บทที่ 1
จุดเริ่มต้นของความผูกพัน
แสงแดดยามเช้าสาดผ่านบานหน้าต่างไม้ของเรือนคนใช้ กลิ่นอ่อน ๆ ของใบเตยในน้ำต้มที่ป้าบุญล้อมเคยชงให้ทุกเช้า กลายเป็นความทรงจำจางๆ ที่ยังตกค้างอยู่ในใจของเด็กชายวาโย วาโยนั่งนิ่งอยู่ตรงริมเตียงไม้เก่า เงียบงัน ดวงตาคู่นั้นเหม่อมองกรอบรูปสีซีดที่ตั้งอยู่ข้างหัวเตียง รูปใบเล็กที่มีหญิงสาวในชุดผ้าถุง ยิ้มแผ่วให้กล้อง
"แม่..." เขากระซิบเสียงเบา ราวกับกลัวว่าหากพูดดังไป ภาพนั้นจะหายไปอีกครั้ง
แม้จะจำใบหน้าของแม่ได้เพียงลางเลือน แต่ความรู้สึกว่างเปล่าจากการไม่มีเธออยู่ข้างกาย กลับฝังแน่นอยู่ในใจลึกกว่าอะไรทั้งหมด ไม่มีใครเคยบอกเขาว่าแม่จากไปเพราะเหตุใด และพ่อคือใคร บางครั้งเขาฝันถึงเสียงกล่อมเบา ๆ ที่ไม่รู้ว่าเป็นจริงหรือเพียงภาพที่สมองของเด็กน้อยผู้โหยหาความรักสร้างขึ้นมา
โชคดี…เขายังมีบ้านหลังนี้
บ้านหลังใหญ่กลางสวนสวยของตระกูล “สายฟ้า” คือสถานที่ที่วาโยเติบโตมา คุณวิรุฒและคุณรัศมี—เจ้าของบ้าน ผู้ทรงอิทธิพลทั้งในวงการเมืองและธุรกิจ กลับมีเมตตาอย่างเหลือเชื่อ พวกเขาไม่ได้มองวาโยเป็นเพียง “ลูกของคนใช้” แต่เลี้ยงดูเขาเสมือนเด็กในบ้านคนหนึ่ง แม้ไม่ใช่ในนามลูกบุญธรรม แต่ก็ไม่เคยขาดสิ่งใด
วาโยช่วยงานในบ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ เสมอ ตั้งแต่ยังเด็ก ป้าบุญล้อมเคยบอกไว้ว่า “การทำงานคือหน้าที่ของคนรับใช้ แต่การอยู่ร่วมกันด้วยความรัก คือหน้าที่ของคนในบ้าน” วาโยเชื่อฟังเสมอ
เช้าวันนี้ก็เช่นกัน เด็กชายตัวผอมในเสื้อยืดตัวเก่าเดินถือกระเป๋านักเรียนมาวางไว้ที่หน้าห้องของ “คุณแสงฟ้า” ลูกชายเพียงคนเดียวของตระกูล ผู้อยู่ในวัยเดียวกันกับเขา แต่ต่างกันราวฟ้ากับดิน แสงฟ้าเรียนที่โรงเรียนมัธยมประจำเมืองอันดับหนึ่ง มีครูพิเศษและรถรับส่งส่วนตัว ขณะที่วาโยไปโรงเรียนวัดใกล้บ้านด้วยจักรยานคันเก่า
“วาโย! มานี่สิ!” เสียงเรียกคุ้นเคยจากสนามหญ้าหลังบ้านดังขึ้นมา
เด็กชายวาโยรีบวิ่งไปตามเสียงนั้น พลันเห็นแสงฟ้าในชุดนักเรียนเนี้ยบ วิ่งไปวิ่งมาอยู่กลางสนามกว้าง รายล้อมด้วยต้นลีลาวดีและร่มเงาของไม้ใหญ่
“วันนี้เราเล่นปล้นบ้านกัน นายต้องเป็นโจรที่ซ่อนตัวนะ!” แสงฟ้าสั่งด้วยท่าทางจริงจัง
“ได้สิ!” วาโยตอบรับทันที ดวงตาเป็นประกาย เขาวิ่งไปหลบหลังพุ่มไม้ ก่อนจะโผล่หน้ามายิ้มกว้างให้แสงฟ้า
แสงฟ้า หัวเราะเสียงใส “อย่าทำให้ฉันจับได้นะเจ้าโจร!”
เกมปล้นบ้านกลายเป็นกิจกรรมประจำยามเย็นของทั้งคู่ บางครั้งเป็นเกมสืบสวน บางครั้งเป็นเกมสร้างเมือง พวกเขาวิ่งเล่นทั่วสนาม ย่ำพื้นหญ้าเขียวที่ราวกับมีไว้ให้เด็กสองคนได้ทิ้งวัยเยาว์ไว้บนนั้น
แม้จะอยู่คนละโลก แต่หัวใจกลับเติบโตเคียงกันอย่างกลมกลืน
วาโยรู้ดีว่าแสงฟ้าเป็นคนสำคัญของบ้าน เป็นคนที่ต้องเงยหน้ามอง เป็นเจ้าของชีวิตที่หรูหรา… แต่เขาก็ไม่เคยรู้สึกว่าแสงฟ้าดูถูกเขา ไม่เคยเลยสักครั้ง
ในสายตาแสงฟ้า วาโยคือเพื่อน…หรืออาจจะมากกว่านั้น แต่ในวัยเด็ก พวกเขายังไม่มีถ้อยคำที่จะเรียกความรู้สึกเหล่านั้นได้ชัดเจน
มีเพียงคำเรียกสั้น ๆ “วาโย!” กับรอยยิ้มยามวิ่งเล่น
และคำตอบที่เปี่ยมด้วยความเชื่อฟัง “ได้สิ”
ที่ค่อย ๆ หล่อเลี้ยงความผูกพันลึกซึ้งให้เติบโตในใจโดยไม่มีใครรู้ตัว
ยามเย็นวันหนึ่ง แสงฟ้านั่งวาดภาพที่ม้านั่งในสวน วาโยนั่งข้าง ๆ คอยส่งสีไม้ให้ มือเล็กสัมผัสกันอย่างไม่ตั้งใจ วาโยชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะหัวเราะแผ่ว ๆ
“นายวาดเก่งจัง…” เขาเอ่ย
“แน่นอนสิ ฉันวาดนายอยู่นี่ไง” แสงฟ้ายิ้ม เขาไม่ได้หันมามองวาโย แต่ดวงตาในรูปภาพนั้น กลับมีแววเศร้าแปลก ๆ อย่างที่วาโยเองก็ไม่เข้าใจ
วันเวลาผ่านไป ความรู้สึกบางอย่างเริ่มก่อตัวขึ้นในความเงียบ
ไม่ใช่เพียงแค่ความอบอุ่นในฐานะเพื่อน
ไม่ใช่แค่ความคุ้นเคยในฐานะคนร่วมบ้าน
แต่เป็นบางสิ่งที่…ลึกซึ้ง ยากจะอธิบาย
และนั่นคือจุดเริ่มต้น—ของความผูกพันที่ไม่มีชื่อเรียก
จุดเริ่มต้นของ “แสงฟ้า” และ “วาโย”
------------------------
นิยายจบแล้วนะครับ
สั่งจอง หรือสั่งซื้อได้ที่
ลิงก์นี้
แสงฟ้า วาโย
https://www.mebmarket.com/?store=publisher&action=home_page&publisher_id=13514532&publisher_name=%E0%B8%9E%E0%B8%87%E0%B8%A8%E0%B9%8C%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%93%E0%B8%B8
บทที่ 2
ความรู้สึกที่เริ่มเบ่งบาน
แสงแดดอ่อนในยามเช้าสาดส่องผ่านผ้าม่านโปร่งเข้ามาในห้องนอน แสงฟ้าขยับตัวเล็กน้อยบนเตียงกว้าง ส่วนวาโยที่นั่งรออยู่ข้างเตียงตั้งแต่เช้าตรู่ก็รีบดึงผ้าห่มผืนหนาออก "คุณแสงฟ้าครับ ได้เวลาแล้วครับ" เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยขึ้น เขารินน้ำใส่แก้ววางไว้ข้างหัวเตียง พร้อมหยิบเสื้อนักเรียนของแสงฟ้าที่รีดเรียบกริบเตรียมไว้ให้ทุกวัน
ช่วงเวลาที่ทั้งสองเติบโตจากเด็กชายตัวเล็ก ๆ สู่ช่วงประถมปลายจนถึงมัธยมต้น คือช่วงเวลาที่ความผูกพันของพวกเขาแน่นแฟ้นขึ้นเรื่อย ๆ แสงฟ้าและวาโยไปโรงเรียนด้วยกันทุกวัน แม้โรงเรียนของวาโยจะเป็นโรงเรียนวัดเล็ก ๆ ห่างจากโรงเรียนของแสงฟ้าไม่กี่กิโลเมตร แต่รถยนต์คันเดียวกันก็ยังคงเป็นพาหนะพาพวกเขาไปส่งในแต่ละวัน ภาพเด็กหนุ่มสองคนใน
ชุดนักเรียนต่างสถาบันแต่เดินเคียงข้างกันในบริเวณบ้านสายฟ้าเป็นสิ่งที่คนในบ้านคุ้นชิน
กิจกรรมหลังเลิกเรียนของทั้งสองก็ยังคงวนเวียนอยู่ด้วยกันเสมอ แสงฟ้ามักจะให้วาโยช่วยติวการบ้าน หรือเล่นเกมในคอมพิวเตอร์ด้วยกันในห้องส่วนตัวของแสงฟ้า ความใกล้ชิดที่มากขึ้น ทำให้แสงฟ้าเริ่มแสดงความเป็นเจ้าของวาโยออกมาในเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ วันหนึ่งที่โรงเรียนวัดของวาโยจัดงานกีฬา มีเพื่อนร่วมชั้นพยายามจะเข้ามาพูดคุยและชวนวาโยไปซ้อมวิ่งผลัด แสงฟ้าที่บังเอิญไปรอรับวาโยที่หน้าโรงเรียน กลับส่งสายตาเย็นชามาให้เพื่อนคนนั้น จนอีกฝ่ายต้องรีบผละออกไป วาโยรับรู้ได้ถึงรัศมีอำนาจที่แผ่ออกมาจากแสงฟ้า ทำให้เขาต้องรีบเดินเข้าไปหาทันที
"ไปทำอะไรอยู่ตรงนั้น? ช้าจริง" แสงฟ้าเอ่ยเสียงเรียบ แต่แฝงแววไม่พอใจเล็กน้อย วาโยก้มหน้านิด ๆ "เปล่าครับคุณแสงฟ้า เพื่อนชวนไปซ้อมวิ่งครับ" แสงฟ้าเลิกคิ้ว "ไม่เห็นต้องไปเลย ไม่ใช่เรื่องของนาย" เขาพูดแค่นั้นแล้วก็เดินนำไปที่รถ วาโยทำได้แค่เดินตามไปเงียบ ๆ ความรู้สึกหงุดหงิดจากการถูกคุกคามของแสงฟ้าค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นในใจ แต่มันก็ถูกกลบด้วยความรู้สึกดี ๆ ที่ได้รับจากความเป็นห่วงในแบบของแสงฟ้าเอง
ความผูกพันของพวกเขาเริ่มลึกซึ้งเกินกว่าคำว่าเพื่อนหรือเจ้านายกับคนรับใช้ ในคืนที่พายุเข้าอย่างหนัก แสงฟ้าไม่สบาย มีไข้สูง วาโยเป็นคนแรกที่รับรู้ถึงอาการผิดปกติ เขาเฝ้าเช็ดตัวและดูแลแสงฟ้าตลอดทั้งคืน ไม่ได้หลับเลยแม้แต่นาทีเดียว แสงฟ้าในยามป่วยดูอ่อนแออย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เขาซบหน้ากับอกวาโยอย่างแผ่วเบา และเอ่ยพึมพำด้วยน้ำเสียงแหบพร่าว่า "วาโย...อย่าไปไหนนะ" คำพูดนั้นตรึงอยู่ในใจวาโยอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ความรู้สึกพิเศษที่แตกต่างจากความผูกพันแบบพี่น้องหรือเพื่อนเริ่มเบ่งบานในใจของวาโย มันเป็นความรู้สึกที่เขาเองก็ไม่เข้าใจทั้งหมด แต่รู้เพียงว่ามันอบอุ่น ห่วงใย และเต็มไปด้วยความปรารถนาที่จะอยู่ใกล้แสงฟ้าตลอดไป
วาโยเริ่มเก็บซ่อนความรู้สึกนั้นไว้ในส่วนลึกของหัวใจ เขาตระหนักดีถึงฐานะของตนเอง กับฐานะของคุณหนูผู้สูงศักดิ์อย่างแสงฟ้า ช่องว่างทางสังคมนั้นกว้างใหญ่เกินกว่าจะก้าวข้าม แต่ทุกครั้งที่แสงฟ้าเอ่ยคำสั่ง หรือแสดงความเป็นเจ้าของ วาโยก็อดใจไม่ได้ที่จะรู้สึกดี แม้จะรู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่อาจเป็นจริงได้เลยก็ตาม
------------------------
นิยายจบแล้วนะครับ
สั่งจอง หรือสั่งซื้อได้ที่
ลิงก์นี้
แสงฟ้า วาโย
https://www.mebmarket.com/?store=publisher&action=home_page&publisher_id=13514532&publisher_name=%E0%B8%9E%E0%B8%87%E0%B8%A8%E0%B9%8C%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%93%E0%B8%B8