พิมพ์หน้านี้ - [เรื่องสั้นๆ] Alien ที่รัก
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: ฟ้าสดใส ที่ 22-08-2010 14:25:54
-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน
ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ค่ำคืนที่ท้องฟ้าพร่างพราวด้วยดวงดาว ผมนอนมองดาวบนดาดฟ้า ดึกแล้ว...ผมหาวนอนเป็นระยะ ที่มานอนที่นี่เพราะได้ยินข่าวบอกว่าวันนี้จะมีฝนดาวตก ผมถึงมานอนรอ รอกระทั่งเผลอหลับไป... รู้สึกตัวอีกทีก็เมื่อแสงสีขาวสว่างจ้าแยงตา ผมหยีตายกมือบังแสง
แสงค่อยๆหรี่ลงจนเห็นเป็นร่างมนุษย์ ผิวขาวสว่าง รอบกายเรื่อเรืองด้วยแสงขาวนวล ชุดขาวบางเบา พลิ้วไหวอย่างไร้น้ำหนัก ชายหนุ่มคนนั้นรูปงามยิ่งกว่าชายใดที่ผมเคยเห็น ริมฝีปากได้รูป จมูกโด่งคมสัน ใบหน้าเกลี้ยงเกลา ไร้ที่ตำหนิใดๆ ตั้งแต่ศรีษะจรดปลายเท้า ดวงตาสีรัตติกาลจ้องมองมายังผม
‘หมอนี่เป็นใคร ใช่คนหรือว่าผี’
“ฉันเป็นมนุษย์ต่างดาวในร่างมนุษย์ เกิดจากการรวมลักษณะที่ดีสุดจากเผ่าพันธุ์ของโฮโมเซเปียน และการเปลี่ยนแปลง
ยีนส์ เพื่อให้อายุยืนขึ้น ฉลาดขึ้น ว่องไวขึ้น ชื่อฉันคือ เซ็มเวต้า” เสียงนั้นดังขึ้นในหัวของผม
ผมจ้องมองร่างสง่างาม ที่ยืนอยู่ต่อหน้า เกิดมาไม่เคยเห็นใครหล่อเท่าคนๆนี้เลย
“นายมาโลกเราเพื่ออะไร?”
“เพื่อเรียนรู้”
“นายมาเรียนรู้อะไร?”
“มนุษย์ ร่างกายมนุษย์เราได้ศึกษาหมดแล้ว เรารู้ในสิ่งที่แม้มนุษย์ก็ยังไม่รู้
สิ่งที่ยังไม่ได้ศึกษาคือการเรียนรู้ดำเนินชีวิต อารมณ์ ความรู้สึกของสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์”
“..นายจะอยู่บนโลกจนถึงเมื่อไหร่?”
“อยู่จนกรณีศึกษาเสียชีวิต มีผู้ที่ถูกส่งมาแบบฉันอีกหลายคน ฉันถูกเลือกให้มาศึกษาเพศชายที่ชอบชายด้วยกันเอง นั่นก็คือ คุณ”
“คุณเป็นกรณีที่น่าสนใจ คุณไม่มีความผิดปกติทางด้านสมอง ครอบครัวการเลี้ยงของคุณก็ไม่มีปัญหา มันทำให้เราสงสัยมาก
ว่าทำไมคุณถึงเป็น ...”
‘มนุษย์ต่างดาวมีจริงหรือเปล่า’ ผมยังไม่อยากจะเชื่อ แต่เขาอ่านใจผมได้
((ลองคิดดูสิ ในเอกภพอันกว้างใหญ่ไม่สิ้นมีสิ้นสุด คงไม่มีเพียงโลกดวงเดียวดวงนี้ที่มีสิ่งมีชีวิต มนุษย์ยังไม่ได้ไปเหยียบดวงดาวทุกดวง แล้วจะพูดได้อย่างไรว่าไม่มีสิ่งมีชีวิต”)) เสียงของเขาดังอยู่ในหัวผม
“นับตั้งนี้เป็นต้นไป ผมจะอยู่กับคุณ”
‘ไม่นะ ไอ้ต่างดาว อย่ามายุ่งกับชีวิตผม ' ชีวิตผมคงวุ่นวายกว่าเดิมแน่
..จากที่ให้อยู่ด้วยเพราะจำใจ ..เปลี่ยนเป็นอยู่โดยขาดเขาไม่ได้ เขาใส่ใจผมทุกอย่าง เรียนรู้ที่จะศึกษาและเข้าใจ เขาทำทุกอย่างที่มนุษย์ทำ รวมถึงsex เขาทำให้ผมรักเขาโดยไม่รู้ตัว รู้ตัวอีกทีก็มีsexกับเขาแล้ว
ผมรักเขามากขึ้นทุกวัน แม้ผมจะไม่รู้ว่าพวกต่างดาวจะมีความรักไหม เขาอาจจะแค่อยากรู้ หรือสงสัย แต่ไม่ว่าอย่างไร เขาก็ยังอยู่เคียงข้างผมเสมอมา ไม่จากผมไปไหน
..นานแล้วนะที่เขามาอยู่กับผม... 50 ปีแล้วนับตั้งแต่วันแรกที่ผมเจอเขา...
ตอนนี้ผมอายุ 70 แล้ว โชคร้าย....ผมกำลังป่วย... นอนรอความตายอยู่ในโรงพยาบาล.. แต่ก็ยังดีที่ยังมีเขาคอยดูแล
ผมตั้งชื่อเล่นเขาว่า สกาย เพราะเขามาจากฟ้า บางครั้งก็เรียก กาย กายยังคงเหมือนเดิม เหมือนวันแรกที่ผมเจอ
เค้าไม่เปลี่ยนเลยแม้จะผ่านมาเกือบ50ปีแล้ว ..
ถึงผมจะแก่ สายตาฟ่าฟาง แต่ผมก็ยังพอมองเห็นคนที่ผมรัก ขณะที่ผมหายใจรวยริน มือของกายกอบกุมมือข้างนึงของผมแนบสัมผัสกับแก้มของเขา
ใบหน้าของเขายังเรียบเนียนเหมือนครั้งแรกที่ผมสัมผัส.... หยดน้ำตาของกายร่วงลงใส่มือผม.....
“อยู่กับผมได้ไหมนิว อย่าทิ้งผมไป ได้ยินมั้ยนิว” หยาดน้ำตาพรั่งพรูออกจากดวงตาคู่นั้น
((นิวผมรักคุณได้ยินผมมั้ย อย่าทิ้งผมไป)) เสียงของกายชัดเจนในความคิดของผม
((...กาย..ไม่ดีใจหรอ... พอเราตายนายก็จะไม่ต้องดูแลตาแก่คนนี้แล้ว นายจะได้จบเคสศึกษาของนายเสียที))
((ไม่ นิวไม่ใช่เคส กายดูแลนิวไม่ใช่เพราะหน้าที่ แต่เป็นเพราะรัก นิวคือหัวใจ นิวคือชีวิตของกาย ขอร้องได้มั้ยอย่าทิ้งเราไว้คนเดียว)) กายร้องไห้ให้ผมเห็นเป็นครั้งแรก..
น้ำตาผมไหล.... ผมอยากกอดเขา.. แต่ร่างกายกลับไร้เรี่ยวแรงที่จะเคลื่อนไหว ได้แต่นอนน้ำตาไหลอยู่อย่างนั้น
กายช้อนตัวผมขึ้นมากอด ซบบ่าผม...ร้องไห้เหมือนจะขาดใจ..
...ทุกอย่างค่อยๆมืดลง หายใจติดขัด ผมจะตายแล้วใช่ไหม.. ผมยังอยากอยู่กับกาย แต่ผมฝืนธรรมชาติไม่ได้........
ขอเถอะ .....ขอให้ผมได้อยู่กับกายต่อได้ไหม.....
....ลาก่อนนะสกาย.............
เราคงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว....
ขอบคุณที่ไม่ทิ้งกัน...
กายไม่เคยทิ้งเราไปไหน แต่ตอนนี้เป็นเราที่ทิ้งกายไป.... ขอโทดจริงๆนะ......
เราอยากอยู่กับกายไปนานแสนนาน...
แต่ก็รู้......ว่าคงทำไม่ได้....
The End
*** ขออนุญาตแก้ไขคำห้อยท้ายของชื่อเรื่อง เพื่อลดความรุงรังของหัวข้อ แต่หากผู้แต่งมีเรื่องแจ้งเพิ่มเติม ก็สามารถแก้ไขชื่อเรื่องได้ตามปกติค่ะ
ทิพย์โมบอร์ดนิยาย
-
โอวววววววววว อย่างน้อยก็มีความรักที่แท้จริงให้กัน พี่นุ่นว่าแบบนี้ก็ยังเป็นแฮปปี้ เอนดิ้งนะคะ ^o^
ว่าแล้วก็แอบเห็นพิมพ์ผิดเล็กน้อย
..........
“คุณเป็นกรณีที่น่าสนใจ คุณไม่มีความปกติทางด้านสมอง (คุณไม่มีความผิดปกติ ...คำว่า "ผิด" ตกไป)
ในเอกภพอันกว้างใหญ่ไม่สิ้นมีสุด (ไม่มีสิ้นสุด)
ศีรษะ (สระอี อยู่เหนือ ศ ศาลานะคะ)
สายตาฝ้าฟาง (ฝ้านะคะ ไม่ใช่ฟ่า)
ขอโทษ (ษ ฤๅษี ค่ะ)
.....ทั้งนี้ทั้งนั้น ยกเว้นก็แต่ว่าตั้งใจจะสะกดแบบนั้นอาจจะเพราะตั้งใจให้เป็นโลกอนาคตที่ภาษามีวิวัฒนาการไปนั่นก็ขอโทษด้วยนะคะ แหะๆ
ปล.ไม่แน่ใจมีอีกรึเปล่า ยังไงก็ลองตรวจดูอีกทีนะคะ ขอบคุณที่เขียนเรื่องนี้มาให้อ่านค่ะ ^^
-
:a5: :a5: :a5: :a5:
อะไรอ่ะไรเตอร์
จบเร็วไปมั๊ย?????
อยากอ่านต่ออ่ะ
แต่งเป็นเรื่องยาวเหอะ พลีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส :กอด1: :กอด1:
-
:L1:ชอบครับ
-
:monkeysad: :sad11: :o12:
-
เอ๊าาาาาาาววววว (ร้องเสียแบบนี้จริง ๆ อย่างดัง)
งบแบบซะงั้นแหละครับ น่าจะแถมให้คนอ่านสักหน่อย
จะได้เอาไปนอนฝันต่อ แบบมีปาฏิหาริย์ก็ได้ นะ นะ นะ นะ นะ
-
o13
-
ช่างเป็นรักที่ลึกซึ้งสุดยอดเลยอ่ะ
รักแท้แม้จะแก่ก็ยังดูแลกันอยู่โรแมนติกจัง
-
เรื่องสั้นๆ จริงด้วย :z3: ถ้ายาวกว่านี้อีกสักตอน - 2 ตอน น่าจะดีนะคะ มันสั้นไปนิดรวบรัดไปหน่อย
-
พล็อตน่าสนใจนะคะ ถ้าได้ขยายเป็นเรื่องสั้นซะประมาณ 4-8 ตอนจบ
คงจะเรียกน้ำตาได้ท่วมจอคอมแน่ๆ :L2:
-
อย่างน้อยก็ได้รูจักรักแท้ ซึ้งจัง :monkeysad:
อยากให้ยาวกว่านี้อ่า
-
พล๊อตน่าสนใจมากเลยครับ
น่าจะยากกว่านี้หน่อยนะ
และมีฉาก nc เยอะหน่อยนะคราบ
เป็นเรื่องที่น่ารักมากๆๆๆๆ
อย่างน้อยก้อได้รู้จักคำว่า
"รักแท้"
-
รักกันแต่ไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้
มันช่างเป็นอะไรที่เศร้าอ่ะ :monkeysad: น่าสงสาร
เนื้อเรื่องสนุกดี ขอบคุณฮับสำหรับเรื่องดีดี
-
เรื่องสั้น (ไปรึเปล่า) ของแท้
จริงๆ พล๊อตเรื่องก็น่าสนใจ แต่ควรจะเพิ่มรายละเอียดมากกว่านี้อีกหน่อย
หวังว่าคงจะมีผลงานอื่นๆ อีกในอนาคต เป็นกำลังใจให้นะครับ
-
เศร้าและซึ้งไปพร้อมกันเลย :monkeysad:
-
สั้น :z3:
ซึ้ง :monkeysad:
เศร้า :o12:
:pig4:
:bye2:
-
เศร้าจัง
แต่ก็เป็นรักแท้นะ
ชอบ
-
เออ...เศร้า
ถ้ายาวกว่านี้คงน้ำตาท่วมจอ
ขอบคุณฮะ
-
ขอยาวๆ กว่านี้ได้ไหมมมมมมมมมมมมม
-
จบแบบเศร้าๆอะ T^T เสียใจ
-
อย่างน้อยก็ได้รู้จัก รักแท้
ขอบคุณนะฮ๊าฟฟฟ
-
เข้ามาบวกเป็ด แล้วขอตัวจรลี (ไปเช็ดน้ำตา TOT)
-
ทำไมอย่างนั้น
-
ชอบนะชอบ
อยากให้มีเรื่องยาวจังเลยอะ
อยากรู้รายละเอียด
-
ทั้งซึ้งทั้งเศร้า :o12: :o12: :o12: