พิมพ์หน้านี้ - [TWINCesT] น้องบิ๊กกับพี่บู้ [ภาค 2] - ตอนพิเศษ หมาเด็กกับชายชู้ [16/11/12]
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: mutyamania ที่ 12-12-2011 04:25:27
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับน้องบิ๊กกับพี่บู้ [ฉบับปรับปรุง---ไม่เวิ่น] ร้อน...... อากาศร้อน จะน่ารักไปไหน.....จะน่าแกล้งไปไหน ....ไอ้หมาน้อยที่ชอบทำหน้ามุ่ย มันช่างยั่วยวนให้ต้องหยอกเย้ากันแรง ๆ ทุกทีสิน่า....ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เคยอ่านพี่บู้แล้วชอบมาก
หื่นได้อีกอ่ะ บิ๊กเอ๊ย....
แอบย่องเข้ามากอดพี่บู้อีกรอบ :m22:
ติดตามจ้ะ
ไม่เวิ่น จริงๆ
เห็นกระทู้ปัดฝุ่นรีบแจ้นเข้ามาดู ตามมาเป็นกำลังใจค่ะ สู้ๆ บิ๊ก บู้ เรื่องความรักไร้กฎตายตัวอยู่แล้ว :กอด1:
ภาคใสๆ(?)ของเด็กม.ปลาย กรี๊ดดดดด :-[
อ่าฮ่า ฉบับไม่เวิ้นเว้อ น่าสนใจดีนะครับ
ไม่เคยอ่านของเก่าจ๊ะ
FC.พี่บู้ มาแล้วจ้า ยินดีต้อนรับกับการกลับมาอีกครั้ง :pig2:
เรื่องนี้คือแต่งใหม่หมด....ไม่ใช่รีไรท์ด้วย เพราะเปลี่ยนโครงเรื่อง(มีด้วยรึ?)หมดเลย ตัวละครที่ดึงมาจากเรื่องเดิมมีเฉพาะครอบครัวของบิ๊กบู้....และบิ๊กบู้
จะเป็นยังไงต่อไปน๊าาาาา
มาจ่ออ่านเรื่องใหม่จ้า ^0^
ตอนที่หนึ่ง.....BoOgBiG is The boss / ย้อนอดีตชาติของบิ๊กบู้ “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด” น่า......? ไม่อยากออกไปเจอมฤตยูดำที่นั่งกระดิกเท้าอยู่ข้างนอกเล้ย.....พับผ่าดิ๊ เอาแต่ใจ....นิสัยเสีย....บ้าอำนาจ....บ้ากาม....ชอบข่มขู่ ....คือนิยามที่คนเป็นพี่ตั้งให้เจ้าเด็กตัวโตสุดแสบหมาบิ๊ก....ไอ้หมาดำ....ไอ้คิงคองกอริลล่าในป่าใหญ่....ไอ้.....ฮึ่ยยยยย เพี้ยะ!!!! หมาหอบแฮ่ก.....หมาหน้าแดง....อ๊ากกกกก.....หมา......หมาทำน้องของขึ้นอีกแล้วววววว เฮือกกกก!!!!! ในรูปแบบการ์ตูนสองมิติเสียด้วยสิ!!!! อุแว้......อุแว้.....อุแว้ 'มันก็แค่จินตนาการเพ้อ ๆ ของไอ้เด็กตัวดำเท่านั้นแหละน่า.....เนอะ' ......นี่ถ้าหากบู้น้อยสามารถอ่านใจของเจ้าตัวโตได้ ก็คงจะเถียงคอเป็นเอ็น และพยายามโน้มน้าวให้คนอื่นฟังตน อย่างเช่นทุกครั้งที่เป็นมานั่นแหละยกเว้นนายนั่นแหละ.....ที่พี่กลัวที่สุด
ยอมรับโดยตรงเลยค่ะ ว่าติดตามตั้งแต่เรื่องเก่า และชอบพี่บู้ สงสาร แต่ไม่ได้อ่านจนจบ หยุดอ่านตั้งแต่เรื่องของน้องเปา(หรือป่าว)ที่เป็นน้องรหัสบิ๊กอ่ะ และเนื้อเรื่องที่เราอ่านเองและงงเอง ตกลงแล้ว พี่บู้กะน้องบิ๊กเขาไม่ได้รักกันใช่ม่ะค่ะ (ไม่ได้ตามนานเลยไม่รู้ช่วยบอกที่) ตกลงแล้วทั้งสองคนไม่ได้คู่กันใช่ม่ะ ตอนนี้จะพยายามติดตามให้ถึงที่สุดนะค่ะ ยังชอบพี่บู้อยู่นะ
บิ๊ก เจ้าเล่ห์ขึ้นกว่าเดิม?
สู้..สู้ พี่บิ๊ก น้องบู้ :L2:
เขียนโครงไว้ก่อนเลยค่า จะได้ไม่เผลอยาวจนงง
:z1: :m25:
Ver.นี้สองพี่น้องเค้าน่ารักกันดีนะครับ
กรี้ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เพิ่งเห็นกระทู้แล้วรีบเปิดเข้ามาอ่านในบัดดล
อยากอ่านเวอร์ชั่นแบบน่ารักๆ แบบนี้ ไม่อยากกินมาม่าอ่ะ ^^
บอกตามตรงในฐานะที่ตามอ่านมาตั้งแต่ภาคเก่า
อ่าาา ดีใจๆ พี่บู้กับน้องบิ๊กของเรากลับมาแล้ว :กอด1:
ขอกลับมาติดตามพี่น้องคู่นี้ใหม่
ว้ายๆ เล่นอะไรกันอ่ะสองคนพี่น้องนี้?
ตอนที่สอง ......บิ๊กบู้แอนด์เฟรนดส์.....บิ๊กบู้และผองเพื่อน'เมฆ' เอ่ยทักสองแฝดที่กำลังนั่งชิวอยู่ใต้ที่ถุนตึกสอง ระหว่างรอเรียนคาบต่อไปด้วยน้ำเสียงสดใส....บิ๊กเงยหน้าขึ้นพร้อมกับเลิกคิ้วให้ผู้มาใหม่ ก่อนจะเพยิดหัวไปยังที่ว่างข้าง ๆ โดยไม่ปริปาก...ซึ่งหมายถึงชวนให้มานั่งด้วยกันน่ารัก.....ไอ้หมอนี่มันน่ารักเหมือนเด็กน้อย..... ปึด!!!.....เล่นกันแบบนี้อีกแล้วนะหมา....จะต้องให้ย้ำเตือนกันสักกี่ครั้งว่าหมาน่ะของเค้า.... เค้าหวง....หวงน่ะเฮ้ย ... หมา.....อ๊ากกกกก.....ไอ้เด็กสอนไม่รู้จักจำเอ๊ย “หมาบู้.....ไปดูคะแนนกันไป....ไป!!!!” ไม่เข้าใจว่า...ทำไมไอ้เบื๊อกนี่ต้องใส่ฟีลในประโยคชักชวนที่ฟังดูแสนจะธรรมด๊า...ธรรมดาด้วยฟะ!!!! ม่ะ....ไม่น่าเชื่อ เรื่องแบบนี้มันไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ แล้ว หมาได้สิบเก้า....สิบเก้าเต็มยี่สิบ....คะแนนเก็บจากชิ้นงานมันต้องได้เต็มอยู่แล้ว....เพราะกูคนนี้ต้องเหนื่อยกว่าชาวบ้านเค้า เป็นสองเท่า!!....ไม่สิ....สามเท่า!!! (สามเท่าสำหรับงานของหมาน้อย ที่ต้องคิดมากกว่างานตัวเอง ว่าทำอย่างไรจึงจะไม่ซ้ำ)แล้วไอ้หมามันถือดีอย่างไรก๊านนนนน หมา....I….Hate….U เมฆว่า(นังคนแต่ง : ว่ากระไรฤา)...พร้อมกับเอามือขยี้หัว(ขยี้แรง ๆ เลยค่ะเมฆ)คนผิวเข้มที่เอาแต่นั่งเก๊กอยู่ด้วยท่าที่เจ้าตัวคิดว่ามันโอเคที่สุด(หล่อตายแหละนังบิ๊ก : คนแต่ง , Me วิ่งหลบระเบิดจากนังบิ๊ก) บิ๊กเบี่ยงตัวหลบอย่างรังเกียจ(แกไม่น่ารังเกียจเล้ยนังบิ๊ก)....นายเมฆจึงเปลี่ยนมากอดคอแรง ๆ แทน
ตอนนี้ดำศรีหื่นไม่ออกอ่ะ :laugh:
ชอบที่บิ๊กเรียกพี่บู้ว่าหมาอ่ะ
ตอนนี้ป๋าบู้เป็นใหญ่ :z2:
รู้สึกเหมือนเดิม.........
เวอร์ชั่นนี้บุ๊กบิ๊กมันเปลี่ยนไปแฮะ แต่ความหื่นยังคงเดิม :laugh:
ตามมาตั้งแต่เวอร์เก่าเจ้าค่ะ น้องบิ๊กยังหื่นมิเปลี่ยน อร๊างงงงส์
ฮาหลายจุด ขำที่บู้อมหัวตุ๊กตา
เพิ่งได้อ่านตอน 2 บู้น่ารักเวลาอยู่กะบูม น่ารักมากๆ อ่ะ ผัวจ๋า เมียจ๋า หุๆ
ตอนที่ 3 : โทษทัณฑ์และรางวัลของสัตว์เลี้ยงผู้นอกคอก เอิ๊กกกกกกกกกก!!!!!!!! ฮึ่มมมมมมมม......ฝากไว้ก่อนนะหมา 1 ข้อความที่ยังไม่ได้อ่าน ฮึบไว้ดำศรี.....ฮึบไว้ ....ไม่ให้ลุกขึ้นจระเข้ฟาดหางคนเป็นพี่...ถึงจะเป็นพี่ชายฝาแฝดที่เกิดก่อนไม่กี่นาทีก็เหอะประโยคคำสั่งของนายมันฟังดูขัดกันเกินไปไหม.....ดำศรี อดกลั้นไว้ไอ้บิ๊ก....ยังไม่ใช่เวลานี้....ยังก่อน อาย....อาย.....อาย “สองพันสี่ร้อยยี่สิบสามบาท....ห้าสิบสตางค์ สบายใจมั้ยไอ้ตัวดี!!!” ไอ้ตัวดี ทันที หมาบู้นั้นก้มมองพื้นอย่างสำนึกผิดนิด ๆ ไม่กล้าที่จะเงยหน้าขึ้นสบตาผู้เป็นน้องหึหึหึ..... ทีนี้ก็ถึงทีของกูบ้างล่ะนะไอ้เด็กน้อย.... ก็แค่อยากลอง......ก็พี่อยากกระตุ้นอารมณ์ของเค้าเองนี่นะ เค้าไม่ผิดซักหน่อย.....
พี่บู้น่ารักมาก
ตามพี่บู้มาเจิมภาคใหม่ ชอบคาแรคเตอร์แบบพี่บู้
ฮาๆๆ
พี่บู้.......หุหุหุ
ยัดเข้าไปแล้วก็ทำต่อให้จบดิ๊ :laugh:
ฮาๆ ไม่รุอ่านมั่วรึจำมั่วอ่ะจิ ไม่อายนะ หน้าโบกปูนหนา ฮาๆ
บิ๊กทำไมนายทำแบบนี้
แคแรคเตอร์ของเพ่บู้ววววในครานี้....ไม่ใช่เด็กจูออนแล้วนะเฟ้ย เอาความหลอนออกไปเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ 5555
ขอเป็นจูออนแบบเดิมมิได้รือ
:L2: :L2:
เออ....น่ารักไปจริง ๆด้วย...กลับไปเป็นจูออนตามเดิมอ่ะดีแล้ว เพราะน้องบู้ของแท้ต้องดวงตาไร้แวว....ดุร้าย...ดูกระหายเลือด
พี่บู้แค่เล่นผัวเมียกับนวดให้เพื่อน
พี่บู้ กับน้องบิ๊ก กลับมาแล้ว
กลับมาอ่านแบบรีไรท์อีกรอบแบบเกรียนๆ
ดำศรีเป็นใหญ่แต่ผู้เดียว :z2:
รูปหมาน้อยกลอยใจเวอร์ชั่นนี้มันไม่ใช่อ่ะ
ฉันว่าอิมเมจนี่มันโอเคแล้วนะ เพราะพี่บู้เขาก็ใสๆเริงร่า แบ๊วๆ :-[
กรี๊ดดดด บักดำบิ๊ก ไหนๆก็เข้าไปได้แล้ว ทำไมไม่ต่อให้จบย่ะ TT^TT ~
หนุกๆ
ตอนที่ 4 : จุดเริ่มต้นของความเลยเถิด....“ผมเกลียดพ่อ....เกลียดยัยบ้านี่....แล้วก็เกลียดไอ้ลูกเมียน้อยนี่ด้วย....!!!!” เรื่องน่าอาย น่าอายเหลือเกินที่ไม่สามารถขัดขืนได้ ...ราวกับถูกสะกดเอาไว้...บู้น้อยทำได้แค่เพียงยื่นตัวแข็งทื่อ“ต่อไปนี้ถ้าพี่ดื้อหรือขัดคำสั่งเค้า....พี่จะโดนลงโทษแบบนี้อีก....จำเอาไว้ไอ้หมาน้อย” เจ็บก้นชิบ เห็นในสิ่งที่ไม่ควรจะเห็น ......บ้าไปแล้ว.....เด็กคนนี้มันโรคจิต....ต้องระวังตัวให้มากกว่านี้.....อย่าหลงไปกับสิ่งที่เจ้าเด็กนี่สร้างขึ้นมาเด็ดขาด....ไอ้คนลวงโลก....
อยากกดไลค์พันครั้ง "ไอ้โรคจิต" :m20:
รู้สึกว่ามันหลอนๆ ยังไงไม่รู้สิ
นั่นดิ
ภาคนี้ ดำศรี โรคจิตมากขึ้นเปล่าเนี่ย
เค้าก็คิดเหมือนกันนะ
สนุก อ่ะ น้องหมาดูเป็นเดกคิดมาก
โฮ๊ะ บักดำโดนบักบู้เกลียดแล้วละ อีกอย่างระวังประตูหลังไว้นะทั้งบักดำและบักบู้ -..- ~~~
ตอนนี้เธออยู่ที่ไหนๆ กลับมาได้แว้วววววววววว
ตอนที่ 5.......หมาแหกคอก เวลาในยามวิกาลนั้น....คือเวลาของเด็กชายชาคริต....หรือน้องบู้ หนึ่งหยิก.... สองหยิก.... เฮือก.....คนหลับโต้ตอบได้ด้วย ....หมาน้อยแทบหงายหลังด้วยความช็อค....และต้องช็อคดับเบิ้ล เมื่อไอ้เด็กยักษ์มันลุกขึ้นนั่ง....ให้ตายเถอะ ไอ้เด็กตัวดำในความมืดนี่มันน่ากลัวใช่ย่อยเสียเมื่อไหร่โง่บัดซบ....คำนี้เจ้าเด็กตัวดำก็จำมาจากหนังจีนเรื่องเดียวกันนั่นแหละ!!!!! ซนได้อีกนะมึงอ่ะ....เอาของของกูมาเล่นแบบนี้เดี๋ยวมึงจะโดนมิใช่น้อยนะไอ้บู้นะ.... เจริญล่ะพ่อ.....สาบานได้ว่านี่คือชุดใส่อยู่บ้าน...แต่งซะจัดเต็มขนาดนี้....มึงไม่ผูกโบว์หูกระต่ายไปด้วยเลยล่ะ!!!! ผิดปกติอย่างมาก ....เจ้าเด็กโข่งลูบคางอย่างครุ่นคิด อันที่จริงไม่ต้องคิดด้วยซ้ำ พ่อคุณเล่นใหญ่ประหนึ่งพระเอกละครเวทีขนาดนี้...แล้วก็เป็นแบบนี้เฉพาะเย็นวันอาทิตย์เท่านั้นเองมันไปทำอะไรของมัน.....ตามไปดูดีมั้ย....หรือว่ามันก็เป็นของมันแบบนี้....คือเป็นเด็กติงต๊องที่ทำอะไรโดยไม่ต้องมีเหตุผลรองรับ.... เจ้าตัวโตระบายอารมณ์กับหมอนอิงใบโปรด ทั้งกัด....ทั้งทึ้ง....ตามประสาเด็กขาดความอบอุ่น... เจอแล้ว....นั่นไง....เวลานี้จริง ๆ ด้วยสิน่า ใกล้เข้ามาแล้ว ใกล้เข้ามา “โฮ่ง” อ่า.....ชื่น....จายยยยย โป๊กกกกกกก!!!!!! มันมาเป็นสเตป...หนึ่งเบะ...สองไหล่สั่น....และสาม... ปล่อยโฮ.... ฮึ่มมมมม!!!!! หยิน....หยาง....ยืด.....หยุ่น.... พี่นะพี่....เห็นทีว่าเค้าคงจะใจดีมากไปจริง ๆ นั่นแหละ....พี่เป็นของเค้า.....ของเค้าน่ะสิ!!!!
อ๊ากกกกกกหมาบู้ติดพริตตี้ o18
เสียใจนะ.....อัพเรื่องนี้ทีไรเสียใจทุกที.....เดี๋ยวแม่แจ้งลบซะเลยนิ
อาร้ายยยยยยยยย แจ้งลงแจ้งลบ
นอยด์บ้างอะไรบ้าง....ก็ดูดิตัวเธอว์....อัพทีคนเม้นท์น้อยมว้ากกกกกกก เป็นอะไรที่ทำร้ายจิตใจคนแต่งสุด ๆ ถ้าไม่ติดว่ารักพี่บู้....เค้าแจ้งลบทั้งของเก่าของใหม่จริง ๆนะนี่....งืดดดดด
อย่าคิดมากไปเลยนะ เม้นมากเม้นน้อย :3125:
อย่าแจ้งลบเรย บ้างเรื่อง คนเม้น น้อยกว่านี้อีกเค้า ยัง อัพ ต่อเรย ยังงัย เราก็รออ่านอยู่ นะ รอ อ่านอีกเรื่องด้วยๆๆ
โห บู้น้อยติดสาว ~~~~
เรื่องนี้เรตติ้งเลวร้ายมาก....แต่แปลกที่พล็อตมักจะมาก่อนเรื่องอื่น ๆ เสมอ....ตลกดีชะมัดตอนที่ 6......หมาตัวนี้มีเจ้าของ เจ็บชะมัด เล็กไป....อย่างไอ้หมาบิ๊กต้องค้อนปอนด์เท่านั้น คุณค่าที่เหี้ยคู่ควร เกลียด....พี่เกลียดนาย....แต่พี่มันขี้แพ้ ไม่เคยเอาชนะนายได้เลือกซักครั้ง.... ถุย....เดินผ่านน่ะสิ แต่แมร่งเสือกผิดที่!!!! เล่นจนกระทั่งชักจะเชื่อว่าตัวเองนั้นชอบพ่อคนผิวคล้ำ ตาเจ้าชู้ขึ้นมาจริง ๆ เสียแล้วน่ะสิ...... สวย พี่รักนายนะบิ๊ก .....เจ้าหมาน้อยแอบครุ่นคิดแต่จู๋ของมึง....คงจะฆ่าพี่ตายเข้าจนได้ ไม่วันใดก็วันหนึ่ง เพราะงั้น.....พี่จึงต้องรีบชิ่งออกมาซะ!!!! หมายความว่ากำลังเดือดถึงขีดสุด ทำให้เหยื่อรู้สึกผิดและใจอ่อน....ขณะเดียวกันก็ค่อย ๆ คุกคามจนแทบจะไม่เหลือที่ว่างให้เหยื่อได้ขยับ!!!!!
อยากให้ท่านบิ๊กโรคจิตกว่านี้ :z6:
ร๊ากพี่บู้อ่ะ
:กอด1: :L2:
คิดถึงเค้ามั้ยๆ ฮาๆ เพิ่งเห็นจ้าว่าอัพพี่บู้แล้ว กระโดดเข้ามาแทบไม่ทัน
ไฮ่ย่ะ!!! 2 ตอนรวด แต่คนละอารมณ์กันเลย
เพิ่งได้เข่ามาอ่านค่ะ ไม่เคยอ่านเรื่องนี้มากอนเลยค่ะ และอัพบ่อยด้วย
อยากให้ บู้กลับมาอ้อนบิ๊กแบบ เริ่มต้นภาคที่แล้วอ่ะ น่ารักดี
อ๊ากกกก บักบิ๊กแกเลวมากก
มาให้กำลังใจคนเขียนค่า คนอ่านยังรออยู่น้า
มาให้กำลังใจคนเขียนเช่นกัน จร้าา
ตอน : ของดูต่างหน้าจากมารดาชิ้นสุดท้าย..... ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด หึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึ ไอ้เด็กโง่....พี่เป็นของเค้า....อย่าหวังว่าจะไปจากเค้าได้เลยนะ ก็ไม่ได้จะให้มันตายซักหน่อย.....ไม่อย่างนั้นคงไม่กระโดดลงไปช่วยมันขึ้นมาหรอก หงุดหงิด....หงุดหงิด....หงุดหงิด ไอ้หมาน้อย....พี่ต้องเป็นของเค้า....ของเค้าคนเดียวเท่านั้น ไม่ไหว....ใหญ่เกินไป...เพราะนายตัวโตหรือเปล่านะ พี่ถึงได้รู้สึกว่าตัวเองกำลังรับภาระที่ยิ่งใหญ่เหลือเกิน ทั้ง ๆ ที่พี่คนนี้ไม่มีอะไรให้นายเลยซักอย่างเนี่ยนะ....
กรี๊ดดดดดดดดดด ดำศรีเวอร์ชั่นนี้ ชอบสุดๆ อ่ะ ร้าย&จิต ฮาๆ
ใจจริง เราสงสารบุ๊กบิ๊กนะ แต่ก็ทำหมาน้อย ตลอด สงสารหมมาน้อยเหมือนกัน เฮ้อออ
ชอบพี่บู้พูดอ่ะ พี่แมนมาก
พี่บู้... หัวใจพี่แมนมาก
อืมม บิ๊กนี่รู้สึกว่ามันจะจิตและร้ายกาจขึ้น !!
อบากจะบอกคนเขียนว่า
ขอบคุณกำลังใจจากคนอ่าน...ขอบคุณหลายคนที่เตือนสติให้คนแต่งได้นึกถึงเหตุผลที่แท้จริงตอนที่เริ่มแต่งนิยาย ทุกอย่างเริ่มจากศูนย์ ไม่มีคอมเม้นท์ ไม่มีบวก แต่เกิดขึ้นเพราะเราอยากแต่งมันออกมาแค่นั้นเอง ขอบคุณมาก ๆ ค่ะตอนที่ 8 เด็กพิเศษ.... ขยับ.....ไม่......ได้ ก๊อก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ตึ๊ง....ตึง......ตึ๊งงง.....ตึ๊ง.....ตึ๊ดดดดดดดดด เพล้งงงงงงงงงงง ลาก่อนน้องรักของพี่...พี่จะไปค้นหาตัวตนที่เถือกเขาหิมาลัย อย่าตามมานะ เพราะมันหนาวมาก.... ยิ่งกอด....ก็ยิ่งคิดถึงพี่..... ต้องกักขังเอาไว้เท่านั้น....ในฐานะเจ้าของของพี่ ไอ้เด็กพิเศษ...... เฮ้ยยยย.....คนโตแล้วเค้าโพสท์ตอบกันแบบนี้เร๊อะไอ้หม๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
อ๊ากกกกกกกกกกกกหมาบิ๊กมันโรคจิต555
พี่บู้ของเจ้
เด็กพิเศษ จ้ากกกกกกก
บู้ทะลึ่ง ว่ะ 5555
บิ๊กไม่ไหวแล้วลูก เริ่มเป็นหนักแล้วนะ o21
อิบิ๊กน่ากลัวอ่า...ถ้ามันหาตัวพี่บู้เจอจะทำไรพ่อหนุ่มนักรักของเราบ้างป่ะนี่ ????
รักน้องบู้ เจ้าหมาน้อย ^^
โว๊ะ บักบิ๊กอาการหนักแหะ = =;; (สยองแทนบักบู้)
ตอนที่ 9 เจอกันจนได้นะเจ้าหมาน้อย พี่......พี่จ๋า.....พี่ชายของเค้าต่อจากนี้ไป....จงซึมซับกับความทรมานแสนสาหัสเสียเถอะ!!! .โป๊ก!!!!!! จะครบอาทิตย์แล้วสิเนี่ย!!! พรวดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!! พี่เกลียดนาย.....พี่รักนาย.....แต่พี่ก็เกลียดนาย สุโคร่ยว่ะเอ็ง ความสงบสุข....ความเป็นส่วนตัว.....รายการทีวีรายการโปรด “หวานเหี้ยไร....สาดหมา!!!!” หมาน้อยเห่าเสียงขรม แยกเขี้ยวยิงฟันพร้อมกับทำตาถลน ดูน่ารักน่าเตะให้กลิ้งอย่างบอกไม่ถูกดู ๆไป....มันน่ารักดีนะ.....แต่ว่า ชายหนุ่มเจ้าสำราญผู้รักสันโดษอย่างปัฐวิทย์....ยังไม่พร้อมที่จะเป็นพ่อคนเสียด้วยสิ ก๊อก ๆ ๆ ๆ ไอ้สัดเมฆ.......มึงนี่หลอกหลอนกูดีแท้ ดำศรีรู้สึกว่าตัวเองตกต่ำสุดขีด กับชีวิตที่ปราศจากน้องหมาดำศรีอยากจะบ้า!!!!!!! ซึ่งอย่าเลย ชายหนุ่มนึกชิท.....หาเจอได้ไงวะ....บังเอิญไปมั้ย
แอบอ่านอยู่ อยากรู้หมาจะโดนจัดหนักยังไง :oo1:
น้อง บู้ ไม่คิดถึง บิ๊กเรยใช่มะ นิสัยยย
น้องบู้จ๋า...
เรียน จขร.
หมาน้อยจะโดน
ชะรอยว่าบักบิ๊กในภาคนี้มันแลดูโรคจิตเสียจริง
โอ๊ะโอ...เจอกันได้ไง บังเอิญแท้
หึหึหึหึ น้องบู้ หมดเวลาสนุกแล้วสิ หมดเวลาสนุกแล้วสิ ~~~
ตอนที่ 10 : พบกันอีกครั้ง อีกแล้วนะ....พี่.....ไอ้เด็กบ้า....ชอบเรียกร้องความสนใจ แคว่กกกกกก......!!!!!!! ทำอย่างไรดี.....ขืนแม่ขึ้นมาเห็นล่ะก็.... ‘ขอโทษนะพี่’ พี่.....ในที่สุดพี่ก็มาแล้วสินะ ช่างเหอะ ....เจ้าหมาน้อยไม่อยากจะนึกถึงเกลียด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่สามารถทำใจทิ้งเพื่อนเจ้าปัญหาได้ลง !!!! และที่สำคัญนั้นชายหนุ่มรู้สึกตาขวากระตุกขึ้นมาโดยไม่ทราบสาเหตุ
ตอนเด็กน่ารักอะ เรียกกันแทนว่า ตัว มันน่ารักดี
พี่บู้น่ารักเป็นที่สุด อยากลักพาตัวมาเก็บใว้บ้าน
จะเกิดอะไรขึ้นอีกเนี่ย
ผิดคาด นึกว่าบิ๊กจะรีบกระชากตัวบู้กลับบ้านทันทีที่พบตัวเสียอีก
ตอนพิเศษสั้นๆ น้องคนเล็กกับเจ้าเด็กข้างบ้าน ปัง!!! เบียร์....เรารักเบียร์นะ....ถึงเบียร์จะชอบแกล้งเรา แต่เบียร์ก็ใจดี....คอยปกป้องเรามาตลอด และขณะที่เด็กคนหนึ่งต้องการเพียงแค่ที่ระบาย พ่อหนูน้อยอีกคนก็ยอมตกเป็นเหยื่ออย่างเต็มใจ....
ฮะโหล....
ดันๆๆๆ
บิ๊กบู้ ตอนเด็กๆ น่ารักมว๊ากกกกกก
ช่างเข้าใจหาต้นแบบได้ดีมากกก น้องเบียร์
น้องเบียร์
ชอบไอ้น้องตามนะ รักนะเด็กหลอ กิ้วๆ
ตาของบักบอมกระตุกไม่ว่า แต่้ถ้าเท้าบักบิ๊กกระตุกขึ้นมาละมีเรื่องแน่ -..-
ตอนที่ 11 : จับได้แล้ว!!!!!!! หมาเด็ก..... .....ร่างผอมเล็กของพี่ชายนอนทอดร่างอยุ่บนเตียงนุ่ม ๆ โดยหาได้รู้สึกถึงอันตรายที่กำลังจะมาถึงตัวในอีกไม่ช้าไม่ ใบหน้านั้นมุ่ยเล็กน้อย บ่งบอกให้รู้ว่าเจ้าหมาน้อยกำลังหลับลึก......หึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึ ง่ายเหลือเกิน ไม่คิดว่าทุกอย่างจะง่ายดายขนาดนี้ 'พวกมึงไม่ต้องห่วง กูกับหมาแค่ผิดใจกันนิดหน่อย ทิ้งมันไว้นี่แหละ เดี๋ยวกูจะเคลียร์กับมันเอง....ไม่อย่างนั้นกูก็คงไม่มีโอกาสปรับความเข้าใจกับมันอีก เพราะไม่รู้ว่ามันจะเตลิดไปไหน'..... บ้าน่า....ไม่จริงนะ!!!! หมา.....ความทรมานน่ะมันต่อจากนี้ไปต่างหาก....... ไม่ถูก.....แบบนี้มันไม่ถูก ต่อให้เป็นพี่น้องกันก็เถอะ แต่ถึงขั้นเก็บเสื้อผ้าหนีออกมาแบบนี้ มันต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลเป็นแน่ เอี๊ยดดดดดด.....โครมมมมมมมมม!!!!! เค้ามีแค่ตัวนะ.....มีแค่หมาน้อยของเค้าเพียงคนเดียว หมาน้อยอย่าทรยศเค้าอีกคนเลยนะ.... ถ้าพี่ดีกับเค้า....เค้าจะดีกับพี่....เค้าจะยอมให้พี่เป็นราชา ส่วนเค้าคนนี้จะเป็นทาสของพี่.....พี่จ๋า เพราะรักนายนะ....พี่ถึงยอม แต่พี่ก็ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวมาตั้งนานแล้ว....เหมือนพี่รักนายอยู่ฝ่ายเดียว เพราะนายมัวแต่คิดถึงตัวเอง!!!! “กูลืมเพื่อนเอาไว้ที่นี่.....กูขอเพื่อนของกูกลับไปด้วยได้มั้ย” Shit......วาสนาดีจริงนะ....ไอ้หมาน้อย
สงสารทั่ง บุีกบิ๊ก ทั่งหมาบู้เรยอะ แล้วเรื่องมันจะจบยังงัย เนี้ย ขอแค่อย่าจบเศร้านะ ไม่เอา
บิ๊กแกมันป่วย!!!!! ฮะฮะฮ่า o22
เชลบี้ นี่มันอะไร??
บิ๊ก...เอิ่มม...ขอยืนตาค้างนิ่งอึ้งไปสองวินาที...
บิ๊กนี่ไม่มีจิตสาธารณะเลยนะครับ พี่บู้เป็นคนของประชาชนนะ มาทำร้ายขนาดนี้ได้ยังไง
:a5:จัดหนักจิงๆ
เออ บอมแกแมนโคตร !!
ตอนที่ 12 : ไม่มีฮีโร่สำหรับหมาน้อย ดวงตาของผู้มาเยือน จ้องมองเจ้าของห้องอย่างแข็งกร้าวไม่กลัวเกรง แม้ว่าขนาดตัวนั้น...จะต่างกันโขอยู่ หึหึหึ....พวกฮีโร่.... ปึง!!!!!!!! เกือบไปแล้วสินะ......เกือบไปแล้วจริง ๆ ผลั้วะ!!!!! ตรงนี้น่ะ.....ตำแหน่งเดียวกับหัวใจสินะ ถ้ากระซวกแรง ๆ ด้วยมีด.....กระซวก....และท้วงแทงตรงนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีก ถ้าโลกนี้ไม่มีฮีโร่แล้วล่ะก็.....มันก็ต้องสู้ด้วยตัวเองล่ะนะ....
ถึงกับจะฆ่าแกงกันเรยหรอ ไม่เอานะ
เชลบี้!!
แอร๊กก!!! บิ๊ก...เกินเยียวยา เกินควบคุมแว้ว...
แอ๊! ><
พี่บู้ที่รักกกกกก
ทำไมอ่านๆไปแล้วรู้สึกว่าทั้งบู้และบิ๊กจิตทั้งคู่เลยฟร่ะ่ !!
:o11: :o11: :o11: :o11: :o11: :o11: :o11:
อาเมนพี่บู้
ตอนที่ 13 : ไม่มีทางเลือกสำหรับหมาน้อย ไอ้ลูกหมา.....มันเป็นได้แค่ลูกหมา!!! ร่างกายของไอ้หมอนี่มันน่าอิจฉาชะมัด..... นายมันใจร้าย...นายมีทุกอย่างที่พี่ไม่มี แย่งทุกอย่างไปจากพี่ แล้วยังจะมีหน้ามารั้งพี่เอาไว้ ให้พี่เป็นแค่ของเล่นของนาย.... พี่เกลียดนายที่สุด ไอ้เด็กชั่ว “มานี่” หึ....เลี่ยนชะมัด....พี่ไม่เชื่อนายหรอก....คนอย่างนายไม่เคยรักใครจริง ๆ นอกจากตัวเอง..... ถ้าเราไม่ใช่พี่น้องกัน ถ้านายไม่ใช่น้องของพี่... พี่คงจะฆ่านายไปแล้ว “พระเจ้าของพี่ก็คือเค้ายังไงล่ะ”
บู้ววว...สงสารนายเหลือจะกล่าว
มาภาคนี้หมั่นไส้บิ๊กเหลือจะกล่าว
อ้ากกกกกกกกกกก บักบิ๊กแกคิดจะทำอะไรฟร่ะ !!
โธ่........พี่บู้~~~~
[โหมดพักความจิต] [มั้ง?]ตอนที่ 14 : หนีเสือปะจระเข้? บราเธอร์อินเซสติคซินโดรม แทรกซึมเข้าสู่กระแสเลือดแล้วสินะ....เจ้าบุ๊กบิ๊กเค้ารักพี่.....เค้ารักพี่....เค้ารักพี่..... 'มึงมีกลิ่นเดียวกับกู' .....เด็กน้อยเริ่มจะเข้าใจในสิ่งที่พี่ชายคนรองพูดบ้างแล้วล่ะ....ว่ามันหมายความว่าอย่างไรทำไมนะ? “ปิดเทอมนี้ ผมจะทำให้พี่เป็นของผมให้ได้เลย คอยดูสิ”
พักแน่หรือจ๊ะเชล.....
โถ่... พี่บู้ น้องตูมตาม T^T
บู้เอ๊ย...จะมีใครดีๆ สภาพจิตปกติสักคนอยู่ใกล้นาย
น้องเบีย แอบใจร้ายกะน้องข้างบ้านนน
สงสารตูมตามจัง
หมาดำยังต้องเสียวสันหลัง เมื่อเจอกับทายาทแห่งความจิตประสาทตอนที่ 15 : เรื่องของไอ้เด็กบ้าบอ ชิท ตูมตาม.....แกเล่นพี่จนได้สินะ พี่เองก็ไม่ใช่คนไม่ดีนี่นา.....พี่เองก็เห็นว่าผมเป็นน้องใช่มั้ย.....ถ้าพี่เกลียดผม พี่คงแค่มองดูผมถูกต่อยจนตายไปต่อหน้าต่อตา....พี่ช่วยผม....เหมือนที่เคยช่วยผมขึ้นจากน้ำ.... พี่มันเท่ห์ชิบหายเลยว่ะ รู้ตัวมั้ย? แข็ง.....แข็งอีกแล้ว...... ลีอาห์ ดิซอน......ไอดอลของน้องหมา....โชว์ลีลาสเตปแดนซ์.....ทรวดทรงอะร้าอะแล่ม..... บดเบียด....เสียดสี.....แรงขึ้นอีก ....นิ้วเรียวเขี่ยสะกุดปุ่มสีชมพูอ่อนที่แข็งเป็นไต ริมฝีปากอ่อนนุ่มถูกสัมผัสเพื่อลองลิ้มชิมรส....ลมหายใจของเด็กหนุ่มดังถี่ขึ้น เป้าหมายที่เฝ้ารอกำลังจะถึงในอีกไม่ช้าแบบนี้เรียกลักหลับได้มั้ยนะ.....ไม่สิ.....ต้องรักหลับต่างหากล่ะ ตื่นเต้น......เห็นทีคงต้องฉวยโอกาสทำแบบนี้บ่อย ๆ เสียแล้วสิ กางเกงชั้นในของพี่คนโตก็ชุ่มไปด้วยคราบน้ำสีขาวขุ่นเช่นเดียวกัน อย่างอื่นที่ว่านั้นหมายถึงอะไรกันล่ะ....เด็กชายภัทร ? ไม่สิ....เด็กคนนี้ดีกับเรามากกว่าไอ้ลิงยักษ์เป็นไหน ๆ เด็กคนนี้ไม่เคยทำร้ายเราเลยซักครั้ง เรารักเบียร์....รักเหมือนน้องคนหนึ่ง....รักคุณน้า เหมือนเป็นแม้แท้ ๆ ของเราเอง.... เกลียดนาย.....พี่เกลียดนาย ใช่....นายนั่นแหละที่ไม่สมควรจะได้อะไร แม้แต่ความสงสารจากพี่ นายต้องเจ็บปวดและตายอย่างโดดเดี่ยว... บอกแล้วไง....ว่าพี่เป็นของผม....ต่อให้พี่ไม่ได้รัก แต่ผมก็จะทำให้พี่รักผม.....ผมจะไม่ทำร้ายพี่ แม้ว่ามันคือปรารถนาส่วนลึกจนกว่าจะถึงเวลาที่เราจะเขี่ยมันทิ้ง
:laugh5: :laugh5:แล้วคนตามอ่านเรื่องนี้จัดว่าจิตด้วยมั๊ยเนี่ย
โอ้วว ว ทายาทอสูรรรรร (เริ่มไปละ = ='' )
น้องเบียร์นี้ก็จิตใช่ไหมมม
บิ๊กว่าจิตแล้ว
กิ๊สสสสส อีโรคจิต :-[
กลับตาลปัตรเหมือนเอาความจิตของดำศรีภาคก่อนรีไรท์ มาใส่ที่เบียร์น้อย
^
:laugh:คนอ่านก็คงจิตด้วย
ตอนที่ 16 ต่าง??? ตึ่งตึงตึ๊ง นานแค่ไหนแล้ว.... อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ลืมไปเลย.....ว่าเด็กคนนี้มันขี้น้อยใจ การนับถือ หึหึหึหึหึ...... ผมไม่สนว่าพี่จะชอบผู้หญิงคนไหน.....แต่ผู้ชายคนเดียวที่พี่จะต้องรัก....ก็คือผม.... ถึงตอนนี้พี่จะไม่รักผมก็ไม่เป็นไร...แต่บอกแล้วไง ว่าซักวันนึงพี่ต้องเป็นของผม ใช่แล้วล่ะนะ จริงอย่างที่เบียร์พูดเลย.... 'พี่ห้ามกินขนมพวกนี้นะ....รู้มั้ยว่ามันจะทำให้พี่โง่แล้วก็อ้วน' นอนซะเด็กดีของเค้า....
ฮาๆ พระเอกเราหายเงียบเข้ากลีบเมฆไปกี่ตอนแล้วหว่า? จำมะได้
ชิ... หายไปแล้วไง?
โอ้ ทุกคนรักบักบิ๊กมากเลยสินะ (มองช่วงเวลาที่ทุกคนคิดถึงบักบิ๊ก)
มาให้กำลังใจคนเขียนจร้า
กลับมาอ่านรวดเดียวหลายตอน ทำให้ได้รู้ว่า
จิตมากก.. แต่เราก็ชอบ :-[ :-[ :-[
ตอนที่ 17 หมาน้อยกลับกรุง อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก สามเดือนที่มากูทำอะไรอยู่..... นายคิดผิดเสียแล้วล่ะ.....นายชาคริต นุ่มนิ่มจัง.....พี่บิ๊กก็คงจะรู้สึกแบบนี้สินะ เรื่องอะไรล่ะ....พี่น่ะ อีกไม่กี่วันก็ต้องกลับแล้ว คราวนี้ไม่ใช่แค่จูบหรอกนะ....ระวังเอาไว้ให้ดีล่ะ ไอ้หมาน้อย..... ถ้าเด็กนั่นดีได้เท่าครึ่งหนึ่งของนาย....ก็คงจะดีสินะ มันหมายความว่าอะไรฟะ!!!!!! ไหน ๆ ก็อกหักแล้ว ไปกินเหล้าเมายาให้มันบ้าหลุดโลกไปเลยดีมั้ย หรือว่าจะเอาเงินไปซื้ออีหนูมาขึ้นครูดีล่ะฟะ ....แค่คิดเจ้าสิ่งนั้นก็แข็งจนตึงคับกางเกงไปหมด....แปดร้อยกับอีกสามสิบบาท หนทางเสียหนุ่มยังอีกยาวไกลสินะ.... ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ชุดวันเกิด..... น่าฟาดให้แดงเป็นรอยมือเสียจริง!!! แต่มัมมี่นั้นส่งเสียงครางไม่ได้นี่นะ ตุ๊กตาที่มีเลือดเนื้อ.....มีลมหายใจ หึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึ ไม่ใช่ชิวาว่า....แต่พิทบูลเทอเรีย มันพล่ามอะไรของมัน? กินก่อน.....แล้วค่อยว่ากัน นี่สินะ......ผู้ชายที่พี่สาวพูดถึง.... นายมันเลว.....นายรู้ดีอยู่แก่ใจว่าพี่ชอบใคร นายทำเป็นไม่รู้เรื่อง เหมือนนายไม่รู้จักพี่ไนซ์มาก่อน แล้วนายก็จีบคนที่พี่ชอบ....เหมือนทุกครั้งที่นายชอบทำ นายต้องการแบบนี้ใช่มั้ย.....อยากเห็นพี่เลวใส่นายมั่งสินะ....แล้วนายจะได้เห็น ได้เห็นแน่ ๆ ล่ะ ถึงเวลาปลดปล่อยพลังที่แท้จริงออกมาเสียที
สงสารน้องบู้อะ น้องบู้อย่าทำอะไรรุนแรงเรยนะ
สาหตุที่เรื่องนี้ไม่เหมือนนิยายแนวSเรื่องอื่นๆก็เพราะตัวละครมีเหตุจูงใจและคนเขียนก็เล่าให้ผมเชื่อได้ว่าตัวละครมีสิ่งเร้าที่ทำให้สามารถทำสิ่งที่ไม่ปกติได้จริงๆ ไม่ใช่อยู่ดีๆก็มาข่มขืนๆ ตัวละครดูมีปมดีครับ
พี่บู๊แก้แค้นคืนเลยยยยย
กลับมาสู่ความจิตแบบต้นฉบับ
ถึงเวลาเอาคืน :z2:
ดำตับเป็ดนี่มันเลวสุดๆ อ่ะ ทำร้ายจิตใจน้อยๆ ของพี่บู้แบบนี้ได้ไง
บิ๊กแม่งเกินบรรยายว่ะ
ตอนที่ 18 มาเหนือเมฆ หมาเอ๋ย.....เห็นรึยังว่าทุกคนน่ะร้ายกับพี่ เห็นรึยังว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้คิดอะไรกับตัวเลยซักนิด..... เห็นหรือยังว่านอกจากเค้าแล้ว.....หมาน่ะไม่เหลือใคร หึหึหึหึหึ อะไรเอ่ยไม่เข้าพวก อะไรวะ......ไอ้ดำ มึงไง......ก็คนอื่นน่ะเค้ามีชื่อเล่นเป็น บ. ใบไม้หมด.....บิ๊ก.....บู้.....บอม.....บูม มีแต่มึงนั่นแหละที่เสือกชื่อเมฆ ก็ตกหลุมรักตั้งแต่ตอนนั้นแหละมั้ง? น่าร๊ากกกกกกกก.......หมอนี่น่ะ......มันน่ารัก ซี๊ดดดดดดดดดดดดดด ก๊อก ๆ ๆ ๆ นี่กูเป็นเอามากแล้วสินะ....ต่อให้ชอบผู้ชายด้วยกัน แต่ฝ่ายนั้นช่างห่างไกลจากการเป็นควีนอยู่โข.... นั่นยิ่งเป็นไปไม่ได้เข้าไปใหญ่ ที่ชายผู้นี้มีต่อน้องในไส้...น้องร่วมท้อง !!! ขอโทษนะ....อย่าหาว่ากูหลอกใช้มึงเลยนะเมฆ “อิสรภาพของกู แลกกับความสมหวังของมึงฟังดูเป็นไง”
อั๊ยหยา
นั้นไง !!
หรือว่า...หรือว่าเมฆคือร่างอวตารของ คุณนมยักษ์ อร๊ากกกก....
ตอนที่ 19 ร่างกายของพี่สามารถทำอะไรได้อีก....นอกจากเรื่องพรรค์นั้น ไม่ใช่หายไป แล้วทำให้เป็นห่วงแบบนี้!!! มาแล้ว...... พี่คงจะโกรธเค้า.....พี่คงจะมีคำถามมากมาย.....สีหน้าของพี่มันบอกแบบนั้น หึหึหึหึหึหึหึ......ฝันไปเถอะว่าเค้าจะยอมปล่อยพี่ไปง่ายๆ น่ะ พี่ต้องอยู่กับเค้าไปตลอดชีวิต......ตลอดไป ก็เจ้าตัวเป็นฝ่ายแสดงออกมาให้เห็นเองนี่นะ เจ้าหมาน้อยยอมรับความจริง ยอมรับความพ่ายแพ้..... ถ้าพี่หายโกรธนายเพราะไอ้คำพูดสั่ว ๆ ของนายไม่กี่คำล่ะก็นะ......นายเลิกเรียกพี่ว่าไอ้หมาน้อยแล้วเรียกไอ้ควายน้อยได้เลย “จะดีเหรอวะไอ้บู้” 086645XXXX ชิส์.......ยัยบ้านั่นโทรมาอีกแล้ว หมาเลว......โทษของพี่คือตายสถานเดียว
คืออยากจะกด 1 อ่ะนะ แต่ทำใจเห็นกล้ามปะทะกล้ามไม่ไหว 555+
หึหึหึ บักดำมันต้องได้รับบทเรียนซะบ้าง (แต่คิดว่าบักดำคงจะไม่จำสักเท่าไหร่)
ช่วงนี้เครียด.... เขียนเลิพซีนไม่ผ่านซะที (พยายามมาหลายวันแล้วด้วย)
พึ่งเข้ามาอ่านครั้งเเรก
หมาน้อย ระวังจะถูกเจ้าบุ๊กบิ้กเอาคืนเน้อออ :z2:
กด 2 แน่นอน
มาอย่างไว.....อยากให้คนอ่าน อ่านให้จบตอนนี้ ก่อนตัดสินใจว่าจะอ่านต่อหรือไม่นะคะ มันอาจจะไม่ใช่อย่างที่ทุกคนคิด แต่เจ้าหมาน้อยมันก็โดนมาหนัก กว่าจะถึงจุดระเบิด....เอาล่ะไปอ่านกันเถอะค่ะตอนที่ 20 ถึงเวลาเปลี่ยน เอื๊อก...... เอื๊อก.... อีกแล้ว ทำไมมึงถึงได้เซ็กส์ขนาดนี้ “อ่าห์.....สดชื่นจริงเว้ยยยย ชัยชนะนี่มันสุดยอดแบบนี้นี่เอง” กลิ่นเหงื่อช่างกระตุ้นอารมณ์ดีชะมัด “ไอ้เหี้ย” ต้องรีบทำให้หมอนี่สงบ ก่อนที่จะมีคนตาย ที่กูไม่ทำ....กูอยากให้มึงเปิดใจยอมรับ แล้วเป็นฝ่ายสมยอมมากกว่า มันคงจะเท่ห์แล้วก็แมนกว่าลักหลับตั้งเย๊อะ..... ชิส์.....พี่ใจอ่อนกับนายจนได้ แต่ถึงพี่จะใจอ่อน พี่ก็จำเป็นต้องทำบางอย่าง....บางอย่าง....เพื่อความอยู่รอดของพี่ ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด.....แง๊ “พี่ชายครับ....แหะ ๆ เปลี่ยนจากสักเป็นเพ้นท์แทนได้แม๊ะ มันเจ็บงิ”
พี่บู้ฉบับเดิม เกรียนได้น่ารักน่าตี ต่อให้ทำผิดขนาดไหนก็โกรธไม่ลง
ตอนนี้อ่านแล้วงงมากอ่ะ เปิดมาก็ลุ้นๆ
โอ้ยนึกว่าน้องดำเสียตัวซะแล้วว อยากให้กลับ มาอ่อนโยร กันอีกครั่งจะมีโอกาสมั้ยย
โอ๊ะโอ เกือบไปอีกนิดเดียว -..-
อ่านไปก็ค่อยๆ ลุ้นระทึกไป ว่าอิดำตับเป็ด มันจะเสียตัวหรือเปล่า?
เข้ามา อ่านเริ่มต้น นึกว่าบิ๊กเสียความผุดผ่องข้างหลังซะเเล้ว
เข้ามาดัน
My keyboard is Alert 555 .Waiting Naka My Lovely Reader.....I Will Come Back rewrew nee ja.
ตอนที่ 21 ปั๊กกิลี่อาร์เซเชียนาบลูเทอเรียโดโมไวเลอร์ ไพโรจน์ .....หนุ่มเนิร์ดฟันเหยิน หน้าตาคล้ายกับตัวการ์ตูนลิตเติ้ล ชิคเกร้น ด้วยแผงฟันหน้าที่ยื่นยาวผิดปกติ ทำให้พ่อหนูต้องใช้เหล็กดัดฟันแบบพิเศษแบบที่พวกวัยรุ่นในหนังฝรั่งสมัยก่อนชอบใช้(ตัวละครที่เป็นหนุ่มหรือสาวเฉิ่ม) และด้วยความที่เหล็กนั้นโค้งและยื่นออกมาข้างนอก จึงทำให้ไพโรจน์ถูกพวกเด็กเฮ้วประจำห้องตั้งฉายาว่าเป็น ‘ไอ้เศษเหล็กจอมอัปลักษณ์’ ส่วนอาณัติ สมาชิกอีกหนึ่งคนนั้น ก็เป็นแค่เพียงเด็กหนุ่มหน้าเอ๋อร่างผอมสูง หลังโค้งค่อมและมักจะควบคุมตัวเองไม่ได้เวลาที่หัวเราะไปกับเรื่องตลกฝืด ๆ ก็เลยเป็นที่มาของฉายา ‘ไอ้โย่งปัญญาอ่อน’ ‘ซอมบี้น้อย’ อันเป็นฉายาที่สาว ๆ ในห้องตั้งให้อย่างเอ็นดูรักใคร่ ด้วยความที่มีน้องชายฝาแฝดที่ทั้งเก่ง ทั้งหล่อ และเป็นถึงประธานนักเรียน นายชาคริตจึงเป็นคนเดียวในกลุ่มที่ถูกรังแกน้อยที่สุด“รู้ว่ากลัวแต่ก็ยังจะดูนะหมา” ซวยชิบ....เนื้อไม่ได้กิน หนังไม่ได้รองนั่งแท้ ๆ เชียว นี่มันจี ดราก้อนในคราบเด็กแคระชัด ๆ กล้าดีนี่หมา ในที่สุดคนที่เป็นไอ้ขี้แพ้มาตลอด ก็สามารถทำให้แชมป์หลายสมัยรู้สึกสะดุ้งสะเทือนเสียจนได้ เจ็บใจ แงงงงงงง๊........ฮึก......ฮึก.......เจ็บบบบบบบบ ตอนเค้าเป็นแผล เค้ายังไม่เห็นร้องแบบพี่เลย น่ารำคาญชะมัด เออ....ไปเลยนะ อยากจะไปไหนก็ไปเลย นายมันก็น่ารำคาญเหมือนกันแหละ เอ้า......นี่ เงินนี่เค้าตั้งใจจะเก็บซื้อไพ่ยูกินะ แต่เห็นหมาชอบกิน เค้าก็เลยซื้อมาให้ แต่รสที่หมาชอบมันหมดนะ ครืด.....ครืด ข้อความนั้นไม่ใช่จากใครที่ไหน มันคือข้อความจากธนาคาร ที่แจ้งเตือนเมื่อมีเงินเข้าบัญชี มันก็เท่านั้น
มั่นอกมั่นใจเชียวนะบู้ แต่บิ๊กเหมือนไม่ค่อยโกรธเลยอ่ะ รู้สึกคุ้นๆนะ ไอ้ " ลูกพี่" เนี่ย กลับมาเกรียนจิ๊กโก๋อีกแล้วล่ะสิ แต่ไม่รู้ว่าจะไปรอดหรือเปล่านะ ฮ่าๆ
เหอๆ ได้ใจไปเถอะลูกพี่ติ๊งต๊อง 555
เราชอบเรื่องนี้สนุกมาก นึกตามภาพไพโรจน์แล้วฮาอะ
ตอนที่ 22 หมาจร..... 'ใครรู้ตัวว่าหล่อสัด....ช่วยเก็บผมไปเลี้ยงด้วยนะครับ' มึงมันน่ารัก.....น่ารักเหมือนตัวเทเลทับบี้ .จึก.....จึก......จึก ทรมาน..... หูถูกปิด.....ดวงตาและริมฝีปากถูกเย็บ ยิ่งพยายามลืม ก็ยิ่งเจ็บปวด..... กลัวเหรอเกิน.....พ่อจ๋า.....แม่จ๋า.....ช่วยบู้ด้วย เด็กคนนี้....เด็กคนนี้น่ะ ร้อน.....ร้อนจัง บุหรี่หรือบางสิ่งที่ร้อนจัด ถูกจี้ลงบนแผ่นหลังขาว ๆ เจ็บปวด.....หมาน้อยกำลังเจ็บปวดจนอยากจะตายตาย.....เมื่อไหร่จะตายเสียทีนะ .ซี๊ดน้องดำ....น้องด๊ำ น้องดำ อ่าห์
เราตามอ่านอยู่นะ อย่าให้เนื้อเรื่องเหมือนเวอชั่นที่แล้วเรยมั่วไปหมด อยากให้บิ๊กกับหมาน้อยกลับมารักกันซะที
เหม่น เม้นนนนน!!!
เป็นเรื่องแต่งที่เดาทางไม่ถูกจริงๆ 555
เซ็ง เม้นท์เสร็จแล้ว แต่เครื่องดับไปเฉยเลย ... ดันลืมเสียบที่ชาร์ต ฮือๆ
เปลี่ยนพระเอกด่วน ขอบอมแทนได้ปะ :z3: :z3:
โว๊ะ ไม่ได้มาพักหนึ่งอัพเยอะเลย ><
ตอนที่ 23 ไม่เกรียนเอาเท่าไหร่ ก่อนจะดีดงวงเจ้าช้างน้อยดังเปี๊ยะ!!! อะไรดุ่ย ๆที่โคนขา? ตึก.....ตึก....ตึก โป๊กกกกกก แล้วปฐวิทย์ก็คิดผิดที่หนีบหมอนี่มาด้วย หมางอน “ไอ้หมาบู้....เวลาคนเค้ากำลังพูดเรื่องสำคัญน่ะ หัดตั้งใจฟังกันบ้างสิฟะไอ้กร๊วก”
ฮาอ่ะ ตอนนี้
ฮาอะ น้องบู้ทำให้เรานึกถึงชินจัง
:กอด1: :L2:
ชอบน้องบู้แบบเกรียนๆ งี้นะ น่ารักดี
พี่บู้อยู่กับบอมแล้วสกิลความเกรียนกำลังพอดีเลย อ่านแล้วฮา ขำ หัวเราะเป็นจังหวะๆ
น่ารัก น่าฟัด น่าตบกบาลยิ่งนักไอ้หัวทองคนนี้555+
โว๊ะ แม่งบักบู้เกรียนได้อีกนะเรา ^^~
ตอนที่ 24 เมื่อความจริงปรากฎ นับแต่ฝันร้ายครานั้นแหละ เจ้าเด็กน้อยบู้ก็ไม่เคยที่จะตื่นไปเรียนได้ด้วยตัวเองวันยังค่ำ ตุ่บ!!!! ตุ่บ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ตุ่บ เหนื่อยแฮะ โดยเฉพาะเด็กพิเศษ ใช่เสียเมื่อไหร่เล่า!!!!! อืม.....เลี้ยงเปลืองเหมือนกันแฮะ
ไม่เอาดำกับเมฆ ห้ามได้กันเองนะ ไม่ยอม
โอ้ บอมรู้ความจริงแล้วเว้ยเฮ้ย
ปวดประสาทกะอีบิ๊ก หลอกใช้เมฆนี่หว่า
เป็นตอนที่เศร้ามาก รู้สึกสงสารพี่บู้่จับจิตเลยตอนที่บอกว่า "มันทำแบบนั้นกับกู"
เราว่าที่มันเริ่มออกนอกฝั่งไปก็เพราะให้บิ๊กมันจิต หรือเปล่า?
ตอน อยากอยู่อย่างนี้ไปนาน ๆ อ๊ากกกกกกกกก หยุดแพล่มซักห้านาทีมันจะตายมั้ยฟะ ทำไมจะต้องมายั่วกิเลสกันด้วยวะไอ้สัดบิ๊ก.... อะไรน่ะ ไอ้ที่ละเมอออกมาเมื่อกี้นี้มันอะไร!!!! “อ๊ากกกก สัดบิ๊ก.....ปล่อยกูนะเว้ยเฮ้ยยยยย ไอ้เหี้ยยยยยยย” น่ากลัว.....น่ากลัวชะมัดไอ้สัดบิ๊ก....ไอ้เด็กปิศาจ วิ่งไปเถิด....วิ่งหนีไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวพี่ก็จะหมดแรงจนวิ่งต่อไม่ไหวเองนั่นแหละ
ว้าว...บอม บู้ๆๆ จับคู่จิ้นใหม่เสียดีมั้ยล่ะนี่
โอ๊ะโอ บักบู้หนีจากบักบิ๊กไกลขึ้นแล้วสินะ -.-
^
ขำตอนคุณยายกะน้องบู้สบตากันอะ5555
:กอด1: :L1:
ตอนที่ 26 เค้าลางหายนะ เหยื่อน่ะ.....มีแค่คนเดียวเท่านั้น ใหญ่.....เต็มไม้เต็มมือดีแท้ หลายเต้าเสียด้วยสิ ก็เล่นพูดแต่เรื่องผู้หญิงมาตลอดทางนี่นะ.... “สัดบู้.....มากไปแล้วนะเฟ้ย เอามืออกจากก้นน้องเค้าเด๋วเน้.....ไอ้เลวววววววววว” หากแต่เป็นเด็กที่กำลังป่วย มึงมันบ้าอำนาจ เอะอะสั่ง....แต่กูก็ยอมมึงทุกที หรือเพราะอยากจะเอาชนะน้องชาย เจ้าหมาน้อยก็ไม่แน่ใจ
ดำศรี...
บักบิ๊กคิดจะทำอะไรน่ะ !! (นั่งลุ้นระทึก)
ถ้าโดนจับไปอย่างนี้ก็ไม่ดีกันสักทีอะสิ
หลงกลไอ้ดำซะเเล้ว
สมกับเป็นพี่น้องกัน รู้จุดอ่อนที่สุดของหมาน้อยก็ใช้จุดบ้าหญิง
เฮ้ยยยยยย เนื้อหาแน่นนะตอนนี้
พิตบู้ 5555
ตอนที่ 27 นรกบนดิน 1.1 เป็นแค่ไอ้หื่นที่รักสนุก ชอบไปบุกตามผับตามบาร์..... ขอบใจมากไอ้เพื่อนรัก -สู้ ๆ ไอ้เกรียน โอ้โห....หนองโพร์โฟร์โมสท์บะลั่กกั่ก.... นม....นม.....นม..........เค้าบอกให้กินนมเยอะ ๆ จะได้โตไว ๆ ผลั้วะ!!!!! อา.......เป็นเด็กมันดีแบบนี้นี่เอง.....กำไร......กำไร คนพวกนี้เป็นใคร.....ใครกันนะ .การต่อสู้นั้นดูยาวนานเหมือนกับไม่มีวันสิ้นสุด อูยยยยยยยยยย ที่นี่ที่ไหน???? อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ต้องหนี....ต้องหนีขณะที่ยังมีโอกาส ฝันแน่ ๆ....ข้างนอกคือข้างใน.....และข้างในนั้นก็คือข้างนอก แล้วไอ้ตัวดำที่หลับอยู่นั่นก็แค่ส่วนหนึ่งของความฝันก็เท่านั้น ปึง!!!!!!! “นั่นพี่จะไปไหน”
รอลุ้นชะตากรรมของน้องหมาน้อย
ไม่นะ กลับมาอยู่ในอุ้งมือมารอีกแล้วงั้นเหรอ????
ใครในห้อง???
งง....
อยากให้เข้า ใจกันเร็วๆ
ตอนที่ 28 นรกบนดิน 1.2 ดิ้น.....ดิ้นรนเข้าไปสิ.....ดิ้นให้แรงกว่านี้ ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ? ต่อให้พี่ใช้แรงทั้งหมดที่มี ก็อย่างหวังว่าจะหนีไปพ้น ต้องใช้แรงเท่าใดกันนะ... นั่นสิ.... อา..... จะพิการมั้ยนะ โดนเข้าไปแบบนั้น คิกคิกคิก....เด็กดื้อจะต้องถูกลงโทษ คนที่บังอาจมาพังของเล่นของคนอื่นแบบนี้ พิการไปตลอดชีวิตเลยนั่นแหละ สาสมแล้ว มากยิ่งกว่าครั้งไหน ๆ!!!!! จนกว่าใครคนใดคนหนึ่งจะตายลง หรือไม่เจ้าของเล่นนั้นจะพังไปเสียเอง ถ้าอยากได้รางวัลจากกูมึงต้องจัดการมันซะ ครืดดดด.....ครืดดดดด แต่ใครล่ะจะทำได้ลง “บอมเอ๊ย....เราสองคนนี่มันช่างซวยแท้ ดันตกหลุมไอ้แฝดนรกเสียได้”
น่าจะเป็นดังเช่นที่คิดไว้แหละ
จ..จะ..จิตเกินไปแล้ววววววววววววว!!!!!ครึครึครึครึครึครึครึ!!!!
กลัวบิ๊กอะ ครึๆๆๆ
แร๊งงงงง แต่อยากจัดอะไรก็จัดมาเหอะครับ
เค้าชอบความจิตของบิ๊กแฮะ
สยองอ่ะ !!!
ตอนที่ 29 นรกจะคงอยู่ตลอดกาล เจ็บ.... บู้......คราวนี้กูจะเอามึงไปซ่อนไว้ไกล ๆ ไกลแสนไกล.... ไม่รู้สิ.....บางทีอาจเป็นเทือกเขาหิมาลัย.... คึดด....คึดดดด กี่วันแล้วที่ถูกขังเอาไว้ไม่ต่างจากสัตว์.... ไม่มีทีวี.....ไม่มีอินเตอร์เน็ต สิ้นหวัง....เปล่าประโยชน์.....!?!?!?!? อย่างนั้นหรอกหรือ!!!! ถ้านายเห็นพี่เป็นแค่ของเล่น พี่ก็จะทำตัวเป็นของเล่นให้สาแก่ใจนาย..... ผลั้วะ!!!! ผลั้วะ!!!! ผลั้วะ!!!! ผลั้วะ!!!! ผลั้วะ!!!! เจ็บนะ....รู้มัยว่ามันเจ็บ หากแต่คนบ้าอย่างดำศรีสามารถทำมันได้จริง ๆ ถ้านี่คือนรก.....พี่คงจะหนีไปจากนรกขุมนี้ไม่ได้จริง ๆ ถ้าหนีด้วยตัวเองล่ะ....ไม่ต้องหนีไปหาใคร ไม่ต้องพึ่งใครอีก....หนีไปซะจากโลกเน่า ๆ ใบนี้..... ทำให้ทุกอย่างมันจบสิ้นเสียที รางวัล.....รางวัลที่ว่านั่นน่ะมันคืออะไร?
ดำศรีจิตจริงอะไรจริง แต่เราชอบนะ นานๆ จะเจอพระเอกจิตสุดขั้วแบบนี้
เฮ้ย บักบู้คิดอะไรฟร่ะนั้น ให้ความรู้สึกเหมือนจะฆ่าตัวตายมาก
โอ้ววววววว โอยยยยยยยยยยยยย
จะเดินหน้าเชียร์นายบิ๊กต่อป่ยวร๊อยยยยยยยยยย!!!!
อ่านะบิ๊ก คิดว่าดีแล้วก็ทำไป....
ขออย่าให้บู้ ฆ่าตัวตายเรยนะ
ตอนที่ 30 การติดสินใจของน้องหมา... ริมฝีปากของคนทั้งสองบดขยี้กันอย่างดุเดือด... “เชี่ยเมฆ!!!!!.....พอ” ไอ้บิ๊ก....มึงนี่มัน น่าเอาโครต ๆ ปัง!!!! เสียงปิดประตูโครมใหญ่ กลบเสียงถอดถอนใจของผู้เป็นเจ้าของห้อง เมฆนั่งยอง ๆ ลงบนพื้นห้อง สองมือกุมขมับแต่กูก็ชอบ....ไม่ว่ามึงจะทำเหี้ยอะไรก็ตาม ต่อให้มันฆ่ากู....ไม่รู้สิความรู้สึกแบบนี้ รัก?.....หรือว่าหลง?....หรือเป็นอะไรที่มากกว่า แล้วมันเกิดขึ้นตั้งแต่ตอนไหนกัน? ซี๊ดดดดดดด เจ้าหมาน้อยคงจะ....ไม่รอดพ้นอีกตามเคยหนี....หนี....หนี ครืดดดดด....ครืดดดดด บอม....กูขอโทษนะ...ขอโทษที่ลากมึงเข้ามาเกี่ยว ขอโทษที่ทำให้ซวยไปกันหมด.... “นั่นพี่กำลังคุยกับใครน่ะ” น้องบู้เอ๊ย....ของเล่นพวกนี้น่ะไอ้ดำมันเป็นคนเลือกให้น้องบู้เลยนา จริง ๆ แล้วพ่อจะต้องซื้อให้มันเพราะว่ามันทำเกรดได้ดีอย่างที่รับปาก แต่มันก็ยอมยกรางวัลให้น้องบู้ เพราะฉะนั้นอย่าเกลียดน้องเลยนะ แบ่งให้น้องเล่นบ้าง น้องน่ะรักเรามากนะ ถึงมันจะชอบแกล้งเราก็เถอะ..... พี่บิ๊กเคยช่วยชีวิตเบียร์เอาไว้ตั้งสองครั้ง....จริง ๆ แล้วพี่บิ๊กก็ไม่ใช่คนเลวร้ายซักเท่าไหร่หรอก แต่เบียร์ก็เกลียดขี้หน้ามันอยู่ดีแหละ น้องบู้ฝากขอบคุณน้องบิ๊กด้วยนะจ๊ะ....วันนี้น้าเป็นลมอยู่ที่ตลาด ถ้าไม่ได้น้องบิ๊กช่วยเอาไว้ล่ะก็ต้องแย่แน่ ๆ เลย อยากจะขอบคุณด้วยตัวเอง แต่เดี๋ยวน้องบิ๊กเค้าจะหงุดหงิดเอาน่ะจ้ะ บิ๊ก.....จริง ๆแล้วนายเป็นคนแบบไหนกันแน่ เพื่อพี่แล้วนายยอมทำร้ายคนอื่นได้จริง ๆ อย่างนั้นเหรอ ทั้งๆที่นายเองก็ไม่ใช่คนเลวร้าย....ทุกอย่างมันเป็นเพราะพี่อย่างนั้นสินะ ถ้าวันหนึ่งพี่หนีนายไปได้สำเร็จ ถ้าวันนั้นมาถึง มันจะเกิดอะไรขึ้น!!!!!!
อ่านตอนนี้จบแล้วค่อยยังชั่ว คิดว่าตัวเองคงไม่จิต ที่ติดตามอ่านอยู่ :a1:
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ แล้วไง? แบบว่าเรื่องมันเดาไม่ออกไงว่าจะยังไงต่อเลยมองข้ามความจิตไปเสียบ้างก็ไม่เป็นไร ฮ่าๆ
เฮ้อออ ไม่รู้จะร้องเพลงอะไรดี
จิ้มไว้
สงสารบอมอ่ะ สงสารเมฆด้วย ตกอยู่ในวังวนอุบาทของตาบิ๊กซะแล้ว
ตอนพิเศษนี้เหมือนโลกคู่ขนานจากเวอร์ชั่นเก่า เอิ๊ก ๆ......สำหรับคนที่คิดตัวละครเก่าที่ไม่มีบทบาทเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องในภาคใหม่ตอนคั่นพักความจิต น่าเบื่อชิบ ขี้ขลาด เชื่องช้า เป็นเป้าให้คนอื่นรังแก “อยู่นี่เอง” ราเชนทร์.....เดชา...อะไรสักอย่าง ......นามสกุลนั้นธรรมดาจนไม่ได้ใส่ใจ“หึหึหึหึ” แล้วก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆ ไม่ผิดจากที่คิดเลยแม้แต่น้อย
น่ารักดีค่ะ
ตูมตามแบบอยากโดนลงโทษหรือเปล่า??
สู้กันต่อไป เหล่าเคะผู้แสนอ่อนแอและเปราะบางต่อโลกเบี้ยวๆ ทั้งหลาย
บูุ้ถ้าเธอหนีไปได้จริงๆนะ บิ๊กตายแน่ !
ตอนที่ 31 : Silly Rabbit…. “ไอ้สัตว์บิ๊ก” ผลั้วะ!!!!!!! ดวงตาของปิศาจนั้นวาวโรจน์ เหมือนกับว่ามันได้กลายเป็นสีแดง แดงด้วยเปลวเพลิงจากนรก จนคนจู่โจมนั้นผงะไปครู่ใหญ่ ก่อนที่ปัฐวิทย์จะฮึดสู้ แล้วดวงตาของดำศรีนั้นก็กลับมาดูซุกซนระคนวิกลจริต 'เอาจริง' กูจะให้โอกาสมึงอีกครั้งนะเมฆ จัดการมันซะ แล้วมึงจะได้ในสิ่งที่มึงต้องการ!!!! ว่าให้ตามเหยื่อของมึงไปเสียสิ!!!! หมา.... เจ้าหมาน้อย พี่หายไปไหนน่ะ!!!!! พี่ชอบเล่นซ่อนแอบสินะ ....แฝดร่างยักษ์นึกฟุ้งซ่าน.....บางทีพี่อาจจะขดตัวอยู่ในตู้เสื้อผ้า ใต้เตียง หรือว่าค่อย ๆ คลานแอบเค้าอยู่รอบ ๆ โซฟาตัวนี้.... จ๊ะเอ๋!!!! หมับ ฟอด....ฟอด.....ฟอด ไอ้หมาน้อย นายมันน่ารักเกินไปแล้วนะเฮ้ย
แบ๊วจริงดิ?? เฮ้อ....
เรื่องของกี๋ คือเรื่องอะไรหรอ อยากอ่านจังเรย
เมะกดเมะ? กดยังไง กดลงคอห่านอ่ะพอเชื่อ
อ๊ายยยย~ ยกมือขึ้นสุดแขน อยากอ่าน *0*
เป็นน้องใหม่ที่เข้ามาอ่านจร้า
เมะกดเมะะะะะ
ตอนที่ 32 : รักเหมือนโคถึก “เหี้ยเอ๊ย....มันมาแล้วอ่ะ!!!!” โกหก มันจะอะไรกันนักหนาวะ ....เมฆสบถในห้วงความคิด ทำไมอะไรก็ดูยากเกินไขว่คว้า กับอีแค่ร่างกายที่น่าหลงใหล ของคนที่เลวชั่วไร้ที่ติคนหนึ่งก็เท่านั้น.....บิ๊ก....มึงมันชั่วที่ทำเรื่องแบบนั้น บิ๊ก.....มึงนอนกับพี่ตัวเอง แมร่ง....คนอย่างมึงมันน่าลงโทษให้ครางนัก.... แต่ก่อนจะได้ลงโทษใคร คงต้องลงโทษพ่อพระเอกที่ยืนข้าง ๆ นี่ก่อนล่ะนะ ให้ตายสิ ทำไมถึงได้ว้อนท์แบบนี้ฟะ!!! เสียงของดำศรี มันช่างกระตุ้นต่อมหื่นดีแท้ ยามที่พูดถึงเรื่องนั้น เสกสกลรีบปรับน้ำเสียงให้เป็นปกติโดยอัตโนมัติ ก่อนที่การนัดเจอ...การหลอกล่อแบบปลอม ๆ จะจบลง ด้วยใบหน้าที่ดูมีความหวังของปัฐวิทย์ถ้าเป็นไอ้เด็กโข่งโรคจิตนั่นคนเดียว น่าจะเอาอยู่ แต่ถ้าแถมไอ้ถึกนี่มาด้วย หากว่ามันเล่นไม่ซื่อ คงมีแต่ตายกับตาย.... บ๊ะ.....พระเจ้าคงใช้ดินเหนียวในปริมาณมากเกินไปสินะ สำหรับการปั้นพวกมึงสองตัวลงมาเนี่ย!!!!! ก็แค่รอ.....รอรับโทรศัพท์ก็เท่านั้น เค้ารักตัวนะ....เพราะรักจนเป็นบ้า ถึงได้ทำเรื่องแต่บ้า ๆ แบบนี้....ยกโทษให้เค้าเถอะนะเด็กดี รางวัลรางวัลรางวัลรางวัลร างวัลรางวัลรางวัลรางวัลรางวัลรางวัลรางวัลรางวัลรางวัลร างวัลรางวัลรางวัลรางวัลรางวัลรางวัลรางวัลรางวัลรางวัลรางวัล รางวัลรางวัลรางวัลรางวัลรางวัลรางวัลราง วัลรางวัลรางวัลรางวัลรางวัลรางวัลรางวัลรางวัลรางวัลรางวัลรางวัลร างวัลรางวัลรางวัลรางวัลรางวัลรางวัลรางวัล คึดถึงรางวัลของนายเข้าไว้สิเสกสกล!!!!!! เหี้ยเอ๊ยยยย ทำไม่ได้ ไอ้บิ๊ก.....กูทำไม่ลงจริง ๆ นั่นเพื่อนของเรานะเฮ้ย ถึงมันจะกวนส้นตีน ขี้เก๊ก(แม้จะไม่เก๊กเท่ามึง) แถมยังหล่อรวยจนอดเขม่นไปบ้างไม่ได้ก็เหอะ.... ที่สำคัญ...ถ้าไม่ใช่กับมึง.....กูทำไม่ได้หรอก.....ไอ้ดำแบ๊วของกูซี๊ดดดดดดด ดูสิ.....ผิวของมันก็ขาวเสียจนซีดเป็นกระดาษ หน้าตาก็ออกไปทางพระเอก....ซึ่งจะว่าไปมันก็หล่อ.... แต่กูชอบแบ๊วปนเหี้ย...แบบมึงมากกว่านี่เฮ้ย นี่มันอะไรกัน????? “เหี้ย!!!!.....มีสติหน่อยสิไอ้สัตว์เมฆ” คนดีมักจะอายุสั้น “ทำแบบนี้มันเป็นการทรยศคนที่มึงรักนะเว้ย” ถ้าทำก็ทรยศ....ถ้าไม่ทำก็ขี้แพ้ แล้วคนแพ้ก็จะไม่ได้รางวัล บิ๊ก.....กูขอโทษนะ.....กูขอเลวบ้างเหอะ....... แค่เลวกับมึงคนเดียว พระเจ้าคงจะไม่ลงโทษกูหรอกใช่มั้ย.....
หาเจอแล้วคะ
สงสารบอมมมมมม
หมายความว่าไง บักบอมไม่รอดแน่สินะ ถ้าบักบอมไม่รอดแล้วบักดำโดนกดก็โอเค แต่ถ้าบักดำไม่โดนอะ
แง่สงสารบอมอ่า แต่บู้กะบิ๊กยังหน้ารักเหมือนเดิม
ตอนที่ 33 : สยึมกึ๋ย “ไอ้สัตว์เมฆเอามานี่นะ” นับวันก็ชักจะเริ่มชินกับสัมผัสวิปริตแบบนี้...มากขึ้น....มากขึ้น อยากฟัด....ก็ฟัดเสียสิ!!!!!..... ผั่บ...ผั่บ...ผั่บ ครืดดดด.....ครืดดดดดดด “ไหนล่ะรางวัลของกูน่ะ ไอ้บิ๊ก กูทำถึงขนาดนี้แล้วมึงคงจะไม่ผิดสัญญาหรอกใช่ไหม” “มึงบอกว่าจะยอมนอนกับกูไงบิ๊ก” บ้าน่า เรื่องแค่เนี๊ยะ!!!! มันถึงกับจะฆ่าตัวตายเชียวเร๊อะ แค่นี้.....ก็คงไม่เป็นไรมั้ง......อย่างน้อยก็เก็บไว้ทำประโยชน์เล็ก ๆ น้อย ๆ ได้ จนเช้า
-....-
อารายยยเนี้ย นึกว่า จะมีต่อ
แง๊........สองเม้นท์เองเหรอ......หายไปไหนหมดค๊า ช่วยกันเม้นท์หน่อยซี่.....แทบร้องอ่ะ คนแต่งเหนื่อยนะ.....ดันดันดัน
ดูท่่าชีวิตนี้น้องบู้คงไม่มีทางหนีรอดจากพ่อดำศรีแล้วละมั้ง
:m16: :beat: :z6: ไอ้สองเลวเมฆ กะบิ๊ก
แง ที่หายไปเพราะกลัวดำศรีตกเป็นเมียไอ้เมฆนี่แหละ
อ่าน รวบยอด ใช้เวลาหลาย ชม. มาก สนุกมากเลยอ่ะ ดำศรีจิตมาก
สงสารบู๊ กลายเป็นตุ๊กตาสำเร็จความใคร่ไปซะแล้ว
ขอโทษนะ ที่เค้าหายไป ไม่ได้ต่อนิยายตัวเองแล้วก็พลอยไม่ได้อ่านนิยายคนอื่นตามไปด้วยเลย ตอนนี้มาตามอ่านแล้วนะ
ตอนที่ 34 : ออกจากกรง แล้วหมาน้อยเคยมีทางเลือกด้วยหรือ ?...... อ้อ.....อย่างงี้นี่เอง ซื้อเพราะอยากจะอุดหนุนน้องคนขาย...... 'มันช่างไม่คุ้มเอาเสียเลย' แง๊......อีกแล้นนนนะ..... “บอกแล้วไง ว่านอกจากเค้าแล้ว ทุกคนต่างก็ทรยศพี่ ทีนี้เห็นแล้วหรือยังล่ะหมา...หึหึหึ”
หลงกลดำศรีเเล้วหมาน้อย
น่ารักอะพี่บู่ง้อน้องบุ๊กบิ๊ก
หมาบู้~~
อ่านชื่อตอนแอบตกใจ นึกว่าหมาหนีไปได้ สุดท้ายก็แพ้ทางหมาบิ๊กอยู่ดี
อยากให้จบด้วยดีทุกคู่
เฮือก...นายบู้เอ๊ย ชีวิตคงวนเวียนอยู่แต่รอบตัวบิ๊กนั่นแหละ!!!
คู่นี้ ยังไงก็หนีกันไม่พ้นแล้วละ อยากอ่านเวอร์ชั่นเก่าด้วย *0*
ดำศรี แผนการแยบยล แท้ 55
บุ๊กบิ๊กกับพี่บู้นี่แหละดีที่สุดแล้ว
ตอนพิเศษ ไดอารี่ของนายหลังห้อง xx/xx/2xxx “~คุณกันต์ปล่อยผมเถอะนะครับ~” xx/xx/2xxx บ้าชะมัด หายใจไม่ออก.... ช่วยผมด้วยเถอะครับครู... xx/xx/2xxx xx/xx/2xxx แล้วตอนนี้ผมกำลังถูกข่มขืน xx/xx/2xxx
น้องกี๋จ๋า ขอให้พ้นจากนรกเร็วๆนะ
รู้สึกว่าคุ้นๆ คนที่เป้นลูกน้องบู้ป่ะ ?
น่าสงสาร กี๋ มารอตอนต่อไปค่ะ
กันต์มันซึน โรคจิตพอๆกับบิ๊กนั่นแหละ
1.2 พาร์ทจบ ของเล่นชิ้นแรก..... มัน!!!.....ไอ้มารความสุขไม่ว่าจะยุคสมัยไหน.... ซึ่งคงจะไม่มีเจ้าแมวอ้วนตัวสีฟ้าออกมาช่วยผมหรอกน่า..... ผมเกลียดมัน “ครับแม่” มันกำลังจะมา มันจะมาที่บ้าน!!!! ครืดดดดดด “แม่มึงฝากของโปรดมาให้น่ะกี๋ แต่กูว่ามึงอย่าแดกเลยนะ แดกอย่างอื่นรองท้องก่อนดีกว่า” “โป้ง!!!!!”
เออ จินตนาการสุดๆ ฮาตอนนักบินพักเที่ยง คิดไปได้ ฮาๆๆ
กันต์มันซึนสินะ
จบแล้วนะคะ สำหรับเนื้อเรื่องหลัก อาจจะมีตอนพิเศษตามมาอีกสัก 4-5 ตอน หรือไม่ก็ทำภาคสอง อาจจะต่อในเรื่องของแฝด หรือกันต์กี๋ หรือของน้องเบียร์ก็ยังมิได้คิด ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับไฟและไอเดียบวกเวลาว่างค่ะ เอาเป็นว่าตอนนี้เป็นตอนสุดท้าย แต่ยังไม่แจ้งโมดุย้ายเก็บเข้าห้องจบก็แล้วกัน(มีเวลาคิด 6 เดือนใช่มั้ย....หรือปีนึง?) เผื่อว่าอนาคตมีการเปลี่ยนแปลง คลอดสองแฝดออกมาในเวอร์ชั่นอื่น ๆ(ป๊าดดด---ไม่เข็ดนะเรานะ) ก็ว่ากันปาย~~Twin Dog…ตอนสุดท้าย ก็เก็บเงินอยู่เนี่ยยังไงล่ะฟะ ครบล้านเมื่อไหร่จะชิ่งไปหิมาลัยให้ได้เลยคอยดูเด้!!!! ไม่ก็คาเจ้าโลกขนาดเกือบ ๆ เก้านิ้ว...หรือสิบ...หรือ....????? มันเซ็กซี่ชิบ!!!! [เทียบอัตราส่วนสิฟะ….อิโด่....ของนายก็ใช่จะใหญ่นิ!!!!] “ของกูไอ้ห่า...!!!!....ไม่ได้เอามาให้มึง” ผลั้วะ!!!! จะจีบกูเป็นแฟนเพื่อรับผิดชอบเรื่องทั้งหมดเนี่ยนะ!!! สมองของมึงคงโดนปลวกแทะหายไปซีกหนึ่งแล้วกระมัง..... “หลีก....อ้วนจนอืดคับประตูแล้วนะ....เกะกะ!!!”
จบแบบนี้ไม่คาใจดี จะได้ทำใจว่า ตอนพิเศษ จะเหลวไหลออกทะเลก็ไม่เครียดดีไง อิอิ
คู่เมฆน่ารักดี ^^
โอ้ยจบแล้วง่ะเสียดาย
ไม่เข็ดจริงๆ 555
ขอได้รับความขอบคุณจาก...อร๊ากกก จบแล้วเรอะ?
มารอตอนพิเศษ :)
จบแบบงง ๆ ฮ่า ๆ อยากอ่านตอนพิเศษไวๆจัง >+++++++<
เป็นเรื่องราวที่น่าสนใจดีครับ ตอนจบ จบได้น่ารักมากๆ
ไม่เคยcommentเลย นี่เรื่องแรกที่comment จะบอกว่า ชอบcharacterพี่บู้มั่กๆ รอตอนพิเศษอยู่เน่อ :D :-[
มาแว้ว ตอนพิเศษตอนที่หนึ่ง (ที่จริงก็ปล่อยตอนพิเศษมาหลายตอนแล้วอ่านะ แต่เอาเป็นว่านับตั้งแต่ฟิคจบก็แล้วกัน) เป็นเรื่องราวของเจ้าหมาน้อยในช่วงเทอมสุดท้ายของชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย....ตัวละครค่อนข้างเยอะ ขโมยซีนกันสุดยิด....ตอน : วันที่ศรีไม่อยู่ “บอกเลยคืนนี้...อยากได้กี่ครั้ง....ว๊ะฮะฮะฮะฮะ...ฮู๊ววววว” “มะเร็งระยะสุดท้ายเหรอกี๋ แอบแช่งกูงั้นเหรอไอ้หน้าอ่อน” เกิดเป็นคนขี้แพ้ มันก็ต้องเป็นเหยื่อเขาอยู่วันยังค่ำแหละเจ้ากี๋เอ๋ย “ไอ้...ไอ้...ไอ้......นี่ยังไม่ล้มเลิกความตั้งใจอีกเรอะ ผ่านมาจะสองปีแล้วนะไอ้เบื๊อก” เสล่อเป็นบ้า!!!! “ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก” เจ้าหมาน้อย... เจ้าเด็กบ้าบอ ยังไม่รู้ชะตากรรมตัวเองสินะนายน่ะ นรกกำลังจะมาเยือนนายแล้ว!!!! แต่ปัญหาคือมันไม่ได้นอนอยู่คนเดียวเนี่ยสิ “ออกไปกันให้หมดเลยนะเฮ้ยยยยย ส่วนมึงไอ้บู้ ตื่นขึ้นมาเมื่อไหร่ เตรียมตัวไปสวรรค์จริง ๆ ได้เลย!!!!”
เค้าบอกแล้วไม่เชื่อ ว่าถ้ายังไม่จบแต่ขึ้นหัวว่า "ตอนจบ" ที่หัวเรื่องจะโดนย้าย
ผมคนนึงที่หลงรักพี่บู้เข้าจังๆเลย haha
ดันๆ ค่ะ เพิ่งแจ้งย้ายออกจากห้องจบ เพราะตั้งใจจะต่อตอนพิเศษอีกหลายตอนเลยค่ะ อย่าลืมหมาน้อยกันนะคุณๆ
เยร๊! ย้ายออกจากห้องจบแว๊วววว
5555 หมาเอ๋ยยย
เพิ่งเห็นว่าอัพตอนใหม่ค่า...
ตอนพิเศษที่ลง เนื้อหาจะไม่ต่อเนื่องกันนะคะ แล้วแต่ว่าคนแต่งจะคิดอะไรออกในตอนนั้น เป็นน้องบิ๊กกับพี่บู้ ฉบับรวมเรื่องสั้นก็ว่ากันไป อุอุตอนพิเศษ ตอนที่ 2 ผู้หญิง(คนแรก)ของหมา ผมบลอนด์.... อกอึ๋ม... ผิวสัมผัสนุ่มนิ่ม..... ทั้งหมดนี้เป็นของเจ้า....แต่มีข้อแม้ว่า...ต้องเล่นให้ดูต่อหน้า!!!! อะไร!!!....ก็เด็กมันรบเร้าอยากจะได้.... อันที่จริง.... ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาแล้ว... “กินสิ.....น้ำแข็งใสของพี่” มันเป็นอย่างนั้น อย่างนั้นมาตลอด บิดเบี้ยวมาตั้งแต่ต้น..... “เค้าเกลียดตัว...ใคร ๆ ก็รักแต่ตัว งั้นดีล่ะ เค้าจะทำให้ตัวเป็นของ ๆ เค้า คนเดียวเท่านั้น...หึหึ” ปุ๊!!!!! “ถ้าอยากได้คิมจังตัวใหม่...พี่ต้องเล่นตามเกมส์ของเค้า ไอ้ลูกหมา!!!!” เฮือก.....
ตอนพิเศษษษษษ >w<
ตายจริง บู้บี้... นายจะไปกันใหญ่แล้วนะ
เป็นคู่พี่น้องฝาแฝดที่เกินบรรยายจริงๅ :z3: :z13: :z10:
สงสารคิมจัง ดูซิอยู่เฉยๆ สงบเสงี่ยมเจียมตัวขนาดนั้นยังถูกอิตัวอิจฉาดำศรี
อ่าว... พี่บู้กลับมาแล้ว
ตอนพิเศษมันเยอะ...พล๊อตเยอะมว๊ากกกก เอาไว้จะทยอยแต่งมาลงเรื่อย ๆ นะคะ รวมถึงเรื่องของน้องเบียร์ ตัวเล็กผู้แสนจิตอีกคนหนึ่งด้วย....ถ้ายังไม่ย้าย แสดงว่ายังมาต่ออยู่จ้ะ
น่าเอ็นดูแบบจิตๆ ประสาน้องหมาและดำศรี น่ารักดีค่ะ
รอจ้ารอๆ :call:
5555 ตลกน้องหมาอ่ะ ตกอยู่ในโลกของความฝัน
ตอนพิเศษ ตอนที่ 3พี่คนรอง....กับน้องคนเล็ก “น้องบู้ตื่นลูก.....น้องหนูของป๊า....ป๊าทอดไก่ให้ตั้งแยะแน่ะ...ของโปรดหนูไงลูก...เฮ้ย....บ๊ะแล้ว....น้องบู้ตัวร้อนจี๋เลยแฮะ” “อย่า....ป๊า.....อย่า....” “ชิส์.....ไอ้ลูกเมียน้อยน่ารำคาญเอ๊ย ทำไมชอบทำตัวมีปัญหานักวะ” ผลั้วะ!!! คนลวงโลก? สารเลว? ตีสองหน้างั้นเหรอ?....เด็กอย่างไอ้หมอนี่ไปจำคำพูดแบบนี้มาจากไหนน่ะ.... มันน่าขนลุกชะมัด “นั่นจมูกน้องเบียร์ไปโดนอะไรมาน่ะ เจ้าบิ๊ก!!!แกแกล้งอะไรน้องฮึ” 'ไอ้สัญญาเมื่อครู่ที่ผ่านมาน่ะ เป็นโมฆะนะพี่นะ' ....อย่านะเฮ้ย.....อย่าบอกเชียวนะ....
ชอบดำศรีตอนนี้มาก เหมือนหมาจนตรอกง่ะ
เด็กมันมีปมว่าพ่อไม่รักอ่ะนะ เฮ่อ...น่าสงสาร...
มารอ3pอย่างใจจดใจจ่อ >w<
แอร็ยยยน้องหมาถูกรุม
:z13: :z13: :z13: :z13:ไว้ก่อนเดี๋ยวตามมาอ่านนะครับ
ตอนพิเศษตอนที่ 4 แบ่งกันเล่นนะตัวนะ ขาว.....นุ่มนิ่ม.....น่าฟัด...น่าขย้ำ....ขยำขยี้ให้สาสม อายที่ไอ้หนูของตนนั้นเล็กกว่ารึไง...? นานเท่าไหร่แล้วที่ไม่ได้รู้สึกเหมือนร่างกายจะฉีกขาดแบบนี้ .....รู้ตัวอีกที คนตัวเล็กก็กำลังถูกโลมเล้าอยู่บนเตียงนุ่มสีขาว หลั่งออกมาซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนหมดแรง“เบียร์.....เบียร์ ๆ ๆ ๆ ๆ” ปึง!!!! เด็กชายภัทรนึกถึงความฝันสยองก่อนสะดุ้งตื่นขึ้นมาในทันที... เอ้าเด็กชายภัทร....มาเก็บของเล่นของนายไปเสียสิ!!!!
^
ฝันหรอเนี่ย haha
ฝันเหมือนจริงเชียว
ดีแล้วหล่ะ ที่หนูมันฝัน -o-
ถึงว่าทำไมอยู่ดีๆ ดำศรีใจกว้างขนาดน้ัน ที่แท้ก็ฝันไปน่ะเอง
กรี๊ดดดดดดดดดด ร้องลั่นบ้าน อิดำกล้าปล่อยให้ไอ้น้องเบียร์ ปั๊มป๊าดา...พี่บู้เหรอ????
มาเป็นแฟนคลับคนใหม่นะคราบ
ตอนพิเศษตอนที่ 5 เหนือดำศรียังมี.... ร่างกายขาว ๆ เหมือนกับเด็กประถมของเจ้าหมาน้อยนั้นมีดีกว่าที่คิด.... พี่ชายของผม....อา.....เจ้าเด็กน้อยรักผมอย่างนั้นเหรอ..... “มีแต่คนจิตใจสกปรกเท่านั้นแหละครับ ที่คิดเรื่องแบบนั้นกับสายเลือดตัวเองได้ลงน่ะ จริงมั้ย? พี่บิ๊ก” ตอบได้เฉียบ แต่รู้สึกเหมือนเข้าตัวยังไงก็ไม่รู้นะ.... “บิ๊กรอพี่ด้วย” “พวกพี่ครับ ขอเบียร์อาบด้วยคนจิ” อ๊ากกกกกกก.... ย่อง....ย่อง...ย่อง .....เงียบฉี่..... “ไอ้ลูกเมียน้อย....ทำไมถึงเผลอคิดว่าเด็กถุงยางแตกอย่างมึงน่ารักขึ้นมาได้วะ”
เค้าเศร้านะเธอ มันเศร้า มันดราม่าสุดติ่ง... แบบว่าแอบน้อยใจแทนบิ๊ก ทั้งๆที่ทำดีแต่ก็มีแต่คนโอ๋พี่บู้มากกว่า ตอนที่ทะเลาะกับพ่อ แบบว่ามันได้อารมณ์ หน่วงมากเลย
พออ่านตรงนี้ก้อเข้าใจอารมณ์ บิ๊กเลยอ่ะครับว่าทำไมบิ๊กถึงกลายเป็นคนโหยหาความรักแบบนี้อ่ะ
ฝันอีกและ haha
ตอนใหม่มาเถอะขอร้อง อยากอ่านแล้วววววคร๊าฟฟฟฟ TwT
อีบิ๊กใจง่ายนะแก
ตอนที่พิเศษ 6 : The Last Chance..... ก็คนมันไม่เคยต้องอดอยากปากแห้งขนาดนี้เลยนี่นา....แล้วจะมัวรอช้าอะไรอยู่อีกล่ะ นายกฤษณะ ? เย็นวาบ ก็เสือกทำเท่ห์เป็นฮีไร่ไปแล้วนี่นะ!!!! ก็รู้สึก.....เจ็บเหมือนเดิม.... แต่แบบนี้มันทำให้รู้สึก..... แนบแน่นกว่า..... อบอุ่นกว่า..... อบอุ่นเหลือเกิน.... “น้องตามไปข้างนอกจ้ะ น้าก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่เดี๋ยวนี้น้องชอบออกไปข้างนอกทุกวันเลย จะกลับอีกทีก็มืด เป็นห่วงจังกลัวจะไปทำเรื่องอะไรไม่ดีน่ะ ยังไงฝากน้องเบียร์ช่วยดูด้วยนะจ๊ะ เพราะน้องเบียร์สนิทกับน้องตามมากที่สุด” ชิส์.....ไม่ใช่ปัญหาของเราซักหน่อยนึง.... หงุดหงิด ไม่รู้จะไประบายกับใคร ถ้าเจอตัวเป็น ๆ เมื่อไหร่ พี่จะขยี้นายให้เละ!!! ถึงคราวเป็นส่วนเกินบ้างล่ะนะ.....ตัวแสบ!!!! “หน็อยแน่ไอ้ตัวแสบ ปล่อยให้พี่รู้สึกผิดอยู่ตั้งนาน ที่แท้นายมันก็ร้ายใช่ย่อย” ของตาย..... อร่อยกันมากมั้ย ไอติมน่ะคงจะจืดไปเลยสิท่า อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
:o12: :monkeysad: :m15:
ยังตามอยู่จ้า
เดี๋ยวก็โดนดีหรอกเจ้าเบียร์ o8
หุหุหุ มีบรรยากาศบิ๊กบู้แบบหวานๆ บ้างอะไรบ้างก็ดีเหมือนกันนะ
ต่อเร็วๆ อยากอ่านต่อแล้วจ้าาาาาา :D
เป็นกำลังใจให้อีกแรงนะครับ
[Part 2] สวบ....... หึหึหึหึหึ...
อ่านสนุกดี..ไม่คิดมาก.....
สนุกมากเลยอ่ะครับ
ขอบคุณนะคะ ที่ยังมีคนอ่านอยู่ สัญญาว่าจะสู้ ๆให้จบตามที่ตั้งใจค่า ไม่จบค้างแบบเวอร์ชั่นแรกแน่นอน....
:z13: :z13:ตามอ่านอยู่ค่ะ แม้จะขัดใจไอ้น้องเบียร์อยู่ :3125:
แหม... ร้ายนักนะ มีการตัดฉับให้จิ้นเองด้วย คงไม่มีอะไรหรอกมั้งเนอะ ไม่งั้นถ้าบิ๊กมันรู้เบียร์ตายแน่เลย แอบสงสารน้องตูมตามไกลๆ
โอ้ตอนพิเศษ อ่านไปอ่านมาชักเชียร์ 3Pซะแล้วสิ ไม่อยากให้จบเลยอยากอ่านต่อ
มาช่วยดันอีกแรงนะครับ อิอิอิ
ตั้งตารอตอนใหม่แล้วเนี่ย :D
ภาคนี้พวกเขาเจอกันช้าไปหนึ่งปีน้องบิ๊กกับพี่บู้ ภาค 2 สิ่งมีชีวิตที่ชื่อว่าดำศรี.... ชื่อภาษาไทย : นายกฤษณะชื่อทางวิทยาศาสตร์ : Canis G. Beringelupuz Eunectes*ชื่อเรียกอื่น ๆ : ดำศรี บิ๊กกี้ บุ๊กบิ๊ก หมาดำ ลิงยักษ์ ไอ้โรคจิต ไอ้กาม ไอ้ป่วย น้องแบ๊วจิ๊บิ เมียจ๋าของพี่เมฆลักษณะพิเศษ : ดำศรีเป็นสัตว์มนุษย์ที่มีลักษณะทางกายภาพ ค่อนข้างละม้ายคล้ายมนุษย์ยุคก่อนประวัติศาสตร์ ตัวโต สูงถึงร้อยเก้าสิบเซนติเมตร น้ำหนักแปดสิบเก้ากิโลกรัมโดยประมาณ กล้ามเนื้อแข็งแกร่งดุจดั่งหินผา ผิวหนังมีสีเข้ม(ดาร์คบราวน์) เส้นผมนั้นหยักศกและถูกตัดให้สั้นเสมอ ขนาดของอวัยวะเพศตอนแข็งตัววัดได้ถึงสิบนิ้ว น้ำอสุจิในการปลดปล่อยแต่ละครั้งมีความเข้มข้นสูง และมีปริมาณมาก สามารถพุ่งไปได้ไกลเกือบสองเมตร และลักษณะพิเศษอันเป็นที่รู้กัน คือเป็นคนที่มีความต้องการทางเพศอยู่ตลอดเวลา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ยามที่เหยื่อตัวน้อย มีท่าทางบางอย่างกระตุ้นต่อมหื่นโดยมิได้ตั้งใจ อาทิ เกาก้น นั่งยอง ๆหรือกุมขมับ หน้าเครียดเมื่อถูกบังคับให้อ่านหนังสือสอบ เป็นต้น สามารถมีเซ็กส์ได้หลายครั้งในหนึ่งวัน....ลักษณะนิสัย : เป็นคนอารมณ์ร้อน แปรปรวนง่าย(คล้ายสตรีเพศช่วงก่อนมีประจำเดือน) ขี้หงุดหงิด ขี้เหวี่ยง ขี้บงการ โมโหร้ายและเอาแต่ใจ แต่บางครั้งก็ขี้เอาใจและชอบออดอ้อน มีพฤติกรรมบางอย่างที่คล้ายกับเด็กอ่อนอยู่บ่อยครั้ง อาทิ ชอบเบะปาก ทำตาโตบ้องแบ๊ว หัวเราะคิกคัก แถกดิ้นเหมือนเด็ก ๆเวลาขำหรือถูกขัดใจ หรือชอบบีบเสียงให้ฟังดูแหลมเล็กน่ารัก ลักษณะนิสัยอื่น ๆเป็นคนที่ตื่นตัวตลอดเวลา เอาจริงเอาจังกับทุกสิ่ง บางครั้งออกแนวซีเรียสเกินกว่าเหตุ แต่ก็เป็นที่พึ่งพาได้ในยามจำเป็น.....พฤติกรรมการแสดงออกทางสังคม : หากมองจากภายนอก มักถูกเข้าใจผิดว่าเป็นคนดี ขยัน ตลก อ่อนโยน และรักพี่ชายมาก ลักษณะดูเป็นผู้ชายอบอุ่น เฟรนด์ลี่ เป็นกันเอง และเป็นแฟมิลี่แมนที่สาว ๆ(วัยสร้างครอบครัว)ใฝ่ฝันถึง ไม่เห็นแก่ตัวในหมู่เพื่อนฝูง นั่นเป็นเพราะเจ้าตัวต้องการสร้างภาพให้ทุกคนเชื่อเช่นนั้น ทุกสิ่งที่ทำล้วนเป็นการแสดงทั้งสิ้น หาใช่นิสัยที่แท้จริงไม่ ทั้งหมดนั้นเกิดจากปมขาดความรักในวัยเด็ก....เซ็ง....เซ๊ง....เซ็ง “หมั่นเขี้ยวนัก...หมาเอ๊ย” “ขอบคุณครับ” น่ารัก......น่ารักเหลือเกิน หน้าไม่อาย....
โอววววว ภาคสอง งี้ต้องมี 3P จัดหนัก หมา/ดำ/เปา haha
เข้ามาส่งกำลังใจ
อิดำบุกบิ๊ก แม่งหลายใจว่ะ
:m16:............ดำศรีกำลังนอกใจ....
ตอนที่ 1 พี่น้องคู่ขนาน .....ไอ้เด็กติดพี่เอ๊ย....มันจะเกินไปแล้วนะ..... แหงะ .....เจ้าหมาน้อยกลับมานอนแข็งทื่อในทันที หลังสิ้นเสียงสั่งฟังดูเฉียบขาดของแฝดน้อง แม้ว่าในน้ำเสียงนั้นจะเจือความงัวเงียอยู่บ้างก็ตามที ไอ้เด็กยักษ์มันช่างมีประสาทสัมผัสที่ดีเยี่ยมในการรับความรู้สึก แม้ในยามหลับ หรือว่ามันไม่ได้หลับ?...หรืออย่างไร?ว่าดำศรีน่ะป่วย.... พี่ชาย....อา....พี่ชาย แต่นั่นมันไม่ใช่ตัวตนของเขาสักนิด!!! 'ฮึก....ฮึก...' 'ไอ้เด็กไม่มีแม่เอ๊ย แกน่ะมันไอ้เด็กขี้แย เพราะแกมันน่ารำคาญแบบนี้ไง แม่ถึงได้ทิ้งแกไปน่ะ' 'ถ้าแกอยากจะเล่นล่ะก็นะ....เล่นอะไรที่ผู้ใหญ่เขาเล่นกันดูหน่อยเป็นไง หึหึหึ' แล้วพี่ชายก็ไม่มีวันที่จะมาสนใจ....เครื่องบำบัดความใคร่อย่างเขาหรอก มันก็คงคล้ายกับคู่แต่งงานที่ชีวิตเริ่มจะจืดชืดกระมัง
จิ้มตูด!!
ชิวิตแต่งงานที่จืดชืด อิดำนอกใจซะแล้ววว ปล. มาต่อเรื่องเคี้ยงด้วยน้า อยากอ่านแล้ว
หมากำลังถูกเมิน
เปาเวอร์ชั่นเก็บกด กับ ปิงเวอร์ชั่นแบดบอยนี่น่่าจะสนุกไปอีกแบบ
โอ๊ะ เหมือนเอาภาคนี่รวมกับภาคแรกเลย -.,-
อยากรู้จัง...หมาดำจะปล่อยหมาน้อยเหรอ..
ลุ้นๆๆๆ เป็นกำลังใจให้น้า
ตอนที่ 2 การก่อตัวของช่องว่าง(Free Zone) “ทำไมมันยากนักหนาวะ...แม่งเอ๊ย” แหมะ.... 'เด็กผู้ที่มีสภาพจิตอันถูกกระทำให้ชำรุด' 'มันจะมากไปแล้วนะ ผีตัวใหม่เข้าสิงนายรึไง' 'พี่ไม่แคร์นายหรอก นายจะไปไหนก็ไป เพื่อนเล่นของพี่น่ะมีเยอะแยะ...' แต่จะเล่นให้มากกว่าที่เล่นกับของเล่นชิ้นเก่าเสียอีก!!!....น่าสนุก แค่คิดก็หวาบหวามจนอยากจะ.... หมอนี่มัน....เท่ห์ดีชะมัด ดูหน้าตากวนโอ้ยของมันสิ แถมยังผมกะลาครอบตัดเสมอลูกกะตาโต ๆ กร้าว ๆ นั่นอีก 'ห่าเอ๊ย รู้งี้ย้ายไปเซคของพวกภาคค่ำก็ดีอ่ะ.....'
ตอนนี้ยังเจอกันไม่ครบสินะ เดี๋ยวให้หมาเจอพี่ชายของเปาก่อนเหอะ ดำอย่ามาหวงของทีหลังก็แล้วกัน รึจะให้หมาไปซบเบียร์ดีหว่า -.,-
ดำศรีคือนางร้ายมีเกรด
:z10:
หมั่นไส้มัน มันไม่ใช่ แค่ควายเผือก ที่ทำให้คนที่ตัวเองรักน้อยใจโดยไม่ได้ตั้งใจ และไม่รู้ตัวเอง
ดำศรี นอกจากจิตแล้วยังเจ้าชู้อีกเรอะ
อีบุ๊กบิ๊กใจร้ายจับปลาสองมือ ฮ่วยย หมั่นใส้เด้
อีบุ๊กบิ๊กใจร้ายจับปลาสองมือ ฮ่วยย หมั่นใส้เด้
o18...............หมาเด็กน่าจะดีใจนะ ที่เห็นท่าทางของหมาดำเปลี่ยนไป
สงสาร บู้อ่ะ
The Boy Next Door….. อ่าห์~ งานยากที่ไม่เคยทำมาก่อน จ๊อกกกกกกกกกกกกกกก.....จึ๊กกก....จึ๊ก....ติ๋ง ๆ ๆ “กดชักโครกด้วยสิวะไอ้กร๊วกกกกก!!!!!!!” ห่า!!!.....ชอบทุกอย่างเลยนะมึงอ่ะ ก็นั่นแหละ อาหารของน้องมันน่ะดำศรี!!! แต่ช้าไปแล้ว ก่อนที่เด็กน้อยห้องตรงข้ามจะทันทักท้วงอะไร ตะเกียบในมือของหมาน้อยก็ถูกแย่งไปต่อหน้าต่อตา ตามด้วยเสียงสวาปามบะหมี่ที่เป็นของรุ่นน้องหน้าเด็ก อย่างตะกูมตะกามของไอ้ดำใหญ่....
อืม เข้าใจล่ะนะว่าอิจฉา เปามันก็เกาะติดบู้จนน่ารำคาญจริงๆอ่ะแหละ เวลาทำตัวแบ๊วแล้วมันแบบว่า อยากกระโดดถีบออกไปไกลๆ ก็แบบว่า นิเองก็ไม่ชอบเด็กดื้อๆซนๆ วุ่นวายน่ะ แบบว่าถ้าอยู่ด้วยคิอต้องน่ารักเงียบๆ จะกอดจะหอมหรืออะไรก็ต้องไม่ร้องไห้งอแง โวยวายใดๆเลย ไม่งั้น ทางใครทางมัน...
อยาก...... :z6:............ไอ้ดำศรี......
โอ๊ะ หมั่นไส้ดำศรีจริงๆ
ดันๆ ๆ ๆ ๆ
ตอนนี้สงสารบู้อ่ะ หมดความสำคัญไปอย่างแท้จริง
ตอนที่สี่ มีน้องหมาก็ต้องมีลูกแมวเหมียว.... ........พวกมึงทำยังไงก็ได้ อย่าให้มันมีเพื่อน อย่าให้ใครเข้าใกล้น้องกู.....ทั้งพวกที่มันคบอยู่ จะตัวผู้หรือตัวเมีย กันออกไปให้หมด..... เป็นเด็กดี แล้วนายจะได้ทุกอย่าง... เป็นเด็กดี แล้วพี่จะให้ในสิ่งที่นายต้องการ..... “จ๊ะเอ๋” ก็เพราะว่ากูรำคาญพวกมึงน่ะสิ!!!! ‘ไอ้หมาน่ะเหรอ....มันมีนัดกะหญิงแล้ว’ เด็กเพี้ยนเลียนแบบเสียงของดำศรี เสียงที่ถูกดัดแต่งให้เคร่งขรึม เพื่อใช้กลบเกลื่อน จากนั้นมันก็ขำก๊าก หมาเด็กไปไม่เป็น เมื่อเจอกับคนที่บ้ากว่ามัน เสียงหัวเราะร่วนนั่น เจ้าหมาน้อยไม่แปลกใจเลยสักนิด ว่าทำไมถึงไม่มีใครยุ่งกับเด็กคนนี้มึง.....มัน....บ้า แล้วพี่จะเสียใจ.....ที่เห็นผมเป็นแค่ของตาย....หึหึหึ
:กอด1:..........คนเขียน................
เสียใจที่มีคนมาอ่านเรื่องนี้แล้วไม่ค่อยเม้น
เค้ายังตามเม้นตามอ่านอยู่น้า า ขาดแต่ไม่ได้เม้นทวง เพราะคิดว่าคนเขียนอาจมีสิ่งที่ต้องทำ
ฮามุกพี้กัญชา ฮ่าๆ เอาละเว้ย คู่แสบคู่นี้ ใครจะได้ชัย
โอ๋ๆๆๆๆ อย่าน้อยใจไปเลยนะครับ
ก่อนอื่นขอสารภาพจากใจ ตรงๆ แมนๆ
อะไรจะตื่นนะ ??
ตอนที่ 5 เมื่อแมวสำแดงฤทธิ์ 'เฮ้ พวกแกน่ะ ทำไมไม่ปล่อยให้พวกเราได้กินขี้ปี้นอนอย่างเป็นส่วนตัวบ้างเฮ๊อะ??? ถ้าเวลามันเหลือเฟือนัก ก็ไปหาอะไรที่มันมีประโยชน์ทำซะสิวะ....กลับไปปี้เมียพวกแกซะ ไม่คราวหน้าก็หยิบอาหารปลาติดไม้ติดมือมาฝากกันบ้าง....ดีกว่ามาดูกันเฉย ๆ แบบนี้น่ะ!!!!' ช่างเป็นคนที่ทั้งเท่ห์....แปลก...เข้าใจยาก....น่าค้นหา แต่ก็น่าล่อลวงดีชะมัด “ไปดิ....แต่พี่ขอเป็นคนเลือกหนังนะ” “กลับมาแล้วเหรอไอ้ตัวดี” “พี่รอเรานานมากเลยนะไอ้เหมียว.....” “พี่ปิงนอนกับเปาแล้วนะ....พึ่งจะอึ๊บกันเสร็จไปหยก ๆ นะเฮ้ย ถ้าพี่จะชอบผู้ชายด้วยกัน คนแรกที่พี่จะต้องสนก็คือเปาเซ่!!! แล้วอีกอย่าง....พี่บู้น่ะ เป็นคนของเปานะ.....ของเปาๆ ๆ ๆ ๆ เปาขอสั่งห้ามเด็ดขาดเลย ห้ามใครยุ่ง พี่ปิงไม่มีสิทธิ์นะเฮ้ยยยย พี่ปิงอ่ะชอบผู้หญิงต่อไปน่ะดีแล้ว ไม่งั้นเปาจะไปนอนกับคนอื่นให้ทั่วเลย....เอางั้นม๊ะ....ขึ้นแล้วนะเฟ้ย” มันใช่ไอ้แมวน้อยไร้เดียงสาตัวนั้นของเขาจริงหรือ!!!!
เสียใจ.... ผิดหวังกะไอ้บิ๊กมาก
อ่านตอนใหม่แรกๆน่ารักดีแต่ตอนหลัง เกลียดอีบิ๊กมากกๆๆๆ สงสารบู้ที่สุดดดด นางดำศรีใจร้ายย
ชิส์...หมาบิ๊ก เกลียดมัน
ตอนที่ 6 กรงเล็บของผู้ล่า อย่าได้เผลอเชียว....!!!! “....หลับอยู่ วันนี้มันไม่สบาย เดี๋ยวค่อยยังชั่วแล้วจะตามไปทีหลัง....”
ชิ... อีบิ๊ก ....
โห... เจ็บจี๊ดเลย สงสารพี่บู้
โอ๊ะโอ จะเจอกันแล้ว !!
ไวปานวอก....วันนี้คึกจัดตอนที่ 7 HOT DOG “รอด้วย” สำออยดีชะมัด กับอีแค่เป็นไข้เนี่ยนะ!!! ประหลาดเด็ก!!! ผลั้วะ!!!! .....ดำศรีได้ยินเสียงเหมือนของตกกระทบพื้น เสียงน้ำสาดพื้นกระเบื้อง แล้วก็เสียงโหวกเหวก แต่สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกตัว คือกำปั้นแข็ง ๆ ที่ซัดใส่ใบหน้าของเขา เข้าที่ครึ่งปากครึ่งจมูกนี่ต่างหากล่ะ “กูบอกว่าให้ออกไปให้หมด....ออกไปจากห้องกูเดี๋ยวนี้”
โอ้ย..... วุ่นวายเว้ยเฮ้ยตอนนี้
อ่านจบแล้วบอกได้เลยว่าสะใจ
สมน้ำหน้าดำศรีที่สุดใน3โลก ก ก ก ก -o-
โหยยย...พี่บู้ เป็นอะไรมากหรือเปล่านี่ จบแบบนี้คนอ่านเครียดเลย เป็นห่วงพี่บู้มากมาย
ดัน ๆ
ไม่ได้เข้ามานานได้อ่านทีเดียว 3 ตอนรวดเลย
บิ๊กแม่งเห็นแก่ตัวว่ะ ส่วนพี่บู้น่ารัก ตะ-หลอดดดดด
หายไปนาน...กลับมาแล้ว... :mc4:
ตอน 8 : Releasing ครึครึครึ....ไอ้เด็กสำออยพี่ต้องถูกลงโทษ ‘ถ้าอย่างนั้นมึงนอนกับพี่ชายมึงทำไม มึงทำให้พี่ของมึงแปดเปื้อน สนุกมากสินะไอ้คนเห็นแก่ตัว มึงเปลี่ยนชีวิตคน ๆ นึง ด้วยความเห็นแก่ตัวของมึง’ ......ชายหนุ่มอยากพูดในสิ่งที่คิดออกมา แต่จะมีประโยชน์อะไร นอกจากจะซ้ำเติมคนที่นอนป่วยอยู่บนเตียงนี้ ให้เจ็บปวดมากขึ้นไปอีก....‘ไอ้คนเห็นแก่ตัวนั่นหายไปไหน?’ ฮึ่มมมมม!!!!! ชักจะกำเริบมากไปแล้วนะ เขาจะตัดมันตั้งแต่ตอนนี้ก็ย่อมได้ แต่ความอยากเอาชนะมันมีมากเหลือเกิน มากจนต้องกระชากไอ้ตัวเล็กให้หันกลับมา เพื่อจะลงโทษให้สาสมกับความดื้อของมัน‘กูจะพามันไปด้วย ถ้ายังมีสำนึกก็ควรจะปล่อยมันไปซะ มึงเหี้ยใส่มันมานานเกินพอแล้ว มันไม่ใช่เครื่องสนองความอยากของมึง แต่มันเป็นพี่มึง มันมีความรู้สึก ไม่ใช่สิ่งของที่มึงคิดจะใช้งาน หรือทิ้งขว้างยังไงก็ได้’
ดราม่า จิงๆด้วย อยากรู้อิบุ๊กบิ๊กจะทำยังไงต่อไป
ดันๆ
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกว่าต่อให้บักดำปล่อยหมาไป สุดท้ายหมาก็คงไม่ไปไหนหรอก
แน่ใจเหรอ? ว่าจะปล่อยบู้ไปได้จริงๆ
แล้วจะปล่อยได้เหรอ....หมาดำ....
ชอบเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกกกกกก
เม้นต์ไว้ก่อน
บอมพระเอกมากเถอ...
ตอน : U R The Best!!! “พี่สาว” “ว้ายคนบ้า” โป๊กกกกก!!!! แข่งกันสักตั้งไหมล่ะ...เจ้าลูกแมวเหมียว????? น่ารัก.... น่าฟัด.....!!!! น่ากินกว่าไอ้แมวที่ห้องเป็นไหน ๆ!!!! เข้าทางผู้ใหญ่...... ....หึ.....ไอ้เหมียว พี่นำหน้าแกสองก้าวแล้วนะ “คุณนั่นแหละเป็นใคร”
ขอชี้แจงนิดนึงนะคะ สำหรับคนที่อ่านเวอร์ชั่นเก่า แล้วเสียความรู้สึกกับตอนจบที่ไม่เป็นตอนจบ คนแต่งเองก็รู้สึกเสียใจเหมือนกันที่จบแบบนั้น เหตุผลเพราะหนึ่ง ตอนนั้นเป็นช่วงน้ำท่วม ชีวิตตอนนั้นมีปัญหาหลายอย่าง ส่งผลให้เกิดอาการนอยด์และคิดมากจนไม่สามารถแต่งให้จบอย่างที่ตั้งใจได้ ครั้นจะปล่อยให้เป็นนิยายไม่จบแล้วถูกลบ ก็เสียดายเนื้อหาและคอมเม้นท์จากคนอ่าน เลยขอยุติเรื่องราวของเวอร์ชั่นเ้ก่าเอาไว้เพียงแค่นั้น ถามว่าจบมั้ย ว่ากันตามหลักมันก็จบแหละเพราะเราแจ้งจบไป(ภาพยนตร์หลายเรื่องก็จบแบบดื้อ ๆ หรือจบแบบงง ๆ ทั้ง ๆ ที่อะไร ๆ ยังไม่กระจ่าง ซึ่งเป็นความตั้งใจของผู้สร้าง) เพียงแต่ในแง่ความรู้สึก นิยายเรื่องนั้นมันยังไม่จบแค่นั้นเอง....
อ้าวๆ ไอ้เชี้ยพี่ปิง (ขออภัยหยาบคายไปหน่อย) ทำงี้ได้ไงอ่ะ?
ขอชี้แจงนิดนึงนะคะ สำหรับคนที่อ่านเวอร์ชั่นเก่า แล้วเสียความรู้สึกกับตอนจบที่ไม่เป็นตอนจบ คนแต่งเองก็รู้สึกเสียใจเหมือนกันที่จบแบบนั้น เหตุผลเพราะหนึ่ง ตอนนั้นเป็นช่วงน้ำท่วม ชีวิตตอนนั้นมีปัญหาหลายอย่าง ส่งผลให้เกิดอาการนอยด์และคิดมากจนไม่สามารถแต่งให้จบอย่างที่ตั้งใจได้ ครั้นจะปล่อยให้เป็นนิยายไม่จบแล้วถูกลบ ก็เสียดายเนื้อหาและคอมเม้นท์จากคนอ่าน เลยขอยุติเรื่องราวของเวอร์ชั่นเ้ก่าเอาไว้เพียงแค่นั้น ถามว่าจบมั้ย ว่ากันตามหลักมันก็จบแหละเพราะเราแจ้งจบไป(ภาพยนตร์หลายเรื่องก็จบแบบดื้อ ๆ หรือจบแบบงง ๆ ทั้ง ๆ ที่อะไร ๆ ยังไม่กระจ่าง ซึ่งเป็นความตั้งใจของผู้สร้าง) เพียงแต่ในแง่ความรู้สึก นิยายเรื่องนั้นมันยังไม่จบแค่นั้นเอง....
555 แมวนี่เจ้าเลห์จริงๆนั่นละ
:เฮ้อ:...........เจ้าหมาน้อยไม่ยอมไป........
:fire: :fire: :fire: :fire:
รักนิยายเรื่องนี้ทุกเวอร์ชั้น ขอบคุณคนแต่งที่เขียนออกมาให้อ่านนะ
อ่านทันแล้ว เย่!
Interlude ห้องน้ำ.....อ่าห์....~ ไม่ใช่น้อยเลย....ได้มาเยอะเหมือนกันแฮะ .....โทรมาทำไมคร๊าบ....โทรมาทำไมคร๊าบ....ไม่อยากคุยคร๊าบ..... มีนัดเดทกับสาวล่ะสิ เฮ๊อะ.....น้อยใจ.....น้อยใจ แฟน....แฟน...แฟน แฟนคนไหนล่ะ น่าแกล้งนัดให้สาว ๆ พวกนั้นมาเจอกันดีชะมัด เปา.....พ่อทุกสถาบัน “ปวดฉี่......” กร๊วก ”เฮ้ยง่ายปานนี้เชียว!!!!! น้องศรี รับล่ำ ๆ ตรูดฟิต ๆ หาเกย์คิงรูปหล่อใจดีมาเล่นเซ็กส์หมู่กัน โทรเลยครับ 086-256-XXXX
มาอยู่เป็นกำลังใจให้คนเขียนเน้ออ ตอนล่าสุดน้องหมาน่าโดนฟาดก้นจิงๆแหละ
โว๊ะ!!!
แหมะ ไม่อยากคิดถ้าอิดำมันเกิดดูหนังจบแล้วปวดฉี่ บังเอิ๊ญ บังเอิญ
จริงๆ กดผิด
:laugh:
หมาเด็กมันหื่นได้ใจจริงจังเว้ยเฮ้ย ส่วนพี่ปิงก็เจ้าเล่ห์เกินไปแล้ว
หลงคิดว่าเด็กศิลป์....อยากแสดงตัวตนในห้องน้ำ..
ตอนที่ 10 : แมวขโมย ตุ่บ!!!! เครื่องบำบัดความใคร่..... หวังว่าสักวันพี่ชายจะรักมัน…. สักวัน.... กริ๊ก~เคร้ง!!!!
ทั้งหมาทั้งแมวแลดูวุ่นไปหมดเนาะ
โอ๊ะโอ งานนี้บักแมวมันตายแน่ !!
เว้ยยยย ... เฮ้ยยยยย!!!
แมวเลวเหรอท เลวแค่ไหน
ชี้แจงค่ะ
น้องเปา เธอเลวได้กว่านี้อีกเหรอ??...
เปาน่ารักดีอ่าา
ตอนที่ 11 แมวกินหมา เจ็บ.....เจ็บไปหมดทั้งตัวแล้ว!!!!! 'ไอ้เด็กอัปลักษณ์ ทำไมถึงสร้างแต่ปัญหาวะ.....' 'มึงมันเหมือนแม่ของมึงไม่มีผิด.....' 'กูไม่ทนกับความน่ารำคาญของมึงหรอนะ ถ้ามึงไม่หยุดร้อง กูจะบีบคอมึงให้ตายเลย....' 'ซี๊ดดดดดดดดด เอากับมึงแม่งสะใจเป็นบ้า ทำตัวให้คุ้มกับข้าวแดงแกงร้อนหน่อยสิวะ....' 'ถ้าไม่อยากเจ็บไปกว่านี้ เราก็อยู่นิ่ง ๆซะสิ...' จ๊วบบบบบบบบบ!!!!! ทุกคนจะต้องรู้ธาตุแท้ของพี่....ซักวัน....ซักวัน กับคนที่เหี้ยใส่เรา มันง่ายตรงไหนรู้มั้ย....มันง่ายตรงที่เราสามารถเหี้ยใส่มันกลับเป็นสองเท่า โดยที่เราจะไม่มีวันรู้สึกผิด.....
โอ้ย ย ย รอหมากับแมวเกรียนน้า
เอาแล้ว !!
ทั้งสงสารและหมั่นไส้เจ้าหมาเด็กกับแมวเด็ก :-[
พี่ปิงเลวจริงดิ??? ผิดคาดไปเยอะเลย 555
เขาใจดีกับเด็กไม่รู้จักโต---กับมัน---มากเกินไปแล้ว ---มากเกินไป---จนมันหลงลืมสถานะของตัวมันเอง
ดันค่า.....เม้นกันน๊า
ตอนที่ 12 Who Let The Dogs Out ? กอด...กอด....กอด แต่งแบบผู้ดีล่ะมึงไม่ชอบ.....ชอบแต่จะไปทางนี้....กูล่ะเพลียจิต...ไอ้เหียก พี่ติดหนี้ผมนะ คราวหน้าตาพี่ช่วยผมบ้างล่ะ ฝันดีนะเอ็ดเวิร์ด เกรียน ฮั๊วะ ๆ ๆ
บระเจ้า มันไม่ใช่ จูปาดุ๊ป ปุ๊ป ปุ๊ป แล้วนั่น
น่ารักอะเปาบู้ ตามอ่านอยู่นะจ๊ะ สู้ๆ
บร๊ะ!!! ไม่ได้เข้ามาเสียนาน เจ้าเด็กสองตัวนี้มาถึงขั้นนี้กันเชียวหรือ???
ป่วงมาก ฮามาก
ตอนที่ 13 แมวขบถ กับ หมาน้อยผู้ใสซื่อ “นี่.....นี่.....นี่......นี่มันอะไรกันฟะ!!!!!” “อื้อออออ....เจ็บบบบบบบ” 'ขอเปาคุยกับพี่บู้ตามลำพังนะครับ แล้วเดี๋ยวจะส่งคืนให้ถึงห้องเลย' 'คือเรื่องนี้เปาปรึกษาใครไม่ได้จริง ๆ นอกจากพี่บู้เท่านั้น ขอโทษนะครับ แล้ววันหลังเราค่อยไปหาไรกินกันสามคนนะ' “ความลับลูกผู้ชายน่ะบุ๊กบิ๊ก เอาน่า....พี่ไม่ได้คิดไรกับเด็กนายร๊อก....จะจีบจะอะไรก็เชิญ ไม่ต้องห่วง นายเบี่ยงเบนไปคนหนึ่งแล้ว ในฐานะทา-ยาด อำดับ(=อันดับ : เจ้าหมาน้อยมักออกเสียงคำนี้ผิด เวลารีบพูด)หนึ่งของตระกูล พี่จะเป็นผู้สืบทอดเอง สะ-บายบรื๋อ” 'ค่ากล้วยยี่สิบบาทเนี่ยนะ หึ.....นายนี่มันน่าสนใจจริง ๆ ไอ้หนูน้อยน่ารัก....' ต้องเอามาเป็นของเล่นอีกชิ้นให้ได้..... ได้มาแล้วจะเล่นให้หนักกว่าของเล่นชิ้นเก่าอีก คอยดู!!!!
ปิงโหดเกินไปม่ะ
ที่หนึ่ง!!!
เฮ้ย บักปิงโหดไปไหมนั่น
เกลียดอีพี่ปิงลงแช่กะน้องเปาได้
:เฮ้อ:...อันตรายๆๆ......เจ้าหมาน้อย............
ตอน : แมวผมหายไป “เจ็บบบบบบบบบบบบ” สวยงาม.....เหลือเกิน....รอยแผลพวกนี้....บนหลังของเจ้าเหมียว....หึหึหึ ต้องเอาคืนแน่....เอาคืนให้คน ๆ นี้เจ็บปวดเป็นร้อยเท่า....พันเท่า “เตียงนุ่มมว๊ากกกกกกกกกกกกกกก~” “หน็อยแน่....ไอ้เหมียวแกเล่นแบบนี้ใช่มั้ย” ถ้าไม่อยากให้ภาพพวกนี้...ไปถึงมือคุณลุงกับคุณป้าล่ะก็...
ที่ 1
ให้กำลังใจคนเขียนจ้าาาา มาต่ออีกเน้อ
ตอนที่ 15 ธาตุแท้ของแมวเด็ก เอื๊อก....นม....ขาว....จั๊วะ ผลั๊วะ!!!!! โครมมมมมมมมมมม ชิ้ง!!!!! “ไม่ยาก.....ก็ทำให้มันเป็นเมียของกูอีกคนไงล่ะ หึหึหึหึ”
ที่ 1นี้ หน้าของมันกลับวนเวียน
จิซับซ้อนกันไปใหญ่
แต่ละคนมีแต่แผน แล้วแผนของใครบ้างที่สำเร็จวะ
เย้ยยยยย อีกหาหกตอนก็จะจบแล้ว
o22.........แต่ละคนน่ากลัวทั้งนั้น.....
แหมอีบุ๊กบิ๊ก หมั่นใส้จิงเชียวว
อั๊ยย่ะ หายหน้าหายตาไปหลายตอน เค้าขอโทษ
เอาแล้วไง รู้สึกเหมือนบักแมวจะไม่ปลอดภัยสักเท่าไรนะ ส่วนหมาเมื่อเทียบกับแมวก็ใสซื่อซะ
ค้างคาจากภาคที่แล้ว มาภาคนี้ หมายหมั่น อย่าเต็มเปียม อิอิ พี่บู้ ขาาาาาาาาาาาาาาาาา :กอด1: ชอบ พี่บู้ อ่ะเค้าเลยตามมา
ตอนที่ 16 ต้อนแมวเข้าคอก... ~หนูมาลีมีลูกแมวเหมียว....ลูกแมวเหมียว....ลูกแมวเหมียว~ “ยังไงผมก็ชนะพี่.....ชนะไปแล้วด้วยซ้ำ” เฮือกกกกกกก..... วิธีของนายไม่เห็นจะได้ผลเลย....ไอ้เป่าอี้ ครีมขยายขนาดน้องชาย SUPER DOUBLE TRIPLE MAXIMUM POWER SERUM ใหญ่สมชายชาตรี เห็นผลในสามเดือน!!!! เพราะแบบนี้ไง ถึงได้ปล่อยให้หลุดมือไปไม่ได้...
เอาแล้วบักแมว เตรียมตัวเตรียมใจรับบทลงโทษจากบักปิงไว้ดีๆละ รู้สึกว่าชุดนี้คงจะจัดหนัก!! -.,-
เค้าอ่านนอยู่น้าาา ชอบเรื่องนี้มากกกกกก #เม้นมันทุกตอนน
ปิงจะทำยังไงเปาน่ะ
แมวเด็กโดนหนักเเน่
ทั้งหมั่นไส้ทั้งสงสารแมวเด็ก
ตอนคั่น + Intro ตอนต่อไป ตอนคั่น : Small Size แปะ...แปะ...แปะ นี่อยู่กับเขามันน่าเบื่อมากหรืออย่างไรกัน? .....เขาก็แค่สั่งห้ามไม่ให้มันออกไปไหน เพราะช่วงหลังมานี่ มันชักจะทำตัวเหลวไหลเละเทะเกินไปแล้ว เผลอเป็นแว่บ เผลอเป็นต้องออกทัวร์ แล้วให้เจ้าเด็กน้อยน่ารักคนนั้นคอยเป็นธุระ รับหน้าให้กันตลอด!!!!“จะโดนดีแล้วยังไม่รู้สึกตัวอีกนะหมานะ” Intro ตอนหน้า “เสร็จล่ะเด็กน้อย”
จองเม้นต์ไว้ก่อน ฮุฮุ
:a5: เรื่องนี้มันเอ่อ... :jul1:
รอรอรอ ตอนต่อไปเน้อออ
บักแมวโดนจับ !!!
มาแล้วฉากทรมานแมวที่ทุกท่านรอคอย....(เรอะ!!!!)ตอนที่ 17 เมื่อแมวไม่ได้มีเก้าชีวิต อึดอัด... “นั่นมึงจะทำอะไรน่ะ!!!!” พี่ปิง!!!! เจ็บ.... “พวกมึงพอก่อน!!!” สิ้นเสียงตวาดจากพี่ชาย คนพวกนั้นก็หยุดซุกไซร้...หยุดฝากรอยขบกัดบนร่างกายของมัน ใครอีกคนหัวเราะเย้ยหยัน แล้วพี่ชายก็ไล่คนพวกนั้นออกไปหากมันกลายเป็นของคนอื่น!!!!
ชายเอ่ยถลกผ้าปูที่นอน
แล้วจะติดตามต่อไปนะคะ o13
ฮืม....ดูท่าพี่ปิงจะอาลัยเเมวอยู่เหมือนกันนะ
สุดท้ายก็หนีไม่พ้น
ผลักดันสุดชีวิต
จบเร็วกว่าที่คิดเอาไว้ แต่คิดว่าควรจะจบซะที เพราะไม่มีอะไรจะต่อแล้ว ดังนั้นตอนนี้จะขอเคลียร์ทุกอย่าง ให้สรุปเสร็จสิ้นในตอนเดียว อาจจะมีตอนพิเศษของน้องเบียร์อีกสองตอน แล้วถ้าคิดถึงคู่แฝดคู่นี้ คนแต่งก็อาจจะลงตอนพิเศษเป็นการอัพเดตชีวิตนาน ๆ ครั้ง แล้วแต่โอกาสจะอำนวย.....ไปร่ำลาเจ้าหมาน้อยกันได้เลยจ้ะ :bye2:ตอนจบ(จบจริง ๆ แล้วค่ะ) : Infinity Ending น่ารักจัง..... “พี่บู้~” น่ารักดี.....แต่สู้นายหัวแดง....หน้าตาเหมือนลูกแมวตัวน้อยของชั้นไม่ได้หรอกย่ะ.... สาวผมสั้นกลับนึกไปถึงเด็กน้อยอีกคน ที่มักจะตัวติดกันกับคนที่เพื่อนของหล่อนคลั่งไคล้ นายคนนั้นน่ะจืดไป หน้าตาก็พิลึกมากว่าจะน่ารัก แต่นายหัวแดงนี่สิ....สีผมแรงได้ใจสวัสดีครับ.....น้องชื่ออะไรอ่ะครับ
:กอด1: ขอบคุณที่มาต่อจนจบค่า
ไม่เคลียจริงๆ
จบเคลียร์แล้วค่ะ.....แต่อาจจะไม่แฮปปี้ในคู่ของปิงเปา....เท่านั้นเอง
โอ๊ะ จบซะแล้ว
จบแบบ น่าร๊ากก อ่ะ
จบซะแล้ว ว
มาตามอ่าน หลายตอนนะเนี่ย ดีนะ ที่ บังเอิญอ่าน ที่ปักหมุด ปกติ จะไม่ค่อยได้สนใจตรงนั้น จะดูชื่อคนแต่ง ในสองหน้าแรกๆ แล้วค่อยดูชื่อเรื่องมากกว่า เกือบไม่รู้ว่าจบแล้ว
สงสารเปาอ่ะต้องทนอยู่กับพี่ชาย
:pig4: :pig2: :call: :mc4:
:เฮ้อ:...จบแล้ว....
สำหรับคนที่ชอบแนวโชตะ....ส่วนตัวคนแต่งเองชอบทั้ง bara และโชตะเลยค่ะ โดยเฉพาะพวกเคะฉะกัน...อูยแซ่บ...หรือจะแบบกล้าม X กล้ามก็ซี๊ดดดดด 5555+ โหลดโดจินมาอ่านเต็มเครื่องเลยค่ะ...หื่นแม๊ะตอนพิเศษ หมาเด็กกับชายชู้
ว๊าย ตาเถรยายชี กรุ๊บกริ๊บ มากคร่าา
อ๊ายย ><!!! อยากจะกรี๊ดดังๆ
คิดถึงหมาน้อย....ขุดเสียหน่อยก็ดี...ยังไม่มีเวลาแต่งตอนพิเศษของหมาน้อยเลย...งิงิงิ
เฮ้ย.... เกินไปป่ะ? คราวนี้มันดู เยอะ กว่าคราวก่อนๆนะ แล้วยังจบแบบไม่มีหักมุมว่าฝันหรือคิดเองอีก
ชอบเรื่องนี้มากเลยตามอ่านตั้งแต่กระทู้เก่าแล้ว คาแรกเตอร์ตัวละครมันดูน่ารักมากๆเลย
โอ้วว โนว ไม่คิดเลยว่าสองคนนี้มันจะฉะกันจริงๆๆ
คิดถึงหมาแมว....อัพรูปแมวเด็กซักหน่อย 5555+
แสบแบบน่ารัก... :hao3:
ThankS
กรี๊ดดดดด เพื่งหาเรื่องนี้เจออ่านจบแค่ภาคแรกนึกว่าจบแล้ว กว่าจะอ่านจบภาคสองหมดไปหลายชมเลย ชอบค่ะ
ขอบคุณค่ะ
:mew1:
:o12:
:ling1: :ling3:
:pig4: :pig4:
เหมือนจะเคยอ่านกระทู้เก่านิดนึงแต่ฟีลไม่ไปเลยหยุดเพราะประจำอ่านแต่นิยายจบแล้ว พอมาเจอในจบแล้วอ่านแล้วมีความสุขดี ชอบตอนพิเศษทุกตอนโดยเฉพาะตอนล่าสุด555 เด็กๆซนกันจริงเชียว ขอบคุณมากเลยนะคนเขียน