ขอใช้นามปากกาว่า ละลายพันธุ์
อืมมม ใช้คำอุปมาเยอะเกินไปหรือป่าว บางประโยคก็ใช้คำซ้ำกันจนเฟ้อ ลดพวกคำอุปมาลงมานิดนึงท่าทางจะดีนะ สำนวนจะได้ไหลลื่นมากกว่านี้ เพราะรู้สึกว่าอ่านแล้วมานไม่ได้อารมณ์เลยง่ะ ลองลดคำอุปมาลงแล้วใส่คำบรรยายแบบธรรมดาๆดูจิ ลองปรับๆดูนะ อย่างละนิดอย่างละหน่อยค่อยๆฝึกฝีมือกันไป เอาใจช่วยจ้า.ใช่แล้วครับพอก็อปมาวางมันก้อขึ้นโค้ดอะไรก้อไม่รู้ครับ งง??
:pig3:
แล้วที่บอกว่าก๊อปปี้มาไม่ได้ยังไงเหรอ ลากเมาส์แล้วกดก๊อปปี้มาpasteไม่ติดหรือว่ายังไง? :m28:
เต้เครียดเกินไปรึเปล่าเนี่ย ยังเด็กอยู่อย่าคิดมากซิ :oni2:
เต้เครียดเกินไปรึเปล่าเนี่ย ยังเด็กอยู่อย่าคิดมากซิ :oni2:
ละลายพันธุ์ ขอตอบคร้าบบบบบบ.....
ต้องขอตอบคุณ T-JANG ว่าตอนนี้เต้ไม่เด็กแล้วคร้าบ แก่แล้วล่ะ แต่ว่าไปแล้วผมจะเครียดมากไปรึเปล่าต้องขอให้อ่านถึงตอยจบก่อนนะครับ แล้วจะเข้าใจมากขึ้น ขอบคุณที่แข้มาให้กำลังใจกันครับ :pig4:
เต้เครียดเกินไปรึเปล่าเนี่ย ยังเด็กอยู่อย่าคิดมากซิ :oni2:
ละลายพันธุ์ ขอตอบคร้าบบบบบบ.....
ต้องขอตอบคุณ T-JANG ว่าตอนนี้เต้ไม่เด็กแล้วคร้าบ แก่แล้วล่ะ แต่ว่าไปแล้วผมจะเครียดมากไปรึเปล่าต้องขอให้อ่านถึงตอยจบก่อนนะครับ แล้วจะเข้าใจมากขึ้น ขอบคุณที่แข้มาให้กำลังใจกันครับ :pig4:
เป็นกำลังใจให้เต้เสมอนะ ที่บอกว่าเครียดไปรึเปล่าเพราะตอนเราเท่าๆกับน้องสมองกลวง ไม่คิดอะไรเลย 5555 คิดไปก็หนักหัวตั้งใจเรียนไปดีกว่าเนอะ
แล้วเกิดอะไรขึ้นหรือครับ ก็นัดเจอกันแล้วนี่นา หรือว่า ไม่ได้ไปตามนัดกัน :m15: :m21:
:m15:หวัดดีครับ คุณเต้ เพิ่งเข้ามาอ่านครับ รวดเดียวจบเลย เศร้ามากๆ เลยครับ ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ สำหรับ เรื่องราวที่ผ่านมา:pig4: ผมไม่ได้เข้ามาอัพเดท เรื่อง "รัก(เกิน)เพื่อน" ของผมซะนานเนื่องจากมันจบไปนานละ ผมอยากอ่านเรื่องของคุณบ้างนะครับ ถ้าหากพอมีเวลาลองเอามาแชร์กันสิครับ ผมว่าเพื่อนๆในเล้าเป็ดยินดีอ่าน รับรู้และร่วมแชร์ความคิดเห็นให้คุณด้ เผื่อคุณมีข้อคับข้องใจอะไรที่ตอนนี้อาจยังหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ บางทีการแลกเปลี่ยนเรื่องราวและประสบการณ์ต่อกัน อาจมีใครช่วยคุณได้นะครับ เหอๆ
เก็บไว้ เป็นความทรงจำ...ตลอดไป
ผมก็มีประสบการณ์แบบนี้ มาแลกเปลี่ยนครับ ....นานมาแล้วเหมือนกัน แต่เหมือนเพิ่งเกิดขึ้น ก็ตอนที่ได้ มาอ่านเรื่องราว ของหลายๆ คนในเล้า รวมทั้งของคุณด้วย
มันอาจไม่ได้ สะเทือนใจแบบนี้ แต่การได้รักใครสักคน โดยที่เขาก็แบบนายต่อ มันทรมานสุดๆเลยนะ
แต่ผมเลือก ที่จะพูด...ยังจำได้ จนทุกวันนี้
" นี่..มึงอ่ะ..กูชอบมึงนะ..เป็นแฟนกะกูมะ" ผมถามมัน หลังจากที่เราสนิทกันพอสมควร (กล้ามาก ตอนนั้น)
"......." ไม่มีเสียงตอบรับ จากหมายเลขที่คุณเรียก
" มึงเอาไรทำหูไม่ทราบ ที่กูถามตกลงป่าว.." ผมทำลายความอึ้ง และเงียบของมัน
"ก็...ไม่ว่าไร ตามที่มึงขอก็แล้วกัน.."มันพูด แต่ก้มหน้าเขินๆด้วย
หลังจากนั้นก็ตกลงเป็นแฟนกัน คบกันมาเรื่อยๆ มีเพื่อนไม่กี่คนที่รู้ครับ
อีกมุมหนึ่ง ผมก็คบแฟนผู้หญิงผมด้วย โดยที่มันก็รู้ แต่มันไม่เคยแสดงความรู้สึกว่าหึงผมเลยสักนิด
ถึงเป็นแฟนกัน แต่ผมและมันไม่เคยมีไรลึกซึ้ง เลยนะครับ เรื่องราว มันก็ผ่านเข้าเป็นช่วงๆ
ความหวานก็มีบ้าง ที่อยู่กันสองคน แต่อยู่กับเพื่อนๆ 55 ไม่อยากพูด เถื่อนๆ กันทั้งนั้น แต่มันนิ่งมาก
มีแต่ผมที่เป็นบ้า หึงมันฝ่ายเดียว มันคุยหญิงผมไม่ว่า แต่มันคุยชายผมกะมันต้องได้เจ็บตัวกันบ้าง
มีครั้งหนึ่ง ผมหึงโหด ถึงได้เลือด ได้แผลเลย ไม่บอกนะครับ ว่าทำไงเดี๋ยว มันดูโหดไปหน่อย
แต่มันก็ทำให้ผมรู้ว่า ผมรักมันขนาดไหน ส่วนแฟนสาวผม เขาแยกไปเรียนอีกที่ คนละขั้ว ของเมืองไทยเลย
ทำให้ต้องห่างกันไปโดยปริยาย
หลังจากเรียนจบ เราก็แยกย้ายกันไป แต่ความรักยังคงอยู่...จนวันสุดท้าย..ที่ผมกับมันต้อง...หยุด
ผมโทรหามัน แม่มันรับสาย...แล้วบอกว่า..มันไม่ว่าง..เพิ่งเสร็จงานแต่งงาน..
"เหรอครับ..เมื่อไหร่ครับ..ขอบคุณครับ..หวัดดีครับ"ตอนนั้น สมองมันไม่สั่งการใดๆทั้งนั้น
เพื่อนๆ คงเคยอกหักนะครับ เจ็บปวดยังไง ผมก็เป็นแบบนั้นแหละ ผมไม่คิดว่าแบบมันจะไปแต่งงาน
แต่มันเคยบอกว่าแม่จะให้แต่งงาน..ผมก็บอกมันถ้ามึงแต่ง..งานมึงไม่เสร็จแน่..
ยังงี้แหละมั้ง มันเลยไม่ส่งข่าวให้ผมรู้เลย คงกลัวฤทธิ์เดชผม..เพราะเคยเจอมาแล้ว
ผมต้องเอาแอลกอฮอล์เป็นเพื่อน..มันทำให้ดื่มเป็นมาแต่นั้น(ไม่ดีเลยใช่ไหม)
ทุกวันนี้ก็ยังไม่ลืมมันเลย ยังรักมันเสมอ และไม่กล้ารักใครด้วย กลัวครับ
ยังไงก็ขอให้คุณเต้ มีความสุขมากๆละกันนะ
อย่าลืมเข้ามาอ่านด้วยนะครับ :L2: :L2: เป็นกำลังใจให้ครับ
:pigwrite: สำหรับเรื่องราวของผมกะมัน ผมเขียนไว้ปึกหนึ่งละ แต่คงไม่เอามาลง ขอเก็บไว้ เป็นความทรงจำก็แล้วกันนะครับ :o8: :o8: