พิมพ์หน้านี้ - เปลี่ยนเป็นแชร์ "เรื่องเล่าบนรถเมล์" เชิญเล่ากันได้ ขำ เครียด หน้าแตกเล่าได้หมดเลยนะ
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => พูดคุยทั่วไป => คลังกระทู้เก่า => ข้อความที่เริ่มโดย: ไอ้หัวแห้ว ที่ 03-02-2011 20:46:29
-
ไม่เข้าใจเลยครับว่าทำไมต้องแย่งกันขึ้น
อย่างผมจะึขึ้นรถเมล์เป็นประจำหลังเลิกงาน(ตอนเย็นๆ) ที่อนุสาวรีย์ชัยฯ
เวลากำลังจะขึ้นนั้น คนก็จะกรูๆๆๆ กันมาหารถ อย่างไม่เป็นระเบียบมากกกกกก
แล้วทำไมต้องแบบแย่งกันขึ้นก็ไม่รู้นะ แซงกันอีก
น่าจะปล่อยให้คนที่เค้าจะลงได้ลงก่อน แต่นี่ไม่เปิดทางเลยอะ แล้วเค้าจะลงยังไง(วะ)
บางทีผมก็ต่อแถวอยู่ดีๆ (เป็นคนแรกด้วยซ้ำ) ยัยป้าที่ไหนไม่รู้มาขึ้นไปเฉย ต่อหน้าต่อตา
มีอยู่ครั้งหนึ่ง ป้าคนนึง แกแย่งผมขึ้นจนศอกผมจะไปโดนป้าแก เกือบไปแล้วไหมละ
(จะหาว่าเลวก็ได้ แต่แอบสมน้ำหน้า)
คือรถเมล์ก็ไม่หนีไปไหน แล้วรถก็ไม่เต็มถึงขนาดต้องยืนด้วย เพราะมันยังเป็นต้นสายอยู่เลย
แถ๊ม บางทีนะ สายนี้แหละก็ตามมาด้านหลังอีกคัน
ไม่เข้าใจเล้ย ให้ตายเหอะ!!!!
:z3:
-
ชีวิตคนเมืองมันรีบพี่
-
รีบเกิน จนลืมคำว่า น้ำใจ
-
เย้ เย้ มีคนคิดเหมือนกันเลย มีจขกทเป็นพวกแล้ว แอบงุดหงิดเหมือนกันเจอแบบนี้ แต่ก็ หลีกให้เค้าขึ้นทุกที :serius2:
-
คงเป็นความเคยชินล่ะมั่ง
พอเห็นรถเมล์มาปุ๊บ ต้องแย่งกันเป็นอัตโนมัติ :laugh3:
-
เห็นด้วยกับทุกความเห็นครับ
เย้ เย้ มีคนคิดเหมือนกันเลย มีจขกทเป็นพวกแล้ว แอบงุดหงิดเหมือนกันเจอแบบนี้ แต่ก็ หลีกให้เค้าขึ้นทุกที :serius2:
ผมก็หลีกเหมือนกัน ไม่อยากเบียดอะ อยากจะขึ้น ก็ขึ้นกันซะให้พอ
-
:serius2:
บางที่ก็แอบเคืองจริงๆค่ะ แถมบางครั้งเห็นคนอุ้มเด็กเล็กๆขึ้นรถแต่ไม่มีผู้ชายคนไหนลุกให้ชีเลย....สรุปกรุลุกให้เองก็ได้เหอะๆจากพระราม2ไปอนุเสาวรีย์แค่นี้ชิวๆ :o12: แต่เหมือนเป็นวันคุณแม่แห่งชาติ ขึ้นมาอีกกลุ่ม อุ้มเด็กทารกมา ผู้ชายนั่งนิ่ง แต่มีสาวสวยนางนึงลุกให้คุณแม่นั่ง :z3: ชายแท้แมนๆหายไปไหนหมดฟระ :z3:
-
เห้นด้วยกับทุกรีค่ะ
นั่งสาย84ประจำ คนล้นรถทุกวัน
-
เคยเจอคุณแม่อุ้มลูกแล้วเค้าดันยืนใกล้ๆ ประตู ประตูก็ไม่ค่อยปิดด้วยอะ รถ 6.50 กลัวเค้าตกมาก
-
เห็นด้วยค่ะ ขอเป็นพวกเดียวกับจขกท เราขึ้นที่หน้าเมเจอร์รังสิตทุกวัน เห็นทุกวัน ยิ่งเช้าๆนี่ เฮ้ออออ เข้าใจว่ารีบ แต่หลีกทางให้คนลงเขาลงก่อนได้ไหม กลัวเกิดอุบัติเหตุจริงๆ บางทีก็โมโหรถเมล์อีกเหมือนกัน ทำไมไม่จอดตรงที่คนรอขึ้น ไปจอดทำไมกลางถนน คนก็วิ่งแห่กันไปขึ้นกลางถนน พูดแล้อารมณ์ขึ้น :เฮ้อ:
-
แนะนำให้แห้วยื่นเท้าออกไป ให้สะดุดล้มไปเลย 555
เรื่องลุกให้นั่ง บางทีคนแก่อยู่ไกลนะ ไอ้เราจะเรียกให้เค้ามานั่ง ก็จะมีพวกลักไก่มาชิงก่อน เคยเจอแล้วอ่ะ ถ้ามายืนใกล้ๆดิ ผมลุกให้อยู่แล้ว
-
แนะนำให้แห้วยื่นเท้าออกไป ให้สะดุดล้มไปเลย 555
เรื่องลุกให้นั่ง บางทีคนแก่อยู่ไกลนะ ไอ้เราจะเรียกให้เค้ามานั่ง ก็จะมีพวกลักไก่มาชิงก่อน เคยเจอแล้วอ่ะ ถ้ามายืนใกล้ๆดิ ผมลุกให้อยู่แล้ว
อันนี้เคยเจอค่ะ เราจะลุกให้ป้าแก่ๆนั่ง(คือป้าแกยืนอยู่หน้าเรานินึง)....มีป้าไม่แก่มาจากไหนไม่รุ มันมาเบียดนั่งเฉยเลย o22 :เฮ้อ:
-
เหอะๆ อย่าว่าแต่คุณ จขกท เลยค่ะ เราก็เป็นยังไม่ทันลงเลยอ่ะ ท่านก็กรูกันเข้ามา วันไหนเหนื่อยมากๆ งานเครียดๆนะ เหอะๆ ชนแหลก ไม่หลบกูชน :laugh: (เด็กๆห้ามหลอกเลียนแบบนะคะ มันเป็นนิสัยที่ไม่ดี o18 )
-
เห้นด้วยกับทุกรีค่ะ
นั่งสาย84ประจำ คนล้นรถทุกวัน
สายนี้ผ่านบ้านเราด้วย มันมีหลายคันก็จริง แต่มันก็ล้นทุกคันจริงๆแหละ ดีที่เราไม่ได้ขึ้นสายนี้ 55555
ไงก็ช่าง ถึงรถมันจะจอดอยู่หน้าเรา เราก็ได้ขึ้นคนสุดท้ายอยู่ดีอ่ะ :m15:
-
นอกจากเรื่องแบบนี้แล้ว ยังเคยเจอคุณลุง คุณป้า คุณตา คุณยาย ต้องยืนโหนบนรถเมลล์ที่ขับเร็วแสนเร็ว บางคนต้องใช้ไม้ค้ำ
แต่ก็ไม่เห็นมีใครแสดงความมีน้ำใจซักคน ถึงจะทำงาน ไปเรียนมาเหนื่อย แต่บางทีเรื่องแบบนี้เราก็ควรเห็นใจผู้สูงอายุบ้าง
ขนาดผมเองเห็นแล้วยังรู้สึกสงสาร ในใจก็คิดว่าคนที่นั่งดูคนแก่โหนรถเมล์ ทำไมถึงนั่งมองได้หน้าตาเฉยๆขนาดนั้น
ไม่รู้สึกอะไรกันบ้างเลยหรอ แม้แต่ในรถไฟฟ้าเองก็เป็นเหมือนกัน
ปล. เคยเจอแบบจะลุกให้คุณยายนั่ง แล้วใครก็ไม่รู้มานั่งเสียบแทนทันที โห พูดไม่ออกเลย
-
:laugh: :laugh:
-
ถ้าไม่สวยไม่หล่อ ผมไม่ลุกให้อะ 5555
แล้วถ้ารอมาต่อหลัง ทำไมเราไม่ไปขึ้นคันหลังแทนละ กร๊ากกกกกกกก ไปแย่งขึ้นคันแรกคนเยอะทำไม เนอะ อิอิ
-
คิดว่าคันไหนก็เยอะนะบูม
แต่ถ้าคันหลัง หันมา พีก่จะเกาให้ 55
หรือคันอย่างอื่นก็หันหลังมาได้ 555555555
-
เค้าชอบเบียดๆเสียดๆ จะได้ล้วงๆควักๆกันได้สบายๆ
สีนิดสีหน่อย คึกคักจะตาย XD
ปล. เริ่มการออกทะเลตั้งแต่เม้นนี้เป็นต้นไป
-
อยากถามความรู้สึกของพวกป้า ๆแกเหมือนกันทำไมต้องเบียดคนอื่น :m16:
บางทีหมั่นไส้ก็ชนซะเลย (เลวซะ o18)
บางคนก็แกล้งหลับ เห็นคนแก่ยืนไม่ไหวยังไม่ลุก :เฮ้อ:
-
ชอบมากอะตอนเช้างี้ ไปเบียดๆบนรถเมล เกือบเคลิ้ม 555
-
ชอบมากอะตอนเช้างี้ ไปเบียดๆบนรถเมล เกือบเคลิ้ม 555
ส่อมากกกกกกกกกกกกกกกก
-
อย่าว่าแต่รถเมล์เลย
เราขึ้น BTS ตอนช่วงเย็นๆ เบียดแย่งกันขึ้นไปไหน
แถวที่ต่อก็มีไม่ต่อ เซ็งก็เลยบอกไอ้คนที่เบียดเข้ามาว่า จะเบียดกันทำไมค่ะ? คันหลังก็มี
ปล. แถมเดี๋ยวนี้คนเค้าไม่ค่อยมีน้ำใจกันแล้วน่ะค่ะ
ไม่เอื้อเฟื้อให้แก่เด็ก คนแก่ และคนพิการเลย แอบงงมาก เห็นผู้ชายนั่งแต่คนแก่ผู้หญิง+ เด็กยืน เพื่อ???
-
มันคงเป็นสัญชาติญานหรือเปล่าคะ...
ไม่เข้าใจเหมือนกันอะคะว่าทำไมต้องแย่งกัน...แต่ก็เป็นทุกคันจริงๆ...
ทุกคนคงอยากจะกลับให้ถึงบ้านกันเร็วๆมั้งคะ....^ ^
แต่ปกติเราขึ้นเป็นคนสุดท้ายตลอดเลย..ออกแนวใจเย็นอะคะ...ให้เค้าขึ้นไปกันก่อนเลย..55+
-
:serius2: เคยเจอแย่งกันขึ้นเป็นเรื่องธรรมดาครับ ตั้งแต่สมัยก่อนเรียน ป.ตรี
แย่งกันเพราะ .... สัญชาตญาณการเอาตัวรอด
แย่งกันเพราะ .... ความเห็นแก่ตัว
แย่งกันเพราะ .... ข้อจำกัดในเรื่องของเวลา
แย่งกันเพราะ .... ข้อจำกัดเรื่องของปริมาณรถ
แย่งกันเพราะ .... ข้อจำกัดส่วนตัว
สิ่งสำคัญอีกอย่าง.... ระบบขนส่งมวลชนของประเทศเราแย่มากครับ ปริมาณไม่ทั่วถึง บริการไม่ได้มาตรฐานเท่ากันทุกแห่ง
เลยทำให้หลายๆคนเลือกที่จะใช้รถส่วนตัวมากขึ้น พอมีอีโคคาร์มาในช่วงน้ำมันแพงด้วย.... มันก็เลยบูมทันที
-
เห็นด้วยอย่างยิ่งครับว่าระบบขนส่งมันแย่
นอกจากคนจะแย่งขึ้นรถแล้ว รถมันก็ยังจะไม่ขับชิดเลนซ้าย โบกไปสิ กูไม่จอดใครจะทำไม - -"
ยิ่งกว่านั้นวิ่งซ้อนกันก็ไม่จอดอีก จะรีบแย่งลูกค้ากันไปไหน :เฮ้อ:
-
เห็นด้วยค่ะคุณ mark430 :really2:
-
ถ้าไม่แย่งกันขึ้นแล้วจะใช่รถเมล์มะ ขอถาม ??
:m28: :m28:
-
คงจะรีบขึ้นไงคะ กลัวไม่ได้นั่งไงพวกนี้น่ะส่วนใหญ่เป็นพวกป้าๆ(ที่พบบ่อยๆอ่ะนะ) โดนแทรกประจำ ฉันล่ะเบื่อ........ :seng2ped:
-
เห็นด้วย ทั้งรถเมย์ ทั้ง BTS :seng2ped:
-
วันนี้เจอเด็กผู้หญิงม.ต้นเป็นกลุ่ม บนรถเมล์ (คันเล็กแคบแสนแคบ คนเยอะมาก)
ยัยพวกนี้ก็เล่นกันอยู่ได้ เสียงดังไม่ว่า แต่ละคำที่ออกมานี่บ่งบอกสันดานได้เ็ป็นอย่างดี
แล้วก็เดี๋ยวดันๆ กันเล่นอยู่นั่นแหละ เบียดคนอื่นเค้า ทั้งๆ ที่มันแคบจะตายอยู่แล้ว
เลยทำหน้าเหวี่ยงใส่ไม่รู้เห็นไหม ถ้าอีกนิด จะด่าแล้ว
จริงๆ ก็แอบเหวี่ยงไปแล้ว ตอนพวกนั้นเงียบว่า ถ้าไม่เงียบนะ จะด่าให้
-
ใช่ครับ โดนเฉพาะป้าๆ นี่แหละตัวดี ไม่รู้ัจะแย่งอะไรหนักหนา
น้ำใจน่ะไม่มีกันแล้ว
เคยเจอครั้งหนึ่ง ผมยืนอยู่ตรงนั้นพอดี แล้วพอที่ว่าง คุณยายคนหนึ่งก็เลยนั่ง แกก็ไม่แก่มากนะครับ ผมขาวนิดๆ
สักพักมีคุณยา่ยคนแก่กว่าอีกคนขึ้นมา คุณยายคนแรกก็เลยลุกให้นั่ง ผมนี่เห็นใจเลยครับ (ตัวเองก็ยืนอยู่ เลยช่วยอะไรไม่ได้)
เอ้อ...มีเรื่องขำๆ (มั้ง) จะเล่านิดนึงครับ
คือวันนั้นนั่งรถเมล์นี่แหละครับ แล้วพอดีมีผู้หญิงคนนึงขึ้นมา คือเธอใส่ชุดแสคน่ะครับ
ผมก็ไม่รู้ว่าเธอท้องรึเปล่า แล้วก็ไม่เห็นจะมีใครลุกให้เธอนั่ง
ถ้าอยู่ใกล้ๆ เธอ แล้วผมไปถามว่า... เอ่อ ขอโทษนะครับ ท้องรึเปล่า (จะได้ลุกให้นั่ง) นี่ เค้าจะตบผมมะ? ฮา
-
ของข้าเจ้าเด็ดสุดคร๊า แย่งที่นั่งกับผู้ชาย(รึเปล่า)
เรื่องมีอยู่ว่า ตอนแรกก็ยืนอะนะใกล้ๆกับชายหนุ่มท่านนึง เรายืนอยู่ตรงเบาะนั่งพอดี ชายคนนั้นยืนข้างๆ
คนที่นั่งก็ลุกขึ้น อิฉานก็ทำท่าจะไปนั่ง ไอ้ห่านั่นก็เล็งจะมานั่งเหมือนกัน ในเมื่ออิฉานยืนใกล้ที่นั่งกว่ามากมาย
มันหันมาตวัดสายตาแล้วพูดว่า เออๆนั่งไปๆ เอ๋อเลยเพค่ะ คนอื่นๆก็มองมันอะ
สุดๆไปเลยไหมค่ะ คุณผู้ชายคนนั้น
-
ผู้ชายไหม ฮา
ของพี่ที่ออฟฟิตก็แรงครับ
ประมาณว่า พี่เค้าก็ยืนอยู่ตรงเก้าอี้เหมือนคุณเลยครับ คุณ Chagene
แล้วพอผู้หญิงคนที่นั่งตรงนั้นเค้าจะลง ยัยอ้วนคนนึงก็พยายามจะแทรกเข้าไป ทั้งๆ ที่เค้ายังไม่ทันจะออกจากเก้าอี้อะ
จนเค้าต้องพูดว่า ขอลงก่อนๆ
-
นั่นอะดิ ผู้ชายไหมอะค่ะแบบนี้อะ
-
:m26:เรื่องหน้าแตกขอให้บอก ขึ้นรถเมล์ประจำ หน้าแหกได้ตลอด ล่าุสุด ตกกะไดรถเมล์หน้า ม.ธรรมศาสตร์ คนก็เยอะพอดี อาศัยแต่งชุดข้าราชการเต็มขึ้น รองเท้าส้นสูงนิหน่อย แต่ๆๆๆๆ มากะน้อง 2 คน มันนำหน้า เราตามหลัง กูตกกะไดรถดังแอ๊กกก คลุกเข่าต่อหน้าประชาชีเป็นสิบ :freeze:เจ็บไม่ทน แต่หน้าแหกไม่รับ น้องกูไม่สนใจพี่มันเลยเหอะ เรียกชื่อมันปุ๊บ มันมองด้วยหางตา ทำปากพะอาบ อ่านได้ใจความว่า "เจ็บไหม" แล้วมันก็สะบัดตูดเดินไป ทิ้งกูสะงั้น สรุป ก็ล้มเองได้ ก็ต้องลุกเองได้สิ คนมองกันเข้าไป ไม่เคยเห็นคนหน้าตาดีตกรถเมล์ :laugh: ต้องยืนหน้าม้านที่ป้ายต่อไป ทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น แต่อิน้องนี่ดิแร้งงงง มันไปยืนห่างไปโยด ทำเหมือนไม่รู้จักกันสะงั้น อยากถามว่า "เค้าน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยหรอ เศร้า จิตตก เลิกไปขึ้นป้ายนั้นไป 2 อาทิตย์ กลัวคนจำได้ เพราะดันมีชื่อติดอกด้วย อายชิบหาย"
พีเอสซึ.เรื่องแย่งขึ้นรถ โหหห เคยเจอป่ะ ยิ่งฟรี นี่ยิ่งแรง ถ้าไม่แรงจริงอย่าไปแย่ง เพราะอาจพลัดตกกระเด็นก่อนถึงตัวรถเมล์ได้ :pandalaugh:
-
สมัยเรียนปวช ตอนนั้นขึ้นรถเมล์ไปไหนซักทีไม่คุ้นทาง แล้วขากลับถามทางอาคนนึง เค้าก็บอกทางแล้วเค้าบอกว่า ขึ้นสายเดียว ก็เลยคุยกันไปตลอดทาง คุยไปคุยมา เค้าก็บอกเราหน้าเหมือนหลานเค้า แล้วเค้าก็ขอหอมแก้ม หอมมาตลอดทางเลย :sad4: ตอนนั้นเด็กด้วย แล้วก็แต่งเครื่องแบบชุดวอร์มของทหาร คงจะไปเตะตาอาเค้ามั้ง พอถึงป้ายที่อาเค้าลง เค้ายังบอกเลยไปเที่ยวบ้านอามั้ย ดีนะที่ตอนนั้นไม่บ้าจี้ตามไป ไม่งั้นคงเสียเอกราชไปแล้ว :laugh: พออาเค้าลงนะ คนข้างๆแม่งมองหน้าควั่บเลย นึกแล้วก็ฮา ทำไมตูอินโนเซ้นส์ขนาดนี้วะ :o8:
-
ตะกี๊เล่าเรื่องเซ็งๆๆไปแล้วกะคนบนรถเมล์ คราวนี้มาเรื่องฮากร๊ากกันบ้างนะ
นั่งรถเมล์สีแดงอะ ก็พอรู้กันนะว่าขับได้สุดเหวี่ยงขนาดไหน
เราไปกับเพื่อน 3 คน ก็ได้นั่งเบาะยาวท้ายสุดเลยอะ คนบนรถก็เยอะอยู่
ตอนนั้นซื้อของมากันเต็มไม้เต็มมือทั้ง 3 คน แล้วมีจังหวะหนึ่งรถเบรคอย่างแรง
เพื่อนเราหนึ่งใน 3 มันกลิ้ง กะดุกๆๆไปอยู่กลางรถเลยอะ คือมันนั่งตรงกลางรถหลังสุดเลยไง
ประมาณว่าเบียดคนยืนให้วิ่งตามมันไปเลย แล้วมันอะโคตรสวยเลยเพื่อนเราคนเนี้ย ย้ำสวยมาก ไม่ได้โม้ แค่เดินขึ้นรถเมล์เฉยๆก็เด่นและ
มันกลิ้งไปพร้อมของในมือแล้วไปนอนแอ๋อยู่กับพื้นกลางรถ มันรีบลุกแล้วทิ้งของไว้ตรงนั้น วิ่งกลับมานั่งที่เดิม
ทั้งยังใช้ให้เรากะเพื่อนอีกคนไปหยิบมาให้ มันบอกไม่กล้าไปอาย ไอ้เรา 2 คนก็หัวเราะกันซะ
แอบมองคนอื่นในรถก็นั่งอมยิ้มไปตามๆๆกัน 555 ใครไม่ขำหละเนอะ เพื่อนฉัน :laugh:
-
กาลพึ่งเจอมาไม่กี่วันนี้เอง
ช่วงนี้ทำงานเยอะนอนน้อย กินเยอะทำให้อ้วนลงพุง
วันก่อนใส่ชึดเดรสเพราะยัดตัวเองลงกางเกงยีนส์ไม่ได้ ><
ขึ้นไปยืนบนรถเมย์สักพักมีคนลุกให้นั่งเพราะคิดว่ากาลท้องงงง
เพราะเขามองพุงกาลที่ยื่นออกมานิดๆ จากเดรสแล้วยิ้มให้
ทำนองว่ากูท้อง แต่กูไม่ได้ท้อง
กาลเลยยิ้มให้ขอบตุณแล้วนั่งลง(เดี๋ยวจะเสียน้ำใจ แม้จะไม่ท้องก็เถอะ)มองพุงตัวเองหนึ่งที แถมลูบไปอีกหนึ่งครั้ง
เออ กูอ้วนมากแล้วว่ะ แต่ก็ดีได้นั่ง
-
เจอเมื่อเช้านี้เอง แบบอยากจะหันไปด่ามาก คือนั่งอยู่บนรถแอร์เนี่ยแล้วนั่งๆไปก็รู้สึกเดี๋ยวสักพักเบาะก็ยวบบ้าง
เดี๋ยวก็เหมือนมีคนสะกิดบ้าง ตอนแรกก็คิดว่าคงรู้สึกไปเอง
แต่พอสักพักเริ่มเยอะขึ้นก็เลยลองมองที่เบาะนั่งดู เห็นนิ้วเท้าของหญิงนางหนึ่งที่นั่งข้างหลังโผล่มาเต็มตาเลย
แบบชีเอาเท้ามาวางไว้ตรงช่องว่างระหว่างเบาะกับพนักพิง แล้วไอ้ที่มันยวบไปมาเพราะชีเปลี่ยนท่า
แถมที่เด็ดคือชีคุยโทรศัพท์ไปด้วยเนี่ยสิ สงสัยคิดว่านั่งคุยโทรศัพท์อยู่บนโซฟาที่บ้าน
อารมณ์เสียมากเมื่อเช้า อยากหันกลับไปกรี๊ดใส่ แล้วด่าว่าอีปลวกมากๆๆ
ส่วนเรื่องน่าอายที่เกิดบนรถเมล์คงเป็นเรื่องหลับบนรถเมล์ แต่มันไม่ธรรมดาตรงที่ที่เรานั่งไม่ใช่หน้าต่าง
แล้วเผอิญรถมันเลี้ยวโค้งลงสะพาน เราก็ตัวเลี้ยวตามรถด้วยสะดุ้งตื่นตอนที่ตัวมันลงไปกองอยู่กับพื้นแล้วเนี่ยแหละ
คนข้างหลังนี่มองกันใหญ่เลยว่าอีนี่หลับจนตกเก้าอี้
-
อ่านเรื่องของแต่ละคนแ้ล้วครับ
ขอบคุณมากๆ ครับ อิอิ
โอ้ย..ขอฮาได้ไหมอะ แต่ละคนเล่าได้ฮามาก
เอาเรื่องผมกับเพื่อนดีกว่า...
คือวันนั้นปีหนึ่งได้ไม่นาน แล้วเพื่อนชวนไปวังหลัง เรารอรถกันหน้าเซนทรัลปิ่นเกล้าครับ
แล้วตอนนั้นแบบว่าบ้านนอกเข้ากรุงครับ ไม่ค่อยแน่ใจสายรถเมล์เท่าไหร่ (เรียนมหาลัยปริมณฑล)
สักพักรถเมล์มา เพื่อนก็บอก เนี่ยคันนี้ๆ ไปไ้ด้ ดูมันมั่นใจมากๆ (จำไม่ได้แล้วสายอะไร)
เราก็ขึ้นตามมัน ด้วยความไว้ใจว่า เออ มันคุ้นเคยแถวนี้ดี เพราะเรียนม.แม่โดม ท่าพระจันทร์เลย
แล้วทีนี้พอถึงแยกอรุณฯ มั้ง ถ้าจำไม่ผิด รถก็เริ่มเลี้ยวซ้ายไปทางสะพานพระรามแปด
เราก็ไม่อะไร ก็นั่งไปด้วยความไม่รู้
แป๊บนึงเพื่อนบอก "เฮ้ยลงๆ มันไปทางนี้ว่ะ ผิดๆ ลงๆ" อารมณ์ประมาณนี้
ไอ้เราก็บ้าจี้ลงตาม ด้วยความไว้ใจและไม่รู้
มันบอกให้ข้ามไปขึ้นรถฝั่งตรงข้าม คราวนี้มั่นใจว่าถึงวังหลังแน่ีนอน
ไม่เกินห้านาทีหลังจากนั้น
รถเมล์ััคันเดิมก็กลับมา!!!
อายมาก หันหน้าหนีแทบไม่ทัน
แล้วตอนนั้นนั่งแถวหลังไง คนที่นั่งข้างๆ บนรถหันกลับมามองเลยอะ
คงสงสัยว่า ทำไมไอ้พวกนี้มันข้ามไปด้านนั้นซะงั้น เหมือนรอรถเมล์อีกรอบ ฮา
หลังจากนั้นรถเมล์สายนั้นก็มีคันใหม่มา เลยไปวังหลังได้สำเร็จ
สรุปว่า...อุตส่าห์ไว้ใจเพื่อน แล้วเป็นไงละ ได้อายกันเลยทีเดียว
-
เมื่อก่อนเคยเจอสปาต้าในรถเมล์เขียวนรกสามเล่ม o22
โอ้ววพระเจ้า ภาวณาในถึงบ้านเร็วๆ
ไม่รุ้จะเอามาเฉาะหัวชั้นเมื่อไร :m29:
-
อะแฮ่ม...เล่าแล้วอย่าไปบอกใครต่อนะ เค้าอาย :o8
เรื่องมีอยู่ว่าวันนั้นที่มหาลัยมีงานดนตรี ไอ้เราก็รั่วกับกลุ่มเพื่อนเต็มที่เลยจนสี่ทุ่ม ก็กำลังจะกลับบ้านกัน
เค้าก็เดินมากับเพื่อนอีกสองสามคน เพื่อมาส่งเพื่อนคนนึงในกลุ่มที่มันอยู่หอหน้ามหาลัย แล้วระหว่างทางชิมิ มันผ่านป้ายรถเมล์
ด้วยความที่ปกติรถเมลล์สายที่นั่งอยู่เป็นประจำ นานๆทีจะโผล่มาซักคน แถมตอนนั้นก็สี่ทุ่มด้วย อารามตกใจกลัวรถเมลล์หมดก็เลยรีบลาเพื่อนแล้ว โดดขึ้นรถเมลล์สายนั้นทันที ปรากฏว่าคนน้อยด้วยมีที่นั่งเพียบ ไอ้เราก็สบายดินั่งได้ตามใจ ผ่านหน้ามหาลัยไปได้สองป้ายเองมั๊งเพื่อนมันก็โทรมา
เรา: ฮัลโหล
เพื่อน: ไอ้บ้ามึงรีบขึ้นรถไปไหนวะ
เรา: ก็กลับบ้านไงเดี๋ยวรถเมลล์หมด
เพื่อน: ไอ้ฟาย แล้วข้าวของๆพวกกูที่อยู่ในรถมึงหละไอ้ห่าน...
คือวันนั้นต้องกลับดึกเลยเอารถไปด้วยไง แต่เค้าลืมอะ สุดท้ายต้องนั่งแท็กซี่ย้อนกลับมามหาลัย เพื่อมาเอารถแล้วก็ต้องเอาเพื่อนไปส่งบ้านอีก
ปกตินั่งรถเมลล์ทุกวันนี่หว่า คนเราก็ลืมกันได้จิงแมะ :laugh:
-
เข้ามาบอกว่า "กรูเมาาาาาาาาาาาาาาาา" กร๊ากกกกก
รถเมล์ไมาสนใจ สนใจแต่เหล้า
-
ู^
^
^
เริ่มออกทะเลอย่างเป็นทางการ คริคริ
-
อย่าออกทะเล ขอร้อง...
ขอสักกระทู้เหอะ
-
คราวก่อนกำลังนั่งรอรถเมล์อบู่ที่ป้ายเจอป้า 3 คนยืนรอรถเมล์ ตอนนั้นสาย 23 ฟรีมาพอดี
ป้า1 . เฮ้ย รถมาเเล้ว แต่คนเยอะอ่ะ ไปดีไหมเนี่ย กลัวไม่ได้นั่ง
ป้า2 .โอ๊ย.. แกก็แกล้งทำเป็นเซไปเซมาสิ เดี๋ยวก็มีคนลูกไห้นั่ง
ป้า3 .อย่างที่มันว่าแหล่ะทำเซไปเซมาเดี๋ยวก็มีคนลุกไห้นั้ง
อิชั้น . -*- (กลัวไม่ได้นั่งขนาดนั้นเลยเรอะ !)
-
เรื่องเล่าบนรถเมล์ไม่มีอะ เปลี่ยนเป็นเรื่อเล่าบนรถสองแถวได้มะ
.
.
.
วันหนึ่งกับบรรยากาศยามเย็น บนรถสองแถวที่แสนคุ้นเคย
เด็กสาวคนหนึ่งเหนื่อยล้าจากการทำแลบ นั่งรถสองแถวกลับหอ
แต่ต้องพบกับเหตุการณ์สุดช๊อค เมื่อมีหญิงสาวจากคณะสุดเถื่อนในชุดเสื้อช๋อป
ยีนเอวต่ำ เสื้อแอบลอยนิดๆ เด็กสาวที่เหนื่อยล้าเมื่อไม่มีอะไรทำบวกกับรถติด
ก็เริ่มสอดส่องสำรวจเรือนร่างของหญิงสาวข้างหน้า สำรวจลงต่ำ ลงต่ำ ไปเจอกับบางอย่าง
ที่สุด SHOCK เด็กสาวคิดในใจ หญิงสาวผู้นี้ขนหน้าท้องดกนะ แต่คิดไปคิดมา และสำรวจอย่างละเอียดอีกครั้ง
มันไม่ใช่ขนหน้าท้อง แต่มันคือ ... สมอยแนล่า ... คุณพระ !! หน้าตาก็โอเค ปล่อยให้โพล่ออกมารับลมได้ยังไงหว่ะ
เส้นสองเส้นกรูรับได้โอเค แต่นี้เมิงเล่นโพล่มาทั้งต้นตระกูลไทย เมิงจะโชว์แมนไปไหน
หญิงสาวเริ่มแปลกใจที่เด็กสาวจ้องมองไม่ว่างตาเฉพาะจุด แสดงดีหน้า อาการไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด
แต่กรูขอถามหน่อยถ้าเมิงมาเป็นกรู เมิงจะมองมั้ย ,,,, ยี๊ !! สมอยแนล่าติดตา กีสสสสสสสสส :angry2:
-
นึกถึงโคโยตี้บนรถสองแถวที่ลาดกระบัง
ตกใจมากกกกกกกก o22
-
ถ้าเหม่อมองไปบนรถแล้วไม่มีที่นั่งจะไม่ขึ้นอ่ะ
เพราะมือจับราวไม่ถึง :m15:
เคยมาแล้ว...ยืนอยู่ข้างหลังรถ มันเบรคที วิ่งแท่กๆไปหน้ารถ(รึตรูไม่มีเบรคกะเค้าฟร่ะ!!)
ส่วน BTS เคยขึ้นไปตอนคนแน่นสุดจิต หาที่จับไม่ได้ แล้วดันเจือกไปยืนท่ามกลางฉากเลิฟซีน แม่เจ้า!!!! o22
ได้แต่ก้มหน้ามองเท้าตัวเอง แล้วจิกพื้นรถเอาไว้ไม่กล้ามองไปข้างๆ ได้ยินแค่เสียงซาวด์เอฟเฟค จ๊วบๆ :serius2:
เพราะรถมันแน่นมาก...ก็เลยหยิบมือถือมาถ่ายคลิปไม่ได้ :laugh3:
เดี๋ยวนี้ให้พี่แท็กฯไปรับไปส่งซะส่วนใหญ่ (ดูไฮโซวววววววววว์ 555)
-
เข้ามาสงสารไอ่จาม....กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก << อันนี้เรียกสงสาร??
เอาเบาๆ ไปหนึ่งเรื่อง *ตั้งแต่รถไฟฟ้าจอดหลังบ้านเนี่ย ลาจากรถเมล์ไปเลย 555+ แต่บนรถไฟฟ้าก็ฮานะ ไว้จะมาเล่า*
ตอนโน้น *หลายปีอยู่* สมัยยังเรียน ปวช. ไกลบ้านมากกก วงเวียนใหญ่-ลาดพร้าว
ขึ้นสาย 3 ต้นสายเลย เลยได้นั่งทุกวัน ขึ้นอยู่ 3 ปี จนรู้จักกระเป๋ารถเมล์แทบทุกคน
รถสาย 3 ขึ้นชื่อเรื่องความแน่นอยูแล้ว เพราะวิ่งยาว แล้วก็ผ่านหมอชิต
วันนั้นคนก็แน่นเหมือนเดิม เราก็นั่งติดหน้าต่าง ข้างๆ เป็นผู้ชายแต่งตัวค่อนข้างดีเลย
ทีนี้ก็มีป้าคนนึงสะพายย่ามขึ้นมา ยืนอยู่ข้างเก้าอี้เรา *ตอนแรกพี่หลับเลยไม่เห็น 555+*
แกก็ถามคนข้างๆ แหละว่า ผ่านหมอชิตมั้ย สงสัยไม่เคยขึ้น อีผู้ชายข้างๆ แม่งก็ไม่ลุก เราก็อยู่ข้างใน ก็มองหน้าเค้า
เฮียแกก็ทำเป็นไม่สนใจ พี่ก็สงสารป้าแกอ่ะ แกผอมๆ หลังค่อมๆ หน่อย
พี่ก็ลุกเดินออกไป แล้วก็บอกให้แกนั่ง แกก็ขอบคุณซะเสียงดังเลย คนแถวนั้นก็มองประนามผู้ชายคนนั้นนะ แต่เฮียก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ *กรูด้าน*
พอพี่กระเป๋าเดินมาเก็บตังค์ป้า เค้าเห็นพี่ยืนก็ถามว่า อ้าว...ทำไมออกมายืนล่ะ
พี่ก็พยักหน้าไปทางผู้ชายคนนั้น กระเป๋าก็พยักหน้า
แล้วก็สะกิดผู้ชายคนนั้น แล้วบอกว่า คุณครับ มีน้ำใจหน่อย อ่านออกมั้ยครับที่เขียนว่า โปรดเอื้อเฟื้อแก่เด็ก สตรี คนชราน่ะ
ตอนนั้นโครตสะใจ เพราะผู้ชายคนนั้นลุกขึ้นมาแล้วลงป้ายหน้าเลย
ตอนนั้นยังแบบพี่กระเป๋าสุดยอดดดดดดดดด *เพิ่งรู้ว่าตัวเองมีเส้น 555+ เพราะบางทีก็ขึ้นฟรี เค้าไม่เก็บตังค์*
กระเป๋ารถเมล์น่ารักๆ แบบนี้ก็มีอยู่บ้างเหมือนกันเนอะ ^ ^
-
รับรู้ได้ถึงความสงสารจากพี่โยย !!
-
นึกถึงโคโยตี้บนรถสองแถวที่ลาดกระบัง
ตกใจมากกกกกกกก o22
โฮะๆ เคยเห็นเหมือนกัน :laugh: :laugh:
มีไฟวับๆด้วย :a3:
-
เออ เนอะ สมัยนี้สมัยไหนก็เป็นนะพี่โยย เรื่องนี้
ปล. ฮาโคโยตี้
-
ดัน
ฮาาาาาาาาา
-
สวัสดีคร้าบบหัวแห้วววว
-
เล่ามั่งๆ เอาเป็นรถสองแถวละกันครับ
เมื่อหลายปีมาแล้ว ตอนนั้นเส้นเอ็นที่เท้าฉีก เลยต้องเข้าเฝือกขาข้างนึง
ปกติผมจะขึ้นรถสองแถวกลับบ้านซะส่วนใหญ่ แต่ช่วงที่เข้าเฝือกเนี่ย พ่อจะมารับกลับบ้านทุกวัน
แต่พอผ่านไปหลายวันก็เริ่มดีขึ้นแล้ว(แต่ก็ยังมีเจ็บนิดๆ) ก็เลยบอกพ่อว่าไม่เป็นไร กลับเองได้ (พ่อก็คงเห็นเดินไม่กระเผลกแล้วด้วยแหละ เลยปล่อยให้กลับเอง) ก็เลยได้โบกรถกลับ ปรากฏ รถเต็ม เลยได้โหนเอา ไม่มีคนลุกให้นั่งซักคน -*- คือจริงๆบางคนอาจจะคิดว่ารอรถคันต่อไปก็ได้ แต่คือจะบอกว่า ช่วงเวลาหลังเลิกเรียน รถที่ผ่านรร.ผมมันเต็มทุกคันแหละครับ วันไหนมีที่นั่งนี่คือโคตรจะโชคดีอ่ะ เลยคิดว่า ถ้ารอที่นั่งก็คงจะรอเป็นชาติ บวกกับความอวดเก่งของตัวเอง คิดว่าคงไม่เป็นไรมั้ง เวลาเดินก็ไม่ค่อยเจ็บแล้ว แต่ผิดคาดครับ เพราะเวลาเดินเราก็ค่อยๆเดิน แถมถ้าเจ็บก็ยังหยุดพักได้ แต่รถสองแถวนี่ มันขับเหมือนชาวบ้านที่ไหน โยกไปโยกมา เวลาเลี้ยวนี่บางทีเผลอลงน้ำหนักไปที่ขาข้างที่เจ็บเต็มๆเลยครับ T*T พอมีคนลง แทนที่จะได้นั่งนะ ไอ่คนที่โหนอยู่เหมือนกันมันดันแย่งนั่งอีก คิดในใจ มึงคิดว่ากูใส่เฝือกมาทำเท่ห์รึยังไงฟระ - -* สรุปแล้วก็ได้ยืนโหนรถไปเกือบชม. ซึ้งเลยครับ น้ำใจคนไทย
-
เรื่องของผมคงไม่มีอะไร แค่อยากเล่าให้ฟัง สนุกดีครับ
คือผมเป็นคนที่ชอบขึ้น BTS แล้วยืืน คือถ้ามันไม่ว่างจริงๆ จะยืนเลยครับ เลือกมุมซักมุมนึง โดยมากจะเป็นมุมติดประตู ที่มี พลาสติก[หรือกระจกหว่า] ขวางกับคนนั่งเก้าอี้อะครับ
เวลายืนก็จะมีคนมอง คือแบบ บางที ผมคิดว่าเขาคงอยากจะถามว่า "ไม่นั่งหรอ"
ยิ่งถ้า เป็นตอนที่แบบว่า คนมันลุกออก แล้วผมอยู่ใกล้ๆ คือผมก็รู้นะว่าเขาลุก ใกล้ๆผมเลยอะ แต่ผมก็ไม่สนใจยืนไปงั้นเลยครับ ถ้ายืนแล้วก็จะยืนยาว ถ้านั่งแล้วก็นั่งยาว ยังไงก็ไม่ลุก
เขาก็เหมือนหันมามองผม แล้วก็รอซักพัก ถึงจะเดินไปนั่ง ก็แอบขำกับท่าทางเขานะ แต่ก็คิด 'อย่างน้อยเขาก็เกรงใจเรานะ'
บางคนก็ไม่ฮะ ลุกปุ๊บ เสียบ ลุกปุ๊บเสียบ ไม่รู้ว่าที่ก้นมีแม่เหล็กกับเก้าอี้หรือเปล่า
ก็เป็นเรื่องที่ผมสนุกกับมันเรื่องนึงนะ เหมือนได้ศึกษาคนไปในตัว [แอบโรคจิตแล้ว เมิงอะ]
บางทีโชคดี ก็จะเจอ หนุ่มๆ น้องๆ น่ารัก ให้มอง [ขอบอกว่าแอบเคลิ้ม และ มโนไปเอง]
ปล. แต่เดี๋ยวนี้เจอแต่ก้มหน้ากดโทรศัพท์ เล่น iphone ipad
เคยตกใจ เพราะมีคนอ่านหนังสือ โอ้พระเจ้า หายากมาก คนอ่านหนังสือสมัยนี้ จริงๆนะ [สำหรับตัวผมเอง]
ก็มีแค่นี้ล่ะคร้าบ 555 เป็นความสนุกสนานส่วนตัวของเด็กตาดำๆ > ~ <"
-
เรื่องบนรถเมล์ เจอเหตุการณ์แย่ๆหลายครั้ง ไม่ว่าจะเป็นคนเมาหรือโรคจิต...แต่ตอนนี้เราหลุดพ้นแล้ว เย้ เพราะมาอยู่ในโซนที่ใช้รถไฟฟ้าเป็นหลัก
ณ btsเมื่อหลายปีก่อน ช่วงหัวค่ำ
เราขึ้นรถประตูที่2จากหัวขบวน ผ่านไป1ป้าย มีแขกดำกลุ่มใหญ่ขึ้นรถที่ประตูที่3จากหัวขบวน เราก็คิด เสียงดังอีกแน่ๆเลย เพราะเวลาพวกแขกดำมากันเป็นกลุ่มใหญ่จะคุยกับเสียงดังโหวกเหวกเป็นตลาดเลยซึ่งมันน่าอึดอัดมากนะ ในที่จำกัดแล้วคนเยอะๆ ยังต้องเจอเสียงดังๆอีก -_________-
สักพักเริ่มได้กลิ่นตุๆ หันไปมอง "โอ้แม่เจ้า คุณแขกดำ กลิ่นคุณยังทำร้ายชั้นไม่พอรึไง คุณถึงเอาทุเรียนขึ้นมาด้วยเนี่ย O[]O" ได้เท่านั้น เราลากน้องไปที่หัวขบวนเลย ขอไกลอีกสักหน่อยก็ยังดีว่ะ
ปล. เหตุการณ์นี้ทำให้เรารู้ว่า btsไม่ได้ห้ามเอาทุเรียนขึ้นรถ ซึ่ง แตกต่างจากmrtนะ
-
ขอเล่ามั่งนะฮะ
คือเมื่อนานมาแล้ว
โคอาล่าแทบจะไม่เคยต้องใช้บริการรถเมล์ซักเท่าไหร่
เพราะที่บ้านค่อนข้างมีฐานะ(ยากจน)
ไม่นั่งรถเมียก็ใช้วิธีอื่น
วันนั้น ไปเดินเซ็นทรัลลาดพร้าวซึ่งกว่าจะหาที่จอดรถได้
ใช้เวลาวนอยู่เกือบสองชั่วโมงน้ำมันหมดไปครึ่งถัง
นังเมียและผองเพื่อนก้เสือกเงี่ยนจะไปดูหนังที่รัชโยธินต่อ
ซึ่งกูก็ยิ่งงงว่าทำไมต้องแหกหีบไปดูถึงนั่น
ซึ่งมันก็ให้เหตุผลว่าอยากไปดูจอใหญ่ๆ
แล้วไง.....
ถ้าจะเอารถไปกูก็คงต้องไปวนหาที่จอดรถอีกสองชาติ
นั่งแท็กซี่ไปมั้ย....
มันไม่นั่งกันบอกว่าคนเยอะและช้า......สำคัญ แพง
อีวิปริตพวกนั้นก็ระริกระรี้ที่จะนั่งรถเมล์
บอกว่าเป็นประสบการณ์ชีวิต.....ซึ่งพวกมันก็ไม่ได้ถามว่ากูน่ะอยากจะมีประสบการณ์ร่วมกันกับพวกมันมั้ย
แต่กูก็ลงเอยด้วยการเบียดกับผู้คนมากมายขึ้นรถเมล์ไป
ทว่า......เรื่องมันไม่ได้สวยงามแบบนั้น
คนแม่งเบียดอย่างที่บอกจริงๆ
กูก็กำลังขึ้นรถ......บอกตรงๆว่าก็แอบประหม่านิดๆ
เพราะเท่าที่กูจำความได้กูเคยขึ้นรถเมล์ตอนไหนก็ไม่รู้
ขึ้นไปแล้วกลิ่นเต่ากูจะไปเตะจมูกคนอื่นเค้ามั้ย
จะมีคนแอบเอากะปู๋มาไถซอกตูดกูมั้ย
กูจะแอบเอามือไปลูบตูดคนอื่นเค้ามั้ย..........ยิ่งคิดมันก็ยิ่งทำให้กูประหม่า
แต่ระหว่างใจคิดจัญไรวกวนอยู่นั้น
"รถมาแล้ว"
เสียงอุทานส่งสัญญาณให้รีบเร่ง
กูก็ทำตามด้วยการรีบวิ่งไปขึ้นรถเพื่อจะได้อยู่ใกล้ๆเพื่อนและเมีย
แต่อีข้างหลังมันทั้งดันทั้งเบียด......กูแทบไม่ต้องก้าวเดิน
แม่งไหลขึ้นรถไปเหมือนบันไดเลื่อน
แต่....
อีสัดตัวไหนไม่รู้แม่งดันกูอย่างเดียว
แถมอีเหี้ยอีกตัวเสือกเหยียบรองเท้ากูอีก
กูขึ้นมายืนอึ้งแดกอยู่บนรถกับรองเท้าที่คาตีนอยู่ข้างนึง
ส่วนอีกข้างนึงอยู่ที่ไหนไม่รู้
นั่งนึกดูทำไมกูไม่ลงรถไปเอา
ทำไมกูไม่บอกให้แม่งหยุดรถ
แต่เสือกยืนตีนเปล่าข้างนึงแล้วเงียบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หดนิ้วตีนเอาไว้เพราะกลัวคนแม่งเดินมาขยี้โป้ตีน
และอดทนรอจนถึงปลายทาง
เดินกอดคอเมียแล้วเดินกระเดกๆเข้าไปซื้อรองเท้าใหม่
อายมั้ยกูไม่รู้หรอก
แต่กู...........คิดถึงรองเท้าข้างที่กูทอดทิ้งเอาไว้มากมายอ่ะมึง
:m15:
-
^
^
^
^
มาฮารีบน :laugh: :laugh: :laugh:
-
ขอเล่ามั่งนะฮะ
คือเมื่อนานมาแล้ว
โคอาล่าแทบจะไม่เคยต้องใช้บริการรถเมล์ซักเท่าไหร่
เพราะที่บ้านค่อนข้างมีฐานะ(ยากจน)
ไม่นั่งรถเมียก็ใช้วิธีอื่น
วันนั้น ไปเดินเซ็นทรัลลาดพร้าวซึ่งกว่าจะหาที่จอดรถได้
ใช้เวลาวนอยู่เกือบสองชั่วโมงน้ำมันหมดไปครึ่งถัง
นังเมียและผองเพื่อนก้เสือกเงี่ยนจะไปดูหนังที่รัชโยธินต่อ
ซึ่งกูก็ยิ่งงงว่าทำไมต้องแหกหีบไปดูถึงนั่น
ซึ่งมันก็ให้เหตุผลว่าอยากไปดูจอใหญ่ๆ
แล้วไง.....
ถ้าจะเอารถไปกูก็คงต้องไปวนหาที่จอดรถอีกสองชาติ
นั่งแท็กซี่ไปมั้ย....
มันไม่นั่งกันบอกว่าคนเยอะและช้า......สำคัญ แพง
อีวิปริตพวกนั้นก็ระริกระรี้ที่จะนั่งรถเมล์
บอกว่าเป็นประสบการณ์ชีวิต.....ซึ่งพวกมันก็ไม่ได้ถามว่ากูน่ะอยากจะมีประสบการณ์ร่วมกันกับพวกมันมั้ย
แต่กูก็ลงเอยด้วยการเบียดกับผู้คนมากมายขึ้นรถเมล์ไป
ทว่า......เรื่องมันไม่ได้สวยงามแบบนั้น
คนแม่งเบียดอย่างที่บอกจริงๆ
กูก็กำลังขึ้นรถ......บอกตรงๆว่าก็แอบประหม่านิดๆ
เพราะเท่าที่กูจำความได้กูเคยขึ้นรถเมล์ตอนไหนก็ไม่รู้
ขึ้นไปแล้วกลิ่นเต่ากูจะไปเตะจมูกคนอื่นเค้ามั้ย
จะมีคนแอบเอากะปู๋มาไถซอกตูดกูมั้ย
กูจะแอบเอามือไปลูบตูดคนอื่นเค้ามั้ย..........ยิ่งคิดมันก็ยิ่งทำให้กูประหม่า
แต่ระหว่างใจคิดจัญไรวกวนอยู่นั้น
"รถมาแล้ว"
เสียงอุทานส่งสัญญาณให้รีบเร่ง
กูก็ทำตามด้วยการรีบวิ่งไปขึ้นรถเพื่อจะได้อยู่ใกล้ๆเพื่อนและเมีย
แต่อีข้างหลังมันทั้งดันทั้งเบียด......กูแทบไม่ต้องก้าวเดิน
แม่งไหลขึ้นรถไปเหมือนบันไดเลื่อน
แต่....
อีสัดตัวไหนไม่รู้แม่งดันกูอย่างเดียว
แถมอีเหี้ยอีกตัวเสือกเหยียบรองเท้ากูอีก
กูขึ้นมายืนอึ้งแดกอยู่บนรถกับรองเท้าที่คาตีนอยู่ข้างนึง
ส่วนอีกข้างนึงอยู่ที่ไหนไม่รู้
นั่งนึกดูทำไมกูไม่ลงรถไปเอา
ทำไมกูไม่บอกให้แม่งหยุดรถ
แต่เสือกยืนตีนเปล่าข้างนึงแล้วเงียบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หดนิ้วตีนเอาไว้เพราะกลัวคนแม่งเดินมาขยี้โป้ตีน
และอดทนรอจนถึงปลายทาง
เดินกอดคอเมียแล้วเดินกระเดกๆเข้าไปซื้อรองเท้าใหม่
อายมั้ยกูไม่รู้หรอก
แต่กู...........คิดถึงรองเท้าข้างที่กูทอดทิ้งเอาไว้มากมายอ่ะมึง
:m15:
โห เฮีย ไม่ค่อยเลยนะ คริ คริ
-
คนที่ขึ้นรถเมล์ไม่บ่อย มักตื่นเต้นเสมอค่ะ :วู้วว1:
ปล. เราว่าข้างที่หายต้องไม่ใช่puppaหรือช้างดาวแน่ๆเลย
-
เคยนั่งอยู่ๆดีรถเมล์ลงหลุมกระเด้งเกือบชนหลังคา
-
เข้ามาฮาเฮียเก่งมากมายยยยย
พอดีว่าอยู่ต่างจังหวัดค่ะ รถเมย์ กว่าจะมาชั่วโมงละคัน รอจนเมื่อยว่างั้น ดีที่ตอนนี้บ้านเขยิบมาติดถนนเลยสบายหน่อย แต่ตอนนี้โดนกักบริเวณไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหน นอกจากอยู่เฝ้าบ้านอย่างเดียว เลยเซ็งนิดหน่อย
ตอนขึ้นรถเมย์ไม่มีอะไรนอกจากรอนานไปหน่อย แต่ตอนลงรถตื่นเต้นทุกที เพราะ กลัวเลยค่ะ ฮ่าๆๆ เครียดมากเลยว่าจะบอกกระเป๋ายังไงว่าลงตรงไหน บ้างทีก็หลอน บางทีก็นั่งเลยมั่ง ไม่ถึงมั่งประจำค่ะ ฮา บางทีหลับในรถแล้วก็เลยก็มี กรรม ฮ่าๆ
-
เคยนั่งสาย 8 จากพาหุรัดมาอนุสาวรีย์ชัยฯ
มือซ้ายหิ้วถุงข้าวของที่ซื้อมา มือขวาโหนราวเหล็ก ยืนตรงกลาง ๆ คันรถ
โชเฟอร์ตีนผีซิ่งแหลกจะเข้าป้ายตรงอนุสาวรีย์ชัยฯ จะไปสะพานควาย
แต่พอดีไฟแดง พ่อกระทืบเบรคดังเอี๊ยด
ผู้โดยสารที่ห้อยโหนอยู่ก็เทกระจาดรูดไปกองกันที่ด้านหน้า
สภาพตัวเองเวลานั้น ถุงข้าวของกระจัดกระจาย หัวหูกระเซิง
รองเท้าแตะคีบหายไปหนึ่งข้าง อีกข้างขึ้นมาอยู่ที่หน้าแข้ง
และที่สำคัญนึกว่าจั๊กแร้ฉีกขาดซะแล้ว อนาถตัวเองมาก :sad4:
-
ตอนนั้นนั่งรถเมย์ฝั่งเก้าอี้เดี่ยวแล้วมันดันตรงกับประตูพอดี มีป้าคนนึงขึ้นมา แล้วพุ่งตรงมาที่ที่เรานั่งเลย พร้อมทั้งเอาแขนเกาะเก้าอี้คนข้างหน้า แล้วจ้องกดดันเราประมาณว่าให้ลุกขึ้น เพราะป้าแกจะนั่งตรงนี้
เรามองด้วยความเพลีย เพราะเก้าอี้ข้างหน้าเราไปอีกสองตัว มันก็ว่างอยู่ แต่ป้าแกจะไม่เดินไป ป้าแกจะนั่งตรงนี้!!!!
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
เจออย่างนี้เป็นอันเซ็งค่ะ
-
ชอบขึ้นรถเมล์ เพราะชอบผู้ชายคนนึงบนรถ
ขึ้นกี่ที เจอทุกทีเลยอะ บุพเพ~ :-[
-
เล่า
รถเมล์วิ่งตจว. อ่ะนะ
ตอนนั้น หนีน้ำท่วมกับเกลอไปตจว. ก็ขนตะกร้าสะพายเป้ไป...แบบว่าหลายเดือนกว่ากูจะได้กลับมาบ้าน
มาถึงครึ่งทาง อีกนิดจะถึงหลังเขาแหละ.... ก็ตีตั๋วรถเมลประจำทางของตจว. แบบพัดลม (บ้านนอกมากคะ :laugh:)
คนเยอะ มะมีที่นั่ง แต่สภาพตรูและเกลอคงน่าเอ็นดูมาก เลยมีน้องผู้ชายละอ่อนน่าเคี้ยว วัยรุ่น แต่งตัวตามสมัย
น้องชายเห็นปุ๊บ ก็ลุกปั๊บ และผายมือให้หญิงเกือบชราไปนั่งเก้าอี้ที่น้องชายลุก มันก็ได้ที่เดียว เราก็นั่งไปพร้อมข้าวของ ระหว่างที่จัดกระเป๋าวางบนตักเรา
น้องชายที่ยืนมาตลอด รอเราจัดของก็เริ่มเดิน
เราก็หันไปยิ้มแล้วขอบคุณน้องชาย
และ............. o22
คุณน้องยิ้มให้แล้วเดินไปที่เบาะอีกแถว
และคุณน้องก็เอาตูดนั่งบนหน้าขาเพื่อนชายคร่า---------------- คุณขา อีป้าคนนี้ขอบคุณน้ำท่วมที่พัดพาอีกป้ามาเจอฉาก :m25:
น้องชายใจดีนั่งบนหน้าขาเพื่อนชาย เพื่อนชายก็เอามือมาโอบเอวน้องชายใจดี เพื่อนชายเอาแก้มแนบที่หลังของน้องชายใจดี แล้วมองไปที่นอกหน้าต่าง
น้องชายใจดีก็มองไปที่นอกหน้าต่างเหมือนกัน
อ่ะนะ อากาศร้อนมาก รถพัดลม เก่าๆ .....ขับช้า นานมากกว่าจะถึงแต่ละจุด
น่าเบื่อที่สุดสำหรับทุกคนในรถนั้น
แต่มะช่ายสำหรับอีป้าคนนี้คร่า :oni1:
-
อยากเล่าบ้าง ,, จะทันไหม ๕๕
สดๆร้อนๆ ณ ประเทศจีน
คือรถเมล์ที่นี่เค้าไม่มีแอร์ ไม่ว่าจะปอ.หรือจะอะไรยังไงก็ตาม
แต่ภายในรถเค้าก็เหมือนรถพรีเมียมบ้านเรานะ คือรถแลดูไฮโซมากกกก แต่เสื-กไม่มีแอร์
ประเดนคือ เป้นที่รู้ๆกันเรื่องกลิ่นมาดามหอมชื่นใจของคนจีน เวลาขึ้นลิฟท์นี่ถึงกับต้องกลั้นหายใจ ไปได้ทีละห้าชั้น ๕๕
รถเมล์ที่่นีถ้าไม่ได้ขึ้นต้นสายก็ต้องยืน เวลายืนเราก็เตี้ย แล้วก็จะได้พบกับน้องเต่าของผช.จีน ที่ซึ่งเวลายืนก็หาได้มีลมจากภายนอกเข้ามาแต่อย่างใดไม่ เราก็ต้องทนน้องเต่าไปจนกว่าจะลงป้าย
ซึ่ง ,, เหิ้กกกกก เกินบรรยาย เคยไปกับเพื่อน ได้นั่งนะ แต่มันเป็นที่นั่งที่หันหน้าเข้าหากัน ไม่ใช่หันหน้าไปหน้ารถ
โอ้ยยยยยย ไม่อยากจะบอกว่าเมื่อยคอสุดอ่ะ กว่าจะได้ลง
เพราะมีน้องเต่าสองตัวอยู่ตรงหน้า กลิ่นน้องเต่าก็อยากจะเข้ามาทักทายโพรงจมูก
ไอ่เราก็เลยจำเป็นอย่างรุนแรงที่จะต้องหันไปรับอากาศบริสุทธิ์จากนอกหน้าต่าง
หันคอตั้แต่ต้นสายยันลงป้าย ลงมานี่คอแทบเคล็ด ๕๕๕
แต่รถเมล์ที่นี่ยอมรับอย่างนึงนะ คือที่ป้ายเค้าจะมีบอกเลยว่ามีสายอะไรผ่านบ้าง
แล้วสายนั้นๆผ่านป้ายไหนบ้าง ดีกว่าเมืองไทยอ่ะจุดนี้
(แต่ถ้าจำชื่อป้ายรถเมล์ไม่ได้ก็ไม่ช่วยอะไรนะเออ ๕๕)
อ่านของทุกคนแชร์มาแล้วเกิดอาการอยากกลับไปขึ้นรถเมล์ไทยอย่างรุนแรง ไทยแลนด์โอนลี่แบบนี้หาไม่ได้จากที่ไหนอีกแล้ว ๕๕
ปล.หวัดดีค่ะพี่หัวแห้ว ;> เห็นว่าเป็นกระทู้พี่นะเนี่ยเลยโพส ฮู๊ววววววววว เดี๋ยวน้องกลับไปจะพยายามห่อคนที่นี่ไปฝาก ๕๕ ถ้าหาได้นะ ^^