CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 29-06-2007 18:13:08

หัวข้อ: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 29-06-2007 18:13:08

สำหรับแฟนๆของคุณบอยครับ เรื่องนี้การันตีความสนุก โดยตาเรย์
ผมเป็นแค่คนโพส ความดีความชอบทั้งหมด อยู่ที่คุณบอยคนเขียนเลยนะครับ

ขอบคุณคุณบอยมากมาย ที่เขียนเรื่องสนุกๆมาให้ได้อ่านกัน
 :m4:

***********************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



*************************************************************
Series step 2 : จนกว่าฟ้าจะมีเวลา

เสียงเคาะประตูห้องดังอยู่นานพอสมควร เด็กหนุ่มที่กำลังนอนอยู่อย่างสบายจำเป็นต้องลุกขึ้นมานั่งอย่างหงุดหงิด

“ลืมกุญแจอีกแล้วสิมึงไอ้พีกลับดึกทีไรลำบากกูทุกทีเลยนะมึงสันดาน” เขาสบถออกมาแต่ก็ยอมลุกไปเปิดประตูห้อง ทั้งๆ ที่ติดตัวมีแค่บ็อกเซอร์ตัวเดียว

“Hเอ้ยทำไมมึงแม่งไม่ไปนอนข้างถนนเลยวะ” เอ็มถึงกับผงะ เมื่อได้ยินคำทักทายจากเจ้าของห้องที่ตอนนี้กำลังมองจ้องเขาแปลกๆ

“โทษทีคงมาผิดห้อง” เอ็มยิ้มเจื่อนๆขณะที่อีกฝ่ายมองเอาเรื่อง

“เออดึกดื่นป่านนี้จะเคาะห้องใครก็หัดดูซะบ้าง คนกำลังจะหลับเสือกกวนอยู่ได้” เสียงด่าหายไปแล้วตามด้วยเสียงปิดประตูปังใหญ่

“เคาะอีกนะมึงกูจะต่อยให้คว่ำเลยสัตว์” เด็กหนุ่มบ่นกับตัวเองอีกรอบพลางจะล้มตัวลงนอน

…ก็อกๆๆๆ……เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกรอบ

“โดนแน่มึง” เขาผลุนผลันออกไปกระชากประตูพร้อมกับตะคอกใส่คนเคาะ

“เฮ้ยเคาะทำห่าอะไรวะวอนนะมึง”

“นายชื่อต่อใช่ป่ะ” เอ็มเอ่ยถาม พลางลุ้นในคำตอบแต่ดันโดนถามกลับ

“มึงเป็นใคร”

“เพื่อนไอ้พี”

“พีไม่อยู่” เอ็มเริ่มใจชื้นแสดงว่าเขามาถูกห้อง

“มันไปไหนแล้วนายคือต่อเพื่อนมันป่าว”

“เออกูน่ะต่อเพื่อนไอ้พีมึง เอ็มใช่ป่ะ”

“อืมใช่”

“แล้วก็ไม่บอกเกือบไปแล้วนะมึง” เออนะไอ้หน้าหล่อนี่มันซ่าส์ดีเหมือนกัน เอ็มนึกอยู่ในใจมิน่าคบกับไอ้พีได้

พีเป็นเพื่อนของเอ็มตั้งแต่เรียนประถมเรียกว่าซี้บึ้กกันเลยทีเดียว เพิ่งจะมาห่างกันก็ตอนเรียนมหาลัยซึ่งเอ็มสอบติดที่กรุงเทพส่วนพีก็ยังเรียนอยู่บ้านเกิดคือเชียงใหม่ พอดีมีโอกาสกลับมาบ้านมาก็เลยแวะมาหาซี้เก่าที่ตอนนี้ย้ายออกมาอยู่ที่หอใกล้ๆกับมหาลัย โดยพักอยู่กับต่อเด็กกรุงเทพแต่ดันสอบติดที่นี่โดยที่ทั้งพีและต่อก็ซี้กันตอนอยู่ปีหนึ่ง

“แล้วทำไมมึงมาเอาดึกป่านนี้ เห็นไอ้พีบอกมึงจะมาเย็นๆ”

“เฮ้ยนี่มันก็ไม่ดึกนะเพิ่งจะสี่ทุ่ม แล้วไอ้พีมันไปไหน”

“ไปเที่ยวจะรอมันป่าวล่ะ”

“แล้วมันรบกวนนายป่าว”

“เออน่ะไหนๆก็มาแล้วเข้ามาเหอะมา เดี๋ยวมันก็กลับกูคงนอนไม่หลับแล้วล่ะ”

“เออก็ดีเหนื่อยอยู่เหมือนกัน”

เอ็มตามต่อเข้าไปในห้องภายในห้องดูสะอาดเรียบร้อยจนเอ็มนึกสงสัยว่าต่อคงจะระเบียบน่าดู ถ้าเกิดเป็นไอ้พีอยู่คนเดียวน่ะเหรอคงไม่มีทางสะอาดได้ขนาดนี้

“เหนียวตัวว่ะขออาบน้ำได้ป่าววะ” เอ็มเอ่ยออกมา ต่อมันหันมามองหน้าก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวโยนให้ แต่เอ็มดันถอดเสื้อผ้าออกโดยไม่นุ่งผ้าเช็ดตัวจนร่างเหลือแต่กางเกงในตัวเดียว

“อายกูบ้างนะมึง” ต่อเอ่ยขึ้นพลางมองดูร่างกายสมส่วนของเอ็มที่ยืนอยู่ตรงหน้า

“อายทำหอกอะไรล่ะผู้ชายเหมือนกัน อย่าบอกนะว่านายกะไอ้พีไม่เคยถอดเสื้อผ้าในห้อง”

“เอองั้นมึงจะทำอะไรก็ทำเหอะกูจะนอน”

“อ้าวแล้วบอกนอนไม่หลับ”

“เสือกอะไรกะกูล่ะไปอาบน้ำดิ ยืนKโด่อยู่นั่นแหละ”

“ไอ้นี่เสือกมองKกูมึงเป็นเกย์ป่าววะ” เอ็มว่าพลางเดินมาใกล้ต่อทั้งๆที่ยังไม่นุ่งผ้าเช็ดตัว”

“เกย์ห่าอะไรล่ะ แล้วนี่มึงจะเดินมาหากูทำไมเนี่ย”

“เหรอ…แต่กูเป็นเกย์ว่ะ”

ต่อยืนทื่อเมื่อเอ็มมันเข้ามาประชิดตัวจนได้ ก่อนจะตกใจสุดขีดเมื่อโดนเอ็มคว้าหมับเข้าที่เป้ากางเกง……..


*************************************************************
เอาเรื่องใหม่มาลงโดยเร็ว แฟนคลับคุณบอย อย่าลืมติดตามอ่านกันนะค๊าบบบบบบบบ  :m9:  :m9:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 29-06-2007 18:17:26

รีแรก

 :m11: :m11: :m11: :m11: :m11:

กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

สุดยอดเรื่องนี้

ขอบคุณคนแต่ง ขอบคุณคนโพสต์คร้าบบบบบบบบบบบบบบ

 :m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 29-06-2007 18:35:05

เข้ามาตามอ่าน  อย่างซื่อสัตย์  :m13:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 29-06-2007 18:38:02

โอววว ตอนแรกก็จับเป้าซะแระ   :m10:

ชอบๆๆ  :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 29-06-2007 18:47:35

เอามาโพสอ่อยเหยื่อต่ออย่างรวดเร็ว วันแรกโพสขอ 2 รอบ
ที่เหลือ วันละรอบนะค๊าบบบบ พี่น้อง ถ้าไม่ลืม
**********************************************************
“เฮ้ยทำไรวะ” ต่อผลักเอ็มออกอย่างเร็ว งงเหมือนกันที่เอ็มมันเอาแต่ยืนขำ

“หน้าซีดเลยนะมึงกูล้อมึงเล่น โล่งใจไปทีที่ไอ้พีเพื่อนกูไม่ได้นอนกะเกย์”

“Hมึงอย่ามาเล่นบ้าๆอีกนะมึงกูต่อยจริงๆด้วย”

“เออๆกูขอโทษ แต่ขำว่ะแม่งมึงยังหน้าซีดไม่หายเลย” เอ็มมันยังหัวเราะไม่หยุด

“มึงไปอาบน้ำเลยไปก่อนที่กูจะเตะมึงออกจากห้อง ทะลึ่งเหมือนเพื่อนซี้มึงไม่มีผิด”

ต่อหมายถึงพีที่ก็ชอบล้อเขาแบบนี้เหมือนกัน ผิดตรงไหนที่ผู้ชายอย่างเขาไม่เที่ยวไม่กินเหล้าไม่สูบบุหรี่ ต่อตั้งใจจะเรียนจบให้เร็วๆเพื่อจะได้กลับบ้านที่กรุงเทพเร็วๆ เขาจึงไม่ค่อยสุงสิงกะใครนอกจากพี เรียนเสร็จก็กลับห้องอ่านหนังสือบ้างทำงานส่งอาจารย์ที่ค้างๆอยู่บ้าง ต่างกับพีที่เที่ยวหัวราน้ำตั้งแต่อยู่ปีหนึ่งจนตอนนี้พวกเขาอยู่ปีสองกันแล้ว……

“เฮ้ยมึง ไอ้พีมันกลับดึกอย่างนี้ทุกคืนหรือเปล่าวะ” เอ็มเอ่ยถามต่อเมื่อเวลามันล่วงเลยไปจนเขาเริ่มง่วง

“เออมันก็แบบนี้แหละ ถ้าง่วงมึงก็นอนบนเตียงมันละกัน” ต่อบอกทั้งๆที่นอนหลับตาอยู่

“ไม่เอากูหนาวขอนอนกะมึงได้ป่าว” ได้ยินอย่างนั้นต่อมันลุกขึ้นนั่งเลยทันที

“มึงเข้ามากูเตะแน่”

“ดุๆทำดุ อย่าเผลอหลับล่ะมึงโดนลักหลับแน่” เอ็มก็ยังแหย่ไม่หยุดตามประสานิสัยฮาๆ ยิ่งเห็นต่อเครียดๆ เขาก็ยิ่งขำ

“กูแหย่มึงเล่นนอนๆ ไปเถอะกูเองไม่ได้ชอบผู้ชายด้วยกันหรอก มึงสันดานทำเป็นเครียด”

“แล้วมึงล่ะจะนอนป่าวเปิดไฟจ้าแบบนี้กูนอนไม่หลับ”

“เออห้องมึงนิจะปิดก็เอาดิ กูก็ว่าจะนอนเหมือนกัน ไม่ไหวง่วงจะกลับเมื่อไหร่ช่างแม่งมัน”

เอ็มล้มตัวลงนอนด้วยความเพลีย นึกเอือมระอากับพฤติกรรมไอ้พีสงสัยต้องเทศนามันบ้างแล้ว

ไฟในห้องดับลงพร้อมๆกับสองหนุ่มที่หลับกันไปคนละมุมห้อง จนกระทั่งเช้านั่นแหละต่อรู้สึกตัวขึ้นมาก่อนเพราะเขาต้องเรียนเอ็มยังคงนอนกอดอกหลับอยู่บนที่นอน

“ไอ้พีมันไม่กลับอีกแล้วเหรอเนี่ย” ต่อบ่นเมื่อไม่เห็นร่างของเพื่อนก่อนจะส่ายหัว เมื่อมองเห็นเอ็มที่นอนกอดอกขุดคู้อยู่บนเตียง

“หนาวล่ะสิมึง”

เขาลุกเดินไปคลุมผ้าห่มให้เอ็มก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำ ออกมาเอ็มก็ยังนอนอยู่ท่าเดิมจึงเดินไปเขย่าตัวปลุกให้ลุกเพราะเขาเองก็จะไปเรียนเหมือนกัน

“เฮ้ยทำไมตัวร้อนงี้วะ” เขาต้องชักมือกลับเมื่อตัวเอ็มร้อนมากๆ

“ตื่นสิมึง เฮ้ยอย่ามาตายในห้องกูนะโว้ย”.

เอ็มค่อยๆลืมตาเมื่อร่างโดนเขย่ามากๆ

“กี่โมงแล้ววะ” เขาเอ่ยถามอ้อแอ้รู้สึกมึนในหัวจนลุกไม่ขึ้น

“อย่าบอกนะว่ามึงไม่สบาย”

“อืมกูก็ว่างั้นปวดหัวมากเลยว่ะ แล้วไอ้พีมันไม่กลับมาเหรอเมื่อคืน”

“กลับมึงก็เห็นสิ แล้วไงเนี่ยมึงลุกไหวป่าว ห้องกูไม่มียาด้วย เดี๋ยวพาไปคลีนิคใกล้ๆท่าทางจะไข้ขึ้นสูงนะมึงตัวร้อนจี๋เลย”

“แล้วมึงไม่ไปเรียนเหรอ”

“เดี๋ยวกูไปส่งมึงก่อนค่อยไปเรียน มึงก็เด็กที่นี่นิคงไม่หลงหรอกนะ”

“ไอ้หลงน่ะกูไม่หลงหรอกแต่กูเกรงใจมึง”

“เอาเหอะเพื่อนไอ้พีก็เหมือนเพื่อนกู ถึงมึงจะกวนๆบ้างก็เหอะลุกเร็ว”

“มึงก็ดึงกูหน่อยดิกูลุกไม่ไหวแม่งหนักหัวว่ะ”

ต่อต้องพยุงเอ็มให้ลุกจากที่นอนอย่างเสียไม่ได้

“มึงนะมึงหาเรื่องให้กูจนได้”

เขาบ่นแต่ก็จัดแจงพาเอ็มไปหาหมอจนได้โดยซ้อนมอไซเขาไปร ะหว่างทางก็กลัวว่าไอ้เอ็มมันจะตกดีที่คลีนิคมันอยู่ไม่ไกล

“มึงกลับบ้านได้เองนะกูต้องไปแล้วกูรีบ แต่บ้านมึงก็อยู่ไกลเหมือนกันนี่หว่ากุเคยไปกะไอ้พี เอางี้ถ้ามึงกลับไม่ไหวก็กลับไปนอนพักที่ห้องกูก่อนอ่ะกุญแจ”

ต่อล้วงกุญแจห้องให้เอ็ม

“แล้วมึงล่ะ”

“เออเดี๋ยวกูไปเอากะไอ้พีเองไปก่อนนะโว้ย”

ต่อจะวิ่งกับไปที่รถแต่เหมือนนึกอะไรได้บางอย่าง คว้าปากกามาจดอะไรยิกๆกลับมายื่นให้เอ็ม

“นี่เบอร์กูมีอะไรก็โทรมา ไอ้พีน่ะมึงพึ่งอะไรมันไม่ได้หรอกป่านนี้มันแฮ้งค์อยู่ไหนแล้วก็ไม่รู้”

เอ็มมองตามต่อที่ขับมอไซออกไปแล้ว

“เออมึงนี่ก็นิสัยไม่เลวแฮะ” เขาบอกออกมายิ้มๆก่อนจะยัดเบอร์โทรไว้ในกระเป๋ากางเกงพาร่างเพลียๆเดินเข้าคลีนิค

โทรศัพท์ต่อดังขึ้นมาขณะที่พักกินข้าวอยู่ เขาคิดว่ายังไงต้องเป็นไอ้พีแน่เลยกดรับโดยไม่ดูเลยว่าเป็นใคร

“ไอ้Hพีมึงอยู่ไหนวะหายหัวไปเลยนะมึง เอากุญแจห้องมาให้กูด้วย ของกูให้เพื่อนมึงไปแล้ว”

“เออเดี๋ยวกูเอาไปคืนให้”

“อ้าวเฮ้ยไม่ใช่ไอ้พีเหรอใครวะ” ต่อถามเมื่อเสียงไม่คุ้นหู

“กูไอ้เอ็มเพื่อนไอ้พีโว้ยแล้วก็เพื่อนมึงด้วย”

“มั่วแล้วมึงใครเพื่อนมึง”

“อ้าวก็เมื่อเช้ามึงเพิ่งบอกกู ไอ้นี่หลอกให้อยากแล้วจากไปนะมึง”

“อะไรของมึงแล้วนี่หายแล้วหรือไง”

“เออค่อยยังชั่วโดนไปหนึ่งเข็ม”

“แล้วเขาฉีดยาที่ปากมึงด้วยหรือเปล่า”

“ไม่ว่ะกูบอกเขาว่ารอมึงมาฉีดให้”

“ทะลึ่งไอ้Hแล้วมึงโทรมาทำไม”

“กูติดต่อไอ้พีไม่ได้อย่างที่มึงบอกเลยว่ะ เดี๋ยวกูว่าจะเอากุญแจไปคืนมึง”

“แล้วมึงจะกลับบ้านมึงแล้วเหรอ”

“เออหรือมึงไม่อยากให้กูกลับอยากให้กูนอนด้วยอีกคืนหรือไง”

“นอนส้นตีนอ่ะดิแล้วมึงจะมาไงให้กูไปหาป่าว”

“ไม่ต้องเดี๋ยวกูไปเอง”

“ไหวแน่นะมึง”

“เออกูรู้ว่ามึงห่วง เดี๋ยวกูจะเอาหน้าหล่อๆไปหามึงเอง”
“
เออๆกูจะรอมาถึงก็โทรมาละกัน”

“ได้เลยแล้วเบอร์กูก็เม็มไว้ด้วยล่ะ ท่าทางมึงกะกูจะได้คบกันยาวเดี๋ยวเจอกันโว้ย!!!!!”

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 29-06-2007 18:51:19

ชิชิ มีกั๊กนะพ่อ

กร้ากกกกกกกกกกกก

 :m14: :m14: :m14: :m14: :m14:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: MiLCH ที่ 29-06-2007 18:52:50

อ่าน่าตื่นเต้นมากๆ

รออ่านต่ออยู่น้า

ปอลอ*วันละ2รอบเลยมะได้หรอ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 29-06-2007 19:11:28

พียังไม่มีบท แต่เอ็มกะลังทำแต้ม  :m12:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: tsuyu ที่ 29-06-2007 19:45:22

ติดตามอย่างติดๆเลยค่ะ

มาไวจริงๆ ไม่ผิดหวัง

 :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 29-06-2007 19:46:04

เข้ามากรี๊ดๆๆๆ สลบตื่นขึ้นมากรี๊ดสลบอีกสามรอบกับเรื่องนี้
 :m11: :m11: :m11: :m11: :m11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 29-06-2007 22:33:40

มามะ
มาให้เค้าเจิมเสียดีๆ  :m4:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 29-06-2007 23:11:37

ตามมาอ่านเรื่องใหม่ด้วยคน  :m4: :m4: :m4:
เรื่องนี่มีคนการันตีเยอะเนอะ ต้องพิสูจน์  :m12: :m12: :m12:

“ได้เลยแล้วเบอร์กูก็เม็มไว้ด้วยล่ะ ท่าทางมึงกะกูจะได้คบกันยาวเดี๋ยวเจอกันโว้ย!!!!!”
ประโยคเด็ด โดนใจ  :m3: :m3: :m11: :m11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 30-06-2007 07:07:32

หุหุ งานนี้ท่าทางจะคบกันยาว  :m4:  :m4:  :m4:
ปล. มารายงานตัวแล้ววววววว  :seng2ped:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ( = ___ = ) ที่ 30-06-2007 11:21:13

เย้  :m11: นิยายคุณบอยมาแล้ว  ยังไม่ได้อ่านแต่มาเม้นท์ก่อน  ขอบคุณคนเขียนและคนโพสท์มั๊กๆฮับ จู๊ปๆ :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 30-06-2007 12:08:19

มาตามสัญญา วันละตอนครับ แต่เว้นวันพรุ่งนี้นะครับ ขอตัวไปเริงร่าที่เชียงใหม่ก่อน

เจอกันวันจันทร์ครับ พี่น้อง    :m7:
***************************************************************
“ไงล่ะมึงลิ้นห้อยมาเลยนะ กูบอกให้รอกูก็ไม่เชื่อ” ต่อทักเอ็มที่ยืนหอบรอเขาอยู่หน้ามหาลัย

“เออนะ ไหนๆกูก็มาแล้วแต่เล่นเอาหอบเหมือนกันว่ะ”

“ยังไม่หายดีอ่ะดิเสียหมดเลยนะมึง” ต่อว่าพลางส่ายหัว

“เสียไรพูดดีๆนะโว้ย”

“ก็มึงเป็นเด็กที่นี่ซะเปล่า ไปอยู่กรุงเทพได้ไม่เท่าไหร่แค่กลับมาบ้านเกิดแค่เนี้ยเป็นไข้กุขำว่ะ”

“เออมึงทำเป็นเก่ง ไว้มึงกลับกรุงเทพเมื่อไหร่กูจะรอดูมึง”

“เชิญมึงตามสบายกูไม่ได้สำออยเหมือนมึง”

“งั้นพี่ต่อไปหาน้ำให้ผมกินหน่อยสินะๆผมไม่มีแรงเดินแล้วนะคร้าบพี่ต่อครับ” เอ็มทำท่ากระแซะต่อจนต่อมันถอยหนีแทบไม่ทัน

“มึงเพี้ยนอะไรอีกเนี่ยไอ้เอ็ม”

“ก็กูสำออยไงครับไอ้พี่ต่อ” เอ็มนึกขำขึ้นมาเมื่อเห็นต่อยืนทำหน้าเอ๋อ

“มึงนะมึงไปได้เรื่อยๆ เอากุญแจกูมาแล้วอยากไปไหนก้อไปกูรำคาญ”

“อ้าวเฮ้ยไงพูดงี้วะกูเสียใจนะมึง”

“พอเลยมึงไม่ต้องมาอำกูอีก”

“ก็กูหิวน้ำอ่ะ”

“แขนขามึงขาดหรือไงหากินเองดิ”

“แฮะๆเงินกูไม่เหลือแล้วจ่ายค่ายาไปหมดแล้ว กูถึงต้องเดินมาหามึงนี่ไง” เอ็มเอามือเกาหัวแก้เขิน

“ไอ้นี่มึงอำกูอีกป่าวเนี่ย”

“กูไม่อำแล้วคอกูแห้งจะเป็นผงอยู่แล้ว เหนื่อยนะมึงเดินมาไม่ใช่ใกล้ๆ”

“กูไม่น่ามาเจอมึงเลยจริงๆแค่ไอ้พีกูก็ปวดหัวจะแย่อยู่แล้ว”

“บ่นๆเออกูไปขอเขากินก็ได้วะ” เอ็มทำท่าจะเดินไปจริงแต่ต่อผลักอกเขาไว้

“แล้วมึงกินข้าวมายัง”

“มึงจะเลี้ยงกูเหรอ”

“ถือว่าทำบุญให้เด็กเร่ร่อนไปเดี๋ยวกูพาไป”

ต่อออกเดินนำไปก่อนเอ็มมองตามหลังยิ้มๆ

“เล่นกูแรงนะมึงหาว่ากูเป็นเด็กเร่ร่อนนี่นะมันถิ่นกู”

เอ็มเดินตามหลังต่อไปถึงแม้ว่าตอนนี้เขาจะไม่มีเงินติดตัว เอ็มก็ไม่ได้รู้สึกกลัวเลยซักนิด ก็นี่มันบ้านเกิดที่เขาอยู่มาตั้งแต่เด็กๆถึงแม้ว่าบ้านที่เขาอยู่จริงๆจะไกลออกไปจากที่นี่ร่วมสี่สิบโล แต่เขาก็คุ้นเคยที่นี่เป็นอย่างดี แค่ตัวเมืองเขาเข้าๆออกมาเป็นประจำอยู่แล้ว คนรู้จักก็เยอะเป็นตาสับประรดเว้นเสียแต่ว่าคนที่นี่จะจำเขาได้หรือเปล่า เมื่อเขาโตเป็นหนุ่มขนาดนี้แล้วไม่ใช่เด็กทะโมนที่คอยแกล้งใครไปทั่วเหมือนแต่ก่อนกับไอ้พีคู่ซี้ของเขา…

“แล้วมึงไม่กินอ่ะ” เอ็มเอ่ยถามเมื่อไม่เห็นต่อสั่งข้าวมากินดื่มแต่น้ำเท่านั้น

“กูอิ่มแล้วมึง รีบกินเหอะนี่มันจะค่ำแล้วนะบ้านมึงก็อยู่ซะไกลถึงบ้านมืดนะมึง”

“ไกลอะไรล่ะแค่นี้กูไม่กลัวนี่มันถิ่นเก่ากู”

“อ้าวถิ่นมึงแล้วมึงมาให้กูเลี้ยงข้าวทำเบื้อกไรล่ะ”

“ก็กูอยากให้มึงเลี้ยงผิดด้วยเหรอไอ้หน้าหล่อ”

“มึงนี่กะล่อนสุดยอดใครเป็นแฟนนี่ซวยตาย”

“กะล่อนแต่อ้อนเก่งนะครับ รับรองถ้าไอ้เอ็มจีบใครหลงทุกราย” เอ็มพูดไปพลางยักคิ้วหลิ่วตาจนต่อนึกหมั่นไส้

“แม่งโครตหลงตัวเองเลยว่ะ”

“เห็นมั๊ยขนาดมึงยังว่ากูหลงตัวเองเลย คนอื่นมันก็ต้องหลงกูเป็นธรรมดารวมทั้งมึงด้วย”

“ฝันเฟื่องแล้วมึงกูบอกแล้วไงว่าถือว่ากูทำบุญ”

“เอาเหอะๆมึงจะด่ากูเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกมึงก็เอาเหอะ มึงอย่าเผลอจ้องตากูละกัน กูมองทะลุไปถึงหัวใจมึงแน่”

“มึงอย่ามาสำนวนกะกู กูไม่ใช่ผู้หญิงไม่ใช่เกย์ยากที่กูจะหลงคารมมึง”

“ยิ่งยากกูยิ่งชอบ เกิดมาไม่เคยจีบผู้ชายลองสักครั้งดีมั๊ยเนี่ยจะได้ไม่เสียชาติเกิด”

“หมอเขาฉีดยาอะไรให้มึงวะเนี่ย กูไม่คุยกะมึงแล้วเล่นเอากูขนลุกบ้าไปคนเดียวเหอะ มึงเอากุญแจกูมากูจะกลับห้องแล้วป่านนี้ไอ้พีมันคงถึงห้องแล้วมั้ง”

“อ่ะแน่ะรีบกลับไปรายงานตัวเลยนะมึง สามคนผัวเมียมันก็ไม่เลวนะเออกูไปด้วยดีกว่า”

เอ็มจะลุกขึ้นตามนึกชอบใจที่เห็นต่อมันยืนอึ้งก็ต่อมันกลับระแวงคิดไปต่างๆนาๆ เขาคิดว่าไอ้พีกะเอ็มมันต้องเป็นมากกว่าเพื่อนแน่นอน ท่าทางเขาคงต้องคุยกะไอ้พียกใหญ่ ถ้าไอ้พีมันเป็นเกย์จริงเขาก็คงต้องย้ายออกแน่ แต่พฤติกรรมยังไงไอ้พีมันก็ไม่ใช่เกย์แน่นอนส่วนไอ้เอ็มมันยากที่จะไว้ใจ

“มึงอยู่ห่างๆกูเลยนะ กูว่าแล้วท่าทางมึงแปลกๆตามกูมาถึงมหาลัย เอากุญแจกูมาเลยแล้วมึงไปไหนก็ไป”

“โอ้ย เจ็บว่ะ เจ็บมากๆโดนไล่ส่งพี่ต่อใจร้ายจังไม่ส่งสารเอ็มเหรอครับ อุตส่าห์ตามมาถึงนี่รู้งี้เมื่อคืนรวบรัดซะก็ดี ไม่น่าให้รอดมือไปเลยพูดแล้วเสียดายขอโอกาสอีกครั้งนะๆ”

“ไอ้บ้านี่แทนที่จะสำนึกดันมากระแดะอีก กูจะบอกไอ้พีว่ามึงน่ะเป็นเกย์คอยดูพีมันเลิกคบมึงแน่”

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 30-06-2007 12:17:36

ซะง้านนนนนน

 :m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 30-06-2007 12:18:14

 :laugh3: :laugh3:
หยอดได้เป็นหยอด  :m3: :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: しろやま　としんや ที่ 30-06-2007 13:23:36

เข้ามาตามติดๆ

เรื่องนี้นี่เองที่ลุงเรย์คลั่งไข่ เอ้ยคลั่งไคล้เหลือเกิน :m14:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 30-06-2007 14:16:20

ใครเป็นไม่เป็นเดี๋ยวก็รู้  :m3:  :m3:  :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 30-06-2007 14:45:16

 o15

ตามมาอ่านครับ แค่ต้นเรื่องก็ท่าทางสนุกแล้ว

รออ่านต่อไปครับ

 :impress:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 30-06-2007 15:18:00

ต่อจะใจแข็งได้นานมั้ยน๊า  :m14:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: pae666 ที่ 30-06-2007 16:10:45

อ๊าาาาาาาา!!!! เรื่องใหม่มาแล้ว  :m11:   :m11:   :m11:   :m11:

ติดตามอย่างต่อเนื่องค่ะ  :m4:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: MiLCH ที่ 30-06-2007 18:29:41

ต่อใจเข็งมากๆ

เอ็มน่ารักอะ ชอบๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: มูมู่น้อย ที่ 30-06-2007 19:06:52

มีแต่คนการันตีความมันส์  :m4:

แต่ก็เชื่ออยู่ว่าน่าจะมันส์  อ่านฝีมือจากภาคแรกแล้วก็ตามต่อโลดเลยคร๊าบบบบบบบ
ภาคนี้เป็นต่อกับเอ็มเหรอ

รออ่านต่อน้า  :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: cassper_W ที่ 30-06-2007 19:26:01

อิอิ เข้ามาอ่านด้วยคน  เรื่องของคุณบอยนี่มันตรงคอนเซปการอ่านของเราดีแต้แต้ :m12:

ว่าแต่ใครมีเรื่องอื่นของคุณบอยอีกช่วยมาลงให้เยอะๆๆๆๆเลยน่ะ  เราอยากอ่านทุกเรื่องของคุณบอยเลยล่ะ   :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 30-06-2007 21:28:57

ตามอ่านต่อไป

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 01-07-2007 17:14:42

หยอดเข้าไป...

หยอดเรื่อยๆ ...

สักวันหลงชัวร์...
 :m12: :m12:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: NewcoolstaR ที่ 01-07-2007 17:28:50

 :sad4: เอ็ม...... :sad4:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 01-07-2007 19:09:24

คุณน้องรีบนเคอะ

ท่าทางจะเป็นเอามากเนอะ  น่าสงสาร

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 02-07-2007 10:26:02

อ้างจาก: ไอ้แสบ..我不放手 ที่ 01-07-2007 17:28:50  

:sad4: เอ็ม...... :sad4:

สงสัย เรื่องนี้จะโดนใจปี้แสบบบบบ

 :m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11:







ลป.

มาต่อเวยๆ นะครับ

 :m13: :m13: :m13:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 02-07-2007 11:57:01

อ้างจาก: ไอ้แสบ..我不放手 ที่ 01-07-2007 17:28:50  

:sad4: เอ็ม...... :sad4:

พี่แสบคิดถึงน้องแอ๊บบร้า หรอคับ อิอิ แซวเล่นน้า เค้ารู้หรอกน่าว่าหมายถึงใคร
( :m5: ตัวนี้แปลว่าอะไรอ่ะคับ ให้อภัยป่ะคับ)

เรื่องนี้ยังไม่ได้อ่านเลยอ่ะ แต่อยากมีส่วนร่วมแซวพี่แสบด้วยคน  o3

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 02-07-2007 13:23:49

โอ้ว หนุกจังเยย
 :m4:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 02-07-2007 13:40:54

รอคับรอ  :undecided: :undecided:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 02-07-2007 14:35:42

มาล่ะค๊าบบบบ โดนพิษแอร์เอเซียไป กลับถึงบ้าน เบลอเลย  o2
*****************************************************************
“เออพอดีเลยมึง เนี่ยไอ้พีมันโทรมาแล้วบอกให้หมดเลยเพื่อน” เอ็มยื่นโทรศัพท์ที่พีโทรเข้ามาให้กับต่อ

“รับไปสิจะฟ้องไม่ใช่เหรอ” ต่อรับโทรศัพท์มากดรับ เอ็มกลับไปนั่งกินข้าวต่อหน้าตาเฉย

“ไอ้พี มึงอยู่ไหนเนี่ย”

“อ้าวเฮ้ยต่อ มึงมารับโทรศัพท์ไอ้เอ็มได้ไง”

“ยังจำเสียงกูได้เหรอมึง กูนึกว่ามึงเมาค้างอยู่”

“กูสร่างแล้วโว้ย แล้วนั่นมึงสองคนอยู่ด้วยกันเหรอ”

“เออกูกำลังอยู่กับคู่เกย์มึงเนี่ย” เอ็มสำลักน้ำที่กำลังกินออกมาทันที ไม่คิดว่าต่อมันจะเอาจริง ต่อมันได้ทียักคิ้วให้นึกสะใจว่าท้าใครไม่ท้ามาท้าคนอย่างเขา

“ใครคู่เกย์กู อย่าบอกนะว่ามึงหมายถึงไอ้เอ็ม”

“ก็เออดิแล้วมึงขำอะไร”

“โดนมันอำอีกคนแล้วสิมึง กูว่าแล้วมึงน่ะคงไม่รอดนิสัยห่ามๆของไอ้เอ็มมันหรอก”

ต่อหันกลับไปมองเอ็มที่แกล้งยิ้มหวานให้เขา

“แต่แม่งโคตรเหมือนเลยมึง กูไม่ไว้ใจมึงแน่ใจเหรอว่ามันไม่ใช่”

“ไอ้นี่มันทะโมนยังกะลิง กูเอาหัวเป็นประกันเลยมึง มันชอบอำชาวบ้านแบบนี้แหละ เพื่อนกูกระเจิงไปหลายรายแล้ว จนกูไม่รู้จะด่ามันยังไง มันบอกกูนะว่าถ้าเพื่อนมันจะคบกันจริงๆน่ะจะเป็นอะไรยังไงเขาไม่ถือกันหรอก คนที่โดนมันแกล้งแล้วเลิกคบกุมึงบอกกุไว้เลยว่าไอ้พวกนั้นน่ะเพื่อนกินชัวร์ เรื่องแค่นี้ทำเป็นรับไม่ได้ จริงๆมันไม่มีอะไรหรอกกูคบกับมันมานานมากมันก็แค่สแกนเพื่อนให้กูเท่านั้น มึงกำลังโดนบททดสอบอ่ะดิ แต่ท่าทางไอ้เอ็มมันจะเล่นมึงแรงไปหน่อยว่ะ ฟังจากเสียงแม่งโคตรเครียดเลย”

ต่อมองดูเอ็มอีกครั้ง คราวนี้มันเอาแต่นั่งกินโดยไม่สนใจอะไรต่างกับเขาที่รู้สึกผิดเขามากๆที่คิดอกุศลกับเพื่อนได้ขนาดนั้น

“อ่ะ”

ต่อยื่นโทรศัพท์คืนให้เอ็มเมื่อพีมันวางสายไป ตอนนี้มันกำลังอยู่ที่ห้องแต่มันเตรียมจะจัดเสื้อผ้าเพื่อจะไปออกค่ายกับเพื่อนของมันเขาเองก็เพิ่งจะรู้เรื่องไอ้นี่ม้นชอบไปแจมกะชาวบ้านเขาไปทั่วจริงๆ

“อ้าวมันวางไปแล้วเหรอยังไม่ทันได้คุยเลยอ่ะ”

“เออมันบอกมันรีบมันจะไม่อยู่สามสี่วันจะไปออกค่าย”

“อะไรวะไอ้นี่รักกูจัง กูอุตส่าห์มาหาอดเจอเลยเดี๋ยวกูก็จะกลับกรุงเทพแล้วเซ็งว่ะ” เอ็มส่ายหัวเครียดๆ ต่อเพิ่งสังเกตเห็นสีหน้าเอาจริงเอาจังของเขาก็ตอนนี้แหละ

“มองไร” เอ็มถามดุๆเขากำลังหงุดหงิดไม่มีอารมณ์จะล้อต่ออีก ต่อเองก็ไม่กล้าแหย่เพราะดูท่าตัวตนที่แท้จริงของเอ็มท่าทางเอาเรื่องไม่น้อย

“หงุดหงิดอะไรว้าคบกับมันมานาน ก็น่าจะรู้นิสัยมันดีนิว่าไอ้พีมันเป็นยังไง”

“กูรู้แต่กูก็ใช่จะว่างกลับมาบ้านบ่อยๆ งั้นเดี๋ยวกูกลับล่ะ ขอบใจว่ะที่อยู่เป็นเพื่อนทั้งวันที่กูล้อๆ มึงไปก็ลืมเหอะไอ้พีมันนิสัยดีคบๆมันไว้แล้วมึงจะไม่เสียใจ ยังไงมันก็เป็นเพื่อนรักกูฝากดูแลมันด้วยละกัน กุกลัวว่ามันจะจบช้าเดี๋ยวที่บ้านเล่นงานมันอีกไอ้นี่มันยิ่งไม่ค่อยถูกกะที่บ้านอยู่”

ต่อเองก็เคยๆได้ยินพีมันบ่นเรื่องที่บ้านให้ฟังอยู่เรื่อยๆ เหมือนพีมันขาดความอบอุ่นมาตั้งแต่เด็ก พอเป็นอิสระมันก็เลยเที่ยวหัวราน้ำแต่นิสัยมันก็ดีมากเหมือนอย่างที่เอ็มว่า

“แล้วมึงจะกลับยังไง”

“นั่งรถกลับสิถามโง่ บ้านกูมันไม่ได้นอกเมืองขนาดนั้นรถไปกลับมีเรื่อยๆโว้ย”

“อ้าวไหนบอกไม่มีตังค์ไง”

“ไอ้เรื่องนั้นกูไม่กลัวบอกแล้วไงว่านี่น่ะบ้านเกิดกู”

“เออเก่งนักมึงก็กลับเองละกัน กูว่าจะขับมอไซไปส่งซะหน่อย” เอ็มมองหน้าต่อแล้วยิ้ม จนต่อมันงงว่าไอ้นี่มันจะมาอารมณ์ไหนอีก

“มึงไม่กลัวกูปล้ำมึงเหรอ” เอ็มมันถามออกมา

“มึงกล้าที่จะเอาผู้ชายด้วยกัน กูก็กล้าที่จะเป็นของมึงวะ”

ที่ต่อกล้าตอบออกไปอย่างนั่นเพราะเขาได้ยินจากปากพีแล้วว่าเอ็มเป็น ยังไงมันก็คงจะดีแต่ปากเอาเข้าจริงๆเรื่องพวกนี้พีบอกเขาว่าเอ็มมันก็แหยงเหมือนกัน

“พูดอย่างงี้เดี๋ยวได้เสียวหรอกมึง”

“แล้วมึงจะรออะไรล่ะ กูก็อย่างรู้เหมือนกันว่ามึงจะทำกูเสียวได้แค่ใหน”……….

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 02-07-2007 14:49:07

อ้าวๆๆ ไปท้าอย่างงั้นเดี๋ยวก็ได้เสีย เป็นเมียปั๋วหรอก  :m14:

แต่ว่าแล้วก็รออ่านบทนี้อยู่นะ  :m11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 02-07-2007 14:53:10

เหอเหอ

แล้วเมื่อไหร่จะได้กัน

รอตอน...

 :m11: :m11: :m11: :m11: :m11:

------------------

Air asia Delay โดนไปกี่ชม.ละป้อม

ของป๋มจาก SIN-BKK 6 ชั่วโมง อ่วมอรทัย

แต่ไม่เข็ดนะขอบอก ยังนั่งอีก

เพราะราคามันโดน

กร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก

 :m14: :m14: :m14:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 02-07-2007 15:03:42

ขำๆอ่ะ พูห์ แต่ 3 ชั่วโมงกว่าๆ

จากเชียงใหม่ ถึง BKK

ไม่เอาแล้วววววว เมื่อคืนกว่าจะถึงบ้าน ตี 3 แถมมีประชุมเช้าอีก  :o7:

ชีวิตต้องสู้จิงๆ  o7

เรื่องราคาไม่เกี่ยงเพราะที่ทำงานจ่าย ไม่ได้จ่ายเองอยู่แล้ว อิอิ  :o10:

ขอแอบนอกเรื่องนิ๊ดนึงนะ ทุกคน พอดีมันทนไม่ไหวววววว เหนื่อยใจจิงๆ  :m8:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 02-07-2007 15:54:24

 :serius2:

รอต่อไป มาต่อเร็ว ๆ นะครับ

รออยู่

 :teach:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 02-07-2007 19:51:03

หุหุ ลุ้น ๆ ให้ได้เสียกันจริง ๆ  :m3:  :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 02-07-2007 21:22:07

มาช่วยลุ้นตามรีบน  :m12: :m12:
 :m3: :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 02-07-2007 21:48:28

น่าสงสาร   :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: MiLCH ที่ 02-07-2007 23:07:50

กำลังลุ้นมากๆอยู่เลยอะ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 03-07-2007 00:26:48

มาต่อขำๆรับวันใหม่ค๊าบบบบบบบบบ  o16
จะมีใครขำกับกรูอ๊ะเปล่าเนี่ย
******************************************************************
“เออบ้านมึงน่าอยู่ดีว่ะเอ็ม” ต่อเอ่ยออกมาเมื่อพาเอ็มมาส่งที่รั้วหน้าบ้านซึ่งกว่าจะมาถึงก็เล่นเอาทั้งสองสั่นพั่บๆเพราะต้องขับรถฝ่าสายลมกันมา

“น่าอยู่มึงก็มาอยู่กะกูดิ” เอ็มพูดพลางยักคิ้ว

“ไอ้นี่หยอดกูบ่อยเดี๋ยวเหอะมึง”

“ทำไมมึงจะทำอะไรกูไอ้ตี๋น้อย”

“อยากรู้เหรอ” ต่อแกล้งยิ้มเจ้าเล่ห์บ้างจนเอ็มเผลอถอยหลังหนีแบบไม่รู้ตัว

“มึงไม่ต้องหนีกูเลยชอบล้อกูดีนักมานี่เลยมึง”

ต่อโผเข้าจับตัวเอ็มด้วยอารมณ์อยากแก้แค้นคืนเท่านั้นที่เอ็มชอบอำเขามาตลอดอย่างที่พีเคยบอก พอต่อมันแตะโดนตัวเอ็มเท่านั้นแหละด้วยสัญชาตญานที่เอ็มมันตกใจต่อจึงโดนเอ็มผลักร่างออกเต็มแรงจนร่างกระเด็นไปชนรั้วบ้านทรุดลงอย่างไม่เป็นท่า

“โอ้ยขากูไอ้เอ็มมึงจะฆ่ากูหรือไงวะ” ต่อร้องด้วยความเจ็บปากก็ด่าเอ็มไม่หยุดก็เล่นทำเอาขาเขาครูดกับเหล็กรั้วบ้านจนเป็นแผล

“เฮ้ยกูขอโทษมึงเป็นไรหรือเปล่าวะ” เอ็มจะเข้าไปพยุงต่อลุกขึ้นแต่โดนต่อมันชี้หน้าไว้ซะก่อน

“หยุดเลยมึงอย่ามาใกล้กูเชียวทีแกล้งกู กูไม่เห็นรุนแรงกะมึงเลยพอกุแกล้งคืนหน่อยเดียวทำกูได้เลือด”

“เออๆๆกูขอโทษแม่งกูไม่เคยนี่หว่าอยู่ๆจะให้ผู้ชายมากอด”

“แล้วมึงคิดว่ากูเคยหรือไงเล่าจะเป็นบาดทะยักหรือเปล่าวะรั้วบ้านมึงสะอาดหรือเปล่าก็ไม่รู้”

“อ้าวปาก นี่บ้านกูนะยังปากดีอีกถามแม่กูเลยเอาป่าว”

“กูไม่อยู่เจอใครหรอกกูจะกลับ” ต่อลุกขึ้นเดินกะเผกๆไปที่รถเอ็มมองแล้วก็เอาแต่ส่ายหัว

“นี่มึงงอนหรือเคืองกูเนี่ย กูดูไม่ออก”

“เรื่องของมึงจะคิด กูมันหาเรื่องเองแหละไม่น่ามาส่งคนอย่างมึงเลยจริงๆ”

“ซะงั้นล่ะมึงแล้วนี่มึงจะขับรถกลับไหวเหรอนี่มันก็มืดแล้วนะมึงอันตราย”

“ไม่ไหวกุก็จะกลับมึงเข้าบ้านไปเหอะหายไปตั้งหนึ่งวันหนึ่งคืนป่านนี้ที่บ้านมึงไม่ไปแจ้งคนหายแล้วเหรอ”

“กุไม่ได้เกเรขนาดนั้นซะหน่อยโทรศัพท์กูก็มีกูจะปล่อยให้ที่บ้านกูวุ่นวายทำไม”

“เออๆจะเป็นยังไงก็เรื่องของมึงกูไปล่ะ”

“มึงอย่ามาบ้าน่า ไปเข้าบ้านกูก่อนเดี๋ยวกูทำแผลให้แล้วมึงจะกลับก็เรื่องของมึง”

“ไม่ต้องหรอกกูมีผ้ามาเอาห้ามเลือดไว้ให้กูกลับถึงหอก็พอแล้ว”

“มึงอย่ามาทำเก่งไอ้ตี๋ กูถือว่าเป็นการตอบแทนที่มึงพากูไปหาหมอละกัน” เอ็มว่าพลางหันไปเปิดประตูบ้านแล้วเดินมาจูงแขนต่อ

“มึงเข้าไปก่อนเดี๋ยวกูจูงรถไปให้”ต่อจำเป็นต้องเดินกระเผกๆเข้าไปในเขตบ้านของเอ็มเมื่อรู้สึกเจ็บที่แผลขึ้นมาแล้วปล่อยให้เอ็มจูงรถตามเข้ามา

“ไมบ้านมึงเงียบจังวะ” ต่อเอ่ยถามเมื่อเห็นบ้านมันเงียบๆ

“แล้วมึงจะให้คนที่บ้านกูร้องปาวๆให้ชาวบ้านเขารำคาญหรือไงที่นี่มันต่างจังหวัดนะมึงไม่ไช่กรุงเทพบ้านมึงที่ไม่เคยหลับเคยนอนกัน”

“กูถามมึงสั้นๆเองนะ”

“แต่กูอยากคุยกับมึงเยอะๆมีไรเปล่า”

ต่อเอาแต่ส่ายหัวขี้เกียจต่อล้อต่อเถียงขึ้นมาอีก จึงเอาแต่เดินตามหลังเอ็มเข้าบ้านไปเล่นเอาเขาเกร็งไปเหมือนกันเมื่อเห็นครอบครัวเอ็มนั่งกันอยู่พร้อมหน้า

"พ่อหวัดดีครับแม่หวัดดีครับ” ต่ออึ้งไม่น่าเชื่อว่าท่าทีทะลึ่งๆแบบเอ็มจะน้อบน้อมพ่อแม่ได้ขนาดนั้น เมื่อเห็นเอ็มยกมือไหว้พ่อกะแม่มันทำให้เขาอดคิดถึงบ้านไม่ได้เขาต้องยกมือไหว้เมื่อเอ็มมันหันมาแนะนำ

“หายไปไหนมาพี่เอ็ม” เสียงเล็กๆใสๆเอ่ยถามขึ้นมาคงเป็นน้องสาวเอ็มต่อคิดพร้อมกับที่เจ้าของเสียงหันมายิ้มให้เขา

“จ้องน้องกุตาวาวเชียวนะมึง” เอ็มหันมาติงต่อ

“ก็น้องมึงยิ้มให้กุแล้วมึงจะใหักูแยกเขี้ยวให้หรือไงเล่า” ต่อกระซิบกลับ

…ทักกันได้ไม่นานเอ็มก็ขอตัวพาต่อไปที่ห้องเพื่อทำแผลให้

“มึงทำไมไม่ให้น้องสาวมึงมาทำให้กูวะ” ต่อท้วงเมื่อเห็นเอ็มมันหอบอุปกรณ์ทำแผลมาวางตรงหน้า

“จะจีบน้องกูอ่ะดิมึง เสียใจด้วยว่ะมันมีแฟนแล้วกินแห้วไปเหอะมึง”

“มีกูก็แย่งได้”

“อ้าวไอ้นี่เห็นนิ่งๆมึงก็ใช่เล่นจีบกูให้ติดก่อนเหอะค่อยไปจีบน้องกู”

“ให้กูแตะมึงม่ะง่ายกว่า….อ๊าก!!!! มึงทำอะไรกูอีกเนี่ยไอ้เอ็ม”

ต่อร้องสุดเสียงขาสั่นพั่บๆเมื่อเอ็มราดทิงเจอร์ลงที่แผลไม่ยั้งมือ

“อย่างมึงต้องโดนอย่างนี้แหละ”

“กุแสบนะมึงพอเลยๆไปไกลกูเลยทำเองก็ได้วะ” ต่อพยามเบี่ยงขาหลบออกจากมือเอ็มแต่ก้อไม่พ้นอยู่ดีเมื่อเอ็มมันไม่ยอมปล่อย

“เออกูไม่แกล้งแล้วมึงอยู่นิ่งๆดิ”

เอ็มก้มหน้าก้มตาทำแผลให้ต่ออย่างเบามือจนต่อมันเริ่มคลายอาการเจ็บลงไปเยอะรู้สึกแปลกๆอยู่เหมือนกันที่มีผู้ชายมานั่งทำแผลให้แบบนี้จนโดนเอ็มว่าเอา

“เคลิ้มเลยนะมึง”

“มันก็ดีกว่าทำเองล่ะว่ะ”

“เออเสร็จแล้ว มึงจะอาบน้ำก็ตามสบายเลยนะเดี๋ยวกูเอาของไปเก็บก่อนจะคุยกับพ่อแม่กูด้วยเสื้อผ้ากูมึงก็ค้นหามาเปลี่ยนเอาเองละกันเดี๋ยวกูมา”

“เฮ้ยเดี๋ยวกุก็กลับแล้วลงไปด้วยกันเลยก็ได้” ต่อรีบร้องทัก นี่เอ็มมันคิดจะให้เขาค้างที่บ้านมันเหรอเนี่ย

“มึงไม่ต้องเลยนี่มันดึกแล้วมึงจะขับรถให้ตัวเองไปหนาวตายระหว่างทางหรือไง นอนกะกูนี่แหละพรุ่งนี้มึงค่อยไปถึงมึงมีเรียนเช้ามึงก้อไปทันถ้ามึงไม่นอนขี้เซา”

“ไม่เอากูไม่นอนไม่คุ้นที่กุนอนไม่หลับ”

“ไม่หลับก็เรื่องของมึงแต่กุญแจรถมึงอยู่กะกูมีปัญญากลับมึงก้อกลับเอาเอง”

“แกล้งกูอีกแล้วนะมึงไอ้เอ็ม”

“กูไม่ได้แกล้งแต่กูหวังดีแล้วอาบน้ำอย่าให้แผลมันโดนน้ำล่ะไปล่ะเดี๋ยวกูมาแล้วมึงหิวป่าว”

“ไม่อ่ะมึงจะไปไหนก็ไปไอ้กะล่อน”

“ว่ากูเข้าไปเหอะเดี๋ยวคืนนี้มึงเสร็จกูเเน่”

เอ็มหอบของเดินออกจากห้องไปต่อจึงจัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองเเล้วเปลี่ยนเป็นนุ่งผ้าเช็ดตัวเพราะเริ่มเหนียวตัวขึ้นมาแล้วเหมือนกันรู้สึกเพลียอยู่เหมือนกันดีที่พรุ่งนี้เขาไม่มีเรียนจึงโล่งใจขึ้นมาบ้างเพราะไม่แน่ใจในสภาพตัวเองเท่าไหร่ว่าจะลุกขึ้นตอนเช้าไหวหรือเปล่า เขามองไปรอบห้องของเอ็มที่ข้าวของวางอย่างเป็นระเบียบคงเป็นเพราะมันเพิ่งมาถึงบ้านหรือเปล่าไม่รู้เป้สะพายเองยังวางอยู่บนที่นอนอยู่เลย

แล้วสายตาต่อก็ไปหยุดอยู่ที่ภาพๆหนึ่งที่ถูกใส่กรอบไว้อย่างดีที่วางอยู่โต๊ะข้างหัวเตียง

“ไอ้นี่ตาถึงเหมือนกันแฮะแฟนสวยไม่เบา”

เขาเผลอไปหยิบรูปนั่นขึ้นมามองก่อนจะสะดุ้งเมื่อเอ็มมันทำเสียงกระแอมมาทางด้านหลัง

“เฮ้ยไมมึงขึ้นมาเร็วจังวะ” ต่อรีบวางรูปนั้นลงที่เดิม

“มาจับผิดมึงไงว่ารื้อของอะไรกุหรือเปล่า”

“กูคงอยากรื้อของมึงตายล่ะแค่เห็นหน้ามึงกุก็รู้แล้วว่าแอบซ่อนหนังสือโป้ไว้เต็มห้องแหงมๆ”

“อ่ะแน่ะมึงอยากดูบ้างอ่ะดิเดี๋ยวกูให้ดูเอาป่าว”

“ดูทำไมหนังสือเรียนกูก็อ่านแทบจะไม่ใหวเชิญมึงบ้ากามไปคนเดียวเหอะกุจะอาบน้ำนอนแล้วง่วง”

ต่อจะเดินเลี่ยงเข้าห้องน้ำแต่ต้องชะงักเมื่อหนังสือเล่มหนึ่งโดนเหวี่ยงมาที่ร่างเต็มๆก่อนจะหล่นไปกองที่พื้นภาพที่แผ่หราอยู่ตรงหน้าเล่นเอาต่อเกิดหวิวขึ้นมาซะอย่างงั้นก็หนังสือโป๊ที่เอ็มมันเหวี่ยงมาให้เขามันโจ๋งครึ้มซะขนาดนั้นภาพชายหญิงที่กำลังเล่นเซ็กส์กันอยู่

“ไงมึงตาค้างตัวแข็งเลยอ่ะดิไอ้ตี๋เอาเข้าห้องน้ำไปด้วยดิกูยกให้”

“ทะลึ่งแล้วมึง”

ต่อรีบเดินเข้าห้องน้ำปิดประตูปังใหญ่ก่อนที่อารมณ์มันจะกระเจิงไปกว่านี้เขาไม่วายรำคาญเสียงเอ็มที่เดินเข้าไปเคาะประตูห้องน้ำ

“ล้างคราบให้กูด้วยนะมึงกูไม่อยากล้มหัวแตก”

“ล้อกูดีนักนะมึงเดี๋ยวมึงขำไม่ออกแน่ไอ้เอ็ม”

*********************************************************************
แฟนคลับทั้งหลาย แอบสปอยกันนิ๊ดนึง  o8
สำหรับตอนหน้า มีลุ้น หุ หุ  o4 ในห้องน้ำจะเกิดอะไรขึ้นน๊า  o3

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 03-07-2007 00:41:42

งั้นก็รีบมาลงเร็วๆนะ อยากรู้  :m11:  :m11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 03-07-2007 10:55:23

เด๋ววันนี้จะไม่อยู่ตอนบ่ายๆครับ เอามาลงให้ก่อนเลย
*********************************************************************************
ต่อนึกเหลือทนขึ้นมาเมื่อโดนเอ็มมันล้อหนักขึ้นเรื่อยๆ เขากระชากเปิดประตูห้องน้ำทันทีเห็นเอ็มยังยืนขำอยู่ อารมณ์โกรธยิ่งพุ่งขึ้น เขาจัดการดึงร่างเอ็มเข้ามาในห้องน้ำปิดประตูกดล็อคทันทีจนเอ็มมันตกใจยืนหน้าซีด

“เฮ้ยมึงจะทำอะไรกูวะไอ้ต่อ”

“ทำอย่างที่มึงเคยทำประจำไงมึง ล้อกูดีนัก”

“เฮ้ยมึงอย่าทำบ้าๆนะโว้ย กูเอามึงตายแน่”

เอ็มพยามหลบหลีกเป็นพัลวัน เมื่อต่อมันเดินเข้ามาล็อคคอไว้ทางด้านหลัง

“ไอ้ต่อมึงปล่อยกูนะมึงจะทำอะไรปล่อยกู”

“ทำให้มึงจำกูไปจนตายไง ว่าอย่ามาล้อคนอย่างกูอีกเสร็จกูล่ะมึง”

ต่อเริ่มล็อคคอเอ็มแน่นขึ้นเรื่อยๆเมื่อเอ็มมันดิ้นสุดแรงเกิดแต่ก็สู้แรงต่อไม่ได้ เมื่อเริ่มอ่อนแรงอีกมือที่ว่างต่อมันเลื่อนมาปลดเข้มขัดพร้อมกางเกงของเอ็มถึงแม้มันจะลำบากบ้างเพราะแรงดิ้นของเอ็มแต่สุดท้ายมันก็หลุดออกมาจนได้

“ไอ้ต่อมึงอย่าบ้ามึงจะทำอะไรกูเนี่ย”

“เงียบไปเลยมึงทีงี้ทำกลัว กูจะชักว่าวให้มึงไงไอ้หน้าหล่อ กูจะดูสิว่าปากดีๆอย่างมึงมันจะอึดได้ซักกี่น้ำ”

“เฮ้ยกูไม่เล่นนะมึงปล่อยกู”

เอ็มดิ้นขึ้นมาอีกเฮือกก่อนจะสะดุ้งสุดตัวเมื่อต่อมันล้วงมือเข้าไปในกางเกงในตัวจิ๋วเขาจนได้ ต่อไม่จับเปล่าเขากลับจับไอ้น้องชายของเอ็มคลึงไปด้วย เอ็มก็ยิ่งดิ้นหนักเข้าไปใหญ่

“แค่นี้มึงก็ดิ้นแล้วเหรอเดี่ยวมึงได้เสียวกว่านี้แน่”

ต่อได้ใจเร่งมือหนักขึ้นจากคลึงเบาๆจนรู้สึกถึงความตื่นตัวของเอ็ม เขากลับเปลี่ยนมาเป็นชักแทน ปากก็แกล้งเป่าหูเอ็มจนเอ็มเกิดอาการขนลุกขึ้นมาดื้อๆ

“ไอ้ต่อมึงปล่อยกูนะ กูไม่ใหวแล้วนะมึง”

เอ็มรู้สึกเกร็งขึ้นมา ปกติก็ไม่มีใครมาช่วยทำแบบนี้ให้อยู่แล้ว ยิ่งโดนต่อเร่งมือเรื่อยๆ เขาก็ยิ่งเก็บอาการเสียวไว้ไม่อยู่จากอาการต่อต้านขาเขากลับอ่อนขึ้นมาจนจะยืนแทบไม่ติดดีที่โดนต่อมันล็อคร่างเอาไว้

“ไงมึงเสียวอ่ะดิ ของมึงใหญ่ไม่เบานี่หว่าหัวแดงด้วยนะมึง ใหญ่ๆแบบนี้กูจะดุสิว่าน้ำมึงจะเยอะขนาดใหน”

“โอ้ย!!กูเสียวนะมึงไอ้ต่อกูจะไม่ใหวแล้ว”

ร่างเอ็มเกร็งขึ้นมาจนต่อรู้สึกได้ว่าน้องชายของเอ็มที่เขากำลังชักอยู่อย่างไม่ยั้งมือมันแข็งปั๋งขึ้นมาเต็มมือ เอ็มคงจะเสียวเอามากๆสักพักเขาถึงรู้สึกได้ถึงอาการกระตุกของเอ็ม

“โอ้ย..ไอ้ต่อกูจะออกแล้ว..ซี้ดดด..ไอ้ต่อกูออกแล้ว “

สักพักน้ำอุ่นๆบางส่วนกระเซ็นมาโดนมือต่อแต่อีกบางส่วนมันพุ่งไปข้างหน้าเยอะเสียจนต่อมันอดนึกไม่ได้ว่าเอ็มมันไม่ได้ปลดปล่อยมากี่วัน

“เสร็จกูจนได้นะมึงเยอะซะด้วย มึงอดมากี่วันแล้วเนี่ย”

ต่อมันบอกขำๆพลางปล่อยเอ็มเป็นอิสระ นึกสะใจที่เห็นเอ็มมันหน้าแดงแบบหมดท่าก่อนที่เอ็มมันจะเอาหลังไปพิงผนังห้องน้ำเอาไว้เพราะเกิดอาการเข่าอ่อนขึ้นมาทั้งที่กางเกงยังไม่ได้ใส่เอาแต่ยืนหอบ

“ตามสบายเลยมึงกูให้มึงอาบน้ำก่อนก็ได้ จำไว้มึงอย่ามาล้อกูอีกไอ้คุณเอ็ม”

ต่อเปิดประตูห้องน้ำไปอย่างผู้ชนะจริงๆ เขาเห็นอาการครางเสียงหลงกับอาการเกร็งกล้ามเนื้อของเอ็มทำเอาเขาปั่นป่วนขึ้นมาบ้างเหมือนกัน ทั้งที่เขาไม่เคยรู้สึกอย่างนี้กับผู้ชายมาก่อน เมื่อออกมาข้างนอกได้ต่อก็ได้แต่เป่าลมออกมาอย่างโล่งอกนี่ถ้าเอ็มมันอึดกว่านี้มันคงจับอาการแปลกๆเขาได้แน่ๆ เขายังนึกแปลกใจกับตัวเองจากที่แค่อยากจะแกล้งแต่เมื่อเห็นอาการของเอ็มเขาเองกลับหยุดมือไม่ได้

“บ้าแล้วมึงไอ้ต่อมึงต้องบ้าแน่ๆ”

ต่อพยามส่ายหัวให้ลืมภาพเมื่อกี้แต่สิ่งที่เขาสัมผัสมาไม่ว่าจะเป็นเสียงครางอาการเกร็งและอาการกระตุกถึงจุดสุดยอดของเอ็มกลับไม่หลุดจากมโนภาพเขาไปง่ายๆ

“ต่อ” เสียงเรียกของต่อเรียกสติเขากลับคืนมา

“มีไร”

“หยิบผ้าเช็ดตัวให้กูหน่อยดิ”

“เออ”

ต่อเดินไปหยิบผ้าอีกผืนส่งให้เอ็มที่เปิดประตูแง้มออกมา แต่แทนที่เอ็มมันจะหยิบผ้าเช็ดตัวมือที่เปียกน้ำนั่นกลับคว้าหมับเข้าที่ข้อมือของต่อจนเขาตกใจ

“เฮ้ยไอ้เอ็มมึงจะทำไรวะ”…………………!!!!!!!!!!!!!

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 03-07-2007 11:52:37

อากซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ

เล่นอารายกานนนนนนน

ขอเล่นด้วยคนจิ

 :m10: :m10: :m10: :m10: :m10: :m10:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 03-07-2007 12:15:00

 :laugh3:

เล่นไรกันเนี่ยสองคนนี้

แกล้งกันจนได้เรื่องเลยนะ

 :o9:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 03-07-2007 13:34:24

...........ตามอ่านแล้วนะคราบ........... :m4: :m4:

...........เสร็จจนได้........... :m10: :m10:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 03-07-2007 17:01:01

ป้อมอ่ะ ค้างตอนตะกี๊ดีกว่าอีก
ค้างตอนนี้ มะมะมะ มะไหวแล้ว 
:m10: :m10: :m10: :m10: :m10:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 03-07-2007 18:47:27

หุหุ จบค้างคามากก  :interest:
อย่าบอกนะว่า เอ็มแกล้งต่อกลับ  :m3:  :m3: แบบเดียวกัน  :m3:  :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 03-07-2007 21:55:29

เอาเข้าไปนั้น  อิอิ

ตาหลก

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 03-07-2007 22:40:58

 :m10: :m10: :m10:
แกล้งกันซะงั้น  :m12: :m12:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 03-07-2007 22:49:45

ก็เห็นชอบให้ คาๆ กันนิ  :-[ อิอิ เลยมาให้ค้างเล่นๆ  :m14:

เห็นบอกว่า เมื่อไหร่จะได้กันซะที อิอิ

เรื่องนี้ยังมีอีกยาวครับ เรื่องก็จะยิ่งสนุกกว่านี้ด้วย แต่หลายๆคนคงเคยได้อ่านมาแล้ว  :m15: เลยมี view นิดเดียวเอง

 :o11:  :o11:  :o11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 03-07-2007 23:07:34

อย่างนี้ท่าทางจะโดนเอาคืน
 :m10: :m10: :m10:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: MiLCH ที่ 04-07-2007 00:40:00

อ่าค้าง ค้าง ค้าง ค้าง มากกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!

ต้องโดนเอาคืนแหงๆ อาจจะหนักกว่าที่ไปแกล้งเค้าก็ได้อะ อิอิ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: DeShiWa ที่ 04-07-2007 03:02:25

 :impress: :impress: :impress:

เรื่องนี้ผมชอบมากเลยครับผม

เคยอ่านแล้วอะครับผม ชอบมาก

เลยมาเม้นให้ครับผม

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Just let it be ที่ 04-07-2007 08:31:58

ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

มาต่อด้วยนะคร้าบบบ

รออยู่

 :m15: :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 04-07-2007 11:42:15

ไม่มาต่อหน่อยเหรอคร้าบบบบบ

รอจิ้นอยู่นะค้าบบบบบบบบบบบบบบบ

 :m13: :m13: :m13: :m13:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 04-07-2007 11:53:24

กลัวค้างนานๆแล้ว คนตามอ่านหายหมด
มาล่ะค๊าบบบบบบบบบบบ
****************************************************************
“กูเวียนหัวว่ะ” ต่อค่อนข้างตกใจเมื่อเอ็มใช้มือจับแขาไว้แน่นเหมือนจะดึงเขาเป็นที่ยึด

“เอ็มมึงเป็นไรอ่ะ” ต่อรีบเปิดประตูออกให้กว้างขึ้น จึงมองเห็นหน้าซีดๆของเอ็ม เขารีบใช้ผ้าเช็ดต้วนุ่งให้เอ็มเมื่อเห็นท่าเอ็มจะทรงตัวไม่ใหวจริงๆ

“ไม่รู้อยู่ๆกูก็วูบ”

“ไข้กลับมาเล่นงานมึงอีกอ่ะดิ ตัวก็โตไม่น่าอ่อนแอเลยนะมึงมาเดี๋ยวกูพาไปนอนพัก”

ต่อพยุงร่างเอ็มไปที่เตียงจัดแจงที่นอนให้เรียบร้อย

“มึงรอก่อนนะเดี๋ยวกูไปเรียกคนที่บ้านมึงขึ้นมาดู” ต่อจะวิ่งออกจากห้องแต่เอ็มเรียกไว้ก่อน

“ไม่เอามึงมันดึกแล้วเขาเข้านอนกันหมดแล้ว เดี๋ยวกูนอนพักเดี๋ยวกูก็หาย”

“หายแน่นะ” ต่อหยั่งเชิงอันที่จริงเขาก็เกรงใจที่บ้านมันเหมือนกันแหละ เกิดเข้านอนกันหมดแล้วเขาจะไปเคาะห้องใครก็ยังไม่รู้เลย

“อืม….” เอ็มบอกเพลียๆพลางยันร่างลุกขึ้นต่อจึงรีบเอ่ยถาม

“เฮ้ยจะลุกไปใหนวะ”

“มึงจะให้กูนอนทั้งที่ตัวกูเปียกแล้วก็นุ่งแค่ผ้าผืนเดียวหรือไง”

“แค่นี้มึงบอกกูก็ได้ จะลุกมาทำไมเป็นลมเป็นแล้งขึ้นมากูทำอะไรไม่ถูก”

ต่อเดินไปหยิบเสื้อผ้ายืดกับกางเกงขาสั้นที่ถุกพ้บไว้อย่างเป็นระเบียบโยนให้เอ็ม

“ไม่เอากูจะเอาเสื้อกล้าม” เอ็มรีบติงแต่ใหนแต่ไรเขาไม่เคยใส่เสื้อยืดนอนอยู่แล้ว

“มึงอยากหนาวตายหรือไง ไข้ขึ้นมากลางดึกจะว่ายังไงใส่แล้วก็นอนซะ กูจะอาบน้ำบ้างแล้วง่วงเหมือนกันนะเหนื่อยกะมึงมาทั้งวัน”

ต่อเดินเข้าห้องน้ำไปเขาไม่เคยต้องดูแลใครอย่างนี้มาก่อน นึกตลกตัวเองอยู่เหมือนกัน คนแรกที่มันต้องมาดูแลจะเป็นผู้ชายเหมือนกันขนาดเขาอยู่กับพีมาตั้งนานนอนห้องเดียวกันมาตลอดก็ยังต่างคนต่างอยู่ไม่ได้มาคอยห่วงกันแบบนี้

เอ็มหลับไปแล้วเมื่อต่ออาบน้ำเสร็จ เขานึกขำอยู่ในทีไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายอย่างเอ็มจะเชื่อเขาด้วย ก็ชุดทั้งชุดที่เอ็มมันสวมอยู่เป็นชุดที่เขาโยนให้เมื่อกี้อันที่จริงถ้ามันจะเปลี่ยนมันก็ทำได้สบายมาก

“โดนมือกูแค่นี้ไข้ขึ้นเลยนะมึงไอ้เอ็ม”

เขาเอ่ยออกมายิ้มๆพลางมองหน้าใสๆของเอ็มที่นอนหายใจอย่างสม่ำเสมอ เผลอนึกไปถึงตอนที่เอ็มอยู่มหาลัยที่กรุงเทพเขาคิดว่าเอ็มคงจะเป็นที่คลั่งใคล้ของสาวๆน่าดู ผิวพรรณมันก็ไม่ได้หยาบกร้านอะไรดูจากหน้าใสๆที่ตัดกับปากเรียวปากสีชมพูอ่อนๆ บ่งบอกว่าเอ็มคงไม่เคยแตะบุหรี่มาอย่างแน่นอน จมูกโค้งได้รูปไรหนวดบางๆทำให้หน้ามันดูเข้มขึ้นมาบ้างรูปร่างสูงโปร่งแต่แข็งแรง จากที่เขาได้สัมผัสมาเมื่อกี้ต่อเดาว่าเอ็มต้องเล่นกีฬาอะไรสักอย่างตอนอยู่มหาลัย รูปร่างถึงดูดีได้ขนาดนี้

“เสือกนอนไม่ห่มผ้าอีกนะมึง” ต่อจำต้องเดินไปคลุมผ้าให้เอ็ม เมื่อเขารู้สึกว่าอากาศมันเริ่มเย็นขึ้นมาก่อนจะหาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนบ้าง

เขาเลือกที่จะไปนอนที่ที่นอนปิกนิคอีกมุมหนึ่งของห้องที่อยู่หน้าทีวีเครื่องเสียงและเกมสารพัด คงเป็นมุมพักผ่อนนอนเล่นของเอ็มมัน ต่อคิดพลางล้มตัวลงนอนด้วยอาการเพลียเผลอหลับไปใหนไม่รู้ มารู้สึกตัวอีกทีก็เมื่ออากาศมันเย็นลงเรื่อยๆจนปากเริ่มสั่น

“ไมมันหนาวงี้วะ” ต่อกอดอกตัวเองแน่นแหงนมองไปที่เตียงเอ็ม มันยังหลับภายใต้ผ้าห่มอุ่นอย่างสบายเตียงมันก็ไม่ได้ใหญ่มากจะให้เขาไปนอนเบียดมันก็ยังไงๆอยู่

“เอาวะเดี๋ยวก็เช้าแล้วมึงไอ้ต่อ”

เขาข่มตาหลับลงอีกครั้งแต่มันยากที่จะหลับลงจริงๆเมื่ออาการหนาวมันไม่ทุเลาลงเลย เขาหันไปมองที่เอ็มอีกครั้งแล้วตัดสินใจเดินไปที่เตียงนั่น

“กูไม่ไหวแล้วว่ะขอนอนกะมึงแล้วกัน”

ต่อตัดสินใจซุกร่างนอนลงที่ว่างข้างๆร่างของเอ็ม รู้สึกค่อยยังชั่วขึ้นมาเมื่อร่างได้โดนผ้าห่มบ้างแต่กลับต้องสะดุ้งเมื่อเอ็มที่เขาคิดว่าหลับไม่รู้เรื่องกลับเอ่ยขึ้นมาเบาๆ

“กูนึกแล้วว่ามึงต้องมานอนกะกูจนได้”

“หอกมึงยังไม่หลับหรอกเหรอ”

“หลับจนกูตื่นแล้ว หนาวก็ขยับมาใกล้ๆกูนี่นอนซะห่าง มึงกลัวอะไรกูใหนๆกูก็เคยเสร็จมึงไปแล้วนี่”

“เสร็จอะไรอย่ามั่วนะมึง”

“พูดงี้มึงจะไม่รับผิดชอบกูอ่ะดิ”

“รับผิดชอบอะไรมึงละเมอป่าวเนี่ย”

“แล้วมึงทำอะไรกูไว้ล่ะ”

“ไม่รู้กูลืมแล้ว”

“เออมึงจำไว้ถ้ากูมีโอกาสเมื่อไหร่กุเอาคืนมึงแน่ ถือว่ามึงโชคดีไปละกันที่กูยังไม่หายดี”

“งั้นมึงก็รอไปเหอะกูไม่ยอมมึงง่ายๆหรอก”

“เออซักวันฟ้ามันจะมีเวลาให้กูเองแหละ มึงจำชื่อกะหน้ากูไว้ละกัน”

“มึงอ่ะเพ้อเจ้อนอนได้แล้วกูง่วง”

ต่อตัดบท คิดถูกคิดผิดก็ไม่รู้ที่มานอนข้างๆเอ็มแบบนี้ แล้วทุกอย่างก็เงียบลงเมื่อต่างคนต่างหลับจนถึงเช้าโน่นแหละ ร่างสองร่างที่เคยนอนห่างกันกลับมาเบียดกันตั้งแต่ตอนใหนไม่รู้จนหน้าเกือบจะแน่บชิดกัน

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 04-07-2007 12:02:32

.............มารอเวลาเอาคืน.......... o18 o18

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 04-07-2007 13:28:22

ความผูกพันเกิดชึ้น โดยไม่รู้ตัว

 o16 o16 o16 o16

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ronger ที่ 04-07-2007 13:56:01

ตามอ่านทันแล้ว มาเม้นท์ด้วยคน  เรื่องนี้สนุกจัง ชอบนิยายของคุณบอยมั่กๆ   รออ่านต่อปาย

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 04-07-2007 15:09:11

ง่า ขัดจาย อิอิ  o12

รอเวลาสร้างความสัมพันธ์ ก่อนเอาคืน  :m13:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 04-07-2007 16:24:36

เข้ามารอรอตอนมันส์พะยะคะ   :m11: :m11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 04-07-2007 17:04:12

มารอลุ้นวันนั้นที่จะเอาคืนกัน   :m12: :m11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 04-07-2007 19:28:35

จะเอาคืนแบบไหนเนี่ย  :m3:  :m3:  :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: MiLCH ที่ 04-07-2007 21:14:49

อยากรู้จังเอ็มจะเอาคืนต่อยังไง อิอิ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 04-07-2007 21:26:49

อ้างจาก: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 04-07-2007 11:53:24  

“เออซักวันฟ้ามันจะมีเวลาให้กูเองแหละ มึงจำชื่อกะหน้ากูไว้ละกัน”

 :-[ :-[ :-[

ประโยคนี้ชวนคิดไปไกล

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 05-07-2007 08:09:57

 :teach:

รอเวลาเอาคืนคับ

ตามติดต่อไปคับ

 :impress:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Just let it be ที่ 05-07-2007 08:32:32

อิอิ

ทุคนมารอตอนเอาคืนกันหมดเยยอะ

ง้านมารอด้วย

เชียร์ให้เอมเอาคืนให้สาสม    o18

555+   :haun5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 05-07-2007 11:18:41

ยังไม่มาต่อ

สงสัยคนโพสต์เปื่อยอยู่

กร้ากกกกกกกกกก

 :m7: :m7: :m7: :m7: :m7:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 05-07-2007 12:33:06

เปื่อยอ่ะใช่ แต่ยังต้องมาทำงานต่อไป

ปวดหัวมากมาย เจ็บคอ เสียงหายยยยยยยย แต่ลางานไม่ได้  :m15:

ขอบ่นหน่อยก่อนแว่บไปประชุมต่อไป    :o12:

สู้เว้ยยย

เด๋วตอนบ่ายมาต่อนะค๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ  o8

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 05-07-2007 13:29:07

ให้มันได้อย่างนี้สิเคอะ  o12

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 05-07-2007 14:28:46

ประชุมเส็ดล่ะ เร่งกรูจัง ประชุมจิ๋งเดียว ชิส์  o12
***************************************************************
เอ็มรู้สึกตัวขึ้นก่อนเขามองหน้าต่อที่อยู่ห่างเขาแค่ไม่ถึงคืบ

“เก่งแต่ปากนะมึงหนาวอ่ะดิเบียดกูแน่นเชียว” เอ็มยันกายลุกขึ้นจัดที่ทางให้ต่อมันนอนสบาย ก่อนจะทำธุระส่วนตัวเสร็จแล้วลงไปข้างล่าง พ่อเขาคงไปทำงานในสวนผลไม้อีกตามเคย เขาเองก็อยากที่จะเรียนจบเร็วๆจะได้มาช่วยแบ่งเบาภาระพ่อได้บ้าง

“ตื่นแล้วเหรอเอ็มแล้วเพื่อนล่ะ” เสียงแม่ทักเขาขณะที่เดินกลับเข้าบ้าน

“ยังหลับอยู่เลยครับแม่ มันคงจะเจ็บแผล แล้วนี่แม่ใส่บาตรเสร็จแล้วเหรอครับ”

“จ๊ะกำลังจะเอาของไปเก็บ”

“ว้าผมอดอีกแล้วให้ผมช่วยถือครับ”

เอ็มยื่นมือไปช่วยที่ของให้แม่ เขาตั้งใจจะตื่นมาใส่บาตรแต่ก็อดจนได้ ที่กรุงเทพเขาเองคงไม่มีโอกาสได้ทำอย่างนี้ ทุกอย่างมันดูเร่งรีบวุ่นวายสำหรับเขาไปหมด เขาเลือกที่จะเช่าหออยุ่คนเดียวเพื่อความเป็นส่วนตัวนิสัยจริงๆ เขาก็ไม่ค่อยจะสุงสิงกะใครอยู่แล้วแต่คนส่วนมากชอบที่จะเข้ามาหาเขาเอง เขาก็แค่คุยๆไปไม่ได้คิดจริงจังอะไรกะใคร เขามีความมุ่งมั่นเช่นเดียวกับต่อคือต้องการที่จะเรียนจบเร็วๆเพื่อที่จะได้กลับไปอยู่กับครอบครัวเสียที

จะว่าไปชีวิตเขาสองคนก็สวนทางกัน อีกคนเกิดกรุงเทพแต่ต้องจากบ้านมาเรียนที่อื่นซึ่งเป็นๆที่อีกคนเกิด

“ก็ตื่นเช้าๆสิเราน่ะ” แม่เขาติงเมื่อทั้งคู่เดินมานั่งที่โต๊ะกินข้าว

“ก็มันติดมาจากกรุงเทพนี่ครับ นี่ถือว่าผมตื่นเช้าสุดแล้วนะ อยู่โน่นนะวันหยุดผมผมไม่ลุกจากที่นอนง่ายๆหรอกครับ แล้วนี่ยัยอิมไปเรียนแล้วเหรอครับ”

“ออกไปพร้อมพ่อแล้วแล้วเอ็มหิวยังแม่เตรียมกับข้าวไว้แล้ว”

“แม่ทานยังอ่ะครับ”

“แม่ยังไม่หิวน่ะ”

“ผมก็ยังไม่หิวเท่าใหร่คุยกะแม่ก่อนดีกว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมก็กลับกรุงเทพแล้วกว่าจะสอบเสร็จปิดเทอมก็อีกนาน ผมคงคิดถึงบ้านแน่เลย”

“โตเป็นหนุ่มแล้วยังอ้อนนะเรา เอแล้วเพื่อนเราชื่ออะไรนะไม่เห็นเคยเล่าให้แม่ฟังเลย”

“ต่อครับมันเป็นเพื่อนไอ้พีอีกที พวกมันเรียนที่เดียวกันน่ะครับแต่ไอ้ต่อมันเป็นเด็กกรุงเทพครับ”

“อืมท่าทางก็นิสัยดีนะ ยังไงเอ็มไม่อยู่ก็บอกเขาแวะมาเเล่นที่บ้านเราได้นะ”

“ครับแต่มันคงมาหรอกไอ้นี่ เออเดี๋ยวผมไปดูมันก่อนละกันเผื่อมันตื่นแล้ว”

เอ็มย้อนกลับมาที่ห้องตัวเองอีกครั้ง เห็นต่อมันแต่งตัวเรียบร้อยแล้วจนเขานึกแปลกใจจึงเอ่ยถาม

“มีเรียนเหรอมึงไอ้ต่อ”

“เปล่า”

“เปล่าแล้วมึงจะรีบแต่งตัวไปไหนแม่กูอยากคุยกะมึง”

เอ็มเอาแม่ขึ้นมาอ้างไม่รู้สิเขายังไม่อยากให้ต่อมันกลับ ไอ้ครั้นจะบอกออกไปอย่างนั้นก้อกลัวไอ้ต่อมันจะขำ

“กูเข้าผู้ใหญ่ไม่เก่ง”

“แม่กูไม่ดุหรอกน่า ไหนๆกูก็จะกลับกรุงเทพแล้วคงอีกนานกว่าจะได้เจอกะมึงอีก”

ต่อหันมามองเอ็มทันทีเผลอสบตามันเข้าจนต่างฝ่ายต่างหลบกันแทบไม่ทัน เมื่อแววตาที่ส่งให้กันมันดูแปลกๆไป จนต่อเอ่ยถาม

“มึงจะกลับเมื่อไหร่”

“พรุ่งนี้ คงเป็นปิดเทอมหน้ากว่ากูจะได้มาก็คงไม่เจอมึงอยู่ดีเพราะมึงก็คงจะกลับบ้านเหมือนกัน”

มันก็คงจริง ต่อเริ่มคิดตามแต่มันก็ไม่มีเหตุผลอะไรให้ต้องคิดตามคำของเอ็ม ในเมื่อเขาสองคนก้อเพิ่งที่จะรู้จักกันได้ไม่นานมันไม่น่าจะผูกพันธ์อะไรกัน

“เอออยู่ใต้ฟ้าเดียวกัน มันก็คงจะเจอกันได้สักวันแหละว่าแต่เมื่อวานมึงไม่โกรธกูเหรอ”

“เรื่องไร” เอ็มทำหน้างง

“ก็ที่กูแกล้งมึงอ่ะ”

“กูจะไม่โกรธถ้ามึงสัญญากะกู”

“สัญญาอะไร”

“ว่ามึงจะไม่ทำแบบนี้กะใครอีก”

“แล้วทำไมกูต้องเชื่อมึงด้วยล่ะ”

“ก็กูหึงมึงไงไอ้ตี๋” เอ็มทำท่ายักคิ้วเมื่อเห็นต่อมันทำหน้าเอ๋อ

“เงียบไปเลยมึงเจอหน้าเป็นอำกูตลอดสิ เดี๋ยวกูก็รักมึงจริงๆซะหรอก”

“กูว่าแล้วกูจีบใครไม่มีพลาด มึงหลงกลกูแล้วไอ้ตี๋”

ต่อไม่ตอบโต้ว่าอะไรเมื่อเจอมุกนี้ของเอ็มเข้าไป เขาก็ไม่รู้จะพูดอะไรเหมือนกันคนขี้เล่นยังไงมันก้อขี้เล่นเป็นธรรมดาแล้วเรื่องที่เขาแกล้งมันเมื่อวานต่อคิดว่าเอ็มก็คงจะโดนใครต่อใครทำบ่อยเพราะเห็นเอ็มมันไม่รู้สึกอะไรเลย

“เป็นไรวะเงียบไป” เอ็มทักเมื่อเริ่มผิดสังเกตแต่ต่อก็ปฎิเสธ

“เปล่ากูแค่ไม่อยากคุยกะมึง”

“ทำเป็นปากแข็งไปเหอะมึงลงไปข้างล่างได้แล้ว กูหิวแม่กูก็รอมึงอยู่”

เอ็มเดินนำไปก่อนแล้วต่อเอาแต่มองตาม เขารู้สึกหวั่นไหวไปกับผู้ชายอย่างเอ็มไปได้ตั้งแต่ตอนไหน

มึงกำลังจะรักไอ้เอ็มหรือวะต่อ………………เขาถามตัวเองขึ้นมาในใจ……….

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 05-07-2007 15:21:04

เข้ารอบสอง

แล้วก็กรีดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ซาหลบ  :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 05-07-2007 17:07:57

เสี่ยวมากมาย

 :m11: :m11: :m11: :m11: :m11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 05-07-2007 17:35:40

..............รักกัน...รักกัน....รักกัน........ :m3: :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 05-07-2007 18:42:51

 :impress:

มันกะลางก่อตัวขึ้นแร้ว........

เขาเรียกมันว่าไรหนอ ??????

ใครรู้ช่วยบอกทีสิ

 :m4:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 05-07-2007 19:01:23

ไหวหวั่น...ไหวหวั่น...เมื่อตาสบตา

 :m4: :m4: :m4: :m4:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 05-07-2007 19:20:48

รอตอนต่อปาย  :m3:   :m3:   :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 05-07-2007 20:40:19

อู้ว โดน....

 :m11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 05-07-2007 21:07:57

รออ่านต่อจ้า  :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: MiLCH ที่ 05-07-2007 23:17:03

เริ่มจะรู้ใจตัวเองนิดๆ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Red_Chocobo ที่ 06-07-2007 08:50:42

 :m10:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 06-07-2007 10:23:46

 :m11: คึกคักแต่เช้า วันนี้วันศุกร์ สุขใจ :m1:
**********************************************************
“แม่เดี๋ยวผมพาไอ้ต่อไปที่ไร่นะครับ จะไปช่วยพ่อหน่อย”

เอ็มบอกกับแม่หลังจากที่ทานข้าวเช้ากันเสร็จ ต่อรู้สึกดีที่ได้คุยกับแม่ของเอ็มจนเขาอดที่จะคิดถึงบ้านขึ้นมาไม่ได้ นานแล้วเหมือนกันที่เขาไม่ได้กลับไปหาครอบครัวเลย

“ว่าไงต่อมึงจะไปกะกูหรือเปล่า เดี๋ยวกูพามึงไปจีบสาวชาวไร่คนงานพ่อกู แต่ละคนคัดมาแล้วนะโว้ย” ต่อไม่ได้ขัดอะไร ดีเหมือนกันเขาจะได้เปิดหูเปิดตาบ้าง ไม่ใช่เคร่งกับตำราเรียนอย่างเดียว

“อืมเอ็มอย่าพาเพื่อนเขาไปทะโมนในไร่ล่ะ โดนพ่อเล่นงานไม่รู้ด้วยนะ” เอ็มทำหน้าหงิกเมื่อโดนแม่ติงจนต่อแอบขำ

“โหแม่ผมเข้าไปช่วยพ่อนะครับ ไม่ได้ไปวิ่งเล่นเหมือนเมื่อก่อนซะหน่อย..แล้วนี่มึงยิ้มอะไรไอ้ต่อ” ประโยคท้ายเอ็มดุต่อเข้าเต็มๆ แต่ต่อมันก้อไม่ถือสานอกจากเอ่ยลาแม่ของเอ็มแล้ววิ่งตามเอ็มที่เดินลิ่วๆนำไปก่อน

“ไอ้ลิงมึงรอกูด้วยดิ”

“มึงเรียกกูว่าไรไอ้ตี๋” เอ็มหันมาว่าต่อจนต่อหยุดชะงักทำลอยหน้าลอยตา

“ก็ว่ามึงนั่นแหละไอ้ทะโมน”

“รอให้ถึงไร่กูก่อนเหอะมึงเดี๋ยวมึงรู้สึก”

“อย่างมึงจะมีปัญญาแกล้งอะไรกูได้อีก ไม่กลัวพ่อมึงไล่เตะมึงก้อเอาเลย”

“อ่ะแน่ะทำท้ากู ฝากไว้ก่อนเหอะมึง” เอ็มชี้หน้าต่อแล้วเดินไปที่มอเตอร์ไซค์ของต่อที่จอดอยู่

“วันนี้เดี๋ยวกูพามึงซิ่งเอง อย่าหัวใจวายล่ะมึง”

เอ็มบอกยิ้มๆอย่างมีเลศนัย เขาสังเกตตอนที่ต่อขับมาส่งเขาเมื่อวานท่าทางต่อคงจะกลัวความเร็วเอามากๆ จริงๆต่อก้อไม่ได้ขับช้าอะไรนักหรอก แต่ถ้าเทียบกับที่เขาเคยขับเล่นบ่อยเมื่อตอนอยู่ที่นี่กับพีแล้วมันก็คนละเรื่องเหมือนกัน

“ไม่ต้องเลยมึงรถกู กูขับเองมึงไม่ต้องยุ่ง” ต่อจะแย่งกุญแจคืน

“มึงแหละไม่ต้องขาก็เจ็บยังจะมาเก่งอีก มึงขับชาตินี้กูจะถึงไร่หรือเปล่า อีกอย่างมึงรู้ทางหรือไง”

“มึงก็บอกทางกูมาดิ”

“ไม่ มึงซ้อนกูแหละถูกแล้ว อย่าเรื่องมากเดี๋ยวแดดมันร้อนกว่านี้”

“กลัวหมดหล่ออ่ะดิมึง”

“ไอ้กูไม่เท่าไหร่ กูห่วงมึงต่างหากล่ะ”

อีกครั้งที่สองสายตาประสานกันนิ่งในความเงียบก่อนที่ต่อจะรีบตัดบท

“เออๆๆมึงจะขับก็ขับอย่าซิ่งนักก็แล้วกัน กูยังอยากรับปริญญาอยู่”

“อย่าห่วงน่า กูไม่ยอมให้มึงเป็นอะไรหรอก”

สรุปเอ็มต้องเป็นฝ่ายขับให้ต่อซ้อนจนได้ ตอนแรกเอ็มก้อกะจะแกล้งซิ่งให้ต่อกลัวเล่นเหมือนกัน แต่พอต่อมาซ้อนท้ายแบบนี้เขากลับทำไม่ลงอยู่ดี เขาก็นึกแปลกใจตัวเองอยู่เหมือนกันที่ได้แต่ประคองรถไปเรื่อยๆ ไม่ได้เร่งรีบอะไร สองข้างทางที่เต็มไปด้วยแมกไม้สีเขียวอากาศตอนสายๆ มันยังไม่ร้อนนักกลิ่นอายของความสดชื่นของอากาศทางภาคเหนือมันยังโชยมาให้สองหนุ่มได้สูดดมได้เรื่อยๆเสมือนเป็นการนั่งรถชมวิวไปในตัว

“อืมกูมาอยู่นี่ตั้งนาน เพิ่งจะรู้สึกว่าที่นี่มันสวยก็วันนี้แหละ” ต่อเอ่ยออกมาเมื่อเขาเริ่มชอบบรรยากาศรอบๆตัว

“เป็นเพราะนั่งมากะกูหรือป่าว” เอ็มแซวยิ้มๆโดยไม่คิดว่าต่อมันจะคล้อยตาม แต่ยังไงก้ออดหมั่นไส้ไม่ได้

“ถ้ากูมากะคนอื่น กูว่ามันจะสวยกว่านี้ว่ะ”

“ปากดีนะมึงไอ้ต่อ แม่งพูดจาไม่กลัวกูน้อยใจมั่ง”

“แล้วมึงจะน้อยใจทำหอกอะไร มึงกะกูไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อย”

“แล้วมึงอยากเป็นหรือป่ะล่ะ” ต่อเงียบเมื่อโดนเอ็มแกล้งถาม

“ทำเป็นเงียบ ถึงไม่ตอบกูก็รู้คำตอบมึง”

“รู้ว่าอะไรมึงอย่ามาเดาใจกูหน่อยเลยไอ้เอ็ม”

“กูไม่ได้เดาแต่มึงปิดไม่มิดเอง กูเคยบอกมึงแล้วไงว่าอย่ามาเผลอจ้องตากู”

“แล้วไงยังกะมึงปิดกูมิดนักล่ะ” ต่อสวนกลับทันควัน เอ็มเองก็อึ้งไปเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 06-07-2007 11:00:30

 :o9:

น่ารักดีครับคู่นี้

บรรยากาศภาคเหนือด้วย อยากมีแบบนี้บ้างจัง

มาต่อไว ๆ นะคับ รออ่านอยู่น๊า........

 :laugh3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: suregirl ที่ 06-07-2007 12:00:12

เพิ่งมาเป็นสมาชิกของเรื่องนี้ ชอบเรื่องของคุณบอยอยู่แล้ว จะติดตามต่อไปนะ  o13  แล้วก็รอเรื่องของคนโพสด้วย จะได้อ่านเมื่อไหร่ อ่ะ  o11

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 06-07-2007 12:41:04

.............คนรักกัน...........

.........มองตากันก็ทะลุถึงหัวใจแล้ว.......... :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 06-07-2007 13:26:17

เออ....คุณน้องคะ

ต่อมันเริ่มท้องอ่อนๆ หรือไงเคอะที่บอกว่าปิดๆม่มิดนะ

จ้องตากันมากเกินไปหรือเปล่าคะ  จ้องกันไปจ้องกันมา  ท้องซะงั้น  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: sunshine ที่ 06-07-2007 13:52:03

หนุกๆๆๆ.....................ชอบคร้าบบบบ :impress:
เป็นกำลังใจนะครับ.........อิ อิ  โพส บ่อยๆน๊า :m4:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 06-07-2007 15:16:18

อ้างจาก: oaw_eang ที่ 06-07-2007 13:26:17  

เออ....คุณน้องคะ

ต่อมันเริ่มท้องอ่อนๆ หรือไงเคอะที่บอกว่าปิดๆม่มิดนะ

จ้องตากันมากเกินไปหรือเปล่าคะ  จ้องกันไปจ้องกันมา  ท้องซะงั้น  :เฮ้อ:

^
^
^
สงสัยจิเป็นปลากัด

ชิมิคะ??
 :m12: :m12:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 06-07-2007 16:00:52

ดวงตาเป็นหน้าต่างของหัวใจ  :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 06-07-2007 16:43:23

สั้นแต่โดน
 :m11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 06-07-2007 16:56:22

มาลงเผื่อไว้ก่อน 2 วัน (เสาร์-อาทิตย์) เนื่องจากต้องไปขอนแก่นค๊าบบบบ
ขอลงเผื่อเอาไว้ 2 ตอนเลย
โควต้าของวันเสาร์
**********************************************************
“กูไม่อยากเถียงกะมึงแล้ว มึงกะกูก็ดูๆกันไปละกัน จับกูแน่นๆนะกูจะซิ่งแล้วนะ”

เอ็มบอกเขารู้ว่าจิตใจตัวเองมันกำลังวุ่นวายอยู่เหมือนกันในสิ่งที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นมาได้ เขาไม่เคยรู้สึกอยากอยู่ใกล้ๆใครมาก่อนไม่ว่าใครจะเข้ามายังไงเขาก็แค่ทักๆไปตามมารยาท แต่กับต่อมันไม่ใช่ เขาคิดว่าเขารู้สึกมากกว่านั้นแต่ต่อมันจะคิดยังไงเขาเองก็ไม่กล้าที่จะเดาก็แค่หยั่งเชิงลองแหย่ๆไป แต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรมากแค่นี้เขาก็วุ่นวายพออยู่แล้ว

เอ็มเร่งความเร็วไปเรื่อยๆตามอารมณ์ที่วุ่นวายของตัวเองจนต่อตกใจว่าเกิดอะไรขึ้น เขาจำเป็นต้องกอดเอวเอ็มไว้เมื่อเอ็มไม่มีทีท่าว่าจะผ่อนความเร็วลงเลย

“ไอ้เอ็มมึงบ้าหรือเปล่าวะ”

ต่อตะโกนด่าแข่งกะเสียงแผดกล้าของรถที่เอ็มเร่งขึ้นเรื่อยๆ สองร่างปะทะแรงลมจนหน้าเริ่มชา ดีที่ถนนค่อนข้างโล่งถ้ามีอะไรมาตัดหน้าแม้แต่เสี้ยววินาทีเดียว เอ็มก็คงจะเบรกไม่อยู่เป็นแน่ เขาเริ่มลดความเร็วลงเมื่อต่อเริ่มกอดเขาแน่นขึ้นจนเขาเริ่มรู้สึกผิด

“เฮ้ยกลัวเหรอต่อขอโทษว่ะ” เอ็มเอ่ยเมื่อรถมันกลับมาวิ่งช้าๆเหมือนปกติ ต่อจึงตะคอกกลับด้วยความโมโหคิดว่าเอ็มแกล้งจริงๆ

“มึงจอดรถเลยไอ้เอ็ม กูไม่ไปกะมึงแล้วมึงเล่นบ้าอะไรของมึง เกิดมีรถสวนมาไม่ตายโหงไปทั้งคู่หรือไง”

“กูบอกแล้วไงกูขอโทษ กูไม่ได้ตั้งใจ”

“ไม่ได้ตั้งใจ ก็มึงบังคับรถอยู่คนเดียวบอกไม่ได้ตั้งใจไปหลอกเด็กอมมือเหอะมึง”

“ต่อ นี่มึงโกรธกูจริงๆเหรอ”

“เออสิวะ ชีวิตกูไม่ได้เกิดมาเพื่อเสี่ยงกับเรื่องอย่างนี้นะ กูไม่ชอบไอ้พวกคนองมึงรู้ไว้ด้วย”

“เฮ้ยกูขอโทษจริงๆ” เอ็มเริ่มเครียดเมื่อต่อมันไม่ยอมหายโกรธง่ายๆ

“ไม่ต้องพูดกูบอกให้มึงจอดรถไง”

เอ็มจำต้องจอดรถเผื่อต่อมันจะอารมณ์เย็นขึ้นบ้าง สองหนุ่มจ้องกันพักหนึ่งก่อนที่ต่อจะเอ่ยออกมา

“มึงหาทางไปไร่มึงเอาเองละกัน กูจะกลับหอ”

เขาผลักเอ็มออกจากรถเอ็มเริ่มหน้าเสีย

“เฮ้ยทำไมอ่ะกูขอโทษมึงแล้วไง”

“ถ้ากูโกรธก็คือโกรธ มึงคิดดูสิถ้ารถมันเกิดเสียหลักหน่อยเดียว มึงจะมีโอกาสมาขอโทษกูแบบนี้หรือเปล่า”

“แต่มันก็ไม่เกิดไม่มีเหตุผลเลยนะโว้ย ที่มึงจะมาโกรธกูเอาเป็นเอาตายแบบนี้”

“กูมีเหตุผลของกูแล้วกัน”

“แล้วอะไรล่ะถ้ามึงไม่บอกกูมึงก้ออย่าหวังว่ามึงจะไปไหนได้”

เอ็มคว้าเอากุญแจรถมาถือไว้มองหน้าต่ออย่างท้าทาย

“เอากุญแจกูมา” ต่อบอกเสียงนิ่งไม่ยอมหลบตาเอ็มเหมือนกัน

“กูไม่ให้มึงกำลังพาลกูอยู่”

“กูจะไปพาลอะไรมึง”

“นั่นดิ กูก้ออยากรู้เหมือนกัน เรื่องแค่นี้ลูกผู้ชายจริงเขาไม่ถือสากันหรอก กูเล่นกะไอ้พีหนักกว่านี้มันยังไม่เห็นโกรธ แล้วมึงเป็นอะไรของมึง”

“นั่นมันไอ้พีไม่ใช่กู”

“ก็เพราะเป็นมึงไงกูถึงอยากรู้ว่ามึงเคืองอะไรกูนักหนา”

“แล้วมึงจะรู้ไปทำไม”

“ก็กูแคร์ความรู้สึกมึงไง”

ความเงียบเข้ามาเยือนอีกครั้ง

“มึงบังคับให้กูพูดเองนะ”

 เอ็มบอกออกมาเบาๆรู้สึกอายต่ออยู่เหมือนกัน ที่เขาต้องบอกความรู้สึกตัวเองออกมาแบบนี้ ครั้งนี้มันไม่เหมือนทุกครั้งที่เขาพูดเพราะแววตาสีหน้าไม่ได้บ่งบอกว่าเขาล้อเล่นเลยซักนิดจนต่อเริ่มมีอาการเย็นลง

“มึงกะกูมันก้อไม่ต่างกันหรอก”

ต่อเอ่ยออกมาในที่สุดแล้วก็ก้มหน้านิ่งไม่กล้าสู้สายตาคู่นั้นของเอ็ม เขาเองก็เจอคนมาเยอะมาไม่น้อยไปกว่าเอ็ม แต่ความรู้สึกบางอย่างมันกลับเกิดขึ้นกะเอ็มเป็นคนแรก ทั้งๆที่รู้ว่าเอ็มก็เป็นผู้ชายเหมือนๆกับเขา แต่ความรู้สึกบางอย่างมันยากที่จะเข้าใจเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 06-07-2007 17:01:56

ตอนของวันอาทิตย์ค๊าบบบบบบ  :m11:
เจอกัน เด็กขอนแก่น หุ หุ  :m1:

**********************************************************************

“เมื่อใหร่”
เอ็มถามถึงความรู้สึกที่มันก่อตัวขึ้น
“ไม่รู้และกุก็ไม่อยากจะคิดด้วย”
ต่อบอกนิ่งๆจนเอ็มต้องเอ่ยถามอีกครั้ง
“ทำไม”
“มึงก้รู้ว่ามันเป้นไปไม่ได้กูตลกตัวเองคนเข้ามาหากูตั้งเยอะตั้งแยะแล้วทำไมกุต้องไปรุ้สึกบ้าๆกะมึงด้วย”
“แล้วกุมันไม่ดีตรงใหนล่ะ”
“มึงเป็นผู้ชายเหมือนกูไง”
คราวนี้ต่อหันมาจ้องเอ็มที่ยิ้มหยันๆออกมา
“นั่นดิกุกะมึงไม่น่ามาเจอกันเลยจริงๆ”
“เจอได้ก็จากได้”
เอ็มหรี่ตามองนึกตามคำพูดของต่อ
“มึงหมายความว่าไง”
“มึงกะกูเพิ่งเจอกันได้ไม่ได้ถือซะว่าแค่ผ่านมาเจอกันก้แล้วกัน”
“แปลว่ามึงจะเลิกคบกู”
“เรายังไม่ทันได้คบกันต่างหากล่ะและมันก้ไม่มีทางจะเกิดขึ้นด้วยกุไม่อยากให้อะไรมันแย่ไปกว่านี้”
“อะไรที่มึงว่าแย่”
“มึงก็รู้คำตอบ”
“แม้แต่ความเป็นเพื่อนมึงก็คบกูไม่ได้งั้นเหรอ”
ต่อส่ายหัวช้าๆ
“มึงกะกูอย่าใกล้กันเลย”
“กูไม่เข้าใจ”
“กูไม่ได้รู้สึกกะมึงแค่เพื่อนความรู้สึกกูเริ่มได้กูก็จบมันได้ขอแค่มึงช่วยกูเอ็มมึงกะกูไม่ต้องติดต่อกันดีที่สุด”
“มึงกำลังจะหนีความจริงในใจมึงนะต่อ”
“กูยอมรับเพราะความจริงที่ว่ามันไม่น่าจะเกิดขึ้นระหว่างมึงกะกู”
“แต่มันก็เกิดขึ้นแล้วมึงหนีมันไม่พ้นหรอก”
“มันเพิ่งเริ่มและมันก็ไม่มีทางจะไปต่อ”
“มึงคิดเอาเองฝ่ายเดียวอ่ะดิ”
ต่อมองเอ็มนิ่งเริ่มไม่เข้าใจ
“มึงหมายความว่าไงเอ็ม”
“ความรู้สึกมึงกะกูเป็นคนเริ่มขึ้นมึงนึกอยากจะจบมันไม่ได้ง่ายอย่างที่มึงคิด”
“กูไม่เข้าใจ”
“มึงหนีความจริงแต่กูจะสู้ความจริงอย่างน้อยๆมึงกะกูก็ไม่น่าจะเลิกคบกันเพราะมึงเป็นคนตัดสินใจ”
ต่อเริ่มส่ายหัวอีกครั้ง
“มึงอย่าทำเรื่องให้มันวุ่นวายเลยเอ็มกูขอร้องมันไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องต่างคนต่างอยู่ต่างคนต่างไปอย่างที่เคยเป็นๆมาแล้ว
มึงจะนึกขอบใจที่กูตัดสินใจแบบนี้”
“ไม่แน่มึงอาจจะเสียใจก็ได้ที่มึงตัดสินใจอย่างนั้น”
ต่อสบตาเอ็มนิ่งถึงแม้เขาจะไม่เข้าใจในคำพุดของเอ็มแต่เขาได้ตัดสินใจยุติความรู้สึกที่เขากำลังจะเริ่มรักผู้ชายด้วยกัน
แล้วทุกอย่างมันจะเลือนหายไปได้เองถ้าเขาไม่ต้องเจอกับเอ็มอีก

“ไม่มีทางที่กูจะเสียใจกูเลือกแล้วกูควรที่จะตื่นจากฝันร้ายซะที...โชคดีนะมึง…”
ต่อคว้าเอากุญแจรถออกสตาร์ตขับหนีเอ็มไปอย่างเร็วคงมีแต่สายลมที่พัดใบไม้ตามขุนเขาให้ร่วงหล่นโรยตามทางที่ต่อ
เลือกที่จะหนีไปจากเด็กหนุ่มที่ยืนนิ่งมองตามร่างเขาจนลับสายตา……………..

******************************************************************
ใครๆว่าฟ้าให้คนได้รักกัน
ก็น่าให้ฉันกับเธอชิดใกล้
ทำไมล่ะใจที่ให้เธอไป
ไม่เคยถึงเธอซักที

ไม่โทษว่าฟ้าไม่ให้เรารักกัน
ไม่โทษอย่างนั้นเพราะว่ามันไม่ดี
คงเพราะว่าฟ้าไม่ค่อยจะมี
เวลาให้เราผูกพัน

แต่จะนานแค่ไหน
และเท่าไร ในหัวใจไม่ท้อ

จะเก็บใจไว้ เก็บเพื่อรอ
ขอรอ รอจนกว่า
จนกว่าที่ฟ้าจะมีเวลาให้เรารักกัน
เก็บคำว่ารักที่ฉันมี
ไม่ให้ใครตราบนานเท่านาน
ไม่เคยหยุดหวัง
วันไหนสักวันจะให้กับเธอ

ในความอดทน ไม่เคยลดไป
ในความตั้งใจ ไม่เคยสิ้นสุด
ในความห่วงใยไม่เคยจะหยุด
ในใจที่มีแต่รัก

แต่จะนานแค่ไหน
และเท่าไร ในหัวใจไม่ท้อ

จะเก็บใจไว้ เก็บเพื่อรอ
ขอรอ รอจนกว่า
จนกว่าที่ฟ้าจะมีเวลาให้เรารักกัน
เก็บคำว่ารักที่ฉันมี
ไม่ให้ใครตราบนานเท่านาน
ไม่เคยหยุดหวัง
วันไหนสักวันจะให้กับเธอ

“ไงเอ็มคิดถึงบ้านเหรอมึง”

เสียงที่ทักมาทำให้เอ็มเงยหน้าขึ้นมอง กลุ่มเพื่อนๆที่เล่นบาสด้วยกันนั่นเองที่เดินมาทักเขาที่ปลีกตัวออกมานั่งเงียบๆหลังจากเลิกเล่นกันแล้ว

“เปล่ากูจะคิดถึงทำไมกูเพิ่งกลับมาได้ไม่ถึงอาทิตย์”

“อ้าวพวกกูจะไปรู้กะมึงเหรอ ก้อเล่นมานั่งเหงาแบบนี้ วันนี้มึงเล่นห่วยมาก สาวๆนี่ส่ายหัวเลยว่ะ”

“เออกูไม่มีอารมณ์จะมาเล่นโชว์ใครทั้งนั่นแหละ พวกมึงจะกลับก้อกลับกันไปดิ”

“อ้าวไอ้นี่แซวหน่อยเดียวทำเป็นหงุดหงิด แล้วมึงจะไม่กลับหรือไง เย็นมากแล้วนะมึง”

“เดี๋ยวกูก็กลับพวกมึงกลับไปก่อนเหอะ”

“เอองั้นพวกกูไปล่ะ”

กลุ่มเพื่อนๆเดินจากไปแล้วเอ็มถึงได้ลุกเดินไปล้างหน้าล้างตามั่ง

“แม่งเอ้ยมึงจะมานั่งคิดถึงมันทำไมวะ มันเองยังไม่แคร์มึงเลย”

เอ็มบ่นกับตัวเองเขากลับกรุงเทพมาได้เกือบอาทิตย์แล้ว เรื่องราวที่เขาไปเจอะเจอมา เขาเองก้ออยากจะทิ้งมันเอาไว้ที่ต่อเดินแยกจากเขาไปโดยไม่มีการติดต่อกลับมาแม้สักครั้ง

แต่ความจริงมันก้อคือความจริง ถึงแม้เขาอยากจะทิ้งความรู้สึกนั่นไว้เพียงใดเขาก็ทำได้แค่อยากเท่านั้น เมื่อเขาไม่อาจลืมช่วงเวลาสั้นๆ ที่เขาได้รู้จักกับต่อได้เลยทั้งที่มันไม่มีอะไรให้น่าจดจำ แต่เขาก็ไม่ได้ลืมมันไปง่ายๆเหมือนอย่างที่ต่อมันลืม

เขายังจำวันที่เขาจะกลับกรุงเทพได้ อย่างน้อยเขาคิดว่าต่อมันน่าจะรับรู้บ้าง เขาจึงโทรไปหามันตั้งแต่ตอนเช้าที่เขาจะเดินทาง
แต่คำพูดที่ต่อมันตอบกลับมามันช่วยย้ำความรู้สึกของต่อได้ดี

“มึงจะโทรมาหากูทำไมอีกเอ็ม”

“กูจะกลับกรุงเทพแล้วคงไม่ได้เจอมึงอีก”

“ก็ดีแล้วนิ ที่จริงมึงไม่จำเป็นต้องบอกกูก็ได้”

“นี่มึงกะจะลืมกูจริงๆเหรอ”

“มึงกะกูควรจะต่างคนต่างลืมกันไปเลยต่างหากล่ะ”

“ทำไมวะแค่จะเป็นเพื่อนกันมันก็ยังไม่ได้หรือไง”

“กูบอกไม่ได้ก็ไม่ได้ดิ มึงจะอยากเป็นเพื่อนกูไปทำไม”

“แล้วเหตุผลที่มึงไม่อยากเป็นเพื่อนกูล่ะ”

“ไม่มีเหตุผลแค่กูไม่อยากคบมึงมันก็เท่านั้น อย่าโทรหากูอีก กูขอร้อง ถ้ามึงไม่อยากให้กูสมเพชมึงมากกว่านี้”

ต่อตัดสายไปแค่นั้นทิ้งให้เอ็มนึกตามคำพูดทิ้งท้าย เขากลายเป็นคนน่าสมเพชในสายตาของต่อ….

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 06-07-2007 17:08:59

ช่วงค้นใจ ขอให้เจอไวไว  :m1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 06-07-2007 17:44:36

อ่า รอป้อมมาต่อเย็นวันอาทิตย์  :m13:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 06-07-2007 18:03:07

มันเป็นเรื่องเศร้ามากๆ หากเราต้องตกกลายเป็นคนที่น่าสมเพชในสายตาของใครสักคน

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 06-07-2007 18:45:28

เง้อ ไหงพลิกล็อคกลายเป็นแบบนี้ไปได้   :m15:   :m15:  :m15:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 06-07-2007 19:01:07

อ้างจาก: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 06-07-2007 17:01:56  

เขากลายเป็นคนน่าสมเพชในสายตาของต่อ….

 :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 06-07-2007 19:41:33

..........ถ้าต้องอยู่อย่างสมเพชในสายตาเขา

..........ยอมออกไปจากชีวิตเขาดีกว่า.......... :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: มูมู่น้อย ที่ 06-07-2007 22:12:30

ต่อคิดงั้นจริงเหรอ  ที่ว่าเอ็มเป็นคนน่าสมเพชนะ ไม่อยากเชื่อ

รออ่านต่อนะป้อม  :m9:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: MiLCH ที่ 06-07-2007 23:42:30

ไม่ค่อยเข้าใจต่อเลยอะ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 07-07-2007 01:29:48

ใจร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

 :confuse:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 07-07-2007 18:33:27

 :m15: :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 07-07-2007 20:12:16

 :dont2: :angry2: ง่าทำใมต่อถึงพูดแบบนั้นละ

แล้วทำใมรักกันไวจังเจอกัน2-3วันเอง - -"

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: aumzaa ที่ 07-07-2007 20:57:36

 :impress2:  :impress2:คุ้นๆว่าเคยอ่านครับ
 o4 o4แต่อ่านไม่จบ :impress: :impress:มาต่อไวไวนะครับ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 07-07-2007 21:53:35

 :impress:

อดทนไว้เอ็ม อีกไม่นานหรอกน่า

รอต่อไปคับ

 :teach:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: しろやま　としんや ที่ 07-07-2007 23:23:13

ต่อนะต่อ

เอาเถอะเอ็มตอนนี้ต่อยังคงแค่สับสน รออีกสักนิดนึง รับรอง :laugh:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ตามมาดู ที่ 08-07-2007 00:22:52

 เหมือนกับกระโดดระหว่างไปหน่อยๆ เลยเอามาต่อให้คับ.. รอตอนต่อไปอยู่เน้อ..




edit by blueboyhub

ย้ายไปไว้ข้างบนแว้ว

เรย์

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 08-07-2007 00:35:52

 :m15: :m15: :m15: :m15: :m15:

ขอบคุณครับพี่ตามที่เอามาลงให้
มันเป็นตอนก่อนตอนล่าสุดที่ป้อมเอามาลงใช่มั๊ยครับ
ถ้าอย่างนั้น ถ้าป้อมมาแล้วช่วยนำไปโพสข้างบนด้วยนะคับ
จะได้ไม่งงกัน
 :m8:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 08-07-2007 10:30:08

ลงเยอะๆหน่อยจินิดเดียวเอง :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 08-07-2007 14:09:10

 :impress:

ทำมายต้องเป็นแบบนี้ด้วยอ่า

ไม่เอาอ่ะ ต่อใจร้าย โกรธ

มาต่อไว ๆ นะ

 :teach:

หัวข้อ: text
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 08-07-2007 14:20:02

Thanks krub K.tam-pai-doo for repost the story.

+1 na krub.

I'll correct it on monday na krub.

ขอบคุณนะครับ คุณตามไปดู  พอดีใช้ถือ หมือเช็คอ่ะ เลยต้องกระแดะเขียนภาษาอังกฤษ

ตามกันต่อไปนะค๊าบบบ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 08-07-2007 15:38:12

ต่อกะลางหนีใจตัวเองอยู่หรือเปล่า??
 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 08-07-2007 15:51:07

แก้ไขรีพลายที่ 94 ตอนของวันอาทิตย์ให้สมบูรณ์แล้วนะครับ
แทรกส่วนที่เป็นสีฟ้าครับ
 :m1: :m1: :m1:


ทำไมต้องเป็นอย่างนี้ คนรักกันกว่าจะเจอกันก็ยากแล้ว ยังต้องคิดอะไรกันอีก
 :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:

หัวข้อ: text
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 08-07-2007 20:27:02

Thanx so much krub Ray

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 08-07-2007 20:30:48

..........คนโพสเมาหรอจ้ะ......... :m11: :m11: :m11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ตามมาดู ที่ 08-07-2007 23:00:58

 เฮ่อๆๆ ไม่เป็นไรมิได้คับ.. แอบอ่านมาของคุงป้อมมาหลายเรื่องหลายตอนเลยมาช่วยๆ กันทำมาหากินหน่อย เดี๋ยวบอร์ดเหงา ... มาต่อให้ไวเลยคับ...  :m11:
ปล. อยากบวกให้ซ้าก 2-3 แต่เดี๋ยวเจ้าพ่อเจ้าแม่คุมบอร์ดจะหาว่ามีซัมซิงรองกะคุงป้อม...
  :bye2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 09-07-2007 11:08:04

อ้างจาก: ตามมาดู ที่ 08-07-2007 23:00:58  

ปล. อยากบวกให้ซ้าก 2-3 แต่เดี๋ยวเจ้าพ่อเจ้าแม่คุมบอร์ดจะหาว่ามีซัมซิงรองกะคุงป้อม...
  :bye2:

เพื่อไม่ให้เป็นที่ครหาของเจ้าพ่อ - เจ้าแม่  งั้นเรามามี ซัมติ้ง รองกัยเลยจริงๆดีกว่า ครับ อิอิ  :m12:

กลับมาแล้วครับ ขอโทษด้วยค๊าบบที่ข้ามตอน เบลอไปหน่อย เลยลงข้ามเฉยเลย  o1
มึนๆ ไม่สบาย ใครช่วยปลอบที  o9
ขอบคุณ K. ตามไปดู ที่มาลงแก้ให้นะค๊าบบ  o14
ขอบคุณตาเรย์ที่มาช่วยย้ายให้อ่านรู้เรื่องค๊าบบบบบบบ  o14
ต่อกันเลยดีกว่า สำนึกผิด ลง 2 ตอนเลย วันนี้
**************************************************************************************
“เอ็ม”

เสียงใสๆดังขึ้นมาข้างหลัง เอ็มหันไปมองแก้วกำลังยืนส่งยิ้มหวานให้เขา เขาเลยต้องยิ้มตอบก่อนทัก

“ยังไม่กลับเหรอครับแก้ว”

“รอพ่อมารับแน่ะป่านนี้ยังไม่มาเลยอ่ะแล้วเอ็มล่ะ”

“เพิ่งเลิกจากเล่นบาสเมื่อกี้เองเนี่ยกำลังจะกลับ”

“ว้านึกว่าจะมีเพื่อนคุยจะกลับแล้วเหรอ”

แก้วทำหน้าผิดหวังนานๆจะมีโอกาสอยู่คุยกะเอ็มแบบนี้ ปกติแก้วก็เห็นเอ็มอยู่แต่กะกลุ่มเพื่อนๆ แต่วันนี้แปลกแยกตัวมาคนเดียว

“ผมก็ไม่ได้รีบอะไร ให้อยู่เป็นเพื่อนก็ได้นะครับ พ่อแก้วมาผมค่อยกลับก็ได้”

“จริงเหรอเอ็มดีจัง งั้นเดี๋ยวเราไปนั่งคุยรอทางโน้นดีกว่า แก้วนัดพ่อไว้ทางโน่นแน่ะ” เอ็มออกเดินตามแก้วไปไม่รู้อารมณ์ไหนวันนี้เขาก้อไม่อยากกลับห้องเร็วเหมือนกัน

“แล้วทำไมวันนี้เอ็มแยกตัวมาคนเดียวล่ะ ปกติเห็นอยู่กับเพื่อนๆ” แก้วเอ่ยถามเมื่อหาที่นั่งได้เรียบร้อยแล้ว

“ก็ไม่มีไรครับแค่อยากอยู่คนเดียวมั่ง”

“อ้าวอย่างงี้แก้วมากวนหรือเปล่าอ่ะ”

“เฮ้ยไม่เกี่ยวครับผมคุยได้”

“อืมแต่ท่าทางเอ็มมีเรื่องให้คิดดูไม่ค่อยร่าเริงเลย”

“เหรอผมคงเหนื่อยมั้งครับ”

“งั้นเดี๋ยวพอพ่อแก้วมารับ เอ็มก้อกลับพร้อมแก้วก้อได้เดี๋ยวให้พ่อแวะไปส่ง”

“อย่าเลยเกรงใจ”

“เกรงใจไรล่ะอุตส่าห์คุยเป็นเพื่อนแก้วเหอะนะ” แก้วทำท่าอ้อนจนเอ็มเออออตาม เขาจึงได้นั่งคุยกับแก้วจนพ่อแก้วมารับ


เอ็มรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูกที่ต้องนั่งรถร่วมมากับแก้วที่เอาแต่คุยจ้อไม่หยุด เขาอยากที่จะไปถึงห้องให้เร็วที่สุด แต่ต้องเซ็งขึ้นมาหน่อยเมื่อพ่อแก้วบอกจะขอแวะเข้าไปเยี่ยมเพื่อนที่โรงพยาบาลแถวที่เป็นทางผ่านไปห้องเขา ไอ้ครั้นที่เขาจะขัดมันก็ยังไงๆอยู่ก็เลยปล่อยเลยตามเลยไหนๆก็หลวมตัวมากะแก้วแล้ว

“เราสองคนจะรอในรถก็ได้นะ พ่อไปไม่นานหรอก”

“ให้แก้วขึ้นไปเยี่ยมด้วยสิคะพ่อ เบื่อตายเลยรออยู่ในรถ” แก้วรีบขัดขึ้นเมื่อพ่อบอกให้รอในรถ

“แล้วเพื่อนเราล่ะ”

เอ็มสบตาพ่อของแก้วยังไม่ทันเอ่ยอะไรแก้วก็ชิงพูดขึ้นมาก่อน

“ก็ไปด้วยกันไงคะ นะเอ็มนะพ่อแก้วเวลาเจอเพื่อนคุยนานนะ”

“ครับ ไปก็ไป”

เอ็มตอบออกมาเสียไม่ได้ นึกรำคาญแก้วอยู่ในทีเพราะปกติเขาไม่ได้ให้ใครมาสั่งให้เขาทำอะไรได้ง่ายๆ แต่ครั้งนี้เขาแค่เกรงใจผู้ใหญ่ที่เขาติดรถมาด้วยเท่านั้น

“จะเข้าไปหรือเปล่าหรือรออยู่ข้างนอก” พ่อของแก้วเอ่ยถามอีกครั้งเมื่อเดินมาจนถึงหน้าห้องที่ต้องการที่จะมาเยี่ยม

“ไหนๆก็มาแล้วเข้าไปกับพ่อละกันจะได้รู้จักเพื่อนพ่อด้วยไงคะ”

แก้วจัดแจงทุกอย่างอีกตามเคย เอ็มแอบถอนหายใจอย่างเบื่อๆแต่ก็เดินตามพ่อลูกเข้าไปในห้อง

เสียงทักกันดังขึ้น เอ็มก็ได้แต่ยืนเก้ๆกังๆเพราะเขาไม่รู้จักใครในห้องเลยจะให้เขาทำตัวยังไงก็ทำไม่ถูก ดีที่พ่อของแก้วบอกว่าเขามากับแก้วเป็นเพื่อนของแก้ว เขาจึงรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้เป็นคนแปลกหน้าไปเท่าไหร่

“อืมเห็นไอ้หนุ่มนี่แล้ว ก็อดนึกถึงลูกชายไม่ได้เนอะ”

ร่างชายวัยกลางคนที่นอนซมอยู่บนเตียงผู้ป่วยกล่าวยิ้มๆมองมาที่เขา เอ็มเลยยิ้มตอบเจื่อนๆ

“แล้วลูกชายไปไหนล่ะ” พ่อของแก้วเอ่ยถาม

“เห็นโทรบอกกำลังจะมาถึง รายนั่นน่ะห่วงพ่อน่าดู พอรู้เรื่องว่าพ่อเข้าโรงพยาบาลเท่านั่นแหละรีบลงมาจากเชียงใหม่เลยเชียว”
ผู้หญิงอีกคนที่นั่งอยู่เป็นคนเอ่ยตอบพลางมองที่เขายิ้มๆ

“แล้วลูกคุณอาเรียนที่เชียงใหม่เหรอคะ” แก้วเอ่ยถาม

“จ๊ะเดี๋ยวหนูแก้วรอเจอก็ได้นิเนี่ยเดี๋ยวก็มาถึงแล้ว”

“อันนี้คงแล้วแต่คุณพ่อค่ะ”

แก้วบอกอย่างอายๆ เอ็มเห็นท่าว่าทุกคนจะคุยกันยาวจึงคิดจะออกไปรอข้างนอก แล้วอาจจะแวบกลับเดี๋ยวค่อยโทรมาบอกพ่อลูกก็ได้เขาเริ่มเบื่อกับบรรยากาศขึ้นมา

แก้วบอกจะตามไปด้วยแต่เอ็มห้ามไว้ก่อน

“อย่าเลยแก้ว”เซ้าซี้ไปก็ไม่เป็นผลดี แก้วจึงฟัง

เอ็มจึงเดินไปเปิดประตูอย่างโล่งอกที่เขาจะได้หายอึดอัดเสียที แต่เขายังไม่ทันที่จะได้แตะที่ประตูด้วยซ้ำประตูก็ถูกเปิดออกพร้อมร่างสูงๆของเด็กหนุ่มที่ก้าวเข้ามา

เอ็มต้องชะงักกับภาพตรงหน้าเด็กหนุ่มหน้าตี๋ตัวสูงราวๆกับเขา ใบหน้าใสๆบ่งบอกถึงความเหน็ดเหนื่อยมาบ้าง แต่ยังคงความดูดีในแบบเซอร์ๆ ดูเหมือนว่าสองคนจะจ้องกันนานอยู่พักหนึ่งในเมื่อต่างคนต่างชะงักจนมีเสียงทักทางด้านหลัง จึงดึงสายตาคนทั้งสองให้ละจากกันได้

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 09-07-2007 11:17:09

.............ง่ะ.........ใครอ่ะ..........ต่อด่วน.......... :m13: :m13:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 09-07-2007 11:18:39

ลงน้อยจังยังอ่านไม่ได้อารมเลย  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 09-07-2007 12:12:59

อ้างจาก: ][GobGab][ ที่ 08-07-2007 20:30:48  

..........คนโพสเมาหรอจ้ะ......... :m11: :m11: :m11:

ใครว่าเค้าเมา เค้าไม่สบายยยหรอก ใจร้ายยยย  :m15:
****************************************************************
“อ้าวต่อมาแล้วเหรอ”

ชื่อที่โดนเรียกมันช่วยย้ำว่าเอ็มไม่ได้ตาฝาด ต่อกำลังยืนอยู่ต่อหน้าเขาจริงๆเขากำลังจะยิ้มทัก แต่กลับหน้าชาขึ้นมาเฉยๆเมื่อต่อเดินผ่านเขาเข้าไปข้างในอย่างเมินเฉยเหมือนคนไม่รู้จักกัน จนเขาต้องรีบเดินออกไปจากห้อง

โดยที่ไม่รู้ว่าต่อเองก็มองตามหลังเขาจนประตูปิดลง………

เอ็มโทรศัพท์กลับไปบอกแก้วว่าเขาขอตัวกลับบ้านก่อน แก้วเองก็เอะใจในน้ำเสียงของเอ็มที่แปลกไปจึงเอ่ยถาม

“เอ็มมีอะไรหรือเปล่าเสียงดูไม่ดีเลย”

“เปล่าแค่เหนื่อยอยากกลับไปนอนแค่นั่นเองครับ”

“เหรอรอแป็บสิเนี่ยพ่อแก้วกำลังจะกลับแล้วเหมือนกัน”

“ผมกลับก่อนดีกว่าครับฝากลาพ่อแก้วด้วยนะครับ”

แล้วเอ็มก็วางสายไปแค่นั้นแก้วได้แต่ถือโทรศัพท์ค้างไว้นึกแปลกใจกับอาการของเอ็ม จนพ่อหันมาเอ่ยถาม

“เพื่อนกลับไปแล้วเหรอ”

“ค่ะพ่อแต่ดูเอ็มเขาเสียงไม่ค่อยดีเลย”

ถ้าเกิดจะมีใครสักคนในห้องนี้สังเกตอาการต่อก็คงจะเห็นแววตาครุ่นคริดของเขาที่นึกถึงสิ่งที่เขาทำกับเอ็มเมื่อกี้ เขาห่างเหินเกินไปหรือเปล่า ต่อได้แต่ถามตัวเองในใจ

“ดูพี่ต่อสินั่งเครียดอีกคนห่วงพ่อมากเหรอคะ” แก้วแซวอาการต่อเมื่อสังเกตเห็นเขาเป็นคนแรก แต่เขาก็เอาแต่ยิ้มก่อนจะหันไปคุยกับพ่อ

“หมอบอกพ่อเป็นอะไรครับ”

“ก็โรคเดิมความดันสูงแต่ต่อไม่ต้องห่วงพ่อหรอก มันเป็นๆหายๆจนชินแล้วล่ะ”

“ใช่เราน่ะตั้งใจเรียนก็พอแล้วอย่าทำตัวให้พ่อคิดมากละกัน”

“เรื่องนั่นพ่อไม่ต้องห่วงหรอกครับ ดูแลร่างกายไว้ร้บปริญญาผมก็พอแล้วครับ” ต่อบอกยิ้มๆแต่ในใจกลับคิดไปถึงใครอีกคน

“พี่ต่อกลับด้วยกันหรือเปล่าคะ”

แก้วเอ่ยชวนต่อเมื่อเดินออกมาจากห้อง เขาเองก็จะกลับบ้านไปอาบน้ำเหมือนกัน แม่บอกว่าอยู่เฝ้าพ่อให้เองเห็นเขามาเหนื่อยๆก็เลยให้กลับบ้านไปพักผ่อนก่อน

“ไม่เป็นไรครับผมกลับเองดีกว่า ผมลาคุณอาเลยละกันนะครับ”

ต่อบอกลาพ่อของแก้วแล้วรีบเดินแยกตัวออกมาที่จริงเขาก็ว่าจะโทรให้เพื่อนเก่าเขาที่อยู่แถวนี้มารับหน่อยแต่นึกอีกทีตอนนี้เขาเองก็ไม่อยากเจอใครเหมือนกันเขาจึงเลือกที่จะกลับเองดีกว่า

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้งอยากที่จะโทรหาเอ็มเหมือนกันแต่เขาก็ไม่รู้จะพูดอะไร ในเมื่อเขาเคยตัดรอนแบบไม่มีเยื่อใยเพราะอารมณ์สับสนของเขาเอง เขาจึงตัดสินใจเก็บโทรศัพท์ไว้เหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 09-07-2007 12:37:53

............คนแปลกหน้า...ที่เธอรู้จักดี........ :undecided: :undecided:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 09-07-2007 15:26:30

สงสารเอ็ม
 :m15:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 09-07-2007 16:38:52

 :impress:

ไม่รู้ว่าทำแบบนี้แล้วได้ประโยชน์อะไรอ่า

งง โสงสัย ใครก็ได้ช่วยตอบที

 :teach:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 09-07-2007 16:49:23

ยังหาหัวใจตัวเองไม่เจออีกเหรอ  o7

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 09-07-2007 19:45:21

 :เฮ้อ: กว่าฟ้าจะมีเวลา ..... อีกนานมั๊ยเนี่ย  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 09-07-2007 19:49:45

 :try2: :try2: เครียดเลย

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 10-07-2007 10:02:32

มาต่อแล้วค๊าบบบบบ วันนี้ขอแอ๊บแบ๊วววววว  :m13: อิอิ
****************************************************************
เช้าวันแรกที่ต่อตื่นขึ้นมาภายในห้องที่เขาโตมาตั้งแต่เด็ก หลายเดือนแล้วที่เขาไม่ได้กลับมานอนอย่างเต็มอิ่มที่ห้องของตัวเองแบบนี้ วันนี้พ่อเขาจะออกจากโรงพยาบาลช่วงบ่าย เขาเองก็ต้องไปรับ

อากาศที่กรุงเทพยังร้อนเหมือนเดิมทำให้ต่อหวนนึกถึงคำพูดของเอ็มที่บอกจะรอดูเมื่อเขากลับมากรุงเทพว่าจะมีอาการป่วยหรือเปล่า ถ้าเอ็มมันรู้มันก็คงจะล้อเขาน่าดูเมื่อตอนนี้ต่อเริ่มปวดหัวขึ้นมาบ้าง ต่อถอนหายใจเมื่อรู้สึกว่าตัวเองจะคิดถึงเอ็มมันมากไป

“พี่เตยผมยืมรถไปรับพ่อหน่อยนะ” ต่อบอกพี่สาวเมื่อเจอกันตอนเช้าในขณะที่พี่กำลังจะออกไปทำงาน

“เอาสิเมื่อคืนก้อว่าจะบอกอยู่เหมือนกัน เดี๋ยวพี่ไปแท็กซี่เสียดายงานมันยุ่งไม่งั้นคงไปรับพ่อได้”

“พี่ไปทำงานเหอะผมจัดการเองเรื่องไปรับพ่อ”

“อืมฝากด้วยนะไปแล้วเดี๋ยวสาย”

พี่ออกไปแล้วต่อจึงออกจากบ้านมั่งเผื่อๆเวลาเอาไว้เผื่อรถติด


“กี่ปีๆรถก้อติดเหมือนเดิม” ต่อบ่นอย่างเซ็งๆเมื่ออกจากบ้านมาเท่าไหร่ ก็เจอปัญหาที่น่าเบื่อหน่ายเข้าจนได้ เขากวาดสายตาไปเรื่อยแก้เซ็งก่อนที่สายตาจะไปหยุดอยู่ที่ร่างหนึ่งในชุดนักศึกษาที่กำลังยืนรอรถเมลล์อยู่ป้ายข้างหน้าที่เขาติดไฟแดงอยู่
เอ็มในชุดนักศึกษาเรียบร้อย ต่อเผลอมองภาพแปลกตานั่นอยู่พักหนึ่งเขาไม่เคยเห็นเอ็มในชุดแบบนี้ ดูเอ็มจะต่างจากที่เขาเคยเห็นไม่เหลือภาพเด็กทะโมนที่เขาเคยแซว

เอ็มกำลังจะก้าวขึ้นรถที่วิ่งมาจอดเทียบป้ายแต่ต้องหยุดชะงัก เมื่อโทรศัพท์ดังเข้ามาแถมคนที่โทรมาก็เป็นคนที่เฉยเมยกับเขาเมื่อวานเขาจึงไม่ได้ก้าวขึ้นรถคันนั้น

“ว่าไงมึง”

เอ็มทักหน้าเซ็งๆโดยไม่รู้ว่าปลายสายที่คุยอยู่กำลังเคลื่อนรถมาจอดเทียบตรงที่ๆเขายืนอยู่ กระจกรถถูกเลื่อนลงพร้อมกับต่อวางสายทิ้งแล้วตะโกนออกมาจากรถแทน

“ขึ้นมาเดี๋ยวกูไปส่ง”

เอ็มลังเลอยู่พักหนึ่งแต่เห็นรถคันหลังส่งสัญญานว่าต่อกำลังจอดในที่ห้ามจอดจึงรีบขึ้นรถก่อนที่ต่อจะโดนซิวซะก่อน

“ห่วงกูเหมือนกันนิ” ต่อเอ่ยออกมาก่อนเมื่อเคลื่อนรถออกไปแล้วโดยที่เอ็มนั่งอยู่ข้างๆ

“มึงจะไปไหน” เอ็มเอ่ยถามนึกขุ่นใจอยู่เหมือนกันที่เมื่อวานต่อมันเฉยชาจนเขาทำหน้าไม่ถูก

“ก็ไปส่งมึงไง” ต่อตอบ

“มึงอย่ามากวนกู”

“กวนห่าอะไรมึงแหละอย่ามาพาล”

“ไหนมึงบอกไม่อยากเจอกูแล้วไง”

“มึงอยากไปเบียดคนแน่นๆบนรถเมลล์หรือไง กูบอกจะไปส่งมึงก็เงียบๆไปเหอะน่า”

ทั้งคู่มองกันอีกครั้งก่อนที่เอ็มจะเป็นฝ่ายหลบตาไปก่อนพร้อมกับเปลี่ยนเรื่องคุย

“พ่อมึงเป็นไงบ้าง”

“จะออกจากโรงพยาบาลวันนี้แหละเดี๋ยวกุก็จะแวะไปรับ”

“เหนื่อยอ่ะดิมึงได้นอนบ้างหรือเปล่า” เอ็มเผลอถามออกมาเมื่อเห็นว่าต่อดูเพลียๆ

“อย่างที่มึงบอกแหละกูเริ่มไม่สบายอากาศมันร้อน”

เอ็มได้แต่แอบขำ ต่อเห็นแล้วก้รู้สึกดีขึ้นมาเหมือนกันทำให้เขาอดนึกถึงตอนที่อยู่เชียงใหม่ไม่ได้ ทำให้เขากล้าที่จะตวาดเอ็มเพราะรู้สึกว่าความเหินห่างในช่วงแรกมันจะค่อยๆเลือนไป

“มึงขำอะไร”

“กุก็นึกว่ามึงจะเก่งว่าแต่กูไอ้ตี๋เอ้ย”

เอ็มเอื้อมมือมาแตะหน้าผากต่อจนเขาอึ้งแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรจนเอ็มบอกออกมา

“ไปรับพ่อก็หายามากินด้วยล่ะมึงเดี๋ยวไข้ขึ้นหนักตัวมึงยังร้อนอยู่เลย”

“มึงห่วงกูเหรอ”

“กูกลัวว่ามึงจะไม่มีแรงวิ่งหนีใจตัวเองต่างหากล่ะ” เอ็มสวนขึ้นมาทันควันจนต่อนึกอายขึ้นมา ที่สุดท้ายเขาก็ไปไหนไม่รอดจริงๆเขาก็กะจะขับรถหนีเอ็มไปเลยด้วยซ้ำแต่เขาก็ทำไม่ได้อยู่ดี

“เออแซวกูเข้าไป ใครเขาจะไปใจแข็งเหมือนมึงล่ะ จะตามง้อกูหน่อยก็ไม่ได้”

“แล้วมึงเสือกไล่กูทำไมล่ะ คนอย่างกูไม่จำเป็นต้องง้อใครหรอก”

“กูขอโทษ”

ต่อเอ่ยออกมานิ่งๆจังหวะเดียวกับที่รถติดไฟแดง เขาหันไปมองเอ็มอีกครั้งก่อนที่เขาจะเห็นเอ็มสะดุ้งเมื่อมืออุ่นๆของเขาเลื่อนไปแตะที่มือของเอ็ม ก่อนที่มันจะกลายเป็นกุมในที่สุดเมื่อเอ็มพยามจะชักมือออกแต่เขาไม่ยอม

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 10-07-2007 14:07:46

 :impress:

กลับมาดีกันแระ ดีใจจัง

ขอบคุณที่มาต่อนะครับ......

 :teach:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 10-07-2007 14:33:43

ในที่สุดก็เจอหัวใจแล้วซินะ  :o8:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 10-07-2007 16:54:10

...........ถ้าไม่ได้เลิกกันเพราะหมดรัก...........

...........เยื่อใยก็ยังคงติดอยู่ในใจไปเท่านาน..... :o7: :o7:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 10-07-2007 18:03:27

เกิดไรขึ้นอะ

กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

 :m11: :m11: :m11: :m11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 10-07-2007 18:54:24

อาไร้ บทจะดีก็ดีกันง่าย ๆ ดีเนอะ  :m4:  :m4:  :m4:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 10-07-2007 20:31:58

สั้นมาก -*-

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 10-07-2007 20:45:03

อ้างจาก: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 10-07-2007 10:02:32  

เขาหันไปมองเอ็มอีกครั้งก่อนที่เขาจะเห็นเอ็มสะดุ้งเมื่อมืออุ่นๆของเขาเลื่อนไปแตะที่มือของเอ็ม ก่อนที่มันจะกลายเป็นกุมในที่สุดเมื่อเอ็มพยามจะชักมือออกแต่เขาไม่ยอม

 :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ตามมาดู ที่ 10-07-2007 21:13:18

จับมือกันแล้ว... เมื่อไหร่จะตัดภาพไปหัวเตียงอะ...
เฮ่อๆ.. แอบอ่านห่างๆอย่างหื่นๆ

เอ่อเรียกชื่อเฉยๆ ก็พอมั้งคับ .. ชื่อตามคับ..
เฮ่อๆ ว่าแต่ไอ้ซัมติ้งคุงป้อมอะคับ มันลองมากมั้ยอะคับ  :m12:

เม้นต์นี้จะผ่านกบวมั้ยเนี่ย....  :m14:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 10-07-2007 21:30:23

ดีกันนะดีกัน  :m3: :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: MiLCH ที่ 10-07-2007 23:16:23

โอ๊ยๆ หวานกันเกินไปแล้ว

ดีกันง่ายดีเนอะ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 10-07-2007 23:32:51

หวานกันแว้ววว
 :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Just let it be ที่ 11-07-2007 08:35:59

เรื่องบางเรื่องในชีวิตเราสามารถที่จาไม่ยอมรับมานได้

แต่เรื่องในหัวใจเนี่ย

ยังงายๆ  ก็ม่ายมีทางปฏิเสธไปได้หรอก  หุหุ  :m14:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 11-07-2007 10:02:44

รู้สึกว่าจะลุ้นให้ถึงตอนโคมไฟหัวเตียงกันเร็วๆ   :m14: รอต่อไปนะค๊าบบบบ ใกล้ล่ะ
สำหรับ K. ตาม ... ของอย่างงี้ อยากรู้ ต้องลองนะค๊าบบบ ว่ามีซัมติ้ง กันแล้ว มันส์จริงอ๊ะเปล่า หุ หุ
(วันนี้ติดเรทแฮะ กู :o8:)
*******************************************************************************
“ไมมือมึงเย็นจังวะ” ต่อเอ่ยขำๆพลางมองเอ็มไม่วางตา

“ก็มึงเล่นมาจับมือกูกลางสี่แยกแบบนี้ อายนะมึง”

“ทีงี้อายทีเวลามึงล้อกูเล่นตอนเจอกันใหม่ๆ ไม่เห็นมึงอายเลยนี่หว่า”

“ก็นั่นมันเมื่อก่อน”

“ก็แล้วตอนนี้มันต่างกันยังไงล่ะ”

“มึงอยากรู้เหรอ”

ต่อพยักหน้าแทนคำตอบมองสบตาเอ็มได้สักพักก็ต้องเป็นฝ่ายสะดุ้งสุดตัวหน้าถึงกับชาขึ้นมาเฉยๆ เมื่อเอ็มโน้มตัวเข้ามาหอมแก้มใสๆนั่นโดยที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัว ดีที่ไฟเขียวมาทันให้เขารีบออกรถหนีจากที่ตรงนั่นเพราะไม่แน่ใจว่าจะมีใครเห็นว่าเขาโดนเด็กหนุ่มที่นั่งข้างๆหอมแก้มเข้าเต็มๆหรือเปล่า

“เล่นแรงนะมึงไอ้เอ็มห่าจะมีคนเห็นป่าววะเนี่ย” ต่อพูดแกมบ่นต่างกับเอ็มที่นั่งขำ เมื่อเห็นหน้าต่อแดงขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดจนต่อต้องหันไปตวาด

“มึงขำอะไรวะคนยิ่งอายๆอยู่”

“ขำมึงอ่ะดิหน้างี้แดงเชียวนะมึง เกิดมาไม่เคยโดนหอมแก้มหรือไง”

“คนแรกน่ะแม่กูคนที่สองอ่ะมึงรู้ไว้ด้วย”

“จริงเหรอกูโชคดีหรือโชคร้ายวะเนี่ย”

“แล้วมึงคิดว่ามึงโชคดีหรือโชคร้ายล่ะ”

“กูขอเป็นคนโชคดีได้ป่ะ” ต่อหันไปมองหน้าเอ็มอีกครั้งพลางส่ายหัวยิ้มๆ

“บังเอิญมึงโชคร้ายว่ะไอ้หน้าหล่อ”

“ทำไมไอ้ตี๋มึงจะว่าอะไรกูอีก” เอ็มถามเซ็งๆนึกตามว่าต่อมันจะมาไม้ไหน

“เพราะถ้ากูไปเจอมึงไปหอมใครนอกจากกู กูเอามึงตายแน่”

“เฮ้ยถึงตายเลยหรือมึง” เอ็มทักยิ้มๆเพราะคิดว่าต่อคงจะพูดแก้เขิน แต่แววตาที่ต่อมองกลับมาทำให้เขาชะงักทันที

“มึงไม่เชื่อมึงก้อลองดูดิ”

“ซวยสิกูเจอคนขี้หึงเข้าจนได้” เอ็มแกล้งเกาหัวจนต่อเอื้อมมือไปขยี้เล่น

“ผมกูไอ้ต่อห่าเสียทรงหมดเลยมึง” เอ็มปัดมืออกเป็นพัลวัล ไม่คิดว่าต่อมันจะเล่นเป็นเด็กๆไปได้

“กลัวหมดหล่ออ่ะดิมึง ดีจะได้ไม่มีใครมายุ่งกะมึงเวลากูกลับเชียงใหม่ไปแล้ว”

“มึงไม่ไว้ใจกูเหรอไอ้ตี๋”

“กะล่อนอย่างมึงกูว่าลิงมันยังน่าไว้ใจกว่าอีก”

“แล้วมึงล่ะมึงคิดว่ากูจะโง่เหรอที่มหาลัยมึง ไอ้พีมันบอกกูหมดแล้วว่าคนมาติดมึงเยอะขนาดไหน”

“นั่นมันเรื่องของกู” ต่อว่าพลางยักไหล่

“ไงพูดแมวๆงี้วะ”

“พูดแค่นี้ทำเคือง ก็กูพูดเรื่องจริงใครจะมาติดกู แต่กูไม่เล่นด้วยซะอย่างมึงจะไปกลัวอะไร”

“กูบอกเหรอว่ากูกลัว”

“อะไรของมึงอีกเนี่ย” ต่อสวนกลับเมื่อโดนเอ็มบอกออกมาแบบนั่น ตกลงว่าเอ็มมันคิดอะไรของมันอยู่เขาเริ่มไม่แน่ใจขึ้นมา

“กูแซวมึงเล่นแค่นี้ก็ดุกูด้วย มึงกะกูถึงจะรู้สึกอะไรยังไงให้กันมากที่สุดก็คงจะเป็นได้แค่เพื่อนกันล่ะว้า”

“มันก็ไม่แน่ถ้าเกิดว่าฟ้าจะมีเวลาให้กูกะมึงเจอกันบ่อยๆ”

“เออแล้วกูจะรอดูว่าถ้าฟ้ามีเวลาให้มึงกะกูจริงๆคำว่าเรามันจะเกิดขึ้นได้หรือเปล่า”

สองหนุ่มยิ้มให้กันทั้งที่ต่างฝ่ายต่างก็รู้ว่าคำว่าเราที่ว่ามันจะผูกพันธ์ในรูปแบบไหน

บอกตัวเอง บอกทุกครั้ง ทุกๆคราวเวลาฉันเจอเธอ
ตอกและย้ำอยู่เสมอ….
ระหว่างเรานั้นจะเป็นได้แค่ไหน

ก็แค่เพียง…เพื่อนเท่านั้น…..
ไม่มีทางจะเป็นมากกว่านี้………………..จริงๆ

ทั้งที่ใจยังมีเธอคนนี้…………………………คนเดียว……….

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 11-07-2007 10:56:37

อ่า แค่เพื่อนเท่านั้น
 :m8:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 11-07-2007 11:17:47

 :impress:

หวังว่าฟ้าจะเป็นใจนะ

รออ่านต่อไปจ้า

 :teach:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 11-07-2007 13:29:47

แค่เพื่อนจริงๆเหรอ  :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 11-07-2007 16:14:50

เศร้าอีกแล้ววววววววววววววววววววววว

 :m8: :m8: :m8: :m8: :m8:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 11-07-2007 19:09:39

แล้วเมื่อไหร่ฟ้าจะมีเวลาอีกละ  :เฮ้อ:  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: MiLCH ที่ 11-07-2007 19:43:37

ขอให้ฟ้ามีเวลาเป็นใจบ่อยๆหน่อย

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำค้าง ที่ 11-07-2007 20:22:04

เอ็มน่ารักนะ แต่ต่อบางครั้งน่าหมั่นไส้เล็ก ๆ แต่รวม ๆ แล้วก็สนุกค่ะ :m4:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 12-07-2007 09:46:19

 :impress2: :impress2: หอมกันด้วยอ่า

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 12-07-2007 12:05:26

หุ หุ ใครรอตอน ... เตรียมตัวได้เลยครับ ใกล้ล่ะ
*******************************************
ตอนเย็นเอ็มขอปลีกตัวจากกลุ่มเพื่อนๆที่เล่นบาสด้วยกันทุกวัน พอเรียนเสร็จเขาก็รีบตรงดิ่งไปยังจุดหมายที่ต่อเพิ่งโทรมาบอกให้เขาออกไปเจอเมื่อสักพักซึ่งพอไปถึงเขาก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นต่อนั่งซึม

“ต่อมึงเป็นไรวะ” เอ็มเดินเข้าไปทักเขายิ่งตกใจเข้าไปใหญ่ เมื่อเห็นตาต่อแดงๆเหมือนเพิ่งผ่านการร้องไห้มา

“ต่อมึงบอกกูดิมึงเป็นไร” เอ็มคะยั้นคะยอก่อนที่จะใจหายกับคำตอบที่ได้ยิน

“พ่อกูตายแล้ว”

น้ำตาของต่อไหลออกมาอีกครั้งจนเอ็มทำอะไรไม่ถูก เขาเองก็ไม่เคยเจอความสูญเสียยิ่งใหญ่ขนาดนี้มาก่อนแต่ก็รู้สึกใจหายไปกับคนที่อยู่ตรงหน้าเขา จากภาพต่อที่เขาเห็นตอนนี้เขาคิดว่าต่อคงจะช็อคกับการสูญเสียครั้งนี้มากเมื่อทุกอย่างมันเร็วจนเขาเองก็ใจหาย เมื่อวานเขาเพิ่งเจอพ่อของต่อและวันนี้ต่อเองก็บอกจะไปรับพ่อออกจากโรงพยาบาล แต่กลับกลายเป็นการไปรับข่าวร้ายแทนต่อคงช็อคน่าดู

“กูเสียใจด้วยนะ ทำไมมันเป็นงี้ไปได้ ก็ตอนแยกกันมึงบอกจะไปรับพ่อมึงออกจากโรงพยาบาลไม่ใช่เหรอ”

“มันก็ใช่ แต่พอกูไปถึงที่นั่นก็ชุลมุนวุ่นวายกับร่างพ่อกูกันอยู่” ต่อเริ่มเสียงเครือจนเอ็มต้องเดินเข้าไปปลอบใกล้ๆ

“ไม่เอาน่ามึงลูกผู้ชายต้องไม่ร้องสิ”

“แต่นั่นพ่อกูนะกูรับไม่ได้เรื่องมันเกิดเร็วมาก อยู่ๆพ่อกูก็ปวดหัวขึ้นมาแล้วก็ช็อคหมดสติต่อหน้าต่อตากู มึงคิดดูดิกูยังเรียนไม่จบยังไม่มีโอกาสตอบแทนเขา เป็นมึงมึงจะรับได้หรือเปล่า”

เอ็มเริ่มทำอะไรไม่ถูกเมื่อต่อเริ่มควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ แต่เขาก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไรไปมากกว่าคำปลอบโยนที่เขารู้สึกห่วงใยต่อขึ้นมาจับใจ

“มึงอย่าร้องสิต่อเดี๋ยวกูร้องตาม” เอ็มเริ่มที่จะรู้สึกตื้นขึ้นมาเมื่อเห็นต่อน้ำตาไหลไม่หยุด

“กูขอโทษแต่กูเสียใจกูคิดถึงพ่อกู กูอยากให้เขาอยู่ดูตอนกูเรียนจบ เอ็มกูไม่เหลือใครแล้ว พ่อกูไม่อยู่แล้ว”

เอ็มตัดสินใจดึงต่อเข้ามากอดหลวมๆเมื่ออาการต่อไม่ได้ดีขึ้นมา

“กูเข้าใจมึงต่อมึงจะไม่เหลือใครได้ไง แม่มึงก็มีญาติพี่น้องมึงอีกล่ะรวมทั้งกูด้วย มึงอย่าคิดมากนะ”

เนิ่นนานทีเดียวที่เอ็มปลอบต่ออยู่อย่างนั้น น้ำตาเขาเองก็คลอไม่หยุดเมื่อร่างที่เขากอดอยู่สะอื้นเพราะแรงกลั้นน้ำตา เขาคิดว่าต่อเองก็คงไม่อยากจะอ่อนแอ แต่เรื่องที่เกิดขึ้นถ้าเป็นเขา เขาเองก็คงจะไม่ต่างจากต่อเท่าไหร่

ท้ายที่สุดเมื่อต่อเริ่มดีขึ้นเอ็มก็เลยอาสาพาต่อกลับบ้าน ศพของพ่อของต่อถูกนำไปตั้งไว้ที่วัดเรียบร้อย ทุกคนก็ไปรวมกันที่นั่นที่บ้านตอนนี้จึงเหลือเพียงเอ็มกับต่อเท่านั่น

“เอ็มมึงอย่าเพิ่งทิ้งกูไปนะ” เอ็มพยักหน้าแทนคำตอบ นึกส่งสารต่อขึ้นมาจับใจที่กลายเป็นคนละคนที่หยอกล้อกับเขาในตอนสายๆ พอตอนนี้กลับกลายเป็นคนซึมเศร้า

“กูจะอยู่ข้างๆมึง กูสัญญาไปอาบน้ำเหอะจะได้ตามทุกคนไปที่วัด”

“มึงจะไปกะกูหรือเปล่า” ต่อถามเศร้าๆ

“กูบอกแล้วไงว่ากูจะอยู่ข้างๆมึง”

เอ็มยิ้มให้ต่อรู้สึกดีขึ้นมาบ้างที่เห็นต่อยิ้มขึ้นมา แม้มันจะเป็นยิ้มเศร้าๆแต่เขาก็อยากที่จะเห็นมัน


สองหนุ่มเดินเข้าไปในบริเวณวัดที่เริ่มคราคร่ำไปด้วยผู้ที่มาร่วมแสดงความเสียใจ เป็นอีกครั้งที่เอ็มเริ่มรู้สึกอึดอัดขึ้นมา ในเมื่อทั้งงานเขาไม่ได้รู้จักใครเลยนอกจากต่อ แต่ตอนนี้เขากลับต้องยืนเคว้งเมื่อคนรู้จักมากมายต่างก็กรูเขามาทักมาปลอบต่อจนเขาไม่ได้มีเวลาหันมามองคนที่พาเข้ามาในงานเลยซักนิด เอ็มเลยต้องแยกตัวออกมาหามุมอยู่เงียบๆเมื่อเข้าไปเคารพศพเรียบร้อยแล้ว

“เอ็ม เอ็มหรือเปล่าอ่ะ”

เสียงที่ทักเอ็มจึงเริ่มใจชื้นขึ้นมาบ้าง เมื่อจำเสียงได้ว่าเป็นเสียงแก้ว เขาจึงลุกเดินไปหาแก้วทันที

“เอ็มมาด้วยเหรอมาได้ไงอ่ะ” แก้วถามทำเอาเอ็มอึกอัก มันก็น่าแปลกใจจริงๆว่าเขามายืนอยู่ในวัดนี้ได้ไง

“อืมผมมากับต่อครับ” เอ็มตอบทั้งๆที่รู้ว่าแก้วต้องงง แต่เขาก็ไม่รู้จะตอบว่ายังไง

“รู้จักกันด้วยเหรอ” แก้วถามขึ้นมาจนได้

“ก็รู้ ต่อมันเป็นเพื่อนของเพื่อนผมที่เชียงใหม่อ่ะครับ”

“เหรออืมแต่เมื่อวานที่โรงพยาบาลแก้วไม่เห็นทักกันเลยนิ เดินสวนกันยังกะคนไม่รู้จักกัน”

“ก็ไม่ได้สนิทอะไรกันนี่ครับ ต่อสนิทกับเพื่อนผมมากกว่าผมก็แค่เป็นตัวแทนเพื่อนผมอีกที มันคงจะมาร่วมงานลำบาก” เอ็มโล่งอกเมื่อแก้วเริ่มคล้อยตาม

“อืมแล้วทำไมมานั่งหลบมุมมืดอยู่อย่างนี้ล่ะยุงชุมออก”

“ก็เดี๋ยวว่าจะกลับแล้ว” เอ็มบอกเขาก็คงต้องกลับจริงๆ คิดว่าต่อคงมีคนคอยปลอบโยนเยอะมากพอแล้วอาจลืมเขาไปแล้วด้วยซ้ำ

“อ้าวทำไมรีบกลับล่ะ”

“ก็ไม่รู้จะอยู่ทำไมนี่ครับผมไม่ได้สนิทกะใคร”

“คุยกะแก้วก็ได้นะ ไหนๆก็มาแล้ว”

“อืมไม่ดีกว่าพรุ่งนี้ผมมีเรียนเช้าด้วยไปแล้วนะครับ”

เอ็มตัดสินใจแยกตัวออกมารู้สึกเป็นส่วนเกินขึ้นมาเฉยๆ เมื่อมองเห็นต่อที่นั่งรวมอยู่กับญาติๆคนรู้จักและก็เพื่อนๆที่เรียนที่เดียวกันกับเขาที่เข้ามาทักต่อในตอนแรกทันทีที่ก้าวเข้ามาในงาน จากนั่นต่อก็ลืมเขาไปเสียสนิท มันก็เลยไม่มีเหตุผลอะไรที่เขาจะอยู่ต่อ

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาเมื่อเอ็มกำลังจะก้าวออกจากเขตของวัด ต่อเองที่โทรเข้ามา ถึงแม้เอ็มไม่มีอารมณ์ที่จะรับเท่าไหร่แต่การตัดสายทิ้งมันก็เหมือนจะเป็นการพาลอย่างไม่มีเหตุผล เขาเลยต้องรับ

“มึงหายหัวไปไหนเอ็ม” ต่อทักดุๆแต่เอ็มกลับเซ็งขึ้นมาดื้อๆ

“กูกำลังจะกลับ”

“เฮ้ยทำไมมึงทำงี้วะนี่งานศพพ่อกู มึงกะจะมาไหว้แค่ห้านาทีแล้วกลับเหรอ”

“แล้วมึงจะให้กูอยู่ยังไง กูรู้จักใครงั้นเหรอ” ต่อเงียบไปพักหนึ่งจับน้ำเสียงได้ว่าเอ็มกำลังน้อยใจเขาอยู่ ก็เลยเริ่มเสียงอ่อน

“แล้วมึงอยู่ไหน”

“ประตูวัด” เอ็มตอบห้วนๆ

“รอกูอยู่นั่นเดี๋ยวกูไปหา”

“ไม่ต้องกูจะกลับแล้ว”

“มึงกลับกูโกรธมึงแน่ ไหนมึงบอกจะไม่ทิ้งกูไง”

“แล้วมึงมีที่ว่างให้กูยืนข้างมึงหรือเปล่าล่ะ”

“บอกแล้วไงเดี๋ยวกูไปหามึง ก็รอกูก่อนดิจะงอนอะไรกูนักหนา พ่อกูเพิ่งตายไปนะ” เอ็มรู้สึกโกรธตัวเองที่กำลังจะทำตัวเป็นคนแย่ๆที่พาลไม่ดูกาลเทศะเมื่อต่อบอกออกมาแบบนั้น

“งั้นเดี๋ยวกูกลับเข้าไปเองก็ได้ มึงไม่ต้องออกมาหรอก”

“ไม่เอาอ่ะเดี๋ยวกูอยากเดินไปรับมึงรอแป็บนะ”

ต่อวางสายเอ็มก็เลยจำเป็นต้องยืนรอ สักพักต่อก็มาถึง ทันทีที่เจอต่อก็คว้าหมับเข้าที่มือของเอ็มจูงเข้ากลับไปข้างในโดยไม่พูดอะไรแต่เอ็มเองที่เป็นฝ่ายเอ่ยออกมาอย่างตกใจ

“ต่อมึงอย่าบ้าปล่อยมือกูก่อน คนรู้จักมึงเยอะแยะมาจูงมือกูทำไมวะ”

“มึงก็เฉยๆดิกูแค่จับมือไม่ได้กอดมึงซะหน่อย”

“ไม่เอาปล่อยกูก่อนไม่งั้นกูไม่เข้าไปกะมึงนะเอา”

เอ็มหยุดเดินต่อหันกลับมามองก่อนจะยอมปล่อยมือแล้วบอก

“มึงอย่าคิดหนีกูไปอีกนะ”

“เออกูไม่หนีแล้วกูขอโทษ”

เอ็มเอื้อมมือไปตบแก้มต่อเบาๆก่อนที่จะชักมือกลับโดยเร็วเมื่อเสียงเรียกดังขึ้นมา

“มาทำไมตรงนี้ต่อ”

“พี่เตย…” ต่อเอ่ยออกมาเบาๆมองหน้าเจ้าของเสียงนิ่ง แต่ผู้หญิงคนนั้นกลับมองมาที่เอ็มอย่างไม่ละสายตา……..

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 12-07-2007 12:45:52

 :impress:

เอาล่ะสิ พี่สาวเห็นแล้ว

ขอให้เข้าใจกันและกันน๊า......

รออ่านต่อไปครับ

 o1

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 12-07-2007 13:23:26

ยังไงก็พยายามเข้านะทั้งสองคน   :impress: :impress: :impress:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 12-07-2007 13:24:04

............ยังไม่ทันจะสานต่อ......อุปสรรคก็มาซะและ........ :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 12-07-2007 13:36:30

K. zandwizz  เนี่ย ถ้าจะเป็นแฟนตัวจริงของเรื่องนี้แฮะ
มาตอบอย่างรวดเร็วทุก reply เลย
งั้นเอาไปอีกตอนโดยเฉพาะเลย โทษฐานที่รักกัน  :give2:
**************************************************************
“พี่เตย นี่เอ็มเพื่อนผมครับ” ต่อเอ่ยแนะนำเอ็มยกมือไหว้อย่างเขินๆว่าเมื่อกี้เตยจะเห็นเขาจับแก้มต่อหรือเปล่า

“หวัดดีจ๊ะแล้วทำไมมายืนกันที่มืดๆแบบนี้ล่ะ”

“เดี๋ยวเราก็จะเข้าไปกันแล้วครับ พี่เตยตามหาผมหรือเปล่า”

“แม่ให้ออกมาดูไม่เห็นนายอยู่ในงาน เขายิ่งใจไม่ดีอยู่”

“พี่เตยเข้าไปก่อนเดี๋ยวผมตามไป”

เตยมองเอ็มอีกครั้งแล้วเดินกลับไปในงาน เอ็มสังเกตเห็นต่อถอนหายใจอย่างโล่งอก

“โทษทีว่ะมึงลำบากใจป่าว” เอ็มรู้สึกผิด

“ไม่อ่ะมึงแหละอย่าคิดมาก ปะเข้าไปข้างในไปนั่งข้างๆกูก็ได้ ถ้ามึงไม่รู้จะคุยกะใคร”

ต่อกำลังจะเอื้อมมือไปจับมือเอ็ม แต่พอทั้งคู่มองสบตากันทุกอย่างกลับต้องชะงักเมื่อเอ็มส่ายหัวช้าๆเชิงปรามเอาไว้ เขาเลยจำต้องออกเดินนำหน้าไปก่อน

เอ็มนั่งอยู่ข้างๆต่อตลอดทั้งคืนจริงๆ เขาค่อยๆเริ่มคุ้นเคยกับคนอื่นมากขึ้นเมื่อต่อบอกว่าเขาเป็นเพื่อนที่เชียงใหม่ทำให้เขาคลายความอึดอัดไปเยอะ จนงานเลิกแขกก็ทยอยกันกลับจนเหลือแต่บรรดาญาติๆของครอบครัวต่อเท่านั้น รวมทั้งแก้วกับพ่อด้วยที่กำลังร่วมพูดคุยกันอยู่ เอ็มจะเดินเลี่ยงออกมาอีกครั้ง แต่โดนมืออุ่นๆของต่อกุมเอาไว้ก่อนโดยที่คนอื่นไม่สังเกตเห็นเพราะแสงตรงที่พูดคุยกันมันค่อนข้างสลัว รวมทั้งต่อเองแม้มือจะแอบกุมมือเอ็มเอาไว้แต่เขาก็ยังพูดคุยกับคนอื่นตามปกติ แต่เอ็มก็ยังไม่วายที่จะกลัวคนอื่นเห็นแต่เขาก็ไม่กล้าที่จะทำอะไรเพราะกลัวจะผิดสังเกตคนอื่น เขาเลยต้องปล่อยให้ต่อแอบกุมมือเขาอยู่อย่างนั้นจนทุกคนทยอยกันกลับไปหมดเขาเหลือแต่พี่สาวกับแม่เขาจึงยอมปล่อย

“กลับด้วยกันมั๊ยเอ็ม” เตยเอ่ยชวนเอ็มเขากำลังจะปฎิเสธแต่ต่อชิงพูดก่อน

“ผมกำลังจะชวนมันพอดีครับพี่เตย แม่คงไม่ว่านะครับถ้าเอ็มมันจะค้างที่บ้านเรา เพราะตอนผมอยู่ที่โน่นผมก็เคยไปค้างบ้านมันเหมือนกัน”

แม่ต่อพยักหน้ายิ้มๆ เอ็มรู้สึกสะเทือนใจกับการสูญเสียหัวหน้าครอบครัวไปแบบนี้มันทำให้เขานึกถึงคนที่บ้านขึ้นมา

ตลอดเส้นทางกลับบ้านบรรยากาศเต็มไปด้วยความเงียบ ต่อเป็นคนขับโดยมีเอ็มนั่งข้างๆส่วนแม่กับพี่สาวนั่งกันอยู่ที่เบาะหลังไม่มีใครพูดอะไรออกมาจนเอ็มเริ่มอึดอัด จนกระทั่งถึงบ้านต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันเข้าห้องตัวเอง เอ็มจึงมีโอกาสได้อยู่ตามลำพังกับต่ออีกครั้งนึกสงสารต่อขึ้นมาอีกเมื่อเห็นเขาจับรูปพ่อมาดู

“กูคิดถึงพ่อว่ะเอ็ม” ต่อเอ่ยออกมาเบาๆ

“กูเข้าใจแต่มึงต้องเข้มแข็งนะ เพราะต่อไปมึงเรียนจบมึงก็ต้องเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงของที่บ้าน”

พูดมาถึงตอนนี้เอ็มก็อดคิดมาไม่ได้ ทั้งเขากับต่อต่างก็เป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัวในอนาคต ต่างคนก็ต้องทำหน้าที่ลูกผู้ชายที่ดีที่ต้องดูแลครอบครัว ทำไมความรู้สึกที่เกินคำว่าเพื่อนมันต้องเกิดขึ้นกับเขาสองคนด้วย

“ก็คงอย่างนั้น กูก็คงตั้งใจเรียนให้จบเร็วที่สุดเพราะแม่กูก็ไม่มีใครแล้ว”

“กูเป็นกำลังใจให้ขอให้มึงเข้มแข็งก็พอ”

“ขอบใจนะที่มึงอยู่เป็นเพื่อนกู”

“ก็กูเป็นเพื่อนมึงกูก็ต้องอยู่กะมึงดิ”

“อืมใช่มึงกะกูมันก็แค่เพื่อนกัน” ต่อยิ้มออกมาเหงาๆเลยทำให้เอ็มถอนหายใจออกมาด้วย

“กูเพิ่งเข้าใจว่ะต่อว่าทำไมมึงเคยวิ่งหนีกู”

“แต่กูก็หนีไม่พ้น”

“เพราะกูหรือเปล่า” ต่อส่ายหัว

“กูเองต่างหาก บอกตามตรงกูไม่เคยรู้สึกกะใครอย่างที่กูรู้สึกกับมึง กูไม่รู้ว่าทำไมทั้งที่กูกับมึงเจอกันแค่ไม่กี่วัน”

“บางอย่างเวลามันก็ไม่จำเป็นหรอก ที่มันสำคัญคือมึงกะกูเป็นได้แค่เพื่อนกันเท่านั้น”

ต่อมองสบตาเอ็ม นึกตามคำพูดของเขา

“แค่นั้นใช่มั๊ยที่เราเป็นได้” เอ็มพยักหน้าแทนคำตอบ

“งั้นมึงสัญญาบางอย่างกับกูได้หรือเปล่า”

“อะไร”

“ต่อไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น มึงกับกูอย่าเลิกคบกันถึงแม้จะในฐานะเพื่อนได้มั๊ย”

“ทำไมจะไม่ได้วะเรื่องแค่นี้ เพราะยังไงกูก็ไม่คิดที่จะวิ่งหนีใจตัวเองอย่างที่มึงเคยทำ”

เอ็มแกล้งขำกลบเกลื่อนขึ้นมา เรื่องอนาคตอะไรจะเกิดเขาเองก็ยังไม่อาจรู้ได้ คำสัญญาวันนี้บางทีต่ออาจจะเป็นฝ่ายลืมเองก็ได้

“มึงจะว่ากูอ่อนแอใช่ป่ะล่ะ” ต่อทำเสียงเคืองๆ

“ก็มันจริงป่ะล่ะ” เอ็มบอกยิ้มๆนึกชอบที่เห็นอาการเหมือนงอนของต่อ

“เออกูจะรอดู ถ้าวันไหนกูแต่งงานจริงๆคนเข้มแข็งอย่างมึงจะทนได้สักกี่น้ำ”

“คิดไปโน่นมึงไอ้ต่อ เรียนให้มันจบก่อนเหอะ แล้วมึงจะไปกกไปกอดใครที่ไหนกูก็ไปห้ามมึงไม่ได้หรอก”

“แสดงว่ามึงไม่รักกูเลยอ่ะดิ”

“ไม่รักมึงแล้วกูจะไปรักใคร”

“งั้นคืนนี้กูนอนกอดมึงได้ป่าว” ต่อพูดออกมาดื้อๆจนเอ็มหน้าชาขึ้นมา

“พูดไม่อายปากเลยนะมึง”

“อ้าวไหนมึงบอกรักกูไงกูเชื่อนะ”

“ก็รักไงแต่พ่อมึงเพิ่งเสียไปนะ”

“พ่อคงไม่ว่าอะไรกูหรอกแต่ถ้ามึงไม่นอนกะกู กูจะบอกให้พ่อกูมาหลอกมึง”

“ปากเสียนะไอ้ต่อ” เอ็มเริ่มหันซ้ายหันขวา

“ว่าไงมึงจะยอมกูป่าว” ต่อถามแต่เอ็มยังทำฟอร์ม

“มึงคิดว่ากูกลัวหรือไง”

“เออมึงเก่ง..พ่อครับวันนี้มีคนแปลกหน้ามาที่บ้านเรา พ่อมาจัดการมันได้เลยนะครับ”

เอ็มหน้าเสียเมื่อต่อเอาจริง ลมข้างนอกพัดวูบวาบทำเอาเอ็มขวัญกระเจิง วิ่งเข้าไปหาต่ออย่างหมดฟอร์มจนต่อหัวเราะออกมา

“ไงล่ะมึงเก่งนักไม่ใช่เหรอ”

“ก็มึงเล่นเอาจริงกูก็กลัวสิวะ”

“กูน่ะพูดจริงทำจริง มึงจะมาเล่นๆกะกูไม่ได้หรอก”

“แต่แบบนี้มันไม่ไหวนะ”

“กลัวอะไรวะกูอยู่ทั้งคนพ่อกูไม่ดุหรอก”

ถึงตอนนี้ต่อเริ่มซึมขึ้นมาอีกครั้งจนเอ็มสังเกตเห็น

“เฮ้ยไม่เอาอย่าคิดมากไปอาบน้ำไปจะได้นอน” เอ็มตบหลังเชิงปลอบต่อเบาๆ

“แล้วมึงกล้าอยู่คนเดียวเหรอ” ต่อถาม

“คนเดียวที่ไหนมึงก็เปิดห้องน้ำไว้สิ”

“ทะลึ่งจะแอบดูกูอะดิ”

“กูแซวเล่น ไปๆๆกูจะได้อาบมั่ง”

ต่อลุกขึ้นไปถอดเสื้อผ้าตัวเองออก เอ็มเผลอมองผิวขาวๆกับรูปร่างสูงโปร่งแต่แข็งแรงสมส่วนของต่อที่ตอนนี้ทั้งร่างสวมแต่กางเกงในตัวเดียวจนต่อหันมาเห็นเข้าพอดี

“มองไรวะเอาเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยมึงอ่ะ” เอ็มรับผ้าเช็ดตัวที่ต่อโยนมาให้อย่างงงๆ

“เปลี่ยนทำไม”

“กูรู้ว่ามึงกลัวเข้ามาอาบน้ำพร้อมกูนี่แหละ” ต่อบอกหน้าตาเฉย

“ไม่เอาอ่ะมึงอาบก่อนเหอะเดี๋ยวกูอาบทีหลัง” เอ็มปฎิเสธ

“กูไม่ทำอะไรมึงหรอกน่า พ่อกูเพิ่งตายไปกูไม่มีอารมณ์กะมึงหรอก”

“แล้วมึงจะให้กูไปอาบด้วยทำไม”

“แล้วมึงนั่งอยู่คนเดียวมึงไม่กลัวหรือไง” เอ็มส่ายหน้า

“ตามใจพ่อครับ….”

“หยุดเลยมึงไอ้ต่อกูยอมแล้วกูอาบพร้อมมึงก็ได้”

เอ็มตะคอกต่อทันทีที่เอาแต่ยืนยิ้มเมื่อเห็นเอ็มถอดเสื้อผ้าบ้างเมื่อเขาแกล้งที่จะเรียกพ่อ

“ว่าแต่กูมองมึงแล้วมึงล่ะมองไรกู” เอ็มว่าต่อบ้างเมื่อร่างเขาก็เปลือยเปล่าพอๆกับต่อ

“แล้วถ้ากูไม่มองมึงจะให้กูทำอะไรมึง”

“ทะลึ่ง!!”

เอ็มว่าเมื่อเริ่มรู้สึกแปลกๆกับสายตาของต่อ ก่อนที่เขาจะรีบเดินเข้าห้องน้ำโดยที่ต่อตามเข้าไป

ทันทีประตูห้องน้ำปิด ร่างเปลือยเปล่าของสองหนุ่มก็แทบจะชิดกันถ้าเอ็มไม่พยายามถอยหนี แต่ก็โดนต่อคว้ามือไว้ก่อน

*****************************************
ปล่อยให้ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง เล่น อิอิ  :m14:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 12-07-2007 14:05:53

 :teach:

ขอบคุณครับคุณ ~ScAreD:SAcreD~

แล้วมาต่อค้างไว้แบบนี้ อารมณ์ผมก็........

จะมีอะไรกันไหมหนอ ?????

 o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 12-07-2007 14:09:23

คุณป้อม จายร้ายยย มาต่อเลยนะมะอยากจิ้น  :m10:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 12-07-2007 14:50:35

อ่านไปงงไป  สงสัยแกแล้ว  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 12-07-2007 16:19:11

..........รออ่านบทอัศจรรย์......... :m10: :m10:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 12-07-2007 19:31:52

ทำใมนิยายเกย์ชอบกลัวเรื่องครอบครัวด้วยไม่เข้าใจผมก็มีแฟนผู้ชายพ่อแม่ผมกะมันก็รู้หมดไม่เห็นเสียหายเลยทำใมชอบคิดมากไร้สาระจังไม่เข้าใจ  o2 o2

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 12-07-2007 19:43:29

ค้าง  o9  o9  o9 โด่ จิ้นเองก็ดะ  :angry2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 12-07-2007 19:56:08

มารอว่าเมื่อไรฟ้าจะมีเวลาสักที
 :undecided: :undecided: :undecided:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: aumzaa ที่ 12-07-2007 20:30:22

 :o11: :o11:
เพื่อนเท่านั่น ........
แค่เพื่อนเท่านั้น.......
แค่นั้นจริงๆๆ.........
รอวันฟ้ามีเวลา.............. :undecided: :undecided:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 12-07-2007 20:49:28

จิ้นๆๆๆๆ  :m10: :m10:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: มูมู่น้อย ที่ 12-07-2007 21:05:55

ค้างงงงงงงงงงงงงงง  อย่างแรง  o9  o9  o9

มาต่อให้ไวเลยอาคุงป้อม  อยากอ่านแว้ววว  จิ้นรอไปแระ  :m2:  :m2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 12-07-2007 21:23:38

ไหนบอกไม่มีอารมณ์ไง  :confuse:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: pigarea ที่ 12-07-2007 21:41:48

ทำไมเรื่องนี้คุณป้อมลงน้อยจังอ่ะ ที่เรื่องก่อนลงยาวววววววววววววววววววววววววววววววววว มากๆ
งานเยอะเหรอ ไม่ได้เล่นหลายวัน มาอ่านรวดเดียว เหนื่อย

 :110011: :110011: :110011: :110011:

เอาเชียร์ให้ได้กันเร็วๆๆ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 13-07-2007 10:26:21

จิ้นมา 1 คืน จิ้นกันไปถึงไหนล่ะค๊าบบบบบ  :m10:
**************************************************************
"ไอ้ต่ออาบน้ำสิวะจะมาจับกูไว้ทำไม” เอ็มบอกสั่นๆเมื่อต่อโน้มหน้าเข้ามาใกล้

“กูเปลี่ยนใจแล้วว่ะ”

“เปลี่ยนใจอะไรของมึง”

“เปลี่ยนจากที่บอกจะไม่ทำอะไรมึงไง”

“แล้วไง”

“กูขอมึงละกัน”

ยังไม่ทันที่เอ็มจะตั้งตัวปากนุ่มๆของต่อก็ประกบมาที่เขาพร้อมกับลิ้นอุ่นๆ

เอ็มพยายามดันร่างต่อออกด้วยความตกใจที่โดนต่อประกบจูบโดยที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัว แต่ยิ่งดันต่อกลับพยายามรุกหนักขึ้นเรื่อยๆ จนเขาต้องยอมปล่อยให้ลิ้นตัวเองสัมผัสกับลิ้นอุ่นๆของต่อ แล้วร่างเอ็มก็ถูกดันเข้าไปแนบชิดที่ผนังห้องน้ำก่อนที่ต่อจะเบียดร่างเข้าหา ทุกส่วนของร่างกายของสองหนุ่มแนบชิดกันเมื่อต่างฝ่ายต่างโอบกอดกันแน่น ตามแรงเร้าของอารมณ์บางอย่างที่ดูจะรุมเร่าขึ้นเรื่อยๆ เนิ่นนานทีเดียวที่ทั้งสองปล่อยให้ริมฝีปากประกบกันปล่อยให้ลิ้นอุ่นๆสัมผัสกันนุ่มนวลและก็ร้อนแรงตามห้วงของอารมณ์ที่ต่างฝ่ายต่างปลดปล่อยเหมือนเก็บกลั้นมานานก่อนที่จะถอนปากออกจากกัน

ความเงียบเข้ามาปกคลุมอีกครั้งเมื่อแววตาสองหนุ่มที่มองกันนิ่ง เหมือนต่างฝ่ายต่างกำลังหยั่งคิดความรู้สึกของกันและกัน

“มึงคิดดีแล้วเหรอต่อที่ทำแบบนี้” เอ็มเอ่ยถาม

“กูไม่เคยยุ่งกับใคร ถ้ากูจะขอให้มึงเป็นคนแรกของกูมึงคงไม่ว่านะเอ็ม” เอ็มรู้สึกดีกับคำพูดที่ได้ยิน ก่อนจะโน้มหน้าไปกระซิบที่ข้างหูต่อเบาๆ

“มึงเองก็คนแรกของกูเหมือนกันและจะเป็นคนเดียวที่กูยอม”

เอ็มไม่มีโอกาสได้พูดอะไรอีกเมื่อร่างของเขาถูกต่อดึงมาประกบปากอีกครั้ง ก่อนที่เขาจะบิดเกร็งครางออกมาเบาๆเมื่อโดนต่อซุกไซ้ตามซอกคอติ่งหูวนมาเรื่อยๆจนถึงหน้าอกที่เริ่มแข็งเป็นไต ต่อใช้ลิ้นไล้วนอยู่ที่แผ่นอกขาวสะอาดแข็งแรงของเอ็มจนเสียงครางเบาๆเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ

“ต่อ…กูเสียววว”

เอ็มก้มมองดูต่อที่ใช้ลิ้นวนอยู่ที่หัวนมสีชมพูอ่อนๆของเขา มันยิ่งเพิ่มอารมณ์สยิวจนเขาต้องกอดคอต่อเอาไว้เมื่อเขาจะยืนไม่ไหวต่ อคงจะรับรู้จึงกอดตอบเอ็มไว้ในขณะที่ปากและลิ้นยังทำหน้าที่เพิ่มความเสียวให้เอ็มจนครางไม่ได้ศัพท์ แล้วต่อก็ปล่อยร่างเอ็มให้ยืนพิงผนังห้องน้ำไว้ เมื่อเขานั่งลงค่อยถอดกางเกงในเอ็มออกช้าๆเมื่อสิ่งที่อยู่ข้างในมันตื่นตัวเต็มฝ่ามือเขาที่ลูบไล้มันไว้ซักพัก

ต่อมองขึ้นไปสบตาเอ็มที่ก้มลงมามองเขาเช่นกัน

“กูเองก็ไม่เคยถ้ามึงเจ็บบอกกูได้นะ”

ต่อบอกเมื่อสิ่งที่เขาคิดจะทำมันเป็นครั้งแรกในชีวิตลูกผู้ชายที่จะใช้ปากสัมผัสกับส่วนนั้นของผู้ชายด้วยกัน เอ็มเองก็ดูจะตกใจไม่น้อยไม่คิดว่าต่อจะกล้า

“ต่อมึงไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้นะ”

“กูตัดสินใจแล้วเพื่อมึงกูยอม”

แล้วเอ็มก็ต้องสะดุ้งวาบเมื่อต่อใช้ปากให้กับเขาจริงๆถึงต่อจะไม่เคย เอ็มเองก็ไม่เคยโดนสัมผัสขนาดนี้มาก่อนเลยทำให้เขาต้องเผลอร้องออกมาสุดเสียงจนต่อถอนปากออกด้วยความตกใจ

“กูทำมึงเจ็บเหรอเอ็ม”

“เปล่ากูเสียวต่างหากล่ะ เสียวมากเลยมึง”

ต่อก้มลงไปครอบปากลงไปที่ส่วนนั้นของเอ็มอีกครั้ง คราวนี้เขาลองใช้ลิ้นสัมผัสดูรู้สึกแปลกๆกับน้ำเค็มปะแล่มๆ แต่เมื่อเห็นเอ็มบิดเร่าหน้าขาเกร็งเขาก็เลยเร่งปากและลิ้นขึ้นเรื่อยๆ

“ต่อกูเสียวมากมึงจะทำกูไม่ไหวแล้วต่อ กูเสียววว…”

เอ็มรู้สึกเสียววาบขึ้นมาทุกครั้งที่ปลายลิ้นของต่อสัมผัสกับส่วนหัวของเขาจนร่างเขาแทบทรุด มันเป็นครั้งแรกที่เขาเสียวจนตัวลอยแบบนี้ ยิ่งต่อครอบปากลงไปสุดลำทำเอาเขาต้องกดหัวต่อเอาไว้

“ต่อกูจะไม่ไหวแล้วมึงพอก่อนกูเสียวว”

เอ็มรั้งต่อเอาไว้เมื่อเขารู้สึกว่าจะทนไม่ไหวแต่เขายังไม่ทันทำอะไรให้ต่อเลย เขาเลยดึงร่างต่อขึ้นมาประกบจูบก่อนจะจัดการซุกไซร้ให้ต่อบ้างจนต่อกลับมาเป็นฝ่ายคราง ร่างเกร็งเมื่อเอ็มวนลิ้นสลับขบกัดเบาๆที่แผ่นอกสลับซ้ายขวาของต่อ

“เอ็มมึงไซร้เก่งจังกูเสียวว่ะ”

เอ็มยิ่งได้ใจเมื่อต่อบิดเร่าหนักขึ้นเมื่อเขาลากลิ้นลงมาวนรอบๆหน้าท้องแบนราบของต่อ มือก็ทำหน้าที่จับน้องชายของต่อชักขึ้นลงเบาๆจนต่อครางหนักขึ้นเรื่อยๆ

“เอ็มมึงอย่าหยุดนะกูเสียวว”

เอ็มชักแรงขึ้นเรื่อยๆปากก็ไล่ลงมา ตัดสินใจครอบลงไปตรงหัวแล้วลองใช้ลิ้นวนรอบๆจนร่างต่อกระตุกนิดหน่อย

“โอ้ยยย..เอ็มเสียวมาก”

ต่อร้องออกมาแล้วสะดุ้งวาบสุดตัวเมื่อเอ็มเคลื่อนปากลงไปครอบไว้สุดลำรูดขึ้นลงจากช้าๆเป็นเร็วขึ้น

“เอ็มกูเสียวหัวมากกูจะออกแล้ว มึงพอก่อนกูอยากให้มึงออกพร้อมกับกู”

เอ็มถอนปากออกมาเมื่อต่อขอร้องด้วยเสียงกระเส่า ก่อนจะลุกขึ้นมาประกบปากดูดดื่มแลกลิ้นกับต่ออีกครั้ง มือก็ชักให้ต่อพร้อมกับต่อที่เอื้อมมือมาชักให้เขาจากช้าเป็นเร็วขึ้นเรื่อยๆ ปากก็ประกบกันแน่นลิ้นก็พันกันอย่างเร่าร้อนตามอารมณ์ที่กำลังจะประทุ ก่อนจะถอนออกจากกันเมื่อต่างฝ่ายต่างรู้สึกถึงแรงบีบรัดก่อนจะกระตุกพร้อมกันพร้อมเสียงครางที่ร้องประสานกัน

“โอ้ววเสียววว..ออกแล้ว..โอ้ยยย.”

น้ำอุ่นๆพุ่งเข้าหาหน้าขากันและกันของสองหนุ่มต่างคนก็ต่างหายใจหอบ ก่อนจะทรุดกอดกันกลม ต่อหอมแก้มเอ็มยิ้มๆก่อนจะเอื้อมมือไปเปิดฝักบัวให้สายน้ำไหลลงมาราดตัวทั้งๆที่ยังกอดกับเอ็มอยู่อย่างนั้น

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 13-07-2007 10:34:05

 :m10: :m10: :m10:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 13-07-2007 10:45:28

 :m10: :m10: :m10:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 13-07-2007 10:51:39

 o1

ไม่ได้มารีเป็นคนแรกเลยอดเลย

และแล้วก็........กันจดได้

รออ่านต่อไปนะครับ

 :impress:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 13-07-2007 16:53:40

..........โอ้วๆๆๆๆๆ.......... :m10: :m10: :m10:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 13-07-2007 19:31:32

 :m10:  :m10:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 13-07-2007 19:41:48

รีบนๆ เค้า  :m10: :m10: กันเป็นแถว

งั้นเรา  :m10: :m10: :m10: :m10: มั่ง

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ตามมาดู ที่ 13-07-2007 23:33:26

 :m10: :m10: :m10:
 :m11: :m11: :m11:
 :m12: :m12: :m12:
 

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 14-07-2007 04:19:16

 :m10: :m10: :m10:

เอาอีก  เอาอีก  เอาอีก

 :m11:  :m11:  :m11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 14-07-2007 11:45:56

ตามมาทันแระ

สุดยอด SEX ในห้องน้ำาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

อ๊ากซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ

 :m11: :m11: :m11: :m11: :m11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 14-07-2007 15:40:09

เฮ้อ ทำไมต้องมีไรกันวันงานศพพ่อด้วยอ่ะ
เหมือนหาคนช่วยปลอบใจ มากกว่าเกิดจากความรัก (แต่ก็รู้ว่าชอบกานอยู่)
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นะครับ
 o1

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: O_o ที่ 15-07-2007 16:12:10

 :o8: :o8: :o8:  อ่านรวดเดียว เสียวจริงจริง 5555 (ล้อเล่น)
จะบอกว่า ชอบตอนแรกๆมากเลย ที่เถียงกันต่อปากต่อคำได้ถึงใจอ่ะ
อ่านไปแล้ว อินกับความรู้สึกของต่อและเอ็มมากเลย ว่ารู้สึกยังไงต่อกันเวลาที่เงียบงันและมองตา
 o18 o18 o18
รออ่านตอนต่อไปอยู่น้า ลุ้นมากมาก

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 15-07-2007 21:49:48

 :impress:

หายไปไหนน๊า.......

รออ่านอยู่คับ

 :teach:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 16-07-2007 09:40:09

จากนี้ไป คงจะลงให้วันละ 2 ตอนนะครับ
ใครเป็นแฟนคลับของคุณบอย รอตามอ่านกันต่อไปนะค๊าบบบบ

ลป. โทษทีกับวันหยุดที่เมาค้างจนไม่ได้เปิดคอม   o1
**************************************************************
“เฮ้ยไมทำหน้าอย่างงั้นวะเอ็ม”  ต่อทักเอ็มยิ้มทั้งที่ใจตัวเองก็หวิวๆอยู่เหมือนกันที่ต้องกลับเชียงใหม่วันนี้ ซึ่งอีกไม่ถึงชั่วโมงเขาก็จะขึ้นรถแล้วเอ็มกำลังยืนมองเขาอยู่ด้วยแววตาเหงาๆ

“ไม่รู้ว่ะจะให้กูหัวเราะกูก็ไม่อยากฝืน” เอ็มบอก

“มึงคิดถึงกูเหรอ” ต่อแซวยิ้มๆเขาเพิ่งผ่านเรื่องร้ายๆมา ตลอดเวลาเอ็มก็อยู่ข้างเขาไม่เคยห่าง มันทำให้ความผูกพันธ์ก่อตัวขึ้นเรื่อยๆจนเขาเองก็รู้สึกใจหายเหมือนกันที่ต้องกลับๆไปตั้งใจเรียนให้จบตามที่เขาสัญญากับพ่อเขาในวันสุดท้ายก่อนที่ร่างของพ่อเขาจะถูกประกอบพิธีกรรมทางศาสนา

“มึงก็รู้คำตอบแล้วมึงจะถามกุอีกทำไม” เอ็มบอกฉุนๆ

“ก็กูอยากฟังจากปากมึง”

“เออกูคิดถึงมึงพอใจหรือยัง”

“ก็แค่เนี๊ยกูก็มีกำลังใจตั้งใจเรียนให้จบเร็วๆแล้ว”

“แล้วมึงกะกูจะเจอกันอีกมั๊ย”

“กูไม่ได้อยู่เมืองนอกนะเชียงใหม่ก็บ้านมึงกรุงเทพก็บ้านกุ ถ้าไม่มีใครตั้งใจหลบหน้าใครยังไงก็ต้องเจอกันวันยังค่ำ”

“แล้วทำไมต้องมีใครต้องหลบหน้าด้วยล่ะ”

“วันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้นกูก็ยังไม่รู้ มึงกะกูจะไปกันได้ไกลแค่ไหน กูก็ยังตอบไม่ได้”

“อืม…มันก็จริงของมึง แต่อย่างน้อยคำว่าเพื่อนมันก็ยังจะคงอยู่ไม่ใช่เหรอ”

“เหมือนกับที่เราเป็นเพื่อนไอ้พีหรือเปล่า”

“กูก็อยากให้เป็นอย่างนั้น ถ้าไอ้พีมันรู้เรื่องของเรามันจะรู้สึกยังไง”

“จะให้กุบอกมันหรือเปล่าล่ะว่ามึงอ่ะเสร็จกูแล้ว” ต่อยิ้มเจ้าเล่ห์

“อย่านะมึงไอ้ต่อเดี๋ยวกูมองหน้ามันไม่ติด”

“กูก็ล้อมึงเล่นไปงั้นแหละ กุเองก็ไม่อยากให้ใครรู้เท่าไหร่หรอก” เอ็มใจกระตุกกับคำบอกของต่อแต่ก็ฝืนยิ้มกลบเกลื่อน

“เหรองั้นกูก็คงแอบคบกะมึงอ่ะดิ”

“นี่มึงประชดกูป่าวเนี่ย”

“เปล่า”

“มองตามึงก็รู้แล้วโกรธกูอ่ะดิ”

“บอกว่าเปล่าก็เปล่าสิวะกูจะไปโกรธมึงทำไม”

“เออไม่โกรธก็ไม่โกรธเดี๋ยวกูต้องไปแล้วไม่มีเวลาง้อมึงนะ”

“อืมโชคดีละกันตั้งใจเรียนล่ะมึงอย่าเกเรแม่กับพี่เตยรอมึงอยู่นะ”

“มึงกลัวกูไปจีบใครเข้าอ่ะดิไม่ต้องเอาแม่กูมาอ้างเลยไอ้เอ็ม”

“จะจีบใครเรื่องของมึงไม่เกี่ยวกับกู”

“ถามจริงมึงรักกูป่าวเนี่ยไล่กูจัง” ต่อบอกห้วนๆเมื่อเริ่มเคืองคำพูดเอ็มขึ้นมา

“รักก็ไม่ได้หมายความว่ากูต้องบังคับจิตใจมึงนิ”

“เออมึงจะคิดอย่างนั้นก็เรื่องของมึงรถจะออกแล้วไว้เดี๋ยวกุโทรหาบ่อยๆ” ต่อบอกแล้วเข้ามากระซิบที่ข้างหูต่อก่อนจะเดินจากไปพร้อมรอยยิ้ม

“กูรักมึงนะเอ็ม..”

ถ้อยคำสุดท้ายที่ต่อบอกเอาไว้ทำให้เอ็มยืนมองเขาขึ้นรถที่กำลังจะเคลื่อนออกไป ต่อมองผ่านกระจกรถมองเอ็มที่ยืนยิ้มส่งเขาวันเวลาข้างหน้ากับหนทางของพวกเขามันจะเป็นยังไง เขาก็อยากให้มิตรภาพครั้งนี้ที่มันเกิดขึ้นอยู่ได้ยาวนานที่สุดเท่าที่เอ็มกับเขาจะประคองมันไปได้……….

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 16-07-2007 10:39:00

มาต่ออย่างรวดเร็ว เด๋วงานเยอะจนไม่มีเวลามาลง
เบื่องานที่สุด  o6
**************************************************
สายลมเย็นๆพัดมากระทบร่างเด็กหนุ่มเป็นระยะๆบรรยากาศรอบตัวเริ่มเหน็บหนาวลงเรื่อยๆ

ต่อกำลังนั่งแหงนมองท้องฟ้ายามค่ำคืนนอกระเบียงห้องพักเสียงพูดคุยของเด็กหนุ่มสลับกับเสียงหัวเราะดังขึ้นเป็นระยะๆ

เขากำลังคุยอยู่กับคนที่เขาเพิ่งจากมาได้เดือนเศษๆ ทุกๆค่ำคืนขอแค่เขาได้พูดคุยส่งเสียงไปทักทายเอ็มก่อนเข้านอน มันเป็นสิ่งที่เขาทำมาจนเคยชินซึ่งถ้าพีจะอยู่ห้องติดต่อกันถึงอาทิตย์ก็คงอดแปลกใจไม่ได้ว่าเขาคุยหยอกล้อกับใครใต้แสงดาวได้ทุกคืนในเมื่อเขาไม่เคยเป็นมาก่อน แต่เรื่องราวระหว่างเขากับเอ็มในสายตาคนอื่นเอ็มก็ยังคงเป็นแค่เพื่อนกับเขาเท่านั้น

“ดึกแล้วนะพรุ่งนี้มึงไม่มีเรียนเหรอต่อ” เอ็มบอกกับต่อเมื่อเหลือบดูนาฬิกาบนหัวเตียงล่วงเลยจนเกือบจะเที่ยงคืน

“ไล่กูอีกแล้วนะมึงไอ้เอ็ม” ต่อบอกดุๆพลางกระชับเสื้อคลุมเมื่อเริ่มรู้สึกหนาวขึ้นมา เอ็มเองก็ตอบเสียงดุกลับมาเหมือนกัน

“ก็กูห่วงมึงกลัวไปเรียนไม่ไหวมึงแหละชอบมองกูในแง่ร้าย”

“กูไม่มีเรียนเช้าพอใจหรือยัง”

“เออพอใจก็ได้วะชอบว่ากูเรื่อยแล้วยังจะมาโทษกูอีก”

“ก็คนมันน้อยใจนี่หว่านึกว่ามึงไม่อยากคุยกะกูแล้ว”

“ทีงี้ทำเป็นน้อยใจแล้วทีไล่กูเมื่อก่อนไม่เคยพูดถึงเลยนะมึง”

“ก็กูขอโทษมึงแล้วไง”

“อืมช่างมันเหอะมันผ่านมาแล้วแล้วนี่มึงทำอะไรอยู่”

“นั่งมองดาวแล้วก็คิดถึงมึงอยู่ไง”

“อย่าเพ้อเจ้ออย่างมึงเนี่ยนะจะไปนั่งมองดาวกูเชื่อมึงตายล่ะ”

“ซะงั้นล่ะมึงทำไมกูจะทำซึ้งหน่อยไม่ได้หรือไง”

“อย่างมึงเนี่ยนะ”

“เออก็อย่างกูนี่แหละทำไมผิดตรงไหน”

“เปล่าก็ไม่ผิดแต่มึงต้องคิดถึงกูคนเดียวนะ”

“จะให้ผมไปคิดถึงใครได้ล่ะครับคุณเอ็มเกิดมาก็เพิ่งจะแหงนมองฟ้าก็ตอนรู้จักมึงนี่แหละ”

“เออแล้วตอนเลิกรากันก็อย่าลืมบอกลาฟ้าด้วยล่ะ”

“พูดห่าอะไรของมึงเนี่ยไอ้เอ็ม” ต่อทำเสียงดุเมื่อนึกไม่ชอบใจกับคำพูดของอีกฝ่าย

“กูก็พูดไปเรื่อยเปื่อยมึงอย่าถือสากูเลยน่า”

“ดีนะที่มึงอยู่ไกลกูขืนมึงพูดแบบนี้ใกล้ๆกูกูจัดการมึงแน่ไอ้เอ็ม”

“มึงจะทำอะไรกูไอ้ตี๋”

“อยากรู้เหรอไว้กูเจอหน้ามึงเมื่อไหร่มึงก็จะรู้เอง”

“เออกูจะรอ”

“กูถือว่ามึงสัญญาแล้วนะผิดสัญญาล่ะน่าดู”

“ไอ้นี่ขู่กูจังว่าแต่มึงเหอะทำเป็นพูดดีกูก็อยากจะรู้เหมือนกันว่ามึงกะกูใครมันจะลืมใครกันแน่”

เงียบไม่มีเสียงโต้ตอบกลับมาจนเอ็มต้องเอ่ยซ้ำ

“ต่อมึงฟังกูอยู่หรือเปล่าเนี่ย”

“เออฟังอยู่”

“แล้วทำไมเงียบไปวะ”

“ก็คิดอะไรเรื่อยเปื่อย”

“ใจลอยไปหาใครล่ะมึง”

“ก็หามึงไง”

“พอเลยมึงอย่ามาพูดเลยกูชักไม่แน่ใจแล้วสิว่ามึงนั่งอยู่กะใครตอนนี้”

“ใครจะบ้ามานั่งตากลมหนาวกะกูป่านนี้เขาหลับกันหมดแล้ว”

“แล้วมึงเสือกบ้าอะไรไปนั่งให้หมอกลงใส่กบาลอย่างนั้นเดี๋ยวไม่สบายเอานะ”

“ก็ดีกูจะได้หาเรื่องอ้อนให้มึงขึ้นมาหากู”

“ฝันไปเหอะมึงกูคงจะขึ้นไปหามึงอยู่หรอก”

“มึงไม่ห่วงกูหรือไงกูเป็นแฟนมึงนะ” เอ็มอึ้งเมื่อต่อเอ่ยสวนกลับมาแต่ก็แกล้งขำกลบเกลื่อนความรู้สึก

“พูดไม่อายปากเลยนะไอ้ต่อกูไปเป็นแฟนมึงตั้งแต่เมื่อไหร่”

“ถ้าขนาดนี้ไม่เรียกว่าแฟนกูก็ไม่รู้จะเรียกมึงว่าอะไรแล้วล่ะตื่นก็โทรหาจะนอนก็โทรหากูเคยเป็นแบบนี้ซะที่ใหน”

“อย่าลืมนะว่ากูก็เป็นผู้ชายเหมือนมึง”

“เมื่อก่อนกูก็เคยคิดแต่เดี๋ยวนี้กูไม่อยากคิดแล้ว”

“แต่คนที่คิดก็มีนะ”

บทสนทนาเงียบลงอีกครั้งเมื่อคำตอบต่างฝ่ายต่างก็รู้กันดีว่าคำว่าแฟนมันคงเกิดขึ้นยากระหว่างลูกชายคนเดียวของครอบครัวที่บังเอิญมาเจอกันในช่วงเวลาที่ฟ้าอาจแกล้งหรือจงใจให้ความผูกพันธ์มันก่อตัวขึ้นเหนือคำว่าเพื่อน

“เฮ้อ…เครียดเลยว่ะ” ต่อถอนหายใจพอๆกับเอ็มที่ยิ้มออกมาอย่างเหงาๆ

“คิดอะไรมากว้าเดี๋ยวฟ้าก็คงส่งตัวจริงมาให้เราเองนั่นแหละขี้คร้านมึงกะกูจะตลกกันเองด้วยซ้ำที่ครั้งหนึ่งเคยเกิดความรู้สึกบ้าๆให้กันทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้”

“แล้วถ้าเกิดตัวจริงของเราคือกันและกันล่ะมึงจะหัวเราะออกหรือเปล่า” เอ็มเงียบคิดตามแต่มันก็คงจะเป็นแค่คำเพ้อเจ้อของต่อเท่านั้น

“กูคงจะหัวเราะไม่ออกหรอกเพราะกูเชื่อว่าคนที่จะเสียน้ำตาก็มีและก็เป็นคนที่กูรักที่สุดมึงเองก็คงเหมือนกันต่อ”

“อืมจริงของมึงแต่ช่างเหอะแค่วันนี้มึงกะกูจริงใจต่อกันก็พอแล้ววันข้างหน้าก็ปล่อยมันไปละกัน”

“ได้เลยไอ้เพื่อนรัก”

เสียงหัวเราะที่ประสานกันลึกๆแล้วใครจะรู้ว่าสองหนุ่มต่างก็หวาดกลัวกับวันข้างหน้าอยู่ไม่น้อย


ฟ้ามีเวลาให้เราได้เจอกัน…….

ถึงแม้มันจะไม่ได้ยาวนาน……

แต่สิ่งที่เราเรียนรู้กัน…..

ผูกพันธ์กัน….

ในช่วงเวลาสั้นๆ…..

ความรู้สึกที่เกิดมันมากกว่าที่ควรจะเป็น….

หรือเราต่างเกิดมาเพื่อกันและกัน…….

เวลาเท่านั้นที่คือคำตอบ…….

เมื่อฟ้าทำให้เรามาเจอกัน……..

ก็ขอให้ฟ้ามีเวลาให้เราได้ เรียนรู้ ผูกพัน…

ยาวนานโดยไม่มีใคร……….เสียน้ำตา……..

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 16-07-2007 10:56:56

 :impress:

นั่นสิ แค่วันนี้รักกัน เข้าใจกันก็พอแล้ว

วันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร ช่างมันเถอะ

 :teach:

ปล. รับทราบครับ จะลงวันละสองตอน (ชอบเบิ้ลจิง ๆ )

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 16-07-2007 11:20:11

อ้างจาก: zandwizz ที่ 16-07-2007 10:56:56  

:impress:

ปล. รับทราบครับ จะลงวันละสองตอน (ชอบเบิ้ลจิง ๆ )

 :-[ ก็ไม่ได้ชอบครับ ถ้าเบิ้ลได้ก็จะเบิ้ลนะ ตัวเอง หุ หุ   :o8:

ก็คนมันฟิตนี่หน่า   :o9: ของอย่างงี้มันช่วยไม่ได้ค๊าบบบบ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 16-07-2007 11:25:15

น่าเห็นใจทั้งคู้จังเลย  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 16-07-2007 12:43:47

รักไป  ใจหวั่น  มันไม่ดี  แต่เร้าใจสุดๆ  แบบนี้สิ  เป็นรักที่หลายๆ คน ถวิลหา อิอิ  :m7:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: O_o ที่ 16-07-2007 13:42:09

 :undecided: :undecided: :undecided:

อ่านไปก็อินตาม หวั่นตามสองคนนี้ซะเลย
ขอให้รักต่อจากนี้ ให้ฟ้าช่วยประทาน ให้รักเราผลิบาน เกิดเป็นความทรงจำที่ดี  .......
เอาใจช่วย และก็นั่งรอตอนต่อไป คิกคิก

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 16-07-2007 16:03:59

ขอให้ฟ้าเป็นใจ
 :m2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 16-07-2007 16:15:07

เศร้าหง่ะ

 o7 o7 o7

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 16-07-2007 17:52:50

เอาใจช่วยให้รักสมหวัง  :m1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 17-07-2007 09:48:11

มาต่อแบบด่วนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m7:
************************************************
ดึกมากแล้วแต่ภายในห้องสี่เหลี่ยมสีขาวสะอาดบนที่นอนนุ่มๆเอ็มกึ่งนั่งกึ่งนอนเขาไม่อาจข่มตาให้หลับลงได้เมื่ออีกไม่กี่ชั่วโมงเขาก็จะได้เจอเจ้าของเสียงที่เขาเพิ่งได้พูดคุยผ่านทางโทรศัพท์
ต่อกำลังจะกลับมา….

“กูใกล้จะถึงกรุงเทพแล้วนะเอ็มเดี๋ยวกูแวะไปหามึงคงเช้ามืดพอดีสายๆค่อยเข้าบ้านคิดถึงมึงว่ะ”

ถ้อยคำที่ต่อทิ้งท้ายเอาไว้ก่อนที่สัญญานการติดต่อจะขาดหายไปแต่เพียงแค่นี้ก็ทำให้เอ็มนอนไม่หลับ

เกือบสี่เดือนที่ทั้งคู่ติดต่อกันผ่านทางโทรศัพท์เท่านั้นการกลับมาคราวนี้ของต่อแม้เขาจะอยู่ที่กรุงเทพนานเกือบสองเดือนเพราะเป็นการกลับมาเยี่ยมบ้านของการปิดเทอมภาคฤดูร้อน
แต่เวลาที่ทั้งคู่จะอยู่ด้วยกันก็แค่เพียงไม่ถึงอาทิตย์เท่านั้นเมื่อเอ็มก็จะกลับบ้านที่เชียงใหม่เหมือนกันหลังจากที่เขาทำการสอบวันสุดท้ายเสร็จ

“พี่เอ็มสอบเสร็จรีบกลับมาเลยนะพ่อกับแม่บ่นคิดถึงจะแย่อยู่แล้วเนี่ย”

เอ็มผ่อนลมหายใจเมื่อนึกถึงคำพูดของน้องสาวที่เพิ่งโทรคุยกับเขาไปไม่กี่วันก่อนที่เขาจะรับรู้ว่าต่อจะมาแต่เขารับปากน้องเขาเอาไว้แล้ว

โทรศัพท์ข้างตัวดังขึ้นมาอีกครั้งเอ็มกดรับด้วยอาการเหงาๆทั้งๆที่เห็นแล้วว่าเป็นต่อโทรกลับเข้ามา

“โทษทีสัญญานมันหายไปน่ะ”
ต่อบอก

“อืมแล้วมึงถึงไหนแล้ว”
เอ็มถามกลับแต่ก็โดนต่อจับน้ำเสียงแปลกได้

“เสียงมึงแปลกๆว่ะเอ็มมึงไม่ดีใจเหรอที่กูจะไปหา”

“ก็ดีใจกูจะสอบวันมะรืนน่ะก็เลยอาจจะเครียดหน่อย”

“เอาน่ากูเชื่อว่ามึงทำได้สู้ๆกูเอาใจช่วย”

“เออขอบใจแล้วมึงอ่ะสอบเป็นไงบ้าง”

“ก็ลุ้นๆอยู่เหมือนกันถ้าคราวนี้ผ่านหมดกูจะจบสามปีครึ่งให้มึงดู”

“เออกูรู้มึงเก่งก็อย่าหักโหมนักละกัน”

“ก็กูเป็นห่วงแม่กูนี่หว่าอยากกลับมาอยู่บ้านใจจะขาดอยู่แล้ว”

“กูก็เหมือนกันน้องกูเพิ่งโทรมาตามกูก่อนหน้าที่มึงจะบอกว่าจะมาไม่กี่วันเอง”

ต่อเงียบไปซักพักหนึ่งก่อนจะตัดสินใจถาม

“งั้นสอบเสร็จมึงก็คงกลับบ้านมึงเหมือนกันอ่ะดิ”

“ก็คงงั้น”

“แล้วกูจะเจอมึงได้กี่วัน”

“ก็น่าจะอาทิตย์นึงได้มั้ง”

“แย่เนอะกว่าจะเจอกันได้ก็มีเวลาอยู่กะมึงแค่ไม่กี่วัน”

“ทำไงได้วะก็มันได้แค่นี้จริงๆ”

ถ้าเพียงทั้งคู่จะมองเห็นแววตากันและกันตอนนี้ก็คงจะเห็นแวตาเหม่อๆเหมือนต่างฝ่ายต่างก็ครุ่นคิดอะไรบางอย่าง

“เอ็มมึงอย่าเงียบสิ”

ต่อพยายามทำให้บรรยากาศมันดีขึ้นทั้งๆที่เขาก็รู้ว่าเอ็มจับน้ำเสียงเขาได้ว่าแอบคิดอะไรอยู่เหมือนกัน

“ไม่รู้ดิกูไม่รู้จะคุยอะไรดี”

เอ็มถอนหายใจ

“อะไรมึงไม่อยากคุยกะกูหรือไง”

“เดี๋ยวก็เจอกันแล้วไง”

“เอองั้นกูไม่กวนแล้วไว้เจอกันละกัน”

ต่อบอกห้วนๆก่อนจะตัดสายทิ้งไปเอ็มวางโทรศัพท์ลงช้าๆแล้วลุกขึ้นไปอ่านหนังสือรอจะให้นอนเขาก็คงนอนไม่หลับความรู้สึกทั้งสับสนทั้งดีใจตอนนี้มันวนเวียนอยู่ในหัวเขาไปหมดจนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาพูดจารวนต่อไป

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 17-07-2007 09:50:32

และอีกตอนตามสัญญา  :m9:  :m9:
*****************************************************
เด็กหนุ่มที่กำลังนอนฟุบหน้าอยู่บนโต๊ะอ่านหนังสือ

ต่อแอบยิ้มที่มุมปากกับภาพที่เห็นเขาถือวิสาสะไขห้องเอ็มเข้ามาด้วยด้วยกุญแจที่เอ็มเคยให้เขาไว้เมื่อเคาะห้องนานหลายครั้งแต่เอ็มไม่ยอมมาเปิดประตูให้

“หลับเป็นตายเลยนะมึง”

ต่อว่าพลางส่ายหัวก่อนจะวางกระเป๋าสะพายไว้มุมหนึ่งของห้องแล้วเดินเข้าไปมองคนที่ทำให้เขาโทรหาเช้าเย็นทุกๆวันทั้งที่เขาไม่เคยเป็น

เอ็มยังคงหายใจอย่างสม่ำเสมอต่อเผลอมองอยู่นานก่อนจะค่อยๆก็มหน้าลงไปใกล้จนสัมผัสถึงลมหายใจอุ่นๆของเขา

“ฝันถึงกูอยู่หรือเปล่าวะ”

ต่อกระซิบที่ข้างหูจนเอ็มค่อยๆขยับตัวแต่ยังไม่ยอมลืมตาขึ้นมาจนต่อโน้มหน้าลงไปใกล้ๆอีกจนจมูกเขาจะสัมผัสโดนแก้มใสๆของเอ็มแต่ก็ต้องหยุดอยู่แค่นั้นเมื่อเอ็มลืมตาขึ้นมา

มันเป็นแววตาแรกที่มองกันหลังจากที่ได้ยินแค่เสียงกันมาตลอดเนิ่นนานทีเดียวที่ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมละสายตาจากกัน

“ตื่นซะแล้วกะจะแอบหอมแก้มซะหน่อย”

ต่อทักก่อนพลางยิ้มเจ้าเล่ห์จนเอ็มลุกขึ้นผลักอกเขาเบาๆ

“เจอหน้าก็ทะลึ่งเลยนะมึง”

“ก็กะมึงคนเดียวเท่านั้นแหละอยากทำให้กูคิดถึงก็ช่วยไม่ได้”

“พอเลยไม่ต้องมาพูดมากแล้วมาถึงเมื่อไหร่ไม่โทรเข้ามาวะ”

“กูเคาะห้องแทบมือหักมึงแหละนอนหลับเป็นตาย”

“เหรออืมกูคงเผลอหลับกะว่าจะนั่งรอมึง”

“ให้มันได้อย่างงี้สิแฟนกูขึ้นไปนอนบนเตียงไปตาแดงหมดแล้วน่ะ”

ต่อยื่นมือมาขยี้หัวเอ็มเบาๆพลางบอกยิ้มๆเมื่อเห็นเอ็มขยี้ตางัวเงีย

“แล้วมึงอ่ะ”

“กูขออาบน้ำเดี๋ยวก็จะนอนเหมือนกันแหละยังเช้าอยู่เลยไม่ใหวง่วงตื่นมาค่อยเข้าบ้าน”

“งั้นไปอาบดิเดี๋ยวกูรอ”

“นอนก่อนเหอะมึงตาจะปิดอยู่แล้วยังมาทำเป็นเก่ง”

“เออนะบอกว่ารอก็รอดิ”

“ดื้ออีกนะมึงตามใจถ้ากูออกมาเจอมึงหลับนะมึงเสร็จกูแน่”

“อย่าพูดมากไปเข้าไปอาบน้ำกูง่วง”

เอ็มผลักต่อทั้งที่ตัวเองก็งัวเงียเต็มทนจนต่อยอมเข้าไปอาบน้ำเขาจึงไปนั่งสับปะหงกอยู่บนเตียง

ก่อนจะสะดุ้งเมื่อเสียงโทรศัพท์ของต่อที่เขาวางทิ้งไว้บนหัวเตียงดังขึ้นมา

เอ็มเอื้อมมือไปหยิบมาดูว่าใครจะโทรมาหาต่อตั้งแต่เช้ามืดแบบนี้

“เอ็มใครโทรมาวะ”

ต่อเปิดประตูชะโงกหน้าออกมาถามเอ็มเงยหน้าขึ้นมองเขาก่อนจะเอ่ยออกมาเบาๆ

“พี่สาวมึงโทรมา”…………………..

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 17-07-2007 10:20:28

พี่โทรมาทำใม ?  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 17-07-2007 10:47:30

ตอนเดียวถูกแบ่งเป็นสองป่าวคับคุณป๊อม
ทำไมมันสั้นจาง
 :m7:

รอวันฟ้าเป็นใจ
 :m8:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 17-07-2007 12:01:17

 :impress:

คงจะมีซักวัน??

ส่งสัยพี่สาวโทรมาตามกลับบ้านหรือเปล่าเนี่ย

ต้องรออ่านถึงพรุ่งนี้แนะ

ก็ยังจะรอต่อไปนะ

 :teach:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 17-07-2007 12:17:18

... จนกว่าฟ้าจะมีเวลา    :o11:
 :m2: :m2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 17-07-2007 12:29:38

น่ารักกันจังเลย  :m1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 17-07-2007 13:08:01

ฝากตัวด้วยค่าเพิ่งตามอ่านทัน  o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 17-07-2007 19:12:41

 :เฮ้อ: กว่าฟ้าจะมีเวลา พี่สาวก็โทรมาซะงั้น  :m2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 17-07-2007 21:02:17

ฟ้ามีเวลาให้ได้พบกัน.....

ฟ้ามีเวลาให้ได้รักกัน......








แต่ฟ้าจะมีเวลาให้ได้คู่กันหรือเปล่า :undecided:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 18-07-2007 05:03:08

หวังว่าฟ้าคงไม่กลั่นแกล้งนะ  :m1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 18-07-2007 09:49:52

ฟ้าจะกลั่นแกล้งหรือไม่ พี่สาวจะพูดว่าอย่างไร (อ่านแบบตื่นเต้นนิดนึงนะ)

อ่านกันต่อได้เลยจ้า  :m4:
***********************************************************************
“เขาคงรู้ว่ากูมาถึงแล้ว”
ต่อบอกแล้วคว้าผ้าเช็ดตัวมานุ่งเดินออกมารับโทรศัพท์ที่เอ็มยื่นให้

“พี่เตยว่าไงครับ”
ต่อทักออกไปเอ็มไม่รู้หรอกว่าปลายสายตอบมาว่ายังไง รับรู้แต่เพียงว่าต่อปรายตามามองเขานิดนึงก่อนจะตอบพี่สาวกลับไป

“ครับพี่เตยผมมาถึงแล้วบอกแม่ไม่ต้องห่วงนะครับ เดี๋ยวสายๆผมจะแวะเข้าบ้าน”
พูดจบต่อก็ต้องรีบคว้ามือเอ็มไว้เมื่อเอ็มลุกขึ้นจะเดินหนีจากเขา

“จะเข้าห้องน้ำ”
เอ็มบอกออกมาเบาๆเมื่ออ่านคำถามจากสายตาของต่อออก ต่อจึงยอมปล่อยมือแล้วได้แต่มองตามเอ็มหายเข้าไปในห้องน้ำ

“แล้วตอนนี้นายอยู่ใหนทำไมไม่เข้ามาตอนนี้ล่ะ”
เตยเอ่ยถามน้องชายรู้สึกแปลกใจที่ต่อบอกจะเข้าบ้านตอนสายๆ

“อยู่ห้องเพื่อนน่ะครับพี่เตยพอดีง่วงก็เลยแวะก่อนพี่ก็รู้บ้านเราอยู่ใกล”

“อืมแต่เมื่อก่อนไม่เคยเห็นบ่นเลยนิดึกดื่นแค่ใหนยังมาได้”

“ก็นั่นมันเมื่อก่อนนิครับ”

“แล้วมันต่างจากตอนนี้ยังไงแม่เขายิ่งบ่นๆหาอยู่”

“แม่คงไม่ว่าหรอกผมอยู่อีกนานกว่าจะเปิดเทอม เดี๋ยวจะพาลไล่ให้ผมกลับมหาลัยกันเร็วๆล่ะไม่ว่า”
ต่อพูดติดตลกทั้งๆที่รู้ว่าแม่อยากให้เขาเรียนจบแล้วกลับมาอยู่บ้านเร็วๆ

“อืมงั้นก็อย่ามาซะเที่ยงซะบ่ายล่ะเดี๋ยวแม่เป็นห่วงเอา เดี๋ยวพี่จะบอกแม่ให้ละกันว่าแต่ไอ้เพื่อนที่ว่าน่ะคนใหน”

ต่อนิ่งเมื่อโดนถามกลับจังหวะเดียวกับที่เอ็มเปิดประตูห้องน้ำออกมา ทั้งคู่มองสบตากันอีกครั้งถ้ากับเพื่อนคนอื่นต่อคงจะรีบบอกออกไปแล้ว แต่ทำไมกับเด็กหนุ่มร่างสูงที่กำลังยืนมองเขาอยู่ตอนนี้ เขากลับรู้สึกอึกอักที่จะบอกออกไปว่าเป็นคนที่เขากำลังอยู่ด้วยตอนนี้

“เอ็มใช่มั๊ย”

ต่อตกใจนิดหน่อยที่พี่สาวเดาออกมาแบบนั้น

“ทำไมพี่เตยคิดว่าเป็นไอ้เอ็มล่ะครับ”
เขาลองหยั่งเชิงในขณะที่ยังไม่ละสายตาจากเอ็มที่กำลังมองเขาอยู่เหมือนกัน

“พี่ก็เดาไปเรื่อยช่างเหอะไม่อยากบอกก็ไม่ต้องบอกเหนื่อยก็พักผ่อนเหอะสายๆก็เข้าบ้านก็ได้ เดี๋ยวพี่จะบอกแม่ให้แค่นี้นะ”

สายถูกตัดไปแล้วต่อแอบถอนหายใจแต่ก็ใช่ว่าเอ็มจะไม่เห็นเขาเลยต้องแซว

“พี่สาวโทรมาตามแค่นี้เหงื่อซึมเลยเหรอมึง”

“ทำเป็นพูดดีไปเหอะมึงเองก็กำลังลุ้นอยู่อ่ะดิว่ากูจะกลับหรือเปล่า”

“มึงจะกลับก็กลับไปดิ๊ใครจะไปว่าอะไรมึง”
เอ็มทำท่ายักใหล่จนต่ออดหมั่นใส้ไม่ได้จึงลุกเดินเข้าไปหา

“มานี่เลยมึงยั่วกูดีนัก”

เอ็มโดนต่อลากล้มลงไปที่เตียง

“ก่อนกูจะกลับกูขอจัดการกะมึงก่อนละกันทำเป็นไม่แคร์กูดีนัก”

ต่อทิ้งร่างตัวเองลงไปทับเอ็มไว้จนไม่มีทางใหนที่เอ็มจะหลุดออกจากอ้อมกอดเขาไปได้

“ไม่เอาไอ้ต่อกูไม่เล่นกะมึงนะ”
เอ็มพยามดิ้นแต่ต่อก็ไม่ยอมปล่อย

“มึงก็นอนอยู่เฉยๆดิกูเล่นมึงเอง”

ต่อบอกยิ้มๆพลางก้มจูบที่หน้าผากเอ็มเบาๆก่อนที่จะโดนเอ็มพยายามผลักออก

“มึงไม่เหนื่อยหรือไงวะกลับมาแทนที่จะนอนยังจะมาทะลึ่งกะกูอีก”

“ก็กูคิดถึงมึงหรือมึงไม่คิดถึงกู”

เอ็มเงียบซักพักเมื่อเจอคำถามนี้เข้าไปก่อนจะเอ่ยออกมาเบาๆ

“เออมึงกลับบ้านไม่ใหวก็อย่ามาโทษกูละกัน”

แล้วทุกอย่างก็ดำเนินไปตามความรู้สึกโหยหาที่ต่างฝ่ายต่างรอให้ช่วงเวลาความสุขแบบนี้หวนกลับมาอีกครั้ง…..

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 18-07-2007 09:57:40

 :m10: :m10: :m10:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 18-07-2007 10:11:22

ต่อแบบด่วนๆ ไม่ให้รอนานนนนนน  :m9:
แต่สั้นหน่อยนะ เด๋วตอนบ่ายเอาใหม่
************************************************************************
“ต่อจะไปไหนอ่ะ”

เตยเอ่ยถามน้องชายเมื่อเห็นต่อแต่งตัวหล่อออกมาจากห้องขณะที่ตัวเองจะออกไปทำงาน งงที่เห็นต่อตื่นเช้าแทนที่จะนอนพักผ่อน

“นัดเพื่อนไว้ครับ”
ต่อบอกยิ้มๆแต่เตยกลับไม่ยิ้มตาม

“นัดอะไรกันแต่เช้าแบบนี้แล้วไม่อยู่เป็นเพื่อนแม่หรือไง”

“โธ่พี่เตยผมโตจนจะเรียนจบแล้วนะครับ ทำไมพี่ต้องคอยมาซักเหมือนผมเป็นเด็กด้วยอ่ะ”
ต่อเริ่มเซ็งๆพี่สาวทั้งที่การออกจากบ้าน ครั้งนี้เขาก็ได้ขอแม่แล้วก็ไม่เห็นโดนว่าอะไร อีกอย่างแม่เขาก็มีญาติๆมาหาแทบจะขลุกอยู่ด้วยกันทั้งวันอยู่แล้ว

“แล้วจะไปไหน”

“นัดไอ้เอ็มไว้ครับ”
ต่อบอกตามความจริงจนเห็นพี่สาวชักสีหน้า

“รู้สึกจะรักกันเหลือเกินนะกะเพื่อนคนนี้”

“ก็มันจะสอบผมก็แวะไปหามันแป๊บเดียวเองนี่ครับ”

“ทำไมจะไปช่วยเขาทำข้อสอบด้วยหรือไง”

“พี่เตยอย่ามาชวนผมทะเลาะแต่เช้าเลยน่า เอาเวลาไปทำงานเหอะเดี๋ยวสายผมไม่รู้ด้วยนะ”

“สายไม่สายมันก็เรื่องของพี่”

“ผมจะไปไหนมาไหนมันก็เรื่องของผมเหมือนกัน”

“นี่มันจะมากไปแล้วนะนี่นายกล้ามาเถียงคนที่ส่งเสียแกเรียนหรือไง”

“ผมไม่ได้เถียงแต่ผมพูดเรื่องจริง ผมโตพอที่จะทำอะไรโดยที่ไม่ต้องรายงานพี่แล้วนะ”

“นี่นายไปเอานิสัยแย่ๆนี่มาจากไหนถึงเถียงคำไม่ตกฟากแบบนี้”

“บอกแล้วไงผมไม่ได้เถียง”

“แล้วที่มายืนขึ้นเสียงกับฉันปาวๆๆเนี่ยเขาเรียกว่าอะไร”

“ถ้างั้นผมก็ขอโทษด้วยละกันผมไปนะครับ”
ต่อยกมือไหว้พี่สาวที่ยืนปากสั่นสะกดอารมณ์กับพฤติกรรมที่แปลกไปของเขาต่อไม่เคยขึ้นเสียงอย่างนี้มาก่อน
จนเตยอดคิดไม่ได้ว่าเอ็มเองที่ทำให้น้องชายเธอแปลกไป





“ต่อเป็นไรวะหน้าเครียดมาเชียว”
เอ็มเข้าไปตบไหล่ทักเมื่อเห็นต่อเดินทำหน้าเซ็งๆมาหาเขาในที่ๆนัดกันไว้ ก่อนที่เขาจะไปสอบในช่วงเช้า

“เปล่าไม่มีไร”
ต่อบอกแต่เอ็มไม่เชื่อ

“มึงอย่ามาโกหกกูแค่เห็นหน้ามึงกูก็รู้แล้ว”

“อย่ามาทำสู่รู้หน่อยเลยน่า”
ต่อบอกดุๆจนเอ็มเริ่มใจเสีย

“เฮ้ยทำไมพูดงี้วะที่กูถามกูห่วงมึงนะ”

“ก็กูเปล่าเป็นไรมึงจะมาห่วงกูทำไม”

“งั้นก็ตามใจไม่อยากบอกก็เรื่องของมึง”

เอ็มบอกแล้วเดินออกมาห่างออกมาต่ อถอนหายใจเมื่อเริ่มรู้สึกผิดที่มาลงอารมณ์กับเอ็มที่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลยกับที่เขาทะเลาะกับพี่สาวมา เขาจึงเดินเข้าไปหาเอ็มแต่ต้องชงักเมื่อเอ็มบอกออกมา

“ไว้ค่อยคุยกันกูจะไปมหาลัยแล้วเดี๋ยวสอบไม่ทัน”

เอ็มเดินหนีไปอย่างรวดเร็ว ต่อยิ่งเซ็งหนักเข้าไปอีกเมื่อความตั้งใจที่จะไปเป็นเพื่อนเอ็มกลับต้องมาพังลงเพราะอารมณ์หงุดหงิดที่เขาค้างมาจากที่บ้านไม่รู้ว่าเอ็มมันจะคิดอะไรบ้าง

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 18-07-2007 11:47:31

ครอบครัว หน้าตาทางสังคม

อุปสรรค อันยิ่งใหญ่ของความรัก

 :o11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 18-07-2007 12:01:19

กำ

งอนกันซะงั้นน่ะ

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 18-07-2007 12:07:46

..............อาจจะมีซักวันที่ฝันเป็นจริง..........

..............อาจจะมีซักวันที่ฟ้าเป็นใจ.......... o7 o7

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 18-07-2007 12:42:31

จนกว่าฟ้าจะมีเวลา  :o11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 18-07-2007 14:36:05

ป๊อมแอบตัดตอนป่าว

=============================================================================
แล้วทุกอย่างก็ดำเนินไปตามความรู้สึกโหยหาที่ต่างฝ่ายต่างรอให้ช่วงเวลาความสุขแบบนี้หวนกลับมาอีกครั้ง…..

[ หายปายหนายยยยย ]

“ต่อจะไปไหนอ่ะ”

เตยเอ่ยถามน้องชายเมื่อเห็นต่อแต่งตัวหล่อออกมาจากห้องขณะที่ตัวเองจะออกไปทำงาน งงที่เห็นต่อตื่นเช้าแทนที่จะนอนพักผ่อน
===============================================================================

รีบๆ มาต่อนะคับ
 :m13:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 18-07-2007 15:50:22

อ่านแล้วกลุ้มใจ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 18-07-2007 16:31:02

มาต่อตอนบ่ายแค๊บบบบบบบบบบบบบบ  :m9:  :m9:
**********************************************************
น้ำแข็งในแก้วละลายกลายไปเป็นน้ำนานกว่าสองชั่วโมงแล้วที่ต่อนั่งรอเอ็ม ในขณะที่เอ็มกำลังเครียดกับข้อสอบทั้งๆที่เขาน่าจะทำได้ดีกับวิชาที่เขาทบทวนมาจนคิดว่าพร้อมที่สุด แต่เหตุการณ์เมื่อเช้ามันทำให้สมองเขามึนไปชั่วขณะเขาจึงใช้เวลาสอบนานกว่าเพื่อนๆที่ต่างทยอยออกกันไปเกือบหมดแล้ว

“อ้าวต่อมาอยู่นี่ได้ไงเนี่ย”

ต่อเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของเสียงที่ทักเขาในขณะที่เขานั่งคิดอะไรเงียบๆ

“อ้าวแก้วนะเอง”
ต่อยิ้มทักแก้วเลยถือโอกาสนั่งคุยด้วย

“ว่าไงมาอยู่นี่ได้ไงอ่ะ”

“ก็เพิ่งลงมาจากเชียงใหม่ได้ไม่กี่วันเองก็เลยแวะมาหาไอ้เอ็มมันน่ะ”

“เอ็มเหรอนั่งหน้าเครียดในห้องสอบโน่น”

“เหรอแก้วสอบวิชาเดียวกะมันด้วยเหรอ”

แก้วพยักหน้าแทนคำตอบก่อนจะโดนต่อถามอีกรอบ

“แล้วเป็นไงบ้างทำได้ป่ะ”

“ที่ถามเนี่ยถามเผื่อเอ็มหรือเปล่า”
แก้วแซวยิ้มๆทำเอาต่อทำหน้าไม่ถูก

“เฮ้ยอย่าคิดมากนะแก้วแค่แซวเฉยๆ”

ต่อยิ้มอย่างโล่งอกก่อนจะเห็นแก้วทำหน้าครุ่นคิด

“แต่ก็แปลกนะเอ็มน่ะเขาเก่งวิชานี้จะตาย แต่ทำไมดูเครียดๆเวลาทำข้อสอบก็ไม่รู้เนี่ยป่านนี้ยังไม่ออกมาเลย”

“อืมมันคงกะจะเอาโล่ห์มั้ง”
ต่อแกล้งแซวแต่ก็อดคิดเป็นห่วงเอ็มขึ้นมาไม่ได้ ก็ได้แต่หวังว่าเรื่องเมื่อเช้าจะไม่ทำให้เอ็มคิดมาก

“นั่นไงเดินหน้าเครียดมาโน่นแล้ว”
แก้วพยักพเยิดไปทางที่เอ็มกำลังเดินมาทำให้ต่อมองตามพร้อมๆกับที่เอ็มหันมาเห็นเขาพอดี ต่อเห็นเอ็มชะงักนิดหน่อยแต่ก็เดินตรงเข้ามาเมื่อแก้วโบกมือเรียก

“มาได้ไงมึง”
เอ็มทักแต่เลือกที่จะนั่งลงข้างๆแก้วจนเกือบจะชิดกัน ต่อมองภาพนั้นแวบหนึ่งก่อนจะหันมาจ้องตาเอ็มนิ่งเอ็มจึงเลื่อนตัวออกมาจากแก้วจนแก้วงงๆ

“มีธุระอะไรจะคุยกันหรือเปล่า”
แก้วเอ่ยถามมองหน้าคนทั้งสองสลับกัน

“ไม่เป็นไรแก้วอยู่ฟังด้วยก็ได้ต่อมันคงแวะเข้ามาเฉยๆ”
เอ็มบอกยิ้มๆแล้วหันไปหาต่อ

“ใช่ป่ะต่อ”

“ไม่อ่ะกูมีอะไรจะคุยกะมึง”
ต่อเอ่ยออกมานิ่งๆจนแก้วไม่กล้าที่จะนั่งอยู่ต่อ

“งั้นแก้วว่าแก้วไปดีกว่านะ”

แก้วลุกเดินจากไปเอ็มจึงหันมาถามต่อห้วนๆเมื่ออยู่ด้วยกันสอง ต่อสองนึกถึงเมื่อเช้าเขาเองก็ยังเคืองไม่หาย

“มึงมีอะไรก็ว่ามา”

“ทำไมกูต้องมี”

“อ้าวก็เมื่อกี้มึงบอกเองว่ามีอะไรจะคุยกะกู”

“กูก็แค่ไม่อยากให้มีคนอื่นอยู่ด้วยก็เท่านั้น”

“ไอ้บ้า”
เอ็มว่าดุๆ

“เออกูบ้าถึงทำให้มึงโกรธไง”

“กูไปโกรธมึงตอนไหน”

“เมื่อเช้าไง”

“ใครบอกมึงว่ากูโกรธ”

“ไม่โกรธแล้วมึงจะหนีกูมาอย่างนี้หรือไง”

“หนีที่ไหนกูมาสอบ”

“ก็ตอนแรกกูบอกจะมาเป็นเพื่อนไง”

“ไม่จำเป็นกูไม่ได้เป็นเด็กหลง”

“เก่งมึงเก่งแล้วไงล่ะทำข้อสอบเป็นชาติกว่าจะออกมาได้”

“เรื่องของกูมึงไม่ต้องยุ่ง”

“นึกว่ากูอยากยุ่งนักหรือไง”

“แล้วมึงมานี่ทำหอกอะไรล่ะ”

เอ็มเริ่มเสียงดังเมื่อนึกโกรธขึ้นมาจริงๆที่ต่อเหมือนจะพาลเขา ต่อจึงเงียบไปกำลังจะเลื่อนมือไปกุมมือเอ็มที่วางอยู่บนโต๊ะแต่เอ็มชักมือหนีซะก่อน

“นี่มันในมหาลัยกูนะ”

“เออกูขอโทษ”
ต่อบอกเซ็งๆแล้วลุกขึ้นเดินหนี เอ็มมองตามร่างนั้นยังข้องใจว่าต่อเป็นอะไรไป ไม่เห็นเหมือนต่อคนที่เขาคุ้นเคยเมื่อวันก่อนที่ไปหาเขาที่ห้องเลยซักนิด…………..

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 18-07-2007 16:45:12

.............. :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:..............

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 18-07-2007 18:21:33

 :impress:

เฮ้อ เป็นอะไรกันไปอีกเนี่ย

มีอะไรก็คุยกันดี

 :teach:

ปล. เช็งว่ะ งานเยอะมากมายก่ายกอง  :seng2ped:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 18-07-2007 18:31:15

 :เฮ้อ:  :เฮ้อ:  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 18-07-2007 18:42:21

เหนื่อยใจ
 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 18-07-2007 18:52:32

อารายกันเนี่ยยยยย  :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 18-07-2007 19:43:02

ยิ่งอ่านยิ่งเครียด  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 18-07-2007 19:49:09

วุ่นวายจริงๆ
เป็นอะไรกันไปเนี่ย
ต่างคนต่างไม่ยอมพูดออกมาตรงๆ แถมยังไม่ยอมฟังกันอีกต่างหาก :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 19-07-2007 05:20:59

 :เฮ้อ: อะไรนักหนานะ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 19-07-2007 07:26:41

ไม่เข้าใจกัน เฮ้อ ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้  :serius2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 19-07-2007 12:00:25

 :m9: โยว่ โยว่ มาทักทายตอนเกือบเที่ยงค๊าบบบ
*********************************************************************
"อ้าวเอ็มเป็นไงบ้างมึงทำข้อสอบได้บ้างหรือเปล่า”
เพื่อนกลุ่มใหญ่ที่เล่นบาสด้วยกันทุกวันเดินเข้ามาทักเอ็มในขณะที่เขากำลังจะลุกเดินตามต่อไป ทำให้เขาต้องหยุดทักในขณะที่ต่อเดินไกลออกไปเรื่อยๆ

“ก็พอได้แล้วนี้พวกมึงจะยกพวกกันไปไหนเนี่ย”

“ไปหาอะไรกินดิ แม่งสอบคราวนี้เล่นเอาพวกกูเครียด”

“เออกูก็ว่างั้น”

“แล้วมึงจะไปด้วยกันป่ะ”

“ไม่ดีกว่าพวกมึงไปกันเหอะกูว่าจะกลับแล้ว”

“รีบไปไหนวะไม่รอเล่นบาสด้วยกันวะมึง”

“อืมกูคงไม่ได้เล่นกะพวกมึงเป็นเดือนเลยแหละ จะกลับบ้านที่เชียงใหม่ว่ะ”
พูดจบเอ็มถึงฉุกคิดได้ว่าเขามีเวลาที่จะเจอกับต่อเพียงอีกไม่กี่วัน แต่เมื่อมองกลับไปทางที่ต่อเดินไปกลับไม่เห็นร่างของต่อแล้ว

“มองหาใครวะ”
เพื่อนๆเอ่ยถามเอ็มได้แต่ส่ายหน้าก่อนจะแยกตัวออกไปตามหาต่อ


“อ้าวเสือกปิดมือถืออีกมึง”
เอ็มบ่นเมื่อโทรหาต่อไม่ติดเลยแม้ซักครั้ง พาลฉุนขึ้นมาเมื่อคิดว่าต่อตั้งใจจะหลบหน้าเขาถึงตัดสินใจย้อนกลับไปหาเพื่อนกลุ่มเดิมโดยไม่รู้เลยว่าต่อกำลังคุยอยู่กับเพื่อนเก่าสมัยเรียนมัธยมที่บังเอิญเจอกัน


“เฮ้ยไอ้ต่อไปกินเหล้ากันดีกว่าว่ะไม่เจอกันตั้งนาน”
หนึ่งในกลุ่มเพื่อนเอ่ยชวนแต่ต่อปฎิเสธเพราะรู้ว่าที่บ้านคงไม่พอใจแน่ถ้าเขากลับบ้านในสภาพงัวเงีย

“ไม่เอาเดี๋ยวพี่เตยเพ่นกบาลกูพวกมึงไปกันเหอะ”

“เฮ้ยไรวะนิดหน่อยเองไม่ถึงกับเมาหรอก รับรองพี่เตยจับไม่ได้แน่หรือมึงจะค้างกะพวกกูก็ได้”

“ไม่อ่ะพวกมึงไปเหอะจำไม่ได้หรือไง ตอนที่พวกมึงพากูไปเลี้ยงตอนจบม.6พี่เตยเอากูเกือบตาย”

“ไรวะไอ้นี่กลัวพี่จัง”

“กูเกรงใจโว้ยเพราะกูยังเรียนไม่จบ งานการก็ยังไม่ได้ทำอีกอย่างพ่อกูก็ไม่อยู่เหลือแต่พี่กูคนเดียวที่ส่งเสียให้กูเรียน กูไม่อยากทำให้เขาเสียใจ”

“งั้นไปนั่งกะพวกกูก็ได้ไม่ต้องแตะเหล้ามึงคงไม่ขัดนะ”
ต่อนิ่งคิดซักพักก่อนจะตอบตกลง


เย็นแล้วเอ็มยังคงขลุกอยู่กับเพื่อนคุยเฮฮาไปตามประสาก่อนที่จะชวนกันไปเล่นบาส โดยที่เขาลืมต่อไปเสียสนิทที่กำลังนั่งพูดคุยอยู่กับเพื่อนเก่าอยู่อย่างครื้นเครงเหมือนๆกัน

“เฮ้ยต่อมึงมีแฟนหรือยังวะ”
หนึ่งในกลุ่มเอ่ยถามในขณะที่ต่อกำลังมึนๆกับเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอลล์ที่เพื่อนๆแอบผสมให้เขาหลายแก้วจนเขาเริ่มมึนแต่ก็แยกตัวออกมาไม่ได้เพราะโดนยื้อไว้ตลอด

“ยังใครที่ไหนเขาจะมาเอากู”
ต่อตอบงัวเงียพลางปัดแก้วเครื่องดื่มที่เพื่อนยกให้ออก

“พอเลยพวกมึงกูรู้นะว่าแอบผสมเหล้าให้กูกินกูจะกลับแล้ว”

“น่าไอ้ต่อแก้วสุดท้ายมึงจะรีบกลับไปไหนวะ เดี๋ยวพวกกูพามึงไปเที่ยวต่อรับรองมึงจะไม่อยากกลับบ้าน”

“เที่ยวอะไรของพวกมึงวะ”

“เที่ยวหญิงไงกูมีที่จะพามึงไปเด็ดๆทั้งนั้นนะมึง”

“หอกแน่ะกูจะกลับกูไม่ไปกะพวกมึงหรอก”
ต่อตวาดกลับจนเพื่อนๆงง

“อะไรวะไอ้ต่อกูชวนมึงไปเที่ยวผู้หญิงนะไม่ได้พาไปเที่ยวผู้ชาย แม่งตวาดกูซะลั่นไม่ไปก็ไม่ไปดิวะแปลกไปนะมึง”

ต่อมองหน้าเพื่อนทุกคนที่จ้องเขาเป็นตาเดียว เขาคงจะแปลกไปในสายตาเพื่อนในกลุ่มจริงๆเพราะอะไรต่อเองรู้ตัวเองดีจนคนที่ทำให้เขาแปลกไปกลับเข้ามาในห้วงความคิดเขาอีกครั้ง

ต่อนึกถึงเอ็มขึ้นมานึกไปว่าถ้าเขากำลังนั่งอยู่กับเอ็ม ตอนนี้เขาคงจะไม่อยากกลับบ้านจริงๆอย่างที่เพื่อนว่า
แต่ตอนนี้เอ็มอยู่ไหนและทำอะไรอยู่กับใคร?



“เฮ้ยพวกมึงกูกลับก่อนนะมืดแล้วว่ะ”
เอ็มบอกเพื่อนๆก่อนจะรีบแยกตัวออกมา พลันนึกถึงต่อขึ้นมาจึงกดโดทรศัพท์กลับไปหาอีกครั้งแต่ก็ไม่ติดอีกตามเคย

“ไอ้นี่หายหัวไปไหนของมันวะ”
เอ็มบ่นและกำลังจะกดโทรศัพท์ไปที่บ้านของต่อแต่ก็เปลี่ยนใจ

“ในเมื่อมึงยังไม่โทรมา มึงจะไปโทรหามันทำไมวะไอ้เอ็ม”
เขาบอกตัวเองเบาๆพร้อมกับตัดสินใจปิดโทรศัพท์ก่อนจะเดินออกไปรอรถด้วยอารมณ์ว้าวุ่น


“เดี๋ยวมันดึกกูว่ากูกลับดีกว่าว่ะ”
ต่อบอกเพื่อนอีกรอบจนเพื่อนๆยอมเพราะต่อขอมาหลายครั้ง ตอนแรกหนึ่งในกลุ่มบอกจะไปส่งแต่เขาขอกลับเองก็ในเมื่อเขามีจุดหมายอื่นที่ไม่ใช่บ้าน เขาอยากจะไปขอโทษเอ็มกับเรื่องเมื่อเช้าและก็ยากคุยกับเอ็ม เพราะเขาเพิ่งนึกได้ว่าอีกไม่กี่วันเอ็มก็จะกลับบ้านแล้วคงอีกนานกว่าจะได้เจอกัน

“เวรล่ะกูแบตกูหมดตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย”
ต่อโพล่งออกมาเมื่อจะโทรถามว่าเอ็มอยู่ไหน แต่โทรศัพท์ดับไปตอนไหนไม่รู้

“หวังว่ามึงคงยังไม่ได้โทรมาหากูนะเอ็ม”
ต่อพึมพำออกมาก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปที่ตู้โทรศัพท์ใกล้ๆตัวกดเบอร์เอ็มอย่างรวดเร็ว แต่ก็ต้องยืนเหม่อซึมเมื่อไม่มีสัญญานตอบรับจากปลายสาย

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 19-07-2007 12:05:06

 :impress:

ซะงั้นเรยคนเรา

มีไรก็คุยกันสิ อ่านแล้วเหนื่อยแทน

 o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 19-07-2007 12:20:49

...........ใจยังโหยหา...แต่ทิฏฐิบังตา........ :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 19-07-2007 12:49:35

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 19-07-2007 13:43:37

เอ่อ.....
 :o11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 19-07-2007 14:13:43

เฮ้อออออ :เฮ้อ:

วุ่นวายจริงๆ เลยน้อ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 19-07-2007 16:34:12

 :undecided: :undecided: :undecided: :undecided:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 19-07-2007 17:05:45

 :o11: :o11:
 :undecided: :undecided:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 19-07-2007 18:14:16

มาบ้าพลังต่อตอนบ่ายๆเย็นๆก่อนกลับบ้านค๊าบบบบบบบ
********************************************************
เอ็มถอนหายใจเมื่อรถเมลล์ที่เขารอมาเกือบจะชั่วโมงแล่นเข้ามาจอดเทียบป้าย นึกหงุดหงิดอยู่เหมือนกันที่เห็นรถค่อนข้างแน่นแต่ก็ยอมขึ้น เมื่อคิดว่าถ้าเขาไม่ไปคันนี้แล้วคงต้องรออีกไม่ต่ำกว่าครึ่งชั่วโมงทนๆไปอีกไม่กี่ป้ายก็ถึงห้องพักเขาแล้ว

.
.
.
หยุดความรักเอาไว้เท่านี้พอก่อนดีมั๊ยถ้าใจอ่อนล้า

อย่ามัวเสียเวลากับรักเดิมๆที่เธอไม่มั่นใจ

หากยิ่งฝืนจะยิ่งเจ็บช้ำ

ยิ่งตอกยิ่งย้ำให้ยิ่งปวดใจ

ยิ่งฝืนยิ่งห่างไกล

ถึงคราวต้องตัดใจเสียที.
.
.
.
เอ็มก้าวลงจากรถผ่อนลมหายใจอย่างโล่งอกที่หลุดออกมาจากบรรยากาสแออัดนั่น ขาที่กำลังจะก้าวขึ้นบนทางเท้าต้องชงักเมื่อเหลือบไปเห็นร่างเด็กหนุ่มตัวสูงที่ก้าวลงมาจากประตูรถอีกด้าน

ต่อยืนนิ่งมองสบตาเด็กหนุ่มที่กำลังยืนมองเขาอยู่ก่อนที่ต่างคนจะต่างเดินขึ้นบนทางเท้า เมื่อนึกขึ้นได้ว่าตรงจุดที่ยืนมองกันอย่างไม่เชื่อสายตาเป็นจุดที่อันตราย

เอ็มหยุดนิ่งยืนมองต่อที่เดินเข้ามาหาช้าๆ

“เป็นไรของมึง”
เอ็มว่าเข้าให้เมื่อต่อเดินมาถึงด้วยท่าทางเขินๆ มือก็ไม่อยู่นิ่งล้วงกระเป๋าบ้างจับหัวตัวเองบ้างไม่กล้าที่จะมองเอ็มเต็มๆตา

“มึงยังโกรธกูอยู่หรือเปล่า”
ต่อถามหยั่งเชิงออกไปก่อนยิ่งเห็นเอ็มนิ่งเขาก็ยิ่งหวั่นใจ

“มึงตั้งใจหลบหน้ากู”
เอ็มว่า ต่อถึงกับใจเสียเมื่อเอ็มคิดไปกันใหญ่

“เฮ้ยกูเปล่านะมึงโทรหากูเหรอ”

เอ็มพยักหน้าแทนคำตอบ

“แบตกูหมดแล้วมึงล่ะโทรหาก็ไม่ติด”

เอ็มอึกอักบ้างเมื่อต่อถามกลับแต่เขาก็บอกไปตามจริง

“กูปิดเครื่องเองแหละ”

“ใครต่างหากที่ต้องการหลบหน้า”

ต่อบอกพร้อมกับที่กล้าจะมองเอ็มเต็มๆตาจนเอ็มเป็นฝ่ายหลบตาซะเอง

“ก็มึงเสือกเดินหนีกูไปก่อนทำไมล่ะ”

“ขาก็มีแล้วทำไมไม่ตามกูไปล่ะ”

“เรื่องอะไรกูต้องตามมึงไปด้วย กูไม่ได้ทำอะไรผิด”
เอ็มบอกอย่างไม่ตรงใจนัก ก็ตอนแรกเขาว่าจะตามต่อไปแล้วแต่โดนเพื่อนๆดึงตัวไว้ก่อน

“ทั้งปีแหละมึงไม่เคยหรอกที่จะแคร์กู”
ต่อบอกอย่างน้อยใจพลางหันหลังจะเดินหนี แต่ช้ากว่าที่เอ็มรีบดึงมือไว้ต่อก้มมองเอ็มจึงรีบปล่อย แล้วเอ่ยถาม

“แล้วนี่มึงมารถสายนี้ได้ไงไม่ใช่ทางไปบ้านมึงซักหน่อย”

“ถ้ามึงไม่โง่ก็น่าจะรู้ว่ากูมาหามึง”

“เออบังเอิญกูโง่กูถามดีๆนะมึงแม่งเสือกตอบกวน”

เอ็มส่ายหัวแล้วเป็นฝ่ายเดินหนีต่ออมยิ้มนิดๆแล้ววิ่งตาม

“เฮ้ยรอกูด้วยดิ”

“มีขาก็ตามมาเองดิ”……………………..

ต่อล้มตัวลงนอนบนเตียงของเอ็มทันทีที่ก้าวเข้าไปในห้องด้วยอาการมึนๆที่หัว
“เมามาอ่ะดิมึงไอ้ตี๋” เอ็มทักทันทีจนต่อขมวดคิ้วจ้องมอง

“มึงรู้เหรอวะว่ากูเมามา”

“กูไม่ใช่เด็กอมมือนะที่จะดูไม่ออกแถมกลิ่นเหล้ามันก็ยังติดตัวมึงอยู่”

“เออกูขอโทษ บังเอิญเพื่อนเก่ากูสมัยเรียนมัธยมมันลากไปน่ะ”

“ทำไมต้องขอโทษกูด้วยวะ”

“ไม่รู้ดิกูกลัวมึงโกรธที่กูไปกินเหล้ามา”

“นี่ไอ้ตี๋ กูไม่ได้เป็นเมียมึงนะที่จะคอยเจ้ากี้เจ้าการมึงขนาดนั้น”
เอ็มบอกอย่างขำๆที่เห็นต่อทำหน้าเหมือนสำนึกผิดพลางเดินไปนั่งลงข้างๆ

“เออว่ะกูเพี้ยนไปเองแหละ”
ต่อบอกพลางลุกขึ้นเอ็มจึงเอ่ยถาม

“มึงจะไปไหน”

“อาบน้ำเผื่อจะหายมึนบ้าง”

“มึงจะค้างกะกูเหรอ”

“ก็เออดิกูมาขนาดนี้มึงยังคิดว่ากูจะกลับงั้นเหรอ”

“แล้วที่บ้านมึงล่ะ”
ต่อเงียบไปซักพักแล้วเอ่ยออกมา

“คงไม่เป็นไรมั้งกูเป็นผู้ชายจะค้างนอกบ้านมันก็ไม่แปลกหรอก”

“มึงแน่ใจนะว่าสบายใจที่จะค้างกะกู”

“แล้วมึงจะเซ้าซี้กูทำไมกูบอกจะค้างก็ค้างดิหรือมึงไม่อยากให้กูนอนด้วย”

“ไอ้ห่าพูดแค่นี้ทำเป็นดุกูจะค้างก็โทรไปบอกแม่กะพี่มึงด้วยเดี๋ยวเขาเป็นห่วงเอา”

“เออก็ได้วะยื้มโทรศัพท์หน่อยดิ”

เอ็มยื่นโทรศัพท์ให้ต่อก่อนจะแยกตัวไปอาบน้ำ ก่อนปล่อยให้ต่อคุยโทรศัพท์ตามลำพังแต่พอเขาอาบน้ำเสร็จแล้วเปิดประตูห้องน้ำออกมากลับเจอต่อนั่งหน้าเครียดมองเขาอยู่บนเตียง

“เป็นไรไปวะ”
เอ็มถามต่อถอนหายใจก่อนจะลุกขึ้น

“กูคงค้างกะมึงไม่ได้แล้วว่ะพี่เตยบอกให้เข้าบ้าน”

“อืม..ก็ไม่เป็นไรนิวันหลังก็ได้”
เอ็มบอกยิ้มๆเพื่อทำให้บรรยากาศมันดีขึ้นแต่ต่อกลับไม่ยิ้มตาม

“แล้วมึงจะกลับบ้านเมื่อไหร่”

“ก็อีกสองสามวัน”

“ก็ยังดีวะงั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้กูมาค้างด้วยละกัน แต่วันนี้กูขี้เกียจทะเลาะกะพี่เตยว่ะเมื่อเช้าก็รอบหนึ่งแล้ว”

“ที่แท้เมื่อเช้ามึงก็ทะเลาะกะพี่สาวมึงมานี่เอง”
ต่อพยักหน้าแทนคำตอบ

“ไปกลับก็กลับเดี๋ยวกูไปส่ง”

“เฮ้ยไม่เอามึงนอนเหอะกูกลับเองได้”

“เออน่ากูบอกจะไปส่งก็ไปส่งดิ”

“มึงจะลำบากทำไมวะนั่งรถไปกลับดึกแล้วนะมึง”

“ดึกแล้วไงกูสอบเสร็จแล้วนอนดึกได้สบายไอ้ตี๋”

เอ็มเดินไปหาเสื้อผ้ามาใส่ก่อนจะพาต่อเดินออกจากห้อง ระหว่างทางที่เดินออกไปรอรถต่างคนต่างก็เงียบไม่มีคำพูดใดๆแต่สองมือกลับกุมมือกันเดินโดยที่ไม่รู้ว่าใครเป็นฝ่ายเริ่มก่อนจนมาถึงป้ายรถเมล์ ทั้งคู่จึงยอมปล่อยมือออกจากกัน

“เดี๋ยวกูกลับแท็กซี่มึงกลับเข้าไปนอนเหอะเอ็มถึงบ้านแล้วเดี๋ยวกุโทรหา”

“ไม่เอาเดี๋ยวกูนั่งไปด้วย”

“เฮ้ย อย่าดื้อดิวะมันดึกแล้วไม่ต้องหรอก”

“ก็เพราะมันดึกอ่ะดิกูถึงต้องไปส่งมึง”

“กูผู้ชายนะใครเขาจะมาทำอะไรกู”

“พอกูจะห่วงหน่อยก็ห้ามกู พอกูเฉยๆก็หาว่ากูไม่แคร์มึงจะเอาไงกะกูเนี่ยไอ้ต่อ”
เอ็มโวยต่อจึงยอมให้เอ็มไปส่งเขาจนถึงที่บ้าน

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 19-07-2007 18:27:59

จิ้มๆๆ

อิอิ :m12:


บ้าพลังต่ออีกสักตอนสองตอนมั้ยพี่ :m13:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 19-07-2007 18:29:02

โปรดใช้เวลาให้คุ้มค่า  :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 19-07-2007 18:34:39

ปวดหัวกับคู่นี้จัง  :sad5: :sad5: :sad5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 19-07-2007 18:40:33

 :teach:

นั่นสิ อ่านแล้วปวดหัวมากมาย

จะยอมกันบ้างไม่ได้เลยหรือไงเนี่ย

รออ่านต่อไปนะ

 o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 19-07-2007 18:49:51

คุณพี่สาวเริ่มสงสัยแน่เลย เซนส์ผู้หญิงแรงนะนี่  :serius2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: มูมู่น้อย ที่ 19-07-2007 20:15:07

555 สองคนนี้มันอะไรกันเนี่ย 
ว่าแต่คุณพี่เริ่มรู้ซะแว้วว  อย่าเครียดเน้อ กลัวอะ

รออ่านต่อน้า  มีรอบดึกป่าวอะป้อม  :m1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 19-07-2007 20:41:05

เอ็มจาไปค้างกะต่อที่บ้านอะป่าว  :m13:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 19-07-2007 21:20:13

 :o11: สับสนกับคู่นี้ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย  :o11:  :o11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Just let it be ที่ 20-07-2007 10:34:15

ฟ้ามีเวลาให้

แต่คนที่ใช้รักษาเวลาเหล่านั้นได้หรือเปล่า

คิดแล้วเศร้าจริงๆ  :sad2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 20-07-2007 10:44:39

ดีกันแว้ว
 :m1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 20-07-2007 11:15:14

ง่วง  :onion_asleep: เหงา  :undecided: เศร้าใจ  :o7:
ทำไมชีวิตมีแต่เรื่องวุ่นวาย โพสนิยายดีกว่า  o7
*************************************************************************
“จริงๆมึงนอนบ้านกูก็ได้นี่หว่าเอ็ม ไม่ต้องกลับไปหรอก”
ต่อบอกแต่ยังไม่ทันที่เอ็มจะเอ่ยอะไรเตยก็ออกมาเปิดรั้วบ้านให้ต่อเสียก่อน เอ็มยกมือไหว้ยิ้มๆแต่เห็นสีหน้าที่บึ้งตึงของเตยเขาเลยขอตัวกลับ แต่ขณะที่จะหมุนตัวกลับก็ต้องตกใจเมื่อต่อคว้าหมับเข้าที่มือเขาต่อหน้าต่อตาเตยที่ยืนมองอยู่

“อะไรกันต่อ” เตยถามดุๆเมื่อเห็นแววตาสองหนุ่มที่มองกันต่อหน้าต่อตา เธอมันยิ่งช่วยตอกย้ำในสิ่งที่เธอระแวง ดีที่ต่อรีบปล่อยมือออกมาเสียก่อน

“ก็ผมเห็นมันดึกแล้วก็เลยจะชวนต่อมันค้างด้วยครับพี่เตย”

“รู้ว่าดึกแล้วทำไมเพิ่งกลับ”

“ก็ไปเจอเพื่อนเก่ามาน่ะครับ”

“ก็เลยไปเฮฮากินเหล้ากันมางั้นสิ กลิ่นนี่หึ่งมาเลยนะเรา”

“ก็เพื่อนๆนานๆเจอกันทีนี่ครับพี่เตย”

“จะค้างก็ค้าง เข้ามาพี่ง่วงแล้วปิดประตูด้วย”
เตยยื่นกุญแจให้น้องชายปรายตาไปมองเอ็มแวบนึง ก่อนจะเดินนำเข้าบ้านไปก่อนเอ็มจึงหันไปดุต่อ

“จริงๆกุกลับห้องกูได้นะไอ้ต่อมึงนะมึง”

“มึงจะกลับไปทำหอกอะไร ไหนๆก็มาแล้วกูบอกไม่ให้มาส่งกูมึงก็ไม่เชื่อ”

“ส่งได้กูก็กลับได้”

“แต่กูไม่ให้กลับ มึงเงียบไปเลยแล้วเข้ามา”

“แต่ดูพี่เตยเขาจะไม่ค่อยชอบที่กูมาค้างเลยนะ”

“มึงอย่าคิดมากพี่กูก็เป็นงี้แหละ ถึงไม่มีแฟนกะเขาซะที”

“ไอ้นี่ว่าพี่ตัวเองอีก”

“ก็มันจริงมาๆเข้ามาเดี๋ยวเขาก็ออกมาตามอีกรอบหรอก คราวนี้เจอสวดแน่มึง”

เอ็มเดินตามต่อเข้าไปในบ้านเจอเตยกำลังนั่งดูทีวี

“อ้าวไหนบอกง่วงไงพี่เตยไหงมานั่งดูทีวีอีกอ่ะ”
ต่อเอ่ยทัก

“ก็กำลังดูข่าวที่น่าสงสารอยู่ไง”

“ข่าวอะไรครับ”

“คู่เกย์ที่ฆ่ากันเองไง รู้เรื่องบ้างหรือเปล่าพวกนี้อารมณ์แรงนะ พี่ว่านายอยู่ห่างๆไว้ก็ดี”

ต่อหันไปสบตาเอ็มที่ยืนทำหน้าไม่ถูกอยู่ข้างๆเมื่อรู้สึกถึงการพูดกระทบ

“ก็แล้วแต่คนมั้งพี่เตย คนทั่วๆไปที่อารมณ์แรงๆเยอะไป”

“พี่ก็เตือนๆไปงั้นแหละ พี่รู้ว่านายไม่ใช่เกย์และคงจะไม่ชอบผู้ชายด้วยกันใช่ป่ะเอ็ม”
ประโยคหลังเตยหันไปถามเอ็มที่พยักหน้าตอบยิ้มๆกลบเกลื่อนอารมณ์

“พี่จะบอกอีกอย่างนะเอ็มว่าต่อเขาไม่เคยเกเรแบบนี้มาก่อน เธอจะคบกับน้องพี่พี่ไม่ว่าหรอกนะแต่การที่พาน้องพี่ไปกินเหล้าแล้วไม่ยอมกลับบ้านแบบนี้พี่ไม่ชอบ อย่าลืมนะว่าต่อยังเรียนไม่จบส่วนนายถ้าจะเกเรก็ไปคนเดียว อย่ามาชวนน้องพี่ไปด้วยพี่ไม่อยากให้น้องพี่เสียอนาคตเพราะต่อไปเขาเป็นหลักของครอบครัว พูดแค่นี้เธอคงเข้าใจนะ”

ต่อหน้าเสียขึ้นมาทันทีที่เอ็มโดนพี่สาวเขาใส่เป็นชุด เขาพยายามจะอธิบายแต่เตยไม่เปิดโอกาสให้เลย

“นายก็เหมือนกันต่อ จะคบเพื่อนก็หัดดูซะบ้าง อยู่ไกลหูไกลตาอย่าคิดที่จะทำอะไรให้แม่เขาเสียใจนะ นายเป็นลูกผู้ชายคนเดียวของที่บ้าน พ่อเราก็เสียไปแล้วอย่าทำตัวเป็นเด็กมีปัญหาเหมือนไม่มีใครสั่งสอน”
อีกครั้งที่เตยปรายสายตาไปมองเอ็มจนเด็กหนุ่มรู้หน้าชาเหมือนโดนตบหน้าฉาดใหญ่

“พี่เตยพี่กำลังเข้าใจผิดนะครับ”
ต่อกำลังจะอธิบายแต่โดนเอ็มติงไว้ก่อน

“ต่อไปคงไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีกแล้วครับผมสัญญา”

“เอ็มมึงพูดอะไรวะ”
ต่อแย้งขึ้นมาแต่เอ็มไม่สนใจกลับหาเรื่องที่จะเดินหนีจากตรงนั้น

“กูง่วงแล้วมึงจะไปได้ยัง”
ต่อจำต้องเดินนำเอ็มขึ้นไปบนห้องด้วยอาการมึนๆกับเหตุการณ์

“กูไม่น่าตามมึงเข้ามาเลยจริงๆ”
เอ็มบ่นอย่างหัวเสียเมื่ออยู่ตามลำพังกับต่อ

“แล้วทำไมมึงไม่ให้กูอธิบาย”
ต่อถามดุๆ
“เพื่ออะไร”

“เพื่อกูไง”

“ทำไมกูต้องเพื่อมึงด้วย”

“มึงไม่รักกูหรือไง”

“รัก รักแล้วไง นี่ขนาดพี่มึงยังไม่รู้นะว่ามึงก็กูมีอะไรกันยังขนาดนี้ แล้วถ้ารู้บ้านมึงไม่แตกหรือไง”

“แล้วมึงจะให้กุทำไงให้เลิกคบกับมึงงั้นเหรอ”

“ถ้าทำได้ก็ดี”

“ไอ้เอ็มมึงอย่ามาบ้านะ กูรู้นะว่ามึงฝืนใจพูด”

“อะไรทำให้มึงคิดอย่างนั้น”

“ก็ที่ผ่านมาไงอย่าบอกนะว่ามึงไม่ได้มีใจให้กูเลย”

“มึงอย่าพูดอะไรที่มันน่าสมเพชหน่อยเลย กูพอแล้วกูขอโทษที่กูคงทนได้แค่นี้ พรุ่งนี้กูจะกลับบ้านลืมกูซะ”

“ไม่นะไอ้เอ็มไหนมึงบอกอีกสองสามวันไง”

“กูเปลี่ยนใจแล้ว กูดีใจที่กูได้รู้จักมึงแต่แค่การเป็นเพื่อนกับมึงแล้วต้องยอมให้คนอื่นมาว่ากูปาวๆแบบนี้ กูก็คงไม่คบกับมึงได้หรอกโชคดีเพื่อน”

“อะไรวะแค่นี้มึงก็ยอมแพ้แล้วเหรอไอ้เอ็ม ทำไมใจเสาะอย่างนี้วะ”

“กูไม่ได้ใจเสาะแต่กูไม่รู้จะทนไปทำไม”

“มึงไม่อยากคบกับกูแล้วหรือไง”

“คำตอบมึงก็รู้ไปแล้วนิ"


“กูเคยคิดว่ามึงจะเข้มแข็งมากกว่านี้นะเอ็มกูเสียใจที่กูคิดผิด”

สองสายตามองกันนิ่งก่อนที่เอ็มจะเป็นฝ่ายเอ่ยออกมาก่อน

“กูเสียใจแต่ครั้งหนึ่งมึงก็เคยรู้สึกแบบนี้ไม่ไช่เหรอ มึงน่าจะเข้าใจกูดี”

“ใช่กูเข้าใจมึง..ดีแล้วล่ะที่มึงเลือกที่จะเดินจากกูไปวันนี้ เพราะคนใจเสาะอย่างมึงกูไม่อยากที่จะคบให้เสียเวลาเหมือนกัน มึงก็ไปซะแล้ว กูจะลืมมึงอย่างทีมึงต้องการ”

เอ็มรับรู้ถึงน้ำเสียงเด็ดขาดของต่อ รู้สึกเสียใจที่ทุกอย่างมันจบลงด้วยความรู้สึกที่ไม่ดี แต่มันก็อาจจะง่ายต่อการลืมกันและกันเขาตัดสินใจก้าวเดินออกจากห้องโดยไม่พูดจาอะไรออกมาสักคำ ต่อทำท่าจะก้าวตามแต่ต้องหยุดเอาไว้เมื่อเอ็มเป็นฝ่ายเลือกที่จะไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่เขาจะตามให้ความรู้สึกดีๆทีมันหายไปให้กลับมา……..

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 20-07-2007 11:22:18

เกิดอะไรขึ้น
 :m15: :m15: :m15: :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 20-07-2007 13:10:45

.............ตัดสินใจด้วยสติและปัญญา...ดีกว่าตัดสินปัญหาด้วยอารมณ์.... :try2: :try2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 20-07-2007 16:12:10

มาต่อตอนบ่ายๆ คับ ดูจิงโจ้ท่านะอินมากกกกกกก
อ่ะ ตอนนี้ให้เลย เอาให้  :freeze:
*************************************************
“ต่อเป็นอะไรไปเราพี่เห็นนั่งซึมมาหลายวันแล้วนะ”
เตยเอ่ยถามน้องชายเมื่อสังเกตเห็นเขานั่งเงียบๆมาหลายวัน

“ก็เปล่านี่ครับผมก็เป็นอย่างนี้ของผมมาตั้งนานแล้ว”

“อย่ามาเถียงอย่างนายเหรอจะมานั่งเหงาเหมือนคนอื่นเขาเป็น วันนี้ไม่ออกไปไหนเหรอ”

“พี่เตยจะให้ผมไปไหนล่ะผมอยู่ติดบ้านไม่ดีหรือไง”

“อะไรพูดแค่นี้ทำมาขึ้นเสียง แล้วเพื่อนรักเพื่อนซี้ของนายไม่มาชวนไปไหนหรือไง”

“พี่เตยหมายถึงใคร”

“อ้าวก็นายเอ็มนั่นไง เห็นนายอยู่ติดบ้านมาหลายวันแล้วก็เลยแปลกใจ”

“มันกลับเชียงใหม่ไปแล้ว”

“อ้าวเหรอมิน่าล่ะถึงไม่เห็นนายออกไปไหน ดีแล้วล่ะอยู่บ้านกะแม่ซะบ้าง”

“แม่เขาเพื่อนเยอะจะตาย เดี๋ยวคนนั่นมาคนนี้มาเขาไม่สนใจผมหรอกเห็นวันนี้ก็บอกว่าน้าแพรวจะมาด้วย”

“เหรออืมเพื่อนสนิทแม่เลยนะเนี่ย อย่างนี้นายยิ่งออกไปไหนไม่ได้ใหญ่”

“ทำไมอ่ะ”

“ก็น้าแพรวเขามาถามหาอยากเจอนายบ่อยๆตอนนายอยู่เชียงใหม่ วันนี้นายก็อยู่เจอเขาหน่อย”

“ผมคงหนีไปไหนไม่ได้แล้วล่ะโน่นมาโน่นแล้ว”

เตยมองออกไปหน้าบ้านตามสายตาของต่อ

“อ้าวแล้วนายมัวนั่งอยู่ทำไมออกไปต้อนรับเขาดิ”

ต่อจำใจเดินตามหลังพี่สาวที่เดินนำหน้าเขาไปก่อนด้วยใบหน้าเซ็งๆ แต่ต้องฝืนยิ้มเมื่อไปยืนต่อหน้าญาติผู้ใหญ่ที่เป็นเพื่อนของแม่เขา

“สวัสดีครับน้าแพรว”
ต่อยกมือไหว้เมื่อโดนพี่สาวสะกิดรู้สึกเหมือนมีอีกสายตาที่กำลังจ้องมองเขาอยู่ เป็นสายตาของเด็กหนุ่มที่เดินตามเข้ามาหยุดข้างๆคนที่เขากำลังยกมือไหว้นั่นเอง

“ดูสิเราโตเป็นหนุ่มหล่อเชียวพอๆกับตาตั้มเลยนะเนี่ย”

“หวัดดี”
เสียงทักทายพร้อมกับรอยยิ้มกว้างของเด็กหนุ่มเมื่อครู่ทำให้ต่อต้องยิ้มตอบ

“เออเตยพาน้าไปหาแม่เราทีสิปล่อยให้หนุ่มๆเขาคุยกันเหอะไป”

เตยเดินนำไปยิ้มๆปล่อยให้ต่อยืนอยู่กับตั้มตามลำพัง

“เห็นแม่เล่าให้ฟังบ่อยๆเรื่องของนายว่าเรียนเก่งไม่น่าเชื่อเลยว่ะ”

ตั้มทักขึ้นก่อนแต่ต่อฟังดูทะแม่งๆก็เลยต้องถามกลับ

“หมายความว่าไงวะ”

“เฮ้ยอย่าเพิ่งโกรธดิก็ดูท่าทางนายเซอร์ๆ ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นเด็กเรียน”

“มันก็ไม่ขนาดนั้น แค่กูเอ้ยข้าอยากจบเร็วๆก็เท่านั้นแล้วนี่นายเป็นลูกน้าแพรวเหรอ”

“ใช่เฮ้ยใจคอจะยืนคุยกันอยู่อย่างนี้เหรอวะ”

ต่อจำต้องเดินนำตั้มไปนั่งคุยในมุมหนึ่งของบ้าน รู้สึกแปลกๆกับสายตาของตั้มทุกครั้งที่ได้มองสบตามันยิ่งทำให้เขานึกถึงเอ็มมากขึ้นทั้งๆที่ตั้มก็คุยสนุกแต่เขากลับเหงาหนักขึ้นเรื่อยๆ

“ท่าทางนายเพื่อนจะเยอะนะ”
ต่อเอ่ยถามเมื่อเห็นตั้มหยุดคุยไปสักพัก

“ทำไมคิดงั้นวะ”

“ก็เท่าที่ฟังนายคุยมาเห็นเล่าถึงเพื่อนคนนั้นคนนี้ตลอด”

“อืมเรามันขาดเพื่อนไม่ค่อยได้ แล้วเย็นนี้นายว่างป่ะล่ะจะได้ไปเที่ยวด้วยกัน”

“ไปไม่ได้หรอกพี่สาวข้าไม่ชอบ”

“ทำไมลูกแหง่อย่างนี้วะ”

“อ้าวไมมาด่ากันกันงี้วะ”

“ก็มันจริงนี่หว่าเกิดเป็นผู้ชายอ่ะน่ะมีชาติต้องเอาให้คุ้มสิ”

“นี่แม่นายรู้หรือเปล่าวะว่านายมีความคิดแบบนี้”

“ทำไมจะไม่รู้ แล้วจะทำอะไรได้ยังไงเราก็ลูกเขาไม่กล้าสั่งสอนเราแรงๆหรอก ว่าไงคืนนี้ไปป่าว”

“ถ้านายขอพี่เตยได้ข้าก็ไม่ขัด”

ต่อพูดอย่างงั้นเพราะเขาคิดว่ายังไงซะเตยก็คงไม่ยอมให้เขาออกไปเที่ยวตอนกลางคืนเป็นแน่ เขาเองก็ไม่ได้อยากไปสักนิดแต่แค่ยืมคำพูดพี่สาวมาปฎิเสธเท่านั้น

“ไปดิพี่ไม่ว่าหรอกก็ดีเหมือนกัน ช่วงนี้ต่อมันซึมๆพามันไปเปิดเปิดตามั่งก็ดี”
ต่อแทบไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองเมื่อได้ยินคำตอบรับจากเตย เมื่อตั้มเข้ามาขออณุญาติให้เขาออกไปเที่ยวกลางคืนด้วย

“พี่เตยไม่เห็นดุอย่างที่ต่อเล่าให้ฟังเลยมีพี่สาวแบบนี้ผมรักตายเลย”

ตั้มพูดยิ้มๆแต่ต่อได้แต่ยืนงงกับพี่สาวตัวเองอยู่ที่ยอมให้เขาง่ายๆ




“เฮ้ยเอ็มดึกแล้วมึงทำไมไม่นอนวะ”
พีเดินเข้ามาตบไหล่เอ็มที่กำลังนั่งอยู่นอกระเบียงห้องของพี

“กูนอนไม่หลับว่ะ”

“เป็นไรเนี่ยมึงนี่ชักเพี้ยนเหมือนไอ้ต่อเข้าไปทุกทีแล้วนะ”

“กูไปเหมือนเพื่อนมึงตรงไหน”

“ก็ตรงที่มึงนั่งอยู่ กูเห็นไอ้ต่อมันนั่งคุยโทรศัพท์กะแฟนมันทุกคืนที่กูอยู่ห้องเลยนะมึง ตอนช่วงหน้าหนาวมันก็ยังนั่งตากลมคุยอยู่อย่างนั้น กูล่ะอยากจะเห็นหน้าแฟนมันจริงๆ”

เอ็มนิ่งคิดหันกลับมามองฝ่าความมืดออกไปข้างนอกอย่างเลื่อนลอย นึกถึงต่อขึ้นมาจับใจตั้งแต่ที่เขาจากมาจนเกือบจะเปิดเทอม ไม่มีการติดต่อใดๆระหว่างเขากับต่ออีกเลย ภาพที่เขาก้าวออกมาจากชีวิตของต่อในคืนนั้นยังคงอยู่ในความทรงจำเขาจนทุกวันนี้

“แล้วที่มึงมาค้างกะกูที่หอแบบนี้ที่บ้านมึงไม่ว่าเหรอวะ”
พีเอ่ยถาม

“แล้วที่มึงไม่ยอมเข้าบ้านมึงโดนว่าหรือเปล่าล่ะ”
เอ็มแย้งพีคงจะไม่ชอบที่บ้านเอามากๆ ขนาดปิดเทอมก็ยังเลือกที่จะอยู่หอพักทำให้เขาต้องเป็นฝ่ายมาหาเอง

“มันไม่เหมือนกันมึงก็รู้ว่ากูไม่ค่อยถูกกับที่บ้าน”

“มึงจะอะไรนักหนาวะยังไงที่ไหนมันก็ไม่อบอุ่นเท่าที่บ้านหรอก”

“กูก็ว่างั้นเนี่ยจะเปิดเทอมอยู่แล้ว ไอ้ต่อมันยังไม่โผล่หัวมาเลยสงสัยติดบ้านแล้วแน่ๆ”

“เพื่อนมึงมันจะมาเมื่อไหร่”

“กูว่าไม่ไม่เกินอาทิตย์นี้หรอกเห็นมันโทรมาบอกแล้ว”

“มันโทรมาเหรอ”

เห็นพีพยักหน้า เอ็มกลับรู้สึกน้อยใจที่ต่อยังติดต่อกับพีอยู่แต่ไม่ยอมโทรหาเขาเลย

“คนใจเสาะอย่างมึงกูไม่อยากจะคบให้มันเสียเวลา”

เอ็มนึกถึงคำของต่อขึ้นมาเขาก็ได้แต่นั่งเหม่อ

“ต่อมึงกำลังอยู่กะใครวะ”
เอ็มพูดออกมาเบาๆหวังเพียงสายลมในคืนนี้จะพ้ดพามันไปหาคนที่เขากำลังคิดถึง



ต้องกลายเป็นแค่เพื่อนเก่าไม่มีสิทธ์เข้าใกล้

ไม่มีทางเหมือนเพื่อนใหม่ใกล้เธอได้ทุกที

ที่ผูกพันธ์ก็เริ่มเก่าไม่มีสิทธิ์เสียดาย

ก็เราเองที่เลือกไปเลือกให้เป็นอย่างนี้

เคยห้ามใจและยอมคิดตาม

จากวันนั้นพยามแต่อยากเต็มที

ไม่อาจรวมทุกความต่าง ถมช่องว่างของเรา

ต้องยอมเป็นแค่เพื่อนเก่าอยู่เหงาๆอย่างนี้

ยังรักเธออยู่เต็มหัวใจ

จากนี้ได้แต่เก็บไว้กับใจที่หวังดี

อยากจะถามทุกทีที่เห็น

หากไม่ล้ำเส้นเกินพอดี

หากเราคุยกันได้มากกว่านี้

อยากจะถามใจเธอสักครั้ง

หนึ่งคำตอบที่เพื่อนยังมี

สบายใจดี

หรือเศร้าแบบนี้เหมือนกัน…..???????

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 20-07-2007 16:19:36

...........จากกันทั้งๆที่ยังรัก....สู้หมดรักกันไปเลยจะดีกว่า........... :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 20-07-2007 16:21:39

ม่ายยยยยยยยยยยยยย  :sad5:

แค่นี้ก็คุยกันไม่ค่อยรู้เรื่องแล้ว
ยังมีมือที่สามเข้ามาอีก
สงสารเอ็ม  :sad4:

เป็นเพราะพี่เตยคนเดียว  o12

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 20-07-2007 18:19:06

โนคอมเมนต์ อุปสรรคขวากหนามเยอะเจงๆ :o12: :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 20-07-2007 18:39:30

เริ่มเห็นแววหายนะ

 :m5: :m5: :m5: :m5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 20-07-2007 19:28:29

 :เฮ้อ: อุปสรรคมันเยอะดี  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 20-07-2007 19:55:06

อุปสรรค....

ถ้าข้ามพ้นอุปสรรคนี้ไปได้...ต่อและเอ็มจะเข้มแข็งขึ้นอีกก้าว
 :undecided: :undecided: :undecided:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 20-07-2007 22:05:46

จะยังไงก็ช่างยังไงขอให้เรื่องนี้จบแบบ HAPPY แล้วกันคับ  :amen:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 20-07-2007 22:20:49

สงสารเอ็มจังเลย  :m15:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 21-07-2007 18:40:52

 :impress:

อุปสรรคมา ก็แก้ไข สิ

ไม่ใช่หนีกันไปแบบนี้ ไม่ใช่ทางออกที่ดีเลยนะเนี่ย

 :teach:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 21-07-2007 22:54:51

มาต่อขำๆ ในวันเหนื่อยๆ  :sad2:
********************************************************
“ต่อมันดึกแล้วค้างที่บ้านเราก็ได้ บ้านนายมันไกลจากนี้มากนะ”
ตั้มดึงแขนต่อเอาไว้เมื่อเห็นต่อกำลังจะแยกตัวกลับบ้านหลังจากที่ตระเวนเที่ยวมาทั้งคืน

“ไม่ได้หรอกเดี๋ยวแม่เป็นห่วง”

“ลูกแหง่อีกแล้วเราว่ากลัวพี่สาวดุมากกว่ามั้ง”

“จะคิดยังงั้นก็เรื่องของนาย”

ต่อพยายามแกะมือตั้มออกเมื่อเห็นคนที่ผ่านไปมาเริ่มมอง แต่ตั้มกลับไม่ยอมปล่อยง่ายๆจนต่อเริ่มฉุน

“เฮ้ยคนมองปล่อยมือข้าก่อนดีกว่าว่ะ”

“มองก็เรื่องของเขาดินะวันนี้ไปนอนกะเราเหอะ”

“บอกไม่ไปก็ไม่ไปสิวะ”

“ท่าทางนายเหมือนกลัวเราเลยว่ะ”

ต่อรู้สึกแปลกๆขึ้นมาอีกเมื่อโดนตั้มจ้องตา

“กลัวทำไมวะผู้ชายด้วยกัน”

“งั้นเป็นอันตกลงอ่ะดิงั้นป่ะ”

ตั้มจูงมือต่อไปที่รถจนต่อไม่รู้จะเลี่ยงยังไงได้แต่เข้าไปนั่งคู่กับตั้มในรถ

“ต่อ”

“อะไร”
ต่อถามห้วนๆเมื่ออยู่ตั้มเรียกชื่อขึ้นมาขณะนั่งรถไปด้วยกัน

“นายมีแฟนหรือยัง”

“ถามทำไม”

“ก็แค่อยากรู้”

“ยัง”

“จริงเหรอ”

“จะโกหกไปทำไม”

“แล้วเราขอถามอีกอย่างได้ป่าว”

“ถามมาดิ”

“ถ้าเกิดมีผู้ชายเหมือนๆกันมาชอบนายนายจะว่าไง”

ต่อหันมามองหน้าตั้ม

“ถามแปลกๆแฮะ”

“นายก็ตอบมาดิ”

“ก็ดีอย่างน้อยก็ดีกว่าเกลียด”

“แล้วนายจะรักตอบหรือเปล่า”

ต่อนึกถึงเด็กหนุ่มอีกคนขึ้นมา นึกอยากให้คนข้างๆเขาตอนนี้เป็นเอ็ม

“ก็ต้องดูก่อนคบเป็นเพื่อนไว้ก็ไม่เสียหาย”

“เหรองั้นเราก็มีสิทธิ์สิ”

ตั้มหลุดปากออกมาในที่สุดจนต่อหันมามองอย่างไม่เชื่อหูตัวเองพลางสะดุ้งเมื่อตั้มเอื้อมมาจับมือ
“เฮ้ยปล่อยเหอะว่ะนี่นายล้อเล่นป่ะ”
 
ต่อพยายามบอกขำๆแต่ตั้มกลับหันมองเขาด้วยสีหน้าจริงจัง
“เปล่าเราพูดจริงๆเราชอบนายนะต่อ เอ่อเราเป็นเกย์นายคงไม่รังเกียจใช่ป่ะ”
 
“นายก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้”
 
“ทำไมจะไม่ได้สมัยนี้มีเยอะแยะไป”

“ถามจริงนี่แม่นายรู้ป่าววะที่นายเป็นอย่างนี้”

“ก็สงสัยอยู่เหมือนกันแต่บอกแล้วไงถึงเราจะเป็นยังไงเราก็ลูก”

ต่อเงียบในใจกลับคิดถึงเอ็มขึ้นมาอีกครั้งพลางแกะมือตั้มออกจนสำเร็จแล้วขอลงจากรถ
“อ้าวทำไมล่ะต่อไม่ไปค้างด้วยกันเหรอ”

“ไม่อ่ะพอดีพรุ่งนี้จะกลับเชียงใหม่แล้วลืมไปว่าเก็บของยังไม่เสร็จ”

ต่อจำเป็นต้องโกหกทั้งที่เขายังไม่ได้จัดของเลยด้วยซ้ำ แต่ได้ยินตั้มสารภาพออกมาแบบนนี้ความคิดที่จะกลับเชียงใหม่ก็เกิดขึ้นมาในหัวเขาทันที

“โอเคๆเราไม่กวนนายก็ได้แล้วพร้อมที่จะเป็นเพื่อนเราเมื่อไหร่ก็บอกนะ เราจะรอ”

“ก็นี่ไงทุกวันนี้นายก็เป็นเพื่อนข้าอยู่นี่ไง”

“นายก็รู้ว่าเราหมายถึงอะไร”
 
ตั้มจ้องหน้าต่อด้วยแววตาจริงจังอีกครั้ง เมื่อเทียบจอดรถให้ต่อแล้วต่อจึงรีบลงจากรถทันที
“ตั้มที่ข้าบอกว่าเป็นไปไม่ได้ไม่ใช่เพราะกลัวที่บ้านหรอก”
 
ต่อพูดออกมาเบาๆพลางมองตามรถตั้มที่เคลื่อนออกไป เขาบอกกับตัวเองว่าถ้าเขาจะคบกับผู้ชายด้วยกันคงไม่มีใครมาแทนที่ของเอ็มได้และพรุ่งนี้เขาก็ตัดสินใจที่จะกลับเชียงใหม่เสียที....




เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นติดต่อกันหลายครั้ง เด็กหนุ่มที่เพิ่งจะล้มต้วลงนอนอย่างเหนื่อยล้าจากการเดินทางจำเป็นต้องลุกขึ้นมาเปิดอย่างหัวเสียพลางบ่นไปตามเรื่อง

“มึงนะมึงไอ้พีทำกูหงุดหงิดจนได้”

“เคาะอะไรนักหนาวะ//ทำไมเปิดช้าจังวะ”

สองเสียงที่ตวาดขึ้นพร้อมกันต้องหยุดชงักกันทั้งคู่ เมื่อแววตาคู่เดิมที่ห่างเหินกันไปกลับมาจ้องกันอีกครั้ง

“ต่อ”
“เอ็ม”

ต่างฝ่ายต่างเรียกชื่อกันอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง แล้วต่อก็พูดขึ้นมาก่อนด้วยน้ำเสียงนิ่งๆพร้อมกับแววตาที่เปลี่ยนไป

“ไอ้พีไม่อยู่”

“อืม.มันไปไหน”
เอ็มถามกลับทั้งที่ในใจอยากจะถามว่าต่อกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่เห็นแววตาที่ดูห่างเหินมันทำให้เขาต้องถามกลับอย่างเย็นชาเช่นกัน

“ไม่รู้มันไม่ได้บอกไว้”

เอ็มพยักหน้ารับรู้รู้สึกตื้นไปหมดไม่รู้จะเอ่ยอะไรออกมาดีความสัมพันธ์เขากับต่อดูเหมือนมันจะจบลงแล้วจริงๆ เมื่อต่อบอกกับเขาแต่เบือนหน้าหนีไปทางอื่นเขาจึงหันหลังเดินกลับช้าๆ ต่อมองตามร่างนั้นที่เดินจากเขาไปช้าๆ นึกสงสัยว่าเอ็มกำลังจะไปไหนเห็นสะพายเป้ใบโตแต่เขาก็จำต้องตัดใจกลับเข้าห้องปิดประตู ก่อนจะยืนพิงมันอยู่อย่างนั้นเขาเพิ่งจะมาถึงที่นี่ได้เมื่อสักครู่ล้มตัวลงนอนยังไม่ทันไรเอ็มก็มาเคาะประตูเรียกถามหาไอ้พี

“หรือว่ามึงกำลังจะกลับกรุงเทพเอ็ม”
ต่อฉุกคิดขึ้นมาเร็วเท่าความคิดเขารีบเปิดประตูออกอย่างเร็ว

“เอ็ม”

ต่อครางออกมาเบาๆเมื่อเห็นเอ็มกลับมายืนอยู่ตรงหน้าห้องอีกครั้งด้วยแววตาเศร้าๆก่อนที่เห็นเอ็มยื่นบางอย่างให้

“หนังสือไอ้พีฝากคืนมันด้วย”

ต่อรับหนังสือนั่นมาช้าๆก่อนที่เอ็มจะเดินหนีเขาไปอีกครั้ง

“จะไปไหนอ่ะ”

ต่อหลุดปากถามออกมาในที่สุดทำให้เอ็มหยุดเดินหันมามองเขาอีกครั้ง

“กลับกรุงเทพ”
เอ็มตอบกลับด้วยรอยยิ้มเหงาๆ ที่อย่างน้อยต่อก็ยอมคุยกับเขาถึงน้ำเสียงมันจะห่างเหินไปบ้างก็เถอะ

“ตอนนี้เนี่ยนะ”
เอ็มพยักหน้าแทนคำตอบ

“นี่มันจะค่ำแล้วนะ”

“ก็ไม่เห็นแปลกเจอไอ้พีก็ฝากบอกมันด้วยละกัน”

“นี่ถ้ามึงไม่มาลาไอ้พีกูก็คงไม่ได้เจอมึงใช่มั๊ย”

สองสายตาจ้องมองกันอีกครั้งเอ็มรับรู้ได้ถึงแววตาที่ต่อมองมาเหมือนเป็นการน้อยใจเขา

“มึงยังใจร้ายกับกูไม่เลิกนะเอ็ม”

ต่อเอ่ยออกมาในที่สุดทำให้เอ็มต้องก้าวเข้ามาใกล้ๆ

“กูเปล่าใจร้ายกับมึงนะต่อที่กูทำไป มึงคิดว่ากูเจ็บน้อยกว่ามึงหรือไง”

“แล้วทำไมมึงไม่ติดต่อกูบ้าง”

“แล้วมึงล่ะ”

“มึงเป็นฝ่ายบอกเลิกกูนะ มึงคิดว่ากูจะกล้าโทรไปกวนมึงหรือไง”

“แต่มึงก็ไล่กูเอง”

“กูก็แค่ประชดแต่มึงแม่งเล่นหายไปจริงๆ มึงคิดว่ากูอยากจะคบมึงเล่นๆหรือไง”

“เออกูขอโทษกูผิดเองแหละ”

เอ็มบอกเบาๆเมื่อเห็นท่าทางต่อจะน้อยใจขึ้นมาจริงๆ

“เฮ้ยเลิกมองกูดุๆได้แล้ว กูขอโทษแล้วไง”

เอ็มบอกเมื่อต่อจ้องเขาไม่วางตา

“ไม่รู้ล่ะยังไงคืนนี้กูก็ไม่ให้มึงกลับกรุงเทพ”
ต่อดึงเอ็มเข้าไปในห้องจัดการล็อคประตูทันทีจนเอ็มถอนหายใจ

“เอาแต่ใจตัวเองอีกแล้วนะมึงไอ้ต่อ”

“ก็เออดิก็มึงไม่เคยเอาใจกูเลยนิ”

“แล้วมึงจะให้กูทำไง”…………………………

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 22-07-2007 00:31:45

ต่อจาให้เอ็มทำอารายเหยอออออออ
 :haun5: :haun5: :haun5: :haun5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 22-07-2007 01:52:37

ตอนต่อไปก็.....  :m10:  :m10:  :m10:

มาต่อไวไวนะ  :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 22-07-2007 02:37:00

คุณป๊อมใจร้าย ค้าง...ค้าง...  :m8:
เค้ารู้หรอกว่ามันต้องจิ้นเองใช่มะ  :m12:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 22-07-2007 09:08:04

หุหุ ลุ้น ๆ  :m10:  :m10:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 22-07-2007 10:12:26

 :impress:

เข้าใจกันปุ๊ป ก็จะมีอะไรกันปั๊ปเลยหรือไงเนี่ย

ไวจิง ๆ ๆ ๆ

 o1

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 22-07-2007 11:01:26

เข้ามาลุ้นด้วยคน  :m3: :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 22-07-2007 11:16:09

 :impress2: สู้ๆนะ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: しろやま　としんや ที่ 22-07-2007 17:26:28

แวะมาเป็นกำลังใจให้ทั่นพี่   :laugh: :laugh: :laugh:

แล้วย่องออกไป  :m7: :m7: :m7: :m7: :m7: :m7: :m7: :m7: :m7:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 23-07-2007 02:24:18

คุณป๊อมไม่ยอมมาทำการบ้าน
 :o11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 23-07-2007 10:09:22

อ้างจาก: จิงโจ้น้อยชิวๆ ที่ 23-07-2007 02:24:18  

คุณป๊อมไม่ยอมมาทำการบ้าน
 :o11:

การบ้านเค้าทำไปแล้วนะ มะคืนไง ทำเป็นจำไม่ได้หรอ โจ้ อิอิ  :m12:

ม่ายช่ายยยย มาส่งการบ้านคุณครูโจ้ค๊าบบบบบ
***********************************************************************
“ท่าทางง่วงๆจะนอนก่อนป่าววะเอ็ม”
ต่อเอ่ยถามเอ็มเมื่อทั้งสองได้นั่งคุยกันอยู่ระเบียงห้อง จนเริ่มจะดึกเอ็มไม่ตอบแต่เอนตัวซบลงบนไหล่ของต่อ

“หลับก็ได้นะ”
ต่อบอกพลางยิ้มอย่างอ่อนโยนมองดูเอ็มที่หลับตาลงซบกับไหล่ของเขา

“อากาศเย็นเหมือนกันเนอะ”
เอ็มบอกทั้งๆที่ตายังหลับอยู่สักพักก็รับรู้ถึงความอบอุ่น เมื่อรู้สึกมีอะไรบางอย่างมาคลุมที่ตัวจึงลืมตาขึ้นมอง

“เสื้อกูเองอุ่นหรือป่าวล่ะ”

ต่อบอกยิ้มๆ

“จะอุ่นกว่านี้ถ้ามึงนอนลงข้างๆกู”

เอ็มบอกต่อยิ้มเล็กน้อยก่อนจะลุกขึ้น

“งั้นมึงรอเดี๋ยว”

เอ็มมองตามต่อที่หายเข้าไปในห้องนึกขำเมื่อเห็นต่อถือหมอนออกมาหนึ่งใบพร้อมผ้าห่ม

“เฮ้ยมึงเอาจริงเหรอต่อ”

“ก็จริงอ่ะดินอนมันตรงระเบียงนี่แหละ กูอยากดูดาวกับมึง”

ต่อนั่งลงข้างๆเอ็มจัดเตรียมที่นอนเรียบร้อยก่อนจะเอนตัวลงไปนอนก่อน

“จะนั่งมองกูอีกนานมั๊ยไอ้เอ็ม”

ต่อติงเมื่อเอ็มเอาแต่นั่งจ้องเขาอยู่

“ก็มึงมีหมอนมาแค่ใบเดียวจะให้กูนอนยังไง”
เอ็มบอกแต่ยังไม่ทันได้ตั้งตัวก็โดนต่อฉุดมือให้ลงไปนอนข้างๆโดยหนุนหมอนใบเดียวกัน ร่างของสองคนเลยชิดกันแบบเลี่ยงไม่ได้

“แค่นี้ก็จบหรือมึงจะนอนทับตัวกูยังได้นะ”
ต่อบอกพลางเอื้อมมือไปกุมมือเอ็มไว้ทอดสายตามองไปยังท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยแสงดาว

“ไม่อยากให้มันเช้าเลยว่ะ”

ต่อเอ่ยออกมาเมื่อรู้ว่าพอแสงตะวันมาเยือนเด็กหนุ่มที่กำลังนอนอยู่ข้างๆเขาจะต้องจากเขาไปอีกครั้ง

“มันต้องมีสักวันแหละน่าที่กูกะมึงจะมีเวลาอยู่ด้วยกันนานๆ”

เอ็มเอ่ยออกมาพลางประสานมือกับมือของต่อ

“มึงไม่คิดที่จะทิ้งกูไปอีกแล้วเหรอ”
ต่อถามแทนคำตอบเอ็มหันไปหอมที่แก้มต่อเบาๆพลางกระซิบที่ข้างหู

“กูจะไม่หนีใจตัวเองอีกแล้ว”

“มึงแน่ใจนะถ้ามึงทำให้กูต้องเสียใจอีก คราวนี้กุเอามึงตายแน่”

ต่อบอกพลางออกแรงบีบมือเอ็มจนเอ็มร้องลั่น

“โอ้ยย!!ไอ้ต่อกูเจ็บ”

“แค่นี้ทำเป็นเจ็บ หนักกว่านี้กูยังเคยเล่นมึงมาแล้วไม่เห็นบ่น”

“ทะลึ่งๆไอ้ตี๋”
เอ็มใช้มือที่ว่างผลักหัวต่อเบาๆก่อนที่ต่อจะพลิกตัวขึ้นมานอนทับตัวเขาไว้

“โอ้ยย”
เอ็มร้องลั่นขึ้นมาอีกครั้งเมื่อโดยเข่าของต่อทับเข้าที่มือเต็มๆ

“เฮ้ยโทษทีเจ็บป่าววะ”

ต่อบอกอย่างตกใจพลางลุกขึ้นนั่งมองเอ็มที่สบ้ดมือให้คลายเจ็บปากก็บ่น

“มือกูไอ้ต่อเจ็บนะโว้ย”

ต่ออมยิ้มนิดๆเมื่อเห็นเอ็มสะบัดมือไม่หยุด เขาจึงรีบคว้ามือเอ็มไปจนเอ็มตกใจถาม

“มึงจะทำอะไรกูอีกล่ะ”

“เฉยๆเหอะน่า”
ต่อว่าพลางออกแรงกดเบาๆคลึงนิ้วไปคล้ายๆนวดจนเอ็มคลายเจ็บไปได้บ้าง

“หายยัง”

ต่อเงยหน้าขึ้นถาม

“อืมหายแล้ว”

เอ็มบอกพลางดึงมือกลับต่อได้ทีแซวยิ้มๆ

“ห่วงตัวจังนะมึงอย่าให้รู้นะว่าง่ายกะคนอื่น”

“มึงอ่ะคนแรกที่เข้าใกล้กูได้ขนาดนี้ไอ้ตี๋”

“จริงอ่ะ”

“ก็เออดิ”

“งั้นทำไมนั่งซะไกลอย่างงั้นล่ะครับที่รัก”

“ไอ้ต่อแม่งพูดอะไรของมึงเนี่ยกูขนลุก”

“อะแน่ะเขินล่ะสิมึง…น่ามานั่งใกล้ๆกูหน่อยดิอากาศมันเย็นนะมึง”

“อ่ะผ้าห่ม”

เอ็มคว้าผ้าห่มโยนให้ต่อ

“ไม่เอาแค่นี้กูไม่หายหนาวหรอกมึงแหละเข้ามาใกล้ๆกูเดี๋ยวพรุ่งนี้มึงก็กลับกรุงเทพแล้วไหนมึงบอกจะเอาใจกูไง”

เอ็มขยับเข้าไปนั่งชิดต่ออีกครั้งก่อนจะเอนตัวลงหนุนหมอนใบเดียวกันมองดวงดาวบนท้องฟ้าอีกครั้ง หยอกล้อกันได้สักพักก่อนจะต่างคนต่างหลับท่ามกลางสายลมเบาๆที่พัดมาเป็นระยะๆกับถ้อยคำสุดท้ายที่บอกกันและกันด้วยรอยยิ้มอบอุ่น

“…ฝันดีนะ…”

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 23-07-2007 10:51:14

หวานเถื่อน

 :m10: :m10: :m10: :m10:

เป็นกำลังใจให้คร้าบบบบบบบบบบบ

 :yeb:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 23-07-2007 11:01:47

อ่านแล้วชื่นใจจัง
มะงอนกันแล้วนะ
 :m1:

ขอบคุณป๊อมนะคับ
o14 o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 23-07-2007 12:01:32

...........น่ารักมากมาย........  :m1: :m1: :m1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 23-07-2007 12:06:41

อบอุ่มหัวจายยยยยยย  :-[

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 23-07-2007 13:36:53

หวานกะนแบบนี้ไม่อยากให้ทะเลาะกันอีกเลย  :m1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 23-07-2007 14:08:33

 :serius2: โดนกดดันให้โพสให้จบ

 :o11: เค้าก็เข้ามาโพสทุกวี่ทุกวันแล้วนะ

 :try2: เร่งอยู่ค๊าบบบบ
****************************************************************
ต่อนั่งเงียบๆมองเอ็มที่กำลังยืนแต่งตัวอยู่ต่อหน้าเขา พลางคิดว่าเวลาที่ได้อยู่ด้วยกันมันสั้นเสียจนเขาอดใจหายไม่ได้ บรรยากาศเมื่อคืนยังคงติดอยู่ในความทรงจำเขา รอยยิ้มเสียงหัวเราะกับเสียงบ่นของเอ็มยังวนเวียนอยู่ในความทรงจำของเขา

“เฮ้ยมองไรวะ”
เอ็มเดินเข้ามาตบที่แก้มต่อเบาๆก่อนจะนั่งลงข้างๆ

“โทรหากูบ้างนะมึง”
ต่อหันมาบอกน้ำเสียงนิ่งๆ

“เออสัญญาต้องเป็นสัญญาดิ อย่าทำหน้าเศร้าดิวะว่างเมื่อไหร่กูจะมาหามึงทันทีเลยพอใจหรือยัง”

“คงจะว่างหรอกนะ ช่วงนี้กูกะมึงก็คงจะเรียนหนักพอๆกัน มันเป็นสิ่งสำคัญทำให้มันผ่านไปได้ก่อนดีกว่ามีคนที่เขาหวังกับพวกเราอยู่”
ต่อบอกยิ้มๆเอ็มจึงเอื้อมมือมากุมที่มือเบาๆ

“งั้นช่วงนี้กูก็คงทำได้แค่ทนคิดถึงมึงอ่ะดิ”

“กูเองก็คงไม่ต่างกับมึงนักหรอก แต่หน้าที่ที่เราต้องทำตอนนี้คือเรียนให้จบเร็วๆดีกว่า ถึงวันนั้นเมื่อไหร่มึงกะกูก็คงจะมีเวลาให้กันมากขึ้น”

“จะรอวันนั้นเพื่อน”
เอ็มบอกยิ้มๆก่อนจะปล่อยมือต่อลุกขึ้นไปหยิบเป้ที่วางอยู่มุมห้อง งงนิดหน่อยที่เห็นเสื้อตัวที่ต่อคลุมให้เขาเมื่อคืนพับวางอยู่เขาหันมามองหน้าต่อ

“กูให้มึงคิดถึงกูก็เอามันมาใส่ซะจะได้เหมือนกูอยู่ใกล้ๆมึงไง”
ต่อบอกเมื่อเดาออกว่าเอ็มจะถามว่าอะไร

“อย่างงี้กูก็ต้องใส่มันทุกวันอ่ะดิ”

“ทำไมวะ”

“ก็กูจะคิดถึงมึงทุกวันไง”
เอ็มพูดจบก็ต้องรีบหลบหมอนที่ต่อโยนใส่

“หอกพูดซะกูเลี่ยน”

“อ้าวพอกูพูดเอาใจหน่อยก็ว่ากู มึงนี่ยังไงวะตกลงจะให้กูรักหรือไม่ให้รักเนี่ย”

“มึงก็ลองไปรักคนอื่นดิถ้าคิดว่ากูจะยอม”

“คร้าบพี่ต่อคร้าบผมคงไม่ไปรักใครหรอกครับ ผมจะเอาป้ายมาแขวนคอเลยว่าผมมีแฟนแล้ว”

“ดีมากไอ้น้อง..มึงนี่ขี้เล่นจริงๆไอ้เอ็ม”

“แต่มึงก็รักใช่ป่ะล่ะ”

“เออๆมึงอย่ามามัวพูดมากจะไปยังเดี๋ยวกูขับมอไซไปส่ง”

“มึงไล่กูเหรอ”

“ไอ้นี่งั้นมึงอยู่กะกูเลยมั๊ยล่ะ ไม่ต้องกลับมันแล้วกรุงเทพกูกลัวมึงไม่ทันรถออกต่างหากล่ะ”

“แค่นี้ก็ดุกูด้วยกูแค่แซวเล่น”
เอ็มบอกแล้วหันไปหยิบเสื้อต่อขึ้นมาสวมทับ

“กูขอใส่เลยละกัน”

“อืมรักษามันด้วยล่ะ”

“เท่าชีวิตกูเลยล่ะ”

เอ็มเดินมาหาต่ออีกครั้งก่อนจะสวมกอดตบหลังบอกต่อเบาๆ

“มีอะไรโทรหากูนะ กูพร้อมที่จะฟังมึงทุกเรื่อง”

“มึงก็เหมือนกันไอ้เอ็ม กูก็พร้อมที่จะฟังมึงทุกเรื่องเหมือนกัน กูจะดีใจมากถ้ามึงจะคิดถึงกูเป็นคนแรกถ้ามึงมีเรื่องไม่สบายใจ”

เอ็มดันร่างออกมามองสบตาต่ออีกครั้ง

“กูรักมึงก็ตรงนี้แหละไอ้ตี๋”

“อืมมไปเหอะสายแล้ว”

ต่อเลี่ยงตัวไปหยิบกุญรถก่อนจะพาเอ็มออกจากห้องสองหนุ่มเดินคุยหยอกล้อไปเกือบจะถึงที่จอดรถอยู่แล้ว แต่ต้องชงักเมื่อได้ยินเสียงร้องทักมาทางด้านหลัง

“ไอ้พีเพื่อนมึงแน่ะ”
ต่อบอกเอ็มก่อนจะขยับตัวออกห่างเอ็มนิดหน่อยเมื่อพีเดินมาถึง

“มึงจะกลับวันนี้เหรอเอ็ม”

“เออมึงไปไหนมาเมื่อคืนไม่กลับห้อง”

“มึงรู้ได้ไงว่ากูไม่กลับห้องไอ้เอ็ม”

เอ็มอึกอักหันไปมองหน้าต่อที่ยืนอมยิ้มอยู่ขำที่เอ็มหลุดปาก

“มึงยิ้มอะไรไอ้ต่อ”
พีหันไปถาม

“เปล่ากูก็แค่อารมณ์ดีผิดด้วยเหรอมึง”

“เออกูแค่สงสัยแล้วนี่มึงจะไปส่งเพื่อนกูเหรอ”
เพื่อนมึงอ่ะแฟนกู  ต่อนึกแย้งขึ้นมาในใจแล้วหันไปมองเอ็ม

“ก็เห็นว่าเป็นเพื่อนซี้มึงกุก็เลยจะไปส่งหรือมึงจะไปส่งเองเอาดิ”

ต่อยื่นกุญแจให้พีแต่พีส่ายหัว

“ไม่เอามึงแหละไปส่งมันหน่อย กูง่วงขับรถไม่ไหวหรอก”

“เอองั้นก็ขึ้นไปนอนซะเที่ยวหนักขึ้นทุกวันแล้วนะมึง”

“เออเรื่องของกูเด็กเรียนอย่างพวกมึงรีบๆไปกันเหอะ…โชคดีโว้ยเอ็ม.ไอ้พีฝากเพื่อนกูด้วยขับรถดีๆล่ะมึงกุไปนอนแล้ว”

“เออมึงไปเหอะ เพื่อนมึงคนนี้กูสัญญาจะดูแลให้ดีที่สุด”

ต่อพูดกับพีแต่กลับส่งสายตาไปที่เอ็ม

“ไอ้นี่พูดแปลกๆกูไปนอนดีกว่า”

พีเดินขึ้นห้องไปแล้วเอ็มจึงเดินไปผลักอกต่อเบาๆ

“มึงขำอะไรไอ้ตี๋”

“ขำมึงอ่ะดิไม่บอกไอ้พีไปซะเลยล่ะว่าเมื่อคืนมึงกะกูทำอะไรกันบ้าง”

“บอกไอ้พีมันจะสนุกตรงไหน สู้กูไปบอกพี่สาวมึงไม่ดีกว่าเหรอว่าเด็กเรียนอย่างมึงเก่งเรื่องอย่างว่าขนาดไหน”
เอ็มยักคิ้วเจ้าเล่ห์พลางกลับมาเป็นฝ่ายยิ้มบ้างเมื่อเห็นต่อหน้าเจื่อน

“กูก็จะบอกที่บ้านมึงเหมือนกันว่าลูกชายสุดหล่อสุดที่รักอย่างมึงเสร็จกูไปหลายครั้งแล้ว”

“ไม่ยอมกูเลยนะมึงไปส่งกูได้แล้ว”
เอ็มบอกดุๆเมื่อต่อสวนกลับเข้าให้

“ได้ครับที่รักของไอ้ต่อ”
ต่อบอกยิ้มๆเอ็มได้แต่ส่ายหัวนึกคิดถ้าอยู่ห่างจากต่อเขาก็คงเหงาแน่ๆ

“เฮ้ยออกรถดิวะมึงจะรออะไรเนี่ย”
เอ็มบอกต่อเมื่อขึ้นซ้อนท้ายเรียบร้อยแล้วแต่ต่อไม่ยอมเคลื่อนรถออกซะที

“กูจะไม่ออกรถตราบใดที่มึงไม่ยอมกอดเอวกู”
ต่อหันมาบอกเอ็มเลยตบหัวเข้าให้ด้วยความหมั่นไส้

“โอ้ยตบหัวกูทำไมวะ”

“กูอยากตบมีอะไรมั๊ย”

“ใครจะกล้ามีรักขนาดนี้”
ต่อบ่นงุบงิบเอ็มเห็นแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ก่อนจะสวมกอดเอวต่อหลวมๆ

“กูกอดแล้วมึงจะไปได้หรือยังไอ้ตี๋”

“ครับผม”
ต่อบอกแล้วเคลื่อนรถออกไปพร้อมๆกับที่เอ็มเริ่มกอดเขาแน่นขึ้นเรื่อยๆไปตลอดเส้นทาง…………..

เสื้อหนาวถูกกระชับให้แนบเข้ากับตัวเด็กหนุ่มมองลอดผ่านกระจกรถไปยังข้างทาง รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าทันทีที่นึกถึงคนข้างหลังคนหนึ่งที่ยืนส่งเขาขึ้นรถด้วยรอยยิ้มเหงาๆ

เอ็ม...อยากให้เวลามันหยุดอยู่แค่เมื่อคืน แต่ก็เพียงได้แค่คิดความจริงที่เขาต้องเจอ ยังมีอีกมากมายความผูกพันธ์และคำสัญญาในค่ำคืนที่อบอุ่น..เขาและ..ต่อ..ยังไม่รู้ว่าจะรักษามันไว้ได้นานแค่ไหน

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 23-07-2007 14:16:56

 :m11: แล้วก็อัดไปอีกตอนยาวๆ
***************************************************************
บททดสอบของหัวใจบทใหม่ในหัวใจคู่เดิมกำลังจะเริ่มอีกครั้ง
นิยามรักแท้ที่ติดอยู่แค่กาลเวลาและคนรอบข้าง
สองหัวใจที่ผูกพันธ์จะแปรเปลี่ยนไปกับฤดูที่ผันเปลี่ยนหรือเวลาที่ฟ้ามีให้จะยิ่งทำให้หัวใจยิ่งรักกัน
คืนนี้นิยามรักบทแรกจะเริ่มต้น


“เป็นไรไอ้ต่อทำหน้าซังกะตายมาเชียว ตะกี้คุยกะใคร”
พีที่ยังคงนอนอยู่บนเตียงเอ่ยทักต่อที่เดินกลับเข้ามาในห้อง หลังจากที่ออกไปคุยโทรศัพท์ที่นอกระเบียง

“พี่สาวกู”
ต่อบอกอย่างเซ็งๆ

“อ้าวไอ้นี่พี่โทรมาแล้วทำหน้าแบบนี้ เป็นน้องห่าหอกอะไรวะ”

“เออน่าเรื่องของกูแล้วนี่มึงจะนอนไปถึงไหนมีเรียนไม่ใช่เหรอ”

“เรื่องของกูเหมือนกันมึงไปก่อนเดี๋ยวกูตามไป”

“เออกูไม่คิดจะรอมึงหรอก”

“แน่ล่ะกูไม่ใช่ไอ้เอ็มของมึงนิ”

ต่อชะงักเท้าที่จะก้าวออกจากห้องหันไปมองพีที่ยักคิ้วล้อเลียนเขา

“อะไรของมึงเนี่ยไอ้พี เอ็มมันมาเกี่ยวอะไรด้วย”

“ไม่เกี่ยวก็ไม่เกี่ยวสิ เดี๋ยวกูจะโทรไปบอกมันว่ามึงไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับมัน”

“พูดมากมึงนอนไปเลยอย่ายุ่งเรื่องของกู”

“แตะนิดแตะหน่อยไม่ได้เลยนะกะไอ้เอ็มเนี่ย ไปได้แล้วมึงอย่าลืมล็อคประตูให้กูล่ะ”

พีกลับไปนอนหันหลังให้ ต่อส่ายหัวมองก่อนจะก้าวออกจากห้อง


อากาศรอบตัวเอ็มดูสดชื่นขึ้นมาทันทีในเช้าวันใหม่เมื่อเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นและชื่อคนที่โทรเข้ามาเป็นคนที่หัวใจคิดถึง

“ไม่เคยให้กูได้รอนานเลยนะมึง”

เอ็มแซวต่อไปตามสายที่คนได้ยินกำลังเดินลงจากหอพลางคุยโทรศัพท์ไปด้วย

“กูรู้หน้าที่ไงเมื่อคืนฝันถึงกูป่าว”

“มึงก็รู้คำตอบ”

“ว่ามึงไม่เคยฝันถึงกูเลยใช่มั๊ยมึงนะมึงไอ้เอ็ม ตอบอะไรให้กูชื่นใจหน่อยก็ไม่ได้”

“ไอ้ตี๋เอ้ยกูไม่ฝันถึงมึงแล้วกูจะไปฝันถึงใคร”

“อย่างงี้ดิมันค่อยน่ารักหน่อยแล้วนี่กินข้าวยัง”

“ยังเลยเพิ่งออกจากหอ”

“เหมือนกันเลยว่ะมีเรียนเช้าเหรอ”

“อืมมึงอ่ะ”

“เหมือนกันตั้งใจเรียนล่ะมึงไม่ใช่ไปเหล่สาวที่ไหน”

“ไม่ต้องมาสอนกูสอนตัวมึงเองเหอะ สาวเหนือน่ารักนะมึง”

“แต่กูรักมึงมีไรป่ะ”

เอ็มอึ้งต่อยังเป็นคนตรงได้เสมอในความคิดของเขา

“ใครจะกล้ามีไรล่ะครับกลัวจะตาย”

“ดีมากไอ้น้องเออย่าลืมกินข้าวนะกูเป็นห่วง กูต้องวางแล้วว่ะถึงรถแล้ว”

“อืมขับรถดีๆนะมึงอย่าซิ่งให้มันมากนัก”

“คร้าบคุณเอ็มรู้ว่าห่วงเดี๋ยวผมจะขับช้าๆเท่าที่จะช้าได้”

“ประชดอีกนะมึง”

“ล้อเล่นไว้คุยกันนะไปล่ะคิดถึงนะครับ”
“อืม…เหมือนกัน”

ต่างคนต่างวางสายเมื่อเวลาที่มีให้กันมันมีได้เท่านี้ เมื่อต่างคนก็ต่างมีภาระที่ต้องรับผิดชอบแต่การได้พูดคุยกันทุกเช้ามันก็พอที่จะคลายความคิดถึงลงไปได้บ้าง แม้มันอาจจะไม่หายเหงาเท่าไหร่แต่ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงกันและกันที่ส่งต่อถึงความห่วงใยที่มีมันก็ทำให้ทั้งต่อและเอ็มรู้สึกมั่นคงกับความผูกพันธ์ที่ห่างกันแค่ตัวเท่านั้น



“เอ็มรอด้วยดิ”
แก้วร้องเรียกเอ็มมาทางด้านหลังขณะที่เด็กหนุ่มกำลังเดินออกมาจากห้องเรียน

“มีไรเหรอแก้ว”
เอ็มหยุดทัก

“เลิกเรียนแล้วไปไหนเหรอ”

“ไม่ได้ไปจะกลับห้องมีไรป่ะ”

“พอดีแก้วจะไปหาซื้อหนังสือไปเป็นเพื่อนแก้วหน่อยดิ”

“แล้วเพื่อนแก้วล่ะ”

“พวกมันไม่ว่างเลยอ่ะเอ็มว่างไม่ใช่เหรอไปเหอะนะ”

“แถวไหนล่ะ”

แก้วยิ้มออกมาอย่างดีใจที่เห็นเอ็มตอบแบบนี้

“ตกลงไปแล้วใช่ป่ะงั้นไปกันเหอะ”

อีกครั้งที่แก้วจับแขนเอ็มให้เดินตามเด็กหนุ่มได้แต่เดินตาม จะแกะออกมันก็ดูยังไงๆอยู่ก็เลยปล่อยเลยตามเลย

“ซื้อเยอะจังแก้ว”
เอ็มทักเมื่อเห็นแก้วเลือกหนังสือมาหลายเล่ม

“ก็นานๆทีแล้วเอ็มไม่สนใจเล่มไหนบ้างเลยเหรอ”

“ตอนแรกเอ็มนึกว่าแก้วจะซื้อหนังสือเรียนซะอีก นี่มันวรรณกรรมแก้วชอบอ่านเหรอ”

“ผู้หญิงก็ชอบของแบบนี้แหละเวลาเอ็มมีแฟนเอ็มก็จะรู้เอง”

เอ็มนึกขำกับสิ่งที่ได้ยินนึกถึงหน้าต่อขึ้นมาทันทีพ ลางคิดว่าหนังสือพวกนี้คงเข้ากับต่อไม่ได้แน่ๆ

“งั้นเดี๋ยวแก้วเลือกไปก่อนนะเอ็มขอไปเดินดูมุมตำราเรียนก่อน”

เอ็มหาทางเลี่ยงเห็นแก้วพยักหน้ายิ้มๆเขา เลยเดินถอนหายใจไปที่มุมหนังสือเรียน

“โอ้ย”

เสียงผู้หญิงที่ร้องก่อนจะล้มลงตรงหน้าเอ็มทำเอาเด็กหนุ่มตกใจรีบเข้าไปพยุง

“เดินยังไงของเธอเนี่ยดูสิหนังสือยับหมด”

ผู้หญิงตรงหน้าก็มลงเก็บหนังสือพลางบ่นเอ็มรู้สึกคุ้นกับน้ำเสียงจึงทัก

“พี่เตยหรือเปล่าครับ”

คนที่โดนเรียกชื่อเงยหน้าขึ้นมองเด็กหนุ่มหน้าใสกำลังยิ้มให้อยู่ตรงหน้า เตยไม่มีสีหน้ายิ้มตอบนอกจากรีบเก็บของลุกขึ้น

“มาซื้อหนังสือเหรอครับ”
เอ็มยังคงทักต่อแม้จะเห็นสีหน้าที่ไม่เป็นมิตร แต่อย่างน้อยเตยก็เป็นพี่สาวของคนที่เขารัก

“แล้วเห็นฉันถืออะไรอยู่ล่ะ”

“อืมนั่นสิผมไม่น่าถาม”

เตยเริ่มรู้สึกกับน้ำเสียงที่ได้ยิน

“แล้วนี่เธอมาทำไมหนังสือหนังหาไม่เรียนหรือไงถึงมาเดินเร่ร่อนแถวนี้”

“เลิกเรียนแล้วครับผมถึงมาแล้วพี่เตยล่ะครับ นี่ไม่ใช่เวลางานออฟฟิสเลิกนะครับ”

“นี่เธออย่ามาย้อนฉันนะฉันไม่ใช่เพื่อนเล่น”

“ผมเปล่านะครับถ้าพี่เตยจะคิดอย่างงั้นก็ตามใจ”

“ต่อมันไปคบเด็กอย่างเธอได้ยังไงฉันไม่เข้าใจ”

“เด็กอย่างผมมันเป็นไงล่ะครับ”

“กร้าวร้าวน่ะสิ”

“พี่เตยมีอคติอะไรกับผมหรือเปล่า”

“ฉันจะไม่มีอคติอะไรกับเธอเลย ถ้าฉันไม่เห็นเธอแอบจับมือใกล้ชิดกับน้องชายฉัน”

“แล้วพี่เตยไม่คิดบ้างล่ะครับว่าน้องชายพี่เตยเองจะแอบใกล้ชิดหรือจับมือผมเอง”

“ไม่มีทางฉันเลี้ยงน้องมากับมือไม่มีพฤติกรรมแปลกๆมาตั้งแต่ไหนแต่ไร ตั้งแต่รู้จักเธอนี่แหละที่มันเริ่มแปลกๆ”

เอ็มถอนหายใจจังหวะเดียวกับที่แก้วหอบหนังสือเดินเข้าหาเขาพอดี ด้วยอารมณ์ชั่ววูบเด็กหนุ่มจึงคิดอะไรขึ้นมาได้

“ไม่ต้องห่วงน้องพี่หรอกนะครับแฟนผมเดินมาโน่นแล้ว”

เตยมองตามสายตาเอ็มทำหน้าไม่อยากเชื่อเมื่อเห็นแก้วเดินมา

“อย่างเธอน่ะเหรอจะเป็นแฟนหนูแก้วได้”

“ยังไงพี่เตยก็ยังมองผมเป็นคนไม่มีค่าที่จะคบใครได้งั้นเหรอครับ”

เตยสีหน้าเปลี่ยนไปทันทีที่โดนเอ็มว่าตรงๆจริงๆ เธอก็ไม่ได้มีนิสัยดูถูกใครแต่หลายครั้งที่เธอเห็นพฤติกรรมแปลกของต่อและเอ็มที่มีให้กัน เธอก็ต้องทำหน้าที่พี่สาวที่หวงน้องชายเป็นธรรมดา

“ฉันไม่ได้คิดอย่างนั้น”

“อย่าสับสนในความคิดตัวเองสิครับ พูดอะไรคิดอะไรกล้าๆรับหน่อย”

เอ็มมองเตยอย่างเหยียดๆเมื่อรู้สึกเหลืออดในคำพูดก่อนจะเดินแยกออกไปหาแก้ว

“ไอ้เด็กบ้า”

เตยมองตามอย่างขุ่นเคืองนึกโกรธน้องชายที่ไปคบเพื่อนแบบเอ็มซึ่งเป็นเพื่อนต่อคนแรกที่กล้ามองเธอแบบนี้

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 23-07-2007 14:23:54

สังหรณ์ว่าต่อจะต้องเข้าใจผิดแหงๆ  :sad2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 23-07-2007 14:24:32

อย่างพี่เตยต้องโดนแบบนี้  :m11:

นิสัยงี้ขึ้นคานแหละดี  :m14:
 

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: aumzaa ที่ 23-07-2007 14:26:52

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
คงจะอีกนานกว่าที่ฟ้าจะมีเวลา o9 o9 o9

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 23-07-2007 14:27:56

อ้างจาก: aumzaa ที่ 23-07-2007 14:26:52  

:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
คงจะอีกนานกว่าที่ฟ้าจะมีเวลา o9 o9 o9

ถูก เพราะตอนนี้โพสไป 1 ใน 3 เองอ่ะ

โดนแฟน "ไฟรัก" กดดันตายเลย

ชิส์ ตาพูห์ บ้า o12

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 23-07-2007 14:34:37

โห อย่างนี้คุณป้อม ต้องโพส ชั่วโมงละครั้ง  :m12:

ไวไวนะ อยากอ่านไฟรัก  :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 23-07-2007 14:35:59

เฮ้อ เดี๊ยวต่อก็เข้าใจผิดอีกอ่ะ
เซ็ง  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: sunshine ที่ 23-07-2007 14:40:06

จนกว่าฟ้าจะมีเวลา.........เฮ้อ :amen:
ไม่แปลกใจที่เรย์ชอบเรื่องนี้มากอ่ะ
มันบีบหัวจายยยยยยยยยยย
 :m7: :m7: :m7: :m7: :m7:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 23-07-2007 16:09:57

จนกว่าฟ้าจะมีเวลา ....  :o11: :o11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 23-07-2007 16:11:50

อ้างจาก: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 23-07-2007 14:27:56  

อ้างจาก: aumzaa ที่ 23-07-2007 14:26:52  

:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
คงจะอีกนานกว่าที่ฟ้าจะมีเวลา o9 o9 o9

ถูก เพราะตอนนี้โพสไป 1 ใน 3 เองอ่ะ

โดนแฟน "ไฟรัก" กดดันตายเลย

ชิส์ ตาพูห์ บ้า o12

มะได้กดดันหนา เจ้าของเรื่องบอกว่าให้ลงต่อจากจนกว่าฟ้าจะมีเวลา

ก็เลยเอาข่าวมาบอกเพื่อนๆ

มะได้กดดันจริงๆ นะ

 :m14: :m14: :m14: :m14: :m14:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 23-07-2007 17:04:28

 :impress:

ฮืม พี่เตยนี่นิสัยแย่จิง ๆ

แต่ก็เข้าใจนะว่าห่วงน้องชาย

ปลง ๆ บ้างนะ

 o15

รออ่านต่อไปนะครับ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 23-07-2007 17:49:09

จัดให้อีก 1 ตอน ก่อนกลับบ้านค๊าบบบบ
***************************************************
“ไงไอ้ตัวดี”

คำทักแรกที่เอ็มได้ยินจากต่อทันทีที่เขากดรับโทรศัพท์ที่ดังขึ้นมากลางดึก ทำเอาเด็กหนุ่มหายจากอาการงัวเงียที่เผลอหลับคาโต๊ะอ่านหนังสือ

“อะไรของมึงเนี่ยไอ้ตี๋เสียงดุมาเลยนะมึง”

“อยู่ใกล้กูจะต่อยหน้าให้ วันนี้มึงพาใครไปซื้อหนังสือ”
เอ็มนึกขำเมื่อได้ยินสาเหตุที่ต่อทำเสียงดุ

“พี่มึงนี่ไวจริงๆใช้ได้”

“อย่าว่าพี่กูนะมึงบอกมามึงไปกะใคร”

“แล้วพี่มึงไม่ได้บอกเหรอ”

“ถ้าบอกกูจะถามมึงทำไมนอกใจกูเหรอมึง”

“ไอ้บ้ากูไปกับแก้ว พี่มึงนี่จริงๆเล้ยจะอะไรกะกูนักหนา”

“กับแก้วแล้วทำไมพี่เตยบอกว่ามึงไปกับแฟน”

“กูก็หลอกไปงั้นแหละรำคาญ หวงน้องชายอยู่นั่นแหละน่ารักตายล่ะ”

“เฮ้ยมึงว่าไงนะไอ้เอ็มกล้านะมึงว่ากู”

“กูล้อเล่นมึงอ่ะน่ารักที่สุดแล้วไอ้ตี๋”

“ปากอย่างงี้ไงพี่เตยเขาถึงไม่ชอบ”

“ไม่ชอบก็เรื่องของเขาดิ แต่ถ้ามึงไม่ชอบกูอันนี้น่ะมีเรื่องแน่”

“กูกลัวมึงตายล่ะแล้วนี่นอนยังวะ”

“เผลอหลับไปงีบเดียวเองโทรหามึงแล้วแต่ไม่ติด”

“โทษทีปิดเครื่องตั้งแต่หัววันแล้วเพิ่งเปิด”

“ปิดทำไมกลัวกูโทรตามหรือไง”

“กูอยากให้มึงโทรมาทุกนาทีด้วยซ้ำ”

“แล้วมึงปิดเครื่องทำไม”

“รำคาญพี่กูว่ะโทรมาอยู่นั่นแหละ”

“ไอ้นี่ชักเอาใหญ่ว่าแต่กูนะมึง”

“กูก็รู้ว่าเขาห่วงกู แต่กูโตแล้วมันก็น่าจะเพลาๆลงบ้างมึงว่าป่ะล่ะ”

“อ๋อที่โทรมานี่ให้กูเป็นที่ปรึกษาใช่ป่ะเนี่ย”

“ใครบอกล่ะกูจะโทรมาส่งมึงเข้านอนต่างหาก”

“อย่า อย่า ไอ้ตี๋ตอนแรกเสียงมึงไม่ใช่อย่างนี้”

“ก็กูหึงมึงนี่หว่าไว้ใจได้ที่ไหน”

“แล้วไงล่ะเชื่อใจกูหรือยัง”

“เชื่อแล้วครับ อืมเดี๋ยวอาทิตย์หน้าแม่กูกับพี่จะพาบรรดาญาติกูมาเที่ยวเชียงใหม่ กูคงโทรหามึงบ่อยไม่ได้นะ”

เอ็มเงียบสักพักรู้ว่าต่อกำลังรู้สึกยังไง

“ไม่เป็นไรกูเข้าใจไม่ว่ากันว่ะ”

“กูไม่รู้นะว่าพวกเขาจะอยู่นานแค่ไหน”

“เฮ้ยอย่าไปทำท่ารำคาญเขานะมึง เขาอุตส่าห์ไปเยี่ยม”

“ไอ้พี่กะแม่กูไม่เท่าไหร่หรอกแต่ไอ้ญาติกูนี่สิ”

“ทำไมวะ”

ต่อถอนหายใจ เขาจะบอกเอ็มยังไงว่าการมาครั้งนี้ของครอบครัวเขาและญาติจะมีตั้มมาด้วยคนที่เคยสารภาพว่ารักเขา ถึงเขาจะไม่มีทางข้องแวะด้วย แต่ถ้าเอ็มรู้เรื่องนี้เขาก็กลัวที่เอ็มจะอดน้อยใจไม่ได้ที่ผู้ชายอย่างตั้มมีสิทธใกล้ชิดเขาโดยที่พี่สาวเขาไม่ได้ว่าอะไร

"เงียบทำไมวะต่อ”
เอ็มสงสัย

“เปล่าดึกแล้วนอนเหอะพรุ่งค่อยคุยกัน”

“เออก็ได้อากาศหนาว อย่านอนถอดเสื้อนะมึงเป็นไข้กูจะสมน้ำหน้าให้”

“แน่ใจเหรอว่าจะสมน้ำหน้ากู ลองกูบอกว่ากูไม่สบายสิคนบางคนจะต้องรีบแจ้นมาดูแลกูแน่”

“คนๆนั้นไม่ใช่กูละกัน”

“ถ้าไม่ใช่มึงคนอื่นก็ไม่มีสิทธดูแลกูได้หรอกไอ้เอ็ม”
ต่อบอกอย่างจริงจัง เขาไม่มีโอกาสได้เห็นรอยยิ้มของเอ็มเลย ก็เลยไม่รู้ว่าคำที่เขาพูดมันทำให้คนฟังอิ่มเอมหัวใจแค่ไหน

“งั้นก็ฝันดีนะ…สัญญาคืนนี้กูจะฝันถึงมึง”

ต่อยิ้มรับกับคำสัญญา ความเหงาและหนาวหายไปมีเพียงความอบอุ่นที่เข้ามาแทนที่ในช่วงเวลาที่ต้องนอนกันคนละที่แบบนี้

“คิดถึงมึงว่ะเอ็ม”

ต่อบอกกับตัวเองเบาๆก่อนจะแหงนมองนอกหน้าต่างที่ฟ้ายังดูสวยเหมือนทุกๆคืน……………………..




“พี่ต่อ”
เสียงเรียกใสๆทำให้ต่อละสายตาจากหนังสือที่กำลังยืนเลือกอยู่หันไปมองคนเรียก

“จำอิมได้ป่ะ”

เด็กสาวบอกเสียงใสต่อพยายามนึกถึงแม้จะคุ้นหน้าแต่เด็กหนุ่มก็ยังนึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหน

“มองอิมแปลกๆจำไม่ได้แน่เลย”
เด็กสาวว่า

“ก็เอ่อนึกไม่ออกอ่ะครับแต่คุ้นหน้า”

“ก็น้องพี่เอ็มไงทีนี้นึกออกยัง”

“อ๋อนึกออกแล้วครับแล้วนี่มากะใครครับเนี่ย”

“กับเพื่อนแน่ะกำลังเลือกหนังสืออยู่ฝั่งโน้น พอดีอิมเห็นพี่ต่อก็เลยแวะเข้ามามาทัก หายไปเลยนะคะไม่เห็นไปบ้านอิมบ้างเลยเห็นแม่เขาเคยบ่นถึง”

“เหรออืมถ้าว่างเดี๋ยวพี่จะไป”

ต่อตอบแบบงงๆไม่คิดว่าที่บ้านเอ็มจะจำเขาได้ขนาดนี้ ทั้งที่เขาก็ไปมาแค่ครั้งเดียวคือวันแรกที่รู้จักกับเอ็ม

“ไปจริงเหรอพี่เดี๋ยวให้แม่ทำขนมไว้รอหรือจะให้พ่อเก็บผลไม้ในไร่มาให้ก็ยังได้นะ”

ต่อรู้สึกดีที่ได้ยินอิมพูดแบบนั้นเขาคิดว่าครอบครัวเอ็มคงจะอบอุ่นดี จู่ๆเด็กหนุ่มก็ซึมขึ้นมาเมื่อนึกถึงตัวเองที่พ่อไม่ได้อยู่กับเขาเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

“เป็นไรพี่ต่อซึมเชียว”

“เปล่าครับคิดอะไรนิดหน่อย”

“เหรอ งั้นอิมไม่กวนพี่ต่อแล้วล่ะเพื่อนมันเรียกแล้ว”

อิมหันไปโบกมือให้เพื่อนกลุ่มใหญ่ที่กำลังโบกมือเรียก สายตาต่อที่มองตามไปสะดุดกับเด็กสาวผมยาวมัดไว้ลวกๆน่าตาน่ารักที่กำลังยืนร่วมอยู่ในกลุ่ม

“คนนั้นใครเหรออิม”

ต่อตัดสินใจถามอิม

“คนไหนคะ”

“ก็ที่ผมยาวขาวๆยืนอยู่กลางกลุ่ม”

“อ๋อยัยแพรทำไมพี่ต่อสนใจเหรอ”

อิมถามตาวาว ต่อได้แต่ยิ้มแทนคำตอบโดยที่อิมไม่ได้รู้ความหมายใต้รอยยิ้มนั่นเลย

“ก็น่ารักดี”

ต่อตอบเลี่ยงๆ

“อ่ะแนะอย่าคิดแม้แต่จะจีบเชียวน้าพี่ต่อ”

“ทำไมล่ะครับ”

“ก็แพรมันยังรอพี่ชายอิมอยู่น่ะสิ ไม่อยากเป็นเพื่อนแค้นกับพี่เอ็มล่ะก็อย่ายุ่งกับยัยแพรเลยนะ”

ต่อใจกระตุกวูบ

“กูว่าแล้ว”

ต่อเผลอสบถออกมาเบาๆจนอิมแปลกใจ

“หา…ตะกี้พี่ต่อว่าไงนะ”

“อ๋อ..เปล่าครับพี่ขอตัวก่อนนะ”

ต่อรีบเลี่ยงหลบไปทันทีอิมได้แต่เกาหัวมองอย่างงๆ

ต่อหลบมายืนสงบอารมณ์วุ่นวายของตัวเองนึกถึงคำพูดของอิมเมื่อตะกี้ เขาจะไม่สนใจเลยสักนิดถ้าเด้กสาวคนเมื่อกี้ไม่ได้เป็นคนๆเดียวกับที่อยู่ในรูปถ่ายที่ใส่กรอบไว้อย่างดีที่วางอยู่บนหัวเตียงห้องนอนของเอ็ม

“นี่กูโง่ไม่ถามมึงหรือมึงตั้งใจจะปิดกูกันแน่วะไอ้เอ็ม”

ต่อถามตัวเองคิดจะโทรหาเอ็ม แต่พอดูเวลาแล้วเป็นเวลาที่เอ็มบอกเขาไว้ว่ามีเรียนเด็กหนุ่มก็เลยต้องนั่งคิดหาคำตอบเอาเอง

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 23-07-2007 19:52:35

 :impress:

เรื่องยุ่ง ๆ เริ่มตั้งเค้ามาแล้ว

ท่าทางต่อไปจะต้องลุ้นตัวเกร็งแน่เลย

รออ่านต่อไปนะครับ

 o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 23-07-2007 20:24:24

เกียดยัยพี่เต้ยอย่างรุนแรง  :angry2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 23-07-2007 20:34:12

ทำไมเรื่องราวมันยุ่งเหยิงเช่นนี้  :sad5:  :sad5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 23-07-2007 23:40:47

คนเขียนโกรธ เกลียดอะไร ต่อกับเอ็มเหรอ กาซิก กาซิก :m15: :m15: :m15: :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 24-07-2007 00:18:14

รู้สึกว่าตอนนี้ฟ้าทุ่มเทเวลาให้ทั้งคู่เต็มที่เลยทีเดียว



ทุ่มเทเวลาที่จะมากลั่นแกล้งให้เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นยังไงล่ะ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 24-07-2007 09:38:45

มาลงให้แต่เช้า  :o11: เมื่อคืนฝนตกหนาววววว ไม่มีคนให้กอด
********************************************************
“เอ็มมีคนฝากมาให้แน่ะ”

เอ็มมองดอกกุหลาบในมือแก้วที่ยื่นให้อดที่จะแปลกใจไม่ได้

“อำกันเล่นป่าวแก้วใครจะบ้ามาให้ดอกไม้เอ็ม”

“โหยนี่ไม่รู้ตัวเลยใช่ป่ะว่าตัวเองฮอตขนาดไหน เนี่ยเพื่อนแก้วที่คณะ xxxxxx…เขาฝากมาให้”

“แล้วทำไมเขาไม่มาให้ด้วยตัวเองล่ะ แล้วอย่างงี้จะรู้จักกันได้ไง”

เอ็มตอบแบบทีเล่นทีจริงนึกเป็นเรื่องขำๆมากกว่าเพราะตอนที่เขาเรียนที่เชียงใหม่เรื่องแบบนี้ก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว หนึ่งในหลายคนก็มีเพื่อนน้องสาวเขาคนหนึ่งล่ะที่พยายามอยากใกล้ชิดเขาอยู่เลยตีซี้น้องสาวเขาจนเข้าออกบ้านเขาได้สบาย

“พูดอย่างงี้เหมือนให้ความหวังเลยนะเนี่ย”
แก้วแซว

“ก็เอ็มไม่ชอบคนไม่กล้าหรอกนะ”

“ก็เขากลัวว่าเอ็มจะมีแฟนแล้วอ่ะดิ”

“ก็เข้าใจถูกแล้วนิ”

เอ็มบอกยิ้มๆแล้วเลี่ยงหนีไปโดยไม่รับดอกไม้ในมือแก้วที่กำลังยืนถือคามือไว้เอ๋อๆ นึกตามคำพูดของเอ็มว่าทำไมเธอไม่เคยเห็นเอ็มควงใครที่ไหนแล้วใครที่จะเป็นแฟนเอ็ม

“อ้าวแบตหมดอีก”

เอ็มบ่นเมื่อกำลังจะโทรหาต่อด้วยความเคยชินทุกครั้งที่ว่าง เขาก็ไม่รู้จะทำอะไร ต่อคือคนๆแรกที่เขานึกถึงโดยที่เด็กหนุ่มไม่รู้เลยว่าต่อกำลังนั่งหน้าบึ้งตึงจ้องโทรศัพท์ในมือ

“กะให้กูโทรหาอีกล่ะสิมึงถึงไม่ยอมโทรมา”

จู่ๆต่อก็พาลขึ้นมาดื้อๆทั้งที่ไม่เคยคิดเรื่องใครโทรหรือไม่โทร แต่ด้วยอารมณ์ขุ่นมัวเมื่อสักครู่จึงทำให้เขาอยากนึกลองใจเอ็มขึ้นมาว่าถ้าเขาไม่โทรหาแล้วเอ็มจะโทรเข้ามาหรือเปล่า

“เอ็มเล่นบาสเหอะว่ะ”

เพื่อนในกลุ่มเดินมาชวนเอ็มในขณะที่เขากำลังจะเดินไปหาโทรศัพท์สาธารณะ

“เออเดี๋ยวกูตามไปโทรศัพท์แป็บนึง”
เอ็มบอกปัด

“เฮ้ยไม่เอามึงจะโทรทำไมตอนนี้มันเย็นแล้ว เดี๋ยวมืดเล่นได้กี่เกมเดี๋ยวก็ได้เลิกปะเดี๋ยวค่อยโทร”

เอ็มโดนเพื่อนลากไปอย่างช่วยไม่ได้ทั้งที่ไม่รู้เลยว่าต่อกำลังร้อนใจขนาดไหน

“ให้มันได้อย่างนี้สิมึงไอ้เอ็ม”
ต่อลุกขึ้นอย่างหัวเสียขับรถกลับหออย่างเซ็งๆ



“อ้าวอยู่ห้องเหรอมึง”
ต่อทักเมื่อเปิดประตูห้องเห็นพีนั่งดูทีวีอยู่

“เออเดี๋ยวก็จะออกไปแล้วมึงกินข้าวมายังเนี่ย”
พีตอบทั้งที่ไม่ได้มองต่อจึงไม่ทันได้สังเกตเห็นสีหน้าเซ็งๆของต่อ

“กูยังไม่หิว”

“เป็นไรมาวะเสียงแปลกๆ”

พีต้องหันไปมองจนได้เมื่อต่อตอบห้วนๆแล้วนอนแผ่หราลงบนเตียง

“เปล่า”

ต่อตอบก่อนจะนึกอะไรบางอยากได้จึงลุกขึ้นนั่งเอ่ยถามพี

“เฮ้ยพีถามไรหน่อยดิ”

“ว่า”

“มึงรู้จักแฟนไอ้เอ็มหรือเปล่า”

“เฮ้ยทำไมถึงอยากรู้เรื่องนี้ขึ้นมาร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นถามนะมึง”

“เออน่ามึงแค่ตอบอย่าพูดมาก”

“มึงจะเอาคนไหนล่ะ”

“เฮ้ยหมายความว่าไงวะ”

“หอกทำไมมึงต้องตวาดถามกูแบบนี้วะอยู่กันแค่นี้”

“ก็ตะกี้มึงพูดว่าไง”

“ก็กูถามว่ามึงจะเอาแฟนคนไหนของไอ้เอ็มล่ะ ไอ้นี่มันฮอตขนาดไหนมึงคงไม่รู้อ่ะดิ”

“ฮอตหรือมันเจ้าชู้กันแน่”

“อ้าวไปว่ามันอีกโทษมันไม่ได้ก็มันดันเกิดมาหล่อแถมพ่อมันก็รวย ใครไม่หลงมันก็ไม่รู้จะว่าไงแล้วอย่างมึงถ้าไม่ดุเกินเหตุสาวๆก็คงจะติดมึงตรึมเหมือนไอ้เอ็มมันนั่นแหละ แม่งเวลามึงสองคนเดินด้วยกันนะกูไม่อยากจะเข้าใกล้เลยว่ะกูอาย”

“เลิกเพ้อได้แล้วมึงไอ้พี”

“อ้าวก็กูพูดเรื่องจริง แล้วนี่มึงถามกูทำไมหรือพวกมึงกำลังจีบสาวแข่งกัน”

“กูไม่ได้ว่างมากพอที่จะเอาเวลาไล่จีบใครหรอก”

“จะบอกว่ามีคนมาจีบมึงเองงั้นสิ”

“ถึงจีบกูก็ไม่สนแล้วนี่มึงจะไปเที่ยวไหนกูไปด้วยดิ”

พีแทบไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยินจึงหันไปมองหน้าต่อชัดๆ

“มึงเครียดอะไรมาเนี่ยจู่ๆจะไปเที่ยวกะกู”

“ก็กูอยากเที่ยวมึงไม่ต้องถามได้ปะ กูอาบน้ำก่อนรอกูด้วยนะมึง”

ต่อลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำพีได้แต่มองตามพลางทำหน้างงๆ
.
.
“เฮ้ยไอ้พีนี่มึงดูดบุหรี่ด้วยเหรอวะ”

ต่อทักพีเมื่อเห็นพีรับบุหรี่จากเพื่อนในกลุ่มมาดูดต่อขณะนั่งกันอยู่ในร้านเหล้าแห่งหนึ่ง

“เออโทษทีกูลืมไปว่ามึงอยู่ด้วย”

พีส่งบุหรี่คืนให้เพื่อนเขาไม่อยากให้ต่อต้องมาเห็นภาพแบบนี้ ถึงเขาจะเที่ยวแต่เขาก็ไม่อยากให้เด็กเรียนอย่างต่อต้องมาเจออะไรแบบนี้

“กูแค่แปลกใจ”
ต่อบอกรู้สึกไม่ดีเมื่อเห็นภาพพีกำลังดูดบุหรี่ แต่ก็นึกดีใจที่พียังคงเกรงๆเขา

“เฮ้ยเพื่อนมึงนี่มันเด็กดีจริงๆว่ะพี แล้วนี่ออกมากับมึงได้ไงวะ”
หนึ่งในกลุ่มทักขำๆ

“เออนะพวกมึงจะเลวก็เลวกันไปอย่ามายุ่งกะเพื่อนกู มันเครียดมันก็เลยตามมา”

“โอ้โหแตะไม่ได้ซะด้วยหน้าตาละอ่อนแบบนี้เห็นแล้วมีอารมณ์ว่ะ”

“พูดอะไรของมึงวะ”

ต่อโพล่งอย่างเหลืออดถ้ารู้ว่าเพื่อนของพีเป็นแบบนี้เขาคงไม่ออกมาเด็ดขาด

“พวกมึงเมาแล้วอย่ามั่วแม่งแดกเหล้าทีไรเป็นงี้ทุกที”

พีเอ่ยปรามเมื่อเห็นว่าต่อเริ่มไม่พอใจก่อนจะหันไปกระซิบกับต่อ

“พวกนี้มันก็ปากห_าอย่างงี้แหละไม่มีไรหรอก”

“เฮ้ยพวกกูแซวเล่นเครียดอะไรกันวะ ไหนๆก็มาแล้วก็เมามันไปเลยจะได้หายเครียด”

บรรยากาศเริ่มดีขึ้นมาเมื่อเพื่อนพีบอกยิ้มๆ ต่อจึงยอมร่วมวงด้วยโดยลืมเอ็มไปเสียสนิทเมื่อเริ่มคุยถูกคอกับคนในกลุ่มมากขึ้น

“ทำอะไรของมึงอยู่เนี่ยกูง่วงแล้วนะ”

เอ็มพูดอย่างเซ็งๆเมื่อโทรหาต่อไม่ติดเขาเลยลองโทรหาพีดูทั้งๆที่รู้ว่าพีมันคงช่วยอะไรไม่ได้

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 24-07-2007 10:38:05

 :impress:

สามวันดี สี่วันไข้จริง ๆ นะคู่นี้

เมื่อไหร่จะลงร่องลงรอยกันได้ซะทีล่ะเนี่ย

รออ่านต่อไปคร๊าบ....

 :teach:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 24-07-2007 10:53:08

เมื่อไรจะได้รักกันอยู่ด้วยกันซะที :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 24-07-2007 11:45:20

.............. :เฮ้อ: :เฮ้อ:.....เมื่อไหร่ฟ้าจะเป็นใจ........

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 24-07-2007 13:56:11

คุณป๊อม มาต่อด่วนเลยนะคับ
 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 24-07-2007 16:03:29

มารอคุณป้อมด้วยความหวัง  :impress:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 24-07-2007 16:54:37

 :m7: มาแว๊ววววววววว  :m7:
เรียนเชิญอ่านกันต่อได้เลยแค๊บบบบบบบบบ  :m4:
*************************************************************************
“เออมันนั่งอยู่กับกูนี่แหละ”
พีงัวเงียบอกเอ็ม เมื่อเอ็มเอ่ยถามถึงต่อทันทีที่เขารับสาย

“มึงอย่าบอกนะว่าไอ้ต่อกำลังนั่งกินเหล้ากับพวกมึง”

“ก็เออสิไม่เห็นแปลกทำไมมึงมีอะไรกับมัน”

“เอาโทรศัพท์ให้มัน บอกกูจะคุยด้วย”

เอ็มบอกนิ่งๆจนพีเกาหัวงงกับคู่นี้ขึ้นมา

“ต่อแฟนมึงโทรมาตาม”

ไม่รู้เมาหรือตั้งใจที่พีหลุดปากออกไปแบบนั้น

“กูมีแฟนที่ไหนเมาแล้วมึงไอ้พี”

“เออมึงรับไปคุยเหอะน่า”

พีโยนโทรศัพท์ให้ต่อพลางทำสัญญาณไล่ให้ต่อออกไปคุยที่อื่น ก่อนจะหันไปเฮฮากับเพื่อนต่อ

“กูนึกว่าใครมึงนี่เองไอ้เอ็ม”
ต่อทักเมื่อแยกตัวออกมาแล้ว

“เออกูเองสนุกใหญ่เลยนะมึง แ_กเหล้าไปกี่ขวดล่ะ”

“นี่มึงพาลกูเหรอ”

“ก็เออสิจะปล่อยให้กุนั่งแหกตารอโทรศัพท์อยู่ได้แม่งที่แท้ก็อกมาเที่ยว หนังสือมึงอ่ะอ่านบ้างหรือเปล่า”

“ไม่ใช่พ่อ มึงอย่ามาทำสอนกู”
เอ็มอึ้งที่โดนสวนมาแบบนั้น

“มึงพูดงี้เหรอไอ้ต่อนี่มึงเมาเปล่าเนี่ย”

“กูไม่ได้เมาแล้วนี่มึงโทรมาทำไม”

นั่นสิเอ็มคิดตามนี่เขาโทรมาทำไม จะให้บอกว่าคิดถึงอารมณ์ตอนนี้มันก็ไม่ได้เป็นอย่างนั้น เขานึกน้อยใจมากกว่าที่ต่อทำเสียงแบบนี้

“เออกูไม่กวนมึงก็ได้แค่นี้น ะอย่ากลับดึกละกัน”

ต่อรู้สึกผิดทันทีที่สุดท้ายเอ็มก็ยังคงห่วงเขาอยู่ นี่เขากำลังจะกลายเป็นคนไม่มีเหตุผลไปแล้วงั้นเหรอ

“เฮ้ยเอ็มเดี๋ยวสิ”

เอ็มชะงักเมื่อได้ยินต่อร้องเรียกอย่างรีบร้อน

“มีอะไร”
เอ็มถามห้วนๆ

“กูขอโทษเมื่อกี้กูพูดแรงไปเปล่า”

“ไม่แรงหรอกแต่เล่นเอากูสะอึก”

“เฮ้ย…อย่าโกรธกูนะ”

“กูจะโกรธมึงทำไมกลับไปหาเพื่อนมึงเหอะ กูจะนอนแล้ว”

“ไม่เอามึงบอกก่อนสิว่ามึงไม่โกรธกู”

“ก็บอกแล้วไงว่าไม่โกรธ”

“เนี่ยนะไม่โกรธฟังเสียงมึงกูก็รู้แล้ว”

“แล้วไงมึงจะตบหัวแล้วลูบหลังกูหรือไง”

“อย่างมึงเก็บไว้ทำอย่างอื่นดีกว่า”

ต่อบอกล้อๆในเมื่อเอ็มโทรมาแล้ว เขาก็น่าจะคุยอะไรที่มันคาใจดีกว่าที่จะมาคิดเอาเอง

“เอ็ม”

“หึว่าไง”

“เมื่อตอนเย็นกูเจอน้องสาวมึง”

“เหรอแล้วไง”

“แล้วกูก็เจอแพร”

“ไงต่อ”

“นี่มึงไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ”

“แล้วมึงจะให้กูรู้สึกอะไร”

“นั่นแฟนมึงนะ”

“มึงน่ะแฟนกูไอ้เบื้อก เข้าใจผิดอะไรกูอีกล่ะเนี่ย”
เอ็มด่าออกไปเมื่อพอจะเดาเหตุการณ์ออก

“ก็อิมบอกว่า…..”

“พอเลยมึงไม่ต้องพูด แค่นี้กูก็รู้เรื่องแล้วมึงเลิกคิดไปเลยว่ากูจะมีใคร กูอยากให้มึงเชื่อใจกู กูขอได้มั๊ยนี่ถ้าเกิดว่าเราไม่ได้คุยกันมึงกะกูก็คงจะเข้าใจอะไรกันผิดๆไปอีกกี่วัน เอาแค่เรื่องครอบครัวมันก็ทำให้เรื่องเรามันสั่นคลอนพออยู่แล้ว มึงอย่าเอาคนอื่นเขามาเกี่ยวข้องได้ป่ะ”

“กูขอโทษว่ะกูมันไม่ได้เรื่องใช่ป่ะทั้งที่เราเคยคุยกันแล้ว”

“ไม่หรอกอย่าโทษตัวเองเลยว่ะ อย่างน้อยมึงก็ยังกล้าถามกูตรงๆแค่นี้กูก็ดีใจแล้ว”

“แล้วเมื่อไหร่เราจะเลิกหวาดระแวงเสียทีวะ”

“กูก็ไม่รู้”
เอ็มตอบเสียงเบาจนต่างฝ่ายต่างยิ้มเหงาๆ

“ไม่เอาอย่าคุยเรื่องนี้เลยคุยเรื่องอื่นดีกว่าว่ะ”

เอ็มรีบเปลี่ยนเรื่องก่อนที่ความเหงามันจะมาเยือนมากกว่านี้

“แล้วมึงอยากคุยเรื่องอะไรล่ะ”

“อะไรก็ได้ที่มึงอยากเล่า”

“งั้นกูเล่านิทานก่อนนอนให้มึงฟังเอามั๊ย”

ต่อหาที่นั่งคุย

“มึงเล่ากูคงนอนไม่หลับหรอกว่ะ”

“อ๋อนี่มึงดูถูกกูเหรอ”

“ไม่กล้าหรอกครับท่านแค่แซวเล่นทำเป็นเคืองนะมึง”

“เฮ้อ...เมื่อไหร่เราจะได้เจอกันวะเอ็ม”
ต่อบอกพลางถอนหายใจ

“คิดถึงกูเหรอ”

“ก็บ้างคุยกะมึงแล้วกูสบายใจดี”

“เดี๋ยวไอ้เอ็มจัดให้ครับที่รัก”

“มึงอย่ามาตลกกูกำลังจริงจัง”

“กูไม่ได้ตลกอาทิตย์หน้ากูจะกลับบ้าน”

ต่ออึ้งเมื่อได้ยินก่อนจะยิ้มออกมา

“จริงป่ะมึงอย่าอำกูนะ”

“กูจะอำมึงเอาถ้วยหรือไง เออเดี๋ยวกูโทรบอกอีกทีว่าวันไหน”

“เฮ้ยกูรอได้รีบหน่อยก็ดีนะ”

“น้อยๆหน่อยเหอะมึงอ่ะหัดกลับมาเยี่ยมบ้านมั่ง พี่สาวมึงจะฉีกอกกูตายอยู่แล้ว”

“แหมก็อยากเป็นแฟนน้องชายเขาก็ทนๆหน่อยน่าเดี๋ยวดีเอง”

“กูก็หวังอย่างนั้น”

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 24-07-2007 17:07:43

.............จะเป็นอย่างนี้ไปอีกนานแค่ไหน...... :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 24-07-2007 17:52:10

 :impress:

เวลาไม่เข้าใจอะไรกัน ก็ต้องแบบนี้แหละครับ

คุยกัน ปรับความเข้าใจกัน

ไม่ใช่เอาแต่คิดไปเองฝ่ายเดียว

 o15

ขอบคุณนะครับที่มาต่อ รออ่านต่อไปครับ  :teach:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 24-07-2007 18:43:45

ขอให้ครอบครัวทั้ง2คนยอมรับไวๆนะ  :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 24-07-2007 18:59:16

อ้างจาก: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 24-07-2007 16:54:37  

“พอเลยมึงไม่ต้องพูด แค่นี้กูก็รู้เรื่องแล้วมึงเลิกคิดไปเลยว่ากูจะมีใคร กูอยากให้มึงเชื่อใจกู กูขอได้มั๊ยนี่ถ้าเกิดว่าเราไม่ได้คุยกันมึงกะกูก็คงจะเข้าใจอะไรกันผิดๆไปอีกกี่วัน เอาแค่เรื่องครอบครัวมันก็ทำให้เรื่องเรามันสั่นคลอนพออยู่แล้ว มึงอย่าเอาคนอื่นเขามาเกี่ยวข้องได้ป่ะ”

ต้องอย่างนี้สิ.....
มีอะไรต้องรีบเคลียร์ อย่าเก็บเอาไปเข้าใจผิดๆ อยู่คนเดียว :m4: :m4: :m4:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 24-07-2007 19:21:35

อืม คู่นี้เขาโกรธง่ายหายเร็วเนอะ  :m1:  :m1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 25-07-2007 00:58:26

รักนะ ต่อกะเอ็ม
 :o8:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 25-07-2007 10:17:27

อ้างจาก: จิงโจ้น้อยชิวๆ ที่ 25-07-2007 00:58:26  

รักนะ ต่อกะเอ็ม
 :o8:

รักแต่ต่อ กะ เอ็ม ไม่เห็นมีใครรักเราเลย ชิส์  :o11:
*******************************************************************
“มาหาใครครับ”
พีเอ่ยถามเด็กหนุ่มที่ยืนอยู่หน้าห้องของเขา ในขณะที่เขาเพิ่งจะงัวเงียตื่นเพราะเสียงเคาะเรียก

“เอ่อ…นี่ห้องต่อหรือเปล่าครับ”

พีหรี่ตามองคนถาม

“นายเป็นใคร”

“เราตั้มเพื่อนต่อน่ะ”

พีพยักหน้ารับรู้ทั้งๆที่ไม่รู้จักคนตรงหน้าเลยก็เลยต้องบอกว่าต่อไปเรียนตั้งแต่เช้า

“มีธุระอะไรกับมันหรือเปล่า”
พีถาม เมื่อเห็นสีหน้าผิดหวังของตั้ม

“อ๋อเปล่าหรอก แล้วต่อได้บอกนายไว้หรือเปล่าว่าวันนี้แม่กับพี่เขาจะมาหา”

“อ้าวเหรอไม่เห็นมันบอกเลยแล้วแม่กะพี่มันอยู่ไหน”

“ก็มันหอชาย นายจะให้พี่เตยกับแม่เขาขึ้นมาได้ไงล่ะ”

“เออลืม แล้วโทรบอกไอ้ต่อมันยังล่ะ”

“โทรแล้วติดต่อไม่ได้เลยก็เลยต้องมาตามที่นี่”

“มันคงเรียนอยู่มั้ง แล้วนี่ยังไงล่ะจะรอมันหรือว่ายังไง”

พีเกาหัวเพราะยังงงๆก็ต่อไม่ได้บอกอะไรเขาไว้เลย

“ไม่เป็นไรเดี๋ยวเราก็จะไปหาที่พักกันแล้ว แค่แวะมาดูถ้าต่อไปเรียนก็ไม่เป็นไรไปก่อนนะ”
ตั้มเอ่ยยิ้มๆพีเพียงแต่พยักหน้ารับรู้ก่อนจะมองตามหลังตั้มที่เดินบันไดไป

.
.
.
“ไงตั้มต่อมันอยู่ป่ะ”
เตยถามก่อนใครเมื่อตั้มเดินมารวมกลุ่ม

“ไม่อยู่ครับพี่เตยเจอแต่เพื่อนต่อน่ะครับ”

“เป็นไงเพื่อนต่อท่าทางไว้ใจได้ป่ะ”

“ถามอะไรอย่างั้นเตยเรานี่”
แม่หันไปติงเตยทันทีก่อนจะหันไปบอกตั้ม

“เขาบอกป่าวว่าต่อไปไหนตาตั๊ม”

“ไปเรียนแต่เช้าแล้วครับ”

“อืมเดี๋ยวเรียนเสร็จต่อก็คงจะโทรกลับเองน่ะแหละ เราโทรบอกน้องแล้วนิเตย”

“โทรบอกแล้วค่ะแม่ ต่อนี่มันใช้ไม่ได้จริงๆรู้ว่าเราจะมาก็ยังหนีหน้า อายทุกคนจัง”

เตยหันไปยิ้มแห้งๆให้กับญาติๆที่มากันสี่ห้าคนรวมทั้งครอบครัวตั้มด้วย ก่อนที่เดินทางกันเข้าตัวเมืองเพื่อหาที่พัก การมาคราวนี้นอกจากที่แม่ตั้งใจจะมาเยี่ยมต่อแล้วก็ยังเป็นการพักผ่อนพร้อมกับญาติๆไปด้วย
.


“เฮ้ยต่อจะรีบไปไหนวะ”

เพื่อนๆทักต่อที่รีบเดินออกจากห้องหลังจากหมดคาบเรียน

“แม่กูมา”

ต่อตอบได้แค่นั้นก็ต้องรีบออกจากมหาลัยตรงไปที่หอก่อนเพราะอยู่ใกล้ เขาต้องการที่จะอาบน้ำก่อนเพราะรู้สึกเหนียวตัวตั้งแต่นั่งเรียนอยู่

“อ้าวยังอยู่ห้องหรือมึงไอ้พี”
ต่อบ่นเบาๆเมื่อได้ยินเสียงคนอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำหลังจากเปิดประตูห้องเข้ามา

“เร็วๆนะมึงไอ้พีกูจะรีบไปหาแม่กู”

ต่อตะโกนบอกก่อนจะเปลี่ยนเสื้อผ้านุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว เปิดทีวีดูพลางนั่งรอคนที่อยู่ในห้องน้ำไปเรื่อยๆจนรู้สึกมันนานเกินไปเขาจึงเดินไปที่ประตู

“ไอ้นี่มึงอาบน้ำหรือมึงเล่นตัวเองวะ กูรีบนะโว้ย”

เงียบไม่มีเสียงตอบกลับนอกจากเสียงปิดน้ำ แต่ประตูก็ยังไม่เปิดออกมาจนต่อเคาะเรียก

“เฮ้ยเสร็จแล้วก็ออกมาดิวะ”

“เออ”

พอได้ยินเสียงสั้นๆห้วนๆที่ตอบกลับมาต่อจึงจะหันหลังเดินกลับไปนั่งรอที่เตียง แต่ขายังไม่ทันได้ก้าวประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดออกมาร่างทั้งร่างของต่อถูกกระชากโดยมือที่ยื่นออกมาจากห้องน้ำ

“เฮ้ยไอ้พีมึงจะทำอะไรกูวะ”

ต่อตกใจร้องลั่นเมื่อตัวเขาเข้าไปอยู่ในห้องน้ำพร้อมๆกับคนดึงจัดการปิดประตูล็อคไว้ทันที

“กูไม่ใช่ไอ้พี”

คนล็อคประตูบอกพลางยักคิ้วเจ้าเล่ห์ในขณะที่ต่อกำลังยืนอึ้ง ร่างเขาก็ต้องกระเด็นไปแนบชิดผนังห้องน้ำก่อนที่ผ้าเช็ดตัวจะถูกกระตุกออกไปเหลือแต่ร่างเปลือยเปล่าแข็งแรงของเขา ต่อไม่มีโอกาสที่จะพูดอะไรทั้งสิ้นเมื่อริมฝีปากเขาถูกปิดลงด้วยริมฝีปากของคนที่เข้ามาแนบชิดตัวเขา ปลายลิ้นที่ได้สัมผัสทำเอาเด็กหนุ่มเกร็งไปทั้งร่าง ก่อนที่จะตอบสนองคนจูบด้วยอารมณ์ที่รั้งเอาไว้ไม่อยู่ เนิ่นนานที่สองคนต่างแลกลิ้นกันท่ามกลางสายน้ำที่ถูกเปิดมาราดตัวแต่กลับไม่ได้ช่วยลดอารมณ์ที่กำลังเกิดขึ้นจากสองฝ่ายได้เลย ร่างเปลือยเปล่าที่แนบชิดกัน มือประสานมือ ลิ้นสัมผัสกับลิ้น เสียงครางในลำคอและเสียงลมหายใจของอารมณ์ร้อนดังเข้ามาเป็นระยะๆก่อนที่ต่อจะผลักร่างคนที่แนบชิดตัวเขาเพื่อดูใบหน้านั่นให้เต็มๆตา

“มึงมาตั้งแต่เมื่อไหร่วะไอ้เอ็ม”
เด็กหนุ่มทักพลางเอื้อมมือไปเสยผมที่เปียกน้ำให้พ้นจากใบหน้าคมใสของเอ็ม

“ก็กะจะให้มึงแปลกใจไง”

เอ็มบอกยิ้มๆเอื้อมมือมาเสยผมให้ต่อเหมือนกัน ไม่มีคำพูดใดๆหลุดออกจากปากทั้งสองอีกเมื่อสายตาได้มองสบกันอีกครั้งนอกจากร่างเปลือยเปล่าจะโผเข้าหากันอีกตามที่อารมณ์สั่ง โดยที่ต่อเป็นฝ่ายแนบชิดอยู่บนร่างเอ็มบ้าง เขาใช้ปลายลิ้นสัมผัสไล่ตามตั้งแต่ซอกคอไล่มาที่อกแข็งแรงสะอาดจนเอ็มเกร็งไปทั้งร่าง ปากก็ครางทุกครั้งที่ต่อลงลิ้นหนักๆไปทุกส่วนที่ไวต่อการสัมผัสที่ต่อรู้ดีว่าเอ็มมีจุดอ่อนตรงไหน เขาตอบสนองตามเสียงครางที่เหมือนจะดังขึ้นเรื่อยๆ

“อาววว์…ต่อมึงยังเก่งเหมือนเดิมว่ะ”

เอ็มแอ่นกายหลับตาพริ้มสองแขนก็กอดร่างต่อไว้แน่นเพื่อใช้ยึดตัวเองเมื่อขาเริ่มที่จะยืนไม่ติด

“ไงล่ะโทษฐานทำให้กูระแวงบ่อยๆ วันนี้กูเอามึงหมดแรงแน่”

ต่อเลื่อนตัวมาพูดตรงริมฝีปากเอ็ม ก่อนจะประกบจูบอย่างร้อนแรงไปอีกครั้ง สองมือก็ไล้ไปตามร่างกายแทบทุกส่วนของเอ็มก่อนที่จะเลื่อนลงไปจุดที่ไวต่อความรู้สึกของเอ็มที่สุดแล้วจับมันจนเอ็มสะดุ้ง

“มึงอย่าแกล้งกูดิต่อกูเสียวนะมึง”

เอ็มถอนปากออกมาพูดเมื่อต่อเริ่มขยับมือขึ้นลง

“ไม่ชอบเหรอแค่ทดสอบเองนะครับ”

ต่อบอกยิ้มๆก่อนจะจูบที่หน้าผากเอ็มด้วยความรัก

“คิดถึงกันบ้างหรือเปล่าวะ”

เด็กหนุ่มถาม

“อยากรู้เหรอ”

เอ็มถามต่อพยักหน้ารับ

“งั้นกูจะทำให้ดูว่ากูคิดถึงมึงขนาดไหน”

เอ็มพลิกร่างต่อให้เป็นฝ่ายอยู่แนบผนังบ้าง ก่อนจะลงลิ้นไซร้ไปตามทุกส่วนออกแรงตามเสียงครางกระเส่าของต่อ

“เอ็มมม…โอ้ยยกูเสียววะ”

ต่อบิดร่างไปตามอารมณ์แต่เอ็มก็กดร่างไว้ด้วยร่างแข็งแรงของเขา

“เกมนี้ยังอีกนานมึงได้เสียวกว่านี้แน่”

เอ็มบอกก่อนจะเลื่อนตัวลงเบื้องล่างทำสิ่งที่เขาจะยอมทำให้ต่อเพียงแค่คนเดียว

“โอวว์เอ็มกูรักมึงจัง”

ต่อพูดปนเสียงครางเมื่อเอ็มเริ่มลงลิ้นในส่วนที่มันเริ่มตื่นตัวเต็มที่ เด็กหนุ่มแอ่นกายหลับตาพริ้มเมื่อเอ็มเริ่มออกแรงขึ้นเรื่อยๆ สัมผัสปลายลิ้นและริมฝีปากของเอ็มทำเอาต่อแทบคุมอารมณ์ไม่อยู่ เขาต้องเกร็งร่างเอาไว้หลายครั้งช่วงเวลาแห่งความสุขเขาอยากที่จะให้มันอยู่นานๆ

“เอ็มพอก่อนกู…จะ..ไม่.ใหว..แ..ล้…ว…โอวว์”

ต่อรั้งร่างเอ็มขึ้นมาเมื่อรู้สึกจะทนไม่ไหว

“กูอยากให้มึงมีความสุขบ้าง”

ต่อบอกก่อนจะทำกับเอ็มเหมือนที่เขาโดนทำเมื่อสักครู่ เสียงครางไม่ได้ศัพท์ของเอ็มทำให้ต่อเร่งขึ้นเรื่อยๆ ต่อสัมผัสถึงกล้ามเนื้อขาแข็งแรงของเอ็มเริ่มเกร็ง เขาก็พอจะรู้ว่าเอ็มคงจะทนไม่ไหวเขาจึงถอนปากออกมาเปลี่ยนเป็นใช้มือให้ ก่อนที่จะเลื่อนตัวขึ้นมาประกบปากกับเอ็มอีกครั้งก่อนที่เอ็มจะเอื้อมมือไปชักให้เขาเหมือนที่เขาทำ สองหนุ่มเร่งมือต่างฝ่ายต่างก็เกร็งในขณะที่ลิ้นก็ไม่ยอมหลุดออกจากกัน ก่อนที่เสียงครางจะดังในลำคอทั้งสองฝ่ายเมื่อต่างฝ่ายต่างปลดปล่อยอารมณ์ที่เกินจะกลั้นไว้พุ่งไปที่หน้าขาของกันและกัน

“โอ้ย เอ็มเสียวสุดยอด”

ต่อถอนปากออกมาทั้งๆที่ยังหายใจหอบถี่ ไม่ต่างจากเอ็มเท่าไหร่ที่พิงผนังห้องน้ำเอาไว้เมื่อเกิดอาการขาอ่อน

“ไงรู้หรือยังว่ากูคิดถึงมึงหรือเปล่า”

เอ็มบอกต่อยิ้มตอบก่อนจะก้มลงไปจูบเอ็มอย่างนิ่มนวล ก่อนจะแยกร่างออกมาอาบน้ำให้กันและกัน

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 25-07-2007 10:44:27

 :impress:

เซอร์ไพรส์ มากมาย

กลัวจัง พ่อ แม่ ญาติ มากันหมดเลย

จะเกิดอะไรหรือเปล่าน๊า.....

ขอบคุณครับที่มาต่อ รออ่านต่อไปน๊า...

 :teach:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 25-07-2007 10:52:57

 :m10: :m10: :m10: สุดยอด

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 25-07-2007 11:04:13

ใช้เวลาที่มีร่วมกันให้คุ้มค่า  :m1: :m1:
เพราะฟ้าไม่ค่อยมีเวลา  :o11: :o11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 25-07-2007 12:08:42

เรื่องคงไม่งายอย่างที่คิดแล้วละ

 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 25-07-2007 12:19:08

ไหนว่ารีบ  :haun5: :haun5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 25-07-2007 13:19:39

..........คงคิดถึงกันน่าดู.......... :m10: :m10:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 25-07-2007 13:23:53

มาต่อแบบไม่ปล่อยให้รอนานค๊าบบบ
************************************************************
“แล้วนี่มึงเข้ามาได้ไง”

ต่อถามเอ็มในขณะที่มือยังคงสระผมให้เอ็มไปเรื่อยๆ

“ก็ตอนแรกไอ้พีมันยังอยู่”

“แล้วมันไปไหนแล้ว”

“กูไล่มันไปเองแหละเมื่อมันบอกว่ามึงกำลังจะกลับห้อง”

“ร้ายนะมึง”

ต่อออกแรงขยี้จนเอ็มร้อง

“โอ้ย…เจ็บนะมึง”

“มึงก็อย่าดิ้นดินั่งดีๆสิวะ”
ต่อบอกดุๆแต่ก็แอบยิ้ม มันมีความรู้สึกอบอุ่นอยู่ลึกๆที่ได้มีโอกาสใกล้ชิดกับเอ็มและเอ็มก็ยังเหมือนเดิม

“มึงก็เบาๆดิ”

“เออ…แล้วนี่มึงจะอยู่กี่วัน”

“ไม่รู้กูเบื่อมึงวันไหนกูก็กลับเองแหละ”

“ปากดีนะมึง”

“ไม่ดีแล้วจะทำมึงครางได้ไง”

“ทะลึ่งๆๆอ่ะเสร็จแล้ว”

ต่อล้างผมให้เอ็มก่อนจะลุกมาอาบน้ำให้ตัวเอง

“กูจะไปหาแม่กูไปด้วยกันป่าว”
ต่อบอกเมื่ออาบเสร็จคว้าผ้าเช็ดตัวมานุ่ง

“แม่มึงมาแล้วเหรอ”

“อืม..มาแล้ว”

“แล้วพี่สาวมึงล่ะ”

“มาด้วย”

“แล้วมึงยังจะให้กูไปอีกเหรอ เดี๋ยวพี่มึงก็ช็อคกันพอดีที่หนีกูไม่พ้น”

“มึงก็อย่าไปต่อปากต่อคำกับเขาสิว้า”

“ถึงกูไม่ได้ต่อปากต่อคำ ยังไงกูก็เป็นเด็กก้าวร้าวไม่มีคนสั่งสอนในสายตาเขาอยู่ดีแหละ”
เอ็มบอกอย่างเซ็งๆ

“ไม่เอาน่าอย่าคิดมากไม่อยากไปก็ไม่ต้องไป เดี๋ยวกลับมากูแวะไปหาที่บ้าน”

“ค้างกะกูหรือเปล่า”

“มึงก็รู้คำตอบแล้วยังจะถามอีก”

ต่อผลักหัวเอ็มเบาๆก่อนจะเดินออกไปแต่งตัว

“งั้นเดี๋ยวกูรอที่บ้านนะ”

“เออแล้วกูจะรีบกลับ”

“เฮ้ยไม่ต้องรีบหรอก เดี๋ยวแม่เขาน้อยใจนะมึง”

“ถ้ากูเจอแต่แม่กูก็ดีน่ะสิ”
ต่อทำหน้าคิดหนัก

“พูดแปลกๆแฮะใครมากับแม่มึงด้วยเหรอนอกจากพี่เตย”

“ก็ญาติๆกูแหละอย่าสนใจเลย”
ต่อบอกปัดทั้งที่ในใจเขากลัวจะไปเจอลูกชายเพื่อนแม่

“เออไม่สนก็ไม่สนรอกูด้วยเดี๋ยวกูออกไปพร้อมเลย”

เอ็มออกมาแต่งตัวบ้างก่อนจะออกจากห้องพร้อมๆกับต่อ

“ให้กูไปส่งที่บ้านก่อนมั๊ย”

ต่ออาสาจะไปส่งเอ็มแต่ก็โดนเอ็มปฎิเสธ

“อย่าเลยไปหาแม่มึงเหอะป่านนี้เขารอแล้ว”

“เออไว้เดี๋ยวเจอกัน”

สองหนุ่มแยกกันไปคนละทาง

“กูก็อยากจะรู้เหมือนกันว่ะเอ็ม ถ้าพี่เตยรู้ว่าตั้มมันชอบกูแล้วเขาจะว่ายังไง”



“แม่พี่เอ็มกลับมาแล้ว”
อิมตะโกนลั่นบ้านเมื่อมองเห็นพี่ชายยืนอยู่ที่ประตูบ้าน ก่อนจะรีบวิ่งไปเปิดให้เอ็มเข้ามา

“จะร้องดังไปทำไมเราน่ะ เดี๋ยวข้างบ้านเขาก็เขวี้ยงอะไรมาให้หรอก”
เอ็มติงน้องสาวเมื่ออิมโผเกาะเอวเขาหลวมๆ

“ก็มันดีใจผิดด้วยเหรอพี่เอ็ม”

“ดีใจอะไรทำอย่างกะไม่เจอกันเป็นปี”

“อ้าวไหงพูดงี้อ่ะ โหยไปหลงสาวที่ไหนเนี่ยถึงลืมน้องสาวคนนี้”
อิมผละตัวออกจากพี่ชายมองหน้าค้อนๆจนเอ็มนึกขำ

“พี่โตป่านนี้แล้วมีแฟนมันก็ไม่แปลก”

“อ้าวแล้วยัยแพรเพื่อนอิมล่ะ”

“พูดถึงก็ดีแล้ว เราเก็บรูปเพื่อนเราออกจากห้องพี่หรือยัง”
เอ็มชี้หน้าน้องสาวที่ชอบทำอะไรตามใจจนเขาขี้เกียจที่จะขัด

“เก็บทำไมก็รูปมันสวยดีวางไว้อย่างงั้นแหละดีแล้ว”

“ไม่เอา ไปเอามันไปไว้ที่อื่นเลยนะก่อนที่พี่จะเก็บเอง”

“โหใจร้ายว่ะ อย่างงี้ยัยแพรได้ยินก็เสียใจแย่ดิ”

“ก็ช่วยไม่ได้”

เอ็มพูดพลางยักไหล่ก่อนจะเดินเข้าบ้านปล่อยให้อิมมองตามอย่างขัดอารมณ์ นึกไปว่าพี่ชายต้องมีใครแล้วแน่ๆถึงได้สั่งให้เธอเก็บรูปแพรออกจากห้อง

“แพรว่างป่ะ มาที่บ้านเราหน่อยดิพี่เอ็มกลับมาแล้ว”

อิมแอบโทรหาแพรทันทีเมื่อลับหลังพี่ชาย ก่อนจะวิ่งเขาไปนั่งลงข้างเมื่อเอ็มเดินไปนั่งลงข้างๆแม่แล้ว

“แอบโทรคุยกะหนุ่มที่ไหนเราพี่เห็นนะ”
เอ็มเอ่ยทักน้องสาว

“เปล่า”
อิมตอบทำหน้าเฉย

“เฉยอะไรแอบไปกระซิบกันขนาดนั้น”

“เดี๋ยวพี่เอ็มก็รู้เองแหละ”

“ไม่เห็นอยากรู้เลย”
เอ็มบอกแล้วหันไปบอกกับแม่เขาที่นั่งอมยิ้มอยู่

“แม่เดี๋ยวเอ็มไปหาพ่อที่ไร่นะครับ”

“อ้าวไม่เหนื่อยเหรอเราพักก่อนดีกว่ามั๊ย”
แม่ว่า อิมรีบเห็นด้วยทันทีทั้งที่จริงไม่ได้นึกห่วงว่าพี่ชายจะเหนื่อยเลย

“นั่นสิพี่เอ็มเดี๋ยวพ่อก็กลับมาแล้วจะไปทำไมอยู่นี่แหละ”

“อยู่ทำไมไปช่วยพ่อที่ไร่ดีกว่า เราก็อีกคนว่างๆแทนที่จะเข้าไปช่วยพ่อ”

“อ้าว ว่าอิมซะงั้นก็แหมอิมต้องอ่านหนังสือสอบนิ”

“อย่ามาอ้างเอาแต่เล่นเกมล่ะไม่ว่าแล้วจะไปกับพี่ป่าว”

“อ้าวตกลงพี่จะไปจริงๆเหรอ”

“ก็เออดิว่าไง”

“อย่าเลยพี่เอ็มอยู่คุยกับอิมที่นี่แหละนะนะ”

เอ็มโดนนั่งสาวเขย่าแขนจนเด็กหนุ่มเริ่มแปลกใจ

“อะไรของเราเนี่ย แม่อิมมันแปลกไปป่าวปกติมันไม่ยุ่งกะผมขนาดนี้นะ”

เอ็มหันไปหาความเห็นกับแม่

“ไม่รู้คุยกันเอาเอง แม่ไปเตรียมกับข้าวก่อนปล่อยเด็กเอาไว้นานแล้ว”

แม่ลุกเดินแยกตัวออกไปยิ้มๆ เอ็มจึงกลับมาหรี่ตามองน้องสาวที่กำลังทำหน้าอ้อนวอนเขา

“มีอะไรป่าวยัยอิมมาแปลกนะเรา”

“เปล่าก็ไม่เจอกันหลายเดือนอิมก็อยากรู้ว่ากรุงเทพมันเป็นไงบ้าง เดี๋ยวเผื่ออิมเข้าไปเรียนจะได้ไม่เอ๋อไง”

“เอาที่โรงเรียนบ้านเกิดก็ให้มันจบก่อนเหอะแล้วค่อยว่ากันต่อ”
เอ็มบอกขำๆ

“ปากหรือเนี่ยพี่ชายอะไรวะแช่งน้อง”

“ก็น้องมันน่าแช่งอ่ะมีอะไรจะคุยว่ามา ไม่ไปก็ไม่ไปแต่ขอนอนคุยนะไม่ไหวเหนื่อย”

“ตามสบายเลยเดี๋ยวอิมไปเอาน้ำผลไม้เย็นๆมาให้”

อิมลุกวิ่งเข้าไปที่ครัวเอ็มได้แต่ส่ายหัวมองตามก่อนจะล้มตัวลงนอนตรงโซฟา แต่แค่ไอ้เอนหลังลงเท่านั้นเด็กหนุ่มก็เผลอหลับไปด้วยความเพลียต่างจากอีกคนที่กำลังนั่งร่วมวงกินข้าวกับครอบครัวและญาติๆภายในร้านอาหารริมแม่น้ำมันน่าจะดูอบอุ่น แต่ต่อกลับรู้สึกอึดอัดขึ้นมาเมื่อตั้มเลือกที่จะนั่งชิดเขา พลางคอยเอาใจใส่ตักอาหารให้จนเตยที่นั่งข้างๆหลือบมองเป็นระยะๆ

“ตั้มไม่เห็นตักอาหารให้พี่บ้างเลยนะ”
เตยหลุดปากแซวจนตั้มอึกอัก

“ก็เห็นต่อไม่ค่อยทานอะไรเลยน่ะครับพี่เตย”

“พี่ก็ไม่ค่อยทานเหมือนกันสังเกตพี่บ้างหรือเปล่าเรา”

“ยัยเตยนี่ยังไงไปแซวน้องเขา”

แม่ติงเตยก่อนจะหันไปยิ้มกับแม่ของตั้มที่เริ่มมองเตยแปลกๆ

“เดี๋ยวผมเข้าห้องน้ำแป็บนะครับ”
ต่อออกตัวเพราะเริ่มอึดอัดกับบรรยากาศ

“เฮ้ยไปด้วยดิไม่กล้าไปคนเดียวไม่ค่อยคุ้น”
ต่อชะงักขาที่กำลังจะก้าว แอบถอนหายใจอย่างเซ็งๆแต่ก็รีบเดินนำไปก่อนตั้มจึงรีบวิ่งตามไป

“ฉี่ข้างนอกก็ได้ไม่แอบดูหรอกน่า”
ตั้มแหย่ต่อเมื่อเห็นเด็กหนุ่มจะเข้าไปทำธุระในห้องน้ำ

“ไม่ได้กลัวแต่ฉี่ไม่ออก”

ต่อบอกได้แค่นั้นก็หายเข้าไปในห้องตั้มได้แต่มองตามก่อนที่จะหันไปพูดกับตัวเองที่กระจก

“จะดูว่านายจะเล่นตัวได้นานแค่ไหนต่อ”

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 25-07-2007 13:33:27

...........คงหลุดจากคนอย่างตั้มยากแน่เลย......... :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 25-07-2007 14:10:08

รักป๊อมครับ
 :o8:

ไว้ไปดูหนังด้วยกันนะ
 :m13:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 25-07-2007 16:44:01

 :impress:

เบื่อนายตั้มจิง ๆ เลย

เมื่อไหร่จะมีบทหวาน ๆ ซึ้ง ๆ บ้างหนอ

รออ่านอยู่น๊า...

 :teach:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: MiLCH ที่ 25-07-2007 17:05:36

เบื่อตั้ม

เบื่อพี่เตย ลำเอียงเห็นๆอะ

เชียร์เอ็มกะต่อสุดๆ 

น้องอิมอย่าเอาแพรมายัดเยียดให้ต่อนะ ไปเลยชิ่วๆ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 25-07-2007 19:03:53

อ้างจาก: จิงโจ้น้อยชิวๆ ที่ 25-07-2007 14:10:08  

รักป๊อมครับ
 :o8:

ไว้ไปดูหนังด้วยกันนะ
 :m13:

หุ หุ ชวนกันกลางบอร์ดอย่างงี้เลยหรอ   :-[

อย่าท้านะ เด๋วเอาจริง 5 5 5 :laugh3:
******************************************************************
“พี่เอ็ม พี่เอ็ม”

เสียงเรียกพร้อมแรงเขย่าที่ตัวทำให้เอ็มลืมตาขึ้นมอง ก่อนจะลุกขึ้นนั่งอย่างงัวเงีย

“พี่หลับไปนานป่าวอิม”
เอ็มเอ่ยถามโดยไม่ทันได้สังเกตเด็กสาวอีกคนที่นั่งอยู่ข้างอิม

“ก็นานพอดูอายแพรเขามั๊ยล่ะ”

เอ็มแทบจะหายง่วงเมื่ออิมเอ่ยชื่อแพรเด็กหนุ่มรีบมองไปที่อิมจึงเห็นแพรนั่งยิ้มอย่างเขินๆให้เขา

“สวัสดีค่ะพี่เอ็ม”

แพรยกมือไหว้เอ็มรับไหว้พลางยิ้มทักทายนึกรู้ว่าอะไรเป็นอะไร

“มานานยังครับ”
เอ็มทัก

“ก็นานเหมือนกันค่ะว่าจะกลับแล้วแต่อิมก็พามาปลุกพี่เอ็มซะก่อน”

“เหรอ อืมเดี๋ยวพี่ล้างหน้าแป็บนะครับ”

“แค่นี้ก็หล่อแล้ว พี่ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่หล่อหรอก”
อิมเอ่ยแซว

“ยุ่งนะเรา”
เอ็มบอกดุๆก่อนจะเดินขึ้นข้างบนเลือกที่จะเข้าห้องน้ำที่ห้องตัวเอง

“อย่างงี้ทุกทีเลยอ่ะอิม”
แพรบอกกับอิมเสียงเบา เอ็มเคยหาเรื่องหลบหน้ายังไงผ่านไปกี่ปีก็ยังเป็นอย่างนั้น

“ยุ่งไม่เข้าเรื่องจริงๆยัยอิม”

เอ็มส่ายหัวบ่นพลางเดินไปคว่ำรูปแพรที่วางอยู่ที่หัวเตียงแล้วนอนแผ่หราลงบนที่นอนนึกถึงต่อขึ้นมา

“มึงทำอะไรอยู่วะ”

เอ็มลุกขึ้นหยิบโทรศัพท์ที่ติดอยู่ในกระเป๋ากางเกงออกมากดเบอร์หาต่อ
.
.
.
“ขอตัวเดี๋ยวนะครับ”
ต่อบอกกับทุกคนเมื่อเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาเขานึกยิ้มอยู่ในใจเมื่อเห็นชื่อที่อยู่บนหน้าจอ

“ใครโทรมา”
เตยชิงถามก่อนที่ต่อจะลุก

“เพื่อนครับชื่อ เอ็ม”

ต่อเน้นชื่อเอ็มชัดๆให้พี่สาวฟังเพราะนึกรำคาญก่อนจะรีบลุกหนีก่อนที่จะโดนเตยว่าอะไร

“รู้เวลากันจังนะ”
เตยประชดพลางมองตามร่างน้องชาย

“เอ็มคือใครครับพี่เตย”

ตั้มเอ่ยถามในขณะเตยที่อารมณ์กำลังขุ่นเคืองจึงตอบเสียงห้วนๆ

“แฟนเขามั้ง”

ตั้มหน้าเสียกับคำตอบที่ได้ยินโดยที่ไม่รู้อารมณ์ของเตยว่ากำลังคิดอะไรอยู่

“หวัดดีครับไอ้ตี๋”
เอ็มส่งสียงล้อๆเมื่อต่อกดรับสาย

“อารมณ์ดีเชียวนะมึง”
ต่อติง

“ดีกะผีอะไรล่ะมึง เนี่ยน้องสาวกูมันแอบนัดคนที่มึงระแวงว่าเป็นแฟนกูมาที่บ้านกูเลยต้องขึ้นมาแอบข้างบนเนี่ย”

“เฮ้ยทำไมมึงเลวอย่างนี้วะ”

“อ้าวไอ้นี่เดี๋ยวกูลงไปก็ได้”

“เฮ้ยกูแซวเล่น แม่งกูกำลังเซ็ง”

“เป็นอะไรของมึง”

“ไม่รู้บรรยากาศมันเซ็งเองว่ะ”

“คิดถึงกูอ่ะดิ”

“น้อยๆหน่อยมึง หยอดกูไปเรื่อยเลยนะ”

“เรื่องของกูแล้วนี่ทำอะไรอยู่วะ”

“กำลังนั่งกินข้าวกันอยู่”

“เหรอกูโทรมากวนป่าวเนี่ย”

“ป่าวมึงอ่ะทำไรอยู่”

“นอนคุยกะมึง”

“กวนอีกแล้วนะมึง”

ต่อเริ่มที่จะยิ้มเขาชอบที่เอ็มเป็นแบบนี้ตรงๆ แต่ก็ทำให้เขามีรอยยิ้มได้ทุกครั้ง

“กลับไปที่โต๊ะเหอะเดี๋ยวคนบางคนจะระแวง”

“ใครวะ”

ต่อใจเสียคิดว่าเอ็มรู้เรื่องตั้ม

“ก็พี่สาวมึงไง มึงเล่นหายมาแบบนี้ถ้ารู้ว่ากูโทรมาคงสาปส่งกูแน่ๆ”

ต่อนึกขำที่ท่าทางพี่สาวเขากับเอ็มคงจะลงรอยกันไม่ได้จริงๆ

“กูบอกเขาไปแล้วว่ามึงโทรมา”

“อ้าวมึงหาเรื่องให้กูแล้วมั๊ยล่ะ”

“กูดูไป พี่กูกับมึงก็พอไปกันได้นะ ไม่ใครยอมใครกูจะเชียร์ใครดีเนี่ย”

ต่อบอกล้อๆ นึกภาพที่เอ็มทำให้พี่เขาฉุนเฉียวได้น้อยคนที่จะทำได้แบบนี้

“เออๆฝากทักทายเขาด้วยละกัน แค่นี้ก่อนนะสงสัยยัยอิมจะเคาะประตูว่ะ”

เอ็มรีบวางสายเมื่อมีเสียงเคาะห้องดังรัวติดต่อกัน

“รอเดี๋ยว”

เอ็มเดินไปเปิดประตู

“ได้ไงเนี่ยพี่เอ็มปล่อยให้เพื่อนอิมนั่งรอได้ไงตั้งนาน”
อิมบอกอย่างฉุนๆทันทีที่เห็นหน้าพี่ชาย

“อะไรอย่ามั่วพี่นัดเขามาเหรอตัวเองเป็นคนนัดก็ไปคุยกะเขาดิ”

“พี่ก็รู้ว่าแพรเขาอยากเจอพี่”

“แต่พี่เหนื่อยพี่อยากนอนเข้าใจมั๊ย”
เอ็มเริ่มเสียงดุเมื่อเริ่มไม่พอใจน้องสาว

“อะไรแค่นี้ก็ดุกันด้วยอย่าให้รูนะว่าไปหลงสาวที่ไหน”

“แล้วไงจะทำอะไรพี่”

“ก็จะดูไงว่าใครคนนั้นจะผ่านการพิจารณาจากอิมหรือเปล่า”

อิมลอยหน้าลอยตาบอก

“เออเดี๋ยวได้รู้แน่ไม่นานหรอก..ไปบอกเพื่อนเราว่าพี่หลับไปแล้วบายนะไอ้ตัวยุ่ง”

เอ็มผลักหัวน้องสาวเบาๆก่อนจะปิดประตูลอ็คห้องเดินไปนอนเอามือก่ายหน้าผาก

“ท่าทางมึงกะกูจะลำบากขึ้นทุกวันแล้วว่ะต่อ”

เด็กหนุ่มหลับตานึกภาพต่างๆที่จะเกิดขึ้น หากเมื่อเขาบอกใครต่อใครว่าเขารู้สึกยังไงกับผู้ชายด้วยกันอย่างต่อ พี่น้องครอบครัวจะรับกันได้แค่ไหน แต่จะให้ถอนตัวกลับความผูกพันเขากับต่อก็สานมันมาไกลเกินกว่าที่จะหันหลังให้

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 25-07-2007 19:12:31

 :เฮ้อ: อุปสรรคมันเยอะ

เชื่อมั่น และมั่งคง แล้วจารอด  :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 25-07-2007 19:15:43

สู้เค้านะค้าบบบบบ  o12 o12 o12

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 25-07-2007 19:35:04

สู้ต่อไปนะคับ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 25-07-2007 20:13:10

 :impress:

ความรักชนะทุกอย่าง 

(จิงป่าวว่ะ)

รออ่านต่อไปน๊า.....

 :teach:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 25-07-2007 20:35:32

ใครกดดันคนโพสต์เรื่องนี้หวา

กว่าจะอ่านจบ

เฮือกกกกกกกกก

แทบขาดใจ

 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 25-07-2007 23:23:48

อุปสรรคเยอะแยะมากมาย

แค่คบกันปกตินี่ก็ลำบากพออยู่แล้ว

ยังมีครอบครัวเป็นอุปสรรคหย่ายอีก


 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:


ฟ้า.......ลืมอะไรไปหรือเปล่านะ... :o11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 25-07-2007 23:44:17

ตั้ม เตย อิม แพร ใครจะมาขัดขวางความรักของต่อกับเอ็ม โปรดติดตามตอนต่อไป
 o16

============
ดูหนัง ดูหนัง
 :m11: :m11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 26-07-2007 11:29:50

อ๊ากกกกกก คนอ่านบ้าพลังอยากอ่านต่อ  o18

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 26-07-2007 13:52:16

ตาโจ้อ่ะ หลังไมค์สิ หลังไมค์  :-[

มาโพสต่อให้ ในวันยุ่งๆคับ
***************************************************************
กว่าที่ต่อจะแยกตัวออกมาจากแม่และพี่สาวได้หลังจากที่อยู่พูดคุยกันหลายเรื่องก็ผ่านเวลาไปจนใกล้มืด เขารีบขี่รถมอเตอร์ไซค์ตรงไปหาเอ็มทันทีตามที่เขาได้สัญญาไว้ ซึ่งกว่าจะถึงก็มืดพอดี เด็กหนุ่มยืนเก้ๆกังๆอยู่ที่หน้าบ้านเมื่อโทรหาเอ็มไม่ติดโดยไม่รู้ว่าสายตาของคนที่เขาโทรหากำลังมองเขาอยู่ผ่านหน้าต่างห้องนอน

เอ็มนึกขำเมื่อเห็นต่อเดินวนไปมาตรงประตูบ้านเขา ท่าทางเก้ๆกังๆที่ชักมือเข้าออกจากออดหน้าบ้านหลายครั้งทำให้เอ็มอดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้ นึกอยากรู้ว่าต่อกลัวอะไรบ้านเขาขนาดนั้นแต่รอยยิ้มของเด็กหนุ่มเมื่อครู่ก็แปรเปลี่ยนเป็นหน้าเสียเมื่อเห็นพ่อตัวเองเดินออกไปหาต่อที่หน้าบ้าน เอ็มรีบผลุนผลันออกจากห้องวิ่งตึงตังลงไปข้างล่างทันทีเพราะคิดว่าพ่อของเขายังคงไม่คุ้นกับต่อ

“เฮ้ย…พี่เอ็มละเมออะไรหรือเปล่าเนี่ย”

อิมทักพี่ชายขณะที่หลบทางแทบไม่ทันเมื่อสวนกับเอ็มที่บันไดทางขึ้น เอ็มไม่มีเวลาที่จะตอบนอกจากรีบวิ่งออกไปที่หน้าบ้านเห็นพ่อตัวเองกำลังยืนคุยกับต่อ

“เพื่อนเอ็มหรือเปล่าเรา”
ต่อรู้สึกเกร็งๆไม่คิดว่าพ่อเอ็มจะทำหน้าดุขนาดนี้ เขาพยักหน้าตอบช้าๆ

“ครับ”

“มาเอาค่ำมืดมีไรเปล่า”
ต่ออึกอักไม่รู้จะตอบว่าอะไร นึกโมโหที่ติดต่อเอ็มก่อนที่เขาจะมาถึงไม่ได้

“ขู่อะไรเพื่อนผมอ่ะพ่อ”
เอ็มส่งเสียงไปก่อนตัวรู้ว่าต่อคงกำลังเกร็งต่อลอบถอนหายใจเมื่อพ่อหันไปมองเอ็ม

“ขู่อะไรก็แค่ถามนึกว่าเราหลับไปแล้ว”
พ่อเอ่ยพร้อมกับที่เอ็มเข้าไปยืนข้างๆต่อ

“ยังหรอกครับเดี๋ยวว่าจะออกไปข้างนอกกับไอ้ต่อมัน”

“เอ้ย…มันมืดค่ำแล้วจะไปไหนกัน”

“ก็แถวๆนี้แหละพ่อไม่ไกลบ้านหรอก ไม่ต้องห่วงน่าลูกพ่อไม่ไปก่อกวนใครเขาหรอก”

“เออยังไงก็รีบกลับละกันบอกแม่เขาหรือยังล่ะ”

“พ่อก็บอกให้หน่อยสินะ”

“อ้าวไอ้ลูกคนนี้”

“น่าพ่อ..นะให้ผมบอกแม่ก็ห้ามผมอ่ะดิ”

“ก็มันมืดแล้วนี่หว่า”

“ผมผู้ชายนะพ่อไม่ใช่ยัยอิม”

“ผู้ชายผู้หญิงยังไงก็ลูก มีพ่อแม่ที่ไหนเค้าไม่ห่วงลูกบ้าง”

เอ็มหันไปมองต่อที่ยืนซึม เขารู้ว่าต่อสะเทือนใจเพราะคงคิดถึงพ่อตัวเองขึ้นมาเมื่อเห็นพ่อของเขาแสดงความห่วงใยเขาแบบนี้

“ยิ่งพูดก็ยิ่งดึกผมไปนะพ่อ”

ต่อยกมือไหว้พ่อตามเอ็มก่อนที่เอ็มจะเดินนำออกไปที่รถ ผู้เป็นพ่อได้แต่มองตามก่อนจะปิดประตูบ้านซึ่งมีสายตาของอิมลอบมองเหตุการณ์อยู่ห่างๆ

“มึงจะพากูไปไหนเอ็ม”
ต่อถามเอ็มเมื่อเดินมาถึงรถที่จอดอยู่

“ที่..ที่มึงกะกูจะไม่มีใครมากวนใจไง”
เอ็มบอกยิ้มๆทำให้ต่อยิ่งสงสัย

“ที่ไหนวะนี่มันมืดแล้วนะมึง”

“เหอะน่าไม่ต้องถามถึงแล้วมึงก็รู้เองแหละ เอากุญแจมากูขับเอง”
เอ็มยื่นมือไปขอกุญแจรถซึ่งต่อก็ยื่นให้ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเอ็มจะพาเขาไปไหน

“เมื่อกี้กลัวพ่อกูเหรอยืนเกร็งเชียว”
เอ็มแซวต่อในขณะที่ขับมอเตอร์ไซค์ไปตามเส้นทางที่เขาอยากพาต่อไป

“ก็เกร็งนิดหน่อยก็กูไม่ได้มาที่บ้านมึงเลยตั้งแต่วันนั้น”

“วันไหน”
เอ็มแกล้งถามทั้งๆที่รู้

“ก็วันที่มึงตกเป็นของกู”
ต่อตอบแหย่ๆ

“กูไปเป็นของมึงตอนไหนอย่ามั่วไอ้ตี๋”

“ทำเป็นจำไม่ได้ให้กูทวนความจำเอามั๊ยล่ะ”

ต่อแกล้งจับเข้าที่หน้าขาของเอ็ม

“มึงอย่ามาทะลึ่งกูขับรถอยู่”

“มึงยั่วกูทำไมล่ะ”

“อย่างกูไม่ต้องยั่วใครหรอก นั่งอยู่เฉยๆก็มีคนเข้ามาหาโว้ย”

“แม่งมึงนี่พูดได้ไม่อายปากจริงๆ”
ต่อสายหัวแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร

“ก็หรือไม่จริง อย่างน้อยกูก็ทำให้ผู้ชายแมนๆอย่างมึงรักกูได้แล้วกัน”

“เออๆกูไม่อยากเถียงกะมึงแล้ว อย่างมึงต้องเจอกับพี่สาวกู”

“โหมึงอย่าพูดถึงได้มั๊ย บรรยากาศเสียหมด”
เอ็มทำท่าส่ายหัวจนต่อตบเข้าให้เบาๆ

“เฮ้ยตบหัวกูทำไมวะ”
เอ็มโวย

“ก็มึงพูดยังกะพี่กูเป็นตัวอะไรสักอย่างงั้นแหละ เขาเป็นพี่กูนะโว้ย”

“ขอโทษครับคุณต่อผมผิดไปแล้ว”

“เออ…เจอหน้าเขาก็พูดจาดีๆกับเขาบ้าง ไม่รู้ตัวว่าตัวเองกำลังจะมีคู่แข่งอ่ะดิมึง”
ต่อหมายถึงตั้มที่พยายามจะเอาอกเอาใจเตยซะจนเขารู้สึกได้

“ใครวะคู่แข่งกู นี่มึงไปทำเจ้าชู้กะใครไว้เนี่ย ผู้ชายหรือผู้หญิงบอกกูมานะไอ้ต่อ”
เอ็มถามเสียงแข็ง

“นี่มึงคิดว่ากูยังจะไปกล้าคิดอะไรกับผู้ชายด้วยกันได้อีกเหรอ แค่กะมึงกูยังสับสนว่ากูกำลังทำอะไรอยู่จนมึนไปหมดแล้วนะ”

“นี่กูทำมึงสับสนเหรอต่อ”
เอ็มถามเสียงเบาจนต่อเริ่มรู้สึกตัวเองว่าหลุดปากอะไรไป

“กูไม่ได้หมายความว่างั้นนะเอ็มกูขอโทษ”

“ไม่ต้องขอโทษหรอก กูก็พอรู้ว่าอะไรเป็นอะไรบางทีกูก็หาคำตอบกับสิ่งที่กำลังเป็นอยู่ไม่ได้เหมือนกัน”

ความเงียบเข้ามาอยู่ในใจทั้งสองหนุ่ม เมื่อต่างฝ่ายต่างก็กำลังสับสนในความคิดของกันและกัน

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 26-07-2007 13:57:05

............อย่าเพิ่งมาสับสนตอนนี้ดิ.......... :m16: :m16:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 26-07-2007 14:26:12

งง อะ

 :m22: :m22: :m22: :m22:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 26-07-2007 14:35:07

 :impress:

สับสนกันอยู่นั่นแหละ

แค่นี้เขาก็เรียกว่ารักแล้ว

 o15

รออ่านต่อไปนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 26-07-2007 14:39:19

ไปไหนกันอ่ะ บอกด้วยจิ
จาได้ตามไปแอบดู คิก คิก
 :m24:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 26-07-2007 16:16:08

มาโพสต่ออย่างคนฟิตๆ  :o9:
************************************************
“ถ้าวันนึงเมื่อมันถึงที่สุด มึงกะกูต้องแยกจากกันเพราะความต้องการของคนที่เราขัดไม่ได้ มึงจะว่ายังไงวะต่อ”
เอ็มถามขึ้นมาก่อนยิ่งย้ำความรู้สึกในใจให้แย่ลง

“แล้วมึงล่ะ”
ต่อถามกลับเพราะคิดว่าเอ็มก็คงไม่ต่างจากเขาในความรู้สึกที่ยากต่อการตัดสินใจ

“กูไม่รู้”
เอ็มบอกเบาๆ ก่อนจะเลี้ยวรถเข้าไปในทางที่ข้างบนติดชื่อที่ตรงกับนามสกุลของเขา

“นี่ไร่พ่อมึงเหรอเอ็ม”
ต่อทักเมื่ออ่านเห็นชื่อตรงทางเข้า

“เออไร่พ่อกูเอง”

“แล้วมึงพากูมาทำไมมืดขนาดนี้”

“กลัวอะไรกูอยู่ทั้งคน”

“กูไม่ได้กลัวแต่แปลกใจ”

“ก็มันเงียบดีจะได้ไม่มีใครมาวุ่นวายกะเราไง”

“นึกแล้วตลกดีเหมือนกันว่ะ เหมือนเรากำลังเป็นเด็กที่แอบผู้ใหญ่ทำในสิ่งที่ผิด”
ต่อยิ้มหยันๆให้ตัวเองไม่คิดว่าเขาจะต้องหลบซ่อนอะไรขนาดนี้

“มึงก็คิดไปโน่นไอ้ตี๋เห็นบรรยากาศแล้วมึงจะถอนคำพูด”
เอ็มบอกดุๆ ในความเป็นจริงเขาไม่ได้จะหลบซ่อนใคร เพียงแต่เขาอยากให้ต่อได้เห็นบางอย่างในบรรยากาศที่เขาชอบมาตั้งแต่เด็ก

“อ้าวคุณเอ็มมาทำไมมืดป่านนี้ครับ”
ยามที่เฝ้าหน้าประตูเอ่ยทักเอ็มเมื่อเขาจอดรถตรงหน้าทางเข้าไร่

“ผมจะเข้าไปค้างที่บ้านไม้ผมน่ะครับ ลุงเปิดประตูให้ผมหน่อย”
เอ็มบอกสังเกตเห็นท่าทางลังเลของคนงานเก่าแก่ที่คุ้นกะเขามาตั้งแต่เด็ก

“ผมขอพ่อเขาแล้วครับลุงชีพ ไม่ต้องห่วงเกิดอะไรผมรับผิดชอบเอง”

“แน่นะคุณ เกิดพ่อคุณไม่รู้ว่าคุณมาผมตายเลยนะครับ”

“น่านะลุงพ่อผมเขาไม่ว่าหรอกว่า แต่ลุงอย่าให้คนแปลกหน้าเข้ามาละกัน”

ประตูไร่ถูกเปิดออกเอ็มยิ้มขอบใจคนเปิดก่อนจะขับรถเข้าไปข้างใน


“เฮ้ยในไร่มึงมีเรือนคนงานด้วยเหรอวะ”
ต่อทักเมื่อเอ็มพาเขาเข้ามาในเขตไร่ที่ติดแสงไฟสลัว แต่ก็พอทำให้เห็นเรือนคนงานที่ปลูกเป็นแถวยาวทางด้านหนึ่งของไร่

“กูถึงบอกว่ามึงไม่ต้องกลัวไง คนงานพ่อกูไว้ใจได้”

“พ่อมึงนี่เก่งว่ะ”
ต่อบอกแต่เอ็มรู้ว่าคนข้างหลังเขาคงกำลังคิดถึงพ่อขึ้นมา

“ไม่เอาน่ามึงกูรู้นะว่ามึงคิดอะไรอยู่”

“ก็มันอดคิดไม่ได้ถ้าพ่อกูอยู่ก็คงดี”
ต่อบอกเศร้าๆ

“ก็ถือซะว่าพ่อกูเป็นพ่อมึงละกัน เขาจะได้มีลูกชายเพิ่มอีกคน”

“ถ้าได้ก็ดี”
ต่อบอกยิ้มๆเพราะคิดว่าเอ็มคงปลอบใจเขาเล่นๆ ก่อนที่เด็กหนุ่มจะนึกชอบกับสิ่งที่เห็นเมื่อเอ็มพารถมาจอดหน้าบ้านไม้ยกสูงเตี้ยๆจากพื้นที่ตั้งเด่นอยู่ตรงหน้า

“เฮ้ยสวยว่ะเอ็มน่าอยู่ดี”
ต่อบอกก่อนจะพาตัวเองเดินเข้าไปใกล้ตัวบ้าน

“บ้านไม้กูเองแหละ กูให้พ่อสร้างให้สมัยเรียนอยู่ที่นี้ เวลาอ่านหนังสือหรือเบื่อๆกูก็จะมาอยู่ที่นี่แหละ ไม่เคยมีใครเข้าไปข้างในได้เลยนะมึงอ่ะคนแรก”

เอ็มเดินมากอดคอต่อหลวมๆมองดูที่ๆที่เขาขลุกอยู่มาตั้งแต่เด็ก ป่านนี้ข้างในจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ เขาไม่อนุญาติให้ใครเข้ามาทำความสะอาดหรือยุ่งวุ่นวายในที่ของเขาซึ่งทุกคนก็รู้ดี จึงไม่มีใครเข้ามายุ่งเกี่ยวบริเวณนี้เลยโลกส่วนตัวของเขา

“กูคิดว่าคนแรกที่กูจะพามาเป็นคนที่กูรักจริงๆและมึงก็คือคนนั้น”

เอ็มหันไปสบตากับต่อที่กำลังอึ้งกับสิ่งที่ได้ยิน

“ถือว่ากูโชคดีหรือโชคร้ายวะเนี่ย”
ต่อแกล้งพูดกลบเกลื่อน

“แล้วแต่มึงจะคิดปะเข้าไปข้างในเหอะ”
เอ็มเลื่อนมือมากุมมือต่อพาเดินขึ้นบันไดไม้ที่ยังแข็งแรง เด็กหนุ่มไขประตูเปิดออกทุกอย่างยังคงอยู่ที่เดิมไม่มีการเคลื่อนย้ายเมื่อแสงไฟถูกเปิดสิ่งอำนวยความสะดวกยังคงมีอยู่ในห้องในมุมนั่งเล่นที่สามารถเปิดหน้าต่างมองลอดออกไปดูบรรยากาศด้านนอกตัวบ้านได้

“ตอนเช้ามึงจะเห็นแสงแรกของตะวันก็ตรงนั่นแหละ สวยนะมึงถ้ามึงอยากเห็นก็ตื่นเช้าๆหน่อยนะแต่กูรับรองว่ามึงตื่นได้แน่ถ้าเปิดหน้าต่างทิ้งไว้”

เอ็มบอกต่อเมื่อต่อไปหยุดยืนตรงมุมนั้น

“ทำไมวะ”
ต่อถามงงๆ

“ก็เสียงนกร้องน่ะสิมึงแต่กูไม่รำคาญนะ มันได้บรรยากาศบ้านป่าดี”

เอ็มพูดจบก็เปลี่ยนจากแสงไฟนีออนในห้องให้เป็นแสงสลัวจากตะเกียงแทนแล้วเดินเข้าไปชิดตัวต่อ

“แต่ตอนนี้มีแต่แสงดาวกับพระจันทร์เท่านั้นที่มองเราอยู่”

ต่อแหงนมองท้องฟ้าตามสายตาของเอ็มก่อนที่จะสะดุ้งเมื่อเอ็มกอดเขาไว้ ก่อนที่จะเลื่อนใบหน้าเข้ามาประกบปากจูบอย่างอ่อนโยน ต่อตอบสนองอารมณ์นั้นตามบรรยากาศที่เป็นใจ แล้วสองร่างก็กลายเป็นร่างเดียวกันอีกครั้งภายใต้แสงตะเกียงในห้องและพระจันทร์ครึ่งเสี้ยวกับหมู่ดาวที่กำลังทอแสงระยับ

อาจเพราะว่าความรักที่ฉันและเธอฝัน

ดูมันไม่ค่อยงดงาม

และเหมือนที่ใจนั่นเกิดคิดเป็นคำถาม

นี่เรายังทำอะไรน้อยไป

ทบทวนและคิดมานาน

แล้วมันก็เข้าใจ

สิ่งดีๆทำไมดูเหมือนช้า

…….ในเมื่อต้นไม้ไม่โตในวันเดียว…….

ก็เหมือนความรักที่เราปลูกด้วยใจ

อาจดูว่าช้าก็ไม่เคยสายไป

ให้รักเราผลิใบค่อยๆโตอย่างแข็งแรง

ต้นไม้ที่ดูสูงยิ่งสูงจนเสียดฟ้า

จะปลูกต้องใช้…..เวลา…..

ก็เหมือนดังความรักอยากเห็นมันผลิบาน

ต้องหมั่นรินความ….อดทน…เข้าไป


. ทบทวนและคิดมานาน

แล้วมันก็เข้าใจ

สิ่งดีๆทำไมดูเหมือนช้า

…….ในเมื่อต้นไม้ไม่โตในวันเดียว…….

ก็เหมือนความรักที่เราปลูกด้วยใจ

อาจดูว่าช้าก็ไม่เคยสายไป

ให้รักเราผลิใบค่อยๆโตอย่างแข็งแรง………

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 26-07-2007 16:28:28

ไปฮันนีมูนกันแว้ววววววว

กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

 :m26: :m26: :m26: :m26: :m26:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมี$
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 26-07-2007 16:30:40

 :impress:

“กูคิดว่าคนแรกที่กูจะพามาเป็นคนที่กูรักจริงๆและมึงก็คือคนนั้น”

ซึ้ง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

ชอบ ๆ ๆ สู้ ๆ นะนายเอ็ม กะ นายต่อ

 o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 26-07-2007 16:33:08

โรแมนติคจัง
เราจะมีแบบนี้บ้างมั๊ยน้อ
 :m17:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 26-07-2007 17:09:11

อยากหยุดเวลาของทั้งสองคนไว้ตรงนี้  :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 26-07-2007 17:19:58

โรแมนติดสูดๆ  :o8: :o8:

ปล.หวังว่าตอนจบของเรื่องนี้2คนนี้คงได้อยู่กันจนแก่นะคับเพราะถ้าแยกจากกันจริงๆคนอ่านอย่างผมคงทำใจไม่ได้ :sad2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 26-07-2007 17:37:41

 :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 26-07-2007 20:18:41

หวานกันนาน ๆ หน่อยน้า  :m1:  :m1:  :m1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Bboyseries ที่ 26-07-2007 22:27:28

ทักทายแฟนๆ รู้ไหม?ฯ แล้ว ถ้าไม่แวะทักทาย แฟนๆ ต่อ&เอ็ม ก็คงจะแปลกๆ
เอ หรือว่าแฟนกลุ่มเดียวกัน
แต่จะกลุ่มไหนยังไง ก็เอาเป็นว่า สวัสดีเพื่อนๆกระทู้นี้ครับ
ผม Boy เจ้าของ จนกว่าฟ้าจะมีเวลา ที่ทุกคนกำลังติดตามอยู่นี่แหละครับ
ทักทายกันพอหอมปากหอมคอ ยังไง ก็ติดตามกันต่อไปนะครับ สำหรับเรื่องราวของต่อ&เอ็ม
คนโพส นี่ก็โพสตามต้นฉบับ เป๊ะๆๆ เลยนะเนี่ย
ขอบคุณครับ ที่เคารพสิทธิ์ โดยไม่ดัดแปลงหรือแก้ไข ส่วนใดส่วนหนึ่ง
แว่วๆ ว่าจบเรื่องนี้แล้ว ไฟรัก จะมาต่อ
อืม อ่านจากบอร์ดกันแล้ว ก็อย่าลืมติดตามในรูปแบรวมเล่มนะครับ

ขอบคุณครับ

Boy

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 26-07-2007 22:46:52

 :m11: อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกซ์ บอยเข้าเล้าแล้ว

ขอบคุณบอยนะครับ ที่เขียนเรื่องหนุกๆให้ได้อ่านมากมายเลย :m3:  :m3:

 o1คารวะด้วยใจจริง

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 26-07-2007 23:05:08

เข้ามาทักทายคุณบอยด้วยคับ
เป็นแฟนผลงานคุณบอยคับป๋ม
ถ้าตีพิมพ์เมื่อไหร่อย่าลืมมาบอกข่าวคราวนะคับ
จะไปอุดหนุน
 :m11: :m11: :m11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: sun ที่ 26-07-2007 23:14:44

 :m18: :m18: :m18:    "ในที่สุด คุนบอยก้อเข้าเล้าแย้ว คิคิ"    :m18: :m18: :m18:

 :m26:  อย่าลืม มาบอกข่าวเรี่อยๆนะคะ เรื่อง นิยาย      ว่าไปถึงไหนแย้ว     :m4:


   :a3:     "หวัดดีนะคะ  ต้อนรับสู่เล้าเป็ด ค่า"     :a3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 26-07-2007 23:15:42

อ้างจาก: Bboyseries ที่ 26-07-2007 22:27:28  

ผม Boy เจ้าของ จนกว่าฟ้าจะมีเวลา ที่ทุกคนกำลังติดตามอยู่นี่แหละครับ
ทักทายกันพอหอมปากหอมคอ ยังไง ก็ติดตามกันต่อไปนะครับ สำหรับเรื่องราวของต่อ&เอ็ม

มาๆ เอียงหน้ามา
เดี๋ยวจะหอมทั้งปากทั้งคอเยยยยยย
 :haun5: :haun5: :haun5: :haun5: :haun5:


ปล. รวมเล่มแล้วก็บอกกันน้า จาได้ร่วมสนับสนุน ทุนอาหารกลางคืน  :m12:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 26-07-2007 23:32:35

ในที่สุดก็ได้พบคุณบอย กรีสสสสสส เพิ่งตามอ่านผลงานของคุณบอยได้ 2-3 เรื่องเอง ตามติดทุกเรื่องค่า จะรวมเล่มเมื่อไหร่แจ้งข่าวด้วยนะคะ จะรีบไปอุดหนุน o15 o15 o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 26-07-2007 23:44:31

ชอบเรื่องนี้จังเยย อยากเก็บไว้อ่าน
 :m18: :m18: :m18:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: O_o ที่ 27-07-2007 04:40:43

 :m11: :m11: :m11: โหยยยยยยยยยย หิ้ววววววววว โหยยยยย ฮิ้ววววววววว

อยากจะร้องดังดัง  อ่า เรื่องนี้นะ กินความรู้สึกเราล้วนๆเลยอ่ะ แบบว่า ลำดับไม่มาก อธิบายไม่ต้อง คำประกอบสวยหรูไม่สำคัญ ขอแค่ คำพูดของสองคนนี้โดนนนนนนใจ ก็จุกแล้ว จุกไปถึงหัวใจเลย จนมันล้นเลยอ่ะ
(เน่าไปไหมอ่ะ แหะแหะ)
รออ่านต่อตอนไป(ชิหาย) ฮ๊ากกกกกกกกก 
เอ็มและต่อติดตรึงไว้ในความทรงจำและมโนภาพโคดโคดเลย
ยิ่งที่เรือนไม้นะ โรแมนนนนนมากเลยเด้อเจ้า :a1:

 

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 27-07-2007 04:54:22

คุณบอยวางแผงแล้วมาสะกิดนะ จาไปอุดหนุน  :m18:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 27-07-2007 09:21:56

 :impress:

ตามติด ซีรีส์คุณบอย ตลอดคับ

ชอบ ๆ

รวมเล่มเมื่อไหร่จะอุดหนุนน๊า...

 o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 27-07-2007 10:05:47

โพสต้อนรับคุณบอยค๊าบบบ รวมเล่มเมื่อไหร่ ชาวเล้าซื้อกันแน่ๆ
แต่ตอนนี้ มาอ่านต่อกันก่อนเลย  :m4:
**********************************************************
“เฮ้ยเข้ามานอนได้แล้วต่อ ไปยืนตากลมทำไมวะ”
เอ็มตะโกนเรียกต่อที่กำลังยืนเปลือยท่อนบนรับสายลมอยู่ด้านนอก หลังจากที่ผ่านการกอดรัดอยู่กับเขาบนที่นอนเมื่อซักชั่วโมงที่ผ่านไป

“อากาศมันเย็นดีว่ะ”
ต่อหันมาบอกพลางมองร่างเปลือยของเอ็มที่มีเพียงผ้าห่มคลุมท่อนล่างเอาไว้

“ชอบอ่ะดิมึงกูว่าแล้ว”
เอ็มบอกยิ้มๆ

“อืมมันน่าอยู่ดี”

“อยู่กะกูมั๊ยล่ะ”

“ตลกล่ะเดี๋ยวพรุ่งนี้กูก็ต้องไปหาแม่กูอีกไ ปเป็นไกด์จำเป็น”

“เฮ้ยเรื่องนำเที่ยวกูถนัดให้กูช่วยป่าว”
เอ็มอาสาเพราะเขาเกิดที่นี่ เขาก็ย่อมรู้จักสถานที่ท่องเที่ยวดีกว่าต่อแน่นอน

“มึงอยากไปเจอพี่เตยเหรอ”
ต่อบอกทำเอาเอ็มหงอย

“เออว่ะแล้วมึงจะพาเขาเที่ยวไงมึงก็ไม่ใช่เด็กที่นี่”

“กูก็พอรู้บ้าง”

“กูว่ากูไปช่วยมึงดีกกว่า แค่พี่สาวมึงกูรับมือไหว”

“อย่าเลย”
ต่อปฎิเสธเพราะเชื่อว่าเอ็มคงไม่ได้เจอแค่แม่กับพี่สาวเขา ยังมีอีกคนที่เขาไม่อยากให้เอ็มเจอ

“ทำไมวะ”

“เออนะกูบอกว่าไม่ก็ไม่อย่าถามเลยน่า”

“ไอ้นี่แปลกมึงเบื่อกูหรือไง”

ต่อมองเอ็มยิ้มๆที่เห็นท่าทางเอ็มเคืองๆ

“มึงนี่ชักงอนเป็นแล้วว่ะ”

“มึงอย่ามาคิดบ้าๆกะกูนะไอ้ตี๋ ยังไงกูก็เป็นผู้ชายโว้ย กูไม่ได้งอนกูเคือง”

“อ่ะครับคุณเอ็มผมก็ไม่ได้ว่าอะไรซะหน่อย”

“พูดมากถ้าจะนั่งตากลมก็ใส่เสื้อซะเดี๋ยวไม่สบาย”
เอ็มบอกอย่างห่วงใยเพราะรู้ว่าดึกๆอากาศจะเย็นมาก

“ใส่ทำไมเดี๋ยวก็ได้ถอดอีก”
ต่อมองเอ็มเจ้าเล่ห์จนเอ็มทำอะไรไม่ถูก

“หอกแน่ะมึงกูจะนอนแล้วง่วง”
เอ็มควานหาเสื้อมาใส่ แต่ก็ช้ากว่าที่ต่อพุ่งมาหาที่ตัวพร้อมๆกับแย่งเสื้อออกจากมือ

“ได้ไงวะกว่าที่จะได้อยู่กันเงียบๆสองคนมันไม่ได้ง่ายนะ”

“แล้วมึงจะเอาไง”

เอ็มถามทั้งๆที่หน้าต่อเข้ามาชิดจนได้สัมผัสถึงลมหายใจแทนคำตอบ ต่อโน้มตัวเข้ากอดเอ็มก่อนจะดันร่างให้นอนลงบนที่นอนแล้วทิ้งตัวเองลงไปกอดรัดตามแรงปราถนาของหัวใจที่เอ็มไม่อาจที่จะขัดขืนได้ ต้องยอมปล่อยให้ร่างกายเกร็งสั่นเคลิ้มไปกับสัมผัสที่อ่อนโยนของต่ออีกครั้ง………..


แสงแดดลอดผ่านเข้ามาทางหน้าต่างที่ถูกเปิดทิ้งเอาไว้ทั้งคืน ต่อพลิกกายขยับเมื่อเสียงนกร้องได้ปลุกเขาให้ตื่นขึ้น คนข้างๆยังคงหลับสนิทเขามองภาพนั่นยิ้มๆก่อนจะลุกขึ้นเข้าห้องน้ำแล้วเดินออกไปสูดอากาศข้างนอก คนงานเริ่มที่จะทยอยกันเข้ามาในไร่ผลไม้ที่ปลูกเรียงเป็นแถวยาวดูเป็นระเบียบไกลออกไป เหนือไร่มีฉากหลังเป็นเนินเขาสูงเตี้ยสลับกันที่เอ็มเคยบอกว่าเป็นจุดแรกที่ดวงอาทิตย์จะทอแสงขึ้น ต่อนึกเสียดายที่ไม่ได้เห็นแสงแรกของวันแต่แสงสีทองที่สาดส่องจากเนินเขาเข้ามาสู่ไร่ก็เป็นภาพที่งดงาม เด็กหนุ่มเผลอยืนกอดอกมองทิวทัศน์ที่สวยงามนั่นจนคนที่อยู่บนที่นอนเริ่มพลิกกาย

เอ็มลืมตาขึ้นก่อนจะงัวเงียลุกนั่งมองหาคนที่นอนกอดเขาไว้ทั้งคืน

“เฮ้ย..ไปยืนโชว์หุ่นทำไมตรงนั้นนี่มันเช้าแล้วนะ เดี๋ยวคนงานไร่กูก็ตาถลนกันพอดี”
เอ็มร้องทักเมื่อเห็นว่าต่อยืนนุ่งแค่กางเกงขาสั้นของเขาตัวเดียวและกำลังเหม่อไปข้างนอก

“ทำไมมึงจะเก็บกูไว้ดูคนเดียวหรือไง”
ต่อหันมาแซวแล้วเดินมานั่งลงข้างๆ

“ตื่นก็ดีแล้วไปล้างหน้าเลยไปกูจะต้องไปหาแม่กู”

“โหนี่มึงพอเช้าแล้วก็จะไปจากกูเลยนะ”

“แหงล่ะมึงมันเป็นได้แค่นี้”
ต่อแกล้งพูดจนเอ็มนึกเคือง

“ทำเป็นปากดีเดี๋ยวเหอะมึง ถึงเวลาต้องแยกกันจริงๆมึงอย่าร้องไห้ให้กูเห็นนะ”

“กลัวตายล่ะ มึงจะไปไหนพ้นถ้ากูไม่ให้มึงไปซะอย่างไอ้เอ็ม”
ต่อยักคิ้วบอกก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำอีกรอบ เอ็มนอนแผ่หราลงบนที่นอนอีกครั้ง มันถึงเวลาอีกแล้วเหรอที่เขาจะต้องแยกกันกับต่อ เด็กหนุ่มหลับตาลงนึกถึงความอบอุ่นเมื่อคืนที่เพิ่งผ่านไป…….
.
.
.
.
.
“พี่เอ็มล่ะพ่อ”
อิมถามหาพี่ชายเมื่อไม่เห็นลงมานั่งร่วมโต๊ะทานขาวเช้า

“หลับอยู่มั้งเห็นเมื่อคืนออกไปกับเพื่อนคงกลับมาดึก”

“หลับหรือไม่ได้กลับกันแน่”
อิมเดาไปตามความรู้สึก

“อย่ายุ่งกะพี่เขามากเลยน่ายัยอิม รีบๆกินเข้าพ่อเขาสายแล้วนะ ไหนจะไปส่งเราแล้วยังจะเข้าไร่ต่ออีก”
แม่ติงอิมจึงก้มหน้าก้มตาจัดการกับชามข้าวต้มตรงหน้าโดยไม่สนใจว่าพ่อกับแม่กำลังมองสบตากันอยู่เสมือนกำลังคิดอะไรกันอยู่ในใจ
.
.
.
อยู่ไหนอ่ะต่อ ทำไมเสียงลมมันดังจัง”
เตยเอ่ยถามต่อที่ปลายสายเมื่อต่อยอมรับโทรศัพท์หลังจากที่เธอกดโทรหาหลายรอบ

“นั่งมอไซค์อยู่พี่เตยจะถึงแล้วแป็บนึง”
ต่อบอกแข่งกับเสียงลมที่พัดมากระทบร่าง ดีที่ได้ร่างของเอ็มช่วยบังเอาไว้เขาจึงพอคุยโทรศัพท์ได้บ้าง

“อืม…เร็วๆหน่อยก็ดีนะอย่าให้ผู้ใหญ่ต้องรอนาน”
เตยติงต่อได้แต่รับคำก่อนจะวางสายเมื่อแรงลมมันเริ่มพัดเข้ามาจนไม่ได้ยินเสียงอีกฝ่าย

“ไอ้เอ็มมึงจะรีบอะไรกันนักหนาวะ”

ต่อตะโกนแข่งกับเสียงลมบอกเอ็มที่กำลังเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆแต่ก็ตะโกนตอบต่อ

“ก็เดี๋ยวมึงสายไง”

“สายแล้วไงกูไม่ได้ไปสอบนะไม่ต้องซีเรียสขนาดนั้น”

“ก็กูกลัวมึงโดนว่าอ่ะดิ”

“ไม่ต้องห่วงกูหรอก ป่านนี้ที่บ้านมึงก็คงกำลังรอมึงอยู่เหมือนกันแหละ”

เอ็มหยุดคิดเขาลืมไปเสียสนิทว่าเขาไม่ได้บอกใครว่าเขาเข้าไปค้างที่ไร่

“เออว่ะกูลืมไป งั้นกูต้องรีบแล้วล่ะมึงจับดีๆนะ”

เอ็มเร่งความเร็วขึ้นอีกจนต่อต้องกอดเอวเขาไว้แน่นพลางก้มหน้าซุกลงตรงแผ่นหลังเพื่อหลบแรงลม โดยที่ทั้งคู่ไม่ได้สนใจรถที่กำลังวิ่งสวนมาว่าคนในรถกำลังมองภาพที่เห็น

“พ่อ…นั่นพี่เอ็มนิ”
อิมบอกพ่อที่กำลังขับรถอยู่ก่อนจะมองไปตามสายตาลูกสาว จังหวะเดียวกับที่เอ็มขับรถสวนในระดับสายตาที่มองเห็นชัดเจนว่าต่อกำลังกอดเอวและซุกแผ่นหลังเขาไว้แน่น

“อะไรจะกอดกันขนาดนั้นอ่ะ”
อิมพูดพลางเอี้ยวตัวมองหลังเมื่อรถสวนกันไปแล้ว

“เมื่อคืนเอ็มมันไปไร่มาแน่ๆ”
อิมหันกลับมามองพ่อที่พูดลอยๆออกมา โดยสังเกตเห็นว่าพ่อตัวเองก็กำลังมองผ่านกระจกมองหลังไปยังภาพที่พี่ชายเขาโดนเพื่อนชายกอดเอวแน่น

“ถ้าพ่อเห็นผมพาใครมาบ้านไม้ของผมคนนั่นแหละแฟนผม”

ชายสูงวัยนึกถึงคำพูดของลูกชายในวันหนึ่งที่เคยพูดคุยกันภายในไร่บนสีหน้าเรียบเฉยนั่น อิมไม่สามารถเดาได้เลยว่าพ่อตัวเองกำลังคิดอะไรอยู่

“ไปไหนมาเรา”
แม่ถามเสียงนิ่งเมื่อเห็นเอ็มเดินเข้าบ้านมา

“ก็ไปข้างนอกมาพ่อไม่ได้บอกแม่เหรอครับ”
เอ็มตอบทั้งๆที่รู้ว่าแม่กำลังโกรธ

“พ่อไม่ได้บอกว่าเราจะไม่กลับบ้าน”

“ก็ผมเห็นมันดึกก็เลยนอนที่ห้องเพื่อน”

“จะค้างกะใครแม่ก็ไม่ได้ว่าหรอกนะเพราะเราน่ะโตแล้ว แต่โทรมาบอกให้ที่บ้านรู้บ้างไม่ใช่หายไปแบบนี้”

“ผมขอโทษครับ”
เอ็มบอกอย่างรู้สึกผิด

“อืมช่างมันเหอะแล้วกินข้าวมายังรีบไปอาบน้ำแล้วก็มากินข้าวซะแม่จัดไว้ให้ที่โต๊ะ”

เอ็มมองตามร่างแม่ที่แยกตัวออกไปเขาถอนหายใจออกมาอย่างรู้สึกไม่ดีที่ต้องโกหก แต่ถ้าจะให้บอกความจริงแม่เขาก็คงจะอดแปลกใจไม่ได้ขนาดพีที่ว่าเป็นเพื่อนเขามาตั้งแต่ไหนแต่ไรเขาก็ยังไม่เคยพาไปที่บ้านไม้ของเขาเลยแม้แต่ครั้งเดียวหรือขนาดอิมน้องสาวเขาแท้ๆก็ยังไม่เคยที่จะได้รับอณุญาติเลยสักครั้ง
.
.
“ก็คุณเอ็มบอกผมว่าแจ้งนายแล้วนิครับ”
ลุงชีพบอกกับเจ้านายเสียงอ่อยเมื่อโดนซักถามเรื่องเมื่อคืน

“แล้วเอ็มมากับใคร”

“กับเพื่อนมั้งครับเห็นซ้อนท้ายกันมา ทำไมหรือครับนายเกิดอะไรขึ้นหรือครับ”

“เปล่าหรอกครับลุงผมก็แค่อยากรู้”

ลุงชีพเกาหัวด้วยความงงกับอาการของเจ้านายที่ซักถามเหมือนมีอะไรเกิดขึ้นแต่สุดท้ายก็เดินจากไปเฉยๆ
.
.
“เล่นน้ำกันป่ะต่อ”
ตั้มเข้ามาชวนต่อที่แยกตัวออกมาจากกลุ่มหลังจากที่เหนื่อยกับการพาครอบครัวและญาติๆเที่ยวมาทั้งวันตามสถานที่ต่างๆที่เขาพอที่จะคุ้นเคยและแนะนำได้ แล้วก็มาหยุดอยู่น้ำตกบนดอยแห่งหนึ่งเพื่อที่จะได้พักผ่อนสูดบรรยากาศที่สดชื่นกัน

“ไม่อ่ะนายไปเล่นเหอะขอนั่งพักก่อน”
ต่อปฎิเสธ

“อะไรท่าทางก็แข็งแรงแค่นี้เหนื่อยเหรอ”
ตั้มแหย่ยิ้มๆทั้งๆที่ต่อไม่มีอารมณ์ที่จะเล่นด้วย เด็กหนุ่มมองคนที่พยายามจะเกาะแกะเขาแต่พี่สาวกลับไม่เข้ามาวุ่นวายต่างจากเอ็มที่โดนว่าสารพัดที่จะว่าทันทีที่เขาเอ่ยชื่อขึ้นมา

“ขอนั่งคนเดียวแป็บนะ”
ต่อบอกเสียงเรียบแต่ตั้มก็ยังยิ้มรื่น

“นั่งคนเดียวมันเหงานะให้เรานั่งเป็นเพื่อนแหละดีแล้ว”
ไม่พูดเปล่าตั้มยังเลือกที่จะนั่งชิดกับต่อ พร้อมๆกับเลื่อนมือไปจับที่หน้าขาแข็งแรงนั่น

“ทำไรวะ”
ต่อถาม

“เหนื่อยไม่ใช่เหรอเดี๋ยวเรานวดให้”
ตั้มบอกต่อลอบถอนหายใจ

“ไม่ต้องหรอกนายเองก็คงเหนื่อยมาเหมือนกัน”

“แค่นี้ไม่เหนื่อยหรอกนั่งนิ่งๆละกัน”

ต่อขี้เกียจว่าอะไรจึงได้แต่ปล่อยเลยตามเลยยอมรับว่ารู้สึกดีอยู่เหมือนกันเมื่อตั้มเริ่มออกแรงกด

“นายไปเรียนนวดมาเหรอ”
ต่อถาม ตั้มยิ้มอย่างดีใจที่ต่อเริ่มที่จะมีน้ำเสียงดีขึ้น

“ก็พอเป็นไม่ได้ไปเรียนอะไรหรอกสบายป่าวล่ะ”

“ก็ดี”

“ให้เรานวดให้บ่อยๆก็ได้นะ”

“เราไม่ได้เจอกันบ่อยขนาดนั้น”

“ก็ทำให้ได้เจอสิ”

“ยังไง”

“แค่นายโทรหา เราก็พร้อมที่จะไปหานายแล้วล่ะ”

ต่อมองสบตาตั้มที่ต่างกันสุดขั้วกับเอ็ม รายนั้นถึงจะไม่ได้มองเขาเยิ้มเหมือนตั้มแต่มันก็มีแรงดึงดูดบางอย่างที่เขาอดใจไม่ได้ที่จะเข้าไปใกล้ชิดทุกครั้ง ต่างจากตั้มที่เด็กหนุ่มเริ่มขยับหนีนิดหน่อยเมื่อตั้มไล่มือสูงขึ้นเรื่อยๆ

“พอแล้วล่ะไปรวมกลุ่มกะพวกเขาดีกว่า”
ต่อหมายถึงกลุ่มที่มาด้วยกันพลางจะยันกายลุกขึ้น แต่ตั้มกลับคว้ามือเขาไว้จนเขาทรงตัวไม่ได้ล้มคร่อมร่างตั้มเอาไว้ซึ่งเตยได้เดินมาเห็นเข้าพอดี หญิงสาวอึ้งนิดหน่อยก่อนจะกระแอมเสียงให้สองคนรู้ตัว

“พี่เตย”
ต่อครางชื่อพี่สาวเบาๆก่อนจะรีบยันกายลุกขึ้นปัดไม้ปัดมือ

“อุบัติเหตุน่ะครับ”
ตั้มแก้ต่างทั้งๆที่ตัวเองจงใจให้มันเป็นแบบนี้

“ก็ไม่ได้ว่าอะไร”
เตยบอกนิ่งๆมองน้องชายอย่างตำหนิ

“นึกว่าหายไปไหนแอบมาหลบมุมอยู่นี่นะเรา”

“ก็มานั่งพักเหนื่อยพี่เตยมีไรป่าว”

“เปล่าพี่ก็แค่เดินเที่ยวตามประสาไม่คิดว่าจะมาเจอ……..”

เตยหันไปมองตั้มที่นั่งทำหน้าไม่รู้สึกกับสิ่งที่เกิดขึ้น เขาคิดว่าสิ่งที่เขาทำไม่ได้น่าเกลียดอะไร

“ตั้มแวะมาคุยกับผมก็เท่านั้นแหละครับ”
ต่ออธิบายทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเพื่ออะไร

“ก็คุยกันต่อสิพี่จะไปเดินเล่นฝั่งโน้น”
ต่อนึกฉุนพี่สาวที่แทนที่จะกันท่าอย่างที่เคยทำกับเอ็ม กลับทิ้งให้เขาอยู่กับตั้มสองต่อสองหน้าตาเฉย

“ท่าทางพี่เตยจะชอบที่นี่นะ”
ตั้มบอกเมื่อลับหลังเตย

“งานเขาหนักนานๆเขาจะได้พักผ่อนก็น่าเห็นใจ”

ต่อนึกสงสารพี่สาวเมื่อคิดว่าภาระทั้งหมดตั้งแต่พ่อเขาไม่อยู่ก็ตกไปที่เตยคนเดียว ถ้าเขาสามารถเรียนจบภายในปีหน้าก็คงดีซึ่งตอนนี้เขาก็พยายามอย่างที่สุดเพื่อที่จะได้แบ่งเบาภาระพี่สาว

“คิดอะไรเหรอต่อ”
ตั้มถามเมื่อเห็นต่อซึมไป

“เปล่า”

“มีอะไรให้ช่วยก็บอกเราได้นะ”

ต่อมองหน้าคนพูดตั้มคงจะชินกับการมีครบทุกอย่าง ถึงได้ไม่ค่อยที่จะซีเรียสกับชีวิตนอกจากที่ออกเที่ยวทุกคืนอย่างที่เขาเคยสัมผัสมา

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 27-07-2007 11:08:33

ปัญหาอีกแล้วววว

สู้ๆ นะ ต่อ กะ เอ็ม

 :a1: :a1: :a1: :a1: :a1:


ลป.

+ 1 คนแต่ง คนโพสต์

เป็นกำลังใจให้คร้าบบบบบบบบบบ

 :a2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 27-07-2007 11:17:58

พ่อเอ็มคิดจะทำไรอะ :a5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 27-07-2007 11:52:44

 :impress:

หวังว่าพ่อเอ็มคงเข้าใจ

พี่เตยนี่เมื่อไหร่จะยอมรับความจริงซะทีนี่

เป็นกำลังใจให้นายเอ็มกับนายต่อน๊า...

 :a11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 27-07-2007 11:53:59

สู้เค้านะ o12 o12

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 27-07-2007 11:56:29

พ่อเมียเป็นใจ แต่พี่ผัวเป็นใจให้อีกคน คิก คิก
 o17

คุณป๊อมต่อด่วนค้บ
 :a1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 27-07-2007 15:10:11

มาต่อเพราะรีบนบอกให้มานะเนี่ย อิอิ  :m26:
***************************************************
“มีอะไรให้ผมทำป่าวพ่อ”
เอ็มเอ่ยถามพ่อเมื่อตามเข้ามาในไร่ในช่วงบ่าย

“ไปเก็บทำความสะอาดบ้านไม้เราเหอะ เมื่อคืนมานอนไม่ใช่เหรอ”
เอ็มอึ้งที่พ่อรู้

“ลุงชีพบอกพ่อเหรอ”

“พ่อถามเขาเอง”

“ก็ผมไม่ได้มานานก็เลยอยากจะมาค้าง”

“ก็ไม่ได้ว่าอะไร”

“ผมรู้ว่าพ่อไม่ว่าอะไรอยู่แล้ว”

เอ็มฝืนยิ้มทั้งๆที่การจะเอ่ยถามอะไรจากใครตามนิสัยของพ่อเขามันต้องมีเรื่องอะไรในใจเป็นแน่

“เอ็ม….”

เอ็มมองสบตาพ่อเมื่อถูกเรียก

“พ่อก็ไม่รู้หรอกนะว่าเอ็มจะจริงจังกับคำพูดเมื่อหลายปีก่อนหรือแค่พูดเพื่ออยากที่จะได้บ้านไม้หลังนี้ แต่จะอะไรก็ช่างเถอะพ่ออยากให้มันเป็นอย่างอย่างหลังมากกว่า”

ชายสูงวัยทิ้งปริศนาในคำพูดให้ลูกชายได้คิดตาม ซึ่งเอ็มก็ได้แต่ยืนนึกทบทวนเมื่อพ่อเดินจากไปแล้ว เด็กหนุ่มพยายามนึกคิดว่าได้พูดอะไรกับพ่อไว้แต่ก็หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ จึงเดินกลับไปที่บ้านไม้ของตัวเองจนตะวันคล้อยต่ำลง.
.
.
.
“อิมพี่เอ็มจะกลับกรุงเทพวันไหน”
แพรเอ่ยถามอิมในขณะที่เดินออกจากโรงเรียนด้วยกัน

“ไม่รู้เขาไม่ได้บอกอิมก็ขี้เกียจถาม”

“ท่าทางพี่เอ็มจะดุเหมือนกันเนาะ”

“ไม่หรอกเขาแค่ไม่ชอบคนเซ้าซี้และก็ตรงไปตรงมาเท่านั้น”

“มิน่าแพรเข้าหน้าพี่เขาไม่ค่อยติดเลย”
เด็กสาวบอกหงอยๆ

“ก็ไม่รู้จะช่วยไงของอย่างงี้บังคับใจกันได้ที่ไหนล่ะแพร”
อิมปลอบเพื่อนเพราะเริ่มรู้ว่าไม่มีทางเป็นสื่อรักได้แน่นอน เพราะพี่ชายเธอยืนกรานที่จะไม่เล่นด้วยอย่างเดียว

“แล้วนี่พ่ออิมจะมารับกี่โมง”

แพรถามเมื่อเธอกำลังจะแยกกลับบ้าน

“เดี๋ยวก็คงมาแล้วล่ะแพรกลับไปก่อนเหอะ”

เมื่อเพื่อนแยกตัวไปแล้วอิมจึงกะจะเข้าไปนั่งรอพ่อในร้านไอศครีมข้างๆโรงเรียน แต่พอเดินผ่านร้านอาหารที่อยู่เยื้องๆเด็กสาวก็ต้องชะงักเพ่งมองไปข้างในเมื่อคุ้นๆกับคนที่นั่งอยู่ในร้านกับคนอีกกลุ่มหนึ่งที่เธอไม่รู้จัก

“พี่ต่อมากินข้าวกะใครเนี่ยเลี้ยงฉลองอะไรกัน”

อิมบ่นไปตามความคิดก่อนจะหลบตาแทบไม่ทัน เมื่อต่อหันมาเห็นเธอเข้าพอดีแถมกำลังลุกเดินออกมาหาเธออีกเด็กสาวจำต้องยืนรอ

“มาทำไรอ่ะเรา”
ต่อทักยิ้มๆ

“รอพ่อน่ะค่ะแล้วนี่คนเยอะแยะฉลองอะไรกันเหรอ”
อิมถาม

“เปล่าหรอกญาติพี่เขามาเยี่ยมพี่และก็มาเที่ยวกัน”

“เหรอท่าทางอบอุ่นดีนะ”

“ก็อบอุ่นจนอึดอัดเลยล่ะ”
ต่อพูดทีเล่นทีจริง

“เมื่อคืนไปไหนกันมากับพี่เอ็มเหรอ”
อิมหลุดปากถามเมื่อนึกถึงภาพเมื่อเช้าขึ้นมาต่องงว่าอิมรู้ได้ไง

“ก็ไปเดินเล่นดูไฟกันธรรมดา”

“แหมพี่เดินเล่นดูไฟนั่นมันแฟนกันแล้ว อ่ะๆๆหรือว่า”

อิมชี้หน้าล้อเลียน ทั้งๆที่ในใจไม่ได้คิดว่าเป็นเรื่องจริงเจตนาเพียงแค่จะแซวเอาสนุกเท่านั้น

“เฮ้ยไปกันใหญ่แล้วเพื่อนกันก็ดูไฟกันได้ไม่เห็นแปลกเลย”

“จริงอ่ะแต่ที่อิมเห็นเมื่อเช้านี่เพื่อนกันไม่น่าจะกอดกันขนาดนั้นนะ”
ต่อตกใจรู้ว่าหน้าตัวเองกำลังถอดสี

“ตอนไหนเหรออิม”

“ก็ตอนที่ขับรถสวนกันไง มัวแต่กอดกันอ่ะดิเลยไม่มองคนอื่นเขาบ้างพ่ออิมนี่นะมองพี่ตาเขียวเลยแหละ”

อิมพูดไปอย่างคนองปากโดยไม่รู้ว่าคนฟังกำลังตกอยู่ในอาการเหมือนเด็กโดนจับผิดได้ จะยิ้มก็ยิ้มไม่ออกพอดีกับที่ตั้มเดินมาหา

“คุยอะไรกันเหรอแล้วนี่เรารู้จักกับต่อเหรอ”

อิมงงกับน้ำเสียงแรกที่ทักทายจึงไม่ยิ้มหรือทักทายตอบ เพราะไม่ชอบสายตาคนทักลำบากที่ต่อต้องบอกเอง

“น้องสาวเพื่อนเราชื่ออิมน่ะ”

“อิม...อืมน้องคนที่ชื่อเอ็มหรือป่าว”

ตั้มเดาไปตามความรู้สึกแต่ก็มาถูกทาง

“แล้วทำไมยังไม่กลับบ้านล่ะ เราใส่ชุดนักเรียนมายืนคุยกับผู้ชายมันดูไม่ดีหรอกนะ”

อิมหน้าเอ่อที่ตั้มคิดไปได้ขนาดนั้น แต่ขี้เกียจที่จะโต้ตอบก็เลยบอกลาต่อแล้วจะแยกไป

“อ้าวพี่เอ็มวันนี้พ่อไม่มาเหรอ”

อิมทักพี่ชายเมื่อเห็นกำลังเดินเข้ามาหา ต่อมองตามนึกตกใจที่ตั้มกำลังจูงมือเขาเดินกลับไปที่โตีะ เอ็มมองหน้าคนทั้งสองก่อนจะไปหยุดอยู่ข้างอิม

“นี่ไงพี่ชายอิม”

อิมบอกอย่างภูมิใจในบุคลิกหน้าตาของพี่ชายที่ยืนขรึมอยู่ข้างๆซึ่งตั้มเองก็ยอมรับในใจว่าคนที่ยืนข้างเด็กสาวที่เขาเพิ่งจะแขวะไปเมื่อกี้ดูดีกว่าที่เขาคาดคิด เอ็มมองมือต่อที่ตั้มกำลังกุมไว้ก่อนจะมองสบตาต่อด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยคำถาม…….

“เฮ้ย…มาได้ไงวะ”
ต่อทักยิ้มๆกลบเกลื่อนอารมณ์ตกใจพยายามสลัดมือออกจากตั้มแต่ก็ทำได้ไม่ง่ายนัก เมื่อตั้มกลับออกแรงบีบจนเขาต้องหันไปมองซึ่งตั้มเองก็ยืนทำหน้าเฉยเหมือนไม่รู้สึกอะไร

“กลับบ้านอิม”
เอ็มบอกน้องสาวเสียงนิ่งก่อนจะหันหลังเดินนำไป ก่อนต่อรีบเรียกไว้เมื่อเห็นแววตาสุดท้ายที่เอ็มมองเขา

“เดี๋ยวก่อนสิเอ็ม”

“มีอะไรค่อยคุยเดี๋ยวกูพาน้องกูกลับบ้านก่อนมันจะมืดแล้ว”

เอ็มหันมาบอก

“งั้นกูไปด้วย”

ต่อตัดสินใจแกะมือตั้มออกเมื่อพยามสลัดแล้วไม่ได้ผล

“ได้ไงอ่ะต่อจะทิ้งพวกเราไว้เหรอ”

ตั้มเอ่ย อิมชักงงกับเหตุการณ์หันไปมองหน้าพี่ชายที่กำลังมองหน้าต่อเหมือนกำลังอ่านใจกันและกัน ตั้มเองก็มองแววตาที่ทั้งคู่มองกันก็เริ่มที่จะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร เด็กหนุ่มเริ่มมีความหวังเมื่อรู้ว่าต่อเองก็มีความรู้สึกกับผู้ชายเหมือนๆเขา

“กลับไปที่โต๊ะเหอะต่อผู้ใหญ่เขารออยู่”

ตั้มถือโอกาสคว้ามือต่ออีกครั้ง เอ็มอ่านแววตาของตั้มแวบเดียวเขาก็รู้แล้วว่าตั้มรู้สึกไงกับต่อ เขานึกย้อนไปถึงคำพูดของต่อที่เคยล้อเขาว่าเขามีคู่แข่งเด็กหนุ่มไม่เคยคิดเลยว่าต่อจะไปรู้สึกหรือยุ่งกับผู้ชายคนอื่นในลักษณะแบบนี้นอกจากเขา

“มิน่าล่ะมึงถึงไม่อยากให้กูมาเจอญาติๆมึง”

เอ็มบอกกับต่อที่ยืนทำหน้าไม่ถูก นึกไม่ถึงว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้

“มึงอย่ามั่วไอ้เอ็มกลับไปก่อนไว้เดี๋ยวกูโทรไปหา”

ต่อตัดสินใจบอกเอ็มแบบนั้นเพราะเขาไม่สามารถที่จะแสดงความรู้สึกใดๆต่อเอ็มออกมาได้ เมื่อเห็นอิมกำลังยืนมองเหตุการณ์ตาปริบๆ อีกทั้งเขาเชื่อว่าผู้ใหญ่ของเขาคงกำลังมองดูเหตุการณ์อยู่ เอ็มหันไปมองน้องสาวตัวเองตามสายตาของต่อก็พอจะรู้ว่าต่อกำลังรู้สึกยังไง

“ไปได้แล้วอิม”

อิมเดินตามหลังพี่ชายอย่างงงๆ จะถามอะไรเอ็มก็ไม่กล้าเมื่อเห็นเอ็มทำหน้าเหมือนอารมณ์ไม่ค่อยดี

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 27-07-2007 15:24:29

............เข้าใจกันผิดรอบที่ 108 แล้วมั้งเนี่ย........ :เฮ้อ: :เฮ้อ:

............เมื่อไหร่ฟ้าฝนจะเป็นใจหนอ....... :m5: :m5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 27-07-2007 15:56:03

 :impress:

นั่นจิ เข้าใจผิดกันอยู่นั่น

ไม่ทราบว่าจะเอาโล่หรือไงเนี่ย

คุณป้อม มาต่อด่วน  ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆๆ  เลย

 :a11:

แอบทำตาม เพื่อจะมาต่อบ้าง

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 27-07-2007 16:23:17

ทำไมเปงงี้อะ  o7

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 27-07-2007 16:59:36

ปวดหัวแทน

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 27-07-2007 22:02:35

สนุกมากไหม...................ฟ้า


 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 27-07-2007 23:12:30

เกลียดมานนนนนนนไอ้ตั้มบร้า~~~~~~~~~ :pigangry2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 27-07-2007 23:21:22

อาเหอะๆ รู้กันหมดและ
ชะตาชีวิตของทั้งสองจะเป็นเช่นไร...
ขึ้นอยู่กับคุณป๊อมว่าเมื่อไหร่จะมาโพสต่อ
 :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 28-07-2007 10:08:33

Go so big อีกแว้ววววววววว

 :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำค้าง ที่ 28-07-2007 10:59:31

เอ็มน่ารักนะ   ต่อน่ารักน้อยกว่านิดนึง   ส่วนไอ้ตั้ม..เอามันไปลงนรกซะ

พี่พูห์คะ  หนูขออะไรพี่อย่างนึงได้มะ 

คือหนูอยากให้พี่เปลี่ยนรูปจังเลย  หนูมะชอบอ่ะ ไม่ชอบจริง ๆ นะ รูปคุณป้าคนเนี้ย

หนูนึกภาพพี่เอาไว้ออกจะน่าร้าก  เห็นแล้วหมดอารมณ์เรย

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 28-07-2007 15:18:18

ต้องเคลียรคับต้องเคลียร ์  o12 o12

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 28-07-2007 18:49:18

รักกัน เข้าใจผิดกัน โกรธกัน คืนดีกัน  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Bboyseries ที่ 29-07-2007 02:12:12

แวะมาทักทายแฟนๆ ต่อเอ็ม เพื่อจะบอกว่า
ความคืบหน้าเรื่องหนังสือรวมเล่มของผม พร้อมการสั่งจอง อยู่ที่กระทู้
รู้ไหม? หัวใจฉันตามหานะครับ

ขอบคุณครับ

มีความสุขกับการติดตามและลุ้นไปกับต่อ เอ็ม นะครับ


ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 29-07-2007 10:57:24

ส่งแมวไปแล้วค่า ขอแสดงความยินดีกับคุณบอยที่ได้รวมเล่มด้วยค่า  o15 o15

ปล.ถึงน้องต๊อบบบบบ พี่ก็อยากได้รวมเล่มของต๊อบบบบบด้วยเหมือนกัน  :m1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 29-07-2007 13:14:26

 :impress:

เมื่อไหร่จะมาต่อน้อ....

ตามติดต่อไปครับ

 o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 29-07-2007 23:34:21

แอบมาต่อแล้วคับ  :m23: แฮะ แฮะ หายนานไปหน่อยเนอะ
****************************************************
“คุยอยู่กับใครนานสองนาน”
แม่เอ่ยถามต่อเมื่อเขากลับมาที่โต๊ะ

“เพื่อนน่ะครับ”

ต่อตอบหน้าเครียด

“แน่ใจเหรอว่าเพื่อน”
ตั้มเอ่ยยิ้มๆจนต่อต้องหันไปมองเพราะเชื่อว่าเขากับเอ็มคงจะหลอกสายตาตั้มไม่ได้

“เพื่อนก็เพื่อนสิ”
ต่อบอกห้วนๆเมื่อนึกไม่ชอบใจว่าทำไมตั้มจะต้องทำให้แม่กับพี่สาวเขาสงสัยขึ้นมาในคำพูดนั้น

“ผู้ชายหรือผู้หญิงเหรอตาตั้มที่ต่ออกไปหาเมื่อกี้”
เตยเอ่ยถามออกมาแต่สายตากลับมองไปที่ต่อ

“ผู้หญิงครับ”
ต่อลอบถอนหายใจกับคำตอบที่ตั้มเอ่ยแต่ต้องชะงักเมื่อตั้มเอ่ยขึ้นมาอีกครั้ง

“แต่ตอนหลังที่คุยกันนานหน่อยเป็นผู้ชายครับ”

“แล้วทำไมลูกต้องไปล้อต่อเขาแบบนั้นล่ะ”
แม่ของตั้มเอ่ยถามลูกชาย

“ก็ลองถามต่อสิครับว่าทำไมผมถึงได้ล้อเขาแบบนั้น”

ตั้มมองต่ออย่างอย่างรู้สึกว่าตัวเองมีข้อที่จะเล่นงานต่อได้หากว่าปฎิเสธความรู้สึกเขาบ่อยๆเพราะเชื่อว่าต่อคงกำลังปิดบังความสัมพันธ์ที่มีกับเอ็มไม่ให้ที่บ้านรู้โดยเฉพาะกับแม่

“ยังไงล่ะต่อไปทำอีท่าใหนถึงให้คนอื่นเขาล้อได้”
เตยถามต่อเสียงหนักที่ทำให้ญาติๆล้อเลียนได้

“ก็เปล่านิพี่เตยอะไรกันผมจะคุยกับเพื่อนแล้วมันเสียหายตรงไหน”
ต่อขึ้นเสียงอย่างเหลืออดเมื่อเขาตกเป็นเป้าสายตา

“ก็แค่แซวๆกันเล่นนายจะหงุดหงิดอะไรกันล่ะต่อหรือกำลังปิดบังอะไรอยู่”
ต่อนึกอยากจะชกหน้าตั้มขึ้นมาในความปากมากนั่นแต่ก็ทำได้เพียงแค่เก็บอาการไว้เท่านั้นจนทานข้าวกันเสร็จต่อจึงเข้าไปบอกกับแม่ระหว่างเดินออกจากร้าน

“แม่ผมไม่ได้ไปส่งที่โรงแรมนะครับเดี๋ยวผมจะกลับหอเลยพรุ่งนี้มีเรียนเช้าครับ”

“ไม่เป็นไรลูกเหนื่อยมาทั้งวันแล้วกลับไปพักผ่อนเหอะ”
ต่อยิ้มที่แม่เข้าใจแต่เริ่มหงุดหงิดเมื่อเตยกับตั้มเดินคู่กันเข้ามาหา

“กลับหอแน่เหรอ”
เตยเอ่ยก่อน

“แล้วพี่เตยจะให้ผมไปไหนล่ะครับ”

“พี่รู้นะว่านายเอ็มก็อยู่ที่เชียงใหม่นี่เหมือนกัน”

“ใครบอกพี่”
ต่อถามแต่ปรายตาไปมองตั้ม

“มันไม่สำคัญหรอก แต่เมื่อกี้คุยกับนายนั่นเหรอ”

“ครับเพื่อนเจอกันก็ต้องทักกันไม่เห็นแปลก”

“แต่ที่มองกันไม่น่าจะเรียกว่าเพื่อนเลยนะ”
ตั้มได้ทียุแยงยิ่งต่อกลัวเรื่องจะถึงหูแม่เขาก็มีโอกาสที่จะต่อรองกับต่อได้ง่ายขึ้น

“จะเอายังไงวะพูดมากนะนายน่ะ”
ต่อชี้หน้าตั้มโดยไม่เกรงสายตาใครเมื่อความอดทนมันถึงขีดสุด

“ต่อทำไมทำแบบนี้ล่ะลูก”
แม่รีบดึงแขนต่อลงเมื่อกลัวว่าแม่ของตั้มจะมาเห็นภาพนี้เข้า

“มันคบกับอันธพาลมันก็แบบนี้แหละแม่”
เตยว่าน้องชาย

“พี่หมายถึงใครพี่เตย”
ต่อถาม

“อย่าให้พี่ต้องเอ่ยชื่อนายนั่นเลยนะเอาเป็นว่าถ้านายจะกลับหอจริงก็ไปเหอะ”
เตยไม่อยากพูดอะไรมากเพราะเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งกับข้อมูลที่ตั้มบอกเธอตอนเดินเข้าห้องน้ำด้วยกันว่าเอ็มพาลเขาตอนที่เขาไปดูว่าต่อคุยกับใคร

“แต่มันยังไม่ดึกเท่าไหร่พี่เตยจะว่าอะไรป่าวครับถ้าผมจะขอตัวต่อเพื่อเป็นคนนำทางไปดูบรรยากาศรอบเมืองตอนกลางคืน”
ตั้มบอกกับเตยยิ้มๆแม้ว่าเตยจะรู้สึกตะขิดตะขวงใจแต่ก็ขัดอะไรไม่ได้เมื่อแม่ตั้มเดินเข้าร่วมพูดคุยด้วย

“เนี่ยเห็นตาตั้มบ่นตั้งแต่มาถึงแล้วว่าอยากเห็นแสงสีเมืองเหนือยามค่ำคืนไหนๆมากันแล้วต่อก็พาตาตั้มเที่ยวชมหน่อยละกันผู้ชายด้วยกันทั้งคู่หนูเตยคงไม่ว่าอะไรนะ”

“แล้วแต่เจ้าตัวเขาเถอะค่ะ”

เตยโยนไปให้น้องชายเพราะไม่รู้จะขัดยังไงแม่เธอนะเหรอกล้าขัดเพื่อนได้ที่ไหน

“ผมไม่ค่อยได้เที่ยวกลางคืนผมนำทางไม่ได้หรอก”
ต่อปฎิเสธ

“ลูกเธอนี่เด็กดีจังผิดปกติเด็กชายวัยรุ่นทั่วไปนะ””
แม่ตั้มหันไปเอ่ยกับแม่ต่อ เตยได้ฟังเหมือนน้ำเสียงกึ่งประชดจึงเอ่ย

“เหอะน่าต่อเปิดหูเปิดตาซะบ้าง”

ต่องงว่าพี่สาวมาอารมณ์ไหนโดยที่ไม่รู้ว่าเตยไม่อยากให้ใครมาล้อน้องชายเด็กหนุ่มจึงพยักหน้ารับช้าๆ

“งั้นเราไปกันเลยดีกว่าเดี๋ยวดึกมากไป”

ตั้มบอกอย่างดีใจจนเก็บอาการไม่อยู่เตยกับแม่จึงได้แต่หันไปมองหน้ากัน.



“พี่เอ็มมานั่งตากลมทำไมเนี่ยดึกแล้วนา”
อิมนั่งลงข้างพี่ชายที่กำลังนั่งเหม่ออยูนอกตัวบ้าน

“แล้วเราล่ะทำไมไม่ไปนอนเดี๋ยวก็ตื่นสายหรอก”
เอ็มหันไปดุน้องสาว

“ดุอีกแล้วอกหักมาหรือไงเนี่ยตั้งแต่กลับมาอิมยังไม่เห็นพี่ยิ้มเลยนะ”
อิมขึ้นเสียงเมื่ออาการร่าเริงของพี่ชายหายไปกลายเป็นคนเงียบขรึมเอ็มจึงหันไปดุน้องสาวอีกรอบ

“ยุ่ง…ไปนอนได้แล้วอยากอยู่คนเดียว”

“เออ..นั่งให้ยุงมันกัดอยู่ตรงนี้แหละไอ้พี่บ้า”

อิมสะบัดตัวเดินหนีเอ็มจึงหันไปนั่งเหม่อต่อ ต่อสัญญาจะโทรมาแต่แล้วก็เงียบหายไปแล้วเขาจะนอนหลับได้ยังไง

“มีอะไรอีกล่ะ”
เอ็มถามฉุนๆเมื่อเห็นอิมเดินกลับมาหาเขาอีกรอบ

“นี่ไม่ต้องมาดุ อ่ะนี่พี่พีโทรมา”
อิมติงพี่ชายก่อนที่จะยื่นโทรศัพท์ให้เอ็มรับมาอย่างเซ็งๆเมื่อไม่ใช่ต่อโทรเข้ามาพลางส่งสายตาไล่อิมขึ้นไปนอน

“ว่าไงไอ้พี”
เอ็มทักเมื่ออิมเดินหนีไปแล้ว

“เออเอ็มมึงทำไรอยู่วะ”

“กำลังจะนอน”
เอ็มโกหก

“อ้าวเหรอแล้วมึงปล่อยให้ซี้มึงออกมาเที่ยวได้ไงวะ”

“ใครวะซี้กู”
เด็กหนุ่มนึกสงสัย

“ก็ไอ้ตี๋ต่อไงเนี่ยกำลังนั่งแ_กเหล้าอยู่ในเธคเดียวกะกูเนี่ย”

“นี่มึงล้อกูเล่นป่ะเนี่ยไอ้พี”

“กูจะเสียค่าโทรมาล้อมึงทำหอกอะไร”

“แล้วนึกยังไงไอ้ต่อมันถึงออกไปกะมึงอีกเนี่ยหรือติดใจคราวที่แล้ว”

“มันมากะกูที่ไหนล่ะมันมากะเพื่อนมันโว้ย”

“ใครวะ”
เอ็มนึกเอะใจ

“กูจะไปรู้เหรอนั่งหน้าขาววอกอยู่ข้างๆมันแน่ะกูก็เลยไม่เข้าไปทักมันกลัวมันอายว่ากูจับได้ว่ามันก็แอบเที่ยวเหมือนกัน”

เอ็มพอจะรู้ว่าเป็นใครนึกหงุดหงิดขึ้นมาทันทีจึงถามพีว่าเธคไหนพอพีบอกเขาก็วางสายเหมือนไม่รู้สึกอะไรแต่ในใจกลับร้อนขึ้นมา

“มึงทำกูได้นะไอ้ต่อแม่งให้กูนั่งรอโทรศัพท์อยู่ได้มึงเจอกูแน่”

เด็กหนุ่มผลุนผลันเข้าไปในบ้านหยิบแจ็คเก็ตขึ้นมาสวมเดินไปคว้ากุญแจรถพ่อเตรียมจะออกจากบ้าน

“ไปไหนพี่เอ็ม”

อิมทักเมื่อเดินสวนออกมาจากครัวเห็นพี่ชายกำลังจะออกจากบ้าน

“ไปหาไอ้พีบอกพ่อด้วยพี่เอารถไป”

“ดึกป่านนี้เนี่ยนะพี่นี่แปลกขึ้นทุกวัน”

“เออน่าไอ้พีมันมีเรื่องไปแล้วปิดประตูบ้านให้ด้วย”

อิมส่ายหัวไม่รู้จะขัดพี่ชายยังนอกจากมองรถที่เอ็มขับแล่นออกไปจากบ้านก่อนจะเดินไปปิดประตูให้

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 30-07-2007 00:05:25

 :impress:

 :a9:  ไอ้ตั้ม ทำไมมันกวนจังเนี่ย

โมโห ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

รออ่านต่อไปนะคับ....

 o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 30-07-2007 02:30:25

ขอบคุณ คุณป๊อมนะคับ
นึกว่าวันนี้จะไม่ได้อ่านต่อซะแล้ว
อุปสรรคมากมายทั้งในเรื่อง และกับเล้า (ที่ล่มอีกแล้ว >.<)
 :m29:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 30-07-2007 02:55:46

 :angry2: ไอ้ตั๊ม ไอ้เลว

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 30-07-2007 10:58:09

ซัดไอตั้มให้หน้าหงายเลยเกียจมันอะ  :m27: :m27:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 30-07-2007 13:36:10

..........หวังว่าจะไม่เลวร้ายไปกว่าเดิมนะ.......... :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 30-07-2007 16:22:24

ขอมอบไม้หน้าสามงามๆให้แฟนคลับคนละ 1 อัน เอาไว้ไปรุมตื้บไอ้ตั้มมัน  :angry2: :angry2: :angry2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 30-07-2007 18:27:36

อยากจะกระโดดแบ็คคิกไอ้ตั้มจริงๆ  :angry2: :angry2: :angry2:

อ้อนติงเจรงๆ  :m16:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 30-07-2007 21:28:59

ตั้ม  :m16:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 31-07-2007 10:04:44

มาต่อแบบเซ็งๆ ในวันที่ต้องมานั่งทำงาน  :m15:
******************************************************
“กลับเหอะตั้ม นี่นายชักเมาแล้วนะ”
ต่อนึกเซ็งเมื่อเห็นตั้มชักติดลมกับสถานที่เที่ยวที่เขาเพิ่งเคยเข้ามาเป็นครั้งแรกเพราะตั้มคยั้นคยอ

“แค่นี้เองไม่เมาหรอก สบายมาก”
ตั้มพยายามดึงเวลาเอาไว้นานๆ

“มันจะไม่เมายังไงล่ะดื่มขนาดนี้”

“ที่กรุงเทพหนักกว่านี้ยังเคยมาแล้วเลยจิ๊บๆน่า”
ต่อส่ายหัว

“เอองั้นก็นั่งไปก่อนนะเข้าห้องน้ำเดี๋ยว”

ต่อลุกแยกออกไปตกใจเมื่อมองไปสบตากับพีเข้าพอดีระหว่างทางเข้าห้องน้ำ พียักคิ้วยิ้มทักทายต่อรีบตรงเข้าไปหา

“ไอ้พีมึงมาอยู่นี่ได้ไงวะ”

“กูควรจะถามมึงมากกว่าว่ามึงอ่ะมาได้ไงนี่ มันที่ประจำกู”

“เพื่อนกูมันอยากมา”

พีหันไปมองตามสายตาต่อเห็นตั้มกำลังโยกตัวไปตามจังหวะเพลง พลางยกแก้วที่เขาเข้าใจว่าเป็นเหล้าขึ้นดื่มโดยไม่มีทีท่าจะสะทกสะท้าน


“เพื่อนมึงนี่ก็แรงดีเหมือนกันว่ะ”

“ลูกคนมีตังค์ก็เงี้ย”
ต่อบอกอย่างปลงๆคิดว่าตั้มคงถูกตามใจจนเคยตัว

“พรุ่งนี้มึงมีเรียนไม่ใช่เหรอ”
พีถามต่อ

“เออเนี่ยกูอยากจะกลับจะตาย แต่แม่งไม่ยอมท่าเดียว”

“เฮ้ย…พฤติกรรมมันน่าสงสัย”

“ตลกแล้วมึงไอ้พีกูไปห้องน้ำก่อนนะโว้ย”
พีพยักหน้าให้ต่อก่อนจะหันไปสนุกกับกลุ่มเพื่อนๆ แล้วต้องสะดุ้งเมื่อมีมือมากระชากเข้าที่ไหล่

“เฮ้ย…ใครวะ”
พีหันมามองถอนหายใจเมื่อเห็นว่าเป็นเอ็ม

“ไอ้ห่ากูนึกว่าใครจะมาหาเรื่องกู”
พีบอก

“ไอ้ต่ออยู่ไหน”
เอ็มถามเสียงเครียดจนพีนึกแปลกใจ

“อะไรนี่มึงถึงขนาดออกมาตามมันเลยเหรอ มึงสองคนเป็นไรกันเนี่ย”

“อย่าพูดมาก บอกกูมาไอ้ต่ออยู่ไหน”
พีพยักหน้าไปทางห้องน้ำเอ็มจึงผละเดินไปแล้ว เขาก็หยุดอยู่แค่ทางเข้าก่อนจะตัดสินใจโทรหาคนที่อยู่ข้างใน

“เอ็มเหรอว่าไงโทษทีกูยังไม่ว่างโทรไป”
ต่อยืนคุยโทรศัพท์ตรงประตูทางออกโดยไม่รู้ว่าคนโทรหาเขาก็ยืนอยู่ที่ประตูทางเข้า

“แล้วมึงอยู่ไหน”
เอ็มแกล้งถามต่อเงียบไปชั่วอึดใจก่อนจะบอก

“คุยอยู่กับพี่สาวกะแม่กูอยู่”
เอ็มหลับตานิ่งกับคำตอบที่ได้ยินไม่อยากจะเชื่อว่าต่อจะโกหกเขาได้

“เฮ้ยทำไมเงียบไปวะ”

ต่อทักพลางเปิดประตูจะออกมาแล้วใจก็หายวูบรู้สึกเหมือนหน้าชาไปทั้งแถบ เมื่อเห็นเอ็มกำลังยืนอยู่ตรงหน้าต่างคนต่างวางโทรศัพท์ลงช้าๆ ก่อนที่ต่อจะหน้าหันเซล้มคว่ำเมื่อเอ็มกระแทกกำปั้นเข้าที่ใบหน้าเต็มๆ ความเจ็บไม่ได้ครึ่งเสี้ยวความตกใจที่มีในตัวของต่อแม้แต่นิดคนที่ผ่านไปมาเริ่มมุงเมื่อเอ็มชี้หน้าต่อตะคอก

“มึงทำกะกูได้นะไอ้ต่อ แค่นี้มันยังน้อยไปมึงโกหกกูทำไม”
เอ็มจะพุ่งเล่นงานต่ออีกตามอารมณ์โกรธที่คุมเอาไว้ไม่อยู่ ดีที่พีเข้ามากระชากตัวไว้ทัน

“โทษครับๆๆเพื่อนผมมันเมาไม่มีไรครับ”

พีลากแขนเอ็มออกไปเมื่อเหตุการณ์เริ่มชุลมุนผู้คนเริ่มแตกตื่น ตั้มเองก็มาดูเหตุการณ์ด้วยรีบเข้าไปหาต่อทันทีตกใจที่เห็นใบหน้าต่อเริ่มช้ำ

“เกิดอะไรขึ้นต่อแล้วนายเอ็มนั่นมาชกนายทำไม”
ต่อไม่ตอบมองตั้มแวบนึง ก่อนจะฝ่าฝูงชนออกจากเธคไปข้างนอกเห็นพีกำลังผลักอกเค้นเอาคำตอบจากเอ็มว่ามันเกิดอะไรขึ้น

“มึงเป็นบ้าอะไรเนี่ยหึไอ้เอ็มอยู่ๆก็บุกมาชกหน้าไอ้ต่อมันแบบเนี้ย พวกมึงไปโกรธแค้นอะไรกันมา”
เอ็มนิ่งเงียบไม่สามารถบอกเหตุผลพีได้เริ่มรู้สึกว่าตัวเองทำรุนแรงไปหรือเปล่า

“กูขอคุยกะเพื่อนมึงเดี๋ยวสิพี”
ต่อเดินเข้าไปหาคนทั้งคู่พร้อมบอกความต้องการที่จะพูดกับเอ็มให้รูเรื่อง

“มึงแน่ใจนะว่าไอ้เอ็มจะไม่ชกมึงอีก”
พีอดห่วงไม่ได้เมื่อเห็นแววตาทั้งคู่ที่มองกัน

“ก็ลองดูดิถ้าคิดว่ากูจะยอมมันอีก”
ต่อมองเอ็มอย่างท้าทายไม่ต่างจากเอ็มที่ไม่ยอมหลบสายตานั่น

“กูก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่พวกมึงก็เพื่อนกูทั้งคู่ กูขอร้องใจเย็นๆค่อยๆคุยกันได้มั๊ย”
พีมองหน้าต่อกะเอ็มสลับกัน

“กูไม่ฆ่ามันหรอกพีมึงหลบไปก่อน”
เอ็มบอก..พีจึงยอมเลี่ยงออกไปปล่อยให้ทั้งสองอยู่กันตามลำพัง

“ทำไมมึงต้องโกหก”
เอ็มถามก่อน

“กูไม่รู้กูขอโทษ”
ต่อหาคำตอบมาอธิบายกับสิ่งที่เขาทำไม่ได้จริงๆ เจตนาเพียงแค่เขาไม่อยากให้เอ็มมองเขาผิดๆกับสถานที่เที่ยวที่เขาไม่ได้คิดที่จะมาเหยียบเลยซักนิด

“มึงพูดได้แค่นี้เหรอกูเสียใจนะที่มึงขี้ขลาด”

“มึงจะว่ากูยังไงก็ช่างแต่กูไม่ได้คิดที่จะปิดบังอะไรมึง มึงไม่ใช่กูมึงไม่รู้หรอก”

“อะไรล่ะที่กูไม่รู้มึงก็บอกกูมาสิ”
เอ็มตะคอก

“ก็พี่กูแม่กูกำลังสงสัยพฤติกรรมกูอยู่ กูอึดอัดแค่ไหนมึงรู้บ้างหรือเปล่าที่กำลังจะตกเป็นขี้ปากญาติๆ”

“แล้วไงล่ะ กูจะไม่ว่าอะไรมึงซักคำถ้ามึงจะไปควงผู้หญิงเที่ยวเตร่เพื่อเอาใจพี่หรือแม่มึง แต่นี่คนที่มึงควงอยู่มันก็ผู้ชายเหมือนๆกับกู”

“แต่เขาเป็นลูกเพื่อนแม่กูยังไงก็ไม่มีใครคิดเป็นอย่างอื่นไปได้”

“กูผิดงั้นสิที่ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกะมึง”

“นี่มึงอย่าพาลกูได้ป่ะ ถ้ามึงไม่พอใจในสิ่งที่กูทำมากนักก็เอาดิต่อยกูให้หายแค้นเลยสิไอ้เอ็ม”

“มึงอย่ามาท้ากูนะต่อ”

“กูไม่ได้ท้าแต่กูไม่อยากให้มึงมองกูผิดๆ กูแคร์มึงนะ”

เอ็มเริ่มที่จะเย็นลงเมื่อต่อบอกกับเขาแบบนั้นพร้อมสายตาที่อ้อนวอนให้เขาเข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 31-07-2007 12:39:29

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

แล้วจะเปงยังงัยต่อไป

 :m29:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำค้าง ที่ 31-07-2007 12:44:40

เอ็มน่ารักจริง ๆ ทำตัวดี ไม่อ่อนแอ ไม่ขี้งอน ชอบจัง :m3:
จะซื้อเรื่องนี้ไปนั่งอ่านนอนอ่านทุ้กวันเรย.... :m1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 31-07-2007 12:55:17

เข้าใจกันนะ  :impress: :impress:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 31-07-2007 13:30:17

 :impress:

ดีกันเถอะนะ นายต่อกะนายเอ็ม

นังตั้มเนี่ยจิง ๆ เชียว

รออ่านต่อไปครับ

 o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 31-07-2007 13:45:32

ชอบๆ
 :a3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 31-07-2007 14:14:45

มาลุยต่อรอบบ่ายค๊าบบบบบ   :a1:
******************************************************
“ต่อไปยืนคุยกะเพื่อนอันธพาลอย่างมันทำไม”

เสียงตั้มดังเข้ามาขัดจังหวะขณะที่ต่อกำลังเดินเข้าไปใกล้ๆ เอ็มต่อเลยต้องชงักเท้าไว้แค่นั้นหันๆไปมองตั้มที่เดินมาหยุดข้างๆ

“นายมันอันธพาลอย่างที่พี่เตยบอกจริงๆ”
ตั้มมองเอ็มในขณะที่ต่อเริ่มถอนหายใจก่อนจะบอกกับตั้มช้าๆ

“นี่ตั้มอย่ายุ่งกะเราได้มั๊ย”

“ก็มันชกหน้านายจะไม่ให้เรายุ่งได้ไง”

“แล้วจะเอาไง”
เอ็มเอ่ยถามตั้มจึงเดินเข้าไปหา

“เอาไงน่ะเหรอ”
พูดจบตั้มก็ชกเข้าที่หน้าของเอ็มที่ยังไม่ทันได้ตั้งตัว ต่อตกใจกับสิ่งที่เห็นรีบคว้าตัวตั้มไว้พร้อมๆกับที่เอ็มได้สติจึงสวนหมัดกลับเข้าที่ใบหน้าตั้มจนเซถลาล้มลง เอ็มจะปรี่เข้าซ้ำแต่ต่อรั้งตัวเอาไว้ก่อน

“พอแล้วไอ้เอ็มเดี๋ยวเป็นเรื่องใหญ่นะมึง”

“ก็มันอยากวอนเองนี่หว่าเดี๋ยวกูสนองให้”

เอ็มสบัดตัวจนหลุดกะจะเข้าไปซ้ำตามอารมณ์โมโหที่ตั้มหาเรื่องเขาก่อน ยอมคนอื่นง่ายๆไม่ใช่นิสัยเขาอยู่แล้ว แต่ก่อนที่จะถึงตัวตั้มเขาก็ต้องชงักเมื่อมีเสียงผู้หญิงตวาดดังขึ้น

“นี่หยุดนะ ตายแล้วนั่นเธอทำอะไรน่ะ”

เตยรีบวิ่งเข้าไปพยุงตั้มขึ้นต่อมองญาติผู้ชายอีกคนที่มาเป็นเพื่อนเตยที่หันมาถามเขา

“เกิดอะไรกันขึ้นต่อ ทำไมตั้มโทรไปบอกอาว่าต่อมีเรื่องแต่ทำไมตั้มมีเรื่องซะเอง”

ต่ออึกอักไม่รู้จะอธิบายยังไงจนตั้มชิงพูดก่อนเมื่อทรงตัวได้

“ก็ไอ้นี่สิครับคุณอามันเขม่นผมตั้งแต่ตอนเย็นที่มันคุยอยู่กับต่อแล้ว ผมไปเรียกมันตามมาหาเรื่องพวกเราถึงนี่ดูหน้าต่อสิครับฝีมือมันคนเดียว”

เตยหันไปมองหน้าน้องชายตกใจเมื่อเห็นรอยช้ำหญิงสาวฟาดฝ่ามือลงบนหน้าเอ็มแบบไม่ต้องคิดจนเอ็มหน้าหันไปตามแรงตบ

“พี่เตยทำอะไรน่ะ”
ต่อตกใจเมื่อเหตุการณ์มันเริ่มไปกันใหญ่ ผู้คนเริ่มมุง พีรีบแทรกตัวเข้ามาเมื่อผ่านมาเห็นเหตุการณ์

“เกิดอะไรขึ้นวะกูว่าแล้วมึงสองคนจนได้นะ”
พีพูดไปเพราะนึกว่าต่อกับเอ็มชกต่อยกันซะเอง

“นี่เธอเป็นเพื่อนนายนี่เหรอ”
เตยถามพีเสียงแข็งพีพยักหน้าอย่างงงๆ

“คุณอาคะเราไปแจ้งความกันเถอะค่ะข้อหาทำร้ายร่างกาย”

“ไปกันใหญ่แล้วนะพี่เตย หัดฟังอะไรก่อนตัดสินใจบ้างสิ”
ต่อตวาดพี่สาวสุดเสียงนึกเห็นใจเอ็มขึ้นมาคิดว่าตัวเองทำให้เหตุการณ์วุ่นวายแบบนี้

“อย่ายุ่งกะเราสองคนอีก ผมจะไม่สนใครหน้าไหนแล้วนะ พอกันที”

ทุกคนเงียบเมื่อต่อตวาดมองหน้าญาติของเขาอย่างเอาเรื่องก่อนจะฉุดแขนเอ็มออกจากที่นั่นอย่างไม่แคร์สายตาใครโดยเฉพาะเตยที่ยืนอ้าปากค้าง ไม่ต่างจากพีที่ขยี้ตาหลายครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าตาไม่ได้ฝาดกับสิ่งที่เห็นต่อกำลังกุมมือเอ็มเดินฝ่าผู้คนออกไป

“กูเอารถพ่อกูมา”
เอ็มบอกต่อเมื่อเดินออกมาไกลจากผู้คนต่อไม่ตอบนอกจากคว้าเอ็มเข้ามากอด

“มึงต้องเข้มแข็งนะเอ็ม มึงต้องเชื่อใจกูเหมือนที่กูเชื่อใจมึง”

ต่อกอดเอ็มเอาไว้แน่น เขาอยากให้เอ็มฟังเสียงหัวใจของเขาเหมือนที่เขากำลังฟังหัวใจของคนในอ้อมกอด……..


ห่างไปเพียงวันเดียว….ไปได้ยินอะไร
รู้สึกตาเธอทำไมมันเศร้าอย่างนี้
มองแล้วมันสะดุดอีกแล้ว…เริ่มใจไม่ดี
รู้ว่าคงต้องมีบางอย่างทำใจเธอวุ่นวาย

ไม่อยากให้ฟังใครๆฟังหัวใจตัวเอง
จากปากใครๆบรรเลง ไม่ต้องใส่ใจ
เราสองคนก็คุยกันแล้วแค่เธอมั่นใจ
ฉันจะทำให้เธอรู้สึกว่าเลือกถูกแล้ว

เธอก็รู้ว่าฉันแคร์เธอคนเดียวเท่านั้น
อยากจะทำให้เธอนั้นสบายใจ

อยู่ที่ฉันอยู่ที่เธอไม่ใช่ใครที่ไหน
แค่เพียงสบตาก็รู้หัวใจ…..ว่าเรานั้นรักกัน….

ก็อยากจะเป็นคนดีคนที่เธอภูมิใจ
ไม่อยากจะทำอะไรให้เธอผิดหวัง
เพียงแค่เธออย่าไปหวั่นไหวเรื่องราวทุกอย่าง

ฉันจะทำให้ดีที่สุด……ฉันพูดจากใจ……..

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 31-07-2007 14:23:29

ตอนนี้ต่อได้ใจมากเลย  :m11:

แต่เรื่องยุ่งๆคงตามมาอีกซีนะ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 31-07-2007 14:43:43

สงสัยไกล้จบแล้วสินะ อยากให้บทสรุปเรื่องนี้happyจังไงก็สู้ๆนะทั้ง2คนอย่ายอมแพ้ละ  :m27: :m27: :m27:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 31-07-2007 14:57:30

ทำไมต้องเป็นอย่างนี้
 :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 31-07-2007 15:29:57

 :impress:

ทำไมหนอ ความรักแบบชาย ๆ มันผิดตรงไหนเนี่ พี่เตย

ขอให้ happy ๆ กันนะ

 :a11:

รออ่านต่อไปครับ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 31-07-2007 16:38:09

ต้องอย่างนี้สิครับต่อ
เรื่องยุ่งยากกำลังจะเกิดขึ้นแล้ว
 :เฮ้อ:

คุณป๊อมโพสวันนี้ให้อีกตอนได้ป่าวคับ
จิงโจ้ขอร้อง
 :m5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 31-07-2007 17:28:50

 :impress:

มาขอร้องด้วยอีกคน

มาต่ออีกนะ

อดใจไม่ไหวแร้ว

 :a11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 31-07-2007 18:06:26

รอบสุดท้ายของวัน อารมณ์เศร้ามากมาย ทำไงดี  :sad2:
**************************************************
เอ็มผละตัวออกมาจากอ้อมกอดของต่อมองสบตาแววตากังวลของนั่น

“กูอยากอยู่คนเดียวก่อน”

ต่อตัวชากับน้ำเสียงนิ่งๆนั่นส่ายหัวไม่รับรู้กับคำบอกของเอ็ม

“ไม่มีทางกูไม่มีทางปล่อยให้มึงอยู่คนเดียวแน่”

“อย่าบีบคั้นกูต่อ”

“มึงต่างหากที่บีบคั้นกูมึงอยู่คนเดียวเดี๋ยวมึงก็ฟุ้งซ่านอีก”

“แล้วมึงจะแคร์อะไรที่ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ ไม่ใช่เพราะกูเหรอที่ตามมึงมาเพื่ออะไรก็ไม่รู้”

“กูรู้นะว่ามึงโกรธกูมึงอย่าโทษตัวเองดีกว่า”

“แล้วไงมึงก็ทำให้พี่สาวมึงมองกูเลวจนได้แล้วนิ”

“นี่มึงก็รู้ว่าที่พี่กูตบหน้ามึงเพราะใคร มึงจะมาพาลกูทำไม”

“มึงก็น่าจะรู้ตัวมึงดีว่าทำอะไรไว้กะกู”

เอ็มจะเดินหนีแต่ต่อรีบคว้ามือไว้เอ็มสะบัดจนหลุดกำลังจะสวนหมัดไปที่ใบหน้าต่ออีกครั้งที่วุ่นวายรั้งตัวเขาไว้ แต่ต้องชะงักมือค้างไว้เมื่อเห็นต่อยืนหลับตานิ่งเหมือนพร้อมที่จะรองรับอารมณ์โมโหของเอ็ม

“โธ่โว้ย!!!”

เอ็มเปลี่ยนเป็นลดมือลงมาผลักที่อกต่อสุดแรงจนคนโดนผลักล้มลงกับพื้นตรงหน้า เอ็มมองต่อที่กำลังพยุงตัวขึ้นด้วยอารมณ์สับสนโดยลืมสังเกตสีหน้าที่เจ็บปวดของต่อที่ลุกขึ้นแอบซ่อนมือไว้ข้างหลัง

ต่อบีบมือตัวเองแน่น ทั้งๆที่รู้สึกว่าเลือดอุ่นๆกำลังไหลอาบเต็มสองมือจากการโดนเศษแก้วทิ่มเอาเมื่อสักครู่

“เอ็ม..อย่าไล่กูไปไหนเลยนะ มึงจะไม่พูดหรือไม่สนใจกูก็ได้ แต่กูจะไม่ไปไหนทั้งนั้นกูจะไม่ปล่อยให้มึงฟุ้งซ่านอีก”

ต่อกัดฟันแน่นเมื่อพูดจบเมื่อเริ่มปวดที่มือขึ้นมาแต่เอ็มยังไม่สังเกตเห็น

“เพื่ออะไร ยังไงกูก็ไม่ลืมสัญญาที่กูไว้ให้กับมึงหรอก”

เอ็มยิ้มหยันๆซึ่งต่อรู้ได้ทันทีว่ากำลังโดนประชด เขามองคนตรงหน้าอย่างเจ็บปวดในการกระทำของตัวเอง เอ็มคงจะโกรธเขามากที่จับได้ว่าเขาโกหก แต่เด็กหนุ่มก็ตอบโต้อะไรไม่ได้เมื่อเริ่มรู้สึกปวดมือหนักขึ้นจนปากเริ่มสั่นจากการเก็บอาการสองมือบีบเอาหากันแน่น

“โอ้ย!!”…

ต่อหลุดปากร้องออกมาเมื่อเริ่มทนไม่ไหวกับแผลที่โดนกด เอ็มเริ่มที่จะเอะใจ จึงเดินเข้าไปหาต่อที่เบี่ยงตัวหลบไปเรื่อยๆ

“มึงซ่อนอะไรไว้ข้างหลัง”
เอ็มถามเมื่อต่อถอยห่างเขาไปเรื่อยๆ

“เปล่ามึงไปนั่งสงบอารมณ์ก่อนไปกู จะไม่กวนแล้วหายโกรธเมื่อไหร่ค่อยมาคุยกะกู กูนั่งรอตรงนี้แหละ”
ต่อจะนั่งลงม้านั่งที่เขาถอยมาชนแต่เอ็มชิงที่จะดึงตัวเอาไว้ก่อนพร้อมๆกับคว้ามือต่อที่ซ่อนไว้ข้างหลังออกมาดู

“โอ้ย..”
ต่อร้องสุดเสียงเมื่อมือที่กุมแผลหลุดออกจากกันจนแผลเปิด เอ็มตกใจจนทำอะไรไม่ถูกเมื่อเลือดต่อไหลอาบมาที่มือเขา เด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองหน้าซีดๆของต่อ รู้สึกผิดขึ้นมาจับใจเมื่อนึกถึงภาพที่ต่อล้มไปกองที่พื้นก่อนที่จะลุกขึ้นมาเอามือไขว้หลังเพื่อซ่อนในสิ่งที่เกิดขึ้น

“แผลมันลึกมากเลยนะมึง”
เอ็มบอกเมื่อเห็นรอยแผลที่เปิดออก

“เฮ้ย..ไม่หรอกแค่นี้ใกลหัวใจ”
ต่อพยายามฝืนยิ้มบอกทั้งๆที่มือเริ่มสั่นเพราะความเจ็บเล่นไปถึงข้างใน เอ็มเองก็สัมผัสได้ถึงอาการเจ็บที่เกินจะฝืนของต่อเขามองต่ออย่างรู้สึกผิด

“อวดดีแล้วมันได้อะไรมานี่”
เอ็มรีบฉุดมือต่อไปที่รถเปิดประตูให้ต่อขึ้นไปนั่งก่อนจะรีบหาผ้าสะอาดมาพันแผลเอาไว้ลวกๆ

“เดี๋ยวกูพาไปทำแผลทนเจ็บหน่อยนะ”
เอ็มบอกเมื่อขึ้นไปนั่งข้างๆต่อ

“มึงคงเลิกเคืองกูแล้วใช่มั๊ย”
ต่อถามเบาๆเมื่อเอ็มขับรถพาเขาออกมา

“มึงเจ็บกูก็เจ็บกูขอโทษ”
เอ็มหันมาบอกคนข้างๆที่มองเขาเหมือนกลัวว่าเขาจะไม่หายโกรธ

“แค่นี้กูก็ไม่เจ็บแล้ว”
ต่อบอกพลางยิ้มจางๆรู้สึกดีที่เห็นเอ็มแอบยิ้มที่มุมปากก่อนที่มือที่ว่างของเอ็มจะเอื้อมมายีหัวเขาเล่นเบาๆ

“ไอ้ตี๋เอ้ย..มึงนะมึงโดนกูทำขนาดนี้แล้วยังทนกูได้นะ”

“ก็กูรักมึงไง”
เอ็มชะงักมือเมื่อต่อบอกด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ มือที่จับหัวต่อเมื่อสักครู่จึงเลื่อนมาจับมือต่อเบาๆ

“กูเชื่อมึงต่อกูเองก็ไม่ต่างไปจากมึง”

“แต่กูอยากได้ยินคำว่ารัก”
เอ็มหันมามองหน้าคนพูดที่มองเขาเหมือนรอคำตอบ

“รักครับ”
เอ็มบอกยิ้มๆต่อหลับตาเอนหลังลงที่เบาะ

“แค่นี้กูก็พร้อมที่อดทนและยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้นเพื่อรักของเราได้แล้วล่ะ”
เอ็มนึกเห็นใจคนข้างๆขึ้นมา นึกถึงน้ำเสียงตะวาดและแววตาเอาเรื่องของต่อที่มองพี่สาวก่อนที่จะดึงเขาออกมาจากเหตุการณ์วุ่นวายนั่นนึกคิดว่ากลับไปต่อจะโดนอะไรบ้าง

“ถึงแล้วต่อ”
เอ็มเขย่าร่างต่อที่เผลอหลับไปต่องัวเงียตื่นมองคลินิคข้างหน้า

“นี่มันที่ที่กูเคยพามึงมาหาหมอวันแรกที่เจอกันนิ”
ต่อหันไปบอกเอ็ม

“ก็ไม่แปลกกูเริ่มรู้สึกดีกับมึงก็ที่นี่ไปเหอะ”

เอ็มลงรถลงไปก่อน ต่อยิ้มให้ตัวเองก่อนที่จะก้าวลงตามไปครั้งแรกเขามาเป็นเพื่อนคนป่วย แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันกลับกันเอ็มนั่งส่งสายตายิ้มให้กำลังใจขณะที่เขากำลังเดินเข้าห้องทำแผล
.
.
.
“เรื่องมันเป็นไงเนี่ยเตย แม่งงหมดแล้ว”
แม่เข้ามาถามเตยที่นั่งหน้าบึ้งตึงกับพฤติกรรมน้องชายที่เหมือนตบหน้าเธอเข้าฉาดใหญ่

“จะอะไรซะอีกล่ะครับก็เพื่อนต่อรุมเราสองคนไง”
ตั้มออกความเห็น

“แต่เอ็มไม่น่าจะเป็นเด็กแบบนั้นนะ”
แม่เตยแย้งจนแม่ตั้มฉุนขึ้นมา

“อะไรกันนี่เธอคงไม่ได้หมายความว่าตาตั้มไปหาเรื่องก่อนหรอกนะ”

“ก็ไม่ได้หมายความอย่างนั้นเราไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ ฟังความข้างเดียวมันใช้ได้ที่ไหนแล้วถ้าเกิดต่อโดนเอ็มทำร้ายจริงๆแล้วจะไปด้วยกันอีกทำไม”

แม่เตยพยายามอธิบายโดยที่ไม่รู้ว่าลูกสาวรู้คำตอบดีว่าทำไมน้องชายถึงได้จูงมือเอ็มให้ไปด้วยกัน

“แม่อย่าเพิ่งคาดหวังอะไรในตัวลูกชายแม่เลยนะ เตยไม่อยากให้แม่เสียใจ”
เตยหันไปบอกกับแม่ก่อนจะแยกตัวไปที่ห้องตัวเองอย่างสับสน ยังไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้น ตั้มมองตามพลางลอบยิ้มที่มุมปากที่เห็นทุกอย่างมันวุ่นวายอย่างที่เขาอยากให้เป็น

“อะไรของเขาลูกคนนี้”
แม่มองตามเตยอย่างไม่เข้าใจไม่ต่างกับพีที่นั่งคอตกนึกทบทวนเหตุการณ์ ไม่อยากจะเชื่อว่าเขาเพิ่งเห็นเพื่อนชายของเขาทั้งสองได้จูงมือกันเดินไปต่อหน้าเหมือนคู่รักที่จูงมือกัน
.
.
.

“ไง หายเจ็บยัง”
เอ็มเอ่ยถามต่อขณะเดินออกจากคลีนิคด้วยกัน

“ยังว่ะตอนนี้ยังเจ็บอยู่เลย”
ต่อแกล้งบอกทั้งๆที่รู้สึกดีขึ้นมากมองเอ็มที่กำลังจับมือที่เป็นแผลของเขาขึ้นมาดู

“ไหนดูดิ”

“เฮ้ยไม่เอาคนมองนะมึง”

“ทีตอนจูงมือกูออกจากเธคไม่เห็นอายเลย”
เอ็มบอกล้อๆแต่ก็ยอมปล่อยมือต่อลง

“ก็กูกลัวมึงโกรธ”

“ทีโกหกกูน่ะไม่คิดหรอกนะ”

“มึงอย่าเอามันมาพูดอีกได้มั๊ย มึงก็รู้ว่ากูไม่ได้ตั้งใจจะหลอกมึง ก็เธคนั่นกูไม่ได้อยากที่จะไปเหยียบด้วยซ้ำแต่ตั้มลากกูไปเอง”

“มึงเป็นควายหรือไงถึงให้เขาลากได้”
ต่อสะอึกในคำพูดตรงๆของเอ็มก่อนจะบอกด้วยน้ำเสียงน้อยใจ

“รักกูจังนะมึงด่ากูแต่ละคำแรงๆทั้งนั้น”

“ทีหลังมึงก็อย่าโง่ละกัน ถ้ากูทำอย่างมึงบ้างมึงจะโกรธมั๊ย”
ต่อคิดตามคำพูดเอ็มก่อนจะชี้หน้าเอ็มขึ้นมา

“อย่าแม้แต่จะคิดเลยนะมึง”

“ทีงี้ทำเป็นหึงไอ้เบื้อก”
เอ็มปัดมือออกแล้วเดินนำไปที่รถต่อจึงรีบเดินตาม

“ไปไหนดี”
เอ็มเอ่ยถามเมื่อยังไม่มีจุดหมายที่จะไป

“ไปส่งกูที่หอแล้วมึงก็กลับบ้านเหอะ เดี๋ยวพ่อกะแม่มึงคิดมากอีกที่มึงไม่ยอมอยู่ติดบ้าน”
เอ็มถอนหายใจ

“ทำไมการที่เราจะทำอะไรเราต้องคอยแคร์คนอื่นด้วยนะ”

“สักวันเราคงจะทำอะไรได้ตามใจตัวเองเชื่อกูนะเอ็ม”

“กูจะรอวันนั้น”

สองคนยิ้มให้กันอย่างเหงาๆก่อนที่เอ็มจะไปส่งต่อที่หอแล้วแวะกลับบ้านตัวเอง

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 31-07-2007 18:17:05

เฮียเป็นไรเศร้าอ่า
มะเศร้าดี่
ยิ้มๆ น้า
 :m18:

ขอบคุณที่มาต่อให้นะคับ
 o1

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 31-07-2007 18:26:26

 :impress:

ขอบคุณครับที่มาต่อให้นะ  เป็นกำลังใจให้ด้วย อย่าเศร้ามากเลย เดี๋ยวมันก็ผ่านไปเองแหละ :a11:

สู้ ๆ นะ นายต่อ กับนายเอ็ม

รออ่านต่อไปครับ

 o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 31-07-2007 19:33:35

เหอ เหอ อย่าเศร้าไปเลยนะ  :m18:  :m18:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 31-07-2007 19:47:55

โอ๋ๆ.....เป็นอะไรไป

อย่าเศร้าไปเลยน้า.........แต๊แน่วๆ :m21: :m21:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 31-07-2007 19:50:47

เป็นอะไรไปเอ่ยคนดี  :m22:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 31-07-2007 19:59:21

ทำใมตั้มถึงปากดีอย่างงี้โรคจิตรหรือเปล่าวะ  :angry2: :angry2: :angry2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 31-07-2007 20:15:04

ตั๊มนี่เลวจิงๆ เริ่มมีกลิ่นตุๆแระ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: しろやま　としんや ที่ 31-07-2007 21:03:32

ยังไงฟ้าก็ต้องมีเวลา

ให้ทั้งสองคนนี้

สู้ๆนะเอ็มกับต่อ


สู้ๆด้วยนะทั่นพี่ อย่าเพิ่งหมดกำลังใจ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 31-07-2007 22:24:59

.............เคลียร์ไป 1 เรื่อง

...........ก้เหลือแต่เรื่องครอบครัวซินะ.......... :a6: :a6:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 01-08-2007 11:40:28

คนโป้ดหายยยยยยยยยยยยยยยย

 :m7: :m7: :m7: :m7: :m7:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 01-08-2007 17:18:05

 :เฮ้อ: กว่าฟ้าจะมีเวลา ให้มาโพส

งานเยอะจัง บ้าพลังไม่ไหว  :sad2:
************************************************
“พ่อยังไม่นอนเหรอครับ”
เอ็มตกใจที่เห็นพ่อนั่งอยู่ในบ้านแต่ก็จำเป็นต้องทัก

“แล้วเราล่ะไปไหนมา”
พ่อหันมาจ้องหน้าจนเด็กหนุ่มหลบวูบ

“ไปหาไอ้พีครับ”

“แล้วหน้าไปโดนอะไรมา ทำไมมันช้ำอย่างนั้น”
เอ็มเอามือจับรอยช้ำที่หน้า

“ก็มีเรื่องนิดหน่อย”

“จะทำอะไรก็คิดถึงที่บ้านบ้างนะ ไม่ใช่ทำอะไรตามใจตัวเอง”
พ่อบอกอย่างใจเย็น แต่เอ็มรู้ว่ากำลังโดนตำหนิที่เขาออกจากบ้านโดยพลการแบบนี้

“ผมขอโทษครับพ่อผมจะไม่ทำอีก”

“เราน่ะโตแล้วต่อไปเรียนจบก็ต้องช่วยงานพ่อที่ไร่ต้องคุมคนหัดที่จะเป็นผู้ใหญ่เอาไว้บ้าง เป็นถึงลูกชายเจ้าของไร่อย่าให้ใครเขานินทาในเรื่องไม่เป็นรื่อง”

พ่อทิ้งท้ายเอาไว้แค่นั้นก่อนจะเดินขึ้นข้างบน เอ็มเดินไปล้มตัวลงนอนบนโซฟาอย่างเหนื่อยใจ นี่เขากำลังทำให้พ่อไม่สบายใจหรือเปล่าเด็กหนุ่มถามตัวเองในใจ เหมือนกับต่อที่กำลังเหม่อมองนอกหน้าต่างด้วยความรู้สึกที่สับสนกับเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้พรุ่งนี้เขาจะมองหน้าแม่ยังไงถ้าพี่สาวเขาบอกเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

“กลับมาแล้วเหรอ”
ต่อเอ่ยถามเมื่อเห็นพีเปิดประตูห้องเข้ามา

“อือ”
พีตอบสั้นๆในลำคอรู้สึกแปลกๆที่จะหยอกล้อกับต่อเหมือนเดิม แต่ก็อดที่จะถามไม่ได้

“มึงยังไม่นอนเหรอ”

“นอนไม่หลับ”
ต่อตอบ

“อะไรพรุ่งนี้มึงมีเรียนไม่ใช่เหรอ”

“ทำไงได้ยังไงกูก็นอนไม่หลับ”

“คิดถึงไอ้เอ็มเหรอ”
พีหลุดปากถามจนต่อหันขวับมาที่เขาทันทีแล้วเอ่ยถาม

“มึงคงเริ่มรู้อะไรแล้วใช่ป่ะ”

“กูก็แค่ๆคิด มันไม่จริงใช่ป่ะ”
พีแกล้งหัวเราะกลบเกลื่อน

“ถ้ากูบอกว่าจริงล่ะ”
ความเงียบเข้ามาเยือนสองหนุ่ม พีเดินไปนั่งลงที่เตียงพยายามสลัดหัวหลายครั้งไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน

“พวกมึงนี่บ้ากันไปใหญ่แล้ว”
พีเผลอตวาดออกมาเมื่อรับไม่ได้กับเรื่องนี้

“เออ พวกกูมันบ้า บ้าตั้งแต่กูยอมเปิดประตูให้เพื่อนมึงวันแรกแล้ว”

ต่อนั่งกุมขมับเมื่อนึกย้อนไปวันแรกที่เจอกัน เขายังไม่ค่อยชอบขี้หน้าเอ็มสักเท่าไหร่แต่วันนี้ตอนนี้เขากลับทำใจยากที่จะเลิกติดต่อกัน เขาทำแบบนั้นไม่ได้อีกแล้ว พีมองต่ออย่างนึกเห็นใจขึ้นมาจึงเดินเข้าไปตบไหล่ปลอบโยน

“เอาเหอะยังไงมึงสองคนก็เพื่อนกู เรายังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม กูจะไม่ยุ่งเรื่องของพวกมึงของแบบนี้มันห้ามกันไม่ได้หรอก”

“กูอยากให้แม่กะพี่กูคิดเหมือนมึงว่ะ”

พีเงยหน้าขึ้นบอก

“อย่าคิดมากไปนอนได้แล้วอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดแหละวะ”

ต่อเดินกลับเข้าห้องตามคำบอกของเพื่อน อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด……
.
.
.
.
“นั่นพี่ต่อนี่พ่อ”
อิมบอกพ่อเมื่อมองเห็นต่อกำลังเดินอยู่ริมฟุตบาทในขณะที่เธออยู่ในรถ

“สงสัยกำลังไปเรียนแน่เลย พ่อรับพี่เขาไปด้วยดิทางเดียวกันพอดีเลย”
พ่ออิมพยักหน้าก่อนจะเลี้ยวรถเข้าไปเทียบทางที่ต่อกำลังเดินไป ต่อมองคนทีอยู่ในรถที่จอดรออยู่เห็นอิมเปิดประตูเดินยิ้มออกมา

“พี่ต่อเร็วดิไปด้วยกัน”
ต่อไม่อยากขัดเมื่อมองไปเห็นคนที่นั่งอยู่ข้างในจึงเข้าไปนั่งในรถทางด้านเบาะหลัง

“ปกติไปเรียนยังไง”
พ่ออิมถามเสียงเรียบ

“ก็ขับมอไซค์ไปน่ะครับ แต่วันนี้จะแวะไปหาแม่ด้วยก็เลยคิดว่าไม่สะดวก”

“อ้าวแม่พี่ต่อมาเหรอ”
อิมถาม

“อืม ก็ที่นั่งทานข้าวในร้านวันนั้นไง”

“เหรอแล้วผู้ชายที่ออกมาทักเป็นใครเหรอ”
อิมถามถึงตั้ม

“อ้าวไอ้เอ็มไม่ได้บอกเหรอ”

“โหยพี่เอ็มกลับมานะเอาแต่หน้าบึ้งตึง ใครจะกล้าถาม”
ต่อเผลอมองสบตาพ่อของอิมผ่านกระจกมองหลังเริ่มรู้สึกไม่ดีกับแววตานั่น

“เพื่อนพี่นะครับ”

“แล้วทำไมพี่เอ็มต้องทำเหมือนโกรธด้วยล่ะตอนที่พวกพี่คุยกัน”
อิมถามซื่อๆ ต่อเริ่มนั่งไม่ติดเมื่อหันไปสบตาคนที่กำลังขับรถอยู่อีกครั้ง

“หน้ามันก็เป็นแบบนั้นอยู่แล้วไม่ใช่เหรออิม ไอ้นี่มันชอบหน้าบึ้งจะตาย”

อิมกำลังจะถามอะไรอีกตามประสาแต่ต้องชะงักเมื่อโดนพ่อติงไว้

“ไม่เอาน่าอิมกวนพี่เขาทำไมนักหนา”

“เปล่ากวนซะหน่อยแค่ชวนคุยเนาะพี่ต่อ”
ต่อยิ้มเจื่อนๆเมื่ออิมหันไปนั่งเงียบคู่กับพ่อ พอดีกับโทรศัพท์ต่อที่ดังขึ้นเด็กหนุ่มทำหน้าไม่ถูกเมื่อเห็นว่าเป็นเอ็มโทรมา

“ทำไมรับช้าจังวะ”
เอ็มถามเมื่อนานกว่าที่ต่อจะรับสาย

“เออนะยังไงก็รับว่าไง”

“ก็อยากโทรหามือเป็นไงบ้างหายเจ็บยัง”

“อืมค่อยยังชั่ว”

“เฮ้ยเป็นไรวะดูเกร็งๆ”
เอ็มเริ่มผิดสังเกตในน้ำเสียง

“เปล่า กำลังจะไปเรียน”

“กูรู้แต่อยู่กะใครทำไมเสียงดูแปลกๆ”

“อยู่บนรถกะอิมแล้วก็….”
ต่อไม่บอกเพราะแค่นี้คิดว่าเอ็มคงพอที่จะเข้าใจ

“เฮ้ย มึงไปอยู่นั่นได้ไงวะ”

“อย่าเพิ่งถามได้มั๊ย”
ต่ออยากจะวางสายเมื่อเห็นอิมหันมามอง

“เออ งั้นกูไม่กวนแล้ว อย่าลืมไปล้างแผลนะหรือรอกูก็ได้เดี๋ยวไปเป็นเพื่อน”

“อืมไว้ค่อยคุยกันแค่นี้นะ”
ต่อตัดสายหันไปมองอิมที่มองอยู่

“พี่เอ็มเหรอ”
ต่อพยักหน้ารับ

“ท่าทางพี่เอ็มจะสนิทพี่ต่อมากกว่าพี่พีนะเนี่ย”

“ไม่มั้งเอ็มกับพีมันคบกันมาตั้งแต่เด็กแล้วนิ”

“เวลามันไม่ใช่ตัววัดหรอกนะ”
พ่ออิมที่เงียบมานานเอ่ยขึ้น ต่อทำได้แค่มองหน้าอิมก่อนที่จะเงียบไปตลอดทางจนถึงหน้ามหาลัย

“ขอบคุณนะครับไปแล้วอิม”

ต่อยกมือไหว้พ่ออิมแล้วหันมายิ้มให้เด็กสาวก่อนจะรีบลงจากรถเดินเข้ามหาลัย

“พ่อจอดก่อน”
อิมร้องทักพ่อเมื่อเหลือบเห็นหนังสือต่อวางอยู่บนรถ

“อะไรยัยอิม”
พ่อถาม

“หนังสือพี่ต่อลืมไว้เดี๋ยวหนูเอาไปให้เอง”
อิมคว้าหยิบหนังสือเดินลงจากรถรีบวิ่งไปหาต่อ เด็กสาวชะงักเมื่อเห็นต่อกำลังยืนอยู่ต่อหน้ากับผู้หญิงที่เธอไม่รู้จัก แต่ผู้ชายอีกคนที่ยืนข้างๆคือคนที่แขวะเธอเมื่อวาน

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 01-08-2007 17:21:46

ฟ้าให้มาพร้อมฝนตกจริงๆ

สู้ๆ หนาคนโป้ดดดดดดดดดด

 :a2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 01-08-2007 17:22:25

.........สงสัยจามีเรื่องอีกแล้ว......... :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 01-08-2007 17:31:40

 :เฮ้อ: มีเรื่องไม่มีที่สิ้นสุด แล้วมันจาเปงแบบละครช่องหลายสีปะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 01-08-2007 17:36:00

 :impress:

ชักอยากรู้แล้วสิ ว่าตอนจบเรื่องมันจะออกไปทางไหนน๊า....

คิดแล้วกลุ้มแทนสองคนนี้จริง ๆ เชียว

ขอบคุณนะครับที่มาต่อ เป็นกำลังใจให้นะ

555+++

 o1

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 01-08-2007 17:42:04

รู้ตัวหรือเปล่า เธอทำอะไรให้ชีวิตของฉัน
มากมายเท่าไหร่ จากการที่ได้มีเธออยู่ข้างกัน

เป็นความอบอุ่นของหัวใจ เป็นความยิ่งใหญ่ของทุกวัน
เป็นจุดมุ่งหมาย และเรี่ยวแรงใจอันสำคัญ

เพราะว่าเธอนั้นคือ ดวงใจ ของฉัน
ที่ทำให้ทุกๆ วัน ฉันเดินสู้ต่อ
ล้มและลุกเท่าไหร่ไม่เคยจะท้อ ไม่เคยหวั่นไหว
ขอเพียงยังมีเธออยู่ข้างกัน...ตลอดไป

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 01-08-2007 17:49:55

รีบน เพลงเนี๊ยให้เราหรอ ตาโจ้ หุหุ  :m12:
*************************************************************
“มาทำไมแต่เช้าพี่เตย”
ต่อทักพี่สาวปรายตามองตั้มที่ยืนข้างๆ

“มือเราไปโดนอะไรมา”
เตยถามเมื่อเหลือบมองเห็นมือน้องชายที่โดนพันเอาไว้ด้วยผ้าขาว

“อุบัติเหตุนิดหน่อย”

“หวังว่าคงไม่ใช่ฝีมือนายนั่นนะ”
ตั้มถาม

“ไม่เกี่ยวกับนาย”
ต่อสวนกลับ

“นี่อย่าขึ้นเสียงเหมือนอันธพาลอย่างเพื่อนนายนะ”

ต่อเริ่มฉุนเมื่อพี่สาวพาดพิงไปถึงเอ็มจึงรีบตัดบท

“มีอะไรว่ามาผมมีเรียน”

“ท่าทางเหมือนรำคาญพวกเราจังนะ แทนที่จะดีใจที่ญาติๆมาเยี่ยม”
ตั้มยังกวนอารมณ์ไม่เลิก เตยจึงหันไปส่งสายตาให้เงียบลงแล้วหันมาหาน้องชาย

“ที่มานี่จะมาบอกว่าเย็นนี้พวกเราจะกลับกรุงเทพแล้ว ไม่อยู่กวนสายตานายนานหรอก”

“ทำไมพูดงี้ล่ะพี่เตยผมไม่ได้รำคาญที่พวกพี่มานะ”
ต่อนึกโกรธพี่สาวที่มองเขาแบบนั้น

“แล้วที่นายมาตวาดพี่เพื่อปกป้องนายนั่นจ ะให้เรียกว่าอะไร”

“ก็ถามคนที่ยืนข้างพี่ดูสิ ถูกคอกันดีนักไม่ใช่เหรอ เรียนเสร็จแล้วผมจะแวะไปหาแม่บอกเขารอด้วยนะ”
ต่อจะเดินหนีแต่โดนอิมเรียกไว้ก่อน

“พี่ต่อรอเดี๋ยว”

“ใครอีกล่ะน่ะ”
เตยหันไปมองเด็กสาวที่กำลังวิ่งมาหา

“น้องสาวนายเอ็มครับ”
ตั้มตอบพอดีกับที่อิมวิ่งมาถึงยื่นหนังสือให้ต่อ

“หนังสือพี่ต่อลืมไว้”

“ขอบใจนะ”
ต่อบอกยิ้มๆพลางรับหนังสือมา

“ทีงี้ยิ้มหน้าบานเชียวนะ”
เตยแขวะตามนิสัย

“ป้า..คนนี้ใครพี่ต่อ”
เตยแทบสำลักกับคำเรียกที่อิมใช้เรียกตน ต่อเองก็นึกขำแต่สถานการณ์ไม่เอื้อที่จะทำให้เด็กหนุ่มหลุดอาการออกมาเมื่อเตยจ้องหน้าอิมนิ่ง

“พี่สาวพี่เองแหละชื่อพี่เตย”
ต่อแนะนำ

“หวาย…พี่เหรอหวัดดีค่ะ”
อิมยกมือไหว้ยิ้มทักแห้งๆเตยรับไว้อย่างไม่พอใจ

“อิมไปนะพี่ต่อ”
อิมบอกลาแล้ววิ่งกลับไปที่รถเตยจึงหันมาว่าน้องชาย

“ปากไม่ได้ต่างกันเลยนะทั้งพี่ทั้งน้อง”

“พี่ก็ร้ายไม่เบาเหมือนกันแหละ”
ต่อว่าพี่เข้าให้แล้วรีบเดินหนี

“ไม่ต้องห่วงครับพี่เตยเดี๋ยวผมดูแลต่อให้เอง”
ตั้มบอกกับเตย ต่อคงจะยังไม่รู้ว่าการกลับไปของญาติต่อครั้งนี้เขาไม่ได้กลับไปด้วย โอกาสที่เขาจะอยู่ใกล้ชิดต่อโดยห่างจากสายตาแม่และเตยกำลังรอเขาอยู่………

เอ็มไปรอต่อที่มหาลัยในช่วงบ่ายเพื่อที่จะพาต่อไปล้างแผล เด็กหนุ่มถอนหายใจเมื่อเห็นตั้มกำลังนั่งคุยโทรศัพท์ท่าทางอารมณ์ดีอยู่ในร้านกาแฟหน้าทางเข้า แล้วเอ็มก็ต้องชะงักเมื่อเห็นต่อเดินออกมาหาและนั่งลงตรงข้ามกับตั้ม

“อย่าบอกนะว่านายมานั่งรอตั้งแต่เช้าแล้วยังไม่ได้กลับ”
ต่อทักหลังจากที่ตั้มโทรตามเขาให้ออกมาหาในขณะที่เอ็มยืนมองเหตุการณ์อยู่ห่างๆ

“ก็ไม่รู้จะกลับไปทำไมนั่งรอนายดีกว่า”

“ทำไมให้พี่เตยกลับไปคนเดียว”
ต่อติงแต่ตั้มทำยักไหล่

“พี่เตยน่ะเก่งจะตายปล่อยไว้ที่ไหนๆ เขาก็ไม่หลงหรอก”

“แต่มันก็ไม่น่าทำ”

“ช่างเหอะน่าป่านนี้เขาถึงโรงแรมแล้วมาคุยเรื่องของเราดีกว่า”

“อะไรเรื่องของเรา”
ต่อเริ่มงงว่าตั้มกำลังจะบอกอะไรเขา

“ก็น่าจะรู้ตัวว่าเราน่ะคิดยังไงกะนาย”
ตั้มมองตาต่อจนต่อต้องเบือนหน้าหลบ

“นายก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้”

“ทำไมล่ะในเมื่อนายก็ชอบผู้ชายเหมือนกัน”

ต่อชะงักหันกลับไปมองคนพูดทันทีเมื่อได้ยินอย่างนั้น

“มันไม่เหมือนกัน”
เด็กหนุ่มบอกช้าๆแต่คนฟังกลับยิ้มเยาะ

“มันต่างกันตรงไหนล่ะต่อระหว่างที่นายจะชอบเอ็มหรือคบกับเรา ยังไงแม่นายก็ต้องผิดหวังในตัวนายอยู่ดี”

“นี่นายต้องการอะไรอ่ะตั้ม”

“ก็อย่างที่บอกเราต้องการที่จะคบกับนาย”

“ก็ทุกวันนี้เราไม่ได้คบกันเหรอ”

“มันยังดูห่างๆกันอยู่นายเองก็รู้”

“เรามันเป็นได้แค่นี้นายเองก็น่าจะรู้”

“ใช่เรารู้และทุกคนก็รู้และมองเราเป็นเพื่อนกัน แต่ระหว่างนายกับเอ็มทุกคนกำลังสงสัยโดยเฉพาะแม่นาย”

“นี่นายหมายความว่าไง”

“แม่นายเครียดกับเรื่องนี้มากรู้ป่าว เขาเริ่มที่จะสงสัยว่าลูกชายคนเดียวกำลังจะเป็นเกย์”
ตั้มเน้นเสียงจนต่อเริ่มใจเสีย

“นายกับพี่เตยไปพูดอะไรให้แม่ฟัง”
ต่อขึ้นเสียง

“เปล่าเราไม่ได้คุยตรงกันข้าม เราต่างพยายามปิดในสิ่งที่ได้ยินและเจอมาด้วยซ้ำ แต่อย่าลืมนะว่ายังมีอีกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ด้วย”

ต่อนึกถึงอาผู้ชายญาติของเขาอีกคนที่อยู่ในเหตุการณ์คืนนั้นด้วย

“เขาบอกแม่เหรอ”
ต่อถามอย่างหวาดระแวงตั้มพยักหน้ารับนึกสมใจที่ต่อเริ่มเอนเอียงไปตามเกมของเขา

“เรากับพี่เตยก็พยายามปิดเรื่องนี้แล้วนะ แต่ช่วยไม่ได้นายมันทำอะไรไม่คิดเอง”

“แล้วไง”

“นายคงไม่อยากให้แม่นายเสียใจหรอกนะต่อ ทางที่ดีนายควรเลิกคบกับนายเอ็มนั้นเถอะ”
ตั้มบอกออกไปตรงๆไม่รู้ว่าคนฟังกำลังตกใจในสิ่งที่ได้ยิน

“ที่นายต้องการคือเรื่องนี้น่ะเหรอ เลิกหวังและก็เลิกคิดไปได้เลย”
ต่อจะเดินหนีเพราะมันคงยากที่เขาจะเชื่อในคำบอกของตั้มได้ง่ายๆ ตั้มรีบคว้ามือไว้เอ็มที่ยืนดูอยู่เบือนหน้าหนีจากภาพที่ต่อยอมนั่งลงที่เดิมอีกครั้ง

“นายฟังนะต่อถ้านายยังดื้อดึงอยู่แบบนี้ จะว่าเราใจร้ายไม่ได้นะถ้าจะบอกเรื่องนายกับแฟนของนายให้แม่ของนายได้รับรู้”

“นี่ตั้มนายจะทำอย่างนี้เพื่ออะไร”

“ก็บอกแล้วไงว่าเราชอบนาย”

“แล้วมันต่างกันตรงไหนล่ะ ถ้าเกิดเราจะเลิกกับเอ็มแต่นายก็ยังมาข้องแวะอยู่กับเรา”

“อย่างน้อยแม่นายก็ไม่รู้เรื่องของนาย แม่นายกะแม่เราสนิทกันขนาดไหนนายก็รู้ แล้วแม่นายคงไม่คิดหรอกนะว่านายกับเราจะเป็นอะไรกันได้มากกว่าเพื่อน คิดเอาแล้วกันว่านายจะเสี่ยงคบกับเอ็มทั้งๆที่คนอื่นกำลังระแวงในพฤติกรรมว่านายจะเบี่ยงเบนหลังจากที่เสียพ่อไปแล้ว และกับเราที่ไม่มีใครจะคิดในเรื่องแบบนี้ได้เพราะเราเป็นญาติกัน เลือกเอาสิว่านายต้องการที่จะให้แม่นายภูมิใจหรือเสียใจกับนายดี”

ต่อนิ่งคิดไม่อยากจะเชื่อว่าตั้มจะเล่นแบบนี้กับเขา

“ถ้านายยังดื้อดึงที่จะคบกับเอ็มต่อไป เราก็จำเป็นต้องบอกเรื่องนี้กับแม่นายเพื่อหยุดพฤติกรรมของนาย”
ตั้มบอกซ้ำเมื่อเห็นต่อเริ่มลังเล

“แล้วถ้าเราเลิกกับเอ็มล่ะ”
แม้จะเจ็บกับคำพูดตัวเองแต่ต่อก็ฝืนใจถาม

“เรื่องนี้จะเป็นความลับ เราเองจะยืนยันว่านายยังเป็นลูกชายเป็นเสาหลักของครอบครัวแทนพ่อของนาย”
ตั้มบอกยิ้มๆ

“แล้วนายจะได้อะไรทำอย่างนี้ก็เท่ากับนายก็ต้องเลิกยุ่งเกี่ยวกับเราเหมือนกัน”

“ไม่จำเป็นเพราะทุกคนมองเราเป็นเพื่อนกันอยู่ แล้วจะเลิกกันทำไมล่ะในขณะที่เอ็มไม่ใช่”

ตั้มส่ายหัวบอกแค่เขาสามารถแยกต่อกับเอ็มออกจากกันได้ เรื่องอื่นมันคงไม่เกินความสามารถเขาไปได้ในเมื่อในสายตาของญาติๆเขาไม่ได้เป็นเด็กกร้าวร้าวเหมือนเอ็มที่โดนทุกคนมองในด้านลบ โดยเฉพาะเตยพี่สาวของคนตรงหน้าที่ถูกเขาจับมาเป็นเครื่องมือในการเล่นเกมครั้งนี้

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 01-08-2007 17:55:45

.........ทำกรรมกันมาเยอะจิงๆนะคู่นี้.......

.........ถึงได้มีอุปสรรคขนาดนี้.......... :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 01-08-2007 17:57:18

 :angry2: เกลียดไอ้ตั๊ม เลว

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 01-08-2007 18:03:25

อารายกันเนี้ยะ

 :m17: :m17: :m17: :m17:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 01-08-2007 19:26:41

บอกให้ญาติรู้ไปเลย สู้ๆเป็นกำลังใจให้  :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 01-08-2007 19:54:17

ต่ออย่ายอมแพ้ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด  :m17:  :m17:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 01-08-2007 20:06:00

เลว

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 01-08-2007 20:55:01

^

^

^

^

ได้ใจมากๆ เลยอ่ะ

จิงโจ้น้อยดึ๋งดั๋ง

 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 01-08-2007 21:24:24

ยังเลวได้อีก  o12 o12 o12

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 01-08-2007 22:23:37

พาหนีเลยยยยยยยยยยยยยยยยย :a2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 01-08-2007 22:45:35

 :impress:

ยอมรับในสิ่งที่เราเป็นสิคับนายต่อ

มัวแต่กล้า ๆ กลัว ๆ แบบนี้ มันจะไหวไหมหนอ

อ่านแล้วเศร้าใจจัง

 o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Bboyseries ที่ 02-08-2007 00:02:20

ตามมาลุ้นเรื่องราวด้วยคน กำลังมันส์เชียว จึ๋ยย อายปาก แซวเล่นๆ ขำๆนะครับ

จริงๆ ที่เข้ามาวันนี้ก็อยากจะแวะมากล่าวคำว่า ขอบคุณอย่างซึ้งใจ ที่ใครหลายคนในเล้าเป็ดแห่งนี้
พายอดจอง in the memory เล่มแรก ทะลุผ่าน 50 เล่มไปแล้วเรียบร้อย ภายใน 3 วัน
 ขอบคุณมากๆสำหรับกำลังใจที่มีให้กัน ใครรู้ตัวว่าเป็นหนึ่งในนั้น อยากบอกว่า คุณน่ารักมาก

และขอประชาสัมพันธ์อีกนิดนึง ว่าผมจะส่งหนังสือล็อตแรกในวันจันทร์ให้กับทุกคนที่โอนค่าหนังสือมาให้ผม
ภายในวันศุกร์นี้ ใครที่จองแล้ว และโอนเงินเรียบร้อยแล้ว ก็รอรับความทรงจำของผมที่บ้านได้เลยครับ

ขอบคุณครับ เชิญ สนุกและลุ้นกับ ต่อ&เอ็ม กันต่อเลยครับ อ้อ เรื่องนี้ จะรวมใน

in the memoy เล่ม 3 นะครับ พร้อม ไฟรัก และ Time for Love  แหะๆ ส่วนเล่ม 1 ยังเปิดให้จองอยู่เน้อ

ไปล่ะ ขอบคุณเจ้าของบอร์ดด้วย

Boy ครับ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: MiLCH ที่ 02-08-2007 00:35:13

มารีต่อพี่บอยอะ อิอิ
เกลียดนายตั้มมากๆ เลวๆๆๆ
ต่อต้องเข้มแข็งมากๆนะ
อย่าไปหลงกลคนไม่ดีนะ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 02-08-2007 00:59:02

อยากได้เหมือนกัน แต่ไม่รู้จะมีส่งถึงเขตนอกเทศบาลรึป่าว กลัวค่าส่งแพงกว่าค่าหนังสือ  :a6:  :a6:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 02-08-2007 12:44:24

อ้างจาก: Poes ที่ 02-08-2007 00:59:02  

อยากได้เหมือนกัน แต่ไม่รู้จะมีส่งถึงเขตนอกเทศบาลรึป่าว กลัวค่าส่งแพงกว่าค่าหนังสือ  :a6:  :a6:

ก็บวกค่าส่งนอกเขตเทศบาลมาด้วยจิ

วันก่อนส่งไปแถวอียูกับ FedEx ค่าส่ง พันกะอีกเจ็ดสิบ

ไม่แพงอย่างที่คิดคร้าบบบบบบ

 :a10: :a10: :a10: :a10: :a10:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 02-08-2007 14:27:41

มาต่อแล้วค๊าบ วันนี้เด๋วมีอีกตอนนะครับ
****************************************************
“คิดดูดีๆนะต่อถ้านายยังรักแม่นาย ถ้านายตกลงวันนี้เราก็พร้อมที่จะเล่นละครหลอกแม่นายว่านายยังคงเป็นลูกชายคนดีของท่าน”

ต่อนึกเครียดโกรธตัวเองที่ยอมให้ตั้มถือไพ่เหนือกว่า

“พวกมันคุยอะไรกันวะนานจัง”
เอ็มบ่นก่อนจะตัดสินใจเดินเข้าไปหา ทันทีที่เขาเปิดประตูเข้าไปหยุดอยู่ทางด้านหลังของต่อโดยที่ไม่รู้ว่าต่อได้ตัดสินใจเลือกในครั้งนี้แล้วด้วยข้อเสนอบางอย่างของตั้ม

“อ้าวเอ็มมาได้ไง”
ต่อหันมารีบลุกขึ้นทักเอ็มเมื่อตั้มทำสัญญานบอก

“ว่าจะมาพามึงไปล้างแผล”
เอ็มบอกแต่จ้องหน้าตั้มที่นั่งทำไม่รู้ไม่ชี้

“ไม่น่าลำบากมาเลย”
ต่อบอกเบาๆพลางหลบสายตาเอ็มที่หันมามองด้วยความไม่เข้าใจในคำพูด

“นี่มึงคิดว่ากูลำบากตั้งแต่เมื่อไหร่ มึงก็รู้ว่ากูไม่เคยคิดแบบนั้น”
เอ็มต่อว่าก่อนที่จะเห็นต่อหลับตานิ่งสูดลมหายใจก่อนจะเงยขึ้นมองเขาแล้วพูด

“เดี๋ยวตั้มจะพากูไปแล้วก็จะได้แวะไปหาแม่กูเลย วันนี้เขาจะกลับกรุงเทพแล้ว”
เอ็มตัวชากับสิ่งที่ได้ยินต่อปฎิเสธเขาเพื่อที่จะไปกับตั้ม

“มึงล้อกูเล่นใช่ป่ะ”
เอ็มยิ้มกลบเกลื่อนก่อนที่ตั้มจะลุกขึ้นพูด

“ไปเหอะต่อทุกคนรอนายอยู่”
ตั้มเดินลอยหน้าออกไปก่อน ต่อกำลังจะเดินตามโดยไม่มีใครได้ทันสังเกตเอ็มลอบฉุดมือต่อไว้ขณะที่กำลังจะเดินผ่านเขา แต่สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้เด็กหนุ่มถึงกับอึ้งเมื่อต่อแกะมือเขาออกแล้วเดินออกจากร้านตามตั้มไป เอ็มหันไปมองภาพที่ต่อเดินคู่กันไปกับตั้มผ่านกระจกใสของร้านด้วยใจหวิวๆ

…..ต่อคิดจะทำอะไร……

เด็กหนุ่มถามตัวเองอยู่ในใจที่กำลังเจ็บกับภาพที่เห็น…………..

“เฮ้ย พวกมึงรอกูเดี๋ยว”
พีร้องทักบอกเพื่อนๆในกลุ่มเมื่อมองเห็นต่อกำลังเดินเข้าคลีนิคไปกับตั้ม เด็กหนุ่มไม่อยากที่จะสนใจนักถ้าเพียงไม่เห็นสีหน้าซังกะตายของต่อเหมือนโดนบังคับมายังไงอย่างนั้น

“มึงจะไปไหนไอ้พี”
เพื่อนเอ่ยถามเมื่อเห็นพีเดินแยกออกจากกลุ่ม

“เออน่าพวกมึงรีบก็ไปก่อน กูไปทักไอ้ต่อแป็บนึง”
เพื่อนๆมองตามสายตาของพีเห็นต่อจึงพยักหน้าเข้าใจ ก่อนที่จะบอกให้พีตามพวกเขาไปหากว่าคุยกับต่อเสร็จแล้ว พีรับคำแล้วเดินเข้าไปในคลีนิค

“มาทำแผลเหรอมึง”
พีทักเมื่อเดินไปหยุดอยู่หน้าต่อกับตั้มขณะที่นั่งรอคิวอยู่ต่อมีสีหน้าตกใจก่อนจะบอก

“อือ แล้วนี่มึงมาได้ไง”

“ก็ผ่านมาเห็นมึงก็เลยเข้ามาทัก”

“ที่มหาลัยไม่ได้คุยกันหรือไง”
ตั้มเป็นคนสวนขึ้นพีหรี่ตามอง

“เฮ้ย เดี๋ยวกูทำแผลเสร็จกูก็กลับแล้ว มึงจะไปไหนก็ไปดิ”
ต่อรีบบอกเมื่อเห็นสีหน้าพีไม่พอใจ

“มึงมากะกูเดี๋ยวสิ”
พีบอกต่อตั้มรู้สึกขัดใจเมื่อเห็นต่อยอมเดินออกไปกับพีข้างนอก

“มีอะไรก็พูดมาเร็วๆเดี๋ยวกูจะต้องรีบเข้าไปทำแผล”
ต่อเอ่ยขึ้นก่อนเมื่อพีพาเขาออกมาห่างจากสายตาของตั้ม

“กูรู้สึกแปลกๆกับเพื่อนคนนี้ของมึงว่ะ”
พีบอก

“แปลกยังไง”
ต่อแกล้งถามทั้งๆที่รู้ว่าพีกำลังสงสัยอะไร

“ก็ดูเหมือนมันจะไม่พอใจคนที่เข้ามาคุยกับมึง ขนาดกูเป็นเพื่อนมึงดูมันพูดดิ วอนมั๊ยล่ะ”

“คิดมากน่ะมึง ก็บอกแล้วว่าลูกคนมีตังค์ก็ต้องเอาแต่ใจตัวเองแบบนี้แหละ”

“กูกลัวว่ามันจะต้องการให้มึงเอาใจอ่ะดิ”

“คิดไปโน่นไอ้นี่”
ต่อแกล้งขำทั้งๆที่ใจกำลังเครียด

“เออกูก็คิดไว้ก่อนแหละวะ บอกไว้ก่อนเลยนะถ้ามึงจะคบผู้ชายแบบ เอ่อ มากกว่าเพื่อนกูรับที่มึงจะคบกับไอ้เอ็มได้คนเดียว กะคนอื่นกูคงรับมึงไม่ได้ยิ่งกะไอ้นี่กูว่ายังไงๆ ไอ้เอ็มมันก็ดูจริงใจกว่าเยอะว่ะ”

“เพราะไอ้เอ็มเป็นเพื่อนมึงหรือเปล่า”
ต่อแย้งทั้งๆที่เขาก็คิดตรงกันกับพี

“ไอ้ห่าปกป้องกันจังเลยนะมึง มึงก็รู้ว่าไอ้เอ็มมันไม่ได้ยอมใครง่ายๆที่มึงมากะไอ้นี่มันรู้หรือเปล่า”
พีถามด้วยความหมั่นไส้ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร ทั้งๆที่ต่อกับตั้มอาจจะเป็นแค่ญาติกันแต่เขากลับไม่ชอบในสายตาของตั้มที่มองต่อ

“กูไม่ได้ปกป้อง มึงไม่รู้อะไรก็เงียบไว้ดีกว่าและที่กูมานี่เอ็มมันก็รู้”
ต่อเสียงเบาขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเอ่ยถึงเอ็ม

“เออกูคงคิดมากไปแหละ จะทำอะไรก็เรื่องของมึงละกัน แต่ถ้ามึงจะทำให้เพื่อนกูเสียใจกูขอร้องให้มึงเลือกที่จะไปคบผู้หญิงละกัน กูเชื่อว่าไอ้เอ็มมันคงเสียใจน้อยกว่าที่มึงจะไปคบผู้ชาย”

พีบอกได้แค่นั้นก่อนจะแยกตัวออกไปปล่อยให้ต่อนึกทบทวนในสิ่งที่เขาทำ เขาจะไว้ใจตั้มได้แค่ไหนว่าเรื่องของเขาจะไม่ถึงหูแม่เขา ตั้มทำได้ถึงขนาดนี้เพราะความอ่อนแอของเขา เด็กหนุ่มนึกเสียใจที่เขาลืมคำสัญญาที่ให้ไว้กับเอ็มว่าพร้อมที่จะอดทนและมั่นคงในกันและกัน แต่คำพูดของคนๆหนึ่งที่เขาไม่เคยที่จะคิดอะไรด้วยกลับทำให้เขาลืมคำสัญญาเหล่านั้น

“กูทำมึงเสียใจอีกแล้วใช่มั๊ยเอ็ม”

ต่อพึมพำกับตัวเองพอดีกับที่ตั้มเดินออกมาเรียก

“ต่อจะถึงคิวแล้วนะ”

“ขอโทษนะตั้มเรารู้แล้วล่ะว่าเราจะเลือกอะไร”

ตั้มใจเสียกับสิ่งที่ได้ยินแต่ก็รั้งอะไรต่อไว้ไม่ทัน เมื่อต่อรีบวิ่งไปตามเส้นทางย้อนกลับไปหาคนที่เขาอยากจะขอโทษและอธิบายเรื่องราวทุกอย่างก่อนที่จะสายเกินแก้

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 02-08-2007 14:41:18

มาต่ออีกตอนแบบไม่ให้รอนาน
*********************************************************************
“ทำไมไม่รับสายวะ”

ต่อกระวนกระวายเมื่อมองหาเอ็มทั่วทั้งบริเวณหน้ามหาลัย เพราะคิดว่าเอ็มยังคงจะอยู่แต่ก็ไม่เห็นแม้เงา เขากดโทรศัพท์หาหลายครั้งแต่ก็ไม่มีคนรับทั้งๆที่มีสัญญาน

“หวังว่ามึงคงไม่โกรธกูถึงขนาดไม่รับสายกูนะ”

ต่อกระวนกระวายไม่รู้จะติดต่อเอ็มยังไงจะไปหาที่บ้านแม่เองก็รอเขาอยู่ ถ้าหากเขาไปหาเอ็มก็คงจะได้คุยกันยาวเพราะมีหลายอย่างที่เขาจะอธิบาย นั่นก็หมายถึงเขาอาจจะไม่ได้ไปส่งแม่ของเขาซึ่งเป็นสิ่งที่เขาอาจรู้สึกผิดไปอีกนานถ้าทำตัวเป็นลูกไม่เอาไหน

…….เอ็ม..กูมีเรื่องต้องคุยกะมึงเดี๋ยวคืนนี้กูไปหา…….

ต่อตัดสินใจส่งข้อความไปหาเอ็มเมื่อติดต่อยังไงก็ไม่เป็นผล ก่อนที่จะรีบไปหาแม่เขากับพี่สาวที่รออยู่

“ทำอะไรอยู่มาจนป่านนี้เรียนเสร็จนานแล้วไม่ใช่เหรอ”
เตยติงน้องชายทันทีที่กระหืดกระหอบเข้ามาในขณะที่ทุกคนเตรียมตัวกันหมดแล้ว

“แต่ก็ทันนี่ครับ”
ต่อเถียงไม่ชอบใจที่พี่สาวชอบจับผิด

“แล้วตาตั้มล่ะต่อ”
แม่ของตั้มเอ่ยถาม

“อ้าวยังไม่มาถึงอีกเหรอครับ แล้วนี่เห็นทุกคนเตรียมจะกลับแล้วนี่ครับ”
ต่อสงสัย

“ก็ทุกคนจะกลับไงยกเว้นตาตั้มเขายังอยากเที่ยวต่อฝากน้องด้วยนะ”
ต่อเซ็งกับสิ่งที่ได้ยินมองไปหาเตย แต่เตยกับเบือนหน้าไปทางอื่นเหมือนไม่รับรู้กับการกระทำของตั้มครั้งนี้

“ตั้งใจเรียนนะต่อจะได้จบเร็วๆ ว่างๆก็กลับบ้านเรามั้ง”
แม่บอกต่อด้วยรอยยิ้มไม่ได้มีรอยตาของความเครียดหรือวิตกตามที่ตั้มบอกเลยแม้แต่นิด จนต่อนึกสงสัยเด็กหนุ่มจึงลากแขนพี่สาวไปคุยเป็นการส่วนตัว

“อะไรของนายลากพี่มาทำไม”
เตยว่าพลางสลัดมือออก

“พี่เตยบอกอะไรแม่หรือเปล่า”

“บอกอะไร”

“เกี่ยวกับผม”

“แล้วนายไปทำอะไรไว้”

“พี่ก็รู้ดีนี่ครับ”

“ถ้าเรื่องของนายกับนายเอ็มนั่นนะ พี่ไม่ได้โง่พอที่จะเอาเรื่องไปให้แม่นั่งเครียดหรอกนะ”

“แล้วคนอื่นล่ะ”

“ใครอีกล่ะ”

ต่อปรายสายตาไปทางอาผู้ชายของเขาที่อยู่ในเหตุการณ์คืนนั้นด้วย

“ไม่มีใครพูดอะไรทั้งนั้นแหละ ถึงพูดแม่เราก็ไม่ใช่คนหูเบาว่าแต่นายเรียนๆให้จบเหอะเรื่องอื่นอย่าเพิ่งไปคิด เรียนจบเมื่อไหร่ค่อยมาเคลียร์”

“แสดงว่าพี่จะเลิกยุ่งกับชีวิตผมแล้วอ่ะดิ”
ต่อบอกอย่างดีใจจนเตยเบ้ปากมอง

“น้อยๆหน่อยฉันไม่ได้เลิกยุ่ง ยังไงฉันก็จะคอยดูนานกะนายนั่นอยู่ห่างๆ ฉันกลัวว่าถ้าฉันไปยุ่งมากๆแล้วนายจะไม่มีสมาธิเรียน”

ถึงเตยจะบอกอย่างไว้เชิงแต่ต่อรู้สึกเหมือนตัวลอยๆด้วยหัวใจพองโต ทำไมเขาไม่มาคุยกับพี่สาวเขาก่อนก่อนที่จะหวาดระแวงอะไรไปเองให้ตั้มปั่นหัวได้

“พี่เตยผมขอบคุณพี่มากเลยครับ ผมสัญญาผมจะตั้งใจเรียนให้จบเร็วๆ พี่เชื่อใจผมนะว่าผมยังเป็นน้องชายพี่และก็เป็นลูกชายของแม่”

เตยรู้สึกดีที่เห็นรอยยิ้มที่มาจากหัวใจของน้องชายหญิงสาว นึกคิดว่าที่ผ่านมาเธอเคร่งครัดเกินไปหรือเปล่ากับน้องชายคนเดียวของเธอ

“เอาเหอะอย่าพูดมากยังไงเธอก็ยังอยู่ในสายตาพี่อยู่ดีแหละ เข้าไปลาแม่ได้แล้วเราสายแล้วนะ”
เตยเดินแยกไปรวมกลุ่มต่อรีบวิ่งเข้าไปกอดแม่พลางบอกลาทุกๆคน ก่อนจะรีบวิ่งกลับไปตามหาหัวใจตัวเอง

“ไปใหนอ่ะต่อ”

ตั้มที่เดินสวนเข้ามาร้องทักแต่ต่อไม่สนใจที่จะมองหรือตอบอะไรทั้งนั้น เขาต้องการที่จะไปหาคนที่เขาอยากจะบอกเรื่องดีๆหลังจากที่เขาเกือบจะทำให้มันเป็นเรื่องแย่



.
ต่อกดออดหน้าบ้านเอ็มอย่างไม่ลังเลเหมือนครั้งก่อนเด็กหนุ่มยืนรออย่างกระวนกระวายเมื่อเห็นอิมเดินออกมาเปิดประตู

“ไอ้เอ็มล่ะอิม”
ต่อรีบถามพลางมองเข้าไปในบ้าน

“อ้าวไม่ได้เจอกันเหรอ”
อิมถาม

“เจอตอนไหนล่ะ”
ต่อสงสัย

“อ้าวไม่ได้ไปส่งกันหรอกเหรอ พี่เอ็มกลับกรุงเทพไปแล้ว”
ต่อยืนนิ่งเมื่อได้ยินคำบอกเล่าของอิม

“นี่ไอ้เอ็มมันใช้อิมมาอำพี่ป่าวเนี่ย”
ต่อบอกทั้งๆที่ใจเริ่มสั่น

“จะให้อำทำไมล่ะพี่ต่อ เนี่ยเพิ่งออกไปได้สักพักนี่เอง”

“เฮ้ยไม่เห็นมันจะบอกเลยว่ามันจะกลับวันนี้”

“อิมก็เพิ่งรู้เหมือนกัน ก็เขาบอกว่าเพื่อนที่กรุงเทพโทรมาตามมีกิจกรรมที่คณะที่จะให้พี่เอ็มทำ”

ต่อส่ายหัวถ้าเหตุผลที่อิมบอกมันเป็นจริงเขาจะไม่เสียใจเลยที่เอ็มไปไม่บอก แต่ถ้าทุกอย่างที่ได้ยินเป็นแค่ข้ออ้างของเอ็มเพื่อที่จะหนีเขาเพราะการกระทำที่เขาทำเมื่อช่วงบ่าย ต่อรู้สึกผิดจนพูดอะไรไม่ออกนอกจากรีบวิ่งกลับไปในที่ๆที่เอ็มอาจจะไป

“พีไอ้เอ็มอยู่กะมึงหรือเปล่า”

ต่อโทรถามพีอย่างร้อนลนเมื่อเขาคิดว่าเอ็มคงจะแวะไปหาเพื่อนอย่างพีก่อน

“อยู่”
พีตอบห้วนๆแต่ก็ทำให้ต่อยิ้มได้อย่างมีความหวัง

“แล้วพวกมึงอยู่ไหนกันอยู่หอใช่ป่ะ บอกไอ้เอ็มรอกูเดี๋ยวดิกูกำลังจะไป”

“คงบอกไม่ได้แล้วว่ะ”
พีบอก ต่อชะงักเท้าที่กำลังกึ่งเดินกึ่งวิ่ง

“ทำไมวะพี”

“มันคงไม่ได้ยินกูหรอก มันอยู่บนรถแล้ว”

พีพูดพลางแหงนมองและโบกมือให้เอ็มเมื่อรถกำลังเคลื่อนตัวออกไปแล้ว เอ็มเอนตัวพิงเบาะหลับตานิ่งก่อนจะลืมตาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาลบข้อความต่อทิ้งไปแล้วปิดเครื่อง ต่อทำให้เขาเสียใจและสับสนในความสัมพันธ์ถึงสองครั้งติดและมันคงจะไม่มีครั้งที่สาม เด็กหนุ่มหลับตาลงไปอีกครั้งพร้อมๆกับที่ต่อรู้สึกเข่าอ่อนทรุดนั่งลงข้างทาง เมื่อทุกอย่างมันสายเกินไปสำหรับเขาเอ็มจากเขาไปด้วยความไม่เข้าใจรอยร้าวที่เกิดขึ้น ครั้งนี้เขาจะใช้เวลานานเท่าไหร่กว่าที่จะผสานมันกลับมาเหมือนเดิมได้

“เอ็มกูขอโทษกูมันอ่อนแออีกแล้วใช่มั๊ย”

ต่อนึกโทษตัวเองก่อนจะก้มหน้าซบกับเข่าเมื่อรู้สึกว่าขอบตาจะร้อนผ่าวขึ้นมาจากความเจ็บและแค้นตัวเองที่ทำให้ทุกอย่างพังลง มือที่เป็นแผลถูกบีบแน่นเข้าหากันด้วยอารมณ์ปวดร้าวข้างในจนผ้าสีขาวเริ่มซึมด้วยเลือดจนเป็นสีแดง

“ทำไมมึงไม่รอกูทำไมไอ้เอ็ม ทำไมมึงไม่รอฟังกูก่อน”

ต่อเค้นเสียงพูดเมื่อน้ำใสๆมันไหลออกมาโดยไม่รู้ตัวจากในตาผู้ชายอย่างเขาที่นึกเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไป

ตั้งแต่วันนั้นที่ฉันและเธอเจอกัน
ตั้งแต่วันนั้นฉันมองแต่แสงดวงดาว
ตั้งแต่วันนั้นที่ฉันและเธอคือเรา
ตั้งแต่วันนั้นเหงาหัวใจ

หากในวันนี้ฉันมีเธออยู่กับฉัน
หากในวันนี้ฉันมีเธอหนุนเอนกาย
จะบอกว่ารักๆเธอหมดทั้งหัวใจ
จะบอกว่าใจนี้มีเพียงเธอ

กดมันเอาไว้หัวใจที่เจียนจะขาด
ยิ่งคิดก็ยิ่งทรมาน
เก็บมันเอาไว้ทุกคำที่เตรียมมานาน
เก็บไว้ในวันที่ฉันมีเธอ

แต่ในวันนี้ไม่มีเธออยู่กับฉัน
แต่ในวันนี้ฉันมีแต่ฝันลางๆ
แต่ในวันนี้ฉันเป็นดั่งคนหลงทาง
โอบกอดกับความหวังว่ายังมีเธอ

กดมันเอาไว้หัวใจที่เจียนจะขาด
ยิ่งคิดก็ยิ่งทรมาน
เก็บมันเอาไว้ทุกคำที่เตรียมมานาน
เก็บไว้ในวันที่ฉันมีเธอ………..

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 02-08-2007 15:01:59

ม่ายยย
รีบตามไปกรุงเทพเลยไป
 :a1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 02-08-2007 15:11:23

It's a เครียด

 :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 02-08-2007 15:25:02

ต่อคิดได้อย่างงี้ก็ดี   :a10:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 02-08-2007 15:25:40

..........ยิ่งนับวัน......รอยร้าวยิ่งมากขึ้น........

..........จนบางที....อาจจะยากที่จะกลับไปเป็นเหมือนเดิม.......... :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 02-08-2007 18:44:19

รอยร้าว?

กลบไงก็ไม่มิด

ว่ามั๊ยเคอะ คุณน้องรีบน  :m26:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 02-08-2007 18:55:06

หุหุ กรุงเทพไม่ไกลอย่างที่คิด ตามปายเลยยยยยย  :m9:  :m9:  :m9:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 02-08-2007 19:02:46

ไกลตัวไม่เท่าไร.....ขอให้ใจใกล้ก็พอ...


แต่นี่มันกำลังจะไกลทั้งตัวและใจแล้วอ่ะดิ่... :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 02-08-2007 20:06:55

เหอเหอ ชอบตอนนี้สุดๆ  :m13: :m13:
ต่อทำให้เขาเสียใจและสับสนในความสัมพันธ์ถึงสองครั้งติดและมันคงจะไม่มีครั้งที่สาม
เด็ดมากคับพี่น้อง  o12 o12

แต่ยังไงก็เชียร์ใหห้จบแบบ Happy นะ  :m23: :m23:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: MiLCH ที่ 02-08-2007 20:44:04

อ่า ต่อน่าจะตามไปปรับความเข้าใจกันที่กรุงเทพเนอะ
อย่างงี้ก็กลายเป็นไม่เข้าใจกันอยู่อะดิ
เฮ่อๆๆๆ เศร้าๆ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 03-08-2007 02:00:38

อ่านเรื่องนี้จบหัวล้านแน่นเลย เครียดโว้ยยยยยยยยยย  :a6: :a6: :a6:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 03-08-2007 02:04:17

 :impress:

คนเราทำไมต้องมาเสียใจกับการกระทำที่ได้ทำลงไปแล้วด้วยน๊า.....

ก่อนจะทำทำไมไม่คิดให้ดี ๆ

เป็นกำลังใจให้นายต่อ กะ นายเอ็มนะ

คนโพส คนแต่งด้วย

 o15

ปล. แล้วกรูเคยทำได้หรือว่าไอ้ประโยคข้างบนเนี่ย

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 03-08-2007 09:55:27

มาต่อแล้สครับ  อีกทีรอรอบบ่ายนะ
************************************************************
ภาพที่ต่อเอาแต่นั่งซึมในซุ้มข้างคณะทำให้พีต้องถอนหายใจก่อนจะเดินเข้าไปหา

“กูอยากอยู่คนเดียว”

ยังไม่ทันที่พีจะเอ่ยอะไรต่อก็บอกดักคอเอาไว้ก่อนเมื่อเห็นพีนั่งตรงข้าม

“นี่ขนาดกูมึงยังไล่เหรอต่อ เป็นเอามากนะมึง”
พีว่าเข้าให้ก็ตั้งแต่เอ็มกลับกรุงเทพ ต่อก็ตกอยู่สภาพซึมเศร้าแบบนี้จนเกือบจะครบอาทิตย์

“ไอ้เอ็มมันยังไม่ยอมคุยกะกูเลย โทรไปกี่ครั้งมันก็ไม่ยอมรับสาย”
ต่อเริ่มระบายในสิ่งที่เขากำลังเครียด พีได้ยินแล้วก็ถอนหายใจ

“พวกมึงนี่นะงอนกันเป็นเด็กๆ โตจนจะเป็นพ่อคนได้อยู่แล้ว”

“มึงก็ไปบอกเพื่อนมึงดิ มันจะใจแข็งอะไรกันนักหนากูก็ไม่เข้าใจมันเหมือนกัน”

“ก็มึงไปทำอะไรกะมันไว้ล่ะ ที่กูฟังๆมึงระบายมาเนี่ยเป็นกู กูก็จะเอามึงให้หนักกว่าที่ไอ้เอ็มมันทำด้วยซ้ำ”

“มึงจะมาตอกย้ำกูให้มันได้อะไรขึ้นมาไอ้พี กูยิ่งเครียดอยู่นะมึง”

“กูไม่ได้ตอกย้ำแต่กูไม่อยากเห็นมึงเป็นแบบนี้ พวกมึงสองคนถึงจะรักกันให้ตายยังไงสุดท้ายมันก็เป็นไปไม่ได้ เครียดอะไรกันนักกันหนาถ้ามึงเครียดกับผู้หญิงกูจะไม่ว่าสักคำ”

พีเดินส่ายหัวหนีไปต่อได้แต่นึกตามว่าถึงยังไงก็ช่างเขาก็อยากที่จะพูดกับเอ็มให้เข้าใจในตัวเขา และเขาก็จะไม่เลิกลาง่ายๆหากว่าฟ้าจะยังมีเวลาให้เขาได้เจอกับเอ็มอีกครั้ง
.
.
.
.
“เอ็มทานข้าวเหอะ”
แก้วชวนเอ็มตอนหลังเลิกเรียนเมื่อเห็นเอ็มแยกตัวเดินออกไปคนเดียวเงียบๆ

“ไม่หิวอ่ะแก้วไปทานเหอะ”
เอ็มปฎิเสธ

“เหรอแล้วนี่จะกลับห้องเลยป่ะ”
แก้วถามรู้สึกเหมือนกันว่าเอ็มดูแปลกไปตั้งแต่ที่กลับมาจากบ้านที่เชียงใหม่

“ก็คงต้องกลับเลยไม่รู้จะไปไหน”

“มีอะไรหรือเปล่าดูเอ็มแปลกๆไปนะบอกแก้วหน่อยดิ”

“ไม่มีไรใกล้สอบก็เลยเครียดๆน่ะ”

“เหตุผลยอดฮิตเลยรู้ป่าว อย่างเนี่ยมันเหตุผลของคนที่มีอะไรในใจแน่ๆเลย”

“อย่าพยายามเดาเลยแก้วบอกแล้วว่าไม่มีอะไรไปนะ”

เอ็มแยกตัวเดินลิ่วๆจากไปไม่อยากที่จะคุยอะไรมากมายให้ให้กระทบใจตัวเอง เขาควรจะทำเพื่ออนาคตตัวเองดีกว่าที่จะมามัวคิดเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องเด็กหนุ่มจึงแวะเข้าไปหาซื้อตำราเรียนมาอ่านเพิ่มเติมเพื่อที่จะได้เลิกฟุ้งซ่าน

หนังสือสองสามเล่มที่เอ็มนำไปวางที่เคาร์เตอร์ชำระเงินโดยที่เขาไม่รู้ว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังมองเขาอยู่ เมื่อเขาออกนอกร้านไปแล้วเจ้าของสายตาจึงเดินไปเลียบๆเคียงๆถามพนักงานที่เคาร์เตอร์แคชเชียร์

“เอ่อ ขอโทษนะคะผู้ชายเมื่อกี้เขาซื้อหนังสืออะไรไปคะ”
พนักงานขายมองหน้าหญิงสาวตรงหน้าก่อนถามกลับ

“คนไหนเหรอคะ”

“ก็ที่ใส่ชุดนักศึกษาตัวสูงๆขาวๆหน้าตาดีหน่อยน่ะคะ ที่เห็นหอบหนังสือสองสามเล่ม”

“อ๋อคนนั้นนะเหรอคะเขามาบ่อยค่ะ มาทีก็ชอบซื้อพวกตำราเรียนอะไรพวกนี้แหละค่ะ เมื่อกี้ก็ซื้อไปอีกสามเล่มคุณเป็นอาจารย์เขาเหรอคะ”

“อ่อ ค่ะพอดีอยากรู้ว่าลูกศิษย์เขาอ่านอะไรกันขอบคุณนะคะ”
เตยยิ้มแห้งๆทำหน้าบอกบุญไม่รับออกมาจากเคาร์เตอร์

“ฉันเหมือนอาจารย์ตรงไหนยัยบ้านี่”
หญิงสาวบ่นพลางก้มมองชุดพนักงานออฟฟิสที่ตัวเองสวมมา ก่อนจะส่ายหน้าอย่างหัวเสียเดินออกจากร้านบ้าง

“นึกว่าจะมาซื้อการ์ตูนบ้าๆบอๆไปอ่านนะนายเอ็ม”
เตยเอ่ยตามเมื่อเห็นหลังเอ็มเดินไปไม่ไกล พลันโทรศัพท์ก็ดังขึ้นจึงดึงสายตาให้กลับมารื้อค้นหาโทรศัพท์ตัวเอง

“ว่าไงต่อ”
เตยทักเมื่อเห็นว่าเป็นน้องชายโทรเข้ามา

“พี่เตยเมื่อไหร่ไอ้ตั้มสุดสวาทของพี่จะกลับกรุงเทพอ่ะ ผมชักทนไม่ไหวแล้วนะ”
ต่อโวยมาตามสายเมื่อตั้มบุกมาหาเขาถึงที่หอ ขณะที่พีไม่อยู่จนเขาต้องแกล้งบอกจะออกมาหาซื้ออะไรกินข้างล่าง

“อะไรกันอีกล่ะพวกนายนี่ยังไง ดูท่าทางจะไม่ถูกกันเลยนะ”

“โหยพี่เรียนกลับมาผมก็เหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว หนังสือก็ไม่มีแรงที่จะอ่าน ยังจะมาชวนผมไปเที่ยวได้ทุกวัน บอกแม่เขาให้รีบเอากลับไปเลยนะก่อนที่ผมจะหมดความอดทน”

“นี่จะทำอะไรเขาหาแม่เขาอุตส่าห์ฝากฝัง เขาคงอยู่กวนใจนายไม่นานหรอกทนๆเอาหน่อย”

“เมื่อไหร่ล่ะที่ผ่านมาผมก็ทนมาพอแล้วนะ”

“อย่าบ่นหน่อยเลยน่าตั้มเขาก็ต้องกลับมาเรียนเหมือนกัน ไม่อยู่กะนายเป็นเดือนๆหรอก”

“ก็ลองอยู่ดิผมจะหนีกลับบ้านเราเลยแหละ”

“อย่ามาอ้างโน้นอ้างนี่อยากกลับมาหาซี้แกที่นี่ใจจะขาดแล้วล่ะสิ”
ต่อชงักรู้ว่าพี่สาวหมายถึงใครเขาจึงถามเตยเสียงเบา

“พี่เจอมันบ้างหรือเปล่า”

“ก็เนี่ยเพิ่งเจอตะกี้ในร้านหนังสือ”

“เหรอครับมันเป็นไงบ้างพี่เตย มันไม่คุยกะผมมาเป็นอาทิตย์แล้วอ่ะ”

“นี่คุยกับพี่ไม่เคยที่จะถามหรอกนะว่าเป็นไงบ้างห่วงกันจัง”
เตยว่าน้องชายทั้งๆที่นึกแปลกใจที่ต่อบอกว่าไม่ได้คุยกับเอ็มมาเป็นอาทิตย์ พวกเขามีปัญหาอะไรกัน

“ก็ผมก็โทรหาพี่ทุกวันอยู่แล้วนี่ครับ”

“เออก็ไม่ได้ว่าอะไรเพื่อนนายก็ยังสบายดีพอใจหรือยัง”

“เห็นมันไม่เป็นไรผมก็พอใจแล้วล่ะครับ”
ต่อบอกอย่างหงอยๆ อย่างน้อยเขาก็ได้รู้ว่าเอ็มยังคงไม่เป็นไรและกลับถึงมหาลัยอย่างปลอดภัย แม้ครั้งนี้จะไม่ได้โทรรายงานเขาเหมือนครั้งก่อน

“ว่าแต่นายเหอะหนังสืออ่านบ้างหรือเปล่าเนี่ย ตะกี้เอ็มเขาซื้อตำราไปเยอะแยะหัดขยันเหมือนเขาบ้าง”
ต่อจับน้ำเสียงพี่สาวที่พูดถึงเอ็มรู้สึกว่าจะดีขึ้นกว่าครั้งก่อนๆ เขาคงจะมีความสุขมากหากว่าวันนี้ความสัมพันธ์ของเขากับเอ็มไม่มีรอยร้าวเกิดขึ้น

“พี่เตยแค่นี้ก่อนนะท่าทางญาติพี่จะลงมาตามผมแน่เลย”
ต่อรีบตัดสายจากพี่สาวแล้วรีบวิ่งหายเข้าไปในมินิมาร์ทใกล้ๆเมื่อเห็นตั้มเดินลงมาจากหอ เตยได้แต่ส่ายหัวนึกเป็นห่วงน้องขึ้นมาเมื่อเห็นต่อโทรมาบ่นวันละหลายรอบเรื่องที่ตั้มเอาแต่ชวนเขาไปเที่ยว

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 03-08-2007 10:02:08

คุณตั้ม  :m16: :m16: :m16:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: しろやま　としんや ที่ 03-08-2007 10:05:14

จิ้มตูดทั่นพี่อีกรอบ เห่อๆ

เตยเริ่มมองเอ็มในทางที่ดีขึ้นมาบ้างแล้วสินะ

ไอ้ตั้ม ใครก็ได้ช่วยเอามันไปไกลๆที  เบื่อมานเว้ย :m16:


ง่ะนึกว่าจะจิ้มทัน  o7

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 03-08-2007 10:07:13

คุณพี่เริ่มเห็นความดีน้องต่อแล้วชิมิเคอะ  :a2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 03-08-2007 10:36:16

ผู้ชายกับผู้ชายทำใมจะเป็นไปไม่ได้ ทำใมต้องเครียดกันจังแก่มาหัวล้านแน่นเลย  :a6: :a6:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 03-08-2007 10:56:55

ทำไมต่อไม่ขอให้พี่เตยเอาโทรศัพท์ให้เอ็มอ่ะ
จะได้คุยกัน ขัดใจจอร์จ
 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 03-08-2007 11:42:32

รู้หน้า ไม่รู้ใจ

 :a6: :a6: :a6:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 03-08-2007 11:45:10

..........ถ้ารอวันที่ฟ้ามีเวลา.........

..................บางอย่างอาจจะสายเกินไป.......... o7 o7

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 03-08-2007 15:17:29

กลัวฟ้ากลั่นแกล้งคู่นี้จัง  o9  o9

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 03-08-2007 17:55:24

ของรอบบ่ายอยู่ไหนอ่ะป๊อม
เค้าเบื่อๆๆ ขี้เกียจทำงาน
 o9

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 03-08-2007 18:13:54

มาต่อรอบบ่ายตามสัญญาครับ  :a9:
**********************************************************
เอ็มนั่งรอรถเมล์อย่างเบื่อหน่ายในความช้า เขาจึงตัดสินใจเดินไปเรื่อยๆผ่านเส้นทางที่เขาเคยเดินกับต่อ เด็กหนุ่มก็อดที่จะยืนมองและคิดถึงวันเก่าๆไม่ได้ เสียงแตรรถทางด้านหลังทำเอ็มสะดุ้งก่อนที่เก๋งสีบร์อนจะเข้ามาจอดเทียบเขา กระจกรถถูกเลื่อนลงเอ็มแปลกใจเมื่อเห็นเตยนั่งอยู่ข้างใน

“ไปด้วยกันมั๊ย”
เตยถามทั้งๆที่ยังไว้เชิงถึงเอ็มจะงง แต่เพราะขาที่เริ่มเมื่อยทำให้เด็กหนุ่มเปิดประตูรถเข้าไปนั่งคู่คนขับ

เตยเคลื่อนรถออกเมื่อเอ็มตอบคำถามเธอว่าพักอยู่แถวไหน ภายในรถเงียบเมื่อต่างคนต่างก็ไม่พูดอะไรเอ็มก็ไม่รู้ว่าเตยจะหาเรื่องว่าอะไรเขาอีกเขาเลยนิ่งมาตลอดทางจนเตยทนไม่ได้เสียเองจึงเอ่ยขึ้นมาลอยๆ

“เห็นต่อบอกไม่ค่อยได้คุยกับเธอ”
เอ็มมองหน้าเตยก่อนจะถามกลับ

“มันบอกพี่เหรอ”

“ฉันคงไม่ไปแส่เรื่องของพวกเธอทุกเรื่องหรอกนะ ต่อไม่บอกแล้วฉันจะรู้ได้ไง”
เตยยังเขินๆที่จะพูดดีๆกับเอ็ม หลังจากที่เคยสาดเสียเทเสียเอ็มมาหลายครั้งจึงทำน้ำเสียงที่ขัดกับความรู้สึก

“ก็ไม่มีอะไรนี่ครับมันก็เรียนผมก็เรียนจ ะให้คุยอะไรกันเหรอครับ”
เอ็มบอก

“แน่ใจเหรอว่าไม่มีอะไร”
เตยเผลอหลุดปากถามเอ็มยิ้มขำๆที่มุมปาก

“จะให้มีอะไรล่ะครับผมไม่กล้าไปมีอะไรกับน้องพี่หรอก ผมมันเด็กมีปัญหา”

“นี่เธออย่ามารวนฉันนะ ที่ถามเพราะต่อมันทำเสียงไม่ดีมากลัวว่านายจะไปทำอะไรให้มันคิดมาก เดี๋ยวไม่เป็นอันเรียนกันพอดี”

“ผมไม่มีอิทธิพลในชีวิตมันมากขนาดนั้นหรอกครับ อย่ากลัวเลยมันไม่เคยแคร์ผมด้วยซ้ำ”

ถึงตอนนี้เอ็มอดที่จะเจ็บขึ้นมาที่ใจไม่ได้ เตยหันไปมองอย่างนึกรู้อะไร

“นี่พวกนายทะเลาะกันมาหรือเปล่าเนี่ย”

“เปล่า บอกแล้วไงครับว่าผมกับน้องพี่ไม่ได้มีอะไรกันอย่างที่หลายคนคิด เราจะทะเลาะกันได้ไง”

“อย่ามาโกหกฉันต่อมันน้องฉัน พฤติกรรมมันที่มีต่อเพื่อนมันทุกคนมีเหรอจะรอดพ้นสายตาพี่สาวที่เลี้ยงมันมาตั้งแต่เด็ก”

“สอดรู้ว่างั้นเหอะ”
เอ็มหลุดปากบอกตามนิสัยตรงๆจนเตยสะอึกในคำพูด

“นายนี่มันปากร้ายจริงๆจะไม่ให้ฉันด่าได้ไงไหว”

“รีบด่าเหอะครับ เพราะผมกับน้องพี่ไม่มีอะไรที่เกี่ยวข้องกันอีกแล้ว ต่อไปพี่เตยคงไม่มีสิทธิ์ที่จะมาว่าผมเสียๆหายๆแล้วลามไปถึงที่บ้านผมถ้าผมจะสวนกลับก็อย่าว่ากันนะครับ”

เตยหลบวูบกับสายตาคมวาวของเอ็ม ไม่เคยมีใครกร้าวร้าวกับเธอขนาดนี้มาก่อนอุตส่าห์จะคุยด้วยดีๆ แต่กลับมาเจอแบบนี้เตยได้แต่อึ้งคิดว่าเอ็มคงจะโกรธเธอแน่ๆที่เคยต่อว่าลามปามเขาไปถึงครอบครัว

“ฉันเคยด่าว่าเธอแรงๆไปก็ขอโทษด้วยละกัน แต่ตอนนี้ต่อมันกำลังมีปัญหาถ้าเกิดเธอไม่ได้จงเกลียดจงชังเราสองพี่น้องจนเข้าเส้นเลือดไปแล้วมันโทรมาก็คุยๆกับมันบ้างก็ได้นะ”

“ปัญหาอะไรของมัน”
เอ็มนึกห่วงเขาตัดสายต่อทิ้งตลอดแม้แต่ข้อความที่ต่อส่งมาให้ เขาก็ไม่อยากที่จะอ่าน ทุกข้อความโดนลบตั้งแต่เห็นชื่อคนส่งจนเขาไม่รู้ความเป็นไปของต่อเลย

“ก็ตั้มยังตามเกาะแกะมันอยู่ที่โน่น”
เตยบอกอย่างอึกอัก หญิงสาวลองคิดดูแล้วเอ็มน่าที่จะไว้ใจในการที่จะคบกับน้องชายเธอแล้วไม่ทำให้เสียการเรียนได้ ดีกว่าตั้มที่วันๆเอาแต่เที่ยวไม่เคยสนใจที่จะกลับมาเรียน

“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับผม”
เอ็มบอกในเมื่อต่อเป็นคนผูกปมทุกอย่าง ถ้าไม่มีปัญญาที่จะแก้เองเขาก็คงจะช่วยอะไรไม่ได้

“ก็เธอสองคนสนิทกัน แล้วฉันก็ดูแล้วว่านายน่าจะเอาถ่านมากกว่าตั้ม”

เอ็มยิ้มหยันๆ

“ถ้ามันโทรมาก็บอกมันแล้วกันว่าเรื่องแค่นี้ไม่มีปัญญาที่จะจัดการ ผมก็เลือกถูกแล้วล่ะที่จะเลิกยุ่งกับมัน”

เตยไม่อยากจะเชื่อว่าเอ็มจะเด็ดเดี่ยวได้ขนาดนี้ นึกอายที่น้องชายตัวเองดูอ่อนแอกับปํญหาที่มันดูจะเป็นแค่เศษผงในสายตาของเอ็ม

“จอดตรงนี้แหละครับ”
เอ็มบอกเมื่อเตยขับรถพามาถึงหน้าปากซอย เด็กหนุ่มเอ่ยขอบคุณพลางจะก้าวลงจากรถแต่ก็ต้องชงักกับคำพูดเตย

“พี่จะเสียใจมากเลยนะเอ็มถ้าพี่เป็นต้นเหตุให้ต่อต้องเสียเพื่อนที่ดูเข้มแข็งและเป็นผู้ใหญ่อย่างนายไป น้องพี่มันยังอ่อนโลกอยู่ พี่ฝากมันด้วยละกัน”

เตยทิ้งท้ายเอาไว้แค่นั้นก่อนจะขับรถออกไปปล่อยให้เอ็มยืนพูดตามหลัง

“มันต้องรู้จักโตด้วยตัวเองให้เป็นแล้วล่ะพี่เตย”
.
.

“เลิกตามตอแยเราซะทีเถอะตั้มบอกว่าจะนอน เหนื่อย ไม่ไปไหนทั้งนั้น”
ต่อตะคอกตั้มที่ตามวุ่นวายกับเขาไม่เลิก เพื่อที่จะลากให้ไปเที่ยวเป็นเพื่อนให้ได้โดยที่มาตามเขาถึงที่หอ

“ทำไมล่ะต่อรังเกียจอะไรเรานักหนา”
ตั้มเดินไปนั่งลงแนบชิดต่อที่เตียงนอนต่อจะขยับลุกหนีแต่โดนฉุดรั้งเอาไว้

“อย่าเดินหนีเราแบบนี้อีกนะ วันนี้เป็นไงเป็นกันเราทนให้นายปฎิเสธเรามาหลายครั้งแล้ว”
ตั้มผลักต่อลงที่เตียงก่อนจะขึ้นคร่อมร่างเอาไว้พยายามที่จะแกะกระดุมเสื้อต่อออก ในขณะที่ต่อยื้อเอาไว้พลางตะคอก

“นี่นายอย่าบ้านะตั้มขืนนายยุ่งไม่เลิกเราจะไม่เกรงใจนะ”

“เอาสิจะทำอะไรเราก็เชิญเราพร้อมอยู่แล้ว”

ตั้มดูเหมือนคนที่คุมสติไม่อยู่ต่อเริ่มโมโหเมื่อมือตั้มเลื่อนไปที่จะปลดเข็มขัดเขา

“พอเลยตั้มนายมันบ้า”

ต่อออกแรงผลักตั้มออกจากตัวจนพ้นก่อนที่เขาจะรีบลุกขึ้นติดกระดุมเสื้อและเข็มขัดตัวเองที่หลุดลงมานิดหน่อยตามแรงของตั้มที่กำลังจะโผเข้าหาเขาอีกรอบจนเขาต้องชี้หน้าให้หยุดอารมณ์บ้าๆนี้

“นายเลิกบ้านะตั้มถ้าไม่ เรื่องนี้ถึงหูแม่นายแน่”

“นึกว่ากลัวเหรอแม่จะทำอะไรเราได้ ดีซะอีกทุกคนจะได้รู้ว่าเราคบกันในแบบไหน”

“คบอะไรยังไง นายก็เป็นได้แค่เพื่อนในสายตาเราไม่มีทางเป็นอย่างอื่นไปได้หรอก”

ต่อหันหลังจะเดินออกจากห้องจะปล่อยให้ตั้มบ้าอยู่คนเดียว แต่แล้วเขาก็ต้องโมโหขึ้นมาอีกเมื่อตั้มโผกอดเขาไว้ทางด้านหลัง

“โธ่โว้ยมันอะไรกันนักกันหนาวะ”

ต่อหันมาผลักตั้มออกสุดแรงจนตั้มล้มกองลงไปที่พื้นห้องจ้องมองเขาอย่างเอาเรื่อง

“นายเล่นกะเราแบบนี้ใช่มั๊ยต่อจำไว้เราได้เห็นดีกันแน่”

ตั้มลุกขึ้นเค้นเสียงบอกต่อก่อนจะเปิดประตูห้องออกไปอย่างนึกแค้นกับสิ่งที่โดนกระทำ ต่อเดินไปทรุดนั่งที่เตียงอย่างเหนื่อยอ่อนในใจอยากที่จะโทรหาเอ็มแต่เอ็มก็คงที่จะตัดสายเขาทิ้งเหมือนอย่างที่เคยผ่านมา

“มึงจะใจร้ายกะกูไปถึงไหนไอ้เอ็มกูอยากคุยกับมึง”
ต่อบอกกับตัวเองขอเพียงเขาได้คุยกับเอ็มสักครั้งเขาคงไม่เหนื่อยใจได้ขนาดนี้
.
.
.
.
“มึงเหรอไอ้เอ็ม”

ชายวัยรุ่นสามคนเดินมาดักทางเอ็มในขณะที่เขาเดินเข้าซอยในตอนค่ำหลังจากที่มัวเล่นบาสกับเพื่อนๆจนลืมเวลา

“รู้จักกันเหรอวะ”
เอ็มถามเมื่อเห็นสีหน้ากวนๆของคนทัก

“กูไม่รู้จักหรอกแต่เพื่อนพวกกู รู้จักโทษทีว่ะพวก”

สิ้นเสียงคนพูดผลักเอ็มเข้าไปชนกำแพงในมุมมืดก่อนที่จะชกเอ็มเข้าที่ใบหน้าขณะที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัว เอ็มรู้สึกชาที่ปากและงงกับเหตุการณ์แต่สัญชาตญาณบอกให้เด็กหนุ่มรู้ตัวว่าเขาคงต้องโดนรุมเป็นแน่ ก่อนที่สองคนที่เหลือจะกรูเข้ามาหาเขาเอ็มตั้งสติจัดการสวนหมัดเข้าไปที่คนที่ชกเขาคนแรกสุดแรงจนร่างนั้นถลาล้มไปตามแรงหมัด สองคนที่เหลือที่กรูเข้ามาเอ็มไม่มีเวลาคิดนอกจากที่จะใช้เท้าถีบกันเอาไว้ แต่ก็ยังไม่วายที่เขาจะโดนสวนด้วยหมัดกลับคืนมาจนตั้งตัวแทบจะไม่ติด ด้วยความเป็นลูกชาวไร่อย่างเขา ความเร็วและความอึดก็ต้องเหนือกว่าพวกอันธพาลพวกนี้ เมื่อเลือดขึ้นหน้าใครก็เอาเขาไม่อยู่ เอ็มกระชากคอเสื้อคนที่เดินเข้ามาคิดจะซ้ำเขา เด็กหนุ่มประเคนหมัดใส่แบบไม่ยั้งจนเพื่อนสองคนยืนอึ้งก่อนที่เอ็มจะถีบส่งไปให้ เมื่อคนที่เขาชกเริ่มสะบักสะบอมท่อนไม้ใกล้มือถูกหยิบมาชี้หน้าคนทั้งสามพร้อมเสียงตะคอก

“อยากสมองไหลพวกมึง มึงเข้ามาดิกูอัดไม่เลี้ยงแน่ สัตว์กูไปทำอะไรให้พวกมึง”

เอ็มเงื้อมือจะฟาดจริงๆพวกนั้นจึงถอยกรูด

“วันหลังมึงโดนแน่”
หนึ่งในกลุ่มชี้หน้าเอ็มแต่โดนเขาสวนกลับ

“ใครใช้พวกมึงมาหาเรื่องกู คิดว่ากูง่ายเหรอ สัตว์ พวกมึงรีบไปเลยนะก่อนที่กูจะเหลืออด”

เอ็มเดินเข้าหา สองคนจึงพยุงร่างที่โชกด้วยเลือดของคนที่โดนเอ็มจัดการหนีไป เอ็มเช็ดเลือดที่ซึมตรงมุมปากมองตามก่อนจะทิ้งท่อนไม้ก้มเก็บหนังสือเดินเข้าซอยอย่างนึกสงสัยว่าพวกนี้หาเรื่องเขาทำไมแถมรู้จักเขาอีก

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 03-08-2007 18:29:05

 :impress:

มานจะวุ่นวายไปกันใหญ่แล้วนะเนี่ย

เฮ้ย เหนื่อยจัง รออ่านต่อไปครับ

 :a11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 03-08-2007 19:07:11

อยากสบถเป็นคำหยาบ ไม่ฟาดมันไปซักทีสองที
ยิ่งหงุดหงิดอยู่ กำลังอึนเข้าใจมะ
 :m16:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 03-08-2007 19:33:50

 :m16:  :m16:  :m16:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 03-08-2007 20:46:36

ไอตั้มเลวร้ายมาก  :a6:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 03-08-2007 21:49:16

เพื่อนไอ้ตั๊มแน่เลย เลวจิงๆ

 :m16:  :m16:  :m16:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: MiLCH ที่ 04-08-2007 00:07:40

คนพาลก็ต้องคบกะพาลแหละน้า

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 04-08-2007 00:11:25

เฮ้อออออออออออออ

ความรักเหมือนโคถึกที่คึกพิโรธ

เกี่ยวกันมั้ยเนี้ยะ

 :m9: :m9:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 04-08-2007 14:00:06

มาต่อแบบสั้นๆ กลัวคนอ่านขาดใจตายยยย
***************************************************************
“พี่เตยว่าไงนะ”
ต่อถามซ้ำพี่สาวอย่างตกใจ เมื่อเตยโทรมาบอกเขาลับหลังตั้มไปไม่นานว่าเอ็มโดนอันธพาลก่อกวน

“แล้วพี่รู้ได้ไง”
ต่อถามอีกเมื่อเตยย้ำชัดในสิ่งที่เขาได้ยินแต่แรก

“ก็พี่แวะไปหาเขาที่มหาลัยว่าจะชวนไปทานข้าว เห็นสภาพแล้วก็เลยลองๆถามดู”

“แล้วมันเป็นไรมากหรือเปล่าพี่”
ต่อถามอย่างนึกห่วง

“ก็ไม่มากหรอกแค่มีรอยช้ำนิดหน่อยทายาก็คงหาย นี่พี่พาเขามาเอายาแล้วล่ะ”
ใจหนึ่งก็นึกดีใจที่พี่สาวดีกับเอ็ม แต่ใจหนึ่งต่อก็นึกแค้นเมื่อนึกทวนเหตุการณ์ทุกคำพูดของตั้ม เขามั่นใจว่าการที่เอ็มโดนก่อกวนครั้งนี้ไม่ใช่ฝีมือใครนอกจากตั้ม


“ตั้ม!!”
ต่อเรียกตั้มไว้ทันทีที่เห็นตั้มกำลังจะเดินออกจากที่พักพร้อมกระเป๋าเดินทาง

“อ้าวมีไรเหรอไม่อยากให้เรากลับหรือไง ถึงมาตามถึงโรงแรม”
ตั้มทัก

“พี่เตยโทรมาบอกว่าเอ็มโดนรุมทำร้าย”
ต่อบอกนิ่งๆแต่ดูเหมือนตั้มจะไม่สะเทือนยังคงตีสีหน้าได้นิ่งสนิท

“แล้วไงเพื่อนนายมันก็อันธพาลอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ น่าจะเป็นเรื่องปกติ”

“นายไม่รู้จักเอ็มอย่าพูดดีกว่าบอกมาฝีมือนายใช่มั๊ย”

“จะเป็นเราได้ไงในเมื่อเราก็อยู่ที่นี่”
ตั้มเริ่มเสียงแข็ง

“เราก็ไมคิดหรอกว่านายจะลงมือเอง แค่คิดนายก็แหลกแค่ก้าวแรกก่อนที่จะโดนตัวเอ็มมันแล้วหมัดมันหนักแค่ไหนนายก็น่าจะซึ้งดีนิ”

“แล้วไงล่ะต่อให้หนักแค่ไหนสามรุมหนึ่ง มันก็เละท่าเดียวแหละ”

ต่อตกใจที่ในที่สุดตั้มก็หลุดปากออกมา เขาส่ายหัวมองตั้มอย่างเอือมระอาในความร้ายกาจ

“อย่ามองเราแบบนี้นะต่อนายบังคับเราเอง”

“แล้วทำไมไม่ทำกะเรา เอ็มมันเกี่ยวอะไรด้วย”

ต่อตะคอกจนผู้คนเริ่มสนใจ

“ความพอใจไง เอาเวลาไปโทรถามอาการนายนั่นเถอะ ป่านนี้นอนหยอดข้าวต้มแล้วมั้ง”
ตั้มยิ้มเยาะแต่ต่อส่ายหัวหรี่ตามอง

“บอกแล้วไงว่านายรู้จักไอ้เอ็มน้อยไปตั้ม”

“หมายความว่าไง”
ตั้มกระชากเสียงถาม

“แค่คนสามคนส่งไปให้ไอ้เอ็มมันยำเล่นเหรอ คนที่นอนหยอดข้าวต้มนะมันคนของนายแล้วก็นายด้วย”

ขาดคำต่อก็ชกตั้มเข้าเต็มแรง เขาหมดความอดทนกับนิสัยแย่ๆของตั้มถึงแม้การกระทำครั้งนี้มันจะทำให้แม่เขามองหน้าเพื่อนซึ่งเป็นแม่ตั้มไม่ติด แต่เขาจะแคร์อะไรในเมื่อฝ่ายโน้นก็ไม่เคยแคร์ครอบครัวเขาอยู่แล้ว

“นี่นายกล้าต่อยเราเหรอต่อ”

ตั้มที่ล้มกองอยู่ที่พื้นลูบคลำปากตัวเองอย่างตกใจ แต่ต่อไม่ได้สนใจเลยสักนิดแม้ รปภจะเข้ามาห้ามเหตุการณ์ แต่เขาก็ยังจะปรี่เข้าจัดการกับตั้มให้ได้จนโดนกักตัวเอาไว้ แต่ตั้มไม่เอาเรื่องเขาจึงโดนปล่อยตัวพร้อมกับที่ตั้มเดินทางกลับด้วยความเจ็บปวดและแค้นใจ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 04-08-2007 14:04:05

ตั๊มโดนแบบนี้ดีแล้ว  :a2:  :a2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 04-08-2007 14:24:41

สมน้ำหน้าไอสัทตั้ม แล้วไอตั้มสารเลวจะทำไรต่อไป  :m16: :m16: :m16:

สู้ๆเป็นกำลังใจให้ต่อกับเอ็มนะคับ  :m5: :m5: :m5: :m5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 04-08-2007 14:29:29

แค่นี้ยังน้อยไป ตาตั้ม  :m16:  :m16:  :m16:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 04-08-2007 14:37:22

เมื่อไหร่ต่อจะลงไปหาเอ็มที่กรุงเทพอ่ะ
ป๊อมรีบๆ มาต่อนะค้าบ
 :a3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: anisongchanon ที่ 04-08-2007 15:18:16

สะใจจริงๆ     :o  โดนซะบ้างก็ดี     :laugh:
ไปลงนรกซะไป.....ไอ้สัทตั้ม...... :fire:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 04-08-2007 16:06:23

ฆ่ามานนนนนนน :โป้ก1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 04-08-2007 17:20:52

 :impress:

 :เฮ้อ:  มันจะไปกันใหญ๋แร้วนิ

เป็นกำลังใจให้ทั้งต่อและเอ็มนะ

รออ่านต่อไปครับ

 o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 04-08-2007 17:40:20

นั่นดิ ไปกันใหญ่แล้ว  :m29: :m29:
แต่ยังดีที่พี่เตยเข้าใจนะเนี่ย ไม่งั้น  :m21: :m21: :m21:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 04-08-2007 22:58:56

...............กระทืบแม่งเลย........... :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: anisongchanon ที่ 04-08-2007 23:12:06

มาต่อเร็วนะคราบ o1


อย่าให้คนอื่นเขารอนาน :a10:



มันจะเป็นบาปนะคราบบบบบบบ......อิอิ......พูดจริงนะเนี่ย..... :m26:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 05-08-2007 12:13:00

กลัวจะเป็นบาป มาต่อให้แบบจึ่งๆ  :m23:

แต่มีคนบอกว่า ทวงบ่อยๆ ก็เป็นบาปนะ  :m26: อิอิ  :m14: (อ่ะ เค้าล้อเล่นนนนน)

ยังไงก็มาโพสวันละนิดๆอยู่แล้วครับ ติดตามกันต่อน๊า
*******************************************************************************
“มึงจะไปไหนต่อ”
พีทักต่อเมื่อเห็นต่อเก็บเสื้อผ้าและของที่จำเป็นอย่างลวกๆ

“กลับบ้าน”
ต่อตอบ

“กรุงเทพเนี่ยนะ”

“เออ”

“เฮ้ยไอ้นี่แล้วเรื่องเรียนล่ะ”

“กูเคลียร์เรียบร้อยแล้ว แต่ตอนนี้กูต้องรีบไปเคลียร์เรื่องของกูก่อน”

“เรื่องอะไรวะมรดกร้อยล้านหรือไง”

“กูไม่มีอารมณ์ที่จะล้อเล่นกับมึง ไอ้เอ็มกำลังมีปัญหาเพราะกู ถ้ากูไม่กลับไปเรื่องมันก็คงจะไม่จบ”

“อะไรไอ้เอ็มทำไม”
พีเริ่มสนใจเมื่อเห็นท่าทีจริงจังของต่อ

“เออเดี๋ยวกูเล่าให้ฟังกูรีบไว้เจอกัน”

ต่อผลุนผลันออกจากห้องพีมองตามอย่างงงๆว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมต่อต้องรีบร้อนถึงขนาดนั้น………..

เตยงงเมื่อเห็นน้องชายกลับมาที่บ้านโดยที่ไม่บอก ไม่อยากจะคิดไปว่าเพราะเรื่องที่เอ็มโดนทำร้ายที่ทำให้ต่อกลับมาบ้านครั้งนี้เพราะยังไม่อยากจะเชื่อว่าความสัมพันธ์ของน้องชายกับเอ็มจะแนบแน่นถึงขนาดนี้

“มีปัญหาอะไรหรือเปล่ามาทำไมไม่บอก”
เตยเอ่ยถามเมื่อต่อเอนหลังนอนที่โซฟาเพราะเหนื่อยกับการเดินทาง

“ก็คิดถึงบ้านไม่มีอะไร”
ต่อบอกปัดจะให้บอกความจริงก็ยังรู้สึกว่ามันจะไม่ค่อยที่เหมาะ

“อะไรพี่กับแม่เพิ่งจะกลับมาเองนะ”
เตยแย้งเพราะอยากรู้คำตอบที่แท้จริงจนต่อต้องลุกขึ้นจะหนีไปบนห้อง

“อย่าเพิ่งถามอะไรผมเลยพี่เตยขอผมขึ้นไปนอนก่อนเหนื่อย”

ต่อเดินหายไปข้างบนแล้วเตยได้แต่มองตามด้วยความรู้สึกที่ยังข้องใจ จนตอนเช้าสิ่งที่หญิงสาวนอนสงสัยมาทั้งคืนก็ดูเหมือนว่ามันจะเป็นจริงเมื่อต่อตื่นแต่เช้าบอกจะไปข้างนอก

“ไปไหนล่ะ”
เตยถามทั้งๆที่พอจะรู้คำตอบ

“ก็หาเพื่อน”
ต่อยังปากแข็ง

“เอ็มหรือเปล่า”

“ก็อาจจะ”
ต่อบอกอย่างไม่เต็มปากเพราะยังไม่ไว้ใจพี่สาว

“จะไปก็ไปไม่ได้ว่าอะไรหรอกก็แค่ถามดูออกไปด้วยกันเลยป่าวล่ะ”

”ก็ดีครับถ้าพี่เตยไม่กลัวสาย”
ต่อบอกอย่างโล่งอกก่อนที่จะติดรถเตยออกมา เขาไปถึงมหาลัยเอ็มในตอนสายทั้งๆที่ไม่แน่ใจว่าเอ็มจะมาหรือเปล่า ในเมื่อเอ็มยังไม่ยอมรับโทรศัพท์เขาเลยเด็กหนุ่มจึงเดินวนอยู่หน้ามหาลัยหลายรอบ โดยที่ไม่รู้ว่ามีอีกคนที่ชะงักเท้ามองเขาอยู่ห่างๆ

“มึงมาทำไม”
ต่อลุกขึ้นทันทีเมื่อรู้ว่าเอ็มคงกำลังมองเขาอยู่ซักแห่ง แต่พยายามมองหาเท่าไหร่ก็ไม่เห็นว่าเอ็มจะยอมเผยตัวออกมาจนเขาต้องตะคอกถาม

“มึงอย่าเล่นแบบนี้นะเอ็มมึงดูกูอยู่ใช่มั๊ย มึงออกมาดิกูมาหามึงนะ”

“กูถึงถามไงว่ามึงมาทำไม”
เอ็มยังคงคำถามเดิม

“มึงหนีกูมา”

“กูไม่ได้หนี”
เอ็มสวนกลับทั้งๆที่ต่อยังพูดไม่จบประโยค เด็กหนุ่มหลับตาถอนหายใจก่อนจะบอก

“โอเคๆมึงไม่ได้หนีกูแต่มึงจะออกมาหากูได้มั๊ย เรามีเรื่องที่ต้องคุยกันนะที่ผ่านมามึงยังทำกับกูไม่พอหรือไง”

“กูไปทำอะไรมึง”

“ก็มึงเล่นขาดการติดต่อกับกูแบบนี้มันหมายความว่าไงล่ะ”

“ถามตัวมึงเองดิว่าทำไมกูต้องทำแบบนี้”

“แล้วมึงจะฟังกูอธิบายหรือเปล่าล่ะ”

“กูยังไม่ว่างพอที่จะมาฟังเรื่องของมึงหรอก”

“แต่ถ้ามันเป็นเรื่องของเราแล้วมึงจะฟังมั๊ย”

“มึงกล้าพูดคำนี้กับกูอีกเหรอมึง เก็บคำนี้ไปใช้กับไอ้หน้าตัวเมียของมึงดีกว่า”

“มึงอย่าดึงคนอื่นเข้ามาเกี่ยวข้อง”

“ใครกันแน่ที่ดึงคนอื่นเข้ามาไอ้ต่อพูดดีๆนะมึง”

“มึงก็เป็นซะอย่างเงี้ย แน่จริงมึงออกมาคุยกะกูดิ ถ้ามึงได้ฟังกูอธิบายแล้วมึงยังคิดที่จะเลิกคบกับกู กูก็พร้อมที่จะไป”

เอ็มนิ่งไม่คิดว่าต่อจะคิดไปไกลได้ถึงขนาดนั้น การกระทำของเขามันทำให้ต่อคิดว้าวุ่นไปถึงขนาดที่จะเลิกคบกันได้เลยเหรอ

“ไงมึงเงียบทำไม”
ต่อเค้นเสียงถามสายตาก็หันมองหาเอ็มไม่เลิก เด็กหนุ่มหลับตากันเศษใบไม้ที่ปลิวมากับสายลมก่อนจะลืมตาขึ้นมองอีกครั้งภาพของคนที่เดินออกมาจากในร้านหนังสือแล้วหยุดนิ่งห่างจากตัวเขาเพียงไม่กี่ก้าวกำลังมองเขาอยู่ด้วยสายตาเฉยชาต่างจากวันวาน

ต่อไม่สนใจคนที่ผ่านไปมา เขาดีใจที่ได้เจอหน้าเอ็มอีกครั้งหลังจากที่เฝ้ารอมาทุกวันแม้เอ็มจะยังมองเขาอย่างเมินเฉย แต่ร่างสูงๆที่ยืนเด่นอยู่ตรงหน้าก็ทำให้เขารีบเดินเข้าไปหา ต่อหยุดยืนตรงหน้าเอ็มมองสบตาคู่นั้นของเขาต่อรู้สึกผิดขึ้นมาอีกเมื่อเห็นรอยช้ำจางๆที่มุมปากของเอ็ม

“พี่เตยบอกมึงมีเรื่องกับพวกอันธพาลมา”
ต่อบอกเอ็มส่ายหน้ายิ้มเหยียดๆ

“ยิ่งตอกย้ำภาพเด็กมีปัญหาในสายตาพี่มึงได้ดีเลยดิ”

“มึงอย่าคิดในแง่ร้ายได้ป่ะ”

“แล้วมึงจะให้กูคิดยังไง”

“เอาเหอะกูรู้ว่ามึงยังโกรธกูอยู่ แต่มึงไม่ควรทำแบบนี้”

ต่อบอกแต่เอ็มเบือนหน้ามองไปทางอื่น

“แน่จริงมึงอย่าหลบตากูดิ มึงกลัวใจตัวเองหรือไง”

เอ็มหันมามองต่ออีกครั้งเมื่อต่อขึ้นเสียงกับเขา

“มึงอย่าพาลกูต่อถ้ามึงรอกูได้ตอนเย็นค่อยคุยกัน”

เอ็มจะเดินหนีต่อรีบฉุดมือไว้ เอ็มก้มมองก่อนที่จะแกะมันออกเหมือนที่ต่อเคยทำกับเขา เด็กหนุ่มเหลือบมองที่ผ้าที่ยังพันแผลของต่อไว้ก่อนจะเงยหน้าขึ้นถาม

“มือมึงยังไม่หายเหรอ”

ต่อเพียงแค่ส่ายหน้าเขาไม่มีแรงที่จะพูดอะไร เมื่อนึกไปถึงวันที่เขาแกะมือเอ็มออกวันนั้นวันที่ทำให้เอ็มต้องเย็นชากับเขา

“ไปเรียนเหอะกูรอมึงได้ ถ้ามึงไม่คิดที่จะหลบหน้ากูอีก”

ต่อถอยออกมาจากเอ็มช้าๆ ในขณะที่เอ็มมองตามนึกคิดว่าทำไมเขาจะต้องปิดกั้นใจตัวเอง ต่อคงไม่รู้ว่าเขาเองก็รู้สึกเหงาๆกับการกระทำของตัวเอง มือที่กำลังจะรั้งต่อเอาไว้กลับต้องชะงักเมื่อเสียงใสๆของแก้วร้องทักมา

“อ้าวเอ็มมายืนทำไมหน้ามหาลัย เนี่ยไม่เข้าไปเหรอนี่มันก็ใกล้เวลาสอบแล้วนะ”

เอ็มละสายตาจากต่อหันมายิ้มทักทายแก้ว

“พอดีไอ้ต่อมันมาหาน่ะก็เลยคุยกันนิดหน่อย”

“มาตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะพี่ต่อ”

ด้วยความที่ต่อเป็นลูกชายเพื่อนพ่อแก้วเลยต้องเรียกต่อแบบนั้นต่อยิ้มให้ก่อนจะบอก

“เมื่อคืนครับ”

“ไปเหอะแก้วเดี๋ยวเข้าสอบสาย”

เอ็มเอ่ยชวนพลางเอื้อมมือไปจับที่มือแก้วจนแก้วตกใจและงง เพราะที่ผ่านมาเอ็มไม่เคยที่จะทำแบบนี้เลยแต่ก็ยอมรับว่ารู้สึกดีอยู่ในใจจึงไม่ได้ต่อต้านใดๆยอมให้เอ็มเดินจูงมือเข้าในมหาลัย ต่อมองภาพนั้นด้วยใจที่สับสนและเคืองที่เอ็มทำเหมือนประชดเขา

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 05-08-2007 12:28:30

ผลัดกันงอนซะงั้น   :a6:  :a6:  :a6:  :a6:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 05-08-2007 13:26:41

ซีวิต  :a6:
แต่ก็ยังดีคิดได้ ตามเอ็มมากรุงเทพฯ  :a2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 05-08-2007 13:27:20

อยากถามว่าเรื่องนี้ไกล้จบยังคับ  :a5: :a5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: titang ที่ 05-08-2007 13:56:36

 :m5:
อย่าพึ่งจบนะ ตามหา
ตามอ่านมานานแล้วนะ :m13:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 05-08-2007 14:24:13

...........ขออย่าหั้ยถึงวันที่ต้องพูดออกมาว่า.."เหนื่อยเพราะรัก"..เลย...... o7 o7

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: มูมู่น้อย ที่ 05-08-2007 19:18:40

งอนกันไปงอนกันมา  :เฮ้อ:
อย่าเพิ่งเหนื่อยเพราะรักเลย  ทนอีกหน่อยน่อ 

อยากอ่านต่อแว้ววว  :a1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 05-08-2007 19:24:57

 :impress:

เหนื่อยใจจริง ๆ เชียว

เมื่อมันสายไปแล้ว อย่ามาคิดมากที่หลังแล้วกัน

 o15

รออ่านต่อไปครับ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 05-08-2007 20:47:21

ไม่ได้เข้ามาอ่านตั้งหลายวัน...ตามอ่านจนเหนื่อยเลย

พออ่านแล้วเหนื่อยใจมากมาย

 :a5: :a5: :a5: :a5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 05-08-2007 23:39:53

 :เฮ้อ:  :เฮ้อ:  :a6:  :a6:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 06-08-2007 11:27:50

เพิ่งมาตามอ่าน เมื่อไหร่จะเข้าใจกันอ่ะคับ พี่เตยก้ดูเหมือนจะพยามเข้าใจขึ้นมาทีละนิดแล้วด้วย ลุ้นๆ :a11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 06-08-2007 12:37:09

คนโพสต์หายยยย

 :a5: :a5: :a5: :a5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: lanlan ที่ 06-08-2007 12:46:59

 :undecided: อยากต่อแล้วง่ะ
ขอบคุณมากคับเมื่อไหร่จะลงลอยซักที
ต่อสู้ๆๆนะ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 06-08-2007 12:59:49

คนโพสไม่ฉะบายยยยยยย  o21 เพิ่งมาเนี่ย มาต่อให้แล้วค๊าบบบ
**************************************************************************
ต่อนั่งรอเอ็มอยู่นานจนเริ่มที่จะง่วงเพราะยังไม่หายเพลียจากการเดินทางแล้วได้นอนเต็มอิ่มแค่ไม่กี่ชั่วโมง เพราะนอนไม่หลับเด็กหนุ่มเผลอนั่งหลับไปชั่วครู่จนมีมือมาเขย่าร่างจึงได้รู้สึกตัว

“อายมั๊ยล่ะมึงมานอนหลับข้างทางแบบนี้”

เอ็มล้วงกระเป๋า ถามนึกสงสารอยู่เหมือนกันที่ต่อยังคงอดทนรอเขาจนเกือบจะเย็น เพราะพอสอบเสร็จเขาก็มีกิจกรรมที่ต้องทำร่วมกับคณะ กว่าจะเสร็จก็นานหลายชั่วโมงจนเขาคิดว่าต่อจะกลับไปแล้ว แต่ภาพที่เห็นเมื่อครู่ใจชาๆของเขาก็เริ่มที่จะโอนอ่อนยิ่งเห็นสายตาตัดพ้อของต่อที่มองมาก็รู้ทันทีว่าต่อคงคิดว่าเขาแกล้งให้รอเขา

“กูคิดว่ามึงกลับไปแล้วซะอีก”
เอ็มบอกต่อจึงรีบสวนกลับเพราะความน้อยใจที่เอ็มมองเขาผิดๆ

“มึงก็คิดได้แค่นี้แหละ ไม่ปล่อยให้กูหลับให้คนเขามองจนหนำใจไปซะเลยล่ะ”

“นี่กูไม่ได้แกล้งมึงนะกูออกมาไม่ได้จริงๆ”

“มึงจะพูดอะไรก็ได้สะใจมึงแล้วนิ”

“ถ้ากูออกมาแล้วโดนมึงหาเรื่องแบบนี้ อย่าคุยกันดีกว่า”

เอ็มเดินหนีเมื่อเริ่มคุยกันไม่รู้เรื่อง ต่อหันมองก่อนจะยอมลุกเดินตามรู้สึกหวิวๆที่ใจแต่ก็ทนเดินไปจนถึงเอ็ม

“เป็นไรดูหน้าซีดๆ”
เอ็มถามเมื่อต่อมาเดินเคียง

“ไม่รู้ว่ะ อยู่ๆมันก็หวิวๆหน้ามืด”
ต่อตอบ

“ไม่สบายหรือเปล่า”
เอ็มนึกห่วง

“อืมกูคงนอนไม่พอ”

“แล้วมาหากูทำไมแต่เช้า”

“จริงๆกูกะจะไปหามึงตั้งแต่ที่กูมาถึงแล้วด้วยซ้ำ”

“ทำอะไรเป็นเด็กเรื่อยเลยนะมึง”

“แล้วมึงล่ะโตนักเหรอถึงได้ ไม่ฟังกูอธิบายอะไรบ้าง”

“อย่างมึงแค่นี้มันยังน้อยไป ที่มึงทำกับกูถึงสองครั้ง มึงคิดว่ากูไม่มีความรู้สึกหรือไง โกหกกูได้หน้าด้านๆแถมยังทำให้กูรู้สึกเหมือนเป็นตัวตลกที่มึงคิดจะตบหัวแล้วลูบหลังเล่น แล้วไงล่ะวันนี้มึงจะมาไม้ไหนอีก”

เอ็มขึ้นเสียงบ้างหลังจากที่นิ่งมานาน มันถูกต้องแล้วเหรอที่ต่อจะมาด่าเขาปาวๆว่าเป็นคนไม่มีเหตุผล ทั้งๆที่เขาพยายามที่จะเข้าใจอะไรๆแต่ความอดทนมันก็มีขีดสุดได้เหมือนกัน

ต่อกำลังจะพูดบ้าง แต่แล้วเขาก็รู้สึกวูบจนจะล้มดีที่เอ็มประคองเอาไว้ก่อน

“เฮ้ยกูไม่ไหวแล้วว่ะมันวูบๆไงไม่รู้”
ต่อบอกเสียงสั่นหน้าก็ซีดหนักขึ้นจนเอ็มตกใจ เขารีบโบกแท็กซี่เพื่อพาต่อไปที่โรงพยาบาล

“อย่าให้เพื่อนคุณหลับนะครับอาการวูบแบบนี้อันตรายนะครับ เกิดหลับขึ้นมาแล้ววูบไปเลยเหมือนที่เขาบอกว่าไหลตายขึ้นมาซวยเลยนะครับ”

คนขับแท็กซี่บอกเอ็มที่กำลังประคองร่างโอนเอนของต่อที่ม่านตากำลังจะหรี่ลงเรื่อยๆ

“ต่อมึงอย่าหลับดิวะ”
เอ็มตบหน้าต่อไว้นึกตกใจในคำบอกของคนขับใจก็ภาวนาให้ถึงโรงพยาบาลเร็วๆ

“เอ็มกูหายใจไม่ออก”
ต่อบอกอย่างสลึมสลือเมื่อเริ่มหายใจติดๆขัดๆเหมือนลมหายใจขาดช่วง เอ็มหน้าเสียเมื่อต่อเริ่มซีดและเย็นไปทั้งตัว

“มึงเข้มแข็งไว้ดิวะต่อมึงมองหน้ากูดิ มึงอย่าหลับนะ”

เอ็มเขย่าร่างที่อยู่ในอ้อมกอดทั้งๆที่รู้ว่าต่อคงไม่มีแรงตอบสนองตาที่หรี่ลงเริ่มที่จะปิด

“โทษทีนะลุง”

เอ็มบอกกับคนขับแท็กซี่ ก่อนที่เขาจะตัดสินใจก็มลงประกบปากกับต่อปล่อยลมหายใจตัวเองไปให้ต่อที่กำลังจะหลับ คนขับแท็กซี่มองเอ็มอย่างเห็นใจกับท่าทีวิตก เมื่อเขาผายปอดต่อหลายครั้งแต่ต่อก็ยังไม่มีอาการตอบสนองมีเพียงร่างที่อ่อนปวกเปียกเท่านั้น

“ต่อมึงตื่นสิวะมึงได้ยินกูหรือเปล่า”

เอ็มเขย่าร่างนั้นอีกครั้ง สถานการณ์กดดันเด็กหนุ่มจนเขาแทบจะเก็บอาการไม่อยู่นึกสงสารและใจเสียกับคนที่กำลังจะหลับไม่ได้สติตัวเย็นและซีดไปทั้งร่าง เอ็มสอดมือประสานมือต่อเอาไว้แน่น น้ำตาก็พาลจะไหลเมื่อคนขับแท็กซี่บอก

“ท่าจะแย่นะครับคุณ อาการแบบนี้ญาติผมเคยเป็นหมอบอกเป็นโรคอะไร ผมก็จำไม่ได้อยู่ได้ไม่ทัน ข้ามคืนแล้วก็วูบไปไม่ตื่นเลยล่ะครับ”

“ลุงก็เร็วๆสิครับ เพื่อนผมมันกำลังแย่นะ”

เอ็มเร่งพลางปาดน้ำตาตัวเองมองต่ออีกครั้ง

“มึงต้องไม่เป็นไรไอ้ต่อมึงต้องตื่นมาคุยกับกูก่อน”

เอ็มก็มลงประกบปากต่ออีกครั้งค นขับมองได้แต่ส่ายหัวนึกเห็นใจเพราะรถดันมาติดไฟแดงอีก

หวังว่าฟ้าคงจะไม่ใจร้าย………

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 06-08-2007 13:16:56

เกิดอารายขึ้นนนนนนนนนนนนนน

ไม่ยอมมมมมม

เอาต่อคืนมานะ

 :a5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 06-08-2007 13:45:00

คนโพสไม่สบายเป็นอาราย อย่าลืมกินยาพักผ่อนมากๆเน้อ

ตอนนี้ต่อก็ไม่สบายเหมือนกัน เป็นไรมากป่าว อย่าตายน้าาาาาาาาาาาา  :m2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 06-08-2007 14:08:22

อ้าวต่อจะไหลตายปะเนี่ย   :m17:  :m17:

รอลุ้นต่อไป  :m1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 06-08-2007 14:11:44

............ฟ้าคงไม่ใจร้าย.....พรากเขาไปจากกัน......... :m5: :m5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 06-08-2007 14:16:18

ฟ้าหนอฟ้า  :a6: :a6: :a6:
ปล. คนโพสสู้เค้านะ  o12

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 06-08-2007 15:09:32

เฮียทานยาแล้วพักผ่อนเยอะๆ นะครับ
 o1

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 06-08-2007 16:10:34

 :impress:

นิยายก็ป่วย

คนโพสก็ป่วย

หายไว ๆ แล้วนะครับ เป็นกำลังใจให้นะ

 o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: anisongchanon ที่ 06-08-2007 18:08:39

ถ้าไม่มาต่อวันนี้อย่าหาว่าข้าพเจ้าไม่เตือนนะ :angry2: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:




เร็วๆด้วย :angry2: :angry2:



พูดจริงนะเนี่ย :o :o :o

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 06-08-2007 18:44:30

ม่ายยยยยยยยยยยยยย  :serius2:  :serius2:  :serius2: ไม่เห็นมีลางมาก่อนเลยอ่ะ  :serius2:  :serius2:
 :o12:  :o12:  :o12:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 06-08-2007 19:37:03

อย่าเป็นอะไรนะต่อ  :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: MiLCH ที่ 06-08-2007 21:06:27

ค้างๆๆๆๆๆมากกกกเลยอะค่ะ

มาต่ออย่างด่วนเลยนะๆๆๆๆๆๆ

ห่วงต่อมากๆๆๆเลยอะ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Bboyseries ที่ 07-08-2007 02:44:10

ขออนุญาตแปะลิงค์แจ้งรายชื่อที่ผมส่งหนังสือให้หน่อยนะครับ

http://www.bbznet.com/scripts/view.php?user=bboyseries&board=5&id=2&c=1&order=numtopic


ต้องสมัครสมาชิกก่อนนะถึงจะเข้าไปเช็คได้


ขอบคุณครับ


Boy

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 07-08-2007 10:57:16

 :impress:

ผมจะได้ไหมหนอ

รอตรวจก่อนดีก่า

ดีใจจังมาเป็นคนแรกด้วย

อิอิ

 o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 07-08-2007 11:09:29

เข้าไปดูมาแว้ววววว

ของเราชื่อแรก

ตื่นเต้นจังวุ้ย

 :m9: :m9: :m9:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 07-08-2007 17:22:33

คนโพสไม่สบายเป็นไงบ้างค้าบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: GoneOn ที่ 07-08-2007 17:37:26

มือโพสของเราเปื่อยไปซะแล้ว  ไงก้อพักผ่อนเยอะๆล่ะกันนะจ๊าาาาาาาาาา      :a12: :a12:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 07-08-2007 18:09:28

สู้ๆ ป้อมซัง

 :a2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 08-08-2007 00:41:40

 :impress:

สงสัยคนโพสจะป่วยจริง 

หายไว ๆ แล้วกันนะครับ

รักษาสุขภาพนะ

 o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 08-08-2007 10:51:31

มาแล้วคับ แบบป่วยๆ  :sad2:

********************************************************
เอ็มยังไม่ละความพยายามที่จะทำให้ต่อหายใจได้ด้วยตัวเอง เขายังคงปล่อยลมหายใจที่มีไปยังต่อจนตัวเองเริ่มที่หน้ามืดเพราะคนที่นอนอยู่ไม่มีทีท่าว่าจะตอบสนอง เขาเลื่อนมือไปจับที่ชีพจรต่อยังใจชื้นอยู่บ้างที่ชีพจรต่อยังเต้นแม้มันจะดูช้าและเบาจนน่ากลัว แต่ตราบใดที่มันยังเต้นอยู่มันก็คงพอมีหวังที่ต่อจะถึงมือหมอก่อนที่เหตุการณ์จะเลวร้ายเกินกว่าที่เขาจะรับได้
เอ็มก้มลงประกบปากต่ออีกครั้งด้วยความหวังที่ยังมีเต็มหัวใจ มือที่สอดประสานของต่อเริ่มที่จะขยับเอ็มเหลือบหันไปมองยิ้มออกมาทั้งน้ำตา

“ลุงเร็วหน่อยครับ เพื่อนผมเริ่มรู้สึกตัวแล้ว”

คนขับพลอยที่จะตื้นตันไปกับอาการดีใจของเอ็ม หลังจากที่เฝ้าดูเอ็มพยายามยื้อลมหายใจของคนในอ้อมกอดอย่างไม่ลดละแม้พอจะดูออกว่าเด็กหนุ่มเครียดกับสถานการณ์ขนาดไหน

“ดีแล้วครับ เดี๋ยวแยกหน้าก็ถึงแล้วครับ ใจเย็นครับคุณ ผมกลัวคุณจะหมดลมหายใจไปอีกคน คุณสองคนคงสนิทกันมากเลยนะครับ”

เอ็มไม่ตอบคำถามนอกจากเฝ้ามองอาการต่อ เมื่อรู้สึกถึงแรงสัมผัสที่ต่อบีบจับที่มือเขา

“กูอยู่ตรงนี้ต่อ กูไม่ทิ้งมึงหรอก”

เอ็มประสานมือต่อพลางกุมมือให้แน่นขึ้นเหมือนจะส่งผ่านความรู้สึกห่วงใยให้ต่อได้รับรู้ น้ำตาแห่งความดีใจก็พาลจะไหลออกมาอีกเมื่อเห็นต่อพยายามที่จะลืมตาสีหน้าที่ซีดๆเริ่มจะมีสีเลือดจางๆ

“แข็งใจไว้เดี๋ยวก็ถึงแล้ว อย่าหลับตามองหน้ากูไว้นะ”

ม่านตาที่พร่าเลือนพยายามที่จะมองคนพูด ต่อพยายามที่จะยิ้มแต่ไม่มีเรี่ยวแรงพอเพราะรู้สึกว่าลมหายใจยังคงขาดๆหายๆจนรถเลี้ยวเข้าโรงพยาบาล คนขับรีบลงจากรถวิ่งตรงไปแจ้งเจ้าที่ก่อนที่จะเกิดความโกลาหลเมื่อพยาบาลออกติดเครื่องช่วยหายใจให้ต่อเพื่อยื้อลมหายใจที่เริ่มจะรวยรินอีกครั้ง

“คนป่วยคงต้องเข้าไอซียูแล้วล่ะค่ะ รบกวนญาติติดต่อที่เคาร์เตอร์ก่อนนะคะ”

เอ็มใจหล่นวูบกับสิ่งที่ได้ยินไม่คิดว่าอาการต่อจะหนักกว่าที่เขาคาดคิดแม้จะห่วงเพียงใดแต่เอ็มก็ทำได้แค่วิ่งไปยืนมองร่างของต่อที่นอนหมดสติท่ามกลางพยาบาลที่เข็นเตียงเขาไปในห้อง………
.
.
.
.
“ต่อเป็นอะไร”
เตยวิ่งหน้าตื่นมาก่อนใครหลังจากที่รู้เรื่องเมื่อเห็นเอ็มนั่งรออยู่หน้าห้องจึงไม่รอช้าที่จะกรูเข้าไปถาม

“ผมก็ไม่รู้ครับอ ยู่ๆมันก็หมดสติขึ้นมาเฉยๆ”

เอ็มตอบเขาเองก็ร้อนใจไม่ต่างจากเตย

“อะไรต่อมันไม่เคยเป็นโรคร้ายแรงอะไร ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้”
เตยเขย่าร่างเอ็มเพราะคิดว่าเอ็มน่าจะรู้เห็นและเกี่ยวข้องกับอาการโคม่าของต่อในครั้งนี้

“เตยใจเย็นสิโวยวายทำไมอายคนอื่นเขา รอหมอก่อนดีกว่า”

แม่เข้ามาปลอบทั้งๆที่ก็กังวลใจกับลูกชายที่ยังคงอยู่ในห้องไอซียูที่หมอกำลังยื้อชีวิต

“ถ้าต่อเป็นอะไรเธอต้องอธิบายเรื่องนี้”
เตยเค้นเสียงบอกก่อนจะแยกตัวออกไปนั่งรอหมออยู่อีกมุม เอ็มจึงหันไปสบตาแม่ของเตยที่ยืนมองเขาอยู่นิ่งๆเหมือนว่าเรื่องนี้เขามีส่วนเกี่ยวข้อง

“พี่เตยต่อเป็นไงบ้าง”
เสียงที่มาก่อนตัวทำให้ทุกคนหันไปมองเห็นตั้มกำลังวิ่งเข้ามาชงักนิดนึงเมื่อมองเห็นเอ็มแต่ก็ไม่ได้สนใจนัก เขารีบไปนั่งรวมกลุ่มกับเตยและญาติๆของต่อที่เริ่มทยอยมาจนเอ็มรู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกินเพราะทุกสายตามองเขาอย่างแปลกๆ

“หมอยังไม่ออกมาเลยตาตั้ม”
แม่ของเตยบอกกับตั้มก่อนที่ตั้มจะแกล้งเข้าไปปลอบประโลม

“ต่อไม่เป็นไรหรอกครับแม่เชื่อตั้มนะครับ”
เตยลอบมองไปที่เอ็มเมื่อเห็นตั้มกอดแม่เธอไว้หลวมๆให้กำลังใจ เห็นเอ็มเบือนหน้ามองไปทางห้องก็เริ่มเห็นใจจึงลุกเดินไปตบไหล่เบาๆ เอ็มหันมามองอย่างแปลกใจเตยได้แต่เพียงยิ้มให้นิดๆ ตั้มมองภาพนั้นอย่างรู้สึกขวางใจจึงเริ่มพูดเสียดแทง

“พี่เตยไปญาติดีกับคนที่ชกน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ”

“ทุกคนที่มานี่ก็เพราะห่วงต่อเอ็ม เขาเป็นคนพาต่อมาโรงพยาบาลจะให้พี่ไล่เขางั้นเหรอ”

เตยหันไปบอกเห็นตั้มมองเอ็มอย่างไม่พอใจก็รู้สึกไม่ค่อยดี ยิ่งเอ็มก็สู้สายตานั่นไม่ถอยสถานการณ์ก็เลยตึงเครียดดีที่ประตูห้องเปิดออกมาจึงเบนความสนใจไปที่หมอ

“ลูกชายดิฉันเป็นไงบ้างคะหมอ”
แม่เตยเอ่ยถาม หมอถอนหายใจก่อนจะบอก
.
.
.
.
.
.
.

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 08-08-2007 11:05:14

ค้างอย่างแรง  :try2: :try2: :try2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 08-08-2007 11:13:16

เป็นไงบ้างอ่า ทั้งคนโพส ทั้งต่อเลย  :impress: :impress:
หายไวๆ น๊าาา สู้เค้า  o12 o12

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: MiLCH ที่ 08-08-2007 11:59:48

เป็นห่วงต่อจังค่ะ
ห่วงความรู้สึกเอ็มด้วย
ห่วงพี่คนโพสด้วยนะคะ

เกลียดตั้มอย่างรุนแรงเลยอะ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 08-08-2007 12:08:55

ทำไมช่วงนี้มีแต่เรื่องเศร้า
 :m15:

เฮียพักผ่อนเยอะๆ หายไวๆ นะครับ
 o1

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 08-08-2007 12:15:12

 :impress:

ไหงมาต่อแบบค้าง ๆ เนี่ย

หายป่วยเร็ว ๆ นะครับ เอาใจช่วย

 o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ++นู๋เจน++ ที่ 08-08-2007 16:16:15

เวงกำ ทำไมทิ้งไว้แบบนี้
บ้านคนโพสอยู่ไหนเนี่ยนู๋มะไหวแล้วววว :a5: :a5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 08-08-2007 17:06:34

ของตอนบ่ายอ่ะเฮีย
 :impress:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 08-08-2007 17:10:49

............หวังว่าความรักคงยังไม่จากไป....

............ทั้งที่ใจยังผูกพัน.......... :m5: :m5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 08-08-2007 17:14:27

ทามเป็นมาทวง ตาบักโจ้  :m14:

มาลงให้ก้อด้ายยยยยยยย  :m19:
**********************************************
“หัวใจวายฉับพลัน น่ะครับ”

ทุกคนที่ได้ยินหันมองหน้ากันอย่างไม่เชื่อหู เอ็มหน้าซีดนึกถึงคำพูดของคนขับแท็กซี่

“แล้วตอนนี้……….”
เอ็มถามเหมือนครางกลัวคำตอบที่จะได้ยิน ยิ่งได้สบตากับหมอหัวใจเขาก็แทบจะหยุดเต้นรอฟังคำตอบที่หมอกำลังจะเอ่ย

“ใจเย็นๆนะครับ”

“ตอนนี้พ้นขีดอันตรายแล้วครับ ดีที่คนไข้ยังพอมีสติตอนมาถึงมือหมอ ตอนนี้คงต้องรอดูอาการไปก่อน เดี๋ยวทางเราจะย้ายคนไข้ไปห้องพักเชิญญาติทางนี้ครับ”

เอ็มยืนยิ้มเหมือนฟ้าสว่างขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนที่รอยยิ้มจะหายไปเมื่อตั้มเดินเข้ามาหาแล้วพูดข้างๆหู

“รอดมาได้นับว่าเก่งนะนาย”

เอ็มงงไม่เข้าใจว่าตั้มหมายถึงอะไร โดยไม่ทันได้ฉุกคิดตอนที่เขาโดนดักทำร้ายเพราะมัวแต่ดีใจกับอาการของต่อ

“ผมไม่เป็นไรแล้วพี่เตย พาแม่ไปหาอะไรทานเถอะครับ”

ต่อบอกพี่สาวที่นั่งเฝ้าอาการเขากับแม่ไม่ยอมห่างไปไหน ทั้งๆที่ญาติคนอื่นๆทยอยกลับกันหมดแล้ว เหลือแต่ตั้มที่ยังคงนั่งอยู่ข้างๆเตียงเขา

“นั่นสิพี่เตย เดี๋ยวผมดูแลต่อให้ครับ”
ตั้มบอกยิ้มๆ

“นายก็ควรจะกลับได้แล้วล่ะตั้ม เราอยากนอนพัก”
ต่อบอกนึกน้อยใจที่ตั้งแต่รู้สึกตัวยังไม่เห็นหน้าเอ็มเข้ามาหาเขาเลย

“งั้นเตยว่าเราอย่ากวนต่อเลยนะ อยู่ใกล้หมอคงไม่เป็นไรมั้ง”
เตยออกความเห็นแม่ก็พยักหน้ารับรู้ก่อนจะมองไปทางตั้ม

“วันหลังค่อยมาใหม่ก็ได้ ตั้มขอบใจมากที่เป็นห่วงต่อมัน”

“ไม่เป็นไรหรอกครับ คืนนี้ผมก็กะจะนอนเป็นเพื่อนต่ออยู่แล้ว”

เตยหันมองตั้มทันทีที่ได้ยินจึงตัดสินใจเอ่ย

“ไม่ต้องหรอกตั้ม พี่ให้เอ็มเขามานอนเป็นเพื่อนต่อแล้ว”

ต่อมองพี่สาวอย่างนึกขอบใจ ตั้มไม่กล้าที่จะขัดเมื่อเห็นแม่ต่อพยักหน้าเห็นด้วยจึงลุกออกจากห้องไปก่อนใคร

“อย่าคิดมากนอนเหอะเราจะได้มีแรง”
เตยบอกน้องชายก่อนจะพาแม่เดินออกไป ต่อถอนหายใจนึกถึงความอบอุ่นที่แผ่ซ่านตอนที่เขากำลังจะวูบหลับไปแต่สัมผัสที่เขาได้รับจากเอ็มทำให้เขาพยายามแข็งใจ เอ็มจะรู้หรือเปล่าว่าใต้ม่านตาที่ใกล้ปิดของเขา

เขาได้มองเห็นหยดน้ำตาของเอ็มที่รินไหลอาบแก้ม

ประตูห้องถูกเปิดอีกครั้ง คราวนี้คนที่ก้าวเข้ามาทำให้ต่อยิ้มได้ไม่ต่างจากเอ็มที่ยิ้มจางๆให้เขาอยู่ที่ประตู

“เข้ามาสิครับผมไม่กัดหรอก”

ต่อแกล้งแซวเมื่อเห็นเอ็มยืนเก้ๆกังๆ

“ยังมีหน้ามาล้อเล่นอีกนะมึง”

เอ็มเดินเข้ามาหาเห็นต่อยิ้มไม่หยุดก็สงสัย

“จะตายอยู่แล้วมึงยังนอนยิ้มอยู่ได้นะไอ้ตี๋”

“ก็ตามึงแดงขนาดนั้นมึงจะไม่ให้กูยิ้มได้ไง นี่ขนาดกูยังไม่ตายนะถ้ากูตายมึงจะขนาดไหน”

เอ็มเกาหัวแก้เขินก่อนจะนั่งลงข้างเตียง เอื้อมมือไปกุมมือต่อแล้วจะรีบชักมือกลับเมื่อประตูห้องถูกเปิด แต่ต่อไม่ยอมปล่อยจับมือเขาไว้แน่นจนพยาบาลเข็นรถที่ใส่อาหารเข้ามาหยุดที่ปลายเตียง

“ทานอะไรหน่อยนะคะจะได้มีแรง”
พยาบาลสาวบอกยิ้มๆในขณะที่ตาก็มองมือสองหนุ่มที่กุมกันอยู่

“แฟนผมหล่อป่ะครับ”

เอ็มมองต่อตาเขียว ไม่คิดว่าต่อจะกล้าขนาดนี้รู้สึกอายหน้าชาที่เห็นพยาบาลสาวอมยิ้มก่อนจะบอก

“ทานข้าวนะคะแล้วก็ทานยามีอะไรก็เรียกนะคะ”

เอ็มยิ้มเจื่อนๆเมื่อพยาบาลหันมายิ้มให้ก่อนที่จะเดินออกจากห้อง

“มึงนะมึงไอ้ตี๋มึงพูดได้ไงเมื่อกี้”
เอ็มโวยทันทีเมื่อลับหลังพยาบาล ทั้งๆที่มือก็ยังประสานอยู่กับต่อไว้อย่างนั้น

“กูพูดเรื่องจริงผิดตรงไหนแล้วก็ทำหน้าที่แฟนที่ดีด้วย ป้อนข้าวกูเลยมึง”
ต่อบอกหน้าตาเฉยจนเอ็มต้องโวยรอบสอง

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 08-08-2007 17:19:13

อ้างจาก: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 08-08-2007 17:14:27  

“แฟนผมหล่อป่ะครับ”

.............อายจัง.......... :m3: :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 08-08-2007 18:39:41

ชอบพี่เตยขึ้นมาแระ  :m3:  :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 08-08-2007 20:10:10

สู้ต่อไป  o12 o12

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 08-08-2007 20:17:55

ประโยคเด็ด  "แฟนผมหล่อปะครับ"   :m3:  :m3:  :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 08-08-2007 20:25:29

สมน้ำหน้าไอตั้ม  :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 08-08-2007 20:58:48

นี่สิลูกผู้หญิงตัวจริง...พี่เตย
 o13

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 08-08-2007 21:04:04

เดี่ยวไอ้ตั้มจะทำริดทำเดชไรอีกมั้ยเนี่ย ไม่น่าไว้ใจเลย

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: しろやま　としんや ที่ 09-08-2007 00:08:49

ดีมากเตยพูดได้ดีมาก

ดีนะที่ต่อรอด แอบรอลุ้น

ตั้มมันจะทำอะไร ติดตามต่อไป

ทั่นพี่สู้ๆ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 09-08-2007 09:13:37

 :impress:

พออะไรมันจะดี ก็มีเรื่องเข้ามาอีกจนได้

จะเศร้าไหมเนี่ยเรื่องนี้

แฟนผมหล่อป่ะคับ  โดนว่ะ

 o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 09-08-2007 09:56:30

มาต่อให้แบบสั้นๆ ตามเคย จากนั้นก็แว๊บ หายไป  :a11:
**************************************************
“มากไปแล้วนะมึง เกิดแม่กะพี่มึงเข้ามาเห็นไม่เอากูตายเหรอ”

“กลัวอะไรกูอยู่ทั้งคน ต่อไปก่อนที่ใครจะทำอะไรมึงได้ต้องผ่านกูไปก่อนล่ะวะ”

“ทำเป็นเก่งแล้วที่มานอนแหงกอยู่นี่มันหมายความว่าไง”

“ก็ต้องการให้มึงเอาใจไงเร็วดิกูหิว”

“มึงก็ปล่อยมือกูดิจับกูไว้แบบนี้แล้วกูจะป้อนยังไง”

ต่อยอมปล่อยมือ เอ็มส่ายหัวมองต่อยิ้มๆแต่ก็หยิบช้อนตักข้าวนป้อนให้ต่ออย่างเก้ๆกังๆ เพราะเกิดมาก็ไม่เคยทำไม่เคยคิดด้วยซ้ำว่าจะต้องมานั่งป้อนข้าวผู้ชายด้วยกัน แต่ในเมื่อหัวใจมันขัดไมได้ก็เลยต้องปล่อยเลยตามเลย

“มึงนอนเป็นเพื่อนกูนะ”
ต่อบอกเอ็มที่นั่งอยู่ข้างๆหลังจากที่ให้ต่อทานยาและพยาบาลเก็บของออกไปจากห้องแล้ว

“ทำไมแล้วเด็กมึงล่ะ”
เอ็มหมายถึงตั้มนึกขึ้นมาทีไรเขายังข้องใจไม่หายกับการกระทำของต่อคราวนั้น

“อยู่กันสองคนอย่าพูดถึงคนอื่นหน่อยเลยน่า มึงก็เคยบอกกูเองนะ”

“เออไม่อยากจะกวนไม่พูดก็ได้วะ เดี๋ยวจะหัวใจวายตายขึ้นมาอีก”
เอ็มส่ายหัวมองล้อๆ

“มีมึงอยู่กูก็ไม่กลัวแล้วเพราะกูเชื่อว่ามึงไม่ยอมให้กูตายง่ายๆหรอก”

ต่อยักคิ้วบอกอย่างเจ้าเล่ห์นึกถึงวินาทีที่เขาจะหลับขึ้นมาทีไรก็ยังรู้สึกอุ่นใจทุกครั้ง

“กวนประสาทกูมากๆมันก็ไม่แน่หรอก”

“มึงนี่มันโครตดุเลยว่ะ”

ต่อเริ่มจะจ๋อยเมื่อเอ็มบอกดุๆจนเขาต้องก้มหน้าอย่างรู้สึกผิดที่เป็นต้นเหตุให้เอ็มต้องเกิดเรื่องกับคนของตั้ม

“เอ็มกูขอโทษนะถ้าที่ผ่านมามึงต้องมีเรื่องวุ่นวายเพราะกู”

ต่อเงยหน้าขึ้นบอกเอ็มคิ้วขมวดเพราะสงสัยในคำพูด

“คิดมากน่าไม่สบายอยู่อย่ามาถือสากูเลย ถ้ากูบอกว่ารักก็แสดงว่ากูรัก ที่ผ่านกูก็แค่อยากให้มึงรู้สึกว่ากูก็น้อยใจเป็นเหมือนกันเห็นอย่างนี้กูก็คนนะไม่ใช่ก้อนหินที่จะรับได้ทุกเรื่อง”

“แล้วมึงรู้มั๊ยว่าที่มึงโดนดักทำร้ายน่ะเพราะใคร”

เอ็มมองหน้าต่อก่อนจะถาม

“กูไม่เคยไปมีเรื่องกับใครมึงรู้เหรอ”

“เพราะกูรู้ไงกูถึงมาหามึง กูเป็นห่วงมึงนะ”

ต่อเอื้อมมือไปจับมือเอ็มอีกครั้งเอ็มบีบมือตอบพลางยิ้มจางๆ

“คงเป็นเรื่องเข้าใจผิดมึงอย่าห่วงเลย”

“กูก็อยากให้มันเป็นแบบนั้นแต่นี่มันไม่ใช่”

ต่อส่ายหัว

“หมายความว่าไง”

“ตั้มเป็นคนทำพวกนั้นเป็นเพื่อนของตั้ม”

เอ็มก้มหน้าพยายามข่มอารมณ์ร้อนเมื่อรู้เรื่องต่อพอจะเข้าใจอารมณ์ก็เลยรีบปลอบ

“ถ้าเขาไม่มาก่อกวนอีกก็ปล่อยให้เรื่องนี้มันผ่านไปเหอะเอ็ม กูไม่อยากให้มึงมีปัญหา”

“กูรู้ว่าต้องทำไงมึงอย่าห่วงเลย ที่ผ่านมากูนิ่งแล้วยังจะมาหาเรื่องกูอีก ถ้ากูไม่ทำอะไรซักอย่างมันก็คงจะไม่รู้สึก”

ต่อนึกกังวลเมื่อเห็นแววตาของเอ็ม

“มึงอย่าวู่วามนะเอ็ม ทำอะไรนึกถึงพ่อแม่กะน้องมึงบ้างหรือ นึกถึงกูบ้าง”
ท้ายประโยคต่อบอกออกมาเบาๆจนเอ็มออกแรงกระชับมือเขาแน่นขึ้น

“ไม่นึกถึงมึงแล้วกูจะไปนึกถึงใครไอ้ตี๋ นอนเหอะคืนนี้กูจะอยู่ข้างๆมึงเอง”

“มึงสัญญากับกูก่อนดิว่ามึงจะทำอะไรโดยไม่ใช้อารมณ์”

“สัญญาครับ”
เอ็มบอกยิ้มๆเอื้อมมือไปปัดไรผมให้คนที่นอนมองเขาก่อนจะเลื่อนผ้าห่มขึ้นมาคลุมให้

“นอนพักเถอะพรุ่งนี้เราจะเป็นเหมือนเดิม”

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 09-08-2007 10:31:57

เป็นเหมือนเดิมนี้ เป็นยังไงเหรอ ค้างคาใจอ่ะ  :a5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 09-08-2007 10:34:24

สัญญาแล้วนะ  :m21: :m21:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 09-08-2007 10:54:00

เอาคืนแม้งเลยหมั่นใส้ :m16: :m16:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 09-08-2007 11:31:30

 :m7:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 09-08-2007 12:58:46

 :impress:

น่ารักกันจังคู่นี้

ขออย่าให้เจอเรื่องร้าย ๆ อีกเลยนะ

 :a3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 09-08-2007 13:00:57

เมื่อไหร่ฟ้าจะมีเวลา ...  :sad2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 09-08-2007 15:37:49

อยากให้เข้าใจและมั่นคงอย่างนี้ตลอดไป  :m1:  ไม่อยากเศร้า   :m17:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 09-08-2007 15:51:48

แจ้งเหล่าสมาชิกที่ตามอ่าน "จนกว่าฟ้าจะมีเวลา" นะครับ

เนื่องจากเรื่องนี้ใกล้จะจบลงทู๊กทีแล้ว เลยกะว่าจะเข้ามาโพสวันละครั้งพอนะ  :a3:

ตื่นเต้นดีออก อ่านวันละนิด จิตแจ่มใส  :a1:

ตามนั้น รับแซรบบบบบบบ  :a2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 09-08-2007 15:54:52

กำลังจะมาทวงเฮียเลย
 :a5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 09-08-2007 16:29:40

 :impress:

อย่างนี้ ตาย ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

ได้อ่านแค่วันละตอน

เศร้าใจจัง 

 :a3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 09-08-2007 16:40:26

ใกล้แระ

กร้ากกกกกกกกกกก

 :a11: :a11: :a11: :a11: :a11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 09-08-2007 16:41:02

...........เข้าใจกันซักที.......... :m13: :m13:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 10-08-2007 00:06:48

 :m13: :m13: :m13: :m13: :m13:

วันละตอนจริงเหรอ :impress:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: saran_cp ที่ 10-08-2007 01:21:04

วันละตอน จริงๆ เหรอ

อกแตกตายแน่ๆๆๆๆ




อยากให้จบดีๆ ซึ้งๆ อ่า

ไม่งั้นวิญญาณออกจากร่างแน่ๆ :sad2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 10-08-2007 02:55:02

คุณป้อมลงวันละตอน ฆ่ากันเลยดีกว่า  :a6:  :a6:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 10-08-2007 08:07:51

ยิ่งอ่านยิ่งประทับใจ กลัวมันจะจบ
 :m1: :m1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 10-08-2007 11:11:57

มาแล้วววววววววววววววววววววววววว  :a9:
พร้อมกับสะจายยยย  :a9: ที่คิดงานออก  :a2:
******************************************************************
“แม่รอเตยตรงนี้นะ เดี๋ยวเตยติดต่อเจ้าหน้าที่ก่อน”
เตยบอกกับแม่หลังจากที่ลางานเพื่อที่จะมารับต่อกลับบ้าน ในเช้านี้แม่พยักหน้ารับแล้วเดินไปทรุดตัวนั่งรอลูกสาวตรงที่นั่งพัก สายตาก็มองไปรอบๆ ระหว่างรอนึกแปลกใจเมื่อหันไปสบตากับนางพยาบาลกลุ่มหนึ่งที่กำลังยืนคุยกันอยู่ ความรู้สึกบางอย่างบอกให้รู้ว่าคนกลุ่มนั้นคงกำลังพูดถึงตนเมื่อทุกคนต่างหลบวูบกับสายตาที่มองไป

“มองอะไรอ่ะแม่”
เตยถามเมื่อเดินมาแล้วเห็นแม่มองเหม่อๆ

“อ๋อเปล่าจ๊ะเสร็จยังไปหาต่อเถอะ”
เตยพยักหน้าทั้งๆที่รู้สึกแปลกๆกับอาการที่เห็นก่อนที่จะเดินตามหลังแม่ที่เดินนำไปก่อน
.
.
.
.
.
.
.
“ไงเมื่อคืนหลับสบายป่าว”
ต่อถามเอ็มที่พอลืมตาขึ้น เขาก็เห็นเอ็มนั่งอยู่ข้างเตียงแล้ว

“ใครว่ากูนอน”
เอ็มยักคิ้วบอกทำเอาต่อขมวดคิ้วถาม

“ไม่นอนแล้วมึงทำไร”

“กูก็นั่งมองมึงทั้งคืนไง”

“หยอดกูแต่เช้าเลยนะมึง”
ต่อเอื้อมมือไปผลักหัวเอ็มเบาๆ แต่เอ็มกลับยิ้มแล้วดึงมือต่อไปกุมไว้มองลึกเข้าไปในแววตานั่น

“หายแล้วมึงอย่าเพิ่งกลับเชียงใหม่นะ”

“เออกูยังไม่กลับหรอก ทีตอนนี้ทำพูดดีนะมึงตอนชกกูล่ะไม่คิด นี่ถ้าไอ้พีไม่ห้ามไว้มึงไม่เอากูตายหรือไง”

“ก็คนมันหึงนี่หว่าช่วยไม่ได้ มึงอยากทำให้กูรักทำไม”

“รักด้วยเลือดอ่ะดิ เห็นแผลกูหรือเปล่าน่ะฝีมือมึงเองนะ”
เอ็มมองที่มือที่เขากุมไว้เห็นรอยแผลจางๆจากการบาดของเศษแก้ว วันนั้นเด็กหนุ่มใช้มือตัวเองลูบที่แผลนั่นเบาๆก่อนจะถาม

“กูนี่ร้ายกับมึงมากไปหรือเปล่าต่อ”

“ไม่หรอกกูเองแหละที่ทำตัวให้มึงระแวงเอง”

“ต่อไปกูไม่อยากให้เราเป็นแบบนั้นอีกเลยว่ะ”

“กูก็เหมือนกัน”
ต่อบอกยิ้มๆแล้วเอื้อมมืออีกข้างไปกุมมือเอ็มที่กำลังกุมมือเขาอยู่ รอยยิ้มที่มาจากหัวใจถูกส่งให้กันอีกครั้งก่อนที่ประตูจะถูกเปิดพรวดเข้ามา มือที่กุมกันอยู่หลุดออกจากกันโดยทันทีเมื่อทั้งคู่หันไปเห็นบุคคลที่เข้ามา

“แม่ พี่เตย มาเช้าดีนะครับ”
ต่อทักยิ้มๆทั้งๆที่เห็นสองคนกำลังยืนนิ่งอยู่แค่หน้าประตู เอ็มเลยรีบลุกขึ้นยกมือไหว้แล้วถอยออกไปยืนอยู่ที่มุมห้องเมื่อสองแม่ลูกเดินเข้ามาเด็กหนุ่มมองเห็นแววตาของหญิงสูงวัยที่ยืนอยู่ข้างๆเตยก็พอจะเดาออกว่าเขาควรที่จะออกไปนอกห้อง

“กูไปข้างนอกเดี๋ยวนะ”
เอ็มบอกต่อที่ยิ้มให้เขาจางๆพลางพยักหน้ารับรู้

“เป็นไงบ้างเราอาการดีขึ้นมั๊ย”
เตยถามน้องชายเมื่อลับหลังเอ็ม

“ผมไม่เป็นไรแล้วครับพี่เตย เมื่อวานคงเพลียมากไปหน่อยเลยเดี้ยง”

“เราน่ะมีหน้าที่เรียนก็เรียนไปมีอะไรให้คิดนักหนา หมอบอกว่าเราน่ะเครียดหนักและร่างกายก็ไม่ได้พักผ่อนมันก็เลยวูบ ดีนะที่มีคนเห็นถ้าเกิดอยู่คนเดียวไม่มีโอกาสมานอนอยู่แบบนี้หรอก”

แม่ติงจนต่อรู้สึกผิด นี่ถ้าแม่เขารู้ว่าเขาเครียดเรื่องอะไรเขายังไม่อยากจะคิดว่าแม่จะรู้สึกยังไง

“ผมจะพยายามไม่เครียดแล้วครับ”
ต่อให้สัญญา

“แล้วเมื่อคืนนี้เพื่อนเรานอนเฝ้าทั้งคืนเลยเหรอ”
แม่ถามอีกเตยหันไปมองนึกแปลกที่แม่เริ่มสนใจในตัวเอ็มทั้งๆที่ผ่านมาน้อยมากที่จะถามถึงเอ็ม

“ก็ครับ”
ต่อตอบแบบไม่เต็มเสียงเตยจึงรีบตัดบทก่อนที่แม่จะถามอะไรอีก

“อย่ามัวคุยอะไรกันตรงนี้เลยค่ะ ต่อไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดเร็วจะได้กลับกัน”

ต่อรับถุงที่เตยเตรียมมายื่นให้ก่อนจะลุกเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ
.
.
.
.
.
.
.
.
“ว่าไงนะยัยอิม พ่อเนี่ยนะจะมาหาพี่ที่กรุงเทพ”
เอ็มถามน้องสาวอย่างงๆผ่านโทรศัพท์ที่เขาโทรเข้าไประหว่างที่รอต่ออยู่ข้างนอก

“ก็จริงอ่ะดิพี่เอ็ม ไม่รู้นึกเคลิ้มอะไรขึ้นมาถึงนึกอยากจะไปหาพี่”
อิมบอกเสียงใส

“อะไรกันพี่ก็เพิ่งจะลงมาจากบ้านไม่นานเลยนะ”

“ก็นั่นดิมันต้องมีอะไรซักอย่างแน่ๆ”

“มันจะมีอะไรล่ะพี่งงนะเนี่ย”

“เออๆงงก็รอถามพ่อเอาเองละกัน แค่นี้ก่อนนะอิมรีบ”

น้องสาววางสายไปแล้วเอ็มได้แต่ยืนเกาหัว ร้อยวันพันปีพ่อเขาไม่เคยคิดที่จะมาหาเขาที่กรุงเทพเลย มีอะไรก็โทรคุยหรือไม่ก็ให้เขาขึ้นไปหาที่เชียงใหม่ เด็กหนุ่มหมุนตัวจะเดินกลับเมื่อยิ่งคิดยิ่งงงเอาเขาคิดว่าเจอพ่อแล้วก็คงจะมีคำตอบเอง

“เอ็ม หรือเปล่าเรา”

หนุ่มใหญ่ท่าทางสุขุมใส่แว่นหน้าตาผิวพรรณสะอาดร่างท้วมๆพอๆกับพ่อของเอ็มเอ่ยถามขึ้น เมื่อเอ็มหันไปเจอะเข้าพอที่ดีขณะที่เขากำลังจะเดินกลับไปที่ห้องของต่อ

“รู้จักผมเหรอครับ”
เอ็มถามงงๆพลางมองดูชุดที่คนที่ยืนตรงหน้าสวมอยู่นึกงงว่าหมอโรงพยาบาลนี้รู้จักเขาได้ไง

“อืมถ้าพ่อเราทำไร่ที่เชียงใหม่และเราก็มีน้องสาวชื่ออิมก็น่าจะใช่ ว่าอาทักคนไม่ผิด อาเป็นเพื่อนของพ่อเราเห็นชื่อและนามสกุลที่เรากรอกตอนพาเพื่อนมารักษาก็เลยเอะใจ โทรถามพ่อเราดูว่ามีลูกชายเรียนอยู่กรุงเทพหรือเปล่าหล่อเหมือนพ่อเลยนะเรามิน่าล่ะพยาบาลสาวๆถึงได้บ่นกันระงม”

เอ็มรับรู้ได้แค่นั้นยังไม่ทันที่จะเอ่ยถามอะไรก็มีพยาบาลมาตามคนที่อ้างว่าเป็นเพื่อนพ่อไปดูคนไข้เสียก่อน

“อะไรกันวะเนี่ยนี่กูฝันหรือกูตื่น”
เอ็มบ่นกับตัวเองเมื่อมีเรื่องให้งงถึงสองเรื่องในเวลาไล่เลี่ยกัน เด็กหนุ่มสลัดความคิดทิ้งแล้วเดินตรงไปที่ห้องของต่อ

“อ้าวจะกลับกันแล้วเหรอครับ”
เอ็มทักทันทีที่เห็นต่อเดินออกมาพร้อมกับแม่และพี่สาว

“เออมึงไปกะกูป่าว”
ต่อบอกเอ็มหันไปมองแม่ของต่อที่ยืนข้างๆแล้วตอบ

“คงไม่สะดวก สายๆกูมีเรียนด้วยมึงไปเหอะพักผ่อนที่บ้านล่ะมึงอย่าไปตะลอนที่ไหน”

ต่อทำหน้าผิดหวัง เตยรับรู้แต่ช่วยอะไรไม่ได้ ก่อนที่ใครจะพูดอะไรตั้มก็เดินเข้ามาก่อนพร้อมกับเดินไปจับมือต่อแล้วพูด

“โหนึกว่าจะไม่ทันซะแล้วหายดีแล้วเหรอต่อ ทำไมไม่นอนพักอีกคืนล่ะ”

“ไม่อ่ะไม่ค่อยชอบโรงพยาบาลเท่าไหร่”
ต่อตอบแต่ตากลับมองไปที่เอ็มที่เบือนหน้าหนีไปทางอื่น

“แล้วนี่นายยังไม่กลับอีกเหรอ”
ตั้มทักเอ็มเมื่อเห็นว่าต่อเอาแต่มองไม่เลิก

“กำลังจะกลับ”
เอ็มบอกเสียงแข็งแล้วยกมือไหว้เตยกับแม่ หันมองต่อแวบนึงก่อนจะหันหลังเดินหนี แต่แล้วต้องชงักเมื่อต่อเรียกเอาไว้

“เอ็มรอก่อนดิ”

“ทำไมมีไรป่าว”
เอ็มหันมาถาม ต่อแกะมือตั้มออกแล้วบอก

“เดี๋ยวกูจะกลับกะมึง”
ต่อกำลังจะเดินออกไปหาเอ็ม แต่เสียงที่ทำให้เขาต้องหยุดชงักได้ทันทีก็ดังขึ้น

“กลับไปกับแม่ ต่อ แม่มีอะไรอยากจะคุยด้วย”

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 10-08-2007 13:46:57

 :impress:

ด่านอีกด่านผ่านมาให้ทดสอบกันอีกแร้ว

เมื่อไหร่อะไร ๆ มันจะลงตัวหนอ

 :a6:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: saran_cp ที่ 10-08-2007 13:53:11

เหอๆๆๆ  ใจจะขาด ทำไมมันน้อยอย่างนี้


มาลงทุกวันจริงๆ นะ



แต่ไม่อยากรอทุกวันอ่า



ใจจะขาดวิ่นๆ
อ๊ากกกกกกกกกกกกกก :a6:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 10-08-2007 14:19:14

ปัญหาจากพ่อแม่อีกแล้น

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 10-08-2007 14:37:08

จะเกิดไรขึ้นอีกน๊า

 :m21:  :m21:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: しろやま　としんや ที่ 10-08-2007 15:49:32

จะจบแล้วยังจะเจออุปสรรคอะไรอีกรึเปล่าเนี่ย  รอลุ้นๆ :a9:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 10-08-2007 16:07:14

อุปสรรคมากมีจริงๆ
เฮียใจร้าย
ทำร้ายจิตใจผม
 :m15:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: anisongchanon ที่ 10-08-2007 17:25:37

เรื่องร้ายๆก็เข้ามาหาอีกแล้ว

นั่งเศร้าต่อปายยยยย


ปล.กรุณามาต่อ..ด่วน

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 10-08-2007 21:25:50

มาต่อไวๆนะ กำลังรุ้นเลย  :a6: :a6: :a6:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: MiLCH ที่ 10-08-2007 23:29:17

โอ๊ะ แม่จะพูดไรเนี่ย
อยากรู้แล้วอะค่ะ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 10-08-2007 23:46:19

 :a6: :a6: :a6:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 11-08-2007 00:03:07

กำของเวง...

เตยเริ่มดีๆ มาหน่อยแล้ว

ทีนี้ก็เป็นด่านหม่อมแม่แล้วสิ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 11-08-2007 04:59:49

อุปสรรคมันเยอะดี  :m27:  :m27:  :m27:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 11-08-2007 13:05:42

แม่ไม่ปลื้ม

จบข่าว

 :a12:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 11-08-2007 13:34:56

.........ผ่านด่านพี่...ก็มาเจอด่านแม่.......... :m5: :m5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 11-08-2007 14:05:08

 :a6: :a6:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: saran_cp ที่ 12-08-2007 17:15:01

ยังไม่มาอีกเหรอๆๆๆๆ

ใจจะขาดวิ่นๆ อีกหลายร้อยรอบ
 :a6:

 o21

 o9

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 12-08-2007 17:18:19

เฮียไปเที่ยวหรอคับ
 :m7:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: しろやま　としんや ที่ 13-08-2007 02:57:26

อุปสรรครักของคู่นี้เยอะเลือเกิน  :เฮ้อ: :เฮ้อ:

ไหนจะเตย ไหนจะตั้ม แล้วนี่ยังจะแม่อีกเหรอ?  :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 13-08-2007 03:33:38

ครอบครัวต่อ ยังผ่านไม่หมดยังเหลือพ่อเอ็มอีกคนนะ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 13-08-2007 17:41:27

แฮะ แฮะ มาแล้วค๊าบบบ  :a2:
****************************************************
ต่อหันไปมองพี่สาวที่ยืนพยักหน้าให้เป็นเชิงไม่ให้เขาขัดใจแม่ เด็กหนุ่มเลยต้องถอยกลับเอ็มพยายามไม่คิดมากกับภาพที่เห็นแต่ก็ได้แค่คิดเมื่อเขาเกิดอาการน้อยใจขึ้นมาลึกๆที่ได้เห็นตั้มยืนรวมอยู่กับครอบครัวของต่อได้อย่างสนิทใจ เขาเลยต้องรีบจำใจเดินหนีก่อนที่จะแสดงท่าทีใดๆที่อาจทำให้ต่อไม่สบายใจ เตยมองหน้าน้องชายที่มองตามหลังเอ็มที่เดินออกไปจนลับตาพอที่จะเข้าใจในแววตาหม่นเศร้านั่นจึงรีบหันไปทางแม่แล้วเอ่ย

“เตยว่าเรารีบกลับกันเถอะแม่”

“แล้วตั้มล่ะกลับไง”
หญิงสูงวัยหันไปถามตั้ม

“อ๋อตั้มเอารถมาครับให้ตั้มขับไปส่งต่อก็ได้นะครับ พี่เตยกับแม่จะได้นั่งรถกันไปสบายๆ”
ตั้มตอบพลางออกความเห็นแต่ต่อรีบชิงปฏิเสธ

“ไม่ต้องหรอก พี่เตยเอากุญแจมาผมขับให้พี่จะได้ไม่ต้องเหนื่อย”
ประโยคหลังต่อหันไปบอกพี่สาวตั้มรู้สึกไม่พอใจแต่ก็ทำได้แค่ยิ้มรับกับสิ่งที่ได้ยิน

“ดีเหมือนกันว่าแต่ตั้มไม่มีเรียนหรอกเหรอ”
เตยพูดกับน้องแล้วหันไปถามตั้มที่ยิ้มแห้งๆก่อนจะบอก

“ไม่มีครับตั้มว่าเราไปกันดีกว่านะครับ”

ไม่มีใครตอบอะไรอีกเมื่อแม่ออกเดินนำไปก่อนทุกคนจึงรีบตามไปโดยไม่รู้ว่าด้านนอกเอ็มได้ลอบมองภาพคนทั้งสามอย่างเจ็บปวด เด็กหนุ่มยิ้มเหงาๆให้ตัวเองที่พบคนที่รักได้เฉพาะเวลาที่ไม่มีใครอยู่ด้วยเท่านั้น….

“แม่มีอะไรจะคุยกับต่อหน่อยเตยไปหาอะไรทำก่อนไป”
แม่บอกเสียงนิ่งเมื่อมาถึงบ้านก่อนที่ตั้มจะตามมาถึงเตยมองหน้าน้องชายก่อนแล้วหันไปหาแม่ถามออกมาเบาๆ

“เตยอยู่ด้วยไม่ได้เหรอแม่”

“อย่าเลยแม่ไม่ได้คุยกับต่อนานแล้วมีหลายเรื่องที่อยากจะคุย”

“ไม่มีไรหรอกพี่เตยแม่คงคิดถึงผมมั้ง”
ต่อพยายามล้อทั้งๆที่ดูสีหน้าแม่แล้วก็รู้สึกใจไม่ดี เตยจึงผละขึ้นข้างบนทันทีที่ลับตาแววตาที่ต่อไม่เคยเห็นของแม่ก็ถูกมองมาที่เขา

“แม่มองผมแปลกๆมีไรหรือเปล่าครับ”
ต่อเปิดฉากถาม

“เข้าไปนั่งข้างใน”
แม่บอกเสียงนิ่งเดินเข้าไปก่อนต่อผ่อนลมหายใจแล้วเดินตามไปนั่งลงฝั่งตรงข้าม

“ต่อมีแฟนหรือยัง”
คำถามแรกที่ได้ยินต่อถึงกับใจหล่นวูบหน้าเริ่มร้อนแต่ก็ยิ้มกลบเกลื่อน

“ยังหรอกครับมีแม่ก็รู้สิครับผมจะปิดแม่ทำไม”

“โตขนาดนี้ไม่สนใจใครบ้างเหรอ”

“ไม่รู้สิครับผมยังเรียนไม่จบแม่ถามทำไมเหรอครับ”

“แม่ก็แค่อยากรู้ตามประสาคนที่มีลูกชายคนเดียว”
ท้ายประโยคที่แม่เน้นเสียงหน้าที่ร้อนอยู่แล้วก็แปรเปลี่ยนเป็นชาขึ้นมาทันที

“ก็เพราะเป็นลูกชายคนเดียวไงครับผมถึงยังไม่อยากให้ใครมาแย่งผมไปจากแม่”

“แม่ก็อยากจะเชื่อนะ”

“แล้วมีอะไรที่ทำให้แม่ไม่เชื่อล่ะครับ”

“แววตาต่อกำลังโกหกแม่”

“แม่คิดมากแล้วครับผมจะทำอย่างงั้นทำไม”

“เลิกทำเหมือนแม่โง่ซะทีต่อ”
ต่อตกใจที่แม่ตวาดขึ้นมา

“แม่พยายามทำใจและก็คิดทบทวนหลายรอบแล้วนะที่จะพูดเรื่องนี้กับต่อ”

“เรื่องอะไรครับ”
ทั้งที่พอจะรู้เรื่องที่แม่กำลังจะพูดแต่ต่อก็ถามเพื่อความแน่ชัด

“เราคบกับเพื่อนเราแบบไหน”

ในที่สุดสิ่งที่เขาหวาดกลัวก็เกิดขึ้นแม่จ้องลึกในแววตาต่อเพื่อที่จะเค้นเอาคำตอบที่ตนสงสัยมาตลอด แต่ก็ได้แต่ทนเก็บเอาไว้เพราะไว้ใจลูกชายคนเดียวของครอบครัว ทุกอย่างผิดสังเกตตั้งแต่งานศพของหัวหน้าครอบครัวต่อคงไม่รู้ว่าที่เขาได้แอบจับมือต่อระหว่างตอนสนทนากันในกลุ่มญาติที่เอ็มยืนอยู่ด้วยพฤติกรรมเขาไม่ได้รอดพ้นสายตาของแม่เลย

“เพื่อนคนไหนครับ”
ต่อแกล้งถามทั้งที่ใจเริ่มสั่น

“เอ็ม”
แม่บอกสั้นๆพยายามควบคุมอารมณ์ที่จนบัดนี้ลูกชายยังคงคิดว่าตนไม่รู้อะไรอยู่อีก

“ก็เพื่อนไงครับแม่ถามผมแปลกๆนะ”

“อย่าคิดว่าแม่ไม่รู้อะไรนะต่องานศพพ่อต่อทำอะไรไว้ แม่รู้แต่แม่ไม่พูดแม่เฝ้ามองต่อมาตลอดนะเพราะแม่ไม่อยากให้สิ่งที่แม่คิดมันเป็นจริงตั้งแต่เพื่อนต่อคนนี้เข้ามาลูกชายแม่เริ่มเปลี่ยนไป ต่อเคยมีเวลาให้แม่เสมอเมื่อกลับมาเยี่ยมบ้านแต่หลังๆนี้ต่อออกจากบ้านแทบทุกเช้า ขนาดแม่ไปเยี่ยมที่เชียงใหม่ต่อก็ยังเมินเฉยทำให้แม่ต้องนั่งกังวลรอหลายครั้ง เมื่อวันที่มีเรื่องทุกคนบอกต่อมีเรื่องกับเพื่อนแต่ต่อก็ไปกับเพื่อนแทนที่จะกลับมาหาแม่ต่อไม่รู้หรอกว่าแม่ห่วงลูกขนาดไหน”

ถึงตอนนี้แม่เริ่มที่จะเสียงเครือเมื่อนึกย้อนกลับเหตุการณ์ต่างๆน้ำในตาเอ่อล้นจนต่อต้องรีบโผเข้ากอด

“แม่ผมขอโทษ”
น้ำตาต่อไหลอาบแก้มเมื่อสัมผัสถึงหยดน้ำตาอุ่นๆของแม่ที่หล่นบนไหล่เขาร่างที่เขากอดอยู่เริ่มสะอื้นตัวโยน

“แม่เสียพ่อไปแม่เหลือลูกชายคนเดียว แม่หวังกับต่อมากแม่เชื่อใจต่อแม่ไม่อยากพูดอะไรให้ต่อเสียใจแต่แม่ทนไม่ได้ที่สิ่งที่แม่ทนคิดทนเก็บไว้มันจะเป็นเรื่องจริง แม่เห็นสายตาคนซุบซิบต่อหน้าแม่แล้วแม่นึกโกรธว่าทำไมแม่ต้องมาเจอสายตาแบบนี้แม่เลี้ยงลูกไม่ดีเหรอแม่เสียใจนะต่อ”

สิ่งที่อัดอั้นถูกระบายออกมาจนต่อร้องให้ไม่หยุดเขาโกรธเกลียดตัวเองขึ้นมาทันทีที่ทำให้แม่ร้องไห้ผิดหวังในตัวเขา

“แม่ผมขอโทษยกโทษให้ผมนะครับผมยังเป็นลูกชายของแม่นะครับผมขอโทษ”

ต่อก้มกราบที่เท้าแม่ทั้งน้ำตาก่อนที่แม่จะดึงเขามากอด

“แม่โกรธลูกไม่ลงหรอกแต่แม่ขอได้มั๊ยแม่ขอให้ต่อหยุดเพื่อแม่ได้มั๊ยลูก มันยังไม่สายเกินไปใช่มั๊ยที่ต่อจะหยุดในสิ่งที่ต่อทำอยู่”

ต่อชะงักกับคำขอของแม่คำพูดคำสัญญาที่เคยพร่างพรูออกจากปากเขากับเอ็มไม่ว่าจะใต้แสงดาวที่ซุกตัวอยู่ในผ้าห่มผืนเดียวกันหรือท่ามกลางสายหมอกของยามเช้า เขารู้สึกเจ็บปวดขึ้นมาเมื่อทุกอย่างมันเร็วเกินกว่าที่เขาจะตั้งตัว เอ็มไม่เคยรู้ความคิดเขาว่าถ้าหากแม่เขาต้องเสียน้ำตาเพราะเรื่องนี้เขาก็คงต้องเลือกที่จะจบความผูกพันธ์ที่ร่วมกันสร้างไว้กับเอ็ม

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 13-08-2007 17:54:27

ว่าแล้ว  :เฮ้อ: เรื่องใหญ่อีกแล้ว  :m17:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 13-08-2007 18:29:59

แม่ยังไม่ปลื้มเหมือนเดิม

 :a14:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 13-08-2007 19:09:58

ปัญหาเยอะจังนะ ไม่เหนือยกันบ้างหรอ -*-

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 13-08-2007 21:10:43

............ความรักกับครอบครัว............. :o11: :o11: :o11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: มูมู่น้อย ที่ 13-08-2007 22:12:41

เห่อ  ต้องฝ่าด่านคุณแม่อีกแระ
ขออย่างเดียว  ทำไรบอกกันดิ  ไม่บอกเหตุผล  คิดเองเออเอง เจ็บออก

รออ่านต่อน้า  ป้อมเท่ร้ากก
 :a2:  :a2:   :a2:  :a2:  :a2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 13-08-2007 22:21:23

 :sad2: :sad2: :sad2: :sad2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 13-08-2007 22:34:04

ปัญหาโลกแตก จะพิชิตใจคุณแม่ยังไงเนี่ย

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: anisongchanon ที่ 13-08-2007 23:13:33

อารายกันละนี่  คุณแม่ไม่ปลื้มอีกแล้ว
เฮ่อๆๆๆๆๆ



มาต่อด่วนเลยพี่

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 13-08-2007 23:33:06

 :impress:

สู้ ๆ นะนายต่อ บอกแม่ไปเลย

จะได้รู้เรื่องกันไป

เป็นกำลังใจนะนายต่อ คนโพสด้วย

 o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 14-08-2007 00:19:13

เหนื่อยจังเนอะ
ขอให้เข้าใจกัน พูดกันดีๆ นะครับ
 :m17:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 14-08-2007 09:09:42

มาแต่เช้า  :a9:
***************************************************************
“ได้มั๊ยลูกทำเพื่อแม่สักครั้งแม่ขอร้อง”

น้ำตาแม่ยังไม่หยุดไหล ต่อโผเข้ากอดอีกครั้งโดยที่ทั้งสองไม่รู้เลยว่าเตยกำลังยืนมองภาพตรงหน้าพร้อมกับร้องไห้ออกมาเงียบๆ นึกสงสารน้องที่เธอพอที่จะรู้ว่าต่อคงจะเจ็บปวดกับการตัดสินใจครั้งนี้ที่เธอเองยังยอมแพ้ในความผูกพันธ์ระหว่างคนทั้งสอง แต่นี่เป็นการขอร้องจากแม่

ต่อจะเลือกอะไร……..

“คุยอะไรกันอยู่เหรอครับ”

เสียงที่ทักเข้ามาทำให้ต่อผละตัวออกจากแม่รีบเช็ดน้ำตาลวกๆแล้วบอก

“ผมขอตัวก่อนนะครับแม่”

แม่เหมือนจะรั้งต่อเอาไว้เมื่อยังไม่ได้รับคำตอบที่ตนขอร้อง แต่ก็ไม่ทันเมื่อตั้มเดินเข้ามาถึงพร้อมๆกับที่ต่อลุกรีบเดินหนีขึ้นข้างบนสวนทางกับเตยที่บันไดขณะกำลังรีบเช็ดน้ำตาเช่นกัน ต่อหยุดมองเตยที่พยายามยิ้มก่อนจะเอื้อมมือไปตบไหล่น้อง

“ไปนอนพักเถอะทุกอย่างมีทางออกเชื่อพี่”

ต่อพยักหน้ารับซึมๆเตยยิ่งรู้สึกสงสารมากขึ้น
.
.
“มาเร็วเหมือนกันนี่ตาตั้ม”
แม่ทักตั้มที่เดินลงมานั่งแทนที่ของต่อตั้มมองตาแดงๆช้ำๆของคนทักเลยต้องถาม

“คุยอะไรกับต่อเหรอครับเหมือนแม่ร้องไห้เลย”

“แม่คงเหนื่อยน่ะตั้มไม่มีไรหรอก”
เตยเป็นคนเดินลงมาตอบแทนแม่ที่อ้ำอึ้ง

“ไปพักเถอะค่ะแม่เดี๋ยวเตยอยู่คุยกับตั้มเอง”
แม่พยักหน้ารับเมื่อเตยบอกก่อนจะเลี่ยงเดินหนีไปปล่อยให้เตยนั่งอยู่กับตั้มตามลำพัง

“ดื่มน้ำก่อนนะตั้ม”
เตยบอกพลางจะลุกขึ้นแต่ตั้มชิงพูดก่อน

“ไม่ต้องหรอกพี่เตย ตั้มจะกลับแล้วล่ะ”

“อ้าวเพิ่งมาไม่ใช่เหรอทำไมรีบกลับล่ะ”

“ก็ไม่รู้จะอยู่ทำไม ต่อก็หนีหน้าตั้มแบบนี้”

“ก็คุยกับพี่ก็ได้”

“คงไม่ล่ะครับ”
ตั้มปฎิเสธขึ้นมาเตยชงักนิดๆ แต่ก็ทำสีหน้าปกติก่อนที่จะพูดลอยๆกับตั้ม

“ตั้ม ต่อเป็นน้องชายพี่เป็นลูกชายคนเดียวของแม่ พี่กับแม่รักต่อยิ่งกว่าสิ่งไหนเมื่อพวกเราเสียพ่อไปต่อก็คือความหวังของเรา พี่ไม่รู้หรอกนะว่าตั้มจะรู้สึกยังไงกับต่อแ ต่สิ่งที่เห็นคือทุกวันนี้ต่อไม่มีความสุขกับสิ่งที่กำลังเผชิญ พี่ห่วงกลัวเขาจะเรียนไม่จบตามที่แม่และพี่อยากเห็น ช่วงนี้ตั้มอย่าเพิ่งกวนใจต่อเลยนะ”

“พี่เตยพูดอะไรผมไม่เข้าใจ”
ตั้มเริ่มเสียงแข็งพยายามนึกตามคำพูดของเตยที่คล้ายไม่อยากให้ตนเลิกที่จะคบหาต่อ

“พี่อยากให้ตั้มห่างๆไปจากต่อสักพักได้มั๊ย”
เตยบอกออกมาตรงๆแต่ตั้มกลับหัวเราะหยันขึ้นมา

“พี่เตยนี่แปลกนะ ต่อโตแล้วนะครับพอที่จะตัดสินอะไรเองได้แล้ว ผมไม่เข้าใจว่าทำไมพี่เตยกับแม่ต้องบงการชีวิตต่อได้ขนาดนั้น”

“พี่ก็บอกตั้มแล้วไงว่าต่อเป็นน้องชายคนเดียวของพี่”

“แล้วไงครับ การที่ต่อจะคบใครพี่เตยเลยต้องออกโรงปกป้องงั้นเหรอครับ”

“พี่ไม่ได้ทำขนาดนั้นนะตั้มแต่น้องพี่พี่ก็ต้องดูบ้าง”

“ไม่ใช่แค่ดูหรอกครับที่ผมเห็นพี่ทำกับนายเอ็มก็ชัดเจนแล้วล่ะครับ”
เตยสะอึกไม่คิดว่าตั้มจะกล้าย้อนในสิ่งที่เธอเคยทำเอาไว้กับเอ็ม

“แต่วันนี้พี่ก็เข้าใจแล้วล่ะว่าพี่ไม่น่าที่จะทำแบบนั้น ต่อคงจะมีความสุขมากกว่านี้หากว่าพี่จะเข้าใจเขาสักนิด”

“แต่มันก็สายไปแล้วล่ะครับ ผมจะบอกว่าพี่กับแม่เองแหละที่ทำให้ต่อเป็นแบบนี้”

“นั่นมันเรื่องของครอบครัวพี่ที่พี่ต้องจัดการเอง แต่พี่ขอตั้มให้อยู่ห่างๆต่อไว้แค่นั้น”

“ทำไมล่ะครับในเมื่อผมกับต่อก็ไม่ได้ทำอะไรเสียๆหายๆ ผมทำตามที่พี่เตยขอไม่ได้หรอกครับ”

“งั้นพี่ถามได้มั๊ยว่าตั้มคิดยังไงกับต่อ”

“ก็เพื่อนไงครับพี่เตยคิดว่าอะไรล่ะครับ”

“สิ่งที่พี่เห็นมันไม่ใช่”

เตยส่ายหัวคิดว่าวันนี้เธอคงต้องพูดและทำอะไรเพื่อน้องชายบ้างเพื่อชดเชยช่วงเวลาที่ผ่านมาที่เธอกับน้องแทบจะมองหน้ากันไม่ติด

“พี่เตยหมายความว่าไงครับ”

“ตั้มไม่ได้คิดกับต่ออย่างเพื่อนใช่มั๊ย”
เตยถามตรงๆเห็นตั้มอึ้งไปชั่วขณะก่อนจะถอนหายใจแล้วเอ่ย

“ในเมื่อพี่เตยถามตรงๆผมก็จะบอกตรงๆ พี่เตยเข้าใจถูกแล้วครับผมรักต่อตั้งแรกที่เจอกันและก็ตลอดเวลาที่ไปไหนมาไหนด้วยกัน”

“ตั้มก็รู้มันเป็นไปไม่ได้”

“ผมก็ไม่ได้ซีเรียสนี่ครับอนาคตมันไม่แน่นอน ต่อไปผมอาจจะแต่งงานมีครอบครัวก็ได้ ขอแค่วันนี้ตอนนี้ผมพอใจในสิ่งที่ตัวเองคิดผมสนใจแค่นี้ครับ”

เตยนึกตามในสิ่งที่ได้ยินแต่ก็มีความคิดที่ต่างออกไป

“แต่ยังไงมันก็เป็นไปไม่ได้”

“ทำไมล่ะครับ”

“ตั้มก็รู้เพราะอะไร”

“พี่เตยกำลังจะบอกว่าเพราะนายเอ็มงั้นหรือครับ ยอมรับแล้วเหรอครับว่าพวกเขารักกัน”

“ถึงพี่ไม่ยอมรับแต่ความจริงมันก็เปลี่ยนไม่ได้”

“นั่นสิครับความจริงมันเปลี่ยนได้ ผมก็เปลี่ยนความจริงในใจผมไม่ได้เหมือนกัน”

“แต่ต่อไม่ได้รักตั้มตั้มก็รู้”

“ข้อนั้นผมไม่รับรู้ผมแค่อยากที่จะทำตามใจผมก็พอเวลาเท่านั้นที่จะเป็นคำตอบ”

“แสดงว่าตั้มจะไม่เลิกยุ่งกับน้องพี่งั้นเหรอ”

“ในเมื่อนายเอ็มยังไม่เลิกแล้วผมจะเลิกทำไมครับ”

“มันไม่เหมือนกัน ตั้มก็รู้สองคนนั่นเขาผูกพันธ์กันมาก่อนจะขนาดไหนนั้น พี่คงไม่ต้องบอกหรอกนะตั้มน่าจะรู้ดี”

“ไม่สำคัญหรอกครับ ในเมื่อพี่เปิดทางให้ผู้ชายคนอื่นมาเกี่ยวข้องกับตั้มได้ก็ไม่มีเหตุผลที่ผมจะถอยออกจากเกมครั้งนี้”

“พี่ไม่ได้เปิดทาง เอ็มเจอหนักกว่าตั้มหลายเท่าแต่เขาก็ไม่เคยที่จะมาตั้งหน้าตั้งตาเถียงพี่แบบนี้”

“น่าอิจฉานะครับในที่สุดนายเอ็มนั่นก็เอาชนะใจพี่ได้”

“แต่เขาไม่รู้ว่าเขาชนะทุกวันนี้ เขาก็ยังเกรงๆพี่กับแม่พี่อยู่ซึ่งพี่ก็ยากให้ตั้มเป็นแบบนั้น”

“ท่าจะยากครับ ครอบครัวสอนผมไม่ให้ยอมแพ้อะไรง่ายๆในเมื่อผมคบกับต่อไม่ได้ นายเอ็มนั่นก็คงจะเหมือนกัน”

ตั้มมองเตยนิ่งๆยากที่เตยจะเดาความคิดทำได้เพียงแค่ถอนหายใจเมื่อตั้มเดินลุกหนีออกจากบ้านไป

อีกมุมหนึ่งของห้องเตยกับตั้มคงไม่ได้เห็นว่าแม่กำลังยืนอึ้งและช็อคกับสิ่งที่ได้ยินบทสนทนาทั้งหมด

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 14-08-2007 09:20:09

เตย...ลูกผู้หญิงตัวจริง
 o13

เฮียวันนี้ขอสองตอนนะคับ
 :impress:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 14-08-2007 09:33:29

พี่เตยสู้ๆ ลุยเลย

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 14-08-2007 09:38:10

อ้างจาก: จิงโจ้น้อยชิวๆ ที่ 14-08-2007 09:20:09  

เฮียวันนี้ขอสองตอนนะคับ
 :impress:

ถ้าโพสให้แล้วได้อาราย นู๋บักโจ้

รถไฟ 2 ตอน ป่ะล่ะ แลกกานนนนน  :m12:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 14-08-2007 10:19:45

เข้าใจต่อเร็วๆเถอะสงสารต่อจัง  :a6:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 14-08-2007 11:21:01

..........น่าสงสารแม่ต่อจัง.......... :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 14-08-2007 11:23:49

 :impress:

จนกว่าฟ้าจะมีเวลา

จิง ๆ

 o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 14-08-2007 12:05:23

ทุกอย่างมีทางออกเสมอ ....  เมื่อไหร่ล่ะ  :a6: :a6: :a6:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 14-08-2007 12:24:24

ถึงป้อมที่รัก

อย่ารีบจบได้มั้ยครับ

แบบว่า...

 :a6: :a6: :a6:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: VicOSe ที่ 14-08-2007 14:53:14

จนกว่าฟ้าจะมีเวลา จริงๆ  เฮ้อออ  อ่านไปเครียดไป T T

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 14-08-2007 15:53:50

ทำไม ตาพูห์ แบบว่าขี้เกียจโพส "ไฟรัก" หรอไง 5 5 5
งั้นแกล้งตาพูห์ดีกว่า เอาไปอีกตอน จะได้จบเร็วๆ :a10:
**********************************************************
ตลอดทั้งคืนต่อไม่อาจที่จะข่มตาให้หลับลงได้ใ นใจเฝ้าคิดถึงแต่เรื่องราวเก่าๆของเขากับเอ็มทุ กรอยยิ้มทุกเสียงหัวเราะทุกคำพูดจาที่ได้ยินทุกสัมผัสที่ส่งถึงกันและกันมันทำให้เขาเจ็บปวดขึ้นมาเมื่อเขาจำต้องเลือกที่จะทำตามคำขอของแม่

“เอ็มกูขอโทษกูคงต้องทำเพื่อแม่กูสักครั้ง”

เด็กหนุ่มพูดออกมาคล้ายละเมอก่อนที่หยดน้ำใสๆจะไหลออกมาจากตาอีกครั้ง พรุ่งนี้เช้าแทนที่เขาจะได้เริ่มต้นเรื่องราวดีๆกับคนที่รักกลับต้องแปรเปลี่ยนเป็นการตัดขาดความสัมพันธ์ที่ต่างคนต่างสู้ทนกันมา

ฟ้าคงมีเวลาให้เขาได้เพียงเท่านี้….จริงๆ……
.
.
.
ในตอนเช้าเอ็มมองดูเสื้อที่ต่อเคยให้เขาไว้ น่าแปลกที่วันนี้เขารู้สึกอยากที่จะมองมันทั้งๆที่เขาก็เห็นมันอยู่ทุกๆวันแต่วันนี้เขารู้สึกว่าสีเสื้อมันดูเหงาๆ หรือที่ผ่านมาเขาไม่ทันได้สังเกต เด็กหนุ่มเอื้อมมือไปจับมันก่อนจะพึมพำ

“สงสัยกูจะคิดถึงมึงมากไปว่ะไอ้ตี๋”
เอ็มยิ้มเหงาๆเมื่อพูดจบก่อนจะปล่อยมือจากเสื้อตัวนั้นแล้วเดินออกจากห้องเพื่อไปเรียนตามปกติ

“เอ็มคุยกันหน่อยดิ”

เสียงที่ทักทำเอาเอ็มหยุดชงักอยู่แค่ทางเข้าหน้ามหาลัยมองหน้าต่อที่เดินเขามาใกล้

“อ้าวไอ้ต่อมึงมาแต่เช้าไม่นอนพักก่อนวะ”
เอ็มทักยิ้มๆรู้สึกดีใจที่ต่อมาแต่ก็อดห่วงไม่ได้ที่ต่อตื่นเช้าๆแบบนี้

“กูอยากเจอมึง”

“มึงจะคิดถึงกูอะไรขนาดนั้น”
เอ็มแซวทั้งๆที่รู้สึกแปลกอยู่เหมือนกันกับท่าทีเศร้าๆของต่อ

“มากะกูหน่อยดิ”
ต่อบอกแล้วเดินนำไปก่อนเอ็มรู้สึกแปลกๆ แต่ก็เดินตามไปจนต่อพาเขาไปในมุมๆหนึ่งที่ไม่ค่อยมีคนพลุกพล่าน

“มึงจะปล้ำกูเหรอไอ้ตี๋พากูมาซะมุมเชียว”
เอ็มพยายามแซวเพื่อให้บรรยากาศมันดีขึ้นแต่ทำยังไงต่อก็ยังหน้าเครียดจนเขาต้องเอ่ยถาม

“ต่อมึงเป็นไรวะชวนกูมาแล้วก็ไม่พูด เอาแต่ยืนซึมมองหน้ากูอยู่นั่นแหละ”
พูดจบเอ็มก็ต้องตกใจเมื่อเห็นตาต่อเริ่มแดงขึ้นมาจนเจ้าตัวต้องรีบแหงนมองท้องฟ้าเมื่อรู้สึกว่ามีน้ำอุ่นๆเอ่อล้นขอบตา

“เฮ้ยต่อเป็นไรวะ”
เอ็มรีบเดินเข้าไปกุมมือต่อไว้ทันใดต่อก็รวบร่างเขาเข้ามากอด

“ต่อมึงร้องทำไมบอกกูดิวะ”

เอ็มตกใจเมื่อสัมผัสได้ถึงน้ำอุ่นๆที่ไหลลงบ่าเขา

“เอ็มกูขอโทษมึงจะโกรธจะเกลียดกูยังไงก็ได้ วันนี้กูต้องบอกมึงกูขอโทษ”

เอ็มเริ่มใจไม่ดีเมื่อต่อยอมพูดอะไรออกมา แต่สิ่งที่ได้ยินถึงแม้ไม่อยากจะเดาแต่ดูเหมือนว่าเด็กหนุ่มพอจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเขาผละร่างต่อออกไปมองจ้องเข้าไปในแววตาต่อ

“มองกูต่อมองกูแล้วมึงบอกกูว่ามันเกิดอะไรขึ้น”
เอ็มพยายามถามเสียงเย็นทั้งที่ในใจเริ่มสั่น

“แม่กูรู้เรื่องเราแล้ว”
ต่อฝืนใจบอกรู้สึกแย่เมื่อเห็นเอ็มยืนหลับตานิ่งสักพัก

“เอ็มมึงคงรู้ใช่มั๊ยว่าที่กูร้องไห้เพราะอะไร กูรักมึงมึงเข้าใจมั๊ยกูรักมึงแต่กูต้องเลือก กูทนเห็นแม่กูเสียน้ำตาไม่ได้ กูขอโทษ กูคงคบมึงอีกไม่ได้กูขอโทษ”

ต่อทรุดตัวลงกับพื้นก้มหน้าสะอื้นตัวโยน เขาจะระบายทุกออกมาเป็นครั้งสุดท้ายแล้วเขาจะฝังวันเวลาที่ผ่านมาไว้แค่ตรงนี้ เขาจะกลับไปเป็นลูกชายที่ดีของแม่น้องชายที่ดีของพี่ อยู่กับความจริงไม่ใช่อยู่กับความฝันที่เป็นเรื่องแค่คนสองคนถึงเวลาแล้วที่เขาจะต้องตื่น

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 14-08-2007 15:55:32

...........แม้มันจะต้องจบ......ก็ขอหั้ยจบอย่างเข้าใจ......... :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 14-08-2007 17:19:26

ม่ายยยย
 :m15: :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 14-08-2007 18:26:51

อ้างจาก: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 14-08-2007 15:53:50  

ทำไม ตาพูห์ แบบว่าขี้เกียจโพส "ไฟรัก" หรอไง 5 5 5
งั้นแกล้งตาพูห์ดีกว่า เอาไปอีกตอน จะได้จบเร็วๆ :a10:
**********************************************************

คนใจร้ายยยยยยยยยยย

 :a14: :a14: :a14:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: anisongchanon ที่ 14-08-2007 18:30:09

จะจบแล้วหรอ o7 o7 o7

เสียดายจัง :o12: :o12: :o12:

++++++++++++++++++++++++

มาต่อไวๆเลยพี่

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำค้าง ที่ 14-08-2007 18:42:28

เศร้าจัง  :impress:  สงสารเอ็มจังเลย ต่อใจร้าย ทำร้ายจิตใจเอ็มกันทั้งครอบครัวเลย

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 14-08-2007 18:56:30

ฝันสลาย หายลับ ไปกับลม  :a1:  :a1:  :a1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 14-08-2007 19:13:16

แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เศร้าและเซ็ง ในเวลาเดียวกัน นี้เหรอชีวิตคนแบบเราๆ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: MiLCH ที่ 14-08-2007 20:57:14

อ๊ะ จะจบแล้วหรอเนี่ย
สงสานทั้งต่อทั้งเอ็มอะ
เบื่อตั้ม ทำไมเอาแต่ใจตัวเองยังงี้ไม่รู้

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 14-08-2007 21:01:55

ชีวิตรันทดจัง เหอๆ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 14-08-2007 21:02:38

 :o12:  :o12:  :o12:

ต้องไม่เป็นแบบนี้

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 14-08-2007 21:06:08

 :impress:

หวังว่าฟ้าคงจะมีเวลาให้อีกครั้งนะครับ

ทุกอย่างมีจุดจบเสมอล่ะนะ

เศร้าใจจัง

 o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 15-08-2007 10:08:07

มาต่อตอนสั้นๆ  :a10:
**********************************************************
“เอ็มมึงด่ากูสิ มึงต่อยกูสิ มึงเงียบทำไมกูมันอ่อนแอ กูมันไม่มีความอดทนมึงว่ากูสิ มึงเงียบทำไม”

ต่อลุกขึ้นเขย่าตัวเอ็มที่ยืนนิ่ง กี่ครั้งแล้วที่เขาทำให้เอ็มเสียใจ แต่ครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้ายเขาจะไม่มีวันเริ่มต้นมันอีกกับความรักที่ใครๆไม่เห็นด้วย เอ็มส่ายหน้าช้าๆถอยตัวออกห่างจากต่อ

“สักวันมันต้องเป็นแบบนี้ ต่อ กูเข้าใจสุดท้ายมึงกับกูก็มาถึงทางตัน มึงเลือกถูกแล้วกูเข้าใจ”

ต่อนิ่งอึ้งไม่คิดว่าเอ็มจะยอมเข้าใจเขาได้ง่ายขนาดนี้ แต่ในความนิ่งนั่นมันทำให้เขาเจ็บปวดขึ้นมาได้เมื่อเห็นเอ็มพยายามกลั้นอารมณ์ที่อยู่ข้างในทั้งๆที่มันซ่อนไม่ได้ในแววตา

“กูรู้ว่ามึงโกรธกูนะเอ็ม มึงอย่าทำแบบนี้นะ กูยืนอยู่ตรงนี้แล้วไงมึงจะดุจะด่าจะต่อยกูยังไงก็ได้ กูยอมแต่มึงอย่านิ่งแบบนี้ได้มั๊ยมันไม่ใช่มึง”

ต่อโผเข้าเกาะแขนเอ็มแต่เอ็มแกะออก

“ในเมื่อมึงเลือกแล้วกูคงขัดอะไรไม่ได้ มึงกะกูอยู่อย่างหวาดระแวงมาโดยตลอด มันคงดีถ้าเราจะจบกันจริงเสียที”

“แต่มันไม่ใช่แบบนี้”

“แล้วมึงจะเอาไง”
เอ็มเผลอตวาดเมื่อต่อเดินไปใกล้เขาอีก

“ไปซะกูไม่อยากเห็นหน้ามึงอีก”
เอ็มออกปากไล่ทั้งที่ใจเจ็บปวด แต่เขาไม่อยากจะรั้งความผูกพันธ์ที่อยู่กันอย่างไม่มั่นใจให้มันเรื้อรังต่อไป

“เอ็มมึงรู้ไว้เลยนะ มึงเป็นคนแรกที่กูรัก ถึงแม้พรุ่งนี้มึงกะกูจะไม่ได้เจอกันอีกแต่กูจะไม่ลืมทุกๆอย่างที่กูได้ทำกับมึง สุดท้ายที่กูอยากจะให้มึงมึงรับของสิ่งนี้จากกูได้มั๊ย”


ต่อถอดสร้อยข้อมือที่อยู่ติดตัวเขาตลอดยื่นให้เอ็ม

“มันเป็นของที่ติดตัวกูตลอด กูอยากให้มันอยู่กับมึงแทนตัวกูยังไง กูก็ไม่มีทางที่จะลืมมึงได้แต่กูต้องทำเพื่อแม่”

เอ็มไม่อาจที่จะกลั้นน้ำตาเอาไว้ได้อีกเมื่อเห็นแววตาช้ำๆของต่อ เขาเชื่อว่าต่อคงจะเจ็บปวดกับการบอกเลิกครั้งนี้ เขาเลยดึงตัวต่อเข้ามากอดไว้แน่น

“ทำไมต้องเป็นเราต่อทำไมต้องเป็นเรา กูไม่เข้าใจ”
เอ็มบอกเสียงสั่นทั้งๆที่พยายามกลั้นเอาไว้เต็มที่ แต่เมื่อนึกถึงวันเวลาที่ต้องจากกันกับต่อโดยที่ทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิมเขาก็อดที่จะใจหายไม่ได้

“กูก็ไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้ ยังไงกูก็ยังรักมึงเอ็ม”

ทั้งคู่ผละออกจากกันอีกครั้งมองแววตาที่เจ็บช้ำกันทั้งสองฝ่าย ก่อนที่ต่อจะดึงมือเอ็มขึ้นมาเพื่อใส่สร้อยข้อมือให้ เอ็มมองภาพที่ต่อบรรจงใส่สร้อยข้อมือเส้นนั้นไว้ที่มือเขามันกลับทำให้เขารู้สึกใจหายหากว่าต้องเสียต่อไปจริงๆ

“สร้อยเสันนี้กูรักมาก กูอยากให้มึงรักษามันเหมือนกู รักษามันเป็นสิ่งเดียวที่จะแทนความรู้สึกว่ากูอยู่ใกล้ๆมึง”

รอยรื้นตีตื้นขึ้นมาที่อกอีกครั้ง ยิ่งได้มองแววตาของกันและกันมันก็ยิ่งยากที่จะตัดใจ……….




ใครๆว่าฟ้าให้คนได้รักกัน ก็น่าให้ฉันกับเธอชิดใกล้
ทำไมล่ะใจที่ให้เธอไป ไม่เคยถึงเธอซักที

ไม่โทษว่าฟ้าไม่ให้เรารักกัน  ไม่โทษอย่างนั้นเพราะว่ามันไม่ดี
คงเพราะว่าฟ้าไม่ค่อยจะมี ................เวลาให้เราผูกพัน

แต่จะนานแค่ไหน และเท่าไร ในหัวใจไม่ท้อ

จะเก็บใจไว้ เก็บเพื่อรอ
ขอรอ รอจนกว่า จนกว่าที่ฟ้าจะมีเวลาให้เรารักกัน
เก็บคำว่ารัก ที่ฉันมี
ไม่ให้ใคร ตราบนานเท่านาน
ไม่เคยหยุดหวัง วันไหนสักวัน ................จะให้กับเธอ

ในความอดทน ไม่เคยลดไป
ในความตั้งใจ ไม่เคยสิ้นสุด
ในความห่วงใย ไม่เคยจะหยุด .................ในใจที่มีแต่รัก

แต่จะนานแค่ไหน และเท่าไร ในหัวใจไม่ท้อ

จะเก็บใจไว้ เก็บเพื่อรอ
ขอรอ รอจนกว่า จนกว่าที่ฟ้าจะมีเวลาให้เรารักกัน
เก็บคำว่ารัก ที่ฉันมี
ไม่ให้ใคร ตราบนานเท่านาน
ไม่เคยหยุดหวัง วันไหนสักวัน..................จะให้กับเธอ…….



แหละถนนสายนี้ ก็ดูเงียบเหงา ตั้งแต่เธอนั้น เดินจากไป
ก็คงเหลือให้เห็น แค่เพียงแสงไฟ และภาพความสุข ที่เลือนลาง
เธอรู้บ้างไหมเรื่องราวครั้งนั้น มันรั้งให้ฉันอยู่บน หนทาง
คืนกลับมาเจอ อยู่กับเธอตรงนี้ สานต่อภาพเธอขึ้นในใจ
เธอจะเป็นเงาที่ไม่จางหายไป ฉันจะเก็บไว้ในใจนี้
เก็บไว้เพื่อคอยเธอตลอดไป

สิ่งที่ฉันได้เห็นก็เพียงแค่ฝัน แต่ตัวจริงนั้นเธออยู่ไหน
ที่ถนนสายนี้ไม่มีแยกใด ให้ฉันได้คืนสู่หัวใจเธอ
ความหลังครั้งนั้นไม่เคยเคลื่อนไหว ยังรั้งฉันไว้ไม่ให้หลงทาง

คืนกลับมาเจออยู่กับเธอตรงนี้ สานต่อภาพเธอขึ้นในใจ
เธอจะเป็นเงาที่ไม่จางหายไป ฉันจะเก็บไว้ในใจนี้
เก็บไว้เพื่อคอยเธอตลอดไป

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 15-08-2007 10:27:56

จบลงด้วยรัก ????   :confuse:
จบลงเพราะรัก ????  :o11: :o11:
จากกันทั้งๆ ที่ยังรัก ????  :sad2: :sad2:
 :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 15-08-2007 10:32:20

เศร้า......................................................... :o12:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 15-08-2007 10:36:24

ผมว่ายังไม่จบหลอกก็พ่อเอ็มกำลังจะมาหาที่กรุงเทพไม่ใช่หรอ ?

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 15-08-2007 11:47:40

 :impress:

หวังว่าฟ้าคงจะมีเวลาอีกครั้งนะ

รออ่านต่อไปครับ เอายาว ๆ นะ

 o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: jukonabe ที่ 15-08-2007 12:23:23

 :o  เริ่มอ่าน มันส์มาก
อ่านไป อ่านไป  มัยเศร้างี้   :m17:

อ่านไปถึง  จุด....จบแล้วหรือ!!!! o7

ไม่จริงหรอกใช่ปะ  มันเศร้าอ่ะ  หวังว่าจะมีต่อนะเนี่ย 

หนุกหนานมากมาย  ขอบคุณที่นำเรื่องหนุกๆ  มาให้อ่าน  จะรออ่านต่อไปเรื่อยๆ  น่อ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 15-08-2007 12:25:56

ใกล้แระ

เศร้าโคดโคด

 o7 o7 o7 o7

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 15-08-2007 13:42:35

 :m17: :m17: :m17: :m17: :m17:

เมื่อไรฟ้าจะมีเวลา

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 15-08-2007 13:55:45

ตัวช่วยอยู่ไหน รีบมาด่วน
 :m8:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: しろやま　としんや ที่ 15-08-2007 13:57:39

เฮ้ออออออ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หวังว่าจะจบอย่างดีนะ  เอาใจช่วยต่อกะเอ็ม

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 15-08-2007 16:57:42

...........โลกแห่งความจริง....มันมักทำร้ายเราเสมอ......

...........แต่อย่างน้อยก็ยังเหลือ....ความทรงจำ........ :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 15-08-2007 17:10:35

เศร้ามากมาย  o7  o7

ทำไมเป็นแบบนี้  :a6:  :a6:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 15-08-2007 17:53:32

เหอะๆ เจ็บนี้ทำอย่างไรจะเยียวยา
 :m17: :m17: :m17:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 15-08-2007 19:16:37

จนกว่าฟ้าจะมีเวลาให้เราพบกัน  :a4:   :a4:   :a4:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 16-08-2007 10:02:26

มายาวๆๆๆๆๆ ให้สะใจ  :a9:
*************************************
เอ็มนั่งอยู่ในที่ที่ต่อเคยนัดเจอเขาครั้งแรกตอนที่พ่อเสีย ภาพที่ต่อเสียน้ำตาร้องไห้ยังชัดเจนอยู่ในความทรงจำวันนั้น ต่อร้องไห้ในที่ที่เขากำลังนั่งอยู่ แต่วันนี้เหลือเพียงเขาคนเดียวที่นั่งจมอยู่กับความหลัง…..

ทุกอย่างจบลงวินาทีที่ต่อเดินหันหลังจากเขาไป เป็นวินาทีที่เขาเพิ่งรู้จักคำว่าสูญเสีย เขาไม่มีจิตใจพอที่จะเขาไปนั่งเรียน เขาหลอกต่อว่าไม่เป็นไรยอมยิ้มทั้งน้ำตามองต่อจนลับสายตา และสุดท้ายเขาก็มานั่งเหงาอยู่ที่ตรงนี้คนเดียวยิ่ งมองสร้อยข้อมือที่ต่อใส่ให้เขาไว้กับมือความรู้สึกว้าเหว่ก็ยิ่งทวีคูณให้หัวใจเงียบเหงาขึ้นเรื่อยๆ

“นั่งคิดอะไรอยู่เหรอเอ็ม”
แก้วตัดสินใจเดินเข้าไปทักเอ็มหลังจากที่ยืนเฝ้ามองอาการอยู่ได้ซักพัก

“อ้าวแก้วมาได้ไง”
เอ็มตกใจหันไปมองแต่ก็แกล้งยิ้มทักทายเมื่อแก้วเดินเข้าไปนั่งลงข้างๆ

“มาเดินเล่นกับเพื่อนน่ะ ไม่คิดว่าจะเจอเอ็มทำไมวันนี้ไม่เข้าเรียนล่ะ”
แก้วถามเอ็มก็มหน้านิ่งก่อนจะบอก

“ปวดหัวนิดหน่อยน่ะ

”ไม่นิดแล้วมั้งตาแดงเชียว”

“ก็ง่วงนอนมั้ง”
เอ็มแกล้งยิ้มกลบเกลื่อน แต่แก้วก็พอที่จะดูออกจึงขยับเข้าไปใกล้แล้วเอื้อมมือไปกุมมือ

“มีอะไรบอกแก้วได้นะท่าทางเอ็มเหมือนมีเรื่องให้คิด”

“เปล่าไม่มีไรจริงๆ

“เราเป็นเพื่อนกันนะเอ็ม แก้วพอจะมองออกว่าเอ็มมีอะไรในใจแน่ๆ”
เอ็มมองแก้วอย่างชั่งใจ บางทีเขาก็อยากระบายสิ่งที่มันเก็บกดให้ใครได้ฟังบ้างเผื่อเขาจะได้รู้สึกดีกว่าที่เป็น

“ไว้ใจแก้วเถอะเพื่อนยังไงก็ต้องฟังเพื่อน”
แก้วยิ้มให้บางๆตอนนี้เธอก็คงคิดกับเอ็มได้แค่เพื่อน เมื่อวันเวลาที่ผ่านมามันพิสูจน์แล้วว่าเอ็มไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไรกับเธอเลย

“ถ้าแก้วรับมันได้เอ็มก็จะบอก”
แก้วพยักหน้ารับเมื่อเอ็มเอ่ยออกมาอย่างนั้น และทุกถ้อยคำที่พร่างพรูออกจากปากของเอ็ม ทุกๆเรื่องราวที่เขาบอกออกมาทำให้แก้วใจสั่นในความสงสารและเห็นใจเมื่อในท้ายที่สุดเธอเห็นอาการของเอ็มที่บ่งบอกถึงความเจ็บปวดในใจ

“เอ็มไม่เป็นไรนะ”
แก้วบอกกับเอ็มเมื่อรับรู้เรื่องราวทุกอย่าง

“แก้วคงสมเพชเอ็มนะ”
เอ็มยิ้มหยันให้ตัวเองที่แก้วเห็นแล้วรีบส่ายหน้า

“ป่าวนะเอ็มแก้วไม่ได้คิดแบบนั้นนะ ดีแล้วที่เอ็มกล้าที่จะพูดอะไรตรงๆ ไม่หลอกตัวเองและก็ไม่ได้หลอกใคร แก้วรู้สึกดีนะที่เห็นเอ็มซื่อสัตว์ต่อหัวใจตัวเอง”
แก้วพูดออกมาจากใจจริงนึกทบทวนย้อนหลังที่เอ็มปฎิเสธที่จะยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงที่ชอบเขาที่เธอเคยชักนำให้บ่อยๆ หรือแม้กระทั่งเธอเองก็ไม่เคยได้ใกล้ชิดเอ็มได้มากกว่าคำว่าเพื่อน

“ไม่หลอกตัวเองแต่ก็เปิดเผยไม่ได้”
เอ็มยิ้มหยันๆ

“แต่อย่างน้อยเอ็มก็ไม่ได้หลอกใครอย่างนี้ต่างหากล่ะที่แก้วมองว่าเอ็มเป็นคนที่ไม่เห็นแก่ตัว”

“บางทีถ้าเอ็มลองเปิดใจให้คนอื่นที่คนรอบข้างยอมรับ เอ็มก็อาจจะไม่เจ็บปวดแบบนี้ใช่มั๊ยแก้ว”

“ไม่รู้นะแต่แก้วไม่ชอบความคิดแบบนี้ ทำไมคนเราทำไมต้องหลอกตัวเองเพื่อที่จะให้คนอื่นมีความสุขด้วยล่ะแต่อย่างเอ็มกับพี่ต่อ แก้วก็เข้าใจนะว่าเป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัวมันคงจะทำใจยากสักหน่อยสำหรับที่จะยอมรับเรื่องแบบนี้”

“เราสองคนถึงเลือกที่จะให้มันจบแบบนี้ไงยอมเจ็บเพื่อความถูกต้อง”

“ความรักเป็นเรื่องดีเสมอแหละเอ็ม ไม่ว่ามันจะเกิดกับใครบางทีเหตุผลมันก็ไม่ต้องมีก็ได้ เอ็มน่าจะดีใจนะที่ครั้งหนึ่งเคยมีความรักที่ดีและสวยงามเพียงแต่คนอื่นไม่เข้าใจ”

“มันคงเป็นไปไม่ได้หรอกแก้วที่ใครจะมาเข้าใจและยอมรับเรื่องแบบนี้ได้ แต่ช่างเหอะทุกอย่างมันจบลงไปแล้วเวลามันคงช่วยให้อะไรๆมันดีขึ้นเอง”

เอ็มแหงนหน้ามองท้องฟ้ากระพริบตาถี่ๆไล่รอยรื้นที่ตีขึ้นมาตรงขอบตา เขาไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนกว่าที่จะลืมวันเวลาเก่าได้แต่มันคงมีสักวัน

“หมายความว่าเอ็มกับพี่ต่อจะไม่เจอกันอีกเลยงั้นเหรอ”
แก้วถามพลางนึกเห็นใจเมื่อเห็นตาของเอ็มเริ่มแดง

“เราเลือกที่จะไม่เจอกัน”
เอ็มตอบเบาๆ

“ทำไมล่ะเอ็มทำไมอย่างน้อยเป็นเพื่อนกันก็ยังได้นี่ ทำไมต้องเลือกที่จะทำร้ายตัวเองกันด้วยล่ะ”

“มันไม่เหมือนกันหรอกแก้ว ในเมื่อทุกคนยังหวาดระแวงอยู่แบบนี้เพื่อความสบายใจ เอ็มกับต่อเลือกที่จะไม่เจอกันอีก”

“แล้วต้องมานั่งทนกันอีกถึงเมื่อไหร่ล่ะเอ็ม แก้วเชื่อว่าพี่ต่อคงไม่ต่างจากเอ็มหรอกนะ”

“ไม่มีใครสนใจความรู้สึกเราสองคนอยู่แล้วล่ะแก้ว ช่างมันเหอะนะเราสองคนได้เลือกตามที่ผู้ใหญ่ขอแล้ว”

“งั้นก็อย่าลืมนะว่าเอ็มยังมีแก้วอยู่มีอะไรบอกกันได้นะ เพราะแก้วก็ไม่รู้ที่จะพูดหรือบอกอะไรเอ็มเรื่องแบบนี้มันบังคับใจกันไม่ได้หรอก แต่แก้วอยากให้เอ็มรู้ว่าแก้วเข้าใจเอ็มกับพี่ต่อ ถึงแม้ไม่มีใครเข้าใจก็ตาม การไม่หลอกตัวเองและไม่หลอกลวงใครซักวัน แก้วเชื่อว่าเรื่องร้ายๆมันอาจจะดีขึ้นก็ได้ฟ้าคงไม่ใจร้ายนักหรอกนะ”

เอ็มรู้สึกดีที่แก้วพยายามที่จะปลอบใจเขาจึงยิ้มออกมาเหงาๆพลางพูดทีเล่นทีจริง

“เอ็มก็หวังไว้เหมือนกันว่าฟ้าคงจะไม่ใจร้าย”
.
.
.
“ไอ้หมอ”

เสียงทุ้มๆที่ทักมาทางด้านหลังทำเอาคนที่เดินถือแฟ้มคนไข้หยุดชงัก หันไปมองคนเรียกก่อนจะเบิกตาโพลงออกมาด้วยความดีใจเมื่อเห็นเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอกันหลายปียืนมองอยู่ไม่ไกล

“เฮ้ยเอ็งมาได้ไงวะ”
พยาบาลที่เดินสวนหยุดมองคนที่เป็นถึงนายแพทย์ของโรงพยาบาล เมื่อได้ยินคำพูดที่ไม่คุ้นหูแต่คนถูกมองไม่สนใจกลับเดินตรงลิ่วเข้าไปหาคนที่ยืนขรึมอยู่

“ไม่เจอกันหลายปีเอ็งนี่ยังมาดขรึมเหมือนเดิมเลยนะ”

“เข้าเวรอยู่เหรอ”
พ่อเอ็มถามเมื่อมองดูแฟ้มที่เพื่อนถืออยู่

“เออเนี่ยคนไข้รายสุดท้ายแล้วเอ็งรอป่าวล่ะ จะได้ไปหาอะไรกินกันไ ม่เจอกันนานคิดถึงว่ะ”

“งั้นเดี๋ยวข้าแวะไปหาลูกก่อน เดี๋ยวกลับมาใหม่ท่าทางเอ็งจะอีกนาน”

สีหน้าและแววตาเครียดๆของคนพูดทำให้หมอเอ่ยถามเมื่อเริ่มเอะใจกับการลงมากรุงเทพของเพื่อนครั้งนี้

“อย่าบอกนะโว้ยว่าที่เอ็งมานี่เพราะเรื่องที่ข้าโทรไปถามเกี่ยวกับลูกชายเอ็ง”

“ก็มีส่วน”

“อ้าวซวยสิอย่างนี้เกิดลูกเอ็งหาว่าข้าโทรไปฟ้องเรื่องเอ่อที่นางพยาบาลเล่าให้ฟัง แล้วลูกเอ็งไม่ได้เป็นอย่างนั้นจริงเสียหมอเลยนะโว้ย”

“เอ็งไม่ต้องห่วงหรอกลูกข้า ข้าจัดการได้ไปตรวจคนไข้เหอะเดี๋ยวเสียงานหมด”

“งั้นเอ็งก็รอข้าเดี๋ยวตรวจไม่นานหรอก ตรงมุมนั้นมีร้านกาแฟเอ็งไปนั่งรอได้ เดี๋ยวข้ามา”

หมอเดินแยกไปอดหวั่นในสายตาของพ่อเอ็มไม่ได้ ไม่อยากจะเชื่อว่าแค่เรื่องที่เขาโทรไปแซวเล่นๆจะทำให้พ่อเอ็มเครียดถึงขนาดต้องลงมากรุงเทพในชั่วข้ามคืน
.
.
 “แก้วกลับเลยมั๊ยกลับไงให้พ่อมารับป่าว”
เอ็มถามแก้วเมื่อเดินคู่กันมาหยุดยืนอยู่ริมถนนหลังจากที่นั่งคุยกันจนมืด

“อ๋อแก้วจะกลับกับเพื่อนๆน่ะ แต่ต้องโทรหาพวกมันก่อนเดินกันไปถึงไหนแล้วก็ไม่รู้”

“งั้นเอ็มกลับก่อนละกันขอบใจมากที่ชวนคุยหายเหงาได้เยอะเลย”

“มันต้องแบบนี้สิถึงจะเป็นเอ็มคนเดิม ข้ามถนนดีๆนะ”
แก้วบอกยิ้มๆเมื่อเห็นเอ็มกำลังจะเดินข้ามถนนเมื่อรถว่างพอดี แต่สิ่งที่ทำให้เธอแทบช็อคก็เกิดขึ้นเมื่อสายตามองไปเห็นรถเก๋งคันหนึ่งที่สตาร์ดเครื่องพุ่งออกมาจากที่จอดเหมือนจงใจที่จะชนร่างของเอ็มที่กำลังเดินลงไปบนถนนพอดี

“เอ็ม..ระวัง!!!!!”

แก้วร้องทักสุดเสียงเมื่อรถคันนั้นพุ่งเข้ามาที่เอ็มอย่างจงใจ เสียงที่แก้วร้องทักทำให้เอ็มหันไปมองรับรู้ถึงเสียงแผดกล้าของเครื่องยนต์ที่แล่นเข้ามาประชิดตัวแสงไฟจากรถสาดใบหน้าจนมองอะไรไม่เห็น แต่เขาก็ยังพอที่จะเบี่ยงตัวหลบตามสัญชาตญาณ

แก้วร้องกรี๊ดขึ้นสุดเสียงเมื่อเห็นร่างเอ็มล้มกลิ้งไปหลายตลบจากแรงเหวี่ยงของรถที่แฉลบไปเมื่อเอ็มไม่สามารถที่จะหลบได้ทัน แต่รถก็ไม่ได้พุ่งชนเข้ากลางลำตัวเขาอย่างที่คนขับต้องการ

คนรอบข้างที่เห็นเหตุการณ์และตื่นจากอาการช็อครีบวิ่งเข้าไปดูร่างเอ็มที่นอนแน่นิ่งจมกองเลือดอยู่ริมถนน เหตุการณ์เริ่มชุลมุนวุ่นวายมีการโบกรถปิดถนนชั่วครู่แต่ก็ไม่มีใครได้สนใจรถคันต้นเหตุที่อาศัยช่วงชุลมุนขับหนีไป

“แค่นี้มึงคงจะไม่ตายหรอกนะไอ้เอ็ม”
ตั้มยิ้มเหยียดนึกคิดว่าคงไม่มีใครตาไวพอที่จะจำทะเบียนรถเขาได้

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 16-08-2007 10:11:13

ไอตั้มเลวมากต้องจับเข้าคุกซะให้เข็ด

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 16-08-2007 11:01:48

เรื่องยังเลวร้ายได้อีก
เอากันให้ตายไปเลยข้างนึง
 :m29:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 16-08-2007 12:21:12

ไอ้เลวววววววววว

 :angry2: :angry2: :angry2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 16-08-2007 12:26:31

 :impress:

เลวมันจนนาทีสุดท้ายเลยนะ

เป็นกำลังใจให้นะนายเอ็ม

รออ่านต่อไปครับ

 :a3:

ปล. ยาวได้ใจดี แต่ว่า อย่างอื่น มันจะยาวไหมหว่า

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 16-08-2007 14:34:11

อ้างจาก: zandwizz ที่ 16-08-2007 12:26:31  

ปล. ยาวได้ใจดี แต่ว่า อย่างอื่น มันจะยาวไหมหว่า

อันไหน หมายถึงอะไรหรอ อาร์ท

คงต้องพิสูจน์เอาเองม๊างงงงงงงงงงงง  :a9:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 16-08-2007 14:35:23

......ทำหั้ยคนอื่นทุกข์.....แล้วเราจะสุขไหม...... :undecided: :undecided:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 16-08-2007 15:02:03

ตั้มเลวได้โล่จิงๆ  :a5:  :a5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 16-08-2007 15:05:57

 :a3:

อยากพิสูจน์ ทำไงดีหว่า

คุณป้อมบอกหน่อยได้ไหมเอ่ย

อิอิ

 :a10:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 16-08-2007 15:30:40

ไอ้ตั้มนี้เลวจิงๆเลย แล้วแก้วจะมีส่วนทำให้เอ็มกัยต่อกลับมาคืนดีกันมั้ยอ่ะสงสัย

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 16-08-2007 19:57:59

ตั้มนี่หมดทางเยียวยาจริง ๆ   :try2:  :try2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: MiLCH ที่ 16-08-2007 21:53:31

ตั้มเลวมากอะ คงดึงกลับมาให้อยู่ในแสงสว่างไม่ได้แล้วมั้ง

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำค้าง ที่ 16-08-2007 22:02:28

เลวอย่างไอ้ตั้ม ต้องกระทืบให้สลบ ราดน้ำให้ฟื้นแล้วเอามากระทืบต่ออีกสามรอบ :m16:

เลวอย่างมันคงไม่สำนึก  เอาไม้หน้าสามตีหัวให้มันความจำเสื่อมไปดีที่สุด
จะได้เลิกคิดทำชั่วกับเอ็มซะที

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: しろやま　としんや ที่ 16-08-2007 22:09:52

เลวแบบนี้มันต้องได้รับผลกรรมอย่างสาสมแน่ ตั้ม

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Red_Chocobo ที่ 17-08-2007 08:42:53

เพราะมีคนเห็นแก่ตัว แบบตั้มนี่แหละมั๊ง

คนถึงชอบมองว่า เกย์ นิสัยไม่ดี น่ารังเกียจ :m16:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 17-08-2007 10:38:10

จะจบแหล่วววววว ซัดวันนี้ทีเดียวให้จบไปเลยดีมั๊ยน๊า
 :a10:
**************************************************************
เสียงตึงตังที่วิ่งลงมาจากบนบ้านของต่อ ทำให้แม่กับเตยถึงกับตกใจว่าเกิดอะไรขึ้น

“วิ่งทำไมต่อแล้วนั่นจะไปไหน”
แม่ถามเมื่อเห็นต่อวิ่งจะออกจากบ้าน

“หาไอ้เอ็มครับ”
ต่อหันมาตอบเตยมองหน้าแม่ที่เหมือนจะโกรธขึ้นมา

“มืดแล้วไม่ต้องไปอยู่ทานข้าวกับแม่นี่แหละ”

“ไม่ได้หรอกครับเอ็ม มันโดนรถชนตอนนี้อยู่โรงพยาบาล”

แม่รู้สึกใจเสียอยู่เหมือนกันที่ได้ยิน มองดูแววตาลูกชายที่ร้อนรนอย่างเห็นได้ชัด

“ให้ต่อไปเถอะแม่”
เตยบอกแม่ที่ยืนนิ่งไม่พูดอะไรเตยจึงหันไปบอกต่อ

“เอารถพี่ไปก็ได้ต่อ ฝากเยี่ยมเอ็มด้วยละกันพี่จะอยู่เป็นเพื่อนแม่เอง”

ต่อหันไปมองแม่ที่ไม่ยอมสบตาเขา เอาแต่ยืนนิ่งไม่พูดไม่จาเมื่อเตยเดินไปหยิบกุญแจรถมาให้

“ขอบคุณครับพี่เตยมีอะไรเดี๋ยวผมโทรมาบอกนะครับ”
ต่อรีบเดินไปที่รถเตยมองตามพลางถอนหายใจเห็นใจทั้งน้องชายและแม่ตัวเอง
.
.
 “หมอเอ็งอย่าให้ลูกข้าเป็นไรไปนะ”
พ่อเอ็มบอกกับเพื่อนอย่างร้อนรน เมื่อเพื่อนต้องกลายเป็นเจ้าของไข้ของเอ็มเป็นกรณีพิเศษหลังจากที่ออกเวรแล้ว

“ทำไมโลกมันกลมอย่างนี้วะเอ็ง ใจเย็นๆเดี๋ยวข้าจะดูให้”
หมอรับปากก่อนจะรีบตามเข้าไปดูเอ็มที่ยังหมดสติและถูกเข็นเข้าไปในห้องไอซียู

“เรื่องมันเป็นไงเหรอหนู เล่าให้อาฟังได้มั๊ย ทำไมเอ็มมันถึงเป็นแบบนี้”
พ่อเอ็มหันมาถามแก้วที่ยืนหน้าซีดตัวสั่น เมื่อเพิ่งจะได้ยินหมอบอกกับพ่อของเอ็มว่าอาจจะต้องตรวจเช็คสมองเอ็ม เนื่องจากได้รับการกระแทกอย่างหนักจากริมฟุตบาธ

“แก้วก็ไม่รู้หรอกค่ะทั้งๆที่ตอนเอ็มกำลังจะข้ามถนนรถมันก็โล่งแล้ว แต่คันที่วิ่งชนเหมือนจะจงใจน่ะค่ะ”

“หนูจำทะเบียนได้มั๊ย”

“ไม่ได้ค่ะ แต่พอที่จะบอกลักษณะได้”

พ่อเอ็มทรุดนั่งอย่างเศร้าใจว่าทำไมต้องมาเจอลูกชายในสภาพร่างกายแน่นิ่งเปรอะไปด้วยเลือดแบบนี้

“แก้วเอ็มเป็นไงบ้าง”

ต่อวิ่งเข้ามาหาแก้วทันทีที่เห็นแก้วโดยไม่ทันได้สังเกตคนข้างๆ

“ยังอยู่ในห้องอยู่เลยค่ะพี่ต่อ”
แก้วบอกพลางหันไปมองพ่อเอ็มเป็นเชิงบอกต่อโดยไม่ใช้คำพูด ต่อหันมองตามชงักไปนึกแปลกใจที่เห็นพ่อของเอ็มแต่ก็มีสติพอที่จะยกมือไหว้ พ่อเอ็มรับไหว้อย่างแข็งๆ แก้วรับรู้ถึงบรรยากาศที่ไม่ค่อยดีเมื่อเห็นต่อหน้าซีดขึ้นมา

“คุณอามาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ”
ต่อกลั้นใจถาม

“อย่าเพิ่งชวนอาคุยตอนนี้ รอดูอาการเอ็มก่อนดีกว่า”
พ่อเอ็มลุกเดินไปหน้าประตูห้องพลางเดินวนเวียนอยู่อย่างนั้นหลายรอบ ไม่ต่างจากต่อที่นั่งซบหน้าไว้กับมือตัวเองนึกสงสารที่เอ็มต้องมาเจอแต่เหตุการณ์ร้ายๆไม่รู้จักสิ้นสุด

“ใครชนรู้มั๊ยแก้วจับได้มั๊ย”
ต่อถามแก้วส่ายหัวจนต่อเผลอขึ้นเสียงด้วยอารมณ์ที่คุมไม่อยู่

“อย่างงี้เกิดไอ้เอ็มเป็นอะไรขึ้นมาใครจะรับผิดชอบ ทำไมล่ะแก้วไอ้เอ็มมันผิดตรงไหน ทำไมเรื่องร้ายๆต้องเกิดขึ้นกับมันบ่อยๆด้วย”

แก้วนึกเห็นใจเมื่อเห็นต่อพยายามสะกดกลั้นอารมณ์โดยที่ไม่รู้ว่ามีสายตาของพ่อเอ็มกำลังมองอยู่

“ใจเย็นๆนะพี่ต่อแก้วพอจะจำสีและก็ลักษณะของรถได้”

ต่อหันไปมองแก้วอย่างสนใจก่อนจะตั้งใจฟังที่แก้วบรรยายลักษณะ เด็กหนุ่มกำกำปั้นแน่นกัดฟันตัวเองข่มใจจนเป็นสันนูนขึ้นมาที่ขมับเมื่อสิ่งที่แก้วบอกมันเข้าเค้าที่เขาคาดเอาไว้

“สงสัยกูต้องทำให้มึงสำนึกซะบ้างแล้วไอ้ตั้ม”

ทั้งพ่อเอ็มและแก้วต่างไม่เข้าใจคำพูดของต่อ แต่ที่เห็นตอนนี้ก็คือสายตาแข็งกร้าวของต่อก่อนที่เด็กหนุ่มผลุนผลันลุกขึ้นรีบเดินออกจากที่นั่ง

“พี่ต่อจะไปไหน”
แก้วร้องตามแต่ไม่มีเสียงตอบกลับมาเธอจึงหันไปมองพ่อเอ็มที่ยืนมองตามร่างต่อเหมือนคิดอะไรในใจ
.
.

“เฮ้ยอะไรกันน่ะต่อ”

ตั้มตกใจหน้าซีดเมื่อต่อบุกไปกระชากคอเสื้อเขากลางโต๊ะทานข้าวที่อยู่กันพร้อมครอบครัว ทุกคนตกใจทำอะไรไม่ถูกเมื่อต่อออกแรงกระชากลากตั้มออกมาสนามหน้าบ้านก่อนจะออกแรงเหวี่ยงจนตั้มล้มคลุกลงบนพื้น

“มึงใช่มั๊ยที่ขับรถชนเอ็มมึงใช่มั๊ยไอ้ตั้ม”
ต่อยืนชี้หน้าอย่างเอาเรื่อง ตั้มตกใจจนหน้าซีดกระอึกกระอักที่จะตอบ ต่อเลยก้มลงไปกระชากคอเสื้อขึ้นมาอีกรอบ

“มึงไม่ตอบแสดงว่ามึงทำใช่มั๊ยไอ้สัตว์”

ต่อตวาดสุดเสียงและไม่ปล่อยให้ตั้มได้พูด เขาออกแรงกระแทกหมัดเข้าที่ใบหน้าตั้มเต็มๆจนตั้มเซล้มลงไปกองกับพื้น
เสียงกรี๊ดดังลั่นเมื่อแม่ตั้มและคนในครอบครัวตามออกมาเห็นสภาพตั้มนอนฟุบเลือดไหลกลบปากหน้าตาเริ่มช้ำบวม แต่ต่อก็ยังไม่หยุดลงมือต่อยซ้ำจากหมัดแรกโดยไม่ปล่อยโอกาสให้ตั้มได้พูดอะไรแม้แต่คำเดียว หมัดต่อหมัดที่ต่อชกไปตามแรงแค้นและกดดันที่ครั้งหนึ่งเขาเคยทำให้เอ็มเกือบโดนรุมซ้อมจากฝีมือของตั้มและครั้งนี้ที่เขาทนต่อไปไม่ได้

“หยุดนะต่อ นี่แกทำอะไรลูกน้า”

แม่ตั้มวิ่งเข้าไปลากตัวต่อที่นั่งคร่อมชกตั้มอย่างโกรธแค้นออกไปแล้ว แล้วเข้าไปกอดร่างที่สะบักสะบอมของตั้มที่ไม่มีแรงพอที่จะลุกขึ้นได้ ต่อมองภาพนั้นอย่างไม่สะเทือนใจเลยซักนิดมันเทียบไม่ได้ด้วยซ้ำถ้าห่างว่าเอ็มจะเป็นอะไรขึ้นมาจากฝีมือตั้มครั้งนี้

“นี่มันเรื่องของผมกับไอ้นี่ใครไม่เกี่ยวอย่ายุ่ง”

ต่อตะคอกผู้ชายสองสามคนที่เป็นญาติตั้มรวมทั้งพ่อตั้มด้วยที่กำลังจะกรูมาจับตัวเขา

“แล้วนี่มันหมายความว่าไงบุกทำร้ายร่างกายจนลูกชายน้าสลบคาหมัด แบบนี้น้าเอาเรื่องแน่”
พ่อตั้มตวาดกลับแต่ต่อกลับไม่รู้สึกกลัวเลยสักนิดเขาเองกลับท้าขึ้นมา

“ก็เอาสิครับถ้าคิดว่ามันคุ้มกับที่ลูกเลวๆของน้าคนนี้ได้ทำไว้กับเพื่อนผม แค่นี้มันยังน้อยไปกับสิ่งที่มันคิดจะฆ่าเพื่อนผม ถ้าเพื่อนผมเป็นไรขึ้นมาผมก็จะเอาเรื่องมันให้ถึงที่สุดเหมือนกัน”

“แกหมายความว่าไง”
แม่ตั้มร้องถามทั้งๆที่ยังกอดตั้มร้องไห้อยู่

“แล้วน้าเลี้ยงลูกยังไงล่ะครับ ถึงจิตใจชั่วช้าได้ขนาดนี้ ถ้ามันฟื้นขึ้นมาก็ลองถามมันเองสิครับแล้วก็บอกมันด้วยอย่าคิดที่จะตอแยผมอีก คราวนี้มันไม่ได้แค่สลบแน่และก็จำเอาไว้ด้วยนะครับว่าถ้าเพื่อนผมเป็นอะไรผมไม่ปล่อยมันไว้แน่”

ต่อหันไปมองตั้มอย่างแค้นใจแม้สภาพตั้มตอนนี้จะเละไปเพราะฝีมือเขา แต่ความโกรธในใจยังไม่ได้ลดลงเลย เขาเดินออกจากบ้านตั้มอย่างไม่สะท้านใจรีบขับรถกลับไปหาเอ็มที่โรงพยาบาล

“แม่..พี่เตย”
ต่อหยุดชงักเมื่อเห็นแม่กับพี่สาวนั่งรวมอยู่กับแก้วและพ่อของเอ็มหลังจากที่เขาได้กลับเข้าไป

“เพี๊ยะ!!!”

ทุกคนนิ่งอึ้งโดยเฉพาะเตยที่ตกใจเมื่ออยู่ๆแม่ตัวเองได้ลุกขึ้นเดินไปฟาดฝ่ามือลงบนหน้าต่อสุดแรง ก่อนจะเค้นคำพูดออกมาทั้งน้ำตา

“ไอ้ลูกเลวแกไปทำอะไรไว้ที่บ้านโน่นตั้มถึงขนาดต้องเข้าโรงพยาบาล”

“ใครโทรมาฟ้องแม่เหรอครับ”
ต่อถามนัยส์ตาเริ่มแดงไม่ใช่เพราะเจ็บแต่น้อยใจที่แม่ไม่ถามอะไรแล้วตัดสินเขาแบบนี้

“พ่อตั้มโทรมาบอกเขาจะเอาเรื่องนายด้วย พี่กับแม่เลยต้องรีบตามมาหานายที่นี่”
เตยเป็นคนตอบต่อส่ายหัวผละออกจากแม่ช้าๆพลางถาม

“มันสมควรแล้วนี่ครับที่ต้องโดนแบบนั้น”

“สมควรยังไง ฉันไม่ได้เลี้ยงให้แกเป็นอันธพาลนะไอ้ต่อ”
แม่ขึ้นเสียงเตยรีบเข้ามาปรามในขณะที่แก้วถอยไปชิดพ่อของเอ็มที่มองเหตุการณ์อยู่เงียบๆ

“ทำไมล่ะครับ ทำไมแม่ไม่สนใจที่จะถามเรื่องราวอะไรจากผมบ้าง ไอ้เอ็มมันนอนอยู่ห้องไอซียู แม่เคยสนใจบ้างมั๊ย หรือเพราะมันไม่ได้เป็นลูกเพื่อนแม่แม่ถึงไม่ใส่ใจ มันเจอเรื่องหนักๆมาเยอะทั้งๆที่เป็นเพราะผมคนเดียวที่เป็นต้นเหตุ มันยอมให้พี่เตยด่าอย่างเสียๆหายๆ เพื่อผมมันยอมอดหลับอดนอนเพื่อฟังผมระบายในสิ่งที่ผมอัดอั้นมันปลอบใจผมในยามที่ผมคิดถึงพ่อ มันให้กำลังใจผมในยามที่ผมท้อ มันเลือกที่จะเจ็บปวดเพื่อให้หลายคนสบายใจ มันไม่เคยร้ายกับใคร มันยุติธรรมแล้วเหรอครับที่คนอย่างมันต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ทั้งๆที่มันทำเพื่อผม ผมที่เป็นลูกแม่ที่แม่บอกว่ารัก แต่ทำไมล่ะครับคนดีๆหนึ่งคนที่เข้ามาในชีวิตผม แม่กลับที่จะผลักไส แม่รักผมแบบไหนเหรอครับแบบที่จะให้คนที่วันๆไม่ทำอะไรหาแต่เรื่องปวดหัวมาให้ผมงั้นเหรอครับ รู้ไว้ด้วยนะครับที่เอ็มมันเป็นแบบนี้ก็เพราะไอ้ตั้มคนเดียว ที่ผมตามไปเล่นงานมันแค่นั้นมันยังน้อยไปด้วยครับในเมื่อคิดที่จะเอาเรื่องผม ผมก็พร้อมที่จะเรียกร้องความถูกต้องมาชดเชยให้เพื่อนผมเหมือนกัน”

ต่อระบายออกมาอย่างเหลืออดเมื่อสถาณการณ์บีบบังคับให้เขาต้องพูดบ้าง แม่ได้แต่ยืนค้างนึกเสียใจในสิ่งที่ทำโดยไม่คิดถึงความรู้สึกของลูกชายเลย ต่อมองไปที่พี่สาวที่ยืนร้องไห้เมื่อน้องชายได้ระบายสิ่งที่มันบีบคั้นในใจออกมาภาพที่เธอเคยต่อว่าเอ็ม ย้อนกลับมาภาพที่เอ็มหลบและเลี่ยงตัวไปเงียบๆทุกครั้งที่เห็นต่อเริ่มไม่สบายใจกับการที่ต้องยืนอยู่ในกลุ่มญาติของต่อ มันทำให้เธอสะเทือนใจขึ้นมาและนึกห่วงเอ็มอยากให้เอ็มตื่นขึ้นมารับรู้ว่าต่อได้ต่อสู้และทำเพื่อเขา เพื่อนที่ดีคนหนึ่งคนที่ทำเพื่อต่อเสมอมาแม้ตัวเองจะเจ็บปวดขนาดไหนก็ตาม

“ต่อพี่ขอโทษพี่ขอโทษ”
เตยโผลเข้ากอดน้องชายพลางร้องไห้อย่างไม่อายใคร แก้วถึงกับน้ำตาซึมกับภาพที่เห็นในขณะที่พ่อของเอ็มมองต่อนึกชื่นชมในความกล้าที่จะพูดอะไรๆให้มันชัดเจนขึ้นมา

“ต่อแม่ขอโทษ”
ในที่สุดคำขอโทษก็หลุดออกจากปากแม่ ต่อถึงกับน้ำตาร่วงเมื่อแม่โผลเข้ากอดอีกคนพ่อเอ็มเอื้อมมือไปตบหัวแก้วเบาๆเป็นเชิงปลอบเมื่อเห็นแก้วกลั้นน้ำตากับภาพที่เห็นเอาไว้ไม่อยู่ก่อนจะผละไปหาเพื่อนหมอที่เปิดประตูห้องออกมา

“ลูกข้าเป็นไงบ้างไอ้หมอ”

แม่ ต่อ และเตยผละออกจากกันรอฟังคำตอบจากปากหมอที่มองสบตากับทุกคนแล้วไปหยุดอยู่ที่ต่อพักหนึ่งทำให้ต่อถึงกับใจเสียก่อนที่หมอจะหันไปตบไหล่พ่อเอ็ม

“ลูกเอ็งนี่มันหัวแข็งเหมือนเอ็งเลยว่ะ สบายใจได้พ้นขีดอันตรายแล้วตอนนี้ฟื้นแล้วเดี๋ยวจะพาไปห้องพักฟื้น”

น้ำตาต่อไหลออกมาด้วยความดีใจอยากที่จะเจอหน้าเอ็มเร็วๆ เหมือนฟ้าจะเริ่มสดใสเมื่อแม่กับพี่เตยพลอยยิ้มยินดีไปกับเขาด้วย

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 17-08-2007 10:58:23

กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดด

เครียดดดดดดดดดดดดดดดดด

ฮื้อฮืออออออออออออออออออออออ

 :a6: :a6: :a6: :a6:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 17-08-2007 11:02:17

ไม่ได้เข้ามานาน เนื้อเรื่องกะลังเข้มข้นเอาให้จบไปเลยค่า  :a2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 17-08-2007 11:09:51

เย่ดีใจด้วยนะ ขอให้ตอนจบต่อกับเอ็มได้อยู่ด้วยกันตลอดไป สาธุ  :amen: :amen:

ปล. ไอตั้มน่าจะโดนมากกว่านี้เกียจแม้งจริงๆ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 17-08-2007 11:29:13

เดี่ยวต้องมีฟ้าหลังฝนแน่ๆเลย

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 17-08-2007 11:58:45

 :impress:

แล้วฟ้าก็มีเวลาให้จนได้

ทำมันให้ดีล่ะคราวนี้

มาต่อให้จบไปเลยคุณป้อม ค้างคาอ่ะ

หรือว่าคุณป้อมชอบค้าง ชอบคาหว่า

 o15

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 17-08-2007 13:12:29

...........ฟ้าหลังฝน......คงจะสดใส......ไร้เมฆบดบัง.......... :m5: :m5: :m5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 17-08-2007 13:15:36

รอสัก 15 รี ดีกว่า ไหนๆก็ไหนๆแล้ว  :m14:

จะได้จบลงอย่าง ............. จะ Happy Ending หรือ Tragedy

รออ่านหลัง 15 รี นะค๊าบบบบบ  :m4:

ได้อ่านหรือไม่อยู่ที่ตัวท่านเองแล้นนนนนน  :a1:

=======================================
ปล. ตาอาร์ท พูดงี้ เด๋วโดนให้ลองของหรอก หุ หุ  ขอเค้าแรงนะ จะบอกให้  :m26:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 17-08-2007 13:22:53

ซึ้งเจรงๆ

รีบมาช่วยกันปั่นกระทู้นี้กันเร้ว

 :m11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ANA ที่ 17-08-2007 13:27:30

ร่วมด้วย ช่วยกันปั่น  :a4:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: lanlan ที่ 17-08-2007 13:30:02

ซึ้งง่ะ อ่านแล้วชอบตอนนี้มาก
ตอนแรกพ่อเอมทำท่าจะไม่ชอบต่อ
สงสัยพอเห็นต่ออย่างงี้คงปลื้มแน่เลย
รีบปั่นด้วยอยากตอนต่อไปแล้วค่ะ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 17-08-2007 13:36:25

ร่วมด้วยช่วยกัน  :a9: :a9: :a9:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 17-08-2007 13:41:16

ร่วมแรงร่วมใจค้าบบบบบบบบบบบบบบบบ :m18:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 17-08-2007 13:43:59

 :impress:

เข้ามา รีกันหน่อยเร็ว ๆ

อยากอ่านตอนจบแย้ว

 o15

ปล.  คุณป้อมของคุณป้อมแรงจิง ๆ อ่ะ (เชื่อก็ได้ กลัว)

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: MiLCH ที่ 17-08-2007 18:40:11

มีช่วยปั่นรีค่ะ
อยากอ่านต่อสุดอะ
หลังจากนี้คงมีเรื่องดีๆเกิดขึ้นแน่ๆ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: anisongchanon ที่ 17-08-2007 18:46:12

ซึ้งมากมาย :m18: :m18: :m18:

มาช่วยอีกคน




ปล.คนโพสนี้ใจร้ายจัง...บีบบังคับชิหายเลย

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 17-08-2007 18:59:34

ไหนบอกประชุมเสร็จแล้วจะมาต่อไงเฮีย
แอบไปเที่ยวแล้วอ่ะดิ หุหุ
 :a1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 17-08-2007 19:17:12

รีที่ 17 แล้วนะคุณป้อมมาต่อเร็วๆเลย

อยากอ่านๆๆ  :m11:  :m11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: มูมู่น้อย ที่ 17-08-2007 19:18:00

รี 18 แว้วววววว

มาต่อให้ไวๆๆ   ป้อมมาต่อช้า  งั้นต้องมีอะไรลงโทษ   :m14:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 17-08-2007 21:11:02

มาแหล่ว มาแหล่ว  :m29:

อย่าเพิ่งลงโทษนะ เอาให้จบไปเลย :a2:
****************************************************************************************
เอ็มลืมตาขึ้นช้าๆมองสบตาคนที่กำลังยืนมองเขาอยู่รอบๆเตียง

“พ่อ”
เขาเอ่ยเสียงเบาเพราะยังมีอาการเจ็บที่หัวอยู่ แต่เห็นรอยยิ้มพ่อเขาก็รู้สึกดี ข้างๆพ่อเขารู้สึกคุ้นหน้ากับชายร่างท้วมในชุดแพทย์

“ไงจำอาได้มั๊ยเรา”
เอ็มยิ้มเมื่อจำได้ขึ้นมาว่าคนถามเป็นคนเดียวกับที่เขาเคยเจอตอนที่ต่อเข้าโรงพยาบาล

“คุณน้า พี่เตย”
เอ็มทักเมื่อมองเห็นแม่ต่อกับเตยยืนยิ้มให้

“เรียกแม่ได้มั๊ยลูก”
แม่ต่อบอกพลางเอื้อมมือไปลูบผมเอ็มอย่างเอ็นดู เอ็มแปลกใจแต่แล้วหัวใจกลับพองโตขึ้นมาเมื่อหันไปเห็นต่อยืนยิ้มให้เขาคู่อยู่กับแก้ว

“ต่อ”
เอ็มพยายามจะยิ้มแต่ก็ได้เพียงนิดเดียว แต่แค่นั้นก็ทำให้ทุกคนในห้องหันมองหน้ากันก่อนจะพร้อมใจกันเดินออกจากห้อง

“พ่อไปไหนครับ”
เอ็มรีบทักพ่อไว้เมื่อจะเดินออกไปกับเขาด้วย

“ไม่ได้ไปไหนหรอกอยู่ข้างนอกนี่แหละ ต่ออาฝากไอ้เด็กหัวแข็งนี่ด้วยนะ”

ต่อยิ้มรับเมื่อพ่อเอ็มหันไปบอกก่อนที่จะออกไปจากห้องเอ็มจึงหันกลับไปมองต่อ

“กูยังไม่ตายมึงจะตาแดงทำไม”
เอ็มแซวเมื่อเห็นต่อตาแดงๆ

“เอ็มกูดีใจที่มึงไม่เป็นไรมึงรู้มั๊ย กูกลัวแทบตายกลัวมึงจะจำอะไรไม่ได้อีก”
ต่อนั่งลงข้างๆเตียงจะเอื้อมมือไปกุมมือเอ็มแต่เอ็มชักมันหนี

“มึงก็รู้ว่าเราทำแบบนี้อีกไม่ได้”
เอ็มเริ่มเศร้าขึ้นมา

“มึงไม่รักกูแล้วเหรอ”
ต่อถาม

“รักแล้วได้อะไรได้แต่ความเจ็บมึงอย่าพูดแบบนี้อีกดีกว่า วันดีคืนดีมึงก็มาบอกเลิกกูอีกบอกตรงๆกูเหนื่อย”

“โกรธกูเหรอ”

“เปล่า”

“เปล่างั้นก็หันหน้ามามองกูหน่อยสิหลบตาแล้วจะให้คิดว่าไง”

เอ็มถอนหายใจไม่มีอารมณ์ที่จะรู้สึกไปกับคำพูดของต่อ

“พอเหอะกูไม่เป็นไรแล้วมึงอย่ามาแกล้งกูหน่อยเลย”

“เฮ้ยกูไม่ได้แกล้งนะเมื่อกี้แม่กูบอกให้มึงเรียกเขาว่าไงมึงไม่ได้ยินเหรอ”

เอ็มหันมามองต่อนึกคิดตาม

“มึงจะบอกอะไรกูไอ้ตี๋”

“อย่างงี้ดิค่อยเป็นไอ้เอ็มของไอ้ต่อกูจะบอกว่ามึงกะกูไม่ต้องหลบซ่อนใครอีกแล้วนะ”

เหมือนไม่เชื่อหูตัวเองเอ็มถึงกับจะลุกขึ้นนั่ง แต่ก็ต้องร้องโอ้ยกลับไปนอนท่าเดิมเมื่อร่างกายไม่เอื้อที่จะให้นั่ง

“จะลุกทำไมล่ะมึง”
ต่อติง

“ก็ที่มึงพูดเมื่อกี้หมายความว่าไง”

“ก็หมายความอย่างที่พูด”

“มึงอย่ากวนกูดิวะเดี๋ยวทิ่มด้วยเข็มน้ำเกลือเลยมึง”

“ยังดุเหมือนเดิมเลยนะมึง”

“ก็มึงพูดไม่รู้เรื่องทำไมล่ะ”

“แม่กูเขาไม่ว่าแล้วว่ากูจะคบอะไรกับใครยังไง ขอให้กูเรียนจบในปีหน้าให้ได้ก็พอ มึงก็ด้วยไอ้เอ็มเดี๋ยวพ่อมึงคงพูดกับมึงเองแหละว่ากูน่ะจองตัวมึงไว้แล้วเรียนจบเมื่อไหร่มึงเสร็จกูแน่”

ต่อแซวเอ็มแต่มันก็ไม่ต่างไปจากสิ่งที่พ่อเอ็มได้บอกกับเขานักที่บอกว่า ตอนแรกก็รู้สึกรับไม่ได้กับเรื่องที่ได้รับรู้และก็สายตาตัวเองที่มองอยู่ห่างๆตอนที่เอ็มกลับไปเยี่ยมบ้านและพาต่อไปที่บ้านไม้แต่วันนี้ที่ได้เห็นต่อแสดงตัวตนที่ชัดเจนและก็หวังดีกับเอ็มจึงไม่มีเหตุผลอะไรที่จะกันไม่ให้ต่อคบกับเอ็ม ทุกอย่างมันเป็นเรื่องของอนาคตที่ต้องตามดูกันแต่ความผูกพันธ์ที่ต่อแสดงออกมาวันนี้ในสายตาผู้ใหญ่เชื่อว่ามันไม่ได้ฉาบฉวยเลวร้ายอย่างที่หวาดกลัวกันตรงกันข้ามมันกลับเป็นแรงผลักดันให้สองคนก้าวเดินไปอย่างไม่ต้องหวาดระแวงและเก็บกดจนอาจจะหาทางออกให้ตัวเองในทางที่ผิดๆ

“รีบๆหายนะกูอยากไปบ้านไม้ของมึงอีก”
ต่อกุมมือเอ็มไว้ในขณะที่เอ็มไม่ต่อต้าน

“มึงอ่ะหมดสิทธิแล้ว”
เอ็มแกล้งว่า

“ได้ไงวะมึงนอกใจกูเหรอ”

“มึงต่างหากล่ะที่ทำกูเสียใจไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ”

“แต่มึงก็ทนได้ตลอดเลยนี่”

“มีครั้งต่อไปกูไม่ทนแน่”

“ขู่กูเหรอ”

“กูไม่ได้ขู่แต่เอาจริงโว้ย”

“กลัวแล้วครับผมจะไม่เป็นคนอ่อนแออีกแล้วครับ”
ต่อทำหน้าเศร้า

“ทั้งปีแหละมึง”
เอ็มดุ

“แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนทุกครั้งครอบครัวมึงกับครอบครัวกูรับรู้กันแล้วมึงจะกลัวอะไร ถ้าคราวหน้ากูทำมึงเสียน้ำตาอีกมึงจะทำอะไรกูกูยอมหมด”

“จริงอ่ะ”
เอ็มเริ่มมีรอยยิ้ม

“จะโกหกแฟนตัวเองทำไมล่ะครับ”

“เออกูถอนทุนคืนแน่ไอ้ตี๋ไม่ต้องรอคราวหน้าหรอกกูหายดีเมื่อไหร่มึงเจอกูแน่”

“กูพร้อมอยู่แล้วโว้ย”
ต่อยิ้มเจ้าเล่ห์ยักคิ้ว

“ไอ้ทะลึ่งกูนอนเจ็บอยู่ยังมาทำหน้าหื่นใส่กูอีกนะมึง”

“ก็ยิ่งมองมึงก็ยิ่งน่ารักนี่หว่า”

“แล้วเด็กมึงล่ะ”

“ใครวะ”

“ก็ไอ้ตั้มสุดสวาทของแม่มึงไง”

“ปากมึงนี่มันจนได้นะไอ้นั่นอย่าไปพูดถึงมัน ต่อไปมันคงไม่กล้ามายุ่งกับเราแล้วล่ะ”

“ทำไมเหรอมึงไปทำอะไรมัน”

“แก้แค้นให้มึงไงซ่าส์ดีนักเจอกูจัดการซะจะได้รู้สึก”

“มึงไปทำอะไรมันวะ”

“เออน่าอย่าสนใจเลยป่านนี้มันคงใส่ฟันปลอมไปแล้วมั้ง”
ต่อบอกปัดรู้สึกมีความสุขที่ต่อไปเขาไม่ต้องกังวลกับเรื่องนี้อีก เด็กหนุ่มก้มลงไปหอมแก้มคนที่นอนอยู่เมื่อรู้สึกอดใจไม่ไหวกับสายตาที่มองจ้องเขา
.
.
.
แสงดาวที่สาดส่องเข้ามาทางหน้าต่างพร้อมสายลมอ่อนๆสร้างบรรยากาศให้ร่างสองร่างที่เปลือยเปล่าที่กำลังกอดรัดกันอยู่บนที่นอนนุ่มๆสัมผัสจากลิ้นที่ไล้ไปทั่วร่างกายของกันและกันทั้งนุ่มนวลและร้อนแรงตามอารมณ์ปราถนาของหัวใจ ทำให้สองคนแทบจะหลอมละลายเป็นร่างเดียวกันเสียงครางกระเส่าของทั้งสองแสดงออกถึงความสุขที่ต่อเติมให้กันทดแทนช่วงเวลาที่ต่างคนต่างเจอเรื่องหนักๆที่เมื่อพอเอ็มหายดีบ้านไม้จึงเป็นที่แรกที่ทั้งสองเลือกที่จะมาทบทวนเรื่องราวก่อนที่จะจบลงด้วยสัมผัสแห่งความสุขที่ต่างคนต่างเฝ้ารอเนิ่นนานเกมรักได้ดำเนินไปอย่างเร่าร้อนจนแม้กระทั่งจบลงแต่ริมฝีปากและปลายลิ้นไม่ได้หลุดออกจากกันไปด้วยยังคงส่งสัมผัสให้กันเหมือนจะปลุกไฟรักให้มันลุกโชนขึ้นมาอีกรอบ

“กูรักมึงว่ะเอ็ม”
ต่อถอนปากออกมาพูดเสียงกระเส่า

“กูก็รักมึงต่อ”
เสียงเอ็มก็กระเส่าไม่แพ้กันก่อนที่แรงปราถนาจะถาโถมเข้าหากันอีกรอบเกมรักครั้งนี้ไม่มีใครคุมมันเมื่อต่างฝ่ายต่างยอมให้อีกฝ่ายทำได้ทุกอย่างตามที่ใจปราถนาก็เพราะหัวใจมันได้หลอมกลายเป็นดวงเดียวกันแล้วและคงยากที่จะมีเรื่องราวหรือเหตุการณ์ใดๆที่จะพรากให้ใจที่หลอมรวมกันแยกเป็นเสี่ยงออกไปได้อีกเมื่อบททดสอบจากฟากฟ้าหลายบทที่ผ่านมามันเป็นบทพิสูจน์ว่า

รักแท้ยังมีอยู่รอบตัวเราถ้าเราซื่อสัตย์และจริงใจกับมัน………และรักแท้คงไม่ได้มีแค่ในนิยาย…………………


The end

=======================================================================
จบลงแล้วนะครับ สำหรับเรื่องดีๆ สนุกๆ ที่คุณบอยเขียน

ขอบคุณ คุณบอยนะครับ
ขอบคุณ คนอ่านทุกๆคนด้วยครับที่ติดตามอ่านมาโดยตลอด ถ้าโพสช้าหรือไม่ต่อเนื่องก็ขออภัยด้วยนะครับ
ขอบคุณ เล้าเป็ดที่น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกก

 o1 o15 o1 o15 o1 o15 o1 o15

ขอบคุณค๊าบบ จากใจ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: astral ที่ 17-08-2007 21:14:40

จบแล้ววววววววในที่สุดก็คู่กัน  :impress: ฟ้าเป็นใจซักที ขอบคุณคุณบอย และคุณ ~ScAreD:SAcreD~ มากที่นำนิยายดีมาให้อ่านค่า  o14 o14 o14

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Lucifer ที่ 17-08-2007 21:24:39

จบลงด้วยรัก เย้ๆๆ  :m3: :m3: :m3:
 :a2: :a2: :a2:

ปล. ขอบคุณคนแต่งกะคนโพสสำหรับเรื่องราวดีๆ   o14 o14

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Poes ที่ 17-08-2007 21:29:20

ในที่สุดก็กลายเป็นฟ้าหลังฝน จบแบบมีความสุข

ขอบคุณคนโพส และคนแต่งจ้า  :m4:  :m4:

เป็นอีกเรื่องที่ชอบมาก  :m11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: มูมู่น้อย ที่ 17-08-2007 21:41:25

เป็นอีกเรื่องที่ชอบมากเหมือนกัน  ฝีมือคุณบอยการันตีถึงความสนุกได้เลย   o13

นิยายคุณบอยนี่ตัวละครทุกตัวจะต้องผ่านอะไรมาอย่างโชกโชนแล้วก็กลับมารักกันได้เหมือนเดิม
เหมือนฟ้าหลังฝนจริงแหละ...จนกว่าฟ้าจะมีเวลาให้รักกัน

ขอบคุณคนแต่ง แล้วก็ป้อมคนโพสมากๆ  สนุกมากเลย
 :m3:  :m3:  :m3:  :m3:  :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: anisongchanon ที่ 17-08-2007 21:55:09

ในที่สุดก็จบลงได้เสียที....เฮ้อ :เฮ้อ:น่าเสียดายจังจบไวเกินอะ
แต่ก็ดีอิอิ


ปล.ขอบคุณคนแต่งและคนโพสด้วยนะครับที่นำเรื่องราวดีๆแบบนี้มาให้พวกเราอ่าน o15 o14 o15 o14 o15 o14

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: MiLCH ที่ 17-08-2007 22:17:00

เฮ่อจบได้น่ารักมากๆเลยอะค่ะ
ขอบคุณพี่บอยที่เขียนเรื่องดีๆให้อ่านนะคะ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: lasanya ที่ 17-08-2007 22:22:25

 :a11: ขอบคุณนะคับที่เอาเรื่องดีๆแบบนี้มาให้อ่าน  ตอนแรกที่เจอเรื่องนี้ก็อ่านที่เดียว 20 หน้าเลย (แบบว่าตาลายเลย)
 ถ้ายังงัย ก้เอามาลงให้อ่านกันอีกนะคับ ขอบคุนค้าบบบบบบบบบ :a9:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 17-08-2007 22:29:39

จบลงด้วยดี  :m18: :m18: :m18:

ขอบคุณพี่บอย.....ขอบคุณพี่ป้อม....ขอบคุณทุกคน :give2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: meeza31 ที่ 17-08-2007 22:59:32

ดีใจจังที่ทัง2คนได้รักกันตลอดไป ขอบคุณผู้แต่งมากคับสนุกมากเลย  :m2: :m2: :m2:

ปล.แล้วใครรุกใครรับหว่า  :m26: :m26: :m26:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: krappom ที่ 17-08-2007 23:13:27

อ้างจาก: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 17-08-2007 23:06:37  

อ้างจาก: krappom ที่ 17-08-2007 22:29:39  

จบลงด้วยดี  :m18: :m18: :m18:

ขอบคุณพี่บอย.....ขอบคุณพี่ป้อม....ขอบคุณทุกคน :give2:

 :a3: :a3: :a3: :a3: :a3:

แก้ไขเล็กน้อย

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Jingjoh ที่ 18-08-2007 00:59:51

และแล้วก้อจบลงด้วยดี
รอรวมเล่มต่อปาย
 :a11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: pongsj ที่ 18-08-2007 01:20:44

จบแบบมีความสุขหลังจากต้องเจอทุกข์มาเยอะ น่ารักมากเลยค้าบบบบบบบบบบ

ขอบคุณคุณบอยคนแต่งที่เขียนเรื่องดีๆมาให้อ่านจะรอเรื่องต่อๆไปนะคับ  :m5:

แล้วขอบคุณคุณป้อมที่เอามาลงด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  :m5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 18-08-2007 11:26:54

และแล้วฟ้าก็มีเวลา  :a1:  :a1:  :a1:  :a1:
ขอบคุณคุณบอยสำหรับนิยายดี ๆ  o15
ขอบคุณป้อมที่สละเวลามาโพสต์น้า  o15
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ  o1

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 18-08-2007 11:50:40

 :impress:

จบลงอย่างแฮปปี้ สุดท้ายฟ้าก็มีเวลาให้ต่อกับเอ็ม

ขอบคุณคุณบอยที่แต่งเรื่องราวดี ๆ มาให้เราได้อ่านกัน

ขอบคุณคุณป้อมที่เสียสละเวลา มาโพสให้ได้อ่านกัน
(แม้ว่าจะโดนคำขู่ต่าง ๆ นานา)

ขอบคุณจิง ๆ ครับ

 o15

คุณบอย รอรวมเล่มอยู่นะ เล่มสองเมื่อไหร่จะออกเอ่ย

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: しろやま　としんや ที่ 18-08-2007 23:11:58

ในที่สุดฟ้าก็มีเวลาให้ต่อกับเอ็มซะที

ขอบคุณพี่บอยคับสำหรับนิยายสนุกๆผลงานของพี่

ขอบคุณทั่นพี่ที่อุตส่าห์เอาเรื่องมาให้ได้อ่านกัน

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: jeje ที่ 21-08-2007 00:49:23

อ่านเรื่องนี้แล้ว..... :m2:...ซึ้ง.....ประทับใจสุดๆ..... :m1:.....ทั้งต่อและเอ็มเป็นคู่ที่เหมาะสมกันมากๆ...... :m3:
คุณบอยเขียนเรื่องนี้ได้ดีจริง............ :m4:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Bboyseries ที่ 21-08-2007 02:37:27

แวบมาบอกข่าวอีกแล้ว สำหรับเพื่อนนักอ่านนิยายแนว Boy Love นะครับ ตอนนี้หนังสือผมพร้อมที่จะออกจำหน้ายตามร้านแล้วครับ ตามไปแวะเวียนหยิบดูกันได้เลยที่สองร้านนี้

ร้านมดดำ สยามครับ และอีกร้านหนึ่ง ร้าน การ์ตูนคลับ เดอะมอลล์ท่าพระชั้น3 ครับ ใกล้ที่ไหน ก็แวะที่นั่นได้เลยครับ หรือถ้าใครไม่สะดวกทั้งสองที่ ติดต่อผมมาทางเมลืเลยครับ สั่งจองได้เหมือนเดิม ตอนนี้เปิดจองรอบใหม่แล้วครับ

ขอบคุณครับ

Boy

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Bboyseries ที่ 21-08-2007 02:41:51

มาแปะปกครับ แหะๆ

http://www.antfly.net/pictures/070821003145317.jpg

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 21-08-2007 09:34:50

 :impress:

มาจิ้มตูดดีฝ่า

จะลองแวะไปดูนะครับ

จะซื้อเก็บไว้อีกซักเล่ม

 :a4:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: oiiooiio ที่ 21-08-2007 16:48:54

 o15

ขอบคุณนะค่ะสำหรับเรื่องราวที่ประทับใจ ทำให้เราเสียน้ำตาได้   :o12:


ขอบคุณคุณบอยผู้แต่ง และขอบคุณคุณป้อมผู้นำมาลงให้อ่านนะค่ะ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: saran_cp ที่ 22-08-2007 01:27:16

สุดท้ายฟ้าก็มีเวลาจริงๆ


ขอเวลาให้ผมบ้างนะคร้าบบ

รอมานานแว้ววว :a1:

 :a11:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: gobgab ที่ 22-08-2007 13:46:36

อ้างจาก: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 17-08-2007 21:11:02  

รักแท้ยังมีอยู่รอบตัวเราถ้าเราซื่อสัตย์และจริงใจกับมัน………และรักแท้คงไม่ได้มีแค่ในนิยาย…………………

.............สุดท้ายฟ้าก็มีเวลาซักที........... o7 o7

.............ขอบคุณคนแต่งและคนโพสครับผม...... o15 o14

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: artday ที่ 24-08-2007 03:53:01

 o1 ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น ที่ 24-08-2007 07:24:53

ขอบคุณทั้งคนเขียน และคนโพส ที่สร้างสรรค์เรื่องดีๆให้พวกเราได้อ่านกัน

 :m18: :m18: :m18:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 31-08-2007 14:37:18

เข้ามากดบวกให้ทั้งคนโพสต์และคนแต่งนะเคอะ

ขอบคุณหลายๆ เด้อค่า

ปีหน้าฟ้าใหม่ มาพ้อกันอีกเด้อ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: aisen ที่ 04-09-2007 01:58:40

 :m15:แง แง เรื่องนี้ทำซึ้งน้ำตาไหลเลยอะ :impress:
ชอบมากเลย

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 06-09-2007 18:14:45

จบแล้ว ซึ้งอ่ะน่ารักมากๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: moonleaf ที่ 17-09-2007 06:23:36

 o14 ขอบคุณทั้งผู้โพสและผู้แต่งเลยนะครับ บอกได้คำเดียวว่า"แหล่ม"

สนุกมากครับ ดิบ เถื่อน น่ารัก เศร้า  :impress:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: nai_nai ที่ 29-09-2007 14:19:13

จบแล้ว ซึ้งอ่ะน่ารักมากๆๆๆ

 :m3: :m1: :m3: :m1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: antoniorey ที่ 01-10-2007 18:21:36

เรื่องของคุณบอยสนุกทุกเรื่องเล้ยยยยยยยยยยขอบคุณนะคับทั้งคนเขียนคนโพสต์ :m1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Heater ที่ 14-10-2007 18:59:01

อ่านจบแล้วครับ แฮปปี้ดีจายย
นิยายคุรบอยสนุกทุกเรื่องเลยครับ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: box_breathe ที่ 17-10-2007 23:10:27

อ่านจบแล้ว ...

ตอนแรกนึกว่าจะไม่สมหวังแล้วซะอีก ... แต่สุดท้ายก็ลงเอยกันด้วยดี

รีบๆแต่งเรื่องใหม่อีกนะ ... สนุกมากๆ ชอบๆ

 :m3:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: anTon ที่ 27-10-2007 00:52:09

เด็กหมั่ยอย่างผม เพิ่งมีโอกาสดั้ยอ่าน

หลังจากตะลุยอ่านมา 2 วัน

หมดน้ามตาปัยหลายลิตร :m15:

เล่าเรื่องออกมาดั้ยสะเทือนจัยมากมายคับ

ขอบคุณเล้าที่ทำหั้ยผมดั้ยอ่านเรื่องดีๆแบบนี้

ขอบคุณนักเขียนฝีมือดีคร้าบ o13

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: MoD_els ที่ 02-11-2007 03:24:46

ในที่สุดก็ได้ตามมาอ่านเรื่องนี้จนจบซักที เหอๆเล่นเอาลุ้นแทบแย่เลยแฮะ
ตอนแรกคิดว่าจะไม่ได้อ่านแล้วซะอีก ดีที่ได้อ่านเรื่องนี้จนจบ
ขอบคุณทั้งคนแต่งแล้วก็คนโพสนะครับ แล้วออกผลงานใหม่มาอีกนะครับ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: kaporzung ที่ 13-11-2007 02:07:21

อ่านจบนานแล้วอ่ะค่ะ

ยังติดใจอยู่ ไม่มีวันลืมได้เลยเรื่องนี้ อิอิ

ชอบมากกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: nartch ที่ 18-11-2007 10:27:09

เป็นอีกเรื่องที่ได้ตามเก็บ หลังจากค้างคามาจากที่อื่น....ดีใจที่ได้อ่านจนจบ ... :impress:
 o14       ผู้แต่ง ขอบคุณคน Post และท้ายสุดขอบคุณเล้าเป็ด...ที่ให้ได้เข้ามาอ่านนิยายดี ๆ +1 ให้เลย

....นิยายคุณบอยไม่ทำให้ผิดหวังอีกแล้ววววว ....อ่านแล้วอึดอัดดีเหลือเกินเรื่องนี้.....
การยอมรับจากครอบครัว...หนึ่งในอีกหลาย ๆ ปัญหา ที่มักจะทำให้  :m15:         ได้เสมอ....
ลำพังคนสองคนจะรักกันมันก็ลำบากจะแย่....ยังต้องแคร์คนในครอบครัว แคร์คนรอบข้าง :try2:       

.....จนกว่าฟ้าจะมีเวลา....
คงต้องใช้คำนี้บ้าง...ชีวิตช่วงนี้....อึดอัดกับความรู้สึกของตัวเองจัง..
อยาก Happy ตอนท้ายเหมือนต่อกับเอ็มบ้าง.... ก็คงได้แต่หวังงงง :call:
เพราะโอกาสเป็นไปได้มันน้อยยยยยยเหลือเกิน....ท้อใจซะแล้วสิ.....
 :20470030:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 13-02-2008 01:37:06

ชอบเรื่องนี้มากเลยอ่ะ อ่านเป็นรอบที่สองแล้ว คุณบอยแต่งเก่งจริง ๆ เสียน้ำตามากมาย :m15:  ประทับจายยยยยย :m1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ❝CHŌN❞ ที่ 13-02-2008 17:05:04

สุดท้าย...ก้อ..จบด้วยดี  o7 o7

 :o12:เสียน้ำตาหลายปีบเลย

ชอบเรื่องนี้จิงๆเลย

ขอบคุณคุณบอยมากฮับ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: piyatida ที่ 13-02-2008 19:30:03

อ่านไปได้1เอง เดี๋ยวพรุ่งนี้มาตามอ่านต่อ :m23: :m23: :m23:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: lucifel ที่ 14-02-2008 01:22:57

 o2 o2 o2

รวดเดียวจบ

เบลอเลย


สนุกมากมาย
แต่ค้างอยู่เลยอ่ะ
เรื่องจบแต่คนไม่จบ
คนอย่างตั้มโดนแค่นี้จิ๊บๆ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: angsumalin ที่ 21-02-2008 19:27:57

สรุปฟ้าก็มีเวลาจริงๆ สนุกมากคับน่ารักมากด้วย รักแท้ที่ใครๆก็อยากจะเจอ  o13

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Plabu ที่ 03-04-2008 01:41:59

 :sad2:เง้อ o12

ซึ้งอ่ะ :o12: o7

สะใจว่ะ o13

 :laugh: :laugh:สมน้ำหน้าไอตั้ม :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

 :mc4:ป่านนี้คงนอนหยอดน้ำข้าวต้มอยุ :laugh: :laugh:

55555555555+ :m20:

น่ารักกันจิงๆ :m1:

คู้รักต่อกะเอ็มเนี่ย :m25: :m1: :mc4:

อิจฉาเฟร้ย :m25: :m1:

อยากมีรักแท้มั่งจัง :m25: :m1:

อิอิ :m4:

ชอบๆ :m1: :m1:

 :bye2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: เมฆาสีน้ำเงิน ที่ 12-04-2008 18:44:07

มีหนึ่งกำลังใจ มามอบให้

ขอให้สร้างสรรค์ ผลงานดีดีออกมาอีกน่ะคับ

ผมจะรออ่าน สักวันนึงผมเองคงมีโอกาส

สร้างเรื่องราวดีดี ออกมาบ้าง

จนถึงกว่าวันนั้น ติดตามกันบ้างน่ะคับ

โชคดีน่ะคับ  --*

ก่อนจะไป ขอฝากคำพูดดีดี ของนักเขียนท่านนึงให้น่ะคับ

" ขอให้โลกรักคุณคับ "  :bye2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: moonlight ที่ 21-05-2008 04:07:52

จบแล้วววววววววว

ในที่สุดฟ้าก็มีเวลาให้ทั้ง2คน  o13

ขอบคุณคนเขียน และคนโพส นะค่ะ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: marchmenlo ที่ 27-05-2008 20:24:11

 :เฮ้อ: เหนื่อย สะเทือนใจยิ่งยวด  แต่เยี่ยมคับ  :m4:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Bogiecoco ที่ 28-05-2008 15:37:03

เย้ๆ ในที่สุด ฟ้าก็เป็นใจ ให้เอ็มกะต่อ

น่ารักจริงๆคู่นี้

สนุกมากๆค่ะ

นิยายของคุณบอย ไม่ผิดหวังเลยจริงๆ

ขอบคุณ คุณบอย และคนโพสด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 02-06-2008 03:10:04

เฮ้อ...เหนื่อย นั้งอ่านทีเดียวจบเลย ล่อซะตีสาม
ตอนแรกๆ รู้สึกเหนื่อยจิงๆ คิดว่าเมื่อไรจะจบซะทีวะ
อุปสรรคมากเหลือเกิน พอใกล้จบ กลับไม่อยากให้จบซะงั้น  :serius2: :serius2:

ช่วงหลังๆนี่ต้องเสียน้ำตาให้ต่อกะเอ็มอีกหลายปี๊บเลย  :m15:
นี่ถ้าไม่จบแบบแฮปปี้ล่ะก็ สงสัยคืนนี้นอนไม่หลับ

ยังไงต้องขอบคุณทั้งคนเขียน คนโพสเลยน๊า
ที่ทำให้ได้อ่านผลงานดีๆ ขอบคุณจ้า...

 o13 :m1: o13 :m1: o13 :m1: o13 :m1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: snowblack ที่ 29-06-2008 19:32:53

อ่านอีกก็ชอบอีก  o13

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: TonG_x_Zhi ที่ 02-07-2008 00:15:15

ขอบคุณที่นำเรื่องดีดี มาให้อ่านกันนะครับ

ลุ้นไปกับความรักของทั้งคู่ตลอด เลย  ในที่สุดก็สมหวังกันซะทีน๊า :oni1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: nanalonely ที่ 08-07-2008 02:49:57

ในที่สุดฟ้าก้อมีเวลาสำหรับคนสองคน

สนุกมากเลย ลุ้นตลอดกว่าจะลงเอยกันได้ :m1:

ของคุณป้อมมากนะคะที่เอาเรื่องสนุกๆมาลง

ขอบคุณ คุณบอยด้วยนะคะ ที่แต่งเรื่องน่ารักมาให้อ่าน

+1 ให้กับป้อมนะคะที่นำเรื่องสนุกๆมาลง :L2:

+1 ให้คุณบอย ที่แต่งเรื่องเก่งจนไม่สามารถเลิกอ่านได้เลยจนกว่าจะจบนะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Lady-Rabbit ที่ 18-07-2008 17:20:38

 :m1: :mc4: :mc4: ชอบเรื่องที่คุณบอยแต่งทุกเรื่องเลยจริงๆ
เรื่องนี้ใช้เวลาอ่านตั้งสามวันแน่ะ
ต้องแย่งคอมกับน้อง แอบระแวงเล็กน้อยว่าจะจบเศร้า
แต่ในที่สุดก็ Happy Ending แฮะ


 o7

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Phoeniz ที่ 21-07-2008 17:27:14

เรื่องดีๆแบบนี้ อยากให้อ่านกันเยอะๆคับ
พอดีพึ่งมาเจอ แหะๆ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: Shumi ที่ 24-07-2008 03:29:47

โอ้.. ฟ้ามีเวลาให้ทุกคนอยู่แล้วแหละเนาะ

แต่เป็นเวลาอะไร ก็แล้วแต่โชคชะตา  :a12:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: maabbdo ที่ 23-08-2008 16:59:09

เง้อ...เศร้ามากมาย

ดีนะที่ฟ้ายังมีเวลาให้อ่ะ

ชอบเรื่องของคุณบอยจัง

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: dorgchant ที่ 16-09-2008 16:59:28

เคยตามอ่านตั้งแต่ตอนลงที่บอร์ดปาล์มแล้วครับ แต่ไม่ได้เซฟไว้
กาลเวลาผ่านไปทำให้อยากอ่านอีกครั้ง และก็ได้อ่านอีกครั้งสมใจ

เซ็งตัวเอง อ่านแล้วอิน  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: nine-poo ที่ 19-12-2008 01:09:25

เมื่อวานกลับไปอ่านอีกรอบ ก็ยังเศร้า+ซึ้งเหมือนเดิม
อ่านจบแล้วได้แต่ยิ้มครับ  เรื่องมันน่ารักดี
ขอบคุณนะครับ
>>>หวังว่าคงมีผลงานของคุณบอยอีกนะครับ
 :L1:
 :L1: :L1:
 :L1: :L1: :L1:
 :L1: :L1: :L1: :L1:
 :L2: :L2: :L2: :L2: :L1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: pollapat ที่ 09-03-2009 22:39:49

ละเมียดละไม ละมุนมากมาก มวากกกกก  o13 o13

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: ДηοηγМ ที่ 10-03-2009 00:04:11

เจาะไข่รีบย

แฮ่ๆๆๆ
 :laugh:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: allegracmc ที่ 30-07-2009 22:15:01

 :sad11: :sad11: :sad11:

อ่านเรื่องนี้แล้ว

ได้หลายอารมณ์มากๆเลยๆๆๆ

ชอบๆๆๆ

รู้สึกตอนนี้ว่า

อยากมีแฟนแล้ววววววววววววววววว

แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ปล.ทำไมชีวิตจิง ไม่เหมือนนิยายอย่างเค้าบ้างนะ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: kataiiiscas ที่ 20-08-2009 07:28:22

อาจจะเจอนิยายดีๆแบบนี้ช้าไป แต่ได้ความประทับใจกลับมาเต็มๆเลยค่ะ

สนุกมากๆ คุณบอยเขียนเก่งมาก ชอบมากๆค่ะ

ตอนนี้กดดันอารมณ์มากไปจนหิวข้าวแล้ว ( เกี่ยวมั้ย)

ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆนะคะ

ขอบคุณนิยายดีๆเรื่องนี้ค่ะ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: chatori ที่ 01-09-2009 10:13:23

หลังจากเศร้าและเครียดมานาน.. ก็ happy จนได้ อิอิ
ต่อกับเอ็มน่าร้ากกก ~ !! ดีใจมากมายที่ทางบ้างทั้งคู่เข้าใจ ^__^
ขอบคุณไรเตอร์แล้วก็คนโพสท์นะคะ

 :L2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 06-10-2009 03:10:33

 o13
อ่านรวดเดียวจบเลย
เรื่องของคุณบอยไม่เคยทำให้ผิดหวังจริง ๆ ค่ะ
เรื่องนี้มีหลายอารมมาก แต่อยากบอกว่า ซึ้งกับความรักของครอบครัวต่อจัง
ถึงตอนแรกพี่เตยจะร้าย ๆ กับเอ็ม แต่สุดท้าย
แม่กับพี่เตยก็เข้าใจ :)

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ จริง ๆ ค่ะ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 19-10-2009 22:36:00

เพราเราคู่กัน


คิคิ


ขอบสำหรับเรื่องราวดีๆที่นำมาให้อ่านนะคะ

คนแต่งเค้าเจ้งดีจริงๆเลยคะ

กี่เรื่องกี่เรื่องก็ต้องมีเสียน้ำตา


มันบีบๆๆ




อ่านรวดเดียวยาวเลยคะ


รักพี่เตยขึ้นมาทันทีหลังจากอ่านจบ  :3123:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: OhJa ที่ 11-11-2009 07:29:35

ลุ้นมากกก

ในที่สุดก็รักกันได้ซะที  :o8:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: CaroL ที่ 03-02-2010 01:27:37

ชอบมากมายครับ

ชอบมากๆๆๆๆ

ขอบคุณมากครับ

ดีใจมากที่ได้อ่านเรื่องนี้

รู้สึกถึงทุกอารมณ์

เป็นแฟนคลับต่อไปครับ

เป็นกำลังใจให้เสมอ

ฝันดีครับ :man1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: [[_GozpeL_]] ที่ 07-02-2010 03:54:05

ใช้เวลาอ่าน6ชั่วโมง ไม่หลับไม่นอน

= =


ขอบคุณคนโพสแล้วก็พี่บอยค่ะ
หนูเป็นหมีแพนด้าแล้ว~ :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: CaroL ที่ 07-02-2010 23:20:16

 :man1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: kingphai ที่ 08-02-2010 03:30:07

น้ำตาไหลหมดก๊อกแล้วน้าา

ฮือๆๆ

ซึ้งมากมายย

ที่สุดของที่สุด

ขอบคุณครับบ

จาติดตามอ่านเรื่องต่อไปของพี่บอยคร้าบบ

 :jul1: :jul1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 08-02-2010 15:38:39

ขอบคุณ คุณบอยสำหรับเรื่องดีนะคะ
ขอบคุณ คุณ~ScAreD:SAcreD~ ที่แบ่งปั่นให้ได้อ่านกัน

ปล .ใครรุกใครรับอ่ะสรุปแต่น่าจะพลัดกันแน่เลย 555+ :haun4:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: pimkihae ที่ 10-02-2010 22:51:13

เพิ่งได้เข้ามาอ่านค่ะ
สนุกมากๆเลยค่ะ
ลุ้นๆๆกับความรักของทั้งคู่
สงสารและเห็นใจทั้งคู่เลย
ในที่สุดความรักก้อสามารถชนะอุปสรรคทุกอย่างได้
ดีใจที่แม่ของต่อและพ่อของเอ็มยอมรับแล้ว
คุณบอยแต่งได้ดีจริงๆเลยค่ะ  :L2:

ขอบคุณคนโพสและคุณบอยมากๆนะค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: aa_mm ที่ 14-04-2010 15:04:56

อ่านกี่รอบก็ยังซึ้ง  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: kingphai ที่ 24-04-2010 10:51:27

กลับมาอ่านอีกครั้ง

เป็นรอยที่ีเท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้

แต่ก็เรียกน้ำตาผมได้เช่นเดิม

รักเอ็มกับต่อนะครับ

และก็รักพี่บอยด้วย

มีความสุขมากๆนะคับ

 :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: kaehoo ที่ 15-07-2010 07:48:39

ก้อนะคร๊าฟ....อ่านยาวรวดเดียวคับ รีมาให้อ่านกัน


อ่านจบแล้วรู้สึกอิ่มกับรักที่มีแต่ความสื่อสัตย์และเข้าใจซึ่งกันและกัน


อยากจามีรักแบบนี้บาง ขอบคุณคุณบอยมากๆนะคร๊าฟ :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: kingphai ที่ 19-07-2010 23:09:19

หกลับมาอ่านอีกครั้งแล้ว
จำไม่ได้ว่าอ่านรอบที่เท่าไหร่
แต่..
นี่คือความรู้สึกจริงๆ
ถึงแม้ไม้่ใช่นิยายท็อปฮิตติดอันดับ
แต่ถ้าจะให้ตัดสินกันจริงๆ
ผมยกให้เรื่องนี้เป็นที่หนึ่งในใจของผมครับ
(แม้แต่คนที่ผมแนะนำให้รู็จักเล้านี้ ก็ยังพูดเหมือนกัน)

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~ (จบแล้วครับ)
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 27-07-2010 17:32:32

สุดยอด



สนุกมากคับ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Princea ที่ 06-11-2010 17:23:08

กลับมาอ่านอีกรอบ
เรียกน้ำตาได้เหมือนเดิม
สนุกมากๆครับ
ขอบคุณคนโพสและคนแต่งมากๆนะครับ
ที่ทำให้ได้อ่านนิยายที่ดีมากๆเรื่องนึง

ปล.ชอบเอ็มกับต่อมากมายอ่ะ...อิอิ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 16-11-2010 19:00:21

นิยายคุณบอยทำให้น้ำตาซึมได้ทุกเรื่องเลยแฮะ อิอิ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ รู้สึกดีมากๆ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: kungfoopungpon ที่ 29-11-2010 22:21:11

ในที่สุดฟ้าก็มีเวลาให้พวกเขาแล้วผมละ
เหอๆ

สนุกดีครับน่าจะมีตอนพิเศษนะครับ
เอาแบบน่ารัก ๆ ตอนที่เขาทำงานกัน
ขอบคุณคนแต่งครับ คนโพส ที่นำเรื่องดี ๆ มาให้อ่านกัน
 o13
 :pig4:
 :bye2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: rainy_naja ที่ 25-12-2010 05:01:18

merry★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
•。★Christmas★ 。* 。
° 。 ° ˚* _Π_____*。*˚
˚ ˛ •˛•*/______/~＼。˚ ˚ ˛
˚ ˛ •˛• ｜ 田田｜門｜ ˚★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
Jaaaaaaaa \\(^^)//

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: nco1236 ที่ 29-05-2011 05:25:15

  o13 สนุกดีครับ  :mc2: น่ารักแบบเถื่อน ๆ:fcuk:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: tartar ที่ 30-05-2011 20:53:31

ชอบมากเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: kamikame ที่ 08-06-2011 14:31:28

ยี่ห้อคุณบอย เค้าดีจริง  o13
ทั้งปวดตับ ปวดไต บีบหัวใจ และมีความสุข  :monkeysad:   :o8:
 :L2: ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ นะฮ๊าฟฟฟ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: win200 ที่ 25-08-2011 23:06:41

ใครเป็นนายเอก พระเอกหว่า
ดูเอ็มแมนๆ แต่น่าจะเป็นนายอ่ะป่าวคับ
ตามหลักของพี่บอยน่าจะใช่
ชอบคาแล็กเตอร์ของเอ็มจัง ดูไม่เป็นรองใครดี
พี่บอยเขียนสนุกทุกเรื่องเลย ชอบครับ o13

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆที่นำมาให้อ่านคับ  :pig4:
เป็นกำลังใจให้คนเขียนและคนโพสคับ :L2:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: londoneye ที่ 05-12-2011 14:23:39

อ่านแล้วซึ้งมากๆค่ะ :monkeysad:

ชอบตัวเอ็มมากค่ะ...ซื่อตรงกับความรู้สึกตัวเองดีมากเลย :impress2:

สมแล้วกับที่เป็นนิยายของคุณบอย

การันตีโดยคนแต่งได้เลยว่าเรื่องนี้...สุดยอดมั่กมากกกกกกกกกกกก o13

 :pig4:ขอบคุณทั้งคนแต่ง...และคนโพสต์นะ้คะที่ทำให้ได้อ่านนิยายดีๆอย่างนี้

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: yotsaput ที่ 06-12-2011 20:56:50

อ่านเหนื่อยเลย ลุ้นสุดตัว

สนุกมากมายคับผม

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: pogpax ที่ 07-12-2011 12:24:24

ฟ้าหลังฝนนี่ ดีจัง สดใสไร้เมฆหมอก

เหมือนคู่นี้จริง ๆ

 :o8:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 01-05-2012 19:00:06

แม่ต่อกับพ่อเอ็มเข้าใจแล้ว ดีจังเลยนะ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: wargroup ที่ 02-07-2013 03:19:53

โฮ...กว่าฟ้าจะมีเวลา ก็เล่นเอาคนอ่านอ่วมอรทัย รวดร้าวมาก เครียดมาก อุปสรรคมาก มารก็จัดหนักมาก
ช่วงผ่านไป 80% ก่อนเข้าพีคสุดท้าย อ่านแบบหน้านิ่วคิ้วขมวดสุดๆ มาม่าอืดเฟ้อ รอบๆนี่ไม่มีใครกล้าตอแย
กะว่าเรื่องนี้จบน้ำตาท่วมแน่แล้้ว...แต่สุดท้ายคุณพี่บอยเคลียร์เวลาฟ้ามาให้ ต่อ-เอ็ม จนได้ งดงามจริงๆ
ปล. เอิ่ม...อ่านจนจบก็ไม่ได้รู้อยู่ดีว่า...ใครอยู่ตำแหน่งใด...ก็ไม่ใช่สาระของเรื่องนี่เนอะ คึคึ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 03-07-2013 12:57:38

เพิ่งมาอ่าน
เสียดาย ตั้ม ไม่ตาย!

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: loveyous ที่ 04-07-2013 12:42:03

ขอบคุณคุณบอยมากครับ
ผมอ่านเรื่องนี้รู้สึกหน่วงในใจมาก
แต่ก็รู้สึกซึ้งกับความรักที่สองคนมีให้กัน
ในเรื่องนี้ต้องขอบคุณเอ็ม ที่เป็นคนดีจริงจริง
ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 01-12-2014 15:10:44

เรื่องนี้มีครบทุกอารมณ์เลย เริ่มสนุก กลางเศร้ามาก แต่จบได้ซึ้งมากเช่นกัน

ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: sasaka8 ที่ 25-10-2016 22:01:07

ขอบคุณนะคะ นิยายลุ้นมากจนจบเรื่อง  :pig4:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: airicha ที่ 12-11-2016 16:37:48

ในที่สุดก็จบแบบแฮปปี้
ลุ้นแทบตาย อิอิ
นึกว่า พ่อ แม่จะไม่ยอมสะอีก

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Bb nale ที่ 15-11-2016 00:10:37

เป็นเรื่องที่ทำให้กำหมัดแน่น อึดอัดใจตาม 555 ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้-นะ ^^

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Siran ที่ 20-11-2016 23:25:30

สนุกกก ตอนหลังนี่อ่านไปน้ำตาซึมเลยย ฮืออ  :hao5:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: แมลงมีพิษชนิดหนึ่ง ที่ 29-12-2016 07:28:03

 แมน ๆ รักกัน

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 24-02-2018 04:01:28

เรืีองนี้อ่านแล้วเหนืีอยจริงๆ อึดอัดไปหมด
เสียน้ำตาให้เอ็มเยอะมาก
บอกตรงๆถ้าเป็นเรา เราคงไม่ทนขนาดนี้หรอก
ต่อรักมากแล้วไงอ่ะ ถ้าปกป้องเราไม่ได้ก็เท่านั่นแหละ

เฮ้ออออ มาอ่านอีกครั้งเมืีออายุมากขึ้น รูัสึกมุมมองเปลี่ยนไปนิดหน่อย...

หัวข้อ: Re: ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา โดย คุณบอย~
เริ่มหัวข้อโดย: Musashi ที่ 03-03-2021 06:37:10

อ้างจาก: ~ScAreD:SAcreD~ ที่ 30-06-2007 12:08:19  

เนื้อเรื่องตอนนี้ไม่ทีอะไรเลย มีแต่พูดๆๆ