CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: thearboo ที่ 13-02-2012 22:46:40

หัวข้อ: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 13-02-2012 22:46:40

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้



1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
...






ตอนที่ 1 “เรโช”


ณ หมู่บ้านเตรส ดินแดนสุดชายขอบแห่งอาราจักรเอกูนวิสติ  ที่ซึ่งโคตรจะกันดาร ชาวบ้านทุกคนล้วนไอคิวเตี้ยไอเดียต่ำ เหตุเพราะไร้การศึกษา ทุกคนอาศัยและใช้ชีวิตอยู่ด้วยภูมิปัญญาชาวบ้านล้วนๆ 
“ขากกกกกกก ถุย!!! โอย คันคอชิบ เลยเว้ยเฮ้ย” 
ชายหนุ่มหน้าตามอมแมม กิริยาบ่งบอกถึงความเป็นลูกผู้ดีสุดชีวิต เจ้าหนุ่ม เรโช หรือ “ติสเรโช” เด็กกำพร้าผู้ถูกสองสามีภรรยา อังวา และบัญญี แห่งร้านตีดาบ รับเลี้ยงไว้  เรโช อายุ 18 ปีเต็มกำลังจะ 19ในไม่ช้า หนุ่มวัยกำดัด ที่กระสันอยากมีชื่อเสียงและใคร่อยากผจญภัย
“พ่อๆ ผมอยากเดินทางเข้าตัวเมืองอ่ะ ผมอยากไปเป็นทหารรักษาดินแดน”
“วิชาความรู้เท่าหางอึ่งอ่าง เอ็งจะเอาปัญญาที่ไหน ไปทดสอบกับเขาวะ?”
“โหยพ่อ แค่ทหารรักษาดินแดนมันใช้ความรู้อะไรที่ไหนกัน มันใช้นี่ ฝีมือนี่ต่างหาก”
“โห เก่งตายล่ะไอ้ลูกหมา ตัวเตี้ยตะแมะแคะ สะโอดสะอง อย่างเอ็ง มันจะไปทำอะไรได้วะ แค่ฟันกิ่งไม้เอ็งยังฟันไม่ขาดเล้ย”
“อะไรกันพ่อ ดูถูกผมเกินไปแล้วนะ!! ฝีมือผมแก่กล้าสุดในบรรดาเด็กรุ่นเดียวกันในหมู่บ้านเราเลยนะ โห พ่อน่ะ ไม่เคยรู้อะเล้ย วันวันก็เอาแต่ก้มหน้าตีดาบ อะโด่...”
‘ผลั่ก!!’
พ่อบุญธรรมที่เรโชแสนจะบูชา บรรจงใช้เท้ายันเบาๆเข้าปลายคางลูกรักทันที

“โอ้ยยยยย เจ็บนะพ่อ ถีบเช้าถีบเย็นอย่างนี้ ผมก็โตไม่ขึ้นกันพอดีเด่ะ”

จากนั้นสงครามย่อมๆของครอบครัวนักตีดาบก็เริ่มขึ้น เป็นกิจวัตรประจำวันที่ขาดไม่ได้เลยทีเดียว

“เอ้า พ่อ เรโช หยุดตีกันแล้วมากินข้าวได้แล้ว”

แม่บุญธรรมผู้แสนอ่อนโยน เรียกบุตรแสนรักและสามีทานข้าว ชีวิตเรียบง่าย ปกติ หากแต่วันนี้มันกำลังจะเปลี่ยนไป

‘ก๊อก ก๊อก ก๊อก’

จู่ๆก็มีทหารวังหลวง 7 นาย มาเคาะประตูบ้านนักตีดาบ

“มีอะไรกันท่านทั้งหลาย มีอะไรให้นักตีดาบชราอย่างกระผมช่วยหรือ?”
“เรามาหาลูกชายของท่าน นักตีดาบชรา”
“ลูกชายของกระผม มัน มันไปทำสิ่งใดล่วงเกินพวกท่านไว้อย่างนั้นหรือ กระผมขออภัยแทนมันด้วยเถิด มันยังเด็กนัก”
“เฮ้ย พ่อ ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ เพิ่งจะเคยเห็นหน้าทหารพวกนี้ก็วันนี้แหละ”

เรโชปฎิเสธทันควัน ถึงเขาจะเกกมะเหรก เกเร แต่ก็รู้จักระวังตัว ไม่หาเรื่องเดือดร้อนให้ครอบครัวเด็ดขาด

“ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอกท่านนักตีดาบชรา แต่ลูกชายท่านเป็นผู้ถูกเลือก ซึ่งทางวังหลวงระบุตัวมา ให้พวกเรารับตัวเขาเข้าวัง”
“อะไรนะ!!!”

แทบจะพร้อมกันทั้ง 3 พ่อ แม่ ลูก

“ถะ ถูกเลือกอะไรง่ะ เฮ้ย ผมไม่เคยไปสมัครอะไรไว้นะ พวกท่านมาผิดบ้านหรือเปล่าเนี่ย”

เรโชเถียงออกไปอย่างไม่กลัวคมดาบหรือลูกปืนที่เหน็บเอวอยู่ของพวกนายทหารกล้าเลยแม้แต่น้อย

“เราก็ไม่รู้รายละเอียดนักหรอกนะ เราแค่ได้รับคำสั่งให้มารับเธอเท่านั้น”
“ไม่อ่ะ ไม่ยอมไปว๊อย จู่ๆจะมาพาไปทำบ้าอะไรล่ะ เหตุผลก็ไม่ยอมบอก”
“ไม่ว่ายังไงเราก็ต้องพาไปครับ เข้าใจพวกเราด้วย”
“เอ่อ ท่านทหารกล้า ท่านจะพาลูกกระผมไปสักกี่วันกันครับ?”
“ไม่อาจบอกได้ครับ แล้วแต่ทางวังหลวง”
“ไม่นะพ่อ ผมไม่ไปนะ มันมีลับลมคมในอ่ะ ไม่ไปเด็ดขาด”
“นะ นั้นสิครับ ท่านนายทหาร กระผมว่า...”

‘กริ๊ก’
ปืนลำเขื่องจ่อแสกกลางหน้าผากเหี่ยวย่นของนักตีดาบชรา

“อ๊ะ!!”
“ดะ เดี๋ยวสิ จะทำอะไรพ่อฉันน่ะ!!??”
“หากยอมไปกับเราดีๆ เราก็จะไม่ทำร้ายพ่อนาย เด็กน้อย”
“นี่มันข่มขู่กันนี่หว่า นึกว่าเราจะไม่มีทางสู้รึไงกัน”
“เรโช ลูกใจเย็นก่อน”

แม่บุญธรรมรีบห้ามลูกชายที่กำลังเกรี้ยวกราด ด้วยกลัวเรื่องจะลุกลาม

“อย่าเอาลูกผมไปเลยครับ ลูกผมยังเด็กนัก ไม่ประสีประสา เอาตัวไปก็ใช้ประโยชน์อันใดไม่ได้หรอกครับ”
“ใช่ค่ะ นายท่านทั้งหลาย พวกเราก็แค่ครอบครัวตาสีตาสา ไม่มีสิ่งมีค่าใดติดกายหรอกเจ้าค่ะ”
“เราไม่ได้เอาตัวลูกท่านไปฟรีๆหรอก แต่มันแลกด้วยการจ่ายเงินให้แก่พวกท่านเท่าการตีดาบร้อยเล่ม ทุกเดือน ตลอดเวลาที่เด็กคนนี้อยู่ในวัง”
“อะ อะไรนะ กระผมไม่ได้อยากจะขายลูกกินนะ!!”
“แต่หากท่านไม่ยอมโดยดี นักตีดาบชรา เราคงต้องทำให้ท่านตีดาบไม่ได้อีก!!”
“ไม่นะ ขอร้องล่ะเจ้าค่ะ นายท่าน อย่าทำอะไรพวกเราเลยนะคะ”

ภาพพ่อแม่บุญธรรมที่พยายามขอร้องอ้อนวอนเหล่านายทหารเพื่อไม่ให้พาตนไป โดยไม่ได้อาวรณ์ในจำนวนเงินมหาศาลที่พวกตนจะได้รับ เรโชรู้สึกดีใจเหลือเกิน หากแต่ถ้าเขาดื้อดึงไม่ยอมไป พ่อแม่บุญธรรมของเขาอาจเป็นอันตราย สู้เขายอมตามไปแต่โดยดี แล้วพ่อแม่บุญธรรมได้เงินใช้มากมายมีชีวิตสบายขึ้นได้ มันอาจคุ้มค่ากว่าก็เป็นได้

“ท่านพูดจริงหรือเปล่า ท่านนายทหาร ที่ว่าถ้าผมไปด้วย พวกท่านจะให้เงินเลี้ยงดูพ่อแม่ผมทุกเดือน จำนวนเท่ากับค่าตีดาบ 100 เล่ม ตลอดเวลาที่ผมอยู่ที่วัง”
“ถูกต้องครับ”
“งั้น ผมจะไปกับคุณ”
“เรโช!!!”
“ไม่เป็นไรนะ พ่อ แม่ เดี๋ยวผมจะรีบกลับมานะ อย่าห่วงเลย ผมดูแลตัวเองได้”

เรโชมองหน้าพ่อแม่บุญธรรมที่แสนรักเคารพเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจากมาพร้อมความสับสนในจิตใจ
‘เอาวะ อายุไอ้เรโชคงไม่สั้นขนาดนั้นหรอก เราคงไม่เจออะไรร้ายแรงนักหรอกน่า แมร่งงงงงเอ้ย มันห่าเหวอะไรกันว๊ะเนี่ยยยยย!!’

............................................................................................

ฝากเจิมด้วยคร๊า จ๊วบๆๆๆ
 :o12:
THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา”
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 13-02-2012 22:48:32

ตอนที่ 2 องค์รัชทายาทโสฬสติยา


3 วันแล้วที่ เรโช เข้ามาอยู่ในวัง และไม่ใช่แค่อยู่แถววังชั้นนอกกับบ่าวไพร่ทหารชั้นเลว แต่นี่เขาถูกพามาอยู่ในเขตวังชั้นในสุด ที่ที่ซึ่งเหล่าราชวงศ์ผู้สูงศักดิ์แห่งอาณาจักร เอกูนวิสติ  พำนักอยู่ โดยที่ยังไม่ทันตั้งตัว พอมาถึงปุ๊ป เรโชก็ถูกจับขูดขี้เกลือจนเนื้อตัวแสบ จากนั้นก็ถูกจับอาบน้ำแร่แช่น้ำนม จนผิวผ่องสะอ้าน ถูกจับแต่งตัวดีๆราวกับลูกขุนนาง  อาหารการกินไม่มีขาดตกบกพร่อง แน่นอนว่ามีแต่อาหารชั้นสูง ที่หลับที่นอนแสนหรูหราและอุ่นสบาย แต่มันก็ไม่ได้ช่วยลดความคลางแคลงใจของเรโชลงเลยแม้แต่น้อย แต่มันรังแต่จะเพิ่มขึ้นแถมยัง บวก ความหวาดระแวงเพิ่มไปด้วย

“นี่มันเกิดอาเพศอะไรขึ้นกะตรูฟร๊ะ!!?? อยู่มา 3 วันแล้วยังไม่เห็นจะรู้เรื่องอะไรเลยเนี่ย”

เรโชบ่นอุบ ขณะเดินเล่นอยู่รอบๆตำหนัก เขาไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไปไหนมาไหนมากนัก อยู่ได้แค่รอบๆที่พักของตนเท่านั้น

“หรือว่าที่วังนี้จะนิยมเลี้ยงเด็กหนุ่มหน้าตาดีวะ ไอ้เราก็หล่อเหลาปานเทพบุตรซะด้วยสิ เฮ้อ เกิดมามีกรรมตรงเสือกหล่อเทพมากนี่แหละว้า...อุ๊บ!!”

ชื่นชมตัวเองอยู่ยังไม่ทันขาดคำ เรโชก็ชนเข้ากับบางสิ่งที่แข็งแกร่งไม่น้อย เพราะเล่นเอาชายหนุ่มเซแท่ดๆเลยทีเดียว

“โอ้ย อะไรวะเนี่ย ขวางทางเดินคนหล่อ เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยวแม่งเลย!!”
“อย่ามาหยาบคายนะ ไอ้ไพร่ ชายขอบ!!”
“...!!!!????”

สบตาทันใด ไอ้หน้าไหนกันที่กล้ามาว่าเขาว่าเป็นไอ้ไพร่ชายขอบ มันต้องโดนโบกสักทีสองทีเป็นการสั่งสอน  หากแต่แค่เงยหน้ามอง เรโชก็ถึงกับตะลึงงัน ในความหล่อเทพของคนตรงหน้า  คนปากกล้าที่ว่าเขานั้น เป็นชายหนุ่มสูงใหญ่กำยำ
ผิวขาวละเอียด ผมดำขลับยาวระบ่ากว้าง หน้าตาคมเข้ม จมูกโด่งเป็นสันคม ปากบางฉียบดูหยิ่งยะโส แววตานั้นดุน่าเกรงขามยิ่งนัก เรโชนิ่งอึ้งทึ่งเสียวอยู่ตรงหน้าชายหนุ่ม

“ช่างไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำเอาซะเลยนะ”
“อะไร ทำไมจะไม่รู้ ฟ้าอยู่เหนือหัวมันก็ย่อมสูง แผ่นดินมันอยู่ใต้ตรีนเนี่ยมันก็ต้องต่ำอยู่แล้ว ใครไม่รู้ก็โคตรโง่ เอ๊าะ รึเอ็งไม่รู้ว๊ะ?”

หลังรับสภาพความหล่อแต่วาจาไม่หล่อเหมือนหน้าตาของคนตรงหน้าได้แล้ว  ปากที่ตะไกรยังเรียกพ่อของเรโชก็ปฏิบัติหน้าที่ของมันก่อนทันที

“บังอาจนัก ไอ้ไพร่!! ทหาร!!”
“เฮ้ย!! เอ็งจะเรียกทหารมาทำซากไรวะ!! เดี๋ยวก็ได้โดนรุมสหบาทาหรอกเฟ้ย”

เรโชกระโดดตะปบปากของชายตรงหน้าทันที คนตัวโตกว่าดิ้นรนสองสามทีก็หลุดออกจากวงแขนของคนตัวเล็กกว่า และไม่ทันที่เรโชจะยื้อยุดอีกรอบมือแกร่งก็คว้ารวบทั้งสองแขนของเรโช ตวัดบิดไพล่หลังหวังจะล็อคคนตัวเล็กให้เลิกแผลงฤทธิ์ แต่มีหรือลิงทโมนอย่างเรโชจะยอมสยบ ร่างบางกวาดขาเตะตัดข้อเท้าหนาให้เสียหลัก หากชายหนุ่มคำนวณพลาดไปนิดตรงที่แขนของตนยังถูกรวบอยู่ ดังนั้นทันทีที่คนตัวโตเสียหลักล้ม เรโชก็คว่ำตามลงไปทับร่างหนาทันที

“อุ๊บ!!”
“โอ้ย! อ๊ะ! เหวอ!!”

ยังไม่ทันตั้งตัวเรโชก็ถูกตวัดตัวพลิกกลับไปอยู่ด้านล่างโดยมีร่างสูงคร่อมทับเป็นที่เรียบร้อย เรโชทั้งพยายามดิ้นรน ผลักไส แต่ทั้งทางกายภาพที่ตัวเล็กกว่ามากมาย พละกำลังก็ด้อยกว่าเป็นไหนๆ ถึงเรโชจะมั่นใจในศิลปะการป้องกันตัวของตนที่ว่าเจ๋งนักหนา แต่คนตรงหน้าเขานั้น บอกได้คำเดียว แมร่ง มันเซียนว่ะ!! 
สภาพถูกจับกดให้นอนหงายพังพาบโดยมีร่างผู้ชายอีกคนทาบทับอยู่ แถมข้อมือทั้งสองข้างยังถูกตรึงไว้เหนือหัวด้วยมือเพียงข้างเดียวของคนข้างบนอีก ในฐานะลูกผู้ชายอก(เกือบ)สามศอกอย่างเรโช มันรับไม่ได้!!!

“เฮ้ย ปล่อยนะเว้ย ปล่อยเด้ โอ้ย!! เอ็งเป็นใครว๊ะ!!??”
“ถามได้ดีนี่ไอ้ไพร่  แกมาอยู่ในที่ของฉันโดยที่ไม่รู้ว่าฉันเป็นใครเนี่ยนะ?”
“เออ ก็ถ้ารู้แล้วจะถามหาบิดาใครไม่แซ่บว๊ะ ปัดโธ่!!”
“องค์รัชทายาทโสฬสติยาพะยะค่ะ!!!”

นายทหารองครักษ์ 3-4นายวิ่งกระหืดกระหอบมา และเอ่ยคำที่ทำให้เรโช อึ้งรับประทานไปหลายวิฯ “องค์รัชทายาท” !!!!?????
‘ตายโ-ห-ง แว้ววว!!!!!’ คำเดียวที่แล่นอยู่ในหัวตอนนี้

“มาก็ดี ลากตัวไอ้ไพร่นี่ ไปขังที่คุกลืมตะวันซะ!!!”
“พะยะค่ะ”
‘ฉิบหา-ยแว้วววว!!!’ คำที่สองที่ต่อคิวมาอยู่ในหัว

“ช้าก่อนพะยะค่ะฝ่าบาท”

ดั่งเสียงสวรรค์ เรโชรีบหันไปหาต้นเสียงแห่งชีวิตของตนทันที ชายหนุ่มร่างใหญ่แถมหล่อลากไส้ใส่ชุดราชองครักษ์เต็มยศ ดูจากเครื่องหมายพะรุงพะรังนั่นแล้ว คงเป็นพวกระดับตัวพ่อเป็นแน่
“มีอะไร ไอศุพายัฆ?”
“ท่านผู้นั้นที่อยู่ตรงหน้าฝ่าบาท มิอาจกักขังหรือสังหารได้หรอกพะยะค่ะ”
“เพราะอะไร? ทำไมเราจะทำอะไรมันไม่ได้!!”
“เพราะท่านผู้นั้นคือว่าที่ พระชายา ของพระองค์ พะยะค่ะ”
“………………………..”
“……………………….”
ถึงกับใบ้กันทั้งสองคน อึ้ง พูดอะไรไม่ถูก ตอนนี้ถ้าให้บวกเลข 1+1 คงเท่ากับ 7 แล้วล่ะ
“หม่อมฉันขอแนะนำอย่างเป็นทางการ ท่านผู้นี้คือ ท่านติสเรโช ผู้ที่ถือกำเนิดมาพร้อมดอกบัวเพลิง 3 ดอก ตามตำนาน พะยะค่ะฝ่าบาท”
“หา!!!” (เสียงขององค์รัชทายาทโสฬสติยา)
“ท่านติสเรโช ตรงหน้าท่านก็คือ มงกุฎราชกุมารโสฬสติยา องค์รัชทายาทแห่งอาณาจักรเอกูนวิสติ ว่าที่องค์กษัตราผู้ครอบครองพลังวิญญาณของ 16 องค์ขัติยาบูรพกษัตริย์ และทรงเป็นคู่หมายของท่าน ตามตำนานโบราณแห่งอาณาจักรเราครับ”
“ฮะ….” (เสียงของติสเรโช ผู้ซึ่งยืนหน้ามืดวูบๆ อยู่อย่างเงียบๆและคิดอยู่ในใจว่า โลกนี้คงถึงกาลอวสานแล้ว…)

...............................................................................................

2 ตอนไปก่อนเน้อ เรื่อยๆ มาเรียงๆ
 :z10:

THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา”
เริ่มหัวข้อโดย: kataiyai ที่ 13-02-2012 22:55:32

น่าสนุกดีนะ

จะรออ่านค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา”
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 13-02-2012 22:57:10

ดูท่าหนุกหนาน

น่าจะเป็นโหรทำนายมาเปล่าเนี่ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา”
เริ่มหัวข้อโดย: Karn12 ที่ 13-02-2012 23:01:31

เริ่มเรื่องก็สนุกน่าติดตามมากครับ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา”
เริ่มหัวข้อโดย: Peppermint ที่ 13-02-2012 23:19:02

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=1049.0

อย่าลืมแปะกฏเล้านะคะ

เรื่องสนุกดีค่ะชอบมากเลยย (ชื่อเรื่องบงบอกถึงคำว่าฮาเลยค่ะ) เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา”
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 13-02-2012 23:35:15

มาเจิมเรื่องใหม่ :mc4: :mc4:
ยินดีต้อนรับนะคะ อย่าลืมแปะกฎด้วยนะ

ชอบเรื่องแนวนี้มากเลยค่า มาต่อเร็วๆนะจ๊าาาาาาา  :bye2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา”
เริ่มหัวข้อโดย: warnana001 ที่ 13-02-2012 23:41:08

น่าสนุก!!!
เรโชเธอหยาบคายได้ใจมาก o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา”
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 13-02-2012 23:52:56

ถึงจะงงๆไปบ้างแต่ว่าฮาดี :laugh5: :laugh5:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา”
เริ่มหัวข้อโดย: DasHimmel ที่ 14-02-2012 00:10:14

นายเอกเราแอบเกรียนนะ 5555+
พระเอกคงสุขุม ดุๆ จริงจังน่าดู แต้งมาเจอกะนายเอกเรานี่แร๊ะ ถึงจะเหมาะสม!!
รอติดตามค่า  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา”
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 14-02-2012 00:36:16

เป็นพระชายาที่เฮี้ยวน่าดู  :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา”
เริ่มหัวข้อโดย: |ψ|PEAT_ZA|ψ|℠ ที่ 14-02-2012 00:50:42

ท่าจะมันส์ อิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา”
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 14-02-2012 01:00:46

ฮ่าๆๆๆ  นายเอกรั่วมากๆๆอ่ะ  น่าติดตามมาก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา”
เริ่มหัวข้อโดย: catwander ที่ 14-02-2012 01:30:26

เออ ดูเรื่องชักจะไปกันใหญ่ แล้ว รอตอนต่อไปครับ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา”
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonut139 ที่ 14-02-2012 01:44:52

ถ้าทางจะฮาน่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 3 คำทำนาย…อันตรายโคตร!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 14-02-2012 02:25:09

ตอนที่ 3 คำทำนาย…อันตรายโคตร!!!


“ว่าที่พระชายา…ยา…ยา…ยา”
“พระชายา…ยา…ยา”
หยั่งกะเอคโค่ก้องในหัวเรโชตลอดเวลา ชีวิตของเขาในช่วง18 ปีที่ผ่านมา หญิงอันเป็นที่รักก็ยังไม่มี อย่าว่าแต่คนรักเลย เล็งสาวจนตาจะเหล่ก็ไม่เห็นมาตกบ่วงเสน่ห์ของเขาสักคน เรโชคิดในใจอยู่เสมอว่า มันเป็นเพราะเขาหล่อเกินไป สาวๆเลยอายไม่กล้าหมายมั่นจะครอบครองไว้คนเดียว ได้แต่แอบรักแอบมองเขาอย่างเงียบๆ (ใครวะ?) เฮ้อ ความหล่อของเขานี่มันช่างบาปนัก

แต่วันนี้ชีวิตของเขาที่ควรจะก้าวไปสู่วิถีแห่งลูกผู้ชาย ไม่รู้ทำไมมันถึงได้กลับตาลปัตรบัดซบ แหกโค้งเข้าสู่เส้นทางของการเป็นสุภาพสตรี ที่กำลังจะกลายเป็นสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งแห่งอาณาจักรเอกูนวิสติ เพราะว่าที่สามีของตนกำลังจะได้ขึ้นครองราชย์เป็นมหากษัตริย์แห่งเมืองนี้ เอาซะได้!!!
“โอ้ว…พระพุทธเจ้าทรงโปรด ชาติที่แล้วไปก่อกรรมทำเวรอะไรไว้วะเนี่ย!!??”

เรโชกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียงนุ่มของตนอย่างกระสับกระส่าย เพราะหลังจากไอ้ราชองครักษ์สังกะโล่นั่นมาประกาศประกาศิตชีวิตเขาปาวๆๆ ไม่ทันไร ไอ้องค์รัชทายาทสันดานเสียนั่นก็วิ่งแน่บไปไหนก็ไม่รู้ ปล่อยให้เรโช ยืน มึน อึน เหม่อ เอ๋อ เพียงลำพัง  และก่อนที่อีตาราชองรักษ์นั่นจะจากไปมันยังบอกอีกว่า อีก 3 ราตรี เขาต้องทำพิธีอภิเษกสมรสและเข้าหอรอรักหักสวาท กับไอ้องค์รัชทายาทเฮงซวยนั่น มันฉุกละหุกจนเรโชคิดอะไรไม่ออกเลยทีเดียว

“เฮ้ย จะทำไงดีวะ? ไม่นะ ตรูไม่ยอมตกเป็นเมียใครเด็ดขาด!! ทำไงดี ทำไงดี?”
“หรือว่าเราจะหนี ดอดออกไปจากวัง…คงไม่ยาก…”
“ไม่ได้ ไม่ได้ ไม่งั้นพ่อแม่บุญธรรมเราได้ซวยไปด้วยแน่…”
“แล้วถ้าเราพาทั้งคู่หนีไปด้วยล่ะ…”
“เออ เออ เข้าท่าๆ ว่าแต่พ่อจะยอมมั้ยว๊ะ…”
“เอาน่า ไม่ลองก็ไม่รู้…”

“ต่อให้แกมีปีกก็หนีไม่พ้นหรอก ติสเรโช!!”

ระหว่างที่เรโชกำลังหาทางหนีทีไล่ คิดสะระตะเตรียมการอยู่นั้น จู่ๆ รัชทายาทโสฬสก็เข้ามา

“เฮ้ย เข้ามาตอนไหนว๊ะ!!?  แล้วเข้ามาได้ไงเนี่ย!!?”
“เมื่อกี้ ทางประตู”
“เออ…รู้แล้วว่าเข้ามาทางประตู แต่ผมหมายความว่า เอ็ง…เอ้ย…พระองค์ เข้ามาทำไม? นี่มันห้องส่วนตัวนะเว้ย…เอ้ย…พะยะค่ะ”
“ทำไม่จะเข้ามาไม่ได้ วังทั้งวังนี้เป็นสมบัติของฉัน แล้วอีกอย่าง แกช่วยเลิกพูดราชาศัพท์พิลึกหูนั่นสักที มันน่ารำคาญ”
“เอ้า ไม่ให้พูดราชาศัพท์ แล้วจะให้คุยยังไงล่ะ คุยแบบสามัญชนงั้นเหรอ พระองค์ใจดีขนาดนั้นเชียว?”
“หุบปากแล้วฟังดีๆซะ นี่ถ้าไม่ติดว่าแกคือ ตรีสโรชเตโช 3ดอกบัวเพลิงแห่งตำนานแล้วล่ะก็ ฉันจะสั่งกุดหัวแกซะเดี๋ยวนี้เลย เจ้าไพร่!!”

หุบปากทันควันเลยทีเดียว สำหรับ เรโช ผู้ยังอยากอยู่ดูโลกไปจนแก่

“ทำไมถึงเป็นผู้ชาย แล้วยิ่งกว่านั้น ทำไมต้องเป็นแกด้วยนะ เจ้าไพร่ชายขอบ อย่างน้อยเป็นบุตรขุนนางมีการศึกษาหน่อยไม่ได้รึไงกัน”
“อะ…ครือ ก็ไม่ได้อยากโดนกุดหัวหรอกนะ แต่ท่านช่วยอธิบายทีได้ไหม  ว่านี่มันเรื่องบ้าอะไร ทำไมผมต้องแต่งงานกับท่านด้วยล่ะ?”
“คำทำนาย”
“ห๋า?”
“คำทำนาย!!”
“อะไรกัน นี่พวกในวังยังงมงาย เชื่อแค่คำทำนายกันอีกเหรอ โลกมันไปถึงไหนกันแล้ว โอ้ย!!!”

ถูกล็อคคอดันพรืดเดียว เรโชก็ถูกกดลงไปนอนแอ้งแม้ง อยู่บนเตียงโดยที่มีองค์รัชทายาทหนุ่มนั่งคร่อมอยู่บนตัว

“หากยังลามปามมาถึงราชวงศ์ฉันอีกล่ะก็ ฉันจะไม่ปราณีแกอีก เจ้าไพร่!!”

คำเดียวอยู่หมัด เรโชนอนตัวแข็ง แทบไม่กล้าหายใจ ปล่อยองค์รัชทายาทผู้เป็นใหญ่เป็นเอ่ยปากเรื่องทั้งหมดโดยลำพัง

“คำทำนายของอาณาจักรเอกูนวิสติ เมื่อหลายร้อยปีมาแล้ว ได้ทำนายไว้ว่า ในรัชสมัยของกษัตริย์ องค์ที่ 99 อาณาจักรเอกูนวิสติจะลุกเป็นไฟ เกิดทั้งสงครามและมหาภัยพิบัติ จนทั้งอาณาจักร จะจมลงอยู่ใต้ธรณี  หากแต่ถ้าบังเกิดสิ่งหนึ่งขึ้นจะสามารถเปลี่ยนมหาภัยให้กลายเป็นมหาโชคได้ นั่นก็คือ กษัตริย์ผู้ซึ่งครอบครองพลังวิญญาณแห่ง 16 บูรพกษัตริย์ผู้สร้างอาณาจักรเอกูนวิสติ และอีกหนึ่งคือ ตรีสโรชเตโช หรือ 3 ดอกบัวเพลิง หากทั้งสองนี้ได้บังเกิดในแผ่นดินใด จะยังความมหารุ่งเรืองให้บังเกิด ศึกเหนือเสือใต้ไม่รู้พ่าย มหาภัยไม่รู้เห็น แต่เงื่อนไขสำคัญที่สุดคือ ผู้ครอบครองพลังวิญญาณแห่ง 16 บูรพกษัตริย์ และ ผู้ซึ่งถือกำเนิดมาพร้อมกับตรีสโรชเตโชนั้น ต้องเสกสมรสกัน  ในตำนานเคยปรากฏเรื่องนี้เมื่อนานมาแล้ว แต่ในครั้งนั้น ตรีสโรชเตโช เป็นผู้หญิง ไม่ใช่ผู้ชายอย่างแก…เฮ้ย นี่แกฟังอยู่รึเปล่า?”

เงียบนานเป็นลิงหลับ จนรัชทายาทโสฬสสงสัย ว่าเรโชยังฟังตนอยู่หรือเปล่า ครั้นพอจ้องลงไปที่ใบหน้านั้น จู่ๆเรโชก็ลุกพรวดขึ้นมา สีหน้าเหมือนคิดอะไรบางอย่างออก

“เฮ้ย!!!???” (เสียงรัชทายาทโสฬส)
“หากเป็นดังท่านว่า เราสองคนก็แค่แต่งงานกันใช่ป่ะ ถ้าแค่นั้นก็ไม่เห็นจะลำบากอะไร ผมเป็นชายาในนามได้สบายมาก เพื่ออาณาจักรอันเป็นที่รักแล้วแค่วิถีแห่งลูกผู้ชายเรโชสละได้ ^^”
“ ไอ้ไพร่โง่ มันไม่ใช่แค่นั้นน่ะสิ”
“หือ? แล้วมันยังไงล่ะ”
“29 ราตรีหลังจากพิธีอภิเษกสมรส ทั้งคู่ต้องเสพสังวาสกัน”
“ห๋า เสพอะไรนะ สังวาส? มันคืออะไรอ่ะ ชื่อเหล้าเหรอ?”
“เฮ้อ…หมายถึง เราต้องหลับนอนเป็นผัวเมียกันไง!!”
“……………………….อ่า”
“เข้าใจแล้วใช่มั้ย ว่าทำไมมันถึงลำบากนักน่ะ”
“………………..เอ่อ….นอนนี่มัน หมายถึง….”
“มีเซ็กซ์กันไงล่ะ เจ้าไพร่โง่”
“ห๋า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!??????????????????????????”
………………………………………………………………………………………………………………..

เอาตอนที่ 3 ไปชิว ชิว จ๊ะ
เอาล่ะ พรุ่งนี้จะปั่นการ์ตูน เอิ๊กๆๆๆ
 :z10:

THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 3 คำทำนาย…อันตรายโคตร!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 14-02-2012 02:50:42

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
 :laugh:
นายเอกเรื่องนี้ฮาสะบัด
เรื่องอื่นอ่ะฉลาด
พอมารู้ว่าต้องปั่มปั๊มเท่านั้นแหละ
 :oo1:
ไปไม่เป็นกันเลย
รออ่านค่า สนุกๆ
 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 3 คำทำนาย…อันตรายโคตร!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 14-02-2012 03:28:28

ปูเสื่อรออีก 29 ราตรี  :m10:

เรโชฮามาก  :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 3 คำทำนาย…อันตรายโคตร!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: premkoe ที่ 14-02-2012 03:59:40

อร๊ายยยยยย

ชอบเรื่องแนวนี้

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 3 คำทำนาย…อันตรายโคตร!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: manami_01 ที่ 14-02-2012 05:06:16

ออกแนวจะฮา

สนุกดีรีบมาอัพต่อนะอิอิ

จะทำไงต่อไปดีละคู่นี้หึหึหึ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 3 คำทำนาย…อันตรายโคตร!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: loveryuichi ที่ 14-02-2012 05:33:29

อะฮึ อะฮึ ครึครึ :laugh:
ซะงั้นนะ :-[

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 3 คำทำนาย…อันตรายโคตร!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: wolfram ที่ 14-02-2012 08:25:55

เนื้อเรื่องน่าสนใจดีจัง!!

เราชอบอ่านนิยายแนวนี้อ่ะค่ะ...เจอไม่บ่อยเลย!!  :กอด1:

แต่งกันไวๆนะ!!

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 3 คำทำนาย…อันตรายโคตร!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 14-02-2012 08:35:55

ขำทั้งพระเอก นายเอกเลย 555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 3 คำทำนาย…อันตรายโคตร!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: kataiyai ที่ 14-02-2012 08:49:07

ทำไมต้อง 29 วันล่ะ

มันนานไปนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 3 คำทำนาย…อันตรายโคตร!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: zaszaq ที่ 14-02-2012 10:14:20

 :m20: นายเอก ฮามากเลยค่ะ  :m20:

สนุกมากค่ะ  :mc4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 3 คำทำนาย…อันตรายโคตร!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 14-02-2012 10:37:56

สนุกจัง อ่านแล้วฮามาก


อ่านแล้วลื่นดี สนุก มาต่อบ่อยๆน่ะ ติดใจแล้ว  o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 3 คำทำนาย…อันตรายโคตร!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: fon270640 ที่ 14-02-2012 10:44:18

 :jul3: นาายเอกฮามากเลย รีบมาอัพต่อนะคะ



 :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 3 คำทำนาย…อันตรายโคตร!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 14-02-2012 10:51:32

ตลกเรโชอ่ะ :laugh5: :laugh5:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 3 คำทำนาย…อันตรายโคตร!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: abcee ที่ 14-02-2012 11:05:50

ชอบนิยายแนวนี้จัง กำลังใจให้นะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 3 คำทำนาย…อันตรายโคตร!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 14-02-2012 11:23:38

ฮ่า ฮ่า ขำนายเอกแค่ชื่ิอก็ฮาและ ติส เรโช
แนวแฟนตาซี แปลก ฮาดี

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 3 คำทำนาย…อันตรายโคตร!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: Karn12 ที่ 14-02-2012 11:35:12

ตลกดีเหมือนกันนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 3 คำทำนาย…อันตรายโคตร!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 14-02-2012 11:35:27

 :pigha2:มันคงไม่ดราม่าสินะ อ่านนนนนนน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 3 คำทำนาย…อันตรายโคตร!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 14-02-2012 14:38:26

INDEX

เผื่อว่า จะอ่านชื่อกันลำบาก (เพราะว่าดัดแปลงมาจากภาษาบาลีจ๊ะ)

นายเอก :  ติสเรโช      =   ติ-สะ-เร-โช
     เรโช      =   เรโช
(ติ = สาม / สโรช =ดอกบัว / เตโช = ไฟ) : ดอกบัวเพลิง 3 ดอก

พระเอก :  โสฬสติยา   =   โส-ลัด-ติ-ยา
      โสฬส      =   โส-ลด
(โสฬส = สิบหก / ขัตติยา  = มหากษัตริย์) : 16 มหากษัตริย์
...
หมู่บ้านเตรส       =    เต-รด   (สิบสาม)
อาณาจักรเอกูนวิสติ   =   เอ-กูน-วิ-สะ-ติ (สิบเก้า)
ไอศุพายัฆ      =   ไอ-สุ-พา-ยัก (เสือผู้ยิ่งใหญ่)

** แต่ทั้งนี้และทั้งนั้น...คนเขียนผนวกตัวอักษรเอาเอง เพื่อการไม่ซ้ำตำราใดจร๊า (แปลว่าที่จริงแล้วมันไม่มีความหมายไง อิอิ)   

 :o12:

THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 4 ยุทธการเตรียม...สวย! )
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 14-02-2012 15:01:31

ตอนที่ 4 ยุทธการเตรียม...สวย!!!???


ครืน~ ครืน~
เปรี้ยงงงง!!!

เรโชจินตภาพได้ว่าตัวเขาเองกำลังยืนอยู่บนโขดหินโสโครก ท่ามกลางมหาสมุทรซึ่งกำลังมีคลื่นลมพายุร้ายซัดสาด ทุกอย่างรอบกายมืดทมึน พลันมีสายฟ้าฟาดเปรี้ยงๆ แผ่นดินไหว ภูเขาไฟระเบิด นี่มันยิ่งกว่า The day after tomorrow และมันยิ่งกว่า 2012 มันคือความหายนะที่จะกลืนกินทั้งจักรวาล!!!! ชายหนุ่มวัย 18 ปีเช่นเขา กำลังจะโดนเสียบ!!!!!

“วันอภิเษกสมรสของเราทั้งคู่ คือคืนวันเพ็ญในอีก 3 ราตรีที่จะถึงนี้ ดังนั้น จากนี้ไปอีก 3 วัน ก่อนวันพระจันทร์เต็มดวง แก...จะต้องเข้าคอร์สเจ้าสาว!!!”
“หา!? คอร์สเจ้าสาว????”
“เออ หลักสูตรเร่งรัด การเป็นเจ้าสาวที่สมบูรณ์แบบ สำหรับว่าที่พระชายาขององค์รัชทายาทแห่งอาณาจักรเอกูนวิสติ”
“จะ จะบ้าเหรอ!!?? มันจะเป็นไปได้ยังไงเล่า!! ผมเป็นผู้ชายนะ จะให้เป็นเจ้าสาว....อร๊ายยยยยส์ รับไม่ได้!!! ” 
“หึหึ  แค่เป็นเจ้าสาวมันยังน้อยไปด้วยซ้ำ อีก 29 วันก่อนวันเพ็ญถัดไป แกต้องเป็นชายาให้ฉันโดยสมบูรณ์นี่ต่างหากล่ะ ที่เป็นปัญหาน่ะ ไอ้ชายแดน”
“..... T^T”
เรโชได้แต่ยืนน้ำตาตกใน ให้กับชีวิตติดกรรม ที่โดนเจ้ารัชทายาทนิสัยเสียตอกย้ำ ซ้ำเติมไม่หยุดหย่อน แล้วพอสมใจอยากก็จากไป ทิ้งไว้แต่ความเคว้งคว้างและหว่าเว้

“พ่อจ๋า แม่จ๋า หนูอยากกลับบ้านแล้วง่า~ งื้อออออ”

“ท่านติสเรโชคะ รบกวนเชิญไปที่ห้องอาภรณ์เพื่อวัดตัวตัดชุดเข้าพิธีอภิเษกด้วยค่ะ”

สาวน้อยนางในหน้าแฉล้ม ที่ถ้าเป็นเวลาปกติ เรโชคงจะหาทางแอ้มให้ได้ แต่ตอนนี้ เรโชได้แต่หันมองแม่สาวนางในที่ดั่งนางมารร้าย เพราะกำลังจะพาเขาไปเชือด และขณะที่ยังไม่ทันได้เตรียมใจ เพราะมัวแต่ยืนน้ำตาไหล น้ำมูกยืดอยู่นั้นเอง ก็ถูกเหล่านางในหามออกจากห้องไปเรียบร้อย โอ้ว ทำไมวิถีแห่งลูกผู้ชายของเรโช มันถึงได้มีแต่ขวากหนามอย่างนี้น๊า....
หลังการวัดตัววุ่นวายอยู่สักพัก เวลาผ่านไปนานแค่ไหนไม่รู้ แต่สำหรับเรโชมันนานหยั่งกะครึ่งชีวิตเลยทีเดียว ถูกจับหมุนซ้ายหมุนขวา จับหน้า ตะปบหลัง พอลูบคลำจนสาแก่ใจพวกนางในใจร้ายแล้ว เรโชก็โดนปล่อยตัวออกมา พร้อมได้รับตารางคอร์สเจ้าสาวออกมาด้วย

วันที่ 1
08:00         ฟิตเนส
09:30         ทรีทเม้นท์ผิวหน้า
10:30         พัก
13:00         ทรีทเม้นท์ผิวกาย
14:00         ฝึกมารยาทบนโต๊ะอาหาร
15:00         ฝึกการพูด บทกวี
16:00         ฝึกเดิน ปรับบุคลิกภาพ
17:00         ฝึกเต้นรำ
18:00         สปาเท้า
19:00         อบผิวอโรมาเทอรอปี้
20:00         ฟิตเนส
21:00         แช่น้ำนมบำรุงผิว

วันที่ 2
 08:00         ฟิตเนส
09:30         ทรีทเม้นท์ผิวหน้า
10:30         พัก
13:00         ทรีทเม้นท์ผิวกาย
14:00         ฝึกมารยาทบนโต๊ะอาหาร
15:00         ฝึกการพูด บทกวี
16:00         ฝึกเดิน ปรับบุคลิกภาพ
17:00         ฝึกเต้นรำ
18:00         สปาเท้า
19:00         อบผิวอโรมาเทอรอปี้
20:00         ฟิตเนส
21:00         แช่น้ำนมบำรุงผิว

วันที่ 3
08:00         ฟิตเนส
09:30         ทรีทเม้นท์ผิวหน้า (กำจัดขนใบหน้าส่วนเกิน ให้ผิวนุ่มลื่น)
10:00         พัก
13:00         ทรีทเม้นท์ผิวกาย (กำจัดขนส่วนเกิน แว็กซ์ขนทั่วร่าง เพื่อผิวใสนวลเนียน)
14:00         ฝึกมารยาทบนโต๊ะอาหาร
15:00         ฝึกการพูด บทกวี
16:00         ฝึกเดิน ปรับบุคลิกภาพ
17:00         ฝึกเต้นรำ
18:00         สปาเท้า (แต่งเล็บกุด)
19:00         อบผิวอโรมาเทอรอปี้ (กำจัดกลิ่นเต่าถาวร)
20:00         ฟิตเนส
21:00         แช่น้ำนมบำรุงผิว

“นี่มันอะไรกันฟร๊ะเนี่ยยยยยยยยย!!!???”  >A<

“นี่กะส่งตรูประกวดนางงามจักรวาลหรือไงวะ!!!”

“ขูดขี้เกลือไปคราวที่แล้วยังแสบไม่หาย แล้วนี่ทรีทเม้นท์เยอะขนาดนี้ ลอกหนังกำพร้าตรูไปเลยดีกว่ามั้ย!!!”

“มีแช่น้ำนมด้วย!!! ไอ้พวกไม่มีหัวคิด น้ำนมใครเขาใช้อาบกันบ้างวะ บ้านตรูเค๊าเอาไว้กินกันว๊อย!!!”

“หนอย ~ ฝึกมารยาทบนโต๊ะอาหารงั้นเหรอ จะไปฝึกหาป๊ะอะไรว๊ะ ก็แค่การกินข้าวเนี่ย กินเป็นมาตั้งแต่ลืมตาดูโลกแล้ว!!!”

“ฝึกการพูด บทกวี !! ดูถูกกันเกินไปแล้ว ตรูเนี่ยแหละยอดกวีแห่งเมืองเอกูนวิสติเฟร้ย!!”

“ ปรับบุคลิกภาพ อะไรกัน บุคลิคตรูอย่างกะนายแบบ จะปรับไปไหนอีกว๊ะ!!?? แล้วไอ้ฝึกเต้นรำนี่อีก โฮ้ย!!ตรูรำวงเป็นมาตั้งแต่ 5 ขวบแล้ว!! นี่มันคอร์สฝึกบ้าฝึกบออะไรกันเนี่ย ไร้สาระทั้งเพ ชริ!!”

เรโชบ่นสียงดังราวกับแมงวันกระพือปีก อุบอิบอุบอิบ อยู่ตรงโถงวัง เพื่อที่จะเข้าสู่กระบวนการทำทรีทเม้นท์ทั่วร่าง อย่างที่ในตารางเขียนไว้

“เชิญท่านติสเรโชที่ห้องสปาได้แล้วค่ะ”
“ถอดเสื้อคลุมแล้วเชิญขึ้นบนเตียงได้เลยค่ะ”

“หึหึ”

“หลับตาผ่อนคลายได้เลยนะคะ ครีมทรีทเม้นท์ของเราเป็นแบบผสมน้ำมันอโรมา กลิ่นหอมผ่อนคลายค่ะ”

“หึหึ”

“ผิวของท่านติสเรโชขาวละเอียดสวยดีอยู่แล้ว หากได้สปาผิวเพิ่มล่ะก็จะต้องดูเปล่งปลั่งจนผู้หญิงยังต้องอายเลยล่ะค่ะ”

“หึหึ”

สาวๆนางในที่กำลังเข้ามารุมทึ้งทั้งนวดทั้งคลำเรโชอยู่นั้น ทั้งนวดไปพล่ามไป ชื่นชมเขาไม่ขาดปาก แต่แทนที่เรโชจะรู้สึกดีกับคำเยินยอนั้น เขากลับคิดว่า...

“ทำกะตรูหยั่งกะขุนหมูเตรียมเข้าโรงเชือดแน่ะ หนอย อารมณ์เสีย อย่าให้หลุดไปได้นะโว้ย พ่อจะแก้ผ้าวิ่งโชว์ให้ทั่ววังเล้ย ชริ!!!”
...

เอ้า เอาไปเลย...ตอนที่ 4 อู้งานมาลงจร๊า...
 o22
THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 4 ยุทธการเตรียม...เตรียมสวย!!!??!
เริ่มหัวข้อโดย: pklove ที่ 14-02-2012 15:18:15

สนุก ฮา น่าติดตามค่ะ


กำจัดกลิ่นเต่าถาวร มีที่ไหนคะ จะได้ไปทำบ้าง อิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 4 ยุทธการเตรียม...สวย!!!??!
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 14-02-2012 15:29:03

ชื่อนายเอกเราอ่านว่า"ติส-สะ-เร-โช"หลงอ่านผิดมาตั้งนานแหนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 4 ยุทธการเตรียม...สวย!!!??!
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonut139 ที่ 14-02-2012 15:35:11

 มันฮาได้อีก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 4 ยุทธการเตรียม...สวย!!!??!
เริ่มหัวข้อโดย: DasHimmel ที่ 14-02-2012 15:48:12

เรโชฮามากกก!!~ ได้อีกนายคนนี้ 555+
ตอนนี้ต้องโดนจับขัดถูเพื่องานอภิเษก
แต่เราจะรอ 29 ราตรีหลังจากพิธีอภิเษกสมรสน้าาา ฮี่ฮี่ฮี่  o18

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 4 ยุทธการเตรียม...สวย!!!??!
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 14-02-2012 15:53:25

ฮ่า ฮ่า ครอสเจ้าสาววมาก ๆๆๆๆ
สู้เค้านะท่านติสสสสส

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 4 ยุทธการเตรียม...สวย!!!??!
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 14-02-2012 15:58:59

 :mc4: :laugh:เจ้าสาว ผิวขาวน่ากิน????

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 4 ยุทธการเตรียม...สวย!!!??!
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 14-02-2012 16:29:53

นายเอกอย่างฮาอะ :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 4 ยุทธการเตรียม...สวย!!!??!
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 14-02-2012 16:35:36

ไหนๆก็จะโชว์แล้ว
อย่าลืมวิ่งมาแถวนี้บ้างนะ
อยากเห็นด้วย
 :z1:
เคี๊ยกๆๆๆๆๆๆๆ
 :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 4 ยุทธการเตรียม...สวย!!!??!
เริ่มหัวข้อโดย: Karn12 ที่ 14-02-2012 16:41:32

มีใครเป็นแบบผมไหม อ่านไปหัวเราะไป

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 4 ยุทธการเตรียม...สวย!!!??!
เริ่มหัวข้อโดย: fon270640 ที่ 14-02-2012 16:51:31

 :m20: อ่านแล้วทำให้อารมณ์ดีขึ้นเลยจิงๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 4 ยุทธการเตรียม...สวย!!!??!
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 14-02-2012 17:09:07

ฮามากๆ  :jul3: :jul3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 4 ยุทธการเตรียม...สวย!!!??!
เริ่มหัวข้อโดย: GeTOuTNoW ที่ 14-02-2012 18:07:42

 :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 4 ยุทธการเตรียม...สวย!!!??!
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 14-02-2012 18:46:59

หึๆๆ นายเอกของเรา เตรียมรับศึกหนักก่อนแต่งงาน ว่ะฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 4 ยุทธการเตรียม...สวย!!!??!
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 14-02-2012 19:19:16

โห กะเตรียมปายยออกกกกกรบบบรัก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 4 ยุทธการเตรียม...สวย!!!??!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 14-02-2012 19:26:38

มีเข้าคอร์สกับเค้าด้วย   :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 4 ยุทธการเตรียม...สวย!!!??!
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 14-02-2012 19:39:06

ชื่อเมืองชื่อตัวละครแต่งได้แปลกดีค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 14-02-2012 19:47:51

ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!


สามวันวิปโยคกับการเข้าคอร์สเจ้าสาว ในความรู้สึกเรโชราวกับเขาถูกโยนลงไปในแม่น้ำฮวงโห คอร์สบ้าอะไรก็ไม่รู้ แค่สามวันทำเอาเรโชเหนื่อยหยั่งกะใช้แรงงานแบบไม่พักเลยสักสามปีเต็ม เล่นเอาเลือดตาแทบกระเด็นเลยทีเดียว และถึงภายนอกตอนนี้เรโชจะเปลี่ยนไปจากเด็กทะโมนกระโหลกกะลาบ้านนอก กลายเป็นลูกผู้ดีมีชาติตระกูลที่ไม่ว่าใครเห็นก็ต้องรู้สึกชื่นชมในใบหน้าคมหวาน ตาโต ขนตายาวเป็นแพ ผิวพรรณผุดผาด ทอประกายขาวโอโม่? เหลือแค่อย่างเดียวที่รักษาไม่หาย นั่นก็คือ วาจาบ้าบิ่นลิ้นสังหาร ที่เล่นเอาเหล่าคณาจารย์ปวดเศียรเวียนเกล้ายิ่งนัก

แต่ที่เด็ดสุดเลยคงไม่พ้นการเรียนเต้นรำ ซึ่งทำเอาครูสอนหวิดพิการไปหลายคน เข้าเรียนวันแรก เรโช ก็เซิ้งโชว์แบบไม่อายชาววังไปแล้ว แล้วนี่ คืนนี้จะเป็นพิธีอภิเษกแล้ว ครูสอนเต้นรำอยากลาพักร้อนไม่ขอร่วมพิธีเสียจริง

“ท่านติสเรโชคะ เตียมตัวลงชำระร่างกายในสระน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์เพื่อให้ร่างกายบริสุทธิ์ผุดผ่องได้แล้วค่ะ”

‘ไม่ต้องใช้น้ำมงน้ำมนต์ให้เปลืองหรอกฟร๊ะ เนื้อตัวถูกขัด จับลอกคราบ จนขี้ไคลไม่เหลือสักโมเลกุลเดียวแล้ว และที่สำคัญฉันยังบริสุทธิ์เฟ้ย ยังไม่เคยผ่านชายใด ผู้หญิงก็ไม่เคย เพราะไม่มีใครยอมให้ผ่านเล้ยซ้ากกกคน...’
 
อาบน้ำมนต์พรมเครื่องหอมเสร็จสรรพก็ถูกจับใส่ชุดเจ้าสาว ชุดผ้าไหมประจำเมืองสีขาวบริสุทธิ์ (ดูจากรูปเลยจร๊า)
วันนี้เขาคงเป็นเจ้าสาวหนุ่มที่หล่อที่สุดในอาณาจักรเลยทีเดียว ราตรีย่างกรายเข้ามาใกล้ งานพิธีจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ แขกเหรื่อระดับสูงเท่านั้นถึงได้รับอนุญาตให้เข้ามาในงาน

เสียงเพลงเริ่มพิธีการดังขึ้น เมื่อดวงจันทร์วันเพ็ญลอยเด่นสูง เรโชจะต้องเดินออกไปบนพรมสีแดงหน้าพระพักตร์ของพระมหากษัตริย์และพระราชินีองค์ปัจจุบัน และตรงทางยาวนั้นเอง มงกุฏราชกุมารโสฬสติยา ยืนเด่นสง่างามอยู่กลางปรัมพิธี เรโชหายใจติดขัด ตัวจะอับ เหงื่อจะออก กำเดาจะไหล หัวใจเต้นถี่ เพราะหากเขาเดินออกไปจากหลังประตูบานนี้ นั่นหมายถึงชีวิตของเขาจะเปลี่ยนไปชั่วนิรันดร์ เปลี่ยนจากชายหนุ่มธรรมดาที่จะเติบโตไปบนเส้นทางแห่งชายชาตรี ทำงาน สร้างตัว มีภรรยา มีบุตร สร้างครอบครัวชั่วลูกสืบหลาน เปลี่ยนไปเป็นองค์พระชายา มีพระสวามีแทนภรรยา ไม่ต้องทำงานสร้างเนื้อสร้างตัว แต่จะได้นั่งกินนอนกินเสวยสุขอยู่ในราชวังแห่งนี้ และที่สำคัญ เขาจะโดนเสียบ!!??
“เอาไงดีวะตรู หนีตอนนี้จะทันมั้ยวะเนี่ย”

ระหว่างที่เรโชยังลังเลใจอยู่นั้นฉับพลันสายตาก็มองเห็นพ่อแม่บุญธรรมของตนในฝูงชนเหล่านั้นด้วย เขาจำได้ว่าชุดที่ทั้งสองคนนั้นเป็นชุดตัวเก่งที่ดีที่สุดในชีวิตที่ทั้งคู่มี สีหน้าของทั้งคู่ดูอิ่มเอม มีความสุขในงานมงคลของลูกชายแสนรักของตน แม้มันจะแปลกประหลาดไปหน่อยก็ตาม

“พ่อ...แม่...”

เรโชตัดสินใจเดินออกมาจากประตูบานเขื่อง สู่เส้นทางที่เขาจะไม่มีวันหันหลังกลับได้อีกตลอดชีวิต เขาเลือกแล้ว เพื่อพ่อแม่บุญธรรมผู้เป็นที่รักยิ่งของเขา

เสียงเพลงพิธีบรรเลงดัง เรโชก้าวเดินอย่างมั่นคงหัวใจเขาไม่สั่นไหวอีกต่อไป เพราะเขารู้แล้วว่าเขาทำเพื่อใคร

“เอาวะ เป็นไงเป็นกันโว้ย!!”
สูดหายใจเข้าลึกๆหนึ่งเฮือกใหญ่ๆก่อนจะหยุดเท้าลงตรงหน้าของมงกุฏราชกุมารโสฬสติยา ชายหนุ่มผู้ซึ่งกำลังจะมาเป็นสามีของเขาอย่างถูกต้องตามกฏมณเฑียรบาลบ้านเมืองทุกประการ แถมไม่ต้องหลบซ่อน ไพร่ฟ้าประชาชน ลูกเล็กเด็กแดงต่างรู้จักและแซ่ซ้องเขาทั้งคู่อย่างสมเกียรติ์

“ไง เป็ดจะกลายร่างเป็นหงส์ฟ้าแล้วเหรอ เอาให้มันเนียนๆหน่อยก็แล้วกันนะ”

แทนที่จะปลอบใจคนเสียขวัญซะหน่อยดันปากหมาใส่เสียได้ เล่นเอาเรโชเดือดปุดๆ ทันที

“เออ จะเอาให้เนียนละเอียดเลยล่ะ ฮึ่ม!!”

จ้องตาอาฆาตเหมือนเกลียดกันมาแต่ชาติปางไหน แล้วนี้ชีวิตคู่ จะราบรื่นมั้ยเนี่ย ระหว่างจ้องสะกดกันด้วยสายตาอยู่ องค์พระมหากษัตริย์ก็ทรงเริ่มพิธีสาบานรักอย่างเป็นทางการ

“ในนามประมุขแห่งอาณาจักรเอกูนวิสติ ขอถามทั้งสองบ่าวสาวอีกครั้ง มงกุฏราชกุมารเจ้าจะรับชายผู้นี้เป็นภรรยาหรือไม่”

“ขอรับ ผม โสฬสติยา มงกุฏราชกุมารแห่งอาณาจักรเอกูนวิสติ ขอรับ ติสเรโช เป็นภรรยานับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป และขอสัญญาว่า จะถือซื่อสัตย์ต่อติสเรโช ทั้งในยามสุขและยามทุกข์ ทั้งในเวลาป่วย และเวลาสบาย เพื่อรักและยกย่อง ให้เกียรติติสเรโช จนกว่าชีวิตจะหาไม่ นี่คือคำปฏิญานและสัญญาที่ผมให้ไว้กับติสเรโชครับ”

“แล้วเจ้าล่ะ ติสเรโช เจ้าจะรับชายหนุ่มตรงหน้าเป็นสามีหรือไม่”

“ขอรับ ผม ติสเรโช ขอรับ มงกุฏราชกุมารโสฬสติยา เป็นสามีนับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป และขอสัญญาว่า จะถือซื่อสัตย์ต่อมงกุฏราชกุมารโสฬสติยา ทั้งในยามสุขและยามทุกข์ ทั้งในเวลาป่วย และเวลาสบาย เพื่อรักและยกย่อง ให้เกียรติมงกุฏราชกุมารโสฬสติยาจนกว่าชีวิตจะหาไม่ นี่คือคำปฏิญานและสัญญาที่ผมให้ไว้กับมงกุฏราชกุมารโสฬสติยาครับ”

“จูบสาบานได้”

“อึก” (เสียง มงกุฏราชกุมารโสฬสติยา)
“อึ๋ย” (เสียงของติสเรโช)
มงกุฏราชกุมารโสฬสติยาหายใจเข้าลึกๆเฮือกหนึ่ง พร้อมยื่นมือมาเชยคางของติสเรโชขึ้น พลางโน้มหน้าลงมาใกล้ ในขณะนั้นทั้งสองต่างคิดในใจว่า ‘ถึงจะทำใจไว้แล้วเรื่องนี้มันก็เกินใจรับไหวจริงๆพับผ่าสิ’  พอหน้าเข้าใกล้กันจนลมหายใจรดแก้ม  เรโชก็เผลอยกมือขึ้นมาผลักอกอีกฝ่ายตามสัญชาตญาณ โสฬสติยาก็รีบยกมือขึ้นกำข้อมือติสเรโชเอาไว้แน่น อีกมือก็บีบปลายคางอีกฝ่ายไม่ให้ขัดขืน เรโชทำหน้าปั้นยาก ตกประหม่าอยู่ลึกๆ

“ดะ เดี๋ยว...”
“เฮ้ย อย่าดิ้นสิเฟ้ย รีบทำให้มันจบๆไปอย่ามาลีลา”

สิ้นคำกระซิบโสฬสติยาก็ก้มลงจูบติสเรโชทันที...
ริมฝีปากประกบกันอยู่เนิ่นนาน ยังความรู้สึกบอกไม่ถูกแก่คนทั้งคู่ โสฬสติยา รู้สึกแปลกใจที่ริมฝีปากผู้ชายด้วยกันกลับนุ่มนวลอ่อนหวานมากกว่าที่เขาเคยจินตนาการไว้ หากแต่แตกต่างกับติสเรโชเล็กน้อยตรงที่ เรโชคิดว่า....
“นี่มันฝันร้ายชัดๆ ใครก็ได้ช่วยตบปลุกตรูที ฮือๆๆๆ”
.......................................................................................

ต่อตอนที่ 5 ให้ เฮ้อ แต่งกันได้ซะที อิอิ
 :-[
THEARBOO

[attachment deleted by admin]

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: Crossley ที่ 14-02-2012 19:59:43

ชอบบบบ  :m3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 14-02-2012 20:03:16

เรื่องนี้ยิ่งอ่านยิ่งฮา
เข้าพิธีกันยังฮาขนาดนี้
ต่อไปเข้าหอคงจะฮาแทนที่จะหื่น
 :laugh5: :laugh5:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 14-02-2012 20:03:31

ชุดบ่าวสาวเท่ห์มาก   :laugh:


เจ้าสาวฮาได้ตลอด  :laugh3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 14-02-2012 20:03:41

กรี๊ดด ตามมาอ่านด้วยคน ระหว่างรอผล อ๊ากกก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: abcee ที่ 14-02-2012 20:16:57

จุ๊บๆ คนเขียน อัพเร็วทันใจจริง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 14-02-2012 20:18:30

แต่งงานกันแล้วว  :mc4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 14-02-2012 20:22:24

รอวันหลังจากนี้อ่ะ ^^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 14-02-2012 20:23:00

ตอนต่อไปก็จะเข้าหอแล้วสิ  หึหึ   :z1:    :z1: 

ติสเรโชจะรอดพ้นหรือเปล่าไม่รู้  แต่คนอ่านอย่างเจ่อยากเสียเลือด  หึหึ   :haun4:   :haun4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: jilantern ที่ 14-02-2012 20:27:41

ชอบบบบบ
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: ชะรอยน้อย ที่ 14-02-2012 20:30:22

หุหุหุหุ มารออีกตอนจะได้มั้ยเนี่ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 14-02-2012 20:35:05

คาดว่าติสเรโชไม่รอดแน่

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 14-02-2012 20:36:57

 :-[คนแต่ง ฟิตมาก วันนี้ได้อ่านหลายตอนแล้ว ชอบอ้ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: wolfram ที่ 14-02-2012 20:39:07

แต่งกันแล้ว...อยากให้เข้าหอเร็วๆจัง!!  :o8:

หวังว่าทั้งคู่จะเปิดใจกันไวๆนะ!! :กอด1:

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: fon270640 ที่ 14-02-2012 20:44:01

ตอนเข้าหอ องค์ชายคงปวดหัวน่าดู  o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 14-02-2012 20:52:17

 :-[ มาสนับสนุน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 14-02-2012 20:54:07

 :o8:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 14-02-2012 20:54:37

 :m20: :m20:

พอเข้าหอแล้วจะเป็นยังไง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonut139 ที่ 14-02-2012 20:57:07

ชอบอ่ะ มันต้องอย่างงี้สิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: KMprince ที่ 14-02-2012 20:58:45

สนุกค่ะ
อร๊ายชอบอะ
นายเอกแนวนี้ชอบ

 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 14-02-2012 21:04:43

โอ้!!!! พระเอกเราเริ่มร้ากกกกกกกนากเอกแร้วววว

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: tippy ที่ 14-02-2012 21:05:50

รั่วแท้ ทั้งพระเอก นายเอก :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 14-02-2012 21:21:09

 :jul3: :jul3: :jul3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 14-02-2012 21:26:27

กร๊ากกกกกกกกก สนุกจังเลย
เจ้าบ่าวหล่อ เจ้าสาวก็ส๊วยสวย

ติดตามต่อไปนะคะ  :bye2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 14-02-2012 21:34:32

 :laugh: กร๊ากก ในที่สุดก็เข้าพิธี รอดูหมา(ในปาก)ฟัดกัน กร๊ากกก

 :กอด1: อัพเร็วมาก ชอบ


รอ 29 คืนอยู่น่ะ  :oo1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: donghwa ที่ 14-02-2012 21:38:16

อร้ายยยยย ชอบอ่ะ ชอบมากเลย
ฮาวสะแด่วได้ใจมากอ่ะ
ชอบๆๆ รออ่านตอนต่อไปนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: anuruk97 ที่ 14-02-2012 21:56:18

 o13   กรี๊ด.................ชอบอ่ะ   พระเอกปากหมาจัง ชอบนายเอกอาจจะเกรียนแต่ก็น่ารัก :3123: :pig4:+1ให้นะค่ะ แต่งได้เลิศมากค่ะขอบอก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: InYume ที่ 14-02-2012 22:06:14

แต่งแล้วๆ แล้วจะเป็นไงต่อเนี่ย เข้าหอเลยป๊ะอะ :z1:
นายเอกฮามาก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: Karn12 ที่ 14-02-2012 22:27:13

ทำให้เราหัวเราะได้ทุกตอนจริง ๆ นายเอก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: DasHimmel ที่ 14-02-2012 22:30:50

แต่งเเล้ววววว!!!  :-[
โสฬสติยาเริ่มรู้สึกเเล้วล่ะสิว่าเมียตัวเองปากน่าจุ๊บแค่ไหน  o18
รอลุ้น ณ วันเข้าหอ ฮี่ฮี่ฮี่

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: GeTOuTNoW ที่ 14-02-2012 22:36:04

ตลกพิลึก :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: kp ที่ 14-02-2012 23:28:35

เฮ้ย น่ารัก ว่ะ
เรื่องนี้ โคตร ชอบเลย
เว้ย เฮ้ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: vi2212 ที่ 14-02-2012 23:41:31

น่ารักอ๊ะ :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 15-02-2012 02:34:30

เย้ย ไม่เข้าเล้าวันเดียว อัพห้าตอนรวด  อ่านสะใจไปเลย  หนุกมากกก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 15-02-2012 02:36:43

ชอบบบบบบบบบบบเรื่องนี้อ่ะ (*^^*) ชวนขำดี  :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 15-02-2012 02:45:39

กร๊ากกกกกกกกกกกก
 :laugh:
ผ่านไปครึ่งวัน
นายเอกของเราโดนส่งเข้าโรงเชือดแล้วเรียบร้อย
 :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 15-02-2012 08:13:47

ชอบเรื่องนี้
ฮาเรโชมาก
รอตอน nc อยู่นะคะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 15-02-2012 10:51:16

พระเอกทำหน้าเซ็งซะ ฮ่า ฮ่า
น้องติส นี่เอาฮาตลอดดด

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: แมวดำ ที่ 15-02-2012 11:56:24

เข้าหอคงได้มีฮา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 15-02-2012 14:53:51

ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด


“เราในนามของประมุขแห่งอาณาจักรเอกูนวิสติขอประกาศให้ทราบโดยทั่วกัน ว่านับแต่นี้สืบไปมงกุฏราชกุมารโสฬสติยา และ องค์พระชายาติสเรโช จะเป็นคู่ชีวิต ที่จะรักและครองคู่กันตราบชีวิตจักหาไม่!!”

“เฮ้ๆๆๆๆๆๆๆ....กรี๊ดดดดด....วี๊ดวิ้ว”

 หลังจูบสาบานรักแสนหวาน???? แห่งคืนวิวาห์จบลง องค์ประมุขก็ทรงประกาศความน่ายินดีแก่เหล่าแขกเหรื่อและข้าราชบริพาน ให้ได้แซ่ซ้องปลื้มปิติกันถ้วนหน้า งานนี้ไม่มีการโยนดอกไม้ เพราะคงไม่มีเจ้าสาวหนุ่มคนใดปรากฎตัวออกมาอีกในช่วงนี้แน่ๆ หลังพิธีเสร็จสิ้น ก็เข้าสู่ช่วงงานเลี้ยงสังสรรค์ต่อ และก็เป็นหน้าที่ของบ่าวสาวที่ต้องเป็นเจ้าภาพเปิดฟลอร์เต้นรำเป็นคู่แรก งานนี้ทำเอาเรโชเหงื่อแตก เขายังเต้นรำไม่เอาอ่าวอยู่เลย แล้วยิ่งต้องเต้นต่อหน้าธารกำนัลมากมายอย่างนี้ ขาเรโชถึงกับสั่นพั่บๆเลยทีเดียว

“ส่งมือมาสิ เราต้องออกไปเปิดฟลอร์เต้นรำเป็นคู่แรกนะ”
“มะ ไม่ไหวอ่ะ ขะ ขามันแข็ง”
“จะมาขาแข็งอะไรตอนนี้เล่า เอ้า!เพลงบรรเลงแล้ว มาเร็ว”
“เย้ย!!”

ไม่ทันจะตั้งหลัก พระชายาหมาดๆก็ถูกพระสวามีโอบเอวลากไปกลางฟลอร์ทันที

“เฮ้ย ท่านองค์รัชทายาท ผมได้แค่ท่าเบสิคนะ” 
“เออ เบสิคก็ได้ ท่าไหนฉันก็โอเค หึหึ”
“หา!? หมายความว่ายังไง?”
“หมายความว่า เต้นได้แล้วไงล่ะ...เอ้า ก้าวขาสิ!!”

การเต้นรำในราตรีนี้จะกลายเป็นตำนาน เพราะพระชายาของเราสามารถเต้นรำในเพลง “สโลว์ซบ” ให้กลายเป็นเพลง “ฮาร์ดคอร์” ได้ แถมยังได้บัญยัติท่าใหม่ “เถรกวาดลาน” เข้าไปอยู่ในท่าเต้นรำระดับสูงเรียบร้อยโรงเรียนติสเรโช...
กว่างานพิธีจะจบลงได้ เหนื่อยสายตัวแทบขาด ทั้งต้องแกล้งยิ้ม เกร็งหน้า ใช้ภาษาสุภาพ รู้ตัวอีกทีกล้ามเนื้อบนใบหน้าเรโชก็ตะคริวกินไปซะแล้ว ผิดกับโสฬส องค์รัชทายาทหนุ่มที่ดูเหมือนจะลื่นไหลไปกับสถารการ์ณต่างๆอย่างกลมกลืน คงเพราะความเคยชินเนื่องจากออกงานบ่อยๆอยู่แล้ว

เที่ยงคืนตรง ฤกษ์ส่งตัวบ่าวสาวเข้าห้องหอรอรัก เรโช อยากกลับห้องนอนใจจะขาดอยู่แล้ว ดีใจสุดๆที่งานพิธีจบลงซะได้

“เอาล่ะ พ่อขออวยพรให้ลูกและมงกุฎราชกุมารมีความสุข ครองรักกันนานๆนะ ลูกต้องเชื่อฟังพระสวามีให้ดี อย่าเกรียนเหมือนเมื่อก่อนอีกนะลูก”
“แม่ก็ด้วยจ๊ะ ไม่คิดฝันเลยว่าลูกแม่จะได้มีวาสนา เป็นถึงองค์พระชายาแห่งมงกุฎราชกุมาร แม่ขอให้ทั้งสองคนครองรักกันนานๆ จนถือไม่เท้ายอดทองกระบองยอดเพชรนะลูก แถมมีลูกเต็มบ้านมีหลาน...อุ๊ย....เอ่อ...ลืมไป...มีไม่ได้...เอาเป็นว่าขอให้มีความสุขนะลูก”
“อย่าห่วงไปเลยนักตีดาบชรา เราจะดูแลลูกท่านเป็นอย่างดี ไม่ให้ขาดตกบกพร่องอย่างเด็ดขาด รวมทั้งพวกท่านด้วย”

พอมงกุฏราชกุมารออกปากไปอย่างนั้น เล่นเอาพ่อแม่บุญธรรมของเรโช เขื่อนน้ำตาแตก ทะลักทลายร้องให้ด้วยความดีใจอย่างสุดซึ้ง

“ทำตัวดีๆนะเรโช ลูกต้องไม่ทำให้องค์รัชทายาทผิดหวังนะลูกนะ”

เอ่ยฝากฝังลูกรักทั้งน้ำตาอีกรอบ

“ครับๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”

เรโชตอบไปอย่างเซ็งๆ ก็เพราะพ่อแม่เขาไม่รู้ว่าที่เรโชเข้าวังมาแต่งเป็นพระชายาเนี่ย เพราะโดนบังคับทั้งสิ้น และแถมยังถูกห้ามไม่ให้แพร่งพรายเรื่องตำนานที่ว่านั่นให้ใครฟังเสียอีก ด้วยว่ากันว่า ตรีสโรชเตโช เป็นสิ่งวิเศษณ์ล้ำค่า ซึ่งหากใครได้ไปครอบครองจะมีแต่ความรุ่งเรืองสมปรารถนาทุกประการ ทางราชสำนักเลยเกรงว่าหากเรื่องแพร่งพรายออกไป ฝ่ายศัตรูอาจมาชิงตัว เรโชไปก็เป็นได้ 

“เวอร์ไปป่าววะ? วิเศษณ์ล้ำค่า ได้ครอบครองแล้วจะมีแต่ความรุ่งเรืองตรงไหนวะ? บ้านที่ตรูอยู่มาทั้งชีวิตไม่เห็นจะร่ำรวยเป็นเศรษฐีตรงไหนเลย ชริ”

เรโชบ่นอุบอิบอยู่ในใจหลังนึกถึงสิ่งที่ตนถูกห้ามไม่ให้พูดหลังมาอยู่ในวัง

หลังร่ำลาอาลัยกันเสร็จแล้วก็ถึงเวลาส่งตัวอย่างเป็นทางการ บ่าวสาวเดินควงแขนเคียงคู่กันไปบนพรมกำมะหยี่สีแดงสด ซึ่งทอดยาวเข้าไปยังห้องหอรอรักด้านในสุด ตลอดทางเดินก็มีผู้คนมาต่อแถวให้คำอวยพรบ่าวสาวไม่ขาดระยะ จนสุดทางเลี้ยวออกจากเขตท้องพระโรงที่ใช้จัดงาน สองบ่าวสาวก็ถึงกับถอนหายใจโล่งอก

“เหนื่อยชะมัดเลย เหนื่อยเป็นสองเท่าเลยด้วย!! นี่ตลอด 3 วันที่ผ่านมาเนี่ย ไม่ได้ช่วยให้แกช่วยเหลือตัวเองได้บ้างเลยรึไง? แค่พูดคุยตามพิธีการแค่นี้ ทำไมฉันต้องคอยช่วยพูด ช่วยคุยซะทุกเรื่องเลยเนี่ย ไหนบอกมาสิ!!”
“ผมไม่ได้เซียนตีหน้าซื่ออย่างท่านนี่ หลอกใครไม่เป็นด้วย!!”
“มันเป็นพิธีการ มันเป็นสังคม แกต้องเรียนรู้มันเอาไว้ให้มาก เพราะต่อจากนี้ไป แกยังต้องออกงานอีกเยอะ”
“ไม่มีทาง ไม่ออกไปไหนทั้งนั้น ไม่เอาอีกแล้ว เหนื่อย”
“เหนื่อยก็ต้องไป!! แกเป็นพระชายาแล้วนะ ปฏิเสธเรื่องนี้ไม่ได้หรอก”
“ไม่สนเฟร้ย!! แบร่”

เรโชปฏิเสธทันควัน แถมแลบลิ้นปลิ้นตาใส่โสฬสอย่างลืมตาย ยังไงตอนนี้ก็ไม่มีใครกล้าทำอะไรเขาได้อีกแล้ว เพราะเขาคือ “พระชายา” ไงล่ะ คิดได้ดังนั้นก็ตั้งท่าโกยกลับห้อง โดยไม่สนใจอะไรอีก

“เฮ้ย นั่นแกจะไปไหนน่ะ?”
“กลับห้องไง ถามมาได้”
“ห้องแกอยู่นี่”
“หา อยู่นี่ที่ไหนล่ะ ท่านมึนป่ะเนี่ย? ห้องผมอยู่สุดทางเดินตรงโน้นนนนนต่างหากล่ะ”
“ขอโทษนะ ใครกันแน่ที่มึนกัน พระชายาของผม เราแต่งงานกันแล้วนะ ดังนั้นห้องของท่านตอนนี้ก้คือห้องของผมไงครับ”
“อ๋า.......เอ่อ...ยังไงนะ?”
“เราต้องนอนด้วยกันในห้องนี้ มันเป็นกฏ เข้าใจมั้ย?”
“นอนด้วยกัน...ห้องนี้น่ะเหรอ?”
“อืม”
“เอ่อ...นี่อย่าบอกนะว่า...ต้องนอนเตียงเดียวกันด้วยน่ะ?”
“ของมันแน่อยู่แล้ว”
“เฮ้ยยยยย!!! ไหงงั้นอ่ะ!!??”
“อะไร นอนเตียงเดียวกันแล้วมันยังไงล่ะ?”
“กะ...ก็...มันแปลก...”
“แปลกอะไร ผัวเมียกันนอนเตียงเดียวกันไม่เห็นแปลกนี่”
“ผัวเมียที่ไหนกันฟร๊ะ!!!! แค่ในนามแฟ้ย!!! อย่ามาเนียนนะ”
“หึหึ ไม่เป็นไร ตอนนี้ไม่ใช่ แต่เดี๋ยวก็ได้เป็นแล้ว...”
“หา!!!!????”
“อย่าลืม ว่าเรายังต้องทำอะไรด้วยกันในฐานะผัวเมียอีกเยอะ...หึหึ...มา เข้าห้องกันได้แล้ว พระชายาของผม...หึหึ”

ที่จริงก็ไม่ได้ตั้งใจจะแกล้งคนตัวเล็กมากนักหรอก แต่พอเห็นเรโชทำหน้าตาอิหลักอิเหลื่อ โสฬสเลยอยากลองพูดแหย่อีกฝ่ายให้เสียขวัญ และยิ่งเรโชดิ้นรนขัดขืน โสฬสก็ยิ่งจับต้องถึงเนื้อถึงตัว พอได้ที ก็ลากอีกฝ่ายเข้าห้องหอรอรักอย่างไม่มีรีรอ

“จ๊ากกกกก!!!!!ปล่อยผมนะ!!!!! ม่ายยยยย!!!!!!”
“กลัวอะไรเล่า มาเถอะคนดี มานอนกันได้แล้ว”
“อี๋!!!! ไม่เอา ไม่ๆๆๆ ผมยังไม่พร้อม”
“ไม่เป็นไร อยู่เฉยๆ เดี๋ยวสามีทำเอง”
“ทำแป๊ะอะไรเล่า ไม่เอา ไม่ๆๆๆๆ”

เรโชแหกปากไป ยื้อยุดแขนตัวเองที่ถูกรวบไว้ไป พลางคิดในใจว่า ตายแน่ เขาต้องตายแน่ๆ จะทำยังไงให้ไอ้รัชทายาทหื่น พระสวามีหมาดๆของเขายอมปล่อยเขาไปก่อนดี

“ไหนท่านบอกว่าหลังจากแต่งงาน 29 วันไงถึงจะ ชะเดิ๊บกันได้น่ะ!!??”
“ชะเดิ๊บ?? อ๋อ...ไม่ได้หมายความว่าหลังจากแต่ง 29 วัน แต่หมายถึง ภายใน 29 วัน หลังจากแต่งงานต่างหาก”
“ไอ๋หย๋า!!??...แล้วไหงท่านไม่พูดให้เคลียร์ก่อนเล่า ปัดโธ่!!”
“อ่ะ นี่เคลียร์แล้วไง งั้นมาเริ่มกันเลย”
“เฮ้ย!!!!!”

เรโชเสียหลักแบบหักหลบไม่ทัน เลยถูกเหวี่ยงเบาๆลงไปนอนชมดาวบนเตียงกว้าง ข้างหน้าต่างบานกระจกบานใหญ่ ที่มองทะลุออกไปข้างนอก ท้องฟ้ายามราตี มีดวงจันทร์ลอยเด่น แสนโรแมนติก แต่เรโชต้องตบเรียกสติตัวเองทันทีที่ถูกโสฬส ขึ้นคร่อมในท่าล่อแหลม แถมมือไม้ยังอยู่ไม่สุข เพราะเริ่มมาเกาะแกะแถวกระดุมเสื้อนอกของเรโชแล้ว

“อย่ะ...อย่าเพิ่ง วันนี้ผมยังไม่พร้อม!!! เดี๋ยว!!! อร๊ายยยยยส์!!!”
“รอไม่ไหวแล้ว คนดี ยอมซะเถอะ”

โสฬสกระซิบหวานข้างหู เรโช ยังผลให้ชายหนุ่มขนหัวลุกเกรียวเลยทีเดียว และเพราะมัวแต่ขนลุก ตาลาย คล้ายจะเป็นลมอยู่นั้นเอง...พรึ่บ...กระดุมเสื้อทั้งตัวในตัวนอกถูกแกะออกยกแผงตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้

‘ผลั่ก!! โครม!!....โอ้ย!!!!’

เรโชตกใจมากไปหน่อย เผลอถีบเข้าที่ท้ององค์รัชทายาทแบบเต็มๆตรีน จนอีกฝ่ายลงไปนอนหงายเงิบอยู่ใต้เตียงแทน

“ไอ๋หย๋า ลืมยั้งตรีน อุ้ย!! ตายมั้ยวะนั่น... เวรละตรู รึจะเป็นหม้ายผัวตายตั้งแต่คืนแรกวะ??”
“เฮ้ย!!!! ทำอะไรของแกน่ะ ไอ้แคระ!!!จะฆ่ากันรึไงเนี่ย ไอ้เตี้ย!!!???”

หายจุก ลุกขึ้นได้ โสฬสก็ใส่ไม่ยั้ง

“อุ้ย...ด่าไม่ซ้ำชื่อเลยวุ้ย...”
“แกมาถีบฉันทำไมเนี่ย พระชายา”
“กะ...ก็เค๊าตกใจนี่นา จู่ๆตะเองก็มาจับเขากด แถมยังถอดเสื้อเค๊าอีกอ่า เค๊าก็เลย...”
“ไม่ต้องมาทำแบ๊วเลย ฉันแค่แกล้งแกเล่นเฉยๆเฟ้ย!! ฉันก็ยังไม่พร้อมเหมือนกัน”
“อ๊าง...เค๊าขอโต๊ด”
“ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า อาบน้ำ แล้วมานอนได้แล้ว พรุ่งนี้ตอนเช้า แกต้องเข้าเฝ้ารับตำแหน่งจากเสด็จพ่ออย่างเป็นทางการด้วย”
“จาก ท่านประมุขน่ะเหรอ?”
“เออ...ไป๊!!”
“พะยะค่ะ!!!”
เรโชรีบถอดเสื้อออก เพื่อจะเข้าไปอาบน้ำ เผยแผ่นหลังขาวนวล ซึ่งปรากฏ ปานรูปดอกบัวสีเพลิง สามดอกสวยงานอยู่ที่กลางแผ่นหลัง โสฬส จ้องเข้าไปที่ดอกบัวนั้น แล้วถอนหายใจ ก็เพราะเจ้าปานรูปดอกบัวเพลิง 3 ดอกบนหลังเจ้าคนตรงหน้านี้แหละ ที่ทำให้เขาต้องมาติดแหงกอยู่กับเจ้าตัวแบบนี้ จากที่เคยเป็นคนสุขุม น่าเกรงขาม แต่พออยู่ต่อหน้าเจ้าของปานทีไร สติเขาไม่เคยอยู่กับเนื้อกับตัวทุกที ทำไมกันนะ....
.................................................................  

วันนี้งานเยอะ ลงได้ตอนเดียว เลยจัดมายาวหน่อยจร๊า
 :o12:
THEARBOO

[attachment deleted by admin]

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 5 วันวิวาห์พาฝัน...ร้าย!!)
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonut139 ที่ 15-02-2012 15:12:36

555555555

บอกได้คำเดียวว่าฮา

แต่คิดว่าตอนมีไรกันคงฮากว่านี้

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: Way ที่ 15-02-2012 15:20:47

เป็นคืนเข้าหอที่โณแมนติกมากที่สุดในโลก :m20: :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: wolfram ที่ 15-02-2012 15:33:27

อยากให้ทั้งสองคนพร้อมไวๆจัง!!  :o8:

รูปสวยมากๆเลยค่ะ!!  :กอด1:

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 15-02-2012 15:36:31

 :laugh: :laugh: กร๊ากกกกกกกกกก ม่ายผัวตาย


ไม่อยากคิดเวลาซะเดิ๊บกัน คงด่าไปทำไปกันไฟแล่บ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 15-02-2012 15:41:17

ขำน้องติส อย่าซ้อมสวามีมากนะเด๋วจะเป็นหม้ายไว
ท่านโสฬสแกล้งได้แกล้งดีจริง ๆ ฮ่า อ่า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: Karn12 ที่ 15-02-2012 15:44:57

เมื่อไหร่จะพร้อมทั้งสองคน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 15-02-2012 15:50:03

ไหวมั้ยน่ะสองคนนี้ 555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: fon270640 ที่ 15-02-2012 16:00:08

 :pigha2:ฮามากเลยคู่นี้ อ่านไปหัวเราะไป จนน้ำตาไหลเลยเรา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: ~tai~ ที่ 15-02-2012 16:03:30

อยากให้ถึง 29 วันเร็ว ๆ  :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: แมวดำ ที่ 15-02-2012 16:13:05

ว่าแล้วว่าต้องมีฮา o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 15-02-2012 16:31:25

5555+ ตลกดีอ่ะ  :jul3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: ชั่วกาล ที่ 15-02-2012 16:46:48

กรี๊ดดดดด เป็นเรื่องที่แหวกแนวมาก
ชอบอ่ะ โดนใจ เนื้อหาบ้าบอจริงจัง ชอบบุคลิกของน้องเรจัง
สู้ๆ นะน้องเร ต้องทำหน้าที่เป็นเมียที่ดีนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 15-02-2012 17:01:11

ฮาอ่ะ เรโชมันเกรียนดี 5555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: DasHimmel ที่ 15-02-2012 17:21:57

พระชายาเเสนเกรียน!!~ 5555+
จะรอดูว่าความเกรียนของเรโชจะลดมั้ยหลัง ...  :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 15-02-2012 17:40:07

ชอบจัง เรโชต๊องได้ใจมาก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: Peppermint ที่ 15-02-2012 17:43:59

== ตูว่าเเล้วมันต้องมาอีหรอบนี้
แต่อ่านตอนนี้เเล้วฮามากเลยยยย
(แอบอยากให้นายเอกเราท้องได้อ่ะ อยากได้!! คนเขียนสนใจรับไปพิจารณาไหมคะ ? '' ? )
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: tippy ที่ 15-02-2012 17:47:22

ติสเรรั่วจริงไรจริง เจ้าชายก็เริ่มรั่วตามไปติดๆ :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 15-02-2012 18:46:54

แถม...

เผื่อนึกสภาพเรโชก่อนและหลังเข้าวังไม่ออก

อิอิ

THEARBOO

[attachment deleted by admin]

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: InYume ที่ 15-02-2012 18:54:39

น่ารักอะ   ฮาได้ใจเลย  :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 15-02-2012 19:02:17

เข้าหอได้ดุเดือดกันจริงๆ :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: vi2212 ที่ 15-02-2012 19:25:59

คู่นี้เค้าเหมาะสมกันดีจริงๆ :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 15-02-2012 19:26:19

ว่าแล้วไงว่ามันจะฮาแทนหื่น
 :laugh5: :laugh5:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 15-02-2012 19:42:18

สมกันแล้วแหละ ^^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: hibatsumoe ที่ 15-02-2012 19:48:41

อ่านไปฮาไป  ไม่ไหวๆ :m20: :jul3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: GeTOuTNoW ที่ 15-02-2012 20:12:28

เร็วๆมาเสร็จตัวซะดีๆ ทนไม่ไหวแล้ว :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 15-02-2012 20:13:46

เพิ่งเค้ามาอ่านค่ะ สนุกอ่ะ ชอบมาก
ชอบรูปด้วย สวยดีค่ะ

รออ่าน o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 15-02-2012 21:08:12

โถ่ นึกว่าจะจับกดจริง  :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: Nuclear ที่ 15-02-2012 22:09:45

รอติดตาม ..  :m7:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: i-love-you ที่ 15-02-2012 22:20:08

น่ารักอ่ะ  ชอบๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: muiko ที่ 15-02-2012 22:21:12

><

รอตอนที่ทั้งคุ่พร้อมซะทีน้า   :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 15-02-2012 22:26:03

คืนแรกก็วุ่นวายซะแล้ว
ไม่มีใครยอมใตรเลย
+1 นะคะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 15-02-2012 22:26:58

ตลกอ่ะ ชอบ อ่านแล้วคลายเครียด
เวลาพระนางเถียงกันอย่างฮา
อย่าเพิ่งให้มีอะไรกันเลย เถียงกันสนุกๆ ไปก่อน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: Olivia23 ที่ 15-02-2012 22:37:14

พร้อมเร็วๆนะ รออยู่  :z13: :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 15-02-2012 23:41:01

 :laugh:

เป็นพระชายาที่ฮามาก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: kp ที่ 16-02-2012 00:45:30

สวยไปใหนหนูติสเรโช
ทำเอารัชทายาทของเราจากสุขุม สุขุม ต้องเปลี่ยนไปอ่ะ
ดูสิ เก่งจริง จริ๊งงงงง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 16-02-2012 03:12:01

หมามุ่ยกับใบตำแยแท้ๆ
คู่สร้างคู่สมของจริง
 :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 16-02-2012 08:33:51

น่ารักมาดติสเรโช   ฮาสุดยอดดดดด

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: MAKWAN ที่ 16-02-2012 16:04:33

ติดเรื่องนี้
 o13 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 16-02-2012 16:42:05

พ่อบัวเพลิง จะวางเพลิงทุกครั้งเวลาเจอหน้ากันเลยใช่มั้ย
แต่เป็นพระชายาที่ฮาดี

อืมมม รัชทายาทจะทนได้มั้ยนะ
ทนอดใจห้ามตัวไม่ให้รีบเป้นสามีภรรยาในเร็ววัน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 16-02-2012 17:53:39

ห้องหอเดือด  เดือด จริงๆ  เหอะๆๆๆ สนุกอ่ะ ช๊อบ ชอบ แบบ นี้แหละ ฮา ดี รีบมาต่อนะค่ะ
 :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: donghwa ที่ 16-02-2012 18:22:03

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่ไหวแล้ว ฮาตับจะแตก
นี่แค่คืนแรกเองนะ
ถ้ามันอยู่ด้วยกันทุกวันจะฮาขนาดไหนน่อนิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: Moonmaid ที่ 16-02-2012 18:28:41

กำลังมัน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: looknamniiz ที่ 16-02-2012 19:00:42

เตรส      เรา อ่าน เตร๊ด  โสฬส เราอ่าน โส-รด -.-
นี่เป็นเมืองแนวไหนกันนี่ ชื่อแปลกกันดี

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: gngane ที่ 16-02-2012 20:32:44

 o13


ชอบเรื่องนี้จัง   นายเอกน่ารักกกกกกกกกกกกก :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: Cynthia_Moonlight ที่ 16-02-2012 23:00:42

ตามติดมาเป็นแฟนคลับด้วยคน อ่านไปขำกลิ้งไปจริงๆเรื่องนี้ 555555+

กัดกันมากๆโบรารว่าลูกจะดกนี่นา หึหึหึ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: forbidden ที่ 17-02-2012 00:20:05

ฮามาก  :m20:
ขอติดหนึบกับเรื่องนี้ด้วยคน  :กอด1:
รอต่อจ้ะ  :L2:

หัวข้อ: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 17-02-2012 00:31:19

ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา (บทพูด…ล้วนๆ)



“อ๊ะ อ๊ะ อื้ม…ตะ…ตรงนั้น…”
“อึก…ตรงนี้เหรอ?”
“อ๊ะ! โอ้ว! ดี…ดี อ๊าย…”
“ชอบมั้ย?”
“ชะ…ชอบ อะ…อีก…แรง…อีก”
“ถ้าแรงอีก ร่างกายแกจะไม่ไหวเอานะ”
“วะ…ไหว…ดะ..ได้โปรดสามีผม…โอ้ว…”
“หึหึ…อ้อนเชียวนะ”
“อ๋า…ผะ…ผมไม่ไหวแล้ว…อ๊าง…ซีด”
“ทนอีกนิดนะ อึก…อีกนิดเดียว”
“อ๋า………………………..”

“กร๊อบ!!”

“เฮ้อ…โล่ง”
“เอ้า พอใจแล้วใช่มั้ย? นวดจนเมื่อยแล้วเนี่ย…”
“ก็มันเมื่อยนี่นา เจอแต่โหดๆมาตั้ง 3 วันแน่ะ”
“เดี๋ยวพอรับพระราชทานตำแหน่งพระชายาเต็มตัวแล้ว จะเหนื่อยกว่านี้อีกนะ แกหัดออกกำลังกายบ้างได้แล้ว แคระ จะแย่แล้วเนี่ย”
“หึหึ…”
“หัวเราะอะไร?”
“ที่จริงท่านก็เป็นคนดีนะเนี่ย”
“อะไร?”
“ก็ตอนแรกผมคิดว่าท่านจะนิสัยเสียกว่านี้ซะอีก ที่แท้ก็ใจดีเหมือนกันนะ”
“ที่ฉันทำไปก็เพราะว่า ถ้าเกิดพรุ่งนี้แกตื่นไม่ไหวขึ้นมามันจะยุ่งต่างหาก”
“คร้าบๆ เฮ้อ จะเหลือก็เรื่องเดียวนี่แหละ”
“เรื่องอะไร?”
“ก็จิกหัวเรียกชายาของตัวเองว่า “แกๆๆๆ” อยู่ได้ มันไม่สุภาพนะขอร๊าบบบ”
“งั้นจะให้เรียกว่า “เมียจ๋า” มั้ยล่ะ”
“อึ๋ย! ไม่เอาอ่ะ ขนลุก”
“หึหึหึ เอาล่ะ นอนได้แล้ว พรุ่งนี้ยังมีเรื่องต้องทำอีกเยอะ”
“อืม…นอนก็นอน แต่ว่า…”
“แต่ว่าอะไร?”
“ถ้าท่านเกิดหื่นขึ้นมารีบบอกนะ”
“ทำไม? แกจะช่วยเหรอ”
“เปล่า…จะถีบ”
“ชริ ไอ้บ้านนอก!!”
“ด่าจ๊าง!! บ้านนอก บ้านนอก เชอะ ตัวเองก็เป็นสามีบ้านนอกแท้ๆ”
“ยัง…”
“ยังอะไร?”
“ยังไม่ได้เป็นสามีเต็มตัวซะหน่อย”
“เอ่อ…ใช่ๆ แต่ไม่ต้องรีบนะ ว่าที่เมียบ้านนอกขอเวลาทำใจสักระยะ”
“นานแค่ไหน?”
“นานเท่าที่ใจผมต้องการ”
“ไม่ได้”
“ทำไมจะไม่ได้”
“ไม่ว่าแกจะทำใจได้หรือไม่ ยังไงซะภายใน 29 วันนี้ แกนายก็หนีไม่พ้นหรอก ต้องโดนเข้าสักวัน”
“อึ๋ย พูดซะเสียวก้นกบ…อ๊ะๆ 29 วันก็ 29 วันดิ ห้ามเร็วกว่านั้นนะ ไม่งั้นผมไม่ยอมเด็ดขาด”
“ไม่ได้”
“โฮ้ย!! ไม่ได้อะไรอีกล่ะค๊าบ”
“ฉันทนไม่ไหว”
“นี่ท่าน!! ท่านแอบหลงรักผมแล้วใช่มั้ย!!??”
“หา!!??”
“ก็ท่านบอกเอง ว่าท่านทนไม่ไหว มันก็หมายความว่า ท่าน…ท่านอยากจะ ชะเดิ๊บ…จะจ๊าง…อะอ๊าง กับผมมากเลยไม่ใช่เหรอ!!?”
“ไอ้สมองมด!! สมองแกยังมีหยักมั้ยเนี่ย!!? แกใช้อะไรคิดแบบนั้นออกมากันห๊ะ!!??”
“อ้าว…ไม่ใช่หรอกเหรอ…อุ้ย…แล้วมันอะไรล่ะ”
“ฉันทนที่จะรักษากายพิสุทธิ์ตั้ง 29 วันไม่ไหวน่ะสิ”
“อ๋า??? กายพิสุทธิ์?? มันคือ’ไรอ่ะ?”
“มันก็คือกายบริสุทธิ์ไงล่ะ…การเสพสังวาส ของผู้ทรง 16 บูรพติยา กับ ตรีสโรชเตโช นั้น กายทั้งคู่ต้องพิสุทธิ์สะอาด หรือก็คือ ห้ามมีอะไรกับคนอื่น ก่อนหน้าที่จะเสพสังวาสกันครั้งแรกของทั้งคู่ เด็ดขาด ไม่อย่างนั้นมันจะไม่เกิดผลอันใดเลย แถมจะยังเกิดอาเพศแก่แผ่นดินอย่างร้ายแรงด้วย”
“โหว…ล้ำลึกมั่ก”
“ทีนี้เข้าใจรึยัง? ว่าฉันทนอะไรไม่ไหว”
“แหม…ถ้าทนไม่ไหวท่านก็ใช้มือขวาพาเพลินไปก่อนก็ได้นี่ มันก็ครือๆกันแหละ”
“ไม่ได้ แบบนั้นมันก็ถูกห้ามเหมือนกัน”
“ห๋า!!!! แย่แล้ว!!!”
“อะไร แย่?”
“เอ่อ….ครือ….อ่า….เอิ่ม…”
“จะอ้ำอึ้งอีกนานมั้ย! มีอะไรก็รีบว่ามาสิ!!”
“เอ่อ…ก็เมื่อเช้า…เค้าเพิ่งจะ…แฮะๆ ใช้มือขวาพาเพลินไปเองอ่ะ”
“แก๊!!!!” :fire:
“อ๊ายยย…เค๊าขอโต๊ด!!! ก็เค๊าเป็นเด็กผู้ชายวัย 18 ปี ที่มีสุขภาพดีนี่นา ตอนเช้าลูกชายเค๊ามันก็เลย…งอแง…เป็นธรรมดา…เค๊าก็เลย แฮะๆๆ ปลอบขวัญมันนิดนึง ก็แค่…ครั้งเดียว…”
“เฮ้อ…เอาเถอะ เมื่อเช้ายังไม่ถือว่าผิดกฎ เพราะเรายังไม่เข้าพิธีแต่งงาน แต่จากนี้ไปห้ามแกปลอบขวัญลูกชายที่ไม่รู้จักกาลเทศะของแกอีกเด็ดขาด และถ้าฉันรู้ว่าแกแอบละเมิดข้อตกลงล่ะก็ แก…ตาย”
“ค๊าบบบ!!! เข้าใจแล้วค๊าบบบ!!!”
“ดังนั้นจำเอาไว้ ว่าช่วงนี้ฉันเองก็เก็บกด และมันพร้อมจะระเบิดได้ทุกเมื่อ ถ้าแก ทำอะไรขัดใจฉัน หรือไม่ยอมทำตามที่ฉันสั่งล่ะก็…ฉันจะปล้ำแกซะ!!” :angry2:
“อึ๋ย!! เข้าใจแล้ว พะยะค่ะฝ่าบาท!!!” :call:
“ฮึ่ย…เข้าใจก็ดี…นอนได้แล้ว!!”
“พะยะค่ะ!!”

และแล้วคืนวิวาห์แสนหวานก็จบลงด้วยประการละฉะนี้ …
………………………………………………………………………………………

รุ่งเช้าวันที่สองของการแต่งงาน เรโช ต้องเข้าพิธีรับพระราชทานตำแหน่งองค์พระชายา แล้วหลังจากนั้น โสฬสก็พาเรโชไปพบกับบุคคลต่างๆมากมาย ซึ่งเรโชมารู้ทีหลังว่า บุคคลเหล่านั้นจะมาเป็นอาจารย์สอนวิชาต่างๆให้แก่ตน

“แกต้องเริ่มเรียนการอยู่ในวัง และการออกงานสังคมให้มากกว่านี้ โดยเฉพาะเรื่องภาษาต่างประเทศ”
“อี๋ น่าเบื่ออ่ะ”
“ไม่ต้องมาอี๋ นอกจากวิชาหลักแล้ว แกยังต้องเรียนทักษะพิเศษเพิ่มด้วย”
“อะไรอีกล่ะ? ทักษะอะไร? ทักษะเฉพาะตัวผมมีเยอะแล้ว ไม่อยากได้เพิ่ม”
“ขอเถอะ!! ไอ้ทักษะพิสดาร พวกล่าตุ๊กแก ผ่าฟืน รำวง ตีฉาบ อะไรพวกนั้นน่ะมันใช้ไม่ได้เฟ้ย!!”
“ทำไมล่ะ ใช่ว่าทุกคนจะทำได้นะท่าน”
“ไม่มีใครเขาอยากมีทักษะพิเศษแบบนี้หรอกเฟ้ย!! โอ้ย ปวดหัว”
“แหมๆ ตะเอง อย่าเพิ่งเดือดจิ เค๊าเรียนก็ด๊ะ อย่าเพิ่งโกรธเค๊าน๊า อ๊างงงง”

เรโชเริ่มไหวตัวทัน ก่อนที่เรื่องราวมันจะใหญ่โตไปมากกว่านี้ เพราะกลัวว่า หากเขาไม่เชื่อฟังอาจโดนปล้ำกลางแจ้งได้ เรโชจึงขอเอาตัวรอดโดยการไหลตามน้ำไปก่อน

“เออ หัดเชื่อฟังแบบนี้แหละดีแล้ว เอ้าไปกันต่อ ตามฉันมา”
“พะยะค่ะ” (แถมตะเบ๊ะให้ด้วย)

วันนี้ ไม่ว่าจะเดินไปทางไหน ผู้คนก็ที่ผ่านไปมาก็จะหยุดทำความเคารพเรโชในฐานะขององค์พระชายา แม้ว่าในวันนี้เรโชอาจจะยังไม่คุ้นเคยนัก ยังกระโดกกระเดก เก้ๆกังๆ เพราะเขาเพิ่งเป็นแค่พระชายาวันแรก แต่คงอีกไม่นานที่ชายหนุ่มจะสามารถได้รับการทำความเคารพให้สมกับการเป็นหงส์ฟ้า องค์พระชายาแห่งอาณาจักรเอกูนวิสติ

...

ช่วงนี้งานจะทับตาย...T^T
เลยมาลงดึกหน่อย ขอบคุณที่รอนะจ๊ะ จุ๊บๆๆ
 :t3:

THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 17-02-2012 00:32:28

นึกว่าทำไรกันที่แท้ก็นวดน่าจะนาบต่อเลย :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: wolfram ที่ 17-02-2012 00:41:39

อ่านตอนแรก...คนเขียนต้องแกล้งอะไรเราแน่ๆ

เลื่อนลงมาอีก...ว่าแล้ว!! จริงๆซะด้วย  :laugh:

เดินทางปลอดภัยนะคะ!!

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: i-love-you ที่ 17-02-2012 00:45:18

ร๊อออออรอ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: LiveToGeTher ที่ 17-02-2012 00:56:11

 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 17-02-2012 01:20:29

ตอนแรกชวนคิดลึกมากอ่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 17-02-2012 01:36:52

ตอนแรก คิดว่า แม่บัวเพลิงสวาท ของชั้นคงอาศัยความเกรียนหลอกล่อ อิองค์รัชทายาท 16 ฝน ไปจนถึงวันสุดท้ายแน่ ๆ


แต่แม้กระทั่ง ห้ามใช้สาวน้อยประจำตัวทั้ง 5 ให้เต็มที่ 7 วัน แค่ 3 วันก็จะคางเหลืองแล้วมั้ง ยังหนุ่มยังแน่นกันทั้งนั้น  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 17-02-2012 01:50:22

พระชายามีการใช้มือขวาพาเพลินด้วย ฮ่าๆๆๆ  :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 17-02-2012 02:17:30

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 17-02-2012 02:40:52

 :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 17-02-2012 05:33:04

เรโชฮามากๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: Karn12 ที่ 17-02-2012 06:22:21

สนุกดีครับ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 17-02-2012 07:35:19

จะรอดไหมเนี่ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 6 ห้องหอ...เดือด!!!)
เริ่มหัวข้อโดย: hyuk_knok ที่ 17-02-2012 08:14:05

ฮาได้อีก555+
เรโชน่ารักอ่ะ>_<ชอบๆ องค์รัชทายาท หื่นๆ อิอิ!!
ติดตามผลงาน เป็นกำลังใจให้เสมอ!! :haun4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: GeTOuTNoW ที่ 17-02-2012 09:20:47

 :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 17-02-2012 09:37:17

555
29 วันอันตราย
เรารอวันนั้นอยู่นะ เอิ๊กกก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 17-02-2012 10:01:50

เสียนวดเอาซะเสียว

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: fon270640 ที่ 17-02-2012 10:10:03

ตอนแรกนึกว่านาบแล้วซะอีก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 17-02-2012 10:18:04

ฮ่า ฮ่า ท่านติส ฮาแตกตลอดดดดด
เด๋วโดนจับกดแน่่่

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 17-02-2012 10:30:11

นายเอกชั้น
จะฮาไปไหนคะตัวเธอ
 :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: donghwa ที่ 17-02-2012 10:42:59

นายเอกเรื่องนี้รั่วได้ใจจริงๆ
ชอบอ่ะ ฮาอ่ะ เรียกเสียงฮาได้ทุกตอนเลยจริงๆ
รออ่านตอนต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: DasHimmel ที่ 17-02-2012 10:59:06

นายคนนี้ จะมีมั้ยที่ไม่ฮาอ่ะ 555555
อ่านไปยิ้มไปกันเลยที่เดียว อิอิ
รอวันที่ทั้งสองคนได้เป็นสามีภรรยากันจริงๆ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: sirikanda28 ที่ 17-02-2012 11:32:41

นายเอกไปเป็นตลกเหอะ
ฮาเกิ๊น :z2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: W-Rose ที่ 17-02-2012 11:40:46

 :laugh: :laugh: :laugh:
เรื่องนี้ฮาอ่ะ ชอบมากกกกกก o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 17-02-2012 13:47:16

แหม! ทำให้จิ้นลึงเชียวอ่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 17-02-2012 14:49:43

ยังคงความฮา ได้อีก

อ่านแล้วนึกถึงโดดาเมะกับรุ่นพี่ ที่ต่างกันสุดขั้ว
ทำไปทำมา พระเอกของเราจะได้หลงรักอีกฝ่าย
แบบถอนตัวไม่ขึ้น แต่อีกฝ่ายมันจะไม่รู้ไม่เรื่องและทำมึนหรือเปล่านะ
ดูจากนิสัยแล้วยังเด็กเหลือเกิน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 17-02-2012 15:54:48

เรโชฮามากกกกก  :laugh: :laugh:
รอ รอ รอ
 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: Moonmaid ที่ 17-02-2012 18:40:56

 :mc4:อดทนรอ555+

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: gngane ที่ 17-02-2012 20:57:20

น่ารักจัง 
 :haun4:
เมื่อไหร่รัชทายาทจะเก้บกดหนักๆน่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 17-02-2012 21:53:23

 :t3:แล้วพระชายาเร(โช)รู้ม้ายยย ว่าตัวเองมีสัญญลักษณ์ดอกบัวที่หลัง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: vi2212 ที่ 17-02-2012 21:56:14

จะไม่ถึง29วัน เพราะนวดกันนี่เเหละมั้ง :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: hyuk_knok ที่ 17-02-2012 22:05:45

ฮ่าๆๆๆ
มือขวาพาเพลิน ^__^
มันจะเหมือนกับโลกสวยด้วยมือเรามั๊ยอ่า ฮ่าๆๆๆ
สู้นๆ ขอให้รัชทายาทปรี๊ดแตกกับความเกรียนของเรโชทีเถอะ555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: Peppermint ที่ 17-02-2012 22:12:43

อู๊ ต๊ายย ! ! 3 วันก็เหลือแหล่ล่ะ == รีบๆรักกันซักทีเซ่ !!
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 17-02-2012 22:54:38

แล้วทั้งสองคนก็แต่งงานกันอย่างมีความสุข ซะที่ไหนละ (นี่คือเสียงของนายเอกของเรา ) ใช่ไหม ๕๕

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 17-02-2012 23:10:56

เมื่อไหร่สองคนนี้จะมีความรู้สึก รักกันเนี่ยยย
เรโชอย่างฮาค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: kukkik ที่ 17-02-2012 23:23:19

ชอบๆๆ รอด้วยคนนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 17-02-2012 23:47:19

ห้าม....แบบนี้ แล้วไม่ทรมาณแย่เรอะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: kp ที่ 18-02-2012 00:05:27

รอวันนั้นเช่นกันอิๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: orientation ที่ 18-02-2012 00:53:57

ทั้งฮาทั้งรั่ว

อยากบอกมันส์มากค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 18-02-2012 01:41:27

ฮา รั่ว ได้ใจเลยอ่ะ
น่ารักมาก
ขอรอด้วยคน ^^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: karn49 ที่ 18-02-2012 02:34:30

5555555555 สงสารพระชายามาก ๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: LittleLoad ที่ 18-02-2012 02:44:53

รออ่านอยู่นะ :call:    โดยเฉพาะตอนNC  :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: i-love-you ที่ 18-02-2012 12:31:40

น่ารักดีอ่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: catwander ที่ 18-02-2012 12:47:10

ตัวร้ายได้คิวโผล่มาหรือยัง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: hibatsumoe ที่ 18-02-2012 12:49:58

อั๊ยย่ะ เรโชๆ >////<

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: abcee ที่ 18-02-2012 21:16:39

น่ารักจัง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 19-02-2012 01:09:33

 :laugh5: :laugh5: :laugh5: :laugh5:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: DarkAki ที่ 19-02-2012 01:42:49

5555น่ารักอ่ะ

ฮาจริงอะไรจริง ทั้งเมะ ทั้งเคะเลย รั่วมาก

ชอบบบบ :m4: :m4: :m4:

ปล.บทสนทนาตอนต้น//มาซะทางการเชี่ยว

..........................

.............

.....

.

มันอะไรกั๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

(เกือบ)คิดลึกไปแล้วนะนั่น  :o11: :o11: :undecided: :undecided:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: bytoey ที่ 19-02-2012 01:57:18

ชอบแนวนี้ แหวกดีค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: wizard_tao ที่ 19-02-2012 02:24:44

เห้ยยยย

ฮาดีอ่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: abcee ที่ 20-02-2012 02:52:59

มาดันกระทู้ครับ รีมาต่อนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: Way ที่ 20-02-2012 10:38:59

อดๆอยากๆมากๆเดี๋ยวตอนได้กินไม่พุงแตกกันหรอ เหอะๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 20-02-2012 21:38:04

ชอบๆ ตลกดี

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: LittleLoad ที่ 20-02-2012 21:57:06

รอ ร๊อ รอ อยู่น้าา  อยากอ่านๆ  :z13:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 7 ปฐมบท…องค์พระชายา {บทพูด…ล้วนๆ})
เริ่มหัวข้อโดย: forbidden ที่ 20-02-2012 23:55:48

เริ่มตอนก็พาคิดไปซะไกลล่ัะ  :z1:
รอต่อนะจ้ะ  :กอด1:
ปล.พระชายาล่าตุ๊กแก  :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 8 ไอศุพายัฆ X มัชชาโร) อัพใหม่จ๊ะ
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 22-02-2012 14:22:04

ตอนที่ 8 ไอศุพายัฆ X มัชชาโร


“ถวายบังคมพะยะค่ะองค์พระชายา กระผม ไอศุพายัฆ ราชองครักษ์ในมงกุฎราชกุมารโสฬสติยาพะยะค่ะ”

“อ่า คะ ครับ...ยินดีที่ได้รู้จัก”
“ที่จริงแล้ว ไอศุพายัฆ เป็นบุตรในกษัตริย์องค์ก่อนที่สิ้นบุญไปน่ะ พอท่านพ่อเถลิงราชสมบัติ สายเลือดกษัตริย์ในสายตระกูลของไอศุพายัฆ จึงหมดไป”
“เอ๋? แล้วตอนนั้นท่านไอศุพายัฆไม่ได้เป็นองค์รัชทายาทสืบบัลลังก์หรอกเหรอ?”
“ว่ากันว่า ในตอนนั้น ไอศุพายัฆอายุยังไม่เกิดน่ะ ทางเหล่าขุนนางทั้งหลายจึงสถาปนาท่านพ่อซึ่งเป็นน้องชายขึ้นครองราชย์แทน”
“อ๋อ งั้นทั้งสองคนก็เป็นลูกพี่ลูกน้องกันอ่ะสินะ”
“อืม”

“นี่ๆ ท่านราชองครักษ์ ท่านไม่คิดอยากทวงบัลลังก์คืนบ้างเหรอ?”
“ อ้าวเฮ้ย...ทำไมยุให้เขาคิดการกบฎซะล่ะนั่น?”
“เอ้า...ก็เขาน่ะ...”

“กระผมไม่อาจคิดแบบนั้นได้หรอกพะยะค่ะ องค์พระชายา เพราะมหาราชองค์ปัจจุบัน พระองค์ก็ทรงครองแผ่นดินโดยธรรมอยู่แล้ว พระองค์ทรงเก่งกาจสามารถ จนกระผมไม่อาจเทียบได้แม้ฝุ่นธุลีใต้ฝ่าพระบาทเสียด้วยซ้ำ ดังนั้น...”

“อ่ะ พอๆ ไม่ต้องเยอะนักท่านราชองครักษ์ ผมไม่เก่งราชาศัพท์ ฟังไม่รู้เรื่อง แฮะๆ” 
“เวรกรรมแท้ๆ ที่ฉันมีเมียโง่แบบนี้”
“เฮ้ย!! ไม่รู้เพราะไม่ได้เรียน ไม่ใช่เรียนแล้วไม่จำ!! สามีผมควรทำความเข้าใจไว้ด้วย!! แง่งงงงง!! วาจาเฉือนหัวใจเป็นบ้าเลยวุ้ย!!”

“แหม...อยู่กันครบทั้งสองสายตระกูลเลยนะพะยะค่ะ ทั้งองค์รัชทายาท อดีตว่าที่องค์รัชทายาท และ...องค์พระชายา”

ในขณะที่ทั้งสามกำลังคุยกันอย่างออกรสชาติ แขกใหม่ผู้มาเยือนก็ขอเข้ามาร่วมวงด้วย

“ว่ายังไง...มัชชาโร ไม่เจอนานเลยนะ สบายดีอยู่เหรอ?”
“อย่างที่ท่านเห็นองค์รัชทายาท กระผมไม่ได้เจ็บป่วยอะไร”
“หึหึ ยังกวน...เหมือนเดิมเลยนะ”
“ท่านน่าจะชินได้แล้วนะ ท่านโสฬส ก็นิสัยกระผมเป็นแบบนี้ อย่ากระนั้นเลย กระผมต้องขออภัยอย่างสุดหัวใจเลยนะขอรับ ที่ไม่ได้เข้าร่วมในพิธีอภิเษก พอดีว่าไม่ค่อยว่าง”
“ไม่เป็นไรหรอก เรายินดี”
“ใจเหี้ยมเหมือนเดิมเลยนะท่าน จะชังกระผมไปถึงไหนกัน”
“คงจนกว่าโลกจะแตกนั่นแหละ”


ระหว่างที่ยืนฟังการฟาดริมฝีปากกันของสามีตน กับชายไม่ทราบชื่ออีกคน อย่างงงๆอยู่นั้น ด้วยความที่อดรนทนไม่ไหว เรโชจึงสะกิดถามราชองครักษ์ข้างๆแทน

“นี่ๆ ผู้ชายท่าทางกวนๆคนนั้นใครอ่ะท่าน?”
“นั่นคือท่านเสนาบดีราชวังฝ่ายใน “มัชชาโร” เป็นคนของอดีตองค์ราชินีน่ะพะยะค่ะ”
“อ่อ อย่างนี้นี่เอง คงไม่ค่อยถูกกันสินะ อ๊ะ ว่าแต่ อดีตองค์ราชินีนี่ไม่ใช่แม่ท่านหรอกเหรอ?”
“อดีตองค์ราชินีหาใช่มารดากระผมหรอกพะยะค่ะ องค์พระชายา กระผมเป็นบุตรคนเดียวของกษัตริย์องค์ก่อนที่เกิดจากพระสนมเอกพะยะค่ะ”
“โอว...ซับซ้อนจัง...”

“แล้วองค์พระชายาล่ะพะยะค่ะ เป็นยังไงบ้าง?”
“อ๊ะ! หา? อ๊า?”

เรโชถึงกับเอ๋อ เมื่อจู่ๆก็ถูกบุคคลซึ่งตนกำลังนินทาอยู่ถามอะไรสักอย่างขึ้นมา

“เอ่อ ขอโทษทีนะ ผมไม่ได้ฟัง ท่านถามว่าอะไรเหรอ?”
“หึหึ ช่างใสซื่อ อย่างที่เขาร่ำลือกันจริงๆด้วย องค์พระชายาผู้อ่อนต่อโลก”
“...............!!!!???”
‘หยาม หยามกันสุดๆ ไอ้หน้าวอกนี่หยามกันโคตร-โคตร’ เรโชคิดในใจอย่างเดือดดาล และตัวเขาเองก็ปากใช่ย่อย มีหรือจะยอม เรโชเปิดศึกชิงความหมาทันที

“อะไรกันท่านเสนาบดี หน้าอ่อนเยาว์อย่างท่านมีหน้ามาว่าคนอื่นได้อย่างนั้นเหรอ มองเผินๆดูไม่รู้เลยนะว่าแก่กว่าผมน่ะ พ่อแม่คงเลี้ยงท่านมาลำบากน่าดูนะ เพราะเลี้ยงเท่าไหร่ก็ไม่ยอมโต”

“หึหึ ช่างเข้าใจพูดเล่นนะครับ องค์พระชายา แต่ระวังไว้หน่อยก็ดีนะครับ เพราะถ้าใครไม่รู้มาได้ยินเข้า เขาอาจเข้าใจผิดได้ว่าท่าน...”ไร้การศึกษา “และทำตัวไม่เหมาะสมกับการเป็นองค์พระชายาได้...”

“หนอยยยย!!”

“พอได้แล้ว ติสเรโช เราไปกันได้แล้ว”

เป็นองค์รัชทายาทโสฬสเอง ที่เป็นผู้ห้ามทัพแล้วลากเรโชออกจากจุดเกิดเหตุ เขาไม่อยากให้เรโชต้องไปคลุกคลีกับ มัชชาโร สมุนขององค์อดีตราชินีผู้เจ้าคิดเจ้าแค้น และเป็นปฏิปักษ์กับสายตระกูลของตน

“เฮ้ย!! อย่าเพิ่งไปเด่ะ ขอด่ามันก่อน โอ๊ย!! อย่าลากเด้!!”
“เฮ้อ ไม่มีอะไรจะไปแลกด้วยแท้ๆ ยังจะพยายามไปแลกกับเขาอีก” 
“อ๋อ จะบอกว่า อย่าเอาพิมเสณไปแลกกะเกลือใช่ป่ะ”
“เปล่า...อย่าเอาเกลือไปแลกกับพิมเสณต่างหาก”
“อะไรน๊า!!”
“เป็นไปได้ก็อย่าเข้าใกล้เจ้านั่นมากนักก็แล้วกัน”
“ทำมะ?...เชอะ!! ช่างเหอะ!ถึงไม่เตือนก็ไม่เข้าใกล้หรอกน่า ไอ้คนแบบนั้นน่ะ”
“เออๆ คิดได้อย่างนั้นก็ดี เอ้า! ทำหน้าให้มันดีๆหน่อย เดี๋ยวเราต้องไปที่ฝ่ายกลาโหมกันต่อ”
“โอยยยย จะเยอะไปไหนเนี่ย เหนื่อยจะแย่แล้ว”
“อย่าบ่นได้ไหม น่ารำคาญจริง บอกให้ตามก็ตามมาเงียบๆได้มั้ย”
“ค๊าบๆ คุณสามีที่ร๊ากกกกก ชริ!!”
...
หลังจากที่องค์รัชทายาทกับพระชายาเสด็จจากไป ก็ยังคงเหลืออยู่แค่ 2 หนุ่มที่มีเบื้องหลังน่าสงสัยกันอยู่
ไอศุพายัฆ นั้นตั้งท่าเดินจากไปก่อนโดยไม่มีการพูดทักทายอีกฝ่ายหนึ่งแม้แต่น้อย

“อะไรกันท่านราชองครักษ์ ไม่คิดจะทักทายเพื่อนเก่าหน่อยเหรอ?”
“กระผมไม่มีอะไรจะพูดกับท่าน ท่านเสนาบดี”
“แค่ท่านรู้ว่าผมหวังแทงข้างหลังท่านแค่นี้ถึงกับต้องเมินกันเชียวเหรอ”
“ท่านนี่มัน.....!!”
“อย่างหมางเมินกันนักสิครับ ผมเจ็บนะ”
“คนอย่างท่าน...ไม่มีทางได้เห็นขาอ่อนกระผมหรอก!!”
“ไม่เป็นไร ผมไม่หวังจะเคลมขาอ่อนท่านหรอก...ผมหวังแอ้มอย่างอื่นมากกว่า หึหึ”
“..........!!”

เมื่อโดนยั่วยุจากคนหน้าหวานตรงหน้า ไอศุพายัฆถึงกับเดือดปุดๆ คนที่ตัวเล็กกว่าเขาเกือบครึ่ง แถมยังเคยเป็นเพื่อนเก่ากันมาอีก แต่ดันมาบอกว่าอยากเสียบเขา มันยิ่งทำให้ราชองครักษ์ ไอศุพายัฆ ถึงกับกลืนไม่เข้าคายไม่ออก จากที่เคยเป็นเพื่อนรัก ที่เรียนด้วยกันมาตั้งแต่สมัยเยาวัย พอเข้ารับราชการในวัง อีกฝ่ายกลับเปลี่ยนไป แถมยังไปอยู่กับฝ่ายอดีตราชินีผู้ชั่วร้ายอีกต่างหาก และในความสัมพันที่ย่ำแย่อยู่แล้วนั้น จู่ๆ มัชชาโร ก็มาบอกว่าชอบเขา อยากได้เขาไปเป็นของตน แล้วอย่างนี้จะไม่ให้เขาขยาดคนตรงหน้าได้อย่างไรเล่า

“กระผมขอตัว!!”
“อุ๊ยๆ ทำเป็นเดือด หึหึ ไม่เป็นไร เรายังต้องเจอกันอีกนาน ไว้ค่อยคุยกันใหม่ก็ได้ อ๊ะ หรือจะให้ผมไปหาที่ห้องคืนนี้ดีครับ?”
“ไม่ต้องเฟ้ย!! ไอ้เสนาหื่น!!”

ด่าจบไอศุพายัฆก็วิ่งแน่บ หนีไปเลย ปล่อยให้อีกคนยืนกลั้นหัวเราะอยู่เพียงลำพัง

‘น่ารักจริงๆเลยน๊า เจ้าลูกเสือตัวน้อยๆ ฮิฮิ’
...

ช่วงนี้งานเข้า มาลงช้าหน่อยนะค๊าบ
 :m15:
THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 8 ไอศุพายัฆ X มัชชาโร) อัพใหม่จ๊ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 22-02-2012 14:41:50

555+ มีคู่ใหม่เพิ่มมาอีกคู่นึงแล้ว  :oni2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 8 ไอศุพายัฆ X มัชชาโร) อัพใหม่จ๊ะ
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 22-02-2012 14:46:52

 :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 8 ไอศุพายัฆ X มัชชาโร) อัพใหม่จ๊ะ
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 22-02-2012 14:58:39

 :a5:องครักษ์เป็นรุก เสนาเป็นรับ ชิม้ายยย ?? พยายามจิ้นอยู่ค่ะ :z2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 8 ไอศุพายัฆ X มัชชาโร) อัพใหม่จ๊ะ
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 22-02-2012 15:07:47

ผิดคอนเซปนะ ท่านเสนาตัวเล็กกว่าตั้งเยอะจะไปจับกดท่านองครักษ์ไว้เหรอ
 555+ ท่านติสยังคงความเอ๋อได้ดีเยี่ยมมมม

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 8 ไอศุพายัฆ X มัชชาโร) อัพใหม่จ๊ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 22-02-2012 15:24:42

 :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 8 ไอศุพายัฆ X มัชชาโร) อัพใหม่จ๊ะ
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 22-02-2012 15:40:13

มีคู่ใหม่อีกคู่ให้ติดตามอีกแล้ว o13
คู่เดิมก็ยังรอฉาก NC อยู่นะ :haun5:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 8 ไอศุพายัฆ X มัชชาโร) อัพใหม่จ๊ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 22-02-2012 15:57:16

คู่ท่านเสนานี่ก็น่าคิดไม่หยอก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 8 ไอศุพายัฆ X มัชชาโร) อัพใหม่จ๊ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 22-02-2012 16:10:25

อ๊า
ตัวละครเพิ่ม อิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 8 ไอศุพายัฆ X มัชชาโร) อัพใหม่จ๊ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Karn12 ที่ 22-02-2012 16:31:40

สั้นไปหน่อยนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 8 ไอศุพายัฆ X มัชชาโร) อัพใหม่จ๊ะ
เริ่มหัวข้อโดย: HT...hanna ที่ 22-02-2012 17:00:05

หนุกม้าก มาก ค่ะเป็นกะลังใจให้

+1 ค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 8 ไอศุพายัฆ X มัชชาโร) อัพใหม่จ๊ะ
เริ่มหัวข้อโดย: forbidden ที่ 22-02-2012 17:25:00

โอ๊ะ มีเพิ่มมาให้ลุ้นอีกคู่  :interest:
รอต่อจ้ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 8 ไอศุพายัฆ X มัชชาโร) อัพใหม่จ๊ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 22-02-2012 17:49:19

 

:pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 8 ไอศุพายัฆ X มัชชาโร) อัพใหม่จ๊ะ
เริ่มหัวข้อโดย: konan6688 ที่ 22-02-2012 17:55:33

มาต่ออีกเร็วๆ นะครับ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 8 ไอศุพายัฆ X มัชชาโร) อัพใหม่จ๊ะ
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 22-02-2012 18:27:14

อั๊ยย่ะ มีคู่ใหม่ น่ารักดีจริงๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 8 ไอศุพายัฆ X มัชชาโร) อัพใหม่จ๊ะ
เริ่มหัวข้อโดย: InYume ที่ 22-02-2012 18:28:04

คู่นี้ก้น่าสนใจแหะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 8 ไอศุพายัฆ X มัชชาโร) อัพใหม่จ๊ะ
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 22-02-2012 18:35:16

สั้นไปหน่อย แต่ไม่เป็นไร แล้วมาต่ออีกน่ะ รออยู่  :กอด1:


 :mc4: คู่ใหม่ ใครแน่หนอจะโดนกด

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 8 ไอศุพายัฆ X มัชชาโร) อัพใหม่จ๊ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 22-02-2012 18:37:03

คู่ใหม่ จิกกกันทุกครั้งที่เจอสินะ
เหอะ มาดูกันใครจะเผลอก่อน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 8 ไอศุพายัฆ X มัชชาโร) อัพใหม่จ๊ะ
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 22-02-2012 19:38:57

ง่ะ ท่าทางเสนาจะไม่รอดนะเนี่ย เล่นไปหื่นใส่ซะแบบนั้น

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 8 ไอศุพายัฆ X มัชชาโร) อัพใหม่จ๊ะ
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 22-02-2012 19:47:09

คู่ใหม่นี่่แปลกๆนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2)
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 22-02-2012 20:04:56

ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2


“โอ้ย เหนื่อย เหนื่อย จะตายอยู่แล้ว!! เหนื่อย เหนื่อย เหนื่อย!!”

กลับมาถึงห้องได้ เรโชก็ลงไปกลิ้ง กลิ้ง กลิ้ง บนที่นอน ปากก็บ่นกระปอดกระแปดไม่หยุด ส่วนโสฬส ก็เข้าไปอาบน้ำชำระเหงื่อไคล เพราะวันนี้เขาพาชายาตัวแสบไปตะเวณรู้จักกับเจ้ากรมกระทรวงต่างๆในวังจนครบ เพื่อที่ภายภาคหน้าอาจต้องมีอะไรที่จะให้ชายาของตนได้ในฐานะพระชายาในวังนี้ได้


พอออกจากห้องน้ำก็เห็นเรโชชายาหมาดๆของตนนอนแผ่สามสลึงอยู่บนเตียง ถึงบางครั้งเรโชจะน่ารำคาญไปบ้าง แต่เด็กหนุ่มก็ทำให้เขาเห็นโลกในอีกแบบที่มีสีสันกว่าในโลกปกติที่เขาอยู่  ถือว่าเป็นความแปลกใหม่ในชีวิตที่ตอนนี้เขาไม่สามารถละสายตาได้

“ไปอาบน้ำซะสิ ตัวเหม็นจะแย่แบบนั้นยังจะขึ้นไปกลิ้งบนเตียงอยู่อีก”
“อ่อยยยย รอแป๊บได้ป่ะ เค๊าปวดขาจะแย่แล้วง่ะ T^T”
“ไปอาบก่อนเถอะ เดี๋ยวจะช่วยทำให้หายปวดขาให้เอง”
“จริงง่ะ”
“อืม ไปอาบซะสิ”
“ได้ๆ จะไปอาบเดี๋ยวนี้แหละ แต่ท่านต้องช่วยให้ผมหายเมื่อยจริงๆนะ”
เออ รีบไปอาบเข้าเถอะ”
.............................................................................................
ผ่านไปได้ไม่ถึง 10 นาที เรโชก็อาบน้ำเสร็จ เดินสโลเสลกลับมาที่เตียง

‘แผละ’ เสียงเรโชล้มตัวลงนอนบนเตียงกว้างข้างๆโสฬส

“นี่นายอาบน้ำหรือวิ่งผ่านน้ำกันแน่เนี่ย กลัววังจะเปลืองน้ำรึไงกัน”
“ม่ายหวายแล้ว...ให้ยืนอาบนานกว่านี้ตะคริวจะกินตาย ปวดขา”
“หึหึ ไอ้ลิงเอ้ย”
“เออ ด่าไปเหอะ ไม่มีแรงจะเถียงแล้ว โอยยยยย”

‘จ๋อม’

“เอาขามานี่สิชายาของผม”
“....??”

อ่างน้ำสีทองแดงลวดลายสลักสวยสด ที่รองน้ำอุ่นมีกลิ่นน้ำมันหอมระเหยอ่อนๆ ถูกนำมาตั้งไว้ที่ข้างเตียงพร้อมกับที่สามีหมาดๆนั่งลงข้างๆอ่างน้อยนั่น  เรโชแปลกใจปนงงๆเล็กน้อยที่จู่ๆโสฬสก็ทำท่าทางอย่างกับจะนวดสปาให้

“อะไรอ่ะ?”
“เอาขาลงมาแช่ในอ่างนี้สิ”
“หืม เอาจริงง่ะ”
“เออ อย่าให้ต้องพูดมากได้มั้ยเนี่ย”
“จ้าๆ วู้! เดือดได้ทุกอิริยาบทจริงๆเลยวุ้ย”

เรโชค่อยๆหย่อนเท้าลงในน้ำอุ่น พลันรู้สึกดีอย่างประหลาด ปลายเท้าอุ่นซ่าน อุ้งเท้าที่ปวดตุบๆอยู่ในตอนแรกนั้นผ่อนคลายลง ทำให้ผ่อนคลายได้อย่างไม่น่าเชื่อ องค์รัชทายาทเองที่นั่งคุกเข่าอยู่ข้างๆก็เริ่มยกเท้าของเรโชข้างหนึ่งขึ้นมาพาดบนหน้าตักแล้วบรรจงนวดเบาๆราวกับทะนุถนอม

“อึ๋ย...ท่านทำอะไรเนี่ย มัน มัน...”
“อย่าเกรงใจไปเลย นายเป็นเมียฉัน ฉันทำให้ได้”
“เปล่า ไม่ได้เกรงใจ แต่มัน จั๊กกะจี้ โอ้ย!!”

เรโชยียวนมากไปหน่อยเลยโดนโสฬส กดหนักมือตรงอุ้งเท้าโดนจุดที่กำลังระบมอยู่พอดี เรโชจึงได้แต่ร้องขอความเมตตา

“โอ้ย ขอโต๊ดค๊าบ ผมไม่กวนแล้วฝ่าบาท เรโชไม่กวนแล้วค๊าบบบบ!!”
“ก็ดี ชอบทำให้อารมณ์ขึ้นอยู่เรื่อยเลย ไอ้ลิงเตี้ยนี่”
“แหมเค๊าอุตส่าห์จะชมแล้วเชียวว่าตะเองเปลี่ยนไปนะ วันนี้”
“อะไรเปลี่ยน?”
“ก็ที่เปลี่ยนชื่อเรียกจาก “แก” เป็น “นาย” ไงล่ะค๊าบ”
“.......นั่นมัน...ก็นายบอกให้เปลี่ยนไม่ใช่เหรอ”
“หา?”
“ก็นายบอกเองว่าไม่ชอบ ฉันเลยเปลี่ยนให้ไงล่ะ”
“............................ (-/////////- )”

จบคำ ต่างคนก็ต่างเงียบ เขินจนพูดไม่ออกกันไปเลยทีเดียว
...
“นี่ ท่านอายุเท่าไหร่แล้วน่ะ?”
“ 24 ถามทำไม?”
“ก็...เราสองคนแต่งงานกันโดยที่ต่างก็ไม่รู้อะไรของอีกฝ่ายเลยใช่ป่ะ เอางี้...เดี๋ยวผมเล่าประวัติส่วนตัวของผมให้ท่านฟัง เป็นการตอบแทนที่ท่านนวดเท้าให้ และถ้าเป็นไปได้ ท่านช่วยเล่าเรื่องของตัวท่านให้ผมฟังด้วยได้หรือเปล่า?”
“ไม่เอา”
“เฮ้ย ไมอ่ะ”
“ฉันไม่ได้อยากฟังสักหน่อย”
“โธ่ เสียบรรยากาศหมด ชิ ไอ้คนขวางโลก”
“เออ เอ้าๆ เห็นแก่ลิงช่างเจรจา มีอะไรอย่ากเล่าก็เล่ามา ฉันฟังให้ก็ได้”
“เออ เดี๋ยวผมพูดจนลิงหลับให้ดู ฮึ่ม”

โสฬสหัวเราะคิกคัก เมื่อเห็นเด็กน้อยตรงหน้า ทำหน้าเป็นตูดอย่างขัดเคืองใจ แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตานวดเท้าน้อยๆ และรับฟังชายาของตนเล่าประวัติความเป็นมาของตัวเองอย่างสนุกสนาน

“.....................ถึงผมจะเกิดมาแล้วไม่รู้ว่าพ่อแม่แท้คือใครก็เถอะ แต่การที่ได้พ่อแม่บุญธรรมช่างตีดาบคอยชุบเลี้ยงนี่ถือว่าโชคดีที่สุดแล้วล่ะ ท่านทั้งสองรักผมเหมือนลูกในไส้ ให้ผมได้ทุกอย่าง และไม่เคยแคร์ที่ผมเป็นเด็กไม่ปกติ เด็กที่มีตำหนิ และทะนุถนอมผมมาจนผมอายุ 18 แล้วเนี่ย เฮ้อ แต่การที่ผมมีเจ้าปานดอกบัวเพลงที่หลัง 3 ดอกเนี่ย ผมก็ไม่ได้รังเกียจมันหรอกนะ ถึงตอนแรกจะไม่ชอบ บ้างก็เถอะ แต่ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้วล่ะ ท่านรู้มั้ยเพราะอะไร”
“เพราะอะไรล่ะ”
“เพราะมันทำให้ผมมาเจอท่านไงล่ะ”
“............................”
“อิอิ.......เขินอะดิ”
“ล้อฉันเล่นเหรอเนี่ย”
“เปล๊า!! ไม่เชิงว่าล้อเล่นหรอกค๊าบ ถึงการพบเจอกับท่าน แต่งงานกับท่านจะวุ่นวายน่าปวดหัวไปหน่อย แต่มันก็สนุกดี”
“สนุกงั้นเหรอ”
“ช่ายแล้ว....และท่าน...สามีผม ท่านเองก็เป็นคนดี เพราะงั้นผมเลยสนุกไงล่ะ”
“...............................”

‘ช่างไร้เดียงสา’ โสฬสจ้องลึกเข้าไปในดวงหน้าของเรโช หัวใจเขาอุ่นซ่านอย่างประหลาด อยู่มาจนป่านนี้ อายุ 24 ปีเข้าไปแล้ว นี่เป็นครั้งแรก ที่ถูกคนอื่นทำให้หัวใจเขาเต้นแรง และอบอุ่น คนตรงหน้าเขาช่างเป็นเด็กหนุ่มที่ประมาทไม่ได้เลยจริงๆ แบบนี้ก็ยิ่งทำให้เขาละสายตาไม่ได้กันเข้าไปใหญ่น่ะสิ แย่แล้ว...รสนิยมเขากำลังเบี่ยงเบน...

“.......แล้วท่านล่ะ?”
“อ๊ะ อะไรนะ?”
“เรื่องของท่านไง เล่าให้ผมฟังบ้างสิ”
“......มันไม่มีอะไรน่าฟังหรอกพระชายาของผม มันมีแต่เรื่องน่าเบื่อ นายคงไม่อยากฟังหรอก”
“..........................ชีวิตท่านน่าเบื่อขนาดนั้นเลยเหรอ?”
“คนคนหนึ่งที่เกิดมาพร้อมภาระหน้าที่เต็มบ่า กับหน้าที่ที่ว่า รัชทายาทผู้สืบบัลลังก์ หรือว่าที่กษัตริย์องค์ต่อไป จะผลักไปให้ใครก็ไม่ได้ ใช้ชีวิตวัยเยาว์อยู่แต่ในรั้ววัง แม้จะยังเป็นแค่เด็กน้อยก็ต้องรู้จักสำรวมอาการ ห้ามเล่น ห้ามหยอกล้อ ห้ามหัวเราะ ทำทุกอย่างตามกฎระเบียบ เรียนรู้การควบคุมอารมณ์ การใช้อำนาจ และการใช้คน โดยไม่ทันจะรู้ตัว พออายุแค่ 14 ปี เขาก็ขนานนามกันว่า องค์รัชทายามน้ำแข็ง ผู้ไร้จิตใจไปซะแล้วล่ะ”

“..................................ท่าน.............”

เรโชฟังอย่างเงียบกริบ พูดอะไรไม่ออก ทำไมคนตรงหน้าเขาช่างน่าสงสารขนาดนี้นะ หากเป็นตัวเขาเองล่ะก็ ถ้าต้องอยู่ในความกดดันขนาดนั้นเขาต้องกัดลิ้นตายไปให้รู้แล้วรู้รอดแน่ๆ”

“...................ขอโทษนะองค์รัชทายาท”

เรโชจุกอกจนบอกไม่ถูก เลยได้แต่พูดขอโทษคนตรงหน้าออกไป

“ขอโทษ?....ขอโทษเรื่องอะไรกันน่ะ”
“ก็.....ขอโทษที่ผมก็เป็นส่วนหนึ่ง...ที่ทำให้ท่าน....ต้องจำใจ...มาแต่งงานด้วย”
“มันไม่ใช่แบบนั้นหรอก ชายาของผม อย่าน้อยใจไปสิ...นี่มันเป็นเรื่องพิเศษต่างหากล่ะ”
“พิเศษ...งั้นเหรอ?”
“ใช่...ถึงตอนแรกฉันจะไม่ชอบเอาซะเลยก็เถอะ...แต่ตอนนี้นายเป้นสิ่งที่ฉันขาดไม่ได้ไปซะแล้วล่ะ”
“ทำไมล่ะ”
“ความสบายใจไงล่ะ”
“ความสบายใจ...เหรอ?”
“ใช่ เพราะนายทำให้อากาศรอบตัวฉันเบาขึ้น นายทำให้ฉันมาดหลุดอยู่บ่อยๆ ทำให้อารมณ์เสีย ปล่อยไก่ สารพัด”
“เอ่อ....นั่นมันไม่ใช่เรื่องน่ายินดีสักหน่อย ท่านเพี้ยนไปแล้วเหรอ?”
“นี่แหละ...คือสิ่งที่ฉันต้องการมาตลอดล่ะ เรโช นายทำให้มันเกิดขึ้น นายทำ....ให้ฉันยิ้มได้ รู้ตัวหรือเปล่า”
“........................>/////////////<”
“หน้าแดงเชียว อายเหรอ?”
“ปละ...เปล่านะ”
“เรโช..............”
“หืม?”
“อย่าปล่อยให้วังหลวงกลืนกินความเป็นนายไปซะนะ ฉันอยากให้นายคงความสว่างไสวแบบนี้ตลอดไป”
“พูดอะไรน่ะ...คนนะ...ไม่ใช่หลอดไฟ มันจะไปสว่างได้ยังไงกัน อ๊ะ?”

จู่ๆโสฬสก็ใช้สองมือแกร่งตระกองใบหน้าของเรโชขึ้น แล้วจ้องลึกลงไปในดวงตาใสไร้การปกปิดซ่อนเร้นใดๆ เรโชทั้งเขินทั้งอายจนทำอะไรไม่ถูก

“ดะ...เดี๋ยวก่อน มือท่านใช้นวดเท้าผมมาแล้ว....มาจับหน้าผมเนี่ยนะ??”

คำเดียว ทุกอารมณ์อ่อนไหวจอดสนิท โสฬสหัวเราะเสียงดังทันที

“หะ...หัวเราะอะไรกันน่ะ นี่ผมพูดเรื่องจรงนะ!!”
“ฮะ ฮะ เอาเถอะๆ ขอโทษที อารมณ์มันพาไปนะ หึหึหึ”
“....................(-/////-)”
“เรโช?”
“สามีผม!!”
“หือ??”
“จากนี้ไป ท่านหัวเราะให้เยอะๆนะ”
“อะไรน่ะ”
“หัวเราะเยอะๆ มีความสุขเยอะๆ ผมนี่แหละ จะทำให้ท่านมีความสุขเอง”
“.................(^v^)
“เรโช...”
“หือ?”
“ขอจูบได้มั้ย?”
“หา!!!!  ทะ...ท่าน...!!”
“ยังไม่ทำอะไรหรอก แค่จูบ ได้มั้ย?”
“เย้ย!! (>//////<)”
“ไม่ตอบอย่างนี้ แสดงว่า...ยอมให้จูบใช่มั้ย?”
“......อย่าถาม...ได้มั้ยเล่า...”
“งั้น...ขอล่ะนะ”

เรโชหลับตานิ่งแทนคำตอบ โสฬสเคลื่อนหน้าเข้าไปใกล้...ใกล้...จนลมหายใจรดแก้มเรโช ริมฝีปากหนาบรรจงประทับเบาๆลงบนริมฝีปากบางที่ยังสั่นน้อยๆ ของเรโช เพียงแค่ประทับรอยจูบแผ่วเบา นิ่ง ละเนิ่นนาน

...

เพิ่มให้อีกตอน...หวานซะ >///<
 :really2:
THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: GeTOuTNoW ที่ 22-02-2012 20:32:32

 :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 22-02-2012 20:45:11

เขินๆ
โลกสดใสได้เพราะมีเธอ(นาย)

จุ๊บกันแล้วววว
หวังว่าคงอดใจกันไหวนะ จะข้ามไปเรื่องนั้นเลยก็ได้นี่เนอะ
กี่วันหนอ 29 วัน อดทนๆ กันเข้าไว้ (ได้รึป่าว^^)

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 22-02-2012 21:03:09

รัชทายาทเริ่มหลงเริ่มรักเข้าให้แล้ว

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: vi2212 ที่ 22-02-2012 21:03:19

มัชชาโรเป็นเมะจริงดิ :m21:
โสฬสกับเรโชจุ๊บ จุ๊บกันแล้วแอร๊ยย :-[

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 22-02-2012 21:04:28

 :haun4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 22-02-2012 21:13:18

โถ่...แค่จุ๊บเอง
ไหนๆบรรยากาศก็พาไปขนาดนี้น่าจะ... :haun5: :haun5:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: muiko ที่ 22-02-2012 21:14:42

เรโชชชชชชชชชชช ฮาได้อีก

 :laugh:

ดูก็น่าจะมีความรู้สึกดีๆให้กันเเล้ว
สามวันก็พอเเล้วมั้ง  :o8:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: Zurruz ที่ 22-02-2012 21:18:25

อร๊ายยยย

ปลื้มมม

หวานเป็นที่สุด!!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 22-02-2012 21:46:22

หวานกันแล้ว :-[

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 22-02-2012 21:49:31

เขาจุ๊บกันแล้ววว

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: Mileson ที่ 22-02-2012 22:01:29

ตอนนี้จูบ...ตอนหน้าจะเป็นอะไรหนอ :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 22-02-2012 22:14:35

คืบหน้าไม่ช้าNCแน่ :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 22-02-2012 22:20:09

เริ่มขั้นต้นแล้ว

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 22-02-2012 22:32:04

 :-[ :-[ :-[ :-[

อร๊ายยยยยยย เอาอีกๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 22-02-2012 22:35:16

 :mc4: เรื่องนี้สนุกมากกก ^^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: Karn12 ที่ 22-02-2012 22:39:14

จูบกันแล้ว  ต่อไปก็

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 22-02-2012 22:55:57

หวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน   รึป่าวหว่าา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 22-02-2012 23:21:29

จูบกันด้วย อ๊ากกกก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: konan6688 ที่ 22-02-2012 23:49:07

ชอบอ่า ....น่ารัก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 22-02-2012 23:59:14

 :-[ :-[  แอร๊ยยยย จูบกันแล้วๆ หวานได้อีก ต่างคนต่างหลงกันแล้วกัน อีกไม่นานซะน่ะ  :haun4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: the_pupae ที่ 23-02-2012 00:18:36

ว้ายยย :-[พัฒนาขึ้นแล้วเว้ยเฮ้ยยย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 23-02-2012 01:02:10

น่ารักที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 :-[
ส่วนอีกคู่เหมือนจะสับขั้วกันอยู่นะเนี่ย
 :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: abcee ที่ 23-02-2012 01:16:35

ขอบคุณครับ ขยันมาต่อนะเนี้ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2)
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 23-02-2012 05:33:49

แหมมมมมมม....เขาหวานกันแล้ว
มีขอจูบด้วย
+ 1 นะคะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 23-02-2012 14:00:45

หวานมากกกกกก  :-[

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 23-02-2012 14:03:16

น้องน่ารักมากเลย หลงเสน่ห์แล้วค่า :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 23-02-2012 14:09:36

 :-[ :-[ :-[
น่ารักอ่ะ หวานกันซะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: forbidden ที่ 23-02-2012 14:16:19

เริ่มแล้วๆ  :z1:
รอต่อนะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 23-02-2012 14:48:27

ขอแบบจัดหนัก พรีสต์ 5555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: DasHimmel ที่ 23-02-2012 15:21:35

อ๊าาาาาาา !!~ เริ่มหวานกันเเล้วววว  :-[
เหมือนต่างคนต่างเติมเต็มซึ่งกันเเละกัน ><~
พาร์ทนี้อา่นแล้วอุ่นใจ ^^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: Way ที่ 23-02-2012 15:23:34

สงสัยต้องไปหาหมอขอยาลดน้ำตาล

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 23-02-2012 15:40:17

 :-[จูบแผ่วๆ แต่คนอ่านจะตายแว :z3:ล้

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 23-02-2012 17:23:42

สนุกดีค่ะ อ่านไปหัวเราะไปขำพระชายาเรโช

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 23-02-2012 18:19:37

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: kukkik ที่ 23-02-2012 19:15:06

 :o8:อ๊ายยยยยเขิลๆๆๆๆ :-[

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: name ที่ 23-02-2012 19:52:55

รอตอนต่อไปครับผม

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: kakashiget ที่ 23-02-2012 21:12:10

รอต่อไปคะเริ่ดเบาๆกรี๊สๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 23-02-2012 21:54:58

น่ารักๆ มาต่ออีกๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: HT...hanna ที่ 23-02-2012 22:30:19

+1 ค่า

หวานจังเลยน้าาาาา :o8:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: Nuclear ที่ 23-02-2012 22:49:54

กิ้บกิ้วๆๆ เริ่มจะมีซัมติงต่อกันแล้วว  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 23-02-2012 22:51:27

พัฒนาการของเรโช กับ โสฬส  :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 24-02-2012 01:20:49

คิคิ  เริ่มหวั่นไหวกันแว้วอ่ะจิ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 24-02-2012 04:52:48

พระชายาน่ารักแบบนี้ คงเหลืออีกไม่กี่ราตรี ต้องเสร็จองค์รัชทายาทแน่  :haun4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: ต่ายน้อย ที่ 24-02-2012 07:23:29

มาตามติสเรโชกับโสฬสด้วยคนคร๊าบ
ฮากันได้ตลอดเลยจริงๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: kazuribum ที่ 24-02-2012 09:41:18

น่ารักซะ ใก้ลแล้วๆ วันนี้ขอจูบ พรุ่งนี้ขอจับ วันมะรืนก๊ซะเดิ้บ ฮุฮุ ว่าไปนั้น

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 24-02-2012 11:03:01

3 วันปล้ำ มาแรงมากๆ ขอคนเขียนไปตกลงกับเรโชแป๊บนะคะ
ว่ามันจะยอมโดนเสียบราตรีที่ 3 หรือเปล่า อิอิ
 :z1:
ปล.แถม...บรรยากาศตอนที่ 9 จ๊า
 :z2:
THEARBOO

[attachment deleted by admin]

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: tasskusr ที่ 24-02-2012 11:16:53

ตอนแรกก้อเห็นกัดกันแทบตาย นึกว่าจะได้เลือดกลางงานแต่งแล้วไหมล่ะ ว่าไปก้อน่าสงสารองค์รัชทายาทอ่ะเนอะ ต้องอยู่ในกฎระเบียบตลอดเวลาเลยอ่ะ แต่พอมาเจอนางเอกของเราก้อเหมือนว่าจะยิ้มได้มากขึ้นอ่ะเนอะ คืนที่ 2 จูบกันละ คืนที่สามก้อไม่ต้องรอละ เข้าหอตามประเพณีไปเลยละกัน บ้านเมืองจะได้สงบสุขเร็วๆไง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 24-02-2012 11:17:55

“เรโช”
“หือ?”
“มีแต่คนอยากให้เรา...เข้าฉาก NC กันภายในคืนพรุ่งนี้ล่ะ...”
“อะไรกัน!! ทำไมมีแต่คนอยากให้ผมโดนชะเดิ๊บล่ะ??”
“ฉันว่า...เราอย่าไปขัดใจคนอ่านเลยนะ...งั้น...”
“เฮ้ย!! อย่าเพิ่ง!!”
“น่า...อย่าดิ้นสิคนดี มามะ”
“อร๊ากกกก!! ไอ้สามีหื่ลล์!! เขาให้ชะเดิ๊บคืนพรุ่งนี้เฟร้ย!! ไม่ใช่ตอนนี้!!”   
“ช้าเร็วก็ไม่ต่าง จัดไปเลยแล้วกัน มาม๊ะเมียผม!”

‘ผลั่ก’

‘โครม!’

“โอ้ย!! จะถีบทำไมเนี่ย??”
...

เรื่องราวต่อจากนี้ยังคงเป็นปริศนาจ๊ะ อิอิอิ...
 :z6:
“โอ้ย!!” (โดนท่านผู้อ่านรุมสกรำ...ดับอนาถ อิอิ)

THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: DarkAki ที่ 24-02-2012 17:25:49

ตอนที่ 8 : อ๋ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย คู่ใหม่

ดูท่ากว่าจะรักกัน ฟันคงหมดไปหลายชุด  :laugh3: :pighaun:

//เรื่องส่วนสูงไม่เป็นปัญหา ขออย่าสลับหน้าที่กันก็พอ

อยากให้คู่นี้ SM จัง  :z1: :z1: :z1://โดนโบก

เรโชก็ยังคงความรั่วได้ไม่เสื่อมคลาย

ตอนที่ 9: กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด หว๊านนนนนนน หวาน

 :o8: :o8: :o8: :o8:

น่ารักอ่าาาาาาา

แล้วเมื่อไรจะได้เข้าหอกันซะทีล่ะ  :m1: :m1: :m1: :m1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 9 น้ำผึ้งพระจันทร์ ราตรีที่ 2) อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: DarkAki ที่ 24-02-2012 17:33:48

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก o22 o22 o22

รีดเดอร์ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

เจาะรูดูได้มั๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย หุหุหุหุ

อยากรู้ว่าโสฬสจะจัดการเรโชยังไง :z1: :z1: :z1://ไม่ค่อยหื่นเลยนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 24-02-2012 18:43:27

ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้


ราตรีกาลผ่านพ้น รุ่งสางเริ่มมาเยือนขอบฟ้า สองหนุ่มยังคงหลับใหลอยู่ใต้ผ้าห่มอุ่น แต่จู่ๆเรโชก็ลืมตาโพลงขึ้น ในขณะที่โสฬสยังคงนอนฝันหวาน

‘ไม่ไหวแล้ว!’
‘อยากให้ทั้งคู่ได้พบกันเหลือเกิน น้องมือขวาพาเพลิน กับลูกชายหัวแก้วหัวแหวน’
‘โธ่เว้ย!! อุตส่าห์อยู่มาได้ตั้ง 1 วัน 2คืนโดยไม่มีปฏิกิริยาอะไรแล้วเชียว เพราะไอ้สามีบ้าข้างๆนี่แท้ๆเลย’
‘หนอย...มาทำให้เสียวแล้วเลี้ยวกลับซะงั้น ทำตรูเคลิ้มแล้วชิ่งหลับ บัดซอบจริงๆเล้ย ฮ่วย!!’
‘ลูกชายตรูมันยิ่งงอนๆอยู่ ทีนี้มันยิ่งงอแงเข้าไปใหญ่เลยอะดิ’
‘ไม่ได้การละ ต้องไปออกแรงสักหน่อย ไม่งั้นลูกชายได้ฆ่าตัวตายแน่ๆ’                                

ว่าแล้วเรโชก็ลุกขึ้นล้างหน้าแปรงฟัน เตรียมตัวออกไปวิ่งสูดอากาศยามเช้า เผื่อความทรมารทางร่างกายส่วนล่างเขาจะพอทุเลาลงได้บ้าง

“เป็นหนุ่มวัยรุ่นสุขภาพดีนี่มันก็ลำบากเหมือนกันวุ้ย”   

เรโชออกไปวิ่งเล่นรอบๆวัง ถือเป็นการทัศนศึกษาไปด้วย เพราะเมื่อวานที่โศฬสพาเดินรอบวังนั้น มีแต่เรื่องเครียดให้จำ จนไม่มีเวลาสนใจอย่างอื่นเลย

“โห...ตำหนักนี้สวยจังแฮะ แกะสลักทั้งเรือนเลยนะนั่น”
“อู้ว!! นั่น!! มีวิหารที่สร้างเลียนแบบวิหารโรมัน เหมือนที่เคยเห็นในทีวีด้วยอ่ะ!!”
“เฮ้ย!! นั่นมันต้นมะม่วงน้ำดอกไม้นี่นา ลูกดกเต็มต้นเลยด้วย!! โอ้วแม่เจ้า!!”                  

หันซ้ายหันขวา เห็นว่าไม่มีใครเดินผ่านมา เรโชก็จัดแจงปีนขึ้นต้นมะม่วงอย่างรวดเร็ว

“ปล่อยให้ลูกห้อยโตงเตงเยอะขนาดนี้ สงสัยคงไม่มีใครกินแน่ๆ งั้นเดี๋ยวเรโชคนนี้จัดการเก็บกวาดให้เอง ของอร่อยๆน่ะ ปล่อยทิ้งไว้มันน่าเสียดายออก ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

ขณะที่เรโช กำลังเก็บมะม่วงอย่างเมามัน โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีสายตาสายตาหนึ่งกำลังจับจ้องมา เนิ่นนานกว่าแต่เจ้าตัวเรโชเองก็ไม่ได้รู้ตัวเสียที ดังนั้นเจ้าสายตาจึงจำเป็นต้องทักทายออกไป

“องค์พระชายาพะยะค่ะ”
“อ๋า!! เย้ย!! เหวอ!!”
‘ตุบ’

ทั้งที่นึกว่าอยู่คนเดียวจึงกระทำการย่ามใจอย่างสนุกสนาน พอมีคนมาทักเท่านั้นแหละ เจ้าหนุ่มเรโชสะดุ้งตกใจ จนพลาดตกลงจากต้นมะม่วงพร้อมๆกับลูกมะม่วงเต็มวงแขน หนุ่มน้อยหลับตาปี๋

‘ซี้แหงแน่แล้วไอ้เรโช ขอโทษนะคุณสามี ที่ต้องเป็นหม้ายเมียตายตั้งแต่ยังหนุ่ม ลาก่อนวังหลวง พ่อจ๋าแม่จ๋า แล้วเรโชจะไปให้หวยนะ แอ๊ฟฟฟฟ!!’

ระหว่างที่ความคิดตะเหลิดเปิดเปิงอยู่นั้น พอรู้ตัวอีกทีตัวเขาก็ตกอยู่ในวงแขนของชายอีกคนไปเสียแล้ว แถมยังถูกอุ้มท่าเจ้าหญิงซะด้วย!!

“ทรงเป็นอย่างไรบ้างพะยะค่ะ พระชายา!!??”
“เอ่อ...ลมเย็นดี ท่านราชองครักษ์ เอ่อ...ไอศุพายัฆ?”
“กระผมขอประทานอภัย เพราะจู่ๆกระผมก็ทักออกไปแบบนั้น พระองค์จึงตกลงมา”
“เอ่อ...มะ...ไม่เป็นไรหรอกท่าน ผมต่างหากที่สะเออะไปอยู่บนนั้นเอง แฮะๆๆ”
“แต่ว่าพระองค์ ทรงไม่เป็นอะไรแล้วจริงๆนะขอรับ?”
“อ่า...ไม่เป็นอะไรแล้วจริงๆ...และหากท่านจะไม่ว่าอะไรล่ะก็...ช่วยปล่อยผมลงได้ป่ะ...เอ่อ...มันหวิวอ่ะคับ...”
“อ๊ะ!! ขอประทานอภัยขอรับ!!”

พอเท้าแตะพื้นได้ เรโชถึงกับถอนหายใจเฮือกๆ ตั้งแต่เกิดมาจนหมาเลียตูดไม่ถึงอยู่แล้วก็เพิ่งเคยโดนผู้ชายอุ้มในท่าทางน่าอายแบบนี้เป็นครั้งแรก ตอนนี้ไม่ใช่แค่หน้าแดง แต่มันลามไปจนถึงหู คอ จมูก

“เอ่อ คือ...ท่านอย่าบอกใครนะ ว่าผมมาขโมยมะม่วงน่ะ”
“ทรงตรัสอะไรอย่างนั้นกันขอรับ มะม่วงต้นนี้เป็นสมบัติของราชวงศ์ นั่นคือเป็นของพระองค์อย่างถูกต้อง นี่มันไม่ถือว่าเป็นการขโมยเลยสักนิดนะขอรับ”
“อ่า...แฮะๆ แล้วมาเรียกให้ตกใจทำไมล่ะท่าน ตกมาตายทำไงเนี่ย”
“ขอประทานโทษจริงๆฝ่าบาท กระผมแค่เห็นว่ามันอันตราย เกรงว่าพระองค์จะได้รับบาดเจ็บ ก็เลย...”
“ขอบคุณในความหวังดีนะครับท่านราชองครักษ์แต่คราวหน้าไม่ต้องนะ พระชายาขอร้อง เฮ้อ”

ความสดใสที่ไม่ว่าใครเข้าใกล้ก็รู้สึกราวกับถูกดึงดูด เรโชจะรู้ตัวบ้างหรือไม่นะ ว่าตัวตนของเขาทำให้ราชวังที่เคยมีแต่ความตึงเครียด อึมครึม เงียบเหงา ดูมีสีสัน มีเสน่ห์ขึ้นอย่างมหาศาล และเช่นเดียวกัน แสงที่อบอุ่นที่น่าหลงใหลนั้น ย่อมดึงดูดทุกคนได้ ไม่เว้นแม้แต่ราชองครักษ์อย่างเขา ที่เผลอเดินเข้าไปหาแสงนั้น แม้ไม่ได้หมายจะครอบครอง แต่ก็เผลอไผลเฝ้ามอง ถึงจะรู้สึกผิด แต่ช่างเกินหักห้ามใจ
“หากองค์รัชทายาทรู้เข้า คงไม่ใช่เรื่องน่ายินดีหรอกนะครับ องค์พระชายา”

มาอีกแล้วสียงมือที่สามที่คุ้นเคย ไม่ต้องเดาให้เสียเวลา เจ้าเสนาบดีขี้เต๊ะ ในสายตาเรโชนี่เอง

“แค่เก็บมะม่วงคงไม่ทำให้ใครโกรธนักหรอกน่า ท่านเสนา”
“ใช่เรื่องมะม่วงซะที่ไหนล่ะ องค๋พระชายานี่ช่างไร้เดียงสานัก ผมหมายถึงเรื่องที่ท่านมาหว่านเสน่ห์กับชายอื่นนอกจากสามีตัวเองต่างหากล่ะ”
“ห๋า!!??”
“หรือท่านชอบปั่นหัวผู้ชายเป็นงานอดิเรกกัน!!”

“หุบปากท่านไปซะท่านเสนา ท่านกำลังลามปามองค์พระชายาอยู่นะ!!”
“ท่านเองก็เหมือนกัน ท่านราชองครักษ์ ทำไมท่านถึงกล้าทำเรื่องเสื่อมเสียแบบนี้กันน่ะ?? ท่านรู้อยู่แก่ใจท่านเองอยู่ใช่หรือไม่!!??”
“.......................!!”

เรโชยืนนิ่งฟังผู้ชายสองคนทะเลาะกัน เรื่องที่ผู้ชายที่มีสามีแล้ว? คนหนึ่งกำลังจะเล่นชู้? กับลูกน้องของสามีตัวเอง??? เรื่องมันยิ่งจะโกลาหลไปกันใหญ่ เป็นอีกครั้งที่ตั้งแต่เกิดมา นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนมาบอกว่า เขา “ปั่นหัวผู้ชาย”

‘ตาย...ห่า...งานเข้าแล้วตรู...’

เพื่อป้องกันเรื่องราวที่กำลังจะเลยเถิดไปไหนต่อไหน เรโชจึงจำเป็นต้องตัดไฟแต่ต้นลม ถึงจะไม่รู้ว่าใครเป็นไฟ ใครเป็นต้นลมก็เถอะ

“เอ่อ...ท่านราชองครักษ์ รบกวนท่านกลับไปทำงานของท่านเถอะ เดี๋ยวเรื่องนี้ผมจัดการเอง”
“แต่ว่า องค์พระชายา!!”
“ขอร้องเถอะครับ ท่านไอศุพายัฆ ผมขอ”
“พะยะค่ะฝ่าบาท”

หลังจากที่ไอศุพายัฆเดินจากไป เรโชและเสนาหนุ่ม ก็เริ่มต้นเปิดฟาร์มสุนัขในปากเข้าหากันทันที ช่างสูสีประหนึ่ง เกิดมาเพื่อคู่กัน??

“ผมถามอะไรหน่อยได้ป่ะ ท่านเสนาหน้าวอก ทำไมท่านถึงว่าผมว่าปั่นหัวผู้ชายกันล่ะ?”
“ทำอะไรก็รู้ อยู่แก่ใจพระชายาหน้ามึน สิ่งที่ท่านทำอยู่น่ะไม่เรียกปั่นหัวผู้ชายแล้วจะเรียกว่าอะไรได้อีก”
“โอ้ ชิทท์ ท่านเสนาครับ ท่านใช้ตาตุ่มมองกะใช้หัวแม่เท้าคิดเหรอครับ ผมเป็นชายชาตรีอกสามศอก?? นะจะไปปั่นหัวผู้ชายหา...อะไรกันค๊าบบบบ???”
“ผู้ชายที่ไหนเขามีสามีกันครับ? แล้วถ้ามองไม่ผิดไปอกท่านไม่น่าเกินศอก”
“กะ...ก็เรื่องนั้นมันจำเป็นนี่เฟ้ย!! ก็พวกท่านนั่นแหละลากผมมามีสามีเป็นตัวเป็นตนแบบเนี๊ย!!แล้วไอ้อกสามศอกน่ะ มันเป็นคำพังเพย แค่เปรียบเปรยเฉยๆ!!”
“มันก็เหมือนกันนั่นแหละ!! เรื่องที่ไม่สมควรยังไงมันก็ไม่สมควร!!”
“หนอย ท่านเสนาหน้าวอก ท่านพูดแบบนี้ ถ้าผมเป็นคนคิดมาก ผมจะคิดว่าท่านกำลังหึงท่านราชองครักษ์อยู่นะ!!”
“เอ้า!!...ก็ใช่น่ะสิ!!”
“................!!!!!!?????”
“อะไร? เงียบทำไมกันท่าน”
“นะ...นี่...ท่าน ท่าน ยอมรับง่ายๆแบบนี้เลยเหรอ สวดยอดอ่า”
“ลูกผู้ชาย กล้าทำก็กล้ารับ ในเมื่อผมรักไอศุพายัฆ ผมก็กล้าที่จะยอมรับว่าผมรักเขา ผมกล้าที่จะพยายามทำทุกวิถีทางที่จะทำให้ไอศุพายัฆ ยอมรับในความรักนี้ และตกลงปลงใจยอมเป็นภรรยาของผมให้จงได้”
“..................................(- -)>”
“เป็นไงล่ะ อึ้งไปเลยสินะ ความรักของผมหนักแน่นและจริงจังมาก ผมไม่มีวันยอมให้ท่านมาขัดขวางมันเด็ดขาด!!!”
“ท่านราชองครักษ์....ไอศุพายัฆ...เอ่อ...ภรรยา”
“ใช่! ผมจะทำให้ไอศุพายัฆกลายเป็นภรรยาผมให้จงได้!!”
“ตัวแค่นี้เนี่ยนะ?”
“อะไร?”
“ตัวท่านแค่นี้เนี่ยนะ จะไปขอให้ราชองครักษ์เป็นภรรยาท่าน?”
“แล้วมันยังไงล่ะ!? ตัวผมนี่มันแปลกตรงไหนงั้นเหรอ!?”
“อ๋อ...ปละ เปล่า แหม สาวงามทั้งแผ่นดิน เอกูนวิสติ ท่านไม่ยอมเลือก แต่กลับปักใจกับชายล่ำเนี่ยนะ”
“ผมไม่ได้ชอบชายล่ำ ผมรักไอศุพายัฆคนเดียว!! แล้วตัวผมมันแปลกตรงไหน ท่านยังไม่ตอบเลยนะ!!”
“ไม่ได้ว่าอะไร ก็แค่มัน...เอ่อ...ช่างมันเหอะ...”
“มีอะไรก็พูดมาตรงๆสิพระชายา จะอ้ำอึ้งอยู่ทำไมกัน!!”
“ก็ไม่มีอะไรจะพูดอ่ะ จะให้พูดอะไรเล่า!!!”
“ถ้า...ไม่...ยอมพูด...ผม...จะ...ง้างปากให้เอง”

ไม่พูดเปล่า เสนาหนุ่มตีสีหน้าโหด เอื้อมมือไปจับหน้า เรโช ขยำขยี้ บีบ บิด อย่างเหี้ยมเกรียม น้ำเสียงอำมหิตถึงขีดสุด

“เฮ้ย!!! อย่ามาจับนะ อุบ อร๊างงงส์ อร๊ายยยยส์ โอ้วส์”
“จะบอก...ได้หรือ...ยัง?...พระ...ชา...ยา???”
“โอ้ย!!! บอก บอกแล้วๆๆๆๆ!!!”
“ว่ามา!!”
“โธ่ก็ตัวท่านเท่ามดคันไฟ ริจะไปทำให้พญาเสือโคร่งเป็นภรรยา มันไม่เหมาะกันโว้ย!!!”
“ท่านว่าอะไรนะ!!??”
“ผมหมายความว่า ถ้ารักจริง แทนที่ท่านจะเป็นสามี ผมว่าท่านเป็นศรีภรรยาเหมาะกว่าเยอะเลย”
“ไม่มีทาง ผมไม่ยอมโดนเสียบเด็ดขาด ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย ฆ่าได้ เสียบไม่ได้ ผมยอมไม่ได้!!!”
“........................( - _ - )”
“แต่ถ้าผมได้ไอศุพายัฆมาเป็นภรรยาแล้วล่ะก็ ผมจะดูแลเขาอย่างดี ให้ไม่มีขาดตกบกพร่องเลยทีเดียว”
“........................( - _ - )”
“ผมจะสร้างครอบครัวที่อบอุ่น ผมจะทำงานหาเลี้ยงเขา และให้เขาอยู่บ้านสบายๆ รับเด็กมาเลี้ยงเป็นลูกของเราสักคน....”
“พอเถอะท่าน...ผม...กลั้นไม่ไหวแล้ว...ผมจะ อ๊อกกกก....อ๊วกกกก”
“พระชายา!! ท่านดูถูกผมเหรอ!!??”

‘ครืน’
‘ครืน ครืน’
‘เปรี๊ยงงงงง’

“ตัยหอง!! หมาพาซวยแล้วตรู….”

น่ากลัวกว่าใครที่เคยได้เจอ เจ้าเสนาโหดตั้งท่าจะกระโดดงับคอเรโชเสียให้ได้

“ม่ายช่ายนะ ตะเองก็...เค๊าไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นสักหน่อย  คือว่า ผมแค่หิวน่ะ นี่คือปฏิกิริยาทางร่างกายเวลาผมหิวเท่านั้นเอง ส่วนเรื่องของท่านผมประทับใจอย่างสุดซึ้ง ถ้ามีอะไรให้ผมช่วยได้ ผมช่วยท่านเต็มที่เลย จริง จริ๊งงงง”

แถเสียจนแสบสีข้าง พลางคิดในใจว่า ‘นี่ตรูเป็นถึงองค์พระชายาใช่ป่าวว๊ะ ไหงมันดูกระจอกงอกง่อย จนโดนเสนาข่มเอาได้อย่างนี้เนี่ย’ แต่ก็ได้แต่คิด เพราะในความเป็นจริง เรโชได้แต่ยืนยิ้มหวาน ทำหน้าแอ๊บแบ๊ว แต๋วแตก ให้อีกฝ่ายตายใจเต็มที่

“พระชายาจะช่วยผมจริงๆน่ะเหรอ...ดีใจจัง...ท่านคือมิตรแท้เลยจริงๆ”
“...................!!!!”
‘ชิหัยแล้วววว ฆ่าตัวตายชัดๆเลยตรู’
…………………………………………………………………..

อ่าห้า NC รอไปก่อนน๊า เรโชเขายังไม่พร้อม อิอิ
 :z6:
THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 24-02-2012 18:44:49

 :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 24-02-2012 19:05:14

พระชายาจะช่วยเสนาให้ไปเป็นสามีหรือภรรยากันแน่คะเนี่ยยย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Peppermint ที่ 24-02-2012 19:18:23

อยากบอกว่าเชียร์ท่านเสนาเป็นสามีฮะ อยากอ่านแนวเมะแบบนี้อ่ะคนเขียนได้โปรดด (ว่าไปตรูเชียร์คู่นี้มากกว่าคู่แรกแฮะ)
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ
(แต่ในความคิดเราเเล้วววว ท่านเสนาโดนกดแน่ๆเลยอ่ะ อยากให้ท่านเสนากดด!!!!)

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 24-02-2012 19:43:20

 :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 24-02-2012 19:59:50

มีมิตรแท้ด้วยวุ้ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 24-02-2012 20:01:33

ท่านเสนาเราความคิดมุ่งมั่นจริงๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 24-02-2012 20:10:23

ยอมๆไปเหอะลูก
 :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: nutsumi ที่ 24-02-2012 20:16:50

อ่ะชะแวบ!!!
ซุ่มอ่านเรื่องนี้มานานถึงเวลาแสดงตัว แวบๆๆ<หนูป่าวบ้าน่ะ>


ชอบๆๆๆๆแล้วมาต่อบ่อยๆนะค่ะ>3<

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: kukkik ที่ 24-02-2012 20:22:59

กำ o22ท่านเสนาจะจับองครักษ์เป็นภรรยา :a5:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 24-02-2012 20:28:48

 :laugh: ชายาจ๋าถ้านู๋ลีลามาก อิตาโสฬสมันเก็บกดมาก ถึงเวลาจริงนู๋จะลำบากนะเพคะ :oo1:



ส่วนอีกคู่ กร๊ากกกกก นึกไม่ออกจริงตัวเธอ มายังไงได้หมด

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: BerryFish ที่ 24-02-2012 20:46:46

ฮามากก 5555  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 24-02-2012 20:50:06

เรโชมีมิตรแท้ไปแล้ววว

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: abcee ที่ 24-02-2012 21:01:42

อ่านแล้วทำให้อารมณ์ดีจัง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 24-02-2012 21:03:54

เรโชน่ารัก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 24-02-2012 21:06:43

รั่วเจอล้น
 :laugh:
ช่างเป็นคู่ต่อสู้ที่สมน้ำหน้า เอ๊ย!!! สมน้ำ้สมเนื้อจริงๆ
ทั้งพระายาติงต๊องกับเสนามดคันไฟ
กรั่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 :pandalaugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 24-02-2012 21:27:16

หาเหาใส่หัวให้ตัวเองหรือเปล่าจ๊ะเนี่ย เรโชจ๋า  :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: winamp ที่ 24-02-2012 21:55:33

 :laugh: อั๊ยยะ +_+  ฮาได้อีก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: muiko ที่ 24-02-2012 22:12:59

เอาเลยท่านเสนา เป็นสามีให้ได้นะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 24-02-2012 22:14:41

 :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 24-02-2012 22:36:59

เผลอไม่กี่วัน มาต่อหลายตอนเลย
ยังคงฮาได้น่ารัก และมีฉากหวานๆ
กับความแตกต่างที่เติบเต็มของทั้งคู่
ส่วนคู่รอง สลับบทบาทกันปะนั่น

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: vi2212 ที่ 24-02-2012 22:44:22

ท่านเสนา...มุ่งมั่นมักมาก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: donghwa ที่ 24-02-2012 23:06:11

ฮาแตก นิยายเรื่องนี้อ่านแล้วอารมณ์ดีอ่ะ
แต่ช่วงนี้ก็มีแอบหวานมาเบาๆนะเออ คิคิคิ
น่ารักดีค่ะ ฮาบ้าง ซึ้งบ้าง หวานบ้าง
ครบรสดี  แต่ไม่เอามาม่านะ ฮ่าๆๆๆ
ชอบค่ะชอบมากๆเลย สู้ๆนะคะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: rain0akira ที่ 25-02-2012 00:21:52

ตลกดีอ่าาาา

ชอบๆๆๆๆ

มาต่ออีกเยอะๆเลยนะคับ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 25-02-2012 00:32:52

อะ อ้าว จับมือเป็นมิตรกันซะแล้ว เหอะๆ
ท่านเสนา เค้าว่า ท่านล้มเลิกความคิดจะเป็นสามีเถอะ
เป็นภรรยาง่าย และสบายกว่าเยอะนะ
ไม่เชื่อก็ไปถามเรโชสิ ว่าคนเป็นภรรยามันดียังไง

เรโช :: ใคร ใครว่าผมเป็นภรรยา ไม่จริ๊งงงง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Karn12 ที่ 25-02-2012 00:50:00

แรงทั้งคู่เลย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 25-02-2012 01:45:46

 :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: kp ที่ 25-02-2012 02:42:10

ศักดิ์ศรีกับความรักเลือกอะไรละท่านเสนา
เท่าๆที่อ่านมารู้สึกว่าท่านแค่หลงราชองครักษ์
ไม่ใช่ความรักเลยนะ จะ บอก ห้ัยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: runningout ที่ 25-02-2012 02:58:32

แปะ แปะ กำลังตามอ่านจ้า ;)

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 25-02-2012 03:41:53

ท่านเสนาฯก็พยายามเข้านะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 25-02-2012 06:34:41

เรโชพร้อมสักทีซิอยากอ่าน nc แล้วอะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 25-02-2012 07:16:40

เรโชได้เป็นมิตรแท้กับท่านเสนาเลยนะ 5555
แต่ตัวเล็กคิดจะไปเป็นสามีของราชองครักษ์ น่าคิดนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: GeTOuTNoW ที่ 25-02-2012 09:53:39

อาการหนัก :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: everyone ที่ 25-02-2012 09:59:06

 :m20: :m20: :laugh: :laugh: :jul3: :jul3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: HT...hanna ที่ 25-02-2012 10:39:00

+ ค่า

 :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3:
บอกได้คำเดียวว่าโคตรฮา :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: hyuk_knok ที่ 25-02-2012 11:17:23

ไม่รู้คิดไปเองป่ะนะ...เราว่าคู่พระนาง(?)เนี๊ย!! มันมีอิมเมจคล้ายๆ วอนฮยอแเลยเนอะ>>>ฮ่าๆๆๆคงคิดไปเอง จิ้นคนเดียวอ่า 555+
ยังไงก็อย่าลืมาอัพนะจ้ะ!เป็นกำลังใยให้ สู้ๆ!!!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: kanunsak ที่ 25-02-2012 11:56:47

ยิ่งอ่านยิ่งหลงรักเรื่องนี้อ่ะ  เรโชฮามาก  :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 25-02-2012 15:16:02

Eh eh ได้เม้นท์ละอ่านรวดเดียวผ่านมือถือ(เพราะมันหยุดอ่านไม่ได้)

ฮาดีจ้าชอบ o13

นายเอกรั่ว+ถ่อย
พระเอกก็เก๊กซะ
แต่ที่สำคัญคือมัชชาโรทำตามที่พระชายาบอกเถอะเป็นรับซะ (กร๊ากกกก)  :laugh: :laugh:
:3123:

รอตอนใหม่
ยาวหน่อยยาวๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :z13:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 25-02-2012 15:46:53

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 25-02-2012 16:19:18

รอ ตอน นั้นนนน อิ อิ อิ :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 25-02-2012 17:04:03

 :laugh:ขำเรโชกับท่านเสนา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 25-02-2012 22:16:45

โอ๊ยย ทั้งฮา หวาน มัน หื่น กริ๊ดๆๆๆ

ในที่สุดก็อ่านตามมาทัน

พระชาราช่างฮายิ่งนัก ก๊ากกก

รอตอนต่อไปอยู่นะค่ะ มาเร็วๆนะจ๊ะ

ขอบคุณสำหรับนิยายนะค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 26-02-2012 13:28:40

ยิ่งอ่านก็ยิ่งชอบ
เรโชรั่วได้ใจจริงๆ  :m20:
รอ NC อยู่นะ เรโชพร้อมไวไวนะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: DarkAki ที่ 26-02-2012 18:48:01

 :m20: :m20: :m20: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3:

ฮาได้อีกกกกกกกกกกกกก เรโช

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

กดเลย กดเลย กดเลย กดเลย กดท่านราชองค์รักษ์เลยยยยยยย  :m4: :m4: :m4: :m4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: LittleLoad ที่ 27-02-2012 00:16:08

อยากอ่านนต่ออออ มาลงเร็วๆน้า :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: DasHimmel ที่ 27-02-2012 08:14:39

ทำไมถึงฮาได้ขนาดนี้เนี่ย !!! 555555555+
ยังไงๆเราก็รอฉากนั้งของเรโชอยูน้าาาา :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 27-02-2012 12:18:12

 o13รออ่านค่ะ กำลังสนุก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: forbidden ที่ 27-02-2012 17:06:15

อ้าว ทะเลาะกันไปๆมาๆเป็นเพื่อนกันซะล่ะ  :try2:
เรโชเหมือนจะมีงานแฮะ(เรื่องตัวเองยังเอาไม่รอเล้ย  o16 )
ชอบเสนานะฮาดี  :m20:
รอต่อจ้ะ  :กอด1:
ปล.แล้วตกลงได้กินมะม่วงน้ำดอกไม้ป่ะ(นอกเรื่อง :angry2: )

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: W-Rose ที่ 27-02-2012 20:20:07

ฮาจริงๆๆๆๆ   :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 27-02-2012 22:25:21

อยกาอ่านอีกอ่ะ ค้างๆ ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 10 คู่ปรับมิตรแท้) อัพอีกนิดจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: wizard_tao ที่ 28-02-2012 03:06:23

ค้างงงง + ฮา...

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น)
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 28-02-2012 15:30:31

ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”


“นี่มันเกิดอาเพศเพราะเราไปขโมยเด็ดมะม่วงหรือเปล่าหว่า? หยั่งกะโดนมนต์ดำครอบงำเอาชัดๆ เฮ้อ~”

 เรโชบ่นงึมงำขณะเดินกลับห้องพัก เพราะหลังจากที่โดนเจ้าเสนาเจ้าเหล่ห์ทั้งหลอกล่อ ทั้งใช้กำลังต่างๆนาๆ จนเขาต้องตกปากรับคำเข้าพวกด้วย ยอมช่วยสารพัด แบบจัดหนัก ทั้งที่เรโชเองก็ยังงงๆอยู่ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

“เอาเป็นว่าหลบๆหน้าไปก่อนดีกว่าแฮะเรา ไม่เจอก็ไม่ต้องช่วย ไม่ต้องซวยซ้ำซ้อนด้วย ฮ่าฮ่า ฉลาดแท้เรา”

เมื่อคิดอะไรตื้นๆแบบนั้นได้ เรโชก็สบายใจราวกับไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น พลางเดินเชิบๆ กลับห้องหออย่างสบายอุรา หากแต่ไม่เป็นอย่างที่ใจคิดนักเพราะพอกลับมาถึงห้องปุ๊บก็เห็นหน้าพระสวามีที่รักทำหน้าเง้าหน้างอเหมือนไม่พอใจใครมาสักสิบชาติ

“เป็นอะไรไปน่ะท่าน? ทำหน้าบูดเป็นตูดไก่ไปได้”
“.......................................”
“เอ้า!! ถามก็ไม่ยอมพูด เป็นใบ้ไปแล้วเหรอท่าน?”
“.......................................”
“เออ ไม่คุยด้วยก็ตามใจ อาบน้ำดีกว่า”

เมื่อเห็นว่าสามีที่รักไม่มีท่าทีจะพูดคุยอะไรด้วย จึงจัดแจงเอามะม่วงไปวางเก็บไว้บนเก้าอี้ใหญ่ ส่วนตัวเองก็เตรียมตัวไปอาบน้ำล้างเหงื่อไคล แต่จู่ๆ ก็มีมือมารมาจากเบื้องหลัง กระชากเรโชปลิวตามมือไปทั้งตัว เหวี่ยงทีเดียวเรโชก็ลงไปกลิ้งหลุนๆอยู่บนเตียงเรียบร้อย

“โอ้ย!! ทำอะไรน่ะท่าน ผมเจ็บนะ!! อ๊ะ!!”

ทีเดียวถึงเช่นกัน ที่โสฬส ฉวยจังหวะขึ้นคร่อมตัวเรโชไว้

“ได้ใจใหญ่แล้วนะ พระชายา”
“แล้วมันเรื่องอะไรกันวะ??!!”
“ทำอะไรอยู่ ก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจนี่!!”
“ตลกละ คนวังนี้มันอะไรกันฟร๊ะ “รู้อยู่แก่ใจ รู้อยู่แก่ใจ” กันอยู่นั่นแหละ ถ้ารู้แล้วจะถามหาซากอะไรเล่า ป๊าดโธ่!!!!”
“ก็ที่เที่ยวไปกอดรัดฟัดเหวี่ยงนัวเนียอยู่กับองครักษ์อยู่ในอุทยานไงล่ะ!!”
“ห๋า!?  กอดกับผู้ชายเนี่ยนะ!? โอ้ว!! จอร์จ ตลกรับประทานรึไงท่าน บ้าไปกันใหญ่แล้ว!?”
“อย่ามาทำเป็นไม่รู้ไปหน่อยเลย ทำงามหน้าตั้งแต่ไก่โห่ เห็นกันทั้งวังหลวง นายอยากจะทำให้ฉันอับอายใช่มั้ย!!”
“ตรงไหนฟร๊ะ!! ไม่รู้เรื่องเฟ้ย!! โอ้ย!! เจ็บนะ!! อุ๊บ!!”
มือหนาตะปบบีบปลายคางเรโชแน่น บดเบียดจูบหนักหน่วง จนคนตัวเล็กเสียขวัญ ริมฝีปากบางสั่นระริก และเพราะไร้ประสบการณ์ทางนี้อย่างหนัก เรโชจึงไม่อาจต้านทานเรียวลิ้นร้อนที่ล่วงล้ำเข้ามาในโพรงปากได้ ปลายลิ้นเล็กถูกรุกรานอย่างหมดทางสู้ น้ำใสไหลจากมุมปาก มือเล็กพยายามผลักใสคนเบื้องหน้า เพราะถ้านานกว่านี้ เรโชจะ...

“ฮ๊า~ แฮ่ก แฮ่ก”
“นี่เป็นการลงโทษที่นายริจะแอบเล่นชู้!!”
“เล่น...แฮ่ก...เล่นชู้...แฮ่ก...บ้านป้าท่านเหรอ!!...แฮ่ก”
“เป็นอะไร หอบแฮ่กๆอยู่ได้”
“กะ...ก็จูบซะนาน...แฮ่ก...หะ...หายใจ ไม่ออก”
“เฮ้ย!! เจ้าบ้า ใครเขากลั้นหายใจตอนจูบบ้างฟร๊ะ!!? เดี๋ยวก็ขาดใจตายพอดีหรอก!! ทำเป็นไม่เคยจูบไปได้ มึนรึไง!!?”
“ก็ไม่เคยน่ะสิ!! ผมยังซิงอยู่นะ!!!”
“...........................!!??”
“ทำเป็นอึ้ง ทำเป็นอึ้ง ท่านโคตรโชคดีเลยนะรู้ป่าวที่ได้ชายาโคตรซิง หยั่งกะสาวพรหมจรรย์อ่ะ เอาผมไปบูชาได้เลย ปักตะใคร้ไล่ฝนยังได้นะเออ”
“ไม่ต้องมาทำเป็นบ่ายเบี่ยง บอกมา ว่าไอ้เฮงซวยนั่นเป็นใคร!!”
“ใคร เฮงซวย ไหน?”
“ก็ไอ้ชู้หน้ามืดของนายไงล่ะ! คนที่ต้องออกไปพะเน้าพะนอกันตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้นน่ะ!!”
“นั่นมันท่านราชองครักษ์ต่างหากเล่า”
“อ๋อ นี่ไอศุพายัฆ ก็รวมหัวกับนายหักหลังฉันด้วยอย่างนั้นเหรอ!!? หอกข้างแคร่จริงๆด้วย!!”
“หอกไหน แคร่อะไรฟร๊ะ ไอ้สวามีบื้อนี่ ฮ่วย! เมื่อเช้าผมไปปีนต้นมะม่วง เห็นลูกมันดกเลยกะเด็ดกลับมากิน โน่น! กองพะเนินอยู่โน่น! แล้วบังเอิญว่าผมดันพลาดท่าตกลงมา พอดีกับที่ท่านราชองครักษ์อยู่ตรงนั้นพอดี เลยมาช่วยผมไว้ก็แค่นั้น แล้วถ้าไอ้การช่วยคนตกต้นไม้นั่นเป็นการเล่นชู้ล่ะก็ แม่ง คงชู้กันไปทั้งเมืองแล้ว!!”

“......ระ.......เหรอ?”

โดนเรโช ชายาคนเก่งตวาดแว๊ด เข้าไปพระสวามีโสฬสถึงกับเงียบแถมหายฉุนเลยทีเดียว ที่จริงก็ไม่ได้โกรธเคืองอะไรเรโชมากมาย แต่ก็แค่หงุดหงิดที่ได้ยินว่าชายาของตนไปขลุกอยู่กับผู้ชายอีกคนเท่านั้นเอง

“ทีนี้ปล่อยผมได้หรือยัง จะกดไว้อีกนานมั้ย!?”
“โกรธเหรอ?”
“ไม่ได้โกรธ แค่โคตรโมโห!! ถ้าท่านมองผมเป็นคนไม่ดีที่บังอาจหักหลังท่าน โดยการเล่นชู้กับผู้ชายได้ล่ะก็ หย่ากับผม และส่งผมกลับบ้านไปเลย จะมาทนอยู่ทำไมกัน!!?”
“ฉันก็แค่...”
“แล้วอีกอย่างนะ ถ้าผมจะเล่นชู้ ขอเป็นพวกสนมนางในไม่ดีกว่าเหรอ ผมรสนิยมปกตินะ!!”
“รู้แล้ว ๆ...ฉันแค่...”
“ถ้าท่านยังดูถูกผมแบบนี้อีกล่ะก็ คราวหน้าผมจะโกรธท่าน ยันลูกท่านบวชเลยทีเดียว จำไว้เลยนะ!!”
“คร๊าบๆ ชายาของผม ผมผิดไปแล้ว ผมขอโทษนะ”

คำขอโทษแค่คำดียวที่ออกมาจากปากโสฬส ก็ทำให้เรโชหายโกรธได้ ความสัมพันธ์ประหลาดๆ กับความรู้สึกพิลึกพิลั่น ที่เกิดขึ้นระหว่างคนทั้งคู่ นั้น ทำให้ทุกครั้งที่อยู่ใกล้กันมันมีบรรยากาศแปลกๆเสมอ และยิ่งตอนนี้ ยิ่งมีประจุไฟฟ้าแปลกสถิต สเถียรอยู่ทั่วร่างทั้งคู่เยอะไปหมด โดยเฉพาะโสฬสที่โดนความโกรธขึงครอบงำอยู่เมื่อสักครู่ พอผ่อนคลายลงได้ ปฎิกิริยาทางร่างกายกลับต้องการจะปลดปล่อย

“ชายาผม...”
“อะไร?”
“วันนี้นายพร้อมหรือยัง?”
“หืม? พร้อมอะไรอ่ะ?”
“พร้อมที่จะมีเซ็กส์กันรึยัง?”
“.....................ถะ....ถามทำไมอ่ะ”
“ก็....ฉันพร้อมแล้ว”
“.........(oO)”
“เอ้า...อย่าเงียบสิ ไม่งั้น...ฉันจะถือว่า โอเค นะ”
“ปล่อย...ปล่อยเลยนะ ลุกออกจากตัวผมเดี๋ยวนี้เลย!!”
“ทำไมล่ะ? ไม่ได้เหรอ?”
“ไม่ได้เฟ้ย!! ผมยังไม่พร้อม!! \(>/////<)/”
“แต่ฉันไม่ไหวแล้วนี่”
“เฮ้ย....ตะ...แต่ว่า”
“ขอเถอะนะ ชายาผม ได้โปรด ผมไม่ไหวแล้ว”

ไม่พูดเปล่าโสฬสก้มลงจุมพิตเบาๆที่หน้าผากมนของร่างเล็ก ลากเรื่อยมาจนถึงแก้มใส และริมฝีปากสีชมพูอ่อน เพียงเท่านี้เรโชก็แทบจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว ร่างบางหลับตาปี๋ เหงื่อแตก ตัวสั่น แต่อาการนั้นกลับดูราวกับ ลูกแมวตัวน้อยๆ น่ารักน่าชังเหลือเกินในสายตาของโสฬส  ริมฝีปากอุ่นร้อน ประทับแผ่วๆบนซอกคออุ่นของเจ้าลูกแมวน้อย ดูดดุนแผ่วเบาให้พอขึ้นรอยรักหวาน

“ไอ๋หยา...มะ...ไม่ดะ...ได้ อ๊ะ!”

เสื้อยืดตัวบางถูกถอดหลุดจากตัวไปตอนไหนไม่รู้ โสฬสลากลิ้นร้อนไปตามผิวเนียนของคนตรงหน้า ได้ยินเสียงหัวใจเต้นระทึก น่ากลั่นแกล้ง ตุ่มใตสีชมพูอ่อน แข็งตัวขึ้นท้าทายสายตา โสฬสไม่รอช้าที่จะครอบครองยอดอกอ่อนไหวของเรโชทันที

“อ๋า....ไม่เอา ไม่นะ ไม่ๆๆๆๆ!!”

เรโชดิ้นรน ผลักหน้าของสวามีออกจากหน้าอกตัวเองอย่างทุลักทุเล แต่โสฬสเองก็ไม่ได้ยินยอมจะปล่อยเรโชไปง่ายๆ เช่นกัน

“อ๋ายยยย!!! มะ ไม่เอาแล้ว อ๊ะ อื้ม มันจั๊กจี้นะ อ๊างงง!!!!”

เรโชดิ้นพล่าน เมื่อยอดอกของตนถูกโสฬสทั้งดูดทั้งดุนด้วยลิ้นร้อน จนความรู้สึกที่ตอนแรกแค่จั๊กจี้ เพราะยังไม่คุ้นเคยนั้นค่อยๆเปลี่ยนปลงไปเป็นความรู้สึกประหลาดล้ำที่ไม่เคยรู้จักมาก่อนในชีวิต

“อ๊ะ อ๊า อยะ อย่า เหวอ ทำอะไรน่ะ ไม่เอานะ อ๊ะ อ๊ะ~”
ยังไม่ทันได้ตั้งตัวกางเกงวอมที่ใส่อยู่ก็ถูกถอดออกไปพร้อมกางเกงในตัวจิ๋ว ในหัวเรโชมึนไปหมด ก็เพิ่งจะเดินกลับเข้ามาได้แค่แป๊บเดียว ยังไม่ทันจะได้ทำอะไร ก็ถูกจับลอกคราบ เหลือแต่ตัวล่อนจ้อน ปล่อยให้ทุกสิ่งทุกอย่างในร่างกายออกมาสู่โลกกว้าง

‘ซวยแล้วตรู ถูกจับปิ้งไปปิ้งมาสองสามรอบก็ไม่เหลืออะไรติดตัวซะแว้ว นี่มันเก่ง รึกุง่ายว๊ะ!!??’

ความคิดที่ยังหลงเหลืออยู่ในหัวเรโชตอนนี้ มันสับสนวุ่นวายไปหมด และในขณะที่คนตัวเล็กยังนอนทำตัวเย้ายวนอย่างมึนๆอยู่นั้น โสฬส ก็ถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกด้วยเช่นกัน วันนี้แหละ เขาจะเผด็จศึกชายาคนงามของเขาให้ได้

“เรโช...”
“อ๊ะ...อื้ม แฮ่ก แฮ่ก”
“พี่ขอนะ”
“ขะ...ขอ..อะไรน่ะ?”
“พี่ขอให้เรา...เป็นหนึ่งเดียวกันได้มั้ย?”
“นะ หนึ่งเดียวกัน? อ๊ะ อื้ม”
“เป็นของพี่นะ เรโช”
“อ๊ะ อ๋า ตะ..ตรงนั้น...อย่า...”
มือใหญ่เอื้อมมาจับความปรารถนาที่กำลังสั่นระริกของเรโชไว้แผ่วเบา ราวกับกำลังปลอบประโลม ยิ่งเพิ่มความกระสันซ่านให้หนุ่มน้อยยิ่งนัก โสฬสบดจูบริมฝีปากบางอย่างหนักหน่วง แลกลิ้นร้อนอย่างมัวเมา ในขณะที่มือข้างหนึ่งกำลังปรนเปรอร่างเล็กอยู่ มือใหญ่อีกข้างก็พยายามรุกล้ำเข้าไปในช่องทางสีหวานของคนใต้ร่างเพื่อทำให้เกิดความเคยชิน เรโชดิ้นรนขัดขืนในคราแรก เพราะความรู้สึกเจ็บตึง และเสียวระคนกัน

“อย่าเกร็งสิครับ คนดี ผ่อนคลายหน่อยนะครับ”
“อ๊ะ อ๊า อ๊า”
“เริ่มเลยนะครับ คนดี”

โสฬสกระซิบหวานให้คนตรงหน้าผ่อนคลาย ก่อนจะประคองความปารถนาใหญ่โตของตัวเองจ่อเข้าที่ปากทางที่ถูกเตรียมไว้จนพร้อมแล้ว และเพียงแค่ส่วนหัวพยายามบดเบียดเข้าไป...

“โอ้ย!!! เชี่ยยยยยย!!!!!!”

‘ผลั่ก’
‘โครม’
“โอ้ย!!”
……………………………………………………………………………………………………………………………………….

งานเข้าเป็นกองทัพ แบบว่า จะทับตาย ฮือๆๆ
เลยจัดมาได้แค่หื่นเล็กๆ สั้นๆ
อย่าโกรธเค๊าเลยน๊า
 :m15:
THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: wolfram ที่ 28-02-2012 15:47:43

 :z13:

เรโชไป...ถีบโสฬสทำม๊ายยยย

คิดอยู่แล้วเชียว!!

สู้ๆนะคะ!!

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: hyuk_knok ที่ 28-02-2012 15:51:41

 :sad4:ในที่สุดก๊มาอัพ ซึ้งใจจัง อิอิ
  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 28-02-2012 16:01:17

 :z3:แล้วก้อ :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: nutsumi ที่ 28-02-2012 16:04:10

อ๊ายยยย>//<
อีกนี๊ดเดียวเอ๊งงอ่ะ

เรโชถีบทามม้ายยย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 28-02-2012 16:05:15

ตกลงสวามีโดนถีบก่อนช่ายมั้ยยย
ฮ่า ฮ่า ท่านติสเรโชเลยรอดจากการเสียตัวเพราะมีผัวหื่นนน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: forbidden ที่ 28-02-2012 16:17:41

มันค้างงงงงงงงงงงง  :z3:
มาต่อไวไวน้า  :dont2:
ปล. :z13: จิ้มคนเขียน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: DasHimmel ที่ 28-02-2012 16:34:24

โสฬสจอมขี้หึงงง!!!!!  :-[
แต่จบตอนค้างอ่ะ งุงิ ><~
สงสัยโสฬสจะจัดการเรโชไม่ได้ละสิ 5555
เป็นกำลังใจให้ พิชิตกายและใจพระชายามาให้ได้!!!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 28-02-2012 16:37:20

โดนถีบช่ายป่ะนั่น     :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Karn12 ที่ 28-02-2012 17:05:04

ทำไมทำกับพระสวามีอย่างนั้นล่ะพระชายา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Peppermint ที่ 28-02-2012 17:18:39

ตูว่าล่ะมันต้องเป็นอย่างนี้ !! โถ่พระชายา ทำอย่างนี้กับพระสวามีทำไมอ่ะ ไม่สงสารพระสวามีบ้างเลยหรอ (ไม่ใช่อะไรหรอก ขัดใจคนอ่านนน ><)
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: himenana ที่ 28-02-2012 17:19:35

 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

อร๊ายๆๆๆอยากอ่านต่อไม่ไหวแร้วน่ะ....กำลังหื่นได้ที่เลย  :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 28-02-2012 17:26:09

ตกลงแล้วมันอยู่ในยุคไหนสมัยไหนกันแนน
มีทั้งโอเคมีทั้งกางเกงวอม
ไม่รู้จะจินตนาการไปทางไหนแล้วเนี่ย

แต่ตอนนี้เสียดายอ่ะอีกนิดเดียวแท้ๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 28-02-2012 17:27:30

เเค่เริ่มก็ฮาแล้วววว :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: keezbt ที่ 28-02-2012 17:49:36

อ๊ายยยยยย ถีบหรอ ถีบจริงๆอ่ะหร๊อออ
ถีบทำม๊ายยยยยยยยยยยย  อีกนิดเดียวเองง่า เรโชไม่สงสารสวามีหน่อยหรอ
ท่าทางจะไม่ไหวนะนั่น ยอมๆไปเหอะนะ ยังไงไม่ช้าก็เร็วต้องโดนอยู่ดีอ่า หึหึ
 :pighaun:
ชอบอ่ะ เรโชฮาได้อีก ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Nuclear ที่ 28-02-2012 18:03:46

เลือดกำลังจะท่วมจออยู่ดีๆ ไหงกลายเป็นอย่างงี้ไปซะได้  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 28-02-2012 18:27:29

เรโชไม่น่าถีบโสฬสเลย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: piride ที่ 28-02-2012 18:53:15

ฮ่าๆๆ  :pigha2: และแล้วก็อดอีกตามเคย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 28-02-2012 18:55:44

ค้างงงงงงงงงงง อ๊ากกกกก  :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 28-02-2012 18:56:31

 :z3: กำลังเข้าด้ายเข้าเข้ม

เรโช๊!!!! เธอฮามากกกก  :laugh:

สงสารก็เเต่พระสวามี หมดอารมณ์กันเลยทีเดียว  :เฮ้อ:

รอตอนต่อไปจ้า  :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 28-02-2012 18:56:44

ขนาดฉากอย่างนั้นยังทำให้ขำได้  :pigha2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 28-02-2012 19:24:47

 :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 28-02-2012 19:26:29

ตกเตียงกันเลยทีเดียว รุนแรงจริงๆ ^^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: InYume ที่ 28-02-2012 19:30:18

ขอเดาว่าโดนถีบ 

เรโชเอ้ยจะไปถีบพระสวามีตัวเองทำไมเล่าอีกนิดเดียวเองนะเนี่ย o18

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: luna ที่ 28-02-2012 19:45:55

เรื่องนี้ฮามากค่ะ
พระสวามีถูกถีบตกเตียงไปแล้ว
ตอนหน้าเรโชจะโดนจัดหนักหรือไม่  หุๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Running ที่ 28-02-2012 19:50:42

 :m20: :m20: :m20:

คาดว่า พระสวามี โดนถีบเป็นแน่แท้ 555

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: kyplay ที่ 28-02-2012 19:52:35

 :m20: อ่ะนะ -.-

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: bangkeaw ที่ 28-02-2012 20:00:15

 :serius2: :serius2:
โดนถีบอีกแหงๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 28-02-2012 20:05:18

แอ๊ะ!!!!!!!!

เสียงเหมือนใครโดนอะไร       :a5:     :a5:

เพิ่งเริ่มจะเสียเลือดก็เกิดเรื่องให้คิดว่า    :serius2:    :serius2:

\/


\/


\/

เจ่จะได้เสียเลือดป่าวอ่ะ  เตรียมทิชชู่ไว้ซับแล้วด้วย     o22        o22

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 28-02-2012 20:10:07

ง่าา อีกนิดเดียวเองงงง ม่ายยย เรโชทนหน่อยสิ หึหึ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: entirom ที่ 28-02-2012 20:31:08

 :m16: :z13: :m16: :m16:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: warnana001 ที่ 28-02-2012 20:31:49

เรโช!!!!
ไปถีบพี่เขาทำไม!!!!
อีกนิดเดียวก็จะได้แล้วแท้!!! :jul1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 28-02-2012 20:44:20

อ๊ากก ม่ายน้า
จะทำแบบนี้ไม่ได้เชียวน้า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: ต่ายน้อย ที่ 28-02-2012 21:13:20

เรโช เจ็บถึงขั้นถีบพระสวามีตกเตียงกันเลย
เรื่องนี้ฮาได้ใจอ่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: runningout ที่ 28-02-2012 21:25:24

อีกนิดเดียววววว .  :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Joe ที่ 28-02-2012 21:37:11

555 สนุกดีจังครับ ได้ลุ้นตลอดเลย ชอบครับ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: donghwa ที่ 28-02-2012 21:42:14

เจอเลยฮะพระสวามี
ตีนเมียมาเต็มๆเลยคับเพ่
เหอะๆๆๆ รอลุ้นนะคะว่าตอนหน้าจะเป็นยังไง
แต่คาดว่าพี่โสฬสแกคงหมดอารมณ์
ตั้งกะโดนลูกถีบมาสไรเดอร์ของเรโชเข้าไปอ่ะ ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 28-02-2012 21:44:08

 :laugh: :laugh: กำลังเคลิ้มอ่านแล้ว หื่นได้ที่เลือดกำลังพุ่ง ปรี๊ด ปรี๊ด  :m25:


แต่  o22 ปั๊ดโถ่ สวรรค์ล่มทั้งโสฬสทั้งคนอ่าน  :sad2: สงสัยจะอด  :o211: เอาน่ายังเหลืออีกหลายวันน่ะ (ปลอบใจตัวเองและโสฬส  o7)


แต่ดูแววแล้วพระสวามีจะแลดู หึงโหด และเกลียมัวน่ะ  o17

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: momijijung ที่ 28-02-2012 21:59:39

ค้าง ค้างอย่างแรง เรโชของป้าจะรอดไหมเนี่ย
 :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 28-02-2012 22:02:50

อ่านครั้งแรกเลยค่ะ สนุกมาก นั่งๆอ่านไปกินขนมไปถึงขั้นสำลักเลย ป๊าดโธ่ แต่ละฉากละตอนนี้มันส์มาก o13 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 28-02-2012 22:10:02

เรโช ช่างไม่สงสารสวามีบ้างเลย :เฮ้อ:
ถีบได้ถีบดี  :laugh:
รออ่าน NC เต็มรูปแบบนะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 28-02-2012 22:12:33

สงสารพระสวามี
เรโชฮาได้อีก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 28-02-2012 22:33:27

และแล้วก็โดนถีบ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 28-02-2012 23:19:34

งะเรโช่

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 28-02-2012 23:26:11

แล้วพระเอกของเราก็รับประทานแห้ว
ไปเข่งใหญ่ เพราะอะไรกันน้า
ที่ทำให้ค้าง.....................

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: i-love-you ที่ 28-02-2012 23:34:04

รักรุนแรง  555+ :jul3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: zaszaq ที่ 28-02-2012 23:39:35

 :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: 

สนุกมากค่ะ 

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: 139147 ที่ 29-02-2012 00:12:01

 :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:  เเอร๊ยยยยย!!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: orientation ที่ 29-02-2012 00:14:51

ยอมไปเถอะนะ ไม่งั้นอาจมีการเจ็บตัว?

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 29-02-2012 02:59:18

เวรกรรม  o6

เอาไว้แก้มือใหม่รอบหน้านะองค์รัชทายาท  :haun4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: loveryuichi ที่ 29-02-2012 06:19:26

 :jul3:กร๊ากกกกกกก
โดนถีบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 29-02-2012 09:23:31

อย่างนี้เขาเรียกว่าสวรรค์ล่มหรือเปล่า
สงสัยพระชายายังไม่พร้อมจริงๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: mayamay ที่ 29-02-2012 10:16:35

ว่าแล้ว ตกเตียงแน่คุณสามี

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Guill ที่ 29-02-2012 10:30:42

เจอตรีนเข้าไปสินะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: ronlbb ที่ 29-02-2012 11:28:07

ปล้ำแม่งทุกวันเลย  จะได้เลิกถีบ 555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 29-02-2012 11:57:53

เห็นใจพระสวามีนะ
แต่ว่ามันค้างอะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: แมวดำ ที่ 29-02-2012 12:20:25

กะลังลุ้นเลย :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: mm_14 ที่ 29-02-2012 12:34:20

ว่าแล้วว่าต้องโดนอย่างนี้ กำลังลุ้นเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 29-02-2012 12:44:24

ว๊ายยย จะได้กันแล้ว :m3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 29-02-2012 12:55:26

ของแบบนี้มันต้องเล้าโลมก่อน หึหึหึหึหึ........

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: nutty ที่ 29-02-2012 13:04:04

 โดนถีบแน่นอน  :m20:
เอาเป็นเจ็ดวันล่ะกัน จะได้อึดอัดกำลังดี 555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: yumsonteen ที่ 29-02-2012 14:56:15

 :-[ อยากอ่านต่อเร็วๆจังคับ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: LittleLoad ที่ 29-02-2012 20:28:39

ว่าแล้วเชียว จะง่ายดายขนาดนั้นเลยหรอ 5555 :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 29-02-2012 21:07:14

แอร๊ยยยยย

เรโซ นั้นเสียถีบหรอค่ะ

อ๊ากกกกกกกกก

อีกนิด อีกนิด 5555

รอจอนจ่อไปลุ้นมากๆค่ะ

พระสวามีจะทำเช่นนะ คิคิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: everyone ที่ 29-02-2012 22:41:23

ไมุ่รุจัก เควาย เหรอ 

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 29-02-2012 22:52:03

ห้า ๆๆๆ

 :laugh: :laugh: :m20: :laugh: :laugh:

มา ต่อ อีก ๆๆๆ

 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 01-03-2012 10:00:20

 :m20:   กร๊ากกกกกกกกกกกกกก+

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: -Otto- ที่ 01-03-2012 20:27:17

 o22  o22 o22

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเอ
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 01-03-2012 20:41:39

เรโชทำร้ายจิตใจนักอ่านทุกคนเลรู้ไหม
พวกนักอ่านทุกคนรอตอนที่เรโชจะเสร็จโสฬส
แต่เรโชก็มาทำให้ฝันสลาย
จะเอาฮาไปไหนเนี่ยเรโช

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: kukkik ที่ 01-03-2012 21:03:33

แบบว่า แบบว่า .... มันค้างอ่ะ :sad4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 01-03-2012 21:32:45

รอฉันรอเธออยู่แต่ไม่รู้เธออยู่หนใด :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”) นิดหน่อยเองจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 02-03-2012 00:05:12

ไรเตอร์ใจร้ายอ่ะคับแต่ติดงานก็ไม่ว่ากันคับ รอต่อไปสงสารรัชทายาทจังคงหายหื่นอีกนานโดนถีบขนาดนั้น

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 02-03-2012 04:07:43

ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++ ตัวจริง จัดเต็ม!!)


“โอ๊ย!!”
‘ตุบ’
‘พรึ่บ’
“หึหึ ชายาผม คิดว่า จะใช้มุกถีบนี่หากินอีกนานมั้ยครับ? ถีบเอาๆ บ่อยๆ ผมก็จับทางถูกเหมือนกันนะครับ”

เสียงอำมหิตจากสวามีอันเป็นที่รักบ่งบอกถึงการที่ได้ถือไพ่เหนือกว่า ถูกต้องแล้วค๊าบ!! โสฬสไม่ได้ถูกยันตกเตียงแต่อย่างใด หากแต่ เสียงร้องโอ้ยนั้นก็คือเสียงของเรโชนี่เองที่จู่ๆ ก็ถูกตะปบขาที่ตั้งใจถีบอีกฝ่ายให้หงายเงิบ แถมยังถูกจับถ่างออกจากกันโดยแรงอีกต่างหาก ทั้งเจ็บทั้งอายเลยงานนี้ จริงอยู่ที่ตอนแรกเรโชเคลิ้มตามไปอย่างช่วยไม่ได้ แต่เรื่องเสียบบั้นท้ายมันเกินรับไหว ทั้งที่เจ้าตัวไม่น่าจะทันระวังตัวแท้ๆ แต่เขากลับโดนอ่านเกมออกและพลาดท่าจนได้ ครั้งแรกของเขา คือการถูกกดเหรอเนี่ย!!

“ทะ ท่าน!! ท่านหลอกผม!!??”
“นายเองก็หลอกฉันเหมือนกัน เจ้าเด็กเลี้ยงแกะ นึกว่าฉันจะไม่รู้ทันรึไง?”
“อะ…ไอ้คนเจ้าเล่ห์”
“ยินดีรับทุกข้อกล่าวหาครับ”
“ออกไปให้พ้นเลยนะ!!”
“ฝันไปเหอะครับ ชายาผม วันนี้หัวเด็ดตีนขาด ฉันก็ไม่ปล่อยนายรอดไปแน่!!”

ประกาศิตฟ้าผ่า เรโชดิ้นรนออกจากใต้ร่างโสฬสทันที

“อร๊ายยยยยยส์ ปล่อยเค๊านะ เค๊าไม่พร้อม!!”
“แต่เค๊าไม่รอแล้วล่ะ วันนี้จัดเลย!! หึหึ ไม่ต้องมาเล่นมุกแอ๊บแบ๊วด้วย ยังไงก็ไม่รอด!!”

มือซุกซนลูบไล้ไปตามซอกขา ยังผลให้เรโชขนลุกซู่

“เอาน่า…อย่าหนีอีกเลยนะครับ ชายาผม”
เสียงทุ้มออดอ้อนขึ้นทันที ใบหน้าหล่อเหลา ก้มลงจนเกือบประชิดแก้มนุ่ม

“นะครับคนดี วันนี้พี่ไม่ไหวแล้วจริงๆ”
“อึ๋ย!! อย่ามาเข้าใกล้ผมนะ!! ถอยออกไปเลย”

มือเล็กที่ปัดป่ายไปมาของเรโชถูกจับขึ้นจุมพิตอ่อนหวาน ร่องนิ้วเล็กถูกลิ้นร้อนโลมเลีย

“อ๋า!!!! ม่ายยยน๊า!!! วันนี้ไม่พร้อมเฟ้ย!!”
“ไม่ทันแล้วครับ คนเก่ง เรโชผู้เก่งกล้า เรื่องแค่นี้ไม่ทำให้เรโชกลัวหรอก จริงมั้ย?”
“มะ…มะ มัน”
 “เรโช”
“อยะ อย่ามาเรียกข้างหูนะ!!”

เสียงที่ทั้งอ่อนหวาน แต่ก็แฝงไปด้วยความเร่าร้อน กำลังหลอกล่อให้เรโชเผลอไผล

“ยอมพี่เถอะนะ คนดี เพราะวันนี้เป็นวันอาทิตย์ทรงกลด เป็นวันที่ทั่วทั้งเมืองรู้ดี ว่าเป็นวันมหาฤกษ์ที่เราทั้งคู่จะต้องร่วมหอลงโลงกันไง ชายาผม”
“จะบ้าเหรอ!! ไม่เห็นเคยรู้เรื่องเลย!!”
“ก็พี่ไม่เคยบอกไง อยากให้เรโช เซอร์ไพรส์”
“อะ ไอ้ วิปริต!!”
“ครับ พี่รู้ตัวดีอยู่แล้ว”
“ไอ้บ้ากาม!! อ๊ะ!! อึก!!”

เรโชสะดุ้งสุดตัวเมื่อสัดส่วนอ่อนไหวถูกสัมผัสอีกครั้ง

“ปละ ปล่อยนะ!!”
“ไม่ต้องกลัวชายาผม เดี๋ยวก็รู้สึกดีเองนะ”
“อะ ไอ้บ้า!! อ๊ะ!”
“เปียกเยิ้มขนาดนี้แล้ว…ยอมๆซะเถอะ เรโช”
“อ๊า”
“เรามาทำเรื่องต้องห้ามของผู้ชายด้วยกันกันเถอะ”
“ไอ้โรคจิต อื้ม!!!”

โสฬสบดเบียดส่วนที่ร้อนผ่าวของตัวเองกับเรโช ทั้งแข็ง และร้อนรุ่มแสดงถึงความต้องการอย่างที่สุด จนเรโชต้องสะท้านกายอย่างสุดกลั้น และที่น่าตกใจกว่านั้นคือร่างกายของเขาเองก็กำลังตอบสนองอย่างเต็มที่เช่นเดียวกัน  โสฬสจับจ้องคนตรงหน้าด้วยสายตาที่เร่าร้อน จนเรโชต้องเบือนหน้าหลบเพราะทนต่อความอับอายไม่ไหว

“อ๊ะ…อึก…อ๊า…”

ลมหายใจหอบสะท้านและเสียงครางเครือของเรโช ทำให้บรรยกาศในห้องที่เงียบสงัดนี้ดูร้อนแรงขึ้นอย่างสุดหูในสายตาของโสฬส

“รู้สึกดีแล้วสินะ เรโช?”
“มะ ไม่ใช่นะ อ๊ะ อึก”
“จะถึงแล้วเหรอครับ คนดี ปล่อยออกมาสิครับ อย่ากลั้นไว้เลย”
“หนวกหู!!”

แก้มแดงร้อนวาบ เมื่ออีกฝ่ายรู้ว่าเขากำลังจะถึงที่สุดแห่งแรงปรารถนา เรโชตะเกียกตะกายออกจากอ้อมกอดคนตรงหน้า แต่กลับถูกโสฬสขบเม้มต้นคอ และลามเลียจนถึงยอดอกแทน ความเป็นชายถูกรูดรั้งหนักหน่วงขึ้นราวกับจะเร่งเวลาเขา นี่มันยิ่งกว่าเมื่อกี้นี้ที่เขาแกล้งยอมโอนอ่อนเสียอีก

“อ๊ะ! หยะ หยุดนะ!!”

ความอดทนทำท่าว่าจะถึงขีดสุด แต่อีกฝ่ายก็มิยอมผ่อนแรงเลยแม้แต่น้อย

“อื้อ… อึก… อ๊ะ! อุ… อื้อ!”
“เรโช”
“อา… อา… อื้อ!”
“ปล่อยออกมาสิ”
“อ๊ะ… อึก… อ๊ะ!... อ๊า!!!!”

เมื่อท่อนล่างถูกโยกไหวอย่างหนัก เรโชก็สิ้นท่า ต้องบดเบียดร่างเข้าหาคนตรงหน้าอย่างหมดทางเลือก และปลดปล่อยความปรารถนาออกมาจนเปรอะมือหนาไปหมด

“อ๊ะ! อา”

หลังจากการปลดปล่อย ความซาบซ่านที่ยังเหลืออยู่นั้นทำเอาเรโชหอบหายใจอย่างไม่เป็นจังหวะ

“น่ารักมากชายาผม ทีนี้ตาผมบ้างล่ะนะครับ”
“อะ ไอ้คนขี้โกง อ๊ะ! อย่า!!”

พูดได้แค่นั้นก็ต้องผวาร่างขึ้นอีกรอบเมื่อนิ้วร้อนแทรกเข้าไปในร่างโดยไม่มีการเตือน และเนื่องจากการปลดปล่อยของเรโชเมื่อสักครู่ ทำให้มือที่ยังคงเปรอะเปื้อนนั้นขยับเข้าส่วนลึกได้อย่างง่ายดาย เพราะความเปียกลื่นจากสิ่งที่เรโชหลั่งออกมาก่อนหน้านี้  ระหว่างที่ใช้นิ้วขยายทางเข้าอย่างไม่รีบร้อน ริมฝีปากองค์รัชทายาทก็คอยจุมพิตปลอบประโลมร่างเล็กตลอดเวลา

“อ๊ะ อื้อ!”

เสียงฉ่ำแฉะดังอยู่ตลอดเวลา ราวกับจะตอกย้ำให้เรโชรู้ว่าตนกำลังถูกทำอะไร เรโชอายเหลือเกินที่ต้องรับรู้ว่านั่นคือเสียงของที่ตรงนั้นของตนที่กำลังดูดกลืนนิ้วร้อนของโสฬสอยู่

“นุ่มขึ้นแล้วล่ะ”
“อยะ อย่าพูดนะ!”
“คลายตัวขึ้นตั้งเยอะแล้วนะ อีกเดี๋ยวก็จะพร้อมแล้ว”
“บ บอกว่า…อย่าพูดไง…อ๊ะ อุก!”

เรโชไม่อยากจะเชื่อว่าร่างกายของตัวเองจะตอบสนองได้ถึงขนาดนี้ ซ้ำยังรู้สึกยินดีที่ถูกสัมผัส

“อ๊ะ… อื้อ…อ๊า!!”

นิ้วถูกเพิ่มเป็นสองนิ้ว ล้วงควานภายในจนทั่ว สมองเรโชตอนนี้นึกอะไรไม่ออกอีกแล้ว ทั้งเสียงฉ่ำแฉะฟังดูหยาบโลน ทั้งช่องทางที่กลืนกินนิ้วของโสฬสอยู่ เรโชคิดอะไรไม่ออกทั้งนั้น ได้แต่ปล่อยให้ร่างกายเป็นไปตามที่ความต้องการเรียกร้อง

“อื้อ อื้อ อ๊ะ อ๊า!”

เรโชแทบกลั้นไม่ไหว เมื่อถูกนิ้วช่ำชองรุกราน ถูกสาวนิ้วเข้าออกจนช่องทางคลายตัวส่งเสียงบาดหู ยิ่งด้านหลังถูกนิ้วแกร่งรุกราน ความปรารถนาของเรโชก็ตื่นตัวขึ้นอีกครั้งทั้งๆที่เพิ่งหลั่งไปเมื่อครู่

“อ๊ะ อ๊ะ อา…อ๊ะ อ๊า!”
“อยากได้มากกว่านี้หรือยังครับชายาผม?”
“อ๊ะ อ๊ะ อึก อะ…ไอ้…ลามก!!”
“ปากแข็งจังนะครับทั้งที่โดนจูบจนปากเจ่อหมดแล้วแท้ๆ”
“หยะ หยุดพูด อ๊ะ!!”

ยังด่าออกไปไม่ทันจบ เรโชก็ต้องสะดุ้งจนสะโพกลอยหวือ เมื่อจู่ๆนิ้วก็ถูกถอนออกไปอย่างรวดเร็ว

“คนดี…อย่าเกร็งนะครับ”
“อยะ…อ๊า!!”

เพราะไม่มีแรงต้านทานเหมือนตอนแรกอีกแล้ว เรโชจึงได้แต่ปล่อยตัวปล่อยใจให้คนตรงหน้าผู้ซึ่งได้ชื่อว่า “สามี” กระทำชำแหละถั่วอย่างว่าง่าย เพราะตอนนี้เขาเองก็ไม่สามารถห้ามใจตัวเองได้อีกแล้วเช่นกัน
ส่วนแข็งขึงและร้อนผ่าวจ่อเข้าปากทาง เรโชกลั้นหายใจเมื่อส่วนหัวของสิ่งนั้นสอดแทรกเข้ามา

“อ๊ะ อึก…จ เจ็บ”
“ทนหน่อยนะครับคนดี เดี๋ยวเราก็จะได้ไปสวรรค์กันนะครับ”

เสียงอ่อนโยนแหบพร่ากระซิบหวานอยู่ข้างหู ราวกับโลมเลีย เรโชพยายามผ่อนลมหายใจเพื่อลดความอึดอัด และรู้สึกได้อยู่ตลอดเวลาว่าร่างกายกำลังถูกแหวกออกด้วยสิ่งที่ใหญ่โตร้อนระอุ

ยังไม่ทันที่จะตั้งตัว อึดใจต่อมาความปารถนาของโสฬสก็ชำแรกเข้าสู่ส่วนลึก สอดใส่สุดทางในพริบตา

“อ๊ะ อ๊า!!! อึก อุ อ๊ะ อ๊ะ!!”

ความรุ่มร้อนนั้นผลักดันให้เรโชกระดกสะโพกรับอย่างช่วยไม่ได้ ทั้งอยากร้องไห้ อยากหนี ทั้งรู้สึกเจ็บทรมาน หากแต่สิ่งที่ฝังลึกอยู่ในร่างกายนั้นก็ได้รีดเร้นแรงกำลังของเขาไปจนหมดสิ้น เรโชจึงได้แต่นอนสะอื้นเบาๆ

“อ๊ะ อ๊ะ อื้อ อ๊า”
“คนดี พี่จะขยับแล้วนะครับ อย่าเกร็งนะ”

เสียงทุ้มกระซิบข้างหู อ่อนโยนจนแทบละลาย เรโชพ่ายแพ้สิ้นท่า ได้แต่ยกแขนขึ้นโอบต้นคอของอีกฝ่ายเป็นที่ยึดเหนี่ยวเพื่อลดทอนความเจ็บปวด

“รับพี่เข้าไปให้ลึกกว่านี้อีกสิครับ กลืนกินมันเข้าไปอีก”
“อ๊ะ อ๊า มะ…ไม่ไหว…อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”

เพราะโดนสิ่งที่ทั้งใหญ่และยาวหนาสอดใส่จนแน่นทั้งช่วงล่าง จึงทำให้ลมหายใจร่างเล็กชาดห้วง ร่างสั่นสะท้านรุนแรงราวถูกกระหน่ำด้วยพายุร้าย

“อึก  อื้อ  อ๊า  อึก  อ๊ะ  อ๊ะ อ๊า อ๊ะ ระ ร้อน!!”
“เรโช”
“อ๊า….!!”

ร่างกายมอดไหม้ในพริบตาที่ถูกสิ่งที่ร้อนวาบราวกับไฟเผาสาวเข้าออกเสียดสีอยู่ในร่าง น้ำตาร่วงผล็อยเมื่อรู้สึกถึงความร้อนนั้นอยู่ในกายชัดเจน รู้สึกดีอย่างไม่น่าเชื่อจนน้ำตาไหลเป็นทาง โสฬสจูบซับน้ำตาเพื่อปลอบขวัญคนใต้ร่าง เรโชใกล้ถึงขีดจำกัดแล้วแต่อีกฝ่ายกลับไม่มีทีท่าว่าจะผ่อนแรงลง

“อ๊ะ… อึก…  อ๊ะ อื้อ…. อ๊า!”

โสฬสกระทุ้งเข้าใส่ร่างเรโชจนแอ่นโค้ง ขยับเข้าออกรุนแรงดั่งไม่สามารถห้ามใจไหว ความรู้สึกที่ถูกเสียบแทงแล่นเข้าสมองของเรโช คลื่นความกระสันไร้ที่มาครอบครองร่างเรโชจนแทบไม่เหลือสติ

“อ๊ะ ตะ ตรงนั้น อ๊า!!”
“ตรงนี้เหรอคนดี อืม อ๊ะ รัดแน่นจัง”
“อยะ อ๋า อ๊า!!!!”

เรโชกรีดร้องเสียงสูงเมื่อส่วนปลายความแข็งขืนกระทบโดนจุดอ่อนไหวเข้าเต็มๆ

“ยั่วขนาดนี้ พี่ขอทิ่มให้หนำใจได้ไหมครับ?”
“อะ ไอ้บ้า!! โรคจิต อ๊างงง อ๊ะ อ๊า!!”

โสฬสกระเซ้าเมื่อเห็นร่างข้างใต้มีอารมณ์ร่วมอย่างแข็งขัน  ชายหนุ่มโจนจ้วงลึก เพื่อให้อีกฝ่ายสุขสมถึงที่สุด

“อืม… อย่ารัดแน่นนักสิครับเรโช พี่จะไม่ไหวแล้วนะ”
“พะ พูดอะไรน่ะ ไอ้เฒ่าลามก”
“รู้รึเปล่าเวลาโดนจุดดีๆ แล้วมันจะตอดรัดถี่ๆ ด้วยล่ะ ทำให้เสียวมากเลยนะครับ”
“หะ หุบปากนะ! อยะ อย่าพูด!! อ๊ะ อ๊า!!”

ยิ่งเห็นเรโชเขินอาย โสฬสยิ่งพูดสองแง่สองง่ามเกี่ยวกับกิจกรรมที่ทำกันอยู่ให้คนตรงหน้าได้อายยิ่งขึ้น เขาจะไม่แกล้งเลย ถ้าชายาเขาคนนี้จะไม่น่ารักจนอดใจไม่ไหวขนาดนี้

“ชอบหรือเปล่าครับ ชายาผม”

ถามพลางขบเบาๆที่ลำคอระหง เหลืออีกนิดเขาก็จะทนไม่ไหวแล้วเช่นกัน ร่างกายของเรโชทำเอาเขาแทบคลั่ง คิดมาเสมอว่าตัวเองเจ๋งผ่านศึกบนเตียงมามากมาย แต่คราวนี้เขาแทบเอาตัวเองไม่รอด กับคลื่นความสุขสมที่มหาศาลนี้

“อ๊ะ อ๊ะ อา…. อ๊า อ๊ะ อึก อ๊ะ อ๊ะ อุ อื้อ อ๊า! มะ… ไม่ไหวแล้ว ผ ผม จ…จะถึง!!”

เมื่อถูกกระแทกกระทั้นจนจุกแน่น เรโชก็ไม่อาจอดทนได้อีกต่อไป

“อื้ม พร้อมกันนะครับ ชายาผม อ๊ะ!!”

เรโชลมหายใจขาดเป็นห้วงๆ  ขณะนั้นเอง โสฬสกอดสะโพกของเรโชไว้ จ้วงแทงเร่งจังหวะรัวเร็ว

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊า!!”

ในหัวทั้งคู่เป็นสีขาวโพลน ลมหายใจหอบถี่ ชีพจรเต้นเร็ว และราวกับทั้งโลกหยุดนิ่ง ปานรูปดอกบัวเพลิงของเรโชร้อนจัด ราวไฟเผา เพียงวูบเดียวราวสายลมพัดแรง ในหูอื้ออึงอล และเพียงแค่นั้นร่างของทั้งคู่ก็ก้าวข้ามขีดจำกัดของความอดทน โสฬสระเบิดออกมาในตัวของเรโชพร้อมๆกับที่ร่างเล็กปลดปล่อยความปรารถนาทะลักทลายเช่นกัน

“ อา…อา”

โสฬสกอดร่างเรโชแน่นด้วยความรู้สึกทั้งหมดที่มี เรโชเองก็กอดตอบไปตามหัวใจเรียกร้อง ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าผู้ชายด้วยกันจะมีความรู้สึกแบบนี้ได้ เพราะแทนที่จะขยะแขยง แต่ร่างกายกลับตอบสนองไปเสียหมด มันแค่เรื่องบังเอิญ หรือเป็นโชคชะตาก็ไม่รู้ ที่ทำให้ร่างกายของทั้งสองคนเรียกร้องซึ่งกันและกันอย่างสุดที่จะหักห้าม โสฬสจับจ้องใบหน้าคนตรงหน้า ที่ดวงตาปรือปรอยและผล็อยหลับไปจากความอ่อนเพลีย โสฬสเองก็เช่นกัน เพียงครู่เดียวตัวเขาเองก็เข้าสู่ภวังค์ฝัน หลับใหลไปพร้อมๆคนในอ้อมแขน
………………………………………………………………………………………………………………………………

“ว่าไงครับองค์พระชายา เข้าหอเป็นอย่างไรบ้างครับ ร่างกายโอเคมั้ย?”

เช้าวันใหม่ที่สดใสยิ่งนักแก่คนทั้งเมือง ยกเว้นเรโช หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ตอนสาย ทั้งเขาและโสฬสกับหลับเป็นตาย ราวกับอดหลับอดนอนมาจากไหน ตื่นอีกทีก็เช้าตรู่ และแทนที่สวามีเจ้ากรรมจะอยู่ดูใจเขาตอนตื่นเสียหน่อย ดันหายหัวไปตั้งแต่เช้ามืด อ้างว่าติดราชการ ทิ้งเรโชให้เคว้งคว้าง ด้วยอารมณ์ที่ยากจะบรรยาย เพราะทีทั้ง ‘กรูเสียดินแดนซะแล้ว บัดซบเอ้ย’   ‘ฆ่าแม่งเลยดีมั้ย’   ‘ เสียบคืนดีกว่า’  ‘หรือจับแก้ผ้าถ่ายคลิปประจานดีวะ’   แต่ละอย่างในหัวเรโชมีแต่ความเคียดแค้นที่เสียเชิงชาย แถมยังเสียแบบสมยอมเองอีก ไม่อาจทนได้อีกต่อไป กะตื่นมาฉะกับคุณสวามีให้รู้เรื่อง แต่มันก็ดันไม่อยู่ปลอบใจกันเลยสักกะนิด หายจ้อยไปไหนก็ไม่รู้ แต่ที่ช้ำใจกว่านั้นก็คือ การเข้าเรือนหอครั้งแรกของพวกเขานั้น รู้กันทั้งเมือง!! เพราะตามตำนานเล่าไว้ว่า วันไหนที่ตรีสโรชเตโช และ 16 บูรพติยา เสพสมกันนั้น หากเป็นกลางวันพระอาทิตย์จะทรงกลด หากเป็นกลางคืนพระจันทร์จะทรงกลด ฉับพลันจะเกิดแปรปรวน 3 ประการ นั่นคือ ฟ้ามืด ลมกรรโชกแรง และสุดท้ายคือฟ้าเปิด 3 เหตุการณ์นี้จะเกิดเกือบพร้อมกัน แค่เพียงชั่วลมหายใจเข้าออก เป็นการบ่งบอกถึงฟ้ารู้ ดินรู้ ถึงความน่ายินดีในแผ่นดินเอกูนวิสติ เรื่องนี้แหละที่เรโชรับไม่ได้

‘ เสียตัวก็ว่าเจ็บแล้ว แม่ง ยังเสือกรู้กันทั้งเมืองอีก แค่กรูจะมีผัวนี่ ทำไมมันเอิกเริกนักว๊ะ!!’   
“ประสบการณ์ครั้งแรกเป็นไงบ้างล่ะ สุดยอดมั้ย?”

ไอ้คนที่ถามละลาบละล้วงแบบไม่เกรงใจหน้าอินทร์หน้าพรหมนี่ก็ใช่ใครอื่น ท่านเสนาฯนี่เอง

“จะรู้ไปทำไมไม่ทราบครับท่าน อยากรู้ท่านก็ไปลองเองแล้วกัน”
“หาทางอยู่เนี่ย อยากพาหนุ่มขึ้นเตียงดูเหมือนกัน แต่เจ้าตัวไม่ยอมสักที”
เสนาหนุ่มพล่ามไปเรื่อยโดยที่ไม่ได้สังเกตุเท่าไหร่ว่าคู่สนทนาอยู่ในความมืดมนแค่ไหน

‘สาธุ๊!! ขอให้มันโดนเสียบ!!’

เรโชแอบแช่งในใจอย่างอดหมั่นไส้ไม่ได้  แต่วันนี้เขาอยู่ในอารมณ์ปะทะคารมกับใครทั้งนั้น เพราะแค่ลุกขึ้นมานั่งได้นี่ก็เฉียดปาติหาร แต่ที่ไม่เข้าใจเลยก็คือ ไอ้เสนาหน้าอ่อนนี่มานั่งอยู่ในห้องของเขาได้อย่างไร อยู่ๆก็เข้ามา นั่งพล่ามๆๆๆ ไล่ยังไงก็ไม่ยอมไป เรโชอยากกัดลิ้นตายไปซะให้พ้นๆจริงๆ

“ขอบคุณผมซะด้วยล่ะท่าน”
“….?? เรื่องอะไร?”
“เพราะถ้าไม่ได้ผมล่ะก็ ท่านคงยังไม่โดนเสียบหรอก”
“หมายความว่ายังไง!!??”
“ก็ผมนี่แหละที่มาบอกกับองค์รัชทายาทว่า ท่านแอบเล่นชู้ และก็ผมเองนี่แหละที่เป็นคนป้ายยาปลุกกำหนัดให้กับองค์รัชทายาท”
“…………………………….!!??”
“ซึ้งจนพูดไม่ออกเลยสินะครับ เอาล่ะ ผมไปก่อนนะ ทีนี้ผมก็สบายใจละ ที่มารหัวใจเป็นฝั่งเป็นฝา จะได้ไม่มายุ่งเสือน้อยของผมอีก หึหึ”
“ อะ……………..อะ…………….”
“ไม่ต้องขอบใจหรอกท่าน ผมยินดี ไปก่อนนะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
“……แก๊!!  ไอ้เสนานรกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!”
 :m31:
…………………………………………………………………………………………………………………………………

ฮั่นแน่ ผิดคาดไปตามๆกัน ฮ่า ฮ่า ฮ่า
บอกแล้ว ว่าผลโหวตไหนชนะ เรโชก็จะเสียตัววันนั้นแหละ
เรียบร้อยโรงเรียนโสฬสไปแล้วค๊าบบบบ!!!
 :beat:
(โดนท่านผู้อ่านตบจูบ!!)

ประกาศนิดนึงนะคะ ว่าตอนต่อไปลงช้าหน่อย (อีกแล้ว)
เพราะ คนเขียน ขอไปวาดการ์ตูนที่ค้างอยู่ต่อก่อนนะจ๊ะ
ออกพื้นที่นาน ไม่มีเวลาวาดเลย ลงนิยายได้อย่างเดียว
เข้าเมืองแล้วเลยขอจัดเต็มหน่อย (ฉาก NC อีกแล้ว!!)
 :a5:

ขอบคุณที่ติดตามนะค๊า
 :really2:
THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 02-03-2012 04:49:24

ในที่สุด.....พระชายาก็เสร็จองค์รัชทายาท    :a1:


+เป็ดให้พระชายาเรโชเป็นของกำนัล


ปล ป้ายบ่อยๆเลยนะ ท่านเสนาฯ   :haun4:

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ UP ตอนที่ 3 ตามน้ำ (29/2/2555)
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 02-03-2012 06:30:07

เราว่เราเร็วแล้วยังมีเร็วกว่า  รักรช

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: Peppermint ที่ 02-03-2012 06:40:16

ให้ตายสิ ไม่น่าเชื่อเลยว่ามันจะพลิกขนาดนี้! !
(เชีบร์ท่านเสนากดคับ ! อยากให้ท่านเสนากดดด อั้ยย่ะ)
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 02-03-2012 07:01:36

 :haun4: :haun4:


ไม่น่าหล่ะ อิพระสวามีมันถึงได้หน้ามืดตามัวขนาดนั้น แต่  :angry2: ทำไมไม่มาดูแลพระชายาห่ะ เด๋วปั๊ดยุให้ไปมีชู้จริงซะหนิ


ส่วนอิตาเสนา ทำดีมาก แต่หมั่นไส้ขอให้โดนกด

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 02-03-2012 07:18:38

เสนาเริ่ดมาก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: Karn12 ที่ 02-03-2012 07:29:53

สุดยอดเสนาเลย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: zaszaq ที่ 02-03-2012 07:36:30

สุดยอดมากท่านเสนา ป้ายอีกบ่อยๆนะ :z1: :z1: :z1:

(เชียร์ให้ท่านเสนาโดนกดนะ  o18)

สนุกมากค่ะ 

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: HT...hanna ที่ 02-03-2012 07:56:19

บวกค่า  เลือดกระฉูดกันเลยทีเดียว    แต่ที่สวามีที่รักมีอารมณ์นี่เพราะโดนยา หรืออารมณ์พาไปกันคะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 02-03-2012 08:02:38

เสด  อิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 02-03-2012 08:19:22

ท่านเสนานี่สุดยอดไปเลยยย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: hibatsumoe ที่ 02-03-2012 08:24:14

กดบวกท่านเสนาค่ะ ท่านเยี่ยมมาก  :o8:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: Guill ที่ 02-03-2012 08:49:39

เสร็จ!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: nutsumi ที่ 02-03-2012 08:54:19

อ๊ากกกกกกกก>..<
ต้องการเลือดสำรองด่วนน
หื่น หื่น หื่น พูดได้คำเดียวอ่ะ และแล้วฉากที่รอคอย
อะจึย อะจึย (ปื้ด ปาดเลือด)

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 02-03-2012 08:58:08

ต้องขอบคุณท่านเสนาอย่างสูง แหมม อยากให้องครักษ์กดเสนาจัง มั่นใจเหลือเกินว่าจะกดเค้า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: DasHimmel ที่ 02-03-2012 08:58:18

กรี๊ดดด!!~ เสร็จเรียบร้อยเเล้ว !!!!!  :oo1:
ตอนนี้เรโชก็เป็นภรรยาอย่างสมบูรณ์ทั้งนิตินัยและพฤตินัย ฮี่ฮี่ฮี่
เหลือแต่คุ่ท่านเสนาสินะ  :z1:
+1 ให้เรโชหายเจ็บไวไวค่าาา >///<~ 5555+

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 02-03-2012 09:02:11

ที่แท้มันมีออฟชั่นเสริมนี่เอง 5555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 02-03-2012 09:24:03

ท่านเสนา ท่าน.... แจ่มมากกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 02-03-2012 09:31:25

ฮ่า ฮ่า ท่านเสนาร้ายการมากกำจัดมารหัวใจแบบนี้เลยเหรอ
ท่านติสเรโชจะเอาคืนยังไงหล่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 02-03-2012 09:52:28

ที่แท้ก็เป็นการวางแผนของท่านเสนาที่ส่งเสริมให้เรโชเสียตัว

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 02-03-2012 09:58:56

 :z3: :z3: :z3: :z3: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 02-03-2012 10:02:09

เรียบร้อยโรงเรียนรัชทายาทจนได้ ท่านเสนาบอดีนี่น่ากลัวจริงๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 02-03-2012 10:05:55

ขอบคุณเสนาค่า ซ้าทุ ขอให้เสนาโดนเสียบอย่างที่เรโชแช่ง :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: Cynthia_Moonlight ที่ 02-03-2012 10:15:37

 :haun4: :pighaun:

โบกมือพัดลมหยอยๆ เสียเลือด....จะเป็นลม......



ท่านเสนาสวดยอดที่ซู้ดดดดดดดดด

ว่าแต่...อายมั้ย....รู้กันทั้งเมืองเลย


 :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: ต่ายน้อย ที่ 02-03-2012 10:22:36

ในที่สุด ก็เรียบร้อย  งานนี้ต้องขอบคุณท่านสนานะครับเนี่ย o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: runningout ที่ 02-03-2012 10:47:40

 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: แมวดำ ที่ 02-03-2012 11:11:28

เลือดกำเดาเราแทบพุ่งแนะ  :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 02-03-2012 11:15:41

มาร่วมแสดงความยินดีด้วยคน  :mc3:

แต่แบบนี้..ตอนมีอะไรกันรู้กันทั้งเมืองตลอด จะแอบทำก็ไม่ได้ ก็ไม่ไหวเหมือนกันนะ เหอๆ  :HBD1:

ปล.ไอไม่ค่อยชอบท่านเสนาเลยจริงๆ - -"

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 02-03-2012 11:40:55

ฮ่าๆ ในที่สุด

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 02-03-2012 11:42:50

 :haun4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 02-03-2012 11:47:23

ฟิน  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: InYume ที่ 02-03-2012 12:09:29

เสร็จองค์รัชทายาทจนได้  :impress2: :impress2:

ท่านเสนาโครตแสบเลยอะ o13 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 02-03-2012 12:09:37

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :laugh:
เสัยตัวทีคนรู้กันทั้งเมือง
ยิ่งกว่าสำนักข่าวคมชัดลึกอีก
 :oo1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: wolfram ที่ 02-03-2012 12:30:04

ต้องขอบคุณ...คุณเสนานะเนี่ย!!  :o8:

แหมๆ...เค้ารู้กันทั้งเมืองเลยหรอ เรโชคงเขินน่าดู  :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: littlelight2 ที่ 02-03-2012 13:25:42

รู้กันทั้งเมือง  ท่านเสนาเจ้าแผนการ  :-[

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 02-03-2012 13:38:13

ละแล้ว...  :z1:
ต้องยกความดีความชอบให้ท่านเสนาสินะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 02-03-2012 18:20:25

เรโชก็เสร็จโสฬสจนได้
ท่านเสนาป้ายยาบ่อยๆก็ดีนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: sathita1992 ที่ 02-03-2012 18:44:03

รักท่านเสนาขึ้นมา ณ บัดดลเล๊ยยยย 555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: ronlbb ที่ 02-03-2012 19:32:10

พระเอกหาย

ขอให้คำขอยาบเอกเป็นจริง  เสนาโดนจิ้ม  อิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: Running ที่ 02-03-2012 20:02:32

 :laugh: :laugh:

ว่ารัชทายาทนี่ร้ายแล้ว

ท่านเสนายิ่งร้ายกว่า^^

แต่อย่างนี้ต้องขอบคุณท่านเสนาสินะ

ทุกอย่างมันถึงได้ถึงใจซะขนาดนี้5555
 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 02-03-2012 20:29:48

อ๊ะ อ๊ากกกก

เสนาขอบคุณมากค่า กริ๊ดดด 555

โหยย พระราชาไม่อยู่ดูใจเลยนะใจร้ายมั่กมาก 55

จะรอตอนต่อไปนะค่ะ

ขอบคุณมากนะค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: Mekaming ที่ 02-03-2012 20:43:01

เสนาท่านช่างใจดีขอบคุณอย่างมาก o13 :laugh: :laugh:
เมื่อไรท่านเสนาจะโดนบ้างอะ?? :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 02-03-2012 21:01:27

ขอให้ท่านเสนาโดนกดแก้แค้นให้เรโช

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 02-03-2012 21:08:25

 :o8:ในที่สุดเรโซก็โดนจนได้อิอิ :z1: :call: :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: hyuk_knok ที่ 02-03-2012 21:16:29

อั๊ยยะ :haun4: :haun4:
เสร็จแท้หลาว :oo1: :oo1: :oo1:
เยี่ยมมาก เอาอีกๆๆๆ :z2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: bangkeaw ที่ 02-03-2012 21:37:23

 o13 ในที่สุด
ต้องขอบคุณท่าเสนาฯมา ณ ที่นี้ด้วย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: -Otto- ที่ 02-03-2012 21:38:40

 :haun4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: DarkAki ที่ 02-03-2012 21:45:03

 :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:


ว่ะฮ่า ฮ่า ฮ่า  :laugh: :laugh:

ในที่สุดก็เข้าหอ(จริงๆ)ซะที โฮะ โฮะ โฮะ สมใจคนอ่านมวากกกกกกกกก

ทืบ Like ให้ท่านเสนาสักล้านครั้ง//ขอให้ได้กดท่านองค์รักษ์นะ

ท่านเสนาต้องได้กดดดดดดดดดดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: manami_01 ที่ 02-03-2012 21:50:33

โฮะ ๆ

ในที่สุดเรโชก็โดนเสียบจนได้

รัชทายาทก็โดนท่านเสนาป้ายยาบ่อย ๆ ล่ะ

เผื่อจะมีลูกไว ๆ 555+

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 02-03-2012 22:14:49

5555+แหม เลือดไหลอาบเรยค่า :m25:
ต้องขอบคุนเสนานะเนี่ย ไม่งั้น NCไม่โพล่ :call:
5555+ องค์รัชทายาทเจือกรู้ทันทรงพระตรีนนน :m20:
ไอ้เราก้อใจหายใจคว่ำหมดนึกว่าจะม่ายมีเอนซีซ่ะแร้ว o22
หนุกมร๊ากค๊า มาต่ออีกน๊า o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: hewlett ที่ 02-03-2012 22:21:21

เสร็จเพราะผู้ช่วยดีจริงๆ :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 02-03-2012 22:35:50

NC เเซ่บมากกกกกก :m25:

อิตาเสนานี่กวนประสาทนะ  :laugh:

รอตอนต่อไปค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 02-03-2012 22:37:41

อย่าลืมขอบคุณท่านเสนาน่ะ 5555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 02-03-2012 23:28:51

ท่านเสนา  ท่านทำได้ดีมาก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: forbidden ที่ 03-03-2012 00:07:02

ท่านเสนานี่เองต้นเหตุ  :m12:
ตอนนี้มัน  :m25:
รอต่อจ้ะ  :กอด1:
ปล.รอตาท่านเสนาโดนกดบ้างนะ  :interest:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 03-03-2012 00:07:35

และแล้วองค์รัชทายาทก็ชนะ 5555
 :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: i-love-you ที่ 03-03-2012 00:17:41

5555+  มีความเป็นไปเป็นมานี่เอง :o8:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 03-03-2012 01:01:13

จะมีสามีทั้งทีรู้กันทั้งบ้านทั้งเมือง 55555
ขอมอบโล่เสนาดีเด่นให้เลยจริงๆ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 03-03-2012 04:46:55

 :laugh: :laugh:

 :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 03-03-2012 12:37:48

ท่านเสนาเจ้าเลห์
ไปแกล้งคนอื่นเขา นายโดนแบบนี้แน่ หึหึ

และแล้ว บัวเพลิงก็โหมกระหน่ำความร้อนแรงไปทั้งคืน
แต่คุณสามีหายไปไหนฟร่ะ
เพิ่ง... กันใหม่ๆ หายไปไหนแล้ว  :angry2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: GeTOuTNoW ที่ 03-03-2012 16:20:47

แสบ ซ่า ท้านรก :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: kimmania ที่ 03-03-2012 17:02:43

อ่านแล้ว คำพูดมันคล้ายๆ คำพูดในขายหัวเราะเลยอะ    :z2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: l3asel3ase ที่ 03-03-2012 17:42:38

ท่านเสนา ทำเยี่ยมมาก ไม่งั้นคงอีกนานกว่าจะ...
แล้วนี่พระสวามีหายไปไหนละเนี่ยะ ไม่อยู่ปรอบใจพระชายามั่งเลย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 03-03-2012 19:05:14

ป้าย ยา !!!

ยา มัน ไม่ ค่อย มี ประ สิทธิ ภาพ สิ นะ

แค่ ครั้ง เดียว เอง
 :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:

อิ อิ อิ
 :laugh: :laugh: :laugh:

มา ต่อ อีก นะ ครับ
 :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: o13 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: Poon09 ที่ 03-03-2012 23:17:56

หนุกมากเลยเรื่องนี้

 :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: jitsupa apple ที่ 04-03-2012 09:50:32

อ่านตามทันแล้ว
ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ
นายเอกน่ารักดีจัง
 o18

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 04-03-2012 11:07:23

โอ๊ะ น่าสงสาร พระสวามีจริงๆ กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มเชียว

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 04-03-2012 11:16:09

นี้หรอเบื้องของความสำเร็จ ก๊ากกก รู้กันทั้งเมือง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: kp ที่ 04-03-2012 14:44:50

พระสวามีโดนมอมยาเหรอ
โอ้ยจะได้ทั้งทีต้องมีตัวช่วย
แล้วมันจะยอมรับเราใหมเทียะนิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 04-03-2012 17:37:35

ฮ่าๆ รู้กันทั้งเมืองเลยอ่ะ  :m20:
รอตอนต่อไปอยู่จ้า มาต่อไวๆนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 04-03-2012 18:14:40

อ้อ! นี่เองคนเบื้องหลัง หึหึหึ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 04-03-2012 20:26:26

5555+ เลยได้ดังยิ่งกว่าลงข่าวหน้าหนึ่ง
 :jul3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: gngane ที่ 04-03-2012 20:54:33

  :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

เสนาน่ารักมาก เเสบจริงๆ   เออระวังโดนเสือน้อยเสียบน้าาา

เอ็นซีเเบบว่า :jul1: :jul1: :jul1:   ชอบมากๆค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: name ที่ 05-03-2012 00:29:02

เสียเลือดดด

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: Way ที่ 05-03-2012 21:18:37

เสียซิงทีรู้หมดสามโลก อลังกาลไปมั้ย ว่าแต่คนเสียบปายหนาย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: kukkik ที่ 05-03-2012 23:43:29

 :jul1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: himenana ที่ 06-03-2012 00:47:55

 :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
ขอแบบแรงๆๆๆอย่างนี้อีกย่ะ  :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 07-03-2012 00:08:05

เสนาแสบจริงๆ
เสียเลือดไปเยอะเลย

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ UP ตอนที่ 3 ตามน้ำ (29/2/2555)
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 07-03-2012 15:01:54

มจิ้ม

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: LittleLoad ที่ 07-03-2012 21:00:18

ทั้งหมั่นไส้ ทั้งชอบท่านเสนา เจ้าเล่ห์นักนะ!
ว่าแต่... :haun4: เสร็จจนได้นะเรโช :laugh:
แล้วโสฬสหายไปหนาาาย ต่อเร็วๆน้ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 07-03-2012 23:16:07

ต้องขอบคุณท่านเสนาไหมเนี่ย  :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: orientation ที่ 08-03-2012 09:40:42

เพิ่มเงินเดือนให้ เสนา ได้ไหมเนี่ย

แม้ทำเกินหน้าที่ แต่ว่า สุดยอดดดดดดดดดดด!!!!!

ถ้า เสนา น่ารัก น่าหยิก ขนาดนี้ ยก พ่อเสือน้อยให้เค้าไปเถอะ อิอิ

 o18

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: maytarapat ที่ 08-03-2012 10:35:16

ชื่อตอน อาทิตย์ทรงกลด
แต่ทั้งตอนพระชายาโดนกด 5 5 5 5 5

มาต่อเร๊ ว ว วว ว ว ว......

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 08-03-2012 10:42:14

อ่านจนถึงเสียตัวรวดเดียวเลย สนุกคะ ชอบ  o13
ท่านเสนาใจมาก ร้ายมากด้วย กำจัดขู่แข่งรวดเร็วมาก(แต่คนอ่านสะใจยิ่ง!) ขอให้คำขอของคุณพระชายาเป็นความจริง อร๊าย~~~

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 08-03-2012 11:21:45

 

:m25: :m25: :m25:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 08-03-2012 14:00:11

ท่านเสนา นี่นา

อยากให้ท่านองค์รักษ์จับกดซะเลยนิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: zabomiza ที่ 08-03-2012 14:01:22

 :o12: ขอบคุณมากครับ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 08-03-2012 14:10:27

ตกลงที่ทำเนี้ยเพราะโดนยาว่างั้น แล้วพระชายาเล่นชู้กะใครงง เสือเนี้ยถึงราชองครักษ์ใช้ป่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 08-03-2012 14:11:05

ตกลงที่ทำเนี้ยเพราะโดนยาว่างั้น แล้วพระชายาเล่นชู้กะใครงง เสือเนี้ยถึงราชองครักษ์ใช้ป่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 08-03-2012 14:11:54

ตกลงที่ทำเนี้ยเพราะโดนยาว่างั้น แล้วพระชายาเล่นชู้กะใครงง เสือเนี้ยถึงราชองครักษ์ใช้ป่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 08-03-2012 14:13:14

ตกลงที่ทำเนี้ยเพราะโดนยาว่างั้น แล้วพระชายาเล่นชู้กะใครงง เสือเนี้ยถึงราชองครักษ์ใช้ป่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 08-03-2012 14:13:59

ตกลงที่ทำเนี้ยเพราะโดนยาว่างั้น แล้วพระชายาเล่นชู้กะใครงง เสือเนี้ยถึงราชองครักษ์ใช้ป่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 08-03-2012 14:28:42

อ้างจาก: ชัดเจนกาบ ที่ 08-03-2012 14:13:59  

ตกลงที่ทำเนี้ยเพราะโดนยาว่างั้น แล้วพระชายาเล่นชู้กะใครงง เสือเนี้ยถึงราชองครักษ์ใช้ป่ะ

คลายความสงสัยจ๊า

พระเอกเราโดนป้ายยาจริงจ๊า

ไม่ได้เล่นชู้กะใครหรอกจ๊ะ แค่ท่านเสนามาฟ้องท่านองค์รัชทายาทแบบใส่สีตีไขไปหน่อยเท่านั้นเอง

ส่วนเสือน้อยนี่ก็คือท่านราชองครักษ์นั่นแหละจ๊า ชื่อเฮียเค้าแปลว่า “เสือ” จ๊า


ขอบคุณที่ติดตามจร๊า
 :really2:
THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 08-03-2012 15:09:36

ง๊างงง เข้ามารอเรโช คิดถึงๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: kingkakingka ที่ 08-03-2012 18:21:27

เพิ่งเข้ามาอ่านใหม่ค่ะ

สนุกมากๆเลย :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++)
เริ่มหัวข้อโดย: Joe ที่ 09-03-2012 00:45:28

ชอบท่านเสนาจัง แต่อยากโดนองครักษ์เสียบจังเลย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 09-03-2012 01:03:44

ตอนที่ 13 ซากอ้อย



บรรยากาศอึมครึม คล้ายพายุฤดูร้อนจะเข้าฝั่ง จะหนาวก็ไม่ใช่เพราะเหงื่อแตกออกทุกรูขุมขน จะร้อนก็ไม่ใช่เพราะขนลุกขนพองสั่นสะท้านจับก้นกบ

เย็นย่ำ รัชทายาทโสฬสเสด็จกลับมายังเรือนหอรอรัก เพื่อพบกับ พระชายาที่หน้าบูดยิ่งกว่าแกงกะทิค้างคืนขึ้นฟอง ปุดๆๆ ตั้งแต่โสฬสย่างเท้าเข้ามาในห้องจนถึงตอนนี้ เวลาผ่านไปร่วมชั่วโมงแล้ว ยังไม่มีใครเอ่ยปากคุยอะไรเป็นจริงเป็นจังกันสักที องค์รัชทายาทนั่งสะบัดร้อนสะบัดหนาวอยู่ตรงมุมเล็กๆของห้องพลางคิดในใจว่า องค์รัชทายาทที่มีอำนาจเทียมฟ้าอย่างเขา ทำไมต้องมานั่งตัวเล็กตัวลีบต่อหน้าคนที่เป็นแค่ผู้ชายตัวเล็กๆธรรมดา แถมอายุยังน้อยกว่าด้วย! ก็แค่องค์พระชายา...
“ร...ร่างกายเป็นยังไงบ้าง?”
“.....................................”
“ยัง...เจ็บอยู่มั้ย?”
“...............................หึหึ”
“เอ่อ..........................”
“อยากรู้เหรอครับท่าน ว่ามันเจ็บหรือไม่เจ็บ ท่านลองมานอนให้ผมเสียบดูสักทีมั้ยล่ะ จะได้กระจ่างใจ ห๋า!!?”
“อึก.....นี่...คือฉันแค่ถามดีๆนะ ทำไมต้องโมโหขนาดนั้นด้วยล่ะ?”
“อย่ามาทำโมโหกลบเกลื่อนพระสวามีที่รักของผม ท่านรู้อยู่แก่ใจว่าท่านทำผิดอะไรกับผมไว้บ้าง”
“ผ...ผิดเรื่องอะไรกัน?”

โสฬสเหงื่อไหลเป็นอาบน้ำทั้งๆที่อากาศก็ไม่ได้ร้อน ก็คิดอยู่ในใจแล้วว่ามันต้องเกิดเรื่องแบบนี้แต่ก็ยังทำใจรับไม่ไหวจริงๆที่ต้องมารับมือกับชายาที่เป็นดั่งพญาราชสีห์ตอนนี้

“โคตรไม่ผิดเลยมั้งครับ ที่ท่านมาทำปู้ยี่ปู้ยำผมจนหนำใจ แถมไม่ใช่แค่ครั้งเดียวด้วยนะ สาม! สามรอบ! ท่านว่าผมเป็นอะไรกันครับ! เสียบเอ้า เสียบเอา ไม่กลัวช่วงล่างผมเจ๊งบ้างรึไง!? สลบไปรอบแรกยังจะปลุกขึ้นมาต่อรอบสอง แถมเบิ้ลรอบสามแบบไม่มีพักยก ถามจริงเหอะ ท่านไปกินยาบ้าจากไหนมาครับ ห๊ะ!!??”
“อะ เอ่อคือฉัน...” (-/////-)
“เดี๋ยวๆ อย่าเพิ่ง ยังไม่จบ! ไอ้ที่แสบทรวงยิ่งกว่านั้น แทนที่ตื่นเช้ามาท่านจะมาคอยประคบประหงมผมซึ่งประหนึ่งสาวน้อยเพิ่งเสียความบริสุทธิ์ที่อุตส่าห์เฝ้ารักษามาครั้งแรก แต่นี่ท่านกลับหายหัวไปไม่เหลียวแลผมเลย บร๊ะเจ้า! ทำไมท่านถึงใจดำอย่างนี้ ห๋า!!?”

มาเป็นชุดแบบจัดหนัก โสฬสหน้าเหวอไม่คิดว่าชายาที่น่ารักอย่างกับลูกแมวน้อยของเขาเมื่อคืนนั้น ตอนนี้พร้อมจะขย้ำคอพร้อมควักไส้ล้วงตับเขาออกมากินเสียแล้ว

“ละ...แล้วจะให้ทำยังไงถึงจะหายโกรธล่ะ?”
“ขอโทษอ่ะ ทำเป็นมะ?”
“อะ...................”
“ขอโทษอ่ะ ทำเป็นมั้ยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!”
“ขอโทษ!”
“ก็แค่นั้นแหละ! ฮึ่ย!”

เหมือนเรื่องจะจบแต่ก็ไม่จบ สายตาพิฆาตยังคงจับจ้องโสฬสอย่างไม่วางตา

“มะ...มีอะไรอีกล่ะ?”
“ท่านหายไปไหนมา?”
“ก็ทำงานอยู่ที่กระทรวงไง”
“ปกติไม่เห็นหายไปทั้งวันแบบนี้นี่?”
“ก็...วันนี้งานเยอะ”
“เอาจริง...ไปไหนมา?”
“อ่า...”
“ไป ไหน มา ?”
“อยู่กระทรวงจริงๆ ไม่เชื่อถามใครก็ได้”
“งั้นทำไมไม่กลับมากินข้าวเที่ยงด้วยกันเหมือนทุกทีล่ะ?”
“เอ่อ....................”
“แล้วทำไมต้องไปตั้งแต่ไก่โห่ด้วย?”
“เอาจริงเลยใช่มั้ยเนี่ย”
“ก็เอาจริงน่ะสิ!”
“เพราะฉันทนไม่ไหวน่ะสิ”
“หา? ทนอะไรไม่ไหว?”
“ก็ทนเห็นนายนอนแก้ผ้าไม่ไหวน่ะสิ”
“ทะ...ทนมองไม่ได้ขนาดนั้นเลยเหรอ? งั้นเมื่อคืนที่ทำไป เพราะโดนเจ้าเสนาหน้าวอกนั่นป้ายยาเอาจริงๆด้วยสินะ ฮึก...ทำร้ายหัวใจกันเป็นบ้าเลยอ่า...แล้วลูกผู้ชายอย่างผมมันจะไปเหลืออะไรเนี่ย ฮือๆๆ”
“ฮะ เฮ้ย จะร้องทำไมน่ะ?”
“คนมันเสียใจ ดูเอาไว้ซะ น้ำตาลูกผู้ชายเนี่ยมันไม่ได้หลั่งกันง่ายๆ นะเ ฟ้ย เมื่อเห็นมันออกจากเบ้าตา ก็จงตระหนักได้เลยว่ามันออกมาจากหัวใจที่ร้าวราน จำไว้ไอ้สามีเฮงซวย!!”
เมื่อเห็นคนตรงหน้าฟูมฟาย โสฬสก็ยิ่งมึนงงเข้าไปใหญ่

‘มันเป็นอะไรของมันวะ เราไปกดโดนปุ่มอะไรเข้าวะเนี่ย!?’

“ผมรู้ว่าท่านโดนป้ายยาปลุกกำหนัด รู้ว่าที่ท่านทำไปน่ะเพราะควบคุมตัวเองไม่ได้ ถึงจะตั้งสามรอบก็เถอะ! ฮึ แต่พอฟังจากปากแล้วมันเจื๋อนหัวใจเป็นบ้าเลยอ่ะ เรโชช้ำใจ ฮือๆๆ”
“เฮ้ย อย่าร้องได้มั้ย เข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้ว”
“ผิดตรงไหน ก็ท่านบอกเองว่าทนเห็นผมแก้ผ้าไม่ได้!”
“นั่นมันก็เพราะถ้าฉันยังทนมองนายแก้ผ้าต่ออีกหน่อย ได้มีล้างหน้าไก่ รอบที่สี่แน่ๆ แล้วมันคงไม่จบแค่นั้นหรอก ได้ต่อยาวจนฟ้าเหลืองโน่นฉันถึงจะพอ!”

อึ้งรับประทานไปหลายวิฯ เมื่อได้ฟังคำตอบของสวามีที่รัก น้ำตาจอมปลอมแห้งเหือด เปลี่ยนเป็นหน้าที่แดงเป็นตูดลิงแทน

“นะ...นี่ยาที่ท่านเสนาป้ายท่าน มันแรงขนาดนั้นเลยเหรอ?”
“โอ้ย ไอ้ยากิ๊กก๊อกของไอ้เสนาเพี้ยนนั่นน่ะมันไม่ได้มีผลอะไรมากมายนักหรอก มันป้ายเสร็จก็วิ่งหนีไป โดนเสื้อไปซะครึ่ง โดนแขนฉันนิดเดียวเอง จะมีผลมากหน่อยก็ตรงที่ทำให้ฉันคึกมากขึ้นเท่านั้นเอง”
“งะ...งั้นก็หมายความว่า...ท่านทำ เพราะใจสั่งมาล้วนๆเลยอ่ะดิ”
“อืม ประมาณนั้น”
“....อะ......”
“อะไร?”
“.......อะ...............”
“เอ้า เป็นอะไรไปอีกเนี่ย?”
“อะ...ไอ้ลามกกกก!!”
“อ้าว อะไรอีกล่ะ?”
“ไหนพูดอยู่ปาวๆๆว่าไม่พร้อม ไม่พร้อมไงล่ะ แล้วทำไมจู่ๆดันมาจับกดแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยอย่างนี้เล่า ไอ้พวกหน้าเนื้อใจเสือเชื่อไม่ได้!”
“ก็มันทนเก็บกดมาตั้งหลายวันแล้วนี่ ช่วงก่อนหน้าที่จะแต่งงานก็ไม่ได้ปลดปล่อยเลยเพราะมัวแต่เครียดๆอยู่ ดังนั้นเมื่อวานพอเริ่มสตาร์ท ฉันก็เลย หาเบรคไม่เจอ…เลยจัดแบบไม่พัก สามรอบเลยไงล่ะ”
“อ๊ากกก ทำไมหน้าท่านมันด้านเหมือนฝ่าเท้าอย่างนี้นะ พูดออกมาได้ยังไงไม่อายปาก! ผมไม่คุยด้วยแล้ว!”
“อย่างอนนักสิ ฉันง่วงแล้วนะ ขอนอนได้รึยัง?”
“นอนข้างล่างไปเลย ห้ามขึ้นเตียงเด็ดขาดเลยนะ!!”
“ทำไมล่ะ ข้างล่างมันหนาวจะตาย ขอขึ้นไปนอนบนเตียงไม่ได้เหรอ?”
“ไม่มีทาง! ผมจะไม่ยอมพลาดโดนท่านจับกดอีกแล้ว!”
“ไม่ทำอะไรหรอกน่า ทำงานมาทั้งวันเหนื่อยจะแย่แล้วขอพักหน่อยเถอะนะ”
“อมพระมาพูดก็ไม่เชื่อ! ไม่ให้ร่วมเตียงเด็ดขาด!!”

เงียบ

“ไม่ต้องมาทำนิ่งกลบเกลื่อน ไม่ให้ขึ้นเตียงเฟ้ย!!”
“ถึงไม่มีที่นี่ ฉันก็ยังมีอีกหลายที่ให้ซุกหัวนอน ถ้ายังจะไล่กัน ฉันคงต้องไปขอนอนที่ห้องอื่นแล้วล่ะ”

คำพูดเหมือนลองเชิงของโสฬส ทำให้อารมณ์บางอย่างของเรโชเดือดพล่านขึ้น เขาหึง! ถึงจะรู้อยู่แก่ใจดีแล้วว่ารัชทายาทย่อมมีสนมข้างกายอยู่หลายสิบคน แต่ตอนนี้หัวใจมันรับไม่ได้ ในเมื่อเขาเป็นชายา ทำไมเขต้องยอม!

“อยากไปหานางสนมเล็ก นางสนมน้อยพวกนั้นเหรอ?”
“ก็ในเมื่อเมียฉันไล่ฉันก็ต้องไป”

โสฬสเอ่ยออกมาพร้อมรอยยิ้มมีเลศนัย ถึงจะไม่รู้จักคนตรงหน้ามากนัก แต่หลายวันที่อยู่ด้วยกันมาเขารู้ดีว่าคนตรงหน้า ไม่ชอบการพ่ายแพ้มากแค่ไหน  แถมยังเป็นคนหวงของอย่างสุดๆ โสฬสมั่นใจว่าเรโชไม่ยอมให้เขาไปนอนกับคนอื่นแน่ๆ

“อยากไปมากขนาดนั้นเลยสินะ?”
“ถ้าชายาฉันพูดคำเดียวว่าห้ามไปยุ่งเกี่ยวกับใครอีก ฉันไม่ไปก็ได้นะ”
“……………..แค่วันนี้หรือเปล่า?”
“ตลอดไป”
“ดี! งั้นห้ามไปหาอีหนูที่ไหนอีกเด็ดขาด ถ้านอกใจผมล่ะก็ผมเจื๋อนแน่!!”

โป๊ะเช่ะ เป็นไปตามคาดสุดๆ โสฬสอมยิ้มอย่างพึงพอใจ จองมองลูกแมวน้อยของเขา นั่งเชิดหน้าเหมือนผู้กำชัยชนะ
‘ยังเร็วไปร้อยปีเด็กน้อยเอ้ย’

“ทีนี้ฉันขึ้นไปนอนบนเตียงได้หรือยังล่ะ?”
“เอ้า จะมานอนก็มาสิ! ยืนมองอะไรอยู่ล่ะ”

เรโชขึ้นเสียงสูงอย่างหลงลืมตัว นึกว่ากำลังเป็นผู้กุมชะตาขององค์รัชทายาท แต่ในความจริงแล้วเขากำลังนั่งอยู่ในรังของพญาแมงมุมเจ้าเล่ห์อยู่ต่างหาก

“งั้น…ฉันนอน…ล่ะนะ”

พูดพลางหย่อนตัวลงบนเตียงใหญ่ในท่าเสือคลาน แววตาคมกริบจับจ้องเรโชราวกับกำลังจะตะครุบเหยื่อ และยังไม่ทันที่เรโชจะตั้งตัว เพราะมัวแต่ชื่นชมตัวเองว่าแจ่มเจ๋งอยู่นั้น เรโชก็โดนรวบลงไปนอนในอ้อมกอดพระสวามีเป็นที่เรียบร้อย

“เฮ้ย!! เดี๋ยว!! ไหนบอกว่าไม่ทำอะไรไงล่ะ!?”
“ก็ฉันมีชายาแค่คนเดียวนี่ ไม่ทำกับนายจะไปทำกับใครล่ะ? หืม?”
“ม่ายยยยย!! อย่านะ!! ไม่เอาแล้ว!!”

เรโชร้องเสียงหลง รีบเอาผ้าห่มคลุมโปงดิ้นดุ๊กดิ๊กออกจากอ้อมแขนของอีกฝ่าย

“จะร้องโหยหวนไปทำไมเนี่ย”
“ผมจะไม่ชะเดิ๊บกับท่านอีกแล้ว! ไม่เอาแล้ว!”
“ทำไมล่ะ?”
“ก็ทำกันแต่ละทีรู้กันทั้งเมืองเลยไม่ใช่รึไง!! ไม่เอาด้วยแล้ว แค่นี้ก็ไม่มีหน้าออกไปพบใครเขาแล้วเนี่ย!!”
“อุบ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า!”

จู่ๆโสฬสก็หัวเราะออกมาอย่างเอาเป็นเอาตาย ทำให้เรโชเหวอไปเลย มีอะไรน่าขำกันนักกันหนา หรือคนในวังนี้ไม่รู้สึกรู้สากับเรื่องน่าอายแบบนี้กัน แถมยังเห็นเป็นเรื่องตลกอีก เรโชอึ้งในความน่ากลัวของวังหลวงนี้เหลือเกิน แถมตอนนี้คนตรงหน้าเขายังน่ากลัวยิ่งกว่าอีก เพราะน่ากลัวว่าจะหัวเราะจนขาดอากาศตาย!

“หะ หัวเราะอะไรนักหนาเนี่ย นี่ท่านเป็นคนบ้าจี้เหรอ? ขำบ้าอะไรนักหนากับการที่ชาวบ้านเขารู้กันทั่วว่าเราได้กันน่ะห๋า!?”
“ฮ่า ฮะ…ชายาของผมครับ ไม่มีใครรู้หรอกว่าเรามีอะไรกันน่ะ”
“เอ้า! ก็ท่านเสนาบอกว่า จะเกิดอาทิตย์ทรงกลด กับการแปรปรวน 3 ประการไงล่ะ?”
“ใช่ มันเกิดขึ้นจริง แต่มีแค่ไม่กี่คนที่รู้เกี่ยวกับตำนานเรื่องนี้เท่านั้นถึงจะรู้ว่า เราทั้งสองคนได้กันน่ะ รวมทั้งวังนี้มีอยู่ 7 คนได้มั้ง ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
“ห๋า!!”
“นายโดนเจ้าเสนานั่นอำเข้าซะแล้วล่ะ หึหึ”
“หนอย…ไอ้เสนาหน้าวอกเฮงซวย…”

พอเรื่องราวกระจ่างออกมา เรโชก็ของขึ้นเดือดปุดๆ เพราะเขาดันโดนเจ้าเสนาเจ้าเล่ห์นั่นหลอกซ้ำอำซ้อนจนไม่รู้เหนือรู้ใต้ เส้นเลือดในสมองแทบปริแตก หากรู้ว่าไอ้คนปลิ้นปล้อนนั่นอยู่ที่ตำหนักไหน เขาจะไปถล่มให้ราบซะคืนนี้เลย!

“เอ้า เอ้า โมโหจนตาถลนแล้วน่ะ ใจเย็นๆสิ”
“เย็นยังไงไหวเล่า! ไอ้บ้านั่นทำเอาผมคิดหนักจนนอนไม่หลับตดไม่ออกมาทั้งวันเลยนะ!! กับไอ้เรื่องสับปะรังเคเนี่ย!! ว้าโว้ย!! เจอหน้าเมื่อไหร่พ่อจะโดดกัดให้หูแหว่งไปเลย แง่งงงงง!!”
“ใจร่มๆที่รัก นอนกันก่อนนะ นอนนอน”

เข้าทางโสฬสพอดีที่เรโชไม่ทันได้ระวังตัวเพราะมัวแต่เดือดดาลและคิดหาหนทางแก้แค้นอยู่ โสฬสไม่ปล่อยให้โอกาสทองหลุดลอย เข้าสวมกอดเรโชพร้อมหอมเข้าฟอดใหญ่ที่แก้มนุ่มทันที

ฟอดดดด!

“เฮ้ย!! ทำอะไรเนี่ย!?”
“ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ออกกำลังกายก่อนอนกันหน่อยมั้ยครับ? ชายาผม”
“จะบ้าเหรอ อารมณ์ไหนฟร๊ะ!!”
“อารมณ์อยากเอาด้ายใส่รูเข็มไงครับ มาสิครับ คนดี”
“เฮ้ย! อย่านะ อ๊ะ!!”

ยังไม่ทันที่เรโชจะได้ขัดขืน ริมฝีปากอุ่นๆก็ประทับแผ่วเบาลงบนซอกคอขาวทันทีแถมมือไม้ที่อยู่ไม่สุขของพระสวามีตัวร้ายก็เริ่มซุกเข้าไปในเสื้อนอนของเรโชเสียแล้ว

“อื้อ!! ไม่เอานะ อยะ อย่า อ๊าง!!”

จุ๊บ

จุ๊บ

เรโชครางเสียงหวานหวิวทันทีที่ถูกลิ้นร้อนพร้อมริมฝีปากแสนช่ำชองครอบครองดูดดุนลงบนยอดอกเล็ก

“ชายาคนดีของผม ขอนะครับ”
“มะ..ไม่เอา อื้อ อ๊างง อยะ อย่า อ๊ะ ไม่!”
“เป็นเด็กดีนะครับ”

“ก็บอกว่าไม่ไงโว้ย!!!!”

‘ผลั่ก!’

‘โครม!’

“อ๊อก!”

“อ่า ฮ้า มุกถีบยังไม่เคยตกเทรนด์นะคัรบ พระสวามีที่รัก นอนชมดาวอยู่ข้างล่างนั่นสนุกมั้ย ฮ่า ฮ่า ฮ่า!!!”

คราวนี้ของจริงเสียงจริงพร้อมฝ่าเท้าจริงๆ โสฬสที่กำลังเผลอไผลพลาดท่าถูกถีบหงายเงิบลงไปพาดอยู่บนพื้นใต้เตียงนอนชมดาวเรียบร้อย แล้วสติสุดท้ายที่เหลืออยู่ของเขาที่ยอมศิโรราบต่อฝ่าเท้าน้อยๆนั่นก็ได้แต่ท่องไว้ในใจว่า

“ฝากไว้ก่อนเถอะ ไอ้เด็กตะไล!”
………………………………………………………………………………………………………….

มาต่อให้เล็กน้อยแก้สงสัย กลัวคิดถึงองค์รัชทายาท

จุ๊บๆๆๆ
 :call:
THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: wolfram ที่ 09-03-2012 01:06:27

 :z13:

เรโช กับ โสฬส นี่ใครน่าสงสารกว่ากันเนี่ย!!  :laugh:
ท่านเสนาระวังโดนเรโชแก้แค้นล่ะ!!

สู้ๆนะคะ!!  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 09-03-2012 01:09:22

 :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 09-03-2012 01:21:47

ยอมๆไปเหอะเรโช คนอ่านชอบ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: runningout ที่ 09-03-2012 02:30:27

ววว ชโอ้วว . ช่างเป็นคู่รักที่น่ารักจริง ๆ 555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 09-03-2012 02:34:18

พระสวามีนี้แรงดีจริงๆ
 :oo1: :oo1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 09-03-2012 02:56:27

พระสวามีหื่นมาก ๆๆๆ  :oo1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Mileson ที่ 09-03-2012 02:57:39

อ่านตอนนี้ฮาจริงๆ                     

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: V ที่ 09-03-2012 03:04:50

เง้อ

ท่านเสนาแสบจริงๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: CHoMe ที่ 09-03-2012 03:52:26

ตามอ่านจนทันแระ สนุกมากๆเลย

ชอบท่านเสนาสุดหัวใจ :-[

ส่วนพระชายาน่าร๊ากกกกก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: loveryuichi ที่ 09-03-2012 04:18:13

ไอ๊ย๊ะ! :a2:
อุวะฮะฮ่า  :laugh3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ต่ายน้อย ที่ 09-03-2012 06:06:00

แอบสมน้ำหน้าพ่อโสรฬ จะเอาอย่างเดียว
ไม่ได้สงสารหนูเรโชเล้ย
ตกเตียงเลย 555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: l3iggy ที่ 09-03-2012 06:37:39

 :z3:สงสารองค์ชายอ่าาา โดนถีบตกเตียงง

ยอมๆเค้าไปเถอะนู๋เรโช ยังงัยซะเค้าก้อเป็นพระสวามีเรา 555 :z2:

:L2: เป็นกำลังใจให้ผู้เขียนค๊าฟฟฟฟ มาบ่อยๆน่าาา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 09-03-2012 06:43:15

เรโชฮาทุกตอน
ท่านเสนาเจ้าเล่ห์มาก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 09-03-2012 06:55:21

 :laugh: กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก

สมน้ำหน้า อิพระสวามี หื่นสุดๆ  :angry2:


ชายาตรูน่วมแน่

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 09-03-2012 06:56:04

ไอ๊หย่ะ! บาทาของพระชายาผู้น่ารักน่าฟัดนามเรโช อร่อยไหมรัชทายาท o18

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 09-03-2012 07:14:15

เรโชขี้โวยวายเหมือนกันนะ แต่ก็หวงพระสวามีเหมือนกัน
แต่จะดีมากถ้าไม่ทรง ถีบสวามี   :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nutsumi ที่ 09-03-2012 08:10:18

ฮึฮึ ชักอยากจะเหนเรโชแก้แค้นท่านเสนาแล้วสิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 09-03-2012 08:36:30

555  ถีบเลยหรือ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: hibatsumoe ที่ 09-03-2012 08:44:32

เบาๆมือหน่อยสิเจ้าคะ เรโชช้ำหมดแล้ว // โดนถีบเลย  :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 09-03-2012 08:45:47

ยอมไปเถอะเรโช
โสฬสออกแนวกลัวเมียหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: karn49 ที่ 09-03-2012 09:30:36

555555555555
เรโชโคตรน่ารักเลยอะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: zaszaq ที่ 09-03-2012 09:31:22

 :m20: :m20:  อย่าเผลอนะโสฬส เผลอเมื่อไรนอนชมดาว   :m20:

สนุกมากค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 09-03-2012 09:54:56

อร๊าย น่ารัก~~~ชอบมากที่เรโชถีบ!!! เท้าแห่งรักกกกกกกกกกกกกกกก o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 09-03-2012 09:58:51

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :laugh:
ช่างสมกันยังกับหมามุ่ยกับใบตำแย
ไม่มียอมกันเลยนะไอ้เรื่องความรั่วเนี่ย
 :jul3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: DasHimmel ที่ 09-03-2012 10:12:46

ท่านเสนาก็ชางแกล้งนะ เรโชโดนต้มซะเปื่อยเลย 5555+
โสฬสก็โดนถีบอีกจนได้  :laugh: ท่าทางแบบนี้เป็นประเภทรักเมียเทิดทูนเมียแน่เลย 555555555+

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Peppermint ที่ 09-03-2012 10:20:31

== มุกนี้ยังใช้ได้ผลจริงๆ นะเนี่ยยยยย
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ UP ตอนที่ 3 ตามน้ำ (29/2/2555)
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 09-03-2012 10:34:34

ยอมๆปถอเรช รอNC

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: แมวดำ ที่ 09-03-2012 10:37:17

เรโชมีหึงด้วยงานนี้ไม่ไปไหนพ้นแหงๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ronlbb ที่ 09-03-2012 10:54:11

โสฬส  จัดหนักเลยเจ้าค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 09-03-2012 11:03:34

โสฬส ช้ำใจน่าดูอ่ะ ไหนจะโดนถีบ
แล้วยังมีแววนอนข้างล่าง ไม่ได้กอดเมียอีกด้วย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: 139147 ที่ 09-03-2012 11:33:49

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[    มาต่อเร็วๆนะค่ะ ไรเตอร์  >\\\\\<

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 09-03-2012 11:38:36

เรโชอย่ารุนแรงกับสามีบ่อยซิ :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 09-03-2012 11:43:09

 :m20:อิเสนานี้แสบสุดๆอย่างนี้เรโชต้องเอาคืนอิอิ :L2: :call: :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: andear ที่ 09-03-2012 11:50:41

คู่นี้ฮามั๊กๆ :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 09-03-2012 12:13:20

 :laugh:ราตรีนี้ยาวนานนัก หาทางขึ้นเตียงให้ได้นะพี่โส

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Karn12 ที่ 09-03-2012 12:16:41

พระชายานี่ตลกได้อีก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Pa'veaw ที่ 09-03-2012 12:54:07

 :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 09-03-2012 13:24:16

สวัสดีค๊า
 :กอด1:
นานเหลือเกินแล้วที่ไม่ได้เข้ามาเวิ่นเว้อ ขอสักนิดแล้วกันเนอะ อิอิ
ช่วงนี้สร้างเรื่องอยู่ สามเรื่อง
เรื่องแรกเป็นการ์ตูนที่กำลังจะสู่จุดไคลแม็กซ์
เรื่องที่สองเป็นนิยายเศร้าเขบ็ตเจ็ดชั้น (พล๊อตเรื่องน้ำเน่าที่ฝังหัวอยู่)
เรื่องที่สามก็เรื่องนี้เลย รั่วๆ มึนๆ นายเอกปลาไหล พระเอกพังพอน

และทั้งสามเรื่องเป็นนิยายด้นสด!! ดังนั้นบางช่วงหากเนื้อเรื่องขาดๆเกินๆไปบ้างต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะเจ้าค๊า
 :o12:
ขอบคุณทุกท่านที่ช่วยสนับสนุนค๊า
จะพยายามแต่ออกมาให้ดีที่สุดทั้งสามเรื่องเลยค๊า

จุ๊บๆๆๆ
 :pig4:
THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 09-03-2012 13:33:42

ฮามาตั้งแต่ตอนที่แล้วและไอ้เรื่องได้กันแล้วรู้ทั้งเมืองอะ 555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kingkakingka ที่ 09-03-2012 15:31:51

 :m20: :m20: :m20: :m20:  โดนถีบตกเตียง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: orientation ที่ 09-03-2012 15:41:45

อิอิ เรื่องนี้ได้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับพระบาทสินะ -0-

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: piride ที่ 09-03-2012 16:00:47

โสฬสกล้วเมียขนาดหนักแล้วนะ      :z2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: forbidden ที่ 09-03-2012 16:47:52

สงสารโสฬสจริงๆ  :m20:
เรโชจะจัดการเสนายังไงล่ะเนี่ย  :o9:
รอต่อจ้ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 09-03-2012 17:12:54

นุกดีครับๆซากอ้อยเนี่ยหมายถึงอะไรคับไรเตอร์

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 09-03-2012 17:38:25

นางเอก รั่วตลอดๆ :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 09-03-2012 17:46:30

อ้างจาก: ชัดเจนกาบ ที่ 09-03-2012 17:12:54  

นุกดีครับๆซากอ้อยเนี่ยหมายถึงอะไรคับไรเตอร์

อ้อยมันมีน้ำที่หวานมาก แต่พอโดนรีดน้ำหวานจนหมดมันก็เหลือแต่ซากแข็งๆ กากๆ ไม่หวานอีกต่อไปแล้ว ดังนั้นซากอ้อยมันจึงเป็นซากของความหวานเจ้าค๊า (เพราะไอ้ตัวเอกสองคนมัวแต่กดๆ ถีบๆ ไม่หวานกันเหมือนตอนที่แล้วๆมาไงจ๊ะ ซากอ้อยจ๊ะ)
......งงมั้ยเนี่ย ยิ่งอธิบายยิ่งงง แฮะๆๆ
 :-[

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: wolfram ที่ 09-03-2012 17:55:42

อ้างจาก: thearboo ที่ 09-03-2012 17:46:30  

อ้อยมันมีน้ำที่หวานมาก แต่พอโดนรีดน้ำหวานจนหมดมันก็เหลือแต่ซากแข็งๆ กากๆ ไม่หวานอีกต่อไปแล้ว ดังนั้นซากอ้อยมันจึงเป็นซากของความหวานเจ้าค๊า (เพราะไอ้ตัวเอกสองคนมัวแต่กดๆ ถีบๆ ไม่หวานกันเหมือนตอนที่แล้วๆมาไงจ๊ะ ซากอ้อยจ๊ะ)
......งงมั้ยเนี่ย ยิ่งอธิบายยิ่งงง แฮะๆๆ
 :-[

เป็นอย่างนี้นี่เอง!! :z2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 09-03-2012 18:05:20

หื่นตลอดให้เรโชได้พักมั่งเหอะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: -Otto- ที่ 09-03-2012 18:09:23

เรโช :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 09-03-2012 18:33:18

น่ารักง่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 09-03-2012 19:29:52

เเอบฮาตาโสฬส อิ่มดาวกันชั่วขณะ

รอตอนหน้าค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 09-03-2012 20:08:01

“ฝากไว้ก่อนเถอะ ไอ้เด็กตะไล!"


อิ อิ


น่า ร้าก อ้ะ

มา ต่อ อีก นะ คร้าบบบบ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: hyuk_knok ที่ 09-03-2012 22:09:22

จัดหนักไปเลย!!!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 09-03-2012 22:23:41

สรุปรัชทายาทคึก การโดนป้ายยาไม่มีผลแต่อย่างใด
เรโชเอ๋ย เตรียมตัวเถอะ ยังไงก็ต้องโดนจัดหนักตลอดไป :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 09-03-2012 22:45:30

ยังฮาได้คงเส้นคงวา
กับคู่นี้จริงๆ

ลงตอนใหม่ ช่วยเพิ่มหน้าไปที่หัวเรื่องได้ไหมคะ
เผื่อวันไหนพลาดตาไปจะได้หาง่าย ๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: donghwa ที่ 09-03-2012 22:46:29

กร้ากกกก สุดท้ายไม้ตายของเคะก็ยังใช้ได้ผล
ตอนนี้น่ารักดีค่ะ  ง้องแง้งกันน่ารักดี คึคึคึ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: m_pop91 ที่ 09-03-2012 23:14:26

น่ารักครับ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: himenana ที่ 09-03-2012 23:40:55

 :z2: มาต่อเร็วๆๆน่ะ :z2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 09-03-2012 23:51:06

 :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: warnana001 ที่ 10-03-2012 00:11:54

เสนาแสบนัก!!!
เรโชฮาได้อีก :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Nuclear ที่ 10-03-2012 00:44:52

ในที่สุด พระสวามีก็ถูกถีบอยู่ดี
ยอมๆๆเค้าไปเถ๊อะ!! เรโช คนอ่านรออยู่ ฮ่าๆๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: cocoaharry ที่ 10-03-2012 01:14:03

เกือบมีรอบที่สี่แล้ว ถ้าไม่ติดฝ่าเท้าของเรโชน่ะนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 10-03-2012 01:33:42

มุกถีบของเรโชนี่ยังคงใช้ได้ดีเสมอต้อนเสมอปลาย
อยากเห็นท่านเสนาจับกดแล้วอ่ะ
ชอบแกล้งเรโชดีนัก  o18

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 10-03-2012 02:28:00

 :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 10-03-2012 11:19:26

555 เมื่อไรมันจะได้กดเเต่ละตอนได้เเต่ตีน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 10-03-2012 13:24:54

555 เซโรโหดมากกก

พระเอกโดนนอนชมดาวทุกวันเลยสิงี้งะ 55

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: nutty ที่ 10-03-2012 15:58:06

รัชทายาทด่าในใจอย่างนี้ระวังจะอดแอ้มอีกนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: entirom ที่ 10-03-2012 16:47:47

สวามีจะหายเงิบบ่อยเกิ๊นน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Needless Prince ที่ 10-03-2012 16:52:43

น่ารักสุดๆ แถมฮาสุดๆ

อ่านไปยิ้มไป

คนในร้านเน็ตจะมองว่าเราบ้าแล้วอ่ะ  :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 10-03-2012 17:09:46

คราวหน้าคงไม่รอดแน่เลยเรโชเอ๋ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Way ที่ 10-03-2012 17:43:42

สงสัยต้องประกาศรับสมัครช่างซ่อมช่วงล่างไว้ล่วงหน้าซะแล้ว

โหด มัน ฮา ได้โล่จริงๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 10-03-2012 22:12:21

 :m20: มุุกหากินยังใช้ได้ๆ
มาต่อไวๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 10-03-2012 22:40:49

อุ้ย มีสนมด้วย

อิอิ  เรโชแย่เอาน่า

ต้องบำรุงเสน่ห์เอานะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: LittleLoad ที่ 11-03-2012 20:04:16

 :call: :z13:  รอ ร๊อ รอ อยู่น้าา  :impress3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 12-03-2012 11:57:13

องค์รัชทายาท เจ็บมากไหมเพคะ 555
โดนเต็มๆเจ้าค่ะ อิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: kukkik ที่ 12-03-2012 16:50:51

 :jul3:
รอตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 14-03-2012 22:34:27

ปล. มิเจตนาปล่อยทิ้งร้าง แต่ตอนนี้อัพไม่ไหวจร๊า ISO audit เสร็จ
ไข้หวัดใหญ่ก็เล่นซะอ่วม เดี๋ยวน้ำมูกเลิกหยดแล้วจะรีบมาต่อนะคร๊า
ขออภัยมา ณ ที่นี้
 :monkeysad:
THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: LittleLoad ที่ 14-03-2012 22:50:27

ดูแลสุขภาพด้วยเน้อ หายไวๆน้า :L1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: CHOKUN ที่ 14-03-2012 23:07:14

ขอให้หายไว ๆ ๆนะ :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 15-03-2012 20:38:01

ตามอ่านทันแล้วววว นายเอกเรื่องนี้ก็ฮาอีกแล้วน้า
แต่ก็ชอบ รั่วๆ มึนๆ ฮาๆ ดี ฮ้าๆๆๆ
ส่วนคู่รองนี่ ท่านเสนาท่านจะมั่นใจไปไหนนนนนน
ตัวเท่านั้นแต่จะไปกดเค้าเนี่ยนะ ไม่ดูสังขารเล้ยยย
ราชองครักษ์ก็แอบหน่อมแน้มนิดนึงนะเนี่ย
ฮ้าๆๆๆ รอตอนต่อน้าาาา มาไวๆเน้อ

 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: maytarapat ที่ 15-03-2012 20:46:44

รออยู่น๊าๆ ๆๆ   

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: everyone ที่ 16-03-2012 21:02:00

.
 :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 16-03-2012 22:05:31

คิดฮอดแท้หนอ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: wizard_tao ที่ 18-03-2012 03:07:18

555+ เสียทองเท่าหัว ไม่ยอมเสียผัวให้ใครจริงๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 19-03-2012 20:08:38

มารอตอนต่อไป....

หายป่วยไวๆนะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 21-03-2012 14:05:50

>< สนุกดีไปอีกแบบ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: 139147 ที่ 21-03-2012 22:59:40

 :man1: :man1: :man1: :man1:

ยังรออยู่นะ สู้ๆจร้าาา ^^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 21-03-2012 23:34:06

รอต่อไป

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: anakin-lolyboy ที่ 22-03-2012 00:51:58

 :sad4:นานแล้วนะ o22คนแต่งหายไปไหนแงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :call:จะมาจงมา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 26-03-2012 02:14:29

คนเขียนหายไปสายลมยังหว่า?

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 13 ซากอ้อย) มาต่อแล้วค๊าบบบ
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 26-03-2012 18:30:53

ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ



“เออ! เอาเลย จะโกรธก็โกรธไปเลย คิดว่าอยากง้อนักรึไงกัน เฮอะ! ผู้ชายบ้าอะไรว๊ะ! ขี้งอนเป็นสาวๆ โถ่เอ้ย!!”


เรโชนั่งบ่นอุตลุตอยู่บนต้นมะม่วง เมื่อคืนชายหนุ่มกับสวามีที่รักทะเลาะกันถึงขั้นเตียงหัก จากเรื่องไม่เป็นเรื่องเล็กน้อยกลับลุกลามใหญ่โต

“หนอย! ทำเป็นหนีไปนอนที่อื่น ฮึ่ม!อย่าให้จับได้นะว่าไปนอนกับสนมที่ไหน พ่อจะกุดทิ้งไม่เหลือตอเลย คอยดู!”
“ทรงขึ้นไปเก็บมะม่วงอีกแล้วหรือขอรับ พระชายา?”

เป็นไอศุพายัฆที่อดเป็นห่วงคนบนต้นมะม่วงไม่ได้ จึงเอ่ยปากทักออกไป

“ท่านราชองครักษ์เองเหรอ ผมตกใจหมดเลย”
“ลงมาก่อนดีกว่าครับ องค์พระชายา นั่งอยู่แบบนั้นมันอันตรายนะครับ”
“ช่างหัวผมเหอะครับ ให้ผมอยู่สงบสติอารมณ์บนนี้หน่อยเถอะ อารมณ์นี้ให้ผมลงไปเหยียบพื้นไม่ได้หรอกครับ เพราะผมกำลังจะกลายร่างเป็นอาชญากร อยู่แล้ว! มีหวังผมได้อาละวาดวังแตกแน่ๆ!”
“องค์พระชายาทรงปริวิตกเรื่องอะไรกันพะยะค่ะ?”
“ก็เจ้านายของท่านไงล่ะ ท่านราชองครักษ์ เจ้านายท่านทั้งนั้นแหละที่เป็นต้นเหตุน่ะ!! ผมเลยเดือดอยู่นี่ไงล่ะ”
“ทรงมีปากเสียงเรื่องอะไรกันหรือขอรับ?”
“อย่าถามจี้ใจดำผมอีกเลยครับ ขอผมอยู่เงียบๆได้หรือเปล่า”
เรโชกลั้นความน้อยอกน้อยใจ หลบเลี่ยงที่จะตอบคำถามของไอศุพายัฆ และที่สำคัญเขาไม่มีหน้าจะมาเล่าให้ใครต่อใครฟังหรอกว่า ผัวเมียตีกันเพราะเรื่อง “ผัวจะเสียบ เมียถีบ” น่ะ มันไร้สาระ แถมยังน่าอายสุดๆอีกด้วย

“กระผมไม่รู้หรอกนะขอรับว่าเรื่องเป็นมายังไง แต่หากองค์พระชายาวิตกพระทัยเรื่ององค์รัชทายาทว่าเมื่อคืนทรงไปหลับนอนที่ไหนล่ะก็ กระผมรู้ขอรับ”

เรโชหูผึ่งทันควัน ที่จู่ๆก็มีผู้ใจบุญมาช่วยชี้แจงแถลงไขความข้องใจของเขาให้กระจ่าง จะได้รูกันไปเสียทีว่า ไอ้สามีเจ้าเล่ห์นั่นมันไปนอนค้างอ้างแรมกับสาวเจ้าที่ไหน...

“เมื่อคืนองค์รัชทายาทมาค้างคืนที่ห้องกระผมเองขอรับ”
“...........!!!???”
“เวลาที่องค์รัชทายาททรงมีเรื่องหนักใจ ท่านก็จะมานอนที่ห้องของกระผมขอรับ”
“เฮ้ย นะ...นี่...ท่านเป็น คนรักกับองค์รัชทายาทเหรอเนี่ย!?”
“.............(o O)..........”
“นี่ผม...ผม...เป็นคนแย่งแฟนชาวบ้านไปแล้วเหรอเนี่ย!!”
“ไปกันใหญ่แล้วฝ่าบาท มันไม่ได้เป็นอย่างที่ท่านคิดนะขอรับองค์พระชายา”
“เอ้า!! ก็พวกท่านนอนด้วยกัน แล้วจะให้ผมคิดยังไงล่ะครับ!?”
“เอ่อ แค่นอนด้วยกันเฉยๆขอรับ นอนด้วยกัน เหมือนเป็น พี่น้อง กันแค่นั้นเองขอรับ”
“เหมือน พี่ น้อง อย่างนั้นเหรอ?”
“ขอรับ กระผมเป็นพี่เลี้ยงขององค์รัชทายาทมาตั้งแต่เยาวัย เราทั้งสองจึงรู้สึกผูกพันกันเหมือนพี่เหมือนน้องขอรับ อีกทั้งกระผมเองก็ไม่มีพี่น้อง องค์รัชทายาทเองก็เหมือนกัน จึงทำให้สนิทกันยิ่งขึ้น เวลาที่องค์รัชทายาททรงมีเรื่องหนักพระทัยก็มักจะมานอนปรึกษาพูดคุยกับกระผมที่ห้องเป็นประจำอยู่แล้ว ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้หรอกพะยะค่ะ”

“อย่างงั้นน้องเหรอครับ.....อืมมมม...เฮ้อ...”

เรโชพยักหน้ารับคำอย่างเนือยๆ พาดตัวไหลไปตามกิ่งไม้ใหญ่เหมือนเดิม จนไอศุพายัฆอดไม่ได้ที่จะไต่ถามต่อ

“ทรงเป็นอะไรไปขอรับ ท่านไม่ยินดีหรืออย่างไรที่องค์รัชทายาทมิได้เสด็จไปนอนค้างอ้างแรมกับสนมอื่นใด แต่เป็นพี่ชายคนนี้แทน?”
“เฮ้อ...ก็ยินดีอยู่หรอกครับ แต่เมื่อกี้ท่านก็เป็นคนพูดเองนี่ว่า องค์รัชทายาทจะไปหาท่านก็ต่อเมื่อมีเรื่องเดือดเนื้อร้อนใจ เหนื่อยใจ ละเหี่ยใจ นั่นก็หมายความว่า องค์รัชทายาทเหนื่อยใจที่จะอยู่กับผมใช่มั้ยล่ะครับ ถึงได้ต้องหนีไปนอนห้องท่านน่ะ เป็นแบบนี้ผมคงไม่มีหน้าจะชูคออยู่ในฐานะองค์พระชายาอะไรนั่นอีกแล้วล่ะครับ...”

ราวกับเด็กน้อยสำนึกผิด แล้วไม่มีทางไป ได้แต่หลบลี้ อยู่บนต้นไม้ใหญ่ แอบน้อยอกน้อยใจอย่างน่าสงสารจนอดรู้สึกเอ็นดูไม่ได้ จนไอศุพายัฆจำต้องเผยความจริงเรื่องที่ได้คุยกับโสฬสให้เด็กน้อยผู้น่าสงสารบนต้นไม้ได้ฟัง เพื่อลดทอนความน้อยเนื้อต่ำใจของคนตรงน้า

“อย่าเพิ่งน้อยพระทัยสิขอรับองค์พระชายา เอาล่ะ...เพื่อให้พระองค์ได้คลายพระทัย กระผมจะเล่าอะไรดีๆให้ท่านฟังดีมั้ยขอรับ?”
“เรื่องดีๆเหรอครับ?”
“ก็เรื่องที่องค์รัชทายาทคุยกับกระผมเมื่อคืนไงล่ะขอรับ”
“................มะ...ไม่เห็นจะอยากฟังเลย! เรื่องดีๆที่ไหนกัน ผมไม่สนหรอก!!”
“ถ้างั้น...กระผมจะแค่บ่นให้ต้นมะม่วงนี้ฟังเป็นการระบายความในใจแทนก็แล้วกันขอรับ องค์พระชายาไม่ต้องฟังก็ได้”
“ตะ...ตามใจท่านสิ...ปากท่านนี่ ผะ...ผมจะไปห้ามท่านได้ยังไงกัน”

ถึงปากจะบอกออกไปว่าไม่อยากฟังแต่ท่าทางของเรโชนั้นกลับดูสนอกสนใจอย่างเต็มที่ ดวงตาเป็นประกายอยากรู้อยากเห็น จนไอศุพายัฆอดที่จะอมยิ้มกับท่าทางแบบนั้นไม่ได้

“เฮ้อ...เจ้าต้นไม้ ข้าขอระบายความอัดอั้นให้เจ้าฟังหน่อยนะ เมื่อคืนองค์รัชทายาทนายข้าทรงมาค้างที่ห้อง  และตอนที่จะนอนหลับ พระองค์ทรงเล่าให้ข้าฟัง ถึงเรื่องที่มีปากเสียงกับองค์พระชายา จนถึงขั้น...ถีบตกเตียง...”
“เฮ้ย!!! นี่เขาเล่าถึงขนาดนั้นเลยเหรอ!! มะ...มันจะมากไปแล้วนะ!!”
“.............หึหึ...........อะไรกันขอรับองค์พระชายา พระองค์ไม่ฟังไม่ใช่หรือขอรับ เหตุใดจึงได้ยินเรื่องที่กระผมคุยกับต้นมะม่วงกัน...หรือว่า...พระองค์...แอบฟัง...”
“อะเฮ้ย!...มะ...ไม่ใช่สักหน่อย!! กะ...ก็แค่....หูแว่ว!! ไม่มีอะไร แค่หูแว่ว....ไม่ต้องใส่ใจผมหรอก...เอาเลย ท่านจัดไปเลย จะคุยกับต้นมะม่วงยังไงก็...คุยไปเลย ผมไม่สนใจหรอก มะ...ไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้นแหละ เอาเลย”
“.................แน่ใจนะขอรับ ว่า...จะไม่ฟัง...”
“จริ๊งงงงง!! ไม่ฟ้างงง!!! ไม่สน ไม่แคร์สื่อ ผมจะของีบหน่อยละกัน ท่านจะทำอะไรก็ทำไปเถอะนะ”
“........ว้า....แย่จัง กระผมไม่มีอารมณ์เล่าต่อแล้วล่ะ และยิ่งองค์พระชายาจะพักผ่อนด้วยแล้ว กระผมคงไม่กล้ารบกวน ดังนั้น กระผมขอตัวดีกว่า”
“เฮ้ย!!ได้ไงอ่ะ ทำงี้ผมค้าง...เอ้ย!...ต้นมะม่วงมันก็ค้างอ่ะดิ วู้!! ไม่ดีๆ เดี๋ยวมันก็อึดอัดจนไม่ออกลูกให้ผมกินกันพอดีสิ เอาเป็นว่าท่านเล่าๆให้มันฟังจนจบเหอะ สงสารมัน นะนะ”

เมื่อเห็นว่าผู้ร้ายปากแข็งมีทีท่าสนใจเรื่องที่เขาจะเล่าอย่างออกนอกหน้า ไอศุพายัฆก็ยิ้มกริ่ม รู้สึกเอ็นดูคนตรงหน้ายิ่งนัก เขาเข้าใจแล้วว่าเหตุใดองค์รัชทายาทผู้เคร่งขรึม ไม่ยอมเปิดใจให้ใครง่ายๆ แต่กลับหลงใหลองค์พระชายาคนนี้อย่างหัวปักหัวปำ เพราะแม้แต่เขาเองยังรู้สึกหลงใหลไม่แพ้กัน ช่างน่ารักน่าใคร่ จนอยากถนอมเอาไว้อย่างหวงแหน ไม่ให้สิ่งใดมาแผ้วพานจนความสดใสนี้หม่นหมอง

“เฮ้อ...เห็นแก่ที่องค์พระชายาขอร้องนะเนี่ย เจ้าต้นมะม่วงเลยโชคดีจะได้ฟังจนจบ เอาล่ะ...ฟังนะ...เมื่อคืน องค์รัชทายาทมาปรีกษาเรื่ององค์พระชายากับข้า ว่าจะทำยังไงพระชายาคนดีถึงจะสนใจตัวเองมากขึ้น เราปรึกษาหารือกันว่าจะหาวิธีง้อพระชายาคนดีอย่างไรให้หายงอนเรื่องเมื่อคืนก่อน จะทำยังไงให้พระชายายิ้มเยอะๆ เพราะเวลาที่ยิ้มพระชายาทรงงดงามมาก องค์รัชทายาทบอกกับฉันว่า ขอแค่ได้อยู่ในหัวใจองค์พระชายาได้ ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ยอม...โรแมนติกสุดๆไปเลยใช่มั้ยล่ะ เจ้าต้นมะม่วง เจ้าอิจฉาหรือเปล่า? เอาล่ะไว้แค่นี้ก่อนแล้วกันนะ ถ้าเรื่องคืบหน้าเมื่อไหร่จะมาเล่าให้ฟังใหม่ก็แล้วกัน...”
เล่าจบไอศุพายัฆก็แอบชำเลืองขึ้นไปมองบนต้นมะม่วงที่ซึ่งเรโชแกล้งทำเป็นหลับนิ่งๆอยู่ โดยแอบเห็นว่าใบหูเล็กนั่นแดงก่ำ ราวกับลูกตำลึงสุกเลยทีเดียว ไอศุพายัฆยิ้มน้อยๆ ก่อนจะกล่าวลาเบาๆ แล้วเดินจากไป เขายังมีภาระหน้าที่อีกอย่างที่ต้องทำ เพื่อให้เจ้านายของเขาทั้งคู่กลับมาคืนดีกัน ไอศุพายัฆเองยอมรับอยู่ลึกๆ ว่าเขาแอบหลงรักองค์พระชายา แต่เขาเองก็ไม่ได้อยากไขว่คว้ามาครอบครองแต่อย่างใด เพราะรู้ดีว่ายังไงก็คงไม่มีทางเป็นไปได้ เขาจึงตั้งมั่นที่จะขอทำหน้าที่กาวประสานใจให้นายเหนือหัวที่เขารักยิ่งทั้งสองคนแทน ไอศุพทยัฆมั่นใจอย่างยิ่งว่าเขาจะไม่มีวันเจ็บช้ำ เพราะแค่ได้เห็นคนที่เขารักยิ่งมีความสุข มันก็เพียงพอแล้ว...
...

‘เราปรึกษาหารือกันว่าจะหาวิธีง้อพระชายาคนดีอย่างไรให้หายงอนเรื่องเมื่อคืน’

‘เวลาที่ยิ้มพระชายาทรงงดงามมาก’

‘ขอแค่ได้อยู่ในหัวใจองค์พระชายาได้ ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ยอม’

ประโยคหวานหูทั้งหลายวนเวียนอยู่ในห้วงความคิดไม่หยุดหย่อน เรโชกลั้นยิ้มจนปากคอสั่น ไม่ เขาจะไม่มีวันหวั่นไหวกับเรื่องแค่นี้เด็ดขาด ทั้งๆที่คิดไว้แบบนั้น แต่หน้าเขากลับร้อนวูบวาบ แดงเห่อไปจนถึงใบหู ต้นคอ หรือบางทีอาจลามไปทั้งตัวแล้วก็เป็นได้ เขาเองก็ไม่ได้ตั้งใจจะแอบฟังเรื่องที่ราชองครักษ์คุยกับต้นมะม่วงหรอกนะ แต่บังเอิ๊ญบังเอิญมันเผลอได้ยินผ่านหูเท่านั้นเอ๊ง!

“ขึ้นไปทำอะไรอยู่บนนั้นน่ะ พระชายา แอบเก็บมะม่วงอีกรึไง?”
“เฮ้ย!! องค์รัชทายาท มะ...มาได้ไงอ่ะ?”

กำลังอยู่ในห้วงฝันหวาน แล้วจู่ๆคนที่อยู่ในฝันดันมาโผล่อยู่ใต้ต้นมะม่วงซะได้ เล่นเอาเรโชตกอกตกใจจนเกือบตกต้นมะม่วงกันเลยทีเดียว

“ก็เดินเข้ามาน่ะสิ ว่าไงล่ะ ขึ้นไปทำอะไรบนนั้นกัน?”
“กะ...ก็...  เปล๊า! ไม่ได้ทำอะไร แค่ขึ้นมานอนเล่นเฉยๆ.......”
“เป็นลิงรึไงกันนายน่ะ ในตำหนักมีเตียงนอนดีๆไม่นอน ชอบมานอนบนต้นไม้เนี่ย?”

ฝันหวานสลายหมดเมื่อคนข้างล่างที่อยู่ในฝันเมื่อครู่ ดันมาปากมอมใส่ในระยะเผาขน หน้าเน่อที่เคยเห่อแดงเพราะความเขินอาย กลายเป็นแดงเดือดจนเลือดแทบออกหูแทน

‘หนอยเรื่องเมื่อกี้ที่ว่าจะหาทามาง้อเราเนี่ย ไอ้องครักษ์นั่นมันปั้นเรื่องเองรึป่าววะ! ไม่เห็นไอ้สวามีใจดำของเรามันจะมีทีท่าอยากจะง้อเง้ออะไรกับเราเลยนี่หว่า แถมยังหมาใส่อีก หนอย! เดี๋ยวพ่อเด็ดมะม่วงเขวี้ยงหัวแตกแม่ง...’

“อะไร?...ทำหน้าบูดเป็นตูดลิงเชียว เอ้า! จะลงมาได้หรือยัง?”
“ไม่ลง!”
“ว่าไงนะ!?”
“ม่ายลงเฟร้ย!!”
“ทำไม นี่กะจะลงหลักปักฐานสร้างบ้านอยู่บนนั้นเลยหรือไงกันพระชายา”
“เออ! จะอยู่มันบนนี้แหละ!! ไม่ลงไปไหนทั้งนั้น!! ท่านน่ะไปให้พ้นเลย!! ไป๊! ชิ่วๆๆๆ!!”
“ว้า...ไอ้เราก็ว่าจะชวนไปกินอาหารฝรั่งเศสหรูๆบนยอดหอคอยของราชวัง ที่ซึ่งบรรยากาศและวิวดีที่สุดในเมืองนี้เสียหน่อยเชียว เอาไงดีน๊า สั่งอาหารไว้เยอะแยะเลยซะด้วยสิ...จะกินคนเดียวหมดมั้ยเนี่ยเรา...”
“..........อึก...อยะ...อย่ามายั่วซะให้ยาก ไม่หลงกลหรอกเฟ้ย!”
“ตามใจ...ไม่ได้ยั่วซะหน่อย ไม่ไปก็ไม่ไปสิ....เฮ้อ...สเต็กเนื้อลูกแกะ...ปูอลาสก้า...แซลม่อนอบ...ซุปกุ้งล็อปสเตอร์...เฟรนช์โทสต์...”
“.....อึก....ง่ะ...อะ...งื้อ....อยะ อย่ามายั่วกันน๊า ซร๊วบบบ เฮือก” (น้ำลายไหลเป็นทาง)
“คนเค๊าอุตส่าห์จะพาไปเลี้ยงข้าวเป็นการขอโทษเรื่องเมื่อคืนสักหน่อย กลับถูกปฏิเสธแบบไร้เหยื่อใยซะนี่ เจ็บปวดชะมัด”
“อ๊ะ...ท่านจะเลี้ยงขอโทษผมเหรอ!?”
“ใช่”
“...........ชิ...อะ อะ เห็นแก่ที่ท่านยอมบากหน้ามาขอโทษหรอกนะ ผมจะไปด้วยก็ด๊ะ...”
“จริงเหรอ?”
“จริ๊ง! ผมมันคนใจกว้างดั่งหมาสมุทรแถมรูปหล่อ...เวลามีคนสำนึกผิดมาขอการให้อภัยผมก็ไม่ชอบทำให้เสียน้ำใจหรอก ยอมๆก็ด๊ะ”

โสฬสจ้องมองชายาของตนที่ลอยหน้าลอยตาพูดไป ปาดน้ำลายไป อย่างขบขัน และเอ็นดู ตั้งแต่เมื่อคืนที่เขาไปขอนอนที่ห้องไอศุพายัฆ โสฬสก็นอนคิดใคร่ครวญตลอดคืนว่าเด็กน้อยของเขายังไม่โตพอที่จะเล่นแง่แบบผู้ใหญ่ดังนั้นตนจึงตัดสินใจง้องอนในแบบที่ชายาตัวเล็กๆของเขาน่าจะชอบ โสฬสไม่เคยคิดที่จะง้อใครมาก่อน แต่คราวนี้เขาคงต้องยอมเพราะเขาคงทนห่างจากร่างเล็กตรงหน้านานกว่านี้อีกไม่ไหวแล้ว ที่จริงเขาก็ตามหาเรโชอยู่ตั้งแต่เช้า  หากแต่ก็หาเจ้าตัวแสบไม่เจอเสียที จนเมื่อสักครู่นี้ที่ไอศุพายัฆเข้ามาบอกตนว่าเจ้าตัวเล็กอยู่ที่ไหนเขาจึงตามมาถูก และเรื่องราวก็ดำเนินไปอย่างที่เขาคาดการณ์ไว้ไม่มีผิดเลยจริงๆด้วย

“เอาล่ะ ทีนี้จะลงมาได้รึยังครับ ชายาผม?”
“ก็กำลังจะลงอยู่นี่ไงล่ะ เอ้าๆ ถอยหน่อยๆ จะโดดล่ะนะ...”

‘ตุ๊บ’

‘โอ๊ะ’

อะไรจะพอดี๊ พอดีขนาดนั้น พอเรโชกระโดดลงมาจากต้นมะม่วงปุ๊บ ก็ร่วงตุ๊บเข้าอ้อมกอดของโสฬสทันที ร่างแกร่งตระกองกอดคนตัวเล็กกว่าอย่างหวงแหน จนเรโชแก้มแดงก่ำ ดิ้นขลุกขลักเบาๆอยู่กับอกกว้าง

“ทะ...ทำอะไรน่ะ?...ปละ...ปล่อยผมนะ!!”

‘ฟอด’

“เฮ้ย!! ทำอะไรของท่านเนี่ย!!??”
“ก็หอมแก้มไถ่โทษไงล่ะ”
“ห๋า!!? ใครขอกัน!?”
“เอาน่า...ฉันอุตส่าห์เปลืองตัว อย่าโวยวายนักสิ”
“อะ..เหอ!?? คะ...ใครเปลืองตัวนะ??”
“เอาน่า ฉันยอมขาดทุนขนาดนี้แล้ว จะถามไปทำไมกันอีก หืม?”
“...................( oO”)
“อย่ายืนมึนเป็นปลาเกยตื้นอยู่สิ ตามมาเร็ว ไปเตรียมแต่งตัวกันได้แล้ว”

‘น่าน มันไปหน้าด้านๆเลยเว้ย...มันเนียน รึตูมึนว๊ะ...ตูโดนหอมแก้ม แล้วไหง กลายเป็นมันเปลืองตัวว๊ะ เฮ้ย! ไอ้เรโชปวดตับจริงเว้ยเฮ้ย!!’

ก็ได้เพียงแค่คิด พูดอะไรไม่ออก เรโชได้แต่เดินมึนๆ ตามโสฬสไป ได้แต่ปลงเบาๆว่า…

‘เอาว๊ะ ช่างหัวไอ้เปลืองตัวไปก่อนแล้วกัน ความหฤหรรษ์มันรออยู่มื้อเย็นวันนี้ต่างหาก ฮ่าฮ่าฮ่า ไม่ค่อยเห็นแก่กินเลยว่ะตรู หุหุหุ’
...........................................

หายไปนาน...เค๊าขอโต๊ดน๊า
หนีไปนอนเหล่พยาบาลมาหลายวัน แฮะๆ
 :o12:
คิดถึงท่านผู่ชมทุกท่านที่สุดในสามโลก
ช่วงนี้จึงได้เริ่มทำการใหญ่เร่งปั่นทั้งนิยาย ทั้งการ์ตูน...
 :call:
ขอบคุณที่ยังรักกันนะค๊า
จุ๊บๆๆๆ
 :pig4:
THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ) ต๊ายตายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: wolfram ที่ 26-03-2012 18:32:34

 :z13:

คู่นี้หวานแบบฮาๆ!!  :laugh:

เรโช นายดูไม่ค่อยเห็นแก่กินเลยนะ!!  :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ) ต๊ายตายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 26-03-2012 19:05:03

ไม่ค่อยเลยนิ
ไม่ค่อยเห้นแก่กินเลยนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ) ต๊ายตายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 26-03-2012 19:17:23

 :jul3: :jul3:


เรโชเราเป็นเด็กสามรึไง เค้าเอาของกินมาล่อก็ยอมซะเเล้ว กร๊ากกกกกก เด็กน้อย


คนเขียนหายดีแล้วใช่ไหม แถมเป็ดบวกกอดเป็นกำลังใจ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ) ต๊ายตายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 26-03-2012 19:21:27

ง้อได้น่ารัก(?)มาก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ) ต๊ายตายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: Zurruz ที่ 26-03-2012 19:30:08

หือ?  :a5: เข้าโรงพยาบาลเพราะป่วยหรอค่ะ?

เป็นอะไรมากมั้ย หายดีเเล้วน๊าาา

หายดีเเล้ว ก็เห็นใจคนอ่านๆที่เค้ารอๆ กันอยู่นะ  :monkeysad:

 :bye2: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ) ต๊ายตายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 26-03-2012 19:42:59

พระชายาซึนมาก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ) ต๊ายตายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: nutsumi ที่ 26-03-2012 19:45:10

คู่นี้ก็พัฒนาแบบเรื่อยๆนะ
อ่านเพลินดี ไม่เครียด

ขอบคุนมากค่ะที่มาต่อ:-)

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ) ต๊ายตายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 26-03-2012 19:47:37

พระชายาน่ารักมาก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ) ต๊ายตายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 26-03-2012 19:58:32

เรโชมันทั้งฮาปนน่ารักเลยนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ) ต๊ายตายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 26-03-2012 20:04:56

อย่าว่าแต่เรโชเลยคนอ่านก็น้ำลายไหลด้วยนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ) ต๊ายตายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 26-03-2012 20:18:11

 :m20:555ที่แท้ก็เห็นแกกินนี้เองอะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ) ต๊ายตายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: kukkik ที่ 26-03-2012 20:26:54

หายไปนานจัง แต่ไม่เป็นไร

พระชายาน่ารักมากกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ) ต๊ายตายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: -Otto- ที่ 26-03-2012 20:36:27

คิดถึง:man1: :man1: :man1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” (ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ) ต๊ายตายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: 139147 ที่ 26-03-2012 20:54:29

 :man1: :man1: :man1: :man1: :man1:


ไม่ค่อยเลยนายเอกของเรา

55555+

สู้ๆๆนะไรเตอร์  ถ้ายังไม่หายก็พักก่อนคนอ่านรอได้(?)

อิอิอิอิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ P.20 ต๊ายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 26-03-2012 21:42:46

ไม่ค๊อยยยยยย ไม่ค่อยเห็นแก่กินเลยเรโช
แต่ก็ยังน่ารักไม่เปลี่ยนเลยนะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ P.20 ต๊ายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 26-03-2012 21:46:01

รัชทายาทเอาอาหารมาล่อพระชายาก้อนะ ไม่เห็นแก่กินเล้ย  อิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ P.20 ต๊ายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 26-03-2012 21:52:43

พระชายาแน่ะ น่ารักนะเรา ทำแอบเป็นไม่อยากรู้ คนปากแข็ง อิอิ
น่ารักกก :)

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ P.20 ต๊ายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 26-03-2012 22:06:40

 ผมมันคนใจกว้างดั่งหมาสมุทรแถมรูปหล่อ

อันนี้เป็นมุข?  :a5:
หรือว่าเอาจริงเพคะพระชายา
 :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ P.20 ต๊ายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 26-03-2012 22:20:32

มาต่อแล้ว  :mc4:
คิดถึงเรื่องนี้จังเลย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ P.20 ต๊ายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 26-03-2012 22:34:41

เรโชดูเป็นคนที่ไม่ค่อยเห็นเเก่กินเลยนะ  :laugh:

ในที่สุดก็มาต่อซะที  :mc4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ P.20 ต๊ายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 26-03-2012 22:56:29

อ๊ายย เรโซ คาวาอี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

อยากไปนั่งอยู่ใต้โต๊ะอาหารจริงๆค่ะ 55

ถ้าทางจะมีแจ่มดแน่ๆเลย -..-

รอตอนต่อไปนะจ๊ะ อย่าแอบหายไปไหนนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ P.20 ต๊ายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 26-03-2012 23:19:04

เห็นแก่กินที่ซู้ดดดด

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ P.20 ต๊ายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 26-03-2012 23:33:05

พระชายาช่างตะกละเหลือเกินเพคะ
แต่ก็น่ารักเสมอ :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ P.20 ต๊ายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 27-03-2012 00:45:57

โอ๊ยยย คิดถึงองค์พระชายาผู้น่ารักที่สุดเลย
เค้ามาง้อกันแล้วๆ อร๊ายยย
พระชายาเห็นแก่กินอ่ะ ฮ้าๆๆ
ท่านองครักษ์ คนดีที่หนึ่งเล้ยยย

 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ P.20 ต๊ายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 27-03-2012 00:50:14

เรโชน่ารักอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ P.20 ต๊ายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: the_pupae ที่ 27-03-2012 01:22:25

น๋เรโชนับวันยิ่งน่ารักขึ้นทุกทีเลย^^
ส่วนอีตาโสรฬก็เจ้าเล่ห์จิงๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ P.20 ต๊ายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 27-03-2012 02:13:09

ฮาตรงที่ รัชทายาทเอาของกินมาล่อนี่แหละ :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ P.20 ต๊ายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 27-03-2012 06:12:14

เรโชเห็นแก่กินจริงๆเลย

ปล.หายไวๆนะคะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ P.20 ต๊ายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 27-03-2012 08:46:48

อ๊าเขิลลลล

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ P.20 ต๊ายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: tonklakabpom ที่ 27-03-2012 12:29:03

ชอบอะ เรโช น่ารัก  :o8:

ม่ายค่อยเห็นแก่กินเล๊ย พระชายา  อิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ P.20 ต๊ายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: hyuk_knok ที่ 27-03-2012 13:16:09

คิดถึงคู่นี้มากๆเลย อิอิ><
เอิ่ม...เรโชยังคงความรั่วไว้เสมอต้นเสมอปลาย=_=
แต่ก๊น่ารักดี รีบดีกันไว้ๆนร้า...

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ P.20 ต๊ายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: entirom ที่ 27-03-2012 13:21:58

เลี้ยงง่ายดี

แต่คงหมดตัวก่อนแน่ๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ P.20 ต๊ายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: JadeButterflyεїз ที่ 27-03-2012 17:52:45

เรโชกินไว้ก่อนนะ จะได้มีแรงถีบเวลามีคนหื่นใส่ :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ P.20 ต๊ายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 27-03-2012 18:08:03

เกือบลืมท่านเรโชไปแล้วนะเนี่ย
รัชทายาทนี่ก็ฟอร์มเยอะเหมือนกันนะเนี่ย ง้อเมียก็ต้องมีที่ปรึกษา ฮ่า ฮ่า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 14 หัวใจพยัฆ P.20 ต๊ายหายหัวไปนาน
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 27-03-2012 19:16:41

ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา


แท่น แทน แทน แทน แทน แท่น แท๊น...
ต๊ะ ดะ แดน แทน แทน แท แด่ แด๊น...
ทา ด๊า แด แท แด๊ แด แท แท่น...

บทเพลงบรรเลงหวานเข้ากับบรรยากาศยามเย็นที่พระอาทิตย์ดวงสีส้มกำลังลับลาท้องฟ้า กับวิวของเมืองเอกุนวิสติแทบทั้งหมด งดงามตระการตา ช่างโรแมนติกจนยากจะบรรยาย ร้านอาหารฝรั่งเศสสุดหรู ชั้นบนสุดของหอคอยระฟ้าแห่งราชวังเอกูนวิสติ ที่ไม่ใช่แค่ชนชั้นสูง แต่ต้องเป็นถึงเชื้อพระวงศ์เท่านั้นถึงจะมีโอกาสได้ขึ้นมานั่งลิ้มชิมรสชาติอาหารเลิศรส พร้อมทั้งบรรยากาศที่สุดแสนจะหรูหรา

เด็กน้อยเรโชผู้น่าสงสาร หัวใจดวงน้อยๆนั้นเต้น ตุ้มๆ ต่อมๆ เขาไม่เคยมาในที่ที่หรูหราแบบนี้มาก่อนเลย ถึงจะอยู่ในวังมาได้กว่า 10 วันและได้กินอาหารหรูๆมาก็เยอะแล้ว แต่ไม่เค๊ย ไม่เคย ได้มายลที่ที่งดงามหรูหราอย่างกับโลกแห่งความฝันแบบนี้มาก่อน จนเรโชรู้สึกประหม่าอย่างช่วยไม่ได้ ยิ่งพอแอบชำเลืองมองคนตรงหน้า โสฬสสวามีที่รักที่ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ช่างสง่างาม สมบูรณ์แบบ สมกับที่เป็นองค์รัชทายาทผู้สูงศักดิ์ ท่วงท่าไม่ว่าจะเป็นการวางมือ หรือการนั่งช่างเหมาะเจาะจนไม่มีที่ติ ให้ตายเถอะ มันช่างต่างกับเด็กชายขอบอย่างเรโชราวกับหน้ามือกับส้นเท้าเลยทีเดียว

นั่งเหม่อมองผู้ชายตรงหน้าได้สักพัก บริกรหนุ่มก็เริ่มลำเลียงอาหารคาวหวานพร้อมเครื่องดื่มมาจัดวางบนโต๊ะ พร้อมบรรยายสรรพคุณครบครัน และแน่นอนว่าบริกรของที่นี่ทุกคนไม่ใช่แค่ระดับธรรมดา เทพๆทั้งนั้น แถมยังมีดีกรีเป็นถึงลูกขุนนางใหญ่โตพ่วงกันมาทุกคนเสียด้วย

“ไวน์ชีกงดาส 2005 จากโดเมน เด ปาสกิเย่ ขอรับเชิญลองชิมได้เลยขอรับ”

“อาหารจานแรกคือ ฟัวกราส์ตับเป็ดแช่ไวน์มูสก้าเดอบุม เดอ เวนิส เสิร์ฟกับแยมที่ทำจากหอมและลาทาร์เปอนาร์ดมะกอกบดรวมกับเคเปอร์ขอรับ”

“ส่วนจานนี้คือเนื้อลูกแกะอบมะเขือม่วง ราดด้วยซอสซึ่งทำจากไทม์และไวน์แดง”

“ส่วนด้านนี้คือเทอร์รีนหมูป่า กราแตงเนื้อแกะ และเนื้อไก่ฟ้าย่างกับเห็ดขอรับ”

“และทางด้านนั้นคือหอยแสกลลอปพันด้วยมันฝรั่งทอด ปลาแซลม่อนอบกับไข่ปลาคาร์เวียร์ ซุปกุ้งลอปสเตอร์ และตบท้ายด้วยสลัดปูอลาสก้าขอรับ”

“หลังจากนี้ เราจะเสิร์ฟของหวาน คือ  โปรฟิเทอร์โรล ชูครีมสอดไส้ไอศกรีมราดซอสช็อกโกแลต และ ไดเจสทีฟพร้อมเหล้าแช่เวอร์บินา ขอรับ”   

“ขอเชิญองค์รัชทายาทและองค์พระชายาทรงเสวยอย่างมีความสุขขอรับ”

“.............................................” (เรโช)
‘นะ...นี่มันชื่อของกินหรืออะไรวะเนี่ย? เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็น ไม่เคยได้ยิน แล้วนี่มันอาหารที่มนุษย์กินกันเหรอว๊ะ!? เออเว้ย!! นั่นอะไรอ่ะ? ปลาก้อนตี๊ดเดียวแล้วจานมันจะใหญ่ไปไหน!!... แล้วอะไรล่ะนั่นหมูป่าในขวดโหล!!? แล้วตูจะกินยังไงฟร๊ะ!!?’

‘หึหึหึ...แต่หาได้กลัวเกรงไม่ ของหรูดูดีขนาดนี้ มีหรือไอ้เรโชจะปล่อยให้หลุดลอย ฮ่าฮ่าฮ่า...อุตส่าห์ล้างท้องรอตั้งแต่บ่าย หึหึหึ...พ่อจะฟาดให้เกลี้ยงแบบไม่ต้องล้างจานเลยทีเดียว วู้ปี้!! ไอ้เรโชลุย!!!’

เรโชใช้ความคิดอย่างเมามันเพียงคนเดียว ตั้งแต่เข้าวังมา นี่เป็นครั้งแรกที่ได้มานั่งกินอาหารฝรั่งเศส ช่างแปลกหูแปลกตา ดวงตาพราวระยับด้วยความอยากรู้อยากเห็น สองมือจับมีดจับช้อนส้อมไว้มั่น เตรียมเผด็จศึกเต็มที่ แต่ที่ยังลีลาอยู่ไม่ใช่เพราะความเขินอายหรือเกรงใจในองค์รัชทายาทสามีของตนหรือตระหนักถึงมารยาทบนโต๊ะอาหาร แต่ที่ยังนิ่งอยู่นี้ก็เพราะยังตัดสินใจไม่ถูกว่าจะจิ้มจานไหนก่อนดี

“ไม่กินหรือไงครับ ชายาผม?”

คำถามหวานหูที่ตอนนี้ไม่ค่อยจะเข้าหูเรโชมากนัก ก็ไม่ได้หยิ่งหรอกนะที่ไม่ยอมจะดีด้วยเสียที เพราะเจ้าตัวมัวแต่คิดเอาไว้ว่า....

‘ฮี่โธ่!  แค่เอาของกินมาล่อคิดว่าจะซื้อตัวไอ้เรโชได้เร๊อะ!! ชิ! ฝันไปเหอะ! ที่ยอมมาด้วยเนี่ยก็แค่ความเวทนาในสัตว์โลกด้วยกันเท่านั้นแหละเฟ้ย!! หึหึหึ...ไม่ต้องมาหยอดคำหวานให้ระคายหูเลย ไอ้เรโชไม่สนหรอก ฮึ!!’

“นี่...แค่นั่งจ้องน่ะ มันไม่อิ่มหรอกนะ ถ้าจะกินก็กินซะเร็วๆ”

‘ชิ!! ไม่ต้องมาทำเป็นเสียงเข้มใส่ ไม่กลัวหรอกเฟ้ย!! เป็นแค่ลูกไก่ในกำมือ ต้องคอยมาอ้อนวอนเราอยู่แท้ๆ ดันมาทำผยอง เดี๋ยวปั๊ดบีบตายคามือซะเลย!!’

เรโชน้อยยังคงเถียงอยู่ในใจอย่างไม่ลดละ ถึงจะแสร้งทำหน้านิ่งๆ ไม่สนใจใคร แต่เนวิเกเตอรืที่มือเขาเริ่มทำงานแล้ว เมื่อตัดสินใจเด็ดขาดได้ อาวุธร้ายในมือก็พุ่งตรงไปที่เนื้อลูกแกะทันที

‘จึ่ก’

‘ง่ำ’

“...........................!!!!!!!!”
“เป็นไง?”
“....................อุ!!...”
“อร่อยมั้ย?”
“สะ.............”
“สะ...?”
“สุดยอด!!!!! นะ นี่มันเนื้อลูกแกะเทวดารึไงอ่ะ!? หวาน นุ่มเหนียวเคี้ยวมัน โอ้วจอร์ด!!!”
“ขนาดนั้นเลยเหรอ? หึหึหึ”
“อื้ม!! สุดๆ!!”

พอเริ่มคำแรกได้ เรโชก็ใส่เกียร์เดินหน้าเขมือบไม่ยั้ง หยิบนู่น กินนี่ โดยไม่สนใจที่จะวางมาดเป็นคุณชายจอมหยิ่งอีกต่อไป ทางด้านโสฬสเองก็ได้แต่นั่งอมยิ้มมองเด็กน้อยที่ดูท่าทางจะมีความสุขสุดๆกับอาหารตรงหน้า  กิริยาทั้งหลายที่ได้บันทึกผ่านสายตาเขานั้นทั้งน่าเอ็นดู ทั้งน่าหมั่นไส้ จนอยากจะยื่นมือออกไปดึงแก้มนิ่มๆป่องๆนั่นสักทีให้หายหมั่นเขี้ยว แต่ก็ได้แต่คิดเพราะไม่อยากจะไปขัดขวางคนที่กำลังสวาปามอย่างเอร็ดอร่อย

“โว้ว โคตรปู ดูเนื้อแน่นๆนี่สิ
“อร๊ายยยย อะไรเนี่ย กุ้งพี่เบิ้ม อื้อหือ ซุปชุ่มลิ้นซาบซ่านไปหมดเลย”
“อ๊ะ!! นั่นๆ อ๊างงง!! ไก่ อ๊ายยย!! แกะ วู้ๆๆๆ!! หมูๆๆๆ โอ้วโน่ว!! หอย ปลา กุ้ง ปู....” (เสียจริตไปเสียแล้ว องค์พระชายา)
……………………………………………………………………..

เวลาผ่านไปเนิ่นนาน อาหารบนโต๊ะก็แทบไม่เหลือ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ เรโชผู้ชายตัวเล็กๆ แต่มีหลุมดำในกระเพาะอาหาร กินเข้าไปมากเท่าไหร่ก็อัตรธารหายไปในห้วงอวกาศหมด และที่สำคัญโสฬสเพิ่งจะรู้ว่า ชายาตัวน้อยๆของเขาเป็นโคตรคอทองแดง เรโชซัดไวน์ไปเป็นขวด แต่ไม่มีทีท่าว่าจะเมาเลยสักนิด จนอดที่จะถามไถ่ออกไปไม่ไหว

“นี่ชายาผม ไม่รู้สึกเมาบ้างรึไงน่ะ ไวน์หมดไปเกือบ 2 ขวดแล้วเนี่ย?”
“อะไรกัน ไม่เห็นจะรู้สึกอะไรเลย เด็กๆน่า”
“คอทองแดงเหมือนกันนะเราเนี่ย”
“โธ่ คุณสามีครับ ผมอ่ะนะ ขโมยกระดกเหล้าสาโท กะเหล้าเถื่อนของพ่อมาตั้งแต่เด็กแล้ว ล่อทีเป็นไหๆ แค่ไวน์ขวด 2 ขวดเนี่ย โคตรจะเบบี๋เลยค๊าบ”
“.......................อืม...ขี้เมากว่าที่คิดแฮะ”
“เปล่าขี้เมาซะกะหน่อย เขาเรียกว่าการสั่งสมประสบการณ์ อนาคตจะได้ไม่มีใครมามอมเหล้าผมได้ไงค๊าบ”
“จ๊ะ จ๊ะ..........เอาเถอะ ตามสบาย.....แล้ว อิ่มหรือยังเนี่ย?”
“เดี๋ยวๆ ขอแทะกระดูกแป๊บนึงนะ ง่ำ กร้วม กรุบๆๆ”
“นี่ เรโช....”
“อื๋อ อ้าไอ?” (หืม ว่าไง?)
“ตั้งแต่วันพรุ่งนี้ไป นายจะเอ้อระเหยลอยชายเหมือนตอนนี้ไม่ได้แล้วนะ”
“อำไออ่ะ?” (ทำไมล่ะ?)
“อีก 9 เดือน ฉันจะอายุครบ 25 ปี และเมื่อถึงตอนนั้น ก็จะเป็นเวลาที่ท่านพ่อจะสละราชบัลลังก์และราชาภิเษกฉันขึ้นครองราชสมบัติเป็นกษัตริย์รัชกาลที่ 99 นั่นก็หมายความว่า จะเป็นเวลาที่นายจะต้องถูกราชาภิเษกขึ้นเป็นองค์พระราชินีแห่งเอกูนวิสติ เช่นเดียวกัน ดังนั้น นายต้องเรียนรู้ให้เยอะๆ เพราะนายต้องเป็นผู้ใหญ่ขึ้น รับผิดชอบมากขึ้น เป็นคนของประชาชนมากขึ้นด้วย”
“..........................ง่า................”
“หึหึหึ...แต่ก็นะ ยังไม่ต้องกังวลมากไปหรอก ยังมีเวลา 9 เดือนที่นายจะสามารถค่อยๆขัดเกลาตัวนายเองได้”
“ผะ...ผมจะไปทำได้ยังไงล่ะ ภาระหน้าที่มันยิ่งใหญ่เกินไป”
“อย่าเพิ่งเครียดสิ ไม่เป็นไรหรอก ไม่ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะอยู่ข้างๆนายเอง”
“..........................อืม...”

พูดพร้อมกับที่มืออุ่นลูบศรีษะเล็กของเรโช เพื่อให้ความมั่นใจ ให้ความมั่นคง และให้ความอุ่นใจ เรโชก้มหน้าซ่อนแก้มแดงระเรื่ออีกรอบ เรโชที่ไม่เคยแพ้ใคร ทั้งที่มั่นใจมาตลอด แต่กลับต้องมาแตกพ่ายย่อยยับกับคำพูดหวานๆ นัยตาซึ้งๆ ของสวามีรูปหล่อคนนี้เสียได้ ช่างเป็นความน่าหวาดหวั่นที่แสนหวานเสียจริง.......
............................................................................................


“คงสุขใจมากเลยสินะ ท่านราชองครักษ์ที่วันนี้อุตส่าห์ได้ชื่นชมองค์พระชายาผู้เลอโฉม”

น้ำเสียงเสียดแทงที่ดังมาจากระเบียงสูงเหนือศรีษะ ทำให้ไอศุพายัฆหันมองตามเสียงไปทันที และแน่นอนว่า คนที่กล้าลามปามถึงเจ้านายเขาอย่างไม่เกรงกลัวก็คงมีแค่คนเดียวเท่านั้น “มัชชาโร”

“ว่ายังไงล่ะ ไหนลองตอบมาให้ชื่นใจหน่อยสิว่า วันนี้สุขใจมากแค่ไหน หืม?”
“ฉันไม่มีอะไรจะต้องพูดกับนายหรอก เจ้าคนไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ!!”
“หึหึ...ฮ่าฮ่าฮ่า อะไรกันไอศุพายัฆ ใครกันแน่ที่ไม่รู้จักฟ้า รู้จักดิน ฉันว่า คนที่ไม่รู้จักน่ะ มันเป็นนายมากกว่านะ”
“หมายความว่ายังไง!!?”
“ก็นายต่างหากล่ะ ที่หมายปองฟ้า ทั้งๆที่ตัวเองเป็นแค่ดิน!!”
“มัชชาโร!!”
“อ๊ะ อ๊ะ หรือว่าจะเถียง เห็นๆกันอยู่ว่านายแอบมององค์พระชายานั่นซะตาหวานฉ่ำ.................!!!!!”

พูดไม่ทันจบมัชชาโรก็ถูกดึงข้อเท้าให้ร่วงลงจากขอบระเบียงสูงที่ตนนั่งอยู่ แม้พยายามขัดขืนแต่ด้วยขนาดร่างกายและ ทักษะการต่อสู้ที่ด้อยกว่าอีกฝ่าย ทำให้ในไม่กี่อึดใจ มัชชาโรก็ถูกไอศุพายัฆลากลงมาคลุกฝุ่นบนพื้นจนได้

“แค่ก แค่ก โอ้ย เล่นแรงจังที่รัก ไม่ออมมือเลยนะ”
“ใครที่รักนายกัน!! อย่ามาพูดพล่อยๆนะ!!”
“หึหึหึ อย่าเขินสิจ๊ะ เสือน้อย ฉันแค่ล้อเล่นเอง”
“เฮ้อ พอกันที ฉันไม่อยากเสวนากับนายแล้ว ไอ้เสนาฯนิสัยเสีย นายรีบกลับไปที่ตำหนักนายได้แล้ว นี่มันเขตราชฐานในองค์รัชทายาท ยามนี้เป็นยามวิกาล ไม่สมควรที่นายจะยังมาเดินเตร่อยู่ กลับไปซะ!!............เฮ้ย!!”

พูดเตือนได้ไม่ทันขาดคำ จู่ๆก็โดนมัชชาโรอดีตเพื่อนเก่าตัวแสบแอบฉกป้ายหยกจากเอวไปโดยไม่ทันได้ระวัง

“โอ้ว นี่นายยังเก็บเอาไว้อีกเหรอเนี่ย ป้ายหยกประจำรุ่นของเรานี่นา ของฉันหายไปเป็นชาติแล้วล่ะ”
“เอาคืนมาเดี๋ยวนี้นะ!!”
“โอ๊ะๆๆ เดี๋ยวสิ ขอดูนิดนึงน่า หวงไปได้”
“เฮ้ย!! มันไม่ตลกนะ มัชชาโร เอาคืนมา!! อย่าให้ฉันต้องใช้กำลังนะ!!”
“..........................หึหึ ถ้าอยากได้คืน ก็เข้ามาเอาเองสิ”
“นายบีบคั้นฉันเองนะ อย่าโทษกันทีหลังก็แล้วกัน!!”

จากนั้นสงครามขนาดย่อม ศึกชิงป้ายหยกของไอศุพายัฆก็เริ่มขึ้น  โรมรันพันตูกันอยู่พักใหญ่ โอกาสก็เข้าทางมัชชาโรพอดี คนตัวเล็ดกจึงสามารถลงมือกดคนตัวใหญ่กว่าลงไปตรึงไว้กับพื้นได้อย่างหวุดหวิดไอศุพายัฆลงไปนอนหงายสิ้นท่าอยู่ใต้ร่างเล็ก สองแขนแกร่งถูกกดไว้โดยมีมัชชาโรนั่งคร่อมเอวอยู่ ตามหลักการต่อสู้แล้วท่านี้เป็นท่าที่คนถูกกดเสียเปรียบมากที่สุด เพราะไม่สามารถขยับได้สะดวกนัก แต่ที่น่ากลัวกว่านั้นคือสายตากรุ้มกริ่มเจ้าเล่ห์ที่มัชชาโรมองจ้องมานั้น ชวนให้ขนคอของไอศุพายัฆลุกชันเลยทีเดียว

“หนอย!! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ มัชชาโร!!!”
“อย่าดิ้นสิครับ คนดี ผมไม่ทำอะไรหรอกนะ หึหึหึ”
“ถ้าหลุดไปได้ ฉันเล่นนายไม่เลี้ยงแน่!! ปล่อย!!”

ยิ่งดิ้นรนขัดขืน มัชชาโรยิ่งโถมน้ำหนักลงไปกดทับให้หนักแน่นมากขึ้น พร้อมก้มต่ำลงไปกระซิบข้างใบหูร้อนผ่าวของไอศุพายัฆแผ่วเบา

“นี่...ไม่อยากลองโดนแทงข้างหลังทะลุถึงหัวใจดูบ้างเหรอที่รัก?...รู้หรือเปล่า? ตอนนี้นายเซ็กซี่แค่ไหนน่ะ หืม?”
“ไอ้โรคจิต!! ปล่อย!!”
“นายรู้จักเสือหมอบกับแมวเซามั้ย ไอศุพายัฆ?”
“อะไร!!!!????”
“ชื่อนาย “ไอศุพายัฆ” แปลว่า “เสือ” ใช่มั้ย? ส่วนชื่อฉัน “มัชชาโร” แปลว่า “แมว” ไงล่ะ”
“แล้วมันยังไง?”
“เสือหมอบแมวเซาที่จริงเป็นชื่อเรียกของกลุ่มทหารสอดแนมที่ทรงประสิทธิภาพ”
“เออ แล้วมันยังไงเล่า!!!”
“แล้วนายรู้ความหมายแยกของมันหรือเปล่า?”
“จะไปรู้ได้ไงเล่า!! นี่นายจะพูดเรื่องอะไรกันแน่เนี่ย!!??”
“หึหึ อย่าใจร้อนนักสิ...เสือหมอบ น่ะ เป็นชื่อของ “ต้นหญ้า” ส่วน แมวเซาน่ะ เป็นชื่อของ “งูพิษ””
“......................????”
“มันก็เหมือนตัวตนของเราทั้งคู่ นายชื่อเสือแต่เป็นได้แค่หญ้าที่ชอบทำตัวต่ำต้อย สมถะ ส่วนฉันชื่อแมวแต่เป็นถึงงูพิษร้าย ที่ไม่เคยยอมให้ใคร”
“หึหึ...ใช่ ฉันมันเป็นแค่หญ้า แต่ฉันก็ภูมิใจในความซื่อสัตย์ของฉัน ไม่เหมือนงูพิษอย่างนายหรอก!!”
“เปล่า...ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น”
“แล้วมันยังไง!!??”
“ฉันหมายถึงเราสองคนช่างเหมาะสมกันอย่างกะกิ่งทองใบหยกต่างหาก นายที่ช่างอ่อนแอ กับฉันที่สุดจะแข็งแกร่ง เมื่อเราได้ครองรักกัน ฉันก็จะคอยดูแลปกป้องนายไงล่ะ โรแมนติสุดๆ”

‘มันใช้อะไรคิดว๊ะ มันโยงเรื่องที่ไม่เกี่ยวกันมาอยู่ในเรื่องเดียวกันได้ไงว๊ะเนี่ย!!’


'จุ๊บ'


“.....................!!!!!!!!!!!!!!!!!!?????????????” (ไอศุพายัฆ)

ระหว่างที่ยังนอนมึนงง คิดไม่ตกอยู่นั้น พอรู้ตัวอีกทีก็ตอนที่โดนมัชชาโรขโมยจูบไปเสียแล้ว ทีนี้ไม่ใช่แค่ขนคอลุกชัน แต่ตอนนี้ขนทั่วร่างพร้อมใจกันลุกซู่ขึ้นมาโดยไม่ได้นัดหมายทันที พอได้สมดังใจหมายมัชชาโรก็กระโดดดึ๋งออกจากร่างใหญ่ พลางก้มมองดูคนที่นอนแข็งเป็นหินอยู่ตรงหน้าอย่างเอ็นดู

“...........................อะ.......”
“อันนี้เรียกจูบมัดจำ แล้วคราวหน้าจะขอมาเก็บที่เหลือนะครับ คนดี”
“............................อะ.......”
“ไปก่อนนะ ที่รัก ฝันดีจ๊ะ”
“........................ไอ้อำมหิต....”

ได้แต่โปรยเสียงแผ่วเบาออกจากริมฝีปากสั่นระริก ไอศุพายัฆไม่นึกเลยว่าจูบแรกที่แสนหวงแหนของตน จะสูญเสียไปได้ง่ายถึงเพียงนี้  หัวใจของไอ้เสือไอศุพายัฆ ร้าวรานถึงขีดสุด แต่ยังไม่ทันที่หยาดหยดน้ำใสจะไหลออกจากตา สิ่งที่น่าสะพรึงยิ่งกว่านั้นก็บังเกิดขึ้น...

“เอ่อ...เสียท่าเสร็จเจ้าเสนาโฉดนั่นไปเสียแล้วเหรอเนี่ย ท่านราชองครักษ์? โธ่ น่าสงสาร...”

เรโชเอ่ยถามด้วยความสงสาร เห็นใจ ข้างๆกันมีโสฬสยืนมองด้วยสายตาคาดไม่ถึงอยู่ด้วย ไอศุพายัฆยิ้มน้อยๆให้กับโชคชะตาของตนเอง พลางคิดในใจว่า.........

‘ธรณีนี่นี้เป็นพยาน...ช่วยดูดผมลงไปฝังที’…………………………………………………………………………………………………………………

เพิ่มไปอีกตอน แก้คิดถึง...
จุ๊บๆๆ
 :call:
THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 27-03-2012 19:21:11

*[]* !!!!!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: piride ที่ 27-03-2012 19:30:09

ในที่นี้เสือต้องยอมแมวใช่ป่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: wolfram ที่ 27-03-2012 19:33:43

คู่นี้นี่...แมวกดเสือหรอคะ??!!  :laugh:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: zaszaq ที่ 27-03-2012 19:38:27

อะ เสือโดนแมวหยอก  :m4: :m4: :m4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดค
เริ่มหัวข้อโดย: P★RiTŸ ที่ 27-03-2012 19:39:46

น่าสงสารไอศุจังโดนท่านเสนาเล่นจนได้ กร๊ากกก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 27-03-2012 19:40:30

อ๊ะๆๆ เรโชกินเยอขนาดนี้เวลาท้องจะดูไม่ออกนะว่าท้องหรืออ้วน5555+ :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 27-03-2012 19:44:07

ม่ายยยยยยยยยยยย แมวสิต้องโดนเสือกิน -3-

แต่อาหารฝรั่งเศษแต่ละชื่อน่ากินมากๆเลยละค่ะ

เนื้อแหะ -3- รอตอนต่อไปนะค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดค
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 27-03-2012 19:45:55

คู่นี้ใครจะกดใครเนี่ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Zurruz ที่ 27-03-2012 19:50:25

จิ้มก่อน ค่อยอ่าน 55

---------------------

ไอ๊ย๊ะ อมวมาหยอกเสือ กันซีนเรโชนิดๆนะเรา 55  เรโชนี่ก็น๊า

เห็นเเก่กินจริงๆ!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 27-03-2012 19:55:29

 :m20: ชอบคู่ท่านเสนาจังเลย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 27-03-2012 19:59:22

พี่เสืออย่าไปยอมไอ้แมวผีนั้น ว่างๆจับมันกินเลยดิ สู้ๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 27-03-2012 20:01:58

แมวน้อยริอาจจะกดเสือ
ยังงี้ต้องให้เสือกดซะให้เข็ด  :laugh3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 27-03-2012 20:02:50

พี่เสืออย่าไปยอมไอ้แมวผี

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 27-03-2012 20:18:58

 :L2:เสืออย่างเราต้องจับแมวกดซะให้เข็ดเลย :oo1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kukkik ที่ 27-03-2012 20:23:08

ไอศุพายัฆผู้น่าส่งสาร :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: JadeButterflyεїз ที่ 27-03-2012 20:33:09

นึกไม่ออกเลยว่าเสือจะรักแมวได้ยังไง ???

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 27-03-2012 20:56:50

ฮ้าๆๆๆๆ ไม่รุ้ว่าจัสงสารเจ้าเสือดีไหมที่โดนเจ้าแมวโมยจูบ
เพราะก็สมใจคนอ่านเหมือนกัน ที่คู่นี้มีบทเข้าคู่กันแล้ว ฮ้าๆๆๆ
แต่มันฮามากตอนท้าย ที่องค์รัชทายาทกะบพระชายามาเจอนี่แหล่ะ
คู่หลักก็ยังคงน่ารักอยู่ แต่เรโชก็ยังฮาเหมือนเดิมเหมือนกัน

 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: tumz007 ที่ 27-03-2012 20:58:59

 :o8: :-[ :impress2: :o8: :-[ :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 27-03-2012 21:09:15

ไอศุพายัฆช่างน่าสงสาร :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 27-03-2012 21:21:06

ถึงขั้นจิตตก  อยากให้ธรณี  ดูด  เลยหรอ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 27-03-2012 21:22:41

เย้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ท่านองครักษ์สุดเท่ของเรายังเวอร์จิ้นเรอะเนี่ย!!!!!อ๊าค :a5:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: wnkth ที่ 27-03-2012 21:32:39

สงสัยแมวจะกินเสือด้วยการ ออนท็อป ฮิๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Karn12 ที่ 27-03-2012 21:42:55

เสือจะโดนแมวขย้ำจริงเหรอ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 27-03-2012 21:48:04

 o22

กำลังหวานกับ คู่พระสวามีกับพระชายาอยู่


มาเจอคู่ เสือหมอบกับแมวเซา เข้าไป  :a5: รับไม่ได้จริงๆน่ะ ถ้า เสือจะโดนแมวกด



หมั่นไส้อิตาเสนาด้วยแหละ อยากให้มันเจ็บ ผิดหวังมั่ง  :angry2:  (อิน:laugh:)

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: 139147 ที่ 27-03-2012 21:49:58

 :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:


จะได้เป็นราชินีแล้ว  เรโช ของเรา ><

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 27-03-2012 21:56:16

ผู้สนับสนุนให้แมวกดเสืออย่างเป็นทางการ
 :a2: :a2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: darkeyes1 ที่ 27-03-2012 21:58:17

เหอๆ  ท่านไอ  โดนงูพ่งพิษเสียแล้ว  สุดยอดจริงๆ  ฮิฮิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 27-03-2012 22:07:06

ตรูล่ะฮากะท่านเสนาจริงๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 27-03-2012 22:07:22

ระวังแมวจะโดนเสือขย้ำเข้าสักวัน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 27-03-2012 22:21:50

สนุกอ่ะ ชอบๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 27-03-2012 22:36:51

พี่เสือจับแมวกดเรยยยยย
ปอลอ.วันนี้เรโชกี่ทีดี  :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 27-03-2012 22:50:36

คู่ท่านเสนาเป็นคูาที่แปลกจริงๆ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ronlbb ที่ 27-03-2012 22:50:52

แมวเซานี่มันร้ายจริงๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 27-03-2012 23:07:08

องค์ชายายังคงน่ารักน่าเอ็นดู
แต่ท่านองค์รักษ์จะรอดไหมล่ะนั่น
อีกฝ่ายรุกซะขนาดนี้ เสร็จแน่ๆ  :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: bangkeaw ที่ 27-03-2012 23:13:59

ชักอยากจะเห็นเสือเสร็จแมวเร็วๆแล้วสิ
คิดดูสิ ท่านองครักษ์ยังบริสุทธิ์ผูดผ่องอยู่เลยนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kazuribum ที่ 27-03-2012 23:26:57

โอ้ยเสือสิ้นลาย
แมวน่ะก็ช่าง จินตนาการลำเลิศมาก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: V ที่ 28-03-2012 00:55:53

เอ่อ  เสือโดนแมวรังแกอ่ะ

เสือจ๋ารีบๆจับแมวกินเร็วๆน้าาา (เดี๋ยวพลาด ) หุหุ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: dark-soleil ที่ 28-03-2012 01:55:38

เสือน่ารัก โดนโขมยจูบไปจนได้ :o8: :o8:
รอตอนต่อไปค่ะ :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 28-03-2012 02:21:40

 :o โหย ถึงขนาดอยากให้ธรณีสูบเลยรึ  :laugh3:
แมวจะกดเสือ ฮิ้วววว  :o9:
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ สู้ๆจ้า  :amen: :amen: :amen:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 28-03-2012 06:26:20

พระชายาเสวยจุเหลือเกิน  :m20:

แต่ก็มีมุมน่ารักด้วยนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 28-03-2012 09:41:55

เสือหมอบช่างน่าสงสาร
แบบนี้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนดีเนี่ย
แต่ยังไงก็ต้องกดไอ้แมวผีนั่นให้ได้เลยนะ
ไม่งั้นมันจะกลายเป็นคู่แปลกหายากไปเลย
 :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 28-03-2012 10:16:19

อั๊ยยะ
เสือจะยอมกดได้อย่างไรกัน...ลุกขึ้นมาสู้ซะเดี๋ยวนี้แล้วจับแมวกดโลด กร๊ากกก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: -Otto- ที่ 28-03-2012 10:47:29

ท่านองค์รักษ์ช่างน่าสงสาร :jul3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 28-03-2012 11:42:55

โธ่ๆๆ น่าสงสารท่านราชองครักษ์ เสียจูบแรกไปซะได้ ก๊ากๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 28-03-2012 13:21:30

เพื่ออรรถรสในการอ่าน
เลยขอลงรูปประกอบเล็กน้อยเจ้าค่ะ

ขอบคุณที่ติดตามนะคร๊า
 :z1:
THEARBOO

[attachment deleted by admin]

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 28-03-2012 13:22:42

เพิ่มเติมคับ...

เสือหมอบ-แมวเซา

[attachment deleted by admin]

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ploylw_chery ที่ 28-03-2012 14:05:31

แมวรังแกเสือซะงั้น :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 28-03-2012 16:47:50

แมวเซา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: cocoaharry ที่ 28-03-2012 17:37:11

อรั๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ท่านองครักษ์เคะ ชอบค่าาาาาาาาาาาาาาาา
ขอให้ท่านเสนารุกแบบนี้เรื่อยๆ และรุกตลอดไป

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 28-03-2012 17:52:03

เอาคือดิจะให้เค้าขโมยจูบฝ่ายเดียวเหรอ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 28-03-2012 18:14:54

จูบแก้แค้นดิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: wanmint1 ที่ 28-03-2012 20:28:50

อยากให้เสือกดแมวจัง (แอบหมั่นใส้แมวเซา) :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Way ที่ 28-03-2012 20:51:10

ไม่มีตอนไหนที่ไม่สร้างความฮา เหอะๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: DarkAki ที่ 28-03-2012 22:20:25

ตอนที่ 13

อ๋ายยยยยยยยยยยย สงสารโสฬสอ่ะ น้องเรโชไม่สงสารโสฬสบ้างเหรอ  :z1: :z1: :z1:

โสฬสเราอย่ายอมน้าาาา ต้องจัดหนักให้เรโชเลย

ตอนที่ 14

 :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:

เอาอาหารมาล่อน้องเรโชเราเลยเหรอ ตอนนี้มีแอบหวาน แอบซึ้งด้วยอ่ะ

ตอนที่ 15

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด โดนใจที่สูดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

55555555+++++ น้องแมวกดพี่เสืออ่ะดีแล้วววววววววววววว

โสฬสกับเรโชก็ดันมาเห็นฉากสำคัญซะได้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า แล้วราชองค์รักษ์จะเป็นไงต่อล่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: hyuk_knok ที่ 28-03-2012 22:41:44

นังงูพิษ อิอิ น่ารักอ่ะ^__^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: LittleLoad ที่ 29-03-2012 00:04:46

เย้ๆ มาต่อแล้ว ขอบคุณค่ะ :pig4:  แล้วระรอตอนต่อไปนะคะ o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Joe ที่ 29-03-2012 00:27:09

ชอบครับ โดยเฉพาะภาพประกอบทำให้อยากกินอาหารอย่างนั้นบ้าง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: wanmint1 ที่ 29-03-2012 19:54:58

อยากบอกว่าชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ มาต่อไวๆนะจ่ะ :call: :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 30-03-2012 14:09:38

ไม่น่ะ พี่เสืออออออออออออออออออออออ

โถ่อย่าไปยอมน๊าาาาาาา

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 30-03-2012 23:33:04

ดี๋ยวก็ดนหญ้พิษหรอก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Der Adler ที่ 30-03-2012 23:42:39

ชอบตอนล่าสุดมากเลย :z1:
ลุ้นกะคู่ท่านเสนากะท่านองค์รักษ์ :impress2:

จะติดตามนะฮ่ะ  o13


ปล. ไม่มีตอนไหนที่จะไม่ฮา  อ่านไปหัวเราะไป :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: JadeButterflyεїз ที่ 31-03-2012 02:02:45

มาต่อเถอะครับผมรออยู่

:call: :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kingkakingka ที่ 31-03-2012 11:11:43

มาต่อไวๆนะค่ะ :3123: :3123: :3123: :3123: :3123:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 31-03-2012 21:26:13

เสือหมอบ น่ะ เป็นชื่อของ “ต้นหญ้า” ส่วน แมวเซาน่ะ เป็นชื่อของ “งูพิษ””
อันนี้เคยได้ยินแต่ไม่รู้ความหมายมาก่อนเลย ความรู้ใหม่ขอบคุณค่ะ :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 03-04-2012 21:52:05

เเมวจะกดเสือเรอะ  :a5:

คิดผิดคิดใหม่ได้นะตัวเอง  :laugh:

ขอบคุณค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดค
เริ่มหัวข้อโดย: yongsulewa ที่ 03-04-2012 22:14:29

ฮามาก!! o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: forbidden ที่ 03-04-2012 22:52:45

เห็นรูปแล้วอยากกิน  :m4:
เสือหมอบตอนนี้อ่อนให้แมวไปก่อน  o8
รอแมวเผลอเมื่อไหร่ค่อยเสียบ.. เอ้ย เอาคืน  :haun5:
รอต่อจ้ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Nuclear ที่ 03-04-2012 23:56:52

องค์ครัก กด เสนาฯ
องค์ครัก กด เสนาฯ
องค์ครัก กด เสนาฯ
องค์ครัก กด เสนาฯ
องค์ครัก กด เสนาฯ
องค์ครัก กด เสนาฯ
 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 15 เสือหมอบ แมวเซา P.21 อีกนิดคับ^^
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 04-04-2012 03:25:16

ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ (แอบมีNCเล็กๆ)


“อ๊ะ อ๊างงงง ระ…แรงไปแล้ว อ๊า….”
“ข้างในนายมัน…สุดยอดเลย…”

แม้ร่างเล็กอ้อนวอนแค่ไหน โสฬสยังคงบดเบียดกระแทกกระทั้นเข้ามาเรื่อยๆ จนเรโชต้องร้องห้ามจนเสียงหลง

“อ๊ะ อ๋า…มะ…ไม่…ตรงนั้น…อยะ…อย่า…อ๊ะ ฮึก อ๊า…”
“ตรงนี้เหรอ?…รู้สึกดีสุดๆไปเลยสินะ…ชายาผม…”
โสฬสพูดพลางกระแทกความแข็งแกร่งของตนเข้าเสียดสีกับจุดอ่อนไหวที่สุดในร่างเล็ก เมื่อเห็นเรโชครวญครางเสียงหวานหวิว ชายหนุ่มก็ยิ่งเพิ่มความเร็วและแรงขึ้น ความสุขสมแผ่ซ่านทั่วกายร่างเล็กจนต้องใช้แขนทั้งสองข้างยึดเกาะโสฬสไว้เป็นที่พึ่ง เสียงเนื้อกระทบกันดังขึ้นตามจังหวะการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วและรุนแรง จนเรโชไม่สามารถหลบหนีจากความหฤหรรษ์นี้ได้อีกต่อไป

“อ๊ะ ฮะ อ๊า…จะ…จะ…จะถึงแล้ว!”
“…..ยอดรัก…รัดพี่แน่นแบบนี้…พี่จะทนไม่ไหวแล้วนะ”
“มะ…ไม่ไหวแล้ว…ได้โปรด…หะ…ให้ผมถึง!”

เมื่อถูกเสียงหวานอ้อนวอนร่างแกร่งจึงรีบเร่งจังหวะในการเคลื่อนไหวขึ้นอีกให้ถี่กระชั้นมากขึ้น เรโชที่พยายามจะอดกลั้นไว้ไม่สามารถทานทนได้อีกต่อไป ผนังภายในถูกทรมานด้วยความสุขสมอันบ้าคลั่งจนในที่สุดร่างบางก็ถึงที่สุดแห่งฝั่งฝัน ทะลักทลายจนเปรอะเปื้อนกล้ามท้องร่างแกร่งเบื้องบนหมดสิ้น

“อ้า….!  โอ้ว…อ๊ะ…อา…”

หลังจากส่งร่างเล็กถึงจุดหมายปลายทางได้ โสฬสก็กระแทกกายรุนแรงอีกครั้งจนความปรารถนาทั้งหมดที่เขามีฉีดพุ่งเข้ามาในร่างเรโชจนเต็มล้น เติมเต็มกันและกันจนสุขล้ำ ชายหนุ่มทรุดกายลงมาจูบที่ไหล่ขาวเนียนแผ่วเบา

“อื้อ…”

เรโชร้องครางเบาๆอีกครั้งเมื่อโสฬสถอนกายที่เปียกชุ่มออกจากตัวเขาไป

“เรโช…อยู่ข้างๆฉัน…ตลอดไปนะ”

โสฬสคว้าเอวบางเข้ามากกกอดไว้ราวหวงแหน พร้อมจุมพิตบางเบานุ่มนวลราวปุยไหมลงบนหน้าผากชื้นเหงื่อของร่างเล็ก ที่นอนหอบหายใจรวยรินอยู่ในอ้อมแขนอบอุ่น และผล็อยหลับไปในไม่ช้า ค่ำคืนแห่งความสุขอีกคืนหนึ่งได้ดำเนินเนิบนาบต่อไป เฝ้ารอจนกว่าดวงตะวันเฉิดฉายจะกลับมาทักทายขอบฟ้าอีกครั้ง
………………………………………………………………………

‘เสร็จมันอีกแล้ว…ฮ่วย! ไอ้เรโช! ไอ้ใจง่าย!…ไอ้ใช้ร่างกายเปลือง!…ฮือๆๆๆ’

หนุ่มน้อยเรโชนอนคิดเงียบๆอยู่บนเตียงใหญ่ ขณะมองสวามีของตนอาบน้ำแต่งตัวเพื่อจะไปทำงานที่กระทรวง แน่ล่ะว่าวันนี้ก็เป็นอีกวันที่เขาคงตามไปด้วยไม่ได้ เพราะได้แต่นอนปวดเอว ปวดตะโพก จากกิจกรรมเข้าจังหวะแสนจะเร่าร้อนเมื่อคืนที่ผ่านมา ทำให้พอตอนเช้าเล่นเอาหนุ่มน้อยกลายเป็นพวกง่อยเปลี้ยเสียขา นอนก้นระบมอยู่ในผ้าห่มอุ่นแทนที่จะออกไปโลดโผนเหมือนทุกๆวัน

‘คนใจร้าย!...อุตส่าห์ขอร้องอ้อนวอน ต่อรองให้เหลือแค่อาทิตย์ละ 2 ครั้งได้แล้วแท้ๆ มันยังมีหน้ามาบอกว่า “งั้นขอคืนนี้เป็นคืนแรก เพื่อประเดิม” ชิชะ!! ไอ้คนสับปลับ เล่นซะเดินไม่ไหวเลย อย่าให้ถึงวันที่เรโชเป็นใหญ่เป็นโตบ้างนะ พ่อจะจิ้มให้พรุนเลย ฮึ่ย!!’

“ฉันไปทำงานก่อนนะ วันนี้นายนอนเล่นไปก่อนก็แล้วกัน เดี๋ยวตอนเที่ยงฉันกลับมากินข้าวด้วย”
“………………………….”
“หึ...ทำเป็นเงียบ…ตามใจ วันนี้อย่าออกไปซนที่ไหนก็แล้วกัน”
“…………มันเรื่องของผม ถ้าจะออกข้างนอกแล้วจะทำมะ!?”
“หึหึหึ…………ก็ไม่ได้ว่าอะไร๊…แค่เป็นห่วง เมื่อคืนฉันเผลอรุนแรงไปหน่อย มันอาจทำให้นายเดินไม่ค่อยจะไหว…กลัวว่าถ้านายออกไปเที่ยวเล่นแล้วดันล้มพับเดินกลับไม่ไหวไป มันจะลำบากคนอื่นเขา…”
“ฮึ่ย!!! จะไปไหนก็ไปเลยไป๊!! ไอ้ลามก!!”
“จ๊า จ๊า อย่าอารมณ์เสียสิที่รัก เดี๋ยวตอนเที่ยงเจอกันนะ ฮ่าฮ่า”
“……………….ขอแช่งให้มันเดินสะดุดบันไดหัวฟาดพื้นตายซะ เพี้ยง!!”
“นี่…ฉันได้ยินนะ…ปากเก่งนัก เดี๋ยวก็โดนจัดอีกรอบหรอก”
“……………….!!!!!!?” (หุบปากฉับ…ยังเข็ดอยู่)

หลังจากสวามีตัวดีออกไปจากห้องได้สักพัก เรโชก็รู้สึกเบื่อเกินกว่าจะนอนเอกเขนกต่อไปไหว จึงตัดสินใจลุกขึ้นอาบน้ำ แต่งตัว เพื่อออกไปเดินเล่นนอกตำหนัก แม้จะยังขัดยอกอยู่บ้างแต่ก็พอจะเดินไหว ไม่ดูผิดสังเกต

พอออกมานอกตำหนักได้ เรโชก็ได้แต่เดินไปเรื่อยๆอย่างไร้จุดหมายปลายทาง ด้วยความที่นึกไม่ออกว่าจะไปเที่ยวเล่นตรงไหนดี วังหลวงกว้างขวาง ที่ที่เขายังไม่เคยไปก็มีเยอะ เขตหวงห้ามก็มีเยอะ แต่ที่น่าแปลกคือ ดันไม่มีทีที่เขาสนใจเป็นพิเศษนี่สิ สวยงามแต่ไม่ตื่นเต้น

“โอ้ย!! อยากออกไปเที่ยวข้างนอกบ้างอ่ะ  อยากไปเดินตลาด อยากไปตกปลา อยากไปเล่นว่าวที่ชายทุ่ง ง่า…เบื่อๆๆๆๆ!!”

เดินไปบ่นไปจนถึงใต้ต้นมะม่วงใหญ่  ทีนี้เรโชก็ได้แต่ถอนหายใจเฮือกๆ

“เฮ้อ…ตายรังอีกแล้วเรา ไปไหนได้ไม่พ้นไอ้ต้นมะม่วงวังหลวงนี่เลยเว้ย…เอาว๊ะ ปีนขึ้นไปนอนเล่นฆ่าเวลาดีกว่า”

หากยังไม่ทันจะปีนขึ้นบนต้นไม้ใหญ่พลันสายตาก็เหลือบไปมองเห็นเงาตะคุ่มๆ อีกด้านของต้นมะม่วงเข้า แอบผวาเล็กๆคิดว่าผีวัง แต่พอลองเพ่งดูอีกที เงานั้นกลับเป็น ราชองครักษ์ ไอศุพายัฆ ที่เอาแต่นั่งเหม่อลอยเคว้งคว้างจนไม่รู้ว่ากำลังคนมาปีนต้นไม้อยู่เหนือหัว

“อ้าว เฮ้ย!? ท่านราชองครักษ์? มานั่งทำสมาธิอะไรตรงนี้ง่ะ? กำลังวิปัสสนากรรมฐานเหรอ?”
“……………………………”
“นี่…ท่านราชองครักษ์ ได้ยินป่าวเนี่ย?”
“วู้…ท่านราช..ชะ..โอง..คา..ร๊ากกกกกก”

ถามเท่าไหร่ เรียกยังไงก็ไม่มีสัญญาณตอบรับ เห็นท่าไม่ดีเรโชจึงเดินเข้าไปดูใกล้เพื่อให้แน่ใจว่า เรียกไม่ผิดคน และเพื่อให้แน่ใจว่า ยังหายใจอยู่

“เฮ้ย…หรือว่ากำลังถอดจิตวะ?...”
“เปล่าหรอกขอรับ จิตกระผมยังไม่โดนถอดไปไหนขอรับ….”
“อุ๊ย! ยังอยู่นี่ พูดได้ด้วย…แล้วท่านมานั่งเพ่งกสิณอะไรตรงนี้เนี่ย? ที่สำคัญผมเรียกตั้งนานไม่ยักกะตอบ…”
“เปล่าทำอะไรขอรับ องค์พระชายากระผม เพียงแค่…ทำใจ…”
“หือ?...ทำใจเรื่องอะไรอ่ะท่าน?”
“เรื่องไม่เป็นเรื่องน่ะขอรับ อย่าได้ใส่พระทัยเลย…”
“………………อ๋อ…เรื่องเมื่อคืนใช่ม๊า!!?”
“……………….อึก”
“ โหย ท่านราชองครักษ์ ท่านจะใส่ใจไปทำม๊าย กะอีแค่โดนเจ้าเสนาโฉดนั่นจูบเอาแค่นั้นเอง….ไม่ใช่จูบแรกซะหน่อย จริงป๊ะ?”
“ฮึก….”

เมื่อเห็นชายหนุ่มตรงหน้า สีหน้าแดงจัด และมีทีท่าว่าจะเสียใจหนักข้นกว่าเดิมเป็นเท่าตัวเท่านั้นเรโชก็คิดได้ทันทีว่า ‘นั่นคือจูบแรก’ ไม่คิดไม่ฝัน ว่าผู้ชายวัย 27 ปีเบื้องหน้าเขาผู้นี้จะเพิ่งมีจูบแรก!!! ช่างอรรศจรรย์ใจเรโชเสียเหลือเกิน

“โอ้ยโหยว…ครั้งแรกจริงดิ…อูย…”

อยากปลอบใจแต่ไปไม่ถูก ใจหนึ่งก็แสนสงสารชายหนุ่มตรงหน้าที่ดันไปเสียเชิงชายให้คนที่ไม่น่าจะเสียด้วย และอีกใจก็พาลเจ็บใจแทนไอศุพายัฆด้วย ที่โดนเจ้าเสนาโฉดลูบคม

“โธ่!... ท่านราชองครักษ์ อย่าเสียอกเสียใจไปเลย คิดซะว่าให้ทาน ท่านจะเครียดไปทำไม ร่าเริงไว้ดีกว่า”
“ขอรับ องค์พระชายา กระผมจะจำตาม”
“เอ้า!! จะทำตามแล้วไหงตอบเสียงเลื่อนลอยอย่างนั้นเล่าท่าน”
“…..อย่าทรงกังวลไปเลยขอรับ องค์พระชายา อีกเดี๋ยวก็ดีขึ้นแล้วล่ะครับ”

ถึงปากจะบอกว่าไม่เป็นไร ไม่ต้องห่วง แต่หน้าอย่างกับโดนสูบวิญญาณ จนเรโชอดรนทนไม่ได้ที่ต้องขอสอดมือเข้าไปช่วย

“ท่านอยากแก้แค้นหรือเปล่า ท่านราชองครักษ์?”
“……………..??”
“ผมมีวิธีดีๆล่ะ”

ไม่รู้แรงผลักดันอะไรจากไหนที่ทำให้เรโชออกแผนการพิเรนทร์มาให้ไอศุพายัฆใช้แก้แค้น เสนามัชชาโรตัวแสบ ที่แน่ๆ ในความรู้สึกเห็นใจอยากช่วยเหลือนั้นต้องมีความแค้นส่วนตัวแอบแฝงอยู่ด้วยอย่างแน่นอน

“เอ่อ…กระผมเกรงว่า มันจะไม่ดีนะขอรับ…”
“เฮ้ย!! ท่านโดนทำให้เสื่อมเสียศักดิ์ศรีขนาดนี้แล้ว ท่านยังจะไว้ชีวิตเจ้าผู้ร้ายตัวดีนั่นอีกทำไมกัน ฟังนะ…ถ้าท่านไม่ทำตอนนี้ ท่านจะต้องโดนมันเล่นงานอีกแน่ เผลอๆคราวหน้าท่านอาจโดนปอกเปลือกเสียบไม้ปิ้งก็ได้นะ!! ท่านก็รู้ว่าไอ้เสนาโฉดนั่นมันเล็งจะตะลิดติดชึ่งท่านอยู่น่ะ!!”

ไอศุพายัฆได้แต่นิ่งอึ้ง เพราะโดนเรโชขู่ซะจนเสียววาบไปถึงไหนต่อไหน ที่จริงเขาก็อยากแก้แค้นมัชชาโรคืนบ้าง แต่ก็ไม่ได้เจ็บแค้นมากมายพอที่จะลงมือ จึงปล่อยให้อีกฝ่ายข่มเหงรังแกมาจนถึงตอนนี้ หรือว่า นี่จะถึงเวลาที่เขาต้องเอาคืนแล้ว…
……………………………………………………………………………………………….

คืนนี้พระจันทร์เต็มดวงลอยเด่น ราชองครักษ์หนุ่มนั่งเหม่อมองดวงจันทร์งามเด่นอยู่ที่ระเบียงตำหนักของตนอย่างเงียบๆ ในใจยังคงครุ่นคิดถึงเรื่องที่องค์พระชายากล่าวกับเขาไว้เมื่อหลายวันก่อน เรื่องที่เขาจะต้องแก้แค้นคืนมัชชาโร ที่จริงมันอาจดีก็ได้ที่จะได้แก้เผ็ดให้เจ้าตัวสำนึกเสียบ้าง แต่ใจของไอศุพายัฆเองก็ไม่ได้ต้องการ เพราะชายหนุ่มยังคงกังวลเล็กๆว่า หากแผนการขององค์พระชายาไม่ได้ผล มันจะเกิดผลร้ายตามตัวเขายังไงบ้าง เพราะลำพังตอนนี้ก็รับมือมัชชาโรไม่หวาดไม่ไหวอยู่แล้ว หากเขาลงมือทำลงไปแล้วพลาดท่าเสียทีขึ้นมา เขาต้องโดนมัชชาโรราวีไม่เลิกไปอีกนานแน่ๆ คิดแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจเบาๆ ให้กับมวลอากาศเย็นที่ลอยวนอยู่รอบๆกาย

“ถอนหายใจคิดถึงฉันอยู่เหรอ ยอดรัก?”
“……………….!!!!?”

เสียงไม่คาดฝันทำเอาหัวใจของไอศุพายัฆตกลงมาอยู่ที่ตาตุ่ม คงไม่มีคำไหนแทนค่าของมัชชาโรได้ดีไปกว่าคำว่า “ตายยากจริงๆ พับผ่า” เพราะพอนินทาก็ปรากฏกันเลยทีเดียว

“นายมาทำอะไรที่นี่ มัชชาโร!? ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่นายจะมาเดินเพ่นพ่านนะ!!”
“โธ่…คนดี อย่าเพิ่งทำเสียงแข็งใส่กันสิจ๊ะ ฉันแค่มาเยี่ยมเยียนเองนะ”
“มีธุระอะไร!?”
“ไม่มากมายหรอก ก็แค่ ความคิดถึงมันห้ามไม่ไหวน่ะ เลยต้องมาหา”
“ถ้างั้นก็กลับไปซะ!! ไร้สาระ!!”
“โถๆๆๆ…อย่าเพิ่งตัดรอนกันสิที่รัก คนเขาอุตส่าห์มาหา ไล่กันแบบนี้เสียน้ำใจหมด”
“……น้ำใจของคนอย่างนายฉันไม่ต้องการ กลับไปซะ!!”
“แล้วน้ำใจของใครล่ะที่นายต้องการ…อ๋อ…รู้ละ…”
“อะไร!?”
“ก็น้ำใจจากคนที่นายอยากได้หนักหนา…คงไม่พ้นน้ำใจจากองค์พระชายาสินะ…”
“หุบปาก!! เลิกลามปามถึงองค์พระชายาสักที!!”
“ปกป้องกันเข้าไป…หึหึ…สงสารองค์รัชทายาทที่โดนสวมเขาจังเลยน๊า”
“มัชชาโร!! หากนายพูดจาบจ้วงถึงองค์เหนือหัวทั้งสองอีกครั้ง นายเจ็บตัวแน่!!! ฉันจะทำให้ปากนายพูดไม่ได้ไปอีกหลายวันเลย คอยดู!!!”
“…………….หึหึ….ก็เอาซี่…ถ้ากล้าทำก็ลองดู…นายจะไม่จบแค่โดนจูบแน่…เสือน้อยที่รัก…”
“…..กลับไปซะ!!”
“…หึหึ…อ้าว?...ไหนว่าจะทำให้ฉันพูดไม่ได้ไงล่ะ?…ทำได้แค่ไล่กลับเนี่ยน่ะเหรอ?...ฮะ ฮะ ฮะ”
“อย่าท้าทายฉันนะมัชชาโร!!”
“ทำไม…นายจะทำไม คนที่คอยแต่ตามหลังฉันมาตลอดอย่างนายจะทำอะไรได้ เติบโตมาพอได้เจ้านายใหม่เข้าหน่อยก็ลืมสถานะเก่าเลยเหรอ?”
“…………………….”
“คนอย่างนายแค่อยู่ในอาณัติของฉันเหมือนเดิมก็พอ แค่พลีกายเป็นสุดที่รักของฉันก็พอแล้ว…หึหึ”
“มันจะมากไปแล้วนะ”
“มากกว่านี้…ฉันก็ทำได้ ลองดูมั้ยล่ะ”

‘ฟึ่บ’

ในจังหวะที่ไอศุพายัฆไม่ทันระวังตัว มัชชาโรก็กระโดดก้าวเดียวถึงตัวชายหนุ่ม ร่างบางทุ่มพลังแขนกดร่างใหญ่กว่าให้ลงไปนอนอยู่ใต้ร่างได้ไม่ยากเย็น เพราะถึงร่างเขาจะเล็กกว่า แต่เขามั่นใจว่าฝีมือเขาเหนือชั้นกว่าอย่างไม่ต้องสงสัย

“อึก….ปล่อยนะ!!”
“อืม…อย่าดิ้นสิคนดี…ไหน…มาให้พี่ชื่นใจหน่อยสิ………………อ๊ะ เฮ้ย!!!!!”

ชั่วขณะที่เสนาหนุ่มกำลังจะก้มลงขโมยจุมพิตหวานจากคนใต้ร่าง จู่ๆก็ถูกตวัดพลิกไปนอนหงายอยู่ด้านใต้แทน ในท่าที่ทั้งสองแขนถูกหักไพล่ไว้ด้านหลังแถมยังถูกกอบกุมเอาไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียวของไอศุพายัฆ  ทำให้ต้องแอ่นอกเบียดบี้อยู่กับร่างสูงที่อยู่ด้านบนในสภาพไร้ทางสู้ ไม่สามารถขัดขืนอะไรได้เลย

“โอ้ย!! เจ็บ!!...เฮ้ย!!…นี่!! จะทำอะไรน่ะ!?”
“…………..ทำ…แบบเดียวกับนายไงล่ะ”
“ปล่อยนะ!! เฮ้ย!!”
“จะดิ้นไปทำไมกัน ท่านเสนา อยากจูบฉันไม่ใช่เหรอ…เอาสิ จัดให้”
“เฮ้ย! เดี๋ยว!! อุ๊บ!!...”

จู่ๆริมฝีปากบางที่ยังร้องห้ามไม่ทันจบคำ ก็ถูกริมฝีปากร้อนผ่าวของร่างแกร่งประกบบดเบียดโดยที่ยังไม่ทันตั้งตัว ริมฝีปากถูกครอบครองหนักหน่วง ถูกขบเม้มดูดกลืน เบาบ้าง แรงบ้างเป็นจังหวะ จนสมองของมัชชาโรพร่าเบลอ

“อ๊ะ…อื้ม อ๊า!! อยะ…อื้ม”
มัชชาโรไม่คิดมาก่อนเลยว่า จะถูกคนตรงหน้าทำแบบนี้ และขณะที่ยังไม่ทันจะได้ประมวลผลอะไร เรียวลิ้นเปียกลื่นของไอศุพายัฆก็ควานผ่านริมฝีปากเข้ามาจนได้ ยังความรู้สึกหนาวยะเยือกรุนแรงถึงกระดูกสันหลัง พอเริ่มตั้งสติได้มัชชาโรพยายามตะเกียกตะกายดิ้นรน หากแต่ก็ไม่สามารถหลุดพ้น

“อื้ม…อุ…อึก…”

เพราะอยากให้หยุดจึงพยายามกัดลิ้นของไอศุพายัฆ แต่ก็ไร้ผล พอเพดานปากถูกเลีย เรี่ยวแรงที่พอมีอยู่บ้างก็พากันอันตรธานหายไปจนหมด ริมฝีปากของร่างแกร่งทั้งเร่งเร้ารุกไล่อย่างเร่าร้อน มัชชาโรไม่อาจขัดขืน ปลายลิ้นที่เกี่ยวกระหวัด ทำให้หัวใจเต้นกระชั้นจนทั้งร่างสั่นสะท้าน

“อ้า…ฮ้า…ฮ้า…”

เมื่อลิ้นร้อนถูกถอนออกไป มัชชาโรก็ได้แต่ตั้งหน้าตั้งตาสูดลมหายใจเข้าปอดอย่างหนักหน่วงราวกับขาดอากาศหายใจมาเนิ่นนาน พอเริ่มได้สติอีกครั้ง ก็ถึงกับสะดุ้งที่เห็นเสื้อที่ตนใส่มากำลังถูกปลดเปลื้องจากร่าง

“ปล่อยนะ!! อย่า!! อ๊ะ!...ไอศุพายัฆ!…ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!!”

มัชชาโรทั้งตะโกนห้าม ทั้งข่มขู่ ทั้งดิ้นรน แต่ราวกับร่างใหญ่จะไม่ได้ยินเสียงที่เขาส่งไปแต่อย่างใด ไอศุพายัฆซุกไซร้ทั้งริมฝีปากและปลายจมูก ที่ซอกคอขาวเนียนอย่างจาบจ้วง ทั้งขบกัด ไล้เลียและดูดดุน จนเป็นรอยแดงเถือกไปทั้งคอ ลามลงมาถึงเนินอกขาว ราวกับความคิดผิดชอบชั่วดีของเขาจะหายสาบสูญไป ไอศุพายัฆใช้กำลังปลุกปล้ำกดจูบมัชชาโรจนร่างบางสิ้นท่า  และเขาเองก็เริ่มเผลอไผลไปกับกลิ่นหอมอ่อนๆติดกายร่างคนตรงหน้า ที่ดูเหมือนว่า ไม่ว่าจะหอมดอมดมสักเท่าไหร่ก็ไม่มีทางหมด ซ้ำยังทวีกลิ่นหอมเย้ายวนมากยิ่งขึ้นด้วย มือที่เคยจับล็อคมัชชาโรไว้ ก็เผลอยกขึ้นมาลูบไล้ผิวกายเนียนละเอียดใต้อาภรณ์ที่หลุดลุ่ยนี่แทน

“อ๊ะ! ปล่อยนะ อย่า!!”

‘ผลั่ก!’

ในจังหวะสุดท้ายขณะที่ร่างกายของไอศุพายัฆยังไร้การควบคุม มัชชาโรได้สติขึ้นมาก่อน จึงรีบตวัดตัวผลักไสร่างไอศุพายัฆออกจากตัวได้สำเร็จ  คนตัวเล็กกระโดดหวือเดียวถอยออกจากร่างใหญ่ไกลโข พลางจ้องหน้าไอศุพายัฆน้ำตาคลอหน่วย พร้อมกับหอบหายใจฮั่กๆ แถมเสื้อผ้าก็หลุดลุ่ย ซ้ำผิวกายที่โผล่ให้เห็นอย่างไร้การปกปิดนั้นช่างขาวกระจ่างตา มีบางส่วนที่โดนย่ำยีจนเป็นสีแดงจัด เหมือนกับสีของพวงแก้มใสขึ้นสีชมพูสด ปากช้ำบวมเจ่อเพราะฤทธิ์จูบ ภาพตรงหน้านั้นเล่นเอาไอศุพายัฆแทบคลั่ง และไม่สามารถละสายตาได้
‘นี่เราทำอะไรลงไป!!??’

คือสิ่งที่ก้องอยู่ในหัวของไอศุพายัฆในขณะนี้ พร้อมทั้งจ้องมองร่างของมัชชาโรตรงหน้าแบบไม่วางตา เพราะนั่นคือสิ่งเดียวที่สมองเขายังสั่งการอยู่

“ทำกันได้แสบมากนะ เสือน้อย!! ฝากไว้ก่อนเถอะ นายจะต้องโดนเอาคืนอย่างสาสมแน่ๆ!!”
“………………………….”

คำทิ้งท้ายก่อนที่มัชชาโรจะกระโดดลงจากระเบียงตำหนักของไอศุพายัฆ และหายตัวจากไปในความมืด นั้นไม่ได้เข้ามาอยู่ในหัวของไอศุพายัฆสักเท่าไหร่นัก เพราะตอนนี้สิ่งที่อยู่ในหัวเขามีแค่เรื่องเดียว…

‘น่ารักชะมัด’
………………………………………………………………………………………………….

หลายท่านน่าจะชอบตอนนี้ เอ้าๆๆๆ อาจเป็นไปตามโพลล์ก็ได้นะเนี่ย...อิอิ

ขอบคุณที่ติดตามนะค๊าบบบบ!!!
 :call:
THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: kukkik ที่ 04-04-2012 03:59:29

 o13ชอบๆๆๆๆ

ไหนๆก็แต่งแนวนี้แล้ว แต่งให้มีลูกด้วยคงจะดีไม่น้อย :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 04-04-2012 05:38:14

เห็นด้วยค่ะเห็นด้วย ตอนนี้ท่านเสนาฯน่ารักชะมัด :oni2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 04-04-2012 07:13:14

คู่แรก  :m25: :m25:


มันต้องแบบนี้ซิ ราชองครักษ์ ทำกดทำเมียให้ได้  :angry2: :angry2:


ตอนนี้ท่านเสนาน่ารักมาก เริ่มรู้สถานะตัวเองแล้วมั้งว่าต้องอยู่สถานะไหน  :impress2:


เพราะเรารับไม่ได้จริงๆ ถ้าท่านราชองครักษ์จะโดนกด

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 04-04-2012 08:20:38

5555 ท่านเสนา รู้สถานะตัวเองแล้วซิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: nutsumi ที่ 04-04-2012 08:39:09

555 น่าสงสารท่านเสนาจิงจิง คิดจะกดเค้า แต่เกือบโดนกดแทน หุหุ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 04-04-2012 08:46:56

เสือน้อยอิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: HT...hanna ที่ 04-04-2012 08:55:46

บวกค่า
อรั๊ย!!!!!!!!!!! เกือบไปแล้วท่านเสนา ฮ่าๆๆๆๆๆ มีเคลิ้มนะคะ รอตอนต่อไปค่า

 :z1: :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 04-04-2012 09:00:12

อั๊ยย๊ะ!!!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 04-04-2012 09:03:47

จัดการกดโลด  ท่านเสือน้อย
สนับสนุนให้กดเลย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: ronlbb ที่ 04-04-2012 09:33:22

ไอศุพายัค  ลุยต่อเดี่ยวนี้

แมวมันต้องเป็นแมวซิเนาะ

เสืออย่างเราต้องชนะอยู่แล้ว  อิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 04-04-2012 09:44:34

กดแมวซะ
เชียร์โลดดดด 5555

 :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: LifePo-YuGu ที่ 04-04-2012 09:53:17

ว้าววว~~~ แบบนี้สิที่ต้องการ  o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: mayamay ที่ 04-04-2012 10:06:04

เชียร์เสือน้อยสุดจิตสุดใจ กดท่านเสนาโลด!!!!! :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 04-04-2012 10:07:03

smกันจีจีเลย คู่นี้ o18

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ)
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 04-04-2012 10:26:50

อ้างจาก: kukkik ที่ 04-04-2012 03:59:29  

o13ชอบๆๆๆๆ

ไหนๆก็แต่งแนวนี้แล้ว แต่งให้มีลูกด้วยคงจะดีไม่น้อย :z1:

เห็นด้วย o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Mekaming ที่ 04-04-2012 10:33:17

ในที่สุดท่านเสนาก็รู้คัววว :mc4: :mc4: :mc4:
เมื่อไรท่านองครักษ์จะรุกต่อนะรอฉากนั้นอยู่อิอิ :laugh: :laugh: o18

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 04-04-2012 10:35:01

เกือบไปแล้วท่านเสนา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: พอลลี่ ที่ 04-04-2012 11:19:03

 หึๆๆๆๆท่านเสนาเสร็จแน่...o18 o18

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 04-04-2012 11:56:29

เสือผงาด  :interest:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: ooopimmyooo ที่ 04-04-2012 12:27:05

สะใจ 5555
เป็นไงล่ะท่านเสนา อิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 04-04-2012 13:01:46

มันต้องอย่างนี้เซ่!!!//ตบเข่าฉาดอย่างถูกใจ!!!
อั่ยยะ ท่านเสนาสิ้นท่าแล้ว ฮิ๊วววววววววววววววววว

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: kazuribum ที่ 04-04-2012 13:19:54

อ๊ากกก ท่านราชองครักษ์ สุดยอดดดด
นี้ขนาดว่าพึ่งเสียจูบแรกน่ะเนี้ย
แต่พอเอาเข้าจริงนี้...เร้าร้อนสุดๆๆ ฮ่าๆๆๆ
นี้ล่ะน่า ความฮื่นในสายเลือด...ยังไงก็จะรอวันที่แมวน้อยโดนขย้ำน่ะคร้าบ

ปล.ตอนนี้ต้องยกความดีความชอบให้พระชายาเค้าหล่ะ ตอนหน้าอย่าลืมให้ร่างวัลเค้าด้วยหล่ะ
 

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 04-04-2012 13:38:53

ดนหญ้ทพิษซล้ว555+

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 04-04-2012 13:42:40

สนุกมากเลยครับ อิอิ  o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: autumnale ที่ 04-04-2012 13:58:45

คู่ท่านเสนาน่ารักจังอ่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 04-04-2012 14:04:14

 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: piride ที่ 04-04-2012 14:13:30

ท่านเสนา  :pigha2:
ท่านแพ้แล้วหล่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 04-04-2012 14:31:58

อึม ตามนั้นล่ะท่านองครักษ์ หนหน้าอย่าได้พลาด จับกดให้สำเร็จ :z2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Poon09 ที่ 04-04-2012 14:41:01

อือหือมาปุ๊ปเรียกเลือดกันเลยทีเดียว><
รอๆๆๆนะคะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Der Adler ที่ 04-04-2012 14:50:26

อ้ากกกกกกกกกก :a5:
เด็ดมากกกกกกกก
เร้ยยยยยย o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: JadeButterflyεїз ที่ 04-04-2012 15:13:47

ท่านราชองค์รักษ์ต้องจับท่านเสนากดให้ได้นะ

55555 สะใจมากมายเลย โฮะๆ ^_^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 04-04-2012 15:28:50

สมมม ยัยเสนา 555+ เสียท่าเลย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: tumz007 ที่ 04-04-2012 15:39:53

 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 04-04-2012 15:42:00

ท่านเสนาไม่รอดแน่ๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: donghwa ที่ 04-04-2012 16:30:32

เอาเลยท่าองค์รักษ์ให้มันรู้ซะบ้างใครรับใครรุก ฮ่าๆๆๆ
ชอบตอนนี้มากเลยค่ะ รู้สึกสะใจพิกล กร้ากกก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้ดื้อ ที่ 04-04-2012 16:32:39

ชอบมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก



 :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: 139147 ที่ 04-04-2012 16:46:59

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[


55555+


โดนรุกกลับเเล้วววว!!!

มาช้ายังดีกว่าไม่มานะจร้ะ

อิอิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 04-04-2012 17:12:10

หึหึ งูน้อย เจอเสือตะปบก็แทบจะไม่รอดแล้ว
คราวหน้า นายคงเป็นงูที่เชิดชูคอได้ไม่นานหรอก
ยอมรับซะเถอะ ว่านายสมควรจะโดนกด โฮะๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Pawaree ที่ 04-04-2012 17:30:52

ชอบๆๆ  ฮิฮิ o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Running ที่ 04-04-2012 17:38:41

ไอหย๊ะะะ !!!!!!

ได้ใจทั้งสองคู่ เลยยยย

รอตอนต่อไปอยู่นะครับบบบ^^ :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 04-04-2012 18:39:08

ย๊าาา จับกด :haun4: น่ารักอ่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 04-04-2012 18:52:48

เพิ่มเติมอีกแล้วเจ้าค๊า...

อิมเมจของเสือหมอบแมวเซาจร๊า

จุ๊บๆๆๆๆ

THEARBOO

[attachment deleted by admin]

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 04-04-2012 19:03:21

แหมไม่น่าปล่อยให้หลุดมือเลย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: forbidden ที่ 04-04-2012 19:03:46

เสือเลิกหมอบแล้วสินะ หึหึ   :o9:
ท่านเสนาแอบน่ารักนะเนี่ย :m12:
รอต่อจ้ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 04-04-2012 19:07:22

ว่ะฮ่ะฮ่าาา โดนแมวกดแน่!  :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: ิิำืben ที่ 04-04-2012 19:15:36

รู้สึกชอบตอนนี้จังแมวโดนกดซ่ะแร้ว อิอิ มีหลงเสน่ห์ซ่ะแล้วซิ อิอิ o13 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: phenomintna ที่ 04-04-2012 19:24:09

 :o8: :-[

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: kingkakingka ที่ 04-04-2012 19:27:46

 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: zaszaq ที่ 04-04-2012 20:33:16

 :m20: ท่านเสนาเกือบโดนเสือกดเลย :m20: :m20:

สนุกมากค่ะ  o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: kaowkong ที่ 04-04-2012 21:18:26

แซ่บเวอร์ๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 04-04-2012 21:22:59

ไม่รอดแน่คะท่านเสนางานนี้
เสร็จท่านราชองครักษ์แน่ๆ

จริงๆ องค์ชายมีแผนใช่ไหมล่ะเนี้ย
เจ็บคนเดียวไม่ ต้องหาคนมาพูดคุยด้วยได้
เลยจัดการยุซะเลย แหม ได้ผลซะด้วยสิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 04-04-2012 21:28:23

ใ  :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Tumz ที่ 04-04-2012 22:23:01

 :z1: ท่านเสนาปลุกเสือหลับให้ตื่น ถ้าจะไม่รอด :oo1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 04-04-2012 22:28:03

จัดการเลยยยยยยยท่านราชองครักษ์


 :a11: :a3: :a11: :a3: :a11: :a3: :a11: :a3: :a11: :a3: :a11: :a3: :a11: :a3:


 :a14: :a9: :a14: :a9: :a14: :a9: :a14: :a9: :a14: :a9: :a14: :a9: :a14: :a9:



 o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18 o18

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: nincja ที่ 04-04-2012 22:30:53

 o13คุณองครักษ์ คราวหน้าจัดชุดใหญ่เลยนะคร่า


 :o8: :o8: :o8: :o8: :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 04-04-2012 23:46:22

แมวน้อยโนเสือขย้ำซะเถอะ คิคิ

รัชทายาทเบาๆหน่อย เดี๋ยวพระชายา จะช้ำเอา 55

ขอบคุณมากค่ะ

ภาพน่ารักมากเลย อะ

จะรอตอนต่อไปนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: warnana001 ที่ 05-04-2012 00:33:09

ท่านเสนาโดนแล้วไง
หึหึหึ o3

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: DarkAki ที่ 05-04-2012 01:45:23

 :m25: :m25: :m25: :m25: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:

เปิดตอนมาก็เรียกเลือดกันเลย  :-[ :-[ :-[

เอิ่ม อ่านไปอ่านมาเรื่มรู้สึกว่า...ไมท่านเสนาน่ารักจัง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 05-04-2012 02:34:16

กดเยยๆ เชียร์ๆ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 05-04-2012 08:29:46

 :m20:ซะใจจริงๆ ท่านเสนาโดนบ้างแล้ว

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: ploylw_chery ที่ 05-04-2012 08:59:30

กรี๊ดดดด..น่ารักอ่ะ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 05-04-2012 14:34:35

ให้เสือกดแมวก็ได้


แต่ก้แอบอยากให้แมวกดเสือ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 05-04-2012 17:53:44

ชอบท่านเรโชจัง แต่อีกคู่ก็น่ารัก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 05-04-2012 20:50:50

เอ้า! ฮิ้ววววววววววว  ฮ้าๆๆๆ
ตอนนี้โดนใจมากจริงๆ เพราะมีแววว่าจะเป็นไปตามโพล
ซึ่งมันตรงใจเรา ฮ้าๆๆ แบบว่าถ้าเคะลั่มนี้จิ้นไม่ค่อยออกอ่ะ
จิ้นแล้วรุ้สึกเสียสุขภาพจิต ชีวิตหม่นหมอง ท้องใส้ปั่นป่วน(เวอร์ไป)
สาธุ ตามโพลๆ สาธุๆ ฮ้าๆๆๆ
เรโช แผนนายเจ๋งมาก  องค์รักษ์ ปฏิบัติได้ดี ฮ้าๆๆ เจ๋งๆ
โดนมาก อ่านไปขำไป สะใจเสนาฯหน้าแดง ว๊ากกก ฮ้าๆๆๆ

 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Loste ที่ 05-04-2012 21:09:38

 :z1: :z1: :z1: :z1:
ลุ้นคู่เรโซผ่านไปได้ด้วยดี   รอลุ้นคู่นี้ต่อ

บอกได้คำเดียวว่า   มันส์พะยะค่ะ55555  สุโก้ย  :m18: :m18: :m18:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: hewlett ที่ 05-04-2012 21:21:22

เสนาโดนแมวน้อยน่ารักรุกซะแล้วเป็นไงล่ะไปไม่เป็นเลย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 05-04-2012 23:07:24

คู่หลักร้อนแรงมาก   :pighaun:
ส่วนคู่รองก็เริ่มจะมีใจ  :-[

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 05-04-2012 23:19:54

ต้องขอบคุณพระชายาเรโชนะ

ที่ทำให้องครักษ์เห็นความน่ารักของเสนา  :laugh:

รอตอนต่อไปค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: t_cus ที่ 08-04-2012 23:17:49

ท่านเสนาน่ารักขนาดนี้
แนะนำให้ท่านองค์รักษ์จับกดด่วนค๊า~~

 :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 09-04-2012 07:21:12

พี่เสือสู้ๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: natalee22 ที่ 09-04-2012 11:34:03

อิอิอิ ท่านเสนาน่ารักชะมัดเลยน๊าาาาาาาาาา

ท่านราชองครักษ์จะทนได้ไปอีกนานแค่ไหนน้อ จับกดซ้าาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 09-04-2012 13:21:19

ต้องอย่างนี้สิพี่เสือ

มันต้องเอาคืน

วะฮ่าๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: LittleLoad ที่ 10-04-2012 20:30:16

 :haun4: ฮ่าๆๆๆ เกือบแล้วไหมล่ะมัชชาโร คราวหน้าอย่าปล่อยให้หลุดมืออีกล่ะไอยศุพายัฆ :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 11-04-2012 13:21:28

จะมายังน๊าาา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 16 ลายพาดกลอนซ่อนเล็บ(NCเล็กๆ) P.23
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 11-04-2012 14:53:36

ประกาศ...

ขออภัยท่านผู้อ่านทุกท่าน
 :a5:
ตอนต่อไปขออนุญาตลงหลังสงกรานต์นะคะ
คนแต่งต้องออกต่างจังหวัดคืนนี้แล้วค๊า
เดี๋ยวรีบมาต่อนะคะ สปอยล์ว่า ตอนหน้า ตัวร้ายจะโชว์ตัวแล้วค๊า
และจะแอบเซอร์วิสฉากร้อนแรงเล็กๆระหว่างท่านเสนากะท่านราชองครักษ์ให้นะคะ
(แน่นอนว่าท่านเสนา จะโดนรุก!!)
 :z1:
สวัสดีปีใหม่ไทยและสุขสันต์วันสงกรานต์ค๊า

จุ๊บๆๆๆๆ
 :z2: :3123:
THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนต่อไปรอหลังสงกรานต์นะคะ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Ella Killer ที่ 11-04-2012 17:48:25

เรื่องนี้สนุกมากมายจ้าาา  o13 o13

ติดตามๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนต่อไปรอหลังสงกรานต์นะคะ^^
เริ่มหัวข้อโดย: DarkAki ที่ 11-04-2012 18:40:09

นั่งรอ  o19 o19 o19

หลังสงกรานต์ ตัวร้ายโผล่ o22

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนต่อไปรอหลังสงกรานต์นะคะ^^
เริ่มหัวข้อโดย: yongsulewa ที่ 11-04-2012 19:43:16

รับทราบค่ะ:)) o18 o18

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนต่อไปรอหลังสงกรานต์นะคะ^^
เริ่มหัวข้อโดย: nutsumi ที่ 11-04-2012 19:54:24

รับทราบคร้า
จารอน้าาา:))

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนต่อไปรอหลังสงกรานต์นะคะ^^
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 11-04-2012 20:00:44

รับแซ่บจ้า เดินทางปลอดภัย  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนต่อไปรอหลังสงกรานต์นะคะ^^
เริ่มหัวข้อโดย: gngane ที่ 11-04-2012 21:22:46

รอค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนต่อไปรอหลังสงกรานต์นะคะ^^
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 11-04-2012 21:59:14

ตอนหน้าต้องเข้มข้นแน่ๆเลย  o13
เดินทางปลอดภัยนะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนต่อไปรอหลังสงกรานต์นะคะ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 11-04-2012 22:14:06

รับทราบพะย่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนต่อไปรอหลังสงกรานต์นะคะ^^
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 11-04-2012 22:30:15

มหาดเล็กจะแอบไปดูแถวๆที่พักท่านองครักษ์กับท่านเสนา :laugh:ระหว่างรอ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนต่อไปรอหลังสงกรานต์นะคะ^^
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 11-04-2012 23:06:16

โอเค ตามนั้น รู้เรื่อง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนต่อไปรอหลังสงกรานต์นะคะ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Running ที่ 11-04-2012 23:16:15

โอ๊ะะ มีตัวร้ายด้วยเหรออ

รอลุ้นครับ รอตอนต่อไป
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
สุขสันต์ วันปีใหม่ไทยน่ะครับบบ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนต่อไปรอหลังสงกรานต์นะคะ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 11-04-2012 23:23:48

แมวจะโดนเสือขย้ำแล้ว  o18
รอจ้า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนต่อไปรอหลังสงกรานต์นะคะ^^
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 12-04-2012 00:24:10

เดินทางปลอดภัยน่ะค้าา :L2:

กรี๊ดดด เสนาโดนรุกกกก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนต่อไปรอหลังสงกรานต์นะคะ^^
เริ่มหัวข้อโดย: DestinY ที่ 12-04-2012 01:41:43

ตามทันซะที ><

จะรอเสนาโดนรุกนะ อิอิ

เดินทางปลอดภัยจ้าาา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนต่อไปรอหลังสงกรานต์นะคะ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 13-04-2012 02:33:48

รับทราบค่ะ!!

 o8

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนต่อไปรอหลังสงกรานต์นะคะ^^
เริ่มหัวข้อโดย: JadeButterflyεїз ที่ 13-04-2012 07:38:59

สุขสันต์วันสงกรานต์ครับ สาดน้ำหน่อย.....ตูมมม!!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนต่อไปรอหลังสงกรานต์นะคะ^^
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 17-04-2012 12:00:23

 o13

ชอบเรื่องนี้นะ ได้โอกาสมาเม้นสักทีๆ

แอบอ่านมาเยอะ แล้ว

มาต่ออีกนะ จะรอ  :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 18-04-2012 02:12:23

ตอนที่ 17 วังฆรณี


“เจ็บใจนัก! เจ็บใจนัก! เจ็บใจนัก!”

“หนอย! เจ้าบ้าไอศุพายัฆ กล้าดียังไง!!”

มัชชาโรเดินลงเท้าตึงตังกระฟัดกระเฟียด เขาที่เคยถือไพ่เหนือกว่ามาตลอด ที่ผ่านมาคนที่ตามตอแยคือเขา คนที่คอยแต่หนีคือไอศุพายัฆ แต่นี่มันกลับตาลปัตรไปหมด ที่จู่ๆเขากลับโดนคนที่นุ่มนิ่มไม่มีพิษมีภัยในสายตาเขาคนนั้นจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัว จนกระทั่งตอนนี้หัวใจเขายังเต้นระส่ำไม่หาย  นี่มันไม่ใช่เรื่องปกติ มันจะต้องมีอะไรแอบแฝง มันจะต้องมีอะไรอยู่เบื้องหลังแน่ๆ!!

“หรือว่า.....”

แม้ยังไม่กระจ่างใจนัก แต่ก็อดสงสัยคนที่เพิ่งมาอยู่ใหม่ไม่ได้ คนที่พอจะมีอำนาจชักนำให้ไอศุพายัฆผู้แสนซื่อคล้อยตาม คนที่ไอศุพายัฆแอบมีใจให้ และคนๆนั้นมีเรื่องผูกใจเจ็บกับเขา...องค์พระชายาติสเรโช!!!
…………………………………………………………………………………………………………………………………

อากาศยามบ่ายอบอ้าว ฤดูร้อนแห่งอาณาจักรเอกูนวิสติ ร้อนแรงขึ้นทุกปี แม้ไม่ได้แห้งแล้งนัก แต่ก็ทำให้รู้สึกเกียจคร้าน ตัวอับเหงื่อออก แม้แต่ลิงทะโมนอย่างเรโชที่ชอบซุกซนไม่หยุดยังไม่มีอารมณ์จะเขยื้อนกายไปไหน กว่า 1 เดือนแล้วที่เขาได้รับการอภิเษกเป็นองค์พระชายา ที่มีชีวิตหกคะเมนตีลังกาแบบสุดๆ จากเด็กไร้หัวนอนปลายเท้า จู่ๆก็ถูกจับมาขูดขี้เกลือเสียแสบสะอ้านผุดผาดนั่งแท่นเป็นชายาองค์รัชทายาท ถูกจับเรียนรู้อะไรต่อมิอะไรมากมาย อย่างในช่วงหลายวันที่ผ่านมานี่เขาได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง เช่น ภาษาต่างประเทศ ศิลปะ โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน มารยาทในการเข้าสังคม และศิลปะการป้องกันตัว  วันๆตารางเรียนแน่นแอ่ดๆ จนหายใจหายคอแทบไม่ทัน เหนื่อยจนสายตัวแทบขาดเป็นริ้ว ยังมิวาย ทุกๆ 3 วันยังต้องถูกไอ้พระสวามีหื่น องค์รัชทายาทโสฬสติยา ทั้งบังคับ ทั้งโอ้โลม ให้ถวายงานบนเตียงแบบโหดหินจนตื่นตอนเช้าแทบไม่ไหวเสียทุกที
   
ในแต่ละสัปดาห์เขาจะมีวันหยุด 1 วัน แล้ววันนี้ก็เป็นวันหยุดของเขา ที่จริงเรโชตั้งใจอย่างเต็มเปี่ยมว่าวันนี้จะออกไปเที่ยวเล่นนอกวังซะให้คุ้ม เพราะทนอุดอู้อยู่ในนี้มานาน แต่สวามีใจร้ายกลับมาหักหน้าด่านจนต้องถอยร่น เพราะดันมีกฏว่านางในห้ามออกจากวังหลวง!

‘อรั๊ยยยย!!! ไอ้เรโชจะบร้า!! ตรูไม่ใช่นางในนะเฟร้ย ตรูมีสิ่งเชิดชูความเป็นชายที่นางในไม่มีนะโว้ยยยย!!!’

หากได้แต่คิดในใจสะอึกสะอื้น เพราะองค์พระชายาเองก็ห้ามออกจากวังโดยไร้เงาองค์พระสวามีเช่นกัน

‘บาดดดโซบบบบบเอ้ยยยยยยย T^T’

เรโชไม่รู้ว่าไอ้กฏบ้ากฏบอของวังหลวงนี่จะเคร่งครัดไปถึงไหน เขาไม่ใช่ผู้หญิงเสียหน่อย ถึงจะเป็นองค์พระชายาแต่ก็เป็นผู้ชายทั้งดุ้น พรางตัวนิดหน่อยก็ไม่มีใครรู้แล้ว แถมยังไม่มีทางจะมีผู้ชายหน้าไหนมาแทะโลมผู้ชายด้วยกันแน่นอนรับรองได้ แต่ไม่ว่าจะอ้างเหตุผลร้อยแปดพันเก้าประการ ร่ายไปทั้งร้อยเจ็ด สิเอ็ดย่านน้ำ ตามด้วยชักแม่น้ำทั้งห้า ก็ไม่มีทีท่าว่าพระสวามีโสฬสจะใจอ่อนลงเลยแม้แต่น้อย ยันคำเดียวว่าไม่ให้ไป! ประกายความหวังริบหรี่ของเรโชดับวูบในทันที โปรแกรมเที่ยวนอกวังของเขาวันนี้จึงต้องพับเก็บเข้ามุ้งไป แล้วตัวเรโชเองก็มานอนเอกขเนกอยู่ในซุ้มอุทยาน ที่ซึ่งตอนแรกเขาคิดว่าจะเย็นร่มรื่น ที่ไหนได้ร้อนตับแทบปลิ้นไม่ต่างกัน แต่จะให้กลับเข้าไปอยู่แต่ในห้องแอร์ก็หดหู่อุดอู้เกินทนไหว เลยได้แต่ทำใจนอนแม่บอยู่ตรงนี้แทน

“โว้ยยยยย!!! เบื่อว๊อยยยย!! เบื่อๆๆๆๆๆๆ!! อยากไปเที่ยวอ่า อยากเที่ยวๆๆๆๆๆ!!”

ได้แต่ตะโกนระบายอามรมณ์เรื่อยเปื่อย แล้วนอนทำใจกลิ้งไปกลิ้งมาอย่างไร้จุดหมายปลายทาง

“ฮึ...ไปปีนต้นมะม่วงเล่นดีกว่า...”

สุดท้ายก็ตายรังตามเคย เวลาเรโชเบื่อๆ เซ็งๆ หรือไม่สบอารมณ์อะไร เขาก็จะมาปีนต้นมะม่วงเล่น จนโสฬสตั้งชื่อให้มะม่วงต้นนี้ว่า “มะม่วงเด็กชายแดน” ช่วงแรกเรโชขัดใจมากที่โสฬสชอบแซวเขาว่าเป็นพวกชายแดนชายขอบจนต้องโต้เถียงกันหลายครั้ง แต่พอนานเข้าก็ เรโชก็เริ่มชิน ประมาณว่า ตามใจเหอะ จะเรียกอะไรก็เรียกไป ‘ทีเอ็งข้าไม่ว่า ทีข้าเอ็งอย่าโวยแล้วกัน!!’

คิดขึ้นได้ก็ออกเดินไปยังต้นมะม่วงที่กลางอุทยาน เดินยังไม่ทันจะถึงสายตาก็พลันไปเจอเข้ากับร่างชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งพิงหลังอยู่ใต้ต้นมะม่วงดูท่าทางเหม่อลอย

“หืมห์...ท่านราชองครักษ์อีกแล้วเหรอเนี่ย...ท่าทางเจ้ามะม่วงต้นนี้อาจต้องมีชื่อพ่วง “มะม่วงเด็กชายแดน…แสนเศร้าแมนชอบมาซบ”  ซะแล้วแฮะ”

ที่เรโชคิดแบบนี้เพราะหลายวันมานี้ ไม่ว่าจะมาเมื่อไหร่ ก็ต้องเห็นท่านราชองครักษ์นี่มานั่งซบพิงอิงแอบอยู่ที่ใต้ต้นมะม่วงนี่อยู่เสมอ จนบางทีเรโชก็เผลออยากยกต้นมะม่วงนี้ให้เป็นของราชองครักษ์ให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยเหมือนกัน (ว่าแต่มันเป็นของแอ็งตั้งแต่เมื่อไหร่ว๊ะ!?) เรโชเคยพยายามถามหลายครั้งแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นแต่อีกฝ่ายก็ไม่ยอมปริปาก วันนี้เรโชก็ไม่ได้ตั้งใจอยากถามเพราะใคร่รู้นักหรอก แต่ก็อดถามเพราะความเป็นห่วงเล็กๆไม่ได้...

“ไง...ท่านราชองครักษ์ ท่านมานั่งเหม่ออีกแล้วเหรอเนี่ย?”
“อ๊ะ…ถวายบังคมพะยะค่ะ องค์พระชายา”
“ยังคิดไม่ตกอยู่อีกเหรอเนี่ย ท่านเครียดเรื่องอะไรกัน บอกผมหน่อยได้มั้ย?”
“เอ่อ…กระผม…”

เรโชค่อนข้างแน่ใจว่าอีกฝ่ายจะไม่ยอมเอ่ยปากพูดเหมือนอย่างเคย เขาเองก็ไม่ได้คิดจะคะยั้นคะยอมากมายแต่อย่างใด ก็ได้แต่ถอนหายใจมองอีกฝ่ายตามปกติ แต่แล้ว…

“ทะ…ที่ท่านเคยบอกเรื่อง…เรื่อง…”
“หืมห์? เรื่อง?”
“ระ…เรื่อง มัชชา…อะ…เอ่อ…ท่าน…เสนา…”
“ท่านเสนา? ทำไมเหรอ?”
“ก็ที่ท่านบอกว่าให้กระผมชิงลงมือจัดการกับท่านเสนาก่อน….”
‘O_o  อื๋อ?’
“คือว่า…กระผม…ทะ…ทำ ทำ…”
“ทำไปแล้ว…อย่างงั้นเหรอ?...”

เรโชถึงกับนิ่งอึ้งตะลึงงันไปเลยทีเดียว จริงอยู่ที่เขาเป็นคนยุยงให้อีกฝ่ายลงมือ แต่เจตนาที่แท้จริงของเขาแล้วนั้นแค่เพียงต้องการปลอบใจอีกฝ่ายก็เท่านั้นเอง (ถึงจะแอบนึกให้สมพรปากเล็กๆก็เถอะ)  ไม่นึกไม่ฝันว่าราชองครักษ์ที่แสนจะสุภาพมากมายคนนี้จะลงมือทำจริงๆ…หรือว่า…ฝ่ายเจ้าเสนานั่นสมยอมกันนะ…ความสงสัยก่อหวอดขึ้นในหัวเรโชทันที

“ท่าน….ท่านเสนาสมยอมกับท่านเหรอ?”
“มะ…ไม่ใช่ขอรับ!!”
“ท่านใช้กำลังงั้นเหรอ? ท่านเสนา…น่าสงสารจัง…”

น้ำเสียงเรโชสั่นเครือเล็กน้อย ไม่ใช่เพราะสงสารมัชชาโรหรอก แต่เพราะความสะใจล้วนๆ รู้ตัวว่าตัวเองดูเป็นคนเล๊วเลว แต่ก็อดแอบสะใจเล็กๆไม่ได้อยู่ดี… ’ขอโทษทีนะ ท่านเสนา…หึหึ’

“เปล่าขอรับ…เอ่อ…จริงอยู่ที่กระผมใช้กำลังข่มเหงท่านเสนา…แต่ว่ามันไม่ได้เลยเถิดไปขนาดนั้นหรอกขอรับ…คะ…แค่…จูบ…”
“……………….อ้อ…อืม…เหรอ? แหม ผมตกใจหมดเลย แฮะๆๆ”

‘หนอย…รอดไปได้เหรอเนี่ย…เสียดายชะมัด!’

เรโชได้แต่ยิ้มเก้อๆให้คนตรงหน้าไป แม้จะเจ็บใจไปบ้าง แต่ก็ไม่ได้ถือสา เอาเถิด ตัวเขาเองก็ไม่ได้อยากจองล้างจองผลาญเจ้าเสนานั่นขนาดนั้นหรอก แค่ได้ไอศุพายัฆ ช่วยลงมือสั่งสอนให้เบาะๆแค่นี้ก็สาแก่ใจเขาพอสมควรแล้วล่ะ แล้วก็พลันนึกเห็นใจคนตรงหน้าขึ้นมาไม่น้อย คงฝืนใจทำตามที่เขาแนะนำหน้าดู ถึงได้นั่งเหม่อระทมอมทุกข์อยู่แบบนี้

“ท่านราชองครักษ์ เรื่องที่มันแล้วก็ให้แล้วกันไปเถอะ ท่านไม่ต้องเก็บมาคิดใส่ใจหรอก ท่านไม่ได้ทำผิดอะไรกับท่านเสนานักหรอก ท่านเสนาต่างหากล่ะที่ผิดต่อท่าน ผมรู้ว่าสุภาพบุรุษอย่างท่านละอายใจที่ไปรังแกคนที่ท่านไม่ชอบขี้หน้าเข้า ซึ่ง…จริงๆแล้วมันไม่ได้เสียหายอะไรเลย ท่านราชองครักษ์อย่าคิดมากไปเลยนะ”
“เอ่อ…ขอรับ”

เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้ายังไม่มีทีท่าว่าจะดีขึ้นเสียที เรโชก็คิดได้ว่า ควรปล่อยให้ไอศุพายัฆผู้หมองหม่น นั่งหม่อนหมองประคองอารมณ์ตัวองคนเดียวไปอีกสักพักดีกว่า ว่าแล้วก็กล่าวลา เพื่อไปหาที่เที่ยวเล่นที่อื่นต่อ เอาเถอะ ไหนๆวันนี้ก็ว่าง ถึงจะไม่ได้ออกไปข้างนอกวังก็ช่างปะไร เที่ยวเล่นที่ในวังนี้เอาก็ได้ ยังมีอีกหลายที่เลยทีเดียวที่เขายังไม่เคยไป ตัดสินใจได้ดังนั้น ก็ปล่อยให้ท่านราชองครักษ์อู้งานนั่งเหม่อคนเดียวต่อไป

พอเห็นเรโชจากไป ไอศุพายัฆก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ที่เขานั่งคิดไม่ตกอยู่แบบนี้ไม่ใช่เพราะเขารู้สึกละอายแก่ใจที่เผลอใช้กำลังข่มเหงมัชชาโรที่ตนไม่ชอบหน้าและไม่อยากเข้าใกล้หรอก แต่ที่กลุ้มใจอยู่เนี่ย เพราะเขาดันเผลอเห็นว่าอีกฝ่ายน่ารักจนอดใจไม่ไหวต่างหาก …
…………………………………………………………………………………………………

เรโชเดินเพลินๆ มาจนถึงส่วนตะวันตกของวัง ที่นี่ช่างราวกับแดนสนทยา หรือไม่ก็ป่าลับแล มันช่างดูรกร้างและช่างวิเวก วังเวง ทั้งที่ยังเป็นตอนบ่ายที่แสงแดดแรงกล้า หากเฉพาะที่นี่เท่านั้นที่ดูเหมือนว่าแดดจะมาไม่ถึง และแน่นอนว่า เรโชหาได้กริ่งเกรงต่อความน่าสะพรึงของป่าด้านนี้ไม่ ซ้ำยังเดินชมนกชมไม้ด้วยท่าทางเริงร่ากว่าปกติ เหตุผลง่ายๆ เพียงเพราะที่นี่ไม่มีอากาศร้อนมาระคายผิวเขาเลย แถมยังดูร่มรื่น ปนๆ กับความอับชื้น เย็นๆ หวิวๆ ซึ่งเรโชหลงรักที่นี่ทันที

“เย็นสบายดีเว้ย ชอบอ่ะ”

เดินระริกระรี้อยู่สักพัก เรโชก็เดินเลยมาจนถึงหน้าตำหนัก ตำหนักหนึ่ง ซึ่งมีขนาดใหญ่โตโอ่อ่ามาก เสียแค่ดูอึมครึมไปหน่อยเท่านั้นเอง ด้วยความสนใจ เรโชจึงเดินเข้าไปใกล้ๆ โดนที่ไม่ได้เอะใจ หรือล่วงรู้มาก่อนเลยว่า ที่นี่คือ วังฆรณี วังต้องห้ามที่ห้ามใครเข้าเฉียดใกล้ ยกเว้นแต่คนของวังฆรณีเท่านั้น เหตุผลก็เพราะ วังนี้คือที่พำนักของอดีตองค์ราชินีแห่งรัชกาลก่อน ผู้ซึ่งมิยอมปล่อยมือจากความเคียดแค้นชิงชัง ต่อราชวงศ์ปัจจุบันที่นางคิดว่า เป็นผู้แย่งทุกอย่างและทำลายชีวิตนาง

เรโชเหลียวซ้าย แลขวาไม่เห็นวี่แววผู้คน จึงปักใจไปเองว่าที่นี่คือวังร้าง และด้วยความเป็นคนอยากรู้อยากเห็นซุกซนอยู่เป็นทุนอยู่แล้ว เรโชจึงไม่ลังเลเลยที่จะเปิดประตูวังร้างนี้เข้าไปเที่ยวเล่นด้านใน

“ไม่ทราบมาก่อนว่าองค์พระชายาจะมาเยี่ยม จึงไม่ได้เตรียมการต้อนรับ ขอประทานอภัย”
“เฮ้ย!!!”

ยังไม่ทันจะเอามือแตะประตู จู่ๆก็มีเสียงทักทายจากด้านใน ทำเอาเรโชขนคอลุกเกรียวเลยทีเดียว

“อะ…เอ่อ คุณเป็นใครเหรอครับ? เจ้าของตำหนักนี้เหรอ?”

ถามจบปุ๊บประตูบานใหญ่ก็เปิดออกทันที เสียงลั่นดานประตูแอ๊ดอ๊าดที่ดังขึ้น พอจะเดาได้ไม่ยากเลยว่าประตูนี้ใช้งานน้อยมาก แสดงว่าคนที่อยู่ด้านใน แทบไม่เคยออกจากวังนี้ไปเลย

บานประตูเปิดออกจนสุด สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าทำให้เรโชตะลึงงัน สิ่งที่เขาเห็นคือ ใบหน้างดงามผุดผาดของหญิงงาม ที่เขาพูดได้เต็มปากเลยว่า นางงามมากแบบที่ตั้งแต่เกิดมาเขาไม่เคยเห็นใครงดงามเท่านี้มาก่อน  นางดูไม่อ่อนเยาว์นัก ด้วยเพราะริ้วรอยแห่งความเจนจัดจากการสั่งสมประสบการณ์ชีวิตนั้นยังพอปรากฏรอยให้เห็นเบาบาง แต่นั่นไม่ใช่ความแก่ชรา หรือร่องรอยที่ทำให้เจ้าตัวดูสูงวัยอย่างผู้หญิงทั่วไป แต่เป็นริ้วรอยที่ทำให้นางดูน่ายำเกรงต่างหาก ซ้ำเบื้องหลังของนางยังมีข้าทาสบริวารชายหญิงร่วมสิบชีวิตรายล้อมอยู่ด้วย

“ทะ…ท่านคือ…?”
“หม่อมฉัน นามว่าสิขี อดีตองค์ราชินีแห่งมหาราชรัชกาลก่อนผู้ล่วงลับสู่สวรรคาลัยแล้ว ขอถวายบังคมเพคะ องค์พระชายาติสเรโช”
“อ๊ะ หา!? อดีตองค์ราชินี กระผมต่างหากที่ควรถวายบังคม อย่าได้ทรงทำแบบนั้นอีกเลย!”
“หามิได้ หม่อมฉันถูกถอดยศถาบรรดาศักดิ์ไปแล้ว มิได้มีบารมีเหมือนดั่งกาลก่อน เทียบได้ก็เท่ากับแค่นางกำนัลไร้ขั้นที่อยู่ในวังมานานเท่านั้นเองเพคะ”

เรโชได้ฟังก็สงสารหญิงสาวตรงหน้าขึ้นมาตะหงิดๆ เคยเป็นถึงองค์พระราชินี สตรีผู้มีอำนาจที่สุดในแผ่นดิน แต่พอสวามีตัวเองที่เป็นถึงมหาจักรพรรดิ์สิ้นบุญลง นางก็กลับถูกลดขั้นลงไปด้วย นี่คงถูกกักขังอยู่แต่ในตำหนักนี้สินะ คิดได้ดังนั้นความสงสารในตัวผู้หญิงตรงหน้าก็พุ่งสูงขึ้นราวปรอทแตก ด้วยเรโชเอานางไปเปรียบกับแม่บุญธรรมของตัวเองด้วย

“ท่านสิขี นี่ท่านถูกจองจำในตำหนักเรือนใหญ่แห่งนี้เหรอขอรับ จากสภาพประตูเก่าแก่เหมือนไม่ได้รับการใช้งานเลยนี่ คงหมายความว่า ท่านไม่เคยได้ออกไปไหนนานมากแล้วสินะขอรับ”

เรโชเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงเป็นใยจากใจจริง และเพราะมัวแต่สงสารเลยไม่ทันได้เห็นว่าสิขีแอบบิดมุมปากเยาะหยันเล็กๆอยู่

“หาได้เป็นเช่นนั้นไม่ เพคะ”
“อ้าว ก็ประตู…หรือว่าท่านไม่ชอบออกไปไหน?”
“ก็เปล่าอีกเช่นกันเพคะ วังฆรณีในเขตราชฐานฝั่งตะวันตกนี้ อยู่ในการดูแลของหม่อมฉันเอง ไม่มีใครสามารถกักขังหม่อมฉันได้หรอกเพคะ และหม่อมฉันเองก็ออกไปข้างนอกวังอยู่บ่อยๆเช่นกัน หาได้อุดอู้อยู่แต่ในตำหนักนี้หรอกเพคะ องค์พระชายา”
“อ๋า…เอ่อ…แล้ว…ประตูมัน…เอ่อ????”
“นี่เป็นประตูหลังเพคะ เราไม่ค่อยได้ใช้มัน เพราะมันทั้งหนัก ทั้งเก่า เปิดยาก จึงไม่ค่อยมีใครใช้กัน นี่ก็เพิ่งจะได้เปิดตอนที่พระองค์มาถึงนี่แหละเพคะ”
“อ๋อ…ที่แท้ก็ประตูหลังนี่เอง ฮ่าฮ่า…! อื๋อ ประตูหลัง!!!??”

จบคำบรรยาย เล่นเอาเรโชหน้าชาราวกับถูกลูกบอลเตะอัดเข้าที่หน้า เขาอุตส่าห์ตีความเสียจนน่าสงสาร ที่แท้ดันเป็นแค่ประตูหลังที่เขาไม่ค่อยได้ใช้งานเฉยๆ

 ‘ปั๊ดโธ่!!เวรแล้วมั้ยล่ะไอ้เรโช จะเอาหน้าไปวางไว้ที่ไหนดีวะเนี่ย อายว๊อยยยย อายๆๆๆๆ’ (>////////<)

“พระชายา ทรงประสงค์อยากเข้าไปดื่มชากับหม่อมฉันหน่อยมั้ยเพคะ?”
“อ่า…ไม่เป็นไรดีกว่าขอรับ วันนี้กระผมไม่ค่อยจะสะดวกสักเท่าไหร่ เอ่อ…ถ้าไม่ว่าอะไร กระผมขอตัวกลับก่อนแล้วกันนะขอรับ”
“มิกล้าเพคะ องค์พระชายา เชิญพระองค์ตามสบาย”
“งะ…งั้นกระผมขอตัวก่อน”

เอ่ยลาเสร็จเรโชก็จ้ำอ้าวออกไป แบบไม่มองเหลียวหลัง อายจริงจังเลยงานนี้ โดยปกติเขาก็ทำเรื่องน่าขายหน้าอยู่มากมายจนเก็บใส่เข่งนับไม่หวาดไม่ไหวอยู่แล้ว วันนี้ยังไปแสดงความบื้อต่างถิ่นอีก เรโชอายจนแทบอยากถอดรองเท้ามาครอบหัวซะให้รู้แล้วรู้รอดไปซะจริงๆ

‘โอยยยย ไม่ไหวจะเคลียร์อ่อนเพลียจะพูดจริงๆ’

ด้วยเพราะเรโชมัวแต่อายจริงจังอยู่ จึงไม่ทันเอะใจคิดเลยว่า ทำไม อดีตองค์ราชินีสิขีถึงได้รูว่าตนอยู่ที่ประตูด้านหลัง ทั้งๆที่ไม่ได้เอ่ยปากเรียกสักคำ และประตูบานนั้นก็ไม่มีคนใช้ ที่สำคัญเรโชไม่มีทางรู้เลยว่า ขณะที่ตนเดินจากมาผู้ที่จ้องแผ่นหลังตนอยู่จนลับสายตานั้น มองเขาด้วยความชิงชังเพียงใด…และไม่รู้เลยว่าในอนาคตอันใกล้นี้ตนจะต้องเผชิญชะตากรรมอย่างไร
……………………………………………………………………………………………………

เรโชเดินจ้ำพรวดๆมาจนถึงเขตวังหน้าที่ตนอาศัยอยู่ ก็ค่อยคลายความสะเทิ้นอายลงไปได้โข  พอเดินลัดเลาะอุทยานออกมาได้ก็เห็นชายหนุ่มร่างเล็กคนหนึ่งแอบซุ่มทำลับๆล่อๆอยู่ตรงซุ้มไม้เลื้อย เหมือนกำลังลอบสังเกตการณ์อะไรบางอย่างอยู่ เรโชยืนฉงนอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเพ่งมองที่ชายคนนั้นอีกที โป๊ะเชะเลย นั่นมันไอ้เสนาเจ้าเล่ห์นี่เอง เมื่อเห็นอีกฝ่ายไม่ได้ระวังตัว เรโชจึงย่องดอดเข้าไปข้างหลัง เพื่อที่จะมองว่าเจ้าคนตรงหน้านี้มองหาอะไรอยู่

“ฮะแฮ่ม มองซะเร่าร้อนขนาดนั้น เดี๋ยวท่านราชองครักษ์ก็ไหม้กันพอดีหรอก ท่านเสนา”
“อึก! พระชายา ท่านมาตั้งแต่เมื่อไหร่!!?”
“ก็นานพอจะเห็นว่าท่านเป้นพวกถ้ำมองไง”
“ปละ เปล่าซะหน่อยผม ถ้ำมองอะไรที่ไหนกัน!!?”
“ก็เห็นๆกันอยู่ ว่าท่านแอบมองท่านราชองครักษ์อยู่ รึจะเถียง”
“อึก!!”
“อะไรกันท่านเสนา เมื่อก่อนเห็นท่านรุกเอ้า รุกเอา ไม่สนใจหน้าอินทร์หน้าพรหม แล้วไหงตอนนี้ถึงได้แค่แอบมองล่ะ?...หรือว่า…”
“หรือว่าอะไร!!?”
“ก็กลัวจะโดนท่านราชองครักษ์รุกกลับจนต้องเป็นฝ่ายเสียเมืองแทนไงล๊า หึหึหึ”
“ท่านรู้!!!....อ๋อ ว่าแล้วเชียว คนอย่างเสือน้อยไม่เคยใช้กำลังกับใครพร่ำเพรื่อ โดยเฉพาะกับฉัน ที่แท้ต้นเหตุทั้งหมดก็คือท่านนี่เอง!! ท่านยุยงเสือน้อยงั้นเหรอ!!!!??”
“ยุเยอะอะรายก๊าน ท่านเสนา ผมก็แค่…แนะนำเท่านั้นเอ๊ง ฮ่าฮ่าฮ่า”
“หนอยยยยย!!! ไอ้เด็กนรก!!!!”
“ว่าไงค๊าบบบ ไอ้ผู้ใหญ่อเวจี!! มีคุณต้องทดแทน มีแค้นต้องชำระเฟ้ย!!”
“………………………..หึ หึ….”
“...? หัวเราะอะไร?”
“เหงาล่ะสินะ ที่ต้องเสียเนื้อเสียตัวอยู่คนเดียว เลยจะหาพวกว่างั้น?”
“เฮ้ย!! พูดอะไรน่ะ!? บะ…บ้าเหรอ!!?”
“บ้า?...หึหึ…เด็กน้อยสมองด้อยพัฒนาอย่างท่านคงทำได้แค่แผนตื้นๆแบบนี้เท่านั้นสินะ แต่ขอโทษทีแล้วกัน ที่มันไม่ได้ผล เพราะท่านมันไก่อ่อนไงล่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า”

เรโชจุกจนพูดไม่ออกเลยทีเดียว เขาไม่น่าเปิดช่องโหว่ให้เจ้าเสนานี่เล่นงานได้เลย เรโชได้แต่สาบานกับตัวเองในใจว่า ‘จะต้องทำทุกวิถีทางให้เจ้าเสนากวนโอ้ยนี่เสียเอกราชให้ท่านราชองครักษ์ให้ได้!!’

เสียงคนมีปากเสียงกันเอะอะมะเทิ่งจนดังเข้าถึงหูของไอศุพายัฆ ชายหนุ่มหันมองรอบๆเพื่อหาต้นตอของเสียง แล้วก็ได้เห็นเรโชกับมัชชาโรกำลังทะเลาะกันอยู่ ร้อนถึงเขาที่รั้งตำแหน่งราชองครักษ์รีบเข้าไปไกล่เกลี่ยทันที

“นี่! ท่านเสนา ถามจริงเหอะ วันๆท่านว่างนักรึไง เที่ยวเดินตะลอนๆ ตามราวีชาวบ้านเขาอยู่ได้!”
“ไม่ได้ว่างหรอก เพียงแต่ฉันเป็นคนจัดการกับงานและเวลาเป็นต่างหากล่ะ หัดเรียนรู้ไว้บ้างก็ดีนะ พระชายาน้อย”
“หนอย! จัดการงานกับเวลาเป็นงั้นเหรอ ถ้าทำได้ขนาดนั้น ก็ไปช่วยเปลี่ยนบานประตูหลังวังฆรณีให้อดีตองค์ราชินีสิขี ได้ใช้งานง่ายๆหย่อยเหอะไป๊! วังโทรมจะแย่ ก็เพราะท่านมัวแต่อู้งานนี่แหละ เชอะ!!”

“……………………….วังฆรณี?...ท่านไปที่นั่นมาเหรอ!?”
“ใช่! เจออดีตองค์ราชินีสิขีด้วยล่ะ นางสวยดีเนอะ”

พรึ่บ!!

“เฮ้ย!?”

จู่ๆ ไหล่บางของมัชชาโรก็ถูกมือใหญ่กระตุกโดยแรง  เจ้าของมือนั้นก็ไม่ใช่ใครอื่น ราชองครักษ์ไอศุพายัฆนั่นเอง

“อ้าว…ท่านราชองครักษ์?”
“เสือน้อย!?”
“ขอประทานอภัย องค์พระชายาขอรับ ได้โปรดกลับเข้าพระราชฐานตอนนี้เลยได้หรือไม่ขอรับ?”
“เห๋ ทำไมอ่ะ?”
“เชื่อกระผมเถอะขอรับ รีบกลับเข้าพระตำหนักเถิด เดี๋ยวกระผมจะอารักขาไปส่งเอง”

แววตาจริงจังของไอศุพายัฆ ยังผลให้เรโชปฏิเสธไม่ออก แถมยังอ้าปากถามไม่ออกว่า ‘ทำไม’ อีกด้วย รังสีกดดันของราชองครักษ์ ทำให้เขาต้องรีบเดินลิ่วๆ กลับตำหนักอย่างรวดเร็วโดยมีไอศุพายัฆอารักขานำส่ง เรโชผู้ซึ่งไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ไม่ล่วงรู้ได้เลยว่า เค้าลางแห่งความหายนะกำลังคืบคลานเข้ามา
…………………………………………………………………………………………………………………….

“นายใช่มั้ย มัชชาโร ที่เป็นคนนำทางองค์พระชายาไปที่วังฆรณี!!?”

น้ำเสียงห้าวเหี้ยมตั้งคำถามออกมา สีหน้าดุดันราวกับจะกินเลือดกินเนื้อคนตรงหน้าให้ได้

“ฉันไม่ได้เป็นคนนำทาง ฉันไม่รู้เรื่อง”

มัชชาโรตอบเสียงเรียบเช่นกัน  เขาเองก็ไม่รู้เช่นกันว่าพระชายานั่นหาวังฆรณีเจอได้อย่างไร วังนั้นตั้งอยู่ทางทิศตะวันตก สุดชายรั้วของวังหลวง ปกคลุมด้วยป่ารกทึบ หนำซ้ำอดีตองค์ราชินีสิขีทรงเป็นผู้ช่ำชองในการใช้มนต์ดำ อาถรรพ์ วังหลังนั้นจึงถูกมนต์ดำบังตาไว้ไม่ให้คนที่นางไม่ประสงค์ให้เจอมาพบเห็นวังได้ ยกเว้นพวกข้าทาสที่อยู่ในวังนั้น และตัวเขาเอง ดังนั้นการที่เรโชไปเจอวังฆรณีเข้าแถมยังได้เจอกับเจ้าบ้านจังๆแบบนั้น ย่อมเป็นความจงใจของนางอย่างไม่ต้องสงสัย
‘พระนางสิขี เริ่มลงมือแล้วเหรอเนี่ย’

“ที่นายชอบมาป้วนเปี้ยนอยู่ที่ราชฐานบ่อยๆเพราะตั้งใจจะชักนำองค์พระชายาตั้งแต่แรกแล้วสินะ!”
“บ้าไปแล้วรึนายน่ะ ฉันมาที่นี่ตั้งแต่ก่อนที่พระชายาติงต๊องนั่นจะเข้าวังนานโข คิดว่านั่นเป็นแค่แผนรึไง?”
“…..ใช่ เพราะมันคงไม่มีเหตุผลอื่นที่ทำให้นายต้องมาที่นี่ นอกจากมาสืบความเคลื่อนไหวของวังหลวง และชิงตัวองค์พระชายาซึ่งเป็นติสโรชเตโช!!”
“ไม่ใช่เฟ้ย!! ถามจริงนายไม่รู้จริงๆเหรอว่าฉันมาทำไม เสือน้อย!?”
“เลิกเรียกว่าเสือน้อยเสียที!!”
“ไม่! น่ารักจะตายไป เหมาะกับนายมากด้วย”
“มัชชาโร คายความจริงออกมาเดี๋ยวนี้นะ!!”

ไอศุพายัฆตวาดลั่น แต่นั่นไม่ได้ทำให้มัชชาโรพรั่นพรึง เพราะเขามั่นใจอยู่เสมอว่าเขาเหนือกว่า มัชชาโรจ้องคนตรงหน้าไม่วางตา เขาปรารถนาที่จะได้คนคนนี้มาเป็นของตนเหลือเกิน อยากเห็นคนคนนี้ทำตัวน่ารักน่าใคร่อยู่ใต้ร่างเขา

“ฉันไม่อยากได้อะไรหรือใครทั้งนั้น สิ่งที่ฉันต้องการมีเพียงสิ่งเดียว…คือตัวนาย”

เส้นประสาทแห่งความอดทนของไอศุพายัฆขาดผึ่งลงทันที เขาทนโดนเจ้าคนตรงหน้านี้ล้อเล่นมามากพอแล้ว คำพูดของเรโชวาบเข้ามาในหัวเขาทันที

‘ถ้าท่านไม่อยากถูกเล่นงาน ท่านต้องรีบเป็นฝ่ายชิงลงมือก่อน’
‘ทำให้ท่านเสนารู้ว่าท่านไม่ใช่เบี้ยล่างใคร’
‘จัดการซะ!’

‘ผลั่ก!’

‘ตึง!’

‘อึก!!’

โดยไม่ทันตั้งตัว มัชชาโรถูกร่างสูงใหญ่ของไอศุพายัฆกดเข้าที่กำแพงวังด้านในสุดของอุทยานหลวงทันที แขนกำยำช้อนใต้รักแร้ของมัชชาโรยกขึ้นสูงจนเท้าไม่ติดพื้น คงเพราะเขาเตี้ยกว่า และตัวเล็กกว่าไอศุพายัฆมากนัก ดังนั้นจึงถูกช้อนตัวยกขึ้นแปะไว้กับกำแพงโดยง่าย ซ้ำร่างกายสูงใหญ่กำยำที่กดทับเขาเอาไว้ทั้งตัวนั้นก็ช่างหนักราวกับหินผา ที่ไม่ว่าจะดิ้นรนผลักไสเท่าไหร่ก็ไม่มีทางเขยื้อน มัชชาโรผู้ถนัดวิชายุทธ์ทั้งที่ต้องสู้ระยะไกล และทั้งที่ต้องต่อสู้ระยะประชิด แต่ไม่นึกเลยว่าเขาจะมาแพ้ทางให้กับวิชายุทธ์คลุกวงใน

“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!! เสือน้อย!!”

มัชชาโรตวาดแหวออกไป ไม่เพียงแต่จะไม่โดนปลดปล่อย ซ้ำยังถูกกดหนักข้อขึ้นด้วย

“โอ้ย!!! นี่!! ปล่อยนะเฟ้ย!!”
“อยากได้ตัวฉันไม่ใช่เหรอ?”
“………………………….!?”
“เอาสิ…ฉันจะให้”

เป็นอีกครั้งที่มัชชาโรต้องเบิกตากว้าง ที่จู่ๆ เสือน้อยของเขาก็เอ่ยคำที่เขาอยากได้ยินมาตลอดให้ฟัง

“จ…จริงเหรอ ยกให้จริงเหรอ? อารมณ์ไหนเนี่ย?”
“เห็นายตื้อฉันมานานแล้ว วันนี้ฉันเลยจะให้”
“วันนี้เลยเหรอ!!?”
“ใช่…ตอนนี้ ที่นี่เลย”
“จริงเหรอ!! อ๊ะ!! อุ๊บ!! อื้อออออ!!!!!”

ยังไม่ทันได้ตั้งตัวตั้งสติดี พอไอศุพายัฆพูดจบปุ๊บ ก็บดเบียดริมฝีปากเข้าหามัชชาโรทันที  อารามตกใจทำให้มัชชาโรดิ้นรนหนักหน่วง ขาที่ลอยอยู่เหนือพื้นดิน ทั้งเตะ ทั้งปัดป่ายอยู่ในอากาศ

“อึก ฮึก ฮื้อออ!! อ้า! อื้อ! ฮึก”

มัชชาโรหอบหายใจราวกับสำลักอากาศทั้งๆที่ริมฝีปากยังถูกครอบครอง แว่วเสียงสัญญาณอันตรายดังขึ้นในหัว คราวนี้เขาจะไม่เผลอไผลให้อีกฝ่ายหยอกเล่นได้ตามใจเหมือนครั้งที่แล้วอีกแน่  ทันทีที่อีกฝ่ายพยายามแทรกลิ้นร้อนเข้ามา มัชชาโรแกล้งอ้าปากเปิดทางให้เข้ามาโดยง่าย และพอสบโอกาส เขาก็กัดลงบนลิ้นนั้นโดยแรงทันที…

‘อึก!!’

ได้ผลมัชชาโรกัดลงไปเต็มแรงที่ลิ้นนั่น เสียอย่างเดียวที่อีกฝ่ายรู้ทันเสียก่อน แต่ก็ยังคงได้บาดแผลประดับลิ้นอยู่ดี มัชชาโรยิ่งมั่นใจเมื่อปลายลิ้นเขาได้รับถึงรสเค็มปร่าของเลือด

แต่แทนที่ไอศุพายัฆจะถอนริมฝีปากออกไป กลับบดเบียดแรงขึ้น รุกเร้าหนักข้อขึ้น ลิ้นชุ่มเลือดนั้นรุกล้ำเข้ามาเกี่ยวกระหวัดลิ้นของมัชชาโรราวกับมันมีชีวิต มัชชาโรราวกับขาดอากาศหายใจ และราวกับกำลังจะหมดสติ

“อื้อ….อ๊า!...ฮึก อื้อ!!?”

นอกจากริมฝีปากที่ถูกรุกรานอย่างหนักหน่วงอยู่ตอนนี้  มีอีกสิ่งหนึ่งที่มัชชาโรสัมผัสได้ นั่นคือส่วนกลางร่างกายของคนที่ทาบทับเขาอยู่นั่นแข็งขึงขึ้น และที่บ้าไปกว่านั้นคือไอศุพายัฆใช้ไอ้นั้นมาถูไถกับของเขาอยู่เช่นกัน  เล่นเอามัชชาโรโมโหแทบจะคลั่ง สติที่เหลือน้อยนิดของเขาเร่งเร้าเขาว่ากำลังอยู่ในจุดที่อันตราย แต่เขาไม่มีโอกาสจะหนีอีกแล้ว อากาศที่ถูกช่วงชิงไปอย่างหนักหน่วงทำเอาเขาหน้ามืด แล้วไหนจะตรงนั้นที่กำลังเสียดสีกันผ่านเนื้อผ้าอีก

“อา… อา… อื้อ! อ๊า ฮ้า ฮ้า!!”

ไม่นานจากนั้นไอศุพายัฆก็ถอนริมฝีปากออก มัชชาโรหอบหายใจโกยอากาศได้ไม่เท่าไหร่ก็หน้ามืดวิงเวียนตัวอ่อนปวกเปียกอยู่ในอ้อมแขนของไอศุพายัฆเสียแล้ว และเสียงสุดท้ายที่เขาได้ยินก่อนจะหมดสติไปก็คือเสียงแหบพร่าที่กระซิบอยู่ริมหูว่า…

“ถ้านายอยากได้ตัวฉันนัก ฉันจะมอบทั้งหมดของฉันเข้าไปในร่างกายของนายให้เอง”
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………


มาต่อให้ตามสัญญาจร๊า
ดวงเมืองทายว่า ท่านเสนาจะเป็นไปตามโพล์
กร๊ากกก กรั่กๆๆๆๆ
 :call:
ขอบคุณที่ติดตามนะค๊าบบบบ
จุ๊บๆๆๆ จ๊วบบบบบ!!
 :pig4:
THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 18-04-2012 02:57:28

กริ๊ดท่านเสนาเสียตัว

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 18-04-2012 04:37:38

กรี๊ดดดด เสือน้อย

แอบหลอนพระนางสิขี

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Ai_Rong_Kun ที่ 18-04-2012 05:32:21

เป็นไปตามโพลล์ สาธุ

เตรียมจุดพลุฉลอง  :mc4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Soukita ที่ 18-04-2012 05:52:11

ใกล้แล้วสินะ ท่านราชองครักษ์กับท่านเสนา :mc4:
เรโชก็ช่างยุจริงๆ
 :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: zaszaq ที่ 18-04-2012 06:12:22

เสือน้อยจะเขมือบแมวน้อยแล้ว  :laugh:  :laugh:  :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 18-04-2012 07:08:49

เเอร๊ยยยยยยยยยยยยยย  :o8:

รอตอนหน้าค่ะ

ดีใจมาก ที่ท่านเสนาจะเสียตัวเเล้ว  :laugh:

+1 ให้ค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: iyng1338 ที่ 18-04-2012 07:17:48

 :interest: :interest:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 18-04-2012 07:28:39

ท่านไอใจเย็นๆก่อน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: nutsumi ที่ 18-04-2012 07:46:59

อ๊ายยยย ท่านเสนาจะเสียตัวแล้วหรือนี่ หุหุ


แอบเห็นลางร้ายมาเยือนติสเรโชแล้วล่ะ รอตอนต่อไปน้า :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Mekaming ที่ 18-04-2012 08:12:49

ใกล้แล้ววววววววววว :z1: :haun4: :haun4: :haun4: :jul1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 18-04-2012 08:40:08

อดีตองค์ราชินีท่าจะร้ายไม่เบา ท่าทางเรโชจะอันตรายแล้วสิ ยิ่งซื่อๆอยู่

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: wolfram ที่ 18-04-2012 08:56:52

ท่านองครักษ์รีบๆจัดการสักทีสิ  :laugh:

อดีตราชินีจะทำอะไรหว่า!!

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: NaEZ ที่ 18-04-2012 08:59:33

 :mc4: :mc4: :mc4: o13

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 18-04-2012 09:04:33

มต่อด่วนๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: powderje ที่ 18-04-2012 09:17:47

 :z1:ในที่สุด ก็จะเสร็จเสือน้อยเราสินะ 5555555
ฉากต่อไปnc nc nc nc nc ncให้ได้นะเออ!!!! :oo1: o18

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 18-04-2012 09:42:01

เรโชซนไปเจอไรอีกเนี่ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kazuribum ที่ 18-04-2012 09:44:50

กรี๊ดดดดด ตอนหน้าขอเข้าไปหมดทั้งตัวน่ะ..
รีบมาต่อด่วนครับ อยากเห็นท่านเสนาเสียตัว อะฮุ อะฮุ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 18-04-2012 09:52:56

 :o12:ร่ำไห้ด้วยความดีใจ กร้ากเสียตัวแน่ทั่นเสนา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 18-04-2012 09:58:39

 :call: :call:

ขอให้ดวงเมืองแม่นด้วยเถอะ


ลางร้ายกำลังมาเยือนแล้วววว  o22

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: eamjungza ที่ 18-04-2012 10:03:41

เสร็จแน่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อ๊ากกกกกกกกกกก


 :z1:  :z1: :z1: :z1:


 :oo1: :oo1: :oo1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: hibatsumoe ที่ 18-04-2012 10:05:03

เย้ๆ ตามโพลๆ :mc4:
ว่าแต่พระชายาก็ช่างซนเหลือเกิน พระสวามีกลับมาจะโดนอะไรบ้างเนี่ย  :-[

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kimmania ที่ 18-04-2012 10:34:02

เสือน้อยออกลาย   :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ploylw_chery ที่ 18-04-2012 10:37:03

เสือน้อย...แอร๊ยยยย :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: pk11677 ที่ 18-04-2012 10:40:18

เย้อ่านตามทันแล้ว เรื่องนี้สนุก ฮ่าโฮก
ขนานตอนnc แทนที่จะหื่นดันฮ่าแทน เรื่องนี้มุขเยอะดีจริง
รีบๆมาต่อนะค่ะ อ่านแล้วครายเครียดดี

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 18-04-2012 10:45:33

อั๊ยยะ รุกเข้าๆๆๆ 5555
ท้ายวังแอบน่ากลัวนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 18-04-2012 11:09:38

แอร๊ยยยยยยยย เขิน!!!ท่านองค์รักษ์จัดการเลยคะ อร๊ายยยยยยยยยยยยยยย
ราชินีสวยโคตรอ่ะ คือจิ้นตามแล้วจะละลาย ส่วนตัวของคนงามที่โหดร้ายอยู่แล้ว นี่เล่นมนต์ดำอีก แอร๊ย พระชายาเราจะโดนเล่นแค่ไหนนะนี่ เฮือก!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 18-04-2012 12:19:05

ท่านเสนาจะโดนกดแล้ว
 :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: bangkeaw ที่ 18-04-2012 12:29:46

กรี๊ดดดด ท่านเสนา โดนซะแล้ว

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 18-04-2012 12:38:18

เอาเลยๆๆๆ จัดการยัยเสนานนั่นซะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: donghwa ที่ 18-04-2012 13:03:27

อร้ายยยยยยย เสร็จ!!
หาอะไรนะยังหรอ....ไม่เป็นไรๆ ตอนหน้าไม่รอดหรอก กร้ากกก
หูยยยย แต่อดีตราชินีแอบร้ายนะเนี่ย รออ่านตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: forbidden ที่ 18-04-2012 13:11:46

เสือน้อยจัดการซะ  :z1:
รอต่อจ้ะ  :กอด1:
ปล.พระนางสิขีมีมนต์ดำด้วย  :a5:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 18-04-2012 13:47:56

กริ๊ดดดดดดดด แมวจะชนะเสือได้ไงละ 55

รุกเลยท่านองค์รักษ์ 55

รอตอนต่อไปนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 18-04-2012 14:26:01

เสือ ยังไงก็ยังเป็นเสือ
แมวหรือจะมาสู้เสือได้ :laugh3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: somwill ที่ 18-04-2012 15:05:46

ปูเสื่อรอ nc >_<

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 18-04-2012 15:09:54

เสื้อน้อยสู้ๆ
ราชินีนิสัยไม่ดีอ่า

ติสเรโชซื่ออีกละ :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 18-04-2012 16:11:06

เสร็จแน่ คราวนี้ต้องเสร็จแน่ๆ
 :oo1:
เราอยากเสียเลือด
 :jul1:
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: wanmint1 ที่ 18-04-2012 17:45:15

เสร็จแน่ท่านเสนา :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 18-04-2012 18:01:18

อุปสึทึ :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 18-04-2012 18:55:02

กรี๊ดดด มอบเลยค่าๆๆๆ
ทำไมสถานที่เล่นของเรโชเราต้องเป็นต้นมะม่วงตลอดเลย ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: piride ที่ 18-04-2012 19:22:12

อร๊ายย รุนแรง~

แต่เหมือนได้กลิ่นเรื่องร้ายๆเลยอ่ะ ไม่เอานะ
 :sad4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 18-04-2012 19:25:58

><!!! น่ารักอะ เลือดแทบหมดตัว !!!!!
เพิ่งอ่าน และรออ่านต่อจ้า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 18-04-2012 19:38:54

โดนเสือขย้ำซะแล้วซิท่านเสนา แบบนี้เค้าเรียกมีกุนซือดี พระชายาเอาคืนท่านเสนาสำเร็จ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ronlbb ที่ 18-04-2012 20:48:26

ไอศุพายัค จัดไปๆๆ

อย่าให้เสีย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Mercy ที่ 18-04-2012 21:12:02

ตามาทันแล้ว... เย้!!!!

ชอบมากๆ ค่ะ ปกติ ไม่เคยอ่านนิยายแนวแฟนตาซี ย้อนยุค พีเรียต หรือแนวๆ นี้เลยค่ะ
แต่เห็นชื่อเรื่องมันดึงดูดให้เปิดเข้ามาอ่าน... แล้วก็งอมแงม จนตามทัน  :pig4:

จะรออ่านตอนต่อไปนะคะ คนเขียนมีอารมณ์ขัน ทำให้นายเอกสดใสมากๆ เลยค่ะ ชอบมาก

ปล. อย่ามาม่าน้า เอาฮาแบบนี้ ไปตลอด ไม่เบื่อ ชอบค่า ^^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 18-04-2012 21:31:02

เรื่องนี้ฮามาก เขียนคอมมาดี้เกิดมากๆอ่ะเธ้อ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 18-04-2012 21:33:09

เสือน้อยจะบุกสำรวจถ้ำแล้ว :oo1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 18-04-2012 21:39:51

ท่านเสนาซวยแล้วไง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Loste ที่ 18-04-2012 22:08:36

 :haun4:  :haun4: :haun4: :haun4:


กะลังนุกเลย ลุ้นอ่ะมาต่อเร้ว ๆ นะกะลังมันเลยคู่นี้


ลุ้นว่าจะเป้นยังไงต่อไป

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: nincja ที่ 18-04-2012 22:46:34

คุณเสนาเสร็จแน่  หึหึ
 :haun4: :haun4: :haun4:
เอาใจช่วยเสือนน้อยนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 18-04-2012 23:22:34

 :sad4: ค้างอย่างรุนแรงงงงงง !!!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 18-04-2012 23:58:07

อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยย

ตอนหน้าได้เสียเลือดแน่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 :haun4:    :haun4:    :haun4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: 139147 ที่ 19-04-2012 00:25:26

 :-[ :-[ :-[ :-[


ท่านเสนา งานงอกเลยทีนี้


อดีตราชินีจะทำไรเรโช ง่าาาาาาาาาาา

 :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 19-04-2012 00:26:10

ในที่สุด
เสือก็จะได้กดแมว
 :z1: :z1:

(ถึงจะแอบหวังให้แมวกดเสือก็เถอะ)

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: JadeButterflyεїз ที่ 19-04-2012 12:15:01

แมวน้อย โดน เสือใหญ่ กด แระ 5555 สะใจอ่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 19-04-2012 12:44:31

กรี๊ดดดดดดดดดด

เรโชนี่จอมยุจริงๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 19-04-2012 14:53:21

เป็นไปตามโพลล์เหรอ  :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: darkeyes1 ที่ 19-04-2012 16:13:38

โอ้แฮะ  เผลอแผล็บเดียวจะเสียไม้ปิ้งเสียแล้ว  ร้ายกาจๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: jum1201 ที่ 19-04-2012 23:46:42

นางมารจะมาแล้วววววว

เสนาจะบุกถ้ำ  :oo1: 555+++

จะรอตอนต่อไปมาต่อเร็วๆหน่าา

 :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kukkik ที่ 20-04-2012 00:04:42

ในที่สุดสิ่งที่เรารอคอยก็มาถึง :z1:


 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: wanmint1 ที่ 20-04-2012 18:57:54

ต่อจร้า ต่อจร้า มาต่อน๊าาาา :call: :call: :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 21-04-2012 08:36:39

อึก ฮึก ฮึก ฮืออออ  :sad4:
ค้างอย่างแรง มายั่วให้อยากแล้วจากไปซะงั้นอ่ะ
เรโชนี่หาเรื่องใส่ตัวตลอดเลยนะ
พระนางสิขีวางแผนอะไรอยุ่เนี่ย นางชั่งน่ากลัว
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kingkakingka ที่ 21-04-2012 14:54:37

 :z1: :z1: :z1: :z1: เสร็จแน่ท่านเสนา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: yongsulewa ที่ 23-04-2012 09:54:47

มาต่อเร็วๆนะฮะ :call: :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: warnana001 ที่ 25-04-2012 16:41:42

ท่านเสนาจะเสียเอกราชแล้ว :laugh: :laugh: :laugh:
พระนาง...อะไรนะจำชื่อไม่ได้ ท่าทางจะเป็นตัวร้ายแหะ
เรโชนี่ก็ซนเหลือเกินเนอะ หาเรื่องใส่ตัวเข้าจนได้ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: beebutta ที่ 27-04-2012 01:03:34

 :a5:แอบหลอนอดีตราชินีนะเนี้ย
 :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: yongsulewa ที่ 02-05-2012 19:31:28

มาเร็วๆนะ :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 06-05-2012 15:45:53

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 06-05-2012 16:55:46

กรี๊ดดดดดด
ประโยคอะไรนั่น  :o8:

แต่ อดีตราชินีอะไรนั่นน่ะ คิดจะทำอะไร
เรโชเอ๊ย หนูเข้าไปอยุ่ในการปกป้องของพระสวามีด่วนเลย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: veighteen ที่ 07-05-2012 01:09:05

ติดตามและเป็นกำลังใจให้อยู่จ้า
เรื่องนี้น่ารักมาก   :-[
พระนางสิขีนั่น จะทำอะไรกันนะ  :serius2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 17 วังฆรณี P.26 (18/04/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: jidapa ที่ 08-05-2012 01:08:02

 :jul1: :jul1: :jul1: สุดยอดมากมายจ้า o13 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 10-05-2012 19:05:01

ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หา


สิ่งแรกที่มองเห็นหลังจากลืมตาตื่น คือลายสลักเสลางดงามของเพดานสูงในห้องซึ่งเขาไม่คุ้นเคย สองตาสอดส่ายมองความมืดเป็นอุปสรรคใหญ่ที่ยิ่งทำให้มัชชาโรมึนงง จึงได้แต่สะบัดศรีษะไปมาและหลับตาแน่นๆ หายใจเข้าออกลึกๆ เพื่อปรับสภาพสมองของตนใหม่ จากนั้นจึงเริ่มลำดับเหตุการณ์ และนึกขึ้นได้ว่า  เหตุการณ์สุดท้ายที่เขาได้ประสบพบเจอคือการที่ถูกไอย์ศุพายัฆกระทำการอุดปาก อุดจมูก!! และขณะนั้นเองด้วยทั้งขาดอากาศจะหายใจ แถมยังถูกรุกเร้าจนแทบจะขาดใจ สุดท้ายความดันขึ้นตา วูบไปซะดื้อๆ ยิ่งคิดยิ่งหวาดหวั่นจนสั่นสะท้าน เพราะคำถามที่แวบเข้ามาในหัวว่า  ‘แล้วหลังจากนั้นล่ะ!?’

“ฟื้นแล้วเหรอ?”
“ใครน่ะ?”

มัชชาโรถึงกับสะดุ้ง เมื่อจู่ๆก็มีเสียงอีกคนอยู่ในห้อง จึงละล่ำละลักส่งเสียงถามออกไปแต่ก็ไม่มีใครตอบกลับมา มัชชาโรพยายามหรี่ตามอง แต่เพราะความมืดจึงไม่สามารถเห็นหน้าได้

“ฉันถามว่าใคร!!?”

“สลบจนเบลอไปแล้วเหรอท่านเสนา?”

ชัดเลยว่าเสียงใคร เมื่อสักครู่ก็มัวแต่ตกใจจนจำเสียงไม่ได้ พอตั้งสติได้ว่าเสียงนั้นคือใครได้เสร็จสรรพ สมองก็สั่งการให้ร่างกายหมุนตัวลงจากที่นอนทันทีเพื่อหนีออกจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด แต่แค่พริบตาเดียวเท่านั้น ไอย์ศุพายัฆก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับคว้าข้อมือของมัชชาโรไว้มั่น

“ปล่อยนะ!!”
“ดิ้นทำไมเนี่ย หึหึ อย่าเย็นชานักสิ ท่านเองไม่ใช่เหรอที่ชอบให้ผมแตะเนื้อต้องตัวน่ะ?”
“มะ ไม่ใช่สักหน่อย ฉันอยากแตะต้องตัวนายก็จริง แต่ไม่ได้หมายความว่าจะยอมให้นายแตะตัวฉันนะ โอ้ย!!”

ไอย์ศุพายัฆออกแรงบีบข้อมือของมัชชาโรแรงขึ้น จนมัชชาโรเผลอร้องออกมาด้วยความเจ็บ จากนั้นท่านเสนาก็ยิ่งดิ้นรนหนักเพราะรับรู้ได้ถึงสัญญาณอันตราย แต่ทั้งบิด ทั้งสะบัดแขนเจ้ากรรมก็ไม่ยอมหลุดจากพันธนาการ แค่มือเดียว มัชชาโรก็แย่แล้ว แต่จู่ๆ ไอย์ศุพายัฆก็ดึงตัวมัชชาโรเข้าไปกอดทั้งตัว ในการดึงเพียงครั้งเดียว

“เฮ้ย!! ปล่อยนะ ไอ้เสือบ้า!!”
“อย่าดิ้นนักเลยท่าน มันไม่มีประโยชน์หรอก”

ยิ่งดิ้นไอย์ศุพายัฆก็ยิ่งรัดแน่นขึ้น จนมัชชาโรแทบจะกระดิกตัวไม่ได้อีก

“โธ่เว้ย! บอกว่าให้ปล่อยไงล่ะ อุ๊บ!”

ยังไม่ทันที่มัชชาโรจะก่นด่าจนจบ ริมฝีปากอุ่นชื้นของคนที่พันธนาการเขาไว้ก็ประทับลงมา  มัชชาโรที่ได้แต่นิ่งอึ้งตะลึงงันในคราแรก พอถูกลิ้นร้อนของไอย์ศุพายัฆล่วงล้ำเข้ามา ก็ได้สติขึ้นมาทันที สองมือที่ยังว่างจึงลงมือทั้งทุบ ทั้งข่วนวงแขนกำยำที่รัดตรึงเขาไว้ แต่ก็เหมือนแค่สายลมผ่านผิว หาได้ระคายแม้แต่นิด ในที่สุด ไอศุพายัฆก็ถอนริมฝีปากออกมา เปิดโอกาศให้มัชชาโรได้ตักตวงอากาศหายใจ

“ฮ้า แฮ่ก แฮ่ก ปละ ปล่อย”

มัชชาโรแทบสำลักอากาศเพราะตะกรุมตะกรามสูดหายใจแรงไปหน่อย หน้าตาแดงก่ำ เผลอๆอาจแดงลงไปจนถึงต้นคอ แต่เพราะมีเสื้อผ้าปิดบังเอาไว้ แถมในห้องยังมืดตื๋อจึงไม่วามารถมองเห็นได้

“อย่าขัดขืนไปเลยท่านเสนา ท่านเองไม่ใช่หรือที่ต้องการให้มันเป็นแบบนี้ ผมกำลังทำตามที่ท่านต้องการไงล่ะ”
“ไอ้บ้า ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย ฉันอยากเป็นฝ่ายทำ ไม่ใช่เป็นผู้ถูกกระทำสักหน่อย!!”
“มันจะต่างกันตรงไหนล่ะ?” 



“ถือเสียว่าเป็นการปรนนิบัติจากผมก็แล้วกัน”

คำพูดสุดท้าย ไอย์ศุพายัฆเลือกที่จะกระซิบเบาๆที่ข้างหูมัชชาโร และยกยิ้มพึงใจกับปฏิกิริยาที่ได้รับจากคนตรงหน้า

“นะ นายไปกินอะไรผิดสำแดงมาหรือเปล่า ไอย์ศุพายัฆ? นายเปลี่ยนไปมากเลยนะ”
“เหรอ? ยังไงล่ะ?”
“กะ ก็เมื่อนก่อน นายเอาแต่หนีฉันไม่ใช่เหรอ ไม่อยากอยู่ใกล้ฉัน ไม่ชอบให้ฉันแตะต้อง แล้วทำไมตอนนี้นายถึง...”
“อยากรู้จริงๆเหรอ? งั้น...ตั้งใจดุให้ดีนะ”
“ห๊ะ!? ดูอะไร อื้มมมมม!!”

ไอย์ศุพายัฆกล่าวพร้อมกับเคลื่อนเข้าประทับริมฝีปากกับมัชชาโรอีกครั้ง คราวนี้เรียวลิ้นของไอย์ศุพายัฆที่เข้ามาลึกล้ำกว่าทุกครั้งที่เคย ลิ้นร้อนกระหวัดพันกับลิ้นน้อยๆของมัชชาโรราวกับมีชีวิต แม้เสนาหนุ่มจะเคยมีประสบการณ์กับเหล่าสตรีมาไม่ถือว่าน้อย แต่ไม่เคยเลยที่จะมีจูบที่ดูดดื่มเร่าร้อนถึงเพียงนี้ ลิ้นร้ายไอย์ศุพายัฆกวาดชิมความหวานทั่วโพรงปากของมัชชาโร ทั้งเพดานปาก โคนลิ้น หรือแม้กระทั่งไรฟัน มัชชาโรไร้เรี่ยวแรงในการต่อต้าน มือไม้สั่นระริก ในหูอึงอล ราวกับจะเป็นลมเสียให้ได้

‘ไอ้บ้านี่มันไม่เคยกับใครจริงๆเหรอเนี่ย ไหงมันจูบเก่งนักว๊ะ!!?’

ขณะที่ไอย์ศุพายัฆตั้งตาตั้งตาในการจู่โจมตะโบมจูบร่างเล็กตรงหน้า ทั้งปาก แก้มนิ่มและซอกคอหอมกรุ่น จนกระทั่งริมฝีปากอุ่นขบลงบนติ่งหูนิ่ม มัชชาโรก็ดิ้นรนสุดแรงอีกครั้ง เพราะหากปล่อยให้กิจกรรมนี้ยังคงยืดเยื้อดูท่าว่าเขาต้องเผลอสมยอมเสียเอกราชให้เจ้าองครักษ์หนุ่มตรงหน้านี้แน่ๆเมื่อรู้ตัวมัชชาโรจึงรวบรวมเรี่ยวแรงสุดชีวิตสะบัดตัวเพื่อให้หลุดจากอ้อมแขนของคนตรงหน้านี้ให้ได้ แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผลใดๆ ไอย์ศุพายัฆโถมกายทาบทับมัชชาโร จนร่างเสนาหนุ่มถูกกดจมลงบนเตียงนุ่มแทบทั้งตัว  และยังไม่ทันได้ทำอกทำใจมือข้างหนึ่งของท่านราชองครักษ์ก็ทาบทับลงมาบนหน้าอกแบนราบของมัชชาโรทันที หลังจากลูบไล้อยู่ได้เพียงครู่ มือซุกซนก็ควานเจอยอดอกเล็กๆน่ารัก ของท่านเสนาแล้ว ไอย์ศุพายัฆก็ลองเขี่ยเล่นอย่างหยอกล้อ ทั้งๆที่ยังใส่อาภรณ์อยู่ แต่มัชชาโรรู้สึกราวกับนิ้วมือนั้นสัมผัสเข้ากับเนื้อหนังของตนโอยตรงเลยทีเดียว

“อยะ อย่านะ ปล่อยฉัน!!”
“ไม่ปล่อย...”

พอมัชชาโรดิ้นรนหนักขึ้นก็เข้าทางไอย์ศุพายัฆพอดี สองมือแกร่งจัดการปลดเสื้อตัวบางของเสนาหนุ่มอย่างรวดเร็ว เพราะมัวแต่ดิ้นขลุกขลัก พอรู้ตัวอีกทีมัชชาโรก็โดนปอกเปลือกไปเสียครึ่งหนึ่งแล้ว

“เฮ้ย อย่า!! ไอย์ศุพายัฆ นายบ้าไปแล้วเหรอ!!”
“อย่าดิ้นสิ ยิ่งดิ้นเสื้อผ้ามันก็ยิ่งหลุดง่ายนะ”
“โอ้ย!! ปล่อยสิว๊อยยยย!! อ๊ะ อย่ามายุ่งกับกางเกงฉันนะ!!”

โวยวายไปก็แค่นั้น เพราะในที่สุดแล้วมัชชาโรผู้น่าสงสารก็โดนลอกคราบเหลือแต่ตัวล่อนจ้อนในไม่กี่อึดใจต่อมาอยู่ดี
ระหว่างที่ยังมัวตกอกตกใจที่ถูกจับแก้ผ้า มัชชาโรก็ถูกอีกฝ่ายจูบเข้าอีกแล้ว ทั้งที่อยากจะผลักใส แต่สองมือที่มัวแต่ปกปิดของสงวนเป็นระวิงอยู่นั้นก็ไม่ว่างพอที่จะป้องกันตัวเองจากมือปลากหมึกของคนตรงหน้าได้เลย มัชชาโรหวาดหวั่นจนเหงื่อชุ่มไปทั้งร่าง คราวนี้ยอดอกเขาไม่ได้โดนข่มเหงผ่านเนื้อผ้าอีกต่อไป เพราะตอนนี้ปลายนิ้วหยาบกร้านสัมผัสเข้าโดยตรงกับยอดอกเขา ทั้งเขี่ย ทั้งบีบ มัชชาดรสะท้านกายหวือ ความรู้สึกแปลกประหลาดเกิดขึ้นในร่าง ความรู้สึกที่เขาไม่เคยได้สัมผัสไม่ว่าจากใครก็ตาม ครู่ต่อมาไอย์ศุพายัฆก็ถอนจูบออกจากมัชชาโร พร้อมกับนิ้วมือที่กำลังหยอกล้อกับหน้าอกเสนาหนุ่มอยู่ก็ถูกถอนออกไปด้วย แต่เพียงแค่ครู่เดียวเท่านั้น มัชชาโรก็ต้องประสบพบเจอกับสิ่งที่ทำให้ขวัญผวาเสียยิ่งกว่าไนท์ตี้ช๊อค นั่นคือ ยอดอกอ่อนไหวของเขากำลังถูกริมฝีปากของไอย์ศุพายัฆดูดดุน

“อย่า!....”

มัชชาโรสะท้านไปทั้งร่าง ยังผลให้ไม่มีเสียง หรือเรี่ยวแรงมากพอที่จะประท้วงอีกฝ่าย และยิ่งพอโดนปลายลิ้นอุ่นลื่นของไอศุพายัฆสัมผัสลงบนยอดอก ระบบความคิดและสติสัมปชัญญะอันน้อยนิดที่ยังเหลืออยู่ของมัชชาโรก็กระเจิดกระเจิงไปหมดทันที ร่างเล็กสั่นสะท้านราวกับลูกแมวตัวเล็กๆที่พลัดตกลงน้ำมา จนหนาวสั่น

“ปล่อยฉัน อ๊ะ อยะ ปล่อยนะ อื้ม!...”
“ครางซะน่ารักเชียวนะ ท่านเสนา”
“อ๊ะ!! อย่าพูด ตะ ตอนที่ปากนาย ยะ ยังอยู่ตรงนั้นนะ!”
“ทำไมล่ะ ท่านรู้สึกเสียวซ่านเหรอ”
“อะ ไอ้บ้า นายเป็นเด็กทารกรึไงกันน่ะ!! อ๊ะ!”
“ไม่มีเด็กที่ไหนดูดนมผู้ชายหรอกท่าน แต่ผู้ใหญ่อย่างผมน่ะดูดได้”
“ไอ้บ้า!!!”

เมื่อถูกไอย์ศุพายัฆพูดจาหยอกล้อ มัชชาโรก็ยิ่งอับอายหนักขึ้น ร่างเล็กดิ้นรนอีกครั้งทั้งๆที่ไม่เหลือเรี่ยวแรงพอจะดิ้นได้อีกแล้ว

“อ๊ะ!! เฮ้ย!! จับอะไรของนายน่ะ!!?”
“ตื่นตัวซะแล้วเหรอครับ ท่านเสนา ความรู้สึกไวจังนะ แค่โดนดูดนมนิดเดียวก็ตั้งซะแล้วเหรอเนี่ย?”
“หนอย ไอ้เสือหมอบ ปล่อยฉันนะ ฉันหลุดไปได้จะเล่นนายให้อ่วมเลย!!”
“ก็ลองดูสิครับ อยากรู้เหมือนกันว่า...ใครจะโดนจนอ่วม...หึหึ”
“ไอย์ศุพายัฆ!!!!!”

มีคนร้ายลอบเข้าห้ององค์รัชทายาท!! อย่าให้มันหนีไปได้!!
...

ขอโทษที่มาช้า หายหน้าไปเกือบเดือน แถมยังมาสั้นๆอีก
ขออภัยอย่างแรงเจ้าค๊า
 :z3:
THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 10-05-2012 19:18:09

มายั่วให้อยากแล้วก็จากไป

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kp ที่ 10-05-2012 19:38:05

เสียดายจางงงงงงงง
ระหว่างความรักกับหน้าที่
องครักษ์จะเลือกอะไร

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 10-05-2012 19:38:48

 :angry2:

ใครมันมาลอบเข้ากันตอนนี้ฟร่ะ แอร๊ยยย  :a6: :a6:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 10-05-2012 19:45:29

โหยๆ ตัดฉึบ
ไม่ยอมมมมมม
ต่อนะๆ 55555
งานเข้าอีกด้วยสิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 10-05-2012 19:45:45

ตั้งหน้าตั้งตาลุ้นว่าท่านเสนาจะโดนราชองครักษ์กดกี่ยก  หึหึ   :haun4:    :haun4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 10-05-2012 20:10:41

งานเข้าซะงั้นอ่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: andear ที่ 10-05-2012 20:21:06

ซะงั้น :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 10-05-2012 20:24:36

ย๊ากก ค้างง
หึหึ เสนาน้อย เอ๋ย โดนแน่ๆ ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 10-05-2012 20:28:22

จะได้กันอยู่แล้ว
ดันงานเข้าซะงั้น

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 10-05-2012 20:40:24

นึกว่จ......

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12)
เริ่มหัวข้อโดย: eern ที่ 10-05-2012 20:41:33

 :angry2:ค้างทำแบบนี้ใด้งัยมาต่อด่วนเลย :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: reborn23 ที่ 10-05-2012 20:50:31

ตอนไหนไม่ขัด  มาขัดอะไรตอนนี้หา
 :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: dark-soleil ที่ 10-05-2012 20:53:44

ชะ ชะ ชะ ชะงักค้างงงง!!!!!!!!! :z3: :z3: :z3: :z3:

สมน้ำหน้าท่านเสนา...อยากแกล้งพระชายาดีนัก  :laugh: :laugh:
ท่านราชองครักษ์ก็ทำตามที่โดนยุจนได้้  o13 o13 o13

รีบมาต่อน้าาา คนอ่านค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: missu2 ที่ 10-05-2012 21:02:12

 :a5: ย๊ากสสส   กำลังลุ้นอยู่

:o11: ค้างเลย 

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 10-05-2012 21:27:30

ยั่วให้อยากแล้วจากไป :z6:
ค้างสุดๆ :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: taltal020441 ที่ 10-05-2012 21:29:33

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก :z3: :z3: :z3:

มาลอบเข้าห้องอะไรตอนเน้!
สมน้ำหน้าท่านเสนา อยากแกล้งพระชายาดีนัก :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 10-05-2012 21:35:38

เฮ้ยไรว่ะ กำลังจะสอดได้สอดเข็มอยู่แท้ๆ :a5:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: จีเวลจ้า ที่ 10-05-2012 21:47:04

 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

ขัดจังหวะคนอื่น...บาปนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 10-05-2012 21:53:26

ใครมันบังอาจลอบเข้าไปในห้องรัชทายาทตอนนี้เนี่ยย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kingkakingka ที่ 10-05-2012 22:06:27

ค้างสุดๆอ่ะ   :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 10-05-2012 22:16:39

นี่มันอะไรกันเนี่ย :a5:
กำัลังได้และ ห้วย!!!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 10-05-2012 22:23:57

 :z3: :z3: :z3:ขัดจังหวะจริง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Mekaming ที่ 10-05-2012 22:28:20

 :a5: ใครมาลอบทำร้ายตอนนี้ :z3: :z3: :z3:
เสียดายจริงเลือกไปช่วยชัวร์เลย :really2: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 10-05-2012 22:38:50

อ้าว กำลังได้เข้า

ใครมาปองร้ายองรัชทายาย เง้อ

มาต่อไวไวค่ะค้างมาก

อ๊ากกกกก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 10-05-2012 22:44:45

 :m20:ท่านเสนาเสร็จแน่ๆๆ :z1:


ว่าแต่ใครมาลอบทำร้ายองค์รัชทายาทอะ

ปล.แล้วจะรอตอนต่อไปนะ :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 10-05-2012 22:45:53

งั้นที่พิงกำแพงตอนโน้นนนนนนนนนนนนนนนนนนน ก้อยังไม่ถุกเสียบจิท่านเสนา อุม ชิงเป็นลมซะก่อน ตอนนี้ก้อยังอีกสินะ  :z3: รอวันเสนาพลาด

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kaichan ที่ 10-05-2012 22:48:22

 :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: hyuk_knok ที่ 10-05-2012 22:56:04

 :a5:ค้างอย่างแรว๊งส์

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 10-05-2012 23:01:04

ขัดจังหวะอ๊าาาา
 :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 10-05-2012 23:27:54

มาทำให้อยากแล้วจากไป....... :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: donghwa ที่ 11-05-2012 01:06:50

เชดดดดดดดดดดดด
ใครมันบังอาจ สามหาว สี่หาว ห้าหาว มาขัดจังหวะย้าาาา
แย้กกกกกกกก เดือดเลยๆๆๆ
ฮึ่ยๆๆ เซ็งอ่าท่านเสนาจะโดนรุกล้ำอธิปไตยอยู่แล้วเชียว ชิๆ
รออ่านตอนต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: somberness ที่ 11-05-2012 01:20:47

หลงเข้ามาอ่านรวดเดียวเล่นซะติดงอมแงม

ว่าแต่งานมาเข้าอะไรตอนนี้ :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Loste ที่ 11-05-2012 07:53:29

 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: nutsumi ที่ 11-05-2012 08:02:05

ค้างค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: jidapa ที่ 11-05-2012 09:22:28

ค้างๆๆๆๆๆ :serius2: :serius2: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 11-05-2012 09:40:36

ใครที่ลอบเข้ามา
รู้ไหมมันทำให้คนอ่านอารมย์ค้าง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 11-05-2012 10:36:50

แมวกำลังจะโดนเสืองาบอยู่แล้วเชียวว
ใครฟะมาขัดจังหวะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 11-05-2012 11:58:51

บ่ะ อารมณ์ค้าง
ใครบังอาจมาขัดขวางฮะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: yongsulewa ที่ 11-05-2012 13:04:08

 :a5: :a5: :a5: o22 o22 o22 :serius2: :serius2: :angry2: :angry2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: GAZESL ที่ 11-05-2012 19:58:14

หง่ะ กำลังได้ที่เลยอ่ะ ดันมีผู้ร้ายซะนี่  o22
เกิดอะไรขึ้นหว่า เรโชจะเอาตัวรอดมั้ยเนี่ย โถ่  :z3:
สนุกอ่า มาต่อเร็วๆ นะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 11-05-2012 20:35:44

/วิ่งไปปาดคอคนบุกรุก :m31:
ก่อนจะบุกก็หัดดูเวลาบ้างเด้!!  :angry2: :angry2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: JadeButterflyεїз ที่ 11-05-2012 21:14:52

ต๊ายยย!! ท่านเสนาท่าทางจะรอดไปหวุดหวิดเลยนะ  :seng2ped: :seng2ped: :seng2ped:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 11-05-2012 22:21:15

 :z3: :z3:

หนูค้าง...

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 12-05-2012 11:23:28

อ๊ากกกกก ใครมันบังอาจลอบเข้าห้ององค์รัชทายาทตอนนี้ฟร๊ะ
ชั้นจะไปเตะก้านคอม้านนนน จะมาอะไรตอนนี้เนี๊ยยยย ฮึ้ย!!
และแล้วคราวนี้ท่านเสนาฯก็รอดไปได้อีกแว้วววว เฮ้อออ
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Pawaree ที่ 12-05-2012 12:25:45

มายั่วให้อยาก (อ่าน) แล้วก็จากไปอย่างค้างๆ :o12:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 12-05-2012 12:44:52

ใครเข้าห้ององรัชทายาทฟ่ะ กำลังเข้าด้ายเข้าเข็น  :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 12-05-2012 13:04:29

ถ้างั้นภาระกิจนี้ก็ไม่สำเร็จนะสิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 12-05-2012 13:05:19

ถ้างั้นภาระกิจนี้ก็ไม่สำเร็จนะสิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: bangkeaw ที่ 12-05-2012 22:06:32

ใครหนอ มาขัดจังหวะกันได้อย่างนี้
ท่านองครักษ์ร้อนแรงเชียวนะ นี่ไม่เคยจริงๆเหรอ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kukkik ที่ 13-05-2012 01:40:00

งานเข้า :seng2ped:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: 139147 ที่ 16-05-2012 01:10:57

 :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:


สงสารไต้ฝุ่นอะ  นายทำได้ดีมาก ถึงวิธีเเสดงความรักตอนเเรกๆจะไม่ดีก็เถอะ

แต่ตอนนี้นายสุดยอดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!

 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: 139147 ที่ 16-05-2012 01:26:56

 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:


มาอย่างนี้ฆ่ากัน เถอะ  ค้างอย่างเเรงงงงงงงงงงงงงงงง

 :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 16-05-2012 19:16:22

ฮือๆๆๆ

ค้างอย่างแรง รีบมาต่่อไวๆน่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 16-05-2012 21:26:53

อ้าว อ้าว

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 16-05-2012 23:40:20

 :o12: ทำไมถึงทำกะนู๋ได้ ตัดฉับเอาตอนเข้าได้เข้าเข็ม  :z3:
แล้วแบบนี้ไอศุพยัคจะเลือกอะไรล่ะ  ระหว่างหน้าที่กับสิ่งที่กำลังทำ  :-[
รอตอนต่อไปอยู่จ้า มาต่อไวๆนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 17-05-2012 16:07:00

ค้างงงงงงงงงง แต่น่ารัก ><

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: everyone ที่ 20-05-2012 23:45:46

ต่อ ต่อ ต่อ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kimmania ที่ 21-05-2012 15:26:24

ไปปลุกเสือหลับ จนได้นะท่านเสนา เอิ๊ก   

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 18 อวลอายสิเน่หาP.29 (10/05/12) ^^
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 22-05-2012 16:54:59

ตอนที่ 19 เค้าลาง  



“ขออภัยอย่างยิ่งพะยะค่ะที่กระผมเลินเล่อ ปล่อยให้เหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นกับพระองค์ได้”
“ไม่ใช่ความผิดของนายหรอกไอศุพายัฆ เหตุการณ์นี้มันเกินกว่าความคาดหมายของเรา เราต่างหากที่สะเพร่าไม่ระวังตัว”
“แต่อย่างไรซะในฐานะที่กระผมเป็นถึงราชองครักษ์ เรื่องนี้มันไม่สมควรเกิดขึ้น กระผมขอรับการลงอาญาด้วยเถอะพะยะค่ะ”
“โอ้ย...อย่าได้ใส่ใจเลยมันไม่ได้มีอะไรร้ายแรงหรอก เจ้าคนร้ายนั่นก็ไม่ได้ทำอันตรายเราได้แต่อย่างใด เหมือนมันแค่ลอบเข้ามาหาอะไรสักอย่างไม่ได้ประสงค์จะทำร้ายเรา แถมตอนที่ได้ประมือกับมันน่ะ ทำให้เราได้รู้อะไรอย่างนึง...”

“อะไรหรือพะยะค่ะ?”
“มัน...ไม่ใช่มนุษย์”
“!!!!...ถ้าอย่างนั้นก็หมายความว่า...”
“ใช่...มันคือสมุนของพระนางสิขี...ภูติเงา”
“นี่นางเริ่มเคลื่อนไหวแล้วหรือนี่...เร็วกว่าที่คาดการณ์ไว้อีก...อ๊ะ!! แล้วพระชายาล่ะพะยะค่ะ ทรง...”
“หึหึ...รายนั้นน่ะเหรอ โน่น...หลับไม่รู้เรื่องอยู่โน่น”
“ละ...หลับเหรอพะยะค่ะ?..เอ่อ ทั้งๆที่มีเสียงเอะอะแบบนี้น่ะเหรอ?”
“อืม หลับสนิทสุดๆ”
“..............ดีแล้วล่ะพะยะคะ”
“นั่นสินะ........”

โดยไม่ได้นัดหมายชายหนุ่มทั้งสองหันเข้าไปมองในห้องบรรทมที่ซึ่งมีพระชายาขี้เซาหลับใหลไม่รู้เรื่องรู้ราวอยู่ พลางต่างก็ถอนหายใจบางเบาละเงียบเชียบ และโดยที่ไม่รู้ตัวทั้งรัชทายาทและราชองครักษ์ต่างก็เผลออมยิ้มน้อยๆด้วยความโล่งใจที่เห็นคนที่พวกเขาอาทรณ์ปลอดภัยดี

หลังจากนั้นสองชั่วโมงได้มีการเรียกประชุมลับกับเหล่าคนสนิทขององค์รัชทายาท ทั้งฝ่ายบู้และฝ่ายบุ๋น จำนวนทั้งสิ้น 5 คน มีองค์รัชทายาทโสฬสเป็นประธานและอีก 4 คนเป็นเหล่าสุดยอดฝีมือ คือ
1. ราชองครักษ์  “ไอศุพายัฆ”   ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง กล้ามเนื้อสวยงาม ผิวสีอ่อน เส้นผมสีดำสนิทตัดสั้น ผู้เป็นเจ้าของนัยย์ตาสีเขียวเทาลึกล้ำ ยอดฝีมือเชี่ยวชาญด้านศิลปะการต่อสู้ระยะประชิดทุกชนิด ทั้งยังถนัดการใช้อาวุธประเภทมีดสั้นสุดๆ 
2. เสนาธิการฝ่ายใต้  “รโมนินทร์”   ชายหนุ่มรูปร่างสะโอดสะอง ผิวขาวพิสุทธิ์ ตัดกับเรือนผมสีดอกอัญชัญเข้มยาวกรอมใบหน้าเรียวเล็ก รับกับจมูกและปากกระจับเล็กๆ ริมฝีปากสีลูกพีช เจ้าของดวงตาคมกลมโตสีม่วงล้ำเข้ากับสีผม เสนาธิการฝ่ายใต้ผู้แสนเจ้าเล่ห์ จอมวางแผนมือฉมัง โกหกได้หน้าตาย วางอุบายได้อย่างแนบเนียน ได้รับฉายาจากโสฬสว่า “ปลาไหลไฟฟ้า” ถนัดการใช้พิษมาก
3. แม่ทัพกองพันทหารที่9  “เอาทารย์”   ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ ดวงตาคมกล้า จมูกโด่งรั้น ผิวสีน้ำผึ้งเข้ม รับกับเรือนผมสีเงินยวงตัดสั้นทะมัดทะแมง ดวงตาสีทองประกายเฉิดฉันท์ เปิดเผย ท้าทาย แม่ทัพหนุ่มเลือดร้อน ชำนาญการศึก ถนัดการใช้อาวุธยุทโธปกรณ์ทุกชนิด
4. รองแม่ทัพกองพันทหารที่ 9  “หิรัญญิการ์”    หญิงสาวผู้เดียวในทีม รูปร่างอรชรอ้อนแอ้น ราวกับนางระบำชั้นสูง หากแต่มีพละกำลังแข็งแรง จนโสฬสตั้งฉายาให้ว่า “นางสิงห์ลายดอกไม้”  ด้วยความที่มีเรือนผมสีทอง มีดวงตาทีฟ้าอ่อน และผิวสีน้ำผึ้งอ่อน พร้อมทั้งริมฝีปากเย้ายวน นางจึงมีหน้าที่เป็นนางนกต่อ และเป็นสายลับขั้นเทพ ถนัดการใช้อาวุธลับโดยเฉพาะลูกดอก

ส่วนโสฬส องค์รัชทายาทผู้สืบสายเลือดแห่งมหาจักรพรรดิ์ผู้ซึ่งได้รับพลังศักดิ์สิทธิ์จาก16 บูรพกษัตริย์ จึงทำให้เป็นผู้ที่มีพลังด้านพลังเวทย์ที่แข็งกร่ง ถือได้ว่าทั้งแผ่นดินเอกูนวิสตินี้ โสฬสไม่เป็นสองรองใครเลยทีเดียว แต่ถึงพลังของเขาจะแกร่งกล้า แต่ด้วยประสบการณ์และความเยาวัย จึงทำให้อาจเพลี่ยงพล้ำให้แก่พระนางสิขีผู้มีมนต์ดำเป็นอาวุธอยู่หลายครา และถึงแม้โสฬสจะได้ครอบครองพลังมหาศาลนั้น แม้จะผ่านการฝึกฝนควบคุมพลังมายาวนาน แต่พลังที่มีก็ยังไม่มั่นคงเสถียร เพราะการจะสเถียรพลังและปลุกพลังแฝงให้เพิ่มพูนได้นั้นจำเป็นต้องมีตัวแปรสำคัญ นั่นคือ “ตรีสาโรชเตโช” บุพผาเพลิงในตำนานนั่นเอง และถึงตอนนี้โสฬสจะมี “ตรีสาโรชเตโช” อยู่เคียงข้างเขาแล้วก็ยังมีสิ่งที่วางใจไม่ได้อยู่ด้วย นั่นก็คือ ต่อให้พลังศักดิ์สิทธิ์จาก16 บูรพกษัตริย์นั้นจะอยู่ในร่างตนฝังลึกในวิญญาณไม่มีใครสามารถเอาไปไหนได้ แต่ “ตรีสาโรชเตโช” ไม่ได้เป็นแบบนั้น “ตรีสาโรชเตโช” สามารถเป็นของเจ้าของพลังอะไรก็ได้ ไม่ว่าจะเป็นด้านมืดหรือสว่าง “ตรีสาโรชเตโช” ก็จะสามารถเพิ่มพลังให้ได้ทั้งนั้น และนั่นจึงเป็นปัญหาใหญ่ เพราะดูเหมือนว่า ก่อนที่จะไประแวงเมืองอื่นไกล กลับต้องมาระแวงคนในมากกว่า ว่าจะขโมยตัวของ “ตรีสาโรชเตโช” ในมือเขาไป คนในที่ชื่อว่า “พระนางสิขี” อดีตพระราชินีราชกาลก่อน นางผู้มีแต่ความเคียดแค้น นางผู้เป็นจ้าวแห่งศาสตร์มืด และนางผู้ซึ่งหวังจะล้มล้างราชบัลลังก์เพื่อขึ้นเป็นใหญ่ในเอกูนวิสติ

ระหว่างที่รอองค์รัชทายาท ทั้งสี่คนได้ลองถกเถียงกันถึงเรื่องที่เกิดขึ้นคร่าวๆดูก่อน
“ภูติเงาอย่างนั้นเหรอ...อย่างนี้นี่เองถึงสามารถลอบเข้ามาได้โดยไม่มีใครสังเกตุเห็น”    เอาทารย์  แม่ทัพหนุ่มออกความเห็น

“แต่องค์รัชทายาท ทรงวางเขตอาคมป้องกันภูติพรายไว้ไม่ใช่หรือ ที่จริงแล้วเจ้าภูติเงานั่นไม่น่าจะเข้ามาได้นะ”     รโมนินทร์ เอ่ยทัดทานขึ้น

“พระนางสิขี นางอาจแอบวางกลไกอะไรบางอย่างในเขตอาคมของพระองค์ หรือไม่...อาจมีหนอนบ่อนไส้...”    หิรัญญิการ์หญิงสาวคนเดียวในกลุ่มออกความเห็นบ้าง

“จริงด้วย อาจมีหนอนบ่อนไส้ที่แอบบอกทางหนีทีไล่ให้นางส่งภูติเงาเข้ามา”     เอาทารย์เสริม

“หนอนบ่อนไส้ หากจะมีก็คงเป็นคนในหมู่พวกเรานี่แหละ...อย่าลืมสิ คนที่รู้จุดบอดของเขตอาคมของที่นี่มีแค่พวกเราเท่านั้น”    รโมนินทร์ชี้แจงเพิ่ม

“ถ้างั้นกรณีหนอนบ่อนไส้อาจต้องตัดทิ้งไป เพราะโอกาสที่จะมีในหมู่พวกเรามันมีแค่ 0%”    เอาทารย์กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ

“งั้น...ทำไมภูติเงาของนางถึงเล็ดลอดเข้ามาได้กันนะ”    หิรัญญิการ์ถอนหายใจ

“เพราะนางใช้วิธีแฝงเงาเข้ามาน่ะสิ”  ไอศุพายัฆเอ่ยขึ้นหลังจากที่เงียบอยู่นาน

“แฝงเงา? ต่อให้แฝงเงาเข้ามาก็ไม่น่าจะผ่านเขตอาคมเข้ามาได้อยู่แล้ว” หิรัญญิการ์เถียงออกมาด้วยความสงสัย

“อาจเป็นอย่างที่ไอศุพายัฆว่า จริงอยู่ว่าคนธรรมดาไม่มีทางที่เงาจะสามารถแฝงเข้ามาได้ แต่หากคนคนนั้นไม่ใช่คนธรรมดาล่ะ”  รโมนินทร์เสริม

“ท่านหมายความว่า อาจมีคนที่มีพลังแข็งแกร่งพอที่จะเข้ามาในเขตอาคมโดยไม่เป็นอันตราย จึงสามารถพาเงาแฝงเข้ามาได้งั้นเหรอ”   หิรัญญิการ์เริ่มเห็นด้วย

“คนที่แข็งแกร่งพอที่จะผ่านเขตอาคมเข้ามา และเป็นคนที่รับเงาแฝงจากพระนางสิขีโดยตรง คนคนนั้นเป็นใครกันนะ”   รโมนินทร์พูดพลางใช้มือขวาขึ้นลูบปลายคางของตนช้าๆ ซึ่งเป็นท่าประจำเวลาที่ใช้ความคิด

“เสนาธิการฝ่ายเหนือ “มัชชาโร”  สมุนตัวเอ้ของพระนางสิขีไงล่ะ ฉันเคยเห็นว่าเขาเคยเข้ามาที่นี่”  หิรัญญิการ์เอ่ยขึ้นทันที

“จริงด้วย คนที่แข็งแกร่งพอที่จะเข้ามาในเขตอาคม และรับเงาแฝงโดยตรงจากพระนางสิขี ต้องเป็นเจ้านั่นไม่ผิดแน่ เจ้าเสนาธิการฝ่ายเหนือนั่นมันยิ่งเจ้าเล่ห์ ร้ายกาจไม่แพ้ รโมนินทร์อยู่ด้วย...โอ้ย!! เตะฉันทำไมเนี่ย!?”  เอาทารย์โวยไปลูบหน้าแข้งตัวเองไป  เพราะปากพาจนเล็กน้อยจึงโดน รโมนินทร์เตะหน้าแข้งเอาจังเบ้อเร่อ แก้ปากเสีย ซึ่งเป็นเรื่องปกติที่ทั้งคู่ทะเลาะกัน จึงไม่ไม่ใครสนใจมากนัก

“ยาแก้ปากมอมไงล่ะ คนตัวใหญ่ๆอย่างนายต้องเตะให้หนักๆ ถึงจะรักษาได้”   รโมนินทร์ เอ่ยเนิบๆขึ้นมา พร้อมกับทำหน้าตาย ไม่ใส่ใจคนที่โวยวายโหวกเหวกอยู่ข้างๆ

“หนอย ไอ้เสนาโหด นิสัยเสียๆของแกมันโคตรไม่เข้ากะหนังหน้างามๆนั่นเลยสักกะนิด!!” เอาทารย์ขึ้เสียงอย่างหัวเสีย เมื่อเห็นว่าหน้าแข้งใต้กางเกงเขานั้นถึงกับห้อเลือดปูดขึ้นมาเลยทีเดียว

“ไอ้แม่ทัพปากหมา ถ้านายยังไม่ยอมหยุดเห่า ฉันจะกรอกยาพิษนายซะเดี๋ยวนี้แหละ”  น้ำเสียงนุ่มนิ่มที่เอ่ยออกมาจากปากรโมนินทร์ ช่างเป็นน้ำเสียงที่น่าฟัง หากแต่ใจความก็ช่างน่ากลัว

“พอกันสักทีเหอะ ทั้งคู่เลย ท่านแม่ทัพ ท่านเสนา ตอนนี้เรากำลังมีปัญหาตึงเครียดอยู่นะคะ ช่วยเว้นว่างการมีปากเสียงกันสักระยะได้มั้ยคะ!”  เสียงประกาศิตจากหญิงสาวเพียงคนเดียวของกลุ่มทำให้สองหนุ่มสงบลงได้ เหลือแค่เสียงจิ๊จ๊ะไม่พอใจของแม่ทัพหนุ่มเท่านั้น

ระหว่างที่เงียบฟังทั้งสามคนเถียงกันอยู่ ไอศุพายัฆ ยังคงนั่งครุ่นคิดถึงสิ่งที่เขาสันนิษฐาน จะจริงหรือ จะใช่มัชชาโรจริงๆหรือ จะใช่คนที่ดิ้นรนขัดเขินอยู่ในอ้อมกอดเขาอยู่เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้จริงๆน่ะหรือ ถ้าเกิดการที่มาใกล้ชิดเขาคือแผนการที่ทางฝ่ายนั้นวางไว้ล่ะ สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดเป็นเพียงการเสแสร้ง ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ การที่เขาปล่อยอีกฝ่ายให้หนีไปเมื่อครู่ คงเป็นการตัดสินใจที่ผิดมหันต์อย่างแน่ๆ ยิ่งคิด ก็ยิ่งหนักอึ้งอยู่ในหัวใจ ราชองครักษ์หนุ่มจึงได้แต่กำหมัดแน่น อยู่เงียบๆเพียงคนเดียว
...

“นี่ไอ้ขี้เซา ตื่นขึ้นมาคุยกันหน่อยสิ!!”
“งืมๆๆ กินม่ายหวายแว้วล่า...จาท้องแตกลายแว้วววว แจ๊บๆๆ”
“แตกลายอะไร กินอะไรเล่า? ตื่นๆ”
“อ๊ายยย อย่าจับโตงน้านน๊า แฮะๆๆๆ จ๊ากกาจี้”
“เรโช! ตื่นเดี๋ยวนี้!!”

พรึ่บ!

ตุ๊บ!!

“โอ้ยยยย!!”

สุดท้ายโสฬสก็อดรนทนไม่ไหว จำต้องใช้ท่าพิฆาตดักแด้ ในการปลุกชายาที่รักทำให้ เรโชร่วงจากผ้าห่มอุ่น กลิ้ง กุก กุก ไปอยู่บนพื้พรมทันที

“โอ้ย....อารายเนี่ย ยังไม่เช้าเลยนะ จะรีบปลุกไปหนายอ่า”
“เกิดเรื่องโครมๆๆ เขาเอะอะโวยวายกันทั้งวังเนี่ยไม่รู้สึกตัวบ้างเลยรึไงกัน”
“ห๋า?...เกิดเรื่อง?...เรื่องอะไรอ่ะ?”
“มีคนร้ายบุกเข้ามาที่ห้องนี้ เมื่อกี้”
“ห๋า!! มีคนร้ายบุกเข้ามา!! ในนี้เนี่ยนะ!!”
“ขอรับ องค์พระชายา กระหม่อมต่อสู้กับคนร้ายจนเลือดตาแทบกระเด็น ในขณะที่พระองค์กำลังหลับฝันหวานอยู่นี่แหละขอรับ”
“หูย แล้วๆ จับได้มั้ยอ่ะ แล้วรู้จุดประสงค์มันมั้ย มันจะมายกเค้าวังหลวงเหรอ แล้วๆ...”
“พอแล้ว...จับไม่ได้ เลยไม่รู้ว่ามันจะมาเอาอะไร แต่ที่แน่ๆ ไม่ได้มายกเค้าวังหลวง”
“อึ๋ย ท่านไม่เจ๋งเลยอ่ะ ปล่อยให้มันหนีไปได้ยังไงเนี่ย”
“......................พระชายา มันคงถึงเวลาที่นายจะต้องรู้อะไรบ้างแล้วล่ะ”

จู่ๆ โสฬสก็ทำเสียงขึงขัง ยังผลให้ความสงสัยของเรโชพลุ่งพล่านขึ้นทันที

“รู้อะไร...?”
“ล้างหน้าล้างตาซะ ฉันจะพาไปเจอคนที่นายควรจะรู้จัก”
“คนที่ผมควร...จะรู้จัก?...ใครอ่ะ คนดังป่ะ? อร๊ายยย หรือว่าดารา? หรือว่า...”

‘หมับ’

‘!!!’

ไม่ทันได้พูดจบเรโชก็โดนโสฬสอุดปากลากเข้าห้องน้ำไปเรียบร้อย

เอาล่ะสิ หลังจากลั้ลลาอยู่ในวังหลวงมาได้พักใหญ่ งานก็เข้าองค์พระชายาผู้อ่อนต่อโลก และไม่เคยคิดอะไรในทางที่จะทำให้ตัวเองเครียดเลย เข้าเสียแล้ว โดยงานนี้ถูกจัดให้โดยพระนางสิขี แต่ว่าใครกันล่ะที่นำมันมาให้ถึงในห้องนอน.....
...

เพิ่มมาเพียบ ชื่อยากๆทั้งนั้น
ขอโทษที่ให้รอนะคะ ไว้เคลียร์งานเสร็จ
จะลงตอนยาวๆให้นะค๊า
 :o8:
ขอบคุณค๊า

THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 22-05-2012 16:58:44

จิ้มก่อนเน้อ
===============
หนอย ใครเป็นหนอนฟะ งานเข้าเรโชแล้วไง จะเป็นไงต่อเนี่ย ความชั่วเริ่มคืบคลานแล้ว

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 22-05-2012 17:14:54

เรโช นอนไม่รู้เรื่องเลย

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 22-05-2012 17:29:33

ฝงมกับรชรึปล่ตอนหลงทง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 22-05-2012 17:34:19

เเล้วเด็กน้อยเรโชจะเป็นอะไรมั้ย

รอตอนต่อไปนะจ๊ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 22-05-2012 17:55:08

เรโชไม่เหมาะกับเรื่องเครียดๆเลยจริงๆ
ให้ตายสิ อิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 22-05-2012 18:01:12

 :serius2: :serius2:

โอยยยเรโชชั้นแย่แล้ว โสฬสดูแลน้องให้ได้นะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 22-05-2012 18:05:20

เรโช หลับเป็นศพอ่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 22-05-2012 18:14:35

หวังว่าคงไม่ใช่ท่านเสนาของเราจริง ๆหรอกนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: hyuk_knok ที่ 22-05-2012 18:18:19

โอ้ไม่นะ เรโชสู้ๆ :sad4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: JadeButterflyεїз ที่ 22-05-2012 18:22:44

เรโช พาภูติเงามาแน่ๆ เลยอ่ะ  :serius2:


นอนหลับได้ไงหว่าคนเรา :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 22-05-2012 18:23:37

 :a5:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 22-05-2012 18:29:15

นายเอกไม่ค่อยมีบทบาทอะไรเลยนอกจากเป็นพระชายากะขุมพลังพลังและฉากเรียกเลือด

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 22-05-2012 18:42:40

น่าเอ็นดูพระชายา
 :laugh:
นอนเข้าไปได้หัวจะกุดอยู่แล้วพ่อคุณ
เอหรือว่าพระสวามีชวนเล่นปูไต่ตอนกลางคืน
เลยนอนเป็นไหลตายขนาดนี้
 :jul3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: kimmania ที่ 22-05-2012 18:49:15

เราว่าเรโช นำเข้ามาโดยไม่รู้ตัวแหง  o22

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 22-05-2012 18:54:12

 :z2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: somberness ที่ 22-05-2012 18:59:32

พระชายาขอข้ามาแล้วว  :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 22-05-2012 19:56:21

นอนหลับไม่รู้เรื่องเลยนะเรโช

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 22-05-2012 20:04:11

เรโชเป็น"พลังเงียบ"ตัวจริง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 22-05-2012 20:14:13

เรโชไม่เคยเตรียดเลยจริงๆ
 :undecided:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 22-05-2012 21:21:59

โอ๊ยสมเป็นเซโรจริงๆ 55

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 22-05-2012 21:28:50

ไ่เป็นไรอย่างไรก็รอได้อะ :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: dark-soleil ที่ 22-05-2012 21:48:22

แหม....เห็นเรโชเป็นแบบนี้แล้วหายเครียดกะคนร้ายทันทีเลยสิ :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 22-05-2012 22:54:35

แบบนี้เรโชจะรับเรื่องเครียดๆได้ไหมหนอ เล่นอารมณ์ดีตลอดเวเนี่ย  :laugh3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: Nunun_B2UTY ที่ 23-05-2012 00:49:53

 :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 23-05-2012 06:39:35

เอิ่ม....คาดว่าเงานั้น น่าจะแฝงมากับพระชายาอ่ะแหล่ะ
ก็ไปเดินเล่นไปถึงวังคนร้ายเลยนี่ เค้าก็เลยมีของฝากกลับมาให้ด้วย
เป็นมารยาทที่ดี ของผู้ใหญ่ไงล่ะ เหอๆๆ
อย่าได้ไปสงสัยใครอื่น หรือท่านเสนาเหนือเล้ยยยย
ไอ้เจ้าตัวคนนำภัยเข้ามาน่ะ ก็ไม่ได้รุ้เรื่องอะไรเล้ย เฮ้อออออ
ดังนั้น มีเรื่องอะไรอยุ่ก็บอกๆเค้าไปเหอะ จะได้รุ้จักระวังตัวเองไว้มั่ง
เตโชน้าาาา เตโช  หาเรื่องเข้าตัวตลอดๆซิ่น่า
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: beebutta ที่ 23-05-2012 08:10:25

เข้ามากับเรโชหรือเปล่าเนี้ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 19 เค้าลาง P.31 (22/05/12) Y^Y
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 23-05-2012 09:41:34

พระชายาเอ๊ย เอาของฝากติดมาให้คุณสวามีด้วยก็ไม่บอกนะ!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที1
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 23-05-2012 19:17:08

ตอนที่ 20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1


เกือบจะเช้าวันใหม่ กว่าที่เรโชจะได้กลับมาที่ห้องนอน จริงอยู่ว่ายังเหลือเวลานอนอีกตั้ง 3 ชั่วโมง กว่าจะถึงเวลาเข้าเรียนวิชาภาษาต่างประเทศ ตอน 8 โมงเช้า หากแต่ตอนนี้เรโชตาสว่างสุดๆ ค่อนคืนที่ผ่านมา โสฬสพาเขาไปเจอกับกลุ่มคน 4 คนที่ได้ชื่อว่าเป็นเหล่าคนสนิท ของสวามีตนเอง ในขณะที่ยังมึนๆ งงๆ อยู่ เขาก็ถูกจับนั่งกลางวงล้อม และถูกใส่ข้อมูลมากมายที่เขาไม่เคยรู้ ทั้งหมดนั้นล้วนแต่เรื่องอันตราย น่าหวาดกลัวทั้งสิ้น การแต่งเข้าวังของเรโช ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบอีกต่อไป


“เฮ้อ...เราโดนหมายหัวหรอกเหรอเนี่ย”
“เกิดมามีกรรมชะมัด ดันมีแต่คนรักคนหลง อยากเอาไปอยู่ด้วยตลอดเลยเว้ย...”
“.............................................”
“วังหลวงจะเดือด เนื่องจากมีศึกชิงนายระหว่างผู้ชายกะป้าแก่....”
“...................................”
“ว๊อยยยย!!! แล้วจะให้ระวังตัวยังไงวะ แม่งเล่นมีมนต์ดำ มนต์ขาว ภูติเงา ผีทะเล!! ตูเป็นแค่คนธรรมดานะโว้ย !!”

หลังจากบ่นอุบอิบอยู่คนเดียวอยู่เนิ่นนาน เรโชก็ลงไปนอนกลิ้งบนตียงต่อ ในหัวสับสนวุ่นวาย เรื่องที่เขารับมาวันนี้มันอาจหนักเกินไปหน่อย พอใช้สมองเยอะกว่าปกติ เรโชก็เริ่มจะปวดหัวตะหงิดๆ ขึ้นมาเสียแล้ว

เมื่อกี้นี้พอถูกทุกคนยัดเยียดในสิ่งที่ไม่เคยรู้เคยเห็นมาให้จนแทบจะล้นสมอง จนประมวลผลแทบจะไม่ทันเสร็จปุ๊บ เขาก็โดนไล่กลับมาที่ห้องทันที ส่วนโสฬสยังคงนั่งหารือกับพวก4สหายนั่นต่อ

“ให้ตายเหอะ ยังจำชื่อใครไม่ได้เลยสักคน” 
“อย่าว่าแต่ชื่อเลย เดินเจอกันตอนกลางวัน ตูจะจยังจำหน้าพวกนั้นได้มั้ยวะ”
“แม่ทัพ...เสนา...องครักษ์...แล้วเจ๊นั่น...ใครแล้วหว่า.....”

สงสัยจะใช้ความคิดมากไป เรโชจึงง่วงงุนและเผลอหลับไปอีกครั้ง แต่คราวนี้ เขากลับไม่ได้แค่หลับฝันหวาน เพราะคราวนี้มีผู้มาแชร์ความฝันกับเขาด้วย..................................................


“ที่นี่...ที่ไหนวะ?”


ความมืดรายล้อมกาย แถมมีหมอกควันจางๆอบอวลอยู่แถวๆปลายเท้า น่าแปลกที่แม้จะรู้สึกว่ามันมืดมาก แต่เรโชกลับมองเห็น ราวกับมีแสงสว่างจากที่ไหนสักที่ส่องมา โดยไร้ทิศทาง

“องค์รัชทายาท!....ท่านองค์รัชทายทา!!...ท่านโสฬสติยา!!.....”

เรโชลองพยายามตะโกนหาโสฬส สวามีของตัวเองดู เขาจำได้ว่าเขาอยู่ที่ห้องนอน ดังนั้น โสฬสอาจกลับเข้ามาที่ห้องแล้วก็ได้ เพียงแต่มันมืดมากจนมองไม่เห็นว่าคนอยู่หรือเปล่า

“......ไม่ตอบ...สงสัยยังไม่กลับเข้ามา...ในนี้มันก็มืดชะมัดเลยวุ้ย...ว่าแต่นี่มันความฝันใช่มั้ยวะ”

เรโชสับสนคลุมเครือ จนเริ่มระแวงว่านี้คือความฝันจริงๆ หรือเป็นความจริงไม่ได้ฝันกันแน่ เพราะเขารู้สึกว่าทุกอย่างมันช่างชัดเจน ราวกับว่าเขาสามารถสัมผัสรูป รส กลิ่น เสียง เหมือนในเรื่องจริง

“ถ้านี่เป็นฝัน ก็โคตรฝันเทพเลย ชัดมาก....เฮ้ย!! นั่นมัน”


เรโชถึงกับเบิกตากว้างเพราะเมื่อความมืดเริ่มจางหายไป สิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้ คือ ‘วังฆรณี!!’

“เวรแล้วตู นี่มันวังยัยป้านั่นนี่หว่า ฝันใช่มั้ยเนี่ย...เพราะฟังเรื่องวังฆรณีกับพระนางสิขีมากไปแหงๆ ถึงได้ฝันเรื่องแบบนี้เนี่ย”

“เป็นฝันที่ดีใช่มั้ยล่ะ องค์พระชายา”
“..............!!!!”
“ยินดีต้อนรับสู่วังฆรณีอีกครั้งนะเพคะ”
“พะ...พระ...พระนางสิขี!!”


สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าตอนนี้น่าสะพรึงเสียยิ่งกว่าเห็นผีตัวเป็นๆซะอีก


‘โอ้วจอร์ด งานยักษ์เข้าซะแล้วตรู!!’


เรโชหุบปากนิ่ง ถอยหลังช้าๆอย่างน้อย ก็ขอไปตั้งหลักไกลๆหน่อยดีกว่า

“ท่านต้องการอะไรกันแน่ขอรับ พระนางสิขี?”
“อะไรกัน ทำไมถามอย่างนั้นล่ะเพคะ องค์พระชายา หม่อมฉันแค่อยากเชิญท่านมาทานน้ำชาด้วยกัน เท่านั้นเอง”
“ง่า....เง้อ คือกระผมเกรงใจจังเลยขอรับ ยังไง เอิ่ม...เอาไว้คราวหน้า...”
“ทรงปฏิเสธหม่อมฉันถึงสองครั้งสองคราแล้วนะเพคะ หรือพระองค์ไม่คิดจะเห็นใจอดีตราชินีผู้โดนถอดยศอย่างหม่อมฉันเลยแม้แต่นิด”
“เอ่อ...ไม่...คือว่า...”
“สำหรับพระองค์ หม่อมฉันคงไม่อยู่ในสายพระเนตรเลยสินะเพคะ”
“ง้า...ได้ขอรับ จะชา กาแฟ อะไรก็เอามาเถอะ กระผมกินก็ได้ขอรับ!...อ๊ะ”

เรโชละล่ำละลักตอบรับออกไปโดยไม่ทันคิด และห้ามปากไว้ไม่ทันเสียแล้ว และเมื่อเหลือบตามองก็สบตาเข้ากับสายตาที่เย็นชาราวกับน้ำแข็งของพระนางสิขี แววตานางฉายแววเจ้าเล่ห์ ราวกับแมงมุมพิษที่สามารถดักเหยื่อให้ติดกับใยแมงมุมได้สำเร็จ

‘อัยหย๋า ปากพาซวยแล้วตู...ไอ้เรโช ไอ้ง่าว ไอ้ไม่รู้จักคิด ไอ้ไก่อ่อน!!!’

ลมพัดวูบผ่านหน้าแค่วูบเดียวทุกอย่างตรงหน้าเรโชก็เปลี่ยนไป จากเมื่อกี้ที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูหลังเก่าๆ ที่เดิมเหมือนคราวก่อนที่เขาเคยหลงทางมา เปลี่ยนเป็นห้องรับแขกสุดหรูเริ่ด ประกายแสงวิบวับแสบตา

“เชิญนั่งสิเพคะ”
“ขอบคุณขอรับ”

เรโชนั่งลงตามที่สิขีเชิญชวน พลางจ้องมองชุดน้ำชาพร้อมของขบเคี้ยวสุดอลังการตรงหน้า อาหารซึ่งปกติแล้วเรโชไม่เคยพลาดที่จะกระซวกให้หมดทั้งจานแบบไม่เกรงใจเทวดาหน้าไหนทั้งนั้น แต่ตอนนี้ในสายตาของเรโชของตรงหน้ามันราวกับซากสัตว์มีพิษที่ถ้าเผลออุตริกินเข้าคงซี้แหงแก๋ ดังนั้นหนุ่มน้อยจึงได้แต่นั่งจ้องเขม็งจนแทบลืมหายใจ

‘นี่มันฝันใช่มั้ยวะ ฝันแน่ๆ แต่ไหงมันถึงเหมือนจริงนักล่ะ’

“เป็นอะไรไปล่ะเพคะ ไม่ทรงเสวยหน่อยเหรอ หม่อมฉันทำเองสุดฝีมือเลยนะเพคะ”
“ทะ...ทำเองด้วยเหรอ...อะ เอ่อ กระผมยังอิ่มอยู่เลยขอรับ”
“สักคำก็ยังดีนะเพคะ อย่าตัดรอนน้ำใจคนแก่นักเลย”
“.............ง่า...”

‘อิป้านี่ต้องใส่ยาอะไรสักอย่างให้เรากินแหงๆ คะยั้นคะยออยู่ได้ โอ้ยอยากตื่นแล้วนะ เมื่อไหร่จะตื่นเสียที!!’

“หม่อมฉันไม่ได้ใส่อะไรลงไปหรอกเพคะ วางใจเถอะ เป็นน้ำใจเล็กน้อย เพื่อรับขวัญ ตรีสาโรชเตโช เท่านั้นเอง”
“...!!!!!”

เรโชสะดุ้งเฮือกเหงือแตกเหงื่อแตนทันที

‘อิป้านี่อ่านใจเราได้งั้นเหรอ!?’

“หึหึ ก็นี่คือความฝัน ความคิดพระองค์จึงไม่ได้เงียบอย่างที่พระองค์คิดหรอกนะ หม่อมฉันได้ยินมันชัดเจนเชียวล่ะ...เพราะฉะนั้น...เลิกเรียกหม่อมฉันว่า อิป้า ได้แล้วนะเพคะ ถ้าพระองค์ไม่อยากเจ็บตัว!”

“................ผมคงต้องไปแล้วล่ะ ถ้านี่คือฝันจริง ผมอยากจะตื่นแล้ว”


เรโชเริ่มทำเสียงแข็ง ทุกอณูขุมขนในร่างเขาเรียกร้องออกมาว่า ตอนนี้เขากำลังวิกฤต ต้องรีบชิ่งออกไปให้เร็วที่สุดเท่านั้น


“ฮ่า ฮ่า ฮ่า องค์พระชายาเพคะ สิ่งใดกันที่ทำให้พระองค์ คิดว่าจะออกไปจากที่นี่ได้”
“ก็นี่คือความฝัน มันเป็นแค่ความฝัน เดี๋ยวผมก็จะตื่น!”
“ฝัน...ซะที่ไหนกัน พระชายาผู้เยาวัย หม่อมฉันจะบอกอะไรให้เอาบุญนะ...สิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าพระองค์ตอนนี้ ทั้งหมดคือเรื่องจริง”

“มะ...หมายความว่ายังไง!!??”
จริงอยู่ที่กายเนื้อของพระองค์จะยังหลับไหลอยู่ในที่ที่ปลอดภัยเพียงใด แต่วิญญาณของพระองค์ตอนนี้อยู่ในกำมือของหม่อมฉันเรียบร้อยแล้ว!”
“เฮ้ย!! เป็นไปได้ยังไง!!”
“ก็ตั้งแต่ที่พระองค์เสด็จมาที่นี่ครั้งแรกนั่นแหละเพคะ ตอนนั้นหม่อมฉันได้ฝากภูติเงาฝังเอาไว้ในกายของพระองค์ เพื่อให้มันเติบโตและดูดกลืนแก่นกลางของดวงจิตโดยที่เจ้าตัวไม่มีทางรู้ตัว และเมื่อวานนี้เอง ภูติเงาก็เติบโตเต็มที่และออกจากร่างพระองค์มา พร้อมกับเศษเสี้ยวของสายใยวิญญาณ ทุลักทุเลนิดหน่อยเพราะดันเจอกับเจ้าเด็กเหลือขอ องค์รัชทายาทโสฬสเข้า แต่ก็หนีออกมาจนได้ ตอนนั้นพระองค์คงหลับลึกแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัวเลยเลยสินะเพคะ เพราะสูญเสียสายใยวิญญาณไปส่วนหนึ่ง ทำให้พระองค์ตัดขาดกับทุกสรรพสิ่งนอกกายหยาบอยู่พักใหญ่ๆเห็นจะได้ใช่มั้ยเพคะ แล้วที่พระองค์อยู่ที่นี่ตอนนี้ เพราะสายใยวิญญาณที่หม่อมฉันให้ภูติเงาขโมยมาตอนนั้นนั่นแหละ ให้มันเชื่อมเข้ากับกระแสวิญญาณทั้งหมดและนำพาพระองค์มายังไงล่ะ”

ราวกับได้ฟังเรื่องที่สุดยอด เรโชนิ่งอึ่ง เบิ่งตาค้าง  หาทางออกทุกวิถีทางที่สามารถจะทำได้ แต่ตอนนี้ในหัวกลับขาวโพลนไปหมด


“ท่านต้องการอะไร!!”
“พลังอันไม่สิ้นสุดของท่าน ตรีสาโรชเตโช”
“พลังบ้าอะไรกัน ฉันไม่มีให้หรอกเฟ้ย! เกิดมาฉันก็ใช้ชีวิตอย่างคนธรรมดามาตลอด ไม่เห็นเคยมีพลังบ้าพลังบออะไรเลย!”
“หากพระองค์ไม่รู้ก็ไม่เป็นไรหรอก แค่หม่อมันรู้ก็พอแล้ว หึหึ”
“ละ แล้วจะเอาไปได้ยังไง?”
“ง่ายนิดเดียว แค่ควักหัวใจพระองค์ออกมา ทุกอย่างก็จะเป็นของหม่อมฉันแล้ว”
“ห๋า!! ควักหัวใจเนี่ยนะ!! งี้นก็ตายกันพอดีอ่ะดิ!”

“ที่จริงก็มีวิธีอื่นนะเพคะ นั่นคือการเสพสังวาส แต่วิธีนี้ตรีสาโรชเตโช จะต้องถือกายพิสุทธิ์ ซึ่งบังเอิญว่า พระองค์ไม่บริสุทธิ์เสียแล้ว ดังนั้นจึงเหลือแค่วิธีเดียว คือการควักหัวใจเท่านั้น”
 
“งั้น...แล้วมันจะมีประโยชน์อะไรกัน ในเมื่อพลังนั้นฉันได้มอบให้กับองค์รัชทายาทไปหมดแล้ว!!”
“นั่นมันเป็นแค่เศษเสี้ยวหนึ่งเท่านั้นฝ่าบาท เป็นแค่การค้ำจุนพลังของรัชทายาทให้เสถียรขึ้นเท่านั้น ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นทั้งหมด ตอนนี้พลังนั้นยังเป็นของ ตรีสาโรชเตโชอยู่...ตราบจนรัชทายาทอายุย่างเข้าเบญจเพศ นั่นแหละขุมกำลังถึงจะกลายเป็นขององค์รัชทายาท ดังนั้นก่อนที่เจ้าเด็กนั่นจะอายุ 25 ตรีสาโรชเตโชจะยังไม่สูญเสียพลังไป และนี่คือโอกาสของหม่อมฉัน ที่จะขอรับพลังนั้นของพระองค์ไปไงล่ะ”


‘ไอ๋หยา พ่อจ๋า แม่จ๋า ไอ้เรโชแย่แล้ว!’

นึกขึ้นได้ เรโชก็กระโดดดึ๋งหนีออกจากตรงนั้นทันที


“จะหนีไปไหนกันเพคะ องค์พระชายา  ยังไงก็หนีไปไหนไม่รอดอยู่แล้ว อย่าให้เปลืองแรงนักสิเพคะ”
“อร๊ากกกก!! อย่าตามมานะยัยป้ามหาภัย!! จะฆ่าควักหัวใจคนอื่น ยัยป้าโรคจิต!!”
“..........................ปากดีเกินไปแล้วนะเพคะ....ใครเป็นป้าแกว๊ะ ไอ้เด็กเปรตตตตตตต”

‘ตูมมมมม’

‘พลั่ก’


“อ๊อกกก!”

ด้วยความโมโหโกรธาอย่างที่สุด พระนางสิขีจึงร่ายมนต์ใส่เรโชเสียจนกระเด็น เรโชที่ลงไปนอนกลิ้งอยู่บนพื้น เจ็บจุกจนลุกไม่ขึ้น

“โอยยยย...อิป้าบ้าพลัง...”


ยังไม่วายจะปากมอมตามประสา แม้ว่าจะเจ็บจนพูดไม่ออกแล้วก็ตามที พระนางสิขีสืบเท้าเข้ามาประชิดร่างที่นอนหอบหายใจอยู่ด้วยความทรมาน พลางยิ้มให้ด้วยความสาแก่ใจ


“จำไว้นะ เจ้าเด็กอวดดี แกมันก็เป็นแค่คนต้อยต่ำที่เขาไปเก็บมา หากแกไม่ใช่ ตรีสาโรชเตโช แล้วล่ะก็ แกมันก็แค่ไอ้เด็กข้างถนนไร้ค่าเท่านั้นเอง หึหึหึ”

“มะ...มีสิทธิ์ว่าคนอื่นด้วยเหรอ...คะ คนอย่างป้าน่ะ”
“คนอย่างฉันมันทำไมห๊ะ!!”
“อึก!”

พระนางสิขีปราดเข้าไปขย่ำคอเรโชทันที ตั้งแต่เกิดมา นางไม่เคยฟิวส์ขาดแบบนี้มาก่อนเลย แต่เพราะคนที่นางคิดว่าเป็นเด็กเหลือขอตรงหน้า ทำให้นางไม่สามารถคุมสติต่อไปไว้ได้

“ทะ ป้าเอง มันก็แค่อดีตราชินีที่ไม่มียศ ไม่มีศักดินาเหมือนกันแหละน่า ถะ...ถ้าเขาไม่ใจดีเก็บไว้ท้ายวังนี่ ป้ามันก็แค่ยัยป้าข้างถนนเหมือนกันนั่นแหละ!”

“.............ปากดีนักนะ หึ จะพูดอะไรก็พูดไป เพราะนี่จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วที่แกจะได้พูด!!”

“อ๊ากกกกกก!!”

ฉับพลันพระนางสิขีก็ร่ายมนตราแล้วล้วงเข้าไปที่กลางอกของเรโชทันที เด็กหนุ่มกรีดร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ในที่สุดฉันก็จะได้มา พลังอันเป็นนิรันดร์ ทุกสิ่งทุกอย่างจะต้องเป็นของฉัน ใครขัดขวางฉันมันจะต้องตายทุกคน!!”


‘เจ็บ...เจ็บเหลือเกิน’


‘ไม่...ไหว...แล้ว’



“อ๊ะ! นะ...นี่มันอะไรเนี่ย!?”

จู่ๆมือที่พระนางสิขีล้วงเข้าไปในอกของเรโชก็เกิดอาการปวดแสบปวดร้อน จนเกินกว่าที่จะทนได้ และทันใดนั้นเอง สัญลักษณ์บางอย่างก็ปรากฏขึ้นรอบตัวของเรโช

“นะ...นี่มัน...เป็นไปไม่ได้!.....กะ...กรี๊ดดดดดดด!!!!!!!”


บังเกิดลูกไฟมหึมาขึ้นรายล้อมตัวของเรโชไว้ แล้วระเบิดออกโดยแรงทำให้พระนางสิขีถูกแรงอัดกระเด็นไปไกล เรโชที่ยังพอรู้สึกตัวอยู่ปรือตาขึ้นมอง และภาพสุดท้ายที่เรโชเห็นก่อนที่หมอกควันสีขาวโพลนจะห่อหุ้มเขาไว้นั่นคือ

‘ร่างที่บาดเจ็บของพระนางสิขี ถูกตระกองไว้ โดยมือของ เสนาธิการฝ่ายเหนือ มัชชาโร!’
……………………………………………………………………………………………………………………………………..
ลงต่อเนื่อง...อุ๊ยตาย นิยายฮาจะดราม่าแล้วเหรอเนี่ย!

THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: jilantern ที่ 23-05-2012 19:49:17

เรโชจะเป็นไรไหมนี่ ㅠㅠ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 23-05-2012 19:52:17

ท่านมัชชาโรท่านจะอยู่ฝ่ายไหน พระชายาจะรอดมั้ยเนี่ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 23-05-2012 20:05:06

แล้วใครมาช่วยอ่ะยังท่านเสนาอีกตกลงยังไงกัน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 23-05-2012 20:09:50

เกิดอะไรขึ้น

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 23-05-2012 20:09:55

โอ้วววววววววววววววว
 :a5:
มีดราม่าซะด้วย
แต่ดราม่ายังไงน้ออ่านไปขำไป
ไอ้ที่ขำนี่เพราะความป๋าหมากของเตโชแท้ๆ
 :laugh: :jul3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 23-05-2012 20:10:46

ลุ้นอะ มาต่อไวๆนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: JadeButterflyεїз ที่ 23-05-2012 20:21:44

พลังที่หลับไหลอยู่มันตื่นแล้วซินะ ฮาาาาาาาาาาาาา

ยัยป้ามหาภัยเสร็จแน่  :m31:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: dark-soleil ที่ 23-05-2012 20:28:43

แค่เรโชยังคงปากแบบนี้ต่อไป ก็ไม่ดราม่าแล้วล่ะค่ะ  :laugh: :laugh: :laugh:

แต่มัชชาโรเป็นฝ่ายเดียวกะยัยป้านั่นจริงอ่ะ?? :serius2:

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 23-05-2012 20:32:22

อห้ตยลยรช

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 23-05-2012 20:52:56

อ้าวมัชชาโร
เกลือเป็นหนอนซะแล้ว

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 23-05-2012 20:58:51

โอ้ ล้ำลึกมาก o22

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: mind223 ที่ 23-05-2012 21:10:29

 :กอด1: :กอด1: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 23-05-2012 21:15:55

อร๊ายยยยยย


อิตาเสนา ไม่ดีจริงเหรอ 


กรี๊ดดดดดด  :z6: อิปร้า มาทำน้องเรโช

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 23-05-2012 21:23:33

มัชชาโรมช่วยสินะค่ะ 55

ที่แท้ภูติเงาก็ติดมากับพระชายาเรานี่เอง -..-

มันลุ้นอ่ะอยากอ่านต่อค่ะ มาไวไวนะค่ะ จุ๊บๆ  :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: somberness ที่ 23-05-2012 21:25:17

ทำได้ดีมากสหายมัชชาโร  o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 23-05-2012 21:46:23

 :o12:ยังเชื่อใจเสนาน้อยกลอยใจอยู่นะ มาม่ะ มาให้ทั่นองครักษ์กดซะดีดี
พระชายาเรโช อึดนรกแตกไม่เป็นไรอยู่แล้ว :mc4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: kingkakingka ที่ 23-05-2012 23:05:27

ลุ้นๆๆๆๆๆๆ

มาต่อไวๆนะค่ะ :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: FaAS ที่ 24-05-2012 00:07:47

ดราม่าแบบขำๆ 555

ชอบเรื่องนี้มากกก สนุกมากกกก
เพิ่งมาอ่านรวดเดียว 20 ตอน สนุกสุดๆ ^^
แฟนตาซีคอมเมดี้ อิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: Nunun_B2UTY ที่ 24-05-2012 00:08:24

ลุ้นๆๆๆ  :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 24-05-2012 00:18:22

มาต่อด่วน!!!!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: พิรุณสีเงิน ที่ 24-05-2012 00:32:18

เรื่องนี้จะมีมาม่า  :a5: :a5:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 24-05-2012 02:50:57

หนอย ยัยป้าเลว
อ๊ากก เรโช ต้องปลอดภัยนะ
เอาตอนต่อไปมาเซ่นเลย แงๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 24-05-2012 11:11:16

 :เฮ้อ:เริ่มจะมึนๆละ

 :กอด1: :กอด1: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 24-05-2012 16:04:51

 o13 สุดยอดมากกก มันส์ !!!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: kukkik ที่ 24-05-2012 19:57:06

หนุกๆๆๆ รอตอนต่อไปนะ o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: forbidden ที่ 24-05-2012 22:42:14

เกิดอะไรขึ้น  :serius2:
เรโชจะเป็นอะไรไหม  :sad2:
มัชชาโร  :o
รอต่อจ้ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: makilu ที่ 25-05-2012 00:05:22

มัชโร!!!! มันส์แน่ล่ะงานนี้

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 25-05-2012 01:09:02

มัชชาโรเป็นฝ่ายไหนกันแน่เนี๊ยะ :m16:
เรโชจะเป็นไรอ่ะป่าว :monkeysad:

รอตอนต่อไป :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 25-05-2012 13:30:59

โอ้ ยัยพระนางสิขี เนี่ย

แค้นอะไรหนักหนา

เรโชจะเป็นไรเปล่าเนี่ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: love AJ ที่ 25-05-2012 23:15:25

 :pig4: :pig4: :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 26-05-2012 09:05:27

ลุ้นนๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 26-05-2012 09:18:53

อิป้าจะเอาอะไรเนี่ย
อยู่ท้ายวังปลูกผักต่อไปเหอะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 26-05-2012 09:29:00

จะมีใครเป็นอะไรไหม? โดยเฉพาะพระชายา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 26-05-2012 19:08:23

มัชชาโร??? จะทำอะไรเนี่ยยย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: Akad3ar ที่ 26-05-2012 21:32:55

พระนางสิขีน่าจะเป็นแม่ของมัชชาโรป่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่20 เรโช ปะทะ พระนางสิขี ครั้งที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 26-05-2012 21:42:16

ท่านเสนา กลับใจแล้ว ^^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 28-05-2012 18:36:49

ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว



‘โอ้ย เจ็บ เจ็บ เจ็บ’

‘ยัยป้าบ้าเลือดนั่นทำอะไรกับเราวะ’

‘หนักหัว...เจ็บไปทั้งตัวเลย โอย...ตัวจะแตกตายอยู่แล้ว...’

‘ใครน่ะ...’

‘ใครกำลังเรียกเราอยู่นะ...’

‘อุ่นจัง...’

‘อา...ไม่เจ็บแล้ว...’


“เรโช!”
“อา.....”
“เรโช นายเป็นยังไงบ้าง?”

สิ่งแรกที่เห็นเมื่อลืมตาขึ้น คือแววตาที่แสดงความเป็นห่วงเป็นใยอย่างสุดซึ้งของโสฬสที่กำลังจ้องมองมาที่ตน

“ที่นี่ที่ไหน...?”

เรโชเอ่ยถามออกไปไปด้วยเสียงที่แหบแห้ง ในสภาพที่บังมึนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขายังหวาดหวั่นอยู่ว่านี่จะเป็นเพียงฝัน แล้วเขาอาจตื่น ตื่นไปเจอกับยัยแม่มดนั่นอีก

“ที่นี่คือที่ห้องของเราเอง นายปลอดภัยแล้ว อย่ากังวลไปเลยนะ...โอ้ย! ต่อยทำไมเนี่ย!?”
“อา...เรื่องจริงสินะ เจ็บจริงๆด้วย”
“......แล้วทำไมไม่ต่อยตัวเองเนี่ย”
“ต่อยตัวเองก็เจ็บอ่ะดิ.....โอยยยยย....ปวด”

เรโชบิดตัวครวญครางต่อ ตรงส่วนที่โดนพระนางสิขีล้วงเข้าไปเมื่อสักครู่ยังคงมีอาการปวดแสบ จนหายใจหายคอแทบไม่ออก เหงื่อกาฬผุดพรายทั่วใบหน้า

“ยังเจ็บมากเลยเหรอ...ขอโทษนะพระชายา ที่ฉันไปช่วยนายไว้ไม่ทัน ไม่นึกเลยว่าพระนางสิขีจะใช้วิธีสกปรกถึงเพียงนี้”
“ฮ้า...ฮ้า...ไม่ได้เจ็บมากมายหรอก แค่รู้สึกอึดอัดเท่านั้นแหละ อย่าทำหน้าเหมือนผมกำลังจะตายอย่างนั้นสิ ดูแล้วหดหู่ชะมัด”

“จู่ๆแก่นกลางวิญญาณถูกทำให้เสียหาย แม้จะเล็กน้อยก็สามารถทำให้ทรมานได้พะยะค่ะ  เดี่ยวหม่อมฉันถวายการรักษาให้” รโมนินทร์เสนอตัวรักษาให้

“ฉันกำจัดภูติเงากับมนต์ดำของพระนางสิขีที่ตกค้างอยู่ในตัวนายให้แล้ว จากนี้จะไม่มีสื่ออะไรเชื่อมต่อกับพระนางได้อีก แต่พิษจากภูติเงาที่ยังหลงเหลืออยู่นั้น รโมนินทร์จะเป็นคนรักษาให้นายเอง เผื่อว่านายจะทรมานน้อยลงนะ”

“ขอบคุณนะขอรับ...ฮ้า...ที่ช่วยผมไว้...ฮ้า”

“ต้องช่วยอยู่แล้วสิ เราเป็นสามีภรรยากันนะ ฉันจะปล่อยให้นายตกอยู่ในอันตรายได้ยังไงกัน”

“ฮ่าๆ...(-/////-) ฟังแล้วจั๊กจี้ดีจัง ฮ้า...ฮ้า”

เรโชหลับตาผ่อนคลายลง เมื่อมีมือใหญ่อบอุ่นค่อยๆลูบเบาๆอยู่บนศรีษะ แล้วปล่อยให้รโมนินทร์เป็นผู้รักษาให้ต่อไป...

........................................................................................

“เจ็บใจนัก เด็กเวรนั่นดันรอดไปได้ อีกนิดเดียวแท้ๆ อีกนิดเดียวฉันก็จะได้ครอบครองทุกอย่างแล้วแท้ๆ สัญลักษณ์นั่น มันหน้าไหนกันนะที่ทำเอาไว้ ใครกันที่ผนึกดวงจิตของตรีสาโรชเตโชไว้! มัชชาโร!”

“พะยะค่ะฝ่าบาท”

“แกจงไปสืบมาให้ฉันที ว่านอกจากองค์รัชทายาทแล้ว ยังมีนักเวทย์คนใดข้างกายของเจ้าพระชายานั่นอีก ฉันอยากรู้ว่าใคร ที่ร่ายสัญลักษณ์นั่นไว้ โดยใช้เวทย์ในสายมนต์ดำ ซึ่งไม่ใช่เวทย์ในสายขององค์รัชทายาท”

“เข้าใจแล้วพะยะค่ะ”

“งานนี้คงทำแบบเปิดเผยไม่ได้อีก เพราะพวกมันคงระแวงในตัวแกอยู่ไม่น้อยแน่ๆ ดังนั้นจงพรางตัวดีๆ อย่าให้พวกมันจับได้เด็ดขาด เรื่องแค่นี้คงทำให้ฉันได้ใช่มั้ย?”

“พะยะค่ะ...ฝ่าบาท”

“.....อย่าผยองให้มันมากนักนะ มัชชาโร ถึงแกจะมีความสำคัญกับฉันมากแค่ไหน ฉันก็กำจัดแกได้เหมือนกัน จะทำการสิ่งใด ก็จงนึกถึงบุญคุณล้นฟ้าที่ฉันมีกับแกไว้บ้าง อย่าลืมว่าไม่มีฉัน แกก็อยู่ไม่ได้!! ออกไปได้แล้ว”

“...พะยะค่ะ”

หลังจากได้รับคำสั่ง มัชชาโรก็รีบรุดมาที่วังองค์รัชทายาททันที และเป็นอย่างที่คาดไว้  เวรยามแน่นหนาขึ้น แม้แต่เขตอาคมของโสฬสก็เข้มแข็งขึ้น หากเป็นภูติพราย หรือเวทย์สายมนต์ดำธรรมดาย่อมเข้าไปไม่ได้ แต่ไม่ใช่เขา สิ่งเดียวที่ไม่มีใครรู้ แม้แต่พระนางสิขี คือมัชชาโรมีเวทย์สายกลาง คือสายที่มีทั้งมนต์ดำ(ของพระนางสิขี)และมนต์แห่งแสง(องค์รัชทายาทโสฬส) เวทย์สายนี้ไม่ค่อยมีใครเรียน เพราะทำให้ไม่สามารถมีพลังสูงสุดได้ เพราะดันมีพลังที่คานกันเองอยู่ในตัว แต่มันมีประโยชน์กับคนอย่างมัชชาโรสุดๆ เพราะยังไงเสียเขาก็ไม่ได้ต้องการเป็นสุดยอดนักเวทย์อยู่แล้ว ในตอนแรก เขาแค่ต้องการมีไว้เพื่อเล่นสนุกไปวันๆ และตอนนี้ก็แค่ต้องการมีไว้เพื่อลอบเข้าไปในเขตอาคมของพวกเวทย์ฝ่ายแสงเท่านั้น เพราะเขตอาคมของเวทย์ฝ่ายแสง จะไม่มีปฏิกิริยากับเวทย์ในสายเดียวกัน 

เป็นเวลา 9 โมงเช้า แสงแดดเริ่มแรงขึ้นเล็กน้อย มัชชาโร ลักลอบเข้ามาได้จนถึงหลังตำหนักองค์รัชทายาท และปักหลักรอดูเหตุการณ์อยู่บนต้นไม้ใหญ่ คนที่เขาต้องการเจอที่สุดตอนนี้คือ ไอศุพายัฆ ในทางกลับกัน คนที่เขาไม่อยากเจอมากที่สุดก็คือ ไอศุพายัฆ เช่นกัน อยากคุยด้วยเหลือเกิน การได้ประคารมกับไอศึพายัฆ ถือเป็นความรื่นรมย์เพียงอย่างเดียวจริงๆที่เขามีในช่วงเวลาที่อยู่ในวังหลวงนี้ แต่หากได้เจอแล้วต้องทนเห็นว่าไอศุพายัฆกำลังมองว่าเขาเป็นคนร้ายล่ะก็ มันก็น่าเจ็บปวดอยู่ไม่น้อย

“ยิ่งช่วงนี้ไอ้หมอนั่นยิ่งหื่นๆ พิลึกพิลั่นอยู่ เฮ้อ...เลือกไม่ขอเจอก็ได้ฟระ”

มัชชาโรบ่นออกมาเล็กน้อยขณะที่ยังลอบสังเกตุการณ์อยู่ อยู่บนนี้เขาสามารถมองเข้าไปในห้องขององค์รัชทายาทได้ไม่ยาก ตอนแรกเขายังเห็น รโมนินทร์กับโสฬส วนเวียนเฝ้าคอยดูเรโชอยู่ แต่นี่ก็ผ่านไปได้สักพักใหญ่ๆแล้วที่ไม่มีใครเข้ามาอาจออกไปทำงานกันแล้ว และอาจปล่อยให้เรโชได้นอนพักผ่อนสบายๆ

“เฮ้อ หละหลวมกันจริง นี่มั่นใจในการรักษาความปลอดภัยของตัวเองกันขนาดนี้เชียว ดีล่ะ!”

...

“อือ”

เรโชครางออกมาเบาๆ ด้วยความรู้สึกรำคาญ เขารู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างกำลังไต่อยู่บนหน้อกเขา  อะไรบางอย่าง ที่เหมือนกับ...

“มือ!!! ใคร! อ๊ะ!?”
“ไง ยังอยู่ดีใช่มั้ย องค์พระชายา?”
“ท่านเสนาโฉด!!”
“.....(#-_-) หึ...เจ็บขนาดนี้แล้ว ยังปากดีไม่เปลี่ยนเลยนะ”
“ทะ...ท่าน ท่านเป็นพวกเดียวกับป้าแม่มดนั่น!”
“....ก็ไม่ผิด”
“ท่าน จะช่วยยัยป้านั่นฆ่าผม!”
“ก็....ไม่เชิง”
“งั้นท่านก็หลอกลวงเรามาตลอดเลยสินะ!”
“เปล่า”
“หลอกลวงท่านราชองครักษ์ด้วย!”
“ไม่ใช่”
“อย่ามาโกหกซะให้ยาก ในเมื่อท่านเป็นพวกเดียวกับพระนางสิขี ท่านก็ต้องตั้งใจจะหลอกลวงท่านราชองครักษ์อย่างแน่นอน”


‘โป๊ก’


“โอ้ย! มาเขกหัวกันทำไมเนี่ย!?”
“บอกว่าไม่ได้หลอก ก็ไม่ได้หลอกสิ  อย่าให้ต้องพูดซ้ำได้มะ เดี๋ยวก็มะเหงกเพิ่มเข้าให้นี่”
“.....อึ๋ย....โหดไม่เปลี่ยนเลยวุ้ย... <(“T^T)>”
“ก็อย่ายั่วโมโหนักสิ ฉันไม่เคยคิดที่จะหลอกลวงหมอนั่น ต่อให้ฉันต้องเป็นศัตรูกับคนทั้งโลก แต่ฉันจะไม่มีวันทำร้ายหมอนั่นเด็ดขาด จำเอาไว้ให้ดีเจ้าเด็กน้อย”

“โอเค...ชัดแล้ว วิ้งๆเลย (ที่หัวเนี่ย) ละ แล้วท่านเข้ามาที่ห้องผมทำไม?”
“มาทำอะไรบางอย่าง”
“อะไร!?”
“อยู่เฉยๆน่า เดี๋ยวก็ดีเอง”
“เฮ้ย!? อ๊ายยยย อย่าน๊า.....อุ๊บ!!!!”
“จุ๊ จุ๊ อย่าเอะอะไปสิเด็กดี เด๋ยวก็แห่กันมาหมดหรอก”
“อื้อออออ!!!!”
เรโชร้องเสียงหลงเมื่อถูกมัชชาโรโน้มตัวลงมาหา แต่ยังไม่ทันจะร้องให้ใครช่วยก็ถูกมัชชาโรปิดปากเอาไว้  จะดิ้นรนมากมายก็ไร้เรี่ยวแรงจะต่อต้าน เนื่องจากอาการบาดเจ็บยังไม่หายดี และแล้วเรโชก็ต้องเบิกตาโพลงโตเท่าไข่ห่านมากขึ้นไปอีก เมื่อจู่ๆ มัชชาโรก็แหวกเสื้อนอนของเรโชออกแล้วบรรจงประทับจุมพิตลงที่กลางอก!
...

ต่อสั้นๆ ให้ไปอีกตอน...หลายคนอาจกรี๊ดดดด!
 :z6:
ขอบคุณที่ติดตามค๊าบบบ
THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 28-05-2012 18:44:13

กรี๊ดดดด (อินี่!555)
มัชชาโรจะทำอารายยยยยย
รอตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อ  ฮี่ฮี่

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 28-05-2012 18:50:34

จะทำอะไรน่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 28-05-2012 19:20:07

ท่านเสนาจะช่วยเรโชหรือจะทำร้ายอ่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 28-05-2012 19:37:24

เอ่อ... คือว่าคนที่ช่วยนายเอกเรานี่  คือท่านเสนานี่หรือเปล่า o22

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: warnana001 ที่ 28-05-2012 19:49:09

มัชชาโรเอาอีกแล้ว!!!!
เริ่มมึนกับเรื่องนี้นะ บทโสฬสน้อยไม่สมกับค่าตัวเลย เป็นพระเอกจริงเร้อ? :เฮ้อ:
น้องเรโชก็มึนเกินอะไรเกิน เคยจะระแวงอะไรบ้างไหม?

สุดท้ายนี้....จงอัพ จงอัพ จงอัพ!!! :a3: :a3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 28-05-2012 19:56:33

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด


เสนาแกทำไรเรโช วิธีคลายมนต์ทำแบบนี้เหรอ ตายแล้ววว แกจะมาเล่นเลสไม่ได้นะ


 :jul3: :jul3: ไม่รู้ว่าจะมาดีหรือมาร้ายยย


ไอศุพายัฆ มาเอาตัวไปเก็บด่วนนนน  :angry2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 28-05-2012 19:59:27

โอ้ววววววววววววววว
จะยูริกันเหรอ
ชอบๆๆ
 :z1:
แต่ระวังผัวเค้า(กับผัวเจ้าในอนาคต)มาเห็นเด้อ
 o18

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: mister ที่ 28-05-2012 20:02:08

เสนาฉวยโอกาสอะ o22

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 28-05-2012 20:10:25

ใครสอนให้รักษากันแบบนี้  ท่านมัชชาโร

เจ่อยากไปเรียนมั้งอ่ะ    :z1:    :z1:   :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: JadeButterflyεїз ที่ 28-05-2012 20:29:31

มันเกิดอะไรขึ้น มันเป็นอย่างนี้ได้ยังไง

มัชชาโรค่อยดูนะขอให้ท่านรัชยาทกับท่านองครักษ์มาเห็น

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 28-05-2012 20:38:58

 :-[อ้าวมัดชาโรนี่อย่างไงกันอะงงนะ


 :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 28-05-2012 20:51:52

หวังดีประสงร้าย เฮ้ยหรือหวังร้ายประสงดี

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: bangkeaw ที่ 28-05-2012 20:58:00

กรี๊ดดดดด มาตัดให้ค้างคาอย่างนี้ได้อย่างไร

มัชชาโรไม่ใช่คนไม่ดีใช่มั๊ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 28-05-2012 21:09:31

ลุ้นๆ รออ่านตอนต่อไปว่ามัชชาโรจะทำอะไร

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 28-05-2012 22:06:36

เอาไป3คำ
ค้าง ค้าง! ค้าง!!!!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 28-05-2012 22:16:26

อ๊ากกกกกกกกกก
ค้างมากอ่ะ  :z6:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: จีเวลจ้า ที่ 28-05-2012 22:23:07

ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงง :pig4:

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 28-05-2012 22:34:20

มัชชรช่วยสิน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: mind223 ที่ 28-05-2012 22:47:13

 :a5: :a5: ค้างนิดหน่อย อะ(มั้ง :z2: :z2:)

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 28-05-2012 22:49:51

ท่านเสนาฯ สรุปดีหรือร้ายเนี่ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: spisyjames ที่ 28-05-2012 22:56:22

ค้าง อย่างมาก เจ็บปวดใจเหลือเกิน โอ๊ยยย


 :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 28-05-2012 23:11:01

มัชชาโรทำเพื่อพิสูจน์ว่าใครช่วยเรโชหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 29-05-2012 06:37:18

เลสเบี้ยน !!  (ไม่ใช่ล่ะ :laugh:)

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 29-05-2012 07:11:22

ไอ้แมวผี

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 29-05-2012 08:55:22

เราว่าที่..จูบน่ะ แค่รักษาแผล

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 29-05-2012 09:04:49

กรี๊ดด ทำไรกันอ่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: catwander ที่ 29-05-2012 10:15:59

แล้วก็ ๆๆๆๆๆ  ค้าง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 29-05-2012 11:11:52

ทั่นเสนาหวังดี(กับเรโช)ประสงค์รัก(กับไอศุ)

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 29-05-2012 12:44:22

โอ๊ะโอ ทำแบบนี้เดี๋ยวเรโชก็งานเข้าหรอก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 29-05-2012 15:22:04

เฮ้ย  :o มัชชาโรจะทำไยเรโชอ่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 29-05-2012 15:29:56

อ๊ากกกกกกกกกกกกกก

เรโช !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

คนเขียนชอบทรมานใจคนอ่านเหลือเกิน เจ็บปวด

ค้างมากอ่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 29-05-2012 16:36:27

เข้ามาเป็นคนที่ 1000 พอดี...อิอิ
(ไม่มีอะไร แค่อยากเป็นคนที่ 1000 เฉยๆ อิอิ)

สปอลย์เนื้อเรื่องเพิ่มเติม...

คู่เอก โสฬส+เรโช
มีเหตุต้องหนีหัวซุกหัวซุนออกนอกวัง เพราะคุณป้าสิขี ไปสักระยะ
 :z10:
คู่รอง ไอศุพายัฆ+ มัชชาโร
มีอันต้องอยู่เป็นเส้นขนานด้วยความไม่เข้าใจ (แต่สุดท้ายก็ต้องมีฉากเรียกเลือดอยู่ดี แต่ไม่บอกหรอกว่า ใครเป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำ)
 :z13:
ส่วนคนอื่นๆ...
ตามอัตภาพ

จะมีคู่เสริมแวบมา แวบไป นั่นก็คือ
เอาทารย์+รโมนินทร์

ส่วนตอนจบนั้น...
(ขออุบไว้ก่อนนะจ๊ะ)
 :z6:
ขอบคุณค๊า
THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 29-05-2012 17:02:14

อ้าว นี่มันอะไรกันเนี่ย
มัชชาโร ตกลงแกจะทำอะไร

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 29-05-2012 18:15:53

มัชชาโรทำไรเนี่ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 29-05-2012 19:05:06

เสือน้อยน่ารักกกกกกก :-[

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: piride ที่ 29-05-2012 19:46:32

จะทำอะไรน้องเรโช(ของเรา)   :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: Running ที่ 29-05-2012 22:45:03

อร๊ายยย ค้างง่า
อยากอ่านต่อ มันจะเกิดรัยขึ้นอ่ะ
ลุ้นจะแย่ รออ่านอยุ่น่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: cinpetals ที่ 30-05-2012 21:10:30

อ๊ากกกกกกกก ลุ้นๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: abcee ที่ 30-05-2012 22:52:10

ไม่ได้เข้ามาอ่านนานเลย ชอบนะ เป็นกำลังใจให้นะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 01-06-2012 10:31:08

โอ๊ยโอ๊ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: forbidden ที่ 01-06-2012 11:31:34

มัชชาโรต้องมีเหตุผลที่ทำใช่มั้ย  :serius2:
รอต่อจ้ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 02-06-2012 01:44:24

ทำอะไรอะ 0_o

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: yongsulewa ที่ 03-06-2012 09:01:44

 :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: kingkakingka ที่ 03-06-2012 09:47:09

 :a5: :a5: :a5: :a5:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 03-06-2012 13:37:57

มัชชาโรต้องมีเหตุผลที่ทำแน่นอน เค้ามั่นใจนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 03-06-2012 15:35:10

แง~ เค้าทำอะไรกับ อึกๆ

มาต่อไวไว เลยนา เมี้ยวๆ 555

รอตอนต่อไปขอยาวววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นะค่ะ คิคิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: GAZESL ที่ 03-06-2012 15:48:10

กร๊าาาาาาา~  o22
อะไรอ่ะ ??? มัชชาโรทำอะร๊ายยยย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: mink2538 ที่ 03-06-2012 20:18:50

ค้างอย่างแรงค่า
มาต่อไวๆนะคะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 10-06-2012 14:22:48

งง มาก มาต่อด่วนๆ ทำไมมันแลมีปัญหาเยอะจังเลย มาต่อๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: Butterfly_Angle ที่ 10-06-2012 22:37:18

ค้าง อ๊างง อ๊างงงงง
 
อะไรกันนี่ ? -..-

อยากรู้ว่ามัชชาโรหนีมายังไง -.-

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 21 น้องเหมียว เคี้ยวดอกบัว p.33
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 14-06-2012 18:54:49

ตอนที่ 22 รัก ลวง พราง (ดราม่า มาแว้ว!!)




“จ๊ากกกกกก ว๊ากกกกก อร๊ากกกกก!!!!!!!!!! อย่าทำอะไรฉันน๊า!!! ไอ้เสนาหื่นนนนนนน!!!!!!!!!!”

เรโชแหกปากร้องลั่น พร้อมทั้งดิ้นพราดๆ ให้หลุดจากการโถมทับของเสนาหนุ่ม หากยิ่งถูกกดทับราวกับจะจมลงไปในฟูกนุ่มเสียให้ได้ กลางอกเริ่มร้อนผ่าว ฉับพลันทั้งร่างก็ชาวาบ!

“หึ...ใครจะไปหื่นกับแกลงกัน ไอ้ลูกลิงเผือก!! ฉันแค่จะเช็คอะไรดูหน่อยเท่านั้นเอง”
“อะ...อะไรอ่ะ?”

ในที่สุดมัชชาโรก็ปล่อยให้เรโชเป็นอิสระ ทันที่ที่โดนปลดปล่อย เรโชก็กระเด้งตัวพรวดขึ้นมานั่งตั่งท่ารับมือ เผื่อจะมีการจู่โจมที่คาดไม่ถึงมาอีกรอบ

“ฉันแค่จะดูว่า...เครื่องหมาย “รักขติ” ยังอยู่ดีหรือเปล่าเท่านั้นแหละ”
“...รักขติ?”
“ก็ สิ่งที่ปกปักรักษานายมาจนถึงตอนนี้ไงล่ะ สัญลักษณ์ของมนต์แห่งความรักความเสน่หา และเมตตาอาทรณ์”
“ใครกัน...ใครที่ทำมันไว้งั้นเหรอ?”
“....จะไปรู้เร๊อะ ฉันไม่ได้ไปอยู่กับนายตั้งแต่นายเกิดสักหน่อย”
“...............(-,-) ชิส์”
“แต่ถ้าจะให้เดาก็ไม่ยากนักหรอก”
“เดา?”
“คนที่จะรักนายขนาดแลกชีวิตทำมันขึ้นมาให้ ก็คงไม่พ้นพ่อแม่นายหรอก”
“พ่อ กับแม่...งั้นเหรอ...พ่อกับแม่ผม สร้างสิ่งนี้ไว้เพื่อปกป้องผมงั้นเหรอ”
“ตรีสาโรชเตโชคือสิ่งอัศจรรย์ คืออำมฤตแห่งขุมพลังอำนาจ ที่ไม่ว่าใครก็ใคร่ ก็ปรารถนา คิดเหรอว่า ถ้านายไม่มีรักขติ ไว้ นายจะอยู่มาได้ถึงตอนนี้”
“.....งั้นก็แสดงว่า พ่อแม่ผม...”
“มนต์รักขติจะมีฤทธาสูงสุดได้ ต้องแลกด้วยสองดวงจิตแห่งสิเน่หา...และรักขติที่สามารถปกป้องนายจากมนต์มารของพระนางสิขีได้นั้น...คือรักขติ ที่แลกมาด้วยวิญญาณแห่งรัก ของพ่อแม่นายไงล่ะ”
“................!! มะ...หมายความว่า”

‘แหมะ’

หยาดน้ำตาร่วงเผาะลงลงข้างแก้ม พร้อมความรู้สึกอื้ออึงอล นี่การที่เขามีชีวิตอยู่ได้ เพราะพ่อกับแม่เขาต้องเสียสละชีวิตตัวเองเข้าปกป้องอย่างนั้นหรือ เพราะเขา พ่อกับแม่จึงต้องตายอย่างนั้นหรือ เพราะเขา...

“ฮึก ฮึก ผมมันลูกทรพี... ผม...ผมมันไม่สมควร ฮึ่ก...ไม่สมควร มีชีวิตอยู่”
“ฮึ่ก พ่อจ๋า แม่จ๋า ฮึ่ก ฮึก ผมขอโทษ...

มัชชาโรที่ยืนนิ่งมองดูเรโชนั่งสะอื้นฮั่ก ด้วยความรู้สึกผิดเหลือประมาณอยู่นั้น จู่ๆก็ถอนหายใจออกมาหนักๆ เพื่อที่จะเรียกสติขององค์พระชายาผู้ยังเยาว์

“ไม่ผิดที่นายจะโทษตัวเอง และไม่ผิดที่นายจะร้องไห้คร่ำครวญ แต่ถ้าจะยังพอมีความฉลาดบ้างละก็ จงสำนึกไว้ซะว่าที่พ่อแม่นายทำน่ะ ทำเพื่ออะไร ที่ทั้งคู่ยอมสละแม้แต่ชีวิตของตัวเองนั้นก็เพื่อให้ลูกอย่างนายได้มีชีวิตอยู่ต่อไป เพื่อให้แก้วตาดวงใจของตัวเองปลอดภัย และมีอนาคต”

“ตะ...แต่ว่า...”

“ถ้าไอ้ลูกลิงตัวไหนมันตีความว่านั่นคือเรื่องไร้สาระ เป็นเรื่องโง่ๆ ที่จะต้องมาสละชีวิตให้ตัวเองล่ะก็ ฉันคนนี้นี่แหละจะตบหัวสั่งสอนมันเอง!”

“ผมไม่ได้จะว่าแบบนั้นสักหน่อย!”

“ถ้างั้นก็ฟังให้ดี!”


พูดพลางมัชชาโรก็สืบเท้าเข้ามาใกล้ นิ้วเรียงประคองคางเล็กของเรโชให้เงยขึ้นสบตา


“อดีตไม่มีวันแก้ไข นายไม่มีวันจะเปลี่ยนแปลงอะไรในเรื่องนั้นได้  จำไว้เรโช สิ่งที่นายทำได้ และต้องทำให้ได้ คือการรักษาชีวิตของตัวเองให้ดีที่สุด ให้สมกับที่พ่อแม่ของนายทุ่มเททั้งชีวิตเพื่อปกป้อง!”

เรโชนิ่งอึ้งสบสายตาที่แข็งกร้าวเย็นชา ของมัชชาโร ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่า เพียงแวบเดียว แต่เขาเห็น... เขาเห็นความอ่อนโยนฉายวาบเข้ามาในดวงตาคู่นั้น แค่พริบตาเดียว

“ทะ...ท่านเสนา...”

“อย่าทำให้พ่อแม่นายต้องตายเปล่า! จำไว้!”


เสียงสะอื้นฮั่กเมื่อสักครู่หายไป และแม้น้ำตาจะยังไม่เหือดแห้ง แต่เรโชก็ไม่ได้คร่ำครวญอะไรเพิ่มอีก


“นั่นสินะ จริงของท่าน ท่านเสนา ผมต้องรักษาชีวิตของตัวเองให้ดี เพื่อพ่อกับแม่ที่ท่านอุตส่าห์เสียสละเพื่อผม ไม่ใช่แค่นั้นสินะ เพื่อทุกคนที่คอยปกป้องผมด้วย...”

“คิดได้ก็ดี จะได้ไม่ต้องทำให้คนอื่นๆเขาลำบากกันอีก”

“ขอบคุณนะท่านเสนา ที่เตือนสติผม อถุตส่าห์มาช่วยปลอบ...โอ๊ย! เจ็บๆๆๆๆ อย่าดึงหูนะ โอ้ยๆๆๆๆ!!!”

“ใครปลอบแกกัน ไอ้ลูกลิงอวดดี! อย่ามาเอาฉันไปรวมนะ ฉันไม่ได้ทำเพื่อนายสักหน่อย!” 

“เอ้า! แล้วไอ้ที่มายืนเช็ค ยืนปลอบอยู่เนี่ย เค๊าไม่ได้เรียกว่าเป็นห่วงเป็นใยกันหรอกรึไง!?  โอ๊ยๆๆๆๆ เบ๊า! เดี๋ยวหูขาดดด!!!”

.........................................................................................

หลังสู้รบปรบมือกันอยู่พักใหญ่ๆ สงครามขนาดย่อมของเสนา กับองค์พระชายาก็สงบลง แน่นอนว่าคนที่ยับเยินที่สุดก็คงไม่หนีไม่พ้น เรโชน้อยนั่นเอง

“รักขตินั่นน่ะ ถูกมนต์ดำของพระนางสิขีทำลายลงไปเยอะอยู่ แต่มันก็ยังคงประสิทธิภาพปกป้องนายได้ ไม่ต้องกังวล เว้นเสียแต่ นายจะโง่ ไปโดนล้วงเอาอีกรอบอ่ะนะ”

“ไม่ได้โง่เดินไปให้ล้วงสักหน่อย ยัยป้านั่นลักพาตัวฉันไปต่างหาก”

“มันก็เหมือนกันนั่นแหละ จำใส่สมองไว้เลยนะ ว่ารักขติน่ะ เป็นมนต์สิเน่หา เป็นมนต์สายกลางที่รัชทายาทไม่สามารถสร้างใหม่ให้นายได้ ต้องเป็นพวกเวทย์สายกลางที่มีอยู่เพียงหยิบมือในเมืองเอกูนวิสติเท่านั้น ถึงจะสร้างขึ้นมาให้ได้ และคนที่สร้างให้จะต้องมีใจรักและเมตตาอาทรณ์กับนายด้วย ดังนั้นนายต้องระวังตัวให้ดีกว่านี้ จำไว้!”

“รู้แล้วน่า บ่นอยู่ได้ ผมไม่มีทางพลาดอีกแล้ว จะดูแลตัวเองเป็นอย่างดี เอาแบบริ้นไม่ให้ใต่ ไรไม่ให้ตอมเลย”

“หึ...”

“อย่าทำหน้าดูถูกกันแบบนั้นสิ ผมทำได้จริงๆนะ”

“ทางเดียวที่จะทำให้นายรักษาชีวิตเอาไว้ได้ คือนายต้องออกจากที่นี่!”

“................!!!!!!!!!!!!!!!!!”

“จากวินาทีนี้เป็นต้นไป นอกจากเจ้ารัชทายาทกับไอ้สามสหาย และไอศุพายัฆ นายห้ามเชื่อใครนอกเหนือจากคนพวกนี้เด็ดขาด แม้แต่...ตัวฉันเอง”

“....ห๋า...แต่...”

“มัชชาโร!!!”

เรโชถึงกับสะดุ้งกับเสียงคำรามลั่นของผู้มาใหม่ ไอศุพายัฆ และ โสฬส ที่ตอนนี้กำลังตีหน้าถมึงทึง หากแต่มัชชาโรกลับยังคงมีสีหน้านิ่งเฉย เหมือนไม่ยี่หระที่โดนจับได้ว่าลอบเข้ามา

“นายเข้ามาทำไมมัชชาโร นายวางแผนอะไรอยู่อีก!!”

และยังไม่ทันที่ไอศุพายัฆจะพูดอะไรต่อ โสฬสกลับห้ามเขาไว้ก่อน

“ท่านเข้ามาที่นี่ได้ยังไงกัน ท่านเสนา ทั้งๆที่เขตอาคมกางไว้แน่นหนาขนาดนั้น...”

“หึหึ...เพราะท่านยังเยาว์และยังหละหลวมนัก ดังนั้นกระผมถึงสามารถเข้ามาในเขตอาคมที่มีแต่ช่องโหว่ของท่านได้ง่ายๆยังไงล่ะขอรับ”

“..........”

น่าแปลกที่โสฬสไม่ต่อคำ แต่กลับยกยิ้มราวกับเป็นผู้ได้ชัยในศึกน้ำลายคราวนี้

“อย่างนี้นี่เอง เขตอาคมมีช่องโหว่เยอะเลยสินะ”

“..........!?”


มัชชาโรเบิกตากว้างขึ้นทันทีที่รู้ตัวว่าเสียรู้ให้กับองค์รัชทายาทเสียแล้ว ที่เขาเข้ามาในนี้ได้เพราะรัชทายาทแกล้งเปิดช่องโหว่ เขตอาคมนั่นก็ทำขึ้นเพื่อพิสูจน์สายเวทย์ของเขา หรือว่าตอนนี้...เขาจะถูกจับโดยสมบูรณ์แล้ว!


“นายแน่มาก องค์รัชทายาท นายเนียนได้โล่จริงๆ ทำเป็นเพลี่ยงพล้ำเปิดช่องโหว่ เพื่อหลอกจับฉันคนนี้สินะ”

“...!!”

“...!!!!”

การฟาดฟันที่คาดไม่ถึง ทำเอาทั้งเรโชและไอศุพายัฆถึงกับตกใจกับสิ่งที่ได้ยินไปตามๆกัน

“ไอศุพายัฆ”
“พะยะค่ะ”
“รบกวน ช่วยพาท่านเสนาไปพักที่ห้องรับรองพิเศษของเราหน่อยสิ เขาคงต้องพักกับเรานานหน่อย”
“...พะยะค่ะ”


จบคำราชองครักษ์หนุ่มก็ปรี่เข้าไปหามัชชาโรหมายจะกักกันจับกุมตัวไว้ แต่ไม่ทันที่จะเข้าถึงตัวเสนาหนุ่มก็กระโดดหมุนตัวหนีขึ้นไปที่ขอบหน้าต่าง หมายจะลองเสี่ยงฝ่าเขตอาคมออกไป หากแต่มีหรือที่ไอศุพายัฆจะไม่รู้ทัน  ราชองครักษ์หนุ่มรีบกระโดดค้าไว้ได้ทันพอดี

“ฮึ่ย!! ปล่อยฉันนะ!! ไอศุพายัฆ!!”

เสนาหนุ่มคำรามลั่น เมื่อเพลี่ยงพล้ำจนถูกคว้าตัวเอาไว้ได้ ไม่รอช้าราชองครักษ์หนุ่มจับข้อมือบางของมัชชาโรบิดไปด้านหลัง และใช้แขนอีกข้างที่ว่างก็ล็อคเข้าที่คอขาวเพื่อป้องกันการดิ้นรนขัดขืน แรงกระชากทำให้หลังของมัชชาโรกระแทกเข้ากับแผ่นอกกว้างของไอศุพายัฆอย่างแรง แม้ร่างสูงจะไม่กระเทือน แต่มัชชาโรถึงกับจุกเลยทีเดียว  วงแขนที่ล็อคคอมัชชาไว้กระชับแน่น ไอศุพายัฆอาศัยจังหวะนั้นแนบริมฝีปากข้างใบหูร้อนผ่าวและกระซิบแผ่วเบาหากแต่หนักแน่น


“ขอใช้เกียรติของราชองครักษ์เป็นประกัน ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้นายหนีจากมือฉันไปได้อีกเป็นครั้งที่สาม!!”


...
 :z3:


เฮ้อ...ไหล่เดาะ เฉพาะมาเดาะเอาที่ตรงหัวไหล่~~~

แล้วจากนี้ไป...จะเกิดอะไรขึ้นกะทั่นเสนาบ้างน๊า...

มาช้า...แถมยังมาน้อย...มาแบบกะปริดกะปรอย...ขออภัยค๊าบบบ...
  :o12:
THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 22 รัก ลวง พราง (ดราม่ามาแว้ว!!) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 14-06-2012 18:57:19

จิ้มๆก่อน
จับเสนาปล้ำเลย ไอศุ หึหึหึ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 22 รัก ลวง พราง (ดราม่ามาแว้ว!!) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 14-06-2012 19:05:08

ท่านเสนานี่ยังไงกันแน่

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 22 รัก ลวง พราง (ดราม่ามาแว้ว!!) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 14-06-2012 19:27:26

ท่านเสนาเป็นคนดี หรือคนไม่ดีกันแน่เนี่ย

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 14-06-2012 19:45:54

หึหึครวนี้ดนน่ๆ ดรม่ค่นี้รพอทน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 22 รัก ลวง พราง (ดราม่ามาแว้ว!!) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 14-06-2012 19:53:09

น่าสงสารพระชายา กระซิกๆ
การเกิดมาเป็นคนสำคัญก็ไม่ได้ทำให้มีความสุขเลยเนอะ
 :o12:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 22 รัก ลวง พราง (ดราม่ามาแว้ว!!) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 14-06-2012 20:06:57

รอจ้ารอ ^___^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 22 รัก ลวง พราง (ดราม่ามาแว้ว!!) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: yongsulewa ที่ 14-06-2012 20:28:22

 :angry2: :serius2: :a5: :a5: o22

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 22 รัก ลวง พราง (ดราม่ามาแว้ว!!) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 14-06-2012 20:34:18

ชิบหาไม่เจอแล้วท่านเสนา :a5:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 22 รัก ลวง พราง (ดราม่ามาแว้ว!!) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 14-06-2012 21:22:33

มัชชาโรเป็นคนดี แต่คงมีเหตุผลอะไรที่ต้องทำแบบนี้


แต่ หวังว่า ท่านองค์ครักษ์ จะไม่ทำให้คนอ่านผิดหวังเป็นครั้งที่ 3 เหมือนกัน  :oo1:  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 22 รัก ลวง พราง (ดราม่ามาแว้ว!!) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 14-06-2012 22:01:15

เอ สรุปแล้วคนดีหรือเปล่านะ
ดูเหมือนจะดีเลยแฮะ หึหึ
ดูกันต่อไป

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 22 รัก ลวง พราง (ดราม่ามาแว้ว!!) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 14-06-2012 22:42:38

555 ท่านเสนาจะโดนปล้ำแล้วเอย เอิ๊ก..เอิ๊ก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 22 รัก ลวง พราง (ดราม่ามาแว้ว!!) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 14-06-2012 22:54:10

รอบสามขอให้สำเร็จนะทั่นองครักษ์ :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 22 รัก ลวง พราง (ดราม่ามาแว้ว!!) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 14-06-2012 23:21:44

 :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 22 รัก ลวง พราง (ดราม่ามาแว้ว!!) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 15-06-2012 03:06:56

มีแต่คนอยากให้ทั่นเสนาโดนปู้ยี่ปู้ยำ เฮ้อ...อดเขียนแนวเคะล่ำเรย อิอิอิ
ผลโพลล์เป็นเอกฉันท์สุดๆ จากจำนวนผู้โหวต 288 ท่าน

ผู้ที่โหวตให้ทั่นเสนาถูกลากขึ้นเขียง คือ 237 ท่าน
ผู้ที่อยากลองแนวเคะล่ำกล้ามโต๊โต คือ 51 ท่าน
 :jul3:
ดังนั้น อีกไม่นานนี้...ท่านเสนาคงต้องเสียจิ้นให้ทั่นราชองครักษ์ได้สักทีแล้วสินะ หึหึ

"อย่าเพลี่ยงพล้ำซะล่ะไอศุพายัฆ นายพลาดเมื่อไหร่มัชชาโรจิ้มไม่ยั้งแน่
ทางที่ดี นายควรกำราบซะให้หมอบราบคาบแก้วไปเร้ยยยย!!"
by เรโช...(+คนแต่ง ฮ่าๆๆ)
 :laugh:
อิอิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 22 รัก ลวง พราง (ดราม่ามาแว้ว!!) P.35
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 15-06-2012 07:49:25

 :L2:มาช้ายังดีกว่าไม่มานะ :กอด1: :กอด1:

ที่ว่าไห่ลเดาะอะขอให้หายไวๆๆน๊า :กอด1: :กอด1: :กอด1:


แล้วจะรอตอนต่อไปจ้า :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 22 รัก ลวง พราง (ดราม่ามาแว้ว!!) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 15-06-2012 09:07:20

ตอนนี้ดราม่า  ตอนหน้าอิโรติคใช่มั๊ยยยย  อิอิ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 22 รัก ลวง พราง (ดราม่ามาแว้ว!!) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 15-06-2012 09:11:56

รอท่านเสนาโดนจัดการ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 22 รัก ลวง พราง (ดราม่ามาแว้ว!!) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: forbidden ที่ 15-06-2012 12:22:31

หวังว่าท่านเสนาคงจะไม่รอด  o3
รอต่อจ้ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 22 รัก ลวง พราง (ดราม่ามาแว้ว!!) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 15-06-2012 14:15:50

ต้องออกจากที่นี่งั้นเหรอ เพื่อความปลอดภัย
เด็กน้อยคงได้ตะลุยโลกกว้างสมใจ(เหรอ)

มัชชาโรมาดีรึป่าว

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 22 รัก ลวง พราง (ดราม่ามาแว้ว!!) P.34
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 15-06-2012 17:39:35

ตอนที่ 23 ลี้ภัย


หลังจากที่เรื่องโกลาหลวุ่นวายจบลง และท่านเสนาถูกคุมตัวไปไว้ที่ห้องรับรองแขกพิเศษ (ตามที่โสฬสว่าไว้) เรียบร้อยแล้วนั้น ภายในห้องก็เหลือเพียงแค่เรโชกับโสฬสเพียงสองต่อสอง

“ทำไมหน้าบึ้งอย่างนั้นล่ะ?”

“นี่เป็นแผนของท่านใช่มั้ย! ท่านหลอกใช้ผมเป็นเหยื่อล่องั้นเหรอ!”

“ก็ไม่ได้ตั้งใจว่าอย่างนั้นหรอก มันเป็นความบังเอิญน่ะ”

“ไอ้เจ้าเล่ห์ ขี้ฮ๊กเบ่เบ๋ชัดๆ ชิส์”

“อย่างอนน่า ฉันไม่ให้ใครทำอันตรายนายได้หรอก”

โสฬสยิ้มน้อยๆ นึกเอ็นดูคนตรงหน้าที่กำลังทำหน้างอนจนแก้มป่องยิ่งนัก จนอดไม่ได้ที่จะขอหยิกแก้มป่องๆนั่น เพราะความหมั่นเขี้ยว

“ขอโทษนะเรโช...ที่ทำให้นายต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้”

“(-/////-)> งืม...ไม่เป็นไรหรอก ผมเองก็ผิดที่เลินเล่อไปหน่อย”

“ฉันเสียใจเรื่องพ่อแม่นายด้วยนะ”


โสฬสพูดพลาง เปลี่ยนจากหยิกเป็นลูบไล้แผ่วเบาที่ข้างแก้มเนียนแทนการปลอบโยน เรโชไม่ตอบคำ แต่ส่งมือขึ้นมาจับมือของโสฬสไว้และแนบแก้มเข้าหาฝ่ามือนั้นแนบแน่นขึ้น เพื่อที่จะตักตวงความอบอุ่นอ่อนโยนจากมือนี้ให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ เผื่อว่า จิตใจที่ระส่ำระสายอยู่ของเขาในตอนนี้ อาจจะรู้สึกมั่นคงขึ้น เพราะแค่ชั่วเวลาไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา เขาได้รับรู้อะไรมากมายเหลือเกิน อาจมากเกินไปสำหรับเด็กทะโมนที่ไม่เคยสนใจโลกอย่างเขาเสียด้วยซ้ำ

และพอหัวใจสัมผัสได้ว่ากำลังถูกเยียวยา ไม่รู้ว่าเหตุผลกลใดถึงทำให้น้ำตาของเรโชรื้นขึ้นมาอีกรอบ องค์รัชทายาทหนุ่มก้มลงมองนิ่ง ไม่มีคำเอื้อนเอ่ยใดเพื่อปลอบใจหนุ่มน้อยตรงหน้า  หากแต่ค่อยๆนั่งลงข้างๆและตระกองกอดร่างเล็กของชายาของตนเข้าแนบอก แล้วลูบไล้แผ่นหลังบางแผ่วเบา เพื่อปลอบขวัญเด็กน้อยตรงหน้า โสฬสรู้สึกได้ว่าแผ่นอกตนเองเริ่มเปียกชื้นจากการที่ทำนบน้ำตาของคนในอ้อมกอดกำลังทะลักทะลาย

“ร้องให้พอนะเรโช เอาความทุกข์ ความเศร้าออกมาเสียให้หมดในตอนนี้  แล้วกลับมาเป็นนายที่เข็มแข็ง และสว่างสไวคนเดิมนะ ฉันเองก็จะขอให้คำสัตย์สาบาน ฉันคนนี้จะดูแลนายองค์พระชายาติสเรโชผู้เป็นดวงใจ ด้วยชีวิตทั้งชีวิตเช่นกัน”

“(Q////Q)  ฮึ่ก...ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้น่า...ผมเลี่ยน...” (พูดไปก็เช็ดน้ำตาป้อยๆ แก้เขิน)

“(-////-) ....ฟังเฉยๆน่ะ เป็นมั้ย?” (จะว่าไป ก็แอบเขินตัวเอง)

ต่างคนก็ต่างเขินจนทำตัวไม่ถูก ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ ที่รู้สึกว่าอีกฝ่ายสำคัญได้ถึงเพียงนี้  ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ ที่รักอีกฝ่ายได้มากขนาดนี้ มันคงจะจริงอย่างที่คนอื่นเขาว่า ว่าความรักมันไม่มีเหตุผล ความรักมันไม่มีเวลา และความรักไม่มีเพศ หลุมรักที่ตกลงไปนี้ช่างลึกจนยากที่จะปีนขึ้น และยิ่งตกลงมากับคนตรงหน้านี้มันยิ่งลึกล้ำ จนไม่มีความคิดที่จะปีนขึ้นจากหลุมรักนี้ คงตลอดไปทั้งชีวิตอย่างแน่นอน

เรโชเริ่มนั่งบิดชายผ้าห่ม เพราะไม่รู้จะเอามือไปวางไว้ตรงไหน เขินจนต้องก้มหน้างุดๆ พลางซืดน้ำมูกเจ้ากรรมที่ยังไม่ยอมหยุดไหล (สงสัยร้องไห้มากไปหน่อย)

“นี่...เดี๋ยวผ้าห่มก็ขาดหมดหรอก จะบิดไปบิดมาทำไมเนี่ย”

“(>/////<).....ช่างผมเหอะน่า!!”


ยิ่งถูกโสฬสกระเซ้า เรโชก็ยิ่งบิดชายผ้าห่มหนักขึ้น จนน่ากลัวว่าจะขาดไปเสียให้ได้จริงๆ  โสฬสได้แต่ยิ้มอย่างเอ็นดู แล้วเอื้อมมือไปปาดเช็ดหยาดน้ำตาที่ยังคงเปรอะอยู่เล็กน้อยที่หางตาของเรโชออกให้ ร่างเล็กสะดุ้งเล็กๆ ความอ่อนหวานที่มอบให้ระหว่างกันนี้ ได้จุดประกายความรู้สึกหวามไหวให้เกิดขึ้นมาพร้อมกันด้วย เมื่อเรโชเงยขึ้นมามองก็สบเข้ากับตาของโสฬสพอดี ความรู้สึกหวานๆที่เกิดขึ้นชักนำให้ใบหน้าของทั้งคู่เคลื่อนเข้าหากัน มือที่ปาดน้ำตาให้เมื่อครู่ เริ่มแปรเปลี่ยนไปเป็นประคองท้ายทอยเล็กให้แหงนหงายขึ้นรับจุมพิตหวาน

“อื้อ...”

ริมฝีปากหนาบดเบียดอย่างเร่าร้อน จนเรโชคิดอะไรไม่ออก รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ถูกลิ้นร้อนของอีกฝ่ายรุกล้ำเข้ามาเกี่ยวกระหวัดลิ้นของตนอย่างชำนาญ


“อ๊า~”

เสียงหวานครางหวิว เมื่อโดนเลียชิมในโพรงปากอย่างเร่าร้อน ยิ่งถูกรุกราน เรี่ยวแรงเรโชราวกับโดนสูบ ความเสียวกระสันแล่นวาบไปถึงกระดูกสันหลัง จนร่างเล็กอดไม่ได้ที่จะต้องใช้แขนเรียวโอบคอแกร่งไว้เป็นที่พึ่ง

“โสฬส...ท่าน...อ๊ะ!!...ดะ เดี๋ยว...อื้ม!!”

เรโชสะดุ้งเฮือกเมื่อโสฬสเริ่มซุกใซ้ซอกคอหอมกรุ่น ริมฝีปากหนาขบแทะ ดูดดุน จนผิวขาวละเอียดขึ้นรอยรักแดงช้ำ ร่างเรโชสะท้านเฮือก ทุกครั้งที่ริมฝีปากร้อนผ่าวของร่างหนาประทับบนผิวกาย มือใหญ่ลากผ่านตามจุดที่สามารถปลุกอารมณ์ปรารถนาของเรโชให้กระพือโหมได้ ด้วยรู้จักร่างกายเรโชเป็นอย่างดีอยู่แล้ว

“อยะ...อื้อ...อ๊า...อ๊ะ...อ๊ะ”

เสียงหวานดังขึ้นอีกครั้ง เมื่อยอดอกบอบบางสีชมพูสด ถูกดูดดุน เพียงเท่านี้สติสัมปชัญญะทั้งหลายทั้งมวลของเรโชก็ราวกับถูกลบให้หายไปจากก้อนสมองที่ว่างเปล่าของเขา ยิ่งอีกฝ่ายใช้ลิ้นโลมเลียตุ่มไตเล็กๆนั่น ร่างเล็กก็ยิ่งสั่นสะท้าน ทั้งบิดกายไปมาด้วยความเสียวซ่านอย่างสุดทน

“อ๊า...สะ...โสฬส...อย่า...อื้ม!...อ๊ะ...อ๊า!!!”

เมื่อไหร่ไม่รู้ที่อาภรณ์หลุดออกจากร่าง เปิดเผยให้เห็นสัดส่วนร่างกายที่กำลังตื่นตัวอย่างช่วยไม่ได้ ท้าทายสายตาของคนตรงหน้ายิ่งนัก

“สะ...โสฬส?...”

องค์รัชทายาทหนุ่มยกตัวขึ้นถอดเสื้อยืดตัวบางของตนออกอย่างรีบร้อน เผยให้เห็นมัดกล้าม กำยำ ที่บ่งบอกว่าเป็นผู้ชายที่แข็งแกร่งขนาดไหน เรโชปรือตามองคนตรงหน้าที่กำลังจัดการอาภรณ์ของตัวเองออก เขาไม่แน่ใจว่าคิดไปเองหรือไม่ ว่าภาพที่ตนกำลังเห็นอยู่นั้นมันมีพลังบาดตาอย่างประหลาด เซ็กซี่ น่ามอง จนไม่อาจละสายตาได้ ยิ่งมอง ลมหายใจเรโชยิ่งหอบถี่ ความปารถนาที่แล่นอยู่ทั่วร่างอยู่แล้วนั้น กลับยิ่งทบเท่าทวีคูณ จนแทบจะเอ่อล้นออกมาจากร่าง

“อะไรกัน พระชายา นี่ท่านเปียกขนาดนี้แล้วอย่างนั้นเหรอ”
“อ๊ะ! ตรงนั้น! อย่า อย่าจับนะ อ๋า~!!”

เรโชแทบห้ามตัวเองไม่อยู่เมื่อแท่งความปรารถนาของตนถูกโสฬสสัมผัส หยาดน้ำหวานสีสวยไหลหยดลงบนมือชายหนุ่ม เมื่อมันถูกรูดรั้งแผ่วเบา

“อ๊ะ...อื้อ...สามีผม...ได้โปรด...อ๊า”

“อึก...เรโช...ฉัน...ขอนะ”

“อื้อ?...อ๊ะ...อ๊างงง?”

ระหว่างที่ด้านหน้ายังถูกปรนเปรอไม่ขาดช่วง จู่ๆ มืออีกข้างขององค์รัชทายาทก็เริ่มสัมผัสลงสู่ส่วนลึก นิ้วหนาลูบไล้ปากทางเข้าเล็กนั่นราวกับกำลังปลอบประโลม แค่เพียงพริบตาเดียวเท่านั้น นิ้วหนาก็ล่วงล้ำเข้ามาในช่องทางคับแน่น โดยไม่มีการเตือน

“อ๊ะ ไม่ !! เดี๋ยว โสฬส ไม่เอานะ..ท่าน...เร็วเกินไปแล้ว!”
“อย่าดิ้นสิ เดี๋ยวจะเจ็บเอานะ”

โสฬสกระซิบเสียงแหบพร่าโดยไม่สนใจคำทัดทานของร่างเล็ก

“อยะ อย่าเพิ่ง ผะ...ผม...อื้ม!?”

เพื่อตัดความรำคาญองค์รัชทายาทจึงทำการจูบปิดเสียงคนตรงหน้าซะ จึงทำให้จากเสียงห้าม กลายเป็นครางหวานหูแทน

เวลาผ่านไปเพียงแค่ลมหายใจเดียว ช่องทางรักของเรโชก็พร้อม โสฬสเองก็แทบจะอดทนต่อไปไม่ไหว เพราะคนตรงหน้าเขาช่างเย้ายวน ไม่ว่าจะเป็นร่างกายที่แสนจะทรงเสน่ห์ เสียงหอบหายใจเนื่องจากพ่ายแพ้ต่อความปรารถนา เสียงครางหวานซึ่งบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าตอนนี้ ร่างบาง พร้อมสำหรับเขาแล้ว

“อืม...อย่าเกร็งนะ”
“อ๊ะ ...อื้อ... อ๊ะ...อ๊ะ ....อ๊า”

เรโชกรีดร้องเสียงสูง เมื่อถูกแก่นความปารถนาของคนตรงหน้ารุกล้ำ  ถึงจะรู้สึกเจ็บแปลบในคราแรกที่ถูกสอดใส่ แต่ก็แค่ครู่เดียวเท่านั้น เพราะต่อมาไม่นาน ความรู้สึกอีกอย่างก็เข้ามาแทนที่

“อ๊ะ ...อ๊ะ...อย่ะ...อย่าเพิ่ง...ระ เร็วไปแล้ว...อ๊า~”
“ไม่ทันแล้วล่ะ อึก...อย่ารัดนักสิ”
“มะ...ไม่ไหว...อ๊ะ...อื้ม! อ๋า!!”

เรโชกรีดร้องเสียงสูง ร่างเล็กสะท้านเฮือก เมื่อส่วนปลายความปรารถนาของโสฬสที่ฝังอยู่ในร่างนั้น ไปกระทบเข้ากับบางจุดเล็กๆในช่องทางคับแน่นของเขา

“หืม...ตรงนี้...รู้สึกดีสินะ พอโดนปุ๊บ...ข้างในก็รัดฉันใหญ่เลย...”
“หยะ...หยุดพูดนะ ...อ๊ะ ...อ๊ะ ...อ๊ะ ...อ๊า ....อา ...อ๋า!!”
“อืม ...ดี ...ชายาพี่ ...ดีมาก อืม...”

ร่างสูงครางต่ำในลำคอ เมื่อตัวเขาเองตอนนี้ก็รู้สึกเสียวซ่านจนทนแทบจะไม่ไหว โสฬสยับยั้งตัวเองไม่ได้อีกต่อไป เขากระแทกกระทั้นหนักหน่วง จนเรโชต้องร้องเสียงหลง ความปรารถนาใหญ่โตของโสฬสที่ผลุบเข้าผลุบออกจากช่องทางคับแน่นนั้น เหมือนจะขยายตัวขึ้นอีก เนื่องจากความต้องการที่โหมกระพือขึ้นอย่างไม่อาจห้าม เสียงดังจอกแจก น่าอายที่ดังขึ้นเมื่อแก่นกายขยับเข้าออกนั้น เล่นเอาร่างเล็กยิ่งอายจนแทบทนไม่ได้

 “สะ...สะ...สามีผม...อ๊ะ ...มะ...ไม่ไหวแล้ว...ผะ ...ผมไม่ไหวแล้ว”
“อึก...อืม...”

ร่างหนาเร่งความเร็วในกระแทกกาย เสียงผิวกายเสียดสีกันดังลั่น

“อ๋า~!!!”

เรโชกรีดร้องเมื่อเขาได้พบกับความสุขสม ความปรารถนาสีขาวขุ่นหลั่งไหลทะลักทลาย จนในหัวของเรโชตื้อไปหมด


“อึก!!”


วินาทีที่คนตรงหน้าถึงฝั่งฝัน ช่องทางที่แคบอยู่แล้ว ก็ยิ่งตอดรัดหนักหน่วงจนโสฬสไม่อาจอดทนได้อีกต่อไป ชายหนุ่มกระตุกปลดปล่อยความปารถนาเข้าสู่ร่างบางมากมายจนล้นเอ่อออกมายังด้านนอก ร่างทั้งสองหอบสะท้าน ความสุขสมที่ทั้งคู่ได้พบนั้นมันช่างมากมาย จนไม่คิดว่าในชีวิตนี้จะได้พบเจอ

“เรโช...ชายาพี่...พี่รักนาย...”

“ฮ้า~...ฮ้า~...ผะ...ผมก็รักท่าน”

เรโชเอ่ยปากคำสุดท้ายก่อนจะผลอยหลับไป รัชทายาทหนุ่มมองคนรักตรงหน้าด้วยสายตาที่อ่อนโยน ที่เขาไม่เคยมอบให้ใครมาก่อนในชีวิต ก่อนจะบรรจงจรดริมฝีปากลงบนหน้าผากชื้นเหงื่อของคนตรงหน้าที่อยู่ในภวังค์ฝันไปแล้ว จากนั้นก็โอบกอดร่างบางไว้ในอ้อมแขน แล้วหลับค่อยๆหลับตาลง

...

“อ่อย~...อืม...เมื่อยจังเลยยยย...”
“ตื่นแล้วเหรอเด็กขี้เซา”

“ (“  -//A//-)...อ๊ะ...ตะ...ตะ...ตื่นแล้วเหรอ!?”

“ใครเขาจะไปขี้เซาเป็นเด็กๆอย่างนายกัน หลับยาวเลยนะ”

“กะ...ก็มันเหนื่อยนี่!”

“เหนื่อยขนาดนั้นเชียว เพิ่งจะ...รอบเดียวเอง เนี่ยนะ?” (^U^)

“นั่น!...กะ ก็ผมป่วยอยู่นี่! จะ จะไปมีเรี่ยวแรงเหมือนตอนปกติได้ไงเล่า! ไอ้รัชทายาทหื่น!!” \\(>//A//<)//


“หึหึ...เด็กเอ้ย...”

โสฬสหัวเราะร่ากับความไร้เดียงสาของพระชายาของตน พลางกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น แล้วจัดการหอมหนักๆดังฟอดใหญ่ๆที่แก้มนุ่มไปอีกครั้ง  เรโชที่ดิ้นดุ๊กดิ๊กอยู่ในตอนแรกนั้นเพียงครู่เดียวก็ยกแขนขึ้นกอดตอบร่างหนาและซุกตัวเข้าไปในอ้อมอกอุ่นเยี่ยงเด็กน้อย เรียกความประหลาดใจจากองค์รัชทายาทยิ่งนัก เพราะโดยปกติ คนตัวเล็กตรงหน้ามักจะชอบเขินบ้าง อายบ้าง หนีออกจากวงแขนเขาไปเสียทุกครั้ง นี่เป็นครั้งแรกเลยทีเดียว ที่อีกฝ่ายกอดเขาตอบแถมยังทำท่าทางราวกับจะอ้อนแบบนี้ อาการของคนตัวเล็กในอ้อมกอด เรียกรอยยิ้มขอองค์รัชทายาทได้ไม่หยุดเลยทีเดียว...

“เมื่อกี้ที่ท่านเสนาบุกเข้ามา ท่านก็มองอยู่ตลอดใช่ป่าว?”

“...เปล่า...”

“อ้าว? ก็ไหนท่านเสนาบอกว่า ทั้งหมดเป็นกับดักนี่”

“ก็ถูก...แต่ไม่ได้ตั้งใจให้เจ้านั่นมาที่นี่ วันนี้...มันเกินจากที่คาดไปนิดหน่อยน่ะ”

“.........เราจะจับท่านเสนาขังไว้จริงๆน่ะเหรอ”

“....ใช่...ทำไมเหรอ?”

“ผมว่า...เขาไม่ใช่คนร้ายหรอก”

“แต่เจ้านั่นเป็นคนของพระนางสิขี เราจึงจะประมาทไม่ได้”

“แต่...ท่านเสนามาเตือนผม”

“เตือน?...”

“เขาบอกว่าถ้าผมอยากรักษาชีวิตให้รอดพ้นจากเงื้อมมือยัยป้าสิขีให้ได้ล่ะก็...ผมต้องออกจากที่นี่...”

“.............”

“จริงหรือเปล่า?...ผมต้องออกไปอย่างนั้นเหรอ?”


“....จริง...นายต้องออกจากที่นี่ “เราต้องลี้ภัย””

“ลี้ภัย?”

“อืม...เพราะนายเคยโดนภูติเงาของพระนางสิขีสัมผัสดวงจิตแล้ว ไม่มีอะไรสามารถการันตีได้ว่านายจะไม่โดนจับไปอีก”

“แล้วเราจะลี้ภัยไปไหนกัน?”

“วิหารมิคาทน”

“ที่ไหนกัน...วิหารมิคาทน?”

“เดี๋ยวไปก็รู้เองล่ะน่า”

“นานแค่ไหน?”

“ไม่รู้สิ จัดการนางได้เมื่อไหร่ ก็คงได้กลับมา”

“แล้วไปเมื่อไหรอ่ะ?”

“พรุ่งนี้!”
...


ฮ่าๆๆๆ ผิดหวังไปตามๆกัน (ไม่ได้รอฉากNCของคู่นี้อยู่ล่ะสิ รอคู่ห้องรับรองพิเศษกันอยู่ชิมิ^^)
รอกันไปอีกหน่อย ขอทั่นเสนาทำใจนิดนึงนะ ฮ่าๆๆ
 :z6:
แอร๊กกกกส์ (โดนรุมสหบาทา!!)

**ปล. อาการไหล่เดาะเริ่มดีขึ้นแล้วคร๊าฟฟฟ...ขอบคุณที่เป็นห่วงนะงัฟ..จุ๊บๆๆ
 :pig4:
ขอบคุณก๊าบบบบ...
THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 15-06-2012 17:49:25

หวานกันจริงคู่โสฬสกับเรโช :-[

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 15-06-2012 17:56:16

เขิลอาย สามีของผม ประโยคเดียวเลย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 15-06-2012 18:29:58

อื้อหือ หุหุ
มาแบบหวานๆแต่เร่าร้อนกันเลยทีเดียว ฮี่ฮี่
รอมาต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 15-06-2012 18:30:32

กริ๊ดดดด มดกัด เพี้ยๆ ตีมด 55

โอ๊ยหวานนนน กันอีกแล้วววววว

รอตอนต่อไปนะค่ะสนุกมากจ๊ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 15-06-2012 18:57:58

ชอบอ่ะน่ารักๆมากๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 15-06-2012 19:08:36

  :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 15-06-2012 19:46:37

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด


หวานก่อนดราม่า  :oo1: :oo1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: cinpetals ที่ 15-06-2012 20:57:04

นี่คือ nc เล็กๆ??
เราว่ามันไม่เล็กแล้วนะ 5555
อยากอ่านคู่ท่านเสนาใจจะขาดรอนๆ YOY

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 15-06-2012 21:04:22

 :m25: ลาตายอย่างสงบ

เเซ่บเวอร์ค่ะ

รอตอนต่อไปค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: kimmania ที่ 15-06-2012 21:06:54

 :m25: :m25: ไม่เล็กนะ ปานกลางๆ 555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: yongsulewa ที่ 15-06-2012 21:33:19

  :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 15-06-2012 21:51:21

 :z1:กำลังพอดี :z1: :กอด1: :กอด1:


หมันไส้รู้อยู่ว่ารอก็ยังแกล้งกันได้นะ :z13: :z13:


รอตอนต่อไปจ้า :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: GAZESL ที่ 15-06-2012 22:24:44

มา 2 ตอนรวดดด :m4:  จะหนีไปไหนกัน ไปฮันนีมูนใช่ม่ะ55

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 15-06-2012 23:07:53

 :z1: nc หวานจัง
รอ nc ขององครักษ์ VS เสนา ต่อนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 16-06-2012 00:04:29

ชอบคู่นี้มากเลย น่ารักดี แต่จะต้องลี้ภัยนี่นานแค่ไหนเนี่ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: warnana001 ที่ 16-06-2012 00:52:14

น้ำลายหกกับฉากNC :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 16-06-2012 01:07:21

คู่นี้ก็เลือดออกแล้ว
อิอิ หวานกันจัง

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 16-06-2012 05:29:23

คู่นี้ก็ด้ต่ถ้ด้อีกคู่ก็ดี

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: mind223 ที่ 16-06-2012 06:56:39

 o13 o13 :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: peerapong ที่ 16-06-2012 10:34:19

 :haun4: พระชายาไม่เคยรอดเลย.. :oo1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 16-06-2012 10:50:39

ต้องไปฮันนีมูนนอกสถานที่ เอ๊ย ลี้ภัยซะแล้ว
ขอให้ทั้งสองปลอดภัยนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 16-06-2012 15:03:25

อ๊ากอยากรู้เรื่องท่านเสนา
จะโดนกดอะเปล่าเนี่ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 16-06-2012 15:09:19

นั่น
ต่อจากดราม่า เป็นอิโรติคจริงๆด้วย ฮ่าๆๆๆๆ  :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 16-06-2012 15:17:45

 :กอด1:กิ กิ ชุดเล็กจริงๆ
งั้นท่านเสนาตอน "กักขัง(NCใหญ่)"นะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 16-06-2012 18:38:31

 :jul1:
หวานกันจริงๆคู่นี้ :-[
โสฬสจะไปกะเรโชด้วยมั้ยเนี๊ยะ
จะเป็นไงต่อไปอ่ะ ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 16-06-2012 19:43:51

ปลอบกันยังไงนี่ 555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: lepetitnong ที่ 17-06-2012 02:23:38

สนุกมากเลย  มาต่อเร็วๆนะ   o13 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: Mooraf ที่ 17-06-2012 04:55:18

ง่ะ .... พระชายา เขินน่ารักอะ :-[ :-[ :-[ :-[

อ่านไป หื่นตาม เอ๊ย!!~ เขินไป  :o8:

 :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:

นั่งรอต่อไป  :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:

รักคนแต่ง :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: Pawaree ที่ 17-06-2012 12:56:41

หวานโคตรรรรรรรรรรรรรร


(แต่ก็รอคู่ท่านเสนาอยู่นะ  หุหุ)

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 17-06-2012 13:35:52

ฮี่ๆๆๆๆๆๆๆ
 :z1:
พระชายาเพิ่งจะค่อยยังชั่ว
ก็บุกตีประตูเมืองเลยนะเจ้าชาย
 :oo1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 17-06-2012 15:37:07

เรโชน่ารักโคตรๆ รัชทายาทอายด้วยอ่ะ พี่คนเขียนหายไวๆนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: saikalism ที่ 17-06-2012 22:18:50

คึคึ น่ารักอะคะ น่่ารักมาก
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ ^^~
อยากเจออ่านคู่ ท่านองครักษ์จัง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: dark-soleil ที่ 17-06-2012 22:34:18

Nc เบาๆของท่าน...ทำเอาเราเลือดหมดตัว :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 23 ลี้ภัย (NCเล็กๆ)15.06 (P.35)^^
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 20-06-2012 22:33:50

ตอนที่ 24 เสนาเสียเมือง!! (- -“)




เช้าวันใหม่ยังคงสดใสเหมือนทุกๆวันที่ผ่านมา วังหลวงยังคงดูสงบ สวยงาม หากแต่เนื้อแท้ภายในมีแต่ความมืดดำ ริษยา จ้องฆ่า ล้างผลาญ…

หนุ่มน้อยเรโชนั่งเหม่อมองออกไปยังอุทยานกว้างขวางตรงกลางนั้นมีสระบัว ที่ยังคงมีดอกบัวชูช่องดงาม และที่ใกล้ๆนั่นก็มีต้นมะม่วงต้นใหญ่ที่เขาเคยขึ้นนั่งเล่น อยู่เป็นประจำทุกเมื่อเชื่อวัน หากตั้งแต่วันนี้ไป มันอาจเป็นแค่ความทรงจำ ซึ่งไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้กลับมาอีกครั้ง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าถ้าได้กลับมาจริงๆ ทุกอย่างจะยังคงงดงามเหมือนเดิมหรือเปล่า

เรโชนั่งถอนหายใจเบาๆ และรู้สึกว่าตัวเองแก่ขึ้นอีกหลายปีเลยทีเดียว คืนนี้แล้วสินะที่เขากับองค์รัชทายาทจะต้องลักลอบออกจากวัง ไปในที่ที่ไกลแสนไกล ที่ที่เขาเองก็ไม่รู้จัก…

“พ่อจ๋า แม่จ๋า พ่อบุญธรรม แม่บุญธรรม เรโชทำกรรมอะไรไว้น่อ ชาตินี้ถึงได้ตกระกำลำบากได้ขนาดนี้ ฮือๆๆ เรโชน่าจะเชื่อแม่บุญธรรมตั้งแต่แรกว่าไม่ควรยิงนกตกปลา รังแกสัตว์ รังแกเด็ก เพราะมันจะบาป ทั้งๆที่แม่บุญธรรมก็สอนแล้วแท้ๆว่า เดี๋ยวนี้กรรมมันติดจรวด! ฮือๆ โธ่ ก็พ่อบุญธรรมอ่ะแหล่ะคอยยุให้ทำ บอกว่ามันเป็นวิถีแห่งลูกผู้ชาย…ไอ้เรโชคนนี้ เลยทำมันครบเลย…อ๊ะโธ่ เรื่องลี้ภัยนี่ก็ด้วย! แล้วถ้าเรโชหลบหนีไปได้สำเร็จ ยัยป้านั่นจะไปทำร้ายพวกท่านพ่อแม่บุญธรรมหรือเปล่านะ…อ่อยยยย…ใช้สมองเยอะเกิน ปวดหัวชะมัดเลย..”

“…..หืมม์…นั่นมัน…”

นั่งเหม่อๆอยู่ดีๆ พลันสายตาขอเรโชก็ไปสะดุดเข้ากับช่องเล็กๆช่องหนึ่ง ที่ใต้ตำหนักฝั่งซ้ายขององค์รัชทายาท ที่เปิดแง้มไว้เล็กน้อย แปลกตาก็ตรงที่ “ทำไมเขาถึงไม่เคยเห็นมันมาก่อนก็ไม่รู้”  เรโชไม่รอช้า รีบเดินไปตรวจตราดูทันที (เรียกได้ว่าความอยากรู้อยากเห็นเอาชนะความเศร้าหมองทั้งปวงจริงๆ) พอลองเข้าไปถึงด้วยความที่ช่องนี้สูงแค่เข่าของเรโชเท่านั้นทำให้เจ้าตัวต้องลำบากคุกเข่าก้มเงยดู จากที่กวาดตามองไปรอบๆ นี่อาจเป็นห้องลับใต้ดิน? เพราะดูเป็นห้องพักที่มีเครื่องใช้อยู่พอสมควร เตียงกว้าง และ…

“เฮ้ย!!!!”

เรโชสะดุ้งจนแทบจะล้มกลิ้งไปด้านหลัง เมื่อจู่ๆ ท่านเสนา “มัชชาโร” ก็โผล่หน้ามาที่ช่องเล็กๆนี่ ตรงกับสายตาของเรโชทันที

“แอบส่องอะไรน่ะ ไอ้หนูเรโช ไม่ใช่สิ ‘องค์พระชายา’?”

“โฮ่ย!! หัวใจจะวาย!!...อะ แอบส่องอะไรของท่านกันเล่า! ผมแค่สงสัยว่าช่องนี้มันคืออะไรเลยลองมองดูเท่านั้นเอ๊ง!!” (เสียงสูงปรี๊ด)

“เหรอ…” (เสียงเหมือนไม่ค่อยจะเชื่อ)

“ก็ใช่น่ะสิ! แล้วท่านอ่ะ ทำอะไรอยู่ในนั้น?”

“หึหึ ลืมแล้วหรือไงกัน ว่าฉันโดนสามีนายสั่งขังอยู่น่ะ!”

“ห๋า? ในห้องนี้เนี่ยนะ? “

ว่าพลางเรโชก็ลองส่องในห้องดูอีกรอบ

“ไม่เห็นจะเหมือนห้องขังตรงไหน ประตูก็มี บานใหญ่ด้วย แถมช่องนี้ ก็ใหญ่พอที่ท่านจะออกมาได้ ขังเขิงอะไรกัน?”

“…นี่…ลองยื่นมือเข้ามาในนี้ดูสิ”

“…อื๋อ? มะ ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวท่านทำอะไรแผลงๆกะผมอีก ม่ายเอาอ่ะ ไม่เสี่ยง!”

“ไอ้เด็ก…บอกให้ลองยื่นก็ยื่นเข้ามาเหอะน่า! เรื่องมากนักเดี๋ยวฉันก็จับหมุนเป็นลูกข่างซะหรอก!!”

“เฮ้ย!! คนถูกขังไรว๊ะ? ขู่ได้ด้วย โหดขะมัด…”

“ยื่นมือมา!!”

“อ๊ะ จ๊ะๆๆ ยื่นแล้วจ๊ะ ป๊าด! โหดไปไหน…”

บ่นไปก็แค่นั้นสุดท้ายเรโชก็แพ้คำขู่ของมัชชาโรอยู่ดี (พูดง่ายๆคือ ไม่เคยชนะเลยสักครั้ง) จึงลองยื่นมือเข้าไปในช่องนั้นดู ปรากฏว่า…

“เฮ้ย!! กระจกเหรอเนี่ย!? ยะ ยื่นมือเข้าไปไม่ได้อ่ะ กระจกมันใส จนมองแทบไม่เห็นเลยอ่ะ!!”

“หึหึ ไม่ใช่กระจกหรอกองค์พระชายา  มันคือเวทย์คุมขังต่างหาก ที่จริงตรงที่นายเห็นอยู่น่ะมันคือกำแพง และห้องนี้มันไม่ได้มีอยู่จริง ที่นายเห็นอยู่เนี่ย เป็นแค่ภาพลวงจากเวทย์คุมขังเท่านั้น”

“อ้าว!! แล้วท่านอยู่ไหนอ่ะ ไม่ได้อยู่ตรงหน้าผมหรอกเหรอ!!?”

“ใช่ซะที่ไหนล่ะ ฉันเองก็ไม่รู้หรอกนะว่าตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหน แต่อยู่ในที่ที่คนของฉันไม่มีทางหาเจอแน่นอน”

“แล้วทำไม ผมถึงเห็นท่านล่ะ?”

“เวทย์คุมขัง จะลวงตาทุกคน…ฉันจะปรากฏในทุกที่ของวังนี้ โดยที่ไม่มีทางรู้ได้ว่าที่คุมขังจริงของฉันอยู่ที่ไหน”

“ขะ…ขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย?”

“เจ๋งใช่มั้ยล่ะ…องค์รัชทายาทน่ะ หึหึ พลังเวทย์ของเขาแข็งแกร่งมาก จนฉันไม่สามารถหนีออกไปได้ อย่างน้อยก็ตอนนี้”

“ไม่มีใครเข้าไปหาท่านได้เลยใช่มั้ย?”

“มีเพียงคนที่ร่ายมนต์นี้ขึ้น หรือคนที่ถือวงกุญแจเวทย์เท่านั้น ถึงจะหาฉันเจอ”

ยิ่งได้ฟังเรโชก็ได้แต่นิ่งอึ้ง เขาสับสนกับตัวเองอยู่เล็กน้อยว่าควรทำอย่างไรกับคนตรงหน้าเขาดี  จริงอยู่ว่าเป็นคนของศัตรู เป็นไม้เบื่อไม้เมา เป็นคนที่เขาไม่อยากเข้าใกล้ แต่…ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเกลียด เสนามัชชาโร…

“ผม…จะหาทางพาท่านออกมา!”

“!!...พูดอะไรออกมาน่ะ! ฉันเคยบอกแล้วใช่มั้ยว่าเราเป็นศัตรูกัน!”

“อืม!”

“เคยบอกแล้วใช่มั้ยว่า…นอกจากองค์รัชทายาทโสฬสกับสามสหายและไอศุพายัฆห้ามเข้าใกล้ ห้ามเชื่อใจใครอีก แม้แต่ตัวฉันเองน่ะ!!”

“แต่ผมเชื่อท่าน!!”

“………………..”

“ผมรู้…ว่าท่านก็เป็นอีกคน ที่ผมจะสามารถเชื่อได้”

คำพูดที่ช่างหนักแน่นของเรโช ทำเอามัชชาโรถึงกับใบ้สนิทไปพักใหญ่ๆเลยทีเดียว ก่อนจะค่อยๆลอบยิ้มน้อยๆออกมา แต่แค่เพียงครู่เดียวเท่านั้น ก็หันมาทำหน้าบึ้งต่อ

“เอาล่ะ องค์พระชายา! หากพระองค์เชื่อกระหม่อมจงฟังให้ดี…จากนี้เป็นต้นไปเราคือศัตรูกัน ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ไหน หรือเมื่อไหร่ก็ตาม จำไว้ ห้ามเชื่อคำที่กระหม่อมพูดอีก!! เพื่อชีวิตของท่านเอง!”

พูดจบมัชชาโรก็ทำท่าว่าจะเดินจากไป ช่องเตี้ยๆตรงผนังที่ทั้งสองใช้พูดคุยกันอยู่นี้ก็ดูเหมือนจะหดแคบลงเรื่อยๆ เห็นท่าจะไม่ดี เรโชเลยรีบตะโกนถามอีกฝ่ายเป็นการใหญ่

“อ๊ะ! เฮ้ย! เดี๋ยวท่านเสนา! ผมมีเรื่องอยากถามอีกอย่าง!”

“ว่ามา!”

“ท่านไม่รัก เอ่อ ท่านราชองครักษ์ ไอศุพายัฆแล้วเหรอ!?”

“………………….ถามทำไม?”

“อยากรู้…”

“หึหึ รักสิ ไม่เคยเปลี่ยน”

“ละ แล้วท่านยังอยากจะ…ชะเดิ๊บท่านไอศุพายัฆอยู่หรือเปล่า?”

“แน่นอน…”

“งั้นผมขออวยพรให้ท่านสมหวัง ได้กดขี่ข่มเหงท่านไอศุพายัฆสมใจ!!.....”

ยังไม่ทันจะพูดจบช่องตรงกำแพงนั้นก็ปิดสนิทไปเสียก่อน

“อา…ขอโทษนะท่านราชองครักษ์ ผมไม่ได้แช่งนะ แต่ ยอมๆท่านเสนาไปเหอะ สงสารว่ะ”

ระหว่างที่เรโชยังนึกขอโทษขอโพยไอศุพายัฆอยู่นั้น ฝั่งเสนามัชชาโรเอง ที่ยังอึ้งๆกับประโยคสุดท้ายที่เรโชตะโกนเข้ามาอยู่นั้น จู่ๆก็หัวเราะขบขันออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ พร้อมล้วงบางสิ่งออกจากกระเป๋าลับในอกเสื้อ นั่นคือ “ยาปลุกกำหนัด!” (ชนิดที่แรงเป็นพิเศษซะด้วย)

“ไม่ต้องอวยพรขนาดนั้นหรอกองค์พระชายา คราวนี้เสือน้อยไม่มีทางรอดอยู่แล้ว หึหึหึหึ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า….”

…………………………………………………………………………………………………

“ฉันเอาข้าวเช้ามาให้”

เสียงหนึ่งดังขึ้นท่ามกลางความเงียบในห้องคุมขังที่ช่างแสนสบายโอ่อ่า มัชชาโรเหลือบสายตาไปมองเพียงเล็กน้อย เขารู้ดีว่าใครนำอาหารมาให้ เพราะชายที่ได้รับความไว้วางใจให้ถือกุญแจวงเวทย์นั้นไม่ใช่ใครที่ไหน ราชองครักษ์ ไอศุพายัฆ คนที่อยู่ในห้วงคำนึงเขาอยู่ตอนนี้นี่เอง

“รีบกินซะสิ เดี๋ยวก็เย็นหมดหรอก!”

“………………………………….”

“นี่! มัชชาโร!”

“……………”

ไม่หือ ไม่อือ มัชชาโรยังคงก้มหน้านิ่ง ราวกับไม่รู้ไม่เห็นว่ามีอีกคนอยู่ในห้อง ไม่ได้ยินที่อีกฝ่ายเรียก จนไอศุพายัฆทนไม่ไหว จึงเดินเข้าไปใกล้ เพื่อดูว่านักโทษตัวร้ายเป็นอะไรไปหรือเปล่า แต่พอเขากำลังเอื้อมมือเข้าไปใกล้เท่านั้น จู่ๆ…

“อุ๊บส์!!!!”

อาศัยความไว ในจังหวะที่อีกฝ่ายเผลอ มัชชาโรก็ส่งบางอย่างเข้าไปในปากของไอศุพายัฆทันที!!

“อะไร!!??”

ไอศุพายัฆกัดฟันถามอกไปอย่างรวดเร็ว

“ไม่มีอะไรหรอก เสือน้อยที่น่ารัก ก็แค่…ยาปลุกกำหนัด น่ะ! ฉันจะไม่ยอมพลาดให้นายข่มเหงกันเหมือนครั้งก่อนๆอีกแล้ว!!”

“…………!!!!!....แก!!!...”

“นับถอยหลังได้เลยที่รัก อีกแค่แป๊บเดียวเท่านั้น ร่างกายนายก็จะร้อนเป็นไฟ ไร้การควบคุม และสุดท้ายก็มานอนเร่าร้อนอยู่ใต้ร่างฉันคนนี้ไง ไฟราคะเอ๋ย จงพลุ่งพล่าน ณ บัดนี้…อุ๊บ!!?”

ยังไม่ทันจะพล่ามจบ ด้วยความประมาท ทำให้ท่านเสนาพลาดในคราวนี้ เพราะขณะที่ยังเริงร่าว่ากรอกยาองครักษ์หนุ่มสำเร็จแล้วนั้น จู่ๆก็ถูกไอศุพายัฆลากเข้าไปประกบจูบดูดดื่มทันที และแน่นอนว่า สิ่งที่มัชชาโรคิดว่าอีกฝ่ายกลืนลงท้องไปแล้วนั้น ตอนนี้มันถูกป้อนเข้ามาในปากของตนเองด้วยลิ้นร้อนของอีกฝ่าย มัชชาโรตกใจจนเหมือนเส้นสติจะขาดผึง รีบดิ้นรนเพื่อให้หลุดจากการเกาะกุม หวังจะคายสิ่งที่ตนสร้างขึ้นออกจากปากให้เร็วที่สุด แต่ทว่ายิ่งดิ้นรน ก็เหมือนจะยิ่งถูกรัดแน่น ยิ่งใช้ลิ้นดันก้อนยาอันตรายนั่นออกจากปาก ก็ราวกับว่าจะยิ่งเปิดทางให้มันเข้ามาได้ง่ายขึ้น และในวินาทีแห่งชีวิตนั้น ผมตรงท้ายทอยของมัชชาโรก็ถูกจิกดึงบังคับหน้าให้แหงนหงาย และในวินาทีนั้นเอง มัชชาโรก็ได้กลืนยามฤตยูนั้นลงไปในท้องเรียบร้อยแล้ว!!

“อุ๊บ!! แค่ก แค่ก!! แก…ไอศุพายัฆ!!”

“ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว เคยได้ยินมั้ย?”

“หนอย อ๊ะ แฮ่ก แฮ่ก”

เพราะออกแรงมากไปหน่อยทำให้เลือดสูบฉีดเร็วกว่าปกติ ตัวยาซึ่งออกฤทธิ์เร็วอยู่แล้ว ก็ยิ่งออกผลให้เห็นชัดเร็วขึ้นไปอีก ร่างของมัชชาโชร้อนขึ้น อารมณ์หวามไหวถูกจุดจนปะทุเดือดไปทั่วร่าง จนร่างทั้งร่างของมัชชาโรถึงกับทรุดฮวบลงบนที่นอนนุ่มด้านหลังทันที

“แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก อ่ะ ออกไปซะ อ่ะ แฮ่ก อะ ออกไป…”

มัชชาโรพยายามตะโกนไล่อีกคนออกไปจากห้อง เขา หากแต่เสียงที่หลุดออกไปนั้น กลับเป็นเสียงที่แหบพร่า และขาดห้วงเนื่องจากแรงอารมณ์ที่เริ่มทวีสูงจากฤทธิ์ยา

“อะ…ออกไป อ๊ะ!!??”

มัชชาโรเบิกตาโพลงเมื่อจู่ๆร่างทั้งร่างก็ถูกผลักให้นอนลงบนที่นอนนุ่ม พร้อมทั้งมีร่างของใครอีกคนทาบทับเข้ามา และเมื่อมองให้ชัดเต็มสองตา มัชชาโรก็ต้องตื่นตระหนกอีกครั้ง เมื่อตระหนักได้ว่า ไอศุพายัฆเองก็โดนยาปลุกเข้าไปเหมือนกัน!!

“อ๊ะ นะ นาย จะทำอะไร อื้ม!!”

มัชชาโรหลับตาปี๋เมื่อสิ่งที่หยุ่นนุ่มและเปียกลื่นลากไล้ไปบนแก้มเขาและกำลังลากไล้ไปถึงซอกคอ!

“อย่านะ อ๊ะ! ไอ ไอศุ อ๊า หยะ หยุด!!”

เหมือนคนตรงหน้าจะไม่ได้ฟังอะไรอีกแล้ว  สองมือแกร่งรีบจัดการปลดเปลื้องอาภรณ์ของมัชชาโรออก มัชชาโรไร้เรี่ยวแรงจะต่อต้าน ได้แต่นอนมองเสื้อผ้าของตนเองถูกถอดออก ทีละชิ้น ทีละชิ้น

“อะ ไอศุพายัฆ มะ ไม่นะ…!!”

“นายเองไม่ใช่เหรอ? อึก…ที่อยากให้เป็นแบบนี้ ฉันกำลัง ตอบสนองนายไงล่ะ”

เสียงแหบพร่าของคนที่ทาบทับอยู่กระซิบแผ่วเบาที่ข้างใบหู แต่แทนที่มัชชาโรจะรู้สึกโกรธแค้น เขากลับรู้สึกเสียวซ่าน อย่างไม่อาจต้านทานไหว ทุกส่วนที่ถูกปลายนิ้วของคนตรงหน้าสัมผัสราวกับจะลุกเป็นไฟ หัวใจของมัชชาโรเต้นกระหน่ำจนแทบจะทะลุอกออกมาเสียให้ได้!

“อ๊า อ๊ะ ไม่นะ หยุด อ๊า….ได้โปรด…”

มัชชาโรร้องวิงวอนอย่างสิ้นหวังเมื่ออาภรณ์ชิ้นสุดท้ายหลุดออกจากร่าง ส่วนสงวนที่เคยถูกปกปิดมิดชิดมาตลอดถูกเผยออกมาให้คนตรงหน้าเห็น และที่หน้าอับอายมากกว่านั้นคือ ส่วนอ่อนไหวของลูกผู้ชายอย่างเขากำลังตั้งชันด้วยแรงปรารถนาที่กำลังกระพือโหมอยู่ในร่าง

ไอศุพายัฆเองก็ไม่สามารถอดทนได้อีกแล้วเช่นกัน เขารู้ดีว่าเป็นเพราะฤทธิ์ยาที่ทำให้เห็นคนตรงหน้าเย้ายวนได้ขนาดนั้น แต่ทั้งๆที่รู้ เขาก็ไม่อาจสะกดกลั้นดำกฤษณา ที่ฉุดกระชากอารมณ์เขาอยู่ในตอนนี้ได้เช่นกัน ร่างสูงยกตัวเองขึ้นเพื่อจัดการเปลื้องอาภรณ์ของตนเองออกด้วย เป็นไงเป็นกันสิ วันนี้เขาจะเปิดซิงความเป็นหนุ่มให้ได้!!

เมื่อทั้งสองร่างเปลือยเปล่าก็ไม่มีอะไรมาฉุดรั้งแรงปรารถนาที่มีต่อกันได้อีก ร่างหนาทาบทับลงบดเบียดร่างข้างใต้อย่างหื่นกระหาย ไอศุพายัฆไม่เคยนึกมาก่อนเลยว่า เขาจะมีความปรารถนาในร่างของคนตรงหน้าขนาดนี้ มือหนาเริ่มลูบไล้สำรวจร่างเล็กกว่าอีกครั้ง

“อื้ม อ๊ะ อย่าจับนะ อ๊ะ ไอ้บ้า! อ๊า…”

มัชชาโรร้องห้ามเสียงหลงเมื่อมือของไอศุพายัฆเริ่มลวนลามร่างกายเขามากขึ้น ร่างบางหอบถี่เมื่อยอดออกทั้งสองข้างถูกคลึงเคล้า ตุ่มไตที่ตั้งชันอยู่แล้วนั้น พอถูกถูไถ บดบี้ก็ยิ่งแข็งขืนราวกับจะปริแตก และยิ่งถูกลูบไล้มากเท่าไหร่ ยอดอกสีแดงระเรื่อนี้ก็ราวกับจะสั่นระริกสู้มือเสียทุกครั้งจนไอศุพายัฆทนต่อไปไม่ไหว ต้องลองก้มลงสัมผัสปลายลิ้น เพื่อชิมความหวานของดอกตูมที่ชูช่ออยู่บนอกร่างขาวๆนี่เสียหน่อย

“อย่ะ อ๊า อ๋า ไม่นะ ไม่ อ๊า…ไอศุ พะ พายัฆ มะ ไม่!”

ร้องห้ามเท่าไหร่ก็ไม่เป็นผล ในเมื่อร่างกายไม่สัมพันธ์กับสมอง เพราะดันตอบสนองทุกสัมผัสที่ร่างแกร่งมอบให้อย่างไร้ยางอาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อไอศุพายัฆกระดกลิ้นถี่รัวกับยอดอกไวสัมผัสนั่นแล้วด้วย มัชชาโรแทบจะสำลักความหฤหรรษ์ตายเสียให้ได้ตอนนี้เลยจริงๆ

“อื้อ อ๊ะ อ๊า!”

เสียงหวานหวิวที่ครางเล็ดลอดออกจากริมฝีปากสีกุกลาบนั้นยิ่งยั่วยุให้ไอศุพายัฆเร่งโรมรันยอดอกเล็กนี้มากขึ้น ทั้งลิ้มเลีย ทั้งดูดดุนหนักหน่วง เสียงดังจ๊วบจ๊าบ น่าอาย จนมัชชาโรต้องเอื้อมมือขึ้นมาพยายามปิดหูตัวเองไว้

“อ๊า…อ๋า…!!!!”

เพราะถูกรุกเร้าจุดอ่อนไหวมากเกินไป หรือเพราะฤทธิ์ยาที่มากเกินไปก็ไม่ทราบได้ ที่ทำให้มัชชาโรถึงจุดสุดยอดได้โดยที่ไม่ได้แตะต้องของสงวนเลยแม้แต่น้อย

“อ๊ะ อ๊า ฮ้า ฮ้า ฮ้า…พะ พอ อ๊ะ…”

“อะไรกัน มัชชาโร แค่นหน้าอก นายก็ไปซะแล้วอยางนั้นเหรอ อ่อนกว่าฉันที่ยังซิงอีกนะเนี่ย”

“หนวก…หู นะไอ้บ้า…ลามก กะ…แก…ปล่อยฉันเดี๋ยว…นะ!!!”

มัชชาโรพยายามทำเสียงเข้มแก้เขิน เขาอยากหลุดพ้นจากตรงนี้แล้ว เขาอยากอยู่คนเดียว มันน่าอายเกินไป จนทนสู้หน้าคนที่ทาบทับเขาอยู่ไม่ได้อีกแล้ว!

“ออกไป…ให้พ้นนะ!!”

“หึหึ ไม่ยักรู้…หน้าหอบๆของนายนี่…ก็น่ารักดีนะ…”

“ว่าไงนะ!!...อุ๊บ อื้ม!!...”

ยังไม่ทันจะได้โวยวายต่อ มัชชาโรก็ถูกไอศุพายัฆประกบริมฝีปากบดเบียดลงมาอย่างร้อนแรง

“อ่า…อ๊ะ”

ปลายลิ้นอุ่นสอดแทรกเข้ามารุกไล่ปลายลิ้นของอีกฝ่ายด้วยความสิเน่หา ลิ้นสองลิ้นเกี่ยวพันกันเสียงดังจอกแจกน่าอายดังไปทั่วห้องขังอันแสนหวานนี้ และในขณะที่มัชชาโรเผลอไผลหลงเคลิ้มไปกับรสจูบอยู่นั้น มืออีกข้างของไอศุพายัฆก็เลื่อนลงมาเกาะกุมส่วนกลางลำตัวที่แข็งขืนขึ้นอีกครั้งของมัชชาโรไว้และรูดรั้งแผ่วเบา

“อื้ม! อื้อ อ๊า!!”
มัชชาโรหายใจหอบถี่ ความเสียวกระสันแล่นแปลบปลาบราวกับกระแสไฟฟ้าพันโวลต์ไหลผ่านร่าง เขานึกไม่ถึงเลยว่าตรงส่วนนั้นจะแข็งขืนชูชันได้เร็วขนาดนี้ทั้งๆที่เพิ่งปลดปล่อยออกไปแท้ๆ ส่วนอ่อนไหวถูกรูดรั้งรุนแรงจนในที่สุดต้องรินรดหยาดหยดน้ำหวานออกมาจากส่วนปลายอีกครั้งจนเต็มมือร่างสูง มัชชาโรสะท้านเฮือกด้วยความสุขสมล้นเอ่อ และอ่อนแรงจนแทบจะลืมตาไม่ไหว เขาเสร็จสมไปแล้วถึงสองครั้งใต้ร่างไอศุพายัฆ ชายที่เขาหมายมั่นปั้นมือว่า จะเป็นฝ่ายกด!!

“ไปอีกแล้วเหรอเนี่ย ฮ้า นายจะเสร็จสักกี่ครั้งกันหืมม์?”

เสียงแหบพร่าด้วยแรงอารมณ์เอ่ยถามหยอกเย้า

“หะ หุบปาก…ฮ้า ฮ้า…ไปเล…ย ฮ้า ฮ้า…นะ! อื้ม!!!??”

ยังไม่ทันที่มัชชาโรจะปรับลมหายใจให้เป็นปรกติ ไอศุพายัฆก็เริ่มที่จะรุกเร้าร่างเล็กอีกรอบ นิ้วชุ่มฉ่ำของไอศุพายัฆ เลื่อนลงต่ำ ก่อนจะสัมผัสไปที่บริเวณปากทางด้านหลัง

“อ๊ะ อยะ อย่า!! มะ ไม่เอานะ มะ อ๊ะ ไม่!!!”

มัชชาโรสะดุ้งเฮือกสุดตัวเมื่อปลายนิ้วลื่น ชุ่มชื้นของไอศุพายัฆสอดแทรกเข้ามาในร่างโดยไม่มีสัญญาณบอกล่วงหน้า ร่างบางร้องห้ามเป็นพัลวัน แต่ก็ไม่เป็นผล เพราะแทนที่นิ้วที่สอดอยู่ในร่างเขาจะถูกถอนออกไป มันกลับขยับเข้าออกเป็นจังหวะแทน มัชชาโรขนลุกซู่ทันที ความปรารถนาที่มีมากมายอยู่เป็นทุนอยู่แล้วนั้นก็ยิ่งทบเท่าทวีคูณขึ้นไปอีก

“มะ ไม่ อ๊า อ๊ะ!  อ๊ะ!  อื้ม!  อ๊า!!”

“รู้สึกดีใช่มั้ย ร้องดังเชียว?”

“บะ บ้า อ๊างงง!! อะ เอาออกไปนะ โอ้ว! อ๊ะ!!”

มัชชาโรร้องดังขึ้น เมื่อถูกสอดนิ้วเข้ามาในร่างเพิ่ม แถมยังลึกขึ้นอีก การถูกปลุกเร้าช่องทางที่ด้านหลัง ทำให้มัชชาโรจำต้องส่ายสะโพกด้วยความเสียวซ่านอย่างสุดทน ฤทธิ์ยาปลุกกำหนัดชักนำให้เขาไม่รู้สึกอับอายต่ออะไรอีกแล้ว เสียงหวานร้องครางออกมาอย่างสุดกลั้นเมื่อปลายนิ้วสัมผัสโดนบางจุดในร่างกายเร่าร้อนของตน

“ฉันไม่ไหวแล้วมัชชาโร ขอให้ฉันได้เข้าไปสัมผัสร่างกายนายเถอะนะ”

“โอ้วววว!!!”

มัชชาโรบิดกายเร่า ไอศุพายัฆถอนนิ้วออกจากร่าง ช่องทางน่าอายที่ถูกขยายจนนุ่มแล้วนั้นขมิบถี่ๆอย่างโหยหาทันทีที่สิ่งที่เคยอยู่ในร่างถูกถอดถอน

หากยังไม่ทันไรมัชชาโรก็ต้องผวากายอย่างตื่นตระหนกอีกครั้ง เมื่อจู่ๆขาทั้งสองข้างก็ถูกไอศุพายัฆจับแยกออกกว้างและพับลงจนเกือบถึงอก ช่องทางน่าอายที่ถูนิ้วรุกรานจนแดงก่ำเมื่อครู่ ลอยเด่นขึ้นท้าทายสายตาร่างสูงอย่างน่าไม่อาย

“อะ มะ ไม่นะ ไอศุพายัฆ มะ อ๊ะ มะ…………ไม่…………………………..อ๊า!!!!”

มัชชาโรกรีดร้องลั่นเมื่อช่องทางเร้นลับได้สัมผัสถึงความใหญ่โตที่กำลังฝังเข้ามาในร่าง ความเจ็บปวดสาหัส และความเสียวซ่านอย่างสุดทน แล่นริ้วไปสู่ประสาทสัมผัสโดยตรงทำเอาทั้งร่างกระตุกเกร็งอย่างมิอาจห้าม ช่องทางคับแคบบีบรัดไอศุพายัฆไว้ไม่ยอมปล่อย

“สุดยอด……….มัชชาโรร่างกายนาย……..สุดยอด!!”

ไอศุพายัฆครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ และทั้งที่มัชชาโรควรจะเดือดดาลกับความอัปยศที่ได้รับ เขากลับรู้สึกเสียวซ่านอย่างสุดจะทนแทน ร่างกายเขามันคงเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ และยังไม่ทันที่มัชชาโรจะคิดอะไรออก ไอศุพายัฆที่ฝังอยู่ในร่างก็ค่อยๆเคลื่อนไหวอย่างช้าๆ

“อ๊ะ!..........อ๊า!..............อึก!................อ๊ะ!!”

ส่วนที่เสียดสีนั้นให้ความรู้สึกประหลาดแก่มัชชาโรอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ทุกครั้งที่กายเนื้อของไอศุพายัฆผลุบเข้าผลุบออกกับช่องทางน่าอายของตนนั้นจะมีเสียงดังจ๊อกแจ๊กน่าอายดังขึ้นด้วย มัชชาโรทั้งอายทั้งเสียวจนทำอะไรไม่ถูก 

“อ๊าววว…………..อ๊ะ…………โอ๊วววว!”

มัชชาโรร้องดังขึ้นเมื่อไอศุพายัฆเร่งจังหวะโรมรัน ร่างสูงกอดขานวลแนบข้างลำตัวและยกเอวขึ้นเพื่อเปลี่ยนมุมกระแทกกระทั้น

“อะ…..ไอ…ไอศุพายัฆ………โอ้วววว!!.........”

“อึก….สุดยอด….มัชชาโร…นาย…ตอดรัด….อึก!”

ไอศุพายัฆทั้งกระทั้นและโยกวนส่วนปลายเข้ากับจุดที่ลึกที่สุดของเรือนกายขาวเนียน ความกระสันระคนเสียวซ่านนำพาสติสัมปชัญญะมัชชาโรหายสิ้น ที่ยังเหลืออยู่ตรงนี้คือทำตามที่หัวใจปรารถนา และตามที่ร่างกายเรียกร้องเท่านั้น!

“อ๊ะ…อ๊ะ ดี…เสือน้อย…ดะ…ดี…อ๊าวววส์”

“ตรงนี้ชอบใช่มั้ย”

ไอศุพายัฆถามมัชชาโรพร้อมเปลี่ยนมุมในการสอดแทรก เขาขยับสะโพกถอยออกมานิดนึง แล้วขยับให้แก่นกายครูดเบียดกับผนังร้อน

“อ๊ะ! ตรงนั้นดี…อะ…เอาอีก อ๊ะๆๆๆๆ”

เมื่อถึงที่สุดแห่งความอดทนสองแขนของมัชชาโรก็กอดรัดร่างของผู้รุกรานไว้แน่น ทั้งเรียวขาขาวก็ตวัดโอบรอบสะโพกแกร่ง

“อ๊ะๆๆๆๆ อ๊างงงง!!! โอ๊ววว ลึก ลึก อ๊าๆๆๆๆ ดี อ๊า!”

ในจังหวะสุดท้ายไอศุพายัฆขยับกายเข้าออกรุนแรงจนมัชชาโรหัวสั่นหัวคลอน นอกจากจะรุนแรงแล้วยังคว้านลึกหมุนวนทั่วทั้งช่องทางแคบร้อนจนมัชชาโรต้องแอ่นร่างรับอย่างเสียวซ่าน

“อ๊า!!!!!”

จุดสุดยอดครั้งที่สามที่มาถึงราวกับสายฟ้าฟาด ร่างทั้งร่างของมัชชาโรเกร็งสะท้านกระตุกเฮือกๆไม่หยุด ตอบรับจุดสุดยอดแบบต่อเนื่อง

“อึก…มัชชาโร ดีมาก!...ฉันจะไป อ๊ะ!!”

แรงตอดรัดมหาศาลทำเอาไอศุพายัฆแทบสำลักความสุขตาย ร่างแกร่งเร่งจังหวะรัวเร็วกระแทกหนักๆในจังหวะสุดท้าย ปลดปล่อยความเร่าร้อนมากมายเข้าไปในช่องทางคับแน่นจนน้ำรักขาวขุ่นเอ่อล้นออกมาถึงด้านนอก

หลังจากเสร็จสมครั้งสุดท้ายมัชชาโรก็ถึงกับหมดสติสลบไศลไปในอ้อมแขนของราชองครักษ์หนุ่ม ทั้งที่ช่องทางรักยังโดนความเป็นชายของไอศุพายัฆแช่คาไว้อยู่

ร่างแกร่งหมดแรงลงไปพับอยู่บนร่างมัชชาโร ในสติสุดท้ายก่อนที่จะหลับไปจำได้ว่าเผลอขโมยจูบแก้มเนียนของคนที่ชิงหลับไปก่อนหน้า โดยที่ไม่รู้ว่าทำลงไปด้วยฤทธิ์ยาหรือว่า “ความรัก?” กันแน่ รู้แต่ว่าหลังจากตื่นมา คงต้องคุยกันยาว……

………………………………………………………………………………………………………


(การกลับมาลงใหม่หลังเล้าล่ม...)
 :impress2:
เมื่อท่านผู้อ่านร่ำร้องกระจองอแงกันเหลือเกินว่าเมื่อไหร่ ทั่นเสนากะราชองครักษ์จะ....กันซะที!
คนแต่งเลยอดรนทนไม่ได้ จัดไป!!!
 :fire:
สะใจพระเดชพระคุณมั้ยก๊าบ!! ฮ่าๆๆๆ
 :a2:
ปล.การลง NC ติดกัน 2 ตอนรวดนี่ทำให้คนเขียนอาการไม่ค่อยดี (เพราะเสียเลือดมาก)
ดังนั้นเพื่อเป็นขวัญและกำลังใจ...กดLikeให้ด้วยนะค๊าบบบบ!!! (^o<)//
 o3
รักนะจุ๊บๆ จ๊วบๆ เฮือก!
THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 20-06-2012 22:42:15

 ฮ่าๆๆๆๆ เสียซิงไปแล้ว มัชชาโร
เสือน้อย เยี่ยมมากลูกเอ้ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: saikalism ที่ 20-06-2012 22:48:23

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด ฟ้าหลังฝนย่อมงดงามเสมอ
แต่นี้ โอ้้้้ๆๆๆๆ ขอจมกองเลือดดีกว่า
ในที่สุดเสนาเราก็เสียเอกราชจนได้
ฮ่าาาๆๆๆๆๆ
รอตอนต่อไปนะคะ ^^~

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 20-06-2012 22:53:28

ไม่ได้อ่านซะหลายตอน
แหม ใครหลายคนไปไกลแล้วนะเนี้ย
โดยเฉพาะคู่ท่านเสนา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 20-06-2012 23:02:52

 :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:


ที่เม้นไปอันก่อนก็ไม่มีอะไรนอกจาก อีโมนี้ เพราะจุดนี้ สำหรับตอนนี้


ได้แต่  :jul1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: rmlab ที่ 21-06-2012 00:00:03

แมวน้อยกับพี่เสือ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: warnana001 ที่ 21-06-2012 00:35:39

น้องเอกของท่านเสนาจอมหื่นโดนช่วงชิงไปซะแล้ว :z1:
อ่านตอนนี้แล้วอาการหื่นขึ้นหน้า :haun4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 21-06-2012 09:48:52

 :-[กรี้ดดดดดดในที่สุดเสนาก็โดนจนได้อะ :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: andear ที่ 21-06-2012 10:20:10

โอ้ววววววว ท่านเสนา :haun4: :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 21-06-2012 10:37:35

 :o12:นอกเรื่องก่อน เล้าล่ม เกือบขาดใจตาย
ฉากรักของสองท่าน สมใจเราแล้ว :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 21-06-2012 11:24:21

โด๊นนนน ><

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 21-06-2012 13:56:56

โดนซะแล้วววววท่านเสนาาาาา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: Mooraf ที่ 21-06-2012 17:58:57

โอ้ !!!!  ในที่สุดก็มา  :haun4: :haun4:

รอคอยคู่นี้มานาน ฮ่าๆๆ

ในที่สุดท่านเสนาก็ ....... :oo1: ......  เสร็จเสือน้อย!!!  :laugh:

ปูพรมนอนรอตอนต่อเลย คิดถึงพระชายา  :-[ :-[

 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: zazoi ที่ 21-06-2012 19:21:42

เข้ามากด LIKE คร๊าบบบบบบบ   :haun4: :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 21-06-2012 19:50:04

เสร็จเสือน้อยจนได้นะท่านเสนา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 21-06-2012 19:52:13

ท่านเสนาโดนจัดหนักซะที

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 21-06-2012 20:06:45

 :m25: ลาตายอย่างสงบ

ท่านเสนา เซ็กซี่ค่อดๆ  :-[

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: Loste ที่ 21-06-2012 20:26:25

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:



และแล้วก็สมความปรารถนาหลังจากเน็ตล่มไปหลายวัน  คิดแล้วก็เศร้า ไม่ได้อ่านฟิคไปหลายวัน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 21-06-2012 20:30:48

สนุกมากค๊า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 22-06-2012 00:43:40

ท่านเสนาเจอเสือน้อยขย้ำซะแระ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: peerapong ที่ 22-06-2012 15:26:31

 :haun4:      :-[ :oo1: เสร็จแล้วเสร็จอีก  :z13:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: bangkeaw ที่ 22-06-2012 16:43:45

 :impress2: ในที่สุดก็โดนจนได้นะท่านเสนา
ให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัว  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 22-06-2012 17:35:17

อ๊ายยย แมวน้อยโนเสือขย่ำไปแย้วว


อ๊ากก เลือดหมดหลอดเลยเจ้าคะ คิคิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: cinpetals ที่ 22-06-2012 19:54:08

ท่านเสนาโดนกดซะแล้วซิ เอิ้กๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 22-06-2012 20:06:47

 :jul1: :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 22-06-2012 22:08:11

เหอะๆ คนแต่งแต่งไปเช็ดเลือดกำเดาไปปะคะ 5555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 22-06-2012 22:27:23

เลือดกระฉูดเต็มจอ  :pighaun:
ท่านราชองครักษ์ร้อนแรงดีจริงๆ o13
มัชชาโรให้ทุกข์แก่ท่าน สุขนั้นถึงตัว  :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: GAZESL ที่ 22-06-2012 22:53:31

สุดยอดดด เอาไลค์ไป  o13 555 สมกับการรอคอย เสือน้อยร้อนแรงจิงๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: kimmania ที่ 22-06-2012 22:58:03

 :z1: :z1:  ว้าวๆ   

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 23-06-2012 13:54:12

555+

สะใจ ท่านเสนาเสียประตูเมืองแล้ว

ก๊ากกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: thelittlemaster ที่ 23-06-2012 16:24:22

NC  :jul1:

สนุกมาก

รอ มาต่อไวๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 23-06-2012 16:57:26

ในที่สุดก็ลงเอยกันซะที

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: thanza1970 ที่ 23-06-2012 19:59:53

น่ารักมากๆเลยครับ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 23-06-2012 20:20:34

 :pighaun: เลือดโชกเลย ไม่ไหวแล้ว สนุกสุดๆเลย มาต่ออีกนะ อยากรู้ว่าจะคุนอะไรกันต่ออิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: KIMKUNG ที่ 27-06-2012 00:32:19

หายยยๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 27-06-2012 05:40:55

มัชเชโรต้องมีเหตุผลอะไรสักอย่างถึงบอกเรโชไปแบบนั้น และถึงไปอยู่ในฝ่ายของสิชี แล้วอะไรคือเหตุผลกันนะนั่น แล้วไอศุพายัพทำแบบนั้นกับมัชเชโรเนี่ยรู้สึกยังไงกับมัชเชโรกันแน่

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: 111223 ที่ 27-06-2012 14:29:14

ท่านเสนาโดนจัดหนักซะแล้ว >.,< ประตูโดนทำลายแล้ว ฮุฮุฮุ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DeAchieS๐ ที่ 28-06-2012 01:55:43

ทันแล้ววว

สนุกมากๆครับผม

 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 24 เสนาเสียเมือง! (NCที่รอคอย!?) P.36
เริ่มหัวข้อโดย: RUMINA ที่ 28-06-2012 22:48:08

อ่านทันแล้ว....เลือดกำเดาพุ่ง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” ตอนที่ 25 เมืองขึ้น! P.38
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 29-06-2012 03:52:13

ตอนที่ 25 เมืองขึ้น!



ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ มัชชาโรรู้สึกตัวตื่นขึ้นในห้องขังเดิม

‘ฝันร้าย?’

ความคิดแรกที่ผุดขึ้นมาในสมอง เขาจำสิ่งที่เกิดขึ้นในฝันนั้นชัดเจน คงเป็นฝันที่น่ากลัวจริงๆนั่นแหละ เขาถึงจำแม่นได้ขนาดนี้ แต่พอจะขยับตัวความปวดร้าวทรมานก็แล่นขึ้นมาตามข้อกระดูก ซ้ำร้าย ที่ที่เจ็บจี๊ดๆมากที่สุดตอนนี้เลยก็คือ…

‘ปวดก้น!? เฮ้ย! ไม่จริงน่า!!’

สมองที่เหมือนจะยังไม่ตื่นดีอยู่เมื่อสักครู่นั้นเริ่มประเมินผลอย่างรวดเร็ว แต่ที่ไวกว่านั้นคือดวงตา มัชชาโรเบิกตาโพลงขึ้นทันทีที่นึกขึ้นได้ว่า นั่นไม่ใช่ ‘ความฝัน!!’

“ตื่นแล้วเหรอ?”

“….!!!!!!” (เบิ่งตาโพลง ชะงักค้าง แข็งเป็นหิน)

“หลับไปซะนานเลย…เอ่อ…เป็นอะไรมากหรือเปล่า?...ประมาณว่า…เจ็บตรงไหนมั้ย?”

คำถามซึ่งรู้ๆคำตอบกันอยู่หลั่งไหลออกจากปากของไอศุพายัฆไม่หยุด มัชชาโรซึ่งตอนนี้ยังโดนคาถา นะจังงัง อยู่นั้น ก็ดีดตัวกระโจนเข้าใส่ไอศุพายัฆทันทีแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย

“อ๊ากกกกก! แก๊! ไอ้องครักษ์สังกะโล่ ฉันจะฆ่าแก!!”

“เฮ้ย!! เดี๋ยว!...”

ไม่พูดพร่ำทำเพลง ไม่มีเว้นวรรค และไม่ยอมฟังหน้าอินทร์หน้าพรหมที่ไหนแล้ว อารมณ์นี้ มัชชาโรกระโดดขึ้นคร่อมไอศุพายัฆไว้หมายจะบีบคอคนตรงหน้าให้ตายคามือ

“…….อึก!!”

และแน่นอนว่าเพราะด้วยร่างกายที่ไม่เป็นอย่างที่ใจคิดเอาเสียเลย เพราะมันระบมไปเสียทุกส่วน แถมยังเชื่องช้าจนแทบจะขาดใจตาย ของมัชชาโรนั้น ไม่มีทางจะทำอันตรายอะไรกับไอศุพายัฆ ราชองครักษ์ผู้มีร่างกายใหญ่โตกำยำตรงหน้าได้อยู่แล้ว
ไอ้ที่จะกระโดดคร่อมบีบคอนั้นตอนนี้จึงเป็นได้แค่ล้มแปะลงบนแผ่นอกกว้างของไอศุพายัฆเท่านั้น

‘อนาถจริงตรู ฮือๆๆๆ’

เมื่อเล็งเห็นแล้วว่าทำอะไรมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว มัชชาโรก็ได้แต่น้ำตาตกใน ผล็อยทับอยู่บนอกขอไอศุพายัฆอยู่อย่างนั้น

“นายเป็นอะไรมากหรือเปล่าเนี่ย?”

“…..แกมันคนลวงโลก!”

“ห๋า?...ลวงโลกอะไร?”

“แกแกล้งทำเป็นแอ๊บแบ๊ว ใสๆ อินโนเซ้นท์…แกแกล้งหลอกคนอื่นว่าแกยังเวอร์จิ้น โคตรซิง ยังไม่เคยโดนใคร…ไอ้คนตอแหล!”

“อะไรของนายเนี่ย ฉันไปหลอกลวงอะไรกัน ก็ฉันยังเวอร์จิ้นจริงๆนี่!...จนถึงเมื่อเช้านี้…” (ปลายประโยคเสียงแผ่วๆ)

“หุบตูดไปเลยไอ้ไส้ติ่งเป็ด!! ต่อให้แกอมทั้งวัดมาพูดฉันก็ไม่เชื่อหรอกเฟร้ยยย!! ไอ้คนหน้าเนื้อใจเสือเชื่อไม่ได้!!”

“แล้วอะไรล่ะ ที่ทำให้นายไม่เชื่อ!? ไหนบอกมาสิ!”

“หนอย!! ก็เมื่อเช้าที่แก…!!!”

“แกอะไร? ฉันทำไม?”

“ก็ ก็ ก็ ก็ ก็แก แก…ทำเป็น!”
(ที่ขีดเส้นใต้ แทบจะเป็นเสียงกระซิบ)

“ห๋า? …อ๋ออออ…อย่างนี้นี่เอง”

“อะไร! อย่างนี้อะไร!? ยังไง!?”

“หึหึ ฉันยังไม่เคยจริงๆ แต่คงเพราะสัญชาตญาณฉันมันเก่งละมั้ง ทำให้การปฏิบัติการครั้งแรกก็ดูเหมือนผู้เชี่ยวชาญเข้าซะแล้ว”

“ไอ้ตับปลาไหล! ไอ้หลงตัวเอง!”

“เอ้า? หรือไม่จริง? หึหึ ยังไงซะเมื่อเช้า ฉันก็ส่งคนบางคนถึงจุดหมายตั้ง 3 ครั้งแน่ะ ดูเอาเองแล้วกันว่า…เก่ง แค่ ไหน”

“ย๊ากกกกก!!! ไอ้@*>?!#&<@#%!!!!!!”

อารมณ์ของมัชชาโรทะลุจุดเดือดเรียบร้อย อะดรีนาลีนหลั่งไหล เรี่ยวแรงมหาศาลผุดออกจากแหล่งไร้ที่มา ร่างบางกระโจนตัวขึ้นกางกรงเล็บหมายตะปบคอคนตรงหน้า และเพียงเสี้ยววินาทีเท่านั้น ไอศุพายัฆหลบได้ทันอย่างหวุดหวิด องครักษ์หนุ่มกระโดดลงจากเตียงตั้งการ์ดป้องกันตัวจากเสนาหนุ่มซึ่งตอนนี้สวมวิญญาณสัตว์ป่าไปเสียแล้ว

“ใจเย็นๆก่อนสิมัชชาโร! เรื่องนี้นายเป็นคนเริ่มนะ”

“แต่แกเป็นฝ่ายปู้ยี่ปู้ยำฉันนี่!! อย่าหลบนะ! มาให้ฆ่าซะดีๆ!!”

“ไหนว่ารักฉัน อยากถนอมฉันไง แล้วทำแบบนี้ทำไม?”

“ฉันรัก เพราะฉันจะรุกเฟ้ย!!”

“แต่ฉันรุก เพราะฉันรักนะ!!”

“…!!!!!”

“ฉันเพิ่งเข้าใจ…หัวใจตัวเอง…”

คำสารภาพที่มัชชาโรไม่เคยคิดว่าชั่วชีวิตนี้จะได้ยิน  ทำเอามัชชาโรถึงกับทรุดเลยทีเดียว ร่างเล็กอ่อนปวกเปียกทรุดลงไปนั่นบนที่นอนราวกับหมดเรี่ยวหมดแรง สองตาเบิกกว้าง อ้าปากค้าง สมองไม่ประมวลผล หูดับ มือเกร็ง

“มัชชาโร?...”

“ตั้งแต่เมื่อไหร่?”

“ห๋า?”

“ตั้งแต่เมื่อไหร่…นายรักฉันตั้งแต่เมื่อไหร่?”

“…..ไม่รู้สิ ฉันบอกไม่ถูก…”

“ฉันรักนายตั้งแต่ที่ได้เจอกันครั้งแรก!!”

“มัชชาโร?”

“ฉันตกหลุมรัก โอรสแห่ง กษัตริย์องค์ก่อนผู้สิ้นบุญสู่สวรรคาลัย โอรสผู้ไร้บรรดาศักดิ์ กลายเป็นแค่ทาสในเรือนเบี้ย น่าสงสาร ฉันตกหลุมรักเด็กผู้ชายผู้มีเส้นผมสีดำดั่งรัตติกาล ดวงตาสีเขียวเทาลึกล้ำ ผู้ซึ่งมีรอยยิ้มที่แสนอ่อนหวาน เด็กชายตัวเล็กๆที่กำพร้าพ่อกำพร้าแม่…ฉันรู้สึกได้ว่าเราคือพวกเดียวกัน ฉันรู้สึกได้ว่าฉันสามารถรักนายได้โดยไม่มีข้อแม้ …ถึงตอนนั้นฉันจะอายุแค่ 9 ขวบ แต่ฉันก็วาดฝันว่าหากโตขึ้นมา ฉันจะดูแลนาย ปกป้อง ทะนุถนอมนาย ให้นายเป็นที่รักของฉันตลอดไป…”

“มัชชาโร…ฉันเองก็…”

“แล้วทำไม จากนั้นอีกไม่กี่ปีนายถึงโตเอาโตเอา ทิ้งห่างฉันแบบไม่เห็นฝุ่น จนกลายเป็นยักษ์แบบนี้ห๊า!? เด็กชายไอศุพายัฆผู้อ่อนแอ อ่อนหวานคนนั้นหายไปไหนแล้วฟร๊ะ!!?”

“……………….”

“แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังอยากดูแลนาย ปกป้องนาย ไม่ว่าเมื่อไหร่ นายก็ยังคงเป็นเสือน้อยผู้น่ารักของฉันเสมอ…แล้วทำไมกัน! ทำไมนายถึงทำกับฉันแบบนี้เนี่ย!?”

“แล้วนายไม่คิดว่าฉันเองก็อยากดูแลนายบ้างรึไง!?”

“ห๋า!! นายเนี่ยนะอยากดูแลฉัน! เจอหน้าทีไรก็เอาแต่ขนพองขู่แฟ่ดๆเนี่ยน่ะเหรอ!? แถมยังไม่เคยออมมือให้ฉันเวลาประมือเลยด้วย!!”

“ก็นั่นน่ะ นายเป็นคนหาเรื่องก่อนเองนี่ แล้วที่สำคัญ นายไม่เคยจะเข้าหาฉันดีๆเลยสักครั้ง! จ้องแต่จะลวนลามตลอดเลย! แล้วจะให้ฉันทำยังไงเล่า!?”

“หลังๆมานี่ นายก็เอาแต่ลวนลามฉันเหมือนกันแหล่ะน่า!!”

“ก็พอได้จูบแล้ว…มันหยุดไม่ได้นี่…แล้วอีกอย่าง…ฉัน…ก็เลียนแบบนายนั่นแหละ”

“…!! ไอ้บ้า!”  \(`o´)/

“มัชชาโร…ให้ฉัน…เป็นคนดูแลนายแทน ไม่ได้เหรอ?”

“………………….”

มัชชาโรซึ่งตอนนี้ได้แต่ก้มงุดๆ ซ่อนหน้าเห่อแดงของตัวเองไว้นั้น ไม่ได้ทันสังเกตเลยว่า ไอศุพายัฆกำลังสืบเท้าเขาใกล้เขาอย่างเงียบเชียบ กว่าจะรู้ตัวอีกที ก็ตอนที่โดนอีกฝ่ายสวมกอดเข้าเสียแล้ว

“นะ…มัชชาโร ให้ฉันดูแลนาย นายมาอยู่กับฉันเถอะ อย่ากลับไปที่วังฆรณีอีกเลย…นะ”

“……….ฉันไปกับนายไม่ได้หรอก เสือน้อย…”

“ทำไม?”

“นายแต่งเข้าวังฉันดีกว่า ตำแหน่งฉันสูงกว่านาย เงินเดือนดีกว่า ดูแลนายได้ดีกว่า มาเป็นแม่ศรีเรือนให้ฉันเหอะนะ”

“จะบ้าเหรอ! ฉันเป็นราชองครักษ์ขององค์รัชทายาท จะไปอยู่กับฝ่ายศัตรูได้ยังไง!”

“ฉันก็เป็นที่ปรึกษาของพระนางสิขี จะไปอยู่กับองค์รัชทายาทได้ยังไง?”

“แต่พระนางสิขีเป็นคนชั่วร้าย!?”

“แต่ฉันเลือกแล้ว!”

“มัชชาโร!”

“และในเมื่อเราได้เสียกันถึงขั้นนี้แล้ว ไม่ว่ายังไงฉันก็จะหาทางพานายไปอยู่กับฉันให้ได้ ไอศุพายัฆ!”

“………………………”

“สบายใจได้เสือน้อย ฉันจะตบแต่งเลี้ยงดูนายให้สมฐานะเลยทีเดียว”

“……………ก็ดี!”

“ดีใช่มั้ยล่ะ!”

“ในเมื่อนายตกเป็นของฉันแล้ว…มัชชาโรฉันจะพานายลี้ภัยออกจากวังนี้ไปกับเราด้วย!!”

“ห๋า!!??”

“ต่อให้นายพยายามจะขัดขืน ฉันก็จะล่ามนายไว้! หรือต่อให้นายคิดจะหนี ฉันก็จะขังนายไว้ ให้ไม่สามารถกลับไปที่วังฆรณีนั่นได้อีก!!”

“เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!”

……………………………………………………………………………………………………………………….

เอาล่ะ...แต่งไปแต่งมาไอ้คู่รองนี่กำลังจะออกแนวจำเลยรักเข้าไปทุกทีแล้วเว้ยเฮ้ย!!
 :try2:
ฮ่าๆๆๆ เอิ๊กๆ

ขอบคุณที่ติดตามนะค๊าบบบบ
จุ๊บๆๆๆๆ
 :impress:
THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 29-06-2012 04:00:44

มัชชาโรจะอะไรกับสิขีนักหนานะนั่น มีเหตุผลอะไรหรือเปล่า ไอศุพายัพเอาแต่ใจเหมือนกันนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 29-06-2012 06:17:10

ดีมาก ไอจัง(ขอเรียกแบบนี้ นะ อินี่เขียนชื่อผิดตลอด) ปราบให้อยู่ เหตุผลของมัชจังคืออะไร ทำไมถึงเลือกฝ่ายนู้นหนอ

ยังไงก็แล้วแต่ อย่าให้กลับไปหานังแม่มดอีกนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 29-06-2012 07:30:44

ดีๆดีแล้ว ขังไว้เลย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DeAchieS๐ ที่ 29-06-2012 09:15:33

งี้มัชชาโร

จะไม่โดนยัยป้ามหาภัยนั่นทำอาไรเหรอ

สนุกมากครับ

 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 29-06-2012 09:44:22

ห้มันด้บบนี้สินี่ขนดป็นมียขล้วน   พ่อสืออย่ยอมจับขังลย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 29-06-2012 10:15:10

ชอบคู่นี้น่ะ แอบหวานเบาๆ 555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: kimmania ที่ 29-06-2012 10:26:44

Good  jop !!!  องครักษ์ o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 29-06-2012 10:36:43

มัชช่าจัง ต้องมีเหตุผลแน่ๆอ่ะ ที่ไปอยู่ฝ่ายยัยแม่มดนั่น  :m21:

เพราะเท่าที่เห็น หนูมัชก็ไม่ได้เป็นคนเลวอะไรเลยอ่ะเนาะ (แอบบ๊องๆด้วยซ้ำ)  :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 29-06-2012 10:52:36

ป๋าไอจัดไปหนักๆเลย พระชายากับสามีไปไหนแล้วเนี่ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 29-06-2012 11:19:47

 :m20: :m20:อ่านไปอ่านมาคู่นี้อ่านแล้วสนุกดี :m20: :m20:


ว่าแต่หายไปนานเหมือนกันนะจ๊ะ :L2: :L2:

รอตอนต่อไปจ้า :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 29-06-2012 11:22:37

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เรื่องนี้นี่มันยังไง
เข้าด้ายเข้าเข็มจริงจังกันอยู่ดีๆ
ทำไม๊คนอ่านมันต้องฮาแตกทุกทีด้วยเนี่ย
 :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: KIMKUNG ที่ 29-06-2012 11:23:16

ป๊าบๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 29-06-2012 11:30:36

โอ๊ย ไอศุพาฆัม นายแน่มาก 5555+

อย่านี้ต้องสั่งสอนนะ 5555+

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 29-06-2012 12:50:38

พาหนีจากยัยป้าแม่มดเลย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 29-06-2012 16:37:31

ฮ้าๆๆ ตอนนี้อ่านแล้วฮาได้ใจดีจริงๆเลย
แล้วจะพาหนีกันพ้นไหมน่ะ อีกฝ่ายเป็นผู้มีวิชาแกร่งกล้าขนาดนั้น
เหอๆ คงต้องลุ้นกันต่อปายยยย
ว่าแต่ทางด้านเรโชกะรัชทายาทเป็นไงมั่งเนี่ย
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: somberness ที่ 29-06-2012 20:21:34

ไส้ติ่งเป็ด  :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 29-06-2012 21:06:58

จำเลยรักเวอร์ชั่นลี้ภัย ก๊ากกกก

ยิ่งอ่านยิ่งสนุก 55

รอตนอต่ไปนะค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 29-06-2012 21:36:38

“ฉันรัก เพราะฉันจะรุกเฟ้ย!!”

“แต่ฉันรุก เพราะฉันรักนะ!!”

อ่ะ สองประโยคนี้ อ๊ายๆๆๆๆ >O<

ไอจังจะพางูน้อยหนีได้มั้ยน้า

แต่พระนางอะไรนั่นนะ คงไม่ยอมวางมือแน่

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: cinpetals ที่ 29-06-2012 22:24:38

แลเอสเอ็มเลือดสาด 5555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 29-06-2012 22:39:37

ดีดี ขังลืมเลยนะไอศุพายัฆ o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 29-06-2012 22:48:09

ให้มันได้อย่างนี้ซิเสือน้อย อย่าได้ยอมให้เชียว
 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: saikalism ที่ 29-06-2012 22:50:16

เพราะรัก......ฉันจึงทำ

ใช่ปะท่านองครักษ์ ^^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: GAZESL ที่ 29-06-2012 23:13:47

เสือน้อยน่ารัก :-[ เอาเลยๆ พาตัวมาให้ได้

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 30-06-2012 07:33:26

รอจ้ารอ :really2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: pare_140 ที่ 30-06-2012 15:27:28

 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 30-06-2012 15:30:40

ในที่สุดก็ตามทัน ตามตอนต่อไป ฮี่ๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 30-06-2012 15:40:54

 :o12:เอาโซ่รักล่ามไว้เลยทั่นองครักษ์

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: kingkakingka ที่ 30-06-2012 17:10:22

 o13 o13 o13 o13 o13

เยี่ยมเลยเสือน้อย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 30-06-2012 17:26:34

ดีมากเสือน้อย ขังไว้ทำเมียตลอดกาลลล

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 30-06-2012 17:27:24

อ่านไปอ่านมาไง๊ รู้สึกอิคู่หลังขโมยซีนคู่หลักล่ะเนี้ย
ความรักแบบโรมิโอกับจูเรียตแบบนี้จะจบยังไงนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: mumamayza ที่ 30-06-2012 18:32:43

น่ารักอ๊า.....  :o8:
ชอบจังเยย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 01-07-2012 01:58:10

อยู่กับฝ่านรัชทายาทให้ฝาละมีเลี้ยงดูดีกว่านะท่านเสนา :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: yongsulewa ที่ 01-07-2012 22:11:46

 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 02-07-2012 00:51:38

สองคนนี้แบบว่า เอ่อ ฮ่าๆๆๆ
น่ารักดีอะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 02-07-2012 11:05:15

ถ้าท่านเสนาจะน่ารักขนาดนี้ ><
รออ่านต่อจ้า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 02-07-2012 11:12:30

ว๊าย ได้กันแล้วก็จะแต่งกันเลย เร็วเชียว มาต่ออีกนะ อิอิ น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: warnana001 ที่ 04-07-2012 18:14:26

ล่ามโซ่พาลี้ภัยไปด้วยเลยท่านองครักษ์
แล้วคู่เจ้าชายกับชายาเมื่อไหร่จะมาหวานกันอีกหนอ?

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: greensoda ที่ 11-07-2012 01:02:27

สนุกมากกกกกก อ่านแล้วหยุดไม่อยู่เลยย
ชอบทั้งคู่หลัก คู่รองเลยจ้า   :-[
แต่ตอนนี้ขอปันใจไปให้คู่รองก่อนนะ อิอิ  :pighaun:
พี่ไอศุพายัฆ พาน้องมัชชาโรหนีจากนางยีกษ์สิขีให้ได้นะ
อาจต้องใช้กำลังสักนิสนึงงง เผื่อปราบพยศน้องมัช  :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: kanunsak ที่ 15-07-2012 12:56:56

เอาแล้วเว้ยเห้ย งานนี้คู่จำเลยรักมาแรงแซงโค้งคร้าบพี่น้อง  มันหยดติ่งๆจริงๆ  เหอๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 23-07-2012 11:53:32

เสือน้อย !!!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: พอลลี่ ที่ 06-08-2012 07:55:44

เสือน้อยเข้มขึ้นผิดหูผิดตาคะ
 :really2:
กินอะไรมาละเนี่ย :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: saikalism ที่ 08-08-2012 23:54:44

คิดถึงจัง เงียบหายไปเลยนะคะ
มาูปูเสื่อนอนรอคะ ^^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 01-09-2012 14:47:46

ให้ซะมีเลี้ยงดูดีกว่านะ ท่านเสนา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: thunchanok1 ที่ 02-09-2012 01:45:15

โอ้ย สงสารพ่อเสนา
ทั้งเสียเอกราช ทั้งต้องลี้ภัยไปกับเขา โถ  :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: i-xjko ที่ 02-09-2012 20:40:58

มาต่อเร็วๆนะคะ สนุกทุกตอนเลย :-[
อยากได้ฉากล่ามโซ่อ่ะ วะฮ่าๆๆๆๆๆ :z10:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: SaJung13 ที่ 07-09-2012 00:50:46

สนุกทั้งเรื่องเลย  :man1:
แล้วเสนา กับองครักษ์จะเป้นยังไงต่อไปละนี้ ลุ้ๆๆ  o18

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: patchylove ที่ 08-09-2012 23:42:15

 :oo1: เสือน้อยจัดหนักๆเลย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: iLmbkginvsv ที่ 01-10-2012 01:59:12

 o13 นุกมากๆ เลย  มาต่อด่วน ๆ เลยคร๊าบ   o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 01-10-2012 05:35:35

อ่านนิยาย ตอนเป็นหวัดนี่ลำบากจัง

จะขำทีมีเสียงไอเป็นซาวด์แทรกตลอดเลย

สนุกมากมากๆเลยจะรอติดตามนะคะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: second ที่ 02-10-2012 14:36:46

ล่ามโซ่รึ  :z1: รีบมาต่อนนะคะ  o18

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: darkeyes1 ที่ 03-10-2012 20:58:43

โอ้ๆๆ  จำเลยรัก  ว่าแต่  ท่านเสนาโดนทำอะไรไว้ไหมน้า  ยิ่งฝ่ายนั้นแม่มดร้ายอยู่ด้วย  คนแบบนั้นไม่น่าจะเชื่อใจใครโดยไม่มีของค่ำประกันนี่นา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 25-11-2012 14:51:49

“ฉันรัก เพราะฉันจะรุกเฟ้ย!!”

“แต่ฉันรุก เพราะฉันรักนะ!!”

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
ได้เมืองที่พี่เสือ ประกาศตัวเลย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดูใบไม้หลากสี ที่ 27-11-2012 22:03:51

สนุกทั้งสองคู่ ว่าแต่คนเขียนไม่มาต่อหน่อยหรอ นี่ก็จะสิ้นปีแล้วน้าาา
เพิ่งเข้ามาอ่าน แต่อยากอ่านต่อมากๆ อ่ะ :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 25 เมืองขึ้น! P.38 (29.6.12)
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 28-11-2012 00:09:09

รอนะคะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 26 วิหารมิคาทน P.39 (28.11.12) ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 28-11-2012 02:25:19

ตอนที่ 26 วิหารมิคาทน



แว่วเสียงหวานธารน้ำฉ่ำผาหิน
หมู่นกบินชื่นชู้คู่ภูผา
เหล่าภมรซุกซ้อนเกสรมาลา
ดื่นดาษตาล้ำค่า มิคาทน
.
.
.
.
เสียงนุ่มหวานรื่นหู ของราชเสนาหนุ่ม ที่กำลังร่ายบทกวีแสนเสนาะ เหมาะกับบรรยากาศอันรื่นรมของ วิหารมิคาทน วิหารที่ซ่อนซึ่ง องค์รัชทายาทโสฬสติยา ได้พาเรโชชายามาซุกซ่อนรักษาตัว หนีจากเงื้อมมือพระนางสิขีผู้ทะเยอทะยาน

อันที่จริงมัชชาโรเสนาหนุ่มไม่ควรอยู่ตรงนี้ เพราะที่จริงแล้วเขาเป็นถึงมือขวาของพระนางสิขีผู้เป็นนาย ศัตรูตัวร้ายขององค์รัชทายาท แต่ไม่รู้เหตุใดโชคชะตาถึงเล่นตลกกับเขานัก เพราะไม่เพียงจะเพลี่ยงพล้ำเสียตัวให้กับไอศุพายัฆองครักษ์ประจำกายโสฬส แต่ยังโดนบังคับข่มขู่ลากตัวมาอยู่ที่วิหารมิคาทนแห่งนี้ด้วย แถมไม่เพียงแค่บังคับมาอยู่เปล่าๆ เขายังโดนสะกดพลังเวทย์เสียสิ้น ไม่พอยังอุตส่าห์จะล่ามเขาไว้ด้วยกำไลพิกัด จำกัดทุกการเคลื่อนไหวอีกด้วย
.
.
.
‘เซ็ง…’

“ดูท่านอารมณ์ดีจังเลยน๊า ท่านเสนา”

“หึ…อารมณ์ข้าน้อยก็ดีจนกระทั่งท่านโผล่มาเนี่ยแหละ องค์พระชายา…”

“เหะ เหะ หยิ่งเหมือนเดิมเลยนะท่านเนี่ย แหมๆๆ ทำเป็นเห็นหน้าผมแล้วเซ็ง ถ้าจะเซ็งขนาดนั้นท่านจะตามมาทำไมล่ะคร๊าบ”

“แหกตาดูสักนิดดีมั้ยองค์พระชายาคนงาม ว่าข้าเต็มใจมาจริงหรือเปล่า!”

“หุ หุ หุ ลืมไป ว่าท่านกำลังตกเป็นจำเลยรักของท่านราชองครักษ์อยู่ อิอิอิอิ”

“องค์พระชายา…ขยับเข้ามาหากระผมหน่อยสิ”

“อะ…ฮั่นแน่ รู้นะตะเองจะทำอะไร อิอิ เค๊าไม่หลงกลหรอกจะบอกให้ ฮ่าๆๆ…เย้ยยยย”


ชายาผู้ไร้เดียงสาหรือจะตามทันความเจ้าเหล่ห์ของเสนาผู้ฉลาดเฉลียว เพราะยังไม่ทันที่จะได้ตั้งตัว หัวของเรโชก็โดนมัชชาโรคว้าเข้าไปหนีบอยู่ใต้รักแร้เรียบร้อย  ไม่พูดพร่ำทำเพลง หัวของเรโชก็ทั้งโดนขยี้ ทั้งยี จนหมดสภาพ

“!!!”

จู่ๆ มัชชาโร ก็ปล่อยตัวของเรโชกะทันหัน ตัวแข็งทื่อ ดวงตาเบิกกว้าง ราวกับเจอสิ่งที่น่าตกใจอย่างที่ไม่เคยเจอมาก่อน

“ง่ะ…ท่านเสนา? เป็นอะไรไปน่ะ?”

“ข้าต้องพบองค์รัชทายาทเดี๋ยวนี้”

“ห๋า!?...อ๊ะ เดี๋ยว ท่านเสนา!!”

ไม่ทันได้ถามเหตุผล เสนาหนุ่มก็ผลุนผลันจากไป แบบไร้คำอธิบาย ทิ้งให้เรโชต้องนั่งหน้ามึนอยู่เพียงลำพัง
.
.
.
.
“โสฬส!! ท่านรัชทายาทโสฬส ผมต้องคุยกับท่านเดี๋ยวนี้!!”

ห้องทรงอักษรสีขาวสะอาดตา เข้ากับดวงหน้ารูปงามของโสฬสยิ่งนัก องค์รัชทายาทผู้ซึ่งยิ่งเจริญพรรษา ยิ่งมีสิริโฉมงดงาม ราวเทพบุตร แต่ความงามนั้นไซ้ร์ก็หาทำให้มัชชาโร สะเทือนสะท้าน ร่างบางสาวเท้าเข้าใกล้ผู้มีศักดิ์เป็นนายเหนือตามกฎหมาย อย่างหาความเกรงใจไม่มี

ปึ่ง!!

ไม่พูดพร่ำให้เสียเวลา เมื่อมัชชาโรเดินดุ่มๆเข้ามาถึงโต๊ะของนายเหนือ ก็ตบโต๊ะเรียกตามมารยาทสากลทันที

“อะไรกันท่านเสนา ไม่เห็นแก่ศักดินาของฉัน ก็ช่วยเห็นแก่ความมีมารยาทที่ฉันควรจะได้รับจากคนที่มีศักดิ์เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาหน่อยเถอะ”

“ไม่มีเวลาจะพูดเล่นกันแล้วนะองค์รัชทายาท ผมรู้ว่าท่านรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับองค์พระชายา!!”

“ท่านหมายถึงสิ่งใดกัน ท่านเสนา เรื่องที่เกิดขึ้นกับเรโชนั้นมันมีมากมายเหลือเกิน จนฉันเองก็ไม่อาจคาดเดาได้ว่าท่านจะต้องการรู้สิ่งใด”

“งานนี้จะอยู่เฉยไม่ได้แล้วนะ องค์รัชทายาท ท่านต้องลงมือทำอะไรสักอย่าง…”

“แล้วอะไรล่ะที่ฉันควรทำ อะไรล่ะที่ฉันจะต้องทำ โดยเฉพาะการทำตามคำพูดของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นคนของศัตรู”


สายตาดุดันส่งมาถึงมัชชาโรอย่างไม่อ้อมค้อม คุกคามจนลมหายใจของมัชชาโรถึงกับสะดุด หากเสนาหนุ่มจะย่อท้อก็หาไม่ ยังคงฝืนสบสายตาน่าเกรงขามนั่นต่อไป แล้วเอ่ยความคิดของตนอย่างไม่กลัวเกรง


“โสฬส…หากท่านเห็นแก่ความปลอดภัยของเรโชล่ะก็…โปรดฟังคำของผมบ้าง”

“สิ่งใดเล่า ที่จะทำให้ฉันแน่ใจว่า คำพูดของท่านจะไม่หลอกลวง”


ตาต่อตา ฟันต่อฟัน สิ่งที่ร้องขอย่อมต้องเหมาะสมกับราคาที่จ่าย หากคิดจะทำการใหญ่ แม้ชีวิตมัชชาโรคงต้องแลก เพราะหากไม่ใช่สิ่งที่ควรค่า องค์รัชทายาทจะไม่ยอมเชื่อ และปล่อยตนไปแน่

“ครึ่งหนึ่งของดวงจิตผม จะมอบไว้ให้เป็น “รักขติ” ปกปักษ์กายขององค์พระชายา แลกกับการให้ผมได้กลับไปที่วังฆรณีเป็นการแลกเปลี่ยน”

“…….หึหึ ได้…ฉันยอมรับข้อเสนอ…คืนคำไม่ได้แล้วนะ ท่านเสนา”

เมื่อมัชชาโรได้เห็น  ความจริงในดวงตาของโสฬสแล้วก็กระจ่างแก่ใจว่า ที่แท้การต่อรองนี้ไม่ว่าจะยังไง เขาก็ไม่มีทางได้เปรียบ

“หึหึ…เสียรู้พระองค์จนได้องค์รัชทายาท ท่านเจ้าเหล่ห์กว่าที่ผมคิดไว้เยอะเลย”

“เพื่อคนที่เป็นดั่งดวงใจ คนเรามักไม่เลือกวิธีการ…คิดว่าท่านก็คงเหมือนกัน”

“หึ…ถูกของท่าน ผมขอน้อมรับแล้วกัน”

“อีกสามราตรีผมจะทำพิธีลงรักขติให้องค์พระชายา หลังจากพิธีการเสร็จสิ้น โปรดคืนพลังเวทย์ทั้งหมดให้ผมด้วย เพราะผมจะกลับวังฆรณีทันที”

“ไม่มีปัญหา ท่านเสนา แต่ขอถามอีกอย่างได้มั้ย”

“ผมคิดว่าผมคงไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ”

“หึ…งั้นขอถามเลยแล้วกันนะว่า ทำไมท่านถึงยังภักดีกับพระนางสิขี ทั้งที่ใจท่านปักใจรักในไอศุพายัฆ ราชองครักษ์แห่งเรา?”


คำถามตรงประเด็นจนทำให้มัชชาโรเงียบไปชั่วครู่ ไม่ใช่เพราะอึ้งในคำถาม แต่เพราะคร้านที่จะตอบ


“หึหึ…องค์รัชทายาท ผมว่าเรื่องนี้ท่านเองก็รู้อยู่แก่ใจ ใยต้องถามให้มากความ”

“ก็แค่ต้องการความมั่นใจ”

“วางใจเถิดองค์เหนือหัวแห่งเอกูนวิสติ สิ่งใดที่ท่านคิด สิ่งนั้นย่อมเป็นไปตามที่ใจท่านปรารถนา”

“หวังให้เป็นเช่นนั้น”

“ว่าแต่ท่านเถอะ รัชทายาท มัวแต่มาหลอกเอาพลังจากผมอยู่แบบนี้ ท่านได้หาวิธีบอกกับเรโชพระชายาหรือยัง ว่าเขากำลังเผชิญอยู่กับอะไร”

“ยัง”

“ปล่อยไว้นานเข้าจะกลายเป็นเรื่องใหญ่นะท่าน องค์พระชายายิ่งทโมนเป็นลิงอยู่ด้วย ผมเกรงว่าจะเป็นอันตรายอยู่ไม่น้อยนะ”

“ไม่ต้องสอนฉันหรอกมัชชาโร ฉันรู้เรื่องนั้นดี และคอยดูแลปกป้องเรโชอยู่ทุกวิถีทางอยู่แล้ว ท่านอย่าลืมสิ ว่านั่นก็เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของฉันเหมือนกัน!!”

“อ้าว!? แล้วใยท่านไม่รีบบอก”

“ก็จะให้เริ่มพูดยังไง เรื่องนี้มันประหลาดเกินไปสำหรับเรโชนะ!!”

“ไม่เห็นจะประหลาดตรงไหน ก็บอกไปตรงๆเลยสิขอรับว่า เรโชพระชายากำลังตั้งท้อง”

………………………………………………………………………………………………………

ขอโทษที่หายไปนานนะคะ จากนี้จะมาต่อแบบไม่ขาดตอนจนจบแลยค่ะ
อาจเห็นว่าเรื่องเรโชมันชักจะไปกันใหญ่ อิอิ
แต่จริงๆแล้วก็ใกล้จะจบแล้วล่ะจ๊ะ
อดใจรอลุ้นอีกนิดนะคะ
 :dont2: o1

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 26 วิหารมิคาทน P.39 (28.11.12) ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: muiko ที่ 28-11-2012 02:29:15

เรโชท้อง  :-[
จะเปฺนยังไงต่อไปน้า

รอตอนต่อไปค่ะ :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 26 วิหารมิคาทน P.39 (28.11.12) ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 28-11-2012 06:31:23

เรโชจะเป็นแม่แล้ว
แต่ยังแสบไม่เลิกเลย :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 26 วิหารมิคาทน P.39 (28.11.12) ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 28-11-2012 07:04:53

 :m11: :m11: :m11: :m11:

เย้ๆๆๆๆ ท้องแล้วจ้า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 26 วิหารมิคาทน P.39 (28.11.12) ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 28-11-2012 07:21:37

เย้ๆๆๆ ท้องแล้วๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 26 วิหารมิคาทน P.39 (28.11.12) ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 28-11-2012 10:15:45

เราเปลี่ยนใจมารักเสนาแล้วนะ :z2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 26 วิหารมิคาทน P.39 (28.11.12) ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดูใบไม้หลากสี ที่ 28-11-2012 12:40:30

ชอบจริงๆเลย ที่ผู้ชายท้องได้เนี่ย ตอนอ่านก็งง ว่าเือดเนื้อเชื้อไขอะไร
พอบรรทัดสุดท้ายเท่านั้นแหละ แอร๊ย เรโชท้อง  :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 26 วิหารมิคาทน P.39 (28.11.12) ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 28-11-2012 12:56:07

กรี๊ด เรโชท้อง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 26 วิหารมิคาทน P.39 (28.11.12) ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 28-11-2012 13:10:24

แฟนตาซีจริงๆเรื่องนี่

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 26 วิหารมิคาทน P.39 (28.11.12) ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 28-11-2012 14:35:15

มาแล้ว หายไปนานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก






แต่กลับมาก็มีข่าวดีอย่างนี้ก็เริ่ดค่ะ ท้องแล้วเว้ย แต่อย่าให้แท้งนะ






ขอให้ลูกมแข็งแรงและมีความสุขเด้อ จะรอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 26 วิหารมิคาทน P.39 (28.11.12) ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 28-11-2012 15:17:07

 :z13: 1ที
 

:a5: :a5: o22 o22

เออ มันแฟตาซีพิสดารขนาดผู้ชายท้องเลยหรอ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 26 วิหารมิคาทน P.39 (28.11.12) ล่าสุด
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 28-11-2012 16:01:01

ตอนที่ 27 เรโช...ท้องงงง!!





“ห้าววววว....”


เสียงเรโชหาวหวอดๆ อยู่บนต้นมะม่วงใหญ่ ในสวนอุทยานเล็กๆ ของวิหารมิคาทน เพราะตัววิหารอยู่กลางป่าเขาไกลปืนเที่ยง บรรยากาศโดยทั่วไปจึงเงียบสงบ ค่อนไปทางเงียบสงัด ได้ยินเพียงเสียงน้ำตกแว่วๆ เพราะอยู่ที่หลังวิหารนี่เอง นอกนั้นก็มีแค่เสียงลมต้องใบไม้ไหว และเสียงนกร้องหาคู่เท่านั้น แม้ว่าจะเป็นตอนบ่าย แต่ก็ไม่รู้สึกร้อน ออกจะเย็นสบายเสียด้วยซ้ำ พาลให้เรโชที่นั่งเหยียดกายอยู่บนกิ่งใหญ่ของต้นมะม่วงเริ่มรู้สึกง่วงงุน สองตาปรือปรอย


“ว่างจังเลยง่า...ง่วงจังเลยง่า...ม่ายมีใครมาเล่นด้วยเลยง่า...”


เรโชได้แต่นั่งบ่นงุ้งงิ้งอยู่คนเดียวบนต้นมะม่วงใหญ่ ในวันแรกที่เขาเดินทางมาถึงวิหารมิคาทน ทุกอย่างช่างแปลกตา อึมครึม น่ากลัว แต่ฉับพลันที่เขาเจอต้นมะม่วงต้นนี้ที่ข้างอุทยาน เรโชก็ลิงโลดอย่างบอกไม่ถูก นี่เขาผูกพันกับต้นมะม่วงขนาดนี้เชียวรึนี่ ราวกับอ่านความคิดของเรโชได้ โสฬสผู้เป็นสวามี จึงได้อธิบายให้เรโชฟังว่า ต้นมะม่วงของวิหารมิคาทนนี้ เป็นต้นฝาแฝดของต้นที่วังหลวง ความรู้สึกมันจึงคล้ายกันมาก เรโชได้ฟังก็ดีใจราวกับได้เจอญาติสนิท เขาจากบ้านเข้าวังก็แปลกที่จะแย่ พอเริ่มจะคุ้นเคยกับวังหลวง ก็โดนย้ายมาเข้าป่าอยู่ที่วิหารมิคาทนนี่อีก ดังนั้นสิ่งใดที่เขาสามารถใช้ยึดมั่นจิตใจเขาได้ เจ้าตัวจึงไม่อยากปล่อยมือ


“โอย...ทำไมมันง่วงอย่างนี้ฟร๊ะเนี่ย...เมื่อคืนก็รีบนอนตั้งแต่หัวค่ำนี่หว่า หรือว่าร่างกายเรายังไม่ฟื้นเต็มที่จากการที่โดนยัยป้าสิขีทำร้ายเอาวะ”


เรโชเริ่มรู้สึกแปลกประหลาดกับร่างกายตัวเองเล็กน้อย เขารู้สึกว่าตัวเองป่วย ป่วยแบบที่ไม่เคยป่วยมาก่อนในชีวิต


“หรือว่าเรากำลังจะตายวะ...ไม่นะ เรายังกินข้าวได้อยู่...”

“แต่ว่า...กินเท่าไหร่ก็ไม่รู้สึกอิ่ม...อืม...แถมยังไม่ค่อยจะมีแรงด้วย...”

“จะว่าไป...หลายวันมานี่ลูกเราชายไม่งอแงเลยแฮะ...เอ๊ะ!!?”

“หรือว่าเรากำลังจะเสื่อมสมรรถภาพ!!.....โอ้ว!! ม่าย!!”



จากที่ง่วงๆหายเป็นปลิดทิ้ง เปลี่ยนเป็นดินทุรนทุรายอยู่บนกิ่งมะม่วงแทน หน้าซีดเหงื่อแตก เพราะดันคิดเองเออเอง กุเรื่องเอง กลัวเองอยู่คนเดียว


“เรโช!! นายขึ้นไปทำอะไรอยู่บนนั้นน่ะ รีบลงมาเดี๋ยวนี้เลยนะ!!”

“อ๊ะ...องค์รัชทายาท?”

“ไม่ต้องมาทำหน้ามึน ลงมาเดี๋ยวนี้เลย! อ๊ะ! เบาๆสิ มานี่ฉันรับนายเอง...เฮ้ย!! อย่าโดดลงมานะ!!”


แม้จะยังสงสัยว่าทำไมตัวเองถึงโดนดุ เพียงเพราะมานั่งเล่นอยู่บนต้นไม้ แต่ก็ยอมลงแต่โดยดี กว่าจะถึงพื้นได้โดนโสฬสด่าไปหลายชุด เรโชก็ยิ่งงงเข้าไปอีก จะอะไรกับตัวเขานักหนา ทำไมต้องเบาๆ ทำไมต้องประคอง ทำไมต้องอุ้ม!?


“เป็นไรมากป่ะเนี่ย สามีผม? จะประคบประหงมเกินไปแล้วนะ ผมไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย”

“ถึงไม่ได้เป็นอะไรก็ต้องระวังตัว ฉันขอสั่งห้ามเลยนะตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป ห้ามนายปีนต้นไม้ หรือปีนป่ายอะไรทั้งนั้น ห้ามกระโดดโลดเต้น ห้ามวิ่ง เวลาเดินก็ช่วยเดินให้มันเบาๆด้วย!!”


“.............................”

“เข้าใจใช่มั้ย!? แล้วก็ห้าม....”


“หยุด!! Stop!!”

“อะไรของนายอีกล่ะ”

“ท่านเพี้ยนไปแล้วเหรอองค์รัชทายาท ห้ามปีนต้นไม้ ห้ามวิ่ง ห้ามเดินแรงๆ ท่านจะบ้าเหรอ แบบนั้นให้ผมนอนเป็นง่อยไปเลยเห๊อะ!!”

“นายไม่เข้าใจ คือตอนนี้...เอ่อ...นายมีเรื่องต้องระวังมากขึ้น...เพราะ...เอ่อ....”

“....เพราะ?..”

“...............อืมมมม...เพราะ......”


เรโชขมวดคิ้วมุ่น ด้วยความมึนงง โสฬสเองก็พยายามจะอธิบายแต่ก็ดันติดอยู่ตรงริมฝีปาก หน้าตากลืนไม่เข้าคายไม่ออกของโสฬส ยิ่งทำให้เรโชลุ้น


“จะมัวยืดยาด อ้ำอึ้งอยู่ทำไมกันล่ะองค์รัชทายาท บอกไปให้ชัดเจนเลยสิขอรับ!!”


เป็นอีกครั้งที่เสียงนี้แทรกขึ้นมากลางวงสนทนา จากแขกไม่ได้รับเชิญ (ซึ่งปัจจุบัน ราวกับญาติสนิท ไปแล้ว) มัชชาโรเดินหน้านิ่งเข้ามา พูดจาผลักดันให้โสฬสรีบคายความจริง


“เรื่องอะไรกันอ่ะ? นี่พวกท่านทำผมงงไปหมดแล้วนะ”

“รัชทายาท ถ้าท่านไม่กล้าพอที่จะพูดล่ะก็...ผมพูดเอง”

"ไม่จำเป็น มัชชาโร! ฉันจะบอกเอง"


โสฬสกล่าวฉะฉานมั่นใจ เขาพร้อมแล้วที่จะบอกความจริงกับเรโช บอกความจริงให้ชายาของเขารู้ แม้มันอาจเป็นเรื่องที่เกินจะคาดถึง เพราะตอนที่เขารู้ครั้งแรก โสฬสเองก็แทบช็อคตาตั้งเหมือนกัน...ก็ใครจะไปคิดกันเล่า ว่าผู้ชายก็ท้องได้ นี่ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปตามกลไกของโลก แต่มันคือความพิลึกพิลั่นที่เกิดจากการที่เรโชโดนพระนางสิขีสัมผัสแก่นวิญญาณ เพราะภูติเงาได้สร้างความเสียหายเล็กๆภายในร่างกายขององค์พระชายา ร่องรอยที่ทิ้งไว้นั้นช่างเหมาะเจาะ ประจวบเหมาะกับที่ก่อนร่างกายเรโชจะหายดี ก็ดันมีความสัมพันธ์ทางกายอย่างลึกซึ้งกับเขาเสียก่อน เรื่องราวมันจึงเลยเถิด กลายพันธุ์ หรรษากันสุดๆ อย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้ แต่ปัญหานั้นยังไม่ใหญ่เท่ากับการที่จะบอกกับพระชายาเรโชอย่างไรดี ให้ไม่อึ้งกิมกี่ช็อคตาตั้งไปอีกคน


"ตกลงจะบอกผมได้ยังคร๊าบ ท่านทั้งสอง ผมรอฟังจนจะหลับอยู่แล้วเนี่ย"

เรโชท้วงออกไป ว่าตนกำลังรออยู่ เพราะเขาลุ้นจนฉี่จะแตกอยู่แล้ว ไม่รู้ว่าจะมีลับลมคมในอะไรกันนัก


"เรโช...ชายาของฉัน...ตอนนี้ร่างกายของนาย ไม่ใช่ของนายคนเดียวอีกต่อไปแล้วนะ..."

"อุ๊ย! จะบอกว่าร่างกายผมเป็นของท่านด้วยใช่ป่ะ? แหม...เรื่องนั้นน่ะผมรู้อยู่แล้วล่ะ ท่านก็พูดอยู่บ่อยๆ"


เรโชพูดได้หน้าตาย ราวกับเป็นเรื่องปกติ


"อี๋!!"


เสียงเสนาหนุ่มสบถเบาๆ พร้อมทำหน้าตาประหลับประเหลือก  กับความเลี่ยนชวนขนลุกของชายตรงหน้าทั้งคู่ พาลคิดในใจว่า (ให้มันน้อยๆหน่อยเหอะท่าน...จะอ๊วก!)


"มะ...ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย" (-////-)

"อ้าว...งั้นมันอะไรล่ะครับ ผมงงไปหมดแล้วเนี่ย"

"เรโช...นาย...กำลัง...เอ่อ...ตั้งท้อง"

"ห๋า?"

"นายตั้งท้อง...คือแบบว่า...นายกำลังมีลูกของเราอยู่ในท้อง..."

"........."

"นายกำลังจะเป็นแม่...เอ่อ...พ่อคน?"

“...”


“..........................................................................................”


“..................................................................”


“..............................................”


“ระ...เรโช นาย...เป็นยังไงบ้าง”



เรโชเงียบอึ้งเนิ่นนานจนนึกว่ายืนหลับ  โสฬสอดเป็นห่วงไม่ได้ รีบเข้าไปประคองร่างบางไว้ ด้วยกลัวเรโชจะล้มลงไปชักตาตั้งเสียก่อน


“ท้องนี่เอง...ก็นึกว่าอะไรเสียอีก”

“ห๋า? ระ...เรโช นายไม่...ตกใจเลยเหรอ?”

“มันก็เป็นเรื่องดีไม่ใช่เหรอ ผมกำลังจะมีลูกนะ...ลูกของเรา”


เล่นเอามึนกันไปทั้งสองคน ทั้งองค์รัชทายาท และเสนาหนุ่ม ก่อนจะบอกให้เจ้าตัวรู้ทั้งสองคนคิดเอาไว้ว่า เรโชจะต้องตกใจมากจนอาจถึงขนาดลงไปชักกระเด่วกระเด่วเลยก็เป็นได้ แต่ตอนนี้ผลที่ออกมาดันกลายเป็นว่า เรโชไม่ได้แสดงอาการตกใจแต่อย่างใด แค่อึ้งเล็กๆเท่านั้น


“แล้วพระชายา ท่านไม่ตกใจบ้างเลยรึไงกัน เรื่องที่ท่านเองก็เป็นชายทั้งแท่ง แต่ดันท้องได้น่ะ?”



เป็นมัชชาโรอดรนทนไม่ได้ที่เห็นอาการที่นิ่งเกินไปของอีกฝ่าย จนต้องถามออกไป


“การที่ผมเกิดเป็นชายทั้งแท่ง เป็นคนธรรมด๊า ธรรมดาอยู่ดีๆ แล้วจู่ๆ ก็โดนลากเข้าวังเพื่อแต่งเป็นชายาขององค์รัชทายาท โดยอ้างว่าผมเป็นตรีสาโรจเตโช อะไรสักอย่างที่มีพลังมากมาย  ทั้งๆที่เป็นผู้ชาย และไม่เคยปล่อยพลัง หรือเสกคาถาอะไรได้ทั้งนั้น จแล้วต่อมาก็ไม่ได้อยู่อย่างสงบสุข ผมโดนอะไรสักอย่างที่เรียกว่าภูติเงา เข้าสิงร่าง โดนพระนางสิขีร่ายมนต์ดำใส่ แถมยังเกือบโดนควักหัวใจกันดื้อๆต่อหน้าต่อตา...ชีวิตผมมันแฟนตาซีพอที่จะยอมรับได้แล้วล่ะครับว่า ถ้าเกิดจะท้องขึ้นมาก็คงไม่แปลก...แล้วผมก็ท้องจริงๆด้วยแฮะ...เฮ้อ”


เรโชร่ายยาวอธิบายเหตุผลที่ตนไม่ได้ตกใจกับเรื่องนี้ให้ทั้งสองหนุ่มฟัง ซึ่งมันก็เป็นความจริงที่ว่า ชีวิตเรโชไม่มีอะไรที่เรียกว่าเป็นเรื่องแปลก หรือเรื่องที่ไม่น่าเป็นไปได้อีกแล้ว


โสฬสมองเรโชด้วยความสงสาร คนรักของเขาช่างน่าสงสาร กระทั้งมัชชาโรก็เช่นกัน แวบหนึ่งในดวงตาของเสนาหนุ่ม มองเรโชเปลี่ยนไป จากที่เคยเห็นว่าช่างไร้เดียงสานั้น ตอนนี้เขาเปลี่ยนความคิดแล้ว เพราะที่จริงเรโชไม่ได้ไร้เดียงสา แต่ว่าเข้มแข็งมากต่างหาก เพราะฉะนั้นจึงไม่มีอะไรสามารถเปลี่ยนเรโชได้ ไม่มีอะไรสามารถทำให้องค์พระชายาเปลี่ยนไปได้ ไม่มีอะไรทำให้ความสดใสนี้หายไปได้ ในที่สุดเขาก็เข้าใจ...สุดท้ายทุกคนก็ได้แต่ยืนเงียบกริบ ไร้ซึ่งคำพูดใดๆกันอยู่พักใหญ่ๆ


"เอ่อ...มีเรื่องหนึ่งที่ผมยังสงสัย"


หลังจากเงียบไปได้สักพัก เรโชก็ถามขึ้นด้วยท่าทางสงสัยจริงจัง


"ผมจะคลอดลูกทางไหน?"
.......................................................................................


นั่นสิ เรโชมันจะคลอดลูกทางไหน...ฮ่าๆๆๆ
นิยายเรื่องนี้มันจะยิ่งหลุดโลกไปไกลแล้วเด้อ อิอิ
 :m29:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 28-11-2012 16:42:10

กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด


มาต่อแล้วแล้ว ว ว วว ว ว ว วว ว ว ว


ตะโกน3บ้าน7บ้าน หายไปเป็นชาติเลยนะเธอ กรรมเบย คิคิ


นั่นสิ มันจะออกทางไหน คงไม่หาวเป็นเดือนเป็นดาวและพุ่งจากปากออกมาแบบนางสวาหะหรอกเนาะ -..-

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: greensoda ที่ 28-11-2012 16:50:05

คนเขียนกลับมาแล้วว  :mc4:
นายเอกฮามากกก
จะคลอดลูกทางไหนดีละเรโช  :z1: 

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 28-11-2012 16:53:21

สมกับเป็นเรโชจริงๆ ชอบๆ นั่นซิจะคลอดลูกทางไหน 5555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 28-11-2012 17:57:27

มันก็มีอยู่รูเดียว ใจให้ออกหรูไหนล่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 28-11-2012 18:52:46

คลอดทางปากเหมือนยักษ์ไง o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 28-11-2012 19:24:50

ฮ่าๆๆๆ อุตส่าทำหน้าจริงจังถามด้วยความสงสัย
แต่คำถามที่ถามออกมานี่เล่นเอาคนอ่านฮา..เงิบ เลยทีเดียว

ปล.ดีใจที่มาต่อรื่องแล้วนะ แล้วมาต่อเรื่อยๆน้า
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 28-11-2012 19:44:42

แอบฮาแตกอยู่หน้าจอแบบเงียบๆ 

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: second ที่ 28-11-2012 19:49:44

 :mc4: :mc4: กลับมาแล้ววว เรโชท้องงงงงง o13
แล้วท่านเสนามัชชาโร กับองค์รักษ์ล่ะ เค้าชอบคู่นี้จัง :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 28-11-2012 19:57:44

เรื่องที่นายคิดหนัก ก็ดันเป็นเรื่องนี้
เดี๋ยวลูกก็วาบออกมาจากท้องนายเอง(รึป่าว)^^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: muiko ที่ 28-11-2012 19:58:36

นั่นสิ จะคลอดยังไงเนี่ย

ต้องผ่าคลอดรึเปล่า :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 28-11-2012 20:04:25

 :laugh: :laugh: :laugh:

ตรูจะบร้า คลอดทางไหนดี ฟร่ะ พระชายา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: aiwjun ที่ 28-11-2012 20:06:18

ก๊าก  กกก  นั้นดิแล้วจะคลอดลูกทางไหนล่ะ 5555  :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: kenghan ที่ 28-11-2012 20:20:10

พระชายาสุดฮาตลอดดดดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 28-11-2012 20:21:22

ผ่าออกสิพระชายาถ้าท่านไม่ผ่าท่านจะเบ่งออกทางไหนกัน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: zaszaq ที่ 28-11-2012 20:22:35

น่านสินะ ออกทางไหน  :m20:  :m20:  :m20:  :m20:  :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดูใบไม้หลากสี ที่ 28-11-2012 20:26:41

แอร๊ เรโช จะเรียกว่าไรดีเนี่ย
ทำสามีช็อคแทนซะงั้น  :laugh: :laugh:
แถมยังถามแบบสบายๆว่า "ผมจะคลอดลูกทางไหน" เงิบสิคับท่าน :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: cake171238 ที่ 28-11-2012 20:45:55

เดี๋ยวถึงเวลาก็หาทางออกได้เองแหละจ้าา

 :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 28-11-2012 20:54:09

กร๊ากกก
เออนั่นสิ
จะคลอดลูกทางไหนกัน
รออ่านต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12)
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 28-11-2012 21:20:29

นั่นสิจะคลอดทางไหนดี  ???????

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 28-11-2012 22:45:49

สุดยอดอ่ะเรโช

นายไม่เคยทำให้เราผิดหวังจริงๆๆ

555+ คลอดทางไหนดีล่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 28-11-2012 23:07:52

อ๊ากกกกกกกกกกกกก
ดีใจยิ่งกว่าถูกหวย ในที่สุดก็มาต่อแล้ว :mc4: :mc4: :mc4:

แอบสงสัยเหมือนกันว่าเรโชจะคลอดทางไหน  :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 28-11-2012 23:26:30

 :laugh:คิดคำถามมาได้ เรโชไม่ไง่นะ :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 28-11-2012 23:27:28

ไอศุพายัพพาตัวมัชเชโรมาแล้วทุกทีวิถีทางไม่ให้มัชเชโรกลับไป แล้วทำไมโสฬสถึงทำแบบนี้กันนะเนี่ย แล้วไอศุพายัพรู็หรือเปล่า แล้วทำไมมัชเชโรถึงต้องกลับไปด้วย มัชเชโรคิดจะทำอะไร เรโชถามคำถามน่าคิดเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 28-11-2012 23:33:09

ไม่ได้อ่านซะนาน นายเอกของเราท้องซะแล้ว
แต่ที่สะดุดใจสุดๆ และเรื่องเรื่องอื่นๆที่นายเอกท้องได้
ไม่เคยพูดถึงกรณีนี้ก็คือ จะคลอดยังไงนี่แหละ
เป็นประเด็นที่น่าสนใจจริงๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 29-11-2012 01:35:35

หลังจากหายไปนาน กลับมาอีขที เรโชท้องซะแล้ว!!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 29-11-2012 03:13:38

"ผมจะคลอดลูกทางไหน?"

 o22 o22 o22 o22 o22

เออ มันจะออกมาทางไหนละ

คลอดเองคงลำบาก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: iLmbkginvsv ที่ 29-11-2012 03:16:07

นั้นดิ  จะคลอดลูกทางไหน  ฮิ ๆ

รอตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 29-11-2012 07:48:28

เสกออกมาสิ พระสวามี มีพระเวทนี่นา ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 29-11-2012 17:31:02

เอาแล้วสิ จะคลอดทางไหนล่ะนั้น  :really2: :really2: :really2:





 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
 :z3: :z3:
 :z3:
 :z3:
 :z3:
 :z3:
 :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 29-11-2012 19:24:02

เป็นคำถามที่ดีจริง -..-

นั้นสิจะคลอดทางไหน 555

รอตอนต่อไปนะคะ กำลังน่ารักเลยยย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 30-11-2012 01:04:21

5555555จะตอบไงนี้ละที่นี่น

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 30-11-2012 05:07:40

 :m20:
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: darkeyes1 ที่ 30-11-2012 06:14:56

เออ   นั่นสิ  จะคลอดทางไหน  ทางนี้ก็สงสัยเหมือนกันว่า  เวลาท้อง  มันเอาลูกใส่ไว้ตรงไหนของร่างกายผู้ชายหว่า
แล้วทีนี้จะคลอดทางไหนละเนี้ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 30-11-2012 07:56:34

พระชายานี้สุดยอดของความสนจริง แต่ก็ยอมรับว่าเจ๋งพอตัว รอดูเหมือนกันว่าจะคลอดยังไง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 30-11-2012 08:07:20

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: nincja ที่ 30-11-2012 18:59:51

อั้ยย่ะ!!! คุณสามีกะคุณเสนาคงต้องตอบ ท่านชายาแล้วแหละ  ฮ่าๆๆๆๆๆ


ขอบคุณนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: argon ที่ 30-11-2012 19:00:21

 :m20: :m20: :m20: :m20:

นายเอกเรื่องนี้ ฉลาดหว่ะ  กล้าถามด้วย  ...... จาคลอดทางไหน   :o8: :o8:

ชอบอ่ะ  น่ารักกกก o13 :z2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: bauloy ที่ 30-11-2012 20:22:34

นั่นสิเเล้วจะคลอดทางไหนเนี่ย!!!!!รอลุ้นๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 01-12-2012 12:46:52

ถามได้เจ๋งมาก...ฮ่าๆๆ  o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: RUMINA ที่ 01-12-2012 12:55:57

คำถามท้ายตอนชวน.....กร๊าก!//ขำกลิ้ง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 01-12-2012 15:51:08

เจอคำถามของเรโชเราถึงกับเงิบอ่ะ 55555

นั่นดิจะออกทางไหนเนี่ยยย???

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: yongsulewa ที่ 01-12-2012 18:56:50

แล้วจะคลอดทางไหนดีล่ะ :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: Zalzah_iP ที่ 01-12-2012 23:02:16

รอนะจ๊าาา  :bye2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: DarkAki ที่ 02-12-2012 00:54:34

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

มาแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เรโชเราท้องแล้วค่าาาาาาาาาาาาา 55555

คลอดทางไหนนั้น...........พอถึงเวลาแล้วก็รู้เองแหล่ะจ้าาาาาาาา// Me โดนกระทืบ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 02-12-2012 13:15:09

 :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: dark-soleil ที่ 02-12-2012 14:04:39

กำลังนั่งซดมาม่าหน้าคอมอยู่ดีๆ สำลักมาม่าทันทีเพราะคำพูดของเรโช

"แล้วผมจะคลอดลูกทางไหน"

แค่กๆๆๆ โอ๊ยยย ฮาาา  :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 03-12-2012 23:41:35

ฮ่าๆๆๆ สนุกอะครับ รีบๆ มาลงต่อนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 04-12-2012 09:29:26

ดันๆ รอตอนต่อ อยากรู้ว่ารัชทายาทกะท่านเสนตอบยังไง55555555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: Neya ที่ 04-12-2012 14:29:08

เอิ่ม!!เรโชหนูถามได้ตรงจริงๆ งานนี้พระสวามีมีอึ้งกับสงสัยพอกัน
นั้นสิ!จะออกทางไหน?? o22 ออกแบบผ่าจะดีที่สุดนะหนู เพราะลอง
คิดถึงทางอื่นแล้ว.......คิดหนัก!!

หัวข้อ: RE:
เริ่มหัวข้อโดย: white_destiny ที่ 04-12-2012 19:06:28

ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 04-12-2012 19:47:58

นั้นสิเรโชจะคลอดทางไหนละ :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 28 *รักขติ1* P.42 (7.12.12) อัพจร๊า!!
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 07-12-2012 02:06:41

*รักขติ 1*




“ชายาของพี่ ทำไมเงียบอย่างนั้นล่ะ?”

“………”

“โธ่ ที่รัก อย่างอนสิ ดีกันนะๆๆๆ”

“ท่านไม่ได้รักผมจริงๆสักหน่อย ไม่ต้องมาง้อเลย!”

“ใครบอกกันว่าพี่ไม่รัก ถ้าไม่รักเมีย จะไปรักใครเล่า”

“ถ้ารักก็ต้องตอบผมได้สิ ว่าผมจะคลอดลูกทางไหน!!?”

“เอ่อ…เรื่องนี้ ขอเวลาพี่ศึกษาหน่อยไม่ได้หรือไง?”

“อะไรกันท่านองค์รัชทายาทโสรสติยา!! นี่ท่านทำผมท้องโดยไม่ได้หาทางป้องกัน หรือศึกษาการคลอดลูกอย่างถูกวิธีไว้เลยรึไง!! คนใจดำ!!”

“ไปกันใหญ่แล้วเรโช ไม่ใชว่าพี่ไม่ใส่ใจนะ แต่เรื่องนี้มันเกินที่พี่จะคาดเดา เพราะทั้งในประวัติศาสตร์ พงศาวดาร หรือแม้แต่ในนิยายปรัมปรา เกี่ยวกับการตั้งครรภ์ของตรีสาโรชเตโช ร้อยทั้งร้อย เป็นสตรี ไม่เคยมีบันทึกว่าตรีสาโรชเตโชซึ่งเป็นชายจะท้องได้ ดังนั้นตอนนี้พี่ก็อับจนหนทางเหมือนกัน ทูนหัวอย่าโกรธนะ คนดี ไม่เห็นแก่พี่ก็เห็นแก่ลูกในท้องของเราบ้างนะ พี่ขอร้อง”

“ที่อย่างนี้ล่ะก็พี่อย่างนั้น พี่อย่างนี้เชียวนะ ชิส์!!”


หลังจากเรโชยิงคำถาม ที่สามโลกยังให้คำตอบไม่ได้ออกไป มัชชาโรก็ขอถอนตัวชิ่งหนีทันทีแบบไม่มีบอกกล่าว เหลือไว้เพียงโสฬสที่ต้องยอมรับชะตากรรมน่าสงสารนี้เพียงลำพัง ซึ่งกว่าจะกล่อมให้เรโชฟังได้ เล่นเอาองค์รัชทายาทแทบกัดลิ้นตัวเองตายไปซะให้พ้นๆเลยทีเดียว
.
.
.
.
“มัชชาโร? นายทำอะไรอยู่น่ะ?”

“ไม่เกี่ยวกับนายเสือน้อย หุบปากแล้วไปให้พ้นๆเลย!!”

“อะไรกัน อย่าหมางเมินกันนักสิ หรือว่านายยังไม่หายโกรธ?”


มัชชาโรไม่สนใจในราชองครักษ์หนุ่มอีก หันมาจัดของยุกยิกๆของตัวเองต่อ เขากำลังจัดเตรียมเครื่องพิธี “รักขติ” ซึ่งมัชชาโรต้องเร่งเตรียมให้ครบทันในอีก 3 ราตรีข้างหน้า วันที่เขาจะสละดวงจิตกึ่งหนึ่งเพื่อลงรักขติป้องกายแห่งองค์พระชายา และเป็นวันที่เขาจะได้กลับสู่วังฆรณี  เมื่อนึกถึงเรื่องที่ต้องกลับไป ทำให้มัชชาโรต้องหันมองไอศุพายัฆ ที่นอนเอนกาย พักอยู่บนโซฟา เพราะคงเหนื่อยหลังจากลงลาดตระเวนอยู่ค่อนวัน

ที่วันนี้เขาอยู่ที่นี่เพราะโดนไอศุพายัฆลากตัวมา ด้วยวิธีการบังคับขู่เข็ญสารพัด แถมก่อนหน้านั้น ยังเผลอไปเสียตัวให้อีกฝ่ายทั้งที่ตั้งใจจะเป็นฝ่ายกดเองซะอีก เจ็บแค้นเล็กน้อย แต่เอาเข้าจริง ลึกๆแล้วก็ยังคงรัก…ไม่เปลี่ยน

หลังจากพิธีรักขติแล้วเขาต้องกลับวังฆรณีทันที เมื่อวันนั้นมาถึง เขากับไอศุพายัฆจะกลายเป็นศัตรูกันอย่างเป็นทางการ จะไม่สามารถตอแยอีกฝ่ายได้ และไม่โดนตอแยอีก จะไม่สามารถคุยด้วยได้ และจะไม่โดนคุยด้วยอีก จะไม่สามารถสัมผัสตัวได้ และจะไม่โดนสัมผัสตัวอีก จะไม่สามารถยิ้มให้ได้ และไม่โดนยิ้มให้อีก จะไม่สามารถโอบกอดได้ และจะไม่โดนโอบกอดอีก ถึงจะยังรักให้ตาย…ก็จะไม่โดนรักตอบอีก

แค่คิดว่าอาจไม่ได้อยู่ใกล้กันอีกหัวใจมัชชาโรก็ราวกับถูกบีบเค้น รู้ดีว่าหากให้ไอศุพายัฆรู้ว่าเขาจะกลับวังฆรณี จะต้องโดนห้ามแบบหลังชนฝา แต่ในเมื่อมันเป็นหน้าที่ และไม่สามารถหลบเลี่ยงได้ ข้อสัญญาสุดท้ายระหว่างเขากับรัชทายาทโสฬสคือ ห้ามให้ไอศุพายัฆรู้เรื่องที่มัชชาโรจะกลับวังฆรณีเด็ดขาด

สายตาที่ทอดมองไปยังไอศุพายัฆสั่นระริก หากแต่เพียงครู้เดียวเท่านั้นก็กลับมาแน่วแน่ดังเดิมอีก มัชชาโรลุกขึ้นเดินเข้าไปหาไอศุพายัฆที่ยังคงหลับตานิ่งๆอยู่ มือเรียวไล้ข้างแก้มองครักษ์หนุ่มแผ่วเบา ด้วยเพราะการฝึกฝนให้ตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา แค่เพียงเรียวนิ้วสัมผัสแก้ม ราชองครักษ์ไอศุพายัฆจึงสะดุ้งตื่นทันที พร้อมรีบคว้าข้อมือบางเอาไว้มั่น


“อ้าว ยังไงเนี่ยมัชชาโร แอบลักหลับฉันงั้นเหรอ?”

“ลักหลับที่ไหนกัน นายตื่นอยู่เห็นๆ”

“…หึหึ หายโกรธแล้วเหรอ?”

“ไม่ได้โกรธสักหน่อย สำคัญตัวผิดไปหรือเปล่า อ๊ะ!?”



พูดไม่ทันจบอศุพายัฆก็คว้าหมับเข้ากับเอวบางของเสนาหนุ่ม จับหมุนมานั่งบนตักตน แล้วโอบกอดไว้ในอ้อมอก


“ถามจริงเถอะ ท่านราชองครักษ์ ท่านจะมือไวเกินไปหน่อยแล้วมั้ง”


มัชชาโรทำเป็นบ่นน้อยๆ หากแต่ก็ไม่ได้ขัดขืน


“ขอกอดให้ชื่นใจแป๊บนึงนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะไม่อยู่ตั้งสองวันแน่ะ ขอกอดมัดจำไว้ก่อนสิ”

“นายจะไปไหน เสือน้อย?”

“องค์รัชทายาทส่งข่าวแจ้งว่าพระชายาทรงพระครรภ์ ดังนั้นพรุ่งนี้ฉันเลยต้องเดินทางไปทางเมืองเสมัญตรงชายป่าทิศตะวันตก เพื่อหาคนที่พอรู้เกี่ยวกับเรื่องผู้ชายตั้งท้อง เพราะแว่วมาว่า ที่เมืองเสมัญเคยมีชายที่ตั้งท้องและคลอดบุตรได้อยู่น่ะ”

“จริงเหรอ? เคยมีผู้ชายท้องได้จริงๆเหรอ?”

“ไม่รู้สิ อาจเป็นแค่เรื่องเล่าแต่ลองไปดูก็ไม่น่าจะเสียหาย ใช้เวลาเดินทางนานหน่อย งวดนี้คงเหนื่อยน่าดู”

“…………….”


มัชชาโรได้แต่จ้องไอศุพายัฆนิ่ง เพราะตอนแรกเขาคิดว่า อย่างน้อยกว่าจะครบสามราตรี เขาจะใช้เวลาอยู่กับไอศุพายัฆให้เต็มที่เสียหน่อย ที่ไหนได้ ราชองครักษ์หนุ่มกลับต้องเดินทางไกล ตั้งแต่พรุ่งนี้เช้า เท่ากับว่า เขาเหลือเวลาแค่ราตรีนี้เท่านั้นที่จะได้อยู่ด้วยกัน อีกแค่ไม่ถึง 24 ชั่วโมงเท่านั้น ที่จะได้เห็นหน้ากัน เพราะหลังจากนั้นถ้าจะมีโอกาสได้เจอกันอีกครั้ง คงเป็นในสงคราม!


“มัชชาโร! นายร้องไห้ทำไม!? ใครทำอะไรนายหรือเปล่า!!?”


โดยไม่รู้ตัว จู่ๆน้ำตาก็ไหลจาดวงตาของมัชชาโร เขาไม่เคยเสียน้ำตาให้กับสิ่งใดมาก่อน ใจของเขาเยือกเย็นราวกับน้ำแข็ง หากแต่วันนี้น้ำแข็งกลับละลายแล้ว หลอมละลายกลายเป็นน้ำแล้วเอ่อล้นออกมาจากดวงตา เพียงเพราจะไม่ได้เจอหน้าเจ้าของอ้อมกอดอีก เพียงเพราะจะไม่ถูกรักแบบนี้อีก แค่คิด เขาก็ทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว


“มัชชาโร? อื้อ?”


มัชชาโรไม่รอช้า ใช้สองมือตระกองใบหน้าของไอศุพายัฆขึ้นมาแนบริมฝีปากลงไปอย่างนุ่มนวล และเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ


“อื้อ อ๊ะ มัชชาโร? อยะ…อะไรของนายเนี่ย จู่ๆก็จูบ เดี๋ยวฉันห้ามใจตัวเองไม่ได้กันพอดี”


ไอศุพายัฆรีบผละริมฝีปากหนีการรุกรานจากร่างเล็ก เนื่องด้วยกลัวว่าตัวเองจะห้ามใจไม่ไหว จนอาจเผลอทำให้คนตัวเล็กตรงหน้านี้โกรธเอาได้อีก


“กอดฉันสิ…เสือน้อย”

“ห๋า!!? อะไรนะ?”

“กอดฉัน…ได้โปรด”

“เฮ้ย…นายเป็นอะไรไปน่ะ มัชชาโร นายแปลกไปนะ มีอะไรหรือเปล่า?...อื้อ!!”


ยังไม่ทันจะพูดจบองครักษ์หนุ่มก็โดนมัชชาโรจู่โจมอีกรอบ ครานี้สติยั้งคิดของไอศุพายัฆขาดสะบั้นลงทันที ด้วยแขนเรียวที่โอบรอบคออยู่ ด้วยสะโพกมนที่เบียดส่ายอยู่บนตัก ด้วยเรียวลิ้นที่รุกรานไม่เลิก และด้วยคำเชื้อเชิญที่ไม่อาจปฏิเสธ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นรุมเร้าไอศุพายัฆจนเกินกว่าที่เขาจะต้านทาน สุดท้ายจากฝ่ายที่รองรับการรุกรานอยู่ก็เปลี่ยนเป็นฝ่ายรุกกลับโดยไม่พักให้หายใจ
.
.
.
.
.
“อ๊า อ๊ะ เสือน้อย อ๊ะ!!”

“อืมมม อา มัชชาโร อึก!”


มัชชาโรกำผ้าปูที่นอนแน่น เพราะช่องทางด้านหลังกำลังโดนรุกล้ำด้วยความร้อนดุจเหล็กเผาไฟ ความเร่าร้อนที่ทำให้ทั้งสองหนุ่มทั้งหวาดหวั่น ทั้งลุ่มหลง ไอศุพายัฆจับมัชชาโรขึ้นนั่งบนตักแกร่ง จับยึดสะโพกบางให้ตั้งตรง พลางทิ่มแทงกายสวนใส่ไม่ยั้ง มัชชาโรเองก็ขยับรับการเคลื่อนไหวของราชองครักษ์หนุ่มได้อย่างเหมาะเจาะ พาอารมณ์รักให้ยิ่งกระพือโหม

เสียงครางหวานกระเส่าดังไม่ขาดระยะสะท้อนก้องอยู่ในห้องนอน ไอศุพายัฆสอดใส่เข้าไปจนสุดแล้วค่อยๆชักออกช้าๆ ดื่มด่ำกับความอ่อนโยนลึกล้ำ แก่นกายตั้งตรงรุกรานช่องทางคับแน่นเป็นจังหวะ ความเสียวซ่านแผ่กำจายทั่วสรรพางค์กาย  มัชชาโรร้องครางจนเสียงแหบ สองแขนปะป่ายโอบคอร่างหนาของคนตรงหน้า ท่อนขาเรียวรัดรอบเอวไอศุพายัฆแน่น เอื้อให้องครักษ์หนุ่มสอดกายได้ลึกยิ่งขึ้น


“อ๊า สะ เสือน้อย อ๊ะ อ๊า อ๋า!!”


ยิ่งได้ยินเสียงหวาน ไอศุพายัฆก็จ้องใบหน้าเย้ายวนนั้นไม่ละสายตา ด้วยความที่ครางจนคอแห้งผากมัชชาโรจงแลบลิ้นเลียริมฝีปากอย่างหิวกระหาย ภาพนั้นกระตุ้นอารมณ์ของไอศุพายัฆอย่างรุนแรง แก่นกายพองขยายขึ้น องครักษ์หนุ่มโหมโรมรันร่างบนตักแบบไม่มีพักหายใจ ความสุขสมเอ่ออาบไปทั่วร่างของมัชชาโร อย่างไม่อาจต้านทาน ความสุขสมกลั่นตัวเป็นความรักสีขาวขุ่นทะลักทลายเต็มหน้าท้องของทั้งคู่เมื่อเสนาหนุ่มภึงจุดหมาย ช่องทางอุ่นร้อนตอดรัดไอศุพายัฆรุนแรงอย่างยากจะต้านทาน องครักษ์หนุ่มเสือกกายเข้าออกอย่างต่อเนื่อง ไม่นานก็ปล่อยความสุขสมทั้งหมดเข้าไปในร่างของมัชชาโร

มัชชาโรสะท้านกายอย่างแรกเมื่อรู้สึกถึงธารรักที่ถาโถมเข้าสู่ร่างกาย ไอศุพายัฆโอบกอดมัชชาโรแน่นพลางแนบจูบอย่างอ่อนโยน ทั้งที่ยังคงขยับกายแผ่วเบาเนิบนาบเพื่อดื่มด่ำกับความสุขสมที่ยังคงแผ่ซ่านอยู่ทั่วร่าง
.
.
.
.
.
สองร่างตระกองกอดกันอยู่ในผ้าห่มอุ่นอย่างสุขล้ำ ไอศุพายัฆ โอบกอดร่างของมัชชาโรแน่น พลางบรรจงจุมพิตบนหน้าผากมนอย่างอ่อนโยน

“มัชชาโร”

“หือ?”

“ถึงจะแปลกใจที่จู่ๆนายก็สมยอมแต่โดยดีก็เถอะ แต่ฉัน…มีความสุขมากเลยนะ”

“อืม…ฉันก็เหมือนกัน”

“มัชชาโร”

“อะไรหืม? เรียกบ่อยจัง”

“ฉัน…รักนายนะ”

“…………..”

“รักมาตั้งแต่เด็กแล้ว”

“……………อืม ขอบใจนะ”


พูดจบวงแขนแกร่งก็โอบกอดร่างของมัชชาโรแน่นขึ้น ซุกหน้าเข้ากับเรือนผมหอมกรุ่น ก่อนที่เจ้าตัวจะผล็อยหลับไป ทิ้งให้มัชชาโร นอนคิดอะไรอยู่เงียบๆ เพียงลำพัง ครู่หนึ่งต่อมา มัชชาโรก็ซุกกายเข้าหาอ้อมอกอุ่นของคนตรงหน้า โอบแขนกอดร่างหนาไว้แน่น


“เสือน้อย…ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามฉัน…จะไม่หยุด รักนาย”

“รักนะ…เสือน้อยของมัชชาโร”


เอ่ยออกมาพร้อมหยาดน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม ก่อนจะผล็อยหลับตามไอศุพายัฆไป…

……………………………………………………………………………………………..

นานๆเรื่องนี้ จะมีดราม่าสักที ขอนีดนึงน๊า อิอิ
 :m29:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 28 *รักขติ1* P.42 (7.12.12) อัพจร๊า!!
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 07-12-2012 04:31:32

 :z13: ก่อน แถม+1 & บวกเป็ด

 :confuse: แอบงง นิดหน่อย อ่านไปอ่านมา เหมือนมัธชาโร เป็นพี่เรโชเลยอะ

ไม่รู้ใช้ป่าว แต่เหมือนมีปน ให้ ต้องทำงานให้ราชินี

 :m28: :m28: :m28:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 28 *รักขติ1* P.42 (7.12.12) อัพจร๊า!!
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 07-12-2012 06:57:56

 :o12: :o12: :o12: สงสาร จะเกิดสงครามหรอ  :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 28 *รักขติ1* P.42 (7.12.12) อัพจร๊า!!
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 07-12-2012 08:18:55

สงสารมัชชาโรกับเสือน้อยจัง แต่ชอบเสือน้อยนะซื่อๆเหมือนพระชายาดี

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 28 *รักขติ1* P.42 (7.12.12) อัพจร๊า!!
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 07-12-2012 09:08:29

ไม่น๊าาาาาาาาาา  :o12: :o12: :o12:

ไม่เอาสงคราม
โถ๋ๆ เวลา24 ชม.ที่จะได้อยู่ด้วยกันมันน้อยยิ่งนัก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 28 *รักขติ1* P.42 (7.12.12) อัพจร๊า!!
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 07-12-2012 09:15:31

มัชชาโร้ ว วว ว วว   มีเวลาอยู่ด้วยกันนิสสเดียวเอง  :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 28 *รักขติ1* P.42 (7.12.12) อัพจร๊า!!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 07-12-2012 09:51:52

 :monkeysad: :monkeysad:สงสารมัชชาโรอะ :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:


รออออออออออออออจ้า :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 28 *รักขติ1* P.42 (7.12.12) อัพจร๊า!!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 07-12-2012 12:19:17

ทำไมมัชชาโรต้องกลับไปให้ได้ แล้วทำไมถึงต้องไม่ให้บอกไอศุพายัพด้วย ไอศุพายัพจะไม่พอใจมัชชาโรหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 28 *รักขติ1* P.42 (7.12.12) อัพจร๊า!!
เริ่มหัวข้อโดย: hewlett ที่ 07-12-2012 12:19:41

มัชชาโรเป็นลูกของราชินีสิขีหรือไงนะ ถึงทิ้งมาอยู่กับเสือน้อยไม่ได้น่ะ :o12:
รักกันแล้วต้องพรากกัน น่าสงสารน่ะ :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 28 *รักขติ1* P.42 (7.12.12) อัพจร๊า!!
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 07-12-2012 13:20:37

ง่าจะเกิดไรขึ้นหว่า!!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 28 *รักขติ1* P.42 (7.12.12) อัพจร๊า!!
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 07-12-2012 14:22:04

อั้ยย่ะ มาม่าพิเษใส่ไข่แน่เลย มาตออีกนะ แต่โสฬสนี่เอ๋อแดกไปเลย ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 28 *รักขติ1* P.42 (7.12.12) อัพจร๊า!!
เริ่มหัวข้อโดย: Der Adler ที่ 07-12-2012 15:47:08

ดร้าม่ามาเเว้ววววววววว :a5: :a5:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 28 *รักขติ1* P.42 (7.12.12) อัพจร๊า!!
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 07-12-2012 15:58:30

ไม่คุ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
คืนสุดท้ายนะตัว

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 *รักขติ2* P.42 (7.12.12) อัพเพิ่ม!
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 07-12-2012 17:22:05

ตอนที่ 29 รักขติ 2



และแล้วก็ถึงราตรีแห่งพิธีกรรมอันศักดิสิทธิ์ พิธีแห่ง "รักขติ" มัชชาโรเสนาหนุ่มเตรียมการในงานพิธีจนพร้อมสรรพ รอเพียงฤกษ์ยามที่เหมาะสมเท่านั้น  ห้องที่ใช้จัดงานพิธีอยู่ชั้นบนสุดของวิหาร  หลังคาเป็นกระจกใสให้แสงจันทร์ได้สาดส่องลงมา ปรัมพิธีมีแสงเทียนวูบไหว  สะท้อนใบหน้าเรียบนิ่งของมัชชาโร  ดวงตาที่สะท้องอยู่กับแสงเทียนว่างเปล่า  ไม่ทุกข์ ไม่ยินดี  ว่างเปล่า จนน่าใจหาย



"ท่านเสนา...ผมมาแล้ว"



เมื่อใกล้ถึงเวลา เรโชก็มาถึงปรัมพิธี พร้อมกับโสฬสติยาที่ตามมาดูแลด้วย
มัชชาโรปรายตามองเพียงเล็กน้อย แล้วหันกลับมาเพ่งสมาธิที่ปรัมพิธีต่อ



"ขึ้นไปนอนบนแท่นหินนั่นได้เลย องค์พระชายา"



หลังเพ่งสมาธิอยู่เพียงครู่ มัชชาโรก็สั่งให้เรโชขึ้นไปนอนบนแท่นหินที่ตั้งอยู่กลางห้องโถง ตรงกับที่ที่แสงจันทร์ส่องลงมากระทบพอดิบพอดี พระชายาหนุ่มขึ้นเตียงไปโดยไม่อิดออด  มัชชาโรป่นดินสอพองผสมน้ำเป็นแป้งขาวใส่ถ้วยใบเล็ก ปากร่ายคาถาที่เรโชฟังไม่ออก และในขณะที่จะจรดแต้มดินสอพองร่ายอาคมลงบนหน้าผากมนนั้น เรโชก็ขัดขึ้นเสียก่อน



"ท่านคิดดีแล้วจริงๆเหรอท่านเสนา?"


"ยังจะมาถามอะไรเอาตอนป่านนี้กัน พระชายา สิ่งที่กำลังจะทำนั้นก็เกิดประโยชน์แก่ตัวท่านเอง ใยท่านยังลังเล?"


"แต่หากต้องแลกด้วยกึ่งหนึ่งของดวงจิตท่าน ซึ่งอาจทำให้ท่านอ่อนแอลง  ผม...ไม่อยากให้เป็น...แบบนั้น"


"จะห่วงใยไปทำไมกัน ฉันคนนี้ก็เป็นแค่ศัตรู"



มัชชาโรพูดพร้อมเหยียดยิ้มเยาะเล็กน้อยให้กับความไร้เดียงสาและใจอ่อนเกินไปขอใพระชายาเรโช จากนั้นก็ร่ายมนต์ลงในแป้งดินสอพองออีกครั้ง โดยไม่ใส่ใจใยดีในแววตาเป็นกังวลของอีกฝ่ายอีก  ร่ายคาถาเสร็จกำลังจะจรดแป้งลงไปอีกรอบ คราวนี้ก็โดนเรโชคว้าข้อมือยั้งเอาไว้อีก



"ฮึ่ย!! อะไรของท่านเนี่ย องค์พระชายา!? ท่านทำฉันเสียเวลามากแล้วนะ!! ปล่อยมือเดี๋ยวนี้เลย!!"


"ไม่ปล่อย ผมไม่อยากได้สิ่งปกป้องที่มาจากเลือดเนื้อของคนอื่นหรอก!! ไม่เอาเด็ดขาด!!"


"อย่าดื้อ พระชายา ฉันไม่ว่างเล่นด้วยหรอกนะ!!"


"ไม่ได้ดื้อ แค่ไม่เอา!!"


"เฮ้อ...พระชายา มีสิ่งที่ท่านควรตระหนักไว้ให้มั่น นั่นคือ ศัตรูคือศัตรู หากมัวแต่เห็นใจ มีดได้จ่อคอหอยท่านโดยไม่ทันได้ตั้งตัวแน่ๆ"


"ศัตรูคือศัตรู...แต่ท่านไม่ใช่...ท่านคือมิตร"


"ฉัน...ไม่ใช่..."



เสนาหนุ่มจะปฏิเสธออกไปก็ต้องชะงักเพราะสายตาจริงจังแน่วแน่คู่นั้นที่จ้องมองเขาอย่างไม่วางตา มัชชาโรตื้อในอก เมื่อเห็นว่าองค์พระชายาให้ความเชื่อมั่นตัวเขาเหลือเกิน  สายตาที่จ้องมองเขาอยู่นั้นทั้งแน่วแน่แต่ไร้เดียงสา  ไม่แปลกเลยที่ไม่ว่าใครก็อยากปกป้ององค์พระชายา เพราะตัวเขาเองก็คงเป็นอย่างนั้นเช่นกัน มัชชาโรคลายอาการขัดขืนที่มือตน ปล่อยให้เรโชจับเอาไว้นิ่งๆ อีกมือบรรจงวางถ้วยดินสอพองลงบนแท่นหินแผ่วเบา ประสานสายตานิ่งกับแววตาดื้อดึงนั้น พลางยื่นหน้าเข้าใกล้และประทับริมฝีปากแผ่วผิวที่หน้าผากมนอย่างอ่อนโยน



"อ๊ะ?" (เสียงเรโช)


"เฮ้ย!!" (เสียงโสฬส ที่ยืนสังเกตุการณ์อยู่ข้างๆ)



อาศัยจังหวะที่เรโชกำลังตกตะลึง กดร่างบางลงลนแท่นหิน และป้ายแป้งอาคมลงบนหน้าผากเรโชได้เป็นผลสำเร็จ แม้ไม่ยอมรับแต่เรโชก็เข้าสู่ภวังค์หลับใหลในที่สุด



"เอาความไร้เดียงสามาสู้ความเจ้าเล่ห์ยังไงก็ไม่ชนะหรอกนะ เด็กน้อย"



มัชชาโรยิ้มให้ร่างที่หลับใหลไปแล้วอย่างเอ็นดู  ถึงจะแอบหมั่นใส้เล็กๆกับความไม่รู้เหนือรู้ใต้ของเจ้าตัว แต่ก็ไม่เคยนึกเดียจฉันท์กับความซื่อปนเซ่อ ที่คลับคล้ายใครบางคนที่ใจเขาทั้งรักและห่วงหา


เสนาหนุ่มตั้งสมาธิมั่น เริ่มร่ายมนต์แห่งพิธีกรรมอันยิ่งใหญ่ ลูกไฟจากอกเจิดจ้า  ถักทอเส้นใยสีรุ้งเลื่อมพรายลงสู่ร่างขององค์พระชายาเรโช
.
.
.
 “รักขตินี้จะคอยคุ้มครองท่านตลอดไป องค์พระชายา”
.
.
“ลาก่อน”
.
.
.
.
.
แสงตะวันสีส้มอ่อนเริ่มฉายสู่ปลาฟ้าด้านบูรพาทิศ ค่อยขยับกลืนกินสีม่วงล้ำของยามราตรี ที่กำลังจะผ่านพ้นไปอีกราตรีที่ยาวนาน เรโชรู้สึกตัวลืมตาขึ้นในห้องนอนอบอุ่นของตน ชายาหนุ่มน้อยขยี้ตางัวเงียยังมึนๆกับเรื่องที่เกิดขึ้น สงสัยอยู่กับตัวเองว่าอาจฝันไป



"นี่เรากลับมาห้องได้ยังไงหว่า?"



จำได้ว่าเมื่อคืนเขาหลับไปบนแท่นหินหน้าปรัมพิธี  แล้วตอนนี้ดันกลับมานอนเรียบร้อยอยู่ในห้อง แถมความรู้สึกว่าเนื้อตัวที่เคยหนักอึ้ง ตั้งแต่โดนภูติเงาเข้าสิงนั้น ก็กลับรู้สึกโล่ง เบาสบาย และรู้สึกปลอดภัย "รักขติ" เขาคงโดนเสนามัชชาโรลงรักขติให้เรียบร้อยแล้วสินะ คิดขึ้นได้ก็ฉุนกึก ทั้งๆที่เขาไม่ได้สมยอมแท้ๆ ร่างกายขยับก่อนสมองจะสั่ง เรโชวิ่งห้อออกไปข้างนอกห้องนอนทันที หวังจะไปหาเสนามัชชาโรมาเคลียร์เรื่องเมื่อคืนให้รู้เรื่อง



"จะไปไหน เรโช?"



กำลังจะพ้นธรณีประตู ก็โดนโสฬสเข้ามาขวางไว้เสียก่อน



"ก็จะไปหาท่านเสนาน่ะสิ!!"


"ไปหาทำไม?"


"จะคุยให้รู้เรื่อง เที่ยวมาลงรักขติกับร่างกายของคนอื่นตามใจชอบแบบนี้ผมยอมไม่ได้หรอก!!"


"มัชชาโรน่ะ เขาทำเพื่อนายนะ เพื่อลูกของเราด้วย"


"ไม่ได้ต้องการสักหน่อย ลูกของผมผมดูแลเองได้!"


"ตั้งแต่ตั้งท้องเนี่ย...นายขี้โมโหขึ้นนะ"


"อย่ามาตลกนะรัชทายาท!! ผมไม่ยอมให้ท่านเสนาต้องเหลือดวงจิตเพียงครึ่งเดียว เพียงเพราะว่ามาปกป้องผมหรอกนะ!!"


"ทำไมล่ะ?"


"ก็...ท่านเสนา อาจจะไม่สบาย..."


"หึ หึ...ที่แท้ก็แค่เป็นห่วงนี่เอง"


"ก็ห่วงน่ะสิ!! เขาเป็นเพื่อนผมนะ!!"


"เพื่อน?...เอาเถอะเรโช วางใจได้ หมอนั่นตายยากจะตาย ใครก็ฆ่าไม่ได้หรอก...โอ๊ย!! อย่าหยิกสิ"



โสฬสยังพูดไม่ทันจบก็โดนเรโชหยิกหนักๆเข้าที่ท้อง จนเจ้าตัวถึงกับสะดุ้งโหยงเลยทีเดียว



"ถ้าคราวหน้าท่านพูดไม่เข้าหูผมอีกล่ะก็...ผมจะหยิกท้องท่านให้เป็นรูเลยทีเดียว"


"จ้า จ้า ไม่ว่าแล้ว ไม่ว่าแล้ว ดุจริงเชียว"


"ถอยไปได้แล้ว ผมจะไปหาท่านเสนา"


"เขาไม่ได้อยู่ที่นี่แล้วล่ะ อย่าไปหาเลย"


"ไม่อยู่ที่นี่? หมายความว่ายังไง?"



โสฬสสูดหายใจเข้าลึก ก่อนจะบอกสิ่งที่คิดว่าเรโชคงตกใจไม่น้อยแก่เจ้าตัว



"ตั้งใจฟังดีๆนะ ชายาพี่"


"อะไร?"


"เสนาธิการมัชชาโร...กลับวังฆรณีไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว"


"ว่ายังไงนะ!!(ขอรับ!!)"



โสฬสอึ้งไม่น้อยที่คำถามไม่ได้มาจากแค่เรโชคนเดียว แต่ยังมีอีกเสียงหนึ่งที่ด้านหลังเขาด้วย...


"อา...กลับมาแล้วเหรอ ไอศุพายัฆ"

...


ต๊ายยยย!! อิคนเขียนตัดจบแบบดื้อๆอีกแว้ว...(โดนโบก)
.
.
.
น่าสงสารองครักษ์คนซื่อของเราแท้น่อ...   
 :m29: :amen:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 07-12-2012 18:21:41

ตัดฉับเลยอ๊าาาาาาาา  :a5: :a5: :a5:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 07-12-2012 18:28:10

ง่า
น่าสงสารเสือน้อยอะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 07-12-2012 19:54:19

สงครามมิใช่ทางแห่งการแก้ปัญหาหากแต่คือทางของการสูญเสียและย่อยยับ  ใครกันหนอที่จะหยุดชะตากรรมอันน่าเศร้านี้ได้   (ลิเกมาก) คิดถึงเรโช

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 07-12-2012 20:11:37

ง่าสเสือน้อยยยยย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดูใบไม้หลากสี ที่ 07-12-2012 20:18:20

คนเขียนมักจะทำให้คนอ่าน ค้างฉึบทุกตอน  :laugh:
จะรอๆๆๆ รอวันที่คนเขียนมากต่อ คิคิ

แต่องค์รัชทายาท แลเหมือนจะเกรงพระชายานะ  :m20: :m20: :m20:

สู้ๆ คนเขียน รออยู่ทุกวันเลย  :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 07-12-2012 20:31:27

สงสารทั้ง มัชชาโร ทั้ง เสือน้อยเลย  :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 07-12-2012 20:50:35

ง่าาาาาา ไม่อยากให้ดราม่าเรยยยย  :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: hewlett ที่ 07-12-2012 20:56:20

ใจร้ายน่ะ ตัดตอนนี้เร็วเกินไปแล้ว :z3:
อย่างนี้เสือน้อยจะทำอะไรได้ล่ะนี่
นั่นก็คนรัก นั่นก็เจ้านาย :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 07-12-2012 21:00:51

ตัดฉับ :a5: :a5: :a5:
น่าสงสารท่านราชองค์รักษ์ โดนทิ้งซะแระ :m15:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 07-12-2012 21:22:48

เศร้าจังมันต้องมีทางออกซักทาง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: JadeButterflyεїз ที่ 07-12-2012 21:45:36

ทำร้ายไอศุพายัฆแบบนี้ได้ยังไง T^T

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 07-12-2012 21:52:08

 :m15: :m15:สงสารเสือน้อยกับมัชชาโรอะ :monkeysad: :monkeysad:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: zazoi ที่ 07-12-2012 22:05:15

สงสารเสือน้อยและมัชชาโรจัง อยากรู้ว่าทำไมต้องกลับไปเนี่ย มันสำคัญกว่าเสือน้อยอีกหรือเนี่ย ฮือๆๆๆ

ปล. ตอนนี้เซ็งโสฬสอ่ะ รู้อยู่ว่ามัชชาโรจะต้องกลับไป ยังช้เสือน้อยไปทำงานอีก ให้คนอื่นไปไม่ได้หรือไงเนี่ย เชอะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 07-12-2012 22:21:27

 :o12: สงสารเสือน้อย เศร้าใจ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 *รักขติ2* P.42 (7.12.12) อัพเพิ่ม!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 07-12-2012 22:31:13

น่าสงสารไอศุอ่ะ เพิ่งปล้ำแค่สองครั้งเอง เสนา กลับม๊าาาา  ให้ไอศุปล้ำไปตลอดชีวิตเดี๋ยวนี้

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 07-12-2012 22:43:49

ค้างง่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 07-12-2012 23:12:08

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 07-12-2012 23:12:31

ทำงี้ได้ไงอ่ะ  o18

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 07-12-2012 23:45:29

น่ากลัว และดราม่า สงสารแต่ท่านไอที่ต้องมาโศกเศร้า แต่เดี๋ยวก็กลับมารักกันค่ะ อย่าห่วง






มาต่ออีกเร็ว ๆ นะ กลับมาครั้ง เซอร์ไพร์เยอะจริง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 07-12-2012 23:52:08

ไม่อ่านซะนาน ยังสนุกเหมือนเดิม
แต่มีปัญหากับชื่อตัวละคร อ่านย๊ากยาก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 08-12-2012 08:52:27

เสือน้อยทำใจเหอะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: greensoda ที่ 08-12-2012 09:41:41

โสฬสนี่กลัวเมียจริงๆๆ
เรโชดุขึ้นมากกตั้งแต่ท้องง

สงสารเสือน้อยจริงๆๆ  :sad4:
มัชชาโรไม่น่าตัดสินใจอย่างนั้นเลยย  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 08-12-2012 13:17:01

อ๊ากกกก ไม่ยอมงี้เสือน้อยเหงาแย่เลย

เอาแมวน้อยคืนมาน้าาาา

เรโซซนเป็นลิงจริงๆระวังลูกในท้องบ้างวิ่งพรวดเชียว -0-

รอตอนต่อไปนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 10-12-2012 06:50:02

ตัดจบแบบค้างคา ไม่ว่า... ถ้า...มาต่อให้ไวๆนะจ๊ะ
ฮิ้ววววว หวังว่าตอนจบท่านเสนาเค้าจะไม่เป็นอะไรนะ
อยากจะให้ได้รักกันสมหวังทั้งสองคู่ นะๆ
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 10-12-2012 10:47:18

โสฬสเหมือนคนเห็นแก่ตัวยังไงก็ไม่รู้ อยากจะปกป้องเรโชโดยลืิมสนใจความรู้สึกของไอศุพายัพไปหรือเปล่า รู้ทั้งรู้ว่ามัชเชโรสำคัญกับไอศุพายัพแท้ ๆ มัชเชโรคิดอะไรอยู่ ทำไมต้องไป มีอะไรกันแน่

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 10-12-2012 13:38:35

อ๊ากกกกกก ตัดฉับ
สงสารเสือน้อยอ่า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 10-12-2012 20:57:19

ค้างงงงง...งอลไร้เตอร์ แงๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 29 รักขติ2 P.42 (7.12.12) มา2ตอนจ๊า^^
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 10-12-2012 21:13:30

 :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 11-12-2012 18:17:10

ตอนที่ 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ

       

        เหม่อมองฟ้าพาจิตคิดถึงเจ้า
เมื่อครั้งเราเคยชื่นชู้เป็นคู่หมาย
ใยเจ้าแกล้งหนีพรากจากลาไกล
ไม่ห่วงใจพี่บ้างหรือไรกัน
        ลมพัดผ่านเหมือนผินกลิ่นกายเจ้า
เคยคลึงเคล้าแนบเคียงหรือเพียงฝัน
ผิวขาวผ่องนวลละม้ายคล้ายแสงจันทร์
ดวงพักตร์นั้นยังตรึงตาหารู้คลาย
        จากนี้ไปเมื่อไหร่หนอจะพบหน้า
คนที่พาดวงจิตพี่สลาย
คนหักหาญน้ำใจอย่างหน้าตาย
คนทำร้ายให้พี่นี้แทบสิ้นลม
     หากเทวัญชั้นฟ้าท่านปราณี
ขอรักพี่ครานี้ประสงค์สม
จะรักเจ้าห่วงเจ้าจนสิ้นลม
จะชื่นชมเจ้าสู่ขวัญจนวันตาย…

.
.
.
.

“ทำไมถึงใจร้ายกับฉันนักนะมัชชาโร ไม่รักกันบ้างหรืออย่างไร หนีไปไม่บอกไม่กล่าวแบบนี้ไม่สงสารใจฉันบ้างเลยหรือ ว่ามันจะเจ็บปวดแค่ไหน มัชชาโร…นายมัน ใจร้ายเหลือเกิน”



ราชองครักษ์หนุ่ม นั่งเหม่อมองท้องฟ้ายามเย็นอย่างปวดร้าว เมื่อเช้าเขากลับจากเมืองเสมัญหลังจากเดินทางออกไปตามหาบุรุษผู้เคยตั้งครรภ์ได้ตามข่าวที่ได้รับแจ้งจากองค์รัชทายาท เอะใจอยู่แล้วตั้งแต่อีกฝ่ายสมยอมเข้ามาในอ้อมกอดโดยไม่ขัดขืนเหมือนทุกครั้ง ยิ่งแปลกใจหนักโดยเฉพาะก่อนเขาจะออกเดินทางเจ้าแมวน้อยก็เข้ามาซุกไซร์ เข้ามากอด เข้ามาอ้อน ขอให้เดินทางดีๆ และที่แปลกกว่านั้นคือ เจ้าแมวน้อยบอกก่อนลา ว่า"รัก" ว่า"อย่าลืมกัน" เล่นเอาฉงนแต่ด้วยความที่ดีใจมากกว่าที่คนในอ้อมกอดสุดท้ายก็ใจตรงกัน จึงไม่ได้สนใจว่าแปลก ไม่ได้สนใจว่านั้นคือคำบอกลาจากแมวน้อยมัชชาโร คิดแล้วแค้นใจตัวเองหนัก ที่เป็นคนไม่มีสังหรณ์หรือซิกเซ้นส์เอาเสียเลย  เพราะถ้าเขามีสักนิด หรือเอะใจสักนิด เขาคงไม่รีบเดินทางออกไปยังเมืองเสมัญ หรืออาจพาตัวติดไปด้วยเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายหนีหายไปไหนอีก ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าแก้วตาดวงใจของเขาเป็นคนที่มีความภักดีกับนายเหนือของตัวเองอย่างเหลือล้น  เขาก็ยังชะล่าใจปล่อยให้คนรักอยู่โดยลำพัง เปิดทางให้หลบหนีได้ง่าย ยิ่งคิดยิ่งแค้นตัวเองหนัก หนักจนน้ำตาซึมเลยทีเดียว  ไอศุพายัฆยังคงนั่งเหม่อมองท้องฟ้าที่เริ่มมืดคล้ำขึ้นเรื่อยๆอย่างไม่มีเรี่ยวแรงจะทำการอันใด จำไม่ได้แล้วด้วยซ้ำว่าวันนี้ได้ทานข้าวไปแล้วหรือยัง 


และที่มุมหนึ่งของตำหนักราชองครักษ์ก็มีอีกคนหนึ่งซึ่งคอยเฝ้าสังเกตุอาการของไอศุพายัฆอยู่เงียบๆ  เรโชจำได้ติดตาว่าเมื่อเช้าราชองครักษ์หนุ่มทุรนทุรายแค่ไหนเมื่อรู้ว่าเสนามัชชาโรหนีกลับวังฆรณีไปแล้ว ชายหนุ่มแทบคลุ้มคลั่งบอกจะออกตามไปทันที หากแต่โดนโสฬสห้ามไว้ด้วยถ้อยคำบางอย่างที่เรโชเองก็ไม่สามารถจับใจความได้ น่าแปลกใจนักที่แค่เพียงดสฬสกระซิบแผ่วเบาเท่านั้น ไอศุพายัฆก็สงบลงอย่างน่าใจหาย  แล้วก็กลับมานั่งเซื่องซึมอยู่อย่างที่เห็นนี้ เวลานี้เรโชได้แต่สงสารไอศุพายัฆจับใจ แลพาลโกรธเคืองโสฬสสุดใจเช่นกันที่ไม่ยอมรั้งมัชชาโรไว้  งานนี้หากเขาเคลียร์กับโสฬสไม่รู้เรื่องเขาจะเคืองอีกฝ่ายยันลูกบวช? เลยทีเดียว



"ทำไมทำหน้าตูมแบบนั้นเล่า ชายาพี่?"


".............ฮึ!!"


"หันมาคุยกับพี่ดีๆก่อนดีมั้ย โกรธพี่เรื่องอะไร หืม?"


"รู้อยู่ผมโกรธเรื่องอะไร ยังจะมาตีหน้าซื่ออีกนะ!!"


"เรื่องมัชชาโรน่ะเหรอ? พี่บอกแล้วไงว่ามันจำเป็น"


"รู้แล้วว่าจำเป็น แต่จำเป็นเรื่องอะไรล่ะ ที่จำเป็นขนาดทำให้ท่านเสนาต้องกลับ จำเป็นขนาดที่ท่านจะบอกผมไม่ได้!!?"


"พี่บอกได้แค่มันสำคัญต่อชีวิตของชายาและลูกของพี่ ถึงจะดูเหมือนเห็นแก่ตัว แต่บางทีมันก็ต้องมีการสละบางสิ่ง เพื่อปกป้องบางสิ่งเหมือนกันนะ"


"หมายถึงเพราะผม!?  เพราะผม ท่านเสนาเลยต้องกลับไป!! อ๊ะ!?"



ในจังหวะที่เรโชลุกพรวดขึ้นเพราะความโมโห จู่ๆก็ปวดเสียดตรงท้องน้อยอย่างกะทันหัน เรโชรู้สึกถึงบางอย่างที่กำลังขยับอยู่ในท้องของตน



"เหวอออออ!!!?"


"เป็นอะไรไป เรโช!? นายปวดท้องเหรอ!?"


"ไม่ต้องมายุ่ง!!"



เรโชปัดมือโสฬสออกทันทีที่ชายหนุ่มเข้ามาประคองตัวไว้ ถึงจะยังปวดจี๊ดๆในท้องไม่หาย แต่เขาจะไม่หยุดสอบปากคำสวามีใจร้ายเด็ดขาด ไม่ว่ายังไงเขาจะต้องง้างปากโสฬสให้คายความจริงออกมาให้ได้



"อย่าทำอย่างนี้สิ ชายาพี่ ยิ่งนายโมโห ยิ่งไม่ดีต่อเด็กในท้องนะ"


"เรื่องของผม!!"


"เรื่องของนายที่ไหนกันเรโช! นี่ลูกเรานะ!"



โสฬสเริ่มมีน้ำโหเล็กๆเช่นกันที่ชายาไม่ยอมฟังที่ตนบอก เขารู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นจะส่งผลแบบนี้  รู้ตั้งแต่ต้น ทั้งๆที่ก็ทำใจไว้อยู่แล้ว แต่พอถึงเวลาเข้าจริงๆ กลับรับมือยากกว่าที่คิด



"อย่ามาทำเป็นโมโหใส่ผมนะ ผมไม่กลัวหรอก!!"


"เรโช พี่ไม่ได้โมโหนาย พี่แค่โมโหตัวเองที่ทำให้นายโกรธต่างหาก"


"ชิ...ปากดี ถ้าไม่อยากให้ผมโกรธ ท่านก็ตอบคำถามผมมาดีๆดีกว่านะ"


"ดื้อจังเลยนะ ชายาของพี่เนี่ย"


"ไม่ได้ดื้อนะ แค่มีจุดยืนเฉยๆ  อย่าได้มากความบอกเหตุผลมาซะว่าทำไมท่านถึงไม่ห้ามท่านเสนาไม่ให้กลับวังฆรณี?"


"จับคนของเขามา ไม่ช้าเร็วเขาก็ต้องมาตาม"


"แล้วยังไง?"


"วิหารมิคาทนนี้ถึงจะอยู่ไกลอำนาจของพระนางสิขี หรือต่อให้มีเวทย์อาคมของฉันคุ้มครองอยู่ก็ใช่ว่าจะปลอดภัย 100% หรอกนะ"


"ยัยป้านั่น ร้ายขนาดนั้นเชียวรึ?"


"ใครจะรู้...ที่สำคัญจะวางใจในตัวเสนามัชชาโรได้อย่างไรกัน ยิ่งนายกำลังท้องกำลังใส้ อยู่ห่างไว้เป็นดี"


"ท่านเสนาไม่มีทางทำร้ายผม..."


"ใช่...แต่จะแน่ใจได้ยังไง ว่าในตัวมัชชาโร จะไม่มีภูติเงาของพระนางสิขีสิงสู่อยู่เพื่อเป็นไส้ศึกคอยสอดแนม กันไว้ย่อมดีกว่าแก้ จริงมั้ย"


"นี่ท่าน...ท่านผลักไสท่านเสนา เพียงเพราะคิดเอาเองว่า อาจมีภูติเงาสิงตัวท่านเสนาอยู่แค่นั้นเองเหรอเนี่ย!!"


"พี่เปล่านะ เรโช เจ้าตัวเขาเสนอมาเองต่างหาก"


"แล้วทำไมท่าน!...ฮึ่ย..อย่างน้อยก็บอกท่านราชองครักษ์..."


"ไม่ได้!!"


"ทำไม!?"


"ขอโทษนะเรโช เหตุผลนี้พี่บอกเรโชไม่ได้ มันเป็นเรื่องส่วนตัวระหว่างมัชชาโรกับไอศุพายัฆ เอาไว้วันที่เราได้เจอกับมัชชาโรอีกครั้ง วันนั้นเรโชจะได้รู้ทั้งหมดเอง"


"แล้วมัน...เมื่อไหร่ล่ะ?"


"ไม่นานนี้แหละ"
.
.
.
.
.

เวลาล่วงเลยมาจนครบหนึ่งสัปดาห์หลังจากการเริ่มตั้งครรภ์แค่เป็นครรภ์บุรุษก็จะแย่พอแล้ว เด็กในครรภ์ของเรโชยังจะอุตส่าห์โตเร็วอีก เพราะเพียงแค่ 1 สัปดาห์เท่านั้นท้องเรโชก็ตุ่ยออกมาเสียแล้ว



"โอยยยย...หนักพุง...นี่ท้อง หรือว่าอ้วนธรรมชาติวะเรา?..."



ด้วยความที่ท้องโตเร็วเกินไป ทำให้เรโชคลุมเครือเล็กน้อย เพราะช่วงนี้ที่เขาตั้งครรภ์อยู่นั้นเรโชกินได้ไม่หยุดเลย แถมกินทุกอย่างที่กินได้ด้วย โดยปกตินิสัยก็ช่างกินอยู่แล้ว พอท้องเลยไปกันใหญ่ กินเยอะขนาดที่ว่าพ่อครัวต้องตุนอาหารเอาไว้ตลอด 24 ชั่วโมงเลยทีเดียว เพราะช่วงนี้ชายาหนุ่มนั้น นิ่งเป็นหลับ ขยับเป็นกิน กันเลยทีเดียว


แต่ที่สร้างความลำบากใจให้โสฬสไม่น้อยก็คงเป็นที่ไม่ว่าเรโชจะกินมากมายเท่าไหร่ จะสวาปามราวกับพายุแค่ไหน เรโชกลับผอมลงทุกวัน หน้าตาซีดเซียวลงอย่างเห็นได้ชัด  จนโสฬสอดห่วงไม่ได้ และในขณะที่กำลังกังวลอยู่นั้นข่าวดีก็มาถึงพอดี



"คณะผู้มาเยือนแห่งเมืองเสมัญมาถึงแล้วววววว"



เสียงทหารยามเฝ้าประตูร้องบอกเป็นทอดๆ โสฬสเด้งตังจากเก้าอี้ในห้องทรงอักษรทันที เร่งฝีเท้าออกรับรองแขกผู้ที่เขานับวันคอยอย่างยินดี
ระหว่างที่โสฬสศึกษาหาความรู้เรื่องการตั้งครรภ์ในเพศชายอยู่นั้น พลันไปเจอบทความในนิยายปรัมปราเรื่องหนึ่งที่กล่าวไง้ว่า ชนชาวเสมัญมีบุรุษตั้งครรภ์ได้ เขาไม่รอช้ารีบแจ้งให้ไอศุพายัฆเดินทางทันที หลังจากไอศุพายัฆกลับมาพร้อมข่าวที่ว่า พบชายซึ่งเคยท้องได้แล้ว และจะตามมาที่วิหารมิคาทนภายใน4ราตรี คือวันนี้โสฬสจดจ่อรอคอยแทบกินไม่ได้นอนไม่หลับ อยากรู้เหลือเกินว่าเรโชจะเป็นอย่างไรบ้าง ลูกของเขาเล่าจะเป็นอย่างไรบ้าง



"ถวายบังคมพะยะค่ะ องค์รัชทายาทโสฬสติยาแห่งเอกูนวิสตีผู้เกรียงไกร"



คณะผู้มาเยือนซึ่งนำโดยชายหนุ่มหน้าตาเกลี้ยงเกลา อายุไม่น่าเกิน 30 ปี ดวงหน้าคมคายสมเป็นบุรุษ ดวงตาสีอ่อนนั้นก็ดูแกล้วกล้า จนโสฬสอดคิดไม่ได้ว่า ชายคนนี้หรือที่เคยตั้งท้อง?



"อย่ามากพิธีเลย ท่าน....เอ่อ"


"นามแห่งกระผมคือ  อินทิรา เพราะกระผมถือกำเนิดในวันพระจันทร์เต็มดวง"


"ยินดีที่ได้รู้จักท่านอินทิรา เข้าเรื่องกันเลยเถอะ ผมหนักใจยิ่งแล้ว"


"ก่อนอื่นขอผมพบชายาท่านก่อนได้หรือไม่"


"เชิญทางนี้ ท่านอินทิรา แต่ขออภัยด้วย เขากำลังหลับอยู่"


"ครับ ผมเข้าใจ"



โสฬสนำทางอินทิราเข้ามาที่ห้องนอนซึ่งเรโชกำลังหลับอยู่ เมื่อเห็นหน้าคนที่อยู่ในห้วงนิทราโสฬสก็อดหดหู่ใจไม่ได้ "ผอมลงอีกแล้ว" คำนี้ผุดขึ้นมาในหัวทันทีที่เห็น  เรโชที่เคยร่าเริง สดใส ขี้เล่น ซนไปเรื่อย อยู่นิ่งๆไม่ได้ ชอบกิน ชอบปีนต้นไม้ ตอนนี้แทบไม่เหลือเค้าเดิม ตั้งแต่ตั้งท้องมา เรโชเอาแต่นอน...กิน...นอน แทบไม่ขยับตัวไปไหนเลย เอะอะก็บ่นว่าเหนื่อย แถมลูกในท้องก็โตเร็วจนน่าใจหาย แค่สัปดาห์เดียวท้องเรโชก็โตราวกับท้อง 3 เดือน โสฬสร้อนใจเหลือเกิน



"องค์รัชทายาทโสฬส ที่จริงผมมีเรื่องอยากแจ้งให้ท่านทราบ"


"เรื่องอะไรหรือ ท่านอินทิรา?"


"อันที่จริงบุรุษที่ตั้งครรภ์คือภรรยาของผม ไม่ใช่ตัวกระผมหรอก"


"อ่า...แล้วภรรยาท่านมาด้วยหรือไม่?"


"น่าเสียดาย เขาเสียชีวิตไปตอนคลอดบุตร"


"ละ...แล้วบุตรท่าน...?"


"ชายหนุ่มที่อยู่ด้านหลังผมเมื่อครู่ นั่นคือลูกผมเอง"


"นั่น!? ไม่ใช่น้องชายท่านหรอกหรือ?"


"ลูกผมเอง โตไวใช่ย่อยใช่หรือไม่ ทั้งที่อายุเพิ่ง 10 ปีเท่านั้น แต่ทั้งความคิดอ่าน หรือร่างกายก็โตกว่าอายุไปตั้งเยะ มองเผินๆคงคิดว่าสัก 17-18 ใช่มั้ย"


"อัศจรรย์สุดๆ..."


"พวกเขาเป็นเด็กพิเศษ เป็นเด็กที่ทวยเทพส่งมา ย่อมราวสิ่งมหัศจรรย์"


"อย่างนี้นี่เอง...ลูกในท้องเรโชถึงโตเร็วนัก"


"เพราะโตไวมากไงครับ ร่างกายของแม่จึงทนไม่ไหว"


"ท่าน...หมายความว่า..."


"โดยปกติร่างกายของบุรุษเพศก็ไม่ได้มีไว้เพื่อการมีบุตร ชาวเสมัญเอง ชายที่บุตรได้นั้นสืบเนื่องมาจากความผิดปรกติของร่างกายจึงทำให้ตั้งครรภ์ได้  และมันไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยครั้ง ว่ากันว่า หมื่นปีจะมีสักคน..."


"........................"



คำพูดทุกคำทุกประโยคจากปากอินทิรา ยิ่งพาให้ใจของโสฬสหดหู่ รัชทายาทหนุ่มเม้มปากนิ่ง ตั้งใจฟังอีกฝ่ายจนแทบลืมหายใจ



"เด็กที่เกิดในครรภ์แม่ซึ่งเป็นชาย ส่วนใหญ่จะโตไว และแข็งแกร่ง หรือเรียกได้ว่า แทบสูบเลือดสูบเนื้อร่างแม่เลยทีเดียว"



เช่นเดียวกับร่างกายของเรโช ที่ซีดเซียวลงทุกวันเช่นนี้ ตามคำบอกเล่าของอินทิรา ยิ่งฟัง ใจของโสฬสยิ่งสั่นระทึก


"และส่วนใหญ่...ร่างแม่มักจะเสียชีวิตตั้งแต่ตอนคลอด...ภรรยาผมก็เช่นกัน"


"ท่านว่ายังไงนะ!!?"

..........................................................

เอิ้ววววววววววววววววววว!!!!
นอกจากจะแฟนตาซี หลุดโลก แล้วยังจะดราม่าอีก
มันอะไรกันเนี่ย ไอ้นิยายเรื่องเนี้ย!!
งานเข้าซะแล้ว...เรโช
 :try2: :o11:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 11-12-2012 18:29:53

อ้าวววววว
แล้วงี้เรโชจะเป็นอะไรไหมเนี่ย
แย่จัง
ขอให้อย่าเป็นอะไรทั้งแม่ทั้งลูกเลยนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 11-12-2012 18:30:45

เหมือนเรื่อง vampire twilight เลย

เอาแล้วสิ งานเข้าแล้วไง

เรโชต้องตายอย่างนั้นสินะ

โสฬสติยาจะกลาย

เป็นพ่อหม้ายลูกอ่อนหรือนี่  :a5:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 11-12-2012 18:33:15

สนุกอะครับบบบ....รออ่านๆๆ ชอบๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: ์ำNeFuji ที่ 11-12-2012 18:43:24

ไม่นะ เรโชต้องไม่เป็นอะไรนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 11-12-2012 18:54:46

ม่ายย   อย่าให้เรโชเป็นอีหยังนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 11-12-2012 18:59:38

ขอบคุณทุกท่านที่ให้การสนับสนุนเสมอมานะคะ
น้องเรโชของเรา เหลืออีก ประมาณ 10 ตอนก็จะจบแล้วจ๊ะ
(ช่างยาวไกลเหลือเกิน)

เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาลงเพิ่มอีกตอน
ทายสิ เรโชเราจะรอดหรือไม่

กด1 คลอดแล้วตาย คล้ายๆเบลล่า(เบรคกิ้ง ดอน) แถมไม่มีวันฟื้น โสฬสเป็นม่ายพ่อลูกอ่อน

กด2 แสบๆอย่างเรโช ยมบาลขอยอมแพ้ เอาไปไม่ไหวหรอก

กด 3 คลอดแล้วตาย...ฟื้นขึ้นมากลายเป็นแวมไพร์ (เอ๊ะ!?)

แล้วส่งมาที่ 1900 1900 XX
พิเศษถ้าคุณส่งมาภายใน 3 นาทีนี้เราแถมมาม่ากินฟรีตลอดปีทันที...(โดนโบก)
 :z6:
.
.
.
.
อิอิ...อดใจรอกันหน่อยนะคะ ว่านิยายเรื่องนี้จะเป๋ไปทางไหน (เข้าป่าเข้าพงขึ้นทุกวัน ฮ่าๆ)

ขอบคุณจากใจอีกครั้งค่ะ
THEARBOO

:3123: :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: andear ที่ 11-12-2012 19:02:05

ชักจะใกล้ทไวไลท์ เอาเลือดกรอกปากเลยดีไหมท่าน คริคริ :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 11-12-2012 19:02:13

ไม่เอาแบบนี้อ่ะ ต้องคลอดแล้วไม่ตายสิ ปาฏิหารย์เรื่องนี้เยอะจะตาย จะให้เรโชตายไม่ได้นะ ถ้าเรโรโชหรือตัวเอกทั้ง ๔ คนใดคนหนึ่งตาย คนเขียนอาจจะต้องตายตกไปตามกัน นะ  :fire: :m31: ไม่เชื่อคอยดู

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 11-12-2012 19:19:06

 :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:


ถ้าเรโชตาย จะส่งคนเขียนไปตามกลับมา  :o211: :o211:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 11-12-2012 19:36:03

เฮ้ย ม่ายยยยยยยยย

เรโซ ต้องไม่เป็นไรน้าา แง!!!!~~~

ขอเวลาไปทำใจแปบ รอตนอต่อไปนะคะ T^T

 :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 11-12-2012 19:37:08

อร๊ายยยย เครียสแทน o22 :a5:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 11-12-2012 19:45:35

แล้วจะตายมั้ยนั่น? ไม่ตายหรอกเนอะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 11-12-2012 19:56:30

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 11-12-2012 20:00:41

ไม่น่ะ อย่าดราม่า โอ๊ววว โน๊!!!!  :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดูใบไม้หลากสี ที่ 11-12-2012 20:08:53

ยมบาลคงยังไม่อยากได้เรโชหรอก แก่นเซี้ยวซะขนาดนี้ :laugh:
โสฬสดูรักเรชามากเลยนะ เทียบจากครั้งแรก แต่ก็น่าสงสาร  :sad4:
ขอบอกว่าอย่าให้ตายนะ คนเขียน แต่ถ้าตายก็ไม่เป็นไรหรอก
ชีวิตของนายเอกตาดำน่าสงสารอย่างเรโชลิขิตได้ด้วยปลายปากกาคนเขียนนะ  o18
สู้ๆ รอ รอ รอ แต่  อีก 10 ตอนเองเรอะ 555 :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 11-12-2012 20:24:17

ไม่เอาดราม่านะ สงสารเรโช

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 11-12-2012 20:50:26

 :z13:

เรโช จะตายหรอ           :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:

ง่าไม่อยากกินมาม่านะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 11-12-2012 20:50:53

แสบๆแบบเรโชคงไม่ตายง่ายๆหรอกเนอะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: srikoon ที่ 11-12-2012 21:31:28

หมี่นปี มี 1 คน แล้ว เด็กคนนั้น อายุ 10 ขวบ

หมายความว่า ใน หมื่น ปี ผู้ชาย ท้องน้อยกว่าน้อย จึ่งถูก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: second ที่ 11-12-2012 21:50:37

กด 2 ฮะ แสบอย่างนี้ไม่ตายหรอก  :m15:
 :o12: :o12: :o12:
รอค่าาาาาา  :m5:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 11-12-2012 23:11:04

ไม่เอาดราม่า
เรโชอึด ไม่เป็นไรง่ายๆหรอก
ครอบครัวต้องอยู่อย่างสุขสันต์สิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: Momichi ที่ 11-12-2012 23:16:48

ไม่นะเรโชต้องปลอดภัยนะ คนอื่นอาจจะตายแต่เรโชเป็นตรีสโรเดโชนะย่อมไม่ธรรมดาอยู่แล้วล่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: rainfall ที่ 11-12-2012 23:23:41

มาต่อเร็วๆๆนะ รออยู่ พระชายาอย่าเป็นไรนะ :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 11-12-2012 23:59:46

ถ้าเรโชเป็นอะไร แล้วมัชเชโรที่ลงรักขติไว้จะเ้ป็นอะไรหรือเปล่า หรือการที่มัชเชโรไปเพราะมัชเชโรรู้ แล้วไอศุพายัพกับโสฬสมีอะไรปิดบังกันแน่ แต่คำพูดของโสฬสใจร้ายยังไงไม่รู้ เพื่อลูกเมียตัวเองเลยให้ไอศุพายัพมัชเชโรเสียลละงั้นหรือ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 12-12-2012 00:31:28

ขอแบบสุขสมนะจ้ะ :3123:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: DarkAki ที่ 12-12-2012 00:36:12

 :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

ไม่เอามาม่าค่าาาาาาาาาาาาาาาาา

ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ปล.กด 2 โล้ดดดดดดดดดดดค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: thanza1970 ที่ 12-12-2012 02:02:05

ต้องรอดน่ะ

:m15: :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 12-12-2012 08:32:12

เฮ้อ เศร้าใจ เดาไม่ถูกเลยอะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 12-12-2012 08:32:46

เฮ้อ เศร้าใจ เดาไม่ถูกเลยอะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 12-12-2012 09:02:05

เรโช นายอย่าตายน่ะ

มาบ้าๆบอๆให้เราอ่านก่อน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 30 ผู้มาเยือนจากเสมัญ P.43 (11.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 12-12-2012 10:51:17

 :angry2: :angry2: :angry2:ถ้าเรโชตายจะไปฆ่าคนแตง :z13: :z13: :z13: :z13:


รออออออออออจ้า :call: :call: :call: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 31 ผู้คนท้องช่างลำบากP.44 (12.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 12-12-2012 16:29:28

ตอนที่ 31 คนท้องช่างลำบาก




"จ...จริงหรือ ตามที่ท่านว่ามา ชายาผมจะตายอย่างนั้นหรือ?"


"อย่างเพิ่งกังวลไปองค์รัชทายาท ที่ผมกล่าวมาทั้งสิ้นนั้นล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องของชาวเสมัญที่เคยประสบพบเจอ องค์พระชายาเองก็ไม่ใช่ชาวเสมัญ ผลลัพธ์อาจเหมือน หรือไม่เหมือนกันก็ได้  ขอผมลองตรวจดูก่อนเถิด"


"อา...เชิญท่านรีบตรวจเถอิด ผมร้อนใจจะแย่แล้ว"


"งั้น...ผมขออนุญาตนะ"



อินทิราเข้าทำการตรวจดูอาการของเรโชทันที โสฬสยืนมองกาตรวจรักษาอย่างลุ้นระทึก  ภาวนาอยู่ในใจว่าขอไม่ให้ชายาของตนเป็นอะไร  ถึงจะเพิ่งเริ่มรักกันได้ไม่น่าน แต่เหมือนเป็นรักที่รอคอยมาทั้งชีวิต เขายังทำใจที่จะขาดเรโชไม่ได้ ยิ่งคิดยิ่งร้าวไปทั้งอก หัวใจปวดแปลบจนหายใจติดขัด ได้แต่ยืนมองร่างผ่ายผอมบนเตียงด้วยความห่วงหาอาทรณ์เหลือประมาณ



"ประหลาดนัก!"


"..........??"



จู่ๆ อินทิราที่ทำการตรวจดูอาการของเรโชอยู่ก็อุทานขึ้น โสฬสที่รอคอยอย่างใจจดใจจ่ออยู่แล้วก็รีบเข้าไปถามอาการทันที



"เกิดอะไรขึ้น ท่านอินทิรา?"


"ท่านรัชทายาท ปกติพระชายาทานเยอะหรือไม่?"


"แทบทั้งวันเลยทีเดียว ทำไมเหรอ?"


"แล้วอาหารที่พระชายารับประทานเป็นแบบไหน?"


"ก็...อาหารบำรุงครรภ์ต่างๆ ของที่ดีต่อสุขภาพ เพื่อแม่และเด็ก"


"ไม่พอครับ"


"ฮะ?"


"ยินดีด้วยองค์รัชทายาท...พระชายาหาได้ทรุดโทรมเพราะตั้งครรภ์บุตร หน่อเนื้อแห่งท่านหาได้เติบโตจากการสูบเลือดสูบเนื้อร่างแม่..."


"แล้วเพราะเหตุใดท่านอินทิรา? เหตุใดชายาผมถึงทรุดโทรมลงถึงเพียงนี้!?"


"นั่นเพราะพระชายายังทานน้อยไป"


"น้อย!!!? จะเป็นไปได้ยังไง ชายาผมเวลากินแทบซัดเป็นหม้อๆเลยนะ!!"


"คงต้องเบิ้ลเป็นสองหม้อท่าน ไม่งั้นไม่มีทางพอ..."


"นี่หมายความว่า...ลูกผมกินเก่งขนาดนั้นเชียวเหรอ แค่คนเดียวกินข้าวเป็นหม้อๆเลยเหรอเนี่ย"


"ขออภัย...องค์รัชทายาท ไม่ใช่คนเดียวนะครับ"


"......!!?"


"ขณะนี้ในครรภ์ของพระชายามีหน่อเนื้อของพระองค์อยู่...4คน...ครับ"


"4คน!!!?"


".........!!"


".........!!"



สองหนุ่มอินทิรากับโสฬสตกใจเฮือก เพราะเสียงอุทาน แปดหลอดของพระชายาเรโช  ผู้นอนเบิกตาโพลงเป็นไข่ไดโนเสาร์



"ต...ตื่นแล้วเหรอ...เรโช"



โสฬสทักออกไปเสียงสั่น เขาเองก็ยังตื่นตะลึงไม่หาย แค่เรโชท้องได้ก็เป็นเรื่องอัศจรรย์ของเขาพออยู่แล้ว แต่นี่ยังเป็นแฝด 4 มันเข้าขั้นอภินิหารแล้ว โสฬสลอบปาดเหงื่ออย่างลืมตัว หันไปสบตาเรโชที่เหงื่อแตกไม่แพ้กัน  ชายาหนุ่มตอนนี้เอ๋อไปแล้ว อ้าปากตาโพลง หลุดไปอยู่ในโลกที่ไม่สามารถสื่อความได้...



"ค...แค่คนเดียว...จะคลอดทางไหน...ยังหาคำตอบ...มะ...ไม่ได้..."



แววตาที่เรโชใช้จ้องมองโสฬสเริ่มเปลี่ยนไป จากที่ตกตะลึงอยู่เมื่อครู่ ตอนนี้กลับวาวโรจน์ด้วยเพลิงโทสะ ปากคอสั่นจากแรงอาฆาตที่ขับเคลื่อนออกมาจากจิตวิญญาณ แปล่งเสียงพูดออกมาแผ่วเบา แถมยังสั่นน้อยๆ...



"แต่นี่ตั้ง..สะ...สี่...คน...จะคลอดออกมาทางรูไหนกัน หู คอ จมูก? ระ...หรือว่า...ตะ...ตู..."


"เฮ้ยยยย!!?  เรโช นายจะพูดอะไรน่ะ!!?"



ก่อนที่เรโชจะหลุดคำพูดไม่ควรออกไปต่อหน้าแขกเหรื่อ โสฬสก็ห้ามไว้ได้ทันเสียก่อน



"ไม่ต้อง...มาขึ้นเสียง...เลยนะ...ท่านน่ะแหละผิด...ท่านน่ะแหละตัวการ..."


"ฉะ...ฉันน่ะเหรอ...?"


"คนเดียว...ไม่พอ...ล่อ...ซะสี่คน...ท่านจะฆ่าผมเลย...ใช่มั้ย..."



เสียงเรโชเย็นเยือกด้วยเพลิงโทสะที่สุมไหม้จนแทบจะเผาโสฬสให้วอดในครานี้ โสฬสได้แต่ยืนทื่อกลืนน้ำลายเอื๊อกๆ เพราะไม่รู้จะทำยังไงกับเหตุการณ์นี้ดีเหมือนกัน



"...เอ่อ สงสัยองค์พระชายาคงจะโมโหหิวแล้วสินะครับ...?"


"........อื๋อ?"


"...........ห๋า?"



อินทิราทะลุกลางปล้องขึ้น ตัดอารมณ์กรุ่นดังฉับ...เล่นเอาทั้งโสฬสและเรโชอึ้งจนพูดไม่ออกเลยทีเดียว


"ผมว่า...จัดชุดใหญ่เพื่อ 4 ยอดกุมารเลยดีกว่ามั้ยครับ" ^^

(อินทิรากล่าวชวน...เรโชยิ้มกริ่ม...)
<
<
<
<
<
<
"เมนูอาหารที่ผมอยากนำเสนอวันนี้ ได้แก่... หมูตงพอ (หมูซีอิ้ว) 　เต้าหู้ราดมันปู　เต้าหู้สอดไส้กุ้งทรงเครื่อง　　หมูบะเต็ง (หมูเคี่ยวซีอิ๊ว)　　ลูกฟักเขียวตุ๋นไก่เม็ดบัว　　ซุปบัวหิมะสูตรยูนนาน　　ปูผัดผงกะหรี่　　ก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่　　เป็ดพะโล้ทอดกรอบราดซอสลิ้นจี่　　ไก่ตุ๋นเกาลัดสูตรหูหนาน　　ขาหมูตุ๋นน้ำแดง　　เนื้อตุ๋นฮ่องกง　　ขาหมูต้มถั่ว　　กุ้งนึ่งกระเทียมโทน　　ข้าวผัดหยางโจว　　ซุปลูกชิ้นกุ้งผักปวยเล้ง　　เป็ดผัดขิง　　ปลาช่อนต้มปวยเล้ง　　หัวปลาต้มเผือก　　บะหมี่ฮ่องกงผัดเนื้อปู　　ไข่ตุ๋นน้ำขิง　กระเพาะหมูน้ำแดง และ  เอ็นหมูตุ๋นน้ำแดง นี่คือของคาวทั้งหมดในมื้อนี้ครับ"



อินทิราสาธยายอาหารที่พ่อครัวหัวป่าชาวเสมัญปรุงขึ้นสุดกำลังฝีมือ ทีละอย่าง ทีละอย่าง พร้อมกับอาหารที่พากันลำเลียงขึ้นโชว์ตัวบนโต๊ะอวดโฉมน่าทานพร้อมพรั่ง



"และขอตบท้ายด้วยของหวานดังนี้ครับ...พุทราจีนต้มหัวหอม　　หิมะลอยน้ำ　　บัวลอยไข่หวาน  และปะกริมไข่เต่า ครับ เชิญองค์พระชายาทานได้ตามสบายเลยครับ"


"ซร๊วบบบ..." (เสียงเรโชซืดน้ำลาย ที่กำลังรวมใจกันสออกมาพร้อมหน้า)


"นะ...นี่ท่านอินทิรา...มันไม่เยอะเกินไปเหรอเนี่ย? อาหารมีแต่เนื้อๆ มันๆทั้งนั้นเลยนะ"


"ไม่มีปัญหาฝ่าบาท องค์พระชายาหาใช่คนท้องธรรมดา จะได้ทานแต่อาหารบำรุงครรภ์ ร่างแม่ที่เป็นที่อาศัยของทารกน้อยถึง 4 คนนั้นย่อมต้องการอาหารมากเป็นพิเศษอยู่แล้ว ให้ทานเถิดครับ รับรององค์พระชายาจะกลับมาดีวันดีคืนในไม่ช้านี้แน่"



เป็นข่าวที่น่ายินดี โสฬสยิ้มย่องอย่างพอใจ พลางมองไปที่เรโชซึงกำลังสวาปามอาหารตรงหน้าแทบไม่หายใจ



"โอ้วววส์ สวรรค์ ปกติกินแต่ผักแต่ปลา ในที่สุดเทวดาก็เข้าข้างผมแล้ว!! ให้ผมได้แตะหมูเห็ดเป็ดไก่เสียที ฮู้วววววส์ สุขสวดยอดดดด!!!!"



เรโชกินไปพลางพร่ำดีใจจนเนื้อตัวสั่น ก็เด็ดๆทั้งนั้น อาหารบนโต๊ะนี้ จะไม่ให้จอมเขมือบอย่างเรโชยินดีเหมือนปลากระดี่ได้น้ำได้อย่างไรกัน

ถึงจะแอบสะกิดใจว่ากินแบบนี้ทุกมื้อกว่าจะคลอดอาจถึงกับล่มจมได้ แต่ก็ดีใจมากจริงๆที่เห็นเรโชกลับมาร่าเริงอีกครั้ง บางทีแค่เรโชแข็งแรงขึ้นได้ มีลูกแฝดสี่คงไม่มีปัญหา



"งั้น...ชายาและลูกของผมคงปลอดภัยแล้วสินะครับ ท่านอินทิรา...ดีจริงๆที่ท่านมา"


"ขออภัยฝ่าบาท ยังสรุปแบบนั้นไม่ได้หรอกครับ"


"เอ๊ะ? ทำไมล่ะ?"



จากคำพูดของอินทิรา ไม่ใช่แค่โสฬสที่ติดใจสงสัย หากแม้แต่เรโชก็พลอยหยุดกินเงี่ยหูฟังไปด้วย



"จริงอยู่ครับ ว่าทารกในครรภ์ไม่ได้สูบเลือดเนื้อร่างแม่ หากตั้งสี่ชีวิต อาจเป็นอันตรายพอสมควรในการคลอด"


"นั่นสินะ" (โสฬสเห็นด้วยทันที)


"เพราะฉะนั้น ก่อนกำหนดคลอดจะมาถึง องค์พระชายาจะต้องฝึกบริหารร่างกายเตรียมพร้อมไว้ก่อน   ทั้งฝึกหายใจ ทั้งฝึกเบ่ง ทุกอย่างต้องเริ่มเตรียมพร้อมอย่างเร่งด่วน เพราะตอนนี้เรายังไม่รู้ว่า เด็กในครรภ์จะโตเร็วแค่ไหน แล้วกำหนดคลอดได้เมื่อไหร่"


"อย่างที่ท่านว่า...เดี๋ยวผมจะรีบจัดเตรียมคนที่พอมีความรู้ให้เร่งจัดการ"


"เรื่องนั้นอย่าได้กังวลไปเลยองค์รัชทายาท ทางผมเองก็เตรียมผู้รู้มาเผื่อไว้ให้ท่านเรียบร้อยแล้วเช่นกัน"


"อา...รอบคอบจริงๆ ท่านอินทิรา ต้องพึ่งท่านแล้วล่ะ"


"เดี๋ยวก่อน!! ท่านผู้รู้ทั้งสอง ถ้าไม่เหนือบ่ากว่าแรงจะขอผมรู้อีกคนได้หรือไม่ นี่!!ผมเป็นคนคลอดนะ ขอมีส่วนเอี่ยวด้วยหน่อยจิ อย่างึมงำกันอยู่สองคนได้แมะ อย่างน้อยๆก็ขอผมรู้ซะทีเหอะว่าจะคลอดไอ้สี่ตัวในท้องเนี่ยออกมาทางไหน!!?"



ในที่สุดเรโชที่นิ่งฟังอยู่นานก็อดรนทนไม่ไหวอีกต่อไป ยิงคำถามเดิม แต่หนักแน่นกว่าเดิม (เพราะกำลังเดือด)  เรโชจ้องโสฬสและอินทิรานิ่ง  อินทิรายิ้มน้อยๆก่อนจะให้คำตอบที่สะเทือนใจเรโชไม่น้อยออกมา...


"คลอดทาง "สะดือ" ครับ องค์พระชายา"


"ห๋า!!!!!??? คลอดทางสะดือ!!!??"


"ครับ ทางสะดือ"



เป็นอีกครั้งที่เรโชจินตภาพได้ว่าตัวเขาเองกำลังยืนอยู่บนโขดหินโสโครก ท่ามกลางมหาสมุทรซึ่งกำลังมีคลื่นลมพายุร้ายซัดสาด ทุกอย่างรอบกายมืดทมึน พลันมีสายฟ้าฟาดเปรี้ยงๆ แผ่นดินไหว ภูเขาไฟระเบิด ชายหนุ่มวัย 18 ปีเช่นเขา กำลังตั้งท้องแฝด4 และกำลังจะคลอดทาง...สะดือ!!!!!
น่องไก่ในมือชายาหนุ่มตกลงสู่จันดังเป้ง ตัวพาลจะเกร็งพร้อมกับแอบสะอึกน้อยๆ น้ำอุ่นๆรื้นหางตาวิบๆ เรโชกระตุกมุมปากเล็กๆเป็นการยอมรับชะตากรรมอันบัดซบ...



เรโชแอบคิดในใจว่า...(อืม...เป็นคนท้องได้นี่มัน...ลำบากเชรี่ยๆเลยเนอะ...)


ก่อนยิงคำถามคาใจสุดท้ายออกไปอีหนึ่งคำถาม...


“อย่าบอกนะว่า...ผมต้องเค้นน้ำนมตัวเองให้ลูกๆกินด้วยน่ะ?”

...............................................................................


ตร๊ายยยยย...และแล้วเรโชก็อึดกว่าเบลล่า คัลเลนเย๊อะ ฮ่าๆๆๆ
นิยายเรื่องนี้ ดราม่า หรือจะมีสาระได้เกิน 3 ตอนมั้ยเนี่ย เฮ้ออออ...
.
.
.
.
รีบมาลงก่อน กลัวตายก่อนเรโช งุงิงุงิ
 :haun5: o3

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 31 ผู้คนท้องช่างลำบากP.44 (12.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 12-12-2012 16:39:30

กร๊ากกกกกก
มันฮาได้อีกนะ ฮ่าๆๆๆ
ไม่ใช่เด็กสูบเลือดสูบเนื้อ แต่เป็นเพราะแฝดสี่นี่เอง
แล้วนี่จะคลอดกันยังไงล่ะเนี่ย
ทางสะดือ เอิ๊กก ไหนจะน้ำนมอีก
รออ่านต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 31 ผู้คนท้องช่างลำบากP.44 (12.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: muiko ที่ 12-12-2012 16:49:45

เรโชนี่ช่างคิดเนาะ มีคำถามมาให้สงสัยตลอดเลย :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 31 คนท้องช่างลำบากP.44 (12.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 12-12-2012 16:55:04

 :m29: :m29:

แน่ใจนะ ว่ายังเป้นแฟนตาซี
นี้มันออกอ่าวแล้วนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 31 คนท้องช่างลำบากP.44 (12.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 12-12-2012 17:08:23

ห่ะ 4 คน อึ้งเลย 555

แล้วคลอดทางสะดือ มันจะคลอดไงคะเนี่ย =[ ]=

แอบสงสารเรโซ ซิกๆ 5555

รอตอนต่อไปนะคะ สู้ๆนะคะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 31 คนท้องช่างลำบากP.44 (12.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 12-12-2012 17:10:00

แฝดสี่ไม่พอยังต้องมาคลอดทางสะดืออีก นายเอกเรื่องนี้อึดจริงๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 31 คนท้องช่างลำบากP.44 (12.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: KoTo_Nat ที่ 12-12-2012 17:17:39

โอ้สนุกครับ อ่านมาเยอะเจอเรื่องนี้อึ้งเลย

ท้องสี่ แสดงว่าลูกที่เกิดมาต้องมีพลังที่แตกต่างกันและมีความหล่อสวยที่ต่างกันด้วย

อย่างนี้ก็สามารถนำเรื่องของลูกๆมาแต่งต่อได้อีกนะซิ(ถ้าเรื่องนี้จบ)

อ่าอยากอ่านเร็วๆแล้วซิ รีบมาต่ออีกนะครับ

ขอแบบยาววววววววววววววว เลยนะครับ

ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 31 คนท้องช่างลำบากP.44 (12.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 12-12-2012 17:41:43

สะดือ เล็กว่ารู ตรูดดดด อีกน่ะ :pigha2: :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 31 คนท้องช่างลำบากP.44 (12.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 12-12-2012 17:51:10

แฝดสี่!! :a5:
แฟนตาซีเกินจินตนาการจริงๆ
หลุดโลกไปแล้ววววว o22
แต่ชอบอ่ะ  :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 31 คนท้องช่างลำบากP.44 (12.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 12-12-2012 18:05:15

มารอตอนต่อไป ฮาได้ตลอด แต่แฝดสี่นี่สวดยอดว่ะ เริศ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 31 คนท้องช่างลำบากP.44 (12.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 12-12-2012 18:40:04

ดีแล้วละครับเพราะผมไม่ชอบดราม่าเท่าไร พอดีพองามแหละดีแล้ว ชอบอะ ตั้งสี่คน เป็นปลื้ม แต่ทางสะดือนี้สิยังสงสัยอยู่ แต่ก็แปลกดีชอบๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 31 คนท้องช่างลำบากP.44 (12.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 12-12-2012 18:41:16

ดีแล้วละครับเพราะผมไม่ชอบดราม่าเท่าไร พอดีพองามแหละดีแล้ว ชอบอะ ตั้งสี่คน เป็นปลื้ม แต่ทางสะดือนี้สิยังสงสัยอยู่ แต่ก็แปลกดีชอบๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 12-12-2012 19:16:31

ตอนที่ 32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส




"แค้นใจท่านนัก อินทิรา ท่านหลอกผมจั๋งหนับเลย!!"


"เรื่องอะไรกันองค์พระชายา"



อินทิรายิ้มยั่ว ดูเจ้าเล่ห์เล็กๆ แต่ดันดูมีเสน่ห์เหลือล้น



"ก็ที่ท่านบอกว่าผมต้องคลอดแฝดสี่ทางรูสะดือไงล่ะ!! ผมตกใจหัวใจแทบวายเลยนะ!!"


"ก็หาได้ผิดเพี้ยนจากที่พูด การผ่าคลอดก็ถือว่าเป็นการคลอดทางสะดือนั่นแหละ ชาวเสมัญเชื่ออย่างนั้น"


"เหมือนตรงไหนไม่แซ่บวะครับ ชิส์"


"อย่าโกรธเกรี้ยวสิครับ ไม่ดีต่อแฝดสี่นะ"


"ผมจะไม่โกรธเล้ยยยย!!! ถ้าท่านไม่หลอกผมซะนอนผวาไปเป็นอาทิตย์เนี่ย!"


"ผมก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้หลอก แต่มันเป็นความเชื่อของชาวเสมัญบ้านผม แล้วที่สำคัญถ้าไม่ผ่าออก ในตัวท่านมีช่องทางไหนให้ออกได้บ้างล่ะครับ ในเมื่อครรภ์เด็กไม่ได้เชื่อมกับช่องทางไหนอยู่เลย"


"ชิส์!! รู้แล้วล่ะน่า...แล้วเรื่องเค้นน้ำนมอ่ะ ผมยังไม่ได้คำตอบเลยนะ"


"หึหึ...จะไปมีได้ยังไงล่ะครับ หรือองค์พระชายามีหน้าอกเหมือนอิสตรีกัน?"


"มีที่ไหนล่ะ หน้าอกเรียบเป็นลานบินอยู่เนี่ย!! ป่องออกมาแต่พุง อย่างกับตัวตลกเลยง่ะ สภาพดูไม่ได้เล้ย เฮ้อ"


“จะว่าไป ท่านไม่กลัวการผ่าตัดบ้างเหรอ?”


“ใครไม่กลัวก็บ้าแล้วท่าน...แต่จะให้ทำไงล่ะ ถึงขั้นนี้แล้ว”


“ใจท่าน...น่ากราบมาก”


“ผิด...ใจผมหล่อมากต่างหาก....ฮ่าๆๆๆ”


“หึหึหึ....คร๊าบๆ ท่านหล่อมาก”


“ถูกต้องนะค๊าบบบบ...”



เสียงถกเถียงและเสียงหัวร่อต่อกระซิกกันเบาๆ ของคู่ซี้คู่ใหม่ เรโชและอินทิรา ดังอยู่ทั่วบริเวณตำหนักองค์รัชทายาท กว่าหนึ่งสัปดาห์แล้วที่ผู้มาเยือนจากเสมัญมาคอยดูแลเรโชผู้ที่มีท้องโตขึ้นทุกวัน



"อีก 49วันก็จะคลอดแล้ว ท่านดีใจหรือเปล่า"


อินทิราถามตัดบรรยากาศมาคุที่เรโชสร้างขึ้นมา



"ไอ้ดีใจน่ะ มันก็ดีใจอยู่หรอกแต่สังหรณ์ไม่ดียังไงก็ไม่รู้ เหตุการณ์ที่วิหารมิคาทนนี่เงียบเชียบเรียบร้อยเวอร์ไป แถมช่วงนี้องค์รัชทายาทกับราชองครักษ์ก็สุมหัวทำอะไรกันอยู่ก็ไม่รู้ดูเครียดกันทุกวัน ผมไม่สบายใจกับสภาพที่เป็นอยู่อย่างนี้สักเท่าไหร่เลย"



เรโชถอนหายใจเฮือกใหญ่ ประสบการณ์ในเรื่องประสบภัยของเขาโชกโชน จนไม่อาจวางใจในเหตุการณ์ที่น่าตะขิดตะขวงใจนี้ได้ โดยเฉพาะตอนที่ตัวเองท้องโตทำอะไรไม่ได้อยู่แบบนี้ หน้าหวานที่ทอประกายหม่นเศร้า เรียกความเอ็นดูจากอินทิราไม่น้อย มือใหญ่เลื่อนมาลูบหัวเรโชแผ่วเบา



"อย่าเครียดไปเลยฝ่าบาท อย่าลืมสิ ท่านกำลังจะให้กำเนิดสิ่งที่วิเศษนะครับ ความอัศจรรย์ที่จะปรากฏออกมาจะปกป้องท่านจากเพศภัยทั้งหมด ร่าเริงไว้เถิดนะ องค์พระชายา เชื่อญาณของผมเถิด"


".....อือ...ท่านอินทิราญาณทิพย์"
.
.
.
.
.

"สี่ยอดกุมาร หาญกล้า...ตรี คทา จักร สังข์...ปราบไปทั่วทั้งไตรจักร ยักษ์มารมิกล้าต่อกร ..."



ราตรีก้าวล่วงสู่ฟากฟ้าอีกครา เรโชนอนแบอยู่ในห้องบรรทมอย่างสงบเสงี่ยม เพราะยังไม่หลับ ปากจึงร้องเพลงไปเรื่อยเปื่อย ตั้งแต่อินทิรามาเยือน สภาพเรโชดีขึ้นมาก อ้วนท้วน แข็งแรง สีหน้าก็ผุดผาด แก้มมีเลือดฝาดอมชมพู อุปสรรคเรื่องเดียวคือท้องที่โตขึ้นมากในทุกๆวัน จนเดินเหินจะไม่ไหวอยู่แล้ว  แต่เรโชก็ยังคงขยันเดินไม่เปลี่ยน เพราะเป็นคนอยู่เฉยไม่ได้ ให้นอนอยู่เฉยๆ เรโชคงขาดใจตายแหงๆ



"ยังไม่นอนอีกเหรอ ชายาพี่"



เป็นโสฬสที่กลับเข้ามาที่ห้อง หลังจากหายไปทำงานแทบทั้งวัน



"ทำงานลืมลูกลืมเมียเชียวนะ"


"..........? พูดอะไรน่ะ เลียนแบบบทพูดละครน้ำเน่ามาอีกแล้วล่ะสิ"


"ก็ไม่รู้จะไปไหนนี่ เดินไม่สะดวก เลยต้องนอนแบเป็นกบหงายท้อง ดูละครน้ำเน่าอยู่เนี่ยแหละ"


"พูดซะน่าสงสารเชียว ไหนมาดูสิ ลูเราแข็งแรงกันดีอยู่มั้ย"


"โฮ่ย...อย่างกะลูกลิง ทั้งดิ้น ทั้งถีบ...เนี่ยเมื่อกี้ก็ถีบเข้ากระบังลม จุกจนหายใจไม่ออกไปหลายวิฯเลยเนี่ย!"


"อืม...แข็งแรง ทะโมน แสนซน เหมือนนายไม่มีผิดเลยเนอะ"


"เฮ่ย...พูดดีๆนะท่าน ผมทะโมนตรงไหนวะครับ? โคตรจะเรียบร้อยเป็นผู้ใหญ๊ ผู้ใหญ่ตั้งขนาดนี้ มาหาว่าซน เดี๊ยะโดดถีบ"


"จ๊า ทูนหัว เห็นว่าช่วงนี้พี่ยอมอ่อนข้อให้หน่อย ข่มเพลินเชียวนะ"


"อิอิ...น้ำขึ้นให้รีบตัก โบราณท่านว่าไว้ เลยไม่อยากขัด"


"หึหึ...ลิงเอ้ย"



โสฬสคว้าตัวเรโชเข้าไปในอ้อมกอด พลางจุมพิตที่หน้าผากมนเบาๆอย่างรักใคร่ การที่ได้อินทิรามาช่วยดูแลเรโชถือว่าช่วยได้มาก  ทำให้เขาสามารถปลีกตัวออกมาทำกิจธุระลับๆ เพื่อเตรียมรับมือพระนางสิขีได้  ยิ่งได้มองเรโชน้อยในอ้อมกอด ได้สัมผัสท้องเป่งๆที่ข้างในนั้นมีลูกของเขาอยู่ถึง 4 คน โสฬสยิ่งประหวั่นไม่หาย หวังใจว่าจะไม่เกิดเหตุร้ายก่อนเรโชจะคลอด พยายามจะเชื่อว่าแผนการณ์ของเขาจะสำฤทธิ์ผล โสฬสลอบถอนหายใจแผ่วเบา แล้วกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น



"งื้อ...ผมหายใจไม่ออกนะ กอดเบาๆหน่อยสิ"



เรโชประท้วงเมื่อเห็นว่าอ้อมกอดนั้นแน่นหนาเกินไป



"อ๊ะ ขอโทษทีพี่เพลินไปหน่อย"


"ท่านเหนื่อยมากหรือเปล่า โสฬส?"



เรโชถามออกไปด้วยความเป็นห่วง หากแต่แค่คำถามนี้ก็ทำให้ใจของโสฬสเต้นแรงและชุ่มชื้นอบอุ่น โสฬสจ้องมองหน้าของเรโชนิ่งพลางยกยิ้มน้อยๆรับขวัญคนในอ้อมกอด



"เหนื่อย...แต่พอเห็นหน้านายก็หายเหนื่อยแล้วล่ะ"


"ผมทำให้ท่านลำบากหรือเปล่า...หมายถึงการที่ต้องมาแต่งงานกับผม?"



โสฬสจ้องหน้าเรโชอย่างไม่ค่อยเข้าใจนัก เพราะคำถามนี้ควรเป็นเขาต่างหากที่ต้องถาม เพราะถ้าเรโชไม่ต้องมาแต่งงานกับเขา ชายหนุ่มตรงหน้านี้คงจะใช้ชีวิตได้อย่างปุถุชนทั่วไป ปกติสุข มีครอบครัว มีลูก มีภรรยา ไม่ต้องมามีสามี แถมยังต้องตั้งท้องเองแบบนี้ อีกทั้งยังถูกปองร้ายสารพัดจากพระนางสิขีอีกด้วย จึงยิ่งไม่เข้าใจที่โดนถามแบบนี้ หากแต่ยังไม่ทันได้เอ่ยเถียงอะไรออกไป ฝ่ามืออุ่นๆของเรโชก็แนบเข้ากับแก้มของโสฬสเสียก่อน สัมผัสนั้นช่างอบอุ่น อ่อนโยน



"ผมขอโทษนะ...ที่ทำให้ท่านลำบาก"



ไม่พูดเปล่า ดวงตากลมโตนั่นยั้งรื้นไปด้วยหยาดน้ำตาอีกด้วย โสฬสถึงกับกลั้นไม่ไหวอีกต่อไป สองมือรีบคว้าใบหน้าอ่อนเยาว์นั้นขึ้นมาแนบจูบ ทั้งหน้าผาก เปลือกตา แก้ม และริมฝีปาก  พร้อมพร่ำเพ้อคำพูดมากมายที่ยังไม่เคยได้บอกกล่าวคนตรงหน้า



"พี่ต่างหาก เรโช พี่ต่างหากที่ต้องขอโทษ ที่ทำให้เรโชของพี่ต้องเจอแต่เรื่องเลวร้าย อันตราย  พี่ขอโทษเรโช พี่ขอโทษ"


"ไม่เป็นไร โสฬส ผมยินดี พ่อบุญธรรมเคยสอนไว้ ลูกผู้ชายเรื่องแค่นี้ จิ๊บๆ"


"เรโช...ชายาพี่..."


"ในตอนแรกผมอาจเอือมๆท่านอยู่บ้าง แต่ผมไม่เคยไม่รู้สึกดีกับท่านเลยนะ ท่านทำให้ผมเจอแต่เรื่องตื่นตาตื่นใจอยู่เสมอเลย ผมชอบมาก"


"หึหึ...พูดเหมือนเป็นเรื่องดี"


"ก็ดีน่ะสิ ชีวิตที่มีสีสันขนาดนี้หาได้ที่ไหนอีก...แล้วอีกอย่าง..."


"อะไรเหรอ?..."



คราวนี้เป็นเรโชที่เอื้อมสองมือขึ้นไปจับใบหน้าของโสฬสไว้ แล้วบรรจงจูบที่หน้าผากแกร่งนั้นเบาๆ



"ผมอยากปกป้องท่าน"


"........"


"ท่านได้มอบชีวิตที่วิเศษขนาดนี้ให้ผมมา ผมจึงอยากตอบแทนด้วยการปกป้องท่าน หากผมคือตรีสาโรชเตโชที่มีพลังอัศจรรญ์เหลือล้นจริงๆล่ะก็ ผมขอใช้พลังทั้งหมดนั้นเพื่อปกป้องท่าน...ผู้เป็น...ที่รัก"


"เรโช..."


"โสฬส...สามีผม...ผมรักท่าน..."


"เรโช...."


"เจ้าสี่ตัวในท้องของผมก็เหมือนกัน...ลูกๆก็รักท่าน..."



โสฬสแนบกายเข้ากอดเรโชอีกครั้ง กายหนาสั่นระริก ไม่ใช่เพราะหนาว หรือเพราะกลัว แต่เป็นเพราะตื้นตัน ตื้นตันจนไม่อาจห้ามทำนบน้ำตาแห่งบุรุษเพศไม่ให้พังทลายได้ โสฬสซุกหน้าลงบนบ่าบอบบางของเรโช เสียงสะอื้นเล็กๆคลอเคลียไปกับความอบอุ่น เรโชรู้สึกได้ว่าบ่าของตนเปียกชื้น เนื่องจากน้ำตาลูกผู้ชายของใครบางคน



"อย่าร้องสิโสฬส ท่านนี่ขี้แยจังเลย...อิอิ"



เรโชเอ่ยแซวแทนที่จะปลอบ



"เงียบ...ไปเลย...นะ"


"บ่อน้ำตาตื้นชะมัดเลยท่านเนี่ย แค่เนี้ยก็น้ำตาแตกซะแล้ว ว๊ายๆ"


"....."



เรโชยิ่งแซวหนักเมื่อเห็นคนที่ซุกหน้าอยู่บนบ่ายังไม่หยุดร้องไห้



"เรโช..."


"อะไรครับ?"


"พี่รักเรโชนะ..."


"ครับ...ผมรู้..."


"พี่ขอสาบานด้วยชีวิตของพี่...จะปกป้องดูแลชายาพี่คนนี้เท่าชีวิตและตราบจนชั่วชีวิต..."


"ฮึก...อยะ...อย่ามาทำให้ผม...ระ...ร้องตามท่านนะ...ฮึก"



เหมือนจะช้าไป เพราะเรโชบ่อน้ำตาแตกตามไปเสียแล้ว...



"พี่รักเรโชนะ"


"อืม...เรโชก็รักพี่โสฬสเหมือนกัน..."



ราตรีอีกหนึ่งราตรีกำลังจะลาพ้น วันแต่ละวันแสนสั้นนัก วันนี้ที่ยังดีไม่รู้พรุ่งนี้จะยังดีอยู่ไหม หรืออาจเปลี่ยนไปเป็นร้ายกาจอย่างไม่อาจจินตนาการถึง  ฟ้าที่ยังคงใสในวันนี้ บางทีพรุ่งนี้พายุใหญ่อาจจะพัดมาก็เป็นได้...

.............................................................................................


รีบมาปูทางต่อก่อนเจอดราม่าของจริงอีกสักตอนสองตอน อิอิ
เหลืออีก 8 ตอนแล้วง่า...เรื่องนี้ก็จะจบแล้วจริงๆนะ อร๊ายยยยยส์
.
.
.
.
(หลายท่านอาจขัดใจ ที่เรโชไม่ได้คลอดทางสะดือจริงๆ อิอิ ขออภัยเด้อเพราะคนเขียนก็จินตนาการไปไม่ถึงเหมียนกัน)
 :3123: :pig4: :a5:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin_23 ที่ 12-12-2012 19:29:11

 :3123: :3123:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 12-12-2012 19:36:39

สนุกอะครับ อย่างฮาาาาา ไม่อยากให้จบเลยง่าาาาา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 12-12-2012 19:45:36

 :serius2: :serius2: ไม่อยากดราม่าาาา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 12-12-2012 19:54:20

อีก ๘ ตอน ก็ขอแบบแฮปปี้เอนดิ้งนะ อยากเห็นครอบครัวเป็นสุข มาต่ออีกเร็ว ๆ มาทำให้ค้างแล้วอ่ะ รีบกลับมาด่วน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 12-12-2012 20:04:51

 :-[ :-[ :-[อ่านเพิลเลยอะชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกก :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:


รอออออออออออออออจ้า :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 12-12-2012 20:29:58

ไม่ใช่แค่หนึ่งแต่มีถึงสี่ :laugh:

เรโชยังติดใจว่าจะคลอดยังไง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดูใบไม้หลากสี ที่ 12-12-2012 20:34:57

คือคนเขียนจะเคาน์ดาวน์ถึงตอนจบทำไมอ่ะ ยังไม่อยากให้จบเลยนะ :sad4: :o12:
แต่สองตอนนี้ตอนที่ 30 ก็ยาวนะ แต่ไหง 31 ดูสั้นๆไงไม่รู้อ่ะ หรือคิดไปเอง :m28: :m28:

สู้ๆคนเขียน แต่อย่าเคาน์ดาวน์ตอนจบอีกนะ มันหวิวๆ  :monkeysad: :monkeysad:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 12-12-2012 20:46:37

โอ๊ยย
จะดราม่าเหรอ งือออ
กลัวจริงๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 12-12-2012 20:49:13

มาม่ากำลังจะมา!! เอิ๊กๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 12-12-2012 20:55:14

เตรียมท้องต้อนรับมาม่า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 12-12-2012 20:57:47

อ่า...เรื่องนี้นี่ดราม่าได้ไม่นานจริงๆ แป๊ปๆกลับมาฮต่ออีกละ ฮ่าๆๆ
แต่แบบนี้หล่ะดีและ ไม่ชอบดราม่ามากๆ มันหดหู่...
เรโชท้อง สี่ยอดกุมาร ฮ่าๆๆ นึกถึงตอนเด็กๆ(?) ที่ได้ดูละครเรื่องนั้นเลย
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: DarkAki ที่ 12-12-2012 21:07:12

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

2 ตอนนี้ ทั้งฮา ทั้งหวาน ท้องครั้งเดียวได้ลูก(ลิง)มา 4

ขอเจ้ไปเลี้ยง ไปดูแลสักคนได้มั๊ยค่าาาาาาาา // โดนโสฬส เรโช โดดถีบ

งื้อออออออออออออออออออ ไม่อยากซดมาม่าจ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาา  :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

ปล.เรื่องนี้จะรวมเล่มมั๊ยค่ะ

ถ้ามี จองชุดนึงค่าาาา

เป็นกำลังใจให้คนแต่งจ้าาาา :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 12-12-2012 21:32:53

หูย...ตื่นเต้นๆ  :z2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 12-12-2012 21:50:39

 :m15:

ซึ้งไปกับ สองสามีภรรยา ยังไงก็ตาม เห็นอิตาคนเขียนเค้าบอกว่าอีกสองตอนจะดราม่า เอายังงี้ ถ้าเกิดมีใครตาย ยกเว้น นังพระนางสิขี จะส่งคนเขียนไปตามแล้วกัน  :z4: :z4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12)
เริ่มหัวข้อโดย: Naenprin ที่ 12-12-2012 22:07:16

สนุกมากค่ะ ตามอ่านจนทันตอนล่าสุดซะที

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 12-12-2012 22:29:19

ซึ้งนะ :3123:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 12-12-2012 22:44:30

เรโชถามคำถามออกมาแต่ละคำถาม แล้วไอศุพายัพกับโสฬสปิดบังอะไรกันแน่นะ มัชเชโรทำอะไรอยู่ แล้วมัชเชโรจะเป็นอะไรหรือเปล่า อินทิรารอบรู้ดีนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 13-12-2012 00:51:17

ซึ้ง!!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 13-12-2012 01:48:17

น่ารักจังเลย :monkeysad:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 13-12-2012 07:36:04

จะเศร้าแล้วเหรอ จะเศร้าเรื่องอะไรอะ เฮ้อทำใจไว้รอ แล้วก็รอต่อไบ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 13-12-2012 09:04:18

จะมาม่าแล้วเหรอ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 13-12-2012 10:24:35

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 13-12-2012 11:14:49

ฮือๆๆ

ขำตอนอินทิราหรอกเรโชว่าคลอดทางสะดือซะจริงๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 13-12-2012 12:02:38

อร๊ายยยมาเป็นพระนารายเลย อั๊ยยะ

ไม่อยากให้จบเลย บู๋ๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: bauloy ที่ 13-12-2012 13:57:43

ชอบจังเลยตอนนี้หวานมากกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 13-12-2012 16:33:01

4 กุมาร  :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: BlueHoney ที่ 13-12-2012 18:32:29

พึ่งมาอ่านได้ไม่นาน เรื่องนี้สนุกมาก //หลงรักเรโชขอให้ทุกข์อย่างผ่านไปได้ด้วยดี  ^^  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 13-12-2012 19:45:48

เรโรอย่าพูดเป็นลางสิคะ

ชอบมากเลยอ่ะหวานๆซึ้งกัน

งิ น้ำคาไหลตาม 55

รอตอนต่อไปนะคะ จุ๊บๆ  :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: Momichi ที่ 13-12-2012 21:54:18

ซาบซึ้งความรักที่ยิ่ใหญ่ขอทั้งสองจริงๆๆ เชื่อว่าทุกอย่างต้องผ่านไปด้วยดี
คนดีพระย่อมคุ้มครอง
สู้ๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: B_Story ที่ 13-12-2012 22:20:38

สนุกมากเลยค่าอ่านไปยิ้มไปหัวเราะไปตลอดๆ

ตัวละครน่ารักทุกตัวรวมทั้งภาษาด้วย  o13
คนเขียนก็น่ารักนะ  :o8:

จะติดตามอ่านต่อไปจ้ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: kenghan ที่ 13-12-2012 22:22:03

เป็นสี่กุมารหรือเปล่า ที่จะมาช่วยพ่อกับแม่

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: boomboomzaza ที่ 13-12-2012 23:47:55

มันมากคราบ ^^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 14-12-2012 00:24:24

ไม่อยากเศร้าอ่า
ขอหวานๆนะ :)

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 14-12-2012 15:54:20

ตอนนี้หวานจริงๆ
ขอให้เรโชกับ สี่ยอดกุมารปลอดภัยนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 15-12-2012 00:09:16

หวานหยดย้อย ต้อนรับดราม่า :laugh:
ไม่อยากให้จบเลย :monkeysad:
ชอบเรโช ฮาได้โล่ กวนได้ใจจริงๆ :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: second ที่ 15-12-2012 18:10:47

โฮ ๆ อีก 8 ตอนเองเหรอคะ  :sad4:
ม่ามารับได้ แต่ขอแฮปปี้เอนดิ้งนะคะ ท่านเสนาก็ด้วย  :m5:
 :m1: :m1: :m1: :m1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.32 ก่อนพายุจะมาฟ้าโคตรใส (12.12.12) P.44
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 15-12-2012 21:36:48

  อ่านตามทันแล้ว  อิอิ  เขียนได้ฮามากเลย  อ่านไปขำไป  สนุกมากเลย  รอตอนต่อไปนะค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.33 กองทัพสิขี (17.12.12) P.46 มาแร้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 17-12-2012 19:03:36

ตอนที่ 33 กองทัพสิขี



"ฉันปล่อยพวกมันมานานเกินไปแล้ว..."


"ปล่อยให้พวกมันชูคอเสวยสุขอยู่บนความอัปยศ และความย่อยยับของฉัน"


"ถึงเวลาแล้วที่พวกมันจะได้ลิ้มรสชาติความเจ็บปวดของความหายนะ ความพินาศย่อยยับ ความอัปยศอดสู..."


"และ...ความตาย!!"



อดีตองค์ราชินี พระนางสิขี ผู้มีใจทะเยอทะยาน ผู้มีดวงหน้างดงามผุดผาดแลดูอ่อนกว่าวัย เส้นผมสีดำเด่นดั่งสีของราตรีกาลยาวสลวยถึงบั้นเอวบาง  ริมฝีปากรูปกระจับสีแดงสดราวกับสีของโลหิต ดวงตากลมโตหากแต่มีหางตาที่คมกริบ นัยย์ตาราวลูกแก้วสีดำวาววาม ทอประกายร้ายกาจ ริมฝีปากบางเหยียดยิ้มกับภาพเบื้องหน้า สองเท้าเยื้องย่างสง่างามราวกับนางพญา เหยียบไปบนซากร่างของทหารรักษาพระองค์ที่นอนแน่นิ่ง เพราะสิ้นแล้วทั้งวิญญาณ เหลือแต่เพียงร่างพาชนะเปล่าเปลือย


ท้องพระโรงกว้างใหญ่องค์กษัตริย์ องค์ราชินี และราชนิกูล รวมไปถึงเสนาบดี มหาดเล็กน้อยใหญ่ ต่างตกอยู่ในสภาพที่ไม่แตกต่างกัน เพราะล้วนเหลือเพียงร่าง ที่ไร้วิญญาณ



"พวกแกมันก็แค่มนุษย์อ่อนแอ แค่พริบตาเดียวเท่านั้น ชีวิตพวกแกก็อยู่ในกำมือฉันคนนี้หมดแล้ว ฮ่าๆๆ ช่างง่ายดายเสียจริง  ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า"



เสียงหัวร่อ ของพระนางสิขีดังลั่นไปทั้งท้องพระโรงแห่งวังหลวงเอกูนวิสตี เช้าตรู่ของวันนี้ เวลาที่กษัตริย์ มเหสี และเหล่าราชบริพาร ร่วมกันออกว่าการ ที่ท้องพระโรงใหญ่ พระนางสิขีพร้อมด้วยบริวารที่เป็นภูติเงาผู้ชั่วร้ายซึ่งแฝงเร้นอยู่ในเงามืดของทุกที่ในวังหลวงตั้งแต่ที่ฟ้ายังไม่สาง นางร่ายมนต์ดำให้มีแต่ความมืดมนอนธการ ปกคลุมทั่วท้องฟ้าเมืองหลวงแห่งเอกูนวิสตี เมื่อไร้แสง ภูติเงายิ่งมีฤทธา พวกมันไล่ดูดกลืนดวงวิญญาณของทุกคนทุกผู้ที่ยังมีลมหายใจ ไม่เว้นแม้ลูกเล็กเด็กแดง  หรือเท่าชรา แค่เพียงมีลมหายใจเป็นมนุษย์ ล้วนแล้วแต่ไม่มีทางรอด  เมืองเอกูนวิสตีที่เคยเรืองรองบัดนี้ กลายเป็นเมืองรกร้างต้องคำสาปไปเสียแล้ว



"เหลือแค่มัน...แค่มัน หึหึ คิดว่าหนีไปอยู่ถึงวิหารมิคาทนแล้วจะหนีฉันพ้นอย่างนั้นเหรอ ไอ้เจ้าพวกมดปลวก เศษสวะอย่างพวกแก ฉันจะขยี้ไม่ให้เหลือแม้แต่เศษธุลีเลยทีเดียว ตั้งตารอกันไว้ได้เลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า"



ภัยร้ายที่กำลังจะจู่โจมถึงวิหารมิคาทน ใครเล่าจะสามารถมาเตือนภัยให้รัชทายาทได้รู้ ได้หาทางป้องกัน
.
.
.
.
.
.
.

"ว่ายังไงนะ รโมนินทร์!!? ท่านพ่อ ท่านแม่ทรง…!?"


"ขอประทานอภัย ฝ่าบาท พระนางสิขีพร้อมกองกำลังภูติเงาบุกเข้ามารวดเร็ว จนไม่อาจต้านทาน กระผมขอน้อมรับความผิดที่ไม่อาจช่วยทั้งสองพระองค์ไว้ได้.."


"ลุกขึ้นเถิด แค่นายเสี่ยงชีวิตมาถึงขนาดนี้ ฉันก็ขอขอบใจแล้วล่ะ แล้วเอาทารย์ กับหิรัญญิการ์เล่า?"


"เอาทารย์ บาดเจ็บสาหัสระหว่างที่พากระผมหลบหนีมา ขณะนี้ให้ทางแพทย์หลวงของมิคาทนดูแลอาการอยู่ ส่วน...หิรัญญิการ์...เอ่อ..."


"หิรัญญิการ์เป็นอะไร ไม่ได้หนีมาพร้อมกันหรอกเหรอ?"


"ในตอนแรก พวกเราทั้งสามคน ร่วมกันต้าน กองกำลังภูติเงา ในขณะที่กำลังจะเพลี่ยงพล้ำ พระราชาทรงมอบราชโองการให้กระผมเร่งเดินทางมาแจ้งข่าวแก่ท่านรัชทายาท โดยมีเอาทารย์ช่วยตีฝ่าภูติเงาให้ ส่วนหรัญญิการ์นางรับหน้าที่ป้องปักษ์องค์ราชันย์และองค์รานี ซึ่งตอนนี้นางได้..."


"เข้าใจแล้ว นายเองก็บาดเจ็บหนัก ไปพักผ่อนเถิด ทางนี้เดี๋ยวฉันจะเร่งเตรียมการเอง"


"เอ่อ...องค์รัชทายาท มีอีกเรื่องที่กระผมต้องการบทูน"


"เรื่องอะไร?"


"ตอนที่เอาทารย์เพลี่ยงพล้ำ และกระผมเกือบเอาชีวิตแทบไม่รอดนั้น มีคนคนหนึ่ง มาช่วยเราทั้งสองไว้..."


"................มัชชาโร งั้นรึ?"


"ขอรับ เสนาธิการฝ่ายเหนือมัชชาโร เป็นผู้ที่ช่วยชีวิตพวกเราไว้ และเป็นคนใช้พลังเวทย์เปิดทางส่งเราทั้งคู่มาถึงที่นี่..."


"อืม...ฉันเข้าใจแล้ว นายรีบไปรักษาแผลเถอะ"


"ขอบพระทัยขอรับ องค์รัชทายาท"



ความตึงเครียดเข้าครอบงำจิตใจโสฬส หนักหน่วงทันที พระนางสิขีชิงลงมือเร็วกว่าที่เขาคาดการณ์ไปมาก คาดว่าอีกไม่เกิน 7 ราตรี กองทัพของพระนางจะมาถึงหน้าประตูวิหารเป็นแน่ ถึงตอนนี้กองกำลังของเขาเองจะพร้อม หากแต่เรโช ชายาของเขาที่ท้องแก่เต็มทีนั้น ก็ยังความลำบากใจมาให้ไม่น้อย แม้จะมีเหล่าชาวเสมัญคอยคุ้มกัน แต่เกรงว่าหากเขาเพลี่ยงพล้ำ เรโชและลูกอาจเป็นอันตราย ยิ่งคิดใจก็ยิ่งสั่น



"ฉันจะยังวางใจนายได้อยู่ใช่มั้ยนะ...มัชชาโร..."



โสฬสเอื้อนเอ่ยกับตัวเองแผ่วเบา หลับตาทำสมาธินิ่งงัน
.
.
.
.
.

สี่กุมารหาญกล้า ตรี คฑา จักร สังข์
ปราบไปทั่วทั้งไตรจักร ยักษ์มารมิกล้าต่อกร กำจัดดัสกร มิเคยหวั่นความตาย
สี่คนแรงฤทธิ์ พิษสงมีรอบกาย
เหินฟ้า เดินน้ำ ดำดิน พระอินทร์ให้ฤทธิ์เดชไว้ อาวุธคู่กาย ปราบไปถึงโลกันต์
ตรี...คฑา...จักร...สังข์...สี่พลังยิ่งยงเกรียงไกร
สิบทิศทั่วแคว้น ทั้งดินแดนใกล้ไกล
เกลียดความอยุติธรรม เกลียดอำนาจความชั่วร้าย ประชาอุ่นใจ รักยอดสี่กุมาร...
.
.
.


เสียงราวฆ้องแตกเจื้อยแจ้วของคนท้องแก่ที่นอนแบเพราะไปไหนไม่ไหว กำลังร้องเพลงฮิตที่ช่วงนี้ร้องตลอด 24 ชั่วโมงตราบเท่าที่ยังไม่หลับ จนคนทั้งวิหารมิคาทน จะร้องตามกันได้ทุกคนแล้ว อินทิราที่นั่งเฝ้าอยู่ข้างๆยังอดหลุดขำทุกครั้งไม่ได้ที่ เรโชที่ร้องเพลงเสียงหลงขนาดนี้ ยังขยันร้องเพลงนี้ทุกวัน



"ดูพระชายาจะชอบเพลงนี้มากเลยนะครับ ร้องทุกวันเลย"


"ไม่ได้ชอบเป็นพิเศษหรอกครับ แต่มันเข้ากับสถานการณ์ดี เลยร้องมันอยู่เพลงเดียวเนี่ยแหละ อิอิ"


"นี่ก็เหลืออีก 19 วันแล้วสินะครับ 4 ยอดกุมารของท่านก็จะลืมตาดูโลก ดีใจมั้ยครับ?"


"ดีใจสิครับ ตื่นเต้นจะแย่แล้วเนี่ย"



เรโชยิ้มหวาน ให้อินทิราอีกครั้งเป็นการสำทับความหนักแน่นในคำพูดแสดงความยินดี



"ขอเจอลูกท่านอีกทีได้ป่ะ?"


"ลูกผมเหรอ? ได้สิเดี๋ยวเรียกให้ ว่าแต่ทำไมท่านถึงอยากเจอกันล่ะ?"


"ผมอยากเห็น เด็กที่ถูกคลอดโดยแม่ผู้ชาย"


"เอ...ท่านก็เคยเห็นตั้งหลายครั้งแล้วนี่?"


"อยากเห็นอีกอ่ะ อยากมั่นใจว่าลูกๆทั้ง 4 คนของผมจะแข็งแรงเหมือนลูกท่าน"


"หึหึ..."

อินทิรายกยิ้มเอ็นดูคนที่นอนอยู่ตรงหน้า คนที่อีกไม่นานจะต้องผ่านความน่ากลัวของการคลอดบุตรที่ผิดธรรมชาติ ราวกับเป็นการทดสอบจากสวรรค์ ว่าคนคนหนึ่ง จะอดทนต่อความเจ็บปวดราวกับตายทั้งเป็นได้แค่ไหน เพื่อแลกกับสิ่งล้ำค่าที่ได้ชื่อว่า "บุตร" ในสายตาของอินทิราเรโชตรงหน้าเขาคนนี้ แม้ภายนอกจะดูซื่อๆ ไร้เดียงสา และยังคงเด็กอยู่มาก เพราะอายุยังไม่ ถึง 19 ปีเต็มเสียด้วยซ้ำ  แต่จะต้องมารับผิดชอบชีวิตที่อยู่ในร่างกายถึง 4 ชีวิต เป็นเรื่องฝืนธรรมชาติเกินกว่าที่บุรุษเพศทั่วไปจะรับได้ แต่เรโชตรงหน้าเขาคนนี้กลับไม่มีหวั่นไหว ตั้งแต่แรกที่พบกัน เรโชไม่เคยแสดงให้เห็นว่าท้อแท้ หรืออ่อนแอต่อความเจ็บปวดสาหัสที่จะเกิดขึ้นในการคลอดบุตร หากแต่กลับมุ่งมั่น แน่วแน่ ที่จะทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำใด้ แม้จะต้องใช้ชีวิตตัวเองเข้าแลกก็มิเคยหวาดหวั่น ช่างเหมือนกับ...ภรรยาที่เสียชีวิตไปแล้วของเขาเหลือเกิน...



"เอ้านี่...พามาให้แล้ว"


"อ๊ะ โสฬส?"


"ถวายบังคม องค์รัชทายาท"


"ท่านรู้ได้ไงว่าผมกำลังอยากเจอ จันทรา บุตรแห่งท่านอินทิราอยู่พอดี?"


"พี่ฉลาดไง หึหึ เดินเจอกลางทางพอดีเลยพาเข้ามาด้วย นึกอยู่แล้วว่าเรโชของพี่น่าจะอยากเจอ"


"สามีผมแสนรู้จริงๆด้วย" (กระซิบเบาๆกับอินทิรา พร้อมหัวเราะคิกคัก)


"อะ แฮ่ม...ได้ยินนะ"


"ชิ...แสนรู้ไม่พอ...หูดีอีกแน่ะ"


"ไม่เถียงด้วยแล้ว นายคุยกับจันทราไปก่อนแล้วกันนะ พี่ขออินทิราไปคุยด้วยหน่อย"


"ก็ด่ะ...มะ...จันทราเข้ามาหาเฮียเด๊ะ"



โสฬสและอินทิรา เดินออกมาข้างนอกอย่างเงียบๆ ปล่อยให้เด็กหนุ่มสองคนคุยกัน เพราะถือว่าวัยใกล้เคียงกันมาก ดังนั้นทั้งความเกรียน และความบ้าบิ่น แทบไม่ทิ้งห่างกันเลย


 
"พระนางสิขี...เคลื่อนไหวแล้วสินะครับ? เมื่อครู่ผมเห็นคนจากวังหลวงบาดเจ็บมาสองคน"


"อืม ตอนนี้นางยึดวังหลวงได้สำเร็จแล้ว"


"งั้นที่นี่ก็..."


"ท่านอินทิรา เรามีเรื่องขอร้องท่าน"


"ได้โปรดบัญชา องค์รัชทายาท ชาวเสมัญยินดีช่วยเต็มที่"


"เราอยากให้ท่าน ช่วยพาเรโช ชายาของเราไปที่เสมัญ"


"......................ร้ายแรงเพียงนั้นเลยหรือขอรับ?"


"มิอาจคาดเดา ท่านอินทิรา ทางใดป้องกันได้เราอยากป้องกัน"


"รับด้วยเกล้าขอรับ กระผมจะอารักษ์ขาองค์พระชายาด้วยชีวิต"


"ลำบากท่านแล้ว อินทิรา เราจะเร่งปราบพระนางสิขีให้ได้เสียที่นี่ แล้วเราจะรีบตามไป...เพื่อรับชายาและลูกเรากลับมา"


"รักษาพระองค์เองด้วย"


"ขอบใจมากท่านอินทิรา จำไว้อย่าง ท่านต้องเดินทางเฉพาะตอนกลางวันเท่านั้น ภูติเงาของพระนางสิขีจะสิ้นฤทธิ์ในแสงอาทิตย์ หากทรงพลานุภาพยิ่งในยามราตรี"


"เข้าใจแล้วฝ่าบาท พรุ่งนี้เช้าเราจะเร่งเดินทาง"



ร่างสูงของโสฬส คุกเข่าเดียว ลงบนพื้นเป็นการแสดงถึงความเคารพอย่างสูงสุด  อินทิราถึงกับทรุดลงไปคุกเข่าด้วยท่าทางตื่นตระหนก



"ลุกขึ้นเถิดองค์รัชทายาท เหตุใดท่านถึงทำแบบนี้!?....."


"เราขอขอบคุณท่านด้วยหัวใจ ในฐานะของลูกผู้ชายคนหนึ่ง เราขอบคุณท่านจริงๆ ที่ช่วยดูแลเรโช ดวงใจของเรา..."


"ผมเองก็ขอให้คำมั่นเช่นกัน ว่าจะขอดูแลปกป้ององค์พระชายามิให้ขาดตกบกพร่อง ไม่ให้ภยันตรายใดกล้ำกรายเด็ดขาด ท่านก็ต้องมารับพระชายากลับให้ได้นะครับ องค์รัชทายาท"


"แน่นอน เราต้องไปรับชายาเราแน่ๆ...ยังไงก็...ฝากด้วยนะ อินทิรา"
.
.
.
.
.

ขณะที่ไม่ทันระวังตัว เรื่องที่อินทิรากับโสฬสคุยกัน ถูกดักฟังเสียแล้ว



"ว่ายังไงจันทรา สองคนนั้นคุยอะไรกัน ไหนแจงให้เฮียฟังเด๊ะ?"



เรโชที่นองแอ้งแม้งอยู่รีบถามขึ้นทันทีที่จันทรากระโดดหวือลงมาจากขื่อเพดาน



"เขากำลังตกลงกัน ให้ท่าน...เอ่อ...หนีไปเมืองเสมัญกับพวกเรา..."


"ว่ายังไงนะ!!? ละ...แล้วโสฬสล่ะ?"


"ได้ยินว่ามีเพียงท่านที่เดินทาง ส่วนองค์รัชทายาท เอ่อ...จะอยู่ต่อสู้กับพระนางสิขีที่นี่..."


"ให้เฮียหนีเอาตัวรอดคนเดียวงั้นเหรอ!!? ไม่เอาเด็ดขาด!"


"คนเดียวที่ไหนกัน เรโช...ลูกท่านล่ะ?"



เรโชฟึดฟัดโมโหทันที ที่ตัวเองกำลังจะโดนปล่อยเกาะไปปลอดภัยอยู่เพียงลำพัง หากแต่จันทราเอ่ยเรียกสติไว้เสียก่อน



"ถึงอย่างนั้นก็เหอะ เฮียทิ้งโสฬสไม่ลงหรอก...อย่างน้อย ตอนกำลังลำบาก เฮียก็อยากอยู่กับเขา"


เรโชกล่าวเสียงอ่อย ลูกในท้องก็ห่วง สามีก็รัก ตัดใจทิ้งใครไม่ได้ทั้งนั้น


"จันทรา..."


"ครับ?"


"ช่วยอะไรเฮียอย่างเด่ะ..."


...............................................................................



คืนเดือนแรม สลัว ณ ราชบัลลังก์เอกูนวิสตี พระนางสิขีนั่งยืดตัวตรงองอาจอยู่บนแท่นบัลลังก์ที่เป็นจุดสูงสุดแห่งอำนาจ เมื่อไม่มีองค์รัชทายาทโสฬสผู้มีพลังเวทย์น่าเกรงขามอยู่ในเมืองอีก ก็ไม่มีสิ่งใดในราชฐานเอกูนวิสตีต้านทานอำนาจนางได้ ภูติเงานับหมื่น กองกำลังที่นางเพียรสร้างขึ้นจากความชิงชัง เคียดแค้น และคำสาปแช่ง ทุกตนทรงอิทธิฤทธิ์แรงกล้า ตอนนี้นางไม่เกรงกลัวอะไรอีกแล้ว นางได้ราชบัลลังก์ ได้อำนาจคืนมาเป็นของตนแล้ว สิ่งที่ต้องทำหลังจากนี้มีเพียงแค่ สังหารรัชทายาทโสฬสติยาผู้เป็นปฏิปักษ์ ชิงหัวใจสดๆของตรีสาโรจน์เตโช และสิ่งสุดท้าย...บั่นคอมารหัวใจ..."ไอศุพายัฆ".....!!



"ถวายพระพร...องกษัตรียาแห่งเอกูนวิสตี กระหม่อมสำรวจทั่วแล้ว หามีผู้รอดชีวีไม่ ทั้งวังต่างถูกภูติเงาดูดกลืนดวงวิญญาณสิ้นแล้ว"


"ดีมาก...มัชชาโร หากไม่มีแก ฉันคงมาถึงจุดนี้ไม่ได้ ฉันภูมิใจในตัวแกจริงๆ หึหึ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า"


"..............พระองค์กล่าวเกินไปแล้ว"


"หึหึ...เอาล่ะ เอาล่ะ วันนี้แกเหนื่อยมามากแล้วไปพักผ่อนเถอะ"


"ขอบพระทัย...ฝ่าบาท"



มัชชาโรเอ่ยลา และกลับมาที่ห้องตนเอง ปล่อยพระนางสิขีกับลิ่วล้อ สังสรรค์รื่นเริงจากการยึดบัลลังก์เอกูนวิสตีได้ กันอย่างสนุกสนาน
.
.
.
.
.

เมื่อกลับมาถึงห้องพัก มัชชาโรถอนหายใจระโหย ตั้งแต่ลงรักขติให้กับพระชายาไป ร่างกายเขาอ่อนเพลียง่ายกว่าปกติ วันนี้ทั้งๆที่เขาแทบไม่ได้ทำอะไรเลย ที่จริงก็แค่นั่งดูความหายนะที่เกิดขึ้นตรงหน้าเฉยๆ เท่านั้น แอบเสียดายความสวยงามของเมืองเล็กน้อย แต่ก็หาได้ยี่หระหากมันจะพังพินาศไป  สิ่งที่ยังคงค้างในใจมีอยู่แค่สิ่งเดียว



"ขอโทษนะรัชทายาท  ฉันน่าจะเชื่อนาย ... คนหนึ่งคน ไม่สามารถปกป้องของรักสองสิ่งพร้อมกันได้จริงๆด้วย..."



มัชชาโรเอ่นเบาๆ พลางยิ้มขมขื่นกับตัวเอง



"ถึงขั้นนี้แล้ว...ฉันคงช่วยอะไรนายไม่ได้อีก หวังว่านายจะปกป้องของรักของนายได้นะ โสฬส..."




"ถ้างั้น...ฉันขอปกป้องของรักของฉันบ้างได้หรือเปล่า มัชชาโร!?"






"ไอศุพายัฆ!!!"








"ใช่...ฉันเอง ไม่เจอกันนานเลยนะ...มัชชาโร..."

..........................................................................

เริ่มตึงๆ แล้วล่ะนะ...อิอิ
ตอนหน้าชื่อตอนว่า..."หัวใจรัก มัชชาโร" ล่ะเน่อ
.
.
.
อะไรกันน๊าที่ค้ำคอมัชชาโรอยู่...
.
.
.
แล้วโสฬสจะปกป้องเรโชอย่างไร จะกู้คืนบัลลังก์ได้หรือไม่ จะชุบชีวิตทุกคนได้หรือเปล่า...เง่อ
 :try2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.33 กองทัพสิขี (17.12.12) P.46 มาแร้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 17-12-2012 19:26:01

อั๊ยยะ พูดถึงก็มาเลยแฮะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.33 กองทัพสิขี (17.12.12) P.46 มาแร้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 17-12-2012 19:41:07

โอ้
ตึงๆๆๆๆๆๆ
มันเข้มข้นขึ้นมาแล้ววุ้ยย กร๊ากก
รออ่านต่อนะค้า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.33 กองทัพสิขี (17.12.12) P.46 มาแร้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: second ที่ 17-12-2012 19:58:11

ค้างงงงงงงงงงงงง ~  :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.33 กองทัพสิขี (17.12.12) P.46 มาแร้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 17-12-2012 20:04:56

โสฬส สู้ๆต้องทำให้ได้นะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.33 กองทัพสิขี (17.12.12) P.46 มาแร้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: B_Story ที่ 17-12-2012 20:08:40

แอบคิดว่าเด็กๆสี่คนจะคลอดมาเป็นฮีโร่เหมือนเพลงที่เรโชร้อง  :laugh:

ติดตามต่อไปจ้ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.33 กองทัพสิขี (17.12.12) P.46 มาแร้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 17-12-2012 20:10:25

ตายหมดทั้งวังเลยเหรอร้ายกาจจริง ๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.33 กองทัพสิขี (17.12.12) P.46 มาแร้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 17-12-2012 20:40:51

 :sad4: ตายหมดวังเลยยย

เรโชจะทำไงต่อไปอะ

แล้วเสือน้อยมาไง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.33 กองทัพสิขี (17.12.12) P.46 มาแร้ว
เริ่มหัวข้อโดย: Naenprin ที่ 17-12-2012 21:03:12

โอ้ย เครียดแทนเลยนะเนี๊ย ทุกอย่างจะเป็นไปอย่างไรนะ รอตอนต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.33 กองทัพสิขี (17.12.12) P.46 มาแร้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 17-12-2012 21:03:22

เห็นชื่อตอนหน้าแล้วอยากอ่านต่อไวๆจัง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.33 กองทัพสิขี (17.12.12) P.46 มาแร้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: srikoon ที่ 17-12-2012 21:22:52

สี่ยอดกุมารออกมาช่วยเมืองเร็วๆครับ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.33 กองทัพสิขี (17.12.12) P.46 มาแร้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 17-12-2012 21:42:00

เรโชเลือกเพลงได้แจ๋วมาก o13 ฮาได้ตลอดอ่ะ

อยากให้ทุกคนปลอดภัย ขอให้โชคดี รอดจากนางมารร้ายนะ  :3123:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.33 กองทัพสิขี (17.12.12) P.46 มาแร้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 17-12-2012 22:03:47

เรื่องราวเข้มข้นน่าติดตามที่สุด รออ่านต่อ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.33 กองทัพสิขี (17.12.12) P.46 มาแร้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Momichi ที่ 17-12-2012 22:14:34

เริ่มตรึงเครียด เรโช โสรฬ สู้ๆๆ ขอให้ปลอดภัย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.33 กองทัพสิขี (17.12.12) P.46 มาแร้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 17-12-2012 22:21:58

ทำไมไอศุเป็นมารหัวใจของนางมาสิขี :m28:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.33 กองทัพสิขี (17.12.12) P.46 มาแร้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 17-12-2012 23:30:33

ทำไมไอศุพายัฆเข้ามาโดยพระนางสิขีไม่รู้ละ
แล้วทำไมพระนางสิขีถึงอยากจะฆ่าไอศุพายัฆนัก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.33 กองทัพสิขี (17.12.12) P.46 มาแร้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 17-12-2012 23:58:06

โสฬสสู้ๆนะ
สี่ยอดกุมาร รีบออกมาช่วยท่านพ่อเร็ว :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้ว??لง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.33 กองทัพสิขี (17.12.12) P.46 มาแร้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 18-12-2012 00:28:15

เข้มข้น!!!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.33 กองทัพสิขี (17.12.12) P.46 มาแร้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 18-12-2012 02:27:30

ทิ้งให้รอขนาดนี้ มาต่อเลยดีกว่ามะ






น่าสงสารมัชซาโร เอ๊ะ หรือว่ามัชซาโรจะ ... เหมือน ...






ของรักสองสิ่ง หนึ่งคือองครักษ์ไอศุ อีกหนึ่งคือ ... ของท่านไอศุ รึเปล่า






มาต่อเลย ที่ ... จะใช้รึเปล่าขอรอลุ้นนะ รีบมาด่วน ๆ ภายใน วันพรุ่งนี้จะดีมาก






แล้วเราจะพบกัน อิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.33 กองทัพสิขี (17.12.12) P.46 มาแร้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 18-12-2012 03:13:39

เสือน้อยไปทำอะไรไว้กับยัยแม่มดนั่นกันหว่า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.34 หัวใจรัก มัชชาโร (18.12.12) P.46 UP!
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 18-12-2012 03:25:30

ตอนที่ 34 หัวใจรัก มัชชาโร




“นะ…นายเข้ามาที่นี่ได้ยังไง!!?”

มัชชาโรตวาดออกไปเสียงสั่น เมื่อเห็นว่าพื้นที่ส่วนตัวของตน ตอนนี้กำลังโดนบุกรุก และคนที่บุกรุกนั้นก็เป็นคนที่ไม่น่าจะอยู่ตรงนี้ที่สุดด้วย พอตั้งท่าจะเอ่ยไล่ ก็ถูร่างสูงใหญ่กระโจนเข้าหา พลางใช้มือปิดปากเขาไว้เสียก่อน มัชชาโรทั้งดิ้นรน ผลักไส แต่ก็ทำได้แค่นั้น เพราะวงแขนแกร่งหาได้เขยื้อนแม้แต่น้อย ก่อนที่ไอศุพายัฆจะก้มมากระซิบเบาๆที่ริมหู

“คิดว่าฉันอยู่ที่นี่มานานเท่าไหร่แล้ว แค่ทางลัด… มีหรือที่ฉันจะไม่รู้ แค่ภูติเงากระจอกๆ ของพระนางสิขีมีหรือที่ฉันจะหลบไม่ได้”

มัชชาโรพยายามดิ้นรนในในที่สุดก็สามารถ เผยอปากพูดออกมาได้

“รีบไปซะ เสือน้อย อย่าหาว่าฉันไม่เตือน ลมหายใจของความเป็นมนุษย์ แม้นนายจะกลบเกลื่อนจนบางเบา หากแต่ภูติเงา ย่อมสัมผัสถึงมันได้ในไม่ช้า”

“งั้นรีบพาฉันหนีออกไปสิ ก่อนที่ฉันจะโดนฆ่า!!”

“อย่ามาตลก เสือน้อย!! กลับไปซะ!! มันอันตรายเกินไป นายกำลังอยู่ในดงศัตรูนะ!!”

“ฉันไม่กลัว!! ถ้าในดงศัตรูนี้ มันจะมีหัวใจของฉันอยู่ด้วย!!”

“……………….!!!?”

มัชชาโรถึงกับนิ่งอึ้งไปพักใหญ่ เพราะไม่คิดว่า ไอศุพายัฆจะพูดอะไรแบบนี้ออกมา

“นะ…น้ำเน่า!...อย่ามาทำตัวเป็นพระเอกละครน้ำเน่าสั่วๆแถวนี้นะ หนีไปซะ”

“น้ำเน่าก็ช่างสิ! เพราะมันคือเรื่องจริง!! กลับไปกับฉันเถอะนะ มัชชาโร”

“กลับเหรอ? จะให้กลับไปที่ไหน? ในเมื่อฉันอยู่ในที่ของฉันแล้ว!”

“ได้โปรด…อย่าให้ฉันต้องใช้กำลัง…”

มัชชาโรเหยียดยิ้มเยาะ อาศัยจังหวะที่ไอศุพายัฆพลั้งเผลอ สะบัดตัวพรึ่บเดียวก็หลุดออกจากร่างหนาได้ สายตาคมกล้าเหยียดมองไอศุพายัฆอย่างดูแคลน

“หึ…ใช้กำลังเหรอ?...กระจอกอย่างนาย จะมีปัญญาทำอะไร?”

“…………….งั้นลองดูหน่อยมั้ยล่ะ”

“………………….!!!!??”

ไม่ทันที่มัชชาโรจะตั้งหลักทัน ด้วยเพราะอ่อนแอจากการที่เหลือดวงจิตเพียงครึ่งเดียว ร่างบอบบางก็โดนไอศุพายัฆกระโจนใส่ กดลงบนที่นอนหนาเป็นที่เรียบร้อย

“เฮ้ย!! จะทำอะไรวะ!!”

“อย่าวะ สิครับคนดี ไม่สุภาพเอาเสียเลยนะ…”

“ปล่อยนะเว้ย!!”

“ปล่อยได้ไง…ฉันยังไม่ได้พิสูจน์เลย…ว่าฉันทำอะไรกับนายได้บ้าง…”

มัชชาโรพยายามดิ้นรนทั้งๆที่สองแขนถูกตรึงอยู่บนที่นอนอย่างแน่นหนา ทั้งตัว ทั้งขาก็โดนทาบทับอยู่อย่างสมบูรณ์ เรี่ยวแรงเขายิ่งน้อยๆอยู่ ยิ่งโดนไอศุพายัฆกดเอาไว้แบบนี้ด้วยแล้ว เขายิ่งดิ้นรนแทบไม่ไหว จึงได้แต่ใช้แหกปากตะโกนโหวกเหวกเป็นการช่วยเหลือตัวเองเท่านั้น

“ฮึ่ย!!! ปล่อยนะ ไอ้องครักษ์ เฮงซวย!!”

“ถึงขั้นนี้แล้ว อย่าดิ้นไปหน่อยเลยน่า มัชชาโร…”

“อย่าทำแบบนี้กับฉันนะ!!”

“ทำไมจะทำไม่ได้! ในเมื่อฉันมีสิทธิ์!!”

“สิทธิ์บ้า สิทธิ์บอ สิทธิ์บัดซบอะไรฟร๊ะ!! ปล่อยน๊ะ ไอ้องครักษ์ตัณหากลับ!! ไอ้หื่น!!”

“ด่าได้ ก็ด่าไปเหอะ…เพราะถึงฉันจะหื่น ก็หื่นกับเมียของตัวเองเท่านั้นแหละ…”


ไม่พูดเปล่า ไอศุพายัฆยังยกยิ้มยียวนให้แก่คนที่อยู่ใต้ร่างเขาตอนนี้ด้วย เรียกเลือดให้ขึ้นหน้ามัชชาโรดีนักแล หากแต่ไม่แน่ใจนักว่าเป็นเลือดสูบฉีดเพราะอาย หรือเลือดขึ้นหน้าเพราะโกรธจัดกันแน่ เพราะตอนนี้มัชชาโร กลายร่างเป็นแมวหวงถิ่น ขู่แฟ่ดๆ ไม่หยุดเลยทีเดียว…

“มะ…มะ…เมีย!? ค…ใครเมีย!? อย่ามาตลกไม่ดูเวล่ำเวลานะ ไอศุพายัฆ!!”

“ไม่ได้ตลก!! งั้นทวนความจำกันหน่อยมั้ยล่ะ!!”

“…..อื้อ!!!?”

ทันใดนั้นริมฝีปากของมัชชาโรก็ถูกบดเบียดรุนแรงด้วยริมฝีปากของอีกฝ่ายทันที โดยที่ร่างของเขายังคงถูกกดตรึงอยู่อย่างนั้น

“อย่า!!”

เพี๊ยะ!!

ดิ้นรนจนมือหนึ่งหลุดจากการเกาะกุมได้ก็ฟาดลงบนแก้มกร้านของอีกฝ่ายเพื่อเรียกสติ จนหน้าหัน มัชชาโรถึงกับหอบฮั่ก จากการดิ้นรน  ไอศุพายัฆค่อยๆหันหน้ามาสบตากับมัชชาโรอีกครั้ง เสี้ยวหน้าหนึ่งขึ้นรอยแดงช้ำจากแรงฝ่ามือของมัชชาโร ดวงตาคมกริบนั้นจ้องมองมัชชาโรไม่วางตา ในอารมณ์คุกรุ่นที่แสดงออกมาอย่างชัดเจนแล้ว ยังมีความเจ็บปวดแสนสาหัสส่งออกมาพร้อมกันอีกด้วย…

“อื้อ!!”

ไอศุพายัฆรุกรานมัชชาโรอีกครั้ง  มือแกร่งบีบคางเรียวไว้ไม่ให้หนี บดเบียดริมฝีปากเข้าหามัชชาโรที่กำลังโกรธจนสั่นไปทั้งตัว และถือโอกาสนี้แทรกปลายลิ้นผ่านริมฝีปากที่เผยอเล็กน้อย อย่างไม่ให้ทันได้ตั้งตัว เพียงแค่นี้ก็ทำให้มัชชาโรสิ้นไร้เรี่ยวแรง จนไม่สามารถที่จะขัดขืนหรือผลักไสคนตรงหน้าได้เลย

“อึ๊ก!!”

ลิ้นของไอศุพายัฆพลิกพลิ้ว ราวกับจะเพ่งสมาธิทั้งหมดกับการจูบมัชชาโรเท่านั้น ลิ้นร้อนฉกชิมความหวานล้ำจนทั่วโพรงปากของเสนาหนุ่ม เล่นเอาแม้แต่เรี่ยวแรงที่จะหายใจยังแทบจะไม่เหลือ ล้มหายใจขาดห้วงลงทุกขณะ

“ปละ…ปล่อย…”

“ไม่! ไม่มีทางปล่อยเด็ดขาด ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ฉันจะไม่มีวันปล่อยมือจากนาย!!”

พูดจบริมฝีปากก็กดลงมาอย่างหนักหน่วงอีกครั้ง แต่ครานี้ มัชชาโรไม่ขัดขืนอีกแล้ว หากแต่ยกมือขึ้นแนบกับใบหน้าแกร่ง ที่เอ่ออาบไปด้วยน้ำตา และเป็นฝ่ายยื่นริมฝากขึ้นไปตอบสนองจุมพิตดูดดื่มนี้ด้วยตนเอง…..
.
.
.
.
.

สองร่างต่างโอบกอดกันและกันอย่างอ่อนโยน กอดอยู่อย่างนั้นไม่ยอมปล่อยมือไปไหน ไอศุพายัฆกอดมัชชาโรอยู่ในอ้อมอกไม่ห่าง อ้อนวอนให้อีกฝ่ายกลับไปกับตนให้ได้ หากแต่มัชชาโรก็ยังคงใจแข็งไม่ยินยอม

“ทำไมกันมัชชาโร ทำไมนายถึงภักดีกับพระนางสิขีนัก!!?”

“ไม่ใช่ความจงรักภักดีหรอก เสือน้อย”

“แล้วมันคืออะไรล่ะ!!”

“เรื่องระหว่างฉันกับพระนางสิขีน่ะ ช่างเถอะ เรื่องของนายต่างหากที่สำคัญกว่า…”

“แต่สำหรับฉันการพานายออกจากท่นี่สำคัญที่สุด!!”

“ได้โปรด เสือน้อย อย่าทำให้ฉันต้องเลือกทางที่ฉันไม่อยากเลือก… นายรู้อยู่แก่ใจว่าพระนางสิขีชิงชังนายที่สุด ต้องการสังหารนายที่สุด เพราะฉะนั้นที่นี่มันไม่ปลอดภัยสำหรับนาย ได้โปรด หนีไปจากที่นี่ซะ!!”

มัชชาโร เอ่ยเสียงสั่นเครือ หยาดน้ำตาที่พยายามกลั้นเอาไว้ เอ่อล้นออกมาอย่างไม่อาจต้านทาน ไอศุพายัฆเองก็เช่นกัน เพียงแต่เขาไม่ต้องกลั้นน้ำตาไว้อีกแล้ว เพราะเขื่อนเขาพังล่วงหน้าไปตั้งนานแล้ว

“ฉันรู้…ฉันรู้แล้วว่า พระนางสิขีชิงชังฉันแค่ไหน เพราะฉันเป็นโอรสเพียงคนเดียวของกษัตริย์องค์ก่อน ที่เกิดจากนางสนมต่ำต้อย ทำให้นาง สูญเสียทั้งอำนาจ และความรักจากสวามี เรื่องนี้ฉันรู้อยู่แล้ว รู้อยู่แล้วว่านางอยากฆ่าฉันให้ตายตั้งแต่ฉันถือกำเนิด…แต่เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับนายนี่ ทำไมนายยังต้องอยู่ที่นี่…??”

“รู้ขนาดนี้แล้ว นายจะยังอยู่ที่นี่รอความตายอีกทำไมว๊ะ!? โง่หรือไง!!?”

“มัชชาโร! ถ้านายไม่ยอมไปกับฉัน ฉันก็จะไม่ยอมหนีไปจากที่นี่อย่างเด็ดขาด!!”

“ปั๊ดโธ่!! ก็บอกว่าไปด้วยไม่ได้ไงเล่า!! ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องรึไง ไอ้องครักษ์โง่นี่!!”

“งั้นบอกเหตุผลมาสิ!! ว่าทำไมนายถึงไม่ยอมไปกับฉัน!?”
.
.
.
“……………..”

“พูดสิ…มัชชาโร…”

มัชชาโร หายใจเข้าลึก จ้องเข้าไปในดวงตาขององครักษ์หนุ่มนิ่ง…เมื่อถึงที่สุดแล้ว เขาคงต้องบอกไอศุพายัฆเสียที เกี่ยวกับตัวเขาทั้งหมด…

“เสือน้อย…มีอีกเรื่องที่นายต้องรู้…ถึงขั้นนี้แล้วฉันจะไม่ปกปิดนายอีก หากนายรักษาสัญญาว่าเมื่อฟังจบแล้ว นายจะหนีกลับไปทันที”

“อืม…”

“ขอโทษนะ เสือน้อย…ต่อให้คอขาดบาดตาย…ฉันก็ทิ้งพระนางสิขีไปไม่ได้…”

“ทำไม?...”

“เพราะนาง…เป็นแม่แท้ๆ ของฉันเอง…”

“!!!! ว่ายังไงนะ!!”

“ต่อให้ใครว่าโฉดชั่วสักแค่ไหน…นางก็คือผู้ให้กำเนิด ที่ฉันจะทอดทิ้งไม่แทนคุณไม่ได้…”

ราวกับถูกของแข็งทุบหัวเข้าโดยแรง เมื่อได้รู้ว่าแท้จริงแล้ว พระนางสิขีผู้ชั่วร้าย ผู้ซึ่งหมายจะล่าชีวิตของเขาให้ตายตกตามแม่ของเขาไปนั้น…เป็นแม่แท้ๆของมัชชาโร ผู้ซึ่งเขามอบความรักให้สุดหัวใจ…

“ไม่จริงใช่มั้ย…มันไม่ใช่เรื่องจริงใช่มั้ย…นี่เราเป็น…พะ…พี่น้อง…กัน?”

คำถามแหบเครือที่ออกจากปากไอศุพายัฆนั้นยิ่งกรีดลึกในหัวใจของมัชชาโรอย่างที่สุด หากแต่ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้อีกแล้ว เช่นกัน จึงทำได้แค่เล่าเรื่องทั้งหมดให้ไอศุพายัฆฟังเท่านั้น

“ตั้งแต่ที่พระสนมตั้งท้องโอรส นั่นคือนาย… องค์กษัตริย์เฝ้าแต่มอบความรัก และทะนุถนอมแม่ของนายมาก โดยไม่ยอมใส่ใจพระนางสิขีเลย นางไม่อาจทนได้ จึงพยายามจะตั้งครรภ์กับองค์ราชาให้ได้เช่นกัน หากแต่พระองค์ก็ไม่เคยแวะเวียนมาร่วมเตียงกับนางเลย เพราะเฝ้าแต่ดูแลพระสนมเพียงอย่างเดียว แม้แต่ในยามนอนก็ไม่ยอมห่างกาย ดังนั้นพระนางสิขีจึงมีชู้…เพื่อให้ตั้งครรภ์ขึ้นมาบ้าง…นั่นคือฉัน…”

“……………..!!!!!????”

“ไม่ต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นหรอก ไอศุพายัฆ ใช่แล้วล่ะ เราไม่ใช่พี่น้องกัน เพราะฉันเป็นแค่ลูกชู้ ไม่ใช่เชื้อพระวงศ์อย่างนายหรอก…”

“ถ…ถ้างั้นทำไม พระนางสิขีจึงไม่ยอมออกมาประกาศว่าตั้งครรภ์ หรือเพราะรู้สึกผิด!?”

“เปล่า…แต่เพราะตอนที่รู้ตัวตั้งท้องฉันพอดีว่า องค์กษัตริย์ทรง…สวรคตเสียก่อน ไม่ว่ายังไงก็ต้องโดนถอดยศ ดังนั้น นางจึงเก็บเรื่องอัปยศนี่ไว้เงียบๆ ที่วังฆรณีเพียงลำพัง สั่งสมความคั่งแค้นจนกระทั่งให้กำเนิดฉันออกมา…และปล่อยให้แม่นมเลี้ยงโดยไม่เคยแยแส เลือดในอก คนนี้เลย”

“มัชชาโร!!”

ไอศุพายัฆเข้าไปตระกองกอดมัชชาโรเข้ามาแนบอกทันที ทั้งความรัก และสงสารเห็นใจอย่างเหลือล้น เพราะคำว่า แม่ลูก ถึงได้ทำให้ทุกคนเข้าใจมัชชาโรผิด เพราะต้องอยู่กับพระนางสิขีซึ่งเป็นแม่แท้ๆ จึงทำให้ถูกรังเกียจ แม้แต่เขาเองก็เช่นกัน ยิ่งคิดยิ่งขยะแขยงตัวเองเมื่อก่อนอย่างถึงที่สุด

“เสือน้อย…ถึงฉันกับพระนางสิขีจะไม่ได้ผูกพันกันแบบแม่ลูกที่รักใคร่ปรองดอง แต่ในฐานะที่นางเป็นผู้ให้กำเนิด…ฉันทอดทิ้งนางไม่ได้หรอกนะ เพราะในแผ่นดินเอกูนวิสตีนี้ นางไม่เหลือใครอีกแล้ว…นอกจากฉันคนเดียว ได้โปรด เสือน้อย ทิ้งฉันไว้ที่นี่แล้วหนีไปซะ”

“แต่ว่า…”

“ได้โปรด…แล้วฉันจะหาทางขัดขวางนางเอง นายหนีไปซะเถอะ”

มัชชาโรผละออกจากอกกว้าง แล้วหันหลังหนีทันที เพราะถ้ายังจ้องหน้ากันอยู่แบบนี้ คงไม่มีใครกล้าดินจากกันอย่างเด็ดขาด

“ขอโทษนะ…มัชชาโร…”

ปึ่ก!!

“…………..!!!!??”



“ฉันทิ้งนายไว้ที่นี่ไม่ได้จริงๆ…”


นี่คือคำพูดสุดท้ายที่มัชชาโรได้ยิน ก่อนสติจะดับวูบไป
…………………………………………………………………………………….

อย่าตกใจ ดราม่าบ้างเล็กน้อย เพื่อชงให้เข้มข้น
เดี๋ยวเรโชโผล่มาค่อยฮากันต่อเน่อ อิอิ
 :o11: :give2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.34 หัวใจรัก มัชชาโร (18.12.12) P.46
เริ่มหัวข้อโดย: Naenprin ที่ 18-12-2012 03:39:51

เศร้าอ่ะ ทำไมแซดแบบนี้ สงสารมัชชาโรจัง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.34 หัวใจรัก มัชชาโร (18.12.12) P.46 UP!
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 18-12-2012 04:25:24

 :z13:

สงสารมัชชาโรอะ

 :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.34 หัวใจรัก มัชชาโร (18.12.12) P.46 UP!
เริ่มหัวข้อโดย: darkeyes1 ที่ 18-12-2012 06:02:12

โอ้แฮะ  ภูตเงาแพ้แสง  งั้นก็ถล่มวังทิ้งซะเลยสิ  ยังไงก็ใกล้จะล่มจมเพราะเรโชกินมากอยู่แล้วนิ  ล่มจมจริงๆจะเป็นอะไรไป
ค่ายกู้ซากทีหลัง  เท่านี้ก็รวบตัวแล้วจัดการทำลายเวทย์นางซะเลย (ชักจะอินมากไปแฮะ)

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.34 หัวใจรัก มัชชาโร (18.12.12) P.46 UP!
เริ่มหัวข้อโดย: Momichi ที่ 18-12-2012 09:21:28

ว่าแล้วววว ว่ามัชชาโรจะต้องเกี่ยวข้องกับพระนางสิขี เป็นเช่นนี้เอง
น่าสงสารมัชชาโร คนนึงก็แม่ คนหนึ่งก็ที่รัก เฮ้อ ทำใจลำบาก
รอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.34 หัวใจรัก มัชชาโร (18.12.12) P.46 UP!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 18-12-2012 09:29:30

โหย  จะเป็ฯไงต่อเนี่ย   มัชชาโรน่าสงสาร
นี่ก็แม่  นี่ก็สามี

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.34 หัวใจรัก มัชชาโร (18.12.12) P.46 UP!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 18-12-2012 09:38:39

เพราะอย่างนี้นี่เอง สงสารมัชเชโร แล้วไอศุพายัพจะทำสำเร็จหรือเปล่าพามัชเชโรออกไปให้ได้นะ เรโชคิดจะทำอะไร

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.34 หัวใจรัก มัชชาโร (18.12.12) P.46 UP!
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 18-12-2012 09:44:29

ค้างงงงงงง   :a5: :a5:

โดนลักพาตัวหนีซ่ะแล้วมั้งน่ะ

 :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.34 หัวใจรัก มัชชาโร (18.12.12) P.46 UP!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 18-12-2012 09:57:01

เบื้องหลังมัชชาโรเป็นแบบนี้เองสินะ เฮ้อ น่าสงสาร!T_T

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.34 หัวใจรัก มัชชาโร (18.12.12) P.46 UP!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 18-12-2012 11:38:50

 :m15: :m15: :m15:ว่าแล้วเชียวจะต้องเป็นแบบนี้อะ :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:



จะรอออออออออออออออออออออ :m15: :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.34 หัวใจรัก มัชชาโร (18.12.12) P.46 UP!
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 18-12-2012 11:42:02

ตามมาอ่านรวดเดียว 34 ตอนเลย :mc4: :mc4:
ชอบ อ่านได้ลื่นไหลมากก
ลุ้นกับการคลอด และการทำศึกสงครามมาก
รอรอรอ :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.34 หัวใจรัก มัชชาโร (18.12.12) P.46 UP!
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 18-12-2012 11:45:19

ลุ้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.34 หัวใจรัก มัชชาโร (18.12.12) P.46 UP!
เริ่มหัวข้อโดย: B_Story ที่ 18-12-2012 11:48:53

ไอศุพายัฆเท่ห์อ้ะ  o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.34 หัวใจรัก มัชชาโร (18.12.12) P.46 UP!
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 18-12-2012 14:26:14

นอกจากจะเป็นตอนหัวใจของมัชซาโรแล้ว ยังเป็นตอนหัวใจของไอศุพายัฆด้วย เพราะทั้งสองคนมีใจเดียวกันคือรักกันมาก






จะเป็นไงต่อจะรอดู มาต่ออีกนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.34 หัวใจรัก มัชชาโร (18.12.12) P.46 UP!
เริ่มหัวข้อโดย: andear ที่ 18-12-2012 15:21:56

ไม่ยอมไปด้วยดีๆ อย่างนี้ต้องหิ้วกลับ อิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.34 หัวใจรัก มัชชาโร (18.12.12) P.46 UP!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 18-12-2012 15:35:23

มัชชาโรผู้น่าสงสาร

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.34 หัวใจรัก มัชชาโร (18.12.12) P.46 UP!
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 18-12-2012 15:59:07

ว่าแล้ว

พระนางสิขีเป็นแม่ของมัชชาโร

เฮ้อ ลำบากเนอะ แม่กับคนรัก จะเลือกใครซักคนก็ไม่ได้

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.34 หัวใจรัก มัชชาโร (18.12.12) P.46 UP!
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 18-12-2012 16:22:35

ฮือ แล้วอย่างนี้จะเป็นไงต่อล่ะเนี่ย
เรื่องมันชักจะวุ่ยวายเข้าไปเต็มที

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.34 หัวใจรัก มัชชาโร (18.12.12) P.46 UP!
เริ่มหัวข้อโดย: second ที่ 18-12-2012 16:39:33

พาหนีเลยยยย  :m4:
รีบ ๆ มาต่อนน้าาาา  :m5:
 :call: :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.34 หัวใจรัก มัชชาโร (18.12.12) P.46 UP!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 18-12-2012 16:45:00

วู๊ เรื่องจริงมักทำให้ช๊อกเสมอ 555

เอาเลยเสื้อน้อยฉุดแม่ง 5555

สะใจรอตอนต่อไปนะคะ

 :L2: :L1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.34 หัวใจรัก มัชชาโร (18.12.12) P.46 UP!
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 18-12-2012 16:54:16

สงสารมัชเชโรจุงเบยยยยย :(

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 18-12-2012 20:04:11

ตอนที่ 35 แผนการร้าย




"จ๊ะเอ๋...ตื่นแล้วเหรอ ท่านเสนา..."


"...........!!!" (เฮ้ย!!)


พอลืมตาตื่นขึ้นมาได้ ก็ต้องตกใจกับหน้าของพระชายาเรโช ที่ยื่นหน้าเข้ามาจ้องกันตาแป๋ว พอมองซ้าย มองขวา ก็รู้ทันทีว่า โดนไอศุพายัฆลักพาตัวกลับมาที่วิหารมิคาทนเรียบร้อยแล้ว (พลาดจนได้) เขาลืมเสียสนิทว่าราชองครักษ์คนเก่ง ถนัดการสกัดจุด มาก คงจัดการสกัดจุดให้เขาหลับไม่รู้เรื่องแล้วพาตัวมาเป็นแน่...ร้ายกาจจริงๆ


"...........อื๋อ...ทำไมจ้องผมตาวาวแบบนั้นอ่ะ ผมไม่ได้เป็นคนบังคับพาท่านมานะ โน่น...ยืนเด่นอยู่ตรงโน้นต่างหาก"


เมื่อเห็นเสนาในดวงใจจ้องตัวเองตาไม่กระพริบ เรโชก็ร้อนตัวทันใด รีบบุ้ยใบ้ไปทางไอศุพายัฆที่ยืนหน้านิ่งอยู่ทันที มัชชาโรส่ายหน้าเบาๆ แล้วจ้องมองเรโชด้วยความสงสัยอีกครั้ง


"พระชายา ทำไมท่านยังอยู่ที่นี่?"


"ห๋า...? อ๋อ...อุ้ย... อยากอยู่กันสองต่อสองเหรอ อรั๊ยยส์ เขานั่งเป็น กขค. อยู่เหรอเนี่ย โทษที โทษที งั้นเดี๋ยวขอตัวก่อนนะ..."


"ไม่ใช่เฟ้ย! เจ้าพระชายาซื่อบื้อนี่! ฉันหมายถึง ทำไมนายยังอยู่ที่วิหารมิคาทน ท้องแก่ขนาดนี้ แถมพระนางสิขีก็กำลังจะบุก ที่จริงรัชทายาทโสฬสควรส่งนายไปที่เมืองเสมัญได้แล้วนี่?"


"ส่ง...แต่ไม่ไป"


"ห๊ะ!? หมายความว่าไง?"


"ก็ไม่ไปไง ...ผมไม่ไปไหนทั้งนั้น!! ผมจะอยู่ที่นี่"


"มันอันตรายมาก รู้บ้างมั้ยเนี่ย?"


"รู้น่า แต่ผมดูแลตัวเองได้...แอ๊ฟฟฟฟ!!!!"


พูดไม่ทันจบเรโชก็โดนเสนาหน้าโหดคว้าคอเอาไว้เสียก่อน โดยไม่ยอมออมแรงแม้แต่น้อยมัชชาโรบีบลำคอขาวของเรโชจนลูกตาแทบถลนจากเบ้า ร้อนถึงไอศุพายัฆต้องวิ่งเข้ามาห้ามจ้าละหวั่น


"แค่ก แค่ก แฮ่ก แฮ่ก...ฮร๊า... ห...โหดร้าย รังแกคนกำลังท้องกำลังไส้ ไอ้เสนาอำมหิต!!"


หลุดออกจากมือมารได้ เรโชก็บ่นงุงิทันที ทั้งที่กำลังสำลักอากาศจนหน้าตาแดงก่ำอยู่แท้ๆ


"หุบปากไปเลยนะ!! ไอ้ชายาซื่อบื้อ!! ดูแลตัวได้งั้นเหรอ แกกำลังพูดตลกอยู่ใช่มั้ย!!? ไหนบอกฉันมาเซ๊ะ ว่าแกกำลังพูดเล่น ฮ๊ะ!! บอกม๊า!!!!"


"ว๊ากกกกก!!แม่จ๋า!!"


เรโชแหกปากร้องลั่นอยู่กับที่ (เพราะหนักท้อง หนีไปไหนไม่รอด) หลับตาปี๋ขณะที่มัชชาโรกำลังตั้งท่าจะกระโดดตะครุบเอาอีกรอบ ยังดีที่มีไอศุพายัฆเข้ามาคว้าตัวมัชชาโรไว้ได้เสียก่อน พระชายาที่น่าสงสารจึงรอดคมเล็มเหมียวพิโรธมาได้อย่างหวุดหวิด...


"ทำไมต้องโหดใส่ด้วยล๊า!! ผมก็แค่อยากอยู่ร่วมต่อสู้กับทุกคนเองนะ!!"


"ได้ตายกันหมดสิฟร๊ะ!! เพราะมัวแต่ห่วงแกน่ะ!! แล้วท้องโย้ขนาดนั้น แกจะเอาอะไรไปสู้ว๊ะ!?"


"ก็ไหนว่าผมคือตรีสาโรจเตโชผู้เรืองฤทธิ์ไงล่ะ งั้นยิ่งผมอยู่ด้วย โสฬสก็ต้องยิ่งมีพลังสิ ไม่ดีรึไง!!"


ข้อนี้มัชชาโรเถียงไม่ออก เพราะการมีอยู่ของตรีสาโรจเตโชนั้น ทำให้พลังเวทย์ของโสฬสแข็งแกร่งขึ้นจริง แต่ใครเล่าจะยืนยันได้ ว่าจะไม่ส่งผลให้พลังของพระนางสิขีเพิ่มพูนขึ้นตามด้วย โดยเฉพาะในเวลาที่เกิดเหตุผิดปกติวิสัยขึ้นกับตรีสาโรจเตโช เช่นการตั้งครรภ์แบบนี้ ตอนนี้ทั้งเสนาและชายา จึงได้แต่ผลัดกันจ้องข่มกันทางสายตาแบบไม่ยอมแพ้กันแทน เพราะเริ่มเถียงกันไม่ค่อยจะออก


"ฮึ่ย ไม่เข้าใจโสฬสจริงๆ ที่ไม่ยอมส่งนายไปเสมัญตั้งแต่เนิ่นๆ ปล่อยจนล่วงมาถึงตอนนี้"


สุดท้ายมัชชาโรก็เหวี่ยงปลายดาบไปหาโสฬสแทน


"โสฬสไม่ได้จะไม่ส่ง เพียงแต่ผมไม่ยอมไป นี่ก็กว่าจะทู่ซี้ขออยู่ต่อได้เนี่ย เสียเหงื่อไปเยอะอยู่เหมือนกันนา..."


"นายจะทำให้เราพังกันหมดนะพระชายา นายจะทำให้คนที่เสียสละเพื่อนาย ได้ตายเปล่ากันนะ..."


มัชชาโร เอ่ยออกไปอย่างใจเย็น พยายามข่มอารมณ์กรุ่นลงอยู่ในตับ เพื่อหว่านล้อมจับเด็กดื้อส่งเมืองเสมัญ ลี้ไปยังที่ที่ปลอดภัย


"วางใจเหอะน่า ท่านเสนาหวานหวานหยด ผมมีแผนเด็ดๆอยู่แล้ว งานนี้ฝ่ายเราชนะใสๆ อย่างแน่นอน"


"แผน? แผนอะไร?"


เรโชยิ้มกว้าง ส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไม่เบาใส่เสนาหนุ่ม พลางพูดชื่อแผนการที่เขาคิดขึ้นมาอย่างภาคภูมิใจ


"ผมจะทำสงครามคราวนี้ ไม่ให้เป็นสงครามสายตระกูลป้า-หลานอีกต่อไป...แต่จะทำให้มันกลายเป็น...หึหึ"


"..............อะไร? อย่าลีลานักได้มะ..."


"อรั๊ยยส์ ของดีรอหน่อย ใจร้อนจรี๊งงง...ผมจะเปลี่ยนสงครามครั้งนี้ให้เป็น สงครามแม่ยายกะลูกเขย..."


".........!!?? สงครามอะไรนะ?"


"สงครามแม่ยาย-ลูกเขยไง ผมรู้แล้วล่ะว่าพระนางสิขีเป็นแม่ของท่าน ดังนั้นคราวนี้ ไอศุพายัฆจะเป็นฝ่ายออกโรงเอง โดยใช้กลยุทธฉุดลูกสาวจากอกแม่ยาย..."



โป๊ก!!



"อ๊อกก!! เจ็บน๊า....งื้อออ"


“หึ...หึหึ...หึหึหึหึ...”


แค่ฟังชื่อแผนการ มัชชาโรก็สติหลุดทันที หลังประเดิมมะเหงกแรกลงบนกระหม่อมเหน่งๆของพระชายาตัวแสบไปแล้ว ก็ค่อยๆเดินสืบเท้าเข้าใกล้ พร้อมหัวเราะในคอเหี้ยมเกรียม


"ง่า...." (เรโช เริ่มเหงื่อแตก)


"ทรงปรีชายิ่งแล้ว องค์พระชายา..."


"เง่อ........"  (เรโชเริ่มมือเท้าเย็นฉ่ำ)


"แผนการแยบยลเช่นนี้ท่านคิดได้อย่างไรกัน...หืม?"


"งื้อ...."  (เรโชสั่นไปทั้งตัว ด้วยความหวาดกลัวสุดชีวิต)


เมื่อก้าวมาประชิดตัวได้ มัชชาโรก็ค่อยๆบรรจงวางมือแนบแก้ม องค์พระชายาที่นั่งตัวสั่นเป็นลูกนกตกจากรังไว้อย่างอ่อนโยน (จนเกินไป) พร้อมกับค่อยๆทอดใบหน้าอ่อนหวาน ยิ้มละมุนให้ คนในกำมือ!!?


"สมองที่ประเสริฐขนาดนี้ ผมขอควักออกมาดูเป็นบุญตาได้หรือไม่ พระชายา!!!!!"


"จ๊ากกกกกกก!!!!"


เสนามัชชาโรคำรามลั่น ดวงตาทอประกายรังสีสังหารออกมาเต็มเปี่ยม สองมือยกสูงเตรียมตะปบคอของพระชายาเรโช จนเจ้าตัวกลัวจนแทบฉี่แตก แหกปากร้องจ้าเลยทีเดียว


"อย่าแตะต้องลูกเมียฉันนะ มัชชาโร!! ไม่งั้นสัญญาระหว่างเราเป็นอันโมฆะแน่ๆ!!"


โสฬสเข้ามาห้ามทัพได้ทันก่อนความโกลาหลจะเริ่มขึ้นพอดี (ไอศุพายัฆ ถอนหายใจโล่ง เพราะเขาตัวคนเดียวจับแยกแทบไม่ทันอยู่แล้ว) เสนาหนุ่มหายใจเข้าลึกเพื่อรั้งสติให้กลับมาเยือกเย็น(?)ดังเดิม ดวงตาประกายคมกล้า จ้องมองผู้มาเยือนใหม่อย่างเอาเรื่อง


"ถ้านาย แตะต้องนาง โสฬส ฉันฆ่านายแน่!!"


"หึ...ขึ้นอยู่กับความร่วมมือของนายนั่นแหละ ว่าตรงตามเงื่อนไขหรือเปล่า"


"นายมันเห็นแก่ตัว รัชทายาท!!"


"ขอโทษทีมัชชาโร...ฉันไม่ใช่พระเอกหรอกนะ ที่จะเสียสละตัวเองเพื่อปกป้องคนอื่น เพราะงั้น ฉันยอมเป็นคนร้ายเสมอเพื่อปกป้องคนของตัวเอง"
(โว้วๆๆ....ดูชั่วดีแฮะ สวามีเรา...) เมื่อคู่ชกถูกเปลี่ยนมือ เรโชก็ได้กลับมานั่งที่ที่นั่งคนดูอย่างเงียบๆต่อไป


เกมนี้ มัชชาโรไร้ทางเลือก เมื่อถูกบีบคั้นจนถึงที่สุดแล้ว จึงต้องยอมทำใจ ทำตามเงื่อนไขของรัชทายาทโสฬส


"จะทำการใดก็ทำไปแล้วกัน แต่ช่วยส่งฉันกลับไปที่ทัพพระนางสิขีที...."


"ไม่ได้นะ(ขอรับ)!!" (ไอศุพายัฆและเรโชตะโกนขึ้นมาแทบจะพร้อมกัน)


"หากนายยังยืนยันในคำมั่นของเรา ขอร้องโสฬส ส่งฉันกลับไปที่ทัพของนางเดี๋ยวนี้!!"


"......................."


ทุกคนพากันจับจ้องมาที่โสฬสไม่วางตา เพราะการตัดสินใจขององค์รัชทายาทจะถือเป็นที่สุด ยิ่งไอศุพายัฆที่เพิ่งลักพาตัวมัชชาโรกลับมาได้ด้วยแล้วนั้น ถึงกับกลืนน้ำลายหนืดคอเลยทีเดียว


"ว่ายังไง? โสฬส องค์รัชทายาทผู้ปรีชา!!?"


"ขอโทษนะ...มัชชาโร ฉันเปลี่ยนแผนแล้ว...นายต้องอยู่ที่นี่..."


"ว่าไงนะ!!"


(สำเร็จ!!) เหมือนจะได้ยินเสียงพระชายา อุทานด้วยความสะใจเบาๆ พร้อมกับเสียงถอนหายใจโล่งอกของราชองครักษ์


"ฉันเปลี่ยนแผนแล้ว ท่านเสนา นายเองตอนนี้ก็ดูท่าทางจะทำตามแผนเดิมที่จะสกัดพระนางสิขีไม่ได้แล้วมั้ง...ฉันสัมผัสได้ ว่าพลังของนายแทบจะไม่เหลือแล้ว"


"นั่นมันเพราะ!!...หรือนั่น...เป็นแผนของนาย...?"


"ก็ส่วนหนึ่ง...การปล่อยนายที่มีพลังเต็มร้อยกลับไปอยู่กับพระนางสิขีน่ะ มันอันตรายเกินไป แม่ลูกผูกพัน...ใครจะรู้ว่าว่าจะทรยศฉันหรือเปล่า..."


"โสฬส...องค์รัชทายาท ฉันดูถูกนายเกินไป หึ...เจ้าเล่ห์เหลือเกินนะ"


"...ก็แค่ กันไว้ก่อน"


"....................."


เรโชกับไอศุพายัฆได้แต่ยืนนิ่งอึ้ง เงียบกริบ คนที่ใช้ชีวิตอย่างซื่อตรงตลอดมาอย่างพวกเขา เมื่อมาเจอคนเจ้าแผนการคุยกัน ก็ถึงกับมึนตื้อ (ไหนเรื่องจริง ไหนแผนการ กันแน่วะ) และก็ได้แต่คิดในใจว่า(สามี(เมีย)ผม ช่างฉลาดจนน่ากลัวจริงๆ)


"แผนการของนายคืออะไร โสฬส? นางจะเป็นอันตรายหรือเปล่า?"


เมื่อเริ่มรับกับสถานการณ์ได้เล็กน้อยมัชชาโรก็เริ่มทำการตกลงกับโสฬสอีกครั้ง


"นางไม่เป็นอันตรายอะไรหรอก (ทางร่างกายน่ะนะ) ฉันจะทำแค่ สลายพลังเวทย์ของนาง หาได้ทำอย่างอื่น"


"ทำยังไง!?"


เป็นเรโชที่โพล่งถามออกมา มัชชาโรนิ่งเงียบรอฟังคำตอบที่เขาพอจะเดาได้ ส่วนไอศุพายัฆนั้นรู้ดีอยู่แล้ว เพราะเขาเป็นคนช่วยองค์รัชทายาทสร้างสิ่งนั้นขึ้นมาเอง


"มันคือ...ทารุจันทฺ"


"ทารุจันทฺ?...มันคืออะไร?"


เรโชถามออกไปอย่างห้ามตัวเองไม่ได้ คนท้องก็อยากมีส่วนร่วม


"มันคือไม้จันทร์ที่สามารถใช้ทำลายมนต์ดำได้ แค่เพียงปักมันลง...กลางอก!"


"เฮ้ย!! งั้นป้าสิขีก็ตายกันพอดีอ่ะดิ!? ปักกลางอกเนี่ยนะ!!" 


เรโชตกใจโวยวายขึ้น


"ทารุจันทฺผ่านผิวเนื้อได้โดยไม่ทำให้บาดเจ็บ หรือแม้แต่ระคายผิว  หากแต่มันมีผลโดยตรงต่อดวงจิตที่มีพลังเวทย์ พลังมนต์ดำเข้มข้นเท่านั้น เพราะงั้นหากปักลงกลางอกของพระนางสิขี ร่างกายนางจะไม่บาดเจ็บ แต่จะสูญสิ้นพลังทั้งปวงทันที..."


ครานี้ไอศุพายัฆเป็นคนอธิบาย


"อัศจรรย์สุดๆ ไม้ทะลุเนื้อได้โดยไม่เกิดบาดแผล...ในโลกนี้มีเรื่องที่ยังต้องเรียนรู้อีกเยอะเลยจริงๆด้วย"


เรโชพึมพำกับตัวเองเบาๆ


"มั่นใจได้ยังไง ว่านางจะไม่บาดเจ็บ!?"


มัชชาโรย้ำเสียงเข้ม


"อาจจะเจ็บบ้างเล็กน้อย... แต่ถ้าไม่อยากให้บาดเจ็บเลย นายต้องเป็นคนลงมือเอง...มัชชาโร..."


".......!!!??"


"เฮ้ย!! โหดไปเปล่า โสฬส!? ท่านจะให้ท่านเสนาลงมือกับแม่ตัวเองเนี่ยนะ!? จะโหดร้ายเกินไปแล้ว!?"


 เรโชออกตัวแทนเสนาในดวงใจจนล้อฟรี งานนี้สามีเขาโหดร้ายเกินไปจริงๆ


"เพราะถ้าเจ้าตัวไม่ทำ...ก็คงต้องให้...ลูกเขยทำ..."


"ไม่ได้นะ!!" คราวนี้มัชชาโรเป็นคนยั้งเอาไว้บ้าง


"ขืนให้ไอศุพายัฆเป็นคนทำ เผลอๆได้โดนหักคอตายก่อนแน่ๆ!!"


เสนาหนุ่มรีบให้เหตุผลประกอบ


"อือฮึ...ยอมรับไอศุพายัฆเป็นเขยแล้วสินะ..."


โสฬสแซวเล่นเบาๆ ที่เห็นว่าอีกฝ่ายติดกับเขาง่ายดาย เล่นเอามัชชาโรทั้งเดือดทั้งอายในคราวเดียว


"อย่ามาตลกตอนนี้นะ!! นายจะมัวอมแผนอยู่ทำไมเนี่ย รีบบอกๆมาเซ่!!" 8(>//∆//<)8


มัชชาโรยิ่งโมโหหนัก


"ง่ายๆ เมื่อกองทัพของนางมาถึง ฉันจะออกไปปะทะกับนางก่อน เพื่อให้เข้ากับความเข้าใจของนางว่าเราตั้งรับกันอย่างไม่มีแผน จากนั้น ไอศุพายัฆจะเป็นคนควบคุมตัวนายออกมา แสร้งว่านายแอบลอบเข้ามาชิงตัวเรโช แต่พลาดโดนจับได้ คราวนี้เราจะทำการแลกเปลี่ยน โดยให้นางหยุดการโจมตี แล้วทางเราจะคืนนายให้..."


"หึ...เข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า ท่านองค์รัชทายาท...ท่านพลาดแล้วล่ะที่จับฉันมาเป็นตัวประกันน่ะ เพราะฉันไม่ได้สำคัญอะไรกับนางเลยแม้แต่น้อย ดังนั้นนางไม่มีวันหยุดตามแผนนายหรอก..."


มัชชาโรเอ่ยออกมาด้วยน้ำเหยียดหยัน ไม่รู้ว่าเหยียดในแผนการไม่เข้าท่าของโสฬส หรือหยันตัวเองที่ไม่ได้มีคุณค่าอะไรมากมายกันแน่


".......หึหึหึ...ก็คอยดูแล้วกัน"


โสฬสพูดออกมาเหมือนไม่ยี่หระ หากสายตาคมกล้า จ้องหน้ามัชชาโรนิ่ง จนเสนาหนุ่มอึดอัด


"ถ้านายมั่นใจขนาดนั้น...ก็ลองดู...หึ...แล้วต่อจากนั้นล่ะ จะเอายังไง?"


"นี่แหละคำถาม ว่านายจะเป็นคงลงมือเองหรือเปล่า..."


"...................."


"ต่อให้พระนางสิขีจะหยุดโจมตี แต่ก็เพียงครู่ที่ส่งตัวนายเท่านั้น เพราะนางไม่มีวันอยู่ในกติกา ดังนั้นฉันมีโอกาสเพียงครั้งเดียวที่จะจัดการนาง นั่นคือตอนที่นายกลับเข้าถึงตัวนาง..."


"ถึงตอนนั้น..."


"ใช่...นายจงปักทารุจันทฺเข้ากลางอกนาง! ไม่อย่างนั้นแล้ว เราจะตายกันหมด โดยเฉพาะดวงใจของนาย..."


โสฬสกล่าวย้ำราวกับตอกหัวตะปูลงบนใจของมัชชาโร


"......................"


มัชชาโรนิ่งอึ้งเพียงครู่แล้วค่อยๆหันไปมองมางไอศุพายัฆ ที่กำลังยืนมองมาทางมัชชาโรเช่นกันด้วยสายตาเจ็บปวด สงสาร


"องค์รัชทายาทขอรับ ขอผมเป็นคนทำเรื่องนี้เองได้หรือไม่…!!?"


"อยากตายหรือไง!!  ไอศุพายัฆ" 


มัชชาโรหันไปตวาดใส่องครักษ์ร่างสูงทันที


"เรื่องนี้ฉันจะเป็นคนจัดการเอง!!"


และรีบยอมรับข้อเสนอทันที ก่อนที่ไอศุพายัฆจะดึงดันแย่งหน้าที่เขาไป


"งั้นเตรียมการกันให้พร้อมซะ สังหรณ์ว่า...คงไม่เกินคืนพรุ่งนี้ นางบุกมาแน่ เตรียมไฟให้พร้อมกันตั้งแต่คืนนี้ได้เลย"
.
.
.
.
.

"เอ่อ...แล้วผมล่ะ จะให้ทำอะไรบ้าง ครือ...แบบว่าอยากมีส่วนร่วมอ่ะ..."


หลังจากเงียบอยู่นานเรโชก็ได้เวลาออกโรงเสียที  ตอนแรกเขาก็กะจะเสนอแผนการอันชาญฉลาดของเขาดู แต่เหมือนว่า คงจะไม่มีใครเห็นด้วย เลยขอหุบปากเงียบไว้ และรอฟังว่าตัวเองจะได้รับหน้าที่อะไร


"นายอยู่เฉยๆเถอะ เรโช ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น รอฟังแค่ข่าวดีก็พอ"


โสฬสเอ่ยปลอบเสียงอ่อน กลัวว่าชายาของเขาจะน้อยใจ


"จะไม่ให้ผมทำอะไรสักนิดเลยเหรอทั้งๆที่ทุกคนเสี่ยงอันตราย จะให้ผมอยู่เฉยๆได้ยังไง?"


เรโชยังไม่ยอมละความพยายาม ขอหน้าที่สักหน่อยให้เขาทำเถอะ อยากมีส่วนร่วมในการปกป้องบ้านเมือง ขอเป็นฮีโร่บ้าง


"แค่อธิฐาน ส่งพลังมาถึงพวกเราก็พอแล้วล่ะครับ..."


"แค่อธิฐานจะส่งพลังได้ถึงจริงๆเหรอ...ไม่มีงานอื่น..."


"หุบปาก นั่งนิ่งๆ รักษาหัวใจที่เต้นอยู่กลางอกนั่นไม่ให้โดนควักไป ก็เป็นบุญคุณท่วมหัวแล้วล่ะ ถ้ามากกว่านั้นมันจะเกะกะ ขัดแข้งขัดขาชาวบ้านเค๊า!!!"


เสียบตรง ตุงตาข่าย กระแทกใจเรโชอย่างจัง จี้ใจดำถึงขีดสุด ไม่มีการโอ๋ ไม่มีการปลอบ มัชชาโรเสนาในดวงใจ แทงตรงเป้า เล่นเอาแทบกระอัก...


"................"


แถมทุกคนยังเงียบกริบ ไม่เถียงให้ ไม่เข้าข้าง ต่างฝ่ายต่างไม่หือไม่อือ


(อื้อหือ...ไอ้เรโช โคตรช้ำ...)


"เออ...แล้วไอ้แผนง่อยที่นายบอกเมื่อกี้ล่ะองค์พระชายา ใช่แผนเดียวกับรัชทายาทหรือเปล่า...?"


ระหว่างที่ทุกคนยังคงกระอักกระอ่วน เสนามัชชาโรก็ถามขึ้นต่อแบบไม่มีเว้นให้เรโชได้พัก


"แผน?...นายมีแผนอะไรอย่างงั้นเหรอ ชายาพี่?"


โสฬสเอ่อยถามอย่างสงสัย เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเรโชเองก็มีแผนเกี่ยวกับการทำสงครามครั้งนี้เหมือนกัน


"เอ่อ...ก็แค่...คิดเอาไว้นิดนุง...แบบว่า..."


เรโชเริ่มอึกอัก เพราะเริ่มไม่มั่นใจในแผนการของตนเองเสียแล้ว


"หืม...?"


ทั้งโสฬส และไอศุพายัฆที่ทำหน้าสนใจรอฟัง กับมัชชาโรที่ทำหน้าจ้องจับตายอยู่นั้น กดดันเรโชจนอยากจะหายตัวออกจากห้อง


"เอ่อ...มันก็แค่...แค่..."


"เฮ้ย!! พูดสักทีสิ องค์พระชายา! อึกอักอยู่ได้ หรือต้องให้เค้นออกจากคอกัน ห๊ะ!!"


โหดได้อีกกับท่านเสนามัชชาโร ผู้มีอคติกับชื่อแผนการของเรโชอยู่เป็นทุน


"โอ้ย...ก็แค่ให้ท่านเสนาแกล้งทำเป็นอยู่ช่วยป้าสิขี แล้วให้ท่านราชองครักษ์บุกไปชิงตัวมา แล้วแสดงความรักลึกซึ้งกันต่อหน้าคุณป้าสิขี ให้ป้าได้รู้ว่า ลูกของป้ากำลังมีความรักอันยิ่งใหญ่ กับราชองครักษ์ของฝั่งเรา ป้าจะได้เข้าใจ และถอนกองกำลังกลับ จากนั้นทั้งสองฝ่ายก็จะได้ดองเป็นทอง...แผ่น...เดียวกัน..."


".........................." (เสนาธิการ มัชชาโร)


"............................" (ราชองครักษ์ ไอศุพายัฆ)


"............................" (รัชทายาทโสฬส)


ยิ่งพูด คนฟังทั้งสามก็ยิ่งไร้การตอบสนอง ราวกับทุกคนกลายเป็นหินไปแล้ว


"..............ง่า...ทำไมเงียบกันจัง...?"


"กระผมขอตัวไปจัดเตรียมคบไฟ และเครื่องปั่นไฟให้พร้อมก่อนนะขอรับ"


ไอศุพายัฆ ราชองครักษ์หนุ่มไหวตัวทันคนแรก รีบขอตัวออกไปก่อนทันที


(อ้าว...?)


"อืม...งั้นเราไปด้วย  รู้สึกว่าทารุจันทฺยังไม่เสร็จสมบูรณ์ ต้องเร่งทำให้ลุล่วง"


รัชทายาทโสฬสเป็นคนที่สองที่รีบคว้าโอกาสที่ไอศุพายัฆสร้างขึ้น ขอหนีตามออกไปด้วย


(เฮ้ย...?)


"ฉันไปนอนเอาแรงก่อนนะ..."


แม้แต่เสนามัชชาโรเองก็เดินหนีไปอีกคน โดยไม่แม้แต่จะแสดงอาการโกรธ หรือเย้ยหยัน...ทิ้งไว้เพียงหน้าที่บ่งบอกว่า "เซ็ง" สุดชีวิต


(เง่อ...?)


จนเหลือตัวคนเดียวในห้อง เรโชยังคงอึ้งๆเล็กๆ


"เอ๊ะ? หรือทุกคนจะประทับใจในแผนการของเราจนพูดไม่ออกวะ หนีกันไปเฉย..."


(ไม่เคยคิดเข้าข้างตัวเองแม้แต่น้อย)


"เอาไงดีหว่าเรา...เอ่อ...ไปหาอินทิรากะจันทราดีกว่า..."
.
.
.
.
.
.
"อึ๊!?"
.
.
.
.
.
"โอ๊ะ!?"
.
.
.
.
"โอ๊ยยยย!!?"





(เวรละตรู...ปวดท้อง!!!)


..............................................................................


 :กอด1: :a3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 18-12-2012 20:23:31

ฮ่าๆ
เรโชน่ารักจริงๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: second ที่ 18-12-2012 20:42:43

ฮาาาา ชอบ ๆ เรโชตอนนี้
มัชชาโรนี่ก็โหดไปไหน  :pandalaugh:
ว่าแต่... จะคลอดแล้วเรอะ !!!  :o

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 18-12-2012 20:43:11

เรโชหน้ารักอะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 18-12-2012 21:00:27

ท่านเสนาช่างโหดดีแท้ เรโชน่ารัก เจ็บท้องแล้วหรา?

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 18-12-2012 21:05:00

เอ้าๆๆๆ เรโชจะเกิดแว้ววว

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: B_Story ที่ 18-12-2012 21:12:15

ฮาแผนการเด็ดของพระชายาอ่ะ อึ้งกันเป็นแถบ  :m20:  :laugh:

ปล.จะคลอดแล้วววว   :mc4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 18-12-2012 21:19:49

ตอนหน้า ก็ได้ลุ้นอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: Momichi ที่ 18-12-2012 21:23:32

เรโชนี้เป็นตัวช่วยลดความตึงเครียดได้เยอะเลย 555 น่ารักมากๆๆ ชอบจริงๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 18-12-2012 21:24:22

 :m20: :m20: :m20:พระชายาเรโชไม่เคยทำให้ผิดหัวงเลย :laugh: :laugh:


ว่าแต่อย่าบอกนะว่าจะคลอดแล้วกรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :L2: :L2: :L2: :L2:


รออออออออออออออออออออออออออออออ :bye2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: honeystar ที่ 18-12-2012 21:27:13

จะคลอดเเล้วววววววววว~

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 18-12-2012 21:35:32

ปวดท้องจะคลอดแล้วสินะ ลุ้น :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 18-12-2012 21:41:47

จะคลอดแล้ว

ให้ลูกๆมาช่วย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 18-12-2012 21:59:15

ชักเรื่องจะไปกันใหญ่แล้ว ยิ่งใกล้จบยิ่งวุ่นวาย เป็นกำลังใจให้ทุกคู่

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 18-12-2012 22:01:53

ชักเรื่องจะไปกันใหญ่แล้ว ยิ่งใกล้จบยิ่งวุ่นวาย เป็นกำลังใจให้ทุกคู่

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 18-12-2012 22:03:39

ชักเรื่องจะไปกันใหญ่แล้ว ยิ่งใกล้จบยิ่งวุ่นวาย เป็นกำลังใจให้ทุกคู่

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 18-12-2012 22:06:26

แผนการอันแยบยลนี้ย่มมาจากตรีสาโรชเรโชเท่านั้น อิอิ






เอ๊ะ หรือ ๔ กุมารกำลังจะออกใาแล้วนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: Naenprin ที่ 18-12-2012 22:24:26

 :laugh:

มาปวดท้องอะไรตอนนี้นะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 18-12-2012 22:33:31

ถ้าไม่ใช่เรโชคิดแผนแบบนี้ไม่ได้นะเนี่ย 555 :m20:
เด็กๆจะคลอดแล้วหรือเปล่า รอๆ ศึกปะทะ

ปล.รัชทายาทเค้าเจ้าเล่ห์สุดเลยจิเนอะ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 18-12-2012 22:58:34

อ๊ากกกกก อย่าบอกนะเซโรจะคลอดอ่ะ ><

มาคลอดไรตอนนี้ยะ 555

รอตอนต่อไปนคะ สู้ๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 18-12-2012 23:15:27

 :try2: :try2: :try2: :try2:

จะคลอดแล้ววววว

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 18-12-2012 23:25:16

วุ่นวายมากอะ ==

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดูใบไม้หลากสี ที่ 18-12-2012 23:44:34

ไม่ได้มาอ่านนาน ฮ่าๆ คงสเต็บเดิมเป๊ะ

เรโชคงไม่คลอดตอนเค้ารบกันหรอกนะ

เรโชเกรียนได้ใจจริง o13 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 19-12-2012 00:02:21

เรโชจะน่ารักไปไหน :-[
สี่ยอดกุมารจะออกมาดูโลกแล้ว
สงสัยจะรีบออกมาช่วยรบ :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 19-12-2012 01:17:36

แผนการเรโชคิดได้ยังไงเนี่ย โสฬสใจร้ายนะใช้ไอศุพายัพมากดดันมัชเชโรแบบนั้นเนี่ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 19-12-2012 01:19:47

โอ้ว....เรโชจคลอดแล้ววววววว
ปิดท้ายมาแค่นี้ 4 บรรทัด

อ้างถึง

"อึ๊!?"
"โอ๊ะ!?"
"โอ๊ยยยย!!?"
(เวรละตรู...ปวดท้อง!!!)

แย่งซีนของทั้งตอนได้สบายๆเลย
เพราะทุกคนจะต้องมุ่งความสนใจไปที่จุดนี้แน่นอน
และขนาดเราเองที่อ่านมา3ตอนติดๆกัน
เจอซีนนี้เข้าไปก็ลืมซีนอื่นๆก่อนหน้านี้ที่อ่านมา3ตอนหมดเลย
นายนี่แน่จริง เจ๋งจริงอ่ะ พระชายาเรโช เด่นๆตลอดๆ ฮ่าๆๆๆ
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 19-12-2012 09:16:13

เศร้าจัง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 19-12-2012 10:31:54

เอ๊ย เกิดไวแท้

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 19-12-2012 10:52:04

เหยด เข้ๆๆๆๆ  :a5: :a5: :a5: :a5:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 19-12-2012 11:27:45

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 19-12-2012 13:12:29

 o22 เข้าจะรบกันดันมาปวดท้องซะนี้

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 19-12-2012 15:29:25

แผนนายไม่มีใครสนใจว่ะเรโช  มันติ๊งต๊องมากๆ

แย่แล้วเรโชจะคลอดแล้วเหรอ?เนี่ย  รอตอนต่อไป ก๊ากๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: hewlett ที่ 19-12-2012 16:10:04

คลอดลูกก่อนเข้าสนามรบเลยเรโช
โสฬสจะได้ไม่มีห่วงอะไร ได้ 4 กุมารมาเป็นกองหนุนด้วย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: kenghan ที่ 19-12-2012 16:32:14

กำลังหน้าสิ่วหน้าขวาน เรโชจะคลอดซะงั้น
สงสัยสี่กุมารอยากออกมาร่วมรบกับพ่อแม่

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 19-12-2012 16:52:08

สนุกอะ ฮามากกกกกกกก มาต่อด่วนนนนนนนนนน อิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 19-12-2012 16:53:34

แผนการแบบนี้ไม่ใช่เรโชคิดไม่ได้นะเนี่ย

ว่าแต่ว่าตอนหน้าจะคลอดแล้วใช่มั้ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 19-12-2012 19:12:46

วันนี้จะมาไหมน้าาาาา  :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: AoMSiN555 ที่ 19-12-2012 21:09:14

 :serius2: จะบ้าาาาาาาาาาาาาาา



 :impress2: ลูกๆจะเกิดเย้วววววววววววว :z1:


มาต่อไวๆนะ :call:


สุดท้าย.............
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v

ลูกมี่กไลังจะเกิดมา จะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงอะ?????????? :เฮ้อ:


ให้เดา.......เป็นผู้ชายหมดเลย o18

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: darkeyes1 ที่ 20-12-2012 00:35:58

กรรมมีปวดท้องปิดท้ายอีก  เหอๆ  รวนแน่ๆงานนี้

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 20-12-2012 17:58:48

ฮาได้ตลอดอ่ะเรื่้องนี้  :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 20-12-2012 19:58:46

มันก้ฮาดีอ้ะ

เเม้งงง ไม่เคยจะซีเครียดเลยเว่ย

แบบชอบบบบบบบบบ บ บบ บบบบ บบ

อ่านเรื่องนี้เเล้วต้องร้อง โว้ววววววว มันอะไรกันน้ออ

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: Ryu_Chise ที่ 20-12-2012 20:43:58

พระชายา ไปไหน จะออกลูกปิดท้ายอีกแล้ว มาต่อด้วยนะคร้าบบบบบ รออ่านอยู่น๊าาาาาาาาาา


 :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 21-12-2012 16:46:46

รอๆๆๆๆ สี่กุมาร

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: HUNEY ที่ 22-12-2012 21:55:51

 :call: :call: :call: :call:

ได้โปรด จงมาต่อเร็วๆด้วยเทอญ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 22-12-2012 23:22:33

ช่างคิดแผนการได้นะนี่
ว่าแต่จะคลอดกลางสงครามเลยเปล่าเนี้ยะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.35 แผนการร้าย (18.12.12) P.47 ต่อเนื่อง!
เริ่มหัวข้อโดย: un_john2006 ที่ 23-12-2012 05:40:39

มาตตามให้กำลังใจครับ  อานรวดเดียวเลย  ลุ้นๆๆๆๆ :-[ :-[ :impress2: :impress2:
 :o12: :o12: :impress3: :impress3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 26-12-2012 17:59:21

ตอนที่ 36 ปะทะ!!




โอยยยย......


"พระนางสิขีบุกมาแล้วหรือนี่  เร็วแฮะ แถมยังมาตอนกลางวันอีก ข่มขวัญกันเห็นๆ"


งือออออ.....


"ได้ยินว่าเมื่อก่อนนางใช้ภูติเงาได้แค่ในอาณาเขตของตัวเอง และใช้ได้เฉพาะตอนกลางคืนเท่านั้นนี่ นี่บุกมาตอนกลางวันแบบนี้ แสดงว่าพลังของนางเพิ่มขึ้นเยอะเลยสิท่า...?"


อูยยยยย.....


"เพราะตอนนางบุกวัง นางได้ให้ภูติเงาดูดกลืนพลังวิญญาณและดวงจิตบริสุทธิ์ของคนทั้งวังไปไงล่ะ นั่นน่ะเป็นแหล่งพลังงานแหล่งใหญ่เลยนะ พอนางสูบจนสมใจอิทธิฤทธิ์นางเลยเพิ่มขึ้นแบบี้ไง จะกลางวันกลางคืน นางก็ทำศึกได้ ไม่ต้องกลัวอะไรแล้ว"


ซี้ด.....โอยยยยยย


"แล้วอย่างนี้องค์รัชทายาทจะสู้ไหวเหรอ?"


ซื้ดดด....อูยยยยยย


"ก็หวังใจไว้แค่ว่ารัชทายาทจะพอมีแผนการรับมือล่ะนะ..."


อ๊างงงงง......


"แล้ว......"


สองพ่อลูก อินทิราและจันทราหันมามองร่างของเรโชบนเตียงด้วยแววตาที่ค่อนข้างจะหนักใจ ตอนนี้ศึกใหญ่กำลังจะเข้าปะทะ แต่พระชายาคนงามดันจะคลอดเสียนี่ แถมคนจะคลอดยังเงื่อนไขเยอะอีกต่างหาก


"ค...คุยกัน จ...จบแล้ว...หร...หรือยัง...ซี้ดดด..."


"องค์พระชายา ทรงอดทนอีกนิดนะครับ อีกเพียงครู่ เราจะทำการคลอดกันนะครับ"


อินทิราปลอบโยนอจะว่าสงสารก็สงสาร จะว่ายินดีก็ยินดี จะว่าหวาดหวั่นก็หวาดหวั่น หลากหลายความรู้สึกผสมปนเป จนชาวเสมัญเกือบสิบชีวิตที่ยืนอยู่ในห้องลับนี้อดที่จะอึดอัดหวาดหวั่นไม่ได้


"อะ....อีกนาน...ซื้ด....แค่ไหน...อ...โอยยยย...."


"อีกแค่อึดใจนะครับ"


"อ....อึดใจ...มา...ส...สามชั่วโมง...แล...แล้วนะ...อูยยยย..."


เรโชโวยวายด้วยเสียงขาดห้วง เขาปวดท้องมาร่วมสามชั่วโมงแล้ว ยังไม่มีทีท่าว่าจะคลอดเสียที ปวดหนักจนพาลนึกไปว่าจะขาดใจเอาให้ได้แล้ว แต่ก็ยังคงสติครบ นอนเจ็บไม่จบอยู่อย่างนี้


"ให้ผมไปเรียกองค์รัชทายาทมาเถิด..."


"ไม่ได้!!!"


"ถึงยังไง ให้ท่านรัชทายาทได้ทรงรู้สักนิด..."


"ไม่เอานะ ไม่บอก ตอนนี้มัน...อ๊า...หน้าสิ่ว หน้า ข....ขวาน...โอยยย....อย่าให้โสฬส ส...เสียสมาธิเลย...."


เพราะจริงอย่างที่พระชายาพูด อินทิราจึงไม่สามารถยืนกรานคำพูดตนได้อย่างเต็มที่ ตั้งแต่เมื่อสามชั่วโมงที่แล้วที่พระชายาเกิดปวดท้อง แล้วเดินโซซัดโซเซมาหาเขาที่ห้องเพียงคนเดียวแล้วนั้น  พวกเขาก็เร่งรีบเตรียมการเข้าขั้นโกลาหล จากนั้นก็รีบย้ายกันมาที่ห้องลับนี้ทันที แค่จะคลอดก็วุ่นวายจะแย่ แถมพระชายาคนงามยังอุตส่าห์มีเงื่อนไข ห้ามบอก ห้ามมีพิรุธ ห้ามให้ใครรู้เด็ดขาดว่าจะคลอด โดยเฉพาะองค์รัชทายาท ยิ่งตอนที่รู้ว่าพระนางสิขีบุกมาเร็วกว่าที่คาด ก็รีบให้แจ้งรัชทายาทว่าได้หลบลี้ไปอยู่ในที่ที่ปลอดภัยแล้ว ไม่ต้องห่วง แม้รัชทายาทโสฬสจะอยากมาดูด้วยตาว่าปลอดภัยจริงหรือเปล่า พระชายาก็ไม่ยอม จวบจนถึงเวลาที่พระนางสิขีเกือบจะเหยียบมาถึงประตูกำแพงวิหารนั่นแหละ องค์รัชทายาทถึงได้เลิกรีบไปเตียมการรบ ทิ้งคนรักที่คิดว่าคงปลอดภัยดีแล้วไว้ตามที่พระชายาต้องการ โดยก่อนไปก็คอยย้ำหนักหนาให้ชาวเสมัญดูแลปกป้องเป็นอย่างดี ชาวเสมัญเองก็เต็มใจยิ่ง ยินดีพลีชีพเพื่อนายเหนือหัวอย่างไม่กริ่งเกรง แต่ตอนหน้าสิ่วหน้าขวาน ที่อีกคนจะคลอด อีกฝ่ายจะบุกนี่ก็ทำเอากระอั่กกระอ่วน กระวนกระวายไม่น้อย


"โอยยยย....ซื้ดดด....เค๊าจา....ม่ายหวายแร๊ววว...น๊า...ฮึก...."


เรโชโอดครวญอีกครั้ง ใจจะขาดแล้วรอนๆ ปวดหน่วงราวท้องจะระเบิด


"....................."


"อูยยยย....โอยยยยย....ลูกจ๋า...พ่อใจจะขาดแล้วลูกเอ้ย....เพลาๆกันโหน่ยยย..."


เมื่อได้ยินเสียงโอดครวญปานใจขาดของพระชายาแล้ว อินทิราก็สูดหายใจเข้าลึก


ถึงเวลาแล้วสินะ...


.
.
.
.
.
.

นคนางค์พลางมืดมนอลหม่าน      ก้องกังวาลสีหนาทหวาดหวั่นไหว
อสราถูกบังคับให้ดับไป         เมฆหมอกมัวล้อมไพรในเที่ยงวัน

หมายมั่นหาญหักฉัตรรัชทายาท      ผลาญพินาศวาดวายให้อาสัญ
อมนุษย์ภูติเงาเข้าโรมรัน         สิขีมั่นหมายกำจัดเลือดขัตติยา

อันโสฬสแสนองอาจราชบุตร      หาได้หยุดหาได้เกรงกริ่งผวา
พร้อมยงยุทธ์โรมรันหาพรั่นพรา      โค่นปิตุจฉาให้สิ้นสิทธิ์ฤทธิ์ริดรอน

ประจันหน้าในที่สุด สุดจะหยั่ง      ใครจะพลั้งพลาดเชิงยุทธ์สุดสังหรณ์
เล่ห์เหลี่ยมร้ายพร่ายพราวเจ้านคร      หรือองค์อรจอมสิขีจะมีชัย

พลันพริบตาภูติเงาเข้ารายล้อม      ดำรัสจอมรานีที่ยิ่งใหญ่
โสฬสเล่ายิ้มพราวราวมั่นใจ      ปล่อยภูติแสงล่าไล่ใต้บริกรรม

เวลาผ่านผินลามยามโมงเรื่อย      ภูติเงาเอื่อยฤทธิ์ร้างช่างน่าขำ
ทินกรส่องแสงฉานผ่านเมฆดำ      ภูติเงาง้ำล้ำหลบศพกระเจิง

สั่นระริกกายสล้างนางสิขี         เพราะถือดีได้ใจไถลเหลิง
เห็นทัพตนมอดไหม้ในกองเพลิง      โสฬสเริงฤทธิ์ร่ายิ้มท้าทาย

บริกรรมอวิชชาคาถาชั่ว         สร้างเมฆมัวทั่วฟ้านภาใหม่
ทุ่มสุดฤทธิ์ สุดเวทย์ขลัง ทั้งสุดใจ      แผ่จิตร้ายหมายมาดฆาตกรรม

สุดพลังนางสิขีนี้ร้ายนัก         ญาณร้ายชักนำเขมือบเกือบถลำ
หากเผลอพลาดอาจทลายพ่ายมนต์ดำ      โสฬสจำปล่อยไพ่ใบสุดท้ายลง

จงใจล่าผ่าเผยเชลยศึก         นางสะอึกระทึกเชยจำเลยหลง
ด้วยว่าเลือดในอกพรากยากจะปลง      นวลอนงค์หลงลวงชะงัด...มัชชาโร.
.
.
.
.   

"พระนางสิขี...ผ...ผม..."


มัชชาโรเอ่ยเสียงแผ่ว นี่อาจเป็นครั้งแรกที่เขาสับสนถึงเพียงนี้ รู้แก่ใจว่านี่คือแผนการ และพระนางสิขีจะไม่เป็นอันตราย หากเขาก็ไม่สามารถทำใจให้หนักแน่นได้ สับสนเหลือเกิน


"ปล่อยคนของฉันเดี๋ยวนี้นะโสฬส!!!"


สิขี ตวาดลั่น เสียงสั่นพร่าเพราะความโกรธา แม้จะไม่เคยเรียกว่าลูก แต่ก็คือบุตรในอุทร ด้วยเพราะนางไม่ล่วงรู้ทัน ว่านี่คือแผนการ ไม่คิดด้วยซ้ำว่า หน่อเนื้อแท้ๆจะทุรยศแก่ตน นางปักใจสนิทว่ามัชชาโรถูกจับกุมได้ด้วยศัตรูที่นางหมายเอาชีวิต แม้จะโหดเหี้ยมไม่เคยละเว้นทารก หรือ ชรา หากแต่หัวอกคนเป็นแม่ เมื่อเห็นสายเลือดของตนอยู่ในภยันตราย ใจนางก็เริ่มพรั่นพรึง


"ฉันบอกให้ปล่อยคนของฉันเดี๋ยวนี้!!"


นางตวาดซ้ำด้วยความโกรธเกรี้ยว สองเนตรแดงก่ำ ท่าทีแบบนั้นของพระนางสิขียิ่งทำให้โสฬสยกยิ้มถูกใจ เพราะตอนนี้ เกมกลับมาเป็นของเขาแล้ว


“ปล่อยน่ะได้ แต่ปล่อยง่ายๆคงไม่ได้...หลานคนนี้ขอต่อรองอะไรสักเล็กน้อยได้หรือไม่ครับ...ท่านป้าสิขี...?”   


".............ว่ามา!!"


โสฬสเสนอข้อแลกเปลี่ยนตามแผนการที่ได้วางเอาไว้ สิขีอึกอักเล็กน้อยก่อนลองเชิงถามไถ่


"ไม่มากมาย ก็แค่...ขอท่านป้าสิขีของหลาน โปรดถอนกำลังกลับไป อย่าได้ราวีหลานคนนี้กับชายาอีก เพียงแค่นั้น แล้วหลานจะปล่อยมัชชาโรคืนแก่อ้อมอกท่านป้านะขอรับ..."


วาจานอบน้อมอ่อนหวานที่โสฬสไม่ค่อยแสดงออกที่ใดมากนัก  นอกจากตอนที่ต้องการเสแสร้งในแผนการร้าย ของตนเท่านั้น


"ฮึ! อวดดี..."


"ท่านป้า ที่จริงเราสองก็ดองเป็นป้าหลาน ใยต้องมารบราฆ่าฟันให้เปลืองเลือดเปลืองเนื้อกันเองเล่า โสฬสคนนี้ก็หาได้ต้องการจะหักหาญให้ป้าต้องบาดเจ็บเลยแม้แต่นิด  โปรดเห็นแก่หลานที่ยังเยาว์คนนี้ อย่าให้หลานได้ชื่อว่าเนรคุณญาติผู้ใหญ่เลย ท่านป้าโปรดถอนกำลังเถิด หลานเองก็จะทำเช่นกัน และหลาน จะปล่อยมัชชาโรคืนท่านป้าทันที..."


โสฬสต่อรองหวานล้ำจนไอศุพายัฆและมัชชาโรต่างอดแอบขนลุกไม่ได้
.
.
.

(น่ากลัวเกินไปแล้ว ผู้ชายคนนี้ ตอแหลได้หน้าตายสุดๆ...)


"......ได้ ไม่เมื่อรัชทายาทให้เกียรติออกปากเองแบบนั้น ฉันเองก็คงไม่อาจขัด ครานี้ฉันพลาดเองแหละ ที่ดูถูกฝีมือคนหนุ่มจนเกินไป เห็นว่ายังด้อยประสบการณ์นัก ทั้งที่จริงก็คมในฝักใช่ย่อย หึหึ...ที่จริงดูจากสถานการณ์แล้ว คงยากที่ฉันจะหักคอรัชทายาทให้ได้ในวันนี้เช่นกัน เอาเถอะ เห็นแก่น้ำใจว่ายังคงนับกันเป็นญาติ ผู้เป็นป้าอย่างฉันเองก็คงไม่อาจใจร้าย พร่าผลาญผู้เป็นหลานได้ลงคอ...ตกลง ฉันจะถอนกำลังที่ย่อยยับของฉันกลับตามที่ท่านขอ รัชทายาท เพราะฉะนั้น...โปรดปล่อยมัชชาโรคืนแก่ป้าคนนี้เถิด..."


เสแสร้งแกล้งพูดได้หน้าตาเฉยไม่แพ้กัน จนไอศุพายัฆกับมัชชาโรอดคิดไม่ได้ว่า...
.
.
.

(สมกับเป็นป้าหลานกันจริงๆ)


จบคำต่อรอง (บวกสตรอเบอรี่) ทั้งโสฬสและพระนางสิขีก็เริ่มบริกรรมคาถาเก็บภูติเงา ภูติแสงของตนเข้ากรุ เข้าคลัง จากนั้นโสฬสก็สั่งให้ไอศุพายัฆนำตัวมัชชาโรไปส่งครึ่งทาง โสฬสลอบส่งาสายตาให้มัชชาโรอีกครั้ง เป็นสัญญาณลงมือ และเมื่อเดินส่งถึงจุดหมายแล้วไอศุพายัฆกลับไม่ยอมปล่อยมือคนรักโดยง่าย ด้วยห่วงใยเหลือเกิน  อยากเอ่ยห้ามไม่ให้ทำ อยากลงมือแทนด้วยห่วงแสนห่วง แต่ก็ทำได้แค่มองคนรักเดินจากไป  เดินออกจากมือตนไปสู่ที่ที่แสนอันตราย กว่าจะกัดฟันถอยหลังกลับมาประจำที่ได้ หัวใจก็หน่วงจนแทบทรุด


"......หึ"


เป็นไปตามที่โสฬสคาดการณ์ไว้ทุกประการ เพราะเมื่อมัชชาโรเหยียบเข้าถิ่นพระนางสิขีปุ๊บ นางก็ร่ายคาถาปล่อยโขยงภูติเงาออกมาหมายเล่นงานโสฬสทีเผลอทันที


"ชิ...ตูว่าแล้วเชียว!"


โสฬสบริกรรมคาถาเรียกภูติแสงออกมาพร้อมเพรียงเช่นกัน ร่ายมนต์ขั้นสูงสุด เตรียมหยุดทุกสรรพชีวิตที่เป็นศัตรู


"..........!!!???"


"อึก..!"


อึดใจที่โสฬสตั่งท่าตั้งรับ มัชชาโรก็กัดฟันคว้าทารุจันทฺแล่นเข้าปักกลางอกพระนางสิขีทันที โดยที่นางยังไม่ทันตั้งตัว


"กะ...แก..."


"พระนางสิขี...ผม...ไม่มีทางเลือก..."


"อร๊า!!...ไอ้ลูก...ทรพี!!!"


"......!!!"


คำแรกที่เรียกว่าลูก กลับเป็นคำว่า "ลูกทรพี" มัชชาโรเจ็บปวดถึงขีดสุด น้ำตาทลักทลายทั้งสองเนตรโศก


"ลูก...ผมไม่เคยเป็นลูกท่าน..."


"แก....แก ทรยศฉัน!!!"


"ผม...ไม่เคยอยู่ฝ่ายเดียวกับท่าน..."


"แก๊!!!!!!!!"



ฟ้าวววว...



"อั่ก!!"


"มัชชาโร!!"


ไอศุพายัฆวิ่งเข้าไปรับร่างมัชชาโรที่ปลิวหวือมาตามแรงเหวี่ยงของพระนางสิขี เพราะโดนทารุจันทฺปักอยู่กลางอก พลังของนางจึงไม่เสถียร เพราะมันกำลังจะสูญสลายไปในไม่ช้า ดวงตาแดงก่ำด้วยเพลิงโทสะของนางจ้องมาที่โสฬสเขม็ง ครานี้นางจักพ่ายแพ้ และจักแพ้พ่ายตลอดกาล ไม่มีทางได้แก้แค้นอีก และหากครั้งนี้มันจะเป็นครั้งสุดท้าย...อย่างน้อย...


"................!!"


"...........ย๊ากกกก!!!"


โดยไม่ทันตั้งตัว...ในเฮือกสุดท้ายก่อนที่พลังทั้งหมดของนางจะหายไป พระนางสิขีพุ่งตัวเข้าถึงร่างโสฬสพร้อมปักทารุจันทฺเข้าอกองค์รัชทายาททันที


"....หึหึหึ...ฉันยอมรับว่าแกแน่ ไอ้เด็กเวร...แต่แกรู้จักฉันน้อยไป เพราะถ้าฉันจะต้องย่อยยับลงไป แกก็ต้องกลายเป็นธุลีดินไปพร้อมกัน!!"


"......................"


พระนางสิขีกับโสฬสด้วยน้ำเสียงที่หอบระโหย เพราะพลังของนางได้สลายไปจนสิ้นแล้ว ภูติเงาสลายหายไปสิ้น เมฆหมอกมืดทมิฬก็หายวับไปราวกับไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน...
.
.
.

สิ้นแล้วจอมเวทย์มนต์ดำแห่งเอกูนวิสตี.......
.
.
.

สิ้นแล้ว...ชื่อพระนางสิขี....
.
.
.

เหลือเพียงผู้หญิงตัวเล็กๆ ไร้กำลัง ไร้อำนาจ และไร้ญาติ...ขาดมิตร...


"อึก!"


"รัชทายาท!!"


ไอศุพายัฆ ผละจากร่างมัชชาโรเข้ามาดูอาการนายเหนือ พลังของโสฬสตอนนี้ ก็กำลังระส่ำระสาย แม้ว่าทารุจันทฺจะไม่ได้ปักลึกลงกลางแก่นวิญญาณ แม้จะถอนมันออกได้ทันการ แต่เขาก็ได้รับบาดเจ็บไม่น้อย จากการที่พลังของเขาแล่นตลบวิ่งพล่านไปทั้ง 5 ธาตุของร่างกาย
.
.
.
.
.
.
สงครามจบ...แต่ดูท่า...ความโกลาหลจะยังไม่จบ...

...........................................................................

เดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อตอนสำคัญนะคะ...
 :beat:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 26-12-2012 18:03:04

ซวยจริงด้วยพระเอกของเรา :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 26-12-2012 18:15:31

โอ๊ว  โสฬส  อย่าเป็นอะไรนะ

ลูกเมียรออยู่ :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: PPiing ที่ 26-12-2012 18:30:22

ชอบบทกลอน เหมือนเรียนภาษาไทยเลย !!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 26-12-2012 18:37:53

โอ้ ดุเดือดเลือดพล่านกันเลยทีเดียววว
รอมาต่อน้าาา อิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: devotionNightmare ที่ 26-12-2012 18:53:22

กลอนเจ๋ง
เนื้อเรื่องโครตตื่นเต้นอยากให้อัพคืนนี้ :sad4:
แต่พรุ่งนี้ก็ได้ เค้าจะรอนะ  :o12:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 26-12-2012 19:04:55

สงสารรัชทายาทมากๆ แต่ก็เอาเถอะรีบไปดูเมียจะคลอดแล้ว

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: Zalzah_iP ที่ 26-12-2012 19:11:05

คนเขียนแต่งกลอนเองป่าวค๊าาา?? เก่งจุง -*-

รอน้าาา เรโชจะคลอดแล้ววว ><

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: kenghan ที่ 26-12-2012 19:20:29

โสฬส ไม่เป็นไรหรอก เพราะรอเมียรอและช่วยได้แน่นอน(มั้ง)

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 26-12-2012 19:27:48

ตอนต่อไปนี่สำคัญจริงๆ มาต่อด่วน ๆ จ้า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: darkeyes1 ที่ 26-12-2012 19:29:28

ง่า..  จบแบบตัดขาดแบบนี้เลยเหรอ  อยากอ่านต่ออะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 26-12-2012 19:33:31

ซวย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 26-12-2012 19:52:19

โอียลุ้นสุดๆ สุดใส้ติ่ง ///กรรม

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 26-12-2012 19:53:42

อ๊ายยยยยยยยย เซโรจะคลอดแล้ว

คุณสามีเป็นอะไรไปไม่ได้นะคะ =w=

รอพรุ้งนี้ต้องมาต่อนะจ๊ะ

ขอบคุณคะ

 :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 26-12-2012 20:02:34

บาดเจ็บกันหมดแล้วใครจะมาช่วยโสฬส :serius2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: Naenprin ที่ 26-12-2012 20:11:13

โอ้ย เหตุการณ์โกลาหลจริง ใครจะช่วยใครเนี๊ย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 26-12-2012 20:21:48

ทางนี้ต่อสู้กำลังมันทางนั้นคลอดรึยังอ่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: srikoon ที่ 26-12-2012 21:31:43

สายโลหิตเปิดศืกแล้ว.....

จะคลอดท่าไหนนี้

ติดตามตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 26-12-2012 21:46:12

สงสารมัชเชโร ไอศุพายัพดูแลมัชเชโรให้ดีนะ มัชเชโรยอมช่วยขนาดนี้แล้ว เรโชคลอดน่าจะมีผลต่อโสฬสหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 26-12-2012 21:53:27

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: Momichi ที่ 26-12-2012 21:53:41

อ๊ากกกกกอยากอ่านต่อกำลังสนุกเลย
โสฬสขอใหปลอดภัยนะ ลูกเมียรออยู่นะ สู้ๆๆ
ขอให้เรโชคลอดอย่าปลอดภัยด้วยเถิด

คนแต่งเขียนเก่งมาก แต่งกลอนเก่งอีกต่างหาก ชอบมากๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 26-12-2012 22:02:55

โสฬส ต้องปลอดภัยนะ รีบไปดูเมียเลย  ไม่รู้จะคลอดไหวป่าว 
ไม่อยากให้เรโชเป็นหม้ายลูกติดนะเฟ้ยย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 26-12-2012 22:10:18

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 26-12-2012 22:30:54

ง่าสสสสส

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 26-12-2012 22:38:23

 :z13: :z13:

สงครามจบ คนยังไม่จบ

เรโชยังไม่คลอดเลยยยย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 26-12-2012 22:46:44

เหตุการณ์กำลังขับขันเลย คนแต่งห้ามเบี้ยวนะ งั้นมีงอลแน่ สู้ๆน๊า คนแต่งก็ด้วยครับสู้ๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 26-12-2012 22:47:10

เหตุการณ์กำลังขับขันเลย คนแต่งห้ามเบี้ยวนะ งั้นมีงอลแน่ สู้ๆน๊า คนแต่งก็ด้วยครับสู้ๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 26-12-2012 22:51:06

มาอีก

ตัดแบบนี้มันค้างมากๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 26-12-2012 22:57:57

 :z3: :z3: :z3: :z3:เคาจะรออออออออออออออออออ :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 26-12-2012 23:29:12

โหยยยย สนุกง่าาาาาา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 26-12-2012 23:46:56

 :z3:ลุ้นต่อไป

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 27-12-2012 00:02:26

อ๊าก!! ตัดฉับ o22
เรโชก็จะคลอด
โสฬสก็อาการหนัก
ขอให้ปลอดภัยทั้งคู่เลยนะ :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: setblack ที่ 27-12-2012 00:22:41

 :L2: :3123:

สู้ ๆๆ นะ ค่ะ

ปลอดภัยทั้งคู่นะค่ะ

แฝดสี่ ยอดกุมาร จะมาแล้วววว

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: whistle ที่ 27-12-2012 00:27:01

 :z3: :z3: :z3:
ที่สุดอ่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 27-12-2012 08:52:48

อ๊ากกกกก.....ค้างง่าาาา....ค้างอย่างแรงงงงงง :serius2:
รอลุ้นตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อเล๊ยยยย
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: mizuths ที่ 27-12-2012 10:41:43

เรโชจะคลอดเเล้ว ลุ้นต่อค้างสุด ๆ 

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: warnana001 ที่ 27-12-2012 10:58:13

ฮาตอนเรโชแต่มาช็อคตอนพระสวามี
โดนแทง!!! ไม่เป็นอะไรใช่ไหม!!!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: hewlett ที่ 27-12-2012 13:48:39

ส่งต่อพลังไปที่สี่กุมารเลย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 27-12-2012 15:00:03

เง้อ แต่ละคน!!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.36 ปะทะ!! (26.12.12) P.49
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 27-12-2012 17:38:28

อ๊ากกกกกกกกกกก

ค้างอ่ะ 

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 27-12-2012 17:49:41

ตอนที่ 37  เรโช...คลอด   






"อะ...ฮ้า...ฮ้า...อึก..."


"อดทนอีกนิดนะครับ องค์พระชายา"


"อึก...อ...อีกนานแค่...ไหน...ผ...ผมจะ...ตายแล้ว...นะ..."


"อีกแค่อึดใจเองนะ...อดทนไว้นะครับ..."


"อูยยย...ทนมา...7 ชั่วโมง...แล้วนะ...อ๊ะ...โอยยย...อีกอึดใจของท่าน...ม...มันนานแค่ไหน...กันเนี่ย...?"


"ผมสัญญาอีกไม่เกินชั่วยาม...ทุกอย่างก็จะเรียบร้อยนะครับ นะ..."


"ท่าน...อินทิรา...ผมต้องผ่าตัด...ใช่มั้ย...อึก"


"....อ่า...ครับ จำต้องผ่าออก"


"ง...งั้น วางยาสลบผมตอนนี้เลย...อ๊ะ...ได้มั้ย...ม...ไม่ไหวแล้ว...อ๊า"


"ไม่ได้ครับ...วางยาสลบไม่ได้ เราต้องผ่าสด..."


"อุป๊าดดดด!!!...ผ...ผ่าสด!!!???? โอยยย...จะฆ่ากันหรือไงค๊าบบบบ..."


"อย่าตกพระทัยไปเลยครับ ใจเย็นๆนะ เดี๋ยวพอท้องตึงถึงขีดสุดแล้ว เราแค่เปิดช่องเล็กๆ แค่เพียงนิดเดียเท่านั้นครับ ท่านจะไม่รู้สึกเจ็บเลยแม้แต่นิดเดียว...นะครับ ใจเย็นๆนะ หายใจเข้าลึกๆ..."


"ฮึก...ฮือ...อะ...ม...ไม่ไหวแล้ว...ฮึก...."


ในที่สุดพระชายาผู้น่าสนสารก็ทนพิษความเจ็บปวดหน่วงหนักไม่ไหว ปล่อยโฮร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายใครอีก  อินทิราถอดถอนใจด้วยความเวทนาสงสารจับจิต  เขาเข้าใจดีว่าตอนนี้พระชายารู้สึกอย่างไร รู้ดีว่าคงกลัวมาก ยิ่งเจ็บปวดขนาดนี้ ยิ่งตื่นกลัวเข้าไปใหญ่ สุดท้ายอินทิราก็ตัดสินใจบางสิ่ง...

"จันทรา..."


"ครับท่านพ่อ"


"อินทิรากระซิบเรียกบุตรชายเสียงแผ่ว


"ลูกจงไปดูลาดเลาที่สมรภูมิ หากเห็นว่าองค์รัชทายาทยังอยู่ดี ลูกจงเร่งบอกท่านเรื่องของ องค์พระชายาโดยพลัน..."


"แต่ท่านพ่อ...องค์พระชายาทรงไม่ให้บอก..."


"อย่าช้าที จันทรา จงทำตามที่พ่อบอก"


"....ครับท่านพ่อ"


จันทรารับคำและรีบออกจากห้องลับไปโดยไม่ให้พระชายารู้ตัว

.
.
.
.
.

สงครามไม่เคยนำพาซึ่งความสงบ สงครามอาจตัดสินแพ้ชนะ แต่ไม่อาจสร้างสงครามโดยไม่สละซึ่งบางสิ่งเลือด เนื้อ แขน ขา หรือแม้กระทั่ง...ชีวิต ครานี้ก็เช่นกัน  ถึงสงครามระหว่างรัชทายาทโสฬสติยา กับพระนางสิขีอดีตองรานีแห่งองค์รามัญัชกาลก่อน จะเป็นสงครามแห่งเวทย์มนต์อาคม ใช้อมนุษย์เป็นกองกำลังหลัก หากแต่ทหารมนุษย์และสรรพชีวิตอื่นอีกเล่า ก็ต้องสูญเสียไม่ต่างกัน ไอศุพายัฆถอนหายใจหนักหน่วง ตัวเขาเองก็มีบาดแผลไม่น้อย ทั้งรโมนิทร์และเอาทารย์ก็ไม่ต่าง ที่ยิ่งหนักใจคือนายเหนือ องค์รัชทายาทโสฬส ที่ยังคงนอนหลับตาแน่นิ่ง และมัชชาโรที่ยังคงสลบไศลไม่รู้เรื่องราว เช่นกัน เจ็บแค้นใจในสงครามครานี้หนักหนา แต่พอเหลือบไปมองพระนางสิขี ที่นอนลืมตาโพลงแน่นิ่งดั่งตุ๊กตาที่มีแต่ร่างหากแต่ไร้จิตวิญญาณแล้ว ก็เจ็บแค้นใจไม่ลง อย่างไรเสีย ต่างคนก็ต่างเจ็บ สงคราม...ไม่เคยนำพาซึ่งความดี...


"รโมนินทร์ รัชทายาทเป็นอย่างไรบ้าง?"


ไอศุพายัฆกับเอาทารย์ทะลึ่งตัวถามรโมนินทร์ทันทีที่เห็นชายหนุ่มออกจากห้องหมอหลวง (รโมนินทร์เรียนพลังเวทย์สายเยียวยามาด้วย จึงเป็นลูกมือหมอหลวงได้อย่างดี)


"โชคยังดีที่ทารุจันทฺไม่ได้ทำอันตรายถึงแก่นวิญญาณ ตอนนี้แค่รอให้พลังเวทย์ที่โดนทารุจันทฺเข้าไปปั่นป่วนกลับเข้าที่เข้าทาง องค์รัชทายาทก็คงดีขึ้นแล้วล่ะ"


"องค์รัชทายาทของเราเจ๋งจริง ขนาดทารุจันทฺยังทำให้พลังเวทย์สั่นคลอนไม่ไดเลย"


เอาทารย์เอ่ยขึ้นอย่างชื่นชมปรีดา


"เพราะตอนที่พระนางสิขีพุ่งเข้าไปหมายทำร้าย องค์รัชทายาททรงบริกรรมคาถากันภัยได้ทันไงล่ะ ถึงได้ยันทารุจันทฺไว้ได้ ไม่งั้นคงแย่ไปกว่านี้"


ไอศุพายัฆเอ่ยอธิบาย


"อย่างนี้นี่เอง...ถึงว่าตอนพระนางสิขีตะโกนด่า ตอนที่นางปักทารุจันทฺลงกลางอก นายเราเลยนิ่งเงียบไม่ตอบโต้ ไอ้เราก็นึกว่ากำลังจุก ที่แท้ก็บริกรรมคาถาอยู่นี่เอง สุดยอดจริงๆ"


เอาทารย์ตบเข่าฉาด ชื่นชมนายเหนือของตนไม่ขาดปาก


"ใครเขาจะบื้อใบ้เหมือนนายกัน นี่ถ้าพระนางสิขีกระโดดเข้าฟันคอนาย นายคงตายไปแล้วล่ะ มัวแต่เหวอหลบไม่ทันหรอก"


"เฮ้ย! รโมนินทร์ดูถูกกันเกินไปแล้วนะ ฉันเป็นถึงยอดขุนพลแห่งเอกูนวิสตีนะเว้ย ไอ้เสนาฝ่ายใต้ผู้แสนอรชรอ้อนแอ้น"


"อ้อนแอ้นบ้านป้านายสิ ท่านยอดขุนพล! นายน่ะมันเก่งแต่ใช้กำลัง คิดอะไรไม่เป็นเพราะสมองนายมันมีแต่กล้ามเนื้อไม่มีหยักยังไงล่ะ!!"


"โหยยยย...เจ็บจี๊ด...มันจะมากไปแล้วนะ รโมนินทร์!!"


"หยุด!!"


ไอศุพายัฆรีบห้ามทัพเร็วไว อยู่กับสองคนนี้ทีไรเขาปวดหัวจนเส้นเลือดแทบตีบทุกที เพราะรโมนินทร์กับเอาทารย์เป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาแต่ไหนแต่ไร คนหนึ่งก็บ้ากล้ามบ้าพลัง อีกหนึ่งก็เอวบางร่างน้อยเกลียดการใช้กำลัง ร่วมทีมกันมาตั้งแต่ยังเยาวัย ไม่เคยเห็นเคยญาติดีกัน คิดแล้วไอศุพายัฆก็ยิ่งละเหี่ยใจ


"เอาทารย์ นายไปรายงานผลการทำศึก กับเรื่องอาการของนายเหนือให้กับองค์พระชายาที่ห้องลับหน่อยไป ทางที่ดีช่วยอารักขาองค์พระชาญามาที่นี่ด้วย รีบๆเลย"


"อืมๆ ไปเดี๋ยวนี้แหละ...ชิส์...ฝากไว้ก่อนเหอะ ไอ้รโมนินทร์หน้าอ่อน"


"รีบมาเอาคืนแล้วกัน ไอ้สมองกล้าม!"


"หนอย..."


"พอที รโมนินทร์นายเข้าห้องหมอไป เอาทารย์รีบไปแจ้งองค์พระชายาเดี๋ยวนี้เลย!!"


ไอศุพายัฆถอนใจปวดตับ กว่าจะจับเสือสองตัวออกจากถ้ำได้เล่นเอาเหนื่อย


"รโมนินทร์...แล้วมัชชาโรล่ะ...เอ่อ..เป็นยังไงบ้าง?"


พอเข้ามาในห้องคนป่วย ไอศุพายัฆก็อดที่จะถามถึงอาการของคนในดวงใจไม่ได้ ตั้งแต่ที่โดนพระนางสิขีใช้พลังเวทย์ปัดจนกระเด็น มัชชาโรก็สลบไศลไม่ฟื้นมาพักใหญ่ๆ จนอดห่วงไม่ได้ว่าอาจบาดเจ็บหนักกว่าที่เห็น


"ก็ช้ำในเยอะน่าดู แต่ก็ยังโชคดีที่ไม่โดนจุดสำคัญ พักฟื้นสักระยะก็ดีขึ้นแล้วล่ะ อ่ะนี่ ถ้าเจ้าแมวนี่ฟื้น ก็ให้กินยานี่ด้วย อาการจะได้ทุเลา"
"ขอบใจนะ รโมนินทร์"


".........เพื่อเจ้าหัวใจของลูกพี่เสือใหญ่ ผมเต็มที่อยู่แล้วค๊าบ"


รโมนินทร์ยิ้มหวาน รับคำขอบคุณจากไอศุพายัฆ ก่อนขอตัวไปดูคนเจ็บคนอื่นๆต่อ โดยเฉพาะการจับพระนางสิขีกรอกยาเรียกสติ


ฝ่ายจันทราเมื่อวิ่งแล่นมาจนถึงสนามรบ ก็พบกับความว่างเปล่า เหลือไว้เพียงความเสียหายหักพังไว้เป็นหลักฐานแห่งการสู้รบ ไม่พบศพเพราะเหล่าทหารกล้าเป็นแค่อมนุษย์ที่ถูกปลุกเสกขึ้น หากแต่ก็ไม่พบใครเลยเหมือนกัน คิดขึ้นได้ว่าอาจอยู่ในตัววิหาร เลยรีบวิ่งตามหาองค์รัชทายาทผู้เป็นจอมทัพอีกครั้ง


"อร๊า...แฮ่ก แฮ่ก อยู่ที่นี่กันเองหรือขอรับ หาเสียทั่วเลย ได้ข่าวว่าชนะสงครามครั้งนี้แล้ว ชาวเสมัญขอแสดงความยิน...ดี...เอ๊ะ?"


"อ้าว...จันทรา"


"องค์รัชทายาททรงบาดเจ็บ!? เป็นอะไรมากหรือเปล่าครับ!?"


"ไม่เป็นไรมากหรอก แล้วองค์พระชายาล่ะ ปลอดภัยดีใช่หรือไม่ เอาทารย์เองก็กำลังไปแจ้งข่าวเหมือนกัน นี่คงสวนกันสินะ"


"เรื่องพระชายา เอ่อตอนนี้กำลังแย่อยู่เลยครับ ท่านราชองครักษ์"


"ห๊ะ!? เกิดอะไรขึ้น หรือภูติเงาของพระนางสิขีลักลอบเข้าไปห้องลับได้!!?"


"เปล่าขอรับ แต่ตอนนี้พระชายากำลังจะคลอด..."


"ห๊ะ!!! จะคลอด!!!?"


ไอศุพายัฆเบิกตาโพลง ตกใจทั้งเรื่องที่องค์พระชายาจะคลอด ตกใจทั้งเสียงขององค์รัชทายาทที่ตอนแรกยังคงหลับไหลไม่ได้สติอยู่นั้น กลับลุกขึ้นมาตะโกนลั่นราวกับว่าไม่ได้บาดเจ็บอะไร


"ไอศุพายัฆรีบพาฉันไปที่ห้องลับที่เรโชอยู่ที!!"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.


"ถวายบังคมองค์พระชายาติสเรโช กระผมขุนพลเอาทารย์มีเรื่องเข้าเฝ้ารายงานขอรับ...เฮ้ย!!?"

เอาทารย์ที่เงยหน้าขึ้นจากการก้มหน้าถวายความเคารพก็ถึงกับผงะ เมื่อเห็นว่าองค์พระชายานั้นกำลังอยู่ในสภาพที่แสนทุกข์ทรมาร


"พระชายาทรงเป็นอะไรไปครับ หรือว่าเจ้าเสมัญพวกนี้จะคิดการทุรยศ ทำร้ายท่าน!!?"


"...ฮึ..."


เรโชที่นอนกะปลกกะเปลี้ยอยู่นั้นได้แต่ส่ายหัวดิก เพราะไร้เรี่ยวแรงจะตอบคำถาม


"งั้นทำไมท่านถึง..."


"องค์พระชายากำลังจะคลอด รบกวนท่านเอาทารย์เร่งไปแจ้งองค์เหนือหัวด้วย"


อินทิรารีบชี้แจงผู้มาเยือนที่กำลังงงเป็นไก่ล่ำตาแตก


"ดะ...ได้ครับ จะรีบไปเดี๋ยวนี้!!!"


"อย...อย่าเพิ่ง..."


เรโชรีบรั้งไว้ด้วยเสียงแหบระโหย เอาทารย์ชะงักเท้ากึก ทันที


"ส...สงคราม ช ชนะ มั้ย? ส...โสฬสล่ะ?..."


เรโชถามไถ่ถึงสวามีที่รักทันที ด้วยความเป็นห่วงเป็นใย เพราะตัวเองไม่สามารถไปเห็นกับตาได้ จึงยิ่งห่วงหนัก


"เอ่อ...เราชนะสงครามแล้วครับ พระนางสิขีพ่ายแพ้ย่อยยับ ตอนนี้ก็บาดเจ็บจนต้องถูกรักษาตัวอยู่ที่นี่ เอ่อส่วนองค์รัชทายาทนั้น...อ่า"


"โสฬส ทำไม...?"


"องค์รัชทายาททรงได้รับ เอ่อ บาดเจ็บเล็กน้อยขอรับ ตอนนี้กำลังพักรักษาตัวอยู่..."


"ว่าไงนะ?...อะ...ส...โสฬส...บ...บาดเจ็บ!?"


ไม่ทันที่ใครจะห้ามทัน เรโชฝืนร่างลุกขึ้นจากเตียงทันทีที่ได้ทราบข่าวอาการบาดเจ็บของสามี เขาจะต้องไปเห็นกับตา ไม่งั้นตายตาไม่หลับแน่ๆ


"พระชายา จะไปไหนครับ!!?"


"ผ...ผมจะไป...ดูอาการโส...ฬส..."


"ไม่ได้นะครับ ท่านจะคลอดอยู่แล้ว..."


"ม่าย...ยังม่ายคลอด...ฮึก...จะไปหา...โสฬส..."


ไม่ว่าใครจะห้าม เรโชก็ดิ้นรนขัดขืน จะฝืนกายออกจากห้องไปให้ได้ ทั้งๆที่ก็หอบแฮ่ก แทบจะเดินไม่ไหว


"เรโช!!!"


"....โสฬส...?"
.
.
.
.
.
"โสฬส...ฮึก..."


"เมียพี่...นายเป็นยังไงบ้าง?"


โสฬสขโยกขเยกฝืนกายเข้าไปตระกองกอดเรโชยอดดวงใจด้วยความห่วงใยทะลักล้น เรโชเองก็ทำนบน้ำตาแตกอีกรอบ ร้องโฮอย่างน่าสงสาร หน้าเน่อเห่อแดง ทั้งปลายจมูก หางตา ริมฝีปาก แดงก่ำจนช้ำไปหมด มือเล็กยกขึ้นเช็ดน้ำตาตัวเองป้อยๆ ทั้งน่าเอ็นดูระคนสงสาร


"โสฬส...นาย...ฮึก...เป็นยังไง...ฮึก...บ้าง...?"


"พี่ปลอดภัยดี เรโชก็เห็น คนดีของพี่กำลังจะคลอดลูกแล้ว พี่ยิ่งต้องแข็งแรงจริงมั้ย?"


"ป...ป้าสิขีแพ้แล้ว...เรา...เรา...ฮึก...ปลอดภัยแล้ว...ใช่มั้ย?"


"อืม...เราปลอดภัยแล้ว คนดีของพี่ร้องไห้ทำไมกัน หืม?"


"ก็...ก็ ปวดท้อง...จะตายอยู่แล้ว..."


"ไม่ตายนะ คนดี ไม่ตายนะเดี๋ยวคลอดลูกเสร็จก็ไม่ปวดแล้ว เดี๋ยวก็หายนะ เรโชคนเก่งของพี่ แค่นี้สบายๆ ใช่มั้ยครับ หืม?"


"ฮะ...อึก...อืม...ว....ไหว..."


โสฬสยกยิ้มหวาน โอบร่างในอ้อมกอดแนบอกแน่นขึ้น บรรจงจุมพิศแผ่วหวานตรงขมับชื้นเหงื่อของคนรัก เพื่อถ่ายทอดพลังแห่งรัก แห่งความห่วงหา ให้กับคนในอ้อมแขน


"อ...อยู่...กับผมนะ...อยู่...เป็นเพื่อนผม...นะ..."


"ครับ เรโชของพี่ พี่จะอยู่ข้างๆไม่ไปไหนเลยนะ สบายใจขึ้นหรือยัง..."


"อืม...อึก...โอยยย..."


"หืม...ปวดท้องเหรอ?"


"....อึก...โอ้ย!...อ๊า....ท...ท้อง...ป..ปวด...โอ้ย!!"


เรโชแทบดิ้นอีกครั้ง ระลอกความเจ็บปวดทวีสูง เจ็บจนหายใจแทบไม่ทัน เจ็บ ราวกับร่างกายกำลังจะปริแตก...


"อร๊า...............!!!"


"ได้เวลาแล้ว!!!"


อินทิรา ตะโกนลั่น เมื่อเห็นว่าท้องขององค์พระชายาของตน เริ่มมีอาการ ที่แสดงให้เห็นว่าทารกน้อยพร้อมแก่การสู่โลกกว้าง ชาวเสมัญทุกคน เร่งมือเตรียมการพร้อมสรรพ อินทิราสืบเท้าเข้าใกล้มัชชาโรเตรียมพร้อม โสฬสตระกองกอดร่างคนรักแน่น
.
.
.
.
.



"ลงมีดได้!"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

ฟ้าม่วงครามยามอัศดงปลงใจภักดิ์            อาทิตย์คล้อยลงปลักสลักผา
ลมเรื่อยอ่อนซอนซอกหินกลิ่นมาลา            สายธาราไหลหล่อคลอสายชล

พลันอาทิตย์ร้อนแรงสีแดงจัด            เมฆหมอกพัดพรูพรายพร้อมสายฝน
ครืน ครืนเปรี้ยง เสียงฟ้าคร่าคำรน            สายสุชลเคลื่อนคลั่งดังก้องไพร

พริบตาสี่กุมารน้อยค่อยกำเนิด            สิ่งประเสริฐเลิศราศรีที่ยิ่งใหญ่
เมฆพยัพคับฟ้าพร่าเลือนไป            ยินเสียงใสกังสดาลผ่านสายลม

กำเนิดแล้วแก้วสวรรค์เป็นขวัญโลก            ดับทุกข์โศกโรคคลายคล้ายสุขสม
ขวัญใจผู้สู่ขวัญวันภิรมย์               รับขวัญชมสี่กุมารสราญเริง
.
.
.
.
.

"อุแว้... อุแง้ ..."


"กุมารน้อยทั้ง สี่พระองค์ ถือกำเหนิดแล้ว"


อินทิราประกาศยินดี ที่การทำคลอดครั้งนี้สำฤทธิ์ผล ทุกคนถอนหายใจโล่งอก พร้อมทั้งแซ่ซ้องยินดี  ราชโอรสทั้งสี่ กำเนิดมาพร้อมพรั่งกับความอภินิหาร ฟ้ารู้ ดินรู้ ถึงสิ่งประเสริฐที่ได้ถือกำเนิดขึ้น  โสฬสตระกองกอดคนรักแน่น ยกยิ้มดีใจจนน้ำตาลูกผู้ชายปริ่มหางตาคม จูบซับทั้งเหงื่อ ทั้งน้ำตาบนหน้าคนรักที่เหนื่อยอ่อนจากการคลอดบุตรทั้งสี่


"เรโช...เรโชของพี่ ดูสิลูกเราน่ารักมั้ย..."


"ครับ น่ารัก น่ารักเหมือนผมเลย ฮ่า ฮ่า"


"ครับ คนดี น่ารักเหมือนเมียพี่ไม่มีผิด"


เคล้าคลอคนในอ้อมแขนด้วยความรักใคร่ ความอบอุ่นใจเอ่ออาบไปทั้งห้องลับแห่งรัก ในวิหารมิคาทน


"อุแง้ อุแง้..."


อินทิราที่กำลังจัดการล้างเนื้อล้างตัวโอรสทั้งสี่ แอบยิ้มภูมิใจ พร้อมทั้งปลาบปลื้ม ที่การคลอดครั้งนี้สำเร็จลงด้วยดี ทั้งโอรสและพระชายาล้วนปลอดภัย หายห่วง  อัศจรรย์ในหัวใจยิ่งนัก จนแทบกลั้นน้ำตาแห่งความปลื้มปิติไว้ไม่อยู่


"ผู้ชาย...ก็คลอดลูกได้...เจ๋งชะมัด นายเหนือหัวเราทั้งคู่...เจ๋งชะมัด"


เอาทารย์ครางแผ่วเบา พร้อมปาดน้ำตาแห่งความปลาบปลื้มไม่หยุด


สิ่งอัศจรรย์ควบคู่เรื่องอัศจรรย์ เรโชเพิ่งประจักในพลังของตัวเองก็วันนี้ ตอนคลอดลูกต้องผ่าท้อง หากแต่ไม่รู้สึกเจ็บปวด รู้สึกได้ถึงแสงสว่างจ้าและอบอุ่น หรือนั่นคือรักขติ ทั้งพอคลอดทั้งสี่คนแล้ว แผลที่หน้าท้องเขาก็วับไปทันที ราวกับมันไม่เคยเกิดขึ้น พลังสมานแผลที่เขาเองก็ไม่นึกว่า มันจะมีฤทธาถึงเพียงนี้ เรโชยิ้มน้อยๆอีกครั้ง ก่อนหลับตาลงด้วยความเหนื่อยอ่อน...
.
.
.
.
.
เรโชขอพักสักที













.

"เดี๋ยวก่อน แล้วลูกๆเราล่ะ จะตั้งชื่อว่าอะไร!!?"



....................................................................................

 :mc4: คลอดแล้ว เย้ๆๆ
เจออีกทีหลังปีใหม่นะจ๊ะ คนเขียนออกนอกเมืองจ๊ะ (ถิ่นทุรกันดาร ไร้สัญญาณเน็ต...)
 :pig4: :L1:
HAPPY NEW YEAR 2013

ปล. ดีใจค่ะที่มีคนชอบบทกลอน  เห็นว่าน่าจะเหมาะกับนิยายจักรๆวงศ์ๆ แบบงงๆเรื่องนี้ดี อิอิ แต่กว่าจะแต่งได้ นานกว่าเขียนนิยายอีกค่ะ ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: countryside_69 ที่ 27-12-2012 18:05:41

 o13 o13 o13 o13 o13
ผู้แต่งสร้างสรรค์ได้สุดยอดดดดดดดดดดดดดด
ขอบคุณที่มีเรื่องราวความรักที่สนุก ๆ มาให้อ่าน

ขอให้มีความสุขทุก ๆ วันตลอดปีใหม่คร้าบ
 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 27-12-2012 18:06:36

กำ

หลับไปแล้วยังห่วงลูกอยู่อีก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 27-12-2012 18:09:21

555555 นั่นสินะ ชื่ออะไรดีล่ะ???

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 27-12-2012 18:13:43

บู้ววววววววววววววววววววววววว

ไมอ้ะ ทำมายยยย  นายต้องสลบเเบบไม่ฟื้นซักสามวันดิ
มันถึงจะมันส์ ไม่มันส์เลย ฮ่าๆๆๆ :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: ninkara ที่ 27-12-2012 18:14:32

ดิน น้ำ ลม ไฟ หัวใจ 555+ o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 27-12-2012 18:20:43

จะตั้งชื่อว่าอะไรดีน้อ? ตั้งสี่คน!!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 27-12-2012 18:37:55

วู๊วววว ตอนนี้แอบเสียวท้องผ่าสด อร๊ายยยย ><


อุบร่ะแล้วลูกจะตั้งชื่อว่าอะไร

แหมๆพักก่อนก้ได้นะจ๊ะชายาที่รัก เดี่ยวค่อยๆคิด 555

ขุบคุณมากเลยนะคะ

 :L1:

รอตอนต่อไปนะจ๊ะ =w=*

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 27-12-2012 18:45:48

ฮ่าๆๆๆ  เรโช  ไอที่ร้องไปตอนแรกเนี่ยหายไปไหนหมด
ก่อนหลับยังอุตตส่าห์ จะคิดชื่อลูกอีกนะ กร๊ากก :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: second ที่ 27-12-2012 18:46:11

โอ้ววว ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี  :กอด1:
ว่าแต่ ท่านเสนากับองครักษ์ล่ะ
รอน้าาาาาาา  :m5:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 27-12-2012 19:01:07

ในที่สุดก็คลอดเสียที
เฮ้อออ ลุ้นจนเหนื่อยตามคนท้อง ฮ่าๆ

สุขสันต์วันปีใหม่เช่นเดียวกันนะคะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 27-12-2012 19:02:40

คลอดสักที ผู้ชายหมดเลยสุดยอดดีๆชอบๆ ชื่ออะไรดีน๊า คงน่ารักมากอะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 27-12-2012 19:04:18

 :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 27-12-2012 19:14:00

 :laugh: ขนาดจะคลอดยังฮา แต่ยินดีด้วย  :mc4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Zalzah_iP ที่ 27-12-2012 19:31:10

เป็นแม่คนแล้วน้าเรโช
ว่าแต่...ขนาดกำลังจะหลับยังไม่วายคิดถึงชื่อลูกอีกหรอ
ป่วงได้อีกเจงๆ เรโช5555

สวัสดีปีใหม่ค่ะ  :bye2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: honeystar ที่ 27-12-2012 19:43:15

อุ๊บ๊ะ ! เอากับเค้าก่อนจะจบแต่ล่ะตอนทำไมเธอชอบมีปัญหาอย่างนี้นะ !!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: kenghan ที่ 27-12-2012 19:43:24

แฮปปี้ เย้ๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: darkeyes1 ที่ 27-12-2012 19:49:43

อย่าชื่อหนึ่ง สอง สาม สี่ เหมือนเรื่องสี่กุมารก็แล้วกันฮึฮึ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: srikoon ที่ 27-12-2012 19:52:32

สี่ยอดกุมาร

หนังจักรๆวงศ์ๆ เปล่านี้

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 27-12-2012 19:59:24

นี่เอง...ต้นกำเนิดเผ่าพันธ์สี่ยอดกุมาร5555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 27-12-2012 20:19:18

เอาล่ะสิทีนี้เรโชเครียดเรื่องชื่อลูกอีกแล้ว :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 27-12-2012 20:23:21

เรโชชอบตกใจในเรื่องที่คนอื่นเขาไม่ได้เครียดเลยนะ
เอ้า คุณพ่อมาดๆ รีบตั้งชื่อลูกทั้งสี่โดยพลัน
ก่อนที่สุดที่รัก สุดสวาทขาดใจจะโกรธเสียก่อน

ปล. เค้าชอบบทกลอนอ่ะ  :m4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Naenprin ที่ 27-12-2012 20:29:38

คลอดแล้ว ดีใจด้วยนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 27-12-2012 20:30:51

ออกแว้ว้วสวววว

 :mc3: :mc2: :mc3: :mc2: :mc3: :mc2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 27-12-2012 20:34:48

สี่กุมารเกิดแล้ว อย่าลืมตั้งชื่อน๊า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 27-12-2012 20:44:49

เรโชมีมุขฮาตบตอนท้ายทุกที :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 27-12-2012 20:47:43

 :sad4: โล่งแล้ว

เย้ๆ ทุกคนปลอดภัย

 :really2: :really2: :really2: :really2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 27-12-2012 21:18:03

ชื่อที่แปลว่า ดิน น้ำลมไฟ แบบเพราะๆสินะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: devotionNightmare ที่ 27-12-2012 21:28:10

ตล๊อด เรโชชอบทิ้งท้ายให้ชวนติดตามอยู่เรื่อยเลย  :o12:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 27-12-2012 21:47:05

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:คลอดแล้วสี่กุมาร :กอด1: :กอด1: :กอด1:


ว่าแต่มัชชาโรจะเป็นงัยบ้างอะ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:


ปีใหม่แล้วพบกันจ้า :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Ryu_Chise ที่ 27-12-2012 21:58:33

ลูกชาย แฝด 4 ชื่อ  มาลาตี(ดอกมะลิ)   การะบุหนิง (ดอกแก้ว)   ตันหยง (ดอกพิกุล) มิรันตี (ดาวเรือง) << มาจากภาษา ชวาและมลายู
 o18 o18 o18 o18 o18 o18

แบบน่าจะเป็นดอกไม้เดพราะ มันเป็นคำแทนที่สวยดี 5555 เอาไปเลยต่อ ภาค  2 3 4 5 ได้ :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 27-12-2012 22:12:16

ฮ่าๆๆๆๆๆๆ คลอดมาแล้วววว สนุกอะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 27-12-2012 22:34:54

 :call:  :call: :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: B_Story ที่ 27-12-2012 22:40:36

โอยยย ลุ้นจนแทบจะคลอดแทนเรโชเลยเนี่ย   :mc4: :mc4: 
 
ปล.จบตอนได้น่าลุ้นทุกตอน สนุกมากๆค่าา o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 27-12-2012 22:52:46

happy new year แล้วเจอกันหลังปีใหม่ค่ะ  :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: sittikorn ที่ 27-12-2012 23:03:54

 :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Momichi ที่ 27-12-2012 23:11:22

ยินดีกับเรโชด้วย คลอดแล้วเย้ๆๆๆ
อ่านไปก็แอบขับเสภาในใจ 555 เหมือนละครจักรๆวงศ์ ตอนเช้าเลย อิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: mind223 ที่ 27-12-2012 23:33:25

เออ เน๊อะ แร้วชื่อลูกล๊ะ ? :z2: :z2: :z2:

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:


 :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:

 :pigha2: :pigha2: :pigha2: :pigha2: :pigha2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 27-12-2012 23:44:27

เรโชคลอดได้อย่างปลอดภัยก็ดีแล้ว แล้วมัชเชโรจะเป็นไงบ้างนะเนี่ย รักขติอะไรนั่นส่งผลอะไรหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น “พระชายา” Chp. 27 เรโช...ท้อง!! P.40 (28.11.12) ต่อ
เริ่มหัวข้อโดย: bauloy ที่ 28-12-2012 00:10:44

คลอดเเล้ว!! เย่!! ชอบกลอนมากๆเลยค่ะอ่านเเล้วเห็นภาพเลย สนุกมากค่ะเป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ ปีหน้าก็รอค่ะ55555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 28-12-2012 00:12:50

ท้องอยู่ตั้งนานยังไม่คิดชื่อลูกกันอีก
ว่าแต่ลูกตั่้งสี่คนนี่จะต้องกันอย่างไรเนี้ยะ :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 28-12-2012 01:28:38

ลูกสี่คนว้าววววววว o13
 :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 28-12-2012 01:44:24

ตรี คทา จักร สังข์
สี่คนครบ = =

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 28-12-2012 02:17:36

สี่ยอดกุมารจะชื่ออะไรกันบ้างนะ

คนแต่งนี่ไอเดียสุดบรรเจิดจริงๆ o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 28-12-2012 09:04:28

ผ่านไปด้วยดีทุกเรื่องเลยสิน่า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 28-12-2012 10:27:25

สี่กุมารจริงๆๆ

ตรี  คฑา  จักร  ส้งข์ 5555+

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 28-12-2012 16:14:35

กำ  โธ่!!  นึกว่าจะหลับแล้วสักอีก

คิกคิก  น่ารักจริงๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 28-12-2012 17:12:28

คลอดแล้ว แต่ยังทิ้งความฮาไว้ด้วยนะ






รีบมต่อนะ สนุกดี เป็นแนวที่ชอบที่สุด คือ แต่งงาน และมีลูก เราปลื้ม สู้ๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: kukkik ที่ 28-12-2012 23:25:43

 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 29-12-2012 00:03:46

เอาแล้วไง ตั้งสี่คน ตั้งดีๆล่ะชื่อลูกน่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: dark-soleil ที่ 29-12-2012 10:51:56

ให้ตายสิ ตลอดเลยเรื่องนี้ ชอบจบแบบให้ขำจริงอะไรจริง....  :laugh3: o3

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 29-12-2012 13:03:32

สี่กุมารรรรรรรรรรร หาญกล้าาาาาาา 555555555555555555555555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 29-12-2012 22:23:48

มีลูกลิงเพิ่มมาสี่คน โสฬสปวดหัวแน่ แค่เรโชก็นะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดูใบไม้หลากสี ที่ 30-12-2012 22:18:59

อุ๊  แม่ เจ้า ว่าเรื่องนี้ดูย้อนเหมือนสมัยก่อนแล้ว มีบทกลอนมาเพิ่มเหมือนอ่านวรรณคดีเลยอ่ะ (ที่หายไปนานเพราะแต่งกลอนใช่ป่ะ?)
แหมๆ เรโช คลอดแล้ว ขนาดจะพักผ่อนยังจะเกรียน ถามชื่อลูกอีกนะ เฮ้ออออออออ :เฮ้อ:
แต่สงครามจบง่ายกว่าที่คิดแหะ หวังว่าคงยังไม่ถึงตอนจบในเร็ววันนะ แล้วตกลงเมืองนี้เหลือกันแค่ที่สิหารใช่อ่ะ

คนเขียนสู้ๆ คราหน้าก็ประพันธ์กลอนมาอีกนะ คิคิ :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: darkeyes1 ที่ 31-12-2012 18:39:48

เหอๆ  ยังไม่ตั้งชื่อลูกทีเหรอ  ตั้งชื่อเด็กๆกันถึงไหนแล้วอะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: srikoon ที่ 01-01-2013 00:33:12

วาระนี้ ขออวยพร ให้ผู้เขียน & ผู้อ่าน จง   

     Live Long and Prosper

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

 :laugh5: :laugh5: :haun1:
     

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 03-01-2013 02:30:14

เรโชคลอดแล้ว เย้ๆๆๆ
ตั้งชื่อว่าไรน่ะเหรอ ดิน น้ำ ลม ไฟ ไปเลยเป็นไง
สี่ยอดกุมาร กับธาตุทั้งสี่ไง เหมือนในละครเลย ฮ่าๆๆๆ
ตอนนี่มีคู่ให้จิ้นเพิ่มอีกคู่และ เอาทารย์..รโมนินทร์ โฮ๊ะๆๆๆ
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.37 เรโช...คลอด!! (27.12.12) P.50
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 07-01-2013 19:15:58

 :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 07-01-2013 20:04:21

ตอนที่ 38 สี่กุมาร




"ไอศุโร! นเรนโท! รวินโท! เตชโร! ลงมาเดี๋ยวนี้เลยนะ!!  เรโช!! บอกว่าอย่าเป็นแกนนำพาลูกขึ้นต้นไม้ไงล่ะ!! ลงมาเดี๋ยวนี้เลย!!"


เป็นปกติ ที่จะได้ยินโสฬสตะโกนโหวกเหวกอย่างหัวเสีย กับเหล่าลิงทะโมนทั้ง 5?  หลังจากจบสงครามพวกเขาก็ยกพลกลับสู่วังหลวง คืนดวงวิญญาณทุกดวงที่ภูติเงาดูดกลืนไปสู่ทุกร่าง คืนชีวิตชีวาสู่วังอีกครั้ง นี่ก็ร่วมสามเดือนแล้วที่โอรสทั้ง 4 ได้ประสูติออกมา แต่เพียงแค่สามเดือนเท่านั้น โอรสทั้งสี่ก็เติบโตขึ้นราวกับเด็กสิบขวบ รวดเร็วเสียยิ่งกว่าเผ่าพันธุ์ของชาวเสมัญมากนัก องค์พระชายาตั้งครรภ์แค่เดือนกว่าๆก็คลอด จากนั้นโอรสทั้งสี่ก็เติบเอาโตเอา อายุสามเดือนแต่ร่างกายก็เติบใหญ่เท่าเด็กสิบขวบแล้ว แม้แต่ความคิดอ่านก็เติบโตตามไปด้วยเช่นกัน สามเดือนที่ผ่านมาทั้งโสฬส ไอศุพายัฆ มัชชาโร รโมนินทร์ เอาทารย์ หิรัญญิการ์ หรือแม้กระทั่งคณะครูอาจารย์ กระทรวง ทบวงกรม ต่างๆ ก็ไม่เว้น คอยเฝ้าอัดความรู้เข้าสมองเหล่าราชโอรสไม่ขาด น่ายินดียิ่งที่โอรสนั้นแสนจะฉลาดล้ำ ไม่ว่าจะสอน จะอบรมเรื่องอะไร โอรสทั้งสี่ก็ซึมซาบรวดเร็วราวกับฟองน้ำ แถมยังซึมซับได้เรื่อยไม่มีหยุดหย่อน ดังนั้นแม้อายุกำเนิดจะแค่ 3 เดือน แต่ความรู้ความสามารถก็เทียบเท่าเด็กที่อยู่มาสิบปีได้ไม่มีผิดเพี้ยน ถึงจะน่ากังวลที่ขาดประสบการณ์สั่งสม แต่ด้วยความเฉลียวฉลาด ก็ยังพอทำให้โสฬสเบาใจ


ทางการบ้านการเมืองพวกเขาสามารถสั่งสอนได้ไม่ขาดตกบกพร่อง ส่วนเรื่องความซน ทะโมนสมวัยนั้น องค์พระชายาของเขาก็สามารถสอนได้อย่างดีเลิศเช่นกัน ดูอย่างตอนนี้ที่พากันยกขโยงขึ้นไปห้อยโหนอยู่บนต้นมะม่วงกลางสวนอุทยาน อย่าไม่เกรงว่าจะตก จะบาดเจ็บ จนโสฬสเองก็อดเป็นห่วงไม่ได้ ต้องคอยว่า คอยเตือนอยู่เนืองๆ ละเหี่ยใจกับลูกๆก็อย่าง แต่ละเหี่ยใจกับเมียตัวเองมากกว่าที่ตั้งแต่คลอดลูกลิงออกมาได้ ตัวเรโชเองก็กลายเป็นลิงจ่าฝูง เล่นซนแบบไม่กลัวตาย จนโสฬสต้องวางกำลังคอยจับตาดูอย่างแข็งขัน เพื่อป้องกันอันตรายแก่ลูกเมียอยู่รอบวัง


"แน่ะ ว่าแล้วยังจ้องกันตาใสอีก บอกให้ลงมาไงเจ้าพวกนี้นี่!!"


"โสฬส นายจะเข้มงวดไปไหนนักล๊า ลูกๆเราเรียนมาเครียดทั้งวัน นี่ช่วงพักทั้งทีก็ให้ลูกได้ปลดปล่อยบ้างซิ เดี๋ยวลูกๆก็เครียดตายกันพอดี"


"นายก็ด้วยเรโช!! ไม่ต้องมาพูดดีเลยนะ อีกไม่กี่วันก็จะเข้าพิธีราชาภิเษกแล้ว พี่ถามหน่อย เรโชเรียนรู้เรื่องพิธีการไปถึงไหนแล้วห๊า!!?"


"ง่า...เอ่อ...ได้แล้ว แหม...แค่พิธีการในวัง ผมคล่องอยู่แล้วน่า"


(พูดไปปาดเหงื่อไป แถมยังทำตาหลุกหลิกน่าสงสัย)


"อย่ามาโกหกพี่ เรโช! เจ้ากรมพิธีการบอกพี่ว่านายไม่เคยเข้าซ้อมเลยนี่ ใช่มั้ย!!?"


"ชิ! ตาแก่ขี้ฟ้องเอ้ย..."


(พึมพำเบาๆ แอบแค้นใจเล็กๆ คิดไปว่าจะหาวิธีแกล้งคืนเสียให้เข็ด)


"ไอศุโร นเรนโท รวินโท เตชโร ลงมาหาพ่อเร็วเข้า เดี๋ยวเราไปเรียนยิงธนูกัน"


"คร๊าบ คร๊าบ เย้ เย้ ยิงธนูกัน"


ทะโมนทั้งสี่รีบปีนต้นไม้ลงมาหาพ่อของตนเร็วไว ถึงจะลิง แต่ก็ชอบเรียนรู้ ไม่ว่าจะสั่ง จะสอนอะไร ทั้งสี่ก็ไม่เคยบ่นว่าเบื่อ กลับชอบที่จะเรียนรู้ ชอบตั้งข้อสงสัย ชอบหาประสบการณ์


"เรโช นายก็ด้วย ไม่ต้องทำหน้าเหม็นเบื่อแบบนั้นเลย รีบไปซ้อมพิธีได้แล้ว ว่าที่องค์ราชินีแห่งเอกูนวิสติ จะทำงานล่มไม่ได้นะ รีบไปเร็วๆด้วย!!"


ประกาศิตว่าที่องค์ราชันย์ เรโชจึงได้กระดุ๊กกระดิ๊ก  สลัดคราบจ่าฝูงลิง จำใจลงไปซ้อมเข้าพิธีราชาภิเษกขึ้นเป็นองค์ราชินีในที่สุด
.
.
.
.
.

ย้อนกลับไปเมื่อสามเดือนที่แล้ว วันที่สงครามจบลง พร้อมกับที่โอรสน้อยทั้งสี่ถือกำเนิด  เรโชผู้เหนื่อยอ่อน แทบไม่ยอมพักผ่อนนอนหลับ เร่งให้โสฬสคิดชื่อลูกให้ได้ แถมยังช่างเลือก ชื่อนั้นก็ไม่ดี ชื่อนี้ก็ไม่เอา กว่าจะตั้งชื่อที่ถูกใจเรโชได้ เส้นเลือดในสมองของโสฬสแทบจะแตก (เครียดเสียยิ่งกว่าตอนทำสงครามเสียอีก)  จนแล้วจนรอด สุดท้ายโสฬสก็สามารถตั้งชื่อถูกใจเรโชได้เสียที นั่นคือ ชื่อที่มีความหมายเดียวกับเรโชและโสฬส


ไอศุโร ลูกชายคนโต ผู้มีเรือนผมและสีตาดำขลับเหมือนกับราชบิดา โสฬสตั้งชื่อให้ในความหมายว่า "ผู้ยิ่งใหญ่"


นเรนโท บุตรคนที่สอง ผู้มีเรือนผมสีน้ำตาลอ่อนเหมือนผู้เป็นมารดา หากแต่มีดวงตาคมกล้าดังพญาอินทรี โสฬสจึงตั้งชื่อให้ในความหมายว่า "กษัตริย์"


รวินโท บุตรชายผู้มีดวงตากลมโตสดใส ต่างจากดวงตาที่เฉียบคมของพี่คนโตและคนรอง สีผมและสีตาเป็นสีนิลประกาย โสฬสจึงตั้งชื่อบุตรคนนี้ในความหมายของ "ดอกบัว"


เตชโร เด็กหนุ่มเรือนผมสีน้ำตาลอ่อน และมีสีตาที่อ่อนที่สุดในบรรดาสี่พี่น้อง ตากลมสวยหากแต่มีแววของความดื้อรั้น ดังนั้นโสฬสจึงตั้งชื่อลูกชายคนเล็คนนี้ในความหมายของ "ไฟ"



โสฬสติยาที่มีความหมายถึง สิบหกบูรพกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ กลายเป็นชื่อของลูกชายคนโตและคนรอง คือ ไอศุโร และ นเรนโท


ส่วนติสเรโช ที่มีความหมายถึง สามดอกบัวเพลิง จึงกลายเป็นชื่อของลูกชายคนที่สามและคนเล็ก คือ รวินโท และ เตชโร


เรโชปลาบปลื้มอิ่มเอิบใจมากที่ได้ชื่อลูกในดวงใจเสียที จากนั้นก็หลับเป็นตายไปถึง สามคืน สามวัน จะว่าหลับเป็นตายก็ไม่เชิงเพราะเรโชตื่นขึ้นมากิน แล้วก็หลับ กินแล้วก็หลับ แบบนี้อยู่สามวัน จนกระทั่งวันที่ต้องเดินทางกลับวังหลวงเลยทีเดียว


"ท่านพ่อครับ เดี๋ยวเรียนยิงธนูเสร็จ ผมขอไปเล่นกับคุณลุงมัชชาโรได้มั้ยคับ?"


ไอศุโรน้อย ถามขึ้น ดวงตาทอประกายวิวับ


"ผมด้วย ผมด้วย ผมอยากไปหาลุงมัชชาโรด้วย เพราะจะได้เล่นกับลุงไอศุพายัฆด้วยอ่ะครับ"


เตชโร น้องเล็กเอ่ยเสียงเจื้อยแจ้วขึ้นมาบ้าง


"ได้สิลูก แต่อย่าซนนักนะ ลุงมัชชาโรเขาไม่ค่อยแข็งแรง"


โสฬสเอ่ยเสียงนุ่มนวล พลางเดินพาโอรสทั้งสี่เข้าไปที่สนามฝึกยิงธนู


"ครับ ผมจะไม่ดื้อไม่ซน ไม่เหมือนพวกพี่ๆแน่นอนครับ!"


เตชโร รับรองแข็งขัน แต่ดันไปพาดพิงพวกพี่ๆเสียนี่


"อ้าว เตชโร ไหงว่าพวกพี่แบบนี้ล่ะ ตัวเองนั่นแหละที่ซนที่สุดน่ะ เห็นว่าลุงมัชชาโรตามใจเข้าหน่อย ได้ใจใหญ่เลยนะ"


นเรนโท รีบสั่งสอนน้องชายคนเล็กทันที


"เค๊าไม่ได้ซนสักหน่อย พี่นเรนโทนั่นแหละ คราวที่แล้วก็ทำแจกันของลุงไอศุพายัฆแตกไปใบนึงอ่ะ" 


เตชโรน้องเล็กสวนทันควัน


"หนอย... เตชโร!!"


"หยุดนะ ทั้งคู่เลย!!"


เสียงร้องห้ามแผดกล้าขึ้น ที่สำคัญไม่ใช่จากผู้เป็นพ่อ แต่เป็นน้องสาม รวินโท ผู้ซึ่งเริ่มอดรนทนไม่ได้เป็นผู้ตะโกนขึ้น


"เลิกเถียงกันเรื่องไม่เป็นเรื่องได้แล้ว ก็ซนแหลกลานด้วยกันทั้งคู่อ่ะแหละ ทั้งพี่นเรนโท ทั้งเตชโรเลย!!"


หุบปากสนิททันทีทั้งนเรนโท และเตชโร เพราะที่รวินโทพูดนั้นเป็นจริงทุกประการ ไอศุโรแอบขำเล็กๆ เด็กน้อยไม่ค่อยเข้าไปยุ่งกับการโต้เถียงกันของน้องๆเท่าไหร่นัก โดยเฉพาะน้องรอง นเรนโทเถียงกับน้องเล็ก เตชโร เพราะเถียงกันทุกวัน วันนึงไม่ต้องนับรอบ อ้าปากก็เถียงกันแล้ว แต่ก็ไม่ได้ลุกลามใหญ่โต เถียงกันสักพักพอเหนื่อยก็หยุดกันไปเอง ดังนั้นเขาเลยไม่ค่อยจะยื่นมือเข้าไปยุ่งเท่าไหร่ 


"พี่ไอศุโรก็เหมือนกัน เป็นพี่ใหญ่แท้ๆ ไม่รู้จักห้ามน้องๆบ้างเลย ยืนขำอยู่ได้!!"


"เอ้า...อยู่เฉยๆก็โดนซะอย่างนั้น น้องจะเดือดไปไหนกันรวินโท"


ตอนนี้กลายเป็นคู่พี่ใหญ่น้องสามเถียงกันแทน โสฬสผู้เป็นบิดาที่นั่งแอบขำกับการเถียงกันไปเถียงกันมาของเหล่าลูกๆของตนอยู่นาน ในที่สุดก็ออกโรงห้ามทัพเด็กน้อย แล้วพาเข้าไปฝึกซ้อมการยิงธนูเบื้องต้นเสียที


"พอได้แล้วเด็กๆ มะ ไปซ้อมยิงธนูกันได้แล้ว จะได้รีบไปเยี่ยมเยียนลุงมัชชาโรกับลุงไอศุพายัฆกันเร็วๆไงล่ะ"


"คร๊าบบบบ"
.
.
.
.
.
.
กล่าวถึงมัชชาโร ตั้งแต่สงครามจบลงกว่าจะฟื้นคืนสติได้ก็กินเวลาเป็นสัปดาห์ เพราะร่างกายที่มีดวงจิตเพียงครึ่งเดียว กว่าจะฟื้นตัวจึงกินเวลาอยู่พักใหญ่ ในช่วงเวลาที่มัชชาโรหลับไหลอยู่นั้น ไอศุพายัฆก็แทบไม่ได้หลับไม่ได้นอน เพราะมัวแต่คอยเฝ้าดูมัชชาโรเช่นเดียวกัน วันที่มัชชาโรรู้สึกตัวลืมตาขึ้นครั้งแรกในวันที่แปดของการหลับไหล ไอศุพายัฆถึงกับร้องไห้โฮโผเข้ากอดร่างของมัชชาโรไว้อย่างไม่อายสายตาของคนรอบข้าง เสนาหนุ่มที่ยังคงมึนๆอยู่ก็เหมือนจะไม่ได้ขัดขืน หรือรู้สึกไม่พอใจ เพราะมัชชาโรเองก็โอบกอดแผ่นหลังกว้างที่กำลังสั่นสะท้านเพราะแรงสะอื้นของร่างใหญ่ไว้อย่างอ่อนโยนเช่นกัน
.
.
.
.
.
ทางด้านพระนางสิขี หลังฟื้นคืนสติก็อยู่ในอาการซึมเซา เศร้าโศก ดวงตาเหม่อลอย แทบไม่ปริปากพูดกับใครเลย หลังจากถูกคุมตัวกลับมาที่เมืองหลวงเอกูนวิสติ และถูกคุมขังกลับสู่วังฆรณี นางสิขีผู้ซึ่งสิ้นฤทธิ์เดชก็ไม่เคยแสดงอำนาจ ก้าวร้าว หรือแสดงความชิงชังเคียดแค้นใดๆออกมาอีก สายตานางว่างเปล่า วันๆก็ได้แต่กกกอดเสื้อคลุมแห่งราชาองค์ก่อนผู้เป็นสวามีไว้มั่น และกอดอยู่อย่างนั้นไม่ยอมปล่อย


วันแรกที่มัชชาโรเข้าไปเยี่ยม นางก็ได้แค่มองหน้าลูกชายเพียงคนเดียวของนางเงียบๆ ไม่ได้เอื้อนเอ่ยอะไรออกมา ถึงมัชชาโรจะหมั่นไปเยี่ยมเยียนนางแทบทุกวัน แต่ก็ไม่ได้ทำให้มีอะไรดีขึ้น ปฏิสัมพันธ์ระหว่างแม่ลูกซึ่งแทบจะไม่เคยมีอยู่แล้วนั้น ตอนนี้ยิ่งสะบั้นบั่นทอน จนครั้งหนึ่งมัชชาโรเคยเอ่ยกับนางเบาๆว่า


"ลูกอย่างผมคงเป็นหนามตำใจของท่านมากเลยสินะครับ"


"..................."


"ที่จริงแล้วลูกอย่างผมไม่น่าเกิดมาด้วยซ้ำ...มันคือความผิดพลาด...ความอัปยศ"


"...................."


มัชชาโรเอื้อมมือมากุมมือพระนางสิขีไว้เบาๆ น้ำตาหยดน้อยๆ หยดลงบนมือขาวนั้น เสียงครางเครือของเสนาหนุ่มเอ่ยแผ่วผิว


"ผมขอโทษ...ท่านแม่..."


จังหวะที่มัชชาโรเบือนหน้าหนี เพราะมีแต่หยาดน้ำตาเกาะพราวเต็มสองแก้ม จู่ๆมือบางของพระนางสิขีก็ยื่นมาปาดหยาดน้ำตาที่แก้มมัชชาโรให้


"......!?"


เสนาหนุ่มถึงกับอึ้ง ตลอดชีวิตที่ผ่านมา คนที่มีศักดิ์เป็นแม่คนนี้ไม่เคยจะแตะต้องตัวเขา ไม่เคยแม้แต่ปลายผม แต่นี่แม่คนนั้นกำลังเช็ดน้ำตาให้เขา น้ำตาที่ควรจะโดนเช็ดจนแห้งก็ทะลักทลายลงมาอีกรอบ


ไม่มีคำเอื้อนเอ่ยใด มีแค่ฝ่ามือที่ลูบไล้รอยน้ำตา


แต่...แค่นั้น


ก็สุขใจหนักหนาแล้ว...

.
.
.
.
.

“ขอบคุณครับแม่...ที่ให้ผมเกิดมา...ขอบคุณครับ...”


“ขอบคุณ...จริงๆ”


“.................อืม...”


เสียงตอบรับแผ่วเบาจากผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่ามารดาตรงหน้า แค่สั้นๆ แต่มันก็เกินพอแล้วสำหรับมัชชาโร ผู้รอคอยการตอบรับนี้มาทั้งชีวิต เสนาหนุ่มถือวิสาสะเข้าไปโอบกอดร่างพระนางสิขีไว้แผ่วเบา แนบแน่น ไม่ได้คาดหวังอะไรมากมาย หากแต่อ้อมแขนผอมบางนั้นกลับโอบกอดร่างเขาตอบ แค่กอดเขาไว้นิ่งๆ แค่นั้นก็ทำให้ทั้งร่างของเสนาหนุ่มสั่นสะท้านจากแรงสะอื้นไห้ มือบางที่โอบกอดร่างเขาอยู่เปลี่ยนเป็นลูบประโลมตรงท้ายทอยของเขาแผ่วเบา เพียงแค่นั้นมัชชาโรก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว ในที่สุดสิ่งที่เขาปรารถนามาทั้งชีวิตก็สำฤทธิ์ผล แม้แม่ของเขาจะไม่ยอมเอ่ยคำพูดใด แม้นัยตาของนางจะไม่ได้ฉายชัดเป็นดวงหน้าของเขา แต่อ้อมกอดนี้ก็เพียงพอแล้ว ที่จะทำให้เขาสามารถยืนหยัดอยู่ต่อไป
.
.
.
.
.

“ลุงมัชชาโร!!     ลุงไอศุพายัฆ!!  พวกเรามาเล่นด้วยอีกแล้วค๊าบบบ...”

เสียงเจื้อยแจ้วของเหล่าโอรสน้อย ดังลั่นในตำหนักของราชองครักษ์ ซึ่งตอนนี้กลายเป็นรังรักถาวรของไอศุพายัฆและมัชชาโร ราวกับว่าหลังจากผ่านเรื่องเลวร้ายด้วยกันมา ทั้งสองคนเหมือนจะรักกันมากขึ้น ไอศุพายัฆก็คอยเอาอกเอาใจไม่ห่าง มัชชาโรเองก็ไม่อิดออด ยอมรับความรักจากราชองครักษ์หนุ่มอย่างเปิดเผย


เรื่องราวทุกอย่างลงตัวเป็นอย่างดี ความสุขสงบเดินทางมาเยือนเอกูนวิตีอีกครั้ง และอีกไม่นานก็กำลังจะมีพิธีเฉลิมฉลอง ราชาภิเษกองค์พระราชาองค์ใหม่ "โสฬสติยา" ขึ้นครองราชย์ในรัชกาลที่ 99


ข้าราชบริพารน้อยใหญ่รวมทั้งชาวเมืองใกล้ไกลต่างกระตือรือล้นในการเตรียมงานราชพิธี ต้อนรับกษัตริย์ และราชินีองค์ใหม่ ทุกอย่างราบรื่นดีไม่มีสะดุด เหลือเพียงแค่เรื่องเดียวที่ยังน่ากังวล


นั่นก็คือ...


ว่าที่องค์ราชินีที่โดดการซ้อมราชพิธีเป็นว่าเล่น...ติสเรโช ของเรานั่นเอง
.
.
.
.
.

“ไงเด็กๆ ซ้อมยิงธนูเป็นยังไงกันบ้าง?”

มัชชาโรถามเสียงอ่อนโยน ถึงเขาจะแอบหมั่นไส้คนให้กำเนิดทั้งโสฬสและเรโช แต่เขากลับเอ็นดูโอรสทั้งสี่ของทั้งสองคนอย่างมาก  ไม่ใช่แค่เอ็นดูแต่ราวกับทั้งรักทั้งหลงเลยทีเดียว ดังนั้นโอรสทั้งสี่ของโสฬสและเรโชจึงติดมัชชาโรแจ ติดมากจนบางครั้งเรโชผู้เป็นมารดาก็แอบอิจฉาอยู่บ่อยครั้ง


"ซ้อมยิงธนูสนุกมากครับ ผมได้ที่หนึ่งด้วยล่ะ!!"


นเรนโท อวดขึ้นทันที


"ว๊าว เก่งมากครับ นเรนโท"


ชมไปพลางลูบศรีษะเล็กเป็นรางวัล นเรนโทยิ้มจนแก้มแดงปลั่ง ตาโตหยีจนแทบเป็นเส้นตรง


"ผมก็เก่งนะ ยิงไม่พลาดเลย!!"


รวินโท อวดบ้างเพราะอยากได้คำชมจากคุณลุงที่รักเช่นกัน


"จ๊าๆ รวินโทก็เก่ง เก่งมากเลยนะ"


มัชชาโรลูบหัวเป็นการชมให้เด็กน้อยเรือนผมสีนิลเป็นรางวัล


"แล้วไอศุโร กับเตชโรล่ะ เป็นยังไงบ้าง?"


อดที่จะเอ่ยถามอีกสองคนไม่ได้ ก็นะ รักเท่ากันทุกคนเลยนี่นา


"ผมผ่านฉลุยอยู่แล้วล่ะครับ ไม่เคยพลาด เป็นห่วงก็แต่..."


ไอศุโรพูดพลาง ชำเลืองไปมองเตชโรที่ยืนหน้างอคอตกอยู่ข้างๆ


"เตชโรหลานลุง เป็นยังไงบ้างครับ หืม?"


"ฮึก...ถึงผมจะไม่เก่งเหมือนพี่ๆ...ฮึก...แต่ผมก็...ผมก็...ฮึก..."


พูดพลางซืดน้ำมูกไปพลางอย่างน่าสงสาร เตชโรน้อยไม่ค่อยถูกกับการยิงธนูเท่าไหร่ เอาเข้าจริงเด็กน้อยไม่ถูกกับการเรียนศิลปการต่อสู้นักหรอก เก่งในด้านตัวอักษรมากกว่า เรื่องท่องจำ เขาเป็นหนึ่งเลยทีเดียว


"โอ๋ เด็กดีมานี่มา ไม่เป็นไรนะครับ ยิงธนูไม่เก่งแต่ เตชโรก็เก่งอย่างอื่นตั้งเยอะแยะเนอะ อย่าร้องนะครับคนดีของลุง"


เตชโรถือโอกาสเข้าไปกอดอ้อนมัชชาโรเสียจนคุ้ม พี่ๆคนอื่นก็หลีกทางให้ เอาเถอะ...นานๆที
.
.
.
.
.
.

อีกเพียงสามราตรี พิธีราชาภิเษกก็จะถูกจัดขึ้น แล้วว่าที่องค์ราชินีติสเรโชของเราล่ะ จะทำงานล่มหรือเปล่าเนี่ย...

อย่างนี้ต้องคอยติดตาม...ตอนต่อไป ^^

...........................................................................................

สวัสดีปีใหม่คร๊า

ขอโทษที่มาช้า...เพิ่งเข้าเมืองจร๊า

มิอยากเอ่ยคำนี้ แต่ว่า...ตอนหน้าเป็นตอนจบแล้วนะจ๊ะ
ขอบคุณจริงๆค่ะที่รักกันมา เข็นกันมาจนถึงตอนนี้
ฮึก...ฮึกๆ น้ำตาจะไหล

เจอกันตอนหน้านะคะ

ขอความรักและความสุข จงอยู่รายล้อมท่านผู้อ่านที่น่ารักทุกคนค่ะ

จุ๊บๆๆๆ
 :pig4: :L1:

ปล.ขอบคุณหลายๆท่านที่ช่วยตั้งชื่อให้นะคะ โดยเฉพาะชื่อที่เป็นดอกไม้เพราะๆนั่น
ทำเอาคนเขียนลังเลอยู่หลายตลบเลยค่ะ ว่าจะเอาชื่อเก่าที่ตั้งไว้
หรือจะใช้ชื่อใหม่เป็นดอกไม้ดี อิอิ ขอบคุณจริงๆที่ช่วยตั้งชื่อให้เจ้าลิงทั้งสี่ตัวนะคะ

ปล.2 "หึหึ...ชื่ออ่านยากอีกแล้วชิมิ...ยังคงคอนเซ็ป ชื่ออ่านยาก แปลก และ ไร้ความหมายจร๊า กิ้วๆ"

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: SU_NG ที่ 07-01-2013 20:10:15

จิ้มคนเขียน  :z13:

โค้งงามๆ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 07-01-2013 20:22:09

อ้าวเรโชกลายเป็นจ่าฝูงลิงซะแล้ว :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Naenprin ที่ 07-01-2013 20:29:41

คิดถึงเรื่องนี้มากเลย สนุกอ่ะ ลูกๆก็แสนซนนะค

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 07-01-2013 20:43:09

เป็นแม่ หรือ พี่ๆของเด็กเนี่ย :laugh: :pigha2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 07-01-2013 20:54:08

เป็นครอบครัวที่ใหญ่มว๊าก น่าเอ็นดูทั้งสี่กุมารเลย






แต่ยังไม่ได้ยินสี่กุมารเรียกเรโชเลยอ่ะ อยากรู้ว่าเป็นไง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 07-01-2013 21:01:02

แหม่
เรโชยังคงเส้นคงวานะ
ซนยังไงก็อย่างนั้น
ลูกๆจะโดตทันแล้วนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 07-01-2013 21:12:57

เรโชก็อย่าคิดแบบนั้นกับมัชเชโรสิ มัชเชโรใช้ดวงจิตครึ่งหนึ่งเพื่อดูแลเรโชกับลูกเลยนะทำให้ร่างกายมัชเชโรต้องเป็นแบบนี้ แล้วการที่มัชเชโรรักลูกของโสฬสกับเรโช และลูก ๆ ของสองคนนั้นก็รักมัชเชโรขนาดนี้จะเกี่ยวกับเรื่องนั้นด้วยไหมนะ ไอศุพายัพดูแลมัชเชโรให้ดีนะ เรโชก็ฝึกซ้อมบ่อย ๆ หน่อยสิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 07-01-2013 21:14:16

เด็กๆน่ารักกันมากกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: darkeyes1 ที่ 07-01-2013 21:33:13

เหอๆ  ช่วงจบดูสงบสุขจริงๆ  คราวนี้ก็หายคาใจแล้วว่าสี่กุมารเป็นยังไงกันบ้าง
ก็คงต้องรอตอนจบอะนะ  ฮิฮิ  โชคดีน้อ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 07-01-2013 21:55:21

อ๊ายยชอบอ่ะ สนุกมากๆเลย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Zalzah_iP ที่ 07-01-2013 21:56:28

เด็กๆ น่ารักอ่ะ ซนเป็นลิงเลย มีเรโชเป็นจ่าฝูง โสฬสคงปวดหัวน่าดู55555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 07-01-2013 22:07:42

สี่ยอดกุมารน่ารักมากมาย :-[
เรโชกลายเป็นจ่าฝูงลิงไปซะแระ :m20:

ไม่อยากให้จบเลยอ่ะ จะมีตอนพิเศษหวานๆฮาๆให้อ่านมั้ยน้า..... :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 07-01-2013 22:17:55

น่ารักทั้งสี่คนเลยอะ โดยเฉพาะตัวแม่ หึหึ!!

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 07-01-2013 22:20:46

โดดซ้อมพิธีบ่อยไปไหมเนี่ยว่าที่องค์ราชินี

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 07-01-2013 22:22:11

เรโชพาลูกซนซะงั้น

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 07-01-2013 22:25:48

ก็นะ ติดลุงมากกว่าพ่อแม่ซะแล้ว จะจบแล้วก็ขอให้สมบูรณ์นะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 07-01-2013 22:28:19

เป็นเด็กที่น่ารักแข็งแรงและสดใสดีจัง คุณแม่ไม่้หงาแล้ว แต่คุณพ่อคงไมเกรนขึ้นวันหล่ะสิบรอบแน่ๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 07-01-2013 22:29:56

เชื้อสายกันจริงซนเป็นลิงทโนเลย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 07-01-2013 22:39:09

 :a5:แม่เป็นจ่าฝูง :z3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 07-01-2013 22:58:35

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 07-01-2013 23:00:39

น่ารักมากกกกอะ อิอิ รีบๆมาต่อเร็วๆนะครับบบบ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 07-01-2013 23:03:16

สงบสุขแล้วเน้อออออออ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 07-01-2013 23:24:51

น่ารักอ่า รอนะรอ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 07-01-2013 23:45:04

กลับมาอ่านอีกทีเด็กๆ คลอดซะแล้ว
พลาดอะไรไปเนี้ย เดี๋ยว่างๆ มาอ่านใหม่อีกรอบ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 07-01-2013 23:49:53

ได้เชื้อแม่เต็มๆ 555+

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 08-01-2013 00:04:27

น่ารักอ้าาาาา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 08-01-2013 07:42:02

สี่ยอดกุมาร น่ารักๆกันทั้งนั้นเลยนะ
ดูเหมือนเรื่องจะจบแล้วเนอะ
รอแค่สรุปจบเรื่องเท่านั้นเอง
ตอนหน้าจะจบแล้วเปล่าเนี่ย
รอตอนต่อน้าาาา
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: rmlab ที่ 08-01-2013 09:58:25

เด็กๆ น่ารักมากเลย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Neya ที่ 08-01-2013 12:43:09

555+ แม่ลูกเหมือนกันอย่างกะอะไรดี ซนพอกัน :laugh:
รอดูตอนต่อไป เรโชจะได้ขึ้นเป็นราชินีแล้ว ฮิ้ว!! :really2:
จะเล่นอะไรแผลงๆในการพิธีไหมเนี่ย ฮิๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 08-01-2013 14:50:23

จ่าฝูงทโมน 5555+

ลุ้นเอาใจช่วยเรโช ว่าที่ราชินี

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 08-01-2013 16:14:27

เอ่อ .... ลูกตั้งมาซะอ่านอยากเลยอ่ะ

อยากให้เค้ามีลูก 4 แฝดมั้งนะ จะตั้งว่า แดง ดำ น้ำเงิน เหลือง เลย 555

เป็นห่วงเรโซจังคะจะทำงานล่มไหมเนี่ย คิคิ

ขอบคุณนะคะ รอตอนต่อไปนะ !!~~~♥

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 08-01-2013 16:38:04

น่าร๊ากหมดเลยอ่ะแม่กะลูกโฮะๆ
>//////<

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: powderje ที่ 08-01-2013 18:54:33

แสบทั้งแม่ทั้งลูก  :o8:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: dark-soleil ที่ 08-01-2013 20:00:52

รอ ร้อออ รอ พิธิราชาภิเษก (รึเปล่าหว่า??) มันคงจะไม่ล่มเพราะเรโชหรอกนะ!! เด็กๆน่ารักอ่ะ ><

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 09-01-2013 00:40:01

เพลัย แม่ลิงพาลูกห้อยโหนกันมัน
เหนื่อยใจแทนพระสวามีเรดชจริงๆ

เอ้า เรโชงานพิธิราชาภิเษกอย่าทำล่มนะ^^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: miniminiXD ที่ 09-01-2013 01:32:56

โอ๊ย!! เพิ่งเข้ามาอ่าน แหม อยากบอกว่าเสีบดายจิงๆ! ที่ไม้เปิดอ่านตั้งนานนนนนนนนแว้ว

มันแบบว่า ห หะ หะ ฮา!!! จิงจังอ๊ะ!

ก๊ากกกกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อยากหัวเราะให้ฟันร่วงปาก~~~~

แต่ตอนนี้เพิ่งอ่านไปแค่สองตอน... ขอตัวไปอ่านต่อดีฟ่าาา ^3^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดูใบไม้หลากสี ที่ 09-01-2013 02:52:07

เรโชตอนแรกขอแค่แก่นเซี้ยวนะ นานเข้าเกรียนนน แล้วตอนครองราชย์อะไรจะเกิดขึ้นเนี่ย
"ว่าที่ราชินีคนใหม่ระวังเข้าพิธีเกิดขำหน้าตาคนแก่ขึ้นนึงที่สะดุดบันไดล้ม" มโนเองนะเนี่ย
ลูกน่าจะได้พ่อเยอะๆนะ ไม่น่าได้แม่เล๊ย เฮ้ออออออออออออออออออออออออออออออ
ว่าแต่ ห๊ะ ตอนหน้าจบ :a5: :a5: :a5: o22 o22 o22
อยู่กันมานาน โหยเซอร์ไพรส์ปีใหม่เริ่ดมากอ่ะคนเขียน ด้วยการจบในตอนหน้า
(แล้วแกจะเอากี่ตอนไม่มีผู้ร้ายแล้วน่ะ) มีภาคต่อมะ จะรออ่าน อิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: second ที่ 09-01-2013 12:13:21

ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น ฮาาาาา  :laugh:
ว่าแต่ลูกชายสี่คน ยังงี้จะมีภาคต่อมั้ยน้าาาาาา  :m1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 09-01-2013 22:26:45

 :L2: :L2: :L2: :L2:จะรอคอยตอนต่อไปจ้า :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 09-01-2013 23:38:23

เรโชนี่นะ แม้ว่าจะมีลูกแล้ว ก็ไม่ได้เป็นผู้ใหญ่ขี้นเลย ฮาได้อีก :jul3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 10-01-2013 00:05:41

แม้จะมีลูกถึง 4 คน แต่เรโชก็ยังซนเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Ryu_Chise ที่ 10-01-2013 13:35:56

มาต่อแล้วววววววววววว รอตอนต่อไปคร้าบ เป็นกำลังใจให้คนเขียน


ยิ่งอ่านยิ่งฮา  :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:


ชอบ รวินโท  :o8: :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: HUNEY ที่ 11-01-2013 21:32:40

ไม่อยากให้จบเลยอะ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: หวานหวานจัง ที่ 12-01-2013 14:37:44

ซนกันทั้งแม่ทั้งลูกเลยนะ

แล้วเรโชจะทำพิธิล่มไหมละนี่ เอาใจช่วยนะจ้า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: sittikorn ที่ 12-01-2013 15:21:44

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: B_Story ที่ 12-01-2013 18:54:59

น่ารักอ๊ะ!! ตอนนี้กลายเป็น 5 ลิงจอมป่วนแล้วสินะ
คุณพ่อจะปวดหัวแค่ไหนเนี่ย  :laugh:

แต่ยังไงคุณแม่ก็ยังเป็นจ่าฝูงอยู่ชิมิ 5555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: kenghan ที่ 12-01-2013 21:01:10

ความซนได้แม่เต็มๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 13-01-2013 09:29:25

  ห๊าาา  ตอนหน้าจบแล้วหรอ  เร็วจังเลยอ่ะ  ชิชิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: anuruk97 ที่ 13-01-2013 13:42:49

 สนุกจัง....+++ชอบมากเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: thanza1970 ที่ 14-01-2013 22:24:47

น่ารักมากเลยครับ

แต่จะจบแล้วจริงๆ เหรอ ?

:sad4: o22 :sad4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.38 สี่กุมาร (7.1.13) P.52 มาแล้วจร๊า
เริ่มหัวข้อโดย: warnana001 ที่ 14-01-2013 22:46:16

เห็นชื่อตอนแล้วแอบขำ สี่กุมาร พาลคิดไปถึง...สี่กุมาร หาญกล้า~
จากลิงกลายเป็นจ่าฝูงลิง ช่างเป็นราชินีที่ไม่ธรรมดาจริงๆเรโช   :laugh:
ว่าแต่ ทำม๊ายทำไมลูกลิงทั้งสี่ดันไปติดมัชชาโรซะงั้น ขัดขวางคู่ใหม่ปลามันหมด :o8:
รอมัชชาโรมีลูกมาให้พวกแฝดเล่นด้วย  o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 17-01-2013 19:57:53

ตอนที่ 39 องค์ราชินี เรโช!?  (อวสาน)





"พ่อจ๋า แม่จ๋า!!!!..............."

ว่าที่องค์พระราชินีตะโกนลั่นทุ่ง ก่อนราชพิธีหนึ่งวัน เรโชได้รับอนุญาตให้กลับมาเยี่ยมบ้านเกิดได้หนึ่งครั้ง 

"เรโช ลูกแม่!?"

นางอังวาผู้เป็นมารดาบุญธรรม ได้ยินเข้าก็รี่ออกมาหน้าบ้านด้วยความยินดีปรีดา ยิ่งพอได้เห็นว่าลูกชายที่รักของตนที่ไม่ได้เจอกันนาน กำลังวิ่งเริงร่าหน้าตั้งเข้ามาหา นานก็ถึงกับบ่อน้ำตาแตก ทั้งตะโกนเรียกลูกตอบ พร้อมกับเรียกหาสามีของตนให้ออกมาจากบ้านด้วยกันทันที

"พี่บัญญี ออกมานี่เร็วพี่!!"

"อะไรกัน อังวา เกิดอะไรขึ้น!?"

บัญญีลุลี้ลุกลนวิ่งออกมาจากบ้านมา พอเห็นว่าลิบๆข้างหน้าตนนั้นคือลูกชายหัวแก้วหัวแหวน ก็น้ำตารื้นขึ้นอีกคน 

"ร...เรโช ลูกพ่อ..."

"พ่อจ๋า แม่จ๋า!!!!"

สามคนพ่อแม่ลูกแทบจะกระโดดกอดกันกลม ไม่สนใจใครหน้าไหนทั้งนั้นอีก ต่างก็บ่อน้ำตาแตกร้องกันระงมทั้งพ่อ แม่ ลูก

"แม่จ๋า พ่อจ๋า เรโชคิดถึงพ่อกับแม่จะแย่ พ่อกับแม่ล่ะ คิดถึงเรโชคนนี้บ้างหรือเปล่า?"

"คิดถึงสิลูก แม่คิดถึงลูกทุกวัน ไม่มีวันไหนที่มาจะไม่นึกถึงเรโชเลยนะ"

"พ่อก็ด้วย คิดถึงแกไม่เคยขาด เรโชลูกพ่อ"

"ฮือออ...พ่อจ๋า แม่จ๋า"

เรโชโผเข้ากอดรัดอังวากับบัญญีอีกครั้ง เพื่อแสดงความรักที่ล้นเหลือ

"คุณตา...คุณยายจ๋า”

เสียงเจื้อยแจ้วของเหล่าโอรสน้อยๆ พาให้สองตายาย สับสน เอ๊ะ นั่นลูกใครกัน?

"ล...ลูกใครกันล่ะนั่น?"


อังวาถามไถ่ออกไป ส่วนบัญญีนั้นยังคง งงๆอยู่


"ลูกไอ้เรโชนี่แหละแม่จ๋า พ่อจ๋า"


"ห๋า นี่แกไปเป็นพระชายาไม่ใช่เร๊อะ แล้วไปทำอิหนูที่ไหนท้องเข้าล่ะนั้น....!?"


"....นั่นสิ เรโช...ทีเดียวสี่คนเลยเหรอลูก?"


"เปล่านะ ไม่ใช่ลูกอีหนูที่ไหน ลูกเรโช กับองค์รัชทายาทน่ะแหละ"


"ห๋า...ม...หมายความว่ายังไง?"


"ไอ้ลิงสี่ตัวนี่น่ะ เรโชคลอดมาเองจากพุงเลยนะ"


"................!!?"


สองตายายยืนอึ้งเป็นไก่แก่ตาแตก เรโชจึงรีบอธิบาย กลัวสองตายายหลุดออกนอกโลกไปเสียก่อน


"พอจ๋า แม่จ๋า อาจไม่เชื่อ คือว่า เอ่อ.. มันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างทำความเข้าใจยาก แต่ว่ามันคือความจริงจ๊ะ เอาล่ะ ฟังนะ..."

บลา...
บลาๆ...
บลาๆๆๆ...
บลาๆๆๆๆๆ...
.
.
.
.
.
.

กว่าจะอธิบายให้สองตายายเข้าใจได้ เล่นเอาเหนื่อย ตายายก็ฟังอย่าง งงๆ เรโชก็อธิบายอย่างมึนๆ กว่าจะถึงบางอ้อได้ พวกข้าราชบริพารที่มาด้วย ช่วยเข็นช่วยดึงกันแทบแย่


"อย่างนี้นี่เอง ...หลานยาย ไหนมาให้ยายกอดหน่อยสิลูก..."


"ยายจ๋า ตาจ๋า..."


สี่กุมารน้อยวิ่งเข้าสู่อ้อมอกผู้เป็นตา เป็นยายทันที ตายายเองก็ปลาบปลื้มยิ่งตระกองกอดหลานรักอย่างไม่คิดเดียจฉันท์ว่าแปลกประหลาด 


"ชื่ออะไรกันบ้างล่ะ เรา หืม?"


บัญญีผู้เป็นตา ถามไถ่ด้วยความรักใค่เอ็นดู


"ผมชื่อ ไอศุโรครับ เป็นพี่คนโต"


เด็กน้อยตาคมกล้า ดูมีความเป็นผู้ใหญ่สุดในบรรดาพี่น้องเอ่ยขึ้น


"ผมชื่อ นเรนโท ครับ เป็นน้องคนรอง แต่ฉลาดที่สุดเลยครับ"


นเรนโทอวดอ้าง ดวงตาคมทอประกาย ทะเล้น ซุกซน


"ผม รวินโท ครับ คุณตาคุณยาย ผมดีใจมากเลยที่ได้พบท่านทั้งสองคน พ่อเรโชเล่าเรื่องของพวกท่านให้ฟังเสมอเลยครับ"


รวินโท กล่าวคำหวานหยด สมกับหน้าตาที่หวานใส ตากับยายฟังกันจนเคลิ้มเลยทีเดียว


"ผม เตชโร ครับ ถึงจะเป็นน้องเล็ก แต่ผมก็เก่งไม่แพ้พวกพี่ๆหรอกนะ ผมรักท่านตากับท่านยายไม่แพ้พวกพี่ๆด้วย"


ด้วยความที่เป็นน้องเล็กเลยโดนแย่งบทพูดเท่ห์ๆไปหมด เตชโรอดรนทนไม่ได้เลยรีบอวดอ้างพร้อมออดอ้อนสองผู้เฒ่าบ้าง
ราชโอรสล้วนแต่น่ารักกันทุกคนจนทั้งตากับยาย เรโช และราชบริพารคนอื่นๆ มองกันจนเคลิ้ม เลยทีเดียว
.
.
.
.
.
"แล้วนี่ทำไมถึงมาได้ล่ะลูก เรโช ลูกออกจากวังไม่ได้ไม่ใช่หรือ...?"


"ครั้งนี้เรโชได้เป็นกรณีพิเศษครับแม่  วันนี้เรโชมารับพ่อกับแม่ครับ เราเข้าวังด้วยกันนะ"


"เข้าวัง? ทำไมเหรอเรโช มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?"


"พรุ่งนี้ผม...เรโชของพ่อกับแม่ จะได้รับการราชาภิเษกขึ้นเป็น องค์ราชินีแห่งราชอาณาจักรเอกูวิสตีแล้วครับ"


"......................"


สองตายายนิ่งอึ้งตะลึงงัน ไม่ใช่เพราะไม่รู้ว่าในสักวันเรโชจะได้ขึ้นเป็นองค์ราชินีหรอก แต่ไม่คิดว่าจะเร็วปานนี้


"พ...พรุ่งนี้แล้วเหรอลูก...เรโช"


"ครับแม่ เพราะว่าพรุ่งนี้เป็นวันสำคัญมากๆของเรโชไง วันนี้เราเลยต้องยกครัวเข้าวังกัน นี่เรโชเตรียมห้องสวีทสุดหรูที่วังให้เรียบร้อยแล้วนะ เก็บข้าวเก็บของกันเร้ว..."


บัญญีที่ยังคงอึ้งๆ กับอังวาที่ดีใจจนน้ำตาไหล ทำเอาเรโชยิ้มไม่หุบ หลังจากหายอึ้ง บัญญีก็จับบ่าลูกชายตัวเองด้วยความปลาบปลื้มและสุดแสนจะภาคภูมิใจ อังวาเองก็เข้าไปสวมกอดลูกชายด้วยความปลื้มปิติอย่างเหลือประมาณเช่นเดียวกัน 


"อย่างอแงจิแม่อ่ะ ป่ะ... เราไปเก็บของกันเถอะ จะได้เข้าวังกัน"


"จ๊ะ"


"เย้ๆๆ เดี๋ยวพวกเราช่วยเก็บนะค๊าบบบ ท่านตา ท่านยาย"


สี่กุมารน้อยขันอาสาเสียงใสแจ๋ว ไม่รู้ว่าอยากช่วยเก็บของ หรืออยากช่วยรื้อของกันแน่


"นี่ๆ จะช่วยเก็บหรือจะช่วยรื้อกันแน่ ฮึ ไอ้ลูกลิง..."


เรโชดักคอลูกๆของตัวเองขึ้นก่อน เพราะรู้ดีว่าเจ้าตัวเล็กเหล่านี้ป่วนแค่ไหน (เฮ้อ..ไม่รู้ว่าซนเหมือนใคร...?)


"โธ่...พ่อเรโชคับ พวกผมลูกพ่ออ่ะแหละ มะใช่ลูกลิงที่ไหนซักกะหน่อย..."


เตชโรน้องเล็กเถียงแทนพวกพี่ๆ


"นั่นสิครับพ่อเรโช พวกผมสัญญาว่าจะไม่ซนครับ จริง จรี๊ง!!"


นเรนโทช่วยยืนยันหนักแน่นอีกคน


"อืม...น่าเชื่อถือมั่กๆ ลูกพ่อ..เอ้าๆ จัดไปเลยลูก ลุย!!"


"เย้!!!"


สุดท้ายเรโชก็สมยอมกับลูกๆจนได้ หลังจากให้สัญญาณ ไม่ทันจบคำ องค์ชายน้อยทั้งสี่ก็แทบกระโจนเข้าบ้านตากับยายทันที ด้วยดวงตาทอประกาย...เอ่อ...


"เรโชลูกแม่...เอ่อ ลูกคลอดหลานๆออกมาเองใช่มั้ยลูก?"


"ครับแม่ ออกมาจากพุงกะทิของผมเองทั้งสี่ตัวเลย^^"


"อ้าว...แล้วทำไมถึงให้ลูกๆเรียกเรโชว่า "พ่อ" ล่ะลูก?"


"เอ้า! ก็ผมเป็นผู้ชายนี่แม่ จะให้ลูกๆเรียกว่า "แม่" ได้ยังไงกัน ผู้ชายอกสามศอก? อย่างไอ้เรโชคนนี้ ต้องเป็นพ่อเท่านั้น!"


ตรรกของเรโช ทำเอาพ่อบัญญีกับแม่อังวา อึ้งกันไปพักใหญ่... เอ่อ คล้อยตามมันไปก็ได้ เอ้า...


"แล้วกับองค์รัชทายาทเล่า ลูกๆเจ้าเรียกว่าอะไร?"


บัญญีอดสงสัยไม่ได้ ในเมื่อองค์ชายทั้งสี่เรียกเรโชที่ควรจะเป็นแม่ว่า พ่อ แล้วจะเรียกองค์รัชทายาทที่เป็นพ่อแท้ๆว่าอย่างไร


"อ๋อ...ก็เรียกว่า "ท่านพ่อ" ไงครับ ทำไมเหรอพ่อจ๋า จะสงสัยอะไรเนี่ย โสฬสก็เป็นผู้ชายนะ จะให้ลูกเรียกว่าอะไรล่ะ?"


"........................งั้น องค์ชายน้อยก็เป็นเด็กไม่มีแม่สิเรโช..."


บัญญีถามออกไปอีกครั้งเพื่อความชัวร์


"มีแม่สิพ่อจ๋า ก็เรโชนี่ไง"


"เอ่อ...ก็เรโชเป็นพ่อด้วยนี่...?"


"ก็เหมือนกันแหละ พ่ออ่ะ ถามไรมากมาย ไปไป เก็บของกันเต๊อะ..."


เมื่อจนปัญญาอธิบายให้พ่อแม่ที่กำลังทำหน้างงๆอยู่ให้กระจ่างได้ เรโชก็เปลี่ยนหัวข้อคุยทันที "รู้หลบเป็นปีก รู้หลีกเป็นเรโช" จากนั้นทุกคนก็ตามกันเข้าไปในบ้านของนักตีดาบชรา เพื่อช่วยกันเก็บของเตรียมตัว... แต่เมื่อเข้าไปถึง


"เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยย!!!!" (ไม่ต้องบรรยาย ว่ามีอะไรเกิดขึ้นเบื้องหน้าคนทั้งหลาย ในบ้านคนตีดาบ ...เพราะมันไม่สามารถสาธยายเป็นรูปภาพใดๆได้...)
.
.
.
.
.
จากนั้นความหรรษาเข้าขั้นโกลาหลก็บังเกิดขึ้น
.
.
.
.
.

ต่อด้านล่างจ๊า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 17-01-2013 19:59:56

ต่อจร๊า



"เป็นไงเรโช? พ่อกับแม่ถูกใจห้องที่เตรียมไว้ให้หรือเปล่า?"


โสฬสถามขึ้นเมื่อ ทันทีที่เขาเดินกลับมาที่ห้องก็เห็นเรโชนอนแผ่สามสลึงขวางเตียงอยู่ ท่าทางเพิ่งจะกลับเข้ามาถึงห้องก่อนกันไม่นาน ช่วงนี้ทั้งเขาและเรโชต่างก็ยุ่งๆ จนกระทั่งบางคืนก็ไม่ได้กลับมานอนที่ห้องเลยด้วยซ้ำ


"อือ ชอบมากๆเลยล่ะนี่ผมก็เพิ่งกลับออกมา ปล่อยพวกท่านเล่นกะเจ้าพวกตัวเล็กไปก่อน"


เรโช พูดไปก็สลึมสลือไป คงเพราะช่วงนี้ซ้อมงานพระราชพิธีหนัก โดยเฉพาะวันนี้ที่หนักที่สุดเพราะเขาจะต้องพร้อมสรรพ สำหรับงานที่จะมีขึ้นในวันพรุ่ง


"แล้วนี่เรโชของพี่กินอะไรบ้างหรือยัง หืม?"


"งืม...กินมารอบนึงแล้วล่ะ กะว่าเดี๋ยวจะอาบน้ำแล้วไปกินข้าวเย็นกะพ่อแม่อีกรอบ"


"จะกินอะไรเยอะแยะขนาดนั้นกันหืม...? เจ้าจ่าฝูงลิงของพี่"


"ง่า...ก็มันหิวนี่ ผมใช้พลังงานเยอะนะ วันๆนึงง่ะ...ไหนจะซ้อมงานพิธี ไหนจะวัดตัว ไหนจะเข้าคอร์สประทินความงาม... เค๊าจะตายแล้วนะตะเอ๊ง"


เรโชบ่นงึมงำยาวยืด เอาเข้าจริงเพราะวันนี้ได้ออกไปลั้ลลาที่บ้านเก่าแถบเมืองเตรสมา เลยเสียพลังงานไปกับการเที่ยวเล่นเยอะ (ทั้งพาลูกๆยิงนกตกปลาที่ไม่ได้ทำมานาน ทั้งพาลูกๆปีนต้นไม้เป็นลิงค่างบ่างชะนี และอีกหลายๆอย่างที่ทำให้พวกข้าราชบริพารแทบขาดใจตาย...) แล้วพอกลับเข้ามาที่วังก็พาพ่อแม่ตระเวรเที่ยวรอบวังอีก ดังนั้นเจ้าตัวจึงบ่นเหนื่อย และหมดสภาพอย่างที่เห็น


"เหนื่อยเพราะซ้อมหนัก หรือเพราะซนหนักกันแน่ครับ หืม...ชายาพี่? ...ได้ข่าวว่าออกนอกวังวันนี้สนุกกันใหญ่เลยนะ แม่ลูกฝูงนี้น่ะ"


"...................ชิ... ไอ้พวกช่างฟ้อง..."


"ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้นเลย ห่างหูห่างตาไม่ได้เลยนะเราน่ะ"


โสฬสพูดพลางเข้าตระกองร่างบางของเรโชที่ลุกขึ้นมานั่งเนือยๆอยู่บนที่นอนขึ้นมากอดแนบอกไว้ ด้วยความรักใค่เอ็นดู


"ก็ผมไม่ได้กลับบ้านตั้งนานแล้วนี่นา ท่านก็รู้ว่าผมคิดถึงบ้านง่ะ..."


"เลยจัดเต็ม ว่างั้น...?"


"นิดเดียวเอ๊ง...ก็เห็นลูกๆเล่นกันมีความสุขท่าทางสนุกสนาน ผมก็เลยตามเลยไง..."


เรโชอธิบายเสียงอ่อย


"ไม่ต้องมาอ้างลูกเลย พี่รู้นายน่ะหัวโจกเลยใช่มั้ย นำลูกเล่นพิเรนตลอดอ่ะ"


"ไม่ได้เล่นพิเรนซักหน่อย... อื้อ อย่าล้วงดิ... อ๊ะ... จั๊กกะจี้นะ..."

เรโชโวยวายขึ้นหลังจากทนไม่ไหวที่โสฬสบ่นไปหอมไป บ่นไปจูบไป มือไม้ก็ล้วงลับจับบีบไม่หยุด จนว่าที่องค์ราชินีเขินจนทำอะไรไม่ถูก


"ขอนิดน่า คนดีของพี่... ตั้งแต่นายท้องจนตอนนี้ เราห่างหายเรื่องบนเตียงกันมานานแล้วนะ พี่คิดถึงชายาพี่เหลือเกินแล้ว..."


"....(-/////-)...ชิ ไม่ต้องมาออเซาะเลยนะ วันนี้ผมเหนื่อยแล้วอ่ะ ไม่เอาด้วยหรอก...อ๊า..."


ห้ามไปก็แค่นั้น เพราะระหว่างที่พยายามห้าม ก็โดนสวามีที่รักจับปอกเปลือกไปซะเรียบร้อยโรงเรียนโสฬสซะแล้ว

.
.
.
.
.

"อ๊ะ...อ๊ะ...อื้ม..."


"อืม...เรโชของพี่..."


"อ๊ะ โสฬส อ๊ะ "


ถึงจะเริดร้างไปแรมเดือนแต่บทสวาทเร่าร้อนขององค์รัชทายาทก็ไม่เคยติดขัด เขาสามารถชักนำร่างเล็กให้คล้อยตามได้เสมอ


พั่บ พั่บ พั่บ



เอี๊ยด เอี๊ยด เอี๊ยด



"โอ้ว... โสฬส อ๊า..."


"เรโช... อืม.... แน่นดีจัง..."


สองร่างสอดประสานแทบไม่มีที่ว่างให้อากาศเข้าแทรก โสฬสเคลื่อนไหวหนักหน่วง ชักพาความปรารถนาใหญ่โตของตนกระแทกกระทั้นเข้าไปในร่างของชายาหนุ่มแบบไม่มีหยุดพัก ความสุขสมจากการสอดใส่ทำเอาสมองของรัชทายาทหนุ่มถึงกับขาวโพลน ยิ่งได้เห็นใบหน้าแดงซ่านด้วยแรงอารมณ์ของคนรักที่ดิ้นเร่าอยู่ใต้ร่างตอนนี้ด้วยแล้ว เขายิ่งอดกลั้นแทบไม่ไหว สรวงสวรรค์ที่แสนจะหฤหรรษ์ รอเขาทั้งคู่อยู่ตรงหน้านี้แล้ว


"อ๊า... โอ้ว! โสฬส... อ๊ะ ส...สามีผม...อึก..."


"เรโชของพี่...อื้มมมมม.."


"อ๊ะ...ไปแล้ว... จะไปแล้ว... อ๊า!! ...อึก ...อึก.............!!!"


ไม่กี่อึดใจต่อมา ชายาหนุ่มก็ทนต่อความว่านสยิวนี้ต่อไปไม่ไหว เรโชกระตุกร่างหลายครั้งติดกัน ทะลักทลายความสุขสมที่อัดแน่นอยู่ในร่างออกมาจนเปรอะไปทั่วหน้าท้องขาวเนียน บางส่วนก็กระเด็นสูงไปจนถึงแก้มใส ซึ่งตอนนี้กำลังมีแต่สีชมพูเลือดฝาด


"อื้อ...เรโช.. พี่ไม่ไหวแล้ว...."


เพราะร่างเล็กถึงจุดหมายรุนแรงมาก ช่องทางรักจึงกระตุกรัดถี่ๆอย่างห้ามไม่ได้ โสฬสสั่นสะท้านไปทั้งร่าง แทบสำลักความสุขตาย และหยุดรอไม่ได้อีกต่อไป


"ขอโทษนะเรโช... พี่ขอนะ..."


โดยไม่รอให้อนุญาต โสฬสโจมตีเรโชไม่ยั้ง ใช้ความใหญ่โตกระแทกกระทั้นจนเรโชแทบจุก ราวกับยิ่งขยับ ยิ่งดิ่งลึก จนไม่รู้ตอนนี้มันลึล้ำไปถึงไหนต่อไหนแล้ว ยิ่งเรโชที่เพิ่งผ่านจุดสุดยอดมาสดๆร้อนๆ ยิ่งเกินจะทนความหฤหรรษ์ระลอกใหม่ เมื่อถูกโรมรันจนคิดอะไรไม่ออก ชายาหนุ่มก็ได้แต่กอดคอสวามีของตนไว้เป็นที่พึ่ง พลางหลับหูหลับตาครางกระเส่าเร่าร้อน



พั่บ พั่บ พั่บ



ตั่บ ตั่บ ตั่บ



"อึก!!!.....................!!!..."


"อ๊า!!!...............!!................."


ในที่สุดโสฬสก็ถึงจุดหมายปลายทางในร่างคนรัก ปล่อยความสุขล้นข้นเหนียวไว้จนเต็มทางรัก ร่างหนาหอบหายใจถี่ ความสุขครานี้มากมายมหาศาล ก่อนที่ทั้งคู่จะผลอยหลับไปพร้อมกันด้วยความเหนื่อยอ่อน โสฬสบรรจงจุมพิตที่แก้มนิ่มของเรโชเบาๆ พลางกระซิบที่ข้างหูคนรักด้วยน้ำเสียงที่หวานล้ำ...




"เรโช... พี่รักเรโชนะ"

.
.
.
.
.




แสงเรืองรองทองผุดผาดราชมงกุฏ   งามพิสุทธิ์เลื่อมลายพรายราศี
โสฬสกราบทาบบาทบงส์องค์นฤบดี   พระภูมีเจิมนลาฏราชลัญจกร
บรรจงสวมมงกุฏกษัตริย์ลงรัดเกล้า   มอบแดนด้าวจ้าวอำนาจราษฎร์สิงขร
ถวายแด่นเรศใหม่ไท้นคร                   ผู้แกร่งดังภาสกรองค์เทวัญ




ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง พิธีราชาภิเษกกษัตริย์องค์ใหม่ กษัตริย์องค์ก่อนบรรจงถอดมงกุฎกษัตริย์อันทรงอำนาจ สวมแก่ราชาองค์ใหม่ที่คุกเข่ากรานอยู่แทบพระบาท จวบจนราชพิธีผ่านพ้นไปด้วยดี หลังจากองค์พระมหาจักรพรรดิ์โสฬสติยา ขึ้นเถลิงราชสมบัติ เสร็จสิ้นแล้ว พิธีต่อไปคือการแต่งตั้งองค์พระราชินีคู่บารมี ทุกคนที่อยู่ในงานต่างยืนตัวเกร็งลุ้นอยู่ด้วยความระทึก ทุกสายตาจับจ้องไปที่ประตูบานใหญ่หน้าปรัมพิธี ซึ่งแน่นอนว่าที่หลังประตูบานนั้นมีว่าที่องค์พระราชีนีที่พวกพวกตนเคารพรักยืนรออยู่


"เรโชจะเป็นยังไงบ้างนะพ่อ แม่ตื่นเต้นจังเลย"


อังวากระซิบกระซาบกับสามี


"ไม่เป็นไรหรอกแม่ เรโชมันเอาตัวรอดได้ ลูกเราจะเป็นถึงองค์พระราชินีแล้วนะ พ่อปลื้มจนจะห้ามน้ำตาไม่อยู่อยู่แล้ว"


พูดจบก็ปาดน้ำตากระซิกๆ สองคนตายาย ยืนยิ้มปลื้อมปิติรอคอย
.
.
.
.
.

"เป็นอะไรไปเสือน้อย ยืนเกร็งทำไมเนี่ย?"


เสนาหนุ่มมัชชาโรอดถามออกไปไม่ได้ ที่เห็นราชองครักษ์คนรักของตน ยืนกระสับกระส่าย บางทีก็ตัวเกร็ง หน้าตาเคร่งเครียด เหงือกแตกพลั่กๆ


"ฉันกำลังลุ้นอยู่น่ะ..."


"ลุ้นอะไรนักหนา?"


"ก็องค์พระชายาน่ะสิ เมื่อคืนตอนซ้อมรอบสุดท้าย ยังเดินเป๋อยู่เลย เนี่ยฉันลุ้นจะแย่อยู่แล้ว เฮ้อ... ขอให้ผ่านไปด้วยดีทีเฮ้อะ...สาธุ"


"..............เวอร์ไปแล้ว ไอ้เสือป๊อด... หึหึ ฉันว่านายทำใจสบายๆ แล้วรอดูอะไรสนุกๆดีกว่าน่า"


".............ขอให้ผ่านไปด้วยดีทีเถอะ ขอพระเจ้าทรงโปรด...."


ไอศุพายัฆยังคงประสานมือขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์ต่อไป มัชชาโรที่ยืนอยู่ข้างๆจึงได้ยืนแอบขำเล็กๆ อย่างออกหน้าออกตา...
.
.
.
.
.

แป๊น แป แป๊ แป๊น แปน แป่น แป๊น แปน แป๊นนนนนน....
.
.
.
.
.



ร่างระหงส์ทรงบางย่างเยื้องยุด   เลื่อมพรายสุดดุจหงส์เหินเดินสยาย
แต่ละก้าวก้าวมั่นมิพรั่นพราย   เชิดหน้าทายท้าสู้ทุกผู้นาม
ดวงหน้าขาวพิสุทธิ์บุรุษเพศ   สบดวงเนตรเสน่ห์ร้ายได้ล้นหลาม
งามรอยยิ้มอิ่มพักตร์ลักยิ้มงาม   งามเกินงามกว่าอัปสรบนวิธู
ทุกผู้คนค้อมคำนับรับขวัญเจ้า   กรานแทบเท้ามิได้คิดจิตอดสู
เทิดเจ้าเป็นองค์รานีศรีวิญญู   รับเจ้าสู่มิ่งขวัญนิรันดร...




ว่าที่องค์ราชินีเรโชก้าวสู่ปรัมพิธีอย่างมั่นคง ไม่มีวอกแวก ไม่มีหลุด เรียกขวัญกำลังใจแก่เหล่าครูอาจารย์ที่คอยสั่งสอน และคนที่คอยลุ้นอย่างมาก เรโชหยุดอยู่ที่หน้าปรัมพิธีครู่หนึ่งก่อนจะค่อยๆค้อมตัวคุกเข่าลงแทบเท้าโสฬสติยา กษัตริย์องค์ใหม่ เพื่อรอรับการสวมมงกุฎแห่งองค์ราชินี


"แด่เจ้าด้วยดวงใจพี่ เรโช..."


โสฬสกระซิบแผ่วหวานหระหว่างสวมรัดเกล้าลงบนศรีษะว่าที่องค์ราชินี

“รับไว้ด้วยหัวใจเช่นกันครับ”


เรโชเงยหน้าขึ้นสบตาพร้อมยิ้มหวานฉ่ำ



"ถวายความเคารพองค์ราชา ถวายคำนับองค์ราชินี!"



ทั่วทั้งบริเวณแซ่ซ้อง ยินดี จากนี้เป็นต้นไปตราบจนชั่วลูกสืบหลานแผ่นดินเอกูนวิสตีจะเจริญรุ่งเรืองสืบไป



"ทรงพรเจริญ หมื่นปี หมื่นๆปี...."



เรโชยิดียิ่ง ในที่สุดวันนี้เขาก็ทำได้ ในที่สุดพิธีก็ไม่ล่มแล้ว



แต่ทว่า....


ในจัหวะที่ลุกขึ้นนั้น...


ดันเหยียบชายผ้าคลุมเข้าพอดี...



ก็เลย.....
.
.
.

.............................

.......................................................



เอาเป็นว่าทุกอย่างก็จบลงด้วยดีจร๊า...




อวสาน

．．．．．．．．．．．．．．．．．


จบแล้วจร๊า...

อ่ะ อ่ะ บางคนอาจทนไม่ได้ ไม่เป็นไรจ๊ะ
เดี๋ยวมีตอนแถมให้นะ

ชื่อตอน "จับฉ่าย"  จ๊ะ

ขอบคุณนะคะที่อยู่เคียงข้างกันมาตลอด
ช่วยเป็นกำลังใจ
ช่วยกันดึง
ช่วยกันเข็น
ซาบซึ้งมากๆค่ะ

โสฬสและเรโชจะนำทีมทุกคนมาร่ำลากันอีกทีในตอนแถมพิเศษนะจ๊ะ

ขอบคุณอีกครั้งจริงๆค่ะ


 o1


THEARBOO

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: second ที่ 17-01-2013 20:14:50

อีกนิดเดียวเองนะเรโช อีกแค่นิดเดียวจริง ๆ  o22
ฮือ ๆ ๆ จบแล้วว ไม่อยากให้จบเล้ยยย
ว่าแต่ตอนหน้า เสือน้อยหรือเปล่าเอ่ยยย  :-[ หายไปนานแบ้ว
มีแถมเสียเลือดให้ด้วย รักคนเขียนจัง จุ๊บ ๆ  :z1:
 :m25: :m25: :m25: :m25:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 17-01-2013 20:20:46

ถ้าไม่สร้างปัญหาคงไม่ใช่เรโชใช่ไหม
จะจบพิธีอยู่แล้วเชียวนะเรโชพลาดจนได้ :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Naenprin ที่ 17-01-2013 20:28:49

 :bye2:


ถ้าไม่ผิดพลาด คงไม่ใช่ผู้นำฝูงลิง

จบแล้ว ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ

ยังงัยก็จะติดตามผลงานต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: BlueHoney ที่ 17-01-2013 20:29:21

หักมุมได้ตลอดเร้ย นายเอกคนนี้ 555+   o13
เรื่องนี้สนุกแหวกแนว นักเขียนก็น่ารัก  :กอด1: +หื่นนิดๆ!!!
ขอบคุณคะ   :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 17-01-2013 20:36:54

เราชอบอ่ะตลอด

 :m20:

รอตอนพิเศษนะ :P

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 17-01-2013 20:42:16

ยังอุตส่ามีncทิ้งท้ายด้วยนะ  อิอิ  :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 17-01-2013 20:47:22

จบแล้ววววววววววววววว
  :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 17-01-2013 20:52:28

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก ว่าแล้ว


แต่สมกับเป็นเรโช แล้ว


สนุกมากค่า ขอบคุณมากๆเลยนะ  o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: anuruk97 ที่ 17-01-2013 20:53:24

 :pig4: ขอบคุณมากเลยนะค่ะที่แต่งเรื่องดีๆๆๆให้พวกเราได้อ่าน.....อีกอย่างต้องขอชมนะค่ะการแต่งเรียบเรียงได้ดีมากภาษา ...และความงามในบทกวีชั้นเลิศนะค่ะ..... o13  แต่งเรื่องสนุกๆๆๆให้พวกเราได้ตามอีกนะค่ะขอบคุณค่ะ่

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: countryside_69 ที่ 17-01-2013 20:54:01

ขอบคุณสำหรับความสนุกสนานที่มอบให้กับผู้อ่าน
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:


ดอกไม้ช่อนี้มอบให้กับผู้แต่งครับ
 :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: B_Story ที่ 17-01-2013 20:55:47

เห็นว่าตอนจบแล้วมือไม้สั่น ไม่อยากให้จบเลยอ่า  :sad4:

เรโชและคณะลูกลิงน่ารักเกินบรรยาย ขอบคุณมากนะค้า :man1:

 :pig4: :L1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 17-01-2013 20:56:10

เรโชก็ยังเป็นเรโชอยู่วันยังค่ำจะให้เรียบร้อยจนจบพิธีจะเป็นไปได้รึ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 17-01-2013 21:01:27

 :man1: :man1: :man1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 17-01-2013 21:16:11

แอร๊ยยย
จบแล้วอะ น่ารักมากๆเลย
รอตอนพิเศษนะคะ อิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 17-01-2013 21:29:11

ก็ถือว่าจบได้ดีนะ แต่ก็ขอตอนพิเศษหน่อยนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 17-01-2013 21:32:09

5555+

ถ้าทำเสร็จสมบูรณ์ ไม่มีผิด คงไม่ใช่เรโชแน่ๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 17-01-2013 21:41:07

สนุกมากเลยอะรออ่านตอนพิเศษอยู่นะ^,^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 17-01-2013 21:43:29

 ฮะๆๆ

ตายตอนจบจนได้ สมเป็นเรโช  :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: jilantern ที่ 17-01-2013 21:49:37

รอตอนพิเศษค่าาาาาาา ^.^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 17-01-2013 22:14:17

 :L2:พระราชินี :z3:จ่าฝูง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: darkeyes1 ที่ 17-01-2013 22:28:05

โอ้  จบซะแล้ว  ขอบคุณสำหรับนิยายเฮาอาปาตี้ดีๆ  ที่อ่านแล้วหนุกมากๆ  ฮิฮิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 17-01-2013 22:42:58

แหมจนได้นะ องค์ราชินี จบให้สวยนิดก็ไม่ได้

เข้ามาให้กำลังใจคนเขียน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 17-01-2013 22:52:40

 :-[ :-[ :-[ :-[จบแล้วเหรอขอบคุนที่นำนิยายสนุกๆมาให้ได้อ่านกันจ้า :pig4: :pig4: :pig4:



 :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: sz4music ที่ 17-01-2013 23:26:44

จบซะแร้ววววว ยังไม่อยากให้จบเลย

นิยายสนุกมากค่ะ  :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 17-01-2013 23:34:54

จบแล้วง่า !! ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ^ ^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 18-01-2013 00:03:13

ลูกเรโชแต่ละคนพูดละคนไม่ค่อยเลยนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Zalzah_iP ที่ 18-01-2013 00:12:58

สุดท้ายก็ตกม้าตายจนได้นะเรโช55555

ขอบคุณมากๆ เลยนะคะที่แต่นิยายดีๆ แบบนี้มาให้อ่าน ^^
รอตอนพิเศษค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 18-01-2013 00:21:05

อีกนิดเดียวแท้ๆ
สุดท้ายเรโชก็ทำเปิ่นจนได้
ใจหายอ่ะ จบแล้วหรอเนี๊ยะ :เฮ้อ:
ต่อไปจะมีใครมาสร้างรอยยิ้ม กับเรียกเสียงหัวเราะล่ะ
ต้องคิดถึงเรโชมากๆแน่เลย :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: whistle ที่ 18-01-2013 00:38:07

อยากให้มีภาคสองอ่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: sittikorn ที่ 18-01-2013 01:24:00

 :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 18-01-2013 01:42:52

นี่แหละเรโช
ก็ยังคงความป่วนได้ตั้งแต่ต้นจนจบ แต่ก็น่ารักนะ ฮ่าๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: abcee ที่ 18-01-2013 05:17:15

เรโช น่ารักตลอด ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: ์ำNeFuji ที่ 18-01-2013 06:58:01

เรโชก็ยังคือเรโช. 555
ขอบคุณนะ:)

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 18-01-2013 07:13:38

พลาดสินะ5555


เป็นตอนจบที่น่ารักากให้ดิ้นตายสิ


ดีใจจริงๆ ที่ติดตามจนถึงตอนนี้ >////< รอจับฉ่ายๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: rmlab ที่ 18-01-2013 07:53:46

สนุกมาก และจบอย่างมีความสุข ชอบจ้า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Momichi ที่ 18-01-2013 09:45:00

เค้าเรียกว่าตายตอนจบเรโชเอ้ยยยย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 18-01-2013 13:57:36

 :m20: สุดท้ายจนได้


จบแล้วอะะะะะะะะะะะะะะะะะ

 :เฮ้อ: รอตอนพิเศษนะค่ะ
 o1

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 18-01-2013 15:06:29

5555 จบฮาอีกแล้ว เรารักพระชายาจังเรโชน้อย น่าจะมีภาค2เป็นเรื่องของลูกๆนะ เห็นความเคะในตัวเตชโร และความเมะในไอศุโร 555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 18-01-2013 17:52:57

ยี่ห้อเรโช ต้องมีผิดพลาดบ้างสิ ไม่งั้นจะไม่มีสีสัน ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 18-01-2013 18:38:49

ฮิฮิ จบซะแล้วอ้าาา อ่า ><

ยอมรักตามตรงตั้งแต่อ่านมาเราอ่าน เรโซ เป็น เซโร 555

ชื่อยากได้ใจจริงๆคะ ชอบมาก

รอตอนจับฉายนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 18-01-2013 18:47:30

เรโช ยังหลุดเสมอต้นเสมอปลาย จบไปแล้วอย่างสวยงาม มั้ง  :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: srikoon ที่ 18-01-2013 19:28:46

เยี่ยมครับ สนุกดี

ขอบคุณ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 18-01-2013 19:42:13

เอาเถอะ ยังไงเรโชก็พยายามจนถึงรับรัดเกล้าแล้ว
ทุกคนในวังจงทำใจกับความซุ่มซ่ามขอเรโชเถิด
เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว ที่ไมีใคร(กล้า)เลียนแบบนะ  :a9:

ขอบคุณสำหรับเรื่องสนุกๆ นะ
ได้ลุ้น ได้ฮาตลอด  :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 18-01-2013 21:10:24

จบแล้วง่าา...แอบเสียดาย สนุกดีอ่ะ
อ่านตอนนี้แล้วหลายอารมณ์ดีจริงๆ
ฮาแบบมึนๆงงๆกับตรรกวิธีเรียกพ่อแม่ของเรโชอ่ะ :m20:
เรียกเลือดตอนฉากเลิฟซีนด้วย (ฮิฮิฮิ หืนจริง) :z1:
จริงจังๆหวานๆซึ้งๆตอนพิธีแต่งตั้ง :-[
แต่ตอนจบยังมิวายทิ้งทวนด้วยความฮาไม่เลิกรา :laugh:
เฮ้อออ เรโชนะเรโช ฮ่าๆๆๆๆ  :jul3:
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: HUNEY ที่ 18-01-2013 21:37:06

รอจับฉ่ายๆๆๆๆ ง่ำๆๆ  :-[

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 18-01-2013 21:58:37

ดีทุกอย่างมาเสียตอนสุดท้ายเนี้ยะนะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 18-01-2013 22:01:34

อยากอ่านภาคต่อของลุกชายยยยยยยย ให้คุณลูกชายมีคู่บ้าง
 เอาอีกๆๆ นานๆจะมีเรื่องขำๆให้อ่านT^T

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 18-01-2013 23:16:06

สนุกง่าาาาาา ดันจบซะแล้วววว แงๆๆๆ รอตอนพิเศษ อิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 18-01-2013 23:59:24

  โธ๊ะ  เรโชอีกนิดเดียวเท่านั้นเอง  หึหึ  รอตอนพิเศษจ้า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: Karn12 ที่ 19-01-2013 01:43:08

เรโชก็ยังน่ารักเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 19-01-2013 19:38:06

 :m20: หักมุมตรงที่เหยียบชายกระโปรงเนี่ยแหละ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: zaszaq ที่ 20-01-2013 21:47:19

 :m20:  :m20:  :m20:

สนุกมากค่ะ   o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: hewlett ที่ 21-01-2013 23:52:28

จบแบบยังไว้ลายจ่าฝูงลิงจริงๆ
ขอบคุณที่แต่งจนจบนะคะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: catwander ที่ 22-01-2013 09:40:13

สนุกมากครับ ^ ^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 22-01-2013 16:04:40

หักมุมตลอด

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสา
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 22-01-2013 17:30:15

จบสมกับเป็นเรโช รอตอนพิเศษ  ปล.อ่าน 10 ตอนรวดแซ่บมาก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: DarkAki ที่ 22-01-2013 22:21:28

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  :jul3: :jul3: :jul3: :jul3:

 :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:

สิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่ช่วยอะไรเลย คึคึ

รอ จับฉ่าย คร้าบบบบบ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” Chp.39 องค์ราชินีเรโช(17.1.13) P.54 อวสานจ๊า
เริ่มหัวข้อโดย: warnana001 ที่ 23-01-2013 22:27:59

นี่สินะที่เรียกว่าตกม้าตายตอนจบ :laugh:
จบแล้วหรอ?? ยังไงก็ ขอบคุณที่แต่งนิยายที่ดีๆแบบนี้ให้อ่านนะ :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 26-01-2013 02:26:05

ตอนพิเศษ *จับฉ่าย!*




เอี๊ยด เอี๊ยด เอี๊ยด…

“อ๊ะ อ๊ะ อืมมมม…”

“อา…มัชาโร อืมมม…”

สองร่างเชื่อมโยงกันลึกล้ำ เคลื่อนไหวสอดประสานกันอย่างรู้ใจ

“อื้อออ!! เสือน้อย ล…ลึก…อ๊า”

ริมฝีปากประทับลงมาที่เปลือกตาราวปลอบประโลม พลางกดกายลึกขึ้นจนสุด เสนาหนุ่มหอบหายใจถี่ด้วยแรงปรารถนา

“อื้อ!”

มัชชาโรร่อนสะโพกอย่างห้ามไม่อยู่ตามการเคลื่อนไหวของร่างด้านบน ริมฝีปากบางเผยอขึ้นส่งเสียงร้องกระเส่า

“น่ารักจัง”

ไอศุพายัฆจูบลงตรงริมฝีปากแดงจัดนั้น พลางขยับกายด้วยแรงเสน่หา

“อึก…เสือน้อย เสือน้อย…”

จุดอ่อนไหวภายในโดนโจมตีจนแทบสิ้นสติ ไอศุพายัฆขยับโยกกายรุนแรง กระแทกกระทั้นซึ่งกันและกันจนเคลิบเคลิ้ม มัชชาโรยึดเกาะแขนคนรักเอาไว้เป็นที่พึ่ง

“อึก! เสือน้อย…อ๊า…จ…จะไปแล้ว…อื้อ!”

“อา…ฉันก็เหมือนกัน อาห์…”

ปลายนิ้วเกาะเกี่ยวกันเมื่อถึงจุดสูงสุดของอารมณ์ ทั้งคู่เร่งจังหวะกายเข้าหากัน ความสุขสมก่อตัวขึ้นภายในก่อนจะไหลไปจนทั่วร่าง

“อ๊ะ! สุดยอด…มัชชาโร อึก!...ฉันรักนาย!!”

“รัก…อื้อ…รักนาย เสือน้อย…รักนาย”

ชั่วขณะที่มัชชาโรถึงฝั่งฝัน ร่างกายภายในตอบตุบทำให้ไอศุพายัฆเองก็ยากจะหยุดยั้ง ปลดปล่อยความร้อนระอุเข้าไปภายใน ส่งความอิ่มเอมซาบซ่านไปจนถึงหัวใจ…

“ฉันรักนายนะมัชชาโร…ฉันรักนาย”

ไอศุพายัฆก้มลงจุมพิตแผ่วเบาที่ขมับขาวของร่างในอ้อมกอดพร้อมบอกรักหวานซึ้งให้มัชชาโรที่นอนหอบหายใจระรินได้ฟัง

“อืม…เสือน้อย…ฉันก็รักนาย…”
.
.
.
.
.

"มัชชาโร นายจะไปไหน?"


ราชองครักษ์ไอศุพายัฆเอ่ยถามทันทีที่เห็นว่าคนรักของตน เสนามัชชาโรกำลังเตรียมตัวเดินดุ่มๆออกจากห้องพัก


"ว่าจะเดินไปวังฆรณีหน่อยน่ะ ถามทำไม?"


"รอเดี๋ยวสิ ฉันไปด้วย"


เสนาหนุ่มขมวดคิ้วมุ่นทันทีเมื่อได้ยินว่าไอศุพายัฆจะขอตามไปด้วย


"จะไปทำไม?"


"ก็นายไม่แข็งแรงอยู่นะ ฉันจะปล่อยให้เดินเหินไปไหนมาไหนคนเดียวได้ยังไง?"


"งานการไม่มีทำรึไง? เดินคุมฉันอย่างกะนักโทษ ไม่ต้องตามมาเลยนะ ทำงานของนายไปเลยไป๊!"


ว่าไปก็แค่นั้นเพราะตอนนี้ราชองครักษ์หนุ่มเตรียมตัวเดินตามเสนาร่างเล็กเรียบร้อยแล้ว


"เอ๊!! บอกว่าอย่าตามมาไง!"


มัชชาโรตวาดแหวขึ้นอีกครั้งเมื่อไอศุพายัฆยังไม่ยอมเลิกตาม


"จะตาม ไม่ต้องมาห้ามเลยนะมัชชาโร นายยังไม่แข็งแรงพอจะไปไหนคนเดียวหรอกนะ ดวงจิตครึ่งนึงที่เพิ่งจะได้คืนมาก็ยังไม่ประสานเข้าที่กับร่างกายนายเลย ช่วงนี้ยังอันตรายเกินกว่าจะให้นายอยู่คนเดียว โดยเฉพาะการเดินทางไปที่วังฆรณี"


"เสือน้อย...นั่นที่อยู่แม่ฉันนะ ทำไมฉันจะไปไม่ได้ และที่สำคัญนะ วังฆรณีน่ะ ฉันอยู่มาตั้งแต่เด็ก ไม่มีอะไรทำอันตรายฉันได้หรอกน่า เลิกตามได้แล้ว"


ไอศุพายัฆจ้องหน้าคนดื้อเขม็งอีกครั้ง ในสมองก็พยายามประมวลเหตุผลร้อยแปดที่จะทำให้เจ้าคนไม่ห่วงตัวเองข้างหน้าเขานี้ยินยอมให้เขาตามไปดูแลด้วย


"ก็...ไม่ได้จะไปดูแลนายอย่างเดียวหรอกนะ...คือฉันจะ..."


"จะทำอะไร?"


"จะถือโอกาสไปเยี่ยมแม่ยายด้วยไง ไม่ได้ไปมาหลายวันละ คิดถึง..."


แถได้น้ำขุ่นๆ ใครๆก็รู้ว่าไอศพายัฆกับพระนางสิขีไม่ถูกกันอย่างกับอะไร จู่ๆบอกว่าคิดถึง อยากไปเยี่ยม ให้ตายก็ไม่มีใครเชื่อ


"ตอ...แห-ล"


"เฮ้ย เปล่านะ ฉันพูดจริง...ว่าจะไปสู่ขอนายให้เป็นเรื่องเป็นราวด้วย"


"บ้ารึไง!? เพี้ยนไปแล้วเหรอ ไอ้เสือมึนเอ้ย..."


มัชชาโรเบื่อจะเถียงกับไอศุพายัฆที่ช่วงหลังทำตีมึนใส่ทุกครั้งที่เขาห้ามไม่ให้ตามไปไหนต่อไหน สุดท้ายก็ปล่อยให้องครักษ์หนุ่มเดินตามเป็นบอดี้การ์ดต้อยๆ อ้อมออกจากที่พัก ไปสู่หลังวัง ที่หมายคือ "วังฆรณี"


.
.
.
.
.
"พี่ไอศุโร! พี่รวินโท! ช่วยเค๊าด้วย! พี่นเรนโทแกล้งเค๊าง่า....อ๊ายยย!!!"


น้องเล็กตะโกนโหวกเหวก วิ่งถลาเข้าไปขอความช่วยเหลือจากพี่คนโตที่นั่งเล่นอยู่กับพี่คนที่สาม เนื่องจากกำลังโดนพี่รองไล่ล่าไม่ลดละ แต่ยังไม่ทันได้เข้าถึงที่พึ่งพิง เจ้าตัวเล็กก็โดนตะครุบได้ทันควัน


"คิดว่าคนอ่อนกีฬาอย่างนายจะหนีพี่พ้นรึไง เตชโร? คราวนี้นายเสร็จพี่แน่!!"


"เค๊าขอโทษนะพี่นเรนโท เค๊าไม่ทำอีกแล้ว งื้อ!! ไม่เอา! พี่ไอศุโรช่วยเค๊าด้วย งื้อออ!!"


"น้องพูดอย่างนี้มากี่หนแล้ว เตชโร พี่ก็ยังเห็นนายคอยมาแกล้งยุ่งกับหนังสือเรียนพี่ทุกที คราวนี้ไม่ยอมแล้วจริงๆนะ! นี่! ไม่ต้องดิ้นเลย ยอมรับกรรมซะดีๆ!!"


พี่รองว่าพลางโถมทั้งตัวเข้าล็อคตัวน้องเล็กแล้วจั๊กจี้เอวบางไปมา โดยไม่ปราณีต่อคำอ้อนวอน


"คิก คิก ฮ่าฮ่า เค๊ายอมแล้วพี่นเรนโท! ม่ายเอาแล้ว! ฮ่า ฮ่า..."


"ฝันไปเหอะ พี่ไม่ปล่อยนายง่ายๆหรอก นี่แน่ะ จี๋ จี๋"


"อ๊ายยยย!! ฮ่า ฮ่า เอิ๊ก ยอมแล้ว เค๊ายอมแล้ว ฮ่า ฮ่า!"


เมื่อทนแรงต้านทานไม่ไหว เตชโรน้อยก็จำต้องลงไปดิ้นบนพื้นกระแด่ว กระแด่ว เพราะโดนพี่รองโจมตีด้วยท่าไม้ตาย เป็นการลงโทษที่ทำให้เด็กน้อยพ่ายแพ้ได้ทุกครั้งไป แม้จะตะโกนว่ายอมแล้วยอมอีก คนที่โตกว่าเขาหน่อยก็หาได้หยุดมือ ร่างที่คร่อมอยู่นั้นทั้งจี๋ ทั้งกอดร่างเล็กที่ดิ้นรนอยู่ใต้ร่างอุตลุต หัวเราะสะใจ ที่เห็นเด็กดื้อพร่ำพูดอ้อนวอน


"พอได้แล้ว นเรนโท เดี๋ยวเตชโรก็ขาดอากาศตายกันพอดี"


ไอศุโรที่ได้ยินเสียงโหวกเหวก (ซึ่งก็เป็นปกติ เพราะนเรนโท กับ เตชโร ทะเลาะกันอยู่ประจำอยู่แล้ว) จึงได้เดินเซ็งๆเข้ามาห้าม (เพราะหนวกหู) นเรนโทเงยหน้าขึ้นหาพี่ชาย แต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยเตชโรที่หอนหอบหายใจจนน้ำตาเล็ดอยู่ในอ้อมกอด (ล็อคตัวไว้อย่างแน่นหนา กันผู้ร้ายหลบหนี)


"พี่ไอศุโร คราวนี้เค๊ายอมไม่ได้อ่ะ เตชโรแสบมากจริงๆ จะต้องลงโทษให้สำนึกกันซะบ้าง"


"ไม่จริงนะ อื้ออ!"


เตชโรอ้าปากจะแก้ตัวก็โดนมือของนเรนโทตะปบไว้เสียก่อน


"พี่เล่าเอง ไอ้ช่างจ้อ นายมันโน้มน้าวเก่ง หึ! พี่ไม่ยอมให้นายผ่อนโทษหนักเป็นเบาหรอกนะ"


"งื้ออออ!!" 8(T T)8


"เฮ้อ...อ่ะ ว่ามาสิ ว่าเกิดอะไรขึ้นนเรนโท นายถึงจับเจ้าเตชโรกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่อย่างนี้ หืม?"


"ก็เจ้าเตชโรอ่ะ เอาสมุดแบบฝึกหัดวิชาคณิตศาสตร์ของเค๊าไปเที่ยวโชว์ให้พวกนายทหารกับพวกพี่ๆนางในดูกันอ่ะ ก็รู้ตัวอยู่หรอกนะว่าเค๊าไม่เก่งเลข แต่เล่นประจานกันแบบนี้เค๊าทนไม่ได้หรอก ฮึ! น่าโมโหที่สุดเลย!! นี่แน่ะ!"


พูดไปโมโหไป นเรนโทเลยซุกหน้าลงไปกัดเข้าที่คอของเตชโรเบาๆอีกที เจ้าตัวเล็กสะดุ้งหดคอทันควัน เตชโรดิ้นขลุกขลัก นเรนโทที่ซ้อนอยู่ด้านหลังก็ยิ่งกอดแน่นขึ้น กัดแล้ว กัดอีกไม่ยอมปล่อย จนคอเล็กๆของเตชโรขึ้นรอยแดงเป็นปื้น และด้วยความที่นเรนโทเผลอได้ใจว่าคุมเกมอยู่แล้วนั้น... เวลาของเจ้าตัวเล็กก็มาถึง



ง่ำ!!



"โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!"





หลุดจากวงแขนพี่รองได้ เตชโรก็งับเข้าที่แขนของพี่ชายจมเขี้ยว จนนเรนโทร้องเสียงหลง


"เอ้าๆ อย่าเล่นกันแรงแบบนี้สิ เตชโร พี่เขาเจ็บนะนั่น"


"ฮึ! ก็พี่นเรนโทแกล้งเค๊าก่อนนี่นา ชิ!"


"หนอย เตชโร พี่ไม่ได้ทำให้นายเจ็บขนาดนั้นสักหน่อย นายเล่นแรงไปแล้วนะ"


"พี่นเรนโทก็รู้ว่าเค๊าบ้าจี้ พี่ก็แกล้งเค๊าอยู่นั่นแหละ แล้วเมื่อกี้พี่ก็กัดคอเค๊าเหมือนกันนะ! แค่โดนเค๊ากัดคืนแค่นี้ยังน้อยไปนะ ชิ!"


เด็กน้อยลอยหน้าลอยตาพูดใส่พี่ชายฉอดๆ ด้วยอารามโกรธเกรี้ยวพอกัน


"หืมมมม....โดนอีกสักทีดีมั้ย เตชโร!"


นเรนโทขึ้นเสียง คราวนี้เด็กน้อยโมโหจริงจัง


"งื้อ!! พี่รวินโทช่วยเค๊าด้วย!"


เตชโรไหวตัวทัน ผวาเข้าไปกอดเอวรวินโทพี่สามทันที


"อย่ามาหลบนะ มานี่เลย!! รวินโทหลบพี่!"


"เฮ้ย!! ใจเย็นจิ พี่รอง ยึ๊ย!!"


น้องสามน้องเล็กหลบกรงเล็บร้ายของพี่รองพัลวัล


"เอ้า...พอๆ นเรนโท มานี่เลย ใจเย็นๆสิ นายเป็นพี่นะ"


ไอศุโรจับตัวนเรนโทเข้ามาหาตนแล้วโอบไหล่ปลอบโยนให้เจ้าน้องรักใจเย็นๆลงบ้าง


"ก็เพราะว่าเป็น "พี่" ไงล่ะพี่ไอศุโร เค๊าถึงต้องสั่งสอนน้องดื้อๆให้รู้จักเข็ดหลาบซะบ้าง"


"เค๊าไม่ได้ดื้อนะ!"


เตชโรเถียงออกมาจากหลังรวินโทเสียงดัง


"เฮ้อ...ฟังพี่นะ เราเป็นพี่น้องกัน ถึงอายุเราจะเท่ากันก็เถอะ ถ้าไม่รักกันแล้วใครจะรักเนี่ย นิดๆหน่อยๆ ก็อภัยให้กันเถอะน่า พี่ยังไม่เคยโกรธพวกนายเลยนะ"


เพราะจริงอย่างที่ไอศุโรพี่คนโตพูด ทั้งนเรนโทกับเตชโรจึงได้แต่เงียบกริบ ไม่เถียงอะไรกันอีก


"พ่อโสฬสกับพ่อเรโช คอยสอนอยู่ตลอดเลยไม่ใช่เหรอว่าให้พวกเรา รู้จักการให้อภัย เพราะนั่นคือวิถีแห่งลูกผู้ชาย..."
ไอศุโรกล่าวหนักแน่น


"ใช่ๆ ลุงมัชชาโร กับลุงไอศุพาญัฆก็สอนให้พวกเรารักกันเหมือนกันนะ ให้พวกเราสามัคคี เพราะในอนาคต เราคือคนที่จะต้องปกครองคน เราต้องรู้จักให้อภัย รู้จักที่จะรัก และสามัคคี"


รวินโทกล่าวเสริมพี่ใหญ่อย่างไม่ขัดเขิน คราวนี้ทั้งรเนนโทและเตชโร ต่างก็ได้แต่ก้มหน้านิ่งเงียบ เพราะต่างก็สำนึกผิดแล้ว ด้วยกันทั้งคู่


"เตชโรน้องพี่... พี่ขอโทษนะ"


อึดใจต่อมา นเรนโทก็หันไปขอโทษเตชโรแต่โดยดี ยอมรับแล้วว่าตัวเองทำเกินไป ฝ่ายเตชโรเองก็หันมาน้ำตาร่วงเผาะ เบ้ปากขอโทษพี่รองด้วยความสำนึกผิดเช่นเดียวกัน


"พี่นเรนโท...ฮึก...เค๊าขอโทษ...ฮึก...พี่เจ็บมากมั้ยอ่ะ"


"อืม ไม่เจ็บหรอก พี่ก็ขอโทษเหมือนกันนะ"


นเรนโทกล่าวพลางยิ้มหวานให้น้องเล็ก เพื่อเป็นการปลอบโยนน้องน้อยที่ร้องไห้ไม่หยุด


"แต่เค๊าทำพี่เจ็บ..."


"งั้น...ปลอบพี่สิ"


นเรนโทยิ้มกริ่ม เพราะน้องเล็กน่าเอ็นดูจนเขาอดแกล้งไม่ได้


"เอ่อ...แล้วจะให้เค๊าทำไงเหรอ...ถึงจะปลอบใจพี่นเรนโทได้อ่ะ"


"งั้น...หอมแก้มพี่จิ"


".......จะดีเหรอ ถ้าเค๊าหอมแล้วพี่จะหายเจ็บมั้ยอ่ะ"


"หายสิ"


นเรนโทกล่าวพร้อมยิ้มกว้าง ยิ่งได้เห็นเตชโรอายจนหน้าแดง เด็กชายยิ่งยิ้มถูกใจ ไอศุโรกับรวินโทได้แต่มองหน้ากัน งงงวยกับน้องชายทั้งสองคนจริงๆ เมื่อกี้นี้ยังแทบจะตีกันตายอยู่เลย ตอนนี้ดันเล่นกันงุ้งงิ้งอีกแล้ว


จุ๊บ...


เสียเวลาไม่นานเตชโรก็เขย่งตัวขึ้นหอมแก้มพี่ชายดังฟอด แล้วยิ้มหวานให้ตบท้าย นเรนโทที่จริงๆแล้วทั้งรักทั้งหลงน้องเล็กคนนี้มากกว่าใครถึงกับผวาเข้ากอดเตชโรด้วยความเอ็นดูสุดชีวิตทันที กอดไม่กอดเปล่า ถูศีรษะตัวเองกับน้องเล็กด้วยความรักใคร่ไปด้วย เรียกเสียงหัวเราะของไอศุโรและรวินโทออกมาพร้อมกันได้อย่างดีเลยทีเดียว


"หัวเราะอะไรกันเด็กๆ"


"พ่อเรโช ท่านพ่อโสฬส!!"



"อ้าวนั้นเต เป็นอะไรไปลูก? มานี่ มาให้พ่อเรโชดูหน่อยสิ"



(หมายเหตุ : เพราะเรโชขี้เกียจเรียกชื่อลูกยาวๆ เลยเรียกย่อๆ เป็น ไอ, เรน, วิน และ เต แทนด้วยว่าเรียกง่ายดี)



เรโชสังเกตเห็นว่าเตชโร ลูกชายคนเล็กยังมีคราบน้ำตาเปื้อนข้างแก้ม จึงอดถามด้วยความเป็นห่วงไม่ได้


"นี่ลูกๆทะเลาะกันอีกแล้วใช่มั้ย เจ้าลิงน้อย หืม?"


เรโชถามเตชโรน้อยในอ้อมกอด เด็กน้อยทำปากบู้ พร้อมสารภาพความผิดของตัวเอง


"คือเตแอบเอาสมุดการบ้านวิชาเลขของพี่เรนไปให้พวกพี่ๆองครักษ์กับพี่ๆนางในดู พี่เรนก็เลยโกรธ เราทะเลาะกัน แล้ว... แล้วเตก็...กัดแขนพี่เรน...จนเจ็บคับ..."


เด็กน้อยสารภาพเสียงอ่อย


"อ้าว...แล้วเตเอาสมุดพี่เรนไปให้คนอื่นดูทำไมล่ะครับ?"


เรโชถามลูกน้อยเสียงใส ไม่ได้รู้สึกไม่พอใจที่ลูกๆซนทะโมน


"เพราะพี่เรนชอบแซวเต ที่เตไม่เก่งวิชาพละ ทั้งๆที่พี่เรนก็ไม่เก่งวิชาคณิตศาสตร์เหมือนกัน เตก็เลย... ถ้าพ่อเรโชกับท่านพ่อโสฬสจะลงโทษก็ลงโทษเตเถอะนะ เตสำนึกผิดแล้ว..."


"พ่อเรโชคับ เรนผิดเองที่ชอบว่าน้อง ทุกอย่างเรนเป็นคนเริ่มก่อนเอง ถ้าจะลงโทษก็ลงโทษเรนแทนเถอะนะคับ"


นเรนโทรีบเข้ามาขอร้องเรโชให้ลงโทษตนแทน สำนึกผิดมากมายที่เป็นต้นเหตุให้เกิดเรื่องราวขึ้นทั้งหมด


"แล้วนี่ดีกันหรือยังลูก เรน เต?"


"คับ! เราสองคนดีกันแล้ว"


เด็กน้อยตอบรับเสียงใส


"งั้นคราวนี้พ่อเรโชจะไม่ทำโทษ เพราะลูกๆของพ่อสำนึกผิดแล้ว ลูกของพ่อรู้จักการให้อภัยซึ่งกันและกัน ดังนั้นพ่อเรโชก็จะให้อภัยลูกๆเหมือนกันครับ"


เรโชกล่าวยิ้มๆ พร้อมลูบศรีษะทุยของลูกน้อยทั้งสองด้วยความรักและความเอ็นดูเหลือล้น เด็กน้อยก็ยิ้มหวานให้ผู้เป็นบุพการีก่อนเข้าสวมกอดเรโชแน่นทั้งสองคน


"อืม...เด็กดีนะครับลูกพ่อเรโช"


"พ่อเรโชกอดพวกผมด้วยจิคับ"


"ผมด้วย ผมด้วย"


ไอศุโรและรวินโทงอแงอยากเข้าไปอ้อนผู้เป็นแม่ด้วยอีกคน หลังเห็นว่านเรนโทและเตชโรได้อ้อนจนพอใจแล้ว


"ได้สิ โผเข้าสู่อ้อมอกพ่อเรโชคนนี้ได้เลย หนุ่มๆ"


"พ่อเรโชจ๋า~" (>v<) กรี๊ด กร๊าดดด


โสฬสยืนอมยิ้มมองเรโชคนรักกับเหล่าลูกน้อยที่กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันพร้อมหัวเราะกันคิกคัก บางทีนี่อาจเป็นสิ่งที่เขาเฝ้ารอ เฝ้าค้นหามาทั้งชีวิตก็เป็นได้ ไม่ใช้อำอาจ ไม่ใช่ราชบัลลังก์ แต่ป็นความสมบูรณ์ของชีวิตที่เรียกว่า "ครอบครัว" เพียงแค่มีสิ่งนี้ เขาก็ไม่อยากจะดิ้นรนไขว่คว้าสิ่งใดอีก สิ่งที่เขายึดมั่นในตอนนี้คือความสงบสุขของแผ่นดินภายใต้การปกครอง และความสุขของครอบครัวอันเป็นที่รัก สองสิ่งในมือที่เขาจะต้องปกป้องด้วยชีวิต


"เอาล่ะ เด็กๆเดี๋ยวเราจะไปหาคนสำคัญกันนะ แต่เนื้อตัวมอมแมมแบบนี้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่เร็วเข้า"


"คร๊าบท่านพ่อโสฬส แต่ว่าเราจะไปหาใครกันครับ?"


รวินโทถามด้วยความสงสัย ใครกันนะคนสำคัญที่เขายังไม่รู้จัก


"เป็นคนสำคัญที่ทำให้พวกลูกๆเกิดมาไงครับ เอาล่ะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเร็ว"


"คร๊าบบบ..."


ต่อด้านล่างจ๊า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 26-01-2013 02:33:26

ต่อจร๊า...




"ใครเป็นแม่แกกัน!! อย่ามาโมเมเรียกฉันว่าแม่นะ!!"


เสียงของพระนางสิขีแผดลั่นไปทั้งวังฆรณี ข้าราชบริพารน้อยใหญ่ที่คอยดูแลถึงกับสะดุ้งกันรอบวัง


"ท่านแม่...คือผม..."


"เอ๊ะ! บอกว่าอย่ามาเรียกว่าแม่ไง!!... มัชชาโรมานี่ลูก..."


มัชชาโรยิ้มเยาะไปทางไอศุพายัฆที่ได้แต่นั่งคุกเข่าอยู่หน้าแท่นบรรทมของพระนางสิขี แล้วเดินเข้าไปโอบเอวบางของผู้เป็นมารดาเบาๆ


"ท่านแม่เป็นยังไงบ้างครับ สุขภาพท่านแข็งแรงดีขึ้นหรือยัง"


"ดีขึ้นแล้วลูก แล้วมัชชาโรเล่า ร่างกายเจ้าดีขึ้นหรือยัง หรือว่ายังเจ็บอยู่..."


นางถามพลางมองลูกรักด้วยสายตาเศร้าสร้อย ที่เป็นต้นเหตุให้มัชชาโรลูกรักต้องเจ็บตัว

 
"ลูกดีขึ้นแล้วครับท่านแม่ วันนี้เลยมาหาท่านได้ยังไงครับ ท่านแม่อย่าห่วงเลยนะ ลูกสบายดีแล้วครับ"


"โถ...มัชชาโร ลูกแม่..."


พระนางสิขีสวมกอดมัชชาโรลูกรักอย่างอ่อนโยน ตั้งแต่ผ่านพ้นเหตุการณ์ร้ายต่างๆที่นางเป็นคนสร้างขึ้น หลังจากที่นางโดนปลดพลังเวทย์อาคมออกจากร่าง ในวันนี้นางไม่ใช่พระนางสิขีคนเดิมอีกต่อไปแล้ว เหมือนได้ลืมตาตื่นขึ้นจากฝันร้ายอันยาวนาน ลืมตามาพบกับชีวิตที่แสนสุขสงบ ลืมตามาพบ แก้วตาดวงใจ ลูกชายที่นางเคยทอดทิ้ง "มัชชาโร" ซึ่งตอนนี้นางทั้งรักทั้งหลงลูกชายคนเดียวของนางคนนี้มากกว่าใคร ชีวิตในฝันร้ายที่เคยหลงมัวเมาในอำนาจ ทำทุกอย่างเพื่อไขว่คว้าสิ่งที่ตนปรารถนา จนหลงลืมกระทั่งความสุขที่อยู่ข้างตัวมาตลอด ตอนนี้ตื่นจากฝันดำมืดนั่นแล้ว มองเห็นแล้วว่าที่จริงสุขสุดในชีวิตอยู่ที่ไหน ยิ่งได้เห็นหน้ามัชชาโรลูกชายคนเดียวในชีวิต นางยิ่งมีความสุข ไม่ใช่เพื่อชดเชยที่ผ่านมา แต่สิ่งที่นางจะมอบให้ลูกชายของนางคนนี้คือความรักทั้งหมดจากก้นบึ้งแห่งหัวใจของนางเอง และจะมอบให้อย่างนี้ตลอดไป ชั่วชีวิต... แต่ตอนนี้ ติดอยู่หน่อยเดียวเท่านั้น...


"มัชชาโรลูกแม่... แม่ขอถามลูกอีกครั้งได้หรือเปล่า...ทำไมต้องเป็นอีตาคนนี้เนี่ย"


"โธ่...แม่ครับ ผมบอกหลายครั้งแล้วไง ว่ามันเป็นพรหมลิขิต"


มัชชาโรตอบพระนางสิขีออกไปพร้อมกับยิ้มให้จนตาหยี


"ใช่ครับคุณแม่ยาย มันเป็นพรหมลิขิต...ตั้งแต่ที่ได้..."




"นี่! ฉันยังไม่ได้ถามย่ะ นั่งนิ่งๆไปเลยนะ แล้วใครแม่ยายแก ลามปามใหญ่แล้วนะยะ ฮึ!"


พระนางสิขีตอกกลับทันควัน พร้อมเชิดหน้าใส่ ที่จริงช่วงนี้ก็เริ่มชอบไอศุพายัฆขึ้นนิดหน่อย หลังจากที่เมื่อก่อนนั้นชังแสนชัง แต่ตอนนี้นางรู้แล้วว่าไอศุพายัฆเป็นคนดี ถึงจะยังอดหมั่นใส้ไม่ได้ แต่ก็ไม่ถึงกับชิงชังแล้ว ติดอยู่ที่เจ้าหนุ่มราชองครักษ์นี้ดันมาก้อร่อ
ก้อติกลูกชายหัวแก้วหัวแหวนนางนี่แหละ ที่ทำให้พระนางสิขียอมไม่ได้


“ได้โปรดเถอะนะครับ ท่านแม่ ยกมัชชาโรให้ผมเถอะนะครับ…”


“ไม่มีทางย่ะ!”


“โธ่ ท่านแม่ยาย นะครับ นะ นะ”


“บอกว่าไม่ก็ไม่ไงล่ะ เอ๊ะ! นี่ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องรึไงยะ!!”



บลา บลา บลา บลาๆๆๆ…



สองแม่ยายลูกเขยเถียงกันไม่หยุดไม่สิ้น เป็นอย่างนี้ทุกครั้งที่เจอหน้ากันตั้งแต่ที่พระนางสิขีคืนสติ ทางด้านมัชชาโรมีหรือจะห้าม เพราะเสนาหนุ่มที่นั่งหัวเราะร่วนอยู่ข้างๆพระนางสิขีนั้นชอบที่จะเห็นสองคนนี้เถียงกันที่สุด เพราะมันหมายถึง…เครื่องหมายแห่งความสงบสุข ที่กำลังมาเยือนครอบครัวของเขานั่นเอง
.
.
.

“ถวายพระพร ท่านป้า…เสียงดังไปถึงด้านนอกเลยนะครับ ราชองครักษ์ของผมทำอะไรให้ท่านป้าสิขีไม่พอใจหรือเปล่า?”


ทุกสายตาหันมองตามเสียงของร่างที่ยืนอยู่ตรงประตูทางเข้าห้องบรรทมพระนางสิขี พร้อมรีบทำความเคารพกษัตริย์ใหม่ทันควัน


“ถวายบังคมฝ่าบาท”


“ไม่ต้องมากพิธีหรอก พวกเราก็คนกันเองทั้งนั้น”


“สิขีถวายบังคมเพคะฝ่าบาท…”


“ลุกขึ้นเถิดครับท่านป้า หลานต่างหากที่ควรเป็นฝ่ายถวายพระพร”


“หาเป็นเช่นนั้นไม่ ฝ่าบาท หญิงสามัญไร้ศักดินาอย่างหม่อมฉันจะยังมีอะไรให้พระองค์ต้องถวายพระพรอีกเล่า…”


“อย่าตัดรอนแบบนั้นสิครับ ท่านป้า…ลุกขึ้นเถิดนะครับ…”


“ขอบพระทัยเพคะ”


โสฬสประคองร่างบางของพระนางสิขีกลับนั่งที่แท่นบรรทมเช่นเดิม โดยมีตนนั่งเคียงข้าง ถึงจะเรียกไม่เต็มปากได้ว่าญาติดีกันแล้ว แต่ก็ไม่ใช่ศัตรูคู่แค้นกันอีกเช่นกัน


“ท่านป้าครับ…วันนี้โสฬสมีคนอยากให้ท่านป้าพบ”


“ใครกันเพคะ ที่อยากมาพบคนแก่อย่างหม่อมฉัน”


“คนนั้นไงครับ ท่านป้า”


โสฬสบุ้ยใบ้ปากไปที่ประตูทางเข้าให้พระนางสิขีมองตาม และคนที่ปรากฏตัวขึ้นก็คือ


“องค์ราชินี…”


“ถวายพระพรครับ พระนางสิขี”


ด้วยว่าตั้งแต่เกิดเรื่องราวต่างๆขึ้นเรโชและพระนางสิขีนั้นไม่เคยได้มาพบเจอกันอีกเลย นี่ถือเป็นครั้งแรก ดังนั้นพระนางสิขีจึงยังคงวางตัวกับเรโชได้ไม่ถูกนัก


“ถวายพระพรเพคะ…องค์รานี หม่อมฉัน…เอ่อ…ที่ผ่านมา…”


“พระนางสิขี เรื่องที่ผ่านมาแล้วน่ะ ผมไม่ถือสาหรอก ทิ้งมันไว้ข้างหลังแล้วมองไปข้างหน้าดีกว่าครับ”


“หึหึ…องค์รานี ท่านดูโตขึ้นนะเพคะ ทั้งความคิดอ่านและการวางตัว ดูไม่ออกเลยจริงๆว่าเคย เป็นเด็กกะโปโลคนนั้นมาก่อน…”


พระนางสิขีชื่นชมออกมาจากใจจริง เรโชยิ้มร่ารับคำชม โสฬสเบือนหน้าเล็กน้อย พลางคิดในใจว่า “มันเป็นแค่ภาพลวงเท่านั้นแหละครับท่านป้า…” ส่วนมัชชาโรเผลอหัวเราะคิกออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ มีแต่ไอศุพายัฆเท่านั้นที่ยืนพยักหน้าเห็นด้วยกับพระนางสิขี ระหว่างนั้น เรโชก็เรียกเหล่าองค์ชายน้อยเข้ามาพบกับพระนางสิขี เป็นครั้งแรก


“ไอศุโร นเรนโท  รวินโท เตชโร…เข้ามานี่สิลูก”


“ถวายพระพรขอรับ ท่านย่า”


โอรสน้อยทั้งสี่เข้ามาปุ๊บก็ร้องถวายความเคารพผู้มีศักดิ์เป็นย่าอย่างไม่เคอะเขิน แถมด้วยรอยยิ้มตบท้ายอย่างไร้เดียงสา


“โอ…หรือนั่นคือ ราชโอรสทั้งสี่ที่ทรงประสูติออกจากครรภ์ขององค์รานีเรโช?”


“ถูกต้องแล้วครับ พระนางสิขี โอรสทั้งสี่ที่แสนจะน่ารักน่าเอ็นดูนี่ คือลูกที่ผมคลอดออกมาเอง”


เรโชรีบอวดอ้างทันทีที่เห็นว่าพระนางสิขีให้ความสนอกสนใจ


“โอ้…ช่างอัศจรรย์ยิ่งนัก”


“ความอัศจรรย์นี้เกิดขึ้นได้เพราะท่าน พระนางสิขี ดังนั้นผมจึงนำลูกๆของผม…มาเคารพท่าน…”


เรโชกล่าวพร้อมยิ้มหวานหยดให้กับพระนางสิขีที่ยังคงตกตะลึง


“เพราะ…หม่อมฉัน?”


“ครับ เพราะท่านป้า ครอบครัวของโสฬสคนนี้ถึงได้สมบูรณ์ ไม่ว่าในอดีตพวกเราจะเคยบาดหมาง แต่ในตอนนี้ ท่านป้า…พวกเราคือครอบครัวเดียวกันแล้วนะครับ”


โสฬสกล่าวเสริม พร้อมเข้าไปมากุมมือพระนางสิขีไว้มั่น


“ขอบพระทัยเพคะ ขอบพระทัย…ที่ยอมให้อภัยกับความเลวร้าย…ที่หม่อมฉันเคยได้กระทำ กับพวกท่าน”


“ขอท่านป้าโปรดอภัยให้พวกเราเช่นกัน”


บรรยากาศอบอุ่นที่อบอวลไปทั่วทั้งวังฆรณีนี้ เรียกรอยยิ้มปลื้มใจให้กับทุกผู้ทุกคนได้อย่างไม่มีเว้น


“พระโอรสเพคะ ขอย่าคนนี้กอดสักหน่อยได้หรือไม่เพคะ?”


ไม่ต้องให้ถามซ้ำ โอรสทั้งสี่ก็วิ่งเข้าไปในอ้อมกอดของพระนางสิขีโดยพร้อมเพรียง พร้อมเจื้อยแจ้วเจรจาคุยกับผู้มีศักดิ์เป็นย่าไม่หยุดปาก พระนางสิขีเองก็ยิ้มฟังไม่หยุด…อบอุ่นเหลือเกิน จิตใจอันบอบช้ำของนางได้ถูกเยียวยาแล้ว สิ่งเดียวที่นางอธิฐานในตอนนี้ คือขอให้ราชบัลลังก์แห่งแผ่นดินในรัชกาลองค์กษัตริย์โสฬสติยา มีแต่ความผาสุก เจริญรุ่งเรืองสืบไป


“อีกเรื่องที่หลานอยากจะมาขอท่านป้า…”


ในที่สุดโสฬสก็เอ่ยบางอย่างขึ้น


“เรื่องอะไรหรือเพคะ?”


“ผมอยากจะมาสู่ขอ ท่านเสนามัชชาโรผู้เป็นบุตรแห่งท่าน ให้กับราชองครักษ์เอกแห่งผม ไอศุพายัฆขอรับ”


“หึ…ที่มากันพร้อมหน้าวันนี้ก็เพราะเรื่องนี้เองสินะ”


“ขอท่านป้าโปรดยอม เห็นแก่ความรักของทั้งสองคนด้วยเถิด”


“ใช่คับ ใช่คับ ยกท่านลุงมัชชาโรกับลุงไอศุพายัฆนะคับ นะคับ นะนะ”


โอรสทั้งสี่ส่งเสียงเจื้อยแจ้วช่วยพูดอีกแรง พระนางสิขียกยิ้มพราวพร้อมหัวเราะออกมาน้อยๆ


“หึหึ…เอาล่ะ เอาล่ะ ตัวหม่อมฉันเองก็ไม่ได้คิดจะขัดขวางอะไรหรอก เพราะถึงอย่างไร…นี่ก็คือความสุขของลูกหม่อมฉันเช่นกัน”


“ท่านแม่…”


มัชชาโรครางเรียกนางเสียงหวาน ก่อนเดินเข้ามาร่วมวงกอดกันกลมด้วยอีกคน


“ขอบคุณนะครับ…ขอบคุณจริงๆ”


“จ๊ะ…เพื่อความสุขของมัชชาโรของแม่ แม่ยอมได้ทั้งนั้นแหละจ๊ะ”


สองแม่ลูกพร้อมกับโอรสทั้งสี่กอดกันกลมด้วยความรักใคร่


“แต่แม่มีข้อแม้”


“ข้อแม้?…อะไรเหรอครับ?”


“แม่จะยอมยกลูกให้ หากราชองครักษ์ไอศุพายัฆจะยอมแต่งเป็นบ่าวเข้าเรือนฆรณี”


นางยื่นคำขาดพร้อมจ้องเขม็งไปที่ไอศุพายัฆว่าที่ลูกเขยหัวแก้วหัวแหวน


“ได้ครับ ขอแค่ได้แต่งงานกับมัชชาโร ให้ทำอะไรผมก็ทำได้ทั้งนั้นเลยครับ ท่านแม่ยาย”


“ใครแม่ยายนายกัน ยังไม่ใช่ตอนนี้เสียหน่อย อย่ามาลามปามนะ!!”


มีการเขม่นตบท้ายเปิดศึกแม่ยายลูกเขยอีกครั้ง เรียกเสียงหัวเราะสดใสไปทั้งวังฆรณี


“งั้นพวกเราเร่งไปเตรียมงานกันเลยเถอะ งานนี้ต้องฉลองหนักๆเล้ย!!”


เรโชกระดี้กระด้าตะโกนขึ้นเรียกทุกคนทำงาน


“เย้ๆพวกผมช่วยด้วย พวกผมช่วยด้วย”


สี่กุมารเองก็เริงร่าไม่แพ้กัน ระหว่างที่ทุกคนดูกระตือรือร้นกับงานมงคลที่จะเกิดขึ้น มัชชาโรและไอศุพายัฆก็แอบยืนจ้องตาหวานล้ำกันเงียบๆ ราชองครักษ์หนุ่ม ถือโอกาสกุมมือเรียวของเสนาหนุ่มไว้มั่นก่อนโน้มใบหน้าลงมาสัมผัสริมฝีปากอุ่นของมัชชาโรที่หลับตาพริ้มรอรับจุมพิตหวานนี้อยู่ ช่างแสนหวานจนไม่มีใครกล้าขัดจังหวะเลยทีเดียว แม้แต่พระนางสิขียังต้องขอหลีกทางให้ว่าทีบ่าวสาว แต่ก็มิวายบ่นเล็กบ่นน้อยตามประสา  ก่อนออกจากห้องไปกับพวกเรโชเพื่อหลบทางให้คู่รักที่กำลังรักกันหวานซึ้งคู่นี้
.
.
.
.
.

หลังจากกลับจากวังฆรณี เรโชก็อดที่จะชักช้ายืดเยื้อเรื่องงานแต่งงานอยู่ไม่ได้ รานีหนุ่มรีบเข้าไปคุยกับสวามีทันที


“งานนี้เราต้องช่วยกันจัดให้ยิ่งใหญ่ไปเลยนะครับโสฬส”


“อะไรกัน นี่ตั้งใจจะเป็นพ่องานเองเลยหรือครับ ชายาพี่?”


“แน่นอนอยู่แล้ว! ผมมีความคิดเด็ดๆเพียบเลยเนี่ย!”


“พอเถอะเรโช เดี๋ยวงานเขาได้ล่มกันหมดพอดี”


โสฬสกระเซ้าคนรักเสียงใส ให้พอได้เห็นอีกฝ่ายทำหน้าตูมเป็นกบ


“นี่ท่านดูถูกผมเหรอ ชิ!”


“เปล่า…หึหึ…พี่ก็แค่กลัวเรโชจะเหนื่อย”


“ฮึ! ท่านอ่ะก็ชอบว่าผมอยู่เรื่อย”


ได้ผล ตอนนี้เรโชหน้างอซะยิ่งกว่าม้าหมากรุกซะอีก โสฬสหัวเราะออกมาเบาๆก่อนบรรจงสวมกอดชายาของตนอย่างแผ่วเบา


“ชายาพี่อย่างอนนะครับ พี่ก็แค่แกล้งแซวเล่นเองนะ”


“ฮึ!”


“โอ๋…เอาล่ะ เอาล่ะ พี่ยอมให้เรโชเป็นพ่องานก็ได้ คนดีของพี่จัดงานนี้ออกมาให้เจ๋งๆเลยนะครับ โอเคมั้ย?”


“ท่านพูดจริงนะ”


“จ๊ะ”


“กษัตริย์ตรัสแล้วไม่คืนคำนะ”


“จ๊ะ”


“เย้ ผมรักท่านที่สุดเล๊ยยยย!!”


เมื่อได้ดั่งใจ เรโชก็หันมายิ้มกว้างพร้อมกระโดดกอดคอโสฬสด้วยความดีใจทันที (เอ๊ะ? หายงอนเร็วไปมั้ยเนี่ย?)


“รักพี่จริงเหรอ?”


เมื่อได้ยินรานีปากหนักของตนบอกว่ารัก โสฬสจึงรีบถามซ้ำ อ้อนวอนให้พูดคำแสนหวานนั้นอีกครั้ง


“อืม….รักจิ”


เรโชตอบกลับเสียงแผ่ว หน้าแดงจนถึงหูถึงคอ


“หืม? ไม่ค่อยได้ยินเลย? รักใครนะครับ?”


โสฬสแกล้งกระเซ้า


“รักท่านไงเล่า…ผม…รักท่าน…ผมรักโสฬส…” (-////-)




ฟอด…




โสฬสก้มลงหอมแก้มนิ่มของคนรักทันทีที่โดนบอกว่ารัก ก่อนจ้องตาหวานซึ้ง รักแสนรัก


“เรโชครับ…”


“ครับ?”


“พี่รักเรโชนะ…รักเท่าชีวิต”


“อืม…ผมรู้ ผมก็…รักท่านครับ สวามีที่รักของผม”


โสฬสอมยิ้มจนแก้มแทบปริ ก้มลงมอบจุมพิตอ่อนโยนให้คนในอ้อมกอด จุมพิตแสนหวานและเนิ่นนาน…



แด่รัก…



อันเป็นนิรันดร์…



สองร่างโอบกอดกัน อยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน นับจากนี้ ผ่านคืนและวัน สู่…นิรันดร
.
.
.
.
.


(อ๊ะ! สามีผม งานแต่งของท่านเสนากับท่านราชองครักษ์อ่ะ เราต้องเชิญพวกอินทิรา จันทรา และชาวเสมัญมาร่วมด้วยนะ)


(จ๊า)


…………………………………Fin.



จบบริบูรณ์


credit : รูปการ์ตูนจากเรื่อง Boy Princess. จ๊า

[attachment deleted by admin]

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 26-01-2013 02:51:15

TALK..ทิ้งท้าย  


ในที่สุดก็จบบริบูรณ์เสียที...เฮ้อ ขอบคุณท่านผู้อ่านทุกท่านอีกครั้งนะจ๊ะ ตอนพิเศษจับฉ่ายนี้ก็จับฉ่ายไปเรื่อยๆสมชื่ออ่ะแหละจ๊ะ แหะ แหะ แถมรูปอิมเมจของโสฬสกะเรโชให้ด้วย อิอิ ที่จริงเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไม่ได้วางพล็อตเรื่องมาก่อนเลย มีอยู่วันหนึ่งแค่จู่ๆก็แวบเข้ามาในก้อนสมองอันน้อยนิด แล้วก็ถูไถ ไถลลื่นเรื่อยมา เป็นนิยายที่ตั้งใจจะเขียนให้เนื้อเรื่องไม่สามารถระบุฉากได้ชัดเจน ยิ่งอ่านก็ยิ่งสงสัยว่า เอ๊ะ นี่มันสมัยไหนวะเนี่ย!!? ที่จริงนิยายเรื่องนี้ไม่ใช่แนวแฟนตาซีหรอกนะจ๊ะ เนื้อเรื่องจักรๆ วงศ์ๆ หลุดโลก ออกทะเล ตัวเอกมึน ฮา สมองนิ่ม ฯลฯ แบบว่ายิ่งอ่านยิ่งจับแนวไม่ถูก เอ๊ะ!? มันยังไงกันแน่เนี่ย!! ทั้งที่จริงตั้งใจจะแต่งให้คู่รองเป็นคู่ดราม่าแท้ๆ แต่ไม่รู้ทำไม ทำไปทำมา ลากเข้าโหมดดราม่าไม่ได้ซ๊ากที ยิ่งคู่เอก...อืม อย่าไปพูดถึงไอ้สองผัวเมียละเหี่ยใจนั่นเลยเนอะ ฮ่าฮ่า Talk ทิ้งท้าย ทิ้งทวนแล้วจร๊า ขอบคุณที่รักเรโชพระราชินีรั่วของเรานะจ๊ะ


ขอบคุณจากใจอีกครั้งค่ะ  

THEARBOO

 :a2: o1 :impress:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 26-01-2013 03:12:39

สิชียอมยกมัชเชโรให้ไอศุพายัพแล้ว ดีจังเลยนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบ
เริ่มหัวข้อโดย: Naenprin ที่ 26-01-2013 03:28:16

โอ้ย แอปปี้กันหมดเลยดีอ่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 26-01-2013 04:02:02

ขอบคุณจ้า สำหรับนิยายน่ารักๆฮาๆ   :L2:
อ่านทีไร คลายเครียดได้ตลอดเลยค่ะ  เรโชน่ารักตั้งแต่ต้นเรื่องยันจบเรื่องเลย

มีผลงานใหม่ก็อย่าลืมบอกกันด้วยนะคะ  จะคอยติดตามจ้า  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 26-01-2013 09:28:47

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 26-01-2013 09:45:48

ไอศุ จะได้เป็นเขยพระนางสิขีแล้ว อิอิ
ทุกอย่างจบลงอย่างสวยงาม เย้ๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 26-01-2013 09:54:06

เป็นนิยายที่ชอบมากๆเลย

เหมือนได้อ่านนิทาน

ขอบคุณคนแต่ง ที่แต่งมาให้อ่านนะ

ชอบที่สุดเลย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 26-01-2013 11:01:10

หวังว่างานแต่งของท่านเสนากับราชองครักษ์จะผ่านไปด้วยดี

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 26-01-2013 11:09:31

เย้ๆ
แฮปปี้เอ็นดิ้งกันทุกฝ่าย
ดีจริงๆเลยน้า
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่ารักๆนะคะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: powderje ที่ 26-01-2013 11:31:51

เย้ ตอนจบน่ารักมาก :L2:
แต่ใจหายอะจบแล้ว :เฮ้อ:
จะมีรุ่นลูกๆไหม อยากอ่าน :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: a-o-pai ที่ 26-01-2013 11:38:48

หนุกๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: second ที่ 26-01-2013 12:38:38

หวานล้ำ  :-[
แล้วเจ้าชายกับเจ้าหญิง องค์รักษ์กับเสนาหนุ่ม ก็ได้ครองรักกัน ตราบชั่วนิรันดร :กอด1:
น่าร้ากกก จบแล้วแอบใจหาย
อย่าลืมแต่งนิยายสนุก ๆ แบบนี้อีกนะค้าา คนเขียน  :bye2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 26-01-2013 13:53:25

ความรุ่งเรืองผาสุขกำลังมา น่ารักเว่อร์ จบไปอีกเรื่องแล้ว

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 26-01-2013 16:30:45

ดีจังจบแบบมีความสุขกันทุกคน :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 26-01-2013 17:21:43

อิอิ  น่ารักอ่ะ  ครอบครัวสมบรูณ์สักทีนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 26-01-2013 17:23:32

ก่อนอื่นขอบคุณคนแต่งเรื่องนี้อีกครั้ง
ที่นำเรื่องสนุก และตอนพิเศมาให้อ่าน  :pig4:

สำหรับตอนพิเศษ
ใช้ผ้าคุ้มเลย
ก็เปิดมาก็... กัน ซับเลือดจ้า
กลางๆ ในที่สุดก็อยุ่ด้วยกันอย่างมีความสุข ซับน้ำตากันไป
ท้ายเรื่อง หวานๆ เขิน บิดผ้า ^^
(ใช้ผ้าคุ้มจริง^^P)

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 26-01-2013 18:46:06

ขอบคูรคะ ไม่รู้จะพูดอะไรดี ติดตามเรื่องต่อ ต่อไป~ ♥

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nekko ที่ 26-01-2013 19:05:35

ไม่รู้จะบอกยังไงแต่มีความสุขทุกครั้งที่อ่าน แม้บางตอนจะเศร้าบ้าง ค้างบ้าง o13


รอติดตามผลงานชิ้นต่อไป :pig4: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 26-01-2013 20:46:52

เย้ๆ จบอยากแฮปปี้ คิคิ

ขอบคุณมากสำหรับนิยายสนุกๆเรื่องนี้นะคะ

ถ้ามีโอกาสไว้เจอกันอีกนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: HUNEY ที่ 26-01-2013 20:58:48

จบซะแล้ววว -3-
แอบจิ้นคู่ลูก แหะ  :o8:

ชอบแนวการแต่งมากกก แปลกดีๆ ฮาสุดๆ
สร้างสรรค์ผลงานใหม่ออกมาเร็วๆน้าาา จะรอครับๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 26-01-2013 20:59:50

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:จบแบบมีความสุขชอบที่สุดเลย :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 26-01-2013 21:02:23

ดีใจด้วยนะพ่อเสือ งานที่เรโชจัดจะต้องล้ำมากแน่ๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 26-01-2013 21:14:34

สนุกมากๆๆๆ ฮากับองค์ชายน้อยทั้งสี่อะ ชอบมากๆ เลยนะคับบบบ ลงตอนพิเศษเรื่อยๆ นะคับ อิอิ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 26-01-2013 22:01:29

เหมือนเรโชจะโตขึ้นน่ะ

แต่ก็ยังไม่ทิ้งตัวตนเดิมๆ เท่าไปร่ ชอบๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 26-01-2013 22:27:43

 :pig4:ขอบคุณค่ะ   อ่านสนุกค่ะ
หาเรื่องมาลงอีกนะ  รุ่งแน่ถ้าออกแนวนี้รุ่นลูก :z2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 27-01-2013 00:24:17

มีความสุขกันถ้วนหน้า o13
พระนางสิขี น่ารักอ่ะ
สี่ยอดกุมารก็น่ารัก น่าฟัดเหมือนเดิม
อยากให้มีตอนต่อของเด็กๆอ่ะ
เหมือนทิ้งปริศนาเล็กๆไว้ ว่าพี่น้องจะมีซัมติงลองกัน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: thanza1970 ที่ 27-01-2013 01:48:56

ตอนจับฉ่ายก็ สนุก ไม่แพ้ตอนอื่นเลยน่ะครับ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: DarkAki ที่ 27-01-2013 04:31:48

อ่าาาาาาาาาาาาาาาาาา..........

..............................

ถ้าเรโชเป็นพ่องาน งานนั้นมันจะหรรษาขนาดไหนล่ะนั่น เหอ เหอ เหอ  :m29: :m29:

แฝดสี่ก็ยังน่ารัก น่าฟัดเหมือนเดิม กะกรี๊ดดดดดดด แอร๊ยๆๆๆ  :m1: :m3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 27-01-2013 14:07:17

อ้าว!!!!! จบแล้วเหรอ  แล้วงานแต่งของท่านเสนากับท่านองครักษ์ล่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 27-01-2013 15:42:05

ถ้ามีเรื่องใหม่ส่งข่าวด้วยนะ

ขอบคุณสำหรับจับฉ่าย อร่อยมาก  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 27-01-2013 21:23:03

อยากอ่านรุ่นลูกกกกกกกกก ขอฮาๆแบบนี้อีกน๊า ชอบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 27-01-2013 21:41:49

ตอนพิเศษตอนนี้ ดูสนุกสนานครืนเครงดีแท้
มีเด็กๆ ที่ไหนมักเป็นความสุขที่นั้น
รวมถึงการละทิ้งกิเลศ ชีวิตก็เบาขึ้น

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 28-01-2013 00:58:55

รุ้สึกว่าตอนพิเศษตอนนี้ ช่วยทำให้เรื่องนี้จบได้สมบรูณ์ยิ่งขึ้น o13
เหมือนเป็นบทส่งท้ายของเรื่องเลย ให้ความรุ้สึกเป็นเหมือนสรุปปิดเรื่องมากกว่าตอนพิเศษ
ตอนแรกคิดว่า จะเป็นตอนที่แยกออกมาซะอีก แต่แบบนี้ก็ชอบ เพราะชอบจบแบบเคลียๆ
มีสรุปจบให้ทุกประเด็น เคลียร์ๆไม่คาใจดี ถึงจบแบบให้คิดต่อมันจะดูน่าค้นหา
และให้ความรู้สึกเหมือนเรื่องมันยังมีอะไรต่อได้ แต่มันก็แอบค้างคาใจ ชวนหงุดหงิดเล็กอยู่ดี
(อ่านแล้วหลงเจ้าตัวเล็ก สี่ยอดกุมาร มากมาย :-[)
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 28-01-2013 14:29:37

อ่านรวดเดียวเรื่องนี้สนุกมาก..พระชายาที่ไหนจะทะโมนได้ขนาดนี้

ขนาดมีลูกยังเป็นจ่าฝููงนำ4เด็กน้อยซนตามอีกอ่านไปขำไป

คู่ของเสนากับองค์รักษ์ก็น่ารักไม่แพ้กัน..ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้นะคะชอบมาก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: annly ที่ 28-01-2013 18:27:18

 o13 สนุกมากเลยสำหรับเรื่องนี้แบบหลุดโลกงะแต่ละตอน
อ่านแต่ละตอนอยากลงไปชักกับพื้น(ขำจนปวดท้อง)
แบบคิดได้ไงง่า :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ►MoNkEy-PrInCe◄ ที่ 28-01-2013 19:28:19

เออ! แกไม่รู้จักหรือไงวะเจ้าไพร่ หา!!  :z1:  :z1:  :z1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ►MoNkEy-PrInCe◄ ที่ 28-01-2013 19:28:30

กร๊ากพระชายาเราปากปีจออ่ะชอบคับ  :man1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ►MoNkEy-PrInCe◄ ที่ 28-01-2013 19:29:08

เขินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน  :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ►MoNkEy-PrInCe◄ ที่ 28-01-2013 19:29:38

หลงรักเค้าอ่าเด้ กิ๊วๆ  :mc4:  :mc4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ►MoNkEy-PrInCe◄ ที่ 28-01-2013 19:30:36

ฉิบหายแล้วล๊วกเพี๊ยก  :a5:  :a5:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ►MoNkEy-PrInCe◄ ที่ 28-01-2013 19:36:48

พระชายาขาดหุ้น  o22 o22

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: tagloveX-Mark ที่ 29-01-2013 10:35:17

Cute Romantic Comedy มีครบหมด 5555+ น่ารักดีคับ ชอบๆ ^^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 29-01-2013 17:37:55

เรโชน่ารักมากเลยล่ะ

ชอบแนวนี้มากเลยค่า ที่ผู้ชายท้องได้อ้ะ คิกๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: story ที่ 29-01-2013 21:58:33

สนุกมากเลยครับ ชอบตัวละครทุกตัวเลย น่ารัก  :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: mint_852 ที่ 29-01-2013 22:17:06

ชอบมัชชาโรกับเสือน้อยจัง
แอบรุนแรงกันนิดหน่อย
ชอบฉากตอนที่โสฬสคุยกับพระนางสิขีจัง
ดูเจ้าเล่ห์เจ้าแผนการทั้งคู่
พระชายาเราก็ใสซื่อสุดๆ
อยากอ่านตอนพิเศษของนเรนโทกับเตชโรตอนโตจัง
ดูท่าจะได้คู่กันตอนโตนะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 29-01-2013 23:45:39

สนุก มากๆ ค่ะ อ่านรวดเดียวจบเลย :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 30-01-2013 00:10:58

 :กอด1: คนเขียนแน่ๆๆ

สนุก ทุกตอนเลย อยากให้มีเรื่องของรุ่น ลูกอีกจัง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 30-01-2013 00:18:11

555 ฮาพระชายา รั่วได้ตลอด แต่ก้อน่ารักดี. ลูกลิงทั้งสี่น่าร๊ากกกกกก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Ayla ที่ 30-01-2013 04:19:11

ดีจ้า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Re-ya ที่ 30-01-2013 10:30:20

 o13 o13 o13 o13 o13

น่าร๊ากกกกกก
 :z2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: akeins ที่ 30-01-2013 11:09:55

สนุกมากครับ ชอบเรโช ลั่นล้าร่าเริงดี

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Umiko ที่ 30-01-2013 23:19:43

เรโชน่ารักซนได้อีก...สี่ยอดกุมารก็น่ารักมากเลย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Niinuii ที่ 01-02-2013 09:30:34

อ่านเรื่องนี้แล้วขำเรโช55

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Sohso ที่ 02-02-2013 04:46:29

สนุกมากครับ

เนื้อเรื่องน่าติดตามมากๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: pokkyza ที่ 02-02-2013 06:58:17

ตามอ่านจนจบแล้วจ้าาาา >w<
สนุกมากๆ เลยค่ะ อ่านทีไรก็หัวเราะได้ตลอดเลย ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักๆ ฮาๆ นะคะ
เรื่องนี้เป็นแฟนตาซีที่ไม่ใช่แฟนตาซี ฮ่าๆ อย่างที่คนเขียนว่าแหละค่ะ จะจักรๆ วงศ์ๆ ก็ไม่ใช่ จะไทยๆ ก็ไม่เชิง แต่เอาเป็นว่ามันคือส่วนผสมที่อ่านแล้วลงตัวเหมือนกาแฟกับลูกอม(?) ที่หวานอมขมนิดๆ แต่ก็สดใสและให้พลังงานกับหัวใจ (โดยเฉพาะตอนเอ็นซี สูบฉีดหนักเหลือเกิน ฮิๆ) ไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน อ่านแล้วมีความสุขมากเลยค่ะ
เรื่องนี้ขึ้นแท่นเป็นเรื่องโปรดเราไปแล้วอย่างช่วยไม่ได้จริงๆ แฮะ เอิ๊กๆ -/////- <3
จะติดตามผลงานต่อไปนะคะ จุ๊บๆ รักคนเขียนค่ะ :D

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: pollyploy ที่ 03-02-2013 01:51:44

ว้าวแฮ้ปปี้กันสักที
น่ารักมากๆเลยค่ะ :bye2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kamikame ที่ 04-02-2013 20:46:48

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวสนุก ๆ นะฮ๊าฟฟฟฟฟ
ชอบแนวนี้จุงเบย อิอิ น่ารักดีอ่ะ
ขอบคุณฮ๊าฟฟฟฟ ^^"

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: Ice_Iris ที่ 07-02-2013 09:31:37

จบแล้ว.......

เพิ่งเข้ามาอ่านขอรับ

เรโชน่ารักอ่ะ

อ่านตอนแรกถึงสุดท้ายก็ยังเป็นลิงอยู่ดี (แม้ว่าจะเปลี่ยนมาเป็นจ่าฝูงแล้วก็ตาม)

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีที่แบ่งปันขอรับ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: pedgampong ที่ 07-02-2013 17:33:17

Love little tiger the most (:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 08-02-2013 01:53:01

พูดตรวๆตอนแรกถึงขั้นมองเมินเรื่องไนี้กันเลยทีเดียว o22 เพราะอ่านแค่ตอนต้นแล้วดันด่วนตัดสินว่าเป็นแฟนตาซีไร้สาระอ่ะ ขอโทษ :sad4: แต่พอได้อ่านต่อไปเรื่อยๆก็พบความเป็นธรรมชาติของตัวละคร และผูกเรื่องได้น่าติดตามทีเดียว ตัวละครก็มีสเน่ห์ ฮาน่ารัก ขอบคุรนะคะที่เขียนเรื่องสนุกๆอย่างนี้มาให้อ่าน รักเรโชมาก ฮารั่วดีจริง ถ้าเปลี่ยนมาเขียนแนวปัจจุบันก็คงจะยิ่งฮาสนุกไม่น้อย  :mc4: :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: nuch1204 ที่ 08-02-2013 09:22:29

อ่านรวดเดียวจนจบเลย สนุกมากกกกก นายเอกทั้งมึน ทั้งฮา ทั้งซน ชอบที่สุดเลยยย พระเอกก้อน่ารักคอยเอาใจ ตามใจนายเอกตลอด ส่วนคู่รองก้อต้องคอยลุ้นกว่าจะลงเอยกันได้ เรื่องนี้น่ารักและก้อสนุกมากค่ะ แฮ้ปปี้เอนดิ้งกันทุกคนเลย ;)

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: BeauBeeiiz ที่ 10-02-2013 21:02:31

บอกตรงๆ จากใจเลย ,, สนุกมว๊ากกกกกกกก!!!!!  :z3:

อ่านแล้ววางไม่ลงจริงๆนะ ชอบนายเอกเรื่องนี้จริงเลย

รั่วได้ใจมากกกก และน่ารักสุดๆจริงๆนะ

ขอบคุณนะค่ะ ที่สร้างเรื่องที่ประทับใจสุดๆไปเลย  o13 :bye2:

รอติดตามเรื่องต่อไปนะค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: rinia ที่ 10-02-2013 21:17:12

 :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ammlovey ที่ 13-02-2013 23:41:46

หนุกมากค่ะ เป็นนิยายอ่านสบายๆ ชอบบบบ  :L2: o13
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ :กอด1: :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: GimNgek ที่ 15-02-2013 06:30:16

สนุกมากเลยค่ะ ชอบตอนที่เป็นกลอนจัง แต่งเก่งจังเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: BankkunG23 ที่ 15-02-2013 16:28:52

สนุกมากๆเลยครั ^.^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: pahpai ที่ 15-02-2013 21:27:13

เพิ่งมีโอกาสได้อ่าน ขอสารภาพว่าเรื่องนี้เป็นอะไรที่เหนือความคาดหมายมาก
คือตอนแรกเห็นชื่อเรื่องคิดว่าจะไม่สนุก (ขอโทษนะครับ==) แต่พอหลงเข้ามาอ่าน ดันติดซะงั้น
อ่านรวดเดียวจบเลย ชอบอ่ะ แฟนตาซีสุดๆ ฮามาก
และอีกจุดที่ชอบสุดๆอีกจุดหนึ่งคือ กลอน แต่งเก่งมากครับ o13

+1 ให้ครับ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kungyung ที่ 16-02-2013 16:57:52

 :m20: :m20: :m20: ชอบเรโชจัง

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: zeeds ที่ 22-02-2013 00:29:05

ขอบคุณสำหรับเรื่องน่ารักๆเรื่องนี้นะครับ ชอบอ่ะมีลูกด้วยยยย  o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: RainingTime ที่ 22-02-2013 18:15:42

จบซะแล้ววว~~ เราตามอ่านมานานแล้วค่ะ
แต่พอใกล้จะจบดันมีงานเข้ามาเรื่อยๆ พึ่งได้มานั่งอ่านก็วันนี้  :z3:

ประทับใจเรื่องนี้มากเลยค่ะ อ่านไปยิ้มไป นั่งขำตลอดเลย 555
ขอบคุณนะคะที่แต่งนิยายดีๆออกมาแบ่งปันกัน รอติดตามเรื่องต่อไปนะคะ  :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: snooppy ที่ 26-02-2013 18:43:38

อ่านแล้วกรี๊ดมากกกก
โดยเฉพาะคู่ เสนาแมวน้อยกะองค์รักษ์เสือใหญ่ (กรี๊ดอ่ะ)

สนุกมากเลย.....รอผลงานชิ้นต่อไปนะค่ะ
Thank you kra.

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: ur_my_melody ที่ 26-02-2013 21:15:07

มานั่งอ่านตั้งแต่ต้นจนจบแบบ non-stop!!!  :really2:
ตอนแรกอ่านชื่อตัวละครยากซักหน่อย...แต่ไม่เป็นอุปสรรคเลยค่ะ :z2:
เป็นอีกเรื่องที่อ่านแล้วได้ครบทุกรส
ทั้งหื่น? ฮา เศร้า แถมภาษาก็ดีด้วย
ชอบมากๆๆๆๆเลยค่ะ
ขอส่งกำลังใจน้อยๆนี้ให้คนแต่งนะคะ :L2:
 o13 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: GF_pp ที่ 27-02-2013 16:29:59

 o13          o13               o13               o13


เรื่องนี้น่ารักมากๆๆๆๆๆค่ะ   ชอบทุกคู่เลย


ชอบ  เรโช  ฮ่ามากอะ  ฮาได้ทุกสถานการณ์จริงๆๆๆ  :o8:        :-[      :L1:


อ่ายเรื่องนี้แล้วหฃัวเราะจนน้ำตาไหลเลย


ดีใจมากจริงๆๆๆที่ได้อ่านเรื่องนี้ค่ะ


ขอบคุณคนเขียนมากๆๆๆนะคะที่ได้เขียนเรื่องนี้ใหฃ้เราได้อ่านกัน



 :pig4:               :pig4:                  :pig4:                       :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: preaw-sm ที่ 02-03-2013 00:57:11

แอร๊ย น่ารักมากค่ะ อ่านไปยิ้มไปตลอดเลย
เรโชแสบเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ 555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 19-03-2013 05:31:44

ชอบเรื่องนี้มาก ชอบทุกตอน
น่ารักมากๆอ่ะ ชอบเวลาโสฬสคุยกับเรโช จะหวานไปไหนนนนน :-[

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: BankkunG23 ที่ 20-03-2013 15:03:56

สนุกมากๆๆๆๆ ^.^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: samsung009 ที่ 26-03-2013 18:13:57

แปลกแต่สนุกมากคับ :impress2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: wargroup ที่ 11-07-2013 16:07:09

ชอบ สนุกมาก อย่างฮา เป็นจักรๆวงศ์ๆแห่งยุคนี้ดี
มีสาระ(เบาๆ)...บนจินตนาการหลุดโลกแบบไม่น่าเชื่อ
ชอบโครงเรื่องด้วย ชอบเรโชฮาเกรียน ชอบโสฬสฉลาดมีเหลี่ยม
แถมมีสี่ยอดกุมาร ให้นึกถึงวัยเด็ก ...ตรี คฑา จักร สังข์ สุดยอด คิดได้ไงเนี่ย
ชื่อตัวละครเจ๋ง ชื่อตอนก็โดน (บางตอน ฮาตั้งแต่ชื่อเลย)
ปล. และมี "สะดือ" ไว้ออกลูก ฮ่าฮ่าฮ่า 

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: funland ที่ 13-07-2013 11:17:41

อย่างนี้สินะ ที่เขาเรียกว่า อ่านนิยายคลายเครียด  o13 ขอบคุณมากค่ะ อ่านจบแล้วอารมณ์ดี

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบ
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 19-07-2013 21:49:22

สนุกมากเลยคัฟ  ขอบคุณคาฟฟ  ^^ 

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: FaAS ที่ 20-07-2013 02:54:55

ขอบอกว่ารักเรื่องนี้มาก ก ก ก ก ก
ป่วง ฮา ดราม่า บ้าบอคอแตก แอคชั่น มันส์ ซึ้ง ลุ้น หื่น (ฮา) มีครบทุกรส
ขอบคุณ ขอบคุณคนเขียนจริง ๆ ทำให้มีความสุขมากเลย >_<

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: kawaiineko ที่ 31-07-2013 20:33:51

สนุก ฮา น่ารัก ได้ใจมากๆ เลยเรโช ^__^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: อนาคี99 ที่ 01-11-2013 09:52:38

แจ้งข่าวจ๊ะ
เรื่องซวยแล้วไงเมื่อผมกลายเป็นพระชายารวมเล่มแล้วนะคะ
กับทางสำนักพิมพ์ UNIX BOOKS ค่ะ
เข้าไปดูเพิ่มเติมที่ลิงค์ด้านล่างนี้ก็ได้ค่ะ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=39881.0

ตามรายละเอียดคร่าวๆดังนี้ค่ะ

(http://farm4.staticflickr.com/3761/10589640235_1fe4ed0640.jpg)

สั่งจองได้ที่ : จิ้มค่ะ!!! (http://www.unixjung.com/product/2/pre-order-%E0%B8%8B%E0%B8%A7%E0%B8%A2%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B9%89%E0%B8%A7%E0%B9%84%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%9C%E0%B8%A1%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B9%80%E0%B8%9B%E0%B9%87%E0%B8%99%E2%80%9C%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E2%80%9D)
ชื่อหนังสือ : ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น "พระชายา"
ผู้เขียน : Thearboo (อนาคี99)
ขนาด : A5
จำนวนหน้า : 350 +
ราคา : 440 บาท
พิเศษ!!! ภาพประกอบฝีมือนักเขียน + ของแถมพิเศษ(ยังไม่แน่นอน)

และตอนพิเศษ 4 ตอนรวด!! ที่ยังไม่เคยลงที่ไหนมาก่อนค่ะ

ปล.อนาคี99 กับ  Thearboo คือคนเดียวกันจ๊ะ
 :pig4:
ขอบคุณที่รักกันเสมอมานะคะ
อานาคี99 / Thearboo

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: maxiyorka ที่ 04-11-2013 16:08:35

เป็นนิยายที่ไร้สาระมาก 5555 ชอบอ่ะ ตลก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: BaZkon ที่ 09-11-2013 11:31:55

สนุกมากค่ะ
 :hao5: o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: crazythe ที่ 11-11-2013 13:53:26

อ่านจบแล้ว สนุกมากเลยค่ะ อ่านแล้วก็อมยิ้มตลอด อ่านแล้วอารมณ์ดีเลยค่ะ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: natt lUcky ที่ 11-11-2013 19:21:07

มาอ่านอีกรอบ
เรโชน่ารัก ฮาได้อีก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: paintshinki ที่ 23-11-2013 23:34:40

ชอบมากค่ะ ฮาดี
กำลังหานิยายอ่านคลายเครียด ชอบคนนิสัยแบบ เรโช มากๆเลย
เหมือนเป็นคนไม่เครียด รั่วๆ ไม่ค่อยคิดมาก(ไม่คิดอะไรเลยกันแน่ ฮา)
ขอบคุณสำหรับแต่งนิยายดีๆที่ให้อ่านนะค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 29-11-2013 06:29:38

เพิ่งจะมาอ่านค่ะ!! (ไปอยู่ไหนมาเนี่ย 555)
แค่สองตอนแรกก็สนุกแล้ว ตอนจบก็ฮาดีค่ะ (อ่านปิดหัวท้ายก่อนเลย อิอิ)
ไว้จะตามไปจองเล่มนะคะ mew3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ตอนพิเศษ"จับฉ่าย" P.56 (26.01.13) จบบริบูรณ์
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 29-11-2013 10:54:40

 :L2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 11-12-2013 18:19:11

สวัสดีค๊า
Thearboo กลับมาโลดแล่นอีกครั้งหนึ่งแล้ว
ฝากติดตามน้องเรโชด้วยนะคะ

ขอบคุณค๊า
Thearboo :-[

ปล. ตอนพิเศษเพียบจ๊ะ

อ้างจาก: อนาคี99 ที่ 01-11-2013 09:52:38  

แจ้งข่าวจ๊ะ
เรื่องซวยแล้วไงเมื่อผมกลายเป็นพระชายารวมเล่มแล้วนะคะ
กับทางสำนักพิมพ์ UNIX BOOKS ค่ะ
เข้าไปดูเพิ่มเติมที่ลิงค์ด้านล่างนี้ก็ได้ค่ะ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=39881.0

ตามรายละเอียดคร่าวๆดังนี้ค่ะ

(http://farm4.staticflickr.com/3761/10589640235_1fe4ed0640.jpg)

สั่งจองได้ที่ : จิ้มค่ะ!!! (http://www.unixjung.com/product/2/pre-order-%E0%B8%8B%E0%B8%A7%E0%B8%A2%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B9%89%E0%B8%A7%E0%B9%84%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%9C%E0%B8%A1%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B9%80%E0%B8%9B%E0%B9%87%E0%B8%99%E2%80%9C%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E2%80%9D)
ชื่อหนังสือ : ซวยแล้วไง!! เมื่อผมกลายเป็น "พระชายา"
ผู้เขียน : Thearboo (อนาคี99)
ขนาด : A5
จำนวนหน้า : 350 +
ราคา : 440 บาท
พิเศษ!!! ภาพประกอบฝีมือนักเขียน + ของแถมพิเศษ(ยังไม่แน่นอน)

และตอนพิเศษ 4 ตอนรวด!! ที่ยังไม่เคยลงที่ไหนมาก่อนค่ะ

ปล.อนาคี99 กับ  Thearboo คือคนเดียวกันจ๊ะ
 :pig4:
ขอบคุณที่รักกันเสมอมานะคะ
อานาคี99 / Thearboo

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Nattizz ที่ 14-12-2013 16:36:18

สนุก น่ารัก อบอุ่น เศร้า หวาน และอีก หลากหลายอารมณ์

อ่านแล้วก็อดที่จะอมยิ้มตามไม่ได้

อยากให้ ตอนพิเศษมาให้อ่านเรื่อยๆ นานๆทีก็ดี ^^

ขอบคุณค่า ที่สร้างนิยายสนุกให้อ่าน

รวมเล่มจองได้ถึงเมื่อไรคะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 14-12-2013 19:38:17

อ้างจาก: Nattizz ที่ 14-12-2013 16:36:18  

สนุก น่ารัก อบอุ่น เศร้า หวาน และอีก หลากหลายอารมณ์

อ่านแล้วก็อดที่จะอมยิ้มตามไม่ได้

อยากให้ ตอนพิเศษมาให้อ่านเรื่อยๆ นานๆทีก็ดี ^^

ขอบคุณค่า ที่สร้างนิยายสนุกให้อ่าน

รวมเล่มจองได้ถึงเมื่อไรคะ

ขอบคุณที่ชื่นชอบนะคะ (ฟาบซึ้งฝุดๆ ^^)

เรื่องของตอนพิเศษนั้น มีเขียนลงในเล่มบ้างค่ะ
หลังหนังสือออก หากคิดเนื้อเรื่องเพิ่มเติมขึ้นมาได้ จะลงเพิ่มนะคะ

ส่วนเรื่องจองได้ถึงเมื่อไหร่นั้น...น่าจะวันที่20 ธันวานี้ค่ะ
ตามลิงค์นี้จ๊า
สั่งจองได้ที่ : จิ้มค่ะ!!! (http://www.unixjung.com/product/2/pre-order-%E0%B8%8B%E0%B8%A7%E0%B8%A2%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B9%89%E0%B8%A7%E0%B9%84%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%9C%E0%B8%A1%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B9%80%E0%B8%9B%E0%B9%87%E0%B8%99%E2%80%9C%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E2%80%9D)

ขอบคุณอีกครั้งที่ให้ความสนใจนะคะ
Thearboo

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 14-12-2013 20:00:55

จองไปแล้วเรียบร้อย (นานละ) ค่า ^^
รออ่านรวดเดียวในเล่มค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 16-12-2013 19:39:45

อ้างจาก: cinquain ที่ 14-12-2013 20:00:55  

จองไปแล้วเรียบร้อย (นานละ) ค่า ^^
รออ่านรวดเดียวในเล่มค่ะ

ขอบคุณมากเลยค๊า
 :mew1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: หมูกระต่าย ที่ 17-12-2013 20:26:35

สั่งจองไม่ได้ค่ะ  เข้าลิ้งค์ไม่ได้ค่ะ  :katai4: :katai4: :katai4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 17-12-2013 22:00:12

อ้างจาก: หมูกระต่าย ที่ 17-12-2013 20:26:35  

สั่งจองไม่ได้ค่ะ  เข้าลิ้งค์ไม่ได้ค่ะ  :katai4: :katai4: :katai4:

http://www.unixjung.com/product/2/pre-order-%E0%B8%8B%E0%B8%A7%E0%B8%A2%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B9%89%E0%B8%A7%E0%B9%84%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%9C%E0%B8%A1%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B9%80%E0%B8%9B%E0%B9%87%E0%B8%99%E2%80%9C%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E2%80%9D

ลองดูอีกทีนะตะเอง
 :mew6:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: PoPuAr ที่ 17-12-2013 22:13:00

ส่วนเราเมื่อวานโอนเงินไปแล้วค๊าาาา

ชอบปกหนังสือมากๆๆๆๆๆๆ  สวยน่ารักถูกใจที่สุด

แม้จะยังไม่เคยอ่านในเล้า (ไว้รออ่านหนังสือทีเดียว) แต่เชื่อฝีมือคนแต่งนะคะ

ปล.อิอิ ลืมไป เคยอ่านตอนแรกตอนเดียวเท่านั้น ก็ชอบเลยอ่ะนิยายเรื่องนี้

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 18-12-2013 01:35:24

อ้างจาก: PUAUNZ ที่ 17-12-2013 22:13:00  

ส่วนเราเมื่อวานโอนเงินไปแล้วค๊าาาา

ชอบปกหนังสือมากๆๆๆๆๆๆ  สวยน่ารักถูกใจที่สุด

แม้จะยังไม่เคยอ่านในเล้า (ไว้รออ่านหนังสือทีเดียว) แต่เชื่อฝีมือคนแต่งนะคะ

ปล.อิอิ ลืมไป เคยอ่านตอนแรกตอนเดียวเท่านั้น ก็ชอบเลยอ่ะนิยายเรื่องนี้

ขอบคุณฝุดๆ คร๊า
โค้งงามๆ สามตลบ
 :impress2: :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 20-12-2013 11:11:27

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: miyuujung ที่ 27-12-2013 13:04:42

ชอบมากกก เรื่องนี้ อ่านแล้วอารมณ์ดีฝุดๆๆ มีทั้งฮา ทั้งรั่ว ทั้งซึ้ง ลุ้นระทึกไปตามๆกัน คนแต่งจินตนาการสรรค์สร้างได้ยอดเยี่ยม อีกชื่อตัวละคร ชื่อเมือง อย่างเพราะ แล้วก็แต่งกลอนเก่งมากกๆๆ เพราะมากด้วย ภาพวาดก็สวย   
เรโชโสฬส มัชชาโรไอศุพยัคฆ(อ่า ไม่แน่ใจว่าสะกดถูกป่าว แหะๆ) ชอบทั้ง 2 คู่เลย อยากให้มีภาคต่อของ สี่ยอดกุมาร จัง ขอฮาๆรั่วๆ แบบนี้อีกนะ ชอบ
ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะ หน้าปกรวมเล่มสวยจัง อยากได้ๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Nbear ที่ 10-01-2014 17:50:04

ชอบมากเลยอ่าา ขอบคุณมากๆเลยนะค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Thep503 ที่ 15-01-2014 11:55:46

สนุกมากครับ ขอบคุณครับบบบบ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Overdose ที่ 18-01-2014 20:49:36

ปกติเป็นคนไม่อ่านนิยายแนวแฟนตาซีเท่าไหร่ แต่ยอมรับเลยเรื่องนี้อ่านแล้วหยุดไม่ได้ ชอบความเกรียนของ เซโร เนื้อเรื่องก็สนุก บทพูดก็ฮา ชอบที่ลากเข้าดราม่าได้ไม่นานก็ฮาอีก ขอบคุณมากนะคะที่เขียนเรื่องดีๆมาให้อ่าน

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: miraclesinnlsc ที่ 19-01-2014 15:53:00

บอกได้คำเดียวว่าฮามาก  :m20:
นายเอกก็นะ...น่ารักน่าหยิกจริงๆ :hao3:
เป็นนิยายที่อ่านแล้วเดาทางไม่ค่อยจะถูก....:a5:
อ่านแล้วเพลินฮ่านายเอกตลอด :hao7:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: 

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Ryu_Chise ที่ 22-01-2014 19:44:06

มีเปิดจองอีกรอบไหมมมมมมมมม  :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:

แงๆๆ ช่วงนั้นติดงานไม่ได้เข้ามาดู....อดจองเลยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 23-01-2014 09:48:40

อ้างจาก: Ryu_Chise ที่ 22-01-2014 19:44:06  

มีเปิดจองอีกรอบไหมมมมมมมมม  :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:

แงๆๆ ช่วงนั้นติดงานไม่ได้เข้ามาดู....อดจองเลยยยยยยยยยยยยย

http://www.unixjung.com/product/2/pre-order-%E0%B8%8B%E0%B8%A7%E0%B8%A2%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B9%89%E0%B8%A7%E0%B9%84%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%9C%E0%B8%A1%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B9%80%E0%B8%9B%E0%B9%87%E0%B8%99%E2%80%9C%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E2%80%9D

ตอนนี้น่าจะยังสั่งได้นะจ๊ะ
แต่อาจไม่มีของแถมแร้ว...(เก๊าก็ไม่ชัวร์ค่ะ ต้องลองถาม สนพ.)
ไปตามลิงค์ได้เลยนะคะ
ตอนพิเศษของ 4 กุมาร จุใจแน่นอนค่ะ ^^

ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
จุ๊บๆๆๆ
Thearboo...

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: pe-ar ที่ 10-02-2014 18:02:00

ชอบมากๆๆเลย ทั้งแนวเรื่งทั้งตัวละคร เรโช น่ารักอ่ะ ที่ชอบที่สุดตือ กลอน ในเรื่อง สุดยอดมากกกกกจริงๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: rayaiji ที่ 11-02-2014 00:05:04

สมกับเป็นเรโชซะจริ๊งงงงงงง :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 01-03-2014 22:44:25

สี่ยอดกุมารน่ารักจริงๆ  :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Doramed ที่ 11-04-2014 19:12:44

อ่านจบแล้วแบบ เฮ้ยยยย เห็นชื่อเรื่องมานานไม่กล้าอ่าน กลัวมาม่า

แต่พออ่านดูแล้วแบบ นายเอกเกรียนจริงๆ ฮาได้ตลอด

ชอบจริงๆค่ะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: CorNnE PRiNCeS ที่ 21-04-2014 21:40:05

:เฮ้อ:

แม้ จะเป็นเรื่องเศร้าโศก แค่ไหน
แต่พอได้ถึง หู พระชายา เรโช

เรื่องนั้นจะบันเทิงขึ้น บัดดล

 :hao7:

ทำไปได้นะ

น่ารักกัน ทั้ง สอง คู่

ขอบคุณมากมาย คับ

 :haun4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: filmzee ที่ 23-04-2014 14:41:58

 :o8: :o8: :-[ :-[ :-[ :impress2:


ชอบๆๆๆๆๆ  มากๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kitwiphat ที่ 27-04-2014 09:40:56

สวดยอดนิยาย :katai4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: nichytaec ที่ 30-04-2014 22:01:11

เนื้อเรื่องแหวกแนวมากค่ะ ตลกหนุ่มน้อยเรโชที่ช่างแกร่น เซี้ยวไม่ปราณีใครเลยจริงๆ จากตอนแรกๆ ที่ประทะฝีปากกับโสฬสก็มีคิดๆ บ้างว่าจะร่วมหอลงโรงกันได้หรือ แต่ก็ผ่านไปได้ แฟนซีดีค่ะอ่านเพลินเพราะไม่สามารถคาดเดาได้ จู่ๆ นายเอกเราท้องงี้ แฝดสี่ที่พอออกมาไม่คล้ายกันเลย 555+ แถมไม่กี่เดือนก็ปีนต้นไม้ได้แล้วเนอะ


 ขอบคุณนะคะสำหรับนิยายสนุกๆ แม้ชื่อตัวละครเป็นอะไรที่จำยากดีแท้ 555+

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: natt lUcky ที่ 05-05-2014 20:57:17

เรโชฮาได้อีก ฮ่าๆๆๆ
ชอบๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: SWIM ที่ 06-05-2014 10:44:38

กลับมาอ่านอีกกี่รอบๆ ก็สนุกงับ ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆมาให้อ่านงับ ^^

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: tpaibull ที่ 17-05-2014 12:33:26

เรียนท่านเสนา มิเป็นเรื่องน่าอับอายดอก เมื่อส่วนอ่อนไหวของท่าน กำลังตั้ง กับท่านองครักษ์ ข้าเข้าใจท่านดี

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 18-05-2014 13:22:30

เรื่องนี้ตลกดี ดำเนินเรื่องเร็วไปหน่อย คนแต่งเน้นเอาฮานะเนี่ย 555+ :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: skipkiss ที่ 23-05-2014 22:05:27

ทำไมฉันเพิ่งมาอ่านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน สนุกมากๆๆๆเลยค่ะ นายเอกนี่แบบโอ้ยยยยยยไม่รู้จะบรรยายยังไงดี น่ารักแบบโก๊ะๆ 55555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 13-06-2014 19:32:31

เป็นการเข้าหอที่น่าระทึกมากเลยพระชายา ฟ้าเป็นหลักฐานในการเข้าหอ ชาวเมืองเป็นพยานในการได้เสีย อร๊ายย :m25: :z1: :pighaun: :haun4: :jul1: :oo1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 13-06-2014 21:42:34

นั่นดิ นี่เป็นปัญหาใหญ่วาระระดับชาติเลยนะ เรโชจะคลอดลูกทางไหน กลุ้มแทนนางเบา :เฮ้อ: :z3: หรือทางตุ๊ด :serius2: :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: PAiPEiPEi ที่ 19-06-2014 15:17:35

 :z2: เป็นอะไรที่จักรๆวงศ์ๆของแท้ ไร้สาระ เบาสมอง ตลกมาก

คู่ผัวเมียละเหี่ยใจ 555555555555 อ่านแล้วคลายเครียดสุดๆ

บางที่ก็รู้สึกเหมือนอ่านนิทานอยู่เลยคะ >w<

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: OumRak ที่ 21-06-2014 23:07:09

นิยายท่าน แจ่มๆเบยฮะ :hao3:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Elizabeth_TonnY ที่ 29-06-2014 22:07:42

น่ารักทั้งเรื่องเลยอ่ะ ชอบนิยายเเนวนี้จังเลยอ่ะ
อ่านเเล้วรู้สึกเเบบ ใช่อ่ะ ประทับใจ ชอบมาก น่ารักมาก
ขอบคุณคนเเต่งมากกๆๆๆๆๆๆเลยอ่ะ ที่เเต่งนิยายเรื่องนี้ขึ้นมา ชอบมาก ชอบจริงๆ เรโช ก้อน่ารัก
โสฬสก้อน่ารัก น่ารักทั้งเรื่องเลยยยยยย ชอบบบบบบ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: pogpax ที่ 30-06-2014 16:08:54

เรื่องนี้อ่านนานแล้ว แต่เหมือนว่ายังไม่ได้แวะมาขอบคุณผู้แต่ง
 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: rukmak ที่ 02-07-2014 14:38:52

อ่านแล้วคลายเครียดได้ดี สนุกมากค่ะ o13
ชอบเรโช น่ารักและฮาได้อีก โสฬส ก็น่ารัก เข้ากันได้ดีเลยคู่นี้ :m4:
แถมได้ลูกแฝดสี่เลยทีเดียว :m30:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: karashi ที่ 22-07-2014 23:18:01

สนุกมาก ขอบคุรนะค้าาาา

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: decem ที่ 26-07-2015 04:25:11

เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้ ชอบมากเลยค่ะ ตัวละครมีเสน่ห์มากเลย ขอบคุณที่สร้างสรรค์นิยายดีๆแบบนี้มานะคะ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Bear Company ที่ 31-07-2015 23:41:25

 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: choinudee ที่ 05-08-2015 08:28:43

สนุกมาก ฮามากกก ป่วนกันสุดๆ

แล้วก็หวานกันมากๆด้วย แอบอิจฉาเบาๆ555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: มากิ ที่ 05-08-2015 17:01:28

ชอบเจ้าคะ ตามมาจากกระทู้ตอบนิยาย เห็นชื่อเรื่องแล้วลองดูสักหน่อย น่าหนุกเจ้าคะตอนแรกก็ตามต่อเลยนะ ชอบชื่อเข้าใจคิด ติสเรโช

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: มากิ ที่ 05-08-2015 17:36:22

ไอ้ชายแดน แต่ละคำ ชายขอบ ชายแดน  เด็ดตรงคอร์สเจ้าสาว 5555 ห้าวทั้งคู่คู่นี้

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: มากิ ที่ 05-08-2015 17:56:08

5555 มันดี

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: มากิ ที่ 05-08-2015 18:02:08

ตูว่าไม่ได้ทำแน่ โดนถีบ 5555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: thearboo ที่ 06-08-2015 10:06:25

ขอบคุณที่ชื่นชอบนะคะ ^^
ปลื้มปริ่มมากเลยค่ะ
จุ๊บๆๆๆๆ
Thearboo (#อนาคี99)

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 07-08-2015 15:39:50

อ่านแล้วอารมณ์ดี ฮากระจายกันเลยทีเดียว
ขอบคุณมากค่าสำหรับนิยายสนุกๆ แบบนี้

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: mickeyz.min ที่ 08-08-2015 23:44:23

ตลกอ่ะ อ่านไปขำไป สนุกดี เดก4 หรือ เดก5 ดีเน๋ย ดูซนมากๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 15-11-2015 20:15:17

ตามอ่านเรื่องนี้มาตั้งแต่ตอนแรก
จนตอนนี้จบแล้วเพิ่งมารู้ว่าจบ
โถถถ
นี่ให้เดา ลูกๆ4เบอร์
พี่ใหญ่คู่กับน้องสาม
ส่วนพี่รองคู่กับน้องสุดท้อง
แอร๊ยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: SWIM ที่ 09-03-2016 12:48:59

ตลกมากกกกก ฮากระจายยย 5555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: pearl9845 ที่ 09-03-2016 22:16:23

 :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
 :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5:
 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Ryu_Chise ที่ 18-03-2016 01:41:39

ย้อนกลับมาอ่านอีก เลยแวะทำสารบัญด้วย แฮ่ >< เผื่อตัวเองกลับมาอ่านอีกรอบจะได้ง่ายๆ  :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

1 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg1854104#msg1854104

2 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg1854105#msg1854105

3 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg1854416#msg1854416

4 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg1854879#msg1854879

5 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg1855332#msg1855332

6 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg1856514#msg1856514

7 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg1858761#msg1858761

8 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg1865807#msg1865807

9 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg1866129#msg1866129

10 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg1868422#msg1868422

11 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg1873091#msg1873091

12 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg1876356#msg1876356

13 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg1885768#msg1885768

14 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg1910874#msg1910874

15 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg1912212#msg1912212

16 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg1922621#msg1922621

17 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg1942381#msg1942381

18 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg1978699#msg1978699

19 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg1997860#msg1997860

20 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg1999351#msg1999351

21 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg2006026#msg2006026

22 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg2027516#msg2027516

23 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg2028581#msg2028581

24 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg2031430#msg2031430

25 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg2039183#msg2039183

26 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg2212836#msg2212836

27 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg2213207#msg2213207

28 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg2222438#msg2222438

29 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg2222978#msg2222978

30 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg2227527#msg2227527

31 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg2228728#msg2228728

32 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg2228926#msg2228926

33 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg2234455#msg2234455

34 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg2235039#msg2235039

35 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg2235729#msg2235729

36 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg2244143#msg2244143

37 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg2245115#msg2245115

38 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg2255524#msg2255524

39 ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg2265456#msg2265456

ตอนพิเศษ  ; http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31774.msg2274142#msg2274142

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: nutae or ที่ 20-03-2016 20:55:18

เหมือนจะไม่มีสาระ....แต่มีสาระ 5555555 อ่านสบายๆๆๆ ฮาๆๆ ขำๆ  อ่านแล้วมีความสุข :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: snowtoy ที่ 31-03-2016 08:58:05

ดีงามมากค่ะเรื่องนี่เพิ่งขุดเจอ555555 สนุกมากค่าา ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆสนุกๆให้อ่านนะคะ  :mew1: :bye2:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: beerby-witch ที่ 08-05-2016 01:14:12

อ่านจบจนได้ ตอนแรกกะอ่านเล่นๆพออ่านไปอ่านมาดันติดงอมแงม สนุกมากกกกกกก ตอนซึ้งก็ทำเอาน้ำตาไหลเลย ฮื​ออ​ออ คือดี :mew1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Pramooknoi ที่ 10-05-2016 06:00:44

เรโชฮาตลอดๆ :hao7:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Praykanok ที่ 26-07-2016 22:33:01

เรโชฮาไปมั้ยยย อ่านไปขำไป
ขำบรรทัดสุดท้ายของทุกตอนเลยยย 55555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: GF_pp ที่ 10-08-2016 00:31:19

เรโชก็ยังเป๊นเรโช น่ารักเสมอต้นเสมอปลายจริงๆๆ :กอด1:   :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: PupleBetterfly ที่ 12-08-2016 23:20:16

ฟินนนนนยาววววไปปปปปปปปปปปปปปป :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: chaoyui ที่ 22-08-2016 22:33:25

สนุกมากค่ะ ขอบคุณคนแต่งมากจ้า :กอด1:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: TeyJunson ที่ 24-08-2016 08:43:18

 :m20: สนุกมากๆๆ อ่านไป ขำไป ยิ้มไป ชอบแนวฮาๆๆ แบบนี้ล่ะ ไม่เครียดดี ชีวิตมันเครียดพอแล้ว อิๆๆ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: somberness ที่ 01-04-2017 01:27:06

ชอบเรื่องนี้มากกกกกกก ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Gatjang_naka ที่ 02-04-2017 21:22:23

อ่านอีกรอบก็ยังสนุก o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 16-05-2017 23:32:45

 :m20:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Nobodylove ที่ 15-11-2017 14:47:12

 :heaven จบแล้วววววว มาอ่านช้าไปไหมอ่า ชอบๆๆ ตลก ฮา น่ารัก ครบ  o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: unicorncolour ที่ 15-11-2017 15:10:21

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 27-05-2018 13:06:59

เป็นเพราะดอกบัวเพลิงแท้ๆ หนีเจ้าชายไปไหนรอด 555

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: beer9999 ที่ 15-07-2018 14:54:22

+++ ชอบมาก

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Gatjang_naka ที่ 19-07-2018 08:26:41

กลับมาอ่าน อีกรอบ ก็ยังสนุกเหมือนเดิม :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 23-08-2018 18:35:53

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Piiiimsen ที่ 10-02-2019 18:36:10

เป็นเรื่องที่งุ๊งงิ๊งมาก 5555 คลายเครียดได้ดี ขอบคุณค่า

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 14-02-2019 01:01:02

 o13

หัวข้อ: Re: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: reginasorn ที่ 26-11-2019 03:58:42

น่ารักกก ชอบเด็กๆๆๆ ชอบน้องเล็กกก555 :mew1: :mew1: