พิมพ์หน้านี้ - [เรื่องสั้น] Cupid Dart

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 19-08-2010 22:50:20

หัวข้อ: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 19-08-2010 22:50:20
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้



1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
--------------------------------------------------------------------------------

จริงๆ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งส่งรวมเรื่องสั้นของอีกบอร์ดนึงแต่เผอิญพี่เค้าบอกยังหื่นไม่พอเลยเอามาลงให้ทุกคนในเล้าอ่านแทนค่ะ ฮะๆ

คิดว่าแบ่งซะสามตอนจบน่ะค่ะ ถ้าพร้อมแล้วไปอ่านตอนแรกกันเลยค่ะ


------------------------------------------------------------------------------

 Cupid Dart

ดลไม่เคยคิดฝันว่าตนเองจะได้มีโอกาสมาต่างประเทศเลยสักครั้งด้วยภาษาอังกฤษที่แค่งู ๆ ปลา ๆ กับท่าทางที่ถูกวิจารณ์มาแบบรักษาน้ำใจว่าดูมองโลกในแง่ดีหรือในแบบที่ปลาเพื่อนสนิทเคยแปลออกมาโดยไม่คิดเงินว่า
   ‘แทบจะแปะป้ายกลางหน้าผากว่าผมหลอกง่ายครับ!’
   ที่ได้มีโอกาสมาเยือนประเทศอังกฤษเมืองผู้ดีนี้ได้ก็เพราะว่าผู้เป็นน้าได้ข่าวว่ามาดามโรสที่เป็นเจ้าของบ้านพักที่เคยอยู่คิดจะขายเธอจึงเดินทางมาเพื่อตกลงทำสัญญา ด้วยความที่ที่บ้านไม่อยากให้หญิงสาวเดินทางมาคนเดียวแต่ไม่มีใครว่างเลยโชคดีจึงตกกับดลนักศึกษาคนเดียวในบ้านที่เพิ่งปิดเทอมพอดี
   “อ๊ะ! นั่นไงดลกระเป๋าพวกเรา” เสียงฝนน้าสาวคนสวยเรียกสติที่เริ่มหลุดลอยเพราะตื่นคนของดลให้กลับมายังสายพานที่มีกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่แล่นผ่านหน้าไป
   ชายหนุ่มเอื้อมมือคว้ากระเป๋าสีน้ำตาลขนาดใหญ่ของน้าสาวก่อนแต่ก็แทบจะโดนลากตามสายพานไปด้วยถ้าไม่มีมือของใครบางคนเข้ามาช่วยยกลงมาเสียก่อน
   “ขอบคุณครับ เอ่อ Thanks” ดลหันไปส่งยิ้มขอบคุณจนตาหยีแต่เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายมีผมสีน้ำตาลเข้มและนัยน์ตาสีควันบุหรี่ก็รีบเปลี่ยนเป็นภาษาสากลทันที
   ในชั่วพริบตาที่สัมผัสกันทั้งสองรู้สึกถึงความรู้สึกบางอย่างที่ก่อตัวขึ้นในใจ กระแสไฟฟ้าวูบวาบอ่อน ๆ แล่นผ่าน เหมือนมีบางอย่างดึงดูดไม่ให้เขาละสายตาจากนัยน์ตาสีเทาคู่นี้ได้
   “ดลด๊ล มาช่วยน้าเอากระเป๋าเราลงก่อน!” ฝนตะโกนเรียกหลานชายขณะพยายามลากกระเป๋าสีฟ้าใบย่อมของอีกฝ่ายแต่ดูหนักเกินขาดลงมา
   “โอ๊ะ! Thank you” หญิงสาวหันไปกล่าวขอบคุณให้ผู้ใจดีอีกหนึ่งคนที่มาช่วยไว้ก่อนจะชะงักกึกเมื่อรู้สึกว่าใบหน้าที่มีแว่นกันแดดสีดำขอบเงินของคนตรงหน้าดูคุ้น ๆ ชอบกล
   “Your welcome, rainy” ชายหนุ่มผมดำใบหน้าเอเชียยิ้มตอบแล้วถอดแว่นกันแดดเสียบกระเป๋าเสื้อเผยให้เห็นชายหนุ่มหน้าตาสะอาดสะอ้านเป็นมิตรคนหนึ่ง
   “เจค!” ฝนแทบกรี๊ดออกมาเมื่อได้เจอเพื่อนร่วมบ้านชาวสิงคโปร์ที่ไม่ได้เจอกันเลยตั้งแต่เรียนจบ
   ชายหนุ่มหัวเราะ กอดเพื่อนด้วยกิริยาสุภาพก่อนที่เขาจะเรียกร่างสูงที่มาช่วยดลยกกระเป๋าตะกี้ให้มาทำความรู้จักกัน
   “นี่เพื่อนผมชื่อเควิน” เจคแนะนำตัวเพื่อนเป็นภาษาอังกฤษ ทั้งสองจับมือทักทายตามแบบสากล
   “ยินดีที่ได้รู้จักค่ะเควิน ฉันฝนหรือจะเรียกว่าเรนนี่แบบเจคก็ได้ ดล ๆ มานี่เร้ว” ประโยคหลังเธอหันไปเรียกหลานชายที่ยืนเอ๋ออยู่เป็นภาษาไทย “นี่ดลหลานชายฉันเองค่ะ ดลนี่เจคเพื่อนของน้าสมัยเรียน”
   “เอ่อ สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จัก” ชายหนุ่มเผลอตัวยกมือไหว้ตามแบบไทยเมื่อทราบว่าคนทั้งคู่อาวุโสกว่า ทำเอามือที่กำลังจะยกขึ้นของเจคชะงักกึก
   “ดลจับมือไม่ใช่ไหว้” ฝนกระซิบบอกหลานชายเบา ๆ เท่านั้นเองเขาจึงนึกขึ้นได้รีบเอื้อมมือไปคว้ามือของเจคกลับมาเขย่าเต็มแรงแทนพร้อมกับหันไปส่งยิ้มจับมือกับเควินต่อ
   “เจคมาทำอะไรที่นี่เหรอ?” หญิงสาวถามเพื่อน
   “ผมมาเรื่องที่บ้านของมาดามโรสน่ะ”
   “ว่าไงนะ?!” เธออุทาน “อย่าบอกนะว่าเจคจะมาซื้อบ้านหลังนั้น!”
   “เรนนี่ก็ด้วย?” ชายหนุ่มอึ้งไม่นึกว่าอีกฝ่ายจะมาด้วยเรื่องเดียวกันแบบนี้
   ระหว่างที่สองเพื่อนเก่ากำลังพูดคุยกันก็ยังมีคนสองคนที่ยืนเงียบอยู่ข้าง ๆ เควินนั้นยืนล้วงกระเป๋ากางเกงยีนส์ด้วยท่าทางสบาย ๆ ขณะที่ดลกลับรู้สึกว่ามือไม้ดูเกะกะเก้งก้างไปเสียหมดเมื่อมีสายตาสีเทาคู่นี้เหลือบมองเป็นระยะ ๆ
   “เอ่อ คุณมาจากที่ไหนเหรอ?” ดลตัดสินใจชวนคุยแก้เขินด้วยประโยคพื้นฐาน
   “อเมริกา” เควินตอบด้วยรอยยิ้มจาง ๆ “คุณล่ะ?”
   “ประเทศไทย” ดลอดจะยิ้มตามไม่ได้ แต่ทว่ารอยยิ้มไม่ช่วยอะไรในการต่อบทสนทนาเมื่อทั้งคู่กลับมาเงียบอีกครั้งเนื่องจากเควินก็ไม่เคยมาที่ไทยและไม่รู้จักด้วยส่วนดลถึงจะรู้จักอเมริกาแต่ก็ไม่เคยไปและไม่กล้าคุยต่อเพราะไม่รู้จะคุยอะไร
   “ประเทศไทยอยู่ที่ไหน?” หนุ่มอเมริกันถามต่อเมื่อเห็นว่าเพื่อนดูจะยังคุยไม่จบ
   “หา เอ่อ อะไรนะครับ” ดลหน้าซีดเพราะเมื่อครู่เขาไม่ได้ฟังว่าอีกฝ่ายพูดอะไรมาแต่เมื่อเควินทวนคำถามซ้ำอีกครั้งเขาก็พยักหน้าเข้าใจและอธิบายแบบง่าย ๆ ว่าอยู่ใต้จีน
   “เอ่อ น้าฝนครับผมว่าพวกเราย้ายที่ก่อนดีกว่าไหมครับคนอื่นจะได้เข้ามาเอากระเป๋าสะดวก” ชายหนุ่มเดินไปกระซิบบอกน้าสาวเบา ๆ อย่างเกรงใจ
   “นั่นสิ น้าลืมคิดไปเลย” ฝนอุทานก่อนจะชวนเจคให้เปลี่ยนที่ สุดท้ายทั้งสี่ก็มาจบลงที่ร้านกาแฟชื่อดังร้านหนึ่ง “พวกนายจะพักที่ไหนกันน่ะเจค?” เธอถาม
   ดลนั่งมองน้าสาวตักวิปครีมเข้าปากด้วยความอยาก บนโต๊ะมีเพียงเขาคนเดียวที่ไม่ได้สั่งกาแฟดื่ม สองหนุ่มเลือกสั่งเอสเปรสโซ่ทั้งคู่ขณะที่ฝนเลือกลาเต้เพิ่มวิปครีมอย่างที่ชอบ ตัวดลเองจริง ๆ ก็ชอบทานเจ้าครีมเนื้อขาวเหมือนกันแต่เพราะต้องการเก็บเงินไว้ใช้จ่ายให้คุ้มค่าที่สุดด้วยไม่ต้องการรบกวนเงินของฝนที่ทำงานแล้วจึงพยายามประหยัดเต็มที่
   “ยังไม่ได้จองโรงแรมเลย คิดว่าจะหาโรงแรมแถวนั้นพักเอาน่ะ” ชายหนุ่มตอบ
   “ฉันกะจะพักที่บ้านมาดามโรสนะ เมลมาถามมาดามแล้วนะเธอตอบตกลงพวกนายจะมาด้วยกันก็ได้” ฝนชวนเพื่อน ถึงแม้เรื่องธุรกิจจะยังตกลงกันไม่ได้แต่ทว่ายังไงก็คือเพื่อน
   หนุ่มสิงคโปร์หันไปปรึกษากับเพื่อนก่อนจะหันมาพยักหน้า “ตกลง”

   เควินมองคนตรงหน้าที่สายตากำลังจับจ้องไปยังถ้วยกาแฟของหญิงสาวตาปรอย ท่าทางดลจะไม่รู้ตัวเลยว่าตนเองแสดงออกชัดแค่ไหนว่าอยากกินจนรับรู้ได้ชัดเจน
   กิริยากลืนน้ำลายเมื่อฝนตักวิปครีมเข้าปากทำให้เขาเกือบหลุดขำ
   ...น่ารักดี...ชายหนุ่มคิดในใจ เสหยิบถ้วยกาแฟขึ้นมาจิบเพื่อไม่ให้ใครรู้
   “ดลอายุเท่าไหร่เหรอ?” เจคหันไปถามชายหนุ่มอีกคนที่นั่งฝั่งตรงข้าม
   “ยี่สิบครับ”
   “หน้าเด็กอีกคนแล้ว เรนนี่เองก็ยังดูไม่น่าเชื่อเลยว่าจะสาม โอ๊ย!” เขาร้องเมื่อมือของฝนข้ามฟากมาหนีบเข้าที่ขา
   “บอกกี่ครั้งแล้วยะว่าห้ามเผยแพร่อายุสุภาพสตรี!” เธอค้อนขวับ
   เจคร้องอูย ลูบที่ขาเบา ๆ เคราะห์ร้ายที่วันนี้เขาใส่กางเกงผ้ามาทำให้อีกฝ่ายหยิกได้ง่ายขึ้นไปอีก เควินก็นั่งหัวเราะหึ ๆ ไม่ช่วยอะไรเลยอีกต่างหากส่วนดลก็นั่งยิ้มอย่างเดียว
   หนุ่มไทยอมยิ้มเมื่อเห็นภาพการหยอกล้อกันของน้าและเพื่อน ถึงจะยังจับใจความไม่ค่อยทันแต่ก็พอรู้ว่าเจคคงจะพูดถึงเรื่องอายุของฝนเป็นแน่
หลังจากจิบกาแฟกันจนหมดแก้วทั้งหมดก็เคลื่อนขบวนโบกแท็กซี่ไปยังบ้านของมาดามโรส ภาพบ้านสีขาวขนาดสี่ชั้นอยู่ท่ามกลางดงไม้สีเขียว มีเถาดอกไม้สีชมพูสีม่วงดอกเล็ก ๆ ขึ้นแซมจนราวกับภาพวาด
“สวยจัง” ดลครางเป็นภาษาไทยแต่กระนั้นกระแสเสียงที่เต็มไปด้วยความชื่นชมก็ชัดเจนในความรู้สึกของเควินที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ จนอดจะพยักหน้าเห็นด้วยไม่ได้
“เพราะสวยอย่างนี้นี่เองนายถึงอยากได้มันนัก” เควินหันไปกล่าวกับเพื่อน
“ใช่ ทั้งฉันและเรนนี่...” เจคพึมพำ รู้สึกหนักใจกับเรื่องนี้พอควร
“มาดามโรส!” หญิงสาวสวมกอดหญิงชรารูปร่างอวบท่าทางใจดีคนหนึ่งที่เปิดประตูออกมาเมื่อได้ยินเสียงกริ่ง
“เรนนี่! อ้าวเจคมาด้วยหรือ” โรสกอดหญิงสาวชาวไทยด้วยความรักก่อนจะทักทายร่างสูงด้านหลัง เธอส่งยิ้มอบอุ่นเผื่อแผ่ไปยังผู้มาเยือนอีกสองคนที่เธอยังไม่รู้จัก
“แล้วนี่ใครกันจ๊ะเนี่ย”
“นี่ดลหลานชายของเรนนี่ค่ะมาดาม ส่วนนั่นเควินเป็นเพื่อนของเจคค่ะ บังเอิญพวกเราเจอกันที่สนามบินพอดี” หญิงสาวอธิบาย
“ยินดีที่ได้รู้จักจ้ะ มา ๆ เดินทางกันมาเหนื่อยๆเอาของไปเก็บแล้วลงมานั่งทานน้ำชากันดีกว่า ฉันอบคุกกี้ข้าวโอ้ตไว้ให้ด้วยรับรองว่ามีพอแน่ ๆ” โรสเดินนำเข้าบ้านด้วยท่าทางแข็งขัน “เรื่องห้องไม่ต้องห่วงฉันทำความสะอาดตลอดเพียงแต่ว่าหนุ่ม ๆ ต้องใส่ผ้าปูที่นอนเองนะจ๊ะเพราะเผอิญฉันเตรียมไว้ให้แค่เรนนี่กับดลเพราะไม่รู้ว่าพวกเธอจะมาด้วย”
เจคและเควินตอบอย่างสุภาพว่าไม่เป็นไรแล้วกล่าวขอบคุณหญิงอังกฤษ
“คุกกี้ของมาดามอร่อยอย่างนี้เลยดล รับรองว่าติดใจขอเบิ้ลแน่ ๆ” ฝนชูนิ้วโป้งให้หลานชาย
“น้ำหนักของน้าฝนเลยเพิ่มหลังกลับจากอังกฤษเพราะงี้สินะครับ” เขาแซวก่อนจะวิ่งหลบฝ่ามือของอีกฝ่ายที่จะตบลงมาพร้อมเสียงร้องว่าปากเสีย! ดังลั่น
ทางด้านสองหนุ่มที่ไม่รู้ภาษาไทยก็ได้แต่มองภาพน้าหลานวิ่งไล่กันที่สวนราวกับเด็ก ๆ ด้วยความขบขัน
“นี่คือเรนนี่คนนั้นของนายสินะเจค?” เควินหันไปถามเพื่อนขณะขนกระเป๋าเข้าไปในบ้านก่อน
“ใช่ คนนี้แหละ” หนุ่มชาวสิงคโปร์ยิ้มเศร้า ๆ พวกเขาขึ้นไปยังห้องที่มาดามโรสบอกให้ไปพัก เป็นห้องเล็ก ๆ ขนาดพอเหมาะสำหรับคนสองคนอยู่ได้โดยไม่อึดอัด ประกอบด้วยเตียงหลังเล็กแต่ยาวสองเตียง โต๊ะหนังสือสองโต๊ะ และตู้เสื้อผ้าสองตู้เท่านั้นโดยมาดามโรสบอกว่าจะนำผ้าปูที่นอนมาให้ทีหลังบนเตียงไม้จึงมีแต่ฟูกเปล่า ๆ ที่สีดูเก่า ๆ
ความลับที่มีน้อยคนนักที่จะได้รู้ว่าเขาเคยแอบชอบหญิงสาวชาวไทยตอนมาเรียนต่อที่อังกฤษก่อนจะต้องพาหัวใจที่บอบช้ำกลับประเทศเมื่อฝนตัดสินใจคบหากับรุ่นพี่ชาวอังกฤษคนหนึ่งก่อนที่เขาจะได้สารภาพรักเสียอีก
“ไม่รู้ว่าจะยังคบกันอยู่รึเปล่านะ” เขาพึมพำกับตนเองแต่คนข้างกายกลับได้ยิน
“ก็ถามสิ ถ้ายังว่างก็ลุยจีบไปเลย” เควินยุเพื่อน
“จะดีเหรอ” เจคลังเล
“รึว่าจะรอให้ใครฉกไปก่อนอีกล่ะ อุตส่าห์ได้มาเจอกันทั้ง ๆ ที่แทบไม่มีโอกาสเลยแท้ ๆ ก็คว้ามันไปสิ” หนุ่มอเมริกันกล่าว “เผื่อจะได้ช่วยกันไว้”
เจคสะดุดกับประโยคหลังของเพื่อน เขาขมวดคิ้วเหลือบมอง “หมายความว่าไง?”
“ดลน่ารักดีนายว่าไหม?” เควินตอบด้วยประโยคคำถาม
“อย่าบอกนะว่า...” เจคตบหน้าผากตัวเอง เขาลืมไปได้ยังไงนะว่าเสป็คของเควินคือผู้ชายเอเชียหน้าตาท่าทางซื่อ ๆ แบบดลหลานของเรนนี่นี่แหละ!
“ใช่” เควินรับคำหน้าระรื่น
“อย่าได้ไหมเควิน ท่าทางของดลเขาไม่น่าจะใช่นะ” เจคพยายามห้ามเพื่อน เขากลัวว่าถ้าเกิดเจคไม่จริงจังแล้วทิ้งดลขึ้นมาเรนนี่จะพาลเกลียดเขาไปด้วย ดลเองก็ดูจะไม่ประสากับเรื่องพวกนี้เท่าไหร่ เขาไม่อยากให้เพื่อนทำเสียเด็ก
“แต่ถ้าเขาชอบฉันล่ะ?” ชายหนุ่มนึกถึงท่าทางขัดเขินของอีกฝ่ายตอนอยู่สนามบินและปฎิกิริยาทางเคมีระหว่างพวกเขา
“ถึงตอนนั้นค่อยว่ากันอีกที” เจคตัดบทแล้วเดินออกจากห้องนอนไป

สองน้าหลานหลังจากวิ่งไล่กันจนฝนเป็นฝ่ายวิ่งไม่ไหวก็หยุดพักก่อนจะเข้าบ้านไม่เห็นใครเธอจึงเดินไปห้องกินข้าวติดกัน เห็นมาดามโรสกำลังวางจานคุกกี้ลงบนโต๊ะไม้สำหรับกินข้าวสีน้ำตาลแก่ขนาดใหญ่สิบคนนั่งพอดี
“มัวแต่วิ่งเล่นกันหนุ่ม ๆ เขาก็เลยขึ้นห้องเก็บกระเป๋ากันหมดแล้วล่ะ เรนนี่พักห้องเดิมนะส่วนดลฉันจัดห้องฝั่งขวาให้” โรสกล่าว
 ทั้งสองเอ่ยขอบคุณก่อนจะช่วยกันลากกระเป๋าหนักอึ้งของฝนขึ้นไปยังชั้นสองก่อน
“น้าฝนแบกอะไรมาเนี่ยหนักเป็นบ้าเลย” ชายหนุ่มบ่น
“ของจำเป็นทั้งนั้นแหละย่ะ อย่าบ่นมากน่า!”
เท่านั้นผู้เป็นหลานจึงปิดปากเงียบ เมื่อถึงห้องของหญิงสาวประตูห้องทางฝั่งซ้ายมือก็เปิดออกมาพอดี
“ห้องเดิมเลยเนอะเรนนี่” เจคยิ้มสดใส
“อื้ม นึกถึงเมื่อก่อนเลยเนอะ พวกเราชอบบังเอิญเปิดประตูมาเจอกันทุกที” ฝนส่งยิ้มตอบ
อันที่จริงไม่ใช่เรื่องบังเอิญแต่ว่าหญิงสาวไม่รู้ว่าเจคน่ะรอจังหวะเปิดมาให้ได้เจอหน้าหวาน ๆ ของสาวไทยต่างหาก
“แล้วกระเป๋าของนายล่ะดล?” เควินเอ่ยทักเมื่อเห็นว่ามีเพียงกระเป๋าใบโตของฝนคนเดียว
“อยู่ข้างล่างครับ” ดลตอบ แอบอายกับสำเนียงไทยจ๋าของตัวเองหน่อย ๆ ในเมื่อมีคนสำเนียงดีสามคนมายืนใกล้ ๆ แบบนี้
“งั้นเราลงไปยกกระเป๋าของนายกัน ส่วนของเรนนี่ให้เจคเขาช่วยก็ได้” ไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายได้คิด เขาจับมือของดลลงบันไดไปทันทีทิ้งให้สองหนุ่มสาวยืนมองตาปริบ ๆ
“ผมเอาขึ้นไปเองก็ได้ครับเควิน” ดลบอกอย่างเกรงใจเมื่อร่างสูงคว้ากระเป๋าของเขาเดินขึ้นบันไดฉับ ๆ ราวกับไม่รู้สึกถึงน้ำหนักสักนิด
“ไม่เป็นไร นายพักห้องไหนล่ะ?” เควินตอบด้วยน้ำเสียงเรื่อย ๆ สบาย ๆ
“ห้องถัดจากเรนนี่ครับ” เขาเลือกเรียกชื่อน้าสาวอย่างที่เจคเรียกเพื่อความเข้าใจตรงกัน
“อืม” เควินทำเสียงรับรู้ ใจครุ่นคิดว่าจะจีบอีกฝ่ายดีหรือไม่ อันที่จริงตอนแรกเขาก็ไม่ได้คิดอะไรมากแค่แกล้งแหย่เพื่อนเล่นแต่พอเห็นท่าทางคัดค้านหัวชนฝาแบบนั้นก็ทำเอาฉุนอยากแกล้งขึ้นมาตะหงิด ๆ เสียแล้วสิแถม...ชายหนุ่มเหลือบมองคนด้านหลัง
...น่ารักดี...
แม้ว่าจะไม่ได้ดูหวานแต่ก็มีเค้าลางทำให้ดูอ่อนโยนมากกว่าคมเข้ม โครงหน้ารูปไข่ล้อมด้วยเส้นผมสีดำละเอียดตัดเป็นทรงซอยแบบเทรนด์เกาหลีดูนิ่มจนน่าจับว่าจะเหมือนกับขนของเจ้าเชอเชียร์แมวที่บ้านหรือไม่
“พวกนายคิดจะอยู่กันที่นี่กี่วันหรือ?” เขาตัดสินใจปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติ บางทีเขาอาจจะอยากได้อีกฝ่ายมาเป็นน้องชายแทนก็ได้ใครจะรู้แต่ดูจากสัญชาตญาณความรู้สึกแล้ว...ท่าจะยาก ถ้าพี่น้องร่วมเตียงนี่ไม่แน่
“ประมาณสิบวันครับ” ดลตอบ
“อืม~ พวกฉันกะจะอยู่สักอาทิตย์เดียวเอง เสียดายจัง” เควินกล่าว ขณะที่ดลไม่ได้ตอบอะไร
“ขอบคุณครับ” หนุ่มผมดำเอ่ยเมื่อมาถึงหน้าห้องของเขา
“ไม่เป็นไร เอากระเป๋าไปวางแล้วลงไปทานคุกกี้กันดีกว่า เจ้าเจคอวดฉันนักหนาว่าอร่อยมากต้องลองลงไปพิสูจน์เสียหน่อย”
ดลหัวเราะ “เรนนี่ก็บอกกับผมเหมือนกันครับ”
“งั้นต้องยิ่งรีบลงไปใหญ่เลย ไม่งั้นสองคนนั้นอาจจะเผลอทานจนหมดแล้วก็ได้นะ” เควินขยิบตาทำเอานักศึกษาหนุ่มรู้สึกร้อนผ่าวที่หน้าขึ้นมา
“รอสักครู่นะครับ” หนุ่มไทยยกกระเป๋าผลุบหายเข้าไปในห้องไม่นานก่อนจะออกมาด้วยใบหน้าระเรื่อสดใส “ขอโทษที่ทำให้รอครับ”
“ไม่เป็นไร” เพียงมองก็รู้ว่าดลคงจะไปล้างหน้ามาเป็นแน่ ปอยผมด้านหน้ายังคงจับตัวเป็นก้อนเพราะน้ำอยู่เลย อืม แก้มแดงๆ เส้นผมเปียก...ก่อนที่ความคิดเจ้ากรรมจะเริ่มอกุศลไปไกลเสียงเรียกของอีกฝ่ายก็ปลุกชายหนุ่มจากภวังค์เสียก่อน
“ลงมาจนได้ มา ๆ สองคนนี้จะกินคุกกี้หมดจานแล้วนะเนี่ยรู้ไหม” โรสกวักมือเรียกเมื่อเห็นทั้งสองเดินเข้ามา เธอนั่งอยู่ข้าง ๆ ฝนส่วนเจคอยู่ฝั่งตรงข้ามข้าง ๆ มีชั้นผ้าสีขาวพับเป็นระเบียบวางอยู่คาดเดาว่าน่าจะเป็นผ้าปูเตียงนั่นเอง ในมือของแขกทั้งสองมีคุกกี้อยู่ในมือทั้งคู่ กลางโต๊ะมีจานเซรามิกสีฟ้าใบใหญ่ใส่คุกกี้วางอยู่เหลือไม่ถึงสิบชิ้น
“กินไม่รอกันเลยนะ” เควินตบบ่านั่งข้างๆเพื่อนขณะที่ดลเดินไปนั่งข้าง ๆ น้าสาว
“เดี๋ยวฉันเอาคุกกี้มาเติมให้นะ น้ำชาล่ะพอไหม?” หญิงชาวอังกฤษกล่าวอย่างกระตือรือร้น
“พอค่ะมาดาม” ฝนตอบหยิบกาน้ำชาทำจากกระเบื้องขาวลายดอกไม้สีชมพูมารินให้ผู้มาใหม่ทั้งสอง
“อร่อยครับ” ดลที่หยิบคุกกี้ชิ้นใหญ่ขนาดเท่ากำปั้นเด็กขึ้นมาชิมเอ่ยชม
   “เป็นคุกกี้ข้าวโอ้ตที่อร่อยที่สุดเท่าที่ผมเคยทานมาเลยครับมาดามโรส” เควินเสริม
   “ขอบใจจ้ะ” เธออมยิ้มอย่างยินดี
   “มาดามอยู่คนเดียวเหรอครับตอนนี้?” เจคเป็นผู้ถามขึ้น
   “จ้ะ” หญิงชรามีสีหน้าเศร้าลงเล็กน้อย
   “ขอโทษนะครับแต่ทำไมคุณถึงอยากจะขายบ้านหลังนี้ล่ะครับ?” หนุ่มอเมริกันถาม
   “เควิน!” เจคอุทานเขาลืมบอกเหตุผลที่มาดามโรสอยากขายบ้านหลังนี้ทิ้งให้เพื่อนรู้เสียสนิท
“ไม่เป็นไรจ้ะเจค” โรสถอนหายใจ “วิลสามีของฉันเสียไปเมื่อเดือนก่อนจ้ะ ฉัน...ทนอยู่ในบ้านที่มีความทรงจำหลังนี้ไม่ได้ มันทรมานเกินไป”
ดลที่รู้เรื่องนี้จากน้าสาวอยู่แล้วเม้มริมฝีปาก เควินเอ่ยขอโทษเบา ๆ บรรยากาศเศร้าสร้อยเริ่มปกคลุมห้อง ทั้งเจคและฝนต่างตกอยู่ในความทรงจำในอดีตขณะที่เควินยังรู้สึกผิดอยู่ ในที่สุดหนุ่มไทยก็เป็นคนเอ่ยคนแรก
“ขอผมไปเคารพสุสานของเขาได้ไหมครับ?”
“ได้สิจ้ะ วิลคงดีใจที่มีคนมาเยี่ยม” โรสกล่าวยิ้ม ๆ
“งั้นบ่ายนี้พวกเราไปหาวิลกันก่อนแล้วกัน” ฝนเสนอ
“พวกเธอไปกันเองได้ไหม เผอิญเดี๋ยวจะมีช่างไฟมาซ่อมไฟในครัวตอนสองโมงน่ะจ้ะ” หญิงผมสีดอกเลาเอ่ยขอโทษทั้งสี่
“ได้ครับมาดาม” เจคตอบ
โรสบอกที่ตั้งของสุสานให้ทราบ ฝนเสนอให้ทุกคนพักผ่อนกันก่อนแล้วค่อยเจอกันตอนสิบเอ็ดโมงเพราะนี่เพิ่งจะเก้าโมงครึ่ง โดยมาเจอกันที่ห้องนั่งเล่น
เมื่อถึงห้องดลก็ล้มตัวลงนอนแผ่บนเตียงทันที จริง ๆ เขาทั้งง่วงทั้งเพลียอยากจะนอนพักแต่เพราะเป็นคนเอ่ยปากขอเลยไม่กล้าบอกใคร
“น้าฝนนี่สุดยอดเลยไม่มีเหนื่อยเลยรึไงน้า” เขาพึมพำ ชั่งใจว่าจะทำอะไรต่อไปดีแต่สุดท้ายร่างกายก็ทนฝืนไม่ไหวผล็อยหลับไปเสียอย่างนั้น
ทางด้านของเควินเองก็โดนเพื่อนซักเรื่องของดลเช่นกัน หนุ่มสิงคโปร์นั่งที่โต๊ะหนังสือขณะที่เควินนั่งพิงอยู่บนเตียงมือประสานไว้ที่ตัก
“ตกลงว่านายจะจีบดลจริงน่ะเหรอเควิน?”
“ทำไมล่ะ ตอนนี้ฉันก็โสดดลก็โสดไม่เห็นเป็นไร”
เจคเลิกคิ้ว “นายถามเขาแล้ว?”
“เปล่า”
นั่นปะไร! หนุ่มผมดำส่ายหน้าถอนหายใจ
“นายคิดจะทำอะไรกันเควิน นั่นหลานของเรนนี่นะ”
“แล้วไง? เขาอายุยี่สิบแล้วนะเจคไม่ใช่เด็ก ๆ”
“พนันกันไหมล่ะว่าเขายังเป็นเด็กจริง ๆ” จากที่คุยกันมาทำให้เจครู้สึกว่าดลนั้นยังดูอ่อนต่อโลกอยู่มาก ยิ่งเป็นหลานของหญิงที่ชอบทำให้เขายิ่งเกิดความรู้สึกเอ็นดูและต้องการปกป้อง
“นายก็จีบเรนนี่ไปส่วนฉันก็จะคอยกันดลแยกออกมาไม่ดีหรือไง?” เควินย้อน
คราวนี้หนุ่มสิงคโปร์ถึงกับอึ้งไปเล็กน้อย
“มันคนละเรื่องกัน...”
“คนละเรื่องตรงไหนกัน ถ้าเกิดว่าเด็กมันไม่เล่นด้วยฉันสัญญาว่าจะไม่ฝืนใจมอมเหล้าเขาน่า” เควินยักไหล่ มือประสานกันเหนือศีรษะพิงพนักเตียง
“เออ” เจคถอนหายใจ  “อย่างน้อยก็ให้แน่ใจก่อนเถอะว่าดลเขาเป็นเกย์เหมือนนายหรือเปล่า”
หนุ่มนัยน์ตาสีเทาหัวเราะ “พนันกันไหมล่ะว่าเขาใช่!”
ใช่...ดลเป็นเกย์ นั่นคืออีกหนึ่งเหตุผลที่ทำให้ทางบ้านของดลและฝนตัดสินใจให้เดินทางกันสองต่อสองได้ จริงอยู่ว่าทั้งสองเป็นญาติกันแต่จริง ๆ แล้วดลเป็นลูกติดมาจากทางสามีของน้ำพี่สาวของฝนดังนั้นตามหลักแล้วทั้งสองจึงไม่มีความผูกพันทางสายเลือดกันเลย
เมื่อใกล้ถึงเวลาที่นัดกันสองหนุ่มจึงชักชวนลงไปข้างล่าง
“เอ ทำไมดลถึงยังไม่ลงมาล่ะเนี่ย” หญิงสาวบ่นเมื่อเห็นว่าทุกคนมาครบแล้วยกเว้นแต่หลานชายตนเองคนเดียว
“เดี๋ยวผมขึ้นไปตามให้เอง” เควินเสนอตัว
“ขอบคุณค่ะ” ฝนกล่าว
ชายหนุ่มเคาะประตูสองทีแต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับมาเขาจึงลองเคาะให้แรงขึ้นแล้วเรียกชื่อของดลอีกครั้ง...ได้ผล หนุ่มไทยเดินสะลึมสะลือมาเปิดประตูกล่าวว่า
“แป๊บนึงนะ” แล้วปิดประตูไป
เควินยืนเอ๋ออยู่หน้าห้องเล็กน้อยเพราะที่ดลพูดมาเมื่อครู่น่ะเป็นภาษาไทยแล้วเขาจะฟังออกได้ยังไงล่ะ!
“เอ่อ ขอโทษที่ทำให้รอครับ” หลังจากไปล้างหน้ามา ปรับสติสตังเปิดโหมดภาษาต่างประเทศเรียบร้อย ใบหน้าระเรื่อทั้งจากความร้อนของน้ำและความเขินอายของดลก็ค่อย ๆ โผล่ออกมาจากหลังประตู
“ไม่เป็นไร เจคกับเรนนี่รอพวกเราอยู่ข้างล่างแหนะ” หนุ่มอเมริกันกล่าวอย่างไม่ถือสา
“ครับ...”


TBC.



*** ขออนุญาตแก้ไขคำห้อยท้ายของชื่อเรื่อง เพื่อลดความรุงรังของหัวข้อ  แต่หากผู้แต่งมีเรื่องแจ้งเพิ่มเติม ก็สามารถแก้ไขชื่อเรื่องได้ตามปกติค่ะ
 ทิพย์โมบอร์ดนิยาย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่1 [19/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 19-08-2010 23:02:44
ชอบบรรยากาศ
+1
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่1 [19/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 19-08-2010 23:03:50
:กอด1:ค่ะมาดามโรส โอ๋ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เศร้าจัง

กระต่ายดูนี่
“พวกนายคิดจะอยู่กับที่นี่กี่วันหรือ?”  (ตั้งใจใช้ กับ รึเปล่าคะ?)
ฝนเสนอให้ทุกคนพักผ่อนกันก่อนแล้วตอนสิบเอ็ดโมงเพราะนี่เพิ่งจะเก้าโมงครึ่ง ค่อยมาเจอกันที่ห้องนั่งเล่น (มันสลับมั้ย? กันก่อน..เพราะนี่เพิ่งจะเก้าโมงครึ่ง (วรรค) แล้วตอนสิบเอ็ดโมงค่อยมา...)
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่1 [19/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 19-08-2010 23:11:03
ชอบบรรยากาศ
+1

เม้นต์แรก~ ขอบคุณนะคะ :กอด1:

:กอด1:ค่ะมาดามโรส โอ๋ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เศร้าจัง

กระต่ายดูนี่
“พวกนายคิดจะอยู่กับที่นี่กี่วันหรือ?”  (ตั้งใจใช้ กับ รึเปล่าคะ?)
ฝนเสนอให้ทุกคนพักผ่อนกันก่อนแล้วตอนสิบเอ็ดโมงเพราะนี่เพิ่งจะเก้าโมงครึ่ง ค่อยมาเจอกันที่ห้องนั่งเล่น (มันสลับมั้ย? กันก่อน..เพราะนี่เพิ่งจะเก้าโมงครึ่ง (วรรค) แล้วตอนสิบเอ็ดโมงค่อยมา...)

อุ๊บบบบบ

ขอบคุณที่พี่นุ่นมากค่า พลาดตั้งสองที่แหนะ แหะๆ ตอนแต่งเรื่องนี้เบลอมากมายอ่ะพี่นุ่น แต่งไปอ่านหนังสือสอบไป ฮะๆ


+1ให้ทั้งสองคนค่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่1 [19/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: Wr@iTh ที่ 19-08-2010 23:20:05
ติดตามผลงานของพี่ต่ายค่ะ  :bye2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่1 [19/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 19-08-2010 23:53:57
ดลดูเอ๋อดีชอบค่ะ หวังว่าเคลวินคงไม่มาหลอกดลนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่1 [19/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 20-08-2010 00:07:13
เข้าคิวรอ ลงจบเมื่อไหร่จะมาอ่านแล้วเม้นท์รวดเดียว
แต่ถ้าทนไม่ไหว..จะมาแอบอ่าน
แล้วค่อยเม้นท์ทีเดียวตอนจบ
 :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่1 [19/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 20-08-2010 08:15:22
น่าติดตามมากเลยครับ แล้วจะรอตอนต่อไป :L1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่1 [19/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 20-08-2010 09:44:33
ดลดูซื่อๆ ใสๆ อ่อนต่อโลกดีนะ
ชอบค่ะ :man1:


รอตอนหน้านะคะ
 :mc4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่1 [19/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 20-08-2010 11:04:07
 :impress2:  ชอบๆ  บรรยากาศดูอบอุ่นดี
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่1 [19/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: Mercy ที่ 20-08-2010 15:45:13
หนุ่มน้อยชาวไทย กับหนุ่มใหญ่ชาวอเมริกา...

รอเสพความน่ารักแบบเย็นๆ แต่อบอุ่นนะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่1 [19/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: หลงไหลในม่านหมอก ที่ 20-08-2010 18:52:33
ดลดูใสๆอ่ะ

เรื่องนี้ดูนุ่มนวลดีคะ

 :กอด1:น้องต่าย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่1 [19/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 21-08-2010 13:46:57
ติดตามผลงานของพี่ต่ายค่ะ  :bye2:

จุ๊บๆ ขอบคุณจ้า

ดลดูเอ๋อดีชอบค่ะ หวังว่าเคลวินคงไม่มาหลอกดลนะ

จริงๆตามที่คิดไว้ควรจะเอ๋อซื่อๆกว่านี้อีกค่ะแต่ตอนนั้นมันรีบปั่นมากเลยได้ออกมาแค่นี้

เข้าคิวรอ ลงจบเมื่อไหร่จะมาอ่านแล้วเม้นท์รวดเดียว
แต่ถ้าทนไม่ไหว..จะมาแอบอ่าน
แล้วค่อยเม้นท์ทีเดียวตอนจบ
 :laugh:

ฮะๆ ครับผม~

น่าติดตามมากเลยครับ แล้วจะรอตอนต่อไป :L1:

ขอบคุณค่ะ ^^

ดลดูซื่อๆ ใสๆ อ่อนต่อโลกดีนะ
ชอบค่ะ :man1:


รอตอนหน้านะคะ
 :mc4:

โดยส่วนตัวต่ายชอบเขียนคาแรกเตอร์ที่ดูซื่อ ใสบริสุทธิ์ค่ะเพราะมันหายากในความเป็นจริง  ฮะๆ

:impress2:  ชอบๆ  บรรยากาศดูอบอุ่นดี

ดีใจที่ชอบค่ะ~

หนุ่มน้อยชาวไทย กับหนุ่มใหญ่ชาวอเมริกา...

รอเสพความน่ารักแบบเย็นๆ แต่อบอุ่นนะจ๊ะ

หนูว่าหนูชอบเขียนตัวละครฝรั่งล่ะค่ะพี่ไนท์ 55+

ดลดูใสๆอ่ะ

เรื่องนี้ดูนุ่มนวลดีคะ

 :กอด1:น้องต่าย

กอดๆ ขอบคุณค่ะพี่ซีซั่น จุ๊บๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่2 [21/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 21-08-2010 13:54:17
เมื่อลงมาถึงหนุ่มไทยก็เอ่ยขอโทษน้าสาวและเพื่อนอีกครั้งที่ตนเองเผลอหลับโดยไม่ได้ตั้งนาฬิกาปลุกไว้
“มือถือเราปรับเวลาเป็นของที่นี่แล้วเหรอดล?” ฝนถามหลานชาย
“ครับ” ดลตอบ
“แล้วนี่เอาพาสปอร์ตกระเป๋าตังค์มาครบนะ ได้แบ่งเงินไว้อย่างที่น้าบอกหรือยัง?” ประโยคหลังเธอเอ่ยเป็นภาษาไทยเพื่อที่อีกสองคนจะได้ฟังไม่ออก ถึงจะเป็นเพื่อนกันหากไม่ให้รู้เลยว่าพวกเธอแบ่งเงินบางส่วนไว้ที่นี่ด้วยอาจเป็นการดีกว่า สบายใจทั้งสองฝ่าย
ดลพยักหน้าก่อนที่ทั้งสี่จะออกเดินทางไปยังโบสถ์ที่อยู่ห่างออกไปประมาณสองกิโลเมตรจึงตัดสินใจเดินเท้ากันเพื่อที่จะได้ไม่ต้องเสียค่าแท็กซี่และได้ชมวิวไปด้วยในตัว
“ถนนเส้นนี้ตอนช่วงฤดูใบไม้ร่วงนะพื้นจะกลายเป็นพรมสีส้มเลยล่ะดล” ฝนเล่าเสียงเจื้อยแจ้วให้อีกฝ่ายฟังว่าเมืองนี้ในความทรงจำของเธอเป็นอย่างไรโดยมีเจคช่วยเสริมเป็นระยะ ๆ ขณะที่ดลและเควินทำตัวเป็นผู้ฟังที่ดี
“อยากหยุดถ่ายรูปบ้างหรือเปล่า?” หนุ่มผมน้ำตาลถามดลที่กดชัตเตอร์กล้องด้วยสีหน้าตื่นตาตื่นใจราวกับเด็กได้ของเล่นจนเควินรู้สึกเอ็นดู
“ครับ?” ดลหันมายิ้มแหย ๆ ให้เพราะเขาไม่ได้ฟังที่ร่างสูงถามอีกแล้ว เควินไม่ชักสีหน้าหรือใด ๆ ทั้งสิ้น เขาทวนประโยคอีกครั้งช้า ๆ อย่างใจดี
“ขอบคุณครับ เอาไว้ตอนขากลับดีกว่าครับ” หนุ่มไทยยิ้มขอบคุณ
“อืม” เควินพยักหน้า
ตามรายทางมีร้านรวงเปิดอยู่มากมาย กลิ่นขนมปังอบสดใหม่ชวนให้ลิ้มลองแต่เพราะส่วนใหญ่ยังอิ่มคุกกี้และน้ำชาของเจ้าของบ้านกันอยู่จึงตัดสินใจค่อยมาทานกันวันหลัง
ฝนมองตาปรอยเพราะนี่เป็นร้านประจำของเธอเลย
“ชีสสติ๊ก สโคนแล้วก็พายแอปเปิ้ลของที่นี่อร่อยมากเลยล่ะ ”
“ผมจำได้ว่าพอต้นเดือนทีไรน้าของเธอจะต้องมานั่งทานทุกอย่างอย่างละนิดละหน่อยประจำเลยล่ะดล” เจคเล่า
“ทุกอย่าง?!”
“ทำไม! ก็มันอร่อยนี่! แถมน้าไม่ได้กินคนเดียวเสียหน่อย!” ฝนค้อนขวับ
“ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่” ดลหัวเราะ “ร้อนตัวเนอะคนเรา” เขาแซวเป็นภาษาไทยก่อนที่สองน้าหลานจะโต้ตอบเป็นภาษาเกิดจนลืมเพื่อนร่วมทางอีกสองคนไปเลยว่าฟังภาษาไทยไม่ออกกระนั้นสองหนุ่มก็ไม่ได้รู้สึกโกรธอะไร
ต้นไม้สีน้ำตาลตัดกับใบไม้สีเขียว ลมเย็น ๆ สดชื่นพัดเอากลิ่นของฤดูร้อนแตะจมูก เป็นกลิ่นของธรรมชาติที่พวกเขาซึ่งอาศัยอยู่ในเมืองใหญ่ยากจะเจอ
“นั่นไงโบสถ์!” หญิงสาวร้อง ชี้ไปยังสิ่งก่อสร้างทรงแหลมสีขาวเหนือต้นไม้ขึ้นมา “เลี้ยวซ้ายแล้วข้ามถนนก็ถึงแล้วล่ะ”
“ไม่รู้ว่าฟาเธอร์กับซิสเตอร์ยังเป็นคนเดิมอยู่หรือเปล่านะ” เจคกล่าวขึ้น
“ฟาเธอร์ปิแอร์เทศน์เก่งมากเลยล่ะดล สำเนียงก็ฟังง่ายด้วยเอาไว้วันอาทิตย์น้าจะพามาฟังนะ” ฝนกล่าว
ดลทำหน้าแหย เขาไม่มั่นใจเลยสักนิดว่าจะฟังรู้เรื่องไหม ความรู้ด้านไบเบิลก็ไม่มีสักนิดด้วยแต่เพราะเกรงใจจึงได้แต่พยักหน้าไป
พวกเขาหารเงินกันซื้อช่อดอกเบญจมาศห่อกระดาษหนังสือพิมพ์ที่ขายอยู่ในรถเข็นหน้าโบสถ์เพื่อไปวางหน้าสุสาน สำหรับเจคและฝนที่เคยได้อาศัยอยู่กับชายชราซึ่งทอดร่างอย่างสงบสุขเบื้องหน้าถึงกับเงียบไปเลย
ดลและเควินเองก็ถูกอารมณ์และบรรยากาศทำให้หดหู่ตามไปเช่นกัน
“หลับให้สบายนะคะวิล” หญิงสาวเอ่ยเสียงเครือ หยิบกระดาษทิชชู่ออกมาซับน้ำตา “น้าไม่เป็นไร ขอบคุณ” เธอหันไปยิ้มให้ดลที่เดินเข้ามาแตะแขนอย่างกังวล
“วิลคงไม่อยากให้เธอร้องไห้หรอกเรนนี่ เขาเคยบอกนี่ว่าชอบรอยยิ้มของเธอที่สุด” เจคปลอบเพื่อนอย่างอ่อนโยน
“อื้ม นั่นสินะ” ฝนยิ้มเศร้า ๆ แล้วเอ่ยลาผู้วายชนม์ “ไว้พวกเราจะมาเยี่ยมใหม่นะคะวิล”
“เราเข้าไปดูในตัวโบสถ์กันเถอะ” หนุ่มสิงคโปร์ชักชวน
เมื่อเข้ามาข้างในสิ่งปลูกสร้างทางศาสนาแห่งนี้ความสับสนวุ่นวายเศร้าสร้อยในใจพลันมลายหายไปจากใจของชายหนุ่มชาวไทยทันที
แสงสีสดใสลอดผ่านกระจกสีที่ถูกทำเป็นรูปการกำเนิดของพระเยซูอย่างวิจิตรสวยงาม มือยกขึ้นถ่ายรูปเก็บไว้ทันที สายตาบ่งบอกความชื่นชมอย่างเห็นได้ชัด
เจคเป็นคนเดียวที่เดินไปทำความเคารพรูปปั้นขณะที่อีกสามคนยืนนิ่ง
“คุณไม่ได้นับคือคริสต์หรือคะ?” ฝนถามเควินอย่างแปลกใจ
“เปล่าครับ ผมมันคนไร้ศาสนา” ชายหนุ่มตอบยิ้ม ๆ
“ทำไมล่ะครับ?” ดลอดจะถามไม่ได้
“ผมมีบางอย่างที่ศาสนาคริสต์ห้ามไว้น่ะครับ” เควินตอบสั้น ๆ เมื่อตอบแค่นั้นสองน้าหลานก็ไม่คิดจะถามซักไซ้ต่อ สำหรับดลนั้นอีกหนึ่งเหตุผลคือไม่แน่ใจว่าถามไปจะฟังออกหรือไม่
หลังออกจากโบสถ์ไม่นานหญิงสาวชาวไทยก็เกิดอาการหน้าซีดขึ้นมากระทันหันขอตัวกลับที่พักก่อน ใครถามอะไรก็ไม่ยอมตอบ
“พวกคุณเดินกันต่อไม่ต้องห่วงฉันหรอกค่ะ” เธอกล่าว
“ได้ยังไงล่ะน้าฝน มาด้วยกันก็ต้องไปด้วยกันสิ” ดลเอ่ยท้วงเป็นภาษาไทย
“อย่าเลย แกไปเดินต่อเหอะดล น้าไม่เป็นไรมากหรอก กลับเองได้” เธอตอบกลับด้วยภาษาเดียวกัน
“เดี๋ยวสิเรนนี่ คุณจะกลับคนเดียวได้ยังไง ให้ผมไปส่งดีกว่า” เจคเอ่ยขึ้น
“ฉันยังจำทางได้น่าเจค คุณเดินเป็นไกด์ให้สองคนนี้เถอะ”
“แต่ผมว่าพวกผมเดินกันเองได้ครับ เจคนายเดินไปส่งเรนนี่เถอะ เดี๋ยวฉันเดินกับดลต่อเอง” เควินกล่าวหันไปถามกับดลว่าตกลงไหม
“แต่...” หนุ่มไทยขมวดคิ้ว
“เออ ไปเหอะดล น้าแค่...แดงเดือดว่ะ” ในที่สุดเธอก็๋ยอมกัดฟันบอกความจริงกับหลานเป็นภาษาเกิดเบา ๆ
“อ่อ” คราวนี้ชายหนุ่มถึงค่อยคลายกังวล ถ้าอีกฝ่ายบอกว่าปวดหัวหรือปวดท้องเฉยๆเขาคงกังวลกว่านี้เพราะอาจเป็นหนักได้ แต่ถ้าเป็นเรื่องนี้ที่ผู้หญิงเป็นกันทุกเดือนน้าของเขาคงรับมือจัดการได้อยู่แล้ว
“เตรียมยามาหรือเปล่าครับ?” เขาถามน้าสาว
ฝนพยักหน้า “ไปเที่ยวต่อเถอะ ไม่ต้องห่วง เจคนายเองก็ไปเที่ยวต่อเถอะ ฉันกลับเองได้จริง ๆ”
“ไม่ครับ เควินฝากดลด้วยนะ” เขายืนยันคำเดิม หันไปฝากหลานชายของคนที่ชอบกับเพื่อน
“ได้ แล้วจะซื้ออะไรไปฝาก” หนุ่มอเมริกันโบกมือให้ ลากแขนหนุ่มไทยที่ยืนเอ๋ออยู่ให้เดินไปด้วยกัน
“ถ้าพวกเขาหลงทางจะว่ายังไง!” ฝนร้อง ไล่ให้เพื่อนเก่าไปด้วย
“เควินน่ะจำทางเก่งไม่เป็นไรหรอก อีกอย่างถ้าหลงแค่ถามว่าบ้านมาดามโรสไปทางไหนเขาก็รู้กันหมดอยู่แล้ว” เจค ตอบ แตะแขนของหญิงสาวอย่างสุภาพเพื่อพยุง “พวกเรากลับกันดีกว่าครับ ถ้าไม่ไหวเมื่อไหร่บอกผมนะครับ” แล้วเขาก็โบกเรียกแท็กซี่
ในที่สุดเธอก็ต้องกลับพร้อมหนุ่มสิงคโปร์อย่างจำยอม
“คุณเคยมาที่นี่เหรอครับ?” ดลเอ่ยถามคนข้างกาย
“ไม่”
“อ้าว!” เขากระพริบตาปริบ ๆ อย่างงุนงงเพราะเห็นอีกฝ่ายเดินนำฉับ ๆ เหมือนรู้ทาง
อันที่จริงแล้วเควินก็แค่อยากจะเดินออกมาจากวงเพื่อที่จะได้ตัดประเด็นให้จบไว ๆ ก็เท่านั้น และแน่นอนว่าเพื่อที่จะได้อยู่ตามลำพังกับคนข้าง ๆ ให้เร็วขึ้นด้วย
“เอาอย่างนี้ นั่งพักเหนื่อยกันในสวนข้างหน้าก่อนดีกว่า” ชายหนุ่มชักชวน เมื่อข้ามถนนไปก็จะพบกับสวนสาธารณะที่ถูกตัดแต่งไว้ ทั้งสองทรุดตัวลงนั่งที่เก้าอี้ไม้ใกล้ ๆ กับน้ำพุ
“นอนก็ได้นะ ท่าทางนายคงเพลียจากการเดินทางอยู่สินะ? ” เควินเอ่ยขึ้น
ดลทำท่าตกใจ “มะ ไม่เป็นไรครับ”
“เอาน่า ไม่มีใครอยู่เลย นอน ๆ ไปเถอะ” ร่างสูงเอ่ย “ตาแดงเป็นกระต่ายแล้วยังฝืนอยู่อีก” เขาบ่น
เพราะขัดไม่ได้ผสมกับความเหนื่อยล้าที่สั่งสมมาจริง ๆ หนุ่มไทยจึงหลับตาลงเอนศีรษะพิงพนักด้านหลังและผล็อยหลับไป
เควินอมยิ้ม เขาปัดปอยผมที่ปกระใบหน้าให้พ้นออกจากวิสัยการมองของเขา กระซิบเรียกเบา ๆ สังเกตการหายใจว่าสม่ำเสมอไม่ได้แกล้งหลับแล้วจึงโน้มตัวไปจูบเบา ๆ ผะแผ่วก่อนจะผละออกมาทันทีอย่างกลัวว่าอีกฝ่ายจะตื่น
ดลตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกแปลก ๆ เขาฝัน...ฝันว่าจูบกับใครบางคน...มือยกขึ้นลูบไล้ริมฝีปากอย่างลืมตัวว่ามีใครบางคนยังนั่งอยู่ข้าง ๆ
“หลับสบายไหม?” เท่านั้นเองหนุ่มไทยจึงเพิ่งรู้สึกตัวว่ากำลังนอนพิงร่างสูงอยู่!
“ขะ ขอโทษครับ!” เขาสปริงตัวขึ้นทันที ใบหน้าแดงซ่านด้วยความเขินอาย
...ไหงไปซบเค้าได้วะเนี่ย! ...
เควินยิ้มให้ เอ่ยไม่เป็นไรก่อนจะลอบหัวเราะในใจกับกิริยาตั้งแต่ตอนตื่นจนถึงตอนได้สติของคนตรงหน้า
 ...น่ารักจริง ๆ ...
“ตรงนั้นมีหอนาฬิกาด้วยพวกเราไปดูกันดีกว่า” เขาชี้ไปยังหอนาฬิกาก่อด้วยอิฐบล็อกสูงประมาณตึกสามชั้นซึ่งอยู่ตรงกลางของจัตตุรัส “มาฉันถ่ายรูปให้ นายไปยืนเป็นนายแบบบ้างดีกว่า” 
“อ๊ะ!” ดลร้องเมื่อกล้องถ่ายรูปถูกแย่งไปจากมือ ร่างสูงดันหลังชี้มือประกอบที่ตัวดลและหอนาฬิกาเพื่อให้อีกฝ่ายเข้าใจง่ายขึ้น “ขอบคุณครับ” หลังจากไปยืนนิ่งเป็นหุ่นมาหนุ่มไทยก็เดินกลับเอ่ยขอบคุณ
“ไม่เป็นไร” เควินยิ้ม
“คุณจะถ่ายไหมครับ?” ดลชี้นิ้วที่ตนเองกับกล้องแล้วจึงชี้ที่เควินกับหอนาฬิกาบ้าง
“เอาสิ” ชายหนุ่มนัยน์ตาสีเทาไม่ปฎิเสธเพราะรู้ว่าคนข้างๆคงเกรงใจเขา
“ให้ฉันช่วยถ่ายรูปพวกเธอให้ไหม” ระหว่างที่กำลังดูรูปกันก็มีชายชราคนหนึ่งเดินเข้ามาเสนอตัวให้อย่างใจดี
“ขอบคุณครับ” เควินชิงตอบรับ มือโอบบ่ารั้งตัวของดลให้เข้ามาใกล้ ๆ จนอีกฝ่ายหน้าแดง รูปที่ออกมาจึงเป็นภาพที่ร่างสูงยืนยิ้มกว้างมือโอบบ่าคนตัวเตี้ยกว่าที่กำลังยิ้มอย่างเขินอาย
“ผมดูตลกจัง” ดลบ่นอุบเมื่อเห็นภาพ
“น่ารักดีออก อย่าลบนะภาพนี้ฉันขอ” เควินกล่าวทำให้ชายผมดำรับคำอย่างเสียไม่ได้
“แล้วพวกเราจะไปไหนต่อดีครับ?” เขาถาม
“หิวหรือยังล่ะ?” เควินถามกลับ ดลส่ายหน้า
“ยังอิ่มคุกกี้มาดามโรสอยู่เลยครับ”
“แต่ฉันหิวแล้วล่ะ เราไปหาอะไรกินกันดีกว่า เจคเคยเล่าให้ฉันฟังว่าใกล้ ๆ นี้มีร้านทำสตูว์อร่อย ๆ อยู่ด้วย” ด้วยความที่เผลอพูดตามปกติจึงฟังดูเร็วเกินไปสำหรับดล เขาจับใจความได้แค่หิว เจคและสตูว์จึงเดาเอาว่าอีกฝ่ายคงหิวแล้ว
“โอเคครับ” ดลพยักหน้ายิ้ม ๆ
เมื่อไม่ปฎิเสธเควินจึงคว้ามือของอีกฝ่ายมาจูงแต่ดลร้องเสียงหลง
“ทำไมครับ?” เขานึกคำศัพท์ไม่ออกจึงได้แต่ถามว่าทำไมทั้ง ๆ ที่อยากจะถามว่าจูงมือทำไม
“กันหลง” เควินตอบสั้น ๆ ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
“ผมไม่หลงหรอกครับ!” ดลพยายามเอามือออก หน้าแดงแจ๋หากชายอเมริกันจับแน่นราวกับใส่กาว
“ไปกันเถอะ” เควินรอจนดลหยุดความพยายามจึงชวนด้วยน้ำเสียงร่าเริงจนฟังดูน่าหมั่นไส้สำหรับนักศึกษาหนุ่มนัก อาศัยความทรงจำจากคำบอกเล่าในที่สุดทั้งสองก็มาถึงร้านสตูว์ขนาดเล็กที่ประดับร้านด้วยกระถางดอกไม้เล็ก ๆ หน้าร้าน ภายในร้านเป็นโต๊ะสี่เหลี่ยมประมาณสิบโต๊ะที่ถูกปูด้วยผ้าสีขาวสะอาดตา ทุกโต๊ะจะมีแก้วทรงสูงบรรจุดอกไม้สีม่วงที่มีเกสรสีเหลืองใส่อยู่
“ฉันเอาสตูว์ลิ้นวัว นายล่ะ?”
“ผมขอน้ำเปล่าครับ” ดลตอบ เขากำลังพิจารณาเจ้าดอกไม้แปลกตาบนโต๊ะอยู่ กลีบดอกแซมมากมายประกอบกลายเป็นดอกเดียว ที่ปลายกลีบแตกออกเป็นแฉกๆสามแฉกบ้าง สี่แฉกบ้าง ห้าแฉกบ้างตามขนาดความกว้างของกลีบนั้น ๆ
การจดจ่อกับดอกไม้นี้ช่วยเบี่ยงเบนความสนใจของเขาจากสัมผัสวูบวาบอันเกิดจากการที่หัวเข่าชนกันใต้โต๊ะไปได้บ้าง
“นี่ดอกอะไรเหรอครับ?” เขาถามเควินอย่างสนอกสนใจ
“ไม่รู้สิ เดี๋ยวลองถามเด็กเสิร์ฟดูสิ”
และแล้วเมื่ออาหารมาเสิร์ฟดลก็ได้รู้ชื่อของดอกไม้นี้ ‘Cupid Dart’
Cupid นี่ยังพอนึกออกว่าเป็นเด็กมีปีกตัวเล็ก ๆ ในตำนานของฝรั่งที่คอยยิงศรให้คนเขารักกันแต่ว่า “Dart แปลว่าอะไรครับ?” แม้เควินจะพยายามนึกคำที่เข้าใจง่ายกว่านี้แต่สุดท้ายก็ได้แต่ส่งยิ้มขอโทษคืนมาให้
การบ้านประจำวันนี้ของดลจึงเป็นกลับไปถามน้าสาวว่า Dart แปลว่าอะไร
เควินมองคนตรงข้ามที่หยิบสมุดจดเล่มน้อยออกมาจากเป้เพื่อจดบันทึกอย่างเอ็นดู เขาเคยไปเที่ยวกับใครหลายคนแต่ไม่เคยเลยที่จะมีใครหยิบสมุดออกมาจดบันทึกแบบนี้
“ชอบมากเหรอ?” เขาถาม
เมื่อเห็นสีหน้างุนงงเขาจึงชี้ไปที่ดอกไม้ คราวนี้รอยยิ้มกว้างจึงถูกส่งตอบกลับมาพร้อมอาการพยักหน้าหงึก ๆ
“ชอบครับ”
“แล้วนี่เรียนคณะอะไรเหรอ?”
ดลพยายามนึกถึงคณะศิลปกรรมของตนเองว่าชื่อภาษาอังกฤษคืออะไรแต่ก็นึกไม่ออกจึงได้แต่ตอบไปว่า “เกี่ยวกับศิลปะครับ”
“ถ่ายภาพ?” เควินเดาเพราะเห็นอีกฝ่ายชอบถ่ายรูป
“เปล่าครับ วาดรูป” ดลตอบ
“หืม? นายอยากจะเป็นศิลปินเหรอ?”
“ครับ” หนุ่มไทยยิ้มเขิน ๆ “แล้วเควินล่ะครับ?”
“ฉันเป็นโปรแกรมเมอร์น่ะ” นักศึกษาหนุ่มอดจะแปลกใจไม่ได้ว่าทั้ง ๆ ที่อาชีพของคนตรงหน้าต้องอยู่ในห้องแท้ ๆกลับมีกล้ามเนื้อที่แม้จะมีเสื้อหนาวสีดำห่อหุ้มอยู่ก็พอจะใช้สายตาของศิลปินมองออกว่าต้องหุ่นดีพอควร
“ว้าว~ ดีจังเลยนะ ผมเคยนั่งดูเพื่อนที่เรียนคอมทำโพรเจกต์ดูไม่รู้เรื่องเลย ฮะ ๆ”
“ฉันเองก็วาดรูปห่วยเหมือนกัน” เควินตอบยิ้ม ๆ
ถึงแม้ว่าสายที่เรียนมาจะไม่ตรงกัน ภาษาของดลจะไม่แข็งแรงนักแต่ทั้งสองก็พบว่าพวกเขาสามารถหาเรื่องคุยกันได้เรื่อยๆ
หนุ่มไทยไม่ได้ทำให้เควินหัวเราะร่วนได้อย่างสนุกสนานอย่างแฟนเก่าที่เคยคบแต่ก็ทำให้เขาสบายใจที่จะอยู่ด้วยไม่ต่างกันด้วยรอยยิ้มจาง ๆ ที่มักประดับบนใบหน้าของดลเสมอ
เขารู้แต่ว่าชอบที่จะอยู่กับดล รู้สึกสนใจในคนตรงหน้าตั้งแต่เห็นที่สนามบิน...ชายหนุ่มนึกถึงภาพคนเอเชียที่กำลังยืนเหม่อลอยในสนามบินแล้วอมยิ้ม พอดลถามว่ายิ้มทำไมก็ตอบว่าไม่มีอะไร
“ไปกันต่อเลยไหม?” เควินชวน “เช็คเงินด้วยครับ”
หนุ่มผมน้ำตาลหันมามองอีกฝ่ายอย่างงุนงงเมื่อจู่ ๆ ดลก็หัวเราะออกมาเบา ๆ
“อะไรหรือ?”
“ไม่มีอะไรครับก็แค่...นึกถึงประเทศไทยขึ้นมาน่ะครับ ที่นั่นตอนคิดเงินจะบอกว่าเช็คบิลรวบเลยน่ะครับ” ดลยิ้มอธิบาย
“เอ๋?” เควินยิ้มขัน
“ใช่ครับ ทั้งเช็คทั้งบิลกันเลยทีเดียว” ตอนแรกที่ผู้เป็นน้าเอ่ยถึงเรื่องนี้เขาก็งงพอควรเหมือนกัน แต่พอรู้ว่าเรื่องนี้เป็นหนึ่งใน Thailand only ก็หัวเราะออกมา
“แล้วพวกเราจะไปไหนกันต่อดี?” หนุ่มผมน้ำตาลหันมาถามคนข้างกายเมื่อออกจากร้านมาแล้ว
“ไม่รู้สิครับ...เดินไปเรื่อย ๆ ก็ได้มั้งครับ?” ดลกล่าว
“ได้สิ” เควินคล้อยตาม
“อากาศสดชื่นดีนะครับ” หนุ่มไทยสูดหายใจเข้าเต็มปอด
“นั่นสิ ฉันเองก็อาศัยในเมืองไม่มีทางได้มาเดินแบบนี้หรอกนอกจากในสวนสาธารณะ”
ตามรายทางมีต้นไม้สีเขียวสด ดอกไม้ฤดูร้อนมากมายแข่งกันอวดสีสันอาทิ เจ้าเดซี่สีขาว ทิวลิปหลากสี ถนนเป็นอิฐบล็อกสีน้ำตาลก่อเป็นทางเดินไปเรื่อย ๆ
“พออากาศเย็นแบบนี้ทีไรผมชอบกินไอศครีมทุกที” ดลเอ่ยขึ้นด้วยท่าทางสบาย ๆ “โดยเฉพาะตอนเป็นหวัดผมยิ่งกินเลย แต่กินแล้วก็หายหวัดนะ ฮะ ๆ”
“นายนี่แปลกคน” เควินขำ
“เพราะประเทศไทยเป็นเมืองร้อน ต่อให้หน้าหนาวที่กรุงเทพฯก็ประมาณ20องศาเองมั้งครับ” ดลอธิบาย ติด ๆ ขัด ๆบ้างเพราะต้องนึกคำศัพท์
“อืม~ แล้วหน้าร้อนล่ะกี่องศา?”
“ก็ประมาณ30องศาได้ครับ” 
“งั้นฉันไปหน้าหนาวดีกว่า” เควินส่ายหน้า หนุ่มผมดำหัวเราะ
“ถ้าคุณมากรุงเทพฯผมจะเป็นไกด์ช่วยพาเที่ยวได้ครับ” เขากล่าว
นัยน์ตาสีควันบุหรี่เปล่งประกายพราว “สัญญานะ”
“สัญญาครับ แถมเลี้ยงข้าวมื้อนึงด้วยเอ้า”
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่1 [19/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 21-08-2010 13:55:24
“ไม่ต้องเลี้ยงก็ได้ แค่มาเป็นไกด์ให้ตามสัญญาก็ดีแล้วล่ะ” หนุ่มอเมริกันหัวเราะ
“ตอนคุณมาผมจะมีเงินหรือเปล่าก็ไม่รู้ด้วยซ้ำเพราะต้องซื้อพวกอุปกรณ์วาดรูป” ดลกล่าว มือยกถ่ายภาพไม่หยุด
“นายอยากจะหยุดวาดรูปก็บอกได้นะ” เควินกล่าวอย่างเอื้อเฟื้อ
ดลส่ายหน้า ส่งยิ้มให้ร่างสูงอย่างขอบคุณ “ไม่เป็นไรครับ”
ก่อนจะกลับที่พักนักศึกษาหนุ่มก็ไม่ลืมจะแวะร้านขนมปังเพื่อนำไปฝากน้าสาวและเผื่อทานเป็นอาหารเช้าด้วย
“เยอะขนาดนี้เรนนี่ทานหมดเหรอ?” เควินถามอย่างสงสัยเมื่ออีกฝ่ายหยิบใส่ถาดมาร่วมสิบก้อน
“อ๋อ ผมซื้อเผื่อคนอื่นด้วยน่ะครับ” ดลเฉลย “ส่วนของคุณก็อันที่ผมให้คุณเลือกนั่นแหละครับ”
ถึงแม้ว่าจะต้องการประหยัดเงินแต่เรื่องพวกนี้เขาก็ยินดีจะจ่าย
“ขอบคุณ งั้นเดี๋ยวฉันช่วยจ่ายดีกว่า”
“ไม่ต้องครับ ผมเลี้ยงเอง” หนุ่มไทยยิ้ม
“งั้นไว้ให้ฉันเลี้ยงนายบ้างตกลงไหม?” ด้วยความที่ติดนิสัยอเมริกันแชร์และไม่ชอบเอาเปรียบคนทำให้เควินต้องหาทางทำอะไรสักอย่างตอบแทน
“ได้สิครับ”
“มา ฉันช่วยถือแล้วนายจะคีบอะไรก็คีบมา” ชายหนุ่มดึงถาดในมือมาจากดลอย่างสุภาพ
“เจคชอบทานอะไรครับ?” เขาหันมาถาม
“อะไรก็กินหมดนั่นแหละ หยิบ ๆ มาเถอะ” เควินยักไหล่
“อืม...งั้นชีสสติ๊กเหมือนน้าฝนแล้วกัน” ดลพึมพำกับตนเองเป็นภาษาไทย ในที่สุดเขาก็ได้ขนมปังสำหรับฝนสามชิ้น ส่วนของคนอื่นอย่างละสองชิ้นรวมถึงมาดามโรสด้วย
“เฮ้ย ทำไมฟ้ามันมืดแบบนี้เนี่ย” ชายหนุ่มอุทาน
“ท่าทางฝนใกล้จะตกเราโบกรถกลับกันดีกว่า” เควินเสนอ คิ้วเข้มขมวดเล็กน้อย
“รีบเดินเอาก็ได้มั้งครับ?”
“แต่ถ้าฝนตกขึ้นมาขนมปังจะแฉะหมดนะ” เนื่องจากถุงขนมปังของทางร้านเป็นถุงกระดาษสีน้ำตาลจึงไม่สามารถปกป้องขนมปังได้แน่นอนหากฝนตก
ดลพยักหน้า ถอนหายใจแบบไม่มีเสียงเมื่อร่างสูงหันไปโบกรถ
...ต้องเสียเงินอีกแล้วเหรอเนี่ย แย่จัง...
“เดี๋ยวฉันเลี้ยงค่าแท็กซี่เอง โอเคนะ?” เควินหันมาบอกก่อนขึ้นรถ
หนุ่มไทยมีสีหน้างุนงงแต่ก็เปลี่ยนเป็นยิ้มอย่างยินดีเมื่ออีกฝ่ายเอ่ยว่าแลกกับขนมปัง ระยะทางจากร้านขนมปังไปยังบ้านของมาดามโรสไม่ถึงสิบนาทีด้วยซ้ำแต่ก็นับว่าเคราะห์ดีที่พวกเขาเลือกนั่งรถมาเพราะทันทีที่ถึงบ้านหยาดฝนก็เริ่มโปรยปรายลงมาพอดี
“กลับกันมาแล้วเหรอหนุ่มๆ” หญิงชราเดินกระฉับกระเฉงมาต้อนรับ “อ้าว ซื้ออะไรกันมาน่ะห่อใหญ่เชียว”
“ผมซื้อขนมปังมาฝากทุกคนน่ะครับ” ดลตอบ
แววตาของโรสปรากฎความแปลกใจหากก็คลี่ยิ้ม เอ่ยขอบคุณแล้วบอกให้ชายหนุ่มนำไปวางไว้ในครัวเดี๋ยวตนจะจัดวางใส่ตะกร้าให้
“เอ่อ ผมขอแยกสามชิ้นเอาไปให้เรนนี่ก่อนได้ไหมครับ?”
“ได้สิจ๊ะ มา ๆ” เธอเดินนำทั้งสองไปที่ครัว
จังหวะที่โรสส่งจานมามือของเควินและดลก็เอื้อมไปรับพร้อมกันพอดี นัยน์ตาทั้งสองประสานกันก่อนที่ดลจะเป็นฝ่ายปล่อยมือจากจาน ยิ้มด้วยความขัดเขิน
“เดี๋ยวผมหยิบขนมปังของเรนนี่ออกมานะครับ”
ในใจของชายหนุ่มผมดำอดจะก่นด่าตัวเองไม่ได้ว่าจะเขินทำไม เขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย ถึงจะรู้ตัวว่าสนใจผู้ชายมากกว่าผู้หญิงแต่เขาก็ไม่เคยเกิดอาการแบบนี้กับใคร
เควินกับโรสมองกิริยาอาการของคนตรงหน้าด้วยความงุนงง
“ปวดหัวเหรอจ๊ะดล?” หญิงชาวอังกฤษไต่ถาม
“อ่า นิดหน่อยครับ เดี๋ยวก็หาย” ดลรับสมอ้าง หัวเราะแหะๆ “คงเพราะเจออากาศเย็นๆเลยไม่ชินมั้งครับ”
“งั้นขึ้นไปทำตัวให้อบอุ่นเถอะจ้ะ พอถึงเวลาอาหารเย็นเดี๋ยวฉันจะเรียกพวกเธอลงมาเอง” โรสกล่าว
“ครับ” เมื่อถึงห้องของน้าสาวเขาก็ได้ยินเสียงหัวเราะลอดออกมาจึงเคาะประตูตามมารยาทเล็กน้อย
ก๊อกๆ
“เชิญจ้า” หญิงสาวตะโกนบอกเสียงใส
“เป็นยังไงบ้างครับ?” ดลถาม ส่งจานขนมปังให้คนป่วย “ผมซื้อมาฝาก อย่ากินหมดล่ะครับเก็บไว้กินข้าวเย็นกับพรุ่งนี้บ้าง” เขาแซวในภาษาเกิด
“ย่ะ ขอบใจนะ” ฝนค้อนก่อนจะเอ่ยขอบคุณ
“ของนายก็มีนะเจค อยู่ข้างล่างดลเขาซื้อมาฝาก” เควินกล่าว
“ขอบคุณครับ” เจคเอ่ย ดีใจที่หลานชายของเรนนี่มีน้ำใจถึงเขาด้วย
“อยากจะได้อะไรเพิ่มไหมเรนนี่?” เควินถาม
หญิงสาวส่ายหน้า “ขอบคุณค่ะเควิน แต่นี่เจคก็ช่วยดูแลจนฉันเกินพอแล้วค่ะเนี่ย” เธอหัวเราะ เพราะหนุ่มสิงคโปร์นั้นเอาใจเธอจนเกินพอด้วยซ้ำ
หนุ่มผมน้ำตาลส่งสายตาหาเพื่อนอย่างรู้ทัน ยิ้มที่มุมปากนิด ๆ อย่างพอใจที่เริ่มลงมือทำอะไรบ้างเสียที
“แล้วไปที่ไหนกันมาบ้างล่ะ?” เจคกระแอมไอเปลี่ยนเรื่อง รู้สึกเขิน ๆ เมื่อเห็นการแซวทางสายตาของเพื่อนซี้
“ก็ไปที่...” หนุ่มอเมริกันเป็นฝ่ายเล่าโดยที่ดลเดินไปหาฝนที่เตียงโชว์รูปที่ถ่ายมาให้ดู แต่ก็ถูกขัดจังหวะกลางคันด้วยการมาเยือนของหญิงเจ้าของบ้านมาเชื้อเชิญแขกไปทานมื้อเย็นกัน ปากของดลที่กำลังจะเอ่ยถามน้าสาวถึงความหมายของชื่อดอกไม้สีม่วงที่เห็นในร้านสตูว์ก็ปิดลง
...เอาไว้ก่อนก็ได้...เขาคิดในใจ
ตลอดมื้ออาหารไม่รู้ว่าเขาคิดไปเองหรือไม่แต่เขากลับรู้สึกว่าศอกและมือของเขากับเควินโดนกันบ่อยจัง...โต๊ะอาหารเองก็ไม่ได้แคบเพราะใหญ่ขนาดนั่งได้ร่วมสิบคน หลังจบมื้ออาหารและนั่งพูดคุยเล่นไพ่กันตาสองตาต่างคนต่างแยกย้ายขึ้นห้องขณะที่ดลนั้นได้แต่พลิกตัวซ้ายขวาไปมาด้วยความตื่นเต้น
...นอนไม่หลับ...เขาถอนหายใจออก ตลบผ้าห่มออกสวมเสื้อกันหนาวลงไปเดินที่ห้องนั่งเล่นชั้นหนึ่งเพื่อนั่งวาดรูปห้องแก้เบื่อ คืนนี้เป็นคืนแรกที่เขาได้มาค้างต่างประเทศ วิวตอนกลางคืนทุกอย่างดูแปลกตาไปหมดสำหรับเขา
“ทำอะไรอยู่น่ะดล?” เสียงทักในความเงียบทำเอาชายหนุ่มสะดุ้งเฮือก เมื่อหันไปทางต้นเสียงก็พบกับร่างของเควินยืนอยู่ประตูห้อง
“คุณนั่นเอง” ดลลูบอกตัวเองปลอบขวัญ
“นึกว่าฉันเป็นผีหรือไง” ร่างสูงยิ้มเดินมานั่งบนโซฟาตัวเดียวกันจึงเห็นว่าในมือของอีกฝ่ายถือกระดานวาดรูปอยู่ “สวยดีนี่”  เขาชม แม้จะเป็นภาพคร่าว ๆ แต่ก็มองออกว่าเป็นห้อง ๆ นี้
“ขอบคุณครับ” ดลยิ้ม “คุณลงมาทำไมหรือครับ?”
“กะจะลงมาดื่มนมน่ะ ฉันติดต้องดื่มนมอุ่นๆก่อนนอน” เควินอธิบายด้วยท่าทางสบาย ๆ แต่หนุ่มผมดำพอนึกภาพตามก็อมยิ้มที่ผู้ชายท่าทางนักกีฬาแบบเควินกำลังดื่มนม
“ทำให้หลับสบายนะ” หนุ่มอเมริกันขยิบตา “อยากจะได้สักแก้วไหมฉันจะทำเผื่อให้”
“เอาสิครับ ขอบคุณครับ” ดลรับน้ำใจ
น้ำนมสีขาวในถ้วยกระเบื้องมีหูสีน้ำตาลเพ้นท์ลายดอกทิวลิปสีแดงถูกส่งมาให้ ชายหนุ่มรับมาเป่าให้ควันสีขาวลอยหายไปช้า ๆ ความอบอุ่นถูกส่งผ่านมายังมือที่เริ่มเย็นของเขาได้เป็นอย่างดี
...ถึงจะเป็นฤดูร้อนแต่ยังหนาวอยู่ดี...ดลนึก ปรายตาเปรียบเทียบตนเองกับเควิน
ชายหนุ่มร่างสูงใส่เพียงชุดนอนเสื้อแขนสั้นกับกางเกงวอร์มง่าย ๆ ขณะที่เขาต้องใส่เสื้อหนาวทับมาอีกตัวเลย
“อะไรหรือ?” เควินถามเมื่อเห็นว่าสายตาของดลกำลังจ้องมองมาที่เขา
“กำลังคิดว่าคุณไม่หนาวเหรอ?”
นัยน์ตาสีเทาพราวระยับไปกับเสียงหัวเราะเบา ๆ “ชินน่ะ”
“แค่นี้ผมยังหนาวเลย ถ้ามาฤดูหนาวคงเป็นตุ๊กตาหิมะ” ดลบ่นกระปอดกระแปด
“ไว้มาที่แคลิฟอร์เนียสิ ไม่หนาวแบบนี้หรอก” เควินยิ้ม
“คุณอยู่ที่แคลิฟอร์เนีย?” เขาถาม ได้รับคำตอบเป็นการพยักหน้า เท่านั้นเองดลถึงเข้าใจว่าทำไมอีกฝ่ายถึงได้มีรูปร่างและสีหน้าผิดกับภาพลักษณ์ของโปรแกรมเมอร์แบบนี้
“วาดให้บ้างได้ไหม?”
“ครับ?” ดลกระพริบตาปริบ ๆ อย่างไม่เข้าใจเควินจึงขยายความเพิ่ม
“วาดภาพอะไรก็ได้ให้ฉันบ้างได้ไหม?”
หนุ่มไทยทำหน้าเหวอก่อนจะยิ้มหน้าแดงเล็กน้อย “ครับ!”
“คิดค่าจ้างเท่าไหร่ครับคุณศิลปิน” ชายหนุ่มแซว
“อืม~ แลกกับไว้ตอนมาไทยช่วยซ่อมคอมพิวเตอร์ให้ฟรีหนึ่งครั้งเป็นยังไงครับ?”
สายตาทั้งสองประสานกันก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาท่ามกลางความเงียบสงบของบ้าน
“อ๊ะ เที่ยงคืนแล้วนี่นาไปนอนกันเถอะ” เควินมองนาฬิกาเจ้าคุณปู่ที่กำลังตีเหง่งหง่างอยู่
“ครับ” ดลจัดการเก็บอุปกรณ์ทั้งหมดขึ้นมา ภาพของเขายังไม่เสร็จสมบูรณ์ดี
“นี่...”
“ครับ?”
“คืนพรุ่งนี้จะลงมาวาดรูปต่อไหม?” ชายหนุ่มถามก่อนที่พวกเขาจะเปิดประตูห้องแยกย้ายกัน
“คิดว่าครับ ผมอาจจะเอารูปนี้ให้เป็นของขวัญมาดามโรสก็ได้” ดลตอบ
“งั้นไว้เจอกันนะ”
“ครับ ไว้เจอกัน”
เมื่ออยู่ในห้องส่วนตัวใบหน้าของหนุ่มไทยก็ร้อนผะผ่าว
...เขินทำบ้าอะไรวะไอ้ดล!...
เขาจับที่หัวใจตนเองที่กำลังเต้นรัว ไม่เข้าใจว่าจู่ ๆ ทำไมถึงเขินขึ้นมาได้ อาจจะเป็นเพราะความคิดชั่ววูบบ้า ๆ เมื่อกี้ก็ได้ที่คิดว่า ‘เป็นความลับของเขาสองคน’
...อ่านการ์ตูนสาวน้อยมากเกินไปแล้วไอ้ดล...เขาสะบัดใบหน้าแรง ๆ ไล่ความคิดพิลึกๆออกไปจากหัว
สิ่งที่เขารู้สึกยามนี้ต้องเป็นแค่การชื่นชมแน่ ๆ ก็เหมือนกับที่สาว ๆ กรี๊ดดารานั่นแหละ ไม่มีอะไรจริงๆ!
ทั้งหนุ่มน้อยและหนุ่มใหญ่ต่างกำลังสงสัยในความรู้สึกของตนเองแต่ทว่าทางด้านคนที่แน่ใจในความรู้สึกของตนเองแล้วนี่สิที่กำลังลืมตาโพลงในความคิด หันไปมองเพื่อนที่เพิ่งล้มตัวลงนอนเมื่อไม่กี่นาทีมานี้อย่างอิจฉา
...เฮ้อ เมื่อไหร่จะได้นัดแนะเจอเรนนี่แบบนี้บ้างนะ...เขาถอนหายใจเบา ๆ จากวันนี้เขาคิดว่าหญิงสาวน่าจะรู้แล้วว่าเขาคิดอะไรบ้าง แต่กระนั้น...ก็ยังอดจะไม่แน่ใจไม่ได้ว่าบางทีที่เรนนี่พูดคุยหยอกล้อกับเขาทั้งหมดนั้นเพราะคิดว่าเป็นเพียงเพื่อนจริง ๆ ถึงแม้จะได้รับคำยืนยันจากเจ้าตัวแล้วว่าตอนนี้ยังโสดก็ตาม...
“ถ้ายังนอนถอนหายใจเฮือกๆรบกวนการนอนอันมีค่าของฉันแบบนี้ก็ออกไปข้างนอกเลยไป” เสียงทุ้มลอยเข้าหูมา
“มีค่า? บอกจะลงไปกินนมแป๊บเดียวแล้วขึ้นมาไหงหายไปเป็นชาติ ตะกี้ยังเห็นเพิ่งขึ้นมากับดลอยู่เลย” เจคแขวะเพื่อน
“ก็นั่นยังไม่นอนนี่หว่า”
“ถามจริงเหอะว่ะ แกจริงจังเหรอคนนี้? ปกติไม่เห็นแกมีอารมณ์ไปนั่งคุยกับใครนานขนาดนี้เลย” เพราะปกติเพื่อนเขาเน้นการกระทำมากกว่าคำพูดเสมอ
“ไม่รู้สิ เขาก็น่ารักดี”
“เออ ไม่เหมือนแฟนเก่าแก นั่นก็น่ารักดูไร้เดียงสาแต่ตัวจริง...เหอ ๆ”
“อืม ก็ดู ๆ ไปแล้วแกว่าดลเขาซื่อจริงรึแอ๊บแบบเทโตะวะ?” เควินเอ่ยถึงแฟนชาวอาทิตย์อุทัยคนเก่าของเขาที่แรกเริ่มนั่นดูใสซื่อตรงเสป็กเขามากแต่ไป ๆ มา ๆ กลับกลายเป็นนักเที่ยวประจำผับที่มาทุกเดือนเสียอย่างนั้น
“เท่าที่คุยกับเรนนี่ฉันว่าเขาคงไม่เหมือนเทโตะนะ เรนนี่ชื่นชมในตัวหลานชายมาก เธอบอกว่าเขาเป็นเด็กดีและทุกคนในบ้านรักเขามาก”
เควินทำเสียงอืมตอบรับในลำคอ
“แล้วสรุปว่ายังไง?” เจคถามเพื่อน
“อะไร?” เขาแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง
“ก็เรื่องดลไงล่ะ! ตกลงแกจะจีบเขารึไม่จีบ?!”
“แล้วแกจะสนใจทำไมนักหนาล่ะวะ ต่อให้ฉันกับเขาคบแล้วเลิกกันมันจะกระทบอะไรกับนายแล้วก็เรนนี่นักล่ะ” เควินถามอย่างหงุดหงิด
“ก็เรนนี่รักหลานเขามากนี่ ถ้าสมมติว่าพวกนายเลิกกันฉันก็กลัวเธอจะพาลโกรธฉันน่ะสิ” หนุ่มสิงคโปร์ตอบเสียงอ่อย
“เออ ๆ เฮ้อ...แต่ถ้าเด็กมันมาชอบฉันก่อนก็ช่วยไม่ได้นะเว้ย ” หนุ่มผมน้ำตาลนอนมองเพดาน ยิ้มที่มุมปากเมื่อนึกถึงภาพใบหน้าระเรื่อของดลเมื่อครู่ก่อนจะเข้าห้องไป
“ยังไงก็วานช่วยกัน ๆ พาดลให้ห่างจากเรนนี่หน่อยแล้วกันฉันจะได้มีเวลาทำคะแนนบ้าง”
“ได้ ว่าแต่เรื่องซื้อบ้านหลังนี้ว่ายังไง ใครจะเป็นคนถอย?” เควินถามถึงเหตุผลหลักที่พวกเขามาที่นี่
“เอ่อ...”
โปรแกรมเมอร์หนุ่มถอนหายใจ “ยังไม่ได้คุยกันสินะ”
“ก็เธอไม่สบายนี่จะให้ฉันยกเรื่องเครียด ๆ แบบนี้ขึ้นมาได้ยังไงกัน” เจคแก้ตัว
“ยังไงก็ได้ เงินแกนี่”
“แกว่าฉันควรจะถอยหรือเปล่า...” เควินรู้ว่าเพื่อนหมายถึงเรื่องบ้าน
“แต่แกวางแผนทุกอย่างไว้แล้วนี่”
ใช่...เมื่อรู้ว่ามาดามโรสคิดจะขายบ้านเขาก็เริ่มวางแผนจะปรับปรุงที่นี่ให้กลายเป็นร้านอาหารแบบสวนด้านหน้า สร้างห้องอาหารแยกตังหากส่วนที่นี่ก็จะทำเป็นบ้านพักเหมือนเดิมสำหรับนักศึกษาต่างชาติและสามารถมาช่วยทำงานพิเศษในร้านได้
“อืม”
“บางครั้งความรักกับธุรกิจก็ต้องแยกจากกันนะเจค แกลองปรึกษากับเรนนี่ดูอีกที บางทีอาจจะเป็นหุ้นส่วนกันก็ได้นะ” เควิน พยายามช่วยเพื่อนหาทางออก
“นั่นสินะ! เป็นหุ้นส่วนกันก็ได้นี่!”
“โอเค คิดได้ก็นอนกันเถอะ ถ้าพรุ่งนี้ตื่นมาดูโทรมเรนนี่อาจจะไม่ชอบแกขึ้นมาก็ได้นะ” เขาล้อ
“ไอ้เควิน!” หลังจากเสียงหัวเราะของเควินหยุดลงเจคก็เอ่ยขอบคุณเพื่อนเบาๆ
“ด้วยความยินดี” ทีนี้ก็ถึงตาฉันคิดเรื่องตัวเองบ้างล่ะนะ...หนุ่มอเมริกันคิดในใจ
TBC.
-------------------------------------------------------------------

จำนวนคำเกินเลยต้องตัดเป็นสองช่องหน่อยค่ะงวดนี้

มุขบางมุขมันอาจจะดูแป้กๆหน่อยนะคะเผอิญต่ายเป็นคนที่ถ้าพยายามจะเขียนให้ฮาทีไรมันจะออกมาแบบนี้ทุกทีสิน่า T-T
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านแล้วเม้นต์นะคะ จุ๊บๆ รักทุกคนเลย~

ช่วงนี้ฝนตกอย่าลืมพกร่มพกยากันไว้ให้พร้อมล่ะคะ :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่2 [21/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: พี่วันเสาร์ ที่ 21-08-2010 14:42:25
 :z13:จิ้มไรท์เตอร์
ดลน่ารักดี
แต่เควินมาแบบแปลกๆยังไงไม่รู้
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่2 [21/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: Rinze ที่ 21-08-2010 15:32:12
 :z13:   จิ้มจึ้ก!!
ดลน่ารักมากค่ะ ใสมากเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่2 [21/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: panari ที่ 21-08-2010 16:02:16
ชอบจัง >.< อ่านแล้วอยากไปเมืองนอกบ้างอ่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่2 [21/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 21-08-2010 19:13:45
 :L1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่2 [21/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 21-08-2010 23:18:50
หนูดล น่ารักจริงๆ  :man1:

เควิน จะมาทำเล่นๆ ไม่ได้นะ

ไม่งั้นแม่ตบดิ้น  :beat:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่2 [21/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 21-08-2010 23:49:56
เขินกี่รอบกันนะหนูดล ^_____^ เอ๋อน่ารักจริงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่2 [21/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 22-08-2010 07:15:07
นายเควินอย่ามาหลอกหนูดลให้รัก แล้วก็จากไปนะ  :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่2 [21/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 22-08-2010 07:27:16
หนูดลนี่ใสซื่อของแท้ค่ะ...ไม่มีอะไรซ่อนเร้นแน่ๆ

น่าร๊ากกกกกก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่2 [21/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 22-08-2010 09:15:06
น่ารักอ้ะ อากาศหนาวๆกับผู้ชายตัวโตในชุดนอนที่ยื่นถ้วยนมอุ่นๆมาให้แล้วนั่งคุยเป็นเพื่อน
ฮ้า.............ความสุขและความอุ่นในจินตนาการ ^o^
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่2 [21/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 22-08-2010 13:18:04
:z13:จิ้มไรท์เตอร์
ดลน่ารักดี
แต่เควินมาแบบแปลกๆยังไงไม่รู้

 :z13:คืน

เควินตอนแรกมันเป็นสุภาพบุรษแสนดีในฝันเลยค่ะแต่พอต้องปรับเข้ากับธีมเลยกลายเป็นอย่างเนี้ย ซึกๆ

:z13:   จิ้มจึ้ก!!
ดลน่ารักมากค่ะ ใสมากเลย

ทำไมมีแต่คนจิ้มเค้า มิน่าว่าปวดๆหลัง 555+

 :z13:มั่งๆ

ชอบจัง >.< อ่านแล้วอยากไปเมืองนอกบ้างอ่ะ

ต่ายก็อยากไปค่า ถึงแม้อังกฤษจะฝนตก ฟ้าครึ้ม อาหารไม่อร่อยแต่ก็อยากไป~

:L1:

 :กอด1:

หนูดล น่ารักจริงๆ  :man1:

เควิน จะมาทำเล่นๆ ไม่ได้นะ

ไม่งั้นแม่ตบดิ้น  :beat:

ยังหาแม่ยกให้เควินไม่ได้สักคนเลยแฮะ  :laugh:

เขินกี่รอบกันนะหนูดล ^_____^ เอ๋อน่ารักจริงๆ

 :-[  อีกหลายค่ะ

นายเควินอย่ามาหลอกหนูดลให้รัก แล้วก็จากไปนะ  :laugh:

ถ้าทำแบบนั้นมันจะได้รับชะตากรรมอันโหดร้ายจากต่ายแน่นอนค่ะ - -+

หนูดลนี่ใสซื่อของแท้ค่ะ...ไม่มีอะไรซ่อนเร้นแน่ๆ

น่าร๊ากกกกกก

อิๆ ดีใจที่ชอบดลค่ะ

น่ารักอ้ะ อากาศหนาวๆกับผู้ชายตัวโตในชุดนอนที่ยื่นถ้วยนมอุ่นๆมาให้แล้วนั่งคุยเป็นเพื่อน
ฮ้า.............ความสุขและความอุ่นในจินตนาการ ^o^

เนอะคะพี่นุ่น  :impress2:

แบบระหว่างฉากจิบไวน์ใต้แสงเทียนกับจิบนมอุ่นๆในห้องเงียบๆหนูชอบแบบหลังกว่าเยอะเลย~
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ต$
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 22-08-2010 13:36:16
วันรุ่งขึ้นเควินเป็นคนไปเคาะห้องปลุกดลที่นอนตื่นสายอีกครั้ง ภาพเมื่อวานเหมือนจะฉายซ้ำ อีกฝ่ายพึมพำอะไรบางอย่างเป็นภาษาไทย ผลุบหายเข้าไปก่อนจะออกมาด้วยแก้มเหมือนผลแอปเปิ้ลด้วยความร้อนจากน้ำร้อน กลิ่นตัวหอมๆทำให้ชายหนุ่มเดาว่าเกือบสิบนาทีที่อีกฝ่ายหายกลับไปคงไปอาบน้ำสินะ
“อรุณสวัสดิ์ครับ” ดลยิ้มเขินๆที่ตื่นสายต้องให้คนอื่นมาปลุกอีกแล้ว
“อรุณสวัสดิ์” ร่างสูงยิ้มตอบ
“วันนี้มีอะไรทานบ้างครับเนี่ย” นักศึกษาหนุ่มกระชับเสื้อหนาวตัวโคร่งที่ยืมมาจากพ่อให้กระชับ เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง
“ก็มีขนมปังที่นายซื้อมาเมื่อวานแล้วก็ซุป แพนเค้กกับเบคอนน่ะ” 
ดลอุทาน “เยอะจัง!”
“ปกติน่า” เควินหัวเราะ “กินเยอะๆจะได้โตไว ๆ รู้ไหมเจ้าหนู” เขายีหัวอีกฝ่ายเล่น
“ผมไม่ใช่เจ้าหนูนะ!” หนุ่มไทยหน้าบูด เอามือลูบ ๆ จัดผมให้กลับเป็นทรงเดิม
“แน่ใจ?”
“เด็กกว่าใครบางคนแต่ก็ไม่แก่แล้วกัน” ดลกล่าว ทำเอาเควินหมั่นไส้ล็อกคออีกฝ่ายมายีผมเล่นอีกรอบโดยไม่สนเสียงประท้วงโวยวายของหนุ่มผมดำสักนิด
ในจังหวะที่ดลกำลังบิดตัวหนีสุดแรงหนุ่มอเมริกันก็กำลังจะคลายวงแขนพอดี ผลคือหนุ่มไทยลงไปกองกับพื้นอย่างสวยงาม
“เป็นอะไรหรือเปล่า?!” เขาถาม รีบไปช่วยพยุงให้อีกฝ่ายลุกขึ้นแต่ดลกลับร้องครางออกมาด้วยความเจ็บ
“ผมเจ็บที่เท้า” เขาร้อง น้ำตาเล็ด
เควินรีบเปิดประตูห้องของตนเองที่อยู่ใกล้ให้เปิดออกแล้วพยุงกันไปที่เตียง
“ท่าทางข้อเท้าจะแพลง” โปรแกรมเมอร์หนุ่มขมวดคิ้ว นัยน์ตาสีเทาฉายแววขอโทษพร้อมๆกับที่เอ่ยออกมา
ดลร้องซี้ดเมื่อเควินตรวจข้อเท้าเขาเสร็จ เขาไม่รู้หรอกว่าไอ้ที่เควินพูดมาหมายถึงอะไร “ช่วยลองพยุงผมอีกทีได้ไหมครับเผื่อผมจะลงไปข้างล่างไหว?”
หนุ่มอเมริกันมองดวงหน้าที่เหยเกด้วยความเจ็บปวดและหยาดน้ำสีใสที่คลอในดวงตาสีนิลด้วยความรู้สึกพลุ่งพล่านแปลกๆขึ้นมา เขาอยากจะเห็นใบหน้าแบบนี้อีก...ทั้งๆที่รู้ว่าถ้าฝืนยืนขึ้นต้องเจ็บแน่ๆแต่เขาก็ไม่ท้วงอะไร ดังคาดเมื่อดลลองยืนขึ้นก็ร้องออกมาทันที
“ท่าทางผมจะลงไปไม่ได้แล้วล่ะครับ รบกวนคุณลงไปบอกเรนนี่ให้ทีสิครับ” หนุ่มไทยกล่าว
“ได้สิ”
เมื่อออกมานอกห้องเขาก็ยกมือลูบหน้าตนเอง ไม่เคยเลยที่จะเกิดมีอารมณ์กับสีหน้าแบบนั้นกับใคร...นี่เขากลายเป็นซาดิสต์หรือไงนะ?
หญิงสาวได้ฟังว่าหลานชายล้มขาแพลงก็รีบวางช้อนส้อมขึ้นไปหาทันทีด้วยความเป็นห่วง
“เดินไม่ไหวเลยเหรอดล” เธอถาม สีหน้ากังวล
“ถ้าแค่นิดหน่อยก็คงพอไหวแต่ถ้าไกลๆคงไม่ได้แล้วล่ะครับน้าฝน”
“แล้วทำอีท่าไหนถึงล้มได้ล่ะเนี่ย?”
“ก็...สะดุดน่ะครับ” เขาไม่กล้าตอบหรอกว่าเพราะอะไร...
“ให้หมอมาดูไหมเรนนี่?” โรสขัดจังหวะสองน้าหลานที่กำลังคุยกันเป็นภาษาไทย
“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวก็คงหาย” ดลรีบปฎิเสธอย่างเกรงใจ
“จะดีเหรอดล?” ฝนเอ่ย
“ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมเคยขาแพลงมาก่อนเดี๋ยวจะช่วยดูแลดลเอง อีกอย่าง...จริง ๆ เพราะผมเขาเลยล้มด้วย” เควินเอ่ยขึ้น
หนุ่มไทยอึกอักเมื่อเห็นสายตาที่มองมาด้วยความสงสัยของน้าสาวจึงรีบเปลี่ยนประเด็น “เรนนี่ออกไปเที่ยวกับเจคเถอะ ผมอยู่ได้”
“ใช่ ไม่ต้องเป็นห่วง” หนุ่มอเมริกันรีบส่งสายตาหาเพื่อนว่านี่เป็นโอกาสแล้วนะ
“มีเควินอยู่ทั้งคนเรนนี่ไม่ต้องเป็นห่วงดลเขาหรอก”
“ฉันเองก็อยู่ด้วย ไปเที่ยวเถอะจ้าเรนนี่” โรสช่วยอีกแรง สุดท้ายเจคและฝนจึงออกไปกันแค่สองคนแล้วตกลงว่าจะสลับห้องระหว่างเจคและดลเพื่อที่เควินจะได้ดูแลคนเจ็บได้สะดวก ตอนแรกดลคัดค้านแต่เมื่อเห็นสายตาแสดงความเสียใจของอีกฝ่ายจริงๆเขาก็ใจอ่อนตอบตกลง
“อยากเติมอะไรก็บอกนะ” เควินเอ่ยขณะที่กำลังทานมื้อเช้ากันในห้องนอน หนุ่มไทยนั่งพิงผนังส่วนร่างสูงนั่งทานที่ขอบเตียง
“แค่นี้ก็อิ่มแล้ว ขอบคุณครับ” ชายหนุ่มกล่าวด้วยรอยยิ้ม “จริงๆเควินไปกับพวกเรนนี่ก็ได้นะครับ ผมอยู่คนเดียวได้จริงๆ”
“บอกกี่ครั้งแล้วว่าฉันเต็มใจจะอยู่ดูแลนาย รึว่านายรังเกียจฉัน?”
เพราะพูดเร็วเกินไปทำให้ดลฟังไม่ออกต้องยิ้มแหยๆบอกว่าฟังไม่ทันพูดอีกทีได้หรือไม่ เควินถอนหายใจเอ่ยทวนประโยคซ้ำอีกครั้ง เมื่อจับใจความได้นักศึกษาหนุ่มก็เบิกตากว้างรีบปฎิเสธอย่างละล่ำละลักว่าไม่ได้รังเกียจหรือโกรธอีกฝ่ายเลยจริงๆ ชอบด้วยซ้ำก่อนจะหน้าแดงเถือกด้วยรู้สึกว่าเหมือนประโยคสารภาพรักชอบกล
“งั้นก็ไม่มีปัญหา” โปรแกรมเมอร์หนุ่มสรุป “เอาล่ะ ทีนี้นายอยากจะทำอะไรล่ะ?” เขาถามเมื่อขึ้นมาจากเก็บถาดอาหาร
“เอ่อ...งั้นรบกวนคุณไปหยิบกระดานวาดรูปกับอุปกรณ์ในห้องให้หน่อยแล้วกันครับ” เพราะเขาเองก็ไม่รู้จะทำอะไรนอกจากนี้เช่นกัน
“ได้สิ”
“ขอบคุณครับ แล้วคุณล่ะ?” ดลถาม รับกระดานไม้อัดสีน้ำตาลมาไว้ในมือ
“ฉันเอาหนังสือมาอ่านฆ่าเวลาน่ะ” เควินยิ้ม เขาดึงเก้าอี้มาวางไว้ใกล้ๆหน้าต่าง วางพาดขาบนเตียงนอน
หนุ่มไทยมองภาพนั้นด้วยความรู้สึกบางอย่าง มือที่จับแผ่นดาษพลิกขึ้นเพื่อวาดภาพใหม่ ภายในห้องมีเพียงเสียงพลิกหน้ากระดาษกรอบแกรบและเสียงวาดภาพแกรกๆเท่านั้น
แสงแดดของลอนดอนไม่จ้าเกินไปจนแสบตา อากาศอุ่นกำลังสบายไม่หนาวด้วยฮีตเตอร์ทำให้ทั้งสองไม่ใส่เสื้อหนาวหรือสเ วตเตอร์ใดๆ ดลมองภาพชายหนุ่มที่มีรูปร่างน่ามองใส่แว่นอ่านหนังสือท่าทางเกียจคร้านก่อนจะแปรเปลี่ยนความจำให้กลายเป็นภาพ ขณะเดียวกันเขาเองก็ไม่รู้หรอกว่าสายตาของเควินนั้นก็เหลือบขึ้นมองตนเองเช่นกัน
ท่าทางตั้งอกตั้งใจวาดเสียเหลือเกินของหนุ่มไทยยังความเอ็นดูในใจของหนุ่มผมน้ำตาล พอนึกภาพริมฝีปากจิ้มลิ้มที่เม้มแน่นนั่นจะเผยออกเพื่อต้อนรับเขาด้วยสีหน้าตั้งอกตั้งใจแบบนี้แล้ว...
“ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” จู่ๆนายแบบก็ลุกขึ้นทำเอาดลสะดุ้ง
“คะ ครับ”
เควินขยี้หัวตัวเอง...ไหนบอกกับเจคแล้วไงว่าจะให้เด็กมันชอบเอง!...ไม่ทันครบยี่สิบสี่ชั่วโมงเขาก็เกือบจะผิดสัญญากับเพื่อนเสียแล้ว เฮ้อ
“เควินๆ มาดูนี่สิ” ดลเงยหน้ายิ้มแย้มส่งให้ พอชายหนุ่มเดินเข้ามก็ยื่นกระดานให้ดูใกล้ๆ
“ฉันเหรอ?” ร่างสูงอึ้ง ไม่นึกว่าอีกฝ่ายจะวาดเขาออกมา กระดาษแบ่งครึ่ง ซีกซ้ายคือใบหน้าเขาระยะใกล้ส่วนซีกขวาคือภาพเขากำลังยืดขาอ่านหนังสือ 
“เอ๋ คุณมีตรงนี้ด้วยนี่นา!” ดลอุทานชี้ที่ขี้แมลงวันบริเวณไรผม เขาชะโงกตัวเล็กน้อยเพื่อไปเติมจุดบนกระดาษให้สมจริงยิ่งขึ้น หากนั่นยิ่งทำให้พวกเขาใกล้ชิดกัน
เควินเกร็งตัวขึ้นอัตโนมัติ เมื่อใบหน้าน่ารักเงยขึ้นมองส่งยิ้มหวานให้เขาก็อดใจที่จะจูบเบาๆไม่ได้ แม้จะไม่ได้ดูดดื่มแต่ก็ไม่ได้ฉาบฉวยจนต้องเรียกว่าแค่ปากแตะกัน
“คะ เควิน!” ดลปิดปากกระถดตัวหนีหน้าแดงแจ๋
“ขอโทษ...ฉันอดใจไม่ไหวน่ะ...” ชายหนุ่มกล่าว ตบหน้าผากตัวเอง
...ไอ้บ้าเควินเอ๊ย!...เขาก่นด่าตนเองในใจ
“ทะ ทำไม ผะ ผมเป็นผู้ชายนะ!”
“ก็นั่นแหละปัญหาล่ะ” เควินพึมพำแต่ได้ยินถึงหูของดล
“คุณ...เป็นเกย์?”
“จะว่าอย่างนั้นก็ได้ ถ้านายรังเกียจฉันก็เข้าใจนะ” ร่างสูงเปิดเผยออกมา
ดลส่ายหน้า “ไม่หรอกครับ เอ่อ คือ...”
“ดล ฉันว่านายเองก็รู้สึกเหมือนฉันใช่ไหม? อะไรบางอย่างระหว่างพวกเรา” เควินทิ้งคำสัญญาทิ้งไป เขาทรุดตัวลงนั่งบนเตียง นัยน์ตาสีควันบุหรี่เปล่งประกายจับจ้องไปที่ร่างสั่นเทาของคนเจ็บ
“ผะ ผม”
“บอกสิดล บอกว่านายไม่รู้สึกอะไรกับสัมผัสของฉันเลย” เขาไล้ปลายนิ้วแผ่วเบาบนริมฝีปากของหนุ่มไทย
ชายหนุ่มผมดำหน้าแดงก่ำ “มันไม่ดี”
“ไม่ดียังไง?”
“เราเพิ่งเจอกันเอง” ดลยกแขนกันใบหน้าตนเอง
“ฉันชอบนาย”
ประโยคสั้น ๆ ที่ทำให้ดลลดแขนลง เบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อหู “คะ คุณว่าอะไรนะ?”
“ฉันชอบนายและคิดว่าอีกไม่นานมันอาจจะกลายเป็นรักก็ได้”
“ทำไมล่ะ?” เขาถามอย่างไม่เข้าใจ พวกเขาเพิ่งจะเจอกันสองวันเองแท้ๆ
“ลองมาหาคำตอบกันในจูบนี้ไหมล่ะ?” เควินยิ้มรั้งเอวของดลไว้
“ คะ เควิน” นักศึกษาหนุ่มไม่กล้าแม้แต่จะหลบตาคู่นั้นไปได้ เขาถามตัวเองในใจ
...ชอบเขาเหรอ?...งั้นเขาล่ะ ชอบเควินหรือไม่?...ยังไม่ทันจะได้คำตอบ ริมฝีปากบางของเควินก็สัมผัสมาเสียก่อน ความอบอุ่นถูกถ่ายทอดมา หนุ่มอเมริกันจุมพิตอย่างแผ่วเบา ละมุมละไมราวละเลียดชิมรสวิปครีม เมื่อละออกสบสายตาที่บ่งบอกความรู้สึกเขาก็เอ่ยเสียงแหบพร่า
“อีกทีนะ” แล้วริมฝีปากของทั้งสองก็ถูกดึงดูดเข้าหากันใหม่อีกครั้งเสมือนแม่เหล็กคนละขั้ว เควินพบว่าเขาไม่นึกอยากจะทำอะไรเลยนอกจากเฝ้าวนเวียนจูบอีกฝ่ายแบบนี้
ทางด้านของดลเองก็ราวกับกำลังเดินหลงทางท่องเที่ยวไปในดินแดนที่ไม่รู้จักมาก่อน เขาตอบสนองอีกฝ่ายอย่างไร้เดียงสายิ่งปะทุห้วงอารมณ์ของเควินมากขึ้น
“ดล ดล” เขาเรียกชื่ออีกฝ่ายอย่างละเมอขณะเฝ้าแนบจุมพิตลงไป
“เควิน”
สองแขนประคองตัวให้หนุ่มไทยนอนราบลงกับเตียงขณะที่มือของดลก็เกี่ยวกระหวัดรอบคอของเควินไว้ หากในจังหวะนั้นเอง
“โอ๊ย!” ดลร้องออกมาเมื่อเผลอขยับข้อเท้าเต็มแรง
มนต์ขลังของจูบคลายลงทันที เมื่อรู้ตัวว่ากำลังทำอะไรอยู่ดลก็รีบคลายแขนแล้วเอามือบังหน้าตัวเองอย่างเขินอาย
“อย่าปิดหน้าสิที่รัก ให้ฉันได้เห็นสีหน้าน่ารักของนายสิ” เควินประพรมจุมพิตเบาๆที่ข้อมือซึ่งโผล่พ้นเสื้อแขนยาวทั้งสองข้างก่อนจะใช้มือแยกออกเบาๆ
“ดล...คบกับฉันนะ”
“ครับ...” ไม่ทราบว่าอะไรดลใจให้ชายหนุ่มตอบออกไปเช่นนั้นอย่างเผลอไผล อาจจะเป็นมนต์สะกดของสายตาคู่นี้ก็ได้
นัยน์ตาสีเทาพราวระยับด้วยความดีใจ ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มกว้าง “งั้นเรามาจูบฉลองเนื่องในโอกาสเป็นแฟนกันดีกว่า”
โดยไม่สนใจสีหน้าตกตะลึงของหนุ่มไทยเขาก็ก้มลงลิ้มลองปากจิ้มลิ้มของอีกฝ่ายอีกครั้ง อีกครั้งและอีกครั้งจวบจนดลผลักอกเบาๆเป็นสัญญาณว่าให้หยุดได้แล้วนั่นแหละโปรแกรมเมอร์หนุ่มจึงหยุดด้วยความเสียดาย
“ผมหิวแล้ว” ดลรีบเอ่ยขึ้นก่อนที่เควินจะได้กล่าวอะไร “จริง ๆ นะ คุณไม่หิวเหรอ” เขากล่าวรัวเร็วด้วยความเขินอาย
หนุ่มผมน้ำตาลยิ้ม เขารู้ว่าร่างข้างใต้คงจะหาเรื่องเบี่ยงเบนแก้เขินสินะ
“ได้สิดล” เขาผละลุกขึ้น
เมื่อเควินออกจากห้องไปดลก็รู้สึกเหมือนได้ยินเสียงบึ้มเกิดขึ้นในหัว
...เขาจูบกับเควินแล้วจริง ๆ!...ชายหนุ่มตะโกนในใจ ดลตัวน้อยวิ่งพล่านอย่างตื่นตระหนกไปทั่วในสมองของเขา
“นี่เรา...ได้เป็นแฟนกับคนหล่อแบบนั้น?” ดลคราง
มือยกขึ้นไล้กลีบปากที่ยังเหลือสัมผัสจากร่างสูงอยู่ นี่ถ้าพวกเพื่อนสาวของเขาที่มหาลัยรู้เข้าคงกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่แน่
“เดี๋ยวสิดล แน่ใจนะว่าเขาไม่ได้เล่น ๆ กับแก” เขาพึมพำอย่างนึกขึ้นได้ พวกเขาจะได้เจอกันอีกแค่อาทิตย์ครึ่งแล้วหลังจากนั้นล่ะ? รักระยะไกลหรือ? หรือว่าจะจบลงที่สนามบินเลย?
ร่างกายของชายหนุ่มสั่นสะท้านกับความคิดที่ว่าอีกฝ่ายแค่เล่นๆกับตัวเอง เหมือนเลือดในกายเย็นเฉียบกับความรู้สึกที่ตอกย้ำว่าคนหน้าตาดีแบบเควินนั้นเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีแฟนที่อเมริกา
“มาแล้ว ๆ” คนที่ถูกกล่าวหาว่าเล่นๆก็ยกถาดอาหารขึ้นมาพอดี ร่างสูงสะดุ้งกับสายตาตัดพ้อต่อว่าของดลที่ส่งมา เขาทำอะไรผิดงั้นหรือ?
“เป็นอะไรไปดล?” แล้วก็ต้องแปลกใจเมื่อร่างของคนตรงหน้าเบี่ยงหลบมือที่กำลังจะแตะบ่า เขาขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ
“ขอบคุณครับ” ดลรับถาดอาหารของตนเองมาวางไว้ก่อนจะเริ่มทานแซนด์วิชเย็นชืดเงียบ ๆ
เควินปลอบใจตนเองว่าคงจะหิวมากกระมังจึงนั่งลงที่ขอบเตียงกินส่วนของตนเช่นกัน ทว่าตลอดการกินแม้เขาจะเพียรชวนคุยแค่ไหนก็ได้มาเพียงการถามห้าคำตอบหนึ่งคำเท่านั้น
“กลับมาแล้วจ้า อ้าวกำลังกินแซนด์วิชกันอยู่เหรอ” ฝนที่เพิ่งกลับมาจากข้างนอกเปิดประตูเข้ามาอย่างร่าเริง “น้าซื้อเค้กมาฝากล่ะดล อ๊ะส่วนของเควินก็มีนะคะ”
“ขอบคุณครับเรนนี่ ไปข้างนอกสนุกไหมครับ” ดลพยายามรั้งน้าสาวไว้ให้อยู่คุยด้วยกัน เขาเองก็ชอบบรรยากาศอึมครึมเมื่อครู่เช่นกันแต่จะให้แสร้งทำเป็นไม่มีอะไรก็ไม่ได้
ไม่นานเจคก็เข้ามาสมทบทำให้เควินไม่มีโอกาสอยู่ตามลำพังกับแฟนคนใหม่อีกเลย เขาพยายามนึกว่าเพราะเหตุใดจู่ ๆ ดลก็เกิดท่าทีตัดพ้อหมางเมินแบบนั้นได้ สุดท้ายเขาก็ดึงตัวเพื่อนไปปรึกษาในสวน

(คำตัดอ่านต่อหน้า3เลยค่ะ)
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 22-08-2010 13:54:57
อ่านแล้วรู้สึกดีมากมาย :L1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: *4_m3* ที่ 22-08-2010 14:07:16
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ
ชอบคำนี้อ่ะ"จนสะอื้นตัวแดง" :m20:
โอ๊ยเห็นความหื่นแบบไม่มีลิมิตจริงด้วย
ขอบคุณไรเตอร์ค่ะ
 :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 22-08-2010 14:11:18
เควิน เจ้าเล่ห์นะนั่น แต่เจ้าเล่ห์แค่ไหนก็ยอม ขอให้รักจริงหวังกอดตลอดไปแค่นี้ก็พอ
:m1:

ฮ้า....เป็นอีกเรื่องที่อ่านแล้วรู้สึกอุ่นๆแล้วก็มีความสุขเพิ่มขึ้นเต็มหัวใจแถมยิ้มได้ในความเป็นจริงอีกต่างหากค่ะกระต่ายน้อย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: mumoo ที่ 22-08-2010 17:12:58
แอบเห็นเรื่องนี้ เลยตามชื่อคุณกระต่ายชมจันทร์มาอ่าน
หนุกหนานแบบไม่มีมาม่า มีแต่อมยิ้มให้กินกันเพลินๆ หุๆ
ดีแระ เหมือนได้เปลี่ยนฟีลจากนู๋เฮกะป๋าได
แต่ก้อเริ่มอยากกินมาม่าขึ้นมาตะหงิดๆแล้วน้า...เพราะงั้นอย่าลืมไปต่อเรื่องนั้นให้ด้วยนะค้า
อ่ะ +1ให้เป็นค่าอมยิ้ม
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 22-08-2010 17:33:50
น่ารักมากค่ะ
น่ารักจนอยากอ่านตอนพิเศษ  :m13:

encore!  :m3: encore!  :m3: encore!  :m3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 22-08-2010 18:29:12
เห็นขึ้นหัวจบ เลยตามมาแบบไม่รีรอ
 :m19:


อ่านแล้วอมยิ้มล่ะต่าย น่ารักดีอ่ะ
เหมือนบอกเล่าจุดเริ่มต้นของดลกับเควินเนาะ
 :-[
ยิ่งตัวละครมาเป็นของนอกด้วย ยิ่งอิน
 :m3:
(ยิ่งเป็นพวกแพ้ปู้จายแถบยุโรป อเมริกาอยู่ด้วย แอร๊ยยยยยยย)
(อย่าได้ใส่ใจ คนมันบ้า สติแตกชั่วครู่น่ะ 55)



 :กอด1: เป็นเรื่องสั้นที่น่ารักมาก
อ่านงานต่ายมาได้ระยะนึง เริ่มรู้สึกว่าต่ายเขียนดีขึ้นนะ ทุกเรื่องเลยที่พี่ตาม
(มีอีตาไดผู้น่าหมั่นไส้กับเฮผู้น่าสงสาร, คริสแมนแดนโต๋แอนด์เดอะแก๊งค์ แล้วก็เรื่องสั้น บางเรื่องอ่ะ)
พัฒนาขึ้น จริงๆ ถ้าจะให้บอกเป็นรายละเอียดว่า พัฒนายังไง ตรงไหน
บอกไม่ได้เหมือนกัน ไม่เชี่ยวชาญ
แต่ในฐานะคนอ่านที่ตะแล้ดแต๊ดแต๋ไปวันๆ รู้สึกได้ว่ามันพัฒนาขึ้นจริงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: PrInceZz ที่ 22-08-2010 19:29:36
น่าร๊ากกก

 :-[
แอบกระซิบถามว่า มีภาคต่อป่าวอ่ะคะ

 :o8:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 22-08-2010 20:09:01
เรื่องสั้นมาซักที คิดถึงโคตรๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 22-08-2010 20:14:40
หื่นอันลิมิตจริงๆเลย สงสารหนูดลที่ต้องสะอื้นจนตัวแดง  :jul3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 22-08-2010 21:12:29
โอ้ยตายแล้วน่ารักมากอ่ะดลไร้เดียงสาสุดๆๆแอบสงสารเควินเหมือนกันที่ต้องอดทนสุดๆๆ



ขอบคุณคร้าบบบบ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: jokirito ที่ 22-08-2010 21:53:56
น่ารักจริง อะไรจริง  เอาใจช่วยเควินให้อดทนจนกว่าจะไปถึงเมืองไทยนะจ้ะ 
อยากอ่านตอนพิเศษๆ ที่เมืองไทยจัง  น้องดลพาเควินไปเปิดตัวซะหน่อย อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 22-08-2010 22:37:28
หื่นจริงๆ อิวิ่น

ยังไม่ทันไรก็คิดจะทำให้หนูดล สะอื้นจนตัวแดงซะแล้ว  :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 22-08-2010 22:55:05
อ่านแล้วรู้สึกดีมากมาย :L1:

ขอบคุณค่า ^^

เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ
ชอบคำนี้อ่ะ"จนสะอื้นตัวแดง" :m20:
โอ๊ยเห็นความหื่นแบบไม่มีลิมิตจริงด้วย
ขอบคุณไรเตอร์ค่ะ
 :L2:

เควินมันหื่นเองนะต่ายแค่เขียนตามที่มันคิด  :-[

เควิน เจ้าเล่ห์นะนั่น แต่เจ้าเล่ห์แค่ไหนก็ยอม ขอให้รักจริงหวังกอดตลอดไปแค่นี้ก็พอ
:m1:

ฮ้า....เป็นอีกเรื่องที่อ่านแล้วรู้สึกอุ่นๆแล้วก็มีความสุขเพิ่มขึ้นเต็มหัวใจแถมยิ้มได้ในความเป็นจริงอีกต่างหากค่ะกระต่ายน้อย

ไว้เดี๋ยวเรื่องต่อไปอาจมาม่าค่ะ 555+

เควินถ้ากล้าทำร้ายดลผู้ใสซื่อต้องดูแลเป็นพิเศษก็จะต้องได้รับโทษทัณฑ์แสนสาหัสจากต่ายแน่นอนค่ะ- -+

แอบเห็นเรื่องนี้ เลยตามชื่อคุณกระต่ายชมจันทร์มาอ่าน
หนุกหนานแบบไม่มีมาม่า มีแต่อมยิ้มให้กินกันเพลินๆ หุๆ
ดีแระ เหมือนได้เปลี่ยนฟีลจากนู๋เฮกะป๋าได
แต่ก้อเริ่มอยากกินมาม่าขึ้นมาตะหงิดๆแล้วน้า...เพราะงั้นอย่าลืมไปต่อเรื่องนั้นให้ด้วยนะค้า
อ่ะ +1ให้เป็นค่าอมยิ้ม

รู้สึกดีเหมือนชื่อตัวเองใช้การันตีผลงานได้ อิๆ

ดีใจที่ชอบงานเขียนของต่ายนะคะ จริงๆก็คงมีที่ต้องปรับปรุงอีกมากยังไงก็ต้องขอให้ช่วยอ่านแล้วติชมกันแบบนี้ไปเรื่อยๆนะคะ ขอบคุณมากค่า  :L2:

น่ารักมากค่ะ
น่ารักจนอยากอ่านตอนพิเศษ  :m13:

encore!  :m3: encore!  :m3: encore!  :m3:


ตอนพิเศษ...จะลองเขียนดูนะคะ><

เห็นขึ้นหัวจบ เลยตามมาแบบไม่รีรอ
 :m19:


อ่านแล้วอมยิ้มล่ะต่าย น่ารักดีอ่ะ
เหมือนบอกเล่าจุดเริ่มต้นของดลกับเควินเนาะ
 :-[
ยิ่งตัวละครมาเป็นของนอกด้วย ยิ่งอิน
 :m3:
(ยิ่งเป็นพวกแพ้ปู้จายแถบยุโรป อเมริกาอยู่ด้วย แอร๊ยยยยยยย)
(อย่าได้ใส่ใจ คนมันบ้า สติแตกชั่วครู่น่ะ 55)



 :กอด1: เป็นเรื่องสั้นที่น่ารักมาก
อ่านงานต่ายมาได้ระยะนึง เริ่มรู้สึกว่าต่ายเขียนดีขึ้นนะ ทุกเรื่องเลยที่พี่ตาม
(มีอีตาไดผู้น่าหมั่นไส้กับเฮผู้น่าสงสาร, คริสแมนแดนโต๋แอนด์เดอะแก๊งค์ แล้วก็เรื่องสั้น บางเรื่องอ่ะ)
พัฒนาขึ้น จริงๆ ถ้าจะให้บอกเป็นรายละเอียดว่า พัฒนายังไง ตรงไหน
บอกไม่ได้เหมือนกัน ไม่เชี่ยวชาญ
แต่ในฐานะคนอ่านที่ตะแล้ดแต๊ดแต๋ไปวันๆ รู้สึกได้ว่ามันพัฒนาขึ้นจริงๆ

เราสองคนชอบตัวละครนอกเนอะคะ อิๆ เอ้อหนูโดนนักอ่านคนนึงจากอีกที่เค้ายื่นคำขาดมาด้วยล่ะค่ะว่าถ้าว็อทเดอะไม่เปลี่ยนพระเอกเป็นคนไทยจะเลิกอ่าน

เลยบอกเค้าไปว่าขอบคุณนะคะที่อยู่ด้วยกันมาแม้จะสั้นๆ ยังมีเรื่องอื่นที่ตัวละครเป็นคู่คนไทยยังไงแวะไปอ่านได้นะคะ

ถึงคริสจะน่าหมั่นไส้บ้างแต่ก็ออกจะน่ารัก -3-

ว่าแต่หนูพัฒนาขึ้นจริงๆน่ะเหรอคะ? ตื่นเต้น! => ไม่รู้สึกตัวเลยสักนิดค่ะ แฮ่

น่าร๊ากกก

 :-[
แอบกระซิบถามว่า มีภาคต่อป่าวอ่ะคะ

 :o8:

กระซิบตอบ 'อาจจะมีค่า  :-['

เรื่องสั้นมาซักที คิดถึงโคตรๆ

ดีจ้า นานๆทีจะเห็นมาเม้นต์นะเนี่ย เรียนหนักมั้ย

หื่นอันลิมิตจริงๆเลย สงสารหนูดลที่ต้องสะอื้นจนตัวแดง  :jul3:

 :o8:  เควินมันหื่นเองค่ะ

โอ้ยตายแล้วน่ารักมากอ่ะดลไร้เดียงสาสุดๆๆแอบสงสารเควินเหมือนกันที่ต้องอดทนสุดๆๆ



ขอบคุณคร้าบบบบ

เชื่อเถอะค่ะว่าตอนหลังคนน่าสงสารน่ะดล -_-

น่ารักจริง อะไรจริง  เอาใจช่วยเควินให้อดทนจนกว่าจะไปถึงเมืองไทยนะจ้ะ  
อยากอ่านตอนพิเศษๆ ที่เมืองไทยจัง  น้องดลพาเควินไปเปิดตัวซะหน่อย อิอิ

อืม~ ไม่เลวนะคะ อาจจะเขียนต่อให้เป็นอย่างนี้นะคะ

เอาให้เจอกับขบวนการพิทักษ์หนูดล อิๆ

หื่นจริงๆ อิวิ่น

ยังไม่ทันไรก็คิดจะทำให้หนูดล สะอื้นจนตัวแดงซะแล้ว  :laugh:

ค่ะเควินหื่นค่ะ


+1ให้ทุกคนที่เม้นต์เรื่องนี้ค่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: cartoons ที่ 22-08-2010 23:08:40
 :laugh: อิจฉาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: kit ที่ 23-08-2010 02:53:16

(http://image.ohozaa.com/i5/cupidsdartbykit.jpg)
ขอบคุณนะคะ คุณ กระต่ายชมจันทร์

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: V_we ที่ 23-08-2010 07:41:20
น่ารักจังเลยค่ะ บรรยากาศในเรื่องก็ดีด้วย อ่านแล้วอยากกินขนมกับชาร้อนขึ้นมาทันที
เป็นกำลังใจและ +1 แทนคำขอบคุณนะคะที่แต่งเรื่องราวดีๆ มาให้อ่านนะคะ^^
 :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: Mercy ที่ 23-08-2010 10:06:41
น้องต่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย.....


พี่อยากจะร้องงอแง ขอตอนพิเศษ ของสองคนนี้อ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา......


 :z3: :z3: :z3:


ชอบอะๆๆๆๆๆๆ


อบอุ่นมากๆ อ่านแล้วอยากได้แบบเควินซักคน

แต่อยากรู้ว่า ถ้าเค้ามาอยู่เมืองไทย คบกันเป็นแฟนแล้ว จะเป็นไงน้าาาาาาาา (แอบกระพริบตาปริบๆ ขอความเห็นใจจากน้องต่าย อิอิ)
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 23-08-2010 11:51:23
มีความสุขมาก คิดถึงน้ำชาและขนม
อยากอ่านตอนพิเศษ
+1
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: a_tapha ที่ 23-08-2010 13:20:44
ใช่ๆ น่าจะมีตอนพิเศษอีกสักเล็กน้อย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: •ผั๑`|nกุ้va’ด• ที่ 23-08-2010 13:34:13
เรื่องนี้น่ารักมากค่ะ  :-[

อยากจะให้มีตอนพิเศษสักตอน สองตอนจัง  อยากรู้ว่า เควินจะได้หม่ำน้องดลตอนไหน...
อดทนรอจนน้ำลายแห้งไปยกแน่นอน >,,,,,<
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 23-08-2010 13:46:57
น่ารักมากกก อยากให้มีต่อ :m1: ภาคกลับมาเมืองไทยนะน้องต่าย :o8:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 23-08-2010 17:03:02
เรื่องน่ารักกุ๊กกิ๊กหนุงหนิงมากมาย ชอบอะ แต่ขอบอกว่าแอบเคืองตอนจบ เพราะมันจบเร็วไปหน่อย เควินยังไม่ทันทำไรเลย เฮ้ยไม่ใช่ ยังไม่ทันตามมาไทยเลย  มา Amazing Thailand ก่อนสิค่ะ  :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: ❝CHŌN❞ ที่ 23-08-2010 19:29:28
น่ารักมากเลยค่ะ

น่ามีภาคต่อจังเลย อยากอ่านอีก ดลน่ารัก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: หลงไหลในม่านหมอก ที่ 23-08-2010 19:46:33
จบได้สวยงาม

ไม่อยากจะเชื่อว่าหื่นๆอย่างเควินจะอดทนไหว หุหุ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: namtaan ที่ 23-08-2010 20:14:39
เรื่องนี้น่ารักมากๆเลยจ้า
กามเทพแผลงศร ทำงานอย่างว่องไว
ความรักลงมือปฏิบัติการ  :m1:

บวก 1 แต้มนะคะ ขอบคุณน้องต่ายมากๆๆๆๆๆๆๆๆ
(ตอนนี้ยังบวกเพิ่มไม่ได้ ติดไว้ก่อนจ้า ฮ่าๆๆๆ)
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 24-08-2010 11:42:28
:laugh: อิจฉาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เนอะคะ~  :-[


(http://image.ohozaa.com/i5/cupidsdartbykit.jpg)
ขอบคุณนะคะ คุณ กระต่ายชมจันทร์


หนูว่าสวยดีนะคะดอกเนี้ย น่ารักดี^^

น่ารักจังเลยค่ะ บรรยากาศในเรื่องก็ดีด้วย อ่านแล้วอยากกินขนมกับชาร้อนขึ้นมาทันที
เป็นกำลังใจและ +1 แทนคำขอบคุณนะคะที่แต่งเรื่องราวดีๆ มาให้อ่านนะคะ^^
 :L2:

พี่วี~ ขอบคุณค่า ชอบเรื่องที่พี่วีเขียนเหมือนกันค่ะ

น้องต่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย.....


พี่อยากจะร้องงอแง ขอตอนพิเศษ ของสองคนนี้อ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา......


 :z3: :z3: :z3:


ชอบอะๆๆๆๆๆๆ


อบอุ่นมากๆ อ่านแล้วอยากได้แบบเควินซักคน

แต่อยากรู้ว่า ถ้าเค้ามาอยู่เมืองไทย คบกันเป็นแฟนแล้ว จะเป็นไงน้าาาาาาาา (แอบกระพริบตาปริบๆ ขอความเห็นใจจากน้องต่าย อิอิ)

พี่ไนท์อยากได้หื่นๆแบบเควินสักคนเหรอคะ?!

ไหงพี่เซฟไม่ยักกะหื่นนา - -+

ตอนพิเศษเดี๋ยวก็คงแต่งมาล่ะค่ะแต่ตอนไหนอีกเรื่อง ;p

มีความสุขมาก คิดถึงน้ำชาและขนม
อยากอ่านตอนพิเศษ
+1


ขอบคุณค่า^^

ใช่ๆ น่าจะมีตอนพิเศษอีกสักเล็กน้อย

จะพยายามเข็นออกมาครับผม

เรื่องนี้น่ารักมากค่ะ  :-[

อยากจะให้มีตอนพิเศษสักตอน สองตอนจัง  อยากรู้ว่า เควินจะได้หม่ำน้องดลตอนไหน...
อดทนรอจนน้ำลายแห้งไปยกแน่นอน >,,,,,<

555+ เดี๋ยวมันก็หาช่องว่างเอาเปรียบน้องเองแหละค่ะ

น่ารักมากกก อยากให้มีต่อ :m1: ภาคกลับมาเมืองไทยนะน้องต่าย :o8:

ครับผม ></

มีแต่คนอยากอ่านภาคมาไทยนิ?

เรื่องน่ารักกุ๊กกิ๊กหนุงหนิงมากมาย ชอบอะ แต่ขอบอกว่าแอบเคืองตอนจบ เพราะมันจบเร็วไปหน่อย เควินยังไม่ทันทำไรเลย เฮ้ยไม่ใช่ ยังไม่ทันตามมาไทยเลย  มา Amazing Thailand ก่อนสิค่ะ  :z1:


อ่ะแหนะๆ อยากอ่านตอนหนูดลสะอื้นตัวแดงสินะคะ 555+

น่ารักมากเลยค่ะ

น่ามีภาคต่อจังเลย อยากอ่านอีก ดลน่ารัก

ดีใจที่ชอบค่า ><

จบได้สวยงาม

ไม่อยากจะเชื่อว่าหื่นๆอย่างเควินจะอดทนไหว หุหุ

นั่นสิคะ เดี๋ยวก็คงทนไม่ไหว -_-

เรื่องนี้น่ารักมากๆเลยจ้า
กามเทพแผลงศร ทำงานอย่างว่องไว
ความรักลงมือปฏิบัติการ  :m1:

บวก 1 แต้มนะคะ ขอบคุณน้องต่ายมากๆๆๆๆๆๆๆๆ
(ตอนนี้ยังบวกเพิ่มไม่ได้ ติดไว้ก่อนจ้า ฮ่าๆๆๆ)

ขอบคุณค่าพี่น้ำตาล กอดๆ :กอด1:


หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: namtaan ที่ 24-08-2010 13:19:22
มากระซิบว่า
บวก 1 แต้มแล้วนะคะ

ปล ดอกไม้สวยจริงๆนะคะ สีสวยมากๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 24-08-2010 16:32:00
:o8: น่ารักจังเลยค่ะน้องต่าย ><
อ่านจบแล้วก็ดันอยากอ่านต่อขึ้นมาซะงั้น 5555
ดลน่ารักจังเลย ซื่อๆดีอะ เควินก็นะ ในหัวคิดแต่จะลวนลาม ฮ่าๆ
ขอบคุณนะคะ ชอบจังเลย  :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 24-08-2010 19:55:51
น่าจะมีตอนพิเศษ  เนาะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 25-08-2010 02:03:25
น่ารักจริงๆ เลย แอบอิจฉาหนูดลนะเนี่ยที่มีหนุ่มหล่ออย่างเควินมารัก ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: QUE1 ที่ 26-08-2010 04:43:25
โอ๊ยย จบแล้วหรอค่ะ
สนุกค่ะอยากอ่านต่ออีกสักตอนสองตอน
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: fernnakab ที่ 26-08-2010 20:35:34
น่ารักมากๆเลยค่ะ
 :L2: :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: PaTtO ที่ 26-08-2010 22:52:15
เควิน หื่นจิงอ่ะแหละ
โถ๋ ไอเราก้อนึกว่าจะสุภาพบุรุษ
อดเปรี้ยวไว้กินดลเน๊อะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 27-08-2010 10:03:03
มากระซิบว่า
บวก 1 แต้มแล้วนะคะ

ปล ดอกไม้สวยจริงๆนะคะ สีสวยมากๆ

ขอบคุณค่าพี่น้ำตาล

ดอกไม้สวยเนอะคะ ต่ายเจอตอนเซิร์จหาดอกไม้ในเมืองนอกโดยบังเอิญ ฮะๆ (สีแจ่มดีด้วย ฮึๆ)

:o8: น่ารักจังเลยค่ะน้องต่าย ><
อ่านจบแล้วก็ดันอยากอ่านต่อขึ้นมาซะงั้น 5555
ดลน่ารักจังเลย ซื่อๆดีอะ เควินก็นะ ในหัวคิดแต่จะลวนลาม ฮ่าๆ
ขอบคุณนะคะ ชอบจังเลย  :L2:


ต่ายชอบเขียนประเภทตัวละครใสซื่อค่ะ อ่านง่ายดี 555+


น่าจะมีตอนพิเศษ  เนาะ

จะพยายามครับม =w=/

น่ารักจริงๆ เลย แอบอิจฉาหนูดลนะเนี่ยที่มีหนุ่มหล่ออย่างเควินมารัก ^^

ต้องบอกว่าเควินโชคดีที่ดลยอมรับรักด้วยนะคะ - -+

โอ๊ยย จบแล้วหรอค่ะ
สนุกค่ะอยากอ่านต่ออีกสักตอนสองตอน


ดีใจที่ชอบนะคะ ไว้จพยายามเข็นตอนพิเศษออกมาค่ะ  :L2:

น่ารักมากๆเลยค่ะ
 :L2: :pig4:

ขอบคุณค่า ^^

เควิน หื่นจิงอ่ะแหละ
โถ๋ ไอเราก้อนึกว่าจะสุภาพบุรุษ
อดเปรี้ยวไว้กินดลเน๊อะ

ภัทรรรรรร ไม่ได้เจอซะนาน ^^/

จริงๆตอนแรกเควินอ่ะสุภาพบุรษเจ้นมากๆแต่เพราะต้องทำให้หื่นขึ้นเข้ากับธีมเรื่องเลยกลายเป็นแบบนี้ -_-


+1ให้ทุกคนค่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: panari ที่ 27-08-2010 14:19:54
หนุ่มฝรั่งคนนี้น่าร้าก ก ก ก ก ก ก ก จริงๆ  :m3: หวังว่าจะมีตอนพิเศษนะคะ   :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: Wr@iTh ที่ 27-08-2010 18:39:17
เย้ๆๆๆ ได้มาอ่านแล้ว :-[
น่ารัก...แต่สั้นง่า ไม่จุใจเลย :m16: แต่ไม่เป็นไร :กอด1:
ขอให้แต่งเฮจังออกมาเยอะๆก็พอ  :bye2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 27-08-2010 23:08:58
น่าร๊ากๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: jira ที่ 30-08-2010 14:08:42
กอดกระต่ายน้อย
พี่อ่านเรื่องนี้แล้วแอบคิดว่าหื่นนี่มันน่าจะมี nc แล้วพี่ก้ต้องเอาไปนั่งจิ้นเองใช่มั้ยคะ?
เล่าบรรยากาศได้เห้นภาพมากเลยอ่ะ..อยากไปอยุูบ้านนั้น  อยากกินนมอุ่นมั่งแฮะ
จิ้มบวกเป็นกำลังใจจ๊ะ
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: PeeYaR ที่ 07-09-2010 00:12:13
บรรยากาศอบอุ่นดีอ่ะ
อยากเห็นตอนดลวิงวอนเควินจนสะอื้นตัวแดง 555+
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: PandP ที่ 07-09-2010 00:40:54
บรรยากาศก็ดี เรื่องก็สนุก
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆนะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 07-09-2010 16:36:25
หนุ่มฝรั่งคนนี้น่าร้าก ก ก ก ก ก ก ก จริงๆ  :m3: หวังว่าจะมีตอนพิเศษนะคะ   :impress2:

รอนิมิตมาก่อนนะคะ  :o8:

เย้ๆๆๆ ได้มาอ่านแล้ว :-[
น่ารัก...แต่สั้นง่า ไม่จุใจเลย :m16: แต่ไม่เป็นไร :กอด1:
ขอให้แต่งเฮจังออกมาเยอะๆก็พอ  :bye2:



 :กอด1:จ้ะ แหม นี่ก็ปาไป30หน้าเวิร์ดแล้วนะจ๊ะ

น่าร๊ากๆๆๆๆๆๆๆ

ดีใจที่ชอบค่ะ ^^

กอดกระต่ายน้อย
พี่อ่านเรื่องนี้แล้วแอบคิดว่าหื่นนี่มันน่าจะมี nc แล้วพี่ก้ต้องเอาไปนั่งจิ้นเองใช่มั้ยคะ?
เล่าบรรยากาศได้เห้นภาพมากเลยอ่ะ..อยากไปอยุูบ้านนั้น  อยากกินนมอุ่นมั่งแฮะ
จิ้มบวกเป็นกำลังใจจ๊ะ
 :กอด1:

ตอนแต่งเรื่องนี้หนูอยู่ในช่วงที่ได้รับความกระทบกระเทือนทางจิตใจมาค่ะ...

สไลด์โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ T^T!

บรรยากาศอบอุ่นดีอ่ะ
อยากเห็นตอนดลวิงวอนเควินจนสะอื้นตัวแดง 555+

รู้สึกมีคนอยากเห็นฉากนี้หลายคนนะคะ 555+

บรรยากาศก็ดี เรื่องก็สนุก
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆนะคะ

ขอบคุณเช่นกันนะคะ

ดีใจที่ทุกคนชอบเรื่องนี้กันค่ะ


+1ให้นักอ่านที่น่ารักทุกคนค่ะ  :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ตอนที่3 [จบ] [22/08/2010]
เริ่มหัวข้อโดย: nunam ที่ 07-09-2010 17:41:19
ชอบมั่ก กั๊บ ขอบคุณกั๊บ o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart ต$
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 09-09-2010 09:36:12
ชอบมั่ก กั๊บ ขอบคุณกั๊บ o13

ดีใจที่ชอบนะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 03-02-2011 15:38:31
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก เรื่องเคยอ่านมาหนนึงล่ะ จำไม่ได้ว่าอ่านจากที่ไหน -*-
แต่เป็นอีกเรื่องชอบค่ะ ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: aoalelovena ที่ 03-02-2011 17:19:51
อ๊าา

พึ่งเข้ามาอ่านค่ะ

แแงง ทำไมหรือเรารู้สึกไปเองว่าไม่จบ

อ่านได้แค่ถึงตอน "น้องเขาพึ่ง"

อ่านได้แค่นี้แล้วหายไปเลยอ่าค่ะ

จบแล้วหรอค่ะ ??? งง อ่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 03-02-2011 23:39:08
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก เรื่องเคยอ่านมาหนนึงล่ะ จำไม่ได้ว่าอ่านจากที่ไหน -*-
แต่เป็นอีกเรื่องชอบค่ะ ^^

อืม ต่ายลงนิยายอีกก็มีที่ลัสเชียส พีพีเอ็ม ฟาร์มค่ะ เด็กดีก็ลงแต่ยังไม่ได้ลงเรื่องนี้นิ

อ๊าา

พึ่งเข้ามาอ่านค่ะ

แแงง ทำไมหรือเรารู้สึกไปเองว่าไม่จบ

อ่านได้แค่ถึงตอน "น้องเขาพึ่ง"

อ่านได้แค่นี้แล้วหายไปเลยอ่าค่ะ

จบแล้วหรอค่ะ ??? งง อ่า

ไม่ได้คิดไปเองหรอกค่ะ ขออภัยจริงๆ ต่ายก็ไม่รู้ว่าทำไมมันตัดคำทั้งๆที่ลงตอนแรกมันอยู่ดีมีสุข orz

จัดการแก้ลงเพิ่มแล้วค่ะ ขอโทษด้วยนะคะ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 03-02-2011 23:39:24
“ไหนแกบอกจะไม่จีบเขาไงวะ” เจคโวยวาย

“เออน่า แกมาช่วยคิดก่อนแล้วบ่นทีหลัง”

“น้องเขาเพิ่งสำนึกมั้งว่าไม่ใช่เกย์แบบแก” หนุ่มสิงคโปร์เดา

“แต่ดลเขาจูบตอบฉันนะ” เควินค้าน

“ไม่รู้โว้ย!”

“วะ! ช่วยกันคิดหน่อยเซ่!”

“แค่เรื่องเรนนี่กับบ้านฉันก็จะประสาทกินไม่เหลือเซลล์สมองช่วยแล้วเฟ้ย!”

“ก็รีบ ๆ สารภาพรักหรือทำอะไรสักอย่างเซ่จะได้มีมาช่วยฉันคิด!”

“ไอ้!...” เจคไม่รู้จะด่าเพื่อนยังไงดี เขาถอนหายใจเฮือก “คนนี้แกจริงจังสินะ...” ไม่งั้นคงไม่มา
โวยวายหลุดประโยคน่าขันแบบเมื่อกี้มาหรอก

“เออ...” หนุ่มอเมริกันยอมรับ

“ถ้างั้นจะทำอะไรก็รีบซะเพราะว่าวันนี้มีโทรศัพท์จากไทยโทรมาหาเรนนี่ว่าน้องสาวของเธอจะแต่งงานให้รีบกลับไป พวกเขาอาจจะอยู่ไม่ครบกำหนดกลับก่อนพวกเราเสียอีก”

“ว่าไงนะ?!” เควินอึ้ง นิ่งงันไป

หนุ่มผมดำตบบ่าเพื่อน “ฉันจะพยายามดึงตัวเรนนี่ให้ออกไปกับฉันพรุ่งนี้แล้วกัน ส่วนคืนนี้ก็เคลียร์กันดี ๆ ล่ะ”

“ขอบใจ” แล้วเจคก็เดินเข้าไปในบ้านทิ้งให้อีกฝ่ายยืนครุ่นคิดคนเดียวในยามราตรี


เสียงประตูทำให้ดลที่กำลังตกอยู่ในภวังค์สะดุ้ง หันขวับไปมองนัยน์ตาของทั้งสองประสานกันหากหนุ่มไทยเป็นฝ่ายหลบตาก่อน

“ถ้าอยากเข้าห้องน้ำหรืออยากได้อะไรก็บอกฉันนะดล” เควินเอ่ยขึ้น

“เมื่อกี้เจคเข้ามาขนของไปแล้ว...” ส่วนข้าวของของเขานั้นเควินช่วยเอามาให้ตั้งแต่บ่ายแล้ว ใน
ตอนแรกเขาก็อยากจะกลับไปนอนคนเดียวแต่น้าสาวไม่อนุญาตจึงต้องจำใจอยู่กับหนุ่มอเมริกันคืนนี้

“เหรอ” ชายหนุ่มพยักหน้า ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจจะเคลียร์ทุกอย่าง “ทำไมจู่ ๆ นายก็เปลี่ยนไป”
ดลนิ่ง เขาแปลออก

“ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านั้นเรายังจูบ มีความสุข ตกลงเป็นแฟนกันอยู่เลยแท้ ๆ” เควินตัดพ้อ

“ผมไม่ใช่ของเล่น” หนุ่มไทยเอ่ยขึ้น

“เอ๋?”

“ผมไม่ต้องการเป็นของเล่นให้ใครนะเควิน” ดวงตาสีนิลเงยขึ้นสบตา “ถ้าคุณคิดจะขอคบกันผมเพื่อ
แก้เหงาในอังกฤษนี้เท่านั้นผมต้องขอปฎิเสธ”

...เจ้าเควินน่ะมันเลิกกับแฟนเก่าเป็นโสดมาหลายเดือนแล้ว...

...มันจริงจังกับนายนะดล...
...ให้โอกาสมันเถอะนะ...

เสียงของเจคเมื่อครู่เข้ามาในหัวของหนุ่มไทย

“ฉันไม่เคยขอคบใครเล่น ๆ” เควินสวนทันควัน “และกับนายฉันก็จริงจัง”

“ทั้ง ๆ ที่เราเพิ่งเจอกันได้สองวันเนี่ยนะเควิน?” ดลย้อน

“แต่ฉันชอบนายจริง ๆ นะดล” โปรแกรมเมอร์หนุ่มหยิบช่อดอกไม้สีม่วงที่ซ่อนไว้ด้านหลังออกมา เขาต้องเดินออกไปเคาะประตูร้านดอกไม้ตื๊อแทบตายกว่าจะยอมทำให้...

“Cupid dart?” หนุ่มไทยพึมพำ

“ความหมายของมันคือสิ่งนี้...” เควินหยิบการ์ดจากกระเป๋าเสียบในช่อดอกไม้ยื่นให้ เขาวานให้เรนนี่ช่วยแปลเป็นภาษาไทยแล้วเขียนลงบนการ์ดด้วยตนเอง

“ลูกศรที่ถูกยิงออกไปสินะ...” ดลเอ่ยเป็นภาษาไทย นอกจากนี้ด้านล่างของการ์ดยังมีตัวการ์ตูนแบบ
ไม้ขีดไฟง่าย ๆ อยู่ เป็นรูปคนสองคนยืนอยู่ เบื้องหลังของตัวหนึ่งมีไม้ขีดไฟเล็ก ๆ อ้วน ๆ มีปีกยิงศร
ปักอกเขาแล้วส่งสายตารูปหัวใจไปหาใครอีกคนที่ยืนถือกระดานวาดรูปกับดินสออยู่

“ฉันกับนายอย่างไรล่ะ” หนุ่มอเมริกันเอ่ยขึ้น “บอกแล้วว่าฉันวาดรูปห่วย...”

“ไม่หรอกมันน่ารักมากเลยครับ” เขาตอบ เงยหน้าส่งยิ้มให้ทำเอาเควินเกือบจะโน้มตัวลงจูบถ้าดลไม่ยกช่อดอกไม้ขึ้นมาบังไว้ก่อน “หยุดเลย คุณยังต้องพิสูจน์ตัวเองก่อนว่าไม่หลอกผมจริง”

“ต้องให้ฉันพิสูจน์ยังไงนายถึงจะเชื่อล่ะ?” ชายหนุ่มถาม

“อย่าแตะต้องผมระหว่างที่เราอยู่ที่นี่”

“หา?”

“ถ้าคุณไม่ได้เล่น ๆ กับผมก็ต้องอดทนไม่แตะตัวผมได้” ดลกล่าว

“จับมือได้ไหม?” เขาถามด้วยสายตาเว้าวอน

“นั่น...ได้” นักศึกษาหนุ่มตอบอ้อมแอ้ม

“โอบบ่า?”

“ได้...”

“อุ้ม?”

“คุณจะอุ้มผมทำไมล่ะ!” หนุ่มไทยหน้าแดง “สรุปว่าตกลงไหม?!”

“ก็เผื่อไว้ก่อน...” เควินบ่นอุบอิบ “ตกลง”

“ดีครับ” นัยน์ตาสีนิลฉายแววพึงพอใจขึ้น

“ตกลงว่าตอนนี้เธอตกลงเป็นแฟนฉันจริง ๆ แล้วใช่ไหม?” ชายหนุ่มถามเสียงหวาน ยกมือของดลขึ้น
จุมพิตเบาๆ

“อะ อื้ม” ดวงหน้าล้อมกรอบด้วยเส้นผมสีดำระเรื่อ

...หวังว่าเขาจะคิดถูกนะที่ให้โอกาสเควิน...

“งั้นขอจูบมัดจำก่อนแล้วกัน” จบประโยคร่างสูงก็แนบริมฝีปากลงมาทันที เป็นจูบที่ทำเอาร่างทั้งร่าง
ของหนุ่มไทยสะท้านด้วยความรู้สึกจนแทบจะละลาย

“คะ คนโกหก” ดลหอบหายใจหลังจากที่เป็นอิสระ

“ก็ดลไม่ได้บอกนี้ว่าเริ่มเมื่อไหร่” โปรแกรมเมอร์หนุ่มตอบหน้าตาเฉยก่อนจะทอดเสียงอ่อน “ไม่ต้อง
ห่วง ฉันล้อเล่น รับรองว่าต่อไปนี้จะรักษาสัญญาครับที่รัก”

หัวใจของหนุ่มไทยเต้นรัวเมื่อได้ยินประโยคอ่อนหวานและนัยน์ตาสีควันบุหรี่ที่เชื่อมมองเขาราวกับจะกลืนกิน

“สัญญานะ...”

“สัญญา” เควินรั้งร่างของดลเข้ามากอดแล้วจุมพิตที่หน้าผากเบา ๆ “ฉันจะลองไปหางานในบริษัทที่
ไทยดูนะ”

“เอ๋?!”

“ทีนี้ฉันจะได้อยู่ในสายตานายไง” เขาขยิบตาให้

ดลหน้าแดงแต่ก็ดีใจที่อีกฝ่ายคิดจะทำขนาดนี้เพื่อตนเอง

“อืม” เขากอดตอบ พิงศีรษะบนบ่าของหนุ่มผมน้ำตาล

...อดทนไว้เควิน อีกไม่นาน ๆ ...ด้านหนุ่มอเมริกันก็สะกดจิตตนเองไม่ให้เผลอไผลไปกับสัมผัสและ
กลิ่นหอมจากกายของร่างในอ้อมแขน

ลอบเลียริมฝีปากเมื่อนึกถึงภาพของดลที่จะนอนเปลือยกายกรีดร้องอยู่ใต้ร่างของเขา ฝ่ามือหนาลูบ
หลังของหนุ่มไทยเบาๆจินตนาการถึงผิวที่คงจะเรียบลื่นหอมกรุ่นไม่แพ้ซอกคอขาวที่เขาซุกซบอยู่
ตอนนี้

...อีกไม่นานเควินอีกไม่นาน...ก่อนหน้าที่จะเข้ามาคุยกับดลนั้นเขาได้แวะไปหาฝนแล้วถามถึง
กำหนดการของพวกเธอว่าจะเป็นอย่างไร ได้ความว่าอีกสองวันพวกเธอจะต้องกลับไทยเพราะที่บ้าน
จะมีงานมงคลขึ้น ส่วนเรื่องบ้านนั้นเธอตัดสินใจตกลงเป็นหุ้นส่วนบ้านพักกับเจคแน่นอนหากเรื่อง
ร้านอาหารนั้นต้องคุยกันอีกที

เควินนึกยินดีกับเพื่อนในใจเพราะนั่นหมายถึงเจคจะได้มีโอกาสหาเรื่องไปหาฝนได้บ่อยๆ

แน่นอนว่าดลยังไม่รู้หรอกว่าขากลับนั้นจะมีเขากลับไปด้วยและยังจะไปค้างห้องของตนเองในฐานะแขกที่ฝนเป็นผู้เชิญอีกด้วย...

“ฉันสัญญาดล” เควินพึมพำ

...แล้วหลังจากนั้นฉันจะให้นายได้รู้ว่าพวกเราเกิดมาคู่กันจนกระทั่งนายเป็นฝ่ายวิงวอนขอคำยืนยันจากฉันจนสะอื้นตัวแดงเลยล่ะ...

The EnD

----------------------------------------------------------------------

ก็ธีมมันหื่นเควินมันเลยต้องหื่นให้เข้ากับธีมต่ายไม่เกี่ยวนะ...

ตอนแรกที่เขียนนี่แบบ สุภาพบุรุษขรึมๆหวานๆกลายเป็นตาหื่นไปเสียอย่างนั้น orz

หวังว่าทุกคนจะชอบนะคะ

สำหรับนักอ่านที่มาอ่านทีหลังแล้วมันตัดคำต้องขอโทษด้วยนะคะที่อารมณ์สะดุด ^^'

รวมลิ้งเรื่องที่ต่ายแต่งค่ะ
l
l
v
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 03-02-2011 23:51:07
สารบัญเรื่องอื่น ๆ ของต่าย

เรื่องสั้น
set คนไทยล้วน

ซีรีย์ Be step
 มอง   (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=9745.0)
 สบตา   (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=11597.0)
 จับมือ  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12392.0)

 ช่องว่างของหัวใจ   (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13350.0)

 มุมมองของคนสามคน  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=16494.0)

Set ชาวต่างชาติ / มีตัวละครต่างชาติเป็นตัวเอก
 If only...(จบสั้นจริงๆนะ)  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13478.0)

Just another Halloween day  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=19398.0)

Wednesday’s story (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31054.0)

 He's mine!  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32224.0)

Set ชุดเรื่องสั้น (คือธีมเดียวกันแต่แต่ละเรื่องสามารถเป็นเอกเทศด้วยตนเองค่ะ แนะนำให้อ่านเรียงเพราะบางครั้งต่ายจะเอาตัวละครเก่ามาเขียนใหม่)
ชุดเรื่องสั้น : Story from song
 พี่ชาย (จบสั้นมาก-มากที่สุด)   (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13786.0)
 คนไม่มีเสน่ห์   (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=15595.0)
 ฉันรักของฉันจริงๆ  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13865.0)
 อย่าถาม  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=15596.0)

 ชุดเรื่องสั้น หอโคมม่วง   (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21605.0)

เรื่องยาว (ยังไม่จบ)
 The Tales Of Greek Gods, ไดโอนิซัส-เฮฟีทัส   (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=14013.0)

 What the…?!  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13756.0)

 ไม่ต้องมีเหตุผลระหว่างเรา  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=29337.0)

 ต้องตา...ต้องใจ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32126.0)
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: aoalelovena ที่ 06-02-2011 18:45:07
ขอบคุณมากคร่า

น่าร๊ากกกก ><
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 08-02-2011 22:48:37
ขอบคุณมากคร่า

น่าร๊ากกกก ><

ดีใจที่ชอบค่ะ

รู้สึกคาแรคเตอร์ตัวละครต่ายชักซ้ำกันไงไม่รู้นิ =w='
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: rellachulla ที่ 09-02-2011 15:43:08
อดทนไว้เควิน กร๊ากกก
แล้วหนูดลจะอยู่ในกำมือ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 10-02-2011 18:23:23
อดทนไว้เควิน กร๊ากกก
แล้วหนูดลจะอยู่ในกำมือ

=w=  แหม ไม่เชียร์ให้ตาเควินกลัวเมียมั่งเหรอคะ 555+
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 13-02-2011 20:46:52
แหม น่าอิจฉาดลนะเนี่ย
ได้เจอหนุ่มหล่อซะด้วย

น่ารักค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: fayala ที่ 14-02-2011 10:22:55
มาติดตามผลงานของต่าย หลังจากไม่ได้เข้ามาซะนานเกือบปี
เรื่องนี้น่ารักดีค่ะ ชอบบรรยากาศมาก อ่านแล้วอยากไปเมืองนอกเลยค่ะ
+1 ให้น้าา..
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: patz ที่ 01-04-2011 06:56:08
ดลน่ารักแบบเอ๋อๆ เควินน่ารักแบบหื่นๆ

อีกหน่อย ภาษาอังกฤษของดลต้องคล่องปรื๋อแน่ๆ หุหุ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: Cacao ที่ 18-08-2011 03:13:57
นิยายเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ถ้าเค้าจ้องตาเราอย่าไปจ้องตาตอบ ไม่เช่นนั้นก็จะโดนงาบได้ 5555555555
น้องดล ทำไมหนูถึงบ๊องแบ๊วยอมคนหล่อๆไปง่ายๆแบบนั้นละ เควินนี่ก็อะหืมมมม หื่นได้อีกเนอะ
อิมเมจพระเอกนิยายคืออย่าได้แม้แต่เผลอไปจ้องตาเลยจริงๆ !
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: pidoma2009 ที่ 18-08-2011 11:22:47
 :pig4:







 :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: minimonmon ที่ 18-08-2011 11:45:07
 :o8:หวานจัง :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: PoP~Pu ที่ 18-08-2011 16:04:18
น่ารักมากก แต่สั้นไปหน่อยแอบเสียดาย
อยากอ่านอีกกก  :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 20-08-2011 21:33:52
ฝรั่งเควินนนนนน กะ หนูดลลลลลล

ดลน่ารักจัง ตอนที่โดนเควินจูบแบบไม่ทันตั้งตัว  :-[
ซื่ออย่างงี้จะตามเควินทันมั้ยเนี่ย

สนุกๆๆจ้าา

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: entirom ที่ 21-08-2011 01:25:12
น่ารักได้อีก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 21-11-2011 17:35:57
สนุกดีค่ะ :z2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 21-11-2011 21:05:59
น่ารักอ่ะ

กอดดลหนึ่งที  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: duck-ya ที่ 23-11-2011 12:04:07
ตามมาอ่านทีหลัง
สนุกมากคะ
 :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: nishiauey ที่ 23-11-2011 13:41:56
น่ารักอ่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 14-03-2012 18:16:47
 :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 23-03-2012 04:25:35
อยากอ่านเรื่องหลังจากกลับไทย 5555 o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: maykiz ที่ 25-03-2012 01:03:41
เมื่อไหร่จะมาไทยจ๊ะ มาเหอะๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 25-03-2012 07:21:56
เควินไม่ค่อยเลยนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 25-03-2012 22:53:44
ตอนแรกคิดว่าเควินจะเป็น สุภาพบุรุษมาดเข้ม ซะอีกนะเนี่ย
แต่ที่ไหนได้ กลายเป็น หนุ่มเจ้าเลห์+ร้าย+หื่น ซะงั้นอ่ะ
แต่ก็น่ารักดี ชอบดลอ่ะ ดลน่ารักมากเล้ยยยย เย้ๆๆๆ

 :L2: :pig4: :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 29-03-2012 23:13:21
555 อยากได้ตอนพิเศษอ่ะ แอบหื่นตามเควินไปแล้วเรียบร้อย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 30-03-2012 16:25:58
เควินหื่นอ่า หุหุ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: whipcream ที่ 30-03-2012 17:53:14
 :L2: narak mak mak
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 13-03-2015 15:52:52
ศรรักมันปักอก :-[ คาดว่าอีกนานเลยล่ะกว่าดลจะยอมเควิน :laugh: จุ๊ๆ หนุ่มไทยไม่ง่ายนะคะพ่อฝรั่ง~
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 04-05-2015 12:57:58
น่ารัก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 04-04-2016 10:17:48
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: Phak ที่ 05-04-2016 23:27:10
จะมีต่อมั้ยครับ? จะเรื่องสั้นหรือยาว? หรือตอนพิเศษไรงี้
แต่ขอมาม่าพอหอมปากหอมคอนะครับ
อร๊ายย เควินน่ารัก น่าหื่นนนน ><

สนุกดีครับ ชอบๆ

ปล. อยากให้ช่วยบอกหน่อยครับ ว่าเรื่องไหนของคุณต่าย ที่ดราม่าไม่หนักมาก จบแฮปปี้ คือพึ่งอ่านเรื่องนี้ของคุณครั้งแรก ชอบมาก เลยอยากอ่านเรื่องอื่นๆ ด้วย ยังไงถ้ามาเห็นรบกวนตอบด้วยนะครับ ><
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] Cupid Dart
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 12-04-2016 21:21:10
หวังว่าเควินจะสะกดความหื่นของตัวเองได้นะ 5555555 :hao3: