พิมพ์หน้านี้ - อ่าน ลาก่อนที่รัก......ไดอารี่ ถึง เซ็งเป็ด และเซ็งเป็ด
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => เซ็งเป็ดแฟนคลับ => ข้อความที่เริ่มโดย: sarusakee ที่ 14-12-2010 14:18:48
-
ผม อ่าน ล่าก่อนที่รัก ไดอารี่ ถึง เซ็งเป็ด และ เซ็งเป็ด
จบไป 3 รอบและคับ อ่านกี่ทีๆ ก็มีความสุขอ่า แม้ว่า บางครั้งก็จะมีน้ำตาออกมาบ้าง :sad11: :sad11: :sad11:
ทำให้ผมเข้าใจ พี่เป็ดเรา และ พระอ้อย มากขึ้น
เข้าใจว่าท่านรู้สึกอย่างไร เป็นคนอย่างไร แม้ว่าภายนอกท่านจะดูเข้มแข็ง แต่ว่าภายในท่านคงต้องการใครซักคนที่รักท่าน เข้าใจท่านจิงๆ
เมื่อผมได้มาอ่าน ทำให้มันสะท้อน เข้ามาถึงตัวผม หลายๆอย่างที่ท่านเจอมา ผมก็เคยเจอ
การที่โดนลืมไม่ได้อยู่ในสายตาของคนอื่น
การที่ไม่มีใครสนใจ
การที่เป็นคนขาดความรักในหลายๆด้านจนทำให้เป็นคนที่หยาบกระด้าง แต่จิงๆแล้วท่านเป็นที่ดีมากคนนึง
และอีกหลายๆอย่าง
.
.
.
.
ผมก็เป็นคนนึงที่ก็ไม่ค่อยสำคัญกับใครสักเท่าไหร่ แม้ว่าตัวเองจะให้ความสำคัญกับคนอื่นมากๆ ก็ตาม
แต่ก็จะโดนลืมอยู่ตลอดเวลา
ไปทานข้าวคนเดียว
ดูหนังคนเดียว
เดินเล่นคนเดียว
อยู่ที่ห้องคนเดียว อยู่กับ คอม ทีวี ซีดี ตัวเอง และที่อยู่กับเรามาตลอดคือ "ความเหงา"
ทำให้ผมเข้าใจ พระอ้อยมากขึ้นว่าท่านรู้สึกอย่างไร
จนผมก็เคยคิดเคยพูดแบบเดียวกับท่านว่า "เกิดมาทำไมให้รกโลก มาแย่งอากาศเขาหายใจ" "อยู่กับคนอื่นมีแต่จะทำให้คนอื่นเขาลำบาก" และอะไรอีกหลายๆอย่าง
และผมก็เข้าใจว่า พี่เป็ด ว่าเขารู้สึกอย่างไรอยู่ตอนนั้น
จนตอนนี้ผมพูดได้ว่า ทั้ง 2 คน กลายเป็น idol ในชีวิตผมไปแล้ว
แม้ว่าใครหลายๆคนอาจจะพูดว่า "ก็แค่ชีวิตคนธรรมดา 2 คน ไม่เห็นจะน่าสนใจตรงไหน" แต่ก็เพราะชีวิตของคน 2 คนนี้ที่ได้สอนอะไรหลายๆอย่าง ให้คนหลายๆคน โดยเฉพาะผม
สอนให้ผมมีความหวังในชีวิต
สอนให้ผมรู้ถึงคุณค่าของการมีชีวิตอยู่
สอนถึงเรื่องความรักในแบบต่างๆ
และอะไรอื่นๆอีกมากมาย
ถ้ามีโอกาสเจอตัวจิงสักครั้ง จะกระโดดกอดให้หน้ำใจเลย 55555555555 :really2: :really2: :really2:
ผมรักพวกคุณ 2 คน จากใจจิงๆคับ ^^
ปล.ผมกลับไปอ่านหัวข้อใน บอร์ด เก่าๆ ทำให้เสียดายเรื่องงานสัปดาห์หนังสือมาก เพราะผมจะไปงานสัปดาห์หนังสือทุกปี แต่ก็ไม่ได้ไปขอถ่ายรูปกับขอลายเซนต์พี่นัทเลย
ถึงอยากให้มี Metting กันเร็วๆ จะได้เจอพี่นัท และรู้จักถึงคนในบอร์ดในมากขึ้นกว่านี้คับ
o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
-
อืม
-
อ่านแล้วมันเข้าถึงความรุ้สึกจริงๆ
เพราะพวกเราก็เคยรุ้สุกอย่างงั้น
อ่านทีไรเศร้าทุกที
-
555+ ไม่เคยมีแฟน อ่านแล้ว จึก ชีวิต พระอ้อย กับ นี่ 555+ โคตรจะตรงเลย ตอนเด็ก แม่ไม่มี ชอบ ทะเลาะกับพ่อ
อีกมากมาย 555+ :monkeysad: บอกได้คำเดียว ซึ้ง ได้ข้อคิดเยอะเลย รู้สึก ว่า ชีวิตตัวเองดูมีค่าทันที และ รอคอยสักวันจะได้เจอมิตรภาพ แบบนี้มั่ง ผม ชอบ ประโยคนี้ "บางคนเติมไม่เคยพอ แต่บางคนแค่น้ำใจเพียงหยดเดียวก็สามารถทำให้เค้ายืนหยัดที่จะใช้ชีวิตต่อไปได้ เหมือน ต้นกระบองเพชร แค่น้ำฝน เพียงหยดเดียวก้อยู่ได้" อาจจะไม่เหมือนเน้อวว
ขอบคุณครับ ที่ พี่นัท ได้ รู้จัก พี่ โด่ง ขอบคุณ ที่พี่ นัท ได้ นำ เรื่องราวมาแบ่ง บัน ขอบคุณ คนที่สร้างเว็ปนี้ด้วยคร๊าบบบบที่มี :seng2ped: แฟน คลับให้ผมเข้ามาอ่านโดยไม่ต้องไปนั่งหาใน google จน ตาลาย :L1:
-
อย่างน้อย คุณก้ยังมีพ่อแม่ หรือ ไม่มี คุณก็ยังมีตัวเองอยู่นะครับ เรื่องทำไรคนเดียวน่ะ ไม่ใช่เรื่องที่แปลกหรือน่าสมเพศหรือน่าสงสารแต่อย่างใด มันจะเป็นสิ่งที่จะทำให้คุณเข้มแข็งโดยไม่ต้องพึ่งพาใครๆเลย ตะหาก ความเหงา ไม่ได้มีทุกนาทีหรือทุกเวลาที่เราหายใจ 1วันอาจจะเหงาแค่5 นาที 20 นาที นิดเดียวจงอย่าเอาเรื่องนี้มากังวลหัวใจ
ความเหงามันเหมือนพริก ที่จะทำให้รู้ว่าน้ำตาลมันหวานมากขนาดไหน
เช่นเดียวกับ เมื่อคุนมีใครคุณจะรู้ว่า ความสุขมันมีค่ามากขนาดไหน ขอให็้โชคดีครับ คุณผ่าน 555
-
อ่านทั้งสองเรื่องแล้วรู้สึกถึง มิตรภาพที่แท้จริงเลยอ่ะ
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้ๆ ถึงไม่รู้จะสู้เพื่อใคร
แต่อย่างน้อย
ก็สู้เพื่อตัวเองนะค่ะ
-
ไม่รู้จะเม้นท์อะไรคับ แค่อยากกดไลค์ o13
-
เวลาที่ผมเหนื่อยๆ ผมจะหยับมาอ่าน ไม่รู้กี่รอบแล้ว
คิดถึงตอนที่พระโด่งท่านลำบาก ก็คงไม่ต่างจากเรา แล้วก็ทำให้มีกำลังใจ
-
อ่านแล้วชอบมากครับ.......
มีความสุขและดีใจ ที่พวกพี่ๆแบ่งปันสิ่งดีดีให้กัน และแบ่งให้พวกผมด้วย.....
ขอบคุณมาครับ......
:mc4: :mc4: :mc4:
-
อ่านกี่ครั้งก็ไม่เบื่อ ^^
-
ตอนนี้จะหาซื้อได้ที่ไหนครับ :m15:
อยากได้จัง T^T