พิมพ์หน้านี้ - [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: P-o-r-m-u-h-M ที่ 10-07-2012 22:19:22

หัวข้อ: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: P-o-r-m-u-h-M ที่ 10-07-2012 22:19:22
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้



1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0


---------------------------------------------------






...ไม่รู้จะพูดอะไรก่อนดี เอาเป็นว่าผมแต่งเรื่องนี้มาเพราะอยากให้คนอ่าน...อ่านแล้ว...ได้ข้อคิดอะไรบางอย่าง ซึ่งที่จริงเราก็รู้กันดีอยู่แล้ว แต่บางคนอาจไม่ได้มองเห็นข้อคิดนั้นๆหรืออาจจะมี...บางมุม...เราอาจมองข้าม

เป็นสองตอนสั้นๆ ครับ เดี๋ยวขอเวลาซักสิบนาทีแก้ตอนแรกก่อนนะครับ  :กอด1:

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านครับ  :pig4:




รายชื่อนิยายของคนแต่ง (พึ่งทำลิ้งค์เป็น กำลังเห่อ  :laugh:)

รายชื่อนิยายที่จบแล้ว
<a href="http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31812.0">Just Love...ก็แค่ 'รัก' </a>
<a href="http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=33148.0">[เรื่องสั้น] วีรกรรมทำเพราะ(แอบ)รัก</a>

รายชื่อนิยายที่ยังไม่จบ

<a href="http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32343.0">วีน... 'ตัวพ่อ' (ดองอยู่จ้า) </a>
<a href="http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=33420.0"> เกย์ร้าย...ผู้ชายรัก</a>
<a href="http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=33551.0"> [เรื่องสั้น] สวัสดีครับคุณสามีที่รัก (เจเจ-เดย์เดย์)</a>
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน.... 10-7-2555 ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: P-o-r-m-u-h-M ที่ 10-07-2012 22:26:47
(ตอนที่1)



กูเกลียดตัวเองตอนนี้ที่สุด...เกลียดเสียงร้องไห้ที่ทำให้ตัวเองดูอ่อนแอ...เกลียดน้ำสีใสที่ไหลออกมาทำกูเหมือนหมาขี้แพ้...เกลียดท่าทางสะอื้นจนตัวโยนจนกลายเป็นจุดสนใจของคนอื่น

แต่...ไม่ใช่จุดสนใจของ...คนที่กูรัก

มันหายไปแล้ว...มันเดินหายไปแล้ว...ไม่แม้แต่จะชายตามองกู ไม่แม้แต่จะสนใจใยดี ทั้งๆที่มัน ‘เคย’ บอกว่ารักกูมากที่สุด รัก...กูมากกว่าสิ่งอื่นใด

ทั้งๆที่มันบอกแบบนั้นแต่มันก็ทิ้งกูไปแล้ว ทิ้งกูไปพร้อมกับผู้หญิงของมัน

กูไม่เข้าใจ...รัก...ที่เคยให้กูทำไมถึงหมดไป หรือเพราะกูเป็นผู้ชายเหมือนมึง...ไม่ใช่หรอก นั้นมันก็แค่ ‘ข้ออ้าง’ ของพวกที่อยากมีใหม่ มีหลายคู่ มีหลายคน ที่แหวกกฎสังคมแล้วก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข

แค่ไม่ใช่คู่ของกูเท่านั้นเอง

ยิ่งคิดกูก็ยิ่งร้องไห้...สะอื้น...เสียงดัง จนคนรอบข้างหันมามองกันหมด แต่ก็ไม่มีใครเข้ามาสนใจคนบ้าอย่างกูหรอก แค่มอง สงสัย แล้วพวกนั้นมันก็เดินผ่านไป

กูไม่แคร์...ใครจะมองกูยังไงกูไม่แคร์...กูแคร์แค่มัน...มันคนเดียว

อดีต...กูก็เคยเป็นผู้ชายธรรมดา มีแฟนเป็นผู้หญิง และทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือนแบบปรกติ แต่พอกูเจอมัน...มันที่ทำให้กูเปลี่ยนไป มัน...ทำให้กูรู้ตัวว่ากูคงรักผู้ชายด้วยกัน

หรือไม่...กูก็คงรักได้แค่มันคนเดียว








มันเข้ามาในช่วงที่ชีวิตกูกำลังวุ่นวายแบบที่สุด พ่อแม่กูตายเพราะอุบัติเหตุ ถึงบ้านกูจะไม่ใช่คนร่ำรวยแต่ก็ยังเสือกมีปัญหาเรื่องมรดก...พวกที่ดิน...สำหรับพี่สาวกับน้องสาวกูไม่ใช่ปัญหาเพราะพวกเรารักกันดี

แต่กับญาติที่คอยจะเกาะแข้งเกาะขาที่ร้องบอกว่าพ่อกูพูดว่าจะยกให้...นั้นแหละปัญหา

ช่วงนั้นทำให้กูหัวหมุนจริงๆ  ทำงานไปกูก็โดนโทรศัพท์จากไอ้ญาติเหี้ยๆโทรเข้ามากดดัน จนกูทำงานชิ้นใหญ่พลาดไปชิ้นหนึ่ง...โดนด่าเละ...แถมยังโดนไล่กลับไปทำงานเอกสารง่ายๆ

ชีวิตกูแมร่งโคตรน่าเบื่อจนอยากจะลาออก ขายที่ทางที่มีให้หมด แล้วพาพี่สาวน้องสาวหนีไปอยู่ที่ไหนซักที่ไกลๆ

กูจะทำแบบนั้นจริงๆ...ถ้ากูไม่รู้จักกับมันก่อน

มันเป็นพนักงานใหม่ที่พึ่งเข้ามาทำงานในบริษัทเดียวกับกู ทำในตำแหน่งที่สาวๆทุกคนแอบหลงปลื้ม...พวกนายช่าง...

แถมมันยังหล่อ เข้ม หุ่นก็ดี ทำเอาพวกสาวๆพากันกรี๊ดกันไม่หยุดหย่อน ขนาดคนละแผนกอย่างกูยังรู้จักชื่อมัน ทั้งๆที่ยังไม่เคยเจอหน้ากับมันเลยด้วยซ้ำไป...แล้ว...คงจะเรียกว่าเป็นความบังเอิญก็คงได้...มันกับกูจบจากมหาวิทยาลัยเดียวกัน แถมรุ่นเดียวกัน

รู้ตอนที่นั่งกินข้าวอยู่ในร้านอาหารหน้าบริษัทกับพวกพี่ๆที่แผนก พวกพี่เขาลากมันมานั่งคุยด้วย พอรู้เท่านั้นแหละกูก็เลยโพล่งบอกไปว่า ‘เฮ้ย!! จริงดิ เราก็จบที่นั่น รุ่นเดียวกันเลย’

คงเพราะด้วยพึ่งจบมาไม่เท่าไรเลยรู้สึกดีใจที่มีเพื่อนร่วมสถาบันมาทำงานที่เดียว

แต่...ถ้ากูรู้มาก่อนว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้...วันนั้น...กูคงไม่พูดคุย...ไม่ยิ้ม...ไม่ทำความรู้จักกับมันแน่นอน

