เริ่มหัวข้อโดย: ทศวรน์ ที่ 09-05-2013 15:26:07
อ้างถึง
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ[/size]
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
เริ่มหัวข้อโดย: ทศวรน์ ที่ 09-05-2013 15:27:44
(http://image.zoneza.com/images/706755246040695s_keyboard.jpg)
ฟอหอกอดอ เอกอาสอวอ
ทศวรน์-เขียน
ทศวรน์-เขียน
เริ่มหัวข้อโดย: ทศวรน์ ที่ 09-05-2013 15:34:51
นั่นคือประโยคแรกที่เขาพูดกับผม ผมจำได้ไม่มีวันลืม
วันนั้นทุกคนกลับบ้านกันหมดแล้ว เหลือแต่เขาที่ทำรีรออยู่คนเดียว ผมรู้... เขารอที่จะได้อยู่เพียงลำพังกับผม
“ฟอหอกอดอ เอกอาสอวอ ลองดูสิ ฝึกไม่ยากหรอก แป๊บเดียว” เขาขยับเข้ามาประชิดเสียจนผมรู้สึกได้ถึงสัมผัสของลมหายใจ
ผมรู้ดีว่าทุกคนที่ใช้แป้นพิมพ์ภาษาไทยในการพิมพ์ ย่อมหัดพิมพ์สัมผัสโดยเริ่มต้นที่บท “ฟอหอกอดอ และเอกอาสอวอ”
แต่วันนั้นผมต้องยอมรับว่าผมแสร้งทำเป็นชายผู้ไร้เดียงสาที่สุดในประเทศ และลืมทุกตำแหน่งของตัวอักษรบนแป้นพิมพ์
“คืออะไรครับ ฟอหอกอดอ?” ผมขมวดคิ้วถาม
และนั่นก็คือประโยคแรกที่ผมพูดกับเขา
หลายเดือนถัดมาผมเริ่มที่จะพิมพ์ได้เร็วขึ้น และเร็วขึ้นเมื่อมือของเราสองคนสอดประสานกันอยู่บนแป้นพิมพ์ เขาเป็นครูที่ดีทีเดียว
บทเรียนของเราเป็นไปอย่างสม่ำเสมอทุกค่ำคืนในความมืดของบริษัท
แม้ผมจะเกลียดการทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ และต้องสละเวลาซึ่งทำให้ชั่วโมงในการพักผ่อนน้อยลง แต่ก็พอใจไม่น้อยที่ทุกครั้งเขาจะพาผมไปส่งถึงที่พักด้วยคาเยนน์สีดำคันนั้น มันเลื่อมระยิบระยับเมื่อทะยานไปบนถนนอันโล่งของยามค่ำคืน ผมรู้สึกเหมือนนกที่โบยบินอยู่ท่ามกลางความวิจิตรตระการตาของแสงไฟบนท้องถนน มือของผมคลอเคลียอยู่บนใบหน้าราวกับรูปปั้นของเขา เราฝึกพิมพ์กันบนรถบ้างเป็นบางครั้ง
เขาชอบทำอะไรเซอร์ไพร์สอยู่เสมอ เหมือนเด็กที่ชอบเล่นซนตลอดเวลา ครั้งหนึ่งเขาซื้อตั๋วเครื่องบินให้ผมไปพบที่ภูเก็ต เราแอบเจอกันหลังงานสัมมนาของเขาจบลง และใช้เวลาตลอดทั้งคืนอยู่บนชายหาดส่วนตัว เราสองคนกับหมู่ดาวระยิบระยับ เขาทำให้ผมรู้สึกเหมือนเป็นคนพิเศษอยู่ตลอดเวลา ตัวเลขในสมุดบัญชีของผมพิเศษดังที่ผมกะเอาไว้ไม่มีผิดเพี้ยน ผมแทบระเบิดหัวเราะด้วยความสมใจ เมื่อคิดถึงอะไรต่อมิอะไรที่จะมาอยู่ในครอบครองของผม ณ อนาคตข้างหน้า
“ผมรักคุณ” เป็นเพียงคำสามคำที่ช่างง่ายดาย
และเมื่อมันง่ายที่จะพูดก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่ผมจะไม่พูด เขาดูพออกพอใจไม่น้อยที่มีสิทธิ์ครอบครองร่างกายของผม
และคิดเลยเถิดไปถึงหัวใจที่เขาจะไม่มีวันได้เป็นเจ้าของ
ผมไม่มีอะไรจะเสีย มีแต่จะได้ และพยายามกอบโกยเอาให้มากที่สุดเท่าที่สามารถจะทำ แม้บางครั้งสิ่งที่ทำนั้นจะเสี่ยง แต่มันก็มีน้ำหนักน้อยกว่าผลลัพธ์เสมอ
...
เมื่อโอกาสมาถึงผมก็ไม่รอช้า ผมยืนอยู่บนพื้นหินอ่อนที่เย็นยะเยือกเหมือนหัวใจของผมที่เยือกเย็น แต่ร่างกายของผมร้อนผ่าวเนื่องจากชุดสีดำหลายชั้นที่อำพรางไปหมดตั้งแต่หัวจรดเท้า คืนนี้มีเพียงแสงเรือง ๆ ของพระจันทร์ที่ว้าเหว่อยู่ท่ามกลางท้องฟ้าสีลึกลับ บ้านของเขาเงียบเชียบเมื่อทั้งครอบครัวยกโขยงไปเที่ยวพักร้อนที่เกาะแห่งหนึ่งทางใต้ กุญแจบ้านของเขาผมแอบเอามาปั้มไว้อย่างง่ายดายเมื่อครั้งหนึ่งที่เขานอนหลับไม่ได้สติจากฤทธิ์ยานอนหลับ
ผมเดินย่างเท้าไปในบ้านหลังมหึมาเหมือนงูที่ค่อย ๆ เลื้อยหาเหยื่อ ตาผมเหลือบดูสิ่งของมีค่าชิ้นน้อยชิ้นใหญ่ที่ไม่อาจประเมินราคาอย่างพอใจ อีกไม่นานนักหรอกที่มันจะมาอยู่ในครอบครองของผม...นึกแล้วผมก็ยิ้มขึ้นมาอย่างชอบใจ
ชายฉกรรจ์ห้าคนมาถึงตรงเวลาที่เรานัดกันไว้ ผมยืนกอดอกมองดูสิ่งละอันพันละน้อยที่ถูกลำเลียงออกไปจากบ้านอย่างเงียบกริบ เขาจะทำหน้าอย่างไรหนอ เมื่อกลับบ้านมาเห็นคฤหาสน์หลังโตนั้นว่างเปล่าโล่งโจ้ง เขาคงหาซื้อใหม่ได้ไม่ยากเย็นนัก ของแค่นี้เมื่อเทียบกับเงินทองของเขาที่มีมากมายก็นับว่ากระจอก ยัยเมียแก่ของเขาสิ มันคงจะโกรธน่าดูที่เครื่องเพชรถูกยกไปทั้งตู้เซฟ ของทั้งหมดนั่นจะทำให้ผมสบายไปเกือบทั้งชาติก็ว่าได้ ผมจะรอสักพักก่อนจะย้ายไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ไหนสักแห่ง อาจจะเป็นที่เมืองนอกก็ได้ ก็ผมรวยแล้วนี่ เมื่อมีเงินสักอย่างก็มีความสุข เงินจะซื้ออะไร ๆ ที่ผมต้องการได้แน่นอน
เสียงปืนลั่นดังมาจากหน้าบ้าน ทำใจผมหล่นไปอยู่แทบตาตุ่ม เขาบังเอิญกลับมาเสียพอดี ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม ผมเห็นเขายืนอยู่กลางสนาม ปืนในมือส่องแสงสีเงินสะท้อนวะวับแข่งกับพระจันทร์ที่ลอยอยู่บนฟ้า
เสียงปืนดังขึ้นอีกสองสามครั้ง ผมเห็นสี่คนนอนกองอยู่ที่พื้น เขายิงปืนแม่นอย่างเหลือเชื่อ ผมสบถคำสาปแช่งอย่างเหลืออด แต่ไอ้โจรกิ๊กก๊อกนั่นก็มีดีอยู่เหมือนกันไม่เสียที มันคว้าปืนออกมายิงสวนกับเขาอย่างน่าหวาดเสียว
ในที่สุดของการรอคอย กระสุนพุ่งเข้าเจาะกะโหลกเขาตายคาที่ ผมเดินกำมีดทำครัวเล่มยาวลงมาจากบ้านอย่างใจเย็น ขอบคุณในความโง่ของไอ้โจรเวรนั่น มีดปักลงไปที่หลังของมันลึกพอที่ผมมั่นใจว่ามันจะไม่ลุกขึ้นมาพูดอะไรได้อีก ผมหลบออกมาได้ทันท่วงทีก่อนที่ตำรวจมาถึง ด้วยหัวใจที่สงบนิ่งราวกับน้ำไหลเอื่อยเฉื่อย นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น...
...
แผนการณ์ที่พังป่นปี้ทำให้ผมรู้สึกเหนื่อย หมดอารมณ์ และหงุดหงิด แต่ผมรู้ดีว่าผมจะไม่มีวันหยุดจนกว่าจะได้ในสิ่งที่ต้องการ
เสื้อผ้า ถุงมือ หมวกคลุมหน้า บัตรประชาชนปลอม เอกสารและสำเนาต่าง ๆ ทุกอย่างมลายหายไปในกองไฟ วิทยุประกาศข่าวการเสียชีวิตของนักธุรกิจไฮโซตระกูลดังถูกขโมยยกเค้า ผู้ร้ายทั้งหมดเสียชีวิตขณะต่อสู้
ผมยืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ของคอนโดมิเนียมหรูใจกลางย่านธุรกิจ กำลังผูกเนคไทเส้นใหม่ที่ซื้อมาด้วยราคาแพงอย่างไม่น่าเชื่อ พร้อมกับฟังข่าวจากวิทยุด้วยความรื่นเริงใจ
บริษัทใหม่แห่งนี้ใหญ่โตและเป็นที่รู้จักกว้างขวางในสังคม ผมใช้วิธีเดิม ๆ ในการปลอมเอกสาร และเนรมิตให้ตัวเองกลายเป็นบุคคลที่เลิศประเสริฐ พร้อมกับมีความสามารถอย่างหาตัวจับได้ยากในสายตาของฝ่ายบุคคลอันจู้จี้จุกจิก ดังนั้นไม่กี่วันนักหรอกที่ผมต้องคอยให้เสียงโทรศัพท์ดัง
“แต๊ก...แต๊ก...แต๊ก...”
เสียงเคาะแป้นพิมพ์อย่างสม่ำเสมอดังไปทั่วออฟฟิศที่เกือบจะไร้ผู้คน ด้วยเลยเวลาเลิกงานไปมากโข ผมรอเวลาที่จะมาถึงอย่างตั้งใจ ปล่อยให้นิ้วสัมผัสกับแป้นพิมพ์ไปเป็นจังหวะ
“ฟอหอกอดอ เอกอาสอวอ”
เสียงของใครสักคนดังขึ้นข้าง ๆ ผมหันไปมอง ชายคนนั้นโผล่มาจากฉากกั้นโต๊ะทำงาน สูทอิตาเลี่ยนของเขาส่งกลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ นาฬิกาโรเล็กซ์ฝังเพชรวิบวับไปมาเมื่อเขาขยับมือ
ผมยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะขยับปากพูดว่า
“ฟอหอกอดอ เอกอาสอวอ...มันคืออะไรเหรอครับ?”
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 09-05-2013 16:58:04
ไปล้ะรีบๆ
บอกรักกันผ่านเเป้นพิมสินะ เรื่องสั้นจีจี :katai5:
เริ่มหัวข้อโดย: JJBoss ที่ 09-05-2013 19:52:57
มันเป็นอะไรที่อ่านแล้วได้อารมณ์จริงๆ 55
เอ๊ะ หรือว่าเราซาดิสม์วะเนี่ย ><
ชอบนายเอกกกกกกก
ว่าแต่...จะไม่มีพระเอกมาปราบหน่อยเหรอจ๊ะ !
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 09-05-2013 20:05:32
เริ่มหัวข้อโดย: raviiib❁ ที่ 09-05-2013 20:17:42
เริ่มหัวข้อโดย: drasil ที่ 09-05-2013 20:34:06
เริ่มหัวข้อโดย: love2you ที่ 09-05-2013 21:49:17
ตอนแรกนึกว่าเป็นเรื่องของครูสอนพิมพ์ดีดกันเลยทีเดียว ฮา~
ที่ไหนได้ หักมุมซะงั้น
เริ่มหัวข้อโดย: buff89 ที่ 09-05-2013 22:08:28
เริ่มหัวข้อโดย: minmin96 ที่ 09-05-2013 22:41:06
เริ่มหัวข้อโดย: cob ที่ 09-05-2013 22:45:07
สนุกดีจ้า อิอิ ชอบๆ คุณโจรนี่แสบดี
อ่านแล้วอยากเตือนคุณบอสทั้งหลายว่าอย่าได้พูด ฟอหอกอดอ เชียวประโยคอันตราย!5555
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 09-05-2013 23:39:10
ที่แท้เรื่องมาอย่างนี้นี่เอง
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 09-05-2013 23:43:49
เหตุการณ์มันเวียนจบมาหาบอสทุกคนที่ คุณโจรเปลี่ยนประวัติและที่ทำงาน
เริ่มหัวข้อโดย: xeruoh ที่ 09-05-2013 23:58:40
:heaven :heaven :heaven
:pig4: :pig4:
เริ่มหัวข้อโดย: whynotme ที่ 19-09-2013 19:44:42
ขอบคุณค่ะ :pig4:
เริ่มหัวข้อโดย: Moose ที่ 19-09-2013 19:56:25
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 19-09-2013 20:25:33
เริ่มหัวข้อโดย: Gottomon ที่ 20-09-2013 00:24:06
55555 ชอบนะคะ หักมุมมุบมิบบดี
ปล. ชอบตอนที่บอก บางทีเราก็พิมพ์กันบนรถ 5555 :laugh:
เริ่มหัวข้อโดย: kamikame ที่ 20-09-2013 01:52:28
เริ่มหัวข้อโดย: PoppyPrince ที่ 21-09-2013 12:31:48
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 22-09-2013 21:43:59
กระชับฉับไวมากๆค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 23-09-2013 14:54:29
ขอบคุณมากค่ะ^^
เริ่มหัวข้อโดย: josephine ที่ 24-09-2013 13:42:12
เริ่มหัวข้อโดย: dekzappp ที่ 29-09-2013 21:28:34
เลือดเย็นจริงๆ
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 30-09-2013 03:05:48
เริ่มหัวข้อโดย: donghwa ที่ 30-09-2013 17:34:21
หักมุมอ่ะ ชอบๆๆๆ ค่ะ สนุกดี นายเอกแสบสะบัดเลย
ฟอหอกอด ประโยคอันตรายนะเนี่ย 555555555
เริ่มหัวข้อโดย: Maprang_W ที่ 03-10-2013 22:41:15
เริ่มหัวข้อโดย: VICcy ที่ 06-10-2013 15:04:29
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 22-02-2014 01:24:01
...นายเอกร้ายจริงๆ นะคะ แสดงว่าเป็นจอมโจรที่น่าจะต้องมีใครสักคนมากำหราบให้อยู่หมัด :hao7:
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 22-02-2014 02:17:13
น่าจะมีพระเอกมาปราบจอมโจรคีย์บอร์ดหน่อย :-[ :katai2-1:
เริ่มหัวข้อโดย: Bear Company ที่ 28-03-2014 00:14:05
เริ่มหัวข้อโดย: Cyclopbee ที่ 26-12-2018 12:54:19
ถ้าคุณผ่านมาเห็นจะบอกว่าเรื่องสั้นเพียงสองเรื่องก็ซื้อใจเราได้แล้วจริงๆ
ขอบคุณมากๆเลยนะคะ ขอบคุณค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: yunnutjae ที่ 26-12-2018 21:32:32
เริ่มหัวข้อโดย: pklinmonta ที่ 30-12-2018 11:00:07
Sent from my iPhone using Tapatalk
เริ่มหัวข้อโดย: nittanid33333 ที่ 30-12-2018 18:51:08