CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: gargoyle ที่ 04-05-2012 19:32:18

หัวข้อ: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: gargoyle ที่ 04-05-2012 19:32:18

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้



1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
 
...


ฝากเรื่องสั้น 2ตอนจอดเอาไว้ในอ้อมอกอ้อมใจ (ตอนนี้สองตอนไม่จบแล้วจ่ะ มีเกินนิดหน่อย)

เรื่องราวของ ดาวคณะเสียงแหบกับนิชคุณเสื้อย้วย
บรรยากาศมึนๆ คลุ้งกลิ่นสี ทินเนอร์ สัมผัสกระดาษ เฟรมผ้าใบ กาวพริท ดินเหนียว และคราบดินสออีอีบนสันมือ

โลกกำลังหมุนไปเรื่อยๆ แฟชั่นกำลังไป อะไรกำลังมา จะเป็นไปได้ไหมที่จะพยายามจีบใครสักคนโดยใช้วิธีแบบรุ่นพ่อ...



อยากเขียนเรื่องแนวนี้มานานแล้ว เลยลองเขียนดู เกิดความมึนประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สารบัญ

ขอบคุณคุณ monetacaffeine ที่รวมมาให้นะคะ

- 1 - (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32973.msg1968779#msg1968779)
- 1.5/2 - (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32973.msg1972498#msg1972498)
- 2 - (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32973.msg1976328#msg1976328) - 3 - (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32973.msg1986090#msg1986090)
- 4 - (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32973.msg1991884#msg1991884)
- 5 - (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32973.msg1998632#msg1998632)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 l4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: พระจันทร์ สีฟ้า ที่ 04-05-2012 19:32:56

 :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 l4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: gargoyle ที่ 04-05-2012 19:37:19

-1-

“พวกมึงอ่ะ น่าสงสาร หน้าพวกมึงก็แย่ มองสาวเขาก็ไม่เหลียวแล กุคิดขึ้นมาแล้วก็สงสาร” เสียงรุ่นพี่ร่างใหญ่ผิวคล้ำผมหยิกฟูสวมแว่นตาดำกลมแบบจอห์น เลนนอน พูดขึ้นมาอย่างอารมณ์ดีท่ามกลางเฟรชชี่เข้าระเบียบนั่งนิ่งบรรยากาศกดดันขึ้นทันทีเมื่อได้ยินคำว่าสงสารมาจากคนพูด จากประโยคเมื่อครู่บวกประสบการณ์การซ่อมที่ผ่านมาเกือบเดือนทุกคนรู้ว่า จะต้องมีคนรับกรรมไปทำอะไรน่าอายอะไรสักอย่างแน่นอน

“นิชคุณมึงมานี่” นิชคุณรีบลุกขึ้นออกมาจากแถวเดินไปหารุ่นพี่ นิชคุณคนนี้ไม่ใช่นิชคุณนักร้องไทยผู้โด่งดังทั่วเอเชีย มันเป็นแค่ฉายาที่รุ่นพี่ใช้เรียกระหว่างการซ่อมเท่านั้น พี่ซ่อมยกแขนมากอดคอน้องชะตาถึงคราวซวยเอาไว้ ดวงตากลมชั้นเดียวกระพริบปริบๆ แววตาสะท้อนความปลงในโชคของวันนี้

“นิชคุณ มึงสงสารเพื่อนมึงไหม” เสียงรุ่นพี่จากด้านหลังตะโกนถาม

“สงสารครับ!” คำตอบเสียงดังฟังชัดเหมือนอยู่ในกองฝึกทหาร ถ้าลองตอบว่าไม่สงสาร เขาคงได้ทำอะไรที่มันน่าสงสารกว่านี้

“มึงอยากให้เพื่อนรู้ใช่ไหมว่าความงามคืออะไร” รุ่นพี่คนเดิมที่ไม่เห็นว่าอยู่ตรงไหนตะโกนขึ้นมาอีก

“อยากครับ!”

“ดีมากนิชคุณ มึงไปขอเบอร์ดาวคณะโน้นมาให้กูหน่อย เห็นไหม ที่เขากำลังวิ่งขึ้นตึกไปน่ะ กุให้เวลามึงครึ่งชั่วโมงนิชคุณ เพื่อนๆรอมึงด้วยความหวังว่ามึงจะนำพาความงามมาให้เพื่อนๆรู้จักนะนิชคุณ ใช้ความหล่อของมึงเข้าไปขอแบบแมนๆ ให้รู้ว่ารุ่นพวกมึงก็มีของดีๆ” คราวนี้คนพูดคือรุ่นพี่ที่กอดคอนิชคุณที่น่าสงสารอยู่ นิชคุณรีบวิ่งออกไปจากห้องซ่อมโดยมีรุ่นพี่ที่ยืนรออยู่ตรงประตูเตรียมพร้อมวิ่งตามไปส่งถึงที่ มันเป็นเกมส์ในการรับน้องที่แต่ละวันสลับเปลี่ยนหมุนเวียนสรรหาคิดกันมาแกล้งเฟรชชี่  เวลาครึ่งชั่วโมงในการขึ้นไปบนตึกคณะอื่น ฝ่าพี่ว๊ากของคณะนั้นที่ระเบียบโหด พร้อมขอเบอร์ดาวคณะ

นิชคุณเหงื่อตก ถ้าไม่ได้ ไม่รู้ว่าจะต้องให้เพื่อนวิ่งชมความงามรอบมหาลัยทดแทนความงามที่เขาหามาไม่ได้กี่รอบต่อกี่รอบ มองฟ้าวันนี้เหมือนรอท่าจะกระหน่ำเทฝนลงมามะรอมมะร่อ วิ่งกลางฝนไม่สนุกสักนิด

“มึงขึ้นตึกไปคนเดียวนะนิชคุณ กูปวดขี้”

“เอ้าพี่ แล้วผมจะขึ้นไปยังไง”

“มึงก็คิดซิ นี่ซ่อมนะไอ้สัส ง่ายแล้วจะให้มาทำไหม” แล้วก็ชิ่ง... ไปขี้

นิชคุณถึงคราวซวยของจริง รุ่นพี่ที่ว่าหายไปท่าทางบอกว่าข้าศึกจะตีกรุงแตกอยู่เดี๋ยวแล้ว ทิ้งเขาไว้ที่ใต้ตึกคณะเงียบๆ เขาไม่มีทางเลือกใดนอกจากจะใช้ความหน้าด้านอันเป็นจุดขายเดินเข้าไปสวัสดียามที่เฝ้าทางขึ้นตึก

“จะไปไหน” ยามตึกนี้ใครๆก็รู้ว่าถ้าไม่ใช่คนในคณะถ้าไม่มีกิจธุระก็ห้ามขึ้น

“รุ่นพี่ให้ขึ้นมาหาดาวคณะครับ” ยามพยักหน้าให้ขึ้นง่ายเกินคาด ไม่น่าเชื่อ นิชคุณซอยเท้าถี่ขึ้นบันไดตึก ได้ยินเสียงว๊ากดังลั่นออกมาจากห้องที่แง้มประตูไว้ พี่สต๊าฟที่ยืนคุมอยู่หน้าก้องสูบบุหรี่กันควันขโมงหันความสนใจมาที่คนแปลกหน้าในเครื่องแบบเรียบร้อย หัวเกรียนที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเรียนอยู่ปีไหนคณะไหน

“มาทำอะไร” เสียงถามเหมือนไม่ค่อยใส่ใจออกมาจากปากของผู้ชายตัวผอมแห้งไว้เครา ดูท่าทางแล้วเหมือนคนส่งน้ำแข็งมากกว่านักศึกษาวิชาเกี่ยวกับการออกแบบ

“รุ่นพี่ให้มาขอเบอร์ดาวคณะพี่ครับ”

“เหยดดดด” เสียงอุทานด้วยความประหลาดใจดังขึ้นพร้อมกัน จากนั้นก็หัวเราะร่วน นิชคุณเริ่มอยากกัดลิ้นตาย หน้าร้อนวูบวาบเพราะทั้งอายและความกดดันไม่รู้ว่าจะทำอะไรดี

“ผมขอเข้าไปได้ไหมครับ” นิชคุณตัดสินใจถามเบาๆ แต่พอส้นประโยคเสียงว๊ากดังสนั่นก็ดังออกมาจากห้อง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าข้างในกำลังโดนซ่อมหนักแบบห้ามมีอะไรไปขัดจังหวะซีนอารมณ์

เห็นทีวันนี้จะได้วิ่งตามหาความงามรอบมหาลัยเป็นแน่แท้... ถ้าไม่มีดาว

“เห้ยๆ ไม่ต้องทำหน้าสิ้นหวัง กุให้มึงไปขอเบอร์ดาวได้ แต่ให้สาบานก่อนว่าพอได้เบอร์มึงจะไม่โทรไปจีบน้องดาวของพวกกุ” นิชคุณยิ้มร้า พยักหน้ารับคำ

“ครับพี่ สาบาน”

ฟ้าผ่าเปรี้ยงกลั้วผสมเสียงหัวเราะของรุ่นพี่เฝ้าประตูห้องซ่อมสามคนสร้างบรรยากาศสุดบรรยายให้เฟรชชี่ชะตาซวย สายตาทุกคนมองไปทางระเบียงทางเดิน ผมหันมองตาม ปรากฏรุ่นพี่อีกคนกำลังเดินจุดบุหรี่มาทางนี้ หน้าเบื่อโลก ผมยุ่ง กางเกงยีนส์ทำรอยขาดสีซีด ที่สำคัญกว่าอะไรทั้งหมด เสื้อยืดตัวหลวมสีกรมท่ามีลายดาวสีขาวเล็กๆทั่วทั้งตัวเสื้อ ถ้าจะให้ตอบตรงๆพี่เสื้อลายดาวไม่สวยพอทีจะเป็นดาวคณะ แต่พี่ลายดาวเท่มาก

นิชคุณรู้แล้วว่าเบอร์ที่ได้ไม่ใช่เบอร์ดาวคณะ แต่เป็นเบอร์พี่เสื้อลายดาวแน่ๆ รุ่นพี่ที่นี่ไม่รู้กินอะไรกันมา มันมันแบบนี้ทุกคณะเลยหรือไงวะ...

“น้องดาวครับ มึงมานี่” น้องดาวชั่วคราวเดินมารวมกลุ่มกับเพื่อนแบบงงๆ สายตามองประเมินไอ้เฟรชชี่ต่างคณะอย่างสงสัยว่ามันมาทำอะไรที่นี่ บนตึกคณะนี้

“เหี้ยอะไรของมึง” ดาวคณะถามเพื่อนเสียงแหบ ไม่มีความหวานในน้ำเสียงแม้เพียงเล็กน้อย

“จะทำอะไรก็ทำ รายงานตัวด้วย” นิชคุณไม่มีทางเลือก มองหน้าพี่ลายดาวแบบหมดหวัง ไม่รู้ว่าพี่คนนี้อยู่ปีไหน ชื่ออะไร ตำแหน่งในการซ่อมอยู่ฝ่ายไหนสวัสดิการ พยาบาลหรือพี่ระเบียบ แล้วเกี่ยวข้องกับดาวคณะตัวจริงหรือไม่อย่างไร ไม่รู้เวลาผ่านมานานเท่าไหร่ เพราะห้ามใส่นาฬิการะหว่างซ่อม แต่เท่าที่คำนวณ รีบๆเอาไว้จะดีกว่า

“ผมนิชคุณครับ อยากจะขอเบอร์พี่ดาวได้ไหมครับ ให้พวกผมได้รู้จักกับความงามเถอะครับ” ฮาหัวเราะก๊ากหนุนหลังช่วยบั่นทอนกำลังใจ นิชคุณผู้โชคร้ายอยากจะเอาหน้ามุดดิน ขอเบอร์ดาวคณะว่าแย่ว่ายากว่าน่าอายแล้ว ตอนนี้เปลี่ยนจากดาวคณะมาเป็นขอเบอร์พี่ผู้ชายจากไหนก็ไม่รู้ หัวของเขาหดเล็กลงในความรู้สึก

“มึงเล่นอะไรเนี่ยฮะ สงสารมัน” เสียงแหบๆพูดกับเพื่อนด้วยความขบขัน

“มึงสงสารมันหน่อย ทางโน้นเค้าซ่อมหนัก ให้เขาได้รู้จักความงามหน่อยมึง” ได้เบอร์มาก็ใช่จะรอด แต่เขาไม่มีปัญญาจะต่อรองหรือหาเบอร์ดาวคณะไหนแล้ว

“เอามือถือมาจะได้กดให้” นิชคุณไม่มีอะไรติดตัวมา ระหว่างซ่อม ห้ามพกอุปกรณ์สื่อสารใดๆ

“ไม่มีครับพี่ จดได้ไหมครับ”

“มีปากกาเหรอ พี่ไม่มีนะ” นิชคุณยิ้มแห้งๆส่ายหน้า

“จำเอาครับ” คำตอบสิ้นหนทาง ความจำแสนสั้นที่บรรจุจะไปด้วยเลขสิบหลักที่ต้องหอบไปให้ถึงห้องซ่อม ฝ่าสายฝนที่เริ่มลงเม็ด พี่ลายดาวบอกเบอร์มือถือให้เฟรชชี่ต่างคณะดวงซวยท่องจำไปสองรอบ พอได้เบอร์นิชคุณก็ยกมือไหว้รุ่นพี่ปะหลกๆ ปากท่องขมุบขมิบเบอร์มือถือแสนสำคัญวิ่งลงจากตึก

ถึงห้องซ่อมของตัวเองนิชคุณรีบเดินเข้าไปหารุ่นพี่ที่รออยู่แล้ว เพื่อนทั้งคณะถอนหายใจเฮือกเมื่อถูกสั่งให้นั่งลงได้เมื่อเพื่อนเอาเบอร์มือถือมาให้จนได้ ไม่รู้ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม

“นิชคุณ มึงไปขอเบอร์ดาวสำเร็จใช่ไหม”

“ครับ!” นิชคุณตอบเสียงดังฟังชัด รุ่นพี่แต่ละคนหัวเราะคิกคัก พี่แว่นจอห์นเลนนอนยกมือถือขึ้นมา

“มึงบอกเบอร์มาซิ” นิชคุณท่องเบอร์ให้รุ่นพี่สองรอบไม่มีผิดพลาดพร้อมถอนหายใจเฮือกอย่างโล่งอก นี่คงไม่ใช่รุ่นพี่อยากจีบดาวคณะโน้นอยู่แล้วแล้วให้เขามาเล่นหาเบอร์ให้หรือเปล่า ชักเริ่มจะสงสัย แต่ความสงสัยเริ่มกลายเป็นความหวาดกลัวเมื่อพี่แว่นจอห์นเลนนอนดันกดโทรออกหน้าตาเฉย ยื่นโทรศัพท์ให้นิชคุณที่ยืนตัวแข็งทื่อ

“คุยกับดาวซิ” เสียงคำสั่งเหมือนฟาดลงกลางหัว ไม่มีดาวไหนทั้งนั้น ขั้นต่อไปพอเดาได้ว่าเดี๋ยวต้องให้ดาวพูดกับพี่ แล้วเสียงผู้ชายแหบๆเมื่อกี้ไม่ได้ใกล้เคียงกับเสียงผู้หญิงสักนิดเดียว เสียงสัญญาณดังยาว และนาน ผิดกับเสียงหัวใจของนิชคุณที่เต้นรัวแทบหลุดออกมาด้วยความผวาว่าจะแก้สถานการณ์ยังดี ฝนตกแล้ว ลงไปยิ่งอีก ตายแน่

ฮัลโหล… เสียงแหบๆรับโทรศัพท์

“ดาวคณะใช่ไหมครับ ผมนิชคุณเองครับ”

พี่มึงให้โทรมาเหรอ... เสียงนั้นกลั้วด้วยเสียงหัวเราะ

“มึงเปิดเสียงซิ ให้น้องดาวเขาทักทายเพื่อนๆมึงหน่อย เสียงแห่งความงามน่ะ มึงรู้จักไหม” คำสั่งที่สองตามมา เหมือนคำสั่งประหาร ไม่มีดาว... มีแต่ดับแล้วคราวนี้

“ดาวครับ ผมจะเปิดลำโพงนะครับ ดาวช่วยทักทายเพื่อนๆผมหน่อยนะครับ” นิชคุณสะกดกลั้นเสียงแสนมีพิรุธเอาไว้เต็มความสามารถ มือไปกดเปิดลำโพงโทรศัพท์ช้าๆ แบบกล้าๆกลัว ยากหายตัวไปจากตรงนี้เหลือเกิน

“ฮัลโหลน้องดาว สวัสดีเพื่อนๆหน่อยซิคะ” เสียงกรุ้มกริ่มของรุ่นพี่ตะโกนขึ้น เพื่อเรียกหาน้องดาวที่ไม่มีตั้งแต่แรก

สวัสดีค่ะ... เสียงผู้หญิงจริงๆ ถึงจะแหบไปหน่อยแต่นี่มันเป็นเสียงผู้หญิง นิชคุณแทบร้องไห้ เขาไม่รู้ว่าพี่ลายดาวช่วยเขาโดยการเอาไปให้ผู้หญิงคนอื่นพูดหรือดัดเสียงเองเพราะเสียงผู้หญิงในสายติดจะแหบนิดหน่อย

“น้องเป็นดาวคณะเปล่าครับ”

ค่ะ... เสียงผู้หญิงในโทรศัพท์ตอเหมือนกล้าๆกลัวๆ

“น้องดาวคิดว่านิชคุณของคณะพี่หล่อกว่าเดือนคณะน้องดาวไหมครับ” นิชคุณแอบด่ารุ่นพี่ในใจเบาๆ

ก็น่ารักดีค่ะ แต่ขี้อายไปหน่อย... น้องดาวในสายตอบเรียกเสียงฮือฮาจากรุ่นพี่ที่นั่งฟัง นิชคุณคิดแล้วว่าต้องเป็นพี่ลายดาวดัดเสียงเป็นแน่แท้ เพราะแอบมีเสียงหัวเราะเบาๆเป็นซาวน์แทรคแทรกด้านหลัง ไม่รู้จะขอบคุณยังไงดีที่ช่วยให้เขารอดชีวิตไปได้อีกหนึ่งวัน

“โอเคครับน้องดาว พี่ไม่รบกวนแล้ว ขอบคุณมากครับ”

ค่ะ... น้องดาววางสายไป

“นิชคุณมึงรอด” นิชคุณฟังคำตัดสินแล้วรีบวิ่งเข้าไปนั่งในแถว รุ่นพี่ไม่คิดจะถามซักไซ้อะไรมาก ถึงจะเป็นดาวคณะหรือผู้หญิงคนอื่น แต่อย่างน้อยวันนี้นิชคุณก็ไปขอเบอร์ผู้หญิงมาให้แล้ว

“เดี๋ยวๆนิชคุณ ในฐานะที่มึงมีความกล้าหาญ กุมีรางวัลให้ ลุกขึ้นมาเอา” นิชคุณที่ไม่ทันได้นั่งก้นแตะพื้นลุกพรวดวิ่งออกมาข้างหน้าอีกรอบ ในใจบ่นโทษโชคชะตาในใจว่าทำไมวันนี้ถึงซวยนักหนา

“นิชคุณมึงอยากได้รางวัลไหม”

“อยากได้ครับ!”

“งั้นมึงเอาไป!” รุ่นพี่ถอดแว่นตาดำทรงกลมแบบจอห์นเลนนอนให้นิชคุณผู้ตกใจกับรางวัลที่ได้รับ แล้วหยิบแว่นอีกอันที่หน้าตาเหมือนกันเป๊ะมาใส่ใหม่อีกรอบ

“ขอบคุณครับ!”

“ไม่ต้องขอบคุณ ใส่เอาไว้ ใส่แล้วมึงจะเรียนเพ้นได้เอ อาจารย์รัก อาจารย์หลง เชื่อกุ” คุณสมบัติที่พ่วงมากับแว่นไม่น่าเชื่อ แต่นิชคุณชอบแว่นอันนี้มาก ถึงไม่สั่งให้ใส่เขาก็อยากจะใส่อยู่ดี



.................................................................................



เรื่องราวผ่านมาปีกว่า จากเฟรชชี่กลายเป็นพี่ จากพี่อยู่แล้วยิ่งเป็นพี่ที่แก่ขึ้น จากพี่เฉยๆกลายเป็นพี่ซุปเปอร์ไม่รู้ว่าไอ้นิชคุณจิตหลุดมันจะทำอะไรของมันอยู่ แต่น่าแปลกที่อยู่ๆก็นึกขึ้นมาได้ถึงเรื่องนี้ แม้แต่หน้ามันก็ยังจำไม่ได้แล้ว ไอ้เสื้อลายดาวตัวนั้นผมเลิกใส่ไปเลย โดนเพื่อนล้อตลอด ทั้งที่ผมมันคนใจดีช่วยเหลือเด็กต่างคณะให้มันไม่โดนหนักยอมดัดเสียงเป็นดาวคณะให้ทั้งๆที่วันนี้ตะโกนจนเสียงแหบแห้ง เรื่องเล็กๆน้อยไม่ได้ลำบากอะไรช่วยไม่ให้เฟรชชี่เหนื่อยเปล่าเป็นร้อยคนมันก็น่าทำ

โรงอาหารหนึ่งเดียวของมหาวิทยาลัยเล็กๆตอนสายคนเต็มแต่ไม่จอแจ ผมนั่งละเลียดอาหารรสชาติพอกินได้ให้รอดชีวิตไปเรื่อยๆอย่างไม่รีบร้อน มืออีกข้างก็เล่นมือถือเช็คนั่นเช็คนี่

“ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ” เสียงขออนุญาตมาจากฝั่งตรงข้าม คงไม่มีโต๊ะแล้ว ผมพยักหน้าโดยไม่ได้หันขึ้นไปมองหน้าคนถาม ตอบแชทเพื่อนสักพักก็กลับมาสนใจกินข้าวถึงมารู้ว่าคนที่ขอนั่งตรงข้ามเป็นเด็กคณะติดกัน ไม่ใส่เครื่องแบบนักศึกษา ไม่ต้องติดป้ายห้อยก็รู้ว่ามาจากคณะไหน ตี๋ผมยาว เสื้อเชิ้ตลายแปลกๆแบบพวกโบฮิเมียนที่ไม่รู้ไปหาซื้อกันมาจากไหน แว่นตาดำทรงกลมแบบจอห์นเลนนอนที่คาดเอาไว้บนหัว รวมกับกระดานวาดรูปที่หอบหิ้วมาบ่งบอกสังกัดคณะ ถึงจะเรียนอะไรที่จัดอยู่ในสาขาวิชาใกล้เคียงกันระหว่างสองคณะแต่บุคลิกที่สะท้อนออกมาแตกต่างพอสมควร ทายผิดยอมให้ถีบ

ผมกินข้าวเสร็จก็รีบลุกให้ที่มันว่างเผื่อคนอื่นเขาอยากจะนั่งบ้าง เก็บข้าวเก็บของปล่อยให้ไอ้ตี๋เซอร์มันนั่งใช้จิตวิญญาณศิลปินของมันพิเคราะห์จานข้าวเพียงลำพัง ผมขอตัวไปปลีกวิเวกทำสมาธิเตรียมรับการวิจารณ์งานโมเดลชิ้นล่าสุดดีกว่า หวังว่ามันจะเป็นวันจันทร์ที่ดีสำหรับผม ขอให้รอดตาย ขอให้ไม่ต้องทำใหม่



........................................................................................



เช้าวันอังคารแดดออกจ้าตั้งแต่เช้า อากาศร้อนจนเหงื่อตก ผมซื้อข้าวต้มมานั่งกินที่โรงอาหารแห่งเดียวของมหาลัยอีกเช่นเคย ไม่มีเพื่อนมานั่งกินด้วยเพาะส่วนใหญ่มันไม่มากินข้าวเช้ากัน มากันแต่ละทีก็คือเวลาเข้าเรียน เห็นจะมีแต่ผมที่มานั่งกินข้าวเช้าเป็นประจำอยู่คนเดียว กินไปสักพัก ก็มีคนมาขอนั่งร่วมโต๊ะ

“ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ” ประโยมเดิม คนเดิม ไม่ได้จำหน้าได้ แต่จำได้เราะแว่นตาดำทรงจอห์นเลนนอนที่ที่คาดเอาไว้บนผมยาวของมันต่างหาก

“อือ” ผมอนุญาตตามมารยาท มองไปรอบๆที่นั่งเต็มอีกเช่นเคย ตี๋เลนนอนวางกระดาน วางจานข้าวกระเพราไข่ดาวที่ราดน้ำปลาพริกเต็มพิกัดเพื่อสร้างรสชาติให้กับกับข้าวของโรงอาหารแห่งนี้... คนที่เรียนที่นี่ ใครๆก็รู้ว่ามันจัดอยู่ในระดับกินได้เท่านั้น

ผมพึ่งเริ่มกิน มันก็พึ่งมา วันนี้เลยลุกก่อนมันจะกินข้าวเสร็จก่อนเล็กน้อย ตามคอนเซปเดิม รีบกินรีบลุกคนอื่นเขาจะได้มานั่งกินบ้าง



...



วันพุธบรรลัย ยังไม่ได้นอนตั้งแต่เมื่อคืน นั่งเขียนแบบตาแหก เขียนแล้วแก้แล้วแก้อีกจนกระดาษหมดต้องไปเคาะห้องเพื่อนขอซื้อกระดาษต่อจากมันอีกอากาศร้อนแต่ไม่มีแดด ไม่รู้ยังไงของมัน อัดบุหรี่มาแล้วสองตัว กะว่ากินข้าวเสร็จแล้วจะขออีกสักตัว มึน ตาลาย ขอสูบเกินพิกัดที่ตั้งใจเอาไว้อีกสักวันนึง ลงรถเมหน้ามหาลัยเดินเข้ามาก็มองนาฬิกา วันนี้คงหาที่นั่งในโรงอาหารยาก ไม่ขึ้นไปกินแล้วกัน

ผมเดินไปสั่งเบอร์เกอร์หมูกิน เจอเพื่อนร่วมห้องยืนสภาพจิตหลุด ในมือแต่ละคนถือซองงานขนาดเอสองอย่างหวงแหนราวกับเป็นกล่องดวงใจที่ทุ่มเทให้ทั้งชีวิต

“เสร็จไหมมึง” ผมถามไอ้ฉุย ฉุยไม่ใช่ชื่อเล่นที่พ่อแม่มันตั้ง จำไม่ได้แล้วว่าชื่อเล่นมันชื่ออะไรแต่ตอนปีหนึ่งพี่เรียกมันฉุยด้วยเหตุผลที่ที่จนตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร มันเลยกลายเป็นไอ้ฉุยตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

“ไม่เสร็จก็ต้องเสร็จ ให้ตายยังไงก็ต้องเสร็จ” ถูกของมัน ไม่มีส่งคือศูนย์

“กูยังไม่ได้นอนแม่ง”

“เสือกคิดแบบอลังการ สมน้ำหน้ามึง” ความผิดกุซินะไอ้ฉุยที่กุทำงานมีคุณภาพ



......................................................................................



วันพฤหัสบดี ไอ้ผมก็เลยไม่สระผมมาซะเลย แต่อย่างว่าท้องฟ้ากลั่นแกล้ง หัวเปียกมาเลย ฝนห่าตกแต่เช้า แล้วใครจะไปรู้ว่ามันจะตก แดดจ้าอยู่ดีๆ มาจากไหนไม่รู้ตกลงมาบุญที่วันนี้ไม่มีงานมาส่ง เปียกแต่ตัว เดินเซ็งขึ้นโรงอาหาร คนเริ่มเยอะ เห็นโต๊ะว่างเป้าหมายเลยเอาข้างของไปวางจองไว้ก่อน เดินไปซื้อขาวหมูทอดมานั่งกิน แต่กินได้ไม่ถึงคำ ก็มีวัตถุเปียกน้ำเดินเข้ามามีเป้าหมายคือโต๊ะผม ไอ้ตี๋เลนนอนเจ้าเก่าเจ้าเดิม

“ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ”

“เออๆ นั่งเลยๆ” หน้าตาอมทุกข์สุดขีด ถุงพลาสติกห่องานมาสองสามชั้น ข้างในพอเห็นได้ว่าเป็นเฟรมใหญ่วันนี้ตี๋เลนนอนใส่เสื้อยืดคอย้วย กางเกงขาก้วย เปียกทั้งตัว ไม่มีแว่นเลนนอนคาดผมเหมือนอย่างเคย

“ขอบคุณครับพี่” อ้าว มันรู้ได้ไงว่าผมเป็นพี่มัน หน้าตาบ่งบอกไม่ได้นะ

คราวนี้ผมมองไปรอบโรงอาหาร เห็นคนเริ่มลุกไปเรียน มีที่ว่างสองสามโต๊ะแม้คนจะดูเยอะ แล้วไอ้นี่ก็มาขอนั่งกับผม สามครั้งแล้ว ติดกันทุกวัน ยกเว้นเมื่อวานที่ผมไม่ได้ขึ้นมากินข้าวสงสัยนะว่ามันเป็นความบังเอิญหรือเรื่องจงใจ แต่ก็นั่นแหละ ผมเก็บความสงสัยเอาไว้รวบช้อนส้อมลุกขึ้นยืน มองศิลปินเปียกน้ำที่ก้มหน้าก้มตากินก๋วยเตี๋ยวพริกเยอะจนหน้าแดง ก่อนจะเดินเอาชามไปเก็บเตรียมขึ้นเรียน เดินไปไม่ถึงสามก้าว

ปั๊ก!

เฟรมมันล้มลงมากระแทกหัวเข่าผมแบบพอดีเป๊ะ ไม่เจ็บหรอก แต่ตกใจ

ผมก้มหยิบเฟรมมันไปวางพิงไว้ตรงเก้าอี้ตรงข้ามมันที่ผมเคยนั่ง

“วางไว้ตรงนี้นะ”

“ขอบคุณครับพี่” ยกมือไหว้อีก... มารยาทงามว่ะ



………………………………………………………………………………………..



วันศุกร์ แต่ผมไม่สุข มีเรียนบ่ายวิชาเดียว อย่าเรียกเรียน เรียกว่ามาเอางานแล้วฟังบรรยายลักษณะงานมากกว่า มันมาอีกแล้วงาน ส่งสัปดาห์หน้า ไอ้งานเก่าๆที่ต้องส่งก่อนหน้านั้นยังทำไม่เสร็จเลย ผมนั่งดมควันบุหรี่จากเพื่อน วันนี้ไม่สูบเพราเดี๋ยวมันเกินโควตาวันละครึ่งมวน หรือสองวันหนึ่งมวน ผมกำลังพยายามงดสูบอยู่ อาจจะไม่งดแต่ขอสูบน้อยลงแล้วกัน เลิกบุหรี่เพื่อแม่ แม่ขอมา

“กุจะไปห้องสมุด ไปป่ะ” ผมพูดขึ้น

“หางานเหรอ” ฉุยถามกลับ

“เออ”

“เดี๋ยวกุตามไปให้หมดมวนก่อน” ผมพยักหน้ารับ คว้ากระเป๋าสะพายบ่า เดินตัดสวน ผ่านหอศิลป์ เข้าห้องสมุดเล็กๆของมหาลัย ตอนนี้มันเย็นมากแล้ว วันนี้มีเปิดงานที่หอศิลป์ พวกเด็กคณะใกล้เคียงมานั่งรอเปิดงานตามหน้าห้องสมุดเต็มไปหมด ผมเดินผ่านไปอย่างเคยชินแต่ที่ปลายสายตาก็เห็นอยู่ว่าหนึ่งในนั้นมีผู้ชายผมยาวมัดรวบเป็นหางม้า เสื้อเชิ้ตแขนสั้นแบบลุงชอบใส่ กับกางเกงขาม้าหลงยุค พร้อมใส่แว่นตาดำทรงกลมแบบเลนนอน นั่งดูดโอเลี้ยงถุงอยู่ที่ขั้นบันไดบนสุดติดกับประตูห้องสมุดรวมกลุ่มกับบรรดาพรรคพวกที่สไตล์การแต่งตัวหลงยุคพอๆกัน

ผมหันไปมอง

มันหันมายิ้มให้...

จะทำไงได้ ตามมารยาท ผมก็เลยยิ้มตอบ

“เพื่อนมึงเหรอนิชคุณ” ผมกำลังจะเปิดประตูเข้าห้องสมุด แต่ก็ได้ยินเสียงแว่วๆถามไอ้ตี๋เลนนอน

“เปล่าพี่”

...มันชื่อนิชคุณ ตรงไหนของมันที่เหมือนนิชคุณวะ คนไทยเหมือนกัน? ผมดำเหมือนกัน?

แต่ว่านะ จริงๆ นิชคุณนี้ใช่นิชคุณเดียวที่มันเคยมาขอเบอร์ผมให้สวมรอยเป็นดาวคณะหรือเปล่าวะ คล้ายๆอยู่ จำไดลางๆว่ามันตี๋ตาชั้นเดียว... หรือจะใช่



………………………………………โปรดติดตามตอนต่อไป……………………………………….

บรรยากาศอาจจะไม่คุ้นเคยสำหรับบางคน ส่วนบางคนคงคุ้นมาก
ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านกัน
4-5-2012

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 04-05-2012 20:38:52

รอตอนจบ  ว่าจะได้นั่งด้วยกันตลอดไปไหม

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 04-05-2012 20:45:26

เนื้อเรื่องดูน่ารักดีค่ะ
ชอบๆๆ
ดาวคณะ เสื้อลายดาว คอย้วยอีกต่างหาก 555
รอตอนต่อค่ะ
บวกหนึ่งๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: Maprang_W ที่ 04-05-2012 20:56:38

เอร๊ยยยย พี่ดาว เซอร์ภายนอกแต่ภายในเป็นคนอบอุ่นนะเนี่ย
ส่วนอินิชคุณนี่หลุดโลกไปแล้ว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: Ultramann ที่ 04-05-2012 21:17:07

เป็นกำลังใจให้นะครับ เดินเรื่องได้สนุกดีครับ ชอบๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 04-05-2012 21:29:49

ทำไมนิชคุณดูหลุดๆ ชอบพี่ดาว
รอติดตามต่อจ้า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 04-05-2012 21:45:24

นิชคุณ มันไปแล้ว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 04-05-2012 22:22:52

น่าติดตามมากค่ะเปนกำลังใจให้นะค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 04-05-2012 22:27:27

บรรยากาศอุ่นๆเรื่อยๆเฉื่อยๆ

หนุ่มนิชคุณคิดไรกะพี่ดาวป่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: minimonmon ที่ 04-05-2012 22:46:00

 :z2:ขอนั่งด้วยทุกวันเลยนะนิชคุณ :-[

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: Salome ที่ 04-05-2012 22:53:18

น่ารักดีนะ เรื่องราวดูอบอุ่นดี ได้บรรยากาศตอนรับน้องจริงๆ
รอตอนต่อไปนะคะ ดาวคณะกับนิชคุณ กร๊ากกกก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: jungjing ที่ 04-05-2012 23:02:35

รออ่านนะค่ะ  :call: :call:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: JingJing ที่ 04-05-2012 23:08:00

เจิมๆ  :mc4:
บรรยายกาศแล้วก็เนื้อเรื่องน่ารักดี
เฟรชชี่นิชคุณตลกอ่ะ 55  ตอนนี้ลุ้นจะสปาร์คกับพี่เสือดาวยังไง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 04-05-2012 23:08:14

น่ารักแท้นิชคุณ(ปลอม)
ขอให้ได้นั่งข้างๆกันตลอดไปน้า
 :m1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 04-05-2012 23:12:13

นิชคุณคงปลื้มพี่ดาวตั้งแต่ตอนโน้น

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 04-05-2012 23:22:20

อืม สไตล์การแต่งตัวของนิชคุณ เห็ฯแล้วเดี้ยนคงต้องขอหนี

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: CrazierM ที่ 04-05-2012 23:34:35

อ๊าย ๆ ชอบพี่ลายดาวจังเลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: ammamooty ที่ 04-05-2012 23:38:31

อุ๊ยตาย>< :impress2:

มาขอนั่งด้วยคิดอะไรรึเปล่านิๆๆ

ติดตามคะๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 05-05-2012 01:18:55

แอร๊ย สนุกมาก การบรรยายดูเรื่อยๆชิวๆดีจังเลยคะ อ่านแล้วก็ผ่อนคลายตามไปด้วย พี่ดาวกันน้องนิชคุณ น่ารักอะ น้องนิชคุณจำได้ชัวส์ๆ ว่าแต่ทำไมเด็กคณะนี้ต้องหลงยุค???ปัญหาโลกแตกจริงๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 05-05-2012 02:07:48

เง้อออออ ทำไมนิชคุณปล่อยพี่ดาวลอยนวลหลายปีล่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 05-05-2012 04:12:44

"เดินผ่านสวน.. ผ่านหอศิลป์ ไปหอสมุด..."

มหาลัยมันคุ้นๆนะ คุ้นที่สุด ...ใช่ สวนเเก้ว ป่าว?
...คิดถึงมหาลัย!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 05-05-2012 08:36:01

พ่อตี๋เลนนอน คิดอะไรกะพี่ดาวหรอเปล่านะ o8 o8

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 05-05-2012 08:41:04

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 05-05-2012 11:43:23

ขอนั่งทุกวัน
เอ่ จะจีบพี่เขาหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 05-05-2012 11:55:53

เนื้อเรื่องเรื่อย ๆ แต่น่าติดตาม
มาต่อเร็ว ๆ นะคะ ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 05-05-2012 11:56:40

รอลุ้นตอนต่อไป :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 05-05-2012 15:24:22

นิชคุณ + พี่เสื้อลายดาว
ติดตามตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: CrazierM ที่ 05-05-2012 19:20:54

มาต่อเร็วๆน้าาา

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: RanJeri ที่ 06-05-2012 10:49:15

น้องนิชคุณเริ่มรุก??ใช่มั้ย

เรื่องนี้น่ารักดีค่ะ  o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 06-05-2012 11:05:52

เป็นบรรยากาศในฝันเลยล่ะ


 :กอด1: รีบใส่เสื้อย้วยยยยย  :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: Cacao ที่ 06-05-2012 11:24:13

นิชคุณจะตัดผม เปลี่ยนไปใส่ขาเดฟ และ....เลิกใส่เสื้อโบฮีเมียนไหมอ่ะ 555555555555555
แบบคือคิดตอนเป็นเฟรชชี่หน้าตาคงแซ่บดีใช่น้อย แต่พอแก่มาแล้ว.....จอห์น เลนนอน มาเอง
แนวได้อีกอ่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ อ่านแล้วเขินแทนพี่ดาวว่าจะโดนนิชคุณจีบ ฮ่าๆๆ รออ่านตอนต่อไปค่า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 06-05-2012 12:52:14

นิชคุณเเนวมาก :laugh:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: michiko_love ที่ 06-05-2012 13:02:43

กี๊สๆๆ ลุคนิชคุณโดนใจอย่างแรง

มันน่าสนใจตรงที่เจอะกันทุกวันได้ไงนี่แหละ

สนุกอะมาต่อไวๆๆน๊า ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: kosmos ที่ 06-05-2012 13:58:40

นิชคุณ จีบพี่ลายดาว เลย
จีบเลยๆๆๆ เขิลอ่า >____<

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: maruko ที่ 06-05-2012 14:11:38

ลุ้นให้นิชคุณได้เป็นเดอะสตาร์ ค้นฟ้าคว้า(พี่)ดาวมาให้จงได้ !!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: nokkie ที่ 06-05-2012 14:20:43

ชอบอ่ะ ดูเหมือนเรื่อย ๆ แต่ก็มีอะไรให้ติดตามมากๆ  :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: silverphoenix ที่ 06-05-2012 14:33:01

นิชคุณ!! แค่ชื่อก้อหล่อโคตร  555
น่ารักดีนะ  พี่ดาวเนึ่ยยยย  อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: fangchoikim102 ที่ 06-05-2012 17:26:20

โอ้ว มันติดอ่ะ -0- " กะอ่านไปเรื่อยๆแต่มัน..ติดอ่ะ

อ่านแล้วมันไม่หยุด -0-" แม่เรียกก็ปล่อยไปก่อนขอแป๊บนึง

อ่านจบแล้วก็ค้าง เอิ่ม ค้างอ่ะ !!! รอตอนต่อนะคร้าบบบ :call:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: twenty8 ที่ 06-05-2012 17:35:39

แอร้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
กรีดร้องงงงงง นิชคู๊ณณณณณณณ
น่ารักง่อ น่ารักง่อ น่ารักง่อ น่ารักง่อ

รอตอนต่อไปนะคะ แอร้ย
>/////////////////<

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: nunamicky ที่ 06-05-2012 18:29:02

ชอบอ่ะ
เปลี่ยนใจเขียนเป็นเรื่องยาวเหอะนะ :oni2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 06-05-2012 19:18:47

+1 ให้ก่อน
ในฐานะขยันมีเวลาแต่งเรื่องสั้น

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: CrazierM ที่ 06-05-2012 19:59:20

มารอทุกวัน :)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: savada ที่ 06-05-2012 22:11:20

สถาปัดสินะ  5555+

แต่จบไปทำไหมมันเนียบเกินคนงะ 

แต่ละคนนะพอตัดผมนี่นายแบบเลยอะ หล่อเว่อๆๆอะ

ประสบการณ์ตรงเลย  5555+

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: phoenixa ที่ 06-05-2012 22:42:22

ตามมาจากเรื่องยาวค่ะ
บรรยากาศผิดกันไปไกลเลยเนาะ
แต่มีอะไรบางอย่างคล้ายๆ กัน
คืออ่านแล้วรู้สึกอุ่นๆ น่ะค่ะ
ดูจะจำๆ กันได้แล้ว
จะเป็นยังไงต่อไปนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: jindavil ที่ 06-05-2012 23:13:54

ตามมาเสพพพ อิ้วววววววว น้องนิชคุณ..♥

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: sge13; ที่ 06-05-2012 23:31:47

ชอบมากเลยค่ะ  บรรยายได้อบอุ่นแล้วก็ดูเป็นกันเอง ไม่เครียดมากเกินไป
มาต่อเร็วๆนะคะ รอติดตามอยู่

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: mixmix ที่ 07-05-2012 01:20:27

เรื่องนี้มาเรื่อยๆอารมณ์ชิลๆแต่แอบน่ารักดีเนอะ อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: hikikomori ที่ 07-05-2012 01:49:50

คุ้นเคยดีเลยหละ บรรยากาสแบบเนี้ย อิอิ

อยากรู็จังว่าน้องคุนจะเข้าไปทำความรู้จักกับพี่ดาวยังไงน้อ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1 4-5-2012
เริ่มหัวข้อโดย: gargoyle ที่ 07-05-2012 01:59:13

1.5/2



วันจันทร์อีกหนงานไม่เสร็จ เมื่อคืนนอนไปสองชั่วโมง รีบออกจากหอตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่าง นั่งทำงานรอร้านข้าวเปิด ผมหอบหิ้วงานวางไว้บนเก้าอี้ตัวนึง กระเป๋าวางบนเก้าอี้อีกตัว ส่วนผมนั่งบนเก้าอี้อีกตัว ครอบครองโต๊ะตัวใหญ่ พอร้านเปิดก็ต้องกินก่อน มือติดกาว ติดสี แต่ก็ต้องกิน คนมันหิว โกยข้าวใส่ปากความเร็วไม่ธรรมดา รีบกินรีบทำงาน แทบไม่รู้รสชาติของอาหารที่เข้าปาก กินเสร็จคนยังบางตาวันนี้ตี๋เลนนอนคงไม่ได้มาขอนั่งด้วยล่ะเพราะผมกำลังจะไป ขอผมเก็บงานแผ่นนี้แล้วจะย้ายตัวเองไปทำงานบนตึก

จรดดินสอลากไปได้สองเส้น เสียงคุ้นๆก็ส่งคำถามประจำมาให้

“ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ”

“เออๆ” ผมตอบไม่เงยหน้าขึ้นมองหน้ามันด้วยซ้ำ คนกำลังยุ่ง ผมว่ามันจงใจแล้วแหละ โต๊ะว่างเต็มไม่นั่ง เสือกมาขอนั่งด้วยได้ยินเสียงช้อนส้อมกระทบกัน แต่ที่ชัดกว่าคือกลิ่นทินเนอร์ที่เหมือนใครเอากระป๋องสีวางไว้ใกล้ๆ ผมสูดจมุดฟุดฟิด เงยหน้าขึ้นมองก็เข้าใจ

ไอ้ตี๋เลนนอนไม่มีแว่นเลนนอนครับวันนี้ ใส่เสื้อกระทิงแดงเปื้อนสีเป็นดวงๆ ผมรวบเป็นมวย ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคงไม่ได้กลับเมื่อคืนนี้ มันคงอยู่ทำคัทเอาท์ ที่มหาลัยแต่ละคณะจะรับผิดชอบทำคัตเอาท์ของคณะเวลามีกิจกรรมอะไร ปกติแล้วจะทำตอนกลางคืนแล้วเสร็จตอนเช้า ภายในคืนเดียว ใช้แรงคนกับความถึกพอสมควร

ผมอยากถามมันเหมือนกันว่าทำไมต้องโผล่มาขอนั่งด้วยทุกวัน แต่วันนี้ไม่ว่างจะคุยกับใครตอนนี้ ผมว่าพรุ่งนี้เดี๋ยวมันก็มา ค่อยถามพรุ่งนี้แล้วกัน เก็บงานเสร็จตามที่ตั้งใจเอาไว้  กำลังจะลุก ไอ้ตี๋เลนนอนก็อ้าปากพูด

“พี่ๆ ผมมีเหลือขวดนึง ผมให้” มันหยิบเอ็มร้อยห้าสิบขึ้นมาจากในกระเป๋าย่าม

“ไม่เป็นไรๆ” มันใส่ยาอะไรให้ผมรึเปล่าเนี่ย แอบคิดระแวงเหมือนกัน และตามมารยาท ไม่ขอรับดีกว่า

“พี่เอาไปเหอะ ผมให้จริงๆ” มันพูดเสียงอ้อนวอน ทำไงได้วะ...

“เออขอบใจๆ” แล้วผมก็รับมาหยิบใส่กระเป๋าก่อนจะหอบข้าวของออกไปจากโรงอาหาร

ต้องขอบใจไอ้เอ็มร้อยขวดนั้นจริงๆ ผมกับไอ้ฉุยแบ่งกันกินคนละครึ่งขวด มีแรงทำงานไปได้อีกครึ่งวัน ก่อนที่ครึ่งบ่ายจะพาตัวเองเข้าสู้สภาวะหลับในนั่งฟังบรรยาย

...

วันนี้งานเสร็จไม่เร่งรีบ ได้นอนเต็มอิ่ม มาตามเวลาปกติ คนในโรงอาหารยังไม่เยอะ ซื้อข้าวมันไก่ไม่เอาหนังราดน้ำจิ้มจนท่วมมานั่งกินสบายอารมณ์ จับเวลาได้ห้านาทีพอดิบพอดี ผู้ชายตัวสูงผมยาวก็มายืนหน้าหงอยเรียกร้องความสนใจ วันนี้มันแต่งตัวไม่หลงยุค รวบผมมาซะตึงเลยดูเรียบร้อยเกินปกติ

“ขอนั่งด้วยคนได้ไหมครับ”

“นั่งดิ” ผมพยักหน้าพร้อมกับพูด มันยิ้มนิดๆ ลากเก้าอี้นั่งลงกินข้าวเรียบร้อยเหมือนทุกครั้ง

“ทำไมต้องมาขอนั่งด้วยทุกวัน” ผมถามแทรกจังหวะการกินของมัน ช้อนส้อมในมือหยุดกึกลง

“ผมอยากรู้จักพี่ครับ” คำพูดมันสุภาพนะ แต่การกระทำมันช่างกวนตีน จากเมื่อวันศุกร์ที่แล้วผมรู้แล้วว่ามันคือไอ้เฟรชชี่นิชคุณหัวเกรียนเมื่อปีที่แล้วช่างหล้าหาญขึ้นตึกมาขอเบอร์ดาวคณะแต่เสือกซวยได้เบอร์ผมไปแทน ผมว่ามันคงจำผมได้ตั้งแต่ทีแรก มีแต่ผมนี่แหละที่พึ่งจำมันได้

“รู้จักไปทำไม”

“ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน” ผมว่ามันมีเหตุผล แต่มันไม่พูดมากกว่า

“น้องใช่นิชคุณที่เคยมาขอเบอร์ดาวคณะหรือเปล่า” ผมถาม ถามเพื่อยืนยันความถูกต้อง มันยิ้มกว้างให้ผมเป็นคำตอบแล้วพยักหน้า

“พี่จำผมได้เหรอ” จำการกระทำได้ แต่จำหน้าไม่ได้ถือว่าจำได้ไหม การที่เราจำเรื่องของคนคนหนึ่งได้ครบถ้วนแต่ดันจำหน้าไม่ได้นี่ถือว่าจำได้หรือเปล่า และในทางกลับกันเราจำหน้าคนนี้ได้แต่กลับจำไม่ได้เลยว่าเขาคือใคร ทำอะไร แบบนี้จะเรียกว่าจำได้หรือไม่ได้

“จำหน้าไม่ได้ แต่ได้ยินคนเรียกก็เลยนึกขึ้นได้” ก็มันผ่านมาปีนึงแล้ว

“พี่ชื่อดาวจริงๆป่ะ”

“จะบ้าเหรอวะ ผู้ชายที่ไหนชื่อดาว” มันปัญญาอ่อน มันล้น หรือมันขาดเนี่ยผมก็ไม่เข้าใจ

“แล้วพี่ชื่ออะไร”

“แล้วน้องชื่ออะไร” ผมถามมันกลับไปแทนที่จะตอบ นิชคุณมันยิ้มเหมือนจะเขิน แต่ไม่ใช่

“ผมชื่อซอง” ชื่อมันแปลกมาก ซองภาษาไทยที่ชื่อออกเสียงแบบซองจดหมาย ซองใส่ของ ไม่ได้ใกล้เคียงกับฉายานิชคุณอะไรของมันเลยสักนิดเดียว

“พี่ชื่อตุล” มาจากเดือนเกิดของผม

“ขอบคุณครับ”

“ขอบคุณอะไร”

“ขอบคุณที่พี่บอกชื่อผม” มันพูดยิ้มๆ ผมก็เออออไป มันเหมือนจะซื่อ แค่ไม่ซื่อ ไม่รู้มันคิดอะไรอยู่เหมือนกัน แต่เด็กคณะมันก็ขึ้นชื่อเรื่องบ้าๆบอๆอยู่แล้ว

……………………………………………………………………………....

 วันพุธ ยังไม่ทันได้นั่งหย่อนก้นลงเก้าอี้ ไอ้ซองก็เดินมาหน้าชื่นบาน หอบกระดาน เดินตรงมาหา ไม่ต้องรอมันขออนุญาต

“นั่งเลย เดี๋ยวจะไปซื้อน้ำ” ผมบอกมันที่พยักหน้ารับ จากที่เหมือนไม่รู้จักตอนนี้เลยกลายเป็นรู้จักไปแล้ว ซื้อกลับมาซองมันก็นั่งกินข้าวเรียบร้อยเหมือนเดิม ข้างนอกดูเหมือนจะเป็นคนกล้าๆแต่ลึกๆแล้วก็ดูเป็นคนขี้อาย การแต่งตัวเหมือนจะทำให้ดูเถื่อนสกปรก แต่มองไปก็เรียบร้อยดูสงบเสงี่ยมแปลกดีเหมือนกัน ผมนั่งกินข้าวไปเงียบๆไม่มีบทสนทนาใดๆ แต่คราวนี้พอกินเสร็จผมกลับไม่ลุกขึ้นในทันทีเหมือนทุกครั้ง

“พี่ลงไปก่อนนะ” ผมพูด

“ครับพี่”

.................................................................................

ผมนั่งกินข้าวเช้ากับไอ้ซองมาร่วมสองสัปดาห์ได้ บางวันก็มีเพื่อนผมมานั่งด้วย เพื่อนไอ้ซองบ้าง เราไม่ค่อยคุยอะไรกัน รู้แค่ว่าผมเรียนคณะไหน มันเรียนคณะไหน กับแค่รู้ชื่อ แค่นั้น แต่วันนี้ ผมไม่ได้ไปกินข้าว มาถึงมหาลัยผมตรงดิ่งขึ้นตึก งานผมไม่เสร็จ ผมหอบโน้ตบุ๊คมาตั้ง รีบเรียงงานจัดเลย์เอาท์แล้วเซฟก่อนจะวิ่งไปปรินท์ที่ห้องปรินท์ แล้วมันก็ชิบหายตรงที่พี่ที่อยู่ประจำวันนี้ยังไม่มา ผมเริ่มเครียด มันสายแล้ว ใกล้เวลาเข้าเรียน ผมไม่รอ วิ่งลงตึกในมือกำแฟลชไดร์ฟไปปรินท์ที่คณะตรงข้าม ราคาแพงกว่าแต่ยังดีกว่าไม่ได้ปรินท์ ร้านเปิดแล้ว ไม่มีคนโชคดีเป็นของผม ผมนั่งรองานปรินท์ จุดบุหรี่ขึ้นมาสูบพ่นควันช้าๆให้สมองโล่ง มองออกไปที่ถนนตัดผ่านคณะ เห็นไอ้ซองเดินยิ้มร่ามากับผู้หญิงหน้าตาน่ารักในชุดนักศึกษาที่บ่งบอกว่าไม่ใช่ทั้งเด็กคณะผมหรือคณะมันเพราะปกติพวกผมไม่ต้องใส่ชุดนักศึกษาอยู่แล้ว หรือจะเป็นคนที่มันกำลังจีบ หรืออาจจะเป็นแฟนมัน

ก็โอเค เหมาะกันดี…

ผมคิดในใจแล้วโยนบุหรี่ลงพื้น ใช้ส้นรองเท้าเหยียบให้ดับ

งานพรีเซนต์ของผมผ่านไปด้วยดีตอนเที่ยงเลยลงมานั่งสูบบุหรี่ผลิตก๊าซให้ต้นไม้เอาไปเป็นส่วนประกอบในการสังเคราะห์แสง เมื่อเช้ายังสูบได้ไม่ถึงครึ่งมวน ยังพออยู่ในโควตา  มีเพื่อนๆเป็นขาประจำมาร่วมกลุ่มพ่นควันพิษสามสี่คน

“เดี๋ยวนี้มึงนั่งกินข้าวกับใครทุกเช้าวะ” หนึ่งสาวที่นั่งร่วมพ่นควันกับผมถามขึ้นมา อีบัวตัวแสบ

“นิชคุณ” ผมพูดขำๆ

“กุพึ่งรู้นะว่านิชคุณแม่งไว้ผมยาวด้วย ถุ้ยอีตุล บอกมาๆ มึงไปรู้จักเด็กคณะโน้นได้ไงวะ แฟนใหม่มึงเหรอ”

“ไม่ใช่เว้ย คนรู้จักกันเฉยๆ”

“เหรอ กุก็นึกว่ามึงจะมาแนวใหม่ เอาแบบหล่อๆ เซอร์ๆ”

“อิจฉากุหรือไง” ผมแกล้งแหย่สาวถึกแบบมันเล่น

“ผัวกุหลอกว่ามึงค่ะอีกอีตุล” นึกสงสัยว่าใครผัวมัน เรียนด้วยกันมาสามปีไม่เห็นจะเคยเห็นโผล่มาให้เห็นสักตัว

.........................................................................................

เช้านี้เป็นเช้าที่สองแล้วที่ผมไม่ได้ขึ้นไปกินข้าวเช้าที่โรงอาหาร เบื่อไม่รู้จะกินอะไร ผมเลยไม่กินแล้วขึ้นเรียนเลยคิดอยู่ว่าไอ้ซองมันจะรอไหม แต่คิดไปคิดมา มันจะรอทำไมเพราะปกติก็ไม่เคยรอกันอยู่แล้วแค่ขึ้นมากินข้าวพร้อมกันแล้วนั่งด้วยกันเฉยๆ อาจารย์เปิดสไลด์ไปเรื่อยๆ ผมก็ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง นั่งวาดรูปเล่นไปเรื่อย

ตอนเที่ยงก็หิ้วท้องเดินออกไปหาข้าวกินแถวท่าเรือ อยากอาหารแขกประเภทมะตะบะขึ้นมาอย่างไร้สาเหตุ คนเต็มร้าน ยืนรอไปได้สักห้านาทีกว่าจะได้มีโต๊ะนั่งพอกันจำนวนคนห้าคน รออาหารไปอีกครึ่งชั่วโมง เพื่อนอีกคนที่หิวโซมาตั้งแต่เมื่อเช้าแทบล้มโต๊ะเพราะอาหารช้าเกินจะทน อาหารพอมาถึงน้ำดันไม่มาตาม กว่าจะมาเสิร์ฟน้ำ ข้าวกับมะตะบะที่สั่งเอาไว้ก็แทบหมด  มากี่ทีก็แบบนี้ทุกรอบ แต่ชีวิตเหมือนไม่ค่อยมีทางเลือก

ระหว่างเดินเบียดคนกลับไปมหาลัย ก็ได้เจอคนที่ไม่คิดว่าจะเจอมันตอนนี้

“พี่ตุล” เสียงมาจากด้านหลัง หันไปก็เจอมันมาเดินตามหลังตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ มันที่ว่าไม่ใช่ใคร นิชคุณขาก้วย เสื้อย้วย ผมยาว

“เออหวัดดี ไปไหนมา” ถามตามมารยาท มันเดินแทรกคนข้างๆมาตีคู่กับผม ส่วนเพื่อนผมมันเดินนำลิ่วๆไปโน่น ตามปกติฟุตบาทแถวนี้มันแคบเลยเดินแบบตัวใครตัวมัน เจอกันที่ปลายทาง

“กลับมอครับ ออกมาซื้อเคลียร์พ่นงาน พอดีสโมของขาด” ผมพยักหน้ารับรู้ สโมฯ ก็คือร้านขายเครื่องเขียนเล็กๆที่มีของที่ต้องการแทบทุกอย่าง แต่ช่วงนี้ของหมดบ่อยอาจจะเป็นเพราะน้ำท่วมช่วงก่อนหน้านั้น กระดาษร้อยปอนด์เรียบกับชานอ้อยนี่หมดประจำช่วงนี้ ไม่รู้ว่าเอาไปเรียนหรือเอาไปกินกันแน่ ซื้อมาเท่าไหร่ก็ไม่เคยพอ ยังดีที่รอบมหาลัยมีร้านขายเครื่องเขียนราคาถูกกว่าท้องตลาดเล็กน้องพอให้เป็นทางเลือกที่สองได้

“งานเยอะไหม” เป็นคำถามพื้นฐานที่ต้องถามอีกเช่นกัน

“ก็เรื่อยๆอ่ะพี่ พี่งานยุ่งเหรอ ไม่เห็นไปกินข้าวตอนเช้าเลยผมเลยไม่รู้จะไปขอใครนั่งด้วย” นี่มันต้องนั่งกินกับคนอื่นด้วยเหรอถึงจะกินข้าวได้ แปลกคนนะมัน แต่ผมก็ว่าดูการแต่งตัวมันก็น่าจะบอกอยู่แล้วว่ามันแปลก

“เออ มาสายด้วยเลยไม่ได้ขึ้นไป”

“มีงานอะไรอยากให้ช่วยบอกผมได้นะพี่ ผมอยากช่วย” ผมว่าซองมันคนดีมีน้ำใจนะ แต่ผมจะไปให้มันช่วยตอนไหน เจอมันทีไรไม่หอบงานก็เห็นตัวเปื้อนสี

“เออ ไม่เป็นไรหรอก ขอบใจมาก” แล้วก็หมดบทสนทนาของมันกับผมสำหรับวันนี้ อีกนิดเดียวก็จะถึงมหาลัย ผมเดินแยกไปรวมกับกลุ่มเพื่อน ปล่อยให้มันเดินเข้าประตูข้างมหาลัยตรงไปคณะมัน

...

เช้าวันศุกร์ผมไปเดินขึ้นโรงอาหาร ไปกินข้าว ยังไม่ทันขึ้นถึงโรงอาหาร เสียงทักคุ้นๆก็เรียกผมไว้ก่อน ตอนนี้มันเช้ามาก คนยังไม่ค่อยมี แต่ไอ้ซองมาแล้ว ทีแต่ก่อน โผล่มาเอาตอนสายๆ ชักจะยังไงอยู่นะมัน

“ทำไมวันนี้มาเช้า” ผมถามมัน ไอ้ซองแต่งตัวเรียบร้อยผิดปกติมากที่สุดกว่าวันอื่น ใส่เสื้อนักศึกษาแต่ก็ยังหลุดระเบียบตรงใส่กางเกงสีเบจพับขาขึ้นโชว์รองเท้าหนังหุ้มข้อของมัน ผมรวบเรียบร้อย แว่นตาเลนนอนห้อยไว้กับคอเสื้อ

“วันนี้ไปรับรางวัลที่หอศิลป์ครับพี่” ว่าแล้ว ว่าแล้วว่ามันต้องไปงานอะไรสักอย่าง และว่าแล้วว่ามันต้องเก่ง

“ดีใจด้วย เทพนี่หว่า”

“ขอบคุณครับพี่”

ผมกับมันแยกย้ายกันไปซื้อข้าวแล้วก็กลับมานั่งด้วยกัน ผมสังเกตหลายทีแล้วว่าซองมันคงจะชอบกินเผ็ดไม่ว่าอะไรมันจะต้องใส่พริก กินแล้วก็จะหน้าแดง ปากแดง เพราะว่ามันเป็นไอ้ตี๋ผิวเผือก ก่อนที่มันจะมาเป็นสภาพเซอร์ขนาดนี้ ตอนเฟรชชี่ในความทรงจำอันเลือนลางของผมไอ้นิชคุณหรือไอ้ซองวันนั้นลุคมันคนละแบบกับตอนนี้ …มันเป็นตี๋หัวเกรียนดวงซวย

“ซองทำไมอยากรู้จักพี่ถามจริงๆ” จู่ๆผมก็ถามมันออกมา

“พี่ดูเป็นคนน่าคบหา” เหตุผลนี้มันจะน่าเชื่อไหมวะ น่าคบหา คำศัพท์มัน ภาษาเขียนมาก

“เอาอะไรมาเป็นเกณฑ์”

“ไม่รู้ครับพี่” มันเงยหน้าขึ้นมาตอบยิ้มๆ มึงไม่รู้ กุไม่รู้ด้วยก็ได้วะ...

ผมกำลังจะลุกเอาจานไปเก็บ พอดีกับที่ไอ้ซองมันยัดข้าวคำสุดท้าย ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ารีบกินให้ทันผม ผมน่ะกินข้าวเร็วเป็นปกติอยู่แล้วถ้าอยากไปพร้อมกันทำไมไม่บอกวะ จะมาเร่งกินเพื่อ สะอึกเลยไงล่ะมึง ผมยื่นขวดน้ำให้มันกินแก้สะอึก มันยกมือไหว้ของคุณ มารยาทงาม เพราะผ่านการรับน้องมาอย่างหนักตามสไตล์คณะมัน

“เดี๋ยวก่อนพี่ตุล”

“อะไร”

“ขอที่อยู่พี่ได้ป่ะ”

“เอาไปทำไมวะ”

“เอาไว้ติดต่อไง” ไอ้บ้า จะส่งจดหมายหรือไงวะ นี่มันยุคไหนแล้ว มือถืออะไรไม่มีหรือไง

“ที่อยู่เนี่ยนะ เอาเบอร์มือถือไปดีกว่าไหม”

“ไม่เอาพี่ผมไม่ชอบใช้โทรศัพท์มันมีคลื่นรบกวน ขอที่อยู่แทน” เอาวะ มันขอผมก็ให้ ซองมันหยิบสมุดโน้ตเล็กสำหรับจดกับสเตชบางอย่างคร่าวๆจากกระเป๋าเสื้ออออกมาให้พร้อมกับดินสอสองบีที่เหลาใช้จนเหลือแท่งยาวเท่านิ้วก้อย ผมเขียนที่อยู่หอของผมให้ไป นึกสภาพไม่ออกว่าจะติดต่อยังไง ส่งจดหมายเหรอ นานไปไหมกว่าจะคุยกันรู้เรื่อง

“หอนี้เหรอพี่”

“อือ”

“หอเพื่อนผมก็อยู่แถวนี้ ขอบคุณครับพี่” มารยาทงามว่ะนิชคุณ แต่แปลกคนนะมัน

...

เช้าวันเสาร์ผมตื่นขึ้นมาล้างหน้าล้างตาแต่ขี้เกียจอาบน้ำเลยลอกคราบออกไปหาข้าวกิน แต่ตอนกำลังจะเดินออกจากหอ คนดูแลหอก็ยื่นซองจดหมายสีน้ำตาลตุ่นๆทำจากกระดาษน้ำตาลที่เอาไว้ห่องาน หน้าซองจ่าหน้าถึงผมแต่ไม่ติดแสตมป์ อาจจะมีคนเอามาให้เองล่ะมั้ง อยู่ๆผมก็นึกถึงซอง ไอ้ซองที่เป็นคนนะไม่ใช่ซองจดหมาย อย่าบอกนะว่ามันส่งมาจริงๆ ติดต่อทางจดหมาย... เชื่อมันเลย ผมเดินไปแกะซองจดหมายไป ข้างในก็เจอสูจิบัตรแบบแผ่นพับสำหรับงานแสดงผลงานของการประกวดแห่งหนึ่ง ผมรู้แล้วล่ะว่าคงเป็นไอ้ซองที่ส่งมาจริงๆ หอศิลป์ที่จัดแสดงอยู่ไกล แถมงานผมก็เยอะ

...คงไม่ได้ไปว่ะ ไว้เจอหน้าจะบอกมันแล้วกัน

...

เช้าวันจันทร์นิชคุณคนเดิมกลับมาแล้วด้วยเสื้อผ้าดิบทรงแบบเสื้อพื้นบ้านล้านนาตัวโคร่ง และกางเกงยีนส์เก่าๆของมัน ผมปล่อยยาวสยายใส่แว่นดำทรงกลมกันแดดจากอากาศร้อนๆอันคุ้นเคย แต่ผมไม่ได้เจอซองมันที่โรงอาหารเหมือนทุกครั้ง คราวนี้เจอที่หน้ามหาลัย ซองเดินตรงมาหาแบบที่ผมก็เดาได้

“ขอถือช่วยได้ไหมครับ” พูดเพราะ ขนาดจะช่วยยังขอ ดูคนแต่ภายนอกไม่ได้จริงๆ เห็นมันดูท่าทางดิบๆแต่นิสัยนุ่มนิ่มผิดกับภายนอก ผมพยักหน้าให้มันถือแผ่นชาร์จติดแบบงานส่วนผมถือโมเดลงานอีกถุงเอง ผมกับมันเดินเงียบๆตรงขึ้นไปบนโรงอาหารโดยไม่ต้องเอ่ยกันออกมา เพราะยังไงมันก็เป็นที่ประจำอยู่แล้ว

วันนี้ผมกับซองกินข้าวร้านเดียวกัน อันที่จริงก็มีอยู่สองร้าน ถามว่ามหาลัยไหนที่มีร้านข้าวแค่สองร้าน ก็ที่นี่ล่ะ...

“ชอบกินเผ็ดเหรอ” ผมชวนมันคุยระหว่างที่ยืนรอคิวสั่งข้าวราดแกง

“ก็ชอบนะ ชอบพวกอาหารรสจัดๆ อาหารอีสาน อาหารใต้” มันพูดแล้วก็ยิ้ม เหมือนดีใจที่ผมถาม กระตือรือร้นที่จะตอบ

“หน้าไม่เห็นเหมือนจะเป็นคนกินเผ็ด นึกว่าชอบกินแบบพวกจืดๆ อาหารจีน อะไรพวกนี้” ผมแกล้งล้อปมด้อยมันเล่น ตี๋เลนนอน มันหัวเราะขำไปกับมุขผม

“อุตส่าห์ใส่แว่น ไว้ผมยาวแล้วยังไม่หายตี๋อีกเหรอ”

“ลองไว้หนวดดิ” เรียนคณะมันผู้ชายสักครึ่งคณะไม่ไว้หนวดก็ไว้เครา

“ลองแล้วเหมือนอาแปะเลยไม่ไว้” พูดไปยิ้มไป ก็อดไม่ได้ที่ต้องยิ้มตามมัน ถึงคิวสั่งข้าวผมกับมันก็ต่างคนต่างสั่งเดินเอาจานไปวางที่โต๊ะ ผมกำลังจะลุกไปซื้อน้ำแต่มันก็อาสา

“เอาน้ำอะไรเดี๋ยวผมซื้อให้”

“น้ำเปล่าขวดนึง” ผมพูดแล้ววางเงินสิบบาทลงบนมือมัน “ขอบใจมาก”

...

วันอังคารมาถึง เมื่อวานผมลืมบอกมันว่าไปดูงานแสดงไม่ได้ กะว่าเดี๋ยวจะบอกวันนี้ แต่กลับกลายเป็นว่าวันนี้ผมนั่งกินข้าวคนเดียวที่โรงอาหารเป็นครั้งแรกในรอบหลายอาทิตย์ ซองมันคงงานยุ่ง มาสายหรืออาจจะติดธุระซึ่งมีความเป็นไปได้สูงที่คนเรียนแบบผมแบบมันจะเลือกละทิ้งอาหารเช้าและการนอนเพื่อทำงานให้เสร็จ

ผมกินข้าวเสร็จก็ลงมาซื้อกระดาษเตรียมจะเอาขึ้นไปทำงานในคาบเรียนตามที่อาจารย์สั่งเอาไว้ ทีแรกลืมไปแล้วเหมือนกัน เจอหน้าไอ้ฉุยถึงนึกขึ้นได้ หน้าไอ้ฉุยดันไปเหมือนกับอาจารย์คนสอนวิชานี้โดยบังเอิญ เหมือนบางมุม ไม่ทั้งหมด เหมือนแค่หน้าแต่นิสัยไม่เหมือน ไอ้ฉุยไม่ใช่คนทำงานเนี้ยบที่สุด อยู่ในระดับเนี้ยบเท่ามนุษย์ทั่วไป แต่อาจารย์คนนี้เนี้ยบเหนือมนุษย์ หักคะแนนกระทั่งเศษฝุ่นบนงาน จนพวกผมต้องมีแปรงส่วนตัวเอาไว้ปัดฝุ่นก่อนส่งงานทุกรอบ ร้านขายกระดาษคนเยอะเหลือเชื่อ เยอะจนล้นออกมาข้างนอก ยังมีเวลาเหลือ ไม่รู้อะไรดลใจ ผมชวนไอ้ฉุยเดินออกไปซื้อร้านข้างนอกมหาลัย

ระหว่างทางผ่านห้องภาพพิมพ์ ไอ้ฉุยสะกิดผม

“เห้ยน้องดาว นั่นนิชคุณนี่หว่า ฮ่าๆ” สำหรับไอ้ฉุย พอพูดถึงชื่อนี้ ชื่อดาวมันต้องโผล่กลับมาหาผมทุกครั้ง ผมหันไปมองตามมือไอ้ฉุย ซองอยู่ในห้องภาพพิมพ์ กำลังทำงานอยู่กับเพื่อนมันแต่เช้า สภาพแค่เห็นก็รู้ว่าเหนื่อย

“มึงจำได้ด้วยเหรอ ทีแรกกุจำไม่ได้” ผมพูดกับฉุย มองเข้าไปในห้อง ซองไม่เห็นผม แต่ผมเห็นมัน

“กุไม่โง่เหมือนมึงไงไอ้ตุล มึงนี่ก็กล้าลืมหน้าผู้ชายคนแรกที่มาขอเบอร์มึงได้ยังไงวะ ฮ่าๆ” ไอ้เหี้ยฉุยพูดจากวนตีนฉลาดนักนะมึง

“เพราะมึงไงฉุย ไอ้จังไร” ผมด่าเพื่อนข้างตัว เดินออกจากมหาลัยไปซื้อกระดาษ เดี๋ยวค่อยบอกมันวันพุธก็แล้วกัน

........................................................................................

วันพุธ ซองนั่งรอผมหน้าห้องสมุด... ไม่ต้องให้ผมตามหาตัวยากเลย

“พี่ตุลหวัดดี”

“ทำไมมาแต่เช้าเลยวะ” ผมถามมันงงๆ

“มาตั้งแต่ตีห้าแล้วพี่ ไปใส่บาตรแถวท่าเตียนมา” ท่าทางจะบุญหนักแต่เช้า

“ไปดูงานไม่ได้ว่ะ” ผมรีบบอกมันก่อนที่จะลืมบอก

“อ้าว ทำไมล่ะพี่ อยากให้ไปนะ มีงานคนดังๆเพียบเลย ดีมาก” ฟังเสียงซองมันเหมือนแอบผิดหวังเล็กๆ ผมรู้สึกผิดทั้งที่มันไม่ใช่เรื่องที่ผิดเท่าไหร่ แต่มันก็อุตส่าห์เอาสูจิบัตรงานไปส่งให้ถึงที่คงตั้งใจอยากจะให้ผมไปดู วันพรุ่งนี้ผมมีส่งงาน แล้วมันก็เป็นวันสุดท้ายของงานแสดง

“งานพี่เยอะว่ะ มีส่งงานด้วยโทษทีๆ”

“อ้อ... งั้นไม่เป็นหรอกพี่ งานไม่เสร็จละแย่เลย”

ผมกับมันเดินขึ้นไปกินข้าวพร้อมกัน แต่ซองมันเหมือนเงียบไป ผมไม่ชวนคุยมันเลยไม่พูดอะไร ผมรู้สึกอึดอัดแปลกๆทั้งที่มันก็ไม่น่าที่จะอึดอัดตรงไหน มันก็เป็นเรื่องปกติ ก่อนหน้านั้นผมกับมันก็แค่เพื่อนร่วมสถาบันที่เหมือนเป็นคนแปลกหน้าด้วยซ้ำ



ผมกำลังนั่งเขียนแบบ คืนวันพุธกลายเป็นวันพฤหัสบดีเรียบร้อย ตาพร่ากับแสงจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่ผมเพ่งมันมาหลายชั่วโมงแบบไม่หยุดพัก พวกคอ ปวดไหล่ ปวดหลัง และตอนนี้กำลังเริ่มที่จะปวดหัว กองกระดาษร่างงานกระจายเต็มห้องจนไม่มีที่เดิน ผมถอนหายใจเฮือก เซฟงานที่ค้างเอาไว้ เดินเหยียบเศษกระดาษออกไปสูบบุหรี่ที่ริมระเบียงห้อง นั่งเก้าอี้ที่ผมทำเองกับเพื่อนจากบรรดาไม้เหลือใช้ในการทำโปรเจคของเพื่อนอีกภาค สูบไปครึ่งมวนก็มีแมวเดินมาเล่นด้วย ห้องผมอยู่ชั้นหนึ่ง แมวแวะมาประจำ ตัวนี้ก็ขาประจำ แรกๆไม่คุ้นกัน จนตอนนี้ยอมให้จับได้แล้ว ถึงจะไม่ค่อยอ้อนก็ตาม

“ดึกๆดื่นๆไม่นอนนะมึง” ผมพูดกับแมว มันเป็นนิสัยส่วนตัวของผมที่เวลาอยู่คนเดียวผมจะพูดกับสัตว์ตัวนั้นตัวนี้ ไม่ได้บ้านะ แต่เหมือนได้ระบาย

“กุมีเรื่องสงสัย” ผมใช้นิ้วเกาหลังหูแมวเบาๆแล้วพูดขึ้น

“ซองมันจีบกุป่าววะ”

ผมระบายความในใจที่ผมไม่กล้าพูดกับใครออกมาแล้วเมื่อกี้ แมวฟังไม่รู้เรื่องหรอก แต่ก็ยังดีที่ได้พูดออกมา อัดนิโคตินเข้าปอดตามมาอีกเฮือกใหญ่ ควันที่พ่นออกมาเยอะจนบดบังรัศมีการมองเห็นเบื้องหน้าให้พร่ามัวไปชั่วอึดใจ แมวร้องเหมียวแล้วเดินหนีควันพิษจากผม

ผมยังหาคำตอบไม่ได้อยู่ดี...


....................................................โปรดติดตามตอนต่อไป.....................................................................7-5-2012

ไม่จบแฮะสองตอน เลยเอามาลงก่อน ตอนหน้าน่าจะจบได้ล่ะมั้งนะ
ขอบคุณทุกคนมากที่เข้ามาอ่านกัน ทั้งจากนิยายอีกเรื่องและบางคนที่เข้มาอ่านโดยบังเอิญ
เรื่องนี้ไม่เครียด เรื่อยๆเฉื่อยๆตามใจฉันสุดๆ

ปล.มีตอบโพสด้านล่างนะจ้ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 07-05-2012 02:39:11

คนเขียนเอาชีวิตการเรียนตัวเองมาขียนนี่หว่า ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 07-05-2012 02:41:52

ซองมันชอบตุลแน่ๆ รึป่าวหนอ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: gargoyle ที่ 07-05-2012 02:48:59

ตอบโพสนะจ้ะ
....................................................................
yeyong - ต้องรออ่าน นะ แต่ก็มีแววอยู่ ฮ่าๆๆ

พระจันทร์ สีฟ้า - เข้ามาคนแรกเลย ขอบคุณค่ะ

ทิวลิปสีส้ม - ขอบคุณคะแนนบวกนะคะ เรื่องนี้แต่งจากอารมร์อยากแต่งชั่ววูบคิดถึงบรรยากาศและอะไรที่คุ้นเคยหลายอย่างเลยมาเป็นเรื่องนี้

1wariya1 - ไม่หลุดไม่ใช่เด็กคณะนี้ 5555 เรื่องนี้เซอร์หมดทุกคน ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ

RoseBullet - จริงๆก็ไม่หลุดหรอก แต่เป็นคนแสดงออกชัดเจนต่างหาก 5555 พี่ดาวถุกใจคนคนอ่านหลายคน ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ

gupalz - มันเป็นสไตล์ของเขา 5555 ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะ

bulldog17 - ไม่คิดมันก็ไม่มาหรอกนะ รอดูท่าทีพี่ดาว(ตุล) ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ

Salome - รับน้องนี่ประสบการณ์ตรง ถ่ายทอดยอดเยี่ยม ถึงจะไม่ใช่คณะเดียวกับนิชคุณแต่ก็ซึ้งถึงใจ 555555 ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะคะ

jungjing - อัพแล้วค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน

JingJing - สปาร์คตอนไหนไม่รู้ ต้องอ่านต่อไปเรื่อยๆ บรรยากาศน่ารักนะที่นี่ คนเขียนชอบ5555 ขอบคุณที่ติดตามค่ะ

choijiin - นิชคุณคนไหนๆก็น่ารักนะ 555 ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ

malula - พี่ดาวเขาน่าปลื้ม ช่วยชีวิตเฟรชชี่ทั้งรุ่นแน่ะ โปรดติดตามตอนต่อไปนะ

TONG - เจอของจริงแล้วอาจจะคิดใหม่ก็ได้นะ 555555 ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านนะ

CrazierM - พี่ดาวเขามาแรง ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ

ammamooty - ความคิดของมนุษย์นั้นสุดหยั่ง ต้องติดตามตอนต่อไปว่าจะเกิดอะไรขึ้น 5555 ขอบคุณนะคะที่ติดตาม

rubymoona - เรื่องนี้อ่านเอาชิวๆ ไม่เครียด แล้วเด็กคณะนี้เขาไม่หลงยุคหรอก แต่เค้านำยุคไปไกลต่างหาก 5555 ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะ

iamnan - มีเหตุผลที่ยังไม่บอกนะ 555 โปรดติดตามตอนต่อไป

badcow - อิอิ ว่าแล้วว่าต้องมีคนคุ้น ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ

P.PIM - ความคิดและจุดประสงค์ของตี๋เลนนอนยังเป็นปริศนาที่รอการเปิดเผย ขอบคุณที่เข้ามาอ่านฮ่ะ

roseen - ขอบคุณที่เข้ามาอ่านน้า โปรดติดตาม

Lemon_Tea - คำตอบนี้พี่ตุลเขาก็อยากรู้เหมือนกัน ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ

BitterSweet~ - แต่งเรื่องสั้นแบบนี้ก็ชิวดีนะ ฮิๆ แอบแว้บมาพักยกจากนิยาย ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ

CarToonMiZa - อัพแล้วนะ แต่เหมือนว่าตอนต่อไปนี่จะทำให้ลุ้นกว่าตอนแรกอีกนิดหน่อย ขอบคุณที่ติดตามนะคะ

kokilolylove - อัพแล้ว อย่าลืมมาอ่าน ขอบคุณที่เข้ามาอ่านฮ่ะ

CrazierM - อัพแล้วจ้า คิดว่าคงได้อัพวันเว้นวันประมาณนี้ โปรดติดตามตอนต่อไปและขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะ

はにい はにい - นิชคุณจะเริ่มอะไรเราไม่บอก ให้ไปเดากันเอาเอง 555 ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและโปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ

mur@s@ki - บรรยากาศในฝันนี่ไม่ต้องฝันก็มีจริงจ้า บรรยากาศแบบนี้ 555 แต่อาจจะมาคุมากกว่านี้ โปรดติดตามตอนต่อไปและขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะ

Cacao - 55555555555 เราอ่ะติดตามคอมเม้นคุณคนนี้มากกับนิยายอีกเรื่อง โพสได้ยาวถูกใจมาก ฮาด้วย เรื่องนี้นิชคุณไม่เปลี่ยนสไตล์หรอก เขามั่นคง 55 ตอนเฟรชชี่ก็น่ารักอยู่แล้วล่ะ ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านนะคะ

gumrai3 - เคยธรรมดาซะที่ไหนอ่ะของเค้าแรง 555 ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ

michiko_love - เป็นความสามารถเฉพาะตัวของนิชคุณที่ไปเจอพี่ตุลได้ทุกวัน มาอัพแล้ว ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ

kosmos - จีบหรือไม่จีบ ตอนนี้พี่ตุลก็อยากรู้บ้างเหมือนกัน โปรดติดตามตอนต่อไปนะ

maruko - เจ๋งมาก 5555 ค้นฟ้าคว้าดาว คว้าได้ไม่ได้เดี๋ยวรู้กัน ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ

nokkie - ดีใจที่มีคนชอบนะ เรืองนี้แต่งแบบชิลๆ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ

silverphoenix - ซองเขาก็หล่อในแบบของเขาแหละ ส่วนพี่ตุลก็น่ารักอยู่แล้วไม่งั้นก็คงไม่มีคนมาขอนั่งกินข้าวด้วยหรอก 5555 ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ

fangchoikim102 - ระวังแม่ถามนะว่าอ่านอะไร 5555 ดีใจที่มีคนชอบนะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ

afewn - น่ารักทั้งชื่อ ทั้งนิสัยนะคนนี้ โปรดติดตามตอนต่อไป ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ

nunamicky - โห แต่งไม่ไหวอ่ะสองเรื่องควบ อีกเรื่องยังแอบมีดอง กลัวคนอ่านจะด่าแม่นี่ดิ 5555 เรื่องนี้เอาสั้นๆพอ แต่ขนาดกะสองตอนก็ยังไม่จบ ขอต่ออีกนิดนึง ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจ้ะ

Dee^daY - 55555 นักอ่านคนนี้คุ้นเคย ขอบคุณค่ะ แอบอู้จากอีกเรื่องมาน่าจะถูกกว่า พักยกเปลี่ยนบรรยากาศ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ

CrazierM - ซองมีจุดขายที่ความสม่ำเสมอนะเรื่องนี้ จริงใจ ใสสะอาด 5555 แต่คนเขียนไม่อาจจะทำแบบนั้นได้ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ

savada - แล้วแต่คนอ่านจินตนาการนะว่าคณะไหนอะไรยังไงตามความคุ้นเคยไม่ว่ากัน 555 เพราะบรรยากาศแบบนี้ที่นี่เค้ามีอารมณ์ใกล้เคียงกันอยู่เยอะ คนเขียนก็เขียนแบบตามใจเหมือนกัน และขอบคุณที่เข้ามาอ่านนค่ะ

phoenixa - เรื่องนี้นี่มีคนอ่านเพราะอานิสงค์จากเรื่องยาวเลยล่ะเราว่า 5555 พึ่งใบบุญกันไป เราชอบบรรยากาศแบบรัก รักเลยแหละ 5555 ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและโปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ

jindavil - พื้นที่โฆษณาได้ผลมาก 5555555 ให้กำลังใจนิชคุณกันต่อไปนะ ขอบคุณที่ติดตามมาอ่านกันค่ะ

sge13; - เราก็ชอบรรยากาศแบบนี้ แต่งแบบกะชิวๆสบายๆ คาเรคเตอร์ก็คุ้นเคย เขียนแบบตามอารมณ์มาก ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ โปรดติดตามตอนต่อไป

♥WonnaBwithKoy♥ - เรื่องนี้ขายความชิว เป็นกันเอง ไม่เครียด ไม่วุ่นวายนะ ฮิๆ เอาสบายๆสั้นๆ ขอบคุณที่เข้ามาติดตามอ่านนะคะ

hikikomori - ฮุๆๆๆๆๆ คุ้นก็ต้องติดตามอ่านต่อนะ อินๆ โปรดติดตามตอนต่อไปและขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ

...............................................................................

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Salome ที่ 07-05-2012 02:55:15

จะจบแบบไหนน้อ ต้องรอลุ้นดิเนี่ย
ไม่แน่ใจในตัวน้องซองเลย เหมือนจะจีบพี่ตุล แต่ก็ไม่แน่ใจไปด้วย
เดี๋ยวนี้กลัวเรื่องที่หักมุมสุดๆ อยากให้แฮปปี้นะ พี่ดาวกับนิชคุณ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: สุขาพาเพลิน ที่ 07-05-2012 03:00:33

ตามมาจากน้องธามพี่กันต์ครับ 555

เรื่องนี้ไม่เน้นฮาเนอะ แต่ก็น่าติดตาม ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 07-05-2012 04:45:01

คิดถึงตอนไปดูหอศิลป์ตอนนั้นเลย 55

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 07-05-2012 08:26:07

เข้ามาตามไกด์ที่ให้ไว้จากทู้โน้น
เรื่องมันดำเนินแบบอึมคึม ๆ แต่ไม่อึดอัด
การจีบสไตล์นี้ ปัจจุบัน ยังมีหลงเหลืออีกหรือเปล่าก็ไม่รู้  :z1:
+1 ให้ไม่ได้ เพราะ + ทู้โน้นไปแล้ว เอากำลังใจไปแล้วกัน  :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 07-05-2012 10:02:41

มารอลุ้นตอนจบ
ซองคิดยังไงกันแน่
ทำให้พี่ตุลยังคิดไปไกลได้เลย อิิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: you13 ที่ 07-05-2012 10:11:30

เรื่อยๆๆสบายๆๆ

รอติดตามคะ :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 07-05-2012 11:50:28

ตอนนี้ยาวอยู่นะเนี่ย

เวลาสองคนนี้อยู่ด้วยกัน นั่งใกล้กันแต่ก็ไกลกัน
แอบลุ้นว่าตอนจบจะรู้สึกได้ว่านั่งตักกันน๊า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: mixmix ที่ 07-05-2012 12:31:34

อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกเหมือนนั่งจิบกาแฟยามบ่ายดีจริงๆ 555+

โถ่พี่ตุล ไม่รู้จริงๆอ่ะว่าน้องซองจีบตัวเนี่ย
แต่ก็นะ ถ้าน้องไม่พูดอะไรๆมันก็ไม่ชัดเจนอยู่ดี
กลับกัน ถ้าน้องพูดบอกไป ก็ไม่รู้จะสมหวังมั้ยน๊า...

หาเรื่องเครียดให้ตัวเองทำไมเนี่ยฉัน ชอบคิดเองไปเรื่อยจริงๆ  :serius2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: naiin ที่ 07-05-2012 12:43:23

ดีจังมีคนมาจีบ เรียบร้อยนิสัยดีด้วย แบบนี้เทรนนี้หายาก   :mc4:  :mc4 :mc4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 07-05-2012 12:49:36

อั่ก ชิวๆน่ารัก อ่านแล้วสบายอารมณ์จังคะ ชอบ~ ซองคงแอบน้อยใจนะนี่ที่พี่ตุลไม่ไปงาน แอบคิดว่าซองอยู่ห้องข้างๆพี่ตุลรึเปล่านะ?
ปล."จังไร" กรี๊ด~~~

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Cacao ที่ 07-05-2012 12:54:46

"ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ" สาบานว่าถ้ามีหนุ่มสักคนมาขอนั่งด้วยทุกวันเป็นกิจวัตรตอนเช้า ไม่รอให้ถึงสองสามอาทิตย์แน่นอน
เราคงคิดตั้งกะสามวันแรกแล้ว ว่าเค้าจีบเราหรือเปล่า 55555555 เป็นวิธีการจีบที่ช่างยูนีคมาก แบบว่าอยากโดนจีบแบบนี้
มันคงน่ารักน่าดู ไม่ต้องงวอทสแอพมา ไลน์มา ส่งจดหมายมาชวนไปแอ่วกันอาทิตย์หน้า เก๋ที่สุดดด 55555
ตอนหน้าซองจะหามุขโบราณ อลังการงานสร้างสำหรับคนปัจจุบันแบบไหนมาจีบพี่ตุลอีก แล้วที่หอศิลป์ต้องมีอะไรแน่ๆ
อะไรที่ซองทำให้กับตุล กรี๊ดดดดด พี่ตุลไปเห๊อะะะะ !! ถ้าพี่ไม่ไปคนอ่านก็ไม่รู้นะ 55 คนอ่านอยากรู้

ปล... เราชอบเม้นท์ยาวๆเพราะรู้สึกว่ากว่าคนเขียนจะแต่งออกมาให้คนอ่านๆตอนนึงมันยากนะ แล้วถ้าเราชอบเรื่องนั้น
การเม้นท์มันเป็นการให้กำลังใจและแสดงคำขอบคุณคนเขียนทางนึงเนอะ ฮ่าาาาาา ขอบคุณที่อ่านเม้นท์เวิ่นและยาวของเราค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 07-05-2012 13:08:54

นิชคุณเอ๊ยน้องซอง
ชอบพี่ดาวเค้าจริงมั้ยเนี่ย
หวังว่าคงไม่ทำให้คนอ่านผิดหวังนะเนี่ย
เราไม่นิยมความผิดหวังกระซิกๆ
 :o12:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 07-05-2012 13:25:58

คิดถึงบรรยากาศตอนเย็นๆ หน้ามหาลัย
+1

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: twenty8 ที่ 07-05-2012 13:43:08

อ่านเรื่องนี้แล้วเข้ากับบรรยากาศตอนนี้มากเลยค่ะ
เย็นๆฝนตก ชอบมากกก ><

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 07-05-2012 13:48:33

ให้ลุ้นอีกแล้ว
มาเฉลยด่วน
ว่าซองจีบพี่ตุลป่าว :z2:

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 07-05-2012 14:04:49

จะหรือจีบหรือจะอะไร

ขอความมั่นใจด่วน!

 :z3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: PrAeW ที่ 07-05-2012 14:35:24

นิชคุณน่ารัก ซื่อๆๆดีอ่ะ
ตกลงจะมาจีบเค้าหรือป่าวเนี่ย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 07-05-2012 14:37:22

นิชคุณของเรา...มันแปลกมาก

คราวหลังต้องขอที่อยู่คนที่ชอบแทนเบอร์แล้วล่ะ ได้แนวคิดใหม่จากเรื่องนี้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 07-05-2012 14:40:04

น้องซองจีบชัวร์อยู่แล้ว ว่าแต่พี่ตุลเหอะชอบน้องมันละสิ ฮี่ฮี่

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: fangchoikim102 ที่ 07-05-2012 15:04:42

“ขอถือช่วยได้ไหมครับ” พูดเพราะ ขนาดจะช่วยยังขอ ดูคนแต่ภายนอกไม่ได้จริงๆ เห็นมันดูท่าทางดิบๆแต่นิสัยนุ่มนิ่มผิดกับภายนอก ผมพยักหน้าให้มันถือแผ่นชาร์จติดแบบงานส่วนผมถือโมเดลงานอีกถุงเอง ผมกับมันเดินเงียบๆตรงขึ้นไปบนโรงอาหารโดยไม่ต้องเอ่ยกันออกมา เพราะยังไงมันก็เป็นที่ประจำอยู่แล้ว

ข้างบนมันคือขอช่วยถือได้ไหมครับรึเปล่า? หรือว่าเราแอบอึนเอง เอ๊อะ


เรื่องนี้มันเรื่อยๆดีอ่ะ ชอบเว่อร์ แอบอยากอ่านธามต่อ(ว่าไปเรื่องโน้น)

พี่ตุลน้องมันจีบพี่ตุลแหงอยู่แล้ว!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: sge13; ที่ 07-05-2012 15:35:42

น่ารักกกกกกกกกกกก
ไม่อยากให้จบเลยค่ะ  :a6:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: bamee_wspb ที่ 07-05-2012 15:53:38

สนุกจัง ♥

เรื่องนี้บรรยายเป็นวันๆ ชอบแฮะ
สไตล์การเขียนแปลกใหม่

ติดตามจนจบแน่นอนค่ะ  :-[

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 07-05-2012 15:54:22

นิชคุณน่ารักจัง แอบชอบเค้าอยู่ใช่ม้ะ :o8:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 07-05-2012 16:46:02

ซองจีบพี่ตุลย์หรือเปล่า
ไม่แน่ใจแฮะ
แต่ตอนที่สองคนอยู่ด้วยกัน
แม้จะไม่พูดอะไรมากมาย
แต่บรรยากาศมันอุ่น ๆ อ่ะ

ชอบอ่านเรื่องนี้นะคะ
มันเรื่อย ๆ ชิลล์ ๆ ดี ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Supermimt ที่ 07-05-2012 18:06:51

:)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 07-05-2012 18:51:11

สนุกดีอ่ะ เราชอบ

เขียนได้น่ารักดี....
ว่าแต่พี่ตุลเค้าเพิ่งจะมาคิดได้หรืองัยว่า น้องซองเข้ามาจีบอ่ะ

ยังงัยก็เตรียมตัวโดนตามจีบได้เลย 555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: CrazierM ที่ 07-05-2012 20:32:06

ขอจบแบบแฮปปี้น้าาาา :impress2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 07-05-2012 20:55:45

ตามลุ้นต่อไปค่า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: u_cosmos ที่ 07-05-2012 21:44:33

ปลื้มพี่ดาวได้มั้ยเนี่ย  จะโดนนิชคุณเอาสีขว้างไหมฮ่าๆ
พี่ดาวเริ่มรู้ตัวแล้วหรอเนี่ย
ลุ้นว่านิชคุณจะได้นั่งข้าง(ในใจ)พี่ดาวได้ไหม
><

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 07-05-2012 21:55:57

จีบแน่ ๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Maprang_W ที่ 08-05-2012 14:13:01

อะไรเนี่ยน้องซอง มาไม่ชัดเจนนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 08-05-2012 17:18:45

สนุกดี
ชอบบรรยาการสมจริง
รออ่านตอนจบครับ
นิชคุณ จีบ พี่ลายดาว อ๊ะป่าว

ปล.สงสัย ม. ในเรื่องสมมติขึ้นหรือมีอยู่จริงอ่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Ultramann ที่ 08-05-2012 21:45:31

คิดไม่ออกเลยว่าจะจบยังไง?

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Sye.B ที่ 09-05-2012 01:16:17

ตามด้วยคนค่า
แอบติดใจชื่อเรื่อง เห็นแล้วรักเลย~
....เค้าชอบคนใส่แว่นทรงจอห์น เลนนอน

รอนะคะ

รอว่าซองจะทำยังไงต่อ .. ชอบจังค่ะ

♥

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่1.5 UP7-5-2012 P.2
เริ่มหัวข้อโดย: gargoyle ที่ 09-05-2012 04:00:37

2

สำหรับวันพฤหัสบดีผมโดดเรียนคาบเช้า อันเนื่องจากงานที่ยังติดพัน วิชาที่ต้องส่งภาคบ่ายปาเข้าไปสี่หน่วยกิต ส่วนวิชาช่วงเช้าเป็นฟังบรรยาย ผมเลยเลือกที่จะขอเลวทำงานต่อให้เสร็จแบบเรียบร้อยก่อนเข้าภาคบ่าย ผมเซฟงานแล้วเอาออกมาพรีวิวดูเช็คความเรียบร้อยอีกครั้ง มองนาฬิกาที่มือถือบอกเวลาสิบโมงกว่าเกือบสิบเอ็ดโมง ผมไม่ได้นอนติดต่อกันมาได้สักเกือบสามสิบชั่วโมงแล้ว แต่ผมยังไหวอยู่เพราะเกินห้าสิบชั่วโมงผมก็ทนมาแล้ว

มือถือสั่น... ฉุยโทรเข้า

“ตุล... กุจะบอกข่าวดี” คนอย่างไอ้ฉุยไม่ค่อยแจ้งข่าวดีที่ดีจริงๆ ผมรู้จักมัน มันเป็นลางร้าย ผมเซฟงานเสร็จแล้วเหลือเอาไปปรินท์เป็นเอสอง.... ไม่น่าจะมีอะไรพลาด

“เอาดีๆนะมึง” ผมย้ำกับมัน

“ดีจริง” ทำไมเสียงมันเหมือนจะร้องไห้

“รีบพูดมา” รู้สึกเหมือนหนังตากระตุก

“เมื่อกี้มึง อาจารย์สุแกโพสขึ้นกรุ๊ป บอกว่าแกป่วย แกไม่เข้าสอนวันนี้ ให้เอางานไปส่งก่อนสี่โมงเย็น” ทรุด ผมแทบทรุด ทั้งดีใจและอยากจะร้องไห้ไปพร้อมๆกัน แล้วผมโดดเรียนคาบเช้าไปเพื่ออะไร บอกได้คำเดียวว่าทรุด งานผมเหลือแค่ปรินท์ติดแผ่นชาร์จเท่านั้น ไม่มีอะไรแล้ว เสร็จก่อนเที่ยง

“เออดีแล้วมึง”

“เออ กุอุตส่าห์อดนอน ปริ้นท์เสร็จแล้วนั่งโง่อยู่มอ” ไอ้ฉุยหัวเราะแห้งๆ เวลานอนมันมีค่า แล้วมันก็เสียไปแล้ว เอากลับคืนมาไม่ได้

“อีกสักครึ่งชั่วโมงกุคงถึงมอ” ผมถอนหายใจเฮือก รีบทำไม รีบเพื่ออะไร

“เออ มาเหอะ กุรู้สึกเดียวดายมาก” คำพูดของมันทำให้ผมเห็นภาพไอ้ฉุยที่นั่งหลังผิงผนังตึก พ่นควันบุหรี่อย่างล่องลอยมีแผ่นชาร์จงานวางข้างๆ ขนาดแมวก็ยังไม่เหลียวแล


ระหว่างที่ผมนั่งรถเมล์ไปมหาลัย ข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา แดดตอนเที่ยงวันร้อนแรงสะท้อนพื้นน้ำเป็นประกาย ก็เห็นใครคนนึงเดินข้ามสะพานแบบไม่สนใจความร้อนระอุ มือข้างนึงถือกระดาน มืออีกข้างจับหมวกทรงชาลีสีน้ำตาลเข้ม แว่นกันแดดเลนนอน กับผมยาวสยายปลิวตามแรงลม ไม่ต้องเห็นหน้าชัดเจนก็พอเดาออกว่าเป็นใคร ซองเดินกลับหอหรือเปล่า ผมเองก็เคยเดินจากมหาลัย ลัดเลาะไปเรื่อย ข้ามเจ้าพระยา ถ้าอากาศเย็นสบายก็เหมือนเดินเล่น ไม่แปลกอะไร แต่มันแปลกที่มันเดินตอนนี้ อากาศแบบนี้

ไม่รู้มันคิดอะไรของมันอยู่…

กระเป๋ารถเมกำลังเดินมาเก็บค่าโดยสาร ผมควานหากระเป๋าตังค์ ที่ก้นกระเป๋า หยิบกระเป๋าใส่เศษเหรียญขึ้นมา แต่กลับมีซองจดหมายสีน้ำตาลเนื้อกระดาษหยาบติดขึ้นมาด้วย ไม่รู้ว่าผมหยิบยังไง ผมรีบจ่ายเงินให้กระเป๋ารถเม พลิกหน้าซองดูก็นึกขึ้นได้ ในเมื่อวันนี้ไม่ต้องรีบอะไรแล้ว หรือผมจะไปดูงานแสดงดีวะ ทำไมซองมันถึงอยากให้ผมไปดูนัก มันจะมีอะไรมากกว่าศิลปินดังๆกับงานดีๆไหม มีอะไรที่ผมควรรู้ไหม หรืองานที่มันทำต้องการจะบอกอะไรสำหรับใครสักคนหรือเปล่า

ผมปรินท์งานเสร็จแล้วก็เดินมาหาไอ้ฉุยที่นั่งเล่นกับลูกแมวตัวใหม่ที่มันพึ่งจะมาป้วนเปี้ยนแถวนี้ งานของมันห่อไว้อย่างดีพิงไว้ที่ม้านั่ง

“ช่วยกุติดการ์ดหน่อย” ผมเอามุมกระดาษแข็งสะกิดไอ้ฉุย

“กว่าจะมาได้นะมึง” มันบ่นก่อนแต่ก็ช่วยผมติดอยู่ดี  ติดงานถ้าติดเองก็ลำบากพอสมควร เพราะต้องกะให้ตรง ใช้สเปรย์กาวพ่นหลังงานแล้วต้องเอาติด ลอกขึ้นมาก็เป็นรอยอีก ไอ้ฉุยจับกระดาษกับผมคนละมุม ใช้เวลาราวสิบนาทีรวมรอกาวแห้งพอประมาณก็เป็นอันเรียบร้อยพร้อมส่ง ผมกับมันเดินถืองานขึ้นบันไดไปส่งให้มันจบๆไป

“ฉุยไปหอศิลป์ป่ะมึง”

“มีงานอะไร กุพึ่งเห็นเค้าเก็บออก” ว่าแล้วว่ามันต้องนึกว่าหอศิลป์ที่มหาลัย

“ไม่ หอศิลป์เก้าชั้นอ่ะมึง” ไอ้ฉุยทำหน้าสงสัย

“โอโหมึง งานอะไรวะ”

“แสดงงานประกวด ศิลปกรรมเยาชนอะไรสักอย่าง” ผมจำชื่องานไม่ได้จริงๆ มันยาวมาก ไอ้ฉุยขมวดคิ้ว

“โหมึง ไว้วันหลังได้ป่าววะ กูโคตรง่วงเลยเนี่ย กลับไปนอน มึงไม่ง่วงหรือไง ฟิตว่ะ” ง่วงเหรอ มันพ้นคำว่าง่วงมานานแล้ว เวลาง่วงนอนมันจะมีอยู่สามช่วง ช่วงตีสองตีสามจะเริ่มง่วงแบบสุดขีด แต่ถ้าพ้นช่วงนั้นมาได้ก็จะไม่ง่วงอีกจนเช้า และพยายามอย่าทำให้ตัวเองนิ่งหรือเคลิ้มจนกว่าจะงานเสร็จ ไม่งั้นน็อคแน่ ผมง่วงนะ แต่รู้สึกว่า ยังไงซะคืนนี้ก็ได้นอน แล้วอีกอย่างเห็นแก่ที่ซองมันอยากให้ผมไปดูมาก ผมก็จะไป

“เออ ไม่เป็นไร รีบกลับไปนอนซะมึง” ผมบอกมัน

ผมแยกกับไอ้ฉุยหน้ามหาลัย มันขึ้นรถเมกลับหอส่วนผมขึ้นรถเมไปหอศิลป์ ช่วงบ่ายคนน้อย แดดร้อนคนหลบอยู่ในบ้าน ในตึก ในที่ทำงาน รถเมว่าง แอร์เย็น ผมฟังเพลงรอระหว่างทาง เปิดดูสูจิบัตรงานคร่าวๆ งานหัวข้อความหวัง มีส่งประกวดหลายระดับ ทั้งประถม มัธยม แล้วก็บุคคลทั่วไป งานซองคงจัดอยู่ในหมวดบุคคลทั่วไป ในสูจิบัตรแผ่นพับไม่ได้บอกรายละเอียดอะไรมากมายนัก มีแค่อธิบายจุดประสงค์งาน สถานที่จัด วันเวลา ผมเก็บใส่ซองตามเดิม ใช้เวลาไม่นานมากแต่กว่าจะมาถึงตาผมก็เริ่มปรือ ลงจากรถเมผมเลยต้องแวะเข้าร้านกาแฟราคาแพงระยับกว่าข้าวสองมื้อสั่งเอสเพรสโซ่มาซดให้ตาสว่าง กับขนมชิ้นย่อมๆถ่วงท้องเป็นอาหารเที่ยง

พ้นระยะห้างสรรพสินค้า เดินเข้ามาในหอศิลป์จำนวนคนที่เดินต่างกันลิบลับ ไม่ว่าจะมากี่ทีกี่ทีก็เงียบสงบ ผมเดินขึ้นบันไดเลื่อน บรรยากาศเหงามาก วันธรรมดาตอนบ่ายๆ เหมือนมีผมคนเดียวที่อยู่ที่นี่ ฝากกระเป๋าเข้าล็อคเกอร์เสร็จก็เดินไต่ทางต่างระดับวนเป็นก้นหอยไปจนถึงชั้นแสดงงาน เห็นเพื่อนร่วมชมนิทรรศการรุ่นลุงคนนึง อาจจะเป็นเจ้าของภาพสักภาพ หรือศิลปินดังที่ผมไม่รู้จักหน้า

เหมือนที่คนคุ้นรูปมาริลีน มอนโรล สีสันแสบตาสไตล์ป๊อปอาร์ตของวอล์ฮอล แต่จะมีสักกี่คนที่รู้จักหน้าศิลปินคนสร้างงาน

เสียงฝีเท้าก้องเพียงเบาๆก็ได้ยินในบรรยากาศที่เงียบแบบนี้ แม้จะมีเพลงบรรเลงเบาๆ เปิดคลอ แต่มันก็เงียบมากอยู่ดี ผมเดินดูผลงานไปทีละภาพ งานเริ่มจัดแสดงจากรางวัลชนะเลิศของรุ่นบุคคลทั่วไปขนาดงานใหญ่มาก งานที่ได้รับรางวัลจะถูกจัดแสดงเป็นงานต้นๆ อาจจะไม่เรียงกันตามลำดับแต่จะอยู่ในโซนแรกๆ ผมพึ่งมานึกได้ว่าแล้วผมจะรู้ได้ยังไงว่างานไหนเป็นของซอง ผมไม่รู้ว่าซองได้รางวัลที่เท่าไหร่ ไม่มีรูปหน้าศิลปินคนวาด มีแค่ชื่อ เทคนิค และแรงบันดาลใจเท่านั้น

ภาพแรกที่อยู่หน้างานคือภาพความหวังที่ได้รับชนะเลิศสาขาจิตรกรรมคือภาพหญิงชรากำลังโยกคนโยกน้ำ มีถังสังกะสีขึ้นสนิมวางรอง พื้นดินใต้เท้านั้นแตกระแหง โทนสีร้อนระอุและสิ้นหวัง แต่ภาพท่าทางของหญิงชรายังมีความหวังว่าจะมีน้ำไหลออกมา ฝีมือศิลปินหมดจดมาก สีน้ำมันที่เหมือนจริงยิ่งกว่าภาพถ่าย ผิวหนังมนุษย์ที่เหี่ยวย่นเหมือนจริง ผมตายแล้วเกิดใหม่ยังทำไม่ได้แบบนี้ ภาพสะท้อนตัวตนของศิลปิน มีภาพเกี่ยวกับการเกษตร ภาพของนักมวย บางภาพเป็นภาพแบบนามธรรม โดยเฉพาะสาขาภาพพิมพ์ ออกจะมีนามธรรมซะเยอะ ผมเดินผ่านเข้ามาเรื่อยๆ ทุกภาพผมหยุดดู หยุดอ่านสิ่งที่ศิลปินเขียนอธิบาย รุ่นพี่ผมคนนึงเคยเขียนข้อความสั้นๆเสียดสีว่าหอศิลป์ที่ทุ่มงบประมาณมหาศาลสร้างกลางใจกรุง จัดงานดีๆมาแสดง แต่ไม่มีคนสนใจจะทำความเข้าใจ และมาดูอย่างตั้งใจ งานที่ดีก็เลยดูเหมือนไม่ได้มีคุณค่าอะไรเป็นได้แค่ฉากหลังสวยๆให้ถ่ายรูปอัพลงโซเชียลเน็ตเวิร์คให้กับคนที่ไม่คิดจะมองให้ลึก

ผมพยายามหาว่างานไหนคืองานของไอ้ซองกันแน่ ผมอ่านชื่อ เดาไม่ออกว่าซองมันจะชื่ออะไร แต่ผมก็สะดุดกับภาพท้องฟ้ายามค่ำคืน ชื่อภาพ ไร้เดือน ฟ้าคืนเดือนมืด แต่มีดาวสว่างนับร้อยพับพันดวง ด้วยขนาดงานที่ใหญ่ ท้องฟ้านั้นเลยเหมือนเป็นท้องฟ้าจริงๆ ภาพไม่ได้เน้นความสมจริง แต่เน้นใช้สีทำให้มีความรู้สึกถึงบรรยากาศแบบนั้น งานกึ่งจะนามธรรม แต่ก็ไม่ทั้งหมด ผมขยับตัวออกมามองงานจากระยะไกล ไม่สวยที่สุดในงานนี้ แต่ก็สวยมาก ผมชอบ ขยับเข้าไปใกล้ อ่านคำอธิบายงาน แนวคิดมันเหมือนจะธรรมดา แต่แปลก

...ความสว่างของดาวไม่สู้ดวงจันทร์แต่ดาวจะสว่างในเวลาที่ดวงจันทร์มืดลง ในเวลาที่ทุกอย่างสว่างไสว เราจะไม่มองเห็นคุณค่าของแสงดาว แต่ในเมื่อทุกอย่างมืดลงแสงดาวก็ทำให้เราเดินต่อไป นำทางเราไป…

สำหรับงานนี้รางวัลที่ได้คือชมเชยของสาขาจิตรกรรม

ถึงไม่ใช่ชนะเลิศแต่สำหรับการประกวดแบบนี้ ผมว่าแค่ได้เข้ามาแสดงก็สุดยอดแล้ว เดินต่อไปเรื่อยๆ มีงานที่ไม่ได้รับรางวัลแต่ถูกคัดเข้าร่วมแสดงถูกจัดอยู่รวมด้วย หลายงานที่ผมถูกใจ บางงานในสายตาผม ผมว่าน่าจะได้รางวัลแต่ไม่ได้ แต่ผมเชื่อในเกณฑ์การตัดสิน ศิลปะเหมือนจะไม่น่ายาก แต่มันยาก การออกแบบเหมือนไม่ซับซ้อนแต่ละเอียดอ่อนกว่าที่คิด งานนามธรรมบางรูป(Abstract) สำหรับคนที่ดูไม่เข้าใจ มันก็คือเส้นและสีที่ไม่รู้เรื่อง แต่สำหรับคนที่เข้าใจ มันคือเรื่องราวที่ลึกซึ้ง บางรูปผมก็เข้าใจ บางรูปผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ใช้ความรู้พื้นฐานที่เรียนมาพยายามจะรู้ให้มากที่สุดว่ารูปจะบอกอะไร

ผมใช้เวลาดูงานนี้ไปชั่วโมงนิดๆ งานดีอย่างที่ซองมันพูดนั่นล่ะ...

ถ้ามีเบอร์มันผมคงโทรบอกว่าผมมาดูงานแล้ว และคงถามว่างานไหนเป็นงานของมัน แต่ไม่มีเบอร์ ผมก็คงจะได้เอาไปเล่าให้มันฟังพรุ่งนี้ มาคิดอีกทีผมเองไม่รู้อะไรสักอย่างเกี่ยวกับตัวมัน ความสงสัยที่ผมมี ผมก็ไม่กล้าถาม ไม่รู้จริงๆว่ามันจะมาไม้ไหน พยายามคิดในแง่หลงตัวเองว่ามันเข้ามาจีบ แต่มันก็อดสงสัยไม่ได้จริงๆ

...

เช้าวันศุกร์ ผมตื่นสาย เกือบมาเรียนไม่ทัน ไม่ต้องพูดถึงข้าวเช้าหรืออะไรทั้งสิ้น ผมนอนแบบเต็มอิ่มสุดๆ เมื่อวานพอกลับจากหอศิลป์ผมก็สางงานไปได้สองชั่วโมง อาบน้ำออกมา ล้มตัวลงนอนกะจะเอนหลัง แต่ปรากฎว่านอนไปตั้งแต่สองทุ่ม รู้สึกตัวอีกครั้งนาฬิกาปลุกก็ดังสนั่นอยู่ข้างหู

เลิกคาบตอนเกือบเที่ยง อาจารย์สรุปงาน ผมจดงานโปรเจคใหม่ที่เข้ามาโถมชีวิตผมแบบเซ็งๆ แต่ละคนถอนหายใจเฮือก ผมไม่ได้กลับบ้านเลยตั้งแต่เปิดเทอมก็เพราะมันไม่มีเวลาว่างเกินสองวันนี่ล่ะ หรือถ้าว่างก็ว่างไม่จริง ว่างแบบหลอกตัวเองซะบ่อย

“เมื่อวานมึงไปหอศิลป์ป่ะสรุป” ฉุยมันถามผม วันนี้นั่งกินข้าวกันที่โรงอาหาร ราคาย่อมเยาว์ รสชาติพอใช้  ปลายเดือนแล้วครับ ไม่มีเงินไปกินแถวท่าเรือ

“ไปคนเดียวเลยเพราะมึง งานดีนะมึง แต่หมดแล้วมึงพลาด” ผมพูดแล้วเอาตะเกียบชี้หน้ามัน

“มึงใจรักนะอีตุล งานอะไรวะมึงถึงทุ่มทุนไปดูคนเดียววันสุดท้าย” บัวมันเหน็บผม

“ไม่มีอะไร กุอยากเปลี่ยนบรรยากาศ ทำงานจนจะเป็นบ้าแล้ว” ผมไม่บอกจุดประสงค์ที่แท้จริง ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แต่ไม่อยากบอก

“อ้อ ของขึ้นว่างั้น” ไอ้ฉุยสรุปอาการผมเองแบบไม่ถามใคร ก็ดีแล้ว เข้าใจกันแบบนั้นล่ะดี


ผ่านมาทั้งวัน ยังไม่เจอไอ้ซอง ตกเย็นเหมือนเช่นเคยทุกวันศุกร์ได้โปรเจคมาหน้าที่ผมคือเข้าห้องสมุดไปค้นงานแล้วก็หอบหนังสือเล่มโตๆกลับหอ เพื่อนคนอื่นกลับไปก่อน แต่ผมยังนั่งเปิดหนังสือดูไปเรื่อย กะรอให้พระอาทิตย์ตกดินค่อยกลับหอ

“ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ” ประโยคนี้ไม่ได้ยินมาหลายวัน เงยหน้าขึ้นมาก็เจอกับตี๋เลนนอนเจ้าเก่าคนเดิม ผมยิ้มให้มัน

“นั่งเลย เมื่อวานพี่ไปดูงานที่หอศิลป์มาแล้ว” พอซองนั่งลงผมก็พูด นั่งตรงข้ามกัน เลยเห็นสีหน้าประหลาดใจของมันอย่างชัดเจน

“ไหนพี่ว่างานเยอะไง”

“ก็เยอะ แต่ไม่มีคาบบ่าย ส่งงานเลยไปมา แต่ไม่รู้งานแกงานไหนว่ะ” ผมพูด ไอ้ซองยิ้มกว้าง

“ผมนึกว่าพี่จะไม่ไปดูซะแล้ว ถ้ารู้ว่าพี่จะไปผมจะได้ไปด้วย” พูดเหมือนกับจะหาตัวผมเจอแล้วผมจะติดต่อมันได้ถ้าไม่เจอหน้า

“บอกแล้วว่าให้เอาเบอร์ไป เมื่องานนี้เห็นเดินข้ามสะพานตอนเที่ยง กลับหอเหรอ”

“เปล่าพี่ ผมแวะไปหาเพื่อน ทีแรกกะจะแวะไปหาพี่ด้วยแต่ว่านึกได้ว่าพี่คงไปเรียน”

“งานซองงานไหน” ผมวกกลับคำถามเก่า

“พี่คงจำไม่ได้หรอก” ถ้าไม่บอกแล้วผมจะรู้ไหมล่ะ

“บอกมาดิเผื่อพี่จำได้ พี่ชอบหลายงานเลย” ผมว่าผมต้องนึกออก เพราะผมจำงานที่รับรางวัลส่วนใหญ่ได้

“รูปที่เป็นท้องฟ้า แล้วก็มีดาว... ที่ชื่อไร้เดือน” มันพูดเหมือนจะอายๆ ผมยิ้มออกมา รูปนั้นเองที่ผมชอบ สรุปฝีมือมันจริงๆซินะ คิดยังไงกันถึงวาดออกมาเป็นแบบนี้

“พี่ชอบงานนั้น จำได้ สวยมาก” ผมชมจากใจ สวยจริง ยิ่งรู้ว่าคนที่สร้างงานคือมันผมยิ่งชอบงานนี้ มากกว่าเดิม ไม่รู้ทำไม อาจจะเพราะเป็นคนรู้จักกัน

“ผมก็ชอบงานนั้นมาก เลยอยากให้ไปดู” ซองมันพูดยิ้มๆ ดูซื่อแต่ก็เหมือนมีความรูสึกแฝงนัยยะอยู่ข้างหลังคำพูดของมันอีกที

“ทำไมวาดรูปนั้นวะ” นานๆทีจะได้มีโอกาสคุยกับศิลปินที่ทำงานจริงๆ ผมอยากรู้มานานแล้วว่าคิดอะไรอยู่ถึงวาดรูปนั้น

“ให้ผมตอบจริงๆพี่อย่าว่าผมนะ” จะว่าอะไรมัน ทำงานก็ดีแล้ว ผมพยักหน้ารับปาก

“ผมนึกถึงพี่ นึกถึงพี่ตอนที่ผมยังเป็นเฟรชชี่ ที่ผมไปขอเบอร์ดาว ผมไม่คิดว่าผมจะได้กลับไปหรอก แต่พี่ก็ช่วยผม มันคือเหตุการณ์ไร้สาระมาก แต่ผมประทับใจมาก แต่ผมเคยเล่าให้ใครฟังเลยว่าดาวที่ผมได้เบอร์มาจริงๆไม่ใช่ดาวคณะแต่เป็นพี่ตุล ไม่รู้ว่าทำไมถึงประทับใจ แต่ก็รู้สึกแบบนี้”

ผมอึ้ง... แรงบันดาลใจนั้นที่เขียนยาวเหยียดมันคือการเปรียบเทียบของเหตุการณ์ในตอนนั้น

“ถ้าผมเขียนว่าแรงบันดาลใจคือพี่ ก็คงไม่มีใครเข้าใจ หรอกว่าใคร เพราะมีแต่ผมที่รู้” ซองยิ้มให้ผม ผมไม่รู้จะพูดอะไร ดีใจนะที่เป็นแรงบันดาลใจให้กับงานที่ดีมากๆงานหนึ่ง แต่ผมเป็นความประทับใจแค่สำหรับงานจริงๆใช่ไหม เท่านั้น ซองเลยอยากรู้จักผม ไม่ได้มีความหมายอื่น

“จริงไหม” ผมถามเบาๆ

ซองพยักหน้า ผิวขาวอย่างคนจีนของมันแต้มสีชมพูเล็กน้อย อาจจะเพราะความเขินอาย ที่ผมไม่เข้าใจว่าทำไมผมเองก็รู้สึกเขินเหมือนกันกับมัน

...

วันเสาร์ผมตื่นขึ้นมาได้ไม่นาน ก็มีคนดูแลหอมาเคาะประตู เอาพัสดุมาส่งให้ซองสีน้ำตาลหนาๆขนาดใหญ่กว่าA2นิดหน่อย จ่าหน้าถึงผม ไม่ต้องเขียนชื่อก็รู้แล้วว่าคนส่งเป็นใคร เปิดออกมาข้างในเป็นรูป ’ไร้เดือน’ แบบย่อแล้วอัดใส่กรอบไม้สีเข้มขัดขอบมาอย่างดี มีขาสำหรับตั้งและรูสำหรับเอาไว้แขวน ข้างหลังภาพเขียนลายมือเดียวกับลายมือที่จ่าหน้าซอง

‘ผมทำกรอบเองเลย ไม่รู้จะถูกใจไหม เป็นของเล็กๆน้อยๆ ผมให้แทนคำขอบคุณ – ซอง’

ผมยิ้มกับโน้ตสั้นๆ

รูปใหญ่ไปผมไม่มีที่วาง เลยลองเอาแขวนไว้ที่เหนือหัวเตียง แขวนกับตะปูเก่าที่ผมเคยเจาะเอาไว้แขวนนาฬิกาหมดอายุเมื่อนานมาแล้ว รูปสวยกรอบสวยเกินกว่าจะเอามาประดับหอพักแคบๆ ไว้ได้กลับบ้านเมื่อไหร่ผมจะเอาไปแขวนไว้ที่บ้านผมแล้วกัน

...

วันอาทิตย์ มีไปรษณีย์มาส่งจดหมายให้ผม ซองเหมือนเดิม มาจากซองคนเดิม แต่คราวนี้มีติดแสตมป์ประทับตรา ผ่านมือไปรษณีย์ ไม่ได้เอามาให้เอง

‘พี่ตุลผมไปอยุธยาสามวัน จันทร์ถึงพุธ เลยอดกินข้าวเช้ากับพี่เลย เดี๋ยวผมจะซื้อสายไหมมาฝากนะ – ซอง’

มันเอาจริง มันส่งจดหมายติดต่อผมทางนี้จริงๆ ผมพลิกซองดูที่อยู่ของมัน ชื่อจริงนามสกุลจริง มันไม่ได้อยู่หอ แต่น่าจะเช่าบ้านอยู่เพราะที่อยู่ใกล้มหาลัย แถวนั้นเป็นโซนที่เป็นบ้านเช่าแบบตึกแถวสำหรับนักศึกษา ส่วนใหญ่พวกที่เรียนคณะที่ใช้พื้นที่ทำงานเยอะๆ รวมกลุ่มกันเช่าบ้านจะสะดวกกว่า

ผมคว้าหากระดาษเอสี่มาพับเป็นซอง ตัด ทากาว ฉีกกระดาษสมุดสเกตชสีนวลมาเขียนสั้นๆลงไปว่า

‘ขอบคุณมากเรื่องรูป แล้วจะรอกินสายไหม’

ผมส่งจดหมายแบบนี้ครั้งล่าสุดก็ตอนมัธยมต้นที่วิชาภาษาไทยมีเรียนเรื่องเขียนจดหมายแล้วให้เขียนจดหมายส่งหาคุณครู และตอนนี้ผมมาส่งจดหมายอีกครั้งตอนอยู่ปีสามกับรุ่นน้องต่างคณะที่ผมพึ่งรู้จัก มันให้ความรู้สึกแปลกประหลาด แต่ก็น่าสนุกดี

ผมจ่าหน้าซองถึงถึงคนรับ เดินออกไปหน้าปากซอย แวะเซเว่นซื้อแสตมป์ ผมติดแสตมป์ แล้วก็หย่อนจดหมายลงในตู้ไปรษณีย์สีแดง มองเวลาไขตู้แบบคนที่ไม่ค่อยแน่ใจกับระบบไปรษณีย์ว่ามันจะไปถึงคนรับเมื่อไหร่

บางทีเสน่ห์ของจดหมายมันอาจจะอยู่ที่การรอคอยและความไม่แน่นอน ไม่รู้ว่าจะถึงแน่ไหม และไม่รู้ว่าจะถึงเมื่อไหร่

...................................................................................

เช้าวันจันทร์ อย่างที่ซองมันบอกไว้ในจดหมาย ผมเห็นเด็กคณะมันเดินแบกเป้ขึ้นรถที่หน้ามหาลัยตั้งแต่เช้าผมยิ้มให้มันที่ยืนอยู่ไกลๆ พอซองเห็นมันก็รีบวิ่งมา

“พี่ได้จดหมายผมป่ะ” ประโยคแรกที่มันถาม มันเองก็คงลุ้นเหมือนกันว่าจดหมายจะถึงไหม

“ได้ ขอบใจมาก พี่เอารูปแขวนไว้ในห้อง อย่าลืมสายไหมนะ” ผมบอกมันขำๆ ไอ้ซองหัวเราะ

“ไม่ลืมแน่ๆ ผมไปนะ”

“โชคดี”

...

วันอังคาร...

...

วันพุธ...

ผมนั่งทำงานข้ามคืน ผมรอเช้าวันพฤหัส

...

เช้าวันพฤหัสมาถึง ผมเดินขึ้นโรงอาหารเวลาแปดโมงเช้า คนเริ่มแน่น ผมต่อคิวซื้อข้าวราดแกง สั่งผัดผักกับหมูทอด เดินหาโต๊ะว่างแล้วนั่งลง พยายามไม่กินเร็วเกินไป ผมกลัวว่าผมจะลงไปก่อนที่ซองมันจะมา ทั้งๆที่ปกติมันไม่ใช่เรื่องน่ากังวลเลย

“ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ” เสียงคุ้นเคย ทำให้ผมยิ้มรับ ซองลากเก้าอี้นั่งลง วางจานข้าวแล้วชูถุงสายไหมขึ้นมาให้ผมเห็น ผมรับถุงจากไอ้ซอง วันนี้เพื่อนผมคงมีขนมกินระหว่างคาบแล้วล่ะ

“ได้จดหมายพี่ตุลด้วย ไม่นึกว่าจะส่งมา” ผมดีใจจดหมายถึงด้วยว่ะ

“ส่งมาเลยส่งกลับบ้าง แล้วไปอยุธยาเป็นไง” ผมบอกเหตุผล แล้วถามต่อ ซองเหมือนจะยินดีมากที่ผมถาม มื้อเช้าทั้งมื้อนั้นจนเกือบจะถึงเวลาเรียน ซองนั่งเล่าวีรกรรมบ้าของมันกับเพื่อนที่ไปสร้างเอาไว้ที่อยุธยาให้ผมฟัง


ผมเดินหิ้วถุงสายไหมเข้าห้องเรียน ไม่มีกลิ่นอะไรออกมาสักนิด แต่พริบตาที่เห็นถุงเพื่อนครึ่งห้องก็แทบจะมารุมทึ้งสายไหมราวกับว่ามันเป็นขนมล้ำค่าที่ประทานมาจากสวรรค์ ซองมันซื้อมาให้หนึ่งชุดใหญ่ แต่ก็หมดในเวลาไม่ถึงสิบนาที ผมได้กินอยู่อันนึง

“มึงเอาสายไหมมาจากไหน” ไอ้ฉุยกินหมดแล้วถึงนึกขึ้นได้ว่าต้องถาม

“น้องให้มา” ผมตอบสั้นๆ

“น้องไหนวะ”

“ซอง”

“ห๊ะ! ซองไหนวะ ภาคเราเหรอ” มันยังอยากรู้

“มึงไม่รู้จัก แดกไป” ผมตัดบท ไอ้ฉุยก็ว่าง่าย ไม่ถามอะไรต่อ ดีแล้ว อย่ารู้เลยเดี๋ยวยาว



........................................................................................9-5-2012


เออ ไม่จบอ่ะ  ต้องขอต่ออีกตอน แบบว่า เกินโควต้ามาก หวังว่าคนอ่านคงเข้าใจและไม่ด่าเรา
เอาวะ จริงๆ ตอนหน้าจะพยายามเอาให้จบ ไม่จบไม่มาอัพ :sad4: (จะพยายามไม่ยืดเยื้อ)

บทนี้ออกจะศัพท์เทคนิคเยอะในตอนต้นๆ ถือว่าเป็นการปลุกกระแสไปในตัวด้วยแล้วกัน คำพูดที่ตุลบอกว่ารุ่นพี่ตุลบอกนั้นมีจริงนะ คนพูดทำนองนี้เขาเป็นนักวาดภาพ+เขียนการ์ตูนพระกอบคนนีงนี่ล่ะ งานผ่านตากันมาตามร้านหนังสือเยอะอยู่ หอศิลป์อยู่กลางสยามอย่าปล่อยให้มันเหงานะ มีงานจัดตลอด บางครั้งหลายงานด้วย ดีๆทั้งนั้นเลย เราไปมากี่รอบก็ไม่เคยผิดหวังอ่ะ เจองานที่ประทับใจตลอด

ส่วนสถานที่ในเรื่องนี้มีจริงนะ พยายามให้เรื่องนี้ดูเป็นจริง และรักษาอารมณ์เฉื่อยๆ

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: สุขาพาเพลิน ที่ 09-05-2012 04:22:29

น่ารักได้อีกน้องซองเนี่ย ^^

อย่าลืมมาต่อน้องซองพี่ตุลนะครับ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 09-05-2012 07:04:14

น้องซองน่ารัก

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 09-05-2012 07:20:44

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: lunar ที่ 09-05-2012 08:48:11

อ่านไป อมยิ้มไป นึกถึงภาพคนเซอร์ๆเค้าจีบกันไป

มีความสุขจริงๆ

ขอบคุณมากค่ะ :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 09-05-2012 09:02:07

รู้สึกว่าทั้งคู่เริ่มมีความผูกพันอ่อนๆ แล้วล่ะนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 09-05-2012 09:16:06

พี่ดาวน่ารัก ชอบ ถูกใจ ใช่เลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 09-05-2012 09:44:00

พูดแล้วก็ละอาย เราก็ยังไม่เคยไปชมหอศิลป์เลยคะ ทั้งที่ใกล้มากแท้ๆ
อ่านเรื่องนี้แล้วเหมือนได้อ่านชีวิตจริงเด็กศิลป์เลย ยุ่งมาก งานเพียบ เราเรียนวิทย์แต่ได้ยินเพื่อนที่เรียนศิลป์บ่น ซึ่งแต่ละคนใส่สีหน้าและน้ำเสียงแบบสุดๆว่ายุ่งมากกกกกกกกกกกก 555
คนเขียนคะ พูดจริงๆนะคะ จะต่อไปเป็นเรื่องยาวคนอ่านก็ไม่ว่า ดีใจด้วยซ้ำ!
ปล.จดหมายอ่ะ คลาสสิคมาก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 09-05-2012 09:47:26

อ่านแล้วได้อารมณ์ดีจัง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Maprang_W ที่ 09-05-2012 10:18:04

 มาขนาดนี้คงจีบแล้วแหละ พี่ตุลไม่รู้หรือแกล้งไม่รู้ น้องซองก็ไม่บอกอะไร ส่งจดหมายน่ารีกดี คลาสสิก โทรศัพท์ทำฟีลเสียหมด ศัพท์เทคนิคมหาศาลทำให้มึนชั่วขณะ  o2

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 09-05-2012 10:29:39

บรรยากาศอบอุ่นดี  ชอบแบบนี้มาก ๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: kosmos ที่ 09-05-2012 10:41:46

น่ารักมากเลย อ่านแล้วได้อารมณ์
น้องซอง พี่ตุล >____< เป็นเรื่องยาวก็ยอมอ่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 09-05-2012 11:00:04

ถึงผู้เขียนจะบอกว่า เรื่องนี้เป็นอารมณ์เรื่อยๆเฉี่อยๆ
แต่นั่นล่ะคือเสน่ห์ของเรื่องนี้เขาแหละ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: mixmix ที่ 09-05-2012 11:18:38

ไม่ชินกับลุคนายเอกแนวนี้จริงๆแฮะ แต่ก็น่ารักไปอีกแบบเนอะ
ให้เดา คงได้ชิลจนจบเรื่องแน่ๆ 5555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: sge13; ที่ 09-05-2012 12:40:33

“ห๊ะ! ซองไหนวะ ภาคเราเหรอ” มันยังอยากรู้

“มึงไม่รู้จัก แดกไป”


พี่ตุลอย่างโหดอ่ะ 55555555555555555555
เท่ที่สุดดดดดดดดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 09-05-2012 13:04:55

เรื่องนี้น่ารักมาก.....คิดถึงบรรยากาศแถวนั้น พอทำงานก็ไม่ได้แวะไปแถวนั้นอีกเลย...อยากกินมะตะบะอ่า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 09-05-2012 14:01:37

ซองงงงงงงงน่ารักเกิ๊น :z2:

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 09-05-2012 14:29:57

ชอบเรื่องนี้จัง ซองน่ารัก ^^ พี่ตุลก็ดูจะเริ่มเอนเอียงเนอะ อิอิ
เราชอบไปหอศิลป์เหมือนกันค่ะ บางทีไปไม่ได้ตั้งใจไปดูงานก็มีนะ แบบไปเพราะอยากหาที่เงียบๆ ไม่ก็ไปกินไอติม 555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 09-05-2012 15:18:14

น้องซองน่ารักอ่ะ
 :o8:
แบบว่าทำอะไรโดยมีแรงบันดาลใจนี่มันแบบว่า
โห เริ่ดว่ะ!!!
 o13
ยิ่งถ้าเราได้เป็นแรงบันดาลใจให้คนอื่นนะมันยิ่งรู้สึกอิ่มเอมมากๆเลยนะ
 :-[
น้องซองกับพี่ตุลถึงจะเรื่อยๆเฉื่อยๆเหมือนพี่กันย์กับน้องธาม
แต่เราก็เต็มใจที่จะคลานไปพร้อมๆกันเนอะ
 :bye2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: twenty8 ที่ 09-05-2012 16:38:11

ชอบเรื่องนี้จังเลยยย ฮืออออ
ถ้าเรื่องนี้จบแล้วคงได้แวะเวียนเข้ามาอ่านอีกเรื่อยๆแน่เลย
เพราะชอบบรรยากาศแบบนี้มากๆ แต่ไม่อยากให้จบเลย T^T
เอาอีกหลายๆตอนก็ได้นะคะ แงงงง

ปล.เรื่องนี้อ่านแล้วได้ความรู้ด้านศิลปะด้วยอะ ชอบโคตรๆๆ อยากไปหอศิลป์เลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 09-05-2012 16:58:33

ชอบอ่านค่ะ
คนเขียนอย่าจำกัดตัวเองเลยน๊า
ว่าต้องเขียนกี่ตอนจบ
เอาแบบที่คนเขียนพอใจจะเขียน
แล้วเรื่องราวมันจบลงตัวกันได้ดีกว่าเนอะ

เขียนอย่างที่อยากจะเขียน
กี่ตอนจบก็จะอ่านค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: windel ที่ 09-05-2012 17:05:40

 :-[ :-[ :-[ :-[
อ่านไปอมยิ้มไปอ่าา
น่ารักมากๆเลย
เนื้อหาเป็นไปแบบเรียบๆ ลื่นไหล ช๊อบ ชอบ อ่ะ
ซองน่ารักมว๊ากกกก จะมีซักกี่คนนะที่มา "ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ" แบบเนี้ย! :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Mercy ที่ 09-05-2012 17:46:18

ไม่ได้เข้ามาหานิยายอ่านนานมาก วันนี้เครียดคิดงานไม่ออก เลยมาคุ้ยนิยายเรื่องสั้นอ่าน แล้วก็มาสะดุดตากับชื่อเรื่องนี้...

พอเปิดอ่านก็หยุดไม่ได้ (ทิ้งงานไปเลย ฮ่าๆๆ) ชอบจังเลยค่ะ บรรยากาศอบอุ่น เรื่อยๆ แต่มันเต็ม ทุกอย่างดำเนินไปอย่างช้าๆ
ทุกตัวละครมีเวลาเป็นของตัวเอง ดำเนินไปก้าวต่อก้าว อย่างใจเย็น ชอบที่อ่านแล้วรู้สึกว่าทุกอย่างมันจริง...

รอตอนหน้านะคะ... (แอบไม่อยากให้จบ ฮ่าๆ)

ขอบคุณที่ทำให้่ช่วงเย็นของวันนี้รู้สึกดี และมีความสุข มีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่านหนังสือดีๆ สักเล่ม หรือเรื่องดีๆ สักเรื่อง
เป็นกำลังใจให้ค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 09-05-2012 18:00:49

 :L2: :L2: มาต่อเร็วๆนะค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: CrazierM ที่ 09-05-2012 18:28:33

ไม่อยากให้จบเลย ชอบเรื่องนี้มาก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 09-05-2012 20:37:44

ถึงจะต่อให้มันกลายเป็นเรื่องยาวก็จะตามอ่าน

ชอบมากเลย ดูไม่เหมือนใครดี

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: shiro_niji ที่ 09-05-2012 20:42:07

ไม่จบตอนหน้าไม่เป็นไรเน้อ
น้องซองน่ารักดี

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: u_cosmos ที่ 09-05-2012 21:45:49

เขียนจดหมายหากันน่ารักดีค่ะ
เราว่ามันให้ควารู้สึกดี
ฝึกความอดทนรอคอยว่าเมื่อไหร่จะมีมาถึง
เรารู้สึกว่าสองคนนั้ให้อารมณ์เรื่อยๆดีจัง ชอบแบบนี้ค่ะ><

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: jungjing ที่ 09-05-2012 21:54:57

เรื่องนี้เป็นอีกเรื่อง ที่อ่านแล้วรู้สึกมีความสุข ให้อารมณ์สบายๆ ง่ายๆ ไม่หวือหวาอะไรมากมาย แต่มันมีเสน่ห์ในตัวของเนื้อเรื่อง และ ตัวละครเอง  มันเลยทำให้ทุกอย่างลงตัว :กอด1: :L2:


...ปล. ชอบมากๆเล :man1:ย ความจริงแล้วอยากให้ต่อเป็นเรื่องยาวจังเลย :m15:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 09-05-2012 22:25:48

อยากย้อนเวลาได้
+1

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Ultramann ที่ 09-05-2012 22:39:18

เกิดอยากจะเขียนจดหมาย จ่าหน้าซอง ติดสแตมป์บ้างแล้วสิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 09-05-2012 23:02:54

ไม่จบก็มาอัพเตอะ
อ่านแล้วรุ้สึก ชิวๆๆดี
ชอบๆๆๆๆ
จบช้าๆๆหน่อยก่ได้น่ะ อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: kokilolylove ที่ 09-05-2012 23:17:55

สนุกมากๆๆๆๆ
ชอบการเขียนจดหมายเป็นวิธีที่คลาสสิกดี อยากส่งบ้างแต่ไม่รู้จะส่งไปให้ใคร
โรตีสายไหมที่อยุธยาอร่อยจริงๆเคยซื้อมาฝากแม่ตอนไปแข่งทักษะที่อยุธยา
_ชอบอะ เนื้อเรื่องดำเนินได้สนุกดี รออ่านบทสรุป
-อ่านตั้งแต่เมื่อคืนตอนตี5 อยากบอกว่าว่ามาUPดึกจัง
-ปล.มอบ :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: naiin ที่ 09-05-2012 23:41:46

                 ชอบนะแบบซองนี่นิสัยน่ารัก ไม่จบไม่ว่าหรอกมาต่อก็พอ อยากอ่านแบบนี้ไป

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: nokkie ที่ 10-05-2012 00:05:31

อ่านแล้วอยากไปหอศิลป์เลย...ผ่านหลายครั้งอยากเข้าไปหลายหนแต่ไม่เคยได้เข้าไปสักที

 :3123:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Cacao ที่ 10-05-2012 00:07:42

คือคุณน้องซองโคตรโรแมนติคอ่ะ โรแมนติคแบบอินดี้ อินดี้ได้อี๊กกกกก เค้าส่งจดหมายคุยกันแล้ว
น่ารักที่สุดเลยอ่ะ555 และมันยิ่งน่ารักที่พี่ตุลส่งตอบกลับด้วยนี่แหละ =///= พี่ไม่ต้องคิดแล้ว
ว่าน้องเค้าจีบหรือเปล่านะแบบนี้ 55555 เดี๋ยวพี่จะโดนคนอ่านหมั่นเขี้ยวและคิดแทน
ขนาดขนมที่เอามาจีบยังไม่ใช่แบบร่วมสมัยอ่ะ 555 เค้าเอาสายไหมมาจีบ ต๊ายตาย 5555
ช่างไม่เหมือนใคร อินดี้ได้สุดทางจริงๆพ่อซองของเจ้(ใช่หรอ ใช่ได้ไหม ดีที่สุด)
พอคิดถึงโมเม้นท์ของเฟรชชี่กับดาวคณะตอนปีหนึ่งแล้วมันช่างน่าฮักขนาดแต้ แล้วยังจะรูปภาพนี่อีก
โฮกกกกกก พี่ตุลคิดไม่ได้จริงๆเดี๋ยวเ้ค้าจะคิดแทนแล้วนะ 5555 ไม่ไหวละ น่ารักเหลือเกิน ชอบ T_T

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: hikikomori ที่ 10-05-2012 00:50:47

เอร้ยยย เรื่องนี่อารมณ์น่ารักแบบเรื่อยๆดีอ่ะ ชอบนะผู้ชายสไตล์ซองเนี่ย
ออกจะอาร์ท 5555

เราเป็นแฟนคลับนิยายเธอนะ อย่าลืมมาต่ออีกเรื่องล่ะ
คิดถึงทั้งคู่เลย> <

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 10-05-2012 01:03:03

น่ารักมากค่ะ

น่ารักเบาๆ

ชอบนะ

เหมือนมิตรภาพมันค่อยๆก่อตัวขึ้นไป

จะกี่สิบตอนก็อ่านค่ะ ไม่ว่าหรอกก

ชอบๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 10-05-2012 01:12:17

ซองมาแนวไม่เหมือนใคร แต่ถูกใจพี่ตุลสินะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 10-05-2012 08:56:41

ตามมา เรื่องนี้บรรยากาศแปลกๆดี ดูมีสาระ(เฮ้ยยย!) ฮ่าๆ ล้อเล่น เรื่องนี้น่ารักจ้ะ ยังเดาตอนต่อไปไม่ได้ แต่ก็ชอบมาก จะยาวกว่านี้อีกเรื่อยๆก็ได้จ้า นึกอะไรขึ้นได้อยากเขียนอะไรขึ้นอีกก็ใส่มาได้เต็มที่ ตามอ่านอยู่แล้ว แค่ชื่อคนเขียนก็การันตีแล้วจ้า o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 10-05-2012 10:08:57

หวานเบาๆ :o8:

(เบาจริงๆนะ 5555)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: ASSASSIN ที่ 10-05-2012 11:02:21

ชอบเรื่องนี้จังเลยครับ อารมณ์มันแบบ เรื่อยๆ เฉยๆ แต่มันแฝงอะไรหลายๆอย่าง ชอบการเขียนจดหมายอะ
(เพราะตัวเองก็เคยเขียน)  อ่านแล้วอบอุ่นใจจัง  :-[

+1 ครับผม  o13

ปล.  “เห้ยๆ ไม่ต้องทำหน้าสิ้นหวัง กุให้มึงไปขอเบอร์ดาวได้ แต่ให้สาบานก่อนว่าพอได้เบอร์มึงจะไม่โทรไปจีบน้องดาวของพวกกุ” นิชคุณยิ้มร้า พยักหน้ารับคำ

“ครับพี่ สาบาน”   << นี่เอง สาเหตุ   :o8:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: pimkung ที่ 10-05-2012 13:12:25

เห้ย เราชอบเรื่องนี้มาก เพื่อนเราไซโคมา (ไซโคพี่กันต์หมอธามด้วย ยังตามอ่านไม่ทัน ฮา)
เราชอบที่มันเป็นแนวผู้ชายมากๆ กูจะจีบผู้ชายอ่ะ ประมาณนี้ เจ๋ง
ตามบทสรุปของคู่นี้เด้ออ  o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 10-05-2012 21:48:21

อ่านแล้วนึกถึงสมัยหอศิลปกรุงเทพเพิ่งเปิด มีงานดีๆแปลกๆมาให้ดูเยอะมาก ที่ประทับใจก็เป็นงานเกี่ยวกับโขนอลังการจริงๆ

สมัยมีแต่งาน ไม่มีคนเดินเหงามาก แต่เดี๊ยวนี้คนเยอะขึ้นมาก อาจไม่ได้มาเดินดูงานศิลปโดยตรง ดูผ่านๆก็ยังดี

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: bamee_wspb ที่ 10-05-2012 21:55:54

สนุกมากค่า  :-[

ให้อารมณ์เรื่อยๆแต่มีความหมาย

อ่านแล้วมีความสุขนะ 555

รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: RanJeri ที่ 11-05-2012 00:43:27

จีบ??แบบนี้ดูคลาสสิค ส่งจดหมายให้กันอ่ะ  :o8:

พี่ตุลเริ่มมีใจให้กับน้องซองแล้วใช่มั้ย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: CrazierM ที่ 12-05-2012 11:47:03

มาต่อเร็วๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 12-05-2012 12:26:28

รอดูความเป็นไปของสองคน ว่าจะไปในทิศทางไหน
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: nunamicky ที่ 12-05-2012 13:13:35

อ่านไปยิ้มไป
วิธีจีบแบบซองเนี่ยคลาสสิคดีเนอะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: mupmipjung ที่ 12-05-2012 13:55:11

ชอบทุกเรื่องที่เขียน จะติดตามไปตลอด  o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: gargoyle ที่ 14-05-2012 23:22:25

3
…………………………………………………………………..

เช้าวันศุกร์ ผมลืมตาโพลงในความมืดสลัว วันนี้วันหยุดนักขัตฤกษ์เนื่องในวาระโอกาสวันสำคัญทางศาสนาอะไรสักอย่าง เข้าพรรษาล่ะมั้งถ้าจำไม่ผิด ผมตั้งนาฬิกาปลุกผิดเลยต้องตื่นมาแต่เช้าตรู่ มือเอื้อมไปปิดเสียงปลุกจากมือถือแล้วเอาวางไว้ข้างหมอน ยกมาห่มมากอดแต่ยังลืมตามองเพดานห้องสีเทาที่มีแสงเป็นเส้นยาวจากหน้าต่างลอดผ่านผ้าม่านหน้าเข้ามาได้ วันหยุดติดกันสามวัน มีงานเยอะเป็นปกติไม่เร่งด่วน อยากออกไปหาอะไรทำสักช่วงหนึ่งของวัน อาจจะเป็นตอนเย็นๆ

อยากไปดูแสงไฟ ถ่ายรูปเล่น...

ผมมีกล้องตัวนึง ลงทุนกับมันไปเกินครึ่งแสนเป็นสมบัติชิ้นที่แพงที่สุดในชีวิตของผมปิดเทอมผมบ้าเล่นกล้องถ่ายทุกสิ่งทุกอย่าง แต่ตอนนี้กลับไม่มีเวลาเล่นกับมันเลย เปิดเทอมมาปล่อยให้มันนอนนิ่งอยู่ในกระเป๋าและกล่องเก็บ ได้เอาออกมาถ่ายรูปงานนิดๆหน่อย คุ้มที่ไหนกับกล้องราคาเท่านี้ คงถึงเวลาแล้วที่จะเอามันออกมาใช้ในวันนี้ จะยอมฝ่าความขี้เกียจ ฝ่ารถราออกไป ยอมทนหนักแบกกล้องออกไปหามุมดีๆถ่ายรูป

แต่ขอนอนก่อนสายๆ ผมค่อยตื่นมาทำงานแล้วค่อยคิดอีกทีว่าจะไปไหนยังไง


ตื่นมาอีกอีกรอบแดดส่องลอดเข้ามาในห้อง มองนาฬิกาที่หน้าจอมือถือบอกเวลาเก้าโมงเช้า ผมบิดตัวลุกขึ้นนั่ง เดินเข้าห้องน้ำไปจัดการธุระส่วนตัวแล้วอาบน้ำเพราะอากาศร้อนเกินทน คว้าหาเสื้อผ้าพอใส่ออกไปเจอคนได้ใส่แบบลวกๆ เดินออกมาจากห้องเพราะความหิวที่ประท้วงอยู่ในท้อง อาหารเช้าแถวหอวันหยุดหากินยาก ที่พึ่งคือร้านสะดวกซื้อ ผมเลือกขนมปังชิ้นใหญ่กับนมอีกกล่องเดินไปจ่ายเงิน เจอกับเพื่อนต่างภาคที่อยู่หอซอยเดียวกันต่อแถวจ่ายเงินอยู่ด้านหน้าแต่มีวินมอเตอร์ไซค์ใส่เสื้อกั๊กสะท้อนแสงยืนคั่นกลาง อีกฝ่ายไม่เห็นเลยไม่ได้ทักทายอะไร ปากหนักขึ้นมา เลยปล่อยให้เหมือนไม่ใช่คนรู้จักกัน

เดินถือถุงอาหารเช้าแบบโง่ๆกลับเข้าหอ อีกสักนิดจะถึงหอก็เห็นผู้ชายตัวสูงผมยาวที่คุ้นเคยเดินก้มหน้าก้มตา ใส่เสื้อกล้ามตราห่าน กางเกงบอลสีแดง รองเท้าแตะช้างดาว กำลังจะสตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์คันเล็กๆทรงแปลกแบบรถเก่าออกมาจากหน้าหอผม มันคงไม่เห็นผมที่กำลังเดินมา

“ซอง” ผมรีบเดินแล้วเรียกมันก่อนที่มันจะขี่รถออกไป มันสะดุ้งโหยง หันมามองผมแล้วยิ้มแห้งๆ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามาส่งจดหมาย ทำตัวเองให้เป็นไปรษณีย์

“หวัดดีพี่ตุล” มันยกมือขึ้นไหว้ผม ทำเอาผมแทบยกมือขึ้นรับไหว้เกือบไม่ทัน

“เอาจดหมายมาส่งเหรอ” ผมถามมัน มองตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้ว สภาพพอๆกัน แต่งตัวแบบนี้มันดูเป็นคนธรรมดา เหมือนผู้ชายผมยาวแบบปกติมากกว่าตอนที่มันแต่งตัวไปเรียนที่ดูพิลึกกว่าคนปกติ

“เปล่า” มันโกหกได้หน้าด้านๆมาก ผมพยักหน้าทำเป็นเชื่อ

“กางเกงเป้าขาดอ่ะ” ผมก้มลงมองเป้ามันแล้วพูดเรียบๆ

“เห้ยเหี้ย พี่อย่ามอง” แล้วมันก็รีบตาลีตาเหลือกปิดเป้ามัน หน้าแดงเถือก แต่ไม่ก้มลงมองสักนิดว่าขาดจริงไหม

“พี่ล้อเล่นว่ะ” แล้วผมก็เฉลยมันไป

“โหพี่ ผมโคตรตกใจเลย” มันชักสีหน้าอารมณ์เสียใส่ เอามือที่กุมเป้ามาบิดกุญแจรถทำท่าว่าจะขับหนีไปซะงั้น งอนเหรอเนี่ย แกล้งเล่นแค่นี้เอง ทำก็ไม่ล้าน ผมทั้งหนา ทั้งยาว ทั้งเยอะ ยังจะมางอน

“ทำไม ไม่ได้ใส่กางเกงในหรือไง”

“บ้าแล้วพี่ตุล” ผมว่ามันต้องไม่ได้ใส่แน่ๆเลยว่ะ ผมหัวเราะขำๆ เหมือนมันจะรู้ทันว่าผมคิดอะไรเลยดึงเอวกางเกงบอลยางยืดโชว์ขอบกางเกงในมันซะเลย ช่างกล้า

“ใส่มาจริงๆ” โคตรเหมือนเด็ก แล้วมันจะอายทำไมวะถ้ากางเกงเป้าขาด โชว์กางเกงในกลางแจ้งขนาดนี้มันยังกล้าโชว์

“เออ เชื่อละ” ผมหัวเราะ

“ผมไปนะ” ว่าแล้วมันก็เอามวกกันน็อคใส่

“เดี๋ยวๆ” ผมเรียกมันเอาไว้ ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่เหมือนกัน “ซองเล่นกล้องไหม”

“ผมเล่นแต่กล้องฟิล์ม” ไม่เหนือความคาดหมาย ดูจากสไตล์ไม่น่าจะสนใจระบบโฟกัส หรือเซนเซอร์ ชัตเตอร์อัจฉริยะใดๆ ซองก็คือซอง ส่งจดหมาย ซื้อสายไหมฝาก หลงยุค

“เย็นนี้ว่างไหม”

“ว่างพี่” รีบตอบจนชักจะระแวง หน้าเมื่อกี้ที่เหมือนจะอารมณ์ไม่ดีเรื่องโดนผมแกล้งเปลี่ยนเป็นยิ้มกว้างแล้ว

“ไปถ่ายรูปเล่นกัน” ผมพูดช้าๆ เอาเข้าจริงก็ยังไม่แน่ใจว่าตัวเองจะไปไหม แต่ชวนไปแล้ว ยังไม่รู้ด้วยว่าจะไปที่ไหน “แต่ยังไม่รู้เลยว่าจะไปไหน” ซองมันฟังผมพูดจบก็กระพริบตาปริบๆเหมือนไม่ค่อยเข้าใจ

“พี่จะไปจริงๆ เหรอ” ทำไมถามแบบนี้

“พูดเหมือนพี่จะไม่ไป”

“ก็กลัวพี่ตุลเปลี่ยนใจ”

“พี่ชวนเองจะมาเปลี่ยนใจอะไร ถ้าไม่อยากไปก็บอกไม่เป็นไร”

“เปล่า อยากไป ถ่ายแถวมหาลัยไหม” ผมเชื่อแล้วว่ามันอยากไปจริงๆ ถ่ายแถวมหาลัยก็ดีนะ ใกล้ สะดวก แล้วก็วิวสวย

“งั้นเจอกันที่มอตอนหกโมง อย่าช้านะ” ผมบอกมัน ไอ้ซองหยักหน้าหงึกหงัก แต่อยู่ดีๆก็ชะงักไป

“พี่ ซิบไม่รูด”

“สัส!” ผมรีบก้มลงมอง เอามืดปิด แต่พอมอง มันก็รูดเรียบร้อยดี ไอ้ซองเล่นผมแล้วไง แล้วมุขซ้ำด้วยนะผมก็ดันโง่หลงเชื่อมันอีก

“ฮิฮิ” มันหัวเราะแบบนี้จริงๆ ทำเสียงเล็กหัวเราะใส่ผม โคตรกวนตีน

“ท้าทายใช่ไหม” ผมชี้หน้ามันแค้นๆ โคตรอายเลยโดนเล่นมุขย้อนแบบโง่ๆด้วย

“ผมไปละ หกโมงเจอกัน” มันยิ้มร่า สตาร์ทรถหนีผมออกไป ผมส่ายหน้ากับความโง่ของตัวเอง เดินเข้าไปในหอ คนดูแลยื่นจดหมายซองสีน้ำตาลให้ตามคาด ผมเดินเข้าห้อง วางอาหารเช้าลง แกะซองจดหมายข้างในมือลายมือมันเขียนเอาไว้ยาวเหยียด

‘พี่ตุล สายไหมอร่อยไหม ผมว่าพี่คงไม่ค่อยได้กินเท่าไหร่ โดนเพื่อนแย่งหมดล่ะซิ ลายมือพี่สวยดีผมเหมือนจะแข็งๆแต่ก็เอียงๆเหมือนนิสัยพี่นะผมว่า เห็นทีแรกผมนึกว่าพี่ดุมาก แต่พี่ใจดีกว่าที่คิดเยอะเลย แล้วถ้างานพี่เยอะพี่บอกผมได้นะผมอยากไปช่วย เพราะงานผมก็มีคนช่วยเลยเสร็จทัน หยุดยาวพี่ไปเที่ยวไหนหรือทำแต่งาน ผมว่าออกมาจากห้องบ้างก็ดี สูบบุหรี่ในห้องไม่ดีนะพี่ ออกมาเปลี่ยนที่บ้าง

อย่าเครียดมากนะพี่ – ซอง’

ถ้าผมคิดว่ามันน่ารักเนี่ยจะผิดปกติไหม ตลกที่มันเขียน เรื่องไร้สาระบ้าๆบอๆ แต่มันก็ยังอุตส่าห์เขียนส่งมาให้ อ่านลายมือมันก็เหมือนบอกตัวมันตัวหนังสือตั้งตรงไม่เอียง แต่ตัวหนังสือไม่เหลี่ยมดูไม่แข็งๆ แอบจะหวัดนิดๆแต่เป็นระเบียบ ตัวหนังสือก็บอกนิสัยคนจริงๆ ซื่อ ใจดี ใจอ่อน แปลกแต่ไม่แหก

ผมคว้าขนมปังขึ้นมาเคี้ยวพร้อมกับฉีกสมุดสเกตชออกมาอีกแผ่น ลงมือเขียน


สายไหมอร่อย ได้กินม้วนเดียว ทีเหลือโดนแย่งหมด ขอบใจมาก แล้วหน้าพี่โหดมากหรือไงวะ เขียนเอียงมันหมายถึงพี่นิสัยโลเลรึเปล่าไม่ใช่ใจดี มีซองคนแรกนี่ล่ะบอกว่าพี่ใจดี งานพี่ยังพอไหวอยู่ มาช่วยคิดว่าคงไม่ได้ทำอะไรนอกจากนั่งเก็บขยะในห้อง อย่าดีกว่าแล้วก็ขอบใจมากที่เป็นห่วงเรื่องสถานที่พ่นควัน ก็วันนี้ชวนออกมาถ่ายรูปแล้วไง ไม่ได้สูบในห้อง
แล้วก็ขอบใจที่วันนี้มาถ่ายรูปเป็นเพื่อน ทีแรกไม่รู้คิดไงถึงชวนซองแต่ชวนแล้วก็เลยไปซะเลย ถ่ายรูปแถวมหาลัยดี คุ้นทาง คุ้นที่ เอาเข้าจริงพี่ว่ามันพิลึกว่ะซอง หลายเรื่องที่พี่ไม่เข้าใจ แล้วหวังว่าวันนี้พี่จะเข้าใจ

ปล. คิดอะไรอยู่วะซอง ถามจริง

...

ผมนั่งทำงานด้วยสปีดต่ำ ทำไปอู้ไป มองนาฬิกาใกล้จะได้เวลานัดก็เลิกสนใจงานเอากล้องออกมาเช็ค ดูความพร้อม ดูแบต ตรวจอุปกรณ์เสริม แล้วก็เปลี่ยนเสื้อผ้า คว้าเป้ใส่กล้อง หยิบมือถือกับกระเป๋าสตางค์ใส่กระเป๋ากางเกงยีนส์ที่ใส่วันเว้นวันแต่ไม่ได้ซักมาสักอาทิตย์กว่าๆได้ จะใส่ครั้งนี้แล้วพรุ่งนี้เอาไปซักแล้วกัน ก่อนที่ผมจะเป็นโรคผิวหนังขึ้นขา กำลังจะออกจากห้องแต่ก็เหลือบไปเห็นซองจดหมายบนโต๊ะ เกือบลืมแล้ว ผมหยิบจดหมายที่จะให้ไอ้ซองยัดใส่กระเป๋า ตอนเดินออกมาจากหอพระอาทิตย์ยังส่องแสง แต่ฟ้าเริ่มเปลี่ยนเป็นสีส้ม

ยืนรอรถเมนานกว่าปกติ กะว่าจะออกไปแล้วไปถึงตอนหกโมงพอดีแต่ตอนนี้หกโมงแล้วรถเมพึ่งจะมา สายแล้วผม โทรไปบอกไอ้ซองก็ไม่ได้เพราะมันไม่ใช้โทรศัพท์ หวังว่ามันคงนั่งรอ เวลาไปสายไม่รู้คนอื่นเป็นไหม แต่ผมเป็น ผมจะคิดว่าเวลายาวนานกว่าปกติ ทุกอย่างดูติดขัด ไฟแดงนาน รถเยอะ ทั้งๆที่บางทีมันก็เหมือนเดิม  เลยเวลานัดมาสิบกว่านาทีผมพึ่งถึงหน้ามหาลัย วันหยุด มหาลัยเงียบมาก อันที่จริงพอดึกหน่อยแถวนั้นก็เงียบเป็นปกติอยู่แล้ว ผิดกับตอนกลางวันลิบลับ

ใกล้มืดแล้ว...

ผมเดินไปที่นั่งตรงข้างประตูมหาลัย ไม่พบใครที่รู้จักอยู่ตรงนั้น มีแต่ยาม ผมนั่งลง ไม่รู้ว่าซองมันมาแล้วไปที่อื่นหรือมันยังไม่มา ผมไม่รู้ ผมก็ได้แต่นั่งรอ ยามมองผมอย่าสงสัยแต่ก็ไม่ถามอะไร ผมเสียบหูฟังเปิดเพลงฟังระหว่างรอ เปิดเกมเล่น แม้ว่าเวลาที่ต้องรอจะสั้นแค่ไหนแต่ผมก็ไม่ชอบนั่งรอเฉยๆ การรอมันน่าเบื่อ น่าอึดอัด น่ารำคาญใจในบางครั้ง ผมฟังจบไปสองเพลง เล่นเกมผ่านไปหนึ่งด่าน พึ่งจะมารู้สึกตัวว่าซองเดินลงมานั่งข้างผมแบบที่ผมเองก็ไม่รู้ตัว เพราะมัวแต่เอาลูกตาจ้องหน้าจอโทรศัพท์ หูก็เอาไปฟังเพลง

“เห้ยมาเมื่อไหร่” ผมปิดเกม เก็บหูฟัง มองมันที่ห้อยกล้องฟิล์มรุ่นเก่าไว้กับคอ กล้องสวย...

“สักห้านาทีได้” มันพูดนิ่ง

“แล้วทำไมไม่ทักวะ”

“เห็นพี่กำลังเพลิน รถเมมาช้าเลยมาสาย”

“เลยดูกุเพลินเลยว่างั้น” ผมหลุดกุออกไปแล้วไง แต่มันก็ไม่ได้ว่าอะไร แค่ยิ้มขำๆ แล้วพยักหน้า

“แล้วไปถ่ายตรงไหนกันคืนนี้” ผมคิดคำตอบเอาไว้แล้วสำหรับคำถามนี้

“เดินไปเรื่อยๆ ไหวไหม” ไม่รู้ว่ามันไหวแต่ แต่ผมคิดดูจากหน่วยก้านสำหรับซองคงเกินไหว ส่วนตัวผมก็ไหวล่ะ เหนื่อยก็บอกให้มันหยุด จะยากอะไร

“ไหวอยู่แล้ว ของผมนิดเดียว” ถูกของมัน

อากาศค่ำนี้ไม่เหมือนที่ผมคิดเอาไว้ ไม่ได้เย็นแต่ก็ไม่ร้อนมากผมเริ่มเดินวนรอบมหาลัยก่อน ในมหาลัยไม่ค่อยเปิดไฟ เพราะต้องประหยัด แสงเลยน้อย ถ่ายได้บางที่ ผมลองกดดูก็พอได้บ้างไม่ได้บ้าง ซองมันก็ถ่ายอะไรของมันไม่รู้ ด้อมๆมองๆตรงแถวมุมตึก กล้องฟิลม์ของมันมีแฟลชที่เหมือนจะซื้อมาเปลี่ยนใหม่ เพราะกล้องฟิล์มเก่าบางตัวแฟลชเดิมของมันจะพัง เวลาซื้อมือสองมาต้องมาซื้อแฟลชใส่เพิ่มเอง ผมที่นั่งปรับค่าแสง ก็เลยถ่ายรูปมันจากด้านหลังถือเป็นการทดลองค่ากล้องไปในตัว รูปตลก เหมือนพวกโรคจิตแอบตามมุมตึก ซองมันหันมามองผมตาปริบๆเพราะเจอแฟลชสาดเข้าให้แบบเต็มๆเมื่อครู่

“ถ่ายอะไร”

“ถ่ายหมา” ผมหัวเราะ

“ไหนหมา”

“หมาขนยาว ดูไม่ทันแล้ว วิ่งไปโน่น” ผมชี้มือมั่ว ไอ้ซองเหมือนพึ่งคิดได้ ทำหน้าเหมือนอยากจะด่าผมสักคำแต่เหมือนไม่กล้าด่า

“อยากจะพูดอะไรรึเปล่า” ผมแกล้งแหย่มันอีก

“พี่ตุลแม่ง” ก็แค่นี้ล่ะมัน...

พากันเดินมาจนถึงหน้าคณะของไอ้ซอง มันก็หยุดยืนอยู่ซะอย่างงั้น หันหน้ามามองผม เอามือสางผมยาวๆของมันเล่นเหมือนอยากจะพูดอะไร

“พี่...”

“อะไร”

“พี่ว่าผมแปลกมากไปป่ะ” คำถามสร้างสรรค์มาก อย่างมันไม่เรียกว่าแปลกแล้วจะเรียกว่าอะไร แต่วันนี้มันแต่งตัวไม่แปลก หรือเพราะเป็นวันหยุดเลยแต่งแบบคนธรรมดา ส่วนวันมาเรียนแต่งตามใจเรียกร้อง ผมมองมันจากรองเท้า วันนี้ซองใส่รองเท้าผ้าใบ กางเกงขาเดฟเด็กแนวโชว์ขาสวยเป็นนายแบบลีวายเสื้อเชิ้ตสีตัวใหญ่โคร่ง ที่ผมเรียกสีไม่ถูกมันอยู่กึ่งกลางระหว่างสีน้ำตาลเบจกับสีเทามีแว่นเลนนอนห้อยมาทั้งๆที่มันก็กลางคืนแล้ว รวมๆแล้วก็ธรรมดาปกติ พร้อมเป็นนายแบบนิตยสารแต่งตัวเด็กแนว

“นี่แคร์ด้วยเหรอ นึกว่าไม่แคร์” ผมย้อนถามมันเป็นคำตอบ ซองมันหลบตาไปแวบนึงแล้วก็ทำหน้าสงสัย

“แล้วพี่ตุลแคร์ไหม” ที่ถามหมายถึงอะไร หมายถึงผมแคร์ไหมที่มันแปลก หรือแคร์มันไหม... ความหมายต่างกันนิดเดียวแต่ดูต่างกันมาก ผมจะคิดเอาแล้วกันว่ามันคงถามว่าผมแคร์ไหมที่มันแปลก

“มันก็ไม่ได้เสียหายอะไร สไตล์ใครสไตล์มัน รับได้ๆ” แต่ถ้าเป็นคำตอบของคำถามที่ว่าผมแคร์มันไหม ผมก็คงตอบแบบไม่โกหกว่าแคร์ ไม่รู้เพราะอะไร แต่ก็ถือว่ามันเป็นคนที่ผมใส่ใจคนนึงนอกจากคนรอบตัวผมที่ปกติผมก็ใส่ใจอยู่แล้ว ถึงจะไม่รู้ว่ามันคิดอะไร มันต้องการอะไร มันจีบผมจริงไหม แต่มันก็ดี คนดีคนนึง

ฟังผมตอบแล้วมันก็หัวเราะเบาๆยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

“เปล่า ผมไม่ได้หมายถึงผมแปลก แต่ผมหมายความว่าพี่แคร์ผมไหม” เสียงเปลี่ยน คำตอบที่ต้องการมันจริงจัง ทั้งที่รู้ว่าในใจคิดอะไรมีคำตอบ แต่พอเจอคำถามจริงๆแล้วต้องพูดออกมา ทำไมหน้ามันร้อน อายที่จะพูด

“ก็แคร์ดิวะ” คงไม่แปลกใช่ไหม...

“ผมก็แคร์พี่นะ” ฟังแล้วอยากจะด่ามันว่าไอ้บ้าไม่รู้เพราะอะไรแต่ก็ไม่ได้พูดออกไป ผมรู้สึกว่ามันจะดูกระแดะไปไหมถ้ามันจะด่าแบบนั้น ในที่สุดพอไม่อยากจะพูดว่าไอ้บ้า ผมก็ไม่รู้แล้วว่าจะตอบมันว่ายังไง ได้แต่มองหน้ามัน จนคำพูด แต่มันเองก็ไม่พูดอะไรเหมือนกัน เราสองคนยืนอยู่เงียบๆในมุมมืด หมดคำพูดชั่วคราว

เป็นซองที่พูดขึ้นมาก่อน

“ออกไปเดินข้างนอกป่ะพี่”

“เออดี จะเล่าเรื่องเด็กเกรียนให้ฟัง” ผมนึกขึ้นได้เมื่อกี้ ขุดเรื่องไอ้ซองสมัยเฟรชชี่นิชคุณขึ้นมาดีกว่า ความทรงจำบางอย่างที่เราคิดว่าลืมไปแล้ว แต่ความจริงคิดดีๆมันก็ไม่ลืมนะ เหมือนมันอยู่ตรงซอกไหนสักที่ในหัวของเราที่ต้องหาอะไรกระตุ้นให้มันหลุดออกมามากกว่า

ผมกับมันเดินออกมาจากหน้ามหาลัย ผมยกกล้องขึ้นถ่ายประตูมหาวิทยาลัย รั้วสีขาวแบบรั้ววังเก่า ป้ายเล็กๆ ประตูไม้สีแดง และสิงห์หินสองตัว กลางคืนก็แปลกไปอีกแบบ หันมาจะเดินไอ้ซองก็ตั้งกล้องรอเอาไวแล้ว

“พี่ยิ้มดิ”

“ไม่เอา”

“กล้องฟิล์มโอกาสเดียวนะ ยิ้มก่อนผมจะกดชัตเตอร์ เร็วดิ” มันขู่ กล้องโพรารอยแบบขาวดำอยู่ในมือมัน มันเอากล้องมากี่ตัวกันแน่วันนี้ แล้วผมยิ้มจนได้ ไอ้ซองกดถ่าย เสียงฟิล์มไหลออกมาจากกล้องช้าๆ อย่างเป็นเอกลักษณ์ ซองยื่นรูปที่ยังไม่ขึ้นสีให้ผมไปถือไว้ สีเทาค่อยๆปรากฏ เปลี่ยนเป็นสีที่เข้มขึ้นจนชัด ถึงจะไม่ชัดแบบกล้องดิจิตอลที่อัดออกมา แต่ก็ให้สีสวยแบบเก่าๆ

“ให้” ซองพูดสั้นๆ

“โคตรเอ๋อเลย” ผมพูดขำๆ ยื่นรูปไปตรงไฟเพื่อจะให้มองเห็นชัดๆ ในรูปผมยิ้มแบบโง่ๆ ถือของพะรุงพะรังฉากหลังเป็นประตูมหาลัย

“ไม่เห็นเอ๋อเลย” มันชะโงกมาดูแล้วก็พูด

“เอ๋อสัส”

“งั้นผมเอานะ” มันทำท่าจะดึงรูปคืนแต่ผมไวกว่า ยัดรูปใส่กระเป๋าเสื้อ

“ให้แล้ว ไม่ให้คืนนะน้องซอง” เอาเข้าจริงก็ไม่ได้เอ๋อมาก พอรับได้ แต่เรียกมันแล้วมีคำว่าน้องนำหน้ามันอีเดียดมากเลยจริงๆ กระดากปากแล้วดูตอแหลพิลึก

“เรียกซะน่ารักเลย”

“เรียกไปงั้นแหละ สงสารเด็ก ต้องการความช่วยเหลือ” ผมเริ่มเรื่อง เมื่อเริ่มก้าวไปบนฟุตบาท ยกกล้องขึ้นถ่ายรูปไป ผมก็เล่าไป

“วันนั้นที่ขึ้นตึก ไปขอเบอร์ดาวแล้วเจอพี่รู้ไหมว่าพี่เป็นพี่ระเบียบ” พี่ระเบียบไม่ใช่พี่ว้าก แต่มีความใกล้เคียงมากจนบางครั้งก็แยกไม่ออก ผมไม่ใช่ตัวหลักหนักๆ แต่ช่วงรับน้องก็เสริมเข้าไปเยอะเหมือนกัน วันนั้นก็ตะโกนจนเสียงแหบ ไม่ค่อยสบายอยู่แล้วตะโกนก็ยิ่งแย่

“ก็คิดอยู่ หน้าพี่ดุๆ แต่พึ่งรู้ว่าเป็นจริงๆก็วันนี้แหละ” ก็ถูกของมัน นอกจากชื่อเล่นกับคณะแล้วก็อายุ ที่อยู่ ผมกับมันไม่มีข้อมูลอะไรของอีกฝ่ายเท่าไหร่เลย แล้วตอนนั้นเจ็บคออยู่ใครจะไปเดินยิ้ม แต่ปกติผมก็ไม่ค่อยยิ้มอยู่แล้ว ไม่ใช่เป็นคนเส้นลึก แต่หน้ามันเป็นแบบนี้

“ตอนที่โทรมา กลัวไหมวะ” ผมอยากรู้มานาน นานจนลืมว่าอยากรู้

“ก็คิดไว้แล้วว่าโดนแน่คืนนั้น นั่นเสียงพี่ตุลจริงๆใช่ไหม” วาดรูปได้รางวัลไปแล้วพึ่งจะมาถาม ไอ้ซองเอ้ย

“จะมีใคร ก็เบอร์พี่ จะให้ใครพูดวะ” ผมตอบมันขำๆ เสียงก็แหบ พูดไปก็อย่างกับกระเทย ไอ้ฉุยก็นั่งฟังอยู่ กลั้นหัวเราะแทบตาย

“ทำให้ดูหน่อย” ในขณะที่เราสองคนหยุดที่ริมฟุตบาทหัวมุมถนน รอให้รถผ่านไป หนึ่งทุ่มนิดๆ แต่รถแถวนี้ก็เริ่มเบาบาง ซองก็พูดคำขอที่ผมว่ามันช่างกล้ามากที่ขอแบบนี้ ผมหันไปมองมัน เจอกับรอยยิ้มเหมือนอ้อนๆ

“ของดีมีครั้งเดียว” ผมบอกมันแล้วเดินหนีข้ามถนนไปก่อน ไอ้ซองหัวเราะแล้วรีบวิ่งตามมา ไม่มาเปล่าเอามือมาสะกิดๆอีก นั่นไง เห็นความสามารถพิเศษของผมเป็นเรื่องตลกหรือยังไงเนี่ย ซองมันไม่รู้ แต่เพื่อนในภาคผมรู้ดีว่าผมมีความสามารถในการเลียนเสียงทั้งๆที่หน้าตา บุคลิกภายนอก รวมถึงเสียงปกติเดิมที่ออกเสียงต่ำๆและดูปกติธรรมดาแบบผู้ชายทั่วไปของผมไม่ให้คิดเลยว่าผมจะทำได้

“เห้ยอะไรอ่ะพี่ตุล ประโยคเดียวๆ”

“พูดว่าอะไร” ผมหยุดยืนเมื่อมาถึงอีกฟากของถนน

“ซองคะแต่งงานกันเถอะ” พูดมาได้ไม่อายปากนะมัน

“โรคจิตนะเห้ย ได้ๆ กล้าขอกล้าให้” ผมหัวเราะกับประโยคที่มันอยากให้ผมพูดให้ฟัง กระแอมเบาๆให้คอโล่ง

“หันหลังไป ห้ามมองหน้าตอนพูด เดี๋ยวขำ” ซองพยักหน้า ยอมทำตามแต่โดยดี

ผมยกกล้องมองมันผ่านช่องวิวไฟเดอร์ มันยืนหันหลังให้ ผมถอยหลังมาสามก้าว ตัวมันย้อนแสงกับแสงไฟจากถนนและวัดพระแก้วที่อยู่ด้านหลัง ผมยิ้มออกมาไม่รู้ตัว แล้วก็พูดตามที่มันขอ

“ซอง... แต่งงานกันไหม”

ประโยคอาจจะไม่ใช่ตามี่มันบอกเป๊ะ แต่ผมว่าประโยคนี้มันดูสมจริงกว่า เสียงผู้หญิงที่พูดประโยคนั้นออกมาช้าๆ เหมือนอายที่จะพูดออกมานั้นแปลกหู เสียงออกมาจากปากผมทำให้ไอ้ซองหันมามองผมแทบจะในทันทีตามคาด ผมกดชัตเตอร์ทันอย่างที่กะเอาไว้ ได้นายแบบหน้าฉงนกับฉากหลังเป็นถนนโล่งสวยๆ อีกหนึ่งรูป แต่ซองเหมือนไม่สนใจแล้วว่าผมจะถ่ายมันหรือถ่ายอะไร ท่าทางจะตกใจ

“พี่ทำได้ไงอ่ะ” ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แค่ดัดเสียง แล้วก็พูด

“มันเป็นความลับทางราชการ” ผมกวนตีนมัน

“พูดอีก” มันเป็นเด็กหรือเปล่าเนี่ย ชอบแล้วเรียกร้องจะเอาอีก

“ไม่” ผมพูดแล้วเดินนำหน้ามันไป “ถ้าอยากฟังทำไมไม่ไปหาแฟนเสียงเพราะๆแล้วบอกให้แฟนพูด”

“แล้วจะมีใครเขาเอาผมอ่ะพี่ตุล พูดเหมือนหาง่าย” ผมว่ามันไม่ได้แย่หรอกนะไอ้ซองน่ะ ตอนที่เรียนมัธยมอาจจะเคยมีแฟนมาแล้วยิ่งเดี๋ยวนี้เขานิยมแบบขาวตี๋ แต่ตอนนี้ที่หายากเพราะมันทำตัวเซอร์เกินพิกัดเองซะมากกว่าล่ะมั้ง

“ไม่เอา อยากฟังพี่ตุลพูด” อยากฟังผมทำเสียงผู้หญิงหรืออยากให้ผมพูดว่าแต่งงานกันแน่…

“ไม่เว้ย พอแล้ว” ผมเคยพูดเล่นกับเพื่อน แต่พอพูดกับซองมันแปลก แปลกในความรู้สึก อาจจะเพราะพึ่งรู้จักกัน รวมทั้งยังไม่สนิทมากหรือเปล่าที่ทำให้ผมรู้สึกแปลกๆแบบนี้

ผมกับมันเดินถ่ายรูปไปเงียบๆ ผมชอบกลางคืน อากาศไม่ร้อนเหมือนตอนกลางวัน ไม่มีแดด ชอบแสงไฟในความมืด ชอบถนนที่ว่างเปล่า ผมกดชัตเตอร์ถ่ายไปหลายรูป วิวบ้าง คนบ้าง ของเล็กๆน้อยๆที่คนวางทิ้งเอาไว้บ้าง เหมือนมีเรื่องราวถ้าเรามองดีๆ บรรยากาศมันเงียบเร็วมากสำหรับวันนี้ ถึงแม้จะมีเสียงรถจากที่ไกลๆ เสียงชัตเตอร์ เสียงเดินของผมกับซอง... ก็ตามที

“พี่ตุล” ซองมันเรียกพร้อมคว้าแขนผมเอาไว้ ผมชะงัก... เดินกลับมาตามแรงรั้งของมัน ซองยังไม่ปล่อยแขนผม มันนั่งลงที่ตรงพุ่มไม้ กระตุกแขนผมเป็นการบอกว่าให้ผมนั่งลงมาดูอะไรบางอย่าง

“เห้ยน่ารักว่ะ” ผมก้มลงมองลูกแมวสีน้ำตาลสามตัวที่นอนอยู่ สองตัวหลับ อีกตัวนึงรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาตอนที่ผมก้มลงไปมอง

“ถ่ายเลย” ซองมันบอกผม ถ้ามันไม่พูด ผมคงนึกขึ้นไม่ได้ ผมปิดแฟลชเพราะเดี๋ยวลูกแมวจะตกใจ ผมถ่ายสองรูป ไม่ได้สวยอะไรมาก แต่น่ารักดี ผมสองคนนั่งดูแมวเงียบๆกันครู่ใหญ่ ซองมันลองเอามือไปลูบ น่าแปลกที่แมวไม่ตกใจ อาจจะเพราะคุ้นคนแล้วหรือเปล่า ผมมองหน้าซองที่เล่นกับแมวไปยิ้มไป จริงใจ คำที่เหมาะจะอธิบายความเป็นมัน

ผมรู้สึกได้....

“อยากเอาไปเลี้ยง” ซองพูดเบาๆ

“ถ้าเอาไปก็ต้องเอาสามตัว”

“สามตัวเลยเหรอ”

“สี่เลย” ผมเพิ่มให้

“เฮ้ย ทำไมล่ะ”

“ก็ลูกแมวสามตัวกับแม่อีกตัว จับมันแยก มันจะเหงา” ผมอธิบาย ไม่รู้แมวมันเหงาจริงไหม แต่ผมคิดให้เองว่ามันคงเหงา

“เหมือนพี่ตุลอ่ะเหรอ”

“ยังไง” หมายถึงเหงา หรืออะไร

“ไม่รู้” มันตอบแบบนี้อีกแล้ว ผมว่ามันมีเหตุผลที่จะพูดแบบนั้น แต่ไม่ยอมบอกผมมากกว่า ไม่เป็นไร เหตุผลบางอย่างมันเป็นเรื่องที่ควรจะเก็บเอาไว้กับตัว เก็บให้ลึกที่สุด เพราะมันเป็นเหตุผลสำคัญและบางครั้งก็อันตรายต่อความสัมพันธ์

เดินวนรอบวัดพระแก้ว ยอดเจดีย์ ช่อฟ้า หลังคากระเบื้องเคลือบสะท้อนแสงไฟเป็นประกายอยู่หลังกำแพงสูงสีขาว ตัดกับพื้นหลังเป็นท้องฟ้าสีน้ำเงินเข้ม ผมว่าต่อให้คนที่ไม่มีฝีมือถ่ายรูปที่สุด ยกกล้องที่คุณภาพแย่ที่สุดขึ้นมาถ่าย รูปที่ได้ยังไงก็สวย ผมถ่ายรูปที่เห็นจนชินตาทุกวันแต่ครานี้ออกมาแตกต่าง มาเดินวันนี้เจอมุมที่ไม่เคยมอง ที่สำคัญที่มันสนุกกว่าทุกครั้งที่หิ้วกล้องออกไปถ่ายรูปคนเดียว ที่แถวมหาลัย ผมเคยออกมาถ่ายรูปคนเดียวแล้วครั้งนึง เหงาจนปวดใจ...

“หิวว่ะ” ยังไม่ได้กินข้าวเย็นเลยไงผม

“ไปกินแถวเสาชิงช้าเหอะ เดินไปอีกนิดเดียวเอง” นิดเดียวตรงไหน แต่อย่างว่าผมเดินกันมาขนาดนี้เดินไปอีกก็ไม่ได้ต่างอะไรกันมากหรอกครับ

“ไม่เอาผัดไทนะ แม่งแพง” ผัดไทเจ้าดังของเมืองไทย อร่อยจริงแต่จานละเจ็ดสิบผมไม่สู้ครับ

“กำลังจะบอกว่าอยากกิน” หงอยเลยไงล่ะมัน

“แพงอ่ะ”

“นะพี่ตุล”

“กุจน”

“ออกค่าน้ำให้” ไอ้ซอง ขอบคุณนะที่ยังอุตส่าห์มีน้ำใจ

“ไม่ได้กินนานแล้ว พี่ตุลไปกินด้วยกันเถอะ” ผมมองมันเซ็งๆ ยกกล้องขึ้นถ่ายรูปมันมุมเสยแบบอุบาทว์พิเศษเป็นการชดเชยที่ผมต้องออกเงินค่าข้าวมื้อเย็นมากกว่าปกติ ไม่รวยเหมือนมันพึ่งชนะงานประกวดได้รางวัลเป็นหมื่น ผมนี่ดิทำงานมีแต่เสียกับเสีย แต่สุดท้ายแล้วผมก็ตามใจมัน

นั่งรอผัดไทยอยู่ ซองมันก็เอารูปโพรารอยที่มันถ่ายออกมาวางเรียงให้ผมดู มีบางรูปติดผมด้วย บางรูปก็แปลกดี ไม่รู้ถ่ายยังไงถึงได้มุมแบบนี้ ขนาดเดินไปด้วยกัน

“เทพว่ะ” ผมหยิบรูปที่ติดผมอีกรูปขึ้นมาดู ไม่เรียกว่าติดหรอก เรียกว่าจงใจถ่ายผมมากกว่า เป็นรูปที่ดูดีอันดับต้นๆในชีวิตที่เคยถ่ายมา ผมกำลังก้มหน้าก้มตาปรับค่ากล้อง แสงจัดเงาจัดจัดกันชัดเจนมาก ไม่รู้ถ่ายเมื่อไหร่ เพราะมุมเหมือนถ่ายใกล้มากแต่ผมก็ไม่รู้ตัว

“ชอบรูปนี้” ผมถ่ายรูปใบนั้นเก็บเอาไว้ในกล้อง แล้วก็เงยหน้าขึ้นมาถามเจ้าของรูป “อยากได้รูปนี้ว่ะ”

“ไม่ให้ได้ไหม” ซองหยิบรูปผมขึ้นมาดูแล้วพูด สายตามัน... มีความหมาย ที่ทำให้ผมรู้สึกมีความสุข อยากยิ้ม แต่ผมไม่เข้าใจความหมายนั้น

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่2 (แต่ยังไม่จบ) UP9-5-2012 P.3
เริ่มหัวข้อโดย: gargoyle ที่ 14-05-2012 23:23:01

“ขอดูรูปในกล้องพี่ตุลหน่อยนะ” ผมรู้แล้วว่าเวลามันขออะไรมันจะพูดเพราะ พูดเพราะเป็นท่าไม้ตาย ก็น่ารักดี คนอื่นพูดคงดูเสแสร้งแกล้งทำ แต่พอซองพูดแล้วให้ความรู้สึกแบบนั้นจริงๆ ผมยื่นกล้องให้ซอง

“ใช้เป็นใช่ไหม”

“เห้ยพี่ผมก็ไม่ได้โง่ขนาดนั้น”

“ร้อนตัวแล้ว ใครว่าซองโง่ ไม่มีนะครับน้องซอง” ผมพูดไปขำไป มันแกล้งทำหน้างอนผม แล้วก็เปิดกล้องดูรูป

“เก่งอ่ะพี่ ไม่รับงานล่ะ”

“แค่นี้ยังไม่มีเวลาไปทำอะไรเลย ถ้ารับงานอีกก็คงไม่ได้กินข้าวแล้ว”

“งั้นพี่ไม่รับดีละ ตอนเช้าผมไม่อยากไปขอนั่งกับคนอื่น”

“แล้วแต่ก่อนกินกับใคร”

“แต่ก่อนผมไม่ได้ขึ้นมากิน มาสาย กินแถวหน้าคณะอ่ะ แต่เดี๋ยวนี้อยากเปลี่ยนมาเช้าๆ ดูบ้าง” ซองพูดโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองผม แต่จากมุมที่ก้มอยู่ก็เห็นว่าบนใบหน้ากำลังมีรอยยิ้ม แต่เพราะก้มมองรูปในกล้องมันเลยไม่รู้ว่าผมเองก็กำลังยิ้มกว้าง ยิ้มแล้วกำลังปล่อยให้ตัวเองคิดอะไรแบบที่ตัวเองยังไม่เคยคิด ปล่อยให้หัวใจเต้นไปเรื่อย ปล่อยทิ้งงานไว้เบื้องหลัง ทิ้งทุกอย่างเอาไว้ที่ห้อง ส่วนตัวผมเองมานั่งตรงนี้ ตรงข้ามกับรุ่นน้องต่างคณะที่รู้จักแต่ก็เหมือนไม่รู้จักกัน

“ซอง” ผมกำลังคิดอยู่ แต่ไม่รู้ทำไมปากกลับพูดขึ้นมา

“หืม... อะไรพี่”

“เปล่า”

ผัดไทรอนานเพราะคนเยอะ ผมยกน้ำขึ้นมาดูดรอเวลา รูปที่ผมถ่ายนั้นเยอะหรือซองมันตั้งใจดูทุกรูปก็ไม่รู้ จนป่านนี้มันยังดูไม่เสร็จสักที มันหมุนกล้องพลิกไปพลิกมา กดเข้าอดออก ดูรูปไปๆกลับๆ ไม่รู้จะดูละเอียดอะไรนักหนาเหมือนกัน แล้วก็พึ่งนึกได้ว่าแอบถ่ายรูปมันไปหลายช็อต...

ปกติผู้ชายคนอื้นเขาถ่ายรูปกันรึเปล่า ผมไม่รู้นะ….

“รูปผมเยอะเลยนะ คิดอะไรกับผมรึเปล่าเนี่ยพี่ตุล” แล้วมันก็เงยหน้าขึ้นมาถามผม เหมือนล้อเล่นไม่ได้คิดอะไร แต่เนื้อความประโยคที่มันถามกลับทำให้ผมชะงัก คำถามเล่นๆ แต่คำตอบของผมล่ะ

“พี่ควรจะถามแกป่าววะซองคำถามนี้” ผมย้อนคำถามมันๆ รอยยิ้มหายไปจากใบหน้าของคนที่นั่งตรงข้าม ผมมองตาสีน้ำตาลชั้นเดียวของมัน ผมอยากได้คำตอบ แต่กลับมีเพียงความเงียบคั่นระหว่างผมสองคน ซองปิดกล้องส่งคืนให้ผม ยิ้มมุมปาก แต่ไม่พูดอะไรออกมา ผมเองก็ไม่ได้พูดอะไรเหมือนกัน เสียงจานกระทบกับโต๊ะ เด็กเสิร์ฟวางอาหารลง ทำลายบรรยากาศความเงียบอันน่าอึดอัดเพราะคำถามง่ายๆ ที่ผมกับมันต่างตอบไม่ได้ทั้งคู่

ไม่ใช่ผมตอบไม่ได้หรอก แต่ผมไม่ตอบต่างหาก ใจตัวเอง มันต้องรู้ แต่จะรับได้ไหม นั่นแหละที่สำคัญ

ผมกับมันนั่งกินผัดไทเงียบๆ กินไปได้ครึ่งจาน ซองก็ทำลายความเงียบขึ้นมาอีกหน

“พี่ตุล ผมขอบคุณนะ” เสียงของมันเหมือนลังเลว่าควรพูดหรือไม่ควรพูด ผมเสียใจที่ถามคำถามนั้นออกไป และผมคิดว่ามันก็คงเสียใจเหมือนกันที่มันเองเล่นถามคำถามแบบนั้นออกมา ถ้าผมกับมันเป็นแค่รุ่นพี่รุ่นน้องที่นั่งกินข้าวเช้าด้วยกัน รู้จักกัน ส่งจดหมายหากันเล่นๆด้วยความไม่คิดอะไร สำหรับคำถามแบบนั้น เราสองคนคงไม่ชะงักแบบนี้หรอก

“เรื่องอะไร” ผมเองก็ยังตอบไม่ได้ ว่าสิ่งที่ผมทำลงไป ผมคิดอะไรกันแน่

“ที่พี่ให้ผมนั่งด้วย” เหตุผลของคำขอบคุณของซองที่ทำให้ความอึดอัดของบรรยากาศเริ่มหายไปอย่างแปลกประหลาด เหตุผลที่ไม่รู้ว่ามันมีความหมายแฝงไหม ทำให้ผมอยากร้องไห้แล้วก็หัวเราะไปพร้อมๆกัน ชีวิตผมไม่ได้เผชิญกับความรู้สึกสับสนแบบนี้มานานจนแทบจะลืม ความวุ่นวายทางใจแบบนี้ที่ผมไม่ได้เจอมานานจนตอนนี้ไม่รู้ว่าจะจัดการกับมันยังไง การก้มหน้าก้มตาทำงาน แก้งาน และอดทนกับหน้าที่ มันง่ายกว่าความรู้สึกสับสนแบบนี้เยอะเลยสำหรับผม

“ไม่เป็นไร” ผมพูดได้แค่นี้ เพราะผมหาคำพูดที่ดีกว่านี้มาให้มันไม่ได้แล้ว

ซองยิ้ม จิ้มกุ้งตัวใหญ่ที่มีอยู่ไม่กี่ตัวในจานวางไว้บนจานผม “ผมให้ กินเลย”

...เป็นการเสียสละที่ยิ่งใหญ่ นับถือมันเลยนะ ผมเลยตัดกุ้งครึ่งนึงคืนให้มันแล้วก็กินอีกครึ่ง


“ทำไมถึงชื่อนิชคุณวะ อันนี้ชื่อคณะเลยใช่ไหม” จู่ๆผมก็ถามโพล่งออกมา ไอ้ซองยิ้มแห้งๆกับคำถาม คณะมันปกติแล้วจะมีชื่อคณะทุกคน ส่วนใหญ่ก็จะเรียกกันด้วยชื่อคณะ

“ไม่รู้ แต่พี่รหัสผมเรียก บอกว่าหน้าผมตี๋ๆ ใจดียิ้มง่าย  เหมือนนิชคุณ เหมือนตรงไหนก็ไม่รู้ ผมไม่ได้เป็นแฟนคลับติดตาม แต่ชื่อคณะผมไม่ได้ชื่อนี้หรอก” ผมว่าถ้าพี่มันไม่บ้าก็เมา แต่มันก็สุภาพบุรุษจริง ส่วนมาดเซอร์แบบนี้คิดภาพมันกับนิชคุณแล้วจูนกันไม่ติด แล้วทำไมมันถึงมีหลายชื่อ ถ้าซองคือชื่อเล่นจริงๆของมัน นิชคุณคือชื่อที่เฉพาะพี่รหัสมันเรียก แล้วชื่อคณะมันคืออะไร ผมทำหน้าสงสัย เป็นนัยให้มันบอกว่าชื่อคณะของมันคืออะไร

“พบดาว” มันพูดแล้วก็หน้าแดง

ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าได้ชื่อนี้เพราะอะไร มันไปพบดาวที่ไหนกัน... พบกุเนี่ย

“ชื่อน่ารักนะ” ผมพูดขำๆ ชื่อเหมือนชื่อผู้หญิงแต่ใครจะแคร์ล่ะคณะมัน

“จนตอนนี้ก็ไม่รู้เลยนะว่าดาวตัวจริงน่ะใคร” มันพูดเหมือนจะปลง แต่ผมขำ

“วางใจได้ ดาวตัวจริงไม่มีลูกกระเดือก แล้วสูงเท่านี้หรอก ตัวจริงตัวเล็กๆ น่ารักเหมือนเด็กญี่ปุ่น” ดาวตัวจริงตัวเล็ก นิดเดียว สูงไม่ถึงไหล่ผม ไว้ผมยาวตากลมๆ น่ารักเลยล่ะ

“งั้นดีแล้วที่ผมไม่เจอตัวจริง ผมชอบสูงๆอ่ะพี่ ผมตัวสูง ก้มคุยเมื่อคอ สัก170เกือบ180กำลังดี” ซองฉีกยิ้มกว้าง มองหน้าผม

“178นี่โอเคไหม” ผมแกล้งเล่นต่อมัน

“โห ตัวเลขนี้เป๊ะเลยพี่”

ซอง... มึงเอาจริง?






...14-5-2012

เหยดเข้ ไม่จบว่ะ นี่ล่อไป16หน้าเอสี่แล้วนะ อัพโพสเดียวไม่อยู่ เกิน2000ตัว คือช่างหัวมันละกัน เอาเป็นว่าตอนจบน่ะมีแน่ๆ แต่ยังปูไปไม่ถึง ขอบิ้วอารมณ์ตัสละครอีกนิด เรื่องสั้นเขียนยากกว่าที่คิดอ่ะ

เพลีย งงมึน บทนี้ก็คงจะรู้สึกกันเยอะขึ้นแล้วแหละ เดินมาราธอนถ่ายรูปกัน โรแมนซ์ซะไม่มี

ขอบคุณคนอ่านทุกคนนะจ้ะ

มาอัพช้า ผิดไปแล้ว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: cynthia ที่ 14-05-2012 23:42:17

น่ารักอ่ะะะ ><

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: u_cosmos ที่ 14-05-2012 23:45:09

เขาจีบกันได้เรื่อยๆสุดๆอ่ะ
จีบกันอย่างละมุนละไมอีกแล้ว
ชอบบบบบบ
>////<

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Sye.B ที่ 14-05-2012 23:46:06

ซองงงงงงง~~~~น่ารัก!
อยากรู้ว่าซองคิดอะไรอยู่

ตอนนี้น่ารักมากๆเลยค่ะ
ชอบมากเลย~~
กินผัดไทเสร็จ อย่าลืมไปตบท้ายมื้อดึกด้วยนมอุ่นซักแก้วที่ นมโจ นะคะ
5555555

ได้ค่าโคตรสะนาร้านค้าเท่าไหร่กัน ฮื้มมมมมม~~~~

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 14-05-2012 23:48:06

กริ๊ดๆมาเเล้วๆ
ซองสู้ๆ คว้าพี่ตุลมาเลย
พี่ตุลเหมือนจะสับสนเล็กๆ

มันดูเหงาเเต่ก็สุข

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 14-05-2012 23:51:45

แอร๊ย ต่อไปเลย ต่อเรื่อยๆ ต่ออี๊กกกกกกกกกกกกก
น่ารัก ชิล สบายๆ มีความสุข~~~-
เราก็เล่นกล้องเหมือนกันคะ เวลาถ่ายรูปกับเพื่อนนี่มันสนุกกว่าถ่ายคนเดียวจริงๆนะ!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 14-05-2012 23:57:19

ตอนนี้เหมือนพี่ตุลคิดไปไกลแล้วก็สับสนวุ่นวายในใจมาก
ส่วนซองกลับดูนิ่งกว่าเยอะเลย ทั้งที่เป็นคนเดินเข้ามาปั่นป่วนชีวิตคนอื่นแท้ ๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 14-05-2012 23:58:57

ยิ่งอ่านยิ่งชอบไม่รู้ทำไมวะคะ
 :o8:
มันเรื่อยๆเฉื่อยๆเอื่อยๆมึนๆอึนๆยังไงก็ไม่รู้หลายอย่างแท้ ฮ่าๆๆ
 :laugh:
แต่แบบบรรยากาศเวลาเข้าเข้าพระเข้านาย(?)กัน เอ๊ย!!!
(ยังไม่ได้บอกชอบกันเลย อินี่เมนท์ล้ำหน้าไปไกลและ 5555)
เค้าจุ๊กจิ๊กงุกงิกกันมันจั๊กจี้ใจมว๊าก
 :m3:
จบไม่ได้ไม่เป็นไร ไม่จบเลยยิ่งดี(อ้าว??)
ขอเสพความอึนปนหวานต่อไป
แบบว่าโดนใจหลายๆพ่อเอ๊ย
 o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 14-05-2012 23:59:11

เขาต่อความยาวสาวความยืดกันได้อย่างน่ารักน่าชัง
กั๊กกันนิดๆ  รอลุ้นต่อไป

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Cacao ที่ 15-05-2012 00:03:16

โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !@#$%^&*()_+ เป็นตอนที่แบบ !#^#*#(%)%*#%@ จริงจังอ่ะ
น่ารักมากกกกกกกกกกก เค้ามีโมเม้นท์ช่วงอื่นที่นอกจากนั่งกินข้าวด้วยกันแล้วๆนิชคุณน่ารักมาก !!!
เค้าหยอกล้อกันขำๆ เค้ามีนัดกันไปเดท แล้วก็เขียนจดหมายคุยกัน โอ้ยยยยยยย ชั้นอยากจะเป็นลม
แล้วไอโมเม้นท์ ซอง แต่งงานกันไหม นั่นมันอารั๊ยยยยย อารั๊ยจ๊ะ อารั๊ยยยยยย =///= ช้านจะเป็นลม
ต้องการคนพายปอดด่วนจี๋ๆๆ ตั้งกะซองอยากให้พี่ตุลพูด แล้วพี่ตุลก็พูดสะเหมือนจริงขนาดนั้นอีก....
แล้วยังจะยกกล้องขึ้นมาถ่ายรูปน้องซองตอนฟิลกำลังฟินอีกอ่ะ คือทำไมดูมีสเปเชียลโมเม้นท์ร่วมกันขนาดนี้
แล้วไอร้านผัดไดประตูผีอี๊กกกกก ตกลงคุณจะอะไรยังไงกันสองคนนี้ พี่ตุลกับน้องพบดาวววว *โหยหวน*
178 สูงกำลังดี กรี๊ดดดดดดดด แบบนี้ชั้นคิดนะ ชั้นคิดดดดดดด !!! คือจริงๆรู้ว่าความรักเพศเดียวกันมันเข้าใจยาก
แต่ก็อยากให้สองคนเปิดใจยอมรับกันเนอะ : ) กำลังน่ารักกรุบกริบ รักกันด้วยใจใช่หน้าตาและเพศ น่าร็อคอ่ะ >///<

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 15-05-2012 01:12:15

น่าร๊ากกก
ตอนนี้ดูเป็นเดทหวาน ๆ กันเนอะ
นัดกันไปถ่ายรูป เดินไปกินผัดไท

ตุลดูสับสนไม่แน่ใจ น้องซองดูนิ่งกว่าอีกอ่ะ
อีกกี่ตอนจบก็จะอ่านนะคะคนเขียนจ๋า
หลาย ๆ ตอนยิ่งดี ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: mixmix ที่ 15-05-2012 01:14:12

เห็นหลายคนแล้วที่บ่นเรื่องสั้นเขียนยากกว่าเรื่องยาว 555+ :laugh:

อ่านตอนนี้จบแทบลงไปดิ้นกับพื้น ซองน่ารักอ่ะ อ่านแล้วทำไมนึกถึงธามที่รักของเค้าก็ไม่รู้  :-[

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: cotone ที่ 15-05-2012 01:49:09

ตามมาอ่านค่า โอยยย น่ารักอ่ะ ชอบพี่ดาว เอิ้กๆๆๆๆ

บรรยากาศเย็นๆ อ่านเรื่อยๆดี รอตอนต่อไปค่า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: whitefang ที่ 15-05-2012 01:50:05

น่ารักมากก อ่านไปยิ้มไป :-[
ชอบตรงเขียนจดหมายโต้ตอบกันด้วยอ่ะ มันให้ความรู้สึกเเบบ...บอกไม่ถูก เเต่อ่านเเล้วยิ้มตลอดเลย อั๊งงง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: hikikomori ที่ 15-05-2012 01:53:00

เอร้ยยยยยยยยย นิชคุณกะพี่ดาวน่ารักเอ่อะ ชอบบบ
เขียนไปเรื่อยๆก็ได้จ้า คนอ่านพร้อมอ่านเสมอ อิอิ
ถ้าจะจบก็อย่าจบเศร้าเลยนะ สงสารน้องซองT^T อุตส่าเนียนมาจีบตั้งนาน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 15-05-2012 02:28:34

น่ารัก เดทแบบง่ายๆ สบายๆ
+1

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Supermimt ที่ 15-05-2012 02:45:58

เดาใจ พี่ตุลไม่ถูกอ่า น้องซองด้วย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: daizodiac ที่ 15-05-2012 04:20:09

ชอบบรรยากาศระหว่างสองคนนี้
อึนๆ เบลอๆ แต่รู้สึกอุ่นๆ >////<

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 15-05-2012 07:47:34

โอ๊ยยยยย ไม่ไหวแล้ว ยิ้มจนปวดแก้มไปหมด ที่สำคัญ น้ำตาจะไหลอะค่ะ! โอย ไม่รู้อะทำไมเป็นงี้ รู้แต่มันมีความสุขจนจะร้องไห้ เฮ้ย ตกใจตัวเองเลยนะเนี่ย ไม่เคยเป็นมาก่อนเลย

ชอบมากที่สุด บอกตามตรงยังไม่อยากให้จบเลย ความจริงเรื่องสั้นมันก็ขึ้นอยู่กับเราแหละว่า"สั้น"ที่ว่าคือแค่ไหน เพราะงั้น...  :impress2:

ขอบคุณค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 15-05-2012 09:10:57

มาลุ้นกันต่อไป ว่าตกลง ใครกันแน่ที่จะเอ่ยคำ ๆ นั้นออกมา  :z2:
+1 ให้เป็นกำลังใจ ครับ
ปล. ไม่ได้ไปกินนานแล้ว เกือบลืมรสชาติผัดไทเจ้านี้ ไงฝากไว้ก่อนนะ..... ประตูผี

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 15-05-2012 10:18:55

 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:   อ๊ากก ติดตาม อยากอ่าน  :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: bamee_wspb ที่ 15-05-2012 10:37:20

ตอนนี้น่ารักมากก  :-[

ฟินตั้งแต่เอ่ยปากบอกว่าซิบไม่รูด 555555
ซองมันฮาว่ะเห้ย !

ชอบบุคคลิกพี่ตุลมาก ><
ดูเป็นคนที่มีความเป็นผู้ใหญ่และตรงไปตรงมา...

สเป็คมากกก *0*

รีบๆมาอัพนะค้าาา เปิดมาดูทุกวันเลยว่าอัพไหมม

ติดตามจนจบแน่นอน : )

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 15-05-2012 12:31:24

ลุ้นๆกะคู่นี้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: april@tbl ที่ 15-05-2012 12:38:26

ค่อยเป็นค่อยไป สงสัยแต่ไม่กล้าถาม น่ารักอ่ะคู่นี้
รู้สึกเหมือนเรื่องจริงเลย
ความรู้สึกดีๆ จะไปเร็วก็ไม่กล้า  จะไปช้าใจก็ท้วง 

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: ASSASSIN ที่ 15-05-2012 12:46:56

น่ารักอ่า    แบบต่างคนต่างกั๊ก ต่างคนต่างหยอด อิอิ น่าร๊ากกกกกกกกกกกก  :pighaun:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 15-05-2012 12:47:59

มันโรแมนติกนะตอนนี้น่ะ  เหมือน ๆ กับว่าต่างคนต่างมีใจให้แต่ยังไม่รู้ตัวเอง  มันเลยหวานแบบเขิน ๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 15-05-2012 12:50:43

จะรีบจบไปใย
หวานมึนๆแบบนี้และดี :z2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 15-05-2012 13:09:04

อ่านตอนนี้แล้ว มองเห็น :impress2::man1: :m1:ชัดเลยล่ะพี่ตุล น้องซอง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: fangchoikim102 ที่ 15-05-2012 14:34:05

แบบนี้ถ้าบอกว่าไม่คิดอะไรไม่เชื่อเด็ดขาดเถอะ -0-!!!

ทำกันขนาดนี้ จีบกันแบบเรื่อยๆ อินดี้ดีจัง น่ารักอ่ะ!!!

อย่ารเื่องนี้ติดแหง็กหน้าคอมทุกทีไม่จบไม่เลิก เอิ๊กกกก

ยังไงก็มาต่อตอนจบเร็วๆเน้อออออ :call:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: sge13; ที่ 15-05-2012 15:43:36

“178นี่โอเคไหม” ผมแกล้งเล่นต่อมัน

“โห ตัวเลขนี้เป๊ะเลยพี่”



อ่า......  *ล่องลอย*

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 15-05-2012 15:44:39

ชอบเรื่องนี้จัง รู้สึกว่าเนื้อเรื่องมันมีเสน่ห์ในตัวเอง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: My_NT ที่ 15-05-2012 20:14:42

แอร๊ยยยยยยยย เค้าจีบกันน่ารักอ้ะ
ซองนี่ชอบหยอดชอบทำเหมือนเล่น แต่จริงๆคือเอาจริง 5555
พี่ตุลก็รู้ตัวนะว่าน้องชอบ 5555
เป็นเรื่องที่เรื่อยๆ เอื่อยๆ แต่อ่านแล้วมีความสุขมากกค่ะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: shiro_niji ที่ 15-05-2012 20:40:46

อ้างจาก: gargoyle ที่ 14-05-2012 23:23:01  

“178นี่โอเคไหม” ผมแกล้งเล่นต่อมัน

“โห ตัวเลขนี้เป๊ะเลยพี่”

จีบกันแบบนี้ คนอ่านอายแทนเลยค่าาา

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 15-05-2012 21:11:27

ลงเอยกันไปสักทีเถอะ อ่านแล้วเขินแทน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: windel ที่ 15-05-2012 21:38:53

น่ารักที่สุด!  :m3:
 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 15-05-2012 21:57:10

ติส มากเรื่องนี้ - -lll

อีกนิดเดียวก็เข้าขั้นบ้าแล้วนะ

หมายถึงคนเขียนอะ 55+ เรียนศิลปากรหรอ?

อีกเรื่อง "ซอง" อะ มันคือ song หรือ แบบซองจดหมาย?

แต่ส่วนตัวชอบแบบ 2 มากกว่าอ่านะ :]

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: CrazierM ที่ 15-05-2012 23:25:13

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!! :-[
ตอนนี้ทำเราเขินมาก นั่งบิดหมอนไปมา ~ ฮ่า ๆ
น้องพบดาว กับพี่ดาว น่ารักจริง ๆ อรั๊งงงงง
ชักจะไม่อยากให้จบ ชอบเรื่องนี้มากๆๆๆๆๆๆเลย  o13
แต่งไปเรื่อยๆได้ไหมคะ ไม่อยากให้จบเลย อยากอ่านไปนาน ๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Loin_diciz ที่ 16-05-2012 01:37:17

ชอบภาษา และการดำเนินเรื่องมากเลยคะ แอบกระซิบว่าบรรยากาสนี่มันคุ้นสุดๆ

เราเรียนคณะเดียวกับพี่ลายดาวนะ 5555+ กำลังพยายามนึกว่ามหาลัยไหนหว่าที่เป้นแากหลังของเรื่องนี้

ปล. ไม่อยากให้เป็นเรื่องสั้นเลยคะ ภาษาที่เขียนสนุกมากเลย ทำเป้นเรื่องยาวไปเลยก็ดีนะคะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Loin_diciz ที่ 16-05-2012 02:41:18

โอ้ยพึ่งอ่านจบ เขียนดีมาก เขียนดีมากจริงๆ

ไม่ค่อยจะได้เจอคนเขียนสำนวนหน้าอ่านแบบนี้มานานแล้ว

เรียนคณะเดียวกับตุลด้วยยิ่งอินเบาๆ 555+

ทำเป็นเรื่อยงยาวเลยเถอะคะ ประทับใจจริงๆ ชอบบรรยากาส อารมร์ตัวละครมากเลยคะ


ปล. คนเขียนเรียนถาปัดหรือศิลปกรรมรึเปล่าคะเนี่ย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Maprang_W ที่ 16-05-2012 10:54:45

ตอนนี้น่ารัก อ่านแล้วเขินมาก ดูเผินๆแล้วเหมือนนั่งจีบกันทั้งคู่ คนนึงหยอดคนนึงคอยตบมุขแล้วหยอดกลับด้วย น่าร้ากกก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: mini.tori ที่ 16-05-2012 12:57:15

พบดาว ชื่อน่ารักจริงด้วย :กอด1:
ตั้งแต่อ่านมาซองอยู่ซื่อๆนะ
เป็นเรื่องอ่านเรื่อยๆ สบายใจดี
ตอน3ซองเริ่มชัดเจนแล้ว แต่..พี่ตุลก็ต้องมีใจบ้างแหละ
ไม่งั้นคงไม่ปล่อยให้ซองมายุ่งขนาดนี้

ปล.ลุ้นตอนจบ ใครรุก-รับ ฮิฮิ<<เสียนแบบซอง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: -west- ที่ 16-05-2012 13:49:11

เป็นเดทที่หวาน  ชิว และน่ารักมากกก     อ่านแล้วเห็นภาพจริง สถานที่จริงไปด่วย   ชอบมาก
รออ่านตอนต่อไปนะ  :))

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: sunshine538 ที่ 16-05-2012 21:49:12

แอบอ่านเงียบๆ มาพักนึงแล้วค่ะ  :a5:

เรื่องดูค่อยเป็นค่อยไป ให้ความรู้สึกคืบคลานเข้ามากลางใจแบบลึกๆ  ชอบมากค่ะ

จริงๆ แล้วถ้าอารมณ์ยังไม่อิ่มจนให้จบเรื่อง ก็ค่อยๆ เขียนไปเถอะค่ะ คนอ่านอยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ อ่ะ

รออ่านตอนต่อไปค่ะ :call:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 17-05-2012 01:15:04

ชอบบบบบบบบบ น่ารักมาก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 17-05-2012 15:09:52

พบดาว...ชื่อน่ารักดีเนอะ

ตอนนี้แอบหวานมากเลย ชอบ :o8:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: 133113 ที่ 18-05-2012 22:02:00

บรรยากาศในเรื่องกรึ่มๆดีบอกไม่ถูก
มารอติดตามด้วยคนนะคะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่3 (ก็ไม่จบอีกละ) UP14-5-2012 P.5
เริ่มหัวข้อโดย: gargoyle ที่ 18-05-2012 22:11:28

4
…………………………………………………………………………………….

ช่วงดึกของวันศุกร์ที่กำลังจะข้ามไปเป็นวันเสาร์ สำหรับตอนนี้ผมว่าทริปถ่ายรูปมันเริ่มชักจะไม่ใช่ทริปถ่ายรูปอย่างตอนแรกแล้ว จุดประสงค์เริ่มเปลี่ยนมาเป็นเดินเล่นแทน กล้องเก็บใส่กระเป๋า ตัวผมกับไอ้ซองนั่งจิบเบียร์เย็นๆริมฟุตบาทถนนข้าวสาร เวลาผ่านไปเข็มนาฬิกาบอกเวลาใกล้เที่ยงคืนแต่ผมกับมันยังคงไม่ขยับเขยื่อนไปไหน ผมค่อนข้างมั่นใจแล้วว่าซองไม่ได้หวังจะมาเป็นแค่รุ่นน้องกับผมแน่นอน แต่ตัวผมก็กลับแปลกที่ยังไม่ขยับหนี หรือถอยห่างตามที่ควรจะเป็น

“พี่ตุล ผู้หญิงญี่ปุ่นเขามองพี่อ่ะ” ซองเอาศอกสะกิดแขนผมเบาๆ ผมเห็นนานแล้วว่ากำลังถูกมองแต่ไม่พูดอะไร แค่จิบเบียร์อีกอึกแล้วหันมองคนข้างๆ ที่ยิ้มแทบจะตลอดเวลา ผมยาวสยายในครั้งแรกที่มาตอนนี้รวบเป็นมวยหลวมเพราะอากาศร้อนอ้าว ...ไม่รู้ทำไมถึงรู้สึกตลกขึ้นมา ผมเลยหัวเราะเบาๆ

“หัวเราะอะไรอ่ะ” ซองหันมามองผม ผมรีบหันหน้ากลับไปมองถนนตามเดิม กลุ่มสาวญี่ปุ่นยังคงมอง แต่ผมว่ามองซองมากกว่าล่ะมั้ง เขาน่าจะชอบแบบผมยาวเซอร์ๆ แต่ถึงจะมองใครก็คงไม่มีความหมายอะไรอยู่ดี

“พบดาว” ผมเรียกเป็นเชิงล้อ ตลก ตลกชื่อ ตลกที่มา

“แน่ะพี่ ไม่ใช่เรื่องตลกนะ เรียกกันทั้งคณะ” แค่คิดตามว่าเรียกกันทั้งคณะก็ยิ่งขำกว่าเดิมผู้ชายผมยาวตัวโย่ง มีชื่อหวานๆว่าพบดาว แล้วที่มาของชื่อมันก็ไม่ได้เจอดาวตัวจริงซะด้วย

“แล้วชื่อนิชคุณใครเรียก ได้เล่าให้คนอื่นฟังไหมว่าไปเจอดาวแบบไหนมา”

“เรียกเฉพาะพี่รหัสผมคนที่ให้แว่นอันนี้มาที่เหลือเรียกชื่อคณะ แล้วผมไม่ได้เล่าเรื่องพี่ตุลด้วย” ซองพูดแล้วชี้ไปที่แว่นตาดำทรงกลมที่แขวนอยู่ตรงอกเสื้อ

“ทำไมถึงไม่เล่า”

 “ไม่รู้ เก็บเอาไว้เป็นความลับขลังกว่า” ผมหัวเราะกับเหตุผลมัน ซองหันมายิ้มให้ผม “พี่อยากกลับยัง ดึกแล้ว”

ผมก้มมองนาฬิกาอีกรอบ “กลับก็ได้ เริ่มง่วงแล้ว ซองกลับไง” ผมพูดแล้วก็ลุกขึ้น ซองลุกขึ้นตามมา ทำหน้าเหมือนคิดหาคำตอบมาตอบผม

“หารแท็กซี่กัน ดึกแล้วขี้เกียจรอรถ” ผมตัดสินใจให้มัน บ้านซองต้องเดินเข้าซอยไปอีกลึก นั่งแท็กซี่ล่ะดี เพราะถ้าผมบอกว่าจะขึ้นรถเมมันก็คงกลับรถเมกับผม เดี๋ยวจะลำบากให้มันเดินเหนื่อยเปล่าๆ ซองพยักหน้าเป็นคำตอบ ผมกับซองเดินเบียดกับฝรั่งมากหน้าหลายตาจากทั่วโลก เพื่อที่จะออกมาขึ้นรถเม ข้าวสารคึกคักทุกคืน คนเยอะ ครั้งแรกที่ผมมา ผมตื่นเต้นมาก แต่พอมาบ่อยเข้า ผมก็เริ่มชินกับบรรยากาศคลุ้งกลิ่นบุหรี่กลิ่นตัวคน มันไม่น่าสนใจอีกต่อไป นอกจากเป็นแหล่งรวมบาร์ และร้านเหล้าที่ไม่ต้องเดินทางไกล เดินพ้นเขตถนนข้าวสารออกมาที่ถนนเส้นใหญ่ด้านนอกก็กลับสู่บรรยากาศเงียบสงบของกรุงเทพยามค่ำคืน ซองกับผมเดินข้ามถนนไปที่อีกฝั่งเพื่อรอเรียกแท็กซี่

“พี่ตุล ถ้ามาอีกผมขอมาด้วยได้ไหม” คำถามที่มาพร้อมกับน้ำเสียงขอร้องตามสไตล์ ผมแกล้งมองไปทางอื่นแล้วหันไปมองซองที่รอคำตอบผมอยู่

“คงไม่ได้มาอีก” ผมพูดเรียบๆ

“ทำไมอ่ะ” หงอยในพริบตา...

“เปลี่ยนที่ใหม่ จะได้ไม่เบื่อ” ซองฟังผมพูดแล้วก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่... ไอ้บ้า

รอแท็กซี่ราวห้านาที โบกรถไปสองคันไม่ยอมไป กว่าจะได้ก็ต้องคันที่สาม แค่ข้ามสะพานจากฝั่งกรุงไปฝั่งธนแค่นี้ก็ไม่ยอมไป ระยะทางไม่ได้ไกลเลยด้วยซ้ำ จนปัจจุบันนี้ก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมแท็กซี่ถึงไม่ชอบไปส่งฝั่งนั้น หรือจะรอรับแต่ฝรั่งอย่างเดียวกันแน่ ผมให้ซองมันขึ้นไปก่อน เพราะผมลงก่อน ปิดประตูรถเข้ามา ในแท็กซี่แอร์เย็นเฉียบ เพลงลุกทุ่งเปิดคลอเบาๆ ผมเหลือบไปมองตี๋ผมยาวที่ชะเง้อไปมองชื่อคนขับที่ด้านหน้า ผมหยิบซองจดหมายที่ใส่กระเป๋ามาตั้งแต่ตอนเย็นยื่นให้ซอง

“ถึงบ้านแล้วค่อยอ่าน” ผมบอกกับซองเบาๆ

“อ่านตอนนี้ไม่ได้เหรอ”

“อย่าดีกว่า ฟังก์ชั่นมันสำหรับการอ่านที่บ้าน อ่านตอนนี้ไม่ขลัง” ความจริงที่ไม่ให้อ่านตอนนี้เพราะกลัวว่าจะทำตัวไม่ถูก กลัวกับคำตอบของมันที่มันคิดอะไรอยู่ ผมรู้เพราะผมสังเกต แต่ผมก็ยังไม่อยากจะรู้เดี๋ยวนี้จากปากมัน และหากมันไม่ใช่อย่างที่ผมคิด ผมก็อยากจะฟังตอนอื่น ผมยังไม่อยากมาคิดปัญหายากๆอย่างเรื่องความสัมพันธ์ตอนนี้

“ได้ๆ” ซองเก็บจดหมายของผมลงในกระเป๋า แล้วนั่งนิ่งมองรอบๆรถอย่างสนใจ ส่วนผมไม่ได้สนใจรถ แต่กำลังก้มลงมองมือตัวเอง มองอย่างที่ไม่รู้จะมองอะไร มองมือคู่นี้ที่ทำ และแก้ไขหลายสิ่งหลายอย่าง เคยทำพลาดและทำสำเร็จ ต่อไปข้างหน้า ผมก็ไม่รู้ว่ามือคู่นี้กับตัวผมคนนี้จะตัดสินใจอะไรต่อไป เลือกถูกหรือเลือกผิด ผมได้แต่หวังว่าสิ่งที่ผมเลือกในอนาคตมันจะถูกต้อง

...

วันเสาร์ มีจดหมายมาถึงผม คนดูแลหอสอดเข้ามาใต้ช่องประตูคาดว่าน่าจะมาตั้งแต่ตอนบ่าย กว่าผมจะเห็นเวลาก็ผ่านคล้อยมาเป็นช่วงเย็น ซองจดหมายรอบนี้พับจากกระดาษเรียงเบอร์ แล้วติดกระดาษขาวตรงเขียนชื่อที่อยู่ ไม่มีแสตมป์ติด คนเขียนคงเอามาส่งเอง ผมเปิดซองออกมา ข้างในเป็นรูปโพรารอยด์สองสามรูปที่ติดผมนิดๆหน่อยๆ แต่ไม่มีรูปที่ผมของซอง มันคงจะเก็บเอาไว้จริงๆ จดหมายรอบนี้ไม่ใช่กระดาษแต่เป็นผ้าใบขึงเฟรมที่ตัดออกมาเป็นแผ่นเล็กๆ ตัวหนังสือเขียนด้วยหมึกดำ

ผมขอเอาสามรูปนี้มาแลกกับรูปนั้นที่พี่ตุลอยากได้นะ ผมขอเก็บเอาไว้เอง เมื่อคืนนี้ขอบคุณมากที่จ่ายค่าแท็กซี่ให้เกือบหมดเลย รอบหน้าให้ผมจ่ายคืนนะพี่
ขอบคุณนะพี่ตุล ผมสนุกมาก เจอกันวันจันทร์

น่าแปลกที่คำในจดหมายไม่กี่บรรทัดทำให้ผมที่คิ้วขมวดมาทั้งวันเพราะงานที่กองเต็มโต๊ะ เปลี่ยนเป็นยิ้มได้ในพริบตา ผมหยิบกาวสองหน้ามาติดหลังรูปแล้วแปะมันลงในสมุดสเกตชของผม เขียนวันที่กับชื่อคนถ่าย ‘พบดาว’

...

เที่ยงวันอาทิตย์ ผมออกมาซื้อของและหามื้อเที่ยงกินในห้างสรรพสินค้าใหญ่ ชวนไอ้ฉุยออกมาด้วยกัน ผมนั่งรอมันในร้านกาแฟ สักพักก็เห็นวัยรุ่นหน้าแก่เกินวัย เดินเหมือนคนหมดแรงตรงมาทางผม ฉุยมาถึงมันก็นั่ง คว้าแก้วกาแฟผมดูดอย่างไม่สนใจว่าผมอนุญาตหรือไม่อนุญาต ตามด้วยสายตาแปลกๆที่มองผมเหมือนจะพิจารณา

“มึงออกไปถ่ายรูปกับใครมาตุล” มาถึงก็ใส่ผมเลยไง เมื่อคืนนี้ผมอัพรูปที่ไปถ่ายมาเมื่อคืนวันศุกร์กับซอง ลงในบล็อกของผมที่เอาไว้อัพรูปงาน รูปถ่าย ก็มีเพื่อนเข้าไปดู กดถูกใจตามปกติ แล้วปกติแล้วผมไม่มีรูปตัวเองอัพลงนอกจากจะมาจากกล้องคนอื่น แต่เมื่อวานผมอัพรูปที่ผมถ่ายมาจากโพรารอยของซองลงไปด้วย ตามประสาเพื่อนสนิทอย่างไอ้ฉุยที่สอดรู้ทุกเรื่องมันรู้ว่าผมไม่มีกล้องโพรารอยด์ และรู้ว่าถ้าไม่ชวนมันหรือ หรือไม่ก็พวกไอ้แต้ที่เล่นกล้องเหมือนกันไปถ่าย ซึ่งถ้าแต้ไม่ได้ไป ฉุยไม่ได้ไป แล้วใครไป...

“รุ่นน้อง” ผมตอบมันด้วยอาการนิ่งๆ

“น้องไหนวะ” ขี้สงสัยตลอดเวลา

“ซอง”

“ซองไหนวะ”

“มึงไม่รู้จัก” ผมสรุปให้มัน จะได้ไม่ต้องถามอะไรต่ออีก แต่คราวนี้ดันไม่จบ อยากจะรู้ต่อ

“ผู้หญิงหรือผู้ชายวะ” ไอ้ฉุยถามเสียงกรุ้มกริ่ม

“ผู้ชายเว้ย เขาเล่นกล้องฟิล์ม”

“โห เซ็งเลย นึกว่าเด็กใหม่มึง” ไอ้ฉุยส่ายหน้าด้วยความเสียดายแต่ผมสำลักน้ำลายตัวเองเพราะคำว่าเด็กใหม่ นี่ล่ะคือสิ่งที่ผมต้องเริ่มหาคำตอบให้กับตัวเอง ทำไมผมถึงยังไม่เลี่ยงแต่ยังเข้าหาทั้งๆที่มันเริ่มชัดเจนหน่อยๆแล้วว่าซองมันเข้ามาเพราะอะไร ผมไม่ได้รังเกียจ แล้วผมคิดอะไรอยู่กับมัน ถ้าผมได้ความแน่ชัดจากบางซองผมควรจะวางตัวยังไง แล้วถ้ามันไม่เป็นอย่างที่ผมคิด ความรู้สึกของผมมันควรจะดีใจใช่ไหมที่ซองเข้ามาหาผมเพราะอยากจะรู้จักจริงๆด้วยความบริสุทธิ์ใจ แล้วถ้าผมรู้สึกอย่างอื่นล่ะ มันหมายความว่ายังไง

“เพ้อเหรอมึง กุจะเอาเวลาไหนไปหา”

“ก็นั่นไง กุยังว่าอยู่ แต่รูปเซ็ทนั้นกุสวยว่ะชอบ เด็กคณะเราเหรอ ไม่เห็นเคยรู้จักชื่อนี้” นึกว่าจะเลิกสงสัย แต่มันก็ยังไม่เลิก

“เปล่า เด็กจิต”

“อุบระ... มึงไปรู้จักได้ไงวะ เฮ้ย เดี๋ยวกุไปสั่งกาแฟแปป” ไอ้ฉุยอุทานออกมา แล้วลุกพรวดไปสั่งกาแฟที่เคานเตอร์แล้วถลากลับมานั่งที่เดิม ตามปกติแล้วคณะผมกับคระไอ้ซองจะไม่ค่อยสุงสิงกัน อันที่จริงคณะผมไม่สุงสิงกับคณะไหนเลยต่างหาก การที่จะไปรู้จักกับนักศึกษาคณะอื่นนอกจากที่จะรู้จักกันมาก่อนเข้ามหาลัยเป็นเรื่องหาได้ยาก

“นิชคุณไง” ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าจะปิดบังไปทำไม

“เอ้าเห้ย จริงดิ ชื่อซองเหรอ ฮ่าๆ ไม่บอกอิบัวอ่ะมึง บัวมันบอกว่าน้องหล่อสเป็คมัน” ไอ้ฉุยหัวเราะ บัวแทบจะเหลือความเป็นผู้หญิงน้อยเต็มทีในสายตาพวกผม

“สงสารน้องต้องมารู้จักคนอย่างอิบัว” ผมหัวเราะเบาๆ ...ที่จริงไม่อยากให้ใครรู้จักกับซองมันเลยต่างหาก เหมือนที่ซองมันไม่เคยเล่าเรื่องผมให้คนในคณะฟังจนตอนนี้ผมก็พอจะเข้าใจบ้างแล้วว่าทำไม

...

เช้าวันจันทร์ ผมนั่งลงที่โต๊ะว่างตัวสุดท้ายในโรงอาหาร วางกระเป๋ากับงานเอาไว้ แล้วเดินไปซื้อข้าว ผมมาสาย คนเริ่มเยอะ ต่อแถวยืนซื้อข้าวสักพักก็มีคนมาสะกิดที่ไหล่ หันไปก็เจอกับตี๋เลนนอนที่ได้ใส่แว่นกันแดดสมใจเพราะแดดจ้าของเช้าวันนี้แรงจัด การแต่งตัววนมาที่กางเกงขาก้วยกับเสื้อเชิ้ตแนวลุงอีกครั้ง

“ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ” ยังจะมาถาม เพราะเมื่อผมมองไปที่โต๊ะก็เห็นเฟรมวาดรูปของมันพิงเอาไว้อยู่แล้ว

“เพื่อนพี่นั่งแล้วอ่ะซอง” ผมแกล้งพูดเสียงนิ่ง รอยยิ้มหายวับ คิ้วขมวด แล้วก็พยักหน้า

“อ้อ เหรอพี่ไม่เป็นไร” ซองเดินกลับหลังหันออกไปจนผมแทบคว้าแขนเอาไว้ไม่ทัน

“เฮ้ยๆ พี่พูดเล่น ว่าง ไม่มีใครมานั่งหรอก”

“แกล้งผมอีกละ” ซองมันบ่นอุบ ก็จริงช่วงนี้มีโอกาสผมก็อยากแกล้งมัน ไม่รู้เหมือนกัน แต่ตลกเวลามันตกใจ มันทำหน้าอื่นบ้างนอกจากยิ้ม

“โอ๋ๆ ผิดไปแล้ว” ผมพูด “เอาข้าวไหมจะได้ซื้อให้เลย”

“ขอบคุณครับ เอาเหมือนพี่ตุลก็ได้ งั้นเดี๋ยวผมซื้อน้ำให้ น้ำเปล่าใช่ไหม” ผมพยักหน้าเป็นคำตอบ

กลับมานั่งที่โต๊ะวางข้าวสองจานที่เหมือนกันลงบนโต๊ะก็เห็นถุงร้านรูปที่อยู่ตรงหน้าซองคงจะเป็นรูปที่ถ่ายวันนั้นแล้วล้างออกมา คงจะเห็นที่ผมมองซองเลยยื่นให้ผมมาดู รูปที่ถ่ายเป็นสีที่ไม่ใช่แบบโลโม แต่ก็ออกติดสีเหลืองมากหน่อยตามสไตล์กล้องฟิล์มเก่า รูปสวย มีหลุดโฟกัสบ้างสองสามรูปแต่ส่วนใหญ่สวย องค์ประกอบดี ตามสไตล์คนที่เรียนมา และรู้จักการเอาทฤษฎีมาใช้จริง

“สวยว่ะ มุมดี” ผมเปิดดูจนถึงรูปสุดท้ายที่เป็นรูปอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย ตั้งตระหง่านอยู่อย่างสง่างามตัดกับท้องฟ้าสีดำสนิท แสงเป็นเส้นจากรถที่สัญจรอยู่ด้านหลังยิ่งทำให้รูปดูสวยแปลกตา

“ผมให้พี่นะ ผมอัดมาสองชุด” ซองพูดแล้วชูอีกอัลบั้มนึงในถุงให้ดู

ผมควรจะทำยังไงล่ะเมื่อพอเปิดมาหน้าหลังสุดหลังจากรูปสุดท้ายมันคือประโยคสั้นที่เขียนว่า

‘อยากให้พี่ชอบมัน แล้วเก็บเอาไว้’

ผมเงียบ ซองก็เงียบ มันคือนาทีวัดใจที่ผมไม่รู้จะพูดว่ายังไง ประโยคสั้นๆ แต่มันใช้คำและเรียงประโยคแปลกจนผมว่ามันเหมือนมีนัยยะแฝง ผมเงยหน้าขึ้นมองซองที่ถอดแว่นดำออก สายตาที่มองมาจริงใจ แต่ก็ไม่แน่ใจในคราวเดียวกัน ส่วนตัวผมเอง ผมไม่รู้ อยากให้ผมชอบ แล้วเก็บเอาไว้ สำหรับรูปอัลบั้มนี้ผมเต็มใจ ไม่มีปัญหาและสัญญาได้ว่าจะเก็บไว้อย่างดี แต่ความรู้สึกที่มันคลุมเครือ ที่ก่อตัวขึ้น ความรู้สึกที่มันเข้ามาเยือนในหัวผมทุกครั้งที่นึกถึงมัน ผมตอบไม่ได้

ซองก้มหน้าแล้วยิ้ม ยิ้มที่เศร้า ไม่รู้เพราะทำไม เหมือนมันยิ้มปลอบใจตัวเอง

“ขอบคุณมาก” ผมพูดเบาๆ ซองเงยหน้าขึ้นมามองผม แต่รอยยิ้มยังคงเศร้าอยู่อย่างนั้น

“ผมไม่รู้ว่าจะบอกยังไง แต่ผมก็อยากให้พี่ชอบนะ” มันคงนอกเหนือเรื่องรูปไปแล้วสำหรับบทสนทนาที่เป็นประโยคสุดท้ายของผมกับซองในวันนี้ เรากินข้าวเงียบๆ เดินลงจากโรงอาหารด้วยกันโดยที่ไม่ได้พูดอะไร พยักหน้าลากันเมื่อถึงทางแยกไปตึกคณะ

ผมเสียใจ... แต่ผมไม่รู้ผมจะทำยังไง


เย็นวันนี้ผมเลือกที่จะเดินกลับหอ แดดช่วงห้าโมงเย็นวันนี้ไม่ได้อ่อนกว่าทุกวัน ท้องฟ้าไร้เมฆยิ่งทำให้แดดส่องเต็มที่ แสงอาทิตย์ยังสะท้อนกับพื้นน้ำเจ้าพระยาเป็นประกาย มันร้อน แสบตาแม้จะมีแว่นกันแดด แสบผิวถึงผมจะใส่เสื้อคลุม แต่ที่ผมเดินเพราะผมต้องการความสงบ ต้องการเวลา ฟาคำตอบที่ผมถามใครไม่ได้ ปัญหาที่ผมเอ่ยปากไม่ได้ ประสบการณ์ที่ผ่านมาไม่ได้ช่วยผม และหลักการที่ไม่ได้มีในหนังสือเล่มไหนในห้องสมุดมหาวิทยาลัยที่ที่ผมฝากความหวังในการหาคำตอบไว้ที่นั่นเสมอมา คำตอบนั้นมันอยู่ตรงไหน ผมควรจะทำยังไง

ที่วันนั้นผมเห็นซองมันเดินทั้งที่แดดร้อนขนาดนี้ มันเดินเพราะเหตุผลเดียวกับผมหรือเปล่า เดินเพราะอยากรู้คำตอบ เดินเพราะอยากจะรู้ว่าใครกันแน่ที่ความจริงแล้วผมต้องการ ผู้หญิง ผู้ชาย หรือแค่ใครก็ได้ที่รักในสิ่งที่ผมเป็น สิ่งที่ผมทำ

...

เช้าวันอังคาร ผมมาสาย มาแทบไม่ทันเรียน เพราะเมื่อคืนเผลอหลับไปตอนสามทุ่ม ตื่นมาอีกทีเที่ยงคืน ทำงานแทบไม่ทัน ผมเอางานเข้าไปส่ง แล้วหนีออกมาเข้าห้องน้ำ แล้วนั่งสูบบุหรี่อยู่บนเคานเตอร์อ่างล่างหน้า สักพักไอ้ฉุยตามออกมาต่อบุหรี่ร่วมกันอักนิโคตินเข้าไปให้ปอดพัง

“ขนาดมึงปั่นนะไอ้สัส” ฉุยพ่นควันออกมาฟุ้งใส่หน้าผม

“อาจารย์ให้เกรดเลยเหรอ”

“ของมึงเอ ไอ้สัส ช่วงนี้งานมึงโหดว่ะ เหมือนเก็บกดมีปัญหาแล้วลงกับงาน” ทำงานแบบลืมตาย ทำงานให้ลืมปัญหานั่นแหละที่ผมทำ

“ฉุย... มึงเป็นเพื่อนสนิทกุ”

“เอ้าเหี้ย อย่ามาดราม่า” ไอ้ฉุยพูดขำๆ แต่ก็ตั้งใจฟัง

“กุไม่ได้ดราม่า” 

“เรื่องรักๆอ่ะดิ ไอ้สมองอย่างมึงถึงคิดไม่ได้” ถูกของมัน... ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ผมไม่เคยต้องมาคิดเรื่องความรู้สึกอันซับซ้อนของมนุษย์ ซับซ้อนกว่าโจทย์ไอโซเมตริกยากๆ ซับซ้อนกว่าฟันเฟืองและลิ่มในกลไกไม้ นาจนผมลืมไปแล้วว่าควรจะแก้ปัญหายังไง

“เชี่ย” ผมพูดเบาๆใส่หน้ามัน บี้ก้นบุหรี่ลงกับที่เขี่ยทราย ไอ้ฉุยอ้าปากค้างที่จู่ๆก็โดนผมด่าอย่างไร้สาเหตุ มันซวยที่ดันมาอยู่กับผมตอนนี้

...

เช้าวันพุธ ผมก็ไม่ได้ไปกินข้าว... แถวบ้าน เรียกอาการนี้ว่าหลบหน้า

...

วันพฤหัสผมก็ยังคงไม่ไปกินข้าวที่โรงอาหารเช่นเดิม ผมเดินออกจากหอแบบไม่เผื่อเวลาให้เหลือก่อนเข้าห้องเรียน แวะซื้อแซนวิชที่ร้านสะดวกซื้อ เดินขึ้นรถเมคนแน่นเอียด ยืนไปตลอดทางจนถึงมหาลัย เดินรีบๆขึ้นห้องเรียนและเกือบเช็คชื่อไม่ทัน

ผมมีเหตุผลที่ผมยังพยายามจะเลี่ยงไม่เจอหน้าซอง เพราะผมยังแก้ปัญหาชีวิตตัวเองไม่ได้ผมก็ไม่อยากจะไปสร้างปัญหาให้ซองมันเพิ่มหรอก..

แต่ก็เหมือนซองมันจะไม่ยอมให้ผมทำแบบนั้น...

ภาคบ่ายไม่มีเรียน อาจารย์ยกเลิกคลาสเพราะติดตรวจทีสิสรุ่นพี่ ผมเลยมานั่งสเกตชงานในห้องสมุดเงียบๆ คนเดียว เก้าอี้ว่างข้างๆ ถูกเลื่อนออก และนั่งโดยไม่ได้ขออนุญาตก่อนว่ามันว่างไหม พอหันไปมองก็เจอกับตี๋เลนนอนที่วันนี้มาใสมาดใส่แว่นสายตาแต่ก็ยังคงกรอบกลมเช่นเดิม ส่วนแว่นตากำอันประจำห้อยอยู่กับคอเสื้อยืด ซองวางหนังสือกองโตลงบนโต๊ะ สายตามองผมต่างกับจากทุกทีที่ดูสุภาพเรียบร้อย ครั้งนี้... มันท้าทาย แต่เพียงพริบตามันก็กลับเป็นสายตาที่อ้อนวอน

ผมทำตัวไม่ถูก จะว่าตื่นเต้นก็ไม่เชิง ประหม่าก็ไม่ใช่ แต่ที่แน่ๆคือไม่กล้าจะมองหน้ามันตรงๆ

“งานเยอะเหรอพี่” ประโยคคำถาม แต่น้ำเสียงนิ่มๆนั้นเหมือนไม่ต้องการคำตอบ

“อือ กินข้าวไม่ทัน” ผมพูดเบาๆ ห้องสมุดชั้นใต้ดินตอนบ่ายแทบจะไม่มีคน แต่คนข้างๆก็ยังเลือกที่จะมานั่งตรนี้ นิ้วยาวๆของมันพลิกหนังสือเปิดขึ้น อนาโตมี่แมลง ปากกาลูกลื่นดำธรรมดาค่อยๆร่างโครงคร่าวๆขึ้นมาในสมุดบันทึกสีนวล

“ถ้างานเยอะทำไมไม่ให้ผมไปช่วยล่ะ” ปีกผีเสื้อค่อยๆเริ่มเป็นรูปร่าง

“แล้วจะให้บอกยังไง ส่งจดหมายมันทันเหรอ” ผมเถียงมันกลับนิ่งๆ ซองยิ้มมุมปาก มือยังวาดรูปต่อไปเรื่อยๆ มันไม่ตอบคำถามผม ผมหันมาจดจ่ออยู่กับงานตัวเองอีกครั้ง ไส้ดินสอดราฟหักคามือเพราะผมลงแรงมากเกินไป สายตาเหลือบไปเห็นผีเสื้อที่ซองมันเริ่มจะเก็บรายละเอียด เร็วมากๆ ในฐานะคนที่วาดพอได้ เทียบกับซองแล้วมันคนละชั้น คนส่วนใหญ่ชอบคิดเหมารวมว่าคนที่เรียกออกแบบอย่างผมกับคนที่เรียนไฟน์อาร์ตแบบซองนั้นเหมือนๆกัน แต่ความจริงมันแตกต่างมากพอสมควร ผมมีพื้นฐานวาดแบบซองได้ ในขณะที่ซองก็มีพื้นฐานที่จะเขียนแบบได้เหมือนกัน

ผมสูดหายใจลึกพยายามใจเย็น เหลาไส้ดินสอ

“พี่ตุลอึดอัดหรือเปล่า”

“มันคลุมเครือซอง พูดตามตรงพี่งงว่ะ”

“ที่คลุมเครือสับสนหมายถึงงานพี่หรือหมายถึงผม” มันยังจะถาม ผมหันหน้าไปมองมันเซ็งๆ เคาะเศษผงจากไส้ดินสอลงบนกระดาษรอง

“ไม่น่าถามนะ”

“ผมต้องทำยังไง ไปไกลๆหรือเปล่า” ผมไม่เคยต้องการให้ซองไปไกลๆ ถ้าผมคิดได้แบบนี้ผมคงไม่ต้องมานั่งปวดหัวสับสนในชีวิตอยู่แบบนี้หรอก ผมคงไล่มันไปแล้วไม่ก็ไม่เลี่ยงไม่ต้องเจอหน้ามันไปเลย แต่เพราะยังอยากนั่งกินข้าวกับมันทุกเช้า ยังอยากชวนมันออกไปถ่ายรูปด้วยกันอีก แต่ผมไม่รู้จะไปกับมันเพราะอะไร ซึ่งมันผิดปกติ มันผิดไปจากที่ผมเคยรู้สึกมาทั้งชีวิต ผมเลยต้องมานั่งทบทวนตัวเอง ขอเวลาสักนิด

“วันนี้ว่างไหม”

“ก็พอได้นะพี่ ว่างๆ”

“ไปช่วยงานพี่หน่อย”

“ตอนไหนพี่”

“ไปเลยตอนนี้” ให้มันรู้กันไปเลย ถ้าผมจะเป็นเกย์ หรือเป็นอะไรก็ตามแต่ มันจะต้องรู้ในวันนี้ รวมทั้งงานต้องเสร็จ และผมต้องรู้คำตอบ ซองมองผมอึ้งๆ

“ใจร้อนนะพี่ตุล”

“ตอบให้มันตรงคำถามสักครั้งดิ จะไปหรือไม่ไป” ผมถามทวนมันอีกครั้ง ซองยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมอง เก็บปากกาสมุดและกระเป๋า

“อย่าดุดิ เหมือนโดนว้าก น่ากลัว” มันยังคงตอบไม่ตรงคำถาม

“ไอ้ซอง” ผมเริ่มอยากต่อยมันแทนแล้วตอนนี้

“ไปครับ” มันหน้าระรื่นชื่นบาน ส่วนผมหน้าหงิกแล้วตอนนี้

“พี่ยิ้มหน่อย” อยากจะถามมันว่าลองมาเป็นผมดูไหม ถ้ามันเป็นผมมันยังจะมีอารมณ์ยิ้มอยู่ไหม

ผมไม่ตอบคว้าของใส่กระเป๋าแล้วหอบหนังสือเล่มโตที่จะยืมไปอีกสามเล่ม ไอ้ซองมันยังคงพยายามทำให้ผมยิ้มในขณะที่ผมเดินขึ้นบันไดไปจนถึงเคานเตอร์ยืมหนังสือ

“พี่ตุล” มันเรียกผมตอนที่ผมวางหนังสือลงเคานเตอร์ แล้วควานหาบัตรนักศึกษา มันยังคงพยายามต่อไป แต่ผมก็ยังนิ่ง คิดในใจอยู่ว่าจะเอาอะไรให้มันช่วยทำดี เดินออกมารอรถเมเจอแดดช่วยบ่ายสองที่แรงจนเหมือนจะย่างสดคนเดินถนน ยังโชคดีไม่นานรถเมก็มาทั้งๆที่ปกติต้องยืนรอราวๆห้าถึงสิบนาทีเป็นอย่างต่ำ ผมขึ้นไปนั่งที่เบาะหลังๆ ซองมันก็ตามมานั่งข้างๆ

“อย่าทำหน้าเครียดดิ” ตอนนี้ผมไม่อยากจะพูดกับมันแล้ว เพราะมันกวนตีน

ไอ้ซองเริ่มใช้วิธีการเอาปอยผมยาวๆของมันมาเขี่ยต้นแขนผม เมื่อผมไม่รู้สึกอะไรมันก็เปลี่ยนมาเขี่ยคอ ผมหันไปมองมันเซ็งๆ ทีแรกจะอ้าปากด่า แต่พอเจอหน้าซื่อๆจับผมตัวเองเขี่ยๆเหมือนพยายามจะทำให้ผมยิ้มอย่างถึงที่สุด อยู่ๆผมก็หลุดยิ้มออกมา ยิ้มแบบหุบไม่ได้ง่ายๆ พอเห็นว่าแผนนี้ได้ผลมันก็ยิ้มกว้างออกมาบ้าง

“ยิ้มแล้ว ดีกว่าตอนทำหน้าโหดตั้งเยอะ” น้ำเสียงอบอุ่นกับสายตาที่ทำให้ผมรู้สึกอยากให้มันอยู่ใกล้ๆ เพราะแบบนี้ถึงต้องคิดให้หนักว่าผมกำลังรู้สึกอะไร ผมไม่พูด แค่หันไปข้างหน้า ทำท่าหาเหรียญจ่ายค่ารถเมที่ๆที่จำนวนเงินในมือนั้นมันครบอยู่แล้วตั้งแต่แรก...



...18-5-2012

ได้ฤกษ์มาอัพแล้ว นั่งงมอยู่ทั้งวัน จะได้จบแล้วนะ 55555555 บทหน้าล่ะ ไม่น่าจะมียืด (แต่ถ้ามีก็มีอ่ะ 555)
ชื่อซอง ออกเสียงภาษาไทย แบบ "ซอง"จดหมายนะ

บทนี้คือบบทแห่งความสับสน และงงงวย ทั้งตุลและคนแต่ง

ขอบคุณคนอ่านทุกคนมากๆค่ะที่ติดตามอ่านกัน :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 18-05-2012 22:26:32

น่าสับสนแทนตุล คิดไม่ตก สองจิตสองใจอยากจะใกล้แต่ก็อยากจะไกลด้วย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 18-05-2012 22:49:18

รอต่อตอนหน้า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Junn ที่ 18-05-2012 23:06:52

ต่ออีกหลายๆตอนก็ได้น้า ชอบอ่ะ ยังไม่อยากให้จบเลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Maprang_W ที่ 18-05-2012 23:10:38

ให้มันรู้ดำรู้แดงกันไปเล้ย !!!!
แต่มีอีกหลายตอนก็ดีนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: naiin ที่ 18-05-2012 23:14:25

 บอกตามตรงไม่อยากให้จบ ชอบหนุ่มสองคนนี้แล้ว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: alterlyx ที่ 18-05-2012 23:22:03

เขิล  :o8: ....... อ่านแล้วก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่... ไอ้บ้า

+1 ให้ประโยค “ผมต้องทำยังไง ไปไกลๆหรือเปล่า” ... ฟังแล้วมันปวดใจจริงๆ!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 18-05-2012 23:24:21

จะยังไงกันล่ะเนี่ย
จะตรงหรืออ้อม
ลุ้นๆๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: hikikomori ที่ 18-05-2012 23:43:58

ฮาตรงที่ตุลพูดว่า

"ถ้าผมจะเป็นเกย์ หรือเป็นอะไรก็ตามแต่ มันจะต้องรู้ในวันนี้ รวมทั้งงานต้องเสร็จ และผมต้องรู้คำตอบ"

คือยังไงงานต้องเสร็จใช่ป่ะ ไม่ว่าอะไรก็ตาม ไม่ทิ้งการเรียน 55
ตอนหน้าจบแล้ว เศร้ายัง ขอให้พี่ตุลหาหัวใจตัวเงเจอจริงๆนะจ้ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: hardened-boy ที่ 18-05-2012 23:48:53

 o18 o18
กำลังสนุกเลย
รีบมาต่อไวๆนะครับ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 18-05-2012 23:50:05

พี่ตุลถึงจะสับสนแต่พี่ลึกซึ้งมาก พี่ไม่ฉาบฉวย ขอคารวะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 18-05-2012 23:56:16

อ่านแล้วคนอ่านอึดอัดแทนพี่ตุลแท้ๆ
 :serius2:
ไม่ใช่อะไรอึดอัดในความซื่อบื้อของพี่ตุลเนี่ยแหละ
ไม่ได้รู้เรื่องเล้ยพ่อคุณเอ้ย
แต่เอาวะ ตอนหน้าจะได้รู้กันไปเลย
ว่าจะหมู่หรือจ่า จะเกย์หรือไบ
 :z1: :laugh:

ปลล.เราไม่นิยมความผิดหวังนะคะ กระซิกๆ
 :o12:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 19-05-2012 00:12:28

 o18 o18 o18 o18 o18 o18   มารอพบดาว ต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Sye.B ที่ 19-05-2012 00:35:14

พบดาว~
อยากให้เป็นเรื่องยาวจังเลยค่ะ
ชอบ'ซอง'มากๆ!
อ่านตอนนี้แล้วเก๊กซิม แต่ก็เชียร์สุดพลัง เอ๊ะยังไง 555

รอค่าาาาาา

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Supermimt ที่ 19-05-2012 00:36:15

ลุ้นเนาะ  ตี๋เรนนอน น่ารักมาก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: u_cosmos ที่ 19-05-2012 01:32:34

ชัดๆไปเลยนะพี่ตุล. คนอ่านก็อึมครึมไม่ต่างจากพี่หรอก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 19-05-2012 02:31:39

ชีวิตมันสั้น ไม่ต้องคิดมาก ฟังเสียงหัวใจ
+1

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: My_NT ที่ 19-05-2012 02:58:50

แอร๊ยยยยยย พี่ตุลขราา จะมัวสับสนอยู่ใย ความรู้สึกแบบนี้มันแปลว่าพี่ตุลชอบน้องพบดาวเข้าแล้วหล่ะค่ะ 
ไม่ต้องคิดอะไรมากแล้วนะคะ ทำตามเสียงหัวใจตัวเองเรียกร้องโลดดด แอร๊ยยยย
แอบอยากรู้รูปร่างลักษณะพี่ตุลอ่ะค่ะ ว่าเป็นไง ตัวขาวตัวดำ ตัวเล็กตัวสูง หมวยหรือคนเข้ม 
จะได้มโนถูก 555 แต่คุณ gargoyle ไม่ได้บรรยายไว้ งั้นเราขออนุญาตมโนเอง 5555

ขอบคุณนะคะ  :pig4: รักฟิครื่องนี้จังง  :กอด1:  :L2:
ปล.จะจบแล้วก็ขอหวานๆกุ๊กกิ๊กให้คนอ่านชื่นใจหน่อยได้ไหมคะ *ทำตาปริบๆ*

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Cacao ที่ 19-05-2012 03:12:04

ช่วงชีวิตสับสนแบบพี่ตุลนี่น่าเห็นใจที่สุดละ... ทางเดินเปลี่ยนเลยนะ 555555555 คิดเยอะมากก็ไม่แปลก....
แต่น้องซองยังน่าฮักเหมือนเดิม ให้ความรู้สึกเหมือนหมาน้อยหน่อยๆ กร๊ากกกก แบบว่าเดินตามเจ้าของตลอด
เวลาโดนเจ้าของดุหรือว่านอยด์ใส่ก็ต้องเอาหัวมาถูๆขา ถูตัวเจ้าของ คือสรุปว่าซองให้ความรู้สึกเหมือน
คนขี้อ้อน 555555 หรือว่าซองจะเป็นเคะหรอเนี๊ย อ่านมาตั้งนานทำไมฟิลเค้ามันให้ซองเป็นเมะอ่ะ กรี๊ดด
ดูดิ คนอ่านยังสับสนในระบบความคิดตัวเองเลยนะ ฮ่าๆๆ ยังไงยืดต่อไปได้นะ ไม่มีใครว่า รับรองค่าาาาา ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Loin_diciz ที่ 19-05-2012 03:41:14

 รวมทั้งงานต้องเสร็จ ...ประโยคนี้โดนใจเด็กถาปัดมากจริงๆ 555+

ชีวิตจะเหี้ยยังไง งานต้องเสร็จ



โอ้ยอ่านแล้วแบบตายไปเลยจริงๆคะ คนเขียนเจ๋งมากอะ

เราชอบการนำเสนอความรู้สึก การบรรยาย ภาาาไทยใช้

ให้ตายเถอะ เรารักมันเข้าซะแล้วจริงๆนะ

ถ้าเป็นไปได้ ขอเรื่องยาวเถอะนะคะ เรื่องนี้คาแรคเตอร์ตัวละครมีเสน่มากจริงๆ

ฉากหลังที่ท่าพระก็ช่างสวยงาม เต็มไปด้วยเสน่

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 19-05-2012 04:00:53

บอกตรงๆว่าใจลอย นั่งรอเรื่องนี้ 5555 เหมือนอ่านตัวเองอีกทอดนึง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: ASSASSIN ที่ 19-05-2012 06:40:13

ขำซองเอาผมแหย่พี่ตุล   :jul3:  ทำไปได้นะ
ยังไม่อยากให้จบเลยอ่า  อยากอ่านเพิ่มอีก ชอบมากๆเลยอะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 19-05-2012 07:17:32

ชอบพี่ตุลที่เป็นคนนิ่งๆ แต่แอบฮา และใจดีกับน้องซอง (แหม เวลาเรียก น้องซองยังงั้น น้องซองอย่างงี้แล้วมันชื่นอุราจริงๆค่ะ!)

ชอบซองที่น่ารัก ช่างอ้อน แต่ก็เป็นผู้ใหญ่กว่าที่คิดนะเนี่ยยย ดูใจเย็น และก็จริงใจดี ฮ่าๆ

สำหรับตอนนี้ชอบตอนที่พี่ตุลพูด “โอ๋ๆ ผิดไปแล้ว” “เอาข้าวไหมจะได้ซื้อให้เลย” แบบ โอ๊ยย :-[

และตอนที่ซองเอาผมไปสะกิดๆเขี่ยๆ ให้พี่ตุลระทวย :-[

สรุปที่สุด ยังไม่อยากให้จบเลยค่ะ ถ้ายังมีอะไรอยากเขียนอีก เราก็รออ่านเสมอ :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 19-05-2012 07:58:42

ชอบบรรยากาศเรื่องนี้ อย่าเพิ่งรีบจบก็ได้นะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 19-05-2012 11:21:44

แงะ

ชอบนะเรื่องนี้

เรื่อยๆๆ

ค่อยเป็นค่อยไป

มันเป็นความรักในอุดมคติเบนเหมือนกันนะ

เจอก้คุย ไม่เจอก้ไม่ค่อย ไม่เร่งรีบ ไม่จิ๊กก

ไม่ต้องอะไรทั้งนั้น

ต่างคนต่างอยู่ ถึงเวลาก้เจอกัน

อบอุ่นดีนะ เบนว่า

เบนอ่านแล้วรู้สึกแบบนั้น

อุ่น พี่ตุล ดูเป็นคนอุ่นๆๆ

ส่วน ซองดูเรียกร้องนิดหน่อย แต่ไม่น่าเบื่อเลย ดูเพลินๆๆ

ชอบค่ะ

สักสองร้อยตอนก็จะตามอ่านนน ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: sge13; ที่ 19-05-2012 11:26:28

กะ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  :a2:
@$%&%*)$)*&$#U&$@&R)W&R$&R  (กรีดร้องด้วยภาษาต่างดาว)
สุดสุดอ่ะตอนนี้ นั่งเขินนั่งบิด มาต่อเร็วๆนะคะะะะะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 19-05-2012 11:40:29

ชัดๆเคลียร์ๆกันไปเลย :z2:

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: bamee_wspb ที่ 19-05-2012 19:06:58

ยิ่งอ่านแล้วรู้สึกชอบบรรยากาศ คิดว่าพี่ตุลหล่อมาก  o13

ตามต่อไป

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Sakkie ที่ 19-05-2012 22:52:36

เป็นเรื่องยาวได้มั้ย  ไม่อยากให้จบเลย T^T

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: -west- ที่ 19-05-2012 23:30:25

บรรยายดีมาก อ่านแล้วอินไปกับเนื้อเรื่อง
ชอบบรรยากาศในเรื่องมากค่ะ ไม่หวือหวา ไม่ซับซ้อน เป็นความคลุมเครือแบบเรียบง่าย
อยากอ่านต่อนต่อไปแล้ว รออยู่นะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: bobby_bear ที่ 20-05-2012 00:52:21

เป็นเรื่องที่อ่านไดเรื่อย ๆ ไม่เร่งรัดแต่ก็น่าติดตาม
ชอบเรื่องสั้นอารมณ์นี้นะ ไม่ต้องคอยลุ้นว่าจะยาวจะสั้น
ไม่ต้องลุ้นความสัมพันธ์ของตัวเอกว่าจะเป็นยังไง
แค่ดูเรื่องราวความนรักที่เกิดขึ้นแบบ
แค่นี้ก็ยิ้มได้แล้ว ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: cocorico ที่ 20-05-2012 03:38:55

อ่านแล้วก็คิดภาพตาม แล้วได้บรรยากาศ แล้วก็เรื่องโรงอาหาร ขำคะ มีที่เดียวจริงๆ ฮิๆๆๆๆๆ

ลุ้นๆๆๆ พี่ดาว(ตุล) กับน้องพบดาว(ซอง) จะเป็นยังไงต่อไป

ปล.เราอยู่มหาลัยเดียวกัลลลลลลลลลลลล

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: automaton ที่ 20-05-2012 10:55:47

ชอบเรื่องนี้จัง อ่านแล้วมันติดอยู่ในใจตลอด อยากให้แต่งเป็นเรื่องยาวแทน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: kogomon ที่ 20-05-2012 11:27:13

โอ๊ววววว

สนุกมากกกเลย ^^

อ่านแล้วมันโดนใจให้ใจไปเลยยย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: CrazierM ที่ 20-05-2012 20:40:50

ตอนแรกๆแอบหน่วงๆ แฝงความน่ารักไว้เบาๆ  :o8:
ยืนยันคำเดิม..ไม่อยากให้จบ อยากให้แต่งต่อไปเรื่อยๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Mulberry ที่ 20-05-2012 21:18:07

อ๊ากกกกก สนุกมากกกกก ชอบมากๆ เลย อ่านรวดเดียวแล้วเหมือนติดยาเลยอะ มันอยากอ่านต่อ อยากอ่านไปอีกนานๆๆๆๆๆๆ ซองอินดี้มาก พี่ดาวก็ซึนได้อีก อ๊ายยยย

ตอนนี้อยากรู้มากๆ ว่าจะไปช่วยงานกันถึงห้องแล้วจะทำงานแบบไหนกัน :z1:

เรื่องนี้เข้ามาอ่านเพราะชื่อเรื่องเลยนะ อ่านแล้วอิน ใจเต้นตึกตึกตลอดเลย ลุ้น เขิน มันไม่เลี่ยนดีอะ ชอบบบ
สรุปว่าเป็นเรื่องที่สองที่ทำเราอินได้ขนาดนี้  :z3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 20-05-2012 23:28:54

รอตอนต่อไปอย่างจริงจัง!อยากรู้ว่าจะเป็นยังไง จะดำเนินไปยังไง เหมือนจะเดาไม่ได้เลยคะ555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 21-05-2012 10:08:44

ชอบบรรยากาศขอเรื่องจังเลยอะ

มันให้ความรู้สึกแบบเย็นๆ เก่าๆ อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน

อย่าพึ่งรีบจบนะ ชอบมากเลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 21-05-2012 17:25:13

ใกล้จบแล้วใช่ไหม ยังชอบอยู่นะอยากอ่านเรื่อยๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: cotone ที่ 21-05-2012 18:51:05

จะแต่งต่อหรือจะจบก็เชิญอ่ะคนเขียน อ่านหมด55555

ชอบคู่นี้จัง ดูมีสไตล์เป็นของตัวเองดี ไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อนเลบ ประทับใจๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: CrazierM ที่ 21-05-2012 22:28:39

กลับไปอ่านอีกรอบระหว่างรอคนเขียนมาต่อ
หลงรักเรื่องนี้จริงๆนะ ให้ความรู้สึกว่า ตัวละครมีชีวิตจริงๆ ดำเนินเรื่องได้น่าสนใจ ไม่น่าเบื่อ
บุคลิกของพี่ตุลกับซองนี่น่ารักจริงๆ อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่น ยิ้มตามตลอด บิดหมอนบ้างแก้เขิน
สรุปแล้วว่าชอบเรื่องนี้มากๆ และยืนยันคำเดิมเลยว่า ไม่อยากให้จบ
อยากให้เขียนต่อไปเรื่อยๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: tay028643904 ที่ 22-05-2012 21:59:17

รอ รอ รอ รอ
เนื้อเรื่องน่ารักอ่า ...>w<
มาต่อน้ะ น้ะน้ะ ♥

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: gargoyle ที่ 23-05-2012 01:38:10

5
……………………………………………………………………………………

ผมกับซองลงรถเมมา ก็ตรงดิ่งเข้าร้านสะดวกซื้อที่ปากซอยเป็นนิสัยอันเคยชิน ผมเดินวนไปที่ตู้น้ำ ยืนมอง คิดไม่ออกว่าจะซื้ออะไร ซองเดินมาหยุดอยู่ข้างผม

“ซื้ออะไรอ่ะพี่”

“ไม่รู้ว่ะคิดไม่ออก อยากกินไร เดี๋ยวพี่จ่ายเอง ค่าช่วยทำงาน” ผมขยับตัวให้ซองมันเอื้อมมือไปหยิบน้ำอัดลมขวดเล็กมาสองขวด แล้วก็ขนมปลาเส้นมาอีกถุง ดี จะได้กินตอนทำงานแล้วมือไม่เปื้อน

“เอาอันนี้นะ” ผมพยักหน้ารับรู้ แล้วก็เดินไปหยิบดาร์คช็อคโกแลตมาสองแท่ง ถ้าซองกินก็ถือว่าเผื่อ ถ้ามันไม่กิน ผมก็กินเอง ระงับอาการอยากบุหรี่และสติแตกของผมได้ชะงักพอสมควร

จ่ายเงินเสร็จก็เดินหิ้วถุงขนมตรงกลับหอ ซองมันดูหลุกหลิกอย่างเห็นได้ชัด

“เป็นอะไร”

“ปวดฉี่” ไอ้ซองพูดเสียงเครียด แต่ผมขำ อยู่ๆก็นึกถึงหมาเวลาไปที่ใหม่ๆมันจะชอบฉี่เอาไว้ ไม่ได้จะว่ามันนะ แต่นึกขึ้นมาได้เองจริงๆ

“จะถึงอยู่แล้ว” ผมพูดแล้วรูดคีย์การ์ดเข้าหอ ไอ้ซองรีบเดินตามมาติดๆ พอเปิดประตูห้องมันก็ยกมือไว้เป็นเชิงขออนุญาตตามประสาคนมารยาทดีพุ่งเข้าห้องน้ำไปในทันที ผมก็ไม่ได้ดูซะด้วยว่าในห้องน้ำมีสมบัติลับของผมแบบแปลกๆอะไรอยู่ในนั้นไหม แต่ก็ช่างมันเถอะ ผู้ชายด้วยกันจะไปอายอะไร ผมส่ายหน้ากับตัวเองเอากระเป๋าแขวนไว้กับที่แขวนหลังประตู เก็บของบางอย่างที่รกอยู่เต็มห้องให้พอมีที่เดิน

ห้องสี่เหลี่ยมจัตุรัส มีระเบียง กับน้องน้ำในตัว ครึ่งห้องเป็นเนื้อที่สำหรับวางเตียงนอน บนหัวเตียงก็มีรูปที่ซองให้มาจับจองอยู่ ส่วนอีกครึ่งคือบริเวณทำงานอันประกอบด้วยโต๊ะทำงานที่ผมใช้วางคอมพิวเตอร์ โต๊ะดราฟท์ไฟสำหรับเขียนแบบซึ่งช่วงนี้ไม่ได้ใช้เลยเอาไว้สเกตชงานกับวาดรูปแทน ชั้นวางของที่แทบทะลัก ตู้เสื้อผ้าที่มีเสื้อผ้าอยู่ครึ่งกับงานเก่าๆที่ต้องมาเบียดกันอยู่ในตู้อีกครึ่ง บนตู้เสื้อผ้าคือสต๊อกสำหรับเก็บกระดาษเอาไว้ทำงาน ตะกร้าใส่เสื้อผ้าที่ต้องเอาไปซัก ตู้เย็นเล็กที่มีแต่น้ำเปล่า ห้องแทบไม่มีที่เดินเพราะตรงกลางพื้นที่ว่างกลางห้อง ถูกจับจองด้วยโมเดลที่ยังประกอบไม่เสร็จ

ผมนั่งที่ริมเตียง มองโมเดล มือถือขวดน้ำอัดลมดูดแก้กระหาย ซองเดินมาจากห้องน้ำหน้าตาสดชื่น

“เอาติดไว้หัวเตียงเลยเหรอ” มันชี้มือไปที่รูปแล้วก็ยิ้มกว้าง

“ไม่มีที่อื่นให้ติดแล้ว เดี๋ยวปลายเดือนว่าจะเอากลับไปติดที่บ้าน”

“เอาไว้นี้แหละ พี่ตุลจะได้ดูไง” ซองพูดแล้วนั่งลงกับพื้นมองโมเดลผม จะได้เอาไว้ให้ผมดูเหรอ ก็ดีนะ ความจริงเดี๋ยวนี้ ผมกลับมาห้องก็มองบนหัวเตียง เพลินๆดี ดูแล้วรู้สึกสงบ สบายใจ ยิ่งคิดว่าเป็นรูปที่ได้แรงบันดาลใจมาจากตัวผมเองมันยิ่งทำให้รู้สึกดี

ผมดึงสติกลับมาที่งานโมเดล

“เคยทำไหม ว่าจะให้ช่วยทำอันนี้แหละ” ผมพูด ชี้ไปที้โมเดล ซองพยักหน้า ผมอุ่นใจไปเปลาะนึงแล้วว่ามันเคยทำ เพราะถ้าคนไม่เคยทำ จากที่ช่วยมักจะกลายทำให้พังมากกว่า ผมเลื่อนตัวลงมานั่งที่พื้นตรงข้ามกับซอง เอามือคุ้ยๆค้นสเกตชที่สภาพยู่ยี่อยู่ใต้กองเศษกระดาษมุมห้องออกมายื่นให้มันดูว่าหน้าตาสิ่งที่ผมกำลังทำอยู่นี้เสร็จแล้วจะออกมาเป็นอะไร

“งี้ก็เหลือพวกเฟอร์ฯอ่ะดิพี่” ผมพยักหน้า มันอ่านสเกตชรู้เรื่องใช้ได้ในระดับนึงล่ะ

“ทำแบบเอาไว้แล้วเกินครึ่ง เหลือตัดกับประกอบ”

“ให้ผมทำหมดเลยเหรอ” มันเงยหน้าขึ้นมาถามผมซื่อๆ ใช่ซะที่ไหน ถ้าให้มันทำหมดเลยก็ไม่เรียกว่าให้มาช่วยแล้ว ผมก็นั่งทำด้วยนี่ไง ผมหยิบกระดาษที่ร่างเตรียมรอตัดให้ไอ้ซอง พร้อมกับคัตเตอร์ กับไม้บรรทัดเหล็ก

“ตัดแล้วก็กรีดเป็นรอยพับเอาไว้ อย่าพึ่งติดกาว พี่ยังร่างเอาไว้ไม่ครบ” ซองพยักหน้าอีกแล้ว มันลงมือตัดกระดาษไม่นานก็ได้ออกมาเป็นชิ้น เอาสันคัตเตอร์กรีดตามรอยพับเพื่อให้พับง่ายแล้วสันเรียบ แล้วก็ยกขึ้นให้ผมดู

“แบบนี้ใช่ไหม” ผมมองกระดาษในมือมัน ฝีมือใช้ได้เลยนะ รู้งี้ให้มันมาช่วยตั้งนานแล้ว

“เนี้ยบดี อย่าให้พลาดนะ ขี้เกียจร่างใหม่” ผมส่งชิ้นส่วนกระดาษคืนให้ซอง แล้วก็เดินไปนั่งกับโต๊ะเตรียมจะร่างแบบที่เหลือ พอนั่งถึงเก้าอี้ก็นึกขึ้นมาได้

“นั่งกับพื้นจะเมื่อยไหม มานั่งตัดบนโต๊ะก็ได้ ยกคอมพี่ออกไปก่อนก็ได้” ซองลุกขึ้นกวาดข้าของสารพัดอย่างที่ส่วนมากคือขยะออกไปแล้วยกโน้ตบุคผมไปวางเอาไว้บนเตียง ห้องดูแคบไปถนัดตาเมื่อมีคนอยู่สองคน ผมหยุดมือที่กำลังจะขีดเส้นมองไอ้ซองที่หันซ้ายหันขวาตัดสินใจว่าจะเอากองกระดาษเหลือใช้ที่เรียกอีกอย่างว่าขยะไว้ตรงไหนดี มองแล้วขำ ไม่รู้ทำไม้เหมือนกัน คอยดูว่ามันจะอ้าปากถามผมเมื่อไหร่ น่ารักดี

เวลาผ่านไปครู่นึง ไอ้ซองก็คงคิดได้ว่าควรจะถามผม

“พี่ตุล อันนี้วางไหนอ่ะ”

“ข้างโต๊ะนั่นแหละ กว่าจะถาม นึกว่าว่าจะนั่งถือเอาไว้แล้ว”

“โหพี่ ผมก็ไม่ได้โง่ขนาดนั้น” ผมก็ไม่ได้ว่ามันโง่นะ แต่เรื่องแบบนี้มันดูโคตรโง่เลยให้ตายเถอะ ไม่รู้จะเรียกว่าขี้เกรงใจหรืออะไรดี

“มีอะไรก็ถามนะ”

“เปิดเพลงได้ไหมพี่”

“ตามสบาย” ผมบอกมัน แต่พออนุญาตจบก็ดันมานึกขึ้นได้ว่า แล้วมันจะเอาอะไรเปิดเพลง ไม่ทันจะได้สงสัยต่อ ไอ้ซองก็หยิบเอามือถือรุ่นหรูขึ้นมาสไลด์หน้าจอเปิดเพลงฟังโดยเอาวางไว้ใต้สมุดให้เสียงก้องๆอย่างคนที่เปิดฟังประจำ มือถือไม่ใช่สภาพใหม่ เพราะเคสที่ใส่มีรอยเปื้อน ผมหันหน้ามาขีดเส้นร่างงาน แต่ในใจมันอยู่ไม่สุข มันไม่ใช้โทรศัพท์ ไม่ขอเบอร์ผม ไม่ให้เบอร์ผม บอกกับผมเองว่าไม่ชอบใช้โทรศัพท์ แต่ดันมีมือถือรุ่นแพง ทำไมวะ...

อยากถามแต่บางอย่างมันก็ถ่วงให้ผมไม่ได้พูดออกมา ผมสนใจกับงานตัวเอง มีเพลงจากโทรศัพท์ซองเปิดเบาๆ เสียงกระดาษพลิกไปพลิกมา เสียงคัตเตอร์ เสียงไม้บรรทัดกระทบกับกระจกรองโต๊ะ ผมมีสมาธิอยู่กับงานอีกครั้ง แต่ก็ไม่นาน ซองเริ่มบทสนทนา

“งานพี่เนี้ยบมากเลยอ่ะ เซียนมากพี่” ซองยกกระดาษที่ผมร่างแบบสำหรับตัดขึ้นมาดู เส้นดินสอที่ลากตรงสมำเสมอ

“ไม่เนี้ยบก็โดนด่าดิ”

“พี่เก่งอ่ะ”

“แกก็เก่ง” ผมตอบมัน หยิบเอาไม้ฉากมาวัดมุม เหลือบไปเห็นซองก็เข้าใจว่าทำไมมันถึงชวนคุย เพราะตัดเสร็จแล้ว มันบอกว่าผมทำงานเนี้ยบ แต่มันก็ทำงานเร็วชิบหาย ไม่มีอะไรทำเพราะนั่งรอแบบที่ผมเขียน

“นั่งเล่นเกมในมือถือรอไปก่อนไป” ผมแกล้งพูดโยงไปถึงมือถือมัน ซองเลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

“ผมนึกว่าพี่ตุลจะถามตั้งแต่เห็นผมเปิดเพลงแล้วแต่พี่ตุลก็ไม่ถาม” นึกว่ามันลืมซะอีกที่เอามือถือให้ผมเห็น แต่ที่ให้เห็นเพราะจงใจเหรอ ทำไมวะ ผมหยุดทำงาน หมุนตัวมามองหน้ามัน

“ทำไมวะ”

“พี่เขียนให้เสร็จก่อนแล้วผมจะบอกว่าทำไม” ไอ้ซองพูดยิ้มๆ มันยิ้มมุมปากแบบที่ไม่ได้เห็นบ่อย เจ้าเล่ห์ มีอะไรปิดบัง ผมไม่อยากพูดอะไรต่อ แม้ว่าข้างในจะอยากรู้แทบตาย ได้แต่เร่งมือวาดแบบให้มันเอาไปตัดให้เร็วที่สุด เหลืออยู่ไม่กี่ชิ้น ผมก็จะได้คำตอบ ซองหมุนเก้าอี้ใช้สายตาสำรวจห้องผมอย่างสนใจ ผมไม่ได้อึดอัดหรอก แค่รู้สึกแปลกๆที่มีมันเข้ามาอยู่ในห้อง แต่ก็รู้สึกดีที่มีคนมาช่วยงาน และนั่งเป็นเพื่อน

ตอนทำงานเวลาผ่านไปเร็วเสมอโดยที่ไม่รู้ตัว ผมร่างแบบสำหรับตัดไม่กี่ชิ้นแต่ใช้เวลาไปชั่วโมงกว่า ยื่นกระดาษให้ซองเอาไปตัด ผมก็วางดินสอไม้บรรทัดจากมือ ยืดตัวก็ได้ยินเสียงกระดูกตัวเองลั่นกรอบแกรบ ผมว่าถ้าผมมีโอกาสได้แก่ สภาพผมคงแย่ยิ่งกว่าแย่ ผมรอให้ซองตัดกระดาษพยายามจะใจเย็น ผมอยากรู้คำตอบของมันว่าทำไม เดาไม่ออกว่าจะมีเหตุผลอะไรที่มันต้องลำบากส่งจดหมายหาผมถ้ามันอยากจะติดต่ออะไร แล้วถ้ามันจีบผมจริงอย่างที่ผมสงสัย จะยุ่งยากไปไหมกับวิธีนี้ ไอ้น้องพบดาวที่อ้อยอิ่งตัดกระดาษก็รู้ว่าผมอยากรู้ มันทรมานผมด้วยการค่อยๆกรีดกระดาษเหมือนกลัวกระดาษจะเจ็บ

“เร็วๆดิ” ผมเร่ง

“อย่าใจร้อน เดี๋ยวกรีดพลาดพี่ได้เขียนใหม่นะ” ผมให้รางวัลกับความใจเย็นของมันโดยการขยำเศษกระดาษแล้วปาใส่หัวมัน เสียดายที่ซองมันโยกหัวหลบทัน

“เสร็จแล้ว” ซองชูกระดาษชิ้นสุดท้ายที่ยังไม่ได้ประกอบขึ้น

“เรื่องโทรศัพท์” ผมพูดเรียบๆ

“ทีแรกผมกะไม่บอก แต่คิดไปคิดมาผมก็ไม่รู้จะปิดไปทำไม ผมไม่ค่อยชอบโกหก” ดูจากลักษณะนิสัยก็พอรู้ มันคงจะมีความสุขกับความซื่อของตัวเองนั่นแหละ

“มันมีเหตุผลอะไร”

“ผมเคยสาบานเอาไว้ว่าจะไม่โทรไปจีบพี่”

ประโยคบอกเล่าเรื่องราวง่ายๆ ชัดเจนได้ใจความ ไม่มีความตื่นเต้นในน้ำเสียงคนเล่า และน่าแปลกที่มันเหมือนกับผมเองก็ไม่ตกใจ แต่กลับเป็นความรู้สึกที่เหมือนได้รู้อะไรที่อยากรู้มานานแล้วมากกว่า ไม่ได้รังเกียจ ไม่มีความรู้สึกแง่ลบ ผมมองหน้าซองที่พูดมันออกมาด้วยความมั่นใจ เหมือนแน่ใจแล้วที่จะพูดออกมา กล้าที่จะบอกกับผมตรงๆ มันไม่กลัวว่าผมจะเกลียด หรือไล่มัน...

มันไม่กลัวว่าผมจะเกลียดหรือมันรู้อยู่แล้วว่าผมไม่ได้เกลียดกันแน่

“พี่ตุลคงพอเดาออกตั้งแต่แรกๆแล้วมั้ง” ผมพยักหน้ากับการคาดเดาของมันที่ไม่ผิดเลย ผมเดาออก แต่แค่ไม่มั่นใจว่าผู้ชายอย่างมัน จะจีบผู้ชายแบบผมจริงๆ

“มึงไปสาบานไว้กับใคร สาบานได้ไร้สาระมาก” ผมหลุดหยาบอีกละ แต่ก็ช่างมัน เพราะมันเฉลยความจริงแล้วที่มันเข้ามาหาผมเพราะอะไร ผมก็จะปล่อยตัวตนของผมบ้าง

“เพื่อนพี่ตุล คนที่ไว้หนวด” ไอ้เหี้ยฉุย... สร้างเรื่องให้กุตลอด สาบานไว้กับใครไม่สาบานสาบานไว้กับเจ้าพ่อฉุยอมควัน แล้วมันศักดิ์สิทธิ์จริงหรือไงถึงยอมทำตามคำสาบาน

“มันชื่อฉุย แล้วถามจริงเหอะ ว่ามึงบ้าหรือเปล่า” ผมแกะช็อคโกแลตที่วางอยู่ใกล้มือมากิน ตอนนี้เริ่มคิดแล้วไง เมื่อกี้เป็นเพราะอะไรก็ไม่รู้ผมถึงไม่คิด อาจจะเป็นเพราะสมองช็อต ผมคิดว่าถ้าผมเองก็รู้แก่ใจว่าซองมันจีบผมขนาดที่ซองมันดูออก แล้วผมเล่นด้วย แบบนี้ผมก็ต้องชอบมันเป็นแน่แท้ไม่ต้องคิดอะไรให้ซับซ้อน ผมไม่รู้ว่าเป็นเกย์มันเป็นกันง่ายขนาดไหน ง่ายเหมือนติดบุหรี่ไหม แล้วเลิกได้หรือเปล่า ตอนนี้ผมสงสัยตัวเองจริงๆ

...สับสนทางเพศ มันให้อารมณ์แบบนี้นี่เอง

เครียด!

“ผมก็ถามตัวเองบ่อยนะ คิดนานเลยวกว่าจะกล้ามาหาพี่ตุล” ซองเล่าให้ฟังคร่าวๆ ผมพอจะเดาได้ว่า นานที่ว่าอาจจะนานร่วมปี ผมหักช็อคโกแลตเข้าปากอีกชิ้น ยื่นไปให้ซองเหมือนจะมารยาทดี แล้วมันก็รับไปกินตามมารยาทซะด้วย

“ตั้งแต่เมื่อไหร่” อารมณ์ผมตอนนี้อธิบายไม่ถูก พูดยาก

“ครั้งแรกที่เจอ” ดูน้ำเน่า แต่ฟังแล้วรู้สึกเลือดลมไหลเวียนดีผิดปกติ จนผมต้องหมุนเก้าอี้เล่นแก้เขินไป

“เป็นเกย์มาก่อนหน้านี้เหรอ”

“เปล่า” มันส่ายหน้าซื่อๆ ผมโมโหไม่ลง โกรธไม่ลง ไม่กล้าด่า ผมผิดเองซินะที่หน้าตาคงไปกระตุกต่อมอะไรของมันเข้าจนมันกลายมาเป็นแบบนี้ นั่งอยู่ในห้องนี้ คุยเรื่องบ้าๆหาสาระไม่ได้กับผมอยู่ตอนนี้ เรื่องที่ผมไม่ค่อยถนัดที่จะจัดการ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน เรื่องอื่นขอให้บอก เรื่องงานผมโคตรทน แต่เรื่องความรู้สึก เรื่องความรักโง่อย่างไม่น่าเชื่อ เหมือนที่ฉุยมันพูดนั่นแหละ

“ทำงานเหอะ” ผมตัดบทสนทนาฉับ ในเมื่อมันยุ่งยากจะคิดก็ทำงานให้ยุ่งไว้ก่อน ซองเหมือนจะสงสัยว่ามันพูดอะไรผิดไป มันเลยนั่งนิ่งมองผมที่คว้าโมเดลมาติดกาว

“พี่ตุลโอเคป่ะ”

“กุสบายดี” ผมโยนหลอดกาวให้มันโดยที่ไม่หันไปมองหน้ามัน

“แต่ปกติผมก็ไม่ค่อยใช้โทรศัพท์อยู่แล้วนะ ของเก่าพ่อซื้อมาแล้วใช้ไม่เป็นเลยเอามาให้ผมใช้แทน ใช้มากๆแล้วปวดตา ระวังสายตาสั้นนะพี่ตุล” ไม่ต้องมาเป็นห่วงสายตาผมเลย ตอนนี้ผมวางตัวไม่ค่อยถูกกะทันหัน

ซองมันเขียนอะไรยุกยิกใส่เศษกระดาษแล้วก็ยื่นมาให้ผม

ในกระดาษเป็นรูปเสื้อยืดลายดาว.. ไอ้ประสาท

“ทำงานไปจะได้เสร็จไวๆ” ผมหันไปบอกมัน แต่ก็ผิดคาด ซองมันถือกาวเอากระดาษประกบต่อกันเป็นกล่องเรียบร้อย เหมือนรู้ว่าผมหันมาด่ามันเลยเงยหน้าขึ้นมามองผมยิ้มๆ

“ให้ทำทั้งคืนผมก็โอเคนะ” คำพูดมันสองแง่สองงาม แต่ผมจะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นก็แล้วกัน

“อยากทำใช่ไหม” ผมถามมันเสียงโหด แต่มันก็ไม่สะทกสะท้าน มีแต่ยิ้มซื่อปนหวานๆให้มา โหดไม่ลง...

“ถ้าพี่ไม่อึดอัดที่ผมนั่งอยู่ในห้องนี้ ผมเต็มใจช่วย”

“ถ้ามาบอกว่าไม่ไหวทีหลังแม่งจะเอาบุหรี่จี้” ผมแกล้งพูดขู่มัน มันเป็นคำขู่ที่ไม่น่ากลัวเลยสักนิด ไอ้ซองหัวเราะขำแล้วเอาผมมาเขี่ยแขนผมอีกแล้ว หน้าผมที่พยายามจะตีให้นิ่งก็หลุดขำออกมาจนได้ ผมสั้นเฉยๆหรอกเลยเอาเขี่ยคืนไม่ได้

หลายคนพยายามทำให้ตัวเองดูดีเพื่อที่จะเอาชนะใจคนที่ตัวเองชอบ เข้าหา เข้าไปชื่นชม เอาใจ แต่ผมว่าวิธีที่น่าจะดีที่สุดคือความจริงใจ ทำให้รู้สึกว่าสบายใจที่ได้อยู่ใกล้ แบบนั้นมันน่าจะเป็นวิธีที่ง่ายและได้ผลที่สุด ผมไม่ปฏิเสธหรอกว่าผมไม่ได้ชอบสิ่งที่ซองมันทำ  ถึงมันจะเป็นผู้ชาย แล้วผมก็เป็นผู้ชายก็ตามที...

สักพัก จากที่นั่งบนเก้าอี้ ผมกับซองก็ลงนั่งช่วยกันประกอบโมเดลบนพื้น บทสนทนาเมื่อครู่เหมือนไม่เคยเกิดขึ้น ผมบอกขั้นตอนให้ซองทำเป็นพักๆ ซองมันก็ก้มหน้าก้มตาทำอย่างว่านอนสอนง่าย มีบางครั้งที่มันคิ้วขมวด ไม่เข้าใจ บางทีก็ต้องให้ผมช่วยจับ หรือให้มันช่วยผม หลายครั้งที่ผมรู้ว่ามันแอบมองผม หลายครั้งที่ผมเองก็มองมัน และหลายครั้งบางทีเราก็เงยหน้าขึ้นมามองกันโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ คุยกันเป็นประโยคสั้นๆเป็นพักๆ เหมือนต่างคนต่างไม่รู้จะพูดอะไร เวลาผ่านไปจนฟ้ามืด และงานผมมันก็ใกล้เสร็จอย่างไม่น่าเชื่อ

“ระวังกาว” เห็นท่ามันหยอดกาวร้อนใส่มุมเหลี่ยมของกล่อง แล้วผมว่าดูท่าทางมือมันได้สังเวยแน่ และไม่ทันขาดคำ กาวร้อนก็ไหลโดนมือมันในที่สุด

“แม่ง” ไอ้ซองสบถ วางขวดกาว นั่งเป่านิ้วตัวเองให้แห้ง

“บอกแล้ว” ผมซ้ำเติมมันตามธรรมเนียมนิดหน่อย นั่งประกอบต่อ ปล่อยให้มันจัดการกับนิ้วตัวเอง

“ติดเลย” ตอนนี้นิ้วชี้กับนิ้วกลางของมันแยกจากกันไม่ออก ซองมันยกขึ้นมาให้ผมดู โบกไปโบกมา หน้าตาไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไร ที่จริงก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ผมเองก็โดนประจำ

“เอามือไปแช่น้ำไป ใกล้เสร็จแล้วเดี๋ยวพี่จัดการเอง” ซองมันเดินตามไปอย่างว่าง่าย มองผมมันจากด้านหลังผมซองนับว่ายังดูสะอาดสุขภาพดีกว่าพวกมิตรสหายมันที่ไว้ผมยาว แล้วก็นึกอยากลองไว้บ้าง ผมเองตอนช่วงปีหนึ่งก็เคยไว้ แต่พอไว้ได้ถึงไหล่ก็เลิกไว้เพราะแม่อยากให้ตัด แล้วผมก็ร้อนเองด้วย ส่วนตอนนี้ก็มีทรงที่ไม่เรียกว่าสั้นแล้วก็ไม่เรียกว่ายาว

ได้ยินเสียงซองเปิดน้ำเบาๆ

“พี่ตุลใช้ยาสีฟันหมูพูห์เหรอ ฮิฮิ” มาอีกแล้วเสียงหัวเราะกวนตีนของมัน ดังมาจากห้องน้ำ ซองมันเอามือจุ่มน้ำในกระป๋องล้างพู่กัน เดินหัวเราะฮิฮิออกมาจากห้องน้ำ ยาสีฟันหมูพูห์บ้าอะไรของมัน มีแต่หมีพูห์ แล้วผมก็ไม่ได้ใช้ยาสีฟันหมีพูห์ด้วย

“ไม่ได้ใช้เว้ย” มันไปเห็นจากไหน

“ก็เห็นอยู่ในห้องน้ำ หมูพูห์ หลอดสีชมพู มีรอยใช้ด้วย” จับผิดกูจัง ผมนึกออกแล้วว่ามันหมายถึงอันไหน

“ได้แจกฟรีมา ก็เลยอยากรู้ว่าเป็นยังไง มันไม่ใช่หมูพูห์ มันเรียกว่าพิกเล็ตไม่ใช้เหรอวะ”

“นั่นแหละ ผมจำชื่อไม่ได้ รู้แต่ว่ามันเป็นหมู อยู่กับหมีพูห์ก็เลยเรียกงี้”

“สร้างสรรค์นะ” ผมชมแบบประชดมัน

“ชอบไหม” หมายถึงชอบอะไร ที่มันสร้างสรรค์คิดชื่อหมูพูห์หรือว่าชอบมัน

“ชอบอะไร”

“ชอบผม” เสียงนุ่มๆเอ่ยปากถาม พร้อมสายตาที่มองตรงมาแต่ผมกลับหลบลงไปมองงาน

“โคตรเกลียดเลย” ผมพูดใส่อารมณ์แบบพิเศษ ไอ้ซองหัวเราะขำ ผมยิ้มกับตัวเอง เป่างานให้แห้ง เหลือเก็บรายละเอียดที่เดี๋ยวเอาไว้ให้ซองมันกลับไปก่อนก็ยังทัน ผมวางงานลง นาฬิกาบอกเวลายังไม่ถึงหนึ่งทุ่มเลยด้วยซ้ำ งานเสร็จแล้ว อยากจะลุกขึ้นตะโกน

“ทำอะไรต่อ” ซองมองงาน ส่วนผมวางมือ

“พอก่อน ปวดหลัง ขอนอนแปป” ผมวางงานไว้ที่เดิม ทิ้งตัวลงบนเตียง สบายเหมือนได้ขึ้นสวรรค์แค่ได้เอนหลังลงบินที่นอนนิ่มๆ หลับตาลง ได้ยินเสียงซองมันลุกขึ้น จากนั้นก็รู้สึกว่ามีใครกำลังมองผมอยู่ ลืมตาขึ้นมา ตะแคงข้างก็เห็นซองมันนั่งอยู่ข้างเตียงมองผมตาแป๋ว

“มองอะไร”

“ผมวาดรูปให้เอาไหม” ถามแบบนั้นแต่กลับไม่รอคำอนุญาตจากผม มันหยิบเอาสมุดสเกตชเนื้อหยาบของผมมาจากโต๊ะ หยิบดินสอแท่งเล็กๆที่ตกอยู่ข้างกันขึ้นมา “วาดใส่ในนี้นะ”

“ติสขึ้นเหรอ ไม่เอา หน้าทุเรศอยู่”

ผมนอนตะแคงมองมันที่ไม่สนใจว่าผมจะยอมหรือไม่ยอม มือจับดินสอร่างคร่าวๆใส่สมุด มันเงยหน้าขึ้นมามองผมแล้วก็ยิ้มสวยๆให้ดูก่อนจะก้มลงไปวาดต่อ ส่วนมากถ้าไม่ใช่ตอนเรียน แบบพอตเทรตยอดนิยมก็จะเป็นผู้หญิง นั่งนิ่งๆ แต่ตอนนี้แบบเฉพาะกิจอย่างผม คือผู้ชายสภาพโทรมๆ นอนหน้าถูหมอนให้ซองมันวาด บางคนสงสัยว่าทำไมผู้ชายที่เรียนศิลปะ สภาพโทรมๆถึงได้มีแฟนสวย น่ารัก แต่ก่อนผมก็สงสัย แต่พออยู่ไปเรื่อยๆ เจอคนมากขึ้น ผมก็เข้าใจว่าทำไมผู้หญิงสวยๆถึงเลือกผู้ชายเซอร์ๆ เพราะผู้ชายแบบไอ้ซอง ดูดีที่สุดตอนวาดรูป น่ามองที่สุดตอนที่ใช้สายตามองหุ่นที่มันวาด...

งานผมเสร็จแล้ว... แต่ปัญหาผมล่ะได้คำตอบหรือยัง ตอนนี้ผมกำลังถามตัวเอง ถามใจที่เหมือนจะเต้นถี่เหลือเกินช่วงนี้

“เสร็จยัง” ผมนอนหลับตา ไม่อยากจะมองเวลาที่มันจงใจจะมองตาผม เพราะมันเหมือนโดนคุกคาม โดนล้วงความลับ โดนอ่านใจ ที่สำคัญ กลัวรู้ว่าคำตอบของผมมันคืออะไร... ยังไม่อยากรู้

“พี่ตุลนอนหลับตาแล้วจะวาดได้ไง”

“ก็เมคเอาดิ เอาตาโตๆ แบบบิ๊กอายเกาหลี” ผมสั่งมันเล่นๆ แต่ก็ยังหลับตาแล้วพูดต่อไป

“เขินเหรอ” ไอ้ซองพูด แล้วก็ตบท้ายด้วยเสียงหัวเราะกวนตีนแบบมัน “ฮิฮิ”

“เขินอะไร ทำไมต้องเขิน” นั่นไงมันรู้ทัน ผมลืมตาขึ้นมองมันเคืองๆ แต่ที่เจอคือรูปสเกตชผมคร่าวๆที่เสร็จเรียบร้อยแล้วหันหน้ามามองผมจากกระดาษ เหมือนนะ แต่ผมว่าดูดีกว่าตัวจริงผมไปเยอะเลย แล้วในรูปน่ะยิ้ม แต่ผมไม่ได้นอนยิ้มสักหน่อย

“ตัวจริงดูดีกว่านี้” ผมแกล้งพูด

“ก็จริงแหละ จริงๆตาพี่สวยกว่านี้แต่ไม่ยอมลืมตาให้ผมวาดก็เลยมั่วๆเอา แล้วก็ยิ้มน่ารักกว่านี้ แต่พี่ซองไม่ยอมยิ้มให้วาดเลยวาดมาได้แค่นี้” ซองมันโผล่หน้าขึ้นมาจากสมุด รูปผมบังอีกครึ่งหน้าของมันเอาไว้ แต่ดูจากสายตาแล้วก็คงยิ้มตอนพูด เขินจริงแล้วคราวนี้ เกิดมาทั้งชีวิตไม่เคยมีผู้ชายมาพูดชมหน้าตาตัวเองกันซึ่งๆหน้าแบบนี้ ส่วนคนพูดเหมือนไม่อายปากเลยที่พูดออกมา

“.......” ไม่รู้จะพูดตอบมันยังไงดี นอกจากแกล้งนอนหลับตาไปอีกรอบ ขอเวลาให้หัวใจได้เต้นเป็นจังหวะปกติก่อนได้ไหมผมขอร้อง

“ผมมีหวังไหมพี่ตุล”

“หวังเรื่องอะไร ถามแบบนี้เหมือนกุจะตอบได้ ไม่ใช่หมอดูนะครับ” ผมแกล้งโง่ตอบมันไปยืดยาว ลืมตามองอีกที ซองมันก็นั่งเอาคางเกยกับเตียง ส่งสายตาหมาหงอยมาให้ผม

“พี่ก็รู้ว่าผมหวังอะไร” เสียงมันอู้อี้

“หยิบบุหรี่ให้หน่อย” ผมชี้มือไปที่ลิ้นชักโต๊ะ

“ผมอยากรู้”

“กุก็อยากรู้” เมื่อมันไม่หยิบให้ ผมก็ลุกไปหยิบเอง ผมเดินออกไปที่ระเบียง ปากคาบบุหรี่ แต่ดันไม่ได้เอาไฟแช็คออกมาจุด เหมือนซองจะรู้งาน มันยืนพิงกรอบประตู มีไฟแช็คเหล็กแบบตลับของผมในมือ พอยื่นมืออกไปมันกลับไปยอมยื่นให้ มันจะเล่นอะไรกับผม

“ผมว่าพี่ตุลรู้นะ” ผมยังคาบบุหรี่ที่ไม่ได้จุดไฟมองมัน

“ถ้าพี่ไม่คิดอะไรผมคงโดนต่อยไปแล้ว” ผมดึงบุหรี่ออกมาจากปากมาถือเอาไว้

“ถามจริงๆ คิดดีแล้วหรือไง” ผมเดินเข้าไปหามัน ซองมองตาผมนิ่ง

“พี่ตุลคิดว่าผมไม่คิดเหรอ ไม่ใช่ง่ายนะที่ผมจะเดินไปบอกพี่ว่าผมขอนั่งด้วย” มันไม่ใช่การถกเถียง แต่เป็นการให้คำตอบ เพราะน้ำเสียงของซองมันอ่อนลง มันกำลังใช้คำพูดอ้อนวอนผมอีกครั้ง ทำให้ผมใจอ่อน และผมก็ใจอ่อนจริงๆ

“กุขอสูบบุหรี่ก่อนได้ไหม มึงทำกุมึนมาก เอาไฟแช็คมา” ผมแบมือขอมันอีกครั้ง

“ไม่” เอ้า บุหรี่ก็ของผม ห้องก็ห้องผม

“ไอ้ซอง”

“ฟังผมพูดก่อน”

“พบดาว” ผมเรียกชื่อคณะมัน ไอ้ซองยิ้ม แต่ก็ส่ายหน้า

“นิชคุณ”

“ฟังผมพูด” มันยังไม่ยื่นไฟแช็กให้ผม

“ไม่” มันยังบอกว่าไม่กับผมได้ ทำไมผมจะพูดบ้างไม่ได้วะ ผมคว้าไฟแช็คจากมือมัน แล้วจุดบุหรี่สูบ ควันลอยอ้อยอิ่ง มีความเงียบคั่นระหว่างผมกับซอง แมวเจ้าประจำเดินมาเหมือนรู้ว่าผมมาแล้ว ผมหันหลังให้ซอง ยืนพิงผนัง เอามือเกาคางแมว ซองเดินเข้ามาใกล้ผม

ไม่รู้นึกบ้าอะไร ผมหันไปเป่าควันบุหรี่ใส่หน้ามัน…

“เหม็น” มันเอามือโบกไล่ควัน ผมหัวเราะ แล้วดับบุหรี่ที่สูบยังไม่ถึงครึ่งตัว สงสารมันต้องมาทนกลิ่น

“คิดอะไรอยู่วะซอง” ประโยคนี้ผมเคยถามมันในจดหมาย แต่คำตอบที่ผมได้มันไม่ค่อยชัดเจนเลย

“พี่น่ะคิดอะไรอยู่ ผมดิต้องควรถาม บางทีพี่ก็เหมือนจะยอมให้ผมเข้าหา แต่อย่างวันนี้ทีแรกพี่ก็เหมือนจะหลบหน้าผม” ซองกำลังน้อยใจ ผมจับความรู้สึกเล็กๆนั้นได้ มันคงกำลังสับสนว่ามันเป็นอะไรสำหรับผม ผมกำลังจะทำอะไร ผมที่เลี่ยงการตอบคำถามของมันไปเรื่อยๆ น่าแปลกไหมที่ความรู้สึกเล็กๆของมันทำให้ผมกำลังรู้สึกร้อนใจ อยากจะอธิบายว่าสำหรับมันไม่ใช่คนที่ผมหาประโยชน์แค่เอามาใช้งาน แต่มันเป็นน้องคนนึงที่พึ่งรู้จักกันแต่ผมรู้สึกสบายใจที่อยู่ใกล้กับมัน แม้ว่าในบางครั้งมันจะทำให้ผมต้องคิดหนักเกี่ยวกับเส้นบางๆที่กั้นระหว่างรุ่นพี่รุ่นน้องและอะไรบางอย่างที่ทำให้ผมยิ้มและใจเต้นได้โดยที่ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเรียกว่าอะไร

ผมแบมือยื่นไปตรงหน้ามัน คิ้วของซองขมวด

“เอามือมา”

มันเป็นวิธีที่จะทำให้ผมรู้ว่าผมรู้สึกยังไง มือซองวางอยู่บนมือผม ผมจับมือมันไว้หลวมๆ มือของซองไม่หยาบ แต่ไม่นุ่ม นิ้วยาว มีรอยกาวจากงานที่ยังคงติดบนมือ เล็บตัดสั้นแต่เหมือนจะลืมตัดมาพักนึง มีแหวนเงินใส่ที่นิ้วกลางกับนิ้วชี้  ที่นิ้วกลางคือแหวนสลักชื่อ อาจจะเป็นนามสกุล ส่วนนิ้วชี้คือแหวนเกลี้ยงเรียบๆ ซองสอดนิ้วประสานกับนิ้วผม แค่จับมือเท่านั้น แต่แค่จับมือก็ทำให้ใจผมสั่นอย่างที่ควบคุมไม่อยู่...

มือผมเหงื่อออก... เวลาตื่นเต้น มือจะชื้น ผมเงยหน้าขึ้นก็เจอกับสายตาจ้องตรงที่บ่งบอกว่าสายตาคู่นี้มองผมมานาน ริมฝีปากที่ยิ้มมุมปากเหมือนพอใจ มีความสุข

“ทีแรกผมแค่มอง เพราะผมอยากรู้ว่าพี่คนที่ช่วยผมในวันนั้นเป็นคนยังไง” ซองพูดช้าๆ ปลายนิ้วลูบมือผมเบาๆ ผมเงียบ ปล่อยให้ความรู้สึกที่พยายามต้านเอาไว้ไหลออกมา

“แต่พอผมมอง ผมก็เลิกมองไม่ได้ ผมอยากรู้จัก อยากรู้ว่าทำไมความรู้สึกที่ผ่านมาเป็นปีถึงยังรู้สึกชัดเจนจนกระทั่งตอนนี้ จนผมต้องมาอยู่ตรงนี้”

“พี่ตุล ...ผมขอรักพี่ได้ไหมครับ”

 ประโยคกับน้ำเสียงที่เหมือนจะทำให้ผมตายอยู่ตรงนี้ รูปประโยคเหมือนตอนที่มันมาขอนั่งด้วย แต่มันไม่ง่ายเลยที่จะบอกว่า เอาซินั่งเลย มันไม่เหมือนกัน เพราะคำว่านั่ง กับคำว่ารัก ความหมายมันห่างไกลกันโข หน้าผมคงแดงซ่าน แต่ไฟสลัวทำให้มองไม่ชัดเจน หัวใจผมกำลังสั่น มือที่จับเอาไว้อุ่นจนร้อนแต่ผมยังก็ยังไม่อยากปล่อย แมวเจ้าประจำกำลังนั่งจ้องผมกะซองเหมือนรออะไรบางอย่าง ดวงตากลมจ้องผม

ผมควรจะพูดอะไร... ผมโคตรโง่เลยตอนนี้

“เคยมีแฟนไหม” ผมถามมัน  ซองพยักหน้าช้าๆ

“เออ นั่นแหละ ตอนนี้รู้สึกเหมือนกำลังจะบอกรักแฟนคนแรกเลยว่ะ” ผมพูดกลั้วหัวเราะ

หัวเราะกับความปากแข็งอ้อมโลกของตัวเอง หัวเราะกับหัวใจที่เล่นตลก หัวเราะกับหน้าอึ้งๆ แต่ก็มียิ้มกว้างของไอ้ซองที่มองผมเหมือนไม่อยากจะเชื่อหู

แล้วจากนั้นผมก็หัวเราะในใจกับจูบเบาๆที่ริมฝีปากกับผู้ชายครั้งแรกในชีวิต อธิบายไม่ถูก แต่รู้สึกดีมากจริงๆ


...ตอนนี้ผมได้เหตุผลที่จะเลิกบุหรี่ข้อที่สองแล้ว

1.   เลิกให้แม่
2.   สงสารสุขภาพไอ้ตี๋เลนนอน ไม่ดีมั้งที่จูบทุกครั้งจะมีกลิ่นบุหรี่







...

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่4 UP18-5-2012 P.7
เริ่มหัวข้อโดย: gargoyle ที่ 23-05-2012 01:38:25

เช้าวันจันทร์ ผมนั่งกินข้าวคนเดียว มองออกนอกหน้าต่าง ท้องฟ้ามีเมฆครึ้มตั้งเค้ามาแต่ไกล กำลังจะตักข้าวเข้าปาก ก็มีเด็กปีหนึ่งคณะใกล้ๆเดินงงๆมาหาพร้อมยื่นกระดาษที่พับหลายทบแบบซับซ้อนพิเศษมาให้ ผมรับกระดาษมาคลี่อ่าน

‘พี่ตุล ไม่ได้ไปกินข้าวนะ ช่วยงานเพื่อนอยู่ เย็นนี้รอผมด้วยหน้าห้องสมุดนะ – ซอง’

แค่นี้มันยังใช้ให้คนเอามาให้ ผมอ่านจบก็พับกระดาษใส่ลงในกระเป๋าเสื้อ ยกโทรศัพท์ขึ้นมากดส่งข้อความ

‘ถ้ารีบมาก แค่ส่งข้อความไอ้เจ้าพ่อฉุยไม่มาลงทัณฑ์หรอก’

ผมกดส่ง...

เงยหน้ามาอีกทีก็เห็นเจ้าพ่อฉุยสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำใจน้องพบดาวเดินหมดสภาพหัวฟูโซเซมาหาผม ถ้าฉุยมันมีอานุภาพสั่งลงทัณฑ์ได้จริง ผมว่ามันคงเอาพลังมันมาทำงานแล้วล่ะ

“ยิ้มไรวะตุล หน้ามึงสดชื่นนะ”

“กุเปล่า” ผมยิ้ม ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่า “วันนี้อย่าลืมเตือนกุให้ซื้อแสตมป์ด้วยนะ”





.............................................. ................................................. ......................23-5-2012


จบแล้ว พยายามจบให้ดี แต่มันยาก ยากมากกกกกกกกกกกกก
บทแรกไม่ยากหรอก จะมายากเอาบทจบนี่แหละ
ไม่รู้ว่าจะชอบกันไหม สนุกกันไหม
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามอ่านกันมาจนจบนะคะ

อยากจะเขียนเรื่องสั้นแนวนี้อีกครั้งเหมือนกัน แล้วส่วนจะต่อเรื่องนี้เป็นเรื่องยาวคงไม่ไหว เพราะเรื่องยาวอีกเรื่องที่รับผิดชอบอยู่ก็เต็มอัตราแล้ว สำหรับเรื่องนี้ก็คนอ่านเกินคาด อยากจะลองอะไรใหม่ๆให้ได้อ่านกันดูเฉยๆ สำหรับคนที่ชื่อบรรยากาศแบบนี้ แล้วก็หนุ่มติส ที่ส่วนใหญ่แค่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งติส เราเลยจัดคู่เลย มึนได้อีก เบลอได้อีก
 
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

ปล.ใครคิดถึงเรื่องนี้ว่างๆแวะไปเดินตามรอยพบดาวกับพี่ตุลได้นะ 555555555



ตอบโพส ฮิฮิ



yeyong - สุดยอดแห่งความมึนแล้ว เขียนยากนะ ไม่รู้จะเอาไงดี แบบง่ายๆเดี๋ยวก็จะไม่สมจริง ยากไปก็ต้องหาเรื่องมาผุกกันอีก เลยเขียนได้เบลอมาก แต่ก็ขอบคุณมากนะฮะที่ติดตามอ่าน

gupalz - ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะคะ อัพตอนจบเรียบร้อย ฮิฮิ

Junn - อยากจะเขียนต่อเหมือนกันค่ะ เอาไว้เรื่องหน้าแล้วกัน เพราะรับผิดชอบหลายเรื่องไม่ไหวจริงๆ5555 ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะ

1wariya1 - รู้แล้วเรียบร้อย ไม่ดำไม่แดงนะ ขาวตี๋ 55555555555555 เป็นเรื่องยาวไม่ไหว ขอสั้นๆตามที่ตั้งใจไว้แล้วกัน ขอบคุณที่ติดตามนะ

naiin - คนเขียนก็ชอบสองคนนี้ เขียนแล้วอินกับชีวิตมาก ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ

ซิกาแร๊ต - เป็นเรื่องสั้นมันต้องมีประโยคปวดใจบ้างอะไรบ้าง! ขอบคุณที่ติดตามอ่านมานะคะ

kun - พี่ตุลก็ยังอ้อมจนนาทีสุดท้าย ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ

hikikomori - ชีวิตจริงมันทิ้งม่ได้เหมือนในนิยาจริงๆนะ ต่อให้ตายก็ต้องเสร็จ (คนเขียนเรียนรู้ 555) ถึงตอนจบอย่างสวัสดิภาพแล้ว ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ

hardened-boy - หวายๆ มาต่อแล้วจ้า ตอนจบเรียบร้อย ขอบคุณที่ติดตามค่ะ

malula - พี่ตุลเก่งเรื่องงานแต่เรื่องรักพี่ตุลไม่ถนัดนะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ

choijiin - พี่ตุลโง่มากเรื่องนี้ แต่ก็ยังอ้อมๆไปจนได้นั่นแหละ ความมึน ความเบลอ ความอึดอัดคือจดขายของเรื่องนี้ สรุปพี่ตุลก็เป็นอะไรสักอย่างที่อยู่กับซองนั่นแหละ ขอบคุณที่ตามอ่านนะคะปล.เราไม่เคยเขียนนิยายจบเศร้านะ ฮิอิ

patchylove - พบดาวก็มารอพบคนอ่านแล้ว ตอนจบอย่าลืมมาอ่านนะ ขอบคุณที่ติดตามค่ะ

Sye.B - เป็นเรื่องยาวคนเขียนไม่ไหวค่ะ น็อคก่อน จะเปิดเทอมแล้วยิ่งไม่มีเวลา แต่ดีใจนะที่คนอ่าชอบเรื่องนี้ เกินคาดมาก ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะคะ

Supermimt - เอาความน่ารักเป็นจุดขายค่ะ555555 ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะ

u_cosmos - พี่ตุลก็ยังไม่ชัดจนนาทีสุดท้ายนะ อ้อมค้อมได้อีก ขอบคุณที่ติดตามนะจ้ะ

Horizon - เรื่องแบบนี้เหมือนง่ายแต่ก็ยากนะ ขอบคุณวำหรับบวกและการติดตามนะคะ

My_NT - พี่ตุลเอาไล่เรื่องความอ้อมค้อมไปเลย จนตอนจบก็ยังอ้อมได้อีก ส่วนพี่ตุลในอิมเมจคนเขียนสูง สูงๆแต่สูงน้อยกว่าซองผิวออกขาว หน้าไม่ไทยมาก แต่ก็ไม่ตี๋มาก เป็นคนดูดีแต่ไม่ค่อยยิ้ม ให้นึกถึงพี่ว้ากที่หล่อๆ แต่แอบน่ารักเอาไว้ นั่นแหละ ขอบคุณสำหรับการติดตามอ่านนะ

Cacao - คิดถุกแล้วแหละเรื่องคาเรคเตอร์ซอง 5555 เรื่องนี้วางให้ซองเป็นรุก แต่ไม่ได้บอกชัดเจนให้ไปจินตนาการเอาจากความรู้สึกกันเอาเอง อาจจะให้ความรู้สึกสับสนกำกวมนิดหน่อย เพราะซองจะดูไม่โหด ไม่แกร่ง แต่ออกน่ารัก ขี้อ้อน เรื่องยืดนี่ไม่ไหวจริงๆ จุดนี้ ยอมตายคนเขียนไม่ไหว 555 ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะคะ

Loin_diciz - ชีวิตมันก็งี้ล่ะเนอะ จะเปิดเทอมแล้วเวลาคงแทบไม่มี 555 จะตายงานก็ต้องเสร็จ ตายไม่ได้ คนเขียนเขียนเป็นเรื่องยาวไม่ไหว เพราะดันมีเรื่องยาวอีกเรื่องจ่ออยู่ เสียใจแต่ต้องขอจบไว้ที่5บท ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ

i love u {knt} - เหมือนอ่านตัวเองนี่คือตัวเองเป็นซองหรือตุลอ่ะ 5555เรื่องนี้เหมือนโดนกันหลายคนเพราะว่าส่วนใหญ่นิยายไม่ค่อยได้ตีแผ่ชีวิตคนสไตล์นี้ไว้เท่าไหร่ ดีใจที่ชอบ แล้วก็ขอบคุณที่ติดตามนะ

ASSASSIN - มุขนี้มีแต่ซองเท่านั้นที่ทำได้นะเอาผมแหย่ ไม่อยากจบเหมือนกัน แต่ว่าไม่รอดแล้ว เรื่องยาวสองเรื่อง อาจตายได้ ขอบคุณคนอ่านที่ติดตามนะ

misso - บทท้ายพี่ตุลไม่ค่อยหวานแล้ว เริ่มหลุดหยาบๆ ตามประสาคนมันอารมณ์เสีย จริงๆพื้นฐานของคนเรียนคณะแบบนี้ฮาทุกคนนะ แล้วก็เรียนแบบซองส่วนใหญ่ที่เจอก็จะสายชิว เบาๆ สบายๆ ชอบสองคนนี้เหมือนกันแต่ต้องจบแล้ว ขอบคุณที่ติดตามนะคะ

insomniac - บรรยากาศแบบนี้ลองไปตามรอยเรื่องนี้ดูก็ได้นะ มีเสน่ห์จริงๆส่วนเรื่องนี้ต้องขอจบเพราะว่าคนเขียนเขียนสองเรื่องยาวควบไม่ไหว ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ

mild-dy - อัพตอนจบแล้วค่ะ ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะ

EoBen - ความรักมันต้องการะยะห่างนะสำหรับเรื่องนี้ เพราะแต่ละคนก็มีหน้าที่สำคัญกับสิ่งที่ตัวเองรัก ดีใจที่คนอ่านชอบนิยายเรื่องนี้ ขอบคุณที่ติดตามอ่านกันนะคะ

sge13; - เขินขนาดนั้นเลยรึ 5555 มาต่อตอนจบแล้วค่ะ ขอบคุณที่ติดตามนะ

CarToonMiZa - พี่ตุลก็ยังคงอ้อมจนบทสุดท้ายนั่นแหละ ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ

bamee_wspb - คิดถูกแล้วววว พี่ตุลหล่อจริง 555 (ในความคิดคนเขียนนะ)  ขขอบคุณที่ติดตามอ่านนะคะ

Sakkie - กลัวว่าจะไม่มีแรงเขียนควบสองเรื่องแล้วจะไม่มีคนอ่านนี่ซิ 5555 เลยขอจบไว้ที่5ตอนดีกว่า ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะคะ

-west- - เรื่องนี้วางเอาไว้ให้เรียบๆ แล้วก็เน้นแบบที่น่าจะเกิดขึ้นได้จริง แต่ก็เน้นความมึนเป็นสำคัญ ขอบคุณมากๆนะคะที่ติดตามกัน

bobby_bear - ดีใจที่คนอ่านชอบนะ ดีใจด้วยที่ตัวเองเขียนแล้วไม่หลุดพลอต ตั้งใจจะเขียนเรื่องนี้เปลี่ยนบรรยากาศดูบ้าง ในที่สุดก็ต้องจบ เพราะคนเขียนสังขารไม่ไหว ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะ

cocorico - 5555555555555 มหาลัยนี้เขาเอกลักษณ์ทุกอย่าง พูดมานิดๆหน่อยๆก็รู้แล้วว่าที่ไหน ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะคะ

automaton - รู้สึกดีใจมากที่เรื่องสั้นนี้มีคนชอบ อยากเขียนต่อแต่สังขารไม่อำนวย วางพล็อตไว้แค่นี้เลยขอมีแค่นี้ดีกว่า จะได้ไม่หลุด ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะ

kogomon - ดัใจที่ชอบนะขอบคุณมากที่ติดตามอ่าน

CrazierM - เรื่องนี้มีอย่างละนิดอย่างละหน่อยพอให้ชุ่มชื้น ตามประสาเรื่องสั้นทุนต่ำหวังน้อยของคนเขียน จะให้เป็นเรื่องยาวก็ไม่ไหว เพราะติดโปรเจคยักษ์อีกเรื่องอยู่นี่ดิ 555 ถ้าชอบมากอนุญาตให้กลับมาอ่านได้หลายๆรอบคนเขียนจะดีใจมากๆ หรือถ้าคิดถึงเรื่องนี้แบบจริงๆก็ลองไปตามรอยเรื่องนี้ดู สถานที่มีเอกลักษณ์เรายืนยัน ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะ

Mulberry - ไม่รู้คนอ่านจะผิดหวังกับตอนจบหรือเปล่าที่เขาช่วยงานกันแบบปกติธรรมดา 555555 (รึไม่ธรรมดา) ดีใจที่ชอบนะเนี่ย เรื่องนี้คนชอบเยอะเกินคาด ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ

rubymoona - เรื่องนี้มันอาจจะมึนเกินกว่าที่จะเดานึเปล่าเลยเดาไม่ได้ 555555 ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะ

jaja-jj - อาจจะเป็นเพราะสถานที่ในเรื่องด้วยรึเปล่าเลยทำให้รู้สึกแบบนั้น แล้วก็คาเรคเตอร์สองคนที่ไม่ค่อยหวือหวามาก เน้นความคลุมเครือแบบเอื่อยๆ ดีใจที่คนอ่านชอบ แล้วก็ขอบคุณที่ติดตามอ่านนคะ

นอนกินแรง - จบแล้วจ้าาาา เขียนยาวไม่ไหว เพราะวางพลอตไว้แค่นี้ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ

cotone - มันเป็นเรื่องสั้นแนวทดสองอ่ะ ไม่เคยเขียนเรื่องสั้นมาก่อนเลย ไม่คิดด้วยว่าจะเขียนบากขนาดนี้ ดีใจที่คนอ่านชอบนะ ไว้มีโอกาสหน้าสมองแล่นก็อยากจะเขียนอีกเหมือนกัน ขอบคุณที่ติดตามนะ

tay028643904 - ต่อแล้วเรียบร้อย ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 23-05-2012 02:09:35

มันติสกันทั้งคู่เลย
ในที่สุดก็คบกัน แบบมึนๆมั้งนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: daizodiac ที่ 23-05-2012 02:21:16

ชอบมากกกกกกกก.

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Supermimt ที่ 23-05-2012 02:26:26

ขอตอนพิเศษนะ  :o8: :o12: :sad4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: hikikomori ที่ 23-05-2012 02:50:56

เอร้ยยยยยย  แสดงว่ารักได้สินะตุล
น่าร้ากอ่ะ ซองก็ช่างยึดมั่นกะคำสัญญา
ในที่สุดก็จบแล้ว ถึงจะไม่ได้อ่าต่อ
แต่เราว่าก็เป็นตอนจบที่ลงตัวและแฮปปี้สุดๆแล้วค่ะ
ว่างๆก็แถมตอนพิเศษก็ได้นะคะ เผื่อนึกพล้อตต่อได้ อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Cacao ที่ 23-05-2012 02:57:39

โอ้ยยยย =///= น่ารักโคตรรรรรร ตอนสุดท้ายน้องซองเอาใจเจ๊ไปเลยค้าบบบบบบ
เจอแบบนี้เข้าไปไม่เป็นเกย์ก็ต้องเป็นละวะ 5555 จีบแบบสไตล์วินเทจขนาดนี้ ฟินเลยจ้า
ในที่สุดน้องซองก็ยอมเปิดเผยออกมาตรงๆว่าจีบ แลดูปากแข็งกว่าที่คิด ปล่อยให้พี่ตุลย์
คิดเองอยู่หลายตอนไม่ยอมบอก 5555 แต่พอบอกปุ๊บ ก็เครื่องฟิตสตาร์ทติดง่ายเลยอ่ะ
เป็นไดเกียวทีเดียว กร๊ากกกกก จูบเบาเบากันเลยจ้า ฟินนนนนนน!! วิธีสารภาพรัก
ของน้องซองทำเอาคนอ่านเขินไปโลกหน้าเลยอ่ะ “ผมเคยสาบานเอาไว้ว่าจะไม่โทรไปจีบพี่”
ตายครั้งที่ 1 "ชอบไหม" "ชอบอะไร" "ชอบผม" ตายครั้งที่2 วิญญาณหลุดออกจากร่าง
ลอยละล่องไปไกล เจอช็อตที่3... “พี่ตุล ...ผมขอรักพี่ได้ไหมครับ” โอเค เราคงไม่ได้เกิดละ
นี่มันคือที่สุด นี่มันคือคำว่าน่ารักมาก นี่มันคือฟินนนนนนนนนนนน !! =///= !@#$$%&#*$^
อ่านแล้วจะตายอะ เพ้อฝันมากกกก สนุกสุดๆ อยากอ่านเรื่องสั้นอีก ถ้าจะไม่มากไป
ว่างๆอย่าลืมมาแต่งอีกนะค่ะ มัน หนุก มาก !! และเรื่องยาวก็ยังรออ่านอยู่ตลอด อิอิ กำลังเข้มข้น

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: PearJii ที่ 23-05-2012 03:19:38

แอร๊ยยยยยยย ขอเม้นรวบทีเดียวนะคะ
อ่านแล้วอินมากกกกกกกกกกกกก :-[
วันนี้เดินเข้าคณะยังขอเดินเข้าจากประตูกรมศิลป์เลย ขอเดินผ่านให้เขินเล่น ฮ่าๆ
พี่ตุลน่ารักเว่อๆๆๆ เป็นความใฝ่ฝันส่วนตัวมานานว่าอยากเห็นพี่ว้ากถูกเด็กคณะซองมาจีบ
กร้ากกกก น้องซองก็เก๋มาก ไม่ได้คิดถึงเรื่องที่สาบานตอนซ่อมไว้จริงๆ
นั่นสิ ฉุยมันศักดิ์สิทธิ์ขนาดนั้นเลย ฮ่าๆ
ยังอยากอ่านต่อด้วยคนค่ะ แต่5ตอนนี้ก็อ่านได้ไม่เบื่อเหมือนกัน><

ปล ถ้าไม่ติดว่าเป็นที่ที่มีความทรงจำดีๆ คงด่าพี่ตุลไปแล้วว่ากินข้าวที่นี่ทุกวันลงได้ไง เปลี่ยนที่เหอะ...

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: kogomon ที่ 23-05-2012 04:06:58

จบ แล้วว เย้ดีใจด้วย

จบได้ดีมากเลย ชอบมากๆ

อะไรมันจะน่ารักขนาดน้านนนน >_<

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 23-05-2012 04:46:33

น่ารักมากกกกกก เขิลแทน อ่านไปยิ้มไป
คิดว่าตัวเองเหมือนตุลนะคะ 55
เพราะทำทั้งนั่งตัดโมเดล หามรุ่งหามค่ำ เข้าใจดีคะ
แล้วก็มีคนมาช่วยนั่งตัดแบบนี้แหละคะ เขิล

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: tuatae ที่ 23-05-2012 05:06:59

 :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:

อ่านทีเดียวรวดจนตอนนี้ 05:03am
พระเจ้าา สนุกมากกก !!
น่ารักมากจริงๆ อ๋อยยยยยยย~~~

อยากให้มีต่อมากๆเลยค่าา ><
อยากให้สวีทท กรี๊ดดดดด #ไปจิ้นต่อเอง
555555555555

ขอบคุณค่ะ สนุกจริงๆ พบดาว กับ พี่ตุล
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด >[]< *สติหลุด* 5555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ASSASSIN ที่ 23-05-2012 07:58:06

อ๊าคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคค  :m25:
    ตุลกะซองโคตรน่ารักเลยอะ  :m3: จบได้เพอร์เฟคมากๆ ฟินสุดๆแบบไม่ต้องมี NC   :m2:
วันนี้อารมณ์ดีทั้งวันแน่  เอิ๊กๆๆๆ  :oni2:

+1 คร๊าบ  นักเขียนในดวงใจ อิอิ  o13  :จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 23-05-2012 08:47:50

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะคะ ไม่ค่อยเห็นคนแต่งแนวนี้จริงๆน่ะแหละ ตอนจบก็น่ารักจริงๆคู่นี้ ปลื้มพี่ตุล เอ็นดูน้องซอง  :-[

จะไปอ่านใหม่อีกรอบ(และอีกรอบไปเรื่อยๆ)แน่นอน

ยังประทับใจตอนทัวร์ถ่ายรูปกับขอแต่งงานกลางถนนอยู่เลย

:กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: -west- ที่ 23-05-2012 09:00:29

จบได้ดีมากกกค่ะ   อ่านตอนที่นิชคุณบอกพบดาวว่าที่ไม่ให้เบอร์เพราะสาบานไว้แล้วรู้สึก  เฮ้ย จำได้ขนาดนั้น
คนอ่านยังลืมไปแล้วเลย

เหตุผลที่ทำให้ตุลเลิกบุหรี่ก็ด้วย   เป็นรายละเอียดเล็กๆน้อยๆที่น่าประทับใจมาก
รออ่านผลงานเรื่องต่อไปอยู่นะค๊าบบ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Maprang_W ที่ 23-05-2012 09:20:28

ตอนจบยิ่งน่ารัก
จบดีแล้วจ้ะ ถ้าเป็นเรื่องยาวอาจจะไม่ได้อารมณ์แบบนี้ก็ได้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Noo_Patchy ที่ 23-05-2012 09:28:56

 :-[ :-[  ตอนจบน่ารักค่ะ  แอบอยากให้มีตอนพิเศษจัง :-[ :-[

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 23-05-2012 09:34:38

โฮก จบแล้ว โฮ จบแล้วอ่ะ ไม่อยากให้จบเลยยยยยยยยยยยย
แต่สรุปแล้วอ่านเรื่องนี้แล้ว อิ่มมากเลยคะ :กอด1:
หนุ่มติสสองคนมันช่างมึนเบลอ แต่ก๊าวใจอย่างยิ่ง!
เค้าอยากเป็นแมวตัวนั้น ฮือออออออออ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: alterlyx ที่ 23-05-2012 09:55:37

น่ารักที่สุดเลย  :o8: ... อ่านจบแล้วก็ยังหุบยิ้มไม่ลง  :-[

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: lunar ที่ 23-05-2012 10:06:35

เรื่องสั้นเรื่องนี้เป็นหนึ่งในเรื่องสั้นที่ชอบมากที่สุดเท่าที่เคยอ่านมา
อ่านแบบเก็บรายละเอียดทุกตัวอักษร
ความยาวก็กำลังดี 5 ตอนกำลังดี ไม่มากไม่น้อย

ชอบที่เน้นตัวอักษรของเหตุผลที่จะอดบุหรี่ น่ารักจริงๆ
น่าสนับสนุนทั้งสองข้อ

นึกภาพผชเซอร์ๆสองคน จูบกันไป เขินกันไป หน้าแดงกันไป
ไหนจะตอนนอนให้สเก็ตช์รูปอีก โรแมนติกแบเซอร์ๆได้อีก

ขอบคุณมากเลยนะคะ

 :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: RinNam ที่ 23-05-2012 10:29:43

ความรู้สึกจากที่ได้อ่านเรื่องนี้ : ชอบ ชอบมาก ชอบโว้ย โคตรชอบเลยหวะ แม่งงงงงงหนุกโคตรๆ

ชอบเรื่องนี้เกินคำว่าชอบไปมากๆ ดูเรื่อยๆ แต่แบบ เค้าชอบบบอะ

ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักๆดีๆเรื่องนี้นะคะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 23-05-2012 10:53:39

รักกันแบบเบลอๆ

ตอนเป็นแฟนยังเบลอๆเลย

แล้วเจ้าพ่อฉุยก็โผล่มาแบบเบลอๆ

555+

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: windel ที่ 23-05-2012 11:07:37

แอร๊ย.....  :m3: :m3:
มาอ่านตอน 4 กะ 5 รวดเดียวววว
ชอบมากอ่ะ  o13
ขอบคุณนะครับ สำหรับเรื่องสั้นเรื่องนี้  :กอด1: :L2:
เราชอบซองนะ  ว่างๆคงต้องไปเดินตามรอยมั่งซะแล้ว 55  เผื่อว่าจะเจอใครที่พูดว่า "ขอนั่งด้วยคนได้ไหมครับ"  :-[  ไม่ก็เรานี่แหละพูดเอง(ฮา)  :a2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Deksa ที่ 23-05-2012 11:12:16

จบแล้วววว แอบเสียดายนิดๆที่จะไม่ได้เห็นเรื่องราวต่อไปของซองกับพี่ตุล แต่จะทำไงได้ล่ะเนอะ จบแบบนี้แหละสวยสุดแล้ว ^^

อ่านตั้งแต่วันแรกที่อัพแต่เพิ่งมาเม้น (#แย่มาก) ปกติเราไม่ค่อยได้ตามเรื่องสั้นนะคะ แต่เรื่องนี้ชื่อเรื่องน่าสนใจเลยจิ้มอ่าน 55555555 จริงๆเราก็ตามเรื่องยาวของคุณคนเขียนอยู่นะคะ แต่ตอนที่อ่านเรื่องนี้คั้งแรก เราไม่รู้เลยค่ะว่าคุณgargoyleเขียน #ลืมมมองชื่อคนแต่งlol

เราชอบเรื่องแนวนี้ล่ะค่ะ ดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆ ไม่มีจุดพีค แต่ก็อ่านได้แบบไม่เบื่อ อ่านแล้วยิ้มไปตลอด เป็นเรื่องที่อ่านแล้วรู้สึกว่ามันเรียล จนอดคิดไม่ได้ว่า ซองกับพี่ตุลนี่อาจจะมีตัวตนจริงๆก็ได้นะ 5555

แล้วอีกอย่างนึงที่ชอบในเรื่องนี้คือ "ฉากจูบทำให้เราเขินได้" ค่ะ 55555 คือทั้งๆที่จูบกันแบบแค่แตะริมฝีปากเบาๆ แต่ทำเอาเราบิดม้วนสามตลบยิ่งกว่าจูบดูดดื่มในหลายๆเรื่อง  :-[ :-[

เหตุผลที่จะเลิกบุหรี่ของพี่ตุลก็น่ารักกกก น่ารักทั้งสองข้อเลยยย  :impress2:

เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นอีกเรื่อง(ในไม่กี่เรื่อง)ที่เราชอบมากๆๆๆๆค่ะ ยังไงก็ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะ  :กอด1: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 23-05-2012 12:26:51

จบแล้ว
 :m4:
พบดาวแม่มน่าร้ากกกกกกกกกกกก
 :m3:

ไม่อยากบอกเลยว่าเราคิดมาตั้งแต่เริ่มอ่านเลย
ว่าซองต้องเป็นรับแน่ๆ
แต่เฮ้ย!!!
 :a5:
เป็นครั้งแรกนะเนี่ยที่เดาผิด
สงสัยเราต้องฝึกฝนอีกนะเนี่ย 5555
 :laugh:

แต่ที่คนเขียนบอกว่าให้จิ้นกันต่อเอง
เราก็ขอจิ้นต่อว่าซองเป็นรับแล้วกัน
อินี่เกรียน กร๊ากกกกกกกกกกกกกก
 :laugh: :jul3:

แต่แบบเรื่องนี้ชอบนะ ขอย้ำ
จะรอเจอพี่กันต์ต่อ คิดถึงพี่กันต์จัง

ปลล.ไม่มีตอนพิเศษมั่งเหรอค้า
 :impress:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 23-05-2012 13:22:32

ตั้งแต่ต้นจนจบ สุขใจมากเลย ชอบสุดๆ

จะติดตามผลงานต่อไปจ้า o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 23-05-2012 13:36:07

โอ้มายจอร์จ.....น่ารักมาก.....ชอบ เขียนดีมากเลยคับ แอบคิดถึงแถวนั้น ตอนเอาะๆไปซื้อของที่สหกรณ์ม.นี้บ่อยๆ...

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: CrazierM ที่ 23-05-2012 13:52:25

อ๊ายย จบแล้ว จบแล้ว (แต่จริงๆไม่อยากให้จบ รู้สึกว่ายังไม่อิ่มเลย) :o8: จบได้น่ารักมากก ฮิฮิ
พูดไม่ออกบอกไม่ถูก เอาเป็นว่า..ขอบคุณนะคะที่เขียนเรื่องดีๆแบบนี้มาให้อ่าน ขอบคุณมากจริงๆ
รักเรื่องนี้มากๆ คงอ่านอีกหลายๆรอบ ฮ่า ๆ
ไว้ถ้ามีโอกาส จะไปตามรอยเรื่องนี้ อิอิ หวังว่าจะได้เจอผู้ชายแบบซองกับพี่ตุลบ้าง อ๊า! เขินจริงๆ
อ่านไปอมยิ้มไปตลอด มีความสุข เขิน ไปกับตัวละคร นั่งยิ้มเหมือนคนบ้า  :really2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: naiin ที่ 23-05-2012 13:53:43

จบซะแล้ว อ่านไปด้วยยิ้มไปด้วย สุขใจจังหลังจากเครียดมาเนิ่นนาน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 23-05-2012 13:55:03

สรุปเค้าก็ติส
กันทั้งคู่ :really2:

ขอตอนพิเศษสักนี๊ด
 :pig4: :3123:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 23-05-2012 14:44:02

ชอบมากกกกกกกน่ารักอะ อยากให้มีต่อมากๆเลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Junn ที่ 23-05-2012 14:55:45

แง๊ จบแล้ว T^T
ถึงจะไม่อยากให้จบ แต่ก็จบได้ประทับใจมากค่ะ
อ่านไปเขินไปแทนพี่ตุล ^^
เรื่องนี้น่ารักละมุนละไมดีจัง ชอบมากๆๆๆๆ
แล้วจะติดตามเรื่องอื่นๆนะคะ
 :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet~ ที่ 23-05-2012 15:53:53

จบซะแล้วว
ชอบเรื่องนี้มากค่ะ
ทั้งเรื่องราวที่ค่อย ๆ ปูพื้นมา
ผู้ชายอาร์ต ๆ สองคน
ค่อย ๆ จีบ ค่อย ๆ รุก
สุดท้ายก็คบกัน
น่ารัก น่าอ่านแบบไม่ต้องมีบทรักหวือหวา
จะรออ่านเรื่องต่อไปอีกนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: sge13; ที่ 23-05-2012 17:11:22

เราเขินมากจริงๆนะคะเนี่ย...
พูดตรงๆว่าอยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ อยากให้สองคนนี้อยู่กับเราต่อไปนานๆเลย
แต่งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกราเนอะ  ^-^

มีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่านเรื่องนี้ บรรยากาศแบบนี้และอะไรหลายๆอย่างแบบนี้
ขอบคุณนะคะที่แต่งเรื่องๆดีให้เราได้อ่าน

 :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Zurruz ที่ 23-05-2012 17:37:37

อ่านเรื่องสนุก ๆ ในวันเกิดตัวเอง

ขอบคุณมากนะค่ะ > , <!

อยากได้ตอนพิเศษจัง บทอัศจรรย์อ่ะ

 o18 :impress2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ETOM ที่ 23-05-2012 18:00:01

 :L3: :L3: มันเยี่ยมเลยนะที่เขียนเนี่ย พี่นั่งอ่านเพ้อเลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: beautifuldead ที่ 23-05-2012 18:06:30

เพิ่งอ่านตอนแรกจบแต่ขอเม้นก่อน สารภาพว่าเคยกดเข้ามาอ่านแล้ว
แต่พอเห็นชื่อตัวละครว่านิชคุณ กดปิดเลย คือไม่ได้แอนตี้หรืออะไร เป็นแฟนทูพีเอ็มด้วย ฮ่าๆ
แต่แบบว่า ไม่รู้ทำไม พอเจอชื่อตัวละครแปลกๆ หรือมาแนวแฟนฟิค จะปิดทันที (โรคจิตส่วนตัว)


และแล้ววันนี้...ก็กลับมาเปิดอีกรอบ เอาวะ นิชคุณก็นิชคุณ ..นี่มันเรื่องคุณ*ด้ง อะไรงี้ป่าว
พออ่านไปเรื่อยๆ อ่าว มีน้องดาว ฮ่าๆๆ .... อ่านไปเรื่อยๆ เอ่อ ..นี่นิชคุณเลนน่อนนี่นา...
เริ่มสนุกละ ..เดียวจะอ่านต่อให้จบรวดเดียวเลย สนุกมาก ชอบวิธีเล่าเรื่องแบบนี้
ดีใจที่ทิ้งอคติโง่ๆ แล้วกลับมาเปิดอ่านอีก :)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: bowlyngz ที่ 23-05-2012 18:25:59

อ่านไปยิ้มไป มาตั้งตั้งแต่ตอนแรกจนจบ (เล็งไว้ตั้งนาน เห็นว่าเป็นเรื่องสั้น เลยรออให้จบแล้วค่อยอ่าน 5555)
น่ารักดี อ่านแล้วติสท์ตัวเองจะแตก (วิ่งไปซื้อกล้อง แล้วไปถ่ายภาพแมวริมแม่น้ำที่ท่าพระจันทร์ 5555)
ถ้าวันไหนไปกินข้าวแถวเสาชิงช้า คงจะนึกถึงพบดาวกับตุล (นั่งกินไปยิ้มไปเหมือนคนบ้า 5555)
ตอนอ่าน เปิดเพลงนี้อยู่ http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=j5-d5llUXek เธอคือคำว่ารัก Ost.Roommate ฝนตกด้วย ได้บรรยากาศมาก
เสียดาย เราให้เป็ดไม่ได้ เอาจุ๊บคนอ่านไปแทนแล้วกันนะ :o8:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 23-05-2012 19:09:04

กว่าจะได้รักกัน ยากกันทั้งคู่เลยเนอะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: sunshine538 ที่ 23-05-2012 19:37:48

แว่บแรกที่เห็นตอนใหม่ดีใจยิ่ง แต่พอเห็นตัวพ่วง ตอนจบ หา !!! :a5:

เลยค่อยๆ อ่านอย่างช้าๆ เหมือนไม่อยากให้เวลามันผ่านไปเร็ว ไม่อยากจากคู่ติสต์คู่นี้เลย

จบได้สวยมากค่ะ น่าประทับใจ และอิ่มใจกำลังดี แอบเหงาๆ ที่จะไม่ได้อ่านตอนต่อไปแล้ว

ขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นที่น่ารักๆ เรื่องนี้นะคะ  :call:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 23-05-2012 20:00:55

จบน่ารัก แต่เหมือนควรมีต่ออีกนิด อยากอ่านตอนพิเศษ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ
+1+เป็ด

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 23-05-2012 20:03:23

อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:

น่ารักมากอ่ะ...ยังไม่อยากให้จบเลยอ่ะ..
ฮะฮะ..อยากอ่านต่ออ่ะ

อยากรู้ว่าหลังจากนี้ทั้งสองคนนั้นจะเป็นอย่างไร

ขอบคุณนักเขียนที่เขียนเรื่องสนุกๆ น่ารัก แบบนี้ให้อ่านน้า..^^

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: bobby_bear ที่ 23-05-2012 20:14:49

ไปลงแบบ......feel good
จะบอกว่าหวานมั้ยก็ไม่นะ แต่มันก็ไม่ได้ห้วน
คงเป็นเพราะเราไม่ต้องลุ้นหรือเอาใจช่วยใคร
พอมันจบ มันก้เลยเหมือนว่าจบละ
แต่ชอบนะ อย่างที่เคยบอกไปว่า มันเพลิน
มันเหมาะจะเป็นเรื่องสั้นอ่ะ ไม่ต้องลุ้นอะไร แค่มาเรื่องราวความรักสั้น
ควารมสุขเล็ก ๆ ของคนสองคน แค่นี้ก็แฮปปี้ได้
 :m18:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: whitefang ที่ 23-05-2012 20:16:49

โอยย ชอบเรื่องนี้มาก น่าร๊ากกกก เวลาซองหยอดเนี่ย เขินเเทนตุลย์เลยนะ :o8:๕๕๕
ขอบคุณนะคะที่สร้างสรรค์เรื่องนี้มาให้อ่านกัน ชอบมาก o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 23-05-2012 20:35:51

แฮป์ปี้ด้วย อิอิเเต่ละคนติสเหลือเกิน

ซองหนักแแน่มากๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: beautifuldead ที่ 23-05-2012 20:50:33

อ่านจบแล้วในที่สุด ..โฮกกกกก ชอบมากอ้ะ
ดีใจที่ได้อ่านจริงๆ ....อยากให้มีต่อีกจัง แต่ยาวกว่านี้ก็เกินเรื่องสั้นแล้วป้ะ?T__T แง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 23-05-2012 21:20:28

ฮู้ว การจะลงเอยกันได้
มัวแต่ขอนั่งอยู่นั้นแหละ ^^
แต่ก็ชอบเรื่องนี้นะ

ปล. เค้าอยากเป็นแมว จะไปจ้องสองหนุ่มคู่เน้ >o<

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: FlapJack ที่ 23-05-2012 21:56:12

 :serius2: สะดุดชื่อเรื่อง เลยหัวคะมำเข้ามา เลยกลายเป็นว่าโดนเรื่องนี้แทงใจดัง ฉึก!

สนุกมากครับ ผมเข้าใจตุลเลยนะ เพราะเคยผ่านสถานการณ์แบบนี้มาก่อน แต่ของตุล-ซองเขาแฮปปี้เอนดิ้ง ส่วนผมก็... :เฮ้อ:

อ่านรวดเดียวเลย สนุกจริงๆ สนุกมากๆ ครับ o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 23-05-2012 22:00:16

น่ารักมากเลยคู่นี้ แล้วจะมีตอนพิเศษบ้างหรือเปล่าค่ะ รู้สึกเหมือนมันยังไม่เต็มอิ่มซะทีเดียว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: wan ที่ 23-05-2012 22:03:25

แบบนี้แหละที่ควรจะเรียกว่า  " รักซึมลึก "  มันค่อย ๆ พัฒนาไปเรื่อย ๆ จากหนึ่งวัน เป็นหนึ่งเดือน
จากหนึ่งเดือนเป็นหนึ่งปี และสอง สาม ตามลำดับ
จริง ๆ น่าจะให้รางวัล กับเจ้าพ่อฉุน สักหน่อย ที่รู้แล้วทำเป็นเฉยอยู่ได้ตั้งหลายปี  :z2:
+ 1 ให้เป็นกำลังใจครับ
ปล. รอเรื่องหลักอยู่นะครับ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 23-05-2012 22:32:57

ถ้าดูจากซองแล้ว ต้องใช้ความกล้าหาญมากที่จะเดินตีมึนเข้าไปจีบแบบเนียนๆ
ดีใจที่รักกันได้ในที่สุด เนื้อเรื่องเหมือนจะเรียบๆ แต่เมื่อค่อยๆอ่าน ซึมซับความรู้สึกของทั้งคู่ได้เยอะเลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 23-05-2012 23:00:29

กว่าจะคบกันได้ แต่ฮาเจ้าพ่อฉุยจริงๆ ไม่ยอมโทรมาเพราะสาบานกับเจ้าพ่อฉุยเอาไว้ 555555

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: u_cosmos ที่ 23-05-2012 23:14:09

น่ารักกันได้ทั้งเรื่องจริงๆ ><
สุดท้ายพ่ตุลก็ยังคงเป็นพี่ตุลอยู่ดีนั่นล่ะเนอะ ยืดๆอ้อมๆ
สงสารพบดาวนิดนึงที่คงคิดหนักกับท่าทีของพี่เขามาก
แต่ ณ ตอนนี้ก็มีแต่ปลาบปลื้ม พบดาวแล้วจริงๆ ><

ขอบคุณคนเขียนนะคะ
เอาไว้มีเวลาจะไ่ปย้อนรอยแน่นอน
เคยอยากไปแถวนั้นตอนเย็นๆอยู่เหมือนกัน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: NONSENSE ที่ 23-05-2012 23:39:18

เป็นเรื่องที่น่ารักมากๆ
เริ่มอ่านแล้วหยุดไม่ได้ ^_^
เรื่อยๆ ค่อยเป็นค่อยไป
อ่านแล้วรู้สึกเหมือนมันเป็นเรื่องจริงเลย เอิ๊กๆ

ชอบมากๆๆๆๆ ค่ะ
 :L2: :L2:
ปล. รออ่านน้องธาม กะ พี่กันย์ นะคะ
 

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: AdLy ที่ 23-05-2012 23:49:41

อยากอ่านอีก

ซองจ๋า เขาไม่ให้โทรจีบ ตอนนี้จีบติดแล้ว โทรคุยบ้างก็ได้มั้ง

ซองโคตรน่ารักอ่ะ ตอนบอกว่าทำไมต้องเขียนจม.

อ่านแล้วยิ้มได้ อ่านแล้วเพลินมาก

ต้องคิดถึงคู่นี้มากๆแน่ ยิ่งถ้าเดินในม.แล้วจะยิ่งจิ้น และนึกถึงไปกันใหญ่

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: cotone ที่ 24-05-2012 00:01:39

จบแล้วววววว

ไม่ผิดหวังค่ะ^ ^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Mulberry ที่ 24-05-2012 00:04:32

 :-[ เขินแทนทั้งสองคน หวานได้ลงตัวมากค่ะ ชอบบรรยากาศเวลาสองคนนี้อยู่ด้วยกันจัง มันดูกุ๊กกิ๊กแบบผู้ชายแมนๆ ดี  :impress2:

ขอบคุณนะคะ สำหรับนิยายสนุกๆ แบบนี้ ถึงจะสั้น ถึงจะเสียดายที่จบไว แต่ก็เต็มอิ่มดีค่ะ มีความสุขกับ ตุล-ซอง ด้วยคนค่ะ :o8:

 :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: nn~~NN ที่ 24-05-2012 00:05:54

เขียนดีมากกก ประทับใจสุดๆอ่ะค่ะ
เรื่อยๆเฉื่อยๆ แต่มันดูสมจริงมากเลย  อ่านไปก็ยังเขินไป (ขนาดว่าเค้าเฉื่อยๆนะ  :o8:)
 o13 o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 24-05-2012 00:20:49

แบบนี้สินะที่ติสเขาจีบกัน
มาถึงตรงนี้พึ่งรู้ว่าพี่ตุลหล่อแบบน่ารัก
ยอมให้ซองเป็นรุกก็ได้ ไหน ๆ ก็เข้าหาก่อนตลอด
ขอบคุณคนเขียนสำหรับเรื่องน่ารัก ๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: witchhound ที่ 24-05-2012 03:40:53

เรื่องนี้น่ารักมากเลยค่ะ
อ่านได้เรื่อยๆสบายๆไม่ต้องคิดไรมาก
ชอบที่มันติสทั้งคู่นี่แหละ
 :-[

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Momichi ที่ 24-05-2012 12:50:16

เป็นการจีบกันที่คลาสสิกมากๆๆโรแมนติกสุดไปเลย
ชอบๆๆ น้องซองพี่ตุล น่ารักๆ
ขอรีเควสตอนพิเศษจะได้รึป่าวค่ะ wantมากๆตอนนี้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: automaton ที่ 24-05-2012 16:25:17

ทุกครั้งที่อ่านเรื่องที่แต่งขึ้น (นิยาย ,เรื่องสั้น, etc.)แล้วประทับใจ สิ่งแรกที่คิดถึงคือคนแต่งเขาคิดได้อย่างไร เขาเก่งจัง เพราะสิ่งที่เขาเขียนติดอยู่ในใจเรามาก เช่นเรื่องนี้หลายประโยคอ่านแล้วกระแทกใจมาก บางประโยคยิ้มออกมาเลยเหมือนคนบ้าและก็ชอบสไตล์การเขียนแบบนี้จัง เป็นกำลังใจให้มีไฟเขียนอะไรมาให้อ่านเรื่อย ๆ นะ ทั้งเรื่องสั้น - ยาว ก็ตามที
เรื่องนี้เป็นหนึ่งในเรื่องสั้นที่โปรดปรานไปแล้ว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 24-05-2012 18:41:17

อ่านเรื่องนี้จบแล้ว 
บอกได้คำเดียวว่าอบอุ่นหัวใจมาก
ไม่หวือหวาร้อนแรงเหมือนนิยายรักตบจูบ
พระเอกไม่ต้องหล่อนางเอกไม่ต้องสวยเหมือนหลุดออกมาจากเทพนิยาย
ไม่ต้องดร่าม่า  เรื่องเศร้าเล้าน้ำตารักกันปานจะกลืนกิน
ง่ายๆเรียบๆแต่อ่านแล้วอบอุ่นหัวใจทำให้หัวใจฟองฟูได้
ไม่แปลกใจเลยที่ทำไมคนแต่งถึงได้จำนวนโหวตบวกมากกว่าจำนวนโฟส
+1  ให้ไปด้วยความเต็มใจสุดๆค่ะ o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: bamee_wspb ที่ 24-05-2012 19:55:54

จบอย่างสวยงามมาก >.,<

ชอบตรงที่เรื่องนี้ไม่มีNCแต่เน้นด้านความรู้สึก

ความมึนเบลอของเด็กรักศิลปะ -///-

ตอนบอกรักแอบเขินช่วงจับมือ คือคิดได้ไงเนี่ยวิธีนี้นายตุลลล !!!
ฉันเขินเพราะแกเลยนะว้อยย      :o8:
ซองมันคงเหวอเบาๆ เอ้ย แต๊ะอั๋ง 555

จะเก็บตุลกับซองไว้ในใจนานๆ  :L1:

ติดตามผลงานจ้าา  :bye2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 24-05-2012 21:49:01

จบได้น่ารักมากเลย
ศิลป์มากกกกก
อยากอ่านตอนพิเศษจังเลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Loin_diciz ที่ 25-05-2012 03:28:05

 คือสมมตินะคะ ว่าถ้าเกิด คุณ gargoyle เขียนเรื่องยาวที่เขียนอยู่จบแล้ว

กลับมาเขียนเรื่องนี้เป็นภาคต่อได้ไหม เอาจริงๆคือชอบบรรยากาศเรื่องนี้ บุคลิกตัวละคร หาอ่านแบบนี้ยากมาก

ชอบจริงๆนะ ถ้าเขียนเรื่องนั้นจบแล้ว ลองพิจารณาเขียนเรื่องนี้ต่อหน่อยนะคะ ตั่งตารอเสมอ อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Sye.B ที่ 26-05-2012 15:47:38

น่านนนน ยังจะไม่ใช้มือถือ 5555
ไม่อยากให้จบเลย ชอบจริงๆนะคะกับความปากแข็งของพี่ตุล
และเค้าก็เขินมากเวลานายซองพูดตรงๆ
ดีใจที่ได้อ่านนิยายดีๆแบบนี้ค่ะ
ติดตามเรื่องต่อไปค่า :)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: เมฆาสีน้ำเงิน ที่ 26-05-2012 22:40:49

ไม่มีตอนจบที่ดีที่สุดหรอกเนอะ
แต่ตอนจบที่จริงใจแบบที่คุณทำ
ผมชอบ และ . . . ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: twenty8 ที่ 27-05-2012 02:01:38

ไม่รู้จะเม้นยังไงดีเลย..
คือ ประทับใจเรื่องนี้มากๆเลยอะ เป็นเรื่องสั้นเรื่องแรกที่รู้สึกได้ว่าชอบมากๆชอบเกินกว่าชอบ
อาจเรียกได้ว่ารักเลยก็ได้เอ้า คือมันมีความพอดีในทุกๆอย่างเลย
ความรู้สึกที่ได้จากการอ่านเรื่องนี้มันหลากหลายอะ โอ้ยยยยยยยยย

อยากจะแปะป้ายประกาศว่า กูรักเรื่องนี้จังเลย!!!!! ฮือออ T-T


ปล.เค้าจะกลับมาอ่านเรื่องนี้อีกบ่อยๆนะ คงจะคิดถึงพี่ตุลกับซองมากๆแน่ถ้าพี่คนเขียนไม่มาเขียนต่ออีกแล้ว ฮึก
ปล.2 ชอบผู้ชายเล่นกล้องจัง .. ชอบที่เค้าใช้วิธีสื่อความคิดออกมาทางภาพถ่าย ^ ^"
ปล.3 สุดท้ายแล้ว อยากบอกว่าขอบคุณมากๆเลยนะคะ ตลอด 5 ตอนนี้ทำให้มีความสุขมากจริงๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: aoy-129 ที่ 27-05-2012 02:42:46

ชอบจัง...ชอบมาก
อ่านแล้วอยากอ่านต่อเรื่อย ...
ภาษาสวย art ..จัง  ชอบ...ชอบ..
มีเรื่องยาวบ้างไหม อยากติดตามค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: gummin ที่ 27-05-2012 11:20:55

น่ารักมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 27-05-2012 17:29:10

ไม่ต้องหวือหวา...ไม่ต้องหรูเลิศ..แต่ก็ทำให้เกิดความรู้สึกว่ามันสุดยอดจริง ๆ นะกะเรื่องนี้...
ค่อยเป็นค่อยไป..ซึมไปทีละนิด ที่ละนิด แล้วมันก็จะเต็ม...แบบเออ..ไงดี..วุ๊ยพูดไม่ถูก...
แต่ขอพูดไม่เพราะหน่อยนะ..โคตรรักเรื่องนี้เลยล่ะ..... o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: GAZESL ที่ 27-05-2012 19:53:10

สนุกมาก ชอบค่ะ เนื้อเรื่องเรื่อยๆ แต่แสดงความรู้สึกได้ดี ชัดเจน
น้องพบดาวน่ารักหง่ะ :impress2: แต่ตอนแรกนึกภาพไม่ออกนะ
ให้อารมณ์น่ารักทั้งคู่เลย เอาอีกๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 27-05-2012 23:55:14

น่ารักมากค่ะ ไม่ค่อยได้อ่านแนวจีบแบบนี้แฮะ น่ารักจัง^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 28-05-2012 03:17:23

มันน่ารักสุดยอดมากกกกเรื่องนี้ เรื่อยๆชิวๆ แต่อดยิ้มไม่ได้
ตอนเริ่มอ่านก็ดึกแล้ว ทั้งๆที่เรื่องมันก็เรื่อยๆแต่ไม่ง่วงเลยสักนิด ทั้งลุ้นทั้งอมยิ้มไปกับเรื่องนี้
ชอบนะ ชอบมาก ชอบนิยายบรรยากาศอย่างนี้ หาอ่านไม่ค่อยได้..หรือว่าหาไม่เจอเองก็ไม่รู้ ฮ่าๆ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ คืนนี้คงนอนหลับฝันดี นอนอมยิ้ม (ขนาดนั้น? ฮ่าๆ)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Calo love ที่ 28-05-2012 11:27:53

มัน น่า รัก มาก.........

จีบกันแบบเรื่อยๆ รักกันเเบบมาเรียงๆ


น่ารักมาก...................ครับ "ดาว" กับ "พบดาว"

อยากรู็ว่าใคร "เคะ" ใคร "เมะ" ง่า อิอิ หื่นอีกแระ...........

ปล.คนเขียนครับ เรื่องยาวที่บอกว่ารับผิดชอบอยู่คือเรื่องไรครับ รบกวรขอลิงค์หน่อยครับอยากติดตามครับ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 28-05-2012 23:11:15

อ้างจาก: Calo love ที่ 28-05-2012 11:27:53  

มัน น่า รัก มาก.........

จีบกันแบบเรื่อยๆ รักกันเเบบมาเรียงๆ


น่ารักมาก...................ครับ "ดาว" กับ "พบดาว"

อยากรู็ว่าใคร "เคะ" ใคร "เมะ" ง่า อิอิ หื่นอีกแระ...........

ปล.คนเขียนครับ เรื่องยาวที่บอกว่ารับผิดชอบอยู่คือเรื่องไรครับ รบกวรขอลิงค์หน่อยครับอยากติดตามครับ

ตัวเอง เค้าไม่ใช่คนเขียน แต่ขอเสนอหน้าเอามาให้ ในฐานะคนอ่านที่ปลื้มเหมือนๆกัน ตามอ่านกันเยอะๆนะจะได้กดดันคนเขียนให้มาต่อไวๆ คิดถึงหมอธาม :o8:
เป้า(ของ)จุดหมาย มีไว้พุ่งชน (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=29491.0)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: tomo ที่ 29-05-2012 00:15:17

อ่านจนจบแล้วขอแวบมาคอมเม้นท์ค่ะ XD
ชอบบรรยากาศเรื่องนี้มาก
(เห็นภาพมหาลัยตัวเองถึงเราจะไม่ได้เรียนฝั่งที่น้องซองกับพี่ตุลเรียนก็เถอะ ฮาาาา)

ชอบความเป็นฟิคเฉื่อยๆ ...การพูดจาของซองที่เหมือนจะเล่นคำเล่นความหมายเบาๆ
ชอบมากๆค่ะ :)

ชอบวิธีการจีบ(?)ของซอง
ชอบความซื่อของซอง
ชอบความสงสัยแต่ก็ไม่พูดของพี่ตุล
ชอบตอนที่ไปเดินถ่ายรูปกัน
ชอบคำพูดบอกรักอ้อมๆของพี่ตุล

ชอบจังเลยค่ะเรื่องนี้ XD

ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆอ่านแล้วก็ยิ้มๆลุ้นๆไปกับซองกับตุลทั้งเรื่องนะคะ ฮิฮิ (หัวเราะเกรียนแบบซองทำไม)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: momoshiro ที่ 29-05-2012 03:34:20

สวัสดีฝั่งท่าพระ ทับแก้วแวะมาทักทาย ^____^

โอ๊ยยยย อ่านแล้วชักอยากจะย้อนวัยข้ามไปฝั่งกระโน้นเสียนี่กระไร เค้าเรียนจบแล้วอ่ะ(ยังมิได้รับปริญญาเลย ฮ่าๆๆๆ) อ่านไปนึกภาพตามออกไปเรื่อย อารมณ์ชิวๆ เรื่อยๆ สบายๆ ตามสไตล์มหาลัย(เรา...ได้ป่ะ?)

ไม่ต้องคิดอะไรมากมายให้ปวดหัว มันล่องลอยยยยยย

อ่านเพลินเลย >___<!!

นิชคุณน่ารักเนอะ พี่ดาวก็น่ารัก มันบอกไม่ถูกอ่านแล้วอิ่มๆ หุหุ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 29-05-2012 07:39:46

อ๊าก พบดาว พบดาว พบดาว พบดาว
ตอนอ่านชื่อนี้ คิดในใจ ตรูจะเอาไปตั้งชื่อลูก!!! (ถ้ามีนะ) 5555
น่ารักอ่ะ น่ารักไม่ไหวแล้วทั้งคู่เลย น่ารักมาก
เป็นเรื่องเรื่อยๆ ที่อ่านแล้วไม่เหนื่อยดีมาก สบายๆ
อ่านแบบชิวๆ เพลินๆ ฉุยฉายๆ กร๊าก
นึกถึงฉุยแล้วฮาฉุยชะมัด ไม่ได้ฮาเพราะฉุย
แต่ฮาเพราะน้องหนูซอง นับถือเป็นจริงเป็นจังกับคำสาบานต่อเจ้าพ่อฉุยมาก
ยิ่งตอนท้ายถึงกับในรุ่นน้องปีหนึ่งหิ้วสารมาส่งให้
กร๊ากกกกกกก ฮา ไม่ไหวแล้ว  :laugh: :laugh: :jul3:
เรื่องนี้มันน่ารักจริงๆ อ่ะ
ชอบๆ ขอบคุณนะคะ  :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: colorlab ที่ 29-05-2012 08:54:24

ก่อนอื่นใดเลย ขอบคุณคุณผู้แต่งมากที่แต่งเรื่องที่กลิ่นดีๆได้แบบนี้
คุณทำให้เราอยากเดินกลับเข้าไปในมหาวิทยาลัยที่เล็กที่สุดในโลก
คุณทำให้เราคิดถึงสิ่งมากมายในเรื่องที่คุณบรรยาย...
ต้องบอกว่าเราเห็นภาพมันได้อย่างไม่มีข้อสงสัยว่า'ใช่'ที่นั่นมั้ย
เพราะทุกอย่างมันชัดเจนมากในความทรงจำ

เรื่องมันน่ารัก....น่ารักด้วยการดำเนินเรื่อง
น่ารักด้วยตัวละครสองตัวที่อ่านแล้วรู้สึก(เอง) ว่า
เฮ่ย จริงหรอที่เด็กสองคณะนี้มันจะมาญาติดีกันได้!
ตอนแรกที่อ่านเข้าใจว่าน่าจะเป็นเด็กถาปัตย์กับเด็กจิตร
แต่อ่านไปอ่านมาแล้ว พี่ดาว ไม่เป๊ะกับการเป็นเด็กสร้างบ้านซักเท่าไหร่
พี่ตุลย์เหมาะจะเป็นเด็กอินทีเรียที่ยังแอบสำอางค์เล็กๆ
น้องพบดาว....มันน่ารัก มันน่ารักแบบมันน่ารัก
มีคำอื่นอีกมั้ยกับความน่ารักของน้องพบดาว
อยากเห็นเด็กคนนี้จริงๆเชียวตอนอ่าน ไอ่เด็กที่มันมีมารยาทของคณะนั้น ฮ่าๆๆ
ชอบมากกับการเขียนจดหมายหากัน คือฟังก์ชันมันตอบโจทย์กับคำสาบาน
ถูกใจตั้งแต่ครั้งแรก ยังกล้าสาบาน! พบดาวมันแน่จริง!!!
และมันดูคลาสสิคให้รู้สึกว่าการรอคอยมันยั่วยวนความอยากรู้ได้ดีมากๆ

เราอ่านเรื่องนี้เมื่อคืน เช้าขึ้นมามันยังคงติดอยู่ในหัวจนต้องวิ่งมาเขียนคอมเม้นท์
ชอบกลิ่นความรักมันลอยๆแต่เพราะลมมันพัด กลิ่นก็เลยอ่อนๆ ชวนดม
ถ้าเป็นไปได้ เขียนอีกซักสองตอนจะเพอร์เฟคเลยทีเดียว
อยากให้รวมเล่ม!!! ควักเงินจ่ายอย่างไม่คิด เล่มเล็กๆเล่มนี้ อยากได้!!!!
เขียนฟีลนี้อีกถ้ามันทำให้คุณเขียนมันอย่างมีความสุข เพราะคนอ่านมีความสุขมากตอนอ่าน
ขอบคุณ~

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 29-05-2012 10:18:01

น่ารักมว๊ากกกกน้องซอง พ่อยอดขมองอิ่มของเจ้ !!!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ♥a2k♥ ที่ 29-05-2012 13:22:08

สนุกมากกก
การดำเนินเรื่อง เนื้อเรื่อง ตอบจบ ชอบมากๆ
อยากลองซิ่วไปเรียนคณะติสๆเลยทีเดียว ฮิฮิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: สุขาพาเพลิน ที่ 29-05-2012 14:02:32

เฮ้ยยยย ถึงว่า หาเรื่องนี้ไม่เจอซักที ที่แท้จบแล้วก็ไม่บอก พึ่งรู้ว่ามาอยู่ห้องนิยายที่โพสจบแล้ว

ชอบน้องซองพี่ตุลมากอ่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 29-05-2012 16:09:03

อ่านรวดเดียวจบ  ชอบอ่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: jay_tt ที่ 29-05-2012 17:50:42

อ่านแล้วมีความสุขมาก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 29-05-2012 20:18:25

อ่าาา จบแล้ว เบนพึ่งเห็น

พบดาว

ชอบชื่อนี้จัง

เบนอ่านตอนสุดท้าย สาบานกับฉุยว่าจะไม่โทรไปจีบตอนไหนวะ?

 o22 อ่ะ ตอนขอเบอร์ตอนแรก นิ่หว่าา โหหห พบดาวนายแน่มากอ่ะ

บรรยากาศเรื่องนี้ก้ชอบเบา สบาย เรื่อยๆ

คนละอารมณ์กับอีกเรื่องนึง

ซึ่งเบนก็ชอบ ทั้งสองเรื่องอ่ะแหละ

อ่านจบแล้วว อบอุ่นมากค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 29-05-2012 20:32:23

เขียนได้น่ารักมากมายอะ อ่านไปคำว่าติสลอยมาเลยคะ
น้องซองได้ใจสุดๆอ่า ชอบๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 29-05-2012 21:08:15

เรียบๆ ง่ายๆ แต่กินใจอ่ะ

ชอบๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 29-05-2012 23:45:17

ขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นสนุกๆ :pig4:

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: pantatsu ที่ 30-05-2012 00:38:21

อ่านแล้วคิดถึงหนุ่มเด็คกับเด็กจิตรกรรม บรรยากาศที่คุ้นเคย แต่แบบ เซ็งสโมมากจริงๆนะ กระดาษชานอ้อยหมดบ่อยจริงๆ55555อ่านแล้วเห็นด้วยตรงนี้มาก อ่านแล้วนึกบรรยากาศออกเลยค่ะ ชอบมากเลยๆ มีหลายอารมณ์ดี มันเป็นมากกว่าแค่นิยายจริงๆ มันดูมีมิติไม่แบน อ่านแล้วเหมือนกำลังดูหนังสักเรื่องมากกว่า  ชอบๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 30-05-2012 00:53:16

คลุมเครือตั้งแต่ต้นจน(เกือบ)จบ แต่สุดท้ายก็มีฟามสุข
สนุกดี ขอบคุณมากจ้า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 30-05-2012 01:18:17

ซองน่ารักไปนะ อร๊ายยยยย เขิน กว่าจะรักกัน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: TinyB ที่ 30-05-2012 01:51:50

ว้ากกกกกก สนุกอ่ะ ขอตอนพิเศษสักตอนได้ป่าว
เออ...ว่าแต่ใครรุกใครรับครับเนี่ย  :confuse:
ปล.ชอบน้องพบดาวอ่ะ  :o8:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: kimmania ที่ 31-05-2012 14:14:47

น่ารักมากเลยอะ  ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป เรื่อยๆ  ค่อยๆสร้างความประทับใจ 
อยากรู้หลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นอะ :serius2: อยากอ่านนนนนนนนนนนน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: PiaShaRe ^^ ที่ 31-05-2012 20:45:23

น่ารักโคตรอ่าา
อ่านแล้ว....ยังลุ้นๆอยู่เรยว่าคัยเคะ คัยเมะ อยากให้มีตอนพิเศษ เป็นช่างnc อ่า
เอะ แอบหื่น อิอิ :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Kalamae ที่ 01-06-2012 10:12:44

กรี๊ดดด ชอบอะ ชอบอะไรชอบเรื่องนี้ 555+
อย่างที่บอก ติสคู่ไม่เคยเจอ เก๋ๆ ^^
ไม่รู้ว่าโลเกชั่นอยู่ไหน แต่รู้ว่าอยู่แถวมหาลัยเรา
เอ๊ย รึรู้แล้วนะ ช่างมันเถอะ ฮ่า แต่งมาอีกนะ
เราชอบ เขิลเอง ตายเอง เศร้าเอง ตอนน้องซองมันเศร้า
จะรออ่านเรื่องต่อจากนี้ค่ะ^________^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้หัวแห้ว ที่ 01-06-2012 23:51:48

เพิ่งมาอ่านครับบบบ

ไม่ได้อ่านจบในวันเดียว แต่ก็จบแล้ว

เย้ๆๆ

น่ารักมากครับ
เป็นความรักแบบเซอร์ๆ ติสๆ เือื่อยๆ เรื่อยๆ
แต่เวลาจีบกันนี่หวานมาก (ทั้งๆ ที่คำพูดไม่หวานเท่า)

คือผมมหาลัยเดียวกับฉากหลังของเรื่องนี้ (แต่ว่าจบทับแก้ว)
พออ่านตอนแรก คือรู้แล้วละว่าซอง จิตรกรรม แน่ๆ
แต่ว่าตุลนี่สิคณะอะไร จนมารู้เอาตอนหลังๆ ละว่า ถาัปัด

อ่านแล้วคิดถึงบรรยากาศมหาลัยเลย ฮ่าๆ
ชอบตอนที่ไปถ่ายรูปกัน โรแมนติกมากกกก (ชอบผู้ชายเล่นกล้อง ฮ่าาาา)
ตอนตัดโมเดลทำงานที่ใกล้ๆ จะบอกรัก นี่ซองก็ค่อยบิวท์เรื่อยๆ
ตุลนี่เขินอาย น่ารักๆ

ชอบความสับสนงงๆ ของตุล
ชอบคำพูดความหมายแฝงของตัวละครเวลาคุยกัน
ชอบเหตุผลเลิกบุหรี่มากกกกกกก ฮ่าาาา

อ่านแล้วให้อารมณ์ติสต์ๆ ของตัวละคร จนตอนนี้อยากไปถ่ายรูปแถวนั้นบ้างแล้ว 555

ปล. นมโจ นี่อยู่ไหนครับ ผมไม่เคยกิน แต่มีแต่คนบอกว่าอร่อย ไม่แพงด้วย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Pairwha ที่ 02-06-2012 16:01:25

อยากให้เขียนเกี่ยวกับทางทับแก้วบ้าง  :o8:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: mamaNUT ที่ 02-06-2012 16:27:59

<img src="http://fwmail.teenee.com/strange/img1/m123669.jpg" />
มอบกุหลาบสีม่วง (  หมายถึงรักแรกพบ )ให้กับเด็กเซอร์ ที่หลงรักดาวที่ใจดี ตามไปขอนั่งข้างตั้งนาน กว่าดาวจะเอะใจ หุหุ.
.
.
“เรื่อยๆ มาเรียง จีบกันแบบซิลล์ๆ อ่านไปเพิ่งนึกออกว่ามีการสาบานว่าจะ   ไม่จีบดาว  ฮาดี แต่ปี 4 ก้อใกล้จบ ความสัมพันธ์ขั้นต่อไป  อยากให้มานำเสนอก๊าบบบบบบบบ”
.

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: skysky ที่ 03-06-2012 00:42:30

ชอบเรื่องนี้มาก ขอบคุณสำหรับการแต่งเรื่องนี้นะคะ
ช่วงเวลาที่อ่านเรื่องนี้เป็นช่วงเวลาที่มีความสุข
อบอวลไปด้วยความรู้สึกอบอุ่น อ่านแล้วยิ้มๆ
คอยติดตามเรื่องราวที่ค่อยๆดำเนินไปเรื่อยๆ
นิชคุณ ตี๋เลนนอล ซอง พบดาว เป็นคนที่น่ารักจริงๆ น่าค้นหา
พี่ตุลย์ จิตใจดี เท่

เราชอบส่งโปสการ์ด ช่วงเวลาการเดินทางของโปสการ์ด ก็ทำให้ลุ้นดี
ทั้งการที่เป็นผู้ส่งหรือผู้รับ ก็ทำให้รู้สึกดี :)
วันนี้เพิ่งผ่านมหาลัยของซองและพี่ตุลย์มาเลย
และได้ไปหอศิลป์ด้วยล่ะ ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: tong_pub ที่ 03-06-2012 14:10:13

เข้ามาอ่านรวดเดียวจบ
อ่านเพราะน้องแนะนำมา

เขินตั้งแต่ตอนแรกจนถึงตอนจบ
เป็นเรื่องสั้นที่ประทับใจมากตั้งแต่อ่านมา
มันดูไม่เพ้ฝัน มันดูเป็นเรื่องจริงที่เป็นเรื่องจริงๆ
เคยคิดนะ..เรื่องบางเรื่องที่ดูเหมือนไม่มีเสน่ห์แต่พอลองได้อ่าน ได้ทำความเข้าใจ ได้อยู่กับมัน
มันก็มีเสน่ห์ดึงดูดที่ทำให้ละสายตาไม่ได้เลยเช่นกัน
ขอบคุณคนเขียนมากที่เล่าเรื่องในมุมมองนี้ออกมา
ชอบพี่ตุลกับพบดาวจริงๆ
ชอบมากๆ... :)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: CoMa ที่ 03-06-2012 15:05:11

ชอบจังมันเป็นอะไรที่ไม่หวือหวาแต่ว่ามันโดนนนนนนน
พี่ดาวกับน้องพบดาวน่ารักมากกกกกก^^
อ่านแล้วเขินนะเรื่องนี้ อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: PAAPAENG~ ที่ 03-06-2012 16:34:05

น่าร๊าก~
เพื่อนเอาลิ้งค์ไปแปะในทวิต
เลยตามมาอ่าน
ขอบอกเลยว่าถ้าไม่ได้อ่านเรื่องนี้
ถือว่าพลาดมาก!!

พี่ตุลก็น่ารัก น้องพบดาว...น่ารักกว่า
ปกติแล้วชอบอ่านเรื่องพระนาง(?)เป็นเด็กติส
ยิ่งติสทั้งคู่แบบนี้...มึนแบบหวานๆเลยค่ะ

ขอบคุณมากๆเบย~

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: yakkaru ที่ 03-06-2012 16:47:26

รักเลยค่ะ เรื่องนี้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: khdhc ที่ 09-06-2012 11:48:33

ชอบเรื่องนี้จัง อ่านแล้วเห็นภาพ ให้ความรู้สึกอบอุ่น : )

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 09-06-2012 13:47:03

เป็นเรื่องที่น่ารักดี หวานแบบติสต์อีก ฮาเวลาเขินกัน
เจ้าพ่อฉุยก็ขลังได้อีกนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ToonkO ที่ 10-06-2012 17:22:26

คิดมาตั้งแต่ตอนแรกว่าระหว่างพี่ดาว (555555) กับนิชคุณ ใครเป็นรุกเป็นรับ
แต่พออ่านมาเรื่อยๆ ความรู้สึกมันก็บอกว่าพี่ตุลน่าจะรับนะ ดูอ่อนไหวกว่าซอง
ชอบบุคลิกทั้งสองคนเลย โดยเฉพาะตุล ตอนที่คิดมากเรื่องซอง เรื่องตัวเองจะเป็นเกย์หรือไม่ได้เป็น ดูน่ารักมากๆ  :-[
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆค่า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Angel_K ที่ 10-06-2012 20:49:20

ตอนอ่านแรกๆ ก็ลุ้นว่าจะชอบไปกันตอนไหน จนผ่านมานาน
แล้วก็เป็นซองที่เริ่มก่อน
ชอบมากกับการบรรยายให้เข้าถึงความรู้สึกนึกคิดของตัวละคร
และความรู้สึกก็ค่อยๆ ซับซ้อนขึ้นตามเหตุการณ์ที่ดำเนินไปเรื่อยๆ
เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ประทับใจและมีความสุขที่ได้อ่านและตลอดเวลาที่ได้อ่านมากจริงๆ
 :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: mint_852 ที่ 11-06-2012 02:01:03

สนุกดีค่ะ
น่ารักจัง ค่อยๆเป็นค่อยๆไป
อยากอ่านตอนพิเศษจัง
จะติดตามเรื่องต่อไปนะคะ
ขอบคุนค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: tw.smile ที่ 12-06-2012 00:58:02

จบแล้วค่ะ ,, ประทับใจมาก

นานแล้วที่ไม่ได้อ่านแนวนี้ ลักษณะการบรรยายแบบนี้ คำพูดของตัวละครที่ต้องเก็บไปคิดอีกรอบแบบนี้

รู้สึกเหมือนได้ย้อยกลับไปทำอะไรๆที่ชอบเหมือนเมื่อก่อน ; D


ชอบลักษณะการดำเนินเรื่องแบบนี้มากค่ะ ชอบที่จะได้มองความสัมพันธ์ตั้งแต่ต้น
ตั้งแต่ในช่วงที่ยังไม่มีอะไร จนถึงปัจจุบัน
มันได้เห็นอารมณ์และความรู้สึกที่พัฒนาไปอย่างต่อเนื่อง
(และในกรณีนี้สมเหตสมผลทีเดียว)

ชอบที่ตัวละครดำเนินเรื่องทั้งสองคนด้วย ,, ถึงจะแอบมีคุณฉุยบ้างแบบเบาๆ
คือมันเป็นความรู้สึกที่ค่อนข้างนิ่มนวล
อ่านแล้วสบายใจ อ่านแล้วไม่ต้องกดดันกับเนื้อเรื่อง
อ่านไปแล้วมีความสุขมากค่ะ

สนับสนุนผลงานอยู่นะคะ ;>

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 13-06-2012 11:50:22

อ่อยยยยย
น่ารักมากเลย ทั้งน้องซองและพี่ตุล
ฮู้ววววว
คณะอาร์ตๆนี่ รวมคนอาร์ตจริงๆ
เหอะๆ >.,<
เขินไปสามโลกอ่ะ!!!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ลดา ที่ 13-06-2012 11:59:00

 :-[ อ๊ายๆ น่ารักอ่ะ
จบแล้วอ่ะ งืมๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: bee_sweetkitty ที่ 15-06-2012 14:54:02

 :o8: :o8:

เราชอบเรื่องนี้มากจริงๆ
เพราะว่าเป็นผู้ชายทั้งคู่  ให้ความรู้สึกวายจริงๆอ่ะ
 o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Linyu_ta ที่ 16-06-2012 00:28:17

จบแล้วหรอ :sad11: ยังไม่อยากให้จบเลย เพิ่งเคยได้อ่านหยุดอ่านไม่ได้เลยทีนี้ อยากจะกรี๊ดดดดดดดังๆ o13 :กอด1: :impress2: น่ารักมากๆค่ะ น่ารักจริงๆ เป็นเรื่องสั้นที่ทำให้ยิ้มได้ตั้งแต่ตอนแรกจนถึงตอนสุดท้าย อ่านไปก็เขินไป ยิ้มแก้มแทบแตก :o8: พี่ตุลกะน้องซอง พี่ดาวกะน้องพบดาว แอร๊วววว น่ารักอะ เราชอบจริงๆนะ อ่านได้เรื่อยๆสบายๆไม่น่าเบื่อ มีแต่ทำให้อยากอ่านต่อเรื่อยๆ .... เป็นนิยายที่ทำให้รู้สึกเบาๆ เย็นๆ อบอุ่นๆดีจริงๆ o13

ยิ่งตอนที่ออกไปเดท(ถ่ายรูปกลางคืน)กัน เราเขิ๊นเขิน เหมือนเป็นหนึ่งในสองคนนั้นจริงๆ 555555 โอ๋ยยยยย ชอบจริงๆนะคะ อยากอ่านอีกจริงๆน๊า รักพี่ตุลกะน้องซองมาก ชอบบุคลิกของทั้งสอนมันดูแตกต่างแต่ลงตัว ดูดีที่สุด!! :กอด1:

พี่ฉุยจะรู้ตัวมั้ยว่าทำให้ผช.สองคนเค้าจีบกันลำบากขนาดหน๊ายยยยยยยย :m20: ดูนางชิวและสบายโดยไม่ทุกข์ไม่ร้อนมาก :laugh:

ขอบคุณคนเขียนมากๆนะคะที่ทำให้ได้อ่านเรื่องดีๆน่ารักๆแบบนี้ จะติดตามเรื่องต่อไปนะคะ เห็นว่ามีเรื่องยาวด้วย เดี๋ยวจะไปตามหามาอ่านนะคะ อิอิ  :pig4: :L1:

ปล.เรารอตอนพิเศษอยู่น๊า ขอความกรุณาด้วยนะคะ 555555 รักพี่ตุลกะน้องซองมากจริงๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: khunzii ที่ 16-06-2012 20:10:18

แวะมาให้กำลังใจคนเขียน

เขียนเรื่องได้น่ารักมากครับ

แล้วแล้วเพลิน อินตามไปตัวละคร

น่ารักจริงๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: keem ที่ 16-06-2012 22:25:07

OK เลยนะ มันแบบเหมือนเป็นการเขียนในแง่ของเจาะจงไปที่อารมของคน 2 คน แสดงชัดเจนในเรื่องของบุคลิค อารม มีเพื่อนและฉากมาประกอบพอให้ได้บรรยากาศ

ผมชอบมากเลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Evergreen ที่ 16-06-2012 22:31:26

นึกถึงเรื่อง HOME เลย อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นดีค่ะ ; )

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Mclvblue ที่ 16-06-2012 23:10:26

อ่านจบแล้ว วู้ว !!!  :mc4:
เรื่อยๆ ชิวๆดี อ่านแล้วแบบเอิ่ม อารมณ์ดี อมยิ้มตลอด  :-[

ขอบคุณผู้เขียนมากจ้า แล้วจะอ่านเรื่องอื่นๆต่อนะ  :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: nco1236 ที่ 17-06-2012 03:13:49

น่ารักมากเลยอะ.........อ่านแล้วยิ้มตาม........มีความสุขตามไปด้วย

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 17-06-2012 22:18:08

จบบบมึนๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: kumiga ที่ 21-06-2012 23:39:58

บอกได้คำเดียว หลงรักเลยค่ะ ^ ^  :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: kerorin ที่ 22-06-2012 16:23:44

เขินนนนนนน เรื่องน่ารักมาก เราชอบอ่านนิยายที่แบบเรื่อยๆ แต่เขินๆ น่ารักๆ ยิ้มไม่หุบอย่างนี้มากเลยค่ะ ขอบคุณที่เขียนเรื่องดีๆ อย่างนี้มาให้อ่านนะคะ จะว่าไปที่คณะเราก็มีคนแบบซองเหมือนกัน แต่งตัวหลงยุค ไว้ผมยาวไรงี้ แต่เราไม่ได้เรียนจิตนะคะ 555 อ่านเรื่องนี้ไปแล้วก็นึกถึงเพื่อในคณะขึ้นมาเลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ละล้าละลัง ที่ 23-06-2012 23:13:11

ชอบเรื่องนี้จัง

✉♥☆

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 24-06-2012 00:56:46

เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่อ่านแล้วชอบมาก ๆ

 o13 o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: cartoons ที่ 24-06-2012 12:02:51

 :-[ น๋าร๊ากกกกกกก อ่ะ ><

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: BF-e ที่ 24-06-2012 13:27:41

บางครั้งความรักไม่จำเป็นต้องให้ใครรู้ก็ได้เเค่เรารู้กันสองคนก็พอ เนอะ~~~~

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: pedgampong ที่ 01-07-2012 23:18:09

Greeeeeeeeed nice nice i really love this fiction :)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: entirom ที่ 03-07-2012 22:29:00

ตุล ซอง  น่ารัก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ปลาทองสีชมพู ที่ 11-07-2012 16:32:05

อ่าาาาาาาาาาา...เรื่องนี้ ค่อยเป็นค่อยไป เรื่อยๆ มีมุมน่ารักๆ
บางทีก็แอบหวาน เคล้าชีวิตให้มีสีสัน
เป็นมุม art art ของตัวละคร
ไม่จำเป็นต้องมีนิยามอะไรมากมาย
แค่ใช้ใจเพื่อเข้าใจกันก็พอ ^o-

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Loin_diciz ที่ 17-07-2012 00:05:21

ขุดเรื่องนี้มาอ่านอีกรอบ อ่านกี่ทีก็อิ่มใจ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: imissyou ที่ 17-07-2012 14:14:02

 น่ารัก อยากอ่านตอนหวาน ๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: NewYearzz ที่ 17-07-2012 18:19:44

น่ารักมากครับ ชอบมาก ตามชื่อคนเขียนมาจากเรื่อง "เป้า"

เข้ามาดูทุกวัน วันละหลายๆครั้งว่าอัพเป้าหรือยัง คิดถึงพี่กันต์

แต่ไม่ได้มากดดันนะครับ เข้าใจว่ายุ่ง ส่งกำลังใจครับ :L2:

เรื่องนี้ชอบบรรยากาศมากครับ มันอบอุ่นมาก อ่านแล้วรู้สึกดีมากครับ


ขอบคุณมากสำหรับนิยายดีๆที่น่ารักๆนี้ครับ  :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 19-07-2012 00:22:44

จะบอกว่าชอบเรื่องนี้มากอ้ะ น่ารักกกกกก :o8:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: bookoki ที่ 23-07-2012 21:34:02

โอ๊ยยยยย ชอบมากกกก เพิ่งรู้ว่าคนเขียนเป็นคนเดียวกับเรื่องเป้าหมายฯ  :man1:
รักสำนวนคำพูดมาตั้งแต่เรื่องนั้นแล้วค่ะ ทั้งการบรรยายเรื่องแบบเอื่อยๆแต่จะมีจุดให้ใจกระตุกตลอด
ชอบมาก คาแรกเตอร์ก็โดดเด่น บรรยากาศในเรื่องสมจริงมาก อินถึงขนาดอยากได้แฟนเป็นเด็กจิตกรรมเลย แงงง
ขอบคุณที่เขียนนิยายมาให้อ่านนะคะ จะติดตามไปเรื่อยๆเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: POPEA ที่ 12-08-2012 15:06:28

ขอบคุณสำหรับนิยายดีดีค่ะ
 :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: vevi ที่ 19-08-2012 22:13:49

ให้อารมณ์ในการอ่านแบบสบายๆ เรื่อยๆ
ค่อยๆซึมซับเรื่องราวของคนสองคน พี่ตุล กับน้องซอง
เรื่องราวน่ารัก อ่านแล้วมีความสุข
ชอบคะ สนุกมากๆคะ   :L1:
มีตอนพิเศษก็ดีนะคะ 555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 26-08-2012 16:37:01

น่ารักดีค่ะ เรื่องราวมันออกแนวง่ายๆซื่อๆ
ของคนที่กำลังจะตัดสินใจบางอย่าง
ซึ่งสำคัญใช้ได้ในชีวิตตัวเอง
โดยที่คนนึงก็ตกลงใจได้แล้วว่าจะลุย
แต่อีกคนยังลังเล แต่ด้วยเพราะ*รัก*ถึงได้ยอมละน้าาา

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Loin_diciz ที่ 01-09-2012 01:09:52

(https://p.twimg.com/A1pUSVuCQAA-ShH.jpg)

วาดแฟนอาร์ตพี่ตุลกะน้องซองมาฝาก ><

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: bestle ที่ 11-09-2012 17:52:43

เพิ่งได้เข้ามาอ่าน....ชอบเนื้อเรื่องเรื่อยๆแบบนี้นะ ค่อยๆเป็นค่อย ๆ ไป
อ่านแล้วเพลิน อ่านแล้วซึมซับความรู้สึกตามตัวละคร
น่ารักดีอ่ะ อ่านไปยิ้มไป
ขอบคุณที่แต่งฟิคน่ารัๆให้อ่านนะคะ  o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ^^KENTA^^ ที่ 12-09-2012 11:27:20

จบแบบน่ารักมากๆ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Scream ที่ 14-09-2012 17:52:43

ทำไมมันน่ารักขนาดนี้นะ !!!! โอ้ยยยยยย
โคตรของโคตรติสสิน่า อ่านเเร้วรู้สึกว่ามันใช่อ่ะ
ชีวิตจริงมันต้องอย่างนี้
น่ารักมากๆค่ะ ตอนเเรกก้เดาว่าม.ไหน
นึกว่าเหนือเหมือนกันคงไม่ใช่ละ
ขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นเย็นๆเเบบนี้ เราชอบมากเรย  o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: icetim ที่ 15-09-2012 01:24:01

อ่านจบแล้ว รวดเดียวเลย  ตั้งแต่ทุ่มกว่าๆ ตอนนี้ตีหนึ่งกว่าๆแล้ว

เป็นเรื่องที่อ่านแล้วรู้สึกเรื่อยๆ ไม่รีบร้อน  แต่ทำให้อยากติดตามต่อว่าจะเป็นยังไง

สนุกมาเลยค่ะ ขอบคุณนะค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: thunchanok1 ที่ 03-10-2012 00:10:35

น่ารักมากอ่ะ
รู้สึกหวานๆละมุนๆ อ่านแล้วสบายใจ นุ่มๆ ชอบมากกกกกกกกกก
 :L1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Ugly-TheBeast ที่ 03-10-2012 14:00:18

งานปราณีตมากครับ  ขอบคุณนักเขียน ไว้มาแต่งแนวนี้อีกนะครับ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Jaiko★ ที่ 04-10-2012 02:11:42

อ่านไปเขิลไป-////////////-
น่ารักมว๊ากกกกกก :-[
ชอบอ่าาาา ใสกิ๊งก็ทำให้เขินได้
เขินกว่าแบบหื่นๆอีก 5555555555
แต่งสเปสักตอนก็ดีนะคะ อยากอ่าน-.,-

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: janeyuya ที่ 04-10-2012 06:02:04

ชอบพระนายเรื่องนี้ ╰（￣▽￣）╭
เพราะเราก็แอบติสท์ไม่แพ้น้องซองกับพี่ตุลเลย
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ชอบจดหมายอ่ะ
เดี๋ยวนี้ใครโทรมาเราไม่ค่อยได้คุยเยิ่นเย้อแล้ว...เพราะงานอดิเรกคือเขียนจดหมายหาแม่ กร้ากกกกกก แม่โทรมาด่าว่ามึงซื้อมือถือทำไมถ้าชอบเขียนจดหมายขนาดนั้น แม่ไม่เข้าใจวัยรุ่นอ่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 04-10-2012 14:40:06

น่ารักมากค่ะ
อ่านแล้วก็เขินๆ+ปลื้มแทน
ในที่สุดก็รับรักกันจนได้เนอะ ฮี่ๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 04-10-2012 15:47:07

อ่านแล้วไม่อยากให้จบเลยอ่า
มันไม่ได้หวือหวา แต่มันทำให้เกิดความรู้สึก
ที่อยากจะนั่งอ่านมันทั้งวันไม่ไปไหน ฮื้ออออออออ
ทำไมต้องเป็นเรื่องสั้น อยากอ่านเรื่องยาวมากๆ น่ารักมากค่ะ ชอบมากๆ
มันโหว่งๆ จะเขิน จะอะไรก็อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน
ต้องขอบคุณคนเขียนที่แต่งเรื่องนี้มาให้ได้อ่านกัน
ขอบคุณค่ะ :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: tune ที่ 04-10-2012 23:34:34

กรี๊ดดดดดดดด อ่านรวดเดียวจบถึงเกือบเที่ยงคืนเลยค่ะ /พรุ่งนี้มีสอบตอนสิบโมงเช้าด้วยน่ะสิประเด็น ๕๕๕

พี่ตุลน้องซองทำคนอ่านติดขนาดนี้ต้องรับผิดชอบนะ มีตอนพิเศษออกมาให้เขินแบบมึนๆ เอื่อยๆ ด่วนเลยค่าา (เหมือนจะไม่เกี่ยวกันเลยนะ? - -)


อยากจะบอกว่าชอบเรื่องนี้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
มันเรียบๆ เรื่อยๆมาเรียงๆ ไม่มีมุกฮาขำทุกสามบรรทัด ไม่มาม่าเต็มกระทู้เหมือนถุงยังชีพน้ำท่วม ไม่มีบทเลิฟซีนเรียกเลือดกระฉูด ฯลฯ
แต่อ่านแล้วแบบ เฮ่ย... นี่มันเป็นเรื่องจริงใช่ไหม วันไหนแวะไปหอศิลป์เก้าชั้นอาจจะเจอรูปสีน้ำมันพบดาวจัดแสดงอยู่ก็เป็นได้  :o8:

//อินจัดเลยเรื่องนี้ รักจริงหวังแต่ง(?) อยากให้เขียนแนวนี้อีกอ่ะค่ะ จะตามไปกรี๊ด ตามไปโบกป้ายไฟคนรักหนุ่มติสท์อยู่ทุกเรื่องด้วยเลยนะคะ

ปล. รับรองว่าว่างๆ สอบเสร็จเคลียร์อะไรต่อมิอะไรวุ่นวายรอบๆตัวได้หมดแล้วจะไปตามรอยน้องพบดาวกับพี่ดาวคณะให้จงได้เลยล่ะค่ะ  :bye2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: infinitez123 ที่ 05-10-2012 00:04:50

ชอบมากเลย อ่านแล้วอยากอ่านซ้ำเรื่อยๆ
มันโรแมนติคมาก บอกไม่ถูกว่าทำไม
ความรักมันซึมเข้ามาเรื่อยๆ
ถึงพล๊อตจะเรื่อยๆแต่อ่านแล้วไม่ธรรมดาเลย
สื่ออารมณ์ได้ดีสุดๆ อ่านแล้วโครตฟิน (ทุกตอนเลย)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: soluna ที่ 05-10-2012 12:53:02

อยากบอกว่าน่ารักมากกกกก  ทั้งสองคนเลยยยยย!!!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ploylw_chery ที่ 05-10-2012 13:00:58

ปกติไม่ค่อยชอบอ่านเรื่องสั้น.....เเต่เรื่องนี้แบบว่าอินมากกกก  :-[ แต่งได้สุดยอดจริง  o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: celegana ที่ 13-10-2012 14:20:02

สวัสดีค่ะ เราเพิ่งตามอ่านวันนี้ อยากบอกว่าชอบเรื่องแนวนี้มากกกกเลยค่ะ ชอบพล็อตแบบนี้ ไดอะล็อกแบบนี้ ทุกอย่างมันดูลงตัวไปหมดเลย ตามหามานานแล้วนิยายแบบนี้ >///< ขอบคุณนะคะที่แต่งเรื่องนี้ขึ้นมา ถ้าเป็นไปได้อยากเชียร์ให้แต่งแนวนี้อีกค่ะ ^____^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: DoubleBass ที่ 14-10-2012 04:01:10

อยากบอกว่าสนุกมากและโคตรอิน!!!
 o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 14-10-2012 16:31:23

น่ารักอ่ะ o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: prim--prim ที่ 18-10-2012 06:59:55

กรี๊ดดดดดดดดมาก โคตรชอบเลยค่ะ
อยากจะเม้นยาวๆ แต่ต้องรีบไปทำธุระต่อ เดี๋ยวมาอิดิทนะค้าาาาาา

แต่ชอบมากจริงๆ
รู้สึกได้บรรยากาศเรื่อยๆ เอื่อยๆ ยังไม่เคยไปแถวนั้นตอนกลางคืน ควรไปตามรอยซอง กับ พี่ตุลดีมั้ย 555555555555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 19-10-2012 15:20:16

สารภาพเพิ่งตื่น มาอ่านอีตอนที่เค้าอ่านเค้าลงกันจบไปแล้ว :m23:
ชอบอ่านแนวนี้นะ เรื่อยๆ มึนๆ แต่ไม่จืดชืดกลับน่ารักกว่าที่คิดซะอีก
มันอุ่นๆในใจ เรื่องความรักไม่จำเป็นต้องรีบร้อน รอเป็นปียังรอได้เนาะ
เรื่องมันน่ารักมากเหอะ แอบเสียดายที่ผ่านหูผ่านตาไป :เฮ้อ:
แล้วก็มาเห็นอีตอนที่เค้าโหวตเรื่องนี้ในสาขาเรื่องสั้น ก็เลยตามมา
หากมีโอกาสก็อยากอ่านเรื่องแนวนี้อีก :กอด1:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: LittleLoad ที่ 20-10-2012 01:37:23

ขอบคุณนะคะที่ทำให้ได้อ่านเรื่องดีๆอีกเรื่องหนึ่ง ชอบจริงๆ o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: lovely2min ที่ 20-10-2012 04:31:54

อ่านเรื่องนี้แล้วคิดภาพตามนะเคลิ้มที่สุด
ซองกะตุลน่ารักมาก. อยากได้อย่างนี้มั่ง
อารมสบายๆ มีความสุข

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: 2:00PM ที่ 21-10-2012 16:39:33

ไม่อยากให้จบเลย   เรื่องมันดูละมุมละไมมาก
ไปแถวๆ สถานที่ในเรื่องบ่อยๆ  นึกภาพตามได้เป็นช็อตเลย
ชอบเดทถ่ายรูปด้วย  เหมือนโลกนี้มีกันแค่สองคน  บรรยากาศมันดูอบอุ่น  อิ่มๆ
มันเรียบง่ายอ่ะแต่ไม่ง่ายนะ  สมัยนี้จะจีบกันโดยที่ไม่ใช่โทรศัพท์เนี่ย 
นับถือพบดาวมาก555 (เรียกแบบนี้ดูน่ารักดี) 
จีบกันแบบเนียนๆ  ฝ่ายถูกจีบก็ให้จีบแบบเนียนๆด้วย 

สรุปว่าชอบค่ะ
แต่แอบสงสัยนิดนึง  ว่าจะติดต่อกันจางจดหมายไปถึงเมื่อไร
ต้องไปถอนคำพูดกับเทพฉุยมั๊ย   :call:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 23-10-2012 02:10:11

ชอบ ท่อนนี้ มากกก

อ้างถึง

“ตัวจริงดูดีกว่านี้” ผมแกล้งพูด

“ก็จริงแหละ จริงๆตาพี่สวยกว่านี้แต่ไม่ยอมลืมตาให้ผมวาดก็เลยมั่วๆเอา แล้วก็ยิ้มน่ารักกว่านี้ แต่พี่ซองไม่ยอมยิ้มให้วาดเลยวาดมาได้แค่นี้”

:-[ :-[
เขิลลล อ้ะ
 :impress2: :impress2: :impress2:
สนุก ดีๆๆๆ
 o13 o13 o13
แต่ ใคร เป็น พระเอก ??
 :a5:
จะ มี ตอน พิเศษ มั้ย
 :impress2: :impress2:
 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: bozang ที่ 23-10-2012 03:35:50

ฟิคเรื่องนี้มันกลมมาก มันเรียบง่ายแต่มีพลัง ดึงดูดสุดๆ ไม่รู้จะมอบอะไรให้ แต่เจ๋งจริงๆ ชอบ ชอบมาก ชอบมากที่สุด
เจ๋งมาก โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย ทุกอย่างมันลงตัวไปหมดเลย ขอบคุณสำหรับฟิคดีๆ ค่ะ แต่จะดีมากถ้ามีตอนพิเศษด้วย อิอิ อยากอ่านอีก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: palm-metto ที่ 23-10-2012 10:19:08

โห้ยยย
เรื่องนี้เจ๋งจริง
 o13
ชอบ มาก ๆ
อยากให้มีภาคต่ออ่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: numtarns ที่ 24-10-2012 21:52:52

เพิ่งมาอ่าน
อยากบอกว่าชอบมากกกกกกกกก เเบบรักเลยอ่ะ
เราเรียนที่เดียวกับพี่ตุลน้องซองด้วย ถึงเเม้จะไม่ประจำที่วังท่าเเต่ก็ไปบ่อย
เเบบอ่านเเล้วมันรู็เลยอ่ะว่าที่ไหนเป็นไง ได้ฟิลสุดๆ
พี่ว๊ากพี่ระเบียบโอ๊ยยยยย รักเลยอ่ะคนเเต่ง
เนื้อเรื่องเรียบๆ เบาๆ กรึ่มๆ
อ่านเเล้วอบอุ่นอ่ะ มีความสุข
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ  :o8:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: caramel toffee ที่ 25-10-2012 08:47:43

อ่านจบแล้วรู้สึกเหมือนตอนกำลังตกหลุมรัก  :-[  ชอบมากๆ ทั้งพลอตทั้งการดำเนินเรื่อง แล้วก็คาแรกเตอร์ของตัวละคร เนื้อเรื่องเหมือนเรียบๆ เรื่อยๆ แต่มันจับใจ ไม่รู้จะบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้ยังไงว่าประทับใจมากจริงๆ รู้สึกโชคดีจังที่ได้อ่าน ขอบคุณคนเขียนจริงๆค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: omeye ที่ 25-10-2012 21:20:01

ขอนั่งด้วยคนได้ไหมครับ

น่ารักจัง ขยันจีบเนอะ  :-[

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: info001 ที่ 27-10-2012 18:56:47

ถึงเนื้อเรื่องจะเรียบๆ เรื่อยๆ แต่ก็น่าติดตาม และไม่เว่อร์ สามารถเกิดขึ้นได้ในชีวิตจริงของคนเรา
ไม่ต้องปรุงแต่งอะไรมากมายเกินจริง ทำให้รู้สึกอบอุ่น และมีความสุขเล็กๆ อยู่ในใจ
ขอขอบคุณผู้เขียนที่นำสิ่งดีๆ มาให้ได้อ่านกัน
 

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Ebsilon ที่ 28-10-2012 00:29:34

ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

จะติดตามผลงานอื่นๆ นะครับ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Apitchaya ที่ 28-10-2012 15:00:56

โอ้ยยย  น่ารักเว่อร์ๆ

อ่านไปกัดหมอนไป
เขียนได้มีเสน่ห์มากเลยยย   o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: marionatte ที่ 28-10-2012 23:05:32

เรื่องนี้น่ารักมากเลยค่ะ กำลังลุ้นว่าจะจบแบบไหน อิอิ ชอบค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 01-11-2012 16:34:32

มาติดตามเรื่องสั้วขวัญใจประชาชนค่ะ น่ารักดีค่ะ ชอบๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: littlesmall ที่ 01-11-2012 16:40:13

ยินดีกับพี่ตุล และน้องซองด้วยค่า  :mc4: :mc4: :mc4:
สำหรับ รางวัลเรื่องสั้นประทับใจ ..

.. ถึงจะสั้นแต่มีเสน่ห์มัดใจ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: yaoiyuri5639 ที่ 01-11-2012 20:46:34

เรื่องนี้น่ารักมาก ><><>< o13

ชอบมากๆๆๆ

อยากให้มีตอนพิเศษอะ น่ารักจริงๆ><  o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: sunshine538 ที่ 01-11-2012 23:19:18

เย้ เป็นอีกหนึ่งรางวัลที่โหวตแล้วได้ตำแหน่งกับเค้าด้วย ยินดีด้วยนะคะ o13

ว่างๆ ยังแวะเข้ามาอ่าน พี่ดาว กับ พบดาว อยู่เลยค่ะ อ่านทีไรก็สนุกแบบอิ่มใจไปทุกครั้ง

เอ...จะฉลองรางวัลโดยปล่อยตอนพิเศษออกมาบ้างมั้ยคะ น่าจะดีเนอะ หุหุ  :call:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: up2goo ที่ 03-11-2012 22:12:35

นิชคุณกับพี่ดาว
น่ารักมากจริงๆจ้า

การจีบของซองช่างย้อนยุคมาก แต่รู้ไหมว่าโคตรคลาสสิคเลย >_<
อิเลคโทรนิคของสมัยนี้มันก็ได้แค่ฉาบฉวยแหล่ะ
แต่วิธีของซองนี่ ได้คุณค่าทางจิตใจมหาศาลนะ
ใครมันจะไปคิดว่าสมัยนี้จะมีคนจีบกันด้วยวิธีแบบนี้อีก
น่ารักแท้หลาววว อิอิ

ปล. อ่านเรื่องนี้แล้วก็คิดถึงสมัยเรียน ถึงจะเรียนคนละฝั่ง
แต่ก็มีโอกาสได้ไปฝั่งนู้นบ่อยๆ สวย สงบ ร่มรื่น
คณะของซองก็เทพมาก ชอบความสัมพันธ์ของรุ่นพี่รุ่นน้องคณะนี้นะ
ดูรักกันมากกกกกก รู้จักกันทั้งคณะเลย (แต่ตอนรับน้องก็เห็นแอบโหดนะ ฮ่าๆๆๆ)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: misso ที่ 03-11-2012 23:29:37

มาอ่านอีกรอบ

ชอบมากๆ ให้บอกกี่ครั้งก็บอกได้ว่าชอบมาก

ยินดีด้วยกับรางวัลเรื่องสั้นประทับใจ ดีใจที่เรื่องที่เราชอบและโหวตไปได้รางวัล

ถ้าเป็นไปได้ยังอยากอ่านเรื่องนี้ต่ออีก เรื่องอะไรก็ได้ของตุลและซอง  o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: 111223 ที่ 05-11-2012 11:58:03

อ่านแล้วให้ความรู้สึกธรรมชาติมากๆ ตุลกับซองน่ารักอ่ะ
เป้นเรื่องที่อ่านแล้วรู้สึกมีเสน่ห์อยู่เต็มเปรียมเลย
เป็นเรื่องสั้นที่สมกับเรื่องสั้นจริงๆ
แค่ 5 ตอน แต่ก็ทำเอาเรายิ้มตามทุกตอน ช๊อบมาก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 05-11-2012 21:59:15

 :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Cupcake ที่ 06-11-2012 02:58:59

ชอบมากเลยค่ะ นุ่มนวล ประทับใจมาก

ขอบคุณมากนะคะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: tokun ที่ 06-11-2012 12:27:01

น่ารักมากๆเลยค่ะ :-[

ชอบการดำเนินเรื่องมากๆ o13

ขอบคุณค่ะ จะเป็นกำลังใจให้เรื่องต่อๆไปนะะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: benz-sirilada ที่ 06-11-2012 15:11:36

น่ารักมากค่ะ
ขอบคุณที่แต่งเรื่องดี ๆมาให้อ่านน่ะค่ะ  :o8:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: GBlk ที่ 06-11-2012 19:13:56

ดำ...


ละลายไปแล้วว~~


น่าร้าาากกกกกกกกก~~~

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: gonna.be ที่ 06-11-2012 21:48:07

ชอบมากเลยค่ะ เพิ่งมาตามอ่าน
ยกให้เป็นเรื่องสั้นโคตรประทับใจเลย  :-[
ชอบบรรยากาศ การดำเนินเรื่อง พลอต ชอบไปหมดเลย
จับคู่ได้ทำเราอึ้งมาก หนุ่มจิตกับหนุ่มถาปัด มัน มึน มาก 55555
อ่านเเล้วอยากจะมีโมเม้นโดนจีบเเบบนี้บ้าง คงจะฟินมิใช่น้อย :-[
ปล.ตอนอ่านยังไม่ทันจบก็ส่งต่อให้เพื่อนจะได้มากรี๊ดด้วยกัน อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: SciOn ที่ 07-11-2012 21:59:06

เฮ้ยยยยยยยยย เพิ่งได้อ่าน ชอบอ่ะฮับชอบบบบบบบๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คือไม่ต้องหวือหวาอะไรมาก แต่มันมีความสนุกน่าติดตามอยู่ในความเรียบง่าย
เอาจริง คือ นั่งอ่านเรื่องนี้แล้วยิ้มบ้าบออยู่คนเดียวตั้งแต่เริ่มจนจบอ่ะฮับ :o8:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 11-11-2012 01:40:42

น่ารักจริงๆ เลย  ทั้งสองคนให้ตายเหอะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: zero-sung ที่ 12-11-2012 13:04:19

สนุกอ่ะเราชอบเรื่องแนวนี้จัง
น่าจะเป็นเรื่องยาว อยากอ่านอีก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: MADWHALE ที่ 13-11-2012 18:40:47

ตอนแรกก็น่าติดตามละะะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 13-11-2012 19:46:45

ฮิฮิ
น่ารักมากเลยค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ สำหรับเรื่องราวดีๆแบบนี้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: www.maxdevil ที่ 14-11-2012 03:34:12

ชอบเรื่องนี้น่ะ 
แต่อยากให้เขียนคำให้ถูกหน่อยจะอ่านลื่นกว่านี้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: MADWHALE ที่ 15-11-2012 16:54:35

ชอบอ่ะ มันเป็นความรู้สึกที่แบบ ช้าๆ ไม่รีบร้อน ค่อยๆหยอดทีละนิด

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Fate ที่ 16-11-2012 23:34:32

น่ารักจังเลยค่ะ
อบอุ่น ติสๆ อ่านแล้วยิ้ม ><

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Ra poo ที่ 17-11-2012 01:09:09

เป็นหนึ่งในเรื่องสั้นที่ชอบมากที่สุดเลยค่ะ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: leogemini ที่ 18-11-2012 13:26:40

เพิ่งมีโอกาสได้อ่านวันนี้ น่ารักมากครับ อ่านแล้วเคลิ้ม ดำเนินเรื่องได้ดีมากมาย เป็นเรื่องสั้นที่ชอบมากมายครับ ~~~ <3

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Silver-Ray ที่ 18-11-2012 15:06:29

ค่อยๆรักกัน เบาๆ..

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 19-11-2012 12:05:33

โดนใจสุดๆ
ขอบคุณมากกกกกกกกกกกครับ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: nano ที่ 20-11-2012 01:20:13

รักกันอินดี้มากๆ กดบวก+

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: kungyung ที่ 20-11-2012 13:17:07

น่ารักอ่ะ :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: jelatin99 ที่ 27-11-2012 20:16:54

อ่านไป ยิ้มไป  :-[ น่ารักแบบใสๆอ่ะ ฮ่าๆๆ  :กอด1:

ว่าแต่locationคุ้นๆน่อ อิือิ เขียวเวอริเดี้ยนใช่ป่าว :z2:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: chisarachi ที่ 02-12-2012 21:04:39

เก็บเฟบไว้นานนน ได้เวลาอ่านแล้ว
เป้นเรื่องที่อบอุ่นละมุนลิ้น เอ๊ยหัวใจมากค่ะ
ชอบตอนแรกๆที่ไปขอเบอร์
น้องซองน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกก
แต่ชอบชื่อพบดาวมากกว่า ฟังดูหวานๆเย็นๆดีค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 03-12-2012 03:48:46

 :-[ :-[
ชอบอะ  แล้วชอบชื่อพบดาวด้วยอะ :man1: :man1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: LittlePrince ที่ 04-12-2012 11:52:02

อ่านไปหัวใจจะวาย ไม่ได้ตื่นเต้นว่าจะได้รักกันไหม
แต่ตื่นเต้นไปกับบทแปลกๆ ที่แสนหวานในเนื้อเรื่อง
ประทับใจที่เป็นเรื่องสั้น(ที่แอบยาว) แต่เก็บรายละเอียดได้ดีมากเลยครับ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: lEMONza ที่ 17-12-2012 23:25:54

 o13 ยังกะเล่ามาจากชีวิตจริง  o13 ชอบมากครับ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: thevissss ที่ 20-12-2012 15:12:05

ชอบเรื่องนี้มากๆเลยนะ
อ่านซ้ำรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้

เรื่องราวดู จริง มากเลย
ชอบมากกกกกกกกกกกกก อ่านแล้วยิ้มมมมมมมมม

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Thep503 ที่ 21-12-2012 23:14:11

ขอบคุณคร๊าบบบบบ  เรื่องราวแตกต่างจากที่เคยอ่าน สนุกดีครับ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: finn~luv ที่ 23-12-2012 22:20:37

เพื่อนแนะนำเรื่องนี้ให้อ่านค่ะ
ตอนแรกอ่านไปเรื่องก็เนิบๆ เรื่อยๆ น่ารักดีแต่ยังไม่รู้สึกอะไรมาก
พอซักตอนที่ 3 นี่เริ่มนั่งบิดแล้วนะ พอจะจบนี่บิดดดดดดดดดดดไปทั้งตัวเลย T ///// T

สรุปต้องบอกว่าน่ารักมากเลยค่ะ
สไตล์ก็แปลกดีไม่ค่อยเคยเจอแบบนี้ ชอบบบบบ
อยากให้เป็นเรื่องยาวจังเลยน้า~~~

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Snufflehp ที่ 02-01-2013 03:45:04

พี่ลายดาวน่ารักจังเลยค่ะ  :o8:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 02-01-2013 16:53:26

ขอบคุณค่ะ

อ่านแล้วชุ่มชื่นหัวใจ

 :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: lalitalx ที่ 02-01-2013 18:21:53

น่ารักมากกก อ่านรวดเดียวจบ :o8:
น่ารักไปมั้ย คู่นี้ มันเป็นอะไรที่ดูน่าอิจฉานะ ลงตัวกับแบบน่าประหลาด 555555
ตี๋เลนนอนเราหวานซะ พี่ตุลเขินเลยยยยย *พบดาว* ชื่อเพราะจริง อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: loverken ที่ 03-01-2013 12:35:59

 :really2:
น่ารักจริงคู่นี้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: chiji ที่ 04-01-2013 18:22:05

เรื่องนี้น่ารักมากเลย เข้ามาอ่านอีกรอยอิอิ o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: KAEHUB ที่ 04-01-2013 20:13:57

เป็นเรื่องที่น่ารักมากเลย แม้ตัวละครจะมีเพียงไม่กี่ตัว การดำเนินเรื่องก็เป็นไปอย่างเอื่อยๆ จนเกือบจะเฉื่อยเลย แต่กลับรู้สึกอยากอ่าน อยากค่อยๆนั่งวิเคราะห์ไปตามคำพูดของตัวละคร นี่เป็นเรื่องที่ถือได้ว่าอ่านช้าที่สุดเลยก็ว่าได้ จนรู้สึกเหมือนตัวเองเพิ่งหัดอ่านหนังสือ อยากจะค่อยๆคิด ค่อยๆตีความตามที่ตัวละครในเรื่องบอก ชอบทุกคนเลย ทั้งตุล ทั้งซองแล้วก็ฉุย ความรู้สึกสับสบของตุลนั่นอีกนั่งอ่านไปแล้วก็สนสับตาม เอาใจช่วยอยากให้ตุลได้ข้อสรุปเร็วๆ เพราะมันไม่ทันใจแต่ก็กลับอยากอ่านไปเรื่อยๆ ให้อารมณ์เหมือนกำลังได้ติดตามชีวิตของใครซักคนอยู่เลย อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ อยากรู้ว่าต่อไปเค้าจะเป็นยังไงกัน ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: cokebundit ที่ 09-01-2013 17:27:10

ชอบมากที่สุดเลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: dekzappp ที่ 25-01-2013 13:54:38

>< น่ารักมากกกกกกกกกกกกก
อ่านแล้วเขิน อ่านแล้วอิน
บรรยากาศมันเรื่อยๆ แต่อบอุ่น ไม่หวือหวาแต่หวานนนนนนนนนนนนน

อยากเจอผู้ชายแบบซองจัง น่ารัก ใครใจแข็งเจอซองเข้าไปก็ละลายหมดแหละ
พูดจากสุภาพ ให้ความรู้สึกว่าให้เกียรติเราตลอดเวลา

อ๊างงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Fish129 ที่ 27-01-2013 14:08:37

ตามมาอ่าน  เรื่องนี้น่ารักมากอ่า

เขียนจดหมายหากัน มันก็ได้อารมณืไปอีกแบบเนอะ

นึกอยากกลับไปเขียนจดหมายเลย  เคยเขียนส่งกับเพื่อนตอน ประถม หนุกดี อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: blackberry2214 ที่ 28-01-2013 02:40:04

น่ารักโคดดดดดดดดดดดดดด ชอบมากๆ ครับ เรื่องไหลลื่นมาก อารมณ์ตัวละครไม่สะดุดเลย ขอบคุณที่เอามาลงครับ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: มาโซซายตี้ ที่ 28-01-2013 14:32:59

เรื่องสั้น อุ่นๆในหัวใจ
ชอบความเรียบง่าย เรื่อยๆ แต่ก็ทำให้หัวใจคนอ่านหวั่นไหวค่ะ
ชอบประโยค--แค่จับมือเท่านั้น แต่แค่จับมือก็ทำให้ใจผมสั่นอย่างที่ควบคุมไม่อยู่... --

เฮ้ออออออออออออออออ


คนแต่งจะใจดี เพิ่มตอนพิเศษ ซักนิดนึงมั้ยนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: inhyung ที่ 28-01-2013 19:50:03

เป็นเรื่องสั้นที่สนุกมากกก

เรียบรื่น ไม่หวือหวา ลงตัว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: nutty ที่ 03-02-2013 04:16:23

เป็นเรื่องที่อ่านแล้วชอบบรรยากาศระหว่างสองเรามาก
แถมเอาสองคณะมาพบรักพบดาวกันอีก โรแมนติกอ่ะ
ไม่มีฉากแต่อ่านแล้วอบอุ่นใจ มีแอบเขินเป็นระยะ

ปล มาอ่านเพราะเห็นชื่อจากเซ็งเป็ด ปกติไม่ชอบอ่านเรื่องสั้น
บอกได้คำเดียวไม่ผิดหวัง ถูกใจกว่าที่คิด

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: M@nfaNG ที่ 14-02-2013 11:53:36

 :กอด1: เป็นเรื่องสั้นที่อ่านแล้วขอดัดจริตใช้ภาษาฝรั่งว่าfeel good มีความสุขจริงๆค่ะ
ขอบคุณสำหรับงานเขียนดีๆแบบนี้ :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: tiktok ที่ 14-02-2013 21:28:02

ชอบมาก น่ารักและอบอุ่น

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: skynotebook ที่ 17-02-2013 13:45:47

น่ารักมากกกก
อยากให้มีคนมาขอนั้งด้วยคนแบบนี้จุงเบย 55+
แต่แหม๋ น้องซองมองพี่ตุลนานไปนะค่ะ ดีนะที่พี่ตุลไม่มีแฟนอะ ไม่งั้นน้องซองกินแห้วหรือไม่ก็โดนข้อหาแย่งแฟนแน่เลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: YMP ที่ 19-02-2013 00:34:50

 :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: BitterSweet ที่ 06-03-2013 19:55:43

รักเรื่องนี้มากจริง ๆ

ทุกตัวอักษรมันสำคัญ มันมีความรู้สึกอยู่ในนั้น สัมผัสได้เลย

เรียบ ๆ ง่าย ๆ แต่สวยมาก  รู้สึกดี ฟีลนี้ อารมณ์นี้ เหมือนจริงที่สุด 

ขอบคุณคนแต่งค่ะ  *กอด*   :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: sapphire_yaoi ที่ 05-04-2013 21:26:20

ชอบมากๆแนวเรื่องแปลกใหม่ เขียนบรรยายดีมากเรื่องน่ารักกุ๊กกิ๊กสนุกมากๆเลย
ติดตามผลงานต่อไปนะคะอย่างอ่านเรื่องยาวอีกจัง ชอบพี่กันต์กับหมอธามมาก :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Skell_Xiao ที่ 06-04-2013 19:13:41

 :z2:  :katai4: แหมก็อ่านเรื่องนี้มานานแล้วนะคะ วันนี้ก็ได้ฤกษ์สมัครสมาชิกเข้ามาคอมเม้นท์จริงๆจังๆสักที ชอบบรรยากาศที่ไปเรื่อยๆ เย็นๆ ของเรื่องนี้มากค่ะ ดูไม่รีบร้อน ค่อยเป็นค่อยไป อ่านแล้วมันเย็นละมุนไปเรื่อยๆ เหมือนกินของหวานที่หวานนุ่มลื่นคอมากเลย ชอบตัวของพระเอกกับนายเอกมา คาแรกเตอร์-การดำเนินเรื่องดูแตกต่างจากนิยายมหาลัยเรื่องอื่นๆมาก ชอบเรื่องแนวนี้มากค่ะ  :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆนะคะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: tender ที่ 23-04-2013 22:52:07

น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: evz ที่ 27-04-2013 19:25:17

เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นที่ให้ความประทับใจมากจริงๆค่ะ พื้นตัวละครก็ปูดีมากๆเข้าใจตามได้เป็นอย่างดี เป็นเรื่องของความประทับใจที่คนอื่นอาจจะมองว่าเล็กแต่กับตัวซองเองนั้นมันเป็นความประทับใจที่พิเศษขนามาเป็นแรงบันดาลใจได้เลย เป็นความรักแบบที่ตัวซองเองคงไม่ได้คิดจะเป็นไม่ได้คิดจะเจอถึงขนาดคิดเป็นปีเลย 5555 ชอบนิสัยแบบซองมากๆนิ่งๆนิ่มๆ แต่บทจะรุกก็รุกจริงจัง ตอนแรกแอบสับสนสถานะสองคนนี้เพราะพี่ตุลเองก็พี่ระเบียบมาดนิ่ง แต่ตุลนี้ดูรุกโดยการกระทำ เล่นเอาพี่ตุลเขินเลย :hao7:
แลัวก็ชอบทีี่เขียนถึงช่วงเวลาสับสนของพี่ตุลด้วยค่ะ ดูสับสนแบบสมจริงดี ออกแนวจริงๆแล้วก็ชอบซองแต่เหมือนยังไม่ยอมรับความจริง คือถ้าพี่ยอมรับความจริงไปแต่แรกพี่อาจจะไม่ต้องสับสนขนาดนี้ก็ได้นะ 5555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 29-04-2013 21:35:53

น่ารักดี

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: xeruoh ที่ 30-04-2013 19:36:21

อ่านแล้วโคตรของโคตรประทับใจค่ะ
เป็นอีกเรื่องที่น่าสนใจมาก
ขอบคุณมากๆนะคะ ชอบแนวนี้อะ
ไม่เคยอ่านแบบติสคู่แบบนี้เลย
เบลอไปเหมือนกัน
แต่พอเข้าใจแล้วเจ๋งมากก

เป็นความรักที่แสดงออกมาในรูปแบบที่น่าสนใจแบบนึง
จะติดตามเรื่องอื่นๆนะคะ

 :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ดาวโจร500 ที่ 20-05-2013 15:05:29

นิชคุณณณณณณณ  :mew1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ladiiz ที่ 20-05-2013 17:26:29

เพิ่งได้มาอ่าน
ชอบมากกกกกกกกกกกกกก ชอบมากจริงๆ
เรื่องค่อยๆเดินไป ไม่รีบร้อน เข้าใจความรู้สึกและอารมณ์ของซองและพี่ตุล
มีแรงดึงดูดให้อ่านต่อจนจบแบบวางไม่ลงจริงๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ✪PATTY✪ ที่ 20-05-2013 22:35:39

น่ารักมากเลยค่ะ. อยากให้มีตอนพิเศษ แง่งงงง.

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Little Brother ที่ 31-05-2013 13:59:14

อยากจะบอกว่าสนุกมากๆๆๆๆๆๆๆๆ (ก็เลยอ่านซ้ำสองรอบเลย :hao6:)

อ่านไปยิ้มไป   55555+

ขอบคุณครับ  ที่เขียนเรื่องดีๆอย่างนี้มาให้อ่าน  :sad4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: mm03 ที่ 01-06-2013 09:34:45

อ่าา อ่านอบอุ่นมากค่ะ
น้องพบดาวจีบพี่ตุลแบบน่ารักมากเลยอะ
อ่านไปอมยิ้มไปตลอดเลย >_<

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: snooppy ที่ 13-06-2013 16:05:16

อ่านเรื่อง "รักครั้งแรกอย่างไม่เป็นทางการ" แล้วชอบมากๆค่ะ
เลยตามมาอ่านเรื่องนี้ (ปกติไม่ค่อยอ่านเรื่องสั้น เลยพลาดไปอ่ะ..โคตรเสียดาย)

แต่โชคดีที่ได้อ่าน....เรื่องน่ารักมากกกก+++
บรรยากาศเลิฟๆอบอวลตลอดทั้งเรื่อง  ฮือ ทำไมน่ารักงี้!!
อ่านแล้วมีความสุขมากค่ะ อ่านไปอมยิ้มไป (คนโต๊ะข้างๆ มันจะว่าเราบ้าป่าวว่ะ555)

แทงยูมากๆค่ะ แล้วเขียนเรื่องสั้นอีกนะค่ะ (ชอบ)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 13-06-2013 21:57:02

น่ารักกก  แต่ทำเอาลุ้นตัวโก่งเลย  :ling1:
รอติดตามผลงานเรื่องต่อๆไปฮะ  :')
 :bye2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: xeruoh ที่ 14-06-2013 23:04:01

เข้ามาอ่านอีกรอบ
คิดถึงตุลกับซอง
-/-

ขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นดีๆค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ice_spok ที่ 17-06-2013 20:56:15

ชอบมากกกกครับ อ่านไปยิ้มไป เขินมากกก

จีบกันน่ารักสุด ๆ ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Pimrge ที่ 21-06-2013 23:29:29

เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้ไม่รู้ไปอยู่ที่ไหนมาา TT
ชอบมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ บรรยากาศเเบบนี้ เรียบๆเรื่อยๆเเต่ดูมีอะไร
น้องพบดาวกับพี่ตุลน่ารักมากๆเลยค่ะ ><

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: MIIN_PD ที่ 26-06-2013 23:34:52

โอ้ยยย มาอ่านช้าไป เสียดายจัง ฟินๆ > < อยากให้มีภาคต่อจัง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: JaJa89 ที่ 09-07-2013 19:09:15

กรี๊ดดด อ่านจบแล้วอยากให้เป็นเรื่องยาวมากๆเลยค่ะ น่ารักมากๆ อิอิ
โรแมนติกมากค่ะ >_< นิชคุณน่าเอ็นดูม๊ากมาก รักรัก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: xeruoh ที่ 10-09-2013 17:57:30

คิดถึงตุลลล -/-

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: slurpee04 ที่ 13-09-2013 20:52:31

ชอบอ่ะ ชอบมาก
บรรยากาศระหว่างสองคนที่ไม่ได้หวือหวาอะไรแต่อบอุ่นมาก

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: raviiib❁ ที่ 20-09-2013 17:27:07

อ่านแล้วยิ้มตลอดดด น่ารักมากคะ
เดาไม่ออกใครเป็นเคะเมะ (แต่เดาว่าพี่ตุลเคะนะฮาาา)
อยากอ่านเรื่องสสั้นแนวนี้อีกค่ะ รอน้าาา :o8:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Magician ที่ 20-09-2013 17:43:03

อ่านเรื่องนี้จบตั้งแต่เมื่อคืนแล้วแต่เพิ่งมาเม้นท์

ชอบบรรยายกาศของเรื่องนี้มากกกกก
ดูอบอุ่นๆ  :กอด1:

อยากให้มีนิยายบรรยายกาศแบบนี้เยอะบ้างจัง

 :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมู ที่ 11-10-2013 01:31:35

อ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ น่ารักมาก

ลักษณะการเขียนของเรื่องออกเรียบๆ ไม่หวือหวา แต่อ่านแล้วกลับทำให้ใจเต้นในบางตอน บางตอนก็ลุ้น บางตอนก็กลับรู้สึกซึมเศร้าได้ เรียกว่าคนเขียนสื่ออารมณ์ออกมาได้ดีมากๆ เลยค่ะ
 
การจีบด้วยจดหมายของซองจังเลย มันรู้สึกว่ามีความทุ่มเทแฝงอยู่ในนั้นนะ ที่สำคัญ หนุ่มติสแบบนี้ ดูมีเสนห์จังเลย

เรื่องนี้ชอบฉากวาดรูปในห้องตุลที่สุดแล่ว...มันแบบว่า... >//<

ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกน่ารักเรื่องนี้ค่ะ จะคอยติดตามเรื่องอื่นต่อๆไปนะคะ :)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: บ๊ายบายโพ ที่ 12-10-2013 13:48:50

ชอบมากกกก เป็นเรื่องที่ไม่มีเอ็นซีก็สนุกได้
คือดีงาม คือเรื่องราวดีๆ  :heaven :heaven

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Windiizz ที่ 03-11-2013 22:10:10

มันเป็นเรื่องสั้นที่ให้ความรุ้สึกโคดยาวเลยค่ะ 55555
ประทับใจอ้ะ
ตั้งแต่ชื่อเรื่องแล้ว ตอนแรกงงมากว่าคืออะไร
ถ้ามีคนมาจีบแบบนี้นะ ยอมมมมม น่ารักมากกกกกก
อ่้านแล้วอมยิ้มทั้งเรื่องเลย มันทั้งสับสน อุ่นๆ แล้วก็หวานๆเหมือนคนแอบรักแต่ไม่กล้าบอก
ดีใจที่ได้อ่านเรื่องนี้นะคะ
ติดตามเรื่องต่อๆปายยยยย!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: princessrain ที่ 21-11-2013 13:27:28

ชอบค่ะ ชอบมาก
นิชคุณน่ารักมากจริงๆนะ
พี่ดาวก้น่าร๊ากกกก
ไม่เจอนานแล้ว พระเอกที่มันไม่เยอะ
แค่น่ารัก แค่อบอุ่น
เรื่อนี้มันพอดี กำลังดีสุดๆ
เห้ออออออออออออออ
อ่านแล้วมันอิ่มสุข  :-[

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Kaewkaew ที่ 24-11-2013 12:58:30

ชอบบบมากๆเลยยยย
น่ารักเว่อออ
เขิน >.,<
พี่ตุลก็มึนๆ อึนๆ
คือที่ซองบอกแบบนี้ ตั้งใจจะจีบอารมณ์แบบ ถ้าไม่เล่นด้วยจะไม่ส่ง จดหมายตอบสินะ -..-
ชอบมากๆ ขอให้เขียนเรื่องราวๆ ดีๆ น่ารักแบบนี้ต่อไปน้าาาา

ปล. เรื่องสั้นเขียนยากจริง เคยลองเหมือนกัน แต่ยังไม่เป็นที่สำเร็จเลย จะรวบรัดบังไงให้มันเริ่มและจบ ฮาาาา
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่ารักๆ แบบนี้ ฮิฮิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: TK323 ที่ 31-12-2013 20:59:12

อ่านไปยิ้มไป เขินนนนนนนนน :m3:
ชอบเวลาซองส่งจดหมายหาตุลมันดูน่ารักสุดๆ อ๊ายยย อยากมีโมเมนท์แบบนี้บ้าง :hao5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: GF_pp ที่ 28-02-2014 09:57:59

 :-[           :o8:       :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 12-04-2014 20:57:55

อ่านแล้วได้บรรยากาศมากกกกก เห็นภาพเลย  :impress2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Tennyo_Y ที่ 24-04-2014 19:49:55

เขิลเว่อร์อะ เขิลจริง ๆ อ่านแล้วเคลิ้มตาม พี่ตุลน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกก ส่วนน้องซองก็ ตีมึนได้เนียนเว่อร์อะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 25-04-2014 12:48:15

ชอบค่ะ เนื้อเรื้องบรรยายให้เห็นถึงการพัฒนาความรู้สึกแบบค่อยเป็นค่อยไปจนมาเป็นแฟนกัน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: TrebleBass ที่ 26-04-2014 18:20:52

เพิ่งจะมีโอกาสได้อ่านจนจบวันนี้  :mew3:  อ่านแล้วลุ้น อ่านละยิ้ม

น่ารักคะ ถึงจะค่อยๆเป็นค่อยๆไป แต่ก็มีหมัดฮุคให้คำพูด และการแสดงออกของทั้งคู่

อยากอ่านอีก  :impress3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: akichan ที่ 26-04-2014 22:05:04

ชอบจัง พบดาว ^_^ อยากขอตอนพิเศษคะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: schneesturm_fubuki ที่ 26-04-2014 22:44:55

 o13 เยี่ยม...คงจะเมนท์เหมือนๆกับทุกคนที่ได้อ่านนิยายสั้นๆเรื่องนี้ "ชอบค่ะ" ชอบมาก

่อ่านแล้วรู้สึกว่า ความรักมันสวยงาม นุ่มนวลและอบอุ่น

อ่านแล้วอิจฉาตุลกับซอง.. แอร๊ยยย คลั่ง อินอ่ะ :hao7:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Chk~a ที่ 28-04-2014 02:50:34

น่ารักมากกกกกกกกกกกก ก น้องซองก็นะรักษาสัญญาสุด ๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 02-05-2014 01:54:51

อ่านแล้วรู้สึกได้ถึง ความโรแมนติก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ทั่วหล้า ที่ 03-05-2014 19:36:40

ชอบเรื่องนี้มากๆอ่านสบายๆไม่เครียด(แต่แอบกดดัน)
ซองน่ารัก หลงหนุ่มเซอร์ผมยาว จริงใจ อยากได้แฟนแบบนี้บ้าง(อิจฉาพี่ตุล) :heaven

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Littlesir ที่ 04-05-2014 20:29:54

เหตุผลที่เลิกบุหรี่นี่ น่าเอาไปใช้บ้าง
จบดีชอบคับ อยากให้มีตอนพิเศษบ้างเนอะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: dadojung ที่ 07-05-2014 22:44:17

น่ารักจังเลย แต่งได้ศิลป์มาก ชอบๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: naja-kitase ที่ 29-05-2014 20:30:05

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ทึ้งหัวตัวเอง
นั่งยิ้มแก้มปริ
น้องซองกับพี่ตุลทำไมน่ารักงี้
เขินเวลาเค้าหยอดกันอ่ะ *จิกหมอนขาด*
ชอบอ่ะ ชอบมาก ตอนแรกมันดูเรื่อยๆเฉื่อยๆ แต่ยิ่งอ่านยิ่งแบบเขินสุดๆๆ

ปล.นิยายจบตั้งแต่หน้าแปด แต่คอมเม้นท์นี่ปาไปเกือบสิบหน้าอ่ะ สุดๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Sapphire moon~Dark BluE.. ที่ 29-05-2014 20:48:24

 :heaven :heaven :heaven :heaven :heaven :heaven :heaven :heaven :heaven

น่ารักมากเลยค่ะ โอ้ยยย อ่านไปบิดตัวเขินไป
เอ็นดูน้องพบดาวกับพี่ตุลมากๆ TvT ชอบบรรยากาศเรื่องนี้ที่เรื่อยๆเอื่อยๆ
แต่มันอบอุ่นจนคนข้างนอกร้อนเลยล่ะค่ะ TvT

ช่วงหลังๆแทบจะยกพี่ตุลใส่พานให้น้องพบดาว ช่างเป็นการจีบที่ทื่อและซื่ออะไรอย่างนี้
พี่ตุลเก่งมากนะคะที่ใจแข็งทนมาได้ตั้งเกือบพักนึง ฮา น้องพบดาวน่ารักจริงๆค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Oilsaoo ที่ 30-05-2014 00:14:31

ชอบมากกก อ่านละเขิน
อยากมีโมเม้นเเบบส่งจดหมายหากันบ้างง  >,<

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Bear Company ที่ 14-06-2014 12:29:03

 :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: natt lUcky ที่ 14-06-2014 22:46:53

จบแล้วว อยากให้มีต่ออีกจัง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: purple ที่ 15-06-2014 20:15:27

ชอบเรื่องนี้จังงงงง อบอุ่นมากๆเลย
รู้สึกได้ถึงความจริงใจ ซื่อๆของซองอ่ะ
แล้วก็ความรู้สึกมึนๆอึนๆของพี่ตุล 555
ตอนที่ได้จับมือกัน คนอ่านนี่ใจเต้นไปพร้อมๆกับคุณพี่เลยค่ะ ><
เยี่ยมค่ะเรื่องนี้ ขอบคุณมากๆนะคะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 10-07-2014 13:35:35

น่ารักมาก ชอบมากครับเรื่องนี้ บรรยากาศเอื่อยๆ แต่กินใจ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: benji ที่ 14-08-2014 16:21:42

ซอง จีบ พี่ตุล ได้น่ารักมาก อ่านแล้วยิ้มไม่หุบเลย o13 :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 04-10-2014 21:03:47

 :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Schizophrenia ที่ 09-10-2014 17:00:44

: ) Love it so muchhhhhh!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Brow_Ney ที่ 25-11-2014 15:23:32

อ่านแล้วชอบมากกกกก ได้บรรยากาศความรักที่โรแมนติก โดยที่ไม่มีฉากnc  อิอิ
นึกภาพแล้วอยากจะไปตามรอย น้องซองกับพี่ตุล ขึ้นมาทันที  :impress2
มีตอนพิเศษมาฝากมั่งก็ดีนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ren ที่ 03-12-2014 01:43:32

แว่บแรก ห๊ะ นิชคุณณณ  เหรอ?   แต่อ่านสักพักจะทิ้งนิชคุณไปเลย  เรื่องนี้ ทั้งน่ารัก อบอุ่น  อ่านแล้วยิ้มไปด้วย
เป็นเรื่องสั้นที่อ่านแล้วประทับใจมากๆ ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ไอศกรีมละลาย ที่ 18-12-2014 23:49:37

หวานละมุล
ชอบบรรยากาศท่าพระ
คิดถึงที่เรียน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: xeruoh ที่ 23-12-2014 02:55:57

อยากอ่านงานเขียนของพี่อีกจัง..
เข้ามาบอกว่าคิดถึงงงง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 23-12-2014 23:47:55

 :-[

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 24-12-2014 07:48:36

น่ารักมากค่ะ

มันดูเรียบเรื่อยแต่มีพลัง เขินมาก.. :ling1: :pig4:

ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: reverofjs ที่ 11-01-2015 12:51:05

อ๋อยยยยยยยยย ทำมันน่ารักอย่างเน้   :o8: :-[
นั่งอ่านคนเดียว ก็นั่งเขินนั่งบิดนั่งฟินอยู่คนเดียว  :m1:
ชอบเรื่องนี้ม๊ากมากกกกก คือดีงาม  :m3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 25-02-2015 10:02:52

สุดท้ายพี่ตุลก็พ่ายให้กับน้องซอง. :-[ น่ารัก
จีบแบบเนียนๆ.ประทับใจมากจ้า. :mew1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: yokibear ที่ 28-02-2015 14:03:54

เข้ามาอ่านชอบแนวการแต่งแบบนี้มาก ดูเนิบนาบไม่หวือหวา
แต่ทุกตอนที่อ่านมีความอบอุ่นแทรกมาตลอด
น่ารักมากถึงตอนนี้ยังรู้สึกอุ่นๆในใจอยู่เลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: plooy ที่ 03-03-2015 14:46:00

เราชอบ .
เราชอบที่มันเรื่อย ๆ ไม่รีบ
น่ารักอ่ะ มาขอนั่งด้วยทุกวัน ทุกวัน
คือ เพราะด้วยความเฉื่อย ๆ นี่แหละ
ทำให้เราเห็น ทำให้เรารู้สึกถึงการพัฒนาความสัมพันธ์
ของซองกับพี่ตุล .
ดีอ่ะ นี่เราอ่านมาถึงตอนสาม ,
เพิ่งมาเม้น 555555555555555555555
ขอโทษนะคะ แต่เราชอบนะ :))

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: plooy ที่ 04-03-2015 13:01:48

คือชอบบบบบบบบบบบบบ
มันไม่ได้มุ้งมิ้งมาก แต่มันละมุน
แบบคุยกันธรรมดาอ่ะ แต่เราเขิลได้
ฮื่อออออออออ ~~~~
น่ารักกก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: plooy ที่ 04-03-2015 13:47:47

ชอบค่ะ ,
ตอนจบน่ารักสุดยอดดดดดดดดดดดดดด
ฮื่อออออออออออออออ
มันเรียบง่ายอ่ะ ชอบตรงที่มันเรียบ ๆ นี่แหละ ฮิฮิ
คือชอบอิมเมจตัวละคร ชอบคำพูด ชอบทุกอย่าง
กลมกล่อมสุด ๆ ฮื่อออออออออ

ขอบคุณที่แต่งเรื่องน่ารัก ๆ ขึ้นมานะคะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: BUNNz4 ที่ 29-03-2015 13:23:29

ชอบมากค่ะ เป็นนิยายอีกเรื่องที่อ่านแล้วไม่อยากให้จบเลย
ชอบวิธีการดำเนินเรื่อง รู้สึก"อิน"ไปกับตัวละครจริงๆ น่ารักมากๆ
ขอบคุณนะคะที่แต่งนิยายดีๆอย่างนี้มาให้ได้อ่าน จะรอติดตามผลงานเรื่องต่อๆไปนะคะ :L1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: theflipflop ที่ 31-03-2015 08:39:52

เห้อ กลับมาอ่านอีกรอบจนได้ 55555555555555
อ่านเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ เหมือนจะไม่เคยได้เม้นเลย
ต้องขอโทษด้วยนะคะ แต่รอบนี้มาเม้นให้แล้ว

ขอบคุณที่เขียนนิยายดีๆเรื่องนึงขึ้นมา
เป็นนิยายที่เราชอบที่สุดตั้งแต่อยู่ในเล้ามา
พอเหงาๆก็จะกลับมาอ่านทุกที
เราชอบอ่านนิยายแบบค้างๆคาๆ
มี 2 เหตุผลคือไม่สนุก กับ สนุกมากจนไม่อยากให้จบ
แล้วเรื่องนี้ก็เป็นแบบที่ 2 . . 55555555555
พอจบแล้วก็ยังอยากให้มีต่อไปเรื่อยๆ
รอนะคะ ถ้ามีโอกาส หวังว่าจะมีเรื่องอื่นๆอีก
ติดตามเสมอนะคะ
ปล. ไม่ได้พูดถึงตัวละครเลย แต่รู้สึกว่าคีพลุคส์ของตัวละครได้ดีมาก
เป็นนิยายที่ดูเรียล เราอ่านแล้วไม่ต้องจินตนาการอะไรตามเลย
ฮรือ ไม่รู้จะเม้นอะไร แต่ชอบมากๆจริงๆนะคะ :)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Unaaa ที่ 25-04-2015 23:20:14

ชอบมากกกกกกกกกก.

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 27-04-2015 01:05:44

อ่านแล้วยิ้มตลอดเลยยยย    :-[

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: kawoat ที่ 29-04-2015 13:07:11

น่าร๊ากกกก อ่านแล้วเขินเลย
คือแบบซองก็ไม่สาวจนเกินไป ยังดูเป็นผู้ชายแมนๆ ด้วยซ้ำ เพียงแค่ติดจะอ่อนน้อม ถ่อมตนเท่านั้น แต่ก็ยังดูเป็นธรรมชาติดี ยิ่งเวลาน้องอ้อนนะ โอ๊ยยยยย
ส่วนอิตาคนพี่ ก็ให้อารมณ์ผู้ชายคนนึงที่สับสนจริงๆ
ไม่ใช่จะอยู่ดีๆ เขินสาวแตก เปิดตัวเหมือนนิยายเรื่องอื่นที่บอกว่าพระเอกชายแท้ แต่อยู่ๆก็ชอบนายเอกเร็วมาก คือละ?  สรุปคือชอบมากๆ เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะ จะคอยติดตาม :)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: DKTime ที่ 08-05-2015 21:48:17

จบแล้วหรอ????
เฮ้ยยยยยย ไม่อยากให้จบเลย นี่พูดจริงนะ
คือแบบเรื่องมันเรื่อยๆน่ารักอ่ะ อ่านไปยิ้มไป
อยากให้เป็นเรื่องยาววววว~~

ปล.สรุปผมนี่ยังเดาไม่ถูกเลยครับ ว่าใครรุกใครรับ คือซองแบบเหมือนจะรับ แต่การเข้าหาอะไร นี่ยังกะรุก 55555+

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: hormonesyj ที่ 08-05-2015 22:24:34

ขอตอนพิเศษอีกไม่ได้หรอคะ
มันค้างมากจริงๆนะ
คืออยากให้มาต่อ เพราะมันสนุกมากกก
ชอบมากกก จะร้องไห้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Pandora ที่ 11-05-2015 16:53:22

เรื่องน่ารักมากค่ะ.. :mew1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 11-05-2015 20:18:56

  พี่ฉุยนะพี่ฉุย ทำให้น้องซองต้องใช้วิธีสุดคลาสสิคจีบพี่ตุลย์ อ่านแล้วอมยิ้มเลย  :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: AutumnWind ที่ 13-05-2015 16:23:04

ชอบเรื่องนี้มากเลย
มาแนวเอื่อยๆแต่ละมุนละไมมากเลย
ชอบน้องซอง ชอบพี่ตุล เหมาะกันดีนะ

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: N-Butter ที่ 31-05-2015 12:51:53

กลับมาอ่านอีกรอบ ก็ยังรู้สึกละมุนเหมือนเดิม > <
พี่เสื้อลายดาว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: sodawan1 ที่ 31-05-2015 21:45:25

อยากให้มีต่ออ่ะ ยังไม่อยากให้จบบบเลออ :ling1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 12-07-2015 16:28:12

สนุก น่ารักมาก ๆ ครับ ซองน่ารักมาก ....... ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมโก๋ ที่ 12-07-2015 16:50:36

ขอบคุณคนเขียนมากจ้า :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: มะปรางเปรี้ยว ที่ 28-07-2015 10:01:33

ขอบคุณนะคะสำหรับนิยายดีๆ  :กอด1: :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ORabbit ที่ 28-07-2015 23:48:03

เป็นเรื่องที่อ่านไปยิ้มไป เรื่องเรื่อยๆสบายๆ แต่ว่าน่ารักมาก
มีขอแต่งงาน ขอรัก ขอนั่งด้วยทุกวัน ส่งจดหมายหากัน(เพราะสาบานห้ามโทรจีบ ก็จิงจังเนอะะ555+)
โอ้ยยยยย โรแมนติกสุด
ชอบตัวละครทั้งสองตัวเลย ซองดูซื่อๆใสๆ
ตุลก็ใจดี อย่างที่ไปหอศิลป์ เป็นเราเราคงเลือกกลับหอนอน555555555555
ในหกตอนนี่ชอบทุกตอนเลย เรื่องนี้ประทับใจมาก  o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: continued ที่ 31-07-2015 01:12:03

เพิ่งได้มาอ่าน
อยากจะบอกว่า ชอบมากกกกกกกกก

อ่านแล้วอารมณ์ดี ไม่หวือหวา ค่อยๆเป็นค่อยๆไป  :hao5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: carrotkung ที่ 16-10-2015 21:27:38

เรากำลังอยากอ่านนิยายวายสั้นๆดีสักเรื่อง..แล้วมีเพื่อนในเน็ตคนนึงแนะนำให้อ่านค่ะ
บอกเลยว่าชอบตั้งแต่เกริ่นเรื่องตอนแรกแล้ว น่ารักมากๆ เราอ่านไปยิ้มไปตลอด ไล่อ่านมาเรื่อยๆก็นั่งยิ้มไปเขินไป
T////T)เรื่องนี้ดีมากๆเลยค่ะ สุดยอดเลย เหมือนเราไม่ได้อ่านนิยายดีๆมานานแล้ว ได้มาอ่านแบบนี้แล้วรู้สึกเหมือนโโนฮีลลิ่งค่ะ โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮอ
ชอบมากๆๆเลยค่ะ ไม่รู้จะพูดยังไง เราชอบเคะแบบพี่ตุล เสะแบบน้องซองมากนะคะ (/นี่สรุปเอาเองแล้วว่าลำดับแบบนี้๕๕๕ ขอโทษคุณgargoyleด้วยนะคะ ถ้าใจจริงคุณgargoyleไม่ได้ให้คู่มันเป็นแบบนี้๕๕๕)

อ่านแล้วอยากวาดแฟนอาร์ตให้มากๆเลยค่ะ ฮือ เรื่องนี้ดีจริงๆค่ะ ไว้มีคนอยากอ่านนิยายวายดีๆเราจะแนะนำเรื่งอนี้แน่นอนค่ะ!
ปล.นี่เราไม่ได้เข้าเล้านานจนโดนโละยูสเซอร์ไปแล้ว แต่ว่านี่เรารู้สึกว่าไม่เม้นท์ไม่ได้อะ อยากบอกว่าชอบจริงๆกับนิยายเรื่องนี้เลยต้องมานั่งสมัครใหม่อีกรอบ๕๕๕

เราชอบเนื้อเรื่องที่เรื่อยๆแต่ก็นุ่มๆแบบนี้มากค่ะ ชอบที่เน้นตัวละครหลักๆแค่2คนเลย ตัวอื่นมีประปราบแบบประปรายมากๆ แต่เนื้อเร่องก็ไม่ได้ดูมีแต่สองเรางี้ ไม่เวิ่นเว้อ แต่ก็ไม่เร็วไป ชอบมากเลยค่ะ

ชอบจนไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว แง เรื่องหอศิลป์นี่เราก็ชอบไปนะคะ เห็นด้วยเหมือนกันว่าตั้งอยู่กลางใจเมืองแต่ไม่ค่อยมีคนเข้าไปดูเลยนะTwT

/คอมเม้นท์นี้อาจจะดูโดดไปโดดมา คิดอะไรได้เราก็พิมพ์ไปเรื่อยๆนะคะ ขอโทษจริงๆค่ะ
-เราประทับใจตั้งแต่ชื่อเรื่องแล้วค่ะ เป็นประโยคที่ฟังแล้ว่น่าสนใจจริงๆว่าเนื้อเรื่องเป็นยังไงนะ ดูน่ารักสมกับเน้อเรื่องด้านในจริงๆค่ะ
-เราชอบเสะแบบน้องซองมากๆเลยนะคะ เสะยิ้มๆน่ารักๆ เคะที่จริงๆน่าจะดูถึกๆแบบพี่ตุลแต่เวลาเขินแล้วน่ารักเป็นบ้านี่เราก็ชอบค่ะ แง ไทป์นี้ใช่เลยค่ะ
-เราชอบที่เนื้อเรื่องดำเนินไปเรื่อยๆ แต่กระชับดี ชอบที่เน้นตัวหลักสองคนแต่ก็ไม่เน้นจนน่าเบื่อ(ส่วนตัวไม่ชอบนิยายที่นอกเรื่องออกไป บทตัวละครอืน่เยอะไป แต่ถ้าไม่มีตัวละครอื่นเลยก็ไม่ชอบค่ะ /เรานิสัยเสียมาก๕๕๕)
-ชอบที่น้องซองชอบพูดอะไรสองแง่สองง่าม หลายครั้งที่เราอ่านก็บ้าเอ๊ย น้องซองอย่าทำพี่ใจสั่นสิ *นั่งใจสั่นเป็นเพื่อนพี่ตุล*
-พูดแล้วก็นึกได้เราชอบช็อตที่ให้ซองหันหลังก่อนที่พี่ตุลจะดัดเสียงมากเลยนะคะ คือชอบที่ซองหันหน้ามาตกใจแล้วถามว่าทำได้ไงอะ คือถ้าตามปกตินิยายรักมันคงต้องหันมาแล้วตอบตกลงอะไรอย่างนั้น แต่พอหันมา(ด้วยสีหน้าตกใจด้วยว่า)ทำได้ไงอะ แล้วมาพยายามตื้อให้ทำอีก มันน่ารักมากค่ะ แงงงงง
-ชอบที่ส่งจดหมายเพราะสัญญาไว้แล้วว่าจะไม่โทรจีบด้วยค่ะ แงงงงงงงงง อันนี้โคตรจุดพีคเลย เราอ่านถึงตรงนี้ถึงกับกรีดร้องแล้วนั่งหมุนเก้าอี้เลยค่ะ ฮือT/////////T) น้องซองข่นบ้า! ฮือ ทำไมแม่งน่ารักงี้น้าาาาาา

นึกไม่ออกแล้วว่าชอบตรงไหนอีก แต่เราชอบทุกตรงเลยนะคะ๕๕๕๕ ตั้งแต่บรรทัดแรกยันบรรทัดสุดท้าย ไม่ว่าจะบทไหนย่อหน้าไหนต่างก็มีความหมาย ทำให้เราอมยิ้มได้ตลอด ชอบจริงๆค่ะ จะติดตามนิยายของคุณgargoyleต่อเรื่อยๆเลยนะคะ สาบานต่อเจ้าพ่อฉุย๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ที่เดิมในหัวใจสาววาย ที่ 20-10-2015 16:13:02

กลับมาอ่านอีกรอบจนได้ ชอบเรื่องนี้อ่ะ ชอบบรรยากาศรอบๆเรื่องนี้ ชอบที่ความสัมพันธ์ของตัวละครค่อยๆเป็นค่อยๆไป เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราชอบที่สุดเลย
  :mew1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: lazyishappy ที่ 23-01-2016 20:24:16

ชื่อเรื่องดูน่าสนใจ พอได้อ่านก็ไม่ผิดหวังค่ะ บรรยากาศเรื่องดีมาก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Praykanok ที่ 25-01-2016 22:49:55

ชอบมากเลยค่ะะะะ
บร.ร.ยายดีอ่ะะะะ ละเอียดแต่ไม่รู้สึกเวิ่นเว้อ
ฮรือออ ชอบบบบบบบบ ฟีลกู้ดมากค่าาา
น่ารักทั้งพี่ตุลน้องซองเลยยยย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: เป็ดอนุบาล ที่ 26-01-2016 01:31:35

 :o8: :-[น่ารักดีอ่ะใสใส....ชอบแนวนี่มาก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 29-01-2016 14:42:08

น่ารักๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: mro ที่ 29-01-2016 20:57:18

โอ้ยอราไม่เคยเจอเรื่องนี้มาก่อนได้ยังไงงงงง ดีงามพระรามแปดมากๆ เขียนดีมาก ขอบคุณนะคะที่เขียนงานอบอุ่นๆแบบนี้มาให้อ่านกัน เอ็นดูซองมากกกก พี่ตุลก็ซึนมากก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: BIRD ที่ 31-01-2016 12:41:57

เพิ่งได้อ่าน อมยิ้มอ่ะ รักหนุ่มเซอร์ 555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 31-01-2016 22:55:20

น่ารักดีอ่ะ แบบกว่าจะยอมรับกันได้นี่ อย่างลุ้นเลย :katai4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: san ที่ 01-02-2016 01:13:59

 :L2: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: A_Narciso ที่ 08-02-2016 18:58:54

เพิ่งมีโอกาสเข้ามาอ่าน... เป็นนิยายอีกเรื่องที่สร้างความประทับใจให้มากๆค่ะ เป็นความรักที่ค่อยเป็นค่อยไป ละมุนมากๆค่ะ  ปล.อยากให้มีตอนต่อจริงๆ ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Cloudnine ที่ 10-02-2016 20:43:21

เคยอ่านจบไปแล้วรอบนึง เลยกลับมาเม้นให้ค่ะ
เนื้อเรื่องสนุก อ่านเพลิน มีแอบเขินหลายตอน :impress2:
ชอบมากที่สุดคือ เหตุผลข้อสองที่เลิกบุหรี่ อ๊างงงงงง เขินมากๆ :o8: :-[ :o8: :-[

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Wtftt ที่ 11-02-2016 17:12:12

 o13 น่ารักมาก มากช้านิ่มๆแต่มั่นคงสุดยอด

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 13-02-2016 11:14:24

ซองงง น่ารักอะ คือแบบพยายามมาก
เอาทุกท่งเลยที่จะได้อยูใกล้ๆตุล
พบดาว ชอบชื่อนี้จัง
ของคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: HaLF333 ที่ 23-04-2016 15:00:49

สนุกค่ะ ชอบบรรยากาศของเรื่อง การดำเนินเรื่อง บุคลิก ลักษณะนิสัยตัวละคร ชอบไปถึงชื่อ ที่มาของชื่อเลยทีเดียว
ประทับใจวิธีการจีบมากค่ะ คุณนักเขียนทำให้นึกถึงสมัยยังเขียนจดหมาย นึกถึงเวลารอจดหมาย
อ่านแล้ว feel good มากๆ ค่ะ
 o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: kinsang ที่ 14-05-2016 13:44:07

อ่านแล้วชอบมากกกกกกกกเลยค่ะ ได้อ่านแล้ววางไม่ลง
เป็นเรื่องที่ดูเรื่อยๆ ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป รู้ความคิดและพัฒนาารของตัวละคร
ซองดูเป็นเด็กซื่อๆ ตรงๆ และซื่อสัตย์มากๆ แอบฮาคำสาบาน
ชอบคนแบบตุลมาก ไม่รู้ทำไมบอกไม่ถูก แต่รู้สึกว่าคนคนนี้น่ารักมากกกก
ไม่จำเป็นต้องมีฉากหวือหวาแต่ก็ทำให้ยิ้มได้เรื่อยๆ ตลอดที่อ่าน
เพราะคำพูดคำจาของทั้งสองคนด้วยแหละ  สรุปคือชอบมากกก
มีแต่คำว่าชอบทั้งนั้นเลย ฮา
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ ค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Sohso ที่ 23-05-2016 16:03:46

อึดอัดเป็นบางช่วง แต่มันสนุกและชิวดี

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: hoshichi ที่ 26-05-2016 19:45:41

อ่านรอบที่สอง แบบตั้งใจ
สนุกแบบออนเรียลสตอรี่เลยนะ
ดูแบบสมจริงอ่ะ
เพราะมันเหมือนเล่าชีวิตประจำวันและความนึกคิดส่วนตัว
เราว่าคนเขียนเขียนได้ดีนะ
ไม่น้ำเยอะ เนื้อเรื่องสบายๆ ไม่มีปมมาก
ฮ่าๆๆๆๆ แต่อาจจะขาดจุดพีคมั้ง
แต่ดีแล้วล่ะ ขออ่านสบายๆไม่ต้องลุ้นบ้างอะไรบ้าง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Sweettemp ที่ 07-06-2016 07:28:33

อ๊าย รักกันแบบติสๆ ชอบค่ะ อ่านแล้วมึนดี 555+ เหตุผลที่ยกเลิกของพี่ตุลคือดีงามมากค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: เฉาก๊วย ที่ 01-07-2016 20:51:17

 :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Natti ที่ 16-08-2016 19:54:54

 o13 o13 o13

ง่ายๆ มีเหตุมีผล เรื่อยๆแบบไม่เบื่อ
น่ารักทั้งซองทั้งพี่ตุลเลย

ชอบการเล่าเรื่อง ชอบเรื่องราว ชอบเหตุการณ์
อยู่บนความเป็นจริง ไม่หวือหวา

ยกนิ้วให้เลยค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: peaceminus1 ที่ 18-11-2016 16:56:18

อ่านรอบแล้วรอบเล่า ชอบฟีลเรื่องนี้จริงๆ  o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: chuagporz ที่ 28-11-2016 02:16:18

ความรักแบบติสท์นี่แปลกก็ดีนะ
งงบ้างเขินบ้างปนกันไป แต่สุดท้ายก็แฮปปี้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: runtothemoon ที่ 28-11-2016 09:22:59

ชอบมากเลย ภาษาดีเนื้อเรื่องดี ซองกับพี่ตุลน่ารักกกกกกก :mew1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: yunkiw ที่ 29-11-2016 13:48:35

วนกลับมาอ่านอีกสักรอบ รอบแรกไม่ได้เม้นไว้ แต่เป็นเรื่องที่ดีต่อใจมากจริงๆ
><

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ~~viyage~~ ที่ 03-12-2016 01:09:31

น่าร๊อคคคคค อบอุ่น
อ่านแล้วแบบ โอ๊ยยย ฟีลกู๊ดอ่ะ
จีบแบบเนียนๆ ฮ่าๆๆๆๆๆ ชอบบบบบบ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Yร้าย ที่ 15-12-2016 20:44:15

มาอ่านอีกเป็นรอบที่สามและก็ยังอยากขอให้แต่งภาคต่อ  คิดถึงพี่ดาวน้องพบดาวมากกกกกกกกกก...

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: papapajimin ที่ 10-02-2017 12:20:43

อ่านเรื่องนี้ครั้งที่ 2 อ่านครั้งแรกเมื่อนานมาแล้ว เป็นเรื่องแรกๆที่เราเข้าเว็บนี้แล้วได้อ่าน ทำให้ตอนอ่านครั้งแรกยังไม่ได้เม้น เพราะไม่รู้ว่าต้องเม้นยังไง//ความโง่นี้ 5555555

พอมาเลื่อนๆนิยายที่เคยบุ๊คมาร์คไว้ ทำให้เห็นเรื่องนี้และอยากกลับมาอ่านอีก เหมือนจำเรื่องได้คราวๆ
ขนาดเคยอ่านมาแล้ว ยังรู้สึกตื่นเต้น เขิน กับตัวละครเลย

ชอบเรื่องนี้มากๆ เป็นเรื่องที่เราประทับใจสุดๆ เป็นเรื่องสั้นที่ทำให้คนอ่านมีความสุขที่สุดค่ะ
ชอบตัวละครที่มีความสมจริง เหมือนตัวละครจริงๆ ไม่ได้nc เหมือนเรื่องอื่น แต่ทำให้เรารู้สึกว่า เขาคือตัวละครผช.จริงๆ แบบในชีวิตจริงๆ ไม่ใช่แบบที่เห็นได้แค่ในนิยาย//งงไหม เขียนเองยังงงอธิบายไม่ค่อยถูก

ชอบทั้งซองและพี่ตุลเลย ทำให้อ่านเขียนจดหมายส่งเลย ถ้าได้สถานที่คราวนี้ตามนิยายคงจะนึกถึงเรื่องนี้แน่ๆ และคิดว่าพวกเขาต้องเคยเดินผ่านตรงนี้5555//เริ่มไปแล้ววว

อยากไปถ่ายวิวตอนกลางคืนตรงวัดพระแก้วเหมือนกันนะเนี้ยย

สุดท้ายแล้วค่ะ เขียนอยากเยอะ5555 หนูไม่รู้นะคะว่าพี่นักเขียนจะกลับมาอ่านคอมเม้นไหม เพราะเรื่องมันก็นานแล้ว ถ้าพี่มาอ่านมันก็คงนี้ อยากบอกว่า ขอบคุณค่ะ ที่เรื่องดีๆมาให้อ่านกัน มันเป็นเรื่องที่อบอุ่นหัวใจ คิดถึงเมื่อไหร่ก็อยากกลับมาอ่านอีกครั้ง

ชอบเรื่องนี้ค่ะ จะเป็นกำลังใจขอให้เขียนนิยายดีๆอย่างนี้มาให้อ่านอีกนะคะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: BlueWizard ที่ 19-02-2017 17:10:29

 :impress2:
กลับมาอ่านรอบ 2 ฮะหลังจากอ่านจบไปเป็นปี

ยังชอบเหมือนเดิม ยิ่งตอนนี้พยายามจีบเด็กคณะนี้ด้วย เห็นภาพลอยมาเลย 5555

เนื้อเรื่องดี การดำเนินเรื่องก็ดี ให้ความรู้สึกเบาๆหนักๆงงๆสลับกันไปแต่ก็ชอบนะ  o13

เขียนอีกเยอะๆนะครับ จะตามอ่าน  :hao3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Gatjang_naka ที่ 20-02-2017 10:56:48

 :L2:    :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Raccoooon ที่ 28-02-2017 01:03:01

อ่านไปสามรอบแล้วเพิ่งมาเม้น ฮือออ
ชอบมาก
เป็นเรื่องราวที่มีสเน่ห์มากจริงๆ
ไม่รู้จะบรรยายความรู้สึกที่มันล้นตอนได้อ่านเรื่องนี้ยังไง
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะคะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: MOLI ที่ 30-04-2017 01:06:31

อุ๊ย...น่ารักกกก เรื่องเกี่ยวกับศิลป์ๆด้วย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: FeaRes ที่ 26-05-2017 11:28:44

ชอบเรื่องนี้ค่ะ น่ารักดี
ตัวละครน่ารัก บรรยากาศเรื่องก็ชอบบบ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: AdLy ที่ 29-05-2017 14:43:58

เมื่อไหร่จะใจอ่อนยอมมีตอนพิเศษนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: MacaroonCookie ที่ 01-11-2017 07:39:16

ไม่อยากให้จบเลยยยย ดีต่อใจมาก ชอบความคลุมเคลือแต่ละมุนของคู่นี้มาก ความซองจีบพี่เค้าเนียนๆ ค่อยๆเข้ามาทำความคุ้นเคยกับพี่ตุล หยอดแบบละมุนละม่อมไม่ใจร้อน ความพี่ตุลก็สับสนในตัวเอง แต่ก็ไม่ปฏิเสธว่ารู้สึกดีอยากมีเค้าอยู่ข้างๆ ความซึนน้อยๆนี้น่ารักที่สุด ฮืออออ ไม่อยากให้จบเลย ชอบที่สุด อยากรู้เรื่องราวระหว่าง2คนนี้ต่อ ได้มีอ่านวนอีกหลายๆรอบแน่ๆ อยากให้เป็นเรื่องยาวจังเลย งื้ออ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Mop ที่ 01-11-2017 16:59:36

ชอบนะคะ เนื้อเรื่องสนุกดี
ขอติที่คำว่ากู เขียนกุ พออ่านมันจะขัดตาหน่อยๆค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: chaoyui ที่ 24-01-2018 15:20:06

มันเรียบๆเรื่อยๆแต่มันมีอะไรอะ ชอบมากเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: nittanid33333 ที่ 28-01-2018 20:04:40

เขิลตายไปเลย น้องซองดูมีความพยายามที่จะเข้าหา พยายามที่จะรัก ประทับใจหลายๆอย่าง อยากอ่านตอนพิเศษนะ o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Petit.K ที่ 10-02-2018 12:46:19

มาอ่านอีกรอบบบ ชอบเรื่องนี้มากๆเลยค่า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: catcat37 ที่ 13-02-2018 16:47:22

ิอ่านจบแล้วครับขอบคุณ สมัครuserไหนโชว์ข้อความนี้แจ้ง admin แบนเลยเวปไวรัส (http://www.userไหนโชว์ข้อความนี้แจ้ง admin แบนเลยเวปไวรัส99.com)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: van16 ที่ 30-03-2018 07:22:59

สนุกมาก  :pig4:  :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: yellowxxpeach ที่ 24-09-2018 23:37:46

น่ารักมากเลยค่ะ เรื่อยๆแต่อบอุ่นหัวใจมากๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: yellowxxpeach ที่ 25-09-2018 00:11:12

น่ารักมากกกกค่ะ ขอบคุณที่แต่งนะคะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: チイ ที่ 07-03-2020 15:51:53

เขียนดีมากเลยค่ะจากใจคนที่คุ้นเคยกับสถานที่ต่างๆในเรื่องอย่างเรา
คิดถึงไวป์ต่างๆสมัยเรียนอยู่เหมือนกันประเด็นที่ชอบมากๆในเรื่องนี้
คือความสับสนของพี่ตุลนี่ล่ะมันยึกยักๆอยู่นั่นแต่นี่ล่ะความเรียลยิ่งน้อง
มันกวนแบบตรงบ้างอ้อมบ้างก็ยิ่งเอ็นดู จบแบบสร้ามเสริมจินตนาการ
ด้วยนะคะสายคิดเองเก่งแบบเรานี่ชอบสุดๆ

ดีใจที่ได้อ่านงานดีๆนะคะอยากติดตามเรื่องอื่นๆของคุณไปด้วยเลย ;)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 12-03-2020 20:46:39

ละมุน ... เหมือน เห็นภาพคนที่นักเขียนกำละงบรรยายถึง  :-[  หลงรักความอ้อน ความเนียน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: BlueWizard ที่ 21-03-2020 10:04:06

อ่านจบไปอีกรอบละ ยังชอบไม่เปลี่ยน   :impress2:

พอโตขึ้นแล้วกลับมาอ่านอีกรอบ ก็ได้ความรู้สึกและประสบการณ์อีกแบบที่ต่างไปจากการอ่านครั้งก่อนๆนะ  :ruready

อยากเห็นเรื่องนี้ในซีซั่นสองจัง คนเขียนสนใจจะมาแต่งต่อมั๊ยฮะ  :impress2:


ขอบคุณมากสำหรับเรื่องดีๆเรื่องนี้นะ  o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ? ตอนที่5 (ตอนจบ) UP23-5-2012 P.8
เริ่มหัวข้อโดย: สิงหา ที่ 27-03-2020 06:53:04

เพิ่งได้มีโอกาสเข้ามาอ่าน แล้วก็รู้สึกโชคดีที่ได้เจอ

เนื้อเรื่องไม่ซับซ้อนก็จริง แต่บรรยากาศและโทนของเรื่องมันถูกคลุมด้วยความ เรียบเรื่อย ปนความมึนๆกรึ่มๆด้วยนิสัยของตัวเอกทั้งสองคน จะว่าอบอุ่นก็ไม่เชิง ละมุนก็กึ่งๆ
แต่พอรวมกันแล้วมันกลับให้รู้สึกว่า น่ารัก และมีเสน่ห์จังเลย~

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆเรื่องนี้นะคะ