พิมพ์หน้านี้ - เรื่องสั้น: Spicy play**เมื่อคนอกหักอยากร่าน??! ร่านสุดท้าย ร่านแล้วเหนื่อย(?) 50% 9/6/14
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: 7788BB ที่ 14-04-2014 21:47:13
-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้าม มิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
5.ขอ ให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่ นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.อย่า พูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยาย ในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0)
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะ
ไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง
เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควาน
ตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ...........
.
.
เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า............
.........
บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้
เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้าม มิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ใน ความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกัน
การแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน
แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต
และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่น
ช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆ
ก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเอง
เพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง
ส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์
ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย
ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้
หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชาย
เข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
5.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่าง ของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
6.ห้าม ลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com (http://www.thaiboyslove.com) ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อ ขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
7.ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บเพจนี้ เกิดจากการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และ ไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรองด้วยตัวเอง
8.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
ให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่า
แล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ด
เป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
9.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
10.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
11.ขอ ให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่ นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน
ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
12.อย่า พูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยาย ในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เรื่องนี้ผมแค่แต่งเล่นๆ น่ะครับ เพราะนิยายเรื่องก่อนมันตัน :hao5: :hao7:
ยังไงก็ฝากติดตามด้วยน่ะครับ
-
ร่านที่ 1 ร่านที่แท้จริง(?)
"อ่า อ่า ชี้ดดดดดดด กายแรงอีกๆ อีม อ่าาาา"
"อีม อ่า แบบนี้ชอบไหม ชี้ดดดดดด อ่า"
สิ่งที่ผมเห็นคือคนรักของตนกำลังเริงโลกีย์กับผู้หญิงคนหนึ่ง สำหรับคนอื่นอาจจะรับไม่ได้แต่ผมไม่รู้สืกอะไรเลย ตรงกันข้ามภาพตรงหน้ากลับชินตาผมจนผมทำใจได้ในที่สุด
ก้องเกียจ เพชรพงค์ หรือ พี่กาย ที่ผมเรียกเป็นชายหนุ่มเจ้าของบริษัทส่งออกเครื่องประดับที่ใหญ่ที่สุดในกรุงเทพ ชึงผมทำงานเป็นเลขาให้ เขาเป็นคนที่เรียกได้ว่าดีพร้อมไปหมดทุกอย่างไม่ว่าหน้าตาที่คมเข้มผิวสีแทนตามแบบชายไทยแท้ ร่างกายประกอบไปด้วยมัดกล้าม โดยมีอายุแค่เพียง 25ปีเท่านั้น ทำให้เป็นที่สนใจในหมู่สาวๆเป็นอย่างมาก
ผมกับพี่กายคบกันเมื่อ1ปีที่แล้ว ช่วงแรกๆก็เหมือนคู่รักทั่วไปแบ่งปันความหวานให้กันและกัน พี่กายตามใจผมทุกอย่าง ทั้งอบอุ่นและอ่อนโยน แต่ก็เหมือนสินค้าที่มีโปรฯ เมื่อหมดโปรฯก็หมดคุณค่า สันดานผู้ชายเจ้าชู้ก็ออกลาย จากหน้ามือเป็นหลังเท้า พี่กายเริ่มทำตัวออกห่าง เย็นชา แล้วก็ทำตัวมีลับลมคมในตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน ไม่ค่อยมาหาผมที่คอนโดโดยอ้างว่ามีธุระที่โรงงานผลิตเครื่องประดับบ่อยๆ ตอนแรกๆผมก็ไม่ได้เอะใจอะไร คิดว่าเขาคงมีธุระจริงๆแต่ก็งงๆว่าทำไมจึงไม่มีใครติดต่อมาทั้งที่ผมเป็นเลขาแต่ด้วยเพราะความเชื่อใจเลยปิดหูปิดตาทำเป็นไม่สนใจ
จนมาวันหนึ่งผมโกหกเขาว่าจะไปเยี่ยมญาติที่ต่างจังหวัด แล้วสะกดรอยตามพี่กายที่ออกจากคอนโดทันทีที่รถผมออกไป และก็เป็นอย่างที่ผมคิดคนรักของผมนอกใจไปหาผู้หญิงอื่นถึงบ้าน ยิ่งแน่ใจมากไปอีกเมื่อทั้งสองคนจูบกันโดยไม่อายสายตาใคร แตกต่างจากผมที่เป็นได้แค่คนในความลับเท่านั้น
ตอนนั้นบอกตามตรงว่าหน่วงและเจ็บที่อกข้างช้ายอย่างมาก แต่ก็ยังโง่คิดว่าเขาคงนอกกายเราเท่านั้นเลยปล่อยไปจนชินชา แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกันเขาเอาคนมานอนในที่คอนโดของ'เรา' ที่น่าตกใจมากกว่านั้นคือคนที่เขากำลัง'เอา'อยู่คือ'แม่'แท้ๆของผมเอง
ไม่สิจะเรียกว่าแม่ก็ไม่ถูกเพราะคนๆนั้นไม่เคยดีกับผมเลย ผมจำไม่ได้ด้วยช้ำว่าพ่อของตัวเองคือใคร รู้แค่เพียงหล่อนมีผมมาตั้งแต่อายุ 16 และผมเป็นตัวเกะกะสำหรับเธอ จนวันหนึ่งผู้หญิงคนนั้นก็ได้ไปแต่งงานใหม่กับชาวต่างชาติคนหนึ่งชึงมารู้ทีหลังว่าเป็นมหาเศรษฐีที่มีเงินที่ใช้ทั้งชาติก็ไม่หมด แล้วทิ้งผมให้ใช่ชีวิตที่เหลือด้วยตัวคนเดียวตั้งแต่อายุ 11
"เสร็จแล้วเหรอครับ" ผมกล่าวออกมาเมื่อเห็นคนมั้งคู่ออกมาจากห้อง
ทั้งสองผงะเล็น้อยก่อนที่จะทำสีหน้าให้ปกติเหมือนเดิม
"บี มะ...มาตั้งแต่เมื่อไหร่" พี่กายพูดออกมาด้วยสีหน้าปกติแต่น้ำเสียงกลับสั่นเล็กน้อย
"มาทันเห็นฉากเริงรักของพี่และ'แม่'ของผมไงครับ" ผมตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงเย็นชาโดยเน้นคำว่า'แม่'เพื่อให้คนตรงหน้ารู้
"มะ...แม่เหรอ"
"ใช่แล้วล่ะ ฉันเป็นแม่ของไอ้เด็กนี่ แต่จะว่าผัวแกก็อร่อยดีนะ ถ้าว่างๆฉันจะมากินใหม่ ฮ่าๆๆๆ" ผู้หญิงคนนั้นส่งยื้มเย้ยหยันมาให้ พร้อมกับหัวเราะเดินออกไปจากห้อง เหลือไว้เพียงผมและคนที่ได้ชื่อว่าคนรักให้อยู่กันเพียงสองคน
"ไม่ยักรู้ว่าพี่ของมีอายุ" ผมเริ่มเปิดบทสนทนาก่อน
"คือมันไม่ใช่อย่างนั้นน่ะบี พอดีพี่เขาหน้ามืดอยู่หน้าคอนโดพี่เลยพาเขามาพักที่ห้องก่อน"
"จะบอกว่าแม่ของผมอ่อยพี่ พี่เลยสนองว่างั้น?"
"ใช่"
"งั้นต่อไปนี้ ผมจะให้พี่ไปสนองเขาหรือคนอื่นๆตามใจเลย"
"หมะ...หมายความว่าไง"
"เรา-เลิก-กัน-เถอะ"
ผมพูดจบก็เดินเข้าห้องตัวเองเพื่อเก็บของทีนที
"นี่บี!!! ฟังพี่ก่อน!!!"
"มีอะไรอีกครับ?" ผมตอบออกมาอย่างรำคาญสุดทน
"คะ...คือ"
"ถ้าไม่มีข้ออ้างก็หยุดเถอะ" ผมตัดบทไปแล้วเดินออกจากห้อง แต่ไม่ทันก้าวออกไปก็โดนอีกฝ่ายจับเข้าที่ข้อมือ
"มันเป็นแค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น เราจะเลิกกันทำไม"
"เรื่องเล็กน้อยงั้้นเหรอ? ได้!!!! ผมจะไม่เลิกกับคุณก็ได้ แต่มีข้อแม้ว่าน่อไปนี้ผมจะทำตามใจตัวเองตกลงไหม?" เขาอึกอักเล็กน้อยก่อนจะยอมตอบออกมา
"ก็ได้"
"ดี งั้นสิ่งที่ผมต้องการอย่างแรกคือย้ายออกไปจากที่นี่" พูดจบผมก็เดินออกไปโดยไม่สนใจสีหน้าของอีกคนที่มองมาตาละห้อย แต่หาได้รับความสนใจไม่
เอาสิ มาดูกันว่าพี่กับผมใครมันจะร่านกว่ากัน แต่ก่อนอื่นคงต้องไปจัดการกับ 'แม่' ของตนด้วย 'สิ่งนั้น' ที่เอามาด้วย งานนี้สนุกแน่ หึหึ
คิดอีกทีแปลงโฉมตัวเองก่อนดีกว่า
ร้าน เจ้แมว ซาลอน
"ต้ายยยยย!!! หนูบีหายหน้าหายตั้งนานเป็นไงบ่้างจ้ะ" เจ้แมวเจ้าของร้านเป็นหนุ่มใจสาวตัวอวบๆแต่ใจดี ผมเคยมาทำผมกับเจ้แกบ่อยๆ ครั้งสุดท้ายที่มาคือเปลี่ยนทรงผมเพื่อทำงานกับเขาคนนั้น ชึงไม่มีอะไรมากแค่ตัดผมของตัวเองให้สั้นเท่านั้น
"สบายดีครับ"
"แล้ววันนี้มาทำอะไรจ้ะ"
"ทุกอย่างเลยครับเจ้"
"หีม เปลี่ยนลุดเลยเหรอจ้ะ งั้นจะเอาแบบไหนล่ะเดี่ยวเจ้จัดให้"
"อยากได้แบบที่คนเห็นแล้วหลงเลยน่ะครับ"
"แล้วผู้ชายหรือผู้หญิงจ้ะที่หลง คิกคิก"
"แหมเจ้ก็น่าจะรู้หนิครับว่าผมชอบแบบไหน" รู้อยู่ว่าผมเป็นเกย์ยังจะถามผมอีกน่ะครับ
"จ้าๆ เดี่ยวเจ้แมวคนนี้จะทำให้น้องบีสวย เช็กชี่ จนผู้ชายคนไหน ก็หลงแน่นอน เจ้แมวฟันร่วง เอ้ย ฟันธง" นั้นมุกใช่ไหมเจ้ -_-
ผ่านไป 2 ชั่วโมง (นั้นแกทำผมหรือผ่าตัดเปลี่ยนหน้า -_-)
"เป็นไงจ้ะหนูบี ถูกใจไหม" เจ้แมวถามผมเมื่อทำเสร็จแล้ว
อีม ถูกใจกว่าที่คิดแหะ ผมที่ยาวล่ะตนคอ ถูกตัดออกให้เป็นทรงที่ร่วมสมัย พร้อมย้อมเป็นสีทองออกน้ำตาล ทำให้หน้าดูสว่างและเด็กลงกว่าเดีม
"ครับ แต่ว่า..."
"เหมือนขาดอะไรไปใช่ไหมจ้ะ" ผมพยักตอบรับ
หลังจากนั้น เจ้แมวก็เข้าไปในหลังร้านโดยบอกว่าจะเอาของดีมาให้ สักพักก็ออกมาพร้อมกับกลองเล็กๆใบหนึ่งชึงเมื่อเห็นใกล้ๆจึงรู้ว่าเป็นกล้องใส่คอนแทคเลนส์ ไม่รอช้าผมหยิบมาใส่ทันที
"ว้าววววว!!! สวยมากเลยจ้ะหนูบี"
ผมไม่ได้สนใจเสียงของเจ้แมวเลย เพราะกำลังตะลึงกับใบหน้าของบุคคลในกระจก
'นี่เราเหรอเนี่ย' ผมคิดในใจพร้อมจับใบหน้าของตัวเองว่าเป็นคนเดียวกัน จากเมื่อกี้ที่น่ารักไร้เดียงสา(หลงตัวเอง - -) จนตอนนี้เปลี่ยนไปแบบสุดขั้ว แค่ตัด-ย้อมผมและใส่คอนแทคเลนส์สีฟ้าเท่านั้น แต่ผลกลับออกมาดีเกินคาด หน้าตาของผมตอนนี้มันดูสวยคมมากกว่าน่ารักแถมยังมีอะไรบางอย่างทำให้ใบหน้าในกระจกน่าหลงใหลแม้แต่ผมที่เป็นเจ้าของเองก็เช่นกัน
หึหึ มาเริ่มเล่นเกมส์กันดีกว่าน่ะพี่กายว่าใครกันแน่ที่จะร่านมากกว่ากัน
'Let's play up'
****************************************************************************************************
สั้นเล็กน้อยถึงปานกลาง 5555555
ยังไงก็ฝากติดตรมด้วยน่ะครับ
หวังว่าคงถูกใจ :3123:
-
:mc4: มาติดตามจ้า
-
รอคอยยยยย :katai5: :katai5:
แต่แม่แบบนั้นอย่างงั้นอย่ามีเลยดีกว่ามั้ง เหอะๆ
-
เป็นแม่ที่แย่มากนะ
-
ฉลองเรื่องใหม่จ้าาา :katai2-1:
นายเอกเราขอให้ร่านมากๆนะจ๊ะ อิอิ :katai3: ////ส่วนตัวชอบนายเอกร่านๆจ้า
-
โอ้! เด็ดครับ
กายเลวดี เลวถึงขั้นดีที่สุด เห้อะๆ :ruready
แม่บีก็.. :a5:
ติดตามครับ
-
ด้านล่างอาจมีเนื้อหาไม่เหมาะสมโปรถทำใจก่อนอ่านน่ะครับ
ร่านที่ 2 ร่านไร้พรมแดน(?)
อริศรา ประกายแสง หรือ นิศา เป็นชื่อของผู้ให้กำเนิดของผม ที่ถูกเปลี่ยนจากชื่อเก่าอันตำต้อยนามว่า 'อีบัว' ชึงถูกเปลี่ยนหลังจากได้เป็นแต่งงานกับมหาเศรษฐีวัยกลางคน มีธุรกิจมากมายทั้งในและนอก ที่สำคัญหล่อจนชะนีนาๆชะนิต(?)เห็นต้องใจละลายนามว่า 'มาวิน ประกายแสง' ที่เจอ(เก็บ)หล่อนมาจากร้านนวดมาเจียรนัยจาดดีนเป็นเพรชโดยทิ้งลูกในไส้อย่างผมไว้เบื้องหลัง
แต่คนชั้นต่ำยังไงก็เป็นคนชั้นต่ำอยู่วันยังค่ำ หล่อนได้แอบคบชู้อย่างลับๆกับผู้ชายมากหน้าหลายตา ส่วนผู้เป็นสามีก็มัวแต่สนใจทำงานโดยไม่สนใจอะไร ใครมาบอกก็ทำหูทวนลมไม่ใส่ใจเพราะความเชื่อใจมันค้ำคออยู่
ส่วนผมก็ไม่ได้สนใจอะไรถึงแม้ช่วงแรกจะยอมรับไม่ได้ว่าตนเองถูกผู้เป็นแม่ทิ้งแต่ ก็ทำใจได้ในที่สุดพร้อมหางานทำเพื่อส่งเสียตนเรียนจนจบปริญญาตรี แล้วได้ทำงานกับพี่กาย แต่เรื่องที่ทำให้ผมทำใจไม่ได้คือถูกแม่ตัวเอง(คิดว่า)แย่งแฟนของตนไป
มันจริงเป็นสาเหตุที่ทำให้ผมมายืนตรงนี้หน้า 'บ้านตระกูล ประกายแสง' เพื่อมาแก้แค้นเล็กน้อย(?) แล้วมาเริ่มเล่นเกมส์กับพี่กายให้มันกระอักเลือดตายไปเลย!!!!!
"คุณมีธุระอะไรครับ" ลุงที่เฝ้ายามถามผม
"คือผมอยากขอพบคุณมาวินได้ไหมครับ"
"คงไม่ได้หรอกครับเพระตอนนี้เป็นเวลาอาหารเย็น ผมว่าคุณมาใหม่วันหลังเถอะครับ" สงสัยต้องใช่'ไอ้นั้น'แล้วสิ
ว่าจบผมก็ถอดแว่นกันแดดที่ใส่ออกทันที ลุงแกดูจะตกใจเล็กนน้อย แล้วหน้าก็เริ่มแดงเมื่อผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ
"แค่แป๊บเดียวได้ไหมครับ" ผมกระชีบข้างหูคุณลุงจนเจ้าตัวหน้าแดงยิ่งกว่าเดีมจน
ติ้ง!!!!
เป็นลมไปในที่สุด-_-
'หวังว่าคงไม่ตายน่ะลุง' ผมติดในใจก่อนที่จะเดินขื้นรถของตนแล้วขับเข้าไปในตัวบ้าน(คฤหาสน์)ทันที
"คุณค่ะทานนี่สิ อร่อยน่ะ" หึ ออดอ้อนใหญ่เลยน่ะ
"จ้ะ น่ารักจริงเมียใครเนี่ย" โอ้ว เดียวผมจะทำให้รักไม่ลงเลยคอยดู
"หวานกันจังเลยน่ะครับ" เสียงนี้น่าจะเป็นลูกของมาวินกับเมียเก่าที่ชื่อ 'มานะ' แน่เลย
ก๊อก!!! ก๊อก!!!
"ผมมาขัดจังหวะความสุขของคุณแม่ไหมครับ" ผมเคาะผนังทางเข้าห้องอาหารเพื่อเรียกความสนใจของคนทั้งสาม ที่มีอารมณ์บนใบหน้าแตกต่างกัน
(อดีต)คุณแม่ หน้าชีดราวเห็นผี
คุณมาวิน มีสีหน้างงเล็กน้อย
ส่วนคุณมานะ หนักสุดมองผมตาค้างพร้อมมีน้ำจิ้ม(น้ำลาย) ออกมาจากปาก
"คุณเป็นใคร" คุณมาวินถามผมด้วยสีหน้าที่ยังคงงงๆอยู่
"ผม 'บี' เป็นลูกของผู้หญิงที่คุณเรียกว่า 'เมีย' ครับ" ผมพูดจบทั้งห้องก็ตกสู่ความเงียบทันที จนคุณหญิงชั้นต่ำ(แรว้งงงงง!!!!) จะเอ่ยออกมา
"อยะ...อย่าไปเชื่อมันน่ะคุณพี่ มันอาจจะเป็นคนบ้าก็ได้" แถใหญ่เลยน่ะครับคุณแม่
"เธอมีหลักฐานไหม" โอ้ะ คุณมานะนี่เป็นกลางดีจัง
"นี่ไง" ผมวาง(โยน)ซองเอกสารเล็กๆอันหนึงไปไว้กลางโต๊ะชึงคุณมาวินก็รับมาเปิดดู
สิ่งที่อยู่ในนั้นคือรูปถ่ายสมัยเด็กของผมและหล่อน ถึงจะเป็นตอนเด็กแต่โครงหน้าของผมก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะรมากนักชึงคนอย่างคุณมาวินคงรู้ได้ไม่ยากนักสังเกตุจากสีหน้าของอีกฝ่ายก็รู้แล้ว
"จริงๆผมไม่ได้มาพูดเรื่องไร้สาระแบบนั้นหรอก ที่ผมมาที่นี่เพื่อ..." ผมพูดออกมาเพื่อให้พวกเขากลับมาสนใจผมอีกครั้ง
"บอกให้เมียคุณเลิกยุ่งกับ'ผัว'ชาวบ้านชะ"
"บังอาจมากมีเหตุผลอะไรมาอ้างว่ามีผมมีชู้กับผัวคุณถึงคุณจะเป็นลูก อึก ขาว" อะไรของเขาว่ะ มองคอเราทำไม อ้าว มือเราเผรอปลดกระดุมเสื้อตอนไหนเนี่ย (ตอแหล)
"อยากได้หลักฐานอีกใช่ไหม? งั้นผมจัดให้" ผมหยิบกล้องวีดีโอที่แอบถ่ายเอาไว้มา และต้องยกความดีความชอบให้กับพี่กายอีกครั้งหนึ่ง เพราะความละแวงในตัวเขาทำให้ผมต้องแอบตั้งกล้องวีดีโอเอาไว้ ไม่คิดว่าจะต้องได้ใช้มัน
หลังจากดูคลิปในกล้องจบก็เป็นไปตามคาด คือคุณมาวินที่เปลี่ยนเป้าหมายไปชักถามเมียของตนแทน
"คุณทำแบบนี้ทำไม!!!?"
"คะ...คือมันมะ...ไม่ใช่ฉันน่ะค่ะมันเป็นคลิปตัดต่อค่ะ"
"คลิปตัดต่ออะไร ครางเรียกชื่อกันขนาดนี้!!!!"
"อ่ะ มะ...มัน เอ่อ"
"พอเถอะ คุณเก็บของแล้วออกไปจากบ้านหลังนี้เดี่ยวนี้!!!! พรุ่งนี้ผมจะพาไปอำเภอ เพื่อหย่าขาดจากคุณ!!!!"
"ฮึกๆ ไม่น่ะค่ะฉันจะไม่ยอมเลิกกับคุณเด็ดขาด" "มารยาเก่งจังน่ะครับคุณแม่"
"หุบปาก!!! มึงนั้นแหละทำให้ชีวิตกูพังพินาศ!!! อย่าอยู่เลย!!!" หล่อนพูดจบก็ปรีเข้ามาเพื่อจะมาตบผมแต่มีรึคนอย่างผมจะยอม
เพี๊ยะ!!!!!!!!!
"มึงกล้าตบกูเหรอ กูแม่มึงน่ะ"
"ยอมรับแล้วเหรอว่าเป็นแม่ผม แต่ผมจะบอกอะไรให้ คนอย่างคุณผมไม่มีทางเรียกว่าแม่หรอก มันกระดากปาก!!!"
"แก!!!!" หล่อนไม่ยอมแพ้จะเข้ามาตบผมอีกแต่ก็โดนคุณมานะจับข้อมือเอาไว้ แล้วหันไปทางพ่อของต้นเพืาอขอความเห็น
"พอได้แล้ว!!! ใครก็ได้เอาผู้หญิงชั้นต่ำคนนี้ออกไปจากบ้านที" คุณมาวินตะโกนออกมาเพื่อเรียกให้คนรับใช้มารับช่วงต่อ แต่ยังไม่วายได้ยินเสียงกรี้ดร้องดังลั่นของอีกฝ่าย
"ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวก่อน"
"เดียวสิมากินข้าวกับพวกเราก่อน ถือเป็นการตอบแทนเล็กๆน้อยๆ" คุณมาวินเอ่ยชวนแต่สายตานั้นกลับดูร้อนแรงแปลกๆไม่ต่างจากผู้เป็นลูก
"อยากกินข้าวหรือกินผมครับ" ผมว่าพลางเดินเข้าไปหาคุณมาวินพร้อมยื่นหน้าเข้าไปใกล้จนได้ยินเสียงลมหายใจ
"กินเธอ เอ้ย กินข้าวสิ"
"คุณก็ไม่ต่างจากผู้หญิงคนนั้นหรอก" ผมกระชิบตรงหูของเขาเบาๆ ด้วยเสียงแหบพร่า
"ก็อาจใช่ แต่ฉันคิดว่าคงหลงเธอเข้าแล้วล่ะ"
"แล้วลูกของคุณล่ะ ท่าทางคงคิดไม่ต่างกัน" ผมถามออกไปอย่างสงสัยว่าเขาจะทำยังไง ถ้าหากลูกของหลงใหลคนๆเดียวกัน
"ไม่เป็นไรหรอก พวกเราแบ่งกันได้" เขาว่าพรางกอดรวบร่างของผมเข้าไปกอด ส่วนคุณมานะก็เข้ามากอดผมทางด้านหลังอีกคน
"อย่าลึมผมสิ" คุณมานะกระชิบพร้อมกัดติ่งหูของผมเบาๆ
"อย่าครับ ผมมีแฟนแล้วแบบนี้มันไม่ถูกต้อง" ผม(แกล้ง)ดิ้นเล็กน้อยเพื่อให้พวกเขาปล่อย
"ไม่เป็นไร พวกเราเป็นชู้กับเธอก็ได้" คุณมาวินพูดจบ ก็ชุกไชร้ชอกคอของผมทันที ส่วนมานะปากไม่ว่างเพราะกำลังใช้ลิ้นเล่น(?)กับหูของผมอยู่
"อ่า อือ ตามใจแล้วกันน่ะครับ" ว่าจบผมก็จับใบหน้าของคุณมานะมาจูบทันที ชึงอีกฝ่ายก็ตอบรับอย่างดี(ไม่ค่อยจะร่านเลยน่ะ)
"ฮ้าาาา ขอผมทำบ้างครับ" ผมไม่รอฟังคำตอบก้มลงไปปลดชิบกางเกงของทั้งคู่พร้อมกับงัดอาวุธประจำกายของทั้งสองออกมา
ขนาดพอกันแต่หัวของคุณมานะจะเป็นสีแดง ต่างจากคุณมาวินที่ออกคร่ำเล็กน้อย คงจะผ่านการออกศืกมาหนัก แต่รถชาติคงต้องลองชิมเองสิน่ะ
จ้วบบบบบๆๆๆ!!!!! แผลบๆ!!!!!!!!!
"อ่า ชิ้ดดดดด อ่า อีม คุณบีสุดยอด อ่าาาาาา" คุณมาวิน
"ชิ้ดดดดด อ่า อ่า ใช่ สุดยอด อืออออออ" คุณมานะ
ทั้งสองคนท่าทางจะชอบมากเพราะด้านบนนั้นคราง แต่ด้านล่างก็ส่งอาวุธเข้ามาในโพรงปากของผมจนสุดลำ ชึงผมก็ไม่ยอมแพ้ตอบรับความต้องการของพวกเขา
บร้อกกกกก!!!!!
"หยะ...หยุดทำไม*2"
ผมไม่ตอบทั้งสองคนแต่กลับถอดกางเกงของตนออกแทน พร้อมกวาดอาหารบนโต้ะออกไปพร้อมกับผลักคุณมาวินให้นอนราบไปกับโต๊ะ พร้อมกับเข้าไปค่อมยัดเอาส่วนแก่นกลางของเขาเข้าไปในช่องทางสีสวยของตนเอง โดยไม่มีการเบิกทาง ทำให้จุกพอสมควรแต่ไม่นานก็ได้พี่มานะมาช่วยปลุกอารมณ์จนแก่นกายของคุณมาวินเข้าไปจนสุด
"อือ อ่า จะขะ...ขยับแล้วน่ะครับ"แล้วก็เริ่มบทเพลงขยมตอทันทีโดยปากก็ไม่ว่างเพราะมีแก่นกายของคุณมานะปิดอยู่ทำให้ผมส่งเสียงได้แค่ 'อือ อือ' เท่านั้น
"อู้ววว อ่า ตอดดีจังที่รัก ชิ้ดดดด โอ้วววว อ่าาาาาา"
"ใช้ปากเก่งมากเมียจ่า อ่า อ่า โอ้วววว"
เสียงครางของทั้งสองต่างเพ้อกันไปมาอย่างต่อเนื่องโดยไม่อายคนรับใช้ด้านนอกเลย
"คุณมานะ อือ เข้ามาในตัวผมอีกสิ อ่า อ่า"
"ได้จ้ะเมียรัก"
ว่าจบก็สอกแก่นกายเข้ามาในช่องทางของผมอีกคนจนรู้สืกแน่นไปหมด แต่ความเสียวมันมีมากกว่า
"อุ้ก อือ อ่าาาา อ่าาาา สุดยอดเลยคุณบี"
"เรียกบีเฉยๆกะ...ก็ได้ อ่า อ่า"
"งั้นก็เรียกผมว่าพี่นะสิ โอ้วววว อ่าาาา"
"เรียกฉันว่าพี่วินด้วย อือ ชิ้ดดดด"
"คะ ครับ พะ พี่นะ พะ พี่วิน อ่า อืออออ อ่าาาา"
"อ่าาา อืออออ น้องบีสุดยอด ชิ้ดดดด อ่าาาา โอ้ววววว แบบนี้พี่นะรักตายเลย อู้ววววว อ่าาาา"
"เปลี่ยนท่าเถอะ พี่ไม่ไหวแล้ว อือ อ่า ชิ้ดดดด"
พี่วินจับผมลุกขื้นพร้อมกับพี่นะ ส่วนล่างของเรายังไม่หลุดออกจากกัน แล้วเอาขาทั้งสองของผมเกาะไว้ที่เอวตน โดยพี่นะช่วยจับประคองไว้
"อุ้ย อ่าาาา แรงๆเลยพี่ผมไม่ไหวแล้ว โอ้ววววว โอ้วววววว!!!!!"
"อืออออออ ฉันด้วย ชิ้ดดดดดด อ่าาาา อ่าาาา!!!!!"
"รอผมด้วย โอ้ววววววว อ่าาาา ชิ้ดดดดดด อ่าาาา!!!!"
ทั้งคู่เร่งความกระแทกแรงขื้นเรื่อยๆจนสุดท้ายก็เสร็จในตัวของผม เช่นเดียวกับผมที่ออกโดยไม่ต้องทำอะไร
"แฮ่กๆๆ เป็นไงพวกพี่อร่อยไหม"
"ที่สุดเลย*2" ทั้งสองกล่าวพร้อมกัน พร้อมหอมแก้มผมทั้งสองข้าง แต่จะดีมากถ้าไม่มีประโยคต่อไป
"ขออีกรอบน่ะ*2"
'นี่ตูคิดถูกหรือคิดผิดกันแน่ว่ะที่ร่าน!!!!!!'
****************************************************************************************************
ขอบคุณทุก comment ที่ให้กำลังใจน่ะครับ
Nc ตอนนี้เป็นแบบเบาๆ(เหรอ?) ไม่กล้าจัดหนักเดี่ยวตอนหลังไม่มันส์(?)
ปล.เรื่องนี้ไม่มีพระเอกน่ะครับ แต่ตอนสุดท้ายเลือดสาด(?)แน่นอน
-
:haun4: อ๊ายยยยยย
เปลี่ยนเมะไปเรื่อยๆสินะ
-
ไม่มีพระเอกไม่ว่า ไม่มาม่าใช่ป่ะตัวเอง
-
ร่านแบบนี่นักตายเลย
ไม่มีม่ามาใช่ไหม
-
:haun4: :haun4:
-
แรงๆแบบนี้แหละซี๊ดดดดดด
ตอนสุดท้ายนี่น่าจะได้ทุกคน กลืนน้ำลายรอ
รอตอนต่อไปครับ o13
-
พระเอกชุดใหม่ เข้าที่ ประจำ!!! :hao6: :hao6:
-
แรงสะใจ :hao6: o13
-
:mew5:
-
บี แซ่บจ้ะ :katai5:
-
:jul1:
-
นี่แค่เบาๆหรอ??
-
อื้อหืออออออออ บีนางเเซ่บเว่อร์ :katai5:
-
จัดว่าเด็ด มาแบบแม่หน้าหงาย :katai5: :katai5:
-
โอ๊ะ!!!
ร้อนแรว๊งส์~~ :z1:
เปลี่ยนพระเอกมาเป็น มานะ มาวินเถอะ :katai2-1:
เชียร์สุดใจ ><
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
โอ้ยยยยยย ตายๆๆๆๆๆ
-
มันแซ่บจนลืมความหื่นเลยอ่ะ5555++
สะใจอีแม่บังเกิดเกล้านั่นจัง สมน้ำหน้ามัน
ถึงจะเป็นแม่จริงๆแต่ถ้าเลวขนาดนี้ก็ไม่เคารพว่ะ
หวังว่าจะเอาคืนอีพี่กายแบบจัดหนักจัดเต็มไปเลยนะ :katai1:
-
เล่นเอาเลือดสาด
แต่ว่านี่แค่เบาๆ หรอ แล้วตอนหน้าล่ะ
ต้องเริ่มเลือดมาไว้เลยป่ะ 5555555
-
อุ้ย! แรง!!!~~~~
แต่แรงแบบแอบน่ารักดี เหมือนเพิ่งเคยแรง น่ารัก!
จะติดตามนะคะ~
-
ไอ้ที่ว่าเลือดส่ดนี่แบบไหนกันหว่า
-
:jul1:
ตายอย่างสงบ นี่ขนาดเพิ่งเริ่มนะเนี่ย แต่ดีค่ะ นายเอกออกตัวแรงดีแท้
-
ชอบอ่ะ o13 o13 o13
รออ่านตอนต่อไปคะ :hao6: :hao6:
-
:haun4:
-
:jul1:
-
ร่านที่ 3 ร่านแล้วดี (?)
โอ้ย!!! เหนื่อยโว้ยยยย!!!!! ไม่อยากเชื่อว่าพวกเขาจะอึดได้ขนาดนี้ เล่นเอาฟ้าเหลืองเลยวุ้ย แต่ยังไงก็'มันส์'ดีไปอีกแบบ(แรดได้อีก) เอาล่ะไปทำงานดีกว่า ถึงแม้จะโคตรขี้เกียจก็ตามเถอะ
ฮึบ
อ่ะ!!!!
What the!!!!? นี่มันอะไรเนี่ย หนักๆ ลุกไม่ขื้น อ้อ แขนคน แขนไม่พอหน้าด้วยจะใกล้ไปไหน ตูใจสั่นโว้ยยยยย!!!
"พี่วิน พี่นะ ปล่อยผมได้แล้ว" ผมบอกพร้อมขยับไปมาเพื่อให้ 2คนนั้นตื่น
"ไม่เอา~*2" ตอบสั้นไม่พอ กอดแน่นกว่าเดีมอีก - -
"ไม่ปล่อยใช่ไหม ด้ายยยยย!!!!" ผมเอามือทั้งสองข้างของผมที่อยู่ด้านล่างจับหมับเข้าที่ส่วนอ่อนไหวของทั้งคู่คนชักนำไปมาจนมันสู้มือร่วมถึงทั้งสองคนที่ร้องครางออกมาเมื่อตนกำลังจะเสร็จ
"อ่า อ่า น้องบีพี่จะออกแล้ว" พี่มานะ
"อีม อ่า อ่า จะออกแล้วที่รัก" พี่มาวิน
มีรึผมจะยอม ว่า้วก็เอามือกงไปที่ส่วนหัวของมันเพื่อหยุดการหลั่งทันที จนทั้งสองสะดุ้งแล้วหันมามองผมอย่างสงสัย
"ปล่อยผมก่อนสิแล้วค่อยให้'แตก' ฮิฮิ"
"กะ ก็ได้*2" เมื่อสองคนพ่อลูกปล่อยผม มันก็เป็นหน้าที่ของผมที่จะทำให้พวกเขา'เสร็จ'แต่พอปล่อยมือเท่านั้นแหละ
"โอ้วววว อู้ววว อ่าาาาาา*2" เต็มมือเลย -_-
"แหะๆ มันอั้นไม่ไหวอ่ะ ขอโทษน่ะ ที่รัก" ไอ้(พี่)นะผมจะให้อภัยพี่ถ้ามือของพี่จะออกไปจากก้นของผมสักที!!!!!
"เอาเถอะ ตอนนี้ฉันขออาบน้ำก่อนต้องรีบไปอำเภอ จัดการเรื่องหย่า" พี่วินพูดด้วยเสียงนิ่งๆ จากนั้นก็เดินเข้าไปห้องน้ำ รู้สืกดีเล็กน้อยที่พี่แกมีความรับผิดชอบ
แต่จริงๆถ้าไม่มีงานวันนี้ก็อยากไปด้วยจัง แต่คิดอีกทีไม่ดีกว่าเห็น'มัน'แล้วเสียสายตา หึ
"พี่มีเสื้อผ้าให้ผมยืมใส่ก่อนไหม" ผมหันไปถามพี่นะที่ยังไม่ยอมเอามือออกจากก้นของผม แถมตอนนี้ยังมีการลูบไล้อีกด้วย มันจะนานไปแล้วโว้ยยยยย!!!!!
เพี๊ยะ!!
"ง่ะ ตบมือเขาทำไมตะเอง แค่จับนิดจับหน่อยก็ไม่ได้" ถ้าเด็กจะหน้ารักมาก แต่เป็นพี่ผมบอกตามตรง no comment
"พอเลยไปหาเสื้อผ้ามาให้ผมใส่ได้แล้ว ผมรีบไปทำงาน"
"จ้ะๆ"
10นาทีต่อมา
"มาแล้ววว~" ดวกหูได้อีก - -
"เสียงดังอะไรกัน" ขอบคุณมากพี่วินที่มากอบกู้วิกฤตทางเสียง(?)ในครั้งนี้
"แหะๆ ไม่มีอะไรพ่อ" พี่หัวเราะ'แหะๆ'มากี่ครั้งแล้วตั้งแต่ตื่นมาวันนี้
"งั้นแล้วไป" เจ้าตัวว่าจบก็กลับไปแต่งตัว ส่วนผมก็รับชุดจากพี่นะ ชึงตัวใหญ่กว่าเล็กน้อยแต่ไม่ค่อยมากจนน่าเกียจ
เอาล่ะไปอาบน้ำก่อนดีกว่าเดียวเข้าทำงานสาย อ่ะ
จุ้ป!!!!!
"ไปก่อนน่ะ'เมียรัก'" พี่วินเข้ามากอดผมด้านหลังแล้วกระซิบที่หูของผม ปืดท้ายด้วยการหอมแก้ม อ่า รู้สืกหน้าร้อนจัง สงสัยคิดไปเองมั้ง ส่วนตัวต้นเหตุเพียงแค่ยื้มเล็กน้อยก่อนที่จะหันไปหาลูกชายของตนที่นอนขื้นอืดบนที่นอน
"ฝากดูเมียกูด้วยไอ้นะ"
"โถ่พ่อ เมียพ่อก็เมียผมนั่นแหละ"
"ให้จริงเถอะ" แล้วพี่แกก็เดินจากไป
เอาล่ะไปอาบน้ำได้สักที~
"น้องบี ทำงานที่ไหนเหรอ" จะให้ตูอาบน้ำไหม เดียวแม่กัดคอเลยนิ!!!!!(อ่ะน่ะ-_-) แต่จะตอบให้ก็ได้คงไม่เสียหายอะไร(มั้ง)
"JW Star ครับ"
"อ้าว ทำงานที่เดียวกันกับพี่เลยหนิ พี่เองก็เป็นหุ้นส่วนที่นั้นเหมือนกัน โลกกลมจังเลยน้าาาา~" กลมจนน่ากลัวเลยล่ะพี่ T_T
"เหรอครับ" ผมตอบด้วยน้ำเสียงไม่สนใจอะไร ชึงแสดงว่าผมเริ่มเบื่อแล้ว แต่ท่าทางพี่หนังหน้าพี่แกคงโบกปูนมาหลายชั้นเลยไม่สะทกสะท้านอะไร -_-
"แล้วทำงานอะไรล่ะ^^"
"เลขาแฟน" ทันทีที่ตอบใบหน้าที่เคยยื้มแย้มก็บูดเบี้ยวทันที เหมือนเด็กโดนแย่งของเล่น(ดูมันเปรียบแต่ล่ะอย่าง)
"เหรอออออ!!!!" สงสัยต้องแก้สถานการณ์
"ไม่ต้องห่วง(หวง)หน่า ผมไม่ได้สนใจเขาแล้ว ถึงจะคบกันแต่ก็ไม่ได้รักกันแล้วล่ะ" ผมพูดออกไปทำให้สีหน้าของเขาดีขื้น
"ละ แล้วอยากเปลี่ยนงานไหมล่ะ?" พี่นะถามอย่างกล้าๆกลัวๆ สงสัยกลัวผมโกรธ
"ก็อยากน่ะครับ แต่มันเกิดเรื่องกะทันหันเกินไปเลยไม่มีเวลา" ผมตอบออกไปแบบสบายๆดย่างกับเรื่องที่พึ่งเกิดไม่มีผลอะไรกับตนเลย
"งั้นพี่ช่วยเอาไหม" พี่นะรีบพูดทันทีพร้อมสีหน้าอ้อนแบบสุดๆ
"หึหึ ก็ได้ครับแล้วแต่พี่เลย^^" ผมส่งยื้มหวานไปให้ ชึงมันเรียกสีแดงจากหน้าของอีกฝ่ายได้ไม่ยาก
จากนั้นก็เดินไปอาบน้ำชำระร่างกายอย่างสบายอารมณ์ โดยไม่รู้เลยว่าหลังจากนี้ตนเองจะพบแต่เรื่องน่าปวดหัวไม่เว้นแต่ล่ะวัน
40%
****************************************************************************************************
เอามาเป็นน้ำย่อยเล็กน้อย ขอบคุณมากน่ะครับที่ติดตาม
ปล.มาม่าไม่มีน่ะครับมีแต่ต้มแช่บ อิอิ :katai3: :-[
จบแบบเลือดสาดไหม ไม่แน่น่ะครับ หุหุ o18 รู้แต่ว่ามันจะ :oo1: แน่นอน 555555
-
ตอนจบนาว(นาย)เอกโดนหมู่แน่นอนเลย
-
ว๊ะ!
บี คงจะมีเรื่องยุ่งเพียบสินะ :katai5:
-
แม่ม อะไรมันจะแซ่บขนาดนี้
แซ่บเวอร์ มารออีก60%ที่เหลือคราฟ (จามาต่อวันนี้ป่าวอ่า)
ถ้าไม่มีมาม่าและแซ่บขนาดนี้ อยากให้เป็นเรื่องยาวจัง
นานๆจะมีคนแต่งแนวนี้เหมือนกัน ชอบๆ
พักนี้เห็นมีแต่ดราม่าหนักหน่วงจิต อ่านทีแทบจะคลานออกจากหน้าจอ
มีแนวนี้ให้บันเทิงเริงใจ สะใจเหมือนเชียร์มวยก็ดีเหมือนกันนะครับ
ปล.อยากให้ฉาก NC บรรยายกว่านี้หน่อยอ่ะคราฟ แต่ล่ะฉากเด็ดๆทั้งนั้นอ่ะแต่สั้นจี้ดเดียวเลือดยังไม่ทันพุ่งจบล่ะ(แอบหื่น อิๆๆ)
-
รออีก 60% จ้าาาาาาา
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
ตอนจบเลือดเต็มจอแน่ หึหึหึหึ :haun4:
-
เลือดสาดดดดดด อิอิ
-
มีเค้าความวุ่นวาย :katai2-1:
รออีก 60% ที่เหลือค่าาา :call:
-
เลือดสาด
-
แล้วอีก 60% จะมาเมื่อไรเอ่ย
555
-
รอๆ 60% ที่เหลือ :haun4:
-
เนื้อหาด้านร่างอาจมีคำที่ไม่สมควรทำใจและเอาหมอนไว้ใกล้ตัวด้วย
****************************************************************************************************
60%
'ตายๆๆๆๆ' ผมบ่นกับตนเองในใจขณะที่อยู่ในรถกับพี่นะ ที่ร่าเริงผิดปกติจนน่าหมั่นไส้
ต้นเหตุนั้นเดียวผมจะเล่าให้ฟัง
ย้อนไปเมื่อ 15 นาทีก่อน
"ว่าไงน่ะ!!!" ผมตะโกนออกมาเพราะไม่เชื่อกับสิ่งที่ตนได้ยิน
"ก็ พี่จะให้น้องบีมาเป็นหุ้นส่วนของบริษัท 20% ส่วนค่าใช้จ่ายต่างๆพี่จัดให้เองงงง~" ทุกร้อนสักนิดจะดีมากพี่-_-
"แต่คนเขาจะมองผมไม่ดีน่ะพี่" นี่แหละที่ผมห่วง
"ก็ช่างมันสิ" คิดง่ายไปนะ
"แต่ว่า..."
"ไม่มีแต่ งั้นจะให้พี่กับพ่อเลี้ยงตลอดชีวิตก็ได้น้าาาา~" เจ้าเล่ห์มาก
"เออๆ ก็ได้ๆ อ้ะ"
จุ้ป!!!!!
"น่ารักมากเลยเมียพี่^^" อะ ไอ้พี่นะ จอมฉวยโอกาส
กลับมาปัจจุบัน
เรื่องราวทั้งหมดก็เป็นแบบนี้แหละ สรูปง่ายๆคือผมยอมเป็นขี้ปากพนักงาน(?)เรื่องเป็นเด็กเส้น ดีกว่าเป็นเด็กเสี่ยเลี้ยงตลอดชีวิต T T
"เป็นอะไรครับน้องบี หน้างอเชียว^^" เพราะพี่นั้นแหละ!!!!!
"ช่างผมเถอะ ตอนนี้ผมมีเรื่องสงสัยอย่างหนึ่งอยากจะถามพี่"
"อะไรครับ*^*" จะตื่นเต้นไปไหน?-_-
"ใครเป็นผู้บริหารของบริษัทครับ?" ที่งงไม่ใช่เพราะอะไร แค่ช่วงแรกผมคิดว่าพี่กายเป็นผู้บริหารแต่ตอนนี้งงสุดๆกับอำนาจที่คนตรงหน้ามีเลยอยากรู้ว่าใครมีตำแหน่งสูงกว่า(เผื่อจะใช้ในเกมส์ หึหึ)
"อ้อ มี ผม กายแฟนคุณ(ผมเคยบอก) มาติน แล้วตอนนี้น้องบีก็เป็นหนึ่งในผู้บริหารเช่นกันนะครับ^^"
"เอ๋?"
"พอดีบริษัทเรามีมะติว่าหุ้นส่วนเท่ากับผู้บริหารน่ะ อ่ะ ถึงพอดีเลย"
"แล้ววันนี้ผมต้องทำอะไรบ้าง?"
"ไม่มีอะไรมากแค่ดูห้อง แล้วเปิดตัว(?)เท่านั้นเอง~" แล้วตูแหกขี้ตามาทำหอกอะไรฟ้ะ!!!!!!(เริ่มหยาบคายและ)
ผมนับถอนหายใจเล็กน้อยเพื่อลดอารมณ์ที่กำลังพุ่งของตน ก่อนจะหยิบกระดาษเล็กๆแผ่นหนึ่งก่อนที่จะเขียนเบอร์โทรศัพท์พร้อมข้อความบางอย่างลงไปเมื่อพี่นะเห็นสีหน้าที่มีแต่รอยยื้มก็หงอลงทันที ก็แน่ล่ะสิ่งที่ผมเขียนไปน่ะมันมีอยู่ว่า
'นี่เบอร์ผมแต่ไม่ต้องติดต่อมา ถ้าผมอยากติดต่อจะใช้โทรศัพท์ในห้องทำงานโทรหาเอง'
ผมไม่สนใจสีหน้าของพี่เขาเดินลงไปจากรถมุ่งหน้าไปที่ตึกทันที
แต่ปัญหาคือผมไม่รู้ว่าห้องผู้บริหารอยู่ไหนน่ะสิ!!!!!!
เอาเถอะหาเอาดาบหน้าก็ได้ว่ะ!!!!!
คิดได้ดั่งนั้นผมก็กดลิฟต์ทันที แต่มือผมดันไปกดพร้อมกับใครคนหนึ่งพอดีทำให้ผมหันไปมองหน้าเขา
"ขะ...ขอโทษน่ะครับ" ผมพูดด้วยเสียงสั่นๆเพราะกลัวคนตรงหน้าอย่างมาก
"ไม่เป็นไร" เขาตอบด้วยสีหน้านิ่งๆ เสียงออกจะแปลงๆไม่คุ้นหู แต่คงไม่น่าตกใจเท่าไหล่เพราะคนตรงหน้าเป็นชาวต่างชาติ แถมหล่ออีกต่างหากถึงแม้จะดูอายุมากแล้วก็ตาม(ประมาณพี่วินที่อายุ45ได้) ผมสีท้อถูกตัดสั้นจนเกียบคล้ายทรงสกินเฮด แต่มันกลับเข้ากับใบหน้าของคนตรงหน้าได้เป็นอย่างดีบวกกับดวงตาสีฟ้าคมนั้นอีก ยิ่งดูดึงดูดเข้าไปใหญ่
ตึ้ง!!!!!!!
อ่ะ ลิฟต์มาแล้ว
"คุณครับ" ผมรวมความกล้าทั้งหมดถามคนตรงหน้าเมื่อเราอยู่ในลิฟต์แล้ว
"อะไร" เย็นตาโฟ เอ้ย เย็นชาได้อีก
"ชั้นผู้บริหารอยู่ตรงไหนครับ"
"ชั้น10(ชั้นสูงสุด)"
"ขอบคุณครับ" กล่าวจบก็รีบกดชั้นที่ต้องการทันที
ตึก!!!!!!!!
จู่ๆลิฟต์ก็หยุดกระทันหัน ชึงคงเกิดจากไฟดับเพราะแอในนี้มันดับไปแล้วพร้อมกับไฟแต่ดีหน่อยที่มีไฟสำรองเลยไม่มืด แต่ตอนนี้
'ตูร้อนโว้ยยยยย!!!!'
ว่าแล้วผมก็จัดการตัวเองทันทีโดยการถอดกระดุมเสื้อของตนสองเม็ด พร้อมแว่นกันแดด ตบท้ายด้วยดึงชายเสื้อออกข้างนอก พิงกับผนังอย่างเบื่อหน่าย
"อึก!!!" ผมหันไปมองต้นเสียงที่มาจากบุคคลที่มีใบหน้าตายด้านชึงตอนนี้ใบหน้านั้นกำลังแดงอยู่โดยไม่รู้ว่าเป็นเพราะร้อนรึอย่างไร เมื่อผมหันไปจ้องเขาตรงๆเจ้าตัวก็หันใบหน้าไปทางอื่น
ท่าทางไม่สบายแหะลองไปดูดีกว่า
พอผมเดินไปหาเขาก็ก้าวถอยหลังออกไป แต่มีรึคน(หน้าด้าน)อย่างผมจะยอม
"คุณเป็นอะไรไหมครับ หน้าแดงๆ" ผมเอามือของตนไปแตะเบาๆที่หน้าผากของคนตรงหน้า เจ้าตัวสะดุ้งตกใจแต่ก็ทำอะไรมากกว่านี้ไม่ได้เพราะผมจับมือเขาไว้อยู่
"มะ...ไม่เป็นไร" เขาตอบออกมาด้วยเสียงที่หวั่นๆเล็กน้อยแต่ละยังคงรักษาใบหน้าของตนไว้ได้อยู่ แต่มือนั้นกลับเต็มไปด้วยเหงื่อ ชึงผมก็สังเกตุเห็นได้ไม่ยาก
'อ่อ แบบนี้เองเหรอเนี่ย ขอเล่นด้วยหน่อยแล้วกัน หึหึ' ผมลอบยื้มในใจแตกต่างจากใบหน้าที่ตอนนี้ยังแสดงสีหน้ากังวลอยู่
"มั่นใจน่ะครับ" พร้อมเอามือไปลูบไล้ใบหน้าของฝ่ายตรงข้าม เอาลำตัวไปแนบชิตกับเขาจนสามารถรู้สืกถึงบางอย่างที่กำลังแข็งตัวอยู่ในกางเกงของอีกคน
"อะ อีม อุ้ก!!!!"
"แต่ผมว่าไอ้นี่ของคุณจะไม่สบายนาะครับ" ผมเปลี่ยนเป้าหมายจากใบหน้าเป็นแก่นกายอันใหญ่ของอีกฝ่ายทันที
"อ่า อ่ะ ยะ อย่า อีม"
"อย่าอะไรครับ?^^" ผมแกล้งถามเขาไปพร้อมขยำอาวุธของเขาแรงขื้น
"อย่า อ่ะ หยุด อือ ชิ้ดดดด อีม" สงสัยกำลังมันส์ แต่มีรึผมจะยอมให้มีความสุขคนเดียว หึหึ
ผมหยุดมือลงทันที ที่คิดจบ
"อึก!!! ทะ ทำไม?" สายตาที่เคยนิ่งแต่ตอนนี้เต็มไปด้วยไฟแห่งอารมณ์อันร้อนแรง และมีแววอ้อนวอนไปในตัว
ผมไม่ตอบอะไรเขานอกจากโอบรอบคอของอีกฝ่ายดึงเข่้ามาจูบ ชึงเจ้าตัวก็คงตกใจไม่น้อย แต่ไม่นานก็ตอบโต้กละบด้วยรถจูบที่ร้อนแรง มันไม่หอมหวานเหมือนพี่กาย ไม่นุ่มนวล อ่อนโยน เหมือนพี่วินและพี่นะ หากแต่มันทั้งร้อนแรง เผ็ดร้อน ราวกับจะเผ่าเราให้มอดไหม้ภายในพริบตา
ร่างสูงยังคงจูบผมต่อไปไม่เรื่อยๆไม่มีวันเบื่อจนต้องเป็นผมเองที่ต้องทุบอกของเขาเบาๆเพื่อให้เขาหยุดการรุกล้ำของตน
"เป็นไงบ้าง นางแมวยั่วสวาทของฉัน หีม?" เขาส่งยื้มล้อเลียนมาให้(รอบแรกตูนึกว่ามันตายด้าน-_-)พร้อมกับจับตัวของผมมากอดเอาไว้แน่น
"แฮ่กๆ หนอยยยยย!!" ผมรวบแรงทั้งหมดผลักคนตรงหน้าเต็มแรงจนอีกฝ่ายลงไปนอนกับพื้นลีฟต์ แล้วตามลงไปค่อมทันที
"จะทำอะไรอีก หีม~" กวนได้กวนไปเดียวจะทำให้กวนไม่ออกเอง!!!!
ผมขยับสะโพกเชของตนให้เสียดสีกับเขาพนชร้อมกับแกะกระดุมที่เหลือออกจนหมดเผยให้เห็นเรือนร่างขาวนวลที่ไม่ถึงกับบอบบางแต่ก็ยังคงเช็กชี่อยู่ในตัวประกอบกับรอยสักผีเสื้อสีม่วงที่ดูเย้ายวนจนร่างสูงไม่อาจห้ามใจได้
"อ่า อือ ชิ้ดดด อู้วววววว เยสสสสสส"
"ชอบไหมครับ" ผมกระชิบใส่หูเขาด้วยเสียงแหบพร่า พร้อมกัดตึงหูเขาเบาๆอย่างยั่วยวน
"อือ อ่า อ่ะ" ผมเริ่มขั้นตอนต่อไปด้วยการถอดกางเกงของอีกฝ่ายพร้อมชั้นในออก ร่วมกับกางเกงของตนด้วย ตอนนี้พวกเราเหลือเพียงแค่เสื้อผ้าท่อนบนเท่านั้น
ก่อนกายของเขาสมเป็นชาวต่างชาติ ทั้งใหญ่ ทั้งยาว ขาวหัวสีแดง แพรขนอ่อนสีทอง ไข่แฝดที่ใหญ่น่าลองชิม
ผมอดใจไม่ไหวเลยลองเอาลิ้นของตนไปสัมผัสน้ำใสจากปลายแก่นกายวนไปมาเล็กน้อยตรงร่องของมันจนเจ้าของสะท้าน
"อ่า โอ้วววววว เยส ชิ้ดดดดดด ฉันไม่ไหวแล้วกินเข้าไปสิ อู้วววววว อู้ววววว"
ผมสนองตามคำขอ กลืนกินเจ้ามังกรทอง(?)เข้าไปแต่ด้วยความยาว+ใหญ่ของมันทำให้เข้าไปในปากได้แค่ครึ่งโคนเท่านั้น ต้องรอให้ปากชินเล็กน้อยเพื่อให้มันเข้สไปในปากของผมได้สุดลำ
เมื่อเข้าที่เข้าทางแล้วผมจึงเริ่มชักนำแก่นกายของเขาเข้าออกตามจังหวะทันที โดยไม่ลึมไข่ใบใหญ่สองใบที่ผมจะต้องสลับทำไปมาจนคนตรงหน้าได้แต่ครางรับความสุขสุดยอดที่ผมมอบให้
ไม่นานเจ้าตัวก็เริ่มเพิ่มความเร็วมากขื้นพร้อมจับหัวของผมชักนำไปมาด้วยตนเองแสดงให้เห็นว่าร่างสูงนั้นกำลังจะถึงที่หมายแล้ว
"อ่า อ่า ดีจัง เสืยวไปหมดเลย โอ้ววววว อ่าาาาา อือออออออ ชิ้ดดดดดดดด จะออกแล้ว จะออกแล้ววว โอ้วววววววว I'm coming I'm coming เยสสสสสส เยสสสสสส อ่าาาา อ่าาาาาาาาาาา"
ทันใดนั้นร่างสูงก็เกร่งตัวพร้อมกระตุกเล็กน้อยพร้อมกับปล่อยลาวาสีขาวข้นออกมาเต็มปากของผม เมื่อผมจะคายออกก็โดนเจ้าตัวกดหัวไว้ จึงจำใจกลืนมันลงไปอย่างช่วยไม่ได้(แต่มันก็อร่อยดีหวานๆคาวๆ/นังแรด:คนแต่ง)
"ฮ่าาาาา ฮ่าาาาา สุดยอด" เขาว่าพรางจะลุกขื้นแต่โดนผมผลักให้แนบกับพื้นตามเดีม
"ยังไม่จบหรอกครับ ฮิฮิ" ผมจูบเขาอีกครั้ง ในขณะที่นิ้วทั้งสองข้างของตนใช้ในการเบิกทางให้ช่องทางรักของตน(ไม่กล้าเอาเข้สเลยกลัวเจ็บ บวกกับประสบการณ์ครั้งก่อนๆด้วยเลยเข็ด)
จนมันชินกับนิ้วแล้วเลยจับเอาแก่นกายของร่างสูงที่ยังแข็งอยู่(ทั้งที่พึงเสร็จไป)ใส่เข้าไปมิดด้ามในทีเดียว จนผมรู้สืกจุก
"โอ้ววววว อ่า เล่นแบบนี้เลยเหรอได้!!!!!!!!!" เขาจับเอวของผมพร้อมเริ่มขยับแก่นกายเข้าออกทันที ชึงโชคดีมากที่ช่องทางของผมชินกับขนาตของแก่นกายเขาทันพอดี
"อือ อ่า ชิ้ดดดดดด อู้วววว อ่าาาาา ตรงนั้น มัน อ่อยยยยย อ่าาาาาา" ผมร้องดังขื้นเรี่อยๆเมื่อเขาเริ่มออกลีลาควงสวาทในช่องทางของผม จนโดนจุดเสียวภายใน
"ตรงนี้ใช่ไหน อือออออ อู้ววววว แน่นดีจัง อ่ะ อ่าาาา โอ้วววววว เยสสสส"
ไม่นานเขาก็หยุดแล้วเปลี่ยนไปจับผมอุ้มขื้น กระทันหันจนผมต้องรีบกอดคอเขาเอาไว้ทั้งทีส่วนล่างยังต่อกันอยู่
เขาพลิกข้างให้หลังของผมชนกับผนังแทนจากนั้นก็เริ่มขยับส่วนล่างต่อ
"อือออออ อ่าาาา อ่าาาาา แรงๆเลยครับ ชิ้ดดดด อือออออ ผมจะออกแล้ว"
"อีม ดะ ได้ อ่าาาา โอ้วววววว ฉันก็เหมือนกัน เสียวสุดๆเลย อู้ววววว เยสสสสสส"
เขาเร่งจังหวะให้มากยิ่งขื้นเรี่อยๆ จนผมทนไม่ไหวต้องขยับสะโพกร่อนไปมาตามการชักนำของเขาจน
"จะ จะออกแล้วว โอ้ยยยยย อ่าาาาาา อู้ววววววววว อืออออออ"
"รอฉัน อ้ะ อ่าาาา ด้วย โอ้ววววววว เยสสสส เยสสสสส fuck so good อู้ววววววว โอ้ววววววว I'm cumming I'm cumming เยสสสสสสสสส อ่าาาาาาาา"
น้ำลาวาสีขาวออกมาอีกครั้งต่างกันตรงที่ของผมนั้นออกมาเลอะเสื้อผ้าของเราทั้งคู่ ส่วนเขาก็หลั่งในใส่ผม(ตูจะเป็นโรคไหมว่ะ)
"แฮ่กๆ เหนื่อยจัง" ผมหอบหายใจตรงพื้นทันทีเพราะใช้พลังไปเยอะพอสมควร
"ที่ตอนยั่วล่ะไม่คิด" ยังจะมาเหน็บแนมอีกน่ะ ทั้งทีคนทำเป็นตนเอง
พวกเราใช่ผ้าเช็ดหน้าที่พกมาทำความสะอาดพื้นที่เกิดเหตุร่วมถึงตนเองส่วนเรื่องกลื่นก็ใช้น้ำหอมที่ผมพกมา(เอามาทำไหมว่ะ/เป็นเลขาต้องเตียมตัวเสมอ)ฉีดดับกลื่น
"เฮ้อออ!!! เสร็จสักที" ผมว่าพรางทรุดตัวนั่งลงกับพื้นไม่ต่างจากอักฝ่าย
"อีม"
"ว่าแต่คุณชื่ออะไรเหรอครับ"
"หึหึ ปกติเธอมีอะไรกับคนแปลกหน้าบ่อยเหรอ"
"ฮ่าๆๆ ไม่หรอกครับ ผมจะมีอะไรกับคนที่น่าท้าทาย และน่าสนใจเท่านั้นแหละครับ"
"แล้วฉันเป็นคนที่เท่าไหล่ของเธอล่ะ"
"ร่วมๆแล้วก็คนที่ 4พอดีเลย"
"อือหึอ เลขนำโชคมาก"
"ก็ว่างั้น"
"แล้วสรุปคุณชื่ออะไรเหรอครับ"
"ตามมารยาทต้องบอกชื่อตนเองก่อนสิ"
"ชิ!!! ก็ได้ ผมชื่อ บี ครับยินดีที่ได้รู้จัก"
"ฉัน 'มาติน' เรียกว่าพี่ตินก็ได้ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน" เอ้ะ มาติน เหรอหรือว่า
"เอ่อ พี่..."
ฟึบ!!!!
ยังไม่ทันที่ผมจะถามไฟในลิฟต์ก็กลับมาใช้ได้อีกครั้ง ชึงมันทำให้พี่ตินหันไปสนใจ และทำให้ผมต้องเก็บคำถามนั้นเอาไว้ เพราะเห็นว่าจะถึงชั้น8 ที่คนตรงหน้าจะไปแล้ว
ตึง!!!!!!
"ไปก่อนน่ะ แล้วเจอกันใหม่" พี่ตินส่งยื้ม(ที่มารู้ทีหลังว่าตนนั้นได้เห็นเป็นคนแรกในบริษัท)มาให้เล็กน้อยก่อนจะเดินออกไป ทิ้งให้ผมตกอยู่พะวังของตนเอง
'หวังว่าพี่ตินคงจะ ไม่ใช่ มาติน หนึ่งในผู้บริหารของบริษัทน่ะ ไม่งั้นวุ่นวายแน่ๆ'
****************************************************************************************************
มันเป็นตอนที่ทำให้คนเขียนแทบจะ :katai4:และ :a5:ไปในตัวเลยมีเดียว
ปล.ช่วงนี้อาจไม่ค่อยว่างเพราะไปเที่ยว ตจว แต่หวังว่าคนอ่านคงจะไม่ว่าอะไร :mew2:
-
เสียดายที่คนเขียนไปต่างจังหวัด กำลังมันส์เลย :haun4:
-
เรื่องมันคงจะวุ่นวายน่าดู ถ้าทั้ง 4 คนนั้นได้มาเจอกัน
บี คงงานจะเข้าครั้งใหญ่เลยแหละ
555
-
ใจคอบีเนี่ย จะกวาดผู้บริหารทั้งหมดใช่มั๊ย์
:angry2: :angry2:
ขอคนนึงดิบี 55555555555
-
ไวไฟสุดๆๆ
ทำเวลาได้พอดี กับช่างซ่อมลิฟท์
ถ้าซ่อมเสร็จก่อน แล้วประตูเปิดออก จะเป็นอย่างไรน้า...
-
ถ้าเจอพร้อมกันหมดมันจะเป็นเยี่ยงไร
-
....ฉี่คน.......ฉี่คน.... ฮิฮิ :z1: (อินี่บ้า)
ฝึกเขียนฉากเรทเยอะๆนะ เราชอบแต่ล่ะฉากเด็ดเชียว :katai2-1:
...แอบเสียดาย กลับมาไวๆนะ ตะเอง :man1:
-
บี กินเรียบครับ :hao7:
มีกี่คนก็เอาออกมา พร้อมสู้ :a1: 555
-
:z1: ตายอย่างสงบ
ว่าแต่หมดยังเนี่ย
-
บี นางเริดมาก และสุดท้าย บริษัททั้งหมดก็จะตกเป็นของบีเพียงแต่ผู้เดียว ฮ่าๆๆ :hao7:
-
กรี๊ดดดดดดดดดด~ :hao7: :hao7:
ต้องใช่แน่ๆ งานนี่มันหยด รอติดตามตอนต่อไปคะ :hao6: :hao6: :hao6:
-
เรื่องนี้มันเรท 30+ ชัดๆ :hao6:
ว่าแต่บีนี่ฟีโรโมนแรงจริง :hao7:
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun: มาต่ออีกนะอิอิชอบบบบบบบ :hao6: :hao6: :hao6:
-
นี่มัน เรื่องสั้นสนองนี๊ด :jul1: :jul1:
-
:fire: :fire: :fire:
คุณบีเธอร้อนแรงมาก
-
อ่านไปเลือดกำเดาไหล ไฟลุกท่วมจอไปกับฉากแอ็คชั่น( :hao6:)
o13
-
มาติดตามความร่าน
:mc4:
-
เข้ามาติดตามครับ :)
-
มาต่อเร็วๆนะฮะ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
เอ่อ ควบ3เอ๊ะหรือ4?
-
มาต่อเร็วๆนะค่ะ สนุกจัง o13 o13 o13
-
กวาดผู้บริหารให้หมดๆๆๆ
-
:call:
-
:call: :call: :call: :call: :call: :z13: :z13:
-
มีร่านกว่านี้อีกไหม ชอบเคะร่านๆ แรงๆ :hao6:
-
ร่านที่ 4 ร่านแบบเจ็บๆ(?)
ตามจริงการได้งานใหม่ที่ดีกว่ามักทำให้คนมีความสุขมาก เพราะนั้นหมายถึงเงินทีีได้จะต้องเยอะขื้น ถ้าเงินเยอะชีวิตก็อยู่สุขสบาย แต่กับผมไม่ใช่เพราะ
'พวกเด็กเส้น'
'เอาตัวเข้าแลกล่ะสิ'
แล้วคำนินทาอีกมากมายที่ไม่รู้ว่าวันเดียวจะเล่าหมดไหม T T
ช่วงแรกก็ไม่เท่าไหล่หรอกแต่พอมาหลังๆก็เริ่มหนักขื้นเรี่อยๆ
และยังมีอีกอย่างที่น่าหนักใจกว่าคือ
"บีไปกินข้าวกานนน~" นั้นแหละเรื่องหนักใจที่ว่า
"ไม่!!!! บีต้องกินข้าวกับกูเท่านั้น" หนักใจเบอร์ 2
"บีเป็นของกู มึงอย่ายุ่งไอ้ติน" อารมณ์เปลี่ยนไวเกินนะพี่นะ
"แล้วไง" อันนี้ก็กวนเกิ้นนนนน
"มึงกวนตีนกูเหรอ!!!!!"
"แล้วแต่จะคิด"
"หนอยยยย!!!! มาตัวต่อตัวกับกูเลยมา" ในบริษัทเนี่ยนะ
"งั้นเข้ามาสิ หรือ มึงกลัว" ยังไม่หยุด
"กูไม่ได้กลัว!!!"
"หึ งั้นเข้ามาสิ"
"ได้จัดให้!!!"
"พอทั้งคู่นั้นแหละ!!!!" ผมตะโกนออกไป ถ้าเป็นที่อื่นผมจะไม่ว่าเลยแต่นี่มันห้องทำงานผม และตอนนี้ก็มีงานกองเป็นภูเขา ผมต้องการความสหงบในการทำงานอย่างแรง แล้วนี่อะไร
"ออกไปก่อนน่ะครับ ตอนนี้ผมมีงารเยอะมากต้องสะสาง" ผมผ่อนลมหายใจให้คงที่ก่อนที่จะพูดตัดบทออกไป
"แต่ว่า...*2"
"ไม่มีแต่ครับ ถ้าผมหิวจะสั่งเขาให้เอามาให้เอง"
"ก็ได้*2" ทั้งสองตอบรับด้วยเสียงอ่อยๆก่อนจะเดินกอดคอกัน(ทั้งๆที่เมื่อกี้แทบจะกินหัวกันเนี่ยน่ะ??!!!) ออกจากห้องไป
นี่ก็ผ่านมา3วันแล้วกับการทำงาน แต่2คนนี้ ยังทำตัวแบบนี้ตลอดเวลา พี่วินก็มาหาบ้างบางเวลา แต่ที่น่าแปลกคือ ผมยังไม่เห็นพี่กายเลยตั้งแต่มาทำงาน ตอนแนะนำ(เปีดตัว)ก็ไม่เห็น พอถามพี่นะก็บอกว่าเขามีธุระข้างนอก หึ ไปธุระบนเตียงน่ะสิไม่ว่า แล้วผมจะสนใจคนแบบนั้นทำไมกัน เลิกๆ ทำงานต่อดีกว่า~
14:00
ฮึบ!!!! เสร็จสักที่ จะได้แวะสังของว่างมากินหน่อยโคตรหิวเลย
ก๊อก!!~ ก๊อก!!~
"เข้ามา" งานมาอีกแล้วเหรอ? โอ้ยยยย!!!! เช็งจังเลยหิวข้าวอ่ะ หวังว่าคงไม่เยอะมากน่ะ อ่ะ!!!!
"...."
"มีธุระอะไร" ผมถามคนตรงหน้าห้วนๆ เมื่อรู้ว่าใครเข้ามา
"ผัวมาหาเมียต้องมีธุระด้วยเหรอ"
"หึ!!! ต้องเรียกว่าคู่นอนสิถึงจะถูก"
"มันไม่..."
"บอกธุระของคุณมาได้แล้วผมไม่ได้ว่างทั้งวัน" และขี้เกียจฟังคำแก้ตัวของพี่เต็มทน
"จะไปร่านที่ไหนอีกล่ะ!!!!!"
"มันเรื่องของผม"
"แต่พี่ไม่ให้ทำ"
"มีสิทธิ์อะไรมาสั่งผมไม่ทราบ"
"ก็สิทธิ์ของแฟนยังไงล่ะ"
"งั้นเราเลิกกันเถอะ" ผมบอกสิ่งที่คิดทบทวนตั้งนานออกไป ไม่รู้ความคิดนี้มาตอนไหนแต่พอรู้ตัวอีกทีความรักของผมที่มีให้กับเขามันก็ถูกแบ่งให้แกคนอื่นๆ(ชึงเป็นคนที่รู้จักรกันดีอยู่แล้ว)
ถึงยังไงก็ไม่ได้หมายความว่าผมจะไม่รักเขา ถ้าถามว่ายังรักเขาไหม? ก็ขอบอกเลยว่ารัก แต่จะทำไงได้ในเมื่อทุกสิ่งทุกอย่างเกิดจากความขี้ขลาตของผมเอง แม้ความผิดส่วนหนึงจะมาจากเขา แต่เพราะความน้อยใจ เพราะความโลเล ไม่มีความอดทนเพียงพอของผมเรื่องทุกอย่างก็จะไม่กลายเป็นแบบนี้
"ทำไม" พี่กายเพ้อออกมาเบาๆก่อนที่จะทรุดตัวคุกเข่าอย่างหมดแรงอยู่กับพื้น แม้ภาพที่เห็นจะทำให้ผมหวั่นไหวแต่เพื่อจบปัญหาพวกนี้ผมต้องฝึนเอ่ยคำพูดนั้นออกมา
"ผมเบื่อคุณแล้ว คุณมันก็แค่ของเล่นที่ผมไม่ต้องการแล้วเท่านั้น" แล้วลุกขื้นเดินออกไปโดยไม่เหลี่ยวมองเขาอีก เพราะกลัวว่าตนเองจะใจอ่อนเมื่อเห็นสีหน้าของเขาที่เจ็บปวด
.
.
.
.
.
.
.
.
"ใจร้ายกับเขาไปหน่อยไหมบี" เสียงหนึงดังออกมาเมื่อผมเดินออกมาจากห้อง ชึงผมจำได้ดีว่าเจ้าของเสียงคือพี่วิน
"ผมแค่คิดว่าทุกอย่างควรจบได้แล้ว"
"รวมถึงกับพวกเราด้วยเหรอ*2"
"พี่น่ะ พี่ติน" พวกเขามาได้ยังไงกัน แต่เอาเถอะยังไงวันนี้ทุกอย่างก็ต้องจบ
"ว่าไงล่ะ" พี่ตินถามย้ำเอาคำตอบ
"ผมไม่ตอบพี่ก็รู้อยู่แลัวหนิครับ"
"แล้วเหตุผลล่ะ แต่ขอความจริงน่ะ" คราวนี้พี่น่ะเป็นคนถามบ้าง แถมดักทางไว้เสร็จสับ
"ผมคิดว่ามันคงดีกว่าถ้าพวกพี่ไม่มีผมอยู่" ผมบอกความจริงออกมาอย่างช่วยไม่ได้
"แล้วเคยถามความเห็นของพี่ไหมว่าพี่ต้องการแบบนั้นรึเปล่า" พี่วินเป็นคนตอบออกมาพร้อมกับดึงตัวผมเข้าไปกอดเอาไว้แน่นจนหายใจแทบไม่ออก
"ใช่!!! พี่ก็ไม่ยอมให้ทำเด็ดขาด" พี่น่ะว่าพรางเข้ามากอดผมอีกคน
"เธอมีความหมายกับพวกเรามากน่ะ" พี่ติน พี่พูดอย่างเดียวก็พอไม่ต้องมารวมวงกอดกับพวกนี้ก็ได้โว้ยยยยยย!!!!
พึ่งเข้าใจกับคำว่ากอดกันกลมก็วันนี้แหละ ที่สำคัญโคตรอืดอัดเลยอ่ะ
อยากจะถามมากเลยว่าพวกพี่ไม่กลัวใครมาเห็นเลยเรอะ แต่ดูจากสีหน้าแล้วคงจะบอกได้เลยว่าไม่
"รักนะครับ" ผมกลื่นคำพูดที่จะเอ่ยออกมาทันทีเมื่อพวกเขาพร้อมใจกันกระชีบคำๆนั้นอิกมา และเป็นผมเองที่ขอบตาร้อนผ่าวจนร้องไห้ออกโดยไม่เสียงชะอื้นพร้อมชบใบหน้าของตนเข้ากับอกของพี่วินที่อยู่ใกล้ที่สุด เวลานั้นบอกตรงๆว่ามีความสุขที่สุดในชีวิต จนลึมนึกถึงใครอีกคนที่ตนทิ้งเขาไว้เบื้องหลัง
************************************************************************************************
ถึงเวลาเลิกงานแล้ววววว~ เย้ๆ!!! ดีใจจังจะได้กลับไปอาบน้ำนอนสักที เสียเวลาทำงานตั้งนานเพราะพวกขอทานไม่ได้เงิน พวกนั้นเอางานมาสุมหัวผมกว่าจะเสร็จก็ปาไป1ทุ่มแล้ว =_=
อ้อ แล้วไม่ต้องห่วงเลยว่าจะเกิดสงครามแย่งส่งผมกลับบ้านระหว่างพี่น่ะและพี่ตินเพราะวันนี้ผมเอารถมาเอง จึงเป็นเหตุผลให้ผมบอก(ไล่)ให้พวกพี่แกกลับไปได้
เอาละแพร่ม(?)มานานแล้วตอนนี้ถึงเวลา go home~ !!!
ตึ้กกกกกกก!!!! ตึ้กกกกกก!!!!
เอ๊ะ!!! ไม่ใช่เสียงเดินผมหนิ แล้วนี่มันเสียงเท้าใครกัน
ผมหันไปทางที่คิดว่าเป็นต้นเหตุของเสียงแต่ก็ไม่พบอะไร
'เฮ้ออออ สงสัยคิดไปเอง' ตัดสินใจกับตนเองจบก็หันกลับไปเพื่อจะได้มุ่งหน้าไปที่รถของตนที่จอดอยู่ แต่ก็ต้องตกใจเมื่อตนเองนั้นได้ชนเข้ากับร่างสูงร่างหนึงเข้า
"เฮ้ย!!!! อ้ะ....!!" ผมยังไม่ทันได้พูดอะไรก็โดนบุคคลตรงหน้าเอาผ้าที่มีกลื่นเหมือนยาล้างแผลปิดจมูกเอาไว้ไม่นานสติของผมก็ดับวูบไป
อีม ที่นี่ที่ไหนกัน ครั้งสุดท้ายที่จำได้คือผมโดนใครบางคนเอาผ้ามาอูดปาก ชึงเดาได้ไม่ยากว่าเป็นยาสลบ
ผมพยายามจะลุกขื้นแต่เหมือนมีอะไรบางอย่างรั้งผมให้กลับมาที่เดีม มองไปที่ต้นเหตุก็พบกับว่ามันคือกุญแจมือนั้นเอง แต่นั้นก็ๆม่น่าวิตกกังวลเท่ากับห้องที่ผมอยู่ตอนนี้ เพราะเมื่อสังเกตุทุกอย่างในห้องนี้ก็พบว่า
นี่มันห้องนอนตูนี่หว่า!!!!!!
"หีม ตื่นแล้วเหรอที่รัก"
"ค...คุณ!!! อย่าบอกน่ะว่า..."
"ใช่แล้วพี่เป็นคนจับตัวนายมาเองแหละ"
"คุณทำแบบนี้ต้องการอะไรกันแน่!!!!"
"แหมอย่าพูดจาห่างเหินแบบนั้นสิ เรียกพี่ว่า'พี่กาย'แบบเดีมสิ"
"ฝันไปเถอะ!!!"
"งั้นพี่คงต้องเปิดปากนายเองสินะ"
"คุณต้องการอะไร!!!" ผมตคอกออกไปอย่างเหลืออดเมื่อเห็นว่าเขาไม่ยอมเข้าประเด็นเสียที
"แหม~ อย่าพึงโกรธสิ พี่จะบอกให้ก็ได้ว่าพี่จับตัวนายมาที่นี้ก็เพราะ..." หยุดทำไมฟ้ะ!!!!! มันลุ้นน่ะ (มันใช่เวลาไหม -_-)
"พี่รักนายยังไงล่ะ"
"ห้ะ!!!!!!!!"
70%
****************************************************************************************************
กลับมาแล้วคร้าบบบบบบบบบบบบบ!!!! พอมาถึงก็เร่งแต่งให้เลย :katai4:
ตอนนี้เอาไว้ให้คนอ่านลุ้นว่าจะเป็นยังไงต่อไป
แต่รับรองอร่อยมาก ว่ะฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ(ไอ้นี่มันบ้าแล้ว)
ยังไงก็ฝากติดตามเรื่องนี้ด้วยน่ะครับ เพราะกำลังจะจบแล้ว :sad4: :hao5:
-
ผมจะรนะครับ ผมจะร :haun4: :haun4: :jul1: :jul1:
-
แล้วจะเปนไงต่อหล่ะทีนี้
-
รักแรงๆใช่ไหมล่ะไอ้กาย :hao6:
-
ตามอ่านค่ะ
จะจบแล้ว
แง ไม่อยากให้จบเลย
สนุกจัง
กายแกจะมาทำไม
-
เหมาหมดกลุ่มผู้บริหาร
-
กายแกจะทำอะไร รักร้อนแรง รักรุนแรง หรือมาให้พอมีตัวตน
อย่าเพิ่งจบสิ :sad4: :sad4: :sad4:
-
:haun4: ตายแล้วมีมัดด้วย
-
รีบมาต่อนะครับ รออยู่ กำลังมันส์เลย :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
-
กาย :ruready
-
กายจะทำอะไร :m10:
จะจบแล้วหรอเร็วจัง
-
กายจะทำอะไรน่ะ :ling1:
-
หมดบริษัทเลยสิค่าาาาาาา
-
สุดท้ายยย 5p เลย
:hao6: :hao6: :hao6:
:z1: :z1: :z1: :z1:
-
มาแล้วววววววววว :hao7: :mew1:
-
ความจริงปกติไม่อ่านอะไรแบบนี้ แต่ชอบเรื่องนี้นะ หื่นดี 555555 :hao6:
นายเอกชัดเจนมาก ให้อารมณ์เกมจีบหนุ่ม แต่กลายเป็นถูกหนุ่มจีบ :hao7:
-
ต่อๆๆๆ
-
ถึงกับต้องล็อคกุญแจเลยรึ
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
-
กายนายเป็นอะไรนายจะทำอะไร :hao4:
-
เย่ๆ มาต่อแล้ว รอ รอ นะฮะ :katai2-1: :katai2-1:
-
:hao7:
-
หายไปนานจุง :hao4:
-
ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ คนเขียนอยู่เปล่า
มัน..
มัน..
มันค้างงงงงงงง
รอๆๆครัช
:katai2-1: :katai2-1:
-
อยากอ่านต่อจัง
:katai4: :katai4: :katai4:
-
คำเตือน: เนื้อหาด้านล่างเป็น nc20+ กรุณาทำใจก่อนอ่าน และ มีคำหยาบเป็นบางช่วง
****************************************************************************************************
30%
"คุณต้องล้อเล่นแน่ๆ!!!!" ใช่ใครมันจะบ้าลักพาตัวคนอื่น มาเพราะรักเป้าหมายกันล่ะ
"ไม่!!! แล้วพี่จะไม่ยอมปล่อยนายให้ไอ้ 3 ตัวนั้นเป็นอันขาต!!!"
"พะ...พี่รู้" ผมเพ้อออกมาด้วยเสียงสั่นๆ
"ใช่ และขอบอกไว้เลยน่ะ กูจะไม่ยอมปล่อยมึงไปเด็ดขาต!!!!" สัพนามที่เปลี่ยนไปยิ่งทำให้วิตกมากกว่าเดีม และยิ่งไปกว่านั้นสายตาเขามันมีแต่ไฟราคะ ที่กำลังมองมายังผมด้วยความหื่นกระหาย
ร่างกายตอบสนองไวกว่าความคิด ผมรีบขยับดิ้นออกจากการเกาะกุมเขาทันที แต่ก็ไม่สามารถทำได้เพราะอีกฝ่ายมีแรงเยอะกว่า
"ปล่อยผม" ผมตะโกนออกมาพร้อมดิ้นให้แรงกว่าเดีม แต่ก็ไม่หลุด
"หึ ปล่อยให้มึงไปร่านกับไอ้พวกเหี้ยนั้นน่ะเหรอ เหอะ ฟันไปเถอะ!!!!!" ไม่มีสัญญานบอกเริ่ม เขากระโจนเข้ามาชุกไช้ชอกคอของผมทันที ส่วนมือก็แหวกเสื้อของผมไปเล่นกับยอดอกที่เริ่มแข็งโดยไม่ตั้งใจจากการรุกล้ำของคนด้านบน
"อือ ปล่อย อ้ะ อีม พะ พอได้แล้ว"
"หีม ปากบอกให้พอแต่ ร่างกายเด้งสู้เลยนาะครับ" เขากระชิบเสียงแหบพร่าพร้อมเอาลิ้นแหย่เข้าไปเล่นกับหูผม
ชักอยากรู้แล้วสิว่าทำไมพวกคนที่มีเช็กกับผมถึงชอบเอาลิ้นมาเล่นกับหูผมจัง สงสัยหูเรามีน้ำหอม(?)
แต่นั้นไม่ใช่เวลาที่จะมาคิดเรื่องไร้สาระแบบนั้นตอนนี้ต้องรีบหาวิธีออกจากสถานะการที่เสี่ยงต่อรูน้อยๆของตัวเอง(?)ก่อน
จากสิ่งที่เคยเห็นมาทางทีวีนางเอกเมื่อโดนพระเอกข่มขืนต้องทำยังไง
คิดสิ!!! คิด!!!!!
อ่ะ จริงด้วย
ผวัะ!!!!!!!!!
"อ้ากกกกกกกก!!!!!!" เตะผ่าหมากแม่งเลย ชึงก็ได้ผลมากเพราะตอนนี้เจ้าคนหื่นกามมันนอนจับของส่วนตัวกลึ้งไปกลึ้งมาเป็นลูกบอลตรงปลายเตียงอย่างน่าอดสู่-_-
"เป็นไงล่ะ!!! แน่จริงก็เข้ามาสิ!!! พ่อจะเตะให้สืบพันธุ์ไม่ได้เลย!!!!" ผมท้าทายอีฝ่าย เพื่อหวังว่าอีกฝ่ายจะยอมล้มเลิกความคิดอกุศลที่มีต่อผม
แต่ผมคิดคิดผิด
"เล่นแบบนี้เลยเหรอ ได้!!!! เกี่ยวจีดให้" 'มัน'พูดออกมาด้วยสีหน้าเดือดดาลพร้อมพุ้งเข้ามาหาผมอีกครั้งแต่คราวนี้ทับขาผมไว้ด้วย ส่วนมือก็ล้วงเอาบ้างออกมากางเกง
ถ้าเป็นในทีวีก็เป็นยาเลีฟ ชึงถ้ากัดลิ้นมันตอนส่งยาเข้าปากก็สามารถรอดได้
ถ้าเป็นยาเลีฟจริงอ่ะน่ะ
เพราะที่อยู่ในมือมันตอนนี้คือขวดยาเล็กๆขวดหนึ่งชึงดูยังไงก็ไม่ใช่ยาเลีฟแน่นอน
หรือจะเป็นยาหม่องแบบใหม่ แต่ก็คงไม่ใช่
และไม่รอให้ผมงงไปมากกว่านี้มันก็เอาบางอย่างจากขวดนั้นมาทาใส่ใต้จมูกทันที
กลื่นฉุนนั้นทำให้ผมรู้สืกเวียนหัว สมองขาวโพลน ร่างกายร้อนเหมือนไฟ อยากปลดปล่อยหยาดหยดแห่งความต้องการทุกทีจนร่างกายมันกระสัน
ในตอนนี้ผมรู้แล้วว่าสิ่งที่อีกฝ่ายให้ผมดมนั้น มันคือป๊อบเปอร์!!!!!(ไปถามอากูเอาน่ะครับ)
ส่วนอีกฝ่ายก็ยกยื้มขื้นมาอย่างสะใจปนเย้ยหยันเมื่อเห็นผลงานของตัวเอง
"ว่าไงน้องบีอยากให้พี่ช่วยไหม หีม?"
"อึก ไม่" ผมฝืนพูดออกไปทั้งที่ร่างกายต้องการแทบบ้า
"ดื้อจังเลยน้าาาาา งั้นเอางี้แล้วกัน" ไม่ปล่อยให้สงสัยอีกต่อไปเมื่อมันเริ่มลงมือถอดกางเกงของผมโดยไม่ให้ผมตั้งตัวพร้อมกับกางเกงใน จนตอนนี้นอกจากเสื้อแล้วผมไม่เหลือเสื้อผ้าอื่นอยู่เลย
"แหมไหนบอกไม่ต้องการไง แต่ทำไมถึงแข็งล่ะ หือ ที่รัก" ไม่ว่าเปล่า มือของมันก็จับหมับเข้าที่แก่นกายของผมทันที
"หยะ หยุดน่ะ" ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ อีกฝ่ายเริ่มชักนำมันไปมาช้าๆเหมือนอยากให้ผมมีอารมณ์มากขื้นชึงก็เป็นแบบนั้นจริงๆ เพราะตอนนี้ร่างกายที่ไม่รักดีของผมนั้นได้เด้งรับสัมผัสจากอีกฝ่ายเป็นจังหวะตามการชักนำ
ปากของเขาก็ชุกไช้ชอกคอขาวเนียนของผมโดยไม่ลึมประทับตราความเป็นเจ้าของเอาไว้ แต่เหมือนอีกฝ่ายจะเห็นอะไรบางอย่างเข้า ทำให้จากสีหน้าที่สนุก กลับเปลี่ยนเป็นบูดบึงทันที
จากนั้นสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขื้นเมื่อ
แคว่กกกกกกก!!!!
เขาฉีกเสื้อผมออกจนเผยให้เห็นร่างกายขาวเนียนสวยรับกับร่างกายที่สมส่วน แต่ที่ทำให้อีกคนทำแบบนั้นก็คงจะเป็นเพราะรอยรักมากมายตามร่างกายของผมเป็นแน่
"หึ ตอนแรกแค่จะมาทบทวนความหลังกัน แต่ตอนนี้กูเปลี่ยนใจแล้ว กูจะทำให้มึงเจ็บปวดจนออกไปร่านกับใครไม่ได้อีกเลย!!!" น้ำเสียงของเขาราบเรียนเย็นราวน้ำแข็งแต่สายตากลับดุดันราวสัตว์ป่า
"จะทะ ทำอะระ อ่ะ อือ" คำพูดทุกอย่างถูกกลื่นหายไปเมื่อมันเอารีมฝีปากมาบดเบียดผมอย่างรุนแรงไร้ความอ่อนโยน แถมยังกัดปากผมจนเลือดออกเป็นการทิ้งท้ายอีก แต่แทนที่จะเจ็บผมกลับรู้สืกตื่นเต้นและกระสันเสืยวแทน โดยที่คิดว่าเป็นผลของยาแน่ๆ
"เป็นไงจูบกูอร่อยปากไหม" มันถามผมพร้อมกับใช้มือหยีกหัวนมสีชมพูของผมทั้งสองข้างจนแดงก่ำ
"อึก อืออ อ่าาา ไม่ไหวแล้ว "
"อ้อนวอนพี่สิแล้วพี่จะทำให้" มันว่าจบก็หยุดมือทันที พร้อมจิกหัวผมให้เงยหน้ามาสบตากับมัน
"แฮ่กกกกกๆๆ ขะ ขอร้องช่วย ผะ ผมด้วย" ผมฝืนพูดออกมาปนหอบ ทั้งที่ใจนั้นขมขืนเหลือจะทน
"ให้ช่วยอะไรล่ะ หีมมมม~" ผมกัดปากตัวเองทันทีเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายต้องการที่จะกวนประสาทตนแต่ปากก็เอ่ยถ้อยคำที่มันต้องการออกมาจนได้
"ช่วยขะ เข้ามาในตะ ตัวผมที"
"ได้จ้ะ พี่จะจัดให้ แล้วน้องบี จะไม่รถผัวคนนี้เลย"
จบคำ ร่างสูงก็เรื่มถอดเสื้อผ้าของตนจนตอนนี้อยู่ในชุดวันเกิดเท่านั้นโชวร่างกายที่แข็งแกร่งเต็มไปด้วยมัดกล้ามอวดสายตาแก่ผม จนผมใจเต้นแรงโดยไม่รู้สาเหตุ
ทั้งที่คิดว่าจะตัดใจจากมันได้แล้วแต่กลับเผลอใจสั่นกับแค่ร่างกายของอีกฝ่าย
ในตอนนั้นก็มีสิ่งหนึ่งเข้ามาในหัวของผม
'หรือเราจะยังรักหมอนี่อยู่'
พอจบมโนในใจหน้าของผมก็เริ่มแดงมากกว่าเดิม แต่สายตาก็ไม่สามารถหยุดมองเรือนร่างของอีกฝ่ายได้เลย จนอีกฝ่ายสังเกตุเห็น
"เป็นไง จ้องร่างกายกูตาเป็นมันเลยน่ะ ไม่ต้องห่วงหรอกที่รักวันนี่มึงได้เห็นมันทั้งคืนแน่ หึหึ"
มันทาบร่างของตนเข้ากับผม และใช่ปากดูดที่หัวนมจนเกิดเสียงดัง จ้วบๆ ส่วนมือก็แหวกบั้นท้ายของผม พร้อมแหยนิ้ว2นิ้วเข้าไปอย่างรุนแรงโดยไม่มีอะไรหล่อลื่น
"โอ้ยยยยยยย เจ็บ เอาออกไป อือออ โอ้ยยยย" ผมร้องออกมาด้วยความเจ็บแต่อีกฝ่ายก็ไม่มีทีท่าจะหยุดเลย
"อ่าาาา ส่วนล่างตอดนิ้วใหญ่เลยแล้วแบบนี้จะยังอยากให้หยุดอยู่อีกไหม หือ" พร้อมรั่วนิ้วเข้าไปไวขื้นกว่าเดีมจน ผมทนไม่ไหวต้องแอ่นลำตัวรับกับจังหวะของอีกฝ่าย
"อืออออ อ่าาาาาาา เข้ามาในตัวผมที โอ้ยยยยย อ่าาาาาา ชิ้ดดดดด"
"ได้จ้ะ แล้วมึงจะไม่มีวันลึมใรถรักของกูเลย อืออออ" มันคำรามออกมาแล้วจับขาของผมอ้าออกโดยเอาขาข้างหนึงพาดกับบ่าไว้จนเห็นช่องทางสีหวานตรงหน้าได้ถนัดตา
มันเลียปากตัวเองอย่างหื่นกระหาย
ไม่รอช้ามันเอาแก่นกายของตัวเองที่แข็งรออยู่แล้วเสียบพรวจเข้าไปมิตด้ามทันที
"อ่าาาาาาาาา" ผมครางออกมาด้วยความเสียวหาใช่ความเจ็บไม่ส่วนหนึงคงเพราะยาที่ตัวเองดมอยู่ด้วย
"อืออออ ชิ้ดดดด ยังฝิดเหมือนเดีมเลยน่ะ อ่าาาา ขนาดเจอมาหลายอันน่ะเนี่ย อู้ววววววว โอ้ววววววว แบบนี้แหละกูจะเอาให้มันส์ไปเลย อืออออออ อืออออ" อีกฝ่ายเริ่มขยับช่วงล่างทันที แตกไม่ได้เริ่มจากช้าๆตามปกติ หากแต่เร่งความเร็วตั้งแต่ต้นจน ร่างกายของผมขยับไปตามจังหวะความรุนแรงที่ได้
"อ่ะ อ่ะ อ่า อือออ ชิ้ดดดด โอ้ะ อ่ะ " ผมได้แต่ครางอย่างเดียวด้วยอารมณ์ปราถณาที่ได้รับจากคนด้านบน เราอยู่ท่านั้นสักพัก ก่อนที่อีกฝ่ายจะเป็นคนหยุดเอง
แล้ววางขาของผมลง จากนั้นก็โน้มตัวลงมาจูบผมชึงผมก็ตอบรับด้วยความร้อนแรงไม่แพ้กัน ส่วนท่อนล่างก็ขยับถี่ยีบแสดงให้รู้ว่าเจ้าตัวจะถึงฝั่งฝันแล้ว
"อืออออ ชิ้ดดดดดดด มันส์จริงๆ โอ้ยจะเสร็จแล้ว อ่าาาาาา อ่าาาา" มันถอนปากออกมาพร้อมกับครางเสียงดังลั่นไม่ต่างจากผมที่ก็จะเสร็จแล้วเช่นกัน
"อ่าาาา ผมก็เหมือนกัน อือออออออ โอ้ววววววว"
ร่างกายของเราทั้งสองกระตุก พร้อมกับหยาดน้ำแห่งความสุขที่ล้นออกมา
จากนั้นร่างสูงของมันก็ฟุบทับผมพร้อมเสียงหอบหายใจของอีกฝ่ายที่ดังข้างหู
"นี่เอาออกได้แล้ว มันอึดอัด" ผมบอกมันเสียงเหนื่อย
"ไม่ กูจะเอามึงต่อจนมึงติดใจ" มันตอบกลับมาพร้อมยกยื้มเจ้าเล่ห์
"พอเลย ไอ้บ้า ปล่อยผมเลยน่ะ"
"ไม่รู้ไม่สน วันนี้กูจะ'เอา'มึงให้ฟ้าเหลึองเลย" มันจะเน้นเพื่อ?
"มะ อุ้บบบบบ!!!!"
'ม่ายยยยยยยยยย!!!!! ลาก่อนรูเล็กๆของน้องบี ฮึกๆ' (ได้ข่าวว่าตัวเองแหกนานแล้วน่ะ-_-)
100%
****************************************************************************************************
กลับมาแล้วคร้าบบบบบบบบบบบบ :sad4:
แหะๆ คือไม่มีอะไรจะแก้ตัว ว่าทำไมมาต่อนานพอดี ว่าคิดเนื้อหาส่วนนี้ไม่ค่อยออกเพราะไม่อยากให้มันเข้าข่ายsm มากเกินไปแล้วก็ได้เนื้อหาแบบนี้ในที่สุด ต้องขอบคุณละครช่อง3มากๆเลยน่ะครับ :mew6:
หวังว่าคนอ่านยังไม่ทิ้งกันน่ะครับ :L2: :impress2:
-
เย้ๆๆ กลับมาแล้ววว
โดนขนาดนั้นน่าสงสารรูเล็กๆ(?)ของน้องบีจริงด้วย 55555
-
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่มีถึง3ร.ครบเลย แรด! ร่าน! ร้าย!
มันส์มากก(อะไรมันส์?) อุ๊บส์! เรื่องนี้ฉันไม่ขอพูด โฮะๆ :z1:
:oo1: :pighaun:
-
ขอ 5p เลยได้มะ เสียดายทุกคนเลย :katai3:
-
มาต่อแล้วๆๆๆๆๆ
-
กลับมาซักที อย่าหายไปนานอีกน้า.
:sad4:
-
ดีจังได้อ่านต่อ อยากให้อยู่ดว้ยกันทุกคน
-
มาต่อแล้ววว
เป็นกำลังใจห้คนเขียน
กำลังอิน มาต่ออีกนะ
:pig4: :pig4:
-
สนุกอ้ะ ชอบ เลือดสาดดี 555555
-
ขอจบแบบได้ทุกคน ฮ่าฮ่าฮ่า :hao6:
-
เหลือเกินจริงๆ ตอนนี้
555
-
:pighaun: :pighaun:
-
ร่านสุดท้าย ร่านแล้วเหนื่อย(?)
ผวัะ!!!!! ผวัะ!!!!! ผวัะ!!!!!! เพร้ง!!!!!!!!!
โอ้ยยยยยยย!!!!!
หนวกหูชะมัดใครมาทำอะไรในห้องเนี่ย!!!! โคตรดวกหูเลย เมื่อวานยิ่งไม่ได้นอนอยู่ ก็แน่ล่ะเมื่อวานเจอสงครามพิชิดตัวเมือง(?) จนฟ้าเหลืองบอกตรงๆเลยว่าเหนื่อยโคตร แถมช่วงล่างก็คงแหก(?)แล้วแหงมๆ ท่าทางคงต้องพักเครื่องชั่วคราวแลัวสิ
แต่ก็ยังดีที่ไอ้คนต้นเหตุมันเอากุญแจมือออกให้ไม่งั้นนอกจากส่วนล่างที่บอยช้ำแล้ว หลังได้ปวดเป็นของแถมแบบโปรโมชันอีกแน่
แต่นั้นไม่ใช่ปัญหาตอนนี้ ไม่มีอารมณ์มานอนแล้วมันขาดตอน(?) พ่อขอด่าสักทีเถอะ
0^0
"พวกพี่ทำอะไรกันเนี่ย!!!!!!!!!" แทบอยากขอยาพาราสักสองเม็ดเลยทีเดียว เมื่อเห็นว่า(ไอ้)พวกนี้มันทำอะไรกัน แต่ก็นับหนื่งถึงสิบเพื่อไม่ให้ตัวเองกระโดดไปกัดหัวพวก'มัน'
สภาพห้องตอนนี้แทบจะเรียกได้เลยว่าเล้าเป็ด-_- ข้าวของต่างๆในห้องเละกระจัดกระจายเต็มห้อง บนพื้นหน้าเตียงมีร่างสูงร่างหนึ่งนอนแผ่หลาอยู่ใบดวงตาด้านช้ายมีร่อยช้ำเขียวเหมือนโดนชกมูมปากมีเลือดไหล ทังร่างกายมีแต่รอยรองเท้า สาเหตุคงมาจากร่างสูงสองคนด้านบนเป็นแน่เพราะรองเท้าพี่ท่านยังคาตัวผู้โดนกระทำอยู่นั้นเอง โดยมีอีกคนยืนพึงผนังใกล้ๆมองดูเหตุการแบบเงียบ
"พี่น่ะ พี่ติน พี่ทำอะไรเนี่ย"
"อ่อ พี่กำลังทำฝาเท้าให้พี่กายเขากินอยู่จ้ะ" พี่ตินตอบผมโดยมีพี่น่ะเป็นแบ็คอัพพยักหน้าตามมา
"พอเลย ว่าแต่พวกพี่มาได้ยังไงกัน" ผมรีบหยุดพวกพี่แกไว้ก่อนที่จากผู้บริหารจะกลายเป็นฆาตกร และเนี่ยนเบี่ยงประเด็นไปในตัว
"พอดี ตอนเช้าพวกไอ้น่ะกับไอ้ตินมันไปบริษัทแล้วไม่เห็นน้องบี ถามเลขาก็บอกว่าไอ้เจ้านี่(จีกสายตามาที่พี่กาย) มันบอกว่านายกับมันไม่เข้ามาวันนี้ พวกนั้นสงสัยเลยถามที่อยูของมันแล้วโทรตามพี่ให้ไปพบกันหน้าคอนโดนี้ พอพังประตูมาเห็นสภาพนายไอ้สองตัวนั้นเลยโกรชจัดจนไปลงที่ไอ้กายมัน ทันที่ที่มันอดกมาจากห้องน้ำ ยังไงก็อย่าไปว่าพวกมันเลยยังไงที่พวกมันก็ห่วงนายน่ะ" พี่วินตอบออกมาระหว่างที่เดินมานั่งข้างๆผมบนเตียงแล้วลูบหัวผมอย่างอ่อนโยน
"แล้วพี่ล่ะห่วงผมไหม" ผมถามพี่เขาอย่างอ้อนๆ ส่วนพวกนั้นไม่สนหรอก เอาตรงหน้าดีกว่าดีไปหมดทุกอย่าง
"เสมอนั้นแหละ" พี่วินยื้มตอบแล้วรวบผมเข้าไปกอดแล้วจูบหน้าผากผมอย่างแผ่วเบา
อ่า แอบเขินแหะ
แต่เหมือนลึมอะไรบางอย่างแหะ
"อะแฮ่ม!!!!!! หวานไปแล้วม้างงงงงงงง~!!!!" พี่ตินเอ่ยขัดออกมา
"ใช่ ลึมพวกพี่เลยน่ะ" พี่น่ะเสีมพร้อมกับพองลมที่แก้มอย่างงอนๆ
ส่วนพี่กายเนื่องจากสภาพไม่เอื้ออำนวยเลยพูดไม่ค่อยได้แต่ยังไม่วายส่งสายตาแค้นเคืองไปให้พี่วิน
"ก็แน่ล่ะ พี่วินออกจะดี" ผมยอกออกไปอย่างไม่สนใจอะไร โดยมีพี่วินมองหน้าตาพวกนั้นแล้วส่ายหน้าอย่างเบื่อหน่าย
"พวกพี่ไม่ดีตรงไหน" พี่น่ะรีบถามออกมา
"ไม่ใช่พวกพี่ไม่ดีหรอก แต่ผมชอบคนที่เป็นผู้ใหญ่ไม่เหมือนเด็กเท่านั้นเอง"
"พี่ไม่ใช่เด็กน่ะ!!!!*2" ทังสองตอบออกมาพร้อมกันแล้วสบัดหน้าหันไปคนล่ะทาง
อยากบอกว่าไอ้ที่ทำนี่แหละเด็ก
แถมพูดพร้อมกันอย่างกับเป็นคู่ดูโอ้ ท่าทางคงเป็นคนประเภทเดียวกันแหงมๆ (หื่น ขี้งอน เอาแต่ใจ-_-)
"อึก!!!" โอ้!!!!! ผมนึกว่าพี่ตายแล้วน่ะเนี่ย ยังมีแรงครานขื้นเตียงมาได้อีก
"เป็นอะไรไหมนั้น เจ็บมากป่ะ" ผมถามออกไปอย่างเป็นห่วงเล็กน้อย
"เจ็บตัวไม่เป็นไร แต่เจ็บที่ใจมากกว่า" พี่กายสวนกลับมาทันควบด้วยน้ำเสียงบอกความรู้สืกนั้นถูกส่งออกมาทางน้ำเสียงและสายตา
"แล้วจะเอายังไง" ผมถามอีกครั้งแต่คราวนี้น้ำเสียงนั้นนิ่งเรียบไร้ความรู้สืก
"แล้วแต่นายเลย"
"ผมมีทางเลือกให้สองทาง ทางที่หนึ่ง มาอยู่ด้วยกันห้าคนเลยเพราะยังไงผมก็ไม่ได้หมดรักพี่ตั้งแต่แรก..." สีหน้าของเขาดีขื้นเล็กน้อยเมื่อได้ยินว่าผมยังรักแกอยู่ เห็นดั่งนั้นผมจึงบอกต่อ "ข้อสอง ผมจะลึมเรื่องทุกอย่างนี่ช่ะ แล้วเราก็ไม่ต้องคุยกันอ..."
"พี่เอาข้อหนึง!!!" อีกฝ่ายสวนกลับออกมาทันทีโดยไม่รอให้ผมพูดจบ ด้วยเสียงหนักแน่น
"ขอถามเหตุผลได้ไหม"
"ฉันรักนาย ไม่ว่าจะต้องแลกกับการแบ่งความรักของนายให้คนอื่นยังไงก็รัก" บางคนอาจจะไม่เชื่อ แต่สำหรับผมกลับผม มันไม่ใช่ เพราะสายตาที่มองมามันบอกทุกอย่างหมดแล้ว
"พวกพี่ว่าไง" ผมหันไปถามความเห็นของคนอื่น
"พี่ไม่ว่าอะไรหรอก ความสุขนายก็เหมือนความสุขพี่" พี่วิน
"ยังไงก็ได้*2" สองดูโอ้
"งั้นเป็นอันตกลง ก่อนอื่นพี่น่ะ พี่ติน ไปเอากล่องประถมพยาบาลกับแม่บ้านมาให้หน่อย" ผมสั่งทังสองคน
"ทำไมพี่ต้อง...*2"
"ถ้าใครมาทันจะได้รางวัล" ผมบอกพวกนั้นแล้วใช้นิ้วชี้แตะที่ปากตัวเอง พร้อมส่งสายตายั่วยวนไปให้
"ไปเดียวนี้แหละจ้ะ*2" จบคำสองดูโอ้ก็วิ่งออกจากห้องไปทันที
"พี่วินอุ้มผมไปอาบน้ำหน่อย" ผมอ้อนพี่วินเสียงหวานต่างจากเมื่อกี้
"หึหึ ได้เลยครับ" พี่วินช้อนตัวผมขื้นอุ้มด้วยท่าเจ้าสาวโดยมีสายตาริษยามาจากพี่กาย แต่เจ้าตัวก็ได้แต่อ้าปากเท่านั้น
ในห้องน้ำ
พี่วินอุ้มผมเข้ามาในห้องน้ำแล้ววางผมลงในท่ายืนตรงฝักบัว
"จะอาบด้วยกันไหมครับ" ผมแกล้งถามลองเชิงคนตัวโต
"ไม่เอาหรอก เดียวก็ยืนไม่ได้กันพอดี" ผมหัวเราะออกมาเล็กน้อยเมื่อเห็นสีหน้าของคนพูดที่ออกไปทางหื่นมากกว่านิ่งตามนิสัยเจ้าตัว แต่นั้นก็ถือเป็นข้อดีของพี่วิน และเป็นสาเหตุหลักที่ผมให้เขาช่วยพาผมมาในห้องน้ำ เพราะตามนิสัยของพี่แกแล้วเป็นคนสุภาพ อ่อนโยน ใจเย็น ให้เกียรติกับคนที่รัก ชึงถือว่าเป็นข้อดีของพี่แก
ผมใช้เวลา 30นาทีในการอาบน้ำแล้วก็ให้พี่วินอุ้มมาวางไว้ที่ปรายเตียงแต่ไม่ใช่วางตรงฝุกที่นอนแต่เป็นตักของแกต่างหาก พร้อมกับแย่งผ้าเช็ดตัวของผมมาเช็ดผมให้
รู้สืกเหมือนตัวเองเป็นเด็กยังไงไม่รู้-_-
แต่คงไม่ใช่กับอีก3คนที่เหลือที่นั่งที่เตียงโดยสายตาก็มองมายังพี่วินอย่างกินเลือดกินเนื้อ
"พ่อจะเก็บบีไว้กกคนเเดียวเลยเหรอครับ" ผู้เป็นลูกเอ่ยออกมาอย่างประชดประชัน
"แล้วพวกแกจะยอม?" พี่วินเลิกคิ้วถาม
"ไม่แน่นอน*3" ตอบแบบพร้อมเพียงกันเลยน่ะครับพี่ สงสัยผมคงต้องเปลี่ยนจากคู่ดูโอ้เป็นกลุ่มทรีโอ้ช่ะแล้วสิ -^- และที่น่าเหนื่อยใจที่สุดคงเป็นพี่กายที่ทังตัวเต็มไปด้วยพร้อมผ้าพันแผล ถ้าปิดหน้าด้วยคงเอาเข้าโลงในพิพิธภัณฑ์อียิปได้เลยล่ะ
"แล้วสรูปใครเอามาทันก่อน" ผมชิงถามพี่น่ะกับพี่ตินก่อนที่จะเกิดสงครามกลางเมือง(?)ขื้น
"พี่เองแหละ" พี่น่ะยืดอกอย่างภูมิใจตอบมา
"งั้นมาสิ" ผมกวักมือเรียกพี่แก และเป็นไปตามคาดพี่แกแกรีบกระโดด(?)เข้ามาคว้าหมับเข้าที่ตัวผมแล้วกระชาก(เน้นว่ากระชาก)ตัวผมไปกอดแล้วจูบทันที แค่ปากประกบกันก็ไม่ว่าอะไรหรอกแต่นี้ลิ้นเจ้าตัวดันอยู่ไม่สุข มาเล่นกับลิ้นของผมส่งท้ายด้วยการดูดอย่างแรงจนผมแทบหายใจไม่ออก
"แฮ่กๆ จะฆ่ากันหรือไงห๊ะ!!!!!" ผมขื้นเสียงใส่เล็กน้อยเมื่อปากเป็นอิสระ
"ก็นายน่ารักเองหนิ พี่เลยอดใจไม่ไหว"
"หื่นจริง"
"หื่นแต่ก็รักนายคนเดียวนั้นแหละ" เสียวจริง><
"บ้า!!! ว่าแต่ตอนนี้สั่งอะไรมากินก่อนก่อนไหมผมหิวมากเลย" ผมว่าพรางลูบท้องไปมา แสดงบอกให้รู้ว่าหิวแบบสุด แต่ความต้องการจริงๆคือหยุดบรรยากาศมาคุที่กำลังก่อตัวนี้ต่างหาก
เฮ้อ!!!! ชักไม่แน่ใจว่าเราคิดถูกที่ให้อยู่ด้วยกัน-_-
50%
****************************************************************************************************
เอามาให้ครึ่งหนึงก่อนน่ะครับ เพราะตอนที่เหลือมันแต่งยากมาก :katai4:และมัน....คงรู้น่ะครับว่าคืออะไร หุหุ
-
จัดการได้อยู่หมัดๆๆ
-
:jul1: ว๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย
5p มาเร็วกว่าที่คิด
-
:o8: 5p
ว๊ายๆ บีน่ารักอ่า
:katai2-1: :katai2-1:
-
กรี๊ดดดดด 5 คน แบ่งยังไงเนี้ย คนละวันหรอ? แล้ววันที่เหลือละ :hao6:
-
โอ้ย คุ้มค่ะ งานนี้บีคุ้มสุดๆ :m25:
-
โอ้ยยยน้องบีตายแน่ สามีแต่ละคน หื่นน้อยที่ไนห
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
รอตอนต่ออไปอย่างใจจดใจจ่อ
-
จัดวันนะบีนะ จะได้ไม่เหนื่อย 5555
-
จัดลำดับกันไม่ถูกเลยทีเดียว
5555
-
ฮี่ๆๆ มาต่อเร็วๆนะ :hao6:
-
น้องบีเอาอยู่ :hao6:
-
โหเยอะแถมได้คุณภาพ
-
:katai5:
-
ขอซีี๊ดปากรอ :hao6:
-
ในที่สุด ก็มาอยู่ดว้ยกันทุกๆๆๆคน น้องบี จัดคิวดว่นหรือพร้อมกันก็ดีน๊า รออ่านต่อค๊า
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
รออ่านต่อน๊า :impress2:
-
5คนจัดหนักขนาดนี้ต่อไปหนูคงไม่ต้องแบ่งขี้แล้วล่ะลูก นั่งโถปุ๊ปมันคงไหลออกมาได้เลย
-
^
^^
^^^
จิ้มรีบน เอาซะขำกร๊ากเลย 55+
คนเขียนหายไป เรามาช้ารึเนี่ย T-T
-
ไรท์ ทำมัยหายไปนานจัง รอออ่านอยู่น๊า :katai4:
-
ร้าย ร่าน สมชื่อเรื่องจริง ขอบคุณครับ
ทิชชู่พร้อม รอตอนต่อไปไม่ไหวแระ คริคริ :hao6:
-
หายไปนานมาก ไม่มาต่อแล้วเหรอ
ยังรออยู่นะ :hao3:
-
แบบว่าเลือกไม่ได้
รักกันแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน
ว่าแต่.....
ที่เหลืออยู่ไหน.........
-
มาต่อ 50% เร็วววน๊า รออ่านอยู่จ้า
-
เนื้อหาต่อไปมีฉากNCอยู่ถ้าใครไม่พอใจก็ขออภัยเป็นอย่างสูง
***************************************************************************************************
50%ที่เหลือ
"วันหยุดนี้ไปเที่ยวไหนดีบี" พี่วินถามผมในขณะที่ตอนนี้พวกเราทัง5คนกำลังนั่งดูทีวีที่ห้องนั่งเล่นในบ้านพี่วินช่วงนี้เป็นช่วงพักร้อนประจำปีของบริษัท ชึงพนักงานทุกคนต่างรอคอยอย่างใจจดใจจ่อ หากนั้นไม่ใช่ผมเพราะตอนนี้บอกตรงๆเลยว่า'เบื่อ'มากกกกๆๆๆๆ แน่ล่ะแทนที่มันจะพักแค่2-3วัน แต่นี่อะไร1อาทิตย์เต็มเลย แล้วไอ้คนที่ไม่ชอบอยู่กับที่นานๆแบบผมจะทนได้เหรอ นี่แค่วันแรกยังขนาดนี้แล้ว
"ผมอยากไปทะเล" ผมตอบออกไปทันที
"แล้วพวกนายล่ะ" พี่วินหันไปถามพวกที่เหลือ ที่พยักหน้าตอบรับ แต่ผมแอบเห็นตาพวกเขามีประกายน่าขนลุกแปลกๆ(ร่วมทั้งพี่วินด้วย) แต่ก็แค่แว้บเดียวเท่านั้น
"งั้นเราไปกันวันนี้เลยน่ะๆๆๆๆๆ" ผมหันไปเกาะแล้วเอาหัวถูไถแขนของพี่วินที่อยู่ใกล้ที่สุด
"ครับๆ งั้นก็รีบไปเก็บของเร็วเด็กน้อย"
"อือ" ว่าแล้วก็ใส่เกียร์หมาขื้นห้องทันที
บางคนอาจสงสัย ว่าผมย้ายมาบ้านพี่วินตอนไหน เดียวผมจะเล่าให้ฟัง พอดีว่าหลังจากวันนั้นที่ห้องพี่กาย พี่วินก็เสนอให้พวกเรามาอยู่ด้วยกันที่บ้านแกเพื่อจะได้สดวกในการพบเจอกัน และโชคดีที่ผม พี่ติน พี่กาย อยู่คอนโดเหมือนกันหมดเลยไม่มีปัญหาอะไรที่จะย้าย
ส่วนเรื่องที่ว่าทำไมเหมือนผมลำเอียงสนใจแต่พี่วินคนเดียว คำตอบก็คือผมต้องการหลีกเลี่ยงการโดนสอยตูดเนื่องจากช่วงล่างยังละบมอยู่ ถึงตอนนี้จะหายแล้วแต่ก็อยากลองใจดูว่าพวกเขาทั้ง3คนจะทนได้นานแค่ไหนและถือเป็นการสั่งสอนพวกหื่นกามอย่างพวกเขาอีกด้วย โดยนับรวมแล้วก็2เดือนพอดี แต่ไม่ได้หมายความว่าพี่วินจะไม่หื่นนะ รายนั้นน่ะหื่นเงียบทำตัวเป็นสุภาพบุรุษคำพูดไม่ออกลามกแต่มือน่ะขยับไปถึงไหนต่อไหน ซึ่งผมคิดว่าโดนจับโน่นจับนี่เล็กน้อยก็คงจะดีกว่าโดนสอย...หล่ะมั้ง?
"เอาล่ะเสร็จแล้ว"
"บีเสร็จยัง?" เสียงพี่กายเรียกตามจากชั้นล่าง
"ครับเสร็จแล้ว จะไปเดียวนี้แหละ" ผมตอบกลับไปแล้วจับกระเป๋าให้คนรับใช้แล้วเดินลงไปหาพวกพี่แกที่รอหน้าประตู
"โอเคมาครบกันแล้ว ไปได้" พี่วินสรูปก่อนจะเดินนำหน้าออกไปที่ลานจอดรถทันที
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"เอ๋!!!!!!!!!!" ผมอุทานออกมาดังลั่นเมื่อพวกเรามาถึงที่หมายชึงมันก็เป็นเพียงชายหาดปกติ ไอ้ที่น่าตกใจจนต้องร้องออกมาแบบนี้คงเป็นเพราะ ที่แห่งนี้ไม่มีสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า'มนุษย์'เลยแม้แต่คนเดียว
พอผมปรับอารมณ์ของตัวเองให้คงที่ได้แล้วจึงหันไปหาคนต้นคิด ทังสี่ที่ทำตัวไมรู้ไม่ชี้ด้านหลัง
"ทำไมไม่มีคน?" ผมถามออกไปนิ่งๆโดยปล่อยออร่า ราชีนี(?)ออกมา
"ก็ พวกพี่ชอบความเป็นส่วนตัวนิ" พี่น่ะที่อาสาเป็นหน่วยกล้าตาย(?)เอ่ยออกมาเบาๆโดยที่ไม่ยอมเงยหน้ามองผมเลยแม้แต่น้อย
"เอาความจริง?"
"ก็เค้าหวงตัวเองอ่ะ" จากนั้นจากเด็กโดนจับผิดก็กลายเป็นลูกหมาทันที พร้องเอาร่างหนาๆดำๆมารัดตัวผม ส่วนใบหน้าก็ถูกับแก้มผมไปมา
ช่างทำตัวได้แหวกแนวกับเบ้าหน้าตัวเองจริงๆให้ตายสิ -////-
"พอเลย ใช้เงินไปเท่าไหร่กันเนี่ย"
"แค่ได้อยู่กับนายเงินแค่นั้นถึงว่าน้อยมาก" เสี่ยวได้หน้านิ่งมากครับคุณพี่วิน
"บ้า >///<"
"ไปดูบ้านกันเถอะ" พี่กายตัดบท แล้วเดินนำไปยังบังกะโลที่จองไว้ทันที แต่ผมแอบเห็นหน้าพี่แกบูดบึ้งสุดๆ สงสัยแกปวดท้องมั้ง?
บังกะโลที่เราพักเป็นเพียงบ้านสองชั้นธรรมดาๆ แต่ภายในตกแต่งอย่างหรูหราไม่เหมือนภายนอก มีห้องนอน2ห้อง
ผมเดินสำรวจบ้านทั้งหลัง ด้วยความตื่นเต้นจนมาหยุดอยู่ที่ห้องนั่งเล่นอันตกแต่งแบบตะวันตกตามที่เจ้าของชอบ มีโทนสีแบบสีขาวและคริม ทำให้ดูหรูหราไปอีกแบบ กลางห้องเป็นโซฟาขนาดใหญ่ตั้งอยู่ สายตากวาดไปทั่วห้องจนไปสะดุดเข้ากับบางอย่าง
"ที่นี่มีเปียโนด้วยเหรอครับ" ผมถามพวกพี่แกที่ตอนนี้นั่งอยู่ข้างในกันหมดแล้ว
"ใช่ พี่สั่งให้พนักงานเขามาตั้งให้เอง เห็นนายเคยบอกว่าอยากเล่นเปียโนที่ทะเลหนิ" พี่กายตอบออกมา
"พี่จำได้?"
"ถึงพี่จะเจ้าชู้แต่ เรื่องของนายพี่จำได้เสมอนะ J"
ผมไม่พูดอะไรได้แต่เดินก้มหน้าที่แดงเหมือนลูกมะเขือเทศ ของตนไปยังเปียโน แล้วถอนสูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อให้ตนเองผ่อนคลาย ก่อนจรดปลายนิ้วบรรเลงเพลงที่ตนถนัดที่สุด
http://m.youtube.com/watch?v=2mP4Ouww790 (http://m.youtube.com/watch?v=2mP4Ouww790)
เสียงเพลงที่อ่อนละมุน ดังออกมาถ่ายทอดเรื่องราวมากมายที่ผ่านพ้นมาจากทำนอกเพลง และความรู้สืกของคนเล่นที่สื่อความหมายออกมาอย่างชัดเจน
'ผมรักพวกพี่น่ะครับ'
นั้นคือความหมายที่แฝงมาในบทเพลงนี้ที่อยากจะส่งไปให้กับร่างสูงสี่หน่อที่ตอนนี้ดั่งต้องมนต์สะกด จนถึงท่อนสุดท้ายของบทเพลง สติจึงกลับมาเหมือนเดีม
แปะๆๆๆๆๆ
ทุกคนตบมือกันอย่างพร้อมเพียง ชึงผมได้แค่ก้มหัวเล็กน้อยเพื่อเป็นการขอบคุณ ส่วนหน้าน่ะเหรอแดงตั้งนานแล้ว ก็แน่ล่ะเกิดมาพึงเคยมีคนตบมือให้
"น่ารักมาก พี่ทนไม่ไหวแล้ว!!!!" จู่ๆพี่น่ะก็ตะโกนขัดออกมา แล้วจากนั้นก็วิ่ง(ระยะสั้น?) ดึงตัวผมไปจูบทันที
"อื้อๆ!!!" ด้วยความที่ผมยังไม่ตั้งตัว ปากเลยเผลอออกมาเล็กน้อย จึงเป็นโอกาสให้คนตัวโตรุกคึบเอาลิ้นของตนมาหยอกล้อกับลิ้นของผมสลับกับดูดเม้นรีมฝีปากดัง จ้วบๆ
มีรึคนอย่างบีผู้นี้จะยอมโดนต้อนอยู่ฝ่ายเดียว ผมเริ่มรุกกลับโดยการดุ่นลิ้นของร่างหนากว่าอย่างแรงเพื่อให้ปากของตนเป็นอิสระจากนั้นก็สอดลิ้นของตนไปนัวเนีย(?) กับอีกฝ่ายแทน ด้วยความช่ำชอง เนื่องจากผ่านสงคราม(?)มานาน
จนสุดท้ายเป็นพี่น่ะที่ยอมแพ้ดึงตัวผมออกแล้วหอบแฮ่กๆ เหมือนคนวิ่งมาราธอนมา
"หีม แค่นี้หอบแล้วเหรอครับพี่น่ะ~J" ผมส่งสายตาที่ตนคิดว่ากวนเบื้องล่างที่สุดไปให้ ชึงได้ผลตอบรับเพียงคำว่า 'ชิ' จากอีกฝ่ายเท่านั้น
"พวกพี่อยากเอาผมไหม?" คำถามที่ผุดขื้นมาแบบกะทันหันทำให้คนร่างสูงทั้งสี่ถึงกับสะดุ้งแต่ก็ยังปรับสีหน้าให้เป็นเหมือนเดีมอีกครั้งในเสี้ยววินาที
"ทำไมถามงั้นครับ" เป็นอีก(เกีอบทุก)ครั้งที่พี่วินผู้ใจเย็น(จนหนาว?)เอ่ยปากถามออกมาเป็นคนแรก
"ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ พอดีผมเห็นนี่ในกระเป๋าพี่น่ะ น่ะครับ" ผมชูของที่แอบโด้(?)มาจากกระเป๋าพี่น่ะให้พวกพี่แกดู มันคือกล่องเล็กๆสีชมพูหวาน หน้ากล่องเขียนว่า 'โด่ไม่รู้ล้ม'
ใช่ครับมันคือยาปลุกเช็ก!!!!!!!
"อ่ะ เอ่อ..." คนตัวโตที่เป็นเจ้าของถึงกับพูดไม่ออกเลยทีเดียว ส่วนบันดาร่างสูงอีก3หน่อที่เหลืออันได้แก่พี่วิน พี่กาย พี่ติน ที่ตอนนี้หน้าชีดเป็นไก่ต้มไปเรียบร้อบแล้ว
"ไม่ต้องคิดมากหรอกครับผมไม่โกรธหรอก" ผมบอกทุกคนพร้อมส่งยิ้มให้เพื่อแสดงว่าตนเองพูดจริง ทำให้ร่างสูงทั้งหมดถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก
"แต่..." จู่ๆผมก็พูดขื้นมาทำให้พวกพี่ๆขมวดคิ้วแทบจะชนกันด้วยความงงงวย "ถ้าพวกพี่อยาก'เอา'ผมมากก็มา'เอา'ผมสิ" ผมจงใจเน้นย้ำคำว่า'เอา'เพื่อยั่วพวกเขา แล้วหันหลังกลับไปนั่งที่เก้าอี้เปียโนอันยาว โดยจงใจเอนตัวไปด้านหลัง แล้วแหวกขาให้กว้างให้เห็นขาที่ขาวเนียนของตนได้อย่างชัดเจน เนื่องจากวันนี้อากาศค่อนข้างร้อนผมเลยใส่แค่เสื้อคอกลมสีขาวแนบเนื้อและกางเกงขาสั้นสีฟ้ามาแค่นั้น
ช่วงแรกก็แอบแปลกใจเล็กน้อยเพราะปกติพวกพี่เขาจะต้องโวยวายทุกครั้งเมื่อเห็นผมใส่เสื้อผ้าที่โชว์เนื้อหนังแบบนี้ แต่กลับไม่มีใครว่าอะไรเลยทำให้ผมสงสัยจนมาเห็นสภาพของชายหาดที่ไร้มนุษเลยทำให้นายบีผู้นี้ถึงบางอ้อเลยทีเดียว
"มาสิครับ อ่า อือ" ผมพูดออกมาด้วยเสียงแหบพร่าและครางออกมาอันกระตุ้นอารมณ์ของพวกพี่เขาได้เป็นอย่างดี แล้วกระดิกนิ้วชี้ด้านช้ายเข้าหาตัวเอง เพื่อบอกให้เข้ามา ตบท้ายด้วยการกัดริมฝีปากของตัวเองเบาๆเป็นการทิ้งท้าย
"ทนไม่ไหวแล้วโว้ยยยยยยยยx2" สองเสียงตะโกนออกมาดังลั่น พร้อมกับร่างหนาๆสองร่างเคลื่อนกายมาหาผมอย่างรวดเร็ว ซึ่งทั้งสองคนคือบุคคลที่ผมเดาออกว่าตบะแตกนั้นก็คือพี่กายกับพี่น่ะนั้นเอง
พี่น่ะที่อยู่ใกล้สุดเข้าถึงตัวผมก่อน โดยไม่มีการรีรอ ริมฝีปากหนาก็ประกบเข้ามาสัมผัสกับดป้าหมายทันที พร้อมลิ้นเรียวหนาของอีกฝ่ายรุกล้ำเข้ามาในโพรงปากของผมอย่างรวดเร็วและทำการบดขยี้อย่างดุดัน ซึ่งผมก็โต้ตอบด้วยการเอาลิ้นของตัวเองไปเกี่ยวตวัดอย่างร้อนแรงเช่นเดียวกัน
พี่กายที่มาทีหลังก็ไม่ได้อยู่เฉยเจ้าตัวคุกเข่าลงข้างๆผมแล้วใช้ลิ้นของตัวเองหยอกล้อกับยอดอกของผมอย่างช่ำชองสลับข้างไปมา เล่นเอาผมสั่น(สู้)ไปทั้งตัว
เสื้อผ้าของพวกเราถูกถอดออกไปจนหมดอย่างรวดเร็ว ส่วนการกระตุ้นอารมณ์ก็ทะวีความร้อนแรงมากขื้นเรื่อยๆ
"อ่า อือ แรงอีก อือ อึ่ก อ่าา~" ผมสูตร์ปากร้องครางเสียงดังออกมาอย่างไร้อย่างอายเมื่อพี่น่ะเปลี่ยนเป้าหมายมาสนใจยอดอกด้านขวาของผมแทน ทำให้พี่กายต้องเปลี่ยนไปจัดการด้านช้ายของผมอย่างเดียว
ทันใดนั้นผมก็รู้สึกได้ว่ามีอะไรบางอย่างที่แฉะมาสัมผัสกับส่วนกึ่งกลางลำตัวของผม เมื่อผมเลื่อนสายตาไปมองก็เห็นว่าพี่ตินกำลังจัดการใช้ปากกับส่วนนั้นของผมอย่างเมามัน เล่นทำเอาผมเสืยวจิ้ดขื้นสมองแต่ปากผมไม่ว่างตอนนี้ เพราะได้มีแท่งเนื้อขนาดใหญ่ของพี่วินที่มาตอนไหนไม่รู้มายืนค่อมใบหน้าของผมแล้วเอาแท่งเนื้อของตนยัดเข้าปากของผมอยู่ แต่มีเหรอที่ผมจะยอม
ผมใช้ลิ้นของผมตวัดเข้าท่อนลำตั้งแต่ล่างถึงปลายแล้ววนที่หัวและร่องของมันสลับกับการเล่นกับไข่ใบแฝดของพี่วินทำให้ร่างของคนโดนสั่นสะท้านไปทั้งตัว
"อ่า อือ ชิ้ดดดด โอ้วววว อย่างแกล้งพี่สิบี อู้วววว!!~" พี่วินร้องครางออกมาเสียงหลงเมื่อเจอลิ้นและปากของผมที่ผ่านศึก(?)มาอย่างมากมาย
เมื่อพี่เขาทนไม่ไหวจึงจับใบหน้าของผมให้เงยขื้นแล้วนำเอาส่วนสำคัญของตนเข้ามาในโพรงปากของผมแล้วชักนำเข้าออกอย่างแรงตามอารมณ์ของเจ้าตัว
"อือ ขี้โกงหนิพ่อ" พี่น่ะล่ะปากออกจากยอดอกของผมแล้วลุกขื้นยื่นเอาแท่งเนื้อที่ขยายตัวแล้วของตนไปแตะที่แก้มของผม พี่กายก็ตามมาทำแบบเดียวกันแต่คนล่ะแก้มกับผม
"ทำให้พี่บ้างสิx2" ผมไม่แน่ใจว่าทำไมสองคนนี้มักมีชอบพูดออกมาพร้อมกัน สงสัยอาจเป็นเพราะเป็นคนรุ่นเดียวกันหรือไม่ก็สันดาน(?)เหมือนกันก็เป็นได้
แต่ยังไงพวกพี่เขาก็อุตส่าห์ขอมา ผมเลยยอมเอาปากออกจากก้อนเนื้อกึ่งกลางของพี่วินแล้วหันไปจัดการอีกสองแท่งที่รออยู่แทน
ส่วนช่วงล่างพี่ตินก็กำลังเอานิ้วของตัวเองชำแหละช่องทางรักของผมเข้าออกเพื่อเป็นการนำร่องเนื่องจากช่องทางของผมไม่ได้ผ่านการใช้งาน(ด้านเพศ)เป็นเวลานาน
"อือๆๆๆๆ!!" ผมทำได้แค่ส่งเสียงในลำคอของตัวเองเท่านั้นเพราะตอนนี้ปากผมแทบไม่ว่างเพราะแท่งเนื้อของพวกร่างสูงทั้งสามที่ตอนนี้ครางอย่างมีความสุขในรสกามรมณ์ที่ผมสนองให้
"อ่าาๆๆ ชิ้ดดดดๆๆ โอ้ววววว อู้ววววว!!!!x3"
"อึ่ก!!!! อืออ!!!!" ผมร้องออกมาในลำคออย่างแรง(ที่ไม่ว่างร้องเป็นศัพท์)เมื่อช่วงล่างมีบางอย่างที่ใหญ่กว่านิ้วของพี่ตินกำลังเข้ามาในร่างกายของผม ซึ่งมันแน่นมากจนผมหายใจลำบาก
ผมขยับช่วงล่างเล็กน้อยเพื่อให้ผู้กำลังกระทำอยู่รู้ตัว จึงผ่อนแรงของตนลง จนสุดท้ายก็เข้านหมด จากนั้นพี่ตินก็แช่ไว้อย่างนั้นสักพัก พอเห็นว่าผมปรับสภาพได้แล้วก็เริ่มขยับแท่งเนื้อของตน
"อึก อ่า อ่า อือ พี่ตินแรงๆหน่อยครับ อือ อ่ะๆๆๆ" ผมคายของที่อุดปากตัวเองออกแล้วสั่งคนกระทำด้านล่างให้เร่งเครื่องตัวเองหน่อย เพราะมันไม่ทันใจผมอย่างแรงแต่อีกฝ่ายเหมือนจะจงใจแกล้งผมนอกจะไม่ขยับให้เร็วขื้นแล้วยัง จงใจขยับช้าลงอีก
ผมเลยต้องเป็นคนส่ายสะโพกให้ช่วงล่างขยับเอง ซึ่งอีกฝ่ายก็ครางออกมาอย่างพอใจ แล้วจับตัวผมอุ้มขื้นมาจากเก้าอี้หลุดพ้นออกจากร่างหนาทั้งสามที่มองยังหนุ่มต่างชาติที่กระแทกอย่างไม่สนใจใครด้วยความอาฆาต
"อ่ะ อ่ะ อ่ะๆๆๆๆ"ตอนนี้ปากผมมันร้องได้แค่นั้นเพราะส่วนล่างอันใหญ่โตของคนตัวโตมันช่างเข้าไปลึกจริงๆ
"พี่ขอด้วยนะ" เสียงกระชิบแผ่วเบาที่ข้างหูผมเดาได้ไม่ยากว่ามาจากพี่วิน แต่เนื้อความในน้ำเสียงกลับทำให้ผมงงอย่างมาก แล้วในไม่ช้าก็รู้คำตอบเมื่อข้างในร่างของผมมันรู้สึกถึงบางอย่างแทรกเข้ามามันทำให้จุกจนแทบพูดไม่ออก
"อ่า สุดยอดเลยบี อู้วววว พี่จะขยับแล้วนะ"
ป้าบบบบบบๆๆๆๆ ตับๆๆๆๆๆ
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นทั่วทั้งห้องจากพ่อหม้ายหนุ่มที่ยังคงชักนำเข้าออกส่วนอ่อนไหวของตนอย่างต่อเนื่องไม่จากหนุ่มต่างชาติที่ขยับร่างกายของตนด้วยเช่นกัน แม้สภาพของผมตอนนี้จะประกอบกิจกรรมในท่านี้ยากเพียงใดแต่ดูเหมือนทั้งสองคนจะไม่ได้สนใจอีกแล้ว
พี่กายกับพี่น่ะก็ไม่อยู่เฉยเข้ามาจัดการกับยอดอกทั้งสองข้างของผมอย่างเมามัน ส่วนผมก็ได้แต่ครางอย่างบ้าครั้งเหมือนสัตว์ป่าที่ถูกเชือด สักพักผมก็ทนไม่ไหวตะโกนออกมาด้วยความปราถนาที่กำลังจะประทุออกมา
"อ่ะๆๆๆๆ พี่ผมจะ อ้ะ ไปแล้ว อ่าๆ โอ้ววๆๆๆ"
"ชิ้ดดดด อู้ววววว พี่ก็เหมือนกัน อ่า จะออกแล้วๆๆๆๆ อ่าาาาาา ชิ้ดดดดด"
"อือๆ อ่า อ่า พี่ก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน โอ้วววววๆๆ อ่าาาๆๆๆ"
เสียงของพวกเราสามคนเปร่งออกมาพร้อมกัน ส่วนกลางลำตัวของชายวัยกลางคนทั้งสองกระตุกอย่างต่อเนื่องพร้อมกับของเหลวสีขาวที่พวยพุ่งออกภายในร่างกายของผม แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้พักก็ถูกพี่น่ะจับให้ตัวผมขื้นค่อมตัวพี่แกที่นอนราบกับพื้น เท่านั้นยังไม่พอพี่กายยังผลักหลังของผมให้ซบอกหนาของพี่น่ะแล้วเอาแท่งเนื้อร้อนของตนยัดเข้ามาในร่างกายของผม ทั้งคู่เริ่มชักนำแก่นกายของตนเข้าออกร่างของผมอย่างต่อเนื่องและถี่มาก ทางด้านผมก็ได้แต่ครางออกมาเท่านั้น จนในที่สุด
"อู้วววว ชิ้ดดด บีพี่มีความสุขจังเลย อ่ะๆๆๆ จะ จะ ถึงแล้ว โอ้วววววๆๆ"
"อีม อือ อ่า พี่ก็จะเสร็จแล้ว อึก ชิ้ดดดดด อ่ะๆๆๆๆ"
เหมือนภาพฉายช้ำเมื่อร่างกายของทั้งสองกระตุกกอดผมไว้และปลดไปความต้องการของตนออกมาจนล้นมาด้านนอกไหล่นองไปทั่วพื้น
ผมอยู่ในสภาพนั้นสักพักก็เหมือนมีใครบางคนชอนตัวผมอุ้มขื้นมาตอนนี้ผมไม่มีแรงมากพอที่จะเปิดเปลือกตาที่หนักอึ้งว่าใครกำลังอุ้มผมอยู่จนแผ่นหลังของผมสัมผัสกับเตียงนอนหนานุ่มพร้อมร่างสูง4คนที่กอดก่ายร่างของผมจนมิดทั้งด้านช้ายด้านขวารวมถึงหน้าอกทั้งสองข้างก็ยังไม่เว้น
"พี่รักนายนะx4"
เสียงนั้นแม้ว่าจะแผ่วเบาแค่ไหนแต่น่าแปลกที่มันกลับทำให้ใจของผมรู้สึกเบาสบายและเบาหวิวเหมือนกับว่าตนเองกำลังลองลอยไปบนท้องฟ้าก็ไม่ปาน
'ผมก็รักพวกพี่เช่นกันครับ'
'เราไม่สามารถกำหนดความรักได้ว่ามันจะออกมาในรูปแบบไหน แม้เราจะเคยผ่านเรื่องราวเลวร้ายต่างๆมากมายแต่แค่เพียงมีใครสักคนยอมรับฟังและเข้าใจความรู้สึกของเราจากก้นบึ้งของหัวใจแค่นั้นก็พอแล้ว'
END
**************************************************************************************************
สิ่งแรกที่จะบอกก่อนคือ ขอโทษที่ไม่ได้มาต่อให้นะคร้าบบบบบบบบ~!!!!!! :sad4: พอดีขื้นปี2แล้วปรีกตัวมาลงให้ไม่ได้เลย จนทำให้สมองคนเขียนตันแถมยังจำรหัสไม่ได้อีกเลยสมัคใหม่มันชะเลย
หวังว่าคงไม่ลึมกันไปแล้วนะครับ^^
-
จบได้แบบ :pighaun:
-
5555
-
:haun4: :haun4: :haun4: o13
-
จบแบบมีความสุขล้นนนนนนมากกกก
อิ่มเอมมากมายสำหรับความรักของทั้ง5คน
แอบชอบพี่วินอ่ะ 555
-
อืม ...... แรงได้ใจมากครับ แต่แอบสงสารน้องบีน่ะสิ
ขอบคุณครับ
-
เลือดสาดเลยยยยย :jul1:
-
ตายอย่างสงบ~
-
เลือดพุ่ง :pighaun: แต่ถ้าไม่มีกายจะดีมาก อยากให้สำนึกอ่ะ แต่ไม่เป็นไร 5p ก็ดี
-
o13
-
:mew5:
-
:jul1:
-
:m20: :katai1:
-
:jul1: :jul1: :jul1:
-
และแล้ว ควีนบีก็ครองคู่(?)กับเหล่าองครักษ์ ตลอดไป 5555
-
เคะราชินีมากๆ
-
เลือกจะหมดตัวละ :m25: :m25: :m25:
-
วี๊หว่อ วี๊หว่อ~
:jul1:
-
:haun4:
สุดยอดดดดด
ขอบคุณครับบบบบ
:katai2-1: :katai2-1:
-
บีสุดยอดมากกก :jul1: :jul1:
-
สุดยอดเลยเรื่องนี้
จบได้แบบเลิศสุดๆ :hao6:
-
:pighaun:
-
เป็นนิยายที่หนักหน่วงจริงๆๆค่ะ555ซับเลือดกันเป็นปแถวววเลยย
-
:hao5:
-
:pighaun: :pig4:
-
เลือดท่วมตัว :jul1: :jul1: :jul1:
-
:haun4:
-
งงมาก เปลี่ยนลุคนิดหน่อยสอยผช.ได้ทั้งเรื่อง