พิมพ์หน้านี้ - [เรื่องสั้นแนวรันทด-จบในตอน] เก็บเธอไว้ในจินตนาการ - หลังจากคืนนั้น [27.02.19]
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: mutyamania ที่ 07-02-2013 00:18:50
-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
*********************************
เรื่องสั้น....เก็บเธอไว้ในจินตนาการ
เป็นหลักสากลเสมอ....ไม่ว่าจะเชื้อชาติใด....ประเทศจากซีกโลกไหน....ชนชั้นต่ำต้อยหรือสูงส่งในสังคมนั้น ๆ
จะเป็นนิยายก็ดี เรื่องสั้น ละคร หรือว่าหนัง....
แม้กระทั่งมิวสิควิดีโอเพลง....
หลักการนี้ใช้ได้เสมอ กับทุกคนที่ตกอยู่ในสภาพเดียวกันกับผมในตอนนี้ ไม่ก็ในเหตุการณ์ใดที่มีเรื่องรัก ๆใคร่ ๆประเภทชิงรักหักสวาทเข้ามาข้องเกี่ยว ไม่ว่าคุณจะเป็นเพศไหน ชายจริงหญิงแท้....หรือแม้แต่ตุ๊ดแต๋ว...กะเทย....เกย์....ทอม....ดี้
พระเอกต้องคู่กับนางเอก.....ตัวร้ายต้องตายตอนจบ.......
พระรองจะต้องเป็นฝ่ายเสียใจ....ทั้งที่รักนางเอกหมดใจ
.
.
.
.
.
ผมชื่อซี....เป็นนักศึกษาปีที่สองของมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง....เพื่อนรักของผม เอและบีเป็นแฟนกัน
ไอ้เอเป็นผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาดี มีฐานะ ผิวขาวเนียนแบบลูกคนมีเงิน แต่ทว่าดูแข็งแกร่ง ไม่เหยาะแหยะเจ้าสำอางค์ ดื่มหนัก เจ้าชู้ และเป็นเสือไบที่ฟันดะ ไม่ว่าจะหญิงหรือชาย ใครก็ตามที่มันสนใจหมายปอง หรือใครที่มันถูกจริตคิดอยากจะงาบ ใครคนนั้นจะถูกหมายหัว และภายในระยะเวลาไม่นาน มันจะต้องได้เป็นเจ้าของในที่สุด ทุกรายไป แม้จะเป็นช่วงสั้น ๆ มันเป็นพวกมาเร็วเคลมเร็ว อยากก็เอา พอเบื่อก็โละทิ้ง
แต่มันก็เก็บบีเอาไว้.....เก็บไว้เพื่อเป็นของตาย.....เป็นของเล่น....เป็นทาสผู้ซื่อสัตย์ คอยสนองความต้องการ ความใคร่อยากของมัน
จะบอกว่าบีคือของเล่นชิ้นโปรดก็คงไม่ผิด....
มันมีผมเป็นเพื่อนรักเพียงคนเดียว มันบอกแบบนั้น....ทั้งที่ผมเกลียดมัน เกลียดที่สุด แต่ที่ทนคบมันอยู่ เป็นเพราะผมรักบี ผมต้องคอยปลอบใจบี ให้ที่พักพิงเวลาที่บีมีปัญหา เวลาทะเลาะกัน มันมักลงมือกับบีเสมอ มันบอกว่าบีก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน ไม่จำเป็นต้องถนอมขนาดนั้น มันไม่เคยลงมือกับผู้หญิง แม้ว่ามันจะเป็นคนโมโหร้าย หน้าตาของมันเองก็ดูหล่อแบบดิบเถื่อน ทั้งหนวดเครา มัดกล้าม รอยสักที่มันชอบไปเติมบ่อย ๆ จนร่่างกายท่อนบนของมันแทบจะไม่มีที่ว่าง นี่ก็เป็นอีกเรื่องที่ทำให้มันกับบีมีปากเสียงกัน มันไม่ชอบให้ใครมาทำตัวเป็นเจ้าของ ไม่ชอบให้ใครมาบงการสั่งมัน แม้แต่พ่อของมันก็ตาม
สาวแท้และสาวเทียมชอบมันก็ตรงนี้ นิสัยแมน ๆไม่แคร์สื่อ ไม่หยุมหยิมคิดมาก ไม่ใส่ใจรายละเอียด แค่หล่อ เลว มีเงินเป ลีลาสุดยอด....ข้อหลังนี้มันบอกผม....เป็นเชิงว่าข่ม....มันว่าคู่นอนเอ่ยชมมันเสมอในเรื่องนี้ เรื่องบนเตียงมันจัดให้ทุกคนอย่างถึงใจเท่าเทียมกัน ไม่ว่าจะคู่นอน แฟน ความสัมพันธ์แบบคืนเดียวจบ หรือแม้แต่พวกขายบริการ....
แต่มันก็เลือกที่จะเก็บบีเอาไว้....
ผมรักบี.....
รักก่อนมัน....รักตั้งแต่มัธยม เราสามคนเรียนมัธยมมาด้วยกัน ห้องเดียวกัน ผมมักจะแอบมองบีเสมอ บีเป็นผู้ชายตัวเล็ก ผิวพรรณกระเดียดไปทางผู้หญิง แต่ผมว่าบีเหมือนเด็กน้อยมากกว่า เหมือนเทวดาองค์น้อยกับปีกสีขาว บริสุทธิ์ ไร้เดียงสา เวลาบียิ้ม หัวใจของผมอดยิ้มไปด้วยไม่ได้
ผมเป็นเกย์ ชัดเจนในตัวเองตั้งแต่เจอบี ผมไม่เคยแลสาวคนไหน เรื่องนี้ทั้งเอและบีก็รู้ ไอ้เอไม่รังเกียจที่จะเป็นเพื่อนกับผม ในตอนนั้นผมยังไม่รู้....ถึงรสนิยมมั่วไม่เลือกเพศของมัน แต่ที่ทั้งคู่ไม่รู้....ที่ผมคิดไปเองว่าทั้งคู่ไม่เคยรู้....นั่นคือผมรักบี
รักมาก่อนมัน
แต่มันก็เลือกที่จะเก็บบีเอาไว้....เหมือนกับผม หากว่ามันเก็บร่างกายและหัวใจของบีเอาไว้เป็นของมันแต่เพียงผู้เดียว ผมเองก็เก็บบีเอาไว้เช่นกัน เก็บทุกอย่างของบี เอาไว้ในจินตนาการของผม เป็นของผม
ทั้ง ๆ ที่มันเป็นคนขี้เบื่อ แต่มันก็เลือกที่จะเก็บบีเอาไว้
.
.
.
.
.
.
ทบทวนตัวเองอยู่นาน กับอารมณ์ที่เป็นอยู่
กลัวเธอจะรู้ ว่าใครคนหนึ่งมันคิดมากไป
รู้สึกแปลก ถ้าจะเดินไปบอกเธอคงสงสัย
แต่มันอึดอัดในใจ จะคลั่งตาย
เป็นอีกครั้งที่บีต้องเสียใจเพราะมัน....
คนตัวเล็กมีร่องรอยฟกช้ำ ไอ้เอเป็นคนมือหนัก แต่ถึงบีจะเป็นผู้ชายเหมือนกัน อย่างที่มันอ้าง มันกลับออมแรงเอาไว้ ผมกับมันเคยมีเรื่องชกต่อยบ่อยครั้งในสมัยเรียนมัธยม ถ้ามันคิดจะซัดใครจริง ๆ บีคงแหลกเละคามือมันไปแล้ว
บีบอบบาง เหมือนเด็ก ไม่เคยเปลี่ยน....ไม่ว่าจะตอนนั้น หรือตอนนี้
บีร้องไห้แล้วหลับไปในอ้อมกอดของผม แล้วผมก็ทำได้แค่นั้น ผมเคยโกรธถึงขั้นจะไปฆ่ามัน แต่บีห้ามเอาไว้ บีร้องไห้ แล้วบอกว่าถ้าผมทำแบบนั้น เราสองคนคงต้องเลิกเป็นเพื่อนกัน....ตลอดไป
ผมจึงทำได้แค่นี้ มีหน้าที่แค่คอยเช็ดน้ำตาให้ ใจหายทุกครั้งที่มันบุกมากระชากตัวบีไปต่อหน้าต่อตาของผม
'กูชอบคนนี้....กูจะเอามาเป็นของกูให้ได้'
นั่นคือครั้งแรก ที่ผมรู้ว่ามันเองก็มีรสนิยมใกล้เคียงกันกับผม มันจีบแบบขวานผ่าซาก จู่โจมอีกฝ่ายโดยไม่สนวิธีการ ขอแค่ผลลัพธ์เป็นใช้ได้ แล้วชายหนุ่มผู้อ่อนโยนและชอบในหลาย ๆสิ่งที่เหมือนกับบีอย่างผม จึงเป็นได้เพียงแค่เพื่อน...
บีเสร็จมัน ตกเป็นของมัน เป็นทาสมัน
เป็นเพราะผมเอง ผมมันขี้ขลาด ไม่เอาไหน ทั้ง ๆที่ผมชอบบีก่อนมัน แต่แค่บอกความรู้สึกออกไปให้อีกฝ่ายรับรู้ ผมยังทำไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
ทำได้แค่เก็บบีเอาไว้....
แค่คนคนหนึ่ง ควบคุมตัวเองไม่ได้
กฏเกณฑ์หัวใจ วันนี้ไม่มีเหลือ
อยากบอกว่ารัก พูดไปเธอคงไม่เชื่อ
ต้องเงียบไปได้แต่เงียบไป
.
.
.
.
.
[มีต่อ]
-
มันรู้....ผมว่ามันรู้ พอ ๆ กับที่บีรู้
หลายครั้งที่มันพูดประชด หลายครั้งที่บีเองก็มีท่าทีลำบากใจกับผม ยามที่เราอยู่กันสามคน แต่ทุกครั้งที่มีปัญหา ผมคือคนแรกที่บีนึกถึงเสมอ
มึงมันเป็นได้แค่ถังขยะที่รอรับอารมณ์ของเค้าล่ะว๊า....
ไอ้หน้าโง่ เค้าทำกับมึงถึงขนาดนี้ มึงยังจะรักเค้าอีก ไอ้ควายยยยย
มีใครบ้างวะ ไม่รู้ว่ามึงชอบมัน ขนาดกูยังรู้เลย แต่มันกลับเลือกจะเมินใส่มึง ปากบอกไม่สนใจ แต่ก็เก็บมึงเอาไว้เป็นของเล่น
ใคร ๆ เค้าก็รู้ ว่ามันไม่ได้แสนดีอย่างที่มึงเห็น มันก็เหี้ยพอ ๆ กับผัวมันนั่นแหละ เผลอ ๆอาจจะร่านกว่า....
หลายครั้งที่ผมต้องคอยแก้ตัวให้บี ทุกครั้งที่ไอ้ดีเอ่ยกับผม
ซ้ำซาก น่ารำคาญ ชอบนึกว่าตัวเองรู้ไปหมดทุกอย่าง ทั้งที่มันก็ได้ยินเขามาอีกต่อหนึ่ง ไอ้ดีคือเพื่อนอีกคนที่ผมรู้จักตอนรับน้อง มันเป็นคนตลกโปกฮา ไม่ค่อยมีใครถือสา ไม่ว่ามันจะพูดหรือทำอะไร มันคือตัวป่วน คอยสร้างเสียงหัวเราะให้เพื่อน ๆ
แต่ไม่ใช่กับผม มันคือคนที่ผมไม่ชอบขี้หน้า รองลงมาจากไอ้เอ
เพราะสิ่งที่มันพูดถึงบี ท่าทีเกลียดชังที่มันมีต่อบีอย่างเห็นได้ชัด
ประโยคดูถูกบรรทัดสุดท้ายที่ออกจากปากพล่อย ๆ ของมัน ไม่ทันจบดี ผมก็ซัดมันด้วยหมัดหนัก ๆของผม
แค่ครั้งเดียวเท่านั้นแหละ
ผมไม่ชอบให้ใครมาทำลายจินตนาการของผม บีเป็นคนดีเสมอ บีในความคิดของผม ภาพของบีในหัวผมมาพร้อมกับปีสีขาวทุกครั้ง
เก็บเธอไว้ในจินตนาการ เก็บความหวานไว้ในหัวใจ
ไม่อยากให้เธอรู้ว่าฉันมันคิดกับเธอขนาดไหน
ปล่อยเธอไว้ในจินตนาการ ให้ความหวานมันนองในหัวใจ
ไม่อยากให้เธอรู้ กลัวเธอรู้ทุกอย่างจะเปลี่ยนไป
.
.
.
.
.
.
ผมร่วมรักกับบีเป็นบางครั้ง
เรื่องมันเลยเถิดมาถึงขั้นนี้ ด้วยความตั้งใจของผม บวกกับความไม่ตั้งใจของบี บีเมามาก เมาในงานวันเกิดของตัวเอง ขณะที่มันเสพสุขอยู่กับใครคนอื่น ไม่มีแม้แต่ของขวัญหรือคำอวยพร มีเพียงภาพคู่บนเตียงไซส์ยักษ์ ที่คู่นอนคนหนึ่งของมันส่งมาเย้ยบี โดยใช้โทรศัพท์ของมัน...ของไอ้เอ คนที่โลกส่วนตัวสูงคนนั้น
รอยจ้ำพวกนั้นบนร่างกายของบี ถูกแทนที่ด้วยความอ่อนโยนจากผม เช้ารุ่งขึ้น บีตื่นขึ้นมา ไม่โวยวาย เพียงแค่ร้องไห้ แล้วบอกว่าหมดสิ้นแล้วทุกอย่าง แม้กระทั่งเพื่อน ความไว้ใจที่บีมีให้ผม ถูกตัวผมเองทำลายจนย่อยยับ
ผมสารภาพ แม้ว่ามันอาจจะสายไป
แค่อยากให้บีรู้
รู้ว่าผมรักบีก่อนมัน
รักมากกว่ามัน
เทวดาของผมเหยียดยิ้มอย่างดูแคลน ประโยคถัดมาจากนั้น เหมือนผมกลายเป็นโยโย่ ถูกดิ่งลงข้างล่าง แล้วถูกดึงกลับขึ้นไปใหม่ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทั้งยินดี...และยินร้าย
บีบอกว่าเราเป็นได้แค่คู่นอนกัน
ผมควรพอใจใช่ไหม ที่ได้ครอบครองคน ๆ นี้ แต่ทำไมผมถึงได้เสียใจล่ะ
จินตนาการที่ผมมีต่อบี ความสวยงามของบีใจความคิดของผม ถูกความต้องการชั้นต่ำจากจิตใจอันต่ำช้า ทำให้มันแปดเปื้อน บิดเบี้ยว.....
ไม่หรอก....
ผมอยากโทษตัวเองให้สาแก่ใจ แต่ไม่อาจทำได้
ตัวของบีเองต่างหาก ที่ทำลายความดีงามของบีในจินตนาการของผมจนป่นปี้
.
.
.
.
.
-
หากพระรองคือคนที่ต้องเสียใจที่สุด แล้วตัวประกอบอย่างผมล่ะ มีค่าให้คนดูหันมามองบ้างไหม
ไอ้ทึ่มนั่นคือรักแรกของผม ทำให้ผมรู้....ถึงรสนิยมทางเพศที่แท้จริงของตัวเอง
เหมือนน้ำถังใหญ่ที่สาดใส่หน้าจนตาสว่าง
ผมรู้จักกับมันก็ตอนรับน้อง ผู้ชายตัวโตเหมือนหมีป่า ท่าทางดุร้ายนั่นก็แค่ภายนอก หากความคิดมันเหมือนกับเด็กน้อยที่ไม่มีพิษมีภัยต่อใคร คอยช่วยเหลือผมทุกอย่าง ผมตกหลุมรักมันทันทีในตอนนั้น แล้วก็รักมันมากขึ้นเรื่อย ๆ หลังจากได้รู้จักตัวตนของมัน ทั้งที่รักไปแล้ว แต่ก็ไม่อาจให้มันรู้ได้ ช่างเป็นความทรมานอันขมขื่น....แต่ในความขมขื่น อย่างน้อยผมก็ได้รักใครเป็นกับเค้า
มันเป็นคนดี อบอุ่น อ่อนโยน ไม่ค่อยได้เห็นมันโกรธใครสักเท่าไหร่ มันรักสัตว์ รักแมวเหมียวเหมือนกับผม เคยช่วยกันเอาเจ้าแมวขนปุยลงจากต้นไม้ ก่อนจะส่งให้กับเจ้าของ ซึ่งเป็นเด็กน้อยวัยเพียงแปดขวบ
เพราะอย่างนี้ไง....ถึงได้ถูกคน ๆนั้นหลอกใช้ ถูกเขาปั่นหัว เป็นเพียงหมากตัวหนึ่งในเกมส์บ้า ๆ ของคู่รักบ้า ๆ
ก็ไอ้เพราะความเป็นคนดีเกินไปของมันนี่แหละ
หลายครั้งที่ผมเตือนมัน มันต้องจบลงด้วยความเจ็บปวด แค่คำสั้น ๆ ว่า “เสือก” ประทับอยู่กลางหน้าผากคนนอกอย่างผม
ก็บอกแล้วไงว่าผมมันตัวประกอบ บทของผมไม่เด่นพอจะให้ใครสนใจ แม้จะพยายามเรียกร้องความสนใจ สุดท้าย ผมคงเป็นคนแรกที่ทำให้มันรู้สึกโกรธ....และเกลียดขี้หน้า
ทั้ง ๆที่รู้ ว่าไม่มีประโยชน์ แต่ทุกครั้งที่ผมได้ยินเรื่องไม่ดีเกี่ยวกับคน ๆนั้น ผมมักจะเสนอหน้าไปบอกมันเสมอ ไอ้ที่เจอมากับตัวก็บ่อย ทั้งควงคนไม่ซ้ำหน้า และสิ่งที่ผมได้ยินมากับหู
'แล้วไอ้ควายนั่น....แกจะเก็บไว้ทำไมยะอีบี
'หึ....เจ๊น่ะจะไปรู้อะไร....บางครั้งมารร้ายอย่างเรา ก็ต้องการใครสักคน....ใครก็ได้ที่โง่พอจะมองเห็นเราเป็นนางเอกผู้แสนซื่อ เป็นนางเอกมันก็สนุกดี ชอบเวลาเห็นหน้าโง่ ๆ ของมันแสดงสีหน้าออกมา แถมยังยั่วให้เอหึงด้วย'
'ไอ้นั่นก็เลวเกิ๊น....เห็นว่าชอบควงคนไม่ซ้ำหน้า มีดีที่หล่ออย่างเดียวล่ะมั้ง'
'ลีลาดีด้วยเจ๊ แต่ที่น่าสนคือเงินต่างหาก เห็นรอยพวกนี้มั้ยเจ๊ ไอ้ควายนั่นคิดว่าผมถูกทำร้าย หารู้ไม่ว่าผมเต็มใจ ผมเป็นคนเรียกร้องเองนั่นแหละ ก็แค่รสนิยมทางเพศที่ล้ำหน้ากว่าคนปกติเท่านั้นเอง'
'ย่ะ....อีมาโซ เห็นตอนแรกพวกเจ๊ตกใจ นึกว่าถูกผัวซ้อม'
'หึหึหึ'
น่ารังเกียจ นี่น่ะเรอะ นางฟ้าของไอ้ทึ่ม....
ตาสว่างเสียทีสิ มึงมองคนอื่นบ้าง ใครก็ได้ที่พร้อมจะรักมึงอย่างหมดหัวใจ โดยไม่มีเงื่อนไข ใครก็ได้ที่จะไม่ทำให้มึงต้องเสียใจ
ไม่ต้องเป็นกูก็ได้ ขอแค่ใครสักคนที่ดีกับมึงบ้าง ชีวิตมึงน่าสงสารเกินไปแล้ว ไม่มีทั้งพ่อและแม่ ไม่มีใครเลยที่ต้องการมึง แต่มึงลองมองดี ๆสิวะ กูนี่ไง....กูจะอยู่ข้างมึงเสมอ แม้ว่ามึงจะไม่ต้องการ
แค่ความเป็นเพื่อน....กูยังไม่เคยได้รับจากมึงเลย แต่ไม่เป็นไรหรอกว่ะ รักโดยไม่ต้องการสิ่งตอบแทน กูเข้าใจถูกใช่ไหม เหมือนที่มึงรู้สึกกับมัน...ไอ้นางฟ้าของมึงนั่นแหละ
.
.
.
.
.
ความลับในวันนี้ มีแต่ฟ้าที่รู้ มีแต่ดาวที่รู้
แต่เธอคนนั้นเธอคนนั้นยังไม่รู้
.
.
.
.
ถูกมึงชกเป็นครั้งแรก เจ็บเป็นบ้า นึกว่าจะถูกกระทืบจมตีนมึงซะแล้ว ห่าเอ๊ย ถึงกูจะไม่บอบบางเหมือนนางฟ้าคนนั้นของมึง แต่กูก็ไม่ถึกสูสีกับมึงนะเฮ้ย มึงทั้งสูง ทั้งล่ำ เหมือนหมีควาย กูมันแค่ไอ้ตี๋ตัวผอมกระหร่อง แต่กูมั่นใจนะ ว่าเรื่องความหล่อ กูชนะมึงใสใส
หมัดมึงหนักชิบ แค่ทีเดียวก็ได้เลือด ผมปาดมันออก สะบัดหัวอย่างมึน ๆ มันเดินหนีไปนู่นแล้ว ผมมองมันเป็นภูเขาลูกโต ๆ ภูเขาที่เคลื่อนตัวออกไป ไกลจากม่านตาของผม
น้ำตาไหล....เสียฟอร์มชิบ วันหลังผมจะไม่เสือกเรื่องของมันอีกแล้ว จะจำใส่หัวสมองกลวง ๆ เอาไว้
ว่าเป็นได้แค่นี้
เป็นแค่ตัวประกอบ ไม่มีสิทธิออกความเห็น
มิตรภาพของเราสั่นคลอนลงทุกครั้ง ทุกครั้งที่ได้รู้จักมัน ผมรักมัน....เช่นกัน ทุกครั้งที่ได้รู้เรื่องคน ๆนั้น ความสัมพันธ์ของเรากลับแย่ลง ห่างเหิน ไม่เหมือนก่อน
ผมในสายตาของมัน อาจจะไร้ค่ามากกว่าใคร ๆ ด้วยซ้ำ อย่างน้อยไอ้ห่าเอก็ยังได้รับความเกลียดชังจากมันไปเต็ม ๆผมสิ ไม่ได้เหี้ยอะไร นอกจากความรำคาญเท่านั้น
.
.
.
.
.
ดีใจฉิบหาย ที่เป็นคนแรกที่มันนึกถึง มันบุกถึงห้องผมกลางดึก ในสภาพเมามาย เกินกว่าแรงผมจะรับไหว เสียงดังสนั่น ตอนที่ตัวของมันล้มฟาดลงไปกับพื้น....
เจ็บ.....
เพราะเอาแขนไปรองรับตัวมันเอาไว้ ตอนนี้ชาดิกไปหมด.....
ค่อย ๆ ถอดเสื้อผ้าเหม็นเหงื่อและเหล้าของมันออก หมีเอ๊ย....ตัวก็โต หน้าก็โหด แต่ทำไมคออ่อนจังวะ
ผ้าชุบน้ำเช็ดตัวมัน หน้าร้อนผ่าว หมั่นไส้ความเยอะของตัวเอง มันจับมือผมไว้ คว้าไปจูบ....ไปหอม
เออ....รู้แล้วน่า ว่าเป็นแค่ตัวประกอบ....ว่าจะไม่คิดอะไรแล้วแหละ ถือว่าทำบุญไปก็แล้วกัน
กลิ่นแอลกอฮอล์จากปากของมันทำเอาผมเมาไปด้วย ตอนที่ถูกดึงตัวไปจูบ ยังถือว่าโชคดี ที่มันไม่ได้อ้วกออกมา ไม่อย่างนั้น รสจูบคงพิลึกพิลั่นมากกว่านี้
“บี......รักนะ.....รักมากที่สุดเลยรู้มั้ย”
เออ....กูรู้ รู้ว่ามึงรักบีมาก
แต่กูคือดี.....ไม่ใช่บี
ไม่ใช่....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
END
จบละ
ชั่ววูบมากกกกกกกกก
ได้แรงบันดาลใจจากเพลงของฟองเบียร์ ชื่อเพลง เก็บเธอไว้ในจินตนาการ ฟังแล้วโดนมากกกกกก
-
สงสาร ซี กับ ดี :sad4:
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆนะคะ
:pig4:
-
ดันค่ะ
-
ดันครั้งที่สอง จะดันไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะมีคนมาเม้นท์.....
-
ขออีกตอนได้ไหมค่ะ : )
o13 o13 o13
-
ไม่มีคนอ่านเลยอ่ะ.....ตายแล้ว....สองเม้นท์....น้อยเป็นประวัติการณ์ เสียใจงิ
แต่ยังไงก็ขอบคุณสองรีพลายที่เม้นท์เข้ามาด้วยเน้อ
-
สนุกค่ะๆ หน่วงดีๆ
อยากแอบอ่านตอนต่อไปนะ o13
-
ว้าว ตอนแรกอ่านชื่อเรื่องนึกถึงเพลงนี้พอดีเลยค่ะ สงสารซีนะแต่ดีมากกว่า ปล่อยบี นึกว่าคนดี แย่จังTT
-
สงสารทั้ง ซี และ ดี :monkeysad:
แต่ว่า...แอบสงสารดีมากกว่านะ
-
โอ้วว ชอบค่ะ
มาอีกน๊าา
:L2:
-
อย่าเพิ่งจบ !!!!!!!!
มาต่อด่วน ค้างครับๆๆๆๆๆๆ
:z3: :z3: :z3: :z3:
-
อยากอ่านอีกกก :z3:
-
ความจริงของชีวิต
เศร้า
-
:เฮ้อ:
-
ซีมันปิดหูปิดตาไม่รับรู้เลยว่าบีเป็นยังไง ความรักทำให้ตาบอดจริงๆ
-
http://www.youtube.com/watch?v=ESpywPkAeTs
ชอบเพลงนี้
สงสารดีอ่ะ :monkeysad:
แต่แอบปลื้มเอ กรี๊ดด :impress2:
-
ไม่มีอะไรจะกล่าวนอกจากคำว่า... อิดวกกกก บี ไปตายให้หนอนแทะซะ :fire:
ทำไมอ่านอะไรแบบนี้แล้วอินทุกที สงสารคนโดนหลอกอ่ะ :m15: :sad11:
ดันๆ แหม่ มันดูเศร้าจนเขาไม่กล้าอ่านมั้ง 55555+ :laugh:
-
เศร้าดีอะ
-
ดีนะ ที่เป็นเรื่องสั้น ถ้าเรื่องยาวคงมี ไปถึง Z แน่ แน่
อ่านแล้ว เซ็งเน๊าะ ความรักมันทำให้คนตาบอดจริง ๆ
-
อยากให้มีต่ออ่ะ
ดีน่าสงสารอ่ะ
ซีลองมองโลกในมุมใหม่นะ โลกหน่ะไม่ได้สวยหรอก
-
จบแล้วเหรอ อยากให้มีต่ออ่ะ
สงสารดีมากๆมากที่สุดในเรื่อง สงสารซีด้วย
ส่วนเอกับบีก็เลวพอกัน แต่รู้สึกว่าบีแอบเลวกว่า
-
อีบีร่านอ๊าก'!!!!!
มีต่ออีกหน่อยจิ อีกหน่อยนะ อีกหน่อยแงง
-
a-b-c-d ...ชื่อแบบว่า...
-
อ่านแล้วจุกมาก
ตอนแรกอ่านส่วนของซีแล้วไม่รู้ทำไมเชียร์เอกับซี 555+ แต่ก็นะ อย่างเอกับบีก็เหมาะสมกันแล้วแหละ พอกันทั้งคู่เลย
สรุปตัวประกอบอย่างดีน่าสงสารสุด เฮ้ออออ
-
ชอบงานของคนเขียนจัง
-
:heaven :heaven :heaven
-
มีตัวประกอบเป็น sub ของพระรองอีกทีด้วย รันทดไม่แพ้กันเบย TT
-
มีตัวประกอบเป็น sub ของพระรองอีกทีด้วย รันทดไม่แพ้กันเบย TT
พระรองซ้อนพระรอง.....ถ้าเป็นเรื่องยาว คนแต่งกะให้เอนี่แหละ แอบชอบดี เอาให้เป็นวงกลม 555+
-
:hao5: :hao5: อยากได้ต่ออีกนิดจังร้องให้เลยอ่ะจิงๆ สงสารซีแอนดี :mew4: เกลียดบีที่สุดที่เอไม่สนใจก็ควรละแมร่งทำตัวอุบาดแบบนั้นใครจะอยากได้ :fire: :m31:
-
:katai5: รันทดจริงๆ พระรองซ้อนพระรอง 5555
-
เครียดมาก เศร้ามาก อ่านแล้วจิตตกวูบเลย
-
วนมา ที่เอแอบชอบดี
อีกซักตอน นะคะ
-
สั้นไปป่าวคะคนเขียน แบบว่ายังไม่รู้จุดจบลงท้ายของแต่ละคนเลยค่ะ
หรือว่าเป็นความตั้งใจให้คนอ่านไปจิ้นเอาเองคะ 555
แต่ชอบงานคนเขียนทุกเรื่องนะคะ พล็อตเรื่องแปลกแหวกแนวตลอด
ถ้ามาต่ออีกซะหน่อยจะขอบคุณยิ่งค่ะ....
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^
-
อืม สงสาร "ดี" ...... ขอบคุณครับ
-
:hao5: แอบเศร้านะ อยากรู้อีกหน่อยจังว่าถ้าตื่นมาแล้วจะรู้สึกยังไง
-
:hao5: แอบเศร้านะ อยากรู้อีกหน่อยจังว่าถ้าตื่นมาแล้วจะรู้สึกยังไง
-
อ่านไปก็หน่วงไป คุณพระรองนี่ เราว่ามันไม่ใช่ความรักอะ สำหรับเรา มันคือความหลงมากกว่า หลงจนไม่ลืมหูลืมตาด้วย
สงสารน้องดีจริงๆ
-
:pig4:
-
สงสารดีสุดเลย ซีสำหรับเราไม่สงสารอ่ะ ทำดีช้ำใจ มันน่าตี :m31: เอกับบีเนี่ยเหมาะกันแล้วศีลเสมอกันเว่อร์ เชอะๆ เราโกรธซีสุดเลย แงงงง ขอคนดีๆที่รักดีสักคน :sad4:
-
เดี๋ยวเรามาต่อดีกว่า คิดถึงเรื่องนี้
-
After The Night
หาญกล้าตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดหัวและท้องไส้ปั่นป่วน
เขาเมา เมาเพราะผิดหวัง เสียใจในตัวของคนที่ตัวเองแอบรัก…..
นิน…แฟนของศรัณย์ เพื่อนสมัยมัธยมที่เหนือกว่าเขาทุกอย่าง
หาญเคยผิดหวังที่นินไปรักคนอย่างมัน ผิดหวังที่นินปล่อยให้มันทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่า
หาญทั้งโกรธและเกลียดศรัณย์ ความเป็นเพื่อนที่เปราะบางแตกสลายลงไปตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ อาจเป็นคืนที่เขามีอะไรกับนินในฐานะชายชู้ และได้รับรู้ในอีกด้านหนึ่งของนินที่ไม่เคยแสดงออกมาให้เขาเห็นมาก่อน
เขาผิดหวังเหลือเกิน….ที่นินไม่ใช่อย่างที่เขาวาดฝันเอาไว้
เซ็กส์ครั้งต่อไปมันคือความใคร่ล้วนๆ
แต่ในเช้าวันนี้ คนที่เขาตื่นขึ้นมาเจอไม่ใช่นิน….
แต่เป็นอีกคนที่เขาแสนชิงชัง
ไอ้เซฟ….
เมื่อคืนเขาจำอะไรไม่ได้ แต่เมื่อสำรวจร่างกายของเขาและมันแล้ว หาญก็พอจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น น้องชายของเขาเหนียวหนับและอ่อนปวกเปียกอย่างน่าเกลียด ขณะที่เนื้อตัวของไอ้เซฟนั้นเต็มไปด้วยรอยช้ำ และคราบเลือด
เขานอนกับเพื่อนร่วมคลาส ไอ้ตี๋พูดมากน่ารำคาญ คนที่เขาชกจนเลือดกลบปาก โทษฐานที่มันล่วงเกินนินด้วยวาจาและคำกล่าวหาสกปรก
ซึ่งมันอาจพูดถูก
และที่เขาโมโห….อาจเป็นเพราะมันพูดเรื่องจริง
.
.
.
.
.
“มึงกินยาแล้วก็พักผ่อนซะ มีอะไรก็หาบอกกู กูซื้อยาทาให้มึงด้วย มึงน่าจะให้หมอดู”
“อืม”
“อืมคือจะไปหาหมอ?”
“มึงกลับไปเถอะ…..เดี๋ยวกูจัดการเอง”
“จัดการอะไร”
“ก็ทุกเรื่อง….”
“คือมึงเข้าใจจริงๆใช่มั้ยว่ากูไม่ได้ตั้งใจ”
“เข้าใจดิ”
“กูเมามากจริงๆ…”
“อื่อ”
“แต่กูจะรับผิดชอบมึงจริงๆนะ”
“จะรับผิดชอบ….คือจะคบกับกูเหรอ….ฮะฮะ…”
“ตลกได้แล้วเหรอมึง กูหมายถึงรับผิดชอบที่ทำให้มึงเจ็บตัวไง แล้วถ้ามึงไม่โอเค อยากเอาผิดกู หรืออยากให้กูพามึงไปหาหมอ….ถ้าสภาพจิตใจมึงไม่โอเค”
“โดนมึงเอาไปแค่ทีเดียว ไม่ทำให้กูเป็นบ้าหรอก….หาญ กูว่า….เราทำเป็นว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นก็ได้นะเว้ย มึงเกลียดกูจะตายห่าไป แล้วมาเผลอเอากับกู มึงคง…ขยะแขยง…ใช่ไหม”
หาญมองหน้าอีกฝ่าย ใบหน้าของเขาเรียบเฉย ขณะที่อีกคนหนึ่งนั้น ขอบตากำลังร้อนผ่าวจนไม่อาจเงยหน้าขึ้นมองคู่สนทนาได้อีกต่อไป
เขา….ไม่ได้เกลียดมันขนาดนั้น
แค่ไม่ชอบที่มันปากมาก…..
แต่ไอ้เซฟคนที่พูดมากนั้น….ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกอึดอัดเหมือนไอ้เซฟในตอนนี้
มันเป็นความรู้สึกผิด….
รู้สึกเข้าหน้าไม่ติด
แต่ก็เป็นห่วง
ไอ้เซฟไม่ใช่เพื่อนที่เลวร้าย แต่มันเป็นคนที่เขามองเลยผ่านไป….หรือไม่ก็รู้สึกแค่…..รำคาญ
“เซฟมึงร้องไห้เหรอวะ เป็นงี้แล้วจะไม่ให้ห่วงได้ไง มึงแย่เพราะกู”
“กูชอบมึงหาญ”
“หา?....อะไรของมึงอีกเนี่ย”
“มึงคิดว่าคนเมาจะปล้ำคนไม่เมาได้เหรอวะ ถ้ากูไม่ยอมอ่ะ”
“เซฟ”
“แล้วที่กูยอม….เพราะมึงคิดว่ากูเป็นนินไงหาญ มึงรักเค้า….ส่วนกู….กูแค่อยากให้มึง….ไม่ต้องผิดหวัง แม้กระทั่งตอนที่มึงเมา เค้าทำร้ายมึงมามากเกินไปแล้ว กูไม่อยากให้เค้าทำร้ายมึงในความฝันอีก…แต่มึงลืมไปก็ได้นะหาญ จริงๆกูไม่ควรอยู่ให้มึงตื่นเจอ แต่….ฮ่าๆๆๆ กูเพลียมากจริงๆว่ะ”
“มึงแม่งโคตรบ้า”
“อือ….กูรู้…โคตรบ้าเลย….เพราะงั้น เราลืมเรื่องเมื่อคืนกันเถอะนะ”
ประตูห้องปิดลงได้สักพักแล้ว แต่หาญยังยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น เขากำลังสับสนกับความรู้สึกในตอนนี้
กลิ่นหอมอ่อนๆที่ไม่ใช่กลิ่นน้ำหอมของนิน ยังติดอยู่ที่ปลายจมูกของเขา
.
.
.
.
.
“มาแล้วครับ…มาแล้วๆ…จิ๊”
เซฟรู้สึกหงุดหงิดกับเสียงรัวเคาะประตู ร่างกายของเขายังไม่หายดีนัก จึงไม่สามารถก้าวขาให้เร็วดั่งใจคิดได้
ใครกัน มาเสียดึกดื่น
เด็กหนุ่มมองลอดผ่านช่องตาแมวเพื่อดูว่าเป็นใครที่มาหาเขา ก่อนจะพบว่าเป็นคนที่คุ้นเคยกันเป็นอย่างดี เนื่องจากบ้านของเขาอยู่ติดกับบ้านของอีกฝ่าย แม้สภาพบ้านจะต่างกันราวฟ้ากับเหวก็เถอะ แต่แม่ของพวกเขาก็เป็นเพื่อนสนิทกัน
“มาเพื่อ”
“กูเห็นไอ้หาญขี่มอไซต์มาส่งมึง”
“เสือกเก่ง”
“สภาพเหี้ยจังวะ….มีอะไรกันมาเหรอ”
“พ่องดิ”
แขกในยามวิกาลถือวิสาสะนั่งลงบนโซฟา นิ้วชี้ไปยังตู้เย็นที่ตั้งอยู่อีกฝั่งอย่างกวนโอ้ย
“จะแดกน้ำก็ลุกไปหยิบเอง”
“หยอกๆน่า”
ทั้งห้องเปลี่ยนเป็นความเงียบ หลังจากเสียงเปิดกระป๋องน้ำอัดลมดังขึ้น
“มึงนอนกับมันเหรอเซฟ”
“แล้วมึงจะสนใจอะไร เอาเวลาไปสนใจเมียร่านของมึงเถอะ”
“นินเป็นแค่คู่ขา มันไม่ใช่เมียกู”
“เหรอ…แต่มันก็เที่ยวไปแสดงให้ใครต่อใครดูนี่ รับบทเมียน่าสงสาร ถูกผัวซ้อม”
“ก็มันชอบความรุนแรง….แต่กูก็ไม่ได้ทำแรงขนาดนั้นซะหน่อย รอยที่เห็น มันไปได้จากคนอื่น…ไม่ใช่กู”
“โรคจิตชิบหาย ไอ้เหี้ยหาญก็ตาบอด”
“ถ้าเป็นคนที่กูรัก กูจะถนอมเค้า”
น้ำเสียงของเด็กหนุ่มหน้าหล่อร่างกำยำฟังดูเศร้าลงอย่างชัดเจน เซฟถอนหายใจใส่อย่างเอือมระอา
“มึงก็เลิกทำตัวแบบนี้ แล้วหาแฟนดีดีสักคน คบให้มันเป็นเรื่องเป็นราวสิวะ….ศรัณย์”
“กูมีคนที่ชอบแล้ว แต่เค้าไม่เคยมองกูน่ะสิ ไม่ว่าเวลาไหนเค้าก็ไม่เคยมองกูเลย กูก็….ทำได้แค่อยู่ในที่ของกู เมื่อไหร่ที่เค้าต้องการกู กูก็จะรอเขาอยู่ตรงนั้นแหละ”
“……อืม”
“ต้องการกูหรือยัง”
“…..”
“อยากร้องไห้มั้ยวะเซฟ….มึงร้องได้เลยนะ มานี่ มาซบอกพี่นี่มา”
บ่อน้ำตาของเซฟพลังทลายลงในชั่วนาทีนั้น เขาแหกปาก และส่งเสียงสะอื้นอย่างสุดเสียง หน้าของเขาจมลงไปกับอกแกร่งของศรัณย์ สัมผัสอ่อนโยนจากมือของศรัณย์ที่ลูบหัวของเขา ทำให้เขาปล่อยทุกอย่างจนหมด ก่อนจะค่อยๆผ่อนคลายลง จนกระทั่งห้องกลับมาเงียบอีกครั้ง
“คืนนี้กูนอนเป็นเพื่อนมึงนะ”
“อื่อ”
.
.
.
.
.
หาญยืนอยู่หน้าหอพักของเซฟ เขาเห็นไอ้ศรัณย์หายเข้าไปตั้งแต่เย็น เขารู้ว่าเซฟกับศรัณย์รู้จักกัน แต่เขาไม่เคยสนใจว่าทั้งสองคนนั้นสนิทกันแค่ไหน
สมองของหาญในตอนนี้ไม่มีนินอยู่เลยแม้แต่น้อย จะมีก็แต่ใบหน้าเศร้าๆของเซฟ คนที่เขาทำร้าย คนที่เขาเพิ่งรู้ว่ามันชอบเขา
เขาเป็นห่วงมัน
เขารู้สึกผิด
เขาอยากจะชดใช้ให้มัน….แต่เขาก็คง…ช้ากว่าไอ้ศรัณย์อีกแล้วใช่ไหม
ศรัณย์…..กูจะไม่ยอมแพ้คนอย่างมึงหรอก ไอ้เซฟมันชอบกู แล้วกูก็เป็นคนแรกของมัน หาญคนนี้ จะไม่ยอมเป็นพระรองอีกแล้ว
เด็กหนุ่มบอกกับตัวเองเช่นนั้น ก่อนจะตัดสินใจเดินเข้าไปในตึกอย่างแน่วแน่มั่นคง
(จบ)
หลายปีผ่าน ตัวละครก็มีชื่อ 5555
-
อ่านตอนแรกแล้วแบบ โอยสงสารซี ดี มากๆ เอ บี คือผีเน่าโลงผุดีๆนี่เอง :z3:
แต่พออ่านตอนที่2 แล้วอยากอุทาน เหี้_ ดังๆ พีคในพีคคคคคคคค คือเอ ไม่ได้เลวขนาดนั้น บีคือไม่ตรงปกมาก ไหนนางฟ้า!!? ซีดี ได้กัน แล้ว เอ นี้แอบรัก ดี ใช่มั้ยยยยยย อมกๆๆๆๆ วนลูปกันอยู่4คนอะ พีคกว่าคือเรื่องนี้ตอนที่1 กับ2 ห่างกัน 6 ปี :heaven
ไรท์คะ 55555555 อึ้งอะ ถ้าจะมาต่อแล้วก็มาต่อให้จบนะคะ ทีมหาญเซฟนะ ศรัณนี่เป็นคนไม่เลวมากเท่าไร วอนหาแฟให้นางด้วย มีความดีที่ปลอบน้องเซฟอยู่ 55555555 สนุกค่ะ รอนะคะ! :laugh:
-
โอ๊ยกรี๊ดดดดด คุณเชลคะ ลบคำว่าจบออกแล้วต่อเถอะค่ะะะะะะะะะ ค้างงงงงงงงงง
-
ตอนแรกเราสงสาร ซีกับดีมากเลย แต่พออ่านตอนต่อมาสงสารเอกับดี ไม่สงสารซีแล้ววว โกรธ รู้ตัวช้าเหลือเกินพ่อคุณ เราจะยกดีให้เอ เพราะนายทำไม่ดีกับลูกเราา :angry2:
-
อ้าว ทีแรกคิดว่าบีน่าสงสาน คดีพลิกจ้า ทุกคนน่าสงสารหมดเลย ยกเว้นบี
-
น่าจะต่ออีกกกกก 5555 สนุกดีอ่ะ รัก4เศร้ากันไปมา ตอนแรกๆก็สงสารซี ต่อมาสงสารดีมากๆ และท้ายที่สุดสงสารเอ โอ้ว่าความรักมันไม่เข้าใครออกใครจริงๆ ก็ดีที่ซีเพิ่งจะรู้ตัว ไม่สายไปก็คงได้เป็นแฟนกับดี คึคึ :katai2-1: