CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: lazat.mchub ที่ 25-04-2012 09:04:37

หัวข้อ: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ปิดเรื่องบริบูรณ์ ย้ายเลยจ้า) ♥ 12/06/12
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 25-04-2012 09:04:37

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2. ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

________________________________________________




 

เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3
[บทนำ.. ของพรหมลิขิต]

พรหมลิขิต.. คุณเชื่อเรื่องพวกนี้ไหม ?








            ผมเติบโตใช้ชีวิตมา 18 ปีเต็มไม่เห็นเจอสักทีพรหมลิขิตอะไรเนี่ย ทุกวันนี้เป็นผมเองเถอะที่ลิขิตชีวิตตัวเอง ไหนๆ ใครชื่อพรหม ?
คุณพรหมเค้าเป็นใคร ห้ะ ห้ะ ?



กริบ..





            อ้อ ลืมแนะนำตัว ผมนายศุภวิทย์ วรรณฤกษ์มงคล เป็นคนสัญชาติไทย นับถือศาสนาพุทธ ภูมิลำเนาเป็นพิษณุโลก แต่ย้ายมาเรียนที่เชียงใหม่เพราะอยากเจอหมีแพนด้าบ่อยๆ ตอนนี้เป็นเฟชชี่น้องปีหนึ่ง เรียนอยู่ที่มหาลัยชื่อดังในจังหวัด คณะวิจิตรศิลป์ สาขาวิชาศิลปะการถ่ายภาพ สอบรอบโควต้าได้เลยไม่ไปสอบโอเน็ตจนอาจารย์ที่ปรึกษาโทรมาบ่นเพราะโรงเรียนประเมิณคุณภาพด้วยคะแนนสอบโอเน็ตของนักเรียน ผมกินได้ทุกอย่างยกเว้น จิ้งจก แมงสาบ วันๆไม่ค่อยทำอะไร กิน นอน ขี้ ฉี่ เล่น ถ่ายรูป และเก๊กหน้าหล่อไปวันๆ




ห้ะ ?


อะไรนะ ? ยาวไป ?
อะไรกัน.. เนี่ยยังไม่ได้ครึ่งชีวิตผมเลยนะ เอาเถอะ






ชื่อเล่น ? เอ้า ผมยังไม่ได้บอกเหรอ ?



ชื่อฟินครับ ผมชื่อฟิน ย่อมาจากฟินน่าเล่น่ะ พ่อผมเค้าเป็นดีไซน์เนอร์ เจ๋งละซิ! ฮ่าๆๆๆ


ผมเป็นลูกคนเดียว แต่ก็ไม่ได้ถูกประคบประหงมเท่าไหร่

             ลูกคนเดียวเหนื่อยนะเออ มีอะไรก็ต้องทำเอง พ่อผมเค้าไม่ค่อยได้อยู่บ้านหรอก วันๆหมกอยู่แต่ในออฟฟิต นานๆจะมาให้ผมเห็นสักที แต่เห็นแบบนี้พ่อติดผมมากนะ อ่านไม่ผิดหรอก พ่อหน่ะติดผม โทรหาผมแทบจะเช้าเย็น แหงล่ะ เค้าเลี้ยงขอเค้ามานี่หน่า ส่วนแม่ผมหรอ พ่อไม่เคยเล่าอะไรให้ฟังเลย รู้แค่ว่าแม่ทิ้งพ่อไปมีแฟนใหม่ตั้งแต่คลอดผมได้ 3 เดือน ถึงไม่มีแม่แต่ผมก็ไม่ได้รู้สึกขาดอะไรไปหรอกนะ ชีวิตผมตอนนี้ก็โอเคแล้ว
















"สวัสดีนะ... เชียงใหม่"








หวังว่าผมจะเจอคุณพรหมที่เค้าว่ากันว่าคอยลิขิตชีวิตคนอื่นนะครับ..





______________________________________

TBC 


ฮาโหล หนึ่ง สอง สาม เทสๆ  :mc4:

ฝากนิยายเรื่องแรกไว้ในอ้อมอกอ้อมใจทุกคนด้วยนะคะ
ภาษาและคำพูดอาจจะอ่านแล้วขัดๆ อย่างไงก็ช่วยติชมด้วย
ที่คิดไว้คือเรื่องนี้จะเป็นเรื่องสั้นจะเขียนให้จบภายใน 10-15 ตอน ถ้าติดลมอาจจะเป็นเรื่องยาว เอ๊ะ ?  :z2:

นิยายเรื่องนี้อิงสถานที่จริง อาจจะผิดเพี้ยนไปบ้าง แต่ไม่ได้เจตนาจะทำให้เสื่อมเสีย
ถ้าผิดพลาดอะไรบ้างก็ขออภัยไว้ ณ. ที่นี้ด้วยนะคะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (บทนำ.. ของพรหมลิขิต) 25/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: YuuYuu ที่ 25-04-2012 09:26:20

เชียงใหม่ๆๆ  มาเจียงฮายบ้างก่ะได้นะเจ้าาา  เอิ๊กกกกก... 

เราเชื่อในพรหมลิขิตนะ...  แต่ไม่ได้เชื่อในทุกส่วน...  ก็มีทั้งพรหมลิขิตแล้วก็เราเองกำหนดตัวเราเองทั้งนั้นหละ


ว่าแต่... น้องฟินจะเจออะไรเนี่ยยยยย  ต้องเจอพระเอกแน่ๆ เลย  กริ๊ววววววว   หรือพระเอกจะเป็นหมีแพนด้า?  ฮ่าๆๆๆ 
ถ้าเอ็งเจอพรหมลิขิตอย่างที่เอ็งเรียกร้อง  เกรงว่าจะขำไม่ออก  กร๊ากกกกก

ติดตามตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (บทนำ.. ของพรหมลิขิต) 25/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 25-04-2012 09:44:09

ฟิน?? อีกคนคงไม่ชื่อจิ้น หรือชงอะไรทำนองนี้นะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 1) 25/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 25-04-2012 12:47:17

ตอนที่ 1



          จะว่าไป การอยู่เชียงใหม่ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย จริงๆต้องบอกว่าการอยู่จังหวัดอื่นที่ไม่ใช่บ้านเกิดมันไม่ง่ายเลยสักนิด ผมไม่รู้ถนนหนทางอะไรเลยในเชียงใหม่ จำได้แต่พวกห้างใหญ่ๆดังๆและทางกลับมอนี้แหละครับ ถ้าจะให้จำได้ขึ้นใจนี้ต้องเป็นสวนสัตว์เชียงใหม่เลย อยู่ใกล้มอแถมได้ไปหาน้องแพนด้าหน้ากลมบ่อยๆอีกหาก


          มหา'ลัยผมพึ่งเปิดครับได้มาอาทิตย์กว่าๆ หอในที่ผมอยู่มีเมทสองคน ชื่อแบงค์ กับฟลุ๊ก พวกมันนิสัยดีแหละ คุยเก่งดี ผมเองก็เข้าคนง่ายเลยสนิทกันเร็ว จะว่าไปเมทผมมันก็หล่อทั้งคู่นะ มันเป็นคนเหนือกันทั้งคู่ด้วยมั้ง เลยขาวจั๊วะ แถมสูงอีกต่างหาก ไอ้ฟลุ๊กเองมันหล่อแบบเกาหลีๆ ส่วนไอ้แบงค์มันขาวหล่อแบบเข้มๆ ต้องบอกว่าคมสิถึงจะถูก แบงค์มันเรียนวิทยาศาสตร์ ส่วนไอ้ฟลุ๊กถ้าจำไม่ผิดเหมือนมันจะเรียนปรัชญา แรกๆเจอกันก็นายอย่างงู้นเธออย่างี้ คุยกันได้ไม่กี่ประโยคสันดารดิบก็ออกครับ สิงห์สาลาสัตว์ถูกปล่อยออกมาเผ่นพ่าน ฮ่าๆ







"โหลป๊า"

"เออ เป็นบ้างไปอยู่นู้นปรับตัวได้ยัง"

"เริ่มโอเคหน่อยๆแล้วป๊า เริ่มมีเพื่อนคบแล้ว ฮ่าๆๆๆ"

"อย่าซ่าให้มากนะไอ้เจ้าฟิน อยู่นู้นเอ็งไม่มีป๊าไปค่อยประกันตัวนะโว้ย"

"โหยป๊า แค่ครั้งเดียวเอง คุ้ยมาทำไมเนี่ย เรื่องนั้นฟินไม่ได่หาเรื่องด้วย ฟินไม่ผิดเหอะ"

"เออๆ ไม่ผิดไม่ผิด แต่เล่นต่อยคู่กรณีซะอ่วมเลยนะเอ็งน่ะ แล้วผมเผ้าตัดซะบ้าง เดี๋ยวไอ้จิกโก๋มันเห็นหน้าตากวนตีนๆก็โดนมันเล่นหรอก" โหยป๋า เค้าเรียกว่าทรงเกาหลีอาย ป๊ารู้จักเปล่า ฮิ้วๆ

"มันเล่นมาฟินก็เล่นกลับไงป๊า ไม่ยากๆ"

"ทำเป็นเก่งไปนะเอ็งน่ะ"

"ลูกป๊าออกจะเก่ง ฮ่าๆ ป๊า เดี๋ยวฟินจะออกไปหาวิวถ่ายรูปแล้ว ไว้คุยกันนะป๊า รักป๊านะครับ"



          หลังจากวางสายป๊าไปผมก็นั่งคิดถึงทำเลที่ผมจะไปถ่ายรูปวันนี้ เชียงใหม่เป็นเมืองสวยครับแต่มันติดที่ผมพึ่งมาอยู่ได้ไม่กี่อาทิตย์นี้สิ แล้วผมจะไปที่ไหนดีละเนี่ย เอาละวะ ลองวนๆในมอเนี่ยแหละได้บรรยากาศดี ตั้งแต่มาอยู่ก็ยังไม่ได้ดูรอบๆมหาลัยแบบจริงๆจังๆสักที


"แบงค์ๆ กูยืมจักรยานหน่อยดิ ว่าจะขี่วนๆในมอหาวิวสวยๆถ่ายรูปวะ"

"เออ เอาไปดิ เดี๋ยวกูว่าจะออกไปข้างนอกสักหน่อย มึงเอาไรปะ"

"เอาพริกเผาหมูกรอบกล่องนึง หยิบตังในกระเป๋าตังกูเลย บนเตียงนอนอ่ะ"

"แล้วมึงไม่เอาไป"

"ไม่อะ กูวนๆในมอไม่ได้กะไปซื้ออะไร ไปนะมึง"






          ผมวนๆอยู่ในมอแป๊บนึงก็ไปสะดุดตากับที่ๆหนึ่ง มันเป็นเหมือนสระน้ำแต่ใหญ่มาก มองไปสุดตาจะเห็นเป็นทิวภูเขาเขียวชะอุ่มบรรยากาศร่มรื่น อาจจะเป็นเพราะเริ่มเย็นแล้วผู้คนต่างก็มาวิ่งจ้อกกิ้งกันแต่ก็ไม่ได้เยอะจนน่าอึดอัด ผมจอดจักรยานไว้แถวๆนั้นแล้วเดินเก็บภาพไปเรื่อยๆ ค่อยๆกวาดสายตามองไปที่ชานไม้ที่ต่อยื่นออกไป แล้วก็ต้องสะดุดตากับชายคนนึงที่กำลังนั้งมองนกชมไม้อยู่ ผมเผลอหยิบก้องขึ้นมาถ่ายรูปเก็บไว้อย่างไม่รู้ตัว ผู้ชายคนนี้มองๆไปแล้วก็ไม่ได้มีอะไรให้น่าดึงดูดเท่าไหร่ ก็เหมือนนักศึกษาทั่วๆไป แต่ด้วยอารมณ์ที่ถ่าทอดไปยังเบื้องหน้าของชายคนนี้ มันเหมือนมีอะไรบางอย่างที่ทำให้สายตาผมต้องหยุดอยู่ตรงนั้นด้วยก็ไม่รู้


          ผมถ่ายรูปอยู่สักพักนึง รูปที่ถ่ายมาจะติดผู้ชายคนนั้นซะส่วนใหญ่ มองๆไปเค้าก็หล่อดีครับ แต่ไม่รู้เป็นอะไรเห็นนั่งติสต์อยู่ตรงนั้นตั้งนานสองนาน ผมได้แต่นึกแล้วมองภาพผู้ชายเบื้องหน้าไปเรื่อยๆ เพลินดีแหะ


         ผมสีน้ำตาทองค่อยๆเคลื่อนไหวไปตามกระแสลมอ่อนๆ ใบหน้านิ่งเฉยพยายามไม่แสดงออกว่าเจ้าตัวกำลังคิดอะไรอยู่ แต่นัยน์ตาสีดำสนิทที่มองเข้าไปแล้วมันมีประกายวูบไหวอยู่ในนั้น ดวงตาคู่นั้นจ้องมองไปที่ภาพข้างหน้าอย่างหาจุดสิ้นสุดไม่ได้ อารมณ์ที่ถ่ายทอดออกมามีทั้งความอ้างว้างและมั่งคงในคราวเดียวกัน







"ดูดีแห๊ะ"








จ้อง จ้อง จ้อง..



         ภาพข้างหน้าที่ผมเห็นก็คือผู้ชายคนนั้นค่อยๆหันมา หันมา และหันมามองหน้าผมที่กำลังถือกล้องค้าง ตาเราประสานกัน สายตาที่เค้าส่งมาดูเหมือนจะไม่พอใจอยู่นิดๆที่ผมแอบถ่ายรูปเค้าแบบนี้ ตอนนี้เค้ากำลังลุกขึ้นยื่นและเดิน เหมือนจะเดินมาทางผมด้วยสิ






"ฉิบหายแล้ว"






         ผมพูดกับตัวเองแล้วเตรียมหันหลังเผ่นทันที พยายามเดินไปที่จักรยานให้เร็วที่สุด ไม่อยากวิ่งครับ เดี๋ยวหาว่าผมทำอะไรผิด (?)


"โอ๊ยย!!" ไหลผมถูกกระชากจากใครบางคนเบื้อหลัง จนต้องหันหน้ากลับไปมอง จริงๆไม่ต้องหันกลับผมก็รู้แล้วว่าใคร

"แห๊ะๆ" ผมพยายามยิ้มอย่างใสซื่อที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่คนตรงหน้าผมนี้สิดันส่งสายตาดุๆแถมตีหน้ายักษ์ใส่อีกต่างหาก



         จะว่าไปแล้วผู้ชายคนนี้ก็หล่อดีนะ ตัวสูงโปร่ง ผิวแทนเอียงไปทางขาว ตาคม คิ้วเข้ม จมูกโด่งปากบางเป็นกระจับสีส้มๆอมชมพูบงบอกว่าเป็นผู้ชายสุขภาพดี เห้ย! แต่ผมเองก็หล่อไม่แพ้กันนะเว้ย ถึงจะดูเตี้ยกว่าไอ้เสาไฟฟ้านี่ไปกระติ๊ดเดียว แต่ทำไมผมรู้สึกสายตาผมมันไปอยู่ที่คางไอ้หมอนี่พอดีฟร้ะ ? มันสูงไปต่างหาก ใช่ ต้องใช่แน่ๆ ขาวผมก็ขาวกว่า ตาก็โตกว่า เห็นปะ ผมหล่อกว่ามันตั้งเยอะ ฮ่าๆๆๆ



"มองอะไร"

"เอ่อ.. ปะ เปล่า" ฮุ้ย เสียงนี่ดุมาเชียว สงสัยผมจะจ้องเค้านานเกินไป

"ถ่ายทำไม"

"ฮะ อ๋อ มาถ่ายรูป แห๊ะๆ"

"แล้วถ่ายทำไม"

"ก็ออกมาถ่ายรูปไง เนี่ยๆถ่ายวิว วิวสวยดี" โอยอยากหาอะไรมาจิ้มตาจริงๆเลย ตาตัวเองก็คมอยู่แล้ว แล้วยังมาทำตาดุใส่อีก เดี๋ยวพ่อก็จิ้มเข้าให้

"ลบซะ"

"ฮะ อะไร ลบอะไร" ผมยังเนียนใสซื่อไม่จบ เรื่องอะไรจะลบเล่า

"รูปที่ถ่ายเมื่อกี้ ลบออกให้หมด"

"ลบทำไมอ่า รูปสวยดีออกนะ ดูดิๆ"

"ไม่ลบใช่ไหม ได้ เดี๋ยวลบเอง"





         
"เห้ยยยยยย!"



         ไอ้เสาไฟฟ้าพูดเสร็จมันก็แย่งกล้องไปจากมือเลย ได้ไงอะ ผมถ่ายนะ กว่าจะหามุมหาแสงได้ ไม่ได้ถ่ายเล่นธรรมดานะโว้ย ผมแย่งกล้องออกจากมือมันแต่ก็ไม่สำเร็จ มันสูงกว่าผมอะ




หลบซ้ายใช่ไหม ได้ ฮึ๊บ!


หลบขวาอีก กระโดด ฮึ๊บ!




            ผมกระโดดๆเขย่งแย่งกล้องอีกหลายครั้งจนเหนื่อย ส่วนไอ้คนที่อยู่ข้างหน้าผมมันไม้รู้สึกสะเทือนเลยสักนิด จนผมเริ่มหมดความอดทนแล้ว


"ไม่เอาแล้ว เหนื่อยนะ เอากล้องคืนมา!"

"ไม่"

"เอาคืนมาเดี๋ยวนี้นะโว้ยยย!"


         ได้เล่นอย่างงี้ใช่ไหม ผมหยุดการกระทำทุกอย่างแล้วก้มหน้ามองพื้น มันเองก็คงตกใจเหมือนกันที่อยู่ดีๆผมนิ่งไป นิ่งไปนี่ไม่ใช่อะไรหรดกครับ เหนื่อยนะ และกำลังคิดแผนการด้วย




         
          หึหึ..


          ผมค่อยๆเงยหน้าขึ้น แล้วยิ้มละลายโลกไปให้มัน ชื่อนี้ผมไม่ได้เป็นคนตั้งหรอกครับไอ้ยิ้มละลายโลกเนี่ย เพื่อนเก่าผมไอ้พีชมันเป็นคนตั้งให้ มันบอกถ้าผมยิ้มแบบนี้นะ ใครหน้าไหนก็ต้องยอมผม ไหนๆก็ไหนๆลองดูซะหน่อย ฮ่าๆ






"..........."




            มันชะงักไปหน่อยนึงเมื่อเห็นรอยยิ้มละลายโลกที่ผมส่งไปให้ ได้ผลแห้ะ เยี่ยม! ได้ทีผมก็เลยคว้ากล้องจากมือมันแล้วเยียบเท้ามันไปทีนึงก่อนจะวิ่งด้วยความเร็วแสงไปที่จักรยาน




"โอ้ยย! ไอ้ ไอ้.." ผมได้ยินเสียงมันไล่หลังมาในขณะที่ผมเริ่มปั่นจักรยานออกมาแล้ว อยู่ให้โง่สิครับ ฮ่าๆ












"บ๊ายบาย! ขอโทษนะ แต่รูปสวยดี อย่างไงก็ไม่ลบหรอก แบร่!"


______________________________



TBC 

แต่งสดไปอีกตอน  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 ( ตอนที่ 1) 25/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 25-04-2012 13:10:07

จะมีคนอ่านไหมหนอ
เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาลงอีกตอนนะจ๊ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 1) 25/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: shockoBB ที่ 25-04-2012 13:25:55

รอตอนต่อไจ้าาา
 :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 1) 25/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 25-04-2012 13:31:57

555 ฟินนี่แสบใช่ย่อย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 1) 25/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 25-04-2012 13:38:27

ท่าทางนายเอกจะเซี้ยวน่าดู (ถ้าไอ้คนนั้นสูงกว่าเราก็เหมาแล้วว่าฟินเป็นนายเอก)

ภาพที่อ้างว้างและมั่นคง?? คงมีเสน่ห์เนอะ

ฟินเจอพระเอกแล้วบ่?? คริคริ

มาให้กำลังใจนะคะ สู้ๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 1) 25/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: YuuYuu ที่ 25-04-2012 14:31:19

พรหมลิขิตบันดาลชักพา~~~~~   จะพรหมลิขิตหรือกรรมลิขิตแต่ก็เจอกันแล้วเฟ้ย  นั่นพระเอกใช่ปะคะ?  เอิ๊กก

ว่าแต่สระใหญ่ๆ นั่นมัน... สระอโนดาตแน่ๆ (นั่นมัน มฟล.)  ฮ่าๆๆๆ 
แหม... อยากเห็นรอยยิ้มละลายโลกของน้องฟินจริงๆ นะเนี่ย  คงจะน่ารักน่าเอ็นดูทีเดียวเชียวหละ

ติดตามจ้า   :z1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 2) 25/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 25-04-2012 16:38:29

ตอนแรกคิดว่าจะเอามาลงพรุ่งนี้
แต่คิดไปคิดมา นักเขียนมือใหม่อยากเราใครมันจะมาตาม  :เฮ้อ:
ก็ลงมันซะเลย ลงไว้เป็นความทรงจำ 555555555555


__________________________________



ตอนที่ 2



"ฟิน ข้าวมึงอยู่บนโต๊ะนะ"

"เอ้อ ใจมาก แล้วไอ้ฟลุ๊กมันไปไหนวะ" ผมถามในขณะที่เปิดข้าวกล่อง กลิ่นมันช่างตลบอวบอวนได้ตรึงใจมาก วันนี้กระเพราหมูกรอบครับ เดี๋ยวนี้ไอ้แบงค์มันเป็นเด็กส่งข้างส่งน้ำผมไปเรียบร้อยแล้ว

"ไม่รู้ว่ะ เดี๋ยวมันก็กลับมั้ง"

"แบงค์ มึงเป็นคนเชียงใหม่ปะ ? พากูเที่ยวหน่อยดิ กูอยากไปแต่ก็ไม่กล้าคนเดียววะ" ชีกซองพริกน้ำปลาแล้วราดมันลงปายยยย

"โห ไอ้เปี๊ยก มึงถามคำถามกับกูสามรอบแล้ว กูเป็นคนลำปางเว้ยลำปาง"

"อ้อ อูอืม อึงอาอากอำอาง แคกๆๆ" (อ้อ กูลืม มึงมาจากลำปาง)

"เคี้ยวให้หมดก่อนมึงทุเรศตาชิพหาย" ไอ้แบงค์พูดแล้วเอาเท้าเชี่ยๆขวดน้ำมาให้ผม

"ถ้ามึงจะ แคกๆ เอาเท้าเขี่ยมาให้กูขนาดนี้ละก็นะ แคกๆ " บ่นไปแต่ผมก็หยิบขวดน้ำมาเปิดขวดดื่ม ฮ้าาา ชื่นจายยยย








"ฟลุ๊กกกกกกกกกก"

"หื้อ"

"ฟลุ๊กกกกกกกกกกกกกกกกก"

"อะไร"

"ฟลุ๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"

"มีอะไรมึงก็พูดมาสิโว้ย!!"

"ก็มึงไม่หันมามองหน้ากูสักทีอ้ะ!"

"เอ้า มองแล้ว นี้ถ้ามึงไม่น่ารักนะฟิน กูถีบมึงกระเดนแล้ว"

"กูออกจะหล่อ! ขาวหล่อสูงโปร่งแบบนี้มาว่ากูน่ารักได้ไง ตาไม่ถึงดิมึงอะ"

"ไอ้เปี๊ยก! เตี้ยแล้วไม่เจียมนะมึงอะ" ไอ้แบงค์ครับ มึงนั่งทำงานอยู่ไม่ใช่หรอ มาตอกย้ำกูทำไมเนี่ย

"กูมาตราฐานชายไทยโว้ย พวกมึงอะ สูงกันเอง"

"เออๆพอๆ แล้วมึงมีไรฟิน"

"มึงพาชมเมืองเชียงใหม่บ้างดิ กูอยู่มาเดือนกว่ารู้จักแต่เซนทรัลกับสวนสัตว์เชียงใหม่เนี่ย"

"มึงอยากไปไหนอะ"

"ไปไหนก็ได้อะ กูจะไปถ่ายรูป"

"เออๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้กูพาไป แบงค์มึงไปด้วยกันปะ ?"

"มึงไปกันเห้อะ พรุ่งนี้สายรหัสกูนัดเลี้ยงข้าววะ"

"อื้อ"






เย้! พรุ่งนี้ได้ไปเที่ยวแล้ว ไปเช็ดกล้องเตรียมพร้อมสักหน่อย ดีกว่า คิคิ











เอ๊ะ ! เอ๊ะ ! เอ๊ะ !








ผมลืมอะไรไปปะวะ ?














รูปไอ้เสาไฟฟ้า!!!!!!!!!





          ว่าแล้วผมก็เปิดโน๊ตบุ๊คเสียบการ์ดเข้าคอมทันที ตั้งแต่วันที่ผมเจอมัน ผ่านมาได้จะสามอาทิตย์แล้วอะ เร็วเน๊อะ โห นี่ผมถ่ายรูปมันไปตั้งเกือบห้าสิบรูปไม่รวมวิวต่างๆนาๆ จะว่าไปแล้วมันก็หล่อนะเนี่ย แต่สู้ผมไม่ได้หรอก ใช่ม้ะๆ


         
          ดูรูปมันไปเรื่อยๆก็เพลินดีเหมือนกัน ดวงตาคมดุคู่นั้นมันยังตรึงอยู่ในใจไม่เลือนหาย คนอะไรตาสวยชะมัด นั่งจ้องรูปมันสักพักอยู่ๆทำไมผมเหมือนมีลางสังหรณ์ว่าจะต้องได้เจอมันอีกไม่ช้าวะ ไม่เอา ไม่เอา ไม่คิด ผมไม่อยากเจอไอ้โย่งเสาไฟฟ้าอีก ก่อนผมวิ่งหนีมันมาผมวางระเบิดเต็มเท้ามันเลยนี่ ถ้าเจอกันอีก ผมต้องโดนเล่นแน่ๆเลย



"โอเค ไม่เอา เราจะต้องไม่เจอกัน ไอ้เสาไฟฟ้า ต่างคนต่างอยู่โอเคนะ" ผมนั่งลูบหน้าอกตัวเองปอยๆเพราะรู้สึกใจเต้นแปลกๆ









ไม่เจอ..








ไม่เอา..








ไม่เจอ..

















หมับ!!




"เย้ยยยยย! ไอ้แบงค์ จับหัวกูทำม้ายยย!!"

"ก็มึงส่ายไปส่ายมาเหมือนโดนแมลงวันตอมอยู่นั้นแหละ กูกับไอ้ฟลุ๊กจองมึงมาสักพักจนเวียนหัวแล้วเนี่ย"

"ใครใช้ให้มึงจ้องกูเล่าห้ะ ห้ะ?" ใครใช้ให้มองละ มองทำไม รู้ตัวว่าหน้าตาดี ฮิ้วววววว

"มึงไปแดกวีตาร์แล้วไปนอนไปฟินไป ยุ๊กยิ๊ก ดุ๊กดิ๊กอยู่นั้นแหละ" ยุ๊กยิ๊ก ดุ๊กดิ๊ก ? กูไม่ใช่หมานะสาดดดดดดดดดด

"เออ นอนก็ได้ มึงปิดไฟเลยกูจะนอน"











"ฟิน"

"งื้อออ" เสียงใครเรียกแต่เช้า โคนจานอนนนน

"ฟิน"

"อื้ออออ" หมุนติ้ว หมุนติ้ว หมุนติ้ว ในท่วงท่าที่สวยงาม คนจะนอนมึงเห็นไหม เรียกอยู่ได้

"ฟินครับ"

"จานอน อย่ากวนเด๊ะ" ผมได้ยินเสียงหัวเราะๆในลำคออยู่เบาๆ แต่ใครจะสนจะนอน จะนอน













จึก จึก.. ใครเอาอะไรมาจิ้มแก้ม

หมุนหนีๆ ติ้ว ติ้ว ติ้ว










จึก จึก.. จิ้มทำหม้ายยย

กลิ้ง กลิ้ง กลิ้ง










พลับ พลับ.. ใครเอาอะไรมาเขี่ยปาก
เดี๋ยวพ่อกัดเข้าให้













ไม่หยุด ไม่หยุดเขี่ยปากกูใช่หม้ายย    งับ!! แหง่งๆ





"โอ๊ย!! ไอ้คุณฟินมึงกัดกูทำไม แล้วเมื่อไหร่มึงจะตื่นเนี่ย จะสิบโมงแล้ว มึงไม่ไปใช่ไหมถ่ายรูปเนี่ยหะ  แล้วเมื่อวานไอ้หมาตัวไหนมันขอให้กูพาไป เชี่ยแม่ง รู้งี้กูนอนต่อก็ดี วันเสาร์ของกูต้องบุบสลายเพราะมึงนะเนี่ย"

"คร๊าบบบพ่อ ตื่นแล้วคร๊าบขอเวลาอาบน้ำแต่งตัวสิบนาทีไม่ขาดไม่เกินคร๊าบบ"

"คร๊าบมึงก็ลุกดิเห้ย กูนับหนึ่งถึงสามมึงไม่ลุกก็จะออกไปข้างนอกแล้ว"



           ผมกระโดลงจากเตียงและวิ่งจู๊ดตรงดิ่งไปที่ห้องน้ำทันที สิบนาทีเด๊ะๆในการอาบน้ำแต่งตัว เดี๋ยวไปฟลุ๊กมันไม่รอเอา ฮ่าๆ





หัวพร้อม..  โอเค

เสื้อพร้อม.. โอเค

กางเกงพร้อม.. โอเค







"โหย ไอ้ฟิน นี้มึงจะแต่งไปแข่งกับริทเดอะสตาร์ไงวะ"

"ทำไมต้องริทอะ แบบกูโตโน่ไม่ก็ฮั่นไม่ได้หรอ กูออกจะ แข็งแรว๊งง!!"

"พูดออกมาได้ไม่เจียมสารรูป ไปๆ เดี๋ยวจะได้ไปกินข้าวด้วย หิ้วท้องรอมึงแต่เช้า หิวจนจะแดกควายได้อยู่แล้ว" ไอ้ฟลุ๊กมันตัดบทเฉยๆเลย ทำไมวะ ผมก็ออกจะหล่ออะ ริทมันน่ารักนี้ กูหล่อเห้ย มึงสู้กูไม่ได้อะดิ อะโด่วๆ


         วันนี้ได้ไปหลายที่เหมือนกันครับ ไอ้ฟลุ๊กมันพาผมขึ้นไปดอยสุเทพ และลงมาวนอยู่แถวๆคูเมือง มันปล่อยให้ผมเดินถ่ายรูปอยู่พักใหญ่ๆ แล้วพาผมไปที่วัดอีกสองที่ก่อนจะมาจบที่สวนสาธารณะแถวนั้น ฝรั่งให้ลึ่มเลยครับ สวยๆหล่อๆทั้งนั้น ผมซื้อของกินแล้วเดินไปรอบๆบริเวณหันหน้าหันหลังคุยกับไอ้ฟลุ๊กบ้างเป็นครั้งคราว


"ฟลุ๊กเห็นตอนเย็นที่นี้มีถนนคนเดินหรอวะ พากูไปมั้งดิ"

"เออๆ เดี๋ยวพาไป เห้ย ไอ้ฟินเดินดีๆดิวะ เดินแบบคนอื่นเค้าไม่เป็นไง ชิพหายเสือกหันหลังเดิน"

"กูไม่เป็นไรหรอกน่า เห็นม้ะๆ กูมีเซนเซอร์ติดหลัง เดินอย่างไงก็ไม่ชะ.."

"ไอ้ฟินนน!!/โอ้ยยยย!!" เสียงผมกับไอ้ฟลุ๊กประสานกันเลยครับ ผมชนอะไรเข้าวะ แข็งๆแต่ก็นิ่ม เมื่อกี้ท่าลงไปโพสที่พื้นต้องก้มจ้ำเบ้าดิ แต่ทำไมไม่เจ็บวะ


         ผมหลับตาปี๋ไม่ได้ลุกหรือขยับไปไหน ด้วยอารมณ์ตกใจเลยนั่งนิ่งอยู่ที่เดิม ผมค่อยๆลืมตามองภาพเบื้องหน้า เอ๊ะขาใครยื่นมาระหว่างขาผม ขาผมก็อยู่นี่นี่หว่า วันนี้ใส่เดฟดำด้วยไม่ใช่สีเทา รองเท้าไม่ใช่ เอ๋








"จะนั้งอีกนานไหม" รู้สึกตัวผมก็รีบเด้งตัวลุกขึ้นยืนทันทีโดยมีไอ้แบงค์ช่วยจับเพราะผมลุกเร็วไป ต้องหันไปขอบคุณสินะ แม้เหมือนเค้าจะไม่ได้เต็มใจช่วยก็ตามที เสียงที่เปล่งออกมาก็ดุ๊ ดุ

"ขอบคุณครับ แล้วก็ขอโทษด้วยที่เดินไม่ระวังจนทำให้คุณต้องเจ็บตัว" ผมก้มหน้าก้มตาพูด แล้วก็ค่อยๆเงยหน้า เงยหน้า เอ๊ะ คางคุ้นๆ ปากก็คุ้น จมูกก็คุ้น ไล่ขึ้นไปถึงดวงตา เราจ้องตากันอยู่แป๊บนึง ตาคู่นี้ก็คุ้น คุ้นมาก ชัดเลย สิ่งที่ผมกลัวมาตลอดมันเกิดขึ้นแล้วสินะ ความวัวยังไม่หายความควายเข้ามาแทนที่..













"ชิพหายแล้ว"















ไอ้เสาไฟฟ้า!!!!!!!!!


____________________________________



TBC

บังเอิญ โลกกรม.. ใครลิขิต ?  :laugh:
           

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 2) 25/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 25-04-2012 16:44:07

พรหมลิขิตสินะ สินะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 2) 25/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: YuuYuu ที่ 25-04-2012 16:48:38

บังเอิญโลกมันกล๊มกลมมม คุณคนเขียนเลยลิขิต  กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก


เจอกันอีกแล้วเว้ยเฮ้ยยยยย คุณเสาไฟฟ้าาาาาาาาาาาาา  เจอกันอีกแล้วววว  มันน่าร้องเพลงพี่ปั๊บโปเตโต้คลอประกอบจริงๆ เนะ


แต่คราวนี้... เจอกันแบบว่าส่อไปหน่อยนะ  และคุณพี่คิดว่าคุณน้องไม่รอดแน่ๆ เลยหวะค่ะ  เอ็งโดนเสาไฟฟ้าทับหัวแบะแน่อิน้องฟินนน  ฮิฮิ...   โอ๊ะ... อยากรู้แล้วว่าจะเดสทินี่กันยังไงต่อไป 


ไม่ต้องเร็วนะ  เค้ารออยู่...  ฮ่าๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 2) 25/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 25-04-2012 17:47:58

สนุกดีค่า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 2) 25/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 25-04-2012 17:58:40

แหม... ขึ้นต้นซะหดหูเชียว 555
เรื่องออกจะน่ารัก.....

ว่าแต่เสาไฟชื่อไรเนี่ย ?? ไร้ชื่อมาสองตอนกว่าแล้วนะ

โลกกลม.....และคนเขียนลิขิตค่ะคอนเฟิร์มมมมมมม

อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 2) 25/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: aoommy ที่ 25-04-2012 18:22:41

 :mc4: สนุกนะ ใช้ภาษาดีด้วย อ่านแล้วสบายตา รอติดตามจ้า :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 2)+เพิ่มรูปตัวละคร 25/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 25-04-2012 19:10:44

แนะนำอิมเมจตัวละคร เพื่อสะดวกในการจินตนาการ  :z2:




(http://upic.me/i/zd/img_1841.jpg) (http://upic.me/show/35008256)

ชื่อ : ฟิน <3
สูง : 175cm
กรุ๊ปเลือด : AB


(http://upic.me/i/2m/arvmwvxcmaebulp.jpg) (http://upic.me/show/35048760)

ชื่อ : เสาไฟฟ้า <3
สูง : 186 cm
กรุ๊ปเลือด : A


(http://upic.me/i/ym/nxcka.jpg) (http://upic.me/show/35008254)

ชื่อ : ฟลุ๊ก <3
สูง : 182 cm
กรุ๊ปเลือด : A


(http://upic.me/i/q4/img_2044.jpg) (http://upic.me/show/35008841)

ชื่อ : แบงค์ <3
สูง : 185 cm
กรุ๊ปเลือด : B

ส่วนสูงนี้บวกลบจากของจริงนิดหน่อยเพื่อความสมจริงนะคะ  :L1:

ปล. แอบเข้ามาเปลี่ยนรูปพี่ภาคย์ใหม่ รูปเก่าสายตาไม่ดุพอ  :laugh:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 3) UP แล้วจ้า 26/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 26-04-2012 15:46:37

ตอนที่ 3


         ตอนนี้เป็นผมเองซะอีกที่ยื่นนิ่งเป็นเสาไฟฟ้า จะก้าวขาวิ่งหนีขาก็ดันแข็งก้าวไม่ออก ก็สายตาที่ไอ้คนตรงหน้ามันมองผมสิ แทบจะกินหัวผมอยู่แล้ว จนไอ้ฟลุ๊กที่อยู่ด้านหลังเห็นผมไม่ขยับไปไหนสักที ต้องชะโงกหน้ามาดูคู่กรณีของผม



"เห้ยพี่ภาคย์"

"เอ้า ไอ้ฟลุ๊ก"

"เจ็บตรงไหนไหมพี่ ขอโทษทีเพื่อนผมมันซุ่มซ่าม"

"ไม่เป็นไรๆ กูโอเค นี้เพื่อนมึงหรอฟลุ๊ก"

"อ๋อ ไอ้เนี่ยเมทผมพี่ มันเป็นคนต่างจังหวัด วันนี้เลยพามันมาเที่ยวเมืองเชียงใหม่สักหน่อย แล้วพี่มากับใครครับเนี่ย"

"กูมาคนเดียว เบื่ออยู่บ้านวะ เซงๆเลยมาเดินเล่น แต่ดันซวยเจ็บตัวซะนี่" ประโยคสุดท้ายไอ้เสาไฟฟ้ามันจงใจเน้นเสียงมาที่ผมอย่างเห็นได้ชัด ผมหันไปมองหน้ามันอย่างหาเรื่องหน่อยๆ

"ก็ขอโทษแล้วไงวะ ไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย ดูแล้วก็เจ็บไม่มากนี่ จะเอาอะไรอีกอะ" ผมตวัดเสียงหาเรื่องเล็กๆ ให้รู้ว่าผมก็ไม่พอใจเหมือนกัน ก็ขอโทษไปแล้วอะ ไม่ตั้งใจด้วย

"เดินไม่ดูทางชนคนอื่นแล้วยังมาโวยวายอีก เรื่องเก่ายังไม่ได้ชำระความเลยนะ"

"ก็ใครใช้ให้แย่งกล้องไปละ ขอคืนดีๆก็ไม่ให้เองช่วยไม่ได้ ตีนมึงอยู่ตรงนั้นเองพอดีอะ"

"ไอ้ฟิน เยอะไปแล้ว นี่พี่รหัสกู มึงพูดอะไรเกรงใจกูกับพี่กูบ้าง"

"ก็ดูพี่มึงดิ ดูมันพะ.."

"ไอ้ฟินกูบอกให้หยุด ถ้ามึงไม่หยุดก็หาทางกลับมอเองแล้วกัน.... ขอโทษแทนเพื่อนผมจริงๆพี่ ปากมันเป็นแบบนี้แหละ แต่จริงๆแล้วมันไม่มีอะไร"

"เอาเถอะ กูไม่อยากถือสาเด็กเท่าไหร่"

"กูไม่เด็กแล้วนะ อายุ 18 ไม่เด็กแล้วโว้ย มึงแก่กว่ากูปีเดียวเองโหย ทำมาพูด"

"อายุ 18 แต่สมองมึงอะ คงไม่เกิน 13"

"พี่ภาคย์ผมไปแล้วพี่ ปล่อยมันอยู่นี้ไปแหละ ช่างแม่งมันพูดแล้วไม่ฟัง แล้วเจอกันครับ" ไอ้ฟลุ๊กมันพูดเสร็จก็เดินจ้ำอ้าวๆไปที่รถมันที่วันนี้ผมเกาะมาด้วย มึงเอาจริงหรอวะฟลุ๊ก มึงทิ้งกูจริงๆหรอ

"ไอ้ ไอ้.. ไอ้ฟลุ๊ก มึงจะทิ้งกูจริงหรอ กูจำทางกลับไม่ได้นะเว้ย ไอ้ฟลู๊กกกกกกกก!"














นิ่ง...

5 นาทีผ่านไป












เงียบ...

10 นาทีผ่านไป













กริบ...

15 นาทีผ่านไป















"เอ่อ.. ไปส่งหน่อยดิ"

"พูดกับใคร"

"ก็พูดกับใครเล่ายืนกันอยู่กับมึงสองคนอะ"

"อยากให้ไปส่งพูดดีๆดิ มาขึ้นมึงขึ้นกู"

"ทีมึงยังพูดเลย"

"กูรุ่นพี่มึง"

"ก็ได้ ชิ๊!"

"แทนตัวเองด้วยชื่อด้วย ถ้าไม่ทำ มึงก็หาทางกลับเองแล้วกัน" ผมอ้าปากผงาบๆเพราะพูดอะไรไม่ออก มันเห็นผมไม่พูดอะไรเลยตั้งท่าจะเดินไป ผมเลยรีบขว้าคอมือมันไว้ คนอะไรแขนใหญ่ชะมัด

"ทำไม มีอะไรอีก" หึ้ย! ทำเป็นเข้ม นี้ถ้าไม่เห็นว่าต้องกลับด้วยนะ ไม่ยอมหรอก ไม่มีวันรู้ไว้ด้วย

"พี่ภาคย์ครับ ไปส่งฟินที่หอหน่อยนะครับ" ฝืนปั้นยิ้มอย่างที่สุดเท่าที่จะทำได้ พร้อมทั้งเกาะแขนและเขย่าๆไปมาเรียกความสงสาร

"ยิ้มด้วย"

"ห้ะ ? ก็ยิ้มแล้วไง"

"ยิ้ม... ยิ้มแบบวันนั้น" วันนั้นวันไหนวะ ยิ้ม.. อ๋อ อียิ้มละลายโลกอะนะ ติดใจอะเด๊ะ คิกคิก



         ผมเงยหน้าขึ้นมองเข้าไปในดวงตาของไอ้พี่ภาคย์อะไรนี้ แล้วยิ้ม ยิ้มที่คิดว่าสวยที่สุดออกไป ยิ้มที่ไอ้พีชบอกไม่ว่าหน้าป่า ดิบ เถื่อน แค่ไหนก็ต้องยอมถ้าผมยิ้มแบบนี้ไปให้


"พี่ภาคย์ครับ ไปส่งฟินที่หอหน่อยนะ ฟินเพิ่งมาอยู่ยังไม่รู้ทางเลย"

"อืม ไป ขึ้นรถ" อะ อะ ผมแอบเห็นตามันยิ้มอยู่นะ แม้ปากมันไม่ยิ้มก็ตามที





         ถ้าให้นำเสนอตัวเองและบอกความสามารถพิเศษของผมเองก็คงไม่พ้นการถ่ายรูปแล้วก็การอ่านความรู้สึกคนจากสายตา ผมชอบมองตาคนครับ เพราะดวงตาเป็นสิ่งเดียวที่ไม่สามารถโกหกและฝืนทำได้ แม้ตัวคนเราจะฝืนยิ้ม ฝืนหัวเรา เก็กขรึม อย่างไงก็ตาม แต่เราก็ไม่สามารถฝืนนัยน์ตาเราให้ทำตามได้อยู่ดี











"นี่"








"นี่"





"ฟิน!"

"ห้ะๆ อะไร"

"ไม่ลงหรือไง หรืออยากไปต่อ"

"จะบ้าไง! พูดอะไรบ้าๆ โอเค แต๊งกิ้วมากพี่" ผมไม่พูดเปล่า แถมให้มันด้วยการตบไหลไปสองป๊าบ

"พอถึงที่หมายนี่เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังตีนเลยนะ"



           ผมเปิดประตูรถลงมา ไม่สนใจคำที่มันพูดก่อนลงรถ ก็ไอ้ที่ต้องพูดเพราะๆมันไม่ได้อยากทำนี้หว่า แต่มันไม่มีทางเลือกโว้ย ผมยืนนิ่งอยู่ที่หน้าประตูรถ มันเองก็คงสงสัยว่าผมมีอะไร กระจกรถค่อยๆลื่นลงมาจนเห็นหน้ามันอีกครั้ง


"ทำไม ลืมไร"

"เปล่า แค่อยากบอกว่า..."

"..............."

"จะมีแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวโว้ยที่กูจะพูดดีด้วย มึงอย่าหวังครั้งหน้าจะมีอีกนะจ๊ะ อย่าเจอกันอีกเลย บ๊ายบายไอ้เสาไฟฟ้า!!!"  ผมตะโกนออกไปดังพอสมควร คนแถวนั้นหันมามองกันให้พรึบ แต่ผมไม่สนครับ สะใจ ฮ่าๆๆๆๆ ดันมาแกล้งก่อนทำไมละ ก่อนที่คนจะจำหน้าผมได้ผมก็เผ่นขึ้นไปบนห้อง













ปัง!!!!!






         เสียงผมปิดประตูเองครับ แห๊ะๆ ก็โมโหนี่ โมโหมากด้วย ไอ้ฟลุ๊กอะ มันทิ้งผมไว้แบบนั้นได้ไงถ้าไอ้เสาไฟฟ้ามันไม่ยืนอยู่ตรงนั้น หรือมันเดินหนีผมผมจะกลับอย่างไงละ โทรศัพท์ กระเป๋าตังก็ทิ้งไว้ในรถหมดเลย มีตังติดกระเป๋ากางเกงแค่ 20 บาทที่เหลือจากการซื้อลูกชิ้นกิน ยังไม่พอค่าตุ๊กๆหรือรถแดงเลย
 

"เป็นเชี่ยไรเนี่ยไอ้ฟิน"

"ไอ้ฟลุ๊กดิ มันทิ้งกูอะ มันทิ้งกูไว้ที่สวนสารธารณะกลางเมืองอะ มันพากูไปแล้วมันก็ทิ้งกูอะ!!"

"แล้วมึงไปทำอย่างไงถึงโดนมันถิ้งอย่างงั้น"

"กูทะเลาะกับพี่รหัสมันนิดหน่อยเอง ชิพหาย ทิ้งกูเฉยเลย"

"เอ้า แล้วมึงกลับมาไงอะ กูยังไม่เห็นไอ้ฟลุ๊กเลย"

"พี่รหัสมันมาส่งอะดิ"

"เออดีเนาะ ทะเลาะกับเค้าแล้วยังให้เค้ามาส่งอีก ฮ่าๆๆๆ"

"อย่ามาหัวเราะนะไอ้แบงค์ แล้วมันเพราะใครอะที่กูต้องแบกหน้าไปขอให้มันมาส่งเนี่ย อย่าให้ไอ้ฟลุ๊กมันกลับมานะ กูจะเอาเลือดหัวมันออกกกกกกก!!"

"เออ งั้นรอมันกลับมา มึงก็เอาเลือดหัวมันออกแล้วกัน กูออกไปข้างนอกแป๊บนะ เดี๋ยวมา"













ปึง!




"กลับมาแล้วหรอไอ้ฟลุ๊ก ไอ้เลว ไอ้เชรี่ยนี้แม่งทิ้งกู" ทุบๆครับ เจอหน้ามันต้องทุบอย่างเดียว สาดดดดดดด มึงทิ้งกู





ตุบ! ตับ! โป๊ก! ปัง! ฉิ่ง! ฉาบ! แฉ่!



"มึงพูดไม่ฟังเองอะ กูบอกให้มึงหยุดเถียงพี่กูก็ไม่เชื่อ โอ้ยไอ้สัตว์กูเจ็บ!!" ไปฟลุ๊กมันล็อกมือผมทั้งสองข้างไว มันจ้องหน้าผม ผมก็จ้องหน้ามันกลับ






















"ฮึก.. ฮึก มึงมันเลว ฮึก ไอ้เชี่ย ฮึก มึงทิ้งกูทำไม ฮึก.. ฮึก ถ้าตรงนั้นไม่มีพี่รหัสมึงอยู่พอดี แล้วกูจะกลับอย่างไง ฮึก กระเป๋าตัง โทรศัพท์กูก็อยู่ในรถมึงหมด ฮึก มึงทำแบบนี้กับกูได้ไง"



       ไม่ได้ตั้งใจร้องไห้จริงๆนะ แต่วินาทีที่เห็นมันขับรถออกไปผมก็รู้สึกกลัวขึ้นมาหน่อยนึง แค่ก็คิดเดี๋ยวมันก็คงวนกลับมารับผม ผ่านไป 15 นาที มันก็ไม่มีวี่แววนี้มันจะวนกลับมา จนผมทนไม่ไหวต้องเรียกไอ้เสาไฟฟ้าที่ไม่เดินไปไหนสักทีมาส่ง ถ้าตรงนั้นไม่มีไอ้เสาไฟฟ้าที่เป็นพี่รหัสมันละ ผมจะกล้าไปขอให้ใครมาส่ง ทำไมมันไม่คิดบ้าง มันทิ้งผมไว้คนเดียวได้อย่างไง..


"มึงทึงกูไว้แบบนั้นได้ไง ฮึก มึงไม่คิดบ้างหรอว่ากูก็กลัวอะ"




ตุบตับ! ตุบ ตุบ ตุบ!


        และผมก็รัวกำปั้นชุดที่สองใส่ไอ้ฟลุ๊กที่นิ่งแข็งไปแล้วไม่ยั้ง จนเป็นผมเองที่ต้องยั้งมือและมองหน้ามัน ไอ้ฟลุ๊กมันยังก้มหน้าเหมือนคิดอะไรอยู่


         












"ขอโทษ กูขอโทษฟิน กูสัญญาจะไม่ทิ้งมึงอีก"




_____________________________________



ใครเป็นพระเอกกันแน่น้อออ
พี่ภาคย์หรือน้องฟลุ๊ก  :z2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 3) 26/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 26-04-2012 16:19:33

รอลุ้น ใครจะเป็นพระเอกว้า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 3) อัพแล้ว !!!! 26/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 26-04-2012 19:19:56

อยากให้พี่ภาคย์เป็นพระเอกอะ  :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 3) อัพแล้ว !!!! 26/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 26-04-2012 22:01:10

 :mc4: เย้ในที่สุด เสาไฟฟ้าก็มีชื่อแล้ว อิอิ

เราชอบพี่ภาคย์อ่ะ..... หล่อดี แล้วก็ใจดีด้วย
ที่ไม่ยอมไปไหนก็คงห่วงฟินนั่นแหละ น่ารักที่สุด

ฟิรน่ารักอ่ะ ดื้อชะมัดยาดเลยอ่ะ ชอบนะ มาต่อบ่อยๆล่ะ
 :กอด1: :L2:  :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 4) UP!! 27/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 27-04-2012 10:22:12

ตอนที่ 4


         ผมเป็นคนเอาแต่ใจครับ ข้อนี้ผมรู้ตัวเองเลย ในชีวิตนี้ผมได้รับความรักจากพ่อ ถามว่าผมอยู่ได้ไหม อยู่ได้ครับ ไม่ได้รู้สึกขาดอะไร แต่บางครั้งก็อดรู้สึกว่าความรักที่ได้มานั้นมันยังไม่่เพียงพอกับความต้องการของผม












ผมไม่ชอบให้ใครมองข้ามผม..


ผมไม่ชอบให้ใครมองว่าผมไม่สำคัญ..


ผมไม่อยากเป็นถูกทิ้ง..


ผมไม่อยาก...อยู่คนเดียว





        ตั้งแต่วันที่ไอ้ฟลุ๊คมันทิ้งผมจนถึงวันนี้จะร่วมเดือนแล้วครับ หลังจากวันนั้นที่ไอ้ฟลุ๊กมันสัญญา ว่ามันจะไม่ทิ้งผม เวลามันจะไปไหนอะไรอย่างไงมันก็จะลากผมไปด้วยเสมอ อ้อ ไอ้แบงค์ด้วยครับ เราสามคนตัวติดกันเป็นปาท่องโก๋สามแฉก พวกมันให้คำปรึกษาผมอย่างดีมาก เกือบทุกเรื่องที่เคยเข้ามาในชีวิตผม ผมก็เล่าให้พวกมันฟังหมดทุกอย่าง



        จะว่าไปก็นานแล้วนะที่ผมไม่เจอไอ้พี่ภาคย์เสาไฟฟ้านั้นแบบตัวตัว หลังจากวันที่มันมาส่งผมที่หอ ผมก็ได้เจอมันบ่อยขึ้นนะเวลาผมไปหาไอ้ฟลุ๊กที่คณะและไปเดินเล่นในมอ แต่มันไม่เห็นผมหรอก มีแต่ผมนี่แหละที่ชอบมองมันและยังแอบถ่ายรูปมันอยู่เรื่อยๆ ภายใต้หน้ากากที่เรียบเฉย แต่สายตามันยังคงสื่อความคิดของตัวมันเองได้อย่างชัดเจน ไม่ว่ามันจะอยู่อารมณ์ไหน นัยน์ตาคู่นั้นยังทอประกายความอ้างว้างแต่ยังมั่นคงแน่วแน่ออกมาเสมอ













         แหนะๆๆ ผมไม่ได้แอบชอบมันหรอกนะ.. แต่ลึกๆแล้วผมก็รู้ตัวว่าแอบหลงไหลในดวงตาคู่นั้นอยู่ไม่น้อยเลย














และผมก็ไม่ได้โง่พอ ที่จะไม่รู้ว่า มันเองก็แอบชอบรอยยิ้มผมอยู่เหมือนกัน














แต่เอาความจริงม้ะ ทุกวันนี้ผมก็ยังไม่อยากเจอไอ้เสาไฟฟ้านั่นสักเท่าไหร่ ฮ่าๆๆๆๆ












ผลัก!




"โอ้ยยย ไอ้แบงค์ มึงเป็นอะไรกับหัวกูนักหนาวะ เจอเป็นผลัก ไอ้บ้าา!"

"ก็มึงอะ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว น่าหมั่นไส้" ห้ะ ยิ้มหรอ ผมเอามือมาคลำหน้าตัวเองไปทั่วๆ เออวะ ผมยิ้มอยู่นี่หว่า

"อ้าว กูยิ้มแล้วเกี่ยวไรมึงเล่า โด่ว ไม่มีคนให้ถึงอะเด๊ะ ฮ่าๆๆๆๆ"

"แบงค์ ฟิน วันนี้พี่รหัสกูเลี้ยงเหล้าอะ ไปปะ เค้าให้ชวนพวกมึงไปด้วย"

"เง้อ กูขอบาย พรุ่งนี้กูมีเทสย่อย"

"งั้นไอ้ฟิน มึงห้ามปฎิเสธ กูรู้มึงเรียนปฎิบัติซะส่วนใหญ่ อะ อะ อะ หยุด กูรู้มึงจะพูดอะไร" กำลังจะอ้าปากแย้งเลยครับ โดนดักคอซะก่อน ถึงผมจะแอบปลื้ม(ดวงตา)มันอยู่ แต่ผมก็ไม่ค่อยอยากเจอมันนะ

"เออๆ ก็ได้ เห็นที่มันช่วยกูตอนถูกมึงทิ้งก็ได้"

"โอ๋ ไอ้ฟิน มึงจะพูดเรื่องนั้นอีกทำขี้เกลืออะไรวะ กูขอโทษนะนะนะนะนะ"

"โอ๊ย แคกๆๆ อูอ๋ายใอไอ่ออก อล่อยยยยยยย" รัดคอกูทำมายยยย ไอ้ฟลุ๊ก ปล่อยกู!

"ฮ่าๆๆ โทษทีๆ ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าไปมึงไป"






       นานแล้วครับที่ผมไม่ได้ออกมาเที่ยวผับแบบนี้ ครั้งล่าสุดที่จำได้นี่ตอนจบ ม.หก ไปร้านเพื่อนพ่อครับ เค้าเลยให้เข้า ตอนนั้นหัวยังเกรียนอยู่เลย ฮ่าๆๆ ตอนนี้หล่อแล้วครับ ผมซอยไล่ระดับประบ่า เปิดหู วันนี้ไหนๆก็ไหนๆเลยจัดเต็มซะเลย ผมใส่เสื้อดำข้างใน เชิร์ตสีม่วงทับปลดกระดุมข้างบนสามเม็ด และตามด้วยเสื้อนอกสีชมพูอ่อน เดฟดำ รองเท้า โอเคพร้อม




"จัดเต็มอีกแล้วนะมึง พ่อหนุ่มเกาหลี"

"ฮ่าๆๆ ไม่ได้โว้ย กลัวน้อยหน้ามึงอะ"

"แบงค์ มึงไม่เปลี่ยนใจแน่หรอ อยู่คนเดียวนะมึง" ผมแซวมันครับ ไอ้นี้มันกลัวผี ฮ่าๆ

"เออหน่ากูอยู่ได้ มึงก็อย่าพูดมากดิวะ สาดดดดดดดด กูอุตส่าห์ทำลืมๆ"

"เอองั้นพวกกูไปละ ไปฟินไป"







         
          ผับร้านนี้อยู่ห่างจากมอไปไกลอยู่พอสมควร แค่มองจากหน้าร้านก็รู้ว่าผับนี้หรูไม่ใช่เล่นๆเลยครับ แสดงว่าไอ้เสาไฟฟ้านี้ก็รวยพอตัวอยู่นะเนี่ย แค่นึกว่าจะต้องเจอหน้ามันหัวใจผมก็รู้สึกเต้นแรง ไม่ได้ตื่นเต้นที่ต้องเจอหน้าหรอครับ ผมไม่ใช่แบบนายเอกนิยายนะ แต่ผมกลัวมันเล่นผมอะดิ ผมยังไม่พร้อมเจอหน้ามานนนนนน



"ฟลุ๊ก กูเปลี่ยนใจไม่เข้าไปตอนนี้ทันม้ะ ?"

"บ้าไง มึงมาถึงหน้าร้านแล้วไม่เข้าไปได้ไง ไปเหอะ กูอยู่ด้วย"

"ฟลู๊กกกกกกกก คือกู.. กู กูไม่อยากเจอไอ้เสา เอ้ย ไอ้พี่ภาคย์อะ"

"พี่เค้าไม่มีเวลาสนใจมึงหรอก เค้ามากับเด็กเค้า"

"อะ อ๋อ หรอ.. แห๊ะๆ"





       พวกผมเดินเข้ามาในร้านก็มีพนักตอนรับเดินเข้ามานำทางพวกผมไปที่โต๊ะที่ไอ้เสาไฟฟ้ามันนั่งอยู่ก่อนแล้ว เอ๊ะ! แล้วมันรู้ได้ไงวะว่าผมโต๊ะเดียวกับไอ้เสาไฟฟ้า แต่ช่างมันๆ โต๊ะที่ไอ้เสาไฟฟ้ามันเลือกไว้อยู่บริเวณชั้นลอยครับ ค่อนข้างเป็นส่วนตัว คนไม่พุพล่าน ที่โต๊ะมีคนนั้งอยู่ก่อนแล้วห้าคน ชายสามคนหญิงสองคน และแน่นอนผู้หญิงสองคนนั้นเคียงข้างแนบไอ้เสาไฟฟ้าอยู่ทั้งสองข้าง




 







ไม่เห็นต้องสนใจเลย..









"หวัดดีพี่"

"กว่าจะมานะมีง พวกกูกินเหล้าจะครึ่งขวดแล้ว" พี่คนนี้น่ารักแห๊ะ ตัวเล็กๆขาวๆ สีหน้าเริ่มระเรื่อแดงๆนิดๆเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่กินเข้าไป

"โหยพี่ ผมรอไอ้ฟินมันแต่งตัวเนี่ย  ฟินนี่พี่เบส ส่วนคนที่นั่งข้างพี่เบสชื่อที่โอม เค้าเป็นแฟนกัน ฮ่าๆ"

"เดี๋ยวเจอตีนกูไอ้ฟลุ๊ก" ไม่พูดอย่างเดียว พี่โอมยกเท้าขึ้นมาขู่ไอ้ฟลุ๊กด้วย เจ๋งมากพี่ คุยกับไอ้ฟลุ๊กต้องปากว่าตีนถึง จะว่าไปพี่โอมก็หล่อดีครับ แต่หล่อแบบเจ้าชู้แปลกๆ

"ส่วนที่นั้งกกสาวอยู่กูคงไม่ต้องแนะนำเน้าะ"

"อื้อ หวัดดีครับพี่เบส พี่โอม...  พี่ภาคย์"

"หวัดดีๆ นั่งกันก่อนๆ" พี่เบสว่า

"ว่าไงฟิน ไม่เจอกันนานนิ" ไอ้เสาไฟฟ้ามันถามขึ้นตอนที่ผมยังไม่ทันหย่อนก้นนั่ง

"อ้อ อื้ม" กูเจอมึงบ่อย มึงแหละไม่เห็นกูเอง ฮ่าๆ

"สองคนนี้รู้จักกันมาก่อนด้วยหรอ แหม้ะ ไอ้ภาคย์ มีของดีไม่แนะนำกูบ้าง" พี่โอมว่า แล้วก็ต้องนั้งลูบขาตัวเองเพราะโดนพี่เบสหยิกเข้าให้ที่ขาอ่อน

"เออ ก็พอรู้จัก แต่เจอกันในทางที่ไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่วะ ครั้งแรกแอบถ่ายรูปกู แล้วก็เหยียบตีนกู ครั้งที่สอง ซุ่มซ่ามเดินมาชนแล้วก็ล้มทับกู"

"โหยย มึงพรหมลิขิตชัดๆ ฮ่าๆๆๆ" แล้วพี่เบสก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา












พรหมลิขิตอะไร นี่มันกรรมลิขิตชัดๆ










        พอดีกับไอ้ฟลุ๊กยื่นแก้วเหล้าที่ชงมาให้ ผมรับมาไว้ในมือ แต่ไอ้ฟลุ๊กก็ยังไม่เลิกจ้องหน้าผม ทำไมรึ ? มีอะไรติดหน้าผม ผมวางแก้วเหล้าแล้วจับๆไปที่หน้า ก็ไม่เห็นมีอะไรนี่หว่า



"ทำไม มีอะไรติดหน้ากูหรอ"

"เปล่า กูแค่ข้องใจ มึงเคยเจอพี่เค้ามาก่อนด้วยหรอ" มันก้มลงมาพูดที่ข้างหู ในร้านเปิดเพลงดังพอควรครับ ถ้าไม่ก้มลงมาคุยข้างหู ก็ต้องตะโกนคุยกัน ผมว่ามันถ้าจะลืม ตอนนั้นที่ผมทะเลาะกับไอ้เสาไฟฟ้า มันก็เอาเรื่องนี้ขึ้นมาพูด

"ตอนมหาลัยเปิดใหม่ๆอะ กูไปถ่ายรูปในมอ แล้วเจอพี่เค้าพอดี เกิดเรื่องนิดหน่อยอะ"

"อ้อ อื้ม"



         พอเหล้าเริ่มเข้าปากผมก็คุยไม่หยุดครับ ผมเคยบอกแล้วว่าผมสนิทคนง่าย จะมีก็แต่ไอ้เสาไฟฟ้าละมั้ง ที่ผมไม่ค่อยได้คุยกับมัน มันถามผมก็ตอบ แต่ก็ไม่ได่คุยเล่นเหมือนกับพี่เบสพี่โอม



"น้องฟินนี้ยิ้มน่ารักจังเลยนะครับ"

"แห๊ะๆ หรอครับพี่เบส ฟินว่าพี่เบสก็น่ารักนะครับ"

"กะแอ่ม"

"อะไรติดคอไอ้โอม" พี่เบสหันไปแว๊ดใส่พี่โอม





          ระหว่างที่ผมนั้งกินนั้งคุยกับพี่เบสพี่โอมผมก็รู้สึกได้ว่าพี่ภาคย์เค้าคอยเหลือบมองผมอยู่บ่อยๆ แต่มือและปากก็ไม่ได้ละไปจากผู้หญิงสองคนที่แนบข้าง สายตาที่เค้ามองมาที่ผมแทบจะดูไม่ออกว่าคืออะไร มันมีทั้งความหงุดหงิดและสับสน



เค้าจะเป็นอย่างไงก็ช่างเค้าสิ..










แต่ที่ผมไม่เค้าใจ เค้าหงุดหงิดอะไร ที่ผมถ่ายรูปเค้า เยียบตีน ล้มทับ หรือตะโกนด่าตอนนั้น
ไม่มีเหตุผลอะไรที่มันต้องหงุดหงิดผมสักนิด







สับสนหรอ ?

มองหน้ากูแล้วสับสนอะไรหรอเสาไฟฟ้า ?








"ไอ้ภาคย์โว้ย กูชวนมึงมากินเหล้านะไม่ใช่ชวนมานั่งกกสาว" พี่เบสเริ่มโวยวายครับ

"ฟลุ๊ก เดี๋ยวกูไปห้องน้ำแป๊บ" ผมสะกิดบอกฟลุ๊กทันทีก่อนที่พี่ภาคย์จะตอบ

"ให้กูไปด้วยเปล่า"

"ไม่ต้องๆ แค่นี้เอง"










"อ๊ะ ขอโทษครับ" 

"ไม่เป็นไรครับ"


        ผมเดินชนผู้ชายคนนึงที่สวนกันตอนจะเข้าห้องน้ำ ผมรู้สึกเย็นวาบๆที่หลังมือข้างที่ชนกับผู้ชายคนนั้นหน่อยๆแต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไร อาจจะเพราะมือคนนั้นเค้าอาจจะชื้นน้ำมาก็ได้มั้ง


"อ๊ะ!" ผมรู้สึกร้อนวูบๆตามตัว ตอนที่ล้างมือ ไอ้ความรู้สึกเย็นๆเมื้อกี้แน่เลย ไอ้ผู้ชายคนนั้นมันป้ายยาผม ผมพยายามทำตัวให้ปรกติที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทั้งๆที่ภายในร่างกายผมเริ่มร้อนระอุพร้อมที่จะปะทุออกมา

           ผมพยายามเดินออกไปที่โต๊ะเพื่อชวนไอ้ฟลุ๊กกลับหอแต่ยังไม่ทันจะพ้นออกจากประตูห้องน้ำเท่าไหร่ก็มีมือใหญ่มาจับที่ข้อมือและเอวผมไว้ ผมถูกลากผมออกมาจากในผับทางประตูด้านหลังที่คิดไว้ว่าน่าจะเป็นที่ที่ทางร้านจัดเตรียมสำหรับลูกค้าเพื่อสูบบุหรี่ ผมพยายามดิ้นให้หลุดจากการกอบกุม แต่ยิ่งผมดิ้นเท่าไหร่ ร่างการก็เสียดสีมากเท่านั่น ตอนนี้ผมยอมรับว่าผมต้องการ และไม่มีแรงใดๆที่จะขัดขืนทั้งสิ้น

           










         ผลั๊วะ!!



"มึงเอามือสกปรกๆของมึงปล่อยคนของกูเดี๋ยวนี้!!!!"



__________________________________



TBC

แช่มชะแด่มแช่ม ว๊าววว ณ. บัดนาว
ใคร เป็นใคร เสียงของคนคนนั้นเค้าคือใคร  :a11:


ชุดน้องฟินพร้อมเที่ยว 55555

(http://upic.me/i/5o/0img_1872.jpg) (http://upic.me/show/35064181)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 4) UP!! 27/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 27-04-2012 11:35:38

พี่ภาคย์รึป่าว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 4) UP!! 27/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 27-04-2012 12:08:08

เรื่องใหม่ น่าติดตาม
แต่ว่าใครเอ่ย???
+1

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 4) UP!! 27/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 27-04-2012 13:03:29

ใครอ่ะ!!!!!!!!!!!!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 4) UP!! 27/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: chubby_bow ที่ 27-04-2012 17:37:10

น้องฟินน่ารักเน้อะ แก่นเฟี้ยวมากเลย ติดตามจ้า  o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 4) UP!! 27/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: Pullgi-kun ที่ 27-04-2012 17:54:28

เอ๊ะ เค้าคนนั้นเป็นใคร ขอแวกแนวได้ปะ เราว่าเป็นฟลุ๊กวะ 5555555555555555
ฟินโดนยา ? แต่ยังไม่ทันโดนอะไรก็มีพระเอกขี่ม้ามาช่วย
แต่ฟินอารมณ์ยังค้างนิ ใครจะเป็นคนช่วยดูดพิษรักนั้นนะ เอิ๊กๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 4) UP!! 27/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 27-04-2012 18:15:09

ภาคย์ คนของนายตั้งแต่มะไหร่อะ 55555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 4) UP!! 27/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 27-04-2012 18:30:54

เดาว่า ถ้าไม่ภาคก็ฟลุกค่ะ แต่แอบหลังให้เป็นภาคย์

แต่ภาคย์มกะสาวซะด้วยสิ ทำไงดีเนี่ย.....

ลุ้นๆตอนหน้าว่า ใครจะช่วยให้ฟินพ้นความร้อนรุ่ม
หึหึ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 4) UP!! 27/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: biwtiz ที่ 27-04-2012 22:28:55

กรี๊ดดดๆๆๆๆๆๆ   
 รีบมาต่อนะ

รอลุ้นนนๆๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 4) UP!! 27/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 27-04-2012 23:40:48

เชียร์พระรอง 555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 5) UP!!! 28/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 28-04-2012 10:08:50

ตอนที่ 5

Part : ภาคย์


        ทุกๆเย็นที่ที่ผมจะมาบ่อยๆก็คืออ่างแห่งหนึ่งในมอ มันเป็นที่ที่ผมมองไปแล้วรู้สึกไม่มีที่สิ้นสุด ผมสามารถนั้งมองภูเขา น้ำ ต้นไม้เบื้องหน้าได้เป็นวันๆแบบไม่รู้สึกเบื่อ นานมากแล้ว ที่ผมไม่เคยคาดหวังกับสิ่งที่จะเกิดในอนาคต ภายในความคิดของทุกคนที่มุ่งจะมองแต่อนาคต ไม่เคยสนใจสิ่งที่อยู่ในปัจจุบัน ผมเหมือนคนถูกทิ้งและเดินอยู่กับที่ ในขณะที่พ่อแม่และคนรอบข้างพยายามวิ่งไปหาที่กำลังจะเกิดขึ้นในอนาคต


 





ผมรู้สึกอ้างว้าง


ถึงอย่างนั้น..






ผมก็ไม่ต้องให้ใครมาดูแล

ผมไม่ต้องการให้ใครมาปลอบ

ผมไม่ต้องการให้ใครมาช่วยเหลือ





ผมยังสามารถอยู่ได้แน่นอนถ้าขาดพวกนี้ไป..











ผมสามารถยืนด้วยขาของตัวเองอย่างมั่นคง เพราะมันคงไม่มีอะไรที่จะทรมานไปมากกว่าความอ้างว้างได้แล้ว..







..ขอบคุณความอ้างว้างที่เข้ามาในชีวิตผม ทำให้ผมรู้ว่าความอดทนเป็นอย่างไร

ขอบคุณความอ้างว้างที่สอนให้ผมรู้ว่าแม้จะต้องเจออะไรอีกผมก็จะผ่านมันได้อย่างสบาย

ขอบคุณความอ้างว่างที่สอนให้รู้ว่ามันจะไม่มีอะไรสำเร็จ ถ้าไม่มีความเชื่อ..





          แต่ตอนนี้ ตรงนี้ ผมก็ยังอยากได้ใครสักคนที่ค่อยเดินข้างเคียงกาย และพร้อมเผชิญปัญหากับผมไปทุกๆที่ ผมไม่ต้องการคำปลอบโยนได้ๆ เพียงแค่ไม่ทิ้งกัน เพียงยิ้มให้กันไปเรื่อยๆ ก็พอ






ตราบใดที่มีความเชื่อ สิ่งนั้นก็จะเกิดขึ้น

ผมยังเชื่อเสมอ ว่าสักวัน ผมจะได้เจอคนที่จะเดินเคียงข้างผมพร้อมรอยยิ้มนั้น ตลอดไป..













       ผมรู้สึกได้ว่ากำลังมีคนจ้องมองผมอยู่ ผมค่อยๆหันไปมองสายตานั้น สิ่งที่ผมเห็นก็คือมีผู้ชายตัวผอมบางไม่สูงมาก ผิวขาว ปากแดงผมซอยประบ่าคนนึ่งกำลังถ่ายรูปผมอยู่ ผมลองเดินเข้าไปหาผู้ชายคนนั้น แต่เหมือนเค้าจะรู้ตัว เค้ารีบหันหลังพยายามเดินหนีให้เร็วที่สุด เห้ยๆจะไปไหนวะ ผมเลยวิ่งไปจับไหล่เค้าให้หันมา


"โอ๊ยย!!"

"แห๊ะๆ"









"มองอะไร"

"เอ่อ.. ปะ เปล่า" ก็เห็นอยู่ชัดๆว่ามอง

"ถ่ายทำไม" ผมถาม

"ฮะ อ๋อ มาถ่ายรูป แห๊ะๆ"

"แล้วถ่ายทำไม"

"ก็ออกมาถ่ายรูปไง เนี่ยๆถ่ายวิว วิวสวยดี"

"ลบซะ" อย่ามาเนียนก็เห็นอยู่ว่าแอบถ่ายรูป

"ฮะ อะไร ลบอะไร"

"รูปที่ถ่ายเมื่อกี้ ลบออกให้หมด"

"ลบทำไมอ่า รูปสวยดีออกนะ ดูดิๆ"

"ไม่ลบใช่ไหม ได้ เดี๋ยวลบเอง"






         
"เห้ยยยยยย!"


      ผมคว้ากล้องจากมือมันมาเลยครับ แต่ยังไม่ทันลบอะไรหรอก เพราะมันเอื้อมมือมาแย่งไว้ซะก่อน แต่เตี้ยๆอย่างมันแย่งไม่ได้หรอก ฮ่าๆ ผมยกกล้องไว้เหนือหัวสุดแขน แต่ไอ้เตี้ยข้างหน้าผมก็พยายามจะแย่งไปให้ได้ ผมหลบซ้าย หลบขวามันก็กระโดตาม ผมเองแทบจะไม่ได้ออกแรงอะไรเลย น่ารักดีครับ


"ไม่เอาแล้ว เหนื่อยนะ เอากล้องคืนมา!" ลิ้นห้อยเชียวนะไอ้เตี้ย

"ไม่"

"เอาคืนมาเดี๋ยวนี้นะโว้ยยย!"



      ไม่ว่ามันจะพูดอย่างไงผมก็ยังไม่คืนกล้องให้มัน มันคงจะเหนื่อยแหละครับ หอบตัวโยน ก้มหน้าลงไปเอามืิจับที่หัวเข่าหลังมันกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะหายใจ แล้วนิ่งครับ มังนิ่งเลย จะเป็นไรเปล่าวะ


       ช่วงแค่เสี้ยวนาทีเท่านั้นมันก็เงยหน้าขึ้นมา พร้อมกับร้อยยิ้มที่ผมเห็นแล้วชวนให้หัวใจกระตุก มันเป็นยิ้มที่ผมโหยหา ยิ้มที่ชวนทำให้คนที่ดูนั้นรู้สึกอบอุ่น สบายใจ อยากอยู่ใกล้ อยากเห็นบ่อยๆ และอยากเป็นเจ้าของรอยยิ้มนี้



 




ฟรึบ!!




         ช่วงเวลาที่ผมมัวแต่อึ้งในรอยยิ้มนั้น ไอ้เตี้ยก็ได้ทีแย่งกล้องไปจากมือผม แล้วเยียบเท้าผมอย่างแรงความก่อนจะวิ่งหนีไป




"โอ้ยย! ไอ้ ไอ้.." ผมตระโกนด่ามันไล่หลัง แต่ด้วยความที่เจ็บเท้าและยังอึ้งกับรอยยิ้มนั้นเลยทำให้ผมนึกคำด่าไม่ออก











"บ๊ายบาย! ขอโทษนะ แต่รูปสวยดี อย่างไงก็ไม่ลบหรอก แบร่!"



"ไอ้เตี้ยเอ้ย.." ฮ่าๆ แต่แปลกแหะ แค่ผมเห็นยิ้มนั้นผมก็ไม่นึกโกรธเรื่องที่มันแอบถ่ายรูปผมเลย



    รอยยิ้มของไอ้เตี้ยนั้นยังคงติดตาผมอยู่ตลอด และหลังจากวันนั้นผมก็รู้สึกว่าตัวเองเจอไอ้เตี้ยบ่อยขึ้น อาจจะเป็นเพราะรอยยิ้มนั้นที่เป็นจุดเด่นของตัวมัน ถึงรอยยิ้มทุกๆวันของมันจะไม่เหมือนยิ้มในวันนั้น แต่รอยยิ้มของมันยังสดใสเสมอ และมันเองก็คงไม่สังเกตุว่าผมมองมันอยู่ตรงนี้




คณะวิจิตรศิลป์..

ไม่ต้องรู้หรอกว่าผมรู้ได้ไง เอาเป็นว่าผมรู้ก็พอ






"เห้ยพี่ หวัดดีครับ"

"เออ ว่าไงฟลุ๊ก"

"มองไรอะพี่ เห็นเหม่อตั้งนาน"

"เปล่าๆ มองไปเรื่อยนั้นแหละ แล้วมึงมาทำไมตึกนี้เนี่ย"

"มาหาเพื่อนพี่ แอะ แอะ พี่ก็ด้วยมาคณะวิจิตรทำไมเนี่ย" ไม่น่าถามไอ้ฟลุ๊กเลย เข้าตัวเลยกู

"กูมา.. กูมาเดินเล่น"

"แหนะๆ เดินเล่นอะไรพี่ คณะนี้ไกลจากคณะเราตั้งเยอะ มาหลี่สาวอะเด๊ะ"

"กวนตีนละมึง"

"ฮ่าๆ ผมไปก่อนนะพี่ เดี๋ยวไอ้เปี๊ยกมันรอ ขี้เกียจโดนมาบ่น"

"เออๆ เจอกัน"



       ไอ้ฟลุ๊กเนี่ย น้องรหัสผมเองครับ นิสัยก็โอเคดีไปลามาไหว้ แต่เดี๋ยวนะ เพื่อนที่มันว่านี่คือไอ้เตี้ยหรอกเหรอ ผมไม่ได้หวังจะเข้าทางน้องรหัสหรอกครับ ผมไม่ได้หวังว่าต้องไปรู้จักไอ้เตี้ยอะไรนี่ด้วย เพียงแค่ผมได้มองรอยยิ้มของมันแบบนี้ก็โอเคแล้ว







ผมหวังน้อยไปใช่ไหมครับ
















ถ้าไอ้เตี้ยมันเป็นคนที่ผมเชื่อว่ามีอยู่จริง
ความสัมพันธ์ผมกับมันจะไม่หยุดอยู่แค่นี้หรอก.. ใช่ไหมครับ พรหมลิขิต



__________________________________



TBC

ลงวันละนิดจิตแจ่มใส 
พบกับตอนหน้า 5.2  :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 5) UP!!! 28/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: chubby_bow ที่ 28-04-2012 10:24:14

สั้นงะ แต่ก็ได้เห็นมุมมองของภาคย์ แสดงว่าภาคย์แอบมองฟินก่อนที่ฟินมองอีกหรอเนี่ย 55555555

มันถูกกำหนดไว้แล้ววววว ให้เราได้พบกัน   :o8:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 5) UP!!! 28/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 28-04-2012 10:54:01

ยังคงค้างคาสำหรับตอนที่แล้วเหมือนเดิม...

แต่อย่างน้อยก็แอบดีใจ ที่จะมั่นใจได้ว่า ใครือพระเอกตัวจริง

หยิบโอริตีบวก +1 5555

...........
*กร๊ากกกกก เมื่อกี้แอบเมนท์ผิดเมมด้วย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 5) UP!!! 28/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 28-04-2012 11:15:32

0w0 อุอิๆๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 5) UP!!! 28/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: Pullgi-kun ที่ 28-04-2012 11:31:44

ค้างจากตอนที่แล้วอะ  :z3:  :z3: คิดว่าเข้ามาจะได้อ่าน  :oo1: ซะอีก เอิ๊ก
แต่อย่างไงก็ขอบคุณฮ้าบบบบบบบบ  :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 5) UP!!! 28/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 28-04-2012 11:55:20

หวังน้อยไปมั้ยพ่อคุณ?
หวังแยะก็ได้นะฮ๊าฟฟฟฟฟฟ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 5) UP!!! 28/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 28-04-2012 12:09:28

สั้นไปนะ
+1

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 5.2) UP!!! 100% 28/04/12 16.04 น.
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 28-04-2012 16:04:37

เสียใจจัง ไม่ค่อยมีคนสนใจ แต่ไม่เป็นไรค่ะ :laugh:
มีคนบ่นว่าสั้น มันก็สั้นจริงๆแหละเน้าะ อันนี้เอามาลงเพิ่ม เพิ่งปั่นเสร็จตะกี้เอง
กะจะยืดเวลาลงพรุ่งนี้ ก็อย่างว่าแหละละ ไม่มีคนอ่าน ยืดทำไม ฮ่าๆๆ
ดังนั้นก็เลยจะลงเท่าที่มีคนแหละเน้าะ รักทุกค่ะ  :pig4:


____________________________________________



ตอนที่ 5.2


       การดำเนินชีวิตของผมเป็นไปอย่างทุกๆวันครับ เรียนเสร็จ ไปคณะวิจิตรศิลป์ และที่อ่างในมอ มันวนอยู่อย่างงี้จะร่วมสามอาทิตย์ได้ วันนี้ผมเข้าไปบ้านใหญ่มา ปรกติผมอยู่คอนโดซื้อเอาไว้ ตอนแรกก็กะซื้อไว้เฉยๆเห็นทำเลสะดวกดี ไม่คิดว่าจะต้องมาอยู่จริงๆ ผมย้ายออกไปอยู่คอนโดตั้งแต่จบ ม.6 ได้ เหตุผลที่ออกนะหรอครับ ความคิดเหตุผมกับที่บ้านไม่่ตรงกัน ไม่ตรงสักอย่าง และวันนี้ที่ผมเข้าไป มันก็เป็นเรื่องเดิมๆที่พ่อกับแม่พยายามโน้มน้าวผมมาตลอด เรื่องสืบทอดธุรกิจที่บ้าน ท่านพูดเสมอว่านี้เป็นอนาคตที่ดีถ้าผมได้ทำมัน


       บางทีผมก็อยากถามกลับไปว่า 'อนาคตข้างหน้าผมจะมีความสุขใช่ไหม ถ้าต้องจะแต่งงานมีคู่ครองแต่ไม่มีเวลาให้เค้า' นั้นคือความสุขที่ผมจะได้รับใช่ไหม ขนาดตัวผมเองคิดแล้วยังไม่มีควาสุข แล้วคนรอบข้าง คนที่เค้าอยู่กับผมเค้าจะมีความสุขงั้นหรอ




เพราะผมเองก็รู้ดีไง ว่ามันไม่มีความสุขเลยสักนิด ผมเลยเลือกที่จะไม่ทำมัน







      ผมแวะสวนสาธารณะที่หนึ่งในเชียงใหม่ หัวสมองผมไม่อยากรับรู้อะไรแล้ว ทั้งชีวิตตั้งแต่จำความได้ มันโดดเดี่ยวและอ้างว้างมาตลอด ผมถูกกดดันจากคนใกล้ตัวหลายสิ่งหลายอย่างที่ทำให้ผมแทบจะยืนไม่ไหว แต่ผมยังต้องอยู่ อยู่เพื่อความเชื่อของผม







อยากเห็นรอยยิ้มนั้นอีกจัง..



มันคงจะดี ถ้าช่วงเวลาที่ผมเผชิญปัญหานี้ แล้วมีใครสักคนยืนยิ้มให้ผมอยู่









ฟรึบ!!!!




"โอ๊ยยยย!!" มันไม่ใช่เสียงผมหรอกครับ ให้ตายสิ ใครมาชนผมเนี้ยแถมล้มทับบนตัวผมอีกตั้งหาก แล้วเสียงร้องนั้น มันต้องเป็นผมไม่ใช่หรอที่ต้องเป็นคนร้อง ในเมื่อตัวมันก็อยู่บนตัวผมแท้ๆ ผมพยายามจะลุกขึ้น แต่ก็ไม่สามารถลุกได้ ก็ไอ้คนบนตัวผมนี้สิมันยังไม่ยอมลุกไปไหนเลย








"จะนั้งอีกนานไหม"


         มันนั้งนานเกินจนผมทนไม่ไหว ต้องเตือนสติมันว่ามันกำลังทับผมอยู่นะ อีกอย่างผมก็เริ่มหงุดหงิดน้อยๆด้วยครับ เจอปัญหาครอบครัวมากะว่าจะมาหาที่พักผ่อนดันต้องมาเจออะไรอย่างงี้อีก ไอ้ที่ชนผมเข้าใจมันอาจเป็นอุบัติเหตุแต่ไอ้ที่ไม่ยอมลุกออกจากตัวนี้สิ

"ขอบคุณครับ แล้วก็ขอโทษด้วยที่เดินไม่ระวังจนทำให้คุณต้องเจ็บตัว" พอมันรู้ตัวก็รีบเด้งออกจากตัวผมทันที ผมยังแอบกลัวว่ามันจะหน้าทิ่มไปวัดพื้นแต่ดีว่าเพื่อนมันรับไว้ได้ทัน มันตั้งตัวยืนตรงได้ก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงหันมาขอโทษขอโพยผมใหญ่



      เอ๊ะ ไอ้เตี้ยนิ เจอหน้ากันเมื่อไหร่ต้องทำให้ผมเจ็บตัวตลอดเลยสินะ พอมันเงยหน้าขึ้นมารู้ว่าเป็นผมมันหน้าเหวอไปเลย ผมแอบได้ยินมันพูดว่า 'ชิพหายแล้ว' ครั้งที่แล้วตอนผมเดินเข้าไปหามันมันก็พูดคำนี้นะ ฮ่าๆ เห็นมันเป็นแบบนี้เลยนึกอยากแกล้งอารมณ์หงุดหงิดของผมเริ่มหายไปนิดนึงเมื่อเห็นหน้าเหวอๆของไอ้เตี้ยมัน ผมแกล้งทำเป็นจ้องหน้า ส่วนมันก็ยื่นนิ่งอยู่ตรงหน้าผม



"เห้ยพี่ภาคย์"

"เอ้า ไอ้ฟลุ๊ก"

"เจ็บตรงไหนไหมพี่ ขอโทษทีเพื่อนผมมันซุ่มซ่าม"

"ไม่เป็นไรๆ กูโอเค นี้เพื่อนมึงหรอฟลุ๊ก"

"อ๋อ ไอ้เนี่ยเมทผมพี่ มันเป็นคนต่างจังหวัด วันนี้เลยพามันมาเที่ยวเมืองเชียงใหม่สักหน่อย แล้วพี่มากับใครครับเนี่ย"

"กูมาคนเดียว เบื่ออยู่บ้านวะ เซงๆเลยมาเดินเล่น แต่ดันซวยเจ็บตัวซะนี่" ที่จริงแล้วต้องบอกมีปัญหาที่บ้านถึงจะถูก แต่ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยเล่าเรื่องส่วนตัวให้ใครฟังด้วย เลยเลี่ยงไป ไอ้ประโยคสุดท้ายผมแกล้งเน้นไปให้ไอ้เตี้ยมัน ดูมันทำหน้าดิ ฮ่าๆๆๆ

"ก็ขอโทษแล้วไงวะ ไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย ดูแล้วก็เจ็บไม่มากนี่ จะเอาอะไรอีกอะ"

"เดินไม่ดูทางชนคนอื่นแล้วยังมาโวยวายอีก เรื่องเก่ายังไม่ได้ชำระความเลยนะ" ผมแกล้งแหย่มันต่อ นั้นไงครับ หน้าหงิกกว่าเดิมอีก

"ก็ใครใช้ให้แย่งกล้องไปละ ขอคืนดีๆก็ไม่ให้เองช่วยไม่ได้ ตีนมึงอยู่ตรงนั้นเองพอดีอะ"

"ไอ้ฟิน เยอะไปแล้ว นี่พี่รหัสกู มึงพูดอะไรเกรงใจกูกับพี่กูบ้าง" ชื่อฟินชื่อฟิน โอเคฟิน

"ก็ดูพี่มึงดิ ดูมันพะ.."

"ไอ้ฟินกูบอกให้หยุด ถ้ามึงไม่หยุดก็หาทางกลับมอเองแล้วกัน.... ขอโทษแทนเพื่อนผมจริงๆพี่ ปากมันเป็นแบบนี้แหละ แต่จริงๆแล้วมันไม่มีอะไร"

"เอาเถอะ กูไม่อยากถือสาเด็กเท่าไหร่"

"กูไม่เด็กแล้วนะ อายุ 18 ไม่เด็กแล้วโว้ย มึงแก่กว่ากูปีเดียวเองโหย ทำมาพูด"

"อายุ 18 แต่สมองมึงอะ คงไม่เกิน 13"

"พี่ภาคย์ผมไปแล้วพี่ ปล่อยมันอยู่นี้ไปแหละ ช่างแม่งมันพูดแล้วไม่ฟัง แล้วเจอกันครับ" ฟลุ๊กมันเอาจริงเว้ยเห้ย มันพูดจบก็เดินจ้ำๆๆไปที่รถมันเลย ส่วนไอ้เตี้ยก็ได้แต่ยื่นคล่ำครวญตะโกนเรียก เป็นผม ผมคงวิ่งตามไอ้ฟลุ๊กไปแล้ว ไม่มัวร์ยืนตะโกนหรอก ฮ่าๆ

"ไอ้ ไอ้.. ไอ้ฟลุ๊ก มึงจะทิ้งกูจริงหรอ กูจำทางกลับไม่ได้นะเว้ย ไอ้ฟลู๊กกกกกกกก!"



     ผมยื่นอยู่เป็นเพื่อนไอ้เตี้ยนี่ เพราะมันไม่ได้ขยับไปไหน แล้วอีกอย่างผมก็ไม่อยากปล่อยมันไว้คนเดียว นี้ก็เริ่มเย็นแล้วด้วย แต่ผมก็ไม่ได้ชวนคุยแต่อย่างใดนะ ยืนเฉยๆเป็นเพื่อนมันนั้นแหละ ผ่านไปห้านาทีได้มั้ง ไอ้ฟลุ๊กม้นก็โทรมาหาผมบอกว่าช่วยไปส่งเพื่อนมันที่หอหน่อย มันไม่อยากวนกลับมารับเองเดี๋ยวไอ้เตี้ยมันได้ใจ ไอ้เตี้ยมันก็คงไม่ได้ฟังที่ผมคุยโทรศัพท์ มันยืนกัดฟันกำมือแน่นอยู่ข้างๆผม ส่วนผมก็ยืนอยู่ข้างๆมันนั่นแหละ













"เอ่อ.. ไปส่งหน่อยดิ"

"พูดกับใคร"

"ก็พูดกับใครเล่ายืนกันอยู่กับมึงสองคนอะ"

"อยากให้ไปส่งพูดดีๆดิ มาขึ้นมึงขึ้นกู"

"ทีมึงยังพูดเลย"

"กูรุ่นพี่มึง"

"ก็ได้ ชิ๊!"

"แทนตัวเองด้วยชื่อด้วย ถ้าไม่ทำ มึงก็หาทางกลับเองแล้วกัน" ผมอยากเห็นไอ้เตี้ยนี้มันพูดเพราะบ้างครับ ตั้งแต่คุยมานี้มันไม่ได้พูดให้เข้ากับหน้าตามันเลยสักนิด มึงกูกับผมตลอด


     พอผมพูดอย่างนั้นไปแล้วมันก็เงียบไปเลยครับ ผมยืนรอมันคิดสักนาทีได้เลยแกล้งทำเป็นเดินหนีไอ้เตี้ยมัน แต่ก่อนที่ผมจะเดินไปไหนก็มีมือเล็กๆที่ชื้นเหงื่อหน่อยๆมาจับข้อมือผมไว้ ผมกระตุกยิ้มนิดนึงก่อนจะเก๊กหน้านิ่งเหมือนเดิม ถึงอย่างไงถ้ามันไม่รั้งผมไว้ ผมก็ต้องไปส่งมันอยู่ดีนั้นแหละ



"ทำไม มีอะไรอีก" ผมทำเป็นเก็กเสียงเข้ม วางฟอร์มหน่อยน่ะครับ ฮ่าๆ

"พี่ภาคย์ครับ ไปส่งฟินที่หอหน่อยนะครับ" มันพยายามยิ้มตอนพูดแล้วเขย่ามือผมไปมา แต่ยิ้มนั้นผมยังรู้สึกว่ามันไม่พอ ผมอยากเห็นยิ้มอีกแบบ ยิ้มที่มันเคยยิ้มให้

"ยิ้มด้วย"

"ห้ะ ? ก็ยิ้มแล้วไง"

"ยิ้ม... ยิ้มแบบวันนั้น"



       มันนิ่งไปแป๊บนึ่งแล้วฉากเดิมๆที่ผมต้องการก็ปรากฎที่ตรงหน้าผมอีกครั้ง ไอ้เตี้ยมันค่อยๆเงยหน้ามาและหยุดสายตามันที่สายตาผม ตาเราประสานกัน แล้วมันก็ส่งยิ้มที่อบอุ่นนั้นอีกครั้ง ผมไม่ได้รู้สึกใจเต้นแรงเหมือนหนุ่มสาวเมื่อเจอคนที่ใช่ แต่หัวใจของผมมันกับรู้สึกอบอุ่นขึ้นอย่างที่มันไม่เคยเป็นมาก่อน เพียงแค่รอยยิ้มนั้น ปัญหาที่ผมเจอมาวันนี้หายไปหมดแล้วครับ


"พี่ภาคย์ครับ ไปส่งฟินที่หอหน่อยนะ ฟินเพิ่งมาอยู่ยังไม่รู้ทางเลย"

"อืม ไป ขึ้นรถ"



     ผมขับรถมาถึงที่หอไอ้เตี้ย เรียกมันอยู่พักนึงกว่ามันถึงจะรู้สึกตัว พอมันรู้สึกตัวแล้วก็หันมาตบบ่าผมสองตีกว่าจะเดินลงไป มันเดินลงไปแต่มันก็หยุดอยู่ที่หน้าประตูรถ ไม่ยอมเดินขึ้นหอ ผมเลยลดกระจกรถลงเพื่อถามมันว่าลืมอะไรแต่มันกลับตะโกนใส่ผม






"จะมีแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวโว้ยที่กูจะพูดดีด้วย มึงอย่าหวังครั้งหน้าจะมีอีกนะจ๊ะ อย่าเจอกันอีกเลย บ๊ายบายไอ้เสาไฟฟ้า!!!"  แล้วมันก็วิ่งจู๊ดขึ้นหอไปเลยครับ ผมได้แต่หัวเราะให้กับท่าทางเด็กๆของมันก่อนจะขับรถกลับคอนโด



      ชีวิตผมหลังจากนั้นก็เหมือนเดิม แต่จะแปลกไปก็ตรงที่ผมไม่ต้องเดินไปที่คณะวิจิตรศิลป์ เพราะมันเองนั้นแหละเดินมาหาไอ้ฟลุ๊กที่คณะบ่อยขึ้นเกือบจะทุกวันก็ว่าได้ และผมเองก็ยังแอบๆมองแบบไม่ให้มันรู้ตัวเหมือนเดิมอย่างทุกๆทีนั้นแหละครับ











ผมชอบรอยยิ้มมันจัง.. ถ้าเป็นไปได้ ผมขอเก็บรอยยิ้มนั้นไว้คนเดียวจะได้ไหม


___________________________________



ตอนหน้าเราจะกลับมาสู่ปัจจุบันกัน ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
ค้างกันอยู่ที่ใครจะมาช่วยฟิน..

และเราจะมาจะเอ๋ NC กันนะคะ  :a5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 5) UP!!! 100% 28/04/12 16.04 น.
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 28-04-2012 16:09:55

รอตอนหน้าเลยจร้า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 5) UP!!! 100% 28/04/12 16.04 น.
เริ่มหัวข้อโดย: Pullgi-kun ที่ 28-04-2012 16:12:21

คนเขียนพูดซะ  :sad11: เรื่องสนุกดีออก
ชีวิตภาคย์มันน่าเศร้านัก ติดตามตอนต่อไปนะ ยังลุ้นอยู่ว่าใคร 5555555555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 5) UP!!! 100% 28/04/12 16.04 น.
เริ่มหัวข้อโดย: chubby_bow ที่ 28-04-2012 16:17:48

ต่างคนก็ต่างมองกัน เมื่อไหร่ทั้งคู่จะรู้ละเนี่ย รอตอนต่อไปจ้าาาาา

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 5.2) UP!!! 100% 28/04/12 16.04 น.
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 28-04-2012 18:22:06

รออ่าน NC เอ๊ยไม่ใช่ รอคนมาช่วยฟินค่ะ 5555555
อืม...งั้นต้องมองฟลุ้กในแง่ดีหน่อยแฮะเพราะไม่ได้ตั้งใจจะทิ้งเพื่อนจริงๆ แต่ฝากภาคย์ไว้แล้ว
สนุกออกค่ะ ลงไปเรื่อยๆ เดี๋ยวคนอ่านก็ค่อยๆ มาเอง อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 5.2) UP!!! 100% 28/04/12 16.04 น.
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 28-04-2012 19:07:09

สงสัยยาที่ป้ายจะออกฤทธิ์ รอตอนหน้าโลดด

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 5.2) UP!!! 100% 28/04/12 16.04 น.
เริ่มหัวข้อโดย: askmes ที่ 28-04-2012 20:19:18

วู๊วววว.. ชอบเรื่องจัง  รอติดตามๆ

เป็นกำลังใจให้คนเขียน สู้ๆครับ

อย่าน้อยใจๆ ผมคนนึงที่อ่านและชอบ

มาต่อบ่อยๆนะคร๊าบบบบ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 5.2) UP!!! 100% 28/04/12 16.04 น.
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 28-04-2012 21:12:19

แอบมองกันไปมา >..<

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 5.2) UP!!! 100% 28/04/12 16.04 น.
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 29-04-2012 00:22:55

อ่านไปเรื่อยๆก็น่ารักดีนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 5.2) UP!!! 100% 28/04/12 16.04 น.
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 29-04-2012 00:40:25

น่ารักทั้งคู่เลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 5.2) UP!!! 100% 28/04/12 16.04 น.
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 29-04-2012 02:07:14

ไหนๆ ฟินก็โดนป้ายยามาแล้ว ภาคย์อย่าช้า...ซัดเลย   :oo1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 5.2) UP!!! 100% 28/04/12 16.04 น.
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 29-04-2012 03:23:57

ลุ้น
+เป็ด

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 5.2) UP!!! 100% 28/04/12 16.04 น.
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 29-04-2012 03:31:02

เป็นพรหมลิขิตจริงจริงนะ ฟินเฮี้ยวน่ารักอะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 5.2) UP!!! 100% 28/04/12 16.04 น.
เริ่มหัวข้อโดย: winndy ที่ 29-04-2012 07:58:00

รอตอนหน้าค่ะ o18

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 6) UP!!! :เซ็กส์นี้ไม่ใช่รัก: 29/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 29-04-2012 16:13:23

เอาแอบลงไปแล้ว แต่ลบไปรีไรท์ใหม่ เขียนเอนซีไม่ง่ายจริงๆ ฮ่าๆๆๆๆ
ตอนนี้ชักอยากมีชื่อตอน :เซ็กส์นี้ไม่ใช่รัก:  :laugh:



ตอนที่ 6


       ธุรกิจของครอบครัวเป็นอะไรที่ผมต่อต้านมาโดยตลอด อะไรกันที่เป็นปัจจัยให้คนทิ้งความสุขที่แท้จริงไปกับสิ่งพวกนั้น เงิน อำนาจ เพราะคนหลงระเริงกับความสุขจอมปลอมพวกนั้นจนลืมสนใจคนรอบตัว แม้กระทั่งครอบครัวของตัวเอง


        บางครั้งเคยคิดอยากจะนอนหลับโดยที่ไม่ต้องตื่นมารับรู้อะไรอีกเลย แต่ก็แค่บางครั้งเท่านั้น สิ่งที่พอช่วยให้อาการทุเลาเบาลงก็คงไม่พ้นน้ำสีอำพัน พอดีกับไอ้โอมที่โทรมาชวนไปร้านเหล้าพอดี ก็เลยตอบตกลงไป พอไปถึงไอ้โอมกับไอ้เบสก็นั้งกินกันอยู่ก่อนแล้ว ผมนั้งร่วมวงเหล้ากับพวกมันโดยไม่ลืมที่จะเรียกเด็กมาด้วย






ผมไม่ใช่คนดีอะไรหรอกครับ.. อย่าคาดหวังอะไรกับผมเลย




      ผมนั่งคลอเคลียสาวที่แนบข้างของผมทั้งสองอย่างไม่สนใจสายตาคู่ไหน ใครที่ไม่สนิทกับผมก็คงจะแปลกใจกับภาพที่เห็นแต่สำหรับไอ้โอมไอ้เบสแล้วก็สายรหัสผมคงเห็นกันจนชินตา นึกอย่างงั้นผมเลยกดโทรศัพท์ไปหาไอ้ฟลุ๊กกะชวนมันมา นั่งกันหลายๆคนผมคงจะลืมเรื่องเครียดๆเร็วขึ้น และไม่ลืมที่จะบอกให้มันชวนเมทมันมาด้วย










ให้ชวนมาทำไมหรอครับ ? ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกัน ?







แล้วถ้ามันเห็นผมในสภาพแบบนี้ละ ?



ฮ่าๆๆๆๆ ตลกดีนะครับ มันจะมาสนใจอะไรผมละ เจอหน้ากันไม่กี่ครั้งเอง
มันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมแอบมองมันอยู่..







     ผมนั้งอยู่บริเวณชั้นลอยพอเห็นหัวไอ้ฟลุ๊กแวบๆก็เลยให้เด็กลงไปนำทางให้มันขึ้นมาไม่นานครับไอ้ฟลุ๊กก็เดินมาพร้อมกับไอ้เตี้ย มันมองหน้าผมแว๊บเดียวก่อนจะหันไปตามเสียงไอ้ฟลุ๊กที่แนะนำไอ้โอมไอ้เบสให้เตี้ยมันรู้จัก และหลังจากนั้นมันก็ทำเหมือนไม่อยากคุยกับผม ผมถามคำมันตอบคำผิดกับไอ้เบสไอ้โอมที่เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย ผมเองก็ทำเป็นไม่สนใจนั้งนัวเนียกับสาวข้างตัวผมทั้งสอง แต่สายตาผมยังจับอยู่ที่ไอ้เตี้ยอยู่เป็นระยะๆ






ให้ตายสิ หงุดหงิดเป็นบ้า!!



   
      กะว่าจะมาดื่มให้หายเครียด ดันมาเจอเรื่องที่หงุดหงิดกว่าซะนี้ รอยยิ้มพวกนั้นผมไม่มีสิทธิจะได้จากมันบ้างเลยใช่ไหม ผมเคยคิดว่าแค่แอบมองมันเฉยๆผมก็โอเคแล้ว แต่แอบมองมันบ่อยและบ่อยขึ้นจนแทบจะทุกวัน ในระยะเวลาจะร่วมสองเดือน จนผมเองก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าผมชอบมัน


      มันยิ้มมันหัวเราะกับคนอื่นแล้วทำไมต้องเมินผมด้วยวะ มันจะดีกว่านี้ถ้ามันคุยกับผมเหมือนที่มันคุยกับคนอื่นด้วย.. มันทำให้ผมรู้สึกเป็นส่วนเกินของมัน







แล้วผมเป็นอะไรกับมันละ ? คำว่าคนรู้จัก คำนี้มันยังมากเกินไปด้วยซ้ำ




     ผมยังคงจ้องหน้ามันอยู่เรื่อยๆครับจนมันลุกออกไปเข้าห้องน้ำ ผมสังเกตุมาสักพักแล้วว่าผู้ชายโต๊ะข้างๆมันจ้องไอ้เตี้ยอยู่ และเมื่อกี้ก่อนไอ้เตี้ยมันจะไปเข้าห้องน้ำผมก็เห็นผู้ชายคนนั้นเดินไปทางห้องน้ำ แล้วยิ่งไอ้เตี้ยเดินตามไปอย่างนั้น ผมกลัวว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นเลยบอกให้ไอ้ฟลุ๊กตามเพื่อนมันไป โดยที่ผมเองก็ลุกตามไปอยู่ห่างๆ


      ผมและไอ้ฟลุ๊กได้ยินเสียงโว๊ยวายอยู่ทางบริเวณที่สูบบุรี่ของร้าน ได้ยินอย่างนั้นไอ้ฟลุ๊กก็รีบวิ่งไปดู โดยที่ผมก็วิ่งตามหลังมัน ความรู้สึกผมตอนนี่เหมือนอะไรดีครับ เป็นห่วงแต่ทำอะไรไม่ได้ พอไอ้ฟลุ๊กเปิดประตูเข้าไปสิ่งที่ผมเห็นก็คือไอ้เตี้ยมันกำลังโดนไอ้ผู้ชายคนนั้นจูบอย่างรุนแรงซึ่งตัวมันก็ไม่มีท่าทีขัดขื่นแต่ก็ไม่ได้ตอบโต้แต่อย่างใด







ผลั๊วะ!!



         "มึงเอามือสกปรกๆของมึงปล่อยคนของกูเดี๋ยวนี้!!!!"





เสียงนั่น ไม่ใช่ผมหรอกครับ ผมไม่มีสิทธิที่จะพูดคำนั้น



      สิ้นเสียงหมัดและคำพูดไอ้ฟลุ๊ก ไอ้ฟลุ๊กก็ปรี่เข้าไปประคองไอ้เตี้ย สภาพมันดูก็รู้แล้วครับว่าโดนยา เพราะตอนมันลุกไปเข้าห้องน้ำมันยังไม่มีท่าทีว่าเมามายอะไรขนาดนี้ สภาพมันตอนนี้เรียกว่าขั้นสุดท้ายแล้วครับ ตัวมันแดง ตาปือ ตัวอ่อนปวกเปียก คงจะด้วยฤทธิ์เหล้าและยาปลุก ไอ้ผู้ชายคนที่ลากไอ้เตี้ยมามันเริ่มได้สติหลังจากโดนหมัดไอ้ฟลุ๊กมันเลยพยายามจะเข้ามาแย่งไอ้เตี้ยอีก






ฟรึบ!!



"พี่ ผมฝากไอ้ฟินหน่อย ผมจะจัดการไอ้นี้ พี่เอามันไปไว้คอนโดพี่ก่อนนะ เดี๋ยวผมตามไป"


        ไอ้เตี้ยถลาตามแรงผลักของไอ้ฟลุ๊กมาที่อยู่ในอ้อมแขนผมแบบพอดิบพอดี นี้มึงเห็นเพื่อนมึงเป็นไรวะฟลุ๊ก ผลักมาได้ ผมส่ายหน้าเบาๆกับความเป็นห่วงที่รุ่นแรงของไอ้ฟลุ๊ก ร่างที่อยู่ในวงแขนเหมือนจะต้องการให้ตัวผมและมันสัมผัสกันมาขึ้นไอ้เตี้ยพยายามเบียดตัวเข้ามาเสียดสีกับผม ผมเห็นถ้าจะไม่ได้การเลยอุ้มมันพาดบ่าออกมาจากร้านแล้วยัดเข้ารถมุ่งหน้าไปคอนโดทันที




"ฟิน นั้งดีๆสิ" ผมดุใส่ไอ้เตี้ยมัน ก็มันพยายามจะปีนเบาะข้ามมาฝังผมอยู่เรื่อย

"ร้อน ร้อน ฟินร้อน" ร้อนแล้วจะปีนมาเบียดกันทำไมเล่า ตอนนี้มันปีนจะมานั้งตักผมแล้วครับ กูขับรถอยู่นะเว้ยเห้ย และมันก็ปีนมานั้งบนตักผมได้สำเร็จ ก่อนที่รถจะคว่ำเพราะไอ้เตี้ย ผมเลยรีบตบไฟเลี้ยวจอดข้างทาง รถหลังนี้บีบแตรด่าผมให้รึ่ม แต่ผมปล่อยให้พวกมันด่าดีกว่าผมต้องตายแบบศพไม่สวย

"เสาไฟฟ้า ฟินร้อน" ไอ้เตี้ยมันเรียกผมเสาร์ไฟฟ้าหรอเนี่ย ฮ่าๆ มือมันก็ยังลูบไปตามตัวผม มือเรียวของมันมาหยุดที่แก้ม ตาเราสองคนสบกันสักพัก เตี้ยมันเลื่อนมือทั้งสองข้างของมันมาจับที่เปลือกตา ทำให้ผมต้องค่อยๆหลับตาลงไปกับสัมผัสของมัน

"ดวงตาคู่นี้" เตี้ยมันพูดออกมาแบบเพ้อๆก่อนที่มันจะก้มลงมาใกล้หน้าผม ลมหายใจมันใกล้หน้าผากมากจนผมรู้สึกได้

"จุ๊บ จุ๊บ.. ฮ้าาา ชอบตาคู่นี้จัง"

"............." มันจูบเปลือกตาผมทั้งสองข้างอย่างแผ่วเบา ผมยังนิ่งเงียบอยู่อย่างนั้นจนมันไล้มือมาที่จมูกและปาก

"ปากนี่ น่าจูบจัง" ไม่ต้องคิดอะไรให้มาก ปากเล็กๆนั้นก็ก้มลงมาประกบปากผม จูบของมันไม่ได้เร่าร้อนเหมือนจูบเพื่อสนองความใคร่ทั่วไป แต่มันเป็นจูบที่อ้อยอิ่ง หวานแต่เต็มไปด้วยอารมณ์ ปากเล็กนั้นค่อยๆเลมและเลียพร้อมกับเบื้องล่างที่เสียดสีกับเบาๆ และผมก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูนที่จะทนให้มันจูบผมฝ่ายเดียว ผมเริ่มสอดลิ้นเข้าไปในปากเตี้ยและเป็นฝ่ายคุมเกมส์บ้าง เราจูบกับอยู่พักนึงไอ้เตี้ยมันก็บ่นพรึมพรำว่ามันร้อน มันพยายามจะถอดเสื้อตัวนอกของมัน ผมก็ได้แต่มองไอ้เตี้ยที่อยู่บนตักถอดเสื้ออย่างทุลักทุเลในพื้นที่แคบๆ







ปรื๊น!!!!!!!!!!




     จะอะไรสักอีกละ เหมือนในนิยายทั่วๆไปแหละครับไอ้เตี้ยมันถอดไปจะสุดแขนแล้ว แต่หลังมันดันโดนพวงมาลัยหน้ารถซะนี่ มันเองก็สะดุ้งผวามากอดคอผม ลมหายใจที่เป่ารดต้นคอผมตอนนี้ร้อนมากจนผมที่คิดว่าถ้าไม่หยุดไว้แค่นี้มันต้องเกิดอะไรบนรถสักอย่าง


"ฟิน ย้ายไปนั้งที่ก่อน พี่จะขับรถ"

"สะ..เสียง เมื่อกี้เสียงอะไร มีคนมาหรอ" เตี้ยพูดเสร็จก็กอดคอผมแน่นกว่าเดิมอีกครับ ฮ่าๆ

"ไม่มีใครมาแอบดูหรอก หลังฟินมันไปโดนพวงมาลัย  เดี๋ยวฟินไปกลับไปนั้งนะครับ พี่จะขับรถ"





"เสาไฟฟ้า ฟินร้อน" แล้วมันก็งัดแงะ ถอดเสื้อผ้ามันครับ ตอนนี้ทั้งตัวมันเหลือแต่กางเกงในปกปิดแกนกลางที่ตุงโด่ของมันเท่านั้น

"เสาไฟฟ้ามีน้ำไหม   อ๊ะ เจอแล้ว" คุณคิดว่ามันจะเอามาทำอะไรละครับ ดื่มหรือล้างหน้า มันค่อยเปิดขวดน้ำแล้วกิน กิน กินแล้วน้ำก็ไหลออกจากปากเปื้อนตัว และมันคงยังไม่หายร้อน มันเอาน้ำที่เหลืออีกครึ่งขวดราดตัวมัน ถ้าใครนึกภาพไม่ออก ลองจิตนาการตามผมนะครับ ร่างเกือบเปือยเหลือแต่กางเกงในสีชมพูอ่อน ผิวขาวแดงจัดเพราะฤทธิ์ยาและแอลกอฮอล์ ส่วนล่างกลางลำตัวตุงเด่นเป็นสง่า ตามเนื้อมีหยดน้ำจากน้ำที่ราดตัวไปเมื่อกี่ ภาพตรงหน้าทำให้ผมต้องรีบหันกลับไปมองทางเยียบคันเร่งไปถึงคอนโดให้เร็วที่สุด








ให้ตายเถอะโรบิ้น.. ถึงผมจะไม่ใช่คนดีอะไร
แต่ผมก็ไม่อยากใช้โอกาศนี้เพื่อที่จะครอบครองมันนะ







แล้วภาพข้างๆตัวผมมันก็ทำให้ความอดทนผมลดลงไปเรื่อยๆ





      ในสุดผมก็มาถึงคอนโด การลงจากรถเป็นอะไรที่โคตรทุลักทุเลครับ บังคับมันใส่เสื้อมันก็ไม่ยอมใส่ผมเลยต้องเอาเสื้อที่มันถอดๆนั้นแหละครับมาห่อๆตัวไว้ แล้วรีบอุ้มมันขึ้นลิฟท์ไปที่ห้อง คิดว่ามันจะอยู่นิ่งๆให้ผมอุ้มไหมครับ มันพยายามจะจูบผมตลอดทางเดิน ดีว่านี้จะตีหนึ่งแล้วเลยไม่มีคนเท่าไหร่







ตุ๊บบ!!



      ผมโยนไอ้เตี้ยลงเตียงกะว่าจะไปเอาน้ำเย็นมาเช็ดตัวมัน พอโยนมันได้ผมก็รีบไปเอาน้ำเย็นจัดแถมใส่น้ำแข็งให้มันด้วยมาเช็ดตัวไอ้เตี้ยที่นอนบิดเล้าอยู่เตียงเพื่อหวังจะให้อารมณ์มันทุเลาลงบ้าง มันไม่ได้โดนยากิน ยาที่มันโดนคงจะเป็นยาป้ายฤทธิ์มันคงจะรุนแรงแค่ช่วงแรกที่โดน


"อ๊ะ เย็น"

"ก็ร้อนไม่ใช่หรอไง นี่แหละจะได้เย็นๆ"

"เสาไฟฟ้า ไม่เอา เย็นๆ อื้ออออ ยะ.. อย่าเช็ดตรงนั้น อ๊ะ อา" ผมว่าผมคิดผิดแหะ ผมไม่เคยเจอใครโดนยาด้วยสิ เพราะทุกทีมันก็เกิดจากความเต็มใจทั้งสองฝ่าย ส่วนกลางของลำตัวของไอ้เตี้ยจากที่หดไปบ้างแล้วกลับตึงขึ้นมาใหม่ ผมมองหน้ามันแดงๆของมัน มองตามันที่ตอนนี้เยิ้มไปด้วยอารมณ์ความต้องการ








ผมจะทำไงดีเนี่ย.. ถ้าผมทำแบบนั้นแล้วมันตื่นมามันจะยังมอบรอยยิ้มนั้นให้ผมอยู่ไหม

ผมจะได้เห็นรอยยิ้มนั้นอีกหรือเปล่า

ถึงตอนนี้เราจะไม่ได้เป็นอะไรกัน.. แต่ผมก็ไม่อยากให้ความสัมพันธ์เราทั้งคู่แย่ไปกว่าเดิม

แค่ตอนนี้ถ้ามันไม่เมาหรือโดนยามันก็ไม่คงอยากมองหน้าเท่าไหร่

แล้วถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเราทั้งสองคน พรุ่งนี้เช้ามันจะแย่กว่าเดิมอีกใช่ไหม









"สะ.. เสาไฟฟ้า ช่วยฟินหน่อยนะ ฟินจะไม่ไหวแล้ว"







      เซ็กส์ที่ไม่ได้เกิดจากความรัก มันเป็นเรื่องปรกติสำหรับผม แต่สำหรับคนตรงหน้าแล้วมันไม่ใช่ ผมชอบเค้า แต่เค้าไม่ได้ชอบผม เค้าต้องการเซ็กซ์ เค้าไม่ได้ต้องการผม มันมีหลายวิธีที่จะดับความต้องการนั้น แต่ผมเลือกที่จะไม่ทำ.. ผมมันคนฉวยโอกาส


       เอาละ พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไงค่อยว่ากัน ในเมื่ออย่างไงแล้วมันก็ไม่ได้ชอบผม ถ้าพรุ่งนี้เช้าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงมันก็คงจะไม่แย่กว่าที่ผมเจออยู่แล้ว










บอกแล้วครับ ว่าผมไม่ใช่คนดีอะไร..







    ผมเริ่มไล้ไปตามร่ายกายของคนตรงหน้า เอามือสัมผัสไปที่ริมฝีปากบางเฉียบสีชมพู ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปหาริมฝีปากนั้น จูบของผมและไอ้เตี้ยไม่ได้อ้อยอิ่งเหมือนตอนอยู่บนรถ มันร้อนแรงแต่ทุกปลายสัมผัสมันยังมีความหวานจนรู้สึกได้ เตี้ยมันปีนขึ้นมานั้งตักผม มันบดเบียดสะโพกไปมาตามอารมณ์ของมัน เราจูบกันนานอยู่ มือผมและมันไล้ไปตามร่างกายของกันและกันจนผมเองก็เริ่มมีอารมณ์


"อะ อื้อ จะจูบต่อ ปล่อยทำไม"

"เดี๋ยวก่อน พี่ถอดเสื้อก่อน"


      คงจะไม่ทันใจไอ้เตี้ยมัน เตี้ยมันกระชากเสื้อผมทีเดียวกระดุมหลุดหมดเลยครับ มันผลักผมลงไปกับเตียงและบรรเลงจูบผมอย่างเมามัน ผมเห็นสถานการณ์เริ่มไม่ค่อยดีเลยจับมันพลิกลงไปด้านล่าง ไล่จูบไปตามซอคขาวนั้นอย่างหนักหน่วงแต่ไม่ได้ทำรอย


"อ๊ะ ไม่เอา ฟินจะอยู่บน"


      ผมไม่ได้ตอบโต้อะไรมัน แต่เปลี่ยนจากคอเป็นติ่งหูแทน ผมค่อยๆขบเม้มติ่งหูเบาๆก่อนจะแหย่ลิ้นเค้าไปในรูหูเล็กนั้น


"อ๊ะ เสียว"


     ผมเงยหน้าขึ้นมามองฟินที่ยิ้มปริ่มของแรงอารมณ์ก่อนจะชกริมชิมริมฝีบางนั้นอีกครั้ง อ้อยอิ่งสักพักพอเป็นพิธี และค่อยๆเลื่อนต่ำลงไปเลียยอดอกสีชมพูเข้มเบาๆก่อนจะรุนแรงขึ้นตามจังหวะอารมณ์


"เสาไฟฟ้าอย่าแกล้ง!"

"ฮ่าๆ ไม่แกล้งแล้ว"


     ผมเอื้อมมือไปหยิบเจลกับถุงยางที่ลิ้นชักหัวเตียง ถอดกางเกงที่เป็นกำแพงกั้นของเราทั้งสอง สวมถุงเสร็จก็ละเลงเจลที่แกนกลางลำตัวที่กำลังแข็งได้ที่ และไม่ลืมที่จะป้ายช่องทางคับแคบนั้นด้วย ผมค่อยๆกดนิ้วลงไปที่ช่องทางนั้นอย่าเบามือที่สุดเพราะกลัวคนด้านล่างจะเจ็บ ฟินครางเบาๆเมื่อผมวนไปโดนจุดกระสัน ขยับนิ้วเข้าออกเพื่อที่จะให้ช่องทางนั้นได้ชินและรับมือได้กับสิ่งที่จะเจอในอีกไม่กี่นาทีนี้














 












"อ๊ะ อ๊ะ อา อ๊ะ อ๊ะ อา ลึก ลึก.. อ๊ะ ลึกอีก"

"ซี๊ดดดด อา อืม"

"อิ๊ อะ อะ อ๊ะ อ๊ะ.. อิ๊ ตรง นะ นั้น" เสียงเนื้อของคนสองคนที่กำลังร่วมกิจกรรมที่ไม่ได้มาความรักกระทบกับดังลั่นห้องเป็นจังหวะเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ

"อื้มมมม"

"เร็ว อ๊ะ อ๊ะ เร็วอีก.. อิ๊ อะ อา"


     ช่วงสุดท้ายของกิจกรรมผมเร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆโดยที่ไม่ลืมชักให้คนตรงหน้าเพื่อที่จะได้ไปถึงทางนั้นพร้อมๆกัน เสียงเนื้อกระทบและเสียงครางของผมและฟินดังเป็นเท่าตัวเมื่อเราใกล้จะถึงฝังฝา


"อิ๊ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ.. ไม่ อา อ๊ะ ไหวแล้ว.. อะ อา"


     หยาดน้ำสีขาวขุ่นไหลทะลักเต็มมือผม และรวมถึงน้ำของผมก็ฉีดพุ่งเข้าไปในตัวฟิน ผมมองหน้าคนใต้ร่างด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย ก่อนจะลุกไปเอาน้ำธรรมดามาเช็ดตัวให้ฟินอีกครั้ง











"อ๊ะ อ๊ะ ตรงนั้น อิ๊ เสียว"


     ใครว่ายาป้ายออกฤทธิ์ไม่แรงเท่ายากินครับ ผมค้านหัวชนฝาเลย และเป็นไปตามคาด ผมกับฟินเรียบร้อยโรงเรียนอนุบาลส้มเช้งไปอีกสามรอบเนาะๆ รอบนี้มันคงไม่ไหวแล้วจริงๆ หลังจากน้ำแตกรอบที่สี่มันก็หลับไปเลย













พรุ่งนี้ถ้าตื่นมาแล้ว เราจะสองจะเป็นอย่างไงกันนะ รอยยิ้มนั้นจะหายไป ผมจะไม่เห็นอีกแล้วใช่ไหม..



________________________________



TBC

เซ็กส์นี้ใช่รักหรือเปล่า หรือไม่ใช่ แต่ที่รู้ๆ มันใช่สำหรับภาคย์
เสาไฟฟ้ามันคิดมากเน้าะ เช็กส์นี่อาจจะมาจากรัก(แต่มียามาช่วย)ของฟินกับภาคย์ก็ได้ ใครจะรู้  :z2:

 :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 6) UP!!! :เซ็กส์นี้ไม่ใช่รัก: 29/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 29-04-2012 16:47:11

ช่างร้อนแรงยิ่งนัก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 6) UP!!! :เซ็กส์นี้ไม่ใช่รัก: 29/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 29-04-2012 17:01:46

 :o8: :o8: อุ้ย ได้กันแรวอะ แอบสงสารฟลุ๊ก นะ   



 :L2: :L2:  เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่า รีบมาต่อนะค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 6) UP!!! :เซ็กส์นี้ไม่ใช่รัก: 29/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 29-04-2012 17:37:39

 :haun4:  :haun4:  :haun4:
ฟินช่างร้อนแรง แม่จะเป็นเพราะยาก็เหอะ

พรุ่งนี้ ฟินต้องโวยวายแน่ๆเลย เฮ้อเครียดแทน

ว่าแต่อีฟลุ้กทำไมไปนานจัง??

 :pig4: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 6) UP!!! :เซ็กส์นี้ไม่ใช่รัก: 29/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 29-04-2012 17:39:52

น่ารักอะ ทั้งคู่เลย  o13 :bye2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 6) UP!!! :เซ็กส์นี้ไม่ใช่รัก: 29/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 29-04-2012 17:41:30

รอฟังผลการกระทำ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 6) UP!!! :เซ็กส์นี้ไม่ใช่รัก: 29/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 29-04-2012 17:48:55

อ้างจาก: ๛ナーリバス๛ ที่ 29-04-2012 17:37:39  

:haun4:  :haun4:  :haun4:
ฟินช่างร้อนแรง แม่จะเป็นเพราะยาก็เหอะ

พรุ่งนี้ ฟินต้องโวยวายแน่ๆเลย เฮ้อเครียดแทน

ว่าแต่อีฟลุ้กทำไมไปนานจัง??

 :pig4: :กอด1: :L2:

ที่จริงฟลุ๊กไปไม่นานหรอค่ะ แต่...  :z2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 6) UP!!! :เซ็กส์นี้ไม่ใช่รัก: 29/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: Pullgi-kun ที่ 29-04-2012 18:21:48

บรรยายภาพไม่เก่งแต่เสียงนี้...  :m25:

อย่าบอกนะว่าฟลุ๊ก.. เฮ้อออ ถ้าเป็นอย่างที่คิด  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 6) UP!!! :เซ็กส์นี้ไม่ใช่รัก: 29/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 29-04-2012 18:39:38

-.- บางทีฟลุ๊คอาจจะแอบดูอยู่ =[]=++

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 6) UP!!! :เซ็กส์นี้ไม่ใช่รัก: 29/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: GP ที่ 29-04-2012 18:44:23

  :a5: o22

:m25: :m25: :m25:

ขอลาตายเลือดเต็มจอเลย555

ฟินน่ารักมากเลยครับเม้นที่เดียวไปเลยโน๊ะ

ติดตามๆรออยู่ๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 6) UP!!! :เซ็กส์นี้ไม่ใช่รัก: 29/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: chubby_bow ที่ 29-04-2012 18:59:03

 :pighaun: :pighaun: :pighaun:

ฟินน่ารักมากกกกก แต่ฟลุ๊กนี้สิ บอกเดี๋ยวจะตามไป - -

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 6) UP!!! :เซ็กส์นี้ไม่ใช่รัก: 29/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 29-04-2012 19:10:45

พรุ่งนี้เช้าก็รู้หมู่หรือจ่า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 7) UP!!! :เข้าใจผิด: 30/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 30-04-2012 14:38:14

ตอนที่ 7


      แสงแดดยามเช้าส่องเล็ดลอดผ่านผ้าม่านสีขาวบางพอให้รู้ว่าเวลานี้กี่โมงแล้ว เสียงนกจุ๊บจิ๊บๆฟังอย่างไงก็ดูไม่น่าเบื่อเลยสักนิด อุณหภูมิของเครื่องปรับอากาศในห้องก็กำลังพอดิบพอดีชวนให้นอนต่ออีกสักงีบ ผมกระพิบตาปริบๆเพื่อให้สายตาได้ปรับสภาพกับแสงตะวันอ่อนๆที่แยงเข้ามาในห้อง


"เตียงนุ่มจัง นอนต่อดีกว่า"


          เอ๊ะ แต่ที่หอเตียงไม่นิ่มแบบนี้ว่า แล้วก็ไม่มีแอร์ด้วย ผมลืมตาขึ้นอีกครั้งหลังจากที่คิดว่าจะหลับต่ออีกสักงีบ โคมไฟบนเพดานเป็นแบบโมเดินๆ อืมสวยดี กวาดตามองไปรอบๆ อืมแต่งห้องได้โอเคอยู่เจ้าของห้องมีรสนิยมอยู่ไม่เบา








แต่เห้ย!! มันไม่ใช้ห้องผมนิ แล้วนี้ห้องใครวะ





"ตื่นแล้วหรอ"

"เย้ยยยยยยยยยย!"






ตุ๊บ!!!!




"โอ๊ยยยยยยยยยยยยย เจ็บตูดดดดดด!!" เจ็บตูดครับ เจ็บมาก ห้องก็หรูทำไมพื้นแข็งงี้วะ ไม่ปูพรมหน่อยหรือไงเนี่ย ตกเตียงก้นจ้ำเบ้าแค่นี้ทำไมมันเจ็บเข้าไปในรูตูดเลยวะ

        ผมค่อยๆดันตัวเองขึ้น ซี๊ดดดดดดด เจ็บอิ๋บเป๋ง ตูดกูไปโดยอะไรวะเนี่ย แล้วภาพเมื่อวานก็กลับมาประมวลผมอีกครั้ง




"อ๊ะ ขอโทษครับ"


"ไม่เป็นไรครับ"


แล้วหลังจากนั้นก็รู้สึกร้อนวูบๆตามตัว จำได้ว่าจะเดินไปหาฟลุ๊กโต๊ะ แล้วก็มีคนมาอุ้มไปก่อน แล้วมันก็.. จูบ 






อย่าบอกนะเห้ย นี่คือห้องของไอ้เหี้ยที่เดินชนตอนเข้าห้องน้ำ!!

แล้วมันก็พาผมมาทำเรื่องอย่างว่ากันที่นี้.. ไอ้เหี้ยยยย!!!!!!!





"เจ็บแล้วไม่ขึ้นมาสักทีละ นั้งพื้นแข็งๆให้มันระบบกว่าเดิมทำไม" เอ๊ะ เสียงคุ้นๆนะ

"............" คือก็อยากลุกนะแต่ลุกไม่ได้เว้ย! ผมได้เงยหน้าไปมองมันครับ ไม่อยากเห็นหน้ามัน

"เร็ว ลุกขึ้นมานั้งบนเตียง" ไอ้ผู้ชายข้างหน้ามันเอามือมาสอดใต้รักแร้ผมทั้งสองข้างแล้วยกตัวผมขึ้นไปวางบนเตียง ถึงจะไม่หายเจ็บแต่ก็ดีกว่านั้งบนพื้นแข็งๆหน่องนึง

"มึงเป็นใคร ทำแบบนี้กับกูทำไม" ผมกำผ้าห่มในมือแน่นจนรู้สึกเจ็บ เอ่ยปากถามมันออกไปแต่ก็ไม่ได้เงยหน้าขึ้นไปมองหน้ามัน ไม่อยากมองไอ้ชั่วข้างหน้าให้เสียสายตา

"เงยหน้าขึ้นมาสิ แล้วเดี๋ยวก็รู้ว่าเป็นใคร"

"............" เรื่องอะไรจะมอง ผมยังนั้งนิ่งมือกำผ้าห่มอยู่อย่างงั้นไม่ขยับตัวไปไหน

"............" มันเสือกเงียบตามผมอีก เอาวะมองหน้ามันหน่อยก็ได้

"มะ..มึง" นี้มันไอ้เสาไฟฟ้านิ มันมาที่นี้ได้ไง ไม่มีสิผมมาที่นี้ได้ไง ผมโดนไอ้ชั่วนั้นลากมานิ หรือมันเป็นพวกเดียวกันวะ ใช่แน่ๆต้องใช่แน่ๆ มันพวกเดียวกันชัวร์ป๊าป





ตุบตับตุบตับ ตุบ ตุบ ตุบ ตุบ ตุบ!!



"เลว มึงมันเลว ไอ้เหี้ย มึงร่วมมือกับไอ้ผู้ชายคนนั้นใช่ไหม ต้องใช่แน่เลย ย๊ากกก!!"






ตุบตับ ตุบๆๆๆๆๆ!!!!




      ไอ้เสาไฟฟ้ามันนั้งนิ่งยอมให้ผมทุบอยู่แบบนั้นสักพัก จนผมเองรู้สึกเจ็บมือ พอเงยหน้ามองมันไอ้เสาไฟฟ้าก็ยังก้มหน้าอยู่อย่างงั้น มันไม่แม้แต่จะกันมือผมที่ทุบรัวออกจากตัวและก็ไม่มีคำแก้ตัวใดๆออกจากปากของมันเช่นกัน



"ไม่คิดจะพูดอะไรบ้างเลยหรอ" เป็นผมเองที่ทนไม่ไหวในความเงียบของมัน

"ขอโทษ"

"แค่นั้นเองหรือไง ชดใช้กับที่ทำได้หรือไง"

"............."

"ไม่คิดจะพูดอะไรจริงๆใช่ไหม"

"นอนเถอะ เดี๋ยวเอายามาให้"

"ไม่ต้อง จะกลับหอ โทรหาฟลุ๊กให้ด้วย ขอบคุณ"



      พูดจบผมก็หันหน้าไปอีกทาง เออ แล้วไอ้ฟลุ๊กไปไหน ไหนมันบอกว่าจะไม่ทิ้งอีกผมไง ผลสุดท้ายมันก็ทิ้งผมจนได้ เหอะ ในชีวิตนี้ผมจะเชื่อใครไม่ได้แล้วใช่ไหม ผมโดนเพื่อนที่ไว้ใจทิ้งซ้ำแล้วซ้ำเล่า แล้วยังดันเจอคนที่ผมชอบมาทำร้ายจิตใจและร่างกายแบบนี้อีก ความรู้สึกตอนนี้มันบอกไม่ถูกเลยจริงๆ



"ฟลุ๊กไม่รับสาย เดี๋ยวพี่ไปส่งที่หอ"

"ไม่ต้อง เอาเสื้อผ้ามาของกูมาด้วย เดี๋ยวกูกลับเอง"

"อย่าดื้อสิ เดี๋ยวไปส่ง"

"ก็บอกไม่ต้องไง!"

"ขอร้องละ เดี๋ยวพี่ไปส่ง"

"เพื่ออะไร ถ้าจะทำเพื่อสมเพชละก็ ไม่ต้อง"

"............"

 

       ไม่มีคำตอบอะไรจากปากคนตรงหน้า มีเพียงสายตาคมที่วูบไหวมอบมาให้ผม นี่ผมหวังอะไรจากมันอยู่เนี่ย มันเองก็ไม่ได้ชอบผมสักหน่อย ที่มันทำแบบนี้ไม่เพราะสมเพชก็คงสงสารผม ฮ่าๆ ตลกดี นี่ผมหวังให้มันชอบผมอยู่ใช่ไหม ตอบสิที่มันทำแบบนี้เพราะมันชอบผมอยู่


       ผมนี้บ้าจัง มันเจอผมจริงๆจังๆแค่สามครั้งเองนะ แต่ละครั้งก็ไม่เคยพูดดีๆใส่กันสักครั้ง มันเองไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าผมแอบมองมันอยู่ ผมจะหวังให้มันมาชอบได้ไง ผมนี่สำคัญตัวผิดไปจริงๆ






ชอบเค้าข้างเดียว.. มันเจ็บหัวใจจัง




      ไอ้เสาไฟฟ้ามันเดินไปหยิบเสื้อกับกางเกงของผมมาวางไว้ที่ปลายเท้าให้ ตอนนี้บนตัวผมคงจะใส่เสื้อกับกางเกงของมันอยู่ ผมเอี้ยวตัวจะไปหยิบเสื้อกับกางแต่ก็ต้องค้างกางอากาศเพราะเพียงแค่จะกระเถิบก้นไปหยิบความเจ็บก็แล่นเข้ามา มันไม่ได้เจ็บถึงขั้นทนไม่ได้ แต่นั้งอยู่นิ่งๆจะเป็นการดีที่สุด



"ไม่ต้องเปลี่ยนคืนหรอก เสื้อผ้าฟินเดี๋ยวพี่ใส่ถุงให้ ส่วนเสื้อผ้าที่ฟินใส่ ถอดแล้วจะทิ้งก็ได้" เห้อะ ไม่ต้องแสดงถ้าที่รังเกียจขนาดนี้ก็ได้ รู้แล้วว่ามึงไม่ชอบกู ได้ ถ้าต้องการแบบนี้ กลับไปกูจะถอดเผาไฟแม่งให้หมดเลย

"..............."

"กินยาแล้วนอนก่อน ไม่ต้องห่วง ดีขึ้นเดี๋ยวพี่พากลับหอแน่" แล้วมันก็ยื่นยาอะไรมาให้ไม่รู้สองเม็ด ยอมก็กินๆเข้าไปแหละครับ จะได้จบๆ กินเสร็จก็ล้มตัวนอนตะแขงข้างไปอีกด้านที่ไม่ต้องเห็นหน้ามัน

   

 
      รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่มันปลุกผมแหละครับ ตอนนี้รถของไอ้เสาไฟฟ้ามันมาจอดที่หน้าหอผมเป็นที่เรียบร้อย นี้มันอุ้มผมลงมาจากห้องหรอเนี่ย รังเกียจถึงขั้นไม่ยอมให้อยู่จนตื่นเลยใช่ปะ ไอ้เสาไฟฟ้าพอเห็นผมรู้สึกตัวก็เอื้อมไปหยิบถุงเสื้อผ้าข้างหลังรถมาให้



"เดินไหวไหม ให้ไปส่งที่ห้องหรือเปล่า"

"ไม่ต้อง กูไม่ได้พิการ"



     พูดจบผมก็พยายามกัดฟันเดินลงมาจากรถ โดยที่ไม่หันกลับไปมองข้างหลังอีก ความเจ็บที่สะโพกเบาลงไปมากจากเมื่อเช้า ผมเดินเข้าห้องมาก็เจอไอ้ฟลุ๊กในชุดเมื่อคืนนั้งอยู่บนเตียงนอน มันหันมามองผมแว๊บเดียวก่อนะจะเสมอมองไปทางอื่น พอมันทำแบบนี้ ทำให้ผมโกรธมันเพิ่มเป็นเท่าตัว ต้องเป็นกูไม่ใช่หรอที่ต้องโกรธมึงอะ มึงทิ้งกูนะไอ้เหี้ย มึงทิ้งกู ไอ้แบงค์พอเห็นผมมันก็รีบวิ่งเข้ามาหาแล้วก็หมุนๆรอบตัวผม



"เป็นเชรี่ยไรแบงค์"

"มึงเป็นอะไรรึเปล่า เจ็บตรงไหนไหม"

"ทำไมมึงถามแบบนี้"

"มึงออกไปคุยด้านนอกกับกูแป๊บดิ"







"มีไร"

"ฟลุ๊กเล่าให้กูฟังว่ามึงโดนยา"

"อื้ม"

"แล้วมันก็ไม่ได้เล่าอะไรอีกเลย นั้งเป็นซากศพตั้งแต่กลับมาอย่างที่มึงเห็น"

"อื้ม"

"โอ๊ยยย มีง ช่วยตอบอะไรให้เคลียร์หน่อยได้ปะ"

"กูโดนยา ถูกไอ้ชั่วคนนึ่งลากไปหลังร้าน ตื่นมาก็พบว่าพี่รหัสไอ้ฟลุ๊กมันล่อกู ไอ้ฟลุ๊กมันทิ้งกู ฮึก ไอ้ฟลุ๊กมันทิ้งกูอีกแล้วแบงค์ ฮึก มันทิ้งกูให้อยู่กับพี่มัน ฮึก ให้พี่รหัสมันทำแบบนั้นกับกู"



      ผมโถมตัวเข้ากอดไอ้แบงค์เลยครับ ร้องไห้ครั้งนี้ผมไม่ได้ร้องไห้ฟูมฟายเหมือนครั้งที่แล้ว แต่ครั้งนี้มันเป็นเหมือนน่ำตาที่ปริ่มไหลออกมาจากความเจ็บปวดที่ร่างกายผมรับไม่ไหวแล้ว





เจ็บที่โดนเพื่อนทิ้ง..

เจ็บที่โดนมองข้าม..





เจ็บที่โดนคนที่ผมชอบมากคนนึ่งทำแบบนี้กับผม.. และที่สำคัญ เค้าไม้ได้ชอบผม





     น้ำตาครั้งนี้เป็นน้ำตาที่เจ็บปวดและสมเพชตัวของผมเอง แบงค์มันไม่พูดอะไรอะไรให้ผมสบายใจขึ้นแต่มันก็ไม่ได้ทิ้งผมไปไหนเหมือนไอ้ฟลุ๊กและเสาไฟฟ้า เพียงแค่มันยืนเฉยๆ ให้ไหล่ผมได้พักพิงแค่นี้ผมเองดีใจแล้ว ขอบคุณมันยังไม่มองข้ามผมและยังเห็นผมสำคัญอยู่บ้าง





ก็ผมเป็นคนเอาแต่ใจ.. ไม่ชอบให้ใครมองข้ามผม




"ฟิน มึงเข้าไปนอนก่อนนะ เดี๋ยวกูไปซื้อข้าวซื้อยาให้ เรื่องไอ้ฟลุ๊กมึงพร้อมเมื่อไหร่ก็ค่อยคุยกับมันละกัน"

"อื้อ"



     ผมถูกไอ้แบงค์ประคองเข้าไปในห้องก่อนที่มันจะลงไปซื้อข้าวให้ผม ไอ้ฟลุ๊กมันยังนั้งอยู่ที่เดิมไม่ขยับไปไหน ผมเองก็ยังนั้งอยู่บนเตียงจ้องหน้ามันอยู่เหมือนกัน ถามว่าผมโกรธไหม ผมโกรธมาก แต่อย่างน้อยผมก็อยากให้มันพูดอะไรบ้าง แม้จะเป็นข้อแก้ตัว ผมก็จะรับฟัง



"มึงทิ้งกู

"............."

"ไอ้เหี้ย ไหนบอกมึงจะไม่ทิ้งกูอีกไง!" ผมเดินเข้าไปตรงหน้ามันเลยครับ

"............."

"มึงรู้ไหม พี่มึงทำอะไรกับกูบ้างมึงรู้ไหมไอ้เหี้ย มึงรู้บ้างไหมพี่มึงทำอะไร มึงรู้ไหมพี่มึงทำกูเจ็บแค่ไหน!!" ให้กูอยู่ในที่ที่กูเคยอยู่ก็ดีอยู่แล้ว ให้กูแอบมองแบบเดิมก็ดีอยู่แล้ว ทำไมต้องให้กูมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้ด้วย ผมเขย่าไหลมันทั้งสองข้างอย่างแรง มันเองก็ไม่ได้ฝืนหรือขัดขืนอะไร ยอมให้ผมเขย่าอยู่อย่างนั้น









"กูรู้ ฟินกูรู้ กูเห็นแล้วทุกอย่าง แล้วมึงไม่คิดบ้างหรือไงว่ากูก็เจ็บเหมือนกัน!!!"



_________________________


TBC


เอาแล้วๆๆๆๆๆๆ ฟลุ๊กเอาแล้วโว๊ยยยยย

ตอนนี้ยังปล่อยให้น้องฟินเข้าไปผิดไปก่อน ให้น้องได้เจ็บปวด

น้องฟินกับพี่ภาคย์คิดมากพอๆกันเลยเน๊าะ
อ่านตอนนี้แล้วงงไหม เราเองเขียนเองยังงงเลย
น้องคงเสียใจแหละค่ะ มีอะไรกับคนที่ตัวเองชอบแต่เค้าไม่ได้ชอบเรา
เลยตีความไปว่าที่เค้ามาดูแลทำดีด้วยเพราะเค้าสงสาร สมเพชอะไรประมาณนี้
สู่ให้เป็นเหมือนเดิมดีกว่าไม่ต้องรับรู้ไม่ต้องเจ็บปวด :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 7) UP!!! :เข้าใจผิด: 30/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 30-04-2012 15:17:13

=___=++ เจ็บเหมือนกัน นิ เจ็บ ตูด รึ เจ็บใจ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 7) UP!!! :เข้าใจผิด: 30/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: Pullgi-kun ที่ 30-04-2012 15:39:24

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 7) UP!!! :เข้าใจผิด: 30/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 30-04-2012 15:46:21

คิดเอง น้อยใจเอง
คุยกันให้รู้เรื่อง ดีกว่ามั๊ย
+1

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 7) UP!!! :เข้าใจผิด: 30/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: chubby_bow ที่ 30-04-2012 15:50:14

คิดมากไปนะ ปากหนักกันทั้งคู่

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 7) UP!!! :เข้าใจผิด: 30/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 30-04-2012 15:57:52

อ้างจาก: owo llยมuมข้u ที่ 30-04-2012 15:17:13  

=___=++ เจ็บเหมือนกัน นิ เจ็บ ตูด รึ เจ็บใจ

ฟลุ๊กเจ็บตูดเพราะถูกคนที่ลากฟินมาจัดการแทงประตูไป  :z2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 7) UP!!! :เข้าใจผิด: 30/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 30-04-2012 16:09:09

มันคิดเองเออเองกันทั้งคู่
แล้วถ้าคบกันจริงๆมันจะรอดป่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 7) UP!!! :เข้าใจผิด: 30/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 30-04-2012 20:29:51

เวรกรรมต่างคนต่างคิดว่าเขาไม่รัก เลยดราม่าซะ.. เฮ้อ....

เข้าใจกันไวๆ นะ

อ้างจาก: lazat.mchub ที่ 30-04-2012 15:57:52  

ฟลุ๊กเจ็บตูดเพราะถูกคนที่ลากฟินมาจัดการแทงประตูไป  :z2:

งง ฟลุกโดนใครแทงประตูนะ งงมากกก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 7) UP!!! :เข้าใจผิด: 30/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 30-04-2012 22:27:57

ก็แต่ละคนคิดอย่างหนึ่ง แต่แสดงออกมาตรงข้ามกับใจคิด
แล้วใครมันจะไปรู้   :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 7) UP!!! :เข้าใจผิด: 30/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 30-04-2012 22:50:51

ยังงัยกันแน่หว่า ต่างคนต่างชอบกันแต่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายชอบ แล้วฟลุ๊กล่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 7) UP!!! :เข้าใจผิด: 30/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 30-04-2012 22:56:42

รอพระรอง(?)ที่ดูเหมือนจะรู้ทุกอย่าง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 7) UP!!! :เข้าใจผิด: 30/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 30-04-2012 23:15:31

  :o12:สงสารอะ  แต่ก้อเชียร์เสาไฟฟ้านะ                           

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 7) UP!!! :เข้าใจผิด: 30/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 01-05-2012 00:38:49

โอ้ว...เจอกันไม่กี่ครั้ง เสียซิงให้ซะแล้ว

ฟลุ๊คต้องแอบชอบเพื่อนแน่เลย โอย มีแววเศร้า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 7) UP!!! :เข้าใจผิด: 30/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 01-05-2012 03:05:35

อยากจะตบกะโหลกทั้งพี่ทั้งน้อง คุยกันดี ๆ ก็จบเรื่องแล้วเหอะ --"

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 7) UP!!! :เข้าใจผิด: 30/04/12
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 01-05-2012 05:06:57

แล้วพี่ภาคย์จะปล่อยน้องกลับมาทำไม...น่าจะกกไว้อีกซักสองสามคืน  :z1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ประกาศจ้า.. อำลาเล้าชั่วคราว) 01/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 01-05-2012 16:26:34

ประกาศ!! อำลาเล้าชั่วคราว



        เนื่องจากข้าพเจ้าได้เกิดอุบัติเหตุเมื่อวันที่ 17/12/54..




ห้ะ!! จริงจังไปม้ะ ?
คือเราจะบอกว่า อาจจะไม่มีอัพนิยายสักสาม-สี่วัน ห้า หก วัน - -
วันนี้เราไปหาหมอมา หมอเพิ่งจะให้เดินได้เย้  :mc4:
เราโดนรถชนเมื่อวันที่ 17 ธันวาปีที่แล้วนะ ขาหักนอนตีพุงอยู่บ้าน
เดินเหินก็ไม่ค่อยสะดวกเพราะมีไม้ค่อยติดสอยห้อยตาม  :เฮ้อ:

วันนี้ไปหาหมอ ผลเอ็กซ์เรย์บอกกระดูดติดหมดแล้ว แต่ด้วยความที่เราไม่ได้ใช้ขาข้างที่หักแบบเต็มที่(แค่ยันๆ) ตลอดสี่เดือน
ทำให้เราเวลาเดิน ตะคริวมันกิน แล้วเดินเป๋ๆ ช่วงนี้เลยจะขอลา ไปฝึกกายภาพขาสักหน่อย


แล้วจะกลับมาใหม่จ้า(ใครรอเอ็ง)

รักคนอ่านค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ประกาศจ้า.. อำลาเล้าชั่วคราว) 01/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 01-05-2012 16:31:58

 :sad4:    แอบคิดถึงนะ
   แต่ไม่เป็นไร จะรอค่าาาา    หายเร็วๆนะค่ะ :กอด1: :กอด1: :กอด1:



กลับมาขอ ฉากเรียกเลือดได้ไหมอะ  :m13: :m13: :m13:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ประกาศจ้า.. อำลาเล้าชั่วคราว) 01/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 01-05-2012 17:10:54

ขอให้หายไวๆ นะครับ

 o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ประกาศจ้า.. อำลาเล้าชั่วคราว) 01/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 01-05-2012 19:34:48

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ประกาศจ้า.. อำลาเล้าชั่วคราว) 01/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 01-05-2012 19:48:10

สู้ตายจ้า เป็นกำลังใจให้นะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ประกาศจ้า.. อำลาเล้าชั่วคราว) 01/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: Pullgi-kun ที่ 01-05-2012 20:52:23

หายเร็วๆเด้อ  :L1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ประกาศจ้า.. อำลาเล้าชั่วคราว) 01/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 01-05-2012 22:25:30

เรารอ... ขอให้หายไวๆนะคะ

 :L2: :L1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ประกาศจ้า.. อำลาเล้าชั่วคราว) 01/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 01-05-2012 22:43:31

หายไวไวเน้อ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ประกาศจ้า.. อำลาเล้าชั่วคราว) 01/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: pimkung ที่ 01-05-2012 23:28:14

แง่ะ ตามอ่านแล้ว ไม่เป็นไรจ้าา
ขอให้คนเขียนหายเร็วๆนะ เดินได้แล้วมาต่อทันทีเลย ฮี่ ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ประกาศจ้า.. อำลาเล้าชั่วคราว) 01/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: chubby_bow ที่ 02-05-2012 00:27:50

รออยู้นะจ้ะ หายเร็วๆนะจ้ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ประกาศจ้า.. อำลาเล้าชั่วคราว) 01/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: tarkung ที่ 02-05-2012 12:46:52

ขอให้หายไวๆนะครับ

จะรออ่านต่อนะครับ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (i'm be back.. กลับมาแว้ววว) 04/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 04-05-2012 18:53:16

เย้! แต้งกิ้วทุกคนหลายๆ ตอนนี้เดินได้แล้ว  :laugh:
ถึงจะไม่คล่องเท่าไหร่ กลับมาแล้วนะจ้ะ



ตอนดึกๆเจอกัน ฮิฮิ.



เรียกน้ำย่อย



"คนที่เจ็บคือกูฟิน คนๆนั้นคือกู กูไม่รู้ว่ามึงเจ็บกับที่พี่กูทำมากแค่ไหน แต่กูคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นเจ็บมากกว่า"

"กู..."

"กูทนดูไม่ได้ถ้ากูต้องเห็นใครสักคนที่กูชอบกำลังมีอะไรกับคนอื่น แล้วถ้าสิ่งนั้นทำให้มึงโกรธที่กูทิ้งมึงออกมา กูก็ขอโทษด้วย"

"ฟลุ๊กกู.."





____________________

ยังแต่งไม่จบตอน คาดว่าจะเสร็จทันคืนนี้  :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (i'm be back.. กลับมาแว้ววว) 04/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 04-05-2012 20:39:33

รักสามเศร้าเขาสามคน เฮ้อ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 8) : เพราะรักกูใช่ไหม : UP!!!! 04/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 04-05-2012 23:06:03

ตอนที่ 8



"กูรู้ ฟินกูรู้ กูเห็นแล้วทุกอย่าง แล้วมึงไม่คิดบ้างหรือไงว่ากูก็เจ็บเหมือนกัน!!!"

"มะ..มึงหมายความว่าไง"

"มึงรู้มาตลอดฟิน มึงเองก็รู้ว่ากูชอบมึง แต่มึงก็แกล้งทำเป็นไม่รู้"



      ผมรู้มาตลอดว่ามันชอบผม มันพยายามแสดงความรู้สึกของมันให้ผมรู้ แต่เป็นผมเองที่ทำเป็นไม่รับรู้ความรู้สึกนั้น ผมอยากให้เราเป็นแบบนี้ต่อไป ถ้าวันนี้ความสัมพันธ์เราเปลี่ยน แล้วอะไรจะเป็นเครื่องยืนยันได้ว่าอนาคตข้างหน้าผมและมันจะไม่เปลี่ยนอีก ผมไม่อยากเสียมัน ผมเห็นแก่ตัวใช่ไหม อยากให้มันอยู่กับผม ทั้งๆที่ก็ไม่สามารถทำสิ่งที่มันต้องการได้



"แต่มึงทิ้งกู"

"กูไม่ได้ทิ้ง"

"ทิ้ง"

"แล้วมึงจะให้กูอยู่ทำไม อยู่ดูมึงกำลังมีความสุขกับพี่รหัสกูหรือไง!"

"..............."





"เสาไฟฟ้า ฟินร้อน"

"อ๊ะ เย็น"

"เสาไฟฟ้า ไม่เอา เย็นๆ อื้ออออ ยะ.. อย่าเช็ดตรงนั้น อ๊ะ อา"

"สะ.. เสาไฟฟ้า ช่วยฟินหน่อยนะ ฟินจะไม่ไหวแล้ว"

"อ๊ะ อ๊ะ อา อ๊ะ อ๊ะ อา ลึก ลึก.. อ๊ะ ลึกอีก"




      เสียงและภาพที่ผมเองไม่คิดว่านั้นคือผมแล่นเข้ามาในโซนประสาท เรื่องเมื่อวานเป็นผมเองที่เรียกร้องจากไอ้เสาไฟฟ้า เป็นผมเองที่ทำตัวเอง ผมโทษไอ้เสาไฟฟ้าทั้งๆที่มันไม่ผิด แล้วทำไมตอนนั้นมันไม่พูดอะไรบ้างเลย บอกก็ได้ว่าตอนนั้นผมบอกให้มันทำ ทำไมมันต้องทำให้ผมคิดว่าตัวมันผิดด้วย


       ถ้ามันบอกก่อนหน้านี้ ผมคงไม่โวยวายแล้วทำตัวงี้เง้าแบบนั้นกับมัน ผมคงไม่โยนความผิดทั้งหมดไปให้ไอ้ฟลุ๊ก ผมคงไม่ต้องทำร้ายจิตใจไอ้ฟลุ๊กไปมากกว่านี้ ผมอาจจะเลวน้อยลงกว่านี้ แต่เรื่องทุกอย่างก็ไม่ใช่ความผิดมัน








ทำแบบนั้นทำไมเสาไฟฟ้า.. มึงไม่คิดอะไรกับกูแล้วทำไมต้องทำเหมือนมึงผิดด้วย






"คนที่เจ็บคือกูฟิน คนๆนั้นคือกู กูไม่รู้ว่ามึงเจ็บกับที่พี่กูทำมากแค่ไหน แต่กูคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นเจ็บมากกว่า"

"กู..."

"กูทนดูไม่ได้ถ้ากูต้องเห็นใครสักคนที่กูชอบกำลังมีอะไรกับคนอื่น แล้วถ้าสิ่งนั้นทำให้มึงโกรธที่กูทิ้งมึงออกมา กูก็ขอโทษด้วย"

"ฟลุ๊กกู.."






ปัง!!!




      ร่างของผมค่อยๆทรุดลงไปนั้งที่พื้น ไอ้ฟลุ๊กมันทิ้งผมไปแล้ว ผมเลวมากใช่ไหมที่ทำกับมันแบบนี้ มันเดินหันหลังไปไม่แม้แต่จะให้โอกาสผมได้อธิบายอะไร แต่ผมอยากจะบอกมัน ว่าผมไม่ได้ตั้งใจ ไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้เลย มันอาจจะดูเป็นคำแก้ตัว แต่ตอนนั้นผมจำอะไรไม่ได้ ไม่รู้ว่าที่จริงแล้วผมเองที่ผิด



"ฟลุ๊กกลับมาก่อน ฮึก อย่าทิ้งกู.. ฟังกูก่อนสิ ฮึก กูขอโทษ"






ปัง!



"ฟะ.."

"เห้ย ไอ้ฟิน"

"แบงค์ ฮึก กู.. ไอ้ฟลุ๊ก ฮึก มันทิ้งกูไปแล้ว"

"ฟิน มึงใจเย็นนะ กูจะยังไม่ถามว่าเกิดไรขึ้น รอมึงพร้อมเมื่อไหร่ค่อยบอกกู" แบงค์มันช้อนตัวผมที่นั้งอยู่กับพื้นให้ลุกขึ้น มันพาผมไปนั้งบนเตียงแล้วเดินไปจัดการเทข้าวต้มที่ซื้อมาให้ใส่ถ้วย ผมยืนมองการกระทำของมันโดยที่น้ำตาผมยังไม่แห้งหายไปจากหน้า

"ฮึก.. แบงค์"

"กินข้าวแล้วกินยา มึงตัวร้อนนะ" ผมรับถ้วยข้าวต้มมากินจนเกือบหมด ถึงผมจะกินอะไรไม่ลงแต่ผมก็ไม่สามารถโกหกได้ว่าตอนนี้ผมไม่หิว แบงค์มันยื่นยาเม็ดกลมๆขาวๆที่คาดว่าน่าจะเป็นพารามาให้สองเม็ด ผมก็รับมากินก่อนจะล้มตัวนอน

"นอนซะ กูจะนั้งอยู่ตรงนี้ไม่ทิ้งมึงไปไหนหรอก" แบงค์ทิ้งตัวนั้งเก้าอี้ข้างๆเตียงผมก่อนจะเลื่อนมือมากุมมือผมไว้ให้รู้ว่ามันจะอยู่ตรงนี้ไม่ทิ้งผมไปไหน





     ผมตื่นขึ้นมาพร้อมกับมือข้างซ้ายที่ยังถูกกุมไว้อยู่ แบงค์มันไม่ทิ้งผมไปไหนจริงๆด้วยแห๊ะ ตอนนี้มันนั้งหลับคอพับอยู่ที่เก้าอี้ เห็นแล้วก็แอบสงสารมันนะ แต่ผมก็ไม่อยากโดนทิ้งอีก เรื่องไอ้ฟลุ๊กถ้ามันกลับมาก็คงต้องคุยกับมันให้รู้เรื่อง ผมไม่อยากให้มันเข้าใจผมผิดแบบนี้


      ส่วนเสาไฟฟ้า.. เอาไงดีละ จะให้ผมเดินไปขอโทษที่ผมเข้าใจมันผิดหรอ ทั้งที่เมื่อคืนก็.. โอ๊ย ให้ตายสิวะ นึกเรื่องนั้นขึ้นมาหน้าผมมันก็ร้อนเฉยเลย น่าอายชะมัด! เอาเป็นว่าต่างคนต่างอยู่ในที่ของตัวเองแล้วกัน






หงืดดดดดดดด


เอาไงดี ทิ้งไว้แบบนี้ดีเหรอ..






หงืดดดดดดด


หรือผมจะเอาโอกาศนี้เข้าหามันดีวะ..






หงืดดดดดดด


บ้าไปแล้วผมต้องบ้าแน่ๆ.. แต่เรื่องที่มันทำนี้สิ ทำไมต้องทำให้ผมเข้าใจว่ามันผิดด้วย ที่มันพูดดีๆแล้วก็ทำดีๆกับผมวันนี้อีก แล้วสรุปที่มันทำเนี่ย มันสมเพช สงสารหรือชอบผมกันแน่..







หงืดดดดดดด


หรือมันจะชอบผมวะ.. ฮ่าๆ ไม่น่าเป็นไปได้ โนวๆๆ เอ๊ะ! หรือไม่แน่ ฮ่าๆๆๆๆๆ







ป๊าบบบ!!



เอาซิให้ทายว่าเป็นใคร..




"ไอ้แบงค์!!!!!!!! เล่นหัวกูอีกแล้วนะมึง"

"ก็มึงนั้งหัวเราะอยู่คนเดียว กูงี้สะดุ้งตื่นเลย นี่ปากหมาเหมือนเดิมแล้วนี่หว่า ไข้หายแล้วดิ" มันเอามืออีกข้างมาแตะหัวแก้มคอผมให้มั่วไปหมด

"แค่นี้ชิวๆ" ยักคิ้วๆโชว์มันไปสองที ผมมันแข็งแรว๊ง! ฮ่าๆๆ

"แล้ว.. เอ่อ ตรง เอ่อ.."





ป๊าบบบ!!


ฝีมือผมเองครับ ฮ่าๆๆๆ



"มึงเป็นไร อ้ำอึ้งอยู่ได้"

"กูไม่กล้าถามวะ เอ่อ.."

"มีรายยยยย"

"มึงยัง.. ยังเจ็บตรงนั้นอยู่ปะวะ"

"ตรงไหนวะ"

"โอ๊ยยย แล้วเมื่อคืนมึงโดนอะไรเล่า!"

"เอ่อ.. กูว่าไม่เท่าไหร่แล้ว แต่ยังเจ็บหน่อยๆ แล้วมึงถามไมเนี่ย"

"ปะ เปล่า พอดีตอนไปซื้อข้าว แล้วกูผ่านร้านขายยา กูเลยซื้อ.." ไอ้ฟลุ๊กมันเดินไปหยิบอะไรสักอย่างในถุงออกมา กล่องเหมือนกล่องยาทั่วไป

".............."

"อะ นี้" กล้วมันก็ยื่นกล่องอะไรสักอย่างมาให้ เหมือนยาแก้อักเสบผิวหนังอะไรเนี่ยแหละ

"เห้ยยยย! ไอ้แบงค์ แล้ว แล้ว.. มึง มึงไปบอกเค้ายังไงเนี่ย"

"กูก็ไปบอกเค้าว่า ว่า.. แฟนถ่ายไม่ออก เลยเจ็บตูด เค้าก็หยิบไอ้นี้มาให้  ไม่ต้องมองกูแบบนั้นเลย ก็กูเป็นห่วงมึงอะ ที่จริงคนที่อายต้องกูดิ!!"

"กูยังไม่ได้พูดอะไรเลย โอเคแต้งกิ้วมาก"



    ผมพยายามทายาในห้องน้ำอยู่นานจนไอ้แบงค์มันเคาะเรียก มันโว้ยหาว่าผมคิดสั้นทำอะไรในห้องน้ำ ใช่กูคิดสั้นมากแบงค์ที่เอายาของมึงมาทาเนี่ย มองก็มองไม่เห็นนั้งทาบนซักโคตรกว่าจะทาถูกจุดบีบยาไปเกือบครึ่งหลอด ยาแม่งแสบตูดอีก



"แบงค์ คืนนี้ไอ้ฟลุ๊กมันจะกลับมาปะวะ"

"กลับมั้ง"

"มึงไม่ถามกูหน่อยหรอว่ากูทะเลาะอะไรกับไอ้ฟลุ๊ก"

"ก็มึงไม่เล่าให้กูฟัง กูไม่ถามหรอก รอมึงพร้อม"

"อื้อ"

"เล่าดิ"

"เอ้าไหนมึงบอกรอกูพร้อม"

"ก็มึงเปิดประเดนแล้ว แสดงว่ามึงพร้อม"



       ผมก็จัดการบรรยายทุกฉากทุกตอนที่ประสบพบเจอมาเมื่อวานและเมื่อเช้าให้ไอ้แบงค์ฟัง มันก็พยักหน้ารับแต่ก็ไม่ได้ต่อว่าหรือเสนออะไรผม มันแค่นั้งรับฟังที่ผมเล่าเงียบๆไป



"แบงค์ ถ้ามึงเป็นไอ้พี่ภาคย์ แล้วมึงทำกับกูแบบนี้มันหมายความว่าไงวะ"

"ชอบมั้ง ไม่รู้ดิ มึงอยากรู้ก็เดินเข้าไปถามก็สิ้นเรื่องแล้ว จะได้ไม่ค้างคาแบบนี้"

"แล้วถ้าเข้าทำไปเพราะสงสารกูอะ.. ถ้าเค้าไม่ได้ชอบกู"

"มึงก็ต้องรับให้ได้ แล้วก็อยู่ที่มึง จะตัดใจหรือจะแอบมองแบบนี้ให้เจ็บหัวใจเล่นต่อไป"

"พูดซะให้กูมีทางเลือกแค่ทางเดียว"

"เห้ยมันอยู่ที่มึง ไปถามให้ได้คำตอบก่อน ที่เหลือค่อยคิด"

"ถ้าเค้าไม่ได้ชอบกู แล้วกูเข้าไปถามแบบนี้ เค้าจะไม่มองกูเป็นตัวตลกหรอวะ"

".............."

"กูกับพี่ภาคย์เจอกันไม่กี่ครั้งนะเว้ย เค้าจะมาชอบกูได้ไง แต่ทำไมเมื่อเช้าไอ้เสาไฟฟ้ามันต้องทำหน้าทำตาแบบนั้นด้วยวะ โอ๊ยยยยยยยย!!" ผมยกมือขยี้หัวแบบหมดหนทาง ใจก็อยากถามแต่อีกใจก็กลัวเสียหน้า

"..............."

"ถ้ามันทำไปเพราะสงสารกูละ.. แต่ตอนที่กูยังจำอะไรไม่ได้ มันก็ไม่มีความจำเป็นต้องทำเป็นคนผิดทั้งๆที่มันไม่ผิดนี่หว่า มันบอกความจริงกูก็ได้นิ เน๊าะแบงค์เน๊าะ"

"..............."

"แบงค์"

"..............."

"แบงค์โว้ยยยยย!" คาตาเลยครับ หันกลับไปมองมัน มันหลับคาตาเลย หึหึ มึงนะมึง ปล่อยกูเวิ้นคนเดียว นี้ถ้าไม่เห็นว่ามันดูและผมนะ เรื่องนี้ต้องถึงรู้อังคณาแน่ๆ









เอาละ พรุ่งนี้ผมจะไปหาไอ้เสาไฟฟ้า เป็นไงเป็นกัน



________________________



TBC

โนวคอมเม้นต์ใดๆ เจอกันอีกทีหลังมีนกลับมาจากพัทยานะจ้ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 8) : เพราะรักกูใช่ไหม : UP!!!! 04/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: Pullgi-kun ที่ 04-05-2012 23:14:40

เอาเลย ถามเลย เข้าใจกันสักทีเห้อะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 8) : เพราะรักกูใช่ไหม : UP!!!! 04/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 04-05-2012 23:38:18

ถามเลยฟิน.... o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 8) : เพราะรักกูใช่ไหม : UP!!!! 04/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 04-05-2012 23:42:05

ถามๆไปเลย จะได้รู้จริงๆ ว่าต่างคนก็ต่างชอบกันอยู่

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 8) : เพราะรักกูใช่ไหม : UP!!!! 04/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: chubby_bow ที่ 05-05-2012 00:10:14

ถามไป  o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 8) : เพราะรักกูใช่ไหม : UP!!!! 04/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 05-05-2012 01:22:52

สงสารฟลุ๊ค

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 8) : เพราะรักกูใช่ไหม : UP!!!! 04/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 05-05-2012 01:45:15

น้องฟินใจเย็นๆ ไม่ต้องคิดเอง เดาเอง
ไปเคลียร์ทีละคน ทีละเรื่อง
+1

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 8) : เพราะรักกูใช่ไหม : UP!!!! 04/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 05-05-2012 06:03:40

สงสารฟลุก แบงค์ไปปลอบใจหน่อย

ที่จริงแบงค์กะฟลุ้กเป็นเพื่อนที่ดีนะ ฟินต่างหากที่งี่เง่าและเรียกร้องให้คนอื่นอยู่ด้วยโดยที่ไม่แคร์เลยว่า การอยู่ข้างๆกันแบบนี้อาจจะทำให้เพื่อนเจ็บ

กลับไปเคลียร์กับภาคย์น่ะดีแล้ว ให้มันรู้ไปเลยว่าหมู่หรือจ่า จะได้แฮปปี้ๆ ซะที
 

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 8) : เพราะรักกูใช่ไหม : UP!!!! 04/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 05-05-2012 08:56:09

ไปเคลียร์ให้เรียบร้อยซะ ฟิน ไป๊ :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 8) : เพราะรักกูใช่ไหม : UP!!!! 04/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 05-05-2012 10:43:33

พึ่งเข้ามาอ่านจ้า
เรื่องน่ารักดี
รอตอนต่อไป :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 9) : Finale ♥ : จบแล้วจ้า UP!!!! 05/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 05-05-2012 20:47:34

ตอนที่ 9


     ทำไมฟลุ๊กมันไม่มาสักทีวะ นี่ห้าทุ่มกว่าแล้วนะ หอปิดเที่ยงคืนด้วย ผมเดินวนไปวนมาในห้องอยู่อย่างนั้นจนไอ้แบงค์มันทนไม่ไหว จับผมไปนั่งที่บนเตียงแล้วมันก็ดึงเก้าอี้มานั้งข้างๆผม มันเอาขายาวๆสองข้างของมันเทินบนท้องแห้งๆของผมแล้วมันก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อ่านหนังสือของมันไป หนักนะเว้ยเห้ยหนักกกก


"แบงค์กูหนักนะ!"

"ช่วยไม่ได้ มึงไม่หยุดเดินอะ กูจะอ่านหนังสือ เสียสมาธินะเว้ย"

"ก็ไอ้ฟลุ๊กมันยังไม่กลับอะ"

"เดี๋ยวมันก็กลับ มึงก็ให้มันอยู่คนเดียวบ้างดิวะ เรื่องพวกนี้ไม่ได้ทำใจง่ายๆนะเว้ย"

"แบงค์ กูเลวมากใช่ไหม.. เรื่องไอ้ฟลุ๊ก"

"............"

"กูรักมันไม่ได้ แต่ก็ยังอยากเป็นคนสำคัญของมัน กูจะทำไงดี"

"พูดยากวะ แต่สิ่งที่มึงต้องการมันก็ไม่ถูกนะเว้ย มึงสงสารไอ้ฟลุ๊กหน่อยนะฟินที่ค่อยเคียงข้างมึงทั้งๆที่มันก็ไม่มีหวัง"

"กู.."

"กูเข้าใจมึงไม่ชอบให้ใครมองข้ามมึง แต่เรื่องหัวใจ กูว่าอย่าเอามามันเล่นเลย มึงบอกมันไปตรงๆว่ามึงรู้สึกไง อย่าแกล้งเป็นไม่เห็นความรู้สึกมัน อนาคตข้างหน้าอย่างไงซะมึงก็สำคัญสำหรับพวกกูของคนอยู่แล้ว ไม่มีใครทิ้งหรือเปลี่ยนไปจากเดิมหรอก"

"ฮึก.. ฮึก"

"เห้ยไอ้เปี๊ยก ทำไมขี้แยจังวะ โอ๋ๆๆๆๆ กูพูดให้มึงคิดได้ไม่ได้ยอกย้ำความเลวมึงโว๊ย" ไอ้แบงค์มันคว้าตัวผมไปกอดแล้วก็โยกเยกๆเบาๆเหมือนโอ๋เด็ก พวกมึงอะ ชอบทำให้กูเหมือนเด็กอยู่เรื่อย แหง่

"ฮึก ไอ้เชรี่ยนี้ ฮึก.. หลอกด่ากู"

"ฮ่าๆๆๆ"

"กูรักพวกมึงนะ"







ปึงง!




"ฟะ ฟลุ๊ก"

"อื้อ"

"เห้ย เดี๋ยวกูออกไปข้างนอกก่อนนะ คุยกันดีๆนะเว้ย" ไอ้แบงค์มันตบไหล่ไอ้ฟลุ๊กสองสามทีก่อนจะเดินออกห้องไป ทิ้งให้ผมกับให้ฟลุ๊กเผชิญหน้ากันสองคน ผมไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดี เอ่อ.. ในห้องมันดูอึมครึมชอบกล ให้ตายสิ ไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้เลย เอาวะ หนึ่ง สอง ซั่ม!

"ฟลุ๊ก"

"หืม"

"กูขอโทษ"

"เรื่องอะไร"

"เรื่องที่กู.. เอ่อ คือกูเข้าใจผิด กูคิดว่าไอ้เสาไฟฟ้ามันข่มขืนกู แล้วกูก็คิดว่ามึงทิ้งให้กูโดนแบบนั้น คือกูไม่รู้ กูเพิ่งนึกได้ว่ากู.. กูเป็นคนขอให้มัน.."

".........."

"กูขอโทษที่กูโวยวายใส่มึง และขอโทษที่ทำร้าย.. ทำร้ายจิตใจมึง"

"เอาเถอะ มันผ่านไปแล้ว"

"มึงไม่โกรธกูแล้วนะ"

"อื้อ"

".............."

".............."

"เอ่อฟลุ๊ก"

"หืม"

"เรื่องที่มึงชอบกู เอ่อ.. คือกู"

"กูเข้าใจ ไม่ต้องพูดหรอก กูพอรู้ว่ามึงชอบใครอยู่"

"กูขอโทษ"

"ไม่ใช่ความผิดมึง ที่รักกูไม่ได้.. แต่อย่างน้อยมึงน่าจะบอกกูหน่อยนะ ไม่ใช่แกล้งทำเป็นไม่รู้แต่ก็ไม่ได้แสดงออกว่ารังเกียจกู"

"กูไม่อยากถูกมึงทิ้ง กูกลัวถ้ากูบอกมึงไปแล้วมึงเปลี่ยนไป กูยังยากเป็นคนสำคัญของมึง"

"กูไม่ทิ้งมึงหรอกหน่า คิดมากวะ"

"กูไม่ได้ชอบมึงกลับ แต่อย่างไงมึงก็ไม่ทิ้งกูใช่ปะ"

"เออออออ"

"แล้วมึง.. โอเคหรอ"

"ตอนนี้อย่างไงก็ไม่วะ คงต้องใช้เวลาสักพัก"

"อื้อ ขอบใจมึงมากนะที่เข้าใจกู"

"เอออออออ"

"รักมึงนะเว้ย.. เพื่อนรัก"




       วันนี้ตื่นเช้ามาอากาศสดใสกว่าวันไหนๆนัก มองไปที่เตียงไอ้ฟลุ๊กไอ้แบงค์พวกมันยังหลับกันไม่รู้เรื่องรู้ราว อากาศตอนเช้าช่างสดใส พวกมึงพลาดแล้ว ฮ่าๆๆ ผมรีบอาบแต่งตัวเพื่อวันนี้จะไปทำภารกิจแต่เช้า แต่อย่างวันนี้ผมก็ต้องรู้เรื่องให้ได้







     ภารกิจของผมวันนี้คือ.. ตามล่าหาเสาไฟฟ้า





"กูไปก่อนนะเว้ย" ผมลาไอ้แบงค์ที่เพิ่งจะตื่นนอนแล้วรีบเดินออกมาจากห้องแต่เช้า วันนี้ผมต้องคุยกับเสาไฟฟ้ามันให้รู้เรื่องสักที ผมไม่อยากสับสนอยู่แบบนี้แล้ว แต่ไม่ทันจะเดินไปไหนผมก็แหงะไปเห็นมินิสีขาวดำที่ผมเคยนั้งมันมาแล้วสองครั้ง จอดเทียบริมฟุตบาทหน้าหออยู่





รถเสาไฟฟ้านี้หว่า มันมาทำอะไรแต่เช้าวะ.. ก็ดีจะได้ไม่เปลื่องแรงหา




ก๊อกๆๆๆ



"นี้ มาทำไมแต่เช้า" มันลดกระจกลงให้เห็นหน้าหล่อๆของมัน หน้ามันดูโทรมๆแห๊ะ แต่ก็ยังหลงเหลือความหล่อให้เห็นอยู่

"เอ่อ.. มาหาฟลุ๊กนะ"

"ไอ้ฟลุ๊กมันยังไม่ตื่นเลย นอนอุตุบนเตียงนู้น"

"อ้อ อืม"

".............."

"ฟิน"

"ห้ะ อะไร"

"มานั้งในรถก่อนไหม"

"อ้อ" ผมเปิดประตูมานั้งในรถมินิของมัน ต่างคนก็ต่างเงียบเหมือนรอให้อีกฝ่ายพูดก่อน ตอนนี้ผมเองก็ยังคิดไม่ตกว่าจะเริ่มจากประโยคไหนดี กลัวเสียหน้าน่ะ ฮ่าๆๆๆ เอาเลยก็ได้วะ

"มึง/ฟิน"

"มีอะไร"

"ไม่เอามึงพูดก่อน"

"แต่ถามว่ายังเจ็บอยู่ไหม"

"จะ..เจ็บอะไร เห้ยย! ไม่เจ็บแล้ว ถามทำไม"

"เปล่า ถามดู"

".............."

"แล้วนี้ไม่โกรธพี่แล้วหรอ"

"อ้อ เออ เสาไฟฟ้า.. เห้ย มึงทำไมไม่บอกกูว่าเริ่องคืนนั้นกูเองที่ขอร้องให้มึงทำ"

"............."

"ทำไมต้องให้กูเข้าใจผิดด้วยว่ามึงทำทั้งๆที่ไม่ใช่"

"เรื่องนั้น พี่ก็มีส่วนผิดอยู่นิ ถ้าพี่ห้ามใจไม่ทำอะไรฟิน ทุกอย่างมันก็จะไม่เกิดขึ้น"

"แต่กูเองที่ขอร้องมึง มึงไม่ได้ผิด"

"พี่มีส่วน..."

"หยุดโทษตัวเองสักทีเถอะน่า ทำไมมึงชอบกูหรือไง"

".............." ผมถามมันด้วยน้ำเสียงธรรมดาๆ ทั้งๆที่ในใจนี้แทบหลุด มันเงียบไปหลังจากที่ผมถาม ทำไมไม่ตอบละเสาไฟฟ้า ตอบสิ กูจะได้รู้สักทีมึงทำแบบนี้ทำไม ใจผมเต้นเป็นจังหวะแทงโก้ ตุบๆต่อมๆ จนผ่านไปเกิบห้านาทีก็ไม่มีคำตอบใดๆออกมาจากปากคนตรงหน้า ใจที่มันเคยเต้นไม่เป็นจังหวะตอนนี้มันรู้สึกหวิวๆแปลกๆ





"อ้อ เข้าใจแล้ว มึงไม่ได้ชอบกู แต่ที่ทำไปเพราะสงสารใช่ไหม"

"ไม่ใช่.."

"แล้วเพราะอะไรละ ให้คำตอบกูดิ กูจะได้ไม่ต้องคิดมากแบบนี้.. มึงทำเหมือนกับว่ามึงชอบกู ทำเหมือนว่าเป็นห่วงกู แคร์กู มึงรับผิดเองคนเดียวกับเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งๆที่กูผิด พอกูถามว่ามึงสงสารกูหรอ มึงก็บอกไม่ใช่ สรุปมึงอย่างไงกับแน่เนี่ย กูไม่ใช่ควายนะเว้ยที่ต้อนกูไปต้อนกูมาอะ!!"

       
         ว่าจะไม่ระเบิดแล้วเชียว แต่มันทนไม่ไหวจริงๆ ความรู้สึกตอนนี้เหมือนมีก้อนอะไรสักอย่างจุกอยู่ที่คอ ม่านน้ำตาเริ่มบดบังผู้ชายตรงหน้าจนมองไม่เห็นเป็นรูปร่าง ความรู้สึกมันเจ็บจี๊ดขึ้นมาในอกเมื่อถามคำถามออกไปแล้วไม่ได้คำตอบ น้ำตามันจะไหลให้ได้สะตรงนั้น


"............"

"กูมีความรู้สึกนะเว้ย กูเป็นคน ไม่ใช่ตัวตลกให้ใครมาล้อเล่นกับความรู้สึกกูได้ กูเจ็บเป็น ร้องไห้ได้ ถ้ามึงไม่ได้ชอบกู ก็แค่บอกมาตรงๆ กูจะได้รู้ที่ของกูไง แล้วเรื่องที่เกิดขึ้นก็ทำเป็นไม่ได้เกิดแล้วกัน กูก็ผู้ชายไม่เสียหายอะไรอยู่แล้ว"

"พี่.."

"ตอบกูสิเสาไฟฟ้า ตอบมา ฮึก.. ว่ามึงก็ชอบกูเหมือน บอกกูสิ ฮึก ว่ากูไม่ได้คิดเองคนเดียว"

"พี่.. ไม่ได้ชอบฟิน" ใบหน้าของผมชาวาบเมื่อได้ยินเสียงของผู้ชายตรงหน้าเอื้อนเอ่ย กะไว้แล้วเชียว ว่ามันต้องไม่ได้ชอบผม มันจะมาชอบอะไรกับคนที่เจอกันสามสี่ครั้งแถมยังหน้าด้านขอให้มันมีอะไรด้วยได้ไง ผมสำคัญตัวเองผิดไปจริงๆ แล้วทำไมตอนนี้น้ำตามันไหลไม่หยุดเลยละ ไหนว่าทำใจไว้แล้วว่าถ้ามันไม่ได้ชอบก็จะกลับไปอยู่ในที่ของตัวเอง ไอ้น้ำตาบ้างเอ้ย หยุดไหลสิวะ!


     ไอ้เสาไฟฟ้ามันเอื้อมมือมาเช็ดน้ำตาบนใบหน้าผมอย่างเบามือ มือหนาของมันเชยคางของผมขึ้น ดวงตาของเราประสานกัน นัยน์ตาไอ้เสาไฟฟ้ามันดูมีความสุขอย่างปิดไม่มิด นัยน์ตามันระริกระรี้ราวกับได้ของที่มันตามหามานาน อะไรของมัน มีความสุขนักหรือไงที่เห็นผมเสียใจเนี่ย ผมปัดมือมันออกจากใบหน้า และเตรียมหัวหลังรถลง






ฟรึบ!!!




"เดี๋ยวสิ จะรีบไปไหนละ"

"แล้วจะอยู่ทำไม อยู่ให้คนแถวนี้สมเพชหรือไง"

"พี่ยังพูดไม่จบเลย จะรีบลงได้ไง"

"อะไร" ห้ะ อะไร พูดอะไรไม่จบอีก คำเมื่อกี้ทำร้ายกันไม่พอหรือไง






"พี่ไม่ได้ชอบฟิน..   เพราะความรู้สึกพี่ตอนนี้มันเกินกว่าคำว่าชอบไปเยอะแล้ว"




"ห้ะ!!!!" เห้ย บ้า! บ้าไปแล้ว ต้องบ้าไปแล้ว เมื่อหี้ต้องหูฟาดแน่ๆ

"ฟังไม่ผิดหรอก ความรู้สึกพี่อีกนิดเดียวมันจะเรียกว่ารักแล้ว"

"..............." เห้ย เห้ย เห้ย อึ้งสิครับ ไปไม่เป็นเลยเห้ย

"ยิ้มหน่อยสิ ยิ้มอย่างวัน.. ให้พี่ดูหน่อยสิครับ"

"ไม่เอา ยังไม่มีอารมณ์.. เดี๋ยวสิ ปรับอารมณ์ตามไม่ถูกนะ!" ไอ้บ้า มาให้ยงให้ยิ้ม อารมณ์ดราม่าเมื่อกี้มันยังคละคลุ้งในอากาศอยู่เลย ไอ้เสาไฟฟ้ามันคงสายตาตัดพ้อนิดๆมาให้ผมเมื่อผมไม่ทำตามใจมัน ทำไงได้มันยังเปลี่ยนอารมณ์ไม่ทันนี่หว่า เมื่อกี้ยังร้องไห้จะเป็นจะตายอยู่เลย เหมือนคนกำลังตกเหวแล้วมีกิ่งไม้มาเกี่ยวเสื้อไว้อะ

"นี่ พูดจริงหรอ"

"เรื่องอะไรละ"

"อย่าแกล้งโง่ได้ปะ ห้ะๆ"

"ฮ่าๆ เตี้ยเอ้ย ไม่เอาไม่บอกแล้ว" ไอ้เสาไฟฟ้ามันเอามือมาขยี้หัวผมจนยุ่งไปหมดก่อนจะออกรถไป แล้วนี่ไปไหนวะเนึ้ย เพิ่งเจ็ดโมงกว่าๆเอง



"ไปไหนเนี่ย"

"ไม่เอาไปขายหรอหน่า"

"หิวข้าวอะ"

"เดี๋ยวพาไปกินต้มเลือดหมูเจ้าอร่อย"


     ไอ้เสาไฟฟ้ามันพามาตลาดเช้า มันจูงมือผมเดินเข้าไปในตลาดอย่างชำนาญทาง โดยที่ผมเองเดินตามต้อยๆ เรามาจบกับที่ร้านต้มเลือดหมูร้านหนึ่งในตลาดนั่นแหละ น่ากินดี แต่ยังไม่กินหรอกเดียวเสียฟอร์ม ฮ่าๆๆ


     มื้อนั่นเป็นมื้อที่อร่อยที่สุดตั้งแต่ที่กินมาเลยก็ว่าได้ ผมไม่เคยนึกเลยจริงๆครับว่าคนที่ผมชอบแล้วเค้าก็ชอบผมเหมือนกัน รู้แต่ตอนนี้โคตรมีความสุขเลย ไอ้เสาไฟฟ้ามันก็คงมีความสุขเหมือนกัน ตาที่มันมองผมมันดูมีความสุขมาก อยากจะถ่ายรูปเก็บไว้เลยจริงๆครับ









ภาพถ่ายเปรียบเสมือนภาพแห่งความทรงจำที่ทำให้เราไม่สามารถลืมได้..


ดวงตาคู่นี้ที่กำลังมองผม ผมก็ไม่สามารถลืมได้เช่นกัน..









อะไรกันนะที่ทำให้เรามาเจอกัน.. พรหมลิขิตใช่ไหมครับ




ในที่สุดผมก็เจอคุณพรหมที่คอยลิขิตคนอื่น

แต่กว่าจะเจอนี้เล่นผมเจ็บก้นเหมือนกันนะครับ ฮ่าๆๆๆ













"นี่ เสาไฟฟ้า"

"หืม มีไรเตี้ย"

"ชอบกูตั้งแต่ตอนไหนนะ"

"ฮ่าๆ ไม่รู้ รู้อีกทีก็ชอบไปแล้ว"

"เน่า แหวะ!"


       ผมมองหน้าเสาไฟฟ้ามันอย่างกรุ้มกริ่มก่อนจะโน้มคอมันลงมาจูบ มันสูงเกินเขย่งไม่ไหว ฮ่าๆ แล้วแทนที่มันจะต้องตกใจเหมือนพระเอกนิยายเรื่องอื่นๆแต่ไอ้นี้ไม่ใช่ครับ มันตอบรับจูบของผมอย่างรวดเร็ว สัมผัสที่มันมอบให้ผมมันช่างอ่อนโยนจนผมหมั่นไส้กัดริมฝีปากล่างมันไปเบาๆทีนึง


"เห้ยเตี้ย พี่เจ็บนะ"

"สำออย โด่ว กัดเบาๆเอง แบร่! ฮ่าๆ"

"เรานี้มันจริงๆเลย"

"อย่าขยี้หัวสิ! ผมยุ่งหมด เดี๋ยวสาวก็ไม่มองกันพอดี"

"ให้มันน้อยๆหน่อยเตี้ย"

"ฮ่าๆๆ"

"........."

"นี้ เสาไฟฟ้า"

"หืม"

"รู้เปล่า ตอนนี้มีความสุขม๊ากมาก"


       ผมหันหน้าไปหาไอ้เสาไฟฟ้าแล้วยิ้มอย่างมีความสุขที่สุดให้มัน มันจะได้รับรู้ว่าผมมีความสุขแค่ไหนเมื่อมีมันอยู่ข้างๆผมแบบนี้ และครั้งนี้ก็เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นไอ้เสาไฟฟ้ามันยิ้มทั้งปากและตาแบบนี้ แอบหล่อกว่าเดิมหน่อยนึงนะเนี่ย ฮ่าๆๆ ไอ้เสาไฟฟ้ามันเอามือมันมาจับริมฝีปากผมแล้วลูบอย่างแผ่วเบา







"อย่าไปยิ้มแบบนี้ให้ใครอีกนะ.. ยิ้มให้พี่แค่คนเดียวพอ"




___________ E N D ___________


ขอบคุณทุกคนที่ติดตามกันมาตลอด  :pig4:

ตอนนี้กำลังมีโปรเจ็กเรื่องใหม่ ที่ไม่ใช่เรื่องสั้น  :laugh:

ติดตามได้ในอนาคตข้างหน้า   ▌◣ EROTIC LOVE ◥ ▌หัวใจปารถนา
นิยายรัก อิโรติก ว๊ายยยย แต่ต้องไปฝึกเขียนเอนซีก่อน ฮ่าๆๆๆ
เจอกันเรื่องหน้าคร๊าบบบบบ : D

_____________

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 9) : Finale ♥ : จบแล้วจ้า UP!!!! 05/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: Pullgi-kun ที่ 05-05-2012 21:00:24

จบได้น่ารักมาก  :o8:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 9) : Finale ♥ : จบแล้วจ้า UP!!!! 05/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 05-05-2012 21:25:36

ขอบคุณคนแต่งที่จบอย่างน่ารัก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 9) : Finale ♥ : จบแล้วจ้า UP!!!! 05/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: chubby_bow ที่ 05-05-2012 21:51:07

น้องฟินพี่ภาคย์ รอตอนพิเศษ งุงิ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 9) : Finale ♥ : จบแล้วจ้า UP!!!! 05/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 05-05-2012 22:34:05

จบแฮปปี้ :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 9) : Finale ♥ : จบแล้วจ้า UP!!!! 05/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 05-05-2012 22:42:53

ตอนจบน่ารักดีครับ  :impress2:

รอเรื่องต่อไปครับ

 o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 9) : Finale ♥ : จบแล้วจ้า UP!!!! 05/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 05-05-2012 22:46:07

อื้ออออน้องฟินน่ารัก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 9) : Finale ♥ : จบแล้วจ้า UP!!!! 05/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 05-05-2012 22:46:17

น่ารักอ่ะ จะรอเรื่องใหม่จะจ๊ะ คึคึ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 9) : Finale ♥ : จบแล้วจ้า UP!!!! 05/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 05-05-2012 22:59:37

หวงยิ้มนะเนี้ย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 9) : Finale ♥ : จบแล้วจ้า UP!!!! 05/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 05-05-2012 23:03:16

แฮปปี้เอนดิ้งงงงงงง

น่ารักมากค่ะ
ฮามากตอนที่ฟินเรียกภาคย์ว่าเสาไฟฟ้าต่อหน้า แล้วภาคย์เรียกฟินว่าเตี้ย ฮาๆๆ

ช่างสมกันดีจริงๆ อิอิ บวกหนึ่งขอบคุณ เรื่องสนุกๆ นะคะ

ไว้จะรอติดตามเรื่องต่อๆไปนะคะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 9) : Finale ♥ : จบแล้วจ้า UP!!!! 05/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 05-05-2012 23:21:39

ขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นน่ารัก น่ารัก
รอติดตามเรื่องใหม่ครับ
+เป็ด

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 9) : Finale ♥ : จบแล้วจ้า UP!!!! 05/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 06-05-2012 00:16:25

เพราะยิ้มของฟินสินะ น่ารักดี

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 9) : Finale ♥ : จบแล้วจ้า UP!!!! 05/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 06-05-2012 11:20:46

จบได้น่ารักมาก :L1:

บวกเป็ด

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 9) : Finale ♥ : จบแล้วจ้า UP!!!! 05/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 06-05-2012 13:01:59

จบได้น่ารักมากอ่ะ o13 o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนที่ 9) : Finale ♥ : จบแล้วจ้า UP!!!! 05/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 07-05-2012 11:51:08

จะติดตามเรื่องต่อไป...น่ารักดี

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (พิเศษที่ 1) ♥ P.4 UP!! 19/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 19-05-2012 18:04:13

ตอนพิเศษที่ : 1




“ฮ๊าดดด ชิ้ว!!”








ฟืดดดดดดด







   เป็นหวัดมันไม่ดีเลยจริงครับคนอ่าน นับวันอากาศยิ่งแปรปรวน ผมดันอุตริเป็นหวัดในวันที่ร้อนที่สุดแห่งปี วันนี้อุณหภูมิพุ่งทะยานไปถึง 39 องศา ให้ตายสิ จริงๆแล้วผมต้องนอนแก้ผ้าเปิดแอร์ให้เย็นฉ่ำสบายอารมณ์ไม่ใช่มานั่งเอาผ้าห่มพันรอบตัวเป็นดักแด้บนเตียงแบบนี้  ไอ้อาการร้อนๆหนาวๆเหมือนคนจะเป็นไข้นี้อีก








แย่ แย่ แย่ที่สุด!!!






‘เธอคือดวงตะวัน เธอคนเดียวเท่านั้น เป็นดังดวงตะวันแห่งชีวิต หลับก็รู้เสมอ ว่าตื่นขึ้นมาก็เจอ..’




      เอ๊ะๆ เสียงอะไร ผมหันซ้ายหันขวามองตามเสียง มันไม่ใช่เสียงโทรศัพท์ผมนี้หว่า แต่ทำไมหน้าจอผมมันกระพิบวะ ไอ้เสาไฟฟ้ามันเปลี่ยนเสียงให้อีกแล้วหรอฟร้ะเนี่ย แมร่งเสียงเก่ายังใช้ไม่ทันถึง 7 วันเลย กูต้องมานั้งจำใหม่ใช่ไหมเนี่ย








กลิ้ง กลิ้ง กลิ้ง






       ผมใช้ผ้าห่มที่พันอยู่รอบตัวให้เป็นประโยชน์ ไหนๆก็ลุกยากแล้วก็กลิ้งมันซะเลย ทำไมมันไม่ถึงสักทีวะเนี่ย ฮึบ! จะถึงแล้วๆ กลิ้ง กลิ้ง..



“ฮาโหลววว ฟืดดด”

“ทำไมรับช้าจังเตี้ย”

“ลุกออกจากผ้าห่มไม่ได้อะ เลยกลิ้งมาแทน เลยช้า ฮั๊ดชิ้วว!!”

“เห้ย ไหวปะเนี่ย แล้วกินข้าวกินยายัง พี่วางยาไว้ตรงหลังตู้เย็นอะ เห็นปะ”

“เห็นแล้ว กินแล้วด้วย แต่ไม่เห็นดีขึ้นเลย ซู๊ดดดด” แหวะ เค็มแหมงๆ

“เดี๋ยวพี่รับกลับเดี๋ยวนี้แหละ 15 นาทีเจอกัน”




     ไม่ต้องสงสัยครับ ตอนนี้ผมอาศัยอยู่ที่คอนโดแห่งหนึ่งในกลางเมืองเชียงใหม่ ย้ำคอนโด มิใช่หอผมแต่อย่างใด หอผมหรอครับ ยกให้พวกมันไปแล้ว ผมเก็บข้าวเก็บของมาอยู่หอไอ้พี่ภาคย์นี้ตั้งแต่จบปี 1 ใหม่ๆ มันอ้างขี้เกียจไปรับไปส่งผมครับทั้งๆที่ผมก็ไม่ได้ขอความช่วยเหลือกับมันแต่อย่างใด แต่เอาเถอะ มาอยู่กับมันก็ดี ค่ากินค่าอยู่ฟรีหมด ของฟรีใครไม่ชอบละครับ ฮ่าๆ



     ตอนนี้ผมขึ้นปี 3 แล้วครับ ส่วนเสาไฟฟ้ามันปี 4 ก็ต้องเริ่มฝึกงานไปตามระเบียบดีว่ามันได้ฝึกในตัวเมืองเชียงใหม่นี่แหละครับไม่ได้ไปไหนไกล แล้วมันเพิ่งจะบ่าย 3 หน่อยๆมึงฝึกงานนะเว้ยเห้ยเสาไฟฟ้า จะออกมาได้อย่างไงฟร้ะ แต่มันก็ออกมาได้ครับ ยังไม่ถึง 15 นาทีดีด้วยซ้ำมันก็มาถึงห้อง




“ไปเตี้ย พี่จะพาไปหาหมอ”

“เห้ยย อะไรเสาไฟฟ้า ไม่อาววว กูไม่ไปนะ”

“จะไปไม่ไป”

“ไม่!”

“ได้”









ฟรึบ!!








“เย้ยยยยยย เสาไฟฟ้า ปล่อยกูนะ ปล่อยยยย ฮั๊ดชิ้วว!!” อุ้มกูทำไมหือออ กลัวตกนะเห้ย

“ไม่สบายดียังปากเก่งอีกนะ”

“ไม่ปากเก่งแล้ว ปล่อยกูนะเสาไฟฟ้า มันจะตกแล้ว.. เย้ยยยย เดี๋ยวล่วงนะ ฮือออออ”

   


       และก็เรียบร้อยโรงเรียนชายครับ ผมโดนยัดเข้ามาในรถมินิคันเดิมโดยที่ยังมีผ้าห่มพันเป็นดักแด้อยู่ มันพามาโรงบาลอะไรซักที่ในเชียงใหม่ พยาบาลก็ตรวจนั้นวัดนี้ก่อนจะให้ผมเข้าห้องตรวจโดยมีเสาไฟฟ้าประคองร่างผมที่เดินไม่ค่อยจะตรงทางอยู่ใกล้ๆ ผลปรากฏว่า ผมติดเชื้ออะไรสักอย่างจำชื่อไม่ได้แล้วหมอเลยสั่งแอดมิดนอนดูอาการที่โรงบาลเพราะถ้ากินอะไรผิดสำแดงไปแล้วยิ่งอากาศร้อนๆแบบนี้ด้วยจะเป็นหนักไปกันใหญ่




“ไม่เอา ไม่นอนนะหมอ ให้ผมกลับบ้านนะ นะนะนะนะ”

“ฟิน ไม่เอาหน่า ถ้าเป็นหนักกว่าเดิมจะทำไง”

“กูไม่เป็นไรจริงๆนะเสาไฟฟ้า ไม่เอาอะ ไม่นอนโรงบาลนะ.. หมอไม่นอนนะ ให้มาตรวจดูที่โรงบาลทุกวันก็ได้ แต่ไม่นอนนะ”

“เอ่อ.. หมอคงต้องนอนดูอาการสักคืนนะครับ วันนี้คงจะให้กลับบ้านไม่ได้จริงๆ”




      ห้อง 1207 ณ. โรงบาลเอกชนแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่ ห้องมันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรมากมายแต่อย่างไงผมก็กลัวอยู่ดีแหละหน่า เรื่องโรงบาลเป็นอะไรที่โคตรกลัวเลย แล้วยิ่งต้องมานอนอีก ให้ตายเถอะโรบิ้น กิตติศักดิ์ที่เรื่องลือมากเรื่องผีในโรงบาลเนี้ยทำเอาผมไม่อยากจะมาเยียบโรงบาลเลยจริงๆ แต่อย่างไงผมก็หนีไม่พ้นสินะ




“เตี้ย”

“.................” ไม่คุยด้วย งอน ชิ๊!

“เตี้ยครับ”

“................” ไม่รู้ไม่ชี้ เช้อะ! กินยาเดี๋ยวก็หาย จะลากเรามาทำไมก็ไม่รู้ ฮือ ต้องมานอนโรงบาลอะไรนี้อีก หึ๊ย

“ฟินครับ จะไม่หันมาก็ได้นะ พี่แค่จะบอกว่าพี่จะกลับคอนโดก่อน” หันควับเลยครับ


       
      ผมหันไปจ้องหน้าไอ้เสาไฟฟ้ามันเขม่งเลย อะไรอะ เอาผมมาทิ้งไว้ที่นี้แล้วมันจะทิ้งผมหรอ ไม่เอาอะ ไม่ยอมจริงๆด้วย มันก็รู้ว่าผมกลัว มันยังกล้าทิ้งผมให้อยู่คนเดียวอีกหรอ แค่คิดม่านน้ำตามันก็มาบดบังภาพไอ้เสาไฟฟ้าที่ยืนอยู่ตรงหน้าแล้ว



“............... อึก.. อึก” จุก เหมือนมีก้อนอะไรสักอย่างมาจุกอยู่ที่อก ในใจมีคำถามมากมายแต่พูดไม่ออก


       ไม่ชอบตัวเองแบบนี้เลยจริงๆ รู้ตัวว่ามันงี้เง่ามากที่ทำแบบนี้ แต่พอไม่สบายทีอะไรอาการเอาแต่ใจมันก็จะหนักมากกว่าเดิมทุกที ยิ่งตอนนี้ยิ่งคั่นเนื้อคั่นตัวเหมือนอุณหภูมิร่างกายจะสูงขึ้นกว่าเดิมมากแถมยังหายใจไม่ค่อยออกอีก



“เห้ยเตี้ย ร้องไห้ทำไมครับ.. พี่จะไปเก็บเสื้อผ้ากับของใช้มาอยู่กับเตี้ยไง”

“มึงจะทิ้งกู ฮึก.. มึงจะทิ้งกู มึงจะทิ้งให้กูอยู่คนเดียว ฮึก.. มึงก็รู้กูกลัวอะ!”

 “พี่ไม่ได้ทิ้งฟินนะครับ พี่โทรให้ไอ้ฟลุ๊กกับแบงค์มันมาแล้ว พอมันมาพี่ก็ไปเก็บเสื้อผ้าไง เห็นไหมไม่ได้ทิ้งเตี้ยซะหน่อย” มันโอบกอดผมแล้วโยกตัวไปมาเหมือนกล่อมเด็กให้นอน ผมเองที่น้ำตาไหลไปแล้วก็ดูเหมือนมันจะไม่หยุดง่ายๆด้วย ยิ่งร้องไห้ก็รู้สึกตัวยิ่งร้อนกว่าเดิม หัวก็ปวดมากขึ้นกว่าเดิม จมูกก็ยิ่งตันทำให้หายใจไม่ออก

“ตุบ!ตุบ!ตุบ!  เสาไฟฟ้า ฮึก.. หายใจ ฮึก.. ไม่ออก” ผมทุบหลังเสาไฟฟ้ามันด้วยเรี่ยวแรงที่เหลือยู่น้อยนิด ให้มันรู้ว่าผมหายใจไม่ออกจะให้หายใจทางปากก็ไม่ถนัด น้ำตาก็ยังไหลไม่ขาดสาย ทรมาน ทรมานมาก ผมรู้สึกเหมือนขาดอากาศหายใจ เหมือนกำลังจะตาย..

“ฟิน! หายใจไว้ ฟินตั้งสติหน่อย ค่อยๆหายใจ ฟินนน..”















เสียงสุดท้ายที่ผมได้ยินคือเสียงที่เสาไฟฟ้ามันเรียกชื่อผมอย่างบ้าคลั่ง.. และหลังจากนั้นผมก็ไม่ได้ยินอะไรอีกเลย











“คนไข้ตอนนี้พ้นขีดอันตรายแล้วครับ.. ตอนแจ้งประวัติคนไข้ไม่ได้บอกว่าเป็นโรคประจำตัวอะไรหรือแพ้ยาอะไร ยาฆ่าเชื้อตัวที่หมอให้ไปตอนแรกนั้นไม่ตอบสนองกับร่างกายของคนไข้ทำให้มีอาการแน่นหน้าอกเส้นเลือดในโพรงจมูกอุดตัน เนื่องจากคนไข้เป็นภูมิแพ้อยู่แล้วด้วยทำให้อาการค่อนข้างรุนแรง” ผมรู้สึกตัวขึ้นมาก็ได้ยินเสียงหมอคนเดิมคนที่ตรวจผมดังแว่วๆอยู่บริเวณปลายเตียง อยากจะลืมตามองหาไอ้เสาไฟฟ้าแต่ก็ทำไม่ได้ เปลือกตามันหนักอึ้งลืมไม่ขึ้น ทำได้แต่นอนฟังบทสนทนาของหมอและเสาไฟฟ้าต่อไป

“ครับหมอ”

“และอีกอย่างคนไข้เป็นไซนัสนะครับ อาจจะเพราะเป็นภูมิแพ้และไม่ได้รักษาต่อเนื่องจึงทำให้หลังโพรงจมูกอักเสบและมีเนื้องอกบริเวณนั้น แต่ไม่ได้เป็นเนื้อร้ายแต่อย่างใดครับ แต่เมื่อเป็นหวัดติ่งเนื้อนั้นจะบวมทำให้คนไข้หายใจลำบากเพราะติ่งเนื้อไปกันทางเข้าของออกซิเจน”

“แล้วอย่างนี้ผมต้องทำอะไรบ้างครับหมอ”

“เอ่อ.. หมอแนะนำ ผ่าตัดดีที่สุดครับ” อะไรกัน ผ่าตัดหรอ ไม่เอานะ ผมพยายามจะลืมตาแต่ก็ทำไม่ได้ เปลี่ยนมาขยับตัวยิ่งซ้ำร้ายทำไมตัวผมมันขยับไม่ได้เลยละ ได้ยินเสียงปิดประตูแว่วๆหมอน่าจะออกไปแล้ว ตอนนี้มันทั้งอึดอัดทั้งทรมาน รู้สึกเหมือนมีสายอะไรสักอย่างสอดอยู่บริเวณรูจมูกทั้งสองข้าง ผมพยายามจะกระดิกนิ้วแต่ก็เหมือนจะไม่มีใครสังเกต







“ไอ้ฟลุ๊ก ทำไมไอ้เปี๊ยกมันยังไม่ฟื้นอีกวะ หนึ่งคืนกะหนึ่งวันแล้วนะเว้ย” กูตื่นแล้ว ได้ยินมึงด้วย แต่กูขยับตัวไม่ได้ แบงค์มึงช่วยกูด้วย ฮือออ

“กูจะไปรู้ไหมเล่า.. พี่ภาคย์ครับไปพักผ่อนบ้างก็ได้นะ เดี๋ยวพวกผมดูมันให้”

“ไม่เป็นไร พี่ดูได้ เราสองคนเถอะ จะห้าทุ่มแล้วยังไม่ได้กินข้าวเลยกว่าจะเข้าหออีก หอปิดพี่ไม่รู้ด้วยนะ ฮ่ะๆ” เสียงเสาไฟฟ้านี้ สักพักผมก็รู้สึกถึงความอุ่นบริเวณฝ่ามือ มือเสาไฟฟ้าอุ่นจัง

“งั้นผมสองคนลาก่อนนะพี่ หวัดดีครับ”

“เออๆ ขับรถดีๆถึงหอแล้วโทรหาพี่ด้วย”




         ผมรู้สึกถึงความอุ่นที่มืออีกครั้ง แต่ครั้งนี้รู้สึกถึงหยาดน้ำอุ่นๆที่ไหลมากระทบมือด้วย ทำไมหลังคารั่วหรอ แต่เอ๊ะฝนก็ไม่ตกนี้ แล้วมันน้ำอะไรละเนี่ย




“ฟินตื่นขึ้นมาสักทีสิครับ ตื่นมาหน่อย พูดอะไรก็ได้ นะ.. ตื่นขึ้นมาหน่อย”

“.....................” ไม่ใช่ไม่พยายามจะพูดจะลืมตานะเสาไฟฟ้า พยายามแล้ว แต่มันทำไม่ได้จริงๆ

“ฟินครับ ตื่นมาพูดกับพี่หน่อยเร็ว จะบ่นพี่ว่าพี่อย่างที่เคยทำก็ได้ แต่ขอละตื่นขึ้นมาหน่อยนะ” หยาดน้ำอุ่นไหลมากระทบมือผมอย่างไม่คาดสาย ไม่มีเสียงสะอื้นใดๆทั้งสิ้นออกมาจากผู้ชายที่นั่งกุมมือผมอยู่ข้างๆมีเพียงแต่น้ำตาที่ไหลลงมากระทบมือเท่านั้น

“...................”

“ตื่นมายิ้มให้พี่สิครับฟิน.. ยิ้มอย่างที่ฟินยิ้มให้พี่” นิ้วมือเสาไฟฟ้าไร้ไปตามริมฝีปากผมก่อนจะรู้สึกสัมผัสแผ่วเบา จูบเสาไฟฟ้าอุ่นจัง ไม่อยากจะละจากสัมผัสนี้เลยจริงๆ





“พรุ่งนี้ต้องตื่นมายิ้มให้พี่นะครับ”



____________________________ TBC



มาแบบสั้นๆให้พอหายคิดฮอด
เรื่องใหม่คงต้องปิดไปก่อนนะคะทุกคน เนื่องจากแต่งไม่ออก  :laugh:
รักทุกคนจ้ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (พิเศษที่ 1) ♥ P.4 UP!! 19/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 19-05-2012 18:30:24

จบแบบนี้เหรอ
ไม่เอาน๊า :z3:

 :L2: เยี่ยมฟินให้หายไวไว

บวกเป็ด

 

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (พิเศษที่ 1) ♥ P.4 UP!! 19/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 19-05-2012 19:17:55

มาเยี่ยมคนป่วย :L2:
ใจร้ายนะครับ มันค้างงง... :serius2:
รออ่านตอนพิเศษ 2
+1

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (พิเศษที่ 1) ♥ P.4 UP!! 19/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: chubby_bow ที่ 19-05-2012 19:27:50

 :m15: :m15: ฟินจะเป็นอะไรมากไหมอ่า ค้างนะค้างงงง  :serius2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (พิเศษที่ 1) ♥ P.4 UP!! 19/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 19-05-2012 19:55:00

ฝาก :L2: ไปเยี่ยมฟิน ตื่นขึ้นมาไวๆ นะ เสาไฟฟ้าเป็นห่วง  :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (พิเศษที่ 1) ♥ P.4 UP!! 19/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: Pullgi-kun ที่ 19-05-2012 19:57:16

บอกฟินหายเร็วๆ  :3123: เดี๋ยวเสาไฟฟ้าจะลงแดงเอาได้ เสาไฟฟ้าสู้ตาย  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (พิเศษที่ 1) ♥ P.4 UP!! 19/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 19-05-2012 20:03:06

มาทำให้ค้างแล้วก็จากเราไป  :z3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (พิเศษที่ 1) ♥ P.4 UP!! 19/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 19-05-2012 20:33:11

โอยดีใจจัง ยังมีคนอ่านเรื่องนี้อยู่ นึกว่าลงตอนพิเศษครั้งนี้จะแป๊กจะแล้ว ฮ่าๆ  :L1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (พิเศษที่ 1) ♥ P.4 UP!! 19/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 20-05-2012 01:37:18

ฟินหายเร็วๆเน้อ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (พิเศษที่ 1) ♥ P.4 UP!! 19/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 20-05-2012 07:08:21

ฟินเป็นหนักขนาดนี้เลยเหรอ ยังงัยก้อขอให้หายเร็วเร็วนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (พิเศษที่ 1) ♥ P.4 UP!! 19/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 20-05-2012 11:51:59

ฮือ ตอนแรกอ่านจบยังดีอยู่เลย ไหนกลายเป็นอย่างนี้ล่ะ อย่าทิ้งกันแบบนี้สิคนแต่ง  :z3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนพิเศษที่ 2) ♥ P.5 UP!! 27/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 27-05-2012 01:30:54

ตอนพิเศษที่ 2



   ผมรู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่พยาบาลเค้ามาวัดความดันวัดไข้ เปลือกตาผมยังคงหนักอึ้งแต่มันก็สามารถลืมขึ้นได้บ้างเล็กน้อย ผมกระพริบตาถี่ๆเพื่อปรับแสงตาให้เข้ากับความมืดของห้อง มองไปที่นาฬิกาติดพนังบ่งบอกเวลาว่าตอนนี้ตี 5 แล้ว ผมขยับตัวเล็กน้อยเพราะรู้สึกว่าท่าที่นอนมันเมื่อยเกินไป


“อ๊ะ” รู้สึกเหมือนมีอะไรมาจับมือผมไว้ ผมค่อยๆหันคอไปมองตามมือ แต่ไม่ทันได้หันจนสุดก็นึกขึ้นได้ว่าคงเป็นมือเสาไฟฟ้ามัน เสาไฟฟ้ามันนั่งหลับอยู่ข้างเตียงโดยที่มันก็ไม่ได้ปล่อยมือผม นอนท่านี้มันคงจะเมื่อยน่าดู ผมบีบมือมันนิดๆให้มันรู้สึกตัวแต่ก็ไม่มีปฏิกิริยากลับมาจากคนข้างๆ


   ผมนอนมองหน้าเสาไฟฟ้าไปเรื่อยๆจนเกือบจะหกโมง เสาไฟฟ้ามันยังหล่ออยู่ ถึงหน้ามันจะโทรมไปหน่อยนึง ตามันก็ดูโบ๋วๆด้วย ผมไม่ชอบให้มันโทรมครับ ฮ่าๆ โรคจิตเน๊าะ ใครจะชอบให้แฟนตัวเองโทรมกันละ ใช่ปะๆ เสาไฟฟ้ามันเหมือนจะรู้สึกตัวผมเลยแกล้งหลับตาทำเป็นหลับต่อ


“เมื่อไหร่จะตื่นครับฟิน” ตื่นแล้วแต่แกล้งคนอยู่อ่ะ ฮ่าๆๆ

“ตื่นขึ้นมาเถอะนะครับ” เสาไฟฟ้าไล้มือไปตามโครงหน้าผมอย่างแผ่วเบา ก่อนจะใช้มือปัดปอยผมและเคลื่อนมาจับที่มืออย่างเดิม


   ผมพยายามกลั้นยิ้มที่ได้หลอกเสาไฟฟ้าส่วนในใจก็กำลังนึกอยู่ว่าจะแกล้งตื่นขึ้นมาเนียนๆอย่างไงดี เอ๊ะ ทำไมเสาไฟฟ้าถึงปล่อยมือผมอะ ได้ยินเสียงมันเดินห่างออกไป คงไปเข้าห้องน้ำละมั้ง นอนคิดต่อดีกว่า











5 นาทีผ่านไป.. โดยใช้ความรู้สึกกะเอา










   ทำไมเสาไฟฟ้ามันไม่ซักทีอ่ะ ด้วยความที่ทนไม่ไว้ผมจึงคอยๆลืมตาทีละนิดๆ มองซ้ายมองขวาก็ไม่เห็นเสาไฟฟ้าในห้องแล้ว เสาไฟฟ้าไปไหนอะ! ผมพยายามดันตัวขึ้นแต่ด้วยเรี่ยวแรงที่มันยังไม่กลับมา 100% จึงทำให้ตัวผมลงไปนอนแอ้งแม้งบนเตียงเหมือนเดิม



“สะ เสาไฟฟ้า.. อยู่ไหน” เสียงที่เปล่งออกมาแทบจะฟังไม่ได้ศัพท์ เสียงผมทำไมมันหายไปไหนหมด แสบคอจัง เสาไฟฟ้าก็หายไปไหนแล้วเนี่ย

“.................”

“เสาไฟฟ้าอยู่ไหน มานี้เดี๋ยวนี้นะ.. อย่าแกล้งกูซิ”

“.......................”

“ถ้ายังไม่ออกมากูร้องไห้จริงๆนะ”











แอ๊ด!








   เสียงประตูห้องเปิดมาตอนที่น้ำตาผมกำลังจะร่วงพอดี เสาไฟฟ้าพอโผล่หน้าเข้ามาเห็นผมน้ำตาคลอก็รีบวิ่งเข้ากอดผมไว้ มันช้อนตัวผมขึ้นไปกอดแนบอก ปากก็เอาแต่พร่ำว่าผมฟื้นแล้วๆ สักพักเหมือนมันจะได้สติเลยดันตัวผมออกแล้วรีบเช็ดน้ำตาที่ปลิ่มๆอยู่ขอบตา



“ร้องไห้ทำไมครับฟิน.. ฟินฟื้นแล้วรู้ไหมพี่ดีใจมากเลย ฟินนอนหลับไปตั้ง 2 คืนนะ แต่ตอนนี้ฟินฟื้นแล้ว ฟินฟื้นแล้ว” มันถามว่าผมร้องไห้ทำไมแต่ดูมันสิ กลับจะร้องไห้เองซะงั้น ผมก็อยากบอกนะว่าร้องไห้ทำไม แต่เปลี่ยนใจไม่บอกดีกว่า เพราะเรื่องของเรื่องก็ผมเองนี้แหละที่จะแกล้งมัน ดันผิดแผนซะนี้

“หิวน้ำ.. เสาไฟฟ้าหิวน้ำ” มันจัดแจงเทน้ำหาหลอดมาให้ผมเสร็จสรรพ ผมจิบไปได้หน่อยนึงก็ดันออก

“อยากกินอะไรไหม เดี๋ยวพี่ไปซื้อให้”

“ไม่อะ เสาไฟฟ้าดูดิ เสียงกูเหมือนเป็ดเลย ฮ่าๆ”

“เดี๋ยวก็หาย จะเข้าห้องน้ำไหม”

“อื้อ ปวดฉี่อยู่”




   ผมกินข้าวเช็ดตัวได้สักพักหมอก็เข้ามาถามไถ่อาการว่าเป็นไงบ้าง ตอนนี้เรี่ยวแรงผมกลับมาเป็นปกติแต่ที่ไม่เหมือนเดินคือเสียงผม หมอบอกจะเป็นอย่างงี้ 3-4 วันเดี๋ยวก็หายไม่ต้องห่วง หลังจากตรวจร่างกายผมเรียบร้อยหมอก็ให้กลับบ้านได้ ส่วนเรื่องผ่าตัดจมูก หมอบอกไม่ต้องรีบ ให้ผมกลับมาเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อม ถ้าพร้อมเมื่อไหร่ค่อยมาผ่าก็ยังทัน แต่เค้าให้ยาอะไรผมมาเยอะแยะก็ไม่รู้ เท่าที่อ่านๆดูก็เหมือนยาเกี่ยวกับจมูกอะไรนี้แหละ



   ผมลั้นลาเฮฮาปาจิงโกะกับไอ้ฟลุ๊กและไอ้แบงค์ที่มาเยี่ยมผมช่วงบ่าย ส่วนเสาไฟฟ้ามันไปจัดเรื่องค่าใช้จ่ายห้อง มันหายไปเกือบชั่วโมงได้ก็เค้ามาพร้อมสีหน้าเครียดๆที่ไม่ค่อยได้เห็นบ่อยยกเว้นตอนมันกลับมาจากบ้านใหญ่ ผมไม่คิดจะถามอะไรเพราะตอนนี้ไอ้ฟลุ๊กกับไอ้แบงค์ก็อยู่ในห้อง ไม่ได้คิดจะปิดบังอะไรพวกมันหรอก แต่เรื่องนี้มันก็เป็นเรื่องส่วนตัวของเสาไฟฟ้าเลยไม่ค่อยอยากจะเล่าให้ใครฟัง




“กลับได้แล้วใช่ไหมเสาไฟฟ้า”

“อื้ม กลับได้แล้วแหละ แบงค์ ฟลุ๊กกลับกันไงเนี่ย”

“รถเมล์เยอะแยะพี่อย่าได้ห่วง ผมว่าจะลากไอ้ฟลุ๊กมันไปเดินเซนแอร์พอตสักหน่อย เห็นเสื้อผ้าลด 25-50% ฮ่าๆๆ”

“ลากกูไปถามกูสักคำยัง”

“อย่างไงมึงก็ต้องไปกลับกูอยู่แล้วใช่ม้า ฟลุ๊กจ๋า”

“โอ้ยๆๆ ไอ้แบงค์กูขนลุกหมดแล้ว พวกมึงสองคนมีซัมติงไรกันปะเนี่ย กูออกหอมาปีเดียวกูตกข่าวไรปะวะ” ทะแม่งๆนะพวกมึงสองคน

“มีเหี้ยไร ไม่มีเหอะ ใช่ปะแบงค์ ฮ่าๆ เออ ไปก็ไป งั้นกูไปก่อนนะฟิน หายเร็วๆ เห้ยพี่ภาคย์ผมไปก่อนนะพี่ เจอกัน” ไอ้ฟลุ๊กพูดจบมันก็ลากไอ้แบงค์ออกไปทันที มันไม่มีแม้แต่ช่วงเวลาให้ผมบ๊ายบายกลับ เออกลับไปเลย แต่เอ๊ะ เมื่อกี้แอบเห็นสีหน้าไอ้แบงค์มันเจือนๆลง คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง

“ฟิน เดี๋ยวพี่ไปรับโทรศัพท์แป๊บนะ” เสาไฟฟ้าพูดพร้อมโชว์โทรศัพท์ที่ตอนนี้มีสายเข้า ผมพยักหน้าหงึกๆสองสามทีแล้วหันไปสนใจกับทีวีที่ตอนนี้เปิดเพลงอะไรสักเพลงหนึ่งที่ผมฟังไม่รู้เรื่อง










“ฟินครับ ตื่นได้แล้ว” รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่เสาไฟฟ้าเดินเข้ามาปลุก เผลอหลับไปหรอเนี่ย หันไปมองนาฬิกาตอนนี้ก็เกือบเย็นแล้ว ท้องก็เริ่มร้องแล้ว เสาไฟฟ้ามันคงได้ยินเสียงท้องผมมันเลยหัวเราะนิดๆออกมา

“หัวเราะทำไม ทำไมๆ คนมันหิวนี้ หยุดหัวเราะเลยนะเสาไฟฟ้า!”

“คนอะไร เสียงไม่มีแล้วยังจะโกนอีก เสียงหายช้าพี่ไม่รู้ด้วยนะเออ ฮ่าๆ”

"แล้วจะหัวเราะทำไมเล่า ชิ๊!”

“ไปเร็ว หิวไม่ใช่หรอ ไปกินข้าวกัน”






   โดยความที่ความหิวเข้ามาบดบังอารมณ์งอน ทำให้ผมเดินตามไอ้เสาไฟฟ้าไปอย่างว่าง่าย ก็คนมันหิวนี้เนาะ  เสาไฟฟ้ามันแวะร้านอาหารแถวๆคอนโด ผมสั่งไม่หยุดเลยครับเอาให้คุ้มกับ 2 วันที่ไม่ได้กิน แฮ่.. เสร็จโจ๋ ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงผมก็จัดการอาหาร 5-6 อย่างบนโต๊ะได้เกลี้ยงแบบจานไมต้องล้าง เสาไฟฟ้ามันยิ้มๆตามสไตล์มันไปเมื่อเห็นผมกินมูมมามเหมือนเด็ก มันไม่ปลงก็คงชินนั้นแหละครับ ฮ่าๆๆ




“นี่เสาไฟฟ้า เป็นอะไรรึเปล่า มึงเงียบๆตั้งแต่กลางวันแล้วนะ” ผมหย่อนก้นลงไปนั่งข้างๆเสาไฟฟ้าที่นั่งคิ้วจะชนกันอยู่บนเตียง ตั้งแต่กลางวันและ ผมว่ามันแปลกๆไปถึงมันจะทำตัวทุกอย่างเป็นปกติก็เถอะ แต่คนที่อยู่กับมันทุกวันอย่างผมมีรึจะดูไม่ออก

“หื้ม เปล่านี้ พี่ไม่ได้เป็นอะไร เราคิดมากไปเปล่า”

“โกหก กูอยู่ข้างๆมึงนะเสาไฟฟ้า”

“เอาไว้อะไรที่มันแน่นอนว่านี้ก่อนแล้วพี่จะบอกเตี้ยนะ”

“อื้อ”









“เสาไฟฟ้า มึงนอนรึยัง”

“ยัง เตี้ยมีไร”

“เปล่า แค่รู้ว่ายังไม่นอนเลยเรียกอ่ะ” ผมลุกขึ้นมานั่งมองเสาไฟฟ้าที่ตอนนี้คิ้วชนกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ผมค่อยๆเอานิ้วชี้คลึงระหว่างหัวคิ้วมันอย่างที่มันชอบทำให้ผมบ่อยๆ

“..................” แหงะ มองไมๆๆ เขินนะโว้ย จ้องมาซะขนาดนี้ ตาคมๆมาจ้องแบบนี้ถึงจะเห็นบ่อยๆแต่ก็อายนะเว้ย

"ทำไม มองอะไร ไม่เคยเห็นคนหน้าตาดีหรือไง” ผมยักคิ้วสองทีกวนประสาทคนตรงหน้าเพื่อหวังจะให้มันอารมณ์ดีขึ้น แต่จริงๆแล้วผมทำเพื่อข่มอารมณ์อายของตัวเองมากกว่า ฮ่าๆๆ

“คนอะไรหลงตัวเอง”

“อ๊ะ อ๊ะ มึงยิ้มแล้ว ฮ่าๆ แล้วอะไรที่บอกว่าหลงตัวเองเหอะ กูพูดความจริงเหอะ” เสาไฟฟ้าไม่ตอบอะไร มันยิ้มๆแล้วผลักหัวผมเบาๆ

“อ๊ะ กล้าผลักกูอ๋อ มึงตายยยยยยย ฮ่าๆ” ผมขึ้นไปนั่งทับบนหน้าอกแข็งแรงของเสาไฟฟ้าแล้วเอาหมอนมากดหน้าไอ้ตาคมแบบหยอกๆ ไม่กล้ากดแรงกลัวมันตาย ฮ่าๆ

“ยอมแล้ว แค่กๆ พี่ยอมแล้ว ฮ่าๆ”

“ฮ่าๆ ว๊ายป๊อดมากพี่ภาคย์จ๋า”

“เดี๋ยวจะโดนมิใช่น้อยเหอะเตี้ย”

“ฮ่าๆๆๆๆ” จะว่าผมเน่าแต่ผมก็พูดได้เต็มปากว่าผมรักผู้ชายตรงหน้ามากและผมก็รู้ว่ามันก็รักผมมากเช่นกัน

“ฟินครับ” เสาไฟฟ้ามันเรียกชื่อผมแล้วเอื้อมมารูปริมฝีปากผมอย่างแผ่วเบา

“หือ”

“ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ยิ้มให้พี่ต่อไปนะ”

“อือ” ผมผยักหน้ารับปากมัน พร้อมกับรอยยิ้มที่ยิ้มให้มันบ่อยๆ ก่อนจะเลื่อนฝามือไปลูบดวงตาคมของร่างที่ผมนั่งทับอยู่

“ดวงตาคู่นี้.. ห้ามไปมองใครด้วยสายตาแบบนี้อีกนะ นอกจากกู” พูดเองก็อายเองครับ หมุดหน้าลงกับหมอนเสาไฟฟ้าเลย แก้มเสาไฟฟ้าเย๊นเย็น แอบได้ยินเสียงมันหัวเราะในลำคอด้วย

“คนอะไรเนี่ย พูดเองอายเอง ฮ่าๆๆ”

“หยุดแซวเลยนะ!” หมุดๆๆ ผมพูดเสียงอู้อี้ในลำคอ น่าอายมาก น่าอายชะมัดเลย จะไม่อายจะขนาดนี้ถ้าตอนที่ผมพูดมันไม่ส่งสายตาล้อเลียนมาให้

“เตี้ยรู้รึเปล่า ถ้าเตี้ยยังอยู่ท่านี้ต่อไปอะไรจะเกิดขึ้น”

“ห้ะ?” แล้วผมก็นึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ผมกำลังอยู่ท่าอะไร ใครที่นึกไม่ออกคิดตามผมนะครับ ตัวไอ้เสาไฟฟ้ามันนอนราบไปกับเตียงซึ่งผมนั่งทับอกมันแล้วตอนนี้ผมกำลังหมุดหน้ากับหมอนมันซึ่งแก้มผมและมันกำลังแนบกันอยู่



   ในขณะที่ผมกำลังนึกท่าของตัวเองที่กำลังทับตัวเสาไฟฟ้าอยู่ก็รู้สึกถึงมือไม่นิ่มไม่สากลูบไปตามแผ่นหลัง แอะ เสาไฟฟ้ามันเอาจริงเว้ย เอาจริงๆไหมครับ ถึงผมกับมันจะเป็นแฟนกันด้วยต้นเหตุมาจากเรื่องอย่างว่า แต่ว่าตั้งแต่ผมคบกับเสาไฟฟ้ามาเราแบบว่า เอิ่ม.. มีอะไรกันไม่ถึง 20 ครั้งในรอบเกือบ 2 ปี เราทั้งคู่ไมได้ตายด้านหรอกนะ แต่ผมและมันต่างคนต่างก็ไม่ได้ถือคติรักต้องเซ็กส์มากกว่า ยกเว้นอารมณ์มันพาไป แต่ครั้งนี้อารมณ์ผมไม่ได้พาไปซะหน่อย แค่จะเล่นเฉยๆเองงะ



“เอ่อ เสาไฟฟ้า กูเพิ่งออกโรงบาล ตอนนี้รู้สึกไม่ค่อยดี นอนกันเถอะนะ” ผมรีบพลิกตัวลงมานอนข้างๆมันเหมือนเดิมแล้วรีบเอาเท้ายันๆผ้าห่มมาห่ม

 “ถ้าไม่ยอมก็ไม่ทำหรอกน่าเตี้ย” เสาไฟฟ้ามันเอามือมายีหัวผมแล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มให้ผมถึงคอ ก่อนจะลุกจากเตียงไป แหงะ ไปไหนงะ

“เสาไฟฟ้าไปไหนอ่ะ”

“ไปห้องน้ำ เตี้ยนอนไปเหอะ” มันรู้สึกไม่ค่อยดีนะครับทั้งๆที่ผมอยู่ตรงนี้แต่แฟนกลับต้องไปแบบ อ่า.. ช่วยตัวเองที่ห้องน้ำน่ะ ครั้งนี้เสาไฟฟ้ามันคงจะทนไม่ไหวจริงๆละมั้ง เพราะทุกครั้งพอผมแบบนี้มันก็จะล้มตัวนอนกอดผมไปด้วยเฉยๆ













หมับ!










“เสาไฟฟ้า” ผมเอื้อมมือไปจับมือมันแล้วกระตุกให้มันลงมานั่งบนเตียง มันก็ลงมานั่งอย่างงงๆนิดหน่อย ผมนั่งจ้องหน้ามันอยู่อย่างนั้น ก่อนจะคว้าคอเสาไฟฟ้าเข้ามาจูบ ไม่มีลังเลหรือนิ่งไปสำหรับคนอย่างเสาไฟฟ้า มันตอบรับจูบผมเหมือนกับมันรออยู่แล้ว ถึงผมกับมันมีอะไรกันไม่บ่อยแต่เรื่องจูบนี้ผมยกเว้นนะครับ ฮ่าๆ



   เสาไฟฟ้ามันค่อยๆช้อนตัวผมขึ้นไปนั่งบนตักโดยที่ริมฝีปากเรายังไม่ห่างกัน มันเอาลิ้นมันไล้ไปตามไรฟันของผมอย่างอ้อยอิ่งและเชื่องช้า ก่อนจะใช้ลิ้นมันมาเกี่ยวกับลิ้นผมและดูดกลืนลิ้นผมอย่างแผ่วเบา มันไม่วาบหวิวแต่มันเคลิบเคลิ้มไปด้วยความหวานและอารมณ์ความต้องการกันและกัน เราจูบกันอยู่สักพักเสาไฟฟ้ามันก็ละปากออกมาคลอเคลียแถวติ่งหู










“จริงๆแล้วที่พี่ไปห้องน้ำน่ะ เพราะพี่ลืมนาฬิกาไว้ตอนอาบน้ำ แต่ในเมื่อมาถึงขนาดนี้..”





เว้ยยยยยยยยยยยย ไอ้เสาไฟฟ้า!!!!!




_________________________จบตอน





มาแบบหวานๆก่อนพายุจะซัดกระหน่ำ  :laugh:
มาดึกๆคึกๆ นอนกันไปหมดแล้วมั้งงง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนพิเศษที่ 2) ♥ P.5 UP!! 27/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 27-05-2012 02:08:42

มาม่าแน่ๆ ลางสังหรณ์มันบอก  5555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนพิเศษที่ 2) ♥ P.5 UP!! 27/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 27-05-2012 02:43:25

มาม่าเรื่องอะไรอ่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนพิเศษที่ 2) ♥ P.5 UP!! 27/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 27-05-2012 03:10:41

ไม่เอามาม่า
ไม่ชอบพายุ
+1

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนพิเศษที่ 2) ♥ P.5 UP!! 27/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 27-05-2012 06:44:06

กลิ่นมาล่ะ.... :a6:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนพิเศษที่ 2) ♥ P.5 UP!! 27/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: Pullgi-kun ที่ 27-05-2012 16:01:31

จะดราม่าอะไรกัน ขอแวกแนวได้ปะ แอบเชียร์ฟลุ๊กแบงค์อะ 55555555555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนพิเศษที่ 2) ♥ P.5 UP!! 27/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 27-05-2012 18:59:32

อ้างจาก: Pullgi-kun ที่ 27-05-2012 16:01:31  

จะดราม่าอะไรกัน ขอแวกแนวได้ปะ แอบเชียร์ฟลุ๊กแบงค์อะ 55555555555

ฟลุ๊กแบงค์ หรือแบงค์ฟลุ๊ก  :z2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนพิเศษที่ 2) ♥ P.5 UP!! 27/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 27-05-2012 20:02:40

แปว... ฟินสงสารเสาไฟฟ้าเลยยอม แต่ที่จริงไม่ใช่เลย...


พลาดแล้วล่ะคิคิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนพิเศษที่ 2) ♥ P.5 UP!! 27/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 27-05-2012 20:12:54

 :L1: :L1: :L1:
จะเกิดอะไรขึ้น

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนพิเศษที่ 2) ♥ P.5 UP!! 27/0
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 27-05-2012 22:57:37

สนุกดีค่ะ  แต่   เคี้ยวข้าว ใช้ ค.ควาย ถ้า ข.ไข่ หมายถึง ฟัน ส่วน ฉิบหาย  เขียนแบบนี้ค่ะ แล้ว โครงหน้า ไม่ใช่ โคลงสี่สุภาพนะคะ ขอบคุณมากค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนพิเศษที่ 2) ♥ P.5 UP!! 27/0
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 27-05-2012 23:35:49

อ้างจาก: PEENAT1972 ที่ 27-05-2012 22:57:37  

สนุกดีค่ะ  แต่   เคี้ยวข้าว ใช้ ค.ควาย ถ้า ข.ไข่ หมายถึง ฟัน ส่วน ฉิบหาย  เขียนแบบนี้ค่ะ แล้ว โครงหน้า ไม่ใช่ โคลงสี่สุภาพนะคะ ขอบคุณมากค่ะ

ขอบคุณมากๆค่ะ แก้แล้วค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนพิเศษที่ 2) ♥ P.5 UP!! 27/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: chubby_bow ที่ 27-05-2012 23:38:15

ตอนหน้าไม่เอาดราม่าได้ปะ เค้าอยากอ่านแบงค์ฟลุ๊กงะ   :z10:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ตอนพิเศษที่ 2) ♥ P.5 UP!! 27/05/12
เริ่มหัวข้อโดย: Pullgi-kun ที่ 06-06-2012 19:25:26

คนแต่งหายไปไหน  :a11:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ปิดเรื่องบริบูรณ์ ย้ายเลยจ้า) ♥ 12/06/12
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 12-06-2012 22:47:08

ฮาโหลๆ ก๊อกๆ จะมีใครสนใจไหมน๋อ..

คือเราจะมาบอกว่าคงยังไม่ลงตอนพิเศษอีกสักพัก เพราะแต่งไม่ออก  :z10:
ช่วงนี้เรียนหนักมากด้วย เหนื่อยมากก
เจอกันพิเศษตอนหน้าจ้า  :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ปิดเรื่องบริบูรณ์ ย้ายเลยจ้า) ♥ 12/06/12
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 12-06-2012 23:01:06

จะรอนะ :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ปิดเรื่องบริบูรณ์ ย้ายเลยจ้า) ♥ 12/06/12
เริ่มหัวข้อโดย: a-o-pai ที่ 13-06-2012 01:43:32

มารอเหมือนกานนะคราบ

มีลางสังหรณ์ที่จะต้องเกิดขึ้นกับ เสาไฟฟ้าแน่เลย

คือไรน้า

รอติดตามครับ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ปิดเรื่องบริบูรณ์ ย้ายเลยจ้า) ♥ 12/06/12
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 13-06-2012 08:29:47

 :กอด1: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ปิดเรื่องบริบูรณ์ ย้ายเลยจ้า) ♥ 12/06/12
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 13-06-2012 08:40:49

5555 น่ารักดีอะ ฟิน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ปิดเรื่องบริบูรณ์ ย้ายเลยจ้า) ♥ 12/06/12
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 13-06-2012 08:54:18

รอตอนต่อไปนะ :call:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ปิดเรื่องบริบูรณ์ ย้ายเลยจ้า) ♥ 12/06/12
เริ่มหัวข้อโดย: Pullgi-kun ที่ 13-06-2012 23:43:44

แหงะ นึกว่าเข้ามาจะได้อ่าน  โอเค เข้าใจแว้ว รอตอนหน้าอยู่เน้อ  :bye2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ปิดเรื่องบริบูรณ์ ย้ายเลยจ้า) ♥ 12/06/12
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 14-06-2012 02:39:35

มันมี ทีบีซี ใช่มั้ย ยังไม่จบเนอะ น้องฟินน่าร๊ากกกมาก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ปิดเรื่องบริบูรณ์ ย้ายเลยจ้า) ♥ 12/06/12
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 14-06-2012 17:12:17

 o13

อ้างจาก: kisz ที่ 14-06-2012 02:39:35  

มันมี ทีบีซี ใช่มั้ย ยังไม่จบเนอะ น้องฟินน่าร๊ากกกมาก

แอะๆ รู้ทันนะจ้ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ปิดเรื่องบริบูรณ์ ย้ายเลยจ้า) ♥ 12/06/12
เริ่มหัวข้อโดย: chubby_bow ที่ 14-06-2012 20:45:09

รอตอนพิเศษตอนหน้าจ้า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ปิดเรื่องบริบูรณ์ ย้ายเลยจ้า) ♥ 12/06/12
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 15-06-2012 01:09:08

 เพิ่งได้อ่าน น่ารักดีค่ะ :o8:

เข้ามารอ TBC..... พี่ภาคย์~น้องฟินด้วยคน  :myeye: :myeye: มันค้างๆไงไม่รู้
อยากอ่านตอนพิเศษของแบงค์~ฟลุ๊กด้วย คู่นี้มีซัมติงแหง๋ๆอ่ะ ใช่ป่ะ :impress2:

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
คนแต่งมาต่อไวๆน๊า....อยากรู้เรื่องต่อแล้วค่าาา
+1+เป็ด เป็นกำลังใจให้คนแต่งคิดพล็อตออกไวๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ปิดเรื่องบริบูรณ์ ย้ายเลยจ้า) ♥ 12/06/12
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 15-06-2012 10:17:51

มันมีตอนต่อไป...รออยู่น๊า...

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ปิดเรื่องบริบูรณ์ ย้ายเลยจ้า) ♥ 12/06/12
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 15-06-2012 13:32:08

แอบงงว่า tbc แต่ทำไมให้ย้าย เพราะถ้าต่อตอนพิเศษอยู่ แต่ถ้าย้ายห้องไปห้องจบ จะไม่ค่อยมีคนเห็นน่ะสิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ปิดเรื่องบริบูรณ์ ย้ายเลยจ้า) ♥ 12/06/12
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 15-06-2012 21:56:08

อ้างจาก: ๛ナーリバス๛ ที่ 15-06-2012 13:32:08  

แอบงงว่า tbc แต่ทำไมให้ย้าย เพราะถ้าต่อตอนพิเศษอยู่ แต่ถ้าย้ายห้องไปห้องจบ จะไม่ค่อยมีคนเห็นน่ะสิ

คือกว่าจะมาต่อคงอีกนานเลยคะพี่นิ เลยให้ย้ายไปก่อน ถ้ามีนอัพตอนพิเศษจะเห็นไม่เห็นก็ไม่เป็นไรเพราะเรื่องหลักจบไปแล้ววว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ปิดเรื่องบริบูรณ์ ย้ายเลยจ้า) ♥ 12/06/12
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 15-06-2012 23:32:57

รอแบงค์ ฟลุ๊คจ้า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ปิดเรื่องบริบูรณ์ ย้ายเลยจ้า) ♥ 12/06/12
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 11-07-2012 19:46:42

ห๊ะ ตอนพิเศษมันยังไม่จบไม่ใช่หรอ

งง รออยู่น้าาา

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ปิดเรื่องบริบูรณ์ ย้ายเลยจ้า) ♥ 12/06/12
เริ่มหัวข้อโดย: Dwammy ที่ 11-07-2012 23:03:47

จบใย้วหรอ? น่ารักเว่อ :-[
อยากให้ยาวกว่านี้จังTT

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ปิดเรื่องบริบูรณ์ ย้ายเลยจ้า) ♥ 12/06/12
เริ่มหัวข้อโดย: Rein_Force ที่ 16-07-2012 20:43:10

ติดตามอยู่น้าาา

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ปิดเรื่องบริบูรณ์ ย้ายเลยจ้า) ♥ 12/06/12
เริ่มหัวข้อโดย: kamikame ที่ 21-07-2012 16:53:20

สนุกมากมาย ขอบคุณสำหรับเรื่องราวสนุก ๆ นะฮ๊าฟฟฟฟฟ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เพราะพรหมลิขิต.. ขีดเขียนรัก <3 (ปิดเรื่องบริบูรณ์ ย้ายเลยจ้า) ♥ 12/06/12
เริ่มหัวข้อโดย: Keane ที่ 06-12-2018 19:28:28

 :L2: