เดินทางมาจนจบซีซั่นแรกแล้วนะคะตัวละครและภูมิหลังออกมาครบแล้วจ้า :z2: โปรดรอตอนจบซั่นแรกครู่ใหญ่ๆ นะคะ
THE END of SEASON 1 : Love Section
Love Section 19 : Virtual Reality! - จำลองรักเสมือนจริง!
ชายหนุ่มหลับใหลจนเลยเวลาอาหารเย็น เสียงอึกทึกครึกโครมของชีวิตย่ามค่ำคืนไม่อาจปลุกเขาให้ออกจากนิทราได้ ไคจินยกอาหารเย็นขึ้นมายังห้องของฌานเห็นเขาหลับเอาเป็นเอาตายเลยปล่อยเลยตามเลย
ออกมายืนรับลมที่ระเบียงแทน นายตำรวจในบทบาทจินนี่เหลือบไปเห็นบทรักออดอ้อนของแพทริคเต็มสองตาจึงเดินไปเคาะประตูกระจกทำไม้ทำมือบอกให้ปิดผ้าม่านเสีย ผู้จัดการหนุ่มบริหารงานโชว์เขินจัดก้มหน้างุดจับแต่งเสื้อผ้ามือไม้สะเปะสะปะโดยมีแพทริคประโลมกอดจูบให้หายตื่นตกใจ
ไคจินได้แต่ถอนใจเมื่อผ้าม่านได้ถูกปิดลง ไม่รู้คนแก่ร่างชายแต่ใจสาวอย่างแพทริคมีดีอะไรอายุอานามก็ไม่ใช่น้อยแล้วยังล่อลวงคนหนุ่มชายแท้อายุน้อยกว่าให้หลงใหลจนหัวปักหัวปำ
ความจริงเขานั่งดูไปเงียบๆ ก็ดีนะจะได้เปิดประสบการณ์ด้านใหม่ๆ ให้กับตัวเอง กว่าจะคิดได้จะไปเคาะให้เปิดม่านอีกครั้งก็อาจเป็นการขัดขวางช่วงเข้าได้เข้าเข็ม ทำบาปกับผู้สูงวัยอาจส่งผลให้เกิดความอัปมงคลมาสู่ชีวิตเขาได้
ไคจินนอนดูท้องดาวบนท้องฟ้าไปเรื่อยเปื่อย ขืนเข้าไปนอนในห้องตัวเองต้องได้ยินแต่เสียงครวญครางแห่งรักจนนอนไม่หลับอยู่ดี ได้ยินเสียงเปิดประตูและเสียงฝีท้าวเดินตรงมายังเขาคงเป็นใครไม่ได้นอกจากฌาน
“หมดเวลางานแล้วหรือ เป็นเพื่อนทานข้าวกับผมหน่อยได้ไหม” ชายหนุ่มเอ่ยถามอย่างสุภาพเพื่อดูปฏิกริยาของคู่สนทนา
ไคจินไม่ได้ตอบอะไรลุกขึ้นยืนแล้วเดินเข้าไปยังห้องพักของฌาน จัดแจงอุ่นอาหารจากเครื่องครัวที่จัดบริการไว้ในห้องนอนแขก เขามองดูอาหารค่ำที่ไม่ได้เต็มไปด้วยเครื่องเทศของชาวตะวันออกก็โล่งใจอย่างน้อยถ้าจูบกันคงไม่ทำให้เสียอรรถรสเท่าไหร่
“คุณจะไม่พูดกับผมหน่อยเหรอ?” ฌานคร่อมหลังร่างเล็กกว่าไว้หลวมๆ เสียงกระซิบโทนต่ำที่ดังเบาๆ อยู่ข้างหูไคจินที่เจ้าตัวจงใจทำเสียงให้เซ็กซี่ชวนฟังเป็นที่สุด
ไคสะดุ้งเล็กน้อยแต่ก็ใช้ศอกกระทุ้งชายโครงให้ฌานถอยออกไป แล้วจัดการวางอาหารที่เตรียมไว้ให้พร้อมรับประทาน
“ห้องรับรองแขกไม่มีบริการเครื่องดื่มนะ ถ้าอยากได้ต้องสั่งจากด้านล่าง” ไคจินจะเดินออกจากห้องแต่ฌานรั้งเอาไว้ได้ทัน
“กลับห้องก็นอนไม่หลับหรอกน่า” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ยิ้มแพรวพราว รู้ดีว่าคนพูดต้องการสื่อความหมายถึงอะไร พูดจบก็นั่งทานอาหารค่ำรอบดึกไปเงียบๆ ไคจินนั่งมองคนเจริญอาหารผิดที่ผิดเวลา เขาเดินไปหยิบเบียร์ในตู้เย็นมาดื่มฆ่าเวลา
“ไคอิ่มแล้ว อยากดื่มสั่งไวท์ให้หน่อย” คนร่างสูงก็ยังพูดกระซิบกระซาบไม่ห่างหูของไคจินซักที ร่างบางถอนใจทำฮึดฮัดใส่แต่ก็โทรสั่งไวท์แบบมั่วๆ จากบาร์ด้านล่างให้ขึ้นมาเสริฟข้างบน
สักพักเครื่องดื่มสีอัมพันมาส่งให้ถึงห้องฌานเปิดแล้วเทชิมรสชาติไม่ติดขัดอะไร แค่อยากดื่มให้หลับลึกสบายๆ เขาเสนอให้เพื่อนรักดื่มด้วยแต่อีกคนปฏิเสธ ชายหนุ่มก็ไม่เซ้าซี้นั่งดื่มไปคนเดียวไม่รบเร้าให้เพื่อนรักต้องหมองใจ
“ที่รักชอบแบบนี้เหรอ” สิ้นคำถามจากฌานไคหันขวับมาถลึงตามองจนตาโต
“ที่รักใจเย็นๆ ต่อให้ไคจินเป็นนักเลงหัวไม้ผมก็รัก” สายสืบขำคิกคักเหมือนคนเมาดิบ ชายหนุ่มตบตักให้ไคจินมานั่งตรงหว่างขา พร้อมกับบอกว่าเขาคือแขกผู้เป็นเวรี่วีโอพีจากแพทริกเชียวนา
เขาหักห้ามใจยังไม่โชว์คลิปลับที่ตั้งใจตัดต่ออย่างสุดความสามารถยิ่งกว่างานราชการที่ต้องตั้งใจทำ วันนี้เขาอยากสนุกไปกับจินนี่คนน่ารักตรงหน้านี้ก่อน ตั้งแต่รู้จักกันมาเขาไม่เคยเห็นเพื่อนรักแต่งกายหรือมีงานอดิเรกสุดสยิวแบบนี้มาก่อน นึกว่าเป็นชายบ้าพลังที่แท้ก็มีมุงมุ้งมิ้งเหมือนคนอื่นเขาเหมือนกัน
สาวสวยในร่างชายยอมทำตามอยากจะรู้ว่าเพื่อนฌานจะมาไม้ไหน ยอมให้มือยาวๆ จับนั่นลูบนี้เหมือนเป็นตุ๊กตาที่เด็กน้อยถูกอกถูกใจ
“ผมซื้อโชว์คุณได้ไหมจินนี่” ฌานบอกจุดมุ่งหมายในที่สุด เขาทำหน้าคิดเล็กน้อยนึกถึงโชว์ที่น่าจะมีในสถานที่ให้ความบันเทิงแห่งนี้ที่เขาพอจะพาตัวและสนุกไปด้วยได้
“คุณอยากโชว์อะไรให้ผมตื่นเต้นท้าทายดีล่ะ ระบำหน้าตักหรือเปล่า หรือโชว์เต้นเซ็กซี่ ระบำหน้าท้องผมก็อยากดูนะที่รักแต่เราไม่มีดนตรีนี่สิ” ฌานพูดแหย่เล่นให้คนน่ารักโมโห แหย่นิดแหย่หน่อยให้ไคหน้าหงิกหน้างอก็ดูน่ารักดีถึงจะไม่ชินตาก็เถอะ มองพิจารณาดีๆ เหมือนเขานั่งอยู่กับตุ๊กตาขนาดเท่าคนจริง
ก็ไม่อยากเปรียบว่าสวยเหมือน เอ่อ...ตุ๊กตายาง! แต่ก็อดคิดไม่ได้จริงๆ ตุ๊กตายางรุ่นเวอชวล เรียลลิตี้เสียด้วย!!!
“นายนี่มันน่าโมโหจริงๆ” ไคจินกระฉากเข็มขัดออกมาจากกางเกงยีนส์แล้วคล้องคอฌานดึงรั้งให้เข้ามาใกล้ ขาทั้งสองข้างดันหน้าตักร่างสูงให้กางออกกว้างขึ้นแล้วแทรกตัวเองไปนั่งระหว่างกลาง
“อู้วว!” ฌานถูกใจเหมือนโดนสาวร่านรักกระชากวิญญาณ เตรียมใจเตรียมตัวรับความสุขสุดสยิวเต็มลิมิต
“นายมีเงินจ่ายค่าโชว์พิเศษส่วนตัวไหมล่ะ” ในเมื่อของฟรีไม่มีในโลกไคจินก็ไม่ลงแรงทำให้เมื่อยฟรีๆ เหมือนของทิ้งขว้างตามข้างถนนเหมือนกัน
“ผมก็แค่ข้าราชการย่ำต๊อก แต่รับรองค่าตอบแทนคุ้มกับการลงแรงแน่นอนที่รัก” ฌานเพิกเฉยไม่ยอมทำสัญญาผ่านธุรกรรมออนไลน์ส่งมาให้เสียที ผู้แสดงต้องหยิบมือถือออกมาให้พร้อมทำการ
“ที่รักอยากเคี่ยวนักสิ ผมก็ให้ที่รักทั้งตัวมาตั้งนานแล้วยังไม่พออีกเหรอครับ” เมื่อโดนอ้อนไคจินก็อยากจะยอมอ่อนข้อให้ รอเวลาให้เจ้าตัวเช็คเอ๊าท์ออกก่อนเมื่อไหร่เถอะจะชาร์ตค่าบริการให้หลังหักเลยเคยดู
จินนี่ประทับร่างไคจินทันทีร่างเล็กร่อนเอวไปรอบๆ หน้าตักของฌานเลื้อยร่างเล่นร่างกายเหมือนแสดงอยู่บนเวทีมีสายตาวิบวับของฌานมองตามไม่กระพริบทุกอากัปกิริยา ทุกการแสดงมีเสียงผิวปากเสียงอู้อ้าถูกอกถูกใจเป็นระยะยั่วยุไคจินให้ยิ่งสาดส่ายร่างกายพริ้วไหวยิ่งขึ้น บางจังหวะพ่อหนุ่มคารมดีเด้งเอวส่ายสะโพกตามนักแสดงอย่างสุดสวิงไม่มีกั๊ก
ด้วยเวลาเลยเที่ยงคืนมาแล้วเสียงดนตรีจากงานโชว์เล็ดรอดเข้ามาในห้องผ่านประตูระเบียงที่ถูกอ้าเปิดไว้ เสียงดนตรีกระตุ้นให้จินนี่จินตนาการถึงการแสดงของตัวเองบนเวที ทุกสายตาที่กำลังจับจ้องมาที่ตัวเอง จนฌานต้องกระชับใบหน้าที่กำลังหลับตาพริ้มให้ลืมตามาเผชิญกับดวงตาสวยซึ้งของตัวเองมากขึ้น
“มองมาที่ผมสิครับ ผมซื้อโชว์คุณอยู่นะจินนี่” มือไม้นักสืบเริ่มไม่อยู่สุขจนจินนี่ต้องใช้เข็มขัดมัดแล้วไพร่หลังไว้หลวมๆ
คราวนี้จินนี่มองตาหวานเชื่อมที่ใครต่างชมนักหนาว่าเซ็กซี่หยาดเยิ้ม เรียกว่าฌานจะแหหันสายตาไปทางไหนสายตาที่ถูกแต่งเติมจนสวยนั้นตามจิกไม่ยอมปล่อยให้หลุดรอดจ้องมาจ้องกลับไม่หลบตา
เมื่อเห็นลูกค้าคนพิเศษเริ่มอึดอัดขยับสะโพกไปมาบ่อยๆ เขาก็ปล่อยให้ช่วงล่างของท่านลูกค้าสบายขึ้นด้วยการนั่งคล่อมเอวยั่วยวนความเขม่งขึงบดคลึงลำทวนนั้นเสียเลย ไคจินในร่างจินนี่ทำท่าทางเริงสวาทอย่างมีชั้นเชิงแสดงบทบาทเป็นสาวยั่วเมืองจนบทแตกกระจุยสติลูกค้าจะแตกกระจาย ฌานถึงกับสูดหายใจเข้าลึกๆ อยู่หลายรอบ
ยั่วเขาไปมาตัวเองก็เริ่มอารมณ์ขึ้นเสียเอง เพราะใบหน้าหนวดหยุมหยิมของฌานชวนให้จั๊กจี้หัวใจนั้น ดันมาซ้อนทับกับภาพในฝันของคืนๆ นั้น สร้างความคึกคักทางความคิดและใบหน้าฌานที่แปลกไปสร้างแรงกระตุ้นให้จินนี่ได้ดีเหลือเกิน
ฌานใช้จังหวะนี้คลายมือจากเข็มขัดที่ถูกมัดไว้มาโอบรอบสะโพกรั้งร่างจินนี้ไว้ให้สัมผัสถูกไถภายใต้ร่มผ้าก็ชวนสยิวกิ้วแปลกดีไปอีกแบบหนึ่ง ใบหน้าชื้นเหงื่อหลอกล่อให้จินนี่มองหน้าเขาใกล้ๆ หน้าผากของคนทั้งคู่เบียดชิดกันแต่ไม่มีใครเพรี้ยงพร้ำเสนอรอยจูบก่อนเป็นคนแรก
ไคจินเป็นฝ่ายแพ้พ่ายไปด้วยการกดหน้าลงบนไหล่กว้างของเพื่อนรักเสียเอง แต่สะโพกยังคงเสียดสีบดคลึงอาจเป็นด้วยเพราะชุดที่ต่างออกไปทำให้ความรู้สึกเสียวซ่านทั่วรอนท้อง เป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่ทำให้ต้องเปล่งเสียงแปลกประหลาดออกมาหลายครั้ง
ฌานไม่ยอมให้ช่วงเวลาสำคัญต้องเสียไปส่งมือยาวเข้าลูบไล้ใต้ร่มผ้าจนเจอเป้าหมายที่ต้องการจัดแจงรูดเร้าเร่งรัด นวดเฟ้นด้วยเทคนิคต่างๆ ที่สมองจะหาคิดได้ให้ไคจินเสร็จกิจสมอารมณ์และเสพติดตัวเขาด้วยเป็นผลพลอยได้
ไคร่างจินนี่ไม่ยอมน้อยหน้ามือน้อยๆ รูดซิบกางเกงของอีกฝ่ายออกดึงรั้งชั้นในให้กายรักได้ผงาดบริหารกิจกรรมรักไปด้วยกันจนบรรจบสมดังจุดหมายแม้จะเลยเถิดไปมากจากที่คิดเอาไว้
เรียวปากกว้างของฌานประพรมจูบไปทั่วหน้าผากแล้วแก้มขึ้นสีทั้งสองข้างของไคจิน อยากจะบดเรียวปากกระจับเล็กนั่นให้สมอยากแต่กลัวว่าจะข้ามความสัมพันธ์กลายเป็นเร่งรัดให้ไคจินตื่นกลัวและหนีจากเขาไป แต่อีกใจก็นึกค้านว่าขนาดบริหารกิจกรรมรีดรักด้วยกันได้แบบนี้จินนี่คงไม่ใสซื่อหน่อมแน้มเป็นเด็กน้อยวัยใสหรอกกระมัง สองจิตสองใจละล้าละลังไม่กล้าเดินหน้าเต็มสูบเสียที
ร่างสวยแซ่บของเจนนี่ดึงคอเสื้อของฌานเข้ามาใกล้แล้วจับการกับริมฝีปากยั่วตาเสียเอง ไม่รู้ไปเรียนรู้ประสบการสู้รบผ่านปลายลิ้นมาจากไหนทำเอาคนโดนกระทำมีอารมณ์โมโหหึงขึ้นเล็กน้อย เลยจัดการสั่งสอนประสบการณ์รักด้วยริมฝีปากและเรียวลิ้นจนไคจินต้องยอมขอพักยก
เพื่อนสนิทชิดเชื้อเนื้อตัวถึงกันขอตัวกลับห้องไปอาบน้ำและชำระล้างคราบเหนอะหนะให้สบายตัวเสียก่อน ปล่อยให้เพื่อนนักสืบจัดการตัวเองให้เรียบร้อยด้วยเหมือนกัน
นักสืบฌานสวมเพียงชั้นในและสวมเสื้อคลุมที่มีให้ในห้องน้ำทับร่างเกือบเปลือยไว้อีกชั้น นั่งจิบไวท์คุณภาพมาตรฐานก่อนจะล้มตัวลงนอน ไม่ได้คิดรอไคจินให้กลับมาหลังจากแยกย้ายกันไป เพียงแค่รอให้แอลกอฮอล์ได้ทำหน้าที่ของมันให้เต็มประสิทธิภาพก่อนค่อยเข้านอน
กำลังนอนหลับสบายอยู่ดีๆ ก็มีร่างอุ่นเข้ามาซุกกายนอนเป็นเพื่อน ฌานนอนอมยิ้มจนคนเห็นรู้สึกหมั่นไส้ต้องบิดแรงๆ ที่ต้นแขนจนร้องโอดโอย
“บริการนิดๆ หน่อยๆ อย่าทำเป็นได้ใจ” พูดจบมือเล็กก็สับสวิตส์ไฟนอนหลับตัดขาดจากโลกแห่งแสงสีของสถานที่แห่งนี้ทันที
นอนคนเดียวก็เหงาแพทริคยังมีคนนอนข้างให้กอดทำไมคนอย่างไคจินต้องมานอนกอดหมอนข้างเย็นๆ คนเดียวบนเตียงด้วยล่ะ ไม่ยุติธรรม!
SEASON 2 : Lover Fire
Coming Soon
จบซี่ซั่นแรกเรียบร้อยแล้วนะคะฝากนิยาย Waiting for,Loving around:หาจนเจอ,เธอคนที่รัก ด้วยนะคะชาวเล้าเป็ดทุกคน
ก่อนจะขึ้นซีซั่นใหม่ ส่งท้ายด้วยตอนพิเศษของหนุ่มอัยการและดาราคนดังก่อนนะคะ หลังจากตอนนี้จบจะขึ้นซีซั่น Lover Fire แค่ชื่อก็ร้อนแล้วจ้า :mew1:
Story Love On Day All Night
Special Part of Claus xAmz
The Sweetest Love-Tasted Like Candy.
ลูกกวาดรสรัก หวานฉ่ำชุ่มลิ้ม! ชวนแสบคอ?
หากทั้งสองมองรักเป็นดั่งของหวานเอซิซย่อมคิดถึงของหวานเหมือนงานศิลปะชวนให้ลุ่มหลงและหมกมุ่น ช่างยั่วตายุแยงความยากให้สวาปามไม่หยุดคิดทิ้งพิษเป็นน้ำหนักเป็นภาระให้ร่างกายต้องกำจัดออกไป
ส่วนอัยการเคลาส์มองรักเป็นของหวานที่หากกินตะกละตะกลามไม่ยับยั้งชั่งใจผลร้ายของความหวานย่อมส่งผลเสียต่อร่างกายเหมือนหลักวิทยาศาตร์เฝ้าเสาะหาตรรกะข้อเท็จจริง
ขนมหวานจานนี้ที่ทั้งสองได้กัดกินคงรสชาติหวานลิ้นแต่ขมในคอ หรือไม่ก็หวานอะหยังปะล้ำปะเหลือจะกินก็กลัวอ้วนจะกลืนก็กลัวเป็นเบาหวาน!
หากแต่เรื่องราวความรักหอมฟุ้งเหมือนกลีบกุหลายแรกแย้มยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ สำหรับคู่ของดาราหนุ่มหน้าหวานและอัยการสุดเท่ห์เจอกันบ่อยห่างกันนานแล้วแต่โอกาสที่หน้าที่การงานจะพาให้เจอหรือต้องห่างกันไกล
ศาสตร์การทำนายทายไว้ว่าหากรักเด่นงานจะด้อย หากงานพุ่งทะยานรักจะอ่อนแรง หากจะให้แรงทั้งรักรุ่งทั้งงานต้องสร้างอภิมหาบุญ หากบำเพ็ญบุญรักคงไม่ยุ่งมุ่งแต่ธรรมและเอซิซคงไม่หาคิดทำเพราะไม่ใช่คนสายบุญ!
โชคชะตาทำได้แค่ปล่อยให้ชีวิตล่องลอยตามผลกรรมที่ทำมา บุญทำกรรมแต่งตามแรงวาสนาแล้วแต่จะนำพาให้ชีวิตดำเนินไป หากชีวิตหนึ่งดิ้นรนต่อต้านแล้วไซร้ก็หาใช่จะไร้ซึ่งชัยชนะเหนือลิขิตชีวิตตน…(สาธุ...คนแต่งยกมือไหว้ปลกๆ)
ปัญหาทางกายรักดาราดังไม่ค่อยมีปัญหา คู่รักผลัดกันเย้าผลัดกันหยอดคำหวานอยู่เป็นนิจ เต็มรักเป็นลิตรๆ ใส่ในร่างกายคนสวยไม่มีห่างจวนเจียนจะบวมน้ำใกล้ต้องจบอาชีพทำมาหากินอยู่แล้ว! โดนแขวะจากผู้จัดการโฮเป็นเนืองนิจว่าชีวิตดาราดังคงไม่ต้องกินไม่ต้องเที่ยวแค่เลี้ยวไปเติมน้ำรักจากอัยการสุดหล่อเป็นอาหารก็เพียงพอในแต่ละวัน…นี่อาจเป็นความหมั่นไส้ส่วนตัวของผู้จัดการที่มีต่ออาการอิ่มเอมรักของดาราคนเดียวในสังกัด!
“หน้างอทำไม มีอะไรไม่พอใจหรือครับคุณพี่” โฮถามไถ่อาการเมื่อคนหน้าหวานหน้าหงิกงองุ้มไม่พูดไม่จานั่งมองหน้าเขาจนตาแข็ง
“เปล่า! ใครหน้างอ” ตอบเสียงห้วนขุ่นมัวไม่ต้องเดาก็รู้ว่ากำลังอารมณ์ไม่ดี และสาเหตุนั้นคนฟังก็รู้ดีว่ามาจากอะไร
“เอาน่า ระยะทางพิสูจน์รัก...งานที่หนักพิสูจน์คน” ผู้จัดการหนุ่มตอบเอาอารมณ์ขันแต่คนฟังอาจจะไม่เข้าถึงความตลกนั่นสักเท่าไหร่
“ตามนั้น” เอซิซตอบสั้นๆ มีงานทำก็ดีหารายได้ก็ดีแต่งานคราวนี้จะลากยาวไปไหนเขาอยากมีเวลาส่วนตัวกับคนรักมากกว่านี้
“พี่ก็ไม่ได้เจอพ่อยอดรักของพี่หรอกน่า ผมไปสืบมาแล้วเขาก็ติดภารกิจเหมือนกัน แต่ภาระกิจของพี่อาจจะนานกว่าของอัยการเคลาส์สักสามเดือนไม่รวมตอนซ้อมบท ฟิตติ้ง งานเดินสายแผลงข่าว” มือหนาหยิบขนมสัญชาติฝรั่งเศสที่ตัวเองชื่นชอบในกล่องกระดาษร้านชื่อดังเข้าปากไปด้วย เขาอยากจะนั่งกินสบายๆ ให้สมใจอยากแต่ดาราดังไม่ยอมให้เขาได้มีเวลาว่างไปจิบชาหอมๆและขนมอร่อยๆ ได้เลย
“ไม่เอาแบบนี่น่ะโฮ งานอะไรทำไมมันนานอย่างนี้”ดาราหนุ่มงอแงเอาแต่ใจเหมือนยามเป็นเด็กน้อย มีตาคมของโอลีเวอร์หรี่มองด้วยความเอ็นดู เด็กดื้อไม่เชื่อฟังจะต้องให้อดของหวานเป็นการสั่งสอนตักเตือน
“ถ้าไม่รับละครเวที ก็มีงานภาพยนตร์ ถ้าไม่รับงานภาพยนตร์อีก ก็มีซี่รี่ย์เสนอเข้ามาอีกหลายเรื่องมีภาคต่อเนื่องทั้งนั้น งานโชว์ตัวช่วงนี้ไม่มีติดต่อมาเพราะพี่มันดังเกินไปเจ้าของงานบางรายสู้ราคาไม่ไหว”หน้าที่ผู้จัดการมือทองทำงานอย่างรอบคอบรัดกุมและคุ้มค่าแรงถ้าจะเรียกให้ถูกต้องคุ้มค่าดาราผู้กำลังเป็นที่นิยมและเป็นที่ต้องการของเหล่าแบรนด์การค้าระดับสูง
“งานพรีเซนเตอร์นี่พี่ก็กวาดจนครบแล้วนะเสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า เครื่องประดับ นาฬิกา ยาสีฟัน แชมพู สบู่ ตู้เย็น ไม่เว้นแม้แต่กางเกงชั้นใน อ้า!มีโฆษณาเครื่องซักผ้าเข้ามาด้วย” ผู้จัดการโอหยุดคิดสักพักแล้วก็โพล่งออกมายาวเหยียดถึงงานต่างๆ ที่ดาราหนุ่มต้องเตรียมพร้อมรับมือ
“ว่าแต่ยังไม่มีเครื่องสำอางท่านชายเข้าเลยนี่ มีแต่น้ำหอมแบรนด์นอก ครีมบำรุงผิวหน้าพึ่งหมดสัญญาไป ต้องหาเจ้าของแบรนด์บุญทุ่มรายใหม่สักหน่อยแล้ว”
“พอๆ งานพวกนั้นฉันรับอยู่แล้ว ไม่รับละครมันนานกว่าจะจบ ขอร้องเพลงได้ไหมอ่า” เอซิซเริ่มเรียนรู้ที่จะต่อรอง
“สมใจพี่ล่ะครับ เพราะเป็นละครเพลง!” โฮทำเสียงคลิ๊กพึงพอใจในคำขอของดาราหนุ่ม
“ห๊า! นี่นายแกล้งฉันใช่ไหมโฮ บอกไม่เอาละครไง นายต้องโดนเทพเจ้าแห่งรักลงโทษให้ปิกาจูนายหด! คนเพศไหนก็ไม่รัก!” ดาราหนุ่มอยากจะทุ่มโลกทั้งใบใส่ผู้จัดการรุ่นน้อง คนประเภทไหนกันไม่รู้จักเข้าอกเข้าใจอาการของคนขาดรักที่กำลังเบิกบานอยู่เต็มหัวใจต้องมาเหี่ยวเฉาถึงจะเป็นงานหาเงินหารายได้ก็เถอะแต่ถ้าหางานให้เขาทำนานขนาดนี้เขาจะเลิกเป็นดาราแล้วเป็นคุณนายให้อัยการเคลาส์หาเลี้ยงไม่ดีเสียกว่าหรือไง
มือหนาแตะที่ไหล่ดาราหน้าสวยเบาๆ สองสามครั้งพร้อมโชว์อภินันทนาการพิเศษจากวิลล่าบนเกาะระดับหกดาวบรรยากาศส่วนตั๊วส่วนตัว ให้กับดารารุ่นพี่ได้กระชุ่มกระชวยหัวใจก่อนจะลงมือลงแรงและใช้ความสามารถในการแสดงละครร้องฟอร์มใหญ่ คิดแล้วก็อดปลื้มใจไม่ได้ที่ได้ดูแลดาราระดับบิ๊กสตาร์คนนี้ แต่ก่อนจะไปเผชิญศึกหน้าจะส่งไปลงศึกรักให้คึกคักก่อน
“สุดสัปดาห์นี้จัดหนักจัดเต็มไปเลยนะครับคุณพี่” โฮยิ้มส่งยิ้มร้ายกาจแกมทะลึ่งชวนให้หมั่นไส้ทำเป็นรู้ดีทุกอย่างเหมือนตัวเองเคยทำอย่างไงอย่างนั้น ทำให้เอซิซทำเสียงหึในลำคอนึกเคืองในใจผู้จัดการรุ่นน้องตบหัวแล้วลูบหลังแบบนี้ต้องมีอะไรซ่อนเร้นในงานนี้แน่นอน
“แค่นี้คิดว่าสมน้ำสมเนื้อ?” สองตากวาดมองบริการต่างๆ ที่ทางวิลล่าจัดบริการให้ฟรีไม่มีลิมิตดูน่าพึงพอใจอยู่
“ถ้าพี่ยังใช้ชีวิตลั่นล้าเหมือนเมื่อก่อนบรรดาคู่ขานักรักผมคงจัดให้แล้ว” โฮพูดเอื่อยเฉื่อยพลางนั่งนึกถึงพฤติกรรมเก่าก่อนที่ต้องคอยตามแก้ตามกลบผ่านช่วงเวลาเหล่านั้นมาได้เขาเองก็เป็นเทพเจ้าแห่งผู้จัดการแล้ว
“นี่ของหวาน เอ้ย! ของขวัญจากผม พ่อยอดชายของพี่คงไม่พิศวาสขนมหวานเท่าไหร่ ผมจัดดาร์กช็อกโกเลตสอดไส้ลิเคียวร์เป็นขนมยามว่างให้ด้วยอีกสองกล่องสุดพรีเมี่ยม” ผู้จัดการรุ่นน้องยิ้มกรุ่มกริ่มแสดงความภาคภูมิใจที่หาเครื่องบรรณาการรักเพิ่มกำหนัดมาให้รุ่นพี่ที่น่าเคารพรักทั้งสองคน
“จะใช้ให้คุ้มค่าแล้วกัน” เอซิซยิ้มน้อยๆ ไม่ได้คาดหวังความสุขจากการอยู่วิลล่าสุดหรูและขนมหลอกเด็กมากนักความสุขที่เขาจะได้รับมาจากอัยการเคลาส์มากกว่าที่เขาตั้งหน้าตั้งตารอ หวังว่าอีกฝ่ายคงไม่ติดงานจนมาสนุกสุดเหวี่ยงกับเขาไม่ได้ก็แล้วกัน
เรื่องราววุ่นวายต่างๆ ถูกโอลิเวอร์สะสางให้เป็นที่เรียบร้อยเอซิซแทบจะไม่ต้องทำอะไรนอกจากตั้งใจทำงานและดูแลรูปร่างและสุขภาพตัวเองให้พร้อมเตรียมสู้งานตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง ข่าวคาวข่าวฉาวก็มีมือของโฮโอปป้ามาปัดมากวาดล้างคราบคราวจนสะอาดเท่าที่สามารถทำได้
เป็นคนดีมักไม่เป็นที่รัก เป็นคนเฟียสปัง! พังเป็นพักๆ มักมีคนรักหัวปักหัวปำ!
ดาราพบรักกับข้าราชการบุคลากรของชาติที่รับมือยาก ต้องอดๆอยากๆ เดี๋ยวรักเดี๋ยวคลายตามเวลาราชการหรือเขาอาจจะคิดมากไปคนเดียว?
คนหน้าสวยเชิดหน้าพร้อมรับทุกสถานการณ์ ในเมื่อได้เจอจนสมรักกันแล้วคงไม่แคล้วรักคลาดกันเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่องที่เขาคิดยุบคิดยับไปฝ่ายเดียว
ก่อนจะเริ่มงานใหม่เอซิซได้รับโบนัสจากผู้จัดการให้พักผ่อน!ใช้ร่างกาย?ให้เต็มที่หนึ่งอาทิตย์เต็ม และแน่นอนที่พักกายและรังรักสุดสัปดาห์คือวิลล่าหรูหราที่อยู่ริมหาดบนเกาะชื่อดัง หากเป็นเอซิซคนก่อนวิลล่าคงเต็มไปด้วยเพื่อนเที่ยวและเหล่าคนคลั่งปาร์ตี้ทั้งชายและหญิงที่รู้จักกันดีงานไหนงานนั้นไม่มีพลาด
เมื่อเดินทางมาถึงที่พักด้วยเรือยอร์ชของทางโรงแรมมายังวิลล่าบนเกาะ ข้าวของส่วนตัวถูกนำขึ้นไปยังเรือนพักโดยพนักงานของทางโรงแรมส่วนดาราดังมาในชุดสบายๆ สวมเสื้อฮาวายมีลวดลายสีสันสดใสสวมกางเกงขาสั้นเสมอเข่าทรงตรงสีสว่างพอดีลำตัวและขาช่วงบน สวมหมวกปีกหน้ากว้างบดบังความร้อนแรงของแสงแดดแต่กลับเป็นที่สะสุดสายตาของบรรดาผู้มาเข้าพักรวมทั้งพนักงานต่างตื่นเต้นตกใจที่ได้เห็นดาราเซเลบริตี้ตัวเป็นๆ ต่างคว้ามือถือยกขึ้นถ่ายรูปอัพลงโซเชียลกันพัลวัน
เจ้าตัวเองไม่ได้หงุดหงิดอารมณ์เสียแต่อย่างใดที่ถูกทำลายความเป็นส่วนตัว เอซิซยังคงสดใสแม้การเดินทางจะทำให้วิงเวียนเขาพยายามตอบทำถามพนักงานต้อนรับด้วยความสนใจและกระตือรือร้นทุกคำถาม แม้เมื่อได้ยินทำถามที่ไม่คิดว่าจะต้องมาตอบเพื่อเข้าพักในโรงแรม อาทิเช่น เข้าพักคนเดียวหรือคะ? จะมี(ชื่อคนดังคนอื่นๆ) ตามมาด้วยหรือเปล่าคะ? ดาราเพื่อนเยอะได้แต่ยิ้มรับและทำเสียงขำขันตอบกลับไป
พนักงานนำเวลคัมดริ้งมาบริการดับกระหายให้ดาราหน้าสวย ใบหน้างามยิ้มแย้มแจ่มใสเหมือนทำงานอยู่หน้ากล้องอย่างไม่อิดออด พนักงานบริกรหน้าแดงเขินอายแทบมุดดินกลับเคาน์เตอร์ เจ้าตัวเองก็สนุกสนานไปกับการบริหารสเน่ห์เล็กๆ น้อยๆ ให้คนรอบข้างได้เสียศูนย์เข่าทรุด จะได้มีเรื่องราวดีๆ ในกระแสโลกโซเซียล ตีตื้นคู่ข่าวฉาวให้สมน้ำสมเนื้อเกาะกระแสไปเรื่อยๆ
และแน่นอนเขาไม่ยอมตัดขาดจากเหล่าบรรดาแฟนคลับด้วยการอับเดตผ่านสื่อส่วนตัว มาทะเลต้องคู่ถ่ายภาพหวิว...ยังก่อน!
ถ่ายภาพวิวทิวทัศน์ บรรยากาศโดยรอบ อาหารท้องถิ่น เครื่องดื่มสีสันสดใส พร้อมแคปชั่น หรือมีคำบรรยายสั้นๆ เหมือนคนกลางเมืองหลงป่าหลงพง แต่ไม่ละเว้นโพสท่าสุดคูลของตัวเองกับฉากหลังสวยๆ ในโรงแรมให้บรรดาเหล่าทัพแฟนคลับแอม์(ซึ)ได้อวยองค์! ประหนึ่งเป็นแอมบัสเดอร์ประจำโรงแรมไม่เกินเลย
เป็นที่เฝ้ารอคอยว่า...บรรดาคอลเล็กชันสวิมมิ่งสูทต้องออกมายั่วยวนสายตาในไม่ช้านี้
ไม่ทันจะข้ามวันโลกอินเตอร์เน็ตก็ถล่มทลายด้วยท็อปปิค Sweetest Aziz ชมสีเสื้อ ชมหน้าตา ชมรอยยิ้ม ชมบรรยากาศ ชมขนม ชมอาหาร ชมเครื่องดื่ม
ป๊าบบบธ่ะ! สาระพัดสารเพที่พ่อหนุ่มรูปงามโพสลงพื้นที่ส่วนตัวบนโลกออนไลน์ แต่ก็ไม่วายทุกคนล้วนคอมเม้นท์ถวิลหา
ชุดว่ายน้ำด่วนค่ะ!!
ชุดว่ายน้ำจัดเต็ม!
ชุดว่ายน้ำบัดเดี๋ยวนี้ค่ะแอม์(ซึ)ซับเลือดรอจ้า!! ต่างพร้อมเพรียงต้อนรับความร้อนฉ่าที่น้ำทะเลจะต้องละเหยกลายเป็นห่าพายุ(เลือด)ของบรรดาแฟนคลับ
และแล้ว...ดาราผู้ร้อนแรงก็ไม่ทำให้พลพรรคต้องเสียน้ำใจ คลิปสั้นๆ ไม่ถึงห้าวินาทีได้เผยแพร่บนโลกอินเตอร์เน็ตบนช่องทางส่วนตัว
ร่างสมส่วนคุ้นตาสวมกางเกงว่ายน้ำสีช็อคกี้พิ้งค์โดดเด่น ดันตัวเองขึ้นจากสระ เสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ลู่รับร่างกายช่วงบนด้วยชุ่มน้ำในสระเส้นสายลายน้ำอาบเรืองร่างดาราหนุ่มจนคนที่ดูอยู่ถึงกับใบหน้าร้อนผ่าว ปิดท้ายด้วยมือเสยผมเปิดใบหน้าพร้อมรอยยิ้มสุดเซ็กซี่ปิดท้ายคลิป พร้อมแคปชั่นที่เจ้าตัวล้อเลียนบรรดาแฟนๆ ว่า It is the Sweetest Aziz, Isn’t it?
เอซิซทำการโฆษาณายี้ห้อกางเกงว่ายน้ำยอดนิยมที่ตัวเองเป็นพรีเซนเตอร์ในคอลเล็กชั่น CandyGY กางเกงว่ายน้ำสีสันแสบซ่าหลากหลายแบบและสไตล์แต่ตัวพรีเซ็นเตอร์เลือกใส่แบบเว้าสูงอลังการสุดเซ็กซี่ขยี้...หัวใจ โชว์เนื้อหนังท้าทายแสงแดดช่วงหน้าร้อน พร้อมแท็กไปยังแบรนด์ออฟฟิสให้ดูแบบต่างๆ และสั่งซื้อออนไลน์ได้ตามอัธยาศัย
อึ่ม! ร้ายนะพ่อหนุ่มคนนี้ ทำให้น้ำสระสีฟ้าสดใสกลายเป็นน้ำเดือดสีแดงชาดประหัตประหารคนในโลกโซเชียลแล้วยังกระตุ้นยอดขายเพิ่มได้อีกด้วย สปอนเซ็นไม่รักไม่หลงจ้องแย้งชิงกันจองตัวก็ไม่รู้จะไปจ้างใครที่รู้งานและอยู่เป็นกว่าเอซิซอีกแล้วในวงการบันเทิง
:haun4: จินตนาการเอซิซผุดขึ้นจากสระน้ำเลือดน้ำลายสาดเช็นไม่หวาดไม่ไหวเลยจริงๆ เจอกันตอนต่อไปนะทุกคน
Story Love On Day All Night
Special Part of Claus x Amz
The Sweetest Love-Tasted Like Candy. END
ลูกกวาดรสรัก หวานฉ่ำชุ่มลิ้ม! ชวนแสบคอ?
สองสามวันแรกทุกสิ่งทุกอย่างดูตื่นตาตื่นใจไปเสียหมด ดาราหนุ่มเองก็ดูสนุกสนานกับกิจกรรมต่างๆ ทั้งทางน้ำและบนบก ขึ้นเขาปีนต้นไม้ เดินป่าไต่ผา ส่องนกตั้งแค้มป์ ตกปลาตามล่าวาฬ อุ้ย!...(เล่นตลกไปกับมุกผู้แต่ง) นี่เป็นครั้งแรกที่โอลิเวอร์ยอมปล่อยให้เอซิซใช้ชีวิตเพียงลำพังทำตามใจให้เต็มที่โดยไม่มีผู้จัดการโฮตามคุมพฤติกรรม
ทุกวันหลังกิจกรรมจัดเน้นยามเช้า ยามว่างช่วงบ่ายเดินเข้าสปา ขัดผิว นวดตัว เข้าคอร์สเธอราพี ฆ่าเวลาไปเรื่อยๆ จนพลบค่ำดื่มด่ำบรรยากาศพร้อมเครื่องดื่มและลิ้มลองรสชาติอาหารท้องถิ่น
เวลายังเดินไม่ทันได้ต้อนรับเคลาส์ชายหนุ่มหน้าหวานเริ่มรู้สึกเบื่อกับกิจกรรมต่างๆ แล้วหันมาอยู่กับตัวเองเพียงลำพังในพูลวิลล่าที่ทางโรงแรมจัดให้แยกออกมาเป็นส่วนตัวและชมทิวทัศน์ที่สวยที่สุดบนเกาะ
ด้วยนิสัยของเอซิซชอบอยู่กับคนหมู่มากได้เห็นความวุ่นวายได้ฟังคำพูดโหวกเวกไม่ได้สัพ ทำให้ดาราหนุ่มรู้สึกสนุกสนามไปกับผู้คนเหล่านั้น ภาพความโกลาหน เสียงหัวเราะโห่ร้องของเหล่าเพื่อนชายและเสียงกรี๊ดกร๊าดของบรรดาเพื่อนหญิง โยกหัวไปกับจังหวะเพลงสนุกๆ ตามสมัยนิยม นี่คือกิจกรรมที่เอซิซชื่นชอบเป็นอันดับต้นๆ เมื่อเขามีเวลาว่างจากการทำงาน
ส่วนกิจกรรมนอกเหนือจากน้ำมึนมอมเมาให้เริ่มเข้าสู่กิจกรรมเฉพาะทางนั้นมันขึ้นอยู่กับความพึงพอใจของเขาเองเสียมากกว่า บางคลิปที่หลุดออกมาเขาแค่นั่งอยู่ในวงกิจกรรมจนได้ร่วมเฟรมแค่นั้นเอง คนดูก็คิดกันไปไกลเกิน? ถึงเจ้าตัวเองจะรู้ว่าภาพที่หลุดออกไปอาจส่งผลเสียต่อภาพลักษณ์แต่ภาพถูกถ่ายไปแล้วและก็ไม่ได้มาจากกล้องของเขาเลยปล่อยเลยตามเลย ต้องย้ำว่าแค่บางคลิป! และเฉพาะคลิปที่หลุด! ออกมาสู่สายตาชาวโลก เพราะเพื่อนร่วมก๊วนก็คนดังในแวดวงเดียวกันไม่มีใครอยากให้คลิปชีวิตลับทำลายชีวิตตัวเอง
เอซิซไม่เคยรู้สึกว่าการอยู่คนเดียวโดยที่ไม่มีเสียงเฮฮาจาเพื่อนร่วมปาร์ตี้จะน่าเบื่อหน่ายขนาดนี้ ดาราหนุ่มนั่งมองท้องฟ้านอนฟังเสียงคลื่นริมทะเลมาค่อนวัน เขาจึงหยิบสคลิปบทละครเวทีมานั่งอ่านทำความเข้าใจเนื้อเรื่องและค่อยๆ จำบทพูดของตัวละครที่ตัวเองต้องแสดง ในใจก็กร่อนคำต่อว่าตัดพ้อผู้จัดการตัวเองพร้อมกับอ่านบทและตำหนิตัวละครที่ตัวเองได้รับบทไปเรื่อยว่าไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้จนสมาธิเริ่มนิ่งและจมสู่บทละครในมือโดยไม่รู้ตัว
สายลมเอื่อยๆ พัดโชยจากชายทะเลมายังเก้าอี้รังนกหลังใหญ่ที่เอซิซกึ่งนั่งกึ่งนอนอ่านบทอยู่บนลานบ้านเปิดโล่งแนวโมเดิร์นโทรปิคอลที่ทอดแนวยาวไปยังน่านฟ้าและผืนท้องทะเลกว้าง
บทชายหนุ่มผู้คลั่งไคล้หญิงอันเป็นที่รักผ่านทางจดหมายรักของชายคนอื่นที่ตัวเองเป็นผู้เขียน...ดาราหนุ่มหยุดนิ่งไปชั่วขณะประมวลผลคำจำกัดความ ตัวละครสองในสามตัวที่ต้องสวมบทบาท หวังว่านี่คงไม่ใช่ละครโศกนาฎกรรมอันยิ่งใหญ่ที่ทั้งชีวิตรู้แค่เพียงโรมิโอและจูเรียตของเชคสเปียร์ บทที่ได้รับคงไม่ใช่...
ดวงตาโศกคู่สวยเบิกกว้าง เมื่อเจอรายชื่อผู้ร่วมแสดงทั้งหมดในเรื่อง ‘ไซราโน (ตัวละครหลัก) รับบทโดย แอมโบรเซียส เอซิซ เวลส์’ เจ้าตัวแทบจะปล่อยบทให้หลุดมือไปกองบนตักเสียงอุทานบ้าบอดังก้องอยู่ในโสตประสาทของตัวเองโดยที่ริมฝีปากของเขาหลุดว่าแค่คำว่า
“Oh แม่เจ้าเว้ย!” เจ้าตัวเองยังสับสนความสามารถและประสบการณ์การแสดงของเขาที่ยังไม่เคยรับบทพระเอกเลยซักครั้ง ผู้จัดการโฮเอาความกล้าหาญที่ไหนรับงานยิ่งใหญ่แบบนี้มาให้เขา
เอซิซอ่านบทคัดย่อบทประพันธ์เดิมก่อนเพื่อปูพื้นฐานทำความเข้าใจลักษณะนิสัยตัวละครและเนื้อเรื่อง และเริ่มอ่านบทละครที่ได้ทำการดัดแปลงใหม่เพื่อความทันสมัยและให้เหมาะกับการแสดงละครเวที
จินตนาการของดาราหนุ่มโลดแล่นไปกับตัวละครไซราโนแม้บทจะมีแค่บทสนทนาโต้ตอบกันไปมา มีฉากกำกับว่าเหตุการณ์ของบทเหล่านี้เกิดขึ้นในสถานการณ์ใด
ดาราหน้างามนั่งอ่านบทหน้าบึ้งเม้มปากขมวดคิ้ว ประเดี๋ยวถอนหายใจบางบทอ่านแล้วก็อดสบถคำหยาบคายระบายความเครียดออกมาไม่ได้ ตั้งใจอ่านอย่างอดทนจนจบมีหลายครั้งที่เขาแทบจะกระอักความตีสท์ของตัวละครแต่ละตัวออกมาเป็นงานอาร์ตชิ้นเอกประดับหอศิลป์ นี่มันละครตลกร้ายชัดๆ
เอซิซค้นหาข้อมูลทางอินเตอร์เน็ตเพราะไม่เข้าใจบทอยู่หลายประเด็น จะให้ดาวน์โหลดต้นฉบับมาอ่านเขาคงไม่ทำนอกจากเสียเวลาทำความเข้าใจแล้วภาษาเขียนในวรรณกรรมคลาสิคยากที่เขาจะเข้าใจและไม่มีความรู้สึกร่วมในยุคสมัยนั้น
ข้อมูลที่หาได้ไม่ตอบโจทย์ความสงสัยของตัวเองเสียเท่าไหร่ ยังเหลือเวลาทำความเข้าใจบทอีกหลายวันก่อนจะถึงวันทดลองอ่านบท อาจจะมีการปรับเปลี่ยนบทกันอีกเมื่อนักแสดงทดลองต่อบทและซ้อมการแสดงร่วมฉากกันแล้ว
ดาราหน้าสวยลุกขึ้นเดินบิดลำตัวขับไล่ความเมื่อยล้าที่ต้องนั่งอ่านบทเป็นเวลานาน เขาตัดสินใจนอนอาบแดดยามบ่ายบนเก้าอี่ริมสระน้ำด้วยบิกีนี่สุดเซ็กซี่ สมองของเขายังคงวนเวียนอยู่กับคาแรกเตอร์ของไซราโนในแบบการแสดงของเขา
“Hi! My sweet Aziz.” เสียงคุ้นเคยกระซิบเบาๆ ข้างใบหูดาราหนุ่ม เขาหันหน้ากลับมามองที่ต้นเสียงด้วยความแปลกใจที่ได้เห็นใบหน้าของคนที่ต้องการเจอ รอยยิ้มเปิดกว้างต้อนรับเคลาส์ด้วยความยินดี
“นึกว่าจะเจอคุณวันเสาร์เสียอีก” เอซิซเอ่ยคำทักทายด้วยประหลาดใจที่อัยการหนุ่มบอกว่าจะมาเจอกันได้แค่วันสุดสัปดาห์
“ไม่อยากให้คุณรอนาน” ใบหน้าคมคายหล่อเหลายกยิ้มให้เล็กน้อยตัวเองยังแปลกใจที่กระตือรือร้นจัดการงานตัวเองและลาพักร้อนให้มีช่วงเวลาอยู่บนคนรักให้นานขึ้น
“มานานแล้วหรือ...” / “ผมมานานแล้วแต่...” เหมือนความนึกคิดของคนรักจะส่งตรงขึ้นกันได้ด้วยการไต่ถามและบอกกล่าวเรื่องเดียวกัน
เอซิซหัวเราะคิกคักกับความน่าขันที่บังเอิญไปตรงใจกับอัยการหน้าหล่อ เขาใช้เวลานี้มองคนรักของตัวเองเต็มสายตา เคลาส์สวมใส่ชุดลำลองด้วยเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีครามพอดีตัวและกางเกงผ้าขายาวปล่อยชายสีขาว ดูขัดตาไปบ้างที่ปกติจะสวมใส่แต่สูทสีเข้มหรือไม่ก็เชิ้ตแขนยาวผูกเนคไท ที่ไม่แปลกใจคือความหล่อของเจ้าตัวที่บางครั้งทำให้ดาราหนุ่มเริ่มจะกลุ้มใจนึกหวงนึกห่วงไม่อยากให้ไกลห่างตัวเลยสักวัน
“เห็นคุณกำลังอ่านหนังสืออยู่ หน้านิ้วคิ้วขนวดผมเลยไม่อยากรบกวน” ชายหนุ่มหน้าหล่อพูดพลางถอดเสื้อผ้าตัวนอกออกเหลือเพียงกางเกงว่ายน้ำสีสันแสบสันคุ้นตา แบรนด์สินค้าโชว์หลาและชื่อรุ่น candy gay เรียกรอยยิ้มสดใสของดาราหนุ่มไม่ให้หยุดยิ้มได้ง่ายๆ
“พักผ่อนตามสบายเถอะ ผมอยากนอนอาบแดดเสียหน่อยไม่ได้เจอแดดมานาน” อัยการเคลาส์พูดพร้อมกับเอนตัวลงนอนคู่กันบนเก้าอี้นอนข้างแฟนหนุ่มดาราดัง มองวิวสระน้ำตัดขอบทะเลและเวิ้งฟ้าสีครามระริ้วแนวเมฆ
“ตากแดดทั้งแบบนี้น่ะ ขายหน้าผมแย่นะถ้าหน้าลอกตอนขึ้นศาล” มือเรียวเทน้ำมันทาลงผิวเนื้อสีอ่อนเพราะห่างไกลจากแสงแดดแผดเผา
อัยการหนุ่มพลิกตัวโชว์แผ่นหลังให้ถูไถไล่ทาน้ำมันจนทั่วตัว เอซิซเอาอกเอาใจที่อัยการงานยุ่งยอมลางานเพื่อมาเจอเขา สองมือลงน้ำหนักนวดคลึงคลายกล้ามเนื้อที่เหนื่อยล้าจากการทำงานและการเดินทาง กลิ่นหอมจากน้ำมันมะพร้าวเคล้ากลิ่นไม้หอมฉโลมอาบร่างกายอยู่ขณะนี้เหมือนดึงบรรยากาศรอบตัวให้ดำดึ่งอยู่ท่ามกลางหมู่เกาะลึกลับท่ามกลางทะเลกว้างสุดลูกหูลูกตา
จากแผ่นหลังหนาพลิกกลับมาให้เจอกับแผ่นอกกว้างอาจไม่ได้แข็งแน่นด้วยมวลกล้ามเนื้อนักกีฬาแต่มัดกล้ามและลอนร่องกล้ามเนื้อที่ชัดเจนแสดงวินัยในการออกกำลังกายเป็นเนืองนิจ เจ้าของร่างกายน่ามองนอนยิ้มเมื่อเห็นแฟนดาราจ้องเรือนร่างหนุ่มแน่นของเขาด้วยดวงตาเร่าร้อน เหมือนคนถูกมองจะรู้ตัวเอามือตีหน้าห้องแน่นไม่เบามือละลายความเขินอายรีบถูๆไถ่ๆ ไล่น้ำมันทาให้ทั่วตัวเคลาส์โดยเร็ว
มือหนาดังร่างดาราหนุ่มตัวลอยให้มาอยู่ในเก้าอี้เดียวกัน บรรจงเทน้ำมันลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังแล้วไล่ลามมายังช่วงคอ ปลายจมูกสูดกลิ่นกายเอซิซจนเต็มปอดให้สมความคิดถึง ใบหน้าหล่อเหลาพาดคางตัวเองลงบนบ่าบางของคนรักนึกแปลกใจกับกลิ่นกายที่ควรจะส่งกลิ่นรัญจวนของน้ำมันประทินผิวที่เหมือนกัน
กลิ่นหอมอ่อนๆ กรุ่นกลิ่นไอลมทะเลของคนรักทำให้เขาไม่อยากหันหน้าออกห่างจากซอกคอกลิ่นละมุนนั่น แฟนหนุ่มเหมือนรู้ใจเอนกายทาบทับในสูดดมให้สมใจ พร้อมกระซิบบอกถึงที่มาว่าเป็นน้ำหอมแบรนด์ดังยี่ห้อใหม่ที่พึ่งตกปากรับสัญญาไปเมื่อเร็วๆ นี้
“อย่าลืมอุดหนุนนะครับที่รัก” เอซิซถือโอกาสพรีเซนต์สินค้าล่วงหน้ามือบางลูบขอบกางเกงว่ายน้ำแผ่วเบากลัวจะไปปลุกสัญชาตญาณชายหนุ่มให้ลุกขึ้นขึงขังตั้งแต่ตะวันยังไม่ตกดิน
เคลาส์ซุกหน้าส่ายไปมาเหมือนจะเอือมระอานักค้ามือทองที่เขาเห็นรูปลงโซเซียลต้องวิ่งแจ้นไปซื้อที่ช้อปดังอย่างว่องไว จะได้มีใส่มาเอาใจพรีเซ็นเตอร์คนดัง
เคียงคู่อาบแดดยามบ่ายผลัดกันลูบไล้กายกันด้วยน้ำมันกลิ่นแก่นไม้หน้าระรื่นตัวเป็นมันกันทั้งคู่ ร่างบางดิ้นกรุกกรักอยู่ในอ้อมอกอุ่นหนาทั้งสองสอดสัมพันธ์นอกกายด้วยความรักใคร่ แรงรักภายในยังไม่ครุกกรุ่นคงเพราะเคลาส์อาจเหนื่อยล้าจากงานและการเดินทางแต่มือไม้ยังตามเกาะกุมมือเรียวงามของเอซิซไม่ให้ห่างไปไหนให้ร่างบางก่ายกอดรอบเอวตัวเองไว้บนเก้าอี้นอนอาบแดดตัวเดียวกัน
นอนอาบแดดก็แค่คอนเทนต์ส่วนตัวที่ไม่สามารถเปิดให้เป็นสาธารณะได้ เคลาส์อยากโชว์แฟนให้โลกรู้ด้วยการถ่ายภาพดาราดังแบบย้อนแสงหน้ามืดร่างดำแต่สีสันกางเกงว่ายน้ำเด่นเด้งจากความทึบแสง วิวด้านหลังเป็นแสงสุดท้ายของวันสีส้มแกมแดงตีโค้งคู่ทะเล เมื่อภาพนี้ถูกแชร์ขึ้นสตอรี่บอร์ดส่วนตัวเรียกแสงฮือฮาจากแฟนคลับและคนทั่วไปได้อีกระลอกคลื่น
บรรดาคนตาไวสังเกตเห็นความผิดปกติจากภาพถ่ายที่แตกต่างจากภาพที่ดาราหนุ่มเคยลงไว้ ต่างลงความเห็นในคอมเม้นท์ใต้ภาพว่าดาราคนโปรดอาจไม่ได้ถ่ายภาพนี้ด้วยตัวเอง สร้างกระแสอยากรู้อยากเห็นของคนติดโซเชียลไปอีกว่าใครหนอ? ที่อยู่กับเอซิซ ผู้จัดการส่วนตัว เพื่อนร่วมก๊วน หรืออาจจะเป็นคนสำคัญที่กำลังมีความลึกซึ้งขั้นพิเศษ
รูปนี้เป็นรูปที่เอซิซชื่นชอบเป็นพิเศษในหลายๆ ภาพที่เคลาส์เป็นคนถ่ายด้วยกล้องส่วนตัว เขายอมปล่อยภาพนี้เป็นเซอร์วิสแฟนได้เห็นงานอาร์ตดูเซ็กซี่เล็กๆ ด้วยแสงธรรมชาติ ส่วนภาพอื่นๆ ทั้งรูปคู่ รูปเดี่ยวของทั้งคู่นั้นอยู่ในเชฟโซนเป็นที่เรียบร้อย
สองหนุ่มแทบจะเปลือยกายอยู่ในวิลล่านอกจากถูกเนื้อถูตัวกันแล้วเอซิซดูเคร่งเครียดกับอะไรบางอย่างอยู่ตลอดเวลาแต่ความเครียดไม่เป็นอุปสรรคต่อการเปลื้องผ้าอาบแดด เจ้าตัวบอกว่าอยากทำเรือนร่างให้เป็นสีบรอนส์แทนเพื่อถ่ายช็อตคัดโฆษณาน้ำหอมที่ตัวสินค้าเป็นสีโรสโกลด์ อัยการมีหรือจะเข้าใจแต่อยากเอาใจคนรักได้แต่พยักหน้าหงึกหงักรับรู้
เรื่องรักเรื่องใคร่บนเตียงเคลาส์ไม่อยากรีบเร่งให้ค่อยเป็นค่อยไปจะกระจัดกระเจิงอารมณ์ได้มากกว่าตั้งหน้าตั้งตาทำให้เสร็จๆ ไป เขาคอยหยอกเย้าเรือนร่างยั่วยวนอยู่ไม่ห่าง พรมจูบไปทั่วร่างกายหอมกรุ่น เมื่อสบโอกาสเหมือนคนเห็นของหวานแล้วอดไม่ได้ที่จะหยิบใส่ปากมาเคี้ยวกิน
เมื่อคนรักยังไม่พร้อมจะคลุกวงใน...ไม่เป็นไรระบายความต้องการไปกับกิจกรรมบ้าพลังที่ทางโรงแรมจัดไว้ให้เสียก่อน แล้วค่อยกลับมาเคลียร์ใจตอนบ่ายยังไม่สาย
ข้อเสียของคนยึดติดกฎเกณฑ์คือชอบสังเกตและระแวดระวังตน อัยการหนุ่มรู้ตัวเองดีว่าเป็นคนปากหนักการรับมือกับคนรักที่ชอบแหวกกฎรักการเปิดเผยตัวตนทำให้รู้สึกสับสนอยู่บ้างด้วยไม่รู้จะเข้าหาเอซิซอย่างไรให้ลื่นไหลแบบไม่ต้องดูพยายามและเป็นธรรมชาติมากที่สุด
เคลาส์ปลดปล่อยพลังงานไปกับกิจกรรมทางน้ำมาค่อนวันแล้วถึงเวลาที่ต้องเคลียร์ใจละลายพฤติกรรมของคนรักเสียที
เอซิซยังคงคอนเซ็ปนุ่งน้อยชิ้นเหมือนเดิม ดาราดังเมินเขาเล็กน้อยที่ปล่อยให้ต้องอยู่คนเดียว วงแขนแข็งแรงทำหน้าที่ง้อแทนปากของเขาได้ดีที่สุด ร่างบางไม่ได้หลบหนีอ้อมกอดนั่นแค่อาการพ่อแง่แม่งอนน่ารักๆ พอให้คู่รักรู้ว่ามีความไม่พอใจเกิดขึ้นแล้ว
“ไม่มีอารมณ์หรือที่รัก เสียดายสถานที่ดีๆ จังเลยน้า” เคลาส์ทำเสียงออดอ้อนคนหน้าสวยในแบบของเขา ไม่เสียเวลาพูดพร่ำเรียวปากหยักกดจูบใบหน้าบึ้งตึง จนร่างบางที่ถูกกระทำทนไม่ไว้ต้องถอนหายใจฟึดฟัดเสียงดังบดบังอาการเขินอายที่โดนจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัว
ดาราหน้าสวยนิ่งคิดครู่หนึ่งว่าจะพูดเรื่องส่วนตัวกับเคลาส์ดีหรือไม่ในบรรยากาศคู่รักชู้ชื่นแบบนี้ แต่บางทีแฟนหนุ่มอาจมีข้อคิดที่ดีในอีกแนวคิดหนึ่งทำให้เขาวิเคราะห์ตัวละครที่ยังค้างคาใจอยู่
“ผมยังคิดอิมเมจของตัวละครยังไม่ได้น่ะ ขอโทษทีที่ทำให้เสียบรรยากาศ” ดาราหนุ่มเอ่ยปากบอกแฟนหนุ่มที่กำลังเอาอกเอาใจให้เขาหายอารมณ์ขุ่นมัว ตัวเขาเองรู้สึกผิดนิดหน่อยที่ดูเหมือนไม่ใส่ใจเคลาส์เท่าที่ควรมัวแต่หมกมุ่นงานของตัวเองทั้งที่คนรักกระตือรือร้นรีบร้อนมาหาก่อนเวลานัดจริงตั้งหลายวัน
“ตัวละครโรคจิตหรือ?” ร่างหนาโยกตัวดันเอซิชให้เดินไปนั่งยังวิวริมทะเล ลมเย็นๆ เคล้ากลิ่นกายหอมอ่อนๆ ของเอซิซทำให้ไม่รู้จักเบื่อที่จะทำตัวเป็นเด็กโข่งไม่ยอมปล่อยของเล่นสุดหวงให้ห่างกาย
“พ่อสื่อช้ำรักต่างหาก” ดาราหนุ่มตอบขำๆ ไม่ได้ตั้งใจบอกลายละเอียดตัวละครไปมากกว่านี้เพราะคิดว่าเป็นเรื่องที่ไม่ใช่สาระที่จะต้องมาให้แฟนหนุ่มของตัวเองต้องมารับรู้
“ไม่เห็นต้องสงสัยบางคนชอบดูของสวยงามแต่ไม่ใช่ทุกคนจะซื้อ บางคนกลับเห็นคุณค่าของธรรมดาพื้นบ้านอาจจะยอมจ่ายแพงกว่าของสวยงามร่วมสมัยก็มี” อัยการเคลาส์ตอบเรียบๆ ในใจคิดไปถึงบริษัทจัดหาคู่มีผู้ใช้บริการบางคนพบรักกับพ่อสื่อแม่สื่อในบริษัทตัวแทนก็มีให้เห็นหลายคู่
เกิดความว่างเปล่าโหวงเหวงเล็กน้อยเมื่อบทสนทนาขาดตอน ร่างบางหันหน้ากลับไปมองอัยการหนุ่มเล็กน้อยเมื่อใบหน้าคนด้านหลังโน้มเข้าหาพร้อมกับพูดบางสิ่งที่น่าสนใจ
“ความรักก็เหมือนของหวานที่มีหลากหลาย บางคนชอบขนมอบ ปาติซิเย่ มีกระบวนการปราณีตสวยงาม อีกคนชอบขนมปังแป้งแน่นๆ บูลองเชอคี กินอิ่มและอร่อยมีให้เลือกหลายแบบ ถามคนพื้นเมืองอาจชอบขนมพื้นถิ่นทำกินกันเอง ของหวานสำหรับผมแค่ช็อกโกเลตอัดเม็ดก็อร่อยแล้ว” ส่วนตัวคนพูดนั้นไม่ค่อยจะกินขนมหวานมากชนิดนัก เพราะไม่ชอบรสหวานจัดของน้ำตาลความมันของเนยหากมีรสขมของช็อกโกเลตมาตัดเลี่ยนพอจะหยิบทานได้บ้าง
“พ่อสื่อพ่อชักน่าจะชอบขนมรูปสวยรวยรสที่ตัวเองจินตนาการว่าดี ถ้าเขาเผลอใจกินมันเมื่อไหร่ของหวานสวยงามจะกลายเป็นยาพิษทำร้ายใจทันที” ดาราหนุ่มประมวลผลอย่างรวดเร็วด้วยเนื้อหาและบทละครบางช่วงยังคงติดอยู่ในหัว
“พ่อสื่อจะกินขนมหวานที่ตัวเองเสาะหาเพื่อไปให้คนอื่นได้อย่างไรกัน” เคลาส์ถกเรื่องของหวานกับพ่อสื่ออีกเล็กน้อย เมื่อพูดถึงพ่อสื่อต้องเป็นคนชักชวนให้คนสองคนมารักกัน ไม่ใช่หาคนรักมาเป็นของตัวเอง
“แล้วคนที่อาสาเขียนจดหมายรักจีบคนที่ตัวเองหลงรักในนามชายอื่น เรียกว่าพ่อสื่อได้ไหมนะ” เอซิซตั้งคำถามขึ้นมาลอยๆ มีหรือคนตั้งใจฟังจะไม่วิจารณ์คลายปมปัญหา
“รักสาวก็ต้องกล้าจีบสิ ทำไมต้องทำเพื่อคนอื่น...ชายที่ยกยอดรักของเขาให้คนอื่นเชยชมจะต้องเป็นคนมืดมนขนาดไหนกัน” เสียงทุ่มขุ่นมัวเล็กน้อยด้วยไม่เข้าใจว่าทำไมบทละครต้องสร้างปมชีวิตมากมายให้กับบทพระเอกนางเอกของเรื่อง
“อืม...” เอซิซได้แต่กัดริมฝีปากไม่กล้าโต้ตอบ นี่อัยการสุดหล่อของเขาทำการตัดสินโทษพระเอกของเรื่องว่ามีความผิดฐานไม่ทำตามใจตัวเองจีบหญิงที่ตัวเองรักไปแล้ว
“พักบทไว้ก่อนเถอะที่รัก ยังมีอีกหลายวันให้ตกผลึกตัวละคร” เคลาส์คลายอ้อมกอดจากดาราแฟนหนุ่มแล้วเดินไปหาเครื่องดื่มเพิ่มดีกรีให้เอซิซ
ดาราดังหันหน้ากลับและมองตามหลังอัยการหนุ่มไปหยิบเครื่องดื่ม หากเขาเป็นไซราโนที่เจอขนมหวานที่ชื่นชอบแล้วทำไมต้องหยิบของหวานชิ้นนั้นให้คนอื่นกิน เราต้องกินมันเองสิของหวานแสนอร่อยไม่มีทางยกให้คนอื่นกินเด็ดขาด นอกเสียจากของหวานชิ้นนั้นแสนแพงและเขาเองไม่มีเงินซื้อกิน
เคลาส์เดินกลับมาพร้อมกับแก้วทรงสูงสองใบและไวท์หนึ่งขวด เขาวางเครื่องดื่มไว้บนโต๊ะริมขอบสระ ร่างสูงกระโจนลงสระว่ายน้ำแกว่างแขนตีขาว่ายไปมาสบายอกสบายใจ
เอซิซเดินมานั่งหย่นขาแกว่งน้ำในสระเล่น ทอดสายตามองไปยังแสงจันทร์ที่มีมวลเมฆลอยมาบดบัง รู้สึกตัวอีกครั้งทีของตัวเองถูกคนร่างหนาดึงลงจมอยู่ในสระน้ำเสียแล้ว
“ดื่มหน่อยไหม” เสียงทุ้มของอัยการเสนอ อัยการแบบเคลาส์นิยมความเข้มข้นสะใจในรสชาติของวิสกี้ออนเดอะร็อคมากกว่า
“อยากอย่างอื่นมากกว่า” เอซิซคล้องแขนรอบลำคอเคลาส์ผยุงตัวเองใต้ผืนน้ำ แนบริมฝีปากกระซิบข้างใบหูร่างหนา
เคลาส์ปรับความรู้สึกแทบไม่ทันสับสนกับความสามารถการปรับเปลี่ยนอารมณ์ของคนเป็นดารา รอยยิ้มที่เสริมใบหน้าหล่อหลอแฝงไว้ด้วยความงุงงงและความทึ่ง ไม่สงสัยเลยว่าละครที่เอซิซจะได้สวมบทบาทให้ครั้งนี้จะต้องทำให้ดาราที่รักดังเป็นมหากาฬพลุแตก
ร่างคู่รักลอยประคองตัวเด่นอยู่ท่ามกลางสระน้ำ ริมฝีปากของทั้งคู่แนบชิดดื่มด่ำความกระหายรักไม่ขาดระยะ เสียงพึมพำร่ำรักสอดแทรกเสียงคลื่นซัดสาดเข้าฝั่งไม่มีหยุด
“ที่รักเขาห้ามทำในสระ” เสียงแหบพร่าของคนเปริ่มปริมกามหรรษากระซิบกระซาบคำรักบางอย่าง ร่างสูงดึงร่างอ่อนรักปวกเปียกขึ้นจากสระ สองร่างประคองกอดรั้งเอวโดยมีเคลาส์เป็นผู้พยุงอุ้มดาราหนุ่มไว้แนบอก
ร่างฐานทรงพลังย่างกายอ้อยอิ่งเดินๆ หยุดๆ ยืดระยะทางให้ถึงรังรักไกลออกไปเรื่อยๆ ใบหน้าสวยเชิดขึ้นรำพันเสียงครางคลอทุกจังหวะที่ก้าวขา
ความประหลาดล้ำของการสรรหาทำรักท่ามกลางกระแสน้ำซ้ำด้วยกายกรรมเยื้องย่างทำให้อัยการขึงขังเกิดแรงใคร่กำหนัดที่ถูกกักกันขาดสะบั้นบดสะโพกกระทั้นรักเข้าหาไออุ่นระอุในร่างเอซิซไม่ขาดพร่อง
มือหนาคว้าขวดสีทองส่องกระกายในความสลัวของห้องนอนที่แสงไฟสร้างบรรยากาศให้อบอวนอุ่นรักส่งสมอิ่มเอมสบายทั้งกายสุขทั้งใจ
ตัวหนังสือเสียดแทงดวงตาเคลาส์ทะลุถึงหัวใจจนเต้นตึกตัก “Allure” อลลัวร์ ความหมายที่คิดดีไม่ได้ ไม่ว่าจะแปลดีหรือร้ายไม่ได้ห่างหายไปจากคำว่า ยั่วยวนล่อใจให้หลงใหล ได้เลย
ชั่งเป็นน้ำหอมที่เหมาะกับคนโสดอยากหาคู่ แต่ไม่สู้ดีนักถ้าคนรักของตัวเองต้องฉีดน้ำหอมกลิ่นถวินหารักเดินไปเดินมา เขาถอดถอนลมหายใจคิดไม่ตกว่าทำไมดาราดังสุ่มเสี่ยงกับการยั่วยวนกามรมณ์ในสายงานบันเทิงเสียจริง
โกรธสิงานนี้! เจ้าของแบรนด์คงไม่ใช้เอซิซเป็นเหงื่อล่อตกผู้บริโภคให้โกยเงินมาซื้อสินค้าตัวนี้หรอกนะ แค่คิดก็หนาวขนลุกตั้งชันแล้ว เดินไปไหนได้กลิ่นแต่เอซิซทั่วทั้งเมือง ประสาทเขาคงหลอนเที่ยววิ่งไล่ต้อนคนอื่นไปทั่วนึกว่าคนรักตัวเอง
เสียงฉีดละอองน้ำเบาๆ พร้อมกลิ่นหอมคุ้นจมูกกระจายทั่วใบหน้าตัดความคิดว้าวุ่นของชายหนุ่ม มือเรียวของดาราในห้วงความคิดกดฉีดน้ำหอมสีกระจ่างประหลาดนั่น
รอยยิ้มยั่วความรักของเอซิซทำให้ความเป็นชายของเคลาส์ลุกซู่ขึ้นมาอีก จนร่างที่กอดก่ายรอบเอวหนาถึงกับสะดุ้งยิ้มขวยเขินที่คนรักไม่รู้จักหยุดหย่นแรงรักลงเสียบ้าง
สองร่างสอดประสานทาบทับบนเตียงอุ่นกลิ่นความรักหอมคลุ้งคลุมร่างคนทั้งสอง ผลัดกันรักผลัดกันฉีดประพรมน้ำหอมกันและกันจนสองร่างหลอมรวมเป็นกลิ่นเดียวและกลิ่นนี้นั้นสอดแทรกแก่นรักจนเอซินครางขอให้คลายพิศวาสลงเสียบ้างก่อนที่คนนอนรับรักอยู่ตอนนี้จะขาดใจด้วยโรคกระอักรักแน่นอกจุกท้องไปเสียก่อน
แรงรักสงบลงแต่ยังคงแนบแน่นอยู่ในช่องอุ่นระอุรักไม่ถอดถอน มือหนาคว้าผ้าห่มคลุมร่างสองคนไว้ แรงลมและอากาศเย็นกลางดึกอาจทำให้ร่างกายที่ยังอุ่นระอุร้อนด้วยไอรักสั่นสะท้านอาจพาลไม่สบาย
เคลาส์ซุกหน้าแนบลำคอเนียน ซอกคออุ่นและเสียงอือออที่ได้ยินผ่านลำคอนั้นทำให้เขาผ่อนคลายและพร่ำพรมจูบบอกรักทุกจังหวะและโอกาส
ขวดน้ำหอมกลิ้งขลุกไปตกอยู่บนพื้นเมื่อร่างทั้งสองคนเริ่มขยับเข้าหากันอีกครั้ง ร่างสูงควบกุมจังหวะเนิบนาบสองมือนวดคลึงอวัยวะไวสัมผัสของคู่รักเบื้องหน้าเป็นจังหวะหวามไหว เสียงครางครวญบอกให้คนรักบรรเทาใคร่ลงบ้างเผื่อวันพรุ่งวันมะรื่นหากยังไม่หนำใจวันมะเรื่องก็ยังมี
“กลิ่นตัวคุณคลุ้งไปหมด...” เสียงทุ้มต่ำของอัยการหน้าหล่อรำพึงรำพันเบาๆ ฟังดูชวนจั๊กจี๊จนเอซิซย่นคอลดการระคายเคืองของน้ำเสียงชวนให้มวนท้องน้อยของเคลาส์
“เหมือนมีเอซิซนับร้อยอยู่รอบตัว” คำคลั่งรักที่เพ้อออกมาไม่หยุดหย่นของคนน่านับหน้าถือตาทำให้เอซิซนึกชนชื่นว่าเป็นพฤติกรรมสุดน่ารัก
“ลามกนะอัยการ อ่ารร..” แค่ฟังแล้วจินตนาการก็ชวนสยิวและสยองที่เอซิซนับร้อยชีวิตที่ว่านั่นคงไม่ได้แค่ยื่นมุงดูอัยการเฉยๆ หรอกนะ?
เปรียบเอซิซเป็นของหวานที่เคลาส์หลีกเลี่ยงเป็นนักหนา เห็นทีว่าน้ำหวานของเอซิซคงเป็นน้ำตาลหวานอมขมเพราะไหม้ไฟร่นจนเป็นน้ำตาลไหม้รัก ได้รสชาติที่มีเพียงอัยการหน้าหล่อชอบกินแค่เอซิซคนเดียวบนโลกแห่งรักของเขาตอนนี้
กว่ากำหนัดจะมลายเอซิซได้คลายสติจนหลับสนิทเสียแล้ว ร่างหนายังคงก่ายกกด้วยกลัวคนใต้ร่างจะหลบหนีหายไม่เจอหน้าค่าตาในวันพรุ่ง แต่ด้วยความหลงลืมว่าพรุ่งที่ว่านั้นได้ล่วงเลยด้วยบทรักร้อนแรงมาหลายชั่วโมงแล้ว
เคลาส์ท้าวแขนนอนมองใบหน้าสวยหลับตาพริ้มได้ไม่นาน พละกำลังที่กระหน่ำโหนแรงรักไม่บันยะบันยังเริ่มส่งผลให้ร่างหนาเริ่มง่วงงุน
ใบหน้าคมซุกลงบนบ่าและซอกคอหอมอีกครั้งและปล่อยวางความเหนื่อยอ่อนให้ร่างกายได้หลับใหล กลิ่นหอมของน้ำหอมอลลัวร์ หลอมรวมไอแดดยามเช้าตรู่และกลิ่นลมทะเลเป็นดั่งอโลม่าบำบัดนิทราให้คู่รักยืดเวลาหลับพักผ่อนไปอีกพักใหญ่ในช่วงเช้า
เวลาแห่งความสุขมักจะผ่านไปเร็วเสมอ แนวทางการดำเนินชีวิตและวิถีการงานมักชอบสร้างอุปสรรคสำหรับคู่รักที่อยู่ในช่วงข้าวใหม่ปลามัน นึกเสียว่าเป็นบททดสอบแห่งสวรรค์ที่ส่งข้อสอบให้คู่รักใช้ใจทำ
:katai3: จบทั้งซี่ซันแรกและตอนพิเศษแล้วนะคะทุกคนฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ให้ชาวเล้่าเป็ดแวะเวีียนมาส่งพลังรักให้ทั้งสองคู่เอกด้วยนะคะ :katai2-1:
ยินดีต้อนรับเข้าสู่ชะตาลิขิตอลวน ช่วงชีวิตอลเวง หากใครที่ไม่เคยผ่านชีวิตตกระกำย่ำแย่เป็นโอกาสดีที่พวกคุณจะได้เร่งทำดีหนีความวิบัติทางภัยกรรมที่พร้อมกระหน่ำย่ำให้คุณจมอยู่ใต้โคลนดิน!
Lover Fire 2 - The New Begining : ภัยร้าย กลายรัก
คนรุ่นเก่ามักปลอบขวัญเด็กฝันร้ายจะมักกลายเป็นเรื่องดี แต่เขาฝันเรื่องเดิมๆ จนสับสนว่าตื่นอยู่หรือกำลังฝันเพราะลืมตาอีกกี่ครั้งก็ยังอยู่ในเหตุการณ์นี้ไม่สิ้นสุดเสียที
เสียงใบพัดตีอากาศเสียงดังสนั่น เฮลิคอปเตอร์สองลำแผ่ดเครื่องยนต์กึกก้องแข่งกับมวลหิมะถล่มที่ม้วนตัวรวมกันเป็นเกลียวคลื่นขาวโพลนที่ไล่หลังกระแทกตัวลงมาเสียงดังครืดๆ สามแหล่งที่มาของเสียงประสานแข่งเร่งเสียงตนให้ดังกลบเสียงคนตื่นตระหนกตะโกนโวกเวกเหมือนชมละครใบ้
คลื่นหิมะยักษ์รวมพลม้วนตัวลอยไถลเป็นระลอกเหมือนทิวเขาเป็นดั่งท้องทะเล คลื่นขาวตีเข้าขอบฝั่งคือที่ราบระหว่างเขาด้านล่าง
เฮลิคอปเตอร์ส่วนตัวของรัฐมนตรีช่วยฝ่ายบริหารและผู้ติดตามเร่งใบพัดบินหนีคลื่นขาวโพลนไปได้อย่างหวุดหวิด ควาวมแรงของหิมะกระเซ็นซัดพัดหางเสือแกว่งจนเครื่องโคลงเคลงสร้างความหวาดเสียวให้คนบนเรือบินเล็ก
ส่วนลำที่สองเป็นเฮริคอปเตอร์ช่วยเหลือผู้ประสบภัย ออกตัวช้ากว่าเพราะวนหาผู้โดยสารที่พลัดตกเครื่อง เมื่อคนขับตัดสินใจทิ้งคนแล้วรีบเร่งนำเครื่องบินให้สูงขึ้นหนีภัยคุกคามจากหิมะ อีกเสี้ยวนาทีจะหลบพ้นคลื่นหิมะกองมหึมา...
เสียงเหมือนของแข็งทุบโลหะดังปัง! ทุกอย่างดับเหมือนไฟตัดทั้งสติและชีวิตคนบนเครื่องเหมือนเครื่องใช้ไฟฟ้าโดนถอดปลั๊ก
สรรพชีวิตรอบตัวนิ่งสนิทและหนาวเย็น สติวูบวาบดับๆติดๆเหมือนรถขาดน้ำมัน เขาเคยได้ยินคนใกล้ตายมักเรียกหาลูกหลานหรือคนสนิท ไม่ได้กลัวตายแค่เสียดายที่จากนี้ไปอาจไม่ได้เจอคนที่เรารักได้อีก
‘ณาน! เคลาส์ตก...’ เรียกปากรูปกระจับขยับแผ่วเบาก่อนนอนนิ่งสลบไป
บริเวณหลังเขายังคงเงียบสงบดั่งเช่นปรกติ ผิดอีกฟากฝั่งที่โดนหิมะถล่มใส่จนขาวโพลน หลังจากเสียงครางครืนของจำนวนหิมะมหาศาลไหลกรูมายังตีนเขา พร้อมกับเสียงประหลาดดังตุบเหมือนของหนักตกลงมา พื้นหิมะที่ตกทับถมกันเป็นเวลานาน ความหนานุ่มบรรเทาแรงกระแทกได้ส่วนหนึ่งให้ได้ยินเสียงฟุ่บฟับ
เสียงของตกดึงความสนใจของจิตรกรหนุ่มให้หยุดหมกมุ่นในงานศิลป์ตรงหน้า อากิเจ้าชายแห่งงานจิตรกรรมร่วมสมัยเดินนวยนาดเหมือนตัวเองเป็นงานอาร์ตมายังที่เกิดเสียงดัง
เจ้าตัวเบิกตากว้างเหมือนยืนมองดูงานศิลปะชั้นยอด แนวเสมือนจริงและหลอนประสาท!
เขากรอกเสียงใส่โทรศัพท์มือถือแทบจะไม่ได้ฟังปลายสายพูดตอบกลับมา น้ำเสียงร้อนรนของเจ้าชายหาได้ยินไม่บ่อยนัก ส่วนใหญ่มักจะสาดคำพูดคำจาแข็งกระด้างกระดานยังเรียกพี่สภาพแวดล้อมการเลี้ยงดูที่ดีและเข้มงวดคงไปกระตุ้นต่อมต่อต้านสังคมในตัวให้ลุกโชนเป็นวัยรุ่นสร้างแรงกดดันให้คนรอบข้าง
“มาที่บ้านหน่อยสิ... เปล่า ๆ สบายดี แต่มีคนเจ็บอยู่ที่นี่ เหมือนตกลงมาจากที่สูง ...
“นอนไม่ขยับเลย ...
“ได้ ๆ จะไม่แตะเลย...
เสียงพูดคุยต่อท้ายยาวเป็นหางว่าว ตาก็คอยชำเลืองมองว่าคนตรงนั้นจะลุกขึ้นมาหาตัวเองหรือเปล่า
“ถามแปลกนะ ก็ไม่เป็นอะไรนี่... แต่เมื่อกี้ได้ยินเสียงประหลาด ดังครืน ๆ อยู่บนภูเขา” คนพูดกรอกเสียงใส่คู่สนทนาไม่หยุดพักหายใจ
“หา? ปิดเขตอันตราย! หิมะถล่ม!” น้ำเสียงฟังอยู่ร้อนลนไม่ใช่เพราะกลัวการขาดการติดต่อยังใช้ได้อินเตอร์เน็ตก็ยังมี แต่ปัญหาอยู่ที่ไอ้คนตรงนั้นน่ะใครจะพาออกไปล่ะ
“ว่าแต่ ฮอล์ของโรงพยาบาลมารับได้ไหม อย่าให้ใครมาตายในบ้านนะ กลัวผีเว้ย...
“อ้าวเฮ่ย! อาหมอ! ยังคุยกันไม่รู้เรื่องเลย มาไม่มาเนี่ย” มือเรียวกดโทรออกซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ติดต่อกลับไปไม่ได้ สัญญาณเหมือนขาดหายไปซะดื้อ ๆ
“โห้ย...ตัดไปแล้ว มันน่านัก ชิส์” บ่นจิกจั๊กแล้วก็เดินตรงมายังผู้ทำให้เกิดเหตุคนหล่นจากฟ้า
“นี่...นี่นาย” มือเรียวเขย่าบ่าหนาอยู่ซักพักแต่ก็เหมือนนึกขึ้นได้ว่าคนเป็นหมอสั่งมาว่าห้ามไปขยับหรือทำอะไรกับคนเจ็บ ตากลมลอบมองใบหน้าของคนที่นอนสลบแน่นิ่ง ต้องจดจำรายละเอียดเอาไว้เผื่อเกิดเป็นผู้ร้ายจะได้บอกตำรวจถูก
“หน้าคุ้น ๆ เหมือนเคยเห็นที่ไหน อ๊ะ! หน้าโหลนี่เอง!” เพ่งพิจารณาอย่างถ้วนถี่แล้วประมวลผลออกมาตามความคิดเจ้าตัว
“หน้าคนฝรั่งเหมือนกันหมดเปล่าว้า” พูดเองเออเองไปทั่ว รั่วและเรื่อยเปื่อยด้วยความตระหนกตกใจ กว่าจะรู้สึกตัวใบหน้าของตัวเองก็แทบจะแนบชิดกับคนตรงหน้าอยู่แล้ว และเหมือนจะนึกอะไรออกขึ้นอย่างอย่างกะทันหัน
“ละ...เลือด!..บ้าเอ้ย! ทำไมไม่ยอมมารับซักที คนกลัวผีนะเว้ย เกิดมาตายอยู่นี่เป็นผีจะทำไง”
เวลาผ่านไปพอควรจนคนคนเลิกลั่กเริ่มใจเย็นขึ้น นั่งรวบรวมสมาธิดึงสติกลับมาอยู่กับตัวได้มากขึ้น มือเรียวคอยจับชีพจรที่ใต้คางเป็นระยะ โชคดีที่หิมะหยุดตกมาได้ซักพักไม่เช่นนั้นคนที่หล่นตุบลงมากองตรงนี้คงได้มีหิมะฝังร่างโดยไม่ต้องใช้ดินกลบให้เสียเวลา
หนุ่มสายศิลป์โลกส่วนตัวสูงผู้หลบลี้หลีกหนีสังคมมาอยู่บนเขา เดินเข้าบ้านไปหยิบผ้ามาสองผืน ผืนของตัวเองรีบนำมาห่มห่อกันความหนาว ส่วนอีกผืนนำไปคลุมร่างชายหนุ่มแปลกหน้าที่นอนนิ่งอยู่สวนหน้าบ้าน
และแล้วการรอคอยที่เนิ่นนานก็จบลง เมื่ออาหมอมาพร้อมอุปการณ์ช่วยเหลือ โชคดีของพ่อหนุ่มนี่จริงๆ ถ้าเป็นหมอในระบบประจำการโรงพยาบาลอย่าหวังเลยว่าจะมารักษาคนป่วยนอกสถานที่ได้
ด้วยความชำนาญในอาชีพไม่มัวมาเสียเวลากับการบาดเจ็บเล็กน้อยตามลำตัว มีแผลแตกที่ขมับคราบเลือดเริ่มแห้งและแข็งเกรอะบริเวณซีกหน้าขวา ที่สลบอาจไม่ใช่เพราะแผลที่หัวอาจเป็นอย่างอื่นเสียมากกว่า ต้องรอให้คนเจ็บฟื้นขึ้นมาแล้วค่อยตรวจละเอียดอีกครั้ง
“ยังไม่ต้องรับการรักษาเร่งด่วน กระดูกไม่มีหัก มีรอยขีดข่วนตามตัว รอยช้ำอาจชัดขึ้นวันพรุ่งนี้แล้ววจะแวะมาตรวจซ้ำ ส่วนหัวที่น่าจะถูกกระแทกต้องรอเขาฟื้นและจะได้ดูอาการต่อไป” อาหมอร่ายยาวบรรยายอาการคนเจ็บมีหลานชายยืนฟังจะเข้าใจหรือไม่นั้นคาดเดาได้ยากใบหน้าดุจเทพปั้นไม่แสดงอารมณ์อะไรนอกจากเรียวปากได้อ้าออกเสียงเท่านั้น...ไฟบรรลัยกัลป์!
“ก็น่าจะไม่เป็นไรเสื้อผ้าหนากว่าตัวเสียอีก”
“แล้วคุณชายแตกตื่นไปทำไม กลัวเขาตายทำไมล่ะหลาน” หนุ่มใหญ่ที่ถูกเรียกว่าหมอตอบล้อเลียน ที่อย่างเนี่ยล่ะทำเป็นปากเก่ง คนที่กลัวหนักกลัวหนาเมื่อกี้คงวิ่งหนีเข้าป่าหิมะไปแล้ว
“ก็เลือดอาบหน้าซะขนาดนั้น” ตอนตอบแก้ตัวเสียงอ่อย ๆ เขามีความทรงจำที่ไม่ดีกับสีแดงเท่าไหร่ ตื่นตระหนกทุกครั้งที่เห็นเหมือนเป็นของแสลง และครั้งนี้จะต้องโดนล้อเรื่องนี้ไปอีกนานจากอาหมอขี้แกล้งแน่นอน
“แล้วนี่ไปเจอมาจากที่ไหน” ถามไปพรางนำอุปกรณ์ทำความสะอาดแผลต่างๆ ทำปฐมพยาบาลเบื้องต้นไปก่อน
“ตอนเจอก็เห็นนอนสลบอยู่ใต้แนวสนหน้าบ้านแล้ว” เชิดปากโบ้ยไปที่สวน
คนเป็นหมอเรียกคนที่ตามมาด้วยให้ช่วยย้ายร่างคนเจ็บเข้าไปในบ้าน มีห้องว่างอยู่หลายห้องน่าจะรับรองคนเจ็บให้หลับสบายดีกว่านอนหนาวอยู่หน้าบ้านท่ามกลางกองหิมะ
“พรุ่งนี้ถนนคงเปิดใช้งาน อาจะมารับพาลาดินไปตรวจในโรงพยาบาล” หลานชายตามมุขไม่ทันไม่รู้ว่าพาลาตินที่อาพูดคืออะไรจะใช่นักรบในเกมสายแทงค์ผู้อึดทึกทนในเกมส์หรือเปล่า
“อยู่คนเดียวอันตรายนะ กลับญี่ปุ่นไปอยู่เป็นเพื่อนท่านย่าเถอะ เป็นอะไรขึ้นมาอาจะหาลูกชายหน้า...งามหุ่นดีแบบนี้ไปคืนพ่อเราได้ยังไง”
“คุณอา! ทำไม? เหยียดเพศเหรอ ยุคสมัยเปลี่ยนแล้วตามให้ไว” คุณหมอฟังหลานตัวดีพูดได้แต่ยิ้มรับ เอ็นดูหลานก็ใช่แต่อย่าให้เอ็นขาดมันจะไม่น่าดูนะหลานรัก! (คุณอาหมอคนอ่านจะคิดลึกนะคะ)
“จ้า...หลานเป็นตัวเองให้เต็มที่ อย่าให้อาเดือดร้อนก็แล้วกัน...ฮ่าๆ”
ตรวจอาการคนเจ็บเสร็จ หยูกยาต่างๆ จัดไว้พร้อมแล้วเตรียมตัวกลับหิ้วกล่องสัมภาระคู่ใจออกไปหน้าบ้าน เดินตรงไปยังรถจิ๊ปที่มีทหารพลขับรอพร้อมอยู่ก่อนแล้ว
“คุณอา! เป็นถึงหมอพูดจาเรื่อยเปื่อย ผมยังไม่เดือนร้อนเลยมีหมอเป็นอาเนี่ย” เสียงแว๊ด ๆ ที่ตามหลังเขามาไม่ได้ทำให้เขาหันกลับไปมองเลยซักนิด
“หึ...มีอาอย่างฉันจะเดือนร้อนก็บ้าแล้ว” เมื่อวันก่อนก็นอนซมเป็นไข้อยู่คนเดียว หากเขาไม่แวะมาหาก็คงต้องนอนตายคาบ้านแน่ๆ
คาดเดาอารมณ์คนศิลปินเป็นงานหินและยากเกินคาด ดื้อก็ขนาดนั้น ขวางโลกก็ที่หนึ่ง แถมพูดยังไม่เสนาะหูอีกต่างหาก มีช่วงเวลาท้อใจแอบคิดเสียดายหน้าตาน่ามองย่างก้าวน่าดูกลับต้องมามัวหมองไม่ต้องใจผู้คนด้วยคำพูดของเจ้าตัวเองที่ห้วนทู่ระคายหูเสียจริง
“เอ๋? หรือพระเจ้าอยากสั่งสอนหลานปากก๋ากั่นด้วยการส่งเทวทูตมาจัดการ!” อาหมอตบข่าตัวเองฉาดใหญ่จนพลขับหันมามองด้วยความตกใจ
“ไม่มีอะไรๆ แถวนี้มีโบสถ์หรือวัดไหมพลทหารผมอยากสักการะเสียหน่อย”
“บนเขาเนี่ยนะหมอ เฮ้อ! ผมจะถามคนในพื้นที่ให้นะครับ”
ทหารหนุ่มส่งสัญณาณวิทยุเข้าศูนย์ได้รับคำตอบกลับว่ามีศาลเก่าแก่อยู่แห่งหนึ่งอยู่บนเขา แต่ยังเข้าไม่ได้ตอนนี้เพราะหิมะถล่มมากีดขวางทางขึ้นเขา และต้องเดินเท้าขึ้นไปเท่านั้นรถไม่สามารถขึ้นไปได้
แรงศรัทธาของอาหมอลดลงมาเล็กน้อยเมื่อต้องถวายการบูชาด้วยการเดินเท้าไปสักการะ คนมีอายุแล้วอย่าเขาทุกวันนี้ต้องเสียเงินซื้อคอลาเจนกินเพื่อข้อขาข้อเข่าไม่รู้จะกี่ยี่ห้อ แต่ข้อต่อยังดังกึกกักอยู่เลย
เมื่อไหร่จะมียาอายุวัฒนะซักทีนะ จะได้หล่อยืนยงคงกระพัน...
เจอกันตอนต่อไปนะคะ อ่านเกริ่นนำไปก่อนเหมือนซีซั่นนี้เคลาส์จะเป็นพระเอกหลักนะเนี่ย ปัญหาชีวิตรุมเร้าเหลื๊อเกิ๊น
:hao4:
ก่อนเข้าสู่ดราม่าขอประกาศข่าว e-book เรื่องนี้นะคะท่านผู้อ่านชาวเล้าเป็ด
ใครสนใจอยากอุดหนุนและสนับสนุนนิยายของผู้เขียนไปจิ้มกับเลยนะคะที่ Mebmaket.com จ้า
https://pic.in.th/image/cover.001.19bbNy (https://pic.in.th/image/cover.001.19bbNy)
https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiNjg3MDQwMyI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjMyMTQwNCI7fQ (https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiNjg3MDQwMyI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjMyMTQwNCI7fQ)
ฉบับลงอีบุ๊คเป็น uncut นะคะ ปรับปรุงและแก้ไขเนื้อหาบางตอนแล้วจ้า
SEASON 3 : Worn your Heart, To Touch your Soul
Love Solution1 : Drama King VS Drama Queen
คำกล่าวที่ว่าหลังฝนกระหน่ำเบิกม่านฟ้าหลังห่าฝนนั้นย่อมสดใสเสมอ ทุกสรรพสิ่งล้วนดำเนินไปตามวิถีของตัวตนแต่สำหรับบางคนหลังพายุฝนไม่ได้สดชื่นแจ่มใสเหมือนคนอื่น
เมื่อกลับมาทำงานตามอาชีพเดิมอัยการหนุ่มสวมบทบาทได้ดีไม่ประสบปัญหาใดด้านหน้าที่การงาน เขาพยายามหลีกเลี่ยงการพบปะกับคนระยะประชิดตัวรู้สึกอึดอัดใจและปวดศีรษะรุนแรง เมื่อพยายามฟื้นความจำว่าคนที่บอกเขาย้ำๆ ว่าเป็นคนรัก แท้จริงนั้นเป็นใคร
หลังจากลงมาจากภูเขาหน้าที่การงานถูกโอนมาที่สำนักงานใหญ่ รอให้เจ้าตัวรักษาอาการเจ็บป่วยส่วนตัวให้ดีขึ้น หรือหายเป็นปกติ
งานราชการทำงานเพื่อบ้านเมืองจะให้นั่งนอนอยู่บ้านรอให้ความทรงจำกลับมา เคลาส์สมัครใจทำไม่ได้ จึงผันมาทำหน้าที่เป็นผู้ติดตามผู้บังคับบัญชาที่รู้เรื่องราวและโรคที่เจ้าตัวกำลังทำการรักษาอยู่ ช่วยงานจิปาถะของท่านไปก่อน
กินเงินรัฐแต่ไม่ลงแรงทำงาน เหมือนโดนประชาชนสาปแช่งส่งคำด่าเพราะเงินเดือนราชการมาจากภาษีของพวกเขา เงินทุกหน่วยมาจากหยาดเหงื่อแรงงานของพวกเขาเหล่านั้น
“ว่าไงอัยการสมองเสื่อม งานสบายไหมไม่ติดต่อเพื่อนฝูงมั่งเลย” ณานโผล่หน้ามาเยี่ยมเพื่อนรัก ตั้งแต่เจอกันที่โรงพยาบาลและรู้ความผิดปกติทางความทรงจำพวกเขายังไม่ได้เจอกันอีกเลย
“สบายดีครับ ผมเกรงใจไม่อยากไปรบกวน” เคลาส์พูดจาสุภาพผิดการความสนิทชิดเชื้อจนแทบจะตบหัวกันเล่น
ณานตบหน้าผากเถิกของตัวเองดัง เปรี๊ยะ! เสียงดังจนเพื่อนต้องสะดุ้ง ไคจินที่เดินตามเข้ามาสมทบชะโชกหน้าเข้ามาดูเหตุการณ์ว่าเกิดอะไรขึ้น
ต่างคนต่างไม่คุ้นชินที่เพื่อนเปลี่ยนไป แต่ให้ห่างหายไปไม่เข้าช่วยเหลือมันไม่ใช่หน้าที่ของเพื่อนแท้อย่างพวกเขา ทั้งสามคนดูยักแย่ยักยันพูดคุยทักทายกันดูเคอะเขินไม่เป็นธรรมชาติ ท้ายสุดไคจินคือคนแรกที่หมดความอดทน!
“หยุด! นายอยากพูดอะไรก็พูดถึงถ้าจำไม่ได้ ก็ไม่ต้องจำมัน ฉันกับไอ้โย่งนี้คือเพื่อนรักของนาย ทำตัวตามสบายจำไม่ได้ชั่งหัวแม่งมัน โอเค!” มือเล็กๆ จิ้มถี่ๆ บนอกของเพื่อนอัยการ
“ฉันว่านะ นายไปยิมกับฉันก่อน หุ่นนายแม่งเหมือนแป้งเปียกเลยว่ะครับ ไป! เลิกงานแล้วด้วยตามมาเลย” เพื่อนชายก๋ากั่นดึงเนคไทเพื่อนสติเลือนลากจูงเหมือนเพื่อนเป็นสัตว์เลี้ยงน่ารัก มืออีกข้างที่ว่างอยู่ก็ดึงหัวเข็มขัดเพื่อนณานออกแรงลากให้เดินตามมา
ณานตาโตไม่คิดว่าไคจินจะรุกเขาหนักขนาดเดินลากจุดใกล้ยุทธศาสตร์ของร่างกายเพศชาย ประเดี๋ยวดึดผึงเข้าให้คงได้ลากจูงผิดๆ ถูกๆ แน่นอน
เสียเหงื่อออกกำลังกายเหมือนร่างกายได้ปลดปล่อยความเครียดละทิ้งเรื่องทุกอย่างในชีวิตที่เกิดขึ้นเล็งแค่พละกำลังที่ต้องทุ่มเทออกไปให้สุดแรงทุกสัดส่วนของร่างกาย
ทั้งสองคนเริ่มเข้าใจว่าเหตุใดไคจินถึงคลั่งการเข้ายิมและการออกกำลังกายรวมทั้งศิลปะการต่อสู้ประชิดตัว ช่วงเวลาที่ไม่ต้องคิดอะไรมากนอกจากออกแรงมันคือการคลายความเครียดและการระบายอารมณ์
แต่ณานอยากเล่นแค่โยคะ ผ่อนคลาย ยืดเส้นยืดสาย ออกแรงสบายๆ ไม่เดินก็วิ่งทั้งบนลู่วิ่งและสวนสาธารณะ...เกินจะพอ เขาไม่เครียดไม่ต้องเสียเหงื่อเล่นศิลปะต่อสู้เพื่อหลั่งอะดรีนาลีน ที่รักไคจินคงไม่มีวันเข้าใจ
หลังจากอาบน้ำชำระล้างร่างกายสามหนุ่มสามสไตล์เดินเรียงหน้าโชว์ความหล่อ ความเท่ห์ และสู้ชีวิต? ไปยังร้านโปรดประจำแก๊ง(สเตอร์) นั่งดื่มพูดคุยกินกับแกล้มรองท้องนิดหน่อย คนในวงเหล้าคือการปล่อยวางตัวตน...ความคิดใคร! คงไม่ใช่มาจากคนที่ดื่มแต่น้ำผลไม้กระป๋องแน่นอน
บาร์เทนเดอร์เห็นสามหนุ่มเดินเข้าร้านมาพร้อมเพรียงส่งเสียงทักทายทันที สองหนุ่มทักทายด้วยความสนิทสนมโดยมีอีกหนึ่งคนตามน้ำไปอย่างเนียนๆ แสดงเก่งสมบทบาทเหมาะแก่การมีแฟนเป็นดารา!
เคลาส์ทำตัวสบายขึ้นพูดคุยอย่างเป็นกันเองเพราะเพื่อนทั้งสองคนกรุยทางเสนอความสนิทสนมที่มาจากใจจริง เรื่องอะไรที่หายไปจากความทรงจำมีเสียงแหบแหลมคอยพูดคุยเล่าเรื่องราวที่เคยผ่านไปให้ฟังและคิดตาม เขาอาจจะไปสะดุดเจอความทรงจำนั้นในสมองเขาสักเรื่องหนึ่งก็ได้จึงตั้งใจฟังอย่างตั้งอกตั้งใจ
“นายโทรหาดาราสุดฮ็อตจุดไฟลุกบ้างหรือเปล่า” ไคจินถามถึงคนรักของเจ้าตัว โอยมีข้อศอกแหลมๆ ของณานกระทุ้งเบาๆ เหมือนไม่ให้ถามเรื่องที่อาจทำให้เสียบรรยากาศ
“เขาส่งข้อความหาตลอด ผมก็อ่านทุกวันมีตอบกลับไปบ้าง” เคลาส์ตอบพร้อมกับเสียงข้อความเข้าของโทรศัพท์มือถือแจ้งเตือนมาสนับสนุนคำพูดของเจ้าตัว
อัยการหนุ่มล้วงมือเข้าไปหยิบมือถือเปิดข้อความนั่งอ่านทันทีคาตาเพื่อนทั้งสอง เรียวปากหยักยกยิ้มน้อยๆ ดวงตามีชีวิตชีวา แค่มองก็รู้ว่าเอซิซเป็นคนสำคัญแม้เจ้าตัวจะยังไม่รู้ตัวแต่คงไม่มีอะไรต้องห่วงถ้าทั้งสองคนหาเวลาอยู่ด้วยกันบ่อยๆ
สิ่งที่น่ากลัวเรื่องหนึ่งของเรื่องความรัก คือการเริ่มต้นใหม่และการเลิกลาทั้งที่ยังรัก
ไคจินยกดราฟต์เบียร์ขึ้นดื่ม วันนี้ปล่อยให้ร่างกายได้รับรสเครื่องดื่มมีดีกรีสักหนึ่งวัน ถึงเป็นเบียร์สดแต่ทำให้เพื่อนรักณานแปลกใจ ถึงเพื่อนนายตำรวจจะดูไม่เครียดชอบส่งพลังบวกให้เพื่อนบ่อยๆ แต่ครั้งนี้เจ้าตัวคงจะเครียดเรื่องอาการป่วยของเคลาส์จริงๆ
“นายดูดีนะ เวลาอ่านข้อความของแฟนนายน่ะ” ณานพูดคุยกับเพื่อนอัยการอย่างเป็นกันเอง พยายามย้ำคำว่าคนรักกันให้เจ้าตัวได้รู้ถึงความสัมพันของคนทั้งคู่
“อืม...มีความสุขแปลกๆ ที่ได้อ่านข้อความของเขา” คนถูกถามตอบตรงๆ แบบจริงใจ ปรกติเขาเป็นคนที่ซื่อตรงต่อความรู้สึกของตัวเองอยู่แล้ว
ณานรู้สึกดีใจขึ้นมาหลายเปอร์เซ็นที่เพื่อนรักยังมีตัวตนเดิมเหลืออยู่มากพอสมควร เขาเคยรู้มาว่าคนความจำขาดหายมักลืมตัวตนของตัวเองจนกลายเป็นคนใหม่ไปเลยก็มี
“ทำไมไม่นัดเจอกันล่ะ เหมือนที่นายและพวกฉันทำอยู่นี่ไง” เพื่อนร่างเล็กเสนอความคิดที่น่าสนใจ ในเมื่อรู้ตัวว่ามีใจก็ลุยเข้าไปเลยเป็นผู้ชายจะมารักษาภาพกลัวหน้าด้านไปทำไม ณานยังไม่เห็นสนใจเลย (อ้าวหนู...ว่าพี่เขาทำไมคะ ควรดีใจนะที่หนูยังบริสุทธิ์อยู่น่ะค่ะ)
“เขาไม่ว่างกำลังเริ่มงานละครเวที” เคลาส์ตอบเสียงอ่อย หากไปรบกวนมากดาราหนุ่มจะเสียงานเสียการเพราะเขาก็อาจเป็นได้
“โอ้ย! เจินเต่าเหมย! ซวยแท้จังหวะไม่คลิ๊กกัน ” ภาษาถิ่นเริ่มพ่นออกมาจากปากรูปกระจับอีกครั้ง คนฟังจะได้คุ้นเคยอาจจำอะไรได้บ้าง
“นายทำไมไม่รุกเองเลยล่ะ ” ไคจินแนะนำให้สิ่งที่เพื่อนทั้งสองคนตกใจ
ที่ตกใจไม่ใช่เรื่องเดียวกันของเพื่อนทั้งสอง ณานตกใจที่คนไม่ยอมให้เขารุกจะกล้าบอกให้คนอื่นไปรุกให้คนอื่นรัก ส่วนเคลาส์ตกใจเพราะทำไมเขาคิดไม่ได้ไปหาเอซิซบ้างก็ได้คนเป็นดาราไม่ได้แสดงละครทั้งวันนี่นาอย่างน้อยก็ต้องนอนเหมือนคนปกติล่ะนะ (จะไปนอนกับเอซิซหรือคะคุณอัยการ ว้ายยจัดไปค่า)
กลุ่มแก๊งเพื่อนชายพูดกันสารพัดเรื่อง ณานและไคจินช่วยกระตุ้นความคิดต่างๆ ให้แก่เคลาส์ได้ในบางเรื่องโดยไม่ต้องเครียดหรือปวดหัว เรื่องไหนจำไม่ได้เพื่อนทั้งสองก็ช่วยเล่ารายละเอียดไม่มีอิดออด
เพื่อนกันจะเพื่อนแท้หรือเพื่อนหลอกก็ต้องดูกันตอนที่ตกระกำลำบากนี่แหล่ะถึงจะรู้นิสัยคนโดยสันดาน
อัยการหนุ่มมีความคิดดีๆ หลายอย่างผุดขึ้นมาในความคิด คืนนี้เขาจะกลับไปดูมือถือเครื่องเก่าที่เก็บได้จากสัมภาระที่นำกลับมาจากบ้านภูเขา ต้องมีรูปภาพบอกเรื่องราวดีๆ ระหว่างเขาและดาราหนุ่มแน่นอน อยากจะตบหัวให้ความจำย้อนคืนเรื่องใกล้ตัวง่ายๆ ยังคิดไม่ออกต้องรอให้ผ่านมาเนิ่นนานปล่อยให้เอซิซติดต่อมาอยู่ฝ่ายเดียว
เขาไม่อยากหลอกตัวเองว่าไม่รู้สึกดีใจที่ได้อ่านข้อความของคนที่อ้างว่าเป็นคนรัก ความรู้สึกสุขใจตื่นเต้นทุกครั้งที่เสียงข้อความเด้งเข้ามาสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขามันหลอกตัวเองไม่ได้เลยว่าไม่รู้สึกอะไรกับดาราคนดัง ในเมื่อยอมรับแล้วก็ต้องรุยทำตามความรู้สึกไปตรงๆ จะเคลาส์คนนี้หรือเคลาส์คนเก่าเขาก็คือคนรักของเอซิซไม่มีวันเปลี่ยน...TBC
ดราม่ามาให้ชื่นหัวใจแล้วค่ะ :heaven อีกคู่ก็ยังไม่เจาะไข่แดง คู่นี้ก็ดันความจำหาย ลุ้นไปอ่านไปค่ะคนแต่งเองก็ลุ้นไปพิมไปแต่งไปค่า :katai4:
ฝากผลงานรวมเล่ม Waiting for, Loving around แบบ e-book ด้วยนะคะ