เพราะหลังจากนั้นมันก็เริ่มเข้ามาชวนกูคุย ชวนกูไปเดินเที่ยวซื้อของ ชวนกูไปดูหนัง...ซึ่งแน่นอนว่าตอนนั้นกูคิดแค่เพื่อน กูไปกับมันตลอด ช่วงเวลาที่อยู่กับมันกูรู้สึกดี มันทำให้กูลืมเรื่องเครียดๆไปได้ตลอดเวลา

จากหนึ่งวันที่กูรู้จักกับมัน...กลายเป็นหนึ่งปีที่กูกับมันเหมือนเพื่อนสนิทกัน

ตอนนั้นกูยอมรับในใจตัวเองแล้วว่ากูคงชอบมัน...มันยากนะ...กูรู้สึกแปลกๆกับมันมาพักใหญ่ๆ

อยากเจอหน้า...อยากพูด...อยากคุย...อยากไปไหนต่อไหนกับมันอีก...เฝ้ารอคอยแต่ละวันให้งานมันหมดไปเร็วๆเพื่อที่ตอนเย็นจะได้เจอกับมัน จะได้ไปกินข้าวด้วยกัน

สุดท้ายกูเลยรู้ตัวเองว่ากูคงชอบมันเข้าให้แล้ว...แต่กูไม่เคยบอก...ทำไมกูต้องบอก...กูกลัว...เพราะมันก็ไม่แสดงท่าทีว่ามันจะชอบผู้ชาย

แต่พอมาวันหนึ่ง...เป็นวันที่กูคิดว่ากูดีใจที่สุดในโลก...เป็นวันเสาร์ มันชวนกูออกไปดูหนังตามปรกติ แต่ระหว่างที่ดูอยู่มันก็เอื้อมมือมาจับมือกู...ใจกูเต้นแรง...และยอมให้มันจับไปแบบนั้น

จนหนังจบ มันกับกูก็ออกมากินข้าวด้วยกัน...แล้วมันก็มาส่งกูที่คอนโดที่กูผ่อนไว้ ก่อนจะลงจากรถมันคว้ากูเข้าไปจูบ...จูบแบบที่กูเคยใช้กับผู้หญิง...พอจูบเสร็จมันก็พูดคำที่กูอยากได้ยินที่สุดในตอนนั้น



‘รัก....’



หัวใจกูพองอย่างไร้สาเหตุ... มันบอกว่ารักกู ขอกูเป็นแฟน...แน่นอนว่ากูตกลง เพราะกูเองก็รักมัน ทั้งๆที่กูก็ยังมีแฟนเป็นผู้หญิงอยู่แต่กูก็ยอมเลิกเพราะเพียงคำบอกว่ารักจากปากมัน

กูยอมทำให้ผู้หญิงที่บอกว่ารักกูเสียใจ...เพราะได้รับคำว่ารักจากผู้ชายที่กูหลงรัก

หลังจากที่กูเคลียร์ปัญหาชีวิตรักกับผู้หญิงคนเก่า...กูกับมันก็เริ่มต้นการเป็นแฟนอย่างสมบูรณ์ มันชอบมาค้างกับกูบ่อยๆในขณะที่กูก็ได้ไปค้างที่บ้านมันบ่อยพอกัน

กูรู้จักกับพ่อแม่มันในฐานะเพื่อนของลูก...พวกท่านก็ดูจะเอ็นดูกูไม่ต่างอะไรจากลูกของตัวเอง คงเพราะกูไปที่นั้นบ่อยด้วย เรียกได้ว่าสองปีหลังจากที่เริ่มใช้คำว่าแฟนกูกับมันแทบจะตัวติดกันเลยก็ว่าได้

จนเริ่มจะมีคนในบริษัทที่เริ่มแซวพวกเราไปต่างๆนานา ตอนแรกดูมันจะไม่สนใจ มันยังคงเดินมารอกูไปกินข้าวกลางวันด้วยบ่อยๆ หรือถ้าวันไหนที่มันไปดูงานข้างนอกมันก็จะมีขนมกลับมาให้กูเสมอ แต่เพราะหลังๆเรื่องแซวเริ่มจะน่ารำคาญเกินไป

ขนาดกูที่เป็นคนไม่ค่อยจะแคร์ใครยังเริ่มรู้สึกไม่ไหว...เพราะแบบนั้นมันเลยบอกว่าเฉพาะแค่ที่ทำงาน คงต้องลดๆความสัมพันธ์ของพวกเราไม่ให้ใครรู้ไว้ก่อน

กูโอเค...นาทีนั้น...มันจะสั่งให้กูไปทางไหนกูก็ไม่สามารถขัดมันได้แล้ว

แต่เหมือนว่าที่มันบอกลดความสัมพันธ์จะไม่ใช่แค่ที่ทำงาน...

มันเริ่มห่างจากกูไปเรื่อยโดยเหตุผลของการทำงาน มันบอกว่าต้องไปดูงานข้างนอก ต้องตามหัวหน้าออกไปที่ไซต์งาน และอีกสารพัดที่จะบ่ายเบี่ยงให้กูไม่ได้เจอหน้ามัน

เกือบจะสามเดือนที่กูต้องอยู่อย่างเดี่ยวดาย กูรู้สึกแปลก...มันไม่ค่อยมาค้างกับกู กูเองก็ไม่ได้ไปที่บ้านมันแล้วเพราะมันไม่เคยชวนไป วันหยุดกูเคยนั่งรถไปหามันที่บ้านแต่พ่อแม่มันบอกว่ามันออกไปข้างนอกแล้ว

กู...สติแตก

ถึงขั้นที่ทะเลาะกัน...กูหาเรื่องก่อนเอง กูน้อยใจ...มันบอกว่ามันไปทำธุระส่วนตัว กูถามว่าธุระอะไรมันก็ไม่ตอบ...เป็นแบบนี้ตลอดจนกูทะเลาะกับมันเรื่องนี้....เรื่องเดิมๆ ทะเลาะกันเกือบทุกวัน

กูร้องไห้...ไม่เคยคิดว่าผู้ชายอย่างกูเองจะร้องไห้ กูรักมันมากจริงๆ

กูเกิดมาเป็นลูกชายคนเดียวในบ้าน โชคร้ายที่บ้านกูไม่ใช่ครอบครัวคนจีน กูเลยต้องรับหน้าที่ในการดูแลพี่สาวน้องสาว ไม่ได้มีคนตามใจอะไรกูมากมาย ส่วนใหญ่เป็นกูเองที่ต้องตามใจคนอื่น

แต่มันดูแลเอาใจกู...กูรู้สึกว่ากูเป็นคนพิเศษ...อุ่นใจ...และปลอดภัยเสมอเวลาอยู่กับมัน

กูยังคงทะเลาะกับมันอีกเป็นเดือนๆ จนวันนี้...วันที่กูทนไม่ไหว

กูออกมาเดินห้างคนเดียว เพราะรู้สึกว่าถ้าอยู่ในห้องกูคงต้องโทรไปทะเลาะกับมันแน่ๆ

แต่กูคิดผิด...เพราะการออกมานอกห้องครั้งนี้ทำให้กูต้องทะเลาะกับมันรุนแรงที่สุด...มันเดินควงแขนมากับผู้หญิงสวยและสาวแต่งชุดนักศึกษามหาวิทยาลัยเดียวกับกู

ถึงแม้มันจะไม่ได้ดูสวีทหวานแต่กูดูออกว่ามันสองคนเป็นอะไรที่มากกว่าเพื่อน...เหมือนกับกูกับมัน

กูไม่ใช่คนใจเย็น...กูเข้าไปกระชากแขนและพร้อมจะโวยวาย แต่...พอมันโดนกูกระชาก เพียงแว่บเดียวเท่านั้นที่มันตกใจ...แล้วมันก็เปลี่ยนเป็นใครบางคนที่กูไม่รู้จัก ใครบางคนที่ร้ายกาจกับกูมากจริงๆ

ผู้หญิงข้างๆมันตกใจที่กูเข้าไปกระชากพวกมันออกจากกัน...มันผลักอกกูออกจนกูล้มลงไปกับพื้น พร้อมกับที่มันบอกว่ากูเป็น ‘กระเทยที่ตามจีบมัน’

จากที่กูจะโวยวาย...กูนิ่งเงียบ...ปล่อยให้พวกมันเดินหนีจากกูไปเฉยๆ กูไม่เห็นว่าพวกมันมองกูอย่างไง กูก้มหน้าเห็นแต่มือและขาของตัวเอง

ในที่สุด...น้ำตา...เสียงสะอื้น...ของกูเองก็ล้นออกมาจนคนเดินผ่านไปผ่านมาคงมองกูกันหมด

ใจกูเหมือนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ รู้สึกแน่นยิ่งกว่าโดนบีบ ขนาดหายใจกูยังทำได้ลำบาก สมองกูเองก็เหมือนไม่รับรู้อะไรซักอย่าง กูกลับมาที่ห้องกูได้ยังไงกูยังลืมไปแล้วเลย

พอรู้ตัว...กูก็นั่งมองกรอบรูปที่แตกกับรูปภาพที่กูถ่ายคู่กับมัน...มันยิ้ม...กูยิ้ม...เรามีความสุข...ถ้าจะให้บอกว่ามันไม่รักกู...กูไม่เชื่อ ที่ผ่านๆมามันรักกูแน่ๆกูมั่นใจ

แล้วตอนนี้มันหมดรักกูแล้วเหรอ???

คำถามนั้นดังก้องอยู่ในหัวที่ขาวโพลนของกู กูไม่มีคำตอบให้...ที่จริงกูไม่กล้าตอบคำถามนั้นมากกว่า กูยังคงก้มมองรูปนั้น...พร้อมๆกับคว้านหาโทรศัพท์ในกระเป๋า...กูต้องโทรหามัน กูต้องคุยกับมัน...

แต่กูโทรเท่าไรมันก็ไม่รับ...ไม่ใช่ไม่รับ...แต่มันตัดสายกูทิ้งทุกครั้ง...จากน้ำตาที่แห้งไปแล้วมันก็ล้นกลับขึ้นมาใหม่ กูร้องไห้เสียงดังจะเป็นจะตาย ยิ่งมันหนีกูแบบนี้กูยิ่งรู้สึกใจกูจะหยุดเต้นลงให้ได้จริงๆ

แล้ววินาทีที่ทำให้ใจกูคงหยุดเต้นก็มา...เสียง...ติ๊ด...ติ๊ด บอกกูว่ามีข้อความเข้า...เป็นมัน...ข้อความของมัน ที่กูไม่อยากอ่าน



‘นัท...เราเลิกกันเถอะนะ ขอโทษแต่ปอนก็มีเหตุผลของปอน เข้าใจปอนนะ’



คำตอบที่กูกลัว...มันตอบมาให้กูชัดเจนยิ่งกว่าอะไรทั้งสิ้น น้ำตาและเสียงสะอื้นของกูดังขึ้นเป็นเท่าตัว...กูกำกรอปรูปนั้นอยู่...มองดูภาพนั้นอีกครั้ง...เพราะกูไม่เชื่อ...ไม่อยากเชื่อว่ามันจะหมดรักกู...

มันเป็นทุกสิ่ง...และทุกอย่าง...มันเป็นรอยยิ้ม...เป็นเสียงหัวเราะ...เป็นชีวิต...และลมหายใจ สามปีที่กูรู้จักมัน สองปีที่กูเป็นแฟนมัน มันทำให้กูรู้สึกว่ากูเป็นคนที่โชคดีที่สุดที่ได้รักกับมัน

กูเองก็ทำตัวให้มันรักทุกอย่าง...มอบให้มันทั้งตัว...และหัวใจ

แล้วกูผิดอะไร?...กูผิดที่ตรงไหน?

คำถามใหม่ที่กูตอบไม่ได้...ตอบไม่ได้จริงๆ กูไม่รู้คำตอบ ไม่ไม่เข้าใจ และสับสนไปหมด...รู้แค่ว่าในหัวกูมีแต่คำถามนั้นดังก้องไปทั่วทั้งหัว...แต่เสียงก็เริ่มเบาลงเรื่อยๆ เบาลงเรื่อยๆ พร้อมๆกับจมูกกูที่ได้กลิ่นคาวโชย ดวงตาที่เห็นหยดน้ำสีแดง กับร่างกายที่ชินชาไม่เจ็บปวดอะไร

หูได้ยินเสียงเคร้งๆข้างตัว...หันไปดูก็เป็นเศษกระจกสีแดงเข้มเปอะเปื้อนไปทั่วบานกระจกแตก...มันคงหล่นลงไปจากมือกู

แต่กู...ไม่ได้สนใจ...เพราะกูคิดอะไรไม่ออก เพราะในหัวของกูยังคงมีแต่คำถามที่ว่า


กูผิดอะไร?








อ่านแล้วอย่าเครียดกันมากนะครับ ตอนหน้าจบแล้ว

ขอบคุณทุกคอมเม้น(ซึ่งยังไม่มี)(ก็ขอบคุณล่วงหน้าไง  :laugh:)  :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน.... 10-7-2555 ตอนที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 10-07-2012 22:27:02
มายัง :impress2:

ปุ่ม F5 จะพังแล้วค้าบ

------------------------------
ง่า...ดราม่าน้ำตาร่วง

นักเขียนเพิ่งอกหักมาป่ะเนี่ย

เราอ่านแล้วรู้สึกเหมือนเราอกหักเลยอ่ะ

ขอตัวไปหาผ้าขนหนูซับน้ำตาก่อนนะ(http://www.smileycodes.info/emo/bofu/35.gif)
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน.... 10-7-2555 ตอนที่ 1 อัพแล้วครับผม
เริ่มหัวข้อโดย: mumamayza ที่ 10-07-2012 22:38:23
 :o12: วิ่งไปซุกหมอนเเพบ  ทำไมเศร้าจัง :sad5: ดร่ามา กูผิดตรงไหน ชอบจังคำนี้ :sad4:

รอๆๆๆ รอ อัพๆ o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน.... 10-7-2555 ตอนที่ 1 อัพแล้วครับผม
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 10-07-2012 22:40:21
อ่านไปถึงตอนที่บอกว่า กระเทยที่มาตามจีบ ผลุดคำอุทานอันเปนสัตซ์ชนิดหนึ่งออกมาเลย.  ทำไมทำงี้อะ :m16:



หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน.... 10-7-2555 ตอนที่ 1 อัพแล้วครับผม
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 10-07-2012 22:44:11
รอตอนหน้า ด่วน  ๆ ค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน.... 10-7-2555 ตอนที่ 1 อัพแล้วครับผม
เริ่มหัวข้อโดย: zabzebra ที่ 10-07-2012 22:44:38
 :sad4:ทำไมเป็นแบบนี้้ล่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน.... 10-7-2555 ตอนที่ 1 อัพแล้วครับผม
เริ่มหัวข้อโดย: BossZa ที่ 10-07-2012 22:59:41
 :m15: :m15:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน.... 10-7-2555 ตอนที่ 1 อัพแล้วครับผม
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 10-07-2012 23:12:09
หมดรักไม่แปลกแต่แอบมีคนอื่นมันชั่วนะโว้ยยยยยยยยยยย


ห่ารากกกกกกกก เลวเกินไปแล้ว
เหตุผลของปอนคือ นอกใจไงล่ะเมิง เชรี่ยยยยยย

เป็นคอมเมนท์ที่อินสุดๆในโลกหล้า อ๊ากกกกกกกก อยากด่าอ่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน.... 10-7-2555 ตอนที่ 1 อัพแล้วครับผม
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 10-07-2012 23:23:57
โอ้ยยยยปวดตับๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 7-11-2555
เริ่มหัวข้อโดย: P-o-r-m-u-h-M ที่ 11-07-2012 01:51:13
(ตอนที่2)





ข้างหน้าตอนนี้กูกำลังมีงานอะไรซักอย่าง...มีหลายคนที่กูรู้จัก...เป็นเพื่อนที่ทำงาน...เพื่อนเก่าสมัยเรียนของกู...ที่สำคัญ มีพี่สาวและน้องสาวกูรวมอยู่ในนั้นด้วย

รอบตัวกูตอนนี้ได้ยินแต่เสียงร้องไห้...ร้องจะเป็นจะตายจนกูอึดอัดตามไปด้วย กูอยากจะร้องไห้ตามเสียงร้องไห้ที่อยู่รอบตัวกูจริงๆ แต่...แต่น้ำตากูเหมือนจะไม่ไหลออกมา

มีแต่ความเจ็บในอก...เจ็บปวด...ราวกับโดนนวดแรงๆ กูเจ็บ...แต่ระบายออกผ่านน้ำตาไม่ได้...

แล้ว...ภาพตรงหน้ากูคืออะไร...ทำไมพี่กูต้องร้องไห้...ทำไมน้องสาวกูต้องร้องไห้...แล้วทำไมกูอยากจะเดินเข้าไปแต่เหมือนว่าขากูไม่มีแรง...กูเดินไปหาไม่ได้...ออกเสียงไม่ได้...


อยากจะเรียก อยากจะถาม ว่าทำไมต้องร้องไห้

อยากจะพูด อยากจะปลอบ ให้พี่น้องกูหยุดร้อง



เพราะกูทรมานที่ต้องเห็นน้ำตาพวกเขา กูไม่อยากให้น้ำตาของคนที่กูรัก...คนที่กูรัก?

มันอยู่ไหน...มันอยู่ในนี้หรือเปล่า...พอกูนึกเรื่องมันขึ้นได้แล้วก็มองไปรอบๆ...หามัน...แต่ก็ไม่มี กูอยากไปหามัน...อยากพูดกับมันอีก อยากจะคุย...อยากจะมีโอกาสจะรักกับมันอีก...

แต่คงไม่มีทางแล้ว...เพราะมันบอกเลิกกูเอง...มันหมดรักกูเอง...วันไหนกูจำไม่ได้...พอตั้งใจคิดถึงเรื่องมันกูก็มีแค่คำถามเดิมซ้ำๆ กูยังไม่เข้าใจ ...ไม่เข้าใจจริงๆ

แล้วจู่ๆคนที่กูกำลังคิดถึงก็เดินเข้ามาพร้อมๆกับพ่อและแม่ของมัน หน้าตามันดูซูบโทรมลงไปจนกูนึกเป็นห่วง ทั้งสามคนเดินเข้าหาพี่สาวของกู พี่สายกูหันไปมองมันด้วยสายตาโกรธแค้นที่กูไม่เคยเห็นมาก่อน ปรกติพี่กูเป็นคนอ่อนโยนและอ่อนหวานมาก

แล้วพี่กูก็ไม่เคยทำท่าทางแบบนี้ใส่มันเลยซักครั้ง พี่และน้องกูรู้จักมันดี...รู้จักในฐานะแฟนของกู เพราะกูไม่เคยปิดบังเรื่องนี้กับครอบครัว

มันโดนพี่สาวกูมองแบบนั้นก็สลดและเดินหลบออกไปอีกฝั่ง...แต่พอมันหายออกไปพี่กูก็ปล่อยโฮออกมาเสียงดัง เป็นน้องกูที่เดินเข้าไปโอบกอดและปลอบ

แล้วกูทำไมถึงยืนอยู่แค่ตรงนี้??

อยากจะเดินเข้าไปปลอบบ้าง...ถึงกูจะไม่รู้ว่าพี่และน้องกูร้องไห้เพราะอะไร แต่กูอยากเสียใจร่วมไปกับพวกเขา แล้วทำไมกูถึงยืนนิ่งอยู่แบบนี้

...เดินไปซิ...เดินไป...ไอ้ขาเฮงซวย...เดินไปหาพี่กูเดี๋ยวนี้...

พอกูโวยวายก็รู้สึกเหมือนกูเข้าไปใกล้พี่สาวน้องสาวกูเรื่อยๆ กูยิ้ม...ยิ้มเพราะจะได้เข้ามาพูดคุย...

แต่ทำไมพวกเขาถึงไม่คุยกับกู...

กูทั้งตะโกนเรียกทั้งแหกปากเรียกแต่พวกเขาก็ยังไม่ได้ยิน พี่กูยังร้องไห้โดยมีน้องกูคอยปลอบอยู่แบบนั้น ทั้งๆที่กูบอกว่าอย่าร้องๆแต่พวกเขาก็ไม่หันมาตามเสียงกูซักนิด

แต่กูก็ไม่หยุดเรียก...กูเรียกไปจนกูเหนื่อย...จนรู้สึกเหมือนกูไม่แรงจะพูดอีกแล้ว ความรู้สึกเจ็บใจก็แล่นริ้วขึ้นมาจุกที่อกจนทำให้กูอยากร้องไห้ขึ้นมาจริงๆ แต่เพราะกูร้องไม่ออก...กูเลยได้แต่ยืนหน้าเศร้ามองพี่สาวน้องสาวกูร้องไห้ด้วยความเจ็บใจที่คนอย่างกูทำอะไรไม่ได้เลย

แต่แล้วกูก็เข้าใจสาเหตุ...ภาพของกูที่อยู่ในกรอบรูปที่ตั้งอยู่หน้าโรงศพสีทอง...

นี่กู...ตายแล้วเหรอ...

พอคิดแบบนั้นกูก็แทบอาเจียน...เพราะภาพข้อมือของกูที่เต็มไปด้วยเลือดฉายชัดขึ้นมาในหัว บวกกับกลิ่นคาวเลือดที่เข้าจมูกมาตอนไหนไม่รู้...ภาพมันยังฉายชัดไปเรื่อยๆ ภาพที่กูกำลังร้องไห้แล้วกำกระจกเล็กๆปาดข้อมือตัวเอง ภาพเลือดที่ไหลนองเต็มพื้นห้องและภาพสุดท้ายที่กูล้มลงไปจมกับกองเลือดของตัวเอง



กู...ตายแล้ว...แล้วที่พี่น้องกูร้องไห้ก็เพราะกูเหรอ??



พอรู้แบบนั้นน้ำตาที่แห้งหายไปก็ไหลออกมาอย่างกับก๊อกแตก กูไม่ได้โวยวาย กูไม่ได้สะอื้น กูแค่ร้องไห้...ยืนร้องไห้ร่วมกับพี่สาวและน้องสาวของกูเอง

กูยืนร้องไห้อยู่แบบนั้นจนมีคนเดินเข้ามาเรียกพี่สาวกุไปอีกทาง สุดท้าย...ตรงที่กูยืนอยู่ก็เหลือกูคนเดียว กูหันกลับไปมองรูปหน้าศพของตัวกูเอง

เป็นรูปที่กูยิ้ม...ตอนนั้นกูไปเที่ยวต่างจังหวัดกับ...มัน...และรูปนี้มันก็เป็นคนถ่าย

กูมองหน้าไอ้คนถ่ายรูป...แว่บหนึ่งที่กูหันไปมองหน้ามันตรงๆ กูรู้สึกเหมือนว่ามันมองกูอยู่ ดวงตาของมันมุ่งตรงมาที่กู...แต่พอกูบอกให้ตัวเองไปใกล้ๆมัน...กูเลยรู้ว่ามันไม่ได้มองที่ตัวกู

มันมองไปที่รูปที่อยู่ด้านหลัง ...มองด้วยสายตาที่อ่อนโยนที่กูคุ้นเคย

กูเข้าไปใกล้มันเรื่อยๆ...จนตอนนี้กูยืนอยู่ข้างๆมัน...มันคงไม่เห็น...และสัมผัสกูไม่ได้ เพราะตอนนี้กู...ตายไปแล้ว...แต่กูยังคาใจ...เรื่องที่มันทำกับกู เรื่องที่มันนอกใจกู....เรื่องที่มันทิ้งกูไป

กูข้องใจว่าทำไม...กูจำได้ว่ามันบอกว่ามันมีเหตุผล กูอยากรู้เหตุผล

แต่...มันสายไปแล้ว ตอนนี้...ตอนนี้...ถึงเหตุผลนั้นมันจะดีแค่ไหน...หรือร้ายกาจเพียงใด มันก็ไม่สามารถทำร้ายอะไรกูไปได้มากกว่านี้อีกแล้ว เพราะกู...ไม่อยู่ให้มันทำร้ายกูอีกต่อไป

กูก้มลงนั่งพิงเก้าอี้ที่มันนั่งอยู่ กูปฏิเสธไม่ได้ว่าการที่ได้อยู่ใกล้มันทำให้กูรู้สึกอบอุ่น ไม่เว้นกระทั้งตอนนี้...กูอบอุ่น แต่อีกด้านกูก็รู้สึกหนาวจับใจ

กูนั่งอยู่อย่างนั้นจนเริ่มจะมีพระสงฆ์เดินเข้ามาในที่ๆกูนั่งอยู่ พระท่านเข้ามาสวดบทสวด...กูนั่งฟังจนจบ ความรู้สึกอึดอัดในตอนแรกคล้ายจะเบาบางลงไป แต่ก็ไม่ได้หมดหายไปซะเลย

ต่อจากนั้นก็เริ่มขนโรงศพลงรถ...กูรู้แล้วแหละว่านี่มันเป็นงานเผาศพ...กูย้ายตัวเองไปหาพี่สาวกับน้องสาวกู ทั้งคู่ยังร้องไห้จนตาแดง พอเห็นแล้วกูก็รู้สึกเสียใจที่สุด

เพราะหลังจากที่พ่อตายพวกกูก็เหลือกันแค่สามคน น้องสาวกูก็ยังเรียนไม่จบ พี่สาวกูเลยยังไม่ยอมหาแฟนซักคน พี่สาวกับกูทำงานเก็บเงินหวังจะเปิดธุรกิจเล็กๆทำกันสามคนพี่น้อง  พวกกูจะได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลาไม่ต้องแยกย้ายกันอยู่เหมือนตอนนี้

แต่กูทำพัง...กูทำความหวังของพวกเขาพัง...คิดแบบนั้นน้ำตากูก็ไหลลงมาอีกรอบ

กูตามพี่สาวกับน้องสาวกูเดินวนรอบเมรุไปเรื่อยๆ น้องสาวกูถือรูปถ่ายของกู เดินไปพูดกับรูปถ่ายกูไปกูยิ่งสะเทือนใจ

น้องกูบอกว่า...ชาติหน้าของเกิดเป็นน้องกูอีก...เป็นน้องของพี่สาวกูอีก...บอกให้กูไม่ต้องห่วง...มันจะดูแลพี่สาวของพี่เราให้ดีที่สุด...มันจะเปิดร้านอาหารเล็กๆที่เป็นความฝันของกู...จะเลี้ยงหมาเลี้ยงแมวเยอะๆเพราะรู้ว่ากูชอบแต่เลี้ยงไม่ได้เพราะกูอยู่คอนโด...จะไปเที่ยวบ่อยๆเพราะกูชอบเที่ยว...จะทำทุกอย่างในส่วนของกูที่กูยังไม่ได้ทำ...ขอแค่กูไปสบาย...

กูได้ยินมันพูดแล้วน้ำตากูก็ยิ่งไหล...เดินตามมันไปกูก็ร้องบอกพี่น้องกูว่ากูขอโทษ...แต่คำขอโทษของกูไปไม่ถึง

แล้วกูก็สะเทือนใจมากกว่าเดิมเมื่อเดินๆอยู่พี่สาวกูก็ล้มพับไปต่อหน้าต่อตา...กูพยายามจะเข้าไปจับ...แต่กูช่วยไม่ได้...พี่กูล้มผ่านร่างกูไปเหมือนกูไม่ได้อยู่ตรงนั้น...พี่ล้มลงหมดสติไปต่อหน้ากู...ทั้งๆที่เสียงรอบข้างดังเพราะความวุ่นวาย แต่รอบตัวกูกลับไม่ได้ยินอะไรเลย

กูอยากจะตายซ้ำแล้วซ้ำเล่าเมื่อเห็นภาพตรงหน้า กูทำให้พี่กูต้องเจ็บอีกแล้ว ต้องร้องไห้เพราะกู...เพราะกูทั้งนั้น...

กูหนีไปอยู่บนเมรุที่คงจะใช้เป็นที่เผาศพกู นั่งชันเข่าแล้วก้มหน้าปล่อยให้น้ำตามันไหลไปเรื่อยๆ กูไม่อย่างเห็น...กู...เพราะกูช่วยอะไรใครไม่ได้เลย มีแต่ทำให้คนอื่นเขาเดือดร้อน

กูนั่งไปเรื่อยๆ ไม่รู้นานเท่าไร แต่รู้อีกทีก็มีคนเริ่มขึ้นมาวางดอกไม้จันทน์ตรงใกล้ๆที่กูนั่งอยู่...เริ่มจากญาติผู้ใหญ่และพี่ๆที่ทำงาน บางคนกูก็สนิทบางคนกูก็แทบจะไม่ได้คุย

แล้วต่อด้วยพวกเพื่อนๆของกู หลายคนขึ้นมาด่ากูว่ากูโง่...หลายคนขึ้นมาแค่บอกว่าให้กูหลับให้สบาย...

แล้วก็มาถึงคนที่กูรักกับพ่อแม่ของมัน...

มันค่อยๆวางดอกไม้จันทน์แล้วหลั่งน้ำตาออกมาช้าๆ...กูมองภาพนั้นด้วยความว่างเปล่า...กูไม่รู้ว่ามันร้องไห้ทำไม กูรู้แค่ว่ามันก็คงเสียใจที่กูตายไป...และกูก็ไม่อยากรู้อะไรไปมากกว่านี้อีกแล้ว

กูมองมันเดินลงไปจนลับสายตา...ก่อนที่กูจะเริ่มสนใจกับคนที่ขึ้นมาคนต่อไป...กูนั่งฟัง...นั่งนึกถึงเรื่องเก่าๆไปเรื่อยๆจนพอสังเกตอีกทีก็ไม่มีใครอยู่ในบริเวณนี้แล้ว

จะเหลือก็แค่พี่สาวกูกับน้องสาวกูสองคนเท่านั้นที่นั่งอยู่กันคนละมุมศาลา พี่กูยังคงร้องไห้เงียบๆต่างจากน้องกูที่นั่งมองควันไฟที่ลอยออกมา...

กูเสียใจและปวดใจที่กูโง่ทำร้ายตัวเอง กูเสียใจที่กูทำร้ายตัวเองยังไม่พอซ้ำยังต้องมาทำร้ายครอบครัวของตัวกูเองอีก กูไม่โทษว่าเป็นเพราะมันทิ้งกู...เพราะกูเป็นคนทำร้ายตัวเองทั้งนั้น

กูยังจำได้ว่ากูสงสัยว่ากูทำอะไรผิด...มันถึงทำกับกูแบบนี้

ตอนนี้กูเข้าใจแล้วว่ากูผิดที่ตรงไหน




กูผิด...ตรงที่กูไม่รัก....ตัวกูเอง





จ บ บ ริ บู ร ณ์



จบแล้วนะครับ...มาไวเคลิ้มไวป่ะล่ะ  :laugh:
ตอบๆ...คนเขียนไม่ได้อกหักนะครับ

พอดีเมื่อคืนช่วงที่กำลังพยายามนอนหลับ(ผมเป็นคนหลับยากมากกกกกกกก ก่อนจะหลับนี่คิดฟุ้งซ่านไปเรื่อย บางทีก็คิดบทสนทนากับตัวเอง คิดเองตอบเองอะไรประมาณนั้น)
ผมนึกอยากเขียนอะไรซักเรื่องที่เป็นข้อคิดง่ายๆเรื่องความรัก รักในที่นี้คือรักตัวเองนะครับ
คิดไปคิดมาก็ได้โครงเรื่องออกมาเป็นอย่างสองตอนนี้แหละ...รู้แหละว่ามันดราม่าแต่ผมคิดว่ามันเหมาะดีกับสิ่งที่ผมคิด
เอาเป็นว่า ในนิยายมันก็มีข้อคิดที่ผมพยายามนำเสนอไปหน่อยๆน่ะครับ
คิดว่าอ่าน นิสานอิสปอะไรประมาณนั้นก้ได้จะได้ไม่ซีเรียส อิอิ


....ขอบคุณทุกคอมเม้นนะครับผม :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 7-11-2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 11-07-2012 02:47:56
เศร้า แต่ไม่น่าคิดสั้นเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 7-11-2555
เริ่มหัวข้อโดย: gaem:D ที่ 11-07-2012 03:12:09
ประโยคสุดท้าย แจ่มมาก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 7-11-2555
เริ่มหัวข้อโดย: S_za ที่ 11-07-2012 03:50:14
ขอแค่ให้มีสติคิดให้มากๆ

ว่าอะไรควรไม่ควร

นึกถึงพ่อแม่ก็พอ :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 7-11-2555
เริ่มหัวข้อโดย: Salome ที่ 11-07-2012 04:35:08
กำลังจะนอน ลองเข้ามาดูเล่นๆ
อ๊ะ เจอเรื่องนักเขียนคนโปรดของเรา
เลยอิอ๊ะ จะเข้ามาเสพความฮาก่อนนอน นึกว่าเหมือนเรื่องเจเจ
อ่านไปอ่านมาจนจบ อินี่น้ำตาไหลพรากๆ
เข้าใจความรู้สึกเลย ตอนนั้นมันคิดอะไรไม่ออก นึกไม่ได้ว่าใครรักเรามั่ง นอกจากคนนั้นๆที่ทำร้ายเรา
ขอบคุณคนแต่งนะที่มอบแง่คิดดีๆให้ บางทีเราก็ลืมมองคนข้างๆตัวอีกมากมาย ลืมครอบครัวไปนะ
แต่อิคนอ่านคนนี้ไม่มีครอบครัวนะ ยังคิดอยู่เลยว่าถ้าต้องเลิกแฟนคนนี้ กรูจะเหลือใคร นอกจากตัวเอง
แอบดรามาซะงั้น แหะๆ กดเป็ด กดบวกให้นะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 7-11-2555
เริ่มหัวข้อโดย: qwank8 ที่ 11-07-2012 05:51:58
เรื่องนี้  :sad4: :sad4: ขอเก็บเข้าคอลเล็กชั่นเลยยยยย  :L2: :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 7-11-2555
เริ่มหัวข้อโดย: nokkaling ที่ 11-07-2012 06:44:34
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 7-11-2555
เริ่มหัวข้อโดย: RainyMooD ที่ 11-07-2012 06:55:47
"กูผิด...ตรงที่กูไม่รัก....ตัวกูเอง"   อ่านประโยคนี้จบปุ๊บ ขนลุกอ่ะ
บางครั้งอารมณ์ชั่ววูบก็ทำให้เราทำอะไรออกไปโดยไม่มีสติ  
มัวแต่คิดถึง"คนรัก" แต่ลืมคิดถึง"คนที่ควรรัก"มากที่สุดไป คนที่ไม่ว่าจะมองไปที่กระจกเมื่อไหร่เขาก็จะมองกลับมาเสมอ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 7-11-2555
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 11-07-2012 08:54:54
สอนได้ดีมาก ใครจะรักเราเท่า พ่อแม่ เท่า ญาติพี่น้องของเรา
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 7-11-2555
เริ่มหัวข้อโดย: paojijank ที่ 11-07-2012 09:07:10
อ่านแล้วร้องไห้เลย สอนได้ดีมากค่ะ ไม่มีใครรักก็ต้องรักตัวเองนี่ล่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 7-11-2555
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 11-07-2012 10:16:27
งื้อ...........เศร้า

แต่  "ชอบ" อ่ะ
 
:pig4:


ป.ล. คุณ P-o-r-m-u-h-M แต่งเรื่อง "เกย์ร้าย...ผู้ชายรัก" ด้วยหรอคะ เห็นชื่อ login เป็นอีกชื่อนึง
เห็นเรื่องนี้ได้ซักพัก ชื่อเรื่องโดนใจ...มาก แต่ยังไม่มีโอกาสได้คลิกเข้าไปอ่านซักที
ตามอ่านมาตั้งแต่ น้องกรณ์~พี่สิงห์ และที่ชอบสุดๆก็เรื่องของพี่เจเจ
สงสัยว่า...คงต้องตามไปอ่านเรื่อง "เกย์ร้าย...ผู้ชายรัก" นี้ด้วยอีกเรื่องซะแล้ว
แล้วจะตามไปอ่านนะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 7-11-2555
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 11-07-2012 10:42:04
อยากรู้เหตุผลอ่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 7-11-2555
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 11-07-2012 10:48:54
อย่างนี้เราคงต้องรักตัวเองมากกว่าที่จะรักคนอื่น
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 7-11-2555
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 11-07-2012 12:05:58
ความรู้สึกจริงๆนะ
รู้สึกว่าชอบมากๆ เหมือนตัวเองดี 555+++
เพราะชีวิตเราไม่ได้มีเราคนเดียว แต่มีคนอื่น ที่เราต้องดูแลเค้าให้ดีด้วย

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 7-11-2555
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 11-07-2012 12:36:12
เป็นความผิดที่ผิดมาก....ผิดที่ไม่รักตัวเอง

ถึงจะรู้ตัวแต่ก็สายเกินไป :เฮ้อ:

ชอบค่ะเรื่องนี้ จะได้หัดมองโลกหลายๆมุม :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: Akidahaza ที่ 12-07-2012 01:43:21
ใช่.. ที่สำคัญคือต้องรักตัวเอง! :)
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 12-07-2012 07:17:42
มันคนนั้นเป็นคนที่สมควรรักหรือเปล่า!
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 12-07-2012 10:51:07
อ่านแล้วน้ำตาคลอ ไม่อยากจะเชื่อ
โอ๊ย  :z3:
ไม่รู้จะเมนต์อะไรเลยคะ
สอนได้ดีมากๆๆๆ โอย...
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: ฮาเดส ที่ 12-07-2012 15:16:08
โหย....

สุดยอดมากๆ เลย
พออ่านถึงประโยค "กูผิด...ตรงที่กู....ไม่รักตัวกูเอง" ปุ๊บนี่คือแบบ...โห

เยี่ยมมากเลยครับ
ปิดท้ายด้วยการสอนที่ดีมากๆ

 :o12:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 12-07-2012 16:19:25
ปอนบอกเลิกเพราะอะไร เพราะเบื่อ หรือมีคนใหม่ หรืออะไรไม่รู้ล่ะ
คนตายไปแล้ว ก็ตายไป
แต่คนอยู่นี่สิ เศร้าไปนาน
สงสารพี่สาวกับน้องสาว ทั้งต้องดิ้นรนทำมาหากิน ทั้งต้องทนฟังคนอื่นว่ามีพี่น้องคิดสั้น
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: skynotebook ที่ 29-07-2012 16:17:37
จริงค่ะ ผิดที่ไม่รักตัวเอง
เวลาคนไม่มีสติก็ทำอะไรต่อมิอะไรไม่คิดจริงๆ พอคิดได้บางอย่างก็สายไปแล้ว
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 29-07-2012 16:41:05
 o13 o13  ชอบมากค่ะ บีบหัวใจเล็กๆแต่แอบแฝงด้วยข้อคิดดีๆชอบประโยคสุดท้ายเหมือนกันค่ะ :pig4: :pig4:


 
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 29-07-2012 19:58:13
 :L2:  บีบหัวใจแต่ให้ข้อคิด   

อยากรู้เหตุผลเหมือนกันนะ   :call:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 29-07-2012 23:20:59
หน่วง หน่วงที่สุด  :o12:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: maykiz ที่ 30-07-2012 01:15:43
เศร้าอะ เสียใจแทนพี่ น้อง และก็แม่
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 30-07-2012 11:40:41
สั้นๆๆแต่ได้ใจความมาก..สุดยอดค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: benzbent ที่ 30-07-2012 20:22:14
เรื่องนี้ดราม่าแบบมีสาระ
เศร้าได้ใจ  :sad4:
ชอบประโยคสุดท้ายที่สุดแล้ว
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: kamikame ที่ 31-07-2012 09:27:26
เขียนดีมากเลยฮ๊าฟ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ ที่นำมาสอนนะฮ๊าฟฟฟ ^^"
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: ชะรอยน้อย ที่ 31-07-2012 10:39:29
เข้าใจนะคะว่า ณ เวลานี้เหตผลเป็นยังไงก็ไม่สำคัญแล้วอ่ะค่ะเพราะคนที่ตายก็ตายไปแล้วไม่ว่าเหตผลจะดีเลอเลิศเป็นพระเอก หรือเห็นแก่ตัวแค่ไหน คนตายก็ไม่สามารถฟื้นมาฟัง มาเริ่มอะไรได้อีกแล้ว
อ่านแล้วน้ำตาไหลตอนบรรยายถึงพี่สาวกับน้องสาว  :sad4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 31-07-2012 18:50:52
 :m15:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: thunchanok1 ที่ 31-07-2012 22:35:37
อ่านไปซับน้ำตาไป :m15:
มันแบบ ขนลุกด้วยอ่ะ
ไม่คิดว่าจะคิดสั้นแบบนี้..
แต่ก็นะ รักคนอื่นแล้วอย่าลืมรักตัวเองจริงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: name ที่ 01-08-2012 00:13:02
เศร้าสุดๆไปเลย  :sad4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 01-08-2012 01:02:32
เศร้าใจจริงๆ
 :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: nco1236 ที่ 02-08-2012 12:06:10
ได้ข้อคิดดีนะ แต่ไม่ค่อยชอบอะพวกที่ใช้ชีวิตบูชาความรัก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: taiyo_sora ที่ 14-08-2012 09:29:38
 :m15:
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: alekung103 ที่ 14-08-2012 17:50:13
อ่านแล้วน้ำตาไหลพราก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: roseonrock ที่ 16-08-2012 20:40:42
....อยากจะเดินเข้าไปหาแต่เหมือนขากูไม่มีแรง...
กูเดินไปหาไม่ได้...ออกเสียงไม่ได้~~~อ่านมาถึงตรงนี้กลิ่นความตายโชยออกมาเลย

ตอนอกหก
เคยถามตัวเองเหมือนกัน ไม่เชื่อว่า ไม่รัก
แค่สงสัยว่ามันหมดรักแล้วหรือ
แล้วก็ ร้องไห้...กอดผู้หญิงคนหนึ่ง...กอดแม่

อีกครั้ง...ร้องไห้กับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง...เพื่อนรัก

ทุกวันนี้...เวลาเศร้า ร้องให้เงียบๆ...
แล้วก็มีมือผู้หญิงคนหนึ่ง ลูบหัวเราเบาๆ....อย่างปลอบโยน




มือ...ของเราเอง....
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: เพ่ขุน ที่ 18-08-2012 00:00:05
 :sad11: :sad11: :sad11:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: NewYearzz ที่ 18-08-2012 17:14:48
 :เฮ้อ: เคยนะ อกหักอ่ะ แต่กลัวเจ็บเลยไม่ตาย

นี่แสดงว่าผมยังรักตัวเองอยู่

ขอบคุณมากๆครับ  :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 20-08-2012 12:40:30
แต่งได้ดีมากค่ะ
บรรยายไหลลื่น อ่านไปได้เรื่อยๆ ไม่มีสะดุด
จนกระทั่งประโยคสุดท้ายที่ทำให้กระจ่างเลย

ตามอ่านมาหลายเรื่องแล้วค่ะ
ชอบเดย์เจเจมาก
จะตามผลงานต่อไปนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 21-08-2012 01:02:59

หลายคนที่เจอแบบนัท ทำแบบนัท
และลงเอยแบบนัท โดยไม่รู้ตัว
ทิ้งไว้แต่ความเศร้าเสียใจ อาลัยรัก จากคนที่รักจริง ๆ
คนอื่นหมดรักเราก็ช่างเขา เราต้องไม่หมดรักตัวเอง
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: rakna ที่ 23-08-2012 14:14:44
ึเป็นเรื่องที่สุดยอดมากๆบีบหัวใจสุดๆ อ่านไปก็ร้องไห้ไปด้วย

เลยค่่่ใช้ะการบรรยายที่ทำให้เข้าถึงอารมณ์ได้สุดยอดจริงๆ


หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: DoubleBass ที่ 26-08-2012 00:12:29
กินใจมากเลย  :sad4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: nishiauey ที่ 23-04-2014 21:00:18
เข้าใจความรู้สึกเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 23-04-2014 22:28:48
 :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: ปลายไผ่ ที่ 14-10-2014 23:54:59
 :hao5: :hao5: :hao5:                                                                                                                                                                             

อ่านแล้วรู้สึกเจ็บจี๊ดๆ

การฆ่าตัวตายเป็นวิธีการของคนเห็นแก่ตัว :heaven

ใจร้ายมากด้วย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 19-01-2015 20:42:01
 :monkeysad: เศร้าอ่ะอ่านแล้วทำให้เห็นถึงคนที่อยู่ข้างหลังเลย คนตายไปสบาย คนเสียใจคือคนที่ยังอยู่
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 19-01-2015 22:52:18
อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ สอนได้ดีจริงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: purple ที่ 20-01-2015 08:59:03
TT^TT เศร้ามากค่ะ น้ำตาจะไหล
สงสารนัท ไม่น่าคิดสั้นเลย ปอนก็ด้วย คงไม่รู้ว่าสุดท้ายเรื่องมันจะจบแบบนี้
ได้ข้อคิดค่ะ ยังไงเราก็ควรจะรักตัวเองให้มากที่สุด อย่ารักใครมากจนทำร้ายตัวเอง
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: ใบโพธิ์ ที่ 29-01-2015 23:55:41
โอ้ย...เขียนแบบนี้

ตายกันไปข้างเถอะ  :hao5:

แต่ก็ขอบคุณสำหรับงานเขียนดีๆนะ

เราชอบนะ แบบว่า เนื้อเรื่องกะชับมาก แต่ก็รู้เรื่องราวที่ต้องการจะสื่อครบถ้วน คุณคนเขียนเก่งมากเลย เรานับถือ

เราแอบอ่านนิยายของคุณมาหลานเรื่องแล้ว ตามมาจากเรื่องของเจเจเดย

ชอบมากบอกตรงๆ แต่รู้สึกเสียดายที่คนเขียนไม่มีผลงานมาแล้ว

ไม่รู้ว่าเปลี่ยนนามปากกาหรืออะไร ถ้าเปลี่ยนอยากให้บอกจัง เราจะตามอ่าน ชอบจริงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: Tennyo_Y ที่ 30-01-2015 03:55:00
อ่านจบปุ๊ป อืม เพิ่งมาฉลาดหลังจากโง่ไปแล้ว เป็นความอ่อนแอในวันที่อ่อนไหวที่สุด
หัวข้อ: : [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: kik ที่ 31-01-2015 09:46:27
 :m15: :m15:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 05-02-2015 17:34:07
ที่อีกฝ่ายบอกว่ามีเหตุผลนี่มันเหตุผลอะไร
ตอนบอกรักบอกด้วยคำพูด แต่ตอนบอกเลิกส่งมาแค่ข้อความ ไม่มีอะไรไขข้อข้องใจเลย
แต่ก็ถูกนะก่อนที่จะรักคนอื่นรักครอบครัว รักคนที่เขารักเราดีกว่าและที่สำคัญน่าจะรักตัวเองดีที่สุด
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: severuslover ที่ 12-04-2015 01:48:23
ไม่น่าเลย

ทำไมถึงไม่รักตัวเองได้ขนาดนั้น
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 18-05-2015 14:18:32
อืม ..... เศร้าจังครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: มะปรางเปรี้ยว ที่ 01-08-2015 00:51:45
ขอบคุณนะคะสำหรับนิยายดีๆ  :กอด1: :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: spsygk ที่ 09-08-2015 16:57:29
คมกริ๊บเลยครับ  T_T :hao5:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 09-08-2015 17:54:15
 :เฮ้อ: กว่าจะคิดได้ก็สายไปแล้ว :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 20-11-2015 05:42:25
มาไวไปไวจริงๆ ไม่น่าฆ่าตัวตายเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 20-11-2015 18:26:55
เศร้ามากๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: หลงลำดวน ที่ 20-11-2015 19:27:43
เข้าใจอารมณ์ แต่ยังดีที่วางมีด เพราะคิดถึงแม่ นางบอกว่า แม่เลี้ยงมาทำไม่จะต้องเสียน้ำตาและอยากตายเพราะคนอื่น เวลาช่วยได้คะ แค่ผิดหวัง  :bye2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 28-11-2015 13:21:26
บางครั้งกว่าจะเข้าใจอะไรๆ ทุกอย่างก็สายเกินแก้แล้ว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: ╰Äρρłәßәѓѓÿ╮ ที่ 31-08-2016 16:47:36
 :mew4: :heaven
รักตัวเองให้มากๆ  :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 7-11-2555
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 12-11-2020 00:48:40
"กูผิด...ตรงที่กูไม่รัก....ตัวกูเอง"   อ่านประโยคนี้จบปุ๊บ ขนลุกอ่ะ
บางครั้งอารมณ์ชั่ววูบก็ทำให้เราทำอะไรออกไปโดยไม่มีสติ  
มัวแต่คิดถึง"คนรัก" แต่ลืมคิดถึง"คนที่ควรรัก"มากที่สุดไป คนที่ไม่ว่าจะมองไปที่กระจกเมื่อไหร่เขาก็จะมองกลับมาเสมอ :เฮ้อ: :เฮ้อ:

จริงงงงงเลย  :hao5:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: meteexp ที่ 27-11-2020 22:05:18
 :hao5:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น : 2ตอนจบ] ....กูผิดที่ตรงไหน....ตอน 2 จบ (มาไวไปไว อิอิ) 11-7-2555
เริ่มหัวข้อโดย: Fufufeel ที่ 27-11-2020 22:15:11
ดีมากๆเลยค่ะ :sad4: :sad4: ถึงเศร้าแต่สอนอะไรเราเยอะมากเลย