้ไหมจ๊ะ”
น้ำเสียงที่แสร้งทำเป็นอ่อนโยนเอื้อนเอ่ย พลันทำให้ร่างบางที่ฟังอยู่ รู้สึกตื้นตันกับความอบอุ่นอ่อนโยน
ของมารดาที่ตนไม่เคยได้รับ โดยไม่ได้รู้เลยว่าเป็นแค่การเสแสร้ง เพื่อหลอกใช้ตนเพียงเท่านั้น

“ดะ...ได้สิครับ คุณแม่กับพี่โจคจะให้ผมทำอะไรครับ บอกได้เลยถ้าผมทำได้ก็ผมยินดี”ด้วยความที่ไม่รู้ตัว
ด้วยความที่ตื้นตัน ดีใจ ไปกับคำพูดที่ได้ยินจึงตอบรับกลับไป พลางคิด

‘ไม่ว่าจะให้ทำอะไรผมก็จะทำ ขอแค่คุณแม่รักผม อ่อนโยน และให้ความอบอุ่นให้ผมแบบนี้
เหมือนอย่างตอนนี้ผมก็ยินดีจะทำทุกอย่างเท่าที่ผมทำได้’

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



     ในตอนเช้าที่สดใสอากาศสดชื้น แจ็คเดินมายังห้องครัวเหมือนอย่างปกติที่ต้องมาทำอาหารเช้าไว้รอ
แม่และพี่ชาย หากแต่........................................

     เมื่อแจ็คมาถึงก็พบว่ามีอาหารอยู่เต็มโต๊ะและมีมารดากับพี่ชายนั่งรอเขาอยู่ ทั้งๆที่ปกติแจ็คจะตื่นก่อนใครเสมอ
หากว่านี้กลับกลายเป็นว่าแจ็คตื่นช้าที่สุดไปได้ วันนี้เป็นวันที่ครอบครัวของแจ็คได้ทานอาหารร่วมกัน
พร้อมหน้าเป็นครั้งแรกไม่รวมพ่อของแจ็คที่เสียไปนานแล้ว แจ็ครู้สึกดีใจเป็นอย่างมากและมากที่สุดในตอนนี้


          แจ็ค Part


          ไม่รู้ทำไมตั้งแต่ผมลงมาจากต้นถั่วแม่กับพี่โจคใจดีกับผมมากๆ  ผมดีใจจัง แต่ก่อนแม่ไม่ดุไม่ด่าผม
แถมยังทำอาหารให้ทานทุกมื้อ พี่โจคเองก็ประกอบอาชีพสุจริต ทำสวนกับพ่อทุกวัน ไม่เหมือนเดี๋ยวนี้
หลังจากที่พ่อตายไป แม่ก็เปลี่ยนไปแม่ดุด่าว่ากล่าวและทำร้ายผมถึงผมจะเจ็บแต่ก็ไม่เคยรู้สึกเกลียดแม่
เพราะแม่เป็นคนเลี้ยงดูผมมาตั้งแต่เด็กๆ ส่วนพี่โจคเองก็เลิกทำสวนทำไร่ แล้วไปปล้น จี้ ขโมยของๆชาวบ้านเป็นอาชีพ
แม้ผมพยายามห้ามและขอร้องให้พี่หยุดแต่ก็โดนด่าและทุบตีตลอด

     และแล้วผมก็ได้รู้ความจริงบางอย่างเข้าโดยไม่ได้ตั้งใจ ผม..........................................
เป็นแค่เด็กที่พ่อเก็บมาไม่ใช่ครอบครัวจริงๆของแม่และพี่โจค ผมเข้าใจเลยละว่าทำไมบางครั้งแม่กับพี่โจค
ถึงได้มองผมด้วยสายตาเหยียดหยามเหมือนตัวไร้ค่า แต่ว่าผมก็ไม่คิดอะไรก็ผมรักพวกเขานี่นา
ถึงแม้ว่าพวกเค้าจะไม่เห็นผมเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวก็ตาม แต่สำหรับผมแม่และพี่โจคเป็นครอบครัวของผม
ไม่ว่าจะยังไงพวกเค้าก็เป็นครอบครัวเพียงแห่งเดียวของผม

     วันนี้ผมตื้นในเวลาปกติเมื่อฟ้าเริ่มสว่าง แต่มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมตกใจ เมือผมเห็นแม่กำลังทำอาหารอยู่ในครัว
และพี่โจคเกอร์รดน้ำผักอยู่ในสวนแม่ส่งรอยยิ้มอ่อนโยนมาให้ผมมือของแม่วางลงบนศีรษะของผมแล้วลูบเบาๆ
ผมรู้สึกอบอุ่นและโหยหา แม่บอกให้ผมนั่งรออาหารใกล้จะเสร็จแล้ว เราสามคนนั่งรับประทานอาหารด้วยกัน
ผมมีความสุขจัง

“แจ็คลูก แม่อยากให้ลูกช่วยอะไรหน่อยได้ไหมจะ”เมื่อทานอาหารเสร็จแม่ก็พูดขึ้น

“อะไรหรอครับ? ผมต้องช่วยคุณแม่อยู่แล้วละ”ผมตอบแล้วยิ้มกว้างๆให้แม่

“หึหึ  แจ็คแม่อยากให้ลูกขึ้นไปบนต้นถั่วนั้นอีก แม่อยากรู้ว่ามีอะไรอยู่บนนั้นและพวกเค้าทำสวนกันยังไงนะจ๊ะ
จากที่โจคเล่าพวกเขาปลูกพืชผลผลิตดีทีเดียว ลูกช่วยได้ไหมจ๊ะ พี่โจค น่ะอยากจะกลับตัวละทำสวนทำไร่
เหมือนแต่ก่อน ก็เลยอยากจะให้ลูกไปศึกษาให้ ส่วยพี่เค้าจะพวนดินปรับดินรอ น่ะจ๊ะ ได้ไหม”

“ได้สิครับเรื่องแค่นี้เองถ้าพี่โจคจะกลับใจผมก็ยินดีช่วยทุกอย่าง”

“งั้นหลังจากทานข้าวแล้วรีบไปดูเลยนะลูก”

“ครับคุณแม่”

          หลังจากนั้นแม่ก็มายืนส่งผมที่โคนต้นถั่วพรอมห่อข้าวเที่ยง ผมโบกมือให้แม่และก็ปีนต้นถั่วขึ้นไป
ตอนนี้ผมก็ขึ้นมาถึงสวนที่อยู่บนสุดแล้วละ จะว่าไปก็เหนื่อยนะนี่ปีนต้นถั่วนินะ

“ขอโทษนะครับ มีใครอยู่ไหมคร้าบ???”ผมลองส่งเสียงเรียกดูแฮะๆ ก็เผื่อว่าเจ้าของสวนจะได้ยินไงอ่า
ไม่ตลกหรอ บู้ ผมเดินหาเจ้าของสวนดีกว่า

“เออ...มีใครอยู่ไหมครับ ขออนุญาตรบกวนนะคร้าบ มีใครอยู่ไหม”เอะนั่นต้นอะไรน่ะใหญ่จังเลย
อ๊ะ...ออกผมเป็นผลไม้ต่างชนิดกันด้วย ว้าวววววว

          ผมค่อยๆเดินไปหาต้นไม้ประหลาด แต่เมื่อไปถึงลำต้นกำลังจะเดินอ้อม ผมกับสะดุดอะไรบางอย่าง
ล้มกระแทกพื้นทันที ง่า เจ็บจัง

“อ๊ะ! โอ๊ย!! จะ...เจ็บจังเลย”รู้สึกว่าจะเป็นแผลวะแล้วละ ผมน้ำตาคลอเลยอะ แต่พอหันกลับไปมองสาเหตุ
ที่ทำให้ผมสะดุดก็ต้องชะงัก มันเป็น....ขะ...ขา ขาคน ผมตกใจ ตกใจมาก และตกใจยิ่งกว่าที่ได้ยินเสียงเสียงหนึ่งดังขึ้นมา

“เจ้ามนุษย์ตัวน้อยจอมซน ซุ่มซาม เสียงดัง เจ้ามาทำอะไรที่นี่ ณ ดินแดนนี้”เสียงทุ้มนุ่มดั่งขึ้นมา
 เสียอะไรน่าหลงใหลชะมัด อ๊ะ ไม่ๆๆๆๆๆ นั้นน่ะ เสียงผู้ชายนะ

“อ๊ะ ผะ...ผมขอโทษครับพอดีผมไม่ระวังเลยสะดุดขาของคุณ เอ่อ...คือ คุณคือเจ้าของสวนนี้หรอครับ
ผมขอโทษที่เข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาต...นะครับ”ผมก้มหน้าก้มตาพูดเลยละ ไม่กล้ามองเค้าเลย
เค้าจะว่าผมไหมนะก็ผมทำผิดนี่น่า งือ ทำไงดีๆ

“ข้าคือเจ้าของสวนนี้เอง ข้าจะไม่ว่าเจ้าก็ได้หากเจ้าบอกข้าว่ามาจากที่ใด มาได้อย่างไร ชื่ออะไร และมาทำอะไร”
เสียงทุ้มนั้นไม่แสดงอารมณ์ใด ทั้งยังนิ่งมาก จนผมไม่กล้าเงยหน้าเข้าไปใหญ่เลยอ่า เอาไงดี ผมโกหกไม่เป็นด้วย
บอกความจริงไปเลยดีกว่า

“เอ่อ ผมชื่อแจ็คครับ มาจากเอ่อ ข้างล่างสวนนี้ครับ มันเป็นบ้านของผม แล้วก็ผมปีนต้นถั่วยักษ์ขึ้นมาครับ
พอดีว่า คุณแม่ให้ผมมาหาเจ้าของส่วนช่วยสอนวิธีดูแลสวน น่ะครับ”

“...อย่างนั้นหรือ...”ผมสะดุ้งตกใจเมื่อเค้าเอามือมาเชยคางผมให้สบตากับเค้า และทนทีที่ผมสบตาและ
ได้มองเขาอย่างชัดๆผมก็รู้สึกร้อนวูบวาบ ใจเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก ผมรู้สึกว่าตอนนี้ผมร้อนหน้าขึ้นมายังไงไม่รู้
อ่า มันร้อนตั้งแต่ตรงปลายคางที่เขาสัมผัส ลามไปทั่วใบหน้า

     เค้าเป็นคนที่ดูดีมากๆ ทั้งผมสีดำ ใบหน้าคมหล่อเหล่า แขนยาวที่อุดมด้วยกล้ามเนื้อ โดยเฉพาะดวงตาของเค้า
ที่จองมาผม ดวงตาสีแดงฉาน เหมือนเปล่งประกายออกมา ช่วยด้วยเค้ากำลังสะกดผม เค้ากำลังสาปผมให้เป็นหิน
ผมต้องตายแน่ๆ ถ้าเค้าไม่เลิกจองตาผมเสียที ผมพยายามมองไปทางอื่นแต่ก็ไม่สำเร็จ แต่เอะ ทำไม
เค้าถึงมีเขาดีดำงอกออกมาจากบนศีรษะได้ละ ระ หรือว่าเค้าจะเป็น.........................

.
.

.
.
.
ยักษ์

     ผมเคยได้ยินมาว่ายักษ์นั้นไม่สามารถอาศัยอยู่ที่เดียวกันกับมนุษย์เราได้ พระเจ้าจึงต้องสร้างมิติพิเศษ
ขึ้นมาให้เป็นอาณาจักยักษ์ ยักษ์นั้นมีหลากหลายเผ่าพันธุ์ แต่ก็อาศัยอยู่รวมกัน โดยจะมียักษ์ชั้นสูง เป็นผู้ดูแล
อาณาเขตยักษ์แบ่งออกเป็นเขตการดูแล ซึ้งจะประกอบอาชีพแตกต่างกับออกไปคล้ายๆกับมนุษย์

     ยักษ์ทุกตนจะมีเขาและสีของเขาจะบอกถึงอำนาจ แล้วที่ผมเจอคือยักษ์งั้นหรอ เพราะเค้ามีเขาสีดำ
วินาทีนั้นเอง ผมรู้สึกตื่นกลัว บวกกับขาที่เป็นแผล แล้วยังสบตาในระยะประชิด ความตื่นตกใจ ความหวาดกลัว
เจ็บแผล เสียขวัญ ทำอะไรไม่ถูก ทั้งยังขยับตัวไม่ได้อีก

     แล้วอยู่ๆผมก็รู้สึกว่าภาพตรงหน้าค่อยๆเลือนลงและดับไปในที่สุด แต่ก่อนที่ผมจะหมดสติไปนั้นผมกับ
ได้ยินเสียงทุ้มของเขาเอ่ยอะไรบางอย่างขึ้นมาหากแต่ผมก็ฟังไม่จบ

“แจ็คเด็กน้อยหรือว่าเจ้าจะเป็น........................................................”
.
.
.
.
.
.

‘เนื้อคู่ตามคำทำนายของข้า เจ้าช่างน่าหลงใหลนักเด็กน้อย’



อ้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ไม่อยากจะโม้

พอเข้ามาแล้วเห็นเม้นอ่า

เค้ากรีดลั้นเลย

ดีใจอ่า ยังมีคนติดตาม

ยังมีคนอ่าน

แล้วก็มีเม้นด้วย

ขอบคุณนะค้าาาาา

อ่าอีกไม่กี่ตอนก็สวีทแล้วละ

เนอะ

มีคนสงสันอ่าดิ ว่าคุณยักษ์ตัวใหญ่จะคู๋กับน้องยังไง
เดี๋ยวตอนหน้ารู้กัน

ขอบคุณที่เม้นนะค้าาาา

แต่เค้าเป็นคนโลภเพราะฉะนั้นขออีกๆๆๆๆๆๆๆ

น้าาาาาาาาาาาาา
แล้วจะรีบบบบบบบบบบบบบบมาต่อ
ถ้าเม้นเยอะไม่แน่อาจจะลงพรุ่งนี้นะจ๊ะๆ
 :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 4) 16/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 16-10-2014 22:14:45
ไม่น่าเลยแจ๊ค เป็นลมไปซะแล้ว พี่ยักษ์อย่าทำร้ายน้องน๊า ไปจัดการอีสองแม่ลูกจอมวางแผนนั้นก่อน
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 4) 16/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: noo123 ที่ 16-10-2014 22:41:10
พี่ยักษ์ทำอะไรน้องแจ็คอ่ะ
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 4) 16/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: venuz ที่ 16-10-2014 22:50:09
น้องแจ๊คน่ารัก พี่ยักษ์อย่าทำไรน้องนาาา
สองแม่ลูกนั่นนี่ร้ายจริงๆ
เรื่องนี้สนุกดี เราชอบ บรรยายดีเข้าใจง่าย น้องแจ๊คน่ารักด้วย -.-
อยากอ่านหนูน้อยหมวกแดง ' '
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 4) 16/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: IsDeer ที่ 17-10-2014 00:24:02
อ้าวดูจากตอนนี้ คุณยักษ์หดร่างมาเป็นชายร่างใหญ่แล้ว
สรุปว่าย่อขยายได้ตามปกติรึเนี่ย
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 4) 16/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: KIMKUNG ที่ 17-10-2014 02:38:01
ชอบจังเลยเด้กน้อยของราชายักษ์
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 4) 16/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: oilzaza001 ที่ 17-10-2014 04:46:38
น่ารักดี ^ ^
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 4) 16/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 17-10-2014 12:37:51
เราว่าแจ็คเรื่องนี้คงไม่ใช่คนตัดต้นถั่วเอง
แต่คงเป็นตัวยักษ์นั่นแหละ ตัดต้นถั่วทิ้งแจ็คจะได้หนีไปไหนไม่ได้555
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 4) 16/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: ~ ฤดูใบไม้ผลิ ~ ที่ 17-10-2014 19:38:06
แจ็ครักแม่กับพี่ขนาดนี้ยังหลอกใช้แจ็คได้ลงคอ

ปล.คำผิดนะคะ "เกลียด" เขียนแบบนี้นะคะ  :L2:
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 4) 16/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: pamnana ที่ 17-10-2014 20:20:46
น้องแจ็คกลัวขนาดนี้พี่ยักษ์จะทำยังไงล่ะนั่น (น้องแจ็คขวัญอ่อนจัง  :mew2: )
คุณแม่กับคุณพี่ก็โหดร้ายจัง อยากรู้จังเลยว่าน้องอายุเท่าไหร่  :hao6:

แก้คำผิดนิดนึงนะคะ

ไม่รู้ ทำไม ตั้งแต่ผมลงมาจากต้นถั่วแม่กับพี่โจคใจดีกับผมมากๆ  ผมดีใจจัง แต่ก่อนแม่ไม่ดุไม่ด่าผม
แถมยังทำอาหารให้ทานทุกมื้อ พี่โจคเองก็ประกอบอาชีพสุจริต ทำสวนกับพ่อทุกวัน ไม่เหมือนเดี๋ยวนี้
หลังจากที่พ่อตายไป แม่ก็เปลี่ยนไปแม่ดุด่าว่ากล่าวและทำร้ายผมถึงผมจะเจ็บแต่ก็ไม่เคยรู้สึกเกลียดแม่
เพราะแม่เป็นคนเลี้ยงดูผมมาตั้งแต่เด็กๆ ส่วนพี่โจคเองก็เลิกทำสวนทำไร่ แล้วไปปล้น จี้ ขโมยของๆชาวบ้านเป็นอาชีพ
แม้ผมพยายามห้ามและขอร้องให้พี่หยุดแต่ก็โดนด่าและทุบตีตลอด

“ขอโทษนะครับ มีใครอยู่ไหมคร้าบ???” ผมลองส่งเสียงเรียกดูแฮะๆ ก็เผื่อว่าเจ้าของสวนจะได้ยินไงอ่า
ไม่ตลกหรอ บู้ ผมเดินหาเจ้าของสวนดีกว่า

 ผมค่อยๆเดินไปหาต้นไม้ประหลาด แต่เมื่อไปถึงลำต้นกำลังจะเดินอ้อม ผมกับสะดุดอะไรบางอย่าง
ล้มกระแทกพื้นทันที ง่า เจ็บจัง

หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 5) 17/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: gayandmay ที่ 17-10-2014 21:23:27
แจ็คกับถั่ววิเศษ วรรคที่ 5


   อลาม์ค Part

        เมื่อตอนสบตานั้นทำให้ข้านึกไปถึงเมื่อ 100 ปีก่อน นักทำนายประจำเมืองได้ทำนาย
ดวงชะตาข้าเอาไว้ ข้าได้แต่มองพวกเขาจากบัลลังก์ เอ่ยถามถึงเนื้อคู่ที่ข้าฝันหาทุกค่ำคืน

   “นักทำนายเอ่ย เจ้าบอกได้หรือไม่ว่าเนื้อคู่ของข้าคือผู้ใด”

   “โอ้ เป็นคำถามที่ยากนักหากข้าจะตอบ ข้าไม่สามารถบอกท่านได้โดยตรงหรอกท่าน
แต่ข้าจะมอบคำทำนายนี้แก่ท่าน ทรงจดจำไว้ให้ดี ‘เมื่อกาลเวลาหมุนเวียนผ่านไป อาจจะนาน
แสนนานหรืออาจจะสั้นเพียงหายใจ บุคคลที่ท่านถวิลหาทุกคืนวันจะมาพบท่านโดยการนำทาง
ของต้นถั่ววิเศษ หากแม้ได้ครอบครองแล้วจงตัดสบั่นต้นถั่วนั้นทิ้งเสีย พร้องมอบบรรณาการแก่
ครอบครัวของผู้เป็นที่รัก 3 สิ่ง นั้นคือ ไก่ทองคำ พิณวิเศษ และเหรียนทอง เพื่อที่คนโลภ
เหล่านั้นจะไม่เรียกร้อง ยุ่งเกี่ยวกับท่านอีก หากอยากรู้ว่าผู้ใดคือเนื้อคู่เพียงสบตา จะรู้ด้วย
หัวใจ หวั่นไหว หลงใหลในตัวตน รำลึก คำนึงถึงนิสัย ร่ำร้อง โหยหาด้วยหัวใจ ผู้นั้นไซร้ คือคู่แท้
ท่านรอคอย’ หากท่านพบจึงควรค่อยๆใช้เวลา ศึกษา เมื่อท่านแน่ใจในความรู้สึกแล้วก็ควรหา
โอกาสทำสิ่งต่างๆตามคำทำนาย”เมื่อได้ฟังจนจบแล้วข้าจึงตัดสินใจเฝ้ารอ รอ รอ ไม่ว่าเมื่อไหร่
ข้าก็จะรอ เนื้อคู่ของข้า

          ในเวลานี้ข้าคิดว่าข้าได้พบแล้วละ เนื้อคู่ของข้า หลังจากที่ยักษ์ชนชั้นสามัญ ที่ข้า
มอบหมายให้ไปดูแลสวนผัก ผลไม้ให้ มารายงานว่ามีมนุษย์เข้ามาในดินแดนของข้า โดยการ
ปีนต้นถั่ววิเศษ มนุษย์สองคนนั้นทำให้ข้าเกิดสงสัยว่าผู้ใดคือเนื้อคู่ ข้าจึงใช้เวลาว่างของข้า
ด้วยการนอนเล่นอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ อืม จะเรียกว่า ต้นฟิวส์ชันก็ได้ และแล้วคงเป็นพรมลิขิต(ข้า
ลิขิต)ก็ว่าได้เพราะข้าได้ยินเสียงหวานแว่วๆใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ข้าเลือกที่จะอยู่นิ่งๆ ข้าอยากรู้ว่า
เจ้าของเสียงหวานๆนั้นจะทำอะไร แต่รู้สึกว่าเจ้าของเสียงนั้นจะซุ่มซามซะจริงที่เดินอยู่ดีๆ ก็มา
สะดุดขอของข้าเข้า ข้าเห็นร่าบอบบางล้มลงกระแทกพื้น อืม ข้าได้กลิ่นเลือดด้วย ท่าจะเป็น
แผลเลยเชียว ข้าแว่วได้ยินเสียงร้องว่าเจ็บ ก่อนที่เจ้าของเสียงจะหันมาทางข้า
   
     เมื่อข้าได้สบตาเจ้าของเสียงหวานๆ ผู้มีดวงตากลมโตสีน้ำตาลอ่อนใสเหมือนเคลือบคา
ราเมลไว้ ทั้งยังคลอไปด้วยน้ำตา ริมฝีปากเล็กๆสีพีช พวงแก้มใส ดวงหน้าที่ค่อนข้างน่ารักและ
ออกสวย ผมสีน้ำตาลอ่อนไล้ระดับยาวถึงสะโพกมล ผิวที่ขาวเกือบๆจะซีดนั้น ทำให้ข้าหวั่นไหว
ข้าจึงเชยคางเรียวขึ้นมาสบตาใกล้ๆ พร้องทั้งตั้งคำถาม ที่ข้ารู้อยู่แล้ว ปากเล็กๆนั้นเอ่ยตอบ
เสียงที่หวาน เจือไปด้วยความตระหนก ตกใจ หวั่นใจ และดูท่าจะหวั่นไหวเหมือกับข้าเมื่อดวง
หน้าเล็กร้อนผ่าว แดงระรื่นอชวนมอง แม้เด็กน้อยคนนี้จะเป็นมนุษย์ผู้ชาย แต่ข้ากับรู้สึก
หลงใหล อย่างประหลาด เมื่อเด็กน้อยแนะนำตัวว่าชื่อแจ็คแล้ว ดูเหมือนเจ้าตัวจะคิดอะไรสัก
อย่าง แล้วแสดงสีหน้าตื่นตกใจ หวาดกลัว เจ็บแผล เสียขวัญ และเกร็งร่างกาย ท่าจะรู้แล้วว่า
ข้าเป็นยักษ์ แล้วเด็กน้อยแจ็คผู้น่ารักก็หมดสติไป ข้ารวบร่างนั้นเข้าสู่อ้อมกอด กลิ่นหอมจางๆ
จากเจ้าตัวทำเอาข้าเกือบเพ้อ อ่า ข้าว่าข้ากำลังเพ้ออยู่ ณ ตอนนี้

        คงมีคนมากมายที่สงสัยในตัวข้าละสิ หึหึหึหึ งั้นระหว่างข้าทำแผลให้เด็กน้อยแจ็คของ
ข้า ข้าจะเล่าให้ฟังก็ได้
   

     เผ่าพันธุ์ยักแบ่งออกเป็น 7 สายพันธุ์และแต่ละสายพันธุ์ก็จะเป็นชนชั้นต่างๆ
     
         1. ยักษ์แดง ชนชั้นนักรบ ลักษณะ ร่างกายบึกบึน แข็งแรง สูงประมาณ 2-3 เมตร
ร่างกายเป็นสีแดง ดวงตาสีสนิม มีเขี้ยว เล็บ และเขาที่แหลมคม ส่วนมากเป็นทหาร
   
         2. ยักษ์เขียว ชนชั้นสามัญ ลักษณะ ร่างกายเป็น สีเขียว รูปร่างสูงใหญ่ สูงประมาณ
4-5 เมตร (เพราะปลูกผักยักษ์) ดวงตาสีฟางข้าวมีเขาเล็ก ประกอบอาชีพเกษตรกรรม
   
         3. ยักษ์เทา ชนชั้นแรงงาน ลักษณะ ร่างกายใหญ่โต สีเทา สูงประมาณ 5-7 เมตร
(เพราะต้องขนของยกของหนักๆ ใหญ่ๆ) ดวงตาสีเทา มีเขา ยาวประมาณ 20 เซนติเมตร
   
         4. ยักษ์ขาว ชนชั้นพิเศษ เป็นนักทำนาย ผู้มีพลังหยั่งรู้ หรือผู้มีพลังรักษา ร่างกาย
คล้ายมนุษย์ แต่จะมีผิวสีขาว (ขาวเหมือนกระดาษ A4) ตาสีทอง หรือเงิน
   
         5. ยักษ์ฟ้า ชนชั้นขุนนาง เป็นนักเวทย์ หรือสามารถใช้เวทย์ได้ ร่างกายเป็นสีฟ้า และ
จะเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินเมื่อได้รับตำแหน่งขุนนาง หรือจอมเวทย์ ร่างกายเท่ามนุษย์ ดวงตามีสี
ตามธาตุของเวทย์ที่ใช้ (มีแต่กำเนิด)

             6. ยักษ์ดำ ชนชั้นพิเศษ หรือชั้นสูง เป็นผู้ใช้มนต์ดำ มีความสามารถทั้งด้านการรบ
เวทย์ เป็นหน่วยงานลับของราชา เป็นที่ปรึกษาพิเศษ มีจำนวนน้อยมาก (ทั้งอาณาจักรมีอยู่สองตระกูล)

          7. ยักษ์เหนือยักษ์ ชนชั้นจักรพรรดิ ผู้ปกครองดินแดงยักษ์ ลักษณะ มีผิวสีเหมือน
มนุษย์ คล้ายๆกับมนุษย์จนกลมกลืน มีพลังเวทย์มหาศาล มีความสามารถด้านการรบเป็นเลิศ
และแข็งแกร่งที่สุด จึงได้เป็นผู้นำ (ซึ่งโอกาส เกิดเป็นยักษ์ที่แข็งแกร่งแบบนี้ตั้งแต่เกิดเป็นยักษ์
เหนือยักษ์นั้น คือ 0.0000000001 เปอร์เซ็นต์)
   
      นี่รึปล่าวนะที่เรียกรักแรกพบ ตอนนี้ข้ากำลังนั่งมองแจ็คของข้าที่ยังไม่ได้สติอยู่ในอ้อม
แขน อา ข้ารู้สึกดี แบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนทั้งที่ข้าเพียงแค่กอดร่างเล็กๆนี้ไว้แล้วจ้องมอง
เท่านั้น ดูเหมือนเด็กน้อยของข้าจะเริ่มรู้สึกตัวแล้วละ เฮ้อ ข้าละอยากจะให้แจ็คมาอยู่กับข้า
เร็วๆจัง จากที่ข้าให้คนไปเฝ้าดูผู้บุกรุกเมื่อวาน ดูเหมือนเด็กน้อยของข้าจะถูกหญิงหม้ายนั้น
หลอก ให้ขึ้นมาสำรวจว่ามีพวกของข้ากี่คน อืม พวกโลภนั้นคงวางแผนจะมาขโมยของของ
ข้าเป็นแน่ หึน่าขัน มนุษย์ตัวจ้อยขี้โลภอย่างนั้น ริอาจคิดจะขโมยของในดินแดนยักษ์ช่างไม่
รู้จักเจียมตัว ทั้งยังหลอกเด็กน้อยผู้ใสซื่อของข้า หากไม่ใช่ครอบครัวของแจ็คละก็ข้าคงไม่เก็บ
เอาไว้เป็นแน่
   
“ชื่อของข้าคือ อลาม์ค อย่าได้ตกใจไปข้าไม่ทำอะไรเจ้าหรอกเด็กน้อย” ข้าบอกแจ็ค
เพราะเห็นท่าทางยังตกใจไม่หาย มนุษย์น่ะเมื่อพบเห็นสิ่งที่ไม่เคยพบ หรือสิ่งที่เคยได้ยินแต่ใน
ตำนานก็มักจะตกใจ และความรู้สึกต่างก็คงหลั่งไหลออกมาในเวลาเดียวกัน  เหมือนกับที่เด็ก
น้อยเป็นอยู่ ณ ขณะนี้

   “อ๊ะ...เอ่อ คะ...คุณจะไม่กินผมใช่ไหม ผะ...ผมเคยได้ยินมาว่ายักษ์น่ะกินคนเป็นอาหาร ”เด็กน้อยของข้าเจ้าช่าง  หึหึหึ

   “ข้าไม่กินเนื้อของมนุษย์หรอก แต่หากเป็นตัวและหัวใจของเจ้า...ก็ไม่แน่...หึหึหึ เอาละ
ข้าอนุญาตให้เจ้าเรียกข้าว่า อลาม์ค ได้ เจ้ามีอะไรกับข้าละแจ็คของข้า” เอ...ทำไมข้ารู้สึกว่า
ตอนนี้ข้ากำลังยิ้มอยู่และดูเหมือนแจ็คของข้าจะหน้าแดงๆ อา ถ้าข้าทนไม่ไหวลักพาตัวเจ้าไป
ร่วมรักกับข้าในปราสาทของข้าเจ้าคงไม่รอด ข้าชักไม่อยากอยู่หางจากเจ้าเสียแล้ว

“อะ...อลาม์ค เอ่อคือ...ผม...ผม....”คนตรงหน้าข้าเริ่มทำสีหน้าลำบากใจป่นๆไปกับ
หวาดหวั่น อืมดูเหมือนจะเลิกกลัวข้าแล้วแต่ก็ยังหวาดๆอยู่ๆ ไม่เป็นไรๆ ข้าจะทำให้เจ้าเลิก
หวาดข้าแล้วหันมาเรียกร้องอยากอยู่ใกล้ๆข้า เหมือนดั่งที่ข้ารู้สึกในตอนนี้เอง

“เจ้ามีอะไรก็ว่ามาเถอะ ข้าไม่ว่าอะไรเจ้าอยู่แล้ว”

“ครับ คือว่าที่ผมขึ้นมาที่นี่อีกครั้งก็เพราะว่าผมอยากจะมาเรียนรู้วิธีการทำสวน ดูแล
สวนให้ได้ผลผลิตดีๆแบบที่นี่น่ะครับ เอ่อ...แต่ถ้ามันเป็นการรบกวน ...อลาม์ค ก็ไม่เป็นไรนะ
ครับ ผม...ไม่อยากให้คุณต้องมาเสียเวลากับ เอ่อ...ผม”

“ได้สิ ข้าจะช่วยชี้แนะเจ้าเอง แต่ต้องเป็นเจ้าเท่านั้นนะ ที่ข้ายินดีช่วย”

“ขะ...ขอบคุณครับ ขอบคุณจริงๆนะครับ อลาม์ค”ได้ยินเสียงดีใจพร้อมกับรอยยิ้ม
กว้างๆแบบนี้แล้วข้ารู้สึกมีความสุขจัง

“ถ้าอย่างนั้น เจ้าก็มาหาข้าที่นี่ก็แล้วกัน ข้าจะรอ”

“ครับ”



+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ขอบคุณ คุณ ฤดูใบไม้ผลิ ค่ะ แก้ไขแล้วนะค่ะ

ขอบคุณ คุณ pamnana นะค้า แก้แล้วเรียบร้อบค่ะ

ขอบคุณทุกๆเม้นค่ะ เป็นยาชูกำลังชั้นยอดเลยค่ะ

ยังไงก็ขอฝาก น้องแจ็คกับท่านยักษ์ไว้ด้วนนะค่ะ

อ้อ สำหรับ เรื่ออายุน้องนะค่ะ

แจ็คอายุ 17 ค่ะ
ส่วน อลาม์ค อายุ อืม 1000up ค่ะ เดาเอง ก็ยักษ์นี่เนอะ

ป.ล. ข้อมูลวงยักษ์ๆนั้น เค้า มโนเอง มิได้อ้างอิง ไม่มีแก่นความจริงนะค่ะ

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 5) 17/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: IsDeer ที่ 17-10-2014 22:27:40
พระเอกมันใจเย็นไปนะ ตัดต้นถั่วแล้วฉุดเข้าห้องเลย //โดนตบ
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 5) 17/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 17-10-2014 22:39:00
เป็นการคุยกันที่สั้นมาก จนแทบขาดใจ ลุ้นตอนต่อไป ยาวๆ น๊า
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 5) 17/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 18-10-2014 00:06:52
อลา... อะไรนะ? แฮะๆ จำไม่ได้ เรียกพระเอกแล้วกัน
เห็นเค้ารางว่าหนูแจ็คของเราจะถูกระทำชำเราอยู่ไม่ไกลเลยนะเนี่ย
ซื่อเหลือเกินลูกชาย
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 5) 17/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 18-10-2014 01:07:59
ชื่ออพระเอกอ่านยังไงอ่า อะ-ลาค หรอ
กินหญ้าอ่อนอายุยืนสินะ อิอิ

ปล.มีคำผิดนะบันลัง = บัลลังก์
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 5) 17/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: kawoat ที่ 18-10-2014 03:34:59
โว๊ววววว   :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ๊คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 5) 17/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: ~ ฤดูใบไม้ผลิ ~ ที่ 20-10-2014 18:19:44
ชื่อพระเอกจำยากจุง 555555

เชียร์ให้ฉุดเลยๆ
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 6) 20/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: gayandmay ที่ 20-10-2014 20:12:49
แจ็คกับถั่ววิเศษ  วรรคที่ 6


   แจ็ค Part


   “สวนของ อลาม์ค ใหญ่จริงๆเลยนะครับ” เมื่อผมมองไปรอบๆ ตอนนี้ผมไม่เกร็งและก็ไม่
หวาดๆ คน เอ้ย ยักษ์ตรงหน้าแล้วละ พอเค้าส่งยิ้มให้ผม ใจผมก็เต้นแรง ผมรู้ว่าผมมีความรู้สึก
ดีๆกับ อลาม์ค ตั้งแต่ได้ยินเสียงและสบตากับเค้า ผมไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้เรียกว่าอะไร ผมมี
ความสุข แต่อาการแสดงออกของร่างกายทำให้ผมทำตัวไม่ถูกและสับสน ความรู้สึกนี้มันคือ
อะไรกันนะ ใจเต้นแรง หวั่นไหว อยากอยู่ใกล้ๆเค้าอีกนิด อีกนิด รู้สึกวูบวาวตรงใบหน้าและร้อนผ่าว
จนไม่กล้าสบตานานๆ

   “เพราะข้าเป็นยักษ์ และนี่คือดินแดนยักษ์ พืชผลจึงใหญ่โต ไม่แปลกหรอกที่สวนแห่งนี้จะใหญ่โต
กว่าสวนของมนุษย์”เอ...ทำไม อลาม์ค ถึงได้มองผมอยู่ได้ ผมทำตัวไม่ถูกนะ

   “ถ้าสวนใหญ่ขนาดนี้ อลาม์ค ทำคนเดียวไหวหรอครับ เอะ! หรือว่า อลาม์ค ขยายร่างใหญ่ๆ แล้วค่อย
ทำสวน??” ผมสงสัยจริงๆนะ แต่เอ๊ะ!!

   “อลาม์ค เอ่อ... คือ... คือ...”

“หื้อ อะไร”

“เอ่อ... ช่วยปล่อยผมได้ไหมครับo//////o” นี่ผมนั่งอยู่ในอ้อมกอดอบอุ่นนี้นานเท่าไรแล้ว

“หึหึหึ ข้าลืมตัวไปหน่อย เจ้าคง...ไม่ว่าอะไร”

“...o////////o...”บ้าหรอ ใครจะไม่ว่า ผะ...ผม....ผม.......

“ข้าชอบมองเจ้า โดยเฉพาะเจ้าในตอนนี้...”อะ...อะไรกัน สายตาเจ้าเล่ห์ สองประกายวิบๆวับๆ แบบนี้

“เอ่อ... อลาม์ค คุณทำสวนยังไงหรอครับ คนเดียว??”ผมเปิดประเด็นดีกว่า ก่อนที่ผมจะ
ไหม้ เป็นผุยผงอยู่ตรงนี้

“อืม ที่จริงข้าไม่ได้ทำสวนเองหรอก ข้ามีคนช่วยงานอยู่มากมาย ว่าแต่สวนของเจ้าทำ
อะไรแล้วบ้างละ”อืมรู้สึกจะเห็นพี่โจคทำอยู่น้า อะไรบ้างน้า...

   “อืม... รู้สึกว่า พี่ชายของผม กำลังปรับหน้าดินแล้วก็กำลังพรวนดิน เตรียมหลุม ปลูกพืชผัก
ที่สามารถขายได้แล้วก็เหลือไว้ใช้ในบ้านด้วยครับ”

   “ข้าว่าไม่เห็นต้องทำอะไรมากมาย พวกพืชน่ะ แค่หมั่นรดน้ำพรวนดิน ใส่ปุ๋ย กำจัดวัชพืช ก็งอกงามแล้วละ”

   “อ่า นั้นสินะครับ อลาม์ค ผมอยากเดินดูพืชในสวนของคุณจังเลยครับ”

   “ได้สิข้าจะนำทางเอง และจะแนะนำคนของข้าให้เจ้าได้รู้จัก” วาว ดีจัง

   “เอาละ มาสิ” ทะ...ทำไมต้องจูงมือด้วยละ ผมโตแล้วนะ มะ...มัน O///////O

   “คะ...ครับ”


+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


   อลาม์ค Part


         ข้าจูงมือเล็กเดินตามข้า แล้วจึงส่งจิตบอกพวกยักษ์เขียว หรือพวกที่คอยดูแลสวน
ออกมาทำงานตามปกติ  เพื่อที่จะแนะนำให้ แจ็คได้รู้จัก เวลามาอยู่กับข้าแล้วเห็นยักษ์
หลากหลายสายพันธุ์ จะได้ไม่ตกใจกลัว
   
      อันที่จริงแล้วข้าไม่อยากปล่อยเด็กน้อยกลับเลยให้ตายสิ  หึหึหึ แต่อีกไม่นานหรอก แจ็ค
จะต้องอยู่กับข้าอย่างสมบูรณ์
   
       ดูเหมือนแจ็คจะสนใจทุกๆสิ่งที่ได้เห็น ข้าก็ต้องคอยอธิบายและบอกในสิ่งที่แจ็คถาม
ซึ่งข้าก็ยินดีเสียด้วยการที่ได้ใกล้ชิดกับแจ็คทำให้ข้ามั่นใจในความรู้สึกของข้ายิ่งขึ้น  และดู
เหมือนว่าแจ็คเองก็เริ่มจะชอบข้าบ้างแล้ว หึหึหึ ข้าจะทำให้เจ้าหลงรักข้ายิ่งกว่านี้อีก  แจ็ค
เตรียมรับมือได้เลย
   
“อ๊ะ อลาม์ค นี่ก็เริมเย็นแล้ว ถึงเวลาที่ผมจะต้องกลับบ้านแล้วละครับ” เด็กน้อยทำไม
เจ้าต้องทำสีหน้าแววตาแบบนี้ แต่นี้ข้าก็หลงเจ้าจนจะคลั่งแล้ว ดูสิ ทำตาละห้อยเหมือนยังไม่
อยากกลับเลย แล้วข้าควรปล่อยเจ้ากลับบ้านดีไหมนะ

   “เจ้าจะกลับแล้วหรือ”

   “ครับ แม่กับพี่โจค คงกำลังรอผมอยู่ แต่ว่า...ผะ...ผมสัญญานะ ว่าพรุ้งนี้เช้าผมจะรีบมา
หา เอ่อ....อลาม์ค นะครับ”เจ้าอย่าทำสีหน้าแบบนี้สิ ข้ามองใบหน้าสวยหวานของแจ็คที่ตอนนี้
แดงก่ำ ไปหมดข้าไม่อยากปล่อยเจ้าไปเลยจริงๆ เฮ้อ

   “....ข้าจะรอนะ....”


   จุ๊บ
.
.
.
.
.
.


   O///////O

   “อ๊ะ อลาม์ค!!! ผมจะไปแล้ว!!”ข้าชอบเวลาเจ้าเขิลข้าจัง

          ข้าได้แต่มองร่างบอบบางของเด็กน้อยของข้าวิ่งไปทางยอดต้นถั่ว และค่อยปีนลงไป ยัง
พื้นดินข้างบ้านเจ้าตัว ข้ารู้สึกว่าวันนี้ข้ายิ้ม ยิ้มจากใจที่มีให้คนเพียงคนเดียว และข้าก็มี
ความสุขที่ได้ยิ้มให้กับคนที่ข้ารักยิ่ง
   
       นี่คงเป็นครั้งแรกที่ข้าตั้งตารอ รอว่าเมื่อไหร่วันพรุ่งนี้จะมาเยือนข้าเสียที ข้าอยากจะเร่ง
เวลาแห่งการรอคอย และค่อยๆยืดเวลาที่ข้าจะได้อยู่กับแจ็คไปอีกนานๆ


+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


          เมื่อแจ็คปีนลงมาถึงข้างบ้านก็เห็น หญิงหม้ายและลูกชายคนโตของนาง ยืมรอแจ็คอยู่
ตรงโคนต้น นางรีบถามสิ่งต่างๆโดยทันที
   
“แจ็ค เป็นยังไงบ้างที่นั้นมีคนเยอะไหม แล้วพวกมันเป็นตัวอะไรกัน”หญิงหม้าย คาดคั้น
ร่างบาง โดยที่ไม่หลงเหลือความอ่อนโยนที่แจ็คเคยสัมผัสเมื่อเช้า

   “อะ...เอ่อ... โอ๊ย!! คุณแม่ครับผมเจ็บ” แจ็คร้องขึ้นเบาๆ เมื่อแม่จับไหล่บางแรงจนเล็บ
จิกลงไปบนไหล่ แล้วนางก็เขย่าๆ จนร่างบางสั่นโคลง

   “นี่!! แกอย่าเล่นตัวนักได้ไหมห๊า!! รีบๆบอกฉันมาได้แล้ว รู้ไหมมันเสียเวลา”นางตะคอก
ใสร่างบางทั้งยังทำร้ายร่างกายแจ็คไปด้วย แจ็คเจ็บจนน้ำตาไหล เจ็บทั้งร่างกายที่ถูกทำร้าย
และเจ็บที่หัวใจดวงน้อยๆ เมื่อรู้แล้วว่าที่แม่ทำดีด้วย ท่าทีอ่อนโยน อบอุ่น และรักใคร่นั้น มัน
เป็นแค่เพียงภาพลวงตา ที่ลวงหลอกให้แจ็คไปสำรวจสิ่งต่างๆที่อยู่บนยอดต้นถั่วยักษ์แค่นั้นเอง

   “คุณแม่กับพี่โจคจะทำอะไรครับ จะขึ้นไปขโมยทรัพย์สินของคนอื่นที่ไม่ใช่ของตนเอง
หรอ มันไม่ดีนะครับ เราอยู่อย่างชาวไร่ทำสวนไปดีกว่านะ นะครับ คุณแม่ พี่โจคเกอร์”แจ็ค
พยายามเกลี่ยกล่อม หากแต่สิ่งที่ได้คืนกลับมากับเป็นแววตาเหยียดหยาม ดูหมิ่น ดูแคลน คำ
ด่าทอที่หยาบคาย รุนแรง และการทำร้ายร่างกาย จนแจ็คหมดสติไปในที่สุด

          สองแม่ลูกตัดสินใจทิ้งแจ็คไว้แล้วปีนต้นถั่วไปขโมยของโดยทันที โดยที่ไม่ได้รู้เลยว่าอะไร
รอพวกเขาอยู่ก่อนที่พวกเค้าจะตัดสินใจแล้ว..................
   
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

สวัสดีค้าาาาาา

เค้ามาลงแล้วน้าาา

ตัวเลื่อกของคนอ่าน

1.สั้นแต่ลงถี่ (สั้นประมาณCordia New 18 4หน้า A4)
2.ยาวๆๆ แต่นานๆๆ ครั้ง (ประมาณ สอง ถึง สามเท่า ของข้องหนึ่ง แต่ปนะมาณว่าอาทิตย์ละตอน)

ชื่อพระเอก อลาม์ค อ่านว่า อล - อา - คอ หรือ อลาค หรือ อาค อะแหละ นี่หาตั้งนานชื่อนี้
เค้าเปิกหนังสือเป็สิบเล่มเพื่อที่จะหาชื่อที่เหมาะจะเป็ราชายักษ์ สุดหล่ออออ เลยนะ

อลาม์ค น่ะ อยากฉุดน้องใจจะขาดแต่ทำไม่ได้ ไม่อย่างให้น้องเสียใจค่ะ

อ้อ ตอนหน้าน้องแจ็คก็จะได้อยู่กับพี่ยักษืแล้วค่ะ

นิทานเรื่องนี้ตั้งใจว่า 10 ตอนจบแบบพอดีๆค่ะ

ส่นนิทานเรื่องต่อไปก็กำลังคิดอยู่ เสนอมาได้นะค่ะ เพราะนิทานทุกเรื่องที่เสนอมา อาจเอามาแต่งทั้งหมดค่ะ

ก็อย่าลืมเม้นนะค้าาา

ขอบคุณค่า

ป.ล. แก้ไขคำผิดเรียบร้อยแล้วค่ะขอบคุณมากๆเลยค่ะ
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 6) 20/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 20-10-2014 21:52:43
พี่ อัลอาคอ ช่างใจดีมาก
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 6) 20/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: IsDeer ที่ 20-10-2014 23:15:26
ทำไมไม่รีบตัดต้นถั่ว  :hao6:
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 6) 20/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: paakik ที่ 20-10-2014 23:51:18
สนุกมากค่ะอ อร๊ายยย  :hao7:
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 6) 20/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 21-10-2014 01:25:18
ขึ้นไปเลยๆ แล้วพวกหย่อนจะได้รู้ว่ามีอะไรรออยู่
แต่แจ็คก็น่าสงสาร ไม่เป็นไรลูกเดี๋ยวอลาม์ค ((ถูกไหมเนี่ย 55+)) ก็กอดให้ความอบอุ่นทดแทน
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 6) 20/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: pamnana ที่ 21-10-2014 18:34:26
ชื่อพระเอกอ่านยากมาก ไม่เป็นไรก็ยักษ์นี่นะ  :mew5:
อลาม์คแอบกินเด็กนะเนี่ย น้องยังไม่ถึง 18 เลย  :hao6: แต่คุณแม่เลี้ยงใจร้ายจังทำร้ายน้องได้ลงคอ  :katai1: :katai1:


วรรคที่ 5 คำผิดเยอะมากเลยนะงับ อยากให้แก้ตรงนี้หน่อยอ่านแล้วมันรู้สึกสะดุดยังไงก็ไม่รู้  :mew5:

“โอ้ เป็นคำถามที่ยากนักหากข้าจะตอบ ข้าไม่สามารถบอกท่านได้โดยตรงหรอกท่าน
แต่ข้าจะมอบคำทำนายนี้แก่ท่าน ทรงจดจำไว้ให้ดี ‘เมื่อกาลเวลาหมุนเวียนผ่านไป อาจจะนาน
แสนนานหรืออาจจะสั้นเพียงหายใจ บุคคลที่ท่านถวิลหาทุกคืนวันจะมาพบท่านโดยการนำทาง
ของต้นถั่ววิเศษ หากแม้ได้ครอบครองแล้วจงตัดสบั่น(อันนี้ไม่แน่ใจนะคะ) ต้นถั่วนั้นทิ้งเสีย

ในเวลานี้ข้าคิดว่าข้าได้พบแล้วละ เนื้อคู่ของข้า หลังจากที่ยักษ์ชนชั้นสามัญ ที่ข้า
มอบหมายให้ไปดูแลสวนผัก ผลไม้ให้ มารายงานว่ามีมนุษย์เข้ามาในดินแดนของข้า โดยการ
ปีนต้นถั่ววิเศษ มนุษย์สองคนนั้นทำให้ข้าเกิดสงสัยว่าผู้ใดคือเนื้อคู่ ข้าจึงใช้เวลาว่างของข้า
ด้วยการนอนเล่นอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ อืม จะเรียกว่า ต้นฟิวส์ชันก็ได้ และแล้วคงเป็นพรมลิขิต(ข้า
ลิขิต)ก็ว่าได้เพราะข้าได้ยินเสียงหวานแว่วๆใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ข้าเลือกที่จะอยู่นิ่งๆ ข้าอยากรู้ว่า
เจ้าของเสียงหวานๆนั้นจะทำอะไร แต่รู้สึกว่าเจ้าของเสียงนั้นจะซุ่มซ่ามซะจริงที่เดินอยู่ดีๆ ก็มา
สะดุดขอของข้าเข้า ข้าเห็นร่าบอบบางล้มลงกระแทกพื้น อืม ข้าได้กลิ่นเลือดด้วย ท่าจะเป็น
แผลเลยเชียว ข้าแว่วได้ยินเสียงร้องว่าเจ็บ ก่อนที่เจ้าของเสียงจะหันมาทางข้า

เมื่อข้าได้สบตาเจ้าของเสียงหวานๆ ผู้มีดวงตากลมโตสีน้ำตาลอ่อนใสเหมือนเคลือบคา
ราเมลไว้ ทั้งยังคลอไปด้วยน้ำตา

7. ยักษ์เหนือยักษ์ ชนชั้นจักรพรรดิ ผู้ปกครองดินแดงยักษ์ ลักษณะ มีผิวสีเหมือน
มนุษย์ คล้ายๆกับมนุษย์จนกลมกลืน มีพลังเวทย์มหาศาล มีความสามารถด้านการรบเป็นเลิศ
และแข็งแกร่งที่สุด จึงได้เป็นผู้นำ (ซึ่งโอกาส เกิดเป็นยักษ์ที่แข็งแกร่งแบบนี้ตั้งแต่เกิดเป็นยักษ์
เหนือยักษ์นั้น คือ 0.0000000001 เปอร์เซ็นต์)

นี่รึปล่าวนะที่เรียกรักแรกพบ ตอนนี้ข้ากำลังนั่งมองแจ็คของข้าที่ยังไม่ได้สติอยู่ในอ้อม
แขน อา ข้ารู้สึกดี แบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนทั้งที่ข้าเพียงแค่กอดร่างเล็กๆนี้ไว้แล้วจ้องมอง
เท่านั้น ดูเหมือนเด็กน้อยของข้าจะเริ่มรู้สึกตัวแล้วละ เฮ้อ ข้าละอยากจะให้แจ็คมาอยู่กับข้า
เร็วๆจัง จากที่ข้าให้คนไปเฝ้าดูผู้บุกรุกเมื่อวาน ดูเหมือนเด็กน้อยของข้าจะถูกหญิงหม้ายนั้น
หลอก ให้ขึ้นมาสำรวจว่ามีพวกของข้ากี่คน อืม พวกโลภนั้นคงวางแผนจะมาขโมยของของ
ข้าเป็นแน่ หึน่าขัน มนุษย์ตัวจ้อยขี้โลภอย่างนั้น ริอาจคิดจะขโมยของในดินแดนยักษ์ช่างไม่
รู้จักเจียมตัว ทั้งยังหลอกเด็กน้อยผู้ใสซื่อของข้า หากไม่ใช่ครอบครัวของแจ็คละก็ข้าคงไม่เก็บ
เอาไว้เป็นแน่

 “อ๊ะ...เอ่อ คะ...คุณจะไม่กินผมใช่ไหม ผะ...ผมเคยได้ยินมาว่ายักษ์น่ะกินคนเป็นอาหาร ”เด็กน้อยของข้าเจ้าช่าง  หึหึหึ

“อะ...อลาม์ค เอ่อคือ...ผม...ผม....”คนตรงหน้าข้าเริ่มทำสีหน้าลำบากใจป่นๆไปกับ
หวาดหวั่น อืมดูเหมือนจะเลิกกลัวข้าแล้วแต่ก็ยังหวาดๆอยู่ๆ ไม่เป็นไรๆ ข้าจะทำให้เจ้าเลิก
หวาดข้าแล้วหันมาเรียกร้องอยากอยู่ใกล้ๆข้าเหมือนดั่งที่ข้ารู้สึกในตอนนี้เอง

ปล.คำว่า"ปล่าว" น่าจะเขียนเป็น "เปล่า" นะคะ เพราะปล่าวนี่น่าจะเป็นภาษาพิมพ์กับเพื่อนๆหรือคนรู้จัก


วรรคที่ 6

“สวนของ อลาม์ค ใหญ่จริงๆเลยนะครับ” เมื่อผมมองไปรอบๆ ตอนนี้ผมไม่เกร็งและก็ไม่
หวาดๆ คน เอ้ย ยักษ์ตรงหน้าแล้วละ พอเค้าส่งยิ้มให้ผม ใจผมก็เต้นแรง ผมรู้ว่าผมมีความรู้สึก
ดีๆกับ อลาม์ค ตั้งแต่ได้ยินเสียงและสบตากับเค้า

“ข้าชอบมองเจ้า โดยเฉพาะเจ้าในตอนนี้...”อะ...อะไรกัน สายตาเจ้าเล่ห์ สองประกายวิบๆวับๆ แบบนี้

“อืม... รู้สึกว่า พี่ชายของผม กำลังปรับหน้าดินแล้วก็กำลังพรวนดิน เตรียมหลุม ปลูกพืชผัก
ที่สามารถขายได้แล้วก็เหลือไว้ใช้ในบ้านด้วยครับ”

“แจ็ค เป็นยังไงบ้างที่นั้นมีคนเยอะไหม แล้วพวกมันเป็นตัวอะไรกัน”หญิงหม้าย คาดคั้น
ร่างบาง โดยที่ไม่หลงเหลือความอ่อนโยนที่แจ็คเคยสัมผัสเมื่อเช้า

สองแม่ลูกตัดสินใจทิ้งแจ็คไว้แล้วปีนต้นถั่วไปขโมยของโดยทันที โดยที่ไม่ได้รู้เลยว่าอะไร
รอพวกเขาอยู่ก่อนที่พวกเค้าจะตัดสินใจแล้ว..................


ส่วนตัวเลือกนะคะขอแบบ ยาวๆ แต่นานๆ ครั้งดีกว่าค่ะ เพราะ อ่านยาวๆที่เดียวจะได้สะใจไปเลย  :katai2-1:  (อัพถี่บางทีเราอ่านไม่ทันด้วย ;w; )
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 6) 20/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 21-10-2014 18:40:35
แจ็คได้กลายเป็นข้อแลกเปลี่ยนแน่ๆเบยย
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 6) 20/10/2557
เริ่มหัวข้อโดย: ~ ฤดูใบไม้ผลิ ~ ที่ 21-10-2014 20:21:41
แจ๊คไปอยู่กับพี่ยักษ์ดีกว่านะ อย่าไปอยู่กับแม่และพี่ใจร้ายแบบนั้นเลย
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 7) 06/11/2557
เริ่มหัวข้อโดย: gayandmay ที่ 06-11-2014 20:15:19
แจ็คกับถั่ววิเศษ วรรคที่ 7


   อลาม์ค Part


โครม!!!

ตุ๊บ!!!

เพล๊ง!!!

   “บังอาจ!! บังอาจนัก!! กล้าดียังไง เจ้ามนุษย์ใจทราม!!” มนุษย์สองคนนั้นช่างมีใจต่ำช้า
โลภ มากด้วยกิเลส หึหึ ในเมื่อพวกเจ้าตั้งใจที่จะมาขโมยของในอาณาจักรของข้า ข้าก็จะให้ แต่
ต่อจากนั้นมันก็เรื่องของพวกเจ้า แจ็คเด็กน้อยของข้าไม่ควรถูกทารุณจากพวกเจ้าอีก เจ้าคนชั่ว

   “ทหาร พวกเจ้าจงนำ ไก่ทองคำ พิณวิเศษ และเหรียนทอง เหล่านั้นไปวางทิ้งที่นอก
กำแพงเสีย ให้เจ้าพวกใจทรามต่ำช้าเก็บไป หากพวกมันต้องการสิ่งอื่นอีก พวกเจ้าจงออกไล่
ตามพวกมันไป แล้วจงรีบปีนต้นถั่วขึ้นมาเมื่อเห็นมันจับขวาน” ข้าต้องไปรับแจ็ค ต่อจากนี้ข้าจะ
ไม่หากไกลจากเจ้าอีกแล้ว ข้าจะไม่ให้ใครทำร้ายดวงใจของข้า รอก่อนนะเด็กน้อยของข้า
   
     ข้าใช้เวทย์มนต์ในการข้ามเขตแดนไปหาแจ็ค เมื่อข้ามาถึง ภาพตรงหน้านั้นทำให้ข้าใจ
สลาย ร่างเล็กๆบอบบางนั้นนอนนิ่ง ร่างกายขาวๆนั้นเต็มไปด้วยรอยแผลและรอยฟกช้ำ เลือด
จากบาดแผลค่อยๆไหลรินออกมาไม่หยุด ข้าช้อนร่างบางนั้นอยากเบามือ ข้าไม่อยากให้เจ้าเจ็บ
อีกแล้ว แจ็คเด็กน้อยของข้า

        ข้ารีบพาแจ็คมายังอาณาจักรของข้า วางร่างบางลงบนเตียงในห้องของข้า พลางเร่งเดิน
ออกไปยังประตู
   
“เจ้ารีบไปตามหมอมาโดนเร็วที่สุด ไป”ข้าสั่งทหารหน้าห้อง

   “ขอรับ”ข้ามองตามทหารที่เร่งวิ่งไปตามหมอ แล้วจึงกลับเข้าไปอยู่ข้างๆร่างบาง

   “หมอมาแล้วขอรับ นายท่าน”

   “รีบเข้ามาเสียทีสิ เร็วเข้า”

        เมื่อหมอมาตรวจร่างบอบบางของแจ็คแล้ว จึงรายงานข้า ว่าไม่เป็นอะไรมากเพียงแต่
ทำแผล และหมั่นทายาตรงที่มีรอบพกช้ำ คอยเช็ดตัวหากมีอาการไข้ เพราะแผลอักเสบ ไม่นาน
ก็คงหายดี ทำให้ข้ารู้สึกโล่งใจเป็นยิ่งนัก
   
     ข้าจัดการทำแผลและทายาตามตัวของแจ็คด้วยตัวเองเสร็จแล้ว จึงเดินออกไปฟังผล
การรายงานจากทหารที่ข้าสั่งให้ไปจัดการเรื่องของสองคนชั่ว
   
“หลังจากข้าตามลงไปได้ครึ่งต้นข้าก็รีบปีนกลับขึ้นมา เกือบไม่ทัน เจ้ามนุษย์สองคนนั้น
ตัดต้นถั่วลงโดยไม่คิดอะไรอีก ขอรับนายท่าน” ข่าพอใจนักที่ เจ้าคนชั่วนั้นตัดต้นถั่วเสียเอง ข้า
จะได้ไม่รู้สึกผิดต่อแจ็คมากนัก

   “เจ้าทำได้ดีมาก ไปพักเถอะ”

   “ขอรับ นายท่าน”
   
“อ้อ ต่อจากนี้ห้ามใครเข้ามารบกวนข้านะ ไม่ว่าใครก็ตาม”
   
     ข้าคอยเฝ้าดูแล อยู่ตลอด ดูเหมือนเด็กน้อยจะแผลอักเสบ ข้าจึงต้องคอยเช็คตัวให้ร่าง
เล็กๆนี้อยู่ตลอด ยิ่งได้ยินเสียงอ่อนแรงเพ้อเพราะพิษไข้ ข้ายิ่งเป็นห่วงคนตรงหน้า ข้าหวังเป็น
อย่างยิ่งว่าพรุ่งนี้เช้า อาการทุกอย่างจะดีขึ้น หากไม่เช่นนั้นข้าคงต้องทนทรมาน ที่ต้องเห็นคนที่
ข้ารัก เจ็บป่วย ทรมานเพราะพิษไข้


+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
   

     เมื่อสุริยันสาดแสง เสียงนกน้อยรำร้องหาคู่ แว่วเสียงหวานจากสายลม ปลุกให้ร่างเล็ก
ตื่นจากนิทรา เปลือกตาบางค่อยๆลืมตาขึ้นกระพริบเบาๆ เพื่อปรับแสง สิ่งแรกที่ร่างบอบบาง
มองเห็นคือเสาเตียงสีเงินและเพดานสีดำสนิท เมื่อลองขยับตัวดูก็พบกับความเมื่อยล้าตาม
ร่างกาย รู้สึกตัวรุ่มๆ เหมือนมีไข้ แจ็คพยายามส่งเสียง ซึ่งเสียงที่เป่งออกมานั้นแผ่วเบาและ
อ่อนแรง แต่แม้จะเบาเพียงใดเสียงนั้นก็ทำให้อลาม์คได้ยินอยู่ดี

   “...นะ...น้ำ...”

   “แจ็ค เจ้าฟื้นแล้วหรือ นี่น้ำ เจ้าดื่มได้หรือไม่”อลาม์คที่นั่งอยู่ข้างเตียงเอ่ยขึ้นพร้อมยื่น
น้ำให้กับร่างบาง แต่ดูท่าว่าแจ็คจะไม่มีแรงแม้แต่จะดื่มน้ำเอง

        อลาม์คจึงตัดสินใจกรอกน้ำในแก้วเข้าปากตนเองแล้วก้มป้อนน้ำร่างบางด้วยปากของ
ตนเอง อลาม์คทำอย่างนี้เรื่อยๆ จนได้ยินเสียงร่างบางบอกว่าพอ

   “พะ...พอแล้วครับ...ขอบคุณครับ”แจ็คที่ยังมึนเพราะพิษไข้ไม่สามารถรู้ได้ว่าใครดูแลอยู่
แจ็ครู้สึกถึงของเหลวรสขมที่ไหลลงคอตามด้วยน้ำ แล้วจึงหลับไป


+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


        เวลาหมุนเวียนไปไม่คอยใคร เมื่อร่างของอลาม์คถึงขีดจำกัด เพราะไม่ได้พักผ่อนมา
ตลอดสามวันที่คอยดูแลร่างบอบบางบนเตียง เมื่ออาการไข้ตอนนี้หายแล้ว รอบช้ำตามตัว
บาดแผลต่างๆก็ดีขึ้นมากแล้ว อลาม์คจึงถึงเวลาที่ต้องพักผ่อนเสียที ร่างสูงใหญ่ฟุบหน้าลง
เตียง ทั้งที่ตัวนั่งอยู่ที่เก้าอี้ข้างเตียง มือใหญ่กอบกุมมือเล็กไว้แน่น แล้วจึงล่วงหล่นสู่นิทรารมย์
   เปลือกตาบางกระพริบถี่ๆ แล้วจึงเผยดวงตาสีน้ำตาลอ่อนกลมโต ที่กลอกไปมา มองไป
ยังเพดานสีดำสนิท ความรู้สึกมึนงง ประหลาดใจ สับสนบังเกิด

   ‘ที่นี่ที่ไหนนะ....... เรามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง.....อ๊ะ....ใครน่ะ’

        ความอบอุ่นจากมือข้างหนึ่งทำให้ร่างบางต้องหันไปหาสาเหตุ และก็ได้พบกับกลุ่มผมสี
ดำยุ่งเหยิง ที่ฟุบอยู่ข้างเตียง และมือของตนถูกกอบกุมไว้แน่นในมือใหญ่
   
     เมื่อร่างบางเพ่งพินิตมองจึงรู้ว่าคนที่เฝ้าตนนั้นคือ อลาม์ค ยักษ์ที่เป็นเจ้าของสวนขนาด
ใหญ่นั้นเอง คิ้วเรียวขมวดเป็นปม ด้วยความไม่เข้าใจ
   
‘เรามาอยู่ที่นี่ได้ยังไงนะ...แล้วที่นี่ที่ไหน...ทำไม อลาม์คถึงมาอยู่ที่นี่ละ??’

   ‘เกิดอะไรขึ้นนะ....เราจำได้ว่าลาอลาม์คแล้วก็ลงจากต้นถั่วเจอกับแม่และพี่โจค...อ๊ะ!!’

        น้ำตาเม็ดใสๆร่วงหลนจากตาเมื่อนึกถึงเรื่องราวก่อนหน้านี้ขึ้นได้ ใจดวงน้อยวูบโหวง
ความเจ็บแล่นตรงสู่หัวใจที่บอบช้ำ เพราะความดีใจ ครั้งแรกที่ได้รับรอยยิ้มอ่อนโยน ครั้งแรกที่
ได้รับความห่วงใยเอาใจใส่ จากผู้เป็นมารดา เพราะดีใจที่พี่โจคกลับตัวเป็นคนดี ถึงได้โดน
หลอก เมื่อรู้ความจริงว่าทั้งหมดนั้นเป็นเพียงภาพลวงตาที่ลวงหลอกใช้ให้ตายใจ เพื่อ
ผลประโยชน์เท่านั้น เสียงสะอื้นไห้ และหยดน้ำตา หลั่งมาไม่ขาดสาย จนคนที่ฟุบหลับไปก่อน
หน้านี้ต้องสะดุ้งตื่นด้วยความร้อนรน เกรงว่าคนที่ตนคอยห่วงหาจะเป็นอะไรไป
   
“แจ็ค!! เจ้าเป็นอะไรไป เจ็บแผลหรือ ข้าจะเรียกหมอให้ หมอ!!”น้ำเสียงร้อนรน ถามไถ
แล้วตะโกนเรียกหมอในตอนท้าย

   “มะ...ไม่...ผมไม่ได้เป็นอะไร...ครับ”ร่างบางรั้งแขนอีกคนไว้

   “แล้วเจ้าเป็นอะไรทำไมถึงร้องไห้ ข้าเป็นห่วงเจ้านะ...เจ้าบอกข้าได้ไหมว่าเจ้าทุกข์ใจ
เรื่องอะไร”

   “ผะ...ผม...คุณแม่กับพี่โจค ฮึก บอกว่า...ฮึก จะกลับใจ...แต่สุดท้าย ฮึก ก็ให้ผมมาดู
ทาง ฮึก ที่จะขโมยของ ฮือออ ผมทำผิดต่อ อลาม์ค ผมไม่สามารถทำให้คุณแม่กับพี่โจคกลับใจ
เป็นคนดีได้ ฮึก ฮือๆๆ” เสียงหวานสั่นเครือเล่าความในใจ ทั้งสะอื้น

        ร่างสูงใหญ่คว้าร่างบอบบางเข้ามากอดแนบอกแน่น มือข้างหนึ่งโอบเอวบางแนบชิด
ส่วนอีกข้างลูบหัว ลูบหลังปลอบคนในอ้อมกอด ทั้งพูดพึมพังปลอบใจเบา
   
“ไม่เป็นไรๆ ข้าจะจะคอยอยู่ข้างๆเจ้าเอง ต่อไปนี้ข้าสัญญาว่าจะไม่ให้ใครมาทำร้ายเจ้า
ได้อีกข้าสัญญา ได้โปรดเด็กน้อยของข้าอย่าร้องไห้เลย น้ำตาของเจ้านั้นทำให้ข้ารู้สึกเจ็บใจ ที่
ไม่สามารถปกป้องดูแลเจ้าได้  .....................................

....................................................ข้ารักเจ้าแจ็คเด็กน้อยของข้า.................................”

        น้ำเสียงทุ้มนุ่มเจือไปด้อยความเจ็บปวดเอ่ยปลอบใจ กล่าวคำสัญญาด้วยความสัจจริง
และจึงเอื้อนเอ่ยคำรักอันแสนหวาน ด้วยน้ำเสียงแววตาที่อ่อนโยน หวงแหน ห่วงหา
   
      เมื่อแจ็คได้รับทุกๆสิ่งในใจของร่างใหญ่โตนั้นดวงตาคู่สวนกลมโต สบกับตาคู่คมสีแดง
สด ใบหน้าขาวขึ้นสีแดงงจัด ทั้งยังเห่อร้อนไปทั้งใบหน้า หยาดน้ำใสๆร่วงจากดวงตาด้วยความ
ยินดี ปิติ เมื่อได้พบกับความอ่อนโยนที่อลาม์คมีให้ ความอ่อนโยน ความห่วงหา ความรักใคร่ที่
ไม่ใช่การเสแสร้ง หากแต่สิ่งเหล่านี้นั้นออกมาจากใจจริงของคนตรงหน้า
        


      นับแต่วันนั้นแจ็คเด็กน้อยผู้ที่ดวงชะตานำพามาพานพบกับอลาม์คเนื้อคู้ที่เป็นคู่แท้
ทั้งคู่อาศัยอยู่ด้วยกันนั้นแต่นั้นเป็นต้นมา.......................................

...



+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


แถมท้ายเล็กๆน้อยๆ


   “อลาม์คครับ”

   “หือ มีอะไรหรือเด็กน้อยของข้า”

   “คือ...ผมสงสัย ผมขึ้นมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงหรอครับ คือผมจำได้ว่าหมดสติไป แล้วพอตื่น
มาก็อยู่ในห้องของอลาม์คแล้ว....บอกผมได้ไหมครับ”แจ็คกล่าวพร้อมทำหน้าอ้อน

   “อืม...เรื่องมันก็มีอยู่ว่าหญิงหม้ายกับลูกของนางปีนขึ้นมาขโมยของน่ะ ข้าเลยสั่งให้
ทหาร นำสินสอดที่ข้าจะเอาไว้สู่ขอเจ้า ไปวางระเกะระกะ แถวๆหน้ากำแพง พอพวกนั้นเอาไป
หมด ก็โดนทหารของข้าไล่ตาม(เพราะข้าสั่ง) สองคนนั้นเลยรีบปีนกลับลงไปและตัดต้นถั่วทิ้ง
ระหว่างที่พวกนั้นเก็บของอยู่ข้าก็ไปหาเจ้า ก็พบเจ้าในสภาพที่ถูกทำร้าย อ่า ข้ายังจำได้ติดตา
ตอนนั้นเหมือนข้าตายทั้งเป็น ข้าจึงรีบพาเจ้ามาที่นี่ และรักษาเจ้าไงละ”

   “ขอบคุณนะครับที่ช่วยผมไว้ ขอบคุณ ขอบคุณจริงๆ” รอยยิ้มขอบคุณจากใจถูกส่งมอบ
ให้อลาม์ค ทำให้ความอดทนที่มีมาตั้งแต่ต้อนเฝ้าไข้หมดลง มือหน้ารั้งใบหน้าเรียวเข้าชิด
ประกบจูบอย่างดูดดื่ม หากแต่อ่อนโยนเป็นที่สุด และต่อจากนั้นทั้งคู่ก็...........................

...............................................................

...............................................

..................................

.........................

..................

.............

.......

....

...

.

.

.




โปรดติดตามตอนต่อไป


+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

มาแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ลอยกระทงเสร็จก็รีบมาเลยนะนี่

อิอิ
คิดถึงเค้าไหมมม

ยังไม่จบนะค่ะเรื่องนี้ยังไม่จบ

เหลืออีก สอ อา มอ สาม ตอนนะ

น้องแจ็คกับพี่อลาม์ค

ยังไม่มีอะไรๆๆๆ กันเบย

เอ้า เม้นนนนนน

 :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 7) 06/11/2557
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 06-11-2014 23:07:44
สุดท้ายแจ็คก็รอดปากเหยี่วซะที
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 7) 06/11/2557
เริ่มหัวข้อโดย: IsDeer ที่ 06-11-2014 23:35:51
จะเป็นยังไงต่อนะ  :z2:
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 7) 06/11/2557
เริ่มหัวข้อโดย: pamnana ที่ 08-11-2014 16:10:33
นึกว่าตอนนี้จบซะอีก  :a5:
ไม่เป็นไรต่อๆ หลุดพ้นจากคุณแม่กับคุณพี่จอมโหดซักทีนะแจ๊ค  :hao7:
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (วรรคที่ 7) 06/11/2557
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 09-11-2014 06:31:59
ว้าวๆ หนุกมากๆเลย
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (ส่งท้ายค่ะ) 29/12/2557
เริ่มหัวข้อโดย: gayandmay ที่ 29-12-2014 23:02:44
สวัสดีค้า

กลับมาอีกครั้งพร้องของฝากส่งท้าย

จบแล้วค่ะ แต่อยากวาดรูปน้องแจ็คมาให้ดู

ก็เลยไปศึกษา โปรแกรม SAI

ผลที่ได้ก็คือ......
อุ๊ยเขิลๆๆๆๆๆๆ
จบแล้วนะค่ะ
ขอบคุณทุกเม้นที่เป็นกำลังใจให้เสมอมาค่ะ

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:



[attachment deleted by admin]
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (ส่งท้าย จบแล้ว) 29/12/2557
เริ่มหัวข้อโดย: titansyui ที่ 23-01-2015 23:33:31
 :pig4: o13
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (ส่งท้าย จบแล้ว) 29/12/2557
เริ่มหัวข้อโดย: morningflower ที่ 24-01-2015 15:13:07
น้องแจ็คกับท่านคลาม์คน่ารักมากๆ  :-[
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (ส่งท้าย จบแล้ว) 29/12/2557
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 24-01-2015 16:11:03
น้องแจ๊คของเราจะได้มีความสุขซะที รอตอนต่อไปนะ
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (ส่งท้าย จบแล้ว) 29/12/2557
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 05-02-2015 22:05:22
อลาม์คกับแจ๊คนี่มันเหมือนคู่แต่งงานใหม่เลยอะ
ฟินนนนนนนนนนน
มารอด้วยคนค่ะ 
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (ตอนพิเศษ1) 14/2/2558
เริ่มหัวข้อโดย: gayandmay ที่ 14-02-2015 12:53:21
แจ็คกับถั่ววิเศษ ตอนแถมที่ 1 ผลการกระทำ


         หนึ่งปีต่อมา................................................................

เสียงพิณวิเศษแว่วมาตามลม เสียงที่เคยขับกล่อมให้รู้สึกสบาย แต่บัดนี้กลับฟังแล้วเศร้าสลดใจ
เสียงพิณแว่วมาตามลม เสียงที่เคยขับกล่อมให้รู้สึกอบอุ่น แต่บัดนี้ช่างบาดใจ เสียงนี้แว่วมาจากบ้านหลัง
ใหญ่โตโอ่อ่า ประดับตกแต่งเสียจนเกินจำเป็น ภายในนั้นมีเสียงโวยวายของบุคคลสองคนอยู่ตลอด

“ไอ้ไก่บ้านิ ออกไข่มาเดี๋ยวนี้!! ข้าจำเป็นต้องกินต้องใช้นะโว้ย!!” เสียงโวยวายของชายหนุ่มนัก
ขโมยดังขึ้นลั่นบ้าน

“เจ้าไก่หากวันนี้เจ้าไม่ออกไข่ทองคำมาให้พวกข้าสองคนข้าจะฆ่าเจ้าเสีย หึ” เสียงแหลมสูงของ
หญิงสูงวัยกล่าวอาฆาตไก่ทองคำ

กะ กะ กะต๊าก กุ๊กๆๆๆ...................

   สิ้นเสียงไก้ทองคำก็ออกไข่ออกมา แต่ก็เพียงฟองเดียวเท่านั้น

   “ฟองเดียว นี่แกคิดจะออกไข่ทองคำให้ข้าแค่วันละฟองอีกแล้วรึ!! โจค” เจ้าของเสียงแหลมเรียกลูก
ชายของตนเพื่อสั่งการ
   
“อะไร แม่”

   “เราคงต้องถอนขนมันไปขายด้วยแล้วละ ก็ในเมื่อมันให้ทองเราไม่พอใช้”เสียงน่ารังเกียจเอ่ยขึ้น

   “หึหึ เอาสิ วันนี้ข้าอารมณ์ดี จะถอนขนมันอย่างอ่อนโยนละกัน หึหึหึ”

สองแม่ลูกช่วยกันรุ่มทึ่งถอนขนออกมาจากตัวเจ้าไก่ทองคำ ที่จากที่แทบไม่เหลือขน จนตอนนี้
กลายเป็นไก้ไร้ขนหมอบอยู่บนโต๊ะ เลือดไหลนอง ด้วยถูกถอนขนทั้งเป็น
   
''ทำไมมันได้แค่นี้มันจะไปพออะไรละ”

   “แม่ ถ้ามันออกไข่เป็นทองคำได้ก็แสดงว่าในท้องมันมีแต่ทองคำน่ะสิใช่ไหม”

   “ใช่สิ ถูกของแกทำไมละ”

   “ก็ถ้าเราผ่าท้องมันออกมาเราก็จะมีทองคำใช้มากมายเลยไงละแม่”

   “โอ้ ดีมากโจค แกผ่าท้องมันเลย เร็วๆๆ”

   “ไม่ต้องบอกก็รู้น่ะแม่”

   หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ผ่าท้องเจ้าไก่ทองคำ เพื่อหาทองคำทันทีโดยไม่คิดตริตรองอะไรอีก สองแม่ลูกจึง
พบความผิดพลาดครั้งใหญ่ เพราะเมื่อคว้านเครื่องในของเจ้าไก่ทองคำออกมาแล้วกลับไม่พบอะไรเลย
ภายในตัวไก่ก็คือเครื่องในไก่ธรรมดาๆ เหมือนไก่ทั่วไป ไม่มีทองคำเลยแม้ซักก้อน

   “ทำไมมันไม่มีอะไรเลยละ!!” สองแม่ลูกตะโกนออกมาอย่างตกใจ

   “โอ้ไม่นะ ไม่นะๆๆๆๆ”

   “พลาดเสียแล้ว แล้วที่นี้เราก็จะไม่มีไข่ทองคำวันละฟองอีกแล้วโอ้ ไม่..............”

   สองแม่ลูกคร่ำควรอย่างเศร้าใจ ตกดึกคืนนั้นเองสองแม่ลูกได้ยินเสียง กุก กัก จึงออกมาดูที่
ห้องนั่งเล่น ก่อนพบว่า ข้าวของกระจุยกระจาย และพิณวิเศษที่เคยบรรเลงเพลงอยู่ตลอกเวลานั้นหายไป!!


+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


ณ แดนยักษ์


   ร่างบอบบางร่างหนึ่งกำลังทอดมองสวนพืชพันธุ์ อย่างเหม่อลอย อยู่เพียงลำพัง แต่แล้วก็มีลำแขน
แข็งแกร่งโอบกอดจากทางด้านหลังจนร่างบางสะดุ้ง ด้วยความตกใจ

   “อ๊ะ ตกใจหมดเลย อลาม์ค” เสียงหวานเอ่ยกับเจ้าของละแขนที่โอบตนอยู่

   “ข้าขอโทษ ข้าไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เจ้าตกใจหรอก เชื่อข้าสิ แจ็ค” เสียงทุ้มกล่าวอย่างอ่อนโยน

   “ครับ ผมเชื่ออลาม์คเสมอครับ” แจ็คตอบพร้อมยิ้มหวาน

   “ว่าแต่เจ้าเหม่ออะไร หือ บอกข้าได้ไหมคนดี”

   “ผมกำลังคิดถึงคุณแม่กับพี่โจคครับไม่รู้เป็นอย่างไรบ้าง” เสียงหวานดูเป็นกังวล

   “เจ้าช่างกตัญญูเสียจริง คนพวกนั้นไม่เป็นไรหรอกออกจะร่ำรวยเสียด้วยซ้ำ หากไม่โลภมากคงจะ
อยู่อย่างสุขสบายไปชั่วชีวิตเลยละ”

   “ขอบคุณครับ ขอบคุณที่ให้อภัยพวกเค้า ขอบคุณที่ดูแลผม ขอบคุณที่...ให้ผมได้รักคุณ อลาม์ค”

สายตาหวานเชื่อม พร้อมกับแขนแกร่งที่กระชับอ้อมกอดมากขึ้น ใบหน้าคมก้มลงมามองหน้าหวานที่ตอนนี้
แดงก่ำไปทั่วทั้งใบหน้า ริมฝีปากของร่างสูงคลอเคลียที่ข้างแก้มแดง ก่อนจะกระวิบคำหวาน

   “ข้ารักเจ้า แจ็ค เด็กน้อยของข้า รัก...ตั้งแต่ได้พบหน้า คอยเฝ้ามองเจ้าอยู่เสมอ นับจากนี้ เจ้าจะอยู่
เคียงข้างข้าในฐานะภรรยาของข้า นายหญิงของที่นี่และราชินีของเหล่ายักษ์ได้หรือไม่”

   “ผะ...ผม คู่ควรแล้วหรอครับ ผมไม่มีอะไรเลย ที่คู่ควรกับอลาม์ค”

   “มีสิ เจ้ามีความรัก และหัวใจของข้าไงละ เด็กน้อย”   

   “ครับ ถ้าได้รักคุณ ไม่ว่าจะอยู่ที่ใด ฐานะไหนก็ไม่สำคัญ แค่คุณให้ผมได้รักคุณก็พอ”

   “...ถ้าเช่นนั้น...เรามาช่วยกันสร้างรัชทายาทกันดีกว่า เด็กน้อย” น้ำเสียงแหบพร่า กระซิบเสียงง
กระเส่าอยู่ข้างหู ทำเอาใบหน้าหวานขึ้นสีระรื่อ ก้มน้างุด

   “ผมเป็นผู้ชายนะครับ จะท้องได้ยังไง อลาม์คละก็”

   “ได้สิ เพียงแคเราเชื่อมั่น ไม่ว่าอะไรก็เป็นไปได้ ณ ดินแดนแห่งนี้”

   “ตะ แต่...อื้อ...อะ...อลาม์ค...อ่า” ไม่ทันที่ร่างบางจะได้โต้แย้งริมฝีปากหนาก็ก้มลงมาฉกชิงคำพูด
ไปเสียแล้ว มือหนาข้างหนึ่งลดลงไปเกี่ยวเอวบางไว้ อีกข้างเชยคางเรียวให้รับจูบ แขนเล็กทั้งสองข้างเอื้อม
ขึ้นไปโอบลำคอหนาไว้ ด้วยความเคลิบเคลิ้ม ร่างบางซึ้งอ่อนระทวยอยู่ในอ้อมแขนแกร่ง
   อลาม์คถอนจูบออกมามองหน้าร่างบางซึ่งบัดนี้หากไม่ใช้แขนประคองไว้คงลงไปกองกับพื้นเป็นแน่
ใบหน้าหวานที่บัดนี้แดงกล่ำชวนมอง ริบฝีปากบางชุ่มน้ำลายที่ผึ่งจูบไป ดวงตาหวานเชื่อม
.

.

ทนไม่ไหวแล้ว

.

.


.......................................................ตัดฉับ..............................................................

คุณได้ยินประโยคเมื่อกี้ของอลาม์คไหม

ตอนต่อไป แจ็ค ป่องแน่ อิอิ


มาลงให้แฮปปี่ค่ะ

ถ้ามีเม้น ตอนเย็นจะลงฉาก ผลิตรัชทายาทนะค่ะ

ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (ตอนพิเศษ1) 14/2/2558
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 14-02-2015 21:28:41
เอา2เรื่องมารวมกันเจ๋งงงอะ
หนูแจ๊คจะท้องแล้วหรอคะๆ ลูกสาวลูกชายคะเนี่ยยย
อลาม์คดูขยันทำการบ้านดีจัง
55555555
มาต่อเรวๆนะคะ >< 
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (ตอนพิเศษ1) 14/2/2558
เริ่มหัวข้อโดย: nomo9 ที่ 17-02-2015 07:47:34
นู๋แจ็คดูใสแบ้วมาก น่ารักดีค้า
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (ตัวอตอนพิเศษ2)21/4/2558
เริ่มหัวข้อโดย: gayandmay ที่ 21-04-2015 12:00:55
ตอนพิเศษ 2
 
ลูกสาวข้าน่ารักเสียจริงว่าไหม

ปีนี้ลูกสาวคนแรกของข้าก็อายุครบ 3 ปีแล้ว
อืมแต่ข้ายังไม่มีลูกชายเลย

แจ็คที่รัก  ข้ายากได้ลูกชาย

อีกซักสองสามคนจัง
.
.
.
.
ยั่วไว้ก่อนเนอะ
เดี๋ยวตอนเย็นจะมาต่อ
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (ตัวอตอนพิเศษ2)21/4/2558
เริ่มหัวข้อโดย: venus4ever ที่ 23-05-2015 10:03:17
อ้างจาก: gayandmay ที่ 21-04-2015 12:00:55  
ตอนพิเศษ 2
 
ลูกสาวข้าน่ารักเสียจริงว่าไหม

ปีนี้ลูกสาวคนแรกของข้าก็อายุครบ 3 ปีแล้ว
อืมแต่ข้ายังไม่มีลูกชายเลย

แจ็คที่รัก  ข้ายากได้ลูกชาย

อีกซักสองสามคนจัง
.
.
.
.
ยั่วไว้ก่อนเนอะ
เดี๋ยวตอนเย็นจะมาต่อ

รออย่างใจจดใจจ่อ อ่านรวดเดียวจบเลย น่าร้ากกกมาก หามานานละนิยายแนวนี้  :mew1:ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค้าฟฟฟ
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (ตัวอย่างตอนพิเศษ2)21/4/2558
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 07-07-2015 10:51:29
น่ารัก สนุกมากครับ ..... ขอบคุณครับ
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (ตัวอย่างตอนพิเศษ2)21/4/2558
เริ่มหัวข้อโดย: PiSCis ที่ 07-01-2016 11:35:19
ยังรอตอนพิเศษ2อยู่น๊าาาาาา มาเถอะะะะะะะะะ  :mew2:
หัวข้อ: Re: ซีรี่ย์นิทานกล่อมเป็ด ชุดที่ 1 แจ็คกับต้นถั่ววิเศษ (ตัวอย่างตอนพิเศษ2)21/4/2558
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 08-01-2016 19:33:40
รอจ้าาาาาาาาาา :hao7: