พิมพ์หน้านี้ - [Short fic] If only...
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: กระต่ายชมจันทร์ ที่ 10-02-2010 09:33:50
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ สรุปข้อสำคัญดังนี้ 1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด 2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ 3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ 4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม 5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว 6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน 7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง 7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด 7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ 7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่ http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0 -------------------------------------------------------------------------------- ลองชิมลางแนวดราม่าฝรั่งกันเถอะ~ หยาดน้ำตาไหลหลั่งจากดวงตาสีเขียวอาบแก้มของบุรุษที่ได้ชื่อว่าเป็นนักรบผู้กล้าที่พิชิตศัตรูพ่าย ทุกผู้กล่าวขนานนามของเขาเฉกเช่นเทพแห่งความตายแต่บัดนี้กลับถูกเอ่ยด้วยความรักอาวรณ์จากผู้ที่เขาไม่สมควรจะแตะต้องที่สุด “อย่าเสียใจเพราะข้าเลย...”บุรุษผู้อยู่ในอาภรณ์ขาวเฉกนักบวชแย้มยิ้ม นัยน์ตาคู่งามมิเคยยลสิ่งใดในโลกหากเขาล่วงรู้ทุกสิ่งผ่านสิ่งอื่น รวมถึงจิตใจที่แท้จริงของนักรบหนุ่มตรงหน้า “ท่านจะไม่ให้ข้าเสียใจ? ท่านเอ่ยวาจาโหดร้ายเช่นนี้ออกมาได้เยี่ยงไร!”คำรามกึกก้อง นัยน์ตาวาววาบด้วยความโกรธ สับสน หึงหวงและห่วงหา “มิใช่ความผิดของท่านที่ข้าถูกเลือกนี่”มือขาวเอื้อมไปข้างหน้าหมายจะปลอบประโลมหากถูกมือแกร่งคว้ากระชากจนซวนเซซบแผ่นอกหนา นักรบหนุ่มโอบกอดร่างบางไว้เป็นครั้งแรกอย่างที่ได้แต่นึกฝัน “ข้าไม่ได้ปล่อยท่านเพื่อให้ท่านตาย”หากวันนั้น...เขายังคงกักขังอีกฝ่ายไว้ องค์เหนือหัวคงไม่ทอดพระเนตรเห็น “ท่านไม่เคยกอดข้าเลย”ร่างในชุดขาวพึมพำ สัมผัสตอบอย่างเต็มใจ “ข้านึกว่าท่านรังเกียจข้า...” “หากรังเกียจบางทีท่านอาจจะรอด...หนีไปกับข้าเถอะ” นักบวชตาบอดหัวเราะ “ท่านผู้กล้าชักชวนให้ข้าทรยศองค์เหนือหัวของตนเองอย่างนั้นหรือ? ข้ารับแต่ความหวังดีของท่านเท่านั้นพอ...ไปเถอะก่อนที่ผู้คุมจะลงมาตามและได้ยินเข้า” “ข้าไม่สนใจ หากได้ถูกฝังเคียงข้างท่าน ยามความตายมาเยือนได้รับรู้ว่าข้าไม่ต้องจากไปอย่างเดียวดายก็เพียงพอแล้ว” “แล้วบรรดาข้าทาสของท่านเล่า? ท่านจะปล่อยให้พวกเขาถูกเอาเปรียบเช่นนี้ร่ำไปหรือ? ท่านก็รู้ดีแก่ใจว่าหากไม้ใหญ่เช่นท่านล้มลงบรรดาสรรพสิ่งที่พึ่งพิงท่านก็จักดับสูญไปด้วย” บุรุษผิวสีทองแดงกัดฟันแน่น ทุกอย่างที่ถูกเอื้อนเอ่ยล้วนเป็นความจริงที่มิอาจหลีกเลี่ยงได้หากเขาก็ไม่อาจปล่อยร่างในอ้อมแขนไปได้เช่นกัน “ความตายไม่น่ากลัวเลยหากสิ่งที่น่ากลัวคือความรู้สึกยึดติดเช่นนี้ตังหากเล่า”นักบวชหนุ่มกล่าว ดันกายออกเงยหน้าเพื่อกล่าวกับอีกฝ่ายแม้จะมองไม่เห็น “ข้าไม่ต้องการให้ผู้ใดเจ็บปวดเพราะข้า หากท่านเป็นเช่นนี้ข้าคงไม่อาจตายตาหลับ....ได้โปรดสัญญากับข้าว่าท่านจะตายอย่างสมเกียรติ” ตายอย่างสมเกียรติ...หากเดียวดายยิ่งนัก จะมีผู้ใดพบร่างกายที่ไร้วิญญาณนี้ จะมีผู้ใดเคียงข้างยามต้องจากโลกนี้ไป จะมีผู้ใด...เรียกขานนามนี้ด้วยความเศร้าโศกอาวรณ์กันเล่า... เสียงฝีเท้าที่เดินเข้ามาใกล้เป็นสัญญาณให้รู้ว่าเวลาที่มีกำลังจะหมดแล้ว ร่างในชุดขาวเร่งให้สัญญา “ได้โปรด...” “ข้า...สัญญา ข้าจะตายอย่างสมเกียรติ”คำสัญญาถูกเอ่ยออกมาอย่างยากเย็นก่อนที่นักรบหนุ่มจะทำสิ่งสุดท้ายที่เขาปรารถนาจะทำมาตลอดครั้งพบกับร่างบริสุทธิ์นี้คราแรก สัมผัสรสชาติของกันและกัน ลึกจนถึงจิตวิญญาณ ไม่ต้องมีคำพูดใดๆเพราะการกระทำบ่งบอกจนหมด...รัก...รักหมดหัวใจ... เหลือเพียงเสียงหอบหายใจกับอ้อมกอดที่กระชับราวกับจะซึมซับความรู้สึกนี้เป็นครั้งสุดท้าย ในที่สุดหยาดน้ำตาก็กลั่นออกมาจากดวงตาที่มิอาจยลสิ่งใดแต่กลับสะท้อนความรู้สึกออกมาจนหมด “ไปเถิด...”ร่างบางเอ่ยขึ้นเมื่อเสียงฝีเท้าหยุดลง เขาปาดน้ำตาออกแล้วฝืนยิ้ม “โปรดรักษาสัญญา...วันที่ท่านจะมาหาข้า...ข้าจะไปรับท่านด้วยตนเอง...”นิ่งเล็กน้อยก่อนจะเรียกชื่อนักรบหนุ่มอย่างอ่อนหวานที่สุดพร้อมรอยยิ้มดังเช่นวันวานอันแสนสุข ร่างสูงยกมือหมายจะสัมผัสแต่ก็ได้แต่หักใจสะบัดเสื้อคลุมจากไป ทิ้งท้ายแต่เพียงว่า “ด้วยเกียรติแห่งนักรบ ข้าสัญญา...!” วันต่อมาลานกว้างถูกเปลี่ยนเป็นลานประหารที่มีกองฟืนถูกสุมอยู่ด้วยเหตุว่าร่างบางเป็นนักบวชผู้รับใช้ของพระเจ้าจึงต้องจากไปโดยใช้พระเพลิงชำระมลทินจากกายหยาบให้สิ้น ร่างในชุดขาวได้รับการอาบน้ำและเปลี่ยนเป็นชุดผ้าฝ้ายสีขาวหยาบๆหากสะอาดกว่าชุดนักบวชที่ติดตัวนัก เขายืนนิ่งรอเวลาใจกระหวัดถึงบุคคลต่างๆที่ได้ผ่านเข้ามาในชีวิตและหยุดที่ร่างสูงผู้เป็นดั่งดวงใจของเขา “หากชาติหน้ามีจริงขอให้ข้าได้พบกับท่านอีกเถิด...”และในฐานะมิตรมิใช่อริเช่นนี้... หัวหน้านักบวชผู้เป็นศูนย์รวมจิตใจของประเทศศัตรูมิอาจไว้ชีวิตได้...นั่นเป็นความจริงที่เขาทั้งสองต่างหลีกเลี่ยงกันตลอดมา “จุดไฟ!”พลันเขาสัมผัสได้ถึงความร้อนระอุที่เริ่มแผดเผาจนกลายเป็นไฟกองใหญ่ เขาหายใจเข้าลึกๆข่มความรู้สึกกลัวที่แล่นปราดขึ้นมา...แม้ตายก็ขอตายอย่างสมเกียรติ... มิมีผู้ใดโห่ร้องหรือเอ่ยขัดจังหวะออกมาเมื่อร่างในชุดขาวค่อยๆก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคงสู่พระเพลิงเบื้องหน้า บ้างก็เบือนหน้าหนีอย่างไม่อาจทนดูได้ บ้างก็หลับตาเพื่อไว้อาลัยให้ร่างบาง บ้างก็มองอย่างสะใจที่หัวหน้าศัตรูจะตายไปเสียที หากจู่ๆร่างในชุดนักรบก็ก้าวออกมาข้างหน้าก่อนจะจับมือของร่างบาง “นั่นมัน!”เสียงผู้คนอุทานเมื่อบุรุษมาใหม่คือผู้ถูกเรียกขานว่าเป็นเทพเจ้าแห่งความตายของพวกเขานั่นเอง “ท่านมาทำไม?”แม้จะถามเช่นนั้นหากนักบวชหนุ่มก็ไม่สะบัดหนีจากความอบอุ่นที่มือ “ข้ามารับความตายอย่างสมเกียรติเฉกเช่นที่ข้าสัญญาไว้กับเจ้า”น้ำเสียงทุ้มเอ่ย “ข้าเป็นนักรบ...การได้ตายพร้อมแลกชีวิตกับหัวหน้าฝ่ายศัตรูคือการตายอันสมเกียรติแล้ว” เสียงตวาดร้องห้ามของบุรุษผู้เป็นองค์เหนือหัวไม่อาจหยุดยั้งคนทั้งสองได้ ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วเกินกว่าที่ใครจะขวางไว้ทัน พระเพลิงแผดเผาร่างทั้งสองชำระมลทินจากกายหยาบจนสิ้น มิมีเสียงกรีดร้องใดๆจากทั้งคู่สิ่งที่หลงเหลือการประหารครั้งนี้คือร่างที่กำลังโอบกอดกันและกันเท่านั้น.... The end --------------------------------- ไปอ่านฟิคอเล็กซานเดอร์ของคุณภัคDใหม่อีกรอบแล้วอารมณ์อยากแต่งแนวดราม่ายุโรปมันวูบขึ้นมาเลยค่ะ เนื่องจากอยากแต่งประวัติศาสตร์แต่ไม่รู้ประวัติศาสตร์จึงไม่มีการใส่ชื่อตัวละครค่ะเพื่อให้จินตนาการกันได้เต็มที่ พล็อตคือพระเอกเป็นนายทัพส่วนนายเอกคือหัวหน้านักบวชฝ่ายศัตรูที่ไปจับได้พอดี พระเอกหลงเสน่ห์ขังนายเอกไว้เผื่อไม่ให้ใครรู้ว่าจับศัตรูมาได้ พอคิดจะตัดใจปล่อยก็ดันเป้นวันเดียวกับที่กษัตริย์แวะมาหาพอดีความเลยแตก โดยส่วนตัวค่อนข้างชอบความรักที่ดูบริสุทธิ์แบบนี้ดี เชิญติชมได้เต็มที่ค่ะยกเว้นบอกว่าสั้นเกินแต่งเพิ่มเถอะเพราะข้าพเจ้าคงมิมีปัญญายืดเรื่องทั้งๆที่รู้ว่ามันจะจบดราม่าแบบนี้ได้ค่ะ ถ้ารีอย่างมากก็มีฉากย้อนอดีตนิดๆหน่อยด้วย ;p อย่างที่จั่วหัวไว้ค่ะ...อารมณ์มันพาไป นี่ก็2หน้าเอสี่น้า~ ปกติไม่เคยเอาเรื่องที่ตัวละครไม่ใช่คนไทยมาลงเล้าเลย เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกนะเนี่ย~(ได้ข่าวว่ายัยต่ายเพิ่งเอาเรื่องมาลงแค่2เรื่อง 555+) ลองดูฟีดแบคว่าคนสนใจสไตล์นี้แค่ไหนก่อนเผื่อเอาเรื่องอื่นมาลงบ้าง ตอนนี้กำลังคิดจะแต่งชาติหน้า/หลังความตายของ2คนนี้อยู่ค่ะ แล้วก็คู่ขององค์เหนือหัวด้วย~ สารบัญเรื่องอื่น ๆ ของต่ายเรื่องสั้น set คนไทยล้วน ซีรีย์ Be step มอง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=9745.0) สบตา (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=11597.0) จับมือ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12392.0) ช่องว่างของหัวใจ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13350.0) มุมมองของคนสามคน (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=16494.0) Set ชาวต่างชาติ / มีตัวละครต่างชาติเป็นตัวเอก Cupid Dart (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=17798.0) Just another Halloween day (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=19398.0) Wednesday’s story (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31054.0) He's mine! (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32224.0) Set ชุดเรื่องสั้น (คือธีมเดียวกันแต่แต่ละเรื่องสามารถเป็นเอกเทศด้วยตนเองค่ะ แนะนำให้อ่านเรียงเพราะบางครั้งต่ายจะเอาตัวละครเก่ามาเขียนใหม่) ชุดเรื่องสั้น : Story from song พี่ชาย (จบสั้นมาก-มากที่สุด) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13786.0) คนไม่มีเสน่ห์ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=15595.0) ฉันรักของฉันจริงๆ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13865.0) อย่าถาม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=15596.0) ชุดเรื่องสั้น หอโคมม่วง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21605.0)เรื่องยาว (ยังไม่จบ) The Tales Of Greek Gods, ไดโอนิซัส-เฮฟีทัส (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=14013.0) What the…?! (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13756.0) ไม่ต้องมีเหตุผลระหว่างเรา (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=29337.0) ต้องตา...ต้องใจ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32126.0)
:a5: ขออดีตด้วยได้มั๊ยจร้า ว่าทำไมถึงเปนแบบนี้ สู้ ๆๆๆๆๆๆ :L2:
:a5: ขออดีตด้วยได้มั๊ยจร้า ว่าทำไมถึงเปนแบบนี้ สู้ ๆๆๆๆๆๆ :L2: อดีต...คงพอจะย้อนไหวมั้งคะ แฮ่~
:a5:
:a5: อีโมตัวนี้มีความหมายอะไรค้า~
น่าลองแต่งแนวแบบนี้เป็นเรื่องยาวดูนะคะ ถึงตอนจบจะตายทั้งคู่แต่ก็ถือว่า แฮปปี้นะ ชอบๆๆๆ ซึ้งดี :m1:
น่าลองแต่งแนวแบบนี้เป็นเรื่องยาวดูนะคะ ถึงตอนจบจะตายทั้งคู่แต่ก็ถือว่า แฮปปี้นะ ชอบๆๆๆ ซึ้งดี :m1: เรียกว่าจบเศร้าแบบแฮบปี้เนอะคะ~ เรื่องยาวเหรอคะ...คงยาวน่าดูแหงมๆเลย=w=
เหมือนจะมีชาติหน้า มั้ย??? จะย้อนอดีต หรือ ชาติหน้าล่ะเนี่ยะ เหอะๆๆๆๆ รอติดตามต่อไปครับ
เหมือนจะมีชาติหน้า มั้ย??? จะย้อนอดีต หรือ ชาติหน้าล่ะเนี่ยะ เหอะๆๆๆๆ รอติดตามต่อไปครับ ถ้าเขียนต่อคงไปชาติหน้าน่าจะง่ายกว่าย้อนอดีตนะคะ...(สำหรับต่าย) เรื่องนี้อย่างที่บอกคืออารมณ์มันวูบอยากเขียนขึ้นมาเลยไม่มีพล็อตแพลนใดๆต่อทั้งสิ้นค่ะ แหะๆ
ขอต่อเรื่องชาติหน้าเถอะค่ะ แล้วถ้าจบแบบสมหวังได้ก็จะดีมากๆ :L2:
ขอต่อเรื่องชาติหน้าเถอะค่ะ แล้วถ้าจบแบบสมหวังได้ก็จะดีมากๆ :L2: ชาติหน้า...ให้เกิดเป็นอะไรดีน้า~
:jul1: :jul1: :jul1:
เพิ่งมาอ่านค่ะ หนีหน้าไปป่วย+งานเข้าซะหลายวัน สั้นจริงๆ แต่เรื่องชวนให้ซาบซึ้งกับความรักและการเสียสละมากมาย อดีตคงยิ่งนำพาให้เศร้า ขอชาติหน้าแบบเศร้าน้อยๆ (หรือไม่เศร้าเลย) หวานมากๆดีกว่ามั้ยคะ หุหุ บวก 1 แต้ม ขอบคุณคุณต่ายมากค่ะ
สั้นจริง และเศร้าจริง........ แต่ด้วยสถานะทางสังคมของทั้งคู่ ถ้าคุณกระต่ายทำออกมาให้สุขนาฏกรรมก็คงเป็นไปไม่ได้ นอกจากว่าเรื่องทั้งหมดเป็นความฝันที่ชายหนุ่มคนหนึ่งต้องพบเจอทุกค่ำคืน แล้วก็กลายเป็นบทนำของเรื่องยาวที่เราจะตามอ่านอีกเรื่องนึง แหะๆ สรุปว่าอยากอ่านเรื่องยาวฝีมือคุณกระต่ายนั่นเอง :z2:
:jul1: :jul1: :jul1: หืม มันควรจะเป็นน้ำตามากกว่าเลือดสิค้า~ ไม่มีฉากเรียกเลือดเลยน้า....เพิ่งมาอ่านค่ะ หนีหน้าไปป่วย+งานเข้าซะหลายวัน สั้นจริงๆ แต่เรื่องชวนให้ซาบซึ้งกับความรักและการเสียสละมากมาย อดีตคงยิ่งนำพาให้เศร้า ขอชาติหน้าแบบเศร้าน้อยๆ (หรือไม่เศร้าเลย) หวานมากๆดีกว่ามั้ยคะ หุหุ บวก 1 แต้ม ขอบคุณคุณต่ายมากค่ะ ขอบคุณพี่น้ำตาลเช่นกันค่ะที่คอยอ่านเรื่องของต่าย ไม่สบายเหรอคะเนี่ย หายดีหรือยังคะ ช่วงนี้มีแต่คนไม่ค่อยสบายแฮะ ขอให้ปีที่เหลือเป็นปีที่ดีนะคะ^^สั้นจริง และเศร้าจริง........ แต่ด้วยสถานะทางสังคมของทั้งคู่ ถ้าคุณกระต่ายทำออกมาให้สุขนาฏกรรมก็คงเป็นไปไม่ได้ นอกจากว่าเรื่องทั้งหมดเป็นความฝันที่ชายหนุ่มคนหนึ่งต้องพบเจอทุกค่ำคืน แล้วก็กลายเป็นบทนำของเรื่องยาวที่เราจะตามอ่านอีกเรื่องนึง แหะๆ สรุปว่าอยากอ่านเรื่องยาวฝีมือคุณกระต่ายนั่นเอง :z2: ถ้าเป็นสุขฯนี่สงสัยคงต้องแต่งยาวพลิกแพลงหลายตลบ อาทิ จัดฉากว่านักบวชตายงี้แต่จริงๆแอบหนีไปด้วยกัน (ซึ่ง ณ ขณะแต่งคือเวลาเกือบเที่ยงคืนไม่มีเซลล์สมองเหลือมาคิดอะไรหลายตลบค่ะ ฮะๆ) ว่าแต่ไอเดียคุณจูเลียว่าเป็นฝันนี่ไว้ต่ายขอเอาไปใช้ถ้าได้ฤกษ์แต่งชาติหน้านะคะ - -+ เมื่อไหร่จะกดให้คะแนนคนอื่นได้สักทีนะอยากกดให้คะแนนนักอ่านที่ช่วยติชมจะแย่แล้ว~ :sad4:
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25:
:sad4: ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย..นะะะะะะะะะะะ.. ไหม้ จริงๆ ทั้งคู่เลยอ่ะ ฮือออออออออออออ......... :o12:
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: มันมีฉากเสียเลือดตรงไหนค้า~ :really2: :sad4: ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย..นะะะะะะะะะะะ.. ไหม้ จริงๆ ทั้งคู่เลยอ่ะ ฮือออออออออออออ......... :o12: โอ๋ๆ - -' ก็...ไหม้จริงๆเนอะ 555+
o22 :a5:
o22 :a5: :a5: o22 (เอามั่ง)
โอย พูดไม่ออกบอกไม่ถูก เอ่ออ หนีไปร้องไห้ดีกว่า
โอย พูดไม่ออกบอกไม่ถูก เอ่ออ หนีไปร้องไห้ดีกว่า :a5: เรื่องสั้นเรื่องนี้ทำคนอ่านร้องไห้ได้ด้วย! ตื่นเต้น! *เต้นระบำ* :z2: => นักเขียนโรคจิตชอบเวลาคนอื่นบอกว่าร้องไห้ตอนอ่านเรื่องตัวเอง 555+
:z3:
:z3: *ตบบ่าแปะๆ* ไปอ่านที่บอร์ดนู้นมารึยังคะ?
Request the story of their next life for second part dai mai ka nia.. This is too sad a' na :o12: Anyway, thank you na ka..
:กอด1:น้องกระต่าย...จริง ๆ น้องกระต่ายแต่งได้ดีหลายแนวนะคะ ลอง sm มั้ย? (ห๊ะ!!) เรื่องนี้พี่ชอบตอนจบค่ะ ประมาณว่าถ้าต้องอยู่โดยไม่มีคนที่เรารัก...เก๊าะตายตามมันไปซะเลย แอบเศร้านิดนึงตอนนางเอกยังไม่เคยถูกกอด ถ้ากอดกันท่ามกลางเปลวเพลิงที่กำลังลุกโชติช่วง และกำลังถูกจับตามองจากสายตานับร้อยคู่ :z1: (หืม...) ถ้าได้นะเรื่องนี้จะเป็นเรื่องที่พี่ขึ้นหิ้งบูชาเลยละค่ะน้องกระต่าย :o8: :pig4:
Request the story of their next life for second part dai mai ka nia.. This is too sad a' na :o12: Anyway, thank you na ka.. แสดงว่าภูมิต้านทานจบเศร้าต่ำนะคะเนี่ย -_-' (ยัยต่ายเป็นบุคคลที่มิเตอร์วัดระดับค่าอารมณ์ต่างๆรวนผิดชาวบ้านหมดแล้ว ;p ) อยากเขียนเป็นเรื่องยาวชาติหน้าเหมือนกันค่ะแต่นิยายเรื่องยาวตอนนี้สองเรื่องหลักกับอีกหนึ่งเรื่องรองก็แบ่งเวลาไม่ค่อยถูกแล้วค่ะ เหอๆ อย่างน้อยต้องให้จบเรื่องยาวหลักสักเรื่องก่อนถึงจะจับยัดเรื่องนี้หรือพล็อตยาวอื่นได้ ยังไงก็ขอบคุณสำหรับเม้นต์นะคะ^^ ว่าแต่คุณfayalaนี่อยู่ต่างประเทศเหรอคะเนี่ย? (อ่านว่าเฟย์ได้มั้ยคะ?) :กอด1:น้องกระต่าย...จริง ๆ น้องกระต่ายแต่งได้ดีหลายแนวนะคะ ลอง sm มั้ย? (ห๊ะ!!) เรื่องนี้พี่ชอบตอนจบค่ะ ประมาณว่าถ้าต้องอยู่โดยไม่มีคนที่เรารัก...เก๊าะตายตามมันไปซะเลย แอบเศร้านิดนึงตอนนางเอกยังไม่เคยถูกกอด ถ้ากอดกันท่ามกลางเปลวเพลิงที่กำลังลุกโชติช่วง และกำลังถูกจับตามองจากสายตานับร้อยคู่ :z1: (หืม...) ถ้าได้นะเรื่องนี้จะเป็นเรื่องที่พี่ขึ้นหิ้งบูชาเลยละค่ะน้องกระต่าย :o8: :pig4: ...พี่จิจะให้เค้าจึ๊กๆกันต่อหน้าประชาชีเหรอคะ = [ ] =!?!? smนี่ยังไม่เคยแต่งเลยค่ะ แต่ตัวเองเป็นsอยู่หน่อย 5555+ มันแอบเขินไปนิด :o8:
Request the story of their next life for second part dai mai ka nia.. This is too sad a' na :o12: Anyway, thank you na ka.. แสดงว่าภูมิต้านทานจบเศร้าต่ำนะคะเนี่ย -_-' (ยัยต่ายเป็นบุคคลที่มิเตอร์วัดระดับค่าอารมณ์ต่างๆรวนผิดชาวบ้านหมดแล้ว ;p ) อยากเขียนเป็นเรื่องยาวชาติหน้าเหมือนกันค่ะแต่นิยายเรื่องยาวตอนนี้สองเรื่องหลักกับอีกหนึ่งเรื่องรองก็แบ่งเวลาไม่ค่อยถูกแล้วค่ะ เหอๆ อย่างน้อยต้องให้จบเรื่องยาวหลักสักเรื่องก่อนถึงจะจับยัดเรื่องนี้หรือพล็อตยาวอื่นได้ ยังไงก็ขอบคุณสำหรับเม้นต์นะคะ^^ ว่าแต่คุณfayalaนี่อยู่ต่างประเทศเหรอคะเนี่ย? (อ่านว่าเฟย์ได้มั้ยคะ?) = ก้อ.. เป็นพวกอินจัดอ่ะค่ะ เวลาอ่านอะไรเศร้าๆ แล้วมันเศร้าตามทุกที สั้นแค่นี้ยังแอบเสียน้ำตาเลยเนี่ย ฮ่าๆๆ ฝ้ายอยู่ประเทศไทยนี่หล่ะค่ะ แต่ไม่รู้เป็นงัย พอเข้าเวบนี้แล้วกดเปลี่ยนภาษาจะพิมพ์ไทย เจ้าแลปทอปเครื่องแก่ที่บ้านมันก็แฮงค์ใส่ซะทุกทีเลยอ่ะค่ะ นี่ก็ต้องพิมพ์ไทยใน notepad แล้วก็มา copy & paste เอาอ่ะค่ะ (ซึ่งส่วนใหญ่จะขี้เกียจทำ แหะๆ) ขอบคุณคุณต่ายที่ตอบเม้นท์อย่างสม่ำเสมอนะคะ ถ้าจะให้ดี ช่วยบอกหน่อยค่ะว่าจะกด vote +1 ให้คนอื่นยังงัย อยากกด + ให้นะคะ แต่ว่ามือใหม่กดไม่เป็นอ่ะ T-T ปล. แล้วไว้จะตามไปอ่านเรื่องยาวของคุณต่ายเมื่อมีเวลาค่ะ ^__^
Request the story of their next life for second part dai mai ka nia.. This is too sad a' na :o12: Anyway, thank you na ka.. แสดงว่าภูมิต้านทานจบเศร้าต่ำนะคะเนี่ย -_-' (ยัยต่ายเป็นบุคคลที่มิเตอร์วัดระดับค่าอารมณ์ต่างๆรวนผิดชาวบ้านหมดแล้ว ;p ) อยากเขียนเป็นเรื่องยาวชาติหน้าเหมือนกันค่ะแต่นิยายเรื่องยาวตอนนี้สองเรื่องหลักกับอีกหนึ่งเรื่องรองก็แบ่งเวลาไม่ค่อยถูกแล้วค่ะ เหอๆ อย่างน้อยต้องให้จบเรื่องยาวหลักสักเรื่องก่อนถึงจะจับยัดเรื่องนี้หรือพล็อตยาวอื่นได้ ยังไงก็ขอบคุณสำหรับเม้นต์นะคะ^^ ว่าแต่คุณfayalaนี่อยู่ต่างประเทศเหรอคะเนี่ย? (อ่านว่าเฟย์ได้มั้ยคะ?) = ก้อ.. เป็นพวกอินจัดอ่ะค่ะ เวลาอ่านอะไรเศร้าๆ แล้วมันเศร้าตามทุกที สั้นแค่นี้ยังแอบเสียน้ำตาเลยเนี่ย ฮ่าๆๆ ฝ้ายอยู่ประเทศไทยนี่หล่ะค่ะ แต่ไม่รู้เป็นงัย พอเข้าเวบนี้แล้วกดเปลี่ยนภาษาจะพิมพ์ไทย เจ้าแลปทอปเครื่องแก่ที่บ้านมันก็แฮงค์ใส่ซะทุกทีเลยอ่ะค่ะ นี่ก็ต้องพิมพ์ไทยใน notepad แล้วก็มา copy & paste เอาอ่ะค่ะ (ซึ่งส่วนใหญ่จะขี้เกียจทำ แหะๆ) ขอบคุณคุณต่ายที่ตอบเม้นท์อย่างสม่ำเสมอนะคะ ถ้าจะให้ดี ช่วยบอกหน่อยค่ะว่าจะกด vote +1 ให้คนอื่นยังงัย อยากกด + ให้นะคะ แต่ว่ามือใหม่กดไม่เป็นอ่ะ T-T ปล. แล้วไว้จะตามไปอ่านเรื่องยาวของคุณต่ายเมื่อมีเวลาค่ะ ^__^ ดีใจทำนักอ่านเสียน้ำตาได้ :o8: อืม แลปทอปท่าทางระบบภาษาจะรวนไม่ก็ประท้วงว่าอยากโกอินเตอร์มากกว่ามั้งคะเนี่ย ฮะๆ เรื่องโหวตเนี่ยต้องโพสให้ถึง250โพสก่อนน่ะค่ะถึงจะเห็นปุ่มโหวต^^ เรื่องคะแนนนี่ต่ายไม่อะไรอยู่แล้วแค่นักอ่านโพสมาอย่างนี้ก็ดีใจจะแย่แล้วค่ะ เพราะอย่างบางทีดูจำนวนคนกดคลิกเข้ามากับยอดคนโพสมันต่างกันมากก็ทำให้เศร้าๆท้อๆเหมือนกัน ฮะๆ ว่าแต่คุณฝ้ายอายุเท่าไหร่เหรอคะเนี่ยจะได้เรียกถูก^^ ส่วนเรื่องยาวถ้ามีโอกาสก็ขอเชิญไปอ่านตามสบายนะคะ :pig4:
:pig4:
ฝ้ายน่าจะอายุมากกว่าต่ายนะ แต่เรียกว่าฝ้ายก็ได้ค่ะต่าย ยังไม่อยากแก่อ่ะนะ
:pig4: พี่ผิงงงงงงงงงงงง :กอด1:ฝ้ายน่าจะอายุมากกว่าต่ายนะ แต่เรียกว่าฝ้ายก็ได้ค่ะต่าย ยังไม่อยากแก่อ่ะนะ 555+ โอเคค่ะฝ้าย^^
ต่าย เขียนแนวยุคโบราณมีแววรุ่ง โฮ่ๆๆๆๆ แอบหนึบๆหน่วงตับหน่วงไตหน่อยๆด้วย :L2:
ต่าย เขียนแนวยุคโบราณมีแววรุ่ง โฮ่ๆๆๆๆ แอบหนึบๆหน่วงตับหน่วงไตหน่อยๆด้วย :L2: ต่ายเป็นคนชอบอะไรย้อนยุค โบราณๆค่ะ^^ รู้สึกมันสวยดี~ ตอนพูดกับเพื่อนจะมีคำติดปากสองคำที่เพื่อนว่าแปลกคือ แลดูกับกระมัง 555+
สั้น แต่กระตุกหัวใจอย่างแรงครับ :monkeysad:
ทำไมอย่างนั้นนะ
ซาบซึ้งจังค่ะ :hao5: ขอให้คำอธิษฐานของนักบวชเป็นจริงนะคะ ทั้งคู่จะได้สมหวังดั่งใจ